HZ.

ÖMER’İN MENAKIBİ’NDEN/ HAFIZ İBRAHİM

1. Şaşırdı Kisra’nın elçisi Ömer’i görünce / Silahsız dolaşıyordu, insanların içinde

2. Onun Pers liderlerinden bildiği.. / Onların, bir sur içinde, korunmasıydı askerlerle

3. Baktı ki, derin bir uykuya dalmış / Heybet o biçim! En yüce manasıyla hem de

4. Toprağın üstünde, gölgesi altında çadırın / Yatıyordu eskimiş elbiselerin içinde

5. Basitleşiverdi bir anda büyüttükleri gözünde / Gördüğü, dünyanın sahibi Kisralarda

6. Darb-ı Mesel olan bir söz eyledi sonra / Ve rivâyet edilir oldu, nesilden nesile..

7. “Güvendesin; adaleti sağlayınca insanlar arasında / Yatıp uyursun tabi, huzur içinde”

8. Ey şûra bayrağını açan ve koruyan / Ecrini versin Rabbin hayırla! Sevenlerin adına

9. Alıkoymadı seni, ruhunu teslim etmen bile / Ölümün ıstırabı şikâyet etmede

10. Ne acayiptir ki, uzaklaşmaz gücü nefsin / Ölümün acı lezzeti, hedeflerinden

11. Şûra ehlinin başı, bütün heybetiyle / Bina eder, yüceltir; ömrü boyunca

12. Devr-i hükümetinde, hiç zulmetmedi / İktidarlar, despot olur zalimler elinde,

13. İstişareyle, yönetimler zalim olmaz / İhtilafa rağmen; ancak öylemi, münferit ise?!

14.İşte bunlar sıfatlarıdır; devr-i hükümetinde / Biliniz ki, şahittir ashabı ve tebâsı da

15. Bu sıfatların her biri asil sıfatlardır / Asaletten; bilen için, eder nefsi terbiye

16. Umulurki, ümmet-i islamdan çıkar da bir nesil / Parlak bir ayna kılar mazisini yaşamına

17. Ecdadının yaptıklarından ders alarak / Saraylardan ve meşaggatli binasına

18. Örnek olarak, yeter öğrendiği Ömer’den/ Uyansın gözleri, hatta gâfilllerin bile…