(1404M).
Jazūlah dikenali sebagai KEWAFATAN
Maqām Al-‘Ārif Billāh Al-Imām Al-
Jazūlī di Marrakesh, Maghribi.
MANAQIB AL-IMAM
AL-JAZULI 
NASAB
Beliau adalah Al-‘Ārif Billāh Al-Imām
As-Sayyid Muḥammad bin ‘Abdir-
Raḥmān bin Abī Bakr Sulaimān Al-
Jazūlī Al-Ḥasanī.
KELAHIRAN
Beliau dilahirkan di Jazūlah ( َ ‫) َ ُو‬
iaitu sebuah kampung kabilah Barbar
di Selatan Maghribi pada 807H
negeri Para Ulamā’ dan Auliyā’ (wali-
wali).
Beliau belajar di Fās sehingga menjadi
seorang ‘ālim yang masyhur yang
menguasai pelbagai bidang ilmu.
Diantara guru Beliau ialah seorang
tokoh ṣūfī besar iaitu Asy-Syaikh
Aḥmad Zarrūq .
HASIL KARANGAN
Beliau banyak mengarang kitab,
namun diantara kitab yang terkenal
yang dikarang oleh Beliau ialah kitab
“Dalāilul-Khairāt”.
Kitab ini mengandungi selawat dan
pujian ke atas Baginda Nabi .
Kerana keunikan dan kemuliaan kitab
ini, nama Al-Imām Al-Jazūli 
tersebar ke seluruh pelusuk dunia.
Ramai para ulama’ berkhidmat
dengan mentahqiq dan
mensyarahkannya.
Beliau wafat ketika sedang
menunaikan solat subuh pada sujud
yang kedua di rakaat yang pertama
tanggal 16 Rabīul-Awwal 870H
(1465M).
Beliau dimaqamkan pada waktu
zohor di hari yang sama di dalam
masjid yang beliau dirikan di Sūs.
Beliau tidak mempunyai anak lelaki.
Kekhalifahan Beliau disambung oleh
para murid Beliau.
KARĀMAH
Diantara Karāmah Beliau, selepas 77
tahun daripada kewafatan Beliau,
jasad Beliau dipindahkan dari Sūs ke
Marrakesh.
Ketikamana jasad Beliau dikeluarkan
daripada kuburnya, ternyata
jasadnya sempurna seperti Beliau
dimaqamkan. Maqam Beliau di
Marrakesh diziarahi oleh ramai
orang sehingga kini.
 iaitu Al-‘Ārif Billāh Al-Imām As-Sayyid
Muḥammad bin Sulaiman Al-Jazūlī
Al-Ḥasanī .
KISAH DISEBALIK SEBAB SELAWAT
INI DITULIS
Al-‘Allāmah Aḥmad Aṣ-Ṣāwī  telah
menyebutkan bahawa :
Pada suatu hari Al-Imām Al-Jazūlī
hendak menunaikan solat kerana telah
masuk waktu, lalu Beliau pun bangun
untuk berwudhū’, tetapi Beliau tidak
mempunyai alat (timba) untuk
mengeluarkan air daripada telaga itu.
(paras air telaga itu jauh ke bawah tidak
sampai ke paras permukaan bumi).
Ketika Beliau sedang kebingungan itu,
KITAB SELAWAT seorang budak perempuan
DALAILUL-KHAIRAT memandangnya daripada tempat yang
tinggi. Lalu budak perempuan itu
IMAM AL-JAZULI  berkata kepadanya : “Kamu lelaki yang
PENGENALAN dipuji oleh ramai orang tentang
Dalāilul-Khairāt adalah kitab amalan kehebatan dan kebaikanmu, maka
selawat yang paling masyhur yang mengapa kamu kebingungan apabila
tiada alat (timba) untuk mengeluarkan
telah dikarang oleh seorang wali ṣūfī
air daripada telaga?”
Kemudian budak perempuan itu pun
mendekati Al-Imām Al-Jazūlī  dan
meludah ke dalam telaga tersebut.
Maka tiba-tiba paras air telaga itu naik
ke atas memenuhi telaga sehingga
sampai ke paras permukaan bumi.
Selepas Al-Imām Al-Jazūlī  selesai
berwudhū’, Beliau bertanya kepada
budak perempuan itu ; “Wahai anak
kecil, aku sangat kagum kepadamu,
dengan amal apakah kamu boleh
sampai ke martabat (darjat) ini?”
Lalu budak perempuan itu menjawab :
“Dengan banyak berselawat kepada
orang yang apabila dia (Baginda Nabi
) berjalan di padang belantara,
binatang-binatang buas akan mengibas-
ngibaskan ekornya (menjadi jinak).
Setelah mendengar jawapan budak
perempuan itu, Beliau pun bernazar
mengarang sebuah kitab selawat, maka
itulah kitabnya yang dinamakan
“Dalāilul-Khairāt”.
Rujukan : Kitab “Dalāilul Khairāt”, taḥqīq oleh Syaikh
Nūh Ḥā Mīm Kalar .
Terjemahan : Raja Mahadi Raja Ahmad | 20.09.2018