Μια Ανδριώτικη γειτονιά μέσα στην καρδιά της Αθήνας.

Από δημοσίευμα ανδριώτικης εφημερίδας του Φεβ. του 1945

Μέχρι προ είκοσι πέντε χρόνων το μεγάλο τμήμα της Νεαπόλεως, της γνωστής
συνοικίας της Αθήνας κατοικούνταν αποκλειστικά από Ανδριώτες, σε τέτοιο βαθμό ώστε να
είναι μια πραγματική Ανδριώτικη γειτονιά.

Πολλοί ασφαλώς θα αναρωτηθούν πως έτυχε να μαζευτούν τόσοι Ανδριώτες σε

αυτό το τμήμα της Αθήνας, ώστε να παρουσιαστεί αυτό το φαινόμενο; Την εξήγηση μας
δίνει ο μηχανικός κ. Κ. Μπίρης σε μια μελέτη του στο περιοδικό « Νέα Εστία».

Κατά το κ. Μπίρη λοιπόν, η αρχή του γεγονότος φτάνει πολύ παλιά, στην εποχή που
η πρωτεύουσα του Κράτους μεταφέρθηκε από το Ναύπλιο στην Αθήνα. Στο μέρος εκείνο,
στη Νεάπολη δηλαδή, τότε δεν υπήρχε τίποτε άλλο από χωράφια και νταμάρια, από τα
οποία νταμάρια κάρα κουβαλούσαν πέτρα και ασβέστη για τα γιαπιά της καινούργιας
πρωτεύουσας. Στην αρχή στο έρημο εκείνο μέρος πρωτοφάνηκε δίπλα σ΄ ένα πηγάδι ένα
μαγαζάκι, όπου οι καροτσέρηδες βρίσκανε ένα ποτήρι κρασί. Το βράδυ μετά τη δουλειά
μαζεύονταν εκεί η εργατιά που είχε κουβαληθεί απ τα νησιά, ιδίως Τηνιακοί μαρμαράδες
και Ανδριώτες λατόμοι, μαρμαράδες από άλλα μέρη και μαραγκοί. Τόσοι πολλοί ήταν που
όταν ένας δάσκαλος στη Κάρυστο ρώτησε τους μαθητές του «ποιος έχτισε τον κόσμο»
περιμένοντας να του απαντήσουν ο Θεός, όλοι ( οι μαθητές ) σιωπούσαν και μόνο ένας
απάντησε « οι Ντηνιατσοί τς΄οι Ανδριώτες» γιατί έτσι είχε ακούσει στο καφενέ του πατέρα
του.

( Συνεχίζεται )