Παράγραφος 1

Οι περισσότεροι μαθητές στο Γυμνάσιο έχουν πολύ λίγο

ελεύθερο χρόνο. Στην πραγματικότητα τις περισσότερες ώρες της
ημέρας ασχολούνται με τις μαθητικές τους υποχρεώσεις. Αρχικά,
από το πρωί μέχρι το μεσημέρι είναι στο σχολείο και έπειτα, αφού
ξεκουραστούν ελάχιστα, αρχίζουν οι υπόλοιπες δραστηριότητες.
Φροντιστήρια ξένων γλωσσών και αθλητικές δραστηριότητες
επιβαρύνουν το εβδομαδιαίο πρόγραμμα και εξαντλούν τους
μαθητές. Και από την άλλη, όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο
ξεκουράζονται μεν λίγο παραπάνω, αλλά και πάλι πρέπει να
προετοιμαστούν για τη βδομάδα που έρχεται. Με ένα τόσο
δύσκολο πρόγραμμα, λοιπόν, γεμάτο υποχρεώσεις, πώς να μη
διαμαρτύρονται οι μαθητές για τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που
διαθέτουν για ξεκούραση και παιχνίδι;

Παράγραφος 2

Τι προάλλες ένα περιστατικό στο σχολείο με έκανε να καταλάβω

ότι για κάποιους συμμαθητές μου κάποια πράγματα δεν είναι
αυτονόητα. Πριν λίγες ημέρες αποφασίσαμε να
πραγματοποιήσουμε μια εκπαιδευτική εκδρομή στην Επίδαυρο. Το
κόστος συμμετοχής ήταν σχετικά χαμηλό ή τουλάχιστον έτσι
πίστευα. Όταν μας ανακοινώθηκε ότι θα πρέπει να καταβάλουμε το
ποσό των 20 ευρώ για την κάλυψη της μετακίνησης και της
ξενάγησης κάποιοι συμμαθητές μου διαμαρτυρήθηκαν. Κάποια
μάλιστα παιδιά τόνισαν ότι οι γονείς τους δεν μπορούν να
διαθέσουν αυτό το ποσό. Ένιωσα τόσο άσχημα που σε μένα το
ποσό αυτό δε φαινόταν διόλου εξωφρενικό. Τότε κατάλαβα ότι
ορισμένα παιδιά στην τάξη μου είναι φτωχά.
Nα διακρίνετε τα σημεία που δείχνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες
φαντάζονταν τους θεούς τους παρόμοιους με τους ανθρώπους
(θεϊκός ανθρωπομορφισμός).

Δες τη λύση
Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι φαντάζονταν τους θεούς παρόμοιους
με τους ανθρώπους τόσο ως προς την εμφάνιση όσο και ως προς
τα στοιχεία του χαρακτήρα τους και τα συναισθήματά τους. Στο
συγκεκριμένο απόσπασμα εντοπίζουμε αυτή τους την αντίληψη.
Πρώτα από όλα, η διαδικασία του συμβουλίου παραπέμπει στη
συνέλευση του δήμου της ομηρικής εποχής, όπου κυρίαρχη θέση
είχε ο βασιλιάς. Αντίστοιχα, στο συμβούλιο των θεών στην
υψηλότερη θέση βρίσκεται ο Δίας. Ακόμη, είναι ευδιάκριτα τα
διάφορα συναισθήματα των θεών. Η Αθηνά φανερώνει την εύνοιά
της για τον ήρωα, ο Δίας τη συμπάθειά του προς τον Οδυσσέα και
ο Ποσειδώνας τον θυμό και την οργή του. Παράλληλα, γίνεται
λόγος για την Καλυψώ που κρατά τον Οδυσσέα κοντά της παρά τη
θέλησή του εξαιτίας του έρωτά της για αυτόν. Τέλος, μέσα στο
κείμενο διακρίνεται η στάση των θεών ως προς τι ηθικές αρχές και
αξίες. Καταδικάζουν την αδικία και τα εγκλήματα και επαινούν τη
σύνεση, τον σεβασμό και τη φιλοπατρία.
Aντιστοιχίστε τα πρόσωπα που βοηθούν στα γεύματα Aθηνάς-
Tηλέμαχου και μνηστήρων με τις υπηρεσίες που προσφέρει το καθένα:
π.χ.: οι κήρυκες ετοιμάζουν και σερβίρουν το κρασί (στ. 123-124, 161),
χύνουν νερό στα χέρια (στ. 164)· ένας κήρυκας δίνει την κιθάρα στον
Φήμιο (στ. 171-172)·
Δες τη λύση
οι κήρυκες : ετοιμάζουν και σερβίρουν το κρασί (στ. 123-124, 161),
χύνουν νερό στα χέρια (στ. 164)

ένας κήρυκας : γεμίζει με κρασί τα κύπελλα (στ.161), δίνει την κιθάρα

στον Φήμιο (στ. 171-172)

παιδόπουλα : σμίγουν σε κρατήρες με νερό κρασί, πλένουν τα τραπέζια

με σφουγγάρια τρυπητά και τα στήνουν, κάποιοι κομματιάζουν άφθονα
τα κρέατα (στ. 124 - 126)

παρακόρη : έφερε νερό τα χέρια τους να πλύνουν, κι έχυνε το νερό από

ψηλά σ’ ένα αργυρό λεβέτι, τους έσυρε μπροστά γυαλιστερό τραπέζι (στ.
154 - 156)

κελάρισσα : είχε την έγνοια να τους φέρει ψωμί κι άφθονο φαγητό (στ.
157 - 158)

τραπεζάρχης : τους παρέθεσε δίσκους με κρέατα κάθε λογής, στο πλάι

ακούμπησε κούπες χρυσές (στ. 159 - 160)

δούλες : γεμίζαν με ψωμί πλεχτά πανέρια (στ. 165)

έφηβοι : τους κρατήρες με πιοτό ξεχείλιζαν (στ. 166)

Φήμιος : τραγούδησε μετά το γεύμα (στ. 172)