SPOOKIFY
MY WEIRD SISTER-IN-LAW AND HER BESTFRIEND
BY KEVIN ELEVEN
My weird sister-in-law and her bestfriend
Kamustasa kalabasa paella! Tungkol to sa asawa ng Kuya Jon
ko. Tawagin natin syang Dean, die hard fan ng supernaturals
kasi. Si Dean ka batch ko sya nung fourth year. Bale nagstop ako
ng 2 years dahil sa kadahilanang sa loob ng dalawang taon na
yun, ilang beses akong naaksidente.
Yun nga, ka batch ko sya, higher section sya ako naman nasa
fifth to last. Transferee sya galing manila. Eh probinsya to, kaya
iba yung vibe nya. Nakilala sya agad sa school bukod kasi sa
matalino, lapitin ng basag ulo. Panahong yun uso pa yung clan
sa text. Nung Feb., nalaman ko sya pala yung founder nung
pinaka sikat na clan sa school. Dahil dun, nagkakilala sila ni Kuya
ko. Una akala ko hindi magiging sila. Kasi naman halos 10 years
gap nila ni Kuya, pero yun nga naging sila. Hanggang sa
sumama sya sa Kuya ko.
Kung titignan mo si Dean, hindi mo iisipin na may third eye sya.
Pero nung nagsasama na sila ni Kuya ko at dun pa sila nakatira
sa bahay namin, dun ko nalaman na nakakakita pala sya. Tyaka
yung ability nya, na once na may mahawakan syang bagay o tao,
di ko sure kung applicable ba sa lahat, basta matutulala na lang
sya bigla tapos maya maya ayan na kung hindi iiyak, manginginig
sa takot.
Una: Undas. Dumating yung kumpare ng mga Kuya ko na retired
na army. Ka buddy nung pinaka panganay na Kuya ko yun sa
Rotc. Inuman, kwentuhan, kantyawan. Si Kuya Jon yung sentro
ng asaran nun, kasi ang bata nga ni Dean, ginayuma daw ba
nya. Hapon na nakapunta si Dean sa bahay kasi dumating
parents at relatives nya dun sa family house nila. Pinakilala sya ni
Kuya Jon kay Kuya Abet, nagkamay sila. Tapos natulala si Dean,
nagcollapse. Si nanay nun naghi-hysterical na. Pero mga 5
minutes na bigla syang nagising. Hinihingal, biglang namawis.
Tinitigan nya si Kuya Abet.
'Dugo, maingay, madaming patay'
Walang nagsabi sa kanya na sundalo si Kuya Abet dati. Hindi rin
namin alam yung dahilan kung bat sya maagang nagretire.
Umiyak na lang bigla si Kuya Abet, yun pala dahilan bakit sya
nagretire ng maaga, natrauma sa gyera sa Mindanao.
Pangalawa: May tropa akong muslim na nagtitinda ng gadgets sa
palengke. Nung nagsawa ako sa phone ko, ipapa swap ko sana.
Niyaya ko si Dean na sumama. Nung nandun na kami sa loob ng
pwesto, may nakita akong magandang model. Nokia pa uso nun,
Nseries. Nung pinakita ko sa kanya, kinuha nya tas natulala na
naman sya. Saglit lang binitawan nya yung phone.
'T*ng*na Kevin wag yan'
Tinanong ko kung bakit. Sabi nya galing sa holdap yung phone,
napatay yung may-ari. Edi ako, di ko na swinap yung phone ko.
Ikatlo: Dahil nga bata pa sya, gusto ni Kuya Jon, mag-aral sya
hanggat wala pa silang anak. Kasabayan ko syang nag-enroll.
Magkaiba lang kami ng course. Pero sabay kaming pumasok
tyaka umuwi. Campus festival nun, player sya ng volleyball tapos
may mga dumayo na taga ibang school, nakalaban nila. Sa
paghabol nya ng bola, natumba sya dun sa bench ng kalaban.
Nahawakan nya yung coach ata basta yun yung nagmamando sa
kabilang team. Natulala sya, kaya ako hinila ko na sya palayo.
Nung nahimasmasan sya, umiiyak sya.
'Clinic. Kevin punta tayong clinic'
Pumunta kami, kasama ko yung iba kong classmate. Pero nung
nasa clinic na kami sabi nya tawagan ko daw yung bestfriend nya
si Sam. Tinawagan ko, ilang minutes lang dumating na. Akala ko
nga nung una may relasyon sila, isang dahilan yun kaya bantay
sarado ko si Dean, loyal ako sa kuya ko no.
Umiyak sya ng umiyak, nanginginig pa. Tinatanong ko sya kung
bakit pero sabi ni Sam pag kalmado na daw saka na ko
magtanong. Ipinaalam ko sya sa coach nila, umuwi na kami.
Umalis na rin si Sam, nung dumating si Kuya Jon, yakap sya
agad. Nanindig balahibo ko nung marinig ko yung dahilan bakit
nagkaganon sya.
'Sya yung nang rape sa estudyante! Kitang kita ko. Nakapiring
yung babae dhie! Sya""
Si Kuya, katulad ko di nya gets pero aware sya sa kakayanan ni
Dean, naninindig balahibo nya halata sa braso. Nung pinipilit
syang pakalmahin ni Kuya, tumingin sya sakin
'Kevin alam mo yung lalaking nadaganan ko kanina?'
Tumango ako. 'Nabalitaan mo yung sa kabilang bayan? Yung
engineering student na narape sa loob ng campus? Sya! Sya
yung nang rape!'
Kako pano sya nakakasigurong yun nga yun. 'Kasama kitang
nanonood ng balita non Kevin. Alam mo yan. Hindi ako pwedeng
magkamali. Dhie anong gagawin natin?'
Sa totoo lang wala kaming alam ni Kuya Jon kung anong
gagawin. Pero sinabi ni Kuya na iisip sya. Ilang buwan,
nabalitaan na lang ulit sa provincial news na nahuli yung lalaki.
May anonymous tip daw sa pulis na pina imbestigahan yung
lalakeng yun, na instructor pala sa p.e. Nasa harap sila ng bahay
nun na magkakaklase, gumagawa ng project. Pagkarinig nung
balita nag apir sila ni Sam. Nandoon kasi sa sala yung tv namin
pero yung kuya kong panganay ang nanonood kaya parang naka
sound system kaya rinig sa labas.
Ikatlo: Lagi silang nagdedebate ng Kuya kong panganay na si
Kuya Pyoks. Kontra lagi nya si Dean eh. Siguro kasi parehas
silang matalino kaya ganon. Eto nga, si Kuya Pyoks, nawitness
nya rin yung kay Kuya Abet at Dean pero hindi pa rin sya
naniniwala. Lagi pa nyang sinasabihan si Dean na baliw. Kaya
siguro etong si Dean, napikon na. Nagluluto sya nun ng spaghetti
kasi birthday ni Tatay.
Nv :
'Kevin anong favorite mong pagkain?'
Edi ako kako, yung sinigang na baboy. Tinanong ko kung bakit.
Nung time na yun nasa kusina rin si Kuya Pyoks, ginagayat nya
yung rekado ng sisig.
'Ako kasi dinuguan, yung pinaputok'
Tawa ako. Tas tanong sya ulit, ano daw paborito kong kulay.
Kako naman Sky blue.
'Ah ako kasi pink'
Okay dun alam ko na may iba. Kasi hindi girly si Dean, alam kong
favorite nyang kulay green and black. Puro ganon kulay ng damit
nya eh, tapos nung 4th year kulay green ang buhok nya. Si Kuya
Pyoks naman biglang nagdabog tas nag walk out sa kusina.
Nung araw na yun, nasa kabilang bayan si Kuya Jon, may
kontratang bahay, sya lang ang wala. Labing apat kaming
magkakapatid, iisa lang ang babae. Si Kuya Jon lang samin ang
hindi takot makipag away kay Kuya Pyoks, lahat na kami takot.
Kaya walang kumibo nung tinulak at dinuro duro nya si Dean, sa
noo.
'Malandi! Para kang nauubusan ng lalaki'
Puro k*g*g*han sinasabi nya kay Dean. Si Nanay nun nasa
palengke kasama si tatay. Si Dean, wala poker face lang, walang
takot o inis man lang na makikita ka sa mukha nya. Hanggang sa
siguro na below the belt na sya ni Kuya Pyoks.
'Bakit ka pa pinag aaral ni Jon, b*b* ka naman. Tyaka lalaki mo
yung Samuel na yun'
Kalmado pa rin naman si Dean pero laglag panga kami sa sinabi
nya.
'Naku naman Kuya. Mahal ko si Jon isa pa, scholar ako. Hindi ko
gagawin yung ginagawa mo kay Ate Miah. Remember Merlyn's?
Pinaputok na dinuguan sa may kalop? Pink na tback?""
Umangat braso ni Kuya Pyoks. Pupunta na sana para umawat si
Ate Mel pero bigla na lang dumating si Sam. As in ni hindi ko
napansin kung san sya galing. Nakahawak na lang sya bigla sa
kamay ni Kuya Pyoks. Hawak lang pero nung binitawan nya, aba
may violet na agad.
Kinagabihan muntik ng magka world war 3 sa bahay. Kung hindi
lang umarte si Nanay na naninikip ang dibdib. Nalaman ni Kuya
Jon yung nangyari, natabunan yung ginawa ni Sam, pero ako
tumatak sa isip ko yun. Tyaka halos isang buwang hindi
nakapagtrabaho nun si Kuya Pyoks dahil sa pamamaga.
Tinanong ko si Dean kung pano nya nalaman.
'Kilala mo si Faye? Yung Bapa?'
'Oo bakit?'
'Kalinyahan ko sya sa canteen nung january. Nung mapahawak
ako sa kanya kasi yung mga highschool nagtutulakan. Nakita ko,
magkasama sila ni Kuya Pyoks..... sa kama... Mula non
sinasadya ko ng hawakan sya, kaya yun'
Alam ko naman na babaero si Kuya Pyoks. Pero di ko naman
inaasahan na ganon na kalala. Sinabi sakin ni Dean na wag ng
sabihin kay Ate Miah, nasa malayo kasi baka kung ano pang
gawin.
Ika apat: Okay so madami pa sana pero pinili ko na lang talaga
kasi kung iisa isahin ko baka hindi na ko matapos. Okay. Buntis
na sya ulit. Tuwang tuwa silang mag-asawa nun kasi nakunan
nung last year si Dean. Pero maselan pagbubuntis nya kaya todo
alaga si Kuya. Maselan rin sya sa pagkain nun, hindi nakain ng
kanin. Kung hindi ice cream, burger o kaya fries lang kinakain
nya. Chubby si Dean kaya hindi halata na buntis sya.
Nakatambay kami sa harap ng bahay nun, si Kuya Mike
napilayan sa kamay sa paglalaro ng basketball. Sakto may
dumaan na mga nagtitinda ng langis. Isang babae, dalawang
lalaki. Pag bumili daw ng langis, may libreng hilot, pumayag si
Kuya Mike. Busy nun si Dean sa laptop, gumagawa ng report.
Andun din yung iba nyang classmate na kagrupo nya. Tatabihan
sana sya nung babae pero biglang tumabi si Sam tapos ewan ko
lang kung nag iimagine ako, pero parang nagsinghalan silang
dalawa ng pasimple. Baliw ko eh no?
Lumipat sa harap ni Dean yung babae. 'Miss maganda sa buntis
yung magpamasahe'
Napatigil nun si Dean sa pagtatype. Tinitigan nya yung babae.
Tumingin sakin, sunod kay Sam, balik sa babae.
'Pano nyo po nalaman na buntis ako?'
Sh*t na malagkit mga brad! Para akong sinikmuraan nun. Gusto
ko na silang paalisin. Kahit si Kuya Mike nun, pinatigil na nya
yung paghilot sa kanya eh. Yung babae hindi nakasagot. Si Sam
naman tumawa.
'Syempre naamoy nila, kaya nga sila nandito eh'
Natahimik lahat nun. Kahit yung mga classmate nila. Tapos nag
peace sign si Sam.
'Joke lang. Kayo naman di na mabiro. Anong tingin nyo kila Ate?
Aswang? Oh come on don't give me that crap'
Nung wala pa ring nagreact kahit isa samin, tumawa sya ulit,
pero feeling ko plastic na tawa. Pumalakpak sya.
'Guys? Huy! Nagbibiro lang ako, diba Dean?' Siniko nya si Dean.
Parang dun lang sya natauhan.
'Oo nga. Tyaka hindi naman mukhang pusa sila kuya at ate oh'
Ura-urada umalis yung tatlo. Ni hindi na nga nila kinuha yung
bayad ni Kuya Mike. Nung time na yun, dun na tumitira sila Dean
sa bahay ng magulang nya. Pero pag umaga, andito sya sa
bahay namin pati pag wala pa si Kuya Jon. Sa mga susunod na
ikwekwento ko, malalaman nyo kung bakit ayaw na syang iwanan
ni Kuya Jon mag-isa sa bahay nila.
Alam ko, hindi ka edaran ni Dean si Sam. Pero hindi aakalain na
28 na sya nung mga panahonh yun. Una syang pinakilala ni
Dean samin nung 18th birthday nya. Kasama nung iba pa nilang
kaklase. Si Kuya Jon, nainsecure agad eh. Di ko sya masisi,
matangkad si Sam, moreno tyaka mas pogi sa kanya pero mas
pogi pa rin ako lol hahaha. Tyaka pag titignan mo sya, iba yung
tingin nya kay Dean. Akala ko dati, dahil lang dun sa hinala kong
may relasyon sila kaya hindi palagay yung loob ko sa kanya.
Pero may iba pa pala.
Wala kaming pasok nun. Holiday, nandun sa bahay nila si Dean.
Natutulog daw, marami kasi akong pamangkin at maiingay eh
buntis si Dean, kaya mejo iritable. Si Kuya Jon naman, nasa
trabaho, kontrata kasi kaya kahit holiday pumapasok sila. Yung
compound nila Dean, may dalawang bahay, isa sa kanila, yung
isa pa bahay ng mga pinsan nya. Kaso nagtuturo yung mga yun
tyaka namamasada yung tito nya kaya mag isa rin lang talaga
sya.
Nasa court ako nun nung magring phone ko.
'KEVIN TULUNGAN MO KO! HINDI SUMASAGOT SI JON!'
Si Dean. Tinanong ko kung bakit.
'MAY MGA LALAKI SA LIKURAN NAMIN. SINISIPA NILA YUNG
PINTO. SABIHIN MO KILA TATAY PLEASE NATATAKOT AKO.
NANDITO AKO SA KWARTO KO SA TAAS PERO HINARANG
KO YUNG REF SA MAY PINTO SA LIKOD TAPOS YUNG DUN
SA SALA YUNG SOFA, DI KO ALAM KUNG HANGGANG
KELAN TATAGAL YUN'
Takbo na ko agad. Yung tropa kong namamasada pinuntahan ko
agad. Tapos lahat ng madadaanan kong kakilala ko isinasama
ko. Sinubukan kong tawagan si Kuya Jon pero hindi nasagot.
Siguro nasa barracks nila yung phone nya. Sila Tatay
pinapuntahan ko na kako sumunod na. Kung nakamotor ka at
normal ang patakbo, 10 minutes nasa kila Dean na. Pero kung
harurot, aba makukuha mo sya sa 4 minutes. Saktong may check
point sa bayan, hindi kami tumigil. Hinabol kami, sumisigaw ako
non sa kanila na emergency na baka mapano na yung hipag ko.
Kaso nung dumating kami dun, naabutan namin nasa terrace na
nila si Dean. Yung mga pulis na humabol samin, tinanong sya
kung asan yung mga lalaki.
'Sa likod po chief'
'May ginawa ba sila sayo? Anong masakit sayo?'
Syempre di na nila kami bibigyan ng tickte nun. Akala namin nun
nakaalis na yung mga lalaki. Kaso nagmumura yung pulis na
pumunta dun sa likod. Sumunod kami, si Tatay lang naiwan,
kinuhanan nya ata ng tubig si Dean.
Naabutan naming nakahiga yung pitong lalaki sa may damuhan.
Duguan mukha. May mga nawalan pa ng ngipin. May
namumutok yung kilay. Umuungol silang lahat sa sakit. Muntik na
kong maihi sa shorts ko nun, alam kong pati yung mga kasama
ko pati yung mga pulis. Nung makita namin si Sam, nakatayo sa
gilid. Nakahalukipkip, yung kamao nya puro dugo, yung itsura
nya nun, iba nakakatakot. Basta nakakatakot.
Tinanong sya nung isang pulis kung anong nangyari. Nung
nagising yung isa sa pito tapos nakita sya, t*ngn* niyakap nya
yung isang pulis, ikulong na lang daw sya basta wag lang
palalapitin si Sam sa kanya. Baliw na kung baliw, halatang
nakabatak sila. Pero naniniwala ako dun sa sinabi nilang parang
hangin kumilos si Sam. Parang bato yung suntok. Tig iisang
suntok lang daw ang ginawa sa kanila tumba na sila. Tumatawa
yung iba sa sinasabi nila sa police station pero ako hindi.
Naniniwala ako sa pinagsasabi nila.
Malaki ang pasalamat ko dahil lagi syang nandyan para kay
Dean lalo pa at busy sa trabaho si Kuya Jon. Pero hindi pa rin
mawala sa isip ko yung tanong kung anong klase sya at
nagagawa nya yung mga yun.
Last na: Ngayon ngayon lang to nangyari, mainit init pa. Dahil
dumaan si Karen at paparating si Lawin walang pasok, yung isa
naming pinsan na nagwowork sa manila, sabi punta kami dun sa
kanya. May sarili na kasi syang apartment. Kami naman punta
agad, pagdating si Dean inilibot yung paningin sa buong bahay.
Hinihintay namin kung may sasabihin sya, pero nung wala
nakahinga kami ng maluwag. Si Kuya Joey, Kuya Jon, ako at sya
ang pumunta. Dumiretso na kaming kusina eh may palabok,
away-away na. Ang sarap ng kain namin nung biglang naduwal si
Dean. Si Kuya Jon nagkakamot ng ulo, madadagdagan na daw
ba ulit ang populasyon. Umiling si Dean.
'Verhel saan mo binili mga kutsara't tinidor mo?'
Hindi pa namin nakukuwento sa kanya kaya takang taka sya.
'Naabutan ko na yan dito, bakit?'
Umiling lang sya tapos pumunta na ng sala. Kami naman
nawalan na ng gana, kaya siguro hindi nya sinabi samin. Kaya
inexplain namin kay Verhel. Takot na takot, tinapon na nya lahat
ng mga naabutan nyang gamit dun.
Nung umpisa na ng laro ng ginebra woooooh champion! Galing ni
Brownlee, si Dean nagpaalam na maghahalf bath. Saglit lang
naman siguro kasi di pa nakakalahati yung oras ng first quarter,
tapos na sya. Kaso pansin ni Kuya Jon na baliktad yung suot
nyang tshirt.
'Ayusin mo nga'
'Ayoko'
Aba hindi sya matatakutin pwera na lang kung may iba sa kwarto.
Pinilit sya ni Verhel na magsabi, nacucurious.
'San mo binili kama mo? Yung foam?'
'Yung dun sa mga nag iikot ikot na nagtitinda non, yung parang
satin. Bakit na naman ba?'
'Bukas icheck mo, guntingin mo yung pinaka cover ng foam,
maraming dugo yung foam. Bwiset ka humiga higa pa ko'
Mga lalaki kami pero pagkasabi nya nun pinatay ni Kuya Joey
yung tv, nagsisunuran kami sa kanya sa labas. Sumisigaw kami
habang hinihintay si Verhel na mailock yung pinto. Punta kami sa
tatay at kapatid nya na nakatira lang sa kabilang street. Sinabi
namin kay Ate Lorna, tinatawanan kami tapos niyaya kaming
tumambay sa may labas para hintayin yung magbabalot. Nung
dumating yung si manong, napatingin sya kay Dean na
kinakamusta yung dalawang chikiting nila ni Kuya Jon na naiwan
sa nanay nya.
'Ne mag-iingat ka'
Tinuro nya sarili nya. 'Ako ho?'
'Lagi ka nyang binabantayan. Delikado yun para sa inyong
dalawa' Tumingin sya sa paligid na parang may hinahanap, tapos
biglang may kinawayan pero wala naman akong makitang tao.
Nung inaantok na kami nagsipasukan na. Bukas na lang daw
namin kuhain yung mga gamit namin. Sila kuya jon dun natulog
sa kwarto nila ate lorna. Kami ni verhel, kasama si uncle na
natulog sa may sala. Nanonood pa si uncle, kinalabit ako ni Kuya
joey.
'Vin nakita mo yun'
'Alin?'
'Yung kinawayan ni manong balot'
'Saan? Wala kaya, para ngang adik yun'
'May nakita akong kinawayan nya. Parang si sam. Pero nawala
naman bigla. Pero merong kumaway sa kanya din'
Masyado ng mahaba. Tatapusin ko na. Sa mga makakakilala
sakin at samin, utang na loob wag nyo kong itatag o kahit si Dean
o si Kuya ko, isasabit ako nun patiwarik.
Kevin Eleven
Part 1:
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/652243708276573
Sa totoo lang, hindi ko rin alam kung ano si Sam. Bukod kasi sa
mas gwapo ako sa kanya, tao ko naman syang maidedescribe sa
inyo. May mga bagay lang talaga na gumugulo sa utak ng lingkod
nyo.
Parang to. One time, may kainan kaming pinuntahan ng mga
kaklase ko. Bario dito samin, nasa 15-20 minutes yung byahe.
Scenery, probinsyang probinsya, sa likod bahay sibuyasan. Yung
daan makipot na malubak. Nasa may harapan kami, nasa gilid
ako ng videoke kumakain. Nung may sasakyan na dumaan. Kita
ko si Sam, nagdadrive. Gulat ako, yayamanin pala. Ewan ko
kung bakit pero nakita nya ako, kumaway sya sakin. Lumapit ako,
nakipag usap saglit lang nagpaalam na sya. Pagbalik saka ko
lang napansin na parang lahat ng tao naestatwa at nakatingin
sakin. Yung nagvivideoke na gustong basagin lahat ng pinggan
ang boses tumigil din.
'Bakit?'
Nawirduhan ako sa kanila kasi sabay silang umiling. Tinuloy ko
pagkain ko, bumalik naman na sa normal pero pansin ko na may
ilan na patingin tingin sakin. Tapos nilapitan ako ng nanay nung
may birthday.
Nv :
'Kilala mo si Samuel?'
'Po? Opo. Kaibigan sya nung hipag ko. Bakit po?'
'Kaibigan?'
'Opo. Di ko alam na taga dito pala sya'
'Yung hipag mo ba mahaba buhok na buhaghag na medyo
mataba?'
Natawa ako sa description nya, saktong sakto. Tumango ako.
'Lagi po sya dito?'
'Hindi naman. Ilang beses lang. Huling beses nung nakaraang
taon pa'
Akala ko aalis na sya pero nakatingin sya sakin habang
kumakain ako.
'May problema po ba sa kanila?'
Bumalik yung akala kong may relasyon silang dalawa. Kabog ng
puso ko masakit sa ribs. Nawalan ako ng gana bigla.
'Wala naman. Sige kain ka lang'
Di na natanggal sa utak ko yun. Pati yung takot sa mga mata
nya, kaya nung birthday ko naman, pinaimbita ko yung may
birthday nun sa kaklase ko. Tawagin natin syang Bobby.
'Kilala mo si Sam?' Medyo may tama na sila, ako hindi pwedeng
uminom kasi andun gf ko, mahirap makurot sa singit. Pero imbes
na sagutin nya ako nagtype sya sa cp nya. L*nt*k akala ko
inisnob ako. Umaakyat na lahat ng dugo ko sa ulo nung bigla
nyang hinarap yung cp nya sakin.
Andito sya. Mamaya na lang
Taka ako bakit kelangan pang itype. Eh ang lakas lakas ng bibig
nya pag nagbibida pati pag tumatawa. Oo andun din si Sam,
andun din kasi si Dean. Samin kasi, kaibigan ng isa, kaibigan na
naming lahat. Nakikipag kwentuhan si Sam kay nanay. Sya lang
nakakatagal makipagkwentuhan sa nanay namin kasi puro
chismis kwento pis nay.
Pansin ko rin iwas tumingin si Bobby kay Sam. Pero nung
magbigay ng pulutan samin si Dean nakita nya si Bobby.
'Uy!'
'Uy Dean kamusta?'
'Magkakilala kayo?' Nagtataka talaga ako.
'Oo naman, tiga kila Sam to eh. Kaibigan mo pala'
Tango na lang ako. Nung natapos inuman, wala na si Sam, si
Dean umuwi na rin sila ni kuya ko. Naiwan na lang gf ko tyaka si
Bobby.
'Kevin pwedeng dito na lang ako matulog?'
'Oo naman. Pero ihahatid ko muna si Ana'
Hinatid muna namin si Ana sa kanila. Malapit lang naman,
walking distance yung dorm nya sa bahay. Habang nasa daan
napag iiwanan ako ni Bobby, bilis maglakad. Nung nasa bahay
na kami, naglatag na ko dun sa may kwarto namin ni Kuya Joey.
Tabi kami ni Kuya Joey sa papag pero nung gabing yun sa sahig
ako, alangan naman kasi mag-isa lang dun si Bobby.
'Alam ko lang na nandito si Sam, di na ko pumunta'
'Nge bakit naman?'
'Takot ako dun. Kaming lahat samin'
'Grabe naman kung kayong lahat. Mabait kaya yun. Oo weird sya
pero mabait naman'
'Oo nga. Pinautang nga ko nun one time eh. Binabayaran ko di
na ko siningil, ang bait' Biglang singit ni Kuya Joey. Natawa ako,
pero si Bobby nakatingin lang sa may kisame namin, parang
binibilang yung mga butiki.
'Ka batch kita nung elementary sa central Kevin. Nabalitaan mo
ba nung grade 4 tayo, yung sinaksak na babae sa may harap ng
school?'
'Ako! Ako! Nabalitaan ko yun. Nag ooverdabakod kami ng mga
classmate ko nun tapos may sigawan ng mga tao kaming narinig.
Tinignan namin yung magandang babae nakabulagta na' singit
ulit ni Kuya Joey.
'Tyahin ni Sam yun'
'Anong koneksyon nun sa takot nyo sa kanya?'
'First year highschool ako nung una ko syang makita. Pero si
tatay ko, sabi nya nakita na nya si Sam nung bata din sya. Ganon
na ganon daw din itsura nya, naiba lang ng damitan. Naging
kaibigan ko yun dati. Nasabi ko yun sa kanya, sabi nya tatay nya
daw yun at talagang magkamukha lang sila'
'Naging close kayo?'
'Oo pero saglitan lang. Pagdating nya kasi samin, nagbilang lang
ng tatlong buwan may namatay. May witness pero di nya nakita
yung mukha, basta likod lang, yung likod daw nung lalaki puro
latay ng latigo'
'Tapos?'
'Ilang araw lang namatay na yung witness. Inatake daw sa puso,
tapos lahat ng napagsabihan nya, namatay din puro aksidente.
Pwera kay tatay ko na sinabi sakin'
'Anong koneksyon nun kay Sam? Ano yun si Sam yung
pumatay?'
'Kakatingin ko lang ng result ng entrace exam ko nun, sabi ni
nanay magbebeach kami kasi nakapasa ako. Si Tatay hindi
nakasama kasi may sakit. Sumama si Sam, niyaya ko sya.
Syempre dagat, malamang lalangoy. Ako sila Benoc kasama si
Sam umakyat dun sa may batuhan, magdadive kami. Ako yung
nasa huling linya, kasunuran ko si Sam. Pagkahubad nya ng
tshirt nya, kitang kita ng dalawang mata ko puro latay yung likod
nya. Yung kumeloid pa'
Pakiramdam ko lumaki yung ulo ko nung mga oras na yun.
Hanggang ngayon habang nagtatype ako. Sabi pa ni Bobby,
lumabas sa imbestigasyon ng mga pulis na yung unang namatay
sa kanila, yun ang pumatay sa tyahin ni Sam. Ang dahilan daw
pinaghihinalaang mangkukulam.
Mula daw noon, hindi na sya sumama kay Sam kahit anong yaya
sa kanya. Tapos isang araw, may namatay na naman sa kanila,
tatay nya. Hindi nya nasabi kung anong dahilan, basta
pagkalibing ng tatay nya may dumating sa bahay nilang parang
agent na nagsasabing may memorial plan tatay nya, may
makukuha silang pamilya bilang tulong. Dahil tatay lang nila ang
nagtratrabaho, malaking bagay yun para sa kanila. Pero may
kung ano daw na nagtulak sa kanya na iresearch yung pangalan
ng kompanya na nakalagay sa envelope. Bogus yung kompanya,
dun rin lang nya narealize na magsasaka lang naman tatay nya,
isang kahig isang tuka sila. SSS nga hirap ng maghulog, yun pa
kayang mas malaki sa 320 ang hulog buwan buwan?
Sinabi nya yun sa nanay nya tyaka sa ate nya. Mula non hindi na
nila ginalaw yung natitirang pera. Namasukan na kasambahay
ang ate nya habang ang nanay nya naglalabada, sya pinag-aaral.
Umiiyak syang nakatulog nun. Kaming dalawa ni Kuya Joey
nagtinginan lang buong magdamag.
Kating kati akong sabihin yun kay Dean. Sa tuwing makikita ko
naman si Sam sa campus, nakakaramdam ako ng takot pero di
ko pinapahalata. Parang naririnig ko sa isip ko yung mga sinabi ni
Bobby. Nagkaroon kami ng field study, pero sa totoo lang wala
namang halong study. Una sa national museum, sunod sa manila
city hall na di ko alam kung bakit, sunod sa intramuros last stop
sa may star city. Sabi sa inyo walang study eh.
Nagkayayaan na sumakay sa ferris wheel. Dun ko hinanap si
Dean, iba course nya, iba rin ang bus. Huli kaming nagkita nung
lunch kasi nakikain ako sa baon nya. Hinila ko sya pasakay ng
ferris wheel. Si Sam humahabol pero paandar na nung sumakay
kami, kumaway kaway na lang kami sa kanya. Pagkatapos
magselfie selfie nung pataas na, nagsimula ako. Sinabi ko sa
kanya lahat, walang preno. Nung matapos ako, hinihintay ko
yung violent reaction pero nakatingin lang sya sakin.
'Di ka nagulat? Di ka natakot?'
'Anong reaksyon ba gusto mo? Maghuramentado ako?'
'Wala. Gusto ko lang na malaman mo'
'Gusto mong iwasan ko rin sya? Katulad nung sinabi nung nanay
ni Bobby nung unang beses akong makapunta kila Sam'
'Malay mo kasi'
'Malay mo sya yung pumatay?'
Hindi ako nakasagot. Sa totoo lang, naguguilty ako kasi mabait si
Sam. Wala syang ginawang masama sakin o sa pamilya ko. Mag
lilimang taon ko na syang kilala, masasabi kong kaibigan ko na
din sya.
'Kevin, hindi naman lahat ng nakikita, naririnig tama na. Lahat ng
bagay may dahilan. May mga bagay din na hindi na kailangan
pang maungkat at ibaon na lang sa limot. Oo namatayan sila,
bakit hindi din ba namatayan si Sam?'
'Pero dapat hindi sya bumawi, hindi dapat sya pumatay. Dapat
kung alam nya, nagsabi sya sa mga pulis'
'Bakit Kevin, sya ba ang pumatay? Sigurado ba sila Bobby? Bakit
Kevin sya lang ba ang kaisa isang tao sa mundo na may latay sa
likod?'
Matagal akong hindi kinibo ni Dean matapos nun. Si Sam dati pa
rin naman trato nya sakin. Gusto ko lang linawin na etong
nangyari, three years ago pa. Ang recent lang na nangyari yung
sa last part ng una kong kwento.
Pasko nung taong yun nung kibuin nya ako ulit. Tradisyon namin
tuwing 25 ng umaga, pupunta kaming beach. Gabi na nung
makauwi kami, si Kuya Pyoks, Kuya Jon, Kuya Manuel, Kuya
Jervis umalis agad pa manila, may problema daw dun sa building
na ginagawa nila. Yung dalawang anak nila tulog na, nasa may
labasan ako nun, nagpapaputok kasi yung iba kong pamangkin
sa may kalsada. Tinabihan nya ako.
Nv :
'Merry christmas pala'
'Bati na tayo?'
'Magkaaway ba tayo?'
Tumawa ako. Sabay sorry. Okay lang daw. Nagsorry din sya
sakin. Sabi nya nasaktan lang daw sya na ganon iniisip ko sa
bestfriend nya. Yun okay na kami, balik sa dati. Pero paglipas
lang ng ilang buwan may nalaman ako, na nagpayanig ng buo
kong pagkatao.
Naghatid ako ng order sa may baranggay nila Dean. Malayo pa
lang kita ko na sa harap ng gate nila may nakaupong lalaki. Nung
nadaanan ko kita ko parang si Sam. Kaya nung pabalik na ko
tapos makita kong nandon pa tinigilan ko ng motor. Lawak na ng
ngiti ko kasi akala ko nasa manila sya, nung pag angat nya ng
mukha nya, hindi sya si Sam. Kahawig lang, mas matanda siguro
ng ilang taon kay Sam. Tinaasan ako ng kilay.
Verbatim :
'Sorry akala ko ikaw si Sam'
'Sam? Sinong Sam?'
'Wala. Sino bang hanap mo?'
'Sino ka ba?'
'Sa hipag ko yung bahay sa likod'
'Si Dean'
'Oo si Dean. Hipag mo pala. Tara kwentuhan tayo'
Ayoko pero parang may sariling utak mga paa ko, pinaangkas ko
sya sa motor. Tumigil kami sa 7/11, sabi nya bibili daw syang
maiinom. Nagtataka pa rin ako sa sarili ko, pero may part ng utak
ko ang nagsasabi sakin na itext ko si Dean. Nung makalapit sya
ulit sakin, saktong nasend ko na yung text.
'Tago mo yan. Kwentuhan tayo sa inyo'
Inutusan nya ako. Oo utos kasi ayoko naman talaga kaso wala
akong magawa. Inutusan nya ako na dun kami sa bahay. Inayos
ko yung lamesa sa labas.
'Dun tayo sa loob'
'Ah dito na. Bawal kay nanay ko yung usok ng sigarilyo eh'
Ilang beses nyang sinabi na di na sya magyoyosi, bibigay na
sana ako kung di lang tumunog cp ko. Si Dean, sabi nya wag
daw akong sumama. Nagpaalam ako kunwari mag ccr ako, dun
ako tumawag sa kanya pero di nya sinasagot. Beep ng beep cp
ko, nung tumigil ako sa pagdadial, puro text ni Dean.
'Wag kang sasama'
'Kevin wag kang tumawag'
Nireply ko na sabi ko bumili sya ng maiinom.
'Pumasok ka sa loob ng bahay. Wag kang lalabas'
Pareply na ko ulit nung marinig ko yung lalaki na tinatawag ako,
ang tagal ko daw. Mabilisan kong tinype na yung paa ko parang
may sariling utak, sabay labas. Pinagkwekwento nya ako, tungkol
kay Dean, kay Sam, sa pamilya namin. Ako naman walang preno
bibig. Hanggang sa nabanggit ko yung sa kwento ni Bobby.
Tumawa sya kahit walang nakakatawa. Tapos tumayo sya,
naghubad ng tshirt. Napalunok ako nung makita ko na puro latay
yung katawan nya, natumba ako nun tyaka paatras na lumayo sa
kanya nung tumalikod sya, may mga latay sya sa likod. Naalala
ko bigla yung huling sinabi ni Dean nung nakasakay kami sa
ferris wheel. Hindi lang si Sam ang may latay sa likod.
Pagapang akong pumasok ng bahay namin. Si nanay nagulat pa
sakin, nanonood sya nung K-drama yung greatest love, yung
abnormal yung lalaki, na inoperahan sa puso, charging. Nandun
lang sya sa harap ng pinto nakatingin samin. Itong si nanay,
nagtatanong kung bakit.
'Ayaw nya akong papasukin'
Si nanay, yung ama nya, albularyo at kilala sa bayan nila. Siguro
namana nya yung pagkasensitive ni ama sa paranormal, dama
nya sigurong may mali kasi pinameywangan nya yung lalaki.
'Kung mabuti intensyon mo, makakapasok ka sa pamamahay ko.
Ngayon kung hindi, hanggang dyan ka lang'
Tapang ng nanay ko no! Labyu nay.
Ay ang haba na pala, mahigit 2k words na. Antok na rin ako,
bukas uuwi na kami samin, wala na namang weepee, tatry kong
itype yung iba bukas, send ko habang nasa bus. Try ko.
Admin sa sobrang excited kong magtype sa unang story kasi
nakakaamaze yung signal ng weepee di ko napansin na nasabi
ko yung pangalan ni Dean. Nakakaiyak pag mabasa nya to huli
ako hahaha. May paraan ba para ma edit? Kung wala naman
okay lang, dasal ko na lang na sana matabunan na to at di nya
mapansin. Tutumbong ato non tay Tuya. Pero okay lang. Kaya
ko, matatag ako. Kasi gusto kong malaman kung ano talaga si
Sam pati yung lalaki, gusto ko syang tawaging Raphael. Di ko
talaga alam, sa mga nagcocomment at tinatanong ako kung ano
ba sya. Di ko rin po alam, hula ko lang aswang si Sam, o di kaya
naman mangkukulam, hogwarts o kaya yung katulad sa hansel
and gretel.
Sa susunod na lang talaga yung kasunod kasi ang haba na.
Gwapo lang po ako, ay tao lang pala. Pisyow
Kevin Eleven
Part 2
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/652952991538978
Bakit ko nasabing aswang sya? Kasi obviously, si Raphael
kamag anak nya. Yung pagiging magkahawig nila hindi yun
maitatago. Mula nang makita ko si Raphael, may asong itim na
malaki na laging umaaligid sa bahay namin tuwing ala sais ng
gabi. Mahilig kami sa aso, hindi dahil mahilig kami sa asosena,
pero pet lover talaga kami hahaha.
Ang nakaka kilabot sa asong yun, may kadena sya sa leeg na
sobrang taba, minsan si Kuya Joey sinubukan nyang tanggalin
yun, bigla syang inangil, binuhusan tuloy ni nanay ko ng tubig.
Magbabakasyon na nun at kuhaan na lang ng grades. Nung
nakita ko ulit si Sam sa campus, sinabi ko sa kanya. Natahimik
sya saglit.
'Alam ni Dean?' Tanong nya.
'Oo tinext ko sya non eh. Ano bang pwedeng pangontra sa
aswang brad. Natatakot talaga ako'
'Alam nya pero di nya sinabi sakin. Nung makita mo yung lalaki
asan sya, asa loob ba ng bakuran o nasa labas?' Di nya pinansin
yung tanong ko, tyaka para syang galit.
'Asa labas ng gate nakaupo. Kuya mo ba o uncle mo yun?'
'Pinsan. Sige uwi na ko'
Hinabol ko sya, kinulit kung may alam ba syang pangontra sa
aswang. Hindi ko sinabi sa kanya na hinala kong yung si Raphael
aswang at sya yung aso.
'Magsunog ka ng goma, kahit maliit lang. Interior ng gulong o
kaya tsinelas tuwing nandoon yung aso. Pag may lana kang may
mga ugat ng halaman sa loob lagay mo yun sa may bintana.
Uuwi na ko'
Nakatambay lang ako sa may silong ng mangga nung maktita ko
yung grupo nila Bobby. Lumapit sila sakin, may inabot na
invitation sakin si Bobby.
'Bakit ito?'
'Yung si Mariel. Sabi bigay ko sayo. Ikakasal na sa sabado yan.
Punta ka jamming ulit tayo. Dun ka na matulog samin'
Ayoko sana talaga kaya lang kaibigan ko yung ikakasal tyaka
lamang tyan din yun. Hindi ko naman naisip na taga roon din kila
Sam si Raphael.
Supper wedding. Pagkatapos ng kainan yung sayawan. Sayaw
ng chicks, upo, repeat. Nung nagyaya yung isa ng inuman doon
sa may kubo sa likod bahay nila Mariel, sunod kami agad. Hating
gabi na nung may ibang dumating, akala ko nung una si Sam.
'Paeng!'
Nagtaka na ko. Kung takot sila kay Sam, bakit kay Raphael
hindi? Asikasong asikaso pa nila, kahit si Bobby. Nawala amats
ko nun, nakatingin sya lagi sakin, parang nagtataka itusra nya.
Napansin nung iba na nakatingin sya sakin.
'Ay oo nga pala Paeng, si Kevin, Kevin si Paeng'
'Paeng?'
Hinampas ako ni Bobby sa braso. 'Paeng for short. Raphael for
long'
Tumawa ako, pilit. Hindi dahil corny yung joke pero gusto ko na
talagang itago takot ko.
'Kilala ko sya. Bayaw sya nung bestfriend ni Samuel. Kamusta
kevin?'
Sumagot ako na ayos lang. Nagsisisi ako nung mga oras na yun
kung bakit di ko dinala motor ko, gusto ko ng umuwi. Nagulat ako
nung sabihin nya na ihahatid nya na ako pauwi. Pano nya
nalaman na gusto ko na umuwi.
'Wag na kuya, okay na ko kila Bobby ako matutulog. Tara brad
uwi na tayo'
Hindi ko na hinintay na makaangal si Bobby. Kulang na lang
kaladkarin ko sya pauwi. Nung nasa sa kanila na kami, tinanong
nya kung anong problema. Mabait naman daw si Raphael.
Tinawanan ko sya. 'Mas gugustuhin ko ng ilang ulit si Sam kesa
sa kanya'
'Iba si Sam Kevin. Iba sya, pinatay nya tatay ko. Sinaksak nya ng
kawayan tatay ko. Kawayan na walang tusok, pinilit nyang ibaon
sa tatay ko yun'
'Bobby si Raphael yun. Pinakita nya sakin yung pilat nya. May
pilat sya sa dibdib at likod nya. Hindi si Sam yung nakita nung
witness na pumatay, hindi si Sam'
Hindi ko na tuloy alam kung anong iisipin ko nun. 'Kevin nung
mga panahong nangyari yun, wala dito si Kuya Paeng. Si Sam
lang andun sa bahay nila. Si Sam hindi nakikisalamuha sa iba, si
Kuya Paeng lagi, mabait yun. Kaya kung ako sayo, palalayuin ko
yung si Dean sa kanya. Baka magulat ka na lang isang araw
mabalo na kuya mo'
Alas tres di pa ko makatulog. Yung bintana nila Bobby, yung
kawayan lang. Kita mo yung nasa labas, di ko alam pero may
nakita akong parang dumaan. Tumayo ako tyaka tinignan, wala
namang tao, tapos nung mahihiga na sana ako biglang may
mukhang lumitaw.
'Hello Kevin'
Napasigaw ako. Si Raphael. Patakbo akong pumunta sa may
pintuan para siguraduhin kung nakalock pero paglingon ko nasa
loob na si Raphael.
'Lumabas ka'
'Sino ka para palabasin ako? Mag-usap nga tayo Kevin. Maupo
ka'
Ayun na naman yung may sariling buhay katawan ko, umupo ako
sa tabi nya.
'Bakit ka ba natatakot sakin? Bakit mo rin ako pinagbibintangan?'
Narinig nya. Siguro kanina pa sya nasa paligid.
'Ano bang gusto mo sakin?'
'Wala naman. Halika iuuwi na kita'
Ganon pa rin, sunod sunuran ako sa kanya. Palabas na kami ng
highway wala ng katao tao sa paligid, ako na lang. Kasi sigurado
ako na hindi tao si Raphael, wala syang anino. Nawawalan na ko
ng pag-asa nung may marinig akong motor. Narinig ko nagmura
si Raphael, humarang sa daraanan namin yumg motor. Jaw drop
ako mga brad, yung dalawang abnormal ngiting aso.
Naiiyak na talaga ako, tingin ko kila Dean non parang anghel na
bumagsak sa lupa nasakto sa motor.
'Hey bibei!' Tawag sakin ni Dean. Di ko alam kung tatakbo ako o
ngangawa.
'Tara na Kevin. Libre mo kaming lugaw. Text text ka pa
papasundo. Pa vip ka masyado' Tulo na uhog ko nun, kaso ayaw
pa rin kumilos ng katawan ko.
'Dean' Lumapit si Raphael sa kanila. Nakangiti pa rin silang
dalawa.
'Kamusta kuya Raphael, lalo tayong pumo pogi ah'
Tumawa sya nun, dun na ko nakakilos. Takbo agad ako,
nilampasan ko lang sya, sakay sa motor. Nagpaalam lang si Sam
pinaandar na ulit nya motor. Wala kaming kibuan kahit nasa
lugawan na kami. Hindi naman nila ako pinagbayad. Napansin ko
na lang na nanginginig pala ako nung hawakan ni Dean kamay
ko.
'May ginawa sya sayo?'
'Wala. Pero akala ko mamamatay na ko'
'Iwasan mo ng pumunta samin kung hindi mo ko kasama Kevin'
'Bakit? Ano ba yung pinsan mo Sam, bakit ganon? Sya yung aso
diba? Aswang sya parang ikaw'
Nagtinginan silang dalawa tapos parang mga tanga tumawa. May
papalo palo pa ng kamay sa mesa. Pinagtitinginan kami nung
kumakain din na iba.
'Anong nakakatawa?'
'Sabi mo kasi aswang sya. Kevin naman'
'Palusot pa kayong dalawa' Inisa isa ko yung mga pangyayari na
nagbigay sakin ng konklusyon. Yung biglaang paglitaw nya nung
hahampasin na sya ni Kuya Pyoks namaga kamay ni kuya ko,
yung sa tatlong manghihilot, pati yung dun sa pitong lalaki'
'Hindi ba pwedeng si the flash?'
'L*ts* ka Sam'
'Oo nga pero bet ko si Ironman'
'Sige pagtripan nyo ko. Sige lang. Pero sigurado ako aswang
yung Raphael na yun. Kaya aswang ka din Sam. Wala ngang
anino yung pinsan mo'
Tinawanan lang nila ako ulit. Tinanong ko na lang kung paano
nila nalaman na kelangan ko ng tulong, para hindi ako mapikon
at layasan silang dalawa, takot pa kong maglakad mag-isa pauwi
eh. Nagtinginan silang dalawa tyaka nanahimik saglit.
'Nakita ko lang' Pabulong na sabi ni Dean.
'Ano?'
'May picture tayo nila Joey diba? Nilagay ko yun sa frame tapos
sinabit ko sa kwarto ko. Tapos nahulog pagbalik ko galing cr,
nung pulutin ko, nakita ko yung palayan. Hindi ko alam kung sino
sa inyo ni Joey kaya pumunta kami ni Sam sa bahay, Andon si
joey. Ikaw wala, sinabi ni nanay na yun nga nasa kasalan ka kila
Sam'
Patango tango ako pero may narealize ako mga brad. 'Bakit kayo
magkasama ni Sam mag-uumaga na?'
'Nandon pa ko sa kanila. Nagkwekwentuhan lang kami'
Hindi na ako nagtanong. Kinabukasan dala na ni Sam yung cp ko
na naiwan ko kila Bobby. Iniwasan ko na makipag usap kay
Bobby, mahirap na baka yayain ako ulit.
Dumating yung araw ng birthday ni Sam. Ang usapan, dun sana
sa bahay namin kaso nasakto naman na may bisita sila nanay,
ayaw naman ni Dean sa bahay nila kasi masungit mama nya.
Kaya sabi nung mga classmate nila, dun na lang kila Sam. Di ko
alam kung bakit, pero pumayag si Sam. Tapos binulungan nya
ako na wag ako mag-alala kasi wala na dun si Raphael.
Nag grocery muna sya, nakakatawa may sasakyan sya pero
halos lahat ng mga condiments wala sya, pano kaya sya
kumakain. Ako kasama nila ni Dean tyaka yung lima pa sa
sasakyan, lakas ng bunganga nilang lahat. Ang ingay ingay ng
mga kaklase nila sa daan, yung iba nasa tricycle. Napapalingon
yung mga taong nadaraanan namin. Yung bahay nila, malaki,
pang sinauna, pero maganda. Pinakamalaki sa lugar nila.
Sumama yung iba samin na bumili ng yelo sa labas kasi wala
daw syang yelo pero may ref sya nakakaloko.
'Boy, kasama nyo si Samuel dyan?' Tanong nung matandang
tindero.
'Opo, bakit?'
'Kaibigan nyo?'
Yung kaklase nilang si Vanang sumagot. 'Kaibigan, kuya,
classmate po'
'Ingat kayo'
Pagbalik namin sa bahay, sinabi agad nila yun kay Sam.
Napansin ko parang lumungkot mukha nya. Napansin din ata ni
Dean kasi naglabas sya ng party hat, yung si diego ang design
pinsan ni dora tapos sinuot nya kay Sam.
'Heypi bortday!'
May kumuha ng bag, naggupit ng papel tyaka isinaboy kay Sam,
parang confetti. Para syang iiyak na natatae. Usapan na sa
campus yung kakaibang bonding ng section nila, first time kong
mawitness yun. Para silang pamilya.
Nagluto si Dean, mga 10 kami nakarating sa kanila, 12 kami
nakapaglunch, pagkatapos ng lunch nagluto ulit si Dean,
nagbake ng cake, palabok, bilo bilo. Sa dami ng pagkain, hindi ko
man lang nakitang kumain si Sam.
'Bakit brad busog ka o ayaw mo ng luto ni dean?'
'G*g* hindi. Mamaya ako kakain. Natutuwa lang ako, first time
kasi to sakin'
Nilabas ko yung cp ko tapos nilagay ko sa camera. 'Tara brad
picture tayo nila Dean'
Bigla syang tumayo. 'Ay naku wag brad di ako tatablan'
'Lul, pero parehas kayo ni Kuya Jon. Mababawasan daw
kagwapuhan nya pag nakunan sya ng cam'
'Totoo kaya yun'
'Brad pwede maglibot? Kaso'
'Pwede. Wala na dito si Kuya Raphael'
Nakasabayan kong umakyat yung ilan sa mga classmate nila.
Yung isa si Dyniel tinanong ako kung first time ko makapunta.
'Tignan mo to bilis'
Excited na excited sila na pinakita sakin. Parang may
pangalawang sala sa taas, tapos open pa yung parang
balkonahe. Sa pader may mga espada na nakasabit. Tapos may
picture, mga family picture. Kala ko si Sam, si Raphael pala. May
kasama syang bata at babae.
'Dyniel, kilala nyo si Raphael?'
'Oo. Nung unang punta namin dito kasi isang linggo ng hindi
pumapasok si Kuya Sam, nag-aalala na kami nila Dean pumunta
kami dito. Si Kuya Raphael naabutan namin'
'Mabait? Hindi kayo inano?'
'Grabe ka Kevin mabait yun kaya. Joker tyaka pinagmeryenda
kami' marami talagang naloloko pag hinarapan na ng pagkain,
parang ako hahaha.
Tapos tumabi sakin si Vana 'Pansinin mo yan, parang picture
no?'
Nagtaka talaga ako. Tinitigan ko mabuti yung picture. 'Picture
naman talaga yan'
'Tange hindi yan, yung picture ni Sam'
Tinuro nya yung picture sa kanan na picture ni Sam kasama si
Raphael tyaka isang lalaki at dalawang babae. 'Painting yan. Ang
galing kung di sinabi samin ni Dean na painting lahat to pwera
dyan sa picture ni Kuya Raphael at pamilya nya di namin
malalaman'
Hindi ako mahilig sa painting pero grabe lang bumilib ako.
Matapos nun nagpaalam ng bababa si Vana at Dyniel. Una kong
pinasukan yung pinakadulong kwarto, simpleng kwarto lang,
maraming libro.
Nakuha atensyon ko nung mga picture sa mesa. Para syang
mesa sa school nung highschool, may mga picture, nakalapat
yung salamin. Picture ng section nila, si Dean kasama si Kuya
Jon at anak nila. Mayroon ding mga doodle ng pangalan ni Sam,
Dean tapos siguro mga classmate nila. Sa kanang pader, may
mga picture frame, may picture din si Dean. Pati buong section
nila, naka wacky, hindi ko makita si Sam, pero naiimagine ko
yung always na wacky pes nya. Actually meron ding malaking
ganon sa may sala sa baba. Sa kaliwa naman may mga
nakasabit na lumang baril, musket ata tawag dun. Don ko naisip
na kwarto ni Sam yun. Natatawa ako sa punda ng unan,
spongebob hahaha! May medium size na frame sa tapat ng
bintana, una akala ko picture pero hindi, painting. Painting ng
mag-asawa na bagong kasal, kamukha ni Sam yung babae.
'Sila nanay at tatay yan'
Muntik na ko mapasigaw kasi di ko napansin na andun pala sya.
Nagtaka ako kasi sabi ni Bobby ang sabi ni Sam sa kanya dati,
ang kamukha nya tatay nya, pero sa tingin ko nanay naman nya.
'Kamukha mo nanay mo'
'Kaya nga ang ganda kong lalaki eh'
'Peyborit mo si spongebob brad?'
'Gusto ko talaga full metal alchemist pero si Dean wala daw
syang mahanap na ganon sa divisoria kaya yan na lang niregalo
nya sakin'
'Close na close talaga kayo, crush mo siguro'
'G*g*. Pogi din hanap ko'
Nagtawanan kami tapos bigla syang tumigil, sumeryoso mukha
nya bigla.
'Paano pala Kevin kung totoong aswang ako? Matatakot ka ba,
sasama ka pa sakin?'
'Aswang ka naman talaga, hindi ako takot sayo Sam. Sa ilang
taon na kilala kita, wala kang ginawa na masama. Sana kung
masama ka noon pa nilapang mo na si Dean o kaya yung mga
kaklase nyo'
Pailing iling sya pero nakangiti.
'Paano pala kung kumukuha lang ako ng bwelo? What if si
Raphael talaga yung mabait. Paano kung malaman mo na ako
talaga yung pumatay kila mang eboy?'
Una di ko gets sino si mang eboy. Tapos naisip ko yung kwento
ni Bobby. Aaminin ko natakot ako nung mga oras na yun. Pero
bigla kong naisip yung mga panahong nanganganak si Dean sa
bunso nila ni Kuya ko, sya kasama ni Dean sa loob ng delivery
room. Si kuya kasi takot tyaka di nya raw kaya yung makitang
nahihirapan si Dean. Kung may masama syang tangka sana
kinuha na nya yung baby, kaya namang gawin ng mga aswang
yun. Nung inaatake sa puso si nanay ko, nakatulala kaming lahat,
di namin alam gagawin, sya nagtakbo kay nanay sa ospital. Bakit
ako matatakot sa taong walang sawang tumutulong sa pamilya
namin.
'Alam mo Sam. Maniniwala akong ikaw si superman, pero hinding
hindi na ko maniniwala na kaya mong gawin yun'
Lumabas na sya ng kwarto. Pero bigla ulit syang lumingon.
'Kevin, yung totoo hindi talaga ako aswang, ako si batman'
Di pa rin talaga malinaw sakin kung ano ba talaga sya. Kahit
anong pilit ko kay Dean, hindi nya ako sinasagot ng matino. Pero
malakas radar ko talagang aswang sya, aswang na nagbagong
buhay na. Sa ngayon, nagtratrabaho na si Sam, busy na sya, sa
december pa yung next na uwi nya sabi nya sa gc namin, gc
namin tatlo lang kami hahaha. Kaya nga impossibleng makita sya
ni Kuya Joey na kumaway kay manong balot.
Dagdag ko to tungkol sa ability ni Dean. May aksidenteng
nangyari dito samin, hindi to recent. Karambola ng sasakyan,
pinatawag nung hepe ng pulis si Dean kay Kuya Rey ko na pulis
din. Kasama ako ni Kuya Rey nung siundo namin si Dean sa
kanila. Una pa nga ayaw syang payagan ng mama nya bakit daw
kailangan sya. Nalaman ko kung bakit nung makarating kami sa
bahay nung hepe. Hindi police station, sa bahay. Halatang takot
si Dean, hindi nya ako pinaalis kahit sabi ni hepe na dun ako sa
labas. Wala si Kuya Jon, syempre asa trabaho.
'Sir alam po ni Kevin'
'Okay. Pero gusto ko na satin satin lang to. Anak ni gov yung isa
sa biktima. Ayokong isipin nya na ginagawa ko to ng hindi
dumaraan sa legal procedures. Punta na kayo dun sa ospital'
Umiling si Dean. 'Sir dun ko po gusto sa sasakyan. Ayoko sa
ospital'
'Sige, Winchester samahan mo sila ng kapatid mo'
Nasa may intersection yung bangaan, tumba yung poste, kaya
walang ilaw sa palengke. Sa tapat ng poste may mga dugo. Sa
gilid andun pa rin yung isa sa van, nasa gitna ng kalsada yung
motor, yung isa pang kotse nasa malayo. Lumapit sya sa van
tyaka hinawakan yung van. Pumwesto ako sa likod nya, akala ko
kasi magcocollapse sya. Napaupo lang sya tapos hingal na
hingal.
'Kaya mo pa?'
Tumango lang sya tapos lumapit sa may motor, katulad ng
nangyari napaupo sya, nung asa may kotse na hinang hina na
sya.
'Kevin sabihin mo kay Kuya Rey, tumakbo yung lalaki papunta
doon'
'Lalaki?'
'Basta sabihin mo. May lalaking lumabas sa kotseng yan,
tumakbo papunta sa mga bahay. Hindi pa sya nakakaalis, kasi
puro sya dugo, nahihilo din sya. Punta na tayo kay chief para
makauwi na ko'
Hindi ko alam non kung pano nalaman nung hepe yung ability ni
Dean. Sinabi na lang nya pagkatapos na si Kuya Rey nagsabi,
yun pala yung dahilan kung bakit may tensyon sa pagitan ni Kuya
Jon tyaka kay Kuya Rey. Hindi kasi talaga gusto ni Dean yung
ability nya, nakakaubos daw ng lakas tyaka ilang araw sya di
makatulog lalo pag masama yung mga nakikita nya na madalas
ganon.
Sinabi ni Dean kay hepe, yung lalaki yung dahilan kung bakit
nagkabanggaan. Yung anak ni gov ang nagdadrive pero
kasalanan nung lalaki kasi inaaway nya, inagaw manibela, kaya
ganon.
Nalaman ko ng gabing yun na panglimang beses ng pinagawa
yun kay Dean (dumami na sa pagdaan ng taon). Ang
pinakamalala yung batang narape na nacomatose ng ilang
buwan, hinawakan nya yung bata. Nakita nya na yung nakakita
dun sa bata na nagreport sa mga pulis ang totoong nangrape.
Hindi pinakawalan ng mga pulis yung mga tinurong suspect pero
inimbestigahan din yung sinabi ni Dean. Nung nagising yung
bata, napatunayan na totoo yung mga sinabi ni Dean. Dun na
nagsimula lahat.
Mga kamaganak nya hindi alam yung ability nya. Kabaliwan yun
para sa kanila, kaya malayo loob ni Dean sa kanila.
Siguro nga katulad ng sinasabi ng iba sa comment, siguro nga si
Sam yung taga bantay nya. Pinagtagpo sila para tulungan isa't
isa. Ako? Para nga akong si Kevin sa supernaturals, diba sya
yung prophet na nagsusulat o iba yun? Hahaha. Sabi nung iba
bakit hindi Castiel ang binigay kong pangalan ni Sam. Ayoko, si
Castiel kasi at Dean dun sa show parang may bromance na
nagaganap. Parang may gusto sila sa isa't isa. Sabi ko nga loyal
ako sa kuya ko. Kaya Sam ang pinangalan ko kay Sam, si Sam
at Dean magkaibigan, gusto ko hanggang dun lang. Uy
connected si Raphael sa supernaturals, sya yung archangel na
nakalaban nila Dean, Sam, Cas, Bobby dun sa season na ang
ending nahigop lahat ni cCs yung mga kaluluwa sa purgatory
diba diba.
Explain ko sa abot ng makakaya ng utak ko yung ability ni Dean.
Ganto yan, ang nakuha nilang explanation ni Sam sa
pagreresearch, kapag yung isang tao o bagay may ini-emit na
malakas na energy, tapos nahawakan ni Dean, nakikita nya
pwedeng past (madalas ganon) o kaya future. Energy, kunwari
cp ang saya saya mo nung mabili mo yun, lagi mong ginagamit
parang napapass dun yung energy mo. Sa tao naman, ang
malakas na energy, negative emotion. Kaya madalas puro
nakakatakot o nakakaiyak yung nakikita nya.
Nalimutan ko na yung term na ginamit ni Sam pero parang may
parte ng utak ni Dean na mas gumagana kesa sa ibang part,
kumbaga above average yung function nung part na yun.
Pwedeng natrigger sa mga nangyari noon sa kanya o kaya
naman daw namana nya.
Kay Sam, yun nga mabilis kumilos, mabait yun lang talaga sa
tingin ko aswang talaga sya. Di ko pa nakikita ng buo yung latay
nya sa likod, pero nung tinanong ko si Dean kung anong tungkol
dun, sabi lang nya tanungin ko na lang kay Sam. Nung tinanong
ko naman kay Sam, sabi nya lang lolo nya ang may gawa non,
parang ayaw nyang pag usapan, mahirap na baka suntukin nya
ako malagas pa ang pearly white teeth ko. Nagtataka pa rin ako,
pano nya nalaman na alam ko yung nangyari na kwinento ni
Bbby, feeling ko nakakabasa sya ng isip, kaya ba nila yun.
Si Raphael, minsan namamalikmata ako lalo pag may ginagawa
ako, sa peripheral vision ko parang nakikita ko sya. Pag lilingunin
ko wala naman. Pag asa mataong lugar ako, parang
namamalikmata ako na nakikita ko sya. Nung music festival nga
dito samin, kasama ko si Dean, alam ko natakot din sya kasi
nakita din nya si Raphael. Di man nya aminin alam ko nakita din
nya.
Di ko alam kung anong kelangan nya kay Dean, kung anong
kelangan nya sakin. Kaya minsan hinihiling ko na sana hindi na
lang umalis si Sam.
Katulad kaninang madaling araw habang nasa bus kami pauwi,
nasa nlex kami nung makita ko sa daan si Raphael, nasa
pinakalikod kaming upuan. Si Dean asa tabi ng bintana, katabi
nya si Kuya Jon, ako naman sunod tyaka si Kuya Joey. Alam ko
nakita din sya ni Dean, kasi bigla nyang isinara yung kurtina.
Tinanong sya ni kuya ko kung bakit.
'Nakakita ako ng hathor'
Yung mga asa harapan namin nun biglang tumawa. Pero alam ko
si Raphael yun, hindi ako pwedeng magkamali. Sigurado din
akong hindi hathor nakita ni Dean kundi si Raphael. Gusto ko na
talagang mag december, ang hirap maging team arinola gabi
gabi. Yung yero kasi namin sa cr naglayas hinigop nung
backpack ni dora. Kaya kayo ingat kayo, malay nyo nakikibasa
na pala sa likod nyo si Raphael.
Kevin Eleven
Part 3
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/653462204821390
Como esta? It's me Kevin again hahaha. Nalaman na ni Dean,
talipandas si Kuya Joey kasi, sinabi nya kay Dean nung nabasa
nya. Sinend nya sa messenger yung link gamit ng account ko!
Muntikan ng magkapalit yung kamay nya tyaka mukha ko. Tyaka
nalaman na din ni Sam pinabasa din ni Dean sa kanya, tinadtad
nya ng voiceclip gc namin, puro tawa nya, ang paranoid ko daw,
tyaka ang pogi naman daw nyang aswang.
Eto na. Ganito rin nun, mag uundas nung yayain kami ni Kuya
Darius na pumasyal dun sa gf nya. Dahil mahilig kami sa roadtrip
eh malayo yun samin, sasakit pwet mo sa layo, pumayag kami.
Bale mga one day one night kami dun. Ako, Kuya Darius, Dean,
Lovely tyaka si King2. Si Sam may ginawa sya kaya hindi namin
nakasabay, sumunod na lang sya. Sakto naman yung chikiting ni
Dean nasa ermat nya.
Pagdating namin dun syempre lamon agad. Malapit sa ilog yung
bahay ni Gemma, syota ni Kuya Darius. Si Dean tyaka Love
hinintay si Sam sa may barangay hall. Nauna kami nila King2 sa
may ilog. Malinis yung ilog, kita mo yung paa mo sa tubig, wala
kang diaper tyaka jackpot na makikita. Si Kuya Darius, trying
hard manghuli ng isda pero wala eh hahaha ako naman tapos
sila Gemma nagsiligo na. Nung dumating sila Sam, naligo na din
sila. Maya maya dumating din yung mga kapatid ni Gemma, may
dala silang kwatro kantos, gin bulag. Edi uminom kami pwera kay
Dean kasi mabait na bata, nagbagong buhay na, si Kuya Jon ang
duterte ng buhay nya hahaha.
De nung mejo me amats na, nagkwento si Jerome, kapatid ni
Gemma.
'Twing pyesta ng ilog, taon taon may kinukuha, kaya hindi kami
pinapayagan ni tatay na maligo dito pag pyesta'
Si Dean katapatan ko sya, nakain ng bayabas tyaka yung
camachile, bale ako nakatalikod sa ilog tapos sya nakaharap,
katabi nya si Love. 'Oo nga eh, andami na mula bata hanggang
matanda'
Pagkasabi nya nun kinilabutan ako. Sumiksik ako kay Kuya
Darius. Ang ginawa ni Kuya Darius, binago nya topic, alam din
nya kasi yung kay Dean. Ilang beses na sinabihan sya ni Dean
nung mag bf pa lang sila ni Kuya Jon na iwasan nyang mag
motor muna, hindi sya nakinig. Naaksidente tuloy sya,
kinailangan palitan ng bakal yung buto nya sa binti. Tapos etong
si Love nung nasa kainitan kami ng pagkwekwentuhan, tumayo.
Di ko pinansin, nagbiruan pa kami ni King2 na baka iihi o tatae
lang.
'Sam? Sam si Lovely nasaan?' Pauwi na kami dun lang namin
napansin na wala pa si Love, si Dean nakapansin. Si Sam, hindi
sumagot agad, una parang wala syang narinig. Magtatanong
sana ako ulit pero pinatahimik ako ni Dean. Nakapikit si Sam,
yung nagkaka wrinkles gilid ng mata nya sa sobrang riin.
'Mauna na kayo Darius, hahanapin ko si Love' sagot nya.
Nag-aalala na sila, pero kinalma sila ni Dean na okay lang,
hahanap lang daw sila ng matinong signal para matawagan si
Love. May mali na talaga, kasi yung cp ni Love asakin, nasa bag
ko. Kaya imbes na sumama pauwing bahay nila Gemma,
nagpaiwan ako, pati si King2. Nagalit si Sam kasi bat pa daw
kami nagpaiwan, idinahilan ko na lang na baka may mangyaring
masama kay Love. Yari ako sa tatay nya na uncle namin, laking
tao pa naman. Si King2 naman naiiyak na kasi syempre kapatid
nya yun. Pinatahimik kami ni Sam tapos tumingala sya, ang weird
kasi para syang may inaamoy.
Saka sya lumakad, patawid ng kabilang panig ng ilog. May part
ung ilog na mababaw, ang ginawa ko para hindi mabasa yung
mga cp namin iniklian ko yung strap ng bag ko, yung nakadikit na
sa leeg ko hahaha. Nakahawak sakin si King2, si Dean naman
kay Sam. Kung samin ni Sam hanggang baba ng pwet lang
namin, yung sa dalawa hanggang bewang. Nung nakatawid na
kami, tumakbo si Sam sa may mga puno. Di naman as in
kakahuyan pero may mga puno, malilim. Makikita mo kung may
tao sa paligid.
'Andito sya. Andito sya Dean, pero bakit wala sya?' Ang gulo
diba? Pati rin ako naguluhan. Tapos etong si King2 bumitaw
sakin, nag iiyak na talaga, kasi sa may silong ng isang puno,
puno ng sampalok, andun yung isang tsinelas ni Love. Pinatahan
sya ni Dean eh nagwawala pa rin, na out of balance sila,
napahawak si Dean dun sa may puno. Ayun, natulala sya, yung
tulala na ang layo ng tingin. Maya-maya bigla syang suminghap,
parang nanggaling sa ilalim ng tubig.
'Sam' Mangiyak ngiyak na sya.
'Bakit?' Si Sam pailing iling. Tapos hiniram nya cp ko, may
tatawagan sya, kaso nganga wala akong pantawag, poor boy
studyante bente lang baon.
Buti na lang si Dean may stock na kinse sa balance niregister
nya. Halos matimbuwal ako nung malaman kung sino yung
tinawagan nya.
'Paeng punta ka dito'
Iniuwi ko si King2 kila Gemma. Sinabi ko na rin sa kanila na
nawawala si Love. Pero di muna pinasabi ni Dean kay Uncle
tolits. Naiwan sila ni Sam doon, tapos ako yung pinagsundo kay
Raphael dun sa may Hall, nakaka g*g* diba. Alam naman nilang
takot na takot ako sa kanya tapos ako pa.
Pagdating ko sa hall, andun na agad si Raphael. Nakikipag
kwentuhan dun sa mga tanod ata. Tahimik lang kami, pero ako
umandar na naman ang utak ko, kasi naman wala pang 10
minutes na tinawagan sya ni Sam tapos nandoon na sya agad,
ano sya si the flash. Pagkakita sa kanya ni Dean, mejo lumayo
sya, tumabi sya sakin. Halata talaga yung takot sa mata nya.
'Ang simple simple lang hindi mo kayang gawin?' Tanong nya kay
Sam.
'Ohwe di ako na!?'
'Ikaw na nga tong inistorbo ako tapos ikaw pa ma pride?' Walk Tigil
out sya, nasa kabila na sya nung umapela si Dean. Perstaym ko 'Pag ako nabwiset sayo hihilahin kita dyan saka kita b*b*yagan
marinig na sigawan nya si Sam. ano?'
'Sam naman eh!' Tapos humabol kay Raphael pero hinila nya 'Sige. Mamaya pagkabalik mo sa bata'
ako, takot din sya. 'Kuya hindi naman si Sam nagpapunta sayo
dito, ako. Sige na kuya, please?' Pagkasabi nya nun, may narinig kaming sumisigaw, sa gitna ng
ilog, sa malalim na parte, si Love, hanggang leeg nya ang tubig.
Kung kaya ko lang, sinapak ko na sana sya kaso takot talaga ako Papunta pa lang ako pero pagtingin ko andun na agad si Sam
eh. Nanunuya itsura nya nung bumalik sya, parang iniinsulto si real quick. Ambilis, parang yung feelings nya sayo ambilis
Sam. Hinawakan nya yung puno na nahawakan ni Dean. Kung maglaho.
may makakakita samin na ibang tao, kahit kayo, iisipin nyo baliw
si Raphael kasi nagsasalita sya na parang may buhay yung Iniuwi na namin sya kila Gemma hindi pa sya makausap ng
punong kaharap nya. matino. Nung mejo okay na tapos nakatulog na si Love saka ko
narealize na wala si Dean, pati si Raphael. Si Sam hindi makaalis
'Balik mo na yung bata' kasi kinakausap sya nung tatay ni Gemma, pero halata sa mukha
Titigil sya na parang may pinapakingan. nya na kating kati na sya umalis. Kasi nung makita nya ako
'Ano bang masamang ginawa sayo?' tinanguan nya ako parang alam na nyang hahanapin ko si Dean.
Pababa pa lang ako nung hagdan pababa sa ilog nasalubong ko
Tigil na si Dean tyaka Raphael. Pa dapit hapon pa lang kaya kita ko
'Oh ganon naman talaga, balik mo na' pa na putlang putla si Dean.
Tigil 'Bakit ka nagpaiwan? Di ka na sumunod agad' Kahit takot ako,
pumagitna ako sa kanila kasi feeling ko any moment
'Sige na'
magcocollapse na si Dean.
Tigil
'Tumaas ang tubig' Oo hindi sya marunong lumangoy.
'Ano bang gusto mo?'
'Lulutang ka naman eh'
Tigil tapos sulyap kay Dean.
Sinikmuraan nya ako. Tapos si Raphael, naki join tumawa kahit
'Hindi pwede' di naman sya kasama sa joke ko. Tinitigan namin sya ni Dean
Tigil saka sya sumeryoso, pahiya.
'Hindi'
'Puting manok, dalhin nyo dun sa may puno ng sampaloc
mamaya'
Akala ko aalis na sya, pero hindi pa pala. Hindi sya pinaalis nung
magulang ni Gemma. Patay gutom na lalaki, kulang na lang
maubos nya yung kanin sa kaldero. Si Love hindi na kelangan
magsalita kasi nung hawakan sya ni Dean, nakita na nya.
Kababalik lang ni Sam, sya naglagay nung puting manok na binili
ni Kuya Darius sa kapitbahay nila Gemma. Nagyoyosi kami dun
sa may tree house nila, dun kami matutulog, nanonood ng tv sila
kuya tapos kami nasa parang balkon nung tree house.
'May tumawag sa kanya. Imbes na ilog yung makita nya, parang
na puno ng bulaklak nakikita ni Love'
'Naengkanto sya?' Tanong ni King2.
'Parang ganon'
'Hindi yun ang unang beses na nangyari yun sa kanya. Sa school
madalas na lutang sya diba?'
Tumango si King. 'Lapitin. Naakit sila sa buhok nya tyaka kutis.
Magpagupit dapat sya' Tingin kaming lahat kay Raphael. Tinext
ko si Dean na parang hindi ko kayang matulog na andun si
Raphael. Pero nireplayan nya ako na andun naman din si Sam.
Pero pansin ko kay Sam nun ang tahimik, hindi kumikibo tyaka
hindi nakadikit kay Dean.
Pagbalik namin samin parang walang nangyari kay Love,
nagpagupit na rin sya, ganon ka Dora dejoke, yung maikli bobcat
ata yun basta ganon. Hindi din ako natulog buong gabi nun kasi
natatakot ako baka lapain ako ni Raphael. Kaya pagdating ko ng
bahay bagsak ako agad.
Pagresume ng klase, yun magkakasama na naman kami twing
uwian. Madalas akong na kila Dean nun kasi nakikisearch at
gamit akong laptop nya. Tapos okay na rin sila ni Sam, back to
normal, ako lagi ang pinagtritripan. Tapos nung parehas na wala
kaming last subject, nagkayayaan na pumasyal dun sa school
namin nung highschool. Kasama ko mga classmate ko, sila Sam
kasama din buong section nila. Una nasa vcourt kami, kaso
narinig namin ni Dean na yung commentator sa may bcourt yung
coach ko nung highschool sa basketball, takbo kaming dalawa
agad, nakasunod sila samin. Si Sir Gadreel kasi, mabait, kalog,
lahat ng mga athlete noon close sya. Eh si Dean volleyball player
noon, tapos matagal na nung huling beses namin syang nakita.
Pinatabi namin yung mga studyante na nasa likod ni sir nakaupo.
Tapos kinalabit namin.
'Uy kamusta? Kevin bakit ang pogi mo pa rin' Nakipag apir ako sa
kanya. Tingin sya kay Dean, kunwari nagulat sya. 'Uy Dean!
Hindi na green buhok mo ah. Mukha ka ng mortal'
Tawanan kaming tatlo, yung mga kasama namin nakanganga
lang pati yung mga studyante, pano kasi si Sir naka mic pa rin
kahit kausap kami. Yung mga naglalaro napatigil eh. Mga 5.5
seconds saka sila nakabawi, bumalik lahat sa normal, pwera kay
Sir, nakatingin sya kay Sam.
'Kilala kita' Pinasa nya yung mic sa isa pang teacher na katabi
nya tapos tumabi sa pagitan ni Sam tyaka Dean.
'Ako hindi kita kilala' Sagot ni Sam.
'Hindi. Kilala kita. Classmate kita nung highschool, di ako
pwedeng magkamali kasi kinokopyahan kita sa math nun eh'
Yung isang classmate ni Dean na kabatch din namin, tinawanan
si Sir Gadreel. 'Si Sir patawa. Hindi mo naman kasing edad si
Kuya Sam eh'
Tumawa si Sir pero halatang takang taka sya. Si Sam parang
naiilang na ewan. Tapos si Dean sumingit.
'Sir baka yung pinsan ni Sam ang classmate nyo Sir. Si kuya
Raphael. Di naman dito nag highschool si Sam, sa manila sya eh'
'Ah oo tama Raphael nga. Pinsan mo talaga? Kamukha mo
talaga sya eh, gulat ako akala ko talaga ikaw sya, kako sa isip ko
tuloy bakit di ka man lang tumanda. Asan si Raphael ba ngayon?'
Si Sam parang nabunutan ng tinik. Ako naman yung muntikng
maihi sa takot nung sumagot sya. 'Andito sya' Tapos parang
natauhan sya. 'Ibig kong sabihin andun sya samin. Ikakamusta
kita sa kanya. Anong pangalan mo?'
'Gadreel'
Mejo pinalampas ko yun. Kasi maganda kwentuhan namin ni Sir.
Ganito, twing intrams sa alma mater namin may portion dun kung
saan habang may naglalaro, pwede kang magsulat sa isang
pirasong papel, ng message pwedeng para sa crsuh mo, gf/bf,
kaibigan o kaya teacher. Basta hindi lang pwede negative
message. Nung panahon namin, piso lang. Pero ngayon
nakisabay na sa pagtaas ng bilihin, limang piso na. Etong si Sir
Gadreel, binigyan nya ng isang mic si Dean tapos ako
pinagkolekta nya ng bayad, bale sakin ibibigay ng mga
magpapabasa ng message yung bayad, tapos si Dean
magbabasa. Yung mga classmate nila, tuwang tuwa
nagmessage din para dun sa natipuhan nilang mga player. Pero
nung matatapos na yung laro natigilan si Dean.
'Problema?' Tanong ni Sam.
Hindi sya sumagot agad. Patingin tingin sya sa paligid. Ginawa
ko inagaw ko yung papel sa kanya. Muntik ko ng mabitawan pero
kinuha nya ulit sakin.
Word by word ganto pagkakasabi :
Lagi lang akong nasa paligid
Laging umaaligid
Maging sayong pagtulong, ako'y nakabantay
Para ikaw ay hindi nila mapatay
Dean.
Si Sam nun kulang na lang manakal sya. Ako ramdam ko yung
panginginig nya, hindi ko alam ayokong mambintang. Pero nung
umalis na kami, paglingon ko dun sa pwesto namin dati, andun
na si Raphael, nakatingin din sya sakin, kumaway pa.
Hanggang ngayon hindi ko alam kung sino yung 'sila' na
tinutukoy. Nangyari to two years ago pa.
Eto pa. Yun nga nung anniversary ni Kuya Jon at Dean
naghanda sila. Matik si Dean nagluluto, si Kuya Jon nag eestima
ng mga bisita nila. Si Dean kasi pag ano hindi pala salita. Basta
tahimik lang. Gawa kasi nung ability nya, mula nung bata sya
idinistansya nya sarili nya sa iba. Iilan rin lang mga kaibigan nya,
yung kaibigan talaga na kaharutan, kamurahan, kalaitan nya,
tapos lahat pa weird ako lang matino haha. Dumating mga
kasamahan ni Kuya Jon sa trabaho. Andun din kaming lahat na
magkakapatid. Nung natapos yung pansit si Dean naglabas nun.
San mig light lang iniinom namin nun kaya hindi nakaka lasing,
pero laging naihi. Tumabi kay Kuya Jon si Dean dun tapos
kumakain ng pansit, kandong nya yung bunso nyang anak. Si
Sam naman nagtext na parating pa lang. Nung may dumating pa
na yung dati nilang foreman tyaka pamilya nya. Dun na rin sila
inihainan ni Dean sa mesa namin, kakain na nung parang may
maalala yung foreman.
'Pre, si engineer nasa labas nahihiya atang pumasok sunduin mo
nga'
Si Kuya Jon tayo agad. 'Ay ba yan pre bakit di mo sinabi. Sige
dito muna kayo susunduin ko, mahiyain talaga si engineer'
Sarap na sarap ako sa paghigop nung sabaw nung papaitan
nung mabilaukan si Dean. Bale yumg mesa pahaba, ako yung
nasa dulo, sa kanan ko na nakaharap sa may pinto nakaupo si
Dean. Yung asawa ni foreman hinagod hagod likod nya, ako sa
taranta ko yung san mig naibigay ko imbes na tubig, nilagok
naman nya, straight.
'May nakaalala sayo'
Umiling iling sya. 'P*ta kevin p*ta talaga'
'Bakit?'
Hindi sya sumagot. Dumating na si Kuya Jon, higop higop ako
nung sabaw, ako naman sunod na nasamid. Kasi mga brad, si
Raphael.
'Dean, si engineer, sya yung kwinekwento ko sayo. Engineer si
Dean po pala asawa ko, magkapatid ko po tong mga to'
Ang plastik ng g*g*. 'Hi Dean! Hi Kevin. Kamusta?'
Pinaupo sya ni Kuya Jon sa tabi ni Dean. 'Dapat sasabihin ko sa
inyo ni Kevin kaso sabi ni engineer wag para daw surprise'
Surprise na surprise talaga kami. Kulang na lang heart attack.
Langya naalala ko to dama ko pa rin yung takot tyaka gulat eh.
Lalo na yung epic pes ni Sam nung maabutan nyang ka jamming
ni Kuya Jon si Raphael.
'Wag mo kong tanungin. Si Dean dapat'
'Bakit ako? Malay ko bang yung tinutukoy ni Dhie na bagong
engineer nila, si Raphael malay ko ba!'
Nasa may kusina kami nun, inuubos yung icing ng cake. Si Sam
patingin tingin sa labas. Parang naiinis na ewan. Hindi alam ni
Kuya Jon yung tungkol kay Raphael, basta ang alam lang nya
pinsan ni Sam na kaibigan din namin. Kaya hindi ako isinumbong
ni Dean sa kanya kasi mahirap na baka malaman ni Kuya Jon,
baka ano pang mangyari sa kanya.
Sabi ni Dean, mas mabuti na walang alam, ligtas ka. Kesa sa
marami. Sa totoo lang, ayaw ni Dean na ipakwento si Sam, lalo
yung ability nya. Kasi ayaw nyang mapagtawanan, ayaw nyang
matawag na baliw. Pero sa dami ba naman ng misteryo sa
mundo, sino ba tayo para pagtawanan sila diba?
Pero out of respect, tigil ko muna yung kwento tungkol sa kanila
ni Sam. Sa susunod, kung makaka connect ako sa weepee ng
kapithouse namin, si Raphael na lang muna ikukwento ko.
Hihintayin ko na lang muna na magshare ng kusa sakin si Dean,
na payagan nya pa akong magkwento tungkol sa kanila.
Magfocus tayo kay Raphael, si Raphael na asa tabi mo, inaamoy
ang buhok mo, hinahaplos ang braso mo, pababa sa kamay.
Dahan dahang inilalabas ang mga ngipin nyang mala piranha.
Pero sa totoo lang, takot ako. Lalo ngayon. Kanina kasi habang
nagta time out ako, parang may nakatingin sakin. Nung
naglalakad ako papunta sa motor ko, napatingin ako sa may
puno ng acaccia malapit sa building namin. Parang nakita ko dun
si Raphael, kasama yung malaki at maitim na aso na may
matabang kadena.
Sabi din ni Dean, pag out nya sa shift nya nung umaga ng lunes,
habang hinihintay nya na dumating si Kuya Jon para sunduin sya
may nakita syang apat na taong nakatingin sa kanya. Lumipat
sya ng pwesto pero nakatingin pa rin sa kanya. Si Kuya Jon kasi
manggagaling pa ng site kaya mejo matagal, para na daw syang
matatae sa takot, kaya tumabi sya dun sa guard. Habang paalis
na sila ni Kuya Jon nakatingin pa rin yung apat sa kanya. Tapos
sabi pa nya.
'Nakita ko na yung mga yun Kevin'
'Saan?'
'Sa mga photo album ni Sam'
Kaya ko nasabing aswang si Sam at hindi bampira kasi may
picture sya, may kasama syang mga babae at lalaki, meron ding
solo nya. Hindi lang talaga siguro sya mahilig sumelfie kasi puro
sa studio yung pic nya.
'Yung apat na lalaking kasama nila ni Kuya Raphael sa picture na
isa'
'Nasabi mo na kay Sam?'
'Ayoko. Mag-aalala lang yun. Tyaka hanggang tingin lang sila,
utot pa nila'
Weird diba? Weird talaga. Malapit na akong mabaliw. Kaya utang
na loob Sam, alam ko nagbabasa ka na dito mula nung malaman
mo, ayan alam mo na. Utang na loob umuwi ka na. Pero yung
tsikolet ko wag mong kalimutan.
Kevin Eleven
Part 4
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/657444584423152
Madali sanang tanggapin kung natural na pagkamatay, pero
masakit pag alam mong may kakaiba sa pagkamatay ng mahal
mo sa buhay. Kailan lang ba yung huling pagsend ko ng
confession? Iilang linggo pa lang ata, pero parang antagal na.
October 31, 2016. Tinext ako ni Dean na pumunta kami ni nanay
sa kanila. Naabutan naming nagsisigawan sila ni kuya jon.
Pinaglayo sila ni nanay, si Kuya Jon niyaya akong pumunta ng
palengke, bibili ng ulam, darating kasi mga kamag anak ni Dean.
Habang naglalakad kami ni kuya sa may gulayan tinanong ko sya
kung bakit sila nag away ni Dean.
'Nag-aagawan kami dun sa icepop, ayaw kong kumain sya nun
eh alam mo naman pag kumana tonsilitis nun kawawa, tapos
natulala sya. Bigla na lang nag iiyak tapos hindi ako pinapaalis'
Pag natulala si Dean alam ko ng may nakita sya. Natakot ako
kasi si Kuya Jon nahawakan nya, madalas pang makita ni Dean
masama, natakot ako para kay kuya.
'Namatay daw ako Kevin'
Tinignan ko lang si kuya kasi natakot talaga ako. Lahat kasi ng
nakita ni Dean totoo o kaya magkakatotoo. Naintindihan ko kaya
pala ganon na lang yung pag atungal nya nung lumabas kami ni
kuya sa gate. Para syang bata na iniwan ng nanay.
'Pero kuya diba alam mo naman yung tungkol sa ability nya. Wag
ka na muna kayang pumasok sa trabaho, sa a tres na lang ulit'
'Kaya ayaw kong ine entertain nya yung mga nakikita nya,
natatakot lang sya, nagrarush kami nila Kuya Pyoks, dapat bago
december matapos yung building'
'Pero kuya alam kong alam mo na totoo lahat yung nakikita ni
Dean'
Hindi nya ako sinagot. Tahimik lang kami pauwi sa kanila, nung
ibaba nya ako sa may gate sinabihan nya ako na ako na magluto,
sigurado daw kasing magmumukmok si Dean. Hindi
makakausap. Papasok na ako sa gate nung tawagin nya ako ulit.
'Ikaw na muna bahala sa kanila. Wala na akong ibang maasahan,
ikaw lang'
Di ko alam mga brad pero naiyak ako pagkasabi nya nun. Pati si
nanay umiiyak nung naabutan ko, si Dean nakahiga sa kama nila
nakatakip ng unan ang mukha pero rinig yung pagngawa nya.
Nagluluto ako umiiyak ako, ansakit sa dibdib. Saktong parehas
kami ng off ni Dean kaya inaya na lang namin silang mag-iina na
dun muna samin. Pinarating lang namin mga kamag anak nya
saka ipinaalam sila. Pero si Dean lang pinayagan, yung
dalawang bata pinaiwan ng mama nya. Buong araw ang tahi
tahimik nya. Maghahapon na nung lapitan nya ako mugtong
mugto mata nya, inaya nya ako sa may labas, gulat ako nung
bumili sya tapos may yosi sya, naggaganon lang naman sya pag
tensyonado.
'Hindi naman siguro magkakatotoo yun Dean. Puyat ka lang
siguro kaya ganon'
'Sana nga. Sana nga Kevin. Sana kahit ngayon pumalya, kasi
hindi ko alam gagawin ko kung magkakatotoo'
'Ano bang nakita mo? Ibig kong sabihin paano'
'Nakahiga sya, natulog tapos hindi na sya magising nila Mike.
Yung damit na suot nya ngayon, yun yung suot nya nung nakita
ko syang namatay'
'Bangungot?'
'Naririnig ko yung boses nya na umuungol, may nakasakal sa
kanya, itim pero hulmang babae sinasakal sya. Natatakot ako
Kevin, gusto ko syang puntahan sa site, gusto ko syang bantayan
pero ayaw nya. Ayaw nya ring hindi pumasok. Iniisip nya si Kuya
Raphael baka daw magalit Sabi ko naman ako kakausap
tinawagan ko na nga eh, pumayag na pero si daddy ang may
ayaw'
Hindi ko alam kung saan ako natakot, dun ba sa sinabi nyang
may sumasakal na itim kay kuya o dahil may number sya ni
Raphael, siguro parehas. Umiyak na naman sya, pumasok na
kami sa bahay tapos pinatulog sya ni nanay kasi pagod na pagod
ng umiyak. Pasado alas otso, nakachat ko si Sam, sinabi ko lahat
sa kanya. Mejo naiinis sya kay Dean kasi di sinabi sa kanya puro
lang daw seen, tapos sinabi ni nanay na may bisita ako.
Lumabas ako, wala namang tao sa harap ng bahay. Papasok na
ako ulit tapos may sumitsit. Nangapal batok ko nung makita si
Raphael nasa labas ng gate. Sinenyasan nya akong lumapit,
kahit ayaw ko, yung katawan ko kusang gumagalaw.
May inihagis sya saking naka plastic. 'Sunugin mo yan'
'Bakit?'
'Basta sunugin mo'
'Bakit nga?'
'Susunugin mo o ikaw ang susunugin ko?'
Natakot ako kaya kinuha ko yung plastic. Nung binuklat ko, damit
ni Kuya Jon. 'Basta sunugin mo na lang wag ka ng magtanong""
Siguro alam nyang susunod katawan ko sa utos nya kaya umalis
na sya. Kumuha ako ng gas sa motor ko saka ibinuhos dun sa
plastic sabay sinilaban ko.
Nov 1, 2016. Dapat papasok pa sa trabaho sila Kuya Jon pero
tumawag si Raphael kay Kuya Pyoks na wag na daw at sa atres
na lang ulit. Nag ipon ipon kami sa bahay. Ang ingay at ang saya,
pwera kay Dean na tahimik lang, hindi nakikipag g*g*han samin.
Bandang alas tres ng hapon pumunta kaming sabay sabay sa
sementeryo, may baon na pagkain. Sa dami namin
pinagtitinginan kami ng mga tao, ang iingay pa namin. Masaya
sila tatay kasi buo kami, kumpleto, yun na pala ang huling beses
na mabubuo kami.
Nov 3, 2016. Kaka out ko lang, nung tawagan ako ni Kuya Joey,
diretso raw akong ospital. Kinabahan na ako, feeling ko yung
motor ko sa bilis ng pagpapatakbo ko hindi na sumasayad sa
kalsada yung gulong. Pagkarating ko ng ospital, naka oxygen si
nanay. Si Tatay naman umiiyak. Nagcollapse si nanay nung
tawagan sya ni Kuya Mike na naaksidente sila nila Kuya Jon.
Nasa ospital rin sila sa katabing bayan. Pupunta na sana agad
ako don kaso sinabi ni tatay na ako na sumundo kay Dean.
Umaangal ako kasi alas sais pa ng umaga out ni Dean, pero si
tatay ang boss kaya sumunod ako. Pero pinadaan muna ako sa
bahay nila Dean para sabihin ang nangyari. Kahit alam kong
tulog na yung mga tao sa kanila, halos gibain ko yung pinto sa
pagkatok. Kahit alam kong andon mama ni Dean na masungit.
Nung sinabi ko ng walang hingahan, muntik ng matumba mama
ni Dean. Nung okay na sya, nagpaalam na ako. Nag gas muna
ako sa gas station sa kanila. Pagdaan ko ulit sa kanila, may
nakaharang sa gitna ng kalsada, si Raphael. Tumigil ako, saka
sakay sya agad. Ewan ko pero kinikilabutan ako habang nasa
byahe kami, hindi dahil yun kay Raphael, para kasing may
nakatingin sakin, may nakasunod.
'Focus ka sa daan. Wag kang titingin tingin sa gilid, sa daan lang'
Nabasa nya nasa isip ko ulit. Pasado ala una nung nakarating
kami sa workplace ni Dean. Yung guard na nakaduty kilala ko,
dati rin kasi akong agent dun, lumipat lang ako ng kompanya.
Tumabi ako sa kanya at nakipagkwentuhan, paubos oras.
Napapansin ko na lagi syang nahipo sa braso nya.
'Di ko alam sir pero kinikilabutan ako lagi tuwing gantong oras.
Dati naman hindi, netong mga nakaraang linggo lang nagsimula.
Ilang beses akong nakipalitan ng shift'
'Si Dean ba kilala mo kuya?'
'Ay si Maam Dean. Oo naman mabait yun, last week lang ata yun
nung hinihintay nya mister nya tapos biglang tumabi sakin
mukhang takot'
Naalala ko yung kwento ni Dean, yung may nakatingin sa kanya.
Siguro yun yun. Si Raphael nasa tabi ko lang, di ko alam kung
nakikinig pero nakatingin sya sa malayo. Kahit pagod ako sa
trabaho, hindi ako nakatulog, narealize ko na umaga na pala
nung mag unat unat si Raphael saka sumakay sa motor.
'Andyan na sya, tara na'
Totoo nga ilang minuto lang nagsilabasan na sila Dean. Dahil
nasa gilid ako, hindi ako ang nakita nya. Tuloy tuloy syang
lumapit kay Raphael tapos hinawakan nya. Ayun naiyak na sya
bigla, yung mga kasamahan nya tinatanong sya kung anong
problema, hindi sila sinasagot. Sinigawan na ako ni Raphael na
umalis na raw kami. Kung normal na tao, sigurado mag aalburoto
ako pag iba ang nagdrive ng motor ko, pero dahil hindi normal na
tao si Raphael wala akong angal. Napagitnaan namin si Dean na
umiiyak. Nakadikit yung ulo nya sa likod ni Raphael. Nung nasa
may intersection na kami, natakot ako kasi may mga enforcer.
Overloading kami saka wala pang helmet. Lahat ng single na
motor pinatabi nila sa bangketa, pwera samin. Nakatingin lang
samin yung mga enforcer.
Nung nasa may highway na kami, tumigil sa pagdadrive sa tapat
ng tindahan na nagbebenta ng ulam tyaka almusal. Si Dean
umupo sa isa sa mga upuan. Tapos maya-maya kahit walang
umuorder samin hinainan kami.
'Kumain kayo. Libre ko, minsan lang to'
Nung naamoy ko yung bawang sa may goto nag alburoto mga
alaga ko sa tyan. Nakakalahati ko na yung goto nung sitahin ni
Raphael si Dean. Si Dean umiiyak lang.
'Kakain ka o gusto mong subuan kita?'
Biglang nagsit up straight si Dean tapos kumain, hindi nya ata
nginunguya, puro lunok lang tapos iyak pa ng iyak. Tinitignan sya
nung ibang kumakain. Yung iba ang sama ng tingin samin ni
Raphael, lalo kay Raphael, ingay ng bunganga nya nung
inutusan nya si Dean.
'Wag ka ngang umiyak, akala nila inaaway ka namin. Mamaya ka
na umiyak sa ospital'
Matik mga brad, tumigil si Dean. Nung natapos na kami,
nagbayad lang si Raphael saka byahe na agad. Nung nakarating
kami dun sa ospital nauna samin si Dean, pero nung paliko na
sya dun sa isang hallway, hinila sya bigla ni Raphael.
'Hindi dyan. Dito'
Sa may kaliwa kami lumiko, sa labas pa lang nung kwarto, asa
labas si Kuya Pyoks nakikipag usap dun sa doktor nung makita
ko si Kuya Jon sa loob. Para lang syang natutulog, may bandage
sya sa ulo, may tubo sa bibig, may aparato din na para sa
heartbeat ata yun. Si Dean nadapa dapa na makapasok lang,
hindi sya makatayo. Gumagapang na sya, gusto ko syang lapitan
pero parang ayaw kong makita ng malapitan si Kuya Jon sa
sitwasyon nya. Tapos nasa tabi na nya si Raphael, itinayo sya.
Nung nasa gilid na sya nung kama ni Kuya niyakap nya. Dun na
ako lumapit. Naiyak na ako talaga, kasi yung suot na damit ni
Kuya katulad nung damit na sinunog ko, couple shirt nila ni Dean,
suot nya yung kay Dean. Nanghina ako, napaupo na lang ako sa
sahig. Di ako sanay na makitang ganon ka vulnerable si Kuya
Jon. Pati yung ideya na yung taong laging nakasuporta sakin,
naniniwala sakin, wala man lang akong magawa sa kalagayan
nya. Si Kuya Jon nagpaaral sakin, si kuya naniwala na kaya kong
makagraduate ng college kahit yung iba akala nila hindi ako
makakatapos. Si Kuya laging nagtatanggol sakin sa iba ko pang
kuya pag kinakawawa ako, lalo pag tintawag nila akong bobo
kasi dalawang beses akong nagrepeat ng first year.
Naramdaman ko na lang na hinila ako palabas ni Kuya Mike.
Andun lang kami sa harap ng kwarto nakaupo. Si Kuya Pyoks
halatang kagagaling lang sa pag iyak.
'Anong nangyari Pyoks?' Tanong ni raphael.
'Sir pauwi sana kami samin. Balikan lang ba, di kami nakainom
matino utak namin, kilala nyo si Mike sir hindi yun nainom pag
may trabaho kinabukasan, sya nagdadrive. Tapos nung nasa
manggahan na kami may biglang tumawid, parang tao pero pulos
itim. Nakapreno naman si Mike sir, nakalapat nga yung paa ko sa
kalsada, pero bigla na lang parang may nagtulak ng motor.
Tumilapon kami, si Mike tyaka si Jon dun sa kanan, ako naman
sa may mismong kalsada. Di ko alam sir kung bakit napuruhan si
Jon. Kita nyo naman si Mike tyaka ako, galos lang'
Totoo sinabi ni Kuya Pyoks. Galos lang sila, si Kuya Jon daw
nasa gitna, impossible na mapuruhan sya. Kaya nagtataka talaga
sila bakit comatose si Kuya Jon. Binalingan ni Raphael si Kuya
Mike, nakatingin lang sya sa sahig.
'Mike, ayos ka lang ba?'
Nakailang tanong sila Kuya bago sya nakasagot, para syang
gulat na gulat. 'Sir katabi ko si Kuya Jon, nadisorient lang naman
ako ng ilang minuto, nung mejo umayos na pakiramdam ko
hinanap ko agad sila kuya ko. Kaso si Kuya Pyoks lang nakita ko
sir nung una. Kung hindi umungol si Kuya Jon hindi ko
malalaman kung nasaan sya'
Hindi siguro napansin nila Kuya ko pero nakita ko yung
pagkuyom ng kamao ni Raphael. Sabi pa ni kuya Mike, parang
may nakadagan kay Kuya Jon na itim, sa sobrang itim hindi mo
mapapansin at makikita si Kuya Jon. Hulmang babae daw.
Natigil yung pagkwekwentuhan namin nung magsisigaw si Dean.
Takbo kami agad. Si Raphael biglang nawala, kami naman
lumapit kay Kuya Jon na parang nag eepilepsy. Tumitirik yung
mata. Inilayo namin si Dean kasi nagwawala na sya. Pati nung
pagdating nung doktor halos sakalin nya. Nirerevive nila si Kuya,
pero eksaktong 9:18 ng umaga, nawala na sya.
Masakit sobra, parang hindi totoo lahat. Yung dalawang anak
nila, pilit ginigising papa nila. Si Dean nasa terrace lang nila
nakatulala. Kahit anong pilit namin hindi sya kumikibo, ultimong
mga anak nya hindi nya pinapansin pag umiiyak. Kahit nung
dumating papa nya at pinagalitan na sya pakurap kurap lang sya.
Ikaapat na gabi ng burol ni Kuya andaming tao, mga tropa,
kamag anak tyaka mga katrabaho, dumating din nun si Raphael.
Nakatingin lang sya kay Dean, magkaharap sila.
'Darating si Sam bukas Dean'
Walang imik.
'Lumaban ka para sa mga anak nyo ni Jon'
Walang imik.
'Hindi mo kasalanan'
Pagkatapos ng apat na araw nakipag eye to eye sya ulit. Galit
yung mga mata nya.
'Sinong may kasalanan? Ikaw? Si Kevin? Si Sam? Oh yung
pumatay sa kanya? Sino Kuya? Sabihin mo para naman may
masisi ako bukod sa sarili ko'
'Hindi mo kasalanan'
Nagpapadyak yung mga paa nya tapos umiyak sya ulit.
Tinitignan sya nung nakikipag lamay. Tapos tinawag ako ng
mama nya.
'Samahan mo muna sya dun sa inyo Kevin. Kahit ngayong gabi
lang para naman mejo makalimot sya. Tawagin mo yung mga
kaibigan nyo mag inuman kayo, gawin nyo gusto nya. Basta
makalimot lang sya sandali'
Alam ko hindi ko magagawa yun kung ako lang. Kaya sinabihan
ko si Raphael. Sinabi ko na kung kaya nya akong mapasunod edi
malamang kaya nya rin kay Dean. Tingin nya sakin nun parang
tatawa na hindi eh.
'Galit si Dean, mahirap gawin yun'
'Pero kaya mo diba?'
'Sayo oo no sweat. Kay Dean mahirap'
Akala ko nga hindi nya magagawa. Lumuhod sya sa harap ni
Dean tapos sinabihan nya lang dun kami sa bahay sa kwarto ni
Kuya Jon doon. Nagtitigan sila mga five minutes, tapos tumayo si
Dean diretso sa gate.
Nung nasa bahay na kami, hindi ko alam ang gagawin. Sa unang
pagkakataon nakapasok si Raphael samin. Parang non lang
nakakita ng bahay yung g*g*. Tapos hinihimas himas pa yung
upuan namin. Si Dean nakaupo sa tabi nya. Pupunta lalabas ako
ng bahay, wala talaga ako maisip na gawin.
'Hoy umayos ka nga nahihilo ako sayo. Pwede bang magyosi
dito?'
Tango lang ako. Gulat ako kasi di pa sya nakakadalawang hithit
inagaw na ni Dean yung yosi. Nag agawan sila ni Raphael
hanggang sa sumuko sya at nagsindi na lang sya ulit. Gusto ko
rin sanang agawin kaso natatakot ako.
Ganon lang tahimik tapos dada ng dada na si Raphael.
'Nabasa ko yung sinulat mo tungkol kila Dean, Sam tyaka sakin.
Takot ka talaga sakin? Pangit pa ng binigay mong pangalan
sakin, layo sa pangalan ko'
Tawa sya ng tawa habang binabasa yung mula part 1 hanggang
3 lalo sa mga comment. Si Dean napapansin ko pinipigilang
ngumiti. Napahinto lang sya nung sa huli nung part 4 yung sinabi
ko yung sa kwento sakin ni Dean na nakita nyang apat na taong
nakatingin sa kanya. Unang beses pala nyang mabasa yung huli
kong sinend. Sakto biglang may lumagapak sa bubong namin.
Yumanig buong bahay namin.
Bigla sinara ni Dean pinto, isa isa rin nyang sinara mga bintana.
Pero nung yung bintana na sa malapit sa kusina isasara nya,
sigaw sya eh, sabay lapit sakin. Ako di ko alam kung saan ako
pupunta, kitang kita ko yung namumulang mata, as in mata lang,
wala na akong makitang iba. Si Raphael nagmumura ,pinapalayo
kami sa may bintana. Tapos biglang nagpatay sindi ilaw, si
Raphael tinutulak ako, pinaghahanap ako ng kandila.
'Hindi dapat mawalan ng liwanag Kevin bilisan mo, Dean dito ka
sa tabi ko'
Takot na takot ako. Kung hindi pa ko naapakan ni Dean nung
hinila sya ni Raphael hindi ako matatauhan.
'Ikaw na lang! Bakit ako natatakot ako, dapat sama sama tayo.
Ganto yung sa horror movie eh'
'Hindi to movie tanga! Ikaw na wala naman silang makukuha
sayo, wala kang silbi sa kanila, hindi pwedeng alisan tong g*g*ng
to ng tingin, makakapasok to kaya bilisan mo'
Di ko alam kung dapat ba akong magpasalamat sa sinabi nya o
mainsulto. Si Dean kitang kita yung takot, tumatango sya pero
nakatingin lang sya dun sa mata. Patay sindi pa rin ilaw. Nasa
harap nya si Raphael. Patakbo pumunta ako kusina, sigaw ako
ng sigaw kasi yung kusina namin may malaking bintana na ang
takip lang yung screen na kulay green. Andaming pulang mata,
pumikit na lang ako na kinuha yung kandila sa may tokador saka
tumakbo sa sala. Nakatingin pa din yung dalawa dun sa pulang
mata na lider ata, pinasindihan lahat ni raphael yung mga
kandila. Humahangin ng malakas sa loob ng bahay namin pero
nakakapagtaka talaga kasi hindi namamatay yung mga kandila.
Nung tumagal tagal, una may narinig akong tawa, parang yung
tawa na galing sa hukay. Sunod yung parang may nagchachant,
di ko maintindihan. Akala ko nga si Raphael pero di naman
nabukas bibig nya, basta nakatingin lang sya.
'Kevin buksan mo isang kwarto, dun tayo'
Di na ko nagtanong, binuksan ko na kwarto namin ni Kuya Joey.
Si Raphael pumwesto sa may pinto nakasandal sya dun. Inis na
inis sya, may tinatawagan sya pero di nya ata makontak. Tapos
yung bubong sa may kwarto namin ni Kuya Joey, parang
tinutuklap, lumulubog din na parang may naglalakad.
'Hoy kevin umalis ka dyan sa may bintana, pag ikaw nahablot
bahala ka sa buhay mo'
Gapang agad ako sa may gilid ng kama katabi ni Dean.
Nakatingin lang samin si Raphael. Tapos biglang tumahimik.
Tayo si Raphael, labas sya, naiwan kami ni Dean sa kwarto.
'Susunod ba tayo?' Isinara ko pa yung pinto ng kwarto, baka kasi
may pumasok.
'Di ko alam'
Nung inuunat ko paa ko biglang pumasok si Raphael, gulat kami
ni Dean nagtulakan pa kaming dalawa.
'Anak ng t*teng. Bakit di kayo sumunod?'
'Wala ka namang sinabi. Tyaka sabi ni Sam mas ligtas pag nasa
loob'
'Sabi ni Sam. Sabi ni Sam. Hindi yun gumagana sa lahat, tara
na!'
Takbo agad. Sakay ng motor. Binatukan ako ni Raphael nung
ako dapat magdadrive. Aangal na ko pero nung nakita ko mata
nya, tumahimik ako.
Nung ang dinaanan namin sa may sementeryo, alam ko na kung
saan kami pupunta, dun kasi daan papunta sa kanila. Dahil nga
baryo yung sa kanila, tahimik sa daan tyaka gabi na kaya wala
gaanong motorista, solo namin daan.
Pero nung nasa may mga maisan na kami, napayakap ako kay
Dean, sya naman kay raphael kasi may malaking ibon na
sumasabay samin. Tapos dun sa gitna ng kalsada may
matandang lalaki na nakaharang. Single lane lang yung kalsada.
Nakangisi yung matanda, malapit na kami sa kanya pero hindi pa
rin bumabagal yung motor. Sinisigawan na namin si Raphael na
pumreno na pero parang wala syang naririnig.
Yung ibon naman nagdadive na hindi, para kaming ginag*go*.
Nagka untugan kami ni Dean nung binangga ni Raphael yung
matanda, parang bumangga kami sa pader, sinagasaan talaga
nya, siguro mga apat na metro bago natumba yung matanda,
tapos ginulungan pa ni Raphael. Muntikan na kong malaglag, buti
nahawakan ako ni Dean. Nung nalagpasan na namin yung
matanda, parang baliw si Raphael na tawa sigaw. Nung nilingon
ko yung matanda, nakatayo tapos biglang nanakbo papunta
samin.
'Raphael bilisan mo, andyan na yung matanda! Bilisan mo'
Si Dean sigaw ng sigaw kasi nililingon lingon nya rin, ako ayoko
na kasi baka bigla akong himatayin eh nasa dulo pa naman ako.
'Kevin ikaw magdrive'
Bumaba sya tapos nagpaiwan sya. Ewan siguro sa takot ko
nawala sa isip ko na hindi pala automatic motor ko dapat
ikinikick. Ginawa ko alam nyo yung ginagawa natin nung bata
tayo tapos hindi pa natin alam ibalanse yung bike? Ganun na
ganun mga brad. Pahabol ni Raphael na wag akong lilingon.
Pero nung makita nya ginagawa ko, natatawa syang ewan tapos
hinila ako pinababa tapos inutusan nya si Dean na sya magdrive.
Sanay na siguro si Dean kaya di sya natatanga tulad ko. Nung
papaliko na kami papasok sa baryo nila Raphael, napalingon
ako. Nakapaibabaw sya dun sa matanda, mali hindi na matanda
itsura, itim na itim tapos inuuntog untog nya sa kalsada.
Pagkarating namin kila Sam, baba agad kami, iniwanan na namin
motor diretso agad ng pinto. Sarado, kaso yung ibon nakasunod
samin. Gigibain ko na yung pinto pero pinigilan ako ni Dean.
'Abnoy wag. Mapapasok tayo pag giniba mo yan'
'Andyan na yung ibon eh'
'Three minutes maghintay tayo'
Sumandal kami dun sa may pinto. Yung ibon paligid ligid lang sa
bahay.
Yung ibon naglanding dun sa may harap nila Sam. Nakakita na
ko ng agila, pero yung ibon na yun ang pinaka malaking nakita
ko. May tistisan kami ng lumber, nung studyante pa lang ako
nagsasideline na ako don, kupit kupit, kaya kabisado ko sa tingin
pa lang yung mga haba. Yung ibon, nasa tatlong metro wingspan
nya tapos mga limang metro yung tangkad.
'Kevin tignan mo mabuti yung ulo ng ibon'
Tinitigan ko nga. Wala naman, ibon naman itsura.
'Di mo pa rin makita?'
'Hindi'
'Wait lang' Akala ko kung anong gagawin na nya pero hinampas
nya yung noo ko. Nung mapatingin ako sa ibon, napatili ako mga
brad. Yung ulo kasi ng ibon, pang tao. Bird like face pero tao
talaga, taong may tuka. Nung nakita nya akong nakatingin sa
kanya, kumindat ba naman tapos yung itim na aso na alaga ata
ni Raphael, biglang sumulpot, kasabayan nya ring dumating si
Raphael. Punit punit yung damit ni raphael, may itim itim sa damit
na parang grasa. May kinuha sya dun sa kadena ng aso, tapos
pinatabi nya kami. Ewan ko pero nabuksan nya yung pinto. Yung
ibon parang naestatwa dun, hindi makagalaw.
Nakaupo lang ako dun sa may upuan sa sala nila, si Dean
nagtitimpla ng kape, si Raphael di ko alam umakyat sa taas.
Nung kumalma na ako saka ko naisip na wala sakin cp ko. Una
akala ko naiwan sa bahay pero nung umuwi ako nung umaga
wala naman, kaya malamang sa daan yun nahulog. Magsesend
sana ko ulit nun para fresh pa sa utak ko, may data kasi eh, kaso
yun nga.
De yun nga, yun na ata pinaka mahabang gabi ng buhay ko.
Naghanap ako ng papel tyaka ballpen, nagsulat ako para matuon
atensyon ko don, hindi sa mga mata na pula na kitang kita sa
mga bintana. Wala man lang nagtry na isara yung mga bintana,
eh ako takot ko naman baka hablutin ako bigla.
Nov 8, 2016. Si Raphael nung bumaba mula sa 2nd floor. Open
yung taas ng bahay, yun ang una kong inalala, baka mapasok
kami. Pero sabi naman ni Dean wag ako mag alala kaya mejo
okay. Nung bumaba na si Raphael may dala syang laptop tyaka
speaker. Nagmovie marathon kami ng mga movies ni Mel
Gibson, sa kanya ata ginaya ni Rahphael yung style ng buhok
nya. Pero nung alas tres, eksakto mga brad, may kumatok.
Dalawang magkakasunod na katok.
'Sino yan?' Tanong ko.
Katok ulit na dalawa. Tinakpan ni Dean bibig ko. Katok ulit, mas
malakas sa dalawang nauna. Nilakasan ni Raphael yung volume.
Hahayaan ko na sana kaso biglang may nagsalita, boses ni
nanay ko, yung parang hirap na hirap.
'Kevin anak tulungan mo ko'
Muntik ko ng mabuksan pintuan, di ko namalayan na nakaharap
na pala ko sa doorknob tapos si Raphael biglang nasa tabi ko na,
tinulak ako. Yung tulak pero tumilapon ako sa may upuan.
Parang dun ako natauhan. Tuloy pa rin yung boses pero hindi na
boses ni nanay, paos na na nakakatakot.
Pero si Dean, naiyak bigla tapos patakbo na pumunta sa may
pinto. Sinigawan ko na rin sya kasi iba na yung sinasabi ng
boses.
'Mommy tulungan mo ko please. Natatakot ako'
Sabi ni Dean si Kuya Jon yun, umiiyak sya nagmamakaawa kay
Raphael na buksan yung pinto. Hinihintay ko nga na itulak nya si
Dean pero inilalayo nya lang yung kamay ni Dean sa knob.
Tapos nung hindi tumigil sa pagpalag si Dean, sinampal nya.
Malutong, dumugo labi ni Dean. Pero parang natauhan rin sya,
kasi dahan dahan lumayo sya sa pinto. Akala namin ok na, pero
may sumunod na sinabi yung boses, this time, si Raphael naman
yung parang naapektuhan. Nakatalikod sya sa may pinto,
nakaupo dun sa upuan, tapos yung kamay nya nakakuyom.
Maya-maya nadugo yung kamay nya, nung tinignan namin sya,
umiiyak sya. Yumuyugyog balikat. Ewan, parang lahat ng
masamang pagtingin ko sa kanya nun, parang nawala lahat nung
makita kong vulnerable sya. Si Dean nilapitan sya saka niyakap,
saka ko narealize kung sino yung ginagaya nung boses, asawa
nya.
'Mahal ko halika na sumama ka na, matagal ka na naming
hinihintay ng anak mo'
Nung hindi sya kumibo, biglang kumatok ulit pero sobrang lakas
na parang magigiba na yung pinto. Tapos yung boses
pinagmumura na kami, yung parang pinagsama samang boses ni
Nanay, Kuya Jon tyaka asawa ni Raphael. Nagsiksikan na lang
kami, magkakadikit, si Raphael sya yung pinakamatagal na
umiyak hanggang sa makatulog na rin ako.
Nagising na lang ako nung may sumipa ng paa ko. Si Raphael,
umuwi na raw si Dean, kahahatid lang nya. Bastos iniwan nila
ako mag-isa.
Kinabukasan libing ni Kuya. Kahit papano nalimutan namin yung
mga nangyari nung gabi, si Dean nag improve, nakatulong ata
yung sampal ni Raphael.
Kevin Eleven
Part 5
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/675120079322269
Nov 8, 2016. Last night ni Kuya Jon, andaming tao. Hindi ako
makaupo kasi maya't maya may darating. Dun ko narealize kung
gaano kamahal ng mga kakilala nya si Kuya Jon. May mga
umuwi pa talaga galing ng ibang bansa. May mga hindi pa rin
makapaniwala na si Kuya Jon na joker ng lahat wala na. Si Kuya
Jon na mapapangiti ka kahit pasan mo ang buong planet nemic.
May mga naiyak na lang habang nakatingin sa mag-iina nyang
naulila nya.
Nagbibigay ako ng kape nung magtalunan yung dalawang anak
ni Dean tapos tumakbo papuntang gate. Hinabol ko syempre,
pero alam nyo yung para akong nakaire ng matigas na tae,
ganon, sarap sa pakiramdam. Si Sam, nagsi-tatay yung
dalawang bata, tatay tawag nila sa kanya, actually saming lahat
na mga tito nila tatay o kaya daddy tapos papa naman sa papa
nila. Nung makita nya ako, nakipagtapikan sya sakin sa likod,
amoy jovan si Sam. Tapos sabay na kaming pumunta kay Dean
na nagbibigay ng sopas sa mga nakikilamay. Kinuha ni Sam
yung tray tapos binigay sakin si Dean nakatulala lang sa kanya,
gulat na gulat. Nagyakapan sila tapos iyakan. Nung mapatingin
ako dun sa kabaong ni Kuya muntik ko ng mahulog yung tray
kasi dun sa ibabaw ng kabaong may itim, katulad ng description
ni Kuya Mike, hulmang babae. Lahat nakafocus kay Dean at
Sam, ako lang tyaka yung panganay na anak ni Dean
nakapansin yung paghablot ni Raphael dun.
'Taytay, yun yung pumatay kay papa ko' Gulat ako sa sinabi nung
bata. Binuhat ko sya tapos binigay sa lola nya. Pagbalik ko sa
labas, sa bawat sulok na hindi naabot ng ilaw may mga pulang
mata. May mga bagong dumating, kumuha ako sa tita ni Dean ng
kape, para mabigyan ko sila. Pero nung tignan ko sila ng mabuti
gusto kong ibuhos na lang yung mga mug ng kape sa kanila,
puro pula mga mata nila, hindi pula na adik, pero yung dapat na
itim na kulay o brown, pula mukha silang demonyo. Nung lumitaw
si Raphael, naka ngiting aso. Nagtaka ako kasi may hawak syang
supot, kulay brown yung nakalagay, hindi asukal kasi pino eh,
parang kalawang tapos isa isa nyang nilagyan yung mga mug,
ang pinanghalo pa nya yung daliri nya na galing sa ilong nya,
dugyot.
'Bigay mo na sa kanila'
Tinutulak tulak nya ako palapit sa mga yun, lima sila, tatlong
babae, dalawang lalaki, naka itim lahat. De binigay ko, yung
isang babae pa nga, hinaplos yung braso ko, ramdam ko yung
kuko nya nagmarka pa kasi dry skin. Sabay sabay silang umubo,
malaman. Tapos gulat ako pati sila, kasi may dugong kasama,
malapot. Nagtinginan sila, akala ko ako yung may kasalanan
tapos tumabi sakin si Raphael tumatawa.
'Mesherep?' Ganyan pagkakasabi nya.
Nakatakip ng bibig yung lima, nakaamoy na ako ng dugo, pero
yumg amoy ng dugo nila ang tapang, sobrang lansa tyaka ang
itim itim. Umalis sila, kasabay ng pag alis nila, nawala na rin yung
mga pulang mata sa dilim. Tapos may mga bago na namang
dumating, apat na lalaki. Nung nakita sila ni Raphael lumapit sya.
'Ginagawa nyo dito?'
Yung isa ang sama ng tingin sakin. 'Sya yung nagkwento?'
'Kayo maunang sumagot, anong ginagawa nyo rito?'
'Hoy Paeng, wala kaming alam sa nangyari. Yung lalaking
namatay, may alam sya, hindi nyo lang alam. Yung tinatanong
mo nung nakaraang gabi sa text, kaya kami nandoon kasi
sasabihan sana namin yung babae'
Ang hirap iabsorb sa utak lahat. Magjump in na lang ako dun sa
ginawa nung apat nung wala ng tao tapos kami kami na lang nila
Dean ang gising. Gulat si Dean nung makita yung apat. Nung
tumayo yung pinaka matangkad pumalakpak sya.
'Okay people, beauty rest, uwian na'
Nagsitayuan lahat tapos sabay sabay na umalis. Yung mga
kamag anak ni Dean nagsipasukan na sa bahay, tinitigan ko lang
yung lalaki kasi parang ang simple nya lang pero paano nya
nagawa yun sa lahat. Nung mapatingin sya sakin pailing iling sya
tapos tumabi sya sakin. Bale ang natira na lang, si Dean, Sam,
Raphael, yung apat tyaka ako.
'Ano pang hinhintay nyo? Gawin nyo na'
Tumayo yung tatlo dumiretso sa kabaong ni Kuya. Si Dean
sumigaw kasi binuhat nung isa si Kuya, hinawakan sya ni Sam
pinipigilan lumapit. Alam nyo yung para lang syang nagbuhat ng
sako? Ganon. Yung isa, binuksan yung bintana sa harap tapos
isa isang tinanggal yung mga jalousy. Anim na jalousy na
natanggal saka tumigil, bawat matatanggal nya inaabot nya dun
sa isa pa. Tatlong beses nilang idinaan yung katawan ni kuya sa
bintana. Yung pangatlong beses, parang may hinihintay silang
mangyari, pero nung wala, wala na binalik na nila yung katawan
ni Kuya.
'Malinis. Normal' Sabi nung katabi ko.
'Normal na namatay. Abnormal yung dahilan' Sagot nung isa pa.
'Hindi nila sya nakuha? Sigurado kayo?'
Di na ko nagtaka kung bakit alam ni Dean kahit ako takang taka.
Tumango yung katabi ko sa tanong nya. Tapos lumitaw si
Raphael sa gilid ko, may hawak syang kadena, parang yung sa
kadena ng alaga nyang aso, pero nakalagay yun ngayon sa leeg
nung isang babae. Maliit lang, wala sigurong 5 feet, mahaba
buhok tapos gusgusin. Napatayo ako nun kasi nung makita ko
yung ngipin, pang pating, ang tatalas ng dulo.
'Sya yan?' Si Sam. Nilapitan nya yung babae. Yug babae naman
parang
nakakita ng multo o aswang o maligno o bampira, basta takot na
takot yung itsura.
'Wala ng iba'
Tapos kinalabit ako nung lalaking katabi ko. Paglingon ko
nakaturo daliri nya sakin tapos nakatingin sya kay Dean.
'Patutulugin ko na to ha?'
'Ayoko. Wag!'
'Baka di nya kayanin eh. Buti kung si Paeng gagawa, kaso si
Sam eh'
Nung hindi na sumagot si Dean saka ko nilingon nung lalaki.
'Sweet dreams Kevin' Yun na huli kong natatandaan, pumikit na
mata ko, tapos nung magmulat ako ulit, nakahiga na ako sa
kama tapos maingay na yung mga tao. Pagbangon ko, nasa
kwarto ako nila Dean, katabi ko yung bunso nya. Wala si Dean,
lumabas ako, nakita ko busy sya kasi ililibing na si Kuya tapos
parating na yung pastor sa church nila. Hindi sila katolikong mag-
asawa. Mula nung magsama sila, nagconvert sila ng religion,
kahit tutol yung side ni Dean.
Isang oras nagpreach yung pastor tapos larga na ng sementeryo.
Lakad kami, nasa may harap si Dean, sa likod ng karo, katabi
nya si nanay at tatay. Buhat ko naman yung panganay nila, si
Sam buhat nya yung bunso. Tahimik lang na umiiyak si Dean,
sila Kuya Mike maingay, ako wala na akong maiyak pero yung
realidad para akong sinapak, wala na si Kuya.
Nagpaiwan nun si Dean sa may sementeryo, pinanonood nyang
sarhan yung nitso ni Kuya. Kami naman hinintay namin sya nila
Sam sa may labasan. Ayoko sana nung una baka mapano sya,
pero nung makita ko yung apat na lalaki kagabi, parang sila yung
magsasara nung nitso, tapos nginitian ako ni Dean, naintindihan
ko. Hindi sya mapapano kasi andun yung apat na suma sideline
pa ata.
Nung lumabas sya, kasama na nya yung apat. Iba na yung suot
nilang damit, hindi na pang trabaho, para na silang mga tipikal
mga fvckboy sa pormahan nila. Nung mauwi kami kila Dean,
marami pa rin tao, kumakain. Ganon samin eh, pagkatapos ng
libing may pakain. Dun kami sa loob ng bahay nila kumain. Kain
dito kain dyan, pansin ko maganang kumain si Raphael tyaka
yung apat, pero si Sam hindi. Pasubo subo lang, parang ang
lalim ng iniisip. Tapos naalala ko yung maliit na babae kagabi.
'Asan na yung babae?'
Natigil silang lahat sa pagkain. Si Dean nag iwas ng tingin.
'Nasa puso ko' Si Sam. Inapakan ko paa nya.
'Pero nasan na nga?'
Si Raphael tumuro sya sa baba, sa sahig tapos yung hinlalaki
nya, iginuhit nya sa leeg nya, pahiga, patay na. Tumigil na ko sa
pagtatanong nun.
Pagkatapos ng isang linggo, bumalik sa normal lahat. Pero
tuwing gabi, maririnig mo sa bahay namin, umiiyak. Si nanay,
tatay, mga kuya ko na sa bahay pa nakatira. Sa tuwing
mapapatigin ako sa mga picture frame na nakasabit, lalo na sa
kuha ni Kuya Jon na naka rotc uniform sya, naiiyak ako at
bumabalik yung sakit.
Si Dean, madalas mugto mata. Nagulat na lang ako, pagpasok
ko sa trabaho, kasama ka team ko na pala yung dalawa sa apat
na lalaki.
Yung mama ni Dean, isinama yung dalawang bata sa manila.
Busy sa trabaho si Dean, nasa graveyard shift pa sya, hindi
maasikaso yung dalawa. Nung pumasok na sya ulit, sinabihan
sya ni tatay na sa bahay muna sya, dun sya matulog, tumira, tutal
andun naman yung dalawang pinsan nya sa bahay nila, umuwi
na lang daw sya dun pag off nya.
Di na ko nagulat nung malaman ko na dun na din sa pinapasukan
nya nagtratrabaho si Sam. Ambilis lang matanggap,
nakakainggit. Dapat talaga yung tungkol na kay Raphael yung
ikwekwento ko, kaso hindi ko inaasahan na mangyayari lahat ng
to. Dapat nga hindi na ko magsesend ulit, para kasing ang hirap
ikwento, pero kasi para naman mailabas bigat ng dibdib ko,
tumatawa ako, kami, ngumingiti pero deep inside wasak kaming
lahat. Napa isip din ako dun sa sinabi pa nung isa sa apat na
lalaki, tawagin nating Adam, nung gabi pagkatapos ng libing ni
Kuya.
'Kilalang kilala yung page na pinagkwentuhan mo. Maraming
nagtatanong samin kung sino si Dean. Alam mo bang yung mga
taong may kakayahan ng ganon at iba pa, parang may malaking
billboard sa tuktok ng ulo nila'
'Na ano?'
'Come and get me. Maraming may gustong makakuha sa mga
taong may ganoong abilidad Kevin. Marami ang nagbabasa dun
na tao, marami ding nagbabasa dun na dating tao, tyaka hindi'
Nangapal batok ko. Ibig sabihin hindi lang mga tao ang nag
epeysbuk. Tapos tumawa sya. 'Oo kaya. Camouflage. Kahit yung
iba hindi tinatablan ng camera, may trick dun. Ilusyon. Para sa
iba, kabaliwan yung mga ganoong kwento, tinatawantawanan
lang, pero hindi nila alam ang realidad. Sa pagkahulog ng ilang
anghel sa langit, sa paglikha ng Diyos sa tao, sa pagkakapalayas
ni Adan at Eba sa paraiso, sa pagkakaanak ng ilang mga anghel
sa mga mortal na babae may mga umusbong na bagong
nilalang.
'Ako nga Kevin, tignan mo ako kung anong mali sakin?'
Tinitigan ko sya mga brad. Matangos na ilong, pwedeng
pantusok ng bangus, wala man lang open pores, walang tigidig.
Alam nyo yung lahat sa kanya perfect? Para syang si Ken na
forever ni Barbie. Kumbaga prince charming ng mga babae,
mortal na kalaban naming mga lalaki.
'Wala'
'Kitam?'
May isa pang sinabi si Adam. Bakit daw ako natatakot kay
Raphael? Kung meron man daw akong dapat katakutan sa
kanilang magpinsan, si Sam dapat at hindi si Raphael. Hindi na
nya inelaborate, basta sinabi nya lang.
Nung sinabi ko yun kay Sam tumawa sya. 'Tama. Ginawa ng
Diyos ang tao na may mga imperfections. Sa pisikal, emosyonal,
mental. Parang si Dean magaling sa english, bagsak sa math.
Ako rin, magaling sa math, nganga sa english'
Sinuntok ko sya nun. 'Wag ka ngang feelingero Sam. Hindi ka
tao'
'Aswang? Hindi nga eh. Hula ka pa'
Nawala man si Kuya Jon, habang buhay naman na nasa puso
namin sya, always be remembered. Panatag kami kasi triny man
syang kunin nung mga itim na may pulang mata, hindi sila
nagtagumpay. Alam namin na kapiling na sya ni Lord sa langit.
Tutal sabi nyo gusto nyo ng mahaba, sige, lulubus lubusin ko na.
Eto na.
Napilit ko si Sam at Dean na magkwento, pero yung tungkol lang
sa kung sino talaga unang nakakilala kay Dean. Masyadong
pabebe kasi si Sam, ayaw nya talagang sabihin kung ano sya,
hulaan ko na lang daw tapos sasapakin na lang daw nya ako pag
tama ako. Pero atleast after five years, alam ko ng hindi sya
normal na tao, abnormal.
Si Raphael at hindi si Sam ang unang nakakita kay Dean. Nasa
bus daw nun si Dean, umiiyak nag eemo sa bintana. Kasama ni
Raphael nun si Sam pero si Sam dahil gentle dog, nakatayo
pinaupo nya yung bebot na nakatayo, ayaw nya sigurong
mapicturan at sumikat sa social media hahaha. Katabi ni Dean si
Raphael, si Sam nakatayo sa bandang likod ng bus.
Iyak lang daw ng iyak si Dean tapos ring ng ring yung cp nya
pero di nya nasagot. Nairita ata si Raphael kaya sinabihan nya
na sagutin na nya o kaya i-silent. Pinakyu lang daw sya ni Dean
pero tinanggal naman nya yung battery ng cp nya. Nung may
umakyat na nagtitinda ng pugo tyaka hotdog sandwhich, etong si
Raphael bumili tapos inalok si Dean. Nagtaka daw nun si Sam
kasi nakita nya ngang nabili si Raphael pero hinayaan nya lang.
Si Dean naman nainis na sya kay Raphael, yung kamay na may
hawak dun sa pugo tyaka sandwhich tinabig nya. Guess what
mga brad? Natulala sya at may nakita sya. Bigla daw syang
pumara, yung konduktor ayaw sana syang pababain, kasi naulan
tapos puro talahiban yung dinadaanan nila, babae pa naman si
Dean. Pero mapilit daw si Dean. Etong si Raphael sumunod bigla
kay Dean pagkababa. Si Sam dahil nga siksikan hindi makagitgit
para sumunod.
Sabi ni Dean, kahit anong bilis ng takbo nya kasi ang dala lang
naman nyang bag yung parang gamit ng mga kubrador,
naabutan pa rin sya ni Raphael na ang bag na dala parang dala
na buong pilipinas. Sigaw lang ng sigaw si Dean na wag syang
susundan pero si Raphael nasunod pa rin at nakangiti pa.
Naiimigane ko mga brad, kung ako yun baka nagcollapse na ako.
Kahit nung may dumaan na ulit na panibagong bus, tapos
sumakay si Dean nakasunod pa rin si Raphael, nakasakay din
sya ng bus. Kahit nasa loob na, sigaw pa rin ng sigaw si Dean,
sinabi ni Raphael na gf nya tapos may LQ lang sila, pero mas
pinaniwalaan naman ng driver si Dean, kahit naman ako mas
paniniwalaan ko si Dean kesa sa pagmumukha ni Raphael. Ang
ending pinababa si Raphael ng konduktor. Bilib ako sa konduktor
na yun, hindi sya nasindak.
Tawa ng tawa si Sam habang nagkwekwento si Dean. Kasi
ganon din daw kwento ni Raphael sa kanya. Hindi ko alam kung
paano nila nalaman na magpinsan na kababayan nila si Dean,
siguro kasi katabi ni Raphael si Dean tapos narinig nya nung
nagbayad si Dean, pero nacurious daw si Sam kaya hinanap nya
si Dean, and the rest is history. Pero nagkaroon pala sila ng
tampuhan na dalawa kasi nung makita ni Dean ulit si Raphael,
nagulat sya. Hindi daw kasi sinabi ni Sam sa kanya, yun yung
unang beses nyang makapunta kila Sam kasama mga classmate
nila kasi nga hindi napasok si Sam, ang naabutan nila sa bahay
si Raphael.
Yung tungkol naman sa ability ni Dean, kaya delikado yung mga
may ganong ability kasi marami gustong kumuha sa kanila, mapa
tao o hindi. Malaking tulong kasi tyaka parang secret weapon.
Kasi once na maenhance ni Dean yung ability nya, lethal weapon
sya. Ang explanation ni Sam, pwede kasing parang ishare it ni
Dean sayo yung mga nakikita nya, na parang sayo nangyayari,
3d pa yung effect parang andun na andun ka, vulnerable ka pag
ganon pwede kang mapatay. Ganon daw, kumbaga yung ability
ni Dean level 1 pa lang, hindi pa nauupgrade sa level 2, pero
malapit na daw. Konting elixir pa. Ang elixir? Encounter sa mga
paranormal. Once maglevel 3, kahit hindi na mahawakan ni
Dean, basta may malakas na energy, pwede nyang makita
nakaraan o masilip ang future.
Level 4? Makakagawa na si Dean ng hallucinations, mapa tao o
hindi maapektuhan. Katulad ng sa level 2, magiging vulnerable
yung maapektuhan, pwedeng mapatay.
Last level 5. Mind control, tao man o hindi.
Si Kuya Jon? Yung sinabi ni Adam na may alam si kuya. Eto yun.
Yung ability ni Dean, yung pag enhance. May idea na kami nila
Dean bakit sya pinatay, kasi diba nga andres si Dean kay Kuya,
si Kuya yung parang pumipigil kay Dean na maenhance yung
ability nya. Yung mga gustong kumuha kay Dean, nagalit kay
Kuya. Alam ni Kuya Jon yung level level na yun, pero sabi ni
Sam, hindi naman nya sinabi yun kay Kuya Jon. Siguro
nagresearch si Kuya. Sa tingin ko din, kahit di sabihin ni Sam,
alam ko yun yung dahilan, isa sa mga dahilan.
Yung apat para silang engkanto para sakin. Kasi yung sabi sa
comment dati, tignan ko yung kanal sa pagitan ng ilong at bibig,
may ganon si Sam at Raphael, pero sila Adam, wala. Pero alam
kong hindi 'sila' yung tinutukoy na papatay kay Dean. Sinabi rin ni
Sam, inassure nya ako na hindi madadamay yung mga bata,
bakit? Kasi bata pa sila, active na active guardian angel nila,
inosente pa, hindi sila magagalaw nung mga pulang mata. Si
Dean? Lagi naman na nyang kasama si Sam tyaka yung si Adam
at yung isa pa. Ako? Hindi ko alam, sa pag-uwi ko galing trabaho,
parang laging may nakatingin sakin, sa kwarto namin ni Kuya
Joey sa may bintana laging may mga pulang mata tuwing
bubuksan ko bintana pagsapit ng dilim. Sa bawat sulok din sa
labas na hindi naabot ng liwanag, may mga pulang mata.
Sinabi namin yun dun sa pastor nila. Mula nung marinig namin
yung sinabi nya, dun kami naliwanagan, lalo na si Dean.
'God's will. Lahat ng nangyayari sa buhay natin may pahintulot
nya. Try to read the life of Job, maliliwanagan kayo'
Di ako palabasa ng bible, masyado kasing malalim, kaya
nagsearch ako sa google, di ko alam pero naiyak ako nung
mabasa ko yung kwento ni Job, parang coincidence pa na Jon at
Job, nangingilabot ako. Grabe yung pagsubok na dumating sa
kanya, pero nalagpasan pa rin nya.
Sa susunod na lang talaga yung kay Raphael. Mas inuna ko to
para mailabas ko sa dibdib ko. Kasi kahit ganun pa man, yung
sakit, lungkot at galit nandito pa rin. Panahon na lang talaga ang
maghihilom. Nakaka ano lang kasi yung tao, kung dapat ko bang
tawaging tao si Raphael, basta si Raphael. Hindi ko inaasahan
na sa lahat ng tutulong samin, sya pa. Salamat pre kahit madalas
mo akong barahin. Lagi pala. Salamat, ang pangit mong umiyak.
Kevin Eleven
Part 6
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/675120359322241
ALAM KO NA ALAM KO NA ALAM KO NA. PERO HINDI PA RIN
AKO MAKAPANIWALA. #&#&@@($(@)@! $&@)%*$(! Yan
capslock para dama nyo nararamdaman ko. Sh*t na malagkit
mga brad hindi kinaya ng brain cells ko ang nalaman ko.
Information overload, nagkaka wrinkles ang gorgeous pes ko, I
can't. I just can't. Parang minassacre utak ko in alphabetical
order.
Binisita ako nila Sam, Adam tapos yung abnormal na si Cas.
Babae yan si Cas, kaya hindi ko ginamit yung pangalang Castiel,
kay Sam at Raphael kasi una sa supernaturals may bromance na
nagaganap kay Dean at Cas. Loyal ako sa kuya ko totoo kaya
andami kayang nagshiship sa kanila sa tumblr hahaha. Sabi ni
Dean sakin dati, pangalawa, mas tugma talaga sa pagkatao ni
ano yung pangalang Cas. Tapos kasi ang balak ko talaga nung
una akong magconfess pagkatapos ni Dean at Sam at Raphael,
isusunod ko yung mga weird na kaibigan namin ni Dean. Pero
etong si Adam atat na atat atang masapak ako ni Sam kaya sabi
nya hulaan ko na. Magbanggit daw ako ng supernatural creatures
na alam ko. Kung ano ano na binanggit ko. Nagresearch pa
talaga ako, punta ako saglit sa may pisonet.
Halos lahat na ata ng philippine mythological creatures nabanggit
ko na, kasama yung mga asa creepypasta pero wala.
Bungisngis, amomonggo, balbal, ek ek, kapre, tyanak, jersey
devil, wendigo, chupacabra, jeff the killer. Wala wala talaga pati si
Slenderman nadamay. Tapos nung ang binanggit ko yung akala
ko kakornihan lang, ni sa hinagap di ko naisip na ganon yung
mag 'pinsan', di ako fan ng mga ganon kasi parang ang hirap
paniwalaan. Biglang nakipag lips to lips ako sa pader, muntik ng
magkapalitan yung mukha ko tapos yung pader, ang swerte nung
pader pag nagkataon. As promised eto na si Raphael, may
pahintulot eto ni kulot kaya lang madami syang pina edit, wala
kong magawa, kumikilos katawan ko ng hindi ko mapigilan. Pero
nung umalis na sya, inedit ko ulit pero yung mga pinabura nya di
ko na tinype. Baka paikutin nya 360 degrees leeg ko eh. Tapos
nakakaubos ng riyatsu dat mga nasa 6k words eto eh.
Nangyari eto pagkatapos nung nangyari sa bcourt.
Nag mala detective conan ako nung malaman kong ka batch sya
ni Sir Gadreel. Balak ko pupunta ako ulit ng highschool para
magtanong kay Sir, pero pag uwi ko galing ng univ, andun na si
Sir, ka chismisan si nanay.
Dahil nalaman pala ni Sir na kaibigan ko si Sam, na ""pinsan"" ni
Raphael, gusto nya samahan ko syang pumunta kila Sam para
kausapin si Raphael na umattend ng alumni homecoming.
January na nun, ilang buwan na lang april na, si Sir yung
president ng batch nila. Kinabukasan pagkatapos ng last subject
ko, maaga pa mga alas dos ng hapon, pumunta na ko kay Sir.
Inaayos nya yung makina ng owner nyang panahon pa ni kopong
kopong sa bcourt. Nagpakwento ako tungkol kay Raphael.
Eto na mga bibei. Kaklase nga ni Sir, mula 1st yr hanggang 4th
yr. Magkasunuran apelyido nila kaya sa seatplan lagi silang
magkatabi. Matalino daw si Raphael, nag eexcel sa lahat ng
subject, biruin nyo yun. Undisputed pang math wizard ng apat na
taon. Pero may problema, hindi supportive magulang nya. Dapat
ilalaban sya pang nationwide, pero hindi sila pumayag kahit yung
principal na yung kumausap, pati gastos school ang bahala pero
hindi sila pumayag. Nasasayangan lahat nun kasi may pag-asa
na sanang makamit ng school ang championship pero yun nga.
Si Raphael din daw tahimik, hindi pala salita. Si Sir nun, loko-loko
happy go lucky, tamad mag-aral. Madalas napapalabas sya,
pinapatayo sya sa corridor pag di sya nakakasagot pati pag
bagsak sa quiz. Third year daw nun, nagwarning yung teacher
nila sa math na kung hindi sya mag improve, pronto ibabagsak
sya. Kaya laking pasalamat nya kay Raphael kasi habang nag
eexam, sinitsitan sya. Nung pagtingin nya nakaharap sa kanya
yung papel. Kumopya sya pero hindi lahat, kumbaga sakto lang
para pumasa sya. Para walang mag violent reaction.
Paglabas ng result ng lahat ng exams nila, pasado sya. Sa
sobrang tuwa nya kasi hindi sya masasapak ng tatay nya na
teacher din doon dati, nilibre nya si Raphael. Mula nun hindi man
sila nag uusap madalas, naging magkaibigan sila. Si Raphael
daw dati, pag pumapasok, gusot yung polo, kulang kulang
butones pati yung pantalon bitin sa kanya, tsinelas nya rambong
pudpud. Hindi rin nila nakikitang nagrerecess, naglalunch peo
laging mag isa, ayaw siguro magbigay ng ulam. Minsan papasok
din daw syang may black eye, may pasa o kaya galos. May mga
linggo na hindi sya pumapasok. Naiiyak na lang daw yung terror
nilang teacher kasi kawawa si Raphael, nung pinuntahan daw
nila kasi dati, ayaw talaga ng magulang nyang mag aral pa sya.
Fourth year sila nung may pumunta dun na galing sa isa sa
kilalang univ sa bansa. Pinag exam nila si Raphael kasama nung
iba pang bright students. Got all nya exam, matik pasado sya.
Full scholarship. Pero umiling lang daw sya. Pati yung mga yun
nasayangan. Kaya pinuntahan nila sa bahay.
Kasama yung terror nilang adviser. Nalungkot buong klase nila,
yung ibang exaggerated nilang classmate na babae, si Sir
nagsabi nyan hahaha, umiyak pa daw. May payakap yakap pa
kay Raphael na nalalaman, may mga hokage na pala nun
hahaha. Kasi nga hindi pumayag magulang nya, pagtapos daw
kasi ng highschool tutulong na si Raphael sa bukid.
Kinabukasan daw nun at sa mga sumunod na linggo, mas lalong
grumabe itsura ni Raphael. Magkabilaang mata namamaga, may
mga kalmot sa leeg, putok labi pati yung polo nya may bakat ng
dugo. Sinabi nung adviser nila kung gusto nya magsabi sa mga
pulis. Pero si Raphael hindi daw pumayag, hayaan na lang daw
at sanay na sya.
'Noon kasi Kevin, pwede pang mambugbog ng anak ng walang
nananaway sayo. Iba sa panahon nyo ngayon'
Dumating kami dun asa harap ng bahay nila si Sam, nagsa-sun
bathing. Gulat sya nung makita ako, pero malamang mas nagulat
sya nung makita si Sir.
'Good afternoon'
'Good afternoon din. Pasok kayo'
'Si Raphael, Sam? Nandito?'
Tumango sya tapos nagpaalam na tatawagin nya sa taas.
Pagbaba nya kasama na nya si Raphael. Describe ko sya okay
kamukha nya nga si Sam, madungis na version lang hahaha de
joke pre joke lang. Mas matangkad sya samin ni Sam ng beri beri
layt. Kaya siguro mga 5'11 sya. Morenong tutong hahaha, mata
nya pang bumbay mahaba pilikmata. Kung si Sam, clean cut, sya
dirty cut dejoke, mahaba buhok nya gang balikat na pakulot sa
dulo, alam nyo yung lalaki sa bandang the civil wars. Ganun style
ng buhok nya kaya pag yung gf ko nanonood ng mga video na
yun naalala ko si Raphael, sa buhok lang ha. Medium built
katawan.
Nung panahong yun, nakalugay buhok nya gulo gulo.
Nakasimangot nung makita ako. Pero nung mapatingin sya kay
Sir, perstaym kong makitang ngumiti, ngumiti na hindi mukhang
may malagim na iniisp laban sa kaharap.
Nilapitan sya ni Sir tapos nag bro hug sila. Nagkwentuhan na sila,
ako wala palamuti lang patawa tawa. Si Sam ewan ko dun
biglang nawala. Masayang masaya si Sir nun, naiiyak nga sya
habang nagdadrive.
NV
'Sir bakla kayo no? Yung totoo'
'G*g*. Masaya lang ako at okay sya.'
Before graduation daw, nabalita sa buong bayan yung nangyari
sa magulang ni Raphael, patay na. Hindi lang malinaw kung
namatay ba talaga o pinatay. Kasi nakita yung mga katawan sa
bukid. Ang umattend sa graduation yung tita nya na galing
manila. Maganda daw yun. Yun rin yung pinatay na sinabi ni
bobby. Taon-taon twing fiesta, nagkikita pa rin sila ni Sir, habang
nasa college. Ang kumukupkop daw kay Raphael yung rk nyang
kamag anak na lumitaw nung namatay magulang nya. Basta ang
huling balita nya kay Raphael nung nag-asawa na, pumunta pa
nga daw sya pero yun na yung last. May isa na lang silang
classmate ang nagsabi na namatay ang asawa't anak nya.
Gustuhin man nyang pumunta pero asa manila sya, naghahanda
para sa kasal nya. Pero sa mga sinabi ng mga classmates nilang
nakapunta, iisang gabi lang daw yung burol. Pagkatapos raw nun
wala na silang balita sa kanya, sampung taon lumipas nung
makita ni Sir si Sam saka na lang uli nila nakita.
'Pero sir kamukhang kamukha talaga ni Sam?'
Tango si sir. 'Kaya nga diba akala ko yung Sam, sya, minus lang
yung buhok, kimpi buhok ni Raphael noon. Nasaktan ako nun
kasi yun yung itsura nya nung huli kaming magkita, bakit di man
lang nagbago kako. Pero nakaka inggit pa rin sya, ako nasa
pagmumukha ko na edad ko, sya hindi mo iisipin na 46 na diba?'
'46 ka na sir?'
'Oo diba halata?'
'Oo Sir akala ko 45 1/2 ka lang'
Nabaklaan ako kay Sir nun kasi bigla akong kinurot. Pero
seryoso totoo yung sinabi nya, ngayon ko rin lang narealize.
Kung titignan mo si Raphael, parang hindi sya 46, parang kasing
edad nya lang si Kuya Jon na 35. Ayoko mang aminin pero
totoong baby pes sya, pwe. Umattend naman sya ng alumni
homecoming. Nakita ko sya nun eh.
Eto natatawa ako pag naiisip ko. Oo nakakatakot si Raphael,
pero nakaka aliw syang tignan pag kinikilig.
Si Cas, tropa ni Dean. Sabi ko nga mga tropa nya mga weird, ako
lang matino. Etong si Cas ang epitome of weirdness. Pag titignan
ka nya parang nababasa nya isip mo, kasi bigla na lang ngingiti o
sisimangot. Minsan hahampasin ka na lang bigla kahit wala ka
namang sinasabi. Sasabihin nya P*ky* ka ambastos mo. Oh kaya
naman ang sama ng ugali mo. Pero all in all mabait sya. Kilala ko
na sya nung highschool pa lang, pero nung magcocollege nawala
sya, di ko alam kung nag aral ba sya o nagtrabaho na, pero ang
sabi lang ni Dean kinuha ng ate nyang nakabase sa london
bilang caregiver.
2015. Undas nun nung magkita kita sila. Nag antayan kame dun
sa mausoleo ng lolo nung isa naming tropa. Kasi nga ang sabi ni
Dean uuwi si Cas, eh kras ko syempre gusto kong makita. Nag
ofoodtrip kami, hinarang namin yung nagtitinda ng ice buko, yung
de bunot. Pag nakabunot ka ng may 2 digits, may libre kang ice
buko. Nag gaganon kami, halatang badtrip na yung magbubuko
kasi yung si Carl ang galing, puro 2 digits nabubunot ng lima ng
magkakasunod, nung dumating si Cas.
Katulad ng dati naka headset sya ulit. Laging ganon. Magtataka
ka kasi kahit naka ganon sya, nakakasagot pa rin sya pag
tinatanong sya. Yakapan sigawan. Kumuha sya ng pera tapos
binigay nya kay Manong.
'Be fair mga brads wag ganyan. Iyak na si kuya tuloy' Di mo alam
kung nambwibwisit oh genuine yung intensyon nya.
Alam nyo isang dahilan bakit weird sila? Ganto kasi. Tatahimik
yang mga yan tapos bigla na lang silang tatawa kahit wala
namang pinag uusapan. Kaya sa school nung highschool kami
takaw gulo sila kasi akala nung iba pinagtatawanan sila. Pero sa
totoo lang marami lang talagang parang O+ samin noon,
masyadong sensitive hahaha. Balik balik. Nung nabagot kami
lumipat kaming pwesto. Dumaan kami sa pwesto nung mausoleo
ng pamilya ni Sam. Hulaan nyo sinong naratnan namin, si
Raphael, sino pa ba eh wala naman dito nun si Sam, nasa ibang
kontinente.
Ayun inirapan kami. Isa isa nya kaming tinignan ng masama,
nung si Cas na, biglang natulala ng ilang segundo.
'Ahem baka matunaw ako di na ko mahahanap ng forever ko'
Nagblush si Raphael mga brads. Nag iwas ng tingin. Tapos
tinabihan ba naman ni Cas. Yun na naman tawa sila ng tawa.
Kahit si Dean tumatawa.
'Hi Kuya, Cas pala. Anong pangalan mo?'
'Raphael' Hindi sya makatingin, perstaym na nakita kong
nagblush sya, nawindang ako nung araw na yun. Si Sam pa lang
kilala ni Cas nun ng personal. Kinukulit kulit nya si Raphael, si
Raphael naman pabebe na akala mo hindi makabasag pinggan.
Pero ang hindi ko kinaya, gumamit ng pinagbabawal na teknik si
Raphael kinuha number ni Cas. Si Loka loka naman binigay nya.
Medyo nawarak ang puso ko ng isang buwan nun hahaha. Pero
naka move on na ko, nahanap ko na ang icing sa ibabaw ng
cupcake ko hahaha baliktad ata hahaha.
Eto naman yung nagpasundo sila Kuya Pyoks sa site, same year.
Diba nga engineer nila si Raphael, nag antay ako ng ilang oras,
dik o nasulit off ko. Si Raphael nun nasa pinakababa,
nakatingala. Tinatapos kasi nila yung iniaakyat na halo ng
semento. Yung nag aabot kila Kuya ng halo biglang na out of
balance. Parang ganto, nasa baba pa nun si Raphael, pagtayo ko
kasi mahuhulog na yung kasamahan nila Kuya, andun na agad
sa second floor si Raphael, nakahawak na agad sya dun sa tao.
'P*nyeta naman sabi ko kasi sayo itali mo sarili mo! Ano ka si
superman?'
Natameme lahat nun, kasi mababa lang pero tigok sya pag
nahulog sya kasi may mga bakal dun sa babagsakan nya, sa
ginagawang drainage, barbecue yum yum yum. Kinalabasan,
kaya pala ako pinapunta kasi sakin aangkas si Raphael. Mag
iinuman sila sa bahay. Sakto may bisita kami nun, tyuhin ko na
kapatid ni nanay. Manggagamot yung ama ni nanay, tapos
parang ang nagmana ng bertud hahaha si Tiyo, Tso ipronounce
parang Tse. Nung pumasok na ko sa loob kasi di ko talaga kaya
makasama nun si Raphael, tinanong ako ni Tiyo.
'Sino yang kasama ng mga kuya mo?'
'Aswang po'
'Ano?'
'Engineer po nila tiyo'
Lumabas si Tiyo nun, ako naman imbes na dumiretso ng kwarto,
tumanaw ako sa bintana. Nag eye contact agad sila ni Tiyo,
tapos nakangisi si Raphael na nakipagkamay. Ganun lang para
lang silang nagtititigan muntik ng magka spark. Tapos pumasok
uli si Tiyo.
'Taga saan yun?'
'Taga dito din ho samin'
Yung itsura ni Tiyo nun parang diskumpyado.
'Wag mong papasukin yan dito hanggat di ka sigurado kung
mabuting tao yan, kuha mo?'
Syempre tango ako. Kako nga, nung kelan lang nakapasok si
Raphael samin.
Nung natapos na sila, inutusan ako ni Kuya Pyoks na ihatid si
Raphael. Pabebe talaga kasi patanggi tangi pa pero deep inside
alam ko naman gustong gusto nya kasi alam nyang takot ako sa
kanya.
Convoy kami ni Kuya Jon hanggang sa bayan. Nung nasa
gotohan na kami, naramdaman ko wala na kong angkas.
Pagtingin ko sa gotohan nakaupo na si Raphael, kaharap na nya
si Cas. Kinawayan pa nila akong dalawa.
'Ihatid na kita' Sabi ni Raphael sa kanya nung makalapit ako.
Si Cas nun parang tanga, tango lang ng tango nakakagat labi pa.
Di ako bitter hahaha.
'Wag na, ako na maghahatid sa kanya. Umuwi ka na' Syempre
ayoko na sya maghatid baka mamaya ano pang gawin nya kay
Cas.
'Ako na'
'Ako na baka lapain mo pa sya eh'
Tapos tumili si Cas sabay tayo. 'Ay bet ko yun Kevin!'
Abnormal talaga. Ayun hinatid namin syang dalawa. Tapos
pinapasok nya kami, ang kasama lang ni Cas, sa bahay nila yung
ate nya. Nung pagkarating namin, biglang napahawak si Cas sa
ulo nya.
'May ibang nandito' Sabi ni Raphael.
'Oo gabi gabi mula nung pag uwi namin ni Ate, ang iingay nila
pag gabi, masakit sa ulo'
Walang maingay nun mga brad, bukod sa mga dumaraang mga
sasakyan na akala ata nila bida sila sa fast and the furious gusto
ata nilang ma see you again. Tapos sumipol si Raphael, weewit
yung sound. Napaakyat ako sa may upuan nila kasi biglang
lumitaw yung alaga nyang aso. Ang laki pa naman nun, tapos itim
na itim.
'Iwanan ko si Neo dito. Wag ka ng maglalabas ng gabi kung hindi
kailangan'
Alam nyo yung nakakaselos hahaha. Kasi ang lambing ng boses
nya pag kay Cas tapos samin ni Dean, para syang laging may
regla.
Nagbabasa ako ng mga comment. Sa ibibigay kong clue once na
may tumama, magkwekwento ako ulit ng tungkol na sa mag
'pinsan', kasi kwinento na lahat sakin, kako nga information
overload. Pero pag wala hahaha yung sila Cas na isusunod ko
kasi pramis hindi ako makapaniwala. Di ko nga kayang itype kahit
banggitin man lang para kasing ang kornik. Para kasing ang hirap
paniwalaan pero nung inexplain nila saking lahat, na lahat pala
sila Dean matagal ng alam yung totoo, totoo talaga ako lang
etong tanga na hindi pa. Pero ang hirap paniwalaan. Paulit ulit na
ko hahaha nakakabobo na diba Benny?
Kevin Eleven
Part 7
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/680959358738341
Kamustasa mga brad. Gusto ko ikwento kaso lang ayaw ni Sam.
Pero wag malumbay. May naka tama, karamihan sa mga
nanghula, tumama. Sila ang nawawalang sanggre ng encantadia
hahaha de joke. Wag kayong malumbay mga bibei, kasi yung
kwento lang kung paano sya naging ganon yung ayaw pakwento
ni Sam. Mejo tanyag sa lugar nila yung nangyari. Hindi sila talaga
taga dito samin, kumbaga dayo. Taga ******* sila talaga, umalis
lang sila don, lumayo. Masyado kasing masalimuot naging buhay
ni Sam. Igalang na lang natin pero ayos lang naman sa kanya na
sagutin yung mga naging tanong ko mula nung umpisa hanggang
ngayon.
Q1: Pano sya nakakalabas ng umaga?
- Ang nagbigay sa kanya ng lason, oo lason ang term nya, yung
mismong source, demonyo. Kumbaga puro yung lason, kaya may
mga perks. Nakakalakad sa araw, hindi uhaw sa dugo. Pero mas
malala yung kapalit, madali syang mapikon, madali syang mairita.
Malakas ang hatak sa kanya ng dilim, ng kasamaan, noon. Totoo
na yung mga katulad nya hindi nakakalabas ng umaga kasi
parang isa yun sa mga sumpa, ang tawag kasi sa mga katulad
nila noon noon pa, nilalang ng dilim.
- Nakakaya ng mga matandang ganun ang sikat ng araw pag
umabot na sila sa certain age. Kumbaga malakas na sila,
kabaliktaran nila tayo, sa pagtanda nagiging mas malakas sila.
Tayo iba diba, yun ang kaibahan nila ni Paeng sa iba, kasi yung
iba, hindi makalakad sa araw pag bagong salin, sila ni Paeng
kahit 'bata' pa, oo bata pa silang maituturing kung ikukumpara sa
iba.
Hirap explain hahaha! Kunwari ganito, nahawaan ako, tapos
yung nanghawa sakin, nahawaan rin lang ng tao na naging
ganon, hindi ako agad agad makakalakad sa araw. Pero sila Sam
iba, kasi yung source mismo yung nagbigay kay Sam, puro yung
lason, nung hinawaan nya si Raphael, mejo puro pa kaya
nakakalakad din sya sa araw.
Q2: May napatay na ba sya? Ilan?
- No comment.
Q3: May reflection ba sya?
- Meron, hindi agad nawala reflection nya. Pero habang
tumatagal, parang nagkaka glitch yun, nawala na lang nung
umabot sya sa taon na sa tingin nya dapat patay na sya dahil sa
edad. Si Raphael meron pa, kasi sasampung taon pa lang syang
ganon.
Q4: Bakit sya nawalan ng reflection?
- Parang paalala na binasag nya yung batas ng kalikasan.
Q5: Bakit may mga picture sya? Sinong nagpaint nung mga nasa
bahay nila?
- Katulad ng sabi ni Adam, ilusyon. Tungkol sa mga painting, sila
Adam may gawa nun. Ginawa nila yun para icheer up si Sam
nung down na down sya.
Q6: Kelan nya nakilala sila Adam?
- Matagal na, tubig pa lang kami nila Dean.
Q7: Kaparehas nya ba sila Adam?
- Hindi.
Q8: Ano ba sila Adam?
- Half breed. Half human, half engkanto. Nanay nila, sumama sa
engkanto. Ang alam ng nanay nila iisang gabi pa lang sya
nawala, pero pagbalik nya limang taon na pala. Buntis pa sya
nung bumalik, quadruplets sila Adam, magkakapatid sila.
Q9: Sinong mas matanda, sya o si Raphael? Ilang taon?
- Sya. Wag nyo na daw alamin ang mahalaga mas bata syang
tignan hahaha.
Q10: Kras nya ba si Dean?
- Hindi. Bestfriend lang talaga walang malisya.
Q11: Pero may kras ka?
- Hindi sumagot pero sumulyap sa isang tropa namin na pinaka
baliw na babaeng pwede mong makilala.
Q12: Bakit mo kinaibigan si Dean?
- May nakilala kasi sya dati, na katulad ng ability ni Dean. Kaya
nung sinabi ni Raphael, na parang may kakaiba kay Dean,
sinundan nya.
Q13: Pano mo naging kaibigan si Dean? Hindi ba nya alam na
ganyan ka nung una?
- Dahil sa sobrang curious nya, lalo nung may kumausap sa
kanya gamit isip ganto daw nangyari. Tandang tanda pa daw nya
kahit yung mismong nakausap nya tawa ng tawa nung
kwinekwento ni Sam. May nagsalita daw sa isip nya habang naka
sunod kay Dean.
Verbatim:
'Bakit para kang asong sunod ng sunod kuya?'
'Wala lang'
'Wala lang? Sungalngalin ko kaya larynx mo'
Nabwisit raw sya nun. 'Baliin ko leeg mo eh'
'Bakit kilala mo ko? Sige nga hanapin mo ko'
Gumawa sya ng paraan, kunwaring magtatanong ng direskyon.
Hindi nya kasi masolo si Dean kasi laging maraming kasama.
Tapos yun, nakakwentuhan tapos diba may clan kami noon?
Isinali pala sya, di ko alam kasi nagquit na ko bago graduation
nung 4th year. Alang alang sa poreber pero nagbreak din kami
nung 23 hahaha, kaya nameet ko na si Sam nung 18th birthday
ni Dean. Pero yun nga isinali sya, nalaman ni Dean na ganun sya
nung nakipagkilala na nung geb nung kamayan na. Mukhang
takot itsura ni Dean paatras syang lumayo tapos biglang tumigil,
tumango na parang may kausap.
Graduation namin na. Hindi ako umattend kasi by section eh, fifth
to last ako mga brad, 26 sections kaming lahat lahat,. Puti na
mata ko kung hihintayin ko tawagin pangalan ko hahaha, itinulog
ko na lang. Yun nga graduation andun si Sam tapos yung
nambwisit sa kanya dati, pinapunta sya sa likod ng school. Hindi
nya malaman kung anong gender kasi parang naka morph daw
yung boses. Kaya gulat na gulat sya nung makita kung sino, si
abnoy ay si ano pala, sya namili nitong ipapangalan ko sa kanya,
si Ezekiel, Kiel for short, babae yan, tapos si Cas. Si Kiel at Cas
parehas ng ability, ngayon ko rin lang nalaman na may ganoon
sila.
NV
'Hi Sam! Lika nga sungalngalin ko Larynx mo' Si Kiel. Gulat na
gulat si Sam. Kasi si Kiel, kung tahimik si Cas, mas tahimik si Kiel
na parang ilag sa tao. Pero pag kami kami lang parang takas sa
mental, mukha ata kaming hindi tao sa paningin nya. Ang
kaibahan nila ni Cas, yung ability ni Kiel upgraded, super
upgraded.
'May pakiusap sana ako Sam, bantayan mo sila Dean. Lalo na si
Dean' Si Cas.
'Bakit?'
'Alam kong alam mo yung grupo, kumukuha sa mga katulad
namin para pag-aralan. Marami dito nun' Si Kiel.
'Hindi namin alam kung bakit. Akala namin ni Cas kami lang tatlo
nila Carl pero nagulat kami meron pa pala' Si Cas.
'Sino-sino?'
'Secret walang clue! Paalisin mo muna yang mabahong kasama
mo lagi'
Hindi alam ni Sam na may nakasunod sa kanya. Yung nagbigay
sa kanya ng lason. Nalaman nya na lang nung biglang may
lumabas sa gilid nya para sumugod kila Kiel. Pero hindi nakalapit,
may sinabi lang na sabay sila Kiel tapos bigla na lang sumigaw
yung nilalang tapos hinila sya. Bigla sya kasi hinila rin sya nila
Cas.
'Uy panget umalis ka, wag mong isama kaibigan namin' Si Kiel,
sya ang nagpauso friendzone hahaha. Nagsasalita sa isip nilang
tatlo yung nilalang. Papatayin daw nya si Sam. Tumawa lang
yung dalawa, si Sam walang alam kung bakit.
'Papatayin? Sige nga kung kaya mo, ay hindi pala! Kasi pag
pinatay mo si Sam, mawawalan ka ng kakayahang magkaroon
ng physical at spiritual manifestation dito sa mundo. Babalik ka
ng impyerno, taon ang bibilangin bago ka lumakas ulit, taon na
hindi mo na aabutin kasi malapit na'
Sumigaw daw yung nilalang na sobrang lakas tapos nawala na.
'Bantayan mo sila Sam, magtulungan kayo ni Kiel. Si Kiel na
bahala sa iba, ikaw tutukan mo si Dean, aalis kasi ako, pero
babalik din ako kaso matatagalan'
'Bakit si Dean?'
'Si Dean kasi kung tutuusin yung ability nya hindi pa sya kayang
protektahan, mailalagay sya sa alanganin' Si Kiel.
'Sa walo samin, si Dean yung pinaka mahina, Sam. Sila Carl
kaya nila, pero yung kay Dean ilalapit lang sya nun sa peligro'
'Anong gagawin ko?'
'Yung ginagawa mo noon. Sundan sya. Bantayan mo sya.
Kaibigan mo naman na kami diba?' Si Cas.
'Payag ka na, susungalngalin talaga kita' Si Kiel.
The rest is history mga brad.
Q14: Powers ba yung ability nila?
- Hindi. Katulad ng explanation nya sakin dati about kay Dean.
Yung walo, may certain part ng utak na above normal ang
function.
Q15: Bakit gusto nung mga anino na makuha yung mga may
ganong ability?
- Pag-aaralan nila, kung anong kaibahan ng utak ng mga may
ganoong ability sa mga normal na tao. Dahil dun sa sinasabi
nilang malapit na.
Q16: Ano yung sinabi nila Kiel bakit parang natakot yung
nilalang?
- Di nya kayang banggitin. Pero tinuturuan sya ni Dean. Di nya
kaya kasi kahit sya takot marinig pa lang yun.
Q17: Bakit nila pinatay si Kuya Jon?
- May alam si Kuya Jon na hindi namin alam o may nalaman sya.
Q18: Delikado ba sila Dean?
- Oo lalo na si Dean. Halatado kasi ability nya di pa makontrol.
Pero nakagawa ng paraan sila Adam para makalimot yung hepe
namin na may ganoon si Dean. Katulad nga ng sinabi nya, hindi
powers kundi ability o skills lang yung mayroon sa walo. Marami
kaming magtrotropa pero walo yung may ability. Kailangan pa rin
syang bantayan kasi kilala na sya ng mga anino. Kaya para
syang laging may rogelio.
Q19: Nakasunod pa rin ba sa kanya yung nilalang?
- Hindi na.
Q20: Bakit tinatakot kami ni Raphael dati?
- Si Raphael na lang daw tanungin.
Q21: Bakit sinabi ni Adam na sayo ako matakot kesa kay
Raphael?
- Sinamaan lang nya ako ng tingin. Bakit? Alam ko pero wag nyo
ng tanungin, hindi nyo gugustuhing malaman. Pero eto ang
malinaw, wala pang napapatay si Raphael.
Q22: Bukod sa inyo ng apo mo sa tuhod hahaha, may iba pa
bang nandito satin na katulad nyo?
- Oo
Q23: Eh sa manila? Sa buong pilipinas?
- Oo. Marami.
Q23: May nakilala na ba ako bukod sa inyo?
- Ngumisi sabay tango.
Q24 Sino? Nung college ba o sa trabaho?
- Nung college, nakakausap ko pa daw. Matanda na daw yun
kaya nakakayanang lumakad sa umaga. Nanghingi ako ng clue,
agshdkfkflk! No comment na lang hahaha.
Yun. Sana nasagot din yung mga tanong nyo. Mga tanong ko
lahat yan. Dapat kasunod nito interviewhin ko rin si Raphael.
Kaso mga brad nabadtrip nabasa nya yung last, tapos sa
comment may nabasa daw sya na sinabing bakla silang dalawa
ni Cas, hindi po. Babae po si Cas. Eto pa, may sinabi sila Dean,
may pinabasa silang confession dito, may connection yun sa mga
anino, nanindig lahat ng pwedeng manindig sakin nung nabasa
ko yun. Hindi ko alam pero kung pwedeng magbigay ng clue,
baka kasi magalit si Apollo. Tapos meron pa, ilan yun, si Kiel
nagsheshare din dito kaya pala Kevin ang tawag sakin, kaya ang
tawag ko din sa kanya ay..... secret hahaha baka ako ang
sungalngalin nya sa larynx. At higit sa lahat, wala akong pinipilit
maniwala.
Eto pa word by word ni Kiel: Sa mga may napapansin na kakaiba
sa inyo. Nakakaramdam ng emosyon ng iba, ng isip, nakakapag
pagalaw ng mga gamit, nakakakita ng nakaraan, hinaharap, mag
ingat kayo. Blend in lang, maraming nag-aabang na lumabas
tayo, magsabi sa mga tao na kakaiba tayo. Wala silang idea kung
sino-sino, pero oras na may makita sila, marinig kukunin nila
kayo, pag-aaralan. Gagamitin sa labanang alam naman nilang
talo na sila sa umpisa pa lang. Pero para pa rin silang tangang
makikipagtunggalian. Blend in, act normal, hindi nila kayo
makikilala. Kapit lang, kasi malapit na.
Takot mats. Merry christmas na lang mga brad.
Kevin Eleven
Part 8
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/684706681696942
Cas
Nagsimula lahat kay Cas nung namatay ermat nya. Nagtago sya
sa drum, medyo matagal na sya sa loob kaya hinahanap na sya.
Yun lang ayaw nya pa talaga umalis, kasi nirealtalk sya nung
isang tita nya. Tapos saglit lang may narinig syang boses, ng
kuya nya. Pero, sa isip nya naririnig. Sa takot, napalabas sya sa
drum ng wala sa oras. Yun nga, katulad din nya kuya nya,
madalas pinagtritripan nila ate nya. Pero, kuya nya lang kaya
nyang makipag komunikasyon. Di pa sya nakakarinig ng iniisip
ng isang tao. Nagbago lahat nung 11th birthday nya.
Dahil nga sa wala na mama nya, parang walang nakaalala na
birthday nya nun. Umalis sya sa bahay nila, kahit gabi na. Wala
pa ate nya, wala pa kuya nya, wala pa papa nya, ang kasama
nya lang sa kanila, yung nang rerealtalk na tita nya. Huwedi
umalis sya, lakad lakad. Nasa may tulay na sya nung may
masalubong sya. Mga tropa ng kuya nya. Pero sabi ni Cas, iba
sila nung gabing yun. Parang may kakaiba. Lalo na nung
pinagtatadyakan sya. Tapos bigla na lang, narinig nya kuya nya.
'Cas san ka?'
'Kuya tulungan mo ko, sa may tulay'
Kaya pala gabi na, wala pa rin kuya nya, gumawa ng project.
Naka school uniform pa, una nakalaban pa kuya nya, pero
realidad yun, hindi pelikula. Lima laban sa isa, talo talaga.
Pinapaalis na sya ng kuya nya nung kinukuyog na, ayaw man
nya sabi ni Cas, mas matutulungan nya kuya kung aalis sya para
humingi ng tulong. Kaso hindi na nya nagawa, sinabunutan sya
nung isa sabay umpog sa kanya sa railings ng tulay.
Nagising sya kasi ang ingay ingay. Nasa ospital na sya, umiyak
na sya ng umiyak nung sinusubukan nyang kausapin kuya nya,
pero static na lang. Tapos may babaeng pulis pa, sa dami ng
pumapasok na thoughts sa isip nya, nadistinguish nya yung
iniisip ng pulis. Naawa sa kanya, sa kanila ng ate nya, sa buong
pamilya nya, kasi bakit, patay na kuya nya. Sinaksak ng ice pick.
Nakulong yung lima. Pero ang sinasabi daw nila lagi sa hearing,
wala silang matandaan. Nung sinabi nga daw nung abogado na
patay na yung kuya ni Cas, nagsi iyakan yung lima. Mula nun,
nakakabasa na ng isip si Cas. Kaya lagi syang may headset,
naging habit na nya. Akala nya kasi pag naka headset sya tapos
naka full blast yung volume, wala na syang maririnig, pero wala
eh. Pumapasok pa rin.
Carl
Si Carl. Bukod sa ability nya, may third eye sya. Pero ayaw nya
ng mga nakikita nya. Hindi kasi sya naniniwala na yung mga
nakikita nya, kaluluwa, kristyano sya e. Unang beses na nakapag
galaw sya ng gamit, akala nya multo yung may gawa. Tinatamad
kasi syang tumayo para kunin yung remote, tinitigan nya daw
mabuti yung remote tapos napasigaw sya kasi lumutang yung
remote. Pagsigaw nya, ayun nahulog, durog, kawawa pwet nya.
Edi akala nya nga multo. Kasi noon daw oras oras, minu minuto
may nakikita sya, babaeng nakabigti. Pugot ulo, basta mga
ganunan.
Hanggang sa mapatunayan nya na sya talaga yung may gawa.
First year highschool sya. Oo hindi pa k-12 nun mga brad
hahaha. Intrams, nagtatry out sya sa basketball. Pinagtatawanan
sya ng iba, kasi maliit lang sya, hanggang ngayon, 5'2 lang sya.
Yung bully sa school namin dati, tinulak sya paalis sa pila. Nasa
huli tuloy sya. Tapos yung si bulldog na yung pumalit sa kanya.
Nung titira na si Bulldog, tinitigan nya raw mabuti yung bola, inisip
nya na hindi nya paabutin sa ring yung bola. Yun airball ang tira
ni bulldog. Natanggap si Carl. Sya hindi hahaha.
Mula nun, nagpractice na si Carl. Tuwang tuwa sya nung
napalutang nya yung kama nya, aparador, lahat ng gamit sa
kwarto nya. Pero nung biglang pumasok tatay nya sa pinto, mali
pala, giniba daw ng tatay nya yung pinto. Bumagsak lahat, pag
sinabi kong lahat, lahat ng gamit nila sa bahay.
Pinagalitan sya ng tatay nya. Wag na wag daw nyang gagamitin
yun kasi hindi bigay ng Diyos yung ganun. Mula daw nun,
sinubukan ni Carl na hindi na gamitin. Pero nasa puberty stage
sya nun kaya malamang sa komang, alam nyo na na hindi sya
tumigil.
Rick
Dito ako nangilabot kay Rick nung nalaman ko kung ano yung sa
kanya. Napaisip ako, siguro sya yung may gawa nung kaguluhan
sa school dati hahaha. Si Rick, amboy namin yan. Nag aam pa
kasi sya hahaha de joke. Galing tate yan, isa sya mga transferee.
Akala daw ng lahat sa pamilya nila, baliw nanay nya. Kung ano
ano kasi nakikita. Ayaw lang ng lola nya ipasok sa mental nanay
nya. Kasi pag may nakikita daw talagang nagwawala, nananakit.
Narealize nya lang na sya yung may gawa nung minsan, may
idineyt syang babae, tapos nagsisigaw daw sa loob ng sinehan.
Multuhan yung pinapanood nila nun e. Sabi nya kaya yun ang
napili nya para maka hokage sya. Pero yun napalabas sila sa
sinehan. Kasi yung dineyt nya ang sabi, may babae daw na
gumagapang papunta sa kanila, yung babaeng multo sa movie.
Parang dun na sya nag alangan kasi yun yung naiimagine nya.
May gumagapang na babae papunta sa kanila.
Eto pa, nagabihan sila ng mga ka club nya sa office ng club nila.
Gumana na naman pagka paranoid nya, naimagine nyang may
dumaan na babae, tapos nagulat sya, nagsigawan yung mga
babae, may dumaan daw na babae sa likod nya. Tapos bigla na
namang sumagi sa isip nya, magkakasunog. Yun may lumabas
na usok, nagtawag pa daw ng tulong yung mga kasama nya pero
sya daw talaga, walang usok na nakikita. Nung may dumating ng
mga bumbero, false alarm.
Pag uwi nya, sinubukan nya daw kung sya ba talaga yung may
gawa nun. Nakahiga na sya, nung mag imagine sya na may
halimaw sa closet, napabangon na lang sya kasi nagsisigaw na
naman nanay nya. Pagpunta nya sa kwarto ng mga magulang
nya, nagsabi sya sa tatay nya. Tapos nag isip daw talaga sya ng
happy thoughts. Pero kinabukasan, inayos lahat ng tatay nya
papeles nya tapos pinauwi sya sa lola nya, dito samin. Nung
andito na sya, nalaman nya na hindi sya yung unang ganun sa
pamilya nila. Yung tita nya na matagal na nilang hindi nakikita,
may ganun ding ability. Kaya pala nandito sa pinas lola nya kasi
katulad ng nanay nya, kung anong naiimagine ng tita nya,
nakikita ng lola nya. Pag close sya sa tao, nakikita nung taong
yun yung naiimagine nya. Pero yun nga naupgrade, kaya na nya
kahit kanino.
Beth
Kay Beth naman, nung nahulog sya sa may hagdan. Js prom,
third year sya non. Naapakan nya kasi yung buntot ng gown nya.
Laki nga daw ng bukol nya sa noo nun e. Kahit nahihilo pa, pinilit
nyang umattend ng js, bihis na sya eh. Sayang daw yung kulot
nya nun hahaha. Napilitan lang syang mag bangs hahaha. Tapos
nung nandun na daw sya sa hall, parang na ooverwhelm sya sa
sari-saring emosyon. Masaya, tapos nung magsimula na yung
sayawan para na syang bipolar. Masaya sya na malungkot na
galit na naiinis na nalilibugan. Yun napauwi sya ng maaga kasi
masikip sa dibdib daw nung ganun. Kaya lang pag-uwi nya,
parang gusto na nyang umalis rin. Lungkot, saya, libog. Akala
nya nung una, kasi first time nya nga, di pa nya alam kung
kaninong emosyon yun, actually hanggang ngayon hahaha.
Inakala nya sa mama at papa nya yung saya at libog. Tapos sa
tito nya yung lungkot kasi iniwan ng asawa.
Pero nung makita nya yung asawa ng tito nya sa may mall
malapit sa kanila, nalaman nya yung totoo. Lungkot sa papa nya.
Yung saya at libog sa mama at tito nya. May relasyon sila, sinabi
daw nung asawa ng tito nya sa papa nya pero walang ginawang
aksyon. Nung inaway naman nya mama nya sya pinagalitan ng
papa nya. Tiniis nya pagiging martir ng papa nya hanggat
matapos ang school year. Tapos pumunta sya sa kuya nya na
dito samin nakapag asawa. Dito na sya nag fourth year.
Balthazar
Parehas ni Carl, may telekinesis si Baltazar. Pero kung si Carl,
chill chill lang. Etong si Balthazar ginagamit sa kag*g*han.
Payatot kasi tapos matangkad, pinagtritipan syang hanger. Lahat
ng mambwibwisit sa kanya, kung hindi nagdadive sa kalsadang
walang tubig, natatapilok. Isa ako sa mga biktma nya.
Sabi ni Balthazar, biglaan na lang nyang nagawa. Basta biglaan
na lang. Teacher nanay nya, tapos bastos mga estudyante ng
nanay nya. Hindi pinapakinggan nanay nya. Kaya nung recess,
may naglalaro ng soccer sa may field, katulad ni Carl tinitigan nya
yung bola tapos para daw syang tangang kinumpas kamay nya
sa direksyon nung mga estudyante ng nanay. Yun para daw
silang domino. Mula nun, don't mess with him or his family or
you'll regret it hahaha english, internal hemorrhage. Magpinsan
sila ni Carl, christian din yan.
Maggie
Nakikita ko na si Maggie dati pa. Sakristan kasi sa simbahan.
Nung minsan daw, grade 6 sya, naiwan syang mag-isa doon sa
likod ng altar sa may simbahan. Pinag ayos sya, kasi andoon
yung mga kandelabra, lalagyan ng ostia mga ganunan. Para
syang may narinig na umiiyak. Takot daw sya nun kasi akala nya
multo. Yung mga kapwa nya rin kasi sakristan nagkwekwento na
may multo daw talaga don lalo na sa may confessional. Umalis
daw sya umuwi. Tapos pinagbihis sya ng mama nya kasi debut
pala ng pinsan nya.
Yun di pa tapos yung program, inaantok na sya. Ang usapan, dun
sila matutulog sa kwarto nung ate ng pinsan nyang may debut sa
may taas. Pagpasok nya, madilim. Akala nya may tao kasi may
umiiyak. Pagbukas ng ilaw, wala naman, pero may naririnig pa rin
sya.
'Ayoko na'
Nagtaka daw sya kasi boses ng ate ng pinsan nya. E nasa baba
pa yun. Akala nya gawa lang ng inaantok na sya.
Pagtapak nya ng highschool, sa private school sya nun. Nasa
confessional daw sya nun naglilinis bigla syang may narinig na
boses.
NV
'Patawarin nyo ko nagkasala ako sa Diyos at sa bansa ko.
Nasilaw ako sa ginto. Ipinagkanulo ko ang mga kababayan ko'
Sa takot nya umalis sya don, nagdasal sya sa may altar. Tapos
narinig na naman nya yung umiiyak. Pero hindi na lang yun, may
mga umaaray na daw tapos rinig nya pa yung parang may
natumba, may nilalatigo.
Nagsimula na syang magtanong sa mga teachers nya tungkol sa
history ng simbahan. Pero katulad nya walang may alam bukod
sa matagal na yung simbahan, panahon pa daw ng mga hapon.
Nirenovate lang kaya mukhang bago. Hanggang sa isang araw
bumisita yung dating parish priest ng simbahan, yun din yung
dating school director nung catholic school na pinapasukan ni
Maggie. Yung huling misa sa araw na yun, yung pari yung
nagmisa. Pagkatapos ng misa, nagtanong si Maggie. Kunwari na
lang daw para sa school project. May ganon naman daw talaga,
magreresearch tungkol sa mga lugar dito samin. Yun lang, para
sa graduating class yun, e third year pa lang nun si Maggie.
NV
'Itinayo ang simbahan panahon ng mga hapon. Mga
mayayamang mga taga dito satin na lihim na sumusuporta sa
mga gerilya. Ilang taon na naging ligtas ang simbahan sa
persekusyon, hanggang sa may makapili na nagsabi na dito, sa
simbahan nagtatago ang ilan sa mga gerilya na bumibisita sa
pamilya nila'
Nahuli yung mga gerilya doon, kasama pamilya nila, walang
nakaligtas. Pinahirapan hanggang sa mamatay. May kwarto sa
ilalim nung altar. Pero ngayon wala na. Tinabunan na daw yun
nung pinarenovate nung dating mayor yung simbahan.
Pero eto dahilan bakit sya nagtransfer. Wala daw syang kasama
sa bahay nila, kaya napilitan sya na dun matulog ng isang gabi
sa bahay ng pinsan nya, yung nagdebut dati. Close nya yun, nag-
iisang anak sya kaya yun na itinuring nyang ate, close itawag
natin sa kanya. Ang kwarto nun, katapat lang nung kwarto nung
tinulugan nya dati. Madaling araw na, naiihi sya kaya bababa
sya. Papasok na sya sa kwarto nung pinsan nyang close nya
nung may marinig syang umiiyak sa katapat na kwarto. Bilang
narealize na nya na yung mga naririnig nya, parte ng nakaraan,
nakinig pa sya lalo.
'Dad ayoko na. Tama na po'
Tapos narinig nya yung ungol. Hindi daw nya alam gagawin nya,
napaupo na lang sya sa sahig. Kasi bukod sa kadiri, naaawa sya
sa pinsan nyang yun. Kaya pala masungit. Napansin na lang
nyang umiiyak sya nung yung si Close, lumabas ng kwarto.
Tinanong kung bakit.
'Umiiyak ata ate mo' Naririnig pa rin nya nun yung iyak tapos
ungol. Nung tinignan ni Close, kita naman nya tulog. Hindi na sya
nakatulog.
Nung bakasyon na, sinabi nya sa mama nya na magtransfer na
lang sya ng school. Bakit, kasi magiging adviser nya yung tito
nya, at di nya kaya.
Dean
Hindi si Dean ang nagkwento nito, sila nila Beth. Si Dean kasi
hindi na makausap ng maayos. Tango, iling, kibit balikat na lang
lagi. Para na syang naka auto pilot. Tatawa pag may nakakatawa
mga ganun. Kay Dean naman, nasa manila pa sya nung
magsimula. May bakanteng bahay sa village nila. Walang may
gustong tumira doon dahil sa nangyari. Pinatay kasi yung may-ari
tapos yung isang pamangkin.
Nagkayayaan silang magpipinsan na pasukin yun. Madaling
araw, kung kelan tapos ng magronda yung guard. Edi sige sila.
Sa bintana sila dumaan. Nung nakapasok na sila lahat,
nagtutulakan sila, nasubsob si Dean sa sahig. Tapos natulala sya
kasi pagkasubsob nya may nakita syang babae, nakadapa,
magkaharap sila. Sa ibabaw nung babae may lalaki, di pa nya
gaanong aninag mukha. Rinig nya yung pagsaksak tapos pag
ugh ugh nung babae bawat baba ng kutsilyo.
Tapos itinayo sya nung mga pinsan nya. Pagtingin nya sa sahig
wala ng babae. Ayaw na sana nyang tumuloy kaso lang wala
syang kasamang uuwi.
Kaya sige pa. Iisang palapag lang yung bahay pero maluwang.
May apat na kwarto. Pagkapasok nila sa isang kwarto, may
malaking salamin sa gilid. Nagsalamin salamin sila, tulakan ulit
hanggang mapahawak sya sa salamin.
Tulala ulit sya kasi nawala yung mga pinsan nya, paglingon nya
ulit sa salamin, may lalaki na. Yung lalaki wala sa loob ng
salamin, nasa tabi nya. Sya wala syang reflection, pero yung
lalaki meron. Napaatras lang sya nung makita nya yung hawak
na kutsilyo, tumutulo pa dugo, tapos nag aayos pa ng buhok.
Nung kinurot sya ng pinsan nya saka sya nahimasmasan. NV
Lumabas sila sa kwartong yun, pasok sa pinaka dulong kwarto. 'Yung bagong wallet ni Papa, bigay yun ni Ate Charlie! Yung anak
May salamin din pero di ganun kalaki, tapos yung kama andoon nya bago kayo magkakilala'
pa rin. Umupo sila dun. Pero pag upo daw ni Dean doon sa
kama, yun na naman. May nakita na naman syang lalaki, Quota'ng quota si Dean sa sampal nun. Umiiyak syang umalis sa
nakahiga, tulog. Tapos yung lalaki kanina, pumasok. Katulad kanila. Sumakay ng bus pauwi samin. Dun. Dun sya nakatabi ni
nung una, nawala na lang bigla yung mga pinsan nya. Sigaw sya Raphael, nakitang umiyak, inalok ng pagkain. Dun.
ng sigaw nung tinakluban nung lalaki yung nakahiga. Pumapalag Kiel
daw yung lalaki, si Dean naman atras ng atras, nung nalaglag
Wala na kong masabi kay Kiel hahaha. Nasabi na nya lahat. Bilib
sya sa kama, nawala na yung vision.
ako sa lakas ng loob nyang i-confess yung mga nangyari sa
Mula nun, hindi na naglalabas ng bahay si Dean. Tapos
kanya pwera lang yung ability nyang sigawan ka sa utak para
sinisiguro nyang nakalock yung mga pinto nila. Kasi yung lalaki
dumugo lahat ng butas mo sa katawan hahaha joke lang. Basta
na nakita nya, taga roon din sa village nila. Pero justice is served
ang masasabi ko lang, sa lahat sya yung may pinaka traumatic
naman na daw, napatay na yung lalaki bago lumipat si Dean dito
experience. Yun ata, sya rin, yun yung hinala na dahil dun sa
samin. Nabalitaan na lang na nakita yung katawan nya sa motel
nangyaring yun natrigger yung ability nya. Katulad sya ni Cas,
heart attack, karma is a b*tch. Mula nun, panaka naka na may
pero yun nga upgraded, naka max. Hindi nya rin alam kung bakit
nakikita si Dean, hindi nya alam kung kelan gagana, basta
ganun, siguro gumamit sya ng gems hahaha.
nangyayari na lang.
Si Kiel at Carl, sila yung sinasabi nila Balthazar na pinaka
Katulad ni Beth at Maggie third year si Dean nung gumulo lahat,
upgraded. Pero mula daw ng grumaduate kami ng highschool,
at yun din yung first time syang magka vision ng future.
never na nilang ginamit. May ability pa rin sila kaso nga dahil
Kagagaling nya lang ng school nagpapapirma ng clearance, nung
nacocontrol nila, kaya nila i-on and off. Pero nakikipag usap pa
maabutan nya nandun yung tito at tita nya. Nagmano sya, nung
rin sila isip. Sabi nga ni Kiel, iuntog untog daw nya ako para
sa tito na nya, natulala daw sya. Kita nya na may babae tito nya.
magkaroon din ako, loka loka. Yun sana nasagot yung tanong
Tapos nagbago yung scenario. Nasa parang ospital tito nya, may
nung nakaraan na kung yung pagkakaroon ba ng ability eh nasa
kahawak kamay na naglelabor na babae, pero hindi yung tita
genes o kusang dumarating o dahil sa aksidente. All of the
nya.
above.
Syempre harapang sinabi nya yung nakita nya. Sinampal sya ng
tita nya, ng tito nya. Nung pinilit nya, mama naman nya. Kung Yung kay Cas at Kiel, naririnig nila, hindi nababasa. Parang
ano ano daw pinagsasabi nya para syang tanga. Tapos hindi ganun din kay Raphael. Tapos hindi lahat naririnig nila. Kay
nakatiis si Dean, may sinabi sya na ikinagulat ng mama nya. Maggie ang naririnig nya yung nangyari sa nakaraan.
Shukran!
Ah nga pala. Wala akong kinalaman dun sa gumawa ng fanpage
tapos nanghingi ng load para makapag update daw. Ay kennat
do that. May pangload po ako, wala lang talaga ako oras nung
mga nagdaang araw para magconfess ulit. Tandaan nyo may
pang load ako, makunat lang talaga ako hahaha. Aylaybyo all.
Kevin Eleven
Part 9
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/702744689893141
Wag nyong pansinin yang umbro umbro na yan hahaha sila
nakaisip nyan.
Kevin ulet to hahaha.
Sinabihan ako ni Kiel sabihan sila Cas na magpuntang manila
pagkatapos ng pasko. May passes kasi sya para mmff, sais lang
babayaran namin, movie marathon mga brad. Si Dean hindi
sumama, nasa manila rin sya nun pero nasa kanila, bonding sa
mga anak nya. Si Cas hindi din, pati yung iba hindi din
makapunta. Kami lang ni Sam, Carl at Balthazar yung nakasama.
Una, ayaw pa ng papa ni Kiel na dun kami sa kanila. Kasi puro
kami lalaki tapos si Kiel babae. Utak ng mga magulang e no
hahaha de jk. Buti na lang dumating yung panganay na kuya ni
Kiel, si Kuya Benny, kasama nya yung gelpren nya. Pero alam ko
rin na papayag yun kahit hindi dumating kuya nya, kasi sabi rin ni
Kiel.
Isa kwarto sa baba, dalawa sa taas. Ang usapan, dun kami nila
Sam sa bakanteng kwarto. Si Kiel, sumisiksik sa kama ng kuya
nya hahaha. Kaya yung mag syota sa sahig. Sa baba kwarto ng
magulang nila. Pero di gaanong nagagamit kasi madalas wala
mama at papa nya.
December 27, birthday ni Kiel. Unang beses kaming gumala.
Match money syempre ilan nagbigay sa kanya, bunso pa naman,
parang ako hahaha. Swerte nya galante mga kuya nya. Nagluto
muna ng palabok, kain kain kwento kwento. Pagkatapos
tanghalian, umalis papa at mama nya, sa barracks daw
matutulog.
Si Kiel naman nagpaalam sa kuya nya na aalis kami. Hulaan nyo
san kami nagpunta? Sm -----a, nood daw kami, treat nya. Kaya
malakas loob na manlibre kasi sais lang yung bayad kasi may
passes. Akala namin ang haba ng pila. Nagulat kami, walang
gaanong tao. Si Sam tapos Balthazar bumili ng makakain.
Pagbalik nila sa taas, tawa kami ng tawa nila Kiel, andaming
biniling pagkain. Picnic hahaha. Tapos nagsisi kami bat pa kami
bumili, may nagbibigay ng libreng martys hahaha tig dalawa pa
binigay samin, kinindatan kasi ni Sam yung nagdidistribute.
Pagpasok sa loob, ang dilim, malamang. Tapos ang onti ng tao,
hindi napuno yung mga upuan. Wala sa bandang harap.
Seklusyon pinanood namin. Nasa pinaka taas kami, nasa gitna
na ng pelikula nung parang lalong lumamig. Naka jacket na ko
nun, pati si Carl napansin. Pinakalabit ko si Sam. Tapos sinindi
nya cp nya sa tapat ng nukha nya. Muntik na kong mapasigaw
nun, kasi nandun na sa part na may lumabas na maitim na bata
sa ilalim ng kama, ay kennat.
'Wag nyo na kasing pansinin. Ang pogi pogi ni Miguel di ako
maka concentrate' Durog na durog na ang puso ni Sam sa sinabi
ni Kiel hahaha.
Hinayaan na nga namin. Ako yung nasa dulo, may apat pang
upuan na hindi naupuan sa gilid ko. Tapos may umupo, di ko
pinansin, madilim kasi. Maya maya si Carl parang nasisilihan
tumbong, hindi mapakali.
'Brad brad brad lipat tayo' Sabi nya.
'Bakit?'
'Gilid brad. Sa gilid mo'
Pagtingin ko sa gilid napasigaw ako. Yung umupo sa gilid ko
nakaharap sakin tapos pula yung mata. Ay kennat. Buti na lang
nasakto pagsigaw ko sumigaw din mga tao pati sila Sam. Kasi
yung rebulto sa kwarto ni Miguel gumalaw. Napakandong ako
kay Kiel ng wala sa oras. Si Carl naman hindi gumagalaw. Andun
pa rin yung pulang mata. Tapos si Balthazar nakita rin nya, sa
takot nya siguro binato nya ng piattos hindi pa bawas, sayang.
Yun nawala. Pero lumipat na kami ng upuan ni Carl. Si Sam
lumipat dun sa nabakanteng upuan ni Carl, katabi ni Kiel, hokage
diba? Hindi man ganun nakakatakot yung seklusyon, muntikan
na kong matae sa takot dahil sa nangyari. Binangungot nga ko
buti nalaglag paa ko sa kama nagising ako.
December 28, sinundo namin si Dean kasama din namin nun
yung boypren ni Kiel, double kill sam. Pinilit namin syang
sumama. Dati pa rin. Sunod naming pinanood, babae sa septic
tank. Laptrip. Pero dahil natrauma ako sa nangyari nung una,
nung naiihi ako inaya ko si Balthazar. Wala namang nangyari sa
cr. Pero nung pabalik na kami sa upuan namin, katulad ng dati
ang onti ng tao. Nasa tuktok kami ulit. Nauna na si Baltazar kasi
napatigil ako sa bandang gitna, yung hanay ng upuan malapit sa
hagdan. May lalaki, matangkad na nakatingin dun sa babae.
Madilim kaya kitang kita ko na pula yung mata nung lalaki. Tapos
dahan dahan lumingon sya sakin. Takbo ako agad. Sinabi ko kay
Kiel. Hayaan ko na daw muna. Nood lang muna kami.
Si Dean nun tensyonado, hindi mapakali. Kinakalma sya ni Kiel.
Buti na nga lang comedy si Eugene Domingo kaya medyo okay.
Sinunod pa namin yung Oro, dun wala naman ng nangyari,
ganda nga e muntik na kong maiyak, bukod sa kung pwede lang
hilahin namin palabas ng screen yung mga kontrabida don sa
inis.
Hinatid namin si Dean pagkatapos. Pinasabi nya sakin kila nanay
at tatay na hindi sya magbabagong taon sa bahay. Pagkahatid
kay Dean nagliwaliw muna kami sa may Luneta. Daming tao.
Tapos si Balthazar, bumili nung umiilaw na paliliparin mo gamit
rubberband, parang tirador. Ang gandang tignan pag palanding.
Yun nahawa kami sa kanya, nagsi bilihan din kami. Tapos si Kiel
at Carl bumili ng lima hahaha yun na daw ireregalo nila sa mga
inaanak nila, ang kukunat.
Nakaupo kami dun sa malapit sa likod ng rebulto ni Rizal nung
magmura si Carl. Si Balthazar nun nagpapalipad tapos si Kiel
kasama boypren nya nagkwekwentuhan.
'Brad bakit?'
Iling lang sya tapos yumuko. Pero mura pa rin ng mura.
'Baka pag tinuro ko, magwala ka e'
Pero si Sam, sabi nya tingin ako dun sa may puno sa likod
namin. Saglitan lang mga brad. Saglitan lang kasi kung
matagalan, baka hindi na tumibok puso ko. Sa may puno, anak
ng tipaklong. May pulang mata. Mata lang nakikita ko, pula.
Ayoko na sa red ay kennat.
Tapos inaya ako ni Sam na maglibot libot. Nakakalat daw talaga
sila kasi nagtitingin ng madudulas o magkakamaling magpakita
ng ability sa publiko. Sa bawat madidilim na lugar may mga
nakikita akong pulang mata. Napadpad kami dun sa may
playground. Bayad kaming entrance. Nagswing lang tapos
nagpapicture sa may dinosaur nung may batong de pintura, bato
dun sa playground na lumipad. Lumipad, hindi binato. Laglag sa
ulo ni Kiel. Lingon lingon kami sa paligid, si Kiel sya sumunod na
nagmura. Kasi may bata na nandoon nakatayo sa gilid ng slide.
Nakahalukipkip.
'Lati lati no na lalo pa tayo!'
Lalapitan sana ni Kiel yung bata. Kasi may hinala kami na sya
yung may gawa. Kaso dumating yung magulang nya tapos
umalis na sila. Nung nawala yun, nawala rin yung pulang mata sa
may puno. Sabi ni Carl yung mga missing person, may
posibilidad na kaya sila nawawala dahil sa mga anino. Dahil sa
ability nila. Marami sa probinsya namin ang ganun nawawala,
hindi na nakikita. Kung makikita man, pantay na paa o kaya nag-
iiba na ugali, bayolente o kaya may problema na sa utak.
Iniwan kami ni Sam saglit. Pagbalik nya, sabi nya okay na. Kung
ano yung okay na, di ko alam.
29 ng gabi punta na kaming Cubao. Harujusko! Ang haba ng pila,
nakakapagod tignan. Alas nueve pa lang ng gabi yun pero yung
pila. Sabi nung papa ni Kiel, kung gusto daw ba namin na ihatid
na lang kami, eh pero ayaw ni Kiel kasi sa 31 pa uwi ng mama at
papa nya. Pag alis ng papa ni Kiel, saka lumabas yung boypren
nya, ayaw magpakita eh ayaw ng papa ni Kiel dun basta. You
and me against the world ang drama nilang dalawa.
Hindi gumagalaw yung pila, pero mas lalo pang nadaragdagan.
Bandang alas diyes may lumibot na nagtatawag na may van na
pwedeng sakyan. 600 daw isa. Buti hindi sya malapit sakin nung
sinabi nyang 600 baka nasapak ko hahaha. Si Kiel yung nilapitan
kasi nakaupo sya dun sa kabilang kalsada, wala kasing maupuan
dun sa pila. Umiling lang si Kiel pati si boypren nya, kasi grabe
managa ng presyo. Alas dose na, nasa bandang gitna pa lang
kami. Nagpaalam na rin yung boypren ni Kiel. Pagkaalis ng
boypren ni Kiel, siguro mga ten minutes may dumaan na bus.
Provincial bus din kaso lang ibang kompanya, may mga sakay
pa. Sa pinaka dulong upuan, may dalawang nakaupo, nakaharap
sa bintana. Pula yung mata. Sabi ni Kiel, mag arkila na lang kami
ng kuliglig ayaw nya na ng bus hahaha.
Limang oras mga brad. Limang oras kaming nakapila, nakatayo,
ang kakapal pa nung mga taong nagmukhang singit. Alas dos na
kami nakasakay. Sa pinaka likod kami sumakay. Syempre para
tabi tabi. Nasa may bintana si Kiel, katabi nya si Sam.
Pagkaupong upo, bagsak kami agad. Nakita ko pa na nakatulog
si Kiel sa balikat ni Sam, hokage sh*t hahaha.
Expressway na nung maalimpungatan ako kasi si Carl kinukurot
kurot ako sa hita. May nginuso sya. Syempre tayuan. Yung mga
chikababes nasa may bandang harap kaya hindi na ko nakapag
gentleman. Pero yung nginuso nya, matandang babae. Sya lang
yung hindi nakakapit. Kasi, nakalutang sya. Nagtype si Carl sa cp
nya.
Pag tumingin tignan mo lang. Wag kang magpapahalata.
Dapat hindi ko na tinignan. Kasi nung tumingin sa direksyon
namin. Yun kulay pula mata ni lola. Nasa gitna ng upuan si
Balthazar, katabi nya ko sa kanan, sa kaliwa nya sila Sam. Si
Carl katabi nasa may bandang bintana tapos may katabi pa sya.
'Lola dito po kayo'
Kung pwede ko lang dagukan si Balthazar nun ginawa ko na.
Pero wala eh. Ngumiti pa yung matanda sa kanya bago umupo.
Sinabihan pa sya ng mabait. Dun na nagising si Sam, pero ewan
ko kung natutulog ba talaga sya. Tumatawa sya mahina sakin.
Tapos may inilabas sya nova. Kinalabit nya ko tapos may
pinakita sya. Yung katulad nung nilagay ni Raphael dun sa kape
nung mga pumunta sa lamay ni Kuya ko. Kinindatan pa ko. Hindi
ko alam kung duling yung matanda o ano, pero ako nakita ko na
nilagyan ni Sam yung nova nun.
'Nay kain po tayo. Sa inyo na po ito'
Alanganin yung matanda na kunin. Ako patay malisya, kunwari
nag ccp. Nanginig talaga ko nun nung kinuha nung matanda
yung nova. Inalok nya muna si Sam. Pero naglabas ulit si Sam,
boy bawang naman.
'Sa inyo na po yan nay. Akin na to'
Kumuha na yung matanda. Tapos biglang umubo. Ubo. Ubo.
Ubo. Takip ng panyo. Tapos etong si Balthazar, pinabigyan ng
tubig yung matanda. Pero imbes na kunin nung matanda yung
tubig, pumara sya. Nasa expressway kami nun mga brad. Tapos
tumayo yung matanda. Pinagbabangga nya yung mga taong
nakatayo. Ako hinablot ko yung tubig kay Sam na natatawa.
Natatae na talaga ako nun, kasi yung paa nung matanda hindi
nakatapak sa sahig ng bus.
Nakatulog na kami ng maayos sa buong byahe. Si Sam
nagbayad ng pamasahe naming lahat hahahaha.
Pagdating samin, dun kami tumuloy sa bahay namin. Pasimple
kong tinanong si Balthazar kung anong itsura nung matanda
kanina para sa kanya..
'Matanda g*g* ka ba. Kaya ko nga pinaupo'
'Hindi pula mata? Hindi nakalutang?'
Hineadlock nya ko mga brad tapos kinutos kutusan. 'Dapat
pinicture-an ko mukha mo kanina' sabay tawa, g*g* lang e
sinadya nya talaga. Nung nagtitimpla ako ng kape sa may kusina
andun si Sam, yun ka chismisan na naman si nanay. Nung
umalis si nanay tinanong ko kung bakit nakikita ko na yung mga
pulang mata, kumbaga nadidistinguish ko na sila sa normal na
tao.
'Aware ka na kasi na may mga ganun. Naexperience mo ng
habulin, sinagasaan pa ni Raphael yung isa habang kasama ka
nya diba. Yun yun. Pag sila Joey, naging aware na din sa
ganyan, naexperience na nila first hand yung naranasan mo,
makikita na rin nila yan' Turo nya dun sa may bintana namin sa
may kusina na screen lang harang, may pulang mata dun. Pag
nadilim na, andyan na. Tambayan na nya.
Tinatawanan ako nila Adam nung ikwento ni Sam sa kanila.
Muntanga lang eh. Pero sabi ni Adam, yung pagka expose ko sa
mga katulad nila, kaya nagiging sensitive na ko sa paligid ko. Ay
kennat hahaha.
Eto paliwanag ko sa inyo sa abot ng makakaya ko kung paanong
hindi alam ng mga anino o ng amo nila, kilala nyo naman na
siguro sinong amo nila diba? Kung paanong hindi nila nalalaman
na may ability ko o may alam, pwera na lang kung ipagsisigawan
mo. Ganito sinabi ni Carl, magaling to eh mataba utak, nakikinig
talaga pag bible school na minsan lang ako umattend dati kahit
anong pilit ni Kiel sakin. Pinagsisihan ko yon ngayon kasi kung
kelan gusto ko na, saka na ko nawalan ng oras.
Hindi kayang mabasa ng diyablo ang isip natin. Safe lahat ng
thoughts natin laban sa kanya. ang tangi lang nyang magagawa
magpasok ng kung ano anong masamang kaisipan sa utak natin,
bakit kasi nga simple lang. Hindi sya Diyos, hindi nya kayang
gawin lahat. Dito na pumapasok yung mga taong may ability,
yung katulad nila Dean. Malaking tulong sila para sa kanya at
mga alipores nya. Delikado ang taong may ability tapos na
brainwash na. Kasi si satanas, anghel dati. Ibig sabihin may
kapangyarihan. Magagawa nya, sa tulong ng kapangyarihan na
yun para maenhance yung ability. Pero yun nga katulad nila Carl
at Kiel hindi na kelangang iupgrade kasi naka max na, kung
anong dahilan, walang nakakaalam, Diyos lang.
Tapos yung mga anino, ang meron lang silang senses, dalawa.
Ang makakita at makadama ng sakit. Hindi sila nakakarinig, pero
kaya nilang mag anyong tao. Nakakaramdam sila ng sakit,
pwede mo silang matalo, mapatay, tanong nyo kung pano. Ano
bang kalaban ng dilim? Liwanag. Kaya magdala kayo lagi ng led
na flashlight hahaha.
Kevin Eleven
Part 10
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/702685869899023
Kamustasa kalabasang niluto sa gata. Buhay na buhay ako, sino
nagsabing patay na ko? Hahahaha.
May kwekwento ako senyo. Tungkol sa tyahin ni Raphael. Yung
pinatay. Ganto nangyari. Yung tyahin nya, manggagamot. Si
Sam, tuloy ang padala ng pinansyal na tulong sa kanila kahit
patay na yung kapatid nya. Nakilala lang nila si Sam nung
panahong minamaltrato si Raphael ng magulang nya. Sa kanya
kasi naka pangalan yung pera. Para sa pag-aaral nya. Sumulat si
Mary kay Sam, yun na lang itawag natin, Mary, na kung pwede,
sana kunin na nya si Raphael.
Nakailang sulat si Mary pero si Sam, hindi pumupunta. Bagkus
nilakihan na lang nya yung padala nya. Nagulat na lang sya,
isang araw, may nagtao po sa bahay nya, una akala nya kapatid
nya kasi kahawig. Pero nung magpakilala, dun nya nalamang si
Mary yun.
Close na close si Sam sa kapatid nyang kahawig ni Mary. Kaya
nung bumalik si Mary dito samin, kasama na sya. Naabutan nila
na umiiyak si Raphael sa likod bahay. Dun pinakita ni Mary yung
mga latay sa buong katawan ni Raphael. Dun parang natauhan si
Sam, naalala nya mga paghihirap nya noon, parang nanumbalik
yung sakit ng sugat ng kahapon. Nagagamot lang ni Mary yung
mga sugat ni Raphael sa pamamagitan ng mga dahon na
binubulungan nya.
Kinausap ni Sam yung magulang ni Raphael, na iba yung
magiging sustento ni Raphael, iba yung sa kanila basta wag lang
nila saktan anak nila. Akala nya makikinig sila, pero nung
makatanggap ulit sya ng sulat kay Mary matapos ng ilang buwan,
yun na. Pagdating nya, naabutan pa nyang nakakadena isang
paa ni Mary sa poste ng bahay, nakahiga naman si Raphael sa
may banig habang nilalapatan nya ng dahon yung mga sugat.
Fast forward. Nung nakapag asawa si Raphael, dun sila tumira
sa bahay sa baryo. Habang si Raphael, nagtratrabaho sa manila.
Si Sam, nung nalaman nya yung panggagamot ni Mary tapos
nakita nya kung saan nanggagaling, pinatigil nya si Mary. Nakinig
naman si Mary, tinigil nya. Pero may kapalit.
Unang una, pinaliwanag ni Sam sakin, na hindi alam ni Mary na
galing sa masama yung kakayahan nyang manggamot. Isa rin
yun sa dahilan kung bakit si Kiel, Carl at Balthazar hindi na
ginagamit ability nila, hindi kasi nila alam kung sinong may bigay,
Diyos ba o diyablo kaya mas mabuti, sabi nila, na itigil na,
tuldukan na.
Yung naging kapalit kay Mary ganito. Sa loob ng isang taon,
bago sya pinatigil ni Sam, lahat lahat ng napagaling nya sa sakit,
kulam o sanib, bumalik lahat yun at grumabe pa. Hindi sinabi ni
Mary kay Sam yun, tiniis nya lahat ng pang aalipusta sa kanya ng
mga taong dati natulungan nya. Ang talaga kasing may
kasalanan, sabi nung bestfriend ni Mary, yung isa pang
manggagamot sa lugar nila. Sya yung nagsabi, nagkalat, na si
Mary yung may gawa nung mga sakit nila kaya napagaling nya
sila, nung napapagaling pa sila ni Mary, hindi sila naniniwala.
Ngayon nung bumalik yung mga sakit nila sa isang iglap, lahat ng
naitulong sa kanila nung tao, nalimot nila.
Nung namatay sa aksidente yung mag ina ni Raphael, aksidente
sa paningin ng iba, parang ganun kay Kuya Jon, pero para kila
Sam, alam nila yung totoo. Nadepress si Raphael, pagkagising
nya nung malaman nyang sya lang nakaligtas. Sa sobrang
lungkot, nagpasya si Raphael na umalis at magtrabaho sa middle
east. Para makalimot, mabaling sa iba ang isip. Sa loob ng apat
na taon, hindi sumulat o tumawag man lang si Raphael. Galit sya
nun kay Sam pati kay Mary.
Si Sam, pinagpatuloy buhay sa syudad. Si Mary kahit anong pilit
ni Sam, ayaw iwanan yung bahay nila dito. Hinayaan sya ni Sam,
na hanggang ngayon, sinisisi nya sarili nya, na sana buhay pa si
Mary ngayon kung nagmatigas syang dun na ito tumira.
Isang gabi, kausap nya sila Adam, magkakakilala na sila. Nung
may tumawag sa telepono. Si Raphael, umiiyak, hindi
maintindihan sinasabi. Nung kumalma, parang nilubog sa
malamig na tubig ang pakiramdam nya.
NV
'Sam. Si Tyang, Si Tyang wala na'
'Anong wala. Paano? Sino nagsabi'
'Patay na. Pinatay sabi ni Esing. Sam di ko na kayang maglibing
pa ulit ng mahal ko sa buhay. Di ko na kaya'
Umuwi sya. Sabi ni Sam, parang sasabog dibdib nya sa lungkot,
galit, inis, sabay sabay. Lalo na nung makita nya yung kabaong
sa loob ng bahay nila, nakasara. Pinigilan sya ng mga taga run
na buksan, hindi raw kasi nya magugustuhan yung makikita nya.
Pinilit pa rin nya, sa lakas nya may makakapigil ba. Parang sa
ikalawang pagkakataon, nakita nya yung bunso nyang kapatid na
patay. Yung mga natirang kaibigan ni Mary yung nag asikaso pati
nagsolicit sa munisipyo para mabilhan sya ng kabaong. Akala
kasi nila, wala ng ibang kamag-anak si Mary na asa pilipinas.
Walang suspek yung mga pulis sa pagpatay. Ang masasabi ko
lang, brutal, sobra. Bago pinatay si Mary, pinagsamantalahan
sya, sabi nila, nakasinghot yung gumawa, brutal kako sa inyo. Pa
singkwenta na nun si Mary pero sabi nila Adam, maganda pa rin.
Maliit lang din na babae na nasa five flat lang. Pero ang sabi ng
mga pulis, iisa lang ang gumawa. Pero sabi ni Sam, marami sila.
May hinala na sya na taga roon rin lang lalo pa at sabi ng pulis
walang pwersahang pagpasok sa bahay. Ibig sabihin kilala ni
Mary at pinapasok nya silang maayos sa loob. Nagwala wala sya
nun lalo na nung maisip nya, nasa mga nakikilamay yung mga
gumawa.
Sa mga nagtatanong kung sino ang pumatay sa tatay ni Bobby at
iba pa. Alam nyo na kung sino, kung sino yung may latay sa likod
na nakita nila. Ngayon alam nyo na rin kung bakit.
Hanggang ngayon, hindi lang adik o nagpapa 5'6 ang tumutumba
samin bigla bigla. Hanggang ngayon, pag pinaghinalaan kang
mangkukulam, lalo na pag sa baryo, kung hindi ka aalis,
titimbuwang ka nalang bigla. Kung hindi binaril, sinaksak.
Etong pangyayaring to yung nakita ni Dean nung unang beses
nyang mahawakan si Sam. Kaya nung una, takot sya sa kanya.
Wala akong kabalak-balak na ikwento to. Kaso, pagkapost nung
umbra populo, hindi na ko naka open ulit sa account ko kasi nga
marami akong nilalakad pagpasok pa lang ng taon. Yung dummy
na lang na minsan ko rin lang buksan. Kaya netong march ko
lang nabasa yung message ni bobby sakin. Nabasa na pala nya
mula una pa lang at may hinala na syang ako yun. Pero hindi sya
makasigurado lalo may mga binawas ako at medyo binago kaya
di nya pa gaanong napagdugtong dugtong.
Kaso yung sa umbra populo, wala akong binago, yung petsa lalo
yung birthday ni Kiel, pelikulang pinanood, pagpunta sa luneta,
isang kilometrong pila sa cubao, lahat sakto walang labis walang
kulang. Friend namin sya nila Kiel sa peysbuk, kaya nung
mabasa nya yung umbra populo tapos tinignan nya yung mga
post ko tapos nakatag na post sakin, huli ka balbon. Galit na galit
sya sakin. Pinagmukha ko raw kasing mabuting tao si Sam, dami
daw kinain ng sistema, sabi nya isa akong idjit .Kaya nung
nagpaliwanag ako sa kanya pagkabasa ko, tinawagan nya ko
sabay galit na galit na nagsasalita. Tapos pinabura ko lahat ng
post nila Balthazar, pati post kong may connection dun sa
kwento, mahirap na.
Hinayaan ko lang syang magalit, murahin ako, sige lang, kasi nga
busilak ang puso at atay ko tapos pogi pa ko. Pero ang hindi ko
kinaya yung sinabi nyang nagsend sya ng tungkol sa nangyari sa
tatay nya, ay kennat bibei. Nung sinabi ko kay Sam, sabi nya,
hayaan ko lang, kalayaan ni Bobby yun. Kaya kung sakaling
totoo man yun sinabi ni bobby singer, gusto kong malaman nyo
mga brad, oo kaibigan ko si Sam, namin nila Dean. Alam namin
na kasalanan yung nagawa nya, lahat naman may pagkakataong
magbago, magsisi. Kung may kasalanan man si Sam, may
kasalanan din silang pumatay kay Mary. Sayang lang at
nasayang ang maraming buhay dahil lang sa maling hinala.
Mga brad, may bago na kong trabaho. At sa mars pa yun hahaha
de joke lang. Flight ko na next week, nauna na dun si Kiel at Carl,
mas nauna kasing dumating yung ticket nila pati kontrata. Ibang
kultura, apat na season, baka maculture shock ako lalo ingles
ang salita. My nose, don't english me, my brain might freeze, ay
kennat. Tapos perstaym ko pang malayo sa nanay ko, sakit sa
heart. Kaya siguro sa May, June O July na lang ulit. Sa
pagbabalik ng pogi nyong lingkod, makikilala nyong mabuti si
Raphael Kulot at si Adam and brothers. Gusto ko kasing maka
adjust muna bago ako magsimulang tumipa ulit para hindi
maligalig yung pagkakakwento.
Yung kwento ng buhay ni Sam, si Kiel ang magkwekwento. Sya
bahala dun kasi napilit nya e pumayag naman si Sam pero sa
kondisyong, si Kiel na pinaglihi sa anaesthesia ang
magkwekwento, sya magaling maglatag ng kwento lalo pag may
mga bagay na itatago pero hindi dapat mahalata. Ang malaking
tandang pananong, kung malalaman nyo bang buhay na ni Sam
ang kwentong binabasa nyo hahahaha. At wala na kong ibibigay
na clue kasi hahaha.
Ingat sa madidilim na lugar, dala ng flashlight. Syempre
magdasal. Ay laybyo all. Merci.
Kevin Eleven
My weird sister-in-law and her bestfriend 12: Adam and brothers
Parts 1-11 (Refer to this post)
https://www.facebook.com/SpookifyOfficial/posts/832486063585669
Hello, kamustasa sa lahat.
May isang babae, tawagin nating Ruby. Si Ruby, maputi at may
mahabang straight na buhok, mas straight pa sa ruler. Nag iigib
sya sa balon ilang kilometro ang layo sa bahay nila. De yun nga,
madalas na tatakipsiliman na sya sa pag-iigib pero sige pa rin
kasi nga mula bata pa sya ginagawa na nya.
One time si Ruby may nakasalubong na matandang babae.
Nanghingi ng tubig, binigyan nya. Pagkatapos, yung matanda
binigyan sya ng porselas na parang gawa sa mga makikinis na
bato. Pasasalamat kuno. Pero binilinan sya nung matanda na
mag ingat sa mga tutulungan.
Natuwa si Ruby sabay nabalewala yung babala. Sunod na linggo,
ganun ulit, madilim na, pero ang nakasalubong na nya, lalaking
pogi. Nagtanong ng kung ano ano sa kanya. Tapos di na nya
namalayan na naglalakad na sya kasabay nung lalaki.
Hanggang sa makarating sila sa bahay. Iyak ng iyak si Ruby kasi
nakita nya wala ng tao dun sa bahay nila. Pati mga gamit. Parang
ginatungan pa nung lalaki na baka iniwanan na sya.
'Kung gusto mo, sama ka sakin. Dun muna tayo samin tapos
samahan kitang maghanap kinabukasan'
Pumayag naman sya. Pogi nga kasi yung lalaki, kaya kayo wag
magtiwala porke pogi, sakin lang hahahaha. Tapos yun, parang
nawala sa isip nya yung pamilya nya, nag inom sila nung lalaki,
pinakilala sya sa mga kaibigan nun, tapos alam nyo na basta
may alak, may valak.
Basta nagising na lang siya nasa malaking bahay na, pang rk
yung mga gamit. Hindi moderno, mga antigo, mas mahal.
Nakahubad sya.Tapos parang ang bigat bigat nung isang balikat
nya, pagtingin nya, yung porselas na bigay nung matanda
nakasuot sa kanya. Pagkakita, dun na nya naalala. Hinanap nya
mga damit nya, pero wala, ang nakita nya lang bestidang
hanggang talampakan, sinuot nya na lang yun.
Pagbaba nya walang katao tao, pero pakiramdam nya hindi sya
nag iisa, parang may kasama syang hindi nakikita. Paglabas nya
narinig nya yung mga boses ng mga kuya nyang tinatawag sya.
Tapos nung sumigaw din sya pabalik, bigla na lang lumitaw mga
kuya nya. Nasa gubat mga kuya nya tapos madilim, gabi. E dun
sa kinatatayuan nya, umaga tirik na tirik ang araw. Ang ikinatakot
nya wasak na voicebox nya hindi pa rin sya naririnig samantalang
malapit lang sya.
Nagdasal sya, pikit syempre, pagmulat nya nasa may gubat na
rin sya, nagkagulatan pa sila ng mga kuya nya. Yun, ang alam
nya, iisang gabi lang sya nawala. Pero nalaman nya na halos
pitong buwan syang hinanap. Ang mas kinagulat pa nya, pati ng
buong pamilya nya, laki ng tyan nya. Iyak ng iyak nanay nya
nung pinatawas sya, sabi nung magtatawas, nabuntis sya ng
mga engkanto.
Not one, not two, not three, but four mga brad. Sinubukan ni
Ruby na ilaglag yung nasa sinapupunan nya. Lahat na ata ng
herbal na pwede at alam nya, nainom na nya pero makapit yung
nasa tyan nya. Isang buong linggong ganun, hanggang sa ika-
walong araw, humilab tyan nya. Dumating yung manghihilot, kasi
nga probinsya tapos nasa liblib na parte talaga sila, walang
midwife kaya hilot. Akala nila, iisa lang.
Normal itsura nung unang lumabas, pogi pero mas pogi ako.
Sunod, nagulantang buong kabahayan nila. Yung pangalawa,
may parang buhay na nunal na sumasakop sa kaliwang parte ng
mukha nung sanggol. Ikatlo, mas nagulat sila, kasi yung baby
mga brad literal na abot hanggang tenga ang ngiti tapos meron
pang isa. Paglabas nun nahimatay nanay ni Ruby. Makapal na
ang buhok, pero pulos puti tapos pati mga mata, walang kahit na
tuldok na itim. Kung yung batang unang lumabas e umiyak, yung
tatlo hindi, wala lang parang chill lang sila, parang nice ganda
pala sa earth hahahaha.
Dahil nga layo layo yung mga bahay noon. Itinago yung tatlo at
yung normal lang ang itsura ang pinakilala sa mga tao. Yung
normal, sya si Adam. Yung manghihilot, nakakapagtaka lang na
mula nang gabing paanakin nya si Ruby, hindi na nakapagsalita.
Sa pagdaan ng mga taon, si Adam lang yung nakalalabas, sya
lang yung nakakapag aral. Pero sa ika labing tatlo nilang
kaarawan, may nagawa yung tatlo. Nakaya nilang lumabas na
hindi nakikita ng mga tao. Buong araw masaya sila, nailibot sila ni
Adam sa labas. Pero pagdating ng gabi, may bisita sa bahay nila
na hindi dapat papasukin.Tulog na sila, nung magising sila sa
sabay sabay na katok sa dalawang pinto ng bahay at sa lahat ng
mga bintana. Sawali lang yung dingding, ganun din yung mga
pinto at bintana, yung bubong nila nipa. Akala nila, lumilindol.
Pero nung sumilip yung isa sa mga pinsan nila Adam, may apat
daw na tao sa harap ng bahay. Ganun lang, hinintay lang nilang
tumigil kasi may hinala na sila kung ano yung apat.
Kinabukasan, may kumatok ulit. Pero tao na, pero para sakin
hindi tao si Lola. Nakilala ni Ruby yung matandang nagbigay sa
kanya ng porselas. 'Kukunin sila. Paalisin mo na sila. Ngayon na'.
Hindi nakinig si Ruby. Unang nakuha, tatay nya. Magkakasunod
yung namatay sa pamilya nila. Hanggang sa yung magtatawas,
pumunta sa burol ng nanay ni Ruby, katulad sa ginawa kay kuya
ko, dinaan sa bintana. Kaso lang, sa ikatlong pagdaan sa
bangkay ng nanay ni Ruby, nag iba, naging katawan ng saging.
Sinisi ni Ruby sila Adam. Dala ng bugso ng damdamin, pinalayas
nya yung apat. Mga bata pa sila nun mga brad, nakakaiyak. Wala
naman silang kasalanan. Kasalanan ba nilang mabuo?Habang
naglalakad sila papunta kung saan sila dalhin ng mga paa nila
nakasalubong nila si Lola, yung nagbigay ng porselas sa nanay
nila. Inaya silang sumama sa kanya. Nganga sila nung lumusot
sa puno ng balete si Lola tapos nung hindi sila sumunod, lumitaw
ulit, mas nalaglag mga panga nila. Nagkamot pa ng ulo si Lola,
siguro naisip nya mejo tanga sya. Dapat pinauna nya sila o
tinuruan man lang ng gagawin.
'Ganito mga bata, daan lang kayo kaya nyo yan'
Ganun nga ginawa nila, pagpasok nila para lang pinto. Pagtingin
nila sa paligid, parang nasa utopia sila, malalaking building, pero
maraming puno, sariwa simoy ng hangin, ang liwa-liwanag ng
buong paligid. Tumuloy sila sa isang maliit pero magarang bahay
na sa may kusina maraming pagkain, food is life mga brad. Dun
tinuruan sila ng matanda. Mga kaya nilang gawin, mga hindi
dapat gawin. Yung matanda rin nagkwento kung paano sila
nabuo. Walang orasan, wala silang alam kung gaano sila katagal
dun. Basta isang araw, sinabihan na lang sila ng matanda
'Kailangan nyo nang umalis. Wag kayong magtatagal sa iisang
lugar, mahahanap kayo ng mga tatay nyo'. Umalis sila. Matagal
na panahon bago sila nakabalik ulit. Sa pagdaan ng mga taon, sa
mga nakilala rin nilang katulad nilang mga half breed, ay kennat
hahahaha, nalaman nila yung isang tanong na nasa isip nila na
hindi nila nagawang itanong kay Lola.
Bakit kailangan taguan nila yung mga tatay nila. Bakit? Ganito
mga brad, yung mga purong engkanto, hindi sila imortal pero
matagal ang buhay. Oo yung mga engkanto, mapagmahal sa
mga anak, ke sa tao man nila anak o sa kauri nila. Pero pag ang
isang engkanto, naabot nya na yung maximum life span nya,
pwede syang mamatay, maliban na lang kung, kung may
paglilipatan syang katawan. Pwede silang magpalipat lipat ng
katawan, pero kung ang katawang paglilipatan nila, ka dna nila,
parang dugot laman nila, mas tatagal sila tapos yung
kapangyarihang namana ng anak nila mababalik sa kanila, mas
lalakas sila. Hindi sila imortal pwede silang mamatay, pero
mapipigilan yun kung makakalipat sila ng katawan. Kaya may
mga engkanto, na nangunguha ng mga babae para asawahin,
para may reserba.
Pero mga brad, sabi nila Adam, pati ni Raphael, sa dami ng mga
babaeng tao, iilan lang ang pwedeng mapunlaan at pwedeng
mabuntis at magdala ng anak ng engkanto. Yun yung mga may
beri beri layt genes ng engkanto din. Sabi nila yung mga taong
walang philtrum, maaring may lahing engkanto.
Samin, yung mga pamangkin kong babae kahit ate ko tapos mga
pinsan din, pinagbabawalan silang magsampay ng mga panty o
shorts o pajama nila sa labas ng bahay, lalo pag yung dapithapon
na. Baka daw kasi mapunlaan. May scientific explanation naman
din kasi. Pero may naging kaso samin na nabuntis kahit wala
namang umaano, tapos nanganak sya puro tubig lang walang
bata. Kaya nga hindi lahat makakapagdala ng half breed, piling
pili. Yung lugar na pinuntahan nila kasama si Lola? Naniniwala
ba kayo sa Biringan? Ako dati hindi e. T*ng*n* naman kasi. Pero
nung kwinento nila tapos ineksplika nila na ang Biringan, lugar ng
mga engkanto tapos makita mo silang tumagos sa puno, indenial
ka pa rin ba? Sabi ni Adam, kasi si Adam lang naman madalas
magsalita, walang specific location ang Biringan. Yung sa Samar,
dun yung pinaka kilalang portal papasok sa Biringan. Tapos may
mga iba pa, kadalasan puno o kweba o katawang tubig. Pero
dapat pag puno nasa 100 years na ang tanda. Pag sa kweba
hindi dapat natatauhan, pag sa katawang tubig mga brad dapat
malinis tapos ganun din hindi matao. Marami pwedeng matawa,
Biringan? Hindi kayo naniniwala kasi ganto ganyan. Eto na lang
mga brad.
'Kung ikaw, tahimik at sagana kang namumuhay, malayo sa
kasakiman ng mga tao. Magbibigay ka ba ng patunay na totoo
ang lugar na yun? Hamo silang mag-isip ng kung ano-ano' Ka ni
adam yan mga brad, nung kako pityur naman sya sa bahay nila
hahaha.
Totoong may mga kayang gawin sila Adam, yung ilusyon na saka
lang makukuhanan ng camera si Sam pag andyan sila, yung
kaya nilang balutin yung kapiraso ng memorya mo patungkol sa
isang tao o pangyayari at itago sa kasuluksulukan ng utak mo
para hindi mo maalala. Yung mang akit, yung tatlo kaya nilang
magbalatkayo, kaya nilang hindi sila mapansin ng ibang tao,
parang ikaw sa crush mo andyan ka pero hindi ka pansin hahaha
mga ganun, pero lahat may kahinaan mga brad.
Hindi nila kayang maglagi sa mga lugar na walang puno o kahit
na anong halaman. Para silang isdang tinanggalan ng tubig. Sabi
ni Sam kaya nya sila nakilala kasi nakita nya sila sa may Recto,
nakaupo sa sidewalk hinang hina. Ang dahilan bat di ko
pinangalanan yung tatlo, ayokong ma-attach sila sakin mga brad,
katakot yun hahahaha, ganun daw e, lalo pag nagustuhan nila
itinawag mo sa kanila. At hanggang ngayon nagtatago pa rin sila.
Minsan lang sila magpakita. Lilitaw sila tapos yun mawawala na
lang, parang sya hahahahaha. Tapos takot sila sa tikbalang.
Kung bakit, hindi ko alam, pilitin ko muna sila. Basta ang sabi
nila, sa lahat ng mga engkanto, sa tikbalang sila takot.
Ganito kasi, sidestory. Birthday nung isang tropa namin. De
nandun kami sa bahay nila, nung january lang to.
Nagkwekwentuhan kami tapos umiinom syempre wasalak.
Kachat ko nun si Pipao, hi pipao kamusta buhay ka pa? Lab yu
hahahaha. De yun bigla reklamo naming lahat, inaantok na kami
tapos si Kiel ang reklamo nya bakit raw ampanghi. Bastos nga e
sakin nakatingin nung sinabi nyang mapanghi. De nahiga na, di
pa namin nakakalahati yung alak na iniinom namin. Kasi
talangang yung talukap ng mga mata namin di na kaya. Huling
tingin ko sa relo nun, alas diyes, maaga aga pa pero antok na
antok na kaming lahat pwera kay Kiel. Nagising kaming lahat,
sabay sabay mga brad, hingal na hingal. Umiiyak na si Kiel tapos
sila Adam may dalang balde, ay kennat pawis na pawis na sila.
Tapos kami basang basa. As in lahat kami. Nainis pa kami kasi
akala namin nantritrip lang sila, kaw ba naman basain e. Kita
namin sa labas madilim pa. Pero nung sinampal sakin ni Kiel
yung cp nya ay kennat, alas siete na ng gabi, ulit! Halos pa bente
kwatro oras na kaming natulog. Dun na kwentuhan na ng kanya
kanyang panaginip. Bangungot pala. Ako sa kuya ko, isinasama
ako. Sila mga kanya kanya rin nilang problema. Sila Adam takot
na takot itsura ay kennat. Tapos yun kanya kanyang palit.
Sila Adam bigla na lang nagpaalam na aalis na kitakits na lang
daw next time.
'Bakit ganyan kayo?' Tanong ni Carl sa kanila.
'Ang bangungot brad kadalasan nangyayari pag may tikbalang sa
paligid, yung sinabi ni Kiel na mapanghi signos yun na meron nga
dito. Siguro kasi ang ingay nyo kaya ganun. Kaya batsi batsi na
muna kami'
Si Sam hindi nya rin alam kung bakit. Kung sila Adam takot,
malamang kami rin. Kaya ganun nga. Eto pa hahahaha,
natanong ko rin anong meron sa mga babaeng may mahabang
buhok bakit trip sila ng mga engkanto? Mabango daw mga brad.
Yung natural na amoy ng babae, amoy na amoy pag mahaba
ang buhok. Tapos kadalasang trip nila, maputi na mahaba ang
buhok. Racist ay kennat. Sensya na natagalan, busy e hahaha.
Maraming salamat sa nagreport ng account ko. Sabi nila lahat ng
minamahal nawawala, kaya mamahalin kita kung sino ka man
hahahahaha. Shukran.
Kevin Eleven