ΒΙΒΛΙΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΣ 1

Αφιερωμένο
ISBN: 978-960-7418-71-5
© Α.Ν. ΜΠΑΣΤΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΣΤΑ

Τηλ.: 26951 00188 - 6944326263 - 210 8060878
Fax: 210 3608430, e-mail: info@zakynthos4s.gr
ΣΧΕΔΙΟ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΣΕΛΙΔΩΝ ΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΥ
ΖΩΓΡΑΦΟΥ-ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΙΑΖΗ
Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΣΑΣ ΚΑΛΟΔΕΧΕΤΑΙ
Η Ζάκυνθος είναι το νησί της ποίησης και των ποιητών.
Στο πρώτο τόμο ΖΑΝΤΕ ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ*
γράφει στις σελ. 119, 170 «Όλοι οι Ζακυνθινοί είναι
ποιητές» «Οι Ζακυνθινοί είναι οι πρώτοι ποιητές από
την αρχαιότητα». Η Ζάκυνθος εμπνέει τα τέκνα της και
κάθε επισκέπτη. Γέννησε μεγάλους ποιητές όπως οι Δ.
Σολωμός, Α. Κάλβος, Ο. Φώσκολος, Γ. Τσακασιάνος, Τ.
Τερτσέτης,. Α.Μάτεσις, Σ. Μαρτζώκης, Α. Μαρτζώκης, Δ.
Σέρρας, π. Π. Καποδίστριας, Σ. Μαρίνος, Σ. Καψάσκης,
Σ. Αντίοχος, Δ. Φλεμοτόμος, Λ. Βάλβη Μυλωνά, Ζ.
Στουφής, Ρ. Μελίτα, Α. Βλαχιώτη, Ε. Δημάκου, Μ.
Μουζάκη και άλλοι πολλοί.
Η Ζάκυνθος κατέχει παγκόσμια πρωτιά με το έργο του
εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού «Ο Ύμνος εις
την ελευθερίαν» - ο εθνικός μας ύμνος -. Το ποίημα αυτό
είναι στο βιβλίο Γκίνες ως το μεγαλύτερο ποιητικό έργο
εθνικού ύμνου σ’ όλο τον κόσμο με 158 στροφές.
Η ταπεινότητά μου τολμά με χιούμορ και ευαισθησία
να σας δώσει κάτι λίγο σε ποίηση απ’ το γονίδιο της
ποίησης που ως γνήσιος Ζακυνθινός το έχω μέσα μου.
ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009
ΑΝΤΩΝΗΣ Ν. ΜΠΑΣΤΑΣ
Λίγα λόγια για τον Λουδοβίκο Σαλβατόρ
Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ γεννήθηκε το 1847, στις 4 Αυγούστου
στη Φλωρεντία στο Παλάτσο Πίττι. Γονείς του ήταν ο Μέγας
Δούκας, Λεοπόλδος Β’ της Τοσκάνης και η Μεγάλη Δούκισσα
Μαρία Αντωνιέττα, πριγκίπισσα των Δύο Σικελιών…………
…………………………………………………………………
Όντας χαρακτήρας αντισυμβατικός, συχνά εκκεντρικός, ένιωσε πολύ

νωρίς να ασφυκτιά στο περιβάλλον της δυναστείας των Αψβούρ-
γων, της οποίας ήταν μέλος………………………………………
Χαρακτηριζόταν από αξιοθαύμαστη επιστημονική μεθοδικό-

τητα, αφού είχε συντάξει ένα ερωτηματολόγιο εκατό σελίδων
σε τρεις γλώσσες, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, για την πληρέ-
στερη κατά το δυνατό συλλογή υλικού (γεωγραφικού, λαογρα-
φικού, δημογραφικού, ιστορικού, οικονομικού κ.λπ.).
…………………………………………………………………
Το 1873 ταξίδεψε στις Κυκλάδες και τα Κύθηρα, κατόπιν

έφτασε στον Πειραιά και επισκέφθηκε τον βασιλιά Γεώργιο
τον Α’. Στις 17 Ιουλίου του ίδιου έτους έφτασε για πρώτη
φορά στη Ζάκυνθο, όπου γοητεύτηκε από την ομορφιά του
νησιού. Αργότερα ταξίδεψε στους Παξούς και στους Αντίπα-
ξους. Τον Δεκέμβριο του 1901 έφτασε ξανά με τη θαλαμηγό
του στη Ζάκυνθο, στα μέσα του μήνα, και παρέμεινε στο
νησί έως τα τέλη του Μάη του επόμενου έτους, με σκοπό να
μελετήσει το νησί σε συνεργασία με τους ζακυνθινούς λόγι-
ους, Δε Βιάζη, Ζώη, Αμπελά κ.α. Στις 30 Μαΐου 1902 παρέ-
στη, κατόπιν προσκλήσεως, στην τελετή των αποκαλυπτηρί-
ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΣΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ
ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ
ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ TA XΩΡΙΑ:

Το Μαχαιράδον ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Η Αγία Μαρίνα
Ο Άγιος Λέων
Οι Άγιοι Πάντες
Το Βουγιάτον
Το Γαλάρον
Το Γύριον
Ο Κοιλιωμένος (τ. Άγιος Νικόλαος)
Τα Λαγκαδάκια
Το Λαγώποδον
Η Λούχα
Το Ρομίριον
Ο Φιολίτης
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ – ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣ. ΠΑΡΑΛΙΕΣ
ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΡΤΟ ΛΙΜΝΙΩΝΑΣ – ΠΟΡΤΟ ΡΟΞΑ
ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΕΟΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΡΑΚΟΝΗΣΙ ΣΤΟΝ
ΚΟΙΛΙΩΜΕΝΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.
ων του ανδριάντα του Σολωμού………………….…………
Αλλά και οι μαρτυρίες που έχουμε από την κατά περιόδους πα-
ραμονή του στη Ζάκυνθο και αλλού στην Ελλάδα φανερώνουν
έναν άνθρωπο προσηνή, χωρίς καμιά αριστοκρατική έπαρση,
άνθρωπο που δεν διστάζει να συναναστρέφεται τους απλούς
ανθρώπους του λαού, ακόμα και να αστειεύεται μαζί τους.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι στο οδοιπορικό του στη Ζά-
κυνθο συνοδευόταν από πολλούς Ζακυνθινούς, οι περισσότεροι
απρόσκλητοι και φιλοπερίεργοι, οι οποίοι δεν φαινόταν να τον
ενοχλούν, αλλά αντίθετα του προξένησαν το ενδιαφέρον με τον
αυθορμητισμό τους και τον συνέδραμαν με τις πληροφορίες και
τις υποδείξεις που του παρείχαν…………………………………
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το ZANTE είναι από την άπο-

ψη του μεγέθους η τρίτη μεγαλύτερη μονογραφία του Σαλ-
βαδόρ μετά από αυτές για τις Βαλεαρίδες και τα νησιά Λί-
παρι…………………………………………………………
Η σύνταξη του παραπάνω σημειώματος για τον Λουδοβίκο

Σαλβατόρ βασίστηκε σε πληροφορίες και στοιχεία που
αντλήθηκαν από το αφιέρωμα των “Επτανησιακών Φύλλων”
στον Λουδοβίκο Σαλβατόρ το φθινόπωρο του 2004, με αφορμή
τα 100 χρόνια από την έκδοση του ΖΑΝΤΕ.
Μπορείτε να επισκεφθείτε το site www.LudwigSalvator.com
για περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Λ.
ΣΑΛΒΑΤΌΡ.
ΣΤΟ 2ο ΤΟΜΟ «ΖΑΝΤΕ» 4 ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΣΤΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ Λ. ΣΑΛΒΑΤΟΡ.
ΘΕΛΩ ΝΑ Σ’ ΕΧΩ ΑΓΚΑΛΙΑ
TO TΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΜΕΛΩΠΟΙΗΘΕΙ
ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΕΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΗ ΖΑΚΥΝΘΙΝΗ ΣΥΝΘΕΤΡΙΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΠ. ΚΛΑΔΗ
ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ
ΑΠΟ ΤΟ SITE www.Zakynthos4s.gr
Θέλω να σ’ έχω αγκαλιά

μα συ δε με αφήνεις
και μες τα φύλλα της καρδιάς
πικρό φαρμάκι χύνεις
Ας μ’ αξιώσει ο Θεός
να ’ρθω στην αγκαλιά σου
και όλα τα πλούτη του ουρανού
να γίνουνε δικά σου
Τάμα κάνω στον Άγιο

τάμα στην Παναγία
να με κρατήσεις αγκαλιά
μία φορούλα μία
Κι’ ο Άγιος εισάκουσε

την τόση μου λαχτάρα
με πήρε και μ’ απίθωσε
μες τα δικά σου χέρια
Κάνω να φύγω δε μπορώ
μ’ έχεις σφιγμένο τόσο
που απ’ την πολλή αγάπη σου
δε θέλω να γλιτώσω
Είμαι ψηλά στους ουρανούς

είμαι ευτυχισμένος
και κάθε μέρα που ξυπνώ
σ’ αγαπώ με σθένος
Για να μας δώσει η αγάπη μας

παιδιά και δισεγγόνια
και μ’ ευτυχία στην καρδιά
να φεύγουνε τα χρόνια
Ευχαριστάω το Θεό
και σένανε και μόνο
γιατί έδιωξες απ’ τη ζωή
κάθε κακό και πόνο.
Είθε και σεις συνάνθρωποι

έτσι να ευτυχείτε
αν στης γυναίκας την καρδιά
μπορέσετε να μπείτε.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΣΤΙΧΑΚΙΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΕΛ. 19-21-22-24-29-50-51-53-70-71-
72-73-74-75-76-77-81-82-83-84-90-
91-92-94-95-135-137-166-167-168-
180-188-240-241-243-244-245.
ΣΤΙΧΑΚΙΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΣΕΛ. 26-29-31-58-61-66-68-100-141
-147-168
ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΕ
ΧΩΡΙΑ – ΤΟΠΟΥΣ – ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ
ΜΕ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ
ΑΓΑΛΑΣ 173-174
ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ 192-229
ΑΓΙΑΝΝΙΟΥ ΚΑΝΤΟΥΝΙ 204
ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ 191
ΑΓΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ 238
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 230
ΑΓΙΟΣ ΘΥΡΣΟΣ 40
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 239
ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ 246
ΑΓΡΙΑ 155-205
ΑΓΡΙΛΙΑ 173-225
ΑΪ ΓΙΩΡΓΗΣ 215
ΑΪ ΛΑΖΑΡΟΣ 237
ΑΪ ΝΙΚΟΛΑΣ 238
ΑΪ ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΟΛΙΜΩΝ 39
ΑΪ ΣΩΣΤΗΣ 41
ΑΪ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ 238
ΑΪ-ΑΝΤΩΝΗΣ 38-154-181
ΑΪΛΙΟΣ 120-185-200-201-226-229
ΑΪ ΛΥΠΙΟΣ 42
ΑΚΡΩΤΗΡΙ 193
ΑΛΥΚΑΝΑΣ 40
ΑΛΥΚΕΣ 40
ΑΜΜΟΣ 237
ΑΜΠΕΛΕΣ 209
ΑΝΑΦΩΝΗΤΡΙΑ 39
ΑΝΕΜΟΓΔΟΥΡΗΣ 41
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΠΗΛΙΑ 174
ΑΡΓΑΣΙ 172-193-227-239
ΑΡΚΑΔΙΑΝΟΣ 194
ΑΣΚΟΣ 40
ΒΑΣΙΛΙΚΟ 192
ΒΛΑΧΕΡΑΙΝΑ 227
ΒΟΛΙΜΑ 184
ΒΡΑΧΙΩΝΑΣ 109-172
ΒΡΟΝΤΟΝΕΡΟ 217
ΒΥΡΣΟΔΕΨΙΑ 237
ΓΑΪΤΑΝΙ 182
ΓΑΛΑΡΟ 183-191
ΓΕΡΑΚΑΣ 217
ΓΥΡΙ 184
ΔΑΦΝΗ 217
ΔΡΑΚΑ 172-183
ΕΝΕΤΙΚΑ ΠΗΓΑΔΙΑ 173
ΕΞΩΧΩΡΑ 39
ΖΑΚΥΝΘΟΥΛΑ 147-183-195
ΚΑΛΑΜΑΚΙ 42
ΚΑΛΠΑΚΙ 229
ΚΑΜΙΝΙΑ 239
ΚΑΜΠΙ 172
ΚΑΜΠΟ 172-185-203
ΚΑΤΑΣΤΑΡΙ 193
ΚΑΤΩ ΓΕΡΑΚΑΡΙΑ 40
ΚΕΡΑΜΙΔΑΚΙ 238
ΚΕΡΙ 184
ΚΟΙΛΙΩΜΕΝΟ 174-184-194
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΒΡΑΧΟΣ 193
ΚΟΝΤΕΪΚΑ 229
ΚΟΡΑΚΟΝΗΣΙ 194
ΚΟΥΚΕΣΙ 172
ΛΑΓΑΝΑΣ 172-191
ΛΑΓΚΑΔΑΚΙΑ 183
ΛΑΓΩΠΟΔΟ 39
ΛΙΘΑΚΙΑ 38-218
ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΙΟΥ 194
ΛΙΜΝΙΩΝΑΣ 193
ΛΟΥΧΑ 120-184
ΜΑΪΣΤΡΑ 246
ΜΑΚΡΥ ΓΙΑΛΟΣ 216
ΜΑΚΡΥΟ ΚΑΝΤΟΥΝΙ 234
ΜΑΛΑΤΑΝΤΑ 172
ΜΑΡΙΕΣ 214
ΜΑΧΑΙΡΑΔΟ 183
ΜΕΛΙΝΑΔΟ 183
ΜΕΣΟ ΓΕΡΑΚΑΡΙ 182
ΜΗΛΕΣΙ 172
ΜΙΣΟΒΟΥΝΙ 201
ΜΟΥΖΑΚΙ 173-216
ΜΠΑΝΑΤΟ 191
ΜΠΕΛΟΥΣΙ 182
ΜΠΟΥΓΙΑΤΑΙΟΙ 41
ΝΑΥΑΓΙΟ 215
ΝΕΡΑΤΖΟΥΛΕΣ 42
ΝΤΑΒΙΑ 239
ΞΗΡΟΚΑΣΤΕΛΟ 193-239
ΞΙΓΚΙΑ 216
ΟΡΘΟΝΙΕΣ 184-216
ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ 41
ΠΕΛΟΥΖΟ 152-153
ΠΗΓΑΔΑΚΙΑ 40
ΠΙΣΙΝΩΝΤΑΣ 41
ΠΛΑΚΑΚΙ 173
ΠΛΑΝΟΣ 182
ΠΛΑΤΕΙΑ ΡΟΥΓΑ 234
ΠΛΕΞΕΙΔΑ ΡΑΧΗ 227
ΠΟΡΤΟ ΒΡΩΜΗ 214
ΠΟΡΤΟ ΖΟΡΟ 239
ΠΟΡΤΟ ΚΟΥΚΛΑ 1 94
ΠΟΡΤΟ ΡΩΜΑ 112-217
ΡΙΖΑ 193
ΡΟΪΔΟ 225-226
ΡΟΜΙΡΙ 39-173
ΡΟΞΑ 194
ΣΑΡΑΚΙΝΑ 211-246
ΣΚΟΠΟΣ 112-153-154-172-182-192-227
ΣΚΟΥΛΙΚΑΔΟ 192
ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ 174
ΣΠΗΛΟΥΛΑ 200
ΣΤΡΑΤΑ-ΜΑΡΙΝΑ 246
ΣΤΡΟΦΑΔΙΑ 218
ΣΧΟΙΝΑΡΙ 200
ΤΑΜΠΑΚΙΚΑ 237
ΤΟΥΡΛΑ ΣΚΟΠΟΥ 227
ΤΡΑΓΑΚΙ 182
ΤΣΙΛΙΒΙ 193
ΦΑΓΙΑΣ 192
ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ 238
ΦΙΟΛΙΤΙ 41
ΦΟΡΟΣ 246
ΧΑΛΙΚΕΡΟ 220
ΧΟΥΡΔΟΥΠΙΔΙ 191
ΧΩΡΑ 154-173-234
ΖΑΚΥΝΘΟΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2009
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΣΤΑ
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ: Η ΣΥ-
ΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ. ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΔΙΔΟΥΝ
ΤΑ ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ: ΑΓΑ-
ΠΗΜΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ – ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ –
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. (τα παιδιά πάντα ει-
σπράττουν την αγάπη και την ευτυχία των γονιών
τους). ΑΤΟΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗ-
ΜΕΝΑ ΔΡΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙ-
ΝΩΝΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ. ΟΣΑ
ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΘΕΛΕΤΕ ΑΦΙΕΡΩΣΤΕ ΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΤΕ ΤΑ.
ΖΑΚΥΝΘΟΣ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009
ΨΥΧΗ ΜΟΥ – ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ –
ΟΡΠΙΔΑ ΜΟΥ – ΜΑΝΤΖΕΤΟ ΜΟΥ
Έτσι με δέχονταν στον Αϊλιό που πήγαινα παιδί
να κάνω παρέα στη νόνα μου. Αυτή την αγάπη και
την τρυφερότητα προσπαθώ να δώσω με τα ΖΑ-
ΚΥΝΘΙΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΣ. Α. Ν. Μ.
ΟΡΠΙΔΑ ΜΟΥ – ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ – ΜΑΝΤΖΕΤΟ

ΜΠΟΥΚΕΤΑΚΙ ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
ΑΪΛΙΟΣ – ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ ορεινό χωριό της Ζακύνθου
ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ Νόνα – Η ΓΙΑΓΙΑ
19
Μάτια γλυκά μου όμορφα
1 μάτια μου χαϊδεμένα
μάτια μου που σας βλέπω εγώ
κι είστε μόνο για μένα
Μάτια γαλάζια ανοιχτά

2 μάτια μου σμαραγδένια
του κόσμου οι ορίζοντες
ζωή με δίχως έννοια
Θέλω να ζήσω τη ζωή

3 τόση και άλλη τόση
κι η αγάπη μου για σε
ποτέ να μη τελειώσει
Θέλω να σ’έχω αγκαλιά

4 να σε κοιτώ στα μάτια
και μες’ στα μάτια σου να ζω
στου ονείρου τα παλάτια
Αγάπα με και θέλε με

5 και κάνε με δικό σου
αγάπα με τόσο πολύ
όσο τον εαυτό σου
20
Όταν φυσάει ο βοριάς
6 και πέφτει το χαλάζι
μέσ’ στη δική μου αγκαλιά
εσένα μη σε νοιάζει.
Τη μέρα τη βρεχούμενη
7 δεν πάμε για ελιές
και γω σε θέλω δίπλα μου
όλο για αγκαλιές
Κάθε φορά που σoυ μιλώ

8 και λέω τ’ονομά σου
νιώθω να σ’έχω αγκαλιά
μωρό σαν η μαμά σου.
Πουλιά λαλούνε στα κλαδιά

9 πουλιά λαλούν στους λόγγους
και του καθένα η λαλιά
λέει τους δικούς μου πόθους.
Πόθους για σένανε κυρά

10 πόθους για τη μορφή σου
πόθους για όλα τα κάλλη σου
πόθους για την ψυχή σου.
21
Το μαϊστράλι που φυσά
11 το πρόσωπό σου λούζει
κι η βελονιά μες στην καρδιά
πολύ-πολύ με τσούζει.
Είναι το στόμα σου γλυκό

12 και στάζει όλο μέλι
και μένα η καρδούλα μου
ολονυχτίς σε θέλει.
Το πρόσωπό σου είναι γλυκό

13 και στην καρδιά μου λάμπει
σαν ήλιος σα πανσέληνος
που φέγγει στο σκοτάδι.
Oλόξανθή μου ομορφιά

14 το κατσαρό μαλλί σου
περιπλεγμένο μ’έφερε
μες στη γλυκιά ψυχή σου.
Τα μάτια σου απέραντα

15 σε βάθος και σε πλάτος
με πήραν απ’ τους ουρανούς
στης θάλασσας το βάθος.
22
Είσαι γυναίκα όμορφη
16 απλή ή με στολίδια
και η καρδιά μου θα χτυπά
παντοτινά τα ίδια.
Η αγάπη σου μ’αγκάλιασε

17 και μ’άλλαξε τη μοίρα
και για καλύτερη ζωή
απόφαση επήρα.
Τα μάτια τα απίθανα
18 που λάμπουν τα λατρεύω
κι όλο να είμαι μέσα τους
συνέχεια γυρεύω.
Είσαι στ’αλήθεια μια θεά

19 στα μέσα μου σε πήρα
και η χαρά που μου’δωσες
μου άλλαξε τη μοίρα.
Μάτια μου μάτια μάτια μου

20 μάτια ζωγραφισμένα
είσαι για μένα η ζωή
δε ζω χωρίς εσένα.
23
Ατέλειωτα να σε κοιτώ
21 στα μάτια σου και μόνο
για να μου δίνουν τη χαρά
ποτέ μη νιώθω πόνο.
Όταν κοιμόσουν θα ’θελα

22 δίπλα σου να βρισκόμουν
να σε κοιτούσα τρυφερά
ποτέ να μη κοιμόμουν.
Τη νύχτα τα μαλλάκια σου

24 τα ’χεις αμολημένα
τα ’χεις δεξιά τα ’χεις ζερβά
προσμένοντας εμένα.
Το φως σβήνει από τη γη

25 τα μάτια σου σαν κλείσεις
το περιμένω την αυγή
όταν γλυκοξυπνήσεις.
Κοιτώ τη νύχτα να κυλά

26 και τ’ όμορφο κορμάκι
ας είναι σ’ολομέταξο
ωραίο σεντονάκι.
24
Η ανάσα σου είναι δροσιά
27 και άρωμα ανθώνα
και γω σε καρτερώ κυρά
εδώ κι έναν αιώνα.
Τα μάτια σου σα τα κοιτώ

28 μου φτάνει για να ζήσω
στους κάμπους και στις κορυφές
γι’αυτά να περπατήσω.
Τα κρινοδάχτυλα θωρώ
29 που πιάνουν το μολύβι
και γράφουνε πως η καρδιά
στα μέσα της τι κρύβει.
Δε μ’ενδιαφέρουν τα λεφτά
30 τα πλούτη τα παλάτια
θέλω μονάχα να θωρώ
τα ολόγλυκά σου μάτια.
Κρινάκι μοσχομύριστο
31 που μόλις ανθισμένο
όπου κι αν πας, όπου βρεθείς
εγώ σε περιμένω.
25
Κρινάκι μοσχομυριστό
32 ο άγγελος που βλέπω
μα τη καρδούλα εδώ δα
εγώ δε την κατέχω.
Όλες οι χάρες του Θεού

33 στο λατρεμένο πλάσμα
και το πιο λίγο που μπορώ
να φτιάξω ένα άσμα.
Άσμα λατρευτικό πολύ

34 σαν να ’ν’ στην Παναγία
γιατί η αγάπη σου αυτή
είν’άδολη κι αγία.
Την ευτυχία απλόχερα

35 στο πλάσμα αυτό θα δώσω
που την ψυχή μου έκανε
τόσο να εξυψώσω.
Η ανάσα σου ευωδιαστή

36 βγαίνει στο μαξιλάρι
σα να ’ναι αύρα του γιαλού
και την ψυχή μου πάρει.
26
Παντοτινά θα σου μιλώ
37 με στίχους, με στιχάκια
και θε να γράφω στο χαρτί
τα τόσα μου μεράκια.
Εις τους αφρούς της θάλασσας

38 τα μάτια λαμπιρίζουν
μίας μορφής αγγελικής
που τη ζωή ορίζουν.
Τα χείλη σου ολοφίλητα

39 και η ματιά σου χάδι
να αρμενίζουμε μαζί
στης νύχτας το σκοτάδι.
Το μαγουλάκι τρυφερό
40 ροδάκινο και βάλε
απίθανε, εξαίσιε
και έρωτα μεγάλε.
Τα χείλη σου τα τρυφερά

41 φιλιά σκορπούν τριγύρω
και περιμένω τη στιγμή
που δίπλα σου θα γείρω.
27
Απίθανέ μου έρωτα
42 πόσο με ανεβάζεις
και τα χρονάκια της ζωής
πίσω τα κατεβάζεις.
Θέλε με κι ας μη του το λες

43 κράτα το στην καρδιά σου
και με μου φτάνει μοναχά
μια τρυφερή ματιά σου.
Το τι να κάνω σκέφτομαι
44 για να σε καταχτήσω
κήπους πολλούς κι ανάχτορα
θα κάτσω να σου χτίσω.
Τι με ζαλίζει πιο πολύ

45 σαν μέθη στην αυλή σου
που περιμένω να χαρώ
το τρυφερό φιλί σου.
Από αγάπη θα βρεθώ

46 σε παραδείσου πόρτα
δε θα σκεφτώ τι έκανα
τα χρόνια μου τα πρώτα.
28
Όσες φορές κυματιστά
47 η θάλασσα σαλεύει
τόσες φορές η αγάπη μου
εσένανε γυρεύει.
Μες στη φουρτούνα της ζωής

48 σε θέλω αραξοβόλι
κι ας μου έρθει στη καρδιά
τσ’αγάπης σου το βόλι.
Απίθανα που έλαμπε

49 ο κόσμος σαν ξυπνούσες
και με την ομορφάδα σου
όλα τα εξυμνούσες.
Του έρωτα το κέντρισμα

50 είναι πολύ μεγάλο
σε αλλάζει με το μονομιάς
σε έναν άνθρωπο άλλο.
Τα πρωινά μου γέμισαν

51 με αηδονιών τραγούδια
και ’γω θα φέρω εσένανε
τραγούδια και λουλούδια.
29
Κάθε καλό μες στη ζωή
52 από εσένανε πηγάζει
και δε με πιάνει τίποτε
σε κύμα σε μπουγάζι.
Χειλάκια μου ολόγλυκα

53 χειλάκια μεταξένια
πως σας λατρεύω θα το πω
πέρα από κάθε έννοια.
Η κοπελιά πανέμορφη
54 με χάρη και με λάμψη
να ανεβάσει τη ζωή
ψηλά να την εφτάσει.
Βροχή να πέφτει στη σκεπή

55 να κάνει συναυλία
και γω μες στην αγγάλη σου
να νιώθω ευτυχία.
Το δειλινό τα μάτια σου

56 φωτίζουνε την πλάση
κι όλο ζητάει μια καρδιά
κοντά σου για να φτάσει.
30
Ο έρωτας και η χαρά
57 πάνε αντάμα-αντάμα
κι ο έρωτας δίνει τη χαρά
αμέσως εν τω άμα.
31
Άναψα φως μες στη νυχτιά
58 να φύγει το σκοτάδι
αντίκρισα τα μάτια σου
το πιο γλυκό μου χάδι.
Σηκώθηκα μες στη νυχτιά

59 ν’ανάψω το καντήλι
και ένιωσα να με φιλούν
τα δυο γλυκά σου χείλη
Εξύπνησα μες στη νυχτιά

60 όλο χαρά γεμάτος
την πίκρα μου την έστειλες
στης θάλασσας τον πάτο
Εξύπνησα και τι να δω
61 τα μάτια σου να κλαίνε
και τα γλυκά χειλάκια σου
παράπονα να λένε
Ποιος πείραξε το ταίρι μου

62 μα ποιος τον άγγελό μου
όπου τον έχω πλάι μου
και πάντα για καλό μου
32
Εσκούπισα τα δάκρυα
63 στα δυο σου μαγουλάκια
και φίλησα σα Παναγιάς
τα δυο σου τα χεράκια
Ακούμπ’αγάπη μου σ’εμέ

64 της είπα με ένα χάδι
έλ’ αγκαλιά να κοιμηθείς
μαζί μου που ’ναι βράδυ
Όποιος μαζί το ταίρι του

65 στην αγκαλιά του έχει
την κάθε μπόρα στη ζωή
μπορεί να την αντέχει
Εξύπνησα μες στη νυχτιά

66 γεμάτος αγωνία
και είδα την αγάπη μου
να στέκει στη γωνία
Παράπονα και στεναγμούς

67 λέει το στοματάκι
και όλη νύχτα άγρυπνο
έμεινε το ματάκι
33
Τι σε φοβίζει μάτια μου
68 και τι σε παραδέρνει
η αγάπη μου για σένανε
όλα τα παρασέρνει
Έλα στην αγκαλιά γλυκά

69 δώσ’ μου το μάγουλό σου
και νιώσε, είμαι δίπλα σου
είμαι ο άνθρωπός σου
Δεν έχεις τη μανούλα σου

70 έχεις εμένα τώρα
για να βαδίσουμε μαζί
σε ήλιο και σε μπόρα
34
Εξύπνησα και ένιωσα
71 πως είμαι ευτυχισμένος
σε’βλεπα ολοζώντανη
που ήμουν κοιμισμένος
Η ευτυχία μέσα μου

72 μες στην καρδιά μου μπήκες
την ώρα που σ’αντίκρισα
και ήσουν όλο γλύκες
Ό,τι ποθεί ο άνθρωπος

73 και δε το κατορθώσει
θα ’ρθεί μέσα στον ύπνο του
για να τον δικαιώσει
Με τ’όνειρό μου τούτο’δω

74 γέμισα μπαταρίες
και σένα σε ξεχώρισα
απ’ όλες τις κυρίες
Έχεις χαρίσματα πολλά

75 και ομορφιά και τρόπους
γι’αυτό και σε ξεχώρισα
μέσα από τους ανθρώπους
35
Φωτιά είν’ η αγάπη σου
76 φωτιά που μ’έχει κάψει
κι όλα τα όνειρα για σε
έχουν ψηλά πετάξει
Τα έστειλα στους ουρανούς

77 ψηλά να ευλογηθούνε
και πώς θα βρω την άκρη μου
με σένα να μου πούνε
Φαίνεται με ξεγέλασε
78 το βλέμμα σου το πλάνο
δεν ξέρω τι μου γίνεται
και τώρα τι να κάνω
Ολάνθιστε βασιλικέ
79 η μυρουδιά σου η τόση
μάγεψε την αγάπη μου
και πώς θα μου γλιτώσει
Το άρωμα κι η ομορφιά
80 μέσα της όλα μπήκαν
κι όλάνθιστο βασιλικό
στα μάτια μου τη βρήκα
36
Είμαι εκείνος που τρυγώ
81 εκείνα που κατέχει
βασιλικός κι αν μαραθεί
τη μυρουδιά την έχει
Τριαντάφυλλο πεντάφυλλο
82 και μοσχομυρισμένο
θε να σου βάλω στα μαλλιά
πουλί μου αγαπημένο
Ελίγωσα και δε μπορώ

83 άλλο να περιμένω
όμως το τζάκι στην καρδιά
στο έχω αναμμένο
Έλα να μπεις να ζεσταθείς

84 τη θαλπωρή να νιώσεις
και συ με την αγάπη σου
μετά να με λυτρώσεις
37
Την Άνοιξη με τους ανθούς
85 όλους να σου χαρίσω
και με εσένα αγκαλιά
παντοτινά να ζήσω
Από απάνου στο βουνό

86 βλέπω τον κάμπο πέρα
δε τιτιβίζουνε πουλιά
ούτε γρικώ αέρα
Τα βήματα με φέρανε
87 εδώ να τραγουδήσω
αγάπη που ’χω στην καρδιά
και που να την αφήσω
38
Στον κάμπο δε την ακουμπώ
88 στη θάλασσα δεν κάνει
Αϊ-Αντώνη βόηθησε
να βάλουμε στεφάνι
Για να ενώσει ο Θεός

89 τις δυο μας τις καρδιές
και να’μαστε παντοτινά
μ’αγάπη κι αγκαλιές
Στον Αγιαντώνη βρέθηκα

90 πρωί-πρωί Σαββάτου
και τότε συλλογίστηκα
πως θα κατέβω κάτου
Φτερά θ’ανοίξω θα πετώ

91 ώσπου να σ’απαντήσω
και την αγάπη που κρατώ
στα πόδια σου θ’αφήσω
Τον έρωτα απάντησα

92 στης Λιθακιάς τους δρόμους
με μυγδαλιές ολάνθιστες
κι ανθρώπους οικονόμους
39
93 πιο κάτω στο Ρομίρι
την ώρα που σε φίλησα
κι ο ήλιος πάει να γύρει

94 εκεί στο Λαγωπόδο
θα σου το πω ειλικρινά
νιώθω μεγάλο πόθο
Στην Εξωχώρα ένοιωσα

95 έρωτα στο πλατάνι
και έκανα το τάμα μου
κάτου στον Αϊ-Γιάννη

96 και στην Αναφωνήτρα
που έκανε καλή δουλειά
εκείνη η προξενήτρα
Στον Αϊ-Νικόλα Βολιμών

97 έρωτας και βαρκάδα
εσένα σ’ερωτεύθηκα
που είσαι μια νεράιδα
40
Και στον Ασκό τα ζωντανά
98 έρωτα σου εμπνέουν
όταν τους δίνεις το φαΐ
και κείνα αναπνέουν
Στις Αλυκές τον έρωτα

99 δε μπόρεσα ν’αντέξω
απ’ όλες τις κορμοστασιές
έπρεπε να διαλέξω
Αλυκανάς και έρωτας

100 εκεί στον Άγιο Θύρσο
μου θύμισες τα νιάτα μου
πολλά χρονάκια πίσω
Πού να σταθεί ο έρωτας

101 εκεί στα Πηγαδάκια
ως και τα χτήματα θαρρείς
σου στέλνουνε φιλάκια
Απίθανη η ομορφιά
102 κάτω Γερακαρία
εκεί θα ερωτευόμουνα
ακόμα και μιά γρία
41
Και εκεί απάνω στα ψηλά
103 και στον Ανεμογδούρη
Πάσχα ένιωσα έρωτα
τον κράτησα για γούρι
Πήγα και ερωτεύτηκα

104 σε κείνο το Φιολίτι
μόλις με καταλάβανε
με είπανε αλήτη
Τους Μπουγιαταίους βρε παιδιά

105 τους βλέπω σαστισμένος
ο έρωτας τους έκανε
όλους ερωτευμένους
Ο Παντοκράτορας παιδιά
106 είναι ο Πισινώντας
ο πρώτος π’ερωτεύτηκε
ήτανε ένας Νώντας
Στον Αϊ Σώστη είδαμε

107 τις βάρκες να κουνιούνται
και τα ζευγάρια μέσα τους
μ’ έρωτα να κοιμούνται
42
Στο Καλαμάκι ο έρωτας
108 είναι αγριεμένος
όπου φανεί και δε μιλεί
πολύ είναι θυμωμένος
Το Πάσχα επηγαίναμε
109 στον Αϊ-λύπιό μας
τον έρωτα να ευλογεί
και να ’ναι ο Θεός μας
Στις Νερατζούλες βρε παιδιά

110 ο ερωτας ουλούθες
από παλιά εβγαίνανε
ωραίες κοπελούλες
Εγύρισα από το βουνό

111 κι είμαι φχαριστημένος
γιατί διαπίστωσα και γω
πως είμαι ερωτευμένος
Ο έρωτας είναι ζωή

112 Είναι βουτιά στο χρόνο
Είν’ η αγάπη και η αγκαλιά
Που δε σ’ αφήνουν μόνο
43
Ώρες πολλές να σου μιλώ
113 Ποτέ να μη χορταίνω
Κι ας μας χωρίζ’ η ξενιτιά
Μες τη ψυχή σου μένω
Σαν το κελάηδημα πουλιού

114 Το πιο γλυκό αηδόνι
Ακούω τη φωνούλα σου
Τώρα που είμαι μόνη
Μου κελαηδάς και μου μιλάς

115 Μου λες χίλια λογάκια
Και απευθείας φεύγουνε
Της πίκρας τα φαρμάκια
Στη μοναξιά και στη βροχή

115 Σκέφτομαι μόνο εσένα
Κι ας είν’ τα ρούχα που φορώ
Βρεμένα μουσκεμένα
Με τη καλή σου τη καρδιά

116 Ευχές μου δίνεις τόσες
Που είναι κόντρα στο κακό
Και στις κακές τις γλώσσες
44
Οι ευχές και η αγάπη σου
117 Εμένα μ’ αγκαλιάζουν
Με κάνουν να διαβώ γκρεμούς
Πολύ με ανεβάζουν
Είσαι ένας άγγελος στη γη

118 Προστάτης μου και φως μου
Με κάνεις ευτυχή πολύ
Κι ο κόσμος είν’ δικός μου
Τα λόγια που μου λες εσύ

119 Γλυκό μου στοματάκι
Είν’ της καρδιάς μου βάλσαμο
Και της ζωής μεράκι
Μου ’κανες τη ζωή γλυκιά

120 Αγάπη μου και φως μου
Το ξέρω πως με νοιάζεσαι
Είσαι ο άγγελος μου
Η αγάπη μας μες την καρδιά

121 Σύνορα δε γνωρίζει
Είναι βαθιά ανθρώπινη
Στο κόσμο αρμενίζει
45
Όσα λουλούδια σου βαστώ
122 Στο χέρι να σου δώσω
Η αγάπη μου στο άπειρο
Και που να στην απλώσω
Πάρε με στην αγγάλη σου

123 Βάλε με χάιδεψε με
Και πόσο σ’ αγαπώ πολύ
Αμέσως πίστεψέ με
Πάρε με δώσε μου φιλιά

124 Στο μάγουλο στα χείλη
Και της αγάπης μας φωτιά
Ας έχει το καντήλι
Τη πεθυμιά μου πια για σε

125 Τη λέω και στενάζω
Μου φτάνει στο χεράκι σου
Τα χείλη μου να βάζω
Μες την αγκάλη σου κοιτώ

126 Το χρόνο να αλλοιώσω
Και το ’να δευτερόλεπτο
Σε χρόνο να το νιώσω
46
Ξημέρωσε ξαστέρωσε
127 Και φύγανε τα άστρα
Και γω σ’ αφήνω μια καρδιά
Μες τη δική σου γλάστρα
Από τον ύπνο το γλυκό

128 Ξυπνάει το πουλί μου
Όλη η φύση αγάλλεται
Κι αναριγά η ψυχή μου
Με το που θα ’ρθει η αυγή

129 Φιλάκια θα σου δώσω
Για να σου δείξω ταίρι μου
Πως σ’ αγαπάω τόσο
Νιος ήμουν και σκευόμουνα

130 Την αγκαλιά σου έτσι
Που ’ναι γλυκιά που να ’ναι ζεστή
Και που πολύ μ’ αρέσει
Τα ξυπνητούρια του παιδιού

131 Χαρά είναι της μάνας
Το ξύπνημα τσ’ αγάπης μου
Είναι ένας παιάνας
47
Τα κρινοδάκτυλα θωρώ που
132 Να τρέχουν στα μαλλάκια
Σα να ’ναι γάργαρο νερό
Που τρέχει μες τ’ αρύκια
Την ώρα όπου πλένεσαι

133 Μοσχοβολούν οι βρύσες
Και κάνουν τα νερά χαρές
Γιατί κοντά τους ήρθες
Λάμπει ο ήλιος σήμερα

134 Περσότερο απ’ τις άλλες
Γιατί είναι η αγάπη μου
Μες τις δικές μου αγκάλες
Λάμπει ο ήλιος πιο πολύ

135 Από τις άλλες μέρες
Γιατί περνάμε σήμερα
Στα δάκτυλα μας βέρες
Με τη φωνούλα του αηδονιού

136 Μιλείς μου και δακρύζω
Και τη χαρά μες τη ζωή
Με σένα αντικρίζω
48
Βαδίζω και αισθάνομαι
137 Σιμά μου τη θωριά σου
Και νιώθω ευτυχής πολύ
Απ’ τη καλή καρδιά σου
Το τι καλό που σ’ αγαπώ

138 Δε θέλω τίποτα άλλο
Νιώθω τα πλούτη μέσα μου
Το κόσμονε μεγάλο
Σε σκέφτομαι και περπατώ

139 Τον κόσμο όλο διαβαίνω
Και από σεν’ αγάπη μου
Τίποτα δε γυρεύω
Αστροφεγγιά και ξαστεριά

140 Κι όμορφη φεγγαράδα
Μόνο με σένα ένιωσα
Απέραντη λιακάδα
Να ξαναζούσα θα ’θελα
141 Τα χρόνια που χω χάσει
Μακριά απ’ τη πατρίδα μου
Με τα ωραία δάση
49
Οι ευωδιές, τα αρώματα
142 Οι ανάσες και οι μπόρες
Δεν συναντιούνται πουθενά
Σ’ όλες τις άλλες χώρες
Το μαγουλάκι το γλυκό
143 Θέλω να το φιλήσω
Όταν πρωί για τη δουλειά
Είμαι να ξεκινήσω
Ορπίδα μου κι αγάπη μου

144 Και λατρευτό μου ταίρι
Το τι υπάρχει στη καρδιά
Κανένας δεν το ξέρει
Μία τριχούλα απ’ τα μαλλιά

145 Το άρωμα απ’ το ρούχο
Ειν’ από σε αγάπη μου
Ο θησαυρός οπού ’χω
Όταν χτενίζεις τα μαλλιά

146 Και λάμπουν στις αχτίδες
Θαρρώ πως στη καρδούλα σου
Και σήμερα με είδες
50
Δίνε μου φώτιση θεέ
147 Απ’ τα μεγάλα πάθη
Και στη γυναίκα π’ αγαπώ
Να μη βρεθώ με λάθη
Ξημέρωσε και χάραξε

148 Κι ο ήλιος ανατέλλει
Κι αγάπη μου κι άλλα φιλιά
Και αγκαλίτσα θέλει
Όταν τα φύλλα πέφτουνε

149 Του φθινοπώρου ώρα
Το πλάσμα μου δε φίλησα
Εδώ και τόση ώρα
Μάτια που με βλέπουν

150 Και με αρμενίζουνε
Με γλυκές στιγμές
Πάντα με γεμίζουνε
Μάτια μου μεγάλα

151 Στου ουρανού τα βάθη
Φέρνουν στη καρδιά μου
Τα ωραία πάθη
51
Μάτια λατρεμένα
151 Μάτια μου ναζιάρικα
Στη ζωή μου πιότερο
Τίποτα δε χάρηκα
Όταν με κοιτάνε
152 Κι όταν τα κοιτώ
Άρμα των αγγέλων
Τώρα οδηγώ
Σπινθηρίζουν πάντα
153 Οι ματιές σου όλες
Φτιάχνουνε τις μέρες
Σα γιορτές σα σχόλες
Μάτι λατρεμένο
154 Μάτι αγαπητό
Σε κοιτάζω κι όλο
Στ’ άστρα περπατώ
Του θεού τη χάρη

155 Έχει η ματιά σου
Έχει όλα τα πλούτη
Η χρυσή καρδιά σου
52
Πάρε με και τώρα
156 Για να φτερουγίσω
Και τη γη μας πάνω
Να μη περπατήσω
Πάρε με γλυκιά μου

157 Τρυφερά με χάδι
Σαν να είναι πρώτο
Της ζωής μας βράδυ
53
Τα μάτια σου τ’ ολόγλυκα
158 Και τα ποθώ και θέλω
Να τα κοιτώ να τα φιλώ
Που μοιάζουν των αγγέλων
Έχεις μάτια βελούδινα

159 Σα χάδι που λυτρώνει
Με ανεβάζει με σκιρτά
Κι όλο με ξανανιώνει
Τα μάτια σου οι θάλασσες

160 Κι τ’ ουρανού τα πλάτη
Κανένα πλάσμα όμοιο
Δεν έγιν’ απ’ το Πλάστη
Ήταν τη μέρα τη λαμπρή

161 Που ο Πλάστης ασχολήθει
Μ' όλες τις χάρες του θεού
Η αγάπη μου εγεννήθη
Πανέμορφο ζωγραφιστό
162 Κι ολόγλυκό μου πλάσμα
Ποτέ δε σε φαντάστηκα
Στο πιο ακριβό μου τάμα
54
Παίρνε με δίνε μου ματιές
163 Ν’ ακούω τη φωνή σου
Ωσάν να νοιώθω πως περνώ
Πύλες του παραδείσου
Ο έρωτας γεννήθηκε
164 Για να λατρέψω εσένα
Κι ήταν γραμμένο στη ζωή
Με χρυσαφένια πένα
Από τη γη στον ουρανό

165 Κι από το φως στο σκότος
Έτσι αστράφτει μέσα μου
Για σένανε ο πόθος
Έλα δροσούλα πάρε με

166 Στην αγκαλιά της να μπω
Και μ’ ευτυχία και χαρά
Παντοτινά να λάμπω
Δροσίστηκ’ η αγάπη μου

167 Μ’ ωραίο μαϊστράλι
Και γω γλυκά που τη κοιτώ
Μου ’ρχεται μία ζάλη
55
Συνέχεια τραγουδιστά
168 Θα σου τα λέω τώρα
Όσα μου χάρισες εσύ
Μες της καρδιάς τα δώρα
Η έμπνευση μου είσαι εσύ

169 Εσύ σαι η ζωή μου
Εσύ κάθε περπατησιά
Εσύ η αναπνοή μου
Όπως το σύμπαν φτιάχτηκε

170 Σ’ ωραία συγκυρία
Έτσι και μεις βρεθήκαμε
Σ’ ανέλπιστη πορεία
Μ’ ιδρώτα λούζομαι πολύ

171 Και νιώθω ανατριχίλα
Και κρέμομαι όταν μιλάς
Απ’ τα γλυκά σου χείλια
Κάθε μιλιά σου μου δονεί

172 Ψυχή τε μου και είναι
Γι’ αυτό σου λέω αγάπη μου
Μόνο κοντά μου μείνε
56
Είναι ένα χάρισμα θεού
173 Όλη η ζωή ετούτη
Προέρχετ’ απ’ τον έρωτα
Και μόνη είναι πλούτη
Όσα τραγούδια κι αν σου πω

174 Θάνατος δεν υπάρχει
Είμαι σε φως παντοτινό
Απ’ τη δική σου αγάπη
Θα είμαι πάντοτε μαζί

175 Σα φίλος άγγελος της
Και κάθε αυγούλα με δροσιά
Φιλώ το μάγουλό της
Σκοτάδι ακόμα η αυγή

176 Δε χάραξε ακόμα
Και γω το νέκταρ γεύομαι
Απ’ το γλυκό σου στόμα
Με την αυγούλα το πρωί

177 Πολλά θα πω λογάκια
Αφού δεν είσαι δίπλα μου
Να σ’ έχω με χαδάκια
57
Αέρας βγαίνει δυνατός
178 Τη θάλασσα φουσκώνει
Κι ομορφιά σου κούκλα μου
Εμένανε φουντώνει
Παίρνω τους δρόμους περπατώ

179 Και τραγουδώ και λέω
Κι όταν εσένα θυμηθώ
Μες τη καρδιά μου κλαίω
Ήρθε χειμώνας πάγωσε

180 Ο κόσμος γύρω όλος
Όπως παγώνει η καρδιά
Τώρα που είμαι μόνος
Άκουσε που λαλεί πουλί

181 Την ώρα που χαράζει
Και μένα η καρδιά για σε
Συνέχεια στενάζει
Η χάρη που ’χεις πάνω σου

182 Και η ψυχή σου όλη
Μου κάνουνε το βίο μου
Ωραίο περιβόλι
58
Και κένταγα και κένταγα
183 Το καθένα στιχάκι
Αλλά ποτέ δεν έφτασα
Τ’ ωραίο σου χειλάκι
Όσο να θέλω να σε δω
184 Δε με βοηθάει ο τόπος
Της ξενιτιάς ο μαρασμός
Και του φευγιού ο πόνος
Όποιος αντέχει το καημό

185 Να μου το πει και μένα
Που κλαίω και οδύρομαι
Και πάντα θέλω εσένα
Μια μέρα δε σου μίλησα

186 Κι έχω καημό μεγάλο
Τον βγάζω με αναστεναγμό
Όπου δεν έχω άλλο
Τα λόγια στα τραγούδια μου

187 Είναι για σε γραμμένα
Είναι με φθόγγους της καρδιάς
Κι όχι με άλλη πένα
59
Όσο κατέχω και μπορώ
188 Τη γλώσσα να μιλάω
Πάντα για σε μόνο για σε
Πάντα θα τραγουδάω
Και τι θα μείνει στη ζωή

189 Και τι θα μείνει άλλο
Τα λόγια μου που σου ’λεγα
Για έρωτα μεγάλο
Συ έδωσάς μου τη φωνή

190 Και δύναμη και ήχο
Και με τα λόγια τούτα ’δώ
Σου λέω ένα στίχο
Η πεθυμιά του έρωτα

191 Είναι πολύ μεγάλη
Σα στερηθείς την αγκαλιά
Σου ’ρχεται μία ζάλη
Τον έρωτα τον κυνηγάς

192 Σε κυνηγά και κείνος
Και πότε είσαι ένας πασάς
Και πότε αρλεκίνος
60
Με το κορμάκι το ζεστό
193 Όλο ομορφιά και χάρη
Δε μας χωρά το στρώμα μας
Ούτε το μαξιλάρι
Η ολόζεστή σου αγκαλιά

194 Είναι ψυχής γαλήνη
Κι όλους τους κόμπους της καρδιάς
Τους παίρνει και τους λύνει
Γαζία μοσχομύρισε
195 Τση αγάπης μου τον κήπο
Για να τση πει ότι εγώ
Από κοντά τση λείπω
Έλα και δώσ’ μου δυο φιλιά

196 Στο μάγουλο στα χείλη
Και θα σου φέρω για να πιεις
Νερό μες το κοχύλι
Στη θάλασσα που λούζεται

197 Το τρυφερό κορμάκι
Το βλέπουν και το λαχταρούν
Ο κόσμος και ο κοσμάκης
61
Μ’ ένα λουλούδι στα μαλλιά
198 Η ομορφιά εφάνη
Σα να φορεί η αγάπη μου
Ένα χρυσό στεφάνι
Τα μαγουλάκια ρόδινα
199 Και τα χειλάκια μέλι
Ποιος θα τη δει και δε θα πει
Πόσο πολύ τη θέλει
Όλοι τη θέλουνε πολύ

200 Πολύ την θέλουν τόσοι
Θα πρέπει να ’μαι ο τυχερός
Σε μένα να κληρώσει
Δε είναι μόνο να αγαπάς

201 Είναι και να παλεύεις
Κι απ’ τη τύχη μοναχά
Δε πρέπει να γυρεύεις
Περπατησιά - περπατησιά
202 Ο δρόμος τελειώνει
Αλλά η αγάπη στη ψυχή
Ολοένα και φουντώνει
62
Η λάμψη απ’ τα μάτια σου
203 Είναι το φως που βλέπω
Κι αν θα μου λείψει μια στιγμή
Καθόλου δεν αντέχω
Μέσα στο σπίτι το καλό

204 Τι μένει τι φωλιάζει
Αν φύγ’ η αγάπη απ’ αυτό
Όλο μαζί αδειάζει
Άγιε Νικόλα βοήθαγε

205 Τους ναυτικούς μας όλους
Αυγή όπου ξημέρωσε
Και τους ονειροπόλους
Που αρμενίζουμε πολύ

206 Στα όνειρα στους χάρτες
Που ψάχνουνε για να βρούνε
Κάποιες τρελές αγάπες
63
Η αγάπη είναι να την ζεις
207 Και να τηνε προσφέρεις
Και ανταπόκριση καμιά
Τίποτα μη προσμένεις
Ψυχή μου δε μου μίλησες

208 Μια μέρα που ’ναι χρόνος
Με πήρες και μου πες πολλά
Για να μου φύγει ο πόνος
Μωρό που σε ταχτάριζαν

209 Παππούδες και γιαγιάδες
Δώσαν αέρα στη ψυχή
Κι έβγαλες ομορφάδες
Και των παππούδων η ψυχή

210 Ήταν ευλογημένη
Κι είσαι νέα κι όμορφη
Διπλά χαριτωμένη
Λάμπει η ομορφάδα σου

211 Λάμπει και η ψυχή σου
Και είναι απείρως δυνατή
Η κάθ’ αντίληψή σου
64
Πουλιά λαλούνε γύρω μου
212 Και τη ψυχή μου παίρνουν
Μα τη δική σου τη λαλιά
Ποτέ δε παραβγαίνουν
Είσ’ ευλογία του θεού

213 Μ’ αγάπη και λατρεία
Και η αγάπη μου για σε
Είναι μιά σωτηρία
Με τα χεράκια τα γλυκά
214 Τα μπράτσα τα λευκά σου
Με πήρανε γλυκά - γλυκά
Μέσα στην αγκαλιά σου
Ανάσα πήρα εγώ βαθιά

215 Μέσα εις τη καρδιά μου
Για να σου πω πόσο πολύ
Σε αγαπώ κυρά μου
Βλέπουν τα μάτια τα γλυκά

216 Βλέπουν την όψη όλη
Θέλω να ξέρεις πως σε με
Θα ’σαι σε περιβόλι
65
Σε περιβόλι ανέγγιχτο
217 Όμορφο μυρωμένο
Σε περιμένω εκεί γλυκό
Ταίρι μου αγαπημένο
Θέλω τη ματιά σου

218 Να τήνε κρατώ
Φυλαχτό και δώρο
Όπου κι αν βρεθώ
Οδηγό κι αστέρι να ’χω

219 Κι αύρα δροσερή
Να με πάει παρά πέρα
Η αγάπη αυτή
Να τη θέλω χίλιες νύχτες

220 Κι άλλες τόσες πια
Η καρδιά μου δε βαστάει
Τόση ομορφιά
Μου ’δωσες τόση αγάπη

221 Τόση ομορφιά
Που στη γη δε θα πατήσω
Με τα πόδια πια
66
Τη βασίλισσα μου βλέπω
222 Όταν μου γελά
Όταν κλείνει τα χειλάκια
Και στέλνει φιλιά
Όταν το ματάκι γέρνει

223 Όμορφο γλαρό
Καίγεται καρδιά μου
Και τη λαχταρώ
Θέλω να ’μαι στη καρδιά της

224 Όμορφη αγκαλιά
Και να παίρνω τα φιλιά της
Κάθε μια νυχτιά
Τη βασίλισσά μου βλέπω

225 Σα μιαν αστραπή
Κάνω κάθε της χατίρι
Ό,τι να μου πει
Ό,τι κι αν ζητήσεις φως μου

226 Τρέχω να στο βρω
Γιατί είσ’ ο άνθρωπος μου
Μες στο κόσμο αυτό
67
Μια μέρα μου ’λειψες καλέ
227 Και μου 'λειψε όλη η πλάση
Κανένας δε μπορεί εσέ
Με τίποτα να φτάσει
Την ομορφιά σου τη γλυκιά

228 Και τη χρυσή καρδιά σου
Όλα σου τα χαρίσματα
Μα και τη λεβεντιά σου
Όταν σε θέλω δε μπορώ

229 Να σε ’χω στην αγκάλη
Και με τα μάτια μου ρουφώ
Τ’ απίθανα σου κάλλη
Η ομορφιά σου κούκλα μου

230 Που θέλει να μ’ έχει
Μια ανάσα απ’ το παράδεισο
Όπου τόνε κατέχει
Πάρε με, πάρε, πάρε με

231 Μες τη δική αγκάλη
Και θε να γέρνω τρυφερά
Στο μπράτσο το κεφάλι
68
232 Πάρε και φίλησε με
Και με φιλιά πολλά φιλιά
Έλα κι αγκάλιασέ με
Έτσι θα είναι η ζωή

233 Μ’ αγάπη και λατρεία
Κορώνα εγώ στη κεφαλή
Θα σ’ έχω πάντα μία
Το κάτω το χειλάκι σου

234 Μου βγάζει άλλη γλύκα
Κι είμαι πολύ χαρούμενος
Που μόνη σου σε βρήκα
Τη χάρη που μου έδωσες

235 Εγώ τη πήρα όλη
Και περπατάω θαρρετά
Μέσα σ’ αυτή τη πόλη
Η έμπνευση μου είσαι συ

236 Και της καρδιάς μου ο χτύπος
Είσαι το νέκταρ των θεών
Ολανθισμένος κήπος
69
Καλημέρα καλημέρα
237 Να σου πάει καλά η μέρα
Να σου πάει καλά πουλί μου
Στην αγκάλη τη δική μου
Η γλύκα που ’δωσες πολύ

238 Σε μένανε κυρά μου
Έκανε η ευτυχία μου
Να βγω απ’ τα νερά μου
Όποιος τη θέλει τη χαρά

239 Θα πρέπει να παλέψει
Γιατί αν του ’ρθει ξαφνικά
Ούτε που θα πιστέψει
70
Γαλάζια μάτια τ’ ουρανού
240 Γαλάζια της θαλάσσης
Μου είπε η αγάπη μου
Ποτέ να μη γεράσεις
Θα σε κοιτώ στα μάτια σου

241 Και με το φως που παίρνω
Θα νιώθω την αγάπη σου
Μ’ αυτή θα ανασαίνω
Όταν στα μάτια τα γλυκά

242 Τα τόσο ονειρεμένα
Τη μολυβιά που έβαλες
Ξέρω είναι για μένα
Απίθανε μου έρωτα

243 Γέμισες τη ψυχή μου
Ανέτρεψες το είναι μου
Κι όλη την ύπαρξή μου
Στα μάτια σου στέκει εδώ

244 Του ουρανού ο θόλος
Τα μάτια σου είναι χαρά
Είναι ο κόσμος όλος
71
245 Ποτέ δε τα ξεχνάω
Τη μέρα μου τα ’χω παντού
Κι όταν γλυκοξυπνάω
Είσ’ αρμονία του θεού

246 Μάτια μαλλιά και στόμα
Τα κοίταξα τα ένιωσα
Δε τα χορταίνω ακόμα
Θεά μου και καμάρι μου

247 Λατρεία μου και φως μου
Σ’ έχω τη νύχτα στο μυαλό
Και κάθε μέρα εμπρός μου
Τα μάτια σου είναι το φως

Τα μάτια σου η μέρα
248 Τα μάτια σου η αστραπή
Κάνει το σκότος πέρα
Είσ’ ένας άγγελος στη γη

249 Είσ’ αγγελοπλασμένη
Για πες μου η καρδούλα μου
Που να σε περιμένει
72
Σε θέλει για να ’χει φτερά
250 Και κείνη να πετάξει
Για να βρεθείτε αγκαλιά
Στου ουρανού την τάξη
Μάτια μου πρωτοφίλητα

251 Κανακεμένα τόσο
Π’ απ’ τη γλυκιά σας τη ματιά
Δε θέλω να γλιτώσω
Οι πόρτες είστε τ’ ουρανού

252 Μάτια κανακεμένα
Ανοίγετε και κλείνετε
Κάθε φορά για μένα
Σας θέλω φως μου στη ζωή

253 Σας θέλω στο σκοτάδι
Σας θέλω στην αγάπη μου
Το πιο γλυκό σας χάδι
73
Στα μάτια σου
254 Ανέτειλε ο ήλιος την αυγή
Και γι’ αυτά ανθίζουνε
Τα λούλουδα στη γη
Ανδρώθηκα και θέριεψα

255 Μες το δικό σου βλέμμα
Και την αγάπη μου για σε
Την έχω μες το αίμα
Αγάπη με το βλέμμα σου

256 Στοργή με τη ματιά σου
Τον έρωτα μ’ ένα φιλί
Γλυκιά η αγκαλιά σου
Μάτια γλυκά και φωτεινά

257 Μάτια το φως που βγαίνει
Εκείν’ όλη η αγάπη σου
Κι αυτή με ανασταίνει
Τι είναι για με τα μάτια σου

258 Θε να σου πω κυρά μου
Η κάθε ευτυχία μου
Το μέλι στη χαρά μου
74
Ο κόσμος μας εχτίστηκε
259 Με φως σε μία μέρα
Γι’ αυτό μένω στο βλέμμα σου
Δε πάω παραπέρα
Ο κόσμος όλος είσαι εσύ

260 Και η γλυκιά ματιά σου
Γι’ αυτό και λέω στη ψυχή
Ψυχή μου έλα βιάσου
Βιάσου για την αγάπη σου

261 Να ’χεις στο ένα χέρι
Κι από την άλλη τη μεριά
Το φωτεινό αστέρι
Η θεά μας η Αθηνά στα μάτια

262 Είχε λάμψη
Και κάνε αυτό ο ΔΙΑΣ μας σε σένα
Να το τάξει
Έτσι λάμπουν τα μάτια σου

263 Όπως της Αθηνάς μας
Και βλέπουνε στον έρωτα
Πέρα από τη καρδιά μας
75
Μάτια γλυκά κι αγγελικά
264 Όλο στοργή και χάρη
Σας έχω στη καρδούλα μου
Απόψε στο φεγγάρι
Να σας κοιτώ από ψηλά

265 Και να σας καμαρώνω
Και γω με την αγάπη μας
Ποτέ να μην τελειώνω
Κι όταν λαλούνε τα πουλιά

266 Κι όταν ο ήλιος βγαίνει
Εγώ και η αγάπη σου
Κι η μοίρα ας υφαίνει
Υφαίνει το πουκάμισο
267 Που ’ν’ όλο μεταξένιο
Στο χρώμα απ’ τα μάτια σου
Που το φορώ και γιαίνω
Όσο μπορώ και δύναμαι

268 Θα σε υμνώ κυρά μου
Γιατί τα μάτια σου τα δυο
Θα ’ν’ η παρηγοριά μου
76
Παρηγοριά και έρωτας
269 Έρωτας και αγάπη
Να ’ναι ευλογία της ζωής
Να μη ζυγώνει δάκρυ
Τα μάτια σου τ’ απόβροχο

270 Της ίριδας το χρώμα
Εκεί που πέφτει η βροχή
Και τη ζητάει το χώμα
Αγάπα με με μια ματιά

271 Θέλε με μ’ ένα βλέμμα
Και γω για σε αγάπη μου
Και της ψυχής το αίμα
Όταν το βλέμμα το γλυκό

272 Πέσει απάνουθέ μου
Είμαι ο ευτυχής θνητός
Ω τι καλά θεέ μου
Με τις γλυκές ματιές που λες

273 Με σκέρτσα και αγάπη
Ανοίξανε μες τη καρδιά
Μεγάλο καταρράχτη
77
Τρέχουνε τα νερά γοργά
274 Και τη καρδιά δροσίζουν
Και μένα τα ματάκια σου
Σ’ αγάπη μ’ αρμενίζουν
Μάτια γλυκά ζωγραφιστά

275 Μάτια γεμάτα μέλι
Σε θέλουν όλοι οι θνητοί
Σε θέλουν κι οι αγγέλοι
Παντοτινά θε να υμνώ
276 Τα ωραία σου τα μάτια
Που είναι μες τους ουρανούς
Κι ανοίγουνε παλάτια
Παλάτια μυριοστόλιστα
277 Μ’ αγάπη και φροντίδα
Που στη δική σου τη ματιά
Εγώ μονάχα είδα
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ

278 Θα το πω με πολύ περηφάνια
Ως να φτάσ’ η φωνή στα ουράνια
78
279 Κι έχω τρέλα μεγάλη για σένα
Θέλω μόνο να σ’ έχω για μένα
Πριν να ξυπνήσεις θα ’θελα

280 Να ήμουν αντικρύ σου
Για να σε βλέπω που σκιρτάς
Και να ’μουνα μαζί σου
Είναι ένα θέαμα γλυκό

281 Μοναδικό και θείο
Όταν η αγάπη μου ξυπνά
Πριν να της πω αντίο
Τα μάτια πέφτουνε σε με
282 Κι αυτό με δυναμώνει
Για να μπορέσω ολημερίς
Να είμαι στο τιμόνι
Τα παίρνω μέσα στη ψυχή

283 Σαν φως σαν μια λαμπάδα
Για να πατήσω στη ζωή
Με της αγάπης δάδα
79
Τώρα στο γλυκοχάραμα
284 Που είναι να ξυπνήσει
Μη πάει ούτ’ ο αρχάγγελος
Να μου τήνε φιλήσει
Εγώ θέλω να τη χαρώ

285 Να πάρω όλη τη χάρη
Πριν σηκωθεί η αγάπη μου
Από το μαξιλάρι
Το μέτωπο της να φιλώ

286 Σα να ’τανε μωράκι
Για να μου φεύγει απ’ τη ψυχή
Κάθε λογής φαρμάκι
Σηκώνεται και περπατεί

287 Στο μπάνιο για να πάει
Είναι σα χάδι τρυφερό
Εκείνο που φοράει
Νταντέλα ολοκέντητη
288 Έχει στα δυο χεράκια
Κι ένα κέντημα χρυσό
Γύρω στα λαιμουδάκια
80
Ποιός μου το ντύνει θα μου πει
289 Κι έχει τόση χάρη
Με τόση ομορφιά πολύ
Κι απ’ το μαξιλάρι
Ευλογημένος να ‘ναι αυτός

290 Που ντησε το μωρό μου
Και λάμπει όλο ομορφιά
Μες το προσκέφαλο μου
Λαλήστε γύρω μου πουλιά

291 Και κελαηδήστε αηδόνια
Κι η αγάπη μας μες τη καρδιά
Θέλει να ζει αιώνια
Λαλήστε γύρω μου πουλιά

292 Και κελαηδήστε αηδόνια
Η αγάπη σου μ’ αναγεννά
Και μου χαρίζει χρόνια
81
Ξύπνησε η αγάπη μου
293 Και με χει αγκαλιά της
Για ν’ απολαύσω δυνατά
Τα ολόγλυκα φιλιά της
Τα μάτια σου ο λυτρωμός

294 Και η γαλήνη της ψυχής
Τα μάτια σου όποιος τα είδε
Ποτέ δε ξέχασε κανείς
Τα μάτια σου να βλέπω

295 Και να νιώθω λατρεμένα
Τα μάτια σου λάμψη να δίνουν
Στη ζωή μόνο για μένα
Η αγάπη μας είναι η φλόγα της

296 Ζωής που πάντα καίει
Η αγάπη μας είναι η ίδια η ζωή
Που την εμπνέει
Η αγάπη μας είν’ ο Θεός

297 Που μας φυλάει και το ξέρει
Η αγάπη μας είναι η άνοιξη
Και θα ’ρθει καλοκαίρι
82
Η αγάπη μας είναι αγκαλιές
298 Φιλιά και χάδια
Η αγάπη μας είν’ ανάσες μας μαζί
Όλα τα βράδια
Η αγάπη μας ευλογημένη είναι

299 Μέσα στη ζωή
Η αγάπη μας σα θεού βλέμμα
Κάθε χάδι και φιλί

300 Μια αγκαλιά το βράδυ
Κι άσε με να σε χαρώ
Τη νύχτα στο σκοτάδι
Καλημερούδια στη ζωή και

301 Στη γλυκιά μου αγάπη
Να έχει πάντα τη χαρά
Να μη της τύχη δάκρυ
Το φως από τα μάτια σου

302 Κείνο το φως που λάμπει
Είναι το φως που περπατώ
Και μέσα στο σκοτάδι
83
Ξαστέρωσε ο ουρανός
303 Κι είδα στο φως του μέσα
Πόσο πολύ μ’ αρέσαν
Είχανε φως σαν τ’ ουρανού

304 Είχανε λάμψη τόση
Που η καρδιά μου δυνατά
Χτυπάει να γλιτώσει
Με ρώτησες πότε θα 'ρθω

305 Πότε θα σ’ αγκαλιάσω
Το πόνο μου για να σου πω
Και να τονε ξεχάσω
Μου μίλησε η αγάπη μου

306 Πότε θα 'ρθω κοντά της
Και με ανάστησε γλυκά
Η όμορφη μιλιά της
Τα μάτια σου ερώτησα

307 Πότε θα τ’ αντικρίσω
Πότε θα νιώσω τη χαρά
Πότε θα τα φιλήσω
84
Τα μάτια σου γεμίσαν φως
308 Φώτισε όλη η πλάση
Εσένα ένας καλός Θεός
Μονάχα σ’ έχει πλάσει
Η ξενιτιά είναι βαριά

309 Είναι καημός κι αμάχη
Και κάθε που σε σκέφτομαι
Μου σφίγγει το στομάχι
Θέλω χαρά μου όμορφη

310 Λίγο να ξεγελιέμαι
Όταν με το τηλέφωνο
Με σένανε μιλιέμαι
Όλα τα λόγια που μου λες

311 Για μένα είναι νόμος
Είναι το τίμημα βαρύ
Κανείς να είναι μόνος
Ό,τι μου πεις θα το δεχτώ

312 Ξέρω ότι είσαι ντρέτα
Απίθανη και όμορφη
Και λογική γυναίκα
85
Δε θέλω να σου λέω εγώ
313 Για κείνο και για τούτο
Ξέρω πως κάθε σου μιλιά
Εισπράττω εγώ τον πλούτο
Πάρε με καλή μου μοίρα

314 Πάρε με από δω
Φέρε με κοντά στο ταίρι
Που το αγαπώ
Κάνε με να ζω μαζί του

315 Να ’μαστε μαζί
Κι έτσι ο έρωτας μας πάντα
Θα μπορεί να ζει
Πάρε τη ζωή μου όλη

316 Για μιαν αγκαλιά
Δώσε τη χαρά μου όλη
Μ’ ένα δυο φιλιά
86
Πάρε με μαζί στο δρόμο
317 Όπου περπατάς
Να μαγεύεται η καρδιά μου
Όπου κι αν με πας
Αγάπησα τους δρόμους που

περπάτησα
318 Που σκέφτηκα και μίλησα για σένα
που αγάπησα
Αγάπησα τους δρόμους που
περπάτησα
Κι από το πολύ καημό ποτέ δε
ξαναπάτησα
Μαγεμένη βραδιά
319 Μαγεμένη αγάπη
Να βρεθούμε αγκαλιά
Στο δικό μας κρεβάτι
Η χαρά να κυλά
320 Στο κορμί στη ψυχή μας
Της νυχτιάς η πνοή
Να ναι πάντα μαζί μας
87
Μπόρεσα και εμίλησα
321 Με τη γλυκιά μου αγάπη
Και συγκρατιέμαι δυνατά
Να μη φανεί το δάκρυ
Πέρασαν ώρες σιωπηλές

322 Δίχως με τη μιλιά σου
Και για να πάρω δύναμη
Απ’ τη χρυσή καρδιά σου
Τώρα σε θέλω πιο πολύ

323 Τώρα σε περιμένω
Και το κουδούνι να χτυπά
Όλο χαρά προσμένω
Έχει κέφια ο ουρανός

324 Έχω και γω μαζί σου
Να σου προσφέρω τη χαρά
Να παίρνω τη στοργή μου
Έχει κέφια ο ουρανός

325 Έχει μεράκια πάλι
Να σε λατρεύω τρυφερά
Σ’ αυτό το ακρογιάλι
88
Χεράκι να πηγαίνουμε
326 Και να τσαλαβουτάμε
Κι από τούτη τη ζωή
Πολλά να μη ζητάμε
Ο έρωτας μας θεϊκός

327 Κι αγάπης μας μεγάλη
Ας είναι κάθε μέρα μας
Έρωτας, παραζάλη
Στον ήλιο και στον ουρανό

328 Θα στέλνουμε σημάδια
Και θα 'ναι φωτεινότερα
Απ’ τα δικά μας χάδια
Τις νύχτες όλο αγκαλιά

329 Μας βλέπουνε τα άστρα
Κι ανοίγουνε και μπαίνουνε
Μες της ψυχής τα κάστρα
Φωτίζουνε το είναι μας

330 Φωτίζουν τη ψυχή μας
Είμαστε όλο έρωτα
Κι είν’ η ζωή δική μας
89
Τα μάτια σου τα λαμπερά
331 Όλο αγάπη στέλνουν
Κι όσοι σε αγαπούν πολύ
Αυτή τη λάμψη παίρνουν
Τα μάτια σου εκπέμπουνε

332 Χαρά και καλοσύνη
Η ομορφιά είσαι εσύ
Και σου ’χω ευγνωμοσύνη
Τα μάτια σου τα χάδια σου

333 Φιλιά και αγκαλιές σου
Είναι τ’ αστέρια του ουρανού
Που πάνου μου θα πέσουν
Για να φωτίζουν τη ζωή

334 Και να χαρεί η καρδιά μου
Γι’ αυτό και γω παντοτινά
Θα σ’ αγαπώ κυρά μου
Τα μάτια σου ορίζοντες

335 Σε πέλαγο μεγάλο
Πως σ’ αγαπάω θα σου πω
Δεν έχω τίποτα άλλο
90
Τα μάτια σου οι πασχαλιές
336 Κι όλη η γη δική σου
Κι αν σε φωτίσει ο θεός
Εμένανε θυμήσου
Τα μάτια σου περβόλια μου

337 Τα μάτια σου οι κήποι
Όταν μου λείπει μια ματιά
Κάθε χαρά μου λείπει
Τους δρόμους που περπάτησα

338 Αγάπησα
Στα μάτια σου που μίλησα
Και ελάτρεψα
Το φως τρέχει απίθανα

339 Πάνω σ’ αυτή τη πλάση
Τη λάμψη απ’ τα μάτια σου
Ο ήλιος έχει φτιάξει
Φέγγει τη μέρα την αυγή

340 Το νου μου έχει πάρει
Φέγγει και τα μεσάνυχτα
Σα φωτεινό φεγγάρι
91
Τα μάτια της μου μίλησαν
341 Και μου παν πως με θέλει
Κι ευθύς εστήσανε χορό
Όλοι μαζί οι Αγγέλοι
Αγέλλων πλάσμα είσαι συ

342 Τα μάτια σου ρομφαία
Εσύ μου κάνεις τη ζωή
Να είναι πάντα νέα
Τα μάτια σου οι γαλαξίες

343 Και τ’ άστρα μυριάδες
Τα μάτια σου δίνουν φωτιές
Κι αυτά ανάβουν δάδες
Τα μάτια σου δίνουν το φως

344 Τ’ αποστερίτη
Τα μάτια σου δίνουν χρυσό
Στου ποταμιού τη κοίτη
Τα μάτια σου θα τα λατρεύω

345 Μια ζωή και χίλια χρόνια
Τα μάτια σου όλο αγάπη -
Θαλπωρή, λιώνουν τα χιόνια
92
Τα μάτια σου, σα τα πουλιά
346 Που φτερουγίζουν το βραδάκι
Τα μάτια σου ένας ατελείωτος
Καημός κι ένα μεράκι
Τα λόγια μου όλη η χαρά

347 Κι η έμπνευση μου όλη
Είν’ από τα μάτια σου που φτιάξαν
Μέσα στη ψυχή μου περιβόλι
Τα μάτια σου είν’ ένας κόσμος

348 Ανθισμένες βουκαμβύλιες
Τα μάτια σου, αυτά ανοίξανε
Τις σκονισμένες γρίλιες
Μοναδικά και απίθανα

349 Τα μάτια σου και μόνα
Από συστάσεως ζωής
Και μέσα στον αιώνα
93
Όταν με είδε αυστηρά
350 Το βλέμμα σου μια μέρα
Είπα πως τούτη η χαρά
Δε πάει παρά πέρα
Με κοίταξες με νόημα
351 Με κοίταξες με τρόπο
Τα μάτια σου ακούμπησαν
Μια καρδιά οπού ’χω
94
Σου ζήτησα να με δεχτείς
352 Ως είμαι και υπάρχω
Κι από κείνη τη στιγμή
Μόνο για σένα γράφω
Μου άνοιξες τον κόσμο μου

353 Μέσα στη φαντασία
Και είπα πως θα ζήσουμε
Σε μια άλληνε ουσία
Ήθελα κι άλλα να σου πω

354 Απίθανα μεγάλα
Όταν τα μάτια σου ρουφώ
Σαν το μωρό το γάλα
Μάτια γλυκά και τρυφερά

355 Οι κώδικες του κόσμου
Αυτά ξανά ορίσανε
Την ένταση στο φως μου
Με πήρανε μες τη χαρά

356 Με πήραν στους αγγέλους
Κι η ζωή δε θα χαθεί
Σ' υφάλους και σκοπέλους
95
Τα μάτια σου μου δίνουνε
357 Την έμπνευση που γράφω
Θα τ’ αγαπώ παντοτινά
Έτσι θα υπογράφω
Του κόσμου τους ορίζοντες

358 Μου ’δειξε η ματιά σου
Και περπατώ και σκέφτομαι
Κι είμαι εγώ σημά σου
Πενέματα, χαϊδέματα
359 Φιλάκια κι αγάπες
Απολαμβάνω τώρα εγώ
Μες στις δικές σου αγκάλες
Τι κι αν φυσάει ο βοριάς
360 Εμένα δε με νοιάζει
Γιατ’ έχω την αγάπη σου
Ζεστά να με σκεπάζει
Παγώσανε τα χέρια μου

361 Έξω να περιμένω
Και κάθομαι σε σκέφτομαι
Κι είμαι κερί αναμμένο
96
Όταν γελάς το γέλιο σου
362 Εκπέμπει την αγάπη
Και μέσα μου ένας κεραυνός
Από χαρά αστράφτει
Το γέλιο σου είν’ η χαρά

363 Που παίρνουν οι Αγγέλοι
Και φτιάχνουνε γλυκίσματα
Με ζάχαρη και μέλι
Το γέλιο σου μοναδικό

364 Σ’ όλη αυτή τη πλάση
Κανείς ποτέ με τίποτα
Δεν πρόκειται να φτάσει
Το γέλιο σου τα μάτια σου

365 Κι όλη η μορφή σου
Είναι σα λέει η μαμά
Στο πλάσμα της κοιμήσου
Το γέλιο σου γλυκός ανθός

366 Σα κρίνο που ανθίζει
Κι όλη η πλάση γύρω σου
Για σένα λουλουδίζει
97
Έλεγα πως θα στερηθώ
367 Την έμπνευση μακριά σου
Αλλά μου στέλνει κύματα
Η όμορφη καρδιά σου
Όπου βρεθεί όποια μεριά

368 Καρδιά αγαπημένη
Και τώρα που είδε το φως
Σ’ όποιο σημείο μένει
Το γέλιο σου ανέστησε

369 Ψυχή υπνωτισμένη
Και τώρα που είδε το φως
Ξέρει κι αυτή που μένει
Απίθανα να σε κοιτώ
370 Λατρευτικά σε βλέπω
Κι όποια χαρά παίρνω από σε
Μες τη καρδιά την έχω
Με τέχνη έφτιαξες εσύ

371 Και δάχτυλα κρινένια
Μια μπλούζα η αγάπη σου
Για να ζεστάνει εμένα
98
Σκέφτομαι ότι το φευγιό
372 Θα ’ρθει ποτέ σε μένα
Γιατί πολύ αγάπησα
Και πόθησα εσένα
Ο πόθος είναι αγκαλιά

373 Που ζεστασιά σκορπίζει
Και τη καρδιά του καθενός
Μ’ αγάπη πλημυρίζει
Έτσι το πίστευα και γω να νιώθω

374 Από σένα
Να με κρατάνε τρυφερά
Δυο χέρια λατρεμένα
Όσα κι αν μπουν στη ζυγαριά

375 Στη μια μεριά βαρίδια
Στην άλλη η αγάπη σου
Ποτέ δε θα ’ναι ίδια
Μιας ματιάς ανάλυση

376 Είναι αυτά που γράφω
Που έκανα μεγέθυνση
Κι αυτήνε αντιγράφω
99
Τούτο το χάρισμα χαρά
377 Που η ματιά μου πήρε
Εσύ μου το ’δωσες καλέ
Το βλόγησαν οι μοίρες
Άπειρα είν’ τα χρώματα

378 Όταν ο ήλιος πέφτει
Σα να βλέπω τα μάτια σου
Σ’ ένα τριπλό καθρέφτη
Τούτο το φως όπου κοιτώ

379 Είναι ευλογημένο
Γιατί έπεσε το βλέμμα σου
Το χιλιολατρεμένο
Κάθε λουλούδι που ανθεί

380 Κάθε που ξεπροβάλλει
Τα κάλη σου αγάπη μου
Είναι για να προβάλλει
Επήγαινα - επήγαινα
381 Και λυτρωμό δεν είδα
Κι ήρθε η αγάπη σου
Σα λυτρωμού σφραγίδα
100
Από γεννήσεως Χριστού
382 Μετράνε τόσα χρόνια
Εγώ με την αγάπη μας
Θα τη μετρώ αιώνια
Αστροφεγγίζουν τα βουνά
383 στα χρώματα της δύσης
την ώρα που η αγάπη μου
τα μάτια της θα κλείσει
Κοιμήθηκε η αγάπη μου

384 Μ’ όνειρα αγαπημένα
Να δεί πολλά στον ύπνο της
Ίσως να δει και μένα
Ύπνε εκεί που καρτερώ

385 Και δέρνω τη ψυχή μου
Της λέω: όνειρα γλυκά
Κοιμήσου εσύ καλή μου
Από ευτυχία δεν μπορώ

386 Άλλο να συκρατιέμαι
Στο γέλιο σου στα μάτια σου
Στα χείλη σου κρεμιέμαι
101
Ελάτε όλοι οι σοφοί
387 Και πείτε μου και μένα
Πως θα κοιτάξω με καρδιά
Δυο μάτια λατρεμένα
Ειν’ ο καιρός ανέγγιχτος

388 Από κακίες πόνους
Αφήστε μας να ζήσουμε
Στους ουρανούς μας μόνους
Αγάπης λόγια θα σου πω

389 Ως η ψυχή μου να βγει
Θε να στα πω παντοτινά
Ακόμα και στον Άδη
Λαχτάρησα κι εγώ καιρό

390 Το χέρι να σου πιάσω
Έλα να σ’ έχω αγκαλιά
Στον ουρανό να φτάσω
102
Κει που λαλούνε τα πουλιά
391 Κοίτα με μ’ ένα νάζι
Κι αν με πληγώσεις μια φορά
Εμένα δε με νοιάζει
Κουράστηκα κι απόκαμα
392 Να τρέχω πίσωθέ σου
Αγάπησε με σα παιδί
Που βγήκε μεσαθέ σου
Γύρισε δώσ’ μου μια ματιά

393 Και καρτερώ και μένω
Μα την αχαριστία σου
Πώς να την υπομένω
Τόσες φορές μ’ αρνήθηκες

394 Κι εγώ εκεί στο πόστο
Μη μ’αρνηθείς ένα φιλί
Και τώρα άιντε δώστο
103
Σε τούτη δώνε τη ζωή
395 Μανάδες μας εφέρνουν
Με χάδια και πολλά φιλιά
Αυτές μας ανασταίνουν
Όποιος πει πως στη ζωή

396 Αγάπη δεν υπάρχει
Μάνα δεν τον εγέννησε
Εβγήκε από το φράχτη
104
Σα λάμπουνε τα μάτια σου
397 Έξω βγαίνει η ψυχή σου
Ότι σ’ αγάπησα κι εγώ
Μια φορά θυμήσου
Η πιο ωραία μουσική

398 Απ’ όλες η φωνή σου
Θα σου το πω πολλές φορές
Αγάπη μου θυμήσου
Μίλαγε για παράδεισο

399 Κι άπειρη ευτυχία
Μόνο στα μάτια σου τα δυο
Τα ένιωσα Λουκία-Τασία-Ευγενία-
Μαρία
Όταν χορεύεις μπολερό

400 Κι όταν χορεύεις τάνγκο
Εγώ τ’ ορκίζομαι χαρά
Μες στη καρδιά σου θάμπω
Ν’ ακούσω τη φωνούλα σου

401 Να κελαηδάει να λέει
Ξέρω στα μέσα σου η καρδιά
Πως μέρα νύχτα κλαίει
105
Και τι τα θες τι τα ζητάς
402 Ο έρωτας κοστίζει
Και τη παντιέρα της καρδιάς
Ψηλά την ανεμίζει
Απόκαμα και δε μπορώ

403 Άλλο να σ’ αγκαλιάζω
Εγώ σαν άντρας σερνικός
Τη σκούφια μου σου βγάζω

404 Μία φωνή αγγέλων
Μου ’λεγε θα ’μαστε μαζί
Απ’ το παρόν στο μέλλον

405 Με διαμαντένια ηχώ
Και γω σου ανταπόδωσα:
Πολύ σε λαχταρώ
Άκουσα τη φωνούλα σου

406 Που είναι διαμαντένια
Και μου ’διωξε απ’ το μυαλό
Κακιά σκέψη και έννοια
106
Με συναυλία αηδονιών
407 Κάθε φωνή σου μοιάζει
Και μια καρδιά όπου σε θε
Θρηνεί κι αναστενάζει
Και τελειωμό δεν έχουνε

408 Οι στίχοι τα στιχάκια
Στη σκέψη μου όταν θωρώ
Τα δυο σου τα ματάκια
Έλα μέσα στην παγωνιά

409 Και δώσ’ μου λίγη αγάπη
Να μη καώ μες τη φωτιά
Και να μη γίνω στάχτη
Έλα μέσα στη παγωνιά

410 Και λίγη αγάπη δώσ’ μου
Να σε χαρώ να σε γευτώ
Που είσ’ ο άνθρωπος μου
107
Ανάθεμα στο προξενιό
411 Που κάναν στην Ελένη
Άλλες το χαίρονται πολύ
Κι αυτή είναι λυπημένη
Με πήρες στο τηλέφωνο

412 Να με ρωτήσεις κάτι
Και της καρδιάς μου άνοιξε
Το σφαλισμένο μάτι
Περίμενα – περίμενα
413 Καιρό εκαρτερούσα
Με τη καρδιά μου σου ’στελνα
Φιλιά και σου μιλούσα
Ανάθεμά σε ξενιτιά
414 Που μ’ έχεις μακριά της
Ας είναι η αγάπη μου
Ζεστή παρηγοριά της
Όσο να θέλω δε μπορώ

415 Αμέσως να τη νιώσω
Θάλασσες μαύρες κι ουρανούς
Θα πρέπει να οργώσω
108
Τα περιστέρια τα λευκά
416 Πηγαίνουν δύο-δύο
Εγώ κι η αγάπη μου
Όλο το μεγαλείο
Δυο περιστέρια πάλλευκα

417 Στα στήθη σου θωρούσα
Εσάστησα δε σ’ έβλεπα
Κι όλο σε λαχταρούσα
Κι αν ανοίξουν οι ουρανοί
418 Και γίνει ένα θαύμα
Τα περιστέρια θε πετούν
Με την αγάπη αντάμα
Περιστεράκι λατρευτό
419 Και πιτσουνάκι φως μου
Θα ήθελα μες στη ζωή
Να ’σαι ο συντροφός μου
Η έκρηξη εγίνηκε
420 Μόνο μ’ ένα καψούλι
Κι εγώ με μια ματιά κλεφτή
Πήρα τη χάρη ούλη
109
Από τα ύψη της κορφής
421 Στο πάτο πάει και πέφτει
Αυτός είναι ο έρωτας
Κι ο άνθρωπος ξεπέφτει
Ανέβαινα κατέβαινα βουνά

422 Και το Βραχιώνα
Κι ακόμα σε αναζητώ
Εδώ κι έναν αιώνα
Πόση χαρά μου έδωσες

423 Θεέ να της τα λέω
Καλύτερα να τα μιλώ
Παρά για αυτή να κλαίω
Την απονιά δε τη βαστώ

424 Γιατί είμαι ψυχούλα
Ότι είχα σου το χάρησα
Πάρε και μιά καρδούλα
Συγκίνηση τα μάτια σου

425 Για μένανε θα βγάλουν
Θα λένε δε είναι για με
Μα για κανέναν άλλο
110
Παραπονιάρικη ζωή
426 Και ποιος θα σε μαζέψει
Μόνο στο άρμα του έρωτα
Μπορούσε να σε ζέψει
Παραπονιάρικη καρδιά
427 Τι θες τι τα γυρεύεις
Κι όλα με τις πονηριές
Και σκέρτσα τα γιατρεύεις
Αν δε σε θέλουν μια φορά

428 Μη θέλεις άλλη μία
Αν δε χωρεί ο έρωτας
Ελπίδα πια καμία
Αν δε νογάς το πλέξιμο
429 Τι θες και πας και πλέκεις
Και τ’ υφάδια του έρωτα
Όλα τα περιπλέκεις
Τι άρωμα είναι αυτό

430 Που ’χεις στο πρόσωπό σου
Μήνε μπερδεύτηκες καλέ
Κι είσαι εσύ ο ανθός σου
111
Το μάγουλο σου το ζεστό
431 Το φίλησα και λιώνω
Με τη χαρά που μου ’δωσες
Αμέσως ξανανιώνω
Το αφρατένιο σου κορμί

432 Το ζυμογαλιασμένο
Άγγελοι το ζυμώσανε
Και είναι μυρωμένο
Το λουλουδένιο σου κορμί

433 Είναι αγγέλων πλάση
Ποτέ κανένα στη ζωή
Όμοιο δεν επλάστη
Αγγέλοι το επλάσανε
434 Και μοίρες το μυρώσαν
Κι ότι πολύτιμο στη γη
Σε σένανε το δώσαν
Το σύμπαν καλοσκέφτηκε
435 Κι έκανε συναστρία
Κι εσένανε εγέννησε
Μ’ αγάπη και λατρεία
112
Στίχοι πασών των ποιητών
436 Πώς να σε εξυμνήσουν
Θεά είσαι μόνο εσύ
Θεοί θα σε υμνήσουν
Απ’ το Σκοπό επήγαινα

437 Κάτω στο Πόρτο Ρώμα
Σου μίλαγα σε σκέφτομουν
Και σου μιλώ ακόμα
Ο Αϊλιώτης μερακλής
438 Και χορευτής μεγάλος
Σε δύση και σ’ ανατολή
Κανείς δεν είναι άλλος
Στο κάμπο εκατέβηκε

439 Γυναίκα για να πάρει
Τόνε προφτάσαν παρευθύς
Και δεκατρείς κουμπάροι
Η κουμπαριά είν’ άλλοθι

440 Αλλ’ είν’ και φιλία
Κι έτσι θα γράφω βερεσέ
Με μία κιμωλία
113
Και είναι εκεί που ο διάολος
441 Τρυπώνει την ουρά του
Κι αν είναι και μπει μέσα του
Χάνει και τη κυρά του
Για κοίτα τούτο το κορμί

442 Που με καλεί να παίξω
Ξέρω στην ηλικία μου
Πολύ δε θ’ αντέξω
Και πάει ετούτο το κορμί

443 Με τη ψυχή αντάμα
Να μ’ αγαπήσει θα μπορεί;
Αν γίνει ένα θαύμα
114
Τα νιάτα θέλουν έρωτα
444 Με ένταση και βάθος
Κι όταν περάσει ο καιρός
Μένει μόνο το πάθος
Καλή χρονιά μάτια γλυκά

445 Καλή χρονιά μας φως μου
Παντοτινά σαν σήμερα
Θα ’σαι ο άνθρωπος μου
Είθε να είναι ο δρόμος μας

446 Σπαρμένος με λουλούδια
Και κάθ’ αυγή θα σε ξυπνώ
Μ’ αγάπες και τραγούδια
Ολημερίς θα σ’ αγαπώ
447 Τη νύχτα θε να λιώνω
Κι από αγάπη κι έρωτα
Ποτέ δε θα τελειώνω
Ας ορκιστούμε στη ζωή

448 Πως θα ’μαστε παρέα
Και κάθε νιά πρωτοχρονιά
Θα ’ναι μια μέρα νέα
115
Έτσι κερδίζουμε μαζί
449 Αιώνια τη ζήση
Το είναι σου το είναι μου
Άνθρωπο να γεννήσει
Κοιτάζω πόσες εποχές

450 Έχω να μη σε βλέπω
Να μη σ’ ακούω δυστυχώς
Άλλο δε το αντέχω
Είν’ τα πλοκάμια του έρωτα

451 Που μ’ έχουν περιζώσει
Και μόνο η αγάπη σου
Μπορεί για να με σώσει
Την αύρα σου αισθάνομαι

452 Κι από μακριά τη νοιώθω
Και κάνω κράτει μέσα μου
Τον ιδικό μου πόθο
Μη λαχταρίσει η καρδιά
453 Και βγει έξω η ψυχή μου
Και τρέξω να σε συναντώ
Όπως μπορώ καλή μου
116
Είπα για να ’ρθω να σε βρω
454 Σε λόγγους σε ρουμάνια
Για να σηκώσω τη ψυχή
Ψηλά με περηφάνια
Και η αγάπη που κρατώ

455 Σφιχτά στα δυο μου χέρια
Έγινε τα λευκά πουλιά
Στ’ ουράνια περιστέρια
Του βράχου τη κακοτοπιά

456 Κοιτάζω και τρομάζω
Όπως τα βάθη της ψυχής
Πονώ κι αναστενάζω
Πολύ στενάζω και πονώ

457 Που οι δυο είμαστε μόνοι
Κι αφήσαμε στον άνεμο
Της μοίρας το τιμόνι
Τι έφταιξε τι έγινε
458 Κανείς μας δε το ξέρει
Το μόνο που είναι γνωστό
Καθένας υποφέρει
117
Τα λόγια τούτα τα πικρά
459 Δε ήρθαν στο μυαλό μου
Τα ίδια σκέφτεται εκεί
Μακριά ο σύντροφος μου
Ας έρθουμε στην Άνοιξη

460 Μακριά απ’ το Χειμώνα
Όταν θα δούμε στον αγρό
Τη πρώτη ανεμώνα
Στου κύκλου τα γυρίσματα

461 Νέα ζωή προβάλλει
Φουντώνει μέσα η ψυχή
Κι αναζητά τα κάλλη
Αφού και συ γεννήθηκες

462 Μ’ έρωτα και πάλι
Πως αγνοείς τη μοίρα σου
Και σκύβεις το κεφάλι
Όσα φυτά βγάζει ο αγρός

463 Τόσες φορές σου το ’πα
Πως έχω μέσα στη καρδιά
Γιατί είσαι μια σορώπα
118
Σοροπιασμένα με κοιτάς
464 Σορόπια βγάζεις μέλι
Το στοματάκι το γλυκό
Ένα φιλί μου θέλει
Η μάνα που σε γέννησε

465 Πολύ σε αγαπούσε
Κι όλα τα μέλια σου ’δωσε
Εκεί που σε φιλούσε
Τόση αγάπη τρυφερή

466 Ποιος θα σου δώσει εσένα
Που σ’ έχει φτιάξει ο θεός
Με διαμαντένια πένα
Σα βγεις απ’ της μανούλας σου

467 Τη τρυφερή αγκάλη
Ψηλά περήφανα κοιτάς
Με ίσιο το κεφάλι
Ποιος θα βρεθεί στο δρόμο σου

468 Τόσο να σ’ αγαπήσει
Να σου χαρίσει μια ζωή
Και αυτός να ευτυχήσει
119
Κι εκεί αρχίσουν μαριολιές
469 Τα κόλπα και τα σκέρτσα
Στη κοινωνία σπάνια
Είναι που βρίσκεις μπέσα
Το πλάσμα τούτο το γλυκό

470 Το χιλιαγαπημένο
Ποιος θα το πάρει αγκαλιά
Να το χει λατρεμένο
Γιατ' οι μανάδες δυστυχώς

471 Το γιόκα τους λατρεύουν
Και θα 'πρεπε απ’ την αρχή
Μια κόρη να γυρεύουν
120
Πηγαίναμε – πηγαίναμε
472 Τον Αϊλιό τη Λούχα
Κι όλο το δρόμο σου ’λεγα
Πόση αγάπη σου ’χα
Αγάπη μέσα στα σπαρτά

473 Αγάπη στη σαρίχα
Σου ’δωσα τη καρδούλα μου
Όσα κομμάτια είχα
Μου ’δωσες συ το γέλιο σου

474 Μου ’δωσες και το χάδι
Και μ’ έκανες για να ξεχνώ
Ότι υπάρχει Άδης
Το φως του ήλιου έλουζε

475 Τα δυο μας τα κορμιά
Ξεφύγαμε που είμαστε
Μονάχη καλαμιά
Ο έρωτας μας ένωσε

476 Μ’ αγάπη καλοσύνη
Είναι αυτά που στη ζωή
Τίποτα δε τα σβήνει
121
Αλάβαστρο αμόλυντο
477 Θεία μορφή και λάμψη
Επήρ’ από την αγάπη μου
Γι’ αυτό έχω πετάξει
Στους ουρανούς που πέταξα

478 Και από κει σας γράφω
Μες στο μυαλό μου που κοιτώ
Έχει ένα φωτογράφο
Χαίρομαι που ’χεις έμπνευση

479 Μου είπε η καλή μου
Και βγάζω τα καλύτερα
Που ’χω μες τη ψυχή μου
Και τραγουδώ και τραγουδώ

480 Χίλια τραγούδια λέω
Χαίρομαι την αγάπη μου
Μ’ εμπνέει την εμπνέω
Και πριν ανοίξω για να βγω

481 Τη πόρτα για τη βόλτα
Ό,τι είχα στη καρδούλα μου
Στη μηχανή μου το ’πα
122
Είναι γιορτή είναι χαρά
482 Κι η αγάπη μου τ’ αξίζει
Και το κορμάκι το γλυκό
Μου το χρυσοστολίζει
Θέλω να είναι στη χαρά

483 Η πρώτη μες στις άλλες
Και περιμένω να μου ’ρθεί
Μες στις δικές μου αγκάλες
Ξεχώρισε και φώτισε

484 Με ομορφιά και χάρη
Την ονειρεύεται πολύ
Το κάθε παλικάρι
Η ομορφιά είναι χάρισμα

485 Στο σώμα και στο πνεύμα
Με νιώθει η αγάπη μου
Μονάχα μ’ ένα νεύμα
Τι ευτυχία τι χαρά
486 Που ’μαι αγκαλιασμένος
Με το μωρό που αγάπησα
Νιώθω ευλογημένος
123
Ξανατσεκάρω το μυαλό
487 Τους άπειρους τους δρόμους
Που θα μου δώσει η αγάπη μου
Τις ρίμες και τους χρόνους
Η έμπνευση είναι αυτή

488 Σε κάθε τι που κάνω
Κι ορκίστηκα στο Ύψιστο
Για αυτή, ποτέ να μη πεθάνω
Να με θωρούν να χαίρονται
489 Που θεϊκά διαβαίνω
Κι όλη τη χάρη τ’ ουρανού
Απ’ την αγάπη παίρνω
Να με θωρούν να χαίρονται
490 Και να με καμαρώνουν
Και με τον έρωτα κι αυτοί
Ποτέ να μη θυμώνουν
Και κάνω σκέψεις δύσκολες

491 Με διακατέχει φόβος
Γιατί είν’ απίθανα σκληρός
Της αρνησιάς ο πόνος
124
Όσα διαμάντια έδωσε
492 Μα όλος ο πλανήτης
Τ’ αξίζει να τα χαίρεται
Για τη καλή ψυχής της
Αφήστε με να τραγουδώ
493 Αηδόνια και πουλάκια
Στα μέσα μου έχω καημό
Και ’χω πολλά μεράκια
Κι ο καημός που λέγεται

494 Χαρά σου δίνει πίσω
Και περιμένω τη στιγμή
Ξανά να σου μιλήσω
Έλα κοντά μου θησαυρέ

495 Έλα γλυκιά μου αγάπη
Δεν βλέπεις πως ο ουρανός
Για μας τους δυο αστράφτει
Αστράφτει και φεγγοβολεί

496 Και λάμπει η μορφή σου
Για σε εγώ γεννήθηκα
Μόνο αυτό θυμήσου
125
Το καψουλάκι έκανε
497 Το θαύμα του και πάλι
Εκείνη η λέξη έμπνευση
Μου μπήκε στο κεφάλι
Και πως μπορώ να κρατηθώ

498 Μην είμαι χειμαρρώδης
Εγώ ανασταίνω τα παιδιά
Δεν είμαι ο Ηρώδης
Ο έρωτας με έκανε
499 Παιδιά να αποκτήσω
Και με την ομορφάδα τους
Τη ζήση να υμνήσω
Πατούν τα πόδια μου στη γη

500 Η σκέψη μου στο σύμπαν
Όλα τ’ αηδόνια ό,τι πουν
Για σένανε το είπαν
Τ’ αηδόνια στην ανατολή

501 Γλυκό βγάζουνε ήχο
Εγώ αγκουρμάζομαι εσέ
Πίσω απ’ ένα τοίχο
126
Πως μου λαλείς πως με καλείς
502 Και πως με καμαρώνεις
Τα σφάλματα μου τα πολλά
Ποτέ σου δε θυμώνεις
Με το γελάκι το γλυκό
503 Σα σύντομο παιχνίδι
Πριν γεννηθώ σ’ αγάπησα
Και σ’ αγαπάω ήδη
Απ’ όποια πια μεριά της γης

504 Ζητήσεις να σου φέρω
Ό, τι γυρεύει η ψυχή
Ευθύς θα καταφέρω
Ζήτα μου πάντα ό,τι θες

505 Απίθανο μου πλάσμα
Κι αν δε στο φέρω παρευθύς
Το έχω κάνει τάμα
Ζήτα μου, του παράδεισου

506 Μα όλα του τα φρούτα
Και θα σου φέρω μια καρδιά
Μαζί με όλα τούτα
127
Άνθρωπος που γεννήθηκε
507 Και ουδόλως αγαπήθη
Απείρως και παντοτινά
Εκείνος αδικήθη
Είναι το ζυμάρι της ζωής

508 Η αγάπη με λατρεία
Κι έτσι μόνο χτίζεται
Η κάθε ευτυχία
Απίθανη αγάπη μου

509 Πώς να σε προσκυνήσω
Στα πόδια σου εδώ μπροστά
Άσε να γονατίσω
Για να σου κάνω δέηση

510 Για να σου ψάλω ύμνους
Μ’ έσωσες που μ’ ανάστησες
Από τους βαριούς μου ύπνους
Για να σου κάνω δέηση

511 Για να σου γράψω ύμνους
Που θα ’ναι ομορφότεροι
Από τους άσπρους κύκνους
128
Που κούραση που κρύωμα
512 Που περπατώ για σένα
Γιατί έχω μέσα στη ψυχή
Δυο μάτια αγαπημένα
Μες του χειμώνα τη βροχή

513 Στο κρύο και στ’ αγιάζι
Με σε να νιώθω θαλπωρή
Όταν θα μ’ αγκαλιάζεις
Περπάτησα περπάτησα
514 Και περπατώ ακόμα
Ποτέ μου δε συνάντησα
Τ’ ολόγλυκό σου στόμα
Σα να ’τανε ν’ αγκάλιαζα
515 Τον ουρανό με τ’ άστρα
Σαν έχω το κορμάκι σου
Μες στα δικά μου μπράτσα
Και τι να ειδώ τι να χαρώ

516 Τα κάλλη σου κυρά μου
Επέταξα στον ουρανό
Απ’ την πολλή χαρά μου
129
Στη συναστρία τούτη ’δώ
517 Η μούσα εγεννήθη
Να ομορφαίνει τη ζωή
Να ευφραίνονται τα πλήθη
Και στους αιώνες έφυγε

518 Και προχωράει το κάλλος
Δεν είναι άλλο πιο βαθύ
Μα έρωτας μεγάλος
Η Πούλια κι ο Αυγερινός
519 Στην άκρη της ημέρας
Στέλνει σ’ εμάς το μήνυμα
Ένας γλυκός αέρας
Στους ουρανούς εκεί ψηλά

520 Ευρέθη κι εγεννήθη
Ο έρωτας αιώνιος
Και δεν υπάρχει λήθη
130
Βασίλισσα και Ρήγισσα
521 Και άνθος της ψυχής μου
Είσαι το ρόδο που άνθισε
Στη πιο καλή ευχή μου
Βασίλισσα και αρχόντισσα

522 Και πενεμένη κόρη
Για σένανε το πρωινό
Λαλούνε οι κοκόροι
Βασίλισσα και Ρήγισσα

523 Και τι χαρά απλώνεις
Τη νύχτα σα θα κοιμηθείς
Και όταν ξημερώνεις
Βασίλισσα μου μια ματιά

524 Γυρεύω να μου δώσεις
Για σε είμαι υπήκοος
Και μη με εξοντώσεις
Τ’ απέραντα τα πέλαγα
525 Που έχεις στη καρδιά σου
Με μαγνητίζουνε πολύ
Και έρχομαι κοντά σου
131
Βασίλισσα μου λυγερή
526 Με τη κορμοστασιά σου
Δίπλα στον ήλιο περπατείς
Και λάμπει η θωριά σου
Όποιος αγάπησε θεά

527 Τη λάμψη της αν πάρει
Ανοίγεται στους ουρανούς
Και φτάνει στο φεγγάρι
Να σ’ ακουμπήσω δε βαστώ
528 Δέρμα μου φιλντιζένιο
Εισ’ όλη ένα όνειρο
Όλο παραμυθένιο
Να σε κοιτώ ατελείωτα
529 Να σε ποθώ εντός μου
Να βγάζω αναστεναγμό
Να μη φανεί δικός μου
Απίθανη ανέλπιστη
530 Για μένα τούτη η τύχη
Να βγαίνουν από μέσα μου
Για σένα όλοι οι στίχοι
132
Στίχοι για σε ατελείωτοι
531 Και ύμνοι θα γραφτούνε
Μυριάδες στόματα φορές
Άπειρες θα τους ειπούνε
Είναι ο ύμνος μου για σε

532 Συνάδει όλη η πλάση
Κανείς ποτέ με τίποτα
Εσέ δε θα σε φτάσει
Από το πριν να γεννηθώ

533 Γεννήθηκα για σένα
Απ’ ευτυχία δε βαστώ
Λέω χαράς σε μένα
133
Κρινάκι μου στο λυκαυγές
534 Και ρόδο της ημέρας
Εσένα σ’ έφερε ο θεός
Κι ένας καλός αέρας
Είσαι αέρας της χαράς

535 Πολύ ευλογημένος
Σε νιώθω στην ανάσα μου
Και μέσω σαστισμένος
Οι δρόμοι όπου περπατώ

536 Σα πλάκες γραμμοφώνου
Γράφω σε κάθε βήμα μου
Τον ήχο κάθε πόνου
Τι μάγουλο και τι λαιμός

537 Και τι στ’ αυτί βοστρύχι
Τι να προσμένω πιο πολύ
Απ’ τη καλή μου τύχη
Τι να κοιτάζω τι να δω
538 Τι να χαρώ κυρά μου
Εσέ που έχω εδώ μπροστά
Ούτε στα όνειρα μου
134
Τι να το νιώσει η αφή
539 Τι να χαρεί το βλέμμα
Μου φαίνεται πως βρίσκομαι
Σ’ ένα μεγάλο ψέμα
Η πεθυμιά κι ο καημός
540 Και η πολλή λαχτάρα
Ας την ειπούνε μουσικοί
Με μια γλυκιά κιθάρα
Έρχεται η τέχνη πα να πεί

541 Να τα ισορροπήσει
Και τα μεγάλα πάθη μας
Για να τα εξυμνήσει
Η τέχνη είναι του έρωτα

542 Ασφάλεια, δικλείδα
Και γω μέσα στη τέχνη μου
Τη λύτρωση μου είδα
Τις πεθυμιές αφέντη μου

543 Πώς να τις ξεπληρώνεις
Με τα κομμάτια της καρδιάς
Κάθε φορά πληρώνεις
135
Όταν θα φέξει η αυγή
544 Κι ανοίξης το ματάκι
Στο παραθύρι σου μιλώ
Σα να ’μουνα πουλάκι
Όταν χαράξει η αυγή και συ

545 Ανακλαδίζεσαι
Μ’ όλες τις χάρες παρευθύς
Πάντα χρυσοστολίζεσαι
Όταν το φως του πρωινού

546 Το πρόσωπο σου λούσει
Όλα μα όλα τα πουλιά
Για σένα κελαηδούσι
Σαν θα βρεθώ
547 Στο ξέφωτο στη κορυφογραμμή
Τα μάτια σου τ’ ατελείωτα
Φωτίζουνε τη γη
Είναι τα μάτια της ψυχής

548 Που βλέπουνε κι ακούνε
Κι εμένανε τα μάτια σου
Αυτά με οδηγούνε
136
Ό,τι λαλήσουν τα πουλιά
549 Και ό,τι το φως θα λούσει
Σε σένα ροδοπέταλα
Στο διάβα σου πετούσι
Εσύ είσαι η Άνοιξη

550 Και μέσα στο Χειμώνα
Και οι καρδιές που σε ποθούν
Σε ψάχνουν στον αιώνα
Είσαι η φλόγα της ζωής

551 Έτοιμη για να ανάψει
Όπου το βλέμμα το γλυκό
Θελήσει για να φτάσει
Κι εκλιπαρώ και σου ζητώ

552 Και γω μία ματιά σου
Για να μπορέσω να βρεθώ
Στη θεϊκή σκιά σου
Που με φωτίζεις με κρατάς

553 Μου δίνεις ευτυχία
Και συ κρατάς για μένανε
Της τύχης τα ινία
137
Ατέλειωτα θα σου μιλώ
554 Και ύμνους θα σου γράφω
Και με το βλέμμα το χρυσό
Αυτά θα υπογραφώ
Τι ευωχία φίλοι μου

555 Και πόση ευτυχία
Που μου ’λαχε στο βίο μου
Μόνο με μιά ματία
Ήμουνα πάντα τυχερός

556 Και πάντα το πιστεύω
Τα μάτια σου αγάπη μου
Απίθανα λατρεύω
Εμπάτε όλοι στο χορό

557 Χορέψτε στη γιορτή μου
Και πέστε μου να το χαρώ
Το όμορφο κουκλί μου
Δε θα λιγώσω ούτε μιά

558 Στιγμή να κελαηδάω
Αφού για σε αγάπη μου
Στους ουρανούς πετάω
138
Η αγάπη σου μ’ έκανε
559 Ευτυχισμένος να ’μαι
Και όταν τρέχω στις δουλειές
Κι όταν γλυκοκοιμάμαι
Καλημερούδια αγάπη μου

560 Σε λίγο θα ξυπνήσεις
Μη λησμονήσεις μια φορά
Να με καλημερίσεις
Το ’χω για γούρι μου καλό

561 Ν’ ακούσω τη φωνή σου
Που είναι σαν πιώ νερό
Στη δροσερή πηγή σου
Όλα μου πάνε για καλό

562 Όλα μου πάνε τρέλα
Γιατί στη μια πανέμορφη
Και έξυπνη κοπέλα
Για σε δεν είναι τίποτα

563 Μια καλημέρα πες τη
Για μένα είναι βάλσαμο
Είναι ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
139
Θα κελαηδούνε τα πουλιά
564 Θα λες την καλημέρα
Κι ο ήλιος θα λαμποκοπά
Για σένα όλη μέρα
Είσαι το θαύμα της ζωής

565 Το θαύμα της ζωής μου
Μια καλημέρα πες τηνε
Απ’ τη καρδιά καλή μου
Θα φύγω και θα τριγυρνώ

566 Στους λόγγους στα μποστάνια
Και για τη καλημέρα σου
Θα ’χω μια περηφάνια
Το στοματάκι το γλυκό
567 Το χιλιοφιλημένο
Μου ’πε τη καλημέρα του
Και γω το περιμένω
Το περιμένω να του πω
568 Δυο λόγια απ’ τη καρδιά μου
Και για τη καλημέρα σου
Σ’ ευχαριστώ κυρά μου
140
Είθε τα δέντρα τα πουλιά
569 Είθε η φύση όλη
Να στην ανταποδώσουνε
Σ’ ένα περιβόλι
Είθε ο ήλιος που θα βγει

570 Γλυκός, να σε χαϊδεύει
Να σου φωτίζει τα μαλλιά
Και να σε ομορφαίνει
Είθε τ’ αστέρια του ουρανού

571 Να σου ’ρθουνε γιορντάνι
Να σε μυρώσουνε ξανά
Μέσα στον Ιορδάνη
Η Πούλια κι ο Αυγερινός
572 Να ’ρθουν στη κεφαλή σου
Και να στολίζουνε γλυκά
Το όμορφο μαλλί σου
Εκοίταξα εθαύμασα
573 Τη τόση ευτυχία
Στον ύπνο μου για να σε δω
Να νιώθω μια μαγεία
141
Στη μνήμη μου θε να κρατώ
574 Το όνειρο ετούτο
Που μου ’δωσε τόση χαρά
Ένα μεγάλο πλούτο
Αν με ρωτήστε να σας πω
575 Την πι’ όμορφη καμπύλη
Το στήθος της το θεϊκό
Μα είναι και τα χείλη
Την πιο μεγάλη χάρη
576 Το να βρεθούμε αγκαλιά
Τη νύχτα με φεγγάρι
577 Τι έχει σημασία
Η κόρη που αγάπησα
Τη λένε Διονυσία
578 Το πιο καλό λαχείο
Η αγάπη που εσπούδασα
Και μου ’δωσε πτυχίο
142
579 Τη θέλω στη ζωή μου
Θέλω για πάντα αγκαλιά
Να έχω τη καλή μου
Ο βόστρυχος στ’ αυτάκι σου

580 Την έμπνευση θα φτάσει
Σε καλλιτέχνη δυνατό
Για να τον αντιγράψει
Να φτιάξει κιονόκρανο
581 Σ’ ένα ρυθμό δικό σου
Να μείνει στους αιώνες πια
Το κάλλος το δικό σου
143
Όταν σμιλεύει τρυφερά
582 Το μάρμαρο στην πένα
Εσέ πρέπει να σκέφτεται
Να φτιάχνει μόνο εσένα
Το σμίλεμα το τρυφερό
583 Εσύ θε να το νιώσεις
Κι ανατριχίλα φοβερή
Θε να σε περιζώσει
Αυτά κάνει ο έρωτας

584 Αυτά κάνει η τρέλα
Στο δρόμο σου όταν βρεθεί
Μια όμορφη κοπέλα
144
Και ποιος δε θέλει όμορφα
585 Παιδιά ν’ αποκτήσει
Πρέπει πρώτα το ταίρι του
Γλυκά να κατακτήσει
Η αγάπη και ο έρωτας

586 Κάνουν ευγονία
Και έτσι βελτιώνεται
Όλη η κοινωνία
Ποιος θα μου το ’λεγε ποτέ

587 Τόσο πως θ’ αγαπήσω
Και τη φωλιά του έρωτα
Σ’ ένα βουνό να χτίσω
Βουνό με δάση και πουλιά

588 Γωνιά του παραδείσου
Να σ’ έχω στην αγκάλη
Να κοιμηθώ μαζί σου
145
Ο έρωτας γεννήθηκε
589 Και είναι στο κεφάλι
Αναγνωρίζει πάντοτε
Τα ιδικά σου κάλλη
Η μάνα τα παιδάκια της

590 Αυτή τα θέλει πρώτα
Και για τον έρωτα αν θες
Τρέξε και κάτσε ρώτα
Ο έρωτας μυστήριο
591 Για άλλον είναι πλάνη
Απίθανα θα αισθανθείς
Σ’ έρωτα τη πλεκτάνη
Η λύτρωση κι ο έρωτας
592 Ταυτόσημες ιδέες
Που απ’ την αιωνιότητα
Μας είναι πάντα νέες
Ο έρωτας είναι ζωή

593 Είναι η φαντασία
Ό,τι πολυτιμότερο
Και έχει τόση αξία
146
Όσα λουλούδια βγουν στη γη
594 Κι όλα όσα ανθίσουν
Απ’ έρωτα με τους καρπούς
Εμάς θα μας γεμίσουν
Πέρα απ’ τη γεύση την οσμή

595 Το βλέμμα και το χάδι
Ο έρωτας μας έβγαλε
Από το μαύρο Άδη
Ο έρωτας κι η ανάσταση
596 Έννοια είναι μία
Και σφόδρα αδικήθηκε
Ψυχή σα καλαμία
Πενέματα χαρίσματα
597 Και ομορφιές και κάλλη
Όλα αυτά βρεθήκανε
Σ’ ένα χρυσό κεφάλι
Χρυσό χρυσελεφάντινο
598 Σα τη θεά Αθήνι
Που ξέρει πόσο ν’ αγαπά
Και νιώθει την ευθύνη
147
Με μια ανάσα κι άλλη μιά
599 Στιχάκι θα σου πω
Που θέλω στην αγκάλη σου
Μετά να κοιμηθώ
Μα να τα πούμε καθαρά
600 Και του στραβού το δίκιο
Και σα τη Ζακυνθούλα μου
Καμίανε δε βρίσκω
Δε τη κρατούν τα μάτια μου

601 Τη τόση ομορφιά της
Από τα μάτια το λαιμό
Τα χείλη τα γλυκά της
Δε τα κρατούν τα μάτια μου

602 Το κάλλος και τη χάρη
Αφού είναι ομορφότερη
Απ’ το λαμπρό φεγγάρι
148
Η μοίρα μου έταξε
603 Εσένα να υμνήσω
Αφού πρωί μόλις ξυπνώ
Για σένα θα μιλήσω
Ελάτε χάρες του ουρανού

604 Πέσετε πάνωθέ μου
Και δέστε τόση ομορφιά
Στα μάτια μου θεέ μου
Γιατί υμνώ τα κάλλη σου

605 Εδώ στην ανηφόρα
Μα η ψυχή που λαχταρά
Αμέσως παίρνει φόρα
Πώς να υμνώ τα κάλλη σου

606 Στου ουρανού τα πλάτη
Αφού ’σαι το ομορφότερο
Το πλάσμα που επλάστη
Με αγιασμένο το νερό
607 Πλένω το πρόσωπο σου
Και σαν εικόνα θεϊκή
Φιλώ το μάγουλο σου
149
Αγνάντευα και πήγαινα
608 Εις το βουνό απάνω
Και έλεγα στη μοίρα μου
Με σένα τι να κάνω
Τι περιμένεις έχεις δει

609 Την τόση μου αγάπη
Και κύλισε απ’ τα μάτια μου
Ένα μεγάλο δάκρυ
Στο θεϊκό το στήθος σου

610 Μια καρδιά χτυπάει
Και μένανε στους ουρανούς
Συνέχεια με πάει
Πώς να τη νιώσω δε βαστώ

611 Αυτή την ευτυχία
Για μιαν αγάπη τρυφερή
Αμόλυντη κι αγία
Είναι π' ανοίγουν οι ουρανοί

612 Κι έρχονται οι αγγέλοι
Κι όλοι μαζί με μια φωνή
Η αγάπη μου σε θέλει
150
Με πήρανε και πήγαμε
613 Στους ουρανούς και πάμε
Είν’ ανέλπιστη χαρά
Τα πόδια δε βαστάνε
Ψάλετε πέστε τον πουλιά

614 Τον ύμνο της αγάπης
Να ακουστεί στους ουρανούς
Στης θάλασσας τα πλάτη
Πάνω στο γλυκοχάραμα

615 Ο ήλιος πάει να βγει
Είσαι μιά ολόδροση χαρά
Είσαι σα την αυγή

616 Που σβήνουνε τ’ αστέρια
Είμαι στο κόσμο ευτυχής
Σ’ έχω στα δυο μου χέρια

617 Κει που ροδίζει η μέρα
Νιώθω με την ανάσα σου
Ένα γλυκό αέρα
151
618 Που όλα κελαηδούνε
Έρχονται τα πουλιά μαζί
Για μένα να σου πούνε
Πως η αγάπη μου για σε

619 Απέραντη θα είναι
Δώσ’ μου αγάπη και στοργή
Και συ κοντά μου μείνε

620 Που χρώματα αλλάζει
Για σένα η καρδούλα μου
Πονεί κι αναστενάζει

621 Για μια καινούρια μέρα
Εμένα η αγάπη μου
Θα μου περάσει βέρα

622 Π’ ο ήλιος ανατέλλει
Με τη καρδιά με τη ψυχή
Η αγάπη μου με θέλει
152
623 Που λάμπουν οι ακτίνες
Έφυγα για τη ξενιτιά
Και είμαι εν Αθήναις
Ο ήλιος εσηκώθηκε
624 Πάνω απ’ το Πελούζο
Και μ’ ότι μου ’ρθει στο μυαλό
Τη φαντασία λούζω
Κυπαρισσάκι αψηλό
625 Και συ λεβεντοκόρη
Που σ’ ερωτεύτηκε πολύ
Ένα χρυσό αγόρι
Σαν τις ελιές που μένουνε

626 Αιώνες ριζωμένες
Έτσι μένουνε κι καρδιές
Που ’ναι αγαπημένες
Αγράμπελη σε χαιρετώ
627 Φθινόπωρο που φεύγεις
Χειμώνας έρχεται βαρύς
Και συ με αποφεύγεις
153
Πώς να ζεστάνω την καρδιά
628 Εμέ και τη δική σου
Αφού δεν άκουσα ποτέ
Την όμορφη φωνή σου
Και πήγαινα και πήγαινα

629 Στα δάση για να σ’ εύρω
Και είπα άλλη μαστοριά
Για σένα να εφεύρω
Του ήλιου μας η διαδρομή

630 Είναι πολύ μεγάλη
Από τη χώρα στο Σκοπό
Και στο Πελούζο φτάνει
154
Φθινόπωρο κι Άνοιξη
631 Εις το σκοπό προβαίνει
Μες το κατακαλόκαιρο
Στη χώρα πάντα μένει
Και το Χειμώνα το βαρύ

632 Δεξιά από το Πελούζο
Κι ότι θα φέρω το χιονιά
Τα μάγουλα σου τσούζω
Στον Αγιαντώνη πήγαινα

633 Σε μια συκιά να φτάσω
Και σκόνταψα και έπεσα
Προτού να τη προφτάσω
Τη γεύση του να μη χαρώ

634 Του μυρωμένου σύκου
Και μου 'λεγε η αγάπη μου
Έλα και άιντε σήκω
Σηκώθηκα και στάθηκα

635 Στα πόδια μου και πάλι
Και ένιωσα μία χαρά
Συγκίνηση μεγάλη
155
Έρχομαι – έρχομαι ξανά
636 Φιλί σου για να πάρω
Και δε με σκιάζει τίποτα
Ακόμα ούτε σμπάρο
Τα μανουσάκια καρτερώ
637 Για νάβγουνε στους όχτους
Να ανθίζουν να μοσχοβολούν
Σα τους δικούς μου πόθους
638 Που βγαίνουν στο χωράφι
Μην είναι η αγάπη μου
Άλλη χρονιά στο ράφι
639 Που βγαίνουν στην Αγρία
Για να μην νιώσω άλλη βραδιά
Χωρίς εσένα κρύα
Τα μανουσάκια που βαστώ

640 Τα βάζω στο ποτήρι
Και ζήτησε μου ό, τι θες
Δε σου χαλώ χατίρι
156
Νεράκια που κατρακυλούν
641 Μέσα στη λαγκαδία
Είναι φωτώνε σήμερα
Και σου ’χω μια λατρεία
Νεράκια που κατρακυλούν

642 Μέσα στη λαγκαδία
Είναι του Αγίου σήμερα
Και σου ’χω μια λατρεία
Σαν έβρεξε πλημμύρισε

643 Τσου τράφους στη μπασία
Είπα και γω για σένανε
Να δώσω σημασία
Γιατί να νιώθω ένοχος

644 Κακό δεν έχω κάνει
Μόνο που στη αγάπη μου
Εγύρεψα στεφάνι
Χρυσό μου ήβρεμα εσύ

645 Εσύ καλή μου τύχη
Ό, τι καλό μες στη ζωή
Από εσέ θα τύχει
157
Ερωτικά με πρόσεξες
646 Ερωτικά με είδες
Κι αμέσως μου στρίψανε
Μες στο μυαλό οι βίδες
Και του φωτώνε την αυγή

647 Επήγα στο λιμάνι
Να δω τη κάθαρση νερών
Ποιος το σταυρό θα πιάνει
Αστραφτερή αγάπη μου

648 Σε νιώθω εδώ μπροστά μου
Και λάμπουνε τα μάτια μου
Απ’ την πολύ χαρά μου
Επικεντρώνω το μυαλό
649 Τη σκέψη τη ματιά μου
Στα μάτια τα ολόγλυκα
Κι ανάβει η φωτιά μου
Ανοίγομαι και προχωρώ

650 Με τη δική σου λάμψη
Και σκέφτομαι ότι ποτέ
Αυτή δε θα με κάψει
158
Είμαι από σάρκα και οστά
651 Και θέλει σου τη γλύκα
Τα μάτια σου με θέλουνε
Μες στη καρδιά σου μπήκα
Τα μάτια σου όλο παινώ

652 Την ομορφιά σου κι άλλα
Μα της καρδιάς σου τα καλά
Είναι πολύ μεγάλα
Δεν είσαι μονοσήμαντα

653 Μόνο γλυκιά αγάπη
Απλώνεσαι στο σύμπαν μου
Στα μήκη και στα πλάτη
Τα δάκτυλα μου ακουμπώ

654 Στα μάγουλα σου τώρα
Και με γεμίζουνε χαρά
Τα ολόγλυκα σου δώρα
Δεν έχει δρόμο πια για με

655 Δε έχει ούτε πλοίο
Θα αναπνέω και θα ζω
Μόνο για μας τους δύο
159
Δίπλα σου και με αγκαλιά
656 Θα φεύγουνε τα χρόνια
Κάθε στιγμή που θα περνά
Θα ’ναι σαν να ’ναι αιώνια
Θα σ’ ακουμπώ θα μ’ ακουμπάς
657 Στη πλάτη και στο ώμο
Δε θα λιγώσουμε ποτέ
Στο πιο μεγάλο δρόμο
Και για τη μοίρα τη καλή

658 Θ’ ανάβουμε καντήλι
Και λάδι θα του βάζουμε
Για να ’χει το φυτίλι
Ο έρωτας που έσμιξε

659 Κορμιά κι αγαπηθήκαν
Ήταν η τύχη τους βουνό
Στο Σύμπαν εβρεθήκαν
Στο σύμπαν το αιώνιο

660 Μες το δικό τους άρμα
Αυτό που στην ανατολή
Το λέγουνε και κάρμα
160
Η καθημερινότητα
661 Είναι εξαγνισμένη
Απ’ την αγάπη τη γλυκιά
Που στη καρδιά μας μένει
Όλα γαλήνια περνούν

662 Και μέσα στην αντάρα
Γιατί η αγάπη μας αυτή
Έδιωξε τη κατάρα
Ευτυχισμένος μοναχά
663 Δεν είμ’ απ’ τις ματιές σου
Απ’ ούλα σου είμαι τα καλά
Κι από τις αγκαλιές σου
Η αγκαλιά μας έδειξε

664 Πως είμαστε ενωμένοι
Και στη καρδιά μας συμφορά
Και το κακό δε μένει
161
Στο στόχο μου σαν έφθασα
665 Πάνω στον Αγιαντώνη
Τότε κατάλαβα καλά
Πώς στρώνεις το σεντόνι
Τα δυο σου χέρια το τραβούν

666 Και τα μαλλιά σου πέπλο
Τα μάτια σου τα ευλογούν
Μπροστά μου όλα τα βλέπω
Δεν είναι πράγμα εύκολο

667 Η ευτυχία να ’ρθει
Θέλει καθάρια τη ψυχή
Και καθαρό το μάτι
Τη χτίζουμε τη χτίζουμε
668 Κι ακόμα θέλει κόπο
Αφού δε είναι θεϊκό
Το χνότο των ανθρώπων
Τι θέλει η άλλη η καρδιά

669 Εγώ κοιτάζω πρώτα
Κι αφήνω την αγάπη μου
Μες στη δική της ρότα
162
Εικοσιτέσσερες φωνές
670 Είναι τ’ αλφαβητάρι
Και παίζω εγώ με όλες τους
Για τη δική σου χάρη
Σαν ανεξάντλητη πηγή

671 Η γλώσσα μου θα τρέχει
Για τη χαρά που μου ’δωσες
Κι εκείνη πια κατέχει
Και τα πουλιά θα κελαηδούν

672 Μες στη πηγή ετούτη
Για να υμνούν τον έρωτα
Και να ξεχνούν τα πλούτη
Τα πλούτη τα ορίσανε
673 Οι κάποιοι τεχνοκράτες
Που ’ναι αγγειά βενέτικα
Να τα κρεμάς στους φράχτες
Ο πλούτος είναι η ζωή

674 Ο πλούτος η αγάπη
Για πέστε δίχως έρωτα
Ποία ζωή θε να ’βγει
163
Η φύση τα επροίκισε
675 Μ’ αγάπη και γαλήνη
Την ώρα που μια νια ζωή
Απ’ την αρχή εγίνη
Κι η αγάπη την ακολουθεί

676 Και στη κυοφορία
Μετά λένε οι σοφοί
Να μία ευφυΐα
164
Η μουσική π’ ακούγεται
677 Της μάνας η φωνούλα
Ψυχούλα διαμορφώνουνε
Να ’χει καλά απ’ ούλα
Ο ήχος και η μουσική

678 Είναι τομή στο χρόνο
Μ’ αυτά διώχνει ο άνθρωπος
Το στεναγμό τον πόνο
Η μουσική κι η φωνή
679 Μας διώχνουνε τον πόνο
Ν’ ακούω τη φωνούλα σου
Για να μη νιώθω μόνος
Πετάρισμα, κελάρυσμα
680 Ό,τι καντρίλια θέλεις
Κάνεις με τη φωνούλα σου
Κι έτσι με ανασταίνεις
Και τη καντάδα να σου πω

681 Εσύ να μη ξυπνήσεις
Στα όνειρά σου να με δεις
Και κει να με ζητήσεις
165
Και ποια καντάδα να σου πω
682 Μωρό να μη ξυπνήσεις
Να την ακούς στον ύπνο σου
Και κει να με ζητήσεις
Θα σε ακούσω εγώ πιστά

683 Και θα ’ρθω στο κρεβάτι
Κι οληνυκτίς υπόσχομαι
Πως δε θα κλείσω μάτι
Θα σε κρατήσω αγκαλιά
684 Εσύ κοιμήσου κι άλλο
Εγώ δε θέλω από σε
Απόψε τίποτ' άλλο
Μέσα στο βλέμμα σου να μπω

685 Πόσο πολύ το θέλω
Να αγναντέψω τη ζωή
Και για να δω το μέλλον
166
Πήρα τα μάτια σου μαζί
686 Πήρα το φως που έχουν
Για να μπορούν τα πόδια μου
Το δρόμο να αντέχουν

687 Τη πιο καλή παλέτα
Και τα λουλούδια της ψυχής
Μ’ αυτά ζωγράφισε τα

689 Και τον ουράνιο θόλο
Κι είπα στη φαντασία μου
Πως θα σε δει στο μόλο

690 Όλο τον κόσμο πήρα
Κι ας βαστώ στη τσέπη μου
Μονάχα μία λίρα
Τι να τα κάνεις τα λεφτά
691 Τα πλούτη τα παλάτια
Ότα δε με κοιτάζουνε
Τα δυο γλυκά σου μάτια
167
692 Στο δρόμο που πηγαίνω
Τα σκέφτομαι τα λαχταρώ
Και μ’ ούλα τούτα γειαίνω
Σε κάθε συναπάντημα
693 Που τη ματιά σου είδα
Αυτή μου έδωσε ξανά
Τη πιο γλυκιά ελπίδα
Και τη βροχή και το χιονιά

694 Κι όλες τις καταιγίδες
Τα βλέπω μες στα μάτια σου
Που εσύ τα πρωτοείδες
Δε με γελούν τα μάτια σου

695 Δε με γελά η όψη
Παρά με σφάζει μια ματιά
Σα του σπαθιού τη κόψη
Είναι το βλέμμα που ’πεσε

696 Σε με κεραυνοβόλο
Και είδα όλο το ντουνιά
Και το κοσμάκη όλο
168
Ό,τι σκεφτώ και λαχταρώ
697 Κι ό,τι ποθεί η ψυχή μου
Τα μάτια σου το φέρνουνε
Από καρδιάς καλή μου
Ο κόσμος όπου φτιάχτηκε

698 Εσύ να κατοικήσεις
Με τη ματιά σου Ω ΘΕΑ
Θέλησες να τον κτίσεις
Τα μάτια σου φτιαχτήκανε

699 Για επικοινωνία
Τα χαίρομαι που τα κοιτώ
Σα θεία κοινωνία
Τα μάτια σου τα χείλη σου

700 Κείνο το στοματάκι
Όπου ανταγωνίζεται
Το στόμα το ματάκι
Το γέλιο σου τα χείλη σου

701 Κι η λάμψη των ματιών σου
Τα μάτια είναι ο καημός
Όλων των θαυμαστών σου
169
Το χρώμα απ’ τα μάτια σου
702 Τορνεύει τη ψυχή μου
Να λειανθεί και να βρεθεί
Στο βλέμμα σου καλή μου
Ω τι καλά που σ’ αγαπώ

703 Ω τι καλά που πάω
Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ
Εσένανε ζητάω
Δε θα στερέψει η πηγή
704 Του έρωτα που σου ’χω
Έστω κι αν μείνω στη ζωή
Μ’ ένα μονάχα ρούχο
170
Δε θυμάμαι να μη σ’ αγαπώ
705 Και να μη σ’ έχω ταίρι
Φθινόπωρο και Άνοιξη
Χειμώνα Καλοκαίρι
Και κατά την Ανατολή

706 Φεγγάρι δεν εφάνη
Μόν’ είδα μες στη θάλασσα
Να λάμπει πυροφάνι
Σου πρότεινα για να το δεις

707 Απόψε το φεγγάρι
Αλλά ετούτη η συννεφιά
Οπίσω θα το πάρει
Και η βροχούλα που ακούς

708 Απάνου στην ομπρέλα
Μιλάει για τα σένανε
Που ’σ’ όμορφη κοπέλα
Και τι ’ναι κείνο στη ζωή

709 Που δε θα εξυμνήσει
Το πλάσμα μου το θεϊκό
Που έφτιαξε η φύση
171
Η ομορφιά δε βρίσκεται
710 Ούτε στα εκμαγεία
Κι από της καρδιάς σου εύχομαι
Παντοτινή υγεία
Επήρα το κατήφορο
711 Τρέχω κι όλο πηγαίνω
Εσένα έχω μέσα μου
Κι όλα τα παραβγαίνω
Κι από το στόμα μου σα βγει

712 Το καθένα στιχάκι
Για σένανε ξεπρόβαλε
Σαν ένα αγγελουδάκι
172
Απ’ το Σκοπό στο Λαγανά
713 Κι απ’ το Καμπί στη Χώρα
Μη σε φοβίζει τίποτα
Αγάπη μου προχώρα
Στο Κούκεσι στο Μήλεσι

714 Στο Δράκα και στον Κάμπο
Εκεί σε πρωτογνώρισα
Και στη καρδιά σου θα μπω
Απ’ το Βραχιώνα στο Σκοπό

715 Κι απ’ το Σκοπό στ’ Αργάσι
Έφυγε η αγάπη μου
Στους ουρανούς θα φτάσει
Τ’ αλώνια που εξάριζα

716 Να βάλω τη σταφίδα
Εκεί τη πλάνα σου ματιά
Εκεί τη πρωτοείδα
Και τις ελιές που μάζευα

717 Κάτου στου Μαλατάντα
Έδωσα όρκο στη καρδιά
Να σ’ αγαπάω πάντα
173
Από Μουζάκι Αγριλιά
718 Κι από Ρομίρι Χώρα
Για σένανε αγάπη μου
Πήρα μεγάλη φόρα
Στον Αγαλά επήγαινα

719 Εκεί να κυνηγήσω
Δεν ήλπιζα πως μια θεά
Στο δρόμο θ’ απαντήσω
Για Άρτεμη την πέρασα

720 Η Αθηνά στο μάτι
Κι η Αφροδίτη έγινε
Τη νύχτα στο κρεβάτι
Στον Αγαλά που τα νερά

721 Τρέχουνε στο Πλακάκι
Εκεί σε πρωταγκάλιασα
Και σου ’δωσα φιλάκι
Στον Αγαλά επήγαμε

722 Στα ενετικά πηγάδια
Μας είπαν πως τα φτιάξανε
Με του έρωτος τα χάδια
174
Στον Αγαλά ψηλά εκεί
723 Σπηλιά του Δαμιανού
Ο έρωτας σε λαχταρά
Σου παίρνει και το νου
Του Δαμιανού το σπήλαιο

724 Το γράφει ο Λουδοβίκος*
κι είν' απ' την αρχαιότητα
Του Αγαλά ο οίκος
Στον Αγαλά πολύ παλιά

725 Η ανθρώπινη σπηλιά
Τον έρωτα θυσίασε
Η κάθε φαμελιά
Στο Κοιλιωμένο έχ’ ανθούς

726 Μα έχει και αγκάθια
Και ο καλύτερος ανθός
Είναι τα δυο σου μάτια
*Λ. Σαλβατόρ ΖΑΝΤΕ II

175
Ποιος το ’λεγε πως οι ψυχές
727 Παν κι έρχονται στο Άδη
Για μας εζωντανέψανε
Με το δικό σου χάδι
Ποιοι το ’πανε πως οι ψυχές

728 Δε βρίσκουν ησυχία
Εγώ σου έχω ατελείωτη
Αγάπη και λατρεία
Ποιοι το ’πανε πως ο καιρός

729 Τα πάντα καταστρέφει
Αφού ξανά η αγάπη μας
Στο κόσμο επιστρέφει
Δεν είν’ τυχαία η ομορφιά

730 Ούτε και παραμύθι
Και μες στη φύση μοναχά
Εκεί μόνο εγεννήθη
176
Η φύση στήνει το χορό
731 Μ’ έρωτα μυρωμένο
Κι όταν θα μπεις για να χαρείς
Σε βρίσκει παντρεμένο
Όπως τ’ αγριολούλουδο
732 Τη μέλισσα ελκύει
Έτσι κι η αγάπη σου
Μες στη καρδιά σε κλίνει
Εμπάτε νέοι στο χορό

733 Του έρωτα π’ εστήθη
Που τώρα με την άνοιξη
Η φύση αναστήθη
Φτιάξετε έρωτα γλυκό

734 Με το δικό σας φιόρο
Που με αγάπη και στοργή
Θα είναι θείο δώρο
Όπου πιαστείτε δε φελά

735 Από μαλλιά, από μάτια
Του έρωτα τα δόκανα
Είναι χαρά γεμάτα
177
Επαναφέρει τη χαρά
736 Και την ισορροπία
Κι όλα τα κακά παιδιά
Βγάζει απ’ τη κοινωνία
Μ’ έρωτα θέλω ν’ ακουστώ

737 Σ’ αγγέλων συνεδρία
Να πιω το νέκταρ των θεών
Από χρυσή υδρία
Το νέκταρ μου το πρόσφερες

738 Μ’ ένα φιλί στο στόμα
Τι κι αν τα χρόνια φύγανε
Θα το θυμάμαι ακόμα
Μ’ ανέστησες και μου ’δωσες

739 Σκοπό μες στη ζωή μου
Γι’ αυτό και γω παντοτινά
Θα σε υμνώ καλή μου
Όταν τα μάτια σου τα δυο

740 Με πήραν σα μαγνήτες
Έπαψα να ’μαι στο κενό
Και μέσα στους αλήτες
178
Δεν τριγυρνάω άσκοπα
741 Τη μια μεριά στην άλλη
Μόνο εσέν' αγάπη μου
Σε έχω στο κεφάλι
Μ’ αγκάλιασες και μου ’δωσες

742 Όλη την πεμπτουσία
Και τότε είδα η ζωή
Πως έχει μια ουσία
Στον ίσιο δρόμο μ’ έφερες

743 Από κακό σοκάκι
Που ήμουνα ξεΐγκλωτος
Και με σκιστό σακάκι
Είν’ όπως όταν ο ανθός

744 Τη μέλισσα τη θέλει
Αντί για την αγάπη σου
Εκείνη φτιάχνει μέλι
Μέλι και γλύκισμα καλό

745 Με άπειρες ουσίες
Που τις στερούμαι παντελώς
Αν κάνω απουσίες
179
Σα βγω απ’ την αγάπη σου
746 Σε χίμαιρα πηγαίνω
Και τους γκρεμούς
Και τα βουνά ανεβοκατεβαίνω
Έλα και πάρε μ' αγκαλιά

747 Έλα χρυσή μου ελπίδα
Για όλα εμετάνοιωσα
Με τα κακά που είδα
Δεν ωφελεί η σκανταλιά

748 Έξω απ’ την αγάπη
Γιατί γεμίζουν θάλασσες
Απ’ το δικό σου δάκρυ
Και γω που τόσο σ’ αγαπώ

749 Δε θέλω να ενοχλήσαι
Έρχομαι με τη σκέψη μου
Όπου μακριά κι αν είσαι
180
Εκοίταξα τα μάτια σου
750 Σα το ουράνιο τόξο
Και είπα δόξα τω θεώ
Για την αγάπη που ’χω

751 Και είδα το φεγγάρι
Και περπατάω δίπλα σου
Μ’ ένα κρυφό καμάρι

752 Και είδα παραλία
Έκανα τάμα εγώ για σε
Απάνου στην Αγία

753 Κι είπα ποιος θε να με σώσει
Επήρα την αγάπη σου
Π’ αυτή θα με γλιτώσει

754 Τη χάρη τους τη λάμψη
Και είπα τούτη η ματιά
Ποτέ δε θα με κάψει
181
Το κάψιμο δυο λογιών
755 Ή να σε κάνει στάχτη
Ή που θα ζεις παντοτινά
Μ’ όλη της την αγάπη
Ο Αγιαντώνης μου ’δωσε

756 Φώτιση παραπάνω
Και τα στιχάκια τα καλά
Για σένανε τα φτιάχνω
Πριν να μου πεις πριν να σκεφτείς

757 Πριν να μου απαντήσεις
Την άδολη αγάπη μου
Έλα να προσκυνήσεις
Εγώ εσένα δυνατά

758 Θέλησα ν’ αγαπήσω
Και την αγάπη μας αυτή
Για πάντα να κρατήσω
Αντάμωσα τον έρωτα

759 Εκεί στη παραλία
Ήταν μια κόρη λυγερή
Τη λέγανε Ιουλία
182
Αντάμωσα τον έρωτα
760 Εις το Σκοπό απάνω
Σου ’δωσα την αγάπη μου
Δεν έχω παραπάνω
Απάντησα τον έρωτα

761 Στον Πλάνο στο Τραγάκι
Σου ’δωσα ένα μου φιλί
Και μου ’γινες μεράκι

762 Στο Μέσο Γερακάρι
Ήμουνα νιος και όμορφος
Ωραίο παλικάρι

763 Απάνω στο Μπελούσι
Σ’ έβλεπα μες τα μάτια μου
Και όταν είχε πούσι

764 Εις το μικρό Γαϊτάνι
Και τη καρδιά που σου ’δωσα
Την έκανες γιορντάνι
183
Απάντησα τον έρωτα ναι
765 Και στο Μαχαιράδο
Γι’ αυτό και γω αιώνια
Για σένανε θα άδω
Και μη το απαντήσατε
766 Κείνο το Μελινάδο
Εγώ και για τον έρωτα
Ως και εκεί θα άδω

767 Μέσα στα Λαγκαδάκια
Κι εκεί μες στη σεμπρία μας
Μου ’δωσες δυο φιλάκια

768 Στο Δράκα στο Γαλάρο
Εγώ είμαι καλό παιδί
Και θα ’ρθω να σε πάρω

769 Στη Ζάκυνθο μας ούλη
Και θα σε πάρω να κρατάς
Της νύφη μας το τούλι
184
770 Ακόμα στο Κερί
Σ' αγάπησα και άναψα
Στην Παναγιά κερί

771 Πάνω στις Ορθονιές
Κι έπειτα την αγάπη μου
Την πήγα για πενιές

772 Στη πάνω τη Βολίμα
Και μας με την αγάπη μας
Μας έχει φάει η λίμα

773 Στη Λούχα και στο Γύρι
Είναι πολύς ο άτιμος
Και μ’ έχει διεγείρει
Στο Κοιλιωμένο έφτασα

774 Με το καμπαναρίο
Και γύρεψα τον έρωτα
Για να μη μ’ εύρει κρύο
185
Στον Αϊ-Λιο με το χορό
775 Και με τις μαριολίτσες
Τον έρωτα τον ένιωσα
Με χίλιες αγκαλίτσες
Μαργιολεμένα μου πουλιά

776 Στο Λόγγο και στον Κάμπο
Στο σπίτι της αγάπης μου
Να πάω μέσα να ’μπω
Πήγες νωρίς να κοιμηθείς

777 Ήρθα και γω κοντά σου
Να με κρατήσεις τρυφερά
Μέσα στην αγκαλιά σου
Εξάπλωσες να κοιμηθείς
778 Σου κοίταξα την κάψα
Και σου ’βαλα να ζεσταθείς
Μία καλή παλιάτσα
Αδημονώ κι ανησυχώ
779 Μη μου αδιαθετήσεις
Και σου ’μπει κάνας πυρετός
Και μου κακονυχτήσεις
186
Δε θέλω τα ματάκια σου
780 Να ταλαιπωρηθούνε
Θέλω γλυκά και ήρεμα
Να καλοκοιμηθούνε
Είσαι το τρυφερούδι μου

781 Είσ’ ένα αγγελούδι
Είσαι εκείνο το μωρό
Που χει ακόμα χνούδι
Σα τη μανούλα σου εγώ

782 Στην αγκαλιά θα σ’ έχω
Να μη μου πάθεις τίποτα
Πάντα θα σε προσέχω
Κι άλλες φορές σαν τραγουδώ

783 Της μάνας η αγάπη
Πρέπει να συνεχίζεται
Και στ’ άλλο σκαλοπάτι
Το σκαλοπάτι που πατείς

784 Μαζί με μένα φως μου
Που και για μένα είσαι εσύ
Είσαι ο άγγελος μου
187
Η αγάπη όπου ένωσε
785 Ετούτο το ζευγάρι
Θα χουν την ομορφιά της γης
Και του θεού τη χάρη
Δε θα τολμήσω μάτια μου

786 Εγώ να σε ξυπνήσω
Κι ας έχω μέρες δεκατρείς
Να σε γλυκοφιλήσω
Από ταξίδι γύρισα

787 Με ρούχα λερωμένα
Οπίσω όλα τ’ άφησα
Κι ήρθα μόνο για σένα
Που με τραβάει η χαρά

788 Εσένανε να βλέπω
Και να μη σ’ έχω μια νυχτιά
Σε με δεν επιτρέπω
Θα περιμένω την αυγή

789 Που θα γλυκοχαράξει
Ν’ ανοίξεις τα ματάκια σου
Να μπει η γη σε τάξη
188
Ανοίγεις τα ματάκια σου
790 Που είναι σα κοχύλια
Που ’ναι διαμάντια ολόγιομα
Κι όμορφα δακτυλίδια
Αστράφτουν κι ακτινοβολούν
791 Σ’ όλη τη πλάση πέρα
Χωρίς αυτά πως θε να ζω
Και πως θα παίρνω αέρα
Και να, ροδίζει η αυγή

792 Και κελαηδούν τα αηδόνια
Και συ ανακλαδίζεσαι
Απάνω στα σεντόνια
Έλα κι ανοίγουν οι ουρανοί

793 Τα μάτια τα δικά σου
Και τη χαρά μου δε κρατώ
Που βρίσκομαι κοντά σου
Έλα και περιμένω εδώ

794 Μ’ ένα κρυφό μεράκι
Για να σου δώσω μόλις πεις
Ένα γλυκό φιλάκι
189
Να σε φιλώ συνέχεια
795 Τούτην εδώ τη μέρα
Και συ μ’ αντισηκώνεσαι
Και κάνω πάρα πέρα
Θέλω τα χείλη να βρεθούν

796 Μπροστά στο μαγουλάκι
Και να σου δώσω τρυφερά
Το πρώτο μου φιλάκι
Ω τι μαλλάκια τούτα δω
797 Που ’ναι σα καταρράκτες
Που στροβιλίζουν το μυαλό
Και διώχνουνε τις στάχτες
Στροβιλιστά και μπουκλωτά

798 Ζερβά δεξιά στην όψη
Που της καημένης μου καρδιάς
Κάθε χορδή θα κόψει
Τα μάτια και το μέτωπο

799 Το στόμα κι ο λαιμός σου
Είναι το κιονόκρανο
Που χτίζω το ναό σου
190
Οι ώμοι σου φωτίζουνε
800 Ανατολή και δύση
Και γω είμαι ένα μωρό
Πάνω τους να καθίσει
Ανάερη και τρυφερή

801 Ειν’ η κορμοστασιά σου
Προσεύχομαι παντοτινά
Να έχεις την υγειά σου
Πριν δρασκελίσεις το χαλί

802 Μες τα χρυσά σου πόδια
Είναι σα σπάνε στην αυλή
Χιλιάδες γούρμα ρόδια
Το ποδαράκι το χρυσό
803 Το χιλιολατρεμένο
Είναι το γούρι το καλό
Που πάντα περιμένω
Θεά μου και αγάπη μου

804 Και λατρεμένη κόρη
Εγώ δε πάω πουθενά
Δε παίρνω πια βαπόρι
191
Εδώ θα κάτσω να θωρώ
805 Τα θεϊκά σου κάλλη
Και κάθε αυγούλα θα φιλώ
Το μαγουλάκι πάλι
Ο που αγάπησε πολύ

806 Είναι ευλογημένος
Όποιος αγάπη μίσησε
Είναι καταραμένος
Ο Λαγανάς εβούιξε
807 Μπόρα γερή θα φέρει
Πάω να βρω το ταίρι μου
Να πάμε στο λημέρι
Και στο Γαλάρο το μικρό

808 Και μες στους Άγιους Πάντες
Τον έρωτα επρόσεξα
Που μπήκε με τις μπάντες
Το Χουρχουλίδι βρίσκεται
809 Μέσα εις το Μπανάτο
Τον έρωτα τον είδανε
Μία φορά φευγάτο
192
Αγία Μαρίνα ο Φαγιάς
810 Και μέσα στη Λαγκάδα
Απάντησαν τον έρωτα
Να κάνει μια καντάδα
Στο Σκουλικάδο έφτασα

811 Στα χρόνια των Πλεσσαίων
Τον έρωτα τον διατηρούν
Ακόμα πάντα νέο
Στο Σκουλικάδο κόψανε

812 Τον έρωτα στα δύο
Ρωτόκριτο τον βγάλανε
Και πήρα γω το πλοίο
Ο έρωτας στις καλαμιές

813 Και μέσα στη σταφίδα
Πλάσμα είναι αχόρταγο
Ωσά τη νεροφίδα
Βασιλικό τον είπανε

814 Και κείνος ερωτεύτη
Και είδανε πως στου Σκοπού
Τα πόδια πάντα πέφτει
193
Το Ξηροκάστελο παιδιά
815 Είναι σιμά στ’ Αργάσι
Αν ερωτεύτηκε κανείς
Όλα θα τα ξεχάσει
Τη Ρίζα-Ρίζα πήγαινα
816 Να βγω στο Καταστάρι
Εκεί τον έρωτα παιδιά
Τον παίξανε παζάρι
Στο Τσιλιβί εβρέθηκα

817 Μέσα στο ντάλα θέρος
Εκεί μόνο κατάλαβα
Τι πάει να πει ο έρως
Στο Ακρωτήρι στη πλαγιά

818 Στο Κόκκινο το Βράχο
Εκεί σ’ ερωτεύτηκα
Κι αυτά εκεί σου γράφω
Εγώ κοπέλα ήμουνα

819 Σα μία ανεμώνα
Και ερωτεύτηκα πολύ
Στο Πόρτο στο Λιμιώνα
194
Εγώ κοπέλα ήμουνα
820 Και είχα μία λόξα
Σαν ερωτεύτηκα πολύ
Στον Αϊ-λιό στη Ρόξα
Συχνά επαραλόγαγα
821 Ποιος θα με αγαπήσει
Κι ο έρωτας με έφτασε
Ως το Κορακονήσι (Κοιλιωμένο μεριά)
Μη πας και ερωτευτείς

822 Στη Λίμνη του Κεριού
Σε πιάνουν οι Κεριώτισσες
Σε κάνουν τ’ αλατιού
Με έρωτα εξύμνησα
823 Την όμορφη σου μπούκλα
Εκοίταξα κι ήμουνα
Μέσα στο Πόρτο Κούκλα
Τον έρωτα ετρύγησα

824 Μες στον Αρκαδιανό
Με ρούφηξες και μ’ άφησες
Μπουκάλι αδειανό
195
Σ’ όλες τις μπάντες του νησιού
825 Κι ένας ερωτευμένος
Και α ξαστόχησα κανεί
Να ’μαι συμπαθησμένος
Ο έρωτας αρσενικός
826 Κι η αγάπη θηλυκούλα
Για την αγάπη θα ’δινα
Τα πράματα μου ούλα
Πώς να σωπάσω ρε παιδιά

827 Σε τούτο το νησί
Αφού η φλέβα άνοιξε
Και μ’ έρωτα δε κλει
Καθένας που το πόδι του

828 Στη Ζάκυνθο πατήσει
Και θα ερωτευθεί πολύ
Μα και θα τραγουδήσει
196
Φεγγάρι πήγε κι έπεσε
829 Πίσω απ’ το βουνό
Είμαι εγώ στο ξέπορτο
Κι όλο σε καρτερώ
Τη φεγγαράδα να λουστεί
830 Το όμορφο κεφάλι
Προσμένουν κι ανυπομονούν
Τα μάτια μου και πάλι
Ω συ ψυχή μου τρυφερή

831 Αγάπη μου και φως μου
Έλα και πάρε με μαζί
Στου φεγγαριού τους δρόμους
Ω λατρεμένη παναγιά
832 Αγία και οσία
Τα δυο σου μάτια καρτερώ
Να ’βρω ζωής ουσία
Ω ξυπνητούρι μου γλυκό

833 Άγγελε με φτερούγες
Έλα να πάρουμε μαζί
Του κόσμωνε τσι ρούγες
197
Και το φεγγάρι σα σε δει
834 Και σα σε συναντήσει
Με τίποτα δε θα δεχτεί
Μες στο βουνό να δύσει
Η λάμψη του κι η λάμψη σου

835 Θα βγάλουνε διαμάντια
Που θα φωτίζουν συνεχώς
Τα δυο γλυκά σου μάτια
Έλα γλυκόθωρη μορφή

836 Και λατρεμένο νιάτο
Έλα να νοιώσουμε χαρά
Και το κακό φευγάτο
Η στρογγυλάδα του ουρανού

837 Του φεγγαριού η γλύκα
Τα κάλλη σου τα λαμπερά
Είναι δική σου προίκα
Η φεγγαράδα την Αυγή

838 Κορμάκι σμιλεμένο
Εδώ είμαι στο ξέπορτο
Κι ακόμα περιμένω
198
Μου φαίνεται πως μ’ ακούς
839 Δε θες να με κιασάρεις
Ξέρεις σε ποίο ξέπορτο
Θα ’ρθεις για να με πάρεις
Απάνου κάτου η ψυχή

840 Έχει μιάν αγωνία
Και γω προβαίνω να σε δω
Στη κοντινή γωνία
Μη σ’ έκλεισε ο κύρης σου

841 Και σου θυμώνει τόσο
Δε θέλει να σε συναντώ
Και να σε ανταμώσω
Ξέρω πως θα ’ρθεις τελικά

842 Γιατί κι οι δύο μας θέμε
Και την αγάπη πουθενά
Ακόμα δε τη λέμε
Ειν’ ένα μυστικό κρυφό

843 Είναι μια συμφωνία
Να μη βρεθεί αγάπη μας
Μέσα στην αγωνία
199
Έλα και φάνηκ’ η χαρά
844 Από τον πέρα δρόμο
Θα τον φιλήσω σταυρωτά
Αυτόν τον ταχυδρόμο
Τα μάτια μου μου φέρανε

845 Ένα καλό μαντάτο
Το κοριτσάκι μου μπροστά
Όλο χαρά γεμάτο
Κοίταξε τι εφεύρηκε
846 Η φύση να ενώσει
Στο φύλλο το αρσενικό τίποτα
Όλα της τα χαρίσματα στο θηλυκό να
δώσει
Πού ήσουνα καμάρι μου

847 Κι έχεις αργήσει τόσο
Το ένα δευτερόλεπτο
Πώς να το κατορθώσω
200
Από τη μια άκρη του νησιού
848 Έως την άλλη μπάντα
Πολύ σε ερωτεύτηκα
Και θα σε θέλω πάντα

849 Και μέχρι τη Σπηλούλα
Εκεί σε ερωτεύτηκα
Και θα σε πάρω Λούλα

850 Και μέχρι το Σχοινάρι
Δε θα βρεις σα και μένανε
Ωραίο παλικάρι
Τον Αϊ-Λιο επήγαινα

851 Στο κόκκινο χωράφι
Και είπα στην αγάπη μου
Νέα της να μου γράφει

852 Πέρα στα θεμπελιώματα
Πως θα ’θελα να σε φιλώ
Με χίλια δυο στόματα
201
853 Πέρα στο Μισοβούνι
Ήρθα να φάμε το φαϊ
Μας λείπει το πιρούνι
Τριζάτ’ είν’ η αγάπη σου

854 Τριζάτα που σου γράφω
Τριζάτα πρωτοσμίξαμε
Μέσα σ' εκειό τον τράφο
202
Μέσα στα αλώνια τις νυκτιές
855 Που ψήνεται η σταφίδα
Εκεί σε πρωταγκάλιασα
Και την υγειά μου είδα
Σκιαζόμαστε φοβόμαστε
856 Τους καλοθελητάδες
Που έχουνε στο στόμα τους
Σα τις κακιές φυλλάδες
Μη γίνει κάνα φονικό

857 Μη γίνει κάμια τρέλα
Και είσαι τόσο όμορφη
Και τρυφερή κοπέλα
203
Και το Φλεβάρη στις βραγιές
858 Που βάζουμε τα σκόρδα
Εφύτευα σε κοίταζα
Εκεί που σε πρωτόδα
Τσ’ αγάπες μου τον έρωτα

859 Σου τα ’χω ειπωμένα
Να μη δεχτείς άλλον κανεί
Να πάρεις παρά εμένα
Σκόρπια τα λόγια που θα πω

860 Σκόρπια και τα στιχάκια
Για να πλεχτούνε όμορφα
Στα κατσαρά μαλλάκια
Εμπλέχτηκα ξεμπλέχτηκα
861 Δεν είμαι ξεμπλεγμένος
Το μπλέξιμο παρακαλώ
Για να ’μαι ευτυχισμένος
Του Κάμπου όλα τα πουλιά

862 Μαζί και οι βατράχοι
Κάνε αγάπη στη ζωή
Για να σου βγει τ’ αμάχη
204
Και στα βουνά ανέβηκα
863 Αφάνα για να κόψω
Για να σαρώσω το κακό
Και να σε ανταμώσω
Με βλέπουνε όλοι στραβά

864 Με βλέπουν με κακία
Γιατί γλυκά εκοίταξα
Εσένανε Λουκία - Μαρία - Ευθυμία
Μες στο καντούνι του Αγιαννιού

865 Αμόλησα δυο σμπάρα
Και είδα την αγάπη μου
Για να φορεί κρησάρα
Εντράπηκε που μ’ άκουσε

866 Να κάνω το νταή
Και μπήκε στο κονάκι της
Αμέσως να κρυφτεί
Μες στο καντούνι του Αγιαννιού

867 Καντάδα θα σου κάνω
Δε θα σου πω για όσο ζω
Μα όταν θα πεθάνω
205
Το φεγγαράκι σήμερα
868 Αρνείται να κατέβει
Εδώ κι ένα δίωρο
Κι ακόμα σε γυρεύει
Με τη δροσούλα καρτερώ
869 Λουλούδια να σου μάσω
Κι ένα χαλί λουλουδιαστό
Για σε να ετοιμάσω
Για να περάσεις απαλά

870 Χωρίς να το πατήσεις
Λουλούδι μόνο είσαι συ
Με λούλουδα να ζήσεις
Λούλουδα και ξερό ψωμί

871 Κι αγάπη για τη γεύση
Πήραμε πρίμα τον καιρό
Κι έχουμε ωραία πλεύση
Και στην Αγρία ήτανε

872 Τότες πολλά αμπέλια
Κι όταν σε πρωταγκάλιασα
Ξεράθηκες στα γέλια
206
Αγάπαγα και πόναγα
873 Μήπως και δω χαΐρι
Πικρό φαρμάκι μου βαλες
Εσύ μες στο ποτήρι
Για να το πιω δεν ήθελα

874 Και συ μου ’λεγες «έλα
Δεν είναι για θανατικό
Είναι μια καραμέλα»
Το κάθε δέντρο που θα δω

875 Τη κάθε ριζολιά
Μου φαίνεται π’ απάντησα
Εσένα κοπελιά
207
Στον τρύγο στο παλιάμπελο
876 Κοντά στη κουτσουπία
Η τρίτσα μου επιάστηκε
Απάνου στη Μαρία
Ήτανε θέλημα θεού

877 Να μου τήνε ισιώσει
Τη φλόγα που ’χα στη καρδιά
Να μου τήνε φουντώσει
Ετρύγαγα - ετρύγαγα
878 Τσάμπουρα κάθε ρόγα
Και σένανε σκεφτόμουνα
Το βράδυ στην υπόγα
Για να σε δω ανάσκελα
879 Του μάκρου και του πλάτου
Και μένανε ο ρόλος μου
Να ’ναι του αναβάτου
Το βλέμμα σου τ’ αστραφτερό

880 Να μου το δώσεις καρτερώ
Θέλω και άλλα πιο πολλά
Να με χορτάσεις με φιλιά
208
Γαζέλα κόρη λυγερή
881 Κι όμορφη ελαφίνα
Για σένανε παράτησα
Τα πάντα στην Αθήνα
Πόσες φορές θα σου το πω

882 Πόσες θα στο μιλήσω
Χωρίς εσένα κούκλα μου
Δεν ημπορώ να ζήσω
Ματιά σου φως μου για να δω

883 Μιλιά σου για ν’ ακούσω
Δώσ’ μου σε μένα τη κλωστή
Για να σ’ ακολουθήσω
Μες στο λαβύρινθο που ζω

884 Η μόνη μου ελπίδα
Γι’ αυτό και απαράτησα
Και σπίτι και πατρίδα
Η μοίρα μου μ’ οδηγεί σε σε

Για να πετύχω στη ζωή
Από σένα πιο μεγάλο
209
Στις Άμπελες αν ξέρετε
886 Με λαξευμένες στέρνες
Εκεί σταφύλια πάταγες
Σου φίλαγα τις φτέρνες
Στις Άμπελες που έχουνε

887 Στους βράχους τους ληνούς
Εκεί σε πρωταγάπησα
Και μου ’φυγε ο νους
Τα μαγουλάκια ροδαλά
888 Να τα γλυκοφιλήσεις
Κι αν το φιλί δεν έδωσες
Να το γλυκοτσιμπήσεις
Η επαφή στο μάγουλο

889 Κοντά είναι στη καρδία
Και που σε φίλησα εγώ
Δεν είναι αμαρτία
Και τους γονιούς σου σκιάχτηκα

890 Να μη με κατατρέχουν
Αφού ’σαι η μονάκριβη
Η κόρη όπου έχουν
210
Εργολαβία έπιασα
891 Και γω σ’ ένα νταμάρι
Κι όπως σ’ έχω αγκαλιά
Μεγάλο μου καμάρι
Φλογίζουνε τα χείλη σου

892 Και καίει η ανάσα
Και λέω στη καρδούλα μου
Στείλε μου μία πάσα
Του κόσμου αν πει ή αν δε πει

893 Δεν έχει σημασία
Το ότι σ’ έχω αγκαλιά
Έχει μεγάλη αξία
Με τις αγκάλες ανοιχτές

894 Έλα και πέσε μέσα
Η αγάπη μου κι η αγκαλιά
Μία καλή γιατρέσσα
Να μοιραστώ το πόνο σου

895 Να πάρω τη καψούλα
Και να σου δώσω τη καρδιά
Με τα φιλιά μου ούλα
211
Τι έγινε και ψυχράθηκες
896 Μικρό μου αγγελούδι
Που σε κρατάει η μάνα σου
Σαν όμορφο λουλούδι
Θα πα να βρω τη νόννα σου

897 Που κάνει προσευχές
Και θα της πω
Στη γγόνα σου δώσε της τις ευχές
Στου Λούτζη το αρχοντικό

898 Εκεί στη Σαρακίνα
Κάθε φορά τον Αύγουστο
Η αγάπη μας ξεκίνα
Εκεί τρυγούσαμε μαζί

899 Και γω σου τραγουδούσα
Εσύ σταφίδες άπλωνες
Και γω κρυφά κοιτούσα
Ω τι καμάρι τούτο δω
900 Τι ομορφιά περίσσια
Επήγα και σε ζήτησα
Απ’ τους γονιούς σου ίσια
212
Δε μπλέκομαι στα πόδια σου
901 Εκεί όπου απλώνεις
Γιατί τη φαντασία μου
Ψηλά την εσηκώνεις
Ομολογώ πως σ’ αγαπώ

902 Δεν έχω τίποτα άλλο
Έλα να σφάξουμε τ’ αρνί
Να φάμε και το γάλλο
Ομολογώ στη παναγιά

903 Πως σ’ έχω στη καρδιά μου
Κι α δε φτουρίσει ο όρκος μου
Να πέσουνε τα αυτιά μου
Ομολογώ στο κόσμονε

904 Και σ’ όλο σου το σόι
Πως θα ’χω τη μανούλα σου
Να πίνει και να τρώει
Τέτοιο ανθό που έφτιαξε

905 Και τέτοιο μπουγαρίνι
Θα πλένω και τα πόδια της
Εγώ μες το γαδίνι
213
Ευχές τση μόνο θα ζητώ
906 Ευχές τση θα γυρέψω
Μη κι από τα βάσανα
Σώσω και ξεπεζέψω
Φτώχεια δε ύπηρξε ποτέ

907 Μόνο αγάπης πόρτα
Κι από παλιά και σήμερα
Κι όπου θέλεις ρώτα
Οι αγάπες χτίζουν φαμιλιές

908 Οι αγάπες τσι στυλιώνουν
Και με βαθιά θεμέλια
Γερά τσι θεμελιώνουν
Δεν είναι η μέρα μοναχά

909 Δεν είναι αυτό το μήνα
Παππούδες απ’ το παρελθόν
Στο μέλλον μας επήγαν
Παππούδες εχορέψανε
910 Μ’ αγάπη το εγγόνι
Για να το κάνουν δυνατό
Ατσάλι κι αμόνι
214
Παππούδες εχορέψανε
911 Τη κόρη με στοργή
Για να φανεί στο δρόμο της
Μία καινούργια αυγή
Η νόννα μου κι ο νόννος μου

912 Είναι η προίκα όλη
Γιατί μου φτιάξαν τη καρδιά
Ωραίο περιβόλι
Σε όποιο σπίτι κατοικεί

913 Και βρίσκεται η αγάπη
Τραγούδι λέει η καρδιά
Και η ψυχή το γράφει
Η αγάπη αναπαράγεται
914 Από παιδιά εγγόνια
Κι η ευτυχία προχωρά
Και μένει με τα χρόνια
Πέρασα να ’βρω θάλασσα

915 Μέσα απ’ τις Μαριές
Στο Πόρτο Βρώμη ο έρωτας
Μας λέει πάντα yes
215
Πήραμε βάρκα με χαρά
916 Να πάμε στο Ναυάγιο
Τον έρωτα το κράτησα
Σα να ’χω ένα Άγιο
Σπηλιές στο δρόμο είδαμε

917 Χρώματα και νερά
Εκεί σε ερωτεύτηκα
Αγάπη μου ξανά
Στου Ναυαγίου το μυχό

918 Και στη χοντρή την άμμο
Εκεί για σε στον έρωτα
Άγαλμα θα του κάμω
Κι από ψηλά κοιτάξαμε

919 Κάτω τη παραλία
Εκεί εγώ τον έρωτα
Τον τάζω στην Αγία
Στον Αϊ- Γιώργη στα Γκρεμνά

920 Με φρούριο και πύλη
Εγώ εκεί στον έρωτα
Θ’ ανάβω το καντήλι
216
Αναφωνήτρα κίνησα
921 Να πάω Ορθονιές
Εκεί νογούν τον έρωτα
Οι γρίες και οι νιές
Αμοληθήκαμε μαζί
922 Να πάμε για τα Ξίγκια
Εκεί λοιπόν ο έρωτας
Είναι μια απ’ τα ίδια
Κι από κει πηγαίναμε

923 Για το Μακρύ Γιαλό
Του έρωτα του είπαμε
Να πάει στο καλό
Αλλού το συναπάντημα
924 Του έρωτα στη πράξη
Είναι να κόβει η κούτρα σου
Κι η μοίρα να στο γράψει
Μουζάκι μουζακιώτισσες
925 Οι πάνω και οι κάτω
Τον έρωτα τον είδανε
Να κολυμπάει στο πάτο
217
Πήγαμε στο Βροντόνερο
926 Να δούμε τις χελώνες
Εκεί φωλιάζει ο έρωτας
Μέσα απ’ τους αιώνες
Στη Δάφνη για να κατεβείς

927 Θέλει και τσαγανό
Εκεί λοιπόν ο έρωτας
Βαράει στο ψαχνό
Το Πόρτο Ρώμα απ’ τη μια

928 Ο Γέρακας απ’ την άλλη
Αν αφεθείς στον έρωτα
Σου φεύγει το κεφάλι
Με το ρολόι σου μετρούν

929 Πόσο θα κάτσεις κάτω
Κι αν έρθει κι ο έρωτας
Σε κάνει άνω- κάτω
Γιατί ταξίμετρο παιδιά

930 Ο έρωτας δεν έχει
Και τον νογά και τον μπορεί
Όποιος πολύ αντέχει
218
Στη Λιθακιά εστήσανε
931 Ωραία ομιλία
Κι ο έρωτας λουζότανε
Κάτω στη παραλία
Του Λιθακιώτη τ’ όνειρο

932 Στροφάδια για να πάει
Αν τύχει κι ερωτευτεί
Δε θα μπορεί να φάει
Για τα Στροφάδια βρε παιδιά

933 Είναι μακρύ ταξίδι
Κι ο έρωτας αν σ’ ενοχλεί
Δώσ’ του στο στόμα ξύδι
219
Οι ανεμώνες βγήκανε
934 Και με κοιτούν ανάρια
Κι ο έρωτας μου έκανε
Τη σκέψη μου καθάρια
Στις ριζολιές φυτρώσανε

935 Και πάλι οι τσουκνίδες
Και συ στο καταχείμωνο
Τον έρωτα μην είδες
Θα ’θελα να τσουκνιστεί
936 Το ωραίο σου το πόδι
Και μέσα στη Σαρακοστή
Τρώγεται το χταπόδι
Θα ’θελα να σου τσουκνιστεί

937 Τ’ ωραίο μαγουλάκι
Και για να του φύγει το μιμί
Του δίνω ένα φιλάκι
220
Ο έρωτας εφάνηκε
938 Και στο Χαλικερό
Πιο δίπλα στο ποτάμι μας
Και μέσα στο νερό
Πώς να σου φτιάξω τη καρδιά

939 Που μου ’σαι χολιασμένη
Θέλω να ξέρεις μάτια μου
Πως είσαι αγαπημένη
Μη μου πικραίνεσαι χαρά

940 Και τη χαρά μου διώχνεις
Και μέσα στη καρδούλα σου
Την απονιά στριμώχνεις
Μη μου πικραίνεσαι καλή

941 Γλυκιά κι αγαπημένη
Σ’ όλο τα κόσμο θα φανεί
Πως είσαι λατρεμένη
Εμένα της αγάπης μου

942 Δε πρέπει της το δάκρυ
Και θα στριμώξω το κακό
Μακριά σε καμιάν άκρη
221
Κυρά μου εσύ και κούκλα μου
943 Κάνε μου δυο σκέρτσα
Για να γλυκάνεις το καημό
Που ’χω στα στήθη μέσα
Τι το ’θελα και σου ’πα γω

944 Πως θέλω δυο φιλάκια
Δεν ήξερα ότι για σε
Είναι πικρά φαρμάκια
Ω άγγελε μου φτερωτέ

945 Καμάρι και λατρεία
Θα πα να πω το τάμα μου
Σε μίαν εκκλησία
Μη μου πικραίνεσαι χαρά

946 Και γέλασε λιγάκι
Έλα να βγάλεις το καημό
Και το πικρό φαρμάκι
Και τι με πιάνει και ρωτώ

947 Κι ανησυχώ και λέω
Που νιώθω πως πονάς εσύ
Και μέσα μου όλο κλαίω
222
Εσύ Αγγέλων η χαρά
948 Εσύ χαρά του κόσμου
Άφησε κάθε στεναγμό
Κι ένα φιλάκι δώσ’ μου
Να μεταλάβουμε κι οι δυο
949 Λίγο απ’ την αγάπη
Για να χαρεί ο ουρανός
Κι από χαρά να αστράψει
Μα τι παινέματα να πω
950 Για τούτη την αγάπη
Που δε της πρέπει απονιά
Που δε της πρέπει δάκρυ
Έλα αγάπη μου γλυκιά

951 Σήκωσε το κεφάλι
Και μέσα στη αγκάλη μου
Θα σε γιατρέψω πάλι
Καημός και πόνος κι οδυρμός

952 Τση αγάπης τα ντεφέτα
Όλα τα ουράνια γύρισα
Κι όλα τα άστρα φέρτα
223
Φέρτα τα δουν τη μοίρα μας
953 Φέρτα να δουν που πάμε
Γιατί πονέσαμε πολύ
Εμείς που αγαπάμε
Ω Παναγιά μου Δέσποινα

954 Πάρε το στεναγμό μου
Για να της πάρω το καημό
Και κάνε τον δικό μου
Ο που αγαπά κι ο που πονεί

955 Αγάπη που αγναντεύει
Και τίποτα άλλο στη ζωή
Να πορευτεί γυρεύει
Κακοτοπιές ανηφοριές
956 Η αγάπη όλο βγάζει
Και όποιος πιστεύει την πολύ
Πονεί κι αναστενάζει
Προτού χαράξει η αυγή

957 Και πριν ο ήλιος φέξει
Έρχεται η αγάπη σας σιμά
Το πόνο σας ν’ αντέξει
224
Έρχεται παρηγόρια σου
958 Έρχεται γιατρικό σου
Για να μπορέσει τελικά
Να βρεις τον εαυτό σου
Εκεί όπου ανέμιζε

959 Κακιά ώρα και μέρα
Να βγει μέσα στο ξέφωτο
Στον καθαρό αέρα
Η αγάπη είναι γιατρικό

960 Πληγές που επουλώνει
Και τις ψυχές απ’ το κακό
Κι απ’ άδικο λυτρώνει
Η αγάπη είναι θαλπωρή

961 Μία καλή σου λέξη
Και με το βάλσαμο αυτό
Κακό δε θα αντέξει
Στα κύματα της θάλασσας

962 Και στη δροσιά του Μπάτη
Δε θα βρεις σ’ όλο το ντουνιά
Αγάπη σα και δαύτη
225
Πήρα και ολομέταξα
963 Χαλιά για να σου στρώσω
Μήπως αυτόν τον έρωτα
Μπορέσω και τον σώσω
Πήρα και μάγους να μου πουν

964 Τη τύχη και τη μοίρα
Στο κόρφο μου το φυλαχτό
Μόνο για σένα πήρα
Ανάθεμα το χρόνονε
965 Που ’ρθες πριν από μένα
Θε να ’βλεπε πόσα για σε
Θα είχα καμωμένα
Ανάθεμα το χρόνονε
966 Αυτόν που ’χει περάσει
Κι ο καημός που χω για σε
Πάει να με γεράσει
Στο Ρόιδο και στην Αγριλιά

967 Φυτεύουνε πατάτες
Τα μάγουλα σου ρόδινα
Σα κόκκινες ντομάτες
226
Στο Ρόιδο θε να παντρευτώ
968 Που ’ναι σερνικοχώρι
Από μικρή μου το ’λεγαν
Που ήμουν ωραία κόρη
Τον Αϊ-Λιο πηγαίνανε

969 Μέσα στο μισοχώρι
Έρωτα λόγια λέγανε
Ο γιος σου με μια κόρη
Ποιος θα μου πάρει το παιδί

970 Μέσα απ’ την αγκαλιά μου
Κι αν είναι έτσι στη ζωή
Να πάω εγώ καλιά μου
Πέτρα τη πέτρα σώριαζε

971 Λιθία για να φτιάξει
Δεν ήξερε τα ρούχα της
Πως είναι από μετάξι
Που βρήκε και γκαινιάστηκε

972 Αυτή την πριμαντόνα
Για να της πάρει ένα βρακί
Θέλει δουλειά αιώνα
227
Πάνω στη τούρλα του Σκοπού
973 Θ’ ανέβω να φωνάξω
Κι από κει τον έρωτα
Κάτω θα τον πετάξω
Που με ανέβασε ψηλά

974 Και ίλιγγος με πιάνει
Και κάθε τρεις η αγάπη μου
Γυρεύει και στεφάνι
Βλαχέραινα είναι γνωστή

975 Στο Αργάσι εκκλησία
Που γύρω κει ο έρωτας
Σε πιάνει βουρλισία
Ανέβαινα κατέβαινα
976 Του Πλεξειδά τη ράχη
Κι εκεί είδα τον έρωτα
Και φιλενάδα να ’χει
Πάμε για ίσκιο στη μουριά

977 Κοντά στη πιπερία
Αποβραδίς ο έρωτας
Μπήκε στα μαγειρεία
228
Σα σε κοιτάζω αναριγώ
978 Όμορφο προσωπάκι
Άγγελοι έρωτες πετούν
Απάνου στο μαλλάκι
Τη χάρη όλη του θεού

979 Την έχεις μαζωμένη
Κι όποιος τη δει στα μάτια του
Κάγκελο πάντα μένει
Όταν κοιτώ καλά-καλά

980 Τα μάτια σου και βλέπω
Για τρεις γενιές απανωτά
Μου φαίνεται κατέχω
229
Κοντέϊκα η γειτονιά
981 Που έχω συνηθίσει
Και κει που λες τον έρωτα
Γαμπρό τον είχα ντύσει
Ο έρωτας στις ρεματιές

982 Πάει με μια σφυρίχτρα
Αν δε μπορείς ν’ αγαπηθείς
Τράβα στη χαρτορίχτρα
Ο έρωτας μεσουρανεί
983 Πάνω απ’ το Καλπάκι
Και γω σε ερωτεύτηκα
Από μικρό παιδάκι
Στον Αϊ-Λιο στο σέχωρο

984 Σε μια συκιά μεγάλη
Εκεί μ’ ανακαλύψανε
Μ’ έρωτος παραζάλη
Αγία Μαρίνα γιάτρευε

985 Όλους τους βουρλισμένους
Η χάρη σου ας ευλογεί
Και τους ερωτευμένους
230
Για τον Άγιο Δημήτριο
986 Ξαστόχησα να πω
Σ’ ένα μοτοσακό
Ω φεγγαράκι μου λαμπρό

987 Λαμπρό κι ευλογημένο
Κάνε με να βρω π’ αγαπώ
Εμένα το καημένο
Τι έψαξα, τι φώναξα
988 Μα πουθενά εκείνη
Απ’ τη στιγμή που τα ’παμε
Άφαντη έχει γίνει
Τι να μου πεις, τι να σου πω

989 Μ’ αυτήν την ιστορία
Να ψάχνω την αγάπη μου
Μεγάλη αμαρτία
Φεγγάρι μου ολόγιομο

990 Και μυριοπλουμισμένο
Κάνε να βρω το ταίρι μου
Π’ ακόμα περιμένω
231
Όπου το φως του φεγγαριού
991 Μου δείχνει το στρατόνι
Έτσι η αγάπη μου για σε
Ποτέ δε τελειώνει
Μέσα στο φως του φεγγαριού

992 Είδα τον άγγελο μου
Όπου λουζόταν στα νερά
Για να ’ρθει στο πλευρό μου
Ω Παναγιά μου Δέσποινα

993 Κάνε μ’ αυτή τη χάρη
Όπου πατεί το πόδι της
Το άρωμα να πάρει
Να τρέξω από πίσω της

994 Με τα πατήματα της
Και να προλάβω να με δουν
Τα μάτια τα γλυκά της
Μη μου θυμώνεις, μάτια μου

995 Αγάπη που σε θέλω
Είναι που είσαι όμορφη
Και μοιάζεις των αγγέλων
232
Όλη η λαχτάρα μου για σε
996 Μεγάλη φουντωμένη
Μόνο εκειός ο έρωτας
Μπορεί και περιμένει
Το χέρι σου να σου βαστώ

Θα κάνω τ’ όνειρο μου αυτό
Ακόμα πιο μεγάλο
Αν θέλεις τη παράκληση
998 Στη κάνω εδώ κυρά μου
Να με δεχτείς αγάπη σου
Και να ’σαι στην καρδιά μου
Ανάργια-ανάργια θα κοιτώ
999 Τη πάνω βλεφαρίδα
Και θα φιλώ το μάγουλο
Που αγάπησα σαν είδα
Ανάργια–ανάργια θα κοιτώ
1000 Τα ωραία σου μαλλάκια
Έρωτες άγγελοι πηδούν
Μέσα απ’ τα μπουκλάκια
233
Ανάργια-ανάργια θα φιλώ
1001 Στο χέρι το καρπό σου
Να νιώθω πως παντοτινά
Θα είμαι ο άνθρωπος σου
Στεφανωμένη με χαρά
1002 Θέλω για πάντα να ’σαι
Μέσα στο φως του φεγγαριού
Κι όταν γλυκοκοιμάσαι
1003 Στο σπίτι μας κι έξω
Τη λύρα του Απόλλωνα
Πήρα για να σου παίξω
1004 Για χίλιους μύριους λόγους
Για να μου βγάζει η καρδιά
Τους πιο ωραίους φθόγγους
1005 Να φτάνει στα ουράνια
Είσαι η μάνα η γλυκιά
Δεν ένιωσα ορφάνια
234
Στη χώρα επηγαίναμε
1006 Μες στο μακρύο καντούνι
Κι ο έρωτας οπίσω μας
Χτυπούσε το καντούνι
Ώρα να πάρετε μεζέ

1007 Και πιάτο στου Τσιλιώρη
Όπου σερβίρει με καρδιά
Μία ωραία κόρη
Στη χώρα επηγαίναμε

1008 Μες στη πλατεία ρούγα
Το σμπάρο απ’ τον έρωτα
Μας βρήκε στη φτερούγα
235
Ολονυχτίς στα ξέπορτα
1009 Στη χώρα οι κανταδόροι
Που τραγουδούν τον έρωτα
Κι είναι καλοί μαστόροι
Με μια καντάδα θα σου πω

1010 Πόσο σε θέλω ταίρι
Και θ’ αμολήσω για να δεις
Κάτασπρο περιστέρι
Απ’ τα λαρύγγια η φωνή

1011 Απ’ τη κιθάρα τέμπο
Ήρθαμε για να μας ακούς
Μη τρως το πασατέμπο
Άνοιχ’ το παραθύρι σου

1012 Και πρόσεξε τη γλάστρα
Μη πέσει χάμου κατά γης
Και μας γενεί χαλάστρα
Μη και ξυπνήσει ο κύρης σου

1013 Και πίσω η κυρά σου
Κι απέ σε πάνε στη μονή
Και σου φορέσουν ράσο
236
Χάδια θα βάλω στη φωνή
1014 Για να χαρεί τ’ αυτί σου
Κι αφού εσύ μ’ απόλαυσες
Αγάπη μου κοιμήσου
Χάδια θα βάλω στη φωνή

1015 Κι άλλα πιτιτέλια
Μας λείπουνε τα όργανα
Να σου χτυπούν τα τέλια
Και τα τριζόνια θα σιωπούν

1016 Κι εκείνη η κουκουβάγια
Να πάρεις με τη μουσική
Τα πιο ωραία μάγια
237
Στον Αϊ- Λάζαρο παιδιά
1017 Επήγα να μπουκάρω
Εκεί που για τον έρωτα
Έπεσε ένα σμπάρο
Η Αγιοτριαδίτισσα έχει
1018 Τη χάρη όλη
Γιατί οπίσω στην αυλή
Έχει και περιβόλι
Στον Άμμο πήγαινα προχθές

1019 Να σουλατσάρω λίγο
Τον πήρα για κολίγο
Πού ’ν’ τα ταμπάκικα παιδιά

1020 Με τα βυρσοδεψεία
Ο έρωτας τη φλόγα μου
Τη κάνει μια χαψία
Από βραδίς προσκύνησα

1021 Στον Αϊ-Χαραλάμπη
Και είδα μες στον ουρανό
Τον έρωτα να λάμπει
238
Και το ποτάμι, ρε παιδιά
1022 Που όλα τα σουρώνει
Τον έρωτα αμόλησε
Την ώρα που σουρπώνει
Ο Αϊ-Νικόλας ο σεπτός
1023 Στην άκρη εκεί του μόλου
Τον έρωτα όταν διαβεί
Δεν θα τον δεις καθόλου
Στη χώρα μας μια γειτονιά

1024 Που λέν’ Κεραμιδάκι
Εκεί να δεις τον έρωτα
Τον πλήρωνες λιγάκι
Από τον Άγιο πήγαινα

1025 Μες στους Αγίους Σαράντα
Πρώτη φορά τον έρωτα
Τον άκουσα στη μπάντα
Όσοι στη χώρα κατοικούν

1026 Μες στη Φανερωμένη
Τον έρωτα αν νιώσουνε
Είναι συγχωρεμένοι
239
Ο Άγιος Νικόλας στέκεται
1027 Πάνω στο ακρωτήρι
Βασιλικός είναι παιδιά
Τον έρωτα κομφίρει
Βασιλικός κι αμάν αμάν

1028 Εκεί στο Πόρτο Ζόρο
Τον έρωτα από παλιά
Τον είχανε ντοτόρο
Στο Ξηροκάστελο παιδιά

1029 Κει κάτω στα Καμίνια
Τον έρωτα τον έχουνε
Κυρά μου με το μήνα
Στο Αργάσι το ιστορικό

1030 Στην Άκρη στου Νταβία
Κολοκοτρώνης έφτασε
Μ’ έρωτα συνοδεία
Κολοκοτρώνης ήτανε
1031 Πρώτος στ’ εικοσιένα
Για να μπορεί ο έρωτας
ν’ ανήκει στον καθένα
240
Κι αν δε σας τα ’πα ταχτικά
1032 Θα το ομολογήσω
Αράδιασα ό,τι μπορώ
Προτού καλά ξυπνήσω
Μια θάλασσα ξεχύνεται

1033 Μπροστά μου
Τα μάτια σου τα γαλανά
Κυρά μου
Με πλημμυρίζει και
1034 Με κάνει ευτυχισμένο
Και γώ ατάραχος κοιτώ
Και περιμένω
Τα μάτια σου γαλάζιες

1035 Θάλασσες που λούζουν τη ψυχή μου
Τα μάτια σου, το οξυγόνο
Που ζητά η αναπνοή μου
Τα μάτια σου, όλα τα λούλουδα της γης

1036 Του κάθε Μάη
Τα μάτια σου, όλα τα βέλη του έρωτα
Που τη καρδιά τρυπάει
241
Τα μάτια σου, ο γαλαξίας
1037 Και τ’ αστέρια που φωτίζουν
Τα μάτια σου μόνο χαρά
Μες τα δικά μου πλημμυρίζουν
Τα μάτια σου, η πεμπτουσία

1038 Της ζωής κι οι Αγγέλοι
Τα μάτια σου μου δίνουν
Όλη τη χαρά κι όλο το μέλι
Τα μάτια σου, που ανασταίνουν

1039 Τη ζωή όταν κοιμάται
Τα μάτια σου, που όποιος τα ’δε
Μια ζωή θα τα θυμάται
Τα μάτια σου, όλα τα χάδια

1040 Και τα νάζια μαζεμένα
Τα μάτια σου, όπου έφεραν
Τη χαρά μόνο σε μένα
Τα μάτια σου, θα σου το πω

1041 Πιο δυνατά θα το φωνάξω
Τα μάτια σου, εκειά που
Κάναν τη ζωή μου να αλλάξω
242
Τα μάτια σου, μέρα και νύχτα
1042 Να τα βλέπω δε τα χορταίνω
Τα μάτια σου, είναι η χαρά
Κι η ζωή που ανασαίνω
Τα μάτια σου, παντοτινά

1043 Και πάλι θα τα θέλω
Τα μάτια σου, απ’ την αρχή
Του κόσμου ως το μέλλον
Τα μάτια σου, είν’ η ρομφαία

1044 Των αγγέλων στα ουράνια
Τα μάτια σου, ό,τι κοιτούν
Αμέσως δίνουνε ζωντάνια
Τα μάτια σου, που μες στο κρύο

1045 Και το χιόνι τα ζητώ
Τα μάτια σου, πόσο θεέ μου
Θε μου πόσο τ’ αγαπώ
Τα μάτια σου, είναι το γάργαρο

1046 Νερό που κελαρύζει
Τα μάτια σου, είναι δροσιά
Του πρωινού που με γεμίζει
243
Τα μάτια σου, είν’ αλληλούια
1047 Και δόξα τω θεώ
Τα μάτια σου, παντοτινά
Και πιο βαθιά θα τ’ αγαπώ
Τα μάτια σου, οι αγκαλιές σου

1048 Τα φιλιά κι όλα τα χάδια
Τα μάτια σου, που μου φωτίζουν
Της ζωής μου τα σκοτάδια
Τα μάτια σου, κάθε αχτίδα

1049 του ήλιου που ζεσταίνει
τα μάτια σου, κάθε ματιά σου
πόσο πια με συνεπαίρνει
Στα μάτια σου, άγγελοι

1050 Στήσανε χορό και τα λατρεύουν
Στα μάτια σου, όλες οι μούσες
Έμπνευση σ’ αυτά γυρεύω
Τα μάτια σου, ανηφοριά

1051 Για το βουνό της ηδονής
Τα μάτια σου, που δε τα είδε
Δε τα άγγειξε κανείς
244
Τα μάτια σου, οι διθυράμβοι
1052 Που γραφτήκανε στο κόσμο
Τα μάτια σου, εσένα θέλω
Στη ζωή δε μετανιώνω
Τα μάτια σου, τ’ ουρανού

1053 Όλη λάμψη κι’ η φρεσκάδα
Τα μάτια σου, το ίδιο όμορφα
Στον ίσκιο στη λιακάδα
Τα μάτια σου, που τα λατρεύω

1054 Και τα βλέπω θεϊκά
Κάνε μου ύψιστε να τ’ αγαπώ
Να τα χαρώ ως τα στερνά
Τα μάτια σου, με ξαναφέραν

1055 Στη ζωή στο κόσμο ετούτο
Για δαύτα εγώ, επεριφρόνησα
Στη γη το κάθε πλούτο
Τα μάτια σου, όσα κι αν κάνω

1056 Ό, τι πω ποτέ δε σώνει
Τα μάτια σου, είναι η χάρη
Στη ζωή που με λυτρώνει
245
Τα μάτια σου, η πανδαισία
1057 Κι η χαρά των λουλουδιών
Τα μάτια σου, ανοιγοκλείνουνε
Το φως των αστεριών
Τα μάτια σου, είναι

1058 Οι ύμνοι μουσικές πολύ εξαίσιες
Τα μάτια σου, ειν’ η αγάπη
Κι η χαρά που πάνω μ’ έφερες
Τα μάτια σου, και στα λιοστάσια

1059 Και στα αλώνια και στο τρύγο
Τα μάτια σου, κάθε χαρά μου
Στη ζωή για να μη φύγω
246
Εγώ σου το ’πα μη φανείς
1060 Απόγιομα στο φόρο
Κυκλοφορεί ο έρωτας
Στο πέτο του με φιόρο
Σου το ’πα να μη περπατείς

1061 Στη Στράτα τη Μαρίνα
Γιατί εκεί ο έρωτας
Πήρε την Ασημίνα
Σου το ’πα μη κανακευτείς

1062 Εκεί στον Άγιο Παύλο
Γιατί τον έρωτα εδώ
Τονε φωνάζουν δαύλο
Και στη Μαϊστρα πήγαινα

1063 Εκεί στη Σαρακίνα
Τον έρωτα τον έβλεπα
Σκάβοντας με αξίνα
Ουλούθε κι αν περπάτησα
1064 Τα ίχνη έχει αφήσει
Ο έρωτας μωρέ παιδιά
Χαρά να σας γεμίσει
247
Και το φαϊ ποιος πεθυμεί
1065 Και ποιος δε θέλει τάξη
Ο έρωτας μωρέ παιδιά
Είναι μυαλό και πράξη
Κι οι σκαφτιάδες πιο παλιά

1066 Με ροζιασμένα χέρια
Τον έρωτα τον έπαιρναν
Τον έφταναν στ’ αστέρια
Ερώτου λύσσα μη μου πεις

1067 Γιατί δε την εξέρω
Ένα τσουβάλι αδειανό
Το σώμα περιφέρω
Ερωτιδείς και έρωτες

1068 Και ερωτευμένοι τόσοι
Δεν είναι τζόγια μου πολλοί
Αλλά είναι καμπόσοι
248
Στη ριζολιά με τη σπηλιά
1069 Που λέγανε κουφάλα
Σου ’λεγα για τον έρωτα
Και συ μου ’λεγες άλλα
Ανάσκελα κι ανάποδα
1070 Και μ’ όλες τις κινήσεις
Άμα σε βρει ο έρωτας
Γυρεύεις να φιλήσεις
Απελπισία μ’ έπιασε
1071 Και του ερώτου λύσσα
Και πήγα και της τα ’ριξα
Αντρίκια και στα ίσια
Όποιος δε θε ν’ αγαπηθεί
1072 Συχνά και αρρωσταίνει
Όποιος τον έρωτα του βρει
Ποτέ του δε πεθαίνει
Μα τι είναι τούτα τα παιδιά

1073 Τούτη η πανδαισία
Δεν είναι άλλο τίποτα
Παρ’ έρωτος θυσία
249
Δε θέλω άλλο να μιλώ
1074 Για κάθε ερωτευμένο
Κρατώ τον έρωτα σφιχτά
Και στο κονάκι μένω
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΣΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ
ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ ΕΡΓΟ «ΖΑΝΤΕ» ΤΟΥ ΛΟΥ-
ΔΟΒΙΚΟΥ ΣΑΛΒΑΤΟΡ.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ
ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥ-
ΤΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ.
ΖΑΝΤΕ 1ος ΤΟΜΟΣ Νο 1 ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗ ΖΑ-
ΚΥΝΘΟ ΤΟ 1900-1902.
ΖΑΝΤΕ 2ος ΤΟΜΟΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΤΡΟΦΑΔΙΑ 1900-
1902.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 1900
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΧΕΔΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ – ΤΟΠΟΝΥΜΙΩΝ - ΕΚ-
ΚΛΗΣΙΩΝ
ΑΠΟΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ
ΤΗΛ. 2695100188 – 6944 32 62 63
Email: info@Zakynthos4s.gr
ΔΩΡΟ Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΗ

ΑΝΤΙΟΧΟΥ «ΠΡΕΛΟΥΝΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΑΚΥΝ-
ΘΟ» ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΤΟΥ
«1900» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΖΑΝΤΕ.
ΣΑΡΑΝΤΗ ΑΝΤΙΟΧΟΥ
«ΠΡΟΗΓΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ»
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΤΙΜΑ
ΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΜΕ ΣΚΛΗΡΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΡΤΟΥΡΑ.
www.zakynthos4s.gr
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ
ΟΘΟΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ ΑΠΟ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ - ΤΟΠΙΑ - ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ
ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ

ΒΙΒΛΙΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΣ 1

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΒΙΒΛΙΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΑΓΑΠΗΣ 1

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Αφιερωμένο

© Α.Ν. ΜΠΑΣΤΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΣΤΑ

ΣΧΕΔΙΟ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009

Όντας χαρακτήρας αντισυμβατικός, συχνά εκκεντρικός, ένιωσε πολύ

Χαρακτηριζόταν από αξιοθαύμαστη επιστημονική μεθοδικό-

Το 1873 ταξίδεψε στις Κυκλάδες και τα Κύθηρα, κατόπιν

ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ TA XΩΡΙΑ:

Ο ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΕΜΙΣΙΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το ZANTE είναι από την άπο-

Η σύνταξη του παραπάνω σημειώματος για τον Λουδοβίκο

Θέλω να σ’ έχω αγκαλιά

Τάμα κάνω στον Άγιο

Κι’ ο Άγιος εισάκουσε

Είμαι ψηλά στους ουρανούς

Για να μας δώσει η αγάπη μας

Είθε και σεις συνάνθρωποι

ΟΡΠΙΔΑ ΜΟΥ – ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ – ΜΑΝΤΖΕΤΟ

Μάτια γαλάζια ανοιχτά

Θέλω να ζήσω τη ζωή

Θέλω να σ’έχω αγκαλιά

Αγάπα με και θέλε με

Κάθε φορά που σoυ μιλώ

Πουλιά λαλούνε στα κλαδιά

Πόθους για σένανε κυρά

Είναι το στόμα σου γλυκό

Το πρόσωπό σου είναι γλυκό

Oλόξανθή μου ομορφιά

Τα μάτια σου απέραντα

Η αγάπη σου μ’αγκάλιασε

Είσαι στ’αλήθεια μια θεά

Μάτια μου μάτια μάτια μου

Όταν κοιμόσουν θα ’θελα

Τη νύχτα τα μαλλάκια σου

Το φως σβήνει από τη γη

Κοιτώ τη νύχτα να κυλά

Τα μάτια σου σα τα κοιτώ

Όλες οι χάρες του Θεού

Άσμα λατρευτικό πολύ

Την ευτυχία απλόχερα

Η ανάσα σου ευωδιαστή

Εις τους αφρούς της θάλασσας

Τα χείλη σου ολοφίλητα

Τα χείλη σου τα τρυφερά

Θέλε με κι ας μη του το λες

Τι με ζαλίζει πιο πολύ

Από αγάπη θα βρεθώ

Μες στη φουρτούνα της ζωής

Απίθανα που έλαμπε

Του έρωτα το κέντρισμα

Τα πρωινά μου γέμισαν

Χειλάκια μου ολόγλυκα

Βροχή να πέφτει στη σκεπή

Το δειλινό τα μάτια σου

Σηκώθηκα μες στη νυχτιά

Εξύπνησα μες στη νυχτιά

Ποιος πείραξε το ταίρι μου

Ακούμπ’αγάπη μου σ’εμέ

Όποιος μαζί το ταίρι του

Εξύπνησα μες στη νυχτιά

Παράπονα και στεναγμούς

Έλα στην αγκαλιά γλυκά

Δεν έχεις τη μανούλα σου

Η ευτυχία μέσα μου