 Ο μαθητής είναι κακός όχι μόνο στην επίδοση αλλά και στο ήθος.

Είναι μαθητής που δεν ασχολείται με το διάβασμα, δεν τον

ενδιαφέρει η γνώση, πηγαίνει σχολείο μόνο επειδή πηγαίνουν οι
συνομήλικοί του.
Θεωρεί τις αργίες και τις γιορτές ευτύχημα, ενώ δεν μπαίνει
στον κόπο να ανοίξει βιβλίο.
 Για να περάσει τα μαθήματα, μεταχειρίζεται διάφορους τρόπους
για να εξαπατήσει τους καθηγητές, καταβάλλοντας το ελάχιστο
διάβασμα. Κατηγορεί πάντα τους άλλους για την αποτυχία του,
χωρίς να αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες.
 «Ο κακός μαθητής» είναι χαρακτηριστικός τύπος μαθητή
καιροσκόπου και τεμπέλη, που στο μέλλον (στην ενήλικη ζωή του)
οι συμπολίτες του τον συγκαταλέγουν στους αγράμματους,
ανάξιους και ανίκανους για οποιαδήποτε εργασία
Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ

ΘΕΜΑ: Ο κακός μαθητής καταντά να μείνει αμαθής, γι’ αυτό και δεν
τον υπολήπτονται οι συμπολίτες του.

ΔΟΜΗ:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ: όπου προσδιορίζεται ο τύπος του κακού μαθητή.
ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ: όπου προσδιορίζονται τα γνωρίσματα του κακού
μαθητή.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: όπου δίδονται οι αρνητικές συνέπειες της αμάθειας.

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ:
- Το κείμενο έχει στοχαστικό και ηθολογικό χαρακτήρα.

ΓΛΩΣΣΑ: Δημοτική, λαϊκή και ιδιωματική.

ΎΦΟΣ: Πεζολογικό, χωρίς εκφραστικά στολίδια.
ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ:
- Μεταφορές.

ΙΔΕΕΣ – ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ:
- Ο Λασκαράτος ελέγχει τα τοπικά ελαττώματα των συμπατριωτών
του, ενώ ταυτόχρονα αποβλέπει στη διόρθωση, γι’ αυτό και ο σκοπός
του είναι διδακτικός.
- Η υπερβολή στην οποία καταλήγει με τα ελαττώματα του κακού
μαθητή αποσκοπεί προφανώς στο να εκφοβίσει, προκειμένου να
πετύχει «την τιμίαν ωφέλειαν».
- Το συμπέρασμα είναι τολμηρό και αυθαίρετο, ωστόσο είναι σύμφωνο
με τις αντιλήψεις εκείνης της εποχής για το ρόλο του μορφωμένου
πολίτη και μάλιστα στην αγγλοκρατούμενη κοινωνία των
Επτανήσων.
«Είστε πολίτες μιας Ευρώπης που σταδιακά ενοποιείται. Τι περισσότερο ελπίζετε και
τι κυρίως φοβάστε από την προοπτική αυτή; Γράψτε ένα κείμενο, το οποίο στη
συνέχεια θα διαβάσετε στην τάξη σας προκειμένου να αποτελέσει αφορμή για
προβληματισμό και συζήτηση».

Πρόλογος – Τα τελευταία χρόνια η ύπαρξη της Ε.Ε. τίθεται υπό αμφισβήτηση. Οι

κάτοικοι των κρατών – μελών της είδαν τα όνειρά τους να διαψεύδονται και τους
φόβους τους να πραγματοποιούνται.

Κύριο μέρος

1η παράγραφος → Οι ελπίδες μου

 Προστασία, προβολή και προώθηση του πολιτισμού και των παραδόσεων

κάθε χώρας. Σεβασμός των ιδιαιτεροτήτων κάθε λαού.
 Προάσπιση της δημοκρατίας, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και του περιβάλλοντος.Η Ευρώπη, άλλωστε, είναι η ήπειρος της
Δημοκρατίας, του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης.
 Από κοινού μέτρα για την εξάλειψη της τρομοκρατίας, της
εγκληματικότητας, της ανέχειας και του ρατσισμού.
 Ευρωπαϊκή παιδεία (πιο σφαιρική). Δημιουργία πολιτών με ευρωπαϊκή
συνείδηση.
 Οικονομική ανάπτυξη. Ενίσχυση του εμπορίου. Προώθηση των ελληνικών
προιόντων σε όλη την Ευρώπη.
 Καταπολέμηση της ανεργίας. Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ιδιαίτερα
στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση.

2η παράγραφος → Οι φόβοι μου

 Η Ενωμένη Ευρώπη να καταλήξει μία τυπική ένωση χωρίς ουσιαστικούς

λόγους ύπαρξης, που δε θα προσφέρει τίποτα στους πολίτες της.
 Να μετατραπεί σε ένα οικονομικό οργανισμό, που θα εξυπηρετεί
τα συμφέροντα των ισχυρών και θα αγνοεί τις πραγματικές ανάγκες των
ανθρώπων. Οι λίγοι θα καθορίζουν την τύχη των λαών ελέγχοντας την
οικονομία τους.
 Απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Παγκοσμιοποίηση και ομοιομορφία σε
όλους τους τομείς . Μη προβολή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και της
παράδοσης κάθε χώρας.
 Αδυναμία να ανταπεξέλθει στο ρόλο και στο όραμά της. Ανισότητες,
ανεργία, οικονομική κρίση, πολιτική αποσταθεροποίηση, μετανάστευση.
 Ευρώπη 2 ταχυτήτων – ισχυρή και πλούσια βορειοδυτική Ευρώπη, που θα
έχει την εξουσία και θα αναπτύσσεται, και ανίσχυρη, φτωχή και
αποδυναμωμένη νοτιοανατολική Ευρώπη, που θα υποτάσσεται σ’ αυτή.

Επίλογος → Η Ενωμένη Ευρώπη αποτελεί αναγκαιότητα. Είναι επείγουσα η

αναθεώρηση των στόχων και των δομών της, ώστε να γίνει λειτουργική και
αποτελεσματική ως θεσμός και όλοι οι κάτοικοί της να τη θεωρούν δεύτερη πατρίδα
τους!
κριτήρια αξιολόγησης γραπτού λόγου και το παραθέτω:
Περιεχόμενο 4/10
Σωστή σύλληψη και κατανόηση του θέματος
• Επαρκής ανάπτυξή του (κάλυψή του σε πλάτος και βάθος)
• Παράθεση θέσεων/απόψεων/στοιχείων που αφορούν το
συγκεκριμένο μόνο θέμα (να μην είναι δηλ. εκτός θέματος)
• Σωστός κατατοπισμός σχετικά με στοιχεία που απαιτούνται
σε περιπτώσεις περιγραφής ή αφήγησης (π.χ. χώρος,
χρόνος, πρόσωπα, συνθήκες κ.τ.λ.)
• Πρωτοτυπία ιδεών
• Τεκμηρίωση των θέσεων με λογικά και πειστικά
επιχειρήματα
• Επίγνωση του σκοπού για τον οποίο γράφεται το κείμενο
και ανταπόκριση σ’ αυτόν

Έκφραση 3/10
Συντακτική ορθότητα/ορθή διατύπωση/ποιότητα λόγου
• Εκφραστική επάρκεια (σαφήνεια/ακριβολογία, χωρίς
επαναλήψεις /πλατειασμούς)
• Χρήση πλούσιου λεξιλογίου
• Ζωντάνια – παραστατικότητα
• Σωστό ύφος για κάθε περίπτωση (π.χ. επίσημο ή οικείο
όταν είναι επικοινωνιακό)

Δομή 2/10
Ιεράρχηση ιδεών – ξεκάθαρη πορεία/ Λογική αλληλουχία
• Παράθεση στοιχείων στη σωστή σειρά
• Ανάπτυξη μερών ανάλογη με τη σημασία τους
• Ορθή δομή των παραγράφων
• Συνοχή του κειμένου (σωστή σύνδεση παραγράφων και
νοηματικών ενοτήτων)

Ορθογραφία 1/10
Ορθή χρήση των γραμματικών κανόνων της γλώσσας
• Ορθή χρήση των σημείων στίξης
• Ευανάγνωστο γράψιμο