ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ: Τυπολόγιο 1ου & 2ου Κεφαλαίου

 ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΒΟΛΗ:  ΟΜΑΛΗ ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ:

O υ0
x
y

A(x , y) ω
H υ
x υ(t)

K αΚ
dθ B
R ds
E(x  S, y  H) υ
A
S
y

Περίοδος (Τ σε s) είναι ο χρόνος που απαιτείται για

Εξισώσεις κίνησης στον οριζόντιο άξονα (Οx):
τη διαγραφή ενός κύκλου.
υx  υ0
x(t)  υ0  t Συχνότητα (f σε Hz) είναι ο αριθμός των
διαγραφόμενων κύκλων ανά δευτερόλεπτο.
Εξισώσεις κίνησης στον κατακόρυφο άξονα (Οy): αριθμός κύκλων N 1
uy (t)  g  t f  
αντίστοιχος χρόνος Δt T
1
y(t)  g  t2 Μήκος διανυόμενου τόξου (s σε m):
2
dS  R  dθ
Εξίσωση τροχιάς:
Γωνιακή ταχύτητα (ω σε rad/s). Είναι αξονικό
g
y(t)  2 x2 (t) διάνυσμα, κάθετο στο επίπεδο της κίνησης και με
2υ0 φορά που καθορίζεται από τον κανόνα του δεξιού
Κατακόρυφη απόσταση σώματος από έδαφος: χεριού ή του δεξιόστροφου κοχλία.
dθ 2π
1
h(t)  H  y(t)  H  gt2 ω ή ω  2πf
2 dt Τ

Ταχύτητα σώματος τυχαία χρονική στιγμή: Γραμμική ταχύτητα περιστροφής (υ σε m/s). Είναι
πάντα εφαπτόμενη στη τροχιά.
υ(t)  υ2x  υ2y  υ20  (gt)2 ds 2π
και υ ή υ  ωR  R  2πfR
dt Τ
υy gt
εφφ   Κεντρομόλος επιτάχυνση (αΚ σε m/s2). Είναι πάντα
υx υ0 κάθετη στην γραμμική ταχύτητα και με φορά προς το
Χρόνος πτώσης σώματος: κέντρο της κυκλικής τροχιάς.
υ2
tΟΛ 
2H αΚ   ω2R
g R
Κεντρομόλος δύναμη (FK σε Ν). Είναι η συνισταμένη
Βεληνεκές κίνησης (μέγιστη οριζόντια μετατόπιση):
των δυνάμεων στη διεύθυνση της ακτίνας.
2H mυ2
S  υ0  FR  FΚ 
g R

Ιωάννης Μ. Καλογεράς (Δρ. Φυσικός) 1

 ΟΡΜΗ, ΔΥΝΑΜΗ & ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΟΡΜΗΣ:  ΘΕΩΡΗΜΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ:

Ορισμός ορμής σώματος: Με βάση το Θ.Μ.Κ.Ε. η μεταβολή της κινητικής

ενέργειας ενός σώματος είναι ίση με το αλγεβρικό
p  mυ άθροισμα των έργων των δυνάμεων που ασκούνται
σε αυτό, δηλαδή
Διανυσματικό μέγεθος, με μέτρο p = mυ, διεύθυνση
και φορά ίδια με τη διεύθυνση και τη φορά της ΔK   WF
ταχύτητας, και μονάδα μέτρησης στο S.I. το 1 kgm/s. ή
1 2 1
Σχέση δύναμης – ορμής: mυΤΕΛ  mυ2ΑΡΧ  WF1  WF2 
2 2
 Δp  dp Στις ασκήσεις συνήθως συναντάμε έργα εξαιτίας της
F  ή F 
Δt dt δύναμης τριβής ολίσθησης,
WΤΟΛ (Α Β)   Τ  Δx
Ο ρυθμός μεταβολής της ορμής είναι ίσος με την
δύναμη ή την συνισταμένη των δυνάμεων που της βαρυτικής δύναμης,
ασκούνται στο σώμα. Για να αλλάξει η ορμή ενός WΒαρ(Α Β)  mg(hA  hB )
σώματος απαιτείται η άσκηση δύναμης. ή και κάποιας εξωτερικής δύναμης F,
WFεξ (Α Β)  Fεξ  Δx  συνφ
Σύστημα σωμάτων:
όπου φ η γωνία μεταξύ του διανύσματος της
Σύστημα σωμάτων ονομάζουμε κάθε σύνολο
σωμάτων τα οποία απομονώνουμε νοητά από το δύναμης ( Fεξ ) και του διανύσματος της μετατόπισης
περιβάλλον. Εσωτερικές δυνάμεις ενός συστήματος ( Δx ).
σωμάτων λέμε τις δυνάμεις που ασκούνται μεταξύ
των σωμάτων του συστήματος, ενώ εξωτερικές
δυνάμεις λέμε τις δυνάμεις που ασκούνται στα
σώματα του συστήματος από τα σώματα του
περιβάλλοντος. Μονωμένο λέγεται ένα σύστημα
σωμάτων στο οποίο δεν ασκούνται εξωτερικές
δυνάμεις ή αν ασκούνται έχουν συνισταμένη μηδέν.
Ορισμός ορμής συστήματος σωμάτων:
pΟΛ  p1  p2   m1υ1  m2υ2 

Η ορμή συστήματος σωμάτων είναι ίση με το

διανυσματικό άθροισμα των ορμών των σωμάτων
που το αποτελούν.
Διατύπωση της αρχής διατήρησης της ορμής:
Η ορμή ενός σώματος παραμένει σταθερή όταν η
συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σε αυτό
είναι μηδέν:

 dp 
F  0   0  p  σταθ.
dt
Προκειμένου για σύστημα σωμάτων για να
διατηρείται η ορμή του θα πρέπει η συνισταμένη
των εξωτερικά ασκούμενων δυνάμεων να είναι
μηδέν (ΣFεξ = 0):
pΟΛ ,ΑΡΧ  pΟΛ ,ΤΕΛ 
p1  p2   p1  p2 
m1υ1  m2υ2   m1υ1  m2υ2 

Ιωάννης Μ. Καλογεράς (Δρ. Φυσικός) 2