1

   
 
ἐπιμέλεια π. Γεώργιος Ἰ. Θεοδωρίδης 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ΚΑΛΥΜΝΟΣ 2019 
 
   
   
 2

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ  Δόξα...  καὶ  νῦν...Πάτερ  ἡμῶν ὁ 

ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ  ἐν  τοῖς  οὐρανοῖς,  ἁγιασθήτω 
(Μὲ  τροποποίηση τοῦ κειμένου  τὸ  ὄνομά  σου,  ἐλθέτω  ἡ 
σὲ  πληθυντικὸ).Ψαλλομένη  βασιλεία  σου,  γενηθήτω  τὸ 
ὑπὸ  ἑπτὰ  Ἱερέων,  ἐν  θέλημά  σου,  ὡς  ἐν  οὐρανῷ, 
Ἐκκκλησίᾳ  ἢ  ἐν  καὶ  ἐπὶ  τῆς  γῆς.  Τὸν  ἄρτον 
Οἴκῳ.Συναχθέντων  τῶν  ἑπτὰ  ἡμῶν  τὸν  ἐπιούσιον  δὸς  ἡμῖν 
Πρεσβυτέρων  προτίθεται  ἐν  σήμερον,  καὶ  ἄφες  ἡμῖν  τὰ 
μέσῳ  τετράπους  καὶ  ἐπάνω  ὀφειλήματα  ἡμῶν,  ὡς  καὶ 
αὐτοῦ  ἡ  εἰκὼν  τοῦ  Κυρίου  ἡμεῖς  ἀφίεμεν  τοῖς  ὀφειλέταις 
ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ  (και  ἡμῶν,  καὶ  μὴ  εἰσενέγκῃς  ἡμᾶς 
Ευαγγέλιον)  ἢ  τῆς  Δεσποίνης  εἰς  πειρασμόν,  ἀλλὰ  ῥῦσαι 
ἡμῶν  Θεοτόκου  ἢ  ἅλλη  τις,  ἡμᾶς  ἀπὸ  τοῦ  πονηροῦ. 
σκεῦός  τι  ἔχον  σῖτον  ἢ  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  σοῦ  ἐστιν  ἡ 
ἄλευρον,  καὶ  ἐν  τῷ  μέσῳ  τοῦ  βασιλεία  καὶ  ἡ  δύναμις  καὶ  ἡ 
σίτου  τίθεται  κανδήλα  μετὰ  δόξα,  τοῦ  Πατρός,  καὶ  τοῦ 
οἴνου καὶ ἐλαίου, καὶ ἄρχεται ἡ  Υἱοῦ,  καὶ  τοῦ  Ἁγίου 
Ἀκολουθία.  Ὁ  πρῶτος  τῇ τάξει  Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς 
τῶν  Ἱερέων  (την  Μ.  Τετάρτη  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
προηγειται  το  Μικρόν  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἀμήν.  Κύριε 
Απόδειπνον  με τον κανόνα του  ἐλέησον.  (ιβ΄)  Δόξα...  καὶ 
Τριωδίου)  νῦν...Δεῦτε  προσκυνήσωμεν 
Εὐλογητὸς  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  προσπέσωμεν  τῷ  Βασιλεῖ 
πάντοτε,  νῦν,  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  ἡμῶν  Θεῷ.  Δεῦτε 
τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  προσκυνήσωμεν  καὶ 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:​  Ἀμήν.  Ἅγιος  ὁ  προσπέσωμεν  Χριστῷ  τῷ 
Θεός,  Ἅγιος  ἰσχυρός,  Ἅγιος  Βασιλεῖ  ἡμῶν  Θεῷ.  Δεῦτε 
Ἀθάνατος,  ἐλέησον  ἡμᾶς.  (γ΄)  προσκυνήσωμεν  καὶ 
Δόξα...  καὶ  νῦν...Παναγία  προσπέσωμεν  αὐτῷ  Χριστῷ 
Τριάς,  ἐλέησον  ἡμᾶς.  Κύριε,  τῷ  Βασιλεῖ  καὶ  Θεῷ  ἡμῶν. 
ἱλάσθητι  ταῖς  ἁμαρτίαις  ἡμῶν.  Ψαλμός  142.  Κύριε 
Δέσποτα,  συγχώρησον  τάς  εἰσάκουσον  τῆς  προσευχῆς 
ἀνομίας  ἡμῖν.  Ἅγιε,  ἐπίσκεψαι  μου,  ἐνώτισαι  τὴν  δέησίν  μου 
καὶ  ἴασαι  τάς  ἀσθενείας ἡμῶν,  ἐν  τῇ  ἀληθείᾳ  σου, 
ἕνεκεν  τοῦ  ὀνόματός  σου.  εἰσάκουσόν  μου  ἐν  τῇ 
Κύριε,  ἐλέησον.  Κύριε,  δικαιοσύνῃ  σου.  Καὶ  μὴ 
ἐλέησον,  Κύριε,  ἐλέησον.  εἰσέλθῃς  εἰς  κρίσιν  μετὰ  τοῦ 
 3

δούλου  σου,  ὅτι  οὐ  ἐν  τῷ  ἐλέει  σου 

δικαιωθήσεται  ἐνώπιον  σου  ἐξολεθρεύσεις  τοὺς  ἐχθρούς 
πᾶς  ζῶν.  Ὅτι  κατεδίωξεν  ὁ  μου.  Καὶ  ἀπολεῖς  πάντας  τοὺς 
ἐχθρὸς  τὴν  ψυχήν  μου  θλίβοντας  τὴν  ψυχήν  μου,  ὅτι 
ἐταπείνωσεν  εἰς  γῆν  τὴν  ζωήν  ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι. 
μου.  Ἐκάθησέ  με  ἐν  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ 
σκοτεινοῖς  ὡς  νεκροὺς  Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου, 
αἰῶνος  καὶ  ἠκηδίασεν  ἐπ’  ἐμὲ  δεόμεθα  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ 
τὸ  πνεῦμά  μου,  ἐν  ἐμοὶ  ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε 
ἐταράχθη  ἡ  καρδία  μου.  ἐλέησον (γ΄) 
Ἐμνήσθην  ἡμερῶν  ἀρχαίων,  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα 
ἐμελέτησα  ἐν  πᾶσι  τοῖς  ἔργοις  ὑπὲρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ, 
σου,  ἐν  ποιήμασι  τῶν  χειρῶν  πάντων  τῶν  συμπαρόντων 
σου  ἐμελέτων.  Διεπέτασα  καὶ  συμπροσευχομένων 
πρὸς  σὲ  τάς  χεῖράς  μου,  ἡ  πατέρων  καὶ  ἀδελφῶν  ἡμῶν 
ψυχή  μου  ὡς  γῆ  ἄνυδρός  σοι.  καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  ἐλθεῖν  ἐπ’ 
Ταχὺ  εἰσάκουσόν  μου  Κύριε  αὐτοὺς  τὴν  χάριν  τοῦ  Ἁγίου 
ἐξέλιπε  τὸ  πνεῦμά  μου.  Μὴ  σου  Πνεύματος.  ΧΟΡΟΣ: 
ἀποστρέψῃς  τὸ  πρόσωπόν  Κύριε ἐλέησον (γ΄) 
σου  ἀπ’  ἐμοῦ  καὶ  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ 
ὁμοιωθήσομαι  τοῖς  φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις, 
καταβαίνουσιν  εἰς  λάκκον.  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 
Ἀκουστὸν  ποίησόν  μοι  τὸ  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
πρωῒ  τὸ  ἔλεός  σου  ὅτι  ἐπὶ  σοὶ  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
ἤλπισα.  Γνώρισόν  μοι,  Κύριε,  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
ὁδὸν  ἐν  ᾗ  πορεύσομαι  ὅτι  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ: 
πρὸς  σὲ  ἦρα  τὴν  ψυχήν  μου.  Ἀμήν.  
Ἐξελοῦ  με  ἐκ  τῶν  ἐχθρῶν  Ἀλληλούϊα,  Ἀλληλούϊα. 
μου,  Κύριε,  πρὸς  σὲ  Ἀλληλούϊα.  
κατέφυγον.  Δίδαξόν  με  τοῦ  Κύριε,  μὴ  τῷ  θυμῷ  σου 
ποιεῖν  τὸ  θέλημά  σου  ὅτι σὺ εἶ  ἐλέγξῃς  με,  μηδὲ  τῇ  ὀργῇ  σου 
ὁ  Θεός  μου.  Τὸ  πνεῦμά  σου  τὸ  παιδεύσῃς  με.  Ἀλληλούϊα, 
ἀγαθὸν  ὁδηγήσει  με  ἐν  γῇ  Ἀλληλούϊα. Ἀλληλούϊα. 
εὐθείᾳ,  ἕνεκεν  τοῦ  ὀνόματός  Ἐλέησόν  με,  Κύριε,  ὅτι 
σου,  Κύριε  ζήσεις  με.  Ἐν  τῇ  ἀσθενής εἰμι.  
δικαιοσύνῃ  σου  ἐξάξεις  ἐκ  Ἀλληλούϊα,  Ἀλληλούϊα. 
θλίψεως  τὴν  ψυχήν  μου,  καὶ  Ἀλληλούϊα.  
 4

Ἐλέησον  ἡμᾶς,  Κύριε,  ἐνώπιόν  σου  ἐποίησα,  ὅπως 

ἐλέησον  ἡμᾶς·  πάσης  γὰρ  ἂν  δικαιωθῇς  ἐν  τοῖς  λόγοις 
ἀπολογίας  ἀποροῦντες,  σου,  καὶ  νικήσῃς  ἐν  τῷ 
ταύτην  σοι  τὴν  ἱκεσίαν,  ὡς  κρίνεσθαί  σε.  Ἰδοὺ  γὰρ  ἐν 
Δεσπότῃ,  οἱ  ἁμαρτωλοὶ  ἀνομίαις  συνελήφθην  καὶ  ἐν 
προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.  ἁμαρτίαις  ἐκίσσησέ  με  ἡ 
Δόξα...Κύριε,  ἐλέησον  ἡμᾶς,  μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν 
ἐπὶ  σοὶ  γὰρ  πεποίθαμεν,  μὴ  ἠγάπησας,  τὰ  ἄδηλα  καὶ  τὰ 
ὀργισθῇς  ἡμῖν  σφόδρα,  μηδὲ  κρύφια  τῆς  σοφίας  σου 
μνησθῇς  τῶν  ἀνομιῶν  ἡμῶν,  ἐδήλωσάς  μοι.  Ῥαντιεῖς  με 
ἀλλ’  ἐπιβλέψον  καὶ  νῦν,  ὡς  ὑσσώπῳ  καὶ καθαρισθήσομαι, 
εὔσπλαγχνος,  καὶ  λύτρωσαι  πλυνεῖς  με,  καὶ  ὑπὲρ  χιόνα 
ἡμᾶς  ἐκ  τῶν  ἐχθρῶν  ἡμῶν·  λευκανθήσομαι.  Ἀκουτιεῖς  μοι 
σὺ  γὰρ  εἶ  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  ἀγαλλίασιν  καὶ  εὐφροσύνην· 
ἡμεῖς  λαός  σου,  πάντες  ἔργα  ἀγαλλιάσονται  ὀστέα 
χειρῶν  σου,  καὶ  τὸ  ὄνομά  σου  τεταπεινωμένα.  Ἀπόστρεψον 
ἐπικεκλήμεθα.   τὸ  πρόσωπόν  σου  ἀπὸ  τῶν 
Καὶ  νῦν...Τῆς  εὐσπλαγχνίας  ἁμαρτιῶν  μου,  καὶ  πάσας  τάς 
τὴν  πύλην  ἄνοιξον  ἡμῖν,  ἀνομίας  μου  ἐξάλειψον. 
εὐλογημένη  Θεοτόκε,  Καρδίαν  καθαρὰν  κτίσον  ἐν 
ἐλπίζοντες  εἰς  σέ,  μὴ  ἐμοὶ  ὁ  Θεός,  καὶ  πνεῦμα εὐθὲς 
ἀστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διὰ  ἐγκαίνισον  ἐν  τοῖς  ἐγκάτοις 
σοῦ  τῶν  περιστάσεων·  σὺ  μου.  Μὴ  ἀπορρίψῃς  με  ἀπὸ 
γὰρ  εἶ  ἡ  σωτηρία  τοῦ  γένους  τοῦ  προσώπου  σου  καὶ  τὸ 
τῶν χριστιανῶν.   πνεῦμά  σου  τὸ  Ἅγιον  μὴ 
Ν'  Ψαλμὸς.Ἐλέησόν  με  ὁ Θεὸς  ἀντανέλῃς  ἀπ’  ἐμοῦ.  Ἀπόδος 
κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  σου,  καὶ  μοι  τὴν  ἀγαλλίασιν  τοῦ 
κατὰ  τὸ  πλῆθος  τῶν  σωτηρίου  σου  καὶ  πνεύματι 
οἰκτιρμῶν  σου  ἐξάλειψον  τὸ  ἡγεμονικῷ  στήριξόν  με. 
ἀνόμημά  μου.  Ἐπὶ  πλεῖον  Διδάξω  ἀνόμους  τάς  ὁδούς 
πλῦνόν  με  ἀπὸ  τῆς  ἀνομίας  σου  καὶ  ἀσεβεῖς  ἐπὶ  σὲ 
μου  καὶ  ἀπὸ  τῆς  ἁμαρτίας  μου  ἐπιστρέψουσι.  Ῥῦσαὶ  με  ἐξ 
καθάρισόν  με.  Ὅτι  τὴν  αἱμάτων  ὁ  Θεός,  ὁ  Θεὸς  τῆς 
ἀνομίαν  μου ἐγὼ γινώσκω καὶ  σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ 
ἡ  ἁμαρτία  μου  ἐνώπιόν  μού  γλῶσσά  μου  τὴν  δικαιοσύνην 
ἐστι  διὰ  παντός.  Σοὶ  μόνῳ  σου.  Κύριε  τὰ  χείλη  μου 
ἥμαρτον  καὶ  τὸ  πονηρὸν  ἀνοίξεις  καὶ  τὸ  στόμα  μου 
 5

ἀναγγελεῖ  τὴν  αἴνεσίν  σου.  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
Ὅτι  εἰ  ἠθέλησας  θυσίαν,  Πνεύματι.  
ἔδωκα  ἄν,  ὁλοκαυτώματα  οὐκ  Χρισμόν  Σου  τὸν  ἱερὸν 
εὐδοκήσεις.  Θυσία  τῷ  Θεῷ  Φιλάνθρωπε,  ὁ  Ἀποστόλοις 
πνεῦμα  συντετριμμένον,  τοῖς  Σοῖς,  ἐπ’  ἀσθενοῦσι 
καρδίαν  συντετριμμένην  καὶ  δούλοις  σου  τελεῖν, 
τεταπεινωμένην  ὁ  Θεὸς  οὐκ  συμπαθῶς  ἐντειλάμενος,  ταῖς 
ἐξουδενώσει.  Ἀγάθυνον,  δι’  αὐτῶν  ἐντεύξεσι,  πάντας 
Κύριε,  ἐν  τῇ  εὐδοκίᾳ  σου  τὴν  σφραγῖδί Σου ἐλέησον. 
Σιων,  καὶ  οἰκοδομηθήτω  τὰ  Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
τείχη  Ἱερουσαλήμ.  Τότε  αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.  
εὐδοκήσεις  θυσίαν  Ἡ  μόνη,  τὸ  τῆς  εἰρήνης 
δικαιοσύνης,  ἀναφορὰν  καὶ  πέλαγος,  Ἁγνὴ  πλουτήσασα, 
ὁλοκαυτώματα.  Τότε  ταῖς  πρὸς  Θεὸν  πρεσβείαις 
ἀνοίσουσιν  ἐπὶ  τὸ  σου  ἀεί,  νοσημάτων  καὶ 
θυσιαστήριόν  σου  μόσχους.​ Ο  θλίψεων,  τοὺς  σοὺς  οἰκέτας 
ΚΑΝΩΝ.  ᾨδὴ  α΄  Ἦχος  δ΄.  λύτρωσαι,  ὅπως  ἀπαύστως 
Θαλάσσης  τὸ  ἐρυθραῖον  μεγαλύνωσί σε. 
πέλαγος.   ᾨδὴ γ'. Εὐφραίνεται ἐπὶ σοί.  
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
τοὺς δούλους Σου.  τοὺς δούλους Σου.  
Ἐλαίῳ  τῆς  εὐσπλαγχνίας  Σὺ  μόνος  ὢν  θαυμαστός,  καὶ 
Δέσποτα,  ὁ  ἱλαρύνων  ἀεί,  ἐν  ἀνθρώποις  τοῖς  πιστοῖς 
ψυχὰς  ὁμοῦ  καὶ  σώματα  ἵλεως,  τοῖς  ἀσθενοῦσι  δεινῶς, 
βροτῶν,  καὶ  φρουρῶν  ἐν  δὸς  Χριστὲ  τὴν  Χάριν  Σου 
Ἐλαίῳ  πιστούς·  Αὐτὸς  καὶ  νῦν  ἄνωθεν. 
οἰκτείρησον,  τοὺς  δι’  Ἐλαίου  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
προσιόντας Σοι.  τοὺς δούλους Σου.  
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  Ἐλαίας  κάρφος  ποτέ,  πρὸς 
τοὺς δούλους Σου.   ἀνοχὴν  κατακλυσμοῦ  Θείᾳ 
Ὑπάρχει,  σοῦ  τοῦ  ἐλέους  Σου,  δείξας  ῥοπῇ  Κύριε, 
Δέσποτα,  πλήρης  ἡ  σύμπασα  σῶσον  ἐν  ἐλέει  τοὺς 
γῆ·  ὅθεν  Ἐλαίῳ  θείῳ  κάμνοντας. 
μυστικῶς,  οἱ  χριόμενοι  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
σήμερον,  τὸν  ὑπὲρ  νοῦν  σου  Πνεύματι.  
ἔλεον,  πιστῶς  αἰτοῦμέν  Σε  Λαμπάδι  θείᾳ  φωτός,  ἐν  τῷ 
δοθῆναι ἡμῖν.  ἐλέει  Σου  Χριστὲ  φαίδρυνον, 
 6

τοὺς  ἐν  τῇ  χρίσει  καὶ  νῦν,  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 

πίστει  τοῦ  ἐλέους  Σου  τοὺς δούλους Σου.  
σπεύδοντας.  Ἀδιάφθορον  ὡς  μύρον  Σωτὴρ 
Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  ὑπάρχων,  τὸ  κενωθὲν  ἐν 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.   χάριτι,  καὶ  κόσμον  καθαῖρον, 
Ἐπίβλεψον  εὐμενῶς,  Μήτηρ  οἴκτειρον,  ἐλέησον  τοὺς  τῇ 
τοῦ  πάντων  Ποιητοῦ  ἄνωθεν,  θείᾳ  πίστει  Σου,  μώλωπας 
καὶ  τὴν  πικρὰν  κάκωσιν,  σαρκὸς ἐπαλείφοντας. 
λῦσον  τοὺς  νοσοῦντας  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
πρεσβείαις σου.  τοὺς δούλους Σου.  
Κάθισμα,΄Ἠχὸς  πλ.  δ΄.  Αὐλῶν  Ἱλαρότητι  σφραγῖδος  τοῦ  Σου 
ποιμενικῶν.  ἐλέους,  νῦν  τάς  αἰσθήσεις 
Ὡς  θεῖος  ποταμός,  τοῦ  ἐλέους  Δέσποτα,  σφραγίσας  Σοῖς 
ὑπάρχων,  ὡς  ἄβυσσος  δούλοις,  ἄβατον,  ἀπρόσιτον, 
πολλῆς,  συμπαθείας  τὴν  εἴσοδον  ποίησον,  πάσαις 
Οἰκτίρμον,  δεῖξον  τοῦ  Σοῦ  ἐναντίαις δυνάμεσιν.  
ἐλέους  τὰ  θεῖα  ῥεῖθρα,  καὶ  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
πάντας  ἴασαι·  βλῦσον  τάς  τῶν  Πνεύματι.  
θαυμάτων  πηγὰς  ἀφθόνως,  Ὁ  προσκαλεῖσθαι  κελεύων 
καὶ  πλῦνον  ἅπαντας·  Σοὶ  γὰρ  τοὺς  ἀσθενοῦντας, 
ἀεὶ  προστρέχοντες  θερμῶς,  ἱερουργοὺς  ἐνθέους  Σου,  καὶ 
τὴν Χάριν ἐξαιτούμεθα.  τούτων  ἐντεύξει,  καὶ  χρίσει 
Ἕτερον,΄Ἠχος  δ΄.  Ὁ  ὑψωθεὶς  Ἐλαίου  Σου,  Φιλάνθρωπε 
ἐν τῷ Σταυρῷ.  σῴζεσθαι,  σῶσον  Σῷ  ἐλέει 
Ὁ  ἰατρὸς  καὶ  βοηθὸς  τῶν  ἐν  τοὺς κάμνοντας. 
πόνοις,  ὁ  Λυτρωτής  τε  καὶ  Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
Σωτὴρ  τῶν  ἐν  νόσοις,  Αὐτὸς  αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 
τῶν  ὅλων  Δέσποτα  καὶ  Κύριε,    Θεοτόκε 
​ ἀειπάρθενε 
δώρησαι  τὴν  ἴασιν,  τοῖς  Παναγία,  σκέπη  στερρὰ  καὶ 
νοσοῦσί  σου  δούλοις,  φύλαξ  μου,  λιμήν  τε  καὶ 
οἴκτειρον  ἐλέησον,  τοὺς  τεῖχος,  κλῖμαξ  καὶ 
πολλὰ  ἐπταικότας,  καὶ  τῶν  προπύργιον,  ἐλέησον 
σφαλμάτων  λύτρωσαι Χριστέ,  οἴκτειρον·  πρὸς  σὲ  γὰρ  καὶ 
ὅπως  δοξάζωσι  τὴν  Θείαν  μόνην κατεφύγομεν. 
σου δύναμιν.  ᾨδὴ ε'. Σὺ Κύριέ μου φῶς.  
ᾨδὴ δ' Ἐπαρθέντα σε ἰδοῦσα.  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
τοὺς δούλους Σου.  
 7

Ὑπάρχων  Ἀγαθέ, τοῦ ἐλέους ἡ  Μέθεξις​ ,  μὴ  ἐκ  πικρῶν 

ἄβυσσος,  ἐλέησον  Ἐλεῆμον,  δαιμόνων  ἐφάψοιτο,  τῶν  ἐπ’ 
σοῦ  τῷ  θείῳ  Ἐλαίῳ,  τοὺς  ἀλείψει  ἐνθέῳ,  τάς  αἰσθήσεις 
κάμνοντας ὡς εὔσπλαγχνος.  Σῶτερ,  σημειουμένων,  ἀλλ’  ἐν 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  σκέπῃ  περιτείχισον  τούτους 
τοὺς δούλους Σου.   τῆς δόξης Σου. 
Ψυχὰς  ἡμῶν  Χριστέ,  καὶ  τὰ  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
σώματα  ἄνωθεν,  σφραγῖδός  Πνεύματι.  
Σου  θείῳ  τύπῳ,  ἁγιάσας  Ὄρεξον,  χεῖρα  τὴν  Σὴν  ἐξ 
ἀφράστως,  χειρί  Σου  πάντας  ὕψους  Φιλάνθρωπε,  καὶ  σοῦ 
ἴασαι.  τὸ  Ἔλαιον  Σῶτερ,  ἁγιάσας 
Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ  δίδου  τοῖς  Σοῖς  οἰκέταις,  εἰς 
Πνεύματι.   ὑγείαν,  καὶ  νοσημάτων 
Ἀφάτῳ  σου  στοργῇ,  πάντων ἐκλύτρωσιν. 
ὑπεράγαθε  Κύριε,  δεξάμενος  Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
τάς  τοῦ  μύρου,  διὰ  πόρνης  αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.  
ἀλείψεις,  οἰκτείρησον  τοὺς  Πέφηνας​ ,  ἐν  τῷ  Θείῳ  σου 
δούλους Σου.  Τόκῳ  κατακαρπός,  Μήτηρ  τοῦ 
Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  Κτίστου  ἐλαία,  δι’  ἧς  πλήρης 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.   ὤφθη  κόσμος  ἐλέους·  ὅθεν 
Πανύμνητε  ἁγνή,  ὑπεράγαθε,  σῷζε,  πρεσβειῶν  ἐπαφῇ  σου 
Δέσποινα,  ἐλέησον  τούς  τῷ  τοὺς κάμνοντας. 
θείῳ  χριομένους  Ἐλαίῳ,  καὶ  ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ,  Ἦχος  β'.  Τὰ  ἄνω 
σῶσον τοὺς οἰκέτας Σου.  ζητῶν. 
ᾨδή  στ'.  Θύσω  σοι,  μετὰ  Ἐλέους  πηγή,  ὑπάρχων 
φωνῇς.  Ὑπεραγαθέ,  τοὺς  πίστει 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  θερμῇ,  ἐλέει  τῷ  ἀφάτῳ  σου, 
τοὺς δούλους Σου.   προσπεσόντας  εὔσπλαγχνε, 
Λόγοις  Σου,  ὁ  δι’  Ἐλαίου  ἐκ  παντοίας  λύτρωσαι 
δείξας  Φιλάνθρωπε,  ἐν  κακώσεως,  καὶ  τάς  αὐτῶν 
Βασιλεῦσι  τὴν  χρῖσιν,  καὶ  νόσους  ἀράμενος,  παράσχου 
Ἀρχιερεῦσι  ταύτην  τελέσας,  τὴν Θείαν Χάριν ἄνωθεν. 
σφραγισμῷ  Σου,  καὶ  τοὺς  ᾨδὴ  ζ'.  Ἐν  τῇ  καμίνῳ 
πάσχοντας  σῶσον  ὡς  Ἀβραμιαῖοι. 
εὔσπλαγχνος.  Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  τοὺς δούλους Σου.  
τοὺς δούλους Σου.  
 8

Σὺ ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς Σου,  Ἅπαντας  ἐλέησον  Σωτήρ, 

Σῶτερ  μόνος  Θεός,  πάντων  κατὰ  τὸ  μέγα  σου  καὶ  Θεῖον 
ἰατρεύων  πάθη τε τῶν ψυχῶν,  ἔλεος·  τούτου  τὸν  τύπον  γὰρ 
καὶ  σωμάτων  τὰ  συντρίμματα,  Δέσποτα,  μυστικῶς 
Αὐτὸς  θεράπευσον,  καὶ  τοὺς  ὑπαινιττόμενοι, τὴν δι’ Ἐλαίου 
ἐν  νόσοις  πάσχοντας  ἱεροῦ χρῖσιν προσάγομεν, τοῖς 
Εὔσπλαγχνε.  νοσοῦσιν·  οὕς  περ  δυνάμει, τῇ 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  Σὴ πάντας ἴασαι. 
τοὺς δούλους Σου.   Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον 
Ἐν  τῷ  λιπαίνειν  Ἐλαίου  τοὺς δούλους Σου. 
χρίσει,  πάντων  τάς  κεφαλάς,    ​Ῥείθροις  τοῦ  ἐλέους  Σου 
δίδου  εὐφροσύνης  τούτῳ  τὴν  Χριστέ,  καὶ  ἐπαλείμμασι  τῶν 
χαρμονήν,  τοῖς  τὸν  ἔλεον  Ἱερέων  Σου,  πλῦνον  ὡς 
ζητοῦσί  Σου,  τῆς  εὔσπλαγχνος  Κύριε,  τάς 
ἐκλυτρώσεως  τῷ  πλουσίῳ  ὀδύνας  καὶ  τὰ  τραύματα,  καὶ 
ἐλέει Σου Κύριε.  ἀλγεινῶν  ἐπιφοράς,  τῶν  ἐν 
Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ  ἀνάγκαις  παθὼν  τρυχομένων, 
Πνεύματι.   ὅπως  καθάρσει  τῇ  Σῇ,  τύχωσι 
Ξίφος  ὑπάρχει  κατὰ  ῥώσεως. 
δαιμόνων,  Σῶτέρ  Σου  ἡ  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
σφραγίς·  πῦρ  τε  ἀναλίσκον  Πνεύματι.  
πάθη  τὰ  τῶν  ψυχῶν,  Ἱερέων  Σύμβολον  τῆς  ἄνωθεν  ῥοπῆς, 
ταῖς  ἐντεύξεσιν·  ὅθεν  τὴν  καὶ  ἱλαρότητος  Ἔλαιον,  θεῖον 
ἴασιν,  οἱ  δεδεγμένοι  πίστει  ἡμῖν  τοῖς  διαγράφουσι 
ὑμνοῦμέν Σε.  Δέσποτα,  μὴ  μακρύνῃς  Σου  τὸ 
Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  ἔλεος,  μηδὲ  παρίδῃς  τοὺς 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.   πιστῶς  ἀεὶ  κραυγάζοντας· 
Σὺ  τὸν  κρατοῦντα  ἐν  δρακὶ  Εὐλογεῖτε  πάντα  τὰ  ἔργα 
πάντα,  Μήτηρ  Θεοῦ,  ἔνδον  ἐν  Κυρίου τὸν Κύριον. 
κοιλίᾳ  σχοῦσα  θεοπρεπῶς,  Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
καὶ  ἀφράστως  σωματώσασα,  αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 
ὑπὲρ  τῶν  καμνόντων,    ​Ἔνδοξον  ὡς  στέφανον  Ἁγνή, 
ἐξιλέωσαι τούτους δεόμεθα.  ἡ  φύσις  εἴληφε  τὸν  Θεῖον 
ᾨδὴ  η΄.  Χεῖρας  ἐκπετάσας  τόκον  σου,  ἐχθρῶν 
Δανιήλ.  ἀπείργοντα  φάλαγγας,  καὶ 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  νικῶντα  κατὰ  κράτος  αὐτούς· 
τοὺς δούλους Σου.   διὸ  χαρίτων  σου  φαιδραῖς, 
 9

καταστεφόμενοι  ἀγλαΐαις,  σὲ  δούλων,  ῥῦσαι  χαλεπῶν 

ἀνυμνοῦμεν  πανύμνητε  παθημάτων,  καὶ  ἀλγηδόνων 
Δέσποινα.(​θυμιάζουμε  με  ταῖς  ἱκεσίαις  σου,  τοὺς  δι’ 
κατζίον)  ἡμῶν  Πανάχραντε,  τῇ  θείᾳ 
ᾨδὴ  θ'.  Λίθος  ἀχειρότμητος  σκέπῃ σου προστρέχοντας. 
ὄρους.  Ἄξιόν  ἐστιν  ὡς  ἀληθῶς, 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  μακαρίζειν  σε  τὴν  Θεοτόκον, 
τοὺς δούλους Σου.  τὴν  ἀειμακάριστον  καὶ 
  Ν
​ εῦσον  οὐρανόθεν  παναμώμητον,  καὶ  Μητέρα 
Οἰκτίρμον,  δεῖξόν  σου  τὸ  τοῦ  Θεοῦ  ἡμῶν.  Τὴν 
ἔλεος  πᾶσι·  δὸς  νῦν  τὴν  τιμιωτέραν  τῶν  Χερουβείμ, 
ἀντίληψιν  τὴν  Σήν,  καὶ  τὴν  καὶ  ἐνδοξοτέραν  ἀσυγκρίτως 
ἰσχύν  Σου  τοῖς  προσιοῦσί  Σοι,  τῶν  Σεραφείμ,  τὴν 
διὰ  τοῦ  θείου  χρίσματος,  τῶν  ἀδιαφθόρως  Θεὸν  Λόγον 
Ἱερέων Σου φιλάνθρωπε.  τεκοῦσαν,  τὴν  ὄντως 
Δέσποτα  Χριστέ,  ἐλέησον  Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. 
τοὺς δούλους Σου.   ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  καὶ  ἔτι  ἐν 
Ἴδωμεν  πανάγαθε  Σῶτερ,  εἰρήνῃ  τοῦ  Κυρίου  δεηθῶμεν. 
ἀγαλλιώμενοι  τὸ  θεῖον  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον.  [καὶ 
Ἔλαιον,  ῥοπῇ  σου  ἐνθέῳ,  μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] 
ὑπὲρ  μετόχους,  ὅπερ  Ἀντιλαβοῦ,  σῶσον,  ἐλέησον 
προσείληφας,  καὶ  τυπικῶς  καὶ  διαφύλαξον  ἡμάς,  ὁ  Θεός, 
μετέδωκας,  λουτροῦ  τοῦ  τῇ σῇ χάριτι. 
θείου τοῖς μετέχουσιν.  Τῆς  Παναγίας,  ἀχράντου, 
Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ  ὑπερευλογημένης,  ἐνδόξου, 
Πνεύματι.   Δεσποίνης  ἡμῶν  Θεοτόκου 
Οἴκτειρον  ἐλέησον  Σῶτερ,  καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ 
ῥῦσαι  δεινῶν  καὶ  ἀλγηδόνων,  πάντων  τῶν  Ἁγίων 
λύτρωσαι  βελῶν  τοῦ  μνημονεύσαντες,  ἑαυτοὺς  καὶ 
πονηροῦ,  τοὺς  Σοὺς  οἰκέτας  ἀλλήλους  καὶ  πᾶσαν  τὴν  ζωὴν 
ψυχὰς  καὶ  σώματα,  ὡς  ἡμῶν,  Χριστῷ  τῷ  Θεῷ 
ἐλεήμων  Κύριος,  χάριτι  θείᾳ  παραθώμεθα.  ΧΟΡΟΣ:  Σοὶ 
ἐξιώμενος.  Κύριε.  ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι σὲ αἰνοῦσι 
Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  πᾶσαι  αἱ  δυνάμεις  τῶν 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.   οὐρανῶν,  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 
Ὕμνους  καὶ  δεήσεις  Παρθένε,  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
προσδεχομένη  τῶν  σῶν  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
 10

νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  Αἰνεῖτε  τὸν  Θεὸν  ἐν  τοῖς 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ:  ἁγίοις  αὐτοῦ·  αἰνεῖτε  αὐτὸν  ἐν 
Ἀμήν.   στερεώματι  τῆς  δυνάμεως 
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΟΝ,  αὐτοῦ. 
Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς.    ​Βλέψον  Ἀκατάληπτε  ἐξ 
Ἐν  ἐλέῳ  Ἀγαθέ,  ἐπίβλεψον  οὐρανόθεν  ὡς  εὔσπλαγχνος, 
Σῷ  ὄμματι,  ἐπὶ  τὴν  δέησιν  ἐν  χειρὶ  ἀοράτῳ  σου 
ἡμῶν  τῶν συνελθόντων ἐν τῷ  σφραγίσας  Φιλάνθρωπε,  τάς 
Ναῷ  Σου,  τῷ  ἁγίῳ  σήμερον,  ἡμῶν  αἰσθήσεις.  Ἐλαίῳ  Σου 
χρῖσαι  θείῳ  Ἐλαίῳ,  θείῳ,  τοὺς  προσδραμόντας 
νοσοῦντας τοὺς δούλους Σου.  Σοι  πιστῶς,  καὶ  ἐξαιτοῦντας 
ΑΙΝΟΙ : Ἦχος δ΄  πταισμάτων  ἄφεσιν·  καὶ 
Πᾶσα  πνοὴ  αἰνεσάτω  τὸν  δώρησαι  τὴν  ἴασιν,  τὴν  τῆς 
Κύριον.  Αἰνεῖτε  τὸν  Κύριον  ἐκ  ψυχῆς  καὶ  τοῦ  σώματος,  ἵνα 
τῶν  οὐρανῶν,  αἰνεῖτε  αὐτὸν  πόθῳ  δοξάζωσί  Σε, 
ἐν  τοῖς  ὑψίστοις.  Σοὶ  πρέπει  μεγαλύνοντες τὸ κράτος Σου. 
ὕμνος τῷ Θεῷ.  Αἰνεῖτε  αὐτὸν  ἐπὶ  ταῖς 
Αἰνεῖτε  αὐτόν,  πάντες  οἱ  δυναστείαις  αὐτοῦ·  αἰνεῖτε 
ἄγγελοι  αὐτοῦ·  αἰνεῖτε  αὐτὸν  αὐτὸν  κατὰ  τὸ  πλῆθος  τῆς 
πᾶσαι  αἱ  δυνάμεις  αὐτοῦ.  Σοὶ  μεγαλωσύνης αὐτοῦ.  
πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.  Χρίσει  τοῦ  ἐλέους  Σου,  καὶ 
Ἦχος δ΄ Ἔδωκας σημείωσιν.  Ἱερέων  φιλάνθρωπε,  ἐπαφῇ 
Τοῦ  ποιῆσαι  ἐν  αὐτοῖς  κρῖμα  τοὺς  οἰκέτας  Σου,  ἁγίασον 
ἔγγραπτον·  δόξα  αὔτη  ἔσται  ἄνωθεν,  νοσημάτων  ῥῦσαι, 
πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ.  ψυχῆς  τε  τὸν  ῥύπον,  καθαρὸν 
Ἔδωκας  τὴν  χάριν  Σου,  διὰ  ἔκπλυνον  Σωτήρ,  καὶ 
τῶν  Σῶν  εὐδιάλλακτε,  πολυπλόκων  σκανδάλων 
Ἀποστόλων  Φιλάνθρωπε,  λύτρωσαι·  τοὺς  πόνους 
Ἐλαίῳ  Ἁγίῳ  Σου,  θεραπεύειν  παραμύθησαι,  τάς 
πάντων,  πληγάς  τε  καὶ  περιστάσεις  ἐκδίωξον,  καὶ  τάς 
νόσους·  διὸ  Ἐλαίῳ  Σου  θλίψεις  ἀφάνισον,  ὡς 
πιστῶς,  τοὺς  προσιόντας  καὶ  οἰκτίρμων καὶ εὔσπλαγχνος. 
νῦν  ὡς  εὔσπλαγχνος,  ἁγίασον  Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ 
ἐλέησον,  παντοίας  νόσου  Πνεύματι.  Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ 
καθάρισον,  καὶ  τρυφῆς  τῆς  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
ἀφθάρτου  Σου,  καταξίωσον  Ἀμήν.  
Κύριε. 
 11

Σὲ  τὸ  καθαρώτατον,  τοῦ  ἡμῶν,  ὡς  καὶ  ἡμεῖς  ἀφίεμεν 

βασιλέως  παλάτιον,  δυσωπῶ  τοῖς  ὀφειλέταις  ἡμῶν,  καὶ  μὴ 
Πολυΰμνητε·  τὸν  νοῦν  μου  εἰσενέγκῃς  ἡμᾶς  εἰς 
καθάρισον,  τὸν  ἐσπιλωμένον,  πειρασμόν,  ἀλλὰ  ῥῦσαι  ἡμᾶς 
πάσαις  ἁμαρτίαις,  καὶ  ἀπὸ  τοῦ  πονηροῦ.  ΙΕΡΕΥΣ: 
καταγώγιον  τερπνὸν  τῆς  Ὅτι  σοῦ  ἐστιν  ἡ  βασιλεία  καὶ 
ὑπερθέου  Τριάδος  ποίησον·  ἡ  δύναμις  καὶ  ἡ  δόξα,  τοῦ 
ὅπως  τὴν  δυναστείαν  Σου,  καὶ  Πατρός,  καὶ  τοῦ  Υἱοῦ,  καὶ  τοῦ 
τὸ  ἀμέτρητον  ἔλεος,  Ἁγίου  Πνεύματος,  νῦν  καὶ  ἀεί, 
μεγαλύνω  σῳζόμενος,  ὁ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
ἀχρεῖος οἰκέτης Σου.  αἰώνων. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ἀμήν. 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἅγιος  ὁ  Θεός,  Τροπάριον,  Ἦχος  δ΄.  Ταχὺ 
Ἅγιος  ἰσχυρός,  Ἅγιος  προκατάλαβε. 
Ἀθάνατος,  ἐλέησον  ἡμᾶς.  (γ΄)  Ταχὺς  εἰς  ἀντίληψιν,  μόνος 
Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ  ὑπάρχων  Χριστέ,  ταχεῖαν  τὴν 
Πνεύματι,  καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  ἄνωθεν,  δεῖξον  ἐπίσκεψιν, 
εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  τοῖς  πάσχουσι  δούλοις  Σου· 
Ἀμήν.  Παναγία  Τριάς, ἐλέησον  λύτρωσαι  νοσημάτων,  καὶ 
ἡμᾶς.  Κύριε,  ἰλάσθητι  ταῖς  πικρῶν  ἀλγηδόνων·  ἔγειρον 
ἁμαρτίαις  ἡμῶν.  Δέσποτα,  τοῦ  ὑμνεῖν  Σε,  καὶ  δοξάζειν 
συγχώρησον  τάς  ἀνομίας  ἀπαύστως·  πρεσβείαις  τῆς 
ἡμῖν.  Ἅγιε,  ἐπίσκεψαι  καὶ  Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.  
ἴασαι  τάς  ἀσθενείας  ἡμῶν,  Δ.  ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ 
ἕνεκεν  τοῦ  ὀνόματός  σου.  ΔΕΣΠΟΤΑ.ΙΕΡΕΥΣ: 
Κύριε,  ἐλέησον.  Κύριε,  Εὐλογημένη  ἡ  Βασιλεία  τοῦ 
ἐλέησον,  Κύριε,  ἐλέησον.  Πατρὸς  καὶ  τοῦ  Υἱοῦ  καὶ  τοῦ 
Δόξα  Πατρὶ  καὶ  Υἱῷ  καὶ  Ἁγίῳ  Ἁγίου  Πνεύματος,  νῦν  καὶ  ἀεὶ 
Πνεύματι,  καὶ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
Ἀμήν.  Πάτερ  ἡμῶν  ὁ  ἐν  τοῖς  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐν  εἰρήνῃ  τοῦ 
οὐρανοῖς,  ἁγιασθήτω  τὸ  Κυρίου  δεηθῶμεν.  ​ ΧΟΡΟΣ: 
ὄνομά  σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία  Κύριε  ἐλέησον.  ​[καὶ  μετὰ  ἀπὸ 
σου,  γενηθήτω  τὸ  θέλημά  κάθε αἴτηση] 
σου,  ὡς  ἐν  οὐρανῷ,  καὶ  ἐπὶ  Ὑπὲρ  τῆς  ἄνωθεν  εἰρήνης,  καὶ 
τῆς  γῆς.  Τὸν  ἄρτον  ἡμῶν  τὸν  τῆς  σωτηρίας  τῶν  ψυχῶν 
ἐπιούσιον  δὸς  ἡμῖν  σήμερον,  ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 
καὶ  ἄφες  ἡμῖν  τὰ  ὀφειλήματα 
 12

Ὑπὲρ  τῆς  εἰρήνης  τοῦ  Ὑπὲρ  τοῦ  ῥυσθῆναι  ἡμᾶς  ἀπὸ 

σύμπαντος  κόσμου,  πάσης  θλίψεως,  ὀργῆς, 
εὐσταθείας  τῶν  ἁγίων  τοῦ  κινδύνου  καὶ  ἀνάγκης,  τοῦ 
Θεοῦ  Ἐκκλησιῶν,  καὶ  τῆς  τῶν  Κυρίου δεηθῶμεν. 
πάντων  ἑνώσεως,  τοῦ  Κυρίου  Ἀντιλαβοῦ,  σῶσον,  ἐλέησον 
δεηθῶμεν.  καὶ  διαφύλαξον  ἡμάς,  ὁ  Θεός, 
Ὑπὲρ  τοῦ  ἁγίου  οἴκου  τούτου,  τῇ σῇ χάριτι. 
καὶ  τῶν  μετὰ  πίστεως,  Τῆς  Παναγίας,  ἀχράντου, 
εὐλαβείας,  καὶ  φόβου  Θεοῦ  ὑπερευλογημένης,  ἐνδόξου, 
εἰσιόντων  ἐν  αὐτῷ,  τοῦ  Δεσποίνης  ἡμῶν  Θεοτόκου 
Κυρίου δεηθῶμεν.  καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ 
Ὑπὲρ  τοῦ  Πατρὸς  καὶ  πάντων  τῶν  Ἁγίων 
Ἀρχιεπισκόπου  ἡμῶν [​ δεῖνος],  μνημονεύσαντες,  ἑαυτοὺς  καὶ 
τοῦ  τιμίου  πρεσβυτερίου,  τῆς  ἀλλήλους  καὶ  πᾶσαν  τὴν  ζωὴν 
ἐν  Χριστῷ  διακονίας,  παντὸς  ἡμῶν,  Χριστῷ  τῷ  Θεῷ 
τοῦ  Κλήρου  καὶ  τοῦ  Λαοῦ,  τοῦ  παραθώμεθα.  ΧΟΡΟΣ:  Σοὶ 
Κυρίου δεηθῶμεν.  Κύριε.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  πρέπει 
(υπερ της καθηγουμένης…)  σοι,  πᾶσα  δόξα,  τιμὴ  καὶ 
Ὑπὲρ  τοῦ  περιεστῶτος  λαοῦ,  προσκύνησις,  τῷ Πατρὶ καὶ τῷ 
τοῦ  ἀπεκδεχομένου  τὴν  χάριν  Υἱῷ  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ  Πνεύματι, 
τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  τοῦ  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
Κυρίου δεηθῶμεν.  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ: 
Ὑπὲρ  τοῦ  εὐλογηθῆναι  τὸ  Ἀμήν.  Εἶτα  ὁ  Ἱερεὺς  λέγει  τὴν 
Ἔλαιον  τοῦτο,  τῇ ἐπιφοιτήσει,  Εὐχὴν  τοῦ  Ἐλαίου  ἀπέναντι 
καὶ  δυνάμει,  καὶ  ἐνεργείᾳ  τοῦ  τῆς κανδήλας. 
Ἁγίου  Πνεύματος,  τοῦ  Κυρίου  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου 
δεηθῶμεν.  δεηθῶμεν. 
Ὑπὲρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ  ΕΥΧΗ  ΤΟΥ  ΕΛΑΙΟΥ  ΙΕΡΕΥΣ: 
(​
ονόματα)​,  τῶν  Κύριε,  ὁ  ἐν  τῷ  ἐλέει,  καὶ  τοῖς 
προσελθόντων  εἰς  τὸ  Ἅγιον  οἰκτιρμοῖς  Σου  ἰώμενος  τὰ 
τοῦτο  Μυστήριον,  καὶ  τῆς  ἐν  συντρίμματα  τῶν  ψυχῶν  καὶ 
Θεῶ  ἐπισκέψεως  αὐτῶν,  καὶ  τῶν  σωμάτων  ἡμῶν·  Αὐτός, 
ὑπὲρ  τοῦ  ἐλθεῖν  ἐπ’  αὐτοὺς  Δέσποτα,  ἁγίασον  καὶ  τὸ 
τὴν  χάριν  τοῦ  Ἁγίου  Ἔλαιον  τοῦτο,  ὥστε  γενέσθαι 
Πνεύματος,  τοῦ  Κυρίου  τοῖς  χριομένοις  ἐξ  αὐτοῦ,  εἰς 
δεηθῶμεν.  θεραπείαν  καὶ  ἀπαλλαγὴν 
παντὸς  πάθους,  νόσου 
 13

σωματικῆς,  μολυσμοῦ  σαρκὸς  πάλαι,  ἵνα  κράζω 

καὶ  πνεύματος,  καὶ  παντὸς  σεσωσμένος·  Οἰκτίρμον  δόξα, 
κακοῦ·  ἵνα  καὶ  ἐν  τούτῳ  Χριστέ, τῷ κράτει σου.  
δοξασθῇ  σου  τὸ  πανάγιον  Ἦχος πλ. δ’. 
ὄνομα,  τοῦ  Πατρός,  καὶ  τοῦ  Ὡς  τοῦ  Κυρίου  μαθητής, 
Υἱοῦ,  καὶ  τοῦ  Ἁγίου  ἀvεδέξω  Δίκαιε  τὸ 
Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς  Εὐαγγέλιον·  ὡς  Μάρτυς  ἔχεις 
τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  τὸ  ἀπαράτρεπτον·  τὴν 
Ἀμήν.  παρρησίαν  ὡς  Ἀδελφόθεος, 
Ἐν  ὅσῳ  δὲ  λέγεται  ἡ  Εὐχὴ  τὸ  πρεσβεύειν  ὡς  Ἱεράρχης. 
παρὰ  τοῦ  Ἱερέως,  ψάλλονται  Ἱκέτευε  Χριστῷ  τῷ  Θεῷ, 
τὰ  κάτωθι  Τροπάρια.Ἦχος  δ΄.  σωθῆναι τάς ψυχὰς ἠμώv. 
Ταχὺ προκατάλαβε.  Ἦχος  δ’.  Ὁ  ὑψωθεὶς  ἐν  τῷ 
Ταχὺς  εἰς  ἀντίληψιν,  μόνος  Σταυρῷ. 
ὑπάρχων  Χριστέ,  ταχεῖαν  τὴν  Ὁ  του  Πατρὸς  μονογενὴς 
ἄνωθεν,  δεῖξον  ἐπίσκεψιν,  Θεὸς  Λόγος,  ἐπιδημήσας  πρὸς 
τοῖς  πάσχουσι  δούλοις  Σου·  ἡμᾶς  ἐπ’  ἐσχάτων,  τῶv 
λύτρωσαι  νοσημάτων,  καὶ  ἡμερῶν  Ἰάκωβε  θεσπέσιε, 
πικρῶν  ἀλγηδόνων·  ἔγειρον  πρῶτόν  σε  ἀνέδειξε  τῶν 
τοῦ  ὑμνεῖν  Σε,  καὶ  δοξάζειν  Ἱεροσολύμων,  Ποιμένα  καὶ 
ἀπαύστως·  πρεσβείαις  τῆς  Διδάσκαλον,  καὶ  πιστὸν 
Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.  οἰκονόμον,  τῶν  Μυστηρίων 
Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον  τωv  πνευματικῶν·  ὄθεv  σε 
Τῆς  ψ ​ υχῆς  τὰ  ὄμματα  πάντες τιμῶμεν Ἀπόστολε. 
πεπηρωμένος,  Σοὶ  Χριστὲ  Ἦχος γ'. Ἡ Παρθένος σήμερον 
προσέρχομαι,  ὡς  ὁ  Τυφλὸς  ἐκ  Ἐν  τοῖς  Μύροις  Ἅγιε, 
γενετῆς,  ἐν  μετανοίᾳ  ἱερουργὸς  ἀνεδείχθης·  τοῦ 
κραυγάζων  Σοι,  σὺ  τῶν  ἐν  Χριστοῦ  γὰρ  Ὅσιε,  τὸ 
σκότει,  τὸ  φῶς  τὸ  Εὐαγγέλιον  πληρώσας, 
ὑπέρλαμπρον.  ἔθηκας  τὴν  ψυχήν  σου  ὑπὲρ 
Ἦχος γ' Ἡ Παρθένος σήμερον    λαοῦ  σου,  ἔσωσας  τοὺς 
Τὴν  ψυχήν  μου  Κύριε,  ἐν  ἀθώους  ἐκ  τοῦ  θανάτου·  διὰ 
ἁμαρτίαις  παντοίαις,  καὶ  τοῦτο  ἡγιάσθης,  ὡς  μέγας 
ἀτόποις  πράξεσι,  δεινῶς  μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος. 
παραλελυμένην,  ἔγειρον  τῇ  Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. 
θεϊκῇ  σου  ἐπιστασίᾳ,  ὥσπερ  Μέγαν  εὕρατο  ἐv  τοῖς 
καὶ  τὸν  Παράλυτον,  ἤγειρας  κιvδύvοις,  σὲ  ὑπερμαχοv  ἡ 
 14

οἰκουμένη,  Ἀθλοφόρε  τὰ ἔθνη  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  Α’​ (ΥΠΟ  ΤΟΥ 

τροπούμενον.  Ὡς  οὖν  Λυαίου  ΔΙΑΚΟΝΟΥ).  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
κάθεῖλες  τὴν  ἔπαρσιν,  ἐν  τῷ  Γένοιτο,  Κύριε,  τὸ  ἔλεός  Σου 
σταδίῳ  θαρρύvας  τὸν  ἐφ’  ἡμᾶς.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
Νέστορα,  οὕτως  Ἅγιε,  Πρόσχωμεν  ​ (θυμιάζουμε  σε 
Μεγαλομάρτυς  Δημήτριε,  κάθε  Απόστολο  με  κατζίον)​. 
Χριστὸν  τὸν  Θεὸν  ἱκέτευε,  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἀγαλλιᾶσθε 
δωρήσασθαι  ἡμῖν  τὸ  μέγα  δίκαιοι  ἐν  Κυρίῳ.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ἔλεος.  Σοφία.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
Ἦχος γ'.  Καθολικῆς  Ἐπιστολῆς 
Ἀθλοφόρε  ἅγιε,  καὶ  ἰαματικὲ  Ἰακώβου  τὸ  Ἀνάγνωσμα. 
Παντελεῆμον,  πρέσβευε  τῷ  (Κεφ.  5:  10-16)  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ἐλεήμονι  Θεῷ,  ἵνα  Πρὀσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
πταισμάτων  ἄφεσιν,  παράσχῃ  Ἀδελφοί,  ὑπόδειγμα  λάβετε, 
ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.  ἀδελφοί  μου,  τῆς 
ΓΟΝΟΣ ΓΕΓΟΝΑΣ...  κακοπαθείας  καὶ  τῆς 
Ἦχος πλ. δ'.  μακροθυμίας  τοὺς  προφήτας, 
Ἅγιοι  Ἀνάργυροι  καὶ  οἳ  ἐλάλησαν  τῷ  ὀνόματι 
θαυματουργοί,  ἐπισκέψασθε  Κυρίου.  Ἰδοὺ  μακαρίζομεν 
τάς  ἀσθενείας  ἡμῶν,  δωρεὰν  τοὺς  ὑπομένοντας·  τὴν 
ἐλάβετε, δωρεὰν δότε ἡμῖν.  ὑπομονὴν  Ἰὼβ  ἠκούσατε,  καὶ 
Ἦχος β'.  τὸ  τέλος  Κυρίου  εἴδετε,  ὅτι 
Τὰ  μεγαλεῖά  σου  Παρθένε,  τίς  πολυέσπλαγχνός  ἐστιν  ὁ 
διηγήσεται;  Βρύεις  γὰρ  Κύριος  καὶ  οἰκτίρμων.  Πρὸ 
θαύματα,  καὶ πηγάζεις ἰάματα,  πάντων  δέ,  ἀδελφοί  μου,  μὴ 
καὶ  πρεσβεύεις  ὑπὲρ  τῶν  ὀμνύετε  μήτε  τὸν  οὐρανὸν 
ψυχῶν  ἡμῶν,  ὡς  Θεολόγος  μήτε  τὴν  γῆν  μήτε  ἄλλον  τινὰ 
καὶ φίλος Χριστοῦ.  ὅρκον·  ἤτω  δὲ  ὑμῶν  τὸ  ναὶ 
Ἦχος β' Τὰ ἄνω ζητῶν  ναί,  καὶ  τὸ  οὔ.  οὔ,  ἵνα  μὴ  εἰς 
Πρεσβεία  θερμή,  καὶ  τεῖχος  ὑπόκρισιν  πέσητε.  Κακοπαθεῖ 
ἀπροσμάχητον,  ἐλέους  πηγή,  τις  ἐν  ὑμῖν;  προσευχέσθω· 
τοῦ  κόσμου  καταφύγιον,  εὐθυμεῖ  τις;  ψαλλέτω· 
ἐκτενῶς  βοῶμέν  σοι,  ἀσθενεῖ  τις  ἐν  ὑμῖν; 
Θεοτόκε  Δέσποινα,  προσκαλεσάσθω  τοὺς 
πρόφθασον,  καὶ  ἐκ  κινδύνων  πρεσβυτέρους  τῆς  ἐκκλησίας, 
λύτρωσαι  ἡμᾶς, ἡ  μόνη  καὶ  προσευξάσθωσαν  ἐπ’ 
ταχέως προστατεύουσα.  αὐτὸν  ἀλείψαντες  αὐτὸν 
 15

ἐλαίῳ  ἐν  τῷ  ὀνόματι  τοῦ  τῆς  καρδίας  σου,  καὶ  ἐξ  ὅλης 
Κυρίου·  καὶ  ἡ  εὐχὴ  τῆς  τῆς  ψυχῆς  σου,  καὶ  ἐξ  ὅλης 
πίστεως  σώσει  τὸν  κάμνοντα,  τῆς  ἰσχύος  σου,  καὶ  ἐξ  ὅλης 
καὶ  ἐγερεῖ  αὐτὸν  ὁ  Κύριος·  τῆς  διανοίας  σου,  καὶ  τὸν 
κἂν  ἁμαρτίας  ᾖ  πεποιηκώς,  πλησίον  σου  ὡς  ἑαυτόν.  Εἶπε 
ἀφεθήσεται  αὐτῷ.  δὲ  αὐτῷ·  Ὀρθῶς  ἀπεκρίθης· 
Ἐξομολογεῖσθε  ἀλλήλοις  τὰ  τοῦτο  ποίει  καὶ  ζήσῃ.  Ὁ  δὲ 
παραπτώματα,  καὶ  εὔχεσθε  θέλων  δικαιοῦν  ἑαυτόν,  εἶπε 
ὑπὲρ  ἀλλήλων,  ὅπως  ἰαθῆτε·  πρὸς  τὸν  Ἰησοῦν·  Καὶ  τίς  ἐστί 
πολὺ  ἰσχύει  δέησις  δικαίου  μου  πλησίον;  Ὑπολαβὼν  δὲ  ὁ 
ἐνεργουμένη.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  Ἰησοῦς  εἶπεν·  Ἄνθρωπός  τις 
σοι.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ  κατέβαινεν  ἀπὸ  Ἱερουσαλὴμ 
πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ:  εἰς  Ἱεριχώ,  καὶ  λῃσταῖς 
Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα.  περιέπεσεν·  οἳ καὶ ἐκδύσαντες 
Ἀλληλούϊα.  Ἔλεος  καὶ  κρίσιν  αὐτόν,  καὶ  πληγὰς  ἐπιθέντες 
ᾄσομαί σοι Κύριε.  ἀπῆλθον,  ἀφέντες  ἡμιθανῆ 
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ  Α΄.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  τυγχάνοντα.  Κατὰ  συγκυρίαν 
Σοφία.  Ὀρθοί.  Ἀκούσωμεν  δὲ  ἱερεύς  τις  κατέβαινεν ἐν τῇ 
τοῦ  ἁγίου  Εὐαγγελίου.  ὁδῷ  ἐκείνῃ,  καὶ  ἰδὼν  αὐτὸν 
ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ:  ἀντιπαρῆλθεν.  Ὁμοίως  δὲ  καὶ 
Καὶ  τῷ  πνεύματί  σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Λευΐτης,  γενόμενος  κατὰ  τὸν 
Ἐκ  τοῦ  κατὰ  Λουκᾶν  ἁγίου  τόπον,  ἐλθὼν  καὶ  ἰδών, 
Εὐαγγελίου  τὸ  ἀνάγνωσμα.  ἀντιπαρῆλθε.  Σαμαρείτης  δέ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  τις  ὀδεύων  ἦλθε  κατ’  αὐτόν, 
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα  καὶ  ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη. 
σοι.  ΙΕΡΕΥΣ:  Καὶ  προσελθὼν  κατέδησε  τὰ 
Λουκάν Κεφ.10:25-37.  Τῷ  τραύματα  αὐτοῦ,  ἐπιχέων 
καιρῷ  ἐκείνῳ,  νομικός  τις  ἔλαιον  καὶ  οἶνον,  ἐπιβιβάσας 
προσῆλθε  τῷ  Ἰησοῦ,  δὲ  αὐτὸν  ἐπὶ  τὸ  ἴδιον  κτῆνος, 
πειράζων  αὐτόν,  καὶ  λέγων·  ἤγαγεν  αὐτὸν  εἰς  πανδοχεῖον, 
Διδάσκαλε,  τί  ποιήσας  ζωὴν  καὶ  ἐπεμελήθη  αὐτοῦ·  καὶ  ἐπὶ 
αἰώνιον  κληρονομήσω;  Ὁ  δὲ  τὴν  αὔριον  ἐξελθών,  ἐκβαλὼν 
εἶπε  πρὸς  αὐτόν·  ἐν  τῷ  νόμῳ  δύο  δηνάρια  ἔδωκε  τῷ 
τί  γέγραπται;  πῶς  πανδοχεῖ  καὶ  εἶπεν  αὐτῷ· 
ἀναγινώσκεις;  Ὁ  δὲ  Ἐπιμελήθητι  αὐτοῦ,  καὶ  ὅ,τι ἂν 
ἀποκριθεὶς  εἶπεν·  Ἀγαπήσεις  προσδαπανήσῃς,  ἐγὼ  ἐν  τῷ 
Κύριον  τὸν  Θεόν  σου  ἐξ  ὅλης  ἐπανέρχεσθαί  με  ἀποδώσω 
 16

σοι.  Τίς  οὖν  τούτων  τῶν  ΕΥΧΗ  Α'.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἄναρχε, 

τριῶν  πλησίον  δοκεῖ  σοι  ἀδιάδοχε,  Ἅγιε  ἁγίων,  ὁ  τὸν 
γεγονέναι  τοῦ  ἐμπεσόντος  εἰς  Μονογενῆ  σου  Υἱὸν 
τοὺς  λῃστάς;  Ὁ  δὲ  εἶπεν·  Ὁ  ἐξαποστείλας,  ἰώμενον  πᾶσαν 
ποιήσας  τὸ  ἔλεος  μετ’  αὐτοῦ.  νόσον  καὶ  πᾶσαν  μαλακίαν 
Εἶπεν  οὖν  αὐτῷ  ὁ  Ἰησοῦς·  τῶν  ψυχῶν  καὶ  τῶν  σωμάτων 
Πορεύου  καὶ  σὺ  ποίει  ὁμοίως.  ἡμῶν,  κατάπεμψον  τὸ  Ἅγιόν 
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα  σου  Πνεῦμα,  καὶ  ἁγίασον  τὸ 
σοι.   Ἔλαιον  τοῦτο·  καὶ  ποίησον 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ  αὐτὸ  χριομένοις  τοῖς  Σοῖς 
Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου,  δούλοις,  εἰς  τελείαν 
δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ  ἀπολύτρωσιν  τῶν  ἁμαρτιῶν 
ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  αὐτῶν,  εἰς  Βασιλείας 
ἐλέησον (γ')  Οὐρανῶν  κληρονομίαν​ .  [*Σὺ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα  γὰρ  εἶ  ὁ  Θεός,  ὁ  μέγας  καὶ 
ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης,  θαυμαστός,  ὁ  φυλάσσων  τὴν 
ὑγείας,  σωτηρίας,  διαθήκην  Σου  καὶ  τὸ  ἔλεός Σου 
ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως  τοῖς  ἀγαπῶσί  Σε·  ὁ  διδοὺς 
καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν  λύτρωσιν  ἁμαρτιῶν  διὰ  τοῦ 
τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ,  ἁγίου  σου  παιδὸς  Ἰησοῦ 
πάντων  τῶν  προσελθόντων  Χριστοῦ·  ὁ  ἀναγεννήσας  ἡμᾶς 
ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ,  ἀπὸ  τῆς  ἁμαρτίας·  ὁ  φωτίζων 
καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι  τοὺς  τυφλοὺς  καὶ  ἀνορθῶν 
αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα  τοὺς  κατερραγμένους·  ὁ 
ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον.  ἀγαπῶν τοὺς δικαίους καὶ τοὺς 
ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ')  ἁμαρτωλοὺς  ἐλεῶν·  ὁ 
ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ  ἀνακαινίσας  ἡμᾶς  ἐκ  σκότους 
φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις,  καὶ  σκιᾶς  θανάτου,  λέγων  τοῖς 
καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  ἐν  δεσμοῖς  «Ἐξέλθετε»  καὶ 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ  τοῖς  ἐν  τῷ  σκότει 
τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,  «Ἀνακαλύπτεσθε».  Ἔλαμψε 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  γὰρ  ἐν  ταῖς  καρδίαις  ἡμῶν  τὸ 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ:  φῶς  τῆς  ἐπιγνώσεως  τοῦ 
Ἀμήν.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου  Μονογενοῦς  σου  Υἱοῦ,  ἀφ’  οὗ 
δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  δι’  ἡμᾶς  ἐπὶ  τῆς  γῆς  ὤφθη,  καὶ 
ἐλέησον.  τοῖς  ἀνθρώποις 
συνανεστράφη·  καὶ  τοῖς 
 17

δεξαμένοις  Αὐτὸν  ἔδωκεν  Ἔλαιον  τοῦτο,  ἔλαιον 

ἐξουσίαν  τέκνα  Σοῦ  τοῦ  Θεοῦ  ἀγαλλιάσεως,  ἔλαιον 
γενέσθαι,  διὰ  λουτροῦ  ἁγιασμοῦ,  ἔνδυμα  βασιλικόν, 
παλιγγενεσίας  τὴν  υἱοθεσίαν  θώραξ  δυνάμεως,  πάσης 
ἡμῖν  χαρισάμενος,  ἀμετόχους  διαβολικῆς  ἐνεργείας 
ἡμᾶς  ἐποίησεν  ἐκ  τῆς  ἀποτρόπαιον,  σφραγὶς 
καταδυναστείας  τοῦ διαβόλου·  ἀνεπιβούλευτος,  ἀγαλλίαμα 
ἐπεὶ  οὐκ  εὐδόκησεν  ἐν  αἵματι  καρδίας,  εὐφροσύνη  αἰώνιος· 
καθαρίζεσθαι,  ἀλλ’  ἐν  ἐλαίῳ  ἵνα  καὶ  ἐν  τούτῳ  οἱ  χριόμενοι, 
ἁγίῳ  ἔδωκε  τὸν  τύπον  τοῦ  τῷ  τῆς  ἀναγεννήσεως  ἐλαίῳ, 
Σταυροῦ  Αὐτοῦ,  εἰς  τὸ  φοβεροὶ  ὦσι  τοῖς  ὑπεναντίοις 
γενέσθαι  ἡμᾶς  Χριστοῦ  καὶ  λάμψωσιν  ἐν  ταῖς 
ποίμνιον,  βασίλειον  λαμπρότησι  τῶν  Ἁγίων  Σου, 
ἱεράτευμα,  ἔθνος  ἅγιον,  μὴ  ἔχοντες  σπίλον,  ἢ  ῥυτίδα, 
καθαρίσας  ἡμᾶς  ἐν  ὕδατι,  καὶ  καὶ  εἰσδεχθῶσιν  εἰς  τάς 
ἁγιάσας  ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Πνεύματι·  αἰωνίους  σου  ἀναπαύσεις,  καὶ 
Αὐτός,  Δέσποτα  Κύριε,  δὸς  δέξωνται  τὸ  βραβείων  τῆς 
Χάριν  εἰς  τὴν  διακονίαν  Σου  ἄνω  κλήσεως.​]  Σὸν  γάρ  ἐστι 
ταύτην,  ὡς  ἔδωκας  Μωσεῖ  τῷ  τὸ  ἐλεεῖν  καὶ  σῴζειν  ἡμᾶς,  ὁ 
θεράποντί  Σου,  καὶ  Σαμουὴλ  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν 
τῷ  ἠγαπημένῳ  Σου,  καὶ  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ 
Ἰωάννῃ  τῷ  ἐκλεκτῷ  Σου,  καὶ  τῷ  Υἱῷ,  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ 
πᾶσι  τοῖς  καθ’  ἑκάστην  γενεὰν  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς 
εὐαρεστήσασί  Σοι·  οὕτω  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
ποίησον  καὶ  ἡμᾶς  γενέσθαι  Ἀμήν.  ​*  Ἰστέον,  ὅτι  τινὲς  τὴν 
διακόνους  τῆς  Καινῆς  τοῦ  Υἱοῦ  Εὐχὴν  ταύτην  ἕως  ὧδε  μόνον 
Σου  Διαθήκης  ἐπὶ  τὸ  ἔλαιον  λέγουσι,  μετὰ  τῆς 
τοῦτο,  ἣν  περιεποιήσω  τῷ  ἐκφωνήσεως:  Σὸν  γάρ  ἐστι  τὸ 
τιμίῳ  Αὐτοῦ  Αἵματι·  ἵνα,  ἐλεεῖν..., τινὲς δὲ ἕως τέλους. 
ἀποδυσάμενοι  τάς  κοσμικὰς  Καὶ  μετὰ  τὴν  Εὐχὴν,  λαμβάνει 
ἐπιθυμίας,  ἀποθάνωμεν  τῇ  ὁ  ἱερεὺς  ἐκ  τοῦ  Ἁγίου  Ἐλαίου 
ἁμαρτίᾳ  καὶ  ζήσωμεν  τῇ  καὶ  χρίει  τὸν  ποιοῦντα  τὸ 
δικαιοσύνῃ,  ἐνδυσάμενοι  τὸν  Εὐχέλαιον,  λέγων  τὴν  Εὐχὴν 
Κύριον  ἡμῶν  Ἰησοῦν  Χριστόν,  ταύτην· 
διὰ  τῆς  χρίσεως  τοῦ  ἁγιασμοῦ  Πάτερ  Ἅγιε,  ἰατρὲ  τῶν ψυχῶν 
τοῦ  μέλλοντος  Ἐλαίου  καὶ  τῶν  σωμάτων,  ὁ  πέμψας 
ἐπάγεσθαι.  Γένοιτο,  Κύριε,  τὸ  τὸν  μονογενῆ  σου  Υἱόν,  τὸν 
 18

Κύριον  ἡμῶν  Ἰησοῦν  Χριστόν,  ἡμῶν,  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 

πᾶσαν  νόσον  ἰώμενον  καὶ  ἐκ  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ 
θανάτου  λυτρούμενον,  ἴασαι  τῷ  Υἱῷ,  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ 
καὶ  τοὺς  δούλους  σου  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς 
(​
ονόματα)​,  ἐκ  τῆς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
περιεχούσης  αὐτους  Ἀμήν. 
σωματικῆς  καὶ  ψυχικῆς  Αὕτη  ἡ  εὐχὴ  λέγεται  μυστικῶς 
ἀσθενείας,  καὶ  ζωοποίησον  παρ’  ἑνὸς  ἑκάστου  τῶν 
αὐτόν-ους,  διὰ  τῆς  χάριτος  Ἱερέων,  μετὰ  τὸ  εἰπεῖν  τὸ 
τοῦ  Χριστοῦ  σου·  πρεσβείαις  Εὐαγγέλιον  καὶ  τὴν  Εὐχήν, 
τῆς  Ὑπεραγίας,  Δεσποίνης  χριόντων  ἅμα  τῷ  ἐλαίῳ  τὸν 
ἡμῶν  Θεοτόκου  καὶ  νοσοῦντα. 
ἀειπαρθένου  Μαρίας,  δυνάμει  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β’.  
τοῦ  τιμίου  καὶ  ζωοποιοῦ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἰσχύς  μου  καὶ 
Σταυροῦ·  προστασίαις  τῶν  ὕμνησίς  μου  ὁ  Κύριος. 
τιμίων,  ἐπουρανίων  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν. 
Δυνάμεων  ἀσωμάτων·  τοῦ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Παιδεύων 
τιμίου  καὶ  ἐνδόξου,  ἐπαίδευσέ  με  ὁ  Κύριος. 
προφήτου,  προδρόμου  και  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. 
βαπτιστοῦ  Ἰωάννου,  τῶν  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς 
ἁγίων  ἐνδόξων  καὶ  Ῥωμαίους  Ἐπιστολῆς  Παύλου 
πανευφήμων  Ἀποστόλων·  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  (Κεφ.  15:  1-7). 
τῶν  ἁγίων  ἐνδόξων  καὶ  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν. 
καλλινίκων  Μαρτύρων·  τῶν  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ἀδελφοί, 
ὁσίων  καὶ  θεοφόρων  ὀφείλομεν  ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ 
Πατερων  ἡμῶν·  τῶν  ἁγίων  ἀσθενήματα  τῶν  ἀδυνάτων 
καὶ  ἰαματικῶν  Ἀναργύρων,  βαστάζειν,  καὶ  μὴ  ἑαυτοῖς 
Κοσμᾶ  καὶ  Δαμιανοῦ,  Κύρου  ἀρέσκειν.΄Ἕκαστος  γὰρ  ἡμῶν 
καὶ  Ἰωάννου,  Παντελεήμονος  τῷ  πλησίον  ἀρεσκέτω  εἰς  τὸ 
καὶ  Ἑρμολάου,  Σαμψὼν  καὶ  ἀγαθὸν  πρὸς  οἰκοδομήν·  καὶ 
Διομήδους,  Μωκίου  καὶ  γὰρ  ὁ  Χριστὸς  οὐχ  ἑαυτῷ 
Ἀνικήτου,  Θαλλελαίου  καὶ  ἤρεσεν,  ἀλλὰ  καθὼς 
Τρύφωνος·  τῶν  ἁγίων  καὶ  γέγραπται,  οἱ  ὀνειδισμοὶ  τῶν 
δικαίων  θεοπατόρων Ἰωακεὶμ  ὀνειδιζόντων  σε  ἐπέπεσον  ἐπ’ 
καὶ  Ἄννης  καὶ  πάντων  τῶν  ἐμέ.  ΄Ὅσα  γὰρ  προεγράφη, 
Ἁγίων.  Ἀμήν.  ​Ὅτι  σὺ  εἶ ἡ πηγὴ  εἰς  τὴν  ἡμετέραν  διδασκαλίαν 
τῶν  ἰαμάτων,  Χριστὲ  ὁ  Θεὸς  προεγράφη,  ἵνα  διὰ  τῆς 
 19

ὑπομονῆς  καὶ  τῆς  Ἰησοῦν  τίς  ἐστι,  καὶ  οὐκ 

παρακλήσεως  τῶν  γραφῶν  ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ 
τὴν  ἐλπίδα  ἔχωμεν.  Ὁ δὲ Θεὸς  ἡλικίᾳ  μικρὸς  ἦν.  Καὶ 
τῆς  ὑπομονῆς  καὶ  τῆς  προδραμὼν  ἔμπροσθεν, 
παρακλήσεως  δῴη  ὑμῖν  τὸ  ἀνέβη  ἐπὶ  συκομορέαν,  ἵνα 
αὐτὸ  φρονεῖν  ἐν  ἀλλήλοις  ἴδῃ  αὐτόν,  ὅτι  ἐκείνης  ἤμελλε 
κατὰ  Χριστὸν  Ἰησοῦν,  ἵνα  διέρχεσθαι.  Καὶ  ὡς  ἦλθεν  ἐπὶ 
ὁμοθυμαδὸν  ἐν  ἑνὶ  στόματι  τὸν  τόπον,  ἀναβλέψας  ὁ 
δοξάζητε  τὸν  Θεὸν  καὶ  Ἰησοῦς  εἶδεν  αὐτόν,  καὶ  εἶπε 
Πατέρα  τοῦ  Κυρίου  ἡμῶν  πρὸς  αὐτόν·  Ζακχαῖε,  σπεύσας 
Ἰησοῦ  Χριστοῦ.  Διὸ  κατάβηθι·  σήμερον  γὰρ  ἐν  τῷ 
προσλαμβάνεσθε  ἀλλήλους,  οἴκῳ  σου  δεῖ  με  μεῖναι.  Καὶ 
καθὼς  καὶ  ὁ  Χριστὸς  σπεύσας  κατέβη,  καὶ 
προσελάβετο  ὑμᾶς  εἰς  δόξαν  ὑπεδέξατο  αὐτὸν  χαίρων.  Καὶ 
Θεοῦ.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  σοι.  ἰδόντες  πάντες  διεγόγγυζον, 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ  λέγοντες·  ὅτι  παρὰ ἁμαρτωλῷ 
πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ:  ἀνδρὶ  εἰσῆλθε  καταλῦσαι. 
Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα.  Σταθεὶς  δὲ  Ζακχαῖος,  εἶπε 
Ἀλληλούϊα.  Τα  ελέη  σου,  πρὸς  τὸν  Ἰησοῦν·  Ἰδού,  τὰ 
Κύριε, εις τον αιωνα άσομαι.  ἡμίση  τῶν  ὑπαρχόντων  μου 
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ  Β΄,  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Κύριε,  δίδωμι  τοῖς  πτωχοῖς· 
Σοφία.  Ὀρθοί.  Ἀκούσωμεν  καὶ  εἴ  τινός  τι  ἐσυκοφάντησα, 
τοῦ  ἁγίου  Εὐαγγελίου.  ἀποδίδωμι  τετραπλοῦν.  Εἶπε 
ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ:  δὲ  πρὸς  αὐτὸν  ὁ  Ἰησοῦς·  ὅτι 
Καὶ  τῷ  πνεύματί  σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  σήμερον  σωτηρία  τῷ  οἴκῳ 
Ἐκ  τοῦ  κατὰ  Λουκᾶν  ἁγίου  τούτῳ  ἐγένετο,  καθότι  καὶ 
Εὐαγγελίου  τὸ  ἀνάγνωσμα.  αὐτὸς  υἱὸς  Ἀβραάμ  ἐστιν. 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  Ἦλθε  γὰρ  ὁ  υἱὸς  τοῦ 
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα  ἀνθρώπου  ζητῆσαι  καὶ  σῶσαι 
σοι.  ΙΕΡΕΥΣ:  Λουκᾶ  Κεφ.  19:  τὸ  ἀπολωλός.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα 
1-10.  Τῷ  καιρῷ  ἐκείνῳ,  σοι, Κύριε, δόξα σοι. 
διήρχετο  ὁ  Ἰησοῦς  τὴν  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ 
Ἱεριχώ.  Καὶ  ἰδού,  ἀνὴρ  Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου, 
ὀνόματι  καλούμενος  δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ 
Ζακχαῖος·  καὶ  αὐτὸς  ἦν  ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε 
ἀρχιτελώνης,  καὶ  οὗτος  ἦν  ἐλέησον (γ') 
πλούσιος,  καὶ  ἐζήτει  ἰδεῖν  τὸν 
 20

ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα  τῶν  ἀναξίων  δούλων  Σου·  καὶ 

ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης,  ὅπου  ἐπὶ  τῷ  ὀνόματί  Σου  τῷ 
ὑγείας,  σωτηρίας,  μεγάλῳ,  τὸ  Ἔλαιον  τοῦτο 
ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως  προσάγομεν,  κατάπεμψον  τῆς 
καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν  Σῆς  δωρεᾶς  τὰ  ἰάματα  καὶ 
τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ,  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν,  καὶ  ἴασαι 
πάντων  τῶν  προσελθόντων  αὐτοὺς  ἐν  τῷ  πλήθει  τοῦ 
ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ,  ἐλέους  Σου.  Ναί,  Κύριε 
καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι  εὐδιάλλακτε,  ὁ  μόνος 
αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα  ἐλεήμων  καὶ  φιλάνθρωπος,  ὁ 
ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον.  μετανοῶν  ἐπὶ  ταῖς  κακίαις 
ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ').  ἡμῶν,  ὁ  εἰδὼς  ὅτι  ἔγκειται  ἡ 
ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ  διάνοια  τοῦ  ἀνθρώπου  ἐπὶ  τὰ 
φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις,  πονηρὰ  ἐκ  νεότητος  αὐτοῦ,  ὁ 
καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  μὴ  θέλων  τὸν  θάνατον  τοῦ 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ  ἁμαρτωλοῦ,  ὡς τὸ ἐπιστρέψαι 
τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,  καὶ  ζῆν  αὐτόν,  ὁ  διὰ  τὴν  τῶν 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  ἁμαρτωλῶν  σωτηρίαν 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ:  ἐνανθρωπήσας,  Θεὸς  ὤν,  καὶ 
Ἀμήν.  πλασθεὶς  διὰ  τὸ  πλάσμα  σου· 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου  σὺ  εἶ  ὁ  εἰπών·  «Οὐκ  ἦλθον 
δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  καλέσαι  δικαίους,  ἀλλὰ 
ἐλέησον.  ἁμαρτωλοὺς  εἰς  μετάνοιαν»· 
ΕΥΧΗ Β'. ΙΕΡΕΥΣ:  σὺ  εἶ  ὁ  τὸ  πρόβατον  ζητήσας 
  Ὁ  Θεὸς  ὁ  μέγας  καὶ  ὕψιστος,  τὸ  ἀπολωλός·  σὺ  εἶ  ὁ  τὴν 
ὁ  ὑπὸ  πάσης  κτίσεως  ἀπολομένην  δραχμὴν 
προσκυνούμενος,  ἡ  τῆς  ἐπιμελῶς  ζητήσας  καὶ  εὑρών· 
σοφίας  πηγή,  ἡ  τῆς  σὺ  εἶ  ὁ  εἰπών,  ὅτι·  «Τὸν 
ἀγαθότητος  ὄντως  ἐρχόμενον  πρός  με  οὐ  μὴ 
ἀνεξιχνίαστος  ἄβυσσος,  καὶ  ἐκβάλω  ἔξω»·  σὺ  εἶ  ὁ  τὴν 
τῆς  εὐσπλαγχνίας  Πόρνην,  τοὺς  τιμίους  σου 
ἀπεριόριστον  πέλαγος·  Αὐτός,  πόδας  δάκρυσι  βρέξασαν,  μὴ 
φιλάνθρωπε  Δέσποτα,  ὁ  τῶν  βδελυξάμενος·  σὺ  εἶ  ὁ  εἰπών· 
προαιωνίων  καὶ  θαυμασίων  «Ὁσάκις  ἂν  πέσῃς, ἔγειραι καὶ 
Θεός,  ὃν  οὐδεὶς  ἀνθρώπων,  σωθήσῃ»·  σὺ  εἶ  ὁ  εἰπών,  ὅτι· 
ἐννοῶν,  ἰσχύει καταλαβέσθαι,  «Χαρὰ  γίνεται  ἐν  οὐρανῷ  ἐπὶ 
ἐπίβλεψον,  εἰσάκουσον  ἡμῶν  ἑνὶ  ἁμαρτωλῷ  μετανοοῦντι»· 
 21

Αὐτὸς  ἔπιδε,  εὔσπλαγχνε  ὑπερασπιστὴς  τῆς  ζωῆς  μου. 

Δέσποτα,  ἐξ ὕψους ἁγίου σου,  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία. 
συνεπισκιάσας  ἡμῖν  τοῖς  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς 
ἁμαρτωλοῖς,  καὶ  ἀναξίοις  Κορινθίους  Α΄  Ἐπιστολῆς 
δούλοις  Σου,  ἐν  χάριτι  τοῦ  Παύλου  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  Κεφ. 
Ἁγίου  Πνεύματος  ἐν  τῇ  ὥρᾳ  12:  27-31,  13:  1-8.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ταύτῃ,  καὶ  κατασκήνωσον  ἐπὶ  Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
τοὺς  δούλους  σου  τούτους,  Ἀδελφοί,  ὑμεῖς  ἔστε  σῶμα 
τοὺς  ἐπεγνωκότας  τὰ  ἴδια  Χριστοῦ  καὶ  μέλη  ἐκ  μέρους. 
πλημμελήματα καὶ προσιόντας  Καὶ  οὓς  μὲν  ἔθετο  ὁ  Θεὸς  ἐν 
Σοι  πίστει·  καὶ  προσδεξάμενοι  τῇ  Ἐκκλησίᾳ  πρῶτον 
τῇ  ἰδίᾳ σου φιλανθρωπίᾳ, εἴ τι  ἀποστόλους,  δεύτερον 
ἐπλημμέλησαν  ἐν  λόγῳ  ἢ  προφήτας,  τρίτον 
ἔργῳ  ἢ  κατὰ  διάνοιαν,  διδασκάλους,  ἔπειτα 
συγχωρήσας,  ἐξάλειψον  καὶ  δυνάμεις,  εἶτα  χαρίσματα 
κάθαρον  αὐτοὺς  ἀπὸ  πάσης  ἰαμάτων,  ἀντιλήψεις, 
ἁμαρτίας  καί,  ἀεὶ  συμπαρὼν  κυβερνήσεις,  γένη  γλωσσῶν. 
αὐτοῖς,  διαφύλαξον  τὸν  Μὴ  πάντες  ἀπόστολοι;  μὴ 
ὑπόλοιπον  χρόνον  τῆς  ζωῆς  πάντες  προφῆται;  μὴ  πάντες 
αὐτῶν,  πορευομένους  ἐν  τοῖς  διδάσκαλοι;  μὴ  πάντες 
δικαιώμασί  Σου,  πρὸς  τὸ  δυνάμεις;  μὴ  πάντες 
μηκέτι  ἐπίχαρμα  γενέσθαι  χαρίσματα  ἔχουσιν  ἰαμάτων; 
αὐτοὺς  τῷ  διαβόλῳ·  ἵνα  καὶ  μὴ  πάντες  γλώσσαις  λαλοῦσι; 
ἐπ’  αὐτοῖς  δοξασθῇ  τὸ  μὴ  πάντες  διερμηνεύουσι; 
πανάγιον  Ὄνομά  Σου.  Χάριτι  Ζηλοῦτε  δὲ  τὰ  χαρίσματα  τὰ 
καὶ  οἰκτιρμοῖς  καὶ  κρείττονα.  Καὶ  ἔτι  καθ’ 
φιλανθρωπίᾳ  τοῦ  μονογενοῦς  ὑπερβολὴν  ὁδὸν  ὑμῖν 
σου  Υἱοῦ,  μεθ’  οὗ  εὐλογητὸς  δείκνυμι.  Ἐὰν  ταῖς  γλώσσαις 
εἰ,  σὺν  τῷ  παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ  τῶν  ἀνθρώπων  λαλῶ  καὶ  τῶν 
καὶ  ζωοποιῷ  σου  Πνεύματι,  ἀγγέλων,  ἀγάπην  δὲ  μὴ  ἔχω, 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  γέγονα  χαλκὸς  ἠχῶν  ἢ 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.  κύμβαλον  ἀλαλάζον.  Καὶ  ἐὰν 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Γ’  ἔχω  προφητείαν  καὶ  εἰδῶ  τὰ 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:.  Κύριος  μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν 
φωτισμός  μου  καὶ  Σωτήρ  μου.  γνῶσιν,  καὶ  ἐὰν  ἔχω  πᾶσαν 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  τὴν  πίστιν,  ὥστε  ὄρη 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Κύριος  μεθιστάνειν,  ἀγάπην  δὲ  μὴ 
 22

ἔχω,  οὐδέν  εἰμι.  Καὶ  ἐὰν  πνευμάτων  ἀκαθάρτων,  ὥστε 

ψωμίσω  πάντα  τὰ  ὑπάρχοντά  ἐκβάλλειν  αὐτὰ  καὶ 
μου,  καὶ  ἐὰν  παραδῶ  τὸ  σῶμά  θεραπεύειν  πᾶσαν  νόσον  καὶ 
μου  ἵνα  καυθήσομαι,  ἀγάπην  πᾶσαν  μαλακίαν.  Τούτους 
δὲ  μὴ  ἔχω,  οὐδὲν  ὠφελοῦμαι.  ἀπέστειλεν  ὁ  Ἰησοῦς, 
Ἡ  ἀγάπη  μακροθυμεῖ,  παραγγείλας  αὐτοῖς  λέγων· 
χρηστεύεται,  ἡ  ἀγάπη  οὐ  εἰς  ὁδὸν  ἐθνῶν  μὴ  ἀπέλθητε 
ζηλοῖ,  ἡ  ἀγάπη  οὐ  καὶ  εἰς  πόλιν  Σαμαρειτῶν  μὴ 
περπερεύεται,  οὐ  φυσιοῦται,  εἰσέλθητε·  πορεύεσθε  δὲ 
οὐκ  ἀσχημονεῖ,  οὐ  ζητεῖ  τὰ  μᾶλλον  πρὸς  τὰ  πρόβατα  τὰ 
ἑαυτῆς,  οὐ  παροξύνεται,  οὐ  ἀπολωλότα  οἴκου  Ἰσραήλ. 
λογίζεται  τὸ  κακόν,  οὐ  χαίρει  Πορευόμενοι  δὲ  κηρύσσετε 
ἐπὶ  τῇ  ἀδικίᾳ,  συγχαίρει  δὲ  τῇ  λέγοντες  ὅτι  ἤγγικεν  ἡ 
ἀληθείᾳ·  πάντα  στέγει,  πάντα  βασιλεῖα  τῶν  οὐρανῶν. 
πιστεύει,  πάντα  ἐλπίζει, πάντα  Ἀσθενοῦντας  θεραπεύετε, 
ὑπομένει.  Ἡ  ἀγάπη  οὐδέποτε  λεπροὺς  καθαρίζετε,  νεκροὺς 
ἐκπίπτει.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  σοι.  ἐγείρετε,  δαιμόνια  ἐκβάλλετε· 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ  δωρεὰν  ἐλάβετε,  δωρεὰν 
πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ:  δότε.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα  σοι, 
Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα.  Κύριε, δόξα σοι.  
Ἀλληλούϊα.  Επι  σοι,  Κύριε,  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ 
ήλπισα  μη  καταισχυνθείην  εις  Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου, 
τον αιωνα. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Γ΄  δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Ὀρθοί.  ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε 
Ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου  ἐλέησον (γ΄). 
Εὐαγγελίου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα 
πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί  ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης, 
σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ  ὑγείας,  σωτηρίας, 
Ματθαῖον  ἁγίου  Εὐαγγελίου  ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως 
τὸ  ἀνάγνωσμα.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν 
Πρόσχωμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ, 
σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  ΙΕΡΕΥΣ:  πάντων  τῶν  προσελθόντων 
Ματθαῖον  Κεφ.  10:  1,  5-8.  Τῷ  ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ, 
καιρῷ  ἐκείνῳ,  καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι 
προσκαλεσάμενος  ὁ  Ἰησοῦς  αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα 
τοὺς  δώδεκα  μαθητὰς  αὐτοῦ  ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον.  
ἔδωκεν  αὐτοῖς  ἐξουσίαν  κατὰ 
 23

ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ΄).  πάθος,  καὶ  πᾶσαν 

ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ  λανθάνουσαν  ἀσθένειαν 
φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις,  ἀποδίωξον.  Γενοῦ  ἰατρὸς  τῶν 
καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  δούλων  σου  τούτων· 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ  ἐξέγειρον  αὐτοὺς  ἀπὸ  κλίνης 
τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,  ὀδυνηρᾶς  καὶ  στρωμνῆς 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  κακώσεως·  σῴους  καὶ 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ:  ὁλοκλήρους  χάρισαι  αὐτοὺς 
Ἀμήν.  τῇ  Ἐκκλησίᾳ  Σου, 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου  εὐαρεστοῦντας  καὶ  ποιοῦντας 
δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  τὸ  θέλημά  Σου.  Σὸν  γάρ  ἐστι 
ἐλέησον.  τὸ  ἐλεεῖν  καὶ  σῴζειν  ἡμάς,  ὁ 
ΕΥΧΗ Γ'  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν 
ΙΕΡΕΥΣ:  Δέσποτα  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ 
παντοκράτορ, Ἅγιε Βασιλεῦ, ὁ  τῷ  Υἱῷ,  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ 
παιδεύων  καὶ  μὴ  θανατῶν,  ὁ  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς 
ὑποστηρίζων  τοὺς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
καταπίπτοντας  καὶ  ἀνορθῶν  Ἀμήν. 
τοὺς  κατερραγμένους·  ὁ  τάς  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Δ’. 
σωματικὰς  θλίψεις  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:. Ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ 
διορθούμενος  τῶν  ἐπικαλέσωμαί  σε.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ἀνθρώπων,  αἰτούμεθά  Σε,  ὁ  Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
Θεὸς  ἡμῶν, ὅπως ἐπαγάγῃς τὸ  Κύριε,  εἰσάκουσον  τῆς 
ἔλεός  Σου  ἐπὶ  τὸ  Ἔλαιον  προσευχῆς  μου.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
τοῦτο,  καὶ  τοὺς  χριομένους  ἐξ  Σοφία.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς 
αὐτοῦ  ἐν  τῷ  ὀνόματί  Σου,  ἵνα  Κορινθίους  Β΄  Ἐπιστολῆς 
γὲνηται  αὐτοῖς  εἰς  ἴασιν  Παύλου  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  Κεφ. 
ψυχῆς  τε  καὶ  σώματος  καὶ  εἰς  6:  16-18,  7:  1.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
καθαρισμὸν  καὶ  ἀπαλλαγὴν  Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
παντὸς  πάθους,  καὶ  πάσης  Ἀδελφοί,  ὑμεῖς  ναὸς  Θεοῦ 
νόσου  καὶ  μαλακίας  καὶ  ἐστε  ζῶντος,  καθὼς  εἶπεν  ὁ 
παντὸς  μολυσμοῦ  σαρκὸς  καὶ  Θεός,  ὅτι·  ἐνοικήσω  ἐν  αὐτοῖς 
πνεύματος.  Ναί,  Κύριε,  τὴν  καὶ  ἐμπεριπατήσω,  καὶ  ἔσομαι 
ἰατρικήν  σου  δύναμιν  αὐτῶν  Θεός,  καὶ  αὐτοὶ 
οὐρανόθεν  ἐξαπόστειλον·  ἔσονταί  μοι  λαός.  Διὸ 
ἅψαι  τοῦ  σώματος,  σβέσον  ἐξέλθετε  ἐκ  μέσου  αὐτῶν  καὶ 
τὸν  πυρετόν,  πράϋνον  τὸ  ἀφορίσθητε,  λέγει  Κύριος, καὶ 
 24

ἀκαθάρτου  μὴ  ἅπτεσθε·  κἀγὼ  προσήνεγκαν  αὐτῷ 

εἰσδέξομαι  ὑμᾶς,  καὶ  ἔσομαι  δαιμονιζομένους  πολλούς· καὶ 
ὑμῖν  εἰς  πατέρα,  καὶ  ὑμεῖς  ἐξέβαλε  τὰ  πνεύματα  λόγῳ, 
ἔσεσθέ  μοι  εἰς  υἱοὺς  καὶ  καὶ  πάντας  τοὺς  κακῶς 
θυγατέρας,  λέγει  Κύριος  ἔχοντας  ἐθεράπευσεν,  ὅπως 
παντοκράτωρ.  Ταύτας  οὖν  πληρωθῇ  τὸ  ῥηθὲν  διὰ 
ἔχοντες  τάς  ἐπαγγελίας,  Ἠσαΐου  τοῦ  Προφήτου, 
ἀγαπητοί,  καθαρίσωμεν  λέγοντος·  Αὐτὸς  τάς 
ἑαυτοὺς  ἀπὸ  παντὸς  ἀσθενείας  ἡμῶν  ἔλαβε,  καὶ 
μολυσμοῦ  σαρκὸς  καὶ  τάς  νόσους  ἐβάστασεν.  Ἰδὼν 
πνεύματος,  ἐπιτελοῦντες  δὲ  ὁ  Ἰησοῦς  πολλοὺς  ὄχλους 
ἁγιωσύνην  ἐν  φόβῳ  Θεοῦ.  περὶ  αὐτόν,  ἐκέλευσεν 
ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  σοι.  ἀπελθεῖν  εἰς  τὸ  πέραν.  Καὶ 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ  προσελθὼν  εἷς  Γραμματεύς, 
πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ:  εἶπεν  αὐτῷ·  Διδάσκαλε, 
Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα.  ἀκολουθήσω  σοι,  ὅπου  ἐὰν 
Ἀλληλούϊα.  Υπομένων  ἀπέρχῃ.  Καὶ  λέγει  αὐτῷ  ὁ 
υπέμεινα τον Κύριον.  Ἰησοῦς·  Αἱ  ἀλώπεκες 
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Δ΄  φωλεοὺς  ἔχουσι,  καὶ  τὰ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Ὀρθοί.  πετεινὰ  τοῦ  οὐρανοῦ 
Ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου  κατασκηνώσεις,  ὁ  δὲ  Υἱὸς  τοῦ 
Εὐαγγελίου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  ἀνθρώπου  οὐκ  ἔχει  ποῦ  τὴν 
πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί  κεφαλὴν  κλίνῃ.  ΄Ἕτερος  δὲ 
σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ  τῶν  Μαθητῶν  αὐτοῦ  εἶπεν 
Ματθαῖον  ἁγίου  Εὐαγγελίου  αὐτῷ·  Κύριε,  ἐπίτρεψόν  μοι 
τὸ  ἀνάγνωσμα.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  πρῶτον  ἀπελθεῖν  καὶ  θάψαι 
Πρόσχωμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα  τὸν  πατέρα  μου.  Ὁ  δὲ  Ἰησοῦς 
σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  ΙΕΡΕΥΣ:  εἶπεν  αὐτῷ·  ἀκολούθει  μοι, 
Ματθαῖον  Κεφ.  8:  14,  23  Τῷ  καὶ  ἄφες  τοὺς  νεκροὺς  θάψαι 
καιρῷ  ἐκείνῳ,  ἐλθὼν  ὁ  τοὺς  ἑαυτῶν  νεκρούς.  Καὶ 
Ἰησοῦς  εἰς  τὴν  οἰκίαν  Πέτρου,  ἐμβάντι  αὐτῷ  εἰς  τὸ  πλοῖον, 
εἶδε  τὴν  πενθερὰν  αὐτοῦ  ἠκολούθησαν  αὐτῷ  οἱ 
βεβλημένην  καὶ  πυρέσσουσαν  Μαθηταὶ  αὐτοῦ.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα 
καὶ  ἥψατο  τῆς  χειρὸς  αὐτῆς,  σοι, Κύριε, δόξα σοι. 
καὶ  ἀφῆκεν  αὐτὴν  ὁ  πυρετός·  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ 
καὶ  ἠγέρθη,  καὶ  διηκόνει  Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου, 
αὐτοῖς.  Ὀψίας  δὲ  γενομένης  δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ 
 25

ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  σύνταξον  εἰς  ἴασιν  τοῖς  ἐξ 

ἐλέησον (γ')  αὐτοῦ  χριομένοις,  εἰς 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα  ἀπαλλαγὴν  πάσης  νόσου  καὶ 
ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης,  πάσης  μαλακίας,  εἰς 
ὑγείας,  σωτηρίας,  ἀπολύτρωσιν  τῶν  κακῶν  τῶν 
ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως  ἀπεκδεχομένων  τὴν  παρὰ  σοῦ 
καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν  σωτηρίαν.  Ναί,  Δέσποτα 
τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ,  Κύριε  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  δεόμεθά 
πάντων  τῶν  προσελθόντων  Σου, παντοδύναμε, τοῦ σῴζειν 
ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ,  πάντας  ἡμάς·  ὁ  μόνος  ψυχῶν 
καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι  τε  καὶ  σωμάτων  Ἰατρός, 
αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα  ἁγίασον  πάντας  ἡμάς·  ὁ 
ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον.  πᾶσαν  νόσον  ἰώμενος,  ἴασαι 
ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ').  καὶ  τοὺς  δούλους  σου 
ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ  τούτους·  ἐξέγειρον  αὐτοὺς 
φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις,  ἀπὸ  κλίνης  ὀδυνηρᾶς,  διὰ 
καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  ἐλέους  τῆς  Σῆς  χρηστότητος· 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ  ἐπίσκεψαι  αὐτοὺς  ἐν  ἐλέει  καὶ 
τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,  οἰκτιρμοῖς  Σου·  ἀποδίωξον 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  ἀπ’  αὐτῶν  πᾶσαν  ἀρρωστίαν 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ:  καὶ  ἀσθένειαν·  ἵνα, 
Ἀμήν.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου  ἑξαναστάντες  τῇ  χειρί  Σου  τῇ 
δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  κραταιᾷ,  δουλεύωσί  Σοι  μετὰ 
ἐλέησον.  πάσης  εὐχαριστίας·  ὅπως  καὶ 
ΕΥΧΗ Δ'  νῦν,  μετέχοντες  τῆς  Σῆς 
ΙΕΡΕΥΣ:  Ἀγαθὲ  καὶ  ἀφάτου  φιλανθρωπίας, 
φιλάνθρωπε,  εὔσπλαγχνε  καὶ  ὑμνῶμεν  καὶ  δοξάζωμέν  Σε 
πολυέλεε  Κύριε,  ὁ  πολὺς  ἐν  τὸν  ποιοῦντα  μεγάλα  καὶ 
ἐλέει  καὶ  πλούσιος  ἐν  θαυμαστά,  ἔνδοξά  τε  καὶ 
ἀγαθότητι,  ὁ  Πατὴρ  τῶν  ἐξαίσια.  Σὸν  γάρ  ἐστι  τὸ 
οἰκτιρμῶν  καὶ  Θεὸς  πάσης  ἐλεεῖν  καὶ  σῴζειν  ἡμάς,  ὁ 
παρακλήσεως,  ὁ  ἐνισχύσας  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν 
ἡμᾶς  διὰ  τῶν  ἁγίων  σου  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ 
Ἀποστόλων,  ἐλαίῳ  μετὰ  τῷ  Υἱῷ,  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ 
προσευχῆς  τάς  ἀσθενείας  τοῦ  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς 
λαοῦ  θεραπεύεσθαι·  Αὐτός,  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
καὶ  τὸ  Ἔλαιον  τοῦτο  Ἀμήν. 
 26

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε’  Ἀλληλούϊα.  Τα  ελέη  σου, 

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Συ  Κύριε,  Κύριε, εις τον αιωνα άσομαι. 
φυλάξαις  ἡμᾶς.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ε΄ 
Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Ὀρθοί. 
Σῶσόν  με,  Κύριε,  ὅτι  Ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου 
ἐκλέλοιπεν  ὅσιος. ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Εὐαγγελίου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη 
Σοφία.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς  πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί 
Κορινθίους  Β΄  Ἐπιστολῆς  σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ 
Παύλου  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  Κεφ.  Ματθαῖον  ἁγίου  Εὐαγγελίου 
1:  8-11.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  τὸ  ἀνάγνωσμα.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρόσχωμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα 
Ἀδελφοί,  οὐ  θέλομεν  ὑμᾶς  σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  ΙΕΡΕΥΣ: 
ἀγνοεῖν,  ὑπὲρ  τῆς  θλίψεως  Ματθαῖον  Κεφ. 25: 1, 13. Εἶπεν 
ἡμῶν  τῆς  γενομένης  ἡμῖν  ἐν  ὁ  Κύριος  τὴν  παραβολὴν 
τῇ  Ἀσίᾳ,  ὅτι  καθ’  ὑπερβολὴν  ταύτην·  Ὡμοιώθη  ἡ  βασιλεία 
ἐβαρήθημεν  ὑπὲρ  δύναμιν,  τῶν  οὐρανῶν  δέκα 
ὥστε  ἑξαπορηθῆναι  ἡμᾶς  καὶ  Παρθένοις,  αἵτινες  λαβοῦσαι 
τοῦ  ζῆν.  Ἀλλὰ  αὐτοὶ  ἐν  τάς  λαμπάδας  αὐτῶν,  ἐξῆλθον 
ἑαυτοῖς  τὸ  ἀπόκριμα  τοῦ  εἰς  ἀπάντησιν  τοῦ  Νυμφίου, 
θανάτου  ἐσχήκαμεν,  ἵνα  μὴ  πέντε  δὲ  ἦσαν  ἐξ  αὐτῶν 
πεποιθότες  ὦμεν  ἐφ’  ἑαυτοῖς,  φρόνιμοι  καὶ  αἱ  πέντε  μωραί. 
ἀλλ  ἐπὶ  τῷ  Θεῷ  τῷ  ἐγείροντι  Αἵτινες  μωραί,  λαβοῦσαι  τάς 
τοὺς  νεκρούς·  ὃς  ἐκ  λαμπάδας  ἑαυτῶν,  οὐκ 
τηλικούτου  θανάτου  ἔλαβον  μεθ’ ἑαυτῶν ἔλαιον· αἱ 
ἐρρύσατο  ἡμᾶς  καὶ  ῥύεται,  εἰς  δὲ  φρόνιμοι  ἔλαβον  ἔλαιον  ἐν 
ὃν  ἠλπίκαμεν  ὅτι  καὶ  ἔτι  τοῖς  ἀγγείοις  αὐτῶν,  μετὰ τῶν 
ῥύσεται,  συνυπουργούντων  λαμπάδων  αὐτῶν. 
καὶ  ὑμῶν  ὑπὲρ  ἡμῶν  τῇ  Χρονίζοντος  δὲ  τοῦ  Νυμφίου 
δεήσει,  ἵνα  ἐκ  πολλῶν  ἐνύσταξαν  πᾶσαι  καὶ 
προσώπων  τὸ  εἰς  ἡμᾶς  ἐκάθευδον.  Μέσης  δὲ  νυκτὸς 
χάρισμα  διὰ  πολλῶν  κραυγὴ  γέγονεν·  Ἰδοὺ  ὁ 
εὐχαριστηθῇ  ὑπὲρ  ἡμῶν.  Νυμφίος  ἔρχεται,  ἐξέρχεσθε 
ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  σοι.  εἰς  ἀπάντησιν  αὐτοῦ.  Τότε 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ  ἠγέρθησαν  πᾶσαι  αἱ Παρθένοι 
πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ:  ἐκεῖναι,  καὶ  ἐκόσμησαν  τάς 
Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα.  λαμπάδας  αὐτῶν.  Αἱ  δὲ  μωραὶ 
ταῖς  φρονίμοις  εἶπον·  Δότε 
 27

ἡμῖν  ἐκ  τοῦ  ἐλαίου  ὑμῶν,  ὅτι  αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα 

αἱ  λαμπάδες  ἡμῶν  ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον. 
σβέννυνται.  Ἀπεκρίθησαν  δὲ  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ'). 
αἱ  φρόνιμοι, λέγουσαι· μήποτε  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ 
οὐκ  ἀρκέσει  ἡμῖν  καὶ  ὑμῖν·  φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις, 
πορεύεσθε  δὲ  μᾶλλον  πρὸς  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 
τοὺς  πωλοῦντας,  καὶ  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
ἀγοράσατε  ἑαυταῖς.  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
Ἀπερχομένων  δὲ  αὐτῶν  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
ἀγοράσαι,  ἦλθεν  ὁ  Νυμφίος,  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ: 
καὶ  αἱ  ἕτοιμοι  εἰσῆλθον  μετ’  Ἀμήν.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου 
αὐτοῦ  εἰς  τοὺς  γάμους,  καὶ  δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε 
ἐκλείσθη  ἡ  θύρα.  Ὕστερον  δὲ  ἐλέησον. 
ἔρχονται  καὶ  αἱ  λοιπαὶ  ΕΥΧΗ Ε' 
Παρθένοι  λέγουσαι·  Κύριε,  ΙΕΡΕΥΣ:  Κύριε  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ὁ 
Κύριε,  ἄνοιξον  ἡμῖν.  Ὁ  δὲ  παιδεύων  καὶ  πάλιν  ἰώμενος· 
ἀποκριθεὶς  εἶπεν·  Ἀμὴν  λέγω  ὁ  ἐγείρων  ἀπὸ γῆς πτωχὸν καὶ 
ὑμῖν,  οὐκ  οἶδα  ὑμᾶς.  ἀπὸ  κοπρίας  ἀνυψῶν  πένητα· 
Γρηγορεῖτε  οὖν,  ὅτι  οὐκ  ὁ  τῶν  ὀρφανῶν  πατήρ,  καὶ 
οἴδατε  τὴν  ἡμέραν  οὐδὲ  τὴν  τῶν  χειμαζομένων  λιμήν,  καὶ 
ὥραν,  ἐν  ᾗ  ὁ  Υἱὸς  τοῦ  τῶν  νοσούντων  ἰατρός·  ὁ  τάς 
ἀνθρώπου  ἔρχεται.  ΧΟΡΟΣ:  ἀσθενείας  ἡμῶν  ἀπόνως 
Δόξα  σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  βαστάζων,  καὶ  τάς  νόσους 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ  ἡμῶν  λαμβάνων·  ὁ  ἐν 
Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου,  ἱλαρότητι  ἐλεῶν·  ὁ 
δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ  ὑπερβαίνων  ἀνομίας  καὶ 
ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐξαίρων  ἀδικίας·  ὁ  ταχὺς  εἰς 
ἐλέησον (γ').  βοήθειαν  καὶ  βραδὺς  εἰς 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα  ὀργήν·  ὁ  ἐμφυσήσας  εἰς  τοὺς 
ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης,  σεαυτοῦ  Μαθητὰς  καὶ  εἰπών· 
ὑγείας,  σωτηρίας,  «Λάβετε  Πνεῦμα  Ἅγιον·  ἂν 
ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως  τινων  ἀφῆτε  τάς  ἁμαρτίας, 
καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν  ἀφίενται  αὐτοῖς»·  ὁ 
τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ,  δεχόμενος  τῶν  ἁμαρτωλῶν 
πάντων  τῶν  προσελθόντων  τὴν  μετάνοιαν,  καὶ  ἐξουσίαν 
ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ,  ἔχων  συγχωρεῖν  ἁμαρτίας 
καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι  πολλὰς  καὶ  χαλεπὰς  καὶ  ἴασιν 
 28

παρέχων  πᾶσι  τοῖς  ἐν  πρόσχες  τῇ  φωνῇ  τῆς 

ἀσθενείᾳ  καὶ  μακρονοσίᾳ  δεήσεώς  μου· καὶ τῶν δούλων 
διάγουσιν·  ὁ  καὶ  ἐμὲ  τὸν  σου  τούτων,  τῶν  ἐν  ἀσθενείᾳ 
ταπεινὸν  καὶ  ἁμαρτωλὸν  καὶ  ψυχῆς  καὶ  σώματος  ὄντων, 
ἀνάξιον  δοῦλόν  Σου,  τὸν  ἐν  τὴν  ἴασιν  δώρησαι,  παρέχων 
πολλαῖς  ἁμαρτίαις  ἄφεσιν  ἁμαρτιῶν  αὐτοῖς,  καὶ 
συμπεπλεγμένον,  καὶ  πάθεσιν  συγχώρησιν  πλημμελημάτων 
ἡδονῶν  συγκυλινδούμενον,  ἑκουσίων  τε  καὶ  ἀκουσίων· 
καλέσας  εἰς  τὸν  ἅγιον  καὶ  θεραπεύων  αὐτῶν  πληγὰς 
ὑπερμέγιστον  βαθμὸν  τῆς  ἀνιάτους,  πᾶσάν  τε  νόσον  καὶ 
ἱερωσύνης,  καὶ  εἰσελθεῖν  εἰς  πᾶσαν  μαλακίαν.  Δώρησαι 
τὸ  ἐνδότερον  τοῦ  αὐτοῖς  ψυχικὴν  ἴασιν,  ὁ 
καταπετάσματος,  εἰς  τὰ  Ἅγια  ἁψάμενος  τῆς  πενθερᾶς  τοῦ 
τῶν  Ἁγίων,  ὅπου  παρακύψαι  Πέτρου,  καὶ  ἀφῆκεν  αὐτὴν  ὁ 
οἱ  ἅγιοι  Ἄγγελοι  ἐπιθυμοῦσι,  πυρετός,  καὶ  ἠγέρθη  καὶ 
καὶ  ἀκοῦσαι  τῆς  εὐαγγελικὴς  διηκόνει  Σοι.  Αὐτός,  Δέσποτα, 
φωνῆς  Κυρίου  τοῦ  Θεοῦ,  καὶ  καὶ  τοῖς  δούλοις  σου  τούτοις 
θεάσασθαι  αὐτοψεὶ  τὸ  παράσχου  ἰατρείαν  καὶ 
πρόσωπον  τῆς  ἁγίας  ἀπαλλαγὴν  πάσης 
ἀναφορᾶς,  καὶ  ἀπολαῦσαι  τῆς  φθοροποιοῦ  ἀλγηδόνος·  καὶ 
θείας  καὶ  Ἱερὰς  Λειτουργίας·  μνήσθητι  τῶν  πλουσίων  σου 
ὁ  καταξιώσας  με  ἱερουργῆσαι  οἰκτιρμῶν καὶ τοῦ ἐλέους Σου. 
τὰ  ἐπουράνιά  σου  Μυστήρια,  Μνήσθητι,  ὅτι  ἐπιμελῶς 
καὶ  προσφέρειν  Σοι  δῶρά  τε  ἔγκειται  ἡ  διάνοια  τοῦ 
καὶ  θυσίας  ὑπὲρ  τῶν  ἀνθρώπου  ἐπὶ  τὰ  πονηρὰ  ἐκ 
ἡμετέρων  ἁμαρτημάτων  καὶ  νεότητος  αὐτοῦ,  καὶ  οὐδεὶς 
τῶν  του  λαοῦ  ἀγνοημάτων,  εὑρίσκεται  ἀναμάρτητος  ἐπὶ 
καὶ  μεσιτεῦσαι  ὑπὲρ  τῶν  τῆς  γῆς·  σὺ  γὰρ  μόνος  ἐκτὸς 
λογικῶν  σου  προβάτων,  ἵνα  ἁμαρτίας  ὑπάρχεις,  ὁ  ἐλθὼν 
διὰ  τῆς  πολλῆς  καὶ  ἀφάτου  καὶ  σώσας  τὸ  ἀνθρώπινον 
σου  φιλανθρωπίας  τὰ  γένος,  καὶ  ἐλευθερώσας  ἡμᾶς 
παραπτώματα  αὐτῶν  ἐκ  τῆς  δουλείας  τοῦ  ἐχθροῦ· 
ἑξαλείψῃς·  Αὐτός,  ὑπεράγαθε  ἐὰν  γὰρ  εἰς  κρίσιν  ἔλθῃς  μετὰ 
Βασιλεῦ,  ἐνώτισαι  τὴν  τῶν  δούλων  Σου,  οὐδεὶς 
προσευχήν  μου  ἐν  ταύτῃ  τῇ  εὑρεθήσεται  καθαρὸς  ἀπὸ 
ὥρᾳ  τε  καὶ  ἁγίᾳ  ἡμέρᾳ,  καὶ  ἐν  ῥύπου·  ἀλλὰ  πᾶν  στόμα 
παντὶ  καιρῷ  καὶ  τόπῳ,  καὶ  φραγήσεται,  μὴ  ἔχον  τί 
 29

ἀπολογήσασθαι,  ὅτι,  ὡς  παθήμασι  καὶ  ταῖς  ἐπιθυμίαις. 

ῥάκος  ἀποκαθημένης,  πᾶσα  ἡ  Εἰ  ζῶμεν  Πνεύματι,  Πνεύματι 
δικαιοσύνη  ἡμῶν  ἐνώπιόν  καὶ  στοιχῶμεν.  Μὴ  γινώμεθα 
Σου·  διὰ  τοῦτο  ἁμαρτίας  κενόδοξοι,  ἀλλήλους 
νεότητος  ἡμῶν  μὴ  μνησθῇς,  προκαλούμενοι,  ἀλλήλοις 
Κύριε.  Σὺ  γὰρ  ὑπάρχεις  ἐλπὶς  φθονοῦντες.  Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ 
τῶν  ἀπηλπισμένων,  καὶ  προληφθῇ  ἄνθρωπος  ἒν  τίνι 
ἀνάπαυσις  τῶν  κοπιώντων  παραπτώματι,  ὑμεῖς  οἱ 
καὶ  πεφορτισμένων  ἐν  πνευματικοὶ  καταρτίζετε  τὸν 
ἀνομίαις,  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν  τοιοῦτον  ἐν  πνεύματι 
ἀναπέμπομεν,  σὺν  τῷ  ἀνάρχῳ  πραότητος,  σκοπῶν  σεαυτόν, 
σου  Πατρί,  καὶ  τῷ  παναγίῳ  μὴ  καὶ  σὺ  πειρασθῇς. 
καὶ  ἀγαθῷ,  καὶ  ζωοποιῷ  σου  Ἀλλήλων  τὰ  βάρη  βαστάζετε, 
Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  καὶ  οὕτως  ἀναπληρώσατε  τὸν 
τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  νόμον  τοῦ  Χριστοῦ.  ΙΕΡΕΥΣ: 
Ἀμήν.  Εἰρήνη  σοι.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤ’  Καὶ  τῷ  πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ: 
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ  Ἦχος  δ΄.  Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα. 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:.  Ἐλέησον  μὲ  ὁ  Ἀλληλούϊα.  Μακάριος  ανήρ  ο 
Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  σου.  φοβούμενος τον Κύριον. 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΣΤ΄ 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καρδίαν  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Ὀρθοί. 
καθαρὰν  κτίσον  ἐν  ἐμοὶ  ὁ  Ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου 
Θεός.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Εὐαγγελίου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς  Γαλάτας  πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί 
Ἐπιστολῆς  Παύλου  τὸ  σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ 
Ἀνάγνωσμα.  Κεφ.  5:  22-26,  6:  Ματθαῖον  ἁγίου  Εὐαγγελίου 
2.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  τὸ  ἀνάγνωσμα.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἀδελφοί,  ὁ  Πρόσχωμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα 
καρπὸς  τοῦ  Πνεύματός  ἐστιν  σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  ΙΕΡΕΥΣ: 
ἀγάπη,  χαρά,  εἰρήνη,  Ματθαῖον  Κεφ.  15:  21-28.  Τῷ 
μακροθυμία,  χρηστότης,  καιρῷ  ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς 
ἀγαθωσύνη,  πίστις,  πραότης,  εἰς  τὰ  μέρη  Τύρου  καὶ 
ἐγκράτεια·  κατὰ  τῶν  Σιδῶνος.  Καὶ  ἰδοὺ  γυνὴ 
τοιούτων  οὐκ  ἔστι  νόμος.  Οἱ  Χαναναία  ἀπὸ  τῶν  ὁρίων 
δὲ  τοῦ  Χριστοῦ  τὴν  σάρκα  ἐκείνων  ἐξελθοῦσα, 
ἐσταύρωσαν  σὺν  τοῖς  ἐκραύγαζεν  αὐτῷ,  λέγουσα· 
 30

Ἐλέησόν  με,  Κύριε,  Υἱὲ  Δαυΐδ,  ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως 

ἡ  θυγάτηρ  μου  κακῶς  καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν 
δαιμονίζεται.  Ὁ  δὲ  οὐκ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ, 
ἀπεκρίθη  αὐτῇ  λόγον.  Καὶ  πάντων  τῶν  προσελθόντων 
προσελθόντες  οἱ  Μαθηταὶ  ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ, 
αὐτοῦ,  ἠρώτων  αὐτόν,  καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι 
λέγοντες·  Ἀπόλυσον  αὐτήν,  αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα 
ὅτι  κράζει  ὄπισθεν  ἡμῶν.  Ὁ  ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον. 
δὲ  ἀποκριθείς,  εἶπεν·  οὐκ  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  ἐλέησον  (γ'). 
ἀπεστάλην  εἰμὴ  εἰς  τὰ  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ 
πρόβατα  τὰ  ἀπολωλότα  οἴκου  φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις, 
Ἰσραήλ.  Ἡ  δὲ  ἐλθοῦσα  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 
προσεκύνει  αὐτῷ  λέγουσα·  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
Κύριε,  βοήθει  μοι.  Ὁ  δὲ  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
ἀποκριθεὶς  εἶπεν·  Οὐκ  ἔστι  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
καλὸν  λαβεῖν  τὸν  ἄρτον  τῶν  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ΧΟΡΟΣ: 
τέκνων,  καὶ  βαλεῖν  τοῖς  Ἀμήν.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου 
κυναρίοις.  Ἡ  δὲ  εἶπε·  Ναί,  δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε 
Κύριε·  καὶ  γὰρ  τὰ  κυνάρια  ἐλέησον 
ἐσθίει  ἀπὸ  τῶν  ψιχίων  τῶν  ΕΥΧΗ ΣΤ' 
πιπτόντων  ἀπὸ  τῆς  τραπέζης  ΙΕΡΕΥΣ:  Εὐχαριστοῦμέν  Σοι, 
τῶν  κυρίων  αὐτῶν.  Τότε  Κύριε  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ὁ  ἀγαθὸς 
ἀποκριθεὶς  ὁ  Ἰησοῦς,  εἶπεν  καὶ  φιλάνθρωπος,  καὶ  ἰατρὸς 
αὐτῇ·  Ὦ  γύναι,  μεγάλη  σου  ἡ  τῶν  ψυχῶν  καὶ  τῶν  σωμάτων 
πίστις·  γενηθήτω  σοι  ὡς  ἡμῶν·  ὁ  τάς  νόσους  ἡμῶν 
θέλεις.  Καὶ  ἰάθη  ἡ  θυγάτηρ  ἀπόνως  βαστάζων·  οὗ  τῷ 
αὐτῆς  ἀπὸ  τῆς  ὥρας  μώλωπι  πάντες  ἰάθημεν·  ὁ 
ἐκείνης.ΧΟΡΟΣ:  Δόξα  σοι,  Ποιμὴν  ὁ  καλός,  ὁ  εἰς 
Κύριε, δόξα σοι.  ἀναζήτησιν  ἐλθὼν  τοῦ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ  πλανηθέντος  προβάτου·  ὁ 
Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου,  τοῖς  ὀλιγοψύχοις  διδοὺς 
δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ  παραμυθίαν,  καὶ  ζωὴν  τοῖς 
ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  συντετριμμένοις·  ὁ  τὴν  πηγὴν 
ἐλέησον (γ').  τῆς  αἱμορροούσης, 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα  δωδεκαετῆ  οὖσαν  ἰασάμενος· 
ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης,  ὁ  τὴν  θυγατέρα  τῆς 
ὑγείας,  σωτηρίας,  Χαναναίας  τοῦ  χαλεποῦ 
 31

δαιμονίου  ἐλευθερώσας·  ὁ  τὸ  συγχώρησον·  μὴ  ἐῶν  αὐτοὺς 

δάνειον  χαρισάμενος  τοῖς  καὶ  ἡμᾶς  εἰς τὸν ῥερυπωμένον 
δυσὶ  χρεωφειλέταις,  καὶ  τῇ  βίον  καταπεσεῖν,  μηδὲ  εἰς  τάς 
ἁμαρτωλῷ  τὴν ἄφεσιν δούς· ὁ  ὀλεθρίους  ὁδοὺς  ἀποτρέχειν. 
τὴν  ἴασιν  τῷ  παραλυτικῷ  Ναί,  Δέσποτα  Κύριε, 
δωρησάμενος  σὺν  τῇ  ἀφέσει  ἐπάκουσόν  μου  τοῦ 
τῶν  ἁμαρτιῶν  αὐτοῦ·  ὁ  τὸν  ἁμαρτωλοῦ  ἐν  τῇ  ὥρᾳ  ταύτῃ 
τελώνην  τῷ  λόγῳ  δικαιώσας,  ὑπὲρ  τῶν  δούλων  σου 
καὶ  τὸν  λῃστὴν  ἐν  τῇ  ἐσχάτῃ  τούτων·  πάριδε,  ὡς 
αὐτοῦ  ὁμολογίᾳ  ἀμνησίκακος  Θεός,  τὰ 
προσδεξάμενος·  ὁ  τάς  παραπτώματα  αὐτῶν  ἅπαντα· 
ἁμαρτίας  τοῦ  κόσμου  ἀπάλλαξον  αὐτοὺς  τῆς 
ἀράμενος,  καὶ  τῷ  Σταυρῷ  αἰωνίου  κολάσεως·  τὸ  στόμα 
προσηλώσας·  σοῦ  δεόμεθα,  αὐτῶν  τῆς  Σῆς  αἰνέσεως 
καὶ  Σὲ  ἱκετεύομεν·  ἐν  τῇ  πλήρωσον·  τὰ  χείλη  αὐτῶν 
ἀγαθότητί  Σου,  Αὐτός,  ἄνες,  ἄνοιξον  πρὸς  δοξολογίαν  τοῦ 
ἄφες,  συγχώρησον,  ὁ  Θεός,  ὀνόματός  Σου·  τάς  χεῖρας 
τάς  ἀνομίας  καὶ  τάς  ἁμαρτίας  αὐτῶν  ἔκτεινον  πρὸς 
τῶν  δούλων  σου  τούτων,  τὰ  ἐργασίαν  τῶν  ἐντολῶν  Σου· 
πλημμελήματα  αὐτῶν,  τὰ  τοὺς  πόδας  αὐτῶν  πρὸς  τὸν 
ἑκούσια  καὶ  τὰ  ἀκούσια,  τὰ  ἐν  δρόμον  τοῦ  Εὐαγγελίου  Σου 
γνώσει  καὶ  ἐν  ἀγνοίᾳ,  τὰ  ἐν  κατεύθυνον,  πάντα  αὐτῶν  τὰ 
παραβάσει  καὶ  ἐν  παρακοῇ, τὰ  μέλη  καὶ  τὴν  διάνοιαν  τῇ  Σῇ 
ἐν  νυκτὶ  καὶ  ἐν  ἡμέρᾳ·  ἢ  ὑπὸ  κατασφαλιζόμενος  χάριτι.  Σὺ 
κατάραν  Ἱερέως  ἢ  πατρὸς  ἢ  γὰρ  εἶ  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ὁ  διὰ τῶν 
μητρὸς  ἐγένοντο·  ἢ ὀφθαλμὸν  ἁγίων  σου  Ἀποστόλων 
εἱστίασαν  ἢ  ὄσφρησιν  ἐντειλάμενος  ἡμῖν,  λέγων· 
ἐξεθήλυναν  ἢ  ἀφῇ  «Ὅσα  ἂν  δήσητε  ἐπὶ  τῆς  γῆς, 
κατεμαλακίσθησαν  ἢ  γεύσει  ἔσται  δεδεμένα  ἐν  τοῖς 
κατεπόρνευσαν  ἢ  ἐν  Οὐρανοῖς·  καὶ  ὅσα  ἂν  λύσητε 
οἱαδήποτε  κινήσει  σαρκὸς  καὶ  ἐπὶ  τῆς  γῆς,  ἔσται λελυμένα ἐν 
πνεύματος  τοῦ  Σοῦ  τοῖς  Οὐρανοῖς»·  καὶ  πάλιν· 
ἀπηλλοτριώθησαν  θελήματος  «Ἂν  τινων  ἀφῆτε  τάς 
καὶ  τῆς  Σῆς  ἁγιότητος·  εἴ  τι  ἁμαρτίας,  ἀφίενται  αὐτοῖς·  ἂν 
ἥμαρτον  αὐτοί  τε  καὶ  ἡμεῖς,  τινων  κρατῆτε,  κεκράτηνται». 
ὡς  ἀγαθὸς  καὶ  ἀμνησίκακος  Καὶ  ὡς  ἑπήκουσας  Ἐζεκίου  ἐν 
Θεὸς  καὶ  φιλάνθρωπος,  τῇ  θλίψει  τῆς  ψυχῆς  αὐτοῦ  ἐν 
 32

τῇ  ὥρᾳ  τοῦ  θανάτου  αὐτοῦ,  Ἀδελφοί,  παρακαλοῦμεν 

καὶ  οὐ  παρεῖδες  τὴν  δέησιν  ὑμᾶς,  νουθετεῖτε  τοὺς 
αὐτοῦ,  οὕτω  κἀμοῦ  τοῦ  ἀτάκτους,  παραμυθεῖσθε  τοὺς 
ταπεινοῦ  καὶ  ἁμαρτωλοῦ  καὶ  ὀλιγοψύχους,  ἀντέχεσθε  τῶν 
ἀναξίου  δούλου  σου  ἀσθενῶν,  μακροθυμεῖτε  πρὸς 
ἐπάκουσον  ἐν  τῇ  ὥρᾳ  ταύτῃ  πάντας.  Ὁρᾶτε  μή  τις  κακὸν 
δεομένου  Σου·  σὺ  γὰρ  εἶ,  ἀντὶ  κακοῦ  τινι  ἀποδῷ,  ἀλλὰ 
Κύριε  Ἰησοῦ  Χριστέ,  ὁ  πάντοτε  τὸ  ἀγαθὸν  διώκετε 
ἑβδομηκοντάκις  ἑπτὰ  ἀφιέναι  καὶ  εἰς  ἀλλήλους  καὶ  εἰς 
τοῖς  περιπίπτουσιν  ἐν  πάντας.  Πάντοτε  χαίρετε, 
ἁμαρτίαις  κελεύσας,  τῇ  Σῇ  ἀδιαλείπτως  προσεύχεσθε,  ἐν 
ἀγαθότητι  καὶ  φιλανθρωπίᾳ,  παντὶ  εὐχαριστεῖτε·  τοῦτο  γὰρ 
καὶ  μετανοῶν  ἐπὶ  ταῖς  κακίαις  θέλημα  Θεοῦ  ἐν  Χριστῷ 
ἡμῶν,  καὶ  χαίρων  ἐπὶ  τῇ  Ἰησοῦ  εἰς  ὑμᾶς.  Τὸ  Πνεῦμα  μὴ 
ἐπιστροφῇ  τῶν  σβέννυτε,  προφητείας  μὴ 
πεπλανημένων·  ὅτι  ὡς  ἡ  ἐξουθενεῖτε.  Πάντα  δὲ 
μεγαλωσύνη  Σου,  οὕτω  καὶ  τὸ  δοκιμάζετε,  τὸ  καλὸν 
ἔλεός  Σου·  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν  κατέχετε·  ἀπὸ  παντὸς  εἴδους 
ἀναπέμπομεν,  σὺν  τῷ  ἀνάρχῳ  πονηροῦ  ἀπέχεσθε.  Αὐτὸς  δὲ 
σου  Πατρί,  καὶ  τῷ  παναγίῳ,  ὁ  Θεὸς  τῆς  εἰρήνης  ἁγιάσαι 
καὶ  ἀγαθῷ,  καὶ  ζωοποιῷ  σου  ὑμᾶς  ὁλοτελεῖς,  καὶ 
Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  ὁλόκληρον  ὑμῶν  τὸ  πνεῦμα 
τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  καὶ  ἡ  ψυχὴ  καὶ  τὸ  σῶμα 
Ἀμήν.  ἀμέμπτως  ἐν  τῇ  παρουσίᾳ  τοῦ 
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ζ’  Κυρίου  ἡμῶν  Ἰησοῦ  Χριστοῦ 
Προκείμενον  ἦχος  δ΄.  τηρηθείη.ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη  σοι. 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:.  Κύριε  μὴ  τῷ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Καὶ  τῷ 
θυμῷ  σου  ἐλέγξῃς  με.  πνεύματί  σου.  ΧΟΡΟΣ: 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Πρόσχωμεν.  Ἀλληλούϊα.  Ἀλληλούϊα. 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἐλέησόν  με,  Ἀλληλούϊα.  Επακουσαι  σου 
Κύριε,  ὅτι  ἀσθενής  εἰμι.  Κύριος εν ημέρα θλίψεως. 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ζ΄ 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Πρὸς  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Σοφία.  Ὀρθοί. 
Θεσσαλονικεὶς  Α΄  Ἐπιστολῆς  Ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου 
Παύλου  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  Κεφ.  Εὐαγγελίου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Εἰρήνη 
5:  14-23.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  πᾶσι.  ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί 
Πρόσχωμεν.  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  σου.  ΙΕΡΕΥΣ:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ 
 33

Ματθαῖον  ἁγίου  Εὐαγγελίου  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἔτι  δεόμεθα 

τὸ  ἀνάγνωσμα.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  ὑπὲρ  ἐλέους,  ζωῆς,  εἰρήνης, 
Πρόσχωμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Δόξα  ὑγείας,  σωτηρίας, 
σοι,  Κύριε,  δόξα  σοι.  ΙΕΡΕΥΣ:  ἐπισκέψεως,  συγχωρήσεως 
Ματθαῖον  Κεφ.  9:  9-13.  Τῷ  καὶ  ἀφέσεως  τῶν  ἁμαρτιῶν 
καιρῷ  ἐκείνῳ,  παράγων  ὁ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ, 
Ἰησοῦς  εἶδεν  ἄνθρωπον  πάντων  τῶν  προσελθόντων 
καθήμενον  ἐπὶ  τὸ  τελώνιον,  ἐν  τῷ  Ἁγίῳ  Μυστηρίῳ  τούτῳ, 
Ματθαῖον  λεγόμενον,  καὶ  καὶ  ὑπὲρ  τοῦ  συγχωρηθῆναι 
λέγει  αὐτῷ·  ἀκολούθει  μοι.  αὐτοῖς  πᾶν  πλημμέλημα 
Καὶ  ἀναστὰς  ἠκολούθησεν  ἑκούσιόν  τε  καὶ  ἀκούσιον. 
αὐτῷ.  Καὶ  ἐγένετο  αὐτοῦ  ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον (γ') 
ἀνακειμένου  ἐν  τῇ  οἰκίᾳ,  καὶ  ΙΕΡΕΥΣ:  Ὅτι  ἐλεήμων  καὶ 
ἰδοὺ  πολλοὶ  τελῶναι  καὶ  φιλάνθρωπος  Θεὸς  ὑπάρχεις, 
ἁμαρτωλοὶ  ἐλθόντες  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν 
συνανέκειντο  τῷ  Ἰησοῦ  καὶ  ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
τοῖς  Μαθηταῖς  αὐτοῦ.  Καὶ  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
ἰδόντες  οἱ  Φαρισαῖοι  εἶπον  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς 
τοῖς  Μαθηταῖς  αὐτοῦ·  διατί  αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
μετὰ  τῶν  τελωνῶν  καὶ  ΧΟΡΟΣ:  Ἀμήν.  ΔΙΑΚΟΝΟΣ: 
ἁμαρτωλῶν  ἐσθίει  ὁ  Τοῦ  Κυρίου  δεηθῶμεν. 
Διδάσκαλος  ὑμῶν;  Ὁ  δὲ  ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. 
Ἰησοῦς  ἀκούσας  εἶπεν  αὐτοῖς·  ΕΥΧΗ Ζ' 
Οὐ  χρείαν  ἔχουσιν  οἱ  ΙΕΡΕΥΣ:  Δέσποτα  Κύριε,  ὁ 
ἰσχύοντες  ἰατροῦ,  ἀλλ’  οἱ  Θεὸς  ἡμῶν,  ἰατρὲ  ψυχῶν  καὶ 
κακῶς  ἔχοντες.  Πορευθέντες  σωμάτων,  ὁ  τὰ  χρόνια  πάθη 
δὲ  μάθετε  τί  ἐστιν  «ἔλεον  θεραπεύων,  ὁ  ἰώμενος  πᾶσαν 
θέλω  καὶ  οὐ  θυσίαν».  Οὐ  γὰρ  νόσον  καὶ  πᾶσαν  μαλακίαν  ἐν 
ἦλθον  καλέσαι  δικαίους,  ἀλλὰ  τῷ  λαῷ·  ὁ  θέλων,  πάντας 
ἁμαρτωλοὺς  εἰς  μετάνοιαν.  ἀνθρώπους  σωθῆναι  καὶ  εἰς 
ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα  ἐπίγνωσιν  ἀληθείας  ἐλθεῖν·  ὁ 
σοι.   μὴ  βουλόμενος  τὸν  θάνατον 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ  τοῦ  ἁμαρτωλοῦ,  ὡς  τὸ 
Θεὸς  κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  Σου,  ἐπιστρέψαι  καὶ  ζῆν  αὐτόν·  σὺ 
δεόμεθά  Σου,  ἐπάκουσον  καὶ  γὰρ  Κύριε,  ἐν  τῇ  Παλαιᾷ 
ἐλέησον.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  Διαθήκῃ  ἔθου  μετάνοιαν  τοῖς 
ἐλέησον (γ').  ἁμαρτωλοῖς,  Δαυῒδ  καὶ 
 34

Νινευΐταις,  καὶ  τοῖς  πρὶν  καὶ  ἢ  ὅρκῳ  παρεπίκραναν  καὶ 

τοῖς  μετὰ τούτους· ἀλλὰ καὶ ἐν  ὁρκωμότησαν,  παρακαλοῦμέν 
τῇ  ἐπιδημίᾳ  τῆς  ἐνσάρκου Σου  Σε  καὶ  δεόμεθά  Σου·  ἄνες, 
οἰκονομίας,  οὐκ  ἐκάλεσας  ἄφες,  συγχώρησον  αὐτοῖς,  ὁ 
δικαίους,  ἀλλ’  ἁμαρτωλοὺς  Θεός,  παραβλέπων  τάς 
εἰς  μετάνοιαν,  ὡς  τὸν  ἀνομίας  αὐτῶν  καὶ  τάς 
τελώνην,  ὡς  τὴν  πόρνην,  ὡς  ἁμαρτίας  καὶ  τὰ  ἐν  γνώσει  καὶ 
τὸν  λῃστήν,  ὡς  τὸν  ἀγνοίᾳ  γενόμενα  παρ’  αὐτῶν. 
βλάσφημον  καὶ  διώκτην  τὸν  Καὶ  εἴ  τι  τῶν  ἐντολῶν  Σου 
μέγαν  Παῦλον,  διὰ  μετανοίας  παρέβησαν  ἢ  ἐπλημμέλησαν, 
προσδεξάμενος·  Πέτρον  τὸν  ὡς  σάρκα  φοροῦντες  καὶ  τὸν 
κορυφαῖον  καὶ  Ἀπόστολόν  κόσμον  οἰκοῦντες  ἢ  ἐξ 
Σου,  ἀρνησάμενόν  Σε  τρίτον,  ἐνεργείας  τοῦ  διαβόλου, 
διὰ  μετανοίας  προσεδέξω  καὶ  Αὐτός,  ὡς  ἀγαθὸς  καὶ 
προσελάβου  καὶ  ἐπηγγείλω  φιλάνθρωπος  Θεός, 
αὐτῷ,  λέγων·  «Σῦ  εἶ  Πέτρος,  συγχώρησον·  ὅτι  οὐκ  ἔστιν 
καὶ  ἐπὶ  ταύτῃ  τῇ  πέτρᾳ  ἄνθρωπος,  ὃς  ζήσεται  καὶ  οὐχ 
οἰκοδομήσω  μου  τὴν  ἁμαρτήσει.  σὺ  γὰρ  μόνος 
Ἐκκλησίαν,  καὶ  πύλαι  ᾍδου  ὑπάρχεις  ἀναμάρτητος·  ἡ 
οὐ  κατισχύσουσιν  αὐτῆς·  καὶ  δικαιοσύνη  Σου,  δικαιοσύνη 
δώσω  σοι  τάς  κλεῖς  τῆς  εἰς  τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ λόγος Σου 
Βασιλείας  τῶν  Οὐρανῶν».  ἀλήθεια.  Οὐ  γὰρ  ἔπλασας  τὸν 
Διόπερ  καὶ  ἡμεῖς,  ἀγαθὲ  καὶ  ἄνθρωπον  εἰς  ἀπώλειαν,  ἀλλ’ 
φιλάνθρωπε,  κατὰ  τάς  εἰς  περιποίησιν  τῶν  ἐντολῶν 
ἀψευδεῖς  σου  ἐπαγγελίας  Σου  καὶ  ζωῆς  ἀφθάρτου 
θαρροῦντες,  δεόμεθά  σου  καὶ  κληρονομίαν·  καὶ  Σοὶ  τὴν 
ἱκετεύομεν  ἐν  τῇ  ὥρᾳ  ταύτῃ.  δόξαν  ἀναπέμπομεν,  σὺν  τῷ 
Ἐπάκουσον  τῆς  δεήσεως  ἀνάρχῳ  σου  Πατρί,  καὶ  τῷ 
ἡμῶν,  καὶ  πρόσδεξαι  αὐτὴν  Παναγίῳ,  καὶ  ἀγαθῷ  σου 
ὡς  θυμίαμα  προσφερόμενόν  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς 
Σοι,  καὶ  ἐπίσκεψαι  τοὺς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
δούλους  σου  τούτους  καὶ  εἴ  τι  Ἀμήν. 
ἐπλημμέλησαν  ἐν  λόγῳ  ἢ  Εἶτα  εἰσέρχεται(-ονται)  μέσον 
ἔργῳ  ἢ  κατὰ  διάνοιαν  ἢ  ἐν  τῶν  Ἱερέων  οἱ  ποιοῦντες  τὸ 
νυκτὶ  ἢ  ἐν  ἡμέρᾳ  ἢ  ὑπὸ  Εὐχελαιον  καὶ,  λαβὼν  ὁ 
κατάραν  Ἱερέως  ἐγένοντο  ἢ  προϊστάμενος  τῶν  Ἱερέων  τὸ 
τῷ  ἰδίῳ  ἀναθέματι  ὑπέπεσαν  Ἅγιον  Εὐαγγέλιον,  τίθησιν  ἐπὶ 
 35

τάς  κεφαλὰς  αὐτῶν·  καὶ  ἄφεσιν  δωρησάμενος,  καὶ  τοῦ 

τιθέασιν  ἐπ’ αὐτὸ τάς χεῖρας οἱ  Μανασσῆ  τὴν  ἐπὶ  μετανοίᾳ 
Ἱερεῖς·  Ὁ  δὲ  προϊστάμενος  προσευχὴν  δεξάμενος,  αὐτὸς 
λέγει  τὴν  Εὐχὴν  ταύτην  καὶ  τοὺς  δούλους  σου 
μεγαλοφώνως,  τῶν  λοιπῶν  τούτους  μετανοοῦντας  ἐπὶ 
ὑποψαλλόντων  τὸ  Κύριε,  τοῖς  ἰδίοις  αὐτῶν 
ἐλέησον.  πλημμελήμασι,  πρόσδεξαι  τῇ 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:  Τοῦ  Κυρίου  συνήθει  σου  φιλανθρωπίᾳ, 
δεηθῶμεν.  ΧΟΡΟΣ:  Κύριε  παρορῶν  αὐτῶν  πάντα  τὰ 
ἐλέησον.  παραπτώματα·  σὺ  γὰρ  εἶ  ὁ 
Ο  ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ  ΙΕΡΕΥΣ:  Θεὸς  ἡμῶν,  ὁ  καὶ 
Βασιλεῦ ἅγιε, εὔσπλαγχνε, καὶ  ἑβδομηκοντάκις  ἑπτὰ  ἀφιέναι 
πολυέλεε,  Κύριε  Ἰησοῦ  κελεύσας  τοῖς  περιπίπτουσιν 
Χριστέ,  Υἱὲ  καὶ  Λόγε  τοῦ Θεοῦ  ἐν  ἁμαρτίαις·  ὅτι  ὡς  ἡ 
τοῦ  ζῶντος,  ὁ  μὴ  θέλων  τὸν  μεγαλωσύνη  σου,  οὕτω  καὶ  τὸ 
θάνατον  τοῦ  ἁμαρτωλοῦ,  ὡς  ἔλεός  σου.  Καὶ  σοὶ  πρέπει 
τὸ  ἐπιστρέψαι  καὶ  ζῆν  αὐτόν·  πᾶσα  δόξα,  τιμή,  καὶ 
οὐ  τίθημι  ἐμὴν  χεῖρα  προσκύνησις,  σὺν  τῷ  ἀνάρχῳ 
ἁμαρτωλὸν  ἐπὶ  τάς  κεφαλὰς  σου  Πατρὶ  καὶ  τῷ  παναγίῳ 
τῶν  προσελθόντων  σοι  ἐν  σου  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ 
ἁμαρτίαις  καὶ  αἰτουμένων  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
παρὰ  σοῦ  δι’  ἡμῶν  ἄφεσιν  Ἀμήν.  ​(ο  ιερεύς  ασπάζεται  το 
ἁμαρτιῶν·  ἀλλὰ  σὴν  χεῖρα  Ευαγγέλιον) 
κραταιὰν  καὶ  δυνατήν,  τὴν  ἐν  [ΕΥΧΗ ΧΡΙΣΕΩΣ 
τῷ  ἁγίῳ  Εὐαγγελίῳ  τούτῳ,  ὃ  ΙΕΡΕΥΣ:  Πάτερ,  Ἅγιε,  ἰατρὲ 
οἱ  συλλειτουργοί  μου  τῶν  ψυχῶν  καὶ  τῶν σωμάτων, 
κατέχουσιν  ἐπὶ  τάς  κεφαλὰς  ὁ  πέμψας  τὸν  μονογενῆ  σου 
τῶν  δούλων  σου  τούτων  Υἱόν,  τὸν  Κύριον  ἡμῶν  Ἰησοῦν 
ἔκτεινον·  καὶ  δέομαι  σὺν  Χριστόν,  πᾶσαν  νόσον 
αὐτοῖς  καὶ  ἱκετεύω  τὴν  ἰώμενον  καὶ  ἐκ  θανάτου 
συμπαθεστάτην  καὶ  λυτρούμενον,  ἴασαι  καὶ  τοὺς 
ἀμνησίκακόν  σου  δούλους  σου  τούτους,  ἐκ  τῆς 
φιλανθρωπίαν·  ὁ  Θεός,  ὁ  περιεχούσης  αὐτῶν 
Σωτὴρ  ἡμῶν,  ὁ  διὰ  τοῦ  σωματικῆς  καὶ  ψυχικῆς 
προφήτου  σου  Νάθαν  ἀσθενείας,  καὶ  ζωοποίησον 
μετανοήσαντι  τῷ  Δαυῒδ  ἐπὶ  αὐτούς,  διὰ  τῆς  Χάριτος  τοῦ 
τοῖς  ἰδίοις  ἁμαρτήμασιν  Χριστοῦ  Σου·  πρεσβείαις  τῆς 
 36

ὑπεραγίας,  Δεσποίνης  ἡμῶν  Πάτερ  Ἅγιε,  ἰατρὲ  τῶν ψυχῶν 

Θεοτόκου  καὶ  ἀειπαρθένου  καὶ  τῶν  σωμάτων  ἡμῶν, 
Μαρίας·  δυνάμει  τοῦ  Τιμίου  ἐλέησον,  συγχώρησον  καὶ 
καὶ  Ζωοποιοῦ  Σταυροῦ·  σῶσον  τὸν  δοῦλόν  (τὴν 
προστασίαις  τῶν  τιμίων,  δούλην) σου ............ 
ἐπουρανίων  Δυνάμεων  Τὰ  ἀκόλουθα  τροπάρια 
ἀσωμάτων·  τοῦ  τιμίου  καὶ  ψάλλονται,  καθ’  ὃν  χρόνον  οἱ 
ἐνδόξου,  Προφήτου,  ἱερεῖς χρίουσι τοὺς πιστούς. 
Προδρόμου  καὶ  Βαπτιστοῦ  Ἦχος δ'.  
Ἰωάννου·  τῶν  ἁγίων  ἐνδόξων  Πηγήν  ἰαμάτων  ἔχοντες, 
καὶ  πανευφήμων  Ἀποστόλων·  Ἅγιοι  Ἀνάργυροι,  τάς  ἰάσεις 
τῶν  ἁγίων  ἐνδόξων  καὶ  παρέχετε  πᾶσι  τοῖς δεομένοις, 
καλλινίκων  Μαρτύρων·  τῶν  ὡς  μεγίστων  δωρεῶν 
ὁσίων  καὶ  θεοφόρων  ἀξιωθέντες,  παρὰ  τῆς  ἀενάου 
Πατέρων  ἡμῶν·  τῶν  ἁγίων καὶ  πηγῆς  τοῦ  Σωτῆρος  Χριστοῦ. 
ἰαματικῶν  Ἀναργύρων,  Κοσμᾶ  Φησὶ  γὰρ  πρὸς  ὑμᾶς  ὁ Κύριος, 
καὶ  Δαμιανοῦ,  Κύρου  καὶ  ὡς  ὁμοζήλους  τῶν 
Ἰωάννου,  Σαμψὼν  καὶ  Ἀποστόλων.  Ἰδοὺ  δέδωκα 
Διομήδους,  Μωκίου  καὶ  ὑμῖν  τὴν  ἐξουσίαν,  κατὰ 
Ἀνίκητου,  Παντελεήμονος  καὶ  πνευμάτων  ἀκαθάρτων,  ὥστε 
Ἑρμολάου,  Θαλελαίου  καὶ  αὐτὰ  ἐκβάλλειν,  καὶ 
Τρύφωνος·  τῶν  ἁγίων  καὶ  θεραπεύειν  πᾶσαν  νόσον,  καὶ 
δικαίων  θεοπατόρων  Ἰωακεὶμ  πᾶσαν  μαλακίαν  (ασθένειαν). 
καὶ  Ἄννης  καὶ  πάντων  τῶν  Διὸ  τοῖς  προστάγμασιν  αὐτοῦ 
Ἁγίων.΄Ἀμήν.  Ὅτι  Σὺ  εἰ  ἡ πηγὴ  καλῶς  πολιτευσάμενοι, 
τῶν  ἰαμάτων,  ὁ  Θεός,  ὁ  Θεὸς  δωρεὰν  ἐλάβετε,  δωρεὰν 
ἡμῶν,  καὶ  Σοὶ  τὴν  δόξαν  παρέχετε,  ἰατρεύοντες  τὰ 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ  πάθη  τῶν  ψυχῶν,  καὶ  τῶν 
τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι,  σωμάτων ἡμῶν. 
νῦν,  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  τοὺς  Δόξα...  Καὶ  νῦν.  Θεοτοκίον 
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. ]  ,Ἦχος ὁ αὐτὸς 
Εἰς  τὸ  τέλος  τοῦ  Μυστηρίου, οἱ  Νεῦσον  παρακλήσεσει  σῶν 
ἱερεῖς,  μὲ  τὸ  Ἅγιον  Ἔλαιον,  οἰκετῶν  Πανάμωμε,  παύουσα 
ποιοῦσι  σταυρὸν  ἐπὶ  τοῦ  δεινῶν  ἡμῶν  ἐπαναστάσεις, 
μετώπου,  τῆς  σιαγόνας,  τῶν  πάσης  θλίψεως  ἡμᾶς 
παρειῶν  καὶ  τῶν  χειρῶν  τῶν  ἀπαλλάττουσα·  σὲ  γὰρ  μόνην 
πιστῶν λέγοντες:  ἀσφαλῆ,  καὶ βεβαίαν ἄγκυραν 
 37

ἔχομεν,  καὶ  τὴν  σὴν  Ὁ  ποιήσας  δὲ  τὸ  Εὐχέλαιον, 

προστασίαν  κεκτήμεθα.  Μὴ  βαλὼν  μετάνοιαν  λέγει· 
αἰσχυνθῶμεν  Δέσποινα,  σὲ  Εὐλογεῖτε,  Πατέρες  ἅγιοι· 
προσκαλούμενοι,  σπεῦσον  εἰς  συγχωρήσατέ  μοι  τῷ 
ἱκεσίαν,  τῶν  σοὶ  πιστῶς  ἁμαρτωλῷ  (ἐκ  γ΄).  Καὶ  λαβὼν 
βοώντων·  Χαῖρε  Δέσποινα,  ἡ  παρ’  αὐτῶν  εὐλογίαν  καὶ 
πάντων  βοήθεια,  χαρὰ  καὶ  συγχώρησιν  ἀπέρχεται 
σκέπη,  καὶ  σωτηρία  τῶν  εὐχαριστῶν τῷ Θεῷ.  
ψυχῶν ἡμῶν.   
ΙΕΡΕΥΣ:  Δόξα  σοι  ὁ  Θεὸς  ἡ  ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ  ΜΙΚΡΟΥ 
ἐλπὶς  ἡμῶν,  δόξα  σοι.  ΑΓΙΑΣΜΟΥ (α΄ μέρος) 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Δόξα  Πατρί,  (ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ  ΝΑ 
καὶ  Υἱῷ,  καὶ  Ἁγίῳ  Πνεύματι,  ΕΧΟΥΜΕ:ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ,  ΣΤΑΥΡΟ, 
Καὶ  νῦν  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  τοὺς  ΕΙΚΟΝΑ,  ΘΥΜΙΑΤΗΡΙ,  ΔΟΧΕΙΟ 
αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  Ἀμήν.  ΜΕ  ΝΕΡΟ,  ΔΥΟ  ΚΗΡΟΠΗΓΙΑ, 
Κύριε  ἐλέησον.  (γ')  Πάτερ  ΒΑΣΙΛΙΚΟ,  ΜΑΚΤΡΟ).Ο 
ἅγιε,  εὐλόγησον.  ΙΕΡΕΥΣ​:  (Μ.  (ΧΟΡΟΣ)  Δ.  :ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ, 
Τετάρτη:ἑρχόμενος  ο  Κύριος  ΔΕΣΠΟΤΑ. 
επί  το  εκούσιον  πάθος  δια  την  ΙΕΡΕΥΣ:  Εὐλογητὸς  ὁ  Θεὸς 
ημων  σωτηρίαν)  Χριστὸς  ὁ  ἡμῶν,  πάντοτε,  νῦν,  καὶ  ἀεί,  καὶ 
ἀληθινὸς  Θεὸς  ἡμῶν,  ταῖς  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων. 
πρεσβείαις  τῆς  παναχράντου  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ​:  Ἀμήν.  ​Ψαλμὸς 
καὶ  παναμώμου  ἁγίας  αὐτοῦ  142.  Κύριε  εἰσάκουσον  τῆς 
Μητρός·  δυνάμει  τοῦ  τιμίου  προσευχῆς  μου,  ἐνώτισαι  τὴν 
καὶ  ζωοποιοῦ  Σταυροῦ·  τῶν  δέησίν  μου  ἐν  τῇ  ἀληθείᾳ  σου, 
ἁγίων  καὶ  δικαίων  εἰσάκουσόν  μου  ἐν  τῇ 
θεοπατόρων  Ἰωακεὶμ  καὶ  δικαιοσύνῃ  σου.  Καὶ  μὴ 
Ἄννης,  τοῦ  ἁγίου  Ἰακώβου  εἰσέλθῃς  εἰς  κρίσιν  μετὰ  τοῦ 
τοῦ  Ἀδελφοθέου  καὶ  πάντων  δούλου  σοῦ,  ὅτι  οὐ 
τῶν  Ἁγίων,  ἐλεήσαι καὶ σώσαι  δικαιωθήσεται  ἐνώπιον  σου 
ἡμάς,  ὡς  ἀγαθὸς  καὶ  πᾶς  ζῶν.  Ὅτι  κατεδίωξεν  ὁ 
φιλάνθρωπος  καὶ  ἐλεήμων  ἐχθρὸς  τὴν  ψυχήν  μου 
Θεός.  Δι’  εὐχῶν  τῶν  ἁγίων  ἐταπείνωσεν  εἰς  γῆν  τὴν  ζωήν 
Πατέρων  ἡμῶν,  Κύριε  Ἰησοῦ  μου.  Ἐκάθησέ  με  ἐν  σκοτεινοῖς 
Χριστέ,  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ἐλέησον  ὡς  νεκροὺς  αἰῶνος  καὶ 
καὶ  σῶσον  ἡμάς.  ΧΟΡΟΣ:  ἠκηδίασεν  ἐπ’  ἐμὲ  τὸ  πνεῦμά 
Ἀμήν.  μου,  ἐν  ἐμοὶ  ἐταράχθη ἡ καρδία 
 38

μου.  Ἐμνήσθην  ἡμερῶν  Πάντα  τὰ  ἔθνη  ἐκύκλωσάν  με, 

ἀρχαίων,  ἐμελέτησα  ἐν  πᾶσι  καὶ  τῷ  ὀνόματι  Κυρίου 
τοῖς  ἔργοις  σου,  ἐν  ποιήμασι  ἠμυνάμην  αὐτούς,  ​ εὸς 
Θ
τῶν  χειρῶν  σου  ἐμελέτων.  Κύριος… 
Διεπέτασα  πρὸς  σὲ  τάς  χεῖράς  Παρὰ  Κυρίου  ἐγένετο  αὕτη,  καί 
μου,  ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός  ἔστι  θαυμαστὴ  ἐν  ὀφθαλμοῖς 
σοι.  Ταχὺ  εἰσάκουσόν  μου  ἡμῶν. Θεὸς Κύριος... 
Κύριε  ἐξέλιπε  τὸ  πνεῦμά  μου.  Ἦχος  δ'  Ὁ  ὑψωθεὶς  ἐν  τῷ 
Μὴ  ἀποστρέψῃς  τὸ  πρόσωπόν  Σταυρῷ. 
σου  ἀπ’  ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι  Τῇ  Θεοτόκῳ  ἐκτενῶς  νῦν 
τοῖς  καταβαίνουσιν  εἰς  λάκκον.  προσδράμωμεν,  ἁμαρτωλοὶ  καὶ 
Ἀκουστὸν  ποίησόν  μοι  τὸ  πρωῒ  ταπεινοί,  καὶ  προσπέσωμεν  ἐν 
τὸ  ἔλεός  σου ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα.  μετανοίᾳ,  κράζοντες  ἐκ  βάθους 
Γνώρισόν  μοι,  Κύριε,  ὁδὸν  ἐν  ᾗ  ψυχῆς,  Δέσποινα,  βοήθησον 
πορεύσομαι  ὅτι  πρὸς  σὲ  ἦρα  ἐφ’  ἡμῖν  σπλαγχνισθεῖσα, 
τὴν  ψυχήν  μου.  Ἐξελοῦ  με  ἐκ  σπεῦσον,  ἀπολλύμεθα  ὑπὸ 
τῶν  ἐχθρῶν  μου,  Κύριε,  πρὸς  πλήθους  πταισμάτων,  μὴ 
σὲ  κατέφυγον.  Δίδαξόν  με  τοῦ  ἀποστρέψῃς  σοὺς  δούλους 
ποιεῖν  τὸ θέλημά σου ὅτι σὺ εἶ ὁ  κενούς·  σὲ  γὰρ  καὶ  μόνην 
Θεός  μου.  Τὸ  πνεῦμά  σου  τὸ  ἐλπίδα κεκτήμεθα.  
ἀγαθὸν  ὁδηγήσει  με  ἐν  γῇ  Δόξα...​
Τὸ αυτό ή το Απολυτίκιον 
εὐθείᾳ,  ἕνεκεν  τοῦ  ὀνόματός  τοῦ  Ναοῦ  Γ΄.  ΘΕΙΑΣ  ΠΙΣΤΕΩΣ​. 
σου,  Κύριε  ζήσεις  με.  Ἐν  τῇ  Γόνος  γέγονας  Γάνου  καὶ 
δικαιοσύνῃ  σου  ἐξάξεις  ἐκ  Χώρας,  μέγα  καύχημα  νήσου 
θλίψεως  τὴν  ψυχήν  μου,  καὶ  ἐν  Καλύμνου,  παμμακάριστε 
τῷ  ἐλέει  σου  ἐξολεθρεύσεις  Σάββα,  πατήρ  ἡμῶν·  καὶ  γὰρ 
τοὺς  ἐχθρούς  μου.  Καὶ  ἀπολεῖς  ὁδόν  διελθών  τῆς  ἀσκήσεως, 
πάντας  τοὺς  θλίβοντας  τὴν  τοῦ ἀκροτάτου τέλους ἐπέτυχες. 
ψυχήν  μου  ὅτι  ἐγὼ  δοῦλός  σου  Διὸ  πρέσβευε  Χριστῷ  τῷ  Θεῷ, 
εἰμι.   σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 
ΧΟΡΟΣ:​  Θεὸς  Κύριος,  καὶ  Καὶ  νῦν...Οὐ  σιωπήσωμέν  ποτε, 
ἐπέφανεν  ἡμῖν,  εὐλογημένος  ὁ  Θεοτόκε,  τάς  δυναστείας  σου 
ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.  λαλεῖν  οἱ  ἀνάξιοι·  εἰμὴ  γὰρ  σὺ 
Ἐξομολογεῖσθε  τῷ  Κυρίῳ,  καὶ  προΐστασο  πρεσβεύουσα,  τὶς 
ἐπικαλεῖσθε  τὸ  ὄνομα  τὸ  ἅγιον  ἡμᾶς  ἐρρύσατο  ἐκ  τοσούτων 
αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος…  κινδύνων;  Τὶς  δὲ  διεφύλαξεν 
ἕως  νῦν  ἐλευθέρους;  Οὐκ 
 39

ἀποστῶμεν,  Δέσποινα,  ἐκ  σοῦ,  προσώπου  σου  καὶ  τὸ  πνεῦμά 

σοὺς  γὰρ  δούλους  σῴζεις  ἀεί,  σου  τὸ  Ἅγιον  μὴ  ἀντανέλῃς  ἀπ’ 
ἐκ παντοίων δεινῶν.   ἐμοῦ.  Ἀπόδος  μοι  τὴν 
Ν'  Ψαλμὸς,  Ἐλέησόν  με  ὁ  Θεὸς  ἀγαλλίασιν  τοῦ  σωτηρίου  σου 
κατὰ  τὸ  μέγα  ἔλεός  σου,  καὶ  καὶ  πνεύματι  ἡγεμονικῷ 
κατὰ  τὸ  πλῆθος  τῶν  οἰκτιρμῶν  στήριξόν  με.  Διδάξω  ἀνόμους 
σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.  τάς  ὁδούς  σου  καὶ  ἀσεβεῖς  ἐπὶ 
Ἐπὶ  πλεῖον  πλῦνόν  με  ἀπὸ  τῆς  σὲ  ἐπιστρέψουσι.  Ῥῦσαὶ  με  ἐξ 
ἀνομίας  μου  καὶ  ἀπὸ  τῆς  αἱμάτων  ὁ  Θεός,  ὁ  Θεὸς  τῆς 
ἁμαρτίας  μου  καθάρισόν  με.  σωτηρίας  μου  ἀγαλλιάσεται  ἡ 
Ὅτι  τὴν  ἀνομίαν  μου  ἐγὼ  γλῶσσά  μου  τὴν  δικαιοσύνην 
γινώσκω  καὶ  ἡ  ἁμαρτία  μου  σου.  Κύριε  τὰ  χείλη  μου 
ἐνώπιόν  μού  ἐστι  διὰ  παντός.  ἀνοίξεις  καὶ  τὸ  στόμα  μου 
Σοὶ  μόνῳ  ἥμαρτον  καὶ  τὸ  ἀναγγελεῖ  τὴν  αἴνεσίν  σου.  Ὅτι 
πονηρὸν  ἐνώπιόν  σου  ἐποίησα,  εἰ  ἠθέλησας  θυσίαν,  ἔδωκα  ἄν, 
ὅπως  ἂν  δικαιωθῇς  ἐν  τοῖς  ὁλοκαυτώματα  οὐκ 
λόγοις  σου,  καὶ  νικήσῃς  ἐν  τῷ  εὐδοκήσεις.  Θυσία  τῷ  Θεῷ 
κρίνεσθαί  σε.  Ἰδοὺ  γὰρ  ἐν  πνεῦμα  συντετριμμένον, 
ἀνομίαις  συνελήφθην  καὶ  ἐν  καρδίαν  συντετριμμένην  καὶ 
ἁμαρτίαις  ἐκίσσησέ  με  ἡ  μήτηρ  τεταπεινωμένην  ὁ  Θεὸς  οὐκ 
μου.  Ἰδοὺ  γὰρ  ἀλήθειαν  ἐξουθενώσει.  Ἀγάθυνον,  Κύριε, 
ἠγάπησας,  τὰ  ἄδηλα  καὶ  τὰ  ἐν  τῇ  εὐδοκίᾳ  σου  τὴν Σιων, καὶ 
κρύφια  τῆς  σοφίας  σου  οἰκοδομηθήτω  τὰ  τείχη 
ἐδήλωσάς  μοι.  Ῥαντιεῖς  με  Ἱερουσαλήμ.  Τότε  εὐδοκήσεις 
ὑσσώπῳ  καὶ  καθαρισθήσομαι,  θυσίαν  δικαιοσύνης,  ἀναφορὰν 
πλυνεῖς  με,  καὶ  ὑπὲρ  χιόνα  καὶ  ὁλοκαυτώματα.  Τότε 
λευκανθήσομαι.  Ἀκουτιεῖς  μοι  ἀνοίσουσιν  ἐπὶ  τὸ 
ἀγαλλίασιν  καὶ  εὐφροσύνην  θυσιαστήριόν σου μόσχους. 
ἀγαλλιάσονται  ὀστέα   
τεταπεινωμένα.  Ἀπόστρεψον  [​Εἶτα  ψάλλομεν  τὰ  ἑπόμενα 
τὸ  πρόσωπόν  σου  ἀπὸ  τῶν  Τροπάρια  τῆς  Θεοτόκου  κατ’ 
ἁμαρτιῶν  μου,  καὶ  πάσας  τάς  ἀλφάβητον  μετὰ  στίχου· 
ἀνομίας  μου  ἐξάλειψον.  Ὑπεραγία  Θεοτόκε,  σῶσον 
Καρδίαν  καθαρὰν  κτίσον  ἐν  ἡμάς  Ἢ   (ΥΠΕΡΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΕ, 
ἐμοὶ  ὁ  Θεός,  καὶ  πνεῦμα  εὐθὲς  ΣΚΕΠΕ,  ΦΡΟΥΡΕΙ,  ΦΥΛΑΤΤΕ 
ἐγκαίνισον  ἐν  τοῖς  ἐγκάτοις  ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΣΟΥ) 
μου.  Μὴ  ἀπορρίψης  μὲ  ἀπὸ  τοῦ  Ἦχος πλ. Β. Ὁ Εἱρμός. 
 40

Ἡ  τὸ  χαῖρε  δι’  ἀγγέλου  Θεοτόκε,  ἡ  τεκοῦσα  διὰ  λόγου, 

δεξαμένη,  καὶ  τεκοῦσα  τὸν  ὑπὲρ  λόγον,  τὸν  Λόγον, 
Κτίστην  τὸν  ἴδιον,  Παρθένε,  Πανύμνητε,  αὐτὸν  δυσώπει, 
σῷζε  τοὺς  σὲ  μεγαλύνοντας  σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 
(​
δίς)​.   Ἵλεών  μοι  τὸν  Κριτήν  τε  καὶ 
Ἀνυμνοῦμεν  τὸν  Υἱόν  σου,  Υἱόν  σου,  ἑπταικότι  ὑπὲρ  πάντα 
Θεοτόκε,  καὶ  βοῶμεν,  ἄνθρωπον,  ταῖς  σαῖς 
πανάχραντε  Δέσποινα,  παντὸς  πρεσβείαις  ἀπέργασαι, 
κινδύνου  ῥῦσαι  τοὺς  οἰκέτας  Δέσποινα. 
σου.  Κατὰ  χρέος  ἐκβοῶμέν  σοι  τό, 
Βασιλέων,  Προφητῶν  καὶ  Χαῖρε,  Θεοτόκε,  ἁγνὴ 
Ἀποστόλων  καὶ  Μαρτύρων  ἀειπάρθενε,  ἐκδυσωποῦντες 
ὑπάρχεις  τὸ  καύχημα,  καὶ  πρεσβείαις σου σῴζεσθαι. 
προστασία  τοῦ  κόσμου,  Λύτρωσαί  με  τοῦ  πυρὸς  τοῦ 
Πανάμωμε.  αἰωνίου,  καὶ  βασάνων  τῶν 
Γλῶσσα  πᾶσα  εὐφημεῖ  καὶ  ἀποκειμένων  μοι, 
μακαρίζει,  καὶ  δοξάζει  τὸν  Θεογεννῆτορ,  ὅπως  μακαρίζω 
ἄχραντον  τόκον  σου,  τῶν  σε. 
Ὀρθοδόξων Μαρία Θεόνυμφε.  Μὴ  παρίδῃς  τὰς  δεήσεις  τῶν 
Δός,  Χριστέ  μου,  καὶ  ἐμοὶ  τῷ  σῶν  δούλων,  δυσωποῦμεν, 
ἀναξίῳ  ὀφλημάτων  τὴν  ἄφεσιν  Πανύμνητε  Δέσποινα,  ἵνα 
δέομαι,  τῆς  σὲ  τεκούσης  ῥυσθῶμεν πάσης περιστάσεως. 
πρεσβείαις, ὡς εὔσπλαγχνος.  Νοσημάτων  καὶ  παντοίων 
Ἐπὶ  σὲ  μου  τὰς  ἐλπίδας  ἀλγηδόνων,  καὶ  κινδύνων  ἡμᾶς 
ἀνέθεμην,  Θεοτόκε·  σῶσον ταῖς  ἐλευθέρωσον,  τῇ  ἱερᾷ  σου 
πρεσβείαις  σου,  καὶ  δώρησαί  σκέπῃ καταφεύγοντας. 
μοι πταισμάτων τὴν ἄφεσιν.  Ξένον  θαῦμα  τὸ  ἐν  σοί, 
Ζώωσόν  με,  ἡ  τεκοῦσα  Θεοκυῆτορ·  δι’  ἡμᾶς  γὰρ  καθ’ 
Ζωοδότην  καὶ  Σωτῆρα·  σῶσον  ἡμᾶς  γεγέννηται  ὁ  πάντων 
ταῖς  πρεσβείαις  σου,  Κτίστης ἐκ σοῦ καὶ Θεὸς ἡμῶν. 
εὐλογημένη,  ἐλπὶς  τῶν  ψυχῶν  Ὁ  ναός  σου,  Θεοτόκε, 
ἡμῶν.  ἀνεδείχθη  ἰατρεῖον  νοσημάτων 
Ἡ  τὸν  Κτίστην  τῶν  ἁπάντων  ἐν  ἄμισθον,  καὶ  θλιβομένων 
γαστρί  σου  συλλαβοῦσα,  ψυχῶν παραμύθιον. 
Παρθένε  πανάμωμε,  ταῖς  σαῖς  Παναγία  Θεοτόκε,  ἡ  τεκούσα 
πρεσβείαις,  σῶσον  τὰς  ψυχὰς  τὸν  Σωτῆρα,  κινδύνων 
ἡμῶν. 
 41

διάσωσον,  καὶ  πάσης  ἄλλης  Θεοτοκίον 

ἀνάγκης τοὺς δούλους σου.  Ὦ  Παρθένε,  ἡ  τεκοῦσα  τὸν 
Ῥῦσαι  πάσης  ἀπειλῆς  Σωτῆρα  καὶ  Δεσπότην  τοῦ 
ἐπερχομένης  τοὺς  σοὺς  κόσμου  καὶ  Κύριον,  αὐτὸν 
δούλους,  Πανάχραντε  δυσώπει,  σῶσαι  τάς  ψυχὰς 
Δέσποινα,  καὶ  πάσης  βλάβης  ἡμῶν. 
ψυχῆς τε καὶ σώματος.  Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον 
Σῶσον  πάντας  ταῖς  πρεσβείαις  ἡμᾶς. 
σου,  Παρθένε,  τοὺς  εἰς  σέ,  Χαῖρε  ὄρος,  χαῖρε  βάτε,  χαῖρε 
Θεοτόκε,  προστρέχοντας,  καὶ  πύλη,  χαῖρε  κλῖμαξ,  χαῖρε  θεία 
ῥῦσαὶ  πάσης  ἀνάγκης  καὶ  τράπεζα,  ἡ  πάντων  χαῖρε 
θλίψεως.  βοήθεια, Δέσποινα. 
Τίς  προστρέχων  τῷ  Ναῷ  σου,  Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον 
Θεοτόκε,  οὐ  λαμβάνει  ταχέως  ἡμᾶς. 
τὴν  ἴασιν,  ψυχῆς  ὁμοῦ  τε  καὶ  Ταῖς  πρεσβείαις,  Ἐλεῆμον,  τῆς 
σώματος, Ἄχραντε;  Μητρός  σου  τῆς  Ἀχράντου,  καὶ 
Ὑπὸ  πάντων  δυσωπούμενος,  πάντων  τῶν  Ἁγίων  σου,  τὰ  σὰ 
Οἰκτίρμον,  τῶν  Ἁγίων  καὶ  τῶν  ἐλέη τῷ λαῷ σου δώρησαι. 
ἄνω  Τάξεων,  ἱλάσθητί  μοι  διὰ  Σταυρὲ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον 
τῆς Τεκούσης σε.  ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου. 
Φεῖσαι,  Σῶτερ,  τῶν  ψυχῶν  τῶν  Τῇ  δυνάμει  τοῦ  σταυροῦ  σου, 
τεθνεώντων,  ἐπ’  ἐλπίδι  ζωῆς  Ζωοδότα,  φώτισόν  με  τὸν 
ἀδελφῶν  ἡμῶν,  καὶ  ἄνες,  ἄφες  δοῦλόν  σου  δέομαι, ἵνα ὑμνῶ σε 
αὐτοῖς τὰ ἐγκλήματα.  δι’ αὐτοῦ σῳζόμενος.  
Χαῖρε  κόσμου  ἱλαστήριον,  Ἀρχάγγελοι τοῦ Θεοῦ, 
Παρθένε,  χαῖρε  στάμνε  καὶ  πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. 
λυχνία  πάγχρυσε,  τοῦ  θείου  Τῇ  πρεσβείᾳ  τῶν  ἐνδόξων 
μάννα καὶ φωτός, Θεόνυμφε.   Ἀρχαγγέλων  καὶ  Ἀγγέλων,  καὶ 
Ἁγία Τριάς, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ  τῶν  ἄνω  Τάξεων,  σοὺς 
σῶσον ἡμᾶς.(ἢ Δόξα…)  δούλους,  Σῶτερ,  καλῶς 
Τριαδικὸν  διαφύλαξον. 
Ψάλλομέν  σοι  τῷ  Θεῷ  τῷ  ἐν  Βαπτιστὰ τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 
Τριάδι,  ἐκβοῶντες  φωνὴν  τὴν  ὑπὲρ ἡμῶν. 
τρισάγιον,  ἐκδυσωποῦντες  Τῇ  πρεσβείᾳ  τοῦ  τιμίου  καὶ 
σωτηρίας τεύξασθαι.  ἐνδόξου  Βαπτιστοῦ  σου 
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον  Προφήτου  Προδρόμου  τε, 
ἡμᾶς.(ἢ Καὶ νῦν…) 
 42

Χριστέ  μου  Σῶτερ,  τοὺς  Ἅγιε ἔνδοξε μεγαλομάρτυς τοῦ 

δούλους σου φύλαξον.  Χριστοῦ καὶ ἰαματικὲ 
Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ,  Παντελεῆμον, πρέσβευε ὑπὲρ 
πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν.  ἡμῶν. 
Τῇ  πρεσβείᾳ  τῶν  ἐνδόξων  Ἀθλοφόρε  τοῦ  Χριστοῦ 
Ἀποστόλων,  καὶ  Μαρτύρων, καὶ  Παντελεῆμον,  τοὺς  τῇ  σκέπῃ  τῇ 
πάντων  τῶν  Ἁγίων  σου,  τὰ  σὰ  σῇ  καταφεύγοντας,  ταῖς  σαῖς 
ἐλέη τῷ λαῷ σου δώρησαι.  πρεσβείαις  νόσων 
Ἅγιοι ἱεράρχαι καὶ διδάσκαλοι  ἐλευθέρωσον.  
τῆς οἰκουμένης, πρεσβεύσατε  Ἅγιοι προπάτορες τοῦ Χριστοῦ, 
ὑπὲρ ἡμῶν.  πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. 
Ταῖς  πρεσβείαις  τῶν  μεγάλων  Τῶν  ἁγίων  καὶ  δικαίων 
διδασκάλων,  Βασιλείου  σοφοῦ,  προπατόρων  ταῖς  πρεσβείαις, 
Γρηγορίου  τε  καὶ  Ἰωάννου,  τοὺς  ἁπάντων  δικαίων  τε  καὶ  τῶν 
δούλους σου φύλαττε.   ὁσίων, Χριστέ, ἡμᾶς φύλαττε.  
Ἅγιε ἱεράρχα τοῦ Χριστοῦ  Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον 
Νικόλαε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.  ἡμάς. 
Τὴν  ὀξεῖαν  καὶ  θερμήν  σου  Τὴν  ἐν  ζάλῃ  πειρασμῶν  καὶ 
προστασίαν  καὶ  τὴν  σκέπην,  τρικυμίαις  ταῖς  τοῦ  βίου  πικρῶς 
παμμάκαρ  Νικόλαε,  τοῖς  κινδυνεύουσαν,  Παρθένε, 
ὑμνηταῖς  σου  πλουσίως  ποίμνην τὴν σὴν περιφύλαττε.  
κατάπεμψον.   Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ 
Ἅγιοι μεγαλομάρτυρες τοῦ  Πνεύματι. 
Χριστοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ  Τον  Πατέρα  καὶ  Υἱόν 
ἡμῶν.  δοξολογοῦμεν,  καὶ  τὸ  Πνεῦμα 
Ταῖς  πρεσβείαις  τῶν  ἐνδόξων  τὸ  Ἅγιον,  λέγοντες·  Τριὰς  Ἁγία, 
ἀθλοφόρων  Δημητρίου,  σῶσον τάς ψυχὰς ἡμῶν. 
Γεωργίου,  σοφῶν Θεοδώρων τε  Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς 
καὶ Ἀρτεμίου ἡμᾶς διαφύλαξον.  αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμὴν 
Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ  Χαῖρε  κόσμου  ἱλαστήριον, 
θαυματουργοί, πρεσβεύσατε  Παρθένε,  χαῖρε  στάμνε  καὶ 
ὑπὲρ ἡμῶν.  λυχνία  πάγχρυσε,  τοῦ  θείου 
Ταῖς  πρεσβείαις  τῶν  ἐνδόξων  μάννα καὶ φωτός, Θεονυμφε.  
Ἀναργύρων,  Θεοτόκε,  τοὺς  Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον 
δούλους  σου  φύλαττε,  ὡς  ἡμάς. (ἢ Καὶ νῦν…) 
προστασία  τοῦ  κόσμου  καὶ  Ἡ  ἀρρήτως  ἐπ’  ἐσχάτων 
στήριγμα.  συλλαβοῦσα,  καὶ  τεκοῦσα  τὸν 
 43

Κτίστην  τὸν  ἴδιον,   Παρθένε,  Νῦν  ἐπέστη  ὁ  καιρός,  ὁ  πάντας 

σῷζε τοὺς σὲ μεγαλύνοντας.  ἁγιάζων,  καὶ  ὁ  δίκαιος  ἡμᾶς 
ἦχος β΄  ἀναμένει  Κριτής·   ἀλλ’ 
Τῆς  εὐσπλαγχνίας  τὴν  πύλην  ἐπίστρεψον,  ψυχή,  πρὸς 
ἄνοιξον  ἡμῖν,  εὐλογημένη  μετάνοιαν,  ὡς  ἡ  Πόρνη 
Θεοτόκε·  ἐλπίζοντες  εἰς  σέ,  μὴ  κράζουσα  σὺν  δάκρυσι·  Κύριε, 
ἀστοχήσωμεν·  ῥυσθείημεν  διὰ  ἐλέησόν με. 
σοῦ  τῶν  περιστάσεων·  σὺ  γὰρ  Νάμασιν  ἐπομβρήσας,  Χριστέ, 
εἶ  ἡ  σωτηρία  τοῦ  γένους  τῶν  πηγὴν  τῶν  ἰάσεων,  ἐν  τῷ 
χριστιανῶν.]  πανσέπτῳ  ναῷ  τῆς  Παρθένου 
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:​  Τοῦ  Κυρίου  σήμερον,  τῷ  τῆς  σῆς  εὐλογίας 
δεηθῶμεν.ΧΟΡΟΣ:​  Κύριε  ῥαντισμῷ,  φυγαδεύεις  τὰς 
ἐλέησον.  ​ΙΕΡΕΥΣ:​  Ὅτι  Ἅγιος  εἶ  νόσους  τῶν  ἀσθενούντων, 
ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  ἰατρὲ  τῶν  ψυχῶν  καὶ  τῶν 
ἀναπέμπομεν,  τῷ  Πατρί,  καὶ  τῷ  σωμάτων ἡμῶν. 
Υἱῷ  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ  Πνεύματι,  νῦν  Παρθένος  ἔτεκες  ἀπειρόγαμε, 
καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  καὶ  Παρθένος  ἔμεινας,  Μήτηρ 
αἰώνων.  ​ΧΟΡΟΣ  Ἀμήν.  Εἶτα  τὰ  ἀνύμφευτε,  Θεοτόκε,  Μαρία· 
παρόντα  ΤροπάριαἮχος  πλ.  Χριστὸν  τὸν  Θεὸν  ἡμῶν 
δ'.Νῦν ἐπέστη ὁ καιρός, …  ἱκέτευε, σωθῆναι ἡμᾶς. 
  Παναγία  Θεοτόκε  Παρθένε, 
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ  ΜΙΚΡΟΥ  τῶν  χειρῶν  ἡμῶν  τὰ   ἔργα  
ΑΓΙΑΣΜΟΥ  (ΣΤΟ  ΤΕΛΟΣ  ΤΗΣ  Θ.  κατεύθυνον, καὶ  συγχώρησιν  
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ)  (ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ  ΝΑ  τῶν  πταισμάτων  ἡμῶν  αἴτησαι, 
ΕΧΟΥΜΕ:ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ,  ΣΤΑΥΡΟ,  ἐν  τῷ  ψάλλειν  ἡμᾶς  τῶν 
ΕΙΚΟΝΑ,  ΘΥΜΙΑΤΗΡΙ,  ΔΟΧΕΙΟ  Ἀγγέλων τὸν ὕμνον. 
ΜΕ  ΝΕΡΟ,  ΔΥΟ  ΚΗΡΟΠΗΓΙΑ,  Ἅγιος  ὁ  Θεός,  Ἅγιος  ἰσχυρός, 
ΒΑΣΙΛΙΚΟ,  ΜΑΚΤΡΟ).  [Δ.  :  Ἅγιος  ἀθάνατος,  ἐλέησον  ἡμᾶς 
ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ,  ΔΕΣΠΟΤΑ.  (ἐκ  γ').Δόξα…  Καὶ  νῦν...  Άγιος 
ΙΕΡΕΥΣ:  Εὐλογητὸς  ὁ  Θεὸς  ἀθάνατος,  ἐλέησον 
ἡμῶν,  πάντοτε,  νῦν,  καὶ  ἀεί,  καὶ  ἡμᾶς.Διάκονος:​  Δύναμις.Ἅγιος 
εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ὁ  Θεός,  Ἅγιος  ἰσχυρός,   Ἅγιος 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:  Ἀμήν.]  Εἶτα  τὰ  ἀθάνατος,  ἐλέησον  ἡμᾶς. 
παρόντα  Τροπάρια  (ΜΕΤΑ  ΤΟ  Προκείμενον.  Ἦχος  δ', 
ΕΙΗ  ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΥΡΙΟΥ…)Ἦχος  ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ​:  Κύριος 
πλ. δ'.  φωτισμός  μου  καὶ  Σωτήρ  μου. 
ΙΕΡΕΥΣ(​Δ):Πρόσχωμεν. 
 44

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ​:  ​Στίχος.​  Κύριος  πειρασθείς,  δύναται  τοῖς 

ὑπερασπιστὴς  τῆς  ζωῆς  μου.  πειραζομένοις βοηθῆσαι. 
ΙΕΡΕΥΣ(Δ):​Σοφία.​ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΙΕΡΕΥΣ:​  Εἰρήνη  σοι 
:Πρὸς  Ἑβραίους  Ἐπιστολῆς  .​
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:​  Καὶ  τῷ 
Παύλου  τὸ  Ἀνάγνωσμα.  Πνεύματί  σου.​ ΧΟΡΟΣ:​ 
ΙΕΡΕΥΣ(​Δ):  Πρόσχωμεν.  (​θυμια​)  Ἀλληλούῒα  (3).  Ἦ ​ χος  πλ. 
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ  (Κεφ.  Β',  11-18)  β'.ΙΕΡΕΥΣ(Δ):  Σοφία.  Ὀρθοί, 
Ἀδελφοί,  ὁ  ἁγιάζων  καὶ  οἱ  ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου 
ἁγιαζόμενοι  ἐξ  ἑνὸς  πάντες·  δι’  Εὐαγγελίου.  (Ι) Εἰρήνη 
ἣν  αἰτίαν  οὐκ  ἐπαισχύνεται  πᾶσι.ΧΟΡΟΣ​:  Καὶ  τῷ  Πνεύματί 
ἀδελφοὺς  αὐτοὺς  καλεῖν,  σου.​ΙΕΡΕΥΣ:​  Ἐκ  τοῦ  κατὰ 
λέγων·  Ἀπαγγελῶ  τὸ  ὄνομά  Ἰωάννην  ἁγίου  Εὐαγγελίου  τὸ 
σου  τοῖς  ἀδελφοῖς  μου,  ἐν  Ἀνάγνωσμα.(Δ)  Πρόσχωμεν. 
μέσῳ  ἐκκλησίας  ὑμνήσω  σε.  ΧΟΡΟΣ:​  Δόξα  σοι,  Κύριε,  δόξα 
Καὶ  πάλιν·  Ἐγὼ  ἔσομαι  ΙΕΡΕΥΣ(Κεφ.  ε',  1-4).  Τ
σοι.  ​ ​ ῷ 
πεποιθὼς  ἐπ'  αὐτῷ.  Καὶ  πάλιν·  καιρῷ  ἐκείνῳ,  ἀνέβη  ὁ  Ἰησοῦς 
Ἰδοὺ  ἐγὼ  καὶ  τὰ  παιδία,  ἅ  μοι  εἰς Ἱεροσόλυμα. Ἔστι δὲ ἐν τοῖς 
ἔδωκεν  ὁ  Θεός.  Ἐπεὶ  οὖν  τὰ  Ἱεροσολύμοις,  ἐπὶ  τῇ 
παιδία  κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ  Προβατικῇ,  κολυμβήθρᾳ,  ἡ 
αἵματος,  καὶ  αὐτὸς  ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, 
παραπλησίως  μετέσχε  τῶν  πέντε  στοὰς  ἔχουσα.  Ἐν 
αὐτῶν,  ἵνα  διὰ  τοῦ  θανάτου  ταύταις  κατέκειτο  πλῆθος  πολὺ 
καταργήσῃ  τὸν  τὸ  κράτος  τῶν  ἀσθενούντων,  τυφλῶν, 
ἔχοντα  τοῦ  θανάτου,  τουτέστι  χωλῶν,  ξηρῶν,  ἐκδεχομένων 
τὸν  Διάβολον,  καὶ  ἀπαλλάξῃ  τὴν  του  ὕδατος  κίνησιν. 
τούτους,  ὅσοι  φόβῳ  θανάτου  Ἄγγελος  γὰρ  κατὰ  καιρὸν 
διὰ  παντὸς  τοῦ  ζῆν  ἔνοχοι ἦσαν  κατέβαινεν  ἐν  τῇ  κολυμβήθρᾳ, 
δουλείας.  Οὐ  γὰρ  δήπου  καὶ  ἐτάραττε  τὸ  ὕδωρ·  ὁ  οὖν 
Ἀγγέλων  ἐπιλαμβάνεται,  ἀλλὰ  πρῶτος  ἐμβὰς  μετὰ  τὴν 
σπέρματος  Ἀβραὰμ  ταραχὴν  τοῦ  ὕδατος,  ὑγιὴς 
ἐπιλαμβάνεται.  Ὅθεν  ὤφειλε  ἐγίνετο,  ᾧ  δήποτε  κατείχετο 
κατὰ  πάντα  τοῖς  ἀδελφοῖς  νοσήματι.  ​ΧΟΡΟΣ​:  Δόξα  σοι, 
ὁμοιωθῆναι,  ἵνα  ἐλεήμων  Κύριε,  δόξα  σοι.​ ΙΕΡΕΥΣ​:  Ἐν 
γὲνηται  καὶ  πιστὸς  Ἀρχιερεὺς  εἰρήνῃ,  τοῦ  Κυρίου  δεηθῶμεν. 
τὰ  πρὸς  τὸν  Θεόν,  εἰς  τὸ  ΧΟΡΟΣ:​  Κύριε  ἐλέησον  [καὶ 
ἱλάσκεσθαι  τάς  ἁμαρτίας  τοῦ  μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] 
λαοῦ. Ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς 
 45

ΙΕΡΕΥΣ:​  Ὑπὲρ  τῆς  ἄνωθεν  Ὑπὲρ  εὐκρασίας  ἀέρων, 

εἰρήνης  καὶ  τῆς  σωτηρίας  τῶν  εὐφορίας  τῶν  καρπῶν  τῆς  γῆς 
ψυχῶν  ἡμῶν,  τοῦ  Κυρίου  καὶ  καιρῶν  εἰρηνικῶν,  τοῦ 
δεηθῶμεν.  Κυρίου δεηθῶμεν. 
Ὑπὲρ  τῆς  εἰρήνης  τοῦ  Ὑπέρ   πλεόντων,  
σύμπαντος  κόσμου,  εὐσταθείας  ὁδοιπορούντων,  νοσούντων, 
τῶν  ἁγίων  τοῦ  Θεοῦ  καμνόντων,  αἰχμαλώτων  καὶ 
Ἐκκλησιῶν,  καὶ  τῆς  τῶν  τῆς  σωτηρίας  αὐτῶν,  τοῦ 
πάντων  ἑνώσεως,  τοῦ  Κυρίου  Κυρίου δεηθῶμεν. 
δεηθῶμεν.  Ὑπὲρ  τοῦ  ἁγιασθῆναι  τὸ  ὕδωρ 
(Ὑπὲρ  τοῦ  ἁγίου  οἴκου  τούτου,  τοῦτο,  τῇ  δυνάμει  καὶ  ἐνεργείᾳ 
καὶ  τῶν  μετὰ  πίστεως,  καὶ  ἐπιφοιτήσει  τοῦ  Ἁγίου 
εὐλαβείας  καὶ  φόβου  Θεοῦ  Πνεύματος,  τοῦ  Κυρίου 
εἰσιόντων  ἐν  αὐτῷ,  τοῦ  Κυρίου  δεηθῶμεν. 
δεηθῶμεν.)  Ὑπὲρ  τοῦ  καταφοιτῆσαι  τῷ 
Ὑπὲρ  τοῦ  (πατρὸς  καὶ)  ὕδατι  τούτῳ  τὴν  καθαρτικήν 
Ἀρχιεπισκόπου  ἡμῶν  (​δεῖνος),  τῆς   ὑπερουσίου   Τριάδος 
παντὸς  τοῦ  Κλήρου  καὶ  τοῦ  ἐνέργειαν,  τοῦ  Κυρίου 
Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.   δεηθῶμεν. 
[Ἔτι  δεόμεθα  ὑπὲρ  [ΥΠΕΡ  ΤΗΣ  Ὑπὲρ  τοῦ  γενέσθαι  τὸ  ὕδωρ 
ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣτῆς  Ἱερᾶς  τοῦτο  ἰαματικὸν  ψυχῶν  καὶ 
Μονῆς  ταύτης  (  )  Μοναχῆς  μετὰ  σωμάτων,  καὶ  πάσης 
τῆς Συνοδείας αὐτῆς]  ἀντικειμένης  δυνάμεως 
Ὑπὲρ  τῆς  (ΑΓΙΑΣ  ΜΟΝΗΣ)  ἀποτρεπτικόν,  τοῦ  Κυρίου 
πόλεως  (ἤ  νήσου)  ταύτης,  δεηθῶμεν. 
πάσης  (ΜΟΝΗΣ)  πόλεως,  Ὑπὲρ  τοῦ  καταπεμφθῆναι  αὐτῷ 
χώρας  καὶ  τῶν  πίστει  τὴν  χάριν  τῆς  ἀπολυτρώσεως, 
οἰκούντων  ἐν  αὐταῖς,  τοῦ  τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἰορδάνου, τοῦ 
Κυρίου δεηθῶμεν.]  Κυρίου δεηθῶμεν. 
(Ἐν  οἴκῳ,  Ὑπὲρ  τοῦ  οἴκου  Ὑπὲρ  πάντων  τῶν  χρηζόντων 
τούτου  καὶ  τῶν  κατοικούντων  τῆς  παρὰ  τοῦ  Θεοῦ  βοηθείας 
ἐν  αὐτῷ  τοῦ  Κυρίου  καὶ  ἀντιλήψεως,  τοῦ  Κυρίου 
δεηθῶμεν./Ἐν  πλοίῳ,  Ὑπὲρ  τοῦ  δεηθῶμεν. 
πλοίου  τούτου  καὶ  τῶν  Ὑπὲρ  τοῦ  φωτισθῆναι  ἡμᾶς 
συμπλεόντων  ἐν  αὐτῷ  τοῦ  φωτισμὸν  γνώσεως,  διὰ  τῆς 
Κυρίου δεηθῶμεν. )  ὁμοουσίου Τριάδος, τοῦ Κυρίου 
δεηθῶμεν. 
 46

Ὅπως  Κύριος  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν  σε  καὶ  τηροῦσι  τὰ  σὰ 

ἀναδείξῃ  ἡμᾶς  υἱοὺς  καὶ  προστάγματα·  ὁ  πάντων  τῶν  ἐν 
κληρονόμους  τῆς  βασιλείας  ἀνάγκαις  ἐλεεινὰ 
αὐτοῦ,  διὰ  τῆς  του  ὕδατος  προσδεχόμενος  δάκρυα·  διὰ 
τούτου  μεταλήψεώς  τε  καὶ  γὰρ  τοῦτο  παραγέγονας  ἐν 
ῥαντισμοῦ,  τοῦ  Κυρίου  δούλου  μορφῇ,  οὐ  φάσμασιν 
δεηθῶμεν.  ἡμᾶς  ἐκδειματούμενος,  ἀλλ’ 
Ὑπὲρ  τοῦ  ῥυσθῆναι  ἡμᾶς  ἀπὸ  ὑγείαν  τῷ  σώματι  ἀληθῆ 
πάσης  θλίψεως,  ὀργῆς,  ὀρέγων  καὶ  λέγων·  ἴδε  ὑγιὴς 
κινδύνου  καὶ  ἀνάγκης  τοῦ  γέγονας,  μηκέτι  ἁμάρτανε. 
Κυρίου δεηθῶμεν.  Ἀλλὰ  καὶ  ἐκ  πηλοῦ  ζῶντας 
Ἀντιλαβοῦ,  σῶσον,  ἐλέησον,  ὀφθαλμοὺς  εἰργάσω  καί, 
καὶ  διαφυλάξαν  ἡμάς,  ὁ  Θεός,  νίψασθαι  κελεύσας,  τὸ  φῶς 
τῇ  σῇ  χάριτι.  Τῆς  Παναγίας,  οἰκῆσαι  παρεσκεύασας  λόγῳ·  ὁ 
ἀχράντου,  ὑπερευλογημένης,  τὰς  τῶν  ἐναντίων  παθῶν 
ἐνδόξου  Δεσποίνης  ἡμῶν  σπιλάδας  ταράττων,  καὶ  τήν 
Θεοτόκου  καὶ  ἀειπαρθένου  του  βίου  τούτου  ἁλμυρὰν 
Μαρίας,  μετὰ  πάντων  τῶν  θάλασσαν  καταστείλας,  καὶ  τὰ 
Ἁγίων  μνημονεύσαντες,  ἀχθηφόρα  τῶν  ἡδονῶν 
ἑαυτοὺς  καὶ  ἀλλήλους  καὶ  κατευνάσας  κύματα· Αὐτὸς οὖν, 
πᾶσαν  τὴν  ζωὴν  ἡμῶν  Χριστῷ  φιλάνθρωπε  Βασιλεῦ,  ὁ  δοὺς 
τῷ  Θεῷ  παραθώμεθα.​ΧΟΡΟΣ:​  ἡμῖν  χιονοφεγγόφωτον 
Σοὶ  Κύριε.  ​ΙΕΡΕΥΣ​:  Ὅτι  πρέπει  φορέσαι  στολὴν  ἐξ  ὕδατός  τε 
σοι  πᾶσα  δόξα,  τιμὴ  καὶ  καὶ  πνεύματος,  καὶ  διὰ  τῆς  του 
προσκύνησις,  τῷ  Πατρὶ  καὶ  τῷ  ὕδατος  τούτου  μεταλήψεώς  τε 
Υἱῷ  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ῥαντισμοῦ  τὴν  σὴν 
καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν  εὐλογίαν  ἡμῖν  κατάπεμψον,  τὸν 
αἰώνων.ΧΟΡΟΣ​:Ἀμήν.ΙΕΡΕΥΣ(​Δ ῥῦπον  τῶν  παθῶν 
):Τοῦ  Κυρίου  δεηθῶμεν.ΧΟΡΟΣ:  ἀποσμήχουσαν.  Ναί,  Δέσποτα, 
Κύριε  ἐλέησον  Ὁ ​   Ἱερεὺς  λέγει  δεόμεθα·  ἐπίσκεψαι  ἡμῶν, 
τὴν Εὐχὴν ταύτην   Ἀγαθέ,  τὴν  ἀσθένειαν  καὶ  ἴασαι 
Κύριε  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ὁ  μέγας  τῇ  ἡμῶν  τὰς  νόσους  ψυχῆς  τε  καὶ 
βουλῇ  καὶ  θαυμαστὸς  τοῖς  σώματος,  τῷ  ἐλέει  σου· 
ἔργοις,  ὁ  πάσης  ὀρατής  τε  καὶ  πρεσβείαις  τῆς  παναχράντου 
ἀοράτου  κτίσεως  δημιουργός·  δεσποίνης  ἡμῶν  Θεοτόκου  καὶ 
ὁ  φυλάσσων  τὴν  διαθήκην  σου  ἀειπαρθένου  Μαρίας·  δυνάμει 
καὶ  τὸ  ἔλεός  σου  τοῖς  ἀγαπῶσί  τοῦ  τιμίου  καὶ  ζωοποιοῦ 
 47

Σταυροῦ·  προστασίαις  τῶν  Διομήδους,  Μωκίου  καὶ 

τιμίων  ἐπουρανίων  Δυνάμεων  Ἀνικήτου,  Θαλλελαίου  καὶ 
Ἀσωμάτων·  τοῦ  τιμίου  ἐνδόξου  Τρύφωνος·  τοῦ  Ἁγίου  (τῆς 
προφήτου  προδρόμου  καὶ  ἡμέρας),  οὗ  καὶ  τὴν  μνήμην 
Βαπτιστοῦ  Ἰωάννου·  τῶν ἁγίων  ἐπιτελοῦμεν  καὶ  πάντων  σου 
ἐνδόξων  καὶ  πανευφήμων  τῶν  Ἁγίων.  Μνήσθητι,  Κύριε, 
Ἀποστόλων·  τῶν  ἐν  ἁγίοις  πάσης  ἐπισκοπῆς  Ὀρθοδόξων, 
Πατέρων  ἡμῶν,  μεγάλων  τῶν  ὀρθοτομούντων  τὸν  λόγον 
Ἱεραρχῶν  καὶ  οἰκουμενικῶν  τῆς  σῆς  Ἀληθείας  καὶ  παντὸς 
Διδασκάλων,  Βασιλείου  τοῦ  ἱερατικοῦ  καὶ  μοναχικοῦ 
Μεγάλου,  Γρηγορίου  τοῦ  τάγματος  καὶ  τῆς  σωτηρίας 
Θεολόγου  καὶ  Ἰωάννου  τοῦ  αὐτῶν.  Μνήσθητι,  Κύριε,  τῶν 
Χρυσοστόμου·  τῶν  ἐν  Ἁγίοις  μισούντων  καὶ  ἀγαπώντων 
Πατέρων  ἡμῶν  Ἀθανασίου  καὶ  ἡμάς,  τῶν  διακονούνταν 
Κυρίλλου,  Ἰωάννου  τοῦ  ἀδελφῶν  ἡμῶν,  τῶν 
Ἐλεήμονος,  πατριαρχῶν  περιεστώτων  καὶ  τῶν  δι’ 
Ἀλεξανδρείας·  Νικολάου  εὐλόγους  αἰτίας 
ἐπισκόπου  Μύρων  τῆς  Λυκίας  ἀπολειφθέντων  καὶ  τῶν 
καὶ  Σπυρίδωνος  ἐπισκόπου  ἐντειλαμένων  ἡμῖν  τοῖς 
Τριμυθοῦντος,  τῶν  ἀναξίοις  εὔχεσθαι  ὑπὲρ  αὐτῶν. 
θαυματουργῶν·  τῶν  ἁγίων  καὶ  Μνήσθητι,  Κύριε,  καὶ  τῶν  ἐν 
ἐνδόξων  μεγαλομαρτύρων  αἰχμαλωσίᾳ  καὶ  θλίψεσιν 
Γεωργίου  τοῦ  Τροπαιοφόρου,  ἀδελφῶν  ἡμῶν,  καὶ  ἐλέησον 
Δημητρίου  τοῦ  Μυροβλύτου,  αὐτοὺς  καὶ  ἡμᾶς  κατὰ  τὸ  μέγα 
Θεοδώρου  τοῦ  Τήρωνος  καὶ  σου  ἔλεος,  πάσης  ἀνάγκης 
Θεοδώρου  τοῦ  Στρατηλάτου·  ῥυόμενος.  ​ (ΕΚΦΩΝΗΣΙΣ)  Ὅτι 
τῶν  ἁγίων  ἐνδόξων  σὺ  εἶ  ἡ  πηγὴ  τῶν  ἰαμάτων, 
ἱερομαρτύρων  Χαραλάμπους  Χριστὲ  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  καὶ  σοὶ 
καὶ  Ἐλευθερίου,  τῶν  ἁγίων  τὴν  δόξαν  ἀναπέμπομεν,  σὺν 
ἐνδόξων  καὶ  καλλινίκων  τῷ  ἀνάρχῳ  σου  Πατρί,  καὶ  τῷ 
Μαρτύρων,  τῶν  ἁγίων  καὶ  παναγίῳ  καὶ  ἀγαθῷ,  καὶ 
δικαίων  θεοπατόρων  Ἰωακεὶμ  ζωοποιῷ  σου  Πνεύματι,  νῦν καὶ 
καὶ  Ἄννης·  τῶν  ἁγίων  ἐνδόξων  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
καὶ  θαυματουργῶν  Ἀναργύρων  αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
Κοσμᾶ  καὶ  Δαμιανοῦ,  Κύρου καὶ  Εὐχή  ἑτέρα  λεγομένη  ἀντὶ  τῆς 
  [​
Ἰωάννου,  Παντελεήμονος  καὶ  συνήθους  μεγάλης,  χάριν 
Ἑρμολάου,  Σαμψὼν  καὶ  συντομίας.​  ​Θεὲ  μεγαλώνυμε,  ὁ 
 48

ποιῶν  θαυμάσια  ὧν  οὐκ  ἔστιν  ἡμῖν,  Κύριε,  εἰς  ὑγείαν ψυχῆς τε 

ἀριθμός,  ἐλθὲ  τανῦν  καὶ  πρὸς  καὶ  σώματος.  (​ΕΚΦΩΝΩΣ​)  Σὺ 
τοὺς  ἐπικαλουμένους  σε  γὰρ  εἶ  ὁ  ἁγιασμὸς  τῶν  ψυχῶν 
δούλους  σου,  ἐξαπόστειλον  τὸ  καὶ  τῶν  σωμάτων  ἡμῶν, καὶ σοὶ 
Πνεῦμά  σου  τὸ  ἅγιον  καὶ  τὴν  δόξαν  καὶ  εὐχαριστίαν  καὶ 
ἁγίασον  τὸ  ὕδωρ  τοῦτο  (ἐκ  γ΄).  προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, σὺν 
Καὶ  δὸς  τοῖς  μεταλαμβάνουσι  τῷ  ἀνάρχῳ  σου  Πατρί,  καὶ  τῷ 
καὶ  ῥαντιζομένοις  ἐξ  αὐτοῦ  παναγίῳ  καὶ  ἀγαθῷ  καὶ 
ἀπαλλαγὴν  παντὸς  κακοῦ·  ζωοποιῷ  σου  Πνεύματι,  νῦν καὶ 
στερέωσιν  καὶ  καθαρισμὸν  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
οἴκων  καὶ  ἀπέλασιν  πάσης  αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
διαβολικῆς  ἐνεργείας.  Ὅτι  Εἶτα, λαβὼν τὸν τίμιον Σταυρόν, 
ηὐλόγηται  καὶ  δεδόξασται  τὸ  εὐλογεῖ  τὰ  ὕδατα  ἐκ  τρίτου, 
πάντιμον  καὶ  μεγαλοπρεπὲς  κατάγων  καὶ  ἀνάγων  αὐτὸν 
ὄνομά  σου,  τοῦ  Πατρὸς  καὶ  τοῦ  ὄρθιον, καὶ ψάλλων. 
Υἱοῦ  καὶ  τοῦ  ἁγίου  Πνεύματος  Ἦχος  α'.  Σ ​ ῶσον,  Κύριε,  τὸν 
νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  λαόν  σου,  καὶ  εὐλόγησον  τὴν 
τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ:​Ἀμήν.]  κληρονομίαν  σου,  νίκας  τοῖς 
ΙΕΡΕΥΣ:​  Εἰρήνη  πᾶσι.ΧΟΡΟΣ:​  Βασιλεῦσι  κατὰ  βαρβάρων 
Καὶ  τῷ  Πνεύματί  δωρούμενος,  καὶ  τὸ  σὸν 
σου.​ΙΕΡΕΥΣ(​Δ):  Τὰς  κεφαλὰς  φυλάττων,  διὰ  τοῦ  Σταυροῦ 
ἡμῶν  τῷ  Κυρίῳ  σου πολίτευμα (ἐκ γ'). 
κλίνωμεν.​ΧΟΡΟΣ:​Σοὶ Κύριε.  Εἶτα,  ῥαντίζων  σταυροειδῶς, 
Ὁ  Ἱερεύς,  κλινόμενος,  λέγει  ψάλλει  τὸ  παρὸν  Τροπάριον. 
μυστικῶς  τὴν  Εὐχὴν  ταύτην·  Ἦχος β'. 
Κλῖνον,  Κύριε,  τὸ  οὖς  σου  καὶ  Τῶν  σῶν  δωρεῶν,  ἀξίους  ἡμᾶς 
ἐπάκουσον  ἡμῶν,  ὁ  ἐν  Ἰορδάνῃ  ποίησον,  Θεοτόκε  Παρθένε, 
βαπτισθῆναι  καταδεξάμενος  παρορῶσα  τὰ   πλημμελήματα 
καὶ  ἁγιάσας  τὰ  ὕδατα·  καὶ  ἡμῶν,  καὶ  παρέχουσα  ἰάματα, 
εὐλόγησον  πάντας  ἡμᾶς,  τοὺς  τοῖς  ἐν  πίστει  λαμβάνουσι  τὴν 
διὰ  τῆς  κλίσεως  τοῦ  ἑαυτῶν  εὐλογίαν σου, Ἄχραντε.  
αὐχένος  σημαίνοντας  τὸ  τῆς  Καὶ  ἀσπάζεται  ὁ  Ἱερεύς  τὸν 
δουλείας  πρόσχημα·  καὶ  τίμιον  Σταυρὸν  ὡσαύτως  δὲ  καὶ 
καταξίωσον  ἡμᾶς  ἐμπλησθῆναι  ἅπας  ὁ  λαός,  μεταλαμβάνοντες 
τοῦ  ἁγιασμοῦ  σου,  διὰ  τῆς  του  δ’  ἅμα  καὶ  ἐκ  τοῦ  ἁγιάματος. 
ὕδατος  τούτου  μεταλήψεώς  τε  Κατὰ  τὸν  ὑπὸ  τοῦ  Ἱερέως 
καὶ  ῥαντισμοῦ  καὶ  γενέσθω  ῥαντισμὸν  τοῦ  λαοῦ  (ΚΑΙ  ΤΟΥ 
 49

ΝΑΟΥ-ΟΙΚΟΥ)  ψάλλονται  ὑπὸ  χαρὰ  καὶ  σκέπη,  καὶ  σωτηρία 

τοῦ  χοροῦ  (Ή  ΥΠΟ  ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ)  τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 
τὰ  κάτωθι  τροπάρια  τῶν  ἁγίων  Καὶ τὸ  
Ἀναργύρων  καὶ  τῆς  Θεοτόκου  Δέσποινα  πρόσδεξαι,  τάς 
μέχρι ἀπορραντίσεως.     δεήσεις  τῶν  δούλων  σοῦ,  καὶ 
Ἦχος  δ'​.,  Πηγὴν  ἰαμάτων  λύτρωσαι  ἡμᾶς,  ἀπὸ  πάσης 
ἔχοντες,  ἅγιοι  Ἀνάργυροι,  τάς  ἀνάγκης  καὶ  θλίψεως. 
ἰάσεις  παρέχετε  πᾶσι  τοῖς  (ΙΕΡΕΥΣ(Δ):  Ἐλέησον  ἡμᾶς  ὁ 
δεομένοις,  ὡς  μεγίστων  Θεὸς…)ΙΕΡΕΥΣ:  Δόξα  σοι  ὁ 
δωρεῶν  ἀξιωθέντες,  παρὰ  τῆς  Θεὸς,  ἡ  ἐλπὶς  ἡμῶν,  δόξα 
ἀενάου  πηγῆς  τοῦ  Σωτῆρος  σοι.ΧΟΡΟΣ:  Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ 
Χριστοῦ.  Φησὶ  γὰρ  πρὸς  ὑμᾶς  ὁ  καὶ  Ἁγίῳ  Πνεύματι,  καὶ  νῦν  καὶ 
Κύριος,  ὡς  ὁμοζήλους  τῶν  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
Ἀποστόλων·  ἰδοὺ  δέδωκα  ἡμῖν  αἰώνων.  Ἀμήν.Κύριε  ἐλέησον 
τὴν  ἐξουσίαν  κατὰ  πνευμάτων  (γ').  Πάτερ  Ἅγιε,  εὐλόγησον. 
ἀκαθάρτων,  ὥστε  αὐτὰ  ΙΕΡΕΥΣ  Χριστὸς  ὁ  ἀληθινὸς 
ἐκβάλλειν,  καὶ  θεραπεύειν  Θεὸς  ἡμῶν,  ταῖς  πρεσβείαις  τῆς 
πᾶσαν  νόσον  καὶ  πᾶσαν  παναχράντου  καὶ  παναμώμου 
μαλακίαν.  Διὸ  τοῖς  ἁγίας  αὐτοῦ  Μητρός,  τῶν 
προστάγμασιν  αὐτοῦ  καλῶς  ἁγίων,  ἐνδόξων  καὶ 
πολιτευσάμενοι,  δωρεὰν  πανευφήμων  Ἀποστόλων,  τῶν 
ἐλάβετε,  δωρεὰν  παρέχετε,  ἁγίων  ἐνδόξων  καὶ  καλλινίκων 
ἰατρεύοντες  τὰ  πάθη  τῶν  Μαρτύρων,  τῶν  ἁγίων  καὶ 
ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν.  θαυματουργῶν  Ἀναργύρων 
Δόξα…  Καὶ  νῦν...  ​Θεοτοκίον  (τοῦ  Ἁγίου  τοῦ  Ναοῦ)  τῶν 
Νεῦσον  παρακλήσεσι  σῶν  ἁγίων  καὶ  δικαίων 
ἱκετῶν,  Πανάμωμε,  παύουσα  Θεοπατόρων  Ἰωακεὶμ  καὶ 
δεινῶν  ἡμῶν  ἐπαναστάσεις,  Ἄννης,  (τοῦ  ἁγίου  τῆς  ἡμέρας) 
πάσης  θλίψεως  ἡμᾶς  οὗ  καὶ  τὴν  μνήμην  ἐπιτελοῦμεν, 
ἀπαλλάττουσα·  σὲ  γὰρ  μόνην  καὶ  πάντων  τῶν  Ἁγίων,  ἐλεήσαι 
ἀσφαλῆ  καὶ  βεβαίαν  ἄγκυραν  καὶ  σώσαι  ἡμᾶς,  ὡς  ἀγαθὸς  καὶ 
ἔχομεν,  καὶ τὴν σὴν προστασίαν  φιλάνθρωπος  καὶ  ἐλεήμων 
κεκτήμεθα·  μὴ  αἰσχυνθῶμεν,  Θεός.Δι᾿  εὐχῶν  τῶν  ἁγίων 
Δέσποινα,  σὲ  προσκαλούμενοι.  Πατέρων  ἡμῶν,  Κύριε  Ἰησοῦ 
Σπεῦσον  εἰς  ἱκεσίαν  τῶν  σοὶ  Χριστέ,  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν,  ἐλέησον 
πιστῶς  βοώντων  Χαῖρε  καὶ  σῶσον  ἡμᾶς.(Ή  ΧΡΙΣΤΟΣ 
Δέσποινα,  ἡ  πάντων  βοήθεια,  ΑΝΕΣΤΗ…) ΧΟΡΟΣ: Ἀμὴν. 
 50

  μάλιστα  τῶν  τήν  κώμην 

1-2,  Ο  εξορκισμός  του  Αγίου  ἐκεινην  οἰκούντων  τῆς 
Μάρτυρος  Τρύφωνος  εις  παρακειμενης  λίμνης,  καί  πρός 
κήπους,  αμπελωνας  και  ὑπόκλησιν, καί πρόσκλησίν μου 
χωράφια  παραγενομένων. 
Καί  δή  εἰς  προσευχήν 
Ὄντός  μου  ἐν  Λαμψάκου 
κλίναντός  μου  τό  γόνυ,  καί  τάς 
κώμη  καί  τάς  χήνας 
χείρας  πρός  τόν  Θεόν 
ἐπιμελουμένου  καί  βόσκοντος, 
ἐκπετάσαντος,  ὁ  εἰσακούων 
ὀργή  κατῆλθεν  ἀπό  Θεοῦ 
τῶν  εἰς  αὐτόν  πεποιθότων 
παντοκράτορος,  οὐκ  εἰς  τόν 
Θεός,  αὐτός  ἑξαπέστειλεν  ἐξ 
τόπον  ἐκεῖνον  μόνον,  ἀλλά  καί 
ἑτοίμου  κατοικητηρίου  αὐτοῦ 
εἰς  τάς  κύκλω  περιχώρους, 
Ἄγγελον,  τοῦ  πατάξαι  πᾶν 
τουτέστιν  ὀργή  πρός  πάσαν 
φύλον  καί  πᾶν  γένος 
ἄμπελον,  χώραν  τέ  καί  κῆπον, 
κακούργων  θηρίων  τούτων  τά 
ἀθρόως  τῶν  φύλλων  καί  τῶν 
ὀνόματα  σαφῶς  ἐπιστάμενος, 
καρπῶν  βριθομένων, 
οἴα  κάμπη,  σκώληξ, 
μαραινομένων   καί 
 σκωληκοκάμπη,  σκάνθαρος, 
ἀφανιζομένων.  Ὁρῶν  οὔν  ἐγώ 
βροῦχος,  ἀκρίς,  ἐπιμέλος 
ὁ  ἐλάχιστος  Τρύφων,  οὕτω 
καλιγάρις,  μακροπούς, 
τηκομένους  τούς  καρπούς,  καί 
μύρμηγξ,  φθείρ,  ρυγίτης, 
διά  ταύτην  τήν  αἰτίαν 
ψυλλίτης  καυλοκόπος, 
δαπανωμένους  τούς 
ἐρυσίβη,  κοχλοί,  ψαλίτης,   καί 
ἀνθρώπους,  τῷ  παντελεῖ 
εἴτε  ἄλλο  προσφυσῶν  καί 
ἀφανισμῶ  τῶν  καρπῶν  τῆς 
μαραῖνον  τόν  καρπόν  τῆς 
γής  τῶν  τέ  χωραφίων, 
σταφυλῆς,  καί  τῶν  λοιπῶν 
ἀμπέλων,  κήπων  καί  λαχάνων 
εἰδῶν  καί  λαχάνων,  οὐ  μήν  δέ, 
καί  παντοίων  δένδρων  τῷ 
ἀλλά  καί  αὐτός  ἐγώ  ὄρκω 
τοιούτω  ὀλέθρω 
ταῦτα  ἐδέσμουν,  τοῦ  μηκέτι 
παραδιδόμενων,  διὸ  πονηθεῖς 
τούς  τόπους  τῶν  ἐμέ 
ἐδεήθην   πρός  τόν  Κύριον  καί 
προσκαλουμένων  ἐπιβαίνειν 
Θεόν  μου,  τοῦ  γενέσθαι  ἀφανῆ 
τούτοις  καί  διατρίβειν,  ἀλλ’  ἐπί 
πάντα  τά  θηρία,  τά  πρός 
ἀβάτων  τόπων  ἐπέταξα 
ἀδικίαν  καί  φθοράν ὑπάρχοντα 
ἀπελθεῖν. 
τῶν  τέ  κήπων  καί  χωραφίων,  Ὁ δέ ὅρκος τοιοῦτος ἔστιν. 
καί  ἀμπέλων,   καί  παντοίων  Ὁρκίζω  ὑμᾶς  κατά  τῶν  ἅγιων 
δένδρων  τέ  καί  λαχάνων  καί  πολυομμάτων  Χερουβίμ,  καί  τῶν 
 51

ἑξαπτερύγων  Σεραφίμ,  τῶν  σιδήρω  καί  μολύβδω  δήσει  ὑμᾶς 

ἱπταμένων  κύκλω  τοῦ  θρόνου,  καί  καί  ἀποκτενεῖ,  ἀνθ’  ὧν τούς ὅρκους 
κραζόντων  τό  Ἅγιος,  Ἅγιος,  Ἅγιος  καί  τήν  προσευχήν  ἐμοῦ  τοῦ 
Κύριος  Σαβαώθ,  εἰς  δόξαν  Θεοῦ  ταπεινοῦ  ἠθετήσατε  Τρύφωνος, 
Πατρός,  Ἀμήν.  Ὁρκίζω  ὑμᾶς  κατά  ἀλλά  καί  οἱ  στρουθοί,  πεμπόμενοι 
τῶν  ἅγιων  Ἀγγέλων,  καί  πάσης  δι’  ἐμῆς  προσευχῆς  καταφάγονται 
Δυνάμεως,  καί  τῶν  μυρίων  ὑμᾶς. 
μυριάδων, καί χιλίων χιλιάδων, τῶν  Ἔτσι  ὁρκίζω  ὑμᾶς  κατά  τοῦ 
φόβω  πολλῶ  ἱσταμένων  μεγάλου  Ὀνόματος,  τοῦ  ἐπί  τῆς 
 κατενώπιόν  της  δόξης  Κυρίου,  μή  πέτρας  ἐπιγραφέντος,  καί  μή 
ἀδικήσητε  τήν  ἄμπελον,  μήτε  τήν  βαστασάσης,  ἀλλά  διαρραγείσης, 
χώραν,  μήτε  τόν  κῆπον  τῶν  ὡσεί  κηρός  ἀπό  προσώπου  πυρός. 
δένδρων  τέ  καί  λαχάνων  τοῦ  Ἐξέλθετε  ἐκ  τῶν  καθ’  ἠμᾶς,  εἰς  οὖς 
δούλου  τοῦ  Θεοῦ  (​ δεῖνος),  ἀλλά  προεῖπον  ὑμιν  τόπους  ἀβάτους  καί 
ἀπέλθετε  εἰς  τά  ἄγρια  ὅρη,  εἰς  τά  ἀνύδρους,  καί  ἀκάρπους,  ἐξέλθετε 
ἄκαρπα  ξύλα,  εἰς  ἅ  ἐχαρίσατο  ὑμιν  ἀπό  τοῦ  τόπου καί περιορισμοῦ τῶν 
ὁ  Θεός  τήν  καθημερινήν  τροφήν.  δούλων  τοῦ  Θεοῦ,  τῶν  κάμε 
Ὁρκίζω  ὑμᾶς  κατά  τοῦ  Τιμίου  προσκαλουμένων  εἰς  βοήθειαν 
Σώματος  καί  Αἵματος  Χριστου  τοῦ  αὐτῶν  καί  ἀντίληψιν  καί  σωτηρίαν, 
ἀληθινοῦ Θεοῦ  ἴνα  καί  ἐν  τούτοις  δοξασθῆ  τό 
καί  Σωτηρος  ἠμῶν,  δί’  οὗ  καί  ἡ  πανάγιον  ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ 
σωτηρία  ἐδόθη  ἠμιν  καί  Υἱοῦ  καί  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,   καί 
ἀπολύτρωσις  καί  ὑπέρ  οὗ  μέλλομεν  αι  προσευχαί,  καί  αι  αἰτήσεις  τοῦ 
ἀποθνήσκειν,  μή  ἀδικήσητε  μήτε  ταπεινοῦ  Τρύφωνος 
τήν  χώραν  μήτε  τήν  ἄμπελον,  μήτε  ἐκπληρωθῶσιν.  Ὅτι  τῷ Θεῶ πρέπει 
τόν  κῆπον,   μήτε  πᾶν  δένδρον  δόξα,  κράτος,  εἰς  τούς  αἰωνας  τῶν 
κάρπιμόν  τε  καί  ἄκαρπον,  ἤ  φύλλον  αἰώνων. Ἀμήν.  
λαχάνων  ἀδικήσητε,  ἐκ  τοῦ   
περιορισμοῦ  καί  τόπου  τοῦ  δούλου   
τοῦ  Θεοῦ  (​δεῖνος),  εἰ  δέ  ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ 
παρακούσητέ  μου,   καί  παραβῆτε  ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΩΝ 
τόν  ὅρκον,  ὄν  ὤρκισα  ὑμᾶς,  οὐκ  ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΣΧΟΛΕΙΟΙΣ. 
ἔχετε  πρός  ἐμέ  τόν  ταπεινόν  καί  (ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ 
ἐλάχιστον  Τρύφωνα, ἀλλά πρός τόν  ΕΧΟΥΜΕ:ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΣΤΑΥΡΟ, 
Θεόν  τοῦ  Ἀβραάμ,  καί  Ἰσαάκ,  καί  ΕΙΚΟΝΑ, ΘΥΜΙΑΤΗΡΙ, ΔΟΧΕΙΟ ΜΕ 
Ἰακώβ,  τόν  ἐρχόμενον  κρίναι  ΝΕΡΟ, ΔΥΟ ΚΗΡΟΠΗΓΙΑ, ΒΑΣΙΛΙΚΟ, 
ζώντας καί νεκρούς.  ΜΑΚΤΡΟ). 
Διό,  καθώς  προεῖπον  ὑμιν, ὑπάγεται  Δ. : ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ, ΔΕΣΠΟΤΑ. 
εἰς  τά  ἄγρια  ὅρη  καί  εἰς  τά  ἄκαρπα  ΙΕΡΕΥΣ:​  Εὐλογητὸς  ὁ  Θεὸς  ἡμῶν, 
ξύλα.  Εἰ  δέ  μή  ἀκούσητέ  μου,  πάντοτε,  νῦν,  καὶ  ἀεί,  καὶ  εἰς  τοὺς 
ἰκετεύειν  μέλλω  τόν  φιλάνθρωπον  αἰῶνας  τῶν  αἰώνων.  ​ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ​: 
Θεόν,  τοῦ  ἀποστεῖλαι   τόν  Ἄγγελον  Ἀμήν. 
αὐτοῦ  τόν  ἐπί  τῶν  θηρίων,  καί  Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ',  
 52

Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ  εἰρήνῃ  σπείρεται  τοῖς  ποιοῦσιν 

πανσόφους  τοὺς  ἁλιεῖς  ἀναδείξας,  εἰρήνην. 
καταπέμψας  αὐτοῖς  τὸ  Πνεῦμα  τὸ  ΙΕΡΕΥΣ:​  Εἰρήνη  σοι.  ​ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:​ 
ἅγιον,  καὶ  δι'  αὐτῶν  τὴν  οἰκουμένην  Καὶ  τῷ  Πνεύματί  σου.​ΧΟΡΟΣ:​ 
σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.   Ἀλληλούῒα  (3).  ​Ἦχος  πλ. 
Δόξα.  Καὶ  νῦν...  Παναγία  Θεοτόκε  β'.ΙΕΡΕΥΣ(Δ):  Σοφία.  Ὀρθοί, 
Παρθένε,  τῶν  χειρῶν  ἡμῶν  τὰ   ἀκούσωμεν  τοῦ  ἁγίου  Εὐαγγελίου. 
ἔργα   κατεύθυνον, καὶ  συγχώρησιν   (Ι) Εἰρήνη  πᾶσι.ΧΟΡΟΣ​:  Καὶ  τῷ 
τῶν  πταισμάτων  ἡμῶν  αἴτησαι,  ἐν  Πνεύματί  σου.​ ΙΕΡΕΥΣ​:  Ἐκ  τοῦ  κατὰ 
τῷ  ψάλλειν  ἡμᾶς  τῶν  Ἀγγέλων  τὸν  ΛΟΥΚΑΝ  ἁγίου  Εὐαγγελίου  τὸ 
ὕμνον.  Ἀνάγνωσμα.(Δ)  Πρόσχωμεν. 
Ἅγιος  ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος  ΧΟΡΟΣ:​Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.  
ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ γ').  Τα  καιρω  εκείνω  ἐπορεύοντο  οἱ 
Δόξα…  Καὶ  νῦν...  Άγιος  ἀθάνατος,  γονεῖς  αὐτοῦ  κατ᾿  ἔτος  εἰς 
ἐλέησον ἡμᾶς.  ῾Ιερουσαλὴμ  τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. 42 
Διάκονος​: Δύναμις.  καὶ  ὅτε  ἐγένετο  ἐτῶν  δώδεκα, 
Ἅγιος  ὁ  Θεός,  Ἅγιος  ἰσχυρός,   ἀναβάντων  αὐτῶν  εἰς  ῾Ιεροσόλυμα 
Ἅγιος ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς.   κατὰ  τὸ  ἔθος  τῆς  ἑορτῆς  43  καὶ 
ΙΕΡΕΥΣ:​Πρόσχωμεν.  τελειωσάντων  τὰς  ἡμέρας,  ἐν  τῷ 
Προκείμενον  .  Δουλεύσατε  τω  ὑποστρέφειν  αὐτοὺς  ὑπέμεινεν 
Κυρίω  εν  φόβω,  και  αγαλλιάσθε  ᾿Ιησοῦς  ὁ  παῖς  ἐν  ῾Ιερουσαλήμ,  καὶ 
αυτω  εν  τρόμω.  ​Στίχ​.  Δράξασθε  οὐκ  ἔγνω  ᾿Ιωσὴφ  καὶ  ἡ  μήτηρ 
παιδείας,  μήποτε  οργισθη  Κύριος.  αὐτοῦ.  44  νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ 
ΙΕΡΕΥΣ:​  Σοφία.  Καθολικῆς  συνοδίᾳ  εἶναι  ἦλθον  ἡμέρας  ὁδὸν 
Ἐπιστολῆς  Ἰακώβου  τὸ  ἀνάγνωσμα  καὶ  ἀνεζήτουν  αὐτὸν  ἐν  τοῖς 
ΙΕΡΕΥΣ:​Πρόσχωμεν.(​θυμια​)  συγγενέσι  καὶ  ἐν  τοῖς  γνωστοῖς·  45 
Αδελφοί,  Τίς  σοφὸς  καὶ  ἐπιστήμων  καὶ  μὴ  εὑρόντες  αὐτὸν  ὑπέστρεψαν 
ἐν  ὑμῖν;  δειξάτω  ἐκ  τῆς  καλῆς  εἰς  ῾Ιερουσαλὴμ  ζητοῦντες  αὐτόν. 
ἀναστροφῆς  τὰ  ἔργα  αὐτοῦ  ἐν  46  καὶ  ἐγένετο  μεθ᾿  ἡμέρας  τρεῖς 
πραΰτητι  σοφίας.  14  εἰ  δὲ  ζῆλον  εὗρον  αὐτὸν  ἐν  τῷ  ἱερῷ 
πικρὸν  ἔχετε  καὶ  ἐριθείαν  ἐν  τῇ  καθεζόμενον  ἐν  μέσῳ  τῶν 
καρδίᾳ  ὑμῶν,  μὴ  κατακαυχᾶσθε  καὶ  διδασκάλων  καὶ  ἀκούοντα  αὐτῶν 
ψεύδεσθε  κατὰ  τῆς  ἀληθείας.  15  καὶ  ἐπερωτῶντα  αὐτούς·  47 
οὐκ  ἔστιν  αὕτη  ἡ  σοφία  ἄνωθεν  ἐξίσταντο  δὲ  πάντες  οἱ  ἀκούοντες 
κατερχομένη,  ἀλλ'  ἐπίγειος,  ψυχική,  αὐτοῦ  ἐπὶ  τῇ  συνέσει  καὶ  ταῖς 
δαιμονιώδης.  16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ  ἀποκρίσεσιν  αὐτοῦ.  48  καὶ  ἰδόντες 
ἐριθεία,  ἐκεῖ  ἀκαταστασία  καὶ  πᾶν  αὐτὸν  ἐξεπλάγησαν,  καὶ  πρὸς  αὐτὸν 
φαῦλον  πρᾶγμα.  17  ἡ  δὲ  ἄνωθεν  ἡ  μήτηρ  αὐτοῦ  εἶπε·  τέκνον,  τί 
σοφία  πρῶτον  μὲν  ἁγνή  ἐστιν,  ἐποίησας  ἡμῖν  οὕτως;  ἰδοὺ  ὁ  πατήρ 
ἔπειτα  εἰρηνική,  ἐπιεικής,  εὐπειθής,  σου  κἀγὼ  ὀδυνώμενοι  ἐζητοῦμέν 
μεστὴ  ἐλέους  καὶ  καρπῶν  ἀγαθῶν,  σε.  49  καὶ  εἶπε  πρὸς  αὐτούς·  τί  ὅτι 
ἀδιάκριτος  καὶ  ἀνυπόκριτος.  18  ἐζητεῖτέ  με;  οὐκ  ᾔδειτε  ὅτι  ἐν  τοῖς 
καρπὸς  δὲ  τῆς  δικαιοσύνης  ἐν  τοῦ  πατρός  μου  δεῖ  εἶναί  με;  50  καὶ 
 53

αὐτοὶ  οὐ  συνῆκαν  τὸ  ρῆμα  ὃ  ἀειπαρθένου  Μαρίας,  μετὰ  πάντων 

ἐλάλησεν  αὐτοῖς.  51  καὶ κατέβη μετ᾿  τῶν  Ἁγίων  μνημονεύσαντες, 
αὐτῶν  καὶ  ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, καὶ ἦν  ἑαυτοὺς  καὶ  ἀλλήλους  καὶ  πᾶσαν 
ὑποτασσόμενος  αὐτοῖς.  καὶ  ἡ  μήτηρ  τὴν  ζωὴν  ἡμῶν  Χριστῷ  τῷ  Θεῷ 
αὐτοῦ  διετήρει  πάντα  τὰ  ρήματα  παραθώμεθα. 
ταῦτα  ἐν  τῇ  καρδίᾳ  αὐτῆς.  52  Καὶ  ΧΟΡΟΣ:​Σοὶ Κύριε. 
᾿Ιησοῦς  προέκοπτε  σοφίᾳ  καὶ ἡλικίᾳ  ΙΕΡΕΥΣ:​  Ὅτι  πρέπει  σοι  πᾶσα  δόξα, 
καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις.  τιμὴ  καὶ  προσκύνησις,  τῷ  Πατρὶ  καὶ 
ΧΟΡΟΣ:​Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.  τῷ  Υἱῷ  καὶ  τῷ  Ἁγίῳ  Πνεύματι,  νῦν 
ΙΕΡΕΥΣ:​  Ἐν  εἰρήνῃ,  τοῦ  Κυρίου  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  τοὺς  αἰῶνας  τῶν 
δεηθῶμεν.   αἰώνων.  
ΧΟΡΟΣ:​  Κύριε  ἐλέησον  [καὶ  μετὰ  ΧΟΡΟΣ:​Ἀμήν. 
ἀπὸ κάθε αἴτηση]  ΙΕΡΕΥΣ(​Δ): Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 
ΙΕΡΕΥΣ:​  Ὑπὲρ  τῆς  ἄνωθεν  εἰρήνης  ΧΟΡΟΣ:​Κύριε ἐλέησον. 
καὶ  τῆς  σωτηρίας  τῶν  ψυχῶν  ἡμῶν,  Εὐχὴ τοῦ ῾Αγιασμοῦ.  
τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.  Κύριε  ὁ  Θεὸς  ημῶν,  ὁ  τὸ  πικρὸν 
Ὑπὲρ  τῆς  εἰρήνης  τοῦ  ὕδωρ  ἐπὶ  Μωϋσέως  τῷ  λαῷ  εἰς 
σύμπαντος  κόσμου,  εὐσταθείας  τῶν  γλυκύ  μεταποιήσας  καὶ  τὰ  βλαβερὰ 
ἁγίων  τοῦ  Θεοῦ  Ἐκκλησιῶν,  καὶ  τῆς  ὕδατα  ἐπὶ  ᾿Ελισσαίου  ἅλατι 
τῶν  πάντων  ἑνώσεως,  τοῦ  Κυρίου  θεραπεύσας  καὶ  τὰ  ᾿Ιορδάνεια 
δεηθῶμεν.  ῥεῖθρα  ἁγιάσας  τῇ  ἀχράντῳ  Σου 
Ὑπὲρ  τοῦ  Ἀρχιεπισκόπου  (και  ἐπιφανείᾳ,  Αὐτὸς  καὶ  νῦν,  Δέσποτα, 
πατρὸς)  ἡμῶν  (​δεῖνος),  παντὸς  τοῦ  ἁγίασον  τὸ  ὕδωρ  τοῦτο  τῇ  ἐνεργείᾳ 
Κλήρου  καὶ  τοῦ  Λαοῦ,  τοῦ  Κυρίου  καὶ  ἐπιφοιτήσει  τοῦ  ῾Αγίου  Σου 
δεηθῶμεν.   Πνέυματος  ,  και  ποίησον  αυτό 
Ὑπὲρ  τοῦ  ἁγιασθῆναι  τὸ  ὕδωρ  γενέσθαι  πᾶσι  τοῖς  ἀρυομένοις  καὶ 
τοῦτο,  τῇ  δυνάμει  καὶ  ἐνεργείᾳ  καὶ  μεταλαμβάνουσιν  ἐξ  αὐτοῦ 
ἐπιφοιτήσει  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  εὐλογίας  πηγήν,  ἰατρεῖον  παθῶν, 
τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.  ἁγιασμὸν  οἴκων,  πάσης  ἐπιβουλῆς 
Υπερ  των  εν  τη  σχολη  ταύτη  ὁρατῆς  τε  καὶ  ἀοράτου  ἀλεξιτήριον. 
διδασκόντων  και  διδασκομένων,  Εκφώνως.​  Ὅτι  σόν  τό  κράτος  καί 
των  γονέων  και  κηδεμόνων  αυτων,  σοῦ  ἐστιν  ἡ  βασιλεία  καί  ἡ  δύναμις 
των  ευεργετων  και  δωρητων,  των  καί  ἡ  δόξα,  τοῦ  Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ 
εφόρων  και  πάντων  των  καί  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος,  νῦν  καί 
συντελούντων  εις  την  κατά  Θεόν  ἀεί  καί  εἰς  τούς  αἰνῶνας  τῶν 
επίδοσιν  της  σχολης,  του  Κυρίου  αιώνων. ​ ΧΟΡΟΣ​: Ἀμήν. 
δεηθωμεν.  ΙΕΡΕΥΣ:​  Εἰρήνη  πᾶσι.ΧΟΡΟΣ:  Καὶ  τῷ 
Ἀντιλαβοῦ,  σῶσον,  ἐλέησον,  Πνεύματί  σου.​
ΙΕΡΕΥΣ​(Δ):  Τὰς 
καὶ  διαφυλάξαν  ἡμάς,  ὁ  Θεός,  τῇ  σῇ  κεφαλὰς  ἡμῶν  τῷ  Κυρίῳ 
χάριτι.  κλίνωμεν.​ ΧΟΡΟΣ​: Σοὶ Κύριε. 
Τῆς  Παναγίας,  ἀχράντου,  Ὁ  Ἱερεύς,  κλινόμενος,  λέγει 
ὑπερευλογημένης,  ἐνδόξου  μυστικῶς  τὴν  Εὐχὴν  ταύτην·  ​Κλῖνον, 
Δεσποίνης  ἡμῶν  Θεοτόκου  καὶ  Κύριε,  τὸ  οὖς  σου  καὶ  ἐπάκουσον 
 54

ἡμῶν,  ὁ  ἐν  Ἰορδάνῃ  βαπτισθῆναι  (Ι) του Κυρίου δεηθωμεν 

καταδεξάμενος  καὶ  ἁγιάσας  τὰ  Κύριε  ο  Θεός  ημων,  ο  φως  οικων 
ὕδατα·  καὶ  εὐλόγησον  πάντας  ἡμᾶς,  απρόσιτον,  η  πηγή  της  σοφίας  και 
τοὺς  διὰ  τῆς  κλίσεως  τοῦ  ἑαυτῶν  της  γνώσεως,  ο  τον  Σολομωντα 
αὐχένος  σημαίνοντας  τὸ  τῆς  σοφίαν  διδάξας  και  δια  της 
δουλείας  πρόσχημα·  καὶ  επιφοιτήσεως  του  παναγίου 
καταξίωσον  ἡμᾶς  ἐμπλησθῆναι  τοῦ  Πνεύματος  τους  αλιεις κήρυκας του 
ἁγιασμοῦ  σου,  διὰ  τῆς  του  ὕδατος  Ευαγγελίου,  διδασκάλους  και 
τούτου  μεταλήψεώς  τε  καὶ  Αποστόλους αναδείξας· Συ Κύριε, ο 
ῥαντισμοῦ  καὶ  γενέσθω  ἡμῖν,  Κύριε,  ειπών  εκ  σκότους  φως  λάμψαι, 
εἰς  ὑγείαν  ψυχῆς  τε  καὶ  σώματος.  λάμψον  εν  ταις  καρδίαις  των 
(​ΕΚΦΩΝΩΣ​)  Σὺ  γὰρ  εἶ  ὁ  ἁγιασμὸς  ενταυθα  διδασκόντων  και 
τῶν  ψυχῶν  καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν,  διδασκομένων  την  επίγνωσιν  της 
καὶ  σοὶ  τὴν  δόξαν  καὶ  εὐχαριστίαν  σης  αληθείας  και  το  φως  σου  το 
καὶ  προσκύνησιν  ἀναπέμπομεν,  σὺν  αΐδιον.  Δος  αυτοις  πνευμα  σοφίας, 
τῷ  ἀνάρχῳ  σου  Πατρί,  καὶ  τῷ  πνευμα  συνέσεως.  Φώτισον  τους 
παναγίῳ  καὶ  ἀγαθῷ  καὶ  ζωοποιῷ  οφθαλμούς  των  ψυχων  αυτων  εις 
σου  Πνεύματι,  νῦν  καὶ  ἀεὶ  καὶ  εἰς  το  ειδέναι  αυτούς  και  ποιειν  το 
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.   θέλημά  σου.  υιούς  φωτός 
ΧΟΡΟΣ:​Ἀμήν.  ανάδειξον  αυτούς,  εν  παντί  έργω 
Εἶτα,  λαβὼν  τὸν  τίμιον  Σταυρόν,  αγαθω  καρποφορουντας  και 
εὐλογεῖ  τὰ ὕδατα ἐκ τρίτου, κατάγων  αυξανομένους  δια  της  άνωθεν 
καὶ  ἀνάγων  αὐτὸν  ὄρθιον,  καὶ  σοφίας,  πρεσβείαις  της 
ψάλλων.  παναχράντου  και  παναμώμου  αγίας 
Ἦχος α'.  σου  Μητρός,  των  αγίων  ενδόξων 
Σῶσον,  Κύριε,  τὸν  λαόν  σου,  καὶ  και  πανευφήμων  Αποστόλων,  των 
εὐλόγησον  τὴν  κληρονομίαν  σου,  αγίων  ενδόξων  Ιεραρχων  και 
νίκας  τοῖς  Βασιλεῦσι  κατὰ  οικουμενικων  διδασκάλων 
βαρβάρων  δωρούμενος,  καὶ  τὸ  σὸν  Βασιλείου  του  Μεγάλου,  Γρηγορίου 
φυλάττων,  διὰ  τοῦ  Σταυροῦ  σου  του  Θεολόγου  και  Ιωάννου  του 
πολίτευμα (ἐκ γ').  Χρυσοστόμου  και  πάντων  σου  των 
Εἶτα,  ῥαντίζων σταυροειδῶς, ψάλλει  Αγίων. ​Ο χορός.​Αμήν.  
τὸ παρὸν Τροπάριον. Ἦχος β'.  Δι᾿  εὐχῶν  τῶν  ἁγίων  Πατέρων 
Τῶν  σῶν  δωρεῶν,  ἀξίους  ἡμᾶς  ἡμῶν,  Κύριε  Ἰησοῦ  Χριστέ,  ὁ  Θεὸς 
ποίησον,  Θεοτόκε  Παρθένε,  ἡμῶν,  ἐλέησον  καὶ  σῶσον  ἡμᾶς. 
παρορῶσα  τὰ   πλημμελήματα  ἡμῶν,  ΧΟΡΟΣ:​Ἀμὴν. 
καὶ  παρέχουσα  ἰάματα,  τοῖς  ἐν   
πίστει  λαμβάνουσι  τὴν  εὐλογίαν   
σου, Ἄχραντε. 
Καὶ  ἀσπάζεται  ὁ  Ἱερεύς  τὸν  τίμιον 
Σταυρὸν  ὡσαύτως  δὲ  καὶ  ἅπας  ὁ 
λαός,  μεταλαμβάνοντες  δ’  ἅμα  καὶ 
ἐκ τοῦ ἁγιάσματος.