ZONGULDAK BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ

MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

2018/2019 BAHAR INS 214 YAPI MALZEMESİ LABORATUVARI

2. HAFTA AGREGA DENEYLERİ

2.1 GİRİŞ, AGREGA DENEYLERİ

Agregalar beton yapımında kullanılan kum, çakıl, kırmataş gibi taneli malzemelerdir.
Doğal, yapay veya geri kazanılmış tipte olabilirler. Agreganın maliyeti çimentoya göre daha
düşüktür, bu nedenden mümkün olduğunca çok agrega kullanılması betonu daha ekonomik
hale getirmektedir.
Beton agregalarının özellikleri TS 706 da tanımlanmıştır. Beton karışım oranlarının
bulunabilmesi için agreganın; granülometrisi, en büyük tane boyutu, mevcut su durumu, su
emme kapasitesi, birim ağırlığı ve özgül ağırlığı bilinmelidir.
Bu deney setinde önceden belirlenmiş olan grupların her biri laboratuvarımızda bulunan
agrega türlerinden birinin analizlerini gerçekleştirecek ve verilerini beton deneylerinde
kullanmak üzere kaydedecektir.
Doğal agrega: Mekanik işlem dışında herhangi bir işleme tabi tutulmamış olan mineral
kaynaklardan elde edilen agregalardır. Nehir yatakları, buzul yatakları, deniz ve göl kenarları,
taş ocakları gibi yerlerden çıkarılırlar.
Tüvenan: İri ve ince agregaların karışımından oluşan agregalardır. Normal betonda
kullanılmamalıdır.
Yapay agrega: Bir endüstriyel işlem sonucunda elde edilen mineral kökenli agregalardır.
Yan ürün veya atık malzemelerden oluşurlar. Yüksek fırın cürufu, uçucu kül, genleştirilmiş kil,
genleştirilmiş perlit en çok kullanılan yapay agregalardır.
Geri kazanılmış agrega: Önceden yapılarda kullanılmış olan inorganik malzemelerin
işlemden geçirilmesi sonucunda elde edilen agregalardır. Geri kazanılmış agrega toplam
agreganın % 5 inden fazla kullanılamaz.

1
 Tane büyüklüğü dağılımı için genel şartlar
Elekten geçen kütlece yüzde Sınıf
Agrega Tane büyüklüğü
2D 1,4D D d d/2 G
İri D/d>2 ve D>11,2mm 100 98-100 90-99 0-15 0-5 Gc90/15
İri D/d≤2 mm veya D≤11,2 mm 100 98-100 85-99 0-20 0-5 Gc85/20
İri D/d≤2 mm veya D≤11,2 mm 100 98-100 85-99 0-20 0-5 Gc80/20
İnce D≤4 mm ve d=0 100 95-100 85-99 - - Gf85
Doğal D=8 mm ve d=0 100 98-100 90-99 - - Gng90
100 98-100 90-99 - - Ga90
Karışık D≤45 ve d=0
100 98-100 85-99 Ga85
d=alt elek, D=üst elek açıklığı

İnce ve iri agregaların standartlardaki sınırları

İri Agrega Çakıl > 4 Nolu Elek
İnce Agrega Kum < 4 Nolu Elek
Mineral filler Taşunu (Filler) ≤ 0,025 Nolu Elek

Normal, hafif, ağır agregaların standart sınırları g/cm3

Normal Agrega 2,4 < özgül ağırlık < 2,8
Hafif Agrega özgül ağırlık < 2,4
Ağır Agrega 2,8 < özgül ağırlık

2.2 AGREGA DENEYLERİ İÇİN NUMUNE ALMA

Beton agregalarından numune alma ve deney numunesi hazırlama TS 707 e göre yapılır.
Agrega yığınının değişik bölgelerinden en az 10 küçük numune alınıp karıştırılarak büyük
numune elde edilmelidir.
Deney için belirtilen numune ağırlığı en büyük tane boyutuna göre değişir. Agrega
numunesini daha küçük numuneler haline getirmek için çeyrekleme veya bölgeç kullanılır.

Agrega bölgeci

2
 2.2.1 Numune bölücü yardımıyla toplam numunenin azaltılması

Toplam numune, numune bölücünün kaplarından biri içerisine konur diğer iki kap bölücü
altına yerleştirilir. Agrega numune bölücünün uzun kenarı üzerinden merkezine doğru dökülür.
İçinde agregaların toplandığı iki kaptan biri ayrılır. Bu işlem laboratuvar numunesi için gerekli
miktar elde edilinceye kadar tekrar edilir.

2.2.2 Çeyrekleme ile toplam numunenin azaltılması

Toplam numuneler çalışma yüzeyine dökülür. Toplam numune çok iyi bir şekilde
karıştırılarak koni şeklinde bir yığın haline getirilir. Bu koni 4 porsiyona bölünerek birbirine dik
iki diyagonal ile çeyreklenir. Karşılıklı iki çeyrek bölüm bir kenara alınır ve geriye kalan diğer
çift, kürekle karıştırılmalıdır. Bu işlem laboratuvar numunesi için gerekli miktar elde edilinceye
kadar tekrarlanmalıdır.

2.3 AGREGA DENEYLERİ

2.3.1 Elek analizi

Agrega yığını içerisindeki tanelerin büyüklüklerine göre dağılımına granülometri denir.

Agrega numunesi içerisindeki taneler büyüklüklerine göre boy gruplarına ayrılır ve her grubun
agrega taneleri toplam ağırlığı bulunarak tüm yığına oranı hesaplanır. Taze betonun
işlenebilme özeliği agrega granülometrisi tarafından doğrudan etkilenir. Elekler büyük göz
açıklıklı olandan daha küçük göz açıklıklı olana doğru yukardan aşağı doğru sıralanır.
Elek analizi için elek göz boyutu 0,25 mm, 0,5 mm, 1 mm, 2 mm, 4 mm, 8 mm, 16 mm,
31,5 mm olan elek serisi kullanılır (TS3479). 3 Kg agrega alınır ve elek setinin en üstünde
bulunan en büyük elek açıklığına yerleştirilir. Vibrasyonlu eleme işlemi sonucunda elek
üstünde kalan miktarlar kaydedilir ve elek darasından çıkartılır. Elek üzerinde kalan yığışımlı
miktarları bulmak için 31,5 mm. nolu elekten başlayarak 0,25 mm lik eleğe kadar elek üzerinde
kalan miktarlar bir üsteki elek grubundaki ağırlıkların toplamı şeklinde yazılır. Son olarak
yığışımlı miktarların başlangıç agrega oranı ile yığışımlı yüzdeler hesaplanır.

3
 Elek No mm Darası (g) Elek + Elek Üstü (g) Elek Üstü (g) Elek Üstü Yığışımlı (g) Elek Üstü Yığışımlı (%)

31,5

16

0,5

0,25

Tepsi

Ölçüm sonuçları Hesaplanacak veriler

Seçilen agrega türü ...................................................................................................................................................................................................

Başlangıçta alınan agrega miktarı.............................................................................................................................................................................

İncelik modülü (kümülatif yüzdeler toplamı/100) ...................................................................................................................................................

Deney bünyesinde 4 çalışma grubunun her biri ayrı bir agrega yığınının elek analizini gerçekleştirecek ve beton deneylerinde kullanılmak
üzere verilerini saklayacaklardır. Deneyin ilerleyen aşamalarında gruplar aynı agrega türünün diğer analizlerini gerçekleştireceklerdir.

1
 Elek seti
Elek analizi sonuçları yarı logaritmik ölçekli bir grafikle gösterilir. Dikey eksen eleklerden
geçen agrega yüzdelerini, yatay eksen elek boyutlarını gösterir. Her elekten geçen kümülatif
agrega yüzdesi grafikte işaretlenir ve noktalar birleştiğinde granülometri eğrisi elde edilir.

Elek analizi
Granülometri eğrisi artan bir eğridir, sınır durumda ancak yatay doğru parçaları olabilir. Eğrinin
% 100 çizgisine yakın olması karışımın ince olduğunu, % 0 çizgisine yakın olması ise agrega
yığınının iri olduğunu gösterir. Birbirini izleyen iki elek açıklığına karşı gelen % ordinatlarının
farkı, agrega yığınında o iki elek arasında kalan malzeme % sini verir. Eğri tüm elek bölgesinde
bulunmaktadır, eğrinin % 100 veya % 0 yatay çizgileriyle kesişmesi o bölgelerde bulunmadığı
anlamına gelmeyebilir. Granülometri eğrisinden yatay bir çizgi elde edildiyse bu yatay çizgiye
karşılık gelen elek arasında tane yok demektir. Bu tür bir granülometriye sahip olan agregalar
süreksiz granülometrili agregalar olarak isimlendirilir.

1
 100 D M AX 32 100
89
80 80
77

.
ELEKTEN GEÇEN %
65 62 62
60
53
47
40 42
37 38
28 28
20 23
15 18
14
8 5 8
0 2
0,25 0,5 1 2 4 8 16 31,5

ELEK AÇIKLIĞI

Agreganın en büyük tane çapı 31,5 mm

100 D M AX 16 100
88
.

80
74 76
ELEKTEN GEÇEN %

60 62 60
56
49
40 42
34 36
32
20 18 20 21
12
8 7
0 3
0,25 0,5 1 2 4 8 16

ELEK AÇIKLIĞI

Agreganın en büyük tane çapı 16 mm

100 D M AX 8 100

85
.

80
70 73
ELEKTEN GEÇEN %

60 57 58 60

40 41 42
35
27
20 20 20
12 9
4
0
0,25 0,5 1 2 4 8

ELEK AÇIKLIĞI

Agreganın en büyük tane çapı 8 mm

2
 2.3.2 Birim ağırlık

Gevşek birim ağırlık deneyi hacmi bilinen birim ağırlık kapları ve tartı yardımı ile bulunur.
Sıkıştırılmış birim hacim ağırlığı bulurken numune kaba üç defada ve her seferinde 25 defa
şişleme ile konur. Belirli hacimdeki kabı dolduran agrega tanelerinin toplam ağırlığının kabın
hacmine oranıdır. Birim ağırlığı hesaplamak için aşağıdaki formüller kullanılmaktadır.

𝑊𝑎𝑔𝑟𝑒𝑔𝑎
𝑈=
𝑉

Gevşek birim hacim ağırlık

W1 Kg U1
V dm3
W2 Kg U2
Uort
Sıkışık birim hacim ağırlık (3 defada 25 şişleme)
W1 Kg U1
V dm3
W2 Kg U2
Uort

Ölçüm sonuçları Hesaplanan

2.3.3 Özgül ağırlık

Agregaların özgül ağırlığı aralarındaki boşlukların çıkartılarak hesplanan birime

ağırlıklarıdır. Ama bu hesaplar yapılırken bile agreganın nem oranına göre 3 çeşit özgül
ağırlıktan bahsedilebilir.
ρG Görünen özgül ağırlık ρK Kuru özgül ağırlık ρDKY Doygun, Kuru yüzey özgül ağırlık
2.3.3.1 Kalın agrega için özgül ağırlık
İri Agreganın özgül ağırlığı için malzeme önce etüv kurusu halinde iken tartılır (WKURU).
Deney öncesinde etüvde sizin için agrega kurutulacaktır. Agrega doygun kuru yüzey hale
getirilerek tekrar tartılır (WDKY). Son olarak agrega Arşimet Terazisi ile su içerisinde tartılır
(WSU). Arşimet prensibi, bir sıvı içindeki katı bir cismin, taşırdığı sıvının ağırlığına eşit bir
batmazlık kuvveti ile yukarıya itildiğini belirtir.

3
(𝑊𝐷𝐾𝑌 ) − (𝑊𝑆𝑈 ) = 𝑡𝑎ş𝚤𝑟𝑑𝚤ğ𝚤 𝑠𝑢𝑦𝑢𝑛 𝑘ü𝑡𝑙𝑒𝑠𝑖 = 𝑠𝑢 ℎ𝑎𝑐𝑚𝑖

𝑀𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒 𝑏𝑜ş𝑙𝑢𝑘𝑠𝑢𝑧 ℎ𝑎𝑐𝑚𝑖 = 𝑡𝑎ş𝚤𝑟𝑑𝚤ğ𝚤 𝑠𝑢𝑦𝑢𝑛 ℎ𝑎𝑐𝑚𝑖

(𝑊𝐷𝐾𝑌 ) − (𝑊𝑆𝑈 ) = 𝑀𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒 𝑏𝑜ş𝑙𝑢𝑘𝑠𝑢𝑧 ℎ𝑎𝑐𝑚𝑖

𝑊𝐾
𝐺ö𝑟ü𝑛ü𝑟 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐾 − 𝑊𝑆𝑈

𝑊𝐾
𝐾𝑢𝑟𝑢 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐷𝐾𝑌 − 𝑊𝑆𝑈

𝑊𝐷𝐾𝑌
𝐷𝑜𝑦𝑔𝑢𝑛 𝐾𝑢𝑟𝑢 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐷𝐾𝑌 − 𝑊𝑆𝑈

𝑊𝐷𝐾𝑌 − 𝑊𝐾
𝑆𝑢 𝑒𝑚𝑚𝑒 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤 = × 100
𝑊𝐾
Arşimet Terazisi

ρG ..................................................................................................................................................

ρK...................................................................................................................................................

ρDKY................................................................................................................................................

Su emme oranı .............................................................................................................................

2.3.3.2 İnce agrega için özgül ağırlık
İnce Agreganın özgül ağırlığı için etüve konulan malzeme kurutularak tartılır (WKURU).
Tartılan agrega kuru yüzey doygun hale getirilerek tekrar tartılır (WDKY). İnce agreganın özgül
ağırlığının tespitinde kullanılan Şişe Piknometre işaretli seviyeye kadar su doldurulup tartılır
(WP+SU). Deneyde kullanılacak piknometreye kum katılarak işaretli seviyeye kadar su
doldurulup tartılır (WP+SU+K),
Kum ve su karışımı sallanarak hava kabarcıklarının su ve kum karışımından uzaklaşması
sağlanır. İstenirse vakum uygulanarak havanın tamamının çıkması sağlanır.

4
𝑀𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒 𝑏𝑜ş𝑙𝑢𝑘𝑠𝑢𝑧 ℎ𝑎𝑐𝑚𝑖 = (𝑊𝐷𝐾𝑌 ) + (𝑊𝑃+𝑆𝑈 ) − (𝑊𝑃+𝑆𝑈+𝐾 )

𝑊𝐾
𝐺ö𝑟ü𝑛ü𝑟 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈+𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈

𝑊𝐾
𝐾𝑢𝑟𝑢 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈+𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈

𝑊𝐷𝐾𝑌
𝐾𝑢𝑟𝑢 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 𝐷𝑜𝑦𝑔𝑢𝑛 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 =
𝑊𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈+𝐾 − 𝑊𝑃+𝑆𝑈

𝑊𝐷𝐾𝑌 − 𝑊𝐾
𝑆𝑢 𝑒𝑚𝑚𝑒 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤 = × 100
𝑊𝐾

Şişe Piknometre
ρG ..................................................................................................................................................

ρK...................................................................................................................................................

ρDKY................................................................................................................................................

Su emme oranı .............................................................................................................................

𝐾𝑢𝑟𝑢 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 ≤ 𝐾𝑌𝐷 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘 ≤ 𝐺ö𝑟ü𝑛ü𝑟 Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘

2.3.4 Agregalarda bulunan zararlı maddeler

Agregalarda bulunan zararlı maddeler aşağıda belirtilmektedir.

İnce maddeler: Kil, silt, taşunu
Organik maddeler: Çürümüş bitkiler, humuslu topraklar.
Kolay kırılan maddeler: Kil topakları.
Hafif maddeler: Kömür, linyit

5
 2.3.4.1 Kil-silt (çamurlu maddeler)
Kil, tane yüzeyine yapışan kil, silt, taş unu aderansı sıfıra indiren unsurlardır. Kilin priz
geciktirici özelliği bulunmaktadır. Türk standartlarına göre, 0-4 mm,1-4 mm, 2-8 mm ve 4-63
mm agrega gruplarında bulunabilecek ince maddelerin maksimum miktarı sırasıyla, %4, %3,
%2 ve %0,5 olmalıdır. Belirli bir miktar tartılan ince agrega numunesi 63 m elekte yıkanır.
Etüv ortamında kurutulan elenmiş agrega tartılarak kütle kaybı yüzdesi hesaplanır.

63 m altı miktarı % .....................................................................................................................

2.3.4.2 Organik maddeler

Organik maddeler zayıf asit karakterinde olduğu için betona zararlıdır. Organik madde
deneyi ile agrega içindeki çürümüş bitki kökleri, humuslu toprağı varlığına bakabiliriz. Eğer %3
lük NaOH çözeltisine konan agrega 24 saat bekletilir. Çözeltinin rengi berrak ise organik madde
bulunmamaktadır.

NaOH ile agrega renk değişimi .....................................................................................................

2.3.4.3 Hafif maddeler
Bu maddeler kömür, fosil ve deniz hayvanı kabuklarından oluşabilir ve mekanik dayanım
yönünden yetersizlerdir. Yoğunluğu 2 kg/dm3 olan sıvı içerisine konulan agregadaki yüzeye
çıkan hafif maddelerin miktarı bulunur.

Tespit edilen hafif madde miktarı % ............................................................................................

2.3.5 Tane dayanımı ve dayanıklılığı

Agrega tanelerinin hacim değişikliği gösterdiği durumlar donma-çözülme, ıslanma-

kuruma ve ısınma-soğumadır. Su donduğu zaman hacmi % 9 artar. Agrega tanesindeki suyun
donması sonucu çok büyük iç gerilmeler oluşur. Hava sıcaklığının artması ile buz erir ve
gerilmeler ortadan kalkar. Donma-çözülme olayının tekrarlı olması betonun çatlamasına
neden olur. Agrega gözenekleri su ile dolar fakat suyun tamamı ayna anda donmaz. Donan su
hacim büyümesi yaparak donmamış suyu gözenek hacminden dışarı iter ve çok büyük hidrolik
basınç oluşur. Bu basınç agreganın etrafını saran sertleşmiş çimento hamurunun çatlamasına
yol açar. Dayanıksız agregalar genellikle kırılgan kumtaşları, yumuşak kalkerler, kil içeren

6
kalkerler ve gözenekli çörtlerdir. Su emme kapasitesi % 0,5 ten küçük veya suya doygun haldeki
küp basınç dayanımı 150 MPa dan büyük ise agrega dona dayanıklıdır.
2.3.5.1 Dayanım
Agregaların dayanımını hesaplayabilmek için elde edildiği kayaçtan 7x7x7 cm
boyutlarında küp numuneler kesilir. Alınan numunelere uygulanan basınç deneyi sonucunda
dayanım 100 MPa dan fazla olmalıdır.

Bazı agrega türleninin basınç dayanımları MPa.

Granit 200 MPa

Kalker 160 MPa
Çakmaktaşı 210 MPa
Kuvars 330 MPa
Kumtaşı 130

2.3.5.2 Aşınma
Aşınma değerleri Los Angeles deneyi ile belirlenir. İri agregalar üzerinde yapılır.
Deneylerde 8-16 mm den 2,5 Kg, 16-31.5 mm agregadan 2,5 Kg numune alınır. Tambur
içerisine 12 adet çelik bilye ve 5 Kg agrega konulur. Tambur 100 devir yaptıktan sonra 12 nolu
elekten elenen malzeme en fazla % 10 olmalıdır. Tambura daha sonra 400 devir daha yaptırılır
ve 12 nolu elekten geçen miktar en fazla % 50 olmalıdır.

Los Angeles tamburu

7
 Los Angeles Aşınma Deneyi
Agrega Ağırlığı % aşınma
12 nolu elekten elenen (g/100devir)
12 nolu elekten elenen (g/400devir)

Ölçüm sonuçları Hesaplanan

2.3.5.3 Donma çözülme

Donma çözülme deneyleri için Na2SO4 ve MgSO4 çözeltileri hazırlanır. 31,5-16 mm
agrega grubundan numuneler alınır. Numuneler bu çözeltilerde emdirilip kurutulur. 5 kez
yapılan bu işlem sonunda agrega 16 mm elekten elenir. Alta geçen Na2SO4 % 12 ve MgSO4 %
18 den fazla olmamalıdır. Bu işlemler su, ile de yapılabilir. Su emdirilen numune havada 20 kez,
suda 10 kez dondurulup çözdürülür. Daha sonra bir nolu küçük elekten elenir. Sonuçta oluşan
kayıp en fazla % 4 olmalıdır.

Dona dayanıklılık deneyinde agregalarda oluşabilecek en büyük ağırlık kayıpları

Agrega Sınıfı Sodyum Sülfat Magnezyum Sülfat

İnce Agrega 15 % 22 %
İri Agrega 18 % 27 %

Donma Deneyi
Agrega Ağırlığı % aşınma
Na2SO4 aşınma miktarı
MgSO4 aşınma miktarı

Ölçüm sonuçları Hesaplanan

8
 KAYNAKLAR

1. M. Çağlayan, S. Haberveren, B. İpekoğlu ve İ. Kurşun, Beton Yapımında Kullanılan

Agregaların Özellikleri ve Örnek Bir Kuruluş "İston", 2. Ulusal Kırmataş Sempozyumu
99, İstanbul, ss 69-79, 1999.
2. TS 706, Beton Agregaları, TSE, Ankara, Kasım 1981.
3. M.S. Akman, Yapı Malzemeleri, İTÜ İnşaat Fakültesi Matbaası, İstanbul, 1987.
4. M.S. Akman, Deniz Yapılarında Beton Teknolojisi, İTÜ Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri
Fakültesi, İstanbul, 1992.
5. M.S. Akman, Beton Agregaları, Beton Semineri, DSİ, Araştırma ve Geliştirme Dairesi
Başkanlığı, Ankara, ss.15-28, 1984.
6. Ö.L. Bayazıt, Beton ve Deneyleri, T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, DSİ Genel
Müdürlüğü, 1988.
7. TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası, Yapı Malzemeleri El Kitabı, Ankara, 1997.
8. T.Y. Erdoğan, Betonu Oluşturan Malzemeler ve Agregalar, ODTÜ, Ankara, 1995.
9. TS 707, Beton Agregaları (Kum-Çakıl) Numune Alma ve Deney Metodları, TSE, Ankara,
Şubat 1969.
10. Hazır Beton, THBB, Yıl 8, Sayı 44, ss. 20-21, Mart-Nisan 2001.
11. M. Ovacık, Hazır Betonda Kullanılacak Agregalarının Kil, Mil, Toprak Gibi Hazır Betonun
Kalitesini Bozacak Yabancı Maddelerden Ayıklanmış Olması Gerekir, Hazır Beton, THBB,
Yıl 8, Sayı 44, ss. 36, Mart-Nisan 2001.
12. S. Yakaroğlu, Taşunu Kullanımının Beton Özeliklerine Etkisi, Bitirme Projesi, OGÜ,
Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü, Eskişehir, 50 s., 1998.
13. T.Y. Erdoğan, Beton, ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayıncılık ve İletişim A.Ş. Yayını, ss. 277-
307, 2003.
14. O. Şimşek, Beton ve Beton Teknolojisi, Seçkin Yayıncılık, ISBN 975-347-809-7, ss. 7-9,
2004.
15. İ.B. Topçu, Beton Teknolojisi, Uğur Ofset A.Ş., 571 s., Eskişehir, Türkiye, 2006.
16. İ.B. Topçu, Ş. Aydın, Ş. Koca, Beton Kalitesinin Hızlı Belirlenmesi, Eskişehir Bülten 97,
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Eskişehir Temsilciliği Haber Bülteni, Yıl 1, Sayı 3, ss.
5-8, 1997.
17. Engineering, Tenerife, Spain, 2005.

9
18. İ.B. Topçu, M. Canbaz, Utilization of Crushed Tile as Aggregate in Concrete, Twelve
International Conference on Composites or Nano Engineering, Tenerife, Spain, 2005.
19. İ.B. Topçu, A. Demir, İnce Tanelerdeki Kil İçeriğinin Metilen Mavisi Deneyi İle Tayini,
GAP V. Müh. Kong., Harran Üniv., Şanlıurfa Turkey, ss. 1055-1060, 2006.
20. İ.B. Topçu, A.R. Boğa, Alkali-Silika Reaksiyonunun Azaltılmasında Kullanılan Katkılar,
GAP V. Müh. Kong., Harran Üniv., Şanlıurfa, Turkey, ss. 948-954, 2006.
21. İ.B. Topçu, A.R. Boğa, A. Demir, Prefabrik Elemanlarda Alkali-Silika Reaksiyonunun
İncelenmesi, Antalya Yöresinin İnşaat Mühendisliği Sorunları Kongresi, Antalya,
Bildiriler Kitabı, Cilt 2, ss. 279-289, 2005.
22. İ.B. Topçu, M.U. Toprak, Fine Aggregate and Curing Temperature Effect on Concrete
Maturity, Cement and Concrete Research, Vol. 35, No. 4, pp. 758-762, Elsevier Science
Inc., NewYork, USA, 2005.
23. İ.B. Topçu, Beton Kırıklarının Agrega Olarak Kullanıldığı Betonlar, İMO, Türkiye İnşaat
Müh. XII. Teknik Kongresi, Ankara, Bildiriler Kitabı, ss. 511-522, 1993.
24. İ.B. Topçu, Volkanik Cürufların Hafif Beton Agregası Olarak Kullanılma Olanaklarının
İncelenmesi, Türkiye İnş. Müh. X. Tek. Kong., Cilt 1, ss. 437-451, Milli Küt., Ankara, Ekim
1989.
25. İ.B. Topçu, Eskişehir Bölgesi Malzemeleriyle Üretilecek Betonların Özellikleri ve
Maliyetleri, TÜRK-İNŞA Dergisi, sayı 145, ss. 22-26, 1994.
26. İ.B. Topçu, N.F. Günçan, Using Waste Concrete As Aggregates, Cement and Concrete
Research, Vol. 25, No.7, pp. 1385-1390, Elsevier Science Inc., NewYork, USA, 95.

10