Turniej STALEX CUP; Woj. Baza Zaop. i Zbytu (cz. 3); O herbie Czaplinka (cz.

6);
Zachowanie Radnego;
Wywiad z Jerzym Kotlęgą; Plast-Tel Sp. z o.o.;
Kiedy świat się zawali;
Pierwszy mail; XXXVI Spotkania w Siemczynie; Wieści z sesji i z Ratusza.
2 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019

PRYWATNY GABINET
OTOLARYNGOLOGICZNY
dr n. med. Izabela Kulec-Kaczmarska
78-500 Drawsko Pomorskie
ul. Poznańska 1b
Rejestracja telefoniczna 500 067 815

Biegły rewident Senior

UBEZPIECZENIA
CZAPLINEK
CEZARY RADZISZEWSKI
ul. Kościuszki 19, tel. 784-889-303
E-mail: cradzisz@gmail.com

Nici SILHOUETTE

ul. Tęczowa 5 - 7 lok. 4

78-600 Wałcz
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> 3

ŚWIĘTO SIATKÓWKI W CZAPLINKU - STALEX CUP 2019

września b.r. w czaplineckiej hali odbyła się 3 edycja turnieju Zawodnicy oraz trenerzy
Stalex CUP - turnieju pod patronatem Burmistrza Czaplinka. Jak opuszczając halę byli zgod-
co roku byliśmy świadkami znakomitej siatkówki na wysokim ni, że na tak perfekcyjnie
poziomie. W tegorocznej edycji udział wzięli przedstawiciele 2 i 3 ligowych zorganizowanym turnieju
parkietów. Turniej był znakomitą okazją do sprawdzenia przez trenerów dyspo- jeszcze nie występowali
zycji swoich zawodników podczas trwającego okresu przygotowawczego przed oraz byli pod wrażeniem
startem rozgrywek ligowych. czaplineckiej publiczności,
W turnieju wzięło udział 6 drużyn - WKS Sobieski Arena Żagań, Noteć która żywiołowo wspierała
Czarnków, Stalpro Błyskawica Szczecin, UKS OPP Kołobrzeg, UKS 13 Zielona siatkarzy tworząc wspaniałą
Góra oraz gospodarze Stalex Volley Team Czaplinek. atmosferę w hali.
Szczególne podziękowania
należą się SPONSOROM
naszego turnieju:
1. MOYA CZAPLINEK
2. IRAS CZAPLINEK
3. KUSY DWÓR CZAPLINEK
4. GMINA CZAPLINEK
5. GOODMORNING ZŁOTÓW
6. NADLEŚNICTWO CZAPLINEK
7. SALON FRYZJERSKI - OLESZKIEWICZ
8. TUR PLAST CZAPLINEK
9. BENEKO CZAPLINEK
10. WABI MARKET CZAPLINEK
11. KONKRET - ANDRZEJ KRELA
12. ŚWIAT POŚCIELI - KAMIL LUTYŃSKI
13. ZGK CZAPLINEK
Z rana rozpoczęły się rozgrywki grupowe, a następnie po przerwie obia- 14. ROBERT PIETRZAK - ROLAK
dowej rozegrano mecze o medale. Oficjalne otwarcie odbyło się w towarzystwie 15. TOM KOS - WALDEMAR TOMKOWSKI
znamienitych gości takich jak: Wicestarosta, Burmistrz Czaplinka czy prezes 16. SŁAWOGRÓD CZAPLINEK
Zachodniopomorskiego Związku Piłki Siatkowej.
17. WOJCIECH FUDAŁA - DENALI
Licznie zgromadzona publiczność w hali nie mogła narzekać na nudę,
rozgrywki były niezwykle interesujące o czym może świadczyć fakt, iż byliśmy 18. KRZYSZTOF BRANICKI - LIFESTYLE
świadkami wielu tie-breaków oraz setów granych na przewagi. 19. IMEX - IRENEUSZ MINKIEWICZ
Ostatecznie zwyciężyli przedstawiciele z stolicy województwa zachod- 20. LIRAS - MAGDALENA GACKA
niopomorskiego - Stalpro Bły- 21. WYROBY SWOJSKIE TOMASZ SUSKA
skawica Szczecin pokonując po 22. K-T-P CZAPLINEK
znakomitym meczu finałowym 23. STACJA DIAGNOSTYCZNA POJAZDÓW CZAPLINEK
Noteć Czarnków 2:0. W meczu
o 3 miejsce trybuny były wyjąt- 24. ZARZĄD NIERUCHOMOŚCIAMI MIEJSKIMI
kowo głośne ponieważ o meda-
le walczyli gospodarze, jednak
zespół Sobieskiego Żagań oka-
zał się zbyt silny i zabrał brązo-
we krążki do domu.
Jak co roku najlepsze
drużyny otrzymały z rąk właściciela firmy Stalex Czaplinek Radosława Dawido-
wicza, czeki z nagrodami finansowymi.
Warto wspomnieć, iż MVP turnieju wybrano zawodnika Błyskawicy
Szczecin - Daniela Zabłockiego, a w konkursie gwoździa najlepszy okazał się
Patryk Mendel z Żagania.
Organizatorzy poza samą stroną sportową przygotowali dla kibiców
wiele atrakcji w postaci konkursów z nagrodami takimi jak konsola Xbox, czy
występy zespołu cherrleaders.
25. BUD - MEB CZAPLINEK
26. PLATINUM
27. USŁUGI GASTRONOMICZNE - WOJCIECH KUSA
PARTNERZY TURNIEJU :
1. SKLEP INTERNETOWY CIEKAWE RZECZY
2. GMINA CZAPLINEK
3. ZZPS
4. KPS CZAPLINEK
5. POWIAT DRAWSKI
Szczególne podziękowania dla młodych ratowników z grupy RE-
SCUE – TEAM, którzy są z nami od początku rozgrywania turniejów oraz dla
adeptek siatkówki z KPS Czaplinek.
DO ZOBACZENIA ZA ROK !
Szymon Dawidowicz
4 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ROLMAT (cz. 3)
aką nazwę przyjęła w 1975 r. dotychczasowa Baza Zaopatrze-
nia i Zbytu. Poniekąd zmusił do tego wprowadzony w tym
roku nowy podział administracyjny kraju. Powstały nowe
województwa zwiększył się obszar i zasięg działania. W zasięgu było 25 przed-
siębiorstw podległych Zjednoczeniu TOR w Koszalinie,
a w niektórych asortymentach rozprowadzanych towa-
rów, przybyło innych przedsiębiorstw rolniczych. Nazwa
przedsiębiorstwa już sama za siebie mówiła o celu i zada- funduszu reprezenta-
niach, jakie miała spełniać. Dlatego więc dział zaopatrze-cyjnego. Powszechne
nia i handlu później zwany działem obrotu towarowego,
był działem newralgicznym. Kierowałem tym działem od
samego początku powstania tego przedsiębiorstwa. Siłą
rzeczy pod powyższy dział byli organizacyjnie podpo-
rządkowani kierownicy trzech magazynów. Być techni-
kiem zaopatrzenia w tych czasach, trzeba było wykazać
się, jak już zaznaczyłem uprzednio, niebywałą przedsiębiorczością i zaradnością.
Każdy zaopatrzeniowiec odpowiadał za jakiś asortyment lub grupę asortymen-
tów rozprowadzanego towaru. W owych czasach nie kupowało się, ot tak jak
dzisiaj poszukiwanego towaru. Materiały zdobywano. Używano różnych sposo-
bów i forteli. Praktycznie robił to nie tylko dział zaopatrzenia, ale zaangażowany w górnym pułapie
był także Dyrektor Naczelny i jego Zastępca. Minęło już pół wieku od tego okre-
su, więc nie będzie wykroczeniem, jak zajrzę do kuchni załatwianych
wówczas transakcji.
W powszechnym obiegu było wówczas słowo „załącznik”. Załącznik to
była jakaś forma łapówki, drobnego prezentu produkowanego przez daną firmę
towaru lub usługi, załączonego do zamówienia. W naszej firmie nic nie produ-
kowaliśmy, ale żyjemy na Pojezierzu, wśród licznych czystych jezior, pełnych
w owym czasie ryb, więc bardzo często wraz z zamówieniem jako drobny upo-
minek były wręczane węgorze lub sielawa. Bardzo cenioną przysługą było za-
pewnienie wypoczynku nad naszymi jeziorami i morzem. Pamiętam ile wysiłku
i troski było potrzebne, aby zdobyć kable ziemne, przewody miedziane i armatu-
rę do budowanego w Czaplinku Ośrodka Zdrowia. Ówczesny dyrektor Rolmatu
Leon Krzykacz w naszym ośrodku wypoczynkowym w Mielnie zainstalował
barakowóz mieszkalny, gdzie gościli dyrektorzy Centrokabla z Bytomia oraz
innych central handlowych, a naszym POM-om kabli i przewodów nie brako-
wało. Oficjalnie co roku byłem na wczasach w tym w ośrodku w Mielnie,
a praktycznie pod moim nazwiskiem wypoczywali różni notable z Centrostalu,
więc rur i stali do produkcji nie brakowało.
Problem był z elektrodami. Telefoniczna obietnica, że przyjadę z siela- stwie, na naszej pracy i naszych pieniądzach, a państwo to prywatny folwark.
wą wystarczyła. Była to trochę śmieszna historia, bo przyjmujący prezent na jej
widok trochę się skrzywił – myślał, że wędzone śledzie. Ale po 2 tygodniach
telefon, że jak potrzebujemy elektrody i węgliki spiekane to można do Huty
Baildon w Katowicach przyjeżdżać.
Wyjątkowy talent i podejście miał dyr. Krzykacz. Pamiętam jak z
dyrektorem Centrostalu w Katowicach balował do rana. Ja spasowałem, udałem
się do hotelu. Gorzej miał kierowca Romek Jawdyński, bo całą noc przedrzemał
w samochodzie. Często wystarczał drobny upominek - czekolada, kawa, aby
branżystka potraktowała zamówienie bardziej przychylnie. Niestety, w Minister-
stwie nie zawsze, ale za asygnaty także nieraz trzeba było w ten sposób wyrazić
swoją rybną wdzięczność. Takie były czasy, bez tego prawie nic się nie załatwiało, zdążyć do Krakowa. Po 15-tej drugą troską było jak załatwić hotel, wszędzie
Lata osiemdziesiąte, zbiórka na terenie zakładu.
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019
lub trzeba byłoby
czekać długimi mie-
siącami. Skąd na to
wziąć pieniądze, sko-
ro wszyscy wiedzieli
o tym procederze,
a w firmie nie było
było rozliczanie dele-
gacji pociągiem, gdy
jechało się samocho-
dem. Nieraz jakaś
wyższa premia, do-
datkowa nagroda.
Przysługiwała na
podróż PKP I klasa,
podróżowało się II.
Wynagrodzenie
taryfikatora, do tego
tak jak w moim przy-
padku dodatkowo Na kuligu.
25% od Dyr. Zjednoczenia. Czytelnik tego artykułu myśli sobie, że to były
chore czasy. Tak, to były działania korupcjogenne, powszechne, do których
przywykliśmy. To były działania, które w jakiś sposób korygowały mankamen-
ty systemu. W sumie to były działania na korzyść tak swego przedsiębiorstwa,
jaki i zaopatrywanych przedsiębiorstw. To się nijak ma do dzisiejszej rzeczywi-
stości. Mówi się, że wówczas państwo działało na korzyść jednej partii. Ale
historia zatoczyła koło. Teraz też państwo działa w imieniu i w interesie jednej
wodzowskiej partii, niezależnie która jest akurat u władzy. Wzajemne wypomi-
nanie „ośmiorniczek”, podniebne loty za friko, do tego jeszcze pobieranie ry-
czałtu za paliwo, pobieranie dużej kasy za paliwo przez parlamentarzystę, który
nie ma nawet prawa jazdy. Trafia się także, a jakże, wysoki dygnitarz, zarabiają-
cy na lewych delegacjach, oszukując uczelnię. Teraźniejsze rozpasanie przebiło
te sprzed pół wieku. Kiedyś symbolem takiego rozpasania było Bizancjum, ale
u nas przez ostatnie lata zbudowano system, w którym rozpasanie władzy, rzą-
dzących polityków sięgnęło szczytów Himalajów. Władza pasie się na pań-
Przy tym platformersi chyba byli pazerniejsi od obecnie rządzących. Będziemy
mogli się o tym wypowiedzieć w następnym miesiącu (nomen omen „13”).
Dlatego też, nie potępiam tego co było 50 lat temu. Praca technika
zaopatrzenia była naprawdę nie do pozazdroszczenia. Codzienne wyjazdy, bo
telefonów komórkowych nie było, a na zamiejscowe połączenia telefoniczne
trzeba było czekać nieraz 3 dni. Nieraz całe noce spędzane na korytarzach zatło-
czonych do granic możliwości pociągów. Brakowało czasu nawet na zjedzenie
śniadania. Szybko załatwić, a na Śląsku tych firm i central było bez liku. Bo
może się zdąży jeszcze do Gliwic i Katowic, może do Bytomia i Będzina, po
drodze zahaczając o Sosnowiec. Przy pewnej dozie szczęścia można było nawet
brak miejsc. Ja miałem prosty sposób. Wsuwa-
łem recepcjonistce czekoladę, znaczące mru-
gnięcie oczami, „niech Pan przyjdzie po 17-
tej”. W latach osiemdziesiątych było już lepiej,
bo wymyślono telex i można było zarezerwo-
wać hotel dalekopisem.
Siłą naszego przedsiębiorstwa byli
ludzie. Specyfika firmy powodowała, że pra-
cowników tzw. umysłowych było więcej od
fizycznych. Nie było komputerów, więc po-
wielało się na kartotekach wielokrotnie opera-
cję kupna-sprzedaży, tak w magazynach, dziale
handlu i zaopatrzenia, jak i w dziale księgowo-
ści materiałowej. O pracownika w owych cza-
sach trzeba było zabiegać. Mieliśmy taką siatkę
płac i taryfikatory, że płace były na ogół wyż-
sze o ok. 15%, jak średnia krajowa. Zwykli
pracownicy w magazynach do załadunku
w przeważającej części to byli początkowo
tzw. chłoporobotnicy. Posiadali kilka ha ziemi,
a w firmie dorabiali. Za prace wyładunkowe
mieli osobne płace, które powodowały, że przy
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> 5

nawale prac wyładunkowych wagonów na PKP zarabiali nawet więcej jak dy- różnego rodzaju rozruszniki, prądnice, akumulatory. W Rolmacie wystarczyło
rektor. I tu znów wtrącę opinię, jak się to ma do dzisiejszej rzeczywistości, gdy zdać zespół do naprawy i odwrotnie odbierano silnik czy zespół po regeneracji,
dziś prezesi państwowych spółek zarabiają nawet kilkaset razy więcej od zwy- ponosząc tylko koszty naprawy. Do zakładów regenerujących zbiorowo zawozi-
kłego pracownika. ła Baza. Nie trzeba było indywidualnie jeździć do Słupska, Myśliborza, Tucholi
Pracownicy szanowali siebie i swoją pracę. Zapamiętałem zdarzenie, i innych ZNMR. Było to olbrzymie udogodnienie dla rolników indywidualnych,
gdy poprosiłem kierowcę ciągnika, aby pomógł przy dźwigu przy wyładunku Spółdzielni Produkcyjnych, a przede wszystkim dla PGR z całego województwa
stali. Pomógł, ale wypowiedział słowa: „ja nie jestem robotnikiem, ja jestem i ościennych województw. W miarę jak Baza miała coraz większą pulę zespo-
traktorzystą”. Bycie traktorzystą w łów do regeneracji, skracał się czas
jego mniemaniu było czymś wię- oczekiwania klienta na wyremon-
cej, to był jakiś awans społeczny. towany silnik lub zespół. Dział
Tak jak całe ówczesne społeczeń- obrotu zespołami i częściami po
stwo Czaplinka, tak i przekrój i do regeneracji zwiększał się dyna-
demograficzny zatrudnionych był micznie, aby osiągnąć prawie
różny. Jedni pochodzili jak mó- 1/3 obrotów Bazy. W dziale han-
wiono z „centrali’, drudzy „zza dlowym utworzono odrębny refe-
Buga”, inni to „poznańskie pyry”. rat, którym kierował Władysław
Można było domyślać się kto Skalski i referentka pani Dworzak.
skąd pochodził na przerwie śnia- Współpracowali z panami Kuli-
daniowej - kto, jak, i w co zawijał kiem i Farynowskim.
kanapki. Wiadomo skąd, jak ktoś W tym czasie piętą Achillesa była
wyjął pajdę chleba, cebulę, kawał sprawa corocznej inwentaryzacji.
słoniny zawiniętej w gazetę. Naj- Dyr. Angowski wraz z głównym
ważniejsze, że pracownicy byli na księgowym mgr Tadeuszem Ber-
bieżąco szkoleni pod względem czyńskim wymyślili i wprowadzili
bhp, unikali większych wypad- w życie rozwiązanie – „ciągłą in-
ków. Był jeden, ale skończył się wentaryzację”. Doskonale się
kilkumiesięczną kuracją pana sprawdziła w życiu, zwłaszcza że
Mariana Piekuty z Broczyna wprowadzał to Gustaw Chamar-
(ramię dźwigu dotknęło linii wy- czuk, oraz później Edward Romań-
sokiego napięcia). Okresowe czuk. W tym okresie Rolmat roz-
szkolenie bhp było bezwzględnie szerzył także swą działalność han-
przestrzegane, tak samo jak zao- Wycieczka pracowników WBZiZ. dlową o niektóre gotowe produkty,
patrzenie w środki czystości które były wytwarzane w POM-
(proszki, mydło, ręczniki) oraz ubrania robocze. Pracownicy pracujący na wol- ach. I tak m.in. rozprowadzano po całej Polsce przenośniki taśmowe różnej dłu-
nym powietrzu oraz w magazynach korzystali z ciepłych posiłków w pomiesz- gości produkowane przez POM Szczecinek, przyczepy samozbierające produ-
czeniu socjalnym. kowane przez POM Mirosławiec, naczepy ciągnikowe produkowane przez
W 1982 r. na emeryturę przeszedł dotychczasowy dyrektor Leon Krzy- POM Złocieniec, oraz inne drobniejsze asortymenty z innych zakładów. W tym
kacz. Rolmat na tym nic nie stracił, gdyż dyrektorem został mgr Jerzy Angow- okresie także Zjednoczenie TOR w Koszalinie z powrotem przesunęło do POM
ski, dotychczasowy dyr. czaplineckiego POM-u. Poprzednio zajmował się spra- w Czaplinku część transportu samochodowego i usługi transportowe. W dal-
wami technicznymi w Koszalińskim Zjednoczeniu TOR. Nowe spojrzenie fa- szym ciągu POM Czaplinek świadczył usługi przewozu towarów z Bazy. Po-
chowca zaowocowało nowym podejściem do dotychczasowej działalności usłu- dyktowane to było tym, że i tak w POM Czaplinek świadczono różne usługi
gowo-handlowej. Takim przedsięwzięciem było zwiększenie sprzedaży części remontowe, gdyż posiadali do tego wszelki sprzęt i bazę diagnostyczną, którą
i zespołów regenerowanych do sprzętu rolniczego i transportowego. Regenero- kierował doskonały fachowiec z wszelkimi uprawnieniami Czesław
wano części do zespołów ciągnikowych, jak silniki, skrzynie biegów, przekła- Boczek. (cdn.)
dniowe, zawieszenia tylne i przednie, tylne mosty, pompy wtryskowe, Józef Antoniewicz

Wywiad z Jerzym Kotlęgą farm wiatrowych. To nasza pokoleniowa szansa, dzięki której możemy
zostać zieloną potęgą gospodarczą!

3. Jakie ma Pan przygotowanie do niezwykle trudnej roli

1. Dlaczego zdecydował się Pan kandydować do Sejmu?
Przez ostatnie 20 lat Polska stale się rozwijała - poprawiała się jakość życia, oraz
bezpieczeństwo międzynarodowe kraju. Od 4 lat sytuacja zmieniła się diametral-
nie i obecnie dokonuje się „zwrot o 180 stopni”. Każda dziedzina naszego pań-
stwa jest zmieniana. Można odnieść wrażenie, że ktoś celowo chce zniszczyć
nasz kraj i doprowadzić do izolacji międzynarodowej. Jestem tym głęboko za-
niepokojony. Uznałem, że jeśli mój „start wyborczy” choć w niewielkim stopniu
przyczyni się do odwrócenia złego kierunku wielu zmian w Polsce, to warto
będzie kandydować. Przy każdych wyborach mówi się, że te akurat są najważ-
niejsze, ale tym razem sytuacja jest niezwykle niepokojąca. Istnieje realne ryzy-
ko trwałego wepchnięcia naszego kraju w nieznaną ale groźną kulturę cywiliza-
cyjną. Nasze dzieci i wnuki nam tego nie wybaczą!
2. Jakie problemy są dla Pana priorytetem do rozwiązania? Czym
w pierwszej kolejności zająłby się Pan jako poseł?
Nasze zdrowie, dobre powietrze, edukacja, polityka senioralna, rozwój regionu.
Będę zabiegał o rozwój komunikacji – drogi ekspresowe i kolej dużych prędko-
ści w linii Szczecin – Gdańsk oraz Kołobrzeg – Poznań. Znacznego wysiłku
wymaga rozwiązanie problematyki skomunikowania kolejowego oraz drogowe-
go Czaplinka. Dobra komunikacja pozwoli na pozyskanie inwestorów.
Szansą dla Środkowego Pomorza jest rozwój na dużą skalę morskich
posła RP?
Posiadam wykształcenie wyższe pedagogiczne oraz wyższe technicz-
ne. Cztery kadencje byłem radnym Województwa Zachodniopomor-
skiego. Przez 6 lat pełniłem funkcję Wiceprzewodniczącego Sejmiku
Województwa Zachodniopomorskiego.
Od wielu lat jestem związany z oświatą. Były Kurator Oświaty w Kosza-
linie, Zachodniopomorski Kurator Oświaty w Szczecinie, dyrektor Centrum
Edukacji Nauczycieli w Koszalinie oraz Koordynator OKE w Poznaniu. Od
ponad 20 lat pracuję jako nauczyciel akademicki – ekspert i edukator prawa
oświatowego. Twórca oraz animator wielu projektów projakościowych
w oświacie. Współpracownik – wykładowca m.in. prawa oświatowego na
wielu wyższych uczelniach oraz jednostkach doskonalenia nauczycieli.
Jestem autorem kilkudziesięciu publikacji autorskich zamieszczanych
w czasopismach pedagogicznych oraz wielu felietonów samorządowych.
4. Jakie ma Pan przesłanie na wybory?
Obowiązkiem moim, jak i każdego Polaka jest pójście na wybory sa-
memu oraz mobilizowanie rodziny i znajomych do zagłosowania za
„zachodnim” – w pełni demokratycznym kierunkiem rozwoju Polski.
Taka jest współczesna miara patriotyzmu.
Kurier Czaplinecki
6 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019

O HERBIE CZAPLINKA (cz. 6)

pięciu poprzednich częściach artykułu zaprezentowane
zostały różne wersje czaplineckiego herbu miejskiego od
1617 r. aż do obchodów 700-lecia Czaplinka w czerwcu
1986 r. W części szóstej zobaczymy jak wyglądał początek procesu
prowadzącego do ustalenia oficjalnej jednolitej wersji herbu miasta.
Do końcowego fragmentu poprzedniej części wkradły się błędy. Jako
sprostowanie podaję poprawne brzmienie ostatnich zdań piątej części
artykułu: „Jak widzimy, z obchodów 700-lecia Czaplinka zachowały
się pamiątki z czterema różnymi herbami miejskimi. Herby różnią się
głównie wyglądem wież, liczbą okien w wieżach oraz kształtem ptaka
stojącego na wieży środkowej. Wspólną cechą tych herbów jest mur
z zamkniętą bramą, trzy wieże i stojący na środkowej wieży ptak
zwrócony na wszystkich herbach w tę samą stronę, z tym że nie
w każdym przypadku ma on niewątpliwy wygląd czapli. Która z tych
wersji herbu faktycznie obowiązywała w jubileuszowym roku 1986?
Może uda się odpowiedzieć na to pytanie w następnej części artykułu.”
***
Cztery wersje herbów miejskich widoczne na oficjalnych pa-
miątkach z obcho-
dów 700-lecia Cza-
plinka świadczą
o braku w tamtym
czasie konkretnych
uregulowań ustalają-
cych w sposób jed- 3. Stylizowany herb na medalach „Zasłużony dla miasta” wręczanych
noznaczny wygląd m.in. w 1986 r. oraz na okolicznościowych medalach wybitych dla uczczenia
herbu. Potwierdze- 700-lecia Czaplinka.
nie tej tezy wielu
mieszkańców Cza- tym, że był to herb w wersji stylizowanej (fot. nr 3). Każda osoba uho-
plinka może znaleźć norowana tym meda-
w swoich szufladach lem otrzymała więc
(!). Co mam na my- jednocześnie wizerunki
śli? Otóż, w czerwcu aż trzech różnych wer-
1986 r., podczas sji herbu. Dodam jako
uroczystości jubileu- ciekawostkę, że we-
szowych sporą gru- dług informacji poda-
pę mieszkańców nej w okolicznościowej
uhonorowano meda- jednodniówce „Głos
lem z napisem Czaplinka” z 1986 r.
„ZASŁUŻONY medale te nadawane
DLA MIASTA”. były od 1979 r. i do
Medale te przyzna- czasu obchodów 700-
wane były na pod- lecia Czaplinka odzna-
stawie uchwał Pre- czono nimi 133 osoby
1. Herb z dyplomów wręczanych w 1986 r. osobom oraz Ochotniczą Straż
zasłużonym dla miasta. zydium Rady Naro-
dowej Miasta i Gmi- Pożarną.
ny w Czaplinku, a osoby uhonorowane tym medalem otrzymywały W zbiorach
stosowne dyplomy, w których podana była nazwa medalu w brzmie- Macieja Zakrzewskie-
niu: „Zasłużony dla go znajduje się także
4. Herb na awersie medalu wykonanego dla
Miasta Czaplinka”. inny, mniej znany uczczenia 40-lecia ZSZ obchodzonego w 1989 r.
Dyplomy opatrzone czaplinecki medal
były urzędową pieczę- z herbem miasta. Jest to okolicznościowy medal, wykonany z okazji
cią Prezydium Rady obchodzonego w 1989 r. 40-lecia
Narodowej Miasta Zasadniczej Szkoły Zawodowej im.
i Gminy oraz podpisem Stefana Czarnieckiego w Czaplinku.
przewodniczącego Ra- Na awersie umieszczony jest wizeru-
dy Narodowej. Na dy- nek herbu miejskiego, różniącego się
plomach znajdował się szczegółami od innych herbów zapre-
również ozdobny herb zentowanych zarówno w tej części
miasta. Widzimy go na artykułu, jak i w części poprzedniej
fot. nr 1. Dyplomy wrę- (fot 4). Można dostrzec pewne podo-
czano w okładce, na bieństwo tego herbu do stylizowanej
której również znajdo- wersji herbu z medalu
wał się wizerunek her- „ZASŁUŻONY DLA MIASTA”.
bu miejskiego, ale Podobieństwo z pewnością nie jest
w innym kształcie (fot. przypadkowe, bo wizerunki herbów
nr 2). Co ciekawe, na na obu medalach powstały w tym
rewersie medalu oprócz samym okresie. Herb na medalu upa-
napisu „CZAPLINEK” miętniającym 40-lecie Zasadniczej
także znajdował się 5. Herb Czaplinka z opracowania Szkoły Zawodowej jest bowiem taki
herb miasta o jeszcze M. Czernera „Herby miast woje- sam, jak na medalu wybitym
2. Herb z okładek dyplomów wręczanych wództwa koszalińskiego”,
innym kształcie czę- w 1986 r. osobom zasłużonym dla miasta.
w 1979 r. dla uczczenia 30-lecia ZSZ.
Koszalin 1989, str. 84. Dodam, że w 1986 r. wybite zostały
ściowo usprawiedliwionym
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> 7

okolicznościowe medale upamiętniające 700-lecia
Czaplinka, na których znalazł się herb miejski
w stylizowanej formie identycznej jak na opisa-
nych wyżej medalach wręczanych osobom zasłu-
żonym dla miasta.
Funkcjonowanie w przestrzeni publicznej
do 1989 r. różnych wersji herbu miejskiego
świadczy o tym, że ranga godła miejskiego nie
była w tamtym czasie zbyt wysoka. Dostrzegł ten
problem Marian Czerner, który w wydanej
w 1989 r. pracy „Herby miast województwa ko-
szalińskiego” stwierdził, że „...celowym i uzasad-
nionym jest przywrócenie godłom miejskim nale-
żytego im – obok godła państwowego – miejsca
6. Rysunek wzorcowy z opracowania M.
w życiu miasta” i podjął pró-
Czernera „Herby miast województwa ko- bę uporządkowania sprawy
szalińskiego”, Koszalin 1989, str 101. herbów 17 miast ówczesnego
woj. koszalińskiego. Tekst M. Czernera zilustrowany został m.in. wi-
zerunkami herbów miejskich oraz rysunkami wzorcowymi autorstwa
E. Chudzika, mającymi na celu ujednolicenie kształtów tych herbów.
W jaki sposób został przedstawiony herb Czaplinka – widzimy na fot.
nr 5 i fot. nr 6. Od razu zauważamy, że wersja zaprezentowana przez
M. Czernera wykazuje dużą zgodność z poznanym już przez nas wize-
runkiem herbu z okładki, przedstawionym na fot. nr 2 . Zauważamy
również, że autor rysunku wzorcowego szczególną uwagę poświęcił
sylwetce czapli, której kształty – jak pamiętamy z poprzednich części
artykułu – przedstawiane były w przeszłości na czaplineckich herbach
bardzo różnie. Sylwetka ptaka z herbu Czaplinka nie zawsze przypo-
minała czaplę. Wzorcowy rysunek miał być wskazówką, w jaki sposób
winna być przedstawiona na herbie sylwetka czapli, aby nie budziła
żadnych wątpliwości bądź kontrowersji. Z następnej części artykułu
dowiemy się, jak potoczyły się dalsze losy herbu Czaplinka. (cdn.)
Zbigniew Januszaniec

“Ja nie mam nic, ty nie masz nic i on też nie ma nic, nowy udziałowiec Spółka z o.o. KI,
czyli razem akurat mamy tyle, żeby założyć firmę” który objął nowe udziały w podwyż-
- Ziemia Obiecana szonym kapitale zakładowym na sumę
265 tys. zł. Udziały te następnie
PLAST-TEL Sp. z o.o. odkupił Tadeusz Kaczanowski, były
prezes KARR.
W 2008 roku Kabel-Technik-
Polska Spółka z o.o., która stała się
zawiązku z zagrożeniem upadłością spółki TELCZA (pisałem właścicielem hali produkcyjnej, wypo-
o niej w Kurierze Czaplineckim w maju i czerwcu tego roku) wiedziała spółce umowę najmu
intensywnie szukałem ratunku. Prowadzone były rozmowy i ta przeprowadziła się na Wełnicę,
z agendami rządowymi i regionalnymi. Pod koniec 1995 r. ówczesny wicemini- gdzie kupiła budynek dawnego warsz-
ster pracy Maciej Manicki powiedział mi, że bezpośrednio TELCZY pomóc nie tatu PGR o powierzchni 800 m2. Tam
może, ale ma niewykorzystane środki na tworzenie nowych miejsc pracy dla po adaptacji, przeniesione zostały
młodych ludzi. wszystkie maszyny i urządzenia do
Po powrocie z Warszawy spotkałem się z prezesem nowo utworzonej przetwórstwa tworzyw sztucznych.
KOSZALIŃSKIEJ AGENCJI ROZWOJU REGIONALNEGO S.A. Grzegorzem Aktualnie spółka posiada
Zabłockim, który dał się przekonać do podjęcie działań w tej sprawie. Błyska- 15 wtryskarek i kilka obrabiarek narzę-
wicznie opracowaliśmy z moim zastępcą Mirkiem Truskowskim plan powoła- dziowych. Przed kryzysem gospodar-
nia nowej spółki, która miała specjalizować się w obróbce tworzyw sztucznych. czym w 2008 r. zatrudniała 30 osób.
Tu wyjaśniam, iż najcenniejszą częścią majątku trwałego TELCZY były Wykonywane są części z two-
maszyny i urządzenia do obróbki tworzyw sztucznych, obrabiarki narzędziowe rzyw dla BS Spółka z o.o. oraz dla
Inż. Zbigniew Szulerecki
oraz prasy do obróbki plastycznej metali. Były one gromadzone z wielkim wy- innych odbiorców, a w tym obudowy
siłkiem i przemyślnością przez wszystkie lata istnienia zakładów. Stąd też radiotelefonów i lamp samochodowych, a także inne części z tworzyw termo-
w pierwszej kolejności ratowaliśmy tę najcenniejszą część majątku. plastycznych.
Nasze starania zostały uwieńczone sukcesem i pod koniec 1995 r. KARR Prezes spółki Zbigniew Szulerecki jest absolwentem Wyższej Szkoły
otrzymała z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej 230 tys. zł na utworzenie Inżynierskiej w Koszalinie, którą ukończył w 1983 roku uzyskując specjalność
20 stanowisk pracy dla bezrobotnych. - konstrukcja i eksploatacja maszyn. Po skończeniu studiów podjął pracę
18 października 1996 roku zarejestrowana została Spółka z o.o. PLAST- w Zakładach Podzespołów i Urządzeń Teletechnicznych TELKOM-TELCZA
TEL (nazwa od słów PLAST-iki i TEL-cza) z kapitałem założycielskim 235 tys. w Czaplinku, na stanowisku technologa, a następnie mistrza gniazdo-maszyn
zł i udziałowcami: KARR S.A. i osobami fizycznymi: Zbigniewem Szulereckim i urządzeń do przetwórstwa tworzyw termoplastycznych i termoutwardzalnych
i Mieczysławem Kaczorem, który został wybrany na Prezesa Zarządu. (na zdjęciach stanowiska pracy wtryskarek tych tworzyw).
Agencja kupiła w otwartym przetargu, w trybie tzw. ograniczonej egze- Na marginesie
kucji na rzecz ZUS, maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzy tej historii wspomnę, że
w oraz surowce i wniosła je jako aport do utworzonej spółki. W porozumieniu wobec zakończonej
z Powiatowym Urzędem Pracy w Szczecinku do nowej firmy przeszło 18 pra- sukcesem akcji utwo-
cowników z TELCZY (finansowanych z Powiatowego Funduszu Pracy). Obie rzenia spółki PLAST-
firmy zawarły umowy, na podstawie których, PLAST-TEL dzierżawił pomiesz- TEL, powstał zamiar
czenia produkcyjne oraz oprzyrządowanie specjalne i dostarczał części z two- utworzenia następnej,
rzyw sztucznych dla zleceniodawcy. która przejęła by ma-
Po upadku TELCZY od- szyny i urządzenia na-
biorcą części stał się jej rzędziowe oraz do ob-
następca - IN-TEL. róbki plastycznej meta-
Z czasem PLAST-TEL li. Na początku 1997 r.
podjął produkcję części opracowany został
dla innych odbiorców, biznesplan spółki TEL-
a głównie dla BS Spółka MET, przychylnie przy-
z o.o. w Czaplinku. jęty przez ministra Manickiego. Tym razem ministerstwo miało wyasygnować
W 2001 roku w miejsce 800 tys. zł. Niestety, ówczesny Wojewoda Koszaliński autorytarnie zabronił
odwołanego M. Kaczora prezesowi Zabłockiemu powoływanie jakichkolwiek spółek. I tak nie powstał
prezesem spółki wybrany następny podmiot gospodarczy w Czaplinku, w którym znaleźli by pracę naj-
został Zbigniew Szulerec- cenniejsi fachowcy zakładów, a TELCZA uległa przyśpieszonej upadłości.
ki. Przystąpił do spółki Wiesław Krzywicki
8 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
Skandaliczne zachowania Radnego
odczas Sesji RM w dniu 27 czerwca b.r. Radni zdecydowali, aby
po rezygnacji z budowy świetlicy w Byszkowie powstałe wolne
środki przeznaczyć m.in. na remont amfiteatru i projekt budowlany
remontu świetlicy w Pławnie. Po tym głosowaniu rozpętała się burza. Sołtysi
poczuli się skrzywdzeni i zlekceważeni przez Burmistrza. Dotychczas w ramach
funduszu sołeckiego, wiele sołectw przeznaczało dużą część swoich środków na
projekty lub inwestycje, które powinna robić Gmina. Nieraz na inwestycje gmin-
ne prowadzone w sołectwach, Gmina nie dokładała ani złotówki pomocy.
Teraz okazało się, że na propozycję Burmistrza sołectwo Pławno
otrzymuje 15 tys. zł na projekt remontu świetlicy, nie dokładając do tej inwesty-
cji ze swoich pieniędzy ani złotówki.
Sołectwo Pławno posiada fundusz sołecki na rok 2019 w wysokości
13.647,90 zł, i jak można przeznaczyć większość funduszu na imprezy, np.:
- festyn z okazji Dnia Rodziny – 3.000 zł;
- impreza mikołajkowa dla mieszkańców – 1.700 zł;
- turniej piłki nożnej – 1.500 zł;
- organizacja Biesiady Ludowej – 1.500 zł;
- Święto Pieczonego Ziemniaka – 1.647,90 zł.
W sumie jest to 9.347,90 zł. Proszę zobaczyć, jak można integrować
się za gminne pieniądze! Każdy Sołtys zastanawia się na co wydać każdą zło-
tówkę, aby sołectwo na tym zyskało. 21 Sołtysów podpisało się pod protestacyj-
nym pismem do Burmistrza, aby w tym roku nie przyznawać sołectwu Pławno
środków na projekt budowlany, natomiast udzielić pomocy w przyszłym roku,
o ile sołectwo dołoży drugą połowę. Wtedy będzie sprawiedliwie.
Rozwiązanie tego problemu w ten sposób było poruszone podczas
Komisji Rolnictwa w sierpniu b.r. Na drugi dzień po tej Komisji Radny Włady-
sław Wojtowicz przyszedł do żony sołtysa Niwki, Pani Wojtków, która prowa-
dzi kiosk na targowisku, gdzie w miejscu publicznym wszczął awanturę,
Ten pierwszy mejl
izycy Uniwersytetu Warszawskiego pierwsi poczuli potrzebę pod-
łączenia siebie, a potem całej Polski, do światowej sieci Internetu.
Dr Szwed wylicza przyczyny, dlaczego akurat fizycy, a nie np.
matematycy sięgnęli po ten wynalazek informatyczny:
- bo fizykom internet był bardziej potrzebny;
- bo pracowali oni w dużych zespołach, nawet międzynarodowych, i widzieli
pilną potrzebę łatwej i szybkiej komunikacji między sobą;
- bo na Wydziale Fizyki już w latach 80. przeprowadzono komputeryzację, zaku-
piono (przywiezione w plecakach) pierwsze 25 pecetów firmy Inswell;
- bo internet był już na Zachodzie otwarty i był niezależnym standardem.
Fizycy pracujący naukowo w Warszawie mogli łączyć się z zagraniczny-
mi ośrodkami obliczeniowymi przez tzw. internet wdzwaniany. Kładło się słu-
chawkę telefonu, który był połączony za pośrednictwem zwykłej sieci telefonicz-
nej z jakimś instytutem zachodnim, na specjalnym urządzeniu, które wysyłało
dane numeryczne do odbiorcy dysponującego dużą mocą obliczeniową. W ana-
logiczny sposób odbierano w Polsce przysyłane wyniki. Sesja połączenia trwała
czasem kilka godzin, na Wydziale Fizyki ustalono więc nocne dyżury.
Nasi fizycy założyli na Uniwersytecie Warszawskim pierwszą sieć kom-
puterową, potem rozszerzaną na inne placówki. Tak rozpoczęła się długa i skom-
plikowana walka o podłączenie naszej sieci do tej właściwej, WWW, czyli
World Wide Web. Do roku 1991 Polska była dla Zachodu niepewnym partnerem.
Roman Szwed chciał zbudować sieć metropolitalną, ale odmówiono mu
grantu, więc zajął się biznesem. Założył firmę ATM i stał się pierwszym komer-
cyjnym dostawcą internetu w Polsce. Zarobienie pierwszych 20 mln zł na sieć
światłowodową zajęło mu 10 lat. W TPSA nie mieli wtedy pojęcia, czym jest
światłowód. Powiedzieli, że to nie jest przyszłościowe.
Sprawa internetu dla Polski jednak nie umarła. Pałeczkę od Wydziału
Fizyki przejęła Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa, NASK. Na jej dy-
rektora powołano fizyka, specjalizującego się w astronomii dr. Macieja Kozłowskiego.
Dr Kozłowski opisuje kulisy starań o internet dla Polski. Pokazuje foto-
grafię z komentarzem: - Za początek internetu w Polsce uważa się 17 sierpnia
1991 r., kiedy to Rafał Pietrak, fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego, współpra-
cujący z Krzysztofem Hellerem, fizykiem z Uniwersytetu Jagiellońskiego, na-
wiązał łączność internetową z Janem Sorensenem, pracującym na uniwersytecie
w Kopenhadze.
Ale na prawdziwy początek pełnej łączności uważa się dopiero 20 grud-
nia 1991 r., kiedy dla naszego kraju otworzyły się bramki po stronie USA. Tam
internet zaczął się ponad 20 lat wcześniej, w 1969 r.
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019
wykrzykując pod adresem Bogu ducha winnej kobiety, że pozwie do sądu Jej
męża za nazwanie Go kryminalistą. Pan Radny krzyczał, ludzie patrzyli i słucha-
li nie wiedząc o co w ogóle chodzi. Nie miała także pojęcia Żona sołtysa o co
piekli się Pan Wojtowicz. Najadła się wstydu, przede wszystkim za Radnego.
A tak naprawdę, to podczas sesji Pan Sołtys nazwał Radnego recydywistą.
Mało tego, Pan W. Wojtowicz dalej nie odpuszcza. Na dożynkach
gminnych w Trzcińcu, gdzie mieszkańcy Łąki cieszyli się z zajętego pierwszego
miejsca za najpiękniejsze stoisko, Pan Radny popsuł wszystkim dobry nastrój.
Kiedy przechodził koło stoiska Łąki, zapytano Go dlaczego nikogo nie poznaje
i nie wita się? Radny wykrzyczał, że sołtysowa Łąki zabrała z Pławna 15 tys. zł.
Doszło do ostrej wymiany zdań. Musiałam tłumaczyć mieszkańcom dlaczego
Pan Wojtowicz jest tak zbulwersowany. Kiedy wydawało się, że jest już po
awanturze, nadszedł Przewodniczący Rady Miejskiej Michał Olejniczak, które-
mu Pan Radny zapowiedział, że „ściągniemy Cię z Przewodniczącego”.
Radny Rady Miejskiej jest reprezentantem Gminy, a takie skandaliczne
zachowanie, arogancja i bezmyślność nie licują z powagą wykonywanej funkcji.
Panie Radny! To nie tylko ja chcę sprawiedliwego przydziału i wykorzystania
15 tys. zł. To jest przekonanie i decyzja 21 Sołtysów naszej Gminy. Zamiast
przebalować prawie 10 tys. gminnych złotych, trzeba było tę kwotę dołożyć do
projektu. Na integrację mieszkańców i upiększanie naszych wiosek prawie każ-
de sołectwo pisze projekty, sięgamy po środki zewnętrzne i od sponsorów. Kto
zajmie się Radnym W. Wojtowiczem, aby dalej bezkarnie nie obrażał ludzi, aby
nie przynosił wstydu Radzie Miejskiej i Gminie Czaplinek?
Brygida Zabrocka
PS. Pragnę bardzo serdecznie podziękować wszystkim mieszkańcom Łąki za
wysiłek, trud, serce i zaangażowanie, jakie zostało włożone w organizowanie
Dożynek Gminnych i Powiatowych. Zorganizowanie takich uroczystości wyma-
ga bardzo dużego nakładu pracy. Jeszcze raz serdeczne podziękowania dla
Wszystkich mieszkańców.
Sołtys Brygida Zabrocka
Jednak wcale nie czekano u nas bezczynnie na zmiłowanie się Wuja
Sama. Już w maju 1987 r. fizycy z UW uruchomili wydziałowy serwis wymia-
ny komputerowej z sieciami światowymi.
Mejlowaliśmy na potęgę – wspomina dr Kozłowski – mejle przynoszo-
no na dyskietkach, z których sekretarka tworzyła zbiorczy plik. Od pierwszego
oficjalnego mejla zaczął się wyższy szczebel rozwoju technologicznego, bo nie
używano już archaicznego internetu wdzwanianego, ale na dziedzińcu przy rek-
toracie Uniwersytetu Warszawskiego zamontowano antenę satelitarną. W ten
sposób przez kolejne cztery lata mieliśmy niezależne łącze obsługujące linię
satelitarną Warszawa – Sztokholm. Antena podjęła pracę w marcu 1992 r. i była
nastawiona na satelitę geostacjonarnego Tele-X. W połowie 1996 r. zastąpiono
ją nową, ustawioną na dachu Auditorium Maximum. Obsługiwała łącze do
USA, gdy już uchyliła się żelazna kurtyna dla techniki używanej przez placówki
militarne. Wcześniej oficjalne pisma rektora UW (wtedy był nim fizyk prof.
Grzegorz Białkowski) spotykały się z eleganckim i zawoalowanym sprzeciwem
strony amerykańskiej.
Stara antena, niewątpliwy zabytek techniki, stoi przy budynku Centrum
Astronomicznego PAN w Warszawie, co świadczy o roli astronomów w inicjo-
waniu i rozwijaniu internetu w Polsce.
Epopeja starań o podłączenie Polski do światowej sieci internetowej ma
wiele etapów i licznych bohaterów. Najbardziej chwalebny jest udział w niej
wybitnego polskiego astronoma pracującego w USA, prof. Bohdana Paczyń-
skiego (1940-2007). Dr Kozłowski mówi o nim: - Pierwszy po Koperniku.
Prof. Paczyński próbował, korzystając z prywatnych i doskonałych kon-
taktów w kręgach naukowych USA, wyjednać zniesienie embarga na przyłącze-
nie Polski do WWW. To on mejlował do dr. Kozłowskiego: „Świat się zmienia,
a USA nie nadążają”.
Polskich astronomów pracujących w różnych krajach Zachodu było
oczywiście więcej i wszyscy w miarę swoich możliwości wspomagali nasze
starania. Ich internetowe adresy były więc dla uczonych w Polsce cennym kapi-
tałem.
Dzięki fizykom z UW powstała w grudniu 1993 r. pierwsza polska gra-
ficzna strona www. Departament Handlu USA poinformował, że nie sprzeciwia
się udostępnieniu sieci komputerowej BITNET instytucjom naukowym w kra-
jach Europy Wschodniej. W tej sytuacji znalazły się w Polsce pieniądze na prace
związane z przystąpieniem szkół wyższych i instytucji naukowych do sieci
EARN/BITNET. I ruszyła fala. Połączenie z internetem uzyskała większość
uniwersytetów i uczelni technicznych. Ta fala rośnie. Naukowcy ostrzegają, że
codzienne korzystanie ze zdobyczy technologii – komputerów i smartfonów ma
zły wpływ na człowieka. Nie trzeba panikować. Lepiej jednak nie wpatrywać się
w ekran telefonu od rana do nocy.
Opracował: Brunon Bronk
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
WIEŚCI Z SESJI I RATUSZA
od obrady XI Sesji RM w dn. 29 sierpnia b.r. wniósł Pan Bur-
mistrz projekt uchwały o zmianach w budżecie Gminy. M.in.
chodziło o zagospodarowanie 200 tys. zł, ponieważ Gmina
definitywnie zrezygnowała z budowy hali namiotowej nad lodowiskiem. Ale
o tym szerzej w następnym Kurierze.
Jedną z pozycji projektu uchwały było przeznaczenie 23,5 tys.
zł na operę. Radny Wacław Mierzejewski zaproponował, aby
z tego wydatku zrezygnować, albowiem są w Gminie ważniej-
sze potrzeby. Za jego wnioskiem głosowało 7 Radnych:
K. Kryczka, A. Kucharczyk, A. Ławrukiewicz, W. Mierze-
jewski, M. Olejniczak, E. Sobczak i W. Wojtowicz. Przeciwni
wnioskowi byli: G. Gabryś, Z. Łomaszewicz i Pastuszek, któ-
rzy to okazali się być wielkimi miłośnikami opery. Wstrzymali
się od głosu: M. Bernat, M. Czerniawski i S. Matułojć. Nieobecni: T. Marciniak
i A. Minkiewicz.
Podczas dalszego procedowania uchwały Radny Mierzejewski zapropo-
nował przeznaczenie z powyższej kwoty 15 tys. zł na remonty bieżące dróg
gminnych, a 8,5 tys. zł na rehabilitację osób niepełnosprawnych. W ponownym
głosowaniu 11 radnych było za takim rozwiązaniem. Natomiast w głosowaniu
nie brali udziału M. Bernat i G. Gabryś, którzy opuścili obrady.
Fontanna
Na pewno problematyka fontanny w Rynku nie jest warta tylu publikacji, ale jej
funkcjonowanie w świadomości społecznej jest warte uwiecznienia.
W zamyśle, modernizacja obiektu głównie poprzez likwidację balustrady, miała
„być bliżej ludzi”, ale teraz zamiast barierki mamy znak zakazu. Co bardziej
odgradza mieszkańca czy turystę od wody fontanny – ozdobna balustrada, jako
element małej architektury, czy też kategoryczny znak zakazu wejścia do wody?
Ręcznie kuta balustrada wokół fontanny była elementem dekoracyjnym, ale
także chroniła dzieci przed brudną wodą i niebezpieczeństwem upadku. Teraz po
niebezpiecznych zdarzeniach wprowadzono zakaz wchodzenia do fontanny. Psy
natomiast mogą brodzić w wodzie bez ograniczeń.
Centrum życiowe
Po moim artykule w ostatnim Kurierze rozgorzała dyskusja na temat istoty cen-
trów życiowych. Jeszcze za czasów Burmistrza Cyryla Turczyka, kiedy byłem
szefem gminnego SLD, doprowadziłem do spotkania władz Gminy i mieszkań-
ców Czaplinka z ówczesnym posłem na Sejm RP Edwardem Wojtalikiem. Po
spotkaniu, podczas obiadu z udziałem Pana Posła, Burmistrza C. Turczyka
i Przewodniczącej Rady Miejskiej Genowefą Polak, wywiązała się ciekawa dys-
kusja, podczas której próbowaliśmy ustalić, kto z nas (oprócz posła) jest więk-
szym lokalnym patriotą.
Pan Burmistrz wywodził, że z Czaplinkiem jest związany od kilkudzie-
sięciu lat, przybywając tu zaraz po studiach i praktykując jako nauczyciel, peda-
gog i dyrektor. Pani Przewodnicząca zauważyła, iż jest w Czaplinku od urodze-
nia, tutaj ukończyła podstawowe szkoły i wróciła po ukończeniu studiów. Całe
dorosłe życie przepracowała w oświacie na różnych, w tym dyrektorskich, stanowiskach.
Wobec tego co ja znaczę przy ich statusie? Przecież przybyłem do Cza-
plinka raptem kilka lat temu! Zapomnieli tylko o istotnych szczegółach.
Pan Cyryl kończył studia nauczycielskie w czasach, kiedy po uzyskaniu dyplo-
mu trzeba było obowiązkowo świadczyć pracę. Dostał po prostu skierowanie do
pracy, akurat w Czaplinku, i nie miał na to większego wpływu. Inna sprawa, że
się tutaj znakomicie zaaklimatyzował, i znalazł uznanie lokalnej społeczności za
swoją działalność na niwie oświaty i polu społecznej aktywności. Wiele kadencji
był radnym RM i został pierwszym Burmistrzem Czaplinka wybranym w wybo-
rach powszechnych.
Pani Genowefa jest co prawda rodowitą czaplinianką, ale jakiż miała
wpływ na to, że urodziła się właśnie w Czaplinku? O tym zdecydowali jej rodzi-
ce. Inna sprawa, że także znakomicie wykonywała swoje obowiązki zawodowe
i misję społeczną. Przez wiele kadencji była Radną RM i wówczas jej Przewodniczącą.
Mnie od Obojga różni przede wszystkim motyw, dla którego znalazłem
się w Czaplinku. Otóż po zakończeniu służby wojskowej w końcu stycznia
1997 r. mój status był następujący: miałem służbowe mieszkanie w Szczecinie,
mieszkałem u żony w Szczecinku, a w Czaplinku miałem ponad 2 ha ziemi przy
ul. Pięciu Pomostów. Wg ówczesnej pragmatyki, żołnierz zawodowy po zakoń-
czeniu 30-letniej służby, do osiedlenia się mógł wybrać dowolny garnizon
w Polsce, gdzie mógł otrzymać (jeśli były dostępne) mieszkanie służbowe. Ku-
pując parcelę zdecydowałem, że moim miejscem na ziemi będzie Czaplinek.
Wybór nie był przypadkowy. Na pobliskim poligonie drawskim spędziłem pra-
wie połowę żołnierskiego życia. Ziemię czaplinecką poznawałem stopniowo -
najpierw z mapy, później latając nad nią śmigłowcem, wreszcie przyjeżdżając
tutaj UAZ-em. Ostatecznie tutaj zbudowałem dom, zasadziłem setki drzew
i zapewne w tym miejscu oddam ducha.
Po wstępnym zagospodarowaniu siedliska postanowiłem włączyć się
9
czynnie w życie społeczne naszej Gminy. Za czasów burmistrzowania Zenona
Rychliczka zacząłem przychodzić na sesje RM, gdy Burmistrzem był Cyryl
Turczyk nie opuściłem prawie żadnej, podczas urzędowania Barbary Mi-
chalczik byłem na każdej sesji, jako Przewodniczący Zarządu Osiedla. Przez
prawie rok byłem nawet radnym. W międzyczasie powstało Stowarzyszenie
Przyjaciół Czaplinka i Kurier Czaplinecki, których byłem współzałożycielem
i współorganizatorem.
Sumując, mogę stwierdzić, że jestem lokalnym patriotą nie mniej-
szym, niż moi poprzednicy na stolcu w Ratuszu i w Radzie Miejskiej.
Przez ostatnie 30 lat Burmistrzem Czaplinka zawsze był mieszkaniec
Gminy, związany z tym środowiskiem od lat. Podczas ostatnich wyborów ze-
rwano z tą tradycją. Czy ta zmiana wyjdzie nam wszystkim na dobre? Czas
pokaże. I oby to nie był czas stracony!
Oczyszczalnia ścieków
Nie ulega wątpliwości, że nasza oczyszczalnia ścieków po moderniza-
cji jest jednym z najnowocześniejszych obiektów tego typu w naszym regionie.
Przemawiają za tym przede wszystkim osiągnięte wskaźniki, zbadane w czerw-
cu na zlecenie ZGK przez Chemiczne Laboratorium Analizy Ścieków i Wody
Kotłowej ze Szczecinka.
Badany wskaźnik Jednostka Wynik Norma
Odczyn pH 7,8 -
Zawiesina ogólna mg/dm3 2,0 35
ChZT mg/dm3 O2 40 125
BZT mg/dm3 O2 2,0 25
Azot ogólny mg/dm3 6,3 15
Fosfor ogólny mg/dm3 0,22 2,0
Z porównania rezultatów badań wynika, że uzyskane wskaźniki są od
kilku do kilkunastu razy lepsze od wymaganych normami! To zapewnia nam
bardzo czystą wodę w j. Drawsko na bardzo długi okres.
Ponadto, mając na uwadze oszczędności w eksploatacji oczyszczalni, zwłaszcza
w kwestii zużycia energii elektrycznej, należy zwrócić uwagę na kolejny ważne
kryterium.
Wg opinii fachowców z branży, współczynnik zużycia energii ok.
1 kWh/m3 ścieków przy technologii MBR jest świetnym wynikiem, który rzad-
ko się osiąga przy budowie nowych oczyszczalni o podobnych przepływach
ścieków 1500 m3/d, chociaż zgodnie z dokumentacją mógł wynosić nawet
3 kWh/m3. Licznik nie dotyczy tylko samego oczyszczania ścieków, ale całej
oczyszczalni z budynkiem administracji, socjalnym, warsztatami i oświetleniem.
Na pewno w ocenie obecnych Włodarzy Gminy remont oczyszczalni
nie był tak spektakularnym wydarzeniem jakim jest fontanna. Wszyscy 40 lat
temu używaliśmy muszli w WC i robimy to do dzisiaj – tutaj w codziennym
życiu mieszkańca Czaplinka się nic nie zmieniło. Wszystko płynęło do oczysz-
czalni i płynie nadal, a później do jeziora. Tylko jakie kiedyś były tego skutki,
a jakie będą teraz? Przed modernizacją obiektu nikt by nie zaryzykował nawet
po pijanemu wypić produktu końcowego oczyszczalni wprowadzanego do
jeziora. Dzisiaj tę wodę, bo to nie jest zwykły podczyszczony ściek, można pić
bez obaw – i taka woda trafia do jeziora. Na ten temat nie ma niczyjej głębszej refleksji!
Dlatego zadbałem o modernizację oczyszczalni, bo tu jest moje cen-
trum życiowe i miejsce do życia dla prawie 12 tys. mieszkańców Gminy Czaplinek.
Adam Kośmider
10 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019

Problem nierówności na świecie, biedy, to nie jest problem ekono-

Kiedy świat się zawali?
uż się zawala – twierdzi prof. Ladislau Dowbor – wykła-
dowca na Papieskim Uniwersytecie Katolickim w Sao
Paulo, ekspert ONZ. Mamy tu dwie główne przyczyny.
Pierwsza to problem środowiska, a więc zanieczyszczenie środowiska,
zanieczyszczenie wód, zmiany klimatu, globalne ocie-
plenie. Planeta ubożeje. W ciągu 40 lat straciliśmy
52% gatunków zwierząt. Znikają owady, znikają
pszczoły. Wycinane są lasy w Brazylii, w Indonezji,
w Afryce… Zanika cała sfera rybołówstwa na świecie.
Ziemia zatruwana jest chemikaliami. To wszystko
dzieje się w zwolnionym tempie, niemal niezauważal-
nym. Dewastacja natury to jej jedna oś, druga – wiel-
kie światowe nierówności, które zaczęły się pogłębiać
od lat 80. XX wieku, ponieważ zmienił się kapitalizm.
Pięć wieków temu Marcin Luter rozpoczął reformację, przybija-
jąc swoich słynnych 95 tez do drzwi kościoła w Wittenberdze. Tezy
Lutra wciąż pomagają formułować nowe pytania. Na przykład o przy-
szłość Chin: czy wolność finansowa wystarczy, by prosperować, czy
też innowacje wymagają innych wolności? I czy polityczny zwrot ku
populizmowi zagraża wzrostowi gospodarczemu? Luter ma znaczenie
dla gospodarki nie ze względu na wyznanie, którego stał się założycie-
lem, ale wskutek przemiany kulturowej podważającej panowanie Ko-
ścioła katolickiego nad społeczeństwem. Inicjując to, co Edmund
Phelps – laureat Nobla nazywa „erą jednostki”, Luter położył podwali-
ny pod rozwój kapitalizmu.
Luter chciał jedynie żyć bliżej Boga i zapewne byłby przerażo-
ny, gdyby się dowiedział, że jego myśl jest jednym ze źródeł kapitali-
zmu. Jednak po upływie połowy tysiąclecia wciąż trwa ostry spór o to,
jak zrównoważyć racje jednostki i racje wspólnoty. Czy indywidualizm
Zachodu nadal będzie triumfował?
Kapitalizm zmienił się. Spójrzmy na pieniądz! To już nie jest to,
co się drukuje, ten papierowy, którego używało moje pokolenie.
W kieszeni wszyscy mamy 3% światowych płynności, 97% to są zapi-
sy na kontach.
Te pieniądze źle pracują, bo można je elektronicznie przerzucać
po całym świecie. To zmieniło banki, rozwinęło różne pozabankowe
systemy i nowe sposoby zarabiania. Można chociażby zarabiać na wy-
sokich stopach procentowych. Dziś, inwestując w tradycyjną gospodar-
kę, w przyrost produkcji i usług, osiąga się 2% zysku rocznie. A inwe-
stując w instrumenty finansowe, ma się między 7 a 9%. Nie ma więc
sensu wydawać na produkcję! Produkcja – to przecież trzeba zorgani-
zować, wytworzyć, sprzedać, jest przy tym wiele pracy. A produkty
finansowe? Ale to wywołuje efekt śnieżnej kuli. Jeśli miliarder lokuje
miliard w papiery wartościowe, codziennie dostaje 137 tys. dol. Na
drugi dzień ma już miliard plus 137 tys. itd. W efekcie 1% najbogat-
szych ma tyle samo, ile pozostałe 99%. I zgarnia coraz więcej. W Bra-
zylii sześć osób ma więcej niż biedniejsza połowa kraju, tj. sześć osób
ma więcej niż 103 mln Brazylijczyków.
Ten dzisiejszy kapitalizm nic nie daje. Ludzie kupują akcje
i myślą, że jest to lokata finansowa, że będą z tego mieli zarobek, a te
pieniądze pójdą do firmy na inwestycje. Nic z tego! One z reguły są
przerzucane na lokaty finansowe, bo tam będzie większy zysk. Amery-
kanie oceniają, że na każde tak inwestowane 10$ do normalnej gospo-
darki wraca 1$. Tylko 10% wraca, reszta to spekulacja. Dlatego, mimo
że tak fantastycznie rozwija się technologia, gospodarka rozwija się
powoli. W Europie Apple nie płaci podatków – albo jakiś symboliczny.
Amazon nie płaci podatków. Podatki płacą zwykli ludzie, którzy cięż-
ko pracują. Na nich to się utrzymuje. Jeśli podzielić światowe PKB na
7,6 mld ludzi, okaże się, że byłoby to 3,5 tys. dol. Na miesiąc, na ro-
dzinę czteroosobową. Starczyłoby dla każdego na dobre życie.
miczny.
Leży on w naszej nieumiejętności organizacji, zarządzania.
I w tym, że wszystkie te pieniądze i wielka część ekonomii kręcą się
w sferze światowej. Rządy niby są, ale nie mają na ten światowy kapi-
talizm wpływu. Wielkie koncerny międzynarodowe biorą kredyty za
granicą. Ale normalne rodziny, a także średnie i małe przedsiębior-
stwa, biorą w swojej dzielnicy, w lokalnym banku. 52%! To dane
z kwietnia tego roku. A dla rodziny, dla osób fizycznych kredyt w ban-
ku jest oprocentowany na 119%. Coś kupujesz na raty, np. lodówkę, to
kredyt jest na 80%. Klasa średnia i wyższa za wszystko płacą gotówką
i się nie zadłużają. Ale masa ludzi nie ma takiej gotówki, więc musi
kupować na raty. Dla nich ratunkiem mogą być wspólnotowe banki
rozwoju, które działają na zasadzie mikropożyczek, sąsiedzkiej samo-
pomocy kredytowej. Takie banki powstały w Brazylii i w innych krajach.
Wielkim problemem gospodarki światowej są raje podatkowe,
w których lokuje się pieniądze niejasnego pochodzenia. To ucieczka
od podatku, korupcja, sprzedaż broni itd. Taka sytuacja jest etycznie
i politycznie nie do przyjęcia. A z punktu widzenia ekonomicznego
mamy kompletny bałagan. Bo pieniądze idą nie tam, gdzie iść powin-
ny. Nie na to, czego świat potrzebuje. Te pieniądze powinny iść na
zmiany technologiczne, żeby zatrzymać katastrofę klimatyczną oraz
żeby wchłonąć ekonomicznie te 4 mld dziś niepotrzebnych ludzi. Ale
tych pieniędzy nie ma, bo rządy nie potrafią się dogadać i nie potrafią
zmusić wielkich firm do współpracy. A one są naprawdę wielkie.
W tej chwili międzynarodowy handel żywnością i surowcami jest
w rękach 16 firm. Współczesny kapitalizm to już nie kapitalizm produ-
centa, to kapitalizm spekulantów. W każdym razie mamy dwie kata-
strofy. Niszczenie planety oraz potworną sytuację społeczną. W tym
kapitalizmie najważniejszym środkiem produkcji nie są maszyny
i surowce. Najważniejsza jest wiedza. A to zmienia wszystko. Bo zaso-
by fizyczne są określone. A zasoby wiedzy – nie.
Kapitalizm się zmienia, ale człowiek - nie. Wciąż jesteśmy
tymi samymi ludźmi, co setki lat temu. Egoistami. Wszyscy chcą wię-
cej konsumować – więc wszędzie mamy konflikty. 7,6 mld ludzi.
Wszyscy chcą więcej konsumować, więc wszędzie mamy konflikty.
I katastrofa się zbliża. Wszyscy wiedzą dlaczego i nie robią nic, żeby
jej zapobiec. Wiedzą, że Ziemi grozi katastrofa ekologiczna, że nie-
równości społeczne eksplodują. I też nic… Te nierówności mają skutki
Globalne. Mamy klęskę głodu. Tymczasem samego ziarna produkuje-
my więcej niż kilo na osobę dziennie. Nie ma więc żadnego powodu,
żeby ludzie umierali z głodu. Ale 20–25 tys. dzieci dziennie umiera
z głodu. Nie można ich uratować, bo świat jest obojętny. Ta obojętność
jest etycznie i politycznie okropna, bo po prostu rozbija cały system
demokratyczny. Ludzie przestają się czuć wspólnotą. Nie ma ich jak
połączyć. Bogate kraje mogłyby stworzyć miejsca pracy w krajach
biednych. Ale tak się nie dzieje. Ten system, który mamy, jest po pro-
stu politycznie niefunkcjonalny. Nie da się tego utrzymać. Czyli nie da
się utrzymać demokracji.
Ludzie czują się bardzo niepewnie i jest dla nich oczywiste, że
to wszystko, co wokół nich się dzieje, jest nie fair. Że są oszukiwani,
manipulowani, a to wywołuje gniew. Ludzie kierują się w swoich wy-
borach negatywnymi emocjami, ale nie możemy mówić, że głosują
idioci albo że to przypadkowe głosy. Są potężne firmy marketingu
politycznego, które tym się zajmują. Ludzi można też kupić, obiecując
np. podwyższenie płacy minimalnej, wyższą waloryzację rent i emery-
tur lub inne dodatki socjalne.
Niszczymy świat i nie potrafimy w tym niszczeniu się zatrzy-
mać. Demokracja proponuje wygodę i indywidualną rozkosz istnienia,
akcentuje nasze prawo do szczęścia, przez co zwalnia nas z obowiązku
nadania życiu wyższego sensu. Problem polega na tym, że szczęście
nas tak oślepia, iż nie potrafimy rozpoznać majestatu zła.
Opracował: Brunon Bronk

KURIER CZAPLINECKI - miesięcznik lokalny, kolportowany bezpłatnie, dostępny w formie elektr.: www.dsi.net.pl; www.czaplinek.pl.
Tel. Redakcji 603 413 730, e-mail: redakcja.kuriera@wp.pl. Redaguje zespół. Wydawca: Stowarzyszenie Przyjaciół Czaplinka. Konto: Pomorski
Bank Spółdzielczy O/Czaplinek 93 8581 1027 0412 3145 2000 0001, NIP 2530241296, REGON 320235681, Nr rej. sąd.: Ns-Rej Pr 25/06.
Nakład 1500 egz. Druk: Drukarnia Waldemar Grzebyta, tel. +48 67 2158589. Redakcja zastrzega sobie prawo zmiany tytułów, skracania redak-
cyjnego, opracowania i adiustacji otrzymanych tekstów, selekcjonowania i kolejności publikacji. Nie zwracamy materiałów nie zamówionych
i nie ponosimy odpowiedzialności za treść listów, reklam, ogłoszeń. Drukujemy tylko materiały podpisane, można zastrzec personalia tylko do
wiadomości redakcji. Nadesłane i publikowane teksty i listy nie muszą odpowiadać poglądom redakcji. Ceny reklam: moduł podstawowy
(10,3 x 4,5) w kolorze - 60 zł, czarno-biały - 30 zł, ogłoszenie drobne - 10 zł, kolportaż ulotek - 200 zł.
Kurier Czaplinecki - Wrzesień 2019 <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> 11