Professional Documents
Culture Documents
Τράτα αρχικά ονομαζόταν το κωνικό δίχτυ που χρησιμοποιούσαν οι ψαράδες για να ψαρεύουν.
Στη συνέχεια, συνεκδοχικά, τράτα ονομάστηκε και το καΐκι που ψάρευε με τέτοια δίχτυα, καθώς
και το ίδιο το σήκωμα των γεμάτων διχτυών από τη θάλασσα, εργασία πολύ κουραστική, που
απαιτεί συντονισμένο ρυθμό. Τέτοιου είδους εργατικό τραγούδι ήταν και η «Τράτα», όπου ένας
από το τσούρμο έλεγε τους στίχους-προτροπές και οι άλλοι επαναλάμβαναν ένα σταθερό
τσάκισμα. Οι μελωδίες τέτοιων τραγουδιών ήταν στοιχειώδεις, ο ρυθμός ανταποκρινόταν στη
δουλειά που συνόδευαν, τα λόγια ήταν κοροϊδευτικά, αυτοσαρκαστικά, ερωτικά,
τραγουδισμένα τραχιά, για να εμψυχωθούν κλειστές αντροπαρέες.
Το τραγούδι, μέσα στη διάρκεια του 20ού αιώνα κι από τη στιγμή που μπήκε στη δισκογραφία,
μετατράπηκε, όπως και πολλά αντίστοιχα άλλα, σε τραγούδι του γλεντιού και του χορού, με
διαφορετικούς στίχους και ύφος, αλλά και πολλούς τρόπους ερμηνείας και ακρόασης. Κάποια
στιγμή το τραγούδι τιτλοφορήθηκε «Η τράτα μας η κουρελού».
Η πρώτη ηχογράφηση -και μάλλον η πιο συγγενική στην αρχική, ανώνυμη μορφή του
τραγουδιού- είναι αυτή που έγινε στις ΗΠΑ, το 1927, με τον Σωτήρη Στασινόπουλο, τραγουδιστή
δημοτικών τραγουδιών εκεί. Μπορεί κανείς να την ακούσει εδώ .
Η παραλλαγή αυτής της συλλογής προέρχεται από την περιοχή της Καρυστίας, στη Νότια
Εύβοια, και συνοδεύει συρτό χορό, σε ρυθμό 2/4.
Στο αρχείο του Συλλόγου υπάρχει και μια καταγραφή της Δόμνας Σαμίου που έγινε στις
15/12/1976, στους Μύλους Εύβοιας, στο πλαίσιο έρευνάς της για την τηλεοπτική εκπομπή
Μουσικό Οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου. Τραγουδά ο Παναγιώτης Μήλας και ομάδα ανδρών
με τη συνοδεία βιολιού (Παναγιώτης Μήλας) και λαούτου (Αντώνης Βερούχης).
We stopped
to two Laskaria
And our boat was full
cuttlefish and squids
n
i
Μαϊ '11
k
Είναι ενα όμορφο παραδοσιακό τραγούδι των νησιών του Αιγαίου που μέσα στην διάρκεια του
forlan απο την στιγμή που μπήκε στην δισκογραφία και έπειτα, του άλλαξαν στίχους και ύφος.
αιώνα,
Λογικά η πιο κοντινή -στην ανώνυμη δημιουργία των νησιών-εκτέλεση είναι η πρώτη. Αυτή του
1
9 στίχοι της πρώτης εμφάνισης του τραγουδιού στην δισκογραφία ήταν οι εξής:
Οι
2 την Πόλη εφύγαμε και πάμε για την Τούνα
Απο
7 δρόμο πο’ πηγαίναμε μας έπιασε φουρτούνα.
στο
Η τράτα μας - γκιόσα
μ τα κουπιά εϊβαλά
με
ε
θέλει πανιά, θέλει κουπιά θέλει και παλικάρια
να πάμε να ψαρέψουμ’ να βγάλουμε ψάρια
τ
ο από ταχιά κινήσαμε και πάμε με την τράτα
Ν’
ν
λάθε στιγμή σε λαχταρώ γλυκιά μου μαυρομάτα
Απο κει και πέρα αρκετή καλλιτέχνες όπως η Δόμνα Σαμίου, Ο Σόλων Λέκκας, και άλλοι του
“έντεχνου” όπως η Αρβανιτάκη, το έχουν τραγουδήσει ο καθένας με δικές του αλλαγές. Κοντά
και στα δύο, πιο πολύ όμως σε αυτό του Δούσα. Πλέον όμως το τραγούδι ονομάστηκε πως δεν
ξέρω “Η τράτα μας η κουρελού” Δεν ξέρω, δεν μπόρεσα να βρω άλλες ηχογραφήσεις των
δεκαετιών απο 1930 και μετά εκτός από ο,τι αναφέρω πιο κάτω.
h
t
w
h
ty
o
w
h
tyu
t για να μην αναφέρουμε τα πανηγύρια στα νησιά μας και το τι μπορεί να γίνεται εκεί,
o
w
Και
yu
τελειώνω με την τράτα του Θ.Παπακωσταντίνου:
tc
o
w
u
tca
t
w
u
cao
h
t
w
Λαϊκή άβυσσος!!!
y
o
u
t
u
δημιουργήθηκε
c '11
Μαϊ
w
τελευταία απάντηση
aΙ
tο
l
απαντήσεις
h
6,5χιλ.
N
προβολές
U
U
χρήστες
C
9
C
σύνδεσμοι
L
3
colectorgram
Μαϊ '11
Υπαρχει και μια πανεμορφη οργανικη εκτελεση στα μεσα της δεκ.του '30 με τον Λαμιωτη
κλαριτζη ΙΩ.ΜΠΟΛΩΤΑ…
Νίκος Πολίτης
n
i
Συντονιστής
k '11
Μαϊ
politis όσο ακόμα ζούσε η προφορική παράδοση, είναι γνωστό ότι τα τραγούδια δεν είχαν
Νίκο,
“στάνταρ” στίχους. Με την έννοια λοιπόν αυτή, οι δύο στιχουργικές εκδοχές που παραθέτεις
είναι δύο παραλλαγές για ένα και το αυτό τραγούδι. Αν στη μία, η μάνα προτρέπεται να στείλει
την καινούργια βράκα, ενώ στην άλλη την παλιά, δεν σημαίνει τίποτα απολύτως. Ούτε και το ότι
η μία τράτα (μιλάω για το δίχτυ, το σάκο) δεν είναι ούτε κουρελού, ούτε χιλιομπαλωμένη, η
άλλη σκέτα κουρελού και οι νεώτερες και τα δύο.
Τις εκδοχές των Σαμίου, Λέκα και Αρβανιτάκη δεν τις άκουσα. Επειδή γνωρίζω τη Δόμνα Σαμίου
και τον τρόπο με τον οποίο δούλευε, τους στίχους της θα τους πήρε από μικρασιάτικη εκδοχή
που η ίδια κατέγραψε. Ο Σόλων Λέκας προφανώς θα έκανε το ανάλογο με μία Μυτιληναίικη
παραλλαγή, της Αρβανιτάκη θα της διάλεξαν (και ενδεχομένως “πείραξαν”) την εκδοχή που κατά
την άποψή τους διέθετε τα περισσότερα προσόντα για καλύτερη εμπορική καριέρα του
κομματιού. Και επειδή, όπως και πάλι είναι γνωστό, τα παραδοσιακά τραγούδια δεν είχαν και
τίτλο, αυτός διαμορφώθηκε κατά το δοκούν κάθε φορά, από τους αρμόδιους παράγοντες της
ηχογράφησης (τον παραγωγό, σήμερα), όπως είχε ήδη αρχίσει να γίνεται και από τις πρώτες
απαρχές της δισκογραφίας με όλες τις ηχογραφήσεις.