ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ (γενικά)

Οι κατηγορίες των στατικών μελετών εξαρτώνται από τον τύπο και το υλικό του
φέροντος οργανισμού. Ενδεικτικά, οι κυριότεροι τύποι στατικών μελετών είναι:
1. Στατική μελέτη μεταλλικής κατασκευής με χρήση δομικού χάλυβα βαρέως
τύπου
2. Στατικές μελέτες σε μεταλλικές κατασκευές με χρήση λεπτότοιχων
διατομών γαλβανισμένου χάλυβα - ελαφρού τύπου
3. Στατική μελέτη σύμμεικτης κατασκευής (χρήση συνδυασμού δομικού
χάλυβα και σκυροδέματος στον φέροντα οργανισμό)
4. Στατικές μελέτες σε κατασκευές οπλισμένου σκυρόδεματος
5. Στατική μελέτη Φέρουσας τοιχοποιίας (από πλινθοδομή, οπτοπλινθοδομή ή
λιθοδομή)
6. Στατική μελέτη ξύλινων κατασκευών - στεγών – υποστέγων
7. Στατική μελέτη φέρουσας ικανότητας και αποτίμησης - Μελέτη στατικής
επάρκειας υφιστάμενων κατασκευών
8. Στατική μελέτη αποκατάστασης και ενίσχυσης υφισταμένων κατασκευών
9. Ειδικές στατικές και δυναμικές μελέτες - αναλύσεις (ανελαστική στατική
μελέτη πλευρικών ωθήσεων, έλεγχος συνδέσεων, στατικά μικτών φορέων
κ.λ.π.)

Η χρήση εξειδικευμένου software για κάθε μελέτη μας εξασφαλίζει την ακρίβεια των
αποτελεσμάτων και την ασφάλεια της κατασκευής. Βάσει των απαιτήσεων και των
προδιαγραφών κάθε φορέα η μελέτη ικανοποιεί τους αντίστοιχους κανονισμούς όπως
προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις. Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την
στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου και τον έλεγχο κάθε κατασκευής είναι:

ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991)

ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ.
2001) και Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004
ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ : ΕΚΩΣ 2003/2004 (ΦΕΚ 1154/12 Αυγ. 2003 και ΦΕΚ 447/ 05
Μαρ.2004) και Ευρωκώδικας 2 - EN1992:2004
ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ : Ευρωκώδικας 3 - EN1993:2005
ΣΥΜΜΙΚΤΩΝ : Ευρωκώδικας 4 - ΕΝ1994-1-1:2004
ΞΥΛΙΝΩΝ : Ευρωκώδικας 5 - ΕΝ1995-1-1:2003
ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑΣ : Ευρωκώδικας 6 - ΕΝ1996-1-1:2005

Η προσομοίωση της κατασκευής γίνεται με τη μέθοδο των πεπερασμένων

στοιχείων σε χωρικό μοντέλο με 6 βαθμούς ελευθερίας ανά κόμβο (τρείς
μετακινήσεις και τρεις στροφές περί τους κύριους άξονες καρτεσιανού συστήματος
συντεταγμένων). Υπάρχει η δυνατότητα χρήσεως γραμμικών στοιχείων (για δοκούς-
υποστυλώματα) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε δυο κόμβους, αλλά και επιφανειακών
στοιχείων (για πλάκες) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε τέσσερις κόμβους.

Δράσεις
Οι δράσεις στην κατασκευή μπορούν να εξιδανικευθούν με επικόμβια, γραμμικά ή
επιφανειακά φορτία εντός του μοντέλου. Τυπικές δράσεις που εφαρμόζονται στις
κατασκευές:
 Ίδια βάρη
 Μόνιμα φορτία (επικαλύψεις πλακών, τοιχοποιίες, υλικά επενδύσεων κ.λ.π.)
 Κινητά (ωφέλιμα) φορτία (ανθρώπων, αντικειμένων κ.λ.π.)
 Ανεμοπίεση
 Φορτία χιονιού
 Θερμοκρασιακή μεταβολή
 Σεισμικά φορτία

Θα σταθουμε λίγο αναλυτικότερα στα σεισμικά φορτία και τον τρόπο υπολογισμού
τους μιας και είναι τα κρισημότερα στον Ελληνικό χώρο. Για την σεισμική ανάλυση
οι μάζες κατανέμονται στο κάθε πεπερασμένο στοιχείο αυτόματα από τα ίδια βάρη
του και τον συνδυασμό μόνιμων + 30% έως 60% κινητών φορτίων.Θεωρείται ότι οι
οριζόντιες σεισμικές διεγέρσεις είναι παράλληλες ως προς τους καθολικούς άξονες Χ,
Υ. Η διαδικασία υπολογισμού έχει ως εξής:
1. Επίλυση του προβλήματος ιδιοταλάντωσης και εύρεσης των ιδιομορφικών
αποκρίσεων. Για τον υπολογισμό χρησιμοποιούνται οι δυσκαμψίες και οι μάζες
του πλήρους μοντέλου. Η μάζα διακριτοποιείται σε σημειακή (από μεμονωμένα
φορτία σε κόμβους), γραμμική (για τα στοιχεία δοκού – υποστυλώματος) ή
επίπεδη (για πλάκες και τοιχώματα). Ο αριθμός των ιδιομορφών που λαμβάνεται
υπόψη κατά την ανάλυση μπορεί να καθοριστεί από το χρήστη. Σε κάθε
περίπτωση όμως θα πρέπει να είναι τέτοιος έτσι ώστε το άθροισμα των δρωσών
ιδιομορφικών μαζών να υπερβαίνει το 90% σύμφωνα με την §3.4.2 του ΕΑΚ:2000
& §4.3.3.3 (3) ΕΝ1998-1:2004.
2. Υπολογισμός Μέγιστων Ιδιομορφικών αποκρίσεων του καθολικού συστήματος για
τη σεισμική διέγερση σχεδιασμού βάσει του φάσματος σχεδιασμού (ΕΑΚ:2000, §
2.3.1 – EN1998-1:2004 § 3.2.2.5)
3. Επαλληλία ιδιομορφικών αποκρίσεων με χρήση του κανόνα της πλήρους
τετραγωνικής επαλληλίας (CQC).
4. Χωρική επαλληλία - Βασίζεται στους τύπους του Newmark, δηλαδή ως απόκριση
Ε της κατασκευής λαμβάνεται το μέγιστο από τους επόμενους συνδυασμούς : Ε =
Εx + 0.3Εy + 0.3Εz / Ε = 0.3Εx + Εy + 0.3Εz / Ε = 0.3Εx + 0.3Εy + Εz (όπου
Εx, Εy, Εz οι αποκρίσεις κατά τις διευθύνσεις x, y, z αντιστοίχως)

Τα αποτελέσματα, δηλ. τα μεγέθη έντασης και μετακίνησης, της εντατικής

κατάστασης που προκύπτουν επαλληλίζονται με τα αποτελέσματα που προκύπτουν
από τις στατικές επιλύσεις λόγω μόνιμων και μεταβλητών φορτίων.

Διαστασιολόγηση και έλεγχος επάρκειας

Μετά την επίλυση του μοντέλου γίνονται οι απαραίτητοι έλεγχοι αντοχής μελών -
συνδέσεων - όπλισης - μετακινήσεων. Σε περίπτωση διατομών οπλισμένου
σκυροδέματος ο οπλισμός δίδεται από το χρήστη και γίνεται έλεγχος επάρκειάς της
δεδομένης όπλισης. Εκτελούνται κατά περίπτωση:
 Έλεγχος επάρκειας διατομής σε αξονική δύναμη.
 Έλεγχος επάρκειας διατομής σε τέμνουσα δύναμη.
 Ελεγχος επάρκειας διατομής σε κάμψη.
 Έλεγχος επάρκειας διατομής σε συνδυασμένη αξονική και καμπτική
καταπόνηση.
 Έλεγχος επάρκειας διατομής σε συνδυασμένη αξονική, τέμνουσα &
κάμπτική καταπόνηση.
 Έλεγχος επάρκειας σε διάτρηση.
 Έλεγχος επάρκειας μέλους σε λυγισμό.
 Έλεγχος επάρκειας μέλους σε στρέψη.
 Ικανοτικοί έλεγχοι.
 Έλεγχος οπλισμού κάμψης.
 Έλεγχος οπλισμού διάτμησης.
 Έλεγχος συνδέσεων μεταλλικών διατομών.
 Έλεγχος αγκύρωσης.
 Έλεγχος επιτρεπόμενων παραμορφώσεων
 Έλεγχος φέρουσας ικανοτήτας εδάφους.

Σύνταξη σχεδίων και τευχών μελέτης

Συντάσσεται η απαραίτητη τεχνική έκθεση η οποία σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει
μια πλήρη περιγραφή του είδους της κατασκευής, των υλικών, των φορτίσεων, των
παραδοχών μοντελοποίησης, του τρόπου επίλυσης.
Επίσης συντάσσεται τεύχος αποτελεσμάτων στο οποίο παρουσιάζονται τα
προκύπτοντα αποτελέσματα, δηλαδή την εντατική και μετακινησιακή κατάσταση από
τους διαφορετικούς συνδυασμούς των δράσεων σχεδιασμου στα πεπερασμένα
στοιχεία του φέροντος οργανισμού:

Τέλος συντάσσεται το τεύχος ελέγχου και επάρκειας μελών - οπλισμών - συνδέσεων:

Φυσικά η στατική μελέτη συνοδεύεται από τα αντίστοιχα σχέδια τα οποία τηρούν τις
εξής προδιαγραφές:
 Περιέχουν υπόμνημα ή υπομνήματα με όλες τις παραδοχές υλικών, φορτίσεων,
σεισμικών συντελεστών, εδαφικών παραμέτρων.
 Αναγράφονται αναλυτικά όλα τα απαιτούμενα γεωμετρικά μεγέθη των δομικών
στοιχείων και ο τύπος των διατομών.
 Η θέση όλων των φερόντων στοιχείων επισημαίνεται και διαστασιολογείται
αναλυτικά.
 Παρουσιάζεται ο πλήρης οπλισμός τόσο γραφικά όσο και με κείμενο των
στοιχείων που τον απαιτούν.
 Αναλυτική παρουσίαση των οπλισμών (θέση, πλήθος, διάμετρος) σε λεπτομέρεια
για κάθε γραμμικό δομικό στοιχείο οπλισμένου σκυροδέματος.
 Αναλυτική παρουσιάση των συνδέσεων σε μεταλλικές
κατασκευές (διαστασιολόγηση πλακών σύνδεσης, πάχη κολλήσεων, θέση, αριθμό
και ποιότητα κοχλιών).
 Αναλυτικές τομές σε περίπτωση θεμελιώσεων, ειδικών περιπτώσεων, σύνθετων
στοιχείων, μόρφωσης επικαλύψεων κ.λ.π.
 Πίνακες διατομών, μηκων αγκύρωσης, επικαλύψεων, μέσων σύνδεσης.

Τυπικά τα σχέδια που εκπονούνται είναι:

 ΞΥΛΟΤΥΠΟΙ ΚΑΤΟΨΕΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
 ΚΑΤΟΨΗ ΜΕΤΑΛΛΟΤΥΠΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
 ΚΑΤΟΨΕΙΣ ΦΕΡΟΥΣΩΝ ΤΟΙΧΟΠΟΙΩΝ
 ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ ΣΥΝΔΕΣΕΩΝ - ΟΠΛΙΣΗΣ – ΜΟΡΦΩΣΗΣ
 ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ
 ΤΟΜΕΣ
 1. ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΒΑΡΕΩΣ ΤΥΠΟΥ-ΣΥΜΜΙΚΤΕΣ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Οι μεταλλικές κατασκευές βαρέως τύπου (αναφέρονται συχνά και ως σύμμεικτες)
είναι πλέον σύνηθεις και στον Ελληνικό χώρο. Προσφέρουν υψηλή αντοχή σε
συνδυασμό με χαμηλό βάρος των δομικών τους στοιχείων που τις καθιστά ιδανικές
για πλήρωση μεγάλων ανοιγμάτων. Επίσης το κόστος και η ταχύτητα ανέγερσής τους
είναι σημαντικά πλεονεκτήματα. Η μελέτη τους παρουσιάζει ιδιαίτερες απαιτήσεις
λόγω της μειωμένης δυσκαμψίας του συστήματος, λόγω των απαιτήσεων στις
συνδέσεις, λόγω του συνδυασμού του με φέροντα στοιχεία σκυροδέματος κ.λ.π.
Κατασκευές βαρέως τύπου βρίσκουν εφαρμογή σε:
 Βιομηχανικούς - βιοτεχνικούς χώρους
 Αποθήκες
 Κτίρια γραφείων
 Κατοικίες

Γενική περιγραφή
Πρόκειται στην ουσία για σύμμεικτη κατασκευή η οποία συνδυάζει χρήση χάλυβα
(π.χ. σε δοκούς και υποστυλώματα) αλλά και σκυρόδεματος (π.χ σε πλάκες).

Τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία (υποστυλώματα) του μεταλλικού σκελετού

αποτελούνται από διατομές τύπου μορφής διπλού Τ με πάχη κάποιών χιλιοστών οι
οποίες τυπικά διατάσσονται σε ένα κάναβο. Σε ειδικές περιπτώσεις τα χαλύβδινα
στοιχεία εγκιβωτίζονται σε σκυρόδεμα δημιουργώντας και σύμμεικτα υποστυλώματα.
Τα οριζόντια φέροντα στοιχεία (δοκοί) του σκελετού αποτελούνται από υψίκορμες
διατομές τύπου διπλού Τ τα οποία συνδέουν τα υποστυλώματα μεταξύ τους.
Ανάμεσα στις δοκούς εάν απαιτείται βατό πάτωμα τρέχουν διατομές μικρότερου
ύψους (διαδοκίδες) στις οποίες εδράζεται μια σύμμικτη πλάκα.

Η σύμμεικτη πλάκα αποτελείται από ένα χαλυβδόφυλλο (στο κάτω πέλμα της) και
από ελαφρά οπλισμένο σκυρόδεμα. Η πλαγιοκάλυψη γίνεται συνήθως με μεταλλικά
πάνελ τόσο στη στέγη όσο και στην εξωτερική τοιχοποιία. Εναλλακτικά μπορούν να
τοποθετηθούν ΥΤΟΝG - ελαφρύτερος σκελετός με σύστημα εξωτερικής μόνωσης -
οπτοπλινθοδομή για την επένδυση της εξωτερικής τοιχοποιίας. Εσωτερικά τα
χωρίσματα πραγματοποιούνται με συστήματα ξηράς δόμησης.

Οι συνδέσεις ανάμεσα στις χαλύβδινες διατομές γίνονται με ειδικά τεμάχια γωνιών,

ελασμάτων, πλακών και συγκολλήσεις ή κοχλιώσεις. Η έδραση της γίνεται σε
θεμελίωση οπλισμένου σκυροδέματος με τη χρήση πλακών έδρασης και ντιζών
αγκύρωσης η οποίες συνήθως είναι τοποθετημένες πριν την σκυροδέτηση της
θεμελίωσης.

Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου
και τον έλεγχο του είναι:
ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991)
ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ.
2001) και Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004
ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ : ΕΚΩΣ 2003/2004 (ΦΕΚ 1154/12 Αυγ. 2003 και ΦΕΚ 447/ 05
Μαρ.2004) και Ευρωκώδικας 2 - EN1992:2004
ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ : Ευρωκώδικας 3 - EN1993:2005

Μοντελοποίηση - ανάλυση
Τυπικά για όλα τα φέροντα στοιχεία χρησιμοποιούνται δομικοί χάλυβες S275 / S355
κατά ΕΝ10025 με τα αντίστοιχα όρια διαρροής & εφελκυστικής αντοχής αστοχίας.

Για τις συνδέσεις επιλέγονται κοχλίες και περικόχλια βάσει Ευρωπαικών

προδιαγραφών

Συνηθέστερες μορφές διατομών με την αντίστοιχη ονομασία τους

Η προσομoίωση της κατασκευής γίνεται με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων

σε χωρικό προσομοίωμα με εξι βαθμούς ελευθερίεας ανά κόμβο (τρείς μετακινήσεις
και τρεις στροφές περί τους κύριους άξονες καρτεσιανού συστήματος
συντεταγμένων). Υπάρχει η δυνατότητα χρήσεως γραμμικών στοιχείων (για δοκούς-
υποστυλώματα) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε δυο κόμβους, αλλά και επιφανειακών
στοιχείων (για πλάκες) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε τέσσερις κόμβους. Αποδεκτοί
τύποι φορτίων είναι τα επικόμβια, τα γραμμικά και τα επιφανειακά. Επίσης ειδικά
φορτία όπως θερμικά και επιβαλλόμενες μετακινήσεις ή στροφές κόμβων είναι
δυνατά.

Βάσει των παραπάνω δράσεων και των κανονισμών EC1-EC8-EAK-ΕΚΩΣ

προκύπτουν οι συνδυασμοί φορτίσεων σε ΟΚΑ και ΟΚΛ. Η σεισμική
φόρτιση προκύπτει βάσει ελαστικού φάσματος με κατάλληλες παραμέτρους
(ΕΑΚ2000, §2.3) ώστε να προκύψει το φάσμα σχεδιασμού.

Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης γίνεται εφαρμογή της δυναμικής
φασματικής μεθόδου ακολουθώντας τις οδηγίες του ΕΑΚ2000 (§ 3.3.2 και § 3.4)
μέσω ενός αλγορίθμου ο οποίος υλοποιεί την άμεση διαδικασία εφαρμογής της
μεθόδου, επιλύοντάς αρχικά το πρόβλημα της ιδιοταλάντωσης και βρίσκοντας τις
ιδιομορφές από τις οποίες υπολογίζεται η απόκριση βάσει του φάσματος σχεδιασμού
και στη συνέχεια επαλληλίζονται οι αποκρίσεις αυτές κατά τους τρείς κύριους άξονες

Ε= Εx + 0.3Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + 0.3Εy + Εz

Έλεγχοι (μέλη & συνδέσεις)

Βάση των εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι κατά ΕΝ1993-1:2005
ανά δομικό στοιχείο χάλυβα:
 Εφελκυσμού - Θλίψης διατομής.
 Κάμψης διατομής.
 Τέμνουσας διατομής.
 Συνδυασμός κάμψης - διάτμησης - αξονικού φορτίου στη διατομή.
 Λυγισμού στο μέλος.
 Κάμψης και αξονικής θλίψης στο μέλος.
 Καμπτοστρεπτικού λυγισμού στο μέλος.
 Κύρτωσης στο μέλος.
Επίσης εκτελούνται οι απαραίτητοι έλεγχου συνδέσεων στους κόμβους μεταξύ των
μεταλλικών διατομών για την διαμόρφωση του χωρικού φέροντος οργανισμού βάσει
ΕΝ1993-1-8:2005:
 Έλεγχος αγκύρωσης με χρήση πλάκας αγκύρωσης και ντίζων στη βάση των
υποστυλωμάτων.
 Έλεγχος σύνδεσης δοκού - υποστυλώματος (με ή χωρίς ενίσχυση δοκού) κατά
τον ισχυρό άξονα του υποστυλώματος.
 Έλεγχος σύνδεσης δοκού – υποστυλώματος κατά τον ασθενή άξονα του
υποστυλώματος.
 Έλεγχος σύνδεσης δοκού – δοκού με γωνιές ή μετωπική πλάκα.
 Έλεγχος αποκατάστασης συνέχειας μέλους.
 Έλεγχος σύνδεσης χιαστί συνδέσμων με δοκό ή υποστύλωμα.
 2. ΛΕΠΤΟΤΟΙΧΕΣ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ

Οι κατασκευές από χάλυβα ελφρού τύπου χρησιμοποιούν γαλβανισμένα χαλύβδινα

στοιχεία ψυχρής έλασης. Το βάρος τους αποτελεί το μεγάλο πλεονέκτημά τους καθώς
είναι η ελαφρύτερη δυνατή κατασκευή. Αυτό την κάνει ιδανική για χρήση σε
προσθήκες ορόφων αλλά και κατοικίες. Ο μεταλλικός σκελετός αποτελεί και τη
βάση για την επένδυση - τοιχοπλήρωση πράγμα που βελτιστοποιεί το χρόνο και το
κόστος ανέγερσης. Η μοντελοποιήση είναι αρκετά σύνθετη με σημαντικές απαιτήσεις
και ιδιαίτερους έλεγχους να απαιτούνται στις συνδέσεις των διατομών. Κατασκευές
τέτοιου τύπου βρίσκουν κυρίως εφαρμογή σε :
 Ισόγειες κατοικίες.
 Μεζονέτες
 Προσθήκες καθ΄ύψος και κατά μήκος.
 Μικρές αποθήκες
 Τοιχοπληρώσεις μεταλλικών βαρέως τύπου.

Γενική περιγραφή
Ο φέρων οργανισμός της κατασκευής αποτελείται από γαλβανισμένα εν θερμώ
χαλύβδινα στοιχεία λεπτότοιχης διατομής οι οποίες διαμορφώνονται με ψυχρή
έλαση.Οι διατομές αυτές τοποθετούνται σε μικρές αποστάσεις δημιουργώντας ένα
σκελετό φέρουσας τοιχοποιίας. Το πάτωμα και η στέγη κατασκευάζεται από
παρόμοια στοιχεία τα οποία συνδέονται με τις φέρουσες τοιχοποιίες με ειδικά
τεμάχια. Όλες οι συνδέσεις γίνονται με αυτοδιάτρητές βίδες.

Τα μεταλλικά στοιχεία επενδύονται στο σύνολό τους με κάποιο πάνελ (τυπικά ξύλινο
ή μεταλλικό) και έπειτα μονώνονται εξωτερικά με συστήματα εξωτερικής
θερμομόνωσης το οποίο τυπικά περιλαμβάνει πολυστερίνη, βασική στρώση έτοιμου
σοβά, πλέγμα ενίσχυσης, αστάρι, τελική στρώση ετοίμου ακρυλικού σοβά. Για τις
εσωτερικές επενδύσεις χηρσιμοποιούνται συστήματα ξηράς δόμησης (γυψοσανίδες)
και ψευδοροφές. Για τα βατά πατώματα ο μεταλλικός σκελετός μετά την επένδυση με
το πάνελ δέχεται μια στρώση ελαφροσκυροδέματος και ακολουθούν οι τυπικές
επικαλύψεις (π.χ. πλακάκια). Εσωτερικές επενδύσεις με πετροβάμβακα προβλέπονται
ανάμεσα στα κενά του μεταλλικού σκελετού.

Η έδραση της κατασκευής γίνεται τυπικα σε μια γενική κοιτόστρωση με νευρώσεις

και πλάκα μικρού πάχους με χρήση εκτονούμενων αγκυρίων. Φυσικά μπορεί να
υπάρξει υπόγειο με περιμετρικά τοιχώματα.

Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου
και τον έλεγχο του είναι:
ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991)
ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ.
2001) και Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004
ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ : Ευρωκώδικας 3 - EN1993:2005

Μοντελοποίηση - ανάλυση
Τυπικά για όλα τα μεταλλικά φέροντα στοιχεία χρησιμοποιούνται γαλβανισμένοι
χάλυβες ψυχρής έλασης βάσει ΕΝ.10147. Τυπικά επιλέγεται χάλυβας
FeE450G. Αναλυτικότερα:

Οι βασικές διατομές που χρησιμοποιούνται είναι τύπου C και U. Ωστόσο υπάρχουν

πολλές δυνατότητες συνδυασμού τους προς δημιουργία σύνθετων διατομών ενισχυμένης
αντοχής

Οι βασικές διατομές ελαφρού τύπου C (ορθοστάτες) και U (στρωτήρες)

"κουμπώνουν" το ένα εντός του άλλου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται με εύκολο
τρόπο πάνελ τοιχοποιίας, πατώματος, ζευκτών κ.λ.π. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά
των διατομών κινούνται τυπικά σε ύψος 100-300mm, πλάτος 50-100mm και πάχος
1,5-2,5mm. Για τις συνδέσεις χρησιμοποιούνται γαλβανισμένες αυτοδιάτρητες βίδες
διαμέτρου 4-6mm και αντίστοιχα γαλβανισμένα ειδικά τεμάχια-γωνιές όπου
απαιτείται. Ενισχυμένες διατομές προβλέπονται στα σημεία που συντρέχουν
τοιχοποίες, σε θέσεις ανοιγμάτων, στα σημεία που καταλήγουν χιαστί σύνδεσμοι
δυσκαμψίας και γενικά σε θέσεις υψηλών απαιτήσεων. Πλευρική δυσκαμψία
προσφέρουν οι χιαστί σύνδεσμοι στην περιμετρική και εσωτερική τοιχοποιία σε
συνδυασμό με την λειτουργία άκαμπτου δίσκου των πλακών - στέγης.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΕΡΙΠΛΕΚΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ -

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΔΙΑΤΟΜΗΣ (Aeff, Ieff, Weff). Ο
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΦΟΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΤΟΠΙΚΟΥ ΛΥΓΙΣΜΟΥ ΛΟΓΩ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΣΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΥΚΑΜΨΙΑΣ
ΤΩΝ ΔΙΑΤΟΜΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΧΟΥΣ.
Αποδεκτοί τύποι φορτίων είναι τα επικόμβια, τα γραμμικά και τα επιφανειακά.
Επίσης ειδικά φορτία όπως θερμικά και επιβαλλόμενες μετακινήσεις ή στροφές
κόμβων είναι δυνατά.

Βάσει των παραπάνω δράσεων και των κανονισμών EC1-EC8-EAK-ΕΚΩΣ

προκύπτουν οι συνδυασμοί φορτίσεων σε ΟΚΑ και ΟΚΛ. Η σεισμική
φόρτιση προκύπτει βάσει ελαστικού φάσματος με κατάλληλες παραμέτρους
(ΕΑΚ2000, §2.3) ώστε να προκύψει το φάσμα σχεδιασμού.

Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης γίνεται εφαρμογή της δυναμικής
φασματικής μεθόδου ακολουθώντας τις οδηγίες του ΕΑΚ2000 (§ 3.3.2 και § 3.4)
μέσω ενός αλγορίθμου ο οποίος υλοποιεί την άμεση διαδικασία εφαρμογής της
μεθόδου, επιλύοντάς αρχικά το πρόβλημα της ιδιοταλάντωσης και βρίσκοντας τις
ιδιομορφές από τις οποίες υπολογίζεται η απόκριση βάσει του φάσματος σχεδιασμού
και στη συνέχεια επαλληλίζονται οι αποκρίσεις αυτές κατά τους τρείς κύριους άξονες

Ε= Εx + 0.3Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + 0.3Εy + Εz

Έλεγχοι (μέλη & συνδέσεις)

Βάση των μεγίστων εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι κατά ΕΝ1993-
1-3:2005:
 Εφελκυσμού - Θλίψης διατομής.
 Κάμψης διατομής.
 Τέμνουσας στη διατομή.
 Συνδυασμός διαξονικής κάμψης και θλίψης στη διατομή.
 Συνδυασμός κάμψης - διάτμησης - αξονικού φορτίου στη διατομή.
 Λυγισμού στο μέλος.
 Κάμψης και αξονικής θλίψης στο μέλος.
 Καμπτοστρεπτικού λυγισμού στο μέλος.
 Κύρτωσης στο μέλος.

Επίσης εκτελούνται οι απαραίτητοι έλεγχοι συνδέσεων μεταξύ των μεταλλικών

διατομών για την διαμόρφωση του χωρικού φέροντος οργανισμού:
 Έλεγχος αγκύρωσης με εκτονούμενα αγκύρια.
 Έλεγχος σύνδεσης ορθοστάτη - στρωτήρα.
 Έλεγχος σύνδεσης σύνθετου ορθοστάτη - στρωτήρα.
 Έλεγχος σύνδεσης δοκού με τοιχοποιία.
 Έλεγχος σύνδεσης σύνθετων δοκών.
 Έλεγχος μόρφωσης ζευκτών.
 Έλεγχος σύνδεσης χιαστί συνδέσμων με ορθοστάτη/στρωτήρα.
 Έλεγχος αποκατάστασης συνέχειας μέλους.
 Δημιουργία σύνθετων διατομών.
 3. ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ

Οι κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα είναι οι κατ' εξοχήν συνηθισμένες στον

Ελληνικό χώρο. Το οπλισμένο σκυρόδεμα προσφέρει υψηλή ακαμψία στον φέροντα
οργανισμό και την καλύτερη θεμελίωση. Επίσης η συσσωρευμένη εμπειρία από την
πολύχρονη χρήση του ως βασικού δομικού υλικού εξασφαλίζει την ποιότητα
εφαρμογής. Κρίσιμος παράγοντας για την μελέτη είναι η εξασφάλιση της μη ψαθυρής
αστοχίας και η αποφυγή μηχανισμού ορόφου μέσω του ικανοτικού σχεδιασμού. Η
φιλοσοφία σχεδιασμού βασίζεται στον υπολογισμό των απαιτούμενων οπλισμών στις
επιλεγμένες διατομές σκυροδέματος. Κατασκευές Ο/Σ βρίσκουν εφαρμογή σε :
 Μεμονωμένες Κατοικίες
 Κτίρια πολυκατοικιών
 Κτίρια γραφείων
 Επαγγελματικούς χώρους

Γενική περιγραφή
To οπλισμένο σκυρόδεμα είναι ουσιαστικά η σύνθεση δυο μερών. Του σκυροδέματος
(τσιμέντο, νερό και αδρανή) και του οπλισμού (ράβδους νευροχάλυβα).

Τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία (υποστυλώματα - τοιχώματα) είναι μορφής

ορθογωνικής με διαστάσεις της τάξεως του μέτρου. Τα οριζόντια φέροντα στοιχεία
(δοκοί) του σκελετού όμοια αποτελούνται από ορθογωνικές διατομές και συνδέουν τα
υποστυλώματα μεταξύ τους δημιουργώντας τα πλαίσια του φέροντος οργανισμού.
Ανάμεσα στις δοκούς σκυροδετούνται οι πλάκες ορόφων.

Η πλαγιοκάλυψη αλλά και όλα τα εσωτερικά χωρίσματα γίνονται κατά συντριπτική

πλειοψηφία με οπτοπλινθοδομές (μπατικές, δρομικές) οι οποίες σοβατίζονται και στις
δυο πλευρές τους. Η μόνωση τοποθετείται είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά ανάμεσα
στις επιφάνειες των οπτοπλίνθων.

Η έδραση της κατασκευής γίνεται τυπικα σε πεδιολοδοκάρια και μπορεί να υπάρξει

υπόγειο με περιμετρικά τοιχώματα. Εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν
πέδιλα με συνδετήρια δοκάρια ή γενικές κοιτοστρώσεις.
Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου
και τον έλεγχο του είναι:
ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991)
ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ.
2001) και Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004
ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ : ΕΚΩΣ 2003/2004 (ΦΕΚ 1154/12 Αυγ. 2003 και ΦΕΚ 447/ 05
Μαρ.2004) και Ευρωκώδικας 2 - EN1992:2004

Μοντελοποίηση - ανάλυση
Τυπικά για όλα τα φέροντα στοιχεία χρησιμοποιούνται χάλυβες οπλισμού με
νευρώσεις τύπου B500C. Το σκυρόδεμα είναι τάξεως C20/25 και άνω για όλα τα
φέροντα στοιχεία. (βλ. προδιαγραφές ΚΤΣ, ΦΕΚ 315Β/17-04-1997). Αναλυτικότερα:

Προδιαγραφές σκυρόδεματος

Προδιαγραφές δομικού χάλυβα

Συνηθέστερες μορφές διατομών με την αντίστοιχη ονομασία τους

 Ο ρόλος του σκυροδέματος είναι να προσδώσει ακαμψία και αντοχή σε θλίψη ενώ ο
οπλισμός αναλαμβάνει τις εφελκυστικές τάσεις που δεν μπορεί να παραλάβει το
σκυρόδεμα. Συνεπώς, ο οπλισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις διατομές
σκυροδέματος. Επ' αυτού για κάθε διατομή μετά τον ορισμό της γεωμετρίας του
σκυροδέματος ορίζεται ο διαθέσιμος οπλισμός από νευροχάλυβα καθ' όλο το μήκος του
στοιχείου. Ο οπλισμός αυτός περιλαμβάνει τόσο εγκάρσιες όσο και διαμήκεις ράβδους
για την παραλαβή τέμνουσας και εφελκυσμού στο στοιχείο.

Η προσομoίωση της κατασκευής γίνεται με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων

σε χωρικό προσομοίωμα με εξι βαθμούς ελευθερίεας ανά κόμβο (τρείς μετακινήσεις
και τρεις στροφές περί τους κύριους άξονες καρτεσιανού συστήματος
συντεταγμένων). Υπάρχει η δυνατότητα χρήσεως γραμμικών στοιχείων (για δοκούς-
υποστυλώματα) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε δυο κόμβους, αλλά και επιφανειακών
στοιχείων (για πλάκες) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε τέσσερις κόμβους. Αποδεκτοί
τύποι φορτίων είναι τα επικόμβια, τα γραμμικά και τα επιφανειακά. Επίσης ειδικά
φορτία όπως θερμικά και επιβαλλόμενες μετακινήσεις ή στροφές κόμβων είναι
δυνατά.

Βάσει των παραπάνω δράσεων και των κανονισμών EC1-EC8-EAK-ΕΚΩΣ

προκύπτουν οι συνδυασμοί φορτίσεων σε ΟΚΑ και ΟΚΛ. Η σεισμική
φόρτιση προκύπτει βάσει ελαστικού φάσματος με κατάλληλες παραμέτρους
(ΕΑΚ2000, §2.3) ώστε να προκύψει το φάσμα σχεδιασμού.

Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης γίνεται εφαρμογή της δυναμικής
φασματικής μεθόδου ακολουθώντας τις οδηγίες του ΕΑΚ2000 (§ 3.3.2 και § 3.4)
μέσω ενός αλγορίθμου ο οποίος υλοποιεί την άμεση διαδικασία εφαρμογής της
μεθόδου, επιλύοντάς αρχικά το πρόβλημα της ιδιοταλάντωσης και βρίσκοντας τις
ιδιομορφές από τις οποίες υπολογίζεται η απόκριση βάσει του φάσματος σχεδιασμού
και στη συνέχεια επαλληλίζονται οι αποκρίσεις αυτές κατά τους τρείς κύριους άξονες

Ε= Εx + 0.3Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + 0.3Εy + Εz
Έλεγχοι
Βάση των μεγίστων εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι αντοχής κατά
ΕΝ1992-1:2004 & ΕΚΩΣ ανά δομικό στοιχείο οπλισμένου σκυροδέματος:
 Θλίψης διατομής
 Κάμψης διατομής
 Τέμνουσας διατομής
 Στρέψης διατομής
 Συνδυασμός κάμψης - αξονικού φορτίου στη διατομή
 Διαξονική κάμψη με αξονικό φορτίο στη διατομή.
 Διάτρησης
 Λυγισμού στο μέλος

Επίσης εκτελούνται οι απαραίτητοι ικανοτικοί έλεγχοι όταν απαιτούνται βάσει

ΕΝ1998-1:2004 και ΕΚΩΣ:
 Ικανοτικός σε κάμψη
 Κοντού υποστυλώματος
 Αποφυγής μηχανισμού ορόφου
 Πεδίλου
 Περίσφιξης

Ακόμη ελέγχονται οι κατασκευαστικές διατάξεις - λεπτομέρειες:

 Αγκυρώσεις οπλισμών
 Ελαχίστων αποστάσεων και διαμέτρου οπλισμών
 Επικαλύψεων οπλισμού
 4. ΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑ – ΞΥΛΟ

Οι κατασκευές από ξύλο, πέτρα ή οπτοπλινθόδομη απαντώνται κυρίως σε ορεινές,

παραδοσιακές και αγροτικές περιοχές όπου κατασκευές σκυροδέματος έχουν μεγάλα
κοστολόγια ανέγερσης ή οι αισθητικές απαιτήσεις επιβάλλουν τέτοια υλικά. Τυπικά
οι κατασκευές από λιθοδομή είναι επιβαρημένες τόσο σε κόστος όσο και σε χρόνο
ανέγερσης αλλά προσφέρουν τελικό αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής με την πέτρινη
όψη τους. Οι ξύλινες κατασκευές είναι σχετικά απλές κατά την ανέγερση με ωραίο
τελικό αποτέλεσμα και με χαμηλά κοστολόγια αλλά δεν συνηθίζονταν πολύ στον
Ελληνικό χώρο. Πιο εύκολες λύσεις από πλευράς εργασιών και απαιτούμενης
εμπειρίας συνεργείων και με λογικό κόστος είναι η χρήση της οπτοπλινθοδομής
(τυπικά μπατικής ή υπερμπατικής) για την κατασκευή των φερουσών τοιχοποιών.

Από πλευράς στατικής μελέτης απαιτούνται εξειδικευμένοι υπολογισμοί (ειδικά εαν

γίνεται ανάλυση σε τρισδιάστατο προσομοίωμα του συνόλου του φορέα για
μεγαλύτερη ακρίβεια, οικονομία και ασφάλεια) στους οποίους επισέρχονται
σημαντικές αβεβαιότητες - κυρίως στις παραμέτρους των υλικών . Για τέτοια
προσομοιώματα απαιτούνται προχωρημένες δυνατότητες μοντελοποιήσης.
Κατασκευές με ξύλο - φέρουσα τοιχοποία ανεξαρτήτως υλικού μπορύν να
χρησιμοποιηθούν σε:
 Κατοικίες
 Μικρούς αποθηκευτικούς χώρους
 Στέγες (ΞΥΛΟ)

Γενική περιγραφή
Οι κατασκευές από ξύλο δημιουργούνται από έναν κάναβο ορθοστατών (κατακόρυφα
στοιχεία) και στρωτήρων (οριζόντια στοιχεία) τα οποία δημιουργούν ένα σκελετό
τοιχοποιίας, στέγης ή πατώματος. Χρησιμοποιείται είτε μασσίφ είτε συγκολλητή
ξυλεία. Οι διατομές που χρησιμοποιούνται είναι τυπικά ορθογωνικής διατομής με
διαστάσεις της τάξεως του μέτρου ή κάποιος συνδυασμός μορφής Τ ή διπλού Τ.
Τυπικά οι συνδέσεις γίνονται με βίδες ή ήλους και χρησιμοποιούνται συνδετικά
τεμάχια από χάλυβα. Η επένδυση του σκελετού γίνεται με κάποιο πέτσωμα το
οποίο συνήθως είναι επίσης από ξύλινα πάνελ ή σανίδωμα. Η έδραση-αγκύρωση
γίνεται με εκτονούμενα αγκύρια σε κάποια βάση σκυροδέματος (π.χ. πλάκα ή σενάζ).

Η φέρουσα τοιχοποιία ουσιαστικά αποτελεί τον κατακόρυφο φέροντα οργανισμό.

Κατασκευάζεται από λιθούς, πλίνθους ή κάποιο άλλο συνθετικό λιθόσωμα τα οποία
συνδέονται από καποιο συνδετικό κονίαμα. Οι δομικοί λίθοι μπορούν να
τοποθετηθούν σε διάφορες διατάξεις για την τελική δημιουργία της τοιχοποιίας
(δρομικές, μπατικές, κοίλες κ.λ.π.). Σε πολλές περιπτώσεις οι τοιχοποιίες μπορεί να
περιλαμβάνουν οπλισμό ή διαζώματα-ελκυστήρες (σενάζ) για την ενίσχυσή τους. Η
σύνδεση των τοιχοποιών μεταξύ τους γίνεται συνήθως με κατάλληλη διάταξη-
εμπλοκή των αδρανών που συντρέχουν στα σημεία τομής.

Σημαντικό ρόλο στις φέρουσες τοιχοποιίες παίζει η θέση και οι διάσταση των
ανοιγμάτων στην οποία υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί στις περισσότερες
περιπτώσεις. Τα πατώματα και οι στέγες, τα οποία αποτελούν τον οριζόντιο φέροντα
οργανισμό, συνήθως γίνονται είτε από ξύλο είτε από σκυρόδεμα. Η μορφωση μιας
ενιαίας εξωτερικής επιφάνειας από την ίδια την τοιχοποιία δεν απαιτεί κάποιο άλλο
τύπο εξωτερικής ή εσωτερικής επένδυσης ενώ η έδραση του φέροντος οργανισμού
γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς κάποια ιδιαίτερη σύνδεση με απλή
έδραση.

Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου
και τον έλεγχο του είναι:
ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991)
ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ.
2001) και Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004
ΞΥΛΙΝΩΝ : Ευρωκώδικας 5 - ΕΝ1995-1-1:2003
ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑΣ : Ευρωκώδικας 6 - ΕΝ1996-1-1:2005

Μοντελοποίηση – ανάλυση
Για τις ξύλινες διατομές χρησιμοποιείται συνήθως μασσίφ ξυλεία η οποία έρχεται σε
κατηγορίες από C16 έως C50. Λόγω μη ισότροπου υλικού υπάρχουν αρκετές
παράμετροι οι οποίες διαφοροποιούνται σε σχέση με την διεύθυνση των ινών.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι ιδιότητες ξυλείας κατηγορίας C22 βάσει EC5 και
ΕΝ338:2003:

Ξυλεία κατηγορίας C22 βάσει EC5 και ΕΝ338:2003

Από την άλλη πλευρά για φέρουσα τοιχοποιία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα
καθώς πρόκειται για σύνθεση υλικών τα οποία μάλιστα έχουν μεγάλες αβεβαιότητες
ακόμη και ως προς τις επιμέρους χαρακτηριστικές τιμές των ιδιοτήτων τους με
μεγάλες διασπορές τιμών. Για το λόγο αυτό οι χαρακτηριστικές τιμές μηχανικών
ιδιοτήτων και αντοχών στον Ευρωκώδικα 5 προκύπτουν βάσει τυπων και
λαμβάνοντας ως κύριες παραμέτρους το είδος και την αντοχή του συνδετικού
κονιάματος, το είδος και τις αντοχές των τούβλων, τις διαστάσεις κενών και τον
τρόπο δόμησης.

Η προσομoίωση της κατασκευής γίνεται με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων

σε χωρικό προσομοίωμα με εξι βαθμούς ελευθερίεας ανά κόμβο (τρείς μετακινήσεις
και τρεις στροφές περί τους κύριους άξόνες καρτεσιανού συστήματος
συντεταγμένων). Υπάρχει η δυνατότητα χρήσεως γραμμικών στοιχείων (για δοκούς-
υποστυλώματα) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε δυο κόμβους, αλλά και επιφανειακών
στοιχείων (για πλάκες) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε τέσσερις κόμβους. Αποδεκτοί
τύποι φορτίων είναι τα επικόμβια, τα γραμμικά και τα επιφανειακά. Επίσης ειδικά
φορτία όπως θερμικά και επιβαλλόμενες μετακινήσεις ή στροφές κόμβων είναι
δυνατά.

Βάσει των παραπάνω δράσεων και των κανονισμών EC1-EC8-EAK-ΕΚΩΣ

προκύπτουν οι συνδυασμοί φορτίσεων σε ΟΚΑ και ΟΚΛ. Η σεισμική
φόρτιση προκύπτει βάσει ελαστικού φάσματος με κατάλληλες παραμέτρους
(ΕΑΚ2000, §2.3) ώστε να προκύψει το φάσμα σχεδιασμού.

Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης γίνεται εφαρμογή της δυναμικής
φασματικής μεθόδου ακολουθώντας τις οδηγίες του ΕΑΚ2000 (§ 3.3.2 και § 3.4)
μέσω ενός αλγορίθμου ο οποίος υλοποιεί την άμεση διαδικασία εφαρμογής της
μεθόδου, επιλύοντάς αρχικά το πρόβλημα της ιδιοταλάντωσης και βρίσκοντας τις
ιδιομορφές από τις οποίες υπολογίζεται η απόκριση βάσει του φάσματος σχεδιασμού
και στη συνέχεια επαλληλίζονται οι αποκρίσεις αυτές κατά τους τρείς κύριους άξονες

Ε= Εx + 0.3Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + Εy + 0.3Εz ,
Ε= 0.3Εx + 0.3Εy + Εz
Έλεγχοι
Βάση των εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι κατά ΕΝ1995-1:2003
ανά δομικό στοιχείο ξυλείας:
 Θλίψης διατομής κάθετης στην ίνα.
 Θλίψης διατομής τυχαίου προσανατολισμού ως προς τις ίνες.
 Εφελκυσμού διατομής.
 Κάμψης διατομής.
 Διάτμησης στη διατομή.
 Στρέψης διατομής.
 Συνδυασμός κάμψης - αξονικού φορτίου στη διατομή.
 Λυγισμού στο μέλος.
 Κάμψης και αξονικής θλίψης στο μέλος.
 Καμπτοστρεπτικού λυγισμού στο μέλος.
 Έλεγχος συνδέσεων βάσει του συνδετικού τεμαχίου, του είδους των συνδετικών
μέσων και του τύπου καταπόνησης.

Βάση των εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι κατά ΕΝ1996-1:2005

για μια φέρουσα τοιχοποιία:
 Έλεγχος σε διάτμηση.
 Έλεγχος σε θλίψη.
 Έλεγχος σε κάμψη εκτός επιπέδου.
 Έλεγχος σε αξονική δυνάμη και κάμψη εκτός επιπέδου.