WIKANG PAMBANSA

• Humigit kumulang 150 wika at diyalekto ang umiiral sa ating bansa

• Ang kalagayang ito ang nagging pangunahing dahilan kung bakit kinakailangang magkaroon tayo ng
isang wikang mauunawaan at masasalita ng karamihan sa mga Pilipino.
• Ang wikang ito ang magbubuklod sa ating bilang mamamayan ng bansang Pilipinas at tatawaging wikang
pambansa
• 1935: ang pagsugsog na ito ni Pangulong Quezon ay nagbigay-daan sa probinsyong pangwika na nakasaad
sa Artikulo XIV, Seksiyon 3 ng Saligang Batas ng 1935 na nagsasabing: “Ang Kongreso ay gagawa ng mga
hakbang tungo sa pagkakaroon ng isang wikang pambansang ibabatay sa isa sa mga umiiral na katutubong
wika. Hangga’t hindi itinakda ang batas, ang wikang Inles at Kastila ay siyang mananatiling opisyal na wika.
”( TAGALOG)
• Base sa isinagawa ng Surian, napili ang Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa dahil ang naturang
wika ay tumugma sa mga pamantayang kanilang binuo tulad ng mga sumusunod: “ang wikang pipiliin ay
dapat… a) wika ng sentro ng pamahalaan; b)wika ng sentro ng edukasyon; c) wika ng sentro ng kalakalan;
at d) wika ng pinakamarami at pinakadakilang nasusulat sa panitikan ( dahilan kung bakit tagalog ang wikang
pambansa.)
• 1937: Disyembre 30, 1937 –iprinoklama ni Pangulong Manuel L. Quezon ang wikang Tagalog upang
maging batayan ng Wikang Pambansa base sa rekomendasyon ng Surian sa bias ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134. Magkakabisa ang kautusang ito pagkaraan ng dalawanag taon.
• 1940: dalawang taon matapos mapagtibay ang Kautusang Tagapagpaganap Blg. 134, nagsimulang ituro
ang wikang pambansa na batay sa Tagalog sa mga paaralang pambliko at pribado.
• 1946: nang ipagkaloob ng mga Amerikano ang ating kalayaan, sa Araw ng Pagsasarili ng Pilipinas noong
Hulyo 4, 1946 ay ipinahayag ding ang mga wika opisyal sa bansa ay Tagalog at Ingles sa bisa ng Batas
Komonwelt Blg. 570.
1946- ipinahayag na Tagalog at Ingles ang opisyal na wika ng Pilipinas (Batas Komonwelt Blg. 570)
• 1959: Agosto 13, 1959 –pinalitan ang tawag sa wikang Pambansa, mula tagalog ito ay naging Pilipino sa
bisa ng Kautusang Pangkagawaran Blg.7 na ipinalabas ni Jose E. Romero, ang Kalihim ng Edukasyon noon.
Ito ang wikang ginagamit sa mga tanggapan, gusali, at mga dokumentong pampamahalaan tulad ng
pasaporte, at iba pa. Gayundn sa iba’t ibang antas ng paaralan at sa mass media tulad ng diyaryo, telebisyon,
radio, magasin at komiks.
1959- pinalitan ng Pilipino ang wikang pambansa (Kautusang Pangkagawaran Blg. 7)
• Saligang Batas 1987 –pinagpatibay ng Komisyong Konstitusyonal na binuo ni dating Pangulong Cory
Aquino ang implementasyon sa paggamit ng Wikang Filipino. Nakasaad sa Artikulo XIV, Seksiyon 6 ang
probisyon tungkol sa wika na nagsasabing: “Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino. Samantalang
nililinang, ito ay dapat payabungin at pagyamanin pa salig sa umiiral na mga wika sa Pilipinas at sa iba pang
wika.”
1987- Art. XIV, Seksyon 6 ng S.B. - Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino.
WIKANG OPISYAL AT WIKANG PANTURO
• Virgilio Almario –ang wikang opisyal ay ang itinadhana ng batas na maging wika sa opisyal na talastasan
ng pamahalaan. Ibig sabihin, ito ang wikang maaaring gamitin sa anumang uri ng komunikasyon, lalo na sa
anyong nakasulat, sa loob at sa labas ng alinmang sangay o ahensya ng gobyerno
• Wikang Panturo –opisyal na wikang ginagamit sa pormal na edukasyon. Ito ang wikang ginagamit sa
pagtuturo at pag-aaral sa mga eskuwelahan at ang mga wika sa pagsulat ng mga aklat at kagamitang panturo
sa loob ng paaralan.
• Saligang Batas ng 1987, Artikulo XIV, Seksiyon 7: “Ukol sa layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang
mga wikang opisyal ng Pilipinas ay Filipino at, hangga’t walang ibang itinadhana ang batas, Ingles. Ang mga
wika panrehiyon ay pantulong na mga wikang opisyal sa mag rehiyon at magsisilbing pantulong na mga
wikang panturo noon. Dapat itaguyod nang kusa at opsiyunal ang Kastila at Arabic.”
• Sa pangkalahatan nga ay Filipino at Ingles na ang mga opisyal na wika at wikang panturo sa mga
paaralan. Sa pagpasok ng K-12 Curriculum, ang Mother Tongue o unang wika ng mga mag-aaral ay naging
opisyal na wikang panturo mula Kindergarten hanggang Grade 3 sa mga paaralang pampubliko at pribado
man. Tinatawag itong Mother Tongue Based –Multilingual Education (MTB-MLE)
• Ang wikang Filipino at Ingles ay gagamitin at ituturo pa rin sa mga paaralan. Ang magiging pokus sa
kindergarten at unang baitang ay katatasan sa pasalitang pagpapahayag. Sa ikalawa hanggang ikaanim na
baitang ay bibigyang-diin ang iba’t iba pang component ng wika tulad ng pakikinig, pagsasalita, pagbasa, at
pagsulat. Sa mas mataas na baitang ay Filipino at Ingles pa rin ang mga pangunahing wikang panturo o
medium of instruction
Ayon saseksyon 6, Artikulo XIV ng Konstitusyon ng 1987 , ang wikang Filipino ay;
a. ang wikang pambansa ng Pilipinas
b. dapat payabungin at payamanin sa salig na umiiral na mga wika ng Pilipinas at sa iba pang wika
c. dapay magsagawa ng mga hakbangin ang pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod ang
paggamit ng Filipino bilang;
- midyum ng opisyL na komunikasyon
- wika ng pagtuturo sa Sistema ng edukasyon.

UNANG WIKA, PANGALAWANG WIKA AT IBA PA…

• Unang wika ang tawag sa kinagisnan mula sa pagsilang at unang itinuro sa isang tao. Tinatawag din itong
katutubong wika, mother tongue, arterial na wika at kinakatawan din ng L1. Sa wikang ito pinakamataas o
pinakamahusay na naipapahayag ng tao ang kanyang mga ideya, kaisipan at damdamin
• Habang lumalaki ang bata ay nagkakaroon siya ng exposure sa iba pang wika sa kanyang paligid na
maaring magmula sa telebisyon, o sa iba pang tao tulad ng kanyang tagapag-alaga, mga kalaro, mga kaklase,
mga guro, at iba pa. Mula sa mga salitang paulit-ulit niyang naririnig ay unti-unti niyang natututuhan ang
wikang ito hanggang sa magkaroon siya ng sapat na kasanayan at husay rito at magamit niya na rin sa
pagpapahayag at sa pakikipag-usap sa ibang tao. Ito na ngayon ang kanyang pangalawang wika
MONOLINGGUWISMO
• Monolingguwimo ang tawag sa pagpapatupad ng iisang wika sa isang bansa tulad ng isinasagawa sa mga
bansang England, Pransya, South Korea, Hapon at iba pa kung saan iisang wika ang ginagamit na wikang
panturo sa lahat ng larangan o asignatura.
• Maliban sa edukasyon, sa sistemang monolingguwismo ay may iisang wika ring umiiral bilang wika ng
komersyo, wika ng negosyo at wika ng pakikipagtalastasan sa pang-araw-araw na buhay.
BILINGGUWALISMO

 ang isang tao kung magagamit niya ang ikalawang wika ng mataas sa lahat ngn pagkakataon. Sa pananaw
na ito, dapat magamit ng mga bilingguwal ang dalawang wika nang halos hindi na matukoy kung alin sa
dalawa ang una at pangalawang wika. Balanced bilingual –tawag sa mga taong nakakagawa nang ganito
at sila’y mahirap mahanap dahil karaniwang nagagamit ng mga bilingguwal ang wikang mas naaangkop
sa sitwasyon at sa taong kausap.
 MULTILINGGUWALISMO
• Multilingguwismo –ang Pilipinas ay isang bansang multilingguwal. Mayroon tayong mahigit 150 wika at
wikain kaya naman bibihirang Pilipino ang monolingguwal. Karamihan sa atin lalo na sa mga nakatira sa
labas ng Katagalugan, ay nakakapagsalita at nakakauna ng Filipino, Ingles at isa o higit pang katutubong
wika na karaniwang ang wika o wikang kinagisnan. Sa kabila nito, sa loob ng mahabang panahon, ang wikang
Filipino at Ingles ang ginagamit na wikang panturo sa paaralan
• Gayunpama’y nananatiling laganap sa nakararaming batang Pilipino ang paggamit ng unang wika sa
halip na Filipino at Ingles. Kaya, sa pagpapatupad ng DepEd ng K-12 Curriculum, kasabay na ipinatupad
ang probisyon para magiging wikang panturo partikular sa kindergarten at sa Grades 1-3. Tinatawag itong
MTB-MLE o Mother Tongue Based –Multilinggual Education. Ang mga pamantayan sa mga
pagpapatupad nito ay nakasaad sa DO 16, s. 2012 na kilala rin bilang Guidelines on the Implementation
of the Mother Tongue Based –Multilinggual Education (MTB-MLE). Nakalahad dito na simula sa araling
taon 2012-2013, ipatutupad ang MTB-MLE sa mga paaralan
• Sa unang taon ng pagpapatupad ng MTB-MLE unang nagtalaga ang DepEd ng walong pangunahing
wika o lingua franca at apat na iba pang wikain sa bansa upang gamiting wikang panturo at ituturo rin
bilang hiwalay sa asignatura. Ang walong pangunahing wika ay ang mga sumusunod: Tagalog,
Kapampangan, Pangasinense, Ilokano, Bikol, Cebuano, Hiligaynon, Waray at ang apat na iba pang wikain
ay ang Tausug, Maguindanaoan, Mëranao at Chavacano.
• Pagkalipas ng isang taon, noong 2013 ay nagdagdag ng pitong wikain kaya’t naging labinsiyam na
ang wikang ginagamit sa MTB-MLE. Ito ay ang sumusunod: Ybanag para sa mga mag-aaral sa
Tuguegarao City, Cagayan at Isabela; Ivatan –Batanes ; Sambal –Zambales ; Aklanon –Aklan, Capiz ;
Kinaray-a –Antique ; Yakan –Autonomous Region of Muslim Mindanao ; Surigaonon –Surigao City.
TAGALOG – katutubong wikang pinagtibay ng pambansang wika ng Pilipinas ( 1935)
PILIPINO – unang tawag sa pambansang wika ng Pilipinas ( 1959)
FILIPINO – Kasalukuyang tawag sa pambansang wika ng Pilipinas. Lingua Franca ng mga Filipino at isa
sa mga opisyal na wika sa Pilipinas kasama ng Ingles. ( 1987)