1.

O Δημοσθένης εξαίρει το ήθος των παλαιών ανδρών, οι οποίοι δεν δίσταζαν να

θυσιάσουν τα πάντα υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας.

Τίς γάρ οὐκ ἄν ἀγάσαιτο τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῆς ἀρετῆς, οἵ καί τήν χώραν καί

τήν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν εἰς τάς τριήρεις ἐμβάντες ὑπέρ τοῦ μή τό

κελευόμενον ποιῆσαι, τόν μέν ταῦτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατηγόν

ἑλόμενοι, τόν δ' ὑπακούειν ἀποφηνάμενον τοῖς ἐπιταττομένοις Κυρσίλον

καταλιθώσαντες, οὐ μόνον αὐτόν, ἀλλά καί αἱ γυναῖκες αἱ ὑμέτεραι τήν γυναῖκα

αὐτοῦ. Οὐ γάρ ἐζήτουν οἱ τότε Ἀθηναῖοι οὔτε ῥήτορ' οὔτε στρατηγόν δι' ὅτου

δουλεύσουσιν εὐτυχῶς, ἀλλ' οὐδέ ζῆν ἠξίουν, εἰ μή μετ' ἐλευθερίας ἐξέσται τοῦτο

ποιεῖν. Ἡγεῖτο γάρ αὐτῶν ἕκαστος οὐχί τῷ πατρί καί τῇ μητρί μόνον γεγενῆσθαι

ἀλλά καί τῇ πατρίδι. Διαφέρει δέ τί; ὅτι ὁ μέν τοῖς γονεῦσι μόνον γεγενῆσθαι

νομίζων, τόν τῆς εἱμαρμένης καί τόν αὐτόματον θάνατον περιμένει, ὁ δέ καί τῇ

πατρίδι, ὑπέρ τοῦ μή ταύτην ἐπιδεῖν δουλεύουσαν ἀποθνῄσκειν ἐθελήσει καί

φοβερωτέρας ἡγήσεται τάς ὕβρεις καί τάς ἀτιμίας, ἅς ἐν δουλευούσῃ τῇ πόλει

φέρειν ἀνάγκη, τοῦ θανάτου.

Λεξιλόγιο

ἄγαμαι + γενική προσώπου = θαυμάζω κάποιον

ἐκλείπω + αιτ. = εγκαταλείπω κάτι
καταλιθόω-ῶ + αιτ. = λιθοβολώ κάποιον
ἀποφαίνομαι γνώμην + τελ. απρφ. = προτείνω να
τά ἐπιταττόμενα = οι διαταγές
ὁ αὐτόματος θάνατος = ο φυσικός θάνατος

ΑΣΚΗΣΕΙΣ
 1. Για ποιους λόγους ο Δημοσθένης εκθειάζει τους προγόνους;

2. Να γράψετε τον ζητούμενο τύπο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις :

ἐκλιπεῖν : β΄ενικό προστακτικής του ίδιου χρόνου πατρί : κλητική ενικού και δοτική πληθυντικού

ταῦτα : ίδιος τύπος στον άλλο αριθμό
γυναῖκες : κλητική ενικού
ἐζήτουν : γ΄ πληθυντικό ευκτικής ενεστώτα στη
ίδια φωνή
γεγενῆσθαι : γ΄ ενικό οριστικής υπερσυντελίκου
ενεργητικής φωνής
φέρειν : απαρέμφατο αορίστου β΄ μέσης φωνής
ρήτορα: κλητική ενικού

εὐτυχῶς : ίδιος τύπος στον συγκριτικό και γονεῦσιν: κλητική ενικού

υπερθετικό βαθμό
ὕβρεις: αιτιατική ενικού
ὅτου: δοτική ενικού και ονομαστική πληθυντικού
πατρίδι: δοτική πληθυντικού
ουδετέρου γένους
φοβερωτέρας: να γραφούν τα παραθετικά

2. ἑλόμενοι, , έπιταττομένοις, ἀποφηνάμενον, νομίζων, διαφέρει, περιμένει: Να γράψετε το

β΄ενικό και γ΄πληθ. πρόσωπο σ’ όλους τους χρόνους της οριστικής.

3. ὑπέμειναν, ἐπιδεῖν, ἐμβάντες, ἠξίουν: Να γραφεί το β΄ενικό πρόσωπο σ’όλες τις εγκλίσεις.

4. Να μετατραπεί ο ευθύς σε πλάγιο λόγο με εξάρτηση «Δημοσθένης διερωτάτο…»

«καί τήν χώραν καί τήν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν…»

«Τίς γάρ οὐκ ἄν ἀγάσαιτο τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῆς ἀρετῆς, οἳ καί τήν χώραν καί τήν πόλιν
ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν…»

5. Να μετατραπεί ο πλάγιος λόγος σε ευθύ:

«Ἡγεῖτο γάρ αὐτῶν ἕκαστος οὐχί τῷ πατρί καί τῇ μητρί μόνον γεγενῆσθαι, ἀλλά καί τῇ
πατρίδι.»

6. Να μετατραπούν οι παρακάτω μετοχές σε προτάσεις:

ἐμβάντες , καταλιθώσαντες, ὁ νομίζων, τόν μέν ταῦτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλεα

στρατηγόν ἑλόμενοι, ταύτην δουλεύουσαν.

7. Να μετατραπούν οι παρακάτω προτάσεις σε μετοχές:

«…οἳ καί τήν χώραν καί τήν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν…»

«δι’ ὅτου δουλεύσουσι εὐτυχῶς»