Sanchez, Gian 12 -STEM Lakbay Sanaysay

Camaya Coast, Mariveles, Bataan

Napakasarap maglakbay kung saan saan. Ang paglalakbay ay isa sa pinakamasayang

gawin lalo na kapag kasama natin ang ating mga pamilya at mga kaibigan. Naghahanap ka ba ng
lugar kung saan ika’y makakapag pahinga at malayo sa stress o problema? Sa tingin ko ay ang
lugar na ito ay isa sa mga lugar na aking tatawaging paraiso.
Hindi man gaanong kalayuan ang lugar na aming pinuntahan ay nagdulot pa rin ito ng
kasiyahan at mga memorableng pangyayari sa bawat isa. Mula sa Cainta, Rizal, umalis kami sa
aming tahanan ng 5 am upang hindi mahuli sa aming byahe. Sumakay kami ng Ferry mula Mall
of Asia papuntang bataan at inabot rin ang byahe ng humigit kumulang isang oras. Pag dating
namin sa Camaya Coast napakainit dahil tanghaling tapat ngunit ang tanawin ay sobrang
nakabibighani. Tanaw ang mga tabi-tabing mga bundok at bumungad samin ang malinis na
beach. Gusto ko na kaagad lumangoy dahil sa sobrang linaw ng tubig na talagang nakakasabik
subalit kailangan pa namin mag check-in sa kanilang hotel. Masasabi kong napakaswerte namin
at konti ang tao ng araw na yun dahil siguro weekdays. Mas na-enjoy ko ang lugar dahil ramdam
kalikasan at ang katahimikan malayo sa mga problema.
Sa tatlong araw na pananatili namin sa Camaya Coast ay tila nakakabitin na para bang
ayaw ko ng bumalik sa Maynila. Sa unang araw namin doon ay mayroong nag-tour sa amin sa
residential development ng Camaya upang mag tingin ng lupa para pag-invest-an kung sakali.
Pag balik namin ay umupo kami sa beach upang enjoyin ang simoy ng hangin. Nag lakad lakad
kami at napansin naming napakaraming restawran sa loob katulad ng Yellow Cab, Figaro,
Pancake House, at iba pa, kaya pala bawal ang magpasok ng pagkain dito. Kaming sumubok at
Sanchez, Gian 12 -STEM Lakbay Sanaysay

nakita naming napaka mahal ng mga pagkain tila doble kung ikumpara sa Maynila. Ang mga
tauhan doon ay napakamagiliw at madali pakitunguhan. Kami ay nag beach volleyball at sa dapit
hapon ay naglangoy na kami sa beach dahil di na gaano mainit. Sa gabing iyon, wala kaming
ibang ginawa kundi sulitin ang preskong hangin, tunog ng tubig dagat, at buhangin. Naupo kami
sa mga helerang upuan malapit sa dagat habang umiinom ng buko at walang teleponong hawak
sa kamay na sobrang nakakapanibago sa panahon ngayon.
Kinabukasan ay ang pinakamasaya sa tatlong araw na pananatili namin doon. Ang bawat
isa ay sumubok mag kayaking. Sa umpisa ay natatakot pa ako dahil unang beses ko itong
nasubukan, pero ng tumagal ay sobra ko itong naenjoy. Pinuntahan ko ang palibot ng Camaya ng
walang takot dahil mayroon naman sinuot sa aming safety vest. Kitang kita ang ilalim ng tubig
na tila habang nag sasagwan ako ay naghahanap ako ng isang sirena. Kidding aside, sa sobrang
linaw ng tubig ay makikita mo na ang mga corals at mga isda rito. Ininda ko ang sakit ng mga
braso kakasagwan dahil napansin ko ang layo ko na pala sa baybayin. Pag katapos mag-kayaking
ay pinuntahan namin ang inflatable island na nasa tapat lamang. Upang makapunta doon ay
kailangan mo itong languyin. Mayroong safety vest na nakasuot kaya wala dapat ikabahala.
Talon kami ng talon na parang mga bata sa Inflatable Island. Sobrang saya dahil may mga
obstacles din dito at feeling ko ako si James Bond habang inaakyat ang mga ito. Tumagal rin
kami ng isang oras dito bago kami bumalik sa aming kwarto. Sobrang nakakapagod kaya nag
pahinga muna kami saglit at naglakad-lakad nang mapansin kong nandoon pala si Daniel
Matsunaga. Okay lang, hindi kami nagpa picture, hinayaan namin sya sa kanyang pansariling
buhay. Ito na ang huling gabi namin doon kaya medyo nakalulungkot. Nang gabing iyon, nag
swimming nalang kami sa tabing swimming pool ng hotel.
Hinanda na namin ang aming mga bagahe at nag langoy saglit sa beach. Bumili rin kami
ng mga souvenir at pasalubong para sa mga kaibigan. Kami ay naglaro ng billiards at air hockey
habang nagpapalipas ng oras. Kung ako’y mabibigyang pagkakataon na bumalik ay babalik ako.
Natutunan kong pahalagahan ang pagkakaroon ng family bonding dahil sa panahon ngayon tayo
ay nakatutok na sa kanya-kanyang mga telepono na naglalayo sa bawa’t isa.