Ερχομουν και συ κοιμάσαι (ντο ή ρε)

Έρχομαι κι εσύ κοιμάσι μέσα στ’ άσπρα γιασιμιά,

ξύπνα που να ζεις κι να ’σι, φουντουτή μου λιμουνιά.

Λιβισιανή μου πέρδικα

στα δίχτυα σου μπερδεύτηκα.

Tης καρτιάς μου τα κλειδάκια πάρι τα κι άνοιξι

κι έχει μέσα γκιούλ μπαξέδους1 κι έμπα κι σιργιάνισι.

Έλα κι μην τη βαριθείς

τη στράτα να ’ρτεις να μι βρεις.
Της Τριανταφυλιάς τα φύλλα (ρε)

Της τριανταφυλλιάς τα φύλλα βρ’ αμάν

θα τα κάνω φορεσιά αμάν γκελ αμάν
σεβνταλή μ’ αμάν

Να τα βάλω να περάσω βρ’ αμάν

να σου κάψω την καρδιά αμάν γκελ αμάν
σεβνταλή μ’ αμάν

Σένα τα λέγω κι άκου τα

πάρε χαρτί και γράψε τα

Απεφάσισα πουλί μου βρ’ αμάν

απεφάσισε κι εσύ αμάν γκελ αμάν
σεβνταλή μ’ αμάν

Δυο καρδιές να γίνουν ένα βρ’ αμάν

ένα σώμα μια ψυχή αμάν γκελ αμάν
σεβνταλή μ’ αμάν

Σένα τα δίνω τα φλουριά

μαύρα μου μάτια και γλυκά
Μήλο μου και μανταρίνι (λα)

Εγώ για σένα τραγουδώ και λες δεν σ’ αγαπάω

Και λες με τα τραγούδια μου πως τον καιρό περνάω

Μήλο μου και μανταρίνι

Κείνο που παμε θα γινει

Μες τα γλυκά ματάκια σου μες τα γλυκά σου κάλη

Εξέχασα σιγα σιγά κάθε αγάπη άλλη

Μήλο μου χρυσό μου αχλάδι που σουνα προψές το βράδυ

Εσυ θαρρείς πως σ’αγαπώ ψεύτικα και φοβάσαι

Μέσα στα φύλλα της καρδιάς σε έχω και κοιμάσαι

Αλλα λες κι αλλά μου κάνεις βάλθηκες να με τρελάνεις

Όταν στερέψει η θάλασσα και βγει μηλιά με μήλα

Τότε θα σ’ αρνηθώ κι εγω ναζιάρα μου Μαρίτσα

Ελα με τον ταχυδρόμο που ναι γρήγορος στο δρόμο

Ολμάζ (ρε)

Από τα γλυκά σου μάτια

τρέχει αθάνατο νερό σεβντίμ αμάν
και σου γύρεψα λιγάκι
και δε μου ‘δωσες να πιω

Ολμάζ πιπίνι μου Ολμάζ

να με πεθάνεις πολεμάς
να με πεθάνεις πολεμάς
Ολμάζ πιπίνι μου Ολμάζ

Είπα σου μη με πειράζεις

κι άσε με στο χάλι μου σεβντίμ αμάν
και το νου μου τον επήρες
από το κεφάλι μου

Ολμάζ πιπίνι μου Ολμάζ

να με πεθάνεις πολεμάς
να με πεθάνεις πολεμάς
Ολμάζ πιπίνι μου Ολμάζ

Άφες με γλυκιά μου αγάπη

ν’ ακουμπήσω απάνω σου σεβντίμ αμάν
και τερμάνι εγώ δεν έχω
να θωρώ τα κάλλη σου

Έλα να πάμε κει που λες

που κάνουν τα πουλιά φωλιές
που κάνουν τα πουλιά φωλιές
έλα να πάμε κει που λες
Θαλασσα λυπήσου (ρε)

Κλαίγω και βαριαστενάζω

Και τη θάλασσα κοιτάζω
Για δυο μάτια ζαχαρένια
Που μου λείπουνε στα ξένα

Θάλασσα λυπήσου
Λίγο πια και μένα
Φέρε το πουλί μου
Από τα ξένα

Θάλασσα φαρμακωμένη
Την καρδιά μου’χεις καμένη
Πήρες την παρηγοριά μου
Μέσα από την αγκαλιά μου

Αχ βρε θάλασσα κακούργα

Πώς με γέλασες πανούργα
Μου ξελόγιασες πλανεύτρα
Την αγάπη μου βρε κλέφτρα
Αραμπάς περνα

αραμπάς περνά, σκόνη γίνεται

σήκωσ’ το φουστανάκι σου
να μη σκονίζεται.

Αραμπάς περνά, αραμπατζής λωλός,

στη μπάντα κοριτσάκια
να μη σας πάρει ομπρός.

Αραμπάς περνά με τα φρόκαλα

εβγάτε Φασουλιώτισσες
με τα τσόκαρα.

Δε σου το `πα μια μες στο Χασαπά

δε σου το `πα δυο μες στο Κορδελιό
δε σου το’ πα τρεις να μην παντρευτείς.
Λιλη η σκανταλιάρα

Δε με μέλλει εμένα αν είσαι αλάνι

απ’ τον Κοπανά
και τον ντούρο βρε μάγκα μη μου κάνεις
και με φοβερνάς

Γιατί είμαι εγώ η αλανιάρα

η Λιλή η πρώτη σκανταλιάρα
που δε δίνω γρόσι για τους μάγκες
και δεν τρώγω κρύγιες ματσαράγκες

Βρε αλάνι να φύγεις από μένα

κοίταξε κι αλλού
μην πλερώσεις βρε μόρτη τα σπασμένα
κι είμαι μπελαλού

Και δε φοβούμαι τα μαχαίρια

τα νταήδικά σου τα μπεγλέρια
και νταμίρα όσο κι αν φουμάρεις
βρε αλάνι δε θα με τουμπάρεις

Μη σε μέλλει αν είμαι απ’ τον Περαία

ή απ’ την Κοκκινιά
κι αν μεθάω και κάνω εγώ παρέα
με όλο τον ντουνιά

Εγώ είμαι εκείνη η αλανιάρα

η Λιλή η πρώτη σκανταλιάρα
που δε δίνω γρόσι για του μάγκες
και δεν τρώγω κρύγιες ματσαράγκες
Κατινάκι μου για σένα (ρε)

Κατινάκι μου για σένα, με σκοτώσανε,

άμαν, άμαν!
Κατινάκι μου για σένα, με σκοτώσανε!
Μέσα στον τεκέ του Φώτη, με ξαπλώσανε,
αχ, αχ μανούλα μου αχ!

Με βαρέσανε καλέ μου, ρε με μπαμπεσιά,

άμαν, άμαν!
Με βαρέσανε καλέ μου, ρε με μπαμπεσιά!
Αχ, τρεις μαχαιριές μου δώσαν, μέσα στην καρδιά,
αχ, αχ μανούλα μου αχ!

Κι έτσι χάθηκα για σένα, Κατινάκι μου,

άμαν, άμαν!
Κι έτσι χάθηκα για σένα, Κατινάκι μου!
Απ’ το νταβατζή που είχες, βρε μανάκι μου,
αχ, αχ μανούλα μου αχ!
Μόρτισσα Σμυρνιά (μι)

Μόρτισσα τα μάτια σου

τα μαύρα τα γλυκά
Στο σεβντά τους μ’ έριξαν
και λειώνω μυστικά

Φύγε μόρτισσα Σμυρνιά

Τραβά σ’ άλλη γειτονιά
Με τα μάτια σου να κάψεις
κι αλλουνού καρδιά

Τέτοια μάτια μόρτικα

ν’ ανάβουνε φωτιά
να κοιτούν μπαμπέσικα
δε βρήκα πουθενά

Δε φοβάμαι τίποτα
σε τούτο το ντουνιά
μοναχά τα μάτια σου
βρε μόρτισσα Σμυρνιά
Μπίντα Γιάλα

Απόψε θέλω αμαν γιαλα μπίντα γιάλα

Απόψε βρ αλανιάρη μου

Απόψε θέλω αμαν γιαλα μπίντα γιάλα

Βρε μάγκα και ζηλιάρη μου

Απόψε θέλω πια να ρθεις

Στην καμαρά μου να με βρεις

Αχ γιατι έχω μέρες αμαν γιαλα μπίντα γιάλα

Γιατι έχω μέρες να σε ιδώ (2)

Δερβίση μου να σε χαρω

Μαζι σου να χεις αμαν γιαλα μπίντα γιαλα

Μαζι σου βρ αλανιάρη μου

Μαζι σου να χεις αμαν γιαλα μπίντα γιαλα

Μαζί σου να χεις παστουρμα

Ουζο κρασι και μπαγλαμα

Γιατι εχω ντέρτι αμαν γιαλα μπίντα γιαλα

Γιατι εχω ντέρτι σαν τρελή

Γιατι εχω ντέρτι σαν τρελή για γλέντι και τσιφτέτελι

Εσενα θελω αμαν γιαλα μπίντα γιάλα

Εσενα βρ αλανιάρη μου

Εσενα θελω αμαν γιαλα μπίντα γιάλα

Βρε μάγκα και ζηλιάρη μο

Εσενα θέλω σεβνταλη γιατι μ αγαπησες πολύ

Αχ και θα σε κάνω αμαν γιαλα μπίντα γιαλα

Και θα σε κανω ταχτικό

Και θα σε κανω ταχτιό

Ντερβίση κι αγαπητικό
Στη Δραπετσώνα (ρε)

Στη Δραπετσώνα μια κούκλα μ’ έχει κάψει,

μιά κοριτσάρα τσαχπίνα λιγερή,
μεσ’ στη καρδιά μου για κείνη έχει ανάψει
κι αφού το ξέρει μου κάνει το βαρύ.

Γλυκιά Δραπετσωνίτισσα,
πολλές φορές ξενύχτησα,
γι’ αυτό τ’ αφράτο σου κορμί.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε κουκλίτσα μου μικρή.

Αχ αφράτη μου κοκκώνα μέσ’ από τη Δραπετσώνα,

Αααααααχ
Με πεθαίνει αυτή η γλυκιά σου γλώσσα,
Τα σκέρτσα σου τα τόσα με κάνουν να μεθώ.
Στο σεβντά σου καλέ μου στα φιλιά σου,
Να πεθάνω κουκλίτσα μου ποθώ.

Στη Δραπετσώνα θα `ρθώ ένα βραδάκι

Και θα μεθύσω με ούζο στα καλά,
Θα τραγουδήσω ν’ ακούσεις τι μεράκι,
Τι πόνο έχω για σένα στη καρδιά.

Αμάν βρε κοριτσάρα μου,

μπαρμπούνι μπαρμπουνάρα μου,
κομμάτια μου’χεις την καρδιά.
Θα πίνω ούζο μπόλικο,
θα κάνω και τον ζόρικο,
για σε ναζιάρα μου γλυκιά.
Μορτη θελω κι ας πεθάνω

Μόρτη θέλω κι ας πεθάνω,

να φουμάρει και το μαύρο.
Να μου παίρνει σαντουράκι
για να σπάμε νταλκαδάκι.

Εγώ το μόρτη θα αγαπώ

γιατί μ’ αυτόνανε γλεντώ,
μ’ αυτόν κάνω τα κέφια μου
και φεύγουνε τα ντέρτια μου.

Πω, πω, πω, τι θα γίνω

με το μόρτη που αγαπώ.
Βρε μορτάκι αν δε σε πάρω,
ξεύρε το πως θα πεθάνω.

Εγώ το μόρτη θα αγαπώ

γιατί μ’ αυτόνανε γλεντώ,
μ’ αυτόν κάνω τα κέφια μου
και φεύγουνε τα ντέρτια μο
Αντε ρε Μόρτη ρε Πειραιώτη

Βρε μόνο ο Περαίας βγάζει μάγκες με υπόληψη.

Άντε ρε μόρτη ρε Πειραιώτη

με τ’ άσπρο ζουναράκι σου και με τον κόφτη,
μ’ αυτή την τόση τη λεβεντιά σου
ποτέ δεν λείπει γκόμενα από κοντά σου.

Όλο ουζάκια στα κουτουκάκια

και τσάρκα ύστερα σ’ όλα τα στεναδάκια,
όποια μπανίσεις και την τσατίσεις
δεν σου γλιτώνει μάγκα θα την ξεμυαλίσεις.

Όλο με φέρσιμο γκιουλέκικο

χορεύεις βλάμικο ζεϊμπέκικο
και για να σβήσεις το μεράκι σου ωχ,
τραβάς τον κόφτη απ’ το ζουναράκι σου.

Χόρεψε λιγάκι ρε Πειραιωτάκι

ένα ζεϊμπεκάκι μπεσαλίδικο,
τώρα θα σου παίξει και το σαντουράκι
ένα χαβαδάκι μερακλίδικο.

Για να δράσουνε λεβέντη,

γεια σου ρε ντερβίση μου
χορός μεθύσι γκόμενα και ζάρι,
έτσι θα περνάς την τύχη σου.

Ε ρε μόρτες Πειραιώτες. Πω, πω, πω, πω, πω, πω, πω.

Όταν μεθάω ποτήρια σπάω

και άνθρωπο ποτέ μου δεν παρεξηγάω
κι όποιος τον κάλο θα μου πατήσει
ούτε λεπτό σ’ αυτόν τον κόσμο δε θα ζήσει.
Και τα μπιστόλια και τα μαχαίρια
εγώ τα κομματιάζω με τα δυο μου χέρια,
ούτε φοβάμαι ούτε τρομάζω,
ούτε κανένανε ποτέ δεν λογαριάζω.

Πάντα γλεντάω ασικλίδικα,

μ’ αρέσουνε τα μερακλίδικα
γι αυτό τα κάνω θάλασσα παντού
το σαντουράκι σαν μου παίζει το ντουμ ντουμ.

Χόρεψε λιγάκι ρε Πειραιωτάκι

ένα ζεϊμπεκάκι μπεσαλίδικο,
τώρα θα σου παίξει και το σαντουράκι
ένα χαβαδάκι μερακλίδικο.

Για χαρα σου ρε λεβέντη,

γεια σου ρε ντερβίση μου
χορός μεθύσι γκόμενα και ζάρι,
έτσι θα περνάς την ζήση σου.
Καναρίνι μου γλυκο (ρε)

Καναρίνι μου γλυκό

συ μου πήρες το μυαλό,
το πρωί που με ξυπνάς
όταν γλυκοκελαηδας.

Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου

αχ ένα βράδυ στη κάμαρα μου.
Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
να σε χορτάσω με τα φιλιά μου.

Αχ βρε ζηλιάρικο πουλί

συ θα με τρελάνεις,
με την γλυκιά σου τη λαλιά
σκλάβο σου θα με κάνεις.

Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου

αχ ένα βράδυ στη κάμαρα μου.
Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
να σε χορτάσω με τα φιλιά μου.
Ομορφο κουκλι της κοκκινιάς (ντο)

Κλαίγω μυστικά κουκλάκι μου,

μην το μάθει ο ντουνιάς
ότι για σένα λιώνω και πονώ μικράκι μου,
όμορφο κουκλί της Κοκκινιάς.

Μ’ άναψαν φωτιά μες στην καρδιά τα κάλλη σου

πάρε με μικρό μου μέσα στην αγκάλη σου
και μες στα φιλιά να σβήσω, πόθος της καρδιάς,
όμορφο κουκλί της Κοκκινιάς.

Μ’ άνοιξες πληγή κουκλάκι μου

μες στα φύλλα της καρδιάς
και η ζωή μου σβήνει πια για σε μικράκι μου,
όμορφο κουκλί της Κοκκινιάς.

Μ’ άναψαν φωτιά μες στην καρδιά τα κάλλη σου

πάρε με μικρό μου μέσα στην αγκάλη σου
και μες στα φιλιά να σβήσω, πόθος της καρδιάς,
όμορφο κουκλί της Κοκκινιάς.
Κατηφές

Τα τσαχπίνικά σου μάτια

Μου πληγώσαν την καρδιά

Και στον Αδη θα με βάλουν

Με αυτήν , αμαν με αυτήν την απονιά (γειά σου)

Γιατί κι εγώ ο δυστυχής

Να’χω βαθιά τον πόνο

Να μην μπορώ να γιατρευτώ

Και σαν κερί, αχ και σαν κερί να λιώνω

Καμια φορα και η καρδιά , μεντεντέι

Κρυφά κρυφά ραίζει , γιαρέι,

Άμαν γιάλα τα ματάκια σου τα μαύρα

Αμαν γιάλα τα ματάκια σου τα μαύρα , τα μαύρα ,

Μ’άναψαν φωτιά και λαύρα

Αργιλές

Αργιλέ μου παινεμένε

Άιντε, που’ν τα νειάτα μας καμένε

Ναι , που σε γιόμιζα μαυράκι

Για να σπάσω νταλκαδάκι

Μίλα κι εσύ καλάμι μου

Δερβίση μου και αλάνη μου

Τι θα γενεί το χάλι μου

Πες μου κι εσυ, καλάμι μου, καλέ μου

Αργιλέ μυ, πάρε βόλτα

Άντε για να θυμηθώ τα πρώτα

Μαζί τα λέγαμε

Τα βασανα μας κι όλο κλαίγαμε , το παιδί μου

Λουλά μου, κι εσύ τραβηχτό

Της τύχης μου’τανε γραφτό

Μαυρά’ν τα μάτια π’ αγαπώ , καλέ μου

Πέντε μάγκες συζητάνε

Αργιλέ μου , να σε πιούνε

Το μπαγλαμά να πιάσουνε

Ώσπου να χαρμανιάσουνε, το παιδί μου

Και στο μπαρμπούτι να ριχτούν

Ωσότου να καθαριστούν

Τον αργιλέ να θυμηθούν, αργιλε μου

Γίνομαι άντρας

Σαν εμένανε τσαχπίνα

δεν είχε άλλη στην αθήνα
γίνουμ’ άντρας πρώτο πράμα
με πιστόλι και με κάμα
κι έχω γκόμενα μια δούλα
και της τα χω πάρει ούλα

Στο τεκέ όταν θα πάω

όλους τους στραβοκοιτάω
και μου λεν’ καλώς τ’ αδέρφι
τράβα μια να κάνεις κέφι
κι αρχινώ με τα μαγκάκια
γλέντι με μπαγλαμαδάκια

Μα ένα βράδυ μ’ ανθιστήκαν

κι όλ’ απάνω μου ριχτήκαν
και μ’αρχίσαν στα σορόπια
με τη γλώσσα τους τη ντόπια
και φωνάζαν με λαχτάρα

Αχ αγοροκοριτσάρα

Γεια σου αγοροκοριτσάρα μου γειά σου

Γιάνναρος

Ήρθε ο Γιάννος από πέρα

με κουσαντιανή μαχαίρα
γεια σου Γιανναρε

Γιάννο μη με κάνεις τόσο

σκότωσέ με να γλιτώσω
Κατινάκι μου

Δεν μπορώ να σε ξεχάσω

σα θυμούμαι τα φιλιά σου
Κατινακι μου

Θέλεις να με παντρευτείς
μα εγώ ειμ’ ένας μπεκρής
Κατινακι μου
Χαρικλάκι (ρε)

Χτες το βράδυ Χαρικλάκι

είχες πάλι τ’ οργανάκι
και γλεντούσες μ'έν’ αλάνι
κάτω στο Πασαλιμάνι

Φιλάκια, ναζάκια
αχ βρε Χαρικλάκι πως με γέλασες;
Άντε γεια σου, μου την έσκασες

Μες στην μπύρα όταν μπήκες

αχ μανούλα μου τι γλύκες
με φωνόγραφο και πλάκες
νταλγκαδάκια με τους μάγκες

Ζηλεύω και κλαίγω

αχ βρε Χαρικλάκι πως με γέλασες;
Άντε γεια σου, μου την έσκασες

Το πρωί μες τη Γλυφάδα

κούκλα μ’ αυτοκινητάδα
κολυμπάς σαν πάπια χήνα
και το στρίβεις στην Αθήνα

Ζηλεύω και κλαίγω

αχ βρε Χαρικλάκι πως με γέλασες;
Άντε γεια σου, μου την έσκασες
Αραπίνα μου σκερτσόζα

Αραπίνα μου σκερτσόζα πού βαστάς μεγάλη πόζα

τα ωραία σου τα μάτια κάνουν τις καρδιές κομμάτια

Αμάν αραπίνα αμάν γιάλα γιάλα

έλα στην Αθήνα αμαν μπίντα γιάλα
να σε κάμω ταίρι αμάν τσιφτετέλι

Η καρδιά μου εσένα θέλει

να σε κάμω ταίρι αμάν τσιφτετέλι
η καρδιά μου εσένα θέλει

Όταν περπατείς στη στράτα Αραπίνα μου φελάχα

με τη στάμνα στο κεφάλι , την ομορφιά σου δεν την έχει άλλη.

Αμάν αραπίνα αμάν γιάλα γιάλα

σκλάβος θα γινώ αμαν μπίντα γιάλα

να σε κάμω ταίρι αμάν τσιφτετέλι

Η καρδιά μου εσένα θέλει

να σε κάμω ταίρι αμάν τσιφτετέλι
η καρδιά μου εσένα θέλει
Χανουμάκια

Μέσα στην πόλη βρίσκομαι

μες τα στενά σοκάκια
βλέπω κοπέλες έμορφες
όλο μικρό χανουμάκια

Βλέπω παιδούλες όμορφες

όλο μικρό χανουμάκια
Αμάν, αμάν, χανουμάκι,
έλα να γίνουμε ταιράκι
έλα να γίνουμε ταιράκι
όμορφό μου χανουμάκι

Τα χανουμάκια σαν περνούν

με λεβεντιά και νάζι
νέοι και γέροι μαραίνονται
μα εκείνες δεν τις νοιάζει
όλος ο κόσμος τις κοιτούν
μα κείνες δεν τις νοιάζει

Αμάν αμάν χανουμάκι

ελα να γίνουμε ταιράκι
ελα να γίνουμε ταιράκι

Ομορφό μου μπαγιαράκι

Κουπες

Θα σπάσω κουπες για τα λόγια που πες

Και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια

Αμαααν αμαν ανα γιαρι ορου μπε

Αμαν αμαν σε βι ορουμσε

Ααααα τσιφτετελι γιαλελι

Εχτες το βράδυ είδα στο όνειρο μου

Πως είχες τα μαλάκια σου ριγμένα στο λαιμό μου

Αμαααν αμαν ανα γιαρι ορου μπε

Αμαν αμαν σε βι ορουμσε

Ααααα τσιφτετελι γιαλελι

Σαλα Σαλα

Από τα γλυκά σου μάτια

Τρέχει αθάνατο νερό

Και σου ζήτησα λιγάκι

Και δε μου δωσες να πιώ

Σαλα Σαλα μες στη σαλα τα μιλήσαμε

Να με πάρεις να σε παρω συμφωνήσαμε

Υποψία έχεις φως μου

Πως εγω δεν σ αγαπώ

Μα εγώ καίγομαι για σένα

Μια στιγμή αν δεν σε δω

Κουνα μου το κούνα μου το , το μαντήλι σου

Να φιλήσω την ελιά σου και τα χείλη σου

Μια σου το πα δυο σου το

Παλι θα στο ξαναειπώ

Αν δεν γίνουμε ζευγάρι σίγουρα θα τρελαθώ

Σαλα Σαλα μες στη σαλα τα μιλήσαμε

Να με πάρεις να σε παρω συμφωνήσαμε

Ελενίτσα

Τα ματάκια σου τα δυο

δεν τα βλέπω κι αρρωστώ
σαν τα βλέπω με τρελαίνουν
και στον Άδη με πηγαίνουν

Αμάν αμάν ώπλες

κούκλα μου κουκλίτσα μου
συ μ’ έχεις τρελάνει
Ελενίτσα μου

Με τα φρύδια τα σμιχτά
τα χειλάκια σου ανοικτά
μου `χεις κάψει την καρδιά μου
και πονούν τα σωθικά μου

Αμάν αμάν ώπλες

κούκλα μου κουκλίτσα μου
συ μ’ έχεις τρελάνει
Ελενίτσα μου

Έλα να σε παντρευτώ
Ελενάκι ζηλευτό
άλλη μια φορά στο λέγω
μ’ έκανες λωλό και κλαίγω

Αμάν αμάν ώπλες

κούκλα μου κουκλίτσα μου
συ μ’ έχεις τρελάνει
Ελενίτσα μου
Μπολσεβίκα (ντο)

Έλα βρε μπολσεβίκα μου κέρνα μας κέρνα μας

φωνάζουν τα μαγκάκια έλα να κερνάς να καλοπερνάς
με τ’ άσπρα σου χεράκια έλα να κερνάς να καλοπερνάς

Αααααα

εγώ είμαι η μπολσεβίκα με τ’ αλάνια θα γλεντώ

ρετσίνα θα ρουφάω γλυκά θα τραγουδάω
μεγαλεία δεν ψηφάω και τους μάγκες θ’ αγαπώ

Έλα βρε μπολσεβίκα μου κέρνα μας κέρνα μας

τραγούδα και λιγάκι και σαν τραγουδάς θα καλοπερνάς
ν’ ανάψει το μεράκι και σαν τραγουδάς θα καλοπερνάς
Τραβα ρε μάγκα και αλάνι

Μη περάσεις απ’ τη γειτονιά μου

μάγκα μη σε ξαναδώ μπροστά μου
‘Έμαθα μες το Πασαλιμάνι
αγαπάς μια μόρτισσα αλάνι

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι

τράβα για το Πασαλιμάνι

Απ’ τη μόρτισσα γλυκά φιλάκια

κάθε βράδυ γλέντι και χαδάκια
Κι έτσι την περνάς μαζί της φίνα
και ξεχνάς ν’ ανέβεις στην Αθήνα

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι

τράβα για το Πασαλιμάνι

Τώρα πια ρε μάγκα για να ξέρεις

μ’ έχασες για πάντα δε θα μ’ εύρεις
Θα γλεντάω μες το Καλαμάκι
κάθε βράδυ με το χασαπάκι

Τράβα ρε μάγκα και αλάνι

τράβα για το Πασαλιμάνι
Αμαν Κατέρινα μου

Όταν περνώ για να σε ιδώ

αχ πώς με βασανίζεις
έχεις κεφτέδες στη φωτιά
αχ, Κατερίνα μου γλυκιά
και γλυκοτηγανίζεις

Αμάν Κατερίνα μου

κούζουμ Κατερίνα μου
τα παραπονάκια μου θέλω να στα πω
μάτια σαν τα κάστανα
μ’ έβαλαν στα βάσανα
κι όλο από την πόρτα σου θέλω να περνώ

Έχεις τσουκάλι πήλινο

και ψήνεις φασουλάδα
κι εγώ απ’ την λαχτάρα μου
παίζοντας την κιθάρα μου
σου κάνω πατινάδα

Αμάν Κατερίνα μου

κούζουμ Κατερίνα μου
τα παραπονάκια μου θέλω να στα πω
μάτια σαν τα κάστανα
μ’ έβαλαν στα βάσανα
κι όλο από την πόρτα σου θέλω να περνώ

Κάνεις ωραία σκορδαλιά

βάζεις περίσσιο λάδι
στην ταραμοσαλάτα σου
η σάλτσα η ντομάτα σου
που βάζεις στο πιλάφι

ρεφρεν
Δημητρούλα μου

Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που’χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου

Θα σου φέρω λατέρνα

κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ’ τα
με τη γάμπα σου σπάσ’ τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα

Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ’ το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε

Θα σου φέρω λατέρνα

κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ’ τα
με τη γάμπα σου σπάσ’ τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα

Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το τικι τικι τακ το τακουνάκι σου
Η πιο καλη Γκαρσόνα

Η πιο καλή γκαρσόνα είμαι εγώ

γιατί με τέχνη όλους του κερνώ
κι αυτοί μου λένε μάνα μου τι είσαι εσύ
γλυκιά γκαρσόνα φέρε μας κρασί

Στα πεταχτά μοιράζω τις μισές

στο πιάτο κι ο μεζές
μαρίδα και τυρί

Τότε κι αυτοί
μου δίνουν πουρμπουάρ
τους λέγω ορεβουάρ
και φεύγουνε στουπί

Πουλώ κρασί οκάδες με μεζέ

χωρίς ποτέ να δίνω βερεσέ
κι όταν αρχίζω τις γλυκές ματιές
μεθάνε τότε όλοι τρεις φορές

Στα πεταχτά μοιράζω τις μισές

στο πιάτο κι ο μεζές μαρίδα και τυρί

Τότε κι αυτοί μου δίνουν πουρμπουάρ

τους λέγω ορεβουάρ και φεύγουνε στουπί

Κι όταν μου πει κανείς πως μ’αγαπά

πληρώνει τρεις φορές τη μια οκά
του ρίχνω μέσα στο κρασί νερό
και τον ταράζω στο λογαριασμό
Το παιχνίδι του Αμερικάνου
Όταν με δεις και το φορώ στραβά,
βρε, το καπέλο
να ξέρεις πως επέτυχε, όπλες,
το κόλπο όπου θέλω

Τρεις μέρες βασανίζομαι

με τον Αμερικάνο
για να του στήσω μηχανή, όπλες,
το κόλπο να του κάνω

Με τα λιμά τον έμπλεξα,

στο πόκερ, στην πασέντζα
κι όλο το χτένι δούλευε, ωχ αμάν,
στη ζούλα κι η σκαλέτα

Στον άσσο τρία μου ‘λεγε

και δέκα στο πεντάρι
και πάντα τέρτσος έβγαινε, όπλες,
όπου κι αν με ποντάρει

Μα το κορόιδο μπάνισε,
τον τύλιξα στα ζάρια
εκεί του τα καθάρισα, ωχ αμάν,
όλα του τα δολάρια
Γιαφ γιουφ

Στη φυλακή με βάλανε στο νούμερο το ένα (δις)

κι αδίκως με δικάσανε γιατί αγαπώ εσένα (δις)

Γιαφ γιουφ δε σε θέλω πια

δε σε θέλω μην περνάς (δις)

Τράβα μάγκα στη δουλειά σου

γιατί θα 'βρεις τον μπελά σου
με εκείνη με εκείνη που αγαπάς

Τράβα μάγκα στη δουλειά σου

γιατί θα 'βρεις τον μπελά σου
γιατί μου 'γινες μπελάς

Στη φυλακή με βάλανε στο νούμερο το πέντε (δις)

κι αδίκως με δικάσανε χρονάκια δεκαπέντε (δις)

Γιαφ γιουφ δε σε...

Πορτοκαλιά εφυτεψα στην φυλακή σαν μπήκα

Και πορτοκάλια εφαγα κι ακόμα δεν εβγήκα

Γιαφ γιουφ….
Ανάμνηση Σμύρνης

Μες στην καρδιά μου ανθίζουνε λουλούδια χίλια όσα

Τόσες γλυκές ενθύμισες που δεν τις λέει η γλώσσα

Μα απ’ όλες πιο καλύτερη μ’ απ’ όλες πιο μεγάλη

Μια ξεπετάει ολόδροση της Σμύρνης τ’ ακρογιάλι

Σμυρνη πατρίδα μου γλυκιά χαριτωμένη χώρα

Για να σε βγάλω από το νου ποτέ δεν θα ρθει η ώρα

Σαν άστρο γλυκοφώτιστο θα λάμπεις στην καρδιά μου

Παρηγοριά στη θλίψη μου κι ελπιδα στη χαρά μου

Πριγκιπιώτισσα (ρε η μι)

Μια πριγκιπιώτισσα αφροπλασμένη

Με τα ναζάκια της με ξετρελένει

Τη μια μου λέγει πως με λατρεύει

Την άλλη λεει πως με γελα

Είναι μικρο, είναι τρελό

Μ’ εμενα θέλει ώρες να περνά

Μα εγώ πονώ παντοτινά

Και δεν βαστώ την τόση απονιά

Μέσα απ’ τα τζάμια σαν την αντικρύζω

Κεινη γελά με με μα εγώ δακρύζω

Με μαγνητίζει με τη λαλιά της

Με κάνει θύμα με μια ματιά

Γεωργίτσα

Εγώ `λεγα να σ’ αγαπώ Γιωργίτσα μου

κανείς να μην το ξέρει
τώρα το μάθανε οι δικοί Γιωργίτσα μου
το μάθανε κι οι ξένοι

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με

άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με

Το γιασεμί στην πόρτα σου Γιωργίτσα μου

άνθισε και θα δέσει
τ’ αγγελικό σου το κορμί Γιωργίτσα μου
στα χέρια στα χέρια μου θα πέσει

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με

άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με

Μάζεψε εσύ τα γιασεμιά Γιωργίτσα μου

κι εγώ τα βελονιάζω
πούλησε την αγάπη σου Γιωργίτσα
κι εγώ την αγοράζω

Έλα Γιούλα Γιούλα έλα πάρε με

άνοιξε τις δυο αγκάλες μέσα βάλε με
Μια Σμυρνιά στο παραθύρι

Μια Σμυρνιά στο παραθύρι

Με παράπονο στα χείλη
πότιζε βασιλικό ‘ καλέ ‘
μαύρα είν’ τα μάτια π’ αγαπώ.

Πότιζε και μαντζουράνα

άσπρη μου παχειά σουλτάνα
πότιζε βασιλικό ‘ καλέ ‘
μαύρα είν’ τα μάτια π’ αγαπώ .

Στου βοριά το μπαλκονάκι

γεια σ’ αγάπη μου Ρηνάκι
στρώσε μου να κοιμηθώ ‘ καλέ ‘
μαύρα είν’ τα μάτια π’ αγαπώ .

Βάλε και για μαξιλάρι

ποια `χει τη δικιά σου χάρη
τα χεράκια σου τα δυο ‘ καλέ ‘
Σμυρνιοπούλα σ’ αγαπώ.
Γκελ γκελ (ηθελα να ρθω το βράδυ)

Ηθελα να ρθω το βράδυ άνιτε με πιασε ψιλή βροχή

Το θεο παρακαλούσα για να σε βρω μοναχή

Αμαν γκιντι γκιντι νταλ γκελ γκελ γκελ γκελ

Το θεο παρακαλούσα για να σε βρω μοναχή

Ουτε μοναχή σε βρίσκω ούτε με τη μάνα σου

Μον’ σε βρίσκω στολισμένη με τη φιλινάδα σου

Αμαν γκιντι γκιντι νταλ γκελ γκελ γκελ γκελ

μον’ σε βρίσκω στολισμένη με τη φιλινάδα σου

κανω να σ αλησμονήσω μα η καρδιά μου σε πονεί

συ σαι η πρώτη μου η αγάπη αχ συ σαι κι παντοτινή

Αμαν γκιντι γκιντι νταλ γκελ γκελ γκελ γκελ

Συ σαι η πρώτη μου η αγάπη αχ συ σαι κι παντοτινή

Δεν μου λέτε τι να κάνω να πεθάνω ή να ζω

Για να πάρω το μαχαίρι κι απ’ τον κόσμο να χαθώ

Αμαν γκιντι γκιντι νταλ γκελ γκελ γκελ γκελ

Για να παρω το μαχαίρι κι απ’ τον κόσμο να χαθώ

Μπακαράς (σολ η λα)

Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ’ το μπακαρά

να γλεντήσω με ζουρνάδες θέλω και βιολιά

με ζουρνάδες με νταούλια και καλό κρασί βρ’ αμάν

κι όμορφες κοπέλες θέλω να ζωή χρυσή

ωωωωωπαααα
Κι όμορφες κοπέλες θέλω να γλεντώ μαζί

μιά Αθηναία μια Σμυρνιά και μια Συριανή βρ’ αμάν

θέλω κι απ’ την Πόλη να `χω μια Ταταυλιανή

Τις ταβέρνες όλες βόλτα θα τις πάρω και θα βγω

και θ’ αρχίσω σαν και πρώτα πάλι να μεθώ

με ζουρνάδες με νταούλια και καλό κρασί βρ’ αμάν

κι όμορφες κοπέλες θέλω να ζωή χρυσή

Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ’ το μπακαρά

και θα δουν οι χουβαρντάδες γλέντι μια φορά

με ζουρνάδες με νταούλια και καλό κρασί βρ’ αμάν

κι όμορφες κοπέλες θέλω να ζωή χρυσή

Θα κατέβω στου τσελέπη μες στον πειραιά

Και θα στήσω φίνο γλέντι σ’ ολη τη μαγκιά

Με ζουρναδες με νταούλια και καλο κρασί βρ αμαν

Κι όμορφες κοπέλες θελω να ζωή χρυσή

Βάλε με στην αγκαλιά σου (ντο)

Βάλε με στην αγκαλιά σου (ναι)

για να κοιμηθώ κοντά σου,
βάλε με, φως μου, βάλε με
και πριν να φέξει βγάλε με.

Μη φοβάσαι τη μαμά σου (ναι)

βάλε με στην αγκαλιά σου, *
βάλε με, φως μου, βάλε με
και πριν να φέξει βγάλε με.

Βάλε μ’ από το πορτί σου (ναι)

για να κοιμηθώ μαζί σου,
βάλε με, φως μου, βάλε με
κι από τη μάντρα βγάλε με.**

Βάλε μ’ από το ντουβάρι

μη μας πάρουνε χαμπάρι,
βάλε με, φως μου, βάλε με
κι από τη μάντρα βγάλε με.
Ντόκτορ

Αμαν δε μου λέτε πού `ν’ αυτός ο ντόκτορ

που γιατρεύει τις πληγές, αμάν ντόκτορ,
που γιατρεύει τις πληγές.
Για να γιάνει και τις εδικές μου
που σαν τις μετρήσεις κλαις,
αμάν ντόκτορ.

Αμάν, οι πληγές μου μένα είναι μεγάλες

και δεν έχουν γιατρειά, αμάν ντόκτορ,
και δεν έχουν γιατρειά.
Η αγάπη μου με απαρνήθη
και δε με θυμάται πια,
αμάν ντόκτορ.

Αμάν, αμάν ντόκτορ, πες μου τι κάνω,

δεν αισθάνομαι καλά, αμάν ντόκτορ,
δεν αισθάνομαι καλά.
Πάρε γρόσια, πάρε όσα θέλεις
να μου γιάνεις την καρδιά,
αμάν ντόκτορ.
Κρασοπινω

Το κρασί δε με μεθάει όσο και να πιω

κράσο πίνω κι είμαι εντάξει όπου κι αν βρεθώ
το πρωί σαν κολατσίσω πίνω μιαν οκά
κι άλλη μια το μεσημέρι θέλω τακτικά
Τέσσερις μισές το βράδυ πρέπει για να πιω
να `ρθω να σου πω γκρινιάρα πόσο σ’ αγαπώ

Δεν ειν’ πολύ, όχι! δεν ειν’ πολύ

κάνω κέφι και πετάω σαν το πουλί

Τα κορόιδα που δεν ξέρουν να γλεντήσουνε

θέλνε με τις λουκουμάδες να μεθύσουνε
και στο δρόμο σαν με δούνε, με πειράζουνε
κράσο ο ένας, κράσο ο άλλος μου φωνάζουνε
Μα εγώ θα πίνω κράσο κούκλα μου χρυσή
δεν φοβούμαι για να σκάσω από το κρασί

Δεν ειν’ πολύ, όχι! δεν ειν’ πολύ

κάνω κέφι και πετάω σαν το πουλί
Γκιουλ Τζαμάλ (ντο)

Σβήνουν οι ομορφιές μπροστά σε εσέ

Η Λειλά, η Αισέ
Λάμπεις σαν ήλιος μέσα στα χρυσά
σαν μπαίνεις στο χαρέμι του πασά

Αχ γκιούλ Τζαμάλ θα γίνω Χότζας στο τζαμί

Αχ γκιούλ Τζαμάλ να σε ξυπνώ κάθε πρωί
Με τους αμανέδες μου και με τους γιαρέδες μου
και τις προσευχές μου με Σαμπάχ
Ίσως να με λυπηθείς και κοντά μου πια να ρθείς
Έλα αν πιστεύεις στον Αλλάχ

Μάτια σαν τα αστέρια του ουρανού

Μου πήραν την καρδιά και το νου
Έχεις κόκκινα χείλη ρουμπινιά
που ξετρελαίνουν τον ντουνιά

Αχ γκιούλ Τζαμάλ θα γίνω Χότζας στο τζαμί

Αχ γκιούλ Τζαμάλ να σε ξυπνώ κάθε πρωί
Με τους αμανέδες μου και με τους γιαρέδες μου
και τις προσευχές μου με Σαμπάχ
Ίσως να με λυπηθείς και κοντά μου πια να ρθείς
Έλα αν πιστεύεις στον Αλλάχ

Αχ γκιούλ Τζαμάλ
Αχ γκιούλ Τζαμάλ
Αχ γκιούλ Τζαμάλ
Μαγεμένη Αραπιά

Ω, μια νύχτα πριν να σβήσουν τ’ άστρα

τρελή, μικρή μου ξελογιάστρα
έλα να πάμε μακριά

Ω, εκεί που όλα είν’ ωραία

και με τον έρωτα παρέα
στη μαγεμένη Αραπιά

Έλα γλυκό μου ταίρι, να πάμε σ’ άλλα μέρη

που να `ναι καλοκαίρι, ω
Να παίζουν οι αραπάδες μπουζούκια και ζουρνάδες
κι εμείς μαχαραγιάδες, ω
στη μαγεμένη Αραπιά
Καιξής

Γκελ γκελ Καϊξή

γιαβάς γιαβάς
Μεσ’της Πόλης τ’ακρογιάλι
μέσ’τη σιγαλιά
μεσ’του Χαρεμιού τη Λίμνη
γκέλ γκέλ Καιξή

Να κλέψω τη
Γκιουζέλ Χανούμ
σκλάβα μέσα στο κελί της
κλαίει και θρηνεί
και ζητάει τη λευτεριά της
γκελ γκελ Καϊξή
Καφεδάκι

Συχνά τα βράδια μοναχή με παρατάς

και μ`άλλες γκόμενες τα πίνεις και γλεντάς
και στο τσαρδάκι σου και στο τσαρδάκι σου
έρχεσαι μόνο για να πιεις το καφεδάκι σου.

Κλαίω, χτυπάω το κεφάλι το ξερό

μα στο φινάλε η τρελή σε συγχωρώ
και στο τσαρδάκι σου και στο τσαρδάκι σου
σε περιμένω για να πιεις το καφεδάκι σου.

Απ`τη λαχτάρα μου θα βγάλω τη χρυσή

κάλιο να λείπει η αγάπη σου κι εσύ
και στο τσαρδάκι σου και στο τσαρδάκι σου
μη σώσεις να`ρθεις για να πιεις το καφεδάκι σου.
Το δικο σου το μαράζι

Το δικό σου το μαράζι θα με φάει

Πάει χαμένη η ζωή μου τώρα πάει
Και με δίχως να ντραπώ,
δώσε βάση τι θα πω
Να ‘χεις χάρη μάγκα που σε αγαπώ

Από σένα στη ζωή μου υποφέρω

Θα γεράσω πριν την ώρα μου το ξέρω
Κι αν το θύμα είμαι εγώ
κι όλα σου τα συγχωρώ
Να `χεις χάρη μάγκα που σε αγαπώ

Κάθε μέρα με το σπίτι μου μαλώνω

Τα δικά σου τα σπασμένα τα πληρώνω
Κι αν στα χέρια σου εγώ
τόσα βάσανα τραβώ
Να `χεις χάρη μάγκα που σε αγαπώ
Γκιουλμπαχάρ

Κάποια βραδιά μαγική

μέσα στο Μισίρι την είδα
ήταν `ξωτική ομορφιά
η Γκιουλμπαχάρ η γλυκιά

Γιαραμπίμ το γιαχαμπί
γιαραμπίμ το γιαχαβάχ
αχ λουλούδι μου Γκιούλμπαχαρ

Αράπ χαβάς
γιαβάς γιαβάς
μου το ’χες πει με φιλιά
σαν σε κρατούσα αγκαλιά

Σκλάβος στο γλυκό της φιλί

είμαι στο σεβντά της δεμένος
κλαίω, νοσταλγώ και πονώ
την Γκιουλμπαχάρ δεν ξεχνώ

Γιαραμπίμ το γιαχαμπί
γιαραμπίμ το γιαχαβάχ
αχ λουλούδι μου Γκιούλμπαχαρ

Αράπ χαβάς
γιαβάς γιαβάς
μου το ’χες πει με φιλιά
σαν σε κρατούσα αγκαλιά
Να γιατι γυρνώ μες στην αθήνα

Να γιατί γυρνώ μες στην Αθήνα

να γιατί πάντα τα κοπανώ
γιατί έχω εγώ μεράκι
έχω μέσα μου σαράκι
για μια όμορφη κοπέλα π’ αγαπώ, βρε αμάν, αμάν
γι αυτήν εγώ θα τρελαθώ

Να γιατί περνώ απ’ τη γειτονιά σου

να γιατί σε φέρνω απ’ το κοντό
γιατί μ’ έκανες μικράκι
κι έχω το διπλό φαρμάκι
για μια νύχτα που σε γνώρισα κι εγώ, βρε αμάν, αμάν
ζαλίστηκα πια δε βαστώ

Να γιατί γυρίζω με τ’ αμάξι

να γιατί σιγά σιγά περνώ
για ένα σου γλυκό φιλάκι
για να φύγει το φαρμάκι
γιατί εσένα κοπελιά μου αγαπώ, βρε αμάν, αμάν
στο ξαναλέγω σ’ αγαπώ
Εφιάλτης

Τώρα πια που σιγοσβήνει

η τρελή αγάπη μας εκείνη
κι εφιάλτης έγινες, όμορφο όνειρό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Τίποτε πια δε μας δένει

και γι’ αυτό πριν γίνουμε δυο ξένοι
φίλα με στερνή φορά
κι ύστερα μωρό μου
πάρε εσύ το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου

Ας μην πούμε ούτε συγγνώμη

και μπροστά σ’ αυτό το σταυροδρόμι
για καλό σου, βέβαια,
και για το καλό μου
πάρε πια το δρόμο σου
κι εγώ το δικό μου
Αρρωστησα στα ξενα μακρια σου

Αρρώστησα στα ξένα μακριά σου

κι ο χάρος μ’ έχει εύρει μοναχό,
μανούλα μου πως νά `μουνα κοντά σου,
στο έρημό μας σπίτι το φτωχό.

Ποιος να βρεθεί να με παρηγορήσει,

δυο λόγια με συμπόνια να μου πει,
πως τρέχουνε τα μάτια μου σαν βρύση,
μανούλα μου θα με φάει η μαύρη γη.

Γιατροί που με κοιτούνε προσπαθούνε,

λιγάκι να μου γειανουν τη πληγή,
μανούλα μου κι αυτοί θα κουραστούνε
και τότε θα με φάει η μαύρη γη.
Ανοιξε ανοιξε

Το παράθυρο κλεισμένο,
σφαλισμένο, σκοτεινό,
για ποιο λόγο δεν τ’ ανοίγεις
πεισματάρα, να σε `δω;

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.

Ξεροστάλιασα στ’ αγιάζι

ώρες να σου τραγουδώ,
η καρδιά μου φλόγες βγάζει,
μα δε βγαίνεις να σε `δω.

Άνοιξε, άνοιξε,
γιατί δεν αντέχω,
φτάνει πια, φτάνει πια
να με τυραννάς.
Ερηνάκι

Αντρική εκτέλεση

Μη μ’ αρωτάτε βλάμμηδες
γιατί όλο συλλογιέμαι,
καρα γιαγκίνι μες στην καρδιά
έχω και τυραννιέμαι,
ααχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Μ’ έχει λωλό το Ερηνάκι

με το μουσμουλί γοβάκι,
βρε του μιλάω δε μου ξηγιέται
σκάει απ’ τα γέλια κι όλο κουνιέται,
φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Ο μερακλής ο άνθρωπος
πονεί μα δεν το λέγει
κι αν τραγουδά ρε ψεύτη ντουνιά
μέσα η καρδιά του κλαίει,
ααχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Μ’ έχει λωλό το Ερηνάκι

με το μουσμουλί γοβάκι,
βρε του μιλάω δε μου ξηγιέται
σκάει απ’ τα γέλια κι όλο κουνιέται,
φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Γυναικεία εκτέλεση

Μη με ρωτάτε βλάμμηδες
γιατί είμαι λυπημένη,
καρα γιαγκίνι μες στην καρδιά
έχω και με μαραίνει,
ααχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Γιατί αγαπώ έν’ αλανιάρη

με το μουσμουλί ζωνάρι,
ρε του ξηγιέμαι δε μου μιλάει
πονώ αν με βλέπει κι όλο γελάει,
φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Η μερακλού η μόρτισσα
πονεί μα δεν το λέγει
κι αν τραγουδά ρε ψεύτη ντουνιά
μέσα η καρδιά της κλαίγει,
ααχ! φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.

Γιατί αγαπώ έν’ αλανιάρη

με το μουσμουλί ζωνάρι,
ρε του ξηγιέμαι δε μου μιλάει
πονώ αν με βλέπει κι όλο γελάει,
φέρτε πρέζα να πρεζάρω
και χασίσι να φουμάρω.
Μπαρμπαγιαννακάκης

Βρε μη φοβηθείς τον άνθρωπο, Λούλα μου, Μαρικούλα μου

ωρέ όσο θεριό και να’ναι λέλε ναι κουρμπάν
Ωρέ και να μασά τα σίδερα, Λούλα μου, ωρέ Λούλα μου,
Ωρέ και να τα καταπίνει, λελε ναι Κουρμπάν

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη

Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό,
Εγώ θα σου το πάρω και θα το παντρευτώ
Αχ Γιαννάκη Μπιρ όκα άλτα γκέλ γιαρίμ οκά

Ωρε αυτόν τον βλάμη π’ αγαπάς, Λούλα μου, κορούλα μου,

ωρε πες του να μεταλάβει ναι λελε κουρμπάν,
ωρέ μια Κεριακή ξημέρωμα, Λούλα μου, μανούλα μου,
ωρε δύο πιστολιές θα λάβει, ναι λελε Κουρμπάν

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη

Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι,
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό
Εγώ θα σου το πάρω και θα το παντρευτώ
άιντε, άιντε όπα της δώσε και τη προίκα της
όπα, γεια σου Μαρικάκι

Άιντε, άιντε, Μπάρμπα Γιαννακάκη

Που’ναι, που’ναι, πουν το Μαρικάκι,
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’το μαγεριό
Ας τα κι ας καούνε κι έβγα να σε ιδώ
άιντε, άιντε, όπα της, δώσε και τη προίκα της
αχ Γιαννάκη όπα της δωσε και την προίκα της