"Kamusta Laurice?" ngiti kong sabi at kinuha ang baril sa kamay niya.
Title: My Hottest Revenge
Author: Me
Genre: Depends on my Mode. But no Super SPG, Swear.
PROLOGUE
Should I get my gun and put it on his head?
Should I Slap him 1 million times ? Or
Should I slowly Kill him ? Like what he did to me.
It's been 3 years since I Left Philippines.
"Maam Agatha" Bati sakin ng Butler namin. Yumuko siya at tinuro ang
daan kung san ang Kotse nakapark.
Habang nasa byahe ay hindi ko mapigilang tumingin sa bintana para
pagmasdan ang tanawin sa labas.
This City was just the same as before.
Teka.
"Stop." Sabi ko sa driver. Binuksan ko ang pinto.
Naglakad ako papuntang dulo.
"This was the first place we met." bulong ko sa sarili ko.
"Where you first told me that you loved me. Where you first kiss my
Lips." napakuyum ako ng kamay ko.
"I will surely make your Life Miserable, Nate Angelo Fortalejo."
*bang* Isang malakas na putok ng baril ang narinig ko.
Napadapa ako, tumago sa matataas na damo at kinuha ang baril na
nakakabit sa bewang ko.
"Your Butler is now dead. Hahaha." isang pamilyar na boses ang nagsalita.
"Where are you, Sabrina?" Tawag niya sakin.
"Dapat hindi kana bumalik pa. Masaya na kami" I knew it.
Nate's Fiancee, Laurice Kimson. Kung sinuswerte ka naman talaga. Buena
mano.
Sunod sunod na putok ng baril ang pinalabas niya.
"Lumabas kana. Bago pa kita mahanap." patawang sabi niya
Hinubad ko ang sunglass na suot ko at ginawa kong salamin para hanapin
siya. Got cha !
*bang* pinatamaan ko siya sa kaliwang balikat niya. *bang* sa kanang hita
niya na naging dahilan para maluhod siya.
*bang* pinatamaan ko naman ang gilid ng kanyang tiyan.
Sumuka siya ng dugo at nagawa pang ngumiti.
"Masakit ba?" tanong ko sa kanya. Kinuha ko ang cellphone niya at dinaial
ang number ng kanyang soon to be husband. Pwe
"Get your Fiancee here at ******* baka sakaling mabuhay pa. And by the
way, its me. Sab." tooot tooooot
"Your Soon to be husband is on his way. Sana girl, mabuhay ka pa.
Hahaha" naglakadnako palayo.
Your getting started, Sab.
🔫Chapter 1🔫
(Introducing Sabrina Davidson)
"Good morning Maam Agatha." Bati sakin ng bawat maid na madaraanan
ko.
"Sabrinaaaa !" Tuwang tuwang bati sakin ng Long time best friend ko
patakbo sakin. Niyakap niya ko ng mahigpit.
"It sucks. Get your hands off me." Sabi ko.
"I miss you Bestfriend." Kumapit siya sa braso ko at Sinandal ang ulo sa
balikat ko ng sandali.
"So how are you?" tanong ko.
By the way, She's Tricia Fernando. My One and Only Friend since I was
born.
"Im doing Good. Teka Huy Sab ! Anong ginawa mo kay Laurice?"
Patawang tanong niya.
"I just shoot her. Is she still alive?"
"I don't know either. Pero balita ko, kalat sa buong school ang pagbabalik
mo." Nag thumbs up siya sakin at Ngumiti.
"Sab. Nag-iba na ang lahat simula nung umalis ka papuntang states. Nate's
Family and Laurice's Family were on the top. Sab, Please If you're going to
do anything stupid, Think twice."
Ngumiti ako ng bahagya. She's the same. She's my bestfriend who will
always Worrying for my sake.
"Alam mo naman kung anong ginawa ng pamilya nila sakin diba? They
Killed my parents. My Brother is still in Comma. They used me. He used
me !"
Yes. Dahil sa kanila kung bakit ako magisa nalang ngayon. How I wish
that my brother will open his eyes as soon as possible. "Let's eat." aya ko sa
kanya.
FAST FORWARD
"Maam, okay na po ang kotse sa labas." I just nodded.
"Get off. I will drive on my own." Sabi ko sa driver.
"But ma.." tinitigan ko lang siya at tinaasan ng Kilay. Sorry, Hindi talaga
ako ganito dati. Kung alam niyo lang sana.
"Yes maam." at binigay niya sakin ang Susi. May bumusina na kotse sa
labas ng gate. And its Tricia's Car.
"Race?" Pagmamayabang niya.
"I hate it when you Lose." Cold kong sabi.
"Hahaha. Try me." Pagmamayabang niya ulit.
"Game."
"In one, two , Three." Nagsimula na kaming Magpaunahan sa pagtakbo. I
used my Black Ferrari Car while she used her labourghini.
"Show me what you've got, Miss America!" she shouted me. I just smirked.
Pero nangunguna na siya. Pinabilasan ko pa lalo ang takbo ko. At halos
magkapantay na kami. This is exciting.
"You're really grown up Trish." Sigaw ko. Bigla akong napaprino sa nakita
ko. Pati na rin si Tricia. May isang Kotse ang nakaharang Sa kalsada. May
mga lalaking naka coat ng itim ang Lumabas ss Loob ng Kotse. Naglabas
sila ng kanilang mga baril at itinutok samin. Kung tatansyahin ko ang
distansya nila mula samin ay siguro isang daang metro ang Layo.
"Sab. What are we going to do?"
Halatang medyo kinakabahan na tanong niya sakin.
"Show me what you've got my dear bestfriend." at hinagis ko ang baril
papunta sa kanya. Nagsimula na ang putukan habang kami ay nasa Loob
parin ng aming mga sasakyan. Four Versus Two. Paulan sila ng paulan ng
mga bala habang ako ay wala pang ginagawa. Si Tricia lang ang bumabaril
para sa depensa namin.
"One down. Hahaha" -Tricia
"What are you doing, Sab? Akala ko ba Sanay ka na sa ganito."
Sinusubukan niya talaga ako. Lumabas ako ng sasakyan gamit ang Nasa
itaas na Window. Kinasa ko ang baril at Tinutok sa kanila isa isa. *bang*
*bang*
*bang*
At Tumigil na Ang Putukan. "Woooow!"
Hangang hangang bigkas ni Tricia. "YOU ARE REALLY THE NEW
VERSION OF SABRINA AGATHA DAVIDSON!"
Chapter 1 -Continuation🔫
(Introducing Sabrina Davidson)
"You are so amazing. I salute you!" At sumaludo talaga siya.
"Don't be. We're on the same level." Lumabas ako ng sasakyan at ganun
din siya. Since maliit ang kalsada at nakaharang ang sasakyang nasa
harapan namin ay hindi kami makakapag karera ng maayos.
"What about the dead bodies?"
tanong niya sakin. Naglakad ako papunta sa Mga Nagtangka sa buhay
namin.
"Tricia. Take a picture on this."
Utos ko sa kanya.
"Post it on Social Media. Don't use your real account." Dagdag ko. She just
nodded.
"They really want to play with you, Sab." aniya.
Yes. Absolutely. Exactly!
"But they're sorry." Patawang sabi niya.
"The Good Girl was Gone sooo Bad."
She Took a pictures and Did what I told to her. Bumalik na kami sa mga
sasakyan namin. I sighed. My Poor Baby. Magbabayad sila sa ginawa nila
sayo.
Nagpasundo nalang kami at nagpahatid sa School. Paglabas na paglabas
namin ng sasakyan ay nakuha na namin kaagad ang atensyon ng mga
estudyante sa labas. Mayroong natulala, namangha, natakot at meron ring
mga Titingnan ka lang ng masama.
"Keep your Gun, Sab." Bulong sakin ni Tricia. Ah oo nga pala, hawak
hawak ko pa. Habang nag Lalakad kami sa Hallway ay may nag rurumble-
an na na mga estudyante sa Gilid. Nag susuntukan na mga kalalakihan at
Nagsasabunutan na mga kababaihan. They are all noisy.
"Hold it. Keep yourself Calm."
Aniya. Pinigilan ko ang sarili ko gaya ng sabi ni Tricia sakin. Pero Hindi
ko na Kaya nung maramdaman ko na nasagi ako ng dalawang babae
habang nagsasabunutan.
G1: You Slut ! Mang aagaw ka ng Boyfriend! I hate you!
G2: Hindi ko siya inagaw sayo, Siya ang Lumandi sakin!
Pinipilit kong kumalma dahil kanina ay napalaban ako at dahil sa ginawa
nila sa Kotse ko, Hindi ko mapigilan ang inis. These Girls are so Dumb.
G2: Tabi ! Tinulak ako ng Babaeng mukhang hipon na yun at mag wawalk
out na sana sa senaryo.
"Psst." sitsit ko sa kanya. "Babaeng mukhang hipon." tawag ko.
"Sab, Let's go." aya sakin ni Tricia.
"No. Stay still. Kailangan nilang makilala kung sinong binangga nila."
Kalmado at nakangiti kong sagot.
"Babaeng Mukhang hipon at Babaeng Mukhang Daga." tawag kong Muli.
"How dare you!" sabay nilang sabi. Mabilis silang Lumapit sakin at
Aakmang sasampalin ako pero bago nila ako masampal ay Sinakal ko
silang pareho. Kanang kamay para sa babaeng Hipon at Kaliwang Kamay
para kay babaeng daga.
"Pasensya na, Medyo matutulis yung mga koko ko e." Nakangiti kong sabi.
G1: Get off your Dirty hand on me. Binitawan ko sila ng sabay at bago pa
nila ako mahawakan ay pinangsampal ko sila ng malakas.
G2: HOW DARE YOU!
Sigaw niya sakin na naging dahilan para tingnan kami ng mga tao.
G2: WHO ARE YOU?! HINDI MO BA KAMI KILALA?!
Sigaw niyang muli. Lahat na ng mga mata ay nasa amin. This is so great.
Just great!
G1: SINO KA BA?! HOW DARE YOU TO SLAP MY FACE!?
Pag iinarte niya. Ngumiti lang ako sa kanila.
"Do you wanna be Kill right now?"
ngiti kong tanong.
"Lumuhod kayong dalawa"
utos ko sa kanila. Sasampalin na sana ako ng babaeng Hipon ng Napigilan
ko ng kamay ko.
"I warned you, Lumuhod ka nalang bago kita mapatay."
"Hindi na yata masunurin ngayon ang mga tao dito sa Crimford
University, Tricia." Natatawa kong sabi.
G1: Tell me. Who are you?!
G2: Someone Help us here ! This Bitch is so Freak !!
Sigaw niya. May mga kalalakihan na papalapit na samin ng biglang
nagsalita si Tricia.
"She's The Mafia Queen." Sigaw ni Tricia. What are you doing Tricia?!
"She's The America's Mafia Queen." Ulit niya.
G2: WE DON'T CARE IF SHE'S A MAFIA QUEEN OR NOT!
"She's SABRINA AGATHA DAVIDSON."
Halos lahat ay Hindi nakaimik at wala pang segundo ay biglang Lumuhod
ang dalawang babae sa harapan ko at Yumuko ang iilan sa Gilid namin.
Lahat ay maririnig mong nagbubulungan.
Napangisi nalang ako sa nangyayari.
"I guess, I'm totally back."
🔫CHAPTER 2🔫
(The Girl On Fire)
Simula kanina halos hindi na makatingin sakin ng Maayos ang mga
estudyanteng madaraanan ko. Ni walang isa sa kanila ang gustong tumabi
sakin. Sino ba namang hindi matatakot kapag binanggit mo na ang Buong
Pangalan ko. Hindi ko naman gustong katakutan ng lahat pero nandito na.
Ito na. Hindi pa man ako ganito katanyag dati, kinakatakotan nako ng iba.
Bakit? Because I'm Nate Angelo's Girlfriend. Ugh! Ang sakit sa tenga
pakinggan!
Why we broke up? Dahil lang naman sa..
"Sab!" tawag sakin ni Tricia. Nag Oorder siya ngayon ng makakain namin
at nakapila. Tinaasan ko siya ng Dalawang Kilay. That means, Bakit.
Sorry, Hindi ako mahilig mag-salita. Gestures and Expressions will do.
Biglang Bumukas ang Pintuan ng Cafeteria ng sobrang Lakas.
Sa palagay ko ay Nabasag ang Salamin nun. Well, Hindi ako Lilingon. I
don't Care. Hindi ko rin hilig mag entertain nor maki-tsismis.
"Sabrina Davidson!"
Tawag sakin ng di ko kilalang boses ng lalaki.
Biglang nagsisigawan na ang mga nasa Loob at Yung iba ay tumago sa
Ilalalim ng mga Lamesa.
Tumakbo sakin papalapit si Tricia at tinakpan ako mula sa Lalaki. Hindi
ko parin nililingon at kalmado lang akong nakaupo.
"Sab. Give me your Gun." Aniya.
Hindi ko binigay ang Baril kay Tricia, instead..
"Use your Physical strength." Natatawa kong sabi at Humigop ako ng
Juice na binili niya. Alam ko naman na hindi siya ganun kalakas at
Kagaling. She don't even Studied Martial Arts or Self Defense.
"Just sit down and Relax." aya ko sa kanya.
"Are you joking? He have a Gun. At nakatutok na satin." Takot na sabi
niya.
"Just sit down, Trust me." aya kong muli. Umupo siya sa tabi ko.
"Do you have any bubble gum?" tanong ko.
"SABRINA!" Sigaw muli ng Lalaki. Teka naman. Huwag ka namang atat.
Tinaas ko ang kaliwang kamay ko na nagpapahiwatig na sandali Lang.
"Gum." Binigyan ako ni Tricia ng Gum. Nginuya ko ito at Tumayo na.
Hinarap ko ang Lalaki na kanina pa sinisigaw ang pangalan ko. Tinaas ko
ang hintuturo kong daliri at Ginalaw na nag yayang na Lumapit siya sakin.
Lahat ng tao ay nakayuko at halatang natatakot. May napansin pa yata si
Tricia na nagvivideo sa Loob kaya sinuway niya ito.
"Palabasin mo Lahat ng tao dito." sabi ko sa kanya.
"Kayong Lahat, Lumabas kayo!" sigaw niya. Sabay sabay Lumabas ang mga
tao maliban sakin , Kay Tricia at sa isang babae sa Sulok na Parang
natutulog na walang narieinig. Seriously?
Nakatakip ang Sumbrero niyang itim sa mukha niya. Kung ayaw niyang
Lumabas, Hindi ako mamimilit. Mayamaya ay sinugod ako ng Lalaki at
aakmang susuntukin pero naiwasan ko. Ginawa ko ng Basic Self-defense
na pinagaralan ko sa ibang bansa. Tinamaan ko siya sa kahinaan niya na
naging dahilan para bumagsak siya. Sinakal ko patalikod habang nakadapa
siya at booom. Hindi na kayanan, Hindi ko alam kung patay o buhay pa
ba. Yun lang ba yun? Tapos na? Easy.
May pumalakpak mula sa gilid. Yung babaeng nakatabon ang sumbrero sa
mukha.
"Ang Galing mo naman." Boses na nagiinsulto. Tumayo siya at Kinuha
ang Baril sa Tabi niya. So kaya pala hindi siya umalis. Ano pa nga ba ang
aasahan ko sa mga tao sa paaralang to ngayon? Ang kailangan nila ay ang
ulo ko. Tss.
Napangisi Lang ako. Wala sakin yung baril ko pero mabuti nalang meron
akong Matulis na Kutsilyo. Pinaputukan niya ko pero Hindi niya ko
natamaan.
"Poor Girl." Nagtago ako sa ilalim ng mga lamesa at naghahanap ako ng
tiempo. Tumingin ako kay Tricia na nakayuko't nakatago rin.
Kinuha ko ang Sunglass ko na nakasabit sa damit ko. Muling nagpaputok
na naman siya kung saan ako. Mabuti nalang ay matigas na bakal ang
lamesang to. Hinanap ko siya kung nasan siya gamit ang salamin ko.
Sinenyasan ko si Tricia na magpapansin sa babaeng to. Tiningnan ko siya
at nakuha niya naman ang ibig kong sabihin.
Tumayo siya at tinaas ang dalawang kamay. Tama, kunin mo ang
atensyon niya.
Itinutok sa kanya ang baril at bago pa man niya mabaril si Tricia ay
hinagis ko ang Kutsilyo ko sa kanya at natusok ang tagiliran ng kanyang
tiyan. Nabitawan niya ang baril.
"Tricia Halika na." tawag ko sa kanya. Nang biglang Hinagis ng babae to
ang Sigarilyong may baga pa sa natamaang niyang gasul kanina.
"Tricia!" sigaw ko. Sabay kaming tumalon palabas ng Cafeteria gamit ang
bintanang salamin. Mabuti nalang at may basag na rin ito at mabilis
kaming nakalabas. Bumagsak kami at yumuko dahil sa medyo malakas na
pagsabog mula sa Loob ng Canteen.
Lahat ng tao na nasa labas ay may camerang hawak hawak. Ang iba naman
ay nagpapalakpakan at ang iba ay nagulat. Hindi ko gusto ng atensyong
ganito.
Tumayo na kami at inalalayan ko si Tricia na tumayo dahil nasugatan ng
bobog ang kanyang Tuhod. "Put your Cameras Down and delete all the
pictures and videos of me." Utos ko sa kanila. "Kapag kumalat yan, Lahat
kayo.." Tiningnan ko sila isa isa.
"You will all pay for that." Seryuso kong sabi. Ibinaba nilang lahat at
kanya kanya namang silang sumunod sa utos ko.
Maya-maya ay nagbago ang expression ng mga tao sa paligid.
Nakatingin silang lahat mula sa Nagkukumpulan ring mga tao sa likuran
namin.
"Bravoo! Bravooo!"
Isang pamilyar na Boses ang narinig ko habang pumapalakpak siya ng
dahan dahan.
Boses na Pinamahal ako.
Boses na Pinaglaruan ako.
At Boses na Pinapatay ako
Hindi ako maaaring magkamali.
🔫CHAPTER III🔫
(Emotionally Weak)
"Bravoo.. Bravoo.."
Tumahimik ang Lahat at nabalin ang atensyon nila sa Isang Lalaking Nasa
Likod ko.
"Ang galing ng stans mo, Miss Davidson." Aniya.
Hindi ko pa siya nililingon ngayon at napakuyom nalang ako ng Dalawa
kong Kamay.
"Kamusta kana?" tanong niya sakin.
Kamusta nako? Kamustahin mo yung mukha mo!
"Look Sabrina, Hindi ako ang Kalaban dito." patawang sabi niya. Hindi ko
na mapiligilan ang sarili ko at Kinuha ko ang hawak hawak na Baril ni
Tricia, nilingon ko siya at Tinutok ko sa kanya.
"Ow."
Tinaas niya ang dalawa niyang kamay at Ngumiti.
NO! HINDI SIYA SI NATE! SINO TO?!
"Surprised?" Tanong niya sakin. "Who are you?" Bakit kaboses niya si
Nate.
"I said Who are you?!"
Kinasa ko ang Baril at Muling itinutok to sa kanya. Nakataas padin ang
mga Kamay niya. Tinutok ko ang baril sa mga tao. "Who the hell is he?!"
Sigaw ko sa Lahat. Binigyan din ako ng Question Look ni Tricia at
Malamang Hindi niya rin to Kilala. Walang Nagsalita sa mga tao sa
paligid.
"Inuulit ko ! Sino ka?!"
Pasigaw na tanong ko. Halos hindi ko na mapigilan ang Sarili ko. Gusto ko
ng patayin tong Lalaking nasa harapan ko.
"Tama na yan."
Isang Boses na naman ang Narinig ko mula sa kumpulan ng mga tao. Boses
na narinig ko rin sa lalaking nasa harapan ko ngayon.
"Kakambal ko siya. He's Nathan Fortalejo."
Nilingon ko ang Lalaking nagsalita habang nakatutok parin ang Baril ko sa
Lalaking ito. "Nate." Mahinang Bigkas ko sa pangalan niya.
"Sab. Please put your gun down." Maamo niyang utos sakin.
No ! Sab ! Noooo!
Hindi ko alam kung bakit ako Naluluha ngayon. Siguro dahil siya ang
dahilan kung bakit ako malungkot niya. Malungkot na pinatay nila ang
mga magulang ko. Malungkot dahil hindi pa nagigising ang Kuya ko.
Malungkot ako !
"Shut up!"
Sigaw ko sa kanya.
"Kayong Lahat, Pumasok na kayo sa mga room niyo."
Isang Boses ng Babae na naman ngayon. Lahat ng estudyante ay
nagmadaling Pumasok at Umalis. "Put your Gun down or else I'm gonna
Kill your Bestfriend."
My weakest enemy. She's Samantha. Napangisi nalang ako sa kanya.
"Then Kill her." Sagot ko.
Bago pa niya tuluyang Masaksak sa Leeg si Tricia ay siya nang
pinaputukan ko sa Kanang braso. "Baka Hindi mo na maaalala, Kung sino
ako, Samantha Guerrero." Mahinanon kung banggit.
"Sab." Muling tawag ni Nate sa Pangalan ko.
"Don't you dare Calling my name Again. You don't have the Rights Mister
Fortalejo."
Panggagalaiti ko. Nakaramdam ako ng paghakbang ng kakambal niya
papunta sakin. Hindi sila magkamukha kaya Hindi mo talaga Malalaman
agad na Kambal sila.
"Isa pang Hakbang Mister Fortalejo. Baka Hindi na kita buhayin pa."
Tumawa naman siya ng Mahina.
"Aaaah!" Malakas na Sigaw ni Tricia.
"Trish!" Lapit ko sa kanya at Hinawakang ang dumudugong Sugat niya.
Isa nalang ang bala ng baril ko. Kanino ko to gagamitin ?!
"You!" Sigaw ko Kay Samantha. "How dare you to stab my Bestfriend!"
Pinaputukan ko siya sa May Balikat niya. Gusto ko sana sa Ulo pero Gusto
ko makaramdam muna siya ng Sakit bago siya mamatay.
"Sab, Tricia." Pagaalalang Sigaw ni Nate.
"Don't come near us!" Sigaw ko.
"Maswerte kayo ngayong Araw." Inalalayan ko Makatayo si Tricia. "Hindi
pa ito ang Huli nating pagkikita, Fortalejo."
Mahinahon kong sabi.
"I'm Looking Forward for it." sagot naman nitong Nathan
"I will make sure, Next time we'll see each other, I will Surely Kill you."
At Naglakad na kami papuntang Parking Lot. Tricia needs to Bring in the
Hospital. Medyo malalim ang Sugat niya.
Nasa Hospital na kami ngayon at Ito nakahilatang Tulog si Tricia.
Tinawagan ko na rin ang Mga magulang niya na nasa ibang bansa. She
lived on her own. Pero para yatang may Bodyguard to e. Kung Hindi ako
nagkakamali. Hindi rin ako sigurado. Hindi pa kami naguusap ng matino
at matagal.
Pumasok ang Nurse at chineck ang mga Apparatus ni Tricia.
I will surely Get my Revenge on him and His family.
The Doctor Said Tricia needs to Sleep for atleast 2-4 days. Para sa maagang
Recovery niya. My butlers are on their way narin para magbantay sa
kanya. Naalala ko tuloy ang Kuya ko. He's so Kind. He dont even say a
trash word. He always puts His Family First and He is my role model.
Kung Hindi Lang nila sinadyang Banggain ang sasakyan ng Kuya ko. Edi
sana Buhay pa siya ngayon. He is a Lawyer. Our Mom and Dad died 3
months ago before the incident happened to him. He Promised me that
Nate's Family will pay for What they did. I suggested that we can kill
them on our own hands but he refused. He wanted to bring them into the
Jail so that it happens. My Poor Brother is in Comma and Still fighting.
Siya na lang ang Pamilya ko. Hindi ko na kakayanin ang sakit kapag
Tuluyan na siyang mawala sakin.
*tok tok*
"Maam Agatha."
Boses Sa Labas na Tumatawag. Pinapasok ko silang Apat at Binilinan ko
kung anong gagawin nila. Palabas na Ko ng Hospital ng may Tumawag
muli ng pangalan ko.
"Agatha Davidson?"
Isang boses ng Babae. Nilingon ko kung sinong nagsalita. I just smiled at
her at nagpatuloy na sa paglakad.
"Agatha. You're here."
Lumapit siya sakin at Bumeso Beso.
"I am searching for you in the US. I thought you're afraid on me that's
why you did not make it." Aniya.
She's Mallison Sy.
She's one of my favorite Gang Leader. A Fighter.
"No. I just left US to be back here. There's a Lot of stuffs that I need to do
here." I said. She smiled at me.
"I am so sure, you need me."
Pang aalok niya.
"No, Mallison. Thank you."
Nilabas niya ang kanyang Favorite Weapon na Baraha. Hindi Lang yun
basta baraha kundi Matalas na Baraha that can cut you skin. Even your
neck. Hinawi niya ang Buhok ko at hinagis ang Baraha. Biglang
Lumagabog ang sahig dahil may Bumagsak na Tao.
"Your eyes are so much useful." sabi ko sa kanya. Hindi Lang sng mga
mata niya ang mabilis pati na rin ang mga Kamay niya. Sa sobrang Bilis
niya, Hindi napansin ng mga tao na nanggaling sa kanya ang Tumusok sa
Leeg ng Lalaki.
"You have lots of enemies here, Agatha. Since I saved you, And You're my
Friend now, I am here to Help." As I Expected.
"No Malli.." Inilagay niya ang Hintuturo niya sa Labi ko. Inalis ko naman
kaagad.
"You're welcome, Agatha." At Ngumiti siya ng Nakakaloka. We're not
friends. Like duh? Like what I've said earlier, She's a Gang Leader in the
US. At yung hindi ko raw nagawa? Hindi ko raw nagawa na Pumunta sa
Unang Laban namin na akala niya natatakot ako sa kanya. My Skills are
on the guns habang ang kanya ay nasa mga baraha. Since Tricia was
confined. Okay, I will need her.
"Fine."
Tumalikod nako sa kanya.
"Call Me, Agatha. You have my Number! " Sigaw niya. What? Ang
Cellphone ko na Nasa bag ay hindi ko napansing hawak hawako ko na.
🔫CHAPTER 4🔫
(Loved and Beloved)
"Agatha."
Tawag sakin ni Mallison. Nandito kami ngayon sa isa sa mga mamahaling
Restaurant sa City.
"Have a Seat." paanyaya niya.
"So what's with this meeting?"
Walang gana kong sabi.
"I need to tell this to you. This is really important, Agatha."
Napacross naman ako ng Kamay habang siya ay nagsasalita.
"Remember, Philip?" tanong niya.
Aha! Yes! That Philip who's in Comma right now because Last time we
fought, I did not intenionally damaged his Spinal Cord.
"Yes why?" tanong ko.
"His Girlfriend is now Searching for you.Look." at Pinakita niya sakin ang
isang Video kung san May nagsasalitang Babae.
["If you're now watching this, Agatha. You better Ready yourself.
Because.. Hahaha. I will Kill you With my own hands. Hmm. Should I
kill your Brother first? Hahaha."]
I don't know her and I don't care who she is. Just don't touch my Brother
or else, ang buong angkan niya ay madadamay. Alam mo minsan, sana
nagiisip rin sila kung sino ba yung babanggain nila. Para lang silang
naglalaro at para lang ring minamadali nila ang pagkapatay nila. Tss
"She don't know where my brother is. She's just a weak headed Frustrated
Gangster. I don't care who she is either, Mallison. Just don't give a fucked
with her."
Tinago niya na ang Cellphone niya at nagorder na kami ng pagkain since
Mag Lulunch time na rin naman.
"Agatha." Tawag niyang Muli.
"Why?" Balik na tanong ko sa kanya.
"I'm going to Live here for good. Is it okay if I'm going to transfer in your
School and Live in your House? Since we're already friends, I am hoping
that I can have your Company."
Nakangiti niyang sabi.
"NO."
Mariin kong sagot.
"But I already brought my Things in your house Last night. And I also
passed my papers in your School. Look. I'm enrolled." Aniya.
"You ! You're savage!"
Tumawa lang siya at Ilang Minuto rin kaming kumakain lang at hindi
umiimik.
"What happened to your Family?"
biglang salita niya. Ang dami dami niyang tanong like seriously?
"Would you mind if you'll going to Share it with me? I swear, I am on
your side." Huminga ako ng Malalim at Kinuwento ko Lahat ng nangyari.
🔫FLASHBACK🔫
Nasa Resort kami non. We're Celebrating our 2nd Anniversary.
"Babe." Twag sakin ni Nate sa di kalayuan.
"Tama ng pagtakbo. Hinihingal nako." paawang sabi niya.
"Oh. Pagod kana?"
Lumapit ako sa kanya at pinunasan ko ang Pawis niya sa nuo. Habang
pinupunasan ko ay bigla nalang niya kong kinarga (Bride style)
"Hey! Ibaba moko. Nakakahiya sa mga tao o." Pagpupumiglas ko.
"No." at Hinalikan niya ko sa Labi na naging dahilan para Matahimik ako.
Gumagabi na rin at Bumalik na kami sa Hotel. Hanggang sa Makarating
kami sa Room namin ay karga karga niya parin ako. Ibinaba niya ko sa
Kama at Tumabi siya sakin.
"Sab." Tawag niya sa pangalan ko.
"Sab. I Love you so much." Napangiti ako sa sinabi niya. Simula nung
naging kami Lagi siyang nasa tabi ko. Lagi siyang nandyan sa tuwing
kailangan ko siya. Seloso. Yung Tipong May Kaklase akong Lalaki na
magtatanong sakin about sa Lesson, kapag Nakita niya yun, kinabukasan
yung lalaking yun ay mag galos na sa mukha. Sobrang dami ng mga babae
na nagkakagusto sa kanya pero Hindi niya yun pinapansin. Snobbero,
Kinakatakutan ng Lahat pero he got an attitude that you'll surely fall in
love with him.
"I love you too, Nate."
Biglang kumidlat at umulan ng Malakas. Tumawa kaming pareho at
niyakap ko siya.
"Nate, Ready nako." sabi ko sa kanya.
"Ready? What do you mean?" Sagot niya.
"I'm ready to give myself to you." Yes Im ready. I'm still virgin that time
at siya rin. He kissed me passionately.
"Hindi ka magsisisi sakin, Sab." And then Yun na, May nangyari na
samin. I feel him. I feel him so much. I shouted with pain and Joy. I
shouted his name with Grace. And that night was the last night I Saw him.
Pagkagising ko nong umaga wala na siya sa tabi ko. Hinanap ko siya sa
bawat sulok ng Resort pero wala siya. Wala na rin ang kotse niya. And that
made me feel that he betrayed me and used me. The day after, My brother
called me and he told me that Mom and Dad were already dead.
I'm searching for nate but he is not around. I called his number but he is
not answering. I feel so much pain. I used to go in their house but he refuse
to see me. One night, I decided to go to their house with my disguise
outfit. Their Guards were on the same outfit. I Target one of them without
the capture of their CCTVs. I wore his Clothes and Freely walked towards
his room. I wanted to know why he left me. I really wanted to know if he
has a problem. He loved me. I Loved him. I am sure I will understand him
no matter what is happening. When I was in front of his room, I heard
someone's inside. His Dad.
"Good Job Hijo. You Never disappoint me."
Aniya Nakinig ako sa paguusap nila.
"What about Sabrina?" Nate's Voice.
"Let's say, were still good samaritan" Aniya at tumawa siya.
"Were going to celebrate Mister and Misis Davidson's Death."
This time, His Mom's Voice.
"And your Engagement Party." dagdag ng Daddy niya.
🔫END OF FLASHBACK🔫
"They gave you so much pain." Mallison's commented.
"Sorry for your Loss, Agatha." Aniya.
"Its Okay. Its been 3 years then. I can handle my emotions now."
Ngiti kong sabi.
"That is why I'm going to have my Hottest Revenge."
CHAPTER 4 Continuation
(Loved and Beloved)
It's been 4 days since Tricia was brought in the Hospital.
"How is she?" Tanong sakin ni Mallison.
"She's fine. My Butlers will bring her in the Mansion Later." Mallison
Nodded.
We are now on our way to Crimson University. We used my Labourghini
since my Baby ferrari was really damaged. Pinark ko na ang Kotse ko at
Lumabas na kaming pareho. As usual, agaw pansin na naman. Bulong
bulongan, Tititigan ka Simula Ulo hanggang paa.
"What is your section?" tanong ko sa kanya.
"Ford-A. We are on the same section." Aniya. I just nodded. Naglakad na
kami papuntang room. This is my first time attending my class since I
enrolled. Kakatok na sana si Mallison ng sinipa ko na agad ang pinto.
"Knocking here is nonsense. You will surely have your first rejection
Malli."
Pumasok na kami sa Loob at Umupong magkatabi. Sa Likod kami
parehong umupo. Lahat ng estudyante ay tumahimik simula pumasok ako.
Mabuti, Kasi alam nila ang mangyayari sa kanila If they will mess up with
me.
"Good morning class"
Bati samin ng Teacher namin.
"Today, We have 3 transferees from states. May I call on, Miss Davidson,
Miss Sy and Mister Fortalejo in Front." tawag samin ng professor.
Pumunta sa Harapan si Mallison habang ako kay nakaupo Lang. "Miss
Davidson and Mister Fortalejo?" Tawag niya.
Nag roll eyes ako at itinaas ko naman ang Kanang kamay ko.
"Please proceed here in front." Utos niya. Fine. Pumunta nako sa Harapan.
"Mister Fortalejo?" tawag niyang muli. Biglang bumukas naman ang pinto
at pumasok ang dalawang Lalaki.
"Ow there you are. Mister Fortalejo. Get yourself in front."
I see. Its Nathan. Nate's Twin. Sinagi naman ni Mallison ang braso ko.
"Is it him?" Bulong niya sakin. I just nodded.
"Introduce yourselves." Utos ng professor. Una ng nagpakilala si Mallison.
"Mallison Sy, I'm from California. Model. Vross Gang Leader."
Vross is on the top Gang In the List.
"Nathan Fortalejo, Nate Angelo Fortalejo's Twin. From Europe."
Oh there! Ghad!
"Sabrina Agatha Davidson is the name."
Tiningnan ko si Nate mata sa mata.
"Nate's EX girlfriend." Sarkastiko kong sabi at ngumiti ako.
Umupo na kaming tatlo. Bumalik na kami ni Mallison sa Upuan namin. Sa
kaliwa ko si Mallison at sa Kanan ko naman ay Si Nathan, sa tabi naman
niya ay si Nate. At sa tabi ni Nate ay may available pa na upuan.
"This will be your First Activity."
Nagsalita na si Maam.
"Find your Partner and fill this up."
isa isa niya kaming binigyan ng Output paper. Halos Lahat ay
naghahanapan na. Ang ingay ng buong klase habang kaming apat ay
walang pakialam sa nangyayari.
"You ! Nathan Fortalejo. Pair with me."
Sigaw ni Mallison. Nathan just nodded and smiled to her. He even smiled
at me. I just Look at him with emotionless look.
"Does everyone had their own partners?" everyone said yes.
"Sit next to your partners."
Utos niyang Muli. Tumayo na ang Lahat habang ako ay nanatiling
nakaupo.
"Sabrina, May I excuse myself? This will be my Seat for now."
Magkaboses na Magkaboses talaga sila ng kambal niya. Tiningnan ko ng
masama si Mallison habang siya naman ay ngiting ngiti. Lumipat ako ng
upuan Kung saan nakaupo si Nathan. So ayun, Magkatabi kami ng
Lalaking to. Nakatitig siya sakin alam ko. Pero Hindi ako tumitingin sa
kanya. Nakikita ko Lang at nararamdaman.
"Sab."
tawag niya. How dare him to call my name just like nothing happened.
"Raise your hands together with your partner if you had one." Lahat ay
nagsitaasan ng Kanilang mga kamay.
"Mister Fortalejo and Miss Davidson, What are you doing? Are you
listening?" we just nodded.
"Both of you are partners." Pagkasabing pagkasabi niya nun ay Siya
namang ikinainis ko.
"WHAAAT?!" Sigaw ko.
"That is Final." dagdag niya.
"Oh oh, Dont use your gun inside this Classroom or else you'll be kick out.
Again students, No harmful things or weapons inside this room."
Nakangiti niyang sabi.
Tumahimik na ko at umupo ng Maayos.
"So were partners." Nakangiti niyang sabi.
"I miss you." Mararamdam mo ang Lungkot sa mga boses niya.
"Don't play with your dirty tricks Fortalejo."
Shut the fuck up!
"I still Loved you, Sab." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Fuck! What
the Hell!
"SHUT UP!!" Tumayo ako at sumigaw. Hindi ko na kinaya ang mga
narinig ko. He dont have the right to say those words! They Killed my
Parents! They almost killed my Older Brother. He Betrayed me. He Used
me ! Tapos ang kapal pa ng mukha niyang sabihing mahal niya ko. Bakit?
Comma parin ba yung Fiancee niyang Baliw? Mabuti't May pag asa pa
siyang mabuhay. Dapat tinuluyan ko nalang siya.
Lumabas ako ng pinto at patabog ko tong sinara. Nagtungo ako sa Parking
Lot at pumasok sa Loob ng Kotse. I really feel the pain now. It sucks !
"You should not cry Sab. You should not. He's just using his dirty and
Flirty trick just to get you back."
Hinampas ko ang Manobela at Sumigaw.
"Aaaaah! Fucked you Fortalejo!" Naramdaman ko nalang ang pagbagsak ng
mga Luha ko sa mata. How I wished My parents were still alived. How I
really wish that The Good Girl Inside me in the past is still with me. But
no. They turned me into a Monster. I will make their Life Miserable.
"Just wait."
Bulong ko sa sarili ko.
"Just wait Fortalejo Family. I will bring you down!"
Pinaandar ko ang Kotse ko at Pumunta sa Isang Viewdeck malapit sa
Dagat. I bought drinks in the Convenient store. I texted Mollison to Go
Straight in Mansion and Don't look for me.
It's already 6 in the Afternoon. I can now view the Beautiful sunset In
front of me.
"Mom, Dad. Your youngest daughter is now crying."
Umiiyak ako.
Its been 3 years yet I can't still forgive and forget.
"Mom, I Missed you." Umiiyak kong banggit.
"Dad, How are you?"
I hate this pain. Umiinom akong magisa. Kaya ko to. Sobrang sakit ng
dibdib ko kakaiyak. Medyo dumidilim narin pero Wala akong pakialam.
Nakaupo ako sa harapan ng Kotse ko ngayon, Umiinom. My phone is
inside my car so that I can't hear the If I have a call or none. Mahina ako
uminom kaya medyo nalalasing nako.
"Kuya." Im missing you. Please Wake up. Hindi ko mapigilang Umiyak ng
Umiyak.
"Youre so sad." Bati sakin ng Lalaking nagsalita mula sa Likod ko.
"Who are you?"
Mahinahon kong tanong. Tumabi siya sakin at uminom.
"Hey! That's mine." Lasing na banggit ko.
"Its been a year, Sabrina." aniya.
"I dont fucking Remember you! Who are you? Get Lost!" Sigaw ko sa
kanya. Uminom siyang Muli.
"I said that's mine."
Tinulak ko siya palayo.
"My Gun! Where's my Gun?!"
Lasing na sabi ko.
"Sabrina, Hahaha." Patawang Tawag niya sakin.
"Ikaw parin ang Sabrina na nakilala ko." Ano bang pinagsasabi mo. Lasing
nako talaga kaya hindi ko siya maidentify ng Maayos. Gusto ko ng
Matulog.
"Its me.. Your..."
Hindi ko na narinig ang sinabi niya nun at nagising nalang ako sa Kama
ko. Sobrang sakit ng ulo ko. Anong oras na ba to? Teka panong?
"Butleeeeeer!" Sigaw ko. Pumasok naman siya agad.
"Yes Maam Agatha?" Gulong gulo ako. Pano ako napunta dito?
"Why am I here?!" Naiinis kong tanong.
"Maam Kwarto niyo po ito."
Alam ko!
"Alam kong kwarto ko to! Ang tanong ko, Sinong Umuwi sakin dito?!"
Panigaw kong Muli.
Biglang pumasok si Mallison sa Kwarto ko ng may dala dalang Pagkain.
"You're now one of the maids ah? That's Good."
Nabwebwesit padin ako.
"Who brought me here?" Tanong ko sa kanya.
"Oooh." Nagisip pa siya.
"Ah yes. He said he is your future boyfriend." Pang asar na sabi niya.
"I was shocked Agatha. You have one." Pang aasar niya pa lalo.
"What is his name?" tanong kong Muli. Don't get me wrong, I am not
interested om him it's just that. Like duh? Siya ang umuwi sakin dito?!
"Zander. Hmm. He said that his name was.. " Tumigil pa siya sandali. "You're a Mafia Queen yet you don't smoke? You don't even Drink hard
"Zander Moreno." Alcohols. My Ghad Agatha! You're really something."
Hindi mag function ang utak ko. Patawa niyang sabi.
Zander Moreno? Magsasalita pa sana ako ng Lumapit ang Isa sa mga maid samin at
"And He said..." Dagdag niya. nagsalita.
"He is your childhood suitor."
Iniwan niya na ang pagkain sa Lamesa at Lumabas. "Excuse me Ma'am Agatha. May Bisita po kayo."
"By the way, Agatha. He's Cute." Bisita?
Kilig na sabi niya bago siya lumabas. "Sino raw po?"
Zander? Still, not so interested. Tanong sa kanya ni Tricia. Aba nama't parang siya ang may bisita.
CHAPTER 5 "Paki sabi I dont accept visitors."
(Sweetheart) Nagbow naman sakin ang maid at umalis.
"Ikaw Sab ha? May pahatid hatid ka kagabi."
Zander Moreno? Zander Moreno? Zande.. Natatawang sabi ni Tricia.
"Hoy!" "Excuse me maam Agatha, Pinapasabi niya po ay Magkakilala raw po
Gulat sakin ni Tricia. kayo."
"Hey, You're here." Ngiting sabi ko. Sinamaan ko siya ng tingin at Alam niya na ang gagawin niya.
"Bakit ang Lalim ng iniisip mo? May problema na naman ba?" "Malay mo si Zander yun. Hahaha" Tumawa sila pareho. Ano rin kung
Tanong niya sakin. Umiling Lang ako. siya yun? Like duh?! Kaya ko naman ang sarili ko that night?! Isa pa, wala
"By the way, May ipapakilala ako sayo." siyang permission ko para ihatid ako dito sa Mansion!
Hinila ko siya papunta sa Balcony kung nasan si Mallison.
"Hey Mallison!" Twag ko sa kanya. "Meet Tricia. My Bestfriend. Trish, Maya maya ay bumalik na naman ang Maid.
This is Mallison. Our new Friend." "Ano na naman ba?!"
Pagpapakilala ko sa kanilang dalawa. Naiinis kong sabi.
"We knew each other." "Maam Agatha, umalis na po siya pero pinabibigay niya po itong sulat
sayo."
Whaaat?! Iniabot niya ang Sulat at kinuha ko.
"Hahaha. Now, You have a Love Letter ah? So cute. Hahaha"
"She's my Second Cousin, Sab." Pang aasar ni Mallison. Binuksan ko ang sobre at may maliit pa na sobre
Tugon ni Trisha. Tumawa silang pareho. Ah ! So magkakilala na Sila. ito sa Loob.
"Okay." "What's that?"
Umupo kaming pareho ni Trisha. Curious na tanong ni Mallison. Binuksan kong muli ang sobre at
"Are you feeling well now?" Tanong ko sa kanya. She just nodded and tumambad sakin ang picture ng Kuya ko. Lumapit sakin ang Dalawa at
smiled. nakitingin. Halos hindi ko maigalaw ang mga kamay ko. May letter na
"Do you have ciggarettes here?" -Mallison. Nakasulat sa Likod ng Litrato.
"None." sagot ko.
[Hi my dear sister. Kuya misses you so much.]
Isang Litrato na nagpapakita na Nagising na. Nagising na ang Kuya ko.
"Wooow! Congrats Sab!"
Bati sakin ni Tricia. Sobrang saya ko. Sobra Sobra. Niyakap nila ako
pareho. Naluluha nako sa saya.
"Excuse me Maam Agat.."
Sabay na nagsalita ang dalawa.
"WHAAAAT?!"
Sigaw nila sa Maid.
"Nakalimutan ko pong ibigay."
Iniabot niya sakin ang bouquet ng Bulaklak. White Roses.
Umalis na siya bago pa siya masigawan muli ng dalawa. May Letter na
nakalagay sa bulaklak.
At dahil dakilang chismosa silang pareho ay sabay sabay naming binasa.
[[Your brother is finally awake. Did I make you cry? Sorry my dear. I
asked my Personal Friend to look after your brother. Last night, He said
that he finally opened his eyes. Sorry for taking pictures on him. But he
make sure that he has a consent from your brother. Your Brother also
wants to give you a message. Did you already read it? I am so happy for
you my dear Sab. -its me Zander]]
CHAPTER 5-Continuation
(Sweetheart)
Masaya nako ngayong nagising na ang kuya ko. Sobra sobrang saya ang
nararamdaman ko ngayon. "Trish. Please book my flight tomorrow. As
soon as possible tomorrow." Masaya kong sabi. Ngumiti siya sakin at
umayon sa utos ko.
"Can't wait to see my older brother." Banggit ko.
They all smiled at me. Sinabi ko na rin sa mga Maids and Butlers at sa
bawat tao dito sa Mansion, even the Gardeners na Magready at Ihanda ang
Lahat because my Older brother will be back Sooner na ikinatuwa naman
nila.
"So what's your plan now Agatha? except on going to your Brother's
place." Tanong sakin ni Mallison.
"I want to thank the person who made me feel so happy today." Nakangiti
kong sabi. Kinuha ko ang cellphone ko at nang aakmang ididial na ang
Number niya ay
"Ghad! I don't have his Number!" Inis kong sabi.
"Yes you don't have his Number but.."
Inilabas niya ang maliit na papel sa loob ng bag niya.
"But I have his Calling Card."
Iniabot niya sakin to at kinuha ko. Seriously Mallison? Bakit meron ka
nito?
"Thank you."
Hindi talaga mawala ang mga ngiti ko sa labi ngayon. Dinial ko agad ang
number ni Zander pero walang sumasagot. I even dialed it twice and trice
pero hindi talaga niya sinasagot. It keeps ringing.
"Why? What's the problem?"
Tanong sakin ni Mallison.
"He's not answering." Sagot ko.
"Text Him." Suggest niya.
I type a text and Send it.
"What did you say?" She gives me a Blushing Look.
"I ask him if he is not busy today, should we have a friendly dinner
tonight." Dahan dahan kong sabi.
Ikinatawa naman nilang dalawa ang narinig.
"What's funny? Should I change what I've said?" tanong ko.
Ano bang nakakatawa?
"No, no Agatha. Please have a dinner with him tonight since tomorrow
you'll have your flight."
Natatawang sabi ni Mallison. Bigla namang Nagring ang Cellphone ko and
It's Zander. Sinagot ko naman ang Tawag.
"Hello Sab? Its me Zander."
Boses sa Kabilang linya.
"Ah yes"
Medyo naaakwardan ako dahil narin sa Dalawang babae na kinikilig sa
Harapan ko.
"Tomorrow I will be back to US. Ahm, I just want to thank you personally
before I leave. Can you have your time tonight?"
nahihiya kong sabi.
"Why are you laughing?"
Mahina kong sabi sa dalawang to. Umiling naman sila and they said 'Go
on.
"Sure. It's my pleasure."
Sagot niya.
"I will text the time and the place." Sagot ko.
"I'll be there. Kung gusto mo, susunduin nalang kita?"
Sagot ng kabilang Linya.
"No no, its okay. I can handle. So, See ya? Wait for my message. Bye."
Pagpapaalam ko.
"Bye Sab." Pinatay ko na kaagad ang tawag. Nung pinatay ko na ay siya
namang nilabas nilang dalawa ang malalakas na Tawa nila. Napailing
nalang ako.
"It is just a Thanks giving Dinner and a friendly one." Sabi ko.
"You're so defensive Agatha. Haha" Iniwan ko na silang pareho.
Tatawanan Lang nila akong dalawa. Palayasin ko na kaya sila?
Dumiretso na ko sa Room ko at magpepepare.
I texted Zander.
[7PM, **** Restaurant.]
----
It is already 6:45 in the evening and I am already prepared. Nagkasalubong
naman kami ni Mallison Habang papalabas ako ng Mansion. Ngumiti siya
sakin and I dont Give a smile. Nakakainis sila. Tinatawan nila ako.
"Be Good." Tumawa siya ng Mahina.
"Am I that bad? Bye"
Pagpapaalam ko. Sumakay nako ng kotse at Nagdrive papunta sa
Restaurant.
Time Check: 6:59.
Pinark ko na ang Kotse at Lumabas.
"Yes Maam?" tanong sakin ng Waiter.
"VIP Seat. Sagot ko."
Itinuro niya sakin ang daan. Sa di kalayuan ay may nakangiting Lalaki
sakin habang kinakaway ang kanyang kanang kamay. Ngumiti rin ako sa
kanya. Nang papalapit na ko sa Table ay tumayo siya at inalalayan niya
kong ymupo.
Sorry but I don't usually Flattered by a Gentleman. I don't give a damn.
Ngumiti Lang ako sa kanya.
"Zander." Pagpapakilala niya sakin. Gusto niya yatang makipag shake
hands.
Huy Sabrina anong ginagawa mo?! Kasasabi ko lang kasi kanina na Argh! I
don't give a damn.
"Ah. Sabrina. Sabrina Davidson. Nice to meet you."
At yun na nga, nagshake hands kami. Jusko ! Hindi ako ready sa mga
gantong bagay. Nagorder na kami pareho.
"Anyway, Thank you for the photos." Sabi ko sa kanya.
"And for the Flowers also." Nakakahiya Sabrina. Ngumiti siya sakin at
nagsalita.
"Hindi mo ba ko natatandaan, Sab?" Tanong niya. Napakunot ako ng nuo.
"Sorry, I dont remember you." Sagot ko.
"When we were 6years old. We met in the Park. I am the boy who cried
there and you gave me this."
at pinakita niya sakin ang panyong hawak hawak niya.
"You give me this and you kissed me."
CHAPTER 5-Continuation
(Sweetheart)
"You gave me this and you kissed me." Halos hindi ako makagalaw. Did I
kissed him? O_O
Teka..
Tumawa naman siya ng malakas.
"I'm just kidding Sab. Binigay mo lang to sakin tapos umalis kana kaagad
kasi ang sama ng tingin ng kuya mo sakin. Hahaha" aniya.
Huminga ako ng malalim. Mabuti nalang talaga. Teka, ang gwapo niyang
ngumiti. Huy! Huwag mokong titigan!
Napahawi ako sa buhok ko at napayuko ng bahagya. Palagay ko,
nagblublush ako. Jusko!
"Let's eat?"
paanyaya niya at ngumiti.
Thank you for not taking advantage on me. Waaa!
Ngumiti ako sa kanya at pareho na kaming kumain. Hindi kami
nagsasalita pareho pero siya ay Lagi lang nakatinging nakangiti sakin.
Hindi ako sanay. Ghad!
Hindi Lang sa Park nagtatapos ang storya namin.
Magkaklase rin at schoolmate rin kami nung Grade Level namin. He even
Gave me Flowers everyday since Gusto niya raw talaga manligaw sakin.
He gets close to my Brother and be friends to him. Nawala nalang yung
Communication namin when we are on the age of 12. Because he left
Philippines and study abroad. Tiningnan ko siya habang hindi siya
nakatingin sakin. He's still the same. He has a baby face, Smiles that can
capture your eyes and heart, as usual, he's very gentleman.
*Bang*
Nagulat kaming lahat ng marinig ang malakas na putok ng baril.
He covered me.
*Bang*
Another shoot. There are group of black coated men who has a gun and
they walked towards the man at the Corner. Pinalibutan niya to. Nabigla
ang Girlfriend nung Lalaki kaya napasigaw siya at napatakbo. Nasa
Malapit na table lang kami sa kanila kaya maririnig mo ang paguusap. The
security Guard were now dead.
"Pirmahan mo to kung ayaw mong mamatay ngayong gabi."
Sabi ng isang lalaki at Inilapag ang papel sa Lamesa. Hinawakan ko sa
Kamay si Zander at Sinabihang Umupo na. Hindi ako natatakot.
"Kayong Lahat !" utos niya sa mga alalay niya.
"Kunin niyo ang mga Pera nila."
Turo niya sa Counter at sa bawat tao sa Restuarant. Lahat ng tao ay
nakayuko at nakatago sa Ilalim ng Lamesa habang kami lang ni Zander and
Nakaupo. Kalmado lang rin ang mukha niya. May pumunta saming lalaki
at pinipilit kunin ang Pera namin.
"Pera niyo ilagay niyo dito kung ayaw niyong mamatay."
Inilagay namin ang pera naming dalawa. Umalis na siya pero maya maya
may isang babae ang sumisigaw sa Di kalayuan.
"No!" Pag aagaw niya sa Bag niya.
"Teka.. Parang.."-Zander.
Teka Oo nga. Parang..
"Get off your dirty hands on me!" Pagiinarte niya.
"Boss makulit tong babae dito."
Sigaw ng alalay na isa. Nakatayo ang babae ngayon habang inaagaw ang
bag niya. Habang ang Isang babaeng kasama niya ay nakatago sa ilalim ng
Lamesa.
Tinutukan sila ng alalay ng baril.
"Agathaaaa!"
Sigaw ng Babaeng nakikipag agawan sa Bag niya.
"AGAAAATHA"
"AGATHA I DON'T HAVE MY CARDS!"
and yes. It's Mallison.
Anong ginagawa nila ni Tricia dito?
CHAPTER 6 No Loses, 45 Wins.
(No to Anything)
*Bang*
"Agatha I don't have my Cards."
Napalingon kaming Lahat sa Kung saan nanggaling ang Putok.
Sigaw ni Mallison. Kapag wala talaga ang mga baraha ni Mallison sa mga
panahong ganito, pipili ka nalang sa dalawa. Either mapapatay siya or may *Bang*
sasagip sa knya. Tss.
Napailing nalang ako. Binigay na nga namin ni Zander yung pera naming Nag aagawan silang dalawa sa Baril. Mallison what are you doing?
pareho. At ito, umiksena yung dalawa.
Tumayo ako pero pinigilan ako ni Zander. "Ha! Gotcha!"
Mallison used her trick . Her Hands were so fast. Tinutok niya ang baril sa
"Hey! What are you tryin' to do?" Lalaki at tumawa. Lahat ng mga Nakaitim na lalaki ay itinutok sa kanya
ang baril.
Tanong niya sakin.
"She knows how to shoot?"
"I will Save my friends." I hope she can. Umiling iling ako. Her expertise are on her cards only. She
Ngumiti ako sa kanya. Pinaupo niyo ako at nagsalita. don't even know how to shoot faster. Baka magulat pa siya sa mga putok
ng baril.
"Can you do it on your own? Look they are 15." Aniya.
I just smiled into him. Kunti lang to compared sa mga experiences ko sa "Let's Help." Aya ko.
States na ang pinaka mababa kung bilang nakalaban ay dose.
"Sab, You can stay here."
"Give me this. And get your friends out of here." Aniya. Ngumiti Lang ako at mabilis na tumayo at naglakad.
Sigurado ba siya? Bawat lalaki na madaraanan ko ay pinapatumba ko.
I am now using my expertise in Martial Arts. Hinawakan ko ang dalawa
"I am a Mafia Queen, Zander." niyang kamay at Idiniin ang ulo niya sa Lamesa. Kinuha ko ang Baril niya.
Oo nga pala. Hindi niya alam.
"Here we go."
"I know, I know." Panimula niya. Natatawa kong banggit.

"But I am also a Mafia Leader Sab." Ngumiti siya sakin. Binaril ko ang Lalaking kinuhaan ko ng baril.
Umakyat ako ng Lamesa and
"I am Prince M." *bang*
*bang*
Prince M, a Mafia Leader. Seryuso ako pag dating sa mga ganitong Bagay.
*bang* *Bang*
Bumaba ako at lahat na ng mga alalay ay nasakin na ang atensyon.
Babarilin na sana ako ng Lalaking nasa likod ko ng pinabagsak na rin ito ni "That was for ruining my Friendly dinner."
Zander.
Palapit ako ng palapit sa kanya.
"Don't mess with my girl."
Rinig kong sabi niya. Lumapit siya sakin dahil sa pinalilibotan nako ng *Bang*
mga lalaking to. Likod sa Likod ang galaw naming pareho.
"That was for my Money." nakangiti kong sabi.
"Are you okay?" Tanong niya.
*bang*
"Ano to? Romance with Action?" Buhay ka pa?
Tawang sabi ng Boss nila.
"And that was for calling me a Frustrated Gangster."
"Boys, patayin niyo na tong mga frustrated Gangster na to." Natatawa kong sabi.
Natatawa niyang sabi. Bago pa nila kami mabaril ay pinaputukan na namin
sila ni Zander ng Bala. Para kaming orasan na Habang bumabaril ay "Agathaaa, How about for us?"
umiikot 360 degree habang magkadikit ang mga Likod. In just a Seconds. Tanong ni Mallison. Gosh! This girls are so annoying. Fine! Sumusuka na
siya ng dugo.
"Down." aniya
Tanging Ang Boss nalang nila ang natitira. Halata ang takot sa mga mata "Hindi na kita papahirapan pa.
niya.
This will be for my friends."
"Sinong Frustrated Gangster ha?!" Pang asar na tanong ni Mallison.
*Bang*
"Frustrated Gangster?" CHAPTER 7
Natatawa kong sabi. (Ending for a New Beginning)
"Sino satin ngayon ang Frustrated Gangster?" Dahan dahan akong
Lumalakad papunta sa kanya habang nakangiti. Habang siya naman ay Umuwi na kaming tatlo at nagpaalam narin kami kay Zander. Hindi ko
paatras ng paatras. iniexpect na masisira ang FRIENDLY DINNER ko dahil sa mga to. Tss
Sinabihan ko rin siya na sa susunod nalang ulit kami lalabas. Since ako ang
"Hindi mo yata kilala kung sino tong babaeng nasa harapan mo?" Pabiro nagpili ng Lugar, ako ang babawi sa kanya. Hindi pa ako nakapagpasalamat
kong tanong sa kanya. ng sapat para sa ginawa niya para sakin.

Tinutok ko ang baril sa kanya at Pinaputukan siya sa Balikat. Hindi ko iniimik yung dalawa. Puro sorry ang naririnig ko sa kanila. Sino
ba naman kasing nagsabing sundan ako?
"Sab. Sorry na." [[ Hi Sab. Its me Nate. See you tomorrow Partner.]]
Pagmamakaawa ni Tricia. CHAPTER 7
(Ending for a New Beginning)
"We're really sorry Agatha. We don't have any plans to ruin your date."
dagdag naman ni Mallison. "Sab!"
Nagising ako sa Malakas na pagtawag ng pangalan ko at sa mga sunod
Tinitigan ko siya ng masama. Date? That was not a Date. sunod na mga katok sa pinto.
"I mean your Friendly Dinner. Sorry, Agatha." Hindi ko na sila pinansin at
pumasok nalang ako sa kwarto ko. Hindi naman talaga ako galit sa kanila. "Sab!" It's Tricia.
It's just that muntik na silang mapahamak and I don't want stalkers or
something. "Sab Wake Up! Malalate na naman tayo." aniya.
Pagpasok ko ng kwarto ay nakaimpake na yung iba sa mga gamit ko. Bumangon na ko at ginawa ang daily routines ko.
Papikit na ang mga mata ko ng nag Ring ang phone ko. Naligo, Nagbihis at kinuha ko ang baril sa ilalim ng unan ko.
It's a text message from unknown number. I read it. Yes!
I used to sleep with my Gun everynight. For Safety purposes yoy know.
[[Good Evening Miss Davidson. This is from *** Hospital where Mister Lumabas na ko ng pinto at bawat maids na madadaanan ko ay bumabati
Davidson is confined. He told me to rely this message to you. He said that sakin ng 'Good Morning'.
don't come here instead He will come back there on his own as soon as
possible. Just focus on your studies and do well. He's doing good. Please "Agatha, Let's Eat."
Obey your Brother's Request. He promised that he will come back as soon Aya sakin ni Mallison.
as possible. If you don't believe me, you can check your email and We
attached a video of your brother.]] "No need. I'm on my diet."
Sagot ko.
Madali kong kinuha ang Laptop sa bag. I checked my Email and Watch the
Video. Alright. "By the way, Malli. Here is the key of my ferrari."
Cancelled. Inihagis ko sa kanya at sinalo niya naman
I guess I need to study harder.
That was his one and only request since we're young. "Mauuna na muna ako at may dadaanan pako." She just nodded.
Humiga na ko sa kama at nang aakmang matutulog na ay nag ring na
naman ang Phone ko. "Please take a good care of my baby." Paalala ko sa kanya.
It's a message again from an unknown number. My Cars are my Babies.
But this time, a different number. They are more Valuable than Anything else.

I read the message. Sumakay nako sa sasakyan at nagmaneho. I will visit my Long time Yaya
in her home bago ako pumunta ng school. Balita ko kasi Nakabalik na siya
at Aalis na naman in a few days.
Her home from the Mansion was 35 Kilometers away but its okay.
I used to drive faster. I check the time and it is already 7:15 . Crimson's
Gate will Close at exactly 9 in the Morning.
Malapit na rin ako sa bahay nila Yaya. Bumili muna ako ng Prutas sa daan
ng may baon naman ako sa kanya.
Fruits were her favorites. Any kinds of fruits.
"Bakit may Kotse sa Labas ng bahay nila?" Tanong ko sa sarili ko habang
papalapit nako sa bahay nila. Pinark ko na ang sasakyan at bumaba
daladala ang Prutas. Isang Maliit na Nipa House Lang ang bahay nila
Yaya.
"Tao po? Tao po?" Tawag ko.
Lumapit sakin ang Aso nila at inamo amo ako. Minsan na rin itong aso na
to nakalaro ko sa Mansion.
"Oh anak, Pasok ka." Masayang bati sakin ni Yaya. Yaya used to call me
and my brother 'anak'
"Tara Tuloy ka muna."
Paanyaya niya. Matandang matanda na si Yaya. Nakakamiss yung pag
aalaga niya samin dati. Siya na yata ang pinaka mabait na tagapangalaga na
nakilala ko.
Umupo ako sa kawayang Upuan. Ibinigay ko naman ang prutas na Binili
ko.
"Maraming Salamat Anak." Pagpapasalamat niya sakin.
"Umalis sandali ang apo ko, at may ibibilin lang raw siya sa Kapitan."
Nakangiting sabi niya.
"Mabuti napadalaw kayo dito. Medyo nauna Lang siya."
Kami? Sino?
"Kayong mga bata kayo." Natatawang sabi ni Yaya.
"Teka nasan na ba siya? Nagbanyo Lang siya saglit."
Ngumiti ako kay Yaya. Haay! I wanna hug her.
"Oh ayan na pala siya."
Tumingin ako sa direksyon kung saan nakatingin si Yaya. Halos hindi ako
makagalaw at makahinga dahil sa Nakita ko.
Bakit ang bilis bilis ng tibok ng Puso ko?
Ngumiti siya sakin at Umupo sa tabi ko.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Alam ni yaya na Naging kami , Pero
Hindi niya pa yata alam na wala na kami.
"Hi Sab."
Yes its Nate.
CHAPTER 7
(Ending for a New Beginning)
"Hi Sab"
Bati niya sakin. Hindi ko naman siya pinansin.
"Ahm Ya, Mauuna na po ako. Kasi baka malate ho ako sa klase ko.
Dumaan lang ako para makita ko naman ho kayo. Matagal ko na kayong
hindi nakikita e."
Nakangiti kong sabi sa kanya.
"Aah osige Anak. Magiingat ka." Nagyakapan kaming Dalawa ni Yaya at
tumalikod na ko.
"Ako rin po nay."
Pagpapaalam rin ni Nate . Gosh! He's getting into my nerves. Baka hindi
ko mapigilan ang sarili ko't mapatay ko siya ngayon mismo. Kilala niya si
Yaya dahil na rin siya ang tumayong nanay nanayan namin sa relasyon
namin last 3 years. Tss
Pumasok nako sa kotse at magdidrive na sana ng maramdaman ko na Flat
ang gulong ng Baby ko.
"Shit!" Naiinis kong sabi.
Lumabas ako at Chineck ang Gulong sa likod ng kotse ko.
May nakatusok sa kanya na Dalawang malalaking pako. Flat na flat talaga
siya. How I wish yung Ferrari ko nalang yung Dinala ko. Kung minamalas
ka nga naman talaga!
"Anak may problema ba?"
Lumapit sakin si Yaya.
"Naku pano na yan?" tanong niyang muli.
"Sumabay ka nalang kay Nate."
Bumilis na naman yung tibok ng puso ko.
"Hi-Hindi na po. Magpapasundo nalang po ako sa mga butlers ko. Sagot
ko.
"Pero 8:30 na? panigurado masasarahan ka ng Gate." suhestyon ni Nate.
Shut Up Nate !
"Oo nga anak." Dagdag ni Yaya. Huminga ako ng Malalim.
"Give me your Key" Utos ko kay Nate.
"I said give me your Key." Pagmamaldita ko. Binigay naman niya kaagad
sakin. Pumasok nako sa Loob ng kotse niya at pinaandar ito.
Nang aakmang papasok na siya ay pinatakbo ko na ang Kotse.
Hinabol naman nila ako ni Yaya at Pinrino ko to kaagad.
"Fuck! This is so embarassing, Sab."
Bulong ko sa Sarili ko.
Kung Hindi ako papasok at malalaman to ng kuya ko ay malulungkot yun.
Kung papasok naman ako kasabay ang lalaking gustong gusto ko ng
patayin, ay parang nakakaloko naman yata diba? Bwesit!
Sumigaw ako sa kanya.
"Come on, Faster!"
Pagkasabing pagkasabi ko nun ay tumakbo siya papalapit sa akin I mean sa
kotse at sumakay.
I waved my Hands to yaya and she waved back.
"Kung gusto mo Sab, ako na ang magdidri.."
Hindi niya na naituloy ang sinabi niya dahil nabigla siya sa pagpapatakbo
ko.
"Slowly Slowly." Para siyang batang kapit na kapit. No Sab, Huwag kang
ngingiti ! You're not the Old Sabrina anymore.
"Sab." Tawag niyang muli sa pangalan ko.
"Shut the fuck up Fortalejo. Don't disturb me while Im driving."
Mariin kong sabi. Tumahimik naman siya.
Tumingin ako sa relo ko and it is already 8:50. Medyo malapit na rin kami.
"Sab." Nilingon ko siya.
"Why are you keep calling my name Fortalejo?! It's Annoying!" Sigaw ko.
Bigla naman akong napapreno. May isang Matandang Tumatawid. Shocks!
Ang bagal masasarahan na kami ng Gate.
"Hey! Make it fast." Sigaw ko.
"You're not like that."-Nate.
"Nagiba ka na, Sab."
Hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko at kinuwelyuhan ko siya.
"HOW DARE YOU TO SAID THAT?! HOW DARE YOU TO CALL
MY NAME AS IF NOTHING HAPPENED! HOW DARE YOU TO
TALK TO ME! HOW DARE YOU TO CHASE ME AND FLIRT
WITH ME AGAIN!"
Manigaw ko sa kanya.
"YOU'RE THE REASON OF EVERYTHING! YOU BETRAYED ME !
YOU USED ME! AND I HATE YOU SO MUCH !"
Kinuha ko ang baril sa bag ko at itinutok ko to sa kanya.
"I am not your Sabrina anymore Nate."
Galit na Galit ako!
"3 Years Ago, You Left me Alone." Natatawa kong sabi.
"Sab Let me Explain."
Pagmamakaawa niya.
"No! I gave you so much time to explain yourself."
Itinutok ko ang baril sa Ulo niya. Hindi man lang ba siya manlalaban?
"Sab, 3 years ago. My Family sent me to Jail. On that night, someone stab
me. And On that night, Sab. Wala nakong magawa kundi ang sumama sa
kanila dahil Kung hindi, Papatayin ka nila."
No No. Sinungaling ka.
"LIAR !"
Idiniin ko pa Lalo ang Baril sa Nuo niya.
"Please, Believe me. Kahit Maniwala ka nalang na Mahal kita."
CHAPTER 8
(Not so Me, Anymore)
"Please Believe me. Kahit maniwala ka nalang na Mahal kita."
Shit!
Ibinaba ko ang baril at nagmaneho ng mabilis. Yea yea.
"Paikotin mo ang Lilong mong panot" Naiinis kong sabi.
Last 2 minutes.
1 minute. And ...
"Bawal ng pumasok"
Para sakin ng Gate Guard.
"WHAAAAT?!" Sigaw ko.
"Huy ikaw, Tumabi ka dyan . We still have 30seconds!" Sigaw ko sa kanya.
Pinapasok naman niya kami.
Pinark ko na kaagad ang Kotse at iniwan ang susi sa upuan. Hindi ko na
Inimik si Nate simula kanina.
Sa tingin ba niya maniniwala ako sa kanya? Na halos araw araw nalang
may death threat ako? Tss
Dumiretso nako sa room at as usual Sinipa ko na naman ang pinto.
I don't usually open the door using the door knob.
Kung sino sino ng Humawak dyan no.
Nag bow ako ng bahagya sa professor namin na nagsasalita na sa harap at
dumiretso na sa pwesto ko kung san makakaramdam na naman ako ng
DELOBYO.
Pumasok na rin siya at umupo sa tabi ko. Mabuti nalang at Kakasimula
palang ng Klase. Kung hindi, baka sa detention ako tatambay buong klase.
"Yesterday I gave you an output paper to be done today." panimula ng guro
namin.
"As you can see, Our Foundation Day will be held next week. And I want
you to Participate. For those who don't want to participate or cooperate
with the said event will automatically receive a Line of 6 Grade this Sem."
Dagdag niya.
"As your Year Level Head Professor, I chose this section to be the first in
Line." Bigla namang bumukas ang pinto na ikinaagaw ng Atensyon namin.
"GoodMorning Miss Naleon." Bati niya.
"Sorry I am Late. I am a New student from **** University." Napatango
naman si Maam.
"Please Introduce yourself before having your seat."
Ngumiti siya saming Lahat. Seriously? Why is he here?
"Maam, I'm in." Rinig kong sabi ni Mallison.
Aba nama't Ninominee ang Sarili. Kung sabagay, Maganda at
balingkinitan naman ang katawan niya. Hindi na kami talo doon. Umayon
naman ang Lahat.
"Maam, siguro maganda kung partner sila ni Nathan." Rinig ko na
suggestion ng Iba. Pano ba ko makakatulog nito kung gantong ang ingay
ingay. Tumayo ako at Nang Lalabas na sana ako ng Room ay narinig ko
ang pangalan ko.

"Zander Moreno. I Hope you guys will enjoy my Company." "Maam, si Davidson panalo na tayo agad"
Yumuko siya samin at Ngumiti ulit. Halos lahat ng mga kababaihan ay Whaaat?! Hinanap ko kung sinong nagsalita na yun. Mayayari talaga siya
halatang kinikilig sa panibagong kagwapuhan na nakita nila. Nang sakin!
matapos sa pagsasalita si Zander ay siya namang Pumalakpak si Mallison.
This Girl! She always wants attention. "Tama. Oo nga naman. Pwede ka." Sagot naman ni Maam. Whaaat?! Nooo
.
Nakangiting nakatingin sakin si Zander at Dumiretso na siya sa Vacant
Seat sa tabi ni Nate. I smiled back to him. "Nnnnnoo!" Pag oobject ko.

"So I will Continue." Panimula naman ng Guro. "Yes, you will and you are."
"Maraming Events at Activities ang magaganap sa Nalalapit na Nakangiting sabi ni maam.
Foundation. Yung Output paper na binigay ko sa inyo kahapon ay isantabi "You'll participate or You'll get Line of 6 from me? Choose."
niyo muna. Dahil magfofocus muna tayo dito." Aniya. Napabuntong Hininga nalang ako. Bwesit talaga! Kung sino ka man,
Tumango naman ang Lahat except me, I think. Mapapatay kita sigurado!

"Isa na sa mga activities ay ang Search for Mr. And Ms. Crimson U. Sa "So Sinong Magandang Tandem para kay Miss Davidson?"
Section na to tayo Pipili Kung sinong panlaban ng Year Level ninyo." Tanong naman niya sa buong klase.
so? Halos Lahat ay naexcite, Maliban na naman sakin siguro. Hindi ko kasi
talaga hilig makihalubilo sa mga gantong activities. Sa Gang and Mafia Nagulat kaming Lahat sa dalawang magkasabay na Nagsalita at tumayo.
Fights, Kahit araw araw pakong Makipaglaban, ayos Lang.
"AKO."
"We need atleast 2 Pairs." "AKO"
Dagdag ni Maam. Niyuko ko nalang ang ulo ko sa desk.
"Matutulog nalang ako kesa makinig sa gantong usapan." Bulong ko sa Sabay na sagot nila Zander at Nate.
sarili ko. CHAPTER 8-Continuation
(Not so me, Anymore)

"Teka teka Lang, Maam."
Pag oobject ko.
"I Volunteer myself." Sagot ni Zander.
"It will be more Competitive if I'm going to represent myself."
sagot naman ni Nate.
"Mister Fortalejo and Mister Moreno. We'll vote for that." Pinapunta ni
Maam silang dalawa sa harapan.
"So, Who's in favor for Mister Fortalejo?"
Tumaas Ng Kamay ang Kalahati ng Klase.
"And for Mister Moreno?"
Kalahati rin ng Klase. Ghhhad!
What is happening?!
"I guess you'll be the one who will choose Miss Davidson."
Nakangiting sabi ni Maam. Walang pagaalinlangang Nagsalita ako.
"I prefer Mister Moreno." Sagot ko.
Ang Iba ay nanghiyang dahil boto sila para kay Nate. Nagkainitan sa Mata
ang dalawa at Umupo narin kaming Tatlo. Pinaliwanag na rin samin ni
Maam kung kelan at Kung anong mangyayari. Lahat ay may kanya
kanyang Duty sa darating na Foundation. Ang iba ay sa Decor, Tabulator
at meron ring sa Photographer which is si Nate ang naatasan doon.
Nagring na ang Bell at Lahat ay nagsilabasan na para Mag Break sa
Cafeteria. Niyaya ako ni Mallison pero hindi ako sumama. Pumunta rin sa
Room namin si Tricia pero wala talaga akong ganang Kumain ngayon.
"Ayaw mo talagang Kumain?" Tanong sakin ng Lalaking nasa tabi ko
ngayon. Si Zander.
"Tinatamad ako." Ngiti kong sabi. Tumango siya at Lumabas na. Yumuko
ako sa Desk ko at Matutulog nalang ako. Maya Maya naman ay biglang
bumukas ang pinto ng napaka lakas. Nagkakagulong mga upuan ang
naririnig ko pero nanatili parin akong nakayuko. Alam ko may papalapit
sakin. Ramdam ko ang tunog ng Kanyang mga sapatos. Hinila niya ang
buhok ko na naging dahilan para itaas ko ang Ulo ko.
"How are you, Sabrina?" Nanggagalaiting Tanong sakin ng Babaeng nasa
harapan ko. Nginitian ko lang siya at Hindi ko ininda ang sakit ng
Pagkakahawak niya sa Buhok ko. Sino ka ba?
"Are you doing good?" Galit na sabi niya. Again, Nginitian ko Lang siya.
Inutusan niya ang tatlo niyang Alalay na isarado ang pinto pati na rin ang
mga bintana. Nakangiti Lang akong nakatitig sa mga mata niya.
"What now? Are you afraid of me?" Natatawang tanong niya. Binitawan
niya ang buhok ko at tinawag ang Alalay niya na ibigay sa kanya ang
Baseball bat na Hawak nito.
"Oh! You're Philip's girlfriend huh? I saw your video last night."
Sarkastiko kong sabi.
"You wanna feel pain now?" Tanong niya sakin pero Hindi parin ako
umiimik at nanatiling nakaupo at nakangiti sa kanya.
"Are you mocking me?" Naaasar na tanong niya.
"Bitch please, Don't try to mock me. Don't do it again and just leave
peacefully."
Ginalaw galaw ko ng ulo ko at Dinuruan ko ang paa niya.
Ngumisi siya at hinila na naman ang buhok ko.
"Pwe"
Tiningnan ko siya mata sa mata. Sige Lang.
"What did you do?!" Sigaw niya sakin.

Hahampasin niya na sana ako ng hawak hawak niyang baseball bat ng
nakayuko't nakaiwas ako. Hinila ko siya at Sinuntok sa Mukha. Papalapit
na sakin ang mga alalay niya para saktan ako pero nakuha ko sa kanya ang
Baseball bat at yun ang Ginamit ko sa tatlo. Natamaan ko halos lahat ng
gamit sa buong silid. Pero napatumba ko rin ang Tatlo.
Nginitian ko lang ang babaeng nasa harapan ko ngayon. Habang siya
naman ay hawak hawak ang kanyang panga.
"How dare you!"
Sigaw niya sakin at Sinugod niya ko. Nakaiwas ako sa Suntok niya at nung
nakatalikod na siya sakin ay siya namang binuhat ko at Ibinagsak sa
upuan.
Hinila ko ang buhok niya habang ang katawan niya ay sumusunod sa hila
ko. Dinala ko siya sa tabi ng pader at inuntog ang nuo niya doon. Hindi
yun malakas. Buhay pa naman siya.
Kahit alam kong pwede ko namang kunin ang baril ko sa bag ay hindi ko
ginawa. Ang ganung klaseng armas ay binabagayan kung sinong
papaputukan. Tss
Hinila kong muli ang buhok niya at iniharap ang mukha niya sakin.
"Are you not contented with your boyfriend's situation right now?"
Tanong ko sa kanya.
"You're so stupid for searching me and make your revenge."
Natatawa kong sabi.
"I've heard he is in Comma. Do you wanna feel his pain too?"
Nakangiti kong sabi.
"No please . Don't Kill me."
Dahan dahan niyang sabi. How Poor. She's feeling the same thing as her
boyfriend last time we fought. Binitawan ko na siya.
"Next time, Be sure that you are on my Level. So you can Get your
revenge on me." Lumabas ako ng pinto at lahat ay nagulat sa nakita mula
sa loob. Nagpatawag pa sila ng Securities para lang pabuksan ang room.
Hinanap ko si Mallison pero wala siya. Wala rin si Zander, si Nathan at Si
Nate sa Paligid. Anyway, I don't Care.
"Check the CCTVs before you suspend me or bring me to the detention
room."
Sabi ko sa Gurong nasa Labas.
CHAPTER 9
(The Truth)
Naglakad nako palabas ng Building ng makasalubong ko si Mallison.
"Hey! What's with your Look?"
Pagaalalang tanong niya.
"Nothing." Nilampasan ko na siya at Naglakad. Gusto kong pumunta
ngayon sa tshimik na lugar.
Pumunta ako sa Parking Lot at sumakay ng kotse. Palabas na sana ako ng
Gate ng pinara ako ng Gate Guard. Ano na naman ba to?!
"Excuse me maam pero pinapagbabawal na po ang lumabas ng Campus
kung hindi pa Uwian."
Inirapan ko siya at bumalik ako sa Parking Lot. Wala na rin naman akong
magagaw kundi sumunod sa Rules and Regulations ng School nato.
San ba pwedeng tumbay ngayon?
Yung walang maingay at walang manggugulo.
Ilang minuto rin akong nagisip since 3 years na rin nung Huli kong naikot
ang Campus.
"Aha!" Yes. Bright Idea. Haha.
Lumabas ako ng kotse at nagtungo sa likod ng Mini Forest.
Sa likod ng mini forest ay may maliit na butas doon na pwedeng kumasya
ang isang tao palabas ng Campus.
Medyo malayo rin yung Mini Forest sa School buildings kaya panatag
akong tahimik doon.
Tumingin muna ako sa Paligid kung wala bang makakakita sakin.
"Cleared." Bulong ko sa sarili ko.
Paglabas ko ay naaninag ko na ang magandang tanawin.
May Dagat sa di kalayauan. Malakas at mabibilis na alon. Masarap na
simoy ng hangin.
Humiga ako sa Damohan at Pumikit. Gusto ko na talagang Matulog.
Wala pa Limang Minuto ay para bang may nararamdaman akong
Nakatingin sakin.
Iminulat ko ang mga mata ko at nasa tabi ko na makahiga si Nate.
"Nagising ba kita?"
Pag aalalang sabi niya.
"What are you doing here?!"
Naiinis kong tanong. Tumayo nako at Pinagpag ang damit ko.
"Sinundan kita." Sagot niya
Nang aakmang aalis na ko ay Hinila niya ng kamay ko pabalik sa kanya.
Isang dangkal nalang at pagitan namin. Hinawi niya ang Buhok at
nagsalita. How dare him to touch me?!
"Please Sab. Magusap tayo." Pagmamakaawa niya. Huminga ako ng
malalim at hinila ko ang kamay ko sa kanya.
"Wala na tayong dapat pagusapan pa." Sagot ko.
Tumalikod na ko at nagsalita siyang muli.
"Mahal na mahal kita Sab."
Tumigil ako sa paghakbang.
"Please Makinig ka muna sakin." Mahal ? Uso pa pala sayo yun?!
Napakuyom ako ng mga kamay ko. Gusto ko siyang sampalin.
Huminga ako ng malalim at nilingon ko siya.
"Kung ganon, Mas mabuting mamatay ka sa pagmamahal mo sakin."
Naiinis kong sabi.
"Pinaglaban kita. Ni walang oras na Hindi ako nagaalala sayo. Walang
Oras na Hindi kita inisip." Naluluha niyang banggit.
"Pinaglaban kita Sab. Pero wala akong magawa kundi.."
Hindi niya na naituloy ang sinabi niya dahil nagsalita ako.
"KUNDI ANO?! KUNDI HAYAAN LANG SA MGA
NANGYAYARI?! PINAGLABAN?! WOW! PINAGLABAN MO
PALA AKO ALL-THIS-TIME FORTALEJO!"
Paninigaw ko sa kanya.
"Nung gabing yun, Pwersahan nila akong sinama. Ayukong iwan ka nun
Sab." Pagpapaliwanag niya.
"BUT YOU DID!" Sigaw kong muli.
"Yes. Iniwan kita. Nakatutok ang maraming baril sayo nun habang
Natutulog ka.Wala akong magawa dahil bago ko nakita na balak ka nilang
patayin ay may saksak na ko nun. Gusto nilang Sumama ako sa kanila
kung hindi, papatayin ka nila."
Magaling kang guma ng Storya Nate. Sa tingin mo ba mapapaniwala ako?!
"Nonsense."
Tumalikod na ko ulit sa kanya. Tumakbo siya sakin at yinakap ako mula sa
likod.
"Please Sab. Please. Dont Leave me."
Umiiyak siya.
"I love you so much, Sab."
Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sakin.
"Your family ruined my life. Your parents killed my Parents. At Alam mo
yun! Muntik niyo naring patayin ang Kuya ko na siya nalang ang meron
ako! Sa tingin mo?! Maniniwala ako sayo?!" Naiinis ako! ko.
Bakit ba kinakausap ko tong Lalaki na to?! "Ahmm."

"What? Your parents were now dead?" Gulat niyang tanong. "Sab. Mauna kana muna sa room. May pupuntahan Lang ako."
Sabi ni Zander. Tumango naman ako at naglakad na papuntang room.
"Enough with your Dramas Fortalejo." Sagot ko. Lalakad na sana ako ng Since parang tinatamad na rin akong pumuntang room at maguuwian na
Pinigilan niya na naman ako. rin naman, tumungo nako papuntang Parking Lot. Bawat estudyante na
madadaanan ko o makakasalubong ko ay umiiba ng landas. Like seriously?
"Ano ba! Get your hands off me!!" Hindi naman sila mamamatay kapag nadaanan ko sila. Tss
Sigaw ko sa kanya.
Habang naglalakad ako ay nakita ko ang ID ni Zander sa daan.
"No please Sab, Listen to me." Bakit nandito to?
Pilit kong tinatanggal ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Ibabalik ko nalang sa kanya bukas.
Ay hindi ngayon na lang para sakto uwian na mamaya.
"Ano ba Nate!" Mabuti nalang ay nakita ko parin siya sa di kalayuan at sinundan ko.
Sigaw ko sa kanya. Nagulat nalang ako ng may Sumuntok sa kanya galing San ba siya pupunta?
sa Likod ko. Sinuntok rin niya to pabalik at sinuntok naman siya ulit.
Teka,
"Hey, Stop it!" Pagpapagitna ko.
Abandoned Building na to ah?
"When she say Leave her alone, LEAVE HER ALONE! When she says
she dont love you anymore, she really means it. Don't mess with MY Bakit siya nandito?!
GIRL!"
Hinila nya nako papasok ng mini forest. Sisigawan ko na sana siya ay siya namang liniko ng direksyon niya.
Sinundan ko parin siya. Dahil na rin sa Curiousity ko Ayun, Mukha
"Zander." nakong Paparazzi niya.
Tawag ko sa kanya.
Ngumiti siya sakin at binitawan ang kamay ko. May naririnig akong tawanan ng mga lalaki. Tumago ako sa di nila ako
CHAPTER 9 Makikita.
Mystery Man Di ko pa rin naman sila nakikita pero Sinigurado kong Maririnig ko sila.

Ngumiti ako sa kanya.
"Thanks for saving me Zander."
"I will always here. I will always be your savior no matter what."
Pagkasabing pagkasabi niya nun ay siya namang namula ang mga pisnge
"Sigurado ka bang wala kang dalang kahit anong armas?"
Boses ng Isang lalaki.
Medyo matagal rin ang katahimikan ng may nagsalita na naman.
"Sino ka ba sa tingin mo?"
Tanong muli ng hindi ko kilalang boses. *Mallison's Calling*
Shit !
"Alam mo namang isang tawag ko lang sa mga snipers ko, Mawawala na
siya sa buhay mo." dagdag nito. "Kaninong Cellphone yun ?! Diba sabi ko Isilent ninyo ang Mga Cellphone
ninyo?!" Sigaw nung Lalaki.
Haaay. Ano ba naman to. Chismosa na ko masyado. Wala nakong nagawa kundi ang Lumabas sa lungga ko.
Hahakbang na sana ako ng marinig ko ang pangalan ko.
"Sakin. Bakit aangal ka?!"
"Sabrina? Ano na nga ulit? Ah Oo, Sabrina Agatha Davidson. Balita ko Nakangiti kong sabi sa kanya habang paakyat ng hagdan.
Maganda raw siya ah?"
Natatawang sabi niya. "Sino ka?!" Tanong ng lalaking nasa ginta. Bale Tansya ko nasa Bente
silang lahat. Shit! Bente silang Bubugbog kay Zander!
Anong kinalaman ko dito ?
"Ako Lang naman ang pinaguusapan ninyo kanina."
"Hawakan niyo na yan." Nilingon ko si Zander pero inuutusan niya kong umalis na.
Sinong hahawakan? Teka! No Hindi ako aalis!
Si Zander ba? Nakatali ang kanyang mga kamay sa Poste.
Bakit ka ba kasi nandito?!
"Just make sure, you will not touch her!" Ngayon naman ay boses ni
Zander "Kunin yung babae!"
Utos sa kanila ng Lalaking nasa Gitna. Sabay sabay na Lumapit sakin ang
"Hahaha. Magpapabugbog ka talaga para lang mailigtas mo ang babae mo? Mga alalay niya. Ang iba ay natatamaan ko ng Suntok at sipa pero dahil
Bakit?! Boyfriend ka ba niya? Asawa ka ba niya?! Hahaha." sabay sabay sila sakin ay natatamaan rin nila ako.
Ano? Magpapabugbog? Teka.. Bakit?! "Sab!"
Sigaw sakin ni Zander. Halos magkakalahating Oras na rin akong
"Wala ka na doon." lumalaban at Napapagod nako.
Sagot naman ni Zander. Bente Laban sa Isa?! Kalahating Oras?

Katahimikan. That is why they called me a QUEEN.

Pantay ang laban ngayon dahil walang mga weapons na dala.
Katahimikan. Pero dahil malalaki silang Lahat nahihirapan nako't napapagod.

I need to do something ! Hindi ko dala ang baril ko! "Please Please. Ako nalang. Tigilan niyo na siya." Pagmamakaawa ni
SHIT!! Zander ng paulit ulit.
Bigla namang nagring ang Cellphone ko. Kanina pasiya pumipigil.
Senenyasan naman sila ng Boss nila na Tumigil. Dahil sa Nanghihina
narin talaga ako ay itinali rin nila ang Kamay ko sa poste pero malayo kay
Zander.
Kahit anong pumiglas ko, marami sila at malalaki, hindi ko talaga kaya
kapag wala ang mga baril ko.
Ang sakit na ng Katawan ko sa dami ng natamo kong mga suntok. Oo
suntok sa iba't ibang parte ng katawan ko.
Senenyasan muli ng noss nila na si Zander naman ang Bugbugin.
This time awang awa ako sa kanya.
Halos gusto kong sumigaw at umiyak. Why?! Bakit ka nagpapakahirap
para sakin?! Wala siyang kalaban laban ngayon dahil nakagapus siya.
Ibang iba sakin kanina dahil nagagawa ko pa yung mga stans ko. Pero siya?
Wala siyang magawa kundi indihin ang sakit. Tinitigan ko ng maigi yung
Boss nila.
Yun nalang ang magagawa ko sa ngayon. Ang huwag kalimutan ang
mukhang yun.
Hanggang sa nawalan nako ng Malay.
CHAPTER 10
Stupid Sacrifices
[SOMEONE'S POV]
Ano sa tingin niya ang ginagawa niya?
Nakasilip ako ngayon sa butas ng hindi nila napapansin. Simula nung
nakarinig ako ng tunog ng Cellphone na nanggaling rito ay nagtungo agad
ako dito.
Nanunuod ako ngayon ng pakikipaglaban ng isang babae laban sa mga
lalaking ito.
"Ano sa tingin niya ang ginagawa niya?" bulong ko sa sarili ko.
Para lang sa lalaking yun?
Sa tingin niya ba maliligtas niya yun?
"Please, tigilan niyo na siya. Ako nalang."
Pagmamakaawa nung lalaaking nakatali ang kamay sa poste. Napangisi
nalang ako sa mga nangyayari. Kung tinatanong ninyo kung hindi ba ako
naaawa sa kanila? HINDI ang isasagot ko.
Kung bakit ako duwag at Hindi man lang tulungan sila?
Hindi ako basta basta tumutulong sa mga hindi ko kaano-ano.
Tumigil na ang ang pwersa nila sa babaeng kanina pa Dumedepensa.
Magaling siya. Magaling na Magaling pero hindi niya kaya ang malalaking
lalaking ito.
Nagsimula na naman sila sa lalaking nakagapos.
Wala siyang kalaban laban. Ano ba talagang meron bakit uso bugbogan
ngayon?
Ilang minuto ring pagbubogbog nila bago sila tumigil. Duguan na siya at
maraming pasang natamo.
Umalis na rin ang mga lalaking kaninang bumogbog.
Pumasok ako sa loob ng Building at pinuntahan silang dalawa. Ang babae
ay walang malay habang ang Lalaki naman ay ganun rin.
Ano bang gagawin ko sa kanila? Baka mamaya ako pa ang Sisihin kapag
sinabi kong nandito sila.
Aalis na rin sana ako nang biglang nagring ang Cellphone nila. Hinanap ko
ito.
*Mallison's Calling*
Sasagutin ko ba to?
"Hey ! Agatha ! Where are you?! Are you okay?!"
Sigaw ng nasa kabilang Linya.
"Agatha!" Sigaw niyang Muli.
"Sorry I'm not Agatha. I found her Cellphone Earlier near the Abandoned
Building. Are you her Friend?"
Sagot ko.
Nagdrive ako kahit nakainom ako. Pupunta ako ngayon kela Sabrina. Kung
"Whaaat?! Fuck it! Where is she?!" kailangan kong Lumuhod, magmakaawa pa ay gagawin ko. Nang
Sigaw niyang muli. makarating nako ay bumaba ako kaagad sa Kotse.
Uso na ba sa mga babae ngayon ang sumigaw sigaw?
"Saaaab!" Malakas na sigaw ko.
"I don't know either. Please get her phone tomorrow or tonight in SCG
Office. Thank you." "Saaaab please Kausapin mo ko." Sigaw ko mula sa gate.
Pinatay niya naman kaagad ang Linya.
"Sir, Sorry po pero wala si Maam Sabrina ngayon."
"I gave a clue to your friend. She will be here later." Panimula ng Guard.
Kinuha ko na ang phone niya at Dumiretso na sa SCG Office. "Saaaab Please. Pleasee!"
Sorry Sab. Please Kausapin mo naman ako.
[NATE's POV]
"Sir puntahan niyo nalang po si Maam sa *** Hospital. May nangyari po
"Hey Baby." kasi sa kanya at ngayon ay nakaconfined siya. Wala po talaga siya dito
Paglalandi sakin ng babae ngayon sa Club. ngayon"
"Nate, Pansinin mo naman tong si Cutie." Pagkasabing pagkabi ng Guard na yun ay siya namang pumasok ako sa
patawang sabi ni Nathan pero hindi ko sila pinapansin. kotse at nagmaneho ng Mabilis.
Cutie? Tss.
"Anong nangyari sayo Sab?"
Masyadong malikot ang mga kamay ng babaeng to at kung saan saan Halos naiiyak kong sabi.
nakakapunta. "Kagagawan na naman ba ito ng Pamilya ko?"
HAPTER 9
"Stop." Kalmado kong sabi habang umiinom. Marami rami narin akong Continuation
naiinom silmula pa kanina. (Stupid Sacrifices)

"Stop." Nagising akong bigla at nakaramdam ng sobrang sakit ng ulo at katawan

Ulit ko pero hindi parin tumitigil sa paglandi. ko.

"I SAID STOP!" "Sab! Okay ka na ba? Teka teka, Huwag ka munang gumalaw galaw."
Sinakal ko siya ng mahigpit pero binitawan ko naman kaagad.
Lumabas ako ng Club at dumiretso sa kotse. Pagaalalang sabi ni Tricia. Nasan ako? Biglang Pumasok ang Nurse at
"Hindi Pwede. Hindi Pwede!" Chineck ang Apparatus ko.
Naiinis kong sabi sa Sarili ko. Hindi pwedeng makuha sakin ng lalaking
yun ang babaeng mahal ko! Teka, Nasa Hospital ako?!
 pinipigilan nila akong dalawa.
"Sabing huwag ka munang gumalaw galaw." Ulit ni Tricia.
"I said get off ! I need to see Zander!
Teka, nasan si Zander? Sigaw ko sa kanilang pareho.
Wala na silang ibang magawa kundi sumunod nalang sakin at alalayan
"Si Zander nasan ? Nasan siya?" ako.
Huminga sila ng malalim at nagsalita si Mallison. Zander what's Happening?!
CHAPTER 10
"Nasa ER pa siya, Sab." (Stupid Sacrifices)
Malungkot na sagot ni Tricia.
Shit ! Kailangan ko siyang puntahan! Tumayo ako kahit hindi ko pa kaya. [NATE's POV]
Tinanggal ko ang dextrose na nakakabit sa kamay ko.
"Sab, Hindi mo pa kaya." Nandito ako ngayon sa di kalayuan habang nakatingin sa babaeng mahal
Wala akong Paki. I need to go to Zander. Pinigilan nila akong Pareho ni ko na umiiyak habang nakadungaw sa Salamin ng pinto ng Emergency
Mallison. room.
Nabalitaan ko ang nangyari sa kanya at lalaking nasa Emergency Room.
"He's going to be Fine." Hindi ko alam kung ano bang dapat maging reaksyon ko sa nakikita ko
Ngayon naman ay si Mallison ang Nagsalita. ngayon. Gustong gusto ko siyang puntahan pero halos di ako makagalaw sa
Napaupo ako sa kama at Umiyak. This is all my Fault! kinatatayuan ko.
Hindi nako lumapit pa at baka lalo lang siyang masaktan kapag nakita niya
"THIS IS MY FAULT!" ako. Ayos na sakin na makita siyang buhay, masaya na ko doon.
Sigaw ko. Kung hindi dahil sakin Hindi mangyayari to kay Zander. Kung Pero masakit sakin na nakikita ko siyang umiiyak at nasasaktan.
pinatumba ko lang silang lahat ay sana nailigtas ko siya! Kung sinundan ko lang siya kanina, kung hinabol ko lang siya kanina edi
Niyakap nila akong dalawa habang ako ay humihikbi. sana nailigtas ko siya.
Naramdaman ko yung pakiramdam ko ngayon 3 years ago. Nung isinugod Sana hindi nangyari ito sa kanila.
namin si Kuya sa hospital. Ilang minuto rin akong tumitig lang sa kanya habang siya ay
Tinawag ang nurse sa Loob ng Room ko at nang bumukas ang pinto ay humahagolhol sa iyak. Gusto ko talaga siyang yakapin ngayon pero wala
Halos lahat ng dumadaan roon ay tumatakbo. akong karapatan. Ayuko ng dagdagan pa ang sakit na nararamdaman niya
kaya wala akong ibang ginawa, kundi umalis na lang.
"Teka anong nangyayari?"
Tanong ko. [SOMEONE'S POV]
"Saan papunta ang daan na yun?!"
Naiinis kong sabi. Ilang oras na rin silang nasa labas ng ER at ilang oras na rin ang babaeng
"Sab, sa Emergency Room." ito umiiyak.
Sagot naman ni Tricia. Shit! Sinisisi niya ang sarili niya sa mga nangyari sa kanilang dalawa.
No No ! Hindi pwede ! Pinuwersa ko ang sarili kong lumakad pero Nakakaramdam ako ng awa sa kanya pero 'Serve's her right'. Bagay lang sa
kanya to. Hahaha
Maya maya ay lumabas na rin ang Doktor at ibang mga nurse.
"Kayo po ba ang pamilya ng pasyente?" tanong nito sa kanila.
"Hindi po, pero mga kaibigan niya po kami." Sagot naman ng babaeng nada
tabi niya.
"Stable na ang kalagayan ng Kaibigan niyo. Kailangan lang namin siyang
obserbahan pa ng mga ilang araw."
Tss! Hindi naman to mangyayari kung hindi nakilala ni Zander si Sabrina!
Ewan ko ba kung anong nakain ng lalaking to para ilagtas lang tong babae
to. At hindi ko rin alam kung anong gayuma meron ang babaeng to at
ibinigay niya kay Zander!
Hindi pa tayo tapos Davidson.
[SABRINA'S POV]
"Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko kapag may nangyari pang
hindi maganda kay Zander." Mangiyak ngiyak kong sabi.
"Agatha. You should take some rest." Pagaalalang sabi ni Mallison.
"Ilalabas na maya maya sa ER si Zander, Sab. Hindi mo na kailangang
Magalala." Ngayon naman ay si Tricia ang nagsalita.
"Please tell the Doctor that Zander must be transfer here in my room. And
don't forget to emphasize my Surname." Utos ko sa kanila.
We are one of the Shareholders in this Hospital. They must follow me
kundi isa ako sa pinaka malaking kawalan ng hospital na to.
Tricia and Mallison nodded. Makakatulog nako ng maayos dahil okay
narin naman si Zander. Masyadong masakit parin talaga ang katawan ko.
(KINABUKASAN)
Nagising nalang ako ng nasa tabi na ng kama ko ang Kama ni Zander.
Mahimbing parin siyang natutulog ngayon.
Nasa tabi ko naman sina Mallison at Tricia na nakaupong natutulog rin.
Napangiti ako sa nkikita ko ngayon. Masaya ako dahil may mga kaibigan
akong kagaya nila.
Bumukas muli ang pinto at pumasok ang nurse para icheck kami ni Zander
at lumabas naman siya kaagad. Tiningnan ko ang orasan at Alas Otso
palang ng umaga.
Tumagilid ako ng paghiga pero mukha namang nagising ko si Tricia.
"Sorry." Mahina kong sabi.
Ngumiti siya sakin at chineck ako.
Ginising niya na rin si Mallison dahil umagang umaga na.
"Ah Sab, Bibili muna kami ng pagkain sa labas? Bibilinan nalang namin
yung mga butlers sa labas." pagpapaalam ni Tricia.
Pinatawag ko ang mga Butlers sa Labas at binilinan na huwag aalis sa
puwesto. Siguraduhin rin na Icheck bawat taong papasok. Kahit snong
paalam nila Mallison at Tricia at kung sino mang tao sa mga butlers ko, ay
ang mga salita ko lang ang susundin nila kaya tinawag ko nalang sila.
Pipikit na sana ako nang nagsalita si Zander.
"Sab." Mahina niyang sabi.
"Sab." Pilit siyang gumagalaw pero nagbibigay lang yun ng Sakit sa
katawan niya. Tumayo ako at Lumapit sa kanya.
Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya.
"Zander. Are you okay? May masakit ba sayo? Kamusta kana?" Pag aalala
kong tanong.
"Gusto mo ba ipatawag ko ang Nurse?" Umiling iling siya.
Malungkot ako. Malungkot na Malungkot ako.
"Sab Please stay with me."
Mahina niyang sabi.
"I promise. But for now, Gain your strength. Magpalakas ka at
magpagaling." He just smiled and nodded.

"Sab." Muling tawag niya sa pangalan ko.
"Naalala mo pa ba nung mga bata pa tayo? Yung panahong nanliligaw ako
sayo?" Yes. Naalala ko na araw araw mo kong dinadalhan sa room ko ng
pinitas mong bulaklak sa garden, naalala ko na lagi mo kong binibigyan ng
Love letters.
"Nangako ka nun sakin, saka mo ko sasagutin kapag malaki na tayo."
Natatawa niyang sabi. Ngumiti naman ako sa kanya. Yes, naaalala ko yun.
"Sab, Can I court you again?"
Seryusong tanong niya sakin habang nakatingin sa mga mata ko.
"I swear I will protect you at Mamahalin kita sa paraang alam ko. Hindi
kita sasaktan." Anong sasabihin ko? Nakakagulat naman. Shocks!
"Zander"
Panimula ko.
"Bakit mo ginawa yun? Pwede mo naman akong hayaan Lang? If they
shoot me or kill me, Its okay. Pero Bakit mo binigay ang sarili mo just to
save me? I'm nothing. You don't deserve that pain." Dagdag ko.
"Nakakahiyang sabihin ito pero Simula nung umalis ako nun, Sab. Lagi
kitang pinababantayan. Sounds like I am your possesive stalker. Wala
akong ibang hinangad nun kundi maging ligtas ka. Nung nalaman ko na
may boyfriend ka na nun, saka na ko tumigil sayo. Pero nung nalaman ko
kung anong ginawa ng pamilya niya sayo, doon nako nagaral ng
pakikipaglaban. Isa lang naman akong nabubully noon at clumsy."
Natatawa niyang sabi.
"Sorry, Gusto ko Lang sana na makita kitang naglalakad ng walang
problema at nakangiti kahit di ko yun nakikita dahil nasa malayo ako.
Kahit minsan lang kitang makitang nakangiti noong mga panahon na
magkalapit pa tayo, ayos na ko doon."
Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya.
"Zander." Tawag kong muli sa kanya.
"Yes." Nagkatinginan kami ng ilang segundo.
"You can court me again."
🔫CHAPTER 11
(Don't mess with the girl)
Its been 3 days since Zander and I was confined.
Hindi na rin ako nakakapasok sa school due to my conscience at gusto ko
rin na bantayan muna si Zander. Kasalanan ko kung bakit nangyari kay
Zander to at ako lang ang responsible para dito.
3 days na rin simula nung araw na tinanong niya ko. Hindi na rin ako
nagdalawang isip sa kanya dahil sa kabaitan na pinpapakita niya sakin.
Simula nun, halos araw araw siyang nakangiti. Bumabanat siya sakin pero
Ghad! Ang sweet niya sakin. Nacocornyhan kaya ako. Kung tatanungin
niyo ko kung kinikilig ako? Normal lang naman siguro yun diba? Oo,
Minsan Kinikilig ako. Tss
"Sab."-Zander
Hinawakan niya ang kamay ko.
"Thank you." aniya
Ngumiti ako sa kanya at inalalayan ko siyang tumayo.
Pwede na siyang umuwi sabi ng Doctor. Maayos na rin siya pero hindi
parin masyadong humihilom ang mga natamo niyang pasa at mga sugat.
Pasakay na kami ng kotse niya ngayon dahil sinundo siya ng Mommy niya
from states.
Humingi ako ng paumanhin sa nangyari pero alam niyo ba kung anong
sagot niya? Ang sabi niya lang naman ay
"Bakit ka ba humihingi ng Pasensya?" Tumawa siya. "Okay na si Zander.
Masaya ako dahil yung gusto niyang mangyari 10 years ago ay nangyayari
na."
Parang Teenager lang yung Mommy niya kung Magsalita.
No wonder Mama's boy siya.
Pumasok na kami ng Kotse habang inaalalayan ko siya.
"Hija, Okay ka na rin ba?"
Tanong sakin ng Mommy niya.
"Opo tita."
Pinasandal ko ang ulo ni Zander sa balikat ko dahil alam kong inaantok
siya. Ilang minuto rin ang magiging byahe namin dahil malayo layo rin
ang Hospital na to sa Condo ni Zander.
Nagulat nalang kami ng bigla nagprino si Tita ng malakas. Tumingin ako
sa hrapan at nakita ko ang linya ng mga Lalaking nakaitim.
Nakatutok samin ang mga Baril nila.
"Sino sila? Teka sila ba ang gumawa sa inyo nito?"
Halatang takot sa mga boses niya.
Iaatras na niya sana ang kotse.
"Tita, wala tayong magagawa kahit na umatras tayo palayo sa kanila.
Susundan lang tayo ng mga yan."
Ngumisi ako sa kanila. Namukhaan ko naman ang isa sa kanila. Isa sa mga
bumogbog sakin at sinampal ako. Pwe!
"Sila na nga po." nakangiti na sabi ko. Magbabayad kayo sa ginawa ninyo!
"Yumuko ho kayo."
Utos ko sa kanya.
"Teka Bako kung mapano ka." Aniya. Dahan dahan lang kaming
nagsasalita ngayon at baka magising si Zander. Baka kung ano na namang
panliligtas ang gawin niya. Di pa niya kaya at hindi na kaya ng konsensya
ko. Hay
"Kailangan ko pong gawin to." Kinuha ko ang dalawa kong Baril sa bag ko.
"Bantayan niyo pong maigi si Zander. Baka magising at sumunod sakin."
Tumango naman siya ng takot na takot.
"Mag-iingat ka." Pag-aalala niya.
Tumangi naman ako at Lumabas na ng pinto.
Itinutok ko sa kanila ang dalawang baril na hawak hawak ko. Lumapit ako
ng dahan dahan habang wala pang nagpapaputok samin.
Kalmado lang ang expression ng buong katawan at mukha ko.
Walang hiya tong mga to! Pwe!
Nilingon ko muna sila Zander sa kotse at siniguradong nakayuko sila
pareho.
Humarap nako sa kanila at ngumiti.
"Naghihintay lang ako. Siguraduhin niyong bago ako makalapit sa inyo,
napatay niyo nako. Ops! Advice ko lang, pwede kayong umatras." Kalmado
kong sabi.
*bang* Isang putok ang nagmula sa kanila na ikinagulat ng mga
kasamahan niya. Marahil ay naghihintay pa sila ng order galing sa
kanilang boss. Tss.
Dahil sa ginawa niya sunod sunod na bala naman ang pinaputok ko habang
naglalakad papunta sa kanila ganun naman sila sakin pero nagagaws kong
iwasan. Hindi na nila magawang patamaan ako dahil narin naunahan ko
sila.
"Kapag hawak ko na ang baril ko, dapat tumago na kayo."
Pagmamayabang ko sa mga nagaagaw buhay na mga to. Lahat sila ay
napabagsak ko ng sabay sabay. Sabi ko naman kasi, matakot ka kapag may
baril na ko sa kamay ko.
Tumigil ako sa paglakad nang malapit na ko sa kotse nila.
Itinutok kong muli ang mga baril ko dito. Wala na rin silang depensa sa
labas dahil napatumba ko na lahat. Yun lang ba yung ihahatid nila?
"Lalabas ka ng buhay? O lalabas ka ng patay?" "Kung nagsalita ka lang kaagad, edi sana binigyan pa kita ng milagro."
Ngumiti ako sa kanya. Lumabas siya habang nakataas ang dalawang Tumalikod ako sa kanya at naglakad na papalayo ng..
kamay. Sinilip ko ang loob ng kotse pero wala ng tao, natatanging siya
nalang. *Bang*

"Nasan ang boss mo?" "Haay. Nakalimutan kong sabihin. May mata ako sa Likod."
Tanong ko sa kanya pero hindi siya umiimik. Pinagtangkaan niya lang naman akong barilin pero naunahan ko siyang
patayin.
"Pinipilit mo bakong magsalita ka?" Hindi parin siya umiimik. CHAPTER 12
(Don't mess with the girl)
*bang*
Busy ang lahat sa kanikanilang task para sa Foundation na gaganapin
Binaril ko siya sa may Hita niya. bukas.
Nasa loob narin kami ngayon ng classroom at hinihintay sa professor
"Isa!" Sigaw ko. Pero hindi parin siya nagsasalita. namin. Hindi parin pumapasok si Zander dahil na rin sa may iniinda pa
siyang sakit sa katawan at mga pasa.
*bang*
"Hey!" gulat sakin ni Mallison.
Sa kabilang hita niya naman ngayon. Habang siya ay sumisigsw sa sobrang "You're thinking about Zander?" Nakangiti niyang tanong.
sakit.
"Ofcourse not!" at inirapan ko siya habang siya naman ay natatawa sakin.
"Dalawa!" Psh!
Naiinis kong sigaw !
"Good morning class."
"Tat.." Bati samin ng Propesor namin habang papasok ng room. Minsan talaga
Bigla naman siyang nagsalita. magugulat ka nalang sa boses niya na bigla bigla mo nalang naririnig nang
hindi mo pa siya nakikita.
"Huwag po. Huwag po. Napagutusan lang akong magmaneho."
Umiiyak niyang pagmamakaawa. "Ready na ba kayo para bukas?"
Tanong niya samin. Lahat naman ay may kanya kanyang Reaksyon. Still,
"Huwag niyo po akong patayin, may pamilya pa po ako." Aniya. Huminga wala parin talaga akong pakialam sa mga ganitong klaseng bagay.
ako ng malalim at hinintay ko siyang magsalita.
"How about our Candidates?"
"Nasa **** Casino po siya." Lumingon silang lahat samin sa Likod. e sa nasa likod kami nakaupong
Okay, mabuti. lahat e.
Oo nga pala, Si Zander ang partner ko.
"Miss Davidson? How's Mister Moreno?" Tanong niya sakin. Si Nate.

"He's not feeling good yet." Bakit ba nandito pa silang dalawa?

Aniko. Inayos ko na ang mga gamit ko at pumunta kay Zander.

"So I have no choice to give the chance to Mister Forta.." "Is it true? Totoo ba na may napapagitan sa inyo?"
Hindi na natapos ng professor namin ang sasabihin nang bumukas ang Nagsalitang si Nate.
pinto at tumambad samin ang lalaking nandun.
Hindi ko siya pinansin at inalalayang tumayo si Zander.
Si Zander.
"Totoo ba?!" Tanong niyang muli.
Ngumiti ako sa kanya at ganun din siya sakin.
"Mind your own business."
"Good morning, I am really sorry for my absences." bati niya sa lahat. Sagot naman ni Zander. Ano rin naman sa kanya diba?
Pumunta ako sa kanya at inalalayan siyang makaupo sa upuan niya. Lumabas na kami ng Room at naiwang magisa si Nate.
Dumiretso kami kaagad sa Kotse ko.
Ang iba ay kinilig sa ginawa ko ganun na rin si Mallison. Siya talaga ang
pasimuno ng kaingayan sa buong klase. San ba ang nakakilig sa ginawa "Sab." tawag niya sakin.
kong pagaalalay? Tss.
"Yes?" Nakangiti kong tanong.
"I guess your now okay Mister Moreno." He just nodded.
Umupo nako sa upuan ko at nagsalita na naman si Maam. "Hmm. Nothing" Nahihiyang tanong niya. Para naman tong bata. Haha

"But Mister Moreno, bukas na ang picturial at General Rehearsal. Are you "Tell me." Aya ko sa kanya.
sure na kaya na ng katawan mo?" Tanong sa kanya ni Maam.
"No, No. Huwag na. It's nothing but.."
"Yes."
Aniya. "Now, Tell me." Seryuso kong sabi.

Natapos na ang klase at nagsilabasan na ang lahat. Nagdadalawang isip pa siya kung sasabihin niya ba sakin o hindi. Like
Tatlo nalang kaming naiwan sa loob ng Silid. seriously? Ano ba yun?

Ako "Can I..

call you
Si Zander ba-be?"
 Tumawa na naman siya.
Can I call you babe?
"Look, Nagblublush ka. Sorry Sorry Sab. Hindi ko napigilan."
Can I call you babe? Natatawa niyang sabi.
Hindi ko siya pinansin at pumasok na sa loob ng kotse. Kasabay nun ay
Can I call you.. ang pagpasok din niya. Magsasalita palang sana ako para paalisin siya nang
may biglang kumatok sa salamin ng kotse.
"Sab. Aa-h ano ka-si. Okay lang huwag.." Si Mallison

"If it can make you happy, then call me whatever endearment you want." Hingal na Hingal.
Bakit parang kinikilig ako? Teka, tama pa ba tong ginagawa ko? -,-
Ibinaba ko ang salamin ng kotse. Tatanungin ko palang sana siya kung
"Kahit na.." Panimula niya. anong nangyari.

"Kahit na baby girl?" Nagulat ako sa sinabi niya. Seriously? Halos "Agatha.."
nakatulala akong nakatingin sa kanya. SERIOUSLY?! Hingal na hingal siya.
"Agatha!" Tawag niya ulit.
"HAHAHAHA" Bigalang tawa niya. "You-you need to see him." Aniya.
Hey! What's funny?! Teka sino ?

"I'm just kidding. Hahaha." "Who?" Nagtataka kong tanong.

"ZANDER!" Naiinis kong tawa sa kanya habang siya ay tawa ng tawa. "Si Nate. Mukhang tatalon siya sa Building! Kanina ka pa niya tinatawag
He's making fun of me! mula sa itaas."
Tumingin ako sa kanya at nang natapos na siyang tumawa ay ngumiti na Pinakita niya samin ang video na kinuha niya.
siya sakin. Tss
"Pabayaan mo siyang tumalon." Sagot ko kay Mallison.
"Huwag mokong tititigan ng ganyan, Baka Halikan kita."
WHAT THE HELL?! "Pero Agatha.."
Huhugutin ko na sana ang baril ko nang.. Tiningnan ko ng masama si Mallison. Sinarado ko na ang bintana ng
Kotse.
"Teka, nagbibiro lang ako. Hahaha."
Putol putol niyang sabi. "Its okay Sab." biglang nagsalita si Zander.
Ghaaaad ! "Go and talk to him."
Nakatingin siya sakin ngayon.
"Zandeeeer!"
"Im okay with that. Listen to what explanations he has and Its all up to
you if you'll believe him. I trust you." dagdag niya.
"I'll wait for you here.." Nakangiti niyang sabi.
"Zander.." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang biglang tumunog
ang cellphone ko.
"Go, take your call." aniya
Sinagot ko naman ang tawag.
[HAHAHAHA] Malakas na tawa sa kabilang linya na ikinakunot ng noo
ko.
"Who's that?" Nagtatakang tanong ni Zander na narinig rin ang tawa sa
kabilang linya.
[Balita ko, hinahanap mo raw ako?] Boses ng isang lalaki.
"Who are.. Aah! I see." sagot ko.
[Kilala mo ko?!] Naiinis niyang tanong.
"Ofcourse. Sa kapangitan mo, sa tingin mo ba makakalimutan kita?"
Natatawa kong tugon.
[HAHAHA. Sige. Sabihin na nating naaalala mo ko. Pero, maaalala mo ba
ang kaibigan mong nasa labas ng kotse mo ngayon? Ang ganda ng kaibigan
mo, ang sarap..]
"Anong kailangan mo?!" Naiinis kong tanong.
[Ikaw ang kailangan ko.] Seryuso niyang sagot.
"Then where the hell are you?!"
Tiningnan ko si Zander na may nag aalala ng itsura.
[1st step, puntahan mo muna yung ex mong nagmamakaawa sa taas ng
building.]
"At bakit ko naman gagawin yun?! Sinasabi ko na nga ba. Isa kayo sa mga
tauha.."
[Naku naku. Hindi kami tauhan nila. May iba kaming boss. Hahaha. Ano
susundin mo ba?!] Naiinip niyang sabi.
"Bakit ko naman.."
[Dahil may snipers na nakabantay para sa kaibigan mo. Gusto mo ng
sample?] Ng biglang may bala ng baril na tumama sa puno malapit kay
Mallison na agad naman siyang napayuko.
Lumabas kami ni Zander at Hinila si Mallison papunta ng Building.
[Ano na?!]
"Oo na!!" Naiinis kong sabi at pinatay ang tawag.
"Agatha? Ano yun? Bakit.." Hindi ko na pinansin ang sinabi ni Mallison.
"You two, keep safe. Zander, sorry. I need to do this." at tumango naman
siya.
"Sasamahan na ki.."
"Zander, ayos lang ako. Si nate lang yun." sagot ko. Palakad nako palayo
nang tinawa ako ulit ni Zander.
"Sab." at niyakap niya ako.
"Sab, please be safe. Hihintayin kita"
Then kissed me on my forehead.
"I love you so much, Sab."
CHAPTER 12
(Don't mess with the girl)
Niyakap ko pabalik si Zander.
"Babalik ako."
Nginitian ko siya at umalis na.
Simula nung nagusap kami ni Nate sa likod ng Mini Forest nung
nakaraang araw ay para bang hindi nako mapalagay. Naguguluhan ako sa
mga nangyayari, sa mga nalalaman ko. Wala na kaming dapat pagusapan
pa dahil tapos na lahat. Ayuko na rin sanang makinig pa sa lahat ng mga
kasinungalingan sasabihin niya.
Ayaw siyang paniwalaan ng isip ko pero parang gustong maniwala ng puso
ko. Haay
"Sabrina..Faster!"
Nasalubong ko sa hagdan si Tricia. Magkaiba kami ng Section ni Tricia,
natatanging si Mallison lang ang kaklase ko.
"Ano ba kasing pinanggagawa nitong ni Nate!" Naiinis niyang sabi.
"Please, Sab bilisan mo!" Teka lang naman ha! Hindi ko na siguro
kasalanan kung hindi siya makakapaghintay at bigla nalang tumalon. Tss
Umakyat kami sa building at nagtungo sa Rooftop. Nadatnan naming
nakatalikod si Zander at isang maling galaw at hakbang niya lang ay
mahuhulog na siya.
Nandito rin ang ibang mga guro at securities. Hindi nila pinapaakyat ang
mga estudyanteng gusto lang makichismis at tanging kami lang ni Tricia
dahil ako lang naman ang kailangan ni Nate.
Halos hindi ko maihakbang ang mga paa ko papalapit sa kanya.
Ito naman yung gusto ko diba?
I came back to have and make my revenge on him.
Ito na oh! Hindi ko na kailangan pang pahirapan ang sarili ko na patayin at
pahirapan pa siya. Pero hindi eh.
"Sabrina! Please kausapin mo ako!" Malakas na sigaw niya. Pilit siyang
pinapakalma ng mga Guro pero hindi parin siya tumitigil kakasigaw.
Huminga ako ng malalim at biglang nagring na naman ang phone ko.
[Ano na?! Kausapin mo na!] Naiinip na sigaw nung lalake sa kabilang
linya.
"Alam ko ang gagawin ko." at pinatayan ko na siya ng tawag. Sobrang bilis
ng tibok puso ko.
Natatakot ako't kinakabahan sa nakikita kong maliliit na hakbang ni Nate.
Hindi kami dito dapat magtapos. Hindi siya dapat mamatay sa ganitong
paraan dahil gusto ko pang maranasan niya ang sakit na naranasan ko!
"SABRINA, PLEASE. IM BEGGING YOU. LISTEN TO ME."
Sigaw niya sa kawalan. Nang ihahakbang niya ang isa niyang paa...
"Bwesit!" naiinis kong sabi.
Pinapakaba niya kaming Lahat !
"HOY!"
Sigaw ko sa kanya. Nilingon niya naman ako. Alam kong takot na takot ka
sa Heights, Nate.
"BABABA KA DIYAN O AKO ANG BABABA?!"
Nilingon ako ng mga tao. Bumaba siya at tumakbo papunta sakin at
niyakap ako.
"Sab."
Umiiyak siya. Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sakin at sininyasan
siyang sumunod sakin. Nauna akong naglakad pababa at nasunod siya
sakin. Kami lang. Alam naman na rin ni Tricia ang gagawin niya kaya
walang nagtangkang sumunod kahit ang mga securities.
Nang makarating na kaming dalawa sa Likod ng Mini Forest ay saka nako
nagsalitang muli. Mabuti na rin na nandito kami dahil walang makakarinig
at makakakita sa amin.
"I will give you 5 minutes para sabihin mo lahat ng gusto mong sabihin." humahakbang papalapit sakin. Nakatutok ang baril niya sakin habang ako
sabi ko sa knya at inorasan ko siya. kay naging statwa sa kinatatayuan ko.
Tiningnan ko ang mga parte ng katawan niya na pinatamaan ko non pero
"Sab, I know you still loved me." Panimula niya. parang hindi niya na iniinda.

"Don't waste your 5minutes Fortalejo. Advice ko lang." Iniayos niya ang "Hi My Fiance."
sarili niya at huminga ng malalim. Bati niya kay Nate.
Iniabot niya sakin ang Cellphone niya
It's Laurice.
"Anong gagawin ko dito?" Ang masamang damo.
Naiinis kong tanong. CHAPTER 12
(Don't mess with the girl)
"I want to clear my name. Watch those videos and Listen on the voice
records there. Please Sab. Believe me. Hindi kita kayang saktan." "Hi My Fiance."
Pagmamakaawa niya.
Ngumiti siya kay Nate. Pwe !
"You already did." Sagot ko
"Last 2minutes." Dagdag ko. "Shut up, Laurice!" sigaw sa kanya ni Nate.

Niyakap niya ko ng mahigpit. Bakit ganun? Ang bilis ng tibok ng puso ko? Tumawa naman ang babaeng ito na parang demonyita.

"Sab. I miss you so much." Aniya. "30seconds." "C'mon Baby."

Kailangan ko bang manuod kung pano sila mag landian sa mismong harap
Yakap yakap niya lang ako. Hindi ako makagalaw. Gustong gusto kong ko? Tss
tanggalin pero ewan. Baka magamit ko rin yung feelings niya laban sa Aalis na sana ako ng tinutukan muli ako ng baril ni Laurice.
Pamilya niya. Hinugot ko rin ang baril na nasa likuran ko at tinitutok ko to sa kanya.

"Times up!" "Sa tingin mo makakauwi ka pa ng buhay ngayon Sabrina?"

Inialis ko na ang mga kamay niya sakin. Nang papasok na sana ako sa Natatawang sabi niya.
Butas ay siya namang paglabas ng Isang Babaeng pinaka iinisan ko sa
lahat. "Siguro Hindi." Panimula ko.
"Pero sisiguraduhin ko na ikaw ang unang mamatay."
"Buhay ka pa pala?" Pumagitna naman samin kaagad si Nate.
Natatawa kong sabi.
"Laurice, stop it!" Sigaw niya rito.
"Namiss mo na ba ako, Sabrina?" Natatawa niyang sabi habang
"Please, Pakawalan mo nako. I don't loved you at kahit kailan hindi ko yun
ginawa! Hindi kita kayang mahalin Laurice." Aniya.
Ngumisi nalang ako sa ginagawa niya. Ang galing mo talagang magdrama
Fortalejo. Tss..
Wala rin naman akong pakialam kung nagmamahalan kayo o hindi.
Isang bala ang nanggaling sa kanya
at dalawa naman ang nanggaling sakin.
Napatumba ko siya ng dalawang bala habang ang isang bala na nanggaling
sa kanya na dapat ako ang matatamaan sa likod ay sinalo ni Nate.

"Baby, tumabi ka muna." "Hey! Hey! Nate!!"

Pagaalalang sabi niya kay Nate. No Nate! Nooooooo!
Seriously? They're wasting my time! May mga gagawin pa ako! HAPTER 13
Foundation Week
"Sab. Alam mo ba na ginamit ka lang niya? Alam mo na na iniwan ka niya
para sakin? Alam mo ba kung gaano niya ako kamahal?" Fuck you! "Hey! Hey! Nateee!"
As if I care now? Sinalo ko siya bago pa siya mabagsak. Noo! Natamaan siya sa dibdib!

"Oo alam kong ginamit niya lang ako." natatawa kong sagot. "Hey! Can you hear me?!"
Sinampal sampal ko ng mahina ang pisnge niya.
"Please put your guns down." Ngumiti siya sakin at tiningnan ako sa mata.
Utos niya Samin.
"Ang ganda mo parin Sab." Biro niya.
Ilang segundo rin kaming nagkatitigan mata sa mata ni Laurice. Ibinaba ko Bwesit ka! Nagagawa mo pang magbiro !
ang baril ko at Huminga ng Malalim.
"Stop it." Saway ko sa kanya.
"Aalis na ko." pagpapaalam ko. Pinahiga ko ang ulo niya sa may hita ko.
Tumawa naman siya ng malakas.
"Tatawag lang ako para madala ka kaagad sa Hospital."
Tumalikod nako sa kanya at Nag lakad palayo. Sabi ko sa kanya.
Sabrina, kailangan mo ba talagang tulungan siya? Huminga ako ng
*bang* malalim. Tama pa ba tong ginagawa ko?
Dinial ko ang number ni Tricia pero unattended. Ngayon pa Tricia?! Psh!
"Noooo!" Pangalawa ko namang dinail ang number ni Mallison pero hindi naman
Narinig kong sigaw ni Nate. siya sumasagot!

*bang* Napansin ko namang parang nahihirapan na si Nate sa sakit.

"Hey? You okay?" Nagaalala kong tanong.
*bang* Ngumiti naman siya sakin. Psh!
"You don't have to sacrifice yourself just to save me." ani ko.
"Besides, we're not friends." Dagdag ko.
"Sab.." nahihirapan niyang tawag sa pangalan ko.
"Huwag ka ng magsalita." Hinubad ko ang jacket na suot ko at itinakip to
sa sugat niyang dumudugo.
"Deserve ko ba yang mamahaling jacket na yan?" Pabiro niyang tanong
habang umuubo.
"Will you please shut your mouth? Kasi baka mamatay ka dito!" Naaasar
kong sabi sa kanya.
Kinuha ko ang cellphone ko sa bag at dinial ang number ni zander. I don't
have any choice. Wala rin akong numbers ng mga butlers ko. Psh! Bakit ba
kasi may nalalaman pang buwis buwis ng buhay?!
Nagring naman ang phone ni Zander at wala pa tatlong segundo, sinagot
niya narin kaagad.
[Saab. Hey! Where are you?]
Nagaalala niyang tanong.
"Zan-der, si Na-te nabaril siya. Pwede bang dalhin natin siya sa hospital?
Pumunta ka ngayon dito sa likod ng Mini.." Hindi na niya pinatapos ang
sasabihin ko ng nagsalita siya kaagad.
[I'll be there.]
At pinatay niya na ang tawag.
"Sab." tawa muli sakin ni nate.
"Kayo na ba?" Nakatitig siya sa mga mata ko at ganun rin ako sa kanya.
"Mind your own business."
"Just answer me with the yes or no." Pangungulit niya. Hindi ko siya
inimik at nagfocus nalang ako sa dumudugo niyang dibdib.
Hinwakan niya ang kamay ko at nagsalita na naman.
"Do you still Love me...
...
...
Babe?" Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Bakit ba ganito niya
ipinagdidiinan na mahal ko pa siya?
Sasagutin ko pa sana siya ng narinig kong tinawag ni Zander ang pangalan
ko.
"Sabrina.." Nag aalala niyang tawag at niyakap ako.
Niyakap ako!
Bale ang posisyon namin ay ako na nakaupo, si Nate na nakahiga sa binti
ko, tapos si Zander na niyakap ako.
#Awkward
"Anong nangyari? Teka?! Sino yung babae? Ayos ka lang ba?" Pagaalalang
tanong niya.
"Dalhin natin si Nate sa Hospital.. Kailangan niya ng tulong natin." Sagot
ko. Natigilan naman sandali si Zander pero sumunod naman siya kaagad.
Inalalayang makatayo ni Zander si Nate at ganun rin ako.
Laurice will be okay there. Mamatay narin naman siya. Tss. That bitch!
Sinusumpa ko na kapag nabuhay pa siya, Matitikman niya na talaga ang
Empyerno!
Nasa Hospital na kami ngayon at dinala na sa ER si Nate. Nawalan rin
siya ng maraming dugo na naging dahilan para mawalan siya ng malay
habang nasa byahe kami.
"Zander" panimula ko.
"Are you okay?" Tanong niya at tumango naman ako.
"Did he sacrifice himself?" Hindi siya nakatingin ngayon sakin.

"Yes.. Hindi ko naman ginusto, pwede naman niya kong pabaya.."
"Thanks to him." Pilit na ngiti sa mga labi niya.
"I hope he'll be better as soon as possible. Dont worry Sab, He'll be.."
"I am not worrying!" naiinis kong sabi kay Zander.
"Why would I? Besides, hindi ko naman inutos sa kanya na saluhin niya
ang bala para sakin!" Natawa naman siya sa pagiging Defensive ko.
"What?" Naiinis kong tanong.
"Halika na. Iuuwi na kita. Kailangan mo naring magpahinga." Aya niya
sakin. Yes. Kailangan ko na rin talagang magpahinga dahil sa susunod na
araw na ang laban namin for Mister and Miss Crimson which is hindi ko
naman din talaga ginusto.
Pinagdrive na ko ni Zander pauwi ng mansion at pagkarating na
pagkarating ko sa Mansion ay nadatnan kong nagrerelax ang babaeng to
habang hawak hawak ang kanyang Cellphone!
Tintigan ko siya ng matagal bago niya napansing nandito na ako.
"Hey! Agatha! Youre here!" at niyakap niya ko.
"Mallison I've been calling you for an hour!" which is not true. Hahaha.
"Whaaat?!" Gulat niyang tanong.
"Oh my ghad! Nasa kwarto ang pho.." Hindi ko na siya pinatapos sa
pagsasalita ng..
"Dito ka matutulog sa labas ngayong gabi. Kapag nalaman kong natulog ka
sa kwarto mo, bukas na bukas rin, ay palalayasin na kita." mahinanon kong
sabi.
"But Agat.."
"Susundin mo ko, o makakaalis ka na ngayon?" Nagpout naman siya at
padabog na umupo sa upuan. Bahala kang lamukin magdamag!
Naglakad na ko papuntang kwarto at nang bubuksan ko na ang pinto ay
hindi to nakalock, at nakabukas ng bahagya.
Nakalimutan ko ba tong isira kanina? Pero hindi e. Dapat nakalock to!!
Dahan dahan kong binuksan ang pinto at nadatnan ko ang isang babaeng
nakatalikod habang naghahalungkat sa drawer ko.
"A-anong ginagawa mo sa mga gamit ko?"
CHAPTER 13
(Foundation Week)
[ZANDER'S POV]
Kahit ramdam ko na mahal niya padin yung lalaking yun ay ako pa tong
parang pinakawalan siya.
"Stupid"
Bulong ko sa sarili ko.
Ilang oras na rin akong nahihintay sa kanya kanina. Dumidilim na rin at
baka may nangyari na sa kanyang masama pero nanatili akong naghihintay
sa loob ng Kotse.
"Alam ko, alam ko na.."
Naiinis kong sabi sa sarili ko.
Hindi na ako nakatiis at nag aalala na ko talaga sa kalagayan ni Sabrina.
Nang malapit nako ay nakarinig ako ng isang hikbi mula sa babae.
Boses ni Sabrina ang naririnig ko, hindi ako pwedeng magkamali.
Binilisan ako ang lakad ko at nakita kong si Sabrina nga ang Umiiyak.
Hahakbang na sana ako papalapit ng makita kong yakap yakap niya si
Nate.
"Hey! Nate! Noo!"
Rinig kong sabi niya dito.
Bigla namang nagring ang phone at tumatawag si Sabrina. Mabuti nalang
at vibrate lang ang nangyari. Lumakad ako palayo para sagutin ang tawag
niya nang hindi niya ako marinig.
Agad agad akong bumalik na para bang walang nangyari at hindi ko
pangalawang beses nakita siyang umiiyak ngayong araw dahil lang sa
lalaking to.
Kahit hindi ko na rin siya tanungin kung bakit at anong nangyari, alam ko
na. Alam ko na na sinalo niya ang bala para kay Sabrina. Hindi ako galit
kay Nate, pero ayukong magpatalo at hinding hindi ako magpapatalo
pagdating sa babaeng Mahal ko.
Ilang minuto rin ang inilagi namin sa Hospital bago kami umalis.
Ramdam na ramdam ko na mahal parin nila ang isat isa pero..
Matagal ko na tong hininge sa itaas, at ayuko ng pakawalan ang babaeng
matagal ko ng hinintay.
"Zander.." Tawag sakin ng isang lalaki mula sa Likod.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya sakin.
"Ano bang ginagawa sa Bar?" Sarkastiko kong tanong. Natawa naman siya
ng bahagya.
"So, nag hahanap ka rin pala ng chikababes? Hahaha."
"Alam mo pare, ay no, hindi pala tayo magkaibigan. Alam mo Nathan,
Lubayan mo na ko ngayon palang. In the first place, hindi ako interesado
sayo at wala rin akong intensyon na maging magkaibigan tayo."
Mahinahon kong sabi. You know what? These Fortalejo Brothers are
annoying! Ininom ko na ang Last shot ko at umalis. Nabangga ko pa yata
siya sa balikat. Tss. Wala pa rin akong pakiaalam.
Nagdrive ako ng kotse at hindi ko na namalayang nasa tapat ako ng
mansion nila Sabrina napahinto.
Ibinababa ko ang salamin at nakatitig ako sa Gate nila. Gusto kong
pumasok, kaso baka tarayan na naman ako ng mga maids nila. Hahaha.
Last time punta ko, nung naghatid ako ng sulat, sobra yung maids niya
makapag paalis sakin. Most of the time kasi hanggang gate lang nila ako.
Sad.
Kinuha ko ang cellphone ko at nang aakmang tatawag na sana ako ay siya
namang bumukas ang gate at may nagsisigaw.
"Sab..." Sigaw ng babaeng pinapalabas ng mansion.
"Saaab please." Pagmamakaawa niya.
"Traitor!" Sigaw ni Sabrina.
Teka..
"Tricia?" Bulong ko sa sarili ko.
[TRICIA's POV]
Traitor? Ako traydor?
HAHAHAHAHA
Best in acting ako, hindi pwedeng mangyari sakin to.
"Saaab please.. Listen to me." Pagmamakaawa ko.
"Close the gate! At huwag ninyong hahayaang makapasok ang babaeng yan
dito! Isang hakbang niya pa, malalagot kayo saking lahat!" Galit na sabi
niya sa mga maids at pumasok na sa loob ng mansion.
Natatawa ako. Hahaha. Pero kailangan kong magpigil.. Pfft.
Umiiyak ako ngayon at sumisigaw paring pakinggan niya ko. Kung hindi
lang kasi kasama sa trabaho ko to.
*peep*
Busina ng kotse at napalingon ako kaagad sa kanya. Teka, kotse to ni
Zander ah?
"You okay?" Siya nga.. "Huwag na. Kawawa naman yan." Tumawa naman kaming pareho.
Umiling iling naman ako habang umiiyak. Binigyan niya ko ng maiinom habang ako ay nagpapahinga dahil kanina pa
kami busyng busy sa pagpapapractice at picturial na to, napapagod din kaya
"Nooo. Huhuhu." Bumaba siya ng kotse niya. ang Reyna.
Psh!
"Sssh. Where's your Condo? Ihahatid na kita." Salamat naman at may taga
hatid ako. Hahaha! "Agatha!"
Tawag sakin ni Mallison. Nakangiti siya sakin at kumaway.
Pwede na rin akong makaalis. Bukas na naman ulit. Hahaha. Nagbago ang mood ko nung makita ko kung sino ang kasama niya. It's
CHAPTER 13 Nathan. Kung bibigyan ako ng isang kahilingan, yun ay ang sana hindi ko
Foundation Week na makita habang buhay ang Fortalejo Brothers. Lagi nilang sinisira ang
Mood ko!
[BACK TO SABRINA's POV]
"May Problema ba?"
"Smile." Utos samin ng photographer namin ni Zander. Tanong sakin ni Zander. Umiling naman ako sa kanya at Ngumiti.

"Ano ba naman yan parang walang chemistry. Ayusin niyo naman!"
Naiinis niyang sabi.
Bwesit kang Bakla ka!
Hindi na si Nate ang naging Photographer ng klase dahil hindi pa
magaling ang sugat niya at naka confined pa siya hanggang ngayon.
"Baby, lapit ka ng kunti kay ate girl. Akbayan mo siya. Yan ganyan." Ang
kapal talaga nitong Baklang to. Nakakabwesit! Kung makababy-
"Next Next." Utos niya.
"Haay."
Huminga ako ng malalim.
"Pinapasabi pala ni Mommy, magiingat ka raw lagi."
Yung mommy ni Zander? Para siyang dalaga kung Manamit, Kumilos at
Magsalita. Ang dami niyang baong kwento about kay Zander.
"Oo nga pala, Babalik na siya ng States."
Tumango naman si Zander.
"Yes. Sayang nga hindi niya mapapanuod ang Gwapo niyang unico hijo."
nabigla ako sa sinabi niya at pareho kaming tumawa.
Oo na, Ikaw na ang gwapo.
Natapos na ang Lahat para sa Pictorial at tinawag kami ulit ng bakla na to.

"Kukutusan ko na yang bading na yan e." "Okay. Aware naman na kayo na Bukas na gaganapin tong pageant na to
Pagrereklamo ko kay Zander. diba?"
Walang pumansin sa kanya o nagbigay man lang ng reaksyon.
"Ako ng gumawa gusto mo?" Tumayo siya at lalakad na sana papunta sa
bading na yun. "Goodluck sa inyo. Galingan niyong lahat."
Again, Walang pumansin sa kanya. Lahat kami Emotionless. .
#CrimsonStudent:Emotionless Students Ano sa tingin niya ang ginagawa niya? Hoy Zander ! Ano na? Nandito
ako.
"Agatha." Lumapit samin si Mallison.
"Namiss kita."
"Oooy. Kayo ha?" Pang aasar niya. Oo nga pala. Wala siya nung gabing Masayang bati ng babae na to.
pinalayas ko yung traydor na babae.
*ahem ahem*
"Libre niyo naman ako oh. Kayo na rin naman." Biro niya. Nababadtrip nako ha?

"Ano bang gusto mo?" Tanong sa kanya ni Zander. Napatingin ako sa "Siya ba ang P.A. mo?"
kanya, tss. Sinospoiled na tong babaeng to. Turo niya sakin. P.A like PERSONAL ASSISTANT?!
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Let's go, Babe." Aya ko kay Zander. Halatang gulat na Expression
Mallison. Halos hindi niya maisara ang bibig niya. Loading siya, Oo. "Una na ko.." Naglakad na ko palayo nang hinila ni Zander ang kamay ko.
Haha. Dont get me wrong, Inookray ko lang si Mallison. Hahaha
"Edi sige. Sayo na!"
"Wooow Babe !" Bwesit na to.
Natatawa niyang sabi. Lalandi nalang sa harap ko pa.

"Oo na kayo ng masaya. Bye." "Magusap nalang tayo sa susunod Rhea." narinig kong sabi niya dito.
Padabog siyang lumayo samin. Kakaibang babae talaga yun. Hahaha
"Sab." Tawag niya sakin habang naglalakad ako palayo.
"Zander" tawag ng babae sa likod namin. Hindi ko siya kilala.
Sino ba to? "Whaaat?!" Naiinis kong sabi.
Nag wave siya kay Zander at ngumiti.
Huminto kami sa paglakad syempre. "She's Just a Friend." Aniya.
Tinawag siya e.
Lumapit siya samin. Tiningnan ko siys mula baba hanggang itaas. "Get out of my way."
Magandang babae at feeling ko kasing edad lang namin siya. Tinulak ko siya at naglakad na.

"Zander." "ARE YOU JEALOUS?" Sigaw niya ng malakas. At dahil nasa Gym kami
Banggit niya ulit sa pangalan nito. Aba't ang lawak ng mga ngiti niya. ay rinig na rinig talaga ng lahat ng nasa Gym. Anong ginagawa niya?!
Lumaki ang mga mata ko ng ni-yakap niya si Zander at hinalikan sa may.. Iniinis niya bako? Naglakad nako papalayo sa kanya.

PISNGE! "I LOVE YOU SAB."

Nilingon ko siya at sisigawan na sana ng makita ko ang ginagawa niya. Ang kateam naman namin na sila Nathan at Mallison ay Candidate no. 6.
Pffft! In this pageant, We have 8 pairs. Hindi rin naman ako nag aaim na manalo
ako, Wala akong interest sa mga ganitong bagay. Hindi ko man lang siya
May may finger heart pa siyang nalalaman. Hahaha. nahiligan.

Tekaaaa.... "Good Evening Ladies and Gentleman."

Rinig namin mula sa Host.
Ano ba tong nararamdaman ko?
CHAPTER 13 "Tonight, we will going to witness our search for Mister and Miss
Foundation Week Crimson University. Sit Back and Relax. Let's now Call on our Candidates
with their Production Number."
Malakas ang hiyawan sa buong Gym. Ito na ang gabi ng pageant. At nagpalakpakan naman ang lahat. Sa pag tugtog ng kanta ay siya namang
Sobrang ingay ng mga tao. paglabasan naming lahat at pagsayaw.
May kanya kanya silang banner at kanya kanyang instruments para sa
kanilang pagsuporta. [🎶 Now Playing: Bailemos by Little Mix and CNCO]
Ilang minuto na lang rin at magsisimula na ang Pageant.
Hindi talaga ako masaya sa ginagawa ko dito ngayon. Gosh! Kembot dito,
"Hey!" Kembot doon. Argh! Smile lang Agatha.. Matatapos rin to.
Niyakap ako ni Zander mula sa Likod. Natapos nalang ang Music at nag pose na kami.
Ngumiti ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya sa Harap ko. Nagsalita namang ulit ang host para sa unang award naman.

"Goodluck, Babe."
Bulong niya sa tenga ko. He is so sweet guy, kung alam niyo lang. Hindi
ko ba alam sa kanya. Kasi lagi nalang siyang nakasunod sakin. Uuwi nlang
ako ng bahay, Ihahatid niya pa ko hanggang pintuan ng kwarto ko. Kapag
naman halata niyang pagod ako Katulad kahapon, Lalapit siya sakin
pupunasan ang mga pawis ko, itatali ako buhok ko tapos papaypayan ako.
Minsan, aaliss siya para bumuli lang ng pagkain. Mga simpleng bagay pero
nakakataba ng puso. Pfft.
"Get Ready. Linya na, linya!"
Utos samin nung Production Manager.
Bumitaw na sa pagkakayakap si Zander sakin at pumunta na sa Linya niya
ganun rin ako.
Candidate no. 3 kaming pareho.
"For Our Miss Congeniality is no other than Candidate no.."
Huwag niyo na akong asahan sa Friendly award na yan.
Kilala niyo naman kung ano ako at sino ako. Hahaha
"Candidate no. 6!"
nagpalakpakan naman kaming lahat at ang mga nanunuod.
Yes its Mallison.
"For our Mister Congeniality, Candidate no. 3!"
Its Zander.
Hindi nako nakinig sa sumunod pa nung nakita ko kung sinong papalapit
sa Judges Table.
Masama ang titig ko sa kanya at nakangiti siyang nakatingin sakin.
"For our Miss and Mister Photogenic.." Aniya "Here is your Question Candidate no. 3" Ani ng Host.

"Congratulations Candidate no. 3!" "If this will be the last day of your Life, What will you do first?"
Nanatili akong nakatitig sa matandang lalaking umupo sa Upuan na para
lang sa mga Judges. Nabalot ng katahimikan ang buong Gymnasium.
Kung kanina'y magulo't maingay ngayon naman ay katahimikan at
"Miss Candidate no. 3" kapayapaan.
Mula niya kong tinawag. Teka ako pala ang nanalo . Anong award?
Lumapit na ako sa gitna at kinabitan kami ng Sash ni Zander at bumalik na "Thank you.." Panimula ni Zander.
sa Pwesto.
Nandito na sa harapan ko ang taong pumatay sa Mga magulang ko. "If this will be my last day, What is the first thing I'm gonna do?
Nagagawa niya pang ngumiti Walang hiya sila! I will first tell my mom and my girlfriend how much I loved and
Siya lang naman ang ama nila Nathan at Nate Fortalejo. LEONARDO Treasured them."
FORTALEJO! Naghiyawan naman ang mga babae at supporters ni Zander.
And
He's one of the Judges. "Since my mom was not around" Tumingin siya sakin.

*FAST FORWARD* "Atleast my Girlfriend is here beside me. Like what I've said earlier, I will
tell her how much I Love her." Ngumiti siya sakin.
Hakot award si Mallison ngayong Gabi. Kung tatanungin niyo ko kung Naninigas ang buong katawan ko sa atensyong Binibigay niya sakin at ng
anong awards ang nakuha ko, I have Miss Photogenic, Best in School lahat ng taong nakikinig.
Uniform and Best in Long Gown lang. #FutureGirlfriend Zander if Ever. Were not official Yet. You're too Fast.
Habang ang partner kong si Zander, halos silang dalawa ni Nathan lang
ang nagpapalitan sa mga awards. "Babe, thank you for the happiness your brought me. I can't explain right
Napili kami ni Zander for the Best 3 ganun din sina Mallison at Nathan at now how happy I am to be with you. Thank you for letting me to Express
Isa pang Pair galing sa Lower year. myself to you. I Love you so much. I can be your Knight in Shinning
Ito na ang pinakahihintay ng lahat.. Armor and at the same time your Prince Charming. I will protect you
always, I Promise."
Ang Question and Answer portion
What is happening to me now?
Naunang tinanong ang Lower Year na Pair. Sumunod naman sina Nathan WAAAAAA!!
at Mallison. Halos lahat ng tao sa Gym ngayon ay kinikilig. Fuck !
Individual ang Every question, Masyadong hahaba pa kung makikinig What I'm going to do?!
kayo sa kanila. Hahaha! Nangiinit ako!
Sumunod namang tinanong Si Zander. Pati yung Host, Kinilig yata!
Juskooooo!
Ilang minuto pa ay ako na naman ang tinawag papunta sa harapan
"Are you his Girlfriend?"
Tanong niya sakin with the Mic.
Again, WITH THE MICROPHONE!
Ngumiti nalang ako sa kanila dahil hindi ko rin talaga alam kung anong
isasagot ko! Like duh?
"Last but not the Least, Beautiful Candidate no. 3, here is your Question."
Aniya.
"If there is one thing you should give to your Family, What it is?"
If there is one thing...
This is so nice question I ever heard. Tumingin ako sa mga tao at hindi na
nagpatumpik tumpik pa.
"If there is one thing I should give to my Family, What it is?"
Inulit ko ang tanong at ngumisi ako sa lahat at tumitig sa lalaking may
malaking utang sakin.
"JUSTICE!"
Mariin kong sabi. Mariin kong banggit at tiningnan ko mata sa mata si
Mister Fortalejo.
Nanggagalaiti ako sa sakit at sa galit na nararamdaman ko ngayon habang
nakatitig sa matandang lalaking to!
Nakangiti parin siya saking nakatingin ngayon.
"They killed my parents with no acceptable reasons. They made my life
Miserable. They almost killed my older brother.
Death is not for them.
I can kill them whenever I want and wherever I want. But DEATH is not
really meant for them because JAIL FOR LIFE suits them perfectly."
Nagpalakpakan ang mga tao samantalang ang lalaking nasa harapan ko ay
halatang nagpipigil ng kanyang galit.
Ngumiti ako sa kanya at Tiningnan siya ng ilang segundi bago muling
nagsalitang muli.
"I am not the Old Sabrina Agatha Davidson, Anymore."
Hintayin niyo lang ang paghihiganti ko Fortalejo Family!
Malapit na. Malapit na malapit na.
CHAPTER 14
(Dramas no more)
Simula kaninang pagpasok ko ng Gate ay nagbobow na sakin lahat ng mga
babae na madadaanan ko. Ang mga kalalakihan naman ay nagbibigay ng
kanya kanyang regalo. May bulaklak, may Chocolates at kung ano ano pa.
Hindi ko ba sa isang to.
"Mallison. Pwede ba?!" Naiinis kong sabi.
Siya lahat ang kumuha. Hindi naman kasi ako mahilig sa mga bagay na
ganyan. Tss.
"Agatha. You're really a Queen! You even have a Fan Club. Hahaha.
Look!"
Hindi ko na siya pinansin at naglakad na.
I don't need that. I am already a Queen. So don't mention it. Psh!
"Pumasok na pala si Nate."
Aniya.
Napalingon kami sa taong lumabas sa itim na kotse.
And Yes! It's Nate.
Naalala ko tuloy kung pano niya saluhin ang bala sakin non.
Gusto ko ng maging mabait sa kanya pero paano? Ghad! This making me
insane!

"Na.."
Tatawagan ko na sana siya ng May biglang tumakip ng mga mata ko.
"Good morning Crimson University Queen." Aniya.
Hinarap niya ko at inalis na ang kamay sa mga mata ko. Nakangiti siyang
nakatingin sakin at ngumiti rin ako sa kanya.
"Don't smile like that. My heart is fluttering. Baka ma-inlove ako lalo
niyan sa magandang babaeng nasa harapan ko." biro niya.
"Pffft! Please Zander, Huwag dito." Pag-iinarte nitong si Mallison.
"Kailan ka pang natutong magsalita ng tagalog?" Nagtataka kong tanong.
"Seeeecreeet! Hahaha" Sabay takbo niya palayo. Psh! Yung babae talaga na
yun.
Sabay na kaming naglakad ni Zander papuntang room.
"Anyway, Congrats rin pala. Kahit hindi ka nanalo, Ikaw parin ang panalo
para sakin."
Gaaad ! Kelan pa ko natutong magsalita ng ganito?! Waaa!
Ngumiti sakin si Zander. Teka!Ang gwap.. No! No! Sabrina! Ang landi mo
na!
"Huwag kang ngumiti ng ganyan Zander." Iwas na tingin ko sa kanya.
Anyway, tama yung narinig ninyo, Hindi siya ang nanalo kundi si
Nathan. 1st Runner up lang siya. Pero it doesn't matter naman.
Tahimik lang ako habang naglalakad.
Maya-maya ay may buglang sumulpot sa gitna namin ni Zander.
"Good morning Sab. Congratulations." Ngiting sabi niya.
Ginulo gulo niya ang buhok ko! Argh!
"Mauuna nako sa room. See you." Ngumiti na naman siya sakin.
Hinawakan ko ang Buhok ko. Ghad ! Anong Nangyayari? Bakit hindi mo
man lang pinigilan yun Sabrina?! Waaa!
"Let's Go?" Bumalik ako sa kamalayan ko. Jusko!
Ang Bilis ng tibok ng puso ko kanina lang. Tumango ako kay Zander at
naglakad na.
Nang makarating na kami sa Room ay siya ring pagpasok ng Propesor
namin. Mabuti, we arrived on time.
"We have an urgent meeting today and right now." Aniya.
"Anyway, Congratulations Miss Davidson and Mister Fortalejo for
winning the crown." Nagpalakpakan naman ang buong klase.
"So as I have said earlier, We will have a meeting right now. You'll be
excited for this." Ngiting sabi ni Maam.
"We will going to one of the Prestigious Resorts in Tagaytay to have your 1
week Camp." masaya niyang sabi.
Arrrgh ! I don't have time for this! Naexcite na yata ang lahat habang ako
naboboring na naman sa pinaguusapan nila. Seriously? Hindi ako mahilig
sa mga bagay na kinahihiligan nila. Mas gusto ko pang makipag basag ulo
kesa mag saya at makisama sa iba. Using my gun is my happines.
"Pack your things." Banggit niyang muli.
"At bukas na ang byahe ninyo, natin rather. We'll have our School Bus
kaya huwag niyo ng dalhin ang mga kotse ninyo." Ang iba ay natuwa at
karamihan ay nadisappoint. Katulad ko nalang. Tss! My Baby is my Car!
Bitch please! argh!
"Class dismissed."
Lumabas na siya kaagad. Haaay! Wala ba sa school na to yung, 'Class may
papatayin tayo' o di kaya 'Class magpatayan kayo' -,-
Matutulog na lang ako.
Total, Yun din naman ang gagawin ko sa Camping na yun e.
*krrrrring*
Nagising ako sa tunong ng bell. Fuck! Nakatulog nga talaga ako.
"How is your sleep?" Natatawang tanong ni Zander.
"Ilang oras akong nakatulog?" Waaa!
"Almost 3 hours. Don't worry." Lumapit siya sakin at binigay ang notebook
na hawak niya.
"Pinagsulat na kita." Nakangiti niyang sabi at kumindat pa.
Zander naman! Dapat ginising mo nalang ako. Waa! Nakakahiya tuloy.
"I'll pay for this." sagot ko.
"I'm looking forward for that. Anyway, Hatid na kita?" Tanong niya.
"No. Ahm, May dadaanan pa ko."
"Samahan na kita?" Tanong niyang muli.
"Thanks Zander pero Okay lang ako. Mag dinner nalang tayo mamaya?"
Aya ko.
Bigla namang lumawak ang mga ngiti niya.
"Are you Inviting me again for the second time?" Natatawa niyang sabi.
"Ayaw mo?" ani ko.
"Of course not! Syempre, gustong gusto ko." Psh! Para kang bata Zander.
Hahaha.
"Then, 7pm **** Resto. Call?" Tanong ko.
"Call!" at nag thumbs up naman siya. Sabay na kaming pumunta sa
parking lot.
It's already lunch time and we dont have any class this afternoon. Uuwi na
rin naman ako ayuko lang na ihatid niya na naman ako. Nakakahiya na
masyado. Sobrang dami ng pabor na ginawa niya para sakin.
Sumakay na kami sa kanya kanya naming kotse at pinauna ko ng umalis si
Zander. Aalis na rin sana ako ng..
"Teka, nasan na yung Cellphone ko?" Tanong ko sa sarili ko. Hinanap ko
sa loob ng bag at sa kotse pero wala.
Lumabas ako at bumalik sa room baka naiwan ko. Importante yun dahil sa
contacts na meron ako.
"Sab." tawag sakin ng lalaking nasa likuran ko. It's nate. Kahit hindi na ko
lumingon, boses niya palang, alam kong siya na yun.
"Yes?" sagot ko habang inaayos ang mga gamit ko. Nasan na ba ang phone
ko?
"Can we have a Lunch time together?" Aniya.
"Busy ako Nate.." Mariin kong sagot. Naisip ko rin na hindi porket niligtas
moko e ayos na tayo. Don't take advantage on me like you used to do. Tss
Huminga ako ng malalim, Nasan na ba kasi ang Phone na yun?!
"Anong hinahanap mo?" Tanong niya at lumapit sakin.
"I don't need your help. Umalis ka nalang muna. Please." Sarkastiko kong
sabi.
Hindi na siya nagsalita pa at umalis na rin.
"San na ba yun?!" Nakakainis naman!
"Ito ba ang hinahanap mo?" Nilingon ko ang babaeng nagsalita.
"Oh! The traitor." Nakangiti kong sabi.
Tricia..
CHAPTER 14
(Dramas no more)
"Oh! The traitor" Naiirita kong sabi.
"Nahulog mo yata to kanina." Sabay taas niya ng Phone ko. Psh!
Lumapit ako sa kanya at kinuha agad ang phone ko.
Inilabas ko ang Alcohol sa bag ko pati na rin ang panyo. Nilagyan ko ng
alcohol ang panyo at pinunas sa Phone ko.
"Haaay! Baka mamaya, May germs na GUMAGAPANG dito. O di kaya
baka may IMPAKTA na, na umaaligid dito!" Sarkatisko kong sabi.
"Sab. You know, Hindi ko kayang gaw.."
"I don't need your further explanations. Umalis ka nalang sa harapan ko at
ayuko ng makita ka pa. Kahit papaano, papahalagahan ko parin ang
pagkakaibigan natin. Kaya kung ayaw mong masaktan, Sundin mo nalang
ako BESTFRIEND!" Naiinis kong sabi.
Psh! Bestfriend na Heck?! Duh?
Ofcourse, not anymore!
Binagga ko siya sa balikat at naglakad na papalayo.
Bababa na sana ako ng hagdan ng Sumulpot na naman ang isa sa mga
lalaking gusto ko ng patahimikin. Nakangiti siya ngayon sakin at
nakasandal sa pader habang naka-kros ang mga kamay niya sa kanyang
dibdib.
"Isang magandang umaga, Binibini." Nakangiti niyang sabi.
"Psh!" Nagpatuloy na ko sa pagbaba nang nagsalita na naman siya.
"So you're up to my family? You want us to suffer?" Seryuso niyang
tanong. Napatigil ako sandali at nilingon ko siya.
"What did I do wrong?" Nacucurious na mukha niyang nagtatanong.
Ngumiti ako sa kanya.
"Ask yourself." Mariin kong sabi.
"Oh by the way, please tell your parents that they will face, ah no! You and
your parents WILL-FACE-YOUR-LIFE-IN-A-JAIL sooner. Look forward
for it. Hindi pa ako nagsisimula, Magsisimula palang ako." Nakangiti kong
sabi sabay na umalis.
Nathan Fortalejo? Oh please! Don't mess with the Queen for the second
time around.
Sumakay na ko kotse ko at nag maneho na palabas ng Campus.
Habang nag mamaneho ako, ay siya namang panay ring call ng Phone ko.
Sino ba yan at kanina pa nangiistorbo?
Unknown number kasi siya kaya hindi ako sumasagot basta basta ng
tawag. Pero dahil nakakaasar na..
"WHAT?!" Sigaw ko sa kabilang linya.
"Ang tagal mo sagutin!" Naiinip na sagot ng kabilang linya.
"WHO ARE YOU?! You're wasti.."
"It's me, Lara." biglang sagot niya.
"What do you want?" Naiinis kong tanong.
"Meet me here. Sa dating.." Hindi niya na naituloy ang sasabihin niya ng
nagsalita ako kaagad.
"Okay." At pinatay ko na kaagad ang phone. Bakit nasa Pilipinas siya?!
Ano na naman bang kailangan ng Babaeng to?!
Ilang minuto rin akong nag drive papunta sa Lugar kong nasaan siya
ngayon. Yun ay ang lugar kung saan niya sinagot ang kuya ko.
Oo, Tama kayo ng narinig.
Niligawan siya ng kuya ko, sinagot niya pero HINDI NA SILA
NGAYON.
Bakit nag break? Sa kanila nalang yun.
Habang papalapit ang sasakyan ko sa lugar na yun ay naaaninag ko na ang
babaeng nakatayo sa labas ng kotse niya habang nakasandal. Balingkinitan,
matangkad, maputi, Blonde ang buhok..
Itinabi ko na ang kotse at lumbas na.
"Hindi ako magtatagal kaya Straight to the point na." Utos ko sa kanya
habang naglalakad papalapit.
Nagulat ako ng itutok niya ang baril niya sakin. Bigla ko namang hinugot
ang baril ko sa likod at itinutok ko rin sa kanya.
Ngumisi ako sa kanya.
Ilang segundo rin kaming nagtitigan ng seryuso, mata sa mata nang
tumawa siya.
"Hahaha!" Ibinaba niya ang baril niya at tinanggal ang bala doon.
"What are you doing here?!" Tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sakin at
inihagis ang baril sa loob ng kotse niya.
"C'mon Sabrina. We used to be friends." Aniya. Ibinaba ko ang baril ko at
lumapit sa kanya.
"Did I scare you?"
Kailan ba ako natakot? I chuckled.
"No and you never did." sagot ko.
"So, answer me. Why you're here?" Seryuso kong tanong.
"Do you still wanted to bring Fortalejo Company's down?" Seryuso niyang
tanong habang nakatingin sa malayo.
"Oh! I mean the fortalejo family itself." Nakangiti niyang sabi.
Tumango naman ako.
"Why is it too Slow? Would you mind if I help you?" Tanong niyang muli.
"I dont need your help. Im just waiting for the perfect time." mariin kong
sabi sa kanya. Lara was my hardest enemy ever since pero nung nalaman
kong may namamagitan sa kanila ng kuya ko, itinuring ko siyang kaibigan.
Nung nalaman ko na naghiwalay sila, halos gusto ko siyang saktan dahil sa
pananakit niya sa nararamdaman ng kuya ko but still she's my brother's Ex
Girlfriend and my brother don't want her to get hurt. That's why, she's
safe and still alive in my own hands.
"I heard Marcus is now awake. Can I have your permission to visit him in
London?" tumingin naman ako sa mga mata niya.
"If my brother still wants to see you, then, I have no choice."
Sagot ko.
Bigla namang Nagring ang phone niya.
"Excuse me."
Lumayo siya at kinausap ang nasa kabilang linya. Mabilis niya naman
itong ibinaba. Bumalik siya sakin ng namumutla at para bang wala sa sarili
niya.
"Why? Is there any problem?" Tanong ko sa kanya.
"Sab."
Tawag niya sa Pangalan ko.
"Mister Fortalejo is now Dead."
Huminga ako ng malalim.

"Don't use your Bitchy Trick, Lara." Naiinis kong sabi. Tumawa naman
siya ng malakas.
"I'm just Kiddi.."
"Ang masamang damo, mahirap at matagal mamatay." lumayo nako sa
kanya.
"I know your just kidding, I dont use to your Bitchy tongue anymore,
anyway."
Nilingon ko siyang muli.
"Please regards me to my brother." Sumakay na ko sa kotse at dumiretso na
sa bahay.
Ala una palang rin naman ng hapon. Pagkarating ko sa Mansion ay
binilinan koang mga maids ko na Iimpake ang mga gamit ko na
Kakailanganin ko para sa Camping Bukas. Camping will be the Most
Boring Activity. Habang nakahiga ako ay hindi ko na namalayang
nakatulog na pala ako.
🔫[NATE's POV] 🔫
"At talagang sinadya mo ko sa BAHAY ko!" Sarkastiko kong sabi.
"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Sabrina will be MY SOON TO BE
GIRLFRIEND! You dont have any rights to touch her nor do what you
want to her." Nagkakainitan na
talaga kami ngayon.
Talagang pumunta pa soya sa bahay ko para lang sabihin sakin ang mga
yan.
"Hindi ko siya aagawin sayo kasi wala namang KAYO. Isa pa, Hindi pa
kayo so Hands off ka rin pare." Natatawa kong sabi.
"Moreno, Aware ka naman siguro na hindi ako kasama sa mga
pinanggagawang kalukuhan ng mga magulang ko diba?"
Dagdag ko pa.
Hindi ako magpapatalo sayo. AKIN LANG SI SABRINA!
"Ang sakin ay sakin, subukan mo pang lumapit sa kanya ulit, hindi na kita
papalampasin pa. Huwag kang magpapahuli, baka hindi kita matansya.
Wala rin akong pakialam kung walang kang kinalaman sa ginawa ng
pamilya mo sa kanya. Hindi ko lang hahayaan na masayang na naman ang
pagmamahal niyang ibibigay. Mas lalong hindi ko na siya hahayaang
masaktan gaya ng ginawa mong pananakit sa kanya."
Naiinis niyang sabi.
"Go! Tingnan natin."
Sigaw ko sa kanya habang papalayo siyang naglalakad.
"May the best man win." bulong ko sa sarili ko. She will be happier with
me.
CHAPTER 14
(Dramas no more)
🔫 TRICIA'S Pov 🔫
"Hello?" Bati ko sa kabilang linya.
"Yes kuya. Yes! Yes. I assure you that. Yes kuya. Alright." at pinatay ko na
ang tawag.
Did I already make you angry with me? I am really sorry. But that was my
job. To maintain and to act like a traitor to her. All is on plan. All is on the
process. And I hope, She will understand my situation, our situation right
now.
I really want to be on her side but Everything has a reasons. She'll find it
soon.
"Hey!" Gulat na tawag sakin ni Mallison. Ang aking nagiisang pinsan dito
sa Pilipinas.
"What's this badnews? I heard that Agatha.."
"Cous. You don't have to worry." Sagot ko sa kanya.
"What's your problem?" Tanong niya sakin.
"You will not understa.." Biglang putol nya naman sa sinasabi ko.
"Spill it." Nakatitig kami ngayon sa isat isa.
"I won't. Just leave. Wala kang maririnig sakin ngayon." Ani ko.
Ilang minuti rin siyang nakatingin lang sakin habang nag aayos ako ng
mga gamit ko dito sa locker room.
"What?" Naiirita kong tanong sa kanya. Hanggang ngayon di pa rin siya
umaalis.
"I told you, Wala.."
"I will not leave unless you'll tell me what is happening." Nakataas na kilay
na sabi niya.
Huminga ako ng malalim at hinila ko siya papunta sa upuan.
Umupo kaming pareho at inilapag ko ang kinuha ko ang isang maliit na
bagay at inilapag ko sa lamesa.
"What's this?" tanong niya.
Isang flashdrive.
FLASHBACK
"What are you doing here?!" Naiinis na tanong ni Sabrina. Sinadya kong
magpahuli sa kanya na hinahalungkat ko ang drawer at parang may
hinahanap ako.
Hindi ko siya nilingon at nagpatuloy ako sa paghahalungkat sa mga gamit
niya, sa mga family papers nila.
Naramdaman ko nalang na tinulak niya ko kaya napaupo ako sa sahig.
"WHAT ARE YOU DOING HERE?! WHAT THE HELL!" Biglang
inagaw niya sakin ang maliit na kahon na hawak hawak ko.
"Bakit nasayo to?!" Hindi ko parin siya iniimik at nanatili akong tahimik at
hindi nakatingin sa kanya.
"Tricia!" Sigaw niyang muli sa pangalan ko. Kailangan kong magmukhang
Tinraydor ko siya. Magagawa ko ba?
"Pano ka nakapasok di.." Hindi ko na siya pinatapos magsalita
"I am sorry." Nakayuko kong sabi.
Sorry Sabrina. I really need to do this.
"Sorry for what?!" Naguguluhan niyang tanong. Sinadya kong mahulog
ang Calling card na nasa bulsa ko. Kinuha ko kaagad at kinuyom sa kamay
ko.
"What is that?!" Naiinis niyang tanong.
"What the hell Tricia! Answer me!" Malakas na Sigaw niya.
Hindi ako nagsalita at nanatiling nakayuko. Lumapit siya sakin at pilit na
kinukuha sa kamay ko ang Calling card. And there she goes, nakuha niya.
This is for a plan.
"Calling Card of FORTALEJO's COMPANY?!" Naiinis niyang tanong.
"Are you betraying me?!" Nakakuyom ang kaniyang mga kamay sa galit.
"What now?! Answer me!" Sigaw niyang muli.
"Aah. I see." Nakangiti niyang tanong.
"Anong hinahalungkat mo sa kwarto ko? Mga papers ba na nagpapatunay
sa mga kasakiman ng nga Fortalejo na yan? Para ano? Isa ka na rin ba sa
mga Agents nila ha Tricia?!" She's totally dissappointed.
"You're not answering, I guess it is a Yes. Am I right?" Ano bang sasabihin
ko. Kunware nalang nasa Drama ka Tricia. Para masakyan mo. You really
need to be the best actress for now.
"Yes." Maiksi kong sagot.
*paaak* Isang malakas na sampal ang naramdaman ko mula sa palad niya.
"TRAITOR!" Sigaw niya.
"BUTTTTLERSSS!!" Tawag niya sa mga butlers sa labas.
"Ilabas niyo ang ahas na yan!!" Utis niya dito.
"Saaab. Please, let me explain." Umiiyak ako sa sobrang sakit. Hindi dahil
sa masakit ang sampal niya kundi baka hindi na maibabalik ang
pagkakaibigan naming dalawa...
"Please Sab.." Patuloy parin akong nagmamakaawa sa kanya habang
kinakaladkad ako ng mga butlers niya.
"Isang hakbang pa ng babaeng yan dito, Malalagot kayong lahat sakin!"
Sigaw niyang muli.
Change mode na tricia. Pwede na yun, pwede na.
I DID IT!
Tiningnan ko ang hawak ko na flashdrive na kinuha ko sa Gamit ng kuya
niya.
Mas mabuti ng hindi niya raw to makita ngayon. At tama kayo, Kuya niya
ang nagutos sakin na gawin to.
END OF FLASHBACK
"Why? What is his plan?" tanong sakin ni Mallison.
"I don't know yet his whole plan. Cous, Huwag na huwag mong sasabihin
to kay Sabrina. And please, huwag na muna tayong magkita. Traitor ako sa
paningin niya, Ayukong madamay ka pa. Isa pa, kailangan ka namin para
maging mata kay Sabrina. Ginagawa namin to para sa makakabuti sa
kanya." Sagot ko.
Huminga siya ng malalim at tumango.
🔫SOMEONE'S POV🔫
Alam niyo ba yung feeling na panuorin yung dalawang lalaki na nag aaway
dahil lang sa iisang babae? Ang Corny nun. Babae lang yan. Maraming
babae dyan. Pero at the same time, masaya naman pala.
Gusto kong makita kong sino ang matatalo at sino ang mananalo. Ganun
naman palagi diba? Hahaha
"Huy!"
Sigaw sakin ng babaeng nasa harapan ko sa di kalauyan.
"Huy anong sinisilip silip mo dyan?!" paninigaw niya.
Tumakbo ako pababa ng hagdan at hinabol niya ko.
Sino ba tong babae na to?!
Bakit babol parin siya ng habol?!
Nanunuod lang naman ako ng mga lalaking nagkukwelyuhan tapos nasa
gitna yung babaeng pinag aawayan nila. Hahaha
"Ooooouch!"
Napahawak ako sa ulo ko na natamaan ng sapatos niya na tumalbog sa
Harapan ko.
Shit! Ang taas ng takong niya! Ang sakittt!!
"Aaaah!"
Aba nama't!

"Gotcha!"
Sinabunutan niya ko at hinila ang buhok ko malapit sa kanya.
Bale, nasa bandang dibdib na niya ang ulo ko. Ang sakit! Peroo..
Teka..
Nasa dibdib niya ang ulo ko..
Ngumiti ako sa kanya at binitawan niya naman kaagad ang pagkakahawak
niya sa buhok ko at inayos ang sarili.
Tumingin ako sa kanya at ngumiti na parang manyak. Hahaha. Psh! Wala
naman akong naramdaman!
Halos hindi maipinta yung mukha niya. Hahaha.
"Pervert!"
Sinampal niya ko ng malakas na malakas. Shit men ang sakit !
Ano bang problema nitong babae na to?!
"Bakit moko sinampal?!"
Sigaw ko sa kanya.
Tumawa siya ng mahina.
Teka, ang ganda niya. Hindi hindi! Erase Erase!
"Kasi Cute ako."
Natatawang sabi niya. Psh! She's wasting my time.
Tumalikod nako sa kanya at naglakad papalayo pero tinawag niya ko ulit.
"Hoy! Ibalik mo muna sakin ang sapatos ko !"
Sigaw niyang muli.
Dinampot ko ang sapatos niya at inihagis sa kanya. Nakangiti lang siya
sakin. Tumalikod nakong Muli.
"ANONG PANGALAN MO?!"
Sigaw niya. Hindi ko siya pinansin at naglakad na palayo. Psh!
"AKO NGA PALA SI TRICIA. TRICIA SERVANTES! TANDAAN
MO YUNG MAGANDANG PANGALAN NA YUN! BYEEEE!"
May mga babae pa palang ganito sa mundo?
By the way, Mattew. Matthew Montemayor.
Pero syempre, hindi ko yun sinabi sa kanya.
CHAPTER 14
(Dramas no more)
Last episode
{AUTHOR'S NOTE: This will be the Last Chapter na may mababasa
kayong love love. Haha. Because from now on, We will focus on Sabrina's
Revenge. How Sabrina gets her revenge.}
----
Papunta na kami ni Mallison sa school ngayon. Our professor told us to be
there at exactly 6 in the morning.
"Im still sleepy."
Pagiinarte niya.
Hindi ko nalang siya iniimik. Antok pa rin naman ako, pero wala akong
magagawa. Kailangan kong sundin lahat ng rules and policies ng School.
Especially the activities, kailangan kong gawin yun. Yun lang talaga ang
maibibigay ko sa kuya ko. Yun lang ang magagawa ko para maging masaya
siya para sakin. He is against with my Mafia Stuffs. Ang gusto ng mga
magulang namin ay maging Lawyer kaming pareho. That is why my
brother is a lawyer. Nasabi ko na rin sa inyo yun diba? So ayun na nga,
ayuko ring mag abogada. Pero dahil narin sa will ng Family namin, I really
need to study harder. Mabigyan ko lang naman ng karangalan ang
apelyidong dinadala ko.
Ilang minuto rin kaming nagbyahe. Nasa iisang sasakyan lang kami ni
Mallison. Syempre nagpahatid kami sa butlers ko.
Since dalawa nalang talaga kami ni Kuya na Davidson ang magkadugo,
samin na lahat ng ari-arian ng pamilya. From our Grand Grand parents
ang mga karangyaan na meron kami. But still, we choose, they chose to be
a public servants. Not just a Business men, but a Lawyers.

Nang makarating na kami sa gate ay bumaba na rin kami at ibinaba narin
ng dalawang butler namin ang mga gamit. Nakalimutan kong sabihin, ang
sasakyan pala naming dala dala ay Limousine. Syempre kailangan ninyong
malaman. Hahaha.
"Grrr. Too cold." Nilalamig na banggit ni Mallison. Yes. Mahamog na
mahamog parin talaga kahit pasikat na ang araw.
Kaming buong klase lang ang mag Cacamp at ang iba ay may klase parin.
Hindi ko rin talaga alam kung bakit ang section namin ang palaging
pinipili sa mga ganiyong aktibidad.
"Sayang, hindi natin kaklase si Tricia." Buglang banggit ni Mallison.
Hindinko nalang siya inimik. Wala nga pala siya nung pinalayas ko si
Tricia. Hindi narin ako magkukwento dahil narin magkaibigan at
magpinsan silang dalawa. Bahala na siya.
Binitbit ko na ang Bag ko at Hinila ang maleta ko.
Yes. Bag at Maleta. Akala mo mangingibang bansa e nu?
Eh kasi naman isang linggo rin kaming magstastay doon. Pano ba? Kulang
pa nga yata ang mga dala ko e.
Kung sakin shoulder bag at maleta lang sa isa naman dyan which is si
Mallison naman ay Travel Bag at Dalawang Maleta.
Halos yata ng gamit niya sa Mansion ay dinala niya na. Doon na yata titira
to e. Tss.
Ipinalagay na namin ang mga dala namin sa baggage area at pumasok na sa
loob ng Bus.
"Goodmorning."
Bati sakin ni Nate na nakaupo sa tabi ng bintana.
"You can sit here." Aniya.
"No, Dito tayo."
Nagsalitang lalaki sa likod.
Palagi bang dapat masurprise ako sa boses ni Zander. Bigla bigla nalang
siyang magsasalita ng hindi mo pa siya nakikita. Lagi kang magugulat sa
presence niya.
Umupo na kaming dalawa sa likod ng inuupuan ni Nate.
Nasa tabi ako ngayon ng Bintana at nasa kanan ko naman si Zander.
Para talagang nahihiwagaan na ko sa dalawang to. Pero, the hell I care?
Psh.
Wala pa kalahating oras ay nandito na ang lahat pati ang professor namin.
Hinanap ko naman kung san nakaupo si Mallison.
Nasa tabi pala siya ni Nate sa harapan namin.
Nagbyahe na kami dahil baka tatanghaliin raw kami bago makarating sa
Tagaytay. Wala kaming ibang ginagawa sa byahe kundi umupo lang. Ano
pa nga bang gagawin diba?
Mamayang gabi raw ay mag Bonfire kaya habang nasa byahe palang kami,
Matutulog muna ako. Panigurado, magpupuyat kami nito.
*FAST FORWARD*
Nakarating rin kami sa Resort na to bandang alas onse ng Tanghali.
Bumaba na kaming Lahat at dumiretso sa Hotel na tutuluyan namin para
ilagay lahat ng mga gamit namin.
Habang nagpapahinga kami sa kwarto namin ay may nagsalita mula sa
nakakabit na speaker sa pader. Karoom-mate ko nga pala ang nagiisang
Mallison NA NAMAN.
"Paging Miss Mallison Sy, Mister Nate Angelo Fortalejo, Mister Nathan
Fortalejo, Miss Sabrina Davidson and Mister Zander Moreno to prroceed
to the Beach side, please."
Ano na naman ba to? Magpapahinga pa nga e!
Bilis bilis na tumayo si Mallison.
"Agatha, let's go." Hila niya sakin habang nakahiga ako.

"Ayuko." Maiksi kong sabi.
"Good Grades or Fail Grad.." Tumayo na ko kaagad. Ghd! That GRADE! I
need to Study harder to achieve that GRADE!
Tumayo nako at sumunod sa kanya.
Nadatnan namin na naghihintay samin ang Leading Professor namin at
nakasakay siya sa may yacht (Yate).
Umakyat kami ni Mallison at nakita naming naghihintay narin sila
Zander, Nate at Nathan.
"Why we're here?" Nagtatakang tanong ko.
Hindi sumagot ang professor at sininyasan niya ang isa sa mga tao sa
barko.
Pinaandar naman kaagad nila ang makina.
"Where are we going?" Pagtatakang tanong ni Mallison. Hindi nila kami
inimik at ilang minuto rin ay nasa kabilang Isla na kami.
"Anong gagawin naman namin dito?"
Ngayon naman ay si Zander na ang nagtanong ngunit hindi parin umiimik
ang Professor namin.
Bumaba si Maam at tinawag niya kami. Hindi kami kumilos at bumaba
pero nakaramdam na kami ng pantutulak ng mga Lalaki na kanina ay hindi
namin nakita sa yachte kanina.
"Don't you dare touching my back!" Pagiinarte ni Mallison.
"Give me your phones." Ani ng professor.
Wala ni isa samin ang nagabot nito.
Agad namang tinutukan kami ng baril paikot ng mga Lalaking tumulak
samin kanina lang.
"I said, Give me your phones." Nakangiting sabi niyang muli.
"What the hell is happening?!" Naiinis na si Mallison. Pwersahang kinuha
samin ang mga cellphones namin at naglakad sila pabalik ng yachte habang
kami ay hindi makagalaw sa kinatatayuan namin dahil sa dami ng baril na
nakatutok samin.
Lahat kami ay masama ang tingin sa gurong yun! Teka, Ano ba talagang
nangyayari?!
"Anong gagawin namin dito?" Tanong ni Nate.
Uso ba talaga ang hindi pag imik?
"WHAT THE HELL!!" Naiinis na sabi ni Tricia.
Patuloy parin sila sa paglakad papuntang yachte. Maya maya ay
may isang babae naman ang lumabas mula sa Pintuan nito.
"Tri...ciaaa?" narinig kong banggit ni Mallison. Bakit siya nandito?!
Tinulak siya palabas ng isang lalaki na may hawak ng Baril.
"Sorry, Napagutusan Lang." panimula ng Guro.
"Anyway, sa gitna ng isla na to, doon ninyo matatagpuan ang mga
weapons na kakailanganin ninyo para sa isa't isa."
Seryuso niyang sabi.
"Kada tatlong araw ay maghahatid kami ng damit ninyo at kunting gamot
para sa matatamo ninyong sugat." pagpapatuloy niya.
Ngumiti siya samin na para bang wala siyang ginagawang masama.
Ano ba to?!
"This is a survival Game. Kailangan mong pumatay ng kaibigan o kaaway
para mabuhay. O Pwede rin namang reverse, Kailangan mong mamatay
para mabuhay ang kaibigan mo." seryuso niyang sabi.
"Don't Escape from here. Baka hindi rin kayo mabuhay sa mga pating.
This game will lasts in a Month. GoodLuck. Oh! By the way, naisulat na
ang mga will ninyo kung sakali mang may mangyaring hindi maganda."
Tatakbi na sana kaming lahat sa kanila pero mabilis niilang pinatakbo ang
yachte at umalis pabalik sa Resort.
"Is this Real?!" galit ni mallison.
Fuck! Lahat kami magiging mag kaaway. Pero bakit, sila pa? Bakit kami
pa?!
Sinong may kagagawan nito?!!
CHAPTER 15
Enemies and Friends
"Tricia." Tawag ni Mallison sa kanya at niyakap ang umiiyak na si Tricia.
Psh! Hindi pa rin talaga ako makapaniwala sa ginawa niya.
"So pakana ninyo to?" Naiinis kong tanong.
"Agatha. Tricia is here. So it means, she don't even know that this will
happen." Pagtatanggol niya dito.
So ano na?! Ano ng gagawin ko?! Hindi ako pwedeng matrap dito!
"So magpapatayan tayo?" seryusong nagtanong na si Nathan.
Walang umimik samin at ilang minuto rin ang katahimikan. Nagiisip rin
siguro sila kung papaano makakaalis dito.
Nakaupo ngayon si Zander habang lumayo ng kunti si Nate. Si Mallison
naman ay katabi si Tricia. Si Nathan ay nasa may tabing dagat.
"Agatha." Tawag sakin ni Mallison.
"Agatha, we must get our of here." Banggit niya habang Nagcacrack ang
boses..
Nag-iisip pa rin ako ng paraan.
"Agatha, Tricia needs to tell you something." dagdag ni Mallison. Hindi ko
siya inimik. Kunwari wala akong narinig.
"Agatha, You need to listen." mariin niyang sabi.
Hindi ko parin siya pinansin. Wala akong pakialam sa kung ano mang
sasabihin ng babaeng yan. I don't trust her anymore. I don't trust traitors.
"Misis and Mister Fortalejo were on the mansion a while ago."
Nagsimulang nagsalita si Tricia habang humihikbi.
"Nandon sila kanina." Umiyak pa siya ng husto.
"Anong nangyari?!" Tanong ni Zander naman. Seriously?
"I don't trust you anymore so please shut the.."
Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko ng marinig ko kung anong sinabi
niya.
"They killed manang Fey, most of the butlers at ang iba pang katulong. I
went there to talk to you but."
Pagpapaliwanag niya habang umiiyak.
"But I witness all of their doings."
Lalo pa siyang humikbi.
"Muntik na nila akong patayin. Nung nalaman nila ka-kaibigan kita ay
sinama nila ako dito. I was so scared." at niyakap siya ni Mallison.
"You're one of them." Sarkatisko kong sagot.
"Agatha!" Saway sakin ni Mallison.
"I am telling the truth!" Ani ni Tricia.
"FORTALEJO, FORTALEJO, FORTALEJOOO !!" Sigaw ni Mallison.
Tumingin ako sa dalawang Magkapatid!
"Nathan." Nagtitigan kami mata sa mata.
Poker face siya na wala man lang talaga siyang reactions sa mga
nangyayari. Sa mga ginawa ng pamilya niya.
"Wala kaming alam sa nangyayari." Ani naman ni Natem
"Shut up Nate!" Sigaw sa kanya ni Zander.
Tinitigan ko muli si Nathan. Kung hindi ako nagkakamali, alam niya na
mangyayari to!
Ngumiti siya sakin ng nakakaloko.
"You wanna make your revenge right now?" Nakangiti niyang sabi.
"Let's see."
Nag-unahan kaming tumakbo para hanapin ang mga weapons sa gitna ng
maliit na isla nato.
At dahil tumakbo na kami, Sumunod narin samin ang Iba at naghiwalay
hiwalay kami kung san kaming direksyon pupunta.
"Sab !" Habol sakin ni Nate. Ngayon pa Fortalejo?!
"Sabrina." this time, its Zander.
Huminto ako sa pagkakatakbo at hinarap ko sila.
"Don't follow me." seryuso kong sabi sa kanila.
"I will protect you." Sabay pa nilang bigkas.
"I SAID DON'T FOLLOW ME! I CAN HANDLE!" Paninigaw ko sa
kanila.
"DON'T CARE ABOUT ME!"
This time para to kay Nate. Nakatingin kong sabi sa kanya.
"DON'T. Don't follow me please. I want to trust only myself this time. I
don't want your protection. Just please, Leave me alone."
Naghihina kong sabi.
"Lalo ka na, Nate. Hindi ko alam kung bakit ginagawa ng pamilya mo to
sakin, pero I swear, I SWEAR to God Nate. I will surely make your
parents life miserable. I will bring them to jail. I promise."
Tumalikod na ko at dumiretso sa masukal na Daanan habang sila ay
nanatiling nakatayo. Huwag niyo na akong susundan. Pakiusap.
[Tricia's POV]
Nagring ang phone ko at sinagot ko naman kaagad ito.
"How's Everything?"
Tanong ng nasa kabilang linya.
"Umaayon sa plano."
Nakangiti kong sabi.
Naguguluhan na ba kayo sa pagkatao ko? Ha Ha Ha
Maya maya nakaramdam ako na para bang may tao na paparating.
"Tatawag nalang ako ulit."
*toooot* *toooot*
"Malli?"
At tama nga ako si Mallison nga.
"Cous dumidilim na, Pano na tayo nito?" Pag alala ko.
Hindi siya sumahit at maya maya ay Nakita namin si Sabrina.
 nagiingat kami na hindi niya kami mapansin kundi baka mag ala-tigre na
"Agatha!" tawag ni Mallisom dito. naman yun.
Lumakad siya papunta samin. Hindi parin siya tumitingin sakin. Kahit
sulyap, hindi ko nakita. "Oh Zander ! Nate ! Kayo pala." Nakita namin si Tricia na nakaupo sa
Ilalim ng Puno. Kakaalis lang rin ni Sabrina at sumunod sa kanya si
"What should we do?" Tanong ni Mallison. Mallison. Naaninag namin sa di kalayuan.

"Dumito ka nalang muna, Kailangan ko mahanap ang kung san nakalagay "Anong ginagawa niyo dito?" Tinakpan naman namin ang bibig niya. Ang
ang mga weapons at ibang mga gagamitin natin." Aniya. Ingay niya kasi.
Tumango naman siya at umalis na si Sab. Habang tinitingnan ko siya
palayo, napapangiti nalang ako. "Ssssh. Teka ikaw, Bakit ka nandito?"
Tanong namin sa kanya.
"Stay here cous. I will follow Sabrina, I'll be back as soon as possible." Ani
nito. Tumango namang rin ako. "Ano kasi..ahm.."

"Kawawa ka naman talaga. Hindi mo nalalaman, malapit na kayong "Bakit naiwan ka di..?" tanong ni Zander.
matuklaw ng ahas." Hindi na niya naituloy ang Sasabihin niya dahil umkisena na naman ako.
mahina't natatawa kong sabi.
I am referring to myself as an 'Ahas.' Hahaha. You should know that. "Dito ka lang muna Tricia ha? May Hinahanap kasi kami ni Zander."
Hinila ko na si Zander at nagsimulang maglakad.
[NATE's POV]
"Ano ba?! Bakla ka ba?!"
"Alam mo, kasalanan ng pamilya mo to!" Inalis niya ang pagkakahawak ko sa kamay niya at nagsimulang maglakad
panduduro sakin ng lalaking nasa tabi ko ngayon. muli pero huminto naman siya agad.

"Wala nga sabi akong kasalanan o nalalaman sa nangyayari!!" "Ano ba!" Naiirata kong sigaw.
Sigaw ko naman. Kunting Kunti nalang baka magkainitan kami't
magpatayan. "Ssssh." Pagtatahimik niya sakin.
Ilang minuto rin kaming nanahimik. May malakas na sigaw kaming naririnig mula sa boses ng isang babae.

"Mabuti pa't sundan nalang natin si Sab. Baka kung anong mangyaring di Nakita naming tumatakbo papalapit samin si Mallison.
maganda sa kanya." Hingal na Hingal.
Pang aaya niya na inagree-han ko din.
"You okay?" tanong ko sa kanya.
Pag dating sa Kaligtasan ni Sabrina, kailangan naming magkasundo.
Sinundan namin si Sabrina at hindi pinakawalan ng tingin pero syempre "Agatha." Banggit niya sa pangalan nito.

"Agatha, She's missing. I was there tailing her. Inayos ko lang yung sintas
ng sapatos ko, tapos nung hinarap ko na siya. Hindi ko na siya nakita.
Hinabol ko pa siya pero wala akong nakitang Agatha."
"Are you sure?" Tanong ko at tumngo naman siya.
CHAPTER 15
(Enemies and Friends)
[BACK TO SABRINA's POV]
"Got cha!"
Nahanap ko rin sa wakas ang mga weapons sa gitna ng isla na to.
Kalahating oras rin akong nag paikot ikot sa masukal na kagubatan na to.
Mabuti nalang at nakalong sleeves at jeans ako kung hindi tinadtad na ko
mga lamok dito. Tss
Nilapitan ko ang isant malaking tent kung saan nakalagay ang mga
weapons na sinabi kanina ng Masunuring gurong yun. Tss. Magkikita
talaga kaming muli at kapag nakita ko siya, Malilintikan siya sakin!
May mga bag akong nakikita habang naglalakad papalapit. Nakapatong
patong sila.
Tatakbo na sana ako ng makarinig ako ng malakas na putok ng baril
*Bang*
Napatigil ako sa paglakad.
Tumawa ng malakas ang nasa likod ko. Boses ng babae.
"Hahaha"
Natatawang si..
"Hi Sabrina!" Bati sakin ng nakangising si Tricia.
Tumigil siya kakatawa ng nagsalita ako.
"Ano pa nga bang ieexpect ko sa babaeng traydor?" Nakangisi kong sabi.
Tumingin siya ng masama sakin. Tinutok niya ang baril na hawak niya
sakin at nagsalitang muli.
"Napapagod na kong makipag plastikan." aniya habang naglalakad
papalapit sakin.
Wala akong ibang ginawa kundi maging kalmado lang at seryusong
nakatingin sakanya.
"Ever since ikaw na ang magaling."
tutok na tutok yung Baril niya sakin pero hindi ako naaninag. Seriously
guys? Si Tricia lang to. Pwe!
"Look Tricia, hindi ko ginustong maging mas magaling at matalino sayo."
Mahinahon kong sabi.
"Sadyang biniyayaan lang talaga ako at likas na inggitera ka lang"
Pangiinsulto ko sa kanya.
Ikinasa naman niya ang baril na hawak niya.
"Hindi ko alam kung bakit ka nabilog ng mga Fortalejo na.." Hindi niya ko
pinatapos sa pagsasalita dahil singawan niya na naman ako.
"Shut Up Sabrina!" Naiinis niya sigaw sakin.
"Hindi nila ako nabilog ! They gave me this moment para ako naman ang
makaganti sa lahat ng mga pagiging Number 1 mo kahit sa sarili kong
Pamilyaa!!" panimula niya.
"Your brother asked me to do a favor for him. Gusto niyang maging ligtas
ka. But damn! Sabrina, all my life, ikaw nalang lagi!" Pagpapatuloy niya.
Hindi ako umiimik at hinahayaan ko lang siyang magsalita.
"Kagaya nang ginawa ko sayo, I betrayed him also. Nakakapagod maging
sunod sunuran para lang sayo. Ikaw nalang ba palagi ang dapat intindihin?
Ang dapat alalahanin? Ang dapat mahalin?!" Mangiyak ngiyak niyang sabi.
"Hindi kita bestfriend at kailan man, kailan man hindi kita itinuring na
tunay na kaibigan." This hits me! Like WHAT THE F*CK!
Ipuputok niya na sana ang baril ng patamaan siya sa balikat ng nasa gilid
namin.
Si Nathan.
Napaaray siya sakit at nabitawan ang baril na hawak niya.
Kinuha ko na ang opportunity na yun para lumapit sa kanya at makuha ang
baril pati narin ang bag sa tent na nasa likuran.
Lumapit si Nathan.
"Kung suswertehin ka nga naman." Natatawang sabi ni Nathan.
"Ngayon kilala ko na kung sino sa atin ang isa sa mga tauhan ni Dad."
Aniya.
"What?!" Naguguluhan kung tanong.
"Matagal na kong nagmamasid binibini. Pasensya kana, Kailangan kitang
sundan sa araw araw dahil ramdam ko, isa sa mga nakapaligid sayo ang
narinig kong inutusan ni Dad para sa mga plano niya." dagdag niya.
"Will you please cut that word 'binibini' Fortalejo! It really annoys me."
Naiinis kong sabi at tumawa naman siya ng mahina.
Tinutukan ko siya ng hawak hawak kong baril.
"And don't play as if you are a best Actor Nathan. You're still a Fortalejo
and I can't trust you."
Maya maya ay may biglang sumigaw sa hindii kalayuan.
"Don't Agatha!"
Nilingon ko kung san nanggaling ang boses and
It's Mallison.
"He's on our side." Aniya.
Tumakbo siya papalapit samin.
"Please trust me."
Sabi niya habang papalapit samin pero hindi ko parin ibinababa ang baril
ko na nakatutok sa lalaking nasa harapan ko.
"He's just pretending to be in his Parents' side. I knew it. I even tailed him.
Listen." Pagkukumbensi niya.
"Tricia is the traitor. Not him."
Ani niya.
"How could you!" Sigaw sa kanya ng nahihirapang si Tricia na nakaupo na
ngayon sa lupa habang umaaray sa sakit ng tama ng baril sa balikat niya.
"Please cous. I don't wanna hurt you anymore. Alam ko na. I heard you
earlier. You don't have to pretend." Naawang boses ni Mallison.
"Sab. That's true."
Ani ni Zander na lumabas mula sa kasukalan kasama si Nate.
"Sinundan ka namin pero nawala ka sa paningin namin dahil sandali
naming kinausap ang babaeng to.
Tumingin naman siya kay Tricia sandali.
Binalikan namin siya kung san siya nakaupo kanina at nakita naming may
kausap siya sa di Kalayuan." pagpapatuloy niya.
"She's talking with my Dad."
Sagot naman ni Nate.
Tiningnan ko si Tricia na iniinda parin ang sakit.
"Is that true?" Kalmado kong sabi.
"You really betrayed me?!" Sigaw ko.
"And you even betrayed my brother?! You !!" Sigaw ko kay Tricia.
Tumawa lang siya ng mahina.
Itinutok ko ang baril ko sa kanya. Nanginginig ang mga kamay ko sa
sobrang galit ko sa kanya!
"You're not my Bestfriend anymore. Thanks for betraying me Tricia
Servantes." Ani ko.
Ibinaba ko ang Baril at naluha ako ng kunti sa sobrang galit na
nararamdaman ko.
"How about you Nathan?" Ngayon naman ay nakatingin na ako sa kanya.
"Do you think I will believe and trust you?" seryuso kong sabi.
"I know you will not trust me, sabrina. But just trust the facts and the
situation. You'll see." Sagot naman niya.
Huminga ako ng malalim.
Lumayo ako sa lahat at umupo sa may malaking bato sa tabi.
Itinali naman nila si Tricia sa may malaking puno gamit ang lubid na nasa
tent.
"She don't even treated me as a bestfriend?"
Nanggagalaiti kong tanong sa sarili ko.
"Then I will not treasure all the good things and moments that we did."
Dagdag ko.
FAST FORWARD
Ilang oras rin akong nakatungaga lang sa harapan kong matatas na puno at
walang ibang ginawa kundi matulala.
Gumagabi narin at naisipan na ng lahat na gumawa ng kanya kanyang
Tent.
Mabuti nalang ay merong mga Materials para makagawa ng kahit maliit
lang na tent.
Lumapit na ko sa kanila at tumulong sa ginagawa nila.
Syempre naman hindi ako Buhay pa-donya. Hindi rin naman ako Drama
Queen at isa pa, mukha lang akong maarte kaya kong gumawa ng mga
bagay na hindi kayang gawin ng mga mayayamang tao sa lipunan. Pft!
"This is a Real Camp."
Pagiinarte ni Mallison. Mukha lang akong maarte, pero siya ang tunay na
maarte.
Nagpaapoy naman ako at umupo malapit dito.
Nang matapos sila ay umupo rin sila palibot sa apoy. Isang nakakabinging
katahimikan lang ang maririnig mo at tunog ng mga maliliit na insekto.
"We always obey and follow what our Dad's Request and Regulations in
the Family"
Nawala ang katahimikang kanina pa namin nararamdaman.
Napatingin kaming lahat sa nagsalitang si Nathan.
"Sorry."
Tumingin siya sakin.
"But I swear, I did not touch your parents nor kill them. Hindi ko nga sila
kilala."
Dagdag niya.
"And i want to protect you."
"I lived in London from my childhood days until last 3 years ago. Kaya Dagdag niya.
Hindi mo ko kilala as his Twin. But I swear, wala lang akong kinalaman sa
nangyari sa pamilya mo. Nung nalaman ko na may mangayayaring "As long as I can still keep you safe, I will be by your side. I will not leave
ganoon, patawad, wala rin akong ginawa para iligtas ang mga magulang mo you nor hurt you."
sa pagpapapatay ng mga magulang ko sa kanila. Coz If I do so, my mom Ngayon naman ay si Zander ang nagsalita.
and dad will kill me too."
Sincere na magkakasabi niya. "For letting me enter your house ,Our Mafia Queen, was a big pleasure for
me."
"Hindi ko na kayang makita na para lang sa kapangyarihan at pera kaya na Nakangiting sabi ni Mallison.
nilang pumatay ng taong walang kalaban laban."
"Count me in my friend. I will help you too. I know you want me to." biro
Nathan has a weak side and it is his parents. niya.

"It's true Sab." "I am here to help you to bring my parent's down." ani ni Nathan.
Ngayon naman ay nagsalita na si Nate.
"I am here as your friend." Sabi naman ni Mallison.
"Don't disobey him or else kahit anak ka pa niya, hindi siya
magdadalawang isip para patayin ka. Ganun sila kabulag sa kapangyarihan "In any ways, I will protect you." Seryusong tugon ni Zander.
at pera."
"I am here because I love you."
"Pano ko kayo paniniwalaan kung ang pamilya ninyo ang gumawa sakin This time, it's Nate.
nito?" Tanong ko sa kanila. HAPTER 16
Darkest World
"Hindi ka namin pinipilit na paniwalaan o magtiwala ka samin. Kagaya ng
sabi ko, paniwalaan mo ang mga facts at sitwasyon pati narin ang mga "What's the plan?"
nakikita mo." Sagit ni Nathan. Tanong ni Mallison.

"We don't want revenge. We just wanted to bring justice and peace for "Kailangan muna nating makaalis dito.." Sagot naman ni Nathan.
those who killed by my parents." Dagdag ni Nathan.
"Teka. I have an idea."
"I am on your side." Aniya. Nakangiting sabi ni Zander.

"And we also want to cut the grid and the doings of our own parents." "They have our phones, but.." Panimula niya.
Dagdag ni Nate. "They don't have this."
Itinaas niya ang kamay niya at in-emphasize ang relong suot suot.
"Anong maitutulong niyan?" Ngayon naman ay si Nate ang nagsalita.
"Don't tell me that is the latest watch from Los Angeles?!" Gulat na tanong
ni Mallison.
"Watch that costs 22 Million?!" Gulat rin na tanong ni Nathan kay Zander.
WHAT THE HELL!
Seriously?!
"My mom gave me this for unexpected situations like this." Sagit naman ni
Zander sa kanila.
"We can call our securities or my mom to rescue us here."
Technologies and Gadgets now are awesome.
"Bakit ngayon mo lang sinabi samin to?" Naiinis na tanong ni Nate.
"I forgot." Sagot niya at tumawa ng mahina. Napansin ko namang
nagirapan na naman ang dalawa.
Ano bang problema ng dalawang to?
"Sab okay ka lang, kanina ka pa tahimik dyan." Pansin sakin ni Zander.
Ngumiti naman ako sa kanya at tumango.
Nag usap na kaming lima sa mga gagawin namin at sa mga plano namin.
We have our own weapons and expertise kaya hindi na rin kami
mahihirapan pa.
Bukas na bukas rin ay makakaalis na kami dito. Sana umayon lahat sa
plano. But still, hindi parin ako nagtitiwala sa dalawang Fortalejo na to.
Hindi niyo ko masisisi.
Alas nuebe na rin ng gabi at napagisipan na ng lahat na matulog...
Maliban samin ni Nathan.
"Sorry for everything." mahinang sabi niya.
"I dont want to ruin your life."
Dagdag niya.
Hindi ko siya iniimik.
"Nung nalaman kong sobrang mahal ka ng kapatid ko, na muntik niya ng
ikamatay ang pagmamahal niya sayo, naging malinaw na sakin ang lahat."
Tumingin ako sa kanya.
"I will hear all your thoughts but I still don't trust you.."
Ani ko at ngumiti siya sakin.
"Why are you smiling? Did I say something to make you happy?"
Nagtataka kong tanong.
Umiling iling siya.
"Sana mas magkakilala pa tayo ng husto." Aniya.
"Mahal na mahal ka talaga ng kapatid ko."
Nginitian niya ko habang ako ay nanatiling nakatitig lang sa kanya.
Pumunta nako sa Tent kung saan kami magkatabi ni Mallison.
Hindi rin malamok dahil Hindi naman ito gawa gawang tent lang gamit
ang mga kawayan at mga dahon.
Normal na Tent at mukhang mamahalin rin. Talagang pinaggastusan ang
lahat.
This game will lasts a month?
Psh!
Hindi pa kami aabutin ng Isang araw, Makakaalis na kami dito.
 "Stay still my dear cousin."
Pumasok nako sa Loob ng Tent. Sagot sa kanya ni Mallison at tinabihan siya ng Mineral water.

Maya maya ay natulog narin dahil sa sobrang pagod.. Nag aabang na samin ang isang Yate sa likod ng isla.
Mabuti nalang at sa likod sila dahil kapag nakita kami ng mga kalaban
(KINABUKASAN) mula sa Harapan ng isla na ito, magkakagulo ang plano.

Madaling araw na nagising ang lahat at busyng busy kaming lima sa Nang makarating na kami sa likod ng Isla ay umakyat na kami sa yate na
pagsuot ng mga weapons sa katawan namin. Hindi narin kumain dahil nakaabang dito.
naman ay hindi parin kami nagugutom. Iniwan namin si Tricia na nakatali sa puno.

I have guns by my side "Is she will be okay?" nag aalalang tanong ni Mallison.

Mallison has an arnis "Tinabihan ko siya ng kitsilyo sa gilid niya." Ani ko.

Zander has gadgets to be needed and he has a guns also "Kasalanan na niya kung hindi niya yun makikita." dagdag ko.

Nate has knives "Kinuha narin namin ni Zander ang gamit gamit niyang phone kahapon.
Magagamit natin yun."
Nathan has a small sword. Tumango naman si Mallison at Umupo na sa sofa.

"Nooooo!" Isang oras rin ang byahe namin papunta sa Pyer na pagmamayari ng
Sigaw samin ni Tricia. pamilya ni Zander.
Halatang halata narin naman na napaka yaman ng pamilya nila Zander
"Oh gising ka na pala." Sarkastiko kong sabi. hindi ba?

"Kamusta? Tinadtad ka ba ng mga lamok? Insekto? Kamusta ang matali Nang makarating kami sa pyer ay sinundo kami ng isang itim na Van at
buong.." Hindi ko na itinuloy ang sinasabi ko ng sinaway ako ni Mallison. dumiretso sa Mansion nila.

"Agatha.." Mahina niyang tawag sakin. Psh! Sinalubong kami ng nag aalalang itsura ng mommy niya.
Hindi ko rin naman siya masisisi, kadugo niya ang babaeng to. Niyakap niya si Zander pati na rin ako.

"Please, don't leave me here alone." Pagmamakaawa ni Tricia. "Mabuti nalang at walang nangyaring masama sayo." Ani nito. Ngumiti
naman ako sa kanya.
Hindi ko na siya pinansin at baka maawa lang ako sa kanya.
"Kayo ba ang mga kaibigan ng dalawang anak ko na to?"
tanong niya kela Nate, Nathan and Mallison.
"Mom."
Suway ni Zander.
Pinagbilin kami ng mommy niya sa mga securities at maids ng bahay nila
dahil na rin sa aalis na naman siya papuntang States.
Umuwi lang talaga siya para icheck ang kanyang unico hijo.
"Magugulat nalang sila nakalabas na tayo sa isla."
Natatawang sabi ni Nate.
"We will surprise them tonight." dagdag niya pa.
"Partnership with the Felix Company?"
Natatawa kong sabi.
"Partnership is a bullshit. Because of that partnership my mom and dad
died." nanggagalaiti kong sabi.
"Ngayong gabi, babagsak kayo." Bulong ko sa sarili ko habang nakatingin
sa tahimik na tanawin at nilalanghap ang sariwang hangin.
"Ngayong gabi, Humanda na kayo."
----
👸Sabrina Agatha Davidson
Expertise: Gun 100% , Martial Arts and Self defense 90%
👰 Mallison Sy
Expertise: Her cards 100%, Arnis 90%
👨 Nathan Fortalejo
Expertise: Sword 100%, Martial arts and Wrestling 100%
👱Zander Moreno
Expertise: Hacking and Martial Arts 100%, Gun 80%, Lastly
👦 Nate Angelo Fortalejo Expertise: Knives 100%, Martial Arts 90%
CHAPTER 16
Darkest World
Pumasok na ang lahat sa loob ng Mansion at ako ay nanatiling nakatayo sa
labas.
"Sigurado ka bang, okay ka Lang?" Nagaalalang tanong sakin ni Zander.
Tumango naman ako sa kanya at ngumiti.
Ngumiti siya pabalik sakin at pumasok na sa loob ng Mansion.
I do trust Zander Moreno.
Siya ang isa sa mga pinaka pinagkakatiwalaan ko sa ngayon.
Alam kong mahal niya ako. Pero hindi pa ako ready ibigay pabalik ang
pagibig na pinapakita niya sakin. Sa ngayon, wala pa sa isip ko ang
pumasok sa isang relasyon. Mabait si Zander, Matalino, Lahat gagawin
niya para sa nga taong mahal niya, Boyfriend Material ika nga. Pero wala
pa talaga e. Wala pa akong nararamdaman.
"Agatha, Come inside." Tawag sakin ni Mallison.
Agad naman akong pumasok sa loob at nadatnan ko silang apat na nakaupo
sa Sofa.
"Let us now recall our plan." Nagsalitang si Nathan. Tumango naman ang
lahat sa kanya.
"Sab, sa sa rooftop kayo dadaan together with Zander." Pagpapatuloy ni
Nathan.
"Me and Mallison will enter the party through the main gate."
We nodded.
"Since this is a masquarade ball party, everyone were expected to have
their masks."
Pagpapatuloy niya.
"And Nate will disguise as one of the waiters." Aniya
"Lahat ng susuotin natin ay ready na sa taas." ani ni Zander.
"In case of emergency, Use this earphone."
Binigay niya ang wireless earphone samin.
"Zander and Sab, You will also have to wear your masks. Incase na may
makita sa inyo, do not use your weapons immediately instead have an alibi.
Dahil kapag minadali natin ang nasa plano, Magkakagulo ang lahat."
Tumango naman kami kay Nathan.
"Please be safe everyone."
ani ni Mallison.
Tatlong oras pa rin kami ngayong maghihintay.
Inaayos muna namun ang mga gagamitin namin para mamaya.
We'll going to start at exactly 6PM Tonight.
FAST FORWARD
"Its already 5:30. Can we just go now."
Nagtatanong na si Mallison.
"No. Time really matters now Mallison. Let's Follow what's with the
plan." sagot sa kanya ni Nathan.
Sana lang hindi magkagulo-gulo.
Bantay na bantay namin ang oras ngayon. Hindi kami pwedeng mauna,
hindi rin kami pwedeng mahuli.
Now, it is already 6 in the evening.
"Let's go." Utos ko sa kanila.
Lahat kami ay nagsitayuan na at Nagtungo na sa van.
Magkatabi kami ni Zander sa front seat.
Sa likod namin sina Mallison at Nate.
Habang sa pinaka Likod ay si Nathan.
Hindi na kami nagdala pa ng tauhan. Pero nakabantay sila incase of
emergency. Kailangan rin ng back-up kung sa kaling hindi umayon sa
plano lahat.
Ilang Minuto rin kaming nagbyahe at nang makarating na kami ay
nagtinginan muna kami sa isat isa bago bumaba..
" Guys, we really need to get back here alive." Ani ni Mallison.
Ngumiti kami sa isat isa at isa isa nang bumaba.
Bumaba kami sa Van ng Magkakahiwalay. Hindi na muna namin Kilala
ngayon ang isat-isa.
CHAPTER 16
Darkest World
[NATE's POV]
Nakasuot ako ngayon ng parehong damit ng mga waiters at nagtungo sa
Kitchen. Syempre dumaan ako sa likod ng Hotel.
"Hoy ikaw !"
Hindi ko nilingon kung sino ang tumawag sakin o kung ako ba ang
tinatawag niya.
"Mag-mask ka! Huwag kang lalabas ng hindi ka nakasuot ng mask! Inutil!"
Sigaw niya sakin at inihagis niya ang mask na hawak niya. Good thing. I
know this will happen. Ngumisi nalang ako at nag bow sa kanya.
Nag lakad na ako para makalabas ng Dirty Kitchen na ito. Sobrang
mausok. Di ko kaya.
"Hey! Please Bring this to Madam Fortalejo."
Rinig kong utos niyang muli sa isa sa mga waiter na naging dahilan naman
para mapahinto ako sa paglabas. Hinintay ko kung sino ang inutusan.
Nakita kong kinuha naman niya yun at nag lakad na siya palabas.
"Pare." tawag ko sa kanya.
"Tawag ka ng dalawang Couple doon. May tip yatang ibibigay sayo."
Nakangiti kong sabi at itinuro ko ang direksyon ng Isang Couple sa may
gilid. Sina Mallison at Nathan. Kumakaway sila habang nakatingin samin.
"Don't worry, ako ng bahala dito."
Ngumiti naman siya sakin.
"Salamat pare. Ikaw ng bahala ah?" Tumango naman ako at kinuha ko sa
kamay niya ang wine na hawak hawak niya.
Let us now begin.
[MALLISON's POV]
{At last, I have now my Point of View. Thanks to our Dearest and
Beautiful Author. HAHAHA}
We are now heading to the the main door. I am wearing a red Skinny long
gown while my Partner, Nathan, is on his black coat.
"We must act like rich couple."
Nathan whispered to my ears. Ugh! Seducing. Hahaha. Just kidding
I just nodded to him.
"Maam, pwedeng icheck ang bag ninyo?"
The guard asked me..
I just stared on him.
"Maam.." He again called me.
"Hon, Let him check your bag."
Nathan convinced me.
"Oh Sorry." I chuckled.
"Sorry, I don't understand tagalog that much." Oh well, I understand
tagalog that much. Hahaha.
After he checked my bag, he let me and Nathan enter the Hall.
This Event Hall has elegant Interior designs. There are many chandeliers.
We just now entered the Hall with a smile.
We are now staring and waving to Nate and he is talking to one of the
waiters.
"Keep your eyes open." He again whispered.
"GOOD EVENING LADIES AND GENTLEMEN."
The host is now Opening the Event.
"LET ME INTRODUCE TO YOU OUR MOST VALUABLE PERSON
IN THE BUSINESS INDUSTRY.. MISTER AND MISS
FORTALEJO.."
All the people in the Event hall are now clapping their hands so we don't
have any choice. We must clap.
The couple are now smiling like they are a good persons. Duh!
"Everyone." Mister Fortalejo started.
"Tonight will be the Best Night for Fortalejo's Company and.."
He paused and continue with a smile. pa o masyado lang talagang occupied ang utak niya o baka maman over
Oh, Felix Company. How bad. reacted na talaga ako..

"And.. MVC Company." Ngumiti naman siya sakin at ngumiti.

Bumaba na kami ngayon gamit ang pintuan sa Rooftop papunta sa pinag-
WHAAAAAAAAT?!!! check in-an na Room ng mag asawang Fortalejo.

THAT IS OUR COMPANY! Room 432

DID I MISHEARD HIM?!
Room 433
"What did he say?" I asked him.
Room 434
"Huh?" he asked me with curiousity.
Room 435
"What is the name of the Company? It's Felix Company right?!" He then
took a deep breath. Isang room nalang.

"Its MVC Company, Mallison. Clean your ears." "Excuse me maam and sir?"
May nagsalita mula sa likod namin.
"WHAAAT?" I shouted. CRAP!

"Why?" "Naliligaw po yata kayo."

Sarkastiko niyang sabi samin habang nakatalikod parin kami sa kanya.
"That is our Company." I replied.
Nilingon namin siya ng dahan dahan at nakangiti.
"WHATTT?!" he shouted back.
"Ooh." Narinig kong reaksyon ni Sabrina.
[ZANDER's POV]
May mga baril na nakatutok samin ngayon mula sa kanila.
Nasa rooftop na kami ngayon ni Sabrina.
Masyado ring mataas ang building na inakyat namin. Mabuti nalang at Hindi Lang siya isa.
hindi siya nahirapan sa suot na suot niyang damit. Syempre naman nauna
ako. Hahaha. Kundi Lima sila.
CHAPTER 16
"Sabrina, Are you okay?" Darkest World
Napapansin ko kasi na parang hindi maganda ang pakiramdam niya kanina
"Naliligaw po yata kayo." Sarkastiko niyang sabi. Lumingon kami sa kanya
ng dahan dahan at nakangiti.
"Ooh." Maiksi kong sambit dahil narin sa nakita ko.
"Hindi riyan ang daan."
Ani ng babaeng nasa gitna.
Lima silang babae at lahat sila ay nakatotok ang baril samin ni Zander..
"Pwede banang pakitanggal yung masks ninyo?"
Nakangiting utos naman ng isa.
Kapag tinggal namin to ni Zander, ay magkakaalarma. Bakit ksmi nandito
at baka ipatawag nila ang mag asaw kung kilala ba nila kami.
Kapag naman nanlaban kami ni Zander at nagkaputukan ay mababalewala
ang plano. Ganun rin naman kung tatanggalin naman ang masks namin.
"Babe."
Tawag sakin ni Zander.
Alright. I can do this.
"We're so sorry. Hinahanap kasi namin yung room ni Ninang."
I am now talking to Madam Fortalejo na halos lahat ay ninang ang tawag
sa kanya.
"May inutos kasi siya samin." Dagdag ko.
Mas lalo pang itinutok nila ang Baril samin.
Sino nga ba naman ang maniniwala. Psh!
"Tanggalin niyo ang mga masks ninyo." Naiinis na sabi nung nasa gitnang
babae. Hindi parin nila inaalis ang pagkakatutok ng mga baril nila samin.
What should we do?!
"Ahm, a-aalis nalang kami." Ani ni Zander. Tumalikod na kami sa kanila
at nang aakmang lalakad na ay narinig namin ang isang kasa ng baril na
naging dahilan para hindi kami gumalaw.
"San sa tingin ninyo kayo pupunta?!" Sigaw nung babae.
Humarap kami pareho ni Zander sa kanila.
"I guess, we should use our plan B." mahinang sabi ko kay Zander.
"Huhubarin niyo yan o papaputukan ko kayo?!" Sigaw niyang muli.
Argh! My ears.
"Pwede ba huwag kang sumigaw?! Psh!" Naiirita kong sabi.
"Babe." Tawag ko kay Zander at siya namang itinango niya.
Huhugutin na sana namin ang silencer na baril na nakatago sa katawan
namin ng may nagsalita mula sa likuran namin.
"Anong nangyayari dito?"
Tanong ng lalaking nasa likod.
Nakita ko namang nag bow silang lahat sa kanya at ibinaba ang mga baril
na kanina ay nakatutok samin.
"Seniorito. Mukhang may gagawin kasi silang masama dito."
Ani ng babaeng nasa gitna..
"Don't worry, Kilala ko sila. May iniutos sa kanila si Mommy."
Sagot niya dito.
"Kayong dalawa? Bakit ang tagal tagal ninyo?!" Medyo naiinip niyang sabi.
Nilingon naman siya at nakita namin ang nagiisang Nate Angelo Fortalejo.
"We're so sorry bro." Sagot ni Zander.
"Ito kasing mga alepores ninyo ang nagpatagal pa samin. Psh!" Naiinis
niyang sabi habang tinuturo ang limang babae na yun.
"Kayo!" Sigaw sa kanila ni Zander.
"You'll pay for this!" Sigaw niyang muli dito.
"Seniorito, pasensya na po. Hindi na po mauulit. Huwag niyo po kaming
isumbong sa mga magulang ninyo." Natatakot na pagmamakaawa ng
babaeng nasa gitna. Yumuko silang lahat. Halata sa kanilang lahat na
natatakot sila.
"Umalis na kayo at bumalik sa mga trabaho ninyo. Huwag na huwag
niyong sasabihin sa mommy ko na may nangyating hindi maganda kundi
malalagot kayo sa kanya at lalong lalo na sakin!" Naiinis niyang sigaw.
Nag bow muli ang limang babae at tarantang lumayo sa amin.
"Let's go." Utos samin ni Nate.
Mabuti nalang at dumating siya kung hindi, baka madelay pa ang lahat
dahil maglilinis pa kami ni Zander ng gagawin namin.
[NATHAN's POV]
"WHAAAT?!" Sigaw ko sa babaeng to. Si Mallison.
"Pero.. Pano?" Tanong kong muli.
"I don't know Nathan." Mangiyak ngiyak niyang sabi.
"Let's find out what's happening." Hinawakan ko ang kamay niya at
hihilain na sana ng nagpumiglas siya.
"Nathan, let's continue what's with the plan." Ani niya.
"Are you sure?" She nodded.
Ilang minuto rin ang katahimikan naming dalawa.
"Lumapit ka pa sakin lalo. Mukhang hindi tayo couple niyan. Tingnan mo
sila sa Paligid oh."
Kasama ko parin siya.
Hinawakan ko ang kanang Bewang niya at inilapit siya sakin.
"Hey! Dont touch me Like that."
Pagiinarte nito.
Pano ba naman kasi, kasama to sa plano. Hindi ko naman gagawin to kung
kagustuhan ko lang. Tss.
Hindi kami basta basta makakalapit sa mga magulang ko kung hindi kami
mang aagaw ng pansin nila. Kailangan nila ng mayaman na couple.
Gagawin nilang anak-anakan, tapos peperahan lang din in the end.
"Hey, they are looking to our direction." sambit ni mallison.
"And I guess, this is not-goood." Dagdag niya.
Napansin naming sinenyasan ni Mommy ang mga guards na naging
dahilan para pumunta sa direksyon namin ang mga guards na inutusan
niya.
Mukhang Mali ito.
Nanatili kami sa pwesto habang sumasayaw.
Maya maya ay napapalibutan na kami ng mga lalaking ito..
"Good Evening Miss. Our Boss wants to meet you personally. Kung ayaw
ninyong magkagulo, Sumama kayo samin."
Sabi ng isang lalaking naka-suit ng itim.
 "WHERE ARE MY PARENTS?!" Sigaw niyang muli.
"Teka. Teka.." Huminga muna sila ng malalim bago magsalita.

Anong nangyayari? "Sorry Hija, Our Condolence."

Malungkot na sabi nila.
"San niyo dadalhin ang girlfriend ko?" Naiinis kong tanong sa kanila.
"Whaat?" Nanghihinang tanong ni Mallison.
"She's the heir of MVC Company." Don't tell me..
Bigla siyang natumba at agad ko naman siyang inalalayan.
Nakilala nila kami?!
"Anong ginawa ninyo?!" Tinanggal ko ang mask ko at itinapon sa kanila.
No!
"Wala anak." Sagot ni Mommy.
No!
"Nathan! Hindi kita pinalaki para maging bastos!" Sigaw ni Dad.
"Then where are my parents?!" Naiinis na tanong niya.
"Where a-are m-my p-parents!" Mangiyak ngiyak na si Mallison.
Yes. They are supposed to be here!
"Sorry Hija." halatang halata ang pampaplastik samin ng mga magulang
"They are the Owner of that MVC Company! They are supposed to be ko.
here!" Sigaw ni Mallison. CHAPTER 16
Darkest World
"I SAID WHERE ARE MY PARENTS!" Sigaw niyang muli.
[Nathan's POV]
Naagaw na namin ang atensyon mula sa mga tao sa paligid. This can't be
happening! F*ck! "WHAT DID YOU DO?!" Naiiyak na tanong ni Malli. Hinawakan ko
siya at papakalmahin sana nang..
Maya maya ay nag bow sila sa taong papunta sa Harap namin.
Kinuha niya ang kanyang mga Cards sa bag niya.
My Dad and My Mom.
What the hell! "No No Mallison." Pang aawat ko sa kanya.

"Hi Nathan, my son."Nakangiting bati sakin ni Mommy. Hinawakan niya parin ito ng mahagi at hindi binibitawan. Nakatitig siya
ng masama sa nga magulang ko.
"You!" duro ni Mallison kay mommy.
"Malli. You don't have to do that."
Kinakalma ko siya ngayon kahit nagpapapumiglas siya sa hawak ko sa Ako at si Zander lang dahil narin kailangan may mag bantay sa labas ng
kamay niya. Room.

"We're sorry for your Lost. It's just that nalaman lang namin ngayon lang Gosh ! Kanina pa kami dito.
mismo, na ikaw ang pinadala nila kasi kahapon pa nangyari ang insidente." We need to find that thing as soon as possible !
Fuck it !
Narinig naming may kumatok sa pintuan ng dalawang beses na naging
"ANONG GINA.." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng hinawakan dahilan para mapahinto kami sa paghahanap.
ni Mallison ang kamay ko at ngumiti sakin.
Shit!
Kumalma na siya kaagad.
Aba nama't change mood kaagad. Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang taong kumatok sa loob ng
Anong nasa isip mo ngayon Mallison? silid..
Don't tell me..
Napalingon kami at napahinga ng Malalim.
Inalalayan ko siyang tumayo.
Iniayos niya naman ang sarili niya. "Nate.." Ani ko.

"Alright. Where should I go?" Tanong nito sa kanila. "Hindi niyo pa ba nahahanap? Malapit ng matapos ang program." Ani nito.

What the heck Malli! "May mga umiikot narin na mga guards nila Mom." dagdag pa nito.

Ngumiti ang mga magulang ko sa kanya at naglakad papuntang stage na "I think, I already found it." Pagkasabing pagkasabi ni Zander noon ay siya
agad naming sinundan. namang pinuntahan namin.

Dumiretso kami sa stage at lahat na ng tao na nasa Hall na ito ay nasa "But, its lock." Naiinis kong sabi.
amin apat na ang atensyon.
"I can do the hacking, Sab. That's why I am here." Kumindat siya sakin ng
Zander and Sab... nakakaloko.

Nasan na ba kayo? Ghad Zander!

Nakuha mo pang mag pa-cool. Psh.
[SABRINA's POV]
Inilabas niya ang laptop niya at ikinonect sa naka Lock na Box.
"Hey! Nakita mo na ba?"
Nag hahalungkat kami ngayon sa buong kwarto ng magasawang Fortalejo. Alright. Zander Faster.
 Seryusong sabi ni Nate.
"Faster.."
Its been 5 Minutes. Tumungo na kami sa May hagdan malapit sa Stage.
Ang tagal. Ganyan ba kahiram i-hack ang password ng Box na yan?!
"Sab, please take care."
"Alright... Here we gooo." Ani ni Nate at umalis na.

at biglang bumukas ang box. Nagtungo sila sa Operating Room (Studio)

What?! Huminga ako ng malalim bago ako bumaba sa hagdanan.

Nakita namin ang Isang Flashdrive at mga partnership papers at iilang "Anong.."
Alahas ng mag asawa.
Nakita ko si Nathan at Mallison sa gitna ng stage habang nagsasalita si
Chineck ko ang partnership papers at sila naman sa flashdrive itinuon ang Mrs. Fortalejo.
pansin.
"Anong ginagawa nila?" Tanong ko sa sarili ko.
"We have now in our hands a evidences." Chapter 16
Ani ni Zander. Darkest World

Pinanuod namin ang mga videos na nakalagay sa Flashdrive at nakita "Anong ginagawa nila?" Tanong ko sa sarili ko.
namin at narinig ang mga gawain ng mag asawang Fortalejo.
"Congratulations MVC Company's one and only heir." Nakangiting sabi
"Mga magulang ko ba sila?" Disappointed na sabi ni Nate. ni Mrs. Fortalejo.

Napanuod namin kung pano nila pagplanuhanng patayin ang mga Nakinig muna ako sa sinasabi nilang mag-asawa. Hindi ako pwedeng mag
magulang ko at ibang mga tao. padalos dalos. Lahat ay nasa plano pero hindi ko lang talaga alam kung
bakit nasa harapan tong dalawang to.
Mamamatay tao talaga sila!
And MVC? Pero Felix Company sa pagkakaalam namin.
"Tara na, matatapos na ang program."
Agad na sabi ni Nate. Heir?
Sino?
"Zander, Alam mo ng gagawin mo." Tumango ito.
"Miss Mallison Sy." At nagpalakpakan ang lahat.
"Sab. We will now Reveal their secrets."
Si Mallison?! Bakit?!
Napatingin sa direksyon ko si Mallison at ngumiti bago maglakad papunta
sa gitna.
"Our partnership will begi.." Hindi na natapos sa pagsasalita si Mrs.
Fortalejo dahil nawalan ng tunog ang Mic niya.
Nawalan ng ilaw ang buong Hall at ilang segundo rin ay nakatutok na
sakin ngayon ang Spot Light.
Here we goo..
"Bravooo..." Malakas na sa sabi ko habang nag papalakpak.
"Bravooo... Bravooo."
Nagpalakpak ako ng Malakas at kitang kita ko na lahat na ng atensyon ay
nasa sakin.
"Partnership? Hahaha." Natatawa kong tanong sa mag asawa."
"Ganito ba kayo kabongga mag announce ng Partnership Mr. And Mrs.
Fortalejo?"
Sarkastiko kong sabi.
Sinenyasan niya ang mga guards na puntahan ako pero agad namang
hinarangan sila ni Nathan at Mallison.
"Papatayin niyo rin ba ang ang mga magulang ng nagiisang Heir ng
MVC?" Natatawa kong sabi.
"Ano bang pinagsasabi nito?" Nagkukunwaring walang alam si Mr.
Fortalejo. Pwe!
"Pwede ba Hija, Umalis ka nalang. Wala kaming alam sa sinasabi mo."
Sambit naman ni Mr. Fortalejo.
"Guards!" Sigaw ni Mrs Fortalejo.
"Don't come near or your life will end up right here." Seryusong sabi ni
Mallison at inilabas ang kanyang mga cards.
"Talaga bang Hindi?!"
Pagtaas ng boses ko sa dalawang mag-asaw.
"Kayong Lahat !"
Tawag ko sa mga taong nandito ngayon.
"Panuorin niyo to!"
Ipinlay naman ni Zander at Nate ang mga videos na nasa Flashdrive. Kaya
sila nandoon sa Operating room (Studio) dahil ito ang nasa plano.
Ang lahat ng tao ay nashock sa napanuod, ang iba naman ay natakot at
nainis. Maririnig mo ang malakas at magulong bulong-bulongan ng mga
tao.
Ang nasa Video ay pinapakita kung paano nila pinagplanuhang patayin at
kung paano nila pinatay ang ibang tao kasama ng mga magulang ko.
"3 years ago Mr. And Mrs. Fortalejo, My parents and you agreed in a
Partnership Like this. But the day after, You killed them."
Sigaw ko sa kanya.
Magsasalita pa lang sana siya ng..
"And you don't have to excuse yourselves or deny it kasi nandyan sa
harapan natin mismo ang Ebedensya. Pero pwede rin namang hindi ito
makakalabas, yun ay kung papatayin niyo rim kaming lahat gaya ng
napapanuod namin ngayon."
Natatawa kong sabi.
"GUARRRDS !!! KUNIN SILA !!"
Sigaw ng Matandang lalaki..
 mag-asawa.
Patakbo na samin lahat ng mga nakaitim na suit na mga tauhan ng mga
Fortalejo nang.. Napatigil sila sa paglakad sandali. Pupuntahan ko sana silang dalawa pero
agad namang naagaw ng atensyon namin ang mga grupo ng mga nakaitim
Nang biglang may nagpaputok ng Baril mula sa pintuan ng Hall na ito. na kakalakihan.
Lumapit sila malapit kela kuya.
It is Lara..
Ilang minuto pang katahimikan senenyasan na naman ng mag-asawa ang
And she's with my brother. mga tauhan nila na naging dahilan para manlaban ang mga tauhan nila
kuya.
"Kuya.."
CHAPTER-16 "How are the both of you? Mister and Misis Fortalejo?"
DARKEST WORLD Sarkastikong sabi ni Kuya.

"Kuuu-ya?" May mga pumasok na naman isang grupo ng mga kalalakihan sa Hall. May
Mahina kong sambit. mga dalang baril at nakatutok sa mag-asawa.
Is this real?
My older brother is here! "Who are they?"
Tanong sakin ni Nathan.
Is he okay now?
She's with Lara. His ex girlfriend. "They are my brother's Girlfriend's Gang." sagot ko.
Lara smiled at me. Imposible rin namang may Gang or Mafia si Kuya. Si Lara lang ang alam
ko.
Naramdaman ko nalang ang mga luha sa mata ko na unti unti ng tumutulo.
Galit na galit ako and at the same time sobrang saya dahil nakikita ko ng "Hahahaha"
nasa maayos na kalagayan ang kuya ko. Isang malakas na halakhak ang nagmula kay misis Fortalejo.

Tumingin siya sakin at ngumiti.
Naalala ko na naman ang sinabi at lagi niyang paalala sakin. Na huwag na
huwag akong mag hihiganti sa mag-asawang to gamit ang pagiging Mafia
Queen ko dahil batas lang namin makukuha ang tunay na paghihiganti.
Bumalik naman kaagad ang tingin niya sa mag-asawa.
"Do you think, Makakalabas kayo ng buhay ditong lahat?!"
Sigaw niya at humalkhak muli.
"Nathan and Nate, mga anak. Come here." Aniya.
Hindi lumapit ang dalawa at napangisi nalang silang pareho sa ginagawa
ng mga magulang nila.

Naglakad sila papunta sa harapan pero hinarang sila ng mga tauhan ng "Stop it ma. Marami na kayong naagrabyado." sagot sa kanya ni Nate mula
sa itaas. "Surprised?"
At humalkhak siya ng nakakaloko.
Nagsalita naman ang ama nila.
"Ako lang naman ang nagpapatay sa mga magulang mo. At sa mga
"Isa kang Fortalejo, ika..." magulang nitong babaeng to."
Ani nito nang may umakyat sa stage na babae at naging dahilan upang at tumingin siya kay Mallison.
hindi niya naituloy ang sasabihin niya.
Ano?! Naguguluhan ako!
"Tama na yan."
Nakangiti niyang sabi. Susugurin na sana siya ni Mallison pero pinigilan siya ni Nathan.

Nagulat kaming lahat sa presence niya dahil hindi namin siya kilala. Habang ako ay gulong gulo sa nangyayari. Ano bang nangyayari ngayon?!

Isang babae na class ang dating at eleganteng elegante. Humarap siya sa mag-asawa at ngumiting muli.

Napansin naming napayuko ang mag-asawa na para bang nag bow sa
babaeng ito. Rinig ang bulong bulungan ng mga tao sa Hall at halatang
halata rin ang mga takot sa mga kilos nila.
Sino na naman tong babaeng to?
Teka..
"Napaka-walang kwenta ninyo!"
sigaw nito at naglabas siya ng baril at itinutok sa dalawa.
Ilalabas ko na rin sana ang baril ko.
Pero may lumabas na naman na mga lalaking nakaputing suit at may mga
dalang baril.

Parang namumukhaan ko siya.. Itinutok sakin kasama si mallison at si Nathan ng Tinutukan rin kami sa
Ulo.
Familiar talaga...
KAMING LAHAT kasama ang mga tao sa buong Hall. Mas maraming
Tumawa ang babaeng to ng mahina at tumingin sa dereksiyon kung nasaan nakaputing lalaki kesa sa dala nila kuya na Gang.
ako.
"Noooo!"
Bakit sakin?! Sigaw ni Nate mula sa itaas.

"Kamusta, Agatha?" "Ops Baby, don't come here." natatawa niyang sabi.
Nakangiti niyang sabi sakin. Hinarang kaagad siya ng mga tauhan ng babaeng to.
Kilala niya ko?!
Zander? Teka, san si Zander?!
 CHAPTER 17
Kuya?! Superb

"KUYAAA!" Sigaw ko! "Hahahahahaha." Tumawa siya ng malakas.

"Princess nandito ako..."
Sagot nito. Ngumisi naman ako sa kanya at nagsalita.

May mga nakatutok rin na baril sa kanila. "Kidding. Patay na pala ang kakambal mo." Natatawa niyang sabi.

"Agatha." tawa niyang muli sakin. "Pinatay ko nga pala siya. Hahaha."

"Kamusta ka?" "Shut up!" Sigaw ko sa kanya.

At humalakhak na naman siya. Yes. I have a twin. She is Maria Lennis Davidson. She died last 15 years
ago.
"Nakalimutan mo na ba kung sino ako? Nakalimutan niyo na ba ako ni
Kuya?" Nagtangkang Lumapit ang kuya ko sa babaeng nasa Stage pero tinutukan
Nakangiti niyang sabi. siya ng baril ng mga Tauhan ng mga Fortalejo ganun rin si Lara.

Kuya? Masyadong marami sila kumpara sa amin.

"Bibigyan kita ng Clue. Minister." Lumingon ang babaeng kausap ko sa dalawang mag-asawa.
Maririnig mo ang katahimikan sa buong Hall dahil narin sa takot at sa mga
Ha? Minis.. baril na nakatutok sa kanila.

WHAT THE FUCK! "Kayong mag-asawa! Mga wala kayong kwenta!" Ikinasa niya ang baril at
itinutok sa dalawa.
"FUCK YOU!"
Nanggagalaiti kong sigaw sa kanya. "NOOOOO!!!" Sigaw ni Nathan pero hinarangan siya ng mga lalaking
Humalakhak lang siya ng malakas. naka-suit na puti.

Ang tahimik na silid ay nagising sa bulong-bulungan na naman.
"Naalala mo na? Hahaha. Yes, Agatha. Ako to. Ako lang naman ang
pinatapon ninyo sa pamilya. Ako ang kakambal mo."
I look into my brother's Face. He was also shocked
Nagmamaka-awang huwag silang patayin ng babaeng to. Nakaluhod,
nakayuko, Umiiyak na nagmamakaawa ang dalawa.
*bang*
Pinaputukan niya si Mr. Fortalejo
*bang*
Ngayon naman ay si Mrs. Fortalejo
Nagtatakbong bumaba si Nate pero hinarang rin siya at tinutukan ng baril.
"Tumigil ka na!" Sigaw ko sa kanya at siya namang inilingon niya sakin.
Ibinaba niya ang baril niya at nakangiting tumingin sakin.
"Bakit?" Natatawa niyang sabi.
"Bakit ako titigil?" Ngayon naman ay seryuso niyang banggit.
"LAHAT NG TAO NA NANDITO PALABASIN NA! IIWAN ANG
LIMANG TO AT ANG DALAWANG YUN!" Sigaw niya ng malakas.
Pwersahang pinalabas ang mga tao habang tinututukan ng baril. Anong
plano ng babaeng to?!
Ilang minuto rin kaming nagkatitigan ng babaeng to. Makikita sa mga
mata namin ang galit at paghihiganti.
All this time, akala ko ang Puno ng pagpatay sa mga magulang ko ay ang
mga Fortalejo na to! Meron pa palang mas pinaka pinuno..
FLASHBACK
12 years ago
"Ate Lennis, san ka po pupunta?"
Pagtatampong tanong ko sa kambal ko. Si Ate Lennis. Kahit kambal kami
ate ang tawag ko sa kanya, dahil narin sa gusto niyang tawagin ko siyang
ate at siya ang naunang inilabas ni Mommy.
"Alam mo Sabrina, hindi ka na dapat makulit." Nakangiti niyang sabi
sakin.
"7 years old na kasi tayong dalawa. Tapos sabi ni Mommy ako raw pinili ni
Uncle." Hinila niya ang kamay ko at pinaupo sa tabi niya.
"Ate.. Sama nalang ako sayo." pagmamakaawa ko. Niyakap niya ako at
nagsalita ulit.
"Bibisita ako sayo. Kaya huwag ka ng sad ha?" tumango naman ako sa
kanya.
"Ooh. Nagyayakapan ang dalawa naming kambal." Natatawang asar samin
ni kuya.
"Kuya sali ka dito." At hinila ko siya.
Niyakap ko si ate at niyakap naman kami ni Kuya.
Kinabukasan umalis na siya sundo sundo ni Uncle. Ipapatake siya ng Exam
sa London kasama ang Uncle namin. Matalinong matalino si ate kahit 7
years old palang siya. Kaya siguro siya ang napili saming dalawa.
The day before the exam nag video call pa kami ng family. Chinicheer
namin siya na kaya niya yan.
Maraming bata ang mag tatake ng exam para maging Minister's Child.
Pero isang bata lang ang pwedeng makakuha ng karangalang yun.
The day after the exam, naghihintay nalang kami ng result. And yun na..
Ang ate ang pinaka may mataas na result sa exam. Kaya siya ang napili
bilang Minister's Child.
At ang pinaka worst day ng pamilya ay dumating na. The day after the
result, nabalitaan nalang namin na naaksidente ang ate ko.
Nagluluksa kami.
Tapos may bibisitang kasing edad ko rin kasama ang mga magulang niya
sa Burol ng ate ko. Nakapula siya, kunwari ay umiiyak rin siya.
Nag away kami sa burol ng kakambal ko pero ang sabi ng mga magulang
ko pabayaan nalang sila at paalisin.
Sumuko na ang gumawa sa kaniya nun pero parang hindi totoo. Parang
may mali. Parang may kinalaman ang batang nakapula nun sa aksidente na Malapit siya sakin.
nangyari dahil siya na ang naging Minister's Child nung araw na yun.
Malapit ang baril niya sakin..
END OF FLASHBACK
At anong ginagawa ng isang Sabrina Agatha Davidson sa baril?
Pinaupo kaming lahat sa harapan niya. Ay hindi pala, pinaluhod kami sa CHAPTER 17
harapan niya at tinutukan ng baril sa ulo ng mga tauhan niya. SUPERB
Kinuha nila ang baril ko kaya hindi ako makapanlaban.
Anong ginagawa ng isang Sabrina sa baril?
"Kuya." Tawag niya sa kuya ko.
Edi..
"Pinagpalit mo na ba ako?" Nababaliw na siya! Paglalaruan. Psh!
Hindi siya pinansin ng kuya ko at nanatiling tahimik.
"Napaka walang hiya mo!" Sigaw sa kanya ni Nate.
Napansin ko namang wala na sa stage ang mag-asawa.
Pilit na nanlaban si Nate at si Zander kaya hinawakan sila ng maraming
"Nasan na ang mga magulang ko?!" naiinis na sigaw sa kanya ni Nate. Guards ng babaeng to.

"Aah ang mga aso ko? Hahaha. Huwag kang mag alala. Pinatahimik ko This is it!
na."
Tawang tawa niyang sabi. Wala na akong bantay.

"You!!!" Sigaw sa kanya ni Nathan at nang aakmang susugurin siya at Madali kong kinuha ang baril. Hindi ko pa masyadong maabot kaya kinuha
nagpaputok ng baril ang isa sa mga tauhan niya. ko ito ng pahiga para makuha nang isang galaw lang.

"Sinabi ko bang magpaputok ka?!" Sigaw sa kanya nito at binaril. Yeah!

*bang* *bang*
Agad natumba ang lalaking nabaril. *bang*
*bang*
Malapit siya sakin *bang*

Malapit siya sa akin Nakahiga ako ngayong binabaril ang mga Lalaking mga bantay namin.
Mabuti nalang at kalahati sa kanila na lang ang naiwan sa Hall dahilan
Inuulit ko.. narin na mas makakapanlaban kami ng maayos.
*bang*
Habang bumabaril ako agad namang kumilos sina Lara, Zander, Mallison,
Nathan, Nate pati na rin si Kuya para makipaglaban rin.
*bang*
*bang*
Mabilis at malalakas na putukan ang maririnig sa loob.
Bumabaril rin pabalik ang mga tauhan ng babaeng to pero mabilis naman
akong nakakaiwas.
Nakita kong tumatakbo palabas ng Hall ang babaeng yun.
"Sab kami ng bahala dito." Ani ni Zander
Tumango naman ako sa kanya at sinundang patakbo ang babaeng pilit
tumatakas.
Bakit? Natatakot ba siya? Pwe!
Tumatakbo siya palabas kasama ang dalawa sa mga tauhan niya.
Naaaninag ko kahit madilim dito sa labas na pababa siya ng Hagdan
papunta sa Van na nakapark malapit doon.
Tumigil ako sa pagtakbo at itinutok ang baril sa kanyang isang tauhan
dahil narin todo protekta ang dalawang yun sa kanya. Kailangang
mapatumba ang mga galamay ng kalaban para hindi na siya makagalawa
ng maayos.
*bang*
Takbo lang..
*bang*
Tumatakbo parin siya kahit wala na siyang mga tauhan sa likod niya.
Nagpadulas ako sa Gilid ng hagdan para mas mabilis ko siyang maabutan.
Kasabay ng paglapag ng mga paa niya sa dulo ng hagdan ang pagtigil ko sa
pagpapadulas sa gilid ng hagdan.
Napatigil siya sa paglakad at hinarap akong tumatawa. Ako nama'y
naglalakad papalapit ng papalapit sakanya habang nakatutok ang baril ko sa
kanya.
"Hahahahahaha." Malakas at malademonyong tawa niya.
Pagkatapos niyang tumawa ng ilang segundo ay nagbago ang expression ng
mukha niya. Nakatitig siya sakin ng masama ngayon habang iniaangat ang
kanang kamay niya na may hawak hawak na baril.
"Kamukhang kamukha mo ang kakambal mo." Seryuso niyang sabi.
"Nasabi ko na ba sayo na hindi aksidente ang nangyari sa kanya?"
Nakangiti niyang sabi.
Hindi ako umiimik at nanatili lang kami sa mga pwesto namin habang
nakatutok ang mga baril sa isa't isa.
"Pinatay ko siya Agatha. Pinatay ko ang kakambal mo." At tumawa siya ng
malakas.
Pero nanatili lang akong statwa sa kinatatayuan ko.
"Gusto mong sundan ang ate ko?" Natatawa kong tanong sa kanya na
ikinabago na naman ng mukha niya.
"Ano na ngang pangalan mo?" Nagtataka kong tanong sa kanya.
"Aah.. Michelle Yu." Sarkastiko kong sabi.
"Sorry. Michelle Taizon pala. Minister's child ka parin pala after all." Tumago ako sa makapal na mga halaman ng biglang may nagtakip ng
Natatawa kong sabi. Bibig ko..

"Hindi mo kasi matanggap na mas magaling ang ate ko sayo. Kaya ba, kaya "Sab. Sssshh."
ba pinapatay ninyo siya?" Seryuso kong sabi.
"Nate?"
"Inggitera ka pala nu? Kala ko pangit ka lang." Nakangiti kong sabi. Anong ginagawa mo dito?

"HOW DARE YOU!!" "May mga pulis na sa loob. Halika na umalis na tayo dito." ani niya at
hinila ako.
*bang*
Pinatamaan niya ko sa may balikat ko na naging dahilan para maibaba ko "Aaaah!" Pagiinda ko sa sakit.
ang baril ko.
"May tama ka." Pag alala niya.
"Aaah!" Ramdam ko ang sakit. Hindi pa masyadong magaling ang
fructured ng buto ko sa may balikat. "Teka, nasan ang iba?" Pagtataka kong tanong.

"Hahahaha." Masaya niyang tawa. "Nahuli ng mga pulis. Kaya bago pa tayo mahuli, umalis na muna tayo at
gamutin ang sugat mo." Tumango naman ako sakanya.
"So babay na ha? Sundan mo nalang ang ate mo." Lumapit siya sakin at Chapter 17
nang ipuputok na ang baril ay... SUPERB

*Wang Wang Wang* [Zander's POV]

"Maam ipagpaumanhin po ninyo pero may mga pulis na po. Halika na po."
Hingal na hingal na sabi sa kanya ng isa sa mga tauhan niya.
"Magkikita pa tayo. Ipagpasalamat mo ang araw na to. Sa susunod na
magkita tayo, magpaalam kana sa mundo." Nakangiting sabi niya sakin.
"Nate!" tawag ko sa kanya habang nakikipaglaban.
Kailangan kong protektahan ang babaeng mahal ko.
"Sundan mo si Sabrina. Kami nang bahala dito." Utos ko sa kanya.

At tumakbo na sila palayo papunta sa itim na Van. *bang*

"Aaah." Natamaan ako sa may kaliwang balikat ko. Lumapit kaagad sakin
"Shit!" Mahina kong sabi. si Nate at inalalayan ako sa pagtago.

May mga pulis! "Sige na. Sundan mo na si Sabrina. Mas kailangan ka niya ngayon."
Mahinang sabi ko.
"Ayos ka lang?" Tanong niya at tumango naman ako.
Kahit ayaw ko sa lalaking to, kailangan kong isipin ang kapakanan ni Sab.
Hindi pwedeng may mangyaring masama sa kanya.
[NATE's POV]
Tumango ako kay Zander. Bago ko siya iwang mag-isa dahil narin
nakikipaglaban ang lahat sa mga tauhan ng babaeng yun, inalalayan ko siya
sa tagong lugar dahil iniinda niya ang tama sa balikat niya.
Naiintindihan ko rin na gusto niyang protektahan si Sab.
*bang*
Nagbabaril ako papalayo hanggang sa makalabas ako ng Event Hall.
"Nasan kana Sab?" Bulong ko sa sarili ko dahil hindi ko pa siya naaaninag.
*Wang Wang Wang*
Tunong ng sasakyan ng Pulis.
Hindi pwede to.
Bumalik ako sa Hall pero nakita kong dinadakip na sa di kalayuan sina
Zander, Mallison, Nathan pati narin ang Kuya niya at ang kasama nito.
Nadakip rin ang ibang buhay pa na tauhan ng babae kanina. Hindi ko siya
kilala pero dahil sa ginawa niyang pang-gugulo sa buhay ko at sa buhay ng
mga taong mahahalaga sakin, malalagot siya sakin mismo.
Napatingin sakin ng bahagya si Zander pero senenyasan niya kong umalis
na dito at hanapin si Sabrina.
Lumabas akong muli sa Hall at hinanap si Sab. Nasan na ba kasi siya?
*bang*
Narinig kong putok ng baril.
Agad akong nagtungo kung san nangyari ang putok na yun. Nakita kong
tumatakbo papalayo ang babae kasama ang isa sa mga tauhan niya.
*Wang Wang Wang*
Paparami na ng paparami ang mga pulis na dumarating..
Tumakbo ako papunta sa kanya na nakita kong nagtatago sa likod ng
makakapal na halaman.
"Sab. Sssshh." Takip ko sa bibig niya.
Matapos ang ilang segundong pag-uusap namin ay umalis na kami sa Lugar
na yun. Inalalayan ko siyang tumayo't maglakad dahil may tama rin siya
ng baril sa balikat niya.
[BACK TO SABRINA's POV]
Nandito kami sa Safe House ng pamilya nila Nate sa Bulacan.
Kaninang madaling araw lang kami dumating dito dahil na rin may
kalayuan ito sa Tagaytay.
"Ayos ka na ba?" Tanong ng taong nasa pintuan ng kwarto.
Si Nate.
Lumapit siya sakin at binigyan ako ng tubig at gamot.
"Salamat." Ani ko.
"Kamusta na raw ang sugat ko?" Tanong ko sa kanya dahil nung kaninang
ginalaw galaw ko ito, kunting sakit nalang ang nararamdaman ko.
Ngumiti siya sakin at nagsalita. "Ang ate niya." Agad na sagot niya.

"Kailangan mo na lang magpahinga muna at magpalakas. Okay na raw ang "Ate?" Gulat kong tanong.
sugat mo sabi ng Doctor. Hindi naman rin daw ito malalim kaya
magandang balita." Sagot niya at tumango naman ako sa kanya. "Yes Sab. Her name is Lenny Yu." Sagot naman niya kaagad.

"Magpahinga ka muna Sab.." Nag aalalang sabi niya. "Bakit? What's wrong?" Nagtatakang tanong ni Nate.

"Sige." Sagot ko.
Tumayo na siya at
Lalabas na sana ng kwarto ng nag ring ang telepono sa tabi ko.
"Ako na. Mahiga ka na." Sabi niya ng tatayo pa sana ako para sagutin ang
tawag.
Sinagot niya naman kaagad ang tawag.
"Hello?" Panimula niya.
"Hmm. Mabuti." Sagot niya sa kabilang Linya.
"Okay. Sige." At ibinaba niya na ang telepono.
"Sino yun?" Tanong ko sa kanya.
"Isa sa mga hinire ko na mag investigate sa mga nangyari. Napagkaalaman
niyang si Michelle Yu ang babae kagabi. Naging Minister's Child siya 15
years ago pero agad naman siyang napalitan. Her parents died 10 years ago
at isa nalang ang pamilya niya."
Hindi ko siya nasagot dahil na rin sa nagiisip ako.
Anong nangyari?!
"My investigator gave me this, this morning." Kinuha niya ang envelope sa
table at ibinigay sakin.
Binuksan ko naman ito at tumambad sakin ang mga pictures ni Michelle
Yu at ng Family Members niya.
"Thi-is is in-sane!" Dahan dahan kong sabi.
"Why?" Naguguluhang tanong ni Nate.
"Ang ate niya ay ang kakambal ko."
Kaya pala..
Kaya pala parang hindi si ate yung nakaburol 15 years ago.
CHAPTER 18
{Author's Note: Sorry for my 1 day inactiveness readers. I have to do first
my priorities since I am still a student.}

Pamilya? [MALLISON's POV]

Pero nag-iisang anak siya.
"WHAT THE HELL!" I shouted as I open my eyes.
"Pamilya?" nagtataka kong tanong. We are still in prison!
Tumango naman si Nate.
"Mallison, right?" The girl beside me. "Last week. Kaya bumalik kami kaagad ni Cedric dito para hanapin si
I just nodded. She was one of us last night. And If I am not mistaken, she's Lennies, Sabrina's twin sister, kaya lang nabalitaan naming nasa misyon
Sabrina's brother's girlfriend. kayo na patumbahin ang mga Fortalejo. Sana makita na natin sina Sabrina.
Alam kong nag aalala na rin si Ced sa kanya." She Continued with a crack
"Where are you from?" She asked. voice. I know she's hurting too. So do I.

"How long you'd been here?" She asked again. I just look at her. Why Cedric, Nathan and Zander were together since we need to separate
would she asked such questions like that? because they are boys and we were girls.

"Ooh! Sorry." Then she smiled.
"I am from states also. From Mexico." I see. She looks like a Mexican.
Beautiful.
"I am from Los Angeles." I started answering her question.
"I live here for almost 2 Months already." I continued.
We sat on the floor and silence eats us. We don't say any words. After a
while, the police guards call us.
"Sy and Jackson, Pyansado na kayo. Labas na!" She shouted.
"Seriously?" Wooow!

"About you? Why you're here?" I asked her. Then who the hell helped us?
Since all of us are on Prison. Cedric, the Lawyer, Cannot do anything
"To help his Family back." She answered. about this. So again, Who the hell helped us?

"Family?" Sabrina has no family left except his brother. They are only 2 [NATE's POV]
Davidson left.
Ano bang gagawin namin?
She nodded and looked to a window. Hindi kami pwedeng makita ng pulisya kung hindi, mahuhuli rin kami.
Hindi pwedeng nakakulong sila, tapos kami ni Sab ay makukulong rin.
"Sabrina has a twin. Her Family believe that her twin was dead 15 years ago
in an accident. But the truth is she is still alive." All of my accounts were closed. Hindi na ako maka withdraw ng pera dahil
Shookt! na rin mainit na ang apelyido namin sa mga aturidad.
Is this real?!
How?! "Nate, Nahihilo ako sayo." Nakahiga ngayon si Sabrina dahil narin
pinagpahinga ko siys. Ayuko munang gumalaw galaw siya dahil kumikirot
"I already told Cedric about this." She continued. Cedric is Sabrina's parin ng kaunti ang balikat niyang natamaan.
brother.
"Sorry." Umupo ako sa tabi niya.
"When did you you learn this?" "Are you alright? Masakit pa ba? Anong gusto? Ahm. Pizza? Fruits?
Cakes?" tanong ko sa kanya.
 Wala na akong ginawa kundi ibigay sa kanya ang telepono.
"None." Ngumiti siya sakin.
"I am okay, Nate. Don't worry." Pagpapatuloy niya. [SABRINA's POV]

*Kring* Kring* Mahigit sampung gang na ang tumawag pero pareparehas lang ang
kanilang gustong mangyari.
"Wait, I'll answer." Tumango naman siya at sinagot ko na ang telepono. Ang tulungan ako.

[May I talk to Sabrina Agatha Davidson?] Tulungan akong mapabagsak sina Michelle.
Bati ng kabilang linya. Hindi ko naman maitatanggi na maraming tauhan si Michelle na kahit
Who the heck is this?! Idagdag pa ang Sampung gang sa grupo ko, ay hindi sila kaagad agad
mauubos.
Boses ng isang lalaki. Mukhang isang British dahil na rin sa kanyang
accent. Hindi Gang ang hawak ni Michelle Yu, kundi isang Association ng mga
Mafia sa buong mundo.
"Who is this?" Tanong ko sa kabilang linya.
Bakit ko nga ba tinanggihan ang offer na tulong ng mga Gang Leaders na
[I am the leader of ABC Gang from London.] yun?
Sagot niya. Dahil gusto nilang bumaba ako sa pwesto bilang Mafia Queen.

[Now, Can I talk to Miss Sabrina Agatha Davidson?] Halos lahat ng mga Gang sa buong mundo ay kilala ako. Kinakatakutan
Tanong niyang muli. ako, at Tinitingala ako.

Sinenyasan ko si Sabrina na Lumingon sa akin. Hindi ko ibababa ang pagkatao ko at ang titulo ko dahil lang sa isa lang ako
Inilayo ko ng bahagya ang telepono at nagsalita ng mahina. laban sa maraming tao.
Isa akong Reyna, Hindi ako basta basta sumusuko.
"Sab, leader raw ng ABC Gang from London. He wants to talk to you."
Sabi ko sa kanya. [NATHAN's POV]

Hindi naman siya umimik kaagad na naging dahilan para mag salita na "Malaya na kayong tatlo, Fortalejo, Moreno pati narin ikaw Davidson."
ako. Bati ng police guard sa labas ng rehas.

"Sabrina don't.." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang nagsalita si Binuksan niya na ang Pintuan at lumabas kaming tatlo.
Sab. Wala pa kaming kain kaya tumutunog narin talaga ang tiyan naming tatlo.

"Akin na." Ani niya. Pero teka..

Sino ang tumulong samin makalabas?
"Lara." Bati ng kuya ni Sabrina sa babaeng kasama ngayon ni Mallison.
"Paanong.." Panimula ng kuya ni Sab.
"Oo nga, paano nangyaring nakalabas tayo? Sino ang tumulong satin?"
Nagtatakang tanong ng babaeng si Lara.
"Mukhang hindi pa alam ni Mommy ang nangyari kaya imposibleng siya
ang tumulong satin." Sagot ni Zander.
"Yes. Si Sabrina at Nate naman ay malabong makapunta rito." Sagot ko sa
kanila.
"Pakipermahan to." Tawag samin ng Pulis.
"At nasa waiting area ang nagpyansa sa inyo." Pagpapatuloy niya.
Nang matapos na namin permahan lahat ay lumabas na kaming lima.
Naaaninag ng mga mata ko ang isang lalaking nakaupo sa Couch at naka
de-kwatro.
Teka..
"MISTER PRESIDENT?!" Sigaw ni Mallison.
"Matthew Montemayor?! Anong ginagawa mo rito!"
Naiirita kong tanong sa kanya.
Yes. Siya ang SCG President ng Crimson University.
CHAPTER 18
We are one
[MATTHEW's POV]
"Mister President?!" Gulat na tawag sa akin ng babaeng nasa dulo.
Mukhang siya si Mallison.
"Matthew Montemayor?! Anong ginagawa mo rito?!"
Ngayon naman ay ang isang Nathan Fortalejo ang umagaw ng atensyon
ko.
Nginitian ko lang silang lahat at tumalikod na't naglakad papalayo.
Bakit ba naman kasi naisipan ng pamilya ko na tulungan ang mga kutong
lupang to.
Yes. Hindi sila mayaman, gaya ng yamang meron ako.
"Teka sandali!" Patakbong tawag sakin ng isang lalaki. Mukhang hindi ko
siya nakikita sa School.
"Why did you help us?" Nagtataka niyang tanong.
Lumapit na rin silang lahat sakin at pinalibutan ako.
"Anong plano mo?!" Naiinis na tanong nitong si Nathan.
Huminga ako ng malalim at nginitian ko sila bago magsalita.
"Simple lang.." Panimula ko.
"Don't dig more in the past. You will get hurt if you do." Dagdag ko.
"What are you talking about?!" Naiiritang tanong nitong si Mallison.
"Anong pinagsasasabi mo?" Ngayon naman ay si Zander.
Yes. Kilala ko si Zander. Siya diba ang lalaking binugbog noon sa
Abandoned Building sa likod ng School? At tama kayo. Ako ang lalaking
nanuod lang habang binubugbog siya. Ako rin ang naka encounter sa
babaeng si Tricia Servantes.
Teka? Nasan na ba yubg babaeng yun na Hinagisan ako ng sapatos sa ulo?!
Psh! She will pay for that.

"What I mean is, stay still. Don't do anything stupid in this case." at
tumalikod na ko't naglakad.
"Oh! May nakalimutan ako." Paghinto ko at nilingon ko sila.
"Mallison right?" Tumingin ako sa kanya.
"Mallison, if I were you, I will first settle my Parents death before
anything else." Sabi ko sa kanya na ikinagulat niya.
"How did you know?" Hindi ko pinansin ang tanong niya at tiningnan ko
naman ngayon si Zander.
"Zander, Dalawa nalang kayo ng Mommy mo. She will be on danger by
now. You should first make her your priority before anyone else." Advice
ko sa kanya na ikinatahimik naman niya't tumitig sakin ang masama.
"'Bout you pareng Nathan. Find your parents. You loved your parents, I
know that. Hanapin mo muna sila bago sila matuluyan ng kung sino."
Sarkastiko kong sabi.
"How dare you!" Susugurin na niya sana ako pero inawat siya ng dalawang
lalaki sa tabi niya.
"Lara." Nakayuko ngayon siya at hindi tumitingin sakin.
"I will fix our engagement Party as soon as possible." At umalis na ako.
O?
Tama kayo ng iniisip.
I am engage with Lara since last week.
[LARA's POV]
Hindi ko alam kung papaano ako magrereact sa taong nasa harapan ko
ngayon. Nanatili lang akong nakayuko at hindi siya pinapansin kahit alam
ko namang narecognize na niya ako.
"Lara" Tawag niya sakin pero nanatili lang akong nakayuko.
"I will fix our engagement Party as soon as possible."
And there he goes. There his family goes.
We've been engage for almost a week. My Parents want to collide our
company to his Company and the only way is that fucking engagement!
Cedric did not know anything about this.
"What?" Nagtatakang tanong ni Mallison.
"Magkakilala kayo?" tanong ni Cedric.
"Excuse us." At hinila ko papalayo si Cedric.
Hawak hawak at hila hila ko parin ang kamay niya at hindi ko rin talaga
alam kung hanggang saan at kelan ko siya hihilain. Hindi ko alam ang
sasabihin ko.
"Teka teka nga Lara.." Bitaw ni Cedric.
"Do you know him? How about the Engagement Party thing? Ano yun?!"
Naguguluhang tanong niya.
Dahan dahan ko siyang nilingon.
"I am so sorry Ced." Mangiyak ngiyak kong sabi sa kanya.
"What? Why?" Nakakunot na noo niyang tanong.
"I am getting married." "You're letting me go?" Mangiyak ngiyak kong tanong.

I do Loved him. I love Cedric Davidson so much. He is my everything "Yes."

since then. But..
I love my parents too.. "Yes, Lara."
I don't want to disappoint them..
And that was the end of my Character in his story.
It's just that, I must choose my parents before in my own happiness. [MALLISON's POV]

"I understand." Mahinang sabi niya. He is so right. I must settle first the death of my parents before making my
first move for revenge.
"You don't have to explain everything on me. I am happy for you, Lara."
Ani nito. I really need do my revenge more judicial.

"I love you Ced.." Umiiyak kong banggit. "Hey! You okay?" Nathan asked me.

Nakaramdam ako ng yakap mula sa taong mahal na mahal ko. We are on our way to the Safe house where Nate and Sabrina are.

"You will be happy." Pinunasan niya ang luha ko. I just nodded on him.

"That was your great choice. Thank you for everything." Nakangiti niyang Maybe,
sabi.
I must fix and think what's my future will be?
"I love you too and that will be the last time you'll hear me say that." I am the only Sy left in the Family.
Niyakap niya akong muli. I must not disappoint my parents and disregard all their hardship to give
me a better life.
"Kelan alis mo pabalik ng states?" Tanong niya sakin.
[ZANDER's POV]
Please Cedric. Don't let me gooo. Huhuhu
Nagmamaneho ako ngayon kasama sila Nathan, Mallison at ang Kuya ni
"Stop crying." Punas niya ulit sa mga Luha ko. Sabrina.

"I don't deserve your tears. Ssssh. " Pagpapatahan niya sakin. Nasa Likod sina Nathan at Mallison habang katabi ko naman ang kuya ni
Sab.
"Choose what's the best not what your heart wants." Seryusong sabi niya. Hindi na namin kasama si Lara dahil na rin sa paliwanag niya samin na
pinapabalik na siya ng mga magulang niya sa Mexico for a Business. At
sinabi niya rin na hindi niya alam kung kelan siya makakabalik o baka [Yes madam] Sagot ng lalaking kausap ko kanina.
hindi na raw makabalik pa.
[Hey Baby.]
*Kriiiiing* Mahinang banggit ni Mommy.

Tumunog ang Cellphone ko sa bulsa. Mukhang may tumatawag. "Mom you okay?" Nag aalala kong tanong sa kanya.

*krrriiing* [Baby Zander, anak. Mommy need you. Will you come here?] Malambing
at mahinang sabi ni Mom.
"Hindi mo ba sasagutin?" Nagtatakang tanong sakin ng kuya ni Sab.
My Mom needs me. But..
"Hmm." Nagdidrive ako. Sabrina needs me too..

"Itabi mo muna. Mukhang importante yan at kanina pa tumatawag sayo." "Sabrina will understand." Biglang banggit ng Kuya ni Sab na ikinalingon
Ani niya. ko.

Sinunod ko naman kaagad ang sinabi niya at sinagot ang tawag na kanina "Your priority for now is your mom. She will understand." Ani nito.
pa ring ng ring. Huminga ako ng malalim at nagsalita na.

Unknown Number.. "Mom. I'll be there.. Wait for me." Sagot ko sa mommy ko.

"Yes, Hello?" Bati ko sa kabilang Linya. Will Sabrina be okay if I am not around? I hope she will. I know she will..

[Sir, this is Madam Nalia's Bodyguard, you need to come over here as soon [NATHAN's POV]
as possible and if possible now. We are in Sweden. Your mom is in **
Hospital here. She needs your presence. She's been longing you starting Malapit na kami sa Safe House sa Bulacan. Pagod na pagod na rin ako
yesterday.] kagabi pa at nagugutom na rin.

WHAAAAT?? Nang makarating kami ay agad kaming sinalubong nina Sabrina at Nate.

"What!?" Sigaw ko sa kabilang linya. Kumain

"What happened to her?!" Nagaalala kong tanong. Nag-pahinga

[Is that my son?] Natulog

Rinig kong boses ni mommy sa kabilang linya.
{KINABUKASAN} Dahan dahang pumasok si Mallison sa loob ng kwarto.

Naglalakad ako papuntang Kusina nang nagkasalubong kami nina Mallison "It's already midnight. Why are you still awake?" Tanong ko sa kanya.
at Zander..
"Sab, I need to tell you something." Nakayukong sagot niya.
"San kayo pupunta?" Nagtataks kong tanong.
"What is it?" Tanong kong muli sa kanya pero hindi siya kaagad sumagot.
Bigla namang lumabas at nakasunod rin sa kanila si Sabrina.
Nakita kong huminga pa siya ng malalim bago sumagot sa tanong ko.
"Umupo muna tayong lahat."
"I need to go back to LA." Panimula niya.
Wala ng ano ano pa'y umupo kaming lahat sa Sofa.
"Ako nalang ang nag-iisang taga pagmana ng lahat ng pinaghirapan ng mga
Ako magulang ko. Kailangan ko ring ayusin ang mga naiwan nils pati narin ang
Si Mallison libing nila." Hinawakan niya ang kamay ko nang may lungkot sa mga mata
Si Zander niya.
Si Nate
Si Sabrina "I am really sorry Agatha. I cannot cooperate for now. I must first fix all
At si Cedric the things that my parents left me." Nakayuko na siya ngayon sakin.

"Anong meron?" Nagtataka kong tanong.. Hinawakan ko ang kamay niya at iniangat ang ulo niya.

"We're leaving." Malungkot na sagot ni Malli. "Mallison.." Nakangiti kong sambit sa pangalan niya.
CHAPTER 19
SEPARATED "You're free to do what you want." Panimula ko.

[SABRINA's POV] "Thank you for being my friend and thank you for the loyalty." Dagdag ko.

"Were leaving." "Eventhough our first meeting was not that good but Our second
Agad na sagot ni Mallison encounter is the best because you are now my friend." Nakangiti kong sabi
sa kanya na ikinatulo ng luha niya.
"Wha-at? Wh-hy?" Nauutal na tanong ni Nathan.
"Eew! Why are you crying?!" Naiirita kong tanong sa kanya. Pero syempre
FLASHBACK may halong joke.
Hihi.
"Sab Can I talk to you?"
Tumawa kaming pareho at nag-usap pang muli bago matulog.
Hindi naman rin talaga duty ni Mallison na tulungan akong maghiganti.
Kailangan niya ring unahin kung anong dapat unahin. Naiintindihan ko
siya.
Alam kong gusto niya ring maghiganti dahil sa galit, pero wala siyang
ibang magawa kundi unahin ang dapat unahin.
"Agatha, I know you wanted to become a lawyer." Seryusong sabi niya
bago lumabas ng pinto.
Hindi ako sumagot sa kanya.
"Bring Justice, not Blood." Nakangiti niyang sabi at isinara na ang pinto.
END OF FLASHBACK
"So, When will you come back?" Nagtatakang tanong ni Nathan.
Umiling iling si Mallison.
"I don't know. Maybe 5 years after? 6? 7?"
Yes. At kagaya ko, Ni Nathan, Zander at Nate, Graduating Senior
Highschooler din si Mallison.
"You mean, mag-aaral ka na rin dun?" Tanong naman ulit ni Nathan.
Tumango naman kaagad si Mallison.
"Bakit ang dami mong tanong?" Pang-asar na tanong ni Nate.
Napangisi naman kaming lahat dahil namula ang mukha niya't natahimik.
"Psh!" Huling nasabi ni Nathan.
"'Bout you? Zander?" tanong sa kanya ni Nate.
"His mom wants him to stay with her for good." Sagot ko.
"Ikaw ba si Zander?" Pang-asar na tanong ni Nathan. Psh!
Sinagot ko lang naman ah! Hmp!
"My Mom was confined in the Hospital. May humor rin na yung ibang co-
business partners ni Mom ay planong hindi maganda sa kanya. And she
wants me to continue my school there in Sweden where my Grandparents
are since they are now too old."
Nakangiti niyang sabi na alam ko rin na may lungkot sa mga mata niya.
Napatango naman ang lahat sa kanya.
"But.." Dagdag niya at tumingin sa akin.
"But When I come back, I will make sure she will be mine permanently."
I think..
I think..
I am now blushing...
"Tss." Malakas na Irap ni Nate.
Lumabas naman sa kwarto si Kuya na may dala dalang kapeng iniinom.
"Ooh.. Kanina pa ba kayo dito?" Tanong nito.
Tumango naman kaming lahat sa kanya.
"Congratulations by the way.." Nakangiti niyang sabi na ipinagtaka namin.
Congratulations?
"For what?" Nagtatakang tanong ni Mallison.
"Mali! I-congrats niyo pala ako." "Yes." Sagot ni Mallison habang si Zander ay hindi nagsalita.
Natatawang sabi niya.
"Anong Program ang kukunin ninyo? Dapat fix na yan. Tingnan niyo
"Huh?" itong maganda kong kapatid, mag La-Law yan."
-Malli
-Ako Ugh! KUYA!
-Nathan
-Zander Inirapan ko siya na ikinatawa niya.
-Nate
"Mag La-Law din ako." Agad na sagot ni Zander.
"Michelle Yu is on Prison now, May nahuling Cocaine sa kanya at
nakapag tip sa mga illegal Activities niya. At.." Panimula niya "Business" Sagot ni Mallison.

"At.. Ako ang magiging acting Prosecutor ng Kaso niya.." "Engineering." Sagot naman ni Nathan.

What?!! Tingnan namin Si Nate na hindi pa sumasagot.

"What?- Mallison "Aah Ako? Medicine."

Sagot niya.
"Really?"- Nathan
Bigla namang nag-ring ang phone ni Zander at sinagot ito.
"Huh?"- Zander
"Sorry. We have to go." Maiksi niyang tugon sa amin.
"How come?!" Napalakas na tanong ko.
Kailan ba kami magkikita kitang muli?
"My dear sister, I have connections. Besides, Kilala ang Pamilya natin sa
Law Industry." Medyo mayabang na sagot ni Kuya. Inihatid namin sila hanggang sa Makaaliss na sila ng tuluyan sa bansa.

"I mean, Ugh! Nevermind!" Naiinis kong sagot. CHAPTER 20

WHAT WE USED TO DO
Bakit naman nahuli tong si Michelle?! Tanga talaga!
[SABRINA's POV]
Umupo si Kuya sa tabi ni Zander.
"Agatha.." Tawag sakin ni kuya na agad nilingon ko.
"So kayong dalawa sa States na mag Cocollege?" Tanong nito sa kanila. Nag aayos ako ngayong ng gamit ko dahil babalik na ko sa School. Kami
Kami nila Nathan at Nate.
Nakakalungkot lang na dalawa sa mga itinuturing kong kaibigan ay umalis
na't hindi ko alam kung kelan babalik.
"Hmm?" Sagot ko sa kuya ko.
"I'll be leaving for a week. Since kailangan kong maipanalo ang kaso nato.
You take care of yourself ha?" Itinuro niya pa ko ng kanyang hintuturo.
"Umayos ka Agatha. Ayukong may mababalitaan na naman ako na.."
"Kuya, malalate kana!" Medyo malakas na pagkakasabi ko na ikinamadali
niya.
"Damn! Bye baby." At Nakipagbeso siya sakin at tinap ako sa ulo.
"Be good while I'm not around." At kumaway siya sakin bago umalis.
Haaay!
Kuya..
I wish I am same as you na studies lang ang iniisip since when we were
child.
Maya maya ay umalis na rin ako dahil bago malate na naman ako.
Anyways, wala rin naman akong pakialam. Psh.
"Good Morning Class."
Biglang pumasok ang professor sa Loob ng room.
Rinig ko naman ang bulong bulungan ng mga kaklase ko.
C1: Sino siya?
C2: Bagong Teacher?
C3: Siya ba ang ipinalit kay Maam?
"I am Maria Claridad. I'll be your Homeroom teacher from now on."
Aniya
May nag taas naman ng kamay niya at nagsalita.
"Maam, What happened to Miss.."
"Aah. Your Last Homeroom teacher. She is on her vacation now."
Nakangiti niyang Sabi.
Nagsimula na ang Klase.
As usual, tulog lang naman ang ginagawa ko sa klaseng to.
"Miss Over there with a Curly Yellow Hair!" tawag niya.
Naramdamam ko naman ang pag katok sa Lamesa ko na ikinaangat ng ulo
ko.
"What?" Seryuso kong tanong sa kanya na Ikinangisi niya.
"What?! You are not listening, are you?!" Galit na sabi niya.
Hindi ko siya sinagot na naging dahilan para ikainis niya pa lalo.
"What is your Last name!" Sigaw niya sakin.
Pwe! Hindi ako sanay na agaw atensyon sa Classroom.
"Miss.. Please back to you lesson." Pagaawat ni Nate na nasa tabi ko.
"Shut up!" Sigaw niya dito.
"You! Kaya wala kang natutuna.." Hindi niya na naituloy pa ang sasabihin
niyang kaya wala akong natutunan at kung ano ano pa dahil..
"Fluid Mechanics is a physical science dealing with the action of fluids at
rest or in motion, and with the applications and devices in engineering
using fluids. While Hydraulics deals with the application of fluid B2: Tama ka pre.
nechanics to engineering devices involving liquids, usually water or oil.
NOW, May I continue my nap? I took an advance reading last night that Sinamaan sila ng tingin ni Nate na ikinatahimik ng mga bibig nila.
is why I am a bit Sleepy today."
Seryusong nakatingin ako sa kanya samantalang siya ay parang gulat na "Don't mind them." Aniya
gulat.
"Ofcourse." Nakangiti kong sabi.
"Miss.. I told you. Continue your lesson. Don't mess with the Class
Valedictorian." Sarkastikong sabi ni Nate. Nang makarating na kami sa Gymnasium ay umupo kami agad kasama ng
buong klase.
Inis siyang Bumalik sa harapan at itinuloy na ang pagtuturo niya.
Itinuloy ko na rin ang pagtulog ko dahil sa interruption na ginawa niya. C1: Haaay! Ang tagal naman!
Tss. C2: Manahimik ka nga dyan.

**Ting Ting** Totoo naman kasing matagal!

Nagising ako sa batingting ng Bell na nagsasabing kailangan na naming Nakakainip kaya!
pumunta sa Gymnasium, kaming lahat na estudyante, dahil magsisimula Almost 20mins na kaming naghihintay dito magmula nung dumating kami
na ang Seminar ng mga Graduating Class na naka schedule ngayong araw. dito.

Iniayos ko na ang mga gamit ko. Iiiwan ang mga bags namin pati narin ang Dagdag limang minuto..
mga cellphones dahil na rin sa Rules.
Balita ko may Malaking Announcement ang Head Professor. Limang minuto ulit..

"Sab?" Tawag ni Nate na nakatayo sa tabi ko. Another 5 Minutes..

"Hmm, oh?" Tanong ko sa kanya. "Good Morning Everyone!"

Nakangiting Naglalakad ang isang matandang lalaki papunta sa gitna ng
"Sabay na tayo?" Nakangiti niyang tanong at tumango naman ako sa stage.
kanya.
He is the Head Professor.
Habang nag lalakad, Ramdam ko naman ang bulung bulungan ng mga Or should I say, the Principal.
taong nadadaanan namin.
"Magiging mabilis lang ito dahil may bisita tayong dumating magmula sa
G1: Nagkabalikan na sila? states." Nakangiti niyang sabi.
G2: The King and the Queen is totally back.
B1: Paniguradong gulo na naman to. "Pasensya na rin sa paghihintay ninyo dahil.." Natatawa niyang sabi.
"Nakalimutan ko dahil na rin sa bisita na ngayon ay nasa Opisina ko pa." "Syempre.." Panimula niya.
Pagpapatuloy niya.
"Syempre hindi." Nakangiti niyang sabi.
"Sab." Tawag sakin ni Nate na nasa kanang tabi ko nakaupo.
"What?!" Gulat na tanong ni Nate.
"Tubig?" Pangaalok niya sakin na tinanggap ko naman dahil medyo
nauuhaw na ako. Psh..
Prom? B O R I NG anyway
"Anyway, change your seats, Lalaki-babae-lalaki-babae." Sabi niya na may
halong mabagal na palakpak na nagsasabing sumundo na kami kaagad. "Dahil ang pagiging Partner ninyo ay ang taong nasa likuran ninyo. Ang
mga nasa huling linya ay ang nasa harapan nila obviously." Natatawang
"Haaay." Paghinga ko ng Malalim. sabi ng Principal.
Ano na naman bang kaboringan ang pinapagawa samin ng matandang to?!
Agad naman silang lumingon sa likod nila na ginawa ko nalang rin.
Kahit nakakairita nang kumilos ay ginagawa nalang naming lahat.
Nilingon ko ang nasa likuran ko at..
Ilang minuto pa ay okay na.
Balanse ang bilang ng lalaki at babae sa Crimson University dahil pili lang What?
rin talaga ang mga nakakapag-aral dito.
"Zander?" Mahina't gulat na sabi ko.
"Hahaha." Mahinang tawa niya. Tunog matanda.
Nakangiti siya sakin ngayon at winave ang kanyang kanang kamay.
"Okay, so now.. This is my Big News slash Good News." Nakangiti at
excited niyang sabi. "Hi Sab." Nakangiting bati niya.
CHAPTER 20
"By Next Saturday, You will have you Last Students Night or Senior High WHAT WE USED TO DO
Prom." Ani ng Principal na naging dahilan upang Umingay ang buong
Gym. *Kring* Kring*

"Sssshh.." Pagpapatahimik niya. *tok-tok-tok*

"About your partners.." Dagdag niya. Nagising ako sa paulit ulit na tunog ng Alarm Clock ko na naka set 7am in
the morning.
"Sir alam na namin, yung katabi namin." Excited na sigaw ng isang lalaki
na ikinalapad ng ngiti ng Principal. *tok-tok-tok-tok*
Who-the-hell-is-that !! Talagang kakabahan siya sakin at DAPAT LANG SIYANG KABAHAN!

*tok-tok-tok-tok* "Maaam Agaa.."

"Maaaam Agatha!!" "WHAAAAAT??!!" Malakas na sigaw ko.

"Maam Agatha!!" Paulit ulit na sigaw ng boses babae. Paniguradong isa to
sa mga Maid. "Paulit ulit nalang ba na Maam Agatha? Punyeta!" Naiinis kong tanong.

Psh! Hindi niya ba alam na BAWAL NA BAWAL AKONG GISINGIN Nag-bow siya sakin at nagsalita ulit habang pinupunasan ang pawis niya.
HABANG NATUTULOG! Maliban nalang sa Alarm Clock ko.
Tss. "Maam, kanina pa po ako tumatawag.." Mangiyak ngiyak niyang sabi.

"Maam Agathaaaa!!" Sigaw niyang muli. "Maaam.." Hinila niya ako papasok sa loob ng kwarto ko at isinara ang
pinto.
*tok-tok-tok-tok*
"Ano ba! What's your problem?"
Punyeta ! Naiinis na ko sa babaeng to!

Bumangon ako sa pagkakahiga at pumunta sa tapat ng pintuan. "Maam.."

PUNYETA!
*tok-tok-tok*
"Maaam.." Sigaw niyang muli "YOU ARE NOW FI.."

Sisisantihin ko talaga to ngayon mismo! *Bang*

Binuksan ko ang pinto at nakita kong kakatok pa sana siya. What is that?!
Nagulat siya nang makita ako.
Pawis na Pawis siya at parang takot na takot. *bang*
*bang*
"ARE YOU AWARE THAT YOU DISTURB MY.." hindi ko na
naituloy ang sasabihin ko nang nagsalita na naman siya. "Anong nagyayari sa labas?!"
Gulat na tanong ko sa sarili ko at hindi ko na rin naituloy ang sinasabi ko
Aba nama't BASTOS! sa babaeng to.

"Maaaam Agatha.." Tawag niya sakin na parang kinakabahan. *bang*

 Nasa Malaking Sala kO kami ngayon at Putragisan naman oo!
"Maam, napasok po tayo.." Mangiyak ngiyak niyang sabi. Mas Mahal pa ang mga gamit ko dito kesa sa mga buhay nitong mga to!!

"What?!" *bang*
*bang*
*bang*
"Maaam.." Sigaw ng isa sa mga butler ko at sinalo ang bala na para sa akin.
Palitan ng putok ng baril ang maririnig mo sa loob ng Mansion KO! Hindi ko nakita na babaralin na pala ako ng taong nasa likuran ko.

Agad kong kinuha ang baril ko sa ilalalim ng unan ko at nang aakmang Nagpaulan ako ng maraming bala ng baril at tinamaan naman sila at unti
lumabas ay humarang ang kaninang babaeng pinagagalitan ko. unti silang nauubos.

Tanga ba to? *bang*

"Maam, Baka kung mapano po kayo. Di niyo po sila kaya.." Takot na takot Sa tulong na rin ng mga Butlers ko ay mabilis na natapos ang gulong to.
na sabi niya. Umagang umaga, ito kaagad ang sasalubong sa araw ko!

Ngumisi ako sa kanya at itinulak siya sa tabi. "Huwaaag yaaan!" Malakas na sigaw ko

Lumabas na ako sa kwarto. Naririnig ko parin ngayon ang mga palitan ng *bang*
Putukan sa loob ng bahay KO!
Naglakad ako na para bang walang nangyayaring barilan. Muntik muntikan ng Masagi ng isa sa mga Lalaking nakacoat ang Vase
KO na nagkakahalaga lang naman ng 5 Million Pesos!
*bang*
"Whooo!" Malalim na paghinga ko.
"Muntik na ko doon." Natatawa kong bulong sa sarili ko. Muntik na yun.

*bang* Tsss..
*bang*
"Maam Agatha, Cleared na po." Bulong sakin ng lumapit na butler.
*bang*
*bang* "Okay Good." Sagot ko sa kanya.

Sunod sunod na bala ng baril ang pinakawalan ko habang sunod sunod rin "LINISIN ANG BUONG BAHAY! AYUKONG MAY MAKITA
na mga lalaking nakacoat ng itim ang lumalabas para puntiryahin ako. AKONG KAHIT ISANG TULDOK LANG NA DUGO!" Utos ko sa
Lahat.
 nakahilata ngayon sa higaan.
"At sa lalaking to.." Tumingin ako sa isang Butler na sumalo ng bala para Pero may dextrose parin na nakakabit sa kanya.
sa akin kanina.
"Im okay,anak." nakangiti nyang sagot.
"Give his family 3 Million, NOW!"
Naglakad na ako pabalik ng kwarto. "Gusto ko lang talaga na makita kita ngayon. Hehehe." aniya

Sabado rin ngayon, at wala kaming klase. Pero syempre, may lakad ako. "Mom naman. Hindi ka Okay oh, Look, may mga nakakabit pa sayo." Pag-
Hahaha! aalala kong tugon.

[ZANDER's POV] "Wala to. Bumalik ka na sa Pilipinas bukas." Biglang sabi niya.

"Mom, you okay there?"
Tanong ko sa kanya habang nakikipagusap via Video Call.
[Oo anak. Ingat ka lagi ha? Huwag kang magpapagutom. Naku! Kukunin
talaga kita kaagad.]
"Huh? Mom.. What? Why?!" Naguguluhan kong tanong.
Kahapon lang nag-usap kami na gusto niya kong mag-aral na dito at dito to
manirahan hanggang sa maka-graduate ako, tapos ngayon..
"You like Sabrina so much, don't you?" Nakangiting sabi ni mom.

"Mom. Malaki na ko.." Natatawa kong sabi. "Well.. Ahmm."

[Psh. Osige na. Basta Zander ha? Umayos ka dyan. Pinagbigyan na kita sa "See.. I will support you. Be with her." Seryusong sabi niya.
gusto mong mangyari.]
"What? How about you, Mom?"
"Yes, Mom." Nakangiti kong sagot. Mommy! Ano na naman ba to?

[Oh sya sige..] "Okay lang nga ako." Natatawa niyang sabi.

"I love you, Mom." "Be with her but, I have a condition.." Natigilan siya at ngumiti ulit.

[I love you too.. Bye anak.] "After you graduate, take a Law Course." Seryusong sabi niya.

End of Video Call.. "Hihi. Sure mom."

Yun din talaga ang kukunin ko dahil narin kay Sab. Hihihi. Hahaha!
FLASHBACK
"I will.." Nakangiti kong sagot.
"Mom.. Okay ka na ba?" Nag aalala kong tanong sa Mommy ko na
"And.." Dagdag niya Nakaconfined ang daddy ko , ang pangit pakinggan, ang matandang lalaki
sa Hacienda niya.
"Meet your father.." Seryusong sabi niya Wala siyang mga anak sa pangalawang asawa niya. At pumanaw narin ang
asawa niya last year. Yun ay sabi ni Mom.
What?! NOOOO! Oo nga pla, Iniwan ng lalaking to si Mommy noong pinagbubuntis palang
NO WAY! niya ako.

"No way Mom!" Naiinis kong sagot. Pumasok na ako sa kwarto niya at tumambad sakin ang katawan ng isang
lalaking walang malay at maraming apparatus sa katawan.
"Please Zander, please.. For me?"
Ilang minuto ko rin siyang tinitigan lang.
Huminga ako ng malalim.. Sobrang tanda niya na..

"Why would I Mom? He left us." Naramdaman ko naman ang mga yapak ng sapatos ng isang babae sa sahig
habang papalapit sa kinaruruonan ko.
"Please anak." pagmamakaawa ni Mom.
How Would I refuse to my Loving Mom? "You must be, Zander Moreno?" Bati nito sakin.

"Fine." Maikli kong sagot. Nilingon ako ang babaeng nagsalita.

"He is now im Comma." Malungkot na sabi ni Mommy. "Hi, I am Lenny Yu. Pamangkin ako ng Dad mo."

"What?" Lenny Yu?

Sounds Familiar..
END OF FLASHBACK
Parang narinig ko na..
"Sir, Ready na po ang kotse." San ko nga ba narinig yun?
Magalang na sabi ng guard.
Ngumiti siya sakin..
Lumabas na ako ng bahay at sumakay sa kotse.
At teka..
Pupunta ako ngayon, sa matandang lalaking yun. Sa Biological Dad ko..
Kahawig niya si Sabrina..
Ilang oras rin ang byahe at nang makarating ako sa Hacienda nila ay agad CHAPTER 20
naman akong sinalubong ng mga Katulong nila at isa isang nagbow sa akin. WHAT WE USED TO DO
"Len-nny Yu?" Nag-iisip kong tanong sa sarili ko. San ko nga ba narinig
yun?
"Huy!" Paggulat niya sakin.
"Hahaha. Natulala ka na rin dyan." natatawa niyang biro.
Kapag ngumingiti siya, nakikita ko sa kanya si Sabrina.
Totoo nga talaga sigurong sa lahat tao sa buong mundo, 99.9% na may pito
kang kahawig. Yun ay nabasa ko lang naman.
"Tito Rex is so kind." Ngayon naman ay sumeryuso na siya at tumingin sa
matandang nakahilata.
"Paano ka nga pala naging pamangkin ng matan.. I mean, ni Dad?"
Nagtataka kong tanong. Panigil na rin sa mga positive na sasabihin ng
babae na ito sa Lalaking to.
"Aah. Oo. Hehe. His Wife was my Aunt. She was my mother's sister.
That is why."
Nakangiting sagot niya..
Please, huwag kang ngumiti..
Bumibilis tibok ng puso ko..
"You are still in Senior High, right?"
Tanong nito sakin. Binigyan ko naman siya ng 'How did you know that
Look'
"Ahaha! I made a background check in you. Sorry." At nag peace sign pa
siya.
Iniling iling ko nalang ang ulo ko at hindi na titingin pa sa kanya.
Feeling close siya swear.
"I am still a Senior High like you. But I'm studying in abroad."
What the heck is she talking? I'm not even asking her.
Huminga nalang ako ng malalim at tumingin sa orasan ng relo ko.
"I have to go." Maiksi kong sabi.
"Kararating mo lang, aalis ka na kaagad?" Tanong niya.
"Thanks for taking care of my Father." Ngumiti ako sa kanya at lumabas
na ng pinto.
Pasakay na sana ako ng Kotse ng tinawag niya ako..
"Zander!" Sigaw niya.
Tumakbo siya papalapit sakin..
"Can I have your number?" At iniabot niya sakin ang Cellphone niya.
Ngayon naman ay binigyan ko siya ng 'Why would I give my Number to
you? Look.'
"Aah You know, Incase of emergency, I can call you asap." Natatawa
niyang sabi..
Psh.
Kinuha ko ang Phone sa kamay niya at tinype ang number ko..
"Here." Iniabot ko pabalik sa kanya iyon at sumakay na sa Kotse't nag
drive..
"Nakita ko na siya Mom, siguro naman okay na yun.."
Bulong ko sa sarili ko
[NATE's POV]
"Sir pasok ho kayo." Bati sakin ng isang maid nila Sabrina.
At tama kayo, nasa bahay nila ako ngayon.
"Sir sandali lang po, tatawagin ko lang si maam." Nakangiti niyang sabi na
tinanguan ko naman.
*7oclock in the Evening*
Niyaya ko siyang mag Dinner sa labas. I texted her pero hindi naman siya
sumagot. I called her number, hindi rin niya sinagot. Kaya ito, pumunta
nalang ako sa Mansion nila..
Inilibot ko ang tingin ko sa buong Living room nila Sab. Maayos na mga
gamit, mamahaling Chandeliers, Mamahaling mga gamit..
Teka,
Bakit may dugo sa ilalim ng lamesang to?
Magtatanong sana ako sa Butler na nakatayo malapit sakin nang..
"Si Sir Zander, nandito.. Waaa!" Nakikilig na banggit ng isang babae sa
kasama niyang babae habang naglalakad papuntang Garage..
ANO NA NAMAN BANG GINAGAWA NUNG LALAKING YUN
DITO?!
"Good Evening Sir!" Bati sa kanya ng mga maids.
Nilingon ko siya at nakangiti pa ang mokong!
Nung nakita niya kong nakaupo sa Sofa ay nagbago ang facial expression
niya.. Tss!
"Anong ginagawa mo dito?!" Naiinis kong tanong sa kanya habang paupo
siya sa upuan sa harapan ko.
"Ikaw, anong ginagawa mo dito?!" Naiirita rin niyang tanong.
"Ako ang unang nagtanong!" Medyo malakas na pagkakasabi ko. Heee!
Bakit ba naman kasi nandito to?!
"Niyaya kong kumain sa labas si Sab." Boses suplado niyang sagot.
WHAT?!
"e ikaw, bakit ka nandito?" Naiinis niyang tanong. Mabuti nalang at may
mga Butlers sa paligid ng bahay na to, kung wala naku!
"Niyaya ko rin siyang mag-dinner" Maiksi kong sagot na ikinagulat naman
niya.
"What?! Are you kidding me?!" Sigaw niya
"Huwag mokong sinisigawan!" Sigaw ko pabalik sa kanya..
Napatingin sa aming dalawa ang mga butlers sa bawat pinto ng kwarto at
butlers na nakatayo malapit samin..
Tumayo kaming pareho at parang maghahamonan..
Nakatitig kami ngayon sa isat isa na parang nagsusuntukan na kami mata
sa mata.
"Sir Zander, Sir Nate, Papunta na po si Maam Agatha." Medyo nauutal na
sabi ng isang maid dahil narin baka natakot.
Huminahon na kaming dalawa at umupo.
Ilang saglit lang ay lumabas sa pinto ang isang babaeng napakaganda..
Habang tinititigan ko siya papalapit samin ay bumibilis ang tibok ng puso
ko. Kinakabahan ako, hindi ko alam kung bakit..
"Anong ginagawa niyong pareho dito?!" Pagtataray niya.
Hindi mo talaga makitaan ng Paglalambing to simula nung..
Haay oo na, kasalanan ko na..
"Yayayain sana kitang kumain sa labas." Sabay pa naming sagot ni
Zanderrr!!
Nagkatitigan na naman kaming dalawa ng masama..
"Ako ang nauna dito!" Naiinis kong sabi kay Zander..
"Wala yan sa una una, nasa gwapo yan!" sagot naman niya
"Hoy! Mas Gwapo ako!" Sigaw ko sa kanya.
Sasagot pa sana si Zander ng Nagsalita si Sab.
"Magbibihis lang ako.." Kalmado niyang sabi..
"Sure." Sagot na naman naming dalawa.
Umalis na siya at bumalik sa kwarto kasama ang mga maids niya.
"Psh! Gwapo? e Wala pa nga nangangalahati sakin!" Pagpaparinig ko at
umupo.
"Wow! Kahit ipatimbang pa natin, kahit mapunta pa tayo sa Korte, Mas
gwapo ako!" Sagot naman niya.
"Pst! kayo!" Sigaw ko sa mga butlers sa paligid.
Tumingin naman sila sa dereksyon namin ni Zander.
"Sinong mas gwapo saming dalawa?" Tanong ko sa kanila.
Pati na rin ang mga maids ay pinatawag ko rin.
Ha! Kala mo?
"So sinong mas gwapo? Taas ng kamay ang boto sakin?" Nakangiti kong
tanong sa kanila.
Tumaas naman ng kamay ang mga Butlers..
"Sino naman ang boto sa kagwapuhan ko?" Tanong nitong si Zander
Nagtaasan naman ng kamay ang mga Maids.
10-10
"It is a tie." Natatawang sabi ng isang maid na sinamaan ko naman ng
tingin.
Psh!
"Anong kaguluhan to??" Tanong ng babae sa likod..
Agad namang bumalik sa pwesto ang mga butlers at tarantang umalis ang
mga maids.
"Ano yun?" Nakataas na isang kilay na tanong niya..
Nakasuot siya ngayon ng isang light pink na dress, sobrang simple pero
ang ganda ganda niya talaga..
"Sa-aab." Nakatulala na ako ngayon sa kanya. Parang kumikinang siya sa
harapan ko..
"Hoy Nate! Ano? Zander ano?!" Naiinis niyang tanong samin.
"Aah ano. Tara na?" Nakangiti kong tanong sa kanya.
"Anong tara na? Sakin siya sasama." Eksena na naman ni Zander..
"Sakin!" Naiinis kong sabi sa kanya.
 gusto sila sakin. Jusko! Hindi ako manhid. Hahaha!
"No! Sakin!" Sagot naman niya.
"Hmm.." Ilang segundo rin silang naghintay sa sasabihin ko
"Pwede ba?!" Naiinis na sabi ni Sab.
"Sayo na ako sasabay, Agent K7."
"Tatlo tayong magdidinner ng sabay." Nakangiti niyang sabi. Sabay lingon ko sa butler na nasa gilid namin.
Siya naman ay nagulat at nastatwa..
"WHAT?!" Sabay naming sigaw Sinamaan ko siya ng tingin dahil narin sa nakatayo lang siya.
Narinig narin naman niya diba?
"Ayaw niyo? Sige, matutul.."
"Yes Ma'am Agatha." Nagbow siya sakin at dali dali namang pumunta sa
"No its okay with me." Banggit ni Zander. Garage para kunin ang Kotse..

"Fine." Maiksi kong sabi. "So, pano, hintayin niyo nalang ako?" Nakangiti kong sabi sa kanila
Bwesit na singgetero at eksenadero na to! habang makikita sa mga mata nila ang pagkadismaya.
Psh!
Pfft!
"Tara na." At naglakad na palabas si Sab na agad naming sinundan..
"San na ngang Lugar iyon?"
"Sa akin kana sumabay." Pang aalok ko sa kanya. Tanong ko sa kanila

"Sab, mas komportable sa kotse ko." Hoy Zander! "Sa **** Restaurant" Sagot naman ni Zander

"Hmm.." Nag Okay sign naman ako gamit ang daliri ko. Pinauna ko na rin silang
umalis.
"Okay.. Sayo na ko sasabay.." Panimula niya
Maya maya ay dumating narin ang Butler na magdidrive.
"******" Dagdag niya Sumakay na ako sa loob ng Kotse.
CHAPTER 20
WHAT WE USED TO DO "Ma'am Agatha, San po tayo?" Tanong nito sakin at sinabi ko naman kung
san pupunta.
[SABRINA's POV]
Gusto ko namang maging Fair sa dalawang yun. Mamaya kung anong
"Okay. Sayo na ako sasabay.." isipin nung isa, kapag pinili ko yung isa.
Pareho silang kaibigan para sakin.
Tiningnan ko mata sa mata ang dalawa. Oo naman, aware akong may Mwehehehe!
"Let's go." Utos ko sa Butler ko.
Tumango naman siya at pinaandar na ang kotse.
Pumikit muna ako sandali dahil ilang minuto parin ang magiging byahe
namin papunta sa Restaurant.
Medyo pagod na rin ngayong araw ang utak ko dahil maghapon akong nag-
aral, I mean nag advance reading sa mga Lessons namin bukas.
Hay! Kamusta na kaya si Kuya sa Manila? Hindi naman siya nag
memessage sa akin.
And hindi ko na rin nakikita si Lara. Bumalik na siguro sa States.. Hmm..
*blaaaaag..*
(Malakas na preno)
Napamulat ang mga mata ko sa malakas na preno na ginawa ng Butler na
to!
Muntik ng masubsob ang mukha ko sa likuran ng Upuan niya!
Psh!
"WHAT THE HELL!" Sigaw ko sa kanya
"Bakit ka nagpreno ng ganun!?" Naiinis kong tanong sa kanya..
"Ma-am Ma'am, napapalibutan po tayo." Nauutal na sabi niya.
What?!
Napapalibutan?
Sinilip ko naman kaagad ang paligid sa labas na sobrang dilim.
Wala akong makita..
"Anong kalukuhan to Agent K7?!" Naiirita kong tanong sa kanya nang
biglang may kumatok sa bintana malapit sa kinauupuan ko.
*tok-tok*
"Buksan mo." Utos ko sa butler pero nag-aalinlangan siyang buksan ang
bintana.
"I said, Open the window." Medyo naiiritang tono ng boses ko.
Agad naman siyang sumunod sa utos ko.
Bumukas ang bintana at bumungad sakin ang mabahong hininga ng
lalaking nasa harap ng bintana.
Napa-paypay naman ako ng kamay dahil mabaho talaga. Tss.
"Hahaha." Itawa mo pa. Lumalabas ang maalingasaw na amoy ng bibig mo.
"Ikaw ba si Agatha Davidson?" Tanong nito sakin.
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at tama nga, napapalibutan kami ng
mga armadong lalaki
Napangisi ako sa kanya at nagsalita.
"Ako nga." Sagot ko.
"Sumama ka ng maayos sa amin kung ayaw mong masaktan." panakot na
sabi niya sakin.
Tumawa ako ng mahina.
"First of all, pwede ba? Tootbrush toothbrush din ha?" Pang-asar ko sa
kanya na ikinainis ng mukha niya.
"Iniinis mo ba ako?!" Tinutukan niya ko ng baril sa ulo at agad namang
nilabas ng butler ko ang baril niya at itinutok ito sa lalaki.
Tumawa na namang muli ang lalaking to.
Punyeta! Ang baho ng hininga!
"Sumama ka nalang samin kung ayaw mong masaktan." Seryusong sabi
niya.
"Ibaba mo na yang baril mo." Kalmadong utos ko sa butler.
"Pero ma'am."
"Sige na.." Utos kong muli at ginawa niya naman.
Ibinaba na rin ng lalaki ang baril na nakatutok sa ulo ko.
"Bago ako sumama sayo, sinong boss mo?" Nagtataka kong tanong.
Oo alam kong marami akong kaaway, pero syempre kailangan ko ring
malaman kung bakit at sino ang may pakana nito. Baka isa na naman sa
mga mahihinang palaka sa paligid ko.
Hindi naman siya sumagot.
Tatanungin ko sana siya ulit ng mapansin ko ang lalaking nagpabugbog sa
amin ni Zander sa Abandoned Building sa loob ng Campus last month.
"Aah." Napangiti kong sabi.
"Sasama na ako." Nakangiti kong tugon sa lalaking to.
Tiningnan ko ang Butler na nasa Harapan na nakatingin sakin.
"Umuwi ka na." Utos ko sa kanya.
Bumaba ako ng Kotse at sumunod sa mga armadong lalaki.
"Ma'am Agatha!" Tawag sakin ng butler na kalalabas lang sa kotse.
Senenyasan ko siyang pumasok na sa loob ng sasakyan.
"Pasok!" Tulak sakin ng lalaking mabaho ang hininga.
"Pwede ba?! Okay lang sana kung tulak lang eh! Huwag na kasing
magsalita!" Naiinis kong sabi sa kanya.
Pumasok na ako sa loob ng sasakyan. Napapagitnaan ako ng dalawang
armadong mga lalaking ito habang nasa harapan naman namin ang lalaking
, Hay MH nalang. Short for Mabahong Hininga.
Paalis na sana kami nang nagsalita na naman siya. Mabuti nalang at wala
na siya sa tabi ko. Jusko! Hindi yata uso sa taong yun ang pagsisipilyo.
Bumaba siya ng Kotse at..
*bang*
*bang*
Dalawang putok ng baril ang narinig namin.
Nilingon ko ang kotse ko sa likuran at nakita kong binaril ng lalaking to
ang salamin ng Kotse ko!
Pumasok na siya sa loob.
"Hindi na makakapagsumbong yun." Natatawa niyang sabi at tumawa
naman ang mga kasamahan nito.
"HOW DARE YOU TO TOUCH MY BABY!!" Hinila ko ang buhok
niya pero inawat naman ako agad ng mga nasa tabi ko.
"F*ck! MAS MAHAL PA YUN SA BUHAY MONG HAYP KA!"
Sigaw ko sa kanya.
"BWISSSIIT KA!" Iritang irita kong sigaw sa kanya pero hindi na siya
nagsalita.
"YAN! HUWAG KA NG MAGSALITA! MABAHONG HININGA
MO!" Sigaw ko ulit sa kanya. "Tatawag ako sa kanila." Tumango naman si Nate.
Tumawa naman ng bahgya ang mga kasamahan niya pero tumigil agad
nang tiningnan niya ito ng masama. Dinial ko na ang number ng isa sa mga maid nila. Nakaalis na raw si Sab
kasama si Agent K7. Pero bakit hanggang ngayon wala pa sila?
Pinaandar na nila ang sasakyan.
Punyeta! Naiinis ako! "Tinawagan ko na ang number ni Sab. Pero unattended." Nag-aalalang si
Bakit ang dali dali lang sa mga Badoy na lalaking to ang manira ng Gamit?! Nate.
Hindi ba nila alam na Limited Edition ang mga Baby ko?!
Arrrgggggghhhh!! Huminga ako ng malalim.
Ilang sandali rin ay may paparating na na kotse papunta sa amin.
"HOY IKAW MH!" Sigaw ko sa lalaking yun Mabuti naman. Mukhang sila na to.

"Anong MH?" Nagtatakang tanong ng nasa tabi ko. Wala na rin namang inaasahan na dadating dito sa Restaurant dahil naka
Ngumisi ako sa kanya. VIP serve kami ngayong gabi.

"Mabahong Hininga." Nakangiti kong sagot. Nakangiti ako sa papalapit na kotse.. Pero nawala ang ngiti ko nang makita
ko na may Tama ng baril ang salamin ng Kotse.
Tumawa naman sila. Napatingin kami sa isat isa ni Nate at tumingin pabalik sa Kotse.
Habang nagpapark ito ay nilapitan namin kaagad to.
"HOY M.." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng Tinakpan niya ang
bibig ko gamit ang panyo niya. Lumabas sa loob ng Kotse ang Butler na dapat kasama ni Sab.
May tama siya ng baril sa balikat at namumutla..
Hinawakan ng mga lalaking nasa tabi ko ang kamay ko na naging dahilan
para hindi ako makapumiglas. "Anong nangyari?!" Nag-aalalang tanong ni Nate sa kanya.

"Ang ingay ng babaeng to." seryusong sabi ni MH "Si-ir," Nahihirapan niyang bigkas

Unti-unti nang lumabo ang paningin ako at nawalan ako ng malay.. "Nasan si Sab?" Nag aalala kong tanong.

[ZANDER's POV] "Si-ir Si ma-am Aga-tha po.." Mangiyak ngiyak niyang bigkas dahil narin
sa sakit.
"San na kaya sila Sab?" Nag-aalala kong tanong sa katabi kong si Nate.
Magdadalawang oras na siyang hindi dumarating. "May kumuha po sa kanya." Dagdag nito

Hindi na kami mapakali ni Nate kung anong gagawin. "Whaaaaat?!" Gulat na sigaw ko.
"Where is she?!" Tanong naman ni Nate sa kanya.
Hindi siya kaagad sumagot dahil nahihirapan na siya at mukhang
maraming dugo na ang nawala sa kanya.
"I'll call the Ambulance." tinawagan naman kaagad nito ni Nate.
*kring-kring*
Unknown Number
Tumatawag sakin..
Walang pag-aalinlangang sinagot ko to.
"Hello?" Baka si Sab na to.
[Mister Moreno!]
Masayang bati sa akin ng lalaking nasa kabilang linya.
[Hinahanap mo ba si Agatha?] Natatawang tanong niya sakin.
"HAYOP KA!" sigaw ko sa kanya at tawa lng ang sagot niya.
"Who's that?!" Tanong ni Nate sa akin.
"Where is she?!" Naiinis kong tanong sa kabilang Linya
[Gusto mo na naman bang iligtas ang babaeng to?]
"I SAID WHERE IS SHE?!"
[Hahaha. Hanapin mo. Byeee]
*tooot-tooot-tooot*
End of call
"Ano raw? San daw si Sab?" Tanong ni Nate.
"Hindi niya sinabi!" Niinis kong sagot.
Napasuntok naman si Nate sa pader.
Maya maya ay may narecieve akong text. Ganun rin si Nate. Magkasabay
naming natanggao ang text mula sa Unknown Number.
[Laro tayo. Hanapin niyo siya.
Clue: Unang tagpuan.
Bibigyan ko kayo ng labing dalawang oras.]
Parehas kami ng natanggap na text ni Nate.
"Unang tagpuan?" Tanong ko sa sarili ko.
CHAPTER 20
WHAT WE USED TO DO
[ZANDER's POV]
"Unang tagpuan?" Mahinang tanong ko sa sarili ko.
Ano na naman ba to?
Bakit na naman siya nagsisimula?
FLASHBACK
Nag lalakad ako ngayon papuntang room ng bigla akong harangin ng mga
estudyanteng lalaki mula sa Section Ford-E2. Ang pinka mababang Section
sa Year level namin.
Wala silang mga armas pero halata sa mga kilos at mga mata nila na gusto
nila ng away.
"Teka lang.." Aakmang lalakad na sana ako pero hinarang ako ng isa sa
mga lalaking to.
Tumawa siya ng mahina at nagsalita.
"May CCTV dito." Turo niya sa dalawang CCTV sa paligid namin.
"Anong kailangan ninyo?" Walang emosyon kong tanong.
"Ang angas mo ah?" Naiinis na sabi sakin ng lalaking nasa harapan ko.
"Ayuko ng away." Sabi ko sa kanya.
Tumawa na naman siya sandali pati narin ang mga kasamahan nito.
"Sumunod ka sa amin kung ayaw mo ng gulo."
"May klase pa ako." Seryuso kong tugon.
"Klase mo? O ang babaeng to?" pinakita niya sakin ang litrato ni Sabrina
na ikinagigil ko bigla.
"Sumunod ka samin."
Walang pag-aalinlangang sumunod ako sa kanila sa Likod ng Campus
kung nasan ang Abandoned Building.
Walang estudyanteng makikita dito dahil narin sa nakakatakot at medyo
matataas na mga damo.
Wala ring mga CCTV Cameras kaya walang makakakita samin.
Nang makarating na kami sa Building ay siya namang nilockan nila ako ng
pinto at tumambad sakin ang lalaking naka Mask na kulay itim.
"Balita ko, girlfriend mo raw tong Davidson na to?" Natatawang sabi niya.
"Anong kailangan mo?!" Naiinis kong tanong sa kanya.
"Simple lang, bukas na bukas rin ay bumalik ka dito. Kung ayaw mong
may mangyaring masama sa babaeng mahal mo. Hahaha."
Tinitigan ko siya ng masama at hindi umimik.
"Sige na! Umalis kana! Yun lang naman ang sasabihin ko." pang-iinsultong
tono ng boses niya.
Palabas na sana ako ng pinto ng tinawag niya na naman ako.
"Moreno, kapag hindi ka bumalik bukas, May mangyayaring hindi
maganda sa babaeng yun." Seryusong sabi niya.
Hindi ko siya nilingon at umalis na nang diretsyo.
Paano kung totoong gusto nilang saktan si Sab?
KINABUKASAN
Katulad ng sabi niya, bumalik ako sa lugar na yun. Pero bago ako bumalik,
naalala niyo rin naman siguro na pinuntahan ko sina Ssbrina at Nate sa
likod ng Mini-Forest. Nag-away pa kami at inilabas ko si Sab. Nag paalam
rin ako sa kanya na may dadaanan pa ako at mauna na siyang bumalik sa
room. Pero hindi ko naman inaasahan na masusundan niya ako sa
Abandonadong Building na yun. Nasaktan kami pareho. Pero yung sakit sa
katawan kaya ko pa yun eh, yubg makita siyang sinasaktan ang hindi ko
kaya.
Nagising nalang ako kinabukasan na nasa Hospital na kaming pareho.
Umiiyak siya, bago ko nalang ulit siyang nakitang umiyak.
Nabanggit rin sa akin ni Mom na pauwi na kami nun galing sa Hospital
nang inabangan kami ng mga armadong mga lalaki. Mabuti nalang raw ay
magaling sa pakikipag laban si Sabrina. Nagalit ako sa kanya, kung bakit di
nila ako ginising. Utos rin naman raw ni Sab baka mapano pa ako.
END OF F L A S H B A C K
Hindi ko alam kung sino ang may pakana at ang nasa likod ng lahat ng to.
Kapag nalaman ko kung sino siya, Gagawin ko lahat sa kanya ang mga
ginawa niya.
Nasa Loob kami ng kotse ngayon ni Nate. Sa Kotse niya.
"Pano nila ako nakilala?" Nagtatakang tanong ni Nate. "We're here to help"

"Ikaw? Pano ka rin nila nakilala?" "Let's go. We only have Hours left." Zander said.
Tanong naman niya ulit.
I can't lose my friend. Not this time, not anytime.
Ikuwento ko naman lahat sa kanya. Sabrina is my friend. My only girl friend that have my trust. Shee needs
our help, how can I refuse?
"Kailangan na nating magmadali.. Baka kung mapano si Sab sa kanila." nag
aalalang sabi niya. "Malli. Let's go." Nathan shouted.
Oh well, I was in the middle of my point of view Nathan. Hahaha. I am
Tumango naman ako sa kanya. really sorry.
Pinaandar na niya ng kotse. I get into the car.
Palabas na sana kami ng Gate ng Restaurant na to nang may malakas na
Ilaw mula sa kotseng itim. "Where is the first clue?"
Nakakasilaw. As I questioned Nathan, he looks so sick. Is he have a..

Humina ang ilaw ng kotse at may lumabas na dalawang tao mula rito. "Malli, you're starring at me" He said seriously.

Bumaba sila at bumaba rin kami ni Nate. "Sorry." Gosh!

Naglakad kami papalapit sa isat isa..
"Zander and Nate texted the address, check it." He commanded.
"Don't tell me.." Hindi na niya naituloy ang sasabihin nang makita namin
sina Nathan at Mallison papalapit rin sa amin. I get my phone at the back and check their messages.

"My friend is in danger. I got a text message a while ago when I was in [Unang tagpuan: *** Park]
Manila to do a Business meeting. That's why I am here." Nakangiting si
Mallison. "Park?" I Murmured.

"Nakatanggap rin ako ng text message." Ngayon naman ay si Nathan. [NATE's POV]

"We're here to help to find Agatha." "Sigurado ka bang doon kayo unang nagkita?" Tanong ko sa lalaking katabi
CHAPTER 20 ko ngayon, si Zander.
WHAT WE USED TO DO
Tumango naman siya.
[MALLISON's POV]
"Paano?" Tanong ko ulit.

"When we was 6 or 7 years old." Diretsong sagot niya.
Aah. I see.
Ilang minuto rin kaming walang imik habang ako ang nagdidrive.
Medyo malayo layo pa kami sa lugar na yun dahil nasa City kami, sa
probinsya naman ang Parkeng yun.
"Ikaw ba? Doon rin ba kayo unang nagkita?" Tanong naman nito sa akin.
"Yes." Sagot ko.
That's why we are heading to that Park. Baka sakaling yun ang unang
tagpuan na sinasabi ng mga taong yun.
Sa parkeng yun una kaming nagkita ni Sab. Kampanya ni Dad dahil
tatakbo siya bilang Bise Mayor sa Lugar na yun. May nag lalarong
dalawang batang babae kasama ang isang nakatatandang lalaki.
Nagtataguan sila tapos nagulat nalang ako nung lumapit si Sab sa kung
saan ako naroon at doon tumago. Sinabihan niya rin akong huwag
maingay. Pero nahanap naman siya kaagad ng batang babae. Halos
magkamukha sila pero Hindi ko inisip na kakambal niya pala yun. Mga
bata parin naman kami nung mga panahong yun kaya hindi ko na
masyadong matandaan ang mga pangyayari. Basta doon ko siya unang
nakilala. Ang batang laging nakangiti, ang batang si Sabrina.
"You can switch with me. Ako naman ang mag mamaneho." Banggit ni
Zander.
Tinabi ko naman sandali ang kotse at nakipagpalitan kay Zander.
Medyo inaantok na rin ako kaya salamat narin at may kusa siyang mag
drive. Haha!
[ZANDER's POV]
Ilang minuto na rin lang ay makakarating na kami sa Munisipyo ng San
Alfonso.
Kahit antok na antok na rin ako, hindi ako pwedeng Tumabi sandali at
kahit umidlip lang. Ayukong magsayang ng oras dahil hindi ko alam kung
ano na ang nangyayari kay Sabrina. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko
kapag may nangyari nang hindi maganda sa kanya. Isa ako sa mga naging
dahilan nang pagkakakuha sa kanya.
At hindi ko kayang mawala siya.
*Vvvrp.*
(Vibrate)
[New Text Message]
Nagising rin yata itong si Nate na kanina pa nakaidlip sa byahe dahil sa
pag vibrate ng phone niya.
Binasa ko ang message galing sa Unknown number at ganun rin si Nate.
[Nakikita kong nakapasok na kayo ng San Alfonso. Mabuti't malapit na
kayo. Dalian ninyo, Hahaha!]
Damn!
[SABRINA's POV]
"Aaaah!" Sigaw nang babaeng kanina pa umiiyak sa loob ng kwartong yun.
"Tuloooong! Tulungan niyo ako!" Umiiyak niyang sigaw.
"Pare ano na? Napaka gaganda ng mga babaeng to. Hindi ba pwedeng
tikman natin to? Natitigang na ako." Rinig ko na sabi ng isa sa mga alagad
ni MH
YUCK! Mamamatay muna ako bago nila ako mahawakan!
Nakakadiri amp!
"Tuloooong!" Sigaw naman ulit ng babae mula sa kwarto.

Nakagapos ako ngayon sa isang bader habang nakatali ang mga paa ko sa
upuan, ang tiyan ko sa may pader at nakataas ang mga kamay kong
nakatali rin.
Nagising nalang akong nakaganito. Mabuti nalang at mukhang wala
naman silang ginawa saking di kaaya aya.
Mapapatay ko talaga silang lahat.
Bumukas naman ang pinto na may Nakakatakot na tunog. Alam mo yung
tunog ng pintuan sa mga Horror movies? Ganun na ganun.
Lumabas sa pintuang yun si MH.
Kita mo nga naman, Nasa Horror Movie talaga ako.
Hahahaha!
Teks Sabrina, Kelan kapa naging laitera? Hahaha!
"Oh Gising na pala ang Binibining Sabrina." Nagsalitang si MH.
"Shut up MH." Hindi nila nilagyan ng tela ang bibig ko. Hindi ko alam
kung bakit nila ginawa iyon. Pero kahit lagyan naman nila o hindi, hindi
naman ako mag aattempt na sumigaw.
Hindi gawain yun ng Reyna. Psh!
"Tulooong!" Sigaw na naman ng babae mula sa loob ng Kwarto.
"Boss kanina pa yung babae sa kwarto sumisigaw." Rinig kong sabi ng isa
sa mga MH.
"Patahimikin niyo na." Utos naman ni MH.
"Boss pwdeng tikman?" Nakangiting tanong nung isa.
"Bahala kayo." Seryusong sabi ni MH na ikinatuwa ng tatlong lalaking to.
Habang naglalakad sila papunta sa kwarto ay rinig ko naman ang bulongan
nila.
"Ano na nga ulit ang pangalan nung magandang yun?" Tanong ni Alagad
MH 1
"Tris- Trishy? Trush? Trisha! Oo Trisha Servantes. Hihihi. Mukhang
mayaman yun. Ang ganda pa naman." Alagad MH 2
"Tiba tiba tayo nito." Alagad MH 3
What? Ano raw? Sino raw?
Siguro naman hindi si Trisha yun.
At kung siya man..
Traitor parin siya.
Pumasok na ang tatlo sa loob ng Kwarto.
"Aaaah! Tulungan niyo ako!"
"Tuloooong Huhuhu"
"Huwag please. Please parang awa niyo na!"
"Tulungan niyo ako."
"Aaaaah!!!"
Hindi ko na maattempt na umupo nalang.
"Huy!" Sigaw ko kay MH na nakaupo sa trono niyang bulok.
"Anong ginagawa niyo sa babae sa loob?" Kalmado kong tanong sa kanya.
Seryuso lang siyang nakatingin sa akin.
Si MH ay nasa edad 30s to 40s. Hindi siya ganun katanda. May itsura rin
siya ng unggoy pero mabaho talaga ang hininga niya.
Sabrina? Seryuso? Kailan kapa naging laitera? Hmm. HAHAHA
"Itigil niyo na yung ginagawa niyo sa babae sa loob."
Yes. Ayuko ng marinig pa ang mga pang aawang sigaw nung Trisha na
yun. Ramdam ko rin na siya yung Trishang iniwan namin sa Isla. Siya ang
Trishang Traydor. Pero ganun paman, hindi ko maattempt na pakinggan
nalang ang babaeng yun mula sa mga tulong na gusto niya.
"Bakit? Gusto mo bang ikaw nalang ang nasa Loob?" Seryusong tanong ni
MH.
Pagkakataon ko na rin to.
Ngumisi ako sa kanya at nagsalita.
"Oo. Ako nalang. Mas maganda ako, mas sexy, mas maputi, mas
mabango." Ngumiti naman siya ng bahagya at sinenyasan ang isa sa mga
tauhan niya na palabasin na ang babaeng nasa Loob at ipalit sa akin.
Wala pang segundo ay lumabas na ng pinto ang tatlo at lumabas na rin si
Tris..
"Trisha?"
Mahinang tawag ko sa kanya.
Bugbog sarado ang kanyang mukha at katawan. Maputla ang mga labi at
makikita sa mga mata niya ang gutom. Magulong buhok, walang tsinelas at
punit nunit na mga damit.
Lumalakad ito papunta sa kinauupuan ko habang ako naman ay tinatanggal
nila sa pagkakatali.
Nakatitig lang ako sa kanya habang naglalakad siyang nakayuko.
Nung iniangat niya na ang ulo niya ay siya namang umiyak ng husto.
"Sa-ab?" Nauutal niyang banggit ng pangalan ko habang ako ay nakatitig
lang sa kanya.
Nakakaramdam ako ng awa ngayon sa kanya. Bakit? Bakit nangyari to sa
kanya? Sinong may pakana nito?!
"Sa-ab. huhuhu" Hinila siya ng mga tauhan ni MH at ako ay pinatayo.
Pinaupo siya sa kinauupuan ko kanina at itinali. Habang ako naman ay
naglalakad papunta sa kwarto.
"Huwag ni-nyo si-yang sa-sak-tan." Mangiyak ngiyak na sigaw ni Trisha.
Hindi ko siya nilingon pa dahil ayuko nang makita ang kaawa awa niyang
kalagayan.
Iniligtas ko na siya ngayon sa kung ano man ang ginagawa o gagawin sa
kanya ng mga tauhan ni MH. Sapat na siguro yung kabayaran sa pagiging
Kaibigan niya sakin.
Pumasok na ako ng tuluyan sa loob ng kwarto.
Oh! Oh!
Nakangiti ang tatlo na nakatayo ngayon sa Loob ng kwarto sa tabi ng
pinto. Ni lock nung isa ang pintuan.
"Ano pang hinihintay ninyo?" Nakangiti kong sabi sa kanila.
Lumapit sila sa akin
"Oh oh."
"yung mga baril ninyo, itabi niyo muna. Masakit yan makatama."
Sumunod naman ang tatlo at inilapag ang mga baril sa lamesa malapit
sakin.
Mga Uto Uto!
"Teka sandali lang.." Pagpapahinto ko sa paglapit nila sa akin.
"Talikod muna kayo, maghuhubad lang ako." Habang pinapakita ko na
huhubarin ko na ang damit ko.
Agad naman silang sumunod at tumalikod rin ang mga T A N G A.
 gulat kung papaano at bakit ako nakalabas ng kwarto.
Pft!
Mga Uto Uto! "Naku naman! Hindi niyo talaga kilala kung ano ang kaya kong gawin
MH." sarkastiko kong sabi habang nagpapagpag ng mga alikabok sa damit
Dahan dahan ko namang kinuha ang mga baril sa lamesa. Inilgay ko ang ko.
isa sa kanan at ang isa ay sa kaliwa. Ang isa naman ay hawak hawak ko na.
May Dinner pa naman sana kami kanina. I mean, kagabi. Madaling araw
Gaya nga ng sabi ko.. na pala.
Kapag hawak ko na ang Baril ko, mag tago na kayo. Tss.
Lumakad ako papalapit kay MH, at siya namang tinutukan ako ng mga
"Harap na." Utos ko sa kanila baril ng mga tauhan niya.
Humarap naman ang mga mokong.. Hindi ako nagpaaninag sa mga baril na nakatutok sakin.
Excuse me? May baril ako sa kanan, sa kaliwa at itong nasa kamay ko.
*bang*
*bang* Kalmado lang tong si MH na nakatingin sa akin habang papalapit ako sa
*bang* upuan niya.

Pinagbabaril ko sila habang may unan sa harapan ng baril na naging "MH, Paupo naman oh!" Utos ko sa kanya.
dahilan para magbawas ng kunti ang ingay ng putok ng baril para hindi Ngumisi lang siya sa akin at hindi tumayo.
marinig ng nasa labas.
"MH, Nagugutom na rin ako." Pagiinarte kong sabi sa kanya.
"So paano? Labas na ako ha?" Nakangiti kong sabi sa tatlong naghihingalo.
CHAPTER 21 Magsasalita pa sana siya nang may lumapit sa kanyang isa sa mga tauhan
JUST IN TIME niya at nagsalita ng mahina. Well, naririnig ko naman. Mga T A N G A
tong mga tauhan niya eh.
[Sabrina's POV]
"Boss, nasa labas na sila."
"So pano? Labas na ako ha?" Nakangiting sabi ko sa tatlong nasa sahig na Sabi nung lalaking lumapit kay MH.
ngayon. Sinong nasa labas?

Dahan dahan kong binuksan ang pinto with its creepy sound. Tumawa ng mahina si MH at tumingin sa akin.

"Haaaaay!" Paantok na bigkas ko. "Nandito na pala ang mga kaibigan mo para iligtas ka." Natatawa niyang
Nagunat unat pako pagkalabas ng kwarto at kunting exercise. Hihihi sabi.

"Paanong.." Tiningnan ko nang nakangiti si MH na ngayon ay gulat na "What?" Nagtataka kong tanong. Sina Zander? Don't tell me..

"Is this your plan?!" Naiinis kong tanong kay MH na ngayon ay nakatayo
na at naglalakad papalabas ng silid na to.
"No Sabrina. I have a boss at sumusunod lang ako sa mga utos niya."
Seryusong sabi niya.
"Palibutan ang mga yun!" Alistong utos ni MH sa kanila. Habang ako ay
nananitiling nakatayo.
Lalapitan sana ako ng mga tauhan ni MH pero Tinaas ko ang mga kamay
ko.
"Pwede ba? Paupuin niyo muna ako? Mga to!" Naiinis kong sabi sa kanila.
Kanina pa ko nagugutom, seriously.
Umupo ako sa upuan habang ang mga tauhan ni MH ay nakabantay sa
akin. Or should I say, nakapalibot sakin. Itinaas ko ang mga paa ko sa
lamesa.
"Pagpahingahin niyo muna ako ha? Kahit Minuto lang." Utos ko sa mga
lalaking to.
Pero maya maya ay naramdaman kong isa sa kanila ang may balak na itali
ako mula sa pagkakaupo ko.
"Hey! Let me out!" Sigaw ko sa kanya.
*bang*
Rinig kong putok ng baril mula sa labas. Agad naman kaming naalarmang
lahat.
Hindi na naituloy na itali ako dahil ang mga tsismosong mokong ay
sumilip pa sa bintana.
Haaay! Minsan talaga hindi nakakaganda ang pakikipaglaban sa mga
tangang gaya ng mga to. Pwe!
"Pst!" Sitsit ko sa kanila.
Pero walang lumilingon. Mga tsismosong to!
*bang* Isang putok ng baril na naman ang narinig ko mula sa labas.
Nataranta naman ang mga lalaking to na nanunuod lang sa labanan sa
labas. Tumakbo sila palabas ng Silid dala dala ang mga baril nila.
Bale ako at si Trisha nalang ang nandito.
Si Trisha na natutulog habang nakagapos.
Ilang segundo ko rin siyang tinitigan at nagulat nalang ako nabg may
biglang bumukas ng pinto at may taong nagsalita mula rito.
"Kamusta kana Sabrina Agatha Davidson?"
Boses ng isang babaeng familiar na familiar sa akin.
Boses ng babaeng akala ko patay na.
Hindi ko nga pala alam kung ano nang nangyari sa kanya since busy na
ako sa buhay ko at ever since naman siya lang ang nangingialam ng buhay
ng ibang tao.
"Hahaha!" Tawa niya.
Nilingon ko siya..
"Surprised?" Natatawang tanong niya sakin.
"Hindi naman masyado,
Laurice." Nakangiti kong sagot sa kanya.
CHAPTER 21
JUST IN TIME
"Hindi naman masyado Laurice" Nakangiti kong sagot sa kanya.
Ayun sa nakikita ko, nangayayat siya ng kaunti. Oo maganda siyang
babae, pero syempre mas maganda ang reyna ninyo. Hahaha!
"Hahaha!" Tawang tawa siya.
"So ikaw pala ang nagpaplanong pumatay sakin?" Patawang tanong ko.
"My God Laurice! Pwede ba next time, siguraduhin mo nang mapapatay
mo ko. Lagi ka nalang kasing nagpapakita ng kamalasan mo, promise."
sarkastiko kong sabi sa kanya na ikinagigil niya.
Tinutukan niya ko ng baril na hawak niya.
Malapit narin kami sa San Alfonso. Hindi na kasi namin sila nasundan
kanina sa kadahilanang may aksidente sa kalsada at nagkaroon ng sobrang
nakakairitang traffic.
"Okay! Copy!" Sagot ni Mallison sa kabilang linya.
"Anong sabi nila?" Tanong ko.
"Let's go to the near police station, we need back ups." Sagot niya.
What? For what?

"What now?" Kalmado kong sabi. "So nandoon na sila?" Tumango naman siya.
"You know what, If I were you aalis nalang ako. Kasi bago moko mabaril
alam mo nang mangyayari sayo." Seryusong sabi ko. "They are on the middle of shoting." Natatawang sabi nito.

"Hahahaha!" Tumawa na naman siya pero bigla ring nagseryuso ang "You mean?"
mukha niya.
"Yes." Sagot nito.
Ang boring naman pala.
So siya ang Boss nila MH? So nakikipagbarilan na sila?!
Hay! Buhay!
[SABRINA's POV]
[NATHAN's POV]
"Inagaw mo sakin ni Nate!" Sigaw nito sakin habang nakatutok parin ang
"Nasan na raw sila Zander?" Tanong ko kay Mallison na kanina pa baril niya sa direksyon ko.
tinatawagan sila Zander pero hindi ito sumasagot.
Umupo ako sa lamesa.
"They are not still answering." Sagot naman nito. Kalmadong kalmado lang talaga ako. Ni hindi ako nakakaramdam ng kaba.
Psh!
*kring Kring*
*kring Kring* "Mangaagaw!" Gigil na sigaw niya

Ilang tawag pa ang nakalipas.. "Wala akong inaagaw sayo." Kalmadong sagot ko sa kanya.

"Hello Zander? Hello??" Mukhang sinagot na nila. *bang*

*bang*
*bang* Mapaparoll eyes ka nalang talaga sa dramang to.

Mga putok ng baril ang naririnig namin sa mula sa labas. "Huwag lang kikilos." bulong sakin ng lalaking tumutok ng baril sa ulo ko
mula sa Likod. Dahan dahan niyang kinukuha ang mga baril sa kamay ko
"No! Mang aagaw ka!" Galit na Galit na sigaw niya. at sa tagiliran.

"Hay! Laurice.." Kelan pa ba to matatapos?! Sisisihin lang ba niya ako ng Kilala ko na kung sino siya..
Mang aagaw ako? Tss.
"Ang baho.." pwe!
"Hahaha. Kung hindi lang naman mapupunta sakin si Nate, Mamatay
nalang kayo sa kamay ko." Natatawang sabi niya. "Nooo!" sigaw ni nate.

"Just accept the fact that Nate did not love you. He never did. You
absolutely knew that."
Laurice, Laurice..
You are so desperate with just one man. Pathetic.. Pwe!
"He loved me and still loving me. Hindi ko nga alam kung bakit hindi ka
man lang niya magawang mahalin e." Sarkastikong banggit ko.
"Ano na? Hahaha." Pang aasar ni Laurice habang naglalakad papalapit kay
Nate.
"I told you, baby. Sumama ka nalang sakin I promise, walang
mangyayaring masama kay Sabrina." Nakangiting panlalandi niya.
"Ayaw mo?" Naiinis na tanong niya kay Nate.

"How dare youuu!!" Ipuputok na sana niya ang baril nang bumukas ang "Tuluyan mo na yan!" Utos niya kay MH. Hindi ako pwedeng gumalaw
pinto at tumakbong pumapagitna si.. dahil wala na akong mga baril at nakatutok rin sa ulo ko ang baril.

"Na-Nate?" Nauutal na banggit ni Laurice. "Hahahaha!" Tumawa na naman siya.

Nate? Bakit ka nandito?! "I will give you 10 seconds."

"Laurice, please, tama na." "Ten

"Put your gun down." Pangpapakalma niya.
Nine
"NOOOO! UMALIS KA DYAN!" Sigaw niya.
Eight
"Laurice please.." Pagpapatuloy ni Nate.
Seven"
"I will put this down just be with me again, Nate." Sagot naman nito.
You don't need to save me me Nate. have the rights to remain silent."
At pinusasan siya kasama si MH.
"Six "Laurice Kimson.. You are now under arrest for these list of cases. You
have the rights to remain silent." kasama niyang pinusasan si MH.
Five
[LAURICE's POV]
Four
"You are now under arrest..
Three.." You are now under arrest..
You are now under arrest..
"Fine." Mahinang sagot nito. You are now un.."
"Sasama na ako." dagdag niya
"NOOOOOOO!" I immediately open my eyes and shout!
Lumawak ang ngiti ni Laurice ay sinenyasan niya si MH na Ibaba ang
baril.. Where am I?!

"Let's go?" Kumapit siya sa braso ni Nate at humarap sa akin..
"Pano ba yan?" Nakangiting sabi niya.
"Babay? let's go baby." Naglakad sila papalayo sa akin at nakasunod si MH
sa kanila na nakaharap sakin habang nakatutok ang baril sakin..
Biglang bumukas ang napakalaking pinto sa kwarto ko at lumabas ang isa
sa mga BG ko. Bodyguards.
"May problema po ba Senyorita?" Maliksing tanong niya.
Iniikot ko ang mga mata ko sa buong silid.

Sinisigurado ba niyang hindi ako kikilos? Ghad! "Did the Police brought me to jail?! WHAT HAPPENED?! DID THEY
KILLED ME?! AM I IN HEAVEN NOW?!" sigaw ko sa kanya na
Teka.. ikinanuot naman ng nuo niya.

"Nate." Banggit ko sa pangalan niya na ikinahinto niya. "Limang oras palang po kayong tulog Senyorita. Nananaginip lang po
kayo." Agarang sagot niya.
"Let's go!" Naiinis na sabi ni Laurice..
What?!
Nang Bubuksan na nila ang pinto ay sumalubong sa kanila ang.. That was all a nightmare?!

"Itaas ninyo ang mga kamay ninyo!" Sigaw ng isa sa mga pulis I took a deep breath at sinenyasan ko siyang umalis na sa harapan ko.
Napangiti ako ng dahandahan.
"Laurice Kimson.. You are now under arrest for these list of cases. You
"So..
It was all dream. "What?!" Nakakunot nuong tanong ni Zander..

I need to have my plan now." I smirked as I get up on my bed. "I will drive you both. I will drive you crazy.." Seducing voice
CHAPTER 22
[SABRINA's POV] THE BEGINNING

"Sayo na ako sasabay, Agent K7" [Sabrina's POV]

Seryusong banggit ko.
"Wha-at?" Hindi paipintang nagtatakang mukha nang dalawang to.
"Pero Ma'am.."
"HAHAHAHAHA!" Hindi ko mapigilang hindi matawa. Napahawak pa
"WHAT?!" Sigaw ko sa kanya na ikinatamimi niya. ako sa tyan ko dahil nakakatawa talaga yung mga mukha nila.

"What?!" Naiinis kong tanong sa Butler na to. "Let's go. I will drive. Hahaha"
Pero nanatili silang nakatayo.
"Manganganak po kasi ang misis ko ngayong.."
"A-ayaw niyo na? Okay lang. Haha. Matutulo.."
"SO AKO PANG GINAGAWA MO? GET OUT OF MY FACE!" Psh!
Ano pa nga bang magagawa ko? "Let's go." ani ni Nate.

"So Sab.." Panimula ni Nate Uupo na sana ako sa Driver seat nang nagtanong na naman ulit si Nate.

"Fine. Sasabay ako sa inyo." Biglang lumawak ang ngiti ng dalawa. "Sab. You need to be careful." he don't trust me I know. Hahaha

"In one condition." Dagdag ko. Okay. Too much on laughing.

"What?" Nate "Why? Is there any problem?" seryusong tanong ko. Sasagot palang sana
siya nang sumingit naman si Zander sa usapan.
"What is that?" -Zander
"Let her." Pumasok na kaming tatlo sa Loob. Yung dalawa ay nasa likuran
"Sa iisang sasakyan lang tayong tatlo.. nakaupo dahil ayukong may selosang magaganap. Charot. So alam niyo na
yung issue.
At ako ang magdidrive." Nakangiti kong sabi sa kanila. Hahaha
Pero nagmumukha akong Driver ng dalawang to -,-
"WHAT? NOO!"-Sigaw ni Nate
Pinaandar ko na ang makina at pinatakbo ang kotse.
Sumisilip ako sa salamin, hindi ko talagang mapigilang mapangiti.

Nakahawak na ng mahigpit si Nate sa upuan niya at parang hilong hilo

dahil sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko. Hahaha.
Si Zander naman ay relax lang na nakaupo. What should I expect? Racer
din siya.

Ilang minuto pa ang nakalipas ay nakarating narin kami sa sinasabing

Restaurant ni Zander. Pagbubuksan pa sana nila ako ng pinto, duh? I don't
need another arm.

Naglakad na kaming tatlo papunta sa VIP table.

"Bakit parang tayo lang ang tao dito?" Tanong ko sa kanila.

Yes. No Waiters. No staffs.

"They are supposed to be here."

Nagtatakang tanong ni Nate.

"Anyway, baka nasa Kitchen lang." Pagbawi ni Nate.

"Hey Zander." Tawag ko sa kanya dahil naiwan siyang nakatingin sa di

kaluyaan.

"Zan.." hindi ko na naituloy ang pag banggit ko ng pangalan niya ng

biglang may nagpaputok ng baril.

*bang*

"Dapaaaa!" Sigaw ni Zander