Ryan Christopher P.

Arenal
Grade 11-ICT-CSS-A

BANGUNGOT
Maikling Kwento ni Carlo H. Andrion

Paksa:

Tauhan:
Rogelio, Liezel, Joyce, Reina, Clinton, Mart
Tagpuan:
Bahay ni Rogelio, ospital, paaralan/pamantasan, kalsada

Simula
“Ang pagkakaibigan walang pinipiling kasarian, walang pinipiling dugo, walang pinipiling
“bakit ba naman kasi hindi siya marunong magpaalam. Kung alam ko lang sana pinagbigyan ko
siya na samahan pa siya para hindi na lang siya… hindi nalang siya…” wika ni liezel. “tama na
liezel, hindi mo naman gusto ang pangyayari. Lahat tayo ayaw sa nangyari.” Nasabi na lamang ni
joyce. Tahimik ang kababata ni Rogelio na si reina sa mga litany ng mga katabi niya. Tulala nat
gulat din sa masamang balita. “sir, hindi pa rin pod aw nahanap ang nakadisgrasya sa kanya.” Hirit
pa ni Clinton. Wika na lamang nila habang nasa bahay ng kaibigan nakikiramay. Si mart naman
ay nasa isang sulok hindi interesado sa pinag-uusapan dahil alam niya na hindi rin naniniwala ang
yumaong kaibigan sa nangyayari.

Rising Action
“bakit ba naman kasi hindi siya marunong magpaalam. Kung alam ko lang sana pinagbigyan ko
siya na samahan pa siya para hindi na lang siya… hindi nalang siya…” wika ni liezel. “tama na
liezel, hindi mo naman gusto ang pangyayari. Lahat tayo ayaw sa nangyari.” Nasabi na lamang ni
joyce. Tahimik ang kababata ni Rogelio na si reina sa mga litany ng mga katabi niya. Tulala nat
gulat din sa masamang balita. “sir, hindi pa rin pod aw nahanap ang nakadisgrasya sa kanya.” Hirit
pa ni Clinton. Wika na lamang nila habang nasa bahay ng kaibigan nakikiramay. Si mart naman
ay nasa isang sulok hindi interesado sa pinag-uusapan dahil alam niya na hindi rin naniniwala ang
yumaong kaibigan sa nangyayari.
 Climax
Sumilip sila sa kahon ng kaibigan, maayos ang pagkakalagay sa kanya. Taglay ang magaang ngiti
na pumapawipawi sa hinagpis ng kung sinuman ang makasulyap. Nasa ibabaw ng kahon niya ang
mga naisulat nita, larawan kung saan nakadamit ng pormal at masayang-masaya. Usap-usapan sa
labas ang paraan ng pagkamatay ni Rogelio. Marami ang humanga at marami rin ang
nanghinayang sa kung anong uri ng mamamayan ang ipinamalas niya noong nabubuhay pa siya.
“O saan ka pupunta natin ngayon?” tanong ni marta. “alas-diyes na kailangan ko nang umuwi.
Ihatid ninyo na lang ako.” Sagot naman ni reina.
“halika ihahatid ka naming” aya ni mart sa isang katabi.
Nag lalakad ang mga kakaibigan. Sumpung minute, narrating nila ang sakayan. Nagpapalam si
reina sa dalawang lalaki. Hindi mapakali at binigyan ng pinakahuling ngiti at kaway bago tuluyang
maghiwalay ang kani-kanilang landas.

Falling Action
“Bakit tulala’t balisa ka? May problem ba?” taong ni mart sa kasama. “wala naman. Parang iba
lang ang pakiramdam ko ngayon,” sagot ng kasama nito habang pinagmamasdan ang anino nila
pareho na gawa ng dilaw na ilaw sa gilid ng kalsada na unti-unting oumapalayo sa kanila. Maya-
maya’y “teka!!!” tinulak ni mart ang lalaki. May bumundo sa kanila. Malakas na pwersa , sapat na
para maghatid sa kanila sa kanlungan ng mahabang pagkaiidlip. Lumipas ang maraming araw.
Lumipas na rin ang panahon para sa burol. Nailibing na si Mart. Unti-unti nang naghihilom ang
sakit ng pagkawala kasabay ang paglimot ng marami sa kabayanihang naipamalas nito.

Wakas
Gumalaw ang lalaking nahimbing sa mahabang panahon. Gumising na si Rogelio mula sa
mahabang bangungot ng nakalipas. Pawisan at hindi makapaniwalang masisilayan niya ulit ang
mundo. Hindi niya naisip ni minsan na makabalik pa siya sa panahong naiwan niya. “Rogelio!
Salamat at nagising ka na rin! Salamat po, Panginoon ko!” wika ni Reina. Napalitan na ang luha
ng kalungkutan ng luha ng kaligayahan. Pinindot nito ang buzzer sa ulunan ni Rogelio para
makatawag ng duktor at nars. Nakangiti si Rogelio. Nakikilala niya pa ang kanyang pamilya.