Professional Documents
Culture Documents
زندگی کوتاه است PDF
زندگی کوتاه است PDF
زﺪﯽ ﻮ ه ا ﺖ
ای ﺪﺲ آ ﻮ ﻦ
.1اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ ،از روي ﭼﺎپ ﺷﺸﻢ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ:
زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ ،ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ ﻗﺪﻳﺲ آﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ،ﻳﻮﺳﺘﻴﻦ ﮔﻮردر ،ﺗﺮﺟﻤﻪي ﮔﻠﻲ اﻣﺎﻣﻲ )ﺗﻬﺮان ،ﻓﺮزان(1377 ،
.2ﭘﺎﻧﻮﺷﺖﻫﺎي ﻣﺆﻟﻒ ﺑﺮ ﻛﺘﺎب ،ﻫﻤﮕﻲ در اﻧﺘﻬﺎي ﻧﺴﺨﻪي ﭼﺎﭘﻲ درج ﺷﺪهاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي راﺣﺘﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ،آنﻫﺎ را ﺑﺎ
ﻫﻤﺎن ﺷﻤﺎرهﻫﺎ ،ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻫﺮ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮدهاﻳﻢ.
.3ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺘﻦﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻻﺗﻴﻦ ،ﻛـﻪ در ﭘﺎﻧﻮﺷـﺖﻫـﺎي ﻛﺘـﺎب درج ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ ،را در اﻳـﻦ ﻧـﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴـﻚ ﻣـﺸﺎﻫﺪه
ﻧﻤﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ .ﻣﻮارد ﺣﺬفﺷﺪه ،ﻋﻼﻣﺖﮔﺬاري ﺷﺪهاﻧﺪ.
.4ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺮاي ﺑﻪﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻠﻮهي ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ در ﺳﻴﺎق ﻧﮕﺎرش ﻧﺴﺨﻪي ﭼﺎﭘﻲ و ﻧﮕﺎرش اﻣﻼﻳـﻲ ﻛﻠﻤـﺎت
ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺼﺮﻓﺎت ،ﺟﺰ در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ذﻛﺮ ﺷﺪ ،ﺑﻪﻫﻴﭻوﺟﻪ ،ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺘﻦ ﻛﺘﺎب ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ.
.5ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،ﺑﺮاي آن دﺳﺘﻪ از ﻛﺘﺎبدوﺳﺘﺎﻧﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﻴﻞ ،دﺳﺖرﺳﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ،ﺑﺮاﻳـﺸﺎن
ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ .ﺧﺮﻳﺪاري ﻧﺴﺨﻪي ﭼﺎﭘﻲ ﻛﺘﺎب از ﺳﻮي ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان ،ﺳﺒﺐ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻧﺎﺷﺮ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘـﻪي ﻛﺘـﺎب ﺧﻮاﻫـﺪ
ﺷﺪ.
.6در ﭘﺎﻳﺎن ،از دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﻳﺰ ،ﺧﺎﻧﻢﻫﺎ ﻓﺮوغ آﻓﺎق و ﻣﺮﻳﻢ اﺑﺮاﻫﻴﻤﻲ ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﺰارش ﺧﻄﺎﻫﺎي اﻣﻼﻳﻲ اﻳﻦ ﻧـﺴﺨﻪي
اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ،در ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ آن ﻣﺎ را ﻳﺎري ﻛﺮدﻧﺪ.
ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ،ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﻣﺠﺎزي ﮔﺮداب
http://www.seapurse.ir
http://www.seapurse.ir
3 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
در ﺑﻬﺎر ﺳﺎل 1995ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﻛﺘﺎب ﺑﻪ ﺑﻮﺋﻨﻮسآﻳﺮس رﻓﺘﻪ ﺑـﻮدم ،دوﺳـﺘﺎن اﺻـﺮار
ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ روز ﺻﺒﺢ را ﺑﺮاي دﻳﺪار از ﺟﻤﻌﻪﺑﺎزار ﻣﻌﺮوف ﺳـﻦﺗﻠﻤـﻮ San Telmoﻛﻨـﺎر ﺑﮕـﺬارم .ﭘـﺲ از ﭼﻨـﺪ
ﺳﺎﻋﺘﻲ ﭘﺮﺳﻪ زدن و ﮔﺸﺖوﮔﺬار در دﻛﻪﻫـﺎي ﺧﻴﺎﺑـﺎن و ﺑـﺎزار ،ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺑـﻪ ﻛﺘـﺎبﻓﺮوﺷـﻲ ﻛـﻮﭼﻜﻲ ﻛـﻪ
ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻣﻲﻓﺮوﺧﺖ ،ﭘﻨﺎه ﺟﺴﺘﻢ .در ﻣﻴﺎن ﭼﻨﺪ ﺗﺎﻳﻲ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪي ﻗﺪﻳﻤﻲ ،ﭼﺸﻤﻢ ﺑـﻪ ﺟﻌﺒـﻪي
ﻗﺮﻣﺰرﻧﮕﻲ اﻓﺘﺎد ﻛﻪ ﺑﺮﭼﺴﺐ »ﻛﻮدﻛﺲ ﻓﻠﻮرﻳﺎ «Codex Floriaeﻳﺎ »ﻧﺴﺨﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ« داﺷﺖ .ﻻﺑﺪ ﭼﻴﺰي ﺗـﻮﺟﻬﻢ را
ﺟﻠﺐ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﺟﻌﺒﻪ را آرام ﮔﺸﻮدم و ﺑﻪ دﺳﺘﻪاي اوراق دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ ﭼـﺸﻢ دوﺧـﺘﻢ .ﺷـﻚ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ
ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪﻳﻤﻲ .و از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،زود ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻛﻪ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻦ اﺳﺖ.
ﺳﻼم ﺳﺮآﻏﺎز آن در ﻳﻚ ﺧﻂ و ﺑﺎ ﺣﺮوف درﺷﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد» :ﺑﺎ درود از ﻓﻠﻮرﻳﺎ آﻣﻠﻴـﺎ Floria Aemiliaﺑـﻪ
اورﻟﻴﻮس آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ،اﺳﻘﻒ ﻫﻴﭙـﻮ «...Aurelius Augestine, Bishop of Hippoﭘـﺲ ﺑﺎﻳـﺪ ﻳـﻚ ﻧﺎﻣـﻪ ﺑﺎﺷـﺪ .آﻳـﺎ ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ آن ﻣﺘﺄﻟﻪ و ﭘﺪر ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻫﻤﺎن ﻣﺘﺄﻟﻬﻲ ﻛﻪ از ﻧﻴﻤﻪي ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﺑﻴﺶﺗـﺮ
اﻳﺎم زﻧﺪﮔﻲاش را در آﻓﺮﻳﻘﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد؟ و از ﻃﺮف ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﻣﻲﻧﺎﻣﻴﺪ؟
ﻣﻦ ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻲﻧﺎﻣﻪي آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ آﺷﻨﺎ ﺑﻮدم .ﻫﻴﭻ ﺗﻚﭼﻬـﺮهي دﻳﮕـﺮي ﺑـﻪ اﻳـﻦ
روﺷﻨﻲ ،آن دﮔﺮﮔﻮﻧﻲ ﺷﮕﺮف ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ را ﻧﺸﺎن ﻧﺪاده اﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﮔﺬار از ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﻬﻦ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ـ روﻣﻲ را ﺑﻪ
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﻛﻪ اﻧﮓ ﺧﻮد را ﺑﺮ اروﭘﺎ ﺗﺎ زﻣﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ زده اﺳﺖ .و اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ زﻧـﺪﮔﻲ
آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ،ﺧﻮد آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ اﺳﺖ؛ آن ﻫﻢ از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﺘﺎب اﻋﺘﺮاﻓﺎﺗﺶ ﻛﻪ ﺣﺪود 400ﻣﻴﻼدي ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﺪه
اﺳﺖ ) .(Confessiones, c.400ADوي در آن ،ﻧﮕﺮش ﺑﻲﻫﻤﺘﺎﻳﻲ از ﻗﺮن ﭘﺮآﺷﻮب ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ،و ﻫـﻢ
درﮔﻴﺮيﻫﺎي روﺣﻲ ﺧﻮدش در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻤﺎن و ﺷﻚ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻧﺰدﻳﻚﺗﺮﻳﻦ ﻛﺲ
ﺑﻪ ﻣﺎ در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻣﺎن ﭘﻴﺶ از رﻧﺴﺎﻧﺲ اﺳﺖ.
اﻳﻦ زﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻠﻨﺪي ﺑﻪ او ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ،ﻛﻪ ﺑﻮد؟ ﭼﻮن ﻫﻔﺘﺎد ﻫـﺸﺘﺎد ﺑـﺮگ ﺗـﻮي
ﺟﻌﺒﻪ ﺑﻮد .ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ درﺑﺎرهي ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺪرﻛﻲ ﭼﻴﺰي ﻧﺸﻨﻴﺪه ﺑﻮدم.
ﻛﻮﺷﻴﺪم ﺟﻤﻠﻪي دﻳﮕﺮي را ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﻨﻢ» .ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻋﺠﻴـﺐ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺗـﻮ را اﻳـﻦﻃـﻮر ﺧﻄـﺎب ﻛـﻨﻢ.
روزﮔﺎري ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﻲﻧﻮﺷﺘﻢ :ﺑﻪ اورل ﻛﻮﭼﻮﻟﻮي ﺷﻮخ و ﺷﻨﮕﻢ «.از ﺗﺮﺟﻤﻪام ﭼﻨـﺪان
ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮدم .اﻣﺎ ﺷﻚ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻟﺤﻨﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺼﻮﺻﻲ دارد.
http://www.seapurse.ir
4 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
آنﮔﺎه ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﺧﻄﻮر ﻛﺮد .ﻧﻜﻨﺪ ﻧﺎﻣﻪي درون ﺟﻌﺒﻪي ﻗﺮﻣﺰ ،از ﻃﺮف ﻣﻌﺸﻮﻗﻪي ﺳـﺎﻟﻴﺎن
دراز آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻳﻌﻨﻲ از ﻃﺮف زﻧﻲ ﻛﻪ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪي ﺧﻮدش ،ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺪ ﻃﺮدش ﻛﻨـﺪ ،زﻳـﺮا
ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻋﻤﺮش را ﺑﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﺗﻤﺎم ﻟﺬتﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ ﺑﮕﺬارﻧﺪ؟ رﻋﺸﻪاي ﺳﺘﻮن ﻣﻬﺮهﻫﺎﻳﻢ را
ﻟﺮزاﻧﺪ .ﭼﻮن ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ آﮔﺎه ﺑﻮدم ﻛﻪ ﭘﻴﺮوان آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﭼﻴﺰي درﺑﺎرهي اﻳﻦ زن ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻳﺎ ﺳﺎلﻫـﺎي زﻳـﺎدي
ﻛﻪ ﺑﺎ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﺑﻴﺶﺗﺮ از آن ﺷﺮﺣﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد او در »اﻋﺘﺮاﻓﺎت« ﻣﻲدﻫﺪ ،ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ.
ﭼﻴﺰي ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ دﻛﻪ در ﻛﻨﺎرم ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪ .ﺑﻪ اوراق درون ﺟﻌﺒﻪ اﺷـﺎره ﻛـﺮد .ﻣـﻦ ﻫﻤﭽﻨـﺎن
ﻣﺴﺤﻮر اﻫﻤﻴﺖ دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪاي ﺑﻮدم ﻛﻪ در ﺣﺎل ارزﻳﺎﺑﻲاش ﺑﻮدم.
ﮔﻔﺖ» :ﺧﻮب ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ،ﻧﻪ؟«
»ﺑﻠﻪ ،ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ«...
در ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﻫﺎﻳﻲ در ﺑﺎب ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﻛﺘﺎب ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻐﺎزه ﺣـﺎﻻ
ﻣﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد:
»دﻧﻴﺎي ﺳﻮﻓﻲ؟«
ﺳــﺮي ﺗﻜــﺎن دادم .ﺑﻌــﺪ روي ﺟﻌﺒــﻪ ﺧــﻢ ﺷــﺪ ،درش را ﺑــﺴﺖ و ﺑــﺎ ﻧﻈــﻢ آن را روي ﺳــﺘﻮﻧﻲ از
دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻗﺮار داد؛ ﮔﻮﻳﻲ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻓﺮوش آن اﺻﺮار زﻳﺎدي ﻧﺪارد .ﺷـﺎﻳﺪ
ﻫﻢ ﻛﻤﻲ دودلﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﭼﻮن ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻢ.
ﭘﺮﺳﻴﺪم» :ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ ﻗﺪﻳﺲ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ؟«
ﺑﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ ﻛﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﺎراﺣﺘﻲ زد.
»ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ اﺻﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ؟«
ﮔﻔﺖ» :ﭼﺮا ﻛﻪ ﻧﻪ؟ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻢ رﺳﻴﺪه .اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ درﺳﺖ ﻣـﻲداﻧـﺴﺘﻢ ﻛـﻪ
اﻳﻦ ﺳﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﭼﻴﺰيﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺪﻋﻲﺳﺖ ،ﺟﺎﻳﺶ اﻳﻦﺟﺎ ﻧﺒﻮد«.
»ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪه؟«
ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﮔﻔﺖ» :اﮔﺮ ﻫﻮاي ﻣﺸﺘﺮﻳﺎﻧﻢ را ﻧﻤﻲداﺷﺘﻢ ،اﻳﻦﻫﻤﻪ در اﻳﻦ ﻛﺎر دوام ﻧﻤﻲآوردم«.
اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﺮدم دارم ﺗﻮي ﺗﻠﻪ ﻣﻲاﻓﺘﻢ .ﭘﺮﺳﻴﺪم:
»ﭼﻪ ﻗﻴﻤﺘﻲ روﻳﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻳﺪ؟«
»ﭘﺎﻧﺰده ﻫﺰار ﭘﺰو«.
http://www.seapurse.ir
5 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﭘﺎﻧﺰده ﻫﺰار ﭘﺰو ،ﻣﺜﻞ ﻣﺸﺘﻲ در ﭘﻬﻠﻮ ﺑﻮد .ﺑﺮاي دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ ﺑﻲﺑﺮوﺑﺮﮔﺮد ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺖ ﭼﻨـﺪ ﺻـﺪ
ﺳﺎل ﻗﺪﻣﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺧﻮدش ﻣﻲﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪايﺳﺖ از ﻣﻌﺸﻮﻗﻪي آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ .دﺳﺖ ﺑـﺎﻻ ﻣـﻲﺷـﺪ
ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪايﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺪر ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪه ،ﻳﺎ ﭼﻪﺑـﺴﺎ روﻧﻮﻳـﺴﻲ از ﻳـﻚ دﺳـﺖﻧـﻮﻳﺲ
ﻛﻬﻨﻪﺗﺮ .ﺑﻠﻪ؛ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺴﺎ آن را در ﺳﺪهﻫﺎي ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻳﺎ ﻫﻴﺠﺪﻫﻢ در ﻳﻜـﻲ از ﺻـﻮﻣﻌﻪﻫـﺎي آﻣﺮﻳﻜـﺎي ﺟﻨـﻮﺑﻲ
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻢ ﺗﺤﻔﻪاي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﺑﻪ اروﭘﺎ ﺑﺮد .اﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﻴـﺎن
ﭼﻨﺪ ﺗﺎﻳﻲ از ﻓﺮﻗﻪﻫﺎي ﻣﺬﻫﺒﻲ ،ﮔﻪﮔﺎه از اﻳﻦ دﺳﺖﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺟﻌﻠﻲ ﺑﻪ ﻗﺪﻳﺴﻲ ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻳﺎ از او ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷـﺪه
اﺳﺖ.
ﻛﺘﺎبﻓﺮوش ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺴﺘﻦ در و ﭘﻴﻜﺮ دﻛﻪاش ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻛﺎرت اﻋﺘﺒﺎري وﻳﺰاﻳﻢ را ﺑﻪ او دادم.
ﮔﻔﺘﻢ» :دوازده ﻫﺰار ﭘﺰو«.
ﻣﺒﻠﻐﻲ در ﺣﺪود ﺻﺪ ﻫﺰار ﻛﺮن Kronerﺑﺮاي ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺑﻪﻫﻴﭻوﺟﻪ ﻋﺘﻴﻘـﻪ ﻧﺒـﻮد .اﻣـﺎ ﻛﻨﺠﻜـﺎويام
ﺗﺤﺮﻳﻚ ﺷﺪه ﺑﻮد و اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﺮدي ﻫﻢ ﻧﺒﻮدم ﻛﻪ ﺑﺎﺑﺖ ﻛﻨﺠﻜﺎوياش ﺑﻬﺎي ﮔﺰاﻓﻲ ﻣﻲﭘﺮدازد .ﺳـﺎلﻫـﺎ
ﭘﻴﺶ ،ﻫﻤﺎن وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻛﺘﺎب اﻋﺘﺮاﻓﺎت را ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪم ،ﻛﻮﺷﻴﺪه ﺑﻮدم ﺧـﻮدم را ﺟـﺎي اﻳـﻦ
ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺑﮕﺬارم و دﻳﺪﮔﺎه آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ درﺑﺎرهي ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺎن زن و ﻣﺮد ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺧـﻮد )در دﻧﻴـﺎي ﻣـﺴﻴﺤﻲ(
ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر روﺷﻨﻲ ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
ﻛﺘﺎبﻓﺮوش ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدم را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و ﮔﻔﺖ» :ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ اﮔﺮ اﺳﻢ اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠـﻪ را ﻧـﺸﺮ ـ ﺧﻄـﺮ ﺑﮕـﺬارﻳﻢ از
ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ«.
ﺳﺮم را ﺗﻜﺎن دادم .ﭼﻮن ﻣﻨﻈﻮرش را از اﻳﻦ ﺣﺮف ﻧﻔﻬﻤﻴـﺪم .ﺳـﭙﺲ ﺗﻮﺿـﻴﺢ داد» :از دو ﺣـﺎل ﺧـﺎرج
ﻧﻴﺴﺖ .ﻳﺎ ﻣﻦ دارم ﻣﻌﺎﻣﻠﻪي ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﺧﻮﺑﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻳﺎ ﺷﻤﺎ«.
ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻛﺎرت اﻋﺘﺒﺎريام را ﻧﻮﺷﺖ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﻲ ﺣﺰنآﻟﻮد ﮔﻔﺖ» :ﺣﺘّﻲ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻜﺮدم ﺧـﻮدم ﻣـﺘﻦ
اﻳﻦ دﺳﺖﻧﻮﻳﺲ را ﺑﺨﻮاﻧﻢ .در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ روز دﻳﮕﺮ ﻳﺎ ﻗﻴﻤﺘﺶ ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻲﺷﺪ ﻳﺎ ﺟﻌﺒﻪ را ﺗـﻮي ﺳـﺒﺪ آن
ﻛﻨﺎر ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺘﻢ«.
ﺑﻪ ﺳﺒﺪي ﻛﻪ اﺷﺎره ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﻧﻈﺮي اﻧﺪاﺧﺘﻢ .ﭘﺮ از ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﺟﻴﺒﻲ ﻛﻬﻨﻪ ﺑﻮد .روي ﺑﺮﭼـﺴﺒﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ
ﻛﻨﺎر ﺳﺒﺪ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺪ» ،دو ﭘﺰو« ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد.
اﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ از ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺳﻮد ﺑﺮده ﺑـﻮدم» .ﻛـﻮدﻛﺲ ﻓﻠﻮرﻳـﺎ« ،ﺗـﺎرﻳﺦ ﭘﺎﻳـﺎن ﻗـﺮن ﺷـﺎﻧﺰدﻫﻢ
ﻣﻴﻼدي داﺷﺖ و اي ﺑﺴﺎ ﻣﻲﺷﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ در آرژاﻧﺘﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﺳﺆال اﺻﻠﻲ اﻣﺎ اﻳـﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ آﻳـﺎ
ﭘﻮﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ »ﻛﻮدﻛﺲ ﻓﻠﻮرﻳﺎ« را از روي آن ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧﺪ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ.
http://www.seapurse.ir
6 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺗﺮدﻳﺪي در اﺻﺎﻟﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﺪارم .ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎل ﻫﻤﺎن ﻣﻌـﺸﻮﻗﻪي ﺳـﺎﻟﻴﺎن
آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪﻫﻴﭻوﺟﻪ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﺴﻲ در آرژاﻧﺘﻴﻦ ،در اواﺧﺮ ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ،آن را
ﺟﻌﻞ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ،راﺣﺖﺗﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ اﺻﻞ آن ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ از زﻣـﺎن
آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه .ﻫﻢ ﻧﺤﻮ و ﻫﻢ واژﮔﺎن ﻣـﺘﻦ ،درﺳـﺖ از دل آﺧـﺮﻳﻦ دورهي ﺗـﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺳـﺘﺎن ﺑﻴـﺮون
ﻣﻲآﻳﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ آن آﻣﻴﺰهي اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻛﻪ روي آن ﺗﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
در ﭘﺎﻳﻴﺰ ،1995دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ را ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي واﺗﻴﻜﺎن ﺑﺮدم ﺗﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ دﻗﻴﻖﺗـﺮي از آن ﺑـﺸﻮد.
اﻣﺎ ﭼﻨﺪان ﻛﻤﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺪ .ﺑﺮﻋﻜﺲ ،در واﺗﻴﻜﺎن ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﻧﺎم »ﻛـﻮدﻛﺲ
ﻓﻠﻮرﻳﺎ« ﺑﻪ دﺳﺘﺸﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪه اﺳﺖ .از اﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﺣﻴﺮت ﻧﻜﺮدم .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺳﺮدﺳﺘﻲ ﻫﻢ ﻧﻤﻲﺗـﻮاﻧﻢ ﺑﭙـﺬﻳﺮم ﻛـﻪ
ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﻣﺎل ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ اﺳﺖ.
اﻟﺒﺘﻪ اﺣﺘﻴﺎط ﻛﺮدم و ﻳﻚ ﻓﺘﻮﻛﭙﻲ از دﺳﺖﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮدم و در ﺑﻬﺎر ،1996ﻛﻮﺷﻴﺪم ﻗﺒـﺎﻳﻲ ﻧـﺮوژي
ﺑﻪ ﺑﺮش ﺑﺪوزم .اﻣﺎ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ در ﻧﺎﻣﻪ از ﻣﺘﻦ اﻋﺘﺮاﻓﺎت آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﻧﻘﻞ ﺷﺪه ،ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻋﺎﻟﻲ
ادﻣﻮﻧﺪ ﻫﻴﻠﺪه Oddmund Hjeldeاز ده ﻛﺘﺎب ﻧﺨﺴﺖ »اﻋﺘﺮاﻓﺎت« رﻓﺘﻪام.
ﻛﺎر ﺗﺮﺟﻤﻪ ،ﻣﺜﻞ ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﭼﻴﺪن ﺗﻜﻪﻫﺎي ﻟﮕﻮﻳﻲ ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار ﺑﻮد .ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ آن ،ﺷﻤﺎره ﻧﺪاﺷـﺘﻦ
ﺻﻔﺤﻪﻫﺎ ﺑﻮد .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد ﺗﺎ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﻢ را ﻛﻪ روزﮔﺎري در آن ﺧﻴﻠﻲ روان ﺑﻮدم،
از ﻧﻮ ﺻﻴﻘﻞ ﺑﺪﻫﻢ ـ اﻳﻦ زﺑﺎن را ﺳﺎلﻫﺎ ﭘﻴﺶ در ﻣﺪرﺳﻪي ﻛﻠﻴـﺴﺎي ﺟـﺎﻣﻊ اﺳـﻠﻮ آﻣﻮﺧﺘـﻪ ﺑـﻮدم ) 1968ـ
.(71و ﻫﺰار ﺑﺎر ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻌﻠﻢ ﻻﺗﻴﻦ ﻗﺪﻳﻤﻢ ،اﺳﻜﺎر ﻓﻴﻠﺪ Oskar Fjeldﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻳﺎد ﻛﻨﻢ.
ﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺮف ﻓﻌﻞﻫﺎ و اﺳﻢﻫﺎي ﻛﻬﻦ در ﺣﺎﻓﻈﻪي اﻧﺴﺎن ﻣﻴﺦﻛﻮب ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ .ﺑـﺎ
اﻳﻦﻫﻤﻪ ،اﮔﺮ ﻳﺎري ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﻪي اوﻳﻨﻴﺪ آﻧﺪرﺳﻦ Ovinid Andersenﻧﻤﻲﺑﻮد ،اﻳﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻫﺮﮔﺰ از ﻛﺎر در ﻧﻤﻲآﻣﺪ .در
اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﺸﻮﻳﻖﻫﺎ و راﻫﻨﻤﺎﻳﻲﻫﺎي ﻣﻔﻴﺪ ﺗﺮوﻧﺪ ﺑﺮگ ارﻳﻜﺴﻦ ،Trond Berg Eriksenاﮔﻴـﻞ ﻛﺮاﮔـﺮود ،Egil Kraggerud
اوﻳﻮﻳﻨﺪ ﻧﻮردﻧﻮال ،Oyvind Nordevalو ﻛﺎري وﮔﺖ Kari Vogtﺳﭙﺎسﮔﺰاري ﻛﻨﻢ.
ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ ﻣﺮا آن اﻧﺪازه ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺎداش اﻳﻦ ﻧﺸﺮ از »ﻛﻮدﻛﺲ ﻓﻠﻮرﻳﺎ« ،ﺷﻮق ﺑـﻴﺶﺗـﺮي
ﺑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻦ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ در ﻛﻞ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد.
http://www.seapurse.ir
7 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ اول
Catechumen 1ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﺴﺘﻤﻊآزاد .ﻓﻠﻮرﻳﺎ واژهي ﻻﺗﻴﻨﻲ auditorرا ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮد.
2ﻣﻨﻈﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ .ﻛﺘﺎب اﻋﺘﺮاﻓﺎت را آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
3اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ﺟﻠﺪ ﭼﻬﺎرم ،ص15
http://www.seapurse.ir
8 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
اﻳﻦ درﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻗﻮل دادم ﺑﺎ ﻣﺮد دﻳﮕﺮي آﺷﻨﺎ ﻧﺸﻮم .اﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﻮل را ﺑـﻪ ﺧـﺪا ﻛـﻪ ﻧـﺪادهام .ﻣﮕـﺮ ﺗـﻮ
ﻧﺒﻮدي ﻛﻪ اﻟﺘﻤﺎس ﻛﺮدي ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻦ ﻗﻮل را ﺑﺪﻫﻢ؟ در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد ﻫـﻴﭻ ﺗﺮدﻳـﺪي ﻧـﺪارم .ﭼـﻮن اﻳـﻦ ﺗﻨﻬـﺎ
دلﮔﺮﻣﻲ ﻣﻦ ﺑﻮد زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﻣﻴﻼن 4ﺑﻪ وﻃﻨﻢ ﺳﻔﺮ ﻛﺮدم .آﺧـﺮ ﻫﻨـﻮز ـ ﺧﺮدﻛـﻲ ـ دﻟـﺖ ﺑـﺮاي ﻣـﻦ
ﻣﻲﺗﭙﻴﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ 5ﻧﻈﺮش را ﻋﻮض ﻣﻲﻛﺮد .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻣﺎ دوﺑﺎره ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ دﺳﺖﻫﺎﻳﻤﺎن را ﺑﻪ دور ﻫـﻢ
ﺣﻠﻘﻪ ﻛﻨﻴﻢ .زﻳﺮا اﻧﺴﺎن از ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت از ﺧﻮدش راﻧﺪه ،وﻓﺎداري ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ .ﭼﻨـﺪ ﺟﻤﻠـﻪ
ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ» :زﺧﻤﻲ ﻛﻪ دﻟﻢ ﭘﺲ از ﺑﺮﻳﺪن راﺑﻄﻪام ﺑﺎ زﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﻲ ﻣـﻲﻛـﺮدم ﺧـﻮرده ﺑـﻮد،
ﺑﻬﺒﻮد ﻧﻤﻲﻳﺎﻓﺖ .ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮنرﻳﺰ و ﺳﺨﺖ دردﻧـﺎك ﺑـﻮد .ﺳـﭙﺲ ﭼـﺮﻛﻴﻦ ﺷـﺪ و درد آن را ﻛـﻢﺗـﺮ ﺣـﺲ
ﻣﻲﻛﺮدم «. 6ﺑﻠﻪ؛ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎز ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و درد و ﭼﺮك ﻛﺮدن ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺸﺖ.
ﻫﺮ دوﻣﺎن ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺮا ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ دﺧﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑـﻮد ،از ﺗـﻮ
دور ﻧﻜﺮدﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﻋﺬر ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد .او ﺑﻪ آﻳﻨﺪهي ﺧﺎﻧﻮاده ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮد .ﻳـﺎ ﻛﻤـﻲ ﻫـﻢ ﺑـﻪ ﻣـﻦ ﺣـﺴﺎدت
ﻣﻲﻛﺮد .ﻗﺒﻮل ﻧﺪاري؟ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﻜﺮ ﻛﺮدهام .ﻫﺮﮔﺰ آن ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎر را ﻛﻪ او ﻣﺜﻞ ﮔﺮدﺑـﺎد وارد
ﻣﻴﻼن ﺷﺪ و ﺧﻮد را ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻗﺮار داد ،ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ.
اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺮ دو ﺑﻮدﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺮا رواﻧﻪ ﻛﺮدﻳﺪ و دﻟﻴﻞ اﺻﻠﻲ آن ،ﺑﺮاي ﺗﻮ ازدواج ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﻳـﺰيﺷـﺪهات ﻧﺒـﻮد.
دﻟﻴﻞ دﻳﮕﺮي ﻫﻢ داﺷﺖ .ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺑﺮاي آن از ﺧﻮدم ﺟﺪا ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻲاﻧـﺪازه دوﺳـﺘﺖ دارم .اﻟﺒﺘـﻪ،
ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻗﻀﻴﻪ آن اﺳﺖ ﻛﻪ آدم در ﻛﻨﺎر ﻳﺎر ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﺑﻤﺎﻧﺪ و از او ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﺗﻮ درﺳﺖ ﺧـﻼف
اﻳﻦ را ﻋﻤﻞ ﻛﺮدي .دﻟﻴﻠﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮار ﺷﻤﺮدن ﻋﺸﻖ ﺷﻮراﻧﮕﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﻣﺮد و زن ،در ﺗﻮ ﺳـﺮ زده ﺑـﻮد.
ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮدي ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺣﺴﻲ ﻣﻲﺑﺮم .و ﻻﺟﺮم آرام و ﻗﺮار ﻧﺪاﺷﺘﻲ ﺗﺎ ﺧﻮد را وﻗـﻒ رﺳـﺘﮕﺎري
روﺣﺖ ﻛﻨﻲ.
در ﻧﺘﻴﺠﻪ ،از آن ازدواج ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﻫﻢ ﭼﻴﺰي ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺪ .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي ﺧﺪاوﻧـﺪ ﺑـﺎﻻﺗﺮ از ﻫﻤـﻪ ﺧﻮاﻫـﺎن
زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪي ﺑﻨﺪه اﺳﺖ .ﭼﻪ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﺑﺎور ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﻳﻲ.
اورل ،آه اي ﺑﻲوﻓﺎ .زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا از ﺧﻮد دور ﻛﺮدي ،ﮔﻨﺎه ﭼﻪ ﺧﻴﺎﻧﺖ واﻻﻣﻨﺸﺎﻧﻪاي را ﺑﻪ ﮔﺮدن ﮔﺮﻓﺘـﻲ.
دﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﭼﻨﺎن زﺧﻤﻲ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ از آن ﺧﻮن ﻣﻲﭼﻜﻴﺪ .اﮔـﺮ ﮔﻔـﺘﻦ اﻳـﻦ ﺣـﺮف دردي را دوا
ﻛﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ دل ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎن زﺧﻢ را داﺷﺖ .زﻳﺮا ﻣﺎ دو روح ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ از ﻫﻢ ﺟﺪاﻳﻤﺎن ﻛـﺮده
ﺑﻮدﻧﺪ .ﻳﺎ اﮔﺮ دﻟﺖ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ،دو ﺗﻦ ،ﻳﺎ در واﻗﻊ ،دو روح در ﻳﻚ ﺑﺪن .زﺧﻢ ﺗﻮ ﺧﻮب ﻧﺸﺪ ،ﺳﻮزان ﺑﻮد و ﺳﺨﺖ
دردﻧﺎك ،ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭼﺮك ﻛﺮد و ﺗﻮ درد را ﻛﻢﺗﺮ ﺣﺲ ﻛﺮدي .اﻣﺎ ﭼﺮا؟ زﻳﺮا ﺗﻮ رﺳﺘﮕﺎري روﺣـﺖ
را از ﻣﻦ ﺑﻴﺶﺗﺮ دوﺳﺖ ﻣﻲداﺷﺘﻲ .ﭼﻪ روزﮔﺎري اﺳﻘﻒ ارجﻣﻨﺪ ،ﻋﺠﺐ رﻓﺘﺎري . 7
آﻳﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻓﻜﺮ ﻧﻜﺮدي ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﺎر ﺑﺪﻳﻦﺟﺎ ﻛﺸﻴﺪ؟ از اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﺑﺮﻧﻤﻲآﻳﺪ .اﻣﺎ ﺧﻴﺎﻧﺘﻲ
از اﻳﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ آدم ﻣﻌﺸﻮﻗﻪاش را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺠﺎت روﺣﺶ ﺗـﺮك ﻛﻨـﺪ؟ آﻳـﺎ ﺑـﺮاي زن ﺗﺤﻤـﻞ اﻳـﻦ
آﺳﺎنﺗﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮدش ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ازدواج او را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ ،ﻳﺎ زن دﻳﮕﺮي را ﺑﺮ او ﺗﺮﺟﻴﺢ دﻫﺪ؟
اﻣﺎ زن دﻳﮕﺮي در زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ .ﺗﻮ ﻓﻘﻂ روح ﺧﻮد را ﺑﻴﺶ از ﻣـﻦ دوﺳـﺖ ﻣـﻲداﺷـﺘﻲ .روح
ﺧﻮدت را ،اورل ،اﻳﻦ آن ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﺑﺪﻫﻲ؛ ﻫﻤﺎن روﺣﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ در آﻏـﻮش ﻣـﻦ
آراﻣﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا داﺷﺘﻲ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ ازدواج ﻧﺪاﺷﺘﻲ و ﻣـﻲﮔﻔﺘـﻲ اﻳـﻦ ازدواج
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮﻋﻲ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪي ﻓﺮزﻧﺪي اﺳﺖ و ﺑﺲ .و ﺗﻮ ﻫﻴﭻﮔﺎه ازدواج ﻧﻜﺮدي .ﻫﻤﺴﺮت اﻫﻞ اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﺒﻮد.
و ﭘﺴﺮﻣﺎن ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﺑﻮد .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازه ﻣﺎدر آدﺋﻮﺗﺎدوس Adeotadusﺑﻮدم ﻛـﻪ
ﺗﻮ ﭘﺪر واﻗﻌﻲاش ﺑﻮدي .اﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ او را ﺣﻤﻞ ﻛﺮدم .ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ او را از ﺳـﻴﻨﻪام ﺷـﻴﺮ دادم ،ﭼـﻮن
داﻳﻪي ﺷﻴﺮده ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ .و ﺗﻮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ او را ﺑﻪ ﺗﻮ واﮔﺬاﺷﺘﻢ و رﻓﺘﻢ .ﻫـﻴﭻ ﻣـﺎدري اﻳـﻦ ﻛـﺎر را ﺑـﻪ
دلﺧﻮاه ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺴﺮش را ﺑﺪون ﺗﺤﻤﻞ دردﻧﺎكﺗﺮﻳﻦ رﻧﺞﻫﺎ ،ﺗﺮك ﻧﻤﻲﻛﻨـﺪ .اﻣـﺎ ﺑـﺎ ﻧﺒـﻮدن ﺗـﻮ در
ﻛﻨﺎرم ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﭼﻴﺰي ﻧﺨﻮاﻫﻢ .ﭼﻮن ﻣـﺎل و ﻣﻨـﺎﻟﻲ ﻧﺪاﺷـﺘﻢ .ﻣﮕـﺮ ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ دﻟﻴـﻞ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜـﺎ
ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺎ دﺧﺘﺮي از ﺧﺎﻧﻮادهي ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ازدواج ﻛﻨﻲ؟ ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ اﻳﻦ ﺣﺮف از ﻳﻚ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ اﺳﺖ
ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ» :ﻋﺪاﻟﺖ را ﺟﺰ در ﻣﻴﺎن ﺑﺮاﺑﺮان در ﻛﺎر ﻧﻤﻲﺗﻮان آورد «. 8
در ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ ،دﺳﺖ ﺑﻪ داﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺪهاي ﻛﻪ اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ را ﺑﭙﺬﻳﺮد و از ﺟﻤﻠﻪ ﻫـﺰار ﭼﻴـﺰ دﻳﮕـﺮ را
ﻧﮕﻔﺘﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪاي .ﻳﻜﻲ از اﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻗﻠﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻪاي ،اﻳﻦ آﺧﺮﻳﻦ دﻳﺪار ﻣﺎﺳﺖ و ﭼﻪﺑﺴﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر را
ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﻛﺮدهاي .ﭼﺮا ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﻫﻢ درﺑﺎرهي آنﭼﻪ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم در رم ﭘﻴﺶ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻘﺎ ﻛﺮدي،
ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻤﻲزﻧﻲ؟ ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ اﻳﻦﻃﻮر ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ ﺧﺎﻃﺮات ﺑﻨﻮﻳـﺴﺪ ،اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﭼﻨـﺪان ﻣﺎﻳـﻪي
ﺳﺮﺑﻠﻨﺪي ﻧﻴﺴﺖ.
ﺣﺎﻻ درﺑﺎرهي آنﭼﻪ در رم ﮔﺬﺷﺖ ،ﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ؟ اورل ،اﻳﻦ ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﺮ ﺳـﺮﻣﺎن آﻣـﺪ؟
ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻣﻌﻨﻮي ﺗﻮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل روﺣﺖ ﺷﺎﻳﺪ از آن اﺗﺎﻗﻚ ﻣﻔﻠﻮك در آوﻧﺘﻴﻦ آﻏﺎز ﺷﺪ .ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪه
ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ اوﺳﺘﻴﺎ Ostiaرﺳﻴﺪهام .در آنﺟﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ وﺳﻴﻠﻪي ﺳﻔﺮ ﻳﺎﻓﺘﻢ
و ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اوﺿﺎع ،ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻃﻲ ﺷﺪ و ﻛﻢﺗﺮﻳﻨﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ .اﻳﻦ ﺑﺎر
:O tempora, O mores! 7ﺳﻴﺴﺮون در ﺧﻄﺎﺑﻪﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎرﻫﺎ اﻳﻦ اﺻﻄﻼح را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮد .ﺷﺎﻳﺪ اﺷﺎرهﻫﺎي ﻣﻜﺮر ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑـﻪ
ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهﻫﺎ و ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎن روﻣﻲ ،ﻧﺸﺎﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ در ﺗﺄﻛﻴﺪ اﻳﻦ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن او زن داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪاي اﺳﺖ.
8ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻢ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﺪام ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﺪ.
http://www.seapurse.ir
10 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺗﻮ ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻛﺎر ﺳﻔﺮ را راﺳﺖورﻳﺲ ﻛﺮده ﺑﻮدي .اﻳﻦ دوﻣـﻴﻦ ﺑـﺎر ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑـﻪ آﻓﺮﻳﻘـﺎ ﺑﺮﮔﺮداﻧـﺪه
ﻣﻲﺷﺪم؛ درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﻛﺎﻻي ﺗﺠﺎرﺗﻲ .از آن زﻣﺎن ،ﺧﻴﻠﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ و زﺧﻢﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ آﻣﺪهاﻧﺪ.
از ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻛﻪ از ﻣﻴﻼن ﺑﺮﮔﺸﺘﻪام ﺗﺎﻛﻨﻮن ،ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﺎ در ﺟﺎي ﭘﺎي ﺗﻮ ﮔﺬاﺷﺘﻪام .ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳـﺖ
ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻫﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲﻣﺎ را در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺎز ﭘﻴﻤﻮدهام .ﻧﺨﺴﺖ ﻫﺮﭼﻪ در زﻣﻴﻨﻪي ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑـﻪ ﭼـﻨﮕﻢ
ﻣﻲآﻣﺪ ،ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪم .ﭼﻮن ﺑﺎﻳﺪ درﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻢ در ﻓﻠﺴﻔﻪ ﭼﻪ ﺧﺎﺻﻴﺘﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻳﻚ زوج ﻋﺎﺷـﻖ
را از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻛﻨﺪ .اﮔﺮ ﻋﺎﺷﻖ زن دﻳﮕﺮي ﺷﺪه ﺑﻮدي ،ﭼﻪﺑﺴﺎ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺒﻴﻨﻤﺶ .اﻣﺎ رﻗﻴﺐ ﻣـﻦ زﻧـﻲ
دﻳﮕﺮ ﻧﺒﻮد .ﻳﻚ اﺻﻞ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﻓﻬﻤﻴﺪم ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻳﻜﻲ از ﻫﻤﺎن راهﻫﺎﻳﻲ
را ﻛﻪ ﺗﻮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدي ،در ﻫﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮ ﻃﻲ ﻣﻲﻛﺮدم .ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪم.
رﻗﻴﺐ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ رﻗﻴﺐ »ﻣﻦ« ﻧﺒﻮد .او رﻗﻴﺐ ﻫﺮ زﻧﻲﺳﺘﺎرهﺷﻨﺎس او ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪي ﻣﺮگ ﻋﺸﻖ ﺑـﻮد . 9ﺗـﻮ
اﺳﻤﺶ را ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ﻣﻲﮔﺬاري .اورل ،در ﻛﺘﺎب ﻫﺸﺘﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :آنﮔﺎه ﻓﺮﺻﺖ آن را ﻳﺎﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﭘﺎرﺳﺎﻳﻲ را
در زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻧﺎﺑﺶ ﺑﻴﺎﺑﻢ ،آرام و ﺳﺮﺧﻮش ،ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﺳﺒﻜﺴﺮي در ﺷﺎدﻣﺎﻧﻲاش .ﺑﺎ دوﺳﺖﺧﻮﻳﻲ دلرﺑﺎﻳﺶ ﻣـﺮا
ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ ﺗﺎ ﺑﻲدرﻧﮓ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ روم .آنﮔﺎه دﺳﺘﺎن ﭘﺎرﺳﺎﻳﺎﻧﻪاش را از ﻫﻢ ﮔﺸﻮد ﺗﺎ ﻣﺮا در آﻏﻮش ﮔﻴﺮد«. 10
ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻤﻪ ﭼﻪ ﺣﺮفﻫﺎ ﻛﻪ ﻧﺰدهاي . 11ﺣﺘّﻲ ﺗﻼش ﻫﻢ ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨـﻲ ﻛـﻪ ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﺑـﻪ ﺧـﻮدت
اﺟﺎزه دادهاي ﻛﻪ اﻏﻮاﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪ .ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ اﻧﻜﺎر ﻛﻨﻢ ﻛﻪ درﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ،دﻟﻢ از رﺷـﻚ ﺑـﻪ
ﺧﻮد ﻣﻲﭘﻴﭽﻴﺪ .ﻣﮕﺮ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﻮر ﺟﻮاﻧﻲ در ﻣﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ ،ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ ﻫﻤﻴﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣـﻦ
واﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدي؟ آﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن »دوﺳﺖﺧﻮﻳﻲ دلرﺑﺎ« ﻧﻜﻮﺷﻴﺪم ﻛﻪ در آﻏﻮﺷﺖ ﺑﮕﻴﺮم؟ اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻢ
دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻫﻢﺻﺪا ﺑﺎ ﻫﻮراس Horaceﺑﮕﻮﻳﻢ :وﻗﺘﻲ اﺣﻤﻖﻫﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﺧﻄـﺎ ﻧﻜﻨﻨـﺪ ،دﻗﻴﻘـﺎً ﺧﻼﻓـﺶ را
ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ . 12
ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺮون ﺷﺮوع ﻛـﺮدم . 13ﺗـﻮ در ﻛﺘـﺎب ﺳـﻮم درﺑـﺎرهي او ﻣـﻲﻧﻮﻳـﺴﻲ» :آنﭼـﻪ در
اﻧﺪرزﻫﺎي ﺳﻴﺴﺮون ،ﺑﻪوﻳﮋه ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺖ ﻣﻲداﺷﺘﻢ ،اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﺮ آن ﻧﻤﻲداﺷﺖ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻳﺎ آن ﺟﻬﺖ را
در ﻓﻠﺴﻔﻪ ﭘﻲ ﮔﻴﺮم .ﺑﻠﻜﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را دوﺳﺖ ﺑﺪارم و ﺑﺠﻮﻳﻢ و ﺑﻴﺎﺑﻢ «... 14
و ﺣﻘﻴﻘﺖ ،اورل ،آن ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﺮ ﺧﻮاﻧﺪن آﺛﺎر ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎن و ﺷﺎﻋﺮان ﺑﺰرگ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ .اﻧﺠﻴﻞﻫﺎي
ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ را ﻫﻢ ﺧﻮاﻧﺪهام .از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﺷﺪﻳﻢ ،ﻣﻦ ﺗﻤﺎم وﻗﺘﻢ را وﻗـﻒ ﺣﻘﻴﻘـﺖ 15ﻛـﺮدهام ـ
ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻛﻤﺮ ﺑﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ﻛﻨﻲ .ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣـﻦ ﻋﺰﻳـﺰي؛ ﻫﺮﭼﻨـﺪ ﺑﺎﻳـﺪ
ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﻢ ﻛﻪ اﻣﺮوز ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺮاﻳﻢ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ اﺳﺖ . 16اﻛﻨﻮن در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ،ﻣﺮا زﻧﻲ ﻣﻲداﻧﻨﺪ اﻫﻞ داﻧﺶ ،ﻛﻪ درس
ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﻲدﻫﺪ .ﺑﺮاﻳﺖ ﺟﺎﻟﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎري ،ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن اﻳﻦ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ اﺳﺘﺎد ﻓﻦ ﺑﻼﻏـﺘﻢ؟ ﻧﻜﻨـﺪ
ﺷﻮخﻃﺒﻌﻲات را ﻫﻢ از دﺳﺖ دادهاي .در اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﻛﻪ ﭼﻴﺰي از ﺷﻮخﻃﺒﻌﻲ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻧﻤﻲﺧﻮرد .اورل ،وﻗﺘﻲ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﻳﻢ اﻣﺎ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺒﻮد .ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ از ﻛﻠﻪي ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺳـﺮ ﺷـﺐ ﺑﮕـﻮﻳﻴﻢ و ﺑﺨﻨـﺪﻳﻢ .اﻣـﺮوز ﭼـﻪﺑـﺴﺎ
ﺷﻮخﻃﺒﻌﻲ و ﻃﻨﺰ ﺑﺮاﻳﺖ از ﻣﻘﻮﻟﻪي »ﺷﻬﻮات ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ« ﻳﺎ »ﺗﻦﭘﺮوري« اﺳﺖ.
ﺑﺎ اﻳﻦﻫﻤﻪ ،ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﺖ ﺗﺸﻜﺮ ﻛﻨﻢ .ﻫﻴﭻ ﻛﺘﺎب 17دﻳﮕﺮي ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤـﻚ
ﻧﻜﺮد ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﭼﺮا اول ﺧﻮاﺳﺘﻲ از ﻣﻦ ﺟﺪا ﺷﻮي .زﻳﺮا ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ دﻧﺪان روي ﺟﮕﺮ ﺑﮕـﺬاري ﺗـﺎ دﺧﺘـﺮك
ﻳﺎزده ﺳﺎﻟﻪاي ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ ﺑﺮﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ازدواج ﻛﻨﺪ .ﭘﺲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﺗﺎ ﻣـﺎده اﻳـﺰدي را ﻛـﻪ ﻧـﺎﻣﺶ را
»ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري« ﮔﺬاﺷﺘﻪاي ،ﺑﭙﺮﺳﺘﻲ .ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ و رك ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ .اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﺣﺎﻓﻈـﻪات
ﮔﻪﮔﺎه ﻳﺎري ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،اﻣﺮي اﺳﺖ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ .و ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ دارم ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻢ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ .ﺑـﻪ
ﮔﻔﺘﻪي ﺗﺎﻛﻴﺘﻮس ،Tacitusﻏﻢ ﺧﻮردن در ﻣﺼﻴﺒﺖ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي زﻧﺎن اﺳﺖ و ﻳﺎد ﻛﺮدن آن ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪي ﻣﺮدان . 18
اﻣﺎ ﺗﻮ ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻫﻢ ﻧﻤﻲآوري ،اورل.
ﺳﻪ ﻧﺎﻣﻪ در ﺑﺮاﺑﺮم دارم .ﻳﻜﻲ از آنﻫﺎ را ﺑﻼﻓﺎﺻـﻠﻪ ﭘـﺲ از آن ﻛـﻪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم از ازدواج ﻛـﺮدن ﭘـﺸﻴﻤﺎن
ﺷﺪي ،از ﻣﻴﻼن ﺑﺮاﻳﻢ ﻧﻮﺷﺘﻲ و ﻫﻨﻮز ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ از زﻣﺎﻧﻲ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺟﺪاﻳﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدم.
ﺳﭙﺲ ﻧﺎﻣﻪي ﺗﻮ از اوﺳﺘﻴﺎ ،ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ رﺳﻴﺪ.
ﭼﻪ ﻟﻄﻔﻲ ﻛﺮدي ﻛﻪ اﺟﺎزه دادي آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻫﻢ در ﻛﻨﺎرش ﭘﻴﺎم ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺑﻨﻮﻳـﺴﺪ .ﻳﻜـﻲ دو
ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻧﺎﻣﻪي دﻳﮕﺮي رﺳﻴﺪ .ﭘﺲ از آن ﻛﻪ آن ﭘﺴﺮك ﺑﻲﭼﺎره را از دﺳﺖ داده ﺑﻮدي .آﻳﺎ ﻛﺴﻲ اﺷﻜﺖ را
در آن زﻣﺎن دﻳﺪه ﺑﻮد؟ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﻛﻪ ﭘﺴﺮك ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻴﻤﺎر ﺷـﺪ و ﻣـﺮد ﻛـﻪ
ﻧﻄﻔﻪاش در ﮔﻨﺎه ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد .آﻳﺎ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ اﺳﺖ؟ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آن ﭼﻴﺰي ﻣـﻲﭘﺮﺳـﻢ ﻛـﻪ در ﻛﺘـﺎب
ﻧﻬﻢ ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺘﻪاي و آنﺟﺎ آدﺋﻮﺗﺎدوس را »ﻣﻴﻮهي ﮔﻨﺎه« ﺧﻮد داﻧﺴﺘﻪاي .اﻟﺒﺘﻪ اﻓﺰودهاي ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ »ﻗـﺎدر
16ﺑﺎزياي اﺳﺖ ﻟﻔﻈﻲ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻪاي ﻛﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ رواﻳﺎت ﻛﻬﻦ از ارﺳـﻄﻮ ﻧﻘـﻞ ﺷـﺪهAmicus Plato, sed magis amica vertias :
اﺳﺖ ﻛﺎرﻫﺎي زﺷﺖ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎي زﻳﺒﺎ ﺑﺪل ﻛﻨﺪ .«19ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﺗﻮ از ﭘﺴﺮك ﻫﻤﺎن ﮔﻨـﺎه ﺑـﻮد و
ﺑﺲ .ﺷﺮﻣﺖ ﺑﺎد ،اورل .ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮد ﻧﺎم آدﺋﻮﺗﺎدوس را ﺑﺮاي او ﺑﺮﮔﺰﻳﺪي . 20ﻻﺑﺪ ﺑـﺎور ﻧـﺪاري ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ
ﭘﺴﺮ را ﺑﺮد ﺗﺎ دﺳﺖ ﺗﻮ را در ﻛﺎر ﻛﺸﻴﺸﻲ و اﺳﻘﻔﻲ ﺑﺎز ﮔﺬارد .ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻴﺎلﻫـﺎي ﺧـﺎم ﺗـﻮ را ﻫـﻢ
ﺑﺒﺨﺸﺪ.
اورل ،ﻳﻚ ﻓﺮزﻧﺪي ﻣﺮده اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻦ ﺣﻖ آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﻣﻲآﻣﺪي ﺗﺎ ﻗﺪري ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﮔﺮﻳـﻪ
ﻛﻨﻴﻢ؛ ﺗﻮ و ﻣﻦ .ﺗﻮ ﻫﻨﻮز در ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻲ و ﻫﻨﻮز ﭘﻴﻤﺎن ﻧﺎﻣﺰدي ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺑـﻮدي و آدﺋﻮﺗـﺎدوس ﺗﻨﻬـﺎ
ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮ از آنﭼﻪ در رم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭼﻨﺎن ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺑﻮدي ﻛﻪ ﺷﻬﺎﻣﺖ روﺑﻪرو ﺷﺪن ﺑﺎ ﻣـﺮا
ﻧﺪاﺷﺘﻲ؟ ﻳﺎ ﻣﻲﺗﺮﺳﻴﺪي ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ﻫﻤﺎن اﺗﻔﺎق ﺑﺎز رخ ﺑﺪﻫﺪ؟
ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭼﺮا ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدن ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺣﺪ دﺷﻮار اﺳﺖ .ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ ،اورل .آﻳﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﮔﻤـﺎن ﻣـﻲﻛﻨـﻲ
ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دادن ﺳﻮگ اﻣﺮي اﻳﻦﻗﺪر ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ؟ ﺗﻮ ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﭘﺴﺮت اﺟﺎزه ﻧﺪادي ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم وداع ﺑﺎ ﻣﺎدر
ﺑﺰرگ اﺷﻚ ﺑﺮﻳﺰد .ﻣﻦ ﮔﻤﺎن ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺧﻮدداري از اﺷﻚ رﻳﺨﺘﻦ »ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ«ﺗﺮ اﺳﺖ .ﭼﻮن اﮔﺮ ﺣـﺴﺎﺑﻲ
ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻜﻨﻴﻢ ،آن ﻏﻢ ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎري ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺮ دﻟﻤﺎن ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ .ﻳﺎد آن ﭘﺴﺮ ﻗﺮﻳﻦ آراﻣﺶ ﺑﺎد.
دﻓﺘﺮ دوم
ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ اﺷﺎره ﻛﺮدم ،ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ را در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ از ﻛﺸﻴﺶ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﮕﻴﺮم .ﻣﺮا ﺑـﺒﺨﺶ ﻛـﻪ
ﺑﺮﺧﻲ ﻋﺒﺎرات آن را اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻲﻛﻨﻢ .ﭼﻮن ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻌﺪاً ﺑﻪ آنﻫﺎ ارﺟﺎع ﺑﺪﻫﻢ .اﻣﻴﺪوارم ﺣﻮﺻـﻠﻪي آن
را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﻛﻪ ﻧﻈﺮﻳﺎت ﻣﺮا ﺑﺎ ذﻫﻨﻲ روﺷﻦ ﺑﺨﻮاﻧﻲ .ﻳﺎ اﮔﺮ دﻟﺖ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ،اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﻣﺮا؟ ﭼـﻮن اﻳـﻦ ﻧﺎﻣـﻪ
ﺑﺮاي ﻣﻦ ﭼﻴﺰي وراي ﻳﻚ ﺗﻬﻨﻴﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ .اﻳﻦ ﻫﻢزﻣﺎن ﻧﺎﻣﻪاي اﺳﺖ ﺑﻪ اﺳـﻘﻒ ﻫﻴﭙﻮرﮔﻴـﻮس .از
وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ دﺳﺖﻫﺎﻳﻤﺎن را ﺑﻪ دور ﻫﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ ،ﺳﺎلﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ و اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺑﺴﻴﺎري رخ
داده .از اﻳﻦ رو در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﻣﻪاي ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ اﻣـﺮوز ﺗـﻮ در
ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﭘﺮﻧﻔﻮذي ﻗﺮار داري.
ﻫﺮﭼﻨﺪ اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺗﺼﻮر اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺑﻨﺪ دﻟﻢ را ﻣﻲﻟﺮزاﻧﺪ .اﻣﺎ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻣـﺮدان ﻛﻠﻴـﺴﺎ
ﻫﻢ ﺗﺎب ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﻴﺪن ﺻﺪاي ﻳﻚ زن را ﺑﻴﺎورﻧﺪ .آﻳﺎ ﭼﻴﺰي را ﻛﻪ آن ﺻﺒﺢ در ﺣﺎل ﮔﺬر از ﻓـﻮروم رﻣـﺎﻧﻮم
Forum Romanumﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوري ،وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻻﻳﻪي ﻧﺎزك ﺑﺮﻓـﻲ ﻛـﻪ ﭘـﺎﻻﺗﻴﻦ Palatineرا ﭘﻮﺷـﺎﻧﺪه ﺑـﻮد،
دﻳﺪﻳﻢ؟ ﻣﻦ از ﺗﺮاژدي ﻣﺪﺋﺎ ،Medeaﻧﻮﺷﺘﻪي ﺳﻨﻜﺎ Senecaﻛﻪ اﺧﻴﺮاً ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم ،ﺣـﺮف زدم .در آن ﻧﻤـﺎﻳﺶ
ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺣﺮف ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻨﻴﺪ ،و آن ﻣﻦ ﺑﻮدم . 21
ﻛﺘﺎب ﻧﺨﺴﺖ ،ﺑﺎ ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎر ﻧﻮﻳﺪﺑﺨﺸﻲ آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد؛ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻋﻠـﻢ و ﻋﻈﻤـﺖ ﺧﺪاوﻧـﺪ را ﺳـﺘﺎﻳﺶ
ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ از ﺗﻮﺳﺖ ،از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻮﺳﺖ ،و در وﺟﻮد ﺗﻮﺳـﺖ «. 22ﺑﻌـﺪ از دوران ﺧﺮدﺳـﺎﻟﻲ
ﺧﻮد ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ،ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎري ﻣﺸﺎﻫﺪات ﺧﻮدت را از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎلﻫﺎي آدﺋﻮﺗـﺎدوس ﺑـﻪ وام
ﮔﺮﻓﺘﻪاي .اﻣﺎ از ﻫﻤﻴﻦ اﺑﺘﺪا زﻳﺮﻟﺤﻦ ﻣﻼلآور و ﻛﺴﺎﻟﺖﺑﺎري ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮن ﻧﺨـﻲ ﺳـﺮخرﻧـﮓ در ﺗﻤـﺎم ﻛﺘـﺎب
ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،آﺷﻜﺎر اﺳﺖ» .ﻫﻴﭻﻛﺲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮ از ﮔﻨﺎه ﺑﺮي ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺣﺘّﻲ ﻧﻮزادي ﻛﻪ ﻓﻘـﻂ ﻳـﻚ روز
در ﺟﻬﺎن زﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ...ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ دﺳﺖ و ﭘـﺎي ﺑـﻲارادهي ﻧـﻮزاد ﺑـﻲﮔﻨـﺎه ﺑﺎﺷـﺪ ،اﻣـﺎ روح او ﻧﻴـﺴﺖ«.
ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﭼﺮا ﻧﻪ؟ ﺧﻮب ﭼﻮن ﭘﺴﺮك ﻛﻮﭼﻜﻲ را دﻳﺪهاي ﻛﻪ »رﻧﮓﺑﺎﺧﺘﻪ از ﺧﺸﻢ و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﭘﺮ اﻧﺰﺟﺎر« ﺑـﻪ
21اﮔﺮﭼﻪ ﺳﻨﻜﺎ ) (Senecaﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪي ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ ﮔﻮش داد ،در ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي
ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻴﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦﺟﺎ اﻳﻦ اﺻﻞ دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي ﺷـﺪه ﻛـﻪ ﮔـﻮﻳﻲ دﻗﻴﻘـﺎً ﻋـﻴﻦ ﻛﻠﻤـﺎت
آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ از ﻣﺘﻦ ﻛﺘﺎب ) De duabus animabusﺳﺎل (391ﻧﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ .audiatur et altera parsاﺣﺘﻤﺎﻻً ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ
اﺛﺮ آﺷﻨﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ .ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻢ اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﻛﻪ ﺷﺨﺺ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را
از زﺑﺎن ﻓﻠﻮرﻳﺎ )در Forum Romanumدر زﻣﺴﺘﺎن ﺳﺎل (388ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﻮرد ﺗﺄﻣﻞ ﻗﺮار دﻫﻢ.
22اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج اول ،ص :2ﻧﻚ ﺑﻪ ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻧﺎﻣﻪي ﭘﻮﻟﺲ ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم ،آﻳﻪي 36
http://www.seapurse.ir
14 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺑﺮادرش ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻛﻪ او ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻪ از ﺳﻴﻨﻪي ﻣـﺎدرش ﺷـﻴﺮ ﺑﺨـﻮرد .آه ،اورل ﺑـﻲﭼـﺎره .ﭼـﻮن ﻧـﻮزاد
ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪي ﻣﺎدر ﺑﻴﺎوﻳﺰد ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ آن ﺳﻨﮓدﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ »ﺑﺪن اﻧـﺴﺎن را از
ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺣﺲﻫﺎ و ﻋﻀﻮﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮردار ﻛﺮده اﺳﺖ ،آنﻫﺎ را ﺑﻪ زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ درآورده ،و در آنﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﻏﺮاﻳﺰي
را ﻧﻬﺎده ﻛﻪ ﺣﻴﺎت را ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﻲدارد و از آن دﻓﺎع ﻣﻲﻛﻨﺪ .«23اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ را ﭼﻴﺰي زﻳﺒﺎ و ﺧﻮب ﺗﻠﻘﻲ
ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا درﺑﺎرهي ﺗﻮﻟﺪت اﺑﺮاز ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛـﻪ در ﻋـﻴﻦ ﻇﻠـﻢ ﺑـﻮده و اﻳـﻦ ﻛـﻪ ﻣـﺎدرت
ﻧﻄﻔﻪات را در ﮔﻨﺎه ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ،اﺳﻘﻒ ﻣﻌﻈﻢ ،ﻧﻄﻔﻪي ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺎ ﻋـﺸﻖ ﺑـﺴﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد .ﺧﺪاوﻧـﺪ
ﻣﺘﻌﺎل ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ اﻳﻦ زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﺧﺮد آﻓﺮﻳﺪ ،اﺟﺎزه ﻧﺪاد ﺑﻪ ﺧﻮدي ﺧﻮد رﺷﺪ ﻛﻨﺪ.
ﺗﻮ ﺣﺘّﻲ در اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺗﻮ را در ﻧﻮزادي ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻧﺪاد ،ﻣﻌﻨﻲ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮي ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ» .زﻳﺮا ﻟﻜﻪﻫـﺎي
ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﺮ ﺗـﻦ آدم ﻣـﻲﻧـﺸﻴﻨﺪ ،ﺑـﻪ اﺣﺘﻤـﺎل ﻗـﻮي ﺑـﺎ ﺧـﻮد ﻣﻌـﺼﻴﺖ ﺑـﺰرگﺗـﺮ و
ﺧﻄﺮﻧﺎكﺗﺮي را در ﭘﻲ ﻣﻲآورد «. 24ﮔﻨﺎه ،ﻣﻌﺼﻴﺖ اورل؟ ﭼﺮا؟ ﭼﻮن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را زن و ﻣﺮد آﻓﺮﻳﺪ ،زﻧـﺎن و
ﻣﺮداﻧﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎ و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮوز ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ و ﻳﺎ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻲ ،ﺑﺎ ﻏﺮاﻳﺰ ،ﻳﺎ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ .اورل ،ﻣـﻦ ﻛـﻪ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻢ؛ ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻫﻢﺑﺴﺘﺮ ﺳﺮﺧﻮش ﻣﻦ ﺑﻮدي .ﺗﻮ ﺣﺘّﻲ ﺷﻴﻔﺘﮕﻲ ﺧـﻮد را ﺑـﺮاي
داﺳﺘﺎن دﻳﺪو و آﻳﻨﻴﺎس Dido & Aeneasﺑﺨﺸﻲ از ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآوري.
در ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻣﺪام ﺑﺪﻳﻦ روال درﺑﺎرهي »اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ« و »ﻫﻮسﻫﺎي ﮔﻨﺎهآﻟﻮده« ﻣـﻲﻧﻮﻳـﺴﻲ .آﻳـﺎ
ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺼﻮر ﻛﺮدهاي ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﻫﺒﺖﻫﺎي اﻟﻬﻲ را زﺷﺖ ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ؟ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻛـﻪ اﻧﺰﺟـﺎر ﺗـﻮ از
ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻮاس ،ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺘﺄﺛﺮ از آﺛﺎر ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن 25و اﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎن اﺳﺖ ﺗﺎ از ﺷﺨﺺ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﺎي ﻧﺎﺻﺮي.
در ﻛﺘﺎب دﻫﻢ ،اﻧﺰﺟﺎرت ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ از ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻮاس و ﻻﺟﺮم آﻓﺮﻳﻨﺶ اﻟﻬﻲ ﺗﺄﻛﻴﺪ دارد ،ﺑﻠﻜﻪ از ﺧﻮد ﺣﺲﻫـﺎ
ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺰﺟﺮي ـ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ آنﻫﺎ ﻧﻴﺰ آﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ» :وﺳﻮﺳﻪي ﺣﺲ ﺑﻮﻳﺎﻳﻲ اﺻﻼً ﻣـﺮا ﺧـﻮش
ﻧﻤﻲآﻳﺪ .وﻗﺘﻲ ﺣﺴﺶ ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ،در ﺟﺴﺖوﺟـﻮﻳﺶ ﻧﻴـﺴﺘﻢ .ﭼﻨـﺎنﭼـﻪ وﺟـﻮد داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ ،آن را ﻃـﺮد
ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ .اﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺪون آن ﺳﺮ ﻛﻨﻢ «. 26ﮔﻮﻳﺎ ﺣﺘّﻲ ﺷﺮﻣﺖ ﻣﻲآﻳـﺪ ﻛـﻪ ﺧـﻮراك ﺑﺨـﻮري ،ﭼـﻮن
ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ .اﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﻛﻪ »ﻏﺬا را ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻣﺼﺮف ﻛﻨﻢ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن دارو
را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮد« .ﻣﺒﺎرﻛﺖ ﺑﺎﺷﺪ . 27ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺣﺘّﻲ ﺗﺼﻮرش ﻫﻢ ﺣﺎل ﻣﺮا ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣـﻲزﻧـﺪ .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي» :ﺣﺘّـﻲ
زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺖ ﺧﻮراك ﻣﻲﺧﻮرﻳﻢ ،اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ از رﻓﺎه را در ﭘـﻲ دارﻳـﻢ «.در ﻧﺘﻴﺠـﻪ،
»ﻫﻤﻴﺸﻪ داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ اﻳﻦ ﻏﺬا ﺑﺮاي اداﻣﻪي زﻧﺪﮔﻲ ﻻزم اﺳﺖ ،ﻳﺎ ﻟﺬﺗﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ آن را از
ﻣﺎ ﻃﻠﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ،آﺳﺎن ﻧﻴﺴﺖ .«28ﻧﻪ ،اي واي ﻣﻦ ،اﺳﻘﻒ ،اﮔﺮ ﭼﻴﺰي ﻫﻢزﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺧﻮردن و ﻫﻢ ﺑﺮاي
ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻢ ﻣﻔﻴﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ؟ ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﺳﺎدهي ﻫﻮراس ارﺟﺎع ﻣـﻲﻛـﻨﻢ و اﻳـﻦ ﻛـﺎر را ﺑـﺎ
آﺳﻮدهﺗﺮﻳﻦ وﺟﺪان اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻢ» :ﭼﻪ آرامﺑﺨﺶ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻪﮔﺎه ﺧﻮد را رﻫﺎ ﻛﻨﻴﻢ«. 29
اورل ،اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮرد و ﻣﺠﺎز اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻏﺬا ﺧﻮردن ﺧﻮد ﻟﺬت ﺑﺒﺮد .ﺷﺴﺖوﺷﻮي ﺑﺪن را ﻛـﻪ ﺗـﺮك
ﻧﻜﺮدهاي؟ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﻪ ﮔﻠﻲ زﻳﺒﺎ ﻣﻲاﻓﺘﺪ ،ﭼﻪﺑﺴﺎ دﻟﺖ ﺑﺨﻮاﻫـﺪ ﺑـﺮوي و آن را ﺑﺒـﻮﻳﻲ؛ ﺣﺘّـﻲ اﮔـﺮ
اﻣﺮوز اﻳﻦ ﻛﺎر را »ﻧﻴﺎز ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ« ﺑﻨﺎﻣﻲ .ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﺷﺮمآور اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺳﻴﺴﺮون» ،ﻫـﻴﭻ ﻛـﻼم ﻣﻬﻤﻠـﻲ
ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﻲ آن را ﺑﻴﺎن ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﺪ .«30اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ،ﺑﻪراﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﻠﺒﻪﻫﺎي ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻫـﻢ ﻗﺎﺑـﻞ اﻃـﻼق
اﺳﺖ .روزي را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ روي ﭘﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﻗﺪم ﻣﻲزدي ،ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوري؟
در ﺣﻴﻦ راه ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﻮ اﻳﺴﺘﺎدي ،ﭼﻮن دﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﻫﺎي ﻣﺮا ﺑﺒـﻮﻳﻲ .اورل ،ﭼـﺮا دﻟـﺖ ﺧﻮاﺳـﺖ
ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻲ؟ آﻳﺎ ﻧﺪاي »ﻧﻴﺎز ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ« ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺧﻮدش را آﺷﻜﺎر ﻛﺮده ﺑﻮد؟ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﻲﻛـﻨﻢ.
ﺧﻴﺮ ،ﻣﻦ ﺑﺎور دارم ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺗﻮ ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﻲ ﻋﺸﻖ را ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻲ .اﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ آن را از ﻳﺎد ﺑﺮدهاي.
در ﻛﺘﺎب دوم ،درﺑﺎرهي ﺳﺎلﻫﺎي ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲات در ﺗﺎﮔﺎﺳﺘﻪ Tagasteﻧﻮﺷﺘﻪاي؛ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ »روﺣﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي
ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ آﻟﻮده ﺑﻮد .«31
ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻟﺬت را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲداد ،دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﺑﻮد ...وﻟﻲ
از ﮔﻨﺪاب ﺟﺬاﺑﻴﺖﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ و از ﺳﺮﭼﺸﻤﻪي ﻫﻮسﻫﺎي ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﺨﺎرﻫﺎي ﻣﻪآﻟﻮدي ﺑﺮﺧﻮاﺳﺖ و ﭼﻨـﺎن
ﻗﻠﺐ ﻣﺮا در ﺳﻴﺎﻫﻲ و ﻣﻪﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﻓﺮو ﺑﺮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﻴﺎن ﻋﺸﻖ ﻧـﺎب و ﻫـﻮس ﻧﺎﭘـﺎك ﺗﻔـﺎوﺗﻲ ﻗﺎﺋـﻞ
ﺑﺸﻮم .ﻫﺮ دو اﺣﺴﺎس در دروﻧﻢ ﻣﻲﺧﺮوﺷﻴﺪ ،ﺑﺎ اﻏﺘﺸﺎش در ﻫﻢ ﻣﻲآﻣﻴﺨﺖ ،و ﻣﺮا ،ﻳﻚ اﻟﻒﺑﭽـﻪي ﻧﺎﭘﺎﻳـﺪار
را ،ﺑﻪ درون ﭼﺎه وﻳﻞ ﺷﺮ و ﺷﻮرﻫﺎ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ و ﻻﺟﺮم ﺑﻪ ﮔﺮداﺑﻲ ﻫﺎﺋﻞ از ﺻﻔﺎت ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺖ«. 32
اورل ،ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻗﺪري ﮔﺰاﻓﻪﮔﻮﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﺣﺘﻤﺎً ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﺮ ﭘﺴﺮ ﺟﻮاﻧﻲ ﺗﺨﻴﻼت ﺳﺮزﻧﺪهي ﺧﻮد را
داﺷﺘﻲ .اﻣﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدم ،ﻫﻢﺑﺴﺘﺮ ﻣﻦ ﺟـﻮان ﺑـﻲﺗﺠﺮﺑـﻪ و ﺑـﻲدﺳـﺖوﭘـﺎﻳﻲ ﺑـﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻲ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازهاي ﻛﻪ رﻓﻘﺎﻳﺖ ادﻋﺎ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ دارﻧﺪ ،ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻲ ،ﺷﺮﻣـﺴﺎر
ﺑﻮدي .ﻧﻮﺷﺘﻪاي آنﻫﺎ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪي از »ﺻﻔﺖﻫﺎي ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ«ﺷﺎن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ ،ﺳـﭙﺲ ﺗـﻮ ﻫـﻢ ﭼﻨـﻴﻦ
ﻛﺮدي .آري ،اﻳﻦ ﻛﺎرﻫﺎ ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ اﺳﺖ .ﻗﺒﻮل ﻧﺪارم؟ اﻣﺎ ﺷﺮمآور؟ ﺷﺎﻳﺪ ﺷﺮمآورﺗﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ اﻳـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ
اﺳﻘﻒ ﻫﻴﭙﻮ رﮔﻴﻮس ﻫﻤﭽﻨﺎن ذﻫﻦﻣﺸﻐﻮل اﻳﻦ اﻓﻜﺎر ﻛﻮدﻛﺎﻧﻪ اﺳﺖ .ﻳﻚ اﺳﻘﻒ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي اﻧـﺴﺎﻧﻲ
را ﻋﺠﻴﺐ ﺑﻴﺎﺑﺪ . 33ﭘﺴﺮﺑﭽﻪﻫﺎ ،ﭘﺴﺮﻧﺪ دﻳﮕﺮ .ﺗﺎ ﺑﻮده ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮده .ﺣﺘّﻲ از ﻳﺎدآوري »ﺟﻨﺎﻳﺖ« وﺣﺸﺘﻨﺎﻛﻲ ﻛـﻪ
در ﺷﺎﻧﺰدﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭼﻨﺪ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪي دﻳﮕﺮ اﻧﺠﺎم دادي ﺷﺮم ﻧﻤﻲﻛﻨـﻲ؛ ﭼﻨـﺪ ﮔﻼﺑـﻲ از
ﻳﻚ درﺧﺖ دزدﻳﺪﻳﺪ . 34
ﺳﭙﺲ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ،ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺪي و ﻋﺒﻮس ﻣﻲﺷﻮي .اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﭘﻮﻟﺲ ﺣﻮاري St.Paulاﺷﺎره ﻣـﻲﻛﻨـﻲ
ﻛﻪ »ﺑﻬﺘﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮد زﻧﻲ را ﻟﻤﺲ ﻧﻜﻨﺪ .«35راﺳﺘﻲ اورل ﻋﺰﻳﺰ ،ﭼﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤـﻴﻦ ﻳـﻚ ﺟﻤﻠـﻪ را ﻧﻘـﻞ
ﻣﻲﻛﻨﻲ؟ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﻋﻠﺘﺶ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ از ﻣﺎﻧﻮﻳـﺎن آﻣﻮﺧﺘـﻪاي .آﻳـﺎ در ﻛـﻼس ﻋﻠـﻢ ﺑﻴـﺎن ﺑـﻪ ﺗـﻮ
ﻧﻴﺎﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺪا ﻛﺮدن ﺟﻤﻠﻪاي از ﺳﻴﺎق آن ﭼﻘﺪر ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ؟ درﺳﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮاي
ﻣﺮد ﺑﻬﺘﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ زﻧﻲ را ﻟﻤﺲ ﻧﻜﻨﺪ .اﻣﺎ او در اداﻣﻪ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﺮﻫﻴﺰ از وﻟﻨﮕﺎري ،ﻫﺮ ﻣﺮد ﺑﺎﻳـﺪ
ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮ زﻧﻲ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮد را .ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ زن و ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ
ﻳﻚ ﺑﺪن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺪام ﺑـﺎ ﻫـﻢ درﺑﻴﺎﻣﻴﺰﻧـﺪ ﺗـﺎ ﻣﺒـﺎدا ﺑـﻪ ﺧﻴﺎﻧـﺖ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳـﺸﻨﺪ ،زﻳـﺮا ﻧﺨﻮاﻫﻨـﺪ ﺗﻮاﻧـﺴﺖ در
ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﻧﺪ . 36
ﺳﺆاﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﻲﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ :آﻳﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري »ﺻﻔﺖﻫﺎي ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ« را ﺳﺮﻛﻮب
ﻛﻨﻴﻢ؟ اﮔﺮ از ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻲ ،ﺧﻼف آن را ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ .ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗـﻮ از ﻣـﺮدان ﻫـﻢﺳـﻦوﺳـﺎل
ﺧﻮدت ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻴﺶﺗﺮ درﮔﻴﺮ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ اﻓﻜﺎر ﻫﺴﺘﻲ .ﺑﺎ وﺟﻮد آن ﻛﻪ از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧـﻮد را در آﻏـﻮش ﻣـﺎدر
ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري اﻧﺪاﺧﺘﻪاي ،ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﻲ ﻣﻲﮔﺬرد .اوه ،اﻟﺒﺘﻪ ﺷﻜـﺴﺖ ﺑﺰرﮔـﻲ را ﻫـﻢ ﺗﺤﻤـﻞ ﻛـﺮدي .ﻫـﻮراس
33اﺳﺘﻔﺎدهي آزادي اﺳﺖ از ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﻌﺮوﻓﻲ را ﺗﺮﻧﺲ )) Homo sum; nihil humanum a me alienum puto :(Terenceﻣـﻦ
اﻧﺴﺎﻧﻢ و ﻫﻴﭻﭼﻴﺰ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ(.
34اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دوم ،ص6
35اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دوم ،ص2
36ﺧﺸﻢ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮد ﺧﺎرج از ﺳﻴﺎق اﻳﻦ آﻳﻪ ﺗﻮﺳﻂ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻗﺎﺑـﻞ درك اﺳـﺖ .ﻧـﻚ ﻧﺎﻣـﻪي اول ﭘـﻮﻟﺲ
ﺣﻮاري ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻫﻔﺘﻢ ،آﻳﻪي 1ـ » .7و درﺑﺎرهي آنﭼﻪ ﺷﻤﺎ از ﻣﻦ اﺳﺘﻔﺴﺎر ﻧﻤﻮدﻳﺪ ،ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺮد را ﻛـﻪ
ﺑﺎ زن ﻣﺲ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ .ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ رﻓﻊ زﻧﺎ ﺳﺰاوار اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻣﺮد زن ﺧﻮد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫـﺮ زن ﺷـﻮﻫﺮ ﺧـﻮد را .و
ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻮﻫﺮ را ﻛﻪ زن ﺑﻪ وﺿﻊ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ و زن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ وﺿـﻊ .زن ﻣﺨﺘـﺎر ﺑـﺪن ﺧـﻮد
ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻮﻫﺮ اﺳﺖ و ﺷﻮﻫﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﺨﺘﺎر ﺑﺪن ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﻜﻪ زن اﺳﺖ .از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪاﻳﻲ ﻧﮕﺰﻳﻨﻴﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ رﺿـﺎي
ﻃﺮﻓﻴﻦ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻤﻮدن ﺑﻪ ﺟﻬﺖ روزه و ﻧﻤﺎز ،و ﺑﺎز ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﻛـﻪ ﺷـﻴﻄﺎن ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ
ﺑﻲﻣﺒﺎﻻﺗﻲ ﺷﻤﺎ ،ﺷﻤﺎ را در اﻣﺘﺤﺎن اﻧﺪازد .و اﻳﻦﻫﺎ را ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺟﻮاز ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﻜﻢ«.
http://www.seapurse.ir
17 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ اﮔﺮ ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺑﺎ ﺷﻦﻛﺶ ﻫﻢ ﺑﺮاﻧﻴﺪ ،ﺑﺎز ﺑﺮﻣﻲﮔﺮدد 37؛ ﻣﮕﺮ آن ﻛﻪ ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﻮرد ﻗـﺎﻃﻊ و ﻋﺎﺟـﻞ
ﺑﻜﻨﻴﺪ .ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ در ﺟﻮاﻧﻲ در راه ﻣﻠﻜﻮت اﻋﻠﻲ ﺧﻮد را اﺧﺘﻪ ﻣـﻲﻛـﺮدم «. 38در آن
ﺻﻮرت ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺑﺎ ﺧﺎﻃﺮي آﺳﻮدهﺗﺮ در اﻧﺘﻈﺎر ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻠﻜﻮت اﻋﻠﻲ ﻣﻲﻧﺸﺴﺘﻲ .اورل ﺑﻲﭼـﺎره ،ﭼﻘـﺪر از
ﻣﺮد ﺑﻮدن ﺷﺮﻣﻨﺪهاي .ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ اﺳﺐ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻦ ﺑﻮدي .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﺣﺎﻻ ـ و اﻳﻦ ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺳﺎل ﭘـﺲ از آن
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻒ ﻧﻔﺲ و ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺮوس ﺧﻮد اﻧﺘﺨـﺎب ﻛـﺮدهاي ـ دل ﺧـﻮد را ﭘـﻴﺶ ﺧﺪاوﻧـﺪ
ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲﻛﻨﻲ و ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ دﻟﺖ ﺑﺮاي زﻧﻲ در ﻛﻨﺎرت ﺗﻨﮓ ﺷﺪه اﺳﺖ .اﺳﻘﻒ ،در ﻛﺘﺎب دﻫﻢ ،ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :اﻣﺎ
در ﺧﺎﻃﺮهام ،ﻫﻨﻮز از ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه درﺑﺎرهﺷﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدم ،از ﻋﺎدتﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺗﺼﻮﻳﺮﻫﺎﻳﻲ
ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﺮ ﺟﺎي ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .آنﻫﺎ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﻦ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﮔﺮﭼﻪ واﻗﻌﻴﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻴﺪاري
وﺿﻮح ﭼﻨﺪاﻧﻲ ﻧﺪارﻧﺪ ،اﻣﺎ در ﺧﻮاب ﻣﺮا وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﻟﺬت ﺑـﺮدن ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﺮاي ﭘـﺬﻳﺮﻓﺘﻦ و
ﻋﻤﻞ ﻛﺮدن«. 39
از ﻓﺤﻮاي اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺧﻮد را اﺧﺘﻪ ﻧﻜﺮدهاي .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﮔﺎﻫﻲ دﻟﺖ ﻫﻮاي
ﻣﺮا ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﻣﻦ و ﺑﺮﺧﻲ »ﻋﺎدتﻫﺎي« ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در رؤﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﻮ ﻣﻲآﻳﺪ .زﻳـﺮا
اورل ،ﺗﻮ ﻗﻄﻌﺎً »آن« ﻛﺎر را اﻧﺠﺎم ﻧﺪادهاي .ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﺮﻳﻚ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻦ ﺑﻮدي .آﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻧﺎﺑﻴﻨـﺎ
ﻣﻲﻛﺮدي؟ ﭼﻨﺎنﻛﻪ اودﻳﭗ ﻛﺮد . 40ﭼﺮا ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ زﺑﺎﻧﺖ را ﺑﺒﺮي؟ ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﻢ ﻛﻪ دﻟﺖ ﺑﺮاي ﺑﻮﺳﻪﻫﺎي
ﻣﻦ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه.
ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ از ﻫﻤﻪي اﻳﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،ﺟﻨﺴﻴﺖ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﻜﻲ از اﻋﻀﺎي ﺣﺴﻲ ﺑﻮد .ﻣﮕﺮ
ﻧﻪ اورل؟ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،اﻳﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺪام درﺑﺎرهي »اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ« ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ،ﺣﺎل آن ﻛـﻪ آنﭼـﻪ در
ﺳﺮ داري در واﻗﻊ ﻟﺬتﻫﺎي ﻋﺸﻖ اﺳﺖ .ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺑﺎورت ﺷﺪه ﻛﻪ ﭼـﺸﻢﻫـﺎ و ﮔـﻮشﻫـﺎي ﺗـﻮ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ از
ﺟﻨﺴﻴﺖ ،از آﻓﺮﻳﻨﺶ اﻟﻬﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ؟ راﺳﺘﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺑﻌﻀﻲ از اﻋﻀﺎي ﺑﺪن اﻧﺴﺎن از ﺑﻌﻀﻲ دﻳﮕـﺮ
ﻛﻢﺗﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮاﻫﺐ اﻟﻬﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟
37
Naturam expellas furca, tamen usque recurret
38اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دوم ،ص .2ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﻲ ،ﺑـﺎب ،19آﻳـﻪي .12اﻳـﻦ آﻳـﻪي ﻣﺘـﻲ ،ﺗﻨـﻲ ﭼﻨـﺪ از ﻣﺆﻣﻨـﺎن
ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺧﺼﻲ )اﺧﺘﻪ( ﻛﻨﻨﺪ .از ﺟﻤﻠﻪي اﻳﻨﺎن ،اورﻳﮕـﻨﺲ ) ،Origenesاز 185ﺗـﺎ (245از آﺑـﺎء
ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﻮد .در ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ اﻧﺠﻴﻠﻲ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎر آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﺑﻮد ،آﻳﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪه:
»زﻳﺮا ﻛﻪ ﺧﺼﻲ ﭼﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از ﺷﻜﻢ ﻣﺎدر ﭼﻨﺎن ﺗﻮﻟﺪ ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺧﺼﻲ ﭼﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳـﺖ دﻳﮕـﺮان ﺧـﺼﻲ
ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺧﺼﻲ ﭼﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﻠﻜﻮت آﺳﻤﺎن ﺧﺼﻲ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ .ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ آن را دارد،
آن را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎﻳﺪ«.
39اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دﻫﻢ ،ص30
40از ﺗﺮاژدي ﺳﻮﻓﻮﻛﻠﺲ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »اودﻳﭗ ﺷﺎه« .ﺳﺮاﻧﺠﺎم وﻗﺘﻲ اودﻳﭗ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺪرش )ﻻﻳﻮس( را ﻛﺸﺘﻪ اﺳﺖ و
ﺑﺎ ﻣﺎدرش )ﻳﻮﻛﺎﺳﺘﺎ( ازدواج ﻛﺮده ،ﺑﺎ ﺳﻨﺠﺎق زﻳﻨﺘﻲ ﻳﻮﻛﺎﺳﺘﺎ ﻫﺮ دو ﭼﺸﻢ ﺧﻮد را از ﻛﺎﺳﻪ ﺑﻴﺮون آورد.
http://www.seapurse.ir
18 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﺳﻮم
در ﻛﺘﺎب ﺳﻮم ،از زﻣﺎﻧﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ در ﻣﻘﺎم ﻳﻚ داﻧﺸﺠﻮي ﺟﻮان ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ آﻣﺪي.
»ﺣﺎل و ﻫﻮاي ﺷﻬﻮاﻧﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ از ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت ﻣﺮا ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮓ ﺟﻮﺷﺎن ﻳـﻚ ﺳـﺎﺣﺮه.
ﻫﻨﻮز ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم .اﻣﺎ در اﺷﺘﻴﺎق ﻋﺸﻖ ﻣﻲﺳﻮﺧﺘﻢ .ﻫﻮسﻫﺎﻳﻢ را ﭘﻨﻬـﺎن ﻛـﺮدم و از ﺧـﻮدم ﻋـﺼﺒﺎﻧﻲ
ﺑﻮدم .ﭼﻮن ﺷﻮﻗﻢ اﻧﺪك ﺑﻮد .از ﺷﺪت ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ،در ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﭼﻴﺰي ﺑﺮآﻣﺪم ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺮ آن ﻋﺎﺷـﻖ
ﺑﺸﻮم«. 41
آنﮔﺎه ﻣﺮا ﻳﺎﻓﺘﻲ .از اﻗﺎﻣﺘﺖ در ﺷﻬﺮ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻼﻗـﺎت ﻛـﺮدﻳﻢ .ﻣـﻦ
ﻣﺘﻮﻟﺪ اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻮدم .ﻫﺮ دو ﻧﻮزده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻳﻢ .ﻳﺎدم ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ دو ﺳﻪ داﻧﺸﺠﻮ زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﻧﺸـﺴﺘﻪ
ﺑﻮدم .ﺗﻮ از ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از آنﻫﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﻮدي و ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣـﺎ آﻣـﺪي .ﻣـﻦ در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﺗﺸﻌـﺸﻊ آﻓﺘـﺎب در
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و اﺧﻢ ﻛﺮده ﺑﻮدم ،ﺳﺮم را ﺑﺎﻻ ﻛﺮدم و ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ .ﭼﻪﺑﺴﺎ اﻳـﻦ ﻋﻤـﻞ را ﺑـﻪ ﻧﺤـﻮي
اﻧﺠﺎم دادم ﻛﻪ ﺗﻮ را ﻣﺠﺬوب ﻛﺮد .ﭼﻮن ﻧﮕﺎﻫﺖ را در ﻧﮕﺎﻫﻢ دوﺧﺘﻲ .آنﮔﺎه ﺑﺎ ﺑﻼﺗﻜﻠﻴﻔـﻲ ﻳﻜـﻲ دو ﺑـﺎر ﺑـﻪ
زﻣﻴﻦ ﺧﻴﺮه ﺷﺪي و ﺳﭙﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ را ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻛﺮدي .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺣﺲ ﻛﺮدﻳﻢ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻫﺮ دوﻣـﺎن
ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ زﻳﺴﺘﻪاﻳﻢ .ﻣﻦ در ﺟﺎ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻠﺐ و روﺣﻢ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﻋـﺸﻖ ﺑـﻮرزم .ﺑـﺎ
وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﻧﻪ وﺣﺸﺘﻲ داﺷﺘﻢ و ﻧﻪ ﺣﺘّﻲ ﺧﻮاﺑﺶ را ﻣﻲدﻳﺪم ﻛﻪ اﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﻫﻤﺎن ﺷﺐ رخ ﺑﺪﻫﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ اﮔﺮ
درﺳﺖ ﺣﺪس ﻣﻲزدم ،ﺑﻪ ﻫﺮ دو ﻛﺎر ﻗﺎدر ﺑﻮدم.
اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﮔﺮوﻫﻲ داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻮدم ،ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﻋﺠﻴﺐ ﻧﺒﻮد .اﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪي ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ
درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻜﻲ از آنﻫﺎ در ﺑﺤﺚﻫﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آن ﻛﻪ دو ﻧﻔﺮﻣـﺎن ﺗﻨﻬـﺎ ﺷـﺪﻳﻢ ،ﻳﻜـﻲ از
ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ درﺑﺎرهاش ﺣﺮف زدﻳﻢ ،ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮد .ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﺑﺘﺪا درﺑﺎرهي وﻳﺮژﻳﻞ Vergilﺑﺤﺚ ﻛﺮدﻳﻢ
و ﺳﭙﺲ در ﻣﻮرد ﻋﺸﻖ و زﻧﺪﮔﻲ ،ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ .ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻲآورم ﺑﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﺷﮕﻔﺘﻲ ،ﺗﻮﺟﻪ ﻛـﺮدي ﻛـﻪ ﭼـﻪ
راﺣﺖ از ﻋﻤﻞ دﻳﺪو درﺑﺎرهي ﻋﺸﻖ دﻓﺎع ﻛﺮدم . 42ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ از ﻣﻦ ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪي ﻛﻪ آﻳـﺎ واﻗﻌـﺎً زﻧـﻲ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آنﭼﻨﺎن ﺑﺮ ﻣﺮدي ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮد ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺧﻴﺎﻧﺖ آن ﻣﺮد ،ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻫﻼﻛﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟
ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭼﻮن درﺑﺎرهي دﻳﺪو و آﻳﻨﻴﺎس ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮ ﻧﺎﮔﻬﺎن از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪي آﻳﺎ ﺗﺎﻛﻨﻮن
ﺑﻪ رم رﻓﺘﻪام ،ﻳﺎ ﭼﻴﺰي دﻳﮕﺮ .ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻮد؛ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﺠﻴﺐ .زﻳﺮا ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﻛـﻪ
ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺑﺪاﻧﻲ آﻳﺎ ﻣﻦ ﺗـﺎﻛﻨﻮن ﺑـﻪ رم رﻓﺘـﻪام ﻳـﺎ ﺧﻴـﺮ .ﻓﻜـﺮ
ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻦ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺳﺮ ﺻﺤﺒﺖ را ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎز ﻛﻨﻲ .ﭼﻮن ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﻛـﻪ ﺧـﻮد
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺑﻪ رم ﻧﺮﻓﺘﻪاي ،اﻣﺎ ﻗﺼﺪ داري روزي ﺑﺮوي .و ﭼﻮن ﻟﺤﻈﻪاي ﭘﻴﺶﺗﺮ داﺷﺘﻴﻢ درﺑـﺎرهي دﻳـﺪو
ﺣﺮف ﻣﻲزدﻳﻢ ،ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻠﻜﻪي ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﻛـﺮدي ﻛـﻪ آنﺟـﺎ
ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﭼﻮن ﻣﻦ از اﻳﻦ ﻣﻠﻜﻪي اﻓﺴﺎﻧﻪاي ﺑﺎ ﺣﺮارت دﻓﺎع ﻛﺮده ﺑﻮدم ،ﮔﻮﻳﻲ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ اﻟﻘﺎ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ اﮔـﺮ
ﻣﻦ از آن ﺗﻮ ﺑﻮدم ،دﻟﺖ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ رم ﺑﺮوﻳﻢ و اﮔـﺮ ﻣـﻲرﻓﺘـﻴﻢ ،ﻫﺮﮔـﺰ ﻧﻤـﻲﮔﺬاﺷـﺘﻲ ﺳﺮﻧﻮﺷـﺖ
دردﻧﺎﻛﻲ را ﻛﻪ او داﺷﺖ ،داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .آن زﻣﺎن ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﻌﺪ ،ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ واﻗﻌـﺎً ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﻪ رم
ﺳﻔﺮ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد .اﻣﺎ ﭼﻨﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ اﻧﮕﺎر رﺧﺖ ﺳﻔﺮ ﺑﺴﺘﻦ آﻳﻨﻴﺎس از ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ،ﻧﻘﻄﻪي آﻏﺎز ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑـﻮد.
ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦﺟﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ .ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ آﻳﻨﻴﺎس ،ﺗﻮ ﻧﻴﺰ رﺳﺎﻟﺘﻲ داﺷﺘﻲ
ﻛﻪ از ﻋﺸﻖ در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺑﻮد.
دﺳﺖ آﺧﺮ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ .ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻫﻤﺎن دم و ﻫﻤـﺎنﺟـﺎ،
ﭼﻴﺰي درﺑﺎرهي ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي دﻳﮕﺮان را ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ؛ ﭼﻴـﺰي ﻣﺤﻜـﻢ و ﻧﺰدﻳـﻚ .ﺗـﻮ
ﮔﻮﻳﻲ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺗﻮﻃﺌﻪﮔﺮاﻧﻲ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﺑﻮدﻳﻢ .آنﮔﺎه ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻛـﻮﭼﻜﻢ آﻣـﺪي و ﺷـﺐ را آنﺟـﺎ ﺑـﻪ ﺳـﺮ
ﺑﺮدي .ﻫﻴﺠﺪه ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺴﺮي ﺑﻪ ﻣﺎ داد و ﻣﺎ ﺟﺪاﻧﺸﺪﻧﻲ ﺑﻮدﻳﻢ ﺗﺎ آن ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﺎ ﻳﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ،ﻣـﺎ را
از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻛﺮد و ﻫﺮ دوي ﻣﺎ را ﺑﺎ زﺧﻢﻫﺎﻳﻲ ﺧﻮنرﻳﺰ ،ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬاﺷﺖ.
از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ،زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺮ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺘﻮار ﺑﻮد .زﻳﺮا ﻫـﺮ دو وﻧـﻮس را دوﺳـﺖ
ﻣﻲداﺷﺘﻴﻢ و ﮔﺎه ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻳﻜﺴﺎن ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﻳﻢ .اﻣﺎ اﻛﻨﻮن وﻗﺘﻲ ﺧﺎﻃﺮات ﺗﻮ را ﻣﻲﺧﻮاﻧﻢ ،اﺣﺴﺎس اﻧﺪوﻫﻲ
ﻣﺮا ﻓﺮا ﻣﻲﮔﻴﺮد .ﭼﻮن ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ آنﭼﻪ را ﺗﻮ در آن »ﻫﻮاي ﻧﻔﺲ« ﻣﻲﺧﻮاﻧﻲ ،ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ را
ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲداد .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي آنﭼﻪ در ﺟﻮاﻧﻲات رخ داده ،ﺑـﺎ ﺗﻌـﺼﺒﻲ ﺑـﻴﺶ از ﺣـﺪ،
ﭘﺸﻴﻤﺎن و ﻧﺎدم ﻫﺴﺘﻲ و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم روزﻫﺎي ﭘﻴﺶ از وﻗﻒ ﻛﺎﻣﻞ ﺧﻮدت ﺑﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري .آﻳﺎ ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﻳﻦ
ﺗﺮس از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎل اﺳﺖ ﻳﺎ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت از ﺗﺮدﻳﺪﻫﺎ و ﻧﺪاﻣﺖﻫﺎي ﺧﻮدت؟
ﭼﻪﺑﺴﺎ دﻗﻴﻘﺎً دوﺳﺘﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ را اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻣﺮدان زﻳﺎدي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛـﻪ از
اﻳﺠﺎد دوﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﻳﻚ زن ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﻨﮕﺸﺎن ﻣﻲآﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺳﭙﺮدﮔﻲﺷﺎن ﺑﻪ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪاي ﺧـﺼﻮﺻﻲ ﺑـﺎ او .در
آن ﺻﻮرت ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﺬر ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺑﺸﻮﻧﺪ ﻛﻪ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪي ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺑﺎ او ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺑﻮده ﺑﺮاي
دادن ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮﺣﻤﻲ ﺑﺮاي دﻳﺪو و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰش ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻗﻠﺐ ﺷﻜﺴﺘﻪي دﻳﺪو و اﻧﺪوه ﻧﺎﺷـﻲ از ﻋـﺸﻖ
ﻧﺎﻛﺎم ،ﺳﺒﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺎ او اﻗﺪام ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻛﻨﺪ.
http://www.seapurse.ir
20 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺑﺮﻗﺮاري ﻳﻚ دوﺳﺘﻲ ﺻﻤﻴﻤﻲ .ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ داﻧﺶ ﻓﻠـﺴﻔﻪ آراﺳـﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ،اﻳـﻦ واﻗﻌﻴـﺖ
ﻣﻠﻤﻮسﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد .ﻣﻦ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن و اﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎن ﻣﻨـﺴﻮب ﻣـﻲﻛـﻨﻢ .ﺑـﻪ ﮔﻤـﺎﻧﻢ ﭘـﺲ از
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﻓﺎﻳﺪون ، 43ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺷﻜﻞ دﻳﮕﺮي ﻳﺎﻓﺖ و ﺧﻮاﻧﺪن ﻓﺮﻓﻮرﻳﻮس 44ﻫﻢ ﺑﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻛﻤـﻚ زﻳـﺎدي
ﻧﻜﺮد .آه اورل ،اﻳﻦﻫﻤﻪ ﻣﺸﺎور و اﻳﻦﻫﻤﻪ دﻳﺪﮔﺎه . 45ﻣﻦ اﻣﺎ ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﺎ ﻧـﺎم ﺣـﻮا ﻣـﻮرد ﺧﻄـﺎب ﻗـﺮار
ﻧﺪاده ﺑﻮدي ،ﻣﺘﻮﺟﻪ دردﺳﺮ ﻧﺸﺪم و اﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﻼن ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ ،رخ ﻧﺪاد .زﻣﺎﻧﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻫﺮﭼـﻪ از
دﺳﺘﺖ ﺑﺮﻣﻲآﻣﺪ ﻣﻲﻛﺮدي ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻠﻚ ﺣﻠﻘﻪي اﻃﺮاﻓﻴﺎن اﻣﺒﺮوﺳﻴﻮس 46ﺑﭙﻴﻮﻧﺪي.
ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ در آن زﻣﺎن ،روﺣﺖ اﺳﺘﻮار و ﺳﺮﺣﺎل ﻧﺒﻮد» .ﺳﺮاﺳﺮ ﭘﻮﺷـﻴﺪه از آﺑﻠـﻪ ،ﺧـﻮد را ﺑـﻪ دﺳـﺖ
ﻓﻼﻛﺖ ﺳﭙﺮد و ﺑﺮاي ﻓﺮوﻛﺶ ﺧﺎرﺷﺶ ﺑﻪ ﻟﺬات ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﭘﻨﺎه ﺑﺮد .اﻣﺎ اﻳﻦﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻛـﺎﻣﻼً ﺑـﺪون روح ﻧﺒﻮدﻧـﺪ.
ﭼﻮن در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﺑﺮ آنﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﻲﺷﺪم .ﺣﺲ ﻣـﻲﻛـﺮدم دوﺳـﺖ داﺷـﺘﻦ و دوﺳـﺖ داﺷـﺘﻪ
ﺷﺪن ،ﭼﻪ ﻟﺬﺗﻲ دارد؛ ﺑﻪوﻳﮋه آنﮔﺎه ﻛﻪ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺘﻢ ﻣﻌـﺸﻮق را ﺟـﺴﻤﺎً ﻣﺎﻟـﻚ ﺷـﻮم .و ﭼﻨـﻴﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ
ﭼﺸﻤﻪﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ دوﺳﺘﻲ را ﺑﺎ ﻫﻮسﻫﺎي ﺷﻬﻮاﻧﻲ ﮔﻞآﻟﻮده ﻛﺮدم و درﺧﺸﺶ ﺷـﻔﺎف آن ﺑـﺎ وﺳﻮﺳـﻪﻫـﺎي
دوزﺧﻲ ﺗﻴﺮه ﺷﺪ«. 47
ﭘﺲ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ اﻛﻨﻮن ﭼﻪ اﻧﺪازه و ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﺪﺗﻲ از وﻧﻮس ﻣﺘﻨﻔـﺮي .اورل ،ﻫـﻢ او ﻛـﻪ ﺷﺨـﺼﺎً ﭘـﻞ
ﺟﻮاﻫﺮﻧﺸﺎن روحﻫﺎي ﺗﻨﻬﺎ و وﺣﺸﺖزدهي ﻣﺎ ﺑﻮد .ﻛﺎر ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦﺟﺎ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﻲﺷﻮد .ﺣﺎﻻ دﻳﮕﺮ از ﻫﺮﭼﻪ ﻟـﺬت
ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ ،ﻣﻨﺰﺟﺮي .از آن ﻫﻢ ﺑﻴﺶﺗﺮ ،ﻓﺮاﺗﺮ .در اداﻣﻪ ادﻋﺎ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ از ﺧﻮد ﺣﺲﻫﺎ ﻫـﻢ ﻣﺘﻨﻔـﺮي.
ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﻛﻪ ﻣﺤﺠﻮب ﺷﺪهاي.
واﻗﻌﺎً درك ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ اﺳﺮار ﻣﺎ را ﺑـﻪ ﺳـﺎدﮔﻲ ،ﺑـﺎ ﺑﺮﭼـﺴﺐ »ﻫـﻮسﻫـﺎي ﺷـﻬﻮاﻧﻲ« ﻳـﺎ
»ﻟﺬتﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ« ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻮ ﺑﺮاﻧﻲ .ﺧﻮب ،دﺳﺖﻛﻢ ﻧﻤﻲﻓﻬﻤﻴﺪم ﺗﺎ آن ﻛﻪ در ﻛﺘﺎب دﻫﻢ ﺧﻮاﻧـﺪم ﻛـﻪ
اﻛﻨﻮن ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ از ﺗﻤﺎم ﺣﺲﻫﺎ ،ﻛﻪ از ﻫﺮ آنﭼﻪ ﻣﻴﻮه و ﺷﺮاب ﺑﻪ روح ﻣﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻫﻢ ﻧﻔـﺮت داري .اﻣـﺎ
ﻫﻨﻮز اﻳﻦ ﺗﻤﺎم ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻴﺴﺖ .از اﻳﻦﺟﺎ ﺷﺮوع ﻣﻲﻛﻨﻲ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺨﺮ ﺑﻔﺮوﺷﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪهاي ﭼﻪ ﺣﺪ از
ﺗﻤﺎم آﻓﺮﻳﺪهﻫﺎي او ﻣﺘﻨﻔﺮي .ﺑﻌﺪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺟﺎﻧﺖ »ﻧﻮري« را دﻳﺪهاي.
43ﻓﺎﻳﺪون ،Phaedoﻣﻜﺎﻟﻤﺎت اﻓﻼﻃﻮن ﻛﻪ ﺳﻘﺮاط در آن ﺑﺤﺚ ﺗﺒﺎهﻧﺎﭘﺬﻳﺮي روح و ﺟﺎوداﻧﮕﻲ ﻧﻔﺲ را ﻋﻨﻮان ﻣﻲﻛﻨﺪ.
44ﻓﺮﻓﻮرﻳﻮس 232) Porphyriusﺗﺎ ،(304ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻧﻮاﻓﻼﻃﻮﻧﻲ ،و ﺷﺎﮔﺮد ﻓﻠﻮﻃﻴﻦ.
45ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ﮔﻔﺘﻪي ﻫﻮراسQuot capita, tot sensus :
46آﻣﺒﺮوﺳﻴﻮس 339) Amberosiusـ (397ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم اﺳﻘﻔﻲ ﻣﻴﻼن ﻣﻨﺼﻮب ﺷﻮد ،ﻣﺸﺎﻏﻞ دوﻟﺘﻲ ﺑـﺎﻻﻳﻲ
داﺷﺖ.
47اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺳﻮم ،ص1
http://www.seapurse.ir
21 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،ﻣﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺎﺿﺮﺟﻮاﺑﻲﻫﺎ و دﺳﺖوﭘﻨﺠﻪي ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺗﻮ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻢ .ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ ﻛـﻪ راه
ﺧﻮد را در ﻣﻴﺎن داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻲ ﮔﻢ ﻛﺮدهاي .ﭼـﻪ ﺣﺮﻓـﻪي ﻓﻼﻛـﺖﺑـﺎري .ﭼﮕﻮﻧـﻪ زﻳﺮدﺳـﺘﺎن
ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﺑﺰرﮔﺎن رﻳﺎﺳﺖ ﻛﻨﻨﺪ؟ ﭼﻄﻮر اﺛﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﺳﺘﺎد را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ؟ واﻗﻌـﺎً اﺛـﺮ ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﺧـﻮد رأﺳـﺎً
ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﺎرﻛﺮد اﺛﺮ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود؟
اورل ،ﻣﺎ اﻧﺴﺎن آﻓﺮﻳﺪه ﺷﺪهاﻳﻢ .و ﺑﻪ ﺻـﻮرت زن و ﻣـﺮد ﻫـﻢ ﺧﻠـﻖ ﺷـﺪهاﻳـﻢ .ﺳﻴـﺴﺮون در ﻧﻮﺷـﺘﻪاش
درﺑﺎرهي ﺳﻦ و ﺳﺎل ﭼﻴﺰي ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ )ﻧﻘﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ( ﻛﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﻮاﻧﻲ را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮو و ﺗـﻮان ﺷـﻴﺮ و
ﻓﻴﻞ ﻋﻮض ﻛﻨﺪ .ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻜﻮﺷﻴﻢ آن ﭼﻴﺰي را ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ .ﭼﻮن در آن ﺻﻮرت آﻳﺎ ﺧﺪا را ﺑـﻪ
ﺳﺨﺮه ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻳﻢ؟ ﻣﺎ اﻧﺴﺎﻧﻴﻢ ،اورل .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨـﺴﺖ زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨـﻴﻢ ،ﭘـﺲ آنﮔـﺎه ،ﺑﻠـﻪ آنﮔـﺎه ﻣـﻲﺗـﻮاﻧﻴﻢ
ﻓﻠﺴﻔﻪﺑﺎﻓﻲ ﻛﻨﻴﻢ. 48
آﻳﺎ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺑﺪن ﻳﻚ زن ﺑﺮاي ﺗﻮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻧﺒﻮدم؟ ﺧﻮدت ﻣﻲداﻧﻲ ﻛـﻪ اﻳـﻦ واﻗﻌﻴـﺖ ﻧـﺪارد .ﭼﮕﻮﻧـﻪ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﻣﻴﺎن ﺟﺴﻢ و روح ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋـﻞ ﺷـﻮي؟ آﻳـﺎ اﻳـﻦ دﺧﺎﻟـﺖ در ﻛـﺎر آﻓـﺮﻳﻨﺶ آﻓﺮﻳـﺪﮔﺎر ﻣﺤـﺴﻮب
ﻧﻤﻲﺷﻮد؟ اوه ،ﺑﻠﻪ ،ﺣﺘﻤﺎً ﻣﻲﺷﻮد .ﭘﻠﻨﮓ ﺑﻲوﻓﺎي ﻣﻦ ،آنﮔﺎه ﻛﻪ ﺟﺴﻢ ﻣﻦ در ﭘﻨﺠﻪي ﺗﻮ ﺑﻮد ،روح ﻣـﺮا ﻧﻴـﺰ
ﻣﻲﻛﺎوﻳﺪي.
دوﺳﺘﻲ را ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻤﺎمﺗﺮ در ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرﻣﺖ وﺻﻒ ﻣﻲﻛﻨﻲ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻨﻈﻮر دوﺳﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﺮداﻧﻲ
اﺳﺖ ﻛﻪ در ذﻫﻦ داري» .ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﮔﻔﺘﻴﻢ و ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ و ﻫﻤﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻳﻢ .ﮔﺎه ﻛﺘﺎبﻫـﺎي
ﺧﻮب ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪﻳﻢ .ﮔﺎه ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﻮﺧﻲ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ .ﮔﺎه درﮔﻴﺮ ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﺷـﺪﻳﻢ .ﺑـﻪ ﻧـﺪرت ﺑـﺎ ﻫـﻢ
اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪه ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ .اﻣﺎ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺧﺸﻢ ﻧﻤﻲﮔﺮﻓﺘﻴﻢ .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺧﻮدش
اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪه ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ .اﻳﻦ ﻧﻮع اﺧﺘﻼف ﻋﻘﻴﺪهﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻘﺎم ﭼﺎﺷﻨﻲ ﺗﻮاﻓﻖ آراﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑـﺮ
ﺟﻤﻊ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣـﻲآﻣـﻮﺧﺘﻴﻢ و از ﻫـﻢ ﻳـﺎد ﻣـﻲﮔـﺮﻓﺘﻴﻢ .ﻫـﺮ ﮔـﺎه ﻛـﺴﻲ از ﻣـﺎ ﻏﺎﻳـﺐ ﺑـﻮد،
ﭼﺸﻢاﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮدﻳﻢ؛ ﮔﺎه ﺑﺎ دﻟﻲ دردﻣﻨﺪ ،و ﺑﺎزﮔﺸﺘﺶ را ﺑﺎ ﺳﺮﺧﻮﺷﻲ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ .ﺑﺎ اﻳﻦ رﻓﺘﺎر و ﺑﺎ
ﻋﻼﺋﻤﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ ،ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺎن دوﺳﺘﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﻗﻠﺒﻲ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ دﻳﮕﺮ ﻣﻨﻘﻞ ﺷﻮد؛ از ﻃﺮﻳـﻖ ﺣﺮﻛـﺎت ﺻـﻮرت،
ﻛﻼم ،ﻧﮕﺎه ،و ﻫﺰاران رﻓﺘﺎر دوﺳﺘﺎﻧﻪي دﻳﮕﺮ .ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺮﻗﻪﻫﺎﻳﻲ روح ﻣﺎ را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﻲﻛﺸﻴﺪ و ﻛﺜﺮت را ﺑﻪ
وﺣﺪت ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﺮد«. 49
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرات را ﺧﻮاﻧﺪم ،ﺣﺲ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﻠﻌﻴﺪه ﺷﺪهام .ﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻫﻢزﻣـﺎن ﺑﻠﻌﻴـﺪه
ﺷﺪم و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻧﺸﺨﻮار ﺷﺪم .آﻳﺎ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﻛﺎرﺑﺮدار ﻧﺒـﻮد؟
ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲﮔﻔﺘﻴﻢ و ﻣﻲﺧﻨﺪﻳﺪﻳﻢ و ﻫﺮ دو ﻳﺎور ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻳﻢ؛ از ﻃﻠﻮع ﺗﺎ ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب .اﻳﻦ ﻣـﺎ ﺑـﻮدﻳﻢ
48
Primum esse, tum philosophari
49اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﭼﻬﺎرم ،ص8
http://www.seapurse.ir
22 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﻢ ﻋﻼﺋﻢ ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ »از ﻗﻠﺒﻲ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ دﻳﮕﺮ ،از ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺮﻛﺎت ﺻﻮرت ،ﻛﻠﻤﺎت ،ﻧﮕﺎهﻫﺎي
دزداﻧﻪ و ﻫﺰاران رﻓﺘﺎر دوﺳﺘﺎﻧﻪي دﻳﮕﺮ« .ﺣﺎﻻ ﺑﺪان ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎي زﻧـﺪﮔﻲ ﺗـﻮأم ﻣـﺎ را
ﮔﺮﻓﺘﻪاي و ﺑﺎ ﺟﺮأت آن را در ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺣﻔﻆ ﻛﺮدهاي؛ آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﻨﺰوي دوﺳﺘﻲ ﻣﻴـﺎن ﻣـﺮدان .زﻣـﺎﻧﻲ
ﻛﻪ زﻳﺮ آن درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ روﺑﻪرو ﺷﺪﻳﻢ ،اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﭼﭙﺎولﮔﺮ ﻧﺒﻮدي .ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ در آن زﻣﺎن ﻫﻢ دوﺳﺘﺎن
ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺘﻲ؛ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ زﻳﺎد .اﻣﺎ ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺟﺮﻳﺎن داﺷﺖ ،از ﻧﻮع دﻳﮕﺮي ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻫﻤـﻴﻦ
دﻟﻴﻞ ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ﻣﺮد ﺗﻮ اﺣﺴﺎس رﺷﻚ ﻧﻤﻲﻛﺮدم .ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺟﺮﻗﻪاي ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ روﺣﻤﺎن
را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪ ،ﻛﻪ ﺟﺴﻤﻤﺎن را ﻧﻴﺰ ﺳﻮزاﻧﺪ.
در اﻇﻬﺎر ﻧﺪاﻣﺖ از ﻋﺸﻖ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﻣﺎ ،ﻫﻴﭻ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ؛ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎد .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺣﺘّﻲ از ﻳـﺎد ﻣـﻲﺑـﺮي
ﻛﻪ ﻣﻦ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ دوﺳﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻮدم .ﮔﻮﻳﻲ از ﺑﺮﻗﺮاري راﺑﻄﻪي دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑـﺎ ﻳـﻚ زن در اﻋﻤـﺎق
ﻟﺠﻨﺰار ﻓﺮو رﻓﺘﻪاي .آﺧﺮ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺷﺖ و ﺧﻮن ﻧﺒﻮدم . 50ﭘﺲ ﺑﺰرگﺗﺮﻳﻦ ﺟﺮم 51ﺗﻮ اﻳﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﺟﺴﻢ
زﻧﻲ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻲ .ﭼﻮن ﺑﺪﻳﻦ روال ،ﻧﻪ از دﻳﮕﺮان ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮدي و ﻧﻪ ﺑﺪﺗﺮ .ﮔﻨﺎه 52ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﻲ ﺗﻮ اﻳـﻦ ﺑـﻮد
ﻛﻪ ﺑﺮ روح ﺣﻮا ﻧﻴﺰ دل ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدي.
اﮔﺮ ﺧﻮد ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺪﻳﺖ ﺑﻪ درﮔﺎه ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻧﻤﻲﺷﺪي ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺖ را ﺑﻜﺎود ،ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪاﺷـﺖ ﻛـﻪ
ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﻫﻢ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮاﻣﻮشﺷﺪه را ﺑﻪ ﻳﺎدت ﺑﻴﺎورم .ﭼﻪ ،از آن زﻣﺎن ﻛﻪ ﻣﺎ دﺳﺘﺎﻧﻤﺎن را ﺑـﻪ دور ﻫـﻢ ﺣﻠﻘـﻪ
ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ ،ﻣﺪت زﻳﺎدي ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﺪان ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪاي ﺗﺎ واﻗﻌﻴﺖ ،ﻫﻤﭽﻮن ﺟﺎﻧﻮري وﺣﺸﻲ،
در ﻣﻴﺎن اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ ﺑﺘﺎزد .ﺑﮕﺬار ﺑﺘﺎزد اورل ،ﺑﮕﺬار ﺗﺎ ﺳﺮﻣﻨﺰل ﻣﻘﺼﻮد و ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺘـﺎزد .در اﻳـﻦﺟـﺎ آراﻣـﺶ
ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ .ﭼﻮن ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ واﻗﻌﻴﺖ را ﻣﻲداﻧﺪ.
ﺣﺘﻤﺎً ﺧﺪاﻳﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ را ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺪارم ﺗﻤﺎم اﺣﺴﺎﻧﻲ را ﻛﻪ در ﺣـﻖ ﻫـﻢ
ﻛﺮدهاﻳﻢ ،ﺟﺎﻳﻲ ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .و زﺑﺎﻧﻢ ﻻل ،اﮔﺮ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،اي روح ﻫﻢزاد ﻗـﺪﻳﻤﻲ ﻣـﻦ ،در
آن ﺻﻮرت ﻫﻴﭻﻛﺴﻲ در ﻛﻞ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ .ﭼﻪ ،ﺗﻮ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﺟﺴﻢ
و روح ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪي ﻛﻪ ﻣﻦ روح و ﺟﺴﻤﻢ را وﻗﻒ ﺗﻮ ﻛﺮدم .ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻮ ﺣﻀﻮر داﺷـﺘﻲ ،ﻣـﻦ ﻫـﻢ
ﺑﻮدم و ﻫﺮ ﺟﺎ ﻣﻦ ﺑﻮدم ،ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻛﻪ آنﺟﺎ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ . 53ﺳﭙﺲ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﺎدري ﻣﻴـﺎن ﻣـﺎ ﭘﻴـﺪا
ﺷﺪ ،و ﺳﭙﺲ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن و اﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎن ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻮ اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻲ و ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري را ﺣﺎﻳﻞ ﻣﻴﺎﻧﻤﺎن ﻛـﺮدي .و
ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﺴﺎﻓﺘﻲ ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮ از آنﭼﻪ آﻳﻨﻴﺎس از دﻳﺪو ﭘﻴﻤﻮده ﺑﻮد ،ﺑﺮاي ﺟﺪاﻳﻲ از ﻣـﻦ
درﻧﻮردﻳﺪي .ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻟﻄﺎﻓﺶ را ﺷﺎﻣﻞ ﺧﻄﺎﻫﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ.
Scortum 50ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﭘﻮﺳﺖ اﺳﺖ .اﻣﺎ اﻳﻦ واژه در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،روﺳﭙﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻲدﻫﺪ.
51
Delictum
52
Peccatum
53در اﻳﻦﺟﺎ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺗﺄوﻳﻠﻲ از ﻗﺎﻋﺪهي ﻛﻬﻦ ازدواج در روم ﻣﻲدﻫﺪ.
http://www.seapurse.ir
23 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
آﻳﺎ ﻣﻦ و ﺗﻮ دو ﻧﻴﻤﻪي ﺟﺴﻤﻲ ﻧﺒﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﭘﻠﻲ دو ﻃﺮف رودﺧﺎﻧﻪ
را ﺑﻪ ﻳﻚ ﺟﺴﻢ واﺣﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﺑﻌﺪ ،اﻳﺰدي ﻣﻘﺘﺪر از ﻣﻴﺎن رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻣﻲﺧﻴﺰد ـ ﻳﺎ اﺻﻠﻲ اﻧﺘﺰاﻋـﻲ از
ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ـ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﺣﻜﻢ راﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﻳﻚ ﺑﺮ رودﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺎ ﺑﺮ دﻳﮕﺮ دارد .ﺧﻴﺮ ،ﻣـﻦ ﺑـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ
ﺧﺪاﻳﻲ ﺑﺎور ﻧﺪارم ،ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب .اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﻦ ﺑـﻪ ﺗﻔـﺼﻴﻞ ﺑـﺎ ﻛـﺸﻴﺶ در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠـﻪ ﺑـﻪ ﺑﺤـﺚ
ﮔﺬاﺷﺘﻪام .او ﻣﻲداﻧﺪ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺮدي زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮدهام .اﻣﺎ ﻧﻤﻲداﻧﺪ ﻛﻪ آن ﻣﺮد ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ
آﻳﺎ آنﮔﺎه ﻛﻪ او ﺻﺒﺤﻲ ﺑﺎ ﻛﺘﺎب اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ ﺑﻪ دﻳﺪن ﻣﻦ آﻣﺪ ،ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪاي از ﻳﻚ ﺗﺮاژدي ﻧﻤﻲﻧﻤﻮد؟ ﻧﻜﻨﺪ
ﺧﻮد ﺗﻮ ﺑﻪ او ﺳﻔﺎرش ﻛﺮده ﺑﻮدي؟
آﻳﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوري ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻏﻨﭽﻪﻫﺎ را ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ ﺑﺸﻜﻔﻨﺪ ،ﻧﻮازش ﻣﻲﻛﺮدي؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ از ﭼﻴـﺪن ﻣـﻦ
ﻟﺬت ﻣﻲﺑﺮدي؟ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻋﻄﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﺟﺎن ﻣﻲﻧﻴﻮﺷﻴﺪي؟ و از وﺟﻮد ﻣﻦ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻲﻛـﺮدي؟ ﺑﻌـﺪ ﺗـﺮﻛﻢ
ﻛﺮدي و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺑﻬﺎي رﺳﺘﮕﺎري روﺣﺖ ﻓﺮوﺧﺘﻲ .ﺷﮕﻔﺘﺎ از اﻳﻦ ﺑﻲوﻓﺎﻳﻲ .ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﻲ ،اورل ﻋﺰﻳﺰ .ﻧﻪ ،ﻣﻦ ﺑـﻪ
ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ از آدم ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎور ﻧﺪارم .ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻲ زﻧﻲ را ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣﻲدﻫﺪ ﺗﺎ روح ﻣﺮدي
را رﺳﺘﮕﺎر ﻛﻨﺪ ،اﻳﻤﺎن ﻧﺪارم.
http://www.seapurse.ir
24 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﭼﻬﺎرم
ﭼﻨﺪي ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻛﻮﭼﻜﻤﺎن ،ﻛﻪ دو ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺗﺎﮔﺎﺳﺘﻪ زادﮔﺎه ﺗـﻮ ﺳـﻔﺮ ﻛـﺮدﻳﻢ؛ ﻫﻤـﺎنﺟـﺎ ﻛـﻪ ﺑـﻪ
آﻣﻮزش ﻋﻠﻢ ﺑﻴﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻲ .در اواﺧﺮ ﻛﺘﺎب ﺳﻮم ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :دﺳﺖ ﺑﺮ ﻗﻀﺎ ،در اﻳﻦﺟـﺎ ﻣـﻦ ﺑﺨـﺶﻫـﺎﻳﻲ را
ﺣﺬف ﻣﻲﻛﻨﻢ ،زﻳﺮا ﺷﺘﺎب دارم ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻜﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻬﻢﺗﺮ اﺳﺖ ﺑﺮﺳﻢ .در ﻋﻴﻦ
ﺣﺎل ،ﭼﻴﺰﻫﺎي زﻳﺎدي را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮدهام«. 54
اﻣﺎ ﺣﺘﻤﺎً ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﺮدهاي ﺑﺮاي ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﭼﻘﺪر دﺷﻮار ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ و ﻣـﻦ در
ﺧﺎﻧﻪي او زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻲ .ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣـﻦ اﺣـﺴﺎس ﻛـﺮدم راﺑﻄـﻪي ﺗـﻮ و ﻣﻮﻧﻴﻜـﺎ را ﺑﻨـﺪﻫﺎﻳﻲ وراي
واﺑﺴﺘﮕﻲﻫﺎي ﻣﺎدر و ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻲدﻫﺪ .ﻣﻲداﻧﻲ ،ﻣﻦ در ﻣﻮرد رؤﻳﺎﻫﺎي ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﺧﻮد را
داﺷﺘﻢ .ﺧﻮاب دﻳﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ» :روي ﺷﺎﺧﻪي درﺧﺘﻲ اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ و ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻪ ﺳﻮي او ﻣﻲآﻳـﺪ ،ﻣـﺮدي
ﻛﻪ ﺳﺮﺷﺎر از ﺷﻮر و ﺷﻮق اﺳﺖ ،ﺑﻪ او ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻲزﻧﺪ ،ﺣﺎل آن ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﻏﺮق در اﻧﺪوه آنﺟﺎ اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ.
ﻣﺮد ﺟﻮان از او ﻣﻲﭘﺮﺳﺪ ﭼﺮا اﻧﺪوﻫﮕﻴﻦ اﺳﺖ و ﻫﺮ روز اﺷﻚ ﻣﻲرﻳﺰد .ﻣﺮد ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮد ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧـﻪاي ﻛـﻪ در
رؤﻳﺎﻫﺎ اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ .ﻗﺼﺪ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺪاﺷﺖ .ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻴﺰي را ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ .ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲدﻫﺪ
ﭼﻮن ﭘﺴﺮش ﮔﻢ ﺷﺪه اﻧﺪوﻫﮕﻴﻦ اﺳﺖ .ﺑﻌﺪ ﻣﺮد ﺟﻮان از او ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺑﻪ دور و ﺑـﺮش ﺑﻨﮕـﺮد،
آنﮔﺎه ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ او ﻫﺴﺖ ﭘﺴﺮش ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ . 55ﺳﭙﺲ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و دﻳﺪ ﻛـﻪ
ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺑﺎﻻي آن ﺷﺎﺧﻪ اﻳﺴﺘﺎدهام«. 56
اورل ﺗﻮ اﻳﻦ رؤﻳﺎ را ﭼﻨﺎن ﺑﺎزﮔﻮ ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ ﻗﻀﻴﻪ در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﺗﻮ وﺿﻮح ﺑﻴﺶﺗﺮي دارد» :ﻫﺮ ﺟﺎ
ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ،او ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ «. 57ﭘﺲ ﺗﻮ و ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ،ﻣﺎدر و ﭘﺴﺮ ﺑﺮ روي ﻳﻚ ﺷﺎﺧﻪي درﺧﺖ اﻳﺴﺘﺎدهاﻳﺪ .ﺷﺎﻳﺪ
در اﺻﻞ اﻳﻦﺟﺎ ﺗﻠﻮﻳﺤﺎً اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ وﺟﻮد دارد .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎي ﺑﻴﺶﺗﺮي را
در آن ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ .آﻳﺎ ﻗﺎﻋﺪه ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮد ﭘﺪر و ﻣﺎدرش را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ ،زﻧﻲ اﺧﺘﻴﺎر ﻛﻨﺪ ،و دو ﻧﻔـﺮ ﺑـﻪ
ﻳﻚ روح در دو ﺗﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﺸﻮﻧﺪ؟ اﻣﺎ او ﺧﻮدش را ﺣﺎﻳﻞ ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻛﺮد و ﻫﻢ او ﺑﻮد ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮﻧﺪهي اﻳﻦ
ﺟﺪال دوﻧﻔﺮه ﺷﺪ .ﺑﺪون ﺗﺮدﻳﺪ او زن ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪي ﺑﻮد؛ ﺑﺎ ﺟﺎهﻃﻠﺒﻲﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮاي ﺧﻮدش و ﭘﺴﺮش.
اﻣﺎ ﺑﮕﺬار ﻗﺪري ﺑﻪ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺟﻬﺶ ﻛﻨﻴﻢ؛ ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ .آنﺟﺎ از ﺳﻮﮔﻮاريات ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜـﺎ در اوﺳـﺘﻴﺎ
ﻣﺮد ،ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﻲام ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺪ .ﭼﻮن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ و او ﺑﻪ ﻳﻚ ذات ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ
ﺷﺪه ﺑﻮد «. 58
اورل ،واﻗﻌﺎً ﻛﻪ! از ﺧﻮدت ﺷﺮﻣﺖ ﻧﻤﻲآﻳﺪ؟ اودﻳﭗ و ﻳﻮﻛﺎﺳﺘﺎ را ﺑﻪﻛﻠﻲ از ﻳﺎد ﺑﺮدهاي 59؟ ﺧﺐ ،او ﺧـﻮد را
ﻛﻮر ﻛﺮد و ﺗﻮ ﻫﻢ آرزو داﺷﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺧﻮد را اﺧﺘﻪ ﻛﻨﻲ .ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲرﺳﻨﺪ .ﺟﻨﻮن
آﻧﻲ ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ 60اورل! ﮔﻪﮔﺎه ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ آدم واﻗﻌﻴﺖ را ﺑﺎ اﻧﺪﻛﻲ ﻃﻨﺰ ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ . 61
ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،در آن زﻣﺎن ـ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲآﻣﺪ ـ ﺧﻸﻳﻲ در زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮد ﺣﺲ ﻛﺮدي و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣـﻦ
ﻓﺮﺳﺘﺎدي .زﻣﺎن زﻳﺎدي ﻧﻴﺎﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻛﻨﻲ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ او،
ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد؛ ﻳﻚ ﻣﺎدر ﺟﺪﻳﺪ .زﻳﺮا از اﺑﺘﺪا ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑـﺎ
ﺗﻮ ﺑﻮد و اﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺟﺎي او ﺑﺎ ﺧﻮد داري .اول اﻳﻦ او ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد را ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻗﺮار
داد و ﺑﻌﺪاً ﺧﺪاي ﻋﻴﺴﺎي ﻧﺎﺻﺮي ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه را ﭘﺮ ﻛﺮد.
ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ از ﺧﻮدم ﭘﺮﺳﻴﺪهام آﻳﺎ واﻗﻌﺎً اﻳﻦ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﺗﻮ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻗﺪرت دوﺳﺖ داﺷـﺘﻦ زﻧـﻲ را از ﺗـﻮ
رﺑﻮد؟ آﻳﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﭼﻮن ﻣﺮا دوﺳﺖ داﺷﺘﻲ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ از اﺑﺘﺪا از زﻧﺪﮔﻲ در ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻪ و ﻏﺬا ﺧﻮردن
ﺑﺮ ﺳﺮ ﻳﻚ ﺳﻔﺮه ﺑﺎ ﺗﻮ اﻛﺮاه داﺷﺖ؟ ﻛﺘﺎب ﺳﻮم ،اورل .و ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ او ﺳﺮاﺳﻴﻤﻪ ﺑﻪ ﻣـﻴﻼن
رﻓﺖ ﺗـﺎ ﺗـﻮ را زن ﺑﺪﻫـﺪ؟ ﻛﺘـﺎب ﺷـﺸﻢ .و آﻳـﺎ دﻗﻴﻘـﺎً ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺳـﺒﺐ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ وﻗﺘـﻲ از اﻳـﻦ ازدواج
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰيﺷﺪه ﻧﺘﻴﺠﻪاي ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺪ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪي؟
ﭘﺲ از ﻋﺒﻮر از روي رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ،ﺑﺎ دﺳﺘﻲ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑـﺮ ﺷـﺎﻧﻪام ،ﻣـﺮا از رﻓـﺘﻦ ﺑﺎزداﺷـﺘﻲ و ﺧـﻮاﻫﺶ
ﻛﺮدي اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﻢ ﻣﻮﻫﺎﻳﻢ را ﺑﺒﻮﻳﻲ .ﮔﻔﺘﻲ» :زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ «. 62اورل ،ﭼﺮا اﻳﻦ ﺣـﺮف را ﺑـﺮ زﺑـﺎن
آوردي؟ و ﭼﺮا ﺧﻮاﺳﺘﻲ ﻣﻮي ﻣﺮا ﺑﺒﻮﻳﻲ؟ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﭼﻪ ﻋﻬﺪي ﺑﺒﻨﺪي؟
ﺗﺎ آﻏﺎز ﻛﺘﺎب ﭼﻬﺎرم ،ﺑﻪ ﻣﻦ اﺷﺎرهاي ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :در آن ﺳﺎلﻫﺎ زﻧﻲ داﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣـﻦ زﻧـﺪﮔﻲ
ﻣــﻲﻛــﺮد ،اﻣــﺎ ﻧــﻪ ﺑﻨــﺎ ﺑــﺮ آنﭼــﻪ ﺑــﻪ آن ازدواج ﻗــﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣــﻲﮔﻮﻳﻨــﺪ .او ﻃﻌﻤــﻪي اﺣــﺴﺎﺳﺎت ﻧﺎﻣﺘﻌــﺎدل و
ﻟﺠﺎمﮔﺴﻴﺨﺘﻪي ﻣﻦ ﺷﺪ .اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻫﻢ او ﺑﻮد و ﻫﻤﭽﻮن ﻳﻚ ﻫﻤﺴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﻪ او وﻓﺎدار ﻣﺎﻧﺪم«. 63
وﻗﺘﻲ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ را درﺑﺎرهي اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل و ﻟﺠﺎمﮔﺴﻴﺨﺘﻪي ﺗﻮ ﺧﻮاﻧﺪم ،ﺑﻲاﺧﺘﻴﺎر ﻗﺎهﻗﺎه ﺧﻨﺪﻳﺪم.
ﭼﻮن اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﻮ ﺑﻪ زﻋﻢ ﻣﻦ ،ﻫﻢ ﻣﺘﻌﺎدل ﺑﻮد و ﻫﻢ رام .اﻳﻦ را ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ .ﺑﻪﻋـﻼوه ﻣﺘـﺪاوم ﻫـﻢ
ﺑﻮد .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮔﺎه درﺧﺸﺶاش از ﻣﻮاﻗﻊ دﻳﮕﺮ ﻛﻢﺗـﺮ ﻣـﻲﺷـﺪ .از آن ﮔﺬﺷـﺘﻪ ،ﻣـﻦ ﻗﻄﻌـﺎً »ﻃﻌﻤـﻪ« ﻧﺒـﻮدم.
ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺗﻮ اﺷﺎره ﻛﺮدي ،ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﻳﻚ زوج ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ ـ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺗﻔﺎوت اﺳﺎﺳﻲ و
آن اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺪون دﺧﺎﻟﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻣﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺴﺘﻴﻢ .اﮔﺮ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻧﻤﻲداﺷﺘﻲ ،ﺑﺪون ﺗﺮدﻳﺪ
ﺣﺘﻤﺎً زﻧﺎن دﻳﮕﺮي را ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﺪي ﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻜﺎنﻫﺎي آنﭼﻨﺎﻧﻲ ﺳﺮ ﻣﻲزدي .ﻣﺎ زوﺟـﻲ ﻗـﺎﻧﻮﻧﻲ ﻧﺒـﻮدﻳﻢ و اﮔـﺮ
ﻣﻌﺸﻮق دﻳﮕﺮي ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻲ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﻗﺎﺑﻞ درك ﺑﻮد .اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣﻴﺎن ﻣـﺎ ﺣﺎﻳـﻞ ﺑـﻮد،
ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﻮد ـ و ﭘﺲ از آن ،وﺟﺪان ﻧﺎآراﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺪام ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﻲ ﻣﻲزد ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧـﺪ ﻋـﺸﻖ ﻣـﺎ را ﭼﻨـﺎن ﻣﺤﻜـﻢ
ﺑﺴﺘﻪاي ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻌﻲ در راه رﺳﺘﮕﺎري روﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﭙﺲ از ﻛﻼودﻳﻮس 64ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ از ﺗﺐ ﻣﺮد» .ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻮدم و ﻫﺮ روﺣﻲ ﺑﺎ ﻋـﺸﻖ ﺑـﻪ ﻛـﺴﻲ واﺑـﺴﺘﻪ
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻼك ﺷﻮد ،ﺑﺪﺑﺨﺖ اﺳﺖ ...ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻓﻼﻛﺖﺑﺎري از زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﺰار ﺑﻮدم و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،از ﻣﺮگ ﻫـﻢ
وﺣﺸﺖ داﺷﺘﻢ «. 65ﺳﭙﺲ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻲ» :ﺑﺎ ﺧﻮد روﺣﻲ در ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ و ﺧﻮنرﻳﺰ را ﺣﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮدم .اﻣﺎ ﺟﺎﻳﻲ
ﺑﺮاي آﺳﺎﻳﺶ آن ﻧﻤﻲﻳﺎﻓﺘﻢ .ﻧﻪ در ﺑﺎغﻫﺎي ﺑﺎﺻﻔﺎ ،ﻧﻪ در ﺑﺎزي و ﺗﺮاﻧﻪﺧﻮاﻧﻲ ،ﻧﻪ در ﺑﻮﻳﻴﺪن ﺷﻤﻴﻢ ﮔﻞﻫـﺎ ،ﻧـﻪ
در ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲﻫﺎي ﺑﺎﺷﻜﻮه ،ﻧﻪ در ﻟﺬتﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ،و ﻧﻪ ﺣﺘّﻲ در ﻛﺘﺎب و ﺷﻌﺮ «. 66
ﻣﻦ اﻳﻦ زﻣﺎن را ﺧﻮب ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورم .ﭼﻮن ﺑﺮاي ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻣﺎ آﺳﺎن ﻧﺒﻮد .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،در ﺗﻤـﺎم اﻳـﻦ
ﻣﺪت ﻣﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را داﺷﺘﻴﻢ و اﻛﻨﻮن ﻛﻪ دوﺳﺖ ﺗﻮ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻳﻪي ﺗـﺴﻠﻲات ﺑـﻮدم .و ﺑـﺮ
اﻳﻦ ﺑﺎورم از ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﺟﺪي ﺣﻘﻴﻘﺖ ﭘﺮداﺧﺘﻲ؛ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧـﺪ روﺣـﺖ را از
ﭼﻴﺰﻫﺎي ﻓﺎﻧﻲ ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﺪ .ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ :ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻦ ﺑﻤﺎن .زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ و اﻃﻤﻴﻨـﺎﻧﻲ ﻧﻴـﺴﺖ ﻛـﻪ
ﺑﺮاي روحﻫﺎي ﺷﻜﻨﻨﺪهي ﻣﺎ اﺑﺪﻳﺘﻲ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ .اورل ،ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑـﻪ
63اﻳﻦ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ،ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن در اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﭼﻬﺎرم ،ص ،2اداﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ» :در ﻫﻢﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ﺑـﺎ او ﺗﻮاﻧـﺴﺘﻢ ﺷﺨـﺼﺎً ﺗﻔـﺎوت
ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻴﺎن ازدواﺟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﻴﺪا ﻛﺮدن ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﻢ و ﻓﺮق آن را ﺑﺎ راﺑﻄﻪي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪاي ﻛﻪ
ﻣﻨﺤﺼﺮاً ﺑﺮاي اﻏﻨﺎي اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه ،درﻳﺎﺑﻢ .ﻛﻪ ﻻﺟﺮم ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﺑـﻪ وﺟـﻮد ﻣـﻲآﻳﻨـﺪ،
ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪاﻧﺪ؛ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻓﺮد ﻣﻠﺰم اﺳﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ آﻣﺪﻧﺪ ،آنﻫﺎ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد «.ﻇﺎﻫﺮاً ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﭼﻨﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳـﻦ
ﺑﻨﺪ از اﻋﺘﺮاﻓﺎت اﺣﺴﺎس ﺑﻲﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻛﺮده ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ زﺣﻤﺖ اﺷﺎره ﺑﻪ آن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺪاده اﺳﺖ .ﺗﺄﻛﻴﺪ او ﺑـﺮ ﺗﺠﺮﺑـﻪي
ﺧﻼف آن اﺳﺖ؛ اﻳﻦ ﻛﻪ آن دو ﻫﻤﭽﻮن زن و ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲزﻳﺴﺘﻨﺪ.
:Claudius 64آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻧﺎم اﻳﻦ دوﺳﺖ را ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﺪ.
65اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﭼﻬﺎرم ،ص6
66اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﭼﻬﺎرم ،ص7
http://www.seapurse.ir
27 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰي ﺑﺎور ﻧﻴﺎوردي .ذﻫﻨﺖ را ﻣﻲﻛﺎوﻳﺪي ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮاي روﺣﺖ اﺑﺪﻳﺘﻲ ﺑﻴﺎﺑـﺪ .رﺳـﺘﮕﺎري روﺣـﺖ از
دوزخ ،از ﻧﺠﺎت روح ﻣﻦ ﺑﺮاﻳﺖ اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮي داﺷﺖ.
ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺎﮔﺎﺳﺘﻪ را ﺗﺮك ﻛﺮدﻳﻢ و ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻴﻢ .ﻣﻦ از ﺷﺎدي در ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻤﻲﮔﻨﺠﻴﺪم .زﻳﺮا
ﻫﻢﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدن ﺑﺎ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﺮاي ﻣﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻧﺒﻮد .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :روزﻫﺎ آﻣﺪﻧﺪ و ﺳﭙﺮي ﺷـﺪﻧﺪ و ﻫـﺮ روزي
ﻛﻪ ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ اﻣﻴﺪ ﺗﺎزه و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺟﺪﻳﺪﺗﺮي ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲداد .و ﺑﻪ اﻳـﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ،ﺑـﻪ ﻟﻄـﻒ ﻫﻤـﺎن ﻟـﺬتﻫـﺎي
ﭘﻴﺸﻴﻦ ،رﻓﺘﻪرﻓﺘﻪ ﺧﻮدم را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻢ «. 67اﻣﺎ ﺗﺨﻤﻲ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺷﻮق و ﺣﺮارﺗﻲ ﺟﺪﻳـﺪ ﺑـﺮ ﺗـﻮ ﻏﺎﻟـﺐ
ﺷﺪه ﺑﻮد.
ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ درﺑﺎرهي آدﺋﻮﺗﺎدوس ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻧﻤﻲﻧﻮﻳﺴﻲ .ﻫﺮﭼﻨﺪ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ »ﻫﻤﺎن ﻟﺬتﻫـﺎي
ﭘﻴﺸﻴﻦ« اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﻲ ،ﭼﻪﺑﺴﺎ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ او داري.
دﻓﺘﺮ ﭘﻨﺠﻢ
در ﻛﺘﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،درﺑﺎرهي ﺳﻔﺮ از ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﻪ رم ﻧﻮﺷﺘﻪاي» .ﻣﺎدرم از رﻓﺘﻨﻢ ﺑﺴﻴﺎر اﻓﺴﺮده ﺷﺪ و ﻣـﺮا ﺗـﺎ
ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ دﻧﺒﺎل ﻛﺮد .ﺳﺨﺖ ﻛﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺮا از رﻓﺘﻦ ﺑﺎز دارد .ﺗﻘﺎﺿﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻳﺎ ﻫﻤﺮاه او ﺑﻪ زادﮔﺎﻫﻢ
ﺑﺮوم ﻳﺎ او را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺑﺒﺮم «. 68اورل ،ﻳﺎدت ﻣﻲآﻳﺪ ﭼﻪ ﺣﻘﻪاي ﺑﻪ او زدﻳـﻢ؟ او را ﺑـﻪ ﻛﻠﻴـﺴﺎي ﺳـﻴﭙﺮﻳﺎن
Cyprianﺑﺮدي ﺗﺎ ﺷﺐ را آنﺟﺎ ﺑﮕﺬراﻧﺪ .آنﮔﺎه در دل ﺗﻴﺮهي ﺷـﺐ ﻟﻨﮕـﺮ ﺑﺮداﺷـﺘﻴﻢ ،ﻣـﻦ و ﺗـﻮ و آدﺋﻮﺗـﺎدوس
ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ .در اﻳﻦ زﻣﺎن او ﻳﺎزده ﺳﺎل داﺷﺖ .ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورم ﻛﻪ ﺳـﺮﺑﻪﺳـﺮم ﮔﺬاﺷـﺘﻲ و ﮔﻔﺘـﻲ ﻛـﻪ ﻣﻠﻜـﻪي
ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺎ آﻳﻨﻴﺎس ﺑﻪ رم ﻣﻲرود .و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از ﻗﺮﻃﺎﻧﺠـﻪ دور ﺷـﺪﻳﻢ ،ﺑـﻪراﺳـﺘﻲ اﺣـﺴﺎس ﻳـﻚ دﻳـﺪوي
رﻫﺎﻳﻲﻳﺎﻓﺘﻪ را داﺷﺘﻢ .ﺑﻪ ﻳﺎد آن ﭘﺮﺳﺶ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ده ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻦ ﻛﺮدي اﻓﺘﺎدم :آﻳﺎ ﺗﺎ ﺑـﻪ
ﺣﺎل ﺑﻪ رم رﻓﺘﻪاي؟ ﭼﻘﺪر ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﻛﺎري ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ درﺳﺖ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺎ ﻫﻢ آﻳﻨﺪهاي
داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺧﻮد را از ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﻣﻲﮔﺴﺴﺘﻴﻢ.
آنﮔﺎه ﺗﺐ ﻛﺮدي .اﻣﺎ ﻣﻦ ﺗﻴﻤﺎرت ﻛﺮدم و ﺑﺮاﻳﺖ دﻋﺎ ﻛﺮدم .ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣـﻲآورم ﻛـﻪ ﺗـﺎ ﭼـﻪ ﺣـﺪ از ﻣـﺮگ
وﺣﺸﺖ داﺷﺘﻲ .ﭘﻲدرﭘﻲ ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪي» :آﻳﺎ ﻛﺎرم ﺗﻤﺎم اﺳﺖ؟ آﻳﺎ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪام؟« ﻫﻨـﻮز ﺑـﺮاي رﺳـﺘﮕﺎري
روح ﺧﻮد راﻫﻲ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدي .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺗﺐ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ و ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺮگ و از ﻫﻼﻛﺖ ﻓﺎﺻـﻠﻪاي ﻧﺪاﺷـﺘﻢ .واﻗﻌـﺎً
اﮔﺮ ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺟﺎن ﺑﻪ ﺟﺎنآﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻲﻛﺮدم ،ﻛﺠﺎ ﻣﻲرﻓﺘﻢ؟ آري ،ﺑﻪ ﻗﻌﺮ دوزخ و ﻋﺬاﺑﻲ ﻛـﻪ اﻋﻤـﺎﻟﻢ
ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮﺣﻖ ﺗﻮ ﻣﺴﺘﺤﻖ آن ﺑﻮد«. 69
ﭘﻨﺎه ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻲﺑﺮم اورل .آﺧﺮ اﻳﻦﻫﺎ ﭼﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺗﺤﺮﻳﻒ و اﻓـﺴﺎﻧﻪﭘـﺮدازي؟ ﺗـﻮﻳﻲ ﻛـﻪ ﭼﻨـﺎن ﺑـﻪ ﺟـﺪ
داﺳﺘﺎنﻫﺎي اﻳﺰدان اﻓﺴﺎﻧﻪاي را ﺑﻪ ﺳﺨﺮه ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻲ ،ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﻲ ﺑﺎور داري ﻛـﻪ اﻋﻤـﺎل
ﺑﻨﺪهﻫﺎﻳﺶ را ﺗﺎ اﺑﺪﻳﺖ ﺟﺰا ﻣﻲدﻫﺪ و ﺑﻪ ﻋﺬاب اﻟﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﺟﺎي ﺑﺴﻲ ﺧﻮشوﻗﺘﻲ اﺳﺖ وﻗﺘـﻲ در
آن اﺗﺎﻗﻚ در رم ﺑﻴﺪار اﻓﺘﺎده ﺑﻮدي ،ﺑﻪ او ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻲ .ﻓﻘﻂ ﺑﻲﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮف داﺷﺘﻲ ﻣﺒﺎدا روﺣﺖ ﺑـﻪ ﻋـﺬاب
اﺑﺪي دﭼﺎر ﺷﻮد 70و اﻳﻦ ﻣﻦ ﺑـﻮدم ﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ وﺣـﺸﺖ ﺗـﻮ را ﺗـﺴﻜﻴﻦ ﻣﻴـﺪادم و ﺑـﺎ ﺟﻤﻼﺗـﻲ از ﻓﻠـﺴﻔﻪي
رواﻗﻴﻮن 71آراﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮدم .ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ از ﻧﺼﺮاﻧﻲﻫﺎ و اﻣﻴﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدﻳﻢ .ﻟﻴﻜﻦ ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻣـﺎ
ﺣﺘّﻲ ﺑﻪ ﺑﺎور اﻳﻦ آﻣﻮزشﻫﺎي ﺳﻮﺧﺘﻦ در آﺗﺶ و ﻋﺬاب اﻟﻴﻢ اﺑﺪي ﻫﻢ ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﺸﺪﻳﻢ .ﻣﺎ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪﺗـﺮ از آن
ﺑﻮدﻳﻢ .آﻳﺎ اﻳﻦ روزﻫﺎ اﺳﺘﺎد ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻋﻠﻢ ﺑﻴﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﺑﺎور دارد ﻛﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل دﻳﮕﺮ اﺳـﻘﻒ
ﻫﻴﭙﻮ رﮔﻴﻮس در ﻓﺮدوس ﭘﺮﺳﻌﺎدت ﺧﺪاﻳﺶ ﻣﻘﺎﻣﻲ اﻣﻦ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ،در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ ﻓﻠﻮرﻳـﺎ آﻣﻠﻴـﺎ ﭼـﻮن ﻫﻨـﻮز
رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺪاده ﺗﺎ ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﻴﺎﺑﺪ ،ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ در آﺗﺶ دوزخ ﻣﻲﺳﻮزد و ﺑﻪ ﻋﺬاب اﻟﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲﺷـﻮد؟
ﺧﻴﺮ ،ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب .ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ اﻳﻦ روش آﻣﻮزش را ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ .در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ،ﻣـﻦ ﺣﺘّـﻲ
اﻧﺪﻛﻲ ﻫﻢ ﻧﮕﺮان ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺮدم و رﺷﺪ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺘﻢ .ﻣﺎ ﻫﺮ دو ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ از ﻓﺴﺎد ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻛﻪ
ﺟﺎﻣﻌﻪي ﻣﺎ اﺧﻴﺮاً ﮔﺮﻓﺘﺎرش ﺷﺪه ،آﮔﺎﻫﻴﻢ .ﭘﺲ ﻻﺑﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺷﮕﻔﺖزده ﺑﺸﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻋﺎدتﻫﺎ و ﺑﺎورﻫﺎ ﻧﻴﺰ دﭼـﺎر
ﻓﺴﺎد ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﺑﺸﻮﻧﺪ.
ﺑﻪزودي ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺘﻲ .ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﺮدهام ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺐ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎه ﻗﻄﻊ ﺷﺪ و ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪي ﺑﻌـﺪ ﺳـﺮﭘﺎ ﺑـﻮدي.
ﺑﻌﺪ ﺑﺮاي ﮔﺮدﺷﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ رﻓﺘﻴﻢ؛ ﻣﻦ و ﺗﻮ .ﭘﺲ از آن ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺲ ﻋﻠـﻢ ﺑﻴـﺎن ﭘﺮداﺧﺘـﻲ و
ﻫﻢزﻣﺎن ،ﺑﺎ ﺷﺮﻛﺖ در ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ آن ﻓﻴﻠﺴﻮفﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي آﻛﺎدﻣﻲ اﻓﻼﻃﻮن ﻣﻌﺮوف ﺑﻮدﻧـﺪ،
ﺗﻐﺬﻳﻪي روﺣﻲ ﻣﻲﻛﺮدي . 72ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﺟﺎزه داﺷﺘﻢ ﺗﻮ را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻛـﻨﻢ؛ ﺑـﻪﺧـﺼﻮص زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻗـﺼﺪ
ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺟﺪﻳﺪ را داﺷﺘﻲ .ﻓﺨﺮ ﻣﻲﻓﺮوﺧﺘﻲ ،ﻣﻐﺮور ﻫﻤﭽﻮن ﻳﻚ ﻓﺎﺗﺢ ،ﻛﻪ ﻣﺮا در ﻛﻨﺎر ﺧـﻮد داﺷـﺘﻲ؛
ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ آن ﻛﻪ ﻣﺮا اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮده ﺑﻮدي ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آن ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﻮدم.
ﭘﺲ از اﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻣﺪرس ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻓﻦ ﻣﻌﺎﻧﻲ و ﺑﻴﺎن در ﻣﻴﻼن ﻣﻨﺴﻮب ﺷـﺪي .ﺳـﻔﺮ ﺑـﻪ
آنﺟﺎ ،ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺑﻲﻧﻈﻴﺮي ﺑﻮد و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ آن را ﻏﻨﻲﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎﻋﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﮔﺬراﻧﺪﻳﻢ ﺑﺪاﻧﻴﻢ .آﻳـﺎ
آن روز دلاﻧﮕﻴﺰ ﭘﺎﻳﻴﺰ را ﺑﻪ ﻳﺎد داري ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺮاي ﮔﺮدش ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻛﺎﺳﻴﺎ رﻓﺘﻴﻢ ـ ﺗﻮ ،ﻣﻦ و آدﺋﻮﺗﺎدوس،
و ﮔﺮوﻫﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ،اورل ،و آن ﮔﺮوﻫﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶﺗﺮ ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ ،ﺟﻤﻊ اﻧﺒﻮﻫﻲ ﺑﻮدﻳﻢ.
آنﮔﺎه ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻓﻠﻮرﻧﺘﻴﻨﺎ 73ﻛﻪ ﭘﺎدﮔﺎﻧﻲ ﻧﻈﺎﻣﻲ داﺷﺖ و در ﺳﺎﺣﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﺑﻮد ،رﺳـﻴﺪﻳﻢ.
ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوري ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﺴﺘﺎدﻳﻢ و ﺑﻪ ﻛﻮهﻫﺎي ﺑﺮفﭘﻮﺷﻴﺪهاي ﻛﻪ از ﻻﺑﻪﻻي درﺧﺘﺎن ﭘﻴﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد ،اﺷـﺎره
ﻛﺮدﻳﻢ؟ اورل ،ﺗﻮ ﻓﻘﻂ دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآوري .ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻲ دﺳﺖﻛﻢ ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي واﻗﻌﻲ را ﻫﻢ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎوري؟ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻌﺪ ،از رودﺧﺎﻧﻪ ﻋﺒﻮر ﻛﺮدﻳﻢ .ﻫﻨﻮز روي ﭘﻞ ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣـﻦ
71رواﻗﻴﻮن ،ﺟﻨﺒﺸﻲ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺎدل ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ و ﺳﺎزﮔﺎري آن ﺑﺎ ذﻛﺎوت ﻧﻈﺎمدﻫﻨﺪهي ﺟﻬـﺎن ﺗﺄﻛﻴـﺪ داﺷـﺘﻨﺪ.
آﻧﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ـ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﻴﻤﺎري و ﻣﺮگ ـ ﻗـﻮاﻧﻴﻦ ﺷﻜـﺴﺖﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ ﻃﺒﻴﻌـﺖ را
دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .از اﻳﻦ رو اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻣﻮزد ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﻨﺪ.
72ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻚآوران ،ﺷﻜﺎﻛﻴﻮن .ﺧﻮد آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ آنﻫﺎ را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت ﺗﺸﺮﻳﺢ ﻣﻲﻛﻨـﺪ» :آنﻫـﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧـﺪ ﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺪ در
ﻣﻮرد ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺷﻚ ﻛﺮد و اﻋﻼم ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﻲ را درﻳﺎﺑﺪ«.
73ﻓﻠﻮراﻧﺲ
http://www.seapurse.ir
30 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
آﻣﺪي .ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از ﻣﺮدﻫﺎ ﮔﺮم ﺑﺤﺚ و ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻛﻨـﺎر ﻣـﻦ رﺳـﻴﺪي .دﺳـﺘﺖ را روي
ﺷﺎﻧﻪام ﺣﺲ ﻛﺮدم .ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﻲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﻮد ﻛﺸﻴﺪي و در ﮔﻮﺷﻢ زﻣﺰﻣﻪ ﻛﺮدي» :ﻓﻠﻮرﻳـﺎ ،زﻧـﺪﮔﻲ
ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ«.
ﺑﻌﺪ ﻣﭽﻢ را در ﭼﻨﮓ ﮔﺮﻓﺘﻲ و آن را ﺑﻪ ﺷﺪت ﻓﺸﺮدي .ﮔـﻮﻳﻲ در آن ﺣـﺎل ﻣـﺼﻤﻢ ﺑـﻮدي ﻛـﻪ ﻫﺮﮔـﺰ
ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻲ اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ را از ﻳﺎد ﺑﺒﺮي .ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪي ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﻣﻮﻫﺎي ﻣﺮا ﺑﺒـﻮﻳﻲ .ﻛـﻪ ﺑﻮﻳﻴـﺪي.
ﻟﺤﻈﻪاي ﻛﻪ ﻣﻮﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪم را ﮔـﺸﻮدي ﺗـﺎ ﻋﻄـﺮ آن را ﺑﺒـﻮﻳﻲ ،ﻧﻔـﺴﺖ را روي ﮔـﺮدﻧﻢ ﺣـﺲ ﻛـﺮدم .اﻧﮕـﺎر
ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﻣﺮا ﺑﻪ درون ﺧﻮد اﺳﺘﺸﻤﺎم ﻛﻨﻲ؛ ﮔﻮﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ درون وﺟﻮد ﺗـﻮ ﺑـﻮد .ﭼﻨـﻴﻦ
ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻨﻲ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از آن ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد ،ﭼﻮن روحﻫﺎﻳﻤﺎن در ﻫﻢ آﻣﻴﺨﺘـﻪ
ﺑﻮد .اﻳﻦ ﭘﻴﺶ از آن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﻼن ﺑﻴﺎﻳﺪ؛ ﭘﻴﺶ از آن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺧﺴﺘﻪﻛﻨﻨﺪهي ازدواج ،و ﭘﻴﺶ از
آن ﻛﻪ ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ را ﻣﻼﻗﺎت ﻛﻨﻲ.
اﺳﻘﻒ ﮔﺮاﻣﻲ ،ﭘﺲ ﻧﻴﺎ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ آنﭼﻪ ﺑﺮ روي ﭘﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ رخ داد ،ﻧﺘﻴﺠﻪي »اﻣﻴﺎل ﻧﻔـﺴﺎﻧﻲ« ﻳـﺎ
»ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻔﺲ« ﺷﺪن ﺑﻮد .آن روز اﻓﺮاد ﺑﺴﻴﺎري ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻫﻤﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲ ﺧﺎص اﺳﺖ ﻛﻪ
ﺳﺒﺐ ﺷﺪه ﻣﻦ آن را ﭼﻨﻴﻦ واﺿﺢ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورم .آنﺟﺎ ﺑﺮ روي آن ﭘﻞ ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻛﺎري ﻛﺮدي ﻛﻪ ﻣﻲداﻧـﺴﺘﻲ
ﺑﺮاي ﻣﻦ ارزش زﻳﺎدي دارد .ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﻦ ،اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ،ﺑﻴﺎن ﻋﻤﻴﻖ ﭘﺬﻳﺮش اﻳﻦ واﻗﻌﻴـﺖ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﻣـﻦ زن
زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ؛ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ ﻧﺒﻮدم .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘـﺪم ﻛـﻪ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺖ ﺑﻴـﺎن
ﮔﻮﻧﻪاي رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ .زﻳﺮا ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪه ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﻪراﺣﺘﻲ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ ﺑـﺴﻴﺎر از
ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ دور ﺑﻮد .آﻳﺎ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻳﻚ ﻓﺮاري ﻧﺒﻮدﻳﻢ؟
ﺳﺎلﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮدهاﻳﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﻮادث زﻳﺎدي در اﻳـﻦ
ﻓﺎﺻﻠﻪ رخ داده اﺳﺖ .اﻣﺎ آﻳﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻪ ﻧﺒﻮدن ﺷﻤﻴﻢ ﻣﻮي ﻣﻦ در ﻟﺤﻈﻪاي ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﺎزم ﮔﺮدﺷـﻲ در
ﻳﻴﻼق ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻟﺬت ﻣﻲداد ،ﺳﺒﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را ،آري ﺗﻮ را ﻣﻮرد ﻏﻀﺐ ﻗﺮار دﻫﺪ؟ آﻳـﺎ
ﺑﺮاي ﺟﺒﺮان ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺟﺎزه داد ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﻣﻴﺦﻛﻮب ﺷﻮد؟ ﻣﻦ و ﺗـﻮ ﻫـﻢ
در آن ﺳﻔﺮ ﻓﺮزﻧﺪي داﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ دور و ﺑﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﺟﺴﺖوﺧﻴﺰ ﻣﻲﻛﺮد ـ اﻣﺎ ﻣﺼﻠﻮب ﺷـﺪن ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ
ﻋﺸﻖ؟ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ رﺳﺘﮕﺎري روح ﺧﻮد ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ آرزو ﻣﻲﻛﻨﻢ اي ﻛﺎش ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻃﻨـﺰي را ﻛـﻪ
ﭘﻴﺶ از ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ داﺷﺘﻲ ،ﻛﺴﺐ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ .در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻃﻨﺰ او ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗـﻮ ﺗﻠـﺦﺗـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ.
وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﺼﻮر ﻛﻨﺪ ﻛﻪ روح ﺗﻮ ﭘﺲ از آن ﮔﺮدش روي رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ،ﭼﻨﺎن ﻓﺎﺳـﺪ ﺷـﺪه
http://www.seapurse.ir
31 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ رﺳﺘﮕﺎري ﻧﻴﺴﺖ .ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﻋﺪه ،ﻫﺮ ﺟﺎ ﻋﻘﻞ و ﺧﺮد ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ ،ﻋـﺸﻖ ﻣﺤـﻞ
ﻛﻢﺗﺮي از اﻋﺮاب دارد . 74
در ﺳﻮي دﻳﮕﺮ رودﺧﺎﻧﻪ ،از ﻛﻨﺎر ﺗﻌﺪادي دﺳﺖﻓﺮوش ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ .ﻣﻦ ﻛﻨﺎر ﻳﻜﻲ از آنﻫـﺎ اﻳـﺴﺘﺎدم ﺗـﺎ ﺑـﻪ
ﻧﮕﻴﻦ ﻛﻨﺪهﻛﺎريﺷﺪهي زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﻨﮕﺮم . 75ﺗﻮ آن را ﺑﺮاﻳﻢ ﺧﺮﻳﺪي و اﻛﻨﻮن ،در اﻳﻦ ﻟﺤﻈـﻪ ،ﺑـﺎ آن در دﺳـﺘﻢ
ﻧﺸﺴﺘﻪام .ﺑﻪﺳﺨﺘﻲ آن را در ﻣﺸﺖ ﻣﻲﻓﺸﺎرم .ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﺑـﺮاي در دﺳـﺖ ﻧﮕـﺎه داﺷـﺘﻦ ﭼﻴـﺰي
»ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ« ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ .ﭼﻪ ﻛﻨﻢ؟ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ دارم .ﻫﻨﻮز ﻧﻮري را ﺑﺎ دﻳﺪهي ﺟـﺎن ﻧﺪﻳـﺪهام .در
ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎل ،ﻧﻪ ﭼﻴﺰي ﻣﺎوراي ﻃﺒﻴﻌﺖ دﻳﺪهام و ﻧﻪ ﺻﺪاﻫﺎﻳﻲ ﺷﻨﻴﺪهام .از اﻳـﻦ رو ﻣـﻦ ﻫﻨـﻮز زن ﺳـﺎدهاي
ﻫﺴﺘﻢ .ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺟﺰ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در رﺳﺘﮕﺎري روﺣﺖ ،آرزوي دﻳﮕﺮي ﻧﺪارم . 76اﻣﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﺑـﺴﻴﺎر ﻛﻮﺗـﺎه اﺳـﺖ و
ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻢ ﻣﻲداﻧﻢ .آﻣﺪﻳﻢ و ﺑﻬﺸﺘﻲ ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻣﺎ ﻧﺒﻮد اورل .ﺑﻴﺎ ﻓﺮض ﻛﻨﻴﻢ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴـﺰي
اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺶ آﻓﺮﻳﺪه ﺷﺪهاﻳﻢ .در آن ﺻﻮرت اي ﻛﺎش روحﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻي رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ در ﭘﺮواز
ﺑﻤﺎﻧﺪ .آﺧﺮ ﻣﮕﺮ در ﻓﻠﻮرﻧﺘﻴﻨﺎ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺷﻜﻮﻓﺎ ﺷﺪ 77و آﻳﺎ در ﺷﻌﺎع ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب ﺑﺮ ﻓﺮاز آرﻧﻮ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ
ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ اورل ﺑﺎ ﻧﻮر ﻃﻼﻳﻲ درﺧﺸﻴﺪ 78؟
74اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﻘﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ اﺳﺖ از اﻳﻦ ﻣﺜﻞ ﻣﻌﺮوف) Ubi mens plurima, ibi minima fortuna. :ﻫﺮ ﺟﺎ ﺧﺮد ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ،
ﻣﻜﻨﺖ ﻛﻢﺗﺮ اﺳﺖ(.
75ﺳﻨﮕﻲ ﻗﻴﻤﺘﻲ ،ﺻﺪﻓﻲ ﻳﺎ ﭼﻴﺰي ﻣﺸﺎﺑﻪ ،ﻛﻪ روي آن ﻛﻨﺪهﻛﺎري ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ .ﻫﻨﺮي ﻛﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺑـﺴﻴﺎر
راﻳﺞ ﺑﻮده اﺳﺖ.
Nil nisi bene 76در اﻳﻦﺟﺎ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎ ﺿﺮباﻟﻤﺜﻞ De mortuis nil nisi beneﺑﺎزي ﻣﻲﻛﻨﺪ )از ﻣﺮده ﺑﺨﺎري ﺑﺮﻧﻤﻲﺧﻴﺰد( .اﮔﺮ
ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻔﻬﻮم ﺟﻤﻠﻪ را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻛﻨﺎﻳﻪاي ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮد ،ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛـﻪ روح اورل دﻳﮕـﺮ روﺣـﻲ
زﻧﺪه ﻧﻴﺴﺖ.
77
In Florentia Floria floruit
» ،Auro 78ﻣﺜﻞ ﻃﻼ« .ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺮﺧﻲ از ﺑﺎزيﻫﺎي ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت در ﺗﺮﺟﻤﻪ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
http://www.seapurse.ir
32 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﺷﺸﻢ
و ﺑﻌﺪ ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،اﺳﻘﻒ آﻣﺒﺮوﺳﻴﻮس را در ﻣﻴﻼن ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدي .ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗـﺼﻮر ﺗـﻮ» ،در ﭼـﺸﻢ
ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن او ﻣﺮد ﺧﻮشﺑﺨﺘﻲ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻣﺮدان ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪي ﺑﺮاي او اﺣﺘﺮام واﻓﺮ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮدﻧﺪ .«79ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺰب ﺑﻮدن
او ﺗﻮ را ﻧﮕﺮان ﻣﻲﻛﺮد .آه ،روح ﺗﻮ ﭼﻪ رﻧﺞﻫﺎﻳﻲ را ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲﻛﺮد .ﭼﻮن ﺑﻴﺶﺗﺮ و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻌﺘﻘـﺪ ﺷـﺪه
ﺑﻮدي ﻛﻪ ﺑﺮاي رﺳﺘﮕﺎري روﺣﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ را ﻧﻔﻲ ﻛﻨﻲ.
اواﺧﺮ ﺑﻬﺎر ،ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ از راه رﺳﻴﺪ .ﻧﻮﺷﺘﻪاي او ﺗﻮ را در زﻣﻴﻦ و درﻳﺎ دﻧﺒﺎل ﻛﺮده ﺑﻮد .ﺧﻮدش را رو ﺑﻪ ﺗـﻮ و
ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺟﺎ داد ،ﺑﺎ وﺟﻮد آن ﻛﻪ ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﻳﻚ واﺣﺪﻳﻢ .او ﺑﻪ دو ﻫﺪف آﻣﺪه ﺑﻮد؛ ﻧﺨﺴﺖ آن
ﻛﻪ ﺗﻮ را ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﺪﻫﺪ ،دﻳﮕﺮ آن ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮي از ﺧﺎﻧﻮادهاي ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺮاﻳﺖ اﺧﺘﻴﺎر ﻛﻨﺪ .ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮم ﻗـﺼﺪ
دوم از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮي ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد .ﺧﻮد ﺗﻮ درﺑﺎرهي ﻫﻤﻪﭼﻴـﺰ دﭼـﺎر ﺷـﻚ و ﺗﺮدﻳـﺪ ﺷـﺪه ﺑـﻮدي .اﻣـﺎ
ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ »ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد اوﻟﻴﺎﺋﻢ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ،ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻛﻠﻴـﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴـﻚ ﺑﭙﻴﻮﻧـﺪم ﺗـﺎ آن ﻛـﻪ
ﻧﻮري ﻓﺮا راﻫﻢ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ آن و ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﺘﻮاﻧﻢ راﻫﻢ را ﺑﻴﺎﺑﻢ .«80در ﻛﺘﺎب ﺷﺸﻢ ،اﻋﻼم
ﻣﻲداري» :آه ،اي ﺧﺮدﻣﻨﺪان ،ﺷﻤﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺮدان ﺑﺰرﮔﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ .آﻳﺎ اﻣﻜﺎن ﻧﺪارد ﻣﺎ ﻳﻘﻴﻨﻲ ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ ﺗﺎ زﻧـﺪﮔﻲ
ﺧﻮد را ﺑﺮ ﭘﻲ آن ﺑﻨﺎ ﻛﻨﻴﻢ 81؟«
ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ ﻛﻪ ﺑﺨﺶ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﻔﺼﻠﻲ از ﻛﺘﺎب ﺗﻮ را روﻧﻮﻳﺲ ﻣﻲﻛﻨﻢ .اﻣﺎ ﻋﻠﺘﺶ اﻳـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در ﭼﻨـﺪ
ﻣﻮرد ﭘﺮاﻛﻨﺪهي اﻳﻦ ﻋﺒﺎرات ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻲ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺗﻼﺷﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻪاي ﺗﺎ ﺣﻮاﺳﺖ را ﺑﻪ ﻫـﻢ آوري» :اﮔـﺮ ﻓـﺮا
رﺳﻴﺪن ﻣﺮگ ﺑﺎ ﮔﺴﺴﺘﻦ ﻫﻮﺷﻴﺎري ،ﺑﻪ زﺟﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ روح ﻣﺎ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﻣﻲﺷﻮد ﭘﺎﻳﺎن دﻫﺪ ،ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷـﺪ؟
ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺑﺤﺚ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ .و ﺑـﺴﻲ ﺑـﻪ دور از واﻗﻌﻴـﺖ اﺳـﺖ.
ﺑﻲدﻟﻴﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ و در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﻮرد اﻗﺒﺎل ﻋﻤﻮم اﺳﺖ .ﻫـﺮ
آﻳﻨﻪ ﻣﺮگ ﺟﺴﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺘﻦ زﻧﺪﮔﻲ روح ﺑﻮد ،اﻣﻜﺎن ﻧﺪاﺷﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﺰرگ و ﻗﺎﺑﻞ
ﻣﻼﺣﻈﻪاي ﺑﺮاي ﻣﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ .ﭼﺮا ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﮔﺎه ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ از اﻣﻴﺪﻫﺎي ﻓﺎﻧﻲ دل ﺑﺮﻛﻨﻴﻢ و ﺧـﻮد را
ﺳﺮاﺳﺮ وﻗﻒ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺧﻮشﺑﺨﺘﻲ ازﻟـﻲ در زﻧـﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﻜﻨـﻴﻢ؟ اﻣـﺎ درﻧـﮓ ﻧﻜﻨﻴـﺪ .از ﻫﺮﭼـﻪ
ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،در ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ﻫﻨﻮز ﺧﻮﺷﻲﻫﺎﻳﻲ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺟﺬاﺑﻴﺖﻫﺎي ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد ﻛـﻪ
ﻣﻮﻫﺒﺖ ﻛﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺳﺮﻛﻮب ﻛﺮدن ﺗﻤﺎﻳﻼﺗﻤﺎن ﺑﻪ آن ﺟﻬﺖ ﺷﺘﺎب ﻛﻨﻴﻢ .زﻳﺮا ﺑﺎزﮔـﺸﺖ ﺑـﻪ
اﻳﻦ ﻟﺬتﻫﺎ ،ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ .آﻳﺎ اﻳﻦ دﺳﺘﺎورد اﻧﺪﻛﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺳﻴﻢ؟ ﭼﻪ
ﭼﻴﺰي را ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ﻣﻦ دوﺳﺘﺎن ﻣﺘﻨﻔﺬ ﺑﺴﻴﺎر دارم .اﮔﺮ ﻧﺨـﻮاﻫﻢ ﺗـﻮﻗﻌﻢ را
ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮم ،دﺳﺖﻛﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﺤﻠﻲ را درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻨﻢ .ﺳﭙﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﻫﻤﺴﺮي ﺑﺎ ﻣﺎل
ﻓﺮاوان اﺧﺘﻴﺎر ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎر ﻣﺎﻟﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦﺗﺮي را ﺑﺮ دوش ﻣﻦ ﺑﮕﺬارد .ﻣﺴﻴﺮ درﺳﺘﻲ ﺑﺮاي رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ
ﻫﺪف اﺳﺖ .ﻣﺮدان ﺑﺰرگ ﺑﺴﻴﺎري ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻦ ﻫﻤﺴﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺧـﻮد را
وﻗﻒ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي داﻧﺶ و ﺧﺮد ﻛﺮدهاﻧﺪ .اﻳﻦﻫﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد داﺷﺘﻢ و ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎد ،ﻗﻠﺒﻢ
ﺑﻪ اﻳﻦﺳﻮ و آنﺳﻮ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﺪ .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ،زﻣﺎن ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺑﺎريﺗﻌﺎﻟﻲ را ﺑـﻪ ﺗـﺄﺧﻴﺮ
ﻣﻲاﻧﺪاﺧﺘﻢ .زﻧﺪﮔﻲ در ﺗﻮ را اﻣﺮوز ﺑﻪ روز ﺑﻌﺪ ﻣﻮﻛﻮل ﻣﻲﻛﺮدم .اﻣﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ روزاﻧﻪي ﻣﺮگ را ﺑﺮ ﺧﻮدم ﺑﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ
ﻧﻤﻲاﻧﺪاﺧﺘﻢ«. 82
ﻣﻨﻈﻮر زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ؛ اﮔﺮﭼﻪ واﻗﻌﺎً اﻳﻦﺟﺎ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﻲ را ﻣﺮگ ﻣﻲﻧﺎﻣﻲ و ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ ﻣـﻲﻛﻨـﻲ؛
ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻗﺪم زدن در روي ﭘﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﺧﻢ ﺷﺪي ﺗﺎ ﻋﻄﺮ ﻣﻮي ﻣـﺮا ﺑﺒـﻮﻳﻲ .ﺳـﭙﺲ
اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻲ» :ﻣﻦ ﺧﻮﺷﻲﻫﺎي ﺣﻘﻴﻘﻲ زﻧﺪﮔﻲ را دوﺳﺖ ﻣﻲداﺷﺘﻢ ،وﻟﻲ از ﺟﺴﺖوﺟﻮ در ﭘﻲ آنﻫﺎ ﻫﺮاس
داﺷﺘﻢ .و ﻫﻢزﻣﺎن وﻗﺘﻲ آن را ﻣﻲﺟﺴﺘﻢ ،از آن ﻣﻲﮔﺮﻳﺨﺘﻢ .آﺧﺮ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻢ اﮔﺮ ﺑـﺪون وﺟـﻮد زﻧـﻲ اداﻣـﻪ
ﻣﻲدادم ،ﺑﺲ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ﻣﻲﺑﻮدم «. 83
اورل ،اﻳﻦ وﺟﻮد ﻣﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺑﻲ آن ﺳﺮ ﻛﻨﻲ و ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر درﺑـﺎرهي اﻳـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع
ﺑﺤﺚ ﻛﺮده ﺑﻮدﻳﻢ .آﻳﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻛﻨﻲ؟ آه ،ﭼﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﺮد .آدم ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﺎم ﺑـﺮدن از اﻓـﺮاد،
ﺟﺎﻧﺐ اﺣﺘﻴﺎط را رﻋﺎﻳﺖ ﺑﻜﻨﺪ. 84
در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ،ﻣﺪام ﺑﺎ آﻟﻲﭘﻴﻮس ﺑﻪ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﻲﻧﺸﺴﺘﻲ » . 85ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻣﺎ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺑﻪ آن ﭼﻴﺰي
ﻛﻪ ازدواج را ﺟﺬاب ﻣﻲﻛﺮد ،ﻛﺸﺸﻲ ﻧﺪاﺷﺖ؛ ﻫﻤﺎﻧﺎ وﻇﻴﻔﻪي دﺷﻮار ﺑﻪ وﺟـﻮد آوردن ﻛﺎﺷـﺎﻧﻪاي ﻣﻨﺎﺳـﺐ و
ﭘﺮورش ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻲ ﭼﻨﺪ را .ﻧﻜﺘﻪي اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﻋﺎدت داﺷﺘﻢ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺳﻴﺮيﻧﺎﭘﺬﻳﺮم را ارﺿـﺎء
ﻛﻨﻢ ،ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﻲﻣﺤﺎﺑﺎ اﺳﻴﺮ ﺧﻮد ﻛﺮده ﺑﻮد و دروﻧﻢ را ﻣﻲﺧﻠﻴﺪ «. 86
آنﭼﻪ در واﻗﻊ درون ﺗﻮ را ﻣﻲﺧﻠﻴﺪ ،اورل ،ازدواﺟﻲ ﺑﻮد ـ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑـﻪ ﺳـﺒﺐ ﻓﻘـﺪان ﻣـﺎل دﻧﻴـﺎ ﺑـﺮاﻳﺶ
ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺷﺪه ﺑﻮدم ـ و ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻣﻲﻛﺮد .آﺧـﺮ ﻣﮕـﺮ ﻣـﺎ روحﻫـﺎي ﻫـﻢزاد
ﻧﺒﻮدﻳﻢ اورل ،و آﻳﺎ ﭼﻨﺎن در ﺟﺴﻢ و روح ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺟﺪا ﻛﺮدﻧﻤﺎن از ﻫﻢ ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ ﺟـﺮاح
داﺷﺖ و ﻧﻪ ﻣﺎدري ﻛﻪ در ﻧﻘﺶ ﻳﻚ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ؟ و آﻳﺎ ﻣﺎ آدﺋﻮﺗـﺎدوس را ﻧﺪاﺷـﺘﻴﻢ ﻛـﻪ درﺑـﺎرهاش
ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻴﻢ؟ او در آن زﻣﺎن دوازده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد. 87
ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺼﺮاﻧﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪ ﻛﻪ ازدواج ﻛﻨﻢ .ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻛﺮدم و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷـﺪم .ﻣـﺎدرم ﺑـﺎ
ﺷﻮﻗﻲ واﻓﺮ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﻘﺪﻣﺎت اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻮد .ﻣﺎدرم ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﻦ ﻧﺨـﺴﺖ ازدواج ﻛـﻨﻢ و ﺳـﭙﺲ در آب
ﻧﺠﺎتﺑﺨﺶ ﺗﻌﻤﻴﺪ ،ﻏﺴﻞ ﻳﺎﺑﻢ «. 88
ﻣﺎدرت آنﮔﺎه ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻣﻦ ﺑﺮآﻣﺪ .ﻫﺮﮔﺰ ﺣﻀﻮر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ را در اﺗﺎﻗﻢ ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣـﺸﻐﻮل
اﺳﺘﺤﻤﺎم ﺑﻮدم ،ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ .ﺗﻮ ﺗﺎزه ﺑﻪ داﻧﺸﻜﺪهي ﻋﻠﻢ ﺑﻴﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮدي و ﺗﻤﺎم روز آنﺟﺎ ﻣﻲﻣﺎﻧـﺪي.
ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ زار و زﻧﺪﮔﻲام را ﺑﺒﻨﺪم و ﮔﻮرم را ﮔﻢ ﻛﻨﻢ .ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮاي ﺳﻔﺮم ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻘﺎ آﻣـﺎده ﺷـﺪه
ﺑﻮد .ﮔﺮوﻫﻲ ﻫﻤﺎن ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﻋﺎزم ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻮن ﺗﻮ از دﺧﺘﺮي ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻛﺮده ﺑﻮدي و ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺑﻮدي .اوﻟﻴﺎي دﺧﺘﺮ ﺷﺮﻃﻲ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ؛ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻦ در اﺳﺮع وﻗﺖ از زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﻮم.
87اﺣﺘﻤﺎﻻً آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﭘﺲ از ﺟﺪاﻳﻲ از ﺷﺮﻳﻚ زﻧﺪﮔﻲاش ،رﻧﺞ روﺣﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﻫﺮﭼﻨـﺪ در اﻋﺘﺮاﻓـﺎت
ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻤﻲﭘﺮدازد .در آنﺟﺎ ﺣﺘّﻲ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮﻳﻦ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻓﻠﻮرﻳﺎ وارد ﻛﺮد ،ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ .اﻣـﺎ در
ﻣﺘﻦ ﻛﺘﺎﺑﺶ) De bono coniugali ،در ﺑﺎب ﻓﻮاﻳﺪ ازدواج ،(401 ،ﻛﻪ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎً ﺑﺎﻳـﺪ زﻣـﺎﻧﻲ ﭘـﺲ از درﻳﺎﻓـﺖ ﻧﺎﻣـﻪي ﻓﻠﻮرﻳـﺎ
ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﺬﻛﺮ ﻣﻲدﻫﺪ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﻣﻌﺸﻮق ﺑﺎوﻓﺎﻳﻲ را ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ازدواج ﺑﺎ زﻧﻲ ﺗﺮك ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻣﺠـﺮم ﺑـﻪ ﺧﻴﺎﻧـﺖ
اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ،ﻣﻮرد ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻧﺒﻮد .ﺗﺎ اواﺳﻂ ﻗـﺮون ﻣﻴﺎﻧـﻪ ،ﻋﻤﻮﻣـﺎً اﻳـﻦ ﻣـﺮدي ﻛـﻪ ﭘـﻴﺶ از ازدواج
ﻫﻢﺑﺎﻟﻴﻨﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،اﺳﻘﻒ ﻟﺌﻮن روﻣﻲ ،ﻛﻪ در ﻣﻴﺎﻧﻪي ﻗﺮن ﭘـﻨﺠﻢ ﻣـﻲزﻳـﺴﺖ ،ﮔﻔﺘـﻪ
اﺳﺖ ﻣﺮد ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭘﻴﺶ از ازدواج ﻫﻢﺑﺎﻟﻴﻨﺶ را ﺗﺮك ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ ﻣﻘﻮﻟﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻃـﻼق و ﻳـﺎ ﭼﻨﺪﻫﻤـﺴﺮي
ﺗﻠﻘﻲ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ .ﺑﺮﻋﻜﺲ ،آن را ﻧﻮﻋﻲ ﭘﻴﺸﺒﺮد اﺧﻼﻗﻲ ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ .آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ را رد ﻛﺮده ﺑﻮد .ﺑـﻪ زﻋـﻢ
او ،ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﺎ زﻧﻲ ﻫﻢﺑﺎﻟﻴﻦ ﻣﻲﺷﺪ ،ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺴﺖ او را رﻫﺎ ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ زن دﻳﮕﺮي ﻋﻬﺪ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ ﺑﺒﻨﺪد.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ،ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﭙﺮﺳﻴﻢ اﮔﺮ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ را درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد ـ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘـﺲ از ﻧﻮﺷـﺘﻦ
اﻋﺘﺮاﻓﺎت ـ آﻳﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﻲرﺳﻴﺪ ﻛﻪ از ﻣﻘﺎم »ازدواج« ﻳﺎ ﺣﻘﻮق ﻫﻢﺑﺎﻟﻴﻦ دﻓﺎع ﻛﻨﺪ؟ از اﻳﻦ رو ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﭼـﻪﺑـﺴﺎ
ﺣﻖ ﺑﺎ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﺎﻣﻪي او ﺑﻪ اورل در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻮد ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ.
ﺗﺎ ﻫﻤﻴﻦ اواﺧﺮ ،در ﺳﺎل ،1930ﭘﺎپ از ﻣﺘﻦ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ »در ﺑﺎب ﻓﻮاﻳﺪ ازدواج« ،ﻧﻘﻞ ﻗﻮل آورده اﺳﺖ ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ آﮔـﺎه
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻛﺘﺎب ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﻮده .اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﺑـﻪ دﻻﻳـﻞ ﺷﺨـﺼﻲ ،ﻣﻌﺘﻘـﺪم ﻛـﻪ ﻫـﻢ او و ﻫـﻢ
ﭘﺎپﻫﺎي ﭘﻴﺶ از او ،از ﻣﺘﻦ »ﻛﻮدﻛﺲ ﻓﻠﻮرﻳﺎ« ﻣﻄﻠﻊ ﺑﻮدهاﻧﺪ.
88اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺷﺸﻢ ،ص13
http://www.seapurse.ir
35 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدم ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ،ﭼﻮن در آن ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ ﻛﺬاﻳﻲ او را در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺗـﺮك ﻛـﺮده ﺑـﻮدﻳﻢ ،اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ
اﻧﺘﻘﺎﻣﺶ را ﮔﺮﻓﺖ .ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ رﺳﻴﺪ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ زورآزﻣﺎﻳﻲ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﻛﺪام ورزﻳﺪهﺗﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ .اﻣﺎ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ از او ﺧﻮاﺳﺘﻪاي ﺗﺮﺗﻴﺐ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻛﺮدن ﻣﺮا ﺑﺪﻫﺪ ،ﭼﻮن ﺧﻮدت ﺷﺨﺼﺎً ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ
ﻛﺎر ﻧﺒﻮدي .ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ﭼﻮﭘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﺎً ﻗﺎدر ﺑﻪ ذﺑﺢ ﺑﺮهي ﺧﻮدش ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﺣﺮف او را ﺑﺎور ﻛﺮدم و اﻳـﻦ
ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﺧﻄﺎي زﻧﺪﮔﻲام ﺑﻮد . 89ﺣﺘﻤﺎً ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻣﻦ از آنﮔﻮﻧﻪ زنﻫـﺎي ﻏـﻢاﻧﮕﻴـﺰ
ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ از زﻳﺮ ﻗﺒﺎي اورﻳﭙﻴﺪ ﺳﺮ در آورده ﺑﻮدم . 90ﺷﺮﻳﻚ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ،ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻋﺸﻖ ﻣﻠﻜﻮﺗﻲ ،ﺑﻪ
ﻣﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮد . 91
ﺑﺎور ﻛﺮدم ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪي ﭘﻴﺶاﻧﺪﻳﺸﻴﺪهي ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ،ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻛﻪ زﻣـﺎﻧﻲ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ را
در زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮده ﺑﻮدﻳﻢ ،ﺑﺮﮔﺮدم .ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ را در رم دﻳﺪم و ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردي ﻛﻪ ﻣـﺮا
ﺑﺪون اﻃﻼع و ﺧﻮاﺳﺘﻪات رواﻧﻪي ﺳﻔﺮ ﻛﺮده ﺑﻮدﻧﺪ.
ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻧﻘﺶ دﻻﻟﻪاش ﺑﻪ ﻣﻦ ﻳﺎدآور ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪاي ﻗﻮل ﺑﺪﻫﻢ ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﺎ ﻣـﺮد دﻳﮕـﺮي
زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻜﻨﻢ .ﻣﻦ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪي آن ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺻﺪدرﺻﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاي و ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻣﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ
ﺳﻮي ﻫﻢ ﺑﺎز آﻳﻴﻢ .اﻳﻦ ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺟﺰو اﺳﺮار اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ از ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮﻟﻲ ﮔﺮﻓـﺖ .ﭼـﻮن
ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺪارم ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ او ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ،اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ از ﺳﺮ راه دور ﺑﺸﻮم .آﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ اﻳـﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ
رﻓﺘﻦ را ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻗﺪري ﺳﻬﻞﺗﺮ ﻛﻨﺪ؟ ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮر ﻛﺮده ﺑﻮد اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﻢ ﻣـﺮد دﻳﮕـﺮي را ﺑﻴـﺎﺑﻢ ،ﭘـﺬﻳﺮﻓﺘﻦ
ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﺮاﻳﻢ آﺳﺎنﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .اﻣﺎ ﭼﻴـﺰي ﻧﮕﺬﺷـﺖ ﻛـﻪ آن ﻧﺎﻣـﻪ را از ﺗـﻮ درﻳﺎﻓـﺖ ﻛـﺮدم و در آن
ﻣﺠﺪاﻧﻪ از ﻣﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﺮده ﺑﻮدي ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻳﮕﺮي ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻜﻨﻢ .ﺣﺘّﻲ ﻧﻮﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﮔﻤـﺎن ﻧﻤـﻲﺑـﺮي از اﻳـﻦ
ازدواج ﭼﻴﺰ زﻳﺎدي ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد .اﻣﺎ از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ،ﻧﺎﻣﻪاي را ﻛﻪ از ﻣﻴﻼن ﺑﺮاﻳﻢ ﻧﻮﺷﺘﻲ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﻤـﻼت ﺑـﻪ
ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮده ﺑﻮدي» :ﻓﻠﻮرﻳﺎ ،ﻓﻠﻮرﻳﺎ ،دﻟﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﻨﮓ اﺳﺖ ،دﻟﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﻨﮓ اﺳﺖ«.
Peccatum 89ﺧﻄﺎ ،ﺗﻘﺴﻴﺮ .ﻧﻚ .واژهي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،hamartiaﻣﻌﺎدﻟﻲ ﺑﺮاي ﺧﻄﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﺳـﻘﻮط ﻗﻬﺮﻣـﺎن
ﺗﺮاژدي ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺧﻄﺎ ،ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ ﺣﺴﻦﻧﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد و دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺮاژدي اﺳﺖ.
90ﻳﻮﻧﺎﻧﻲﻫﺎ واژهي himationرا ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ و ﻧﻪ ،togaﻛﻪ ﻧﺎم ﻻﺗﻴﻨﻲ ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻲ روﻣﻲﻫﺎ ﺑﻮد .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳـﻦ ،ﻓﻠﻮرﻳـﺎ از
ﻛﻠﻤﻪي ﺗﻮﮔﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﺪ.
91
!Sic, Aureli! Sic
http://www.seapurse.ir
36 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
آن روز آدﺋﻮﺗﺎدوس را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﺑﺮده ﺑﻮدي و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﺣﺘّﻲ ﭘـﻴﺶ از آن ﻛـﻪ وﺳـﺎﻳﻠﻢ را
ﺑﺒﻨﺪم و از ﻣﺮدم و ﻓﺮزﻧﺪم ﺟﺪا ﺷﻮم ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮاي آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎر او را در آﻏﻮش ﺑﮕﻴﺮم .و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﺑـﻮد ﻛـﻪ
ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮدم . 92
ﻛﺎري را ﻛﻪ دﻳﺪو ﻛﺮده ﺑﻮد ،ﻧﻜﺮدم .ﭘﺲ ﭼﻪﺑﺴﺎ آن روز ﻛﺬاﻳﻲ زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ،ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺗﻮاﻧﻢ ﻗﻮل
داده ﺑﻮدم .از ﻃﺮﻓﻲ دﻳﮕﺮ ،اﮔﺮ آدﺋﻮﺗﺎدوس را ﻫﻢ ﺑـﺎ ﺧـﻮدم ﻣـﻲﺑـﺮدم ،ﻛـﺎري را ﻛـﻪ ﻣـﺪﺋﺎ ﻛـﺮده ﺑـﻮد ﻧﻴـﺰ
ﻧﻤﻲﻛﺮدم . 93اﻣﺎ ﻣﻦ رﻓﺘﻢ.
92ﺑﺎﻳﺪ اﺷﺎرهاي ﺗﻠﻮﻳﺤﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻛﻼم ﺳﻴﺴﺮون ،Omnia mea mecum porto ،ﻛﻪ ﺧﻮد آن را ﺑﻪ ﻓﻴﻠـﺴﻮف ﻳﻮﻧـﺎﻧﻲ ،ﺑﻴـﺎس
) (Biasﻧﺴﺒﺖ ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ دﺳﺖﺧﺎﻟﻲ از دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰد ،اﻣﺎ در ﺣﻘﻴﻘﺖ او ﻫﺮ آنﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗـﺮﻳﻦ ارزش را
داﺷﺖ ،ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺮد؛ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺮد و ﺗﺠﺮﺑﻪاش را.
93اﺷﺎرهاي اﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺮاژدي »ﻣﺪﺋﺎ« ،اﺛﺮ اورﻳﭙﻴﺪس ) .(Euripidesدر اﻳﻦ ﺗﺮاژدي ،ﻣﺪﺋﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آن ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﻳﺎﺳـﻮن
) (Jasonاو را ﻓﺮﻳﺐ داد ،ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ را ﻛﺸﺖ .ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﻧﻔﺮت ﻣﺪﺋﺎ از ﻫﻤﺴﺮش ﻗﻮيﺗﺮ از ﻋﺸﻘﺶ ﺑـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﻲ
ﺑﻮد ﻛﻪ از او داﺷﺖ .در ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ،ﻋﺸﻖ ﺑﻨﻴﺎنﺑﺮاﻧﺪاز ﻣﺪﺋﺎ و دﻳﺪو ﻫﻴﭻ ﺷﺒﺎﻫﺘﻲ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺪارد.
http://www.seapurse.ir
37 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﻫﻔﺘﻢ
ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﻮﻗﻲ ﺗﻼش ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ازدواج ﺗﻦ در دﻫﻲ» .دﺧﺘﺮي ﻛﻪ از او ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻛﺮده
ﺑﻮدم ،دو ﺳﺎل ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ از ﺳﻦ ازدواج ﺑﻮد .اﻣﺎ از آنﺟﺎ ﻛﻪ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ،ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ زﻣﺎن اﻧﺘﻈﺎر
ﺷﺪم «. 94ﺧﺐ ،ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺣﻘﺶ ﺑﻮد ﻣﺮﻗﻮم ﻣﻲﻓﺮﻣﻮدي ﻛﻪ ﺗﻮ اﺻﻮﻻً از ﺻﺒﺮ ﻛﺮدن ﺧﻮﺷﺖ ﻣﻲآﻳﺪ.
ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﺷﺪم ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ ﻳﻜﻲ دو ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻤﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ﺗﺎ ﻧﻈﺮت را درﺑﺎرهي ﻣﺎدرت و اﻳﻦ ﻛـﻪ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ادارهي اﻣﻮر را ﺷﺨﺼﺎً در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ و آدﺋﻮﺗﺎدوس ﺑﻴـﺮون ﺑﻮدﻳـﺪ ﻣـﺮا ﺑـﻪ ﺳـﻔﺮ
ﻓﺮﺳﺘﺎد ،اﺑﺮاز ﻛﻨﻲ .ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪاي ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ .و ﻣﻦ ـ ﻣﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم راه از آﻓﺮﻳﻘﺎ ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻫﻢﺳﻔﺮت ﺑﻮدم
ـ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪه ﺑﻮدم .ﻣﻦ اورل ،ﻫﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ او روي ﭘﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﻗﺪم زده ﺑـﻮدي ،ﻣـﻦ دﻳﮕـﺮ ﻧﺒـﻮدم.
ﻓﻘﻂ ﻧﻮﺷﺘﻪاي:
»ﺑﻪ زﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮدم ،اﺟﺎزه ﻧﺪادﻧﺪ در ﻛﻨﺎرم ﺑﻤﺎﻧﺪ .از ﻣﻦ ﺟﺪاﻳﺶ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﺑﺮ
ﺳﺮ راه ازدواج ﻣﻦ ﺑﻮد .دﻟﻢ ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ او ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭘﺎره ﺷﺪ و زﺧﻤﻲ ﺧـﻮنرﻳـﺰ ﺑﺮداﺷـﺖ .او ﺑـﻪ آﻓﺮﻳﻘـﺎ
ﺑﺎزﮔﺸﺖ .و ﺑﻪ ﺗﻮ ﻗﻮل داد ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﻣﺮد دﻳﮕﺮي زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻜﻨﺪ .او ﭘﺴﺮﻣﺎن را ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷـﺖ .اﻣـﺎ ﻣـﻦ،
ﻣﺮدي ﻏﻢزده ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ از او ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮم .وﻗﺘﻲ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﻫﻨﻮز دو ﺳﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮي ﻛﻪ
ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻛﺮده ﺑﻮدم ازدواج ﻛﻨﻢ ،ﻃﺎﻗﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻢ .زﻳﺮا ﺑﺎ وﺟـﻮد آن ﻛـﻪ ﻧﻈـﺮ ﺧﻮﺷـﻲ ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ
ازدواج ﻧﺪاﺷﺘﻢ ،ﺑـﺮدهي ﻫـﻮسﻫـﺎﻳﻢ ﺑـﻮدم .از اﻳـﻦ رو زن دﻳﮕـﺮي را ﺑﺮﮔﺰﻳـﺪم؛ اﻣـﺎ ﻧـﻪ در ﻣﻘـﺎم ﻫﻤـﺴﺮ.
ﺑﺪﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻴﻤﺎري روﺣﻲام ﺑﻬﺒﻮد ﻧﻴﺎﻓﺖ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﻪ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪي ﻋﺎدتﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲام ،در ﺣﺎﻟﻲ ﻛـﻪ در
اﻧﺘﻈﺎر ازدواج ﺑﻮدم ،ﺑﺪﺗﺮ ﻫﻢ ﺷﺪ «. 95
ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻋﺘﺮاﻓﺎت را ﻧﺨﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم ،از اﻳﻦ زن دﻳﮕﺮ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻢ .ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﺪه
ﺑﺎﺷﻲ .زﻳﺮا ﺑﻨﺎ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺮد دﻳﮕﺮي ﺑﺴﭙﺎرم .ﺑﺪ ﻧﻴﺴﺖ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﺪاﻧﻴﻢ .زﻳـﺮا در
اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻪ روﺷﻨﻲ اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ازدواج ﻛﺮدﻧﺖ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ ﻣﻦ از آنﺟﺎ دور ﺷﺪم .آﻳﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺒـﻮد
ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻪ رﺷﺪ رﺳـﻴﺪن دﺧﺘـﺮك ﺑـﻲﭼـﺎره ﺻـﺒﺮ ﻣـﻲﻛـﺮدي ،ﭘـﻴﺶ ﺗـﻮ
ﻣﻲﻣﺎﻧﺪم؟ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ازدواج ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻲ ،ﻓﻘﻂ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻲ روح ﺧﻮد را از ﺗﺒـﺎﻫﻲ اﺑـﺪي ﻧﺠـﺎت
دﻫﻲ ،اﻣﺎ از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﮔﺮدﺷﻲ ﻛﺎﻣﻼً ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻪ »اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ« ﻛﺮدي و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﻗﺒﻴـﻞ ﭼﻴﺰﻫـﺎ ،ﭘـﻴﺶ
94اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺷﺸﻢ ،ص13؛ ﺳﻦ راﻳﺞ ﺑﺮاي ازدواج ،ﺑﻴﻦ 12ـ 13ﺑﻮد .از اﻳﻦ رو ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﮔﻤﺎن ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ دﺧﺘـﺮك
ﻳﺎزده ﺳﺎل ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ،آنﻃﻮر ﻛﻪ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﭘﻴﺶﺗﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
95اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺷﺸﻢ ،ص15
http://www.seapurse.ir
38 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻣﻲآﻳﻨﺪ .اورل ﺑﻲﭼﺎره ،ﺣﺎﻻ رﻓﺘﻪرﻓﺘﻪ ﻧﻴﺎز ﻋﻤﻴﻖ ﺗﻮ را ﺑﺮاي ﻧﻮﻋﻲ اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎن درك ﻣـﻲﻛـﻨﻢ؛ ﻓﻘـﻂ
ﻗﺪري از ﻧﺤﻮهي ﮔﺰﻳﻨﺶ آنﻫﺎ دﻟﺨﻮر ﻫﺴﺘﻢ.
ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﺑﻪ ﻃﻌﻤﻪي ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻮ رو ﺗﺮش ﻛﺮد .او ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺗﻮ را ﺑﺎ زﻧـﻲ
ﻛﻪ از ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠﺐ و روح دوﺳﺖ داﺷﺘﻲ ،ﻣﺤﻮ ﻛﻨﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﺎ ﻫﻤـﺴﺮ ﺑﻌـﺪي ﺑﺮﺳـﺪ ،ﺣﺘﻤـﺎً ﺑـﺮاي ارﺿـﺎي
ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ »اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ« ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮده .ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﻣﺎدر ﺗﻮ ﺑﺎﻧﻮي ﭘﺮﺗﺤﻤﻠﻲ ﺑﻮده و ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺮده
ﻫﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻳﺎد ﻛﺮد .در ﻧﻬﺎﻳﺖ ،او اﻧﺘﻘﺎم ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪي ﺧﻮد را ﺑﺮاي آنﭼﻪ آن ﺷﺐ ﻛﺬاﻳﻲ ﻛـﻪ ﻣـﺎ از
آﻓﺮﻳﻘﺎ ﺑﺎدﺑﺎن ﺑﺮﻛﺸﻴﺪﻳﻢ رخ داد ،ﮔﺮﻓﺖ.
ﻧﻮﺷﺘﻪاي » :زﺧﻤﻲ ﻛﻪ دﻟﻢ ﭘﺲ از ﺑﺮﻳﺪن راﺑﻄﻪام ﺑﺎ زﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮدم ﺧـﻮرده ﺑـﻮد ،ﺑﻬﺒـﻮد
ﻧﻤﻲﻳﺎﻓﺖ .ﻧﺨﺴﺖ ﺧﻮنرﻳﺰ و ﺳﺨﺖ دردﻧﺎك ﺑﻮد .ﺳﭙﺲ ﭼﺮﻛﻴﻦ ﺷﺪ و درد آن را ﻛﻢﺗﺮ ﺣﺲ ﻣﻲﻛﺮدم .اﻣـﺎ
وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮ و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻧﺎاﻣﻴﺪﻛﻨﻨﺪه ﻣﻲﺷﺪ «. 96ﺳﭙﺲ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻲ» :ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣـﺮا از دراﻓﺘـﺎدن
در ﮔﺮداﺑﻲ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ از اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺣﻔﻆ ﻣﻲﻛﺮد ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻤﺎم ﻛﻮﺷﺸﻢ ﺑـﺮاي دﻳﮕﺮﮔـﻮﻧﻲ دﻳـﺪﮔﺎهﻫـﺎﻳﻢ،
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﻮف از ﻣﺮگ ﺑﻮد و روز داوري ﺗﻮ ،ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﺗﺮك ﻧﻜﺮد ...،در ﺑﺎﻃﻦ اﮔﺮ ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﻛﻪ روح
اﻧﺴﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﺪ و ﺟﺰاﻳﻲ ﺑﺮاي اﻋﻤﺎﻟﻲ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻴﻢ وﺟﻮد ﻧـﺪارد ،ﺣﺎﺿـﺮ
ﺑﻮدم ﺑﻪ اﭘﻴﻜﻮر ﺟﺎﻳﺰه ﺑﺪﻫﻢ . 97ﻟﻴﻜﻦ اﭘﻴﻜﻮر اﻳﻦ را ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺖ .ﻣﻲﭘﺮﺳﻴﺪم :اﮔﺮ وﺟﻮد ﻣﺎ ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮد و
ﻗﺎدر ﺑﻮد در ﻟﺬت اﺑﺪي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺑﺰﻳﺪ ،ﺑﻲ ﺧﻮف از دﺳﺖ دادن آن ،ﭼـﺮا ﻧﻤـﻲﺗﻮاﻧـﺴﺘﻴﻢ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺷـﺎدﻣﺎن
ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ و ﭼﺮا در ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻳﻢ 98؟«
ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﭼﺮا ﻣﺎ در ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ؟ ﻣﻨﻈﻮرم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا در ﭘﻲ ﭼﻴﺰي ﺑﮕﺮدﻳﻢ ﻛﻪ
ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻛﻤﻲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻳﺎد آن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲاي ﻣﻲاﻧﺪازي ﻛﻪ در ﻗﻤﺎري ﺳﻜﻪي ﻃـﻼ ﺑـﺮده
ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ ﭼﻮن در ﻃﻠﺐ ﺑﻴﺶﺗﺮش ﺑﺮآﻣﺪ ،ﺗﻤﺎم ﺳﺮﻣﺎﻳﻪاش را از دﺳﺖ داد. 99
96ﭘﻴﺸﻴﻦ
97اﭘﻴﻜﻮر ) 341 (Epicureﺗﺎ 270ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد .ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻳﻮﻧـﺎﻧﻲ و ﺳـﺎﻛﻦ آﺗـﻦ .اﭘﻴﻜـﻮر ﺑـﺎ اﺗـﻢﺑـﺎوري دﻣﻮﻛﺮﻳﺘـﻮس
) (Democritusﻫﻢﻋﻘﻴﺪه ﺑﻮد و ﺑﺎور داﺷﺖ ﻛﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪي ﻣﺎدي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ وﺣﺸﺖ اﻧﺴﺎن را از ﻣﺮگ و ﺟﺰاي ﺧﺪاﻳﺎن از ﺑﻴﻦ
ﺑﺒﺮد .او ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ» :ﻣﺮگ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺪارد .زﻳﺮا ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻴﻢ ،ﻣﺮگ اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻴﺴﺖ .و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣـﺮگ
ﻓﺮا ﺑﺮﺳﺪ ،ﻣﺎ دﻳﮕﺮ زﻧﺪه ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ «.او ﻓﻠﺴﻔﻪي رﻫﺎﻳﻲﺑﺨﺶ ﺧـﻮد را ﺑـﺎ آنﭼـﻪ »ﭼﻬـﺎر داروي درﻣـﺎنﮔـﺮ« ﻣـﻲﻧﺎﻣﻴـﺪ،
ﺟﻤﻊﺑﻨﺪي ﻛﺮده ﺑﻮد» :از ﺧﺪاﻳﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ .ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﮕﺮان ﻣﺮگ ﺑﻮد .ﻧﻴﻜﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ دﺳـﺖ ﻣـﻲآﻳـﺪ .ﺗﺤﻤـﻞ ﻓﺠـﺎﻳﻊ
آﺳﺎن اﺳﺖ«.
98اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺷﺸﻢ ،ص16
99ﻣﻦ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲاي ﻛﻪ ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻪ او اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻛﺸﻒ ﻛﻨﻢ.
http://www.seapurse.ir
39 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
اورل ،دورﻧﻤﺎي ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي را ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻦ ﺑﺎ اﻓﺮاد و ﺟﺎﻧﻮران ،ﮔﻴﺎﻫﺎن و ﻛﻮدﻛﺎن ،ﺷﺮاب و ﻋﺴﻞ .در اﻳﻦ
دورﻧﻤﺎ ،ﻫﺰارﺗﻮي ﻣﺨﻮﻓﻲ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد .ﺣﺎﻻ ﻳﻚ اﺳﻘﻒ ﭘﺎرﺳﺎ ،ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺷﺮﻳﻚ ﺳﺮﺧﻮش و ﻣﺤﺒﻮب
زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﺑﻮدي ،ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻦ در اﻳﻦ ﻫﺰارﺗﻮي ﺑﻲاﻧﺘﻬﺎ ﮔﻢ ﺷﺪهاي .ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻲ رﺷـﺘﻪي آرﻳﺎدﻧـﻪ 100را ﭘﻴـﺪا
ﻛﻨﻲ؛ رﺷﺘﻪاي ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮ را از ﻣﻴﺎن ﭘﻴﭻ و ﺧﻢﻫﺎي اﻳﻦ ﻫﺰارﺗﻮ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ،ﺑﻪ ﺑﻬـﺸﺘﻲ
ﻛﻪ در آن ﻣﻲزﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ در ﺑﺮد .اﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ و اﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎن در اﻋﻤﺎق اﻳﻦ ﻫﺰارﺗـﻮ ﺣﻜـﻢرواﻳـﻲ
ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻫﺮ ﻣﺮدي ﻛﻪ ﺑﺪانﺟﺎ وارد ﻣﻲﺷﻮد ،ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد آﻧﺎن اﻓﺰوده ﻣﻲﺷﻮد .زﻳﺮا ﻫﺮ ﻳﻚ از آﻧﺎن ﺑـﻪ اﺷـﺘﺒﺎه
ﺑﺎور دارد ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰي ﺑﻴﺮون ﻫﺰارﺗﻮ ،ﺳﺎﺧﺘﻪي ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﻧﻮﺑﺖ ﺗﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻤﺮاه ﺷﻮي .ﭼﻴـﺰي
ﻧﻤﻲﮔﺬرد ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻪ را ﺑﻴﺮون ﻫﺰارﺗﻮﺳﺖ ،ﻧﺨﻮاﻫﻲ .ﭼﻮن ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﺮوه آن ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﻣـﺴﻴﺤﻲ ﭘﻴﻮﺳـﺘﻪاي.
ﺣﺎل ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از آن اﻧﺴﺎنﺧﻮاراﻧﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪهاي ﻛﻪ در دل ﺗﺎرﻳﻜﻲ آن ﻫﺰارﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ . 101ﻳـﺎ ﺷـﺎﻳﺪ
ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻲﮔﻔﺘﻢ ﺷﻜﺎرﭼﻴﺎن اﻧﺴﺎن 102؟ ﺗﻮ زﻧﻲ را ﻛﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻲ ،ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .اﻣﺎ ﺧﺪا را ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري
ﻛﻪ از او ﺟﺪا ﺷﺪهاي .ﭼﻮن دﻳﮕﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺗﺎ وﺳﻮﺳﻪات ﻛﻨﺪ .ﺗﻨﻬـﺎ در رؤﻳﺎﻫـﺎي ﺗـﻮ اﺳـﺖ ﻛـﻪ »ﺗـﺼﻮﻳﺮ
ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﺎدات ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻨﺪ.«103
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ .ﭼﻪﺑﺴﺎ او در ﺟﺎﻳﻲ ﺗﻮ را ﻣﻲﭘﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم آﻓﺮﻳﻨﺶ او اﻫﺎﻧـﺖ
ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ در اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ در اوان زﻧﺪﮔﻲ ،ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮدي ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ آنﺟﺎ ﻏﺎﻳـﺐ ﺑـﻮد.
اﻣﺎ ﻓﺮض ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎزه ﺣﺎﻻ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﺴﻴﺮ اﺷﺘﺒﺎه اﻓﺘﺎدهاي .اودﻳﭗ ﻫﻢ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از دﻟﻔـﻲ ﺑـﻪ ﺗـﺒﺲ ﺳـﻔﺮ
ﻛﺮد ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﺴﻴﺮ درﺳﺖ اﺳﺖ .آن ﻫﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰ او ﺑﻮد .ﻫـﺮ آﻳﻨـﻪ ﺑـﻪ ﻛﻮرﻳﻨـﺖ Corinth
ﭘﻴﺶ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺧﻮاﻧﺪهاش ﻣﻲرﻓﺖ ،ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ .اورل ،از آن ﺑﻬﺘﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ راه
راﺳﺖ را ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﻣﻲﻳﺎﻓﺘﻲ .در اﻳﻦﺟﺎ ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻋﺸﻖ ﺧﺪاوﻧـﺪ را در ﮔـﻞﻫـﺎ و ﮔﻴﺎﻫـﺎن ـ و در
وﻧﻮس ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ.
100وﻗﺘﻲ ﺗﺴﺌﻮس ) (Theseusﻗﺼﺪ دارد وارد ﻫﺰارﺗﻮي واﻗﻊ در ﺟﺰﻳﺮهي ﻛﺮت ) (Creteﺷﻮد و ﻣﻴﻨﻮﺗﻮر ﻫﻴﻮﻻ را ،ﻛـﻪ ﻫـﺮ
ﻧﻪ ﺳﺎل ﻳﻚ ﺑﺎر از آﺗﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﻫﻔﺖ ﭘﺴﺮ و ﻫﻔﺖ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﻣﻲﻛﺮد ،ﺑﻜﺸﺪ ،آرﻳﺎدﻧﻪ ) (Ariadneﮔﻠﻮﻟﻪي ﻧﺨﻲ ﺑـﻪ او
داد .ﺑﺎ ﻛﻤﻚ رﺷﺘﻪي آن ﻧﺦ ،ﺗﺴﺌﻮس ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ راه ﺧﻮد را از درون ﻫﺰارﺗﻮ ﺑﻴﺎﺑﺪ.
101ﻧﻚ .ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ ﭘﻴﺸﻴﻦ.
،Picator hominum 102از ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ اﻧﺠﻴﻞ ،ﻛﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﻓﻠﻮرﻳﺎ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده .اﻧﺠﻴـﻞ ﻣـﺮﻗﺲ ،ﺑـﺎب
اول ،آﻳﻪي » :17ﻋﻴﺴﻲ آنﻫﺎ را )ﻣﺎﻫﻲﮔﻴﺮان را( ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﻦ آﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻣﺮدمﮔﻴﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺮداﻧﻴﺪ«.
ﻧﻚ .ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،آﻳﻪي 19
103اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دﻫﻢ ،ص .30ﻣﻦ ﺣﺪس ﻣﻲزﻧﻢ ﻛﻪ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ،ﺗﻼﺷﻲ ﺑﻮده ﺑﺮاي ﺟﻤﻊﺑﻨـﺪي آﮔﺎﻫﺎﻧـﻪاي
در ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻏﺎر اﻓﻼﻃﻮن ،ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً آن را ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻪ.
http://www.seapurse.ir
40 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻣﺎﻳﻠﻢ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ را از ﻫﻮراس ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻛﻨﻢ» :ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎش ﻫﺮ روز ﻛﻪ ﻃﻠﻮع ﻣﻲﻛﻨﺪ،
ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آﺧﺮﻳﻦ روز زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ «. 104اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوز آﺧﺮﻳﻦ روز زﻧﺪﮔﻲ ﺗـﻮ ﺑﺎﺷـﺪ .اﻣـﺎ
آﻣﺪﻳﻢ و ﺑﻮد .ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ،ﻣﻲﺷﻮد ﻓﻜﺮ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑـﺮاي روح ﻣـﺎ ﻫـﻢ ﭘـﺲ از اﻳـﻦ ﺣﻴـﺎﺗﻲ ﻧﻴـﺴﺖ .ﺧﻄﻴـﺐ
ﻛﻬﻦﺳﺎل ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﺣﺎﻻ از ﺗﻮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﻜﺎن را ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴـﺮي؛ اﻳـﻦ
ﻛﻪ اﺳﻘﻒ ﻫﻴﭙﻮ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺮﺗﻜﺐ اﺷﺘﺒﺎﻫﻲ ﺑﺸﻮد.
زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ؛ ﺑﺴﻲ ﻛﻮﺗﺎه .ﭼﻪﺑﺴﺎ اﻳﻦﺟﺎ و در ﺣﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ،و ﻓﻘﻂ اﻳـﻦﺟـﺎ و
در ﺣﺎل .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،آﻳﺎ ﺑﻪ آن روزﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻲرﻏﻢ ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻫﻨﻮز ﻣﻲدرﺧﺸﻨﺪ ،ﭘـﺸﺖ ﻧﻜـﺮدهاي ـ و
ﻣﺴﻴﺮت را در ﻫﺰارﺗﻮي ﺗﻴﺮه و ﺗﺎر ﻋﻘﺎﻳﺪ و ﻧﻈﺮﻳﺎت ﮔﻢ ﻧﻜﺮدهاي؛ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ دﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﻲرﺳﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ
را راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻢ؟
اورل ،ﻣﺎ ﺗﺎ اﺑﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ .اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از روزﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎرﻣـﺎن ﻫـﺴﺖ
اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﻢ.
اﻣﺎ درﺑﺎرهي روﺣﺖ ـ ﻛﻪ از ﻫﺮ ﭼﻴﺰ آن را ﺑﻴﺶﺗﺮ دوﺳﺖ داري ـ در اواﺧﺮ ﻛﺘﺎب ﺷﺸﻢ ﻧﻮﺷـﺘﻪاي» :ﺑـﻪ
ﻫﺮ ﻃﺮف ﭼﺮﺧﻴﺪ ،ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ،ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ،ﺑﻪ روي ﺷﻜﻢ ،ﻫﻤﻪﺟﺎ ﺳـﺨﺖ ﺑـﻮد .آراﻣـﺶ ﺗﻨﻬـﺎ در ﻛﻨـﺎر ﺗـﻮ وﺟـﻮد
دارد«. 105
ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺗﻤﺎم روزﻫﺎ و ﺷﺐﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﮔﺬراﻧﺪﻳﻢ ﻣﻲاﻓﺘﻢ .ﻣﺎ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ آراﻣـﺶ
ﻋﻤﻴﻘﻲ داﺷﺘﻴﻢ .ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻲ» :ﻣﺎﻳﻠﻢ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻲ ،ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻢ «.اﻣﺎ ﺑـﻪ اﻳـﻦ وﻋـﺪه وﻓـﺎ
ﻧﻜﺮدي .ﻫﻤﭽﻮن ﻳﻚ ﺳﺎرق ﺧﻮد را از ﻣﻦ ﺟﺪا ﻛﺮدي و در ﭘﻴﭻ و ﺧﻢ اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻲ دراﻧـﺪاﺧﺘﻲ ،ﺑـﻲ آن
ﻛﻪ ﺑﻨﺪ راﻫﻨﻤﺎي ﻣﺮا در دﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ.«106
ﻛﺘﺎب ﻫﻔﺘﻢ را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت آﻏﺎز ﻣﻲﻛﻨﻲ» :اﻛﻨﻮن دوران ﺟﻮاﻧﻲ ﮔﻨﺎهآﻟﻮده و ﺑﺪﻛﺎرهام ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳـﻴﺪه
ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺎلﻫﺎي ﻣﺮدي رﺳﻴﺪه ﺑﻮدم .اﻣﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﺮ ﺳﻨﻢ اﻓﺰوده ﻣﻲﺷﺪ ،از ﺑﻲﺛﻤﺮي ﺧـﻮد ﺑـﻴﺶﺗـﺮ
ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻣﻲﺷﺪم «. 107ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﮔﻨﺎهآﻟﻮده ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺑﺪﻛﺎره ﻛﺪام اﺳﺖ؟ ﻳﺎ ﺑﻲﺛﻤـﺮي؟ آﻳـﺎ اﻳـﻦﻫـﺎ ﺗﻤـﺎم
ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ را از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎريﺗﻌﺎﻟﻲ ﺟﺪا ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟
104
Omnem crede diem tibi diluxisse supermum
105اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﺷﺸﻢ ،ص16؛ »ﺑﺎ ﺗﻮ« ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ
106ﻧﻚ .ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ 100
107اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﻔﺘﻢ ،ص1
http://www.seapurse.ir
41 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
در اداﻣﻪ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻲ» :ﺑﺮاﻳﻢ ﺗﺼﻮر واﻗﻌﻴﺖ دﻳﮕﺮي ﺟـﺰ آنﭼـﻪ را ﺑـﺎ ﭼـﺸﻤﺎن ﺧـﻮد ﻣـﻲدﻳـﺪم ،ﻣﺘـﺼﻮر
ﻧﺒﻮد «. 108ﺣﺎل ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻦ ﻛﻪ واﻗﻌﻴﺖ دﻳﮕﺮي وﺟﻮد ﻧﺪارد .در آن ﺻﻮرت ،در ﺟﻬﺖ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻧﭽﺮﺧﻴﺪهاي.
ﺑﻠﻜﻪ از آن دور ﺷﺪهاي.
آﺧﺮ ﻣﮕﺮ ﺑﺮگﻫﺎ را ﺑﺮ درﺧﺘﺎن ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻲ ،اورل 109؟ آﻳﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﻲﺗـﻮاﻧﻲ ﺑﺒﻴﻨـﻲ ﻛـﻪ دﻧﻴـﺎﻳﻲ در اﻃﺮاﻓـﺖ
وﺟﻮد دارد؟ اﮔﺮ آنﭼﻪ را ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻟﺬﺗﻲ ﻧﻤﻲدﻫﺪ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﺧﻮد را ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﻛﻨﻲ .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ
زﻋﻢ ﻣﻦ ،اﻳﻦ ﺧﻮد ﻛﻔﺮ اﺳﺖ.
ﻗﺪري ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ﻛﻪ ﺗﺪرﻳﺠﺎً ﺑﻪ روﺷﻨﻲ و وﺿﻮح داﻧﺴﺘﻲ »آنﭼﻪ ﺗﺒﺎﻫﻲﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،از ﻫـﺮ آنﭼـﻪ
ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،ﭘﺴﺖﺗﺮ اﺳﺖ «. 110اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻲ ﻣﻌﻘﻮل ،ﻣﺘﻴﻦ ،و ﻗﺎﺑﻞ ﭘـﺬﻳﺮش اﺳـﺖ.
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﭘﺮﺳﺸﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲآﻳﺪ اﻳﻦ اﺳـﺖ :ﺑـﺎ در ﻧﻈـﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﻫﻤـﻪي ﺟﻮاﻧـﺐ ،آﻳـﺎ ﭼﻴـﺰي ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان
»ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ« وﺟﻮد دارد ﻛﻪ روح ﻣﺎ ﺑﻪ آن ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺑﺸﻮد؟ و اﮔﺮ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ ،ﺑـﻪ ﻋﻘﻴـﺪهي ﻣـﻦ
ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﺑﺮاي ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻫﺎ ﺑﻲﻣﻌﻨﻲﺗﺮ از ﮔﺸﺘﻦ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺒﺎﻫﻲﭘﺬﻳﺮﻫﺎﺳﺖ .ﺧﺐ ،ﺣﺪس ﻣـﻲزﻧـﻢ ﻛـﻪ
ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ ﻫﻨﻮز از ﻛﺎﺳﻪ ﺑﻴﺮون آورده ﻧﺸﺪه و در ﻫﻤﻴﻦ روال ،اﺳﻘﻒ ﻫﻴﭙﻮ ﻫﻨﻮز در راه ﻣﻠﻜﻮت اﻋﻠﻲ ،ﺧﻮد
را اﺧﺘﻪ ﻧﻜﺮده اﺳﺖ .ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ اورل ،وﻟﻲ اﻳﻦ ﺟﺰ ﺷﻮر و ﺷﻮق ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺴﺖ؟
و ﺑﺎز در ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎل ،آنﭼﻪ را ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺟﺎن دﻳﺪهاي و ﻋﺸﻘﺖ را ﺑـﺮاي آنﭼـﻪ ﻛﺎﻟﺒـﺪي ﻧـﺪارد ﻣﺮﻗـﻮم
ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﭘﺸﺘﻢ ﻟﺮزﻳﺪ اورل .ﻛﺴﻲ را ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﻟﻴـﻞ آن ﻛـﻪ آواز زﻳﺒـﺎﺗﺮي را ﺑـﺎ ﮔـﻮش ﺟـﺎن
ﺷﻨﻴﺪه ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ آواز ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﺪ .ﻳﺎ ﻓﺮد دﻳﮕﺮي را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮ ﻛﻪ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﺗﻤـﺎم ﮔـﻞﻫـﺎ و
درﺧﺘﺎن را ﺑﺨﺸﻜﺎﻧﺪ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺷﻤﻴﻢ ﻣﻄﺒﻮعﺗﺮي از ﻋﻄﺮ ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺑﺎ ﻣﺸﺎم ﺟﺎﻧﺶ ﺑﻮﻳﻴـﺪه .و ﺑـﺎز ﻛـﺴﻲ را
ﺗﺼﻮر ﻛﻦ ﻛﻪ ﻗﺪرت دارد ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﺮ اﺛﺮ ﻫﻨﺮي را در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﻨﻬﺪم ﻛﻨﺪ ،ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﻋﺸﻘﺶ را در
ﭼﻴﺰﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻛﺮده اﺳﺖ.
ﺑﺮاي ﻣﻦ ،ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪﻧﺪ .ﮔﻞﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﮕﺎرﻧﮕﻲ ﭘﻴﺶ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﻛﺴﻲ ﻣﻮي ﻣﺮا ﻧﺒﻮﻳﻴﺪ .و ﻫﻴﭻﻛـﺲ
ﻣﺮا در آﻏﻮش ﻧﮕﺮﻓﺖ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،از ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ در ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ دﻳﺪو ﺳﻬﻴﻢ ﺷـﺪم .اﻣـﺎ ﻫﺮﮔـﺰ
ﻧﮕﻴﻦ ﻛﻨﺪهﻛﺎريات را ﻛﻪ در ﻣﺸﺖ دارم ،از دﺳﺖ ﻧﻤﻲﻧﻬﻢ.
108ﭘﻴﺸﻴﻦ
،Frondem in sivis non cernis? 109ﻛﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪي آزادي از آن ،ﻣﻲﺷﻮد» :از ﻛﺜﺮت درﺧﺖ ﺟﻨﮕﻞ را ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻲ؟«
110اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﻔﺘﻢ ،ص1
http://www.seapurse.ir
42 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﻫﺸﺘﻢ
در دﻓﺘﺮ ﻫﺸﺘﻢ ،ﺑﻪ ﺷﺮح اﻳﻤﺎن آوردن ﺧﻮد در ﻣﻴﻼن ﻣﻲﭘﺮدازي .آﺧﺮ از ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ﺑﻪ آراﻣﺶ دﺳﺖ
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدي .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻪ زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ اﺑﺪي در ﺗﻮ اﻋﺘﻘـﺎد ﻳﺎﻓﺘـﻪ ﺑـﻮدم؛ ﻫﺮﭼﻨـﺪ آن را از وراي
ﺷﻴﺸﻪاي ﺗﻴﺮه ﻣﻲﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ . 111اﻣﺎ از ﺗﻤﺎم ﺷﻚﻫﺎ درﺑﺎرهي ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ وﺟﻮدي ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ رﻫﺎ ﺷﺪه ﺑـﻮدم؛
ﻫﻤﺎن ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻮﺟﻮدات از او ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ«. 112
ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب ،اورل ﻋﺰﻳﺰ ،اﺣﺘﻤﺎل دارد آن وﺟﻮد ﺗﺒﺎﻫﻲﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ،ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﺟﻬـﺎن و ﻫﺮﭼـﻪ در او ﻫـﺴﺖ را
آﻓﺮﻳﺪه ،از ﺟﻤﻠﻪ زﻧﺎن و ﻛﻮدﻛﺎن را ،وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .آنﭼﻪ ﻣﺮا ﺷﮕﻔﺖزده ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮياي اﺳـﺖ
ﻛﻪ از ﺑﺎور ﺧﻮد ﻣﻲﻛﻨﻲ.
ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :از ﺧﻮدم ﺑﻪ ﺳﺒﺐ زﻧﺪﮔﻲ دﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪام ﻧﺎراﺿﻲ ﺑﻮدم ،ﻣﺎﻧﻨﺪ وزﻧﻪاي ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺣـﻀﻴﺾ
ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ «. 113آنﮔﺎه ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮرت از زﻧﺪﮔﻲ دﻧﻴﺎﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﭼﻴﺴﺖ» :ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺷﺪﻳﺪاً ﺑﻪ
ﻋﺸﻖ زﻧﺎن ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﺑﻮدم .ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﻣﺮا از ازدواج ﻣﻨﻊ ﻧﻜﺮده ﺑﻮد .اﻣﺎ او ﻣﺮا ﺑﻪ ﭼﻴﺰي ﻓﺮاﺗـﺮ از آن ﺗﺮﻏﻴـﺐ
ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﻪﻣﺮاﺗﺐ ﺗـﺮﺟﻴﺢ ﻣـﻲداد ﺗﻤـﺎم ﻣـﺮدان از او ﺗﻘﻠﻴـﺪ ﻛﻨﻨـﺪ .ﻟـﻴﻜﻦ از آنﺟـﺎ ﻛـﻪ ﻣـﻦ ﻣﻮﺟـﻮدي
ﺿﻌﻴﻒاﻟﻨﻔﺲ ﺑﻮدم ،ﻣﻮﺿﻌﻲ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪم ﻛﻪ راﺣﺖ ﺑﻴﺶﺗﺮي ﺑﺮاﻳﻢ داﺷﺖ .ﻫﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺳﺒﺐ اﻳـﻦ ﺷـﺪ
ﻛﻪ ﺑﻲﻗﺮار ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺮ و آن ﺑﺮ رو ﺑﻴﺎورم .ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪم و ﻧﮕﺮاﻧﻲﻫﺎي ﺟﺎنﻓﺮﺳﺎﻳﻲ ﺟﺎﻧﻢ را ﻣﻲﺧﻠﻴﺪ«. 114
ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪﺗﺮ ﻣﻲاﻓﺰاﻳﻲ» :ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،دو ﺧﻮاﺳﺘﻪ در وﺟﻮدم ﺑﻪ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮد؛ ﻧﻴـﺎزي ﻗـﺪﻳﻤﻲ و
دﻳﮕﺮي ﻧﻮﻳﻦ؛ ﻧﻴﺎزي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ و ﻧﻴﺎزي روﺣﺎﻧﻲ .و اﻳﻦ درﮔﻴﺮي ذﻫﻨﻢ را ﺑﻪ دو ﭘﺎره ﻛﺮده ﺑﻮد«. 115
111ﻧﻚ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪي اول ﭘﻮﻟﺲ ﺣﻮاري ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب ،13آﻳﻪي .12ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻻﺗﻴﻨﻲ آن:
]ﻣﺘﻦ ﻻﺗﻴﻦ در اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ[.
»ﻛﻪ اﻟﺤﺎل ﺑﻪ وﺳﺎﻃﺖ آﻳﻴﻨﻪ ﻣﻨﻌﻜﺴﺎً ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ و آنوﻗﺖ روﺑﻪرو ﺣﺎل ﺟﺰﺋﻲ را ﻣﻲﻓﻬﻤﻢ و آنوﻗﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ
ﻛﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪهام«.
112اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﺸﺘﻢ ،ص1
113ﭘﻴﺸﻴﻦ
114ﭘﻴﺸﻴﻦ» .ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲداد ﺗﻤﺎم ﻣﺮدان از او ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪ« ،اﺷﺎره ﺑﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮد ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﻮد را اﺧﺘﻪ ﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ
در ﮔﻨﺎه ﻧﻴﺎﻓﺘﺪ .ـ م.
115اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﺸﺘﻢ ،ص5
http://www.seapurse.ir
43 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺣﺘﻤﺎً در ﻫﻤﻴﻦ زﻣﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻲ و در آن ﺑﻪ روﺷﻨﻲ دلﺗﻨﮕـﻲ ﺧـﻮد را از دوريﻣـﺎن
ﻫﻢ ﺑﻴﺎن ﻛﺮدي .اﻣﺎ ﻟﺰوﻣﻲ ﻧﺪارد ﻛﻪ از ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺮان ﺑﺎﺷﻲ .آن را ﺑﻪ ﻛﺸﻴﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺨﻮاﻫﻢ داد.
اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺗﻮ ﭼﻨﻴﻦ اداﻣﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ» :ﺑﺪﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ دلﭘﺬﻳﺮي ﺑﺎ رﻧﺞﻫﺎي اﻳـﻦ ﺟﻬـﺎن زﻣـﻴﻦﮔﻴـﺮ
ﺷﺪه ﺑﻮدم؛ ﺷﺒﻴﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ در ﺧﻮاب اﺳﺖ .و درﮔﻴﺮيام ﺑﺎ اﻓﻜﺎر ﺗﻮ ﺷﺒﻴﻪ ﺗﻼش ﻛﺴﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑﺨﻮاﻫـﺪ از
ﺧﻮاب ﺑﻴﺪار ﺷﻮد ،وﻟﻲ ﺷﺪت ﺧﺴﺘﮕﻲاش ﺑﻪ ﺣﺪي اﺳﺖ ﻛﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻓﺮو ﻣﻲرود .ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ
ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺧﻮاب ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،وﻗﺘﻲ اﻋﻀﺎي ﺑﺪﻧﻤﺎن دﭼﺎر رﺧﻮت و ﺳـﻨﮕﻴﻨﻲ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ،اﻏﻠﺐ اﻳﻦ زدودن رﺧﻮت را ﺑﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻣﻲاﻧﺪازﻳﻢ و ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻴﻢ در ﺧﻮاب ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ؛ ﻫﺮﭼﻨـﺪ از آن
ﻟﺬت ﻧﻤﻲﺑﺮﻳﻢ ،ﺑﺎ وﺟﻮد آن ﻛﻪ زﻣﺎن ﺑﻴﺪار ﺷﺪن ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ ،ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﻛـﻪ ﺑﻬﺘـﺮ
اﺳﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺸﻮم ﺗﺎ ﻓﺮﻳﺐ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲام را ﺑﺨﻮرم«. 116
اورل ،واﻗﻌﺎً ﻛﻪ! آﻳﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ اﻳﻦ را ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻲ؟ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ در اﻳﻦﺟﺎ ﺟـﺰ ﺗﻜـﺮار ﻣﻜـﺮرات ﻛـﺎر
دﻳﮕﺮي ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ ،ﻛﻪ در واﻗﻊ در ﻣﻮرد ﺗﻮ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي ﻧﻴﺴﺖ .ﻋﺎدت داري ﭼﻴﺰي را ﺑﮕﻴﺮي و ﻣﺪام درﺑﺎرهاش
ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻲ .اﻳﻦﺟﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر .ﻳﻚ ﺑﻨﺪ ﻫﻤﺎن ﺣﺮف را ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﻲ» :از زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در ﻧـﻮزده ﺳـﺎﻟﮕﻲ
ﻫﻮرﺗﻨﺴﻴﻮس Hortensiusﺳﻴﺴﺮون را ﺧﻮاﻧﺪم ،ﺳﺎلﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر دور ـ در ﺣﺪود دوازده ﺳﺎل ـ ﻣﻲﮔـﺬرد؛ زﻣـﺎﻧﻲ
ﻛﻪ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﺧﺮد در ﻣﻦ زﻧـﺪه ﺷـﺪ .ﻟـﻴﻜﻦ ﭘﺮﻫﻴـﺰ از ﻟـﺬتﻫـﺎي زﻣﻴﻨـﻲ و وﻗـﻒ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ
ﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻟﺬت واﻗﻌﻲ ،ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ اﻧﺪاﺧﺘﻢ .ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻳﺎﻓﺘﻦ آن ﻛﻪ واﻗﻌﻴﺖ روﻧﺪ ﺟﺴﺖوﺟﻮي آن ﺑـﻪ ﻳـﺎﻓﺘﻦ
ﺗﻤﺎم ﮔﻨﺞﻫﺎ ،ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺟﻬﺎن ،و ﻟﺬتﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ارﺟﺢ اﺳﺖ ،ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻟﺬتﻫﺎ دور و ﺑـﺮ آدم ﺷـﻨﺎور
ﺑﺎﺷﻨﺪ و در دﺳﺘﺮس«. 117
در اداﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ را از ﺑﻨﺪ ﻫﻮاي ﻧﻔﺲ رﻫﺎ ﻛﺮد .دﻋﺎ ﻛﺮدي» :ﺧﺪاوﻧﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻃﻬﺎرت
و ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري را ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﺎ ،اﻣﺎ ﻧﻪ در ﺣﺎل .زﻳﺮا ﺧﻮﻓﻢ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ دﻋﺎﻳﻢ را اﺟﺎﺑﺖ ﻛﻨﻲ و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣـﺮا
از ﺑﻴﻤﺎري اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺑﺮﻫﺎﻧﻲ .ﻣﻦ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدادم اﻳﻦ اﻣﻴﺎل ﺳﻴﺮاب ﺷـﻮﻧﺪ ﺗـﺎ آن ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻧﺎﮔـﺎه ﭘﺎﻳـﺎن
ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ...ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺒﻮدم ،ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺑﻲﻣﻴﻞ ﻫﻢ ﻧﺒﻮدم«. 118
و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻋﺮوس ﺟﺪﻳﺪ آﻣﺪ و ﺗﻮ را در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ؛ »زﻳﺒﺎ و ﺳﺮﺧﻮش ،اﻣﺎ ﺷﺎدياش ﺳﺒﻜﺴﺮاﻧﻪ ﻧﺒﻮد .«119
ﭼﻨﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪام ﻛﻪ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺒﺮﻳﻚ ﺑﮕﻮﻳﻢ .ﭼﻮن ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴـﺮي در واﻗـﻊ ﺗـﻮ ازدواج
ﻛﺮدي؛ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮﻳﻲ ﻧﺎﻣﺮﻳﻲ .اﻣﺎ از ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،او ﻫﻤﺎن ﻛﺴﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪ او ﺗﻤﺎﻳـﻞ
116ﭘﻴﺸﻴﻦ
117اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﺸﺘﻢ ،ص7
118اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﺸﺘﻢ ،ص 7و 10
119اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻫﺸﺘﻢ ،ص11
http://www.seapurse.ir
44 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﭘﻴﺪا ﻛﺮده ﺑﻮدي .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ازوداج ﻛﻨﻲ ،ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮي زن ﺟﺪﻳﺪي را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪي
ﻣﺎدرت ﺑﻴﺎوري .ﭘﺲ او ﭘﻴﺮوز ﺷﺪ .ﭼﻘﺪر ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺮاي ﭘﻨﻬﺎن ﻛﺮدن اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻮﺷﺸﻲ
ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .او ﻫﻢزﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﻮ زن ﮔﺮﻓﺖ و ﻫﻢ ﺗﻮ را ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ داد.
از ﻏﻠﻴﺎن ﺷﺪﻳﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد ﭘﺲ از اﻳﻤﺎن آوردن ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ـ داﺷﺘﻢ ﻣﻲﻧﻮﺷﺘﻢ از ازدواﺟﺖ» :آنﮔﺎه
ﻃﻮﻓﺎن ﺷﺪﻳﺪي درﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺳﻴﻠﻲ از اﺷﻚ آورد .ﺑﺮاي آن ﻛﻪ ﻣﺠﺎل ﺑـﺪﻫﻢ اﺷـﻜﻢ ﺑـﻪراﺣﺘـﻲ
ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﻮد ،ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ و از آﻟﻲﭘﻴﻮس دور ﺷﺪم .اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﮕﺮﻳﻢ ،ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدادم در ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻢ.
ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ از او ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ از ﺣﻀﻮرش اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻧﻜﻨﻢ .در آن ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺴﺎﺳﻲ
داﺷﺘﻢ و او ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﮔﻮﻳﺎ ﭼﻴﺰي ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺻﺪاﻳﻢ ﺑﺮوز ﺑﺪﻫﺪ در ﻣﺮز اﺷـﻚ
رﻳﺨﺘﻦ ﻫﺴﺘﻢ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ .آﻟﻲﭘﻴﻮس ﻫﻤﺎنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑـﻮد ،ﺑـﻲﺣﺮﻛـﺖ ﻣﺎﻧـﺪ؛ ﻏـﺮق در ﺑﻬـﺖ و
ﺣﻴﺮت .ﺑﻲ آن ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﺧﻮد را ﺑﻪ زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﻛـﺸﺎﻧﺪم و ﻣﻬـﺎر اﺷـﻚ را رﻫـﺎ ﻛـﺮدم.
ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎران ﺑﻬﺎري از ﭼﺸﻤﻢ ﻣﻲﺑﺎرﻳﺪ؛ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻲ ﺑﺮاي او اﺳﺖ«. 120
ﻛﻪ اﻳﻦﻃﻮر ،ﭘﺲ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﭘﻨﺎه ﺟﺴﺘﻲ و ﺑﻪ ﻋﺒـﺎرﺗﻲ اﻳـﻦ داﻳـﺮه را ﺗﻜﻤﻴـﻞ ﻛـﺮدي.
ﻗﺎﻋﺪﺗﺎً ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ اﻳﻦﺟﺎ در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪه ﺑﺎﺷﻲ .از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪي» :ﺗﺎ ﺣﺎل ﺑﻪ رم رﻓﺘﻪاﻳـﺪ؟«
وﻗﺘﻲ ﺑﻪ آن ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﭘﺸﺘﻢ ﻣﻲﻟﺮزد .ﭼﻮن در روﺷﻨﺎﻳﻲ اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،آنﭼـﻪ ﭘـﺲ از آن رخ داد ﻛﻤـﺎﺑﻴﺶ
ﭘﻴﺶﮔﻮﻳﺎﻧﻪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ .آﻳﺎ اﻣﻜﺎن دارد از ﺳﻴﻞ اﺷﻜﻲ ﻛﻪ از ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺟﺎري ﺷﺪ ،ﻗﻄﺮاﺗﻲ ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑـﻮده
ﺑﺎﺷﺪ؟
ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ از ﭘﺎي درآﻣﺪي ،آﻳﻨﻴﺎس ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد را ﻧﻴﺎﻓﺖ .اﻛﻨﻮن ﻛﺎﻣﻞ ﺷـﺪه
ﺑﻮد :ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﭘﻴﺮوز ﺷﺪه ﺑﻮد . 121
ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺳﭙﺲ ﻧﺰد ﻣﺎدرم رﻓﺘﻴﻢ .ﺑﻪ او ﻣﻲﮔﻮﻳﻴﻢ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﻲ رخ داد .آوخ ﻛﻪ ﭼﻘﺪر ﺷﺎد ﺷﺪ ...زﻳﺮا ﺗﻮ
ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮدت ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدي .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ داﺷﺘﻢ و ﻧﻪ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ آن
اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .زﻳﺮا ﻣﻦ اﻛﻨﻮن ﺑﺮ ﺷﺎﺧﻪي آن درﺧﺖ اﻳﻤﺎﻧﻲ اﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺳﺎلﻫﺎي ﭘﻴﺶ او ﻣـﺮا در
رؤﻳﺎﻳﻲ دﻳﺪه ﺑﻮد .ﺗﻮ اﻧﺪوه او را ﺑﻪ ﺷﻌﻒ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده ﺑﻮدي؛ ﺷﻌﻔﻲ ﺑـﻪﻣﺮاﺗـﺐ ﻓﺮاﺗـﺮ از آنﭼـﻪ ﺗـﺼﻮرش را
ﻣﻲﻛﺮد .و ﻧﻴﺰ ﺑﺲ ﻧﺎبﺗﺮ و ﺑﺎارزشﺗﺮ از ﭼﻴﺰي ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺖ از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻮهاي از ﭘﺸﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ دﺳـﺖ
آورد«. 122
ﺧﻮدﻣﺎﻧﻴﻢ؛ آﻳﺎ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﺑﺎﻟﻘﻮهي آدﺋﻮﺗﺎدوس از اﻳﻦ داﻳﺮه ،ﻗﺪري ﺷﺘﺎب ﻛﺮدي؟ ﺗـﻮ ﻛـﻪ
در اﻳﻦ ﻣﻘﻄﻊ از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻧﺪوهﺑﺎر او ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻲ .ﻧﻜﻨﺪ ﭘﺴﺮك ﺑﻲﭼﺎره ﻫﻢ در اﻳﻦ ﺳﻦ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري
را ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺮده ﺑﻮد؟ ﻳﺎ از آن ﻓﺮاﺗﺮ ،ﻧﻜﻨﺪ ﻛﻪ اﺻﻼً او را ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻧﻤﻲداﻧﺴﺘﻲ؟ ﺧﺐ ،اﻟﺒﺘﻪ او ﺣﺮامزاده ﺑـﻮد و
ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﭘﺮدهي آﺧﺮ ﺗﺮاژدي ﻧﺮﺳﻴﺪهاﻳﻢ.
درﺑﺎرهي ﺳﻔﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﻣﻠﻚ ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ورﻛﻮﻧﺪوس ،Vercondusدر ﻛﺘﺎب ﻧﻬﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :آدﺋﻮﺗﺎدوس،
ﭘﺴﺮ واﻗﻌﻲام ،ﺛﻤﺮهي ﮔﻨﺎﻫﻢ ،را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮدﻳﻢ .ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﻮ ﻟﻄﺎﻓﺖ را در ﺣﻖ او ﺗﻤﺎم ﻛﺮده ﺑـﻮدي .ﺣـﺪود
ﭘﺎﻧﺰده ﺳﺎل از ﺳﻨﺶ ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ .اﻣﺎ ذﻛﺎوﺗﺶ از ﺑﺴﻴﺎري ﻣﺮدان ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﻲرﻓﺖ .ﺑﺎريﺗﻌﺎﻟﻲ ،ﺗﻮ را ﺑﻪ
ﺳﺒﺐ اﻟﻄﺎﻓﺖ ﺳﭙﺎسﮔﺰارم ،ﺗﻮ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪهي ﻛﻞ ﻛﺎﺋﻨﺎت ﻫﺴﺘﻲ و ﻗﺎدري ﻛﻪ ﮔﻨﺎهﻫﺎي ﻣﺎ را ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻫـﺎي زﻳﺒـﺎ
ﺑﺪﻳﻞ ﻛﻨﻲ .زﻳﺮا ﺳﻬﻢ ﻣﻦ در آن ﭘﺴﺮ ،ﺟﺰ ﮔﻨﺎه ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮي ﻧﺒﻮد .و ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ ﻛﻪ از آﻏﺎز ﻛﻮدﻛﻲ ﺑﻪ او دادﻳـﻢ،
ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺖ و ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﺑﻮد .ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺷﻜﺮﮔﺬارم «. 123
ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻲ» :ﻛﺘﺎﺑﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪام ﺑﺎ ﻋﻨﻮان آﻣﻮزﮔﺎر .و اﻳﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮﻳﻲ اﺳﺖ ﻣﻴﺎن ﻣـﻦ و
او .ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲداﻧﻲ ﺗﻤﺎم اﻓﻜﺎري ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻣﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻛﻨﺪ ،ﺑﻪراﺳﺘﻲ اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ آدﺋﻮﺗـﺎدوس
در ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﮕﻲ داﺷﺖ .ﻣﻦ از او ﭼﻴﺰﻫﺎي ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻧﻴﺰ ﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ ﺑﺎارزشﺗﺮ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ .واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ
ﻛﻪ از ﺷﺪت ﻫﻮش و ذﻛﺎوت او ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﻟﺮزم .و ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻗﺎدر اﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ اﻋﺠﺎﺑﻲ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ؟ ﺗﻮ او
را از اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﺲ زود ﺑﺮدي .ﭘﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺪون دﻏﺪﻏﻪ و ﺑـﺎ ﺧﻴـﺎل راﺣـﺖ ﺑـﻪ دوران ﻛـﻮدﻛﻲ،
ﺷﺒﺎب ،و ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﻲ او ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻢ«. 124
ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﺳﻄﻮر ﭼﻘﺪر دﻟﻢ را ﺑﻪ درد آورد .ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﻟﺮزم؛ اﻣـﺎ ﺑـﻪ
دﻟﻴﻞ دﻳﮕﺮ .ﻣﻦ ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﻛﻪ آﻳﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ آدﺋﻮﺗﺎدوس را از زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺤﺮوم ﻛﺮد ﻳﺎ ﻛـﺲ دﻳﮕـﺮ .در اﻳـﻦ ﻣـﻮرد
ﻧﻈﺮي ﻧﺪارم .ﻫﻤﻴﻦﻗﺪر ﻣﻲداﻧﻢ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﻮ ﺑﻮدي ﻛﻪ او را از ﻣﺎدرش ﺟﺪا ﻛﺮدي .ﻋـﺎﻟﻲﺟﻨـﺎب ،آدﺋﻮﺗـﺎدوس
ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻮد .ﻣﮕﺮ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺗﻮ ﺑﻮد از دﺳﺖ ﻧﺮﻓﺖ و ﺟﻮانﻣﺮگ ﻧﺸﺪ و ﻫـﺮ دوي ﻣـﺎ را
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺖ؟
اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻪ ﺳﺮﺧﻮش ﺑﺎﺷﻲ و ﻓﺎرغ از ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪي زن ﻫﻮسﺑﺎزي ﺑـﻪ
زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﻛﺸﺎﻧﺪه ﺑﺸﻮد .ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﻧﮕـﺮان آن ﺑـﻮدم ﻛـﻪ ﻣﺒـﺎدا روزي او ﻧﻴـﺰ در ﻣﻘﺎﺑـﻞ
ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري ﺑﻪ زاﻧﻮ درآﻳﺪ؛ ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺮده و ﺷﻮﻫﺮي زنذﻟﻴﻞ. 125
125اﺻﻄﻼح »زنذﻟﻴﻞ« ،از ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎن در زﺑﺎن ﻧﺮوژي وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﺮﭼﻪ ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻛﺮدم ،ﻛﺎرﺑﺮد اﻳـﻦ
واژه را در ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎي زﺑﺎن ﻳﺎ ﻣﺘﻦﻫﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ .در اﻳـﻦﺟـﺎ ﻓﻠﻮرﻳـﺎ از واژهي crepundiaاﺳـﺘﻔﺎده ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ
ﻣﻲﺗﻮان آن را ﺑﻪ ﺟﻐﺠﻐﻪ ،ﻛﻪ ﻧﻮﻋﻲ اﺳﺒﺎبﺑﺎزي ﻛﻮدﻛﺎن اﺳﺖ ،ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮد ،ﻳﺎ »اﻟﻨﮓدوﻟﻨﮓ« و »زﻟﻢزﻳﻤﺒـﻮ« از واژهي
crepoﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺗﻠﻖﺗﻠﻖ ،ﺟﺮﻳﻨﮓﺟﺮﻳﻨﮓ ﻳﺎ ﺗﻖﺗﻖ .اﻣﺎ crepidaﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻔﺶ دﻣﭙـﺎﻳﻲ ﻧﻴـﺰ ﻫـﺴﺖ
ﻛﻪ از ﻫﻤﺎن ﻓﻌﻞ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ .ﭘﺲ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺗﺮﺟﻤﻪاي دﻗﻴﻖ از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻜﻨﻴﻢ ،ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري اورل را ﺑـﻪ
اﻟﻨﮓدوﻟﻨﮓ او ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻣﻦ در ﺗﺮﺟﻤﻪي ﻣﺘﻦ او ،از واژهي ” “hen peckedاﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮدهام.
http://www.seapurse.ir
47 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ ﻧﻬﻢ
در اﻳﻦﺟﺎ از ﺗﻮ ﭘﻴﺮوي ﻣﻲﻛﻨﻢ و از ﻧﻘﻞ ﺑﺴﻴﺎري ﻣﺴﺎﺋﻞ درﻣﻲﮔﺬرم ﺗﺎ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻜﺘﻪﻫﺎي اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺪ
ﻧﻈﺮم اﺳﺖ ﺑﺮﺳﺪ .ﺑﻪﻋﻼوه ﻧﻴﻤﻲ از ﺳﺮﻣﺎﻳﻪام را ﺻﺮف ﺧﺮﻳﺪ ﻛﺎﻏﺬﭘﻮﺳﺖ ﻛﺮدهام و ﭼﻨﺪ ورق ﺑﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﺮاﻳﻢ
ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ.
در راه ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻘﺎ ،ﺑﻪ اوﺳﺘﻴﺎ در ﻛﻨﺎر رود ﺗﻴﺒﺮ رﺳﻴﺪي .آنﺟﺎ ﺗﻮ و ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ »ﮔﻔﺖوﮔﻮي ﺟـﺬاﺑﻲ«
داﺷﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ،ﺗﻼش ﻛﺮدي ﺗﺎ »ذات زﻧﺪﮔﻲ ﺟﺎوﻳﺪي را ﻛﻪ ﻗﺪﻳﺴﺎن در آن ﺳﻬﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ« ،ﻛـﺸﻒ
ﻛﻨﻲ .اﻳﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺗﻮ را ﺑﻪ »اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻟﺬﺗﻲ ﻛﻪ ﺣﺲﻫـﺎي ﺟـﺴﻤﺎﻧﻲ ،در ﺑـﺎﻻﺗﺮﻳﻦ
اوج درﺧﺸﺎن زﻣﻴﻨﻲﺷﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورﻧﺪ ،ﺣﺘّﻲ در ﻣﻘﺎم ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﺟﺎوﻳﺪ ﻫﻢ ﻧﻤـﻲﮔﻨﺠﻴـﺪ؛ ﭼـﻪ
رﺳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻄﺮح ﺷﻮﻧﺪ .«126
ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ ﻣﺮا ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺒﺨﺶ ،ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب .وﻟﻲ ﻣﻦ اﻛﻨﻮن زن ﺗﺤﺼﻴﻞﻛﺮدهاي ﻫـﺴﺘﻢ .ﻻﺟـﺮم ﺑـﺎ ﻛﻤـﺎل
ﻓﺮوﺗﻨﻲ ،اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻻزم اﺳﺖ ﻧﻜﺘﻪاي را ﺑﻪ ﻋﺮﺿﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ و آن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺎﺿﺎت ﺗﻮ ﺑـﻪ ﺳـﺤﺮ و
ﺟﺎدو ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺷﺒﻴﻪ اﺳﺖ .آﻣﺪﻳﻢ و در ﻣﻮرد ﻧﻜﺘﻪي آﺧﺮ ﺑﻪﺧﺼﻮص و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖﺳـﺎز ﺑـﻪ ﺧﻄـﺎ رﻓﺘـﻪﺑﺎﺷـﻲ؟
زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﻳﻢ ،ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﻳﺰه را ﺑﻪ اﭘﻴﻜﻮر ﻣﻲدﻫﻲ .ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورم ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧـﻮد
ﺗﻮ ﺑﻮد ،ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎ آدﺋﻮﺗﺎدوس ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺮﻣﻲﮔﺸﺘﻲ .ﭼـﻮن در آن ﺻـﻮرت ﭼـﺎرهي دﻳﮕـﺮي ﻧﺪاﺷـﺘﻲ و
ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﻛﺎﻣﻞ ،اﻛﻨﻮن و اﻳﻦﺟﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻲ و ﺗﺼﻮر ﻣﻲﻛﻨﻢ آنﮔﺎه ﻋـﺸﻖ زﻣﻴﻨـﻲ
ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻣﻲداﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ و دﻳﮕﺮان ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻲ.
زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻗﺪري ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ وﻗﺖ ﻧﺪارﻳﻢ درﺑﺎرهي ﻋﺸﻖ داوريﻫﺎي ﻣﺤﻜﻮمﻛﻨﻨـﺪه ﺻـﺎدر ﻛﻨـﻴﻢ.
اورل ،اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺑﺘﺪا ﺑﺰﻳﻨﺪ ،آنﮔﺎه ﻓﻠﺴﻔﻪﺑﺎﻓﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺤﺖ ﻫﻴﭻ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻴﻢ .ﭼﻮن در اوﺳﺘﻴﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺐ ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪ و ﺗـﻮ
از ﺻﺤﺒﺖﻫﺎي ﺟﺴﺘﻪﮔﺮﻳﺨﺘﻪي او ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻲ از دوﺳﺘﺎﻧﺖ ﺷﻨﻴﺪه ﺑﻮدي ﻛﻪ »ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔـﺲ ﻣﺎدراﻧـﻪاي ،از
ﻧﻔﺮت از اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ« ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد و اﻳﻦ ﻛﻪ »ﭼﻪ ﺧﻮب اﺳﺖ ﻣﺮدن.«127
او ﺷﺨﺺ ﭘﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺑﻮد .ﻣﻨﻈﻮرم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻻﺑﺪ ﭼﻮن ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد از اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭘﺎرﺳﺎ ﺷﺪه
ﺑﻮد .ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ،ﻧﺎﭼﺎرم ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﻢ ﺑﺪان ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻛـﻪ ﺗـﻮ از آﻓـﺮﻳﻨﺶ ﭘﺮوردﮔـﺎر ﻣﺘﻨﻔـﺮ ﺑﺎﺷـﻲ .زﻳـﺮا ﻣـﺎ ﻛـﻪ
ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮي را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺧﻠﻖ ﻛﺮده اﺳﺖ .ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﻛـﻪ دارم ﺣـﺮفﻫـﺎﻳﻢ را ﺗﻜـﺮار
ﻣﻲﻛﻨﻢ .وﻟﻲ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ آن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ در اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ اﻧﺪازه ﺑﻜﺮات ﺧﻮد را
ﺗﻜﺮار ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﻛﻪ ﻃﺮد اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ،ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻔﺮﻋﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ـ آن ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻫﺴﺘﻲ دﻳﮕـﺮي
ﻛﻪ ﺑﺴﺎ اﻧﺘﺰاﻋﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﺎﺷﺪ .ﺣﺘﻤﺎً ﻧﻘﺪ ارﺳﻄﻮ را از دﻳﺪﮔﺎهﻫﺎﻳﻲ درﺑﺎرهي ﺟﻬﺎﻧﻲ آرﻣﺎﻧﻲ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﺮدهاي.
اورل ،زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ .ﻣﺎ ﻣﺨﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ دل ﺑﺒﻨﺪﻳﻢ .اﻣﺎ ﺣـﻖ ﻧـﺪارﻳﻢ ﺑـﺎ
ﺧﻮدﻣﺎن و دﻳﮕﺮان ﺑﺪرﻓﺘﺎري ﻛﻨﻴﻢ؛ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ وﺳﻴﻠﻪاي ﺑﺮاي دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺟﻬـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﭼﻴـﺰي از آن
ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ .ﺑﻪﻋﻼوه اﻣﻜﺎن دﻳﮕﺮي وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺗﻮ در ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﺖ ﻋﻨﺎﻳﺘﻲ ﺑﻪ آن ﻧﻤـﻲﻛﻨـﻲ .در
ﻣﻘﺎم ﺧﻄﻴﺒﻲ ﻋﺎﻟﻲﻣﻘﺎم ،ﺣﻖ ﺑﻮد دﺳﺖﻛﻢ اﻣﻜﺎن وﺟﻮد زﻧـﺪﮔﻲ ﺟﺎوﻳـﺪ را ﺑـﺮاي روحﻫـﺎي ﻓـﺮدي ﺑﺮرﺳـﻲ
ﻣﻲﻛﺮدي و ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻛﻪ زﻣﻴﻨﻪﻫﺎي داوري ﺑﺎ آن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻓﺮض ﻣﺴﻠﻢ ﻣﻲﭘﻨﺪاري ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻔﺎوت
داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ،ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺎ زن در زﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ ﻟﺮد ،ﻟﺰوﻣـﺎً از ﺟـﺪا
ﻛﺮدن ﻣﺎدري از ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪش ﮔﻨﺎه ﺑﺰرگﺗﺮي ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً از اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﻟﺬت ﻣﻲﺑﺮم ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪي ﻛﻪ
زﻣﻴﻦ و آﺳﻤﺎن را آﻓﺮﻳﺪه ،ﻫﻤﺎن ﺧﺪاﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ وﻧﻮس را ﺧﻠﻖ ﻛـﺮد .زﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺎردار ﺑـﻮدم را ﺑـﻪ ﻳـﺎد
ﻣﻲآوري؟ ﻳﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﻮزاد را ﺑﺎ ﭘﺴﺘﺎﻧﻢ ﺷﻴﺮ ﻣﻲدادم .ﺣﺘّﻲ آن زﻣﺎن ﻫﻢ ﻣﺮا ﺑﺮ ﻫﺮ زن دﻳﮕـﺮي ﺗـﺮﺟﻴﺢ
ﻣﻲدادي.
آﻳﺎ در آن زﻣﺎن ،از ﻫﻤﻴﺸﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ دورﺗﺮ ﺑﻮدي؟
ﻣﻦ ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻳﻚ از اﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ را ﻣﻲداﻧﻢ .ﺣﺮف ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻤﻲداﻧﻢ .ﺣﺘّـﻲ زﺑـﺎﻧﻢ ﻻل،
ﻧﻤﻲﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ داوري اﻟﻬﻲ اﻳﻤﺎن ﻧﺪارم .ﻓﻘﻂ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ارزﻳﺎﺑﻲ ﭘﺸﺖ ﻛـﺮدن ﺑـﻪ ﺗﻤـﺎم
ﻟﺬتﻫﺎي ﺟﻬﺎن ،و اﻧﻜﺎر ﺗﻤﺎم ﮔﺮﻣﻲﻫﺎ و ﻧﻮازشﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻘﻒ ﻫﻴﭙﻮ رﮔﻴﻮس ،ﻫﻢ ﺑﺎور داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ .و اﻳـﻦ
اﺳﺖ اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﻓﻠﻮرﻳﺎ.
ﺳﭙﺲ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ در ﭘﻨﺠﺎهوﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﻲ و در ﻧﻬﻤﻴﻦ روز ﺑﻴﻤﺎرياش ،ﻫﻤﺎن روزي ﻛﻪ ﻣـﻦ ﺳـﻲوﺳـﻪ ﺳـﺎﻟﻪ
ﺷﺪم ،ﺟﺎن ﺑﻪ ﺟﺎنآﻓﺮﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮد ،اورل .ﭘﺲ آنﮔﺎه »اﻳﻦ روح ﭘﺮﻫﻴﺰﮔـﺎر و ﻣـﺆﻣﻦ از ﺟـﺴﻢ ﺧـﺎﻛﻲاش
ﺟﺪا ﺷﺪ «. 128ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻔـﺲ آﺧـﺮ را ﻛـﺸﻴﺪ ،آدﺋﻮﺗـﺎدوس ﭘـﺴﺮم ،ﺑـﺎ ﺻـﺪاي ﺑﻠﻨـﺪ ﺑـﻪ زاري
ﭘﺮداﺧﺖ «.اﻣﺎ ﺗﻮ اﺣﺴﺎس ﻛﺮدي »آن اﺷﻚ و زاري ﺑﺮاي ﺳﻮگ ﻣﺮده ﺑﺮازﻧﺪه ﻧﺒﻮد .زﻳﺮا ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ
ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎري ﺑﺮاي ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺤﺘﻮﻣﺸﺎن ،ﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺮگ آﻧـﺎن ﺑـﻪ ﻇـﺎﻫﺮ ﻧـﻮﻋﻲ
ﻧﺎﺑﻮدي ﻛﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ ،ﻟﻴﻜﻦ ﻣﺮگ ﺑﺮاي ﻣﺎدر ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﻧﺒﻮد .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﻣﺮگ ﻧﺒﻮد.«129
128ﭘﻴﺸﻴﻦ
129اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج ﻧﻬﻢ ،ص12
http://www.seapurse.ir
49 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺧﺪاوﻧﺪ روﺣﺶ را ﻗﺮﻳﻦ آﻣﺮزش ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ،اﺳﻘﻒ ﻋﺰﻳﺰ .ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ ﻛـﻪ ﺧـﻮد ﺗـﻮ ﻫـﻢ اﺣـﺴﺎس درد
ﻣﻲﻛﺮدي؛ دردي ﺗﻠﺦ و ﮔﺰﻧﺪه .و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آن ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪي ،ﻣﻬﺎر اﺷﻚ را رﻫـﺎ ﻛـﺮدي ﺗـﺎ ﺳـﺮازﻳﺮ ﺷـﻮد.
واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ از اﺷﻚ رﻳﺨﺘﻦ ﺑﺮاي ﻣﺮگ ﻣﺎدرت ﻛﻤﻲ اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﻲﻛﺮدي .آﺧﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑـﻮد آن
را ﻧﺸﺎﻧﻪاي از دلﺑﺴﺘﮕﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺣﺲﻫﺎي زﻣﻴﻨﻲ ﺑﺪاﻧﻨﺪ.
ﻳﺎدت ﻣﻲآﻳﺪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻫﻢ از ﻧﺨﻮت ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻳﻢ 130؟ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﻲﺟـﺎ ﻧﺒﺎﺷـﺪ
در اﻳﻦﺟﺎ ﻳﺎدآوري ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ اﻧﺴﺎﻧﻲ . 131آﺧﺮ ﺗﺎ ﻛﻲ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﺻﺒﺮ ﻣـﺮا ﺑﻴﺎزﻣـﺎﻳﻲ اورل . 132
ﻫﺮ ﻗﺪر ﻫﻢ ﭘﻴﭻوﺗﺎب ﺑﺨﻮري ،ﺗﻮ ﻫﻢ از »ﺟﺴﻢﻫﺎي زﻣﻴﻨﻲ« ﺑﺮﺧﻮرداري .اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺣﺴﻲ در وﺟﻮدت ﻣﺎﻧـﺪه
ﺑﺎﺷﺪ .راﺳﺘﻲ آن ﺣﺲﻫﺎي ﺑﻪﺧﺼﻮﺻﻲ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن داري ﭼﻪ ﻧﺎم دارﻧﺪ؟
ﺑﻌﺪ ﻧﺎﻣﻪي دوم را از اورل ﺧﻮدم درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدم...
ﭘﺲ از آن ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ در اوﺳﺘﻴﺎ 133ﺑﻪ ﺧﺎك ﺳﭙﺮده ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه آدﺋﻮﺗﺎدوس ﺑﻪ رم رﻓﺘﻲ و ﻧﺰدﻳـﻚ ﺑـﻪ
ﻳﻚ ﺳﺎل آنﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪي .وﻟﻲ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،از اﻳﻦ ﻳﻚ ﺳﺎل ﭼﻴﺰي در اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺧﻮد ﻧﻤـﻲﻧﻮﻳـﺴﻲ .ﭼـﺮا؟ آﻳـﺎ
ﺣﺘّﻲ ﻧﻴﺎز ﺗﻮ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاف ﻫﻢ ﻣﺤﺪودﻳﺖ دارد؟
ﺳﻴﺴﺮون ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ اﻋﺘﺮاف داروﻳﻲ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ . 134اﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺑﺰرگﺗـﺮﻳﻦ
ﺧﻄﺎﻳﺖ اﻋﺘﺮاف ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .آﺧﺮ ﭼﻄﻮر ﻣﻲﺗﻮاﻧﻲ ﺑﺮ آﺧﺮﻳﻦ ﭘﺮدهي ﺗﺮاژدي ﻗﻠﻢ ﺑﻜـﺸﻲ؟ ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻣـﻲﺗـﻮان از
ﺗﺮاژدي ﭼﻴﺰي آﻣﻮﺧﺖ ،اﮔﺮ »آن« را ﺣﺬف ﻛﻨﻴﻢ؟
ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ،ﻇﺎﻫﺮاً ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن دﭼﺎر ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ از ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ و ﺗﻬﻲ ﺑﻮدن ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻲ .اﻛﻨـﻮن
ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدي؛ ﺑﺎ ﻳﻚ ﭘﺴﺮ .ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و دﻟﺖ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد .اورل ،دﻟﺖ ﺑـﺮاي ﻣـﻦ ﺗﻨـﮓ
ﺑﻮد .آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻫﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ دلﺗﻨﮓ ﺑﻮد .دو ﺳﺎل از ﺟﺪاﻳﻲ ﻣﺎ ﻣﻲﮔﺬﺷﺖ .اﻣﺎ ﺑﻨﺎ ﻧﺒـﻮد ﻛـﻪ او ﻫﺮﮔـﺰ ﻣـﺮا
ﺑﺒﻴﻨﺪ .و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻫﻴﭻﮔﺎه او را ﻧﺪﻳﺪم.
در ﻧﺎﻣﻪات ﻧﻮﺷﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ ﻣﺮده اﺳﺖ .ﻣﻦ ﻗﺼﺪ ﻧﺪارم در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﺗﻤﺎم ﻧﺎﻣﻪ آزردهﺧـﺎﻃﺮت
ﻛﻨﻢ .اﻣﺎ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدي ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻫﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺰديات ﻣـﺪتﻫـﺎي ﻣﺪﻳـﺪي اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﺧـﻮرده و
ـ ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺸﻢ ﺧﺪاﻳﺎن nemesisﻗﺮار ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ .ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳـﻦﺟـﺎ از واژهي ﻻﺗﻴﻨـﻲ 130ﻧﻚ واژهي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ
hybris
superbiaاﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﺪ.
.Te hominem esse memento 131رﺳﻢ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎت را زﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺳـﺮداري ﻓـﺎﺗﺢ ،ﻃـﻲ ﻣﺮاﺳـﻤﻲ وارد روم
ﻣﻲﺷﺪ ،در ﮔﻮش او زﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ.
132ﻧﻚ ﺑﻪ ﺧﻄﺎﺑﻪي ﺳﻴﺴﺮون ﺑﻪ ﻛﺎﺗﻴﻠﻴﻨﺎ )» :(Catilinaﻛﺎﺗﻴﻠﻴﻨﺎ ،ﺗﺎ ﭼﻨﺪ از ﺻﺒﻮري ﻣﻦ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻲ؟«
133در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل ،1945ﻣﺰار ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ در اوﺳﺘﻴﺎ ،ﺗﻮﺳﻂ دو ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﻛﻪ زﻣﻴﻦ روﺑﻪروي ﻛﻠﻴﺴﺎي ﺳـﺎﻧﺘﺎ اورا را ﺑـﺮاي
ﻛﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻴﺮ ﺑﺴﻜﺘﺒﺎل ﮔﻮدﺑﺮداري ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ،ﻛﺸﻒ ﺷﺪ.
134
Fit erranti medicina confessio
http://www.seapurse.ir
50 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺑﻪﻫﻴﭻوﺟﻪ ﺧﻴﺎل ﻧﺪاري ازدواج ﻛﻨﻲ .اﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﺟﻤﻠـﻪي ﻧﻬـﺎﻳﻲ ﻧﺎﻣـﻪ را ﺑـﻪ ﻳـﺎدت ﺑﻴـﺎورم .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي:
»ﻓﻠﻮرﻳﺎ ،ﭼﻘﺪر دﻟﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ﺗﻨﮓ اﺳﺖ .اي ﻛﺎش ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻲ .ﻣﺎﻳﻠﻢ ﺗـﻮ را ﺑﺒﻴـﻨﻢ،
ﻫﻢ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺗﻮ را ﺑﺒﻴﻨﻢ و ﻫﻢ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل دﻟﻢ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ .ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ،اﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ .و ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻢ ،اﻣﺎ
ﻣﺎﻳﻠﻢ«.
در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﺎه ﺑﺮاي آدم دﺷﻮار اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد و آﻳﺎ ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔـﻪﮔـﺎه اﻳـﻦ ﺗـﺼﻤﻴﻢ
اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺎﺷﺪ؟ اوﻳﺪ Ovidﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :ﻣﻲداﻧﻢ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ .اﻣﺎ ﻛﺎري را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫـﻢ ﻛـﻪ
ﺑﺮاﻳﻢ ﺿﺮر دارد«. 135
در اﻳﻦﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪاي آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻫﻢ ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻤﻪاي ﺑﺮاي ﻣـﺎدرش ﺑﻨﻮﻳـﺴﺪ .اورل ،ﭼﻘـﺪر ﻟﻄـﻒ
ﻛﺮدي و ﭼﻪ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﻪ .ﭼﻮن ﺣﺘﻤﺎً ﭘﺲ از اﻳﻦﻫﻤﻪ ﺳﺎل دوري ،از ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻟﺬت ﺑﺮده ﺑﻮد.
ﻓﻘﺪان ﻣﺘﻘﺎﺑﻠﻲ ﺑﻮد و ﻣﻦ از ﻓﺤﻮاي ﻛﻼم ﻧﺎﻣﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻠﻲ ﻣﺮا ﺑﺒﻴﻨـﻲ .اﻳـﻦ ﺑـﻮد ﻛـﻪ
ﻋﺎزم رم ﺷﺪم .ﺑﺨﺖﻳﺎر ﺑﻮدم و ﻇﺮف دو ﺳﻪ روز اﺳﺒﺎب ﺳﻔﺮم ﻣﻬﻴﺎ ﺷﺪ.
وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي دوﻣﻴﻦ ﺑﺎر وارد رم ﺷﺪم ،ﺟﻤﻠﻪاي ﻣﺪام در ﮔﻮﺷﻢ ﺗﻜﺮار ﻣﻲﺷﺪ» :ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺑﻪ رم رﻓﺘﻪاﻳﺪ؟«
و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﻚوﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدم و ﺑﺮاي ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺴﻴﺮم ،ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺮدم ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻢ .اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﭘﺲ از ﭼﻨـﺪ روز ﺑـﺎر
دﻳﮕﺮ در آوﻧﻴﺘﻦ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻼﻗﺎت ﻛﺮدﻳﻢ و ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ دﺳﺖﻫﺎﻳﻤﺎن را ﺑﻪ دور ﻫﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﻛﻨﻴﻢ.
ﻣﺪﺗﻲ ﻣﺪﻳﺪ در ﻫﻤﺎن ﺣﺎل ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ .ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن ﺳﺨﺖ و در ﻫﻢ ﮔﺮه ﺧﻮرده ﺑﻮد و ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ
ژرﻓﺎي ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﻣﻲﻛﺎوﻳﺪﻳﻢ .آﻳﺎ در آن ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻲرﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻳﻚ روح ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﻧﻴـﺴﺘﻴﻢ ﻛـﻪ ﺑـﻪ
ﮔﻮﻧﻪاي ﺧﻮد را در ﺧﻮد ﺑﺎزﺗﺎب داده ﺑﻮد؟ اورل ،ﺑﻌﺪ ﭼﻴﺰي ﮔﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻜﺮدهاي .ﮔﻔﺘﻲ از اﻳـﻦ
ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻧﻲ.
وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪي ﻛﻮﺗﺎه ،زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺸﺘﺮك ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻣﺎ را از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻲ ،ﺗـﻮ »ﺳـﻘﻮط« ﻧﻜـﺮدي.
ﻣﻨﻈﻮرم اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻲ زﻧﺪﮔﻲ در درهي ﺗﺎرﻳـﻚ اﻟﻬﻴـﺎت ﻣـﺴﻴﺤﻲ ،رﺳـﺘﺎﺧﻴﺰ ﺟﺪﻳـﺪي ﻳﺎﻓﺘـﻪ
ﺑﻮدي .آنﭼﻪ در آن ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ رخ داد ،ﭼﻴﺰي ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻳـﺎ اﻧـﺴﺎن اﻋﺘـﺮاف ﻛـﺮد .ﻓﻘـﻂ
اﻣﻴﺪوارم ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺣﻮادﺛﻲ ﻛﻪ ﺑﻌﺪاً رخ داد ،ﭼﻴﺰي درﺑﺎرهي اﻳﻦ روزﻫﺎ در ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻧﻤﻲﻧﻮﻳﺴﻲ.
ﻳﺎدت ﻣﻲآﻳﺪ زﻣﺎﻧﻲ را ﻛﻪ از ﻓﻮروم ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻴﻢ و رﻳﺰش ﺑﺮف را ﺑﺮ ﻛﺎخﻫﺎي ﺳـﻠﻄﻨﺘﻲ ﺗﻤﺎﺷـﺎ ﻛـﺮدﻳﻢ؟
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪي ﻛﻪ ﻣﻦ ﺳﺮدم اﺳﺖ .ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﻮد ﻓﺸﺮدي ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮﻣﺎي ﺧﻮن را در رگﻫﺎﻳـﺖ
Video meliora proboque, deteriora sequor 135ﻧﻚ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪي ﭘﻮﻟﺲ ﺣﺎري ﺑﻪ اﻫﻞ روم ،ﺑﺎب ﻫﻔﺘﻢ ،آﻳﻪي :19
]ﻣﺘﻦ ﻻﺗﻴﻦ در اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ[.
»ﻧﻪ آن ﻧﻴﻜﻮﻳﻲ را ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻲآورم ،ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺪي را ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ«.
http://www.seapurse.ir
51 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺣﺲ ﻛﻨﻢ .ﻳﺎدم ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﻴﺎ ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .اﻣﺎ دﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎﺷﻢ.
ﻣﺎ دو ﻓﺮد ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻧﻴﺎز.
ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ زﻳﺮ ﻳﻚ ﺳﻘﻒ ﺑﺎ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻨﻴﻢ .زﻳﺮا دﺳﺖﻛﻢ آنﻃﻮر ﻛﻪ ﮔﻔﺘـﻲ ،دﻟـﺖ ﻧﻤـﻲﺧﻮاﺳـﺖ
آدﺋﻮﺗﺎدوس ﻣﺮا در اﺑﺘﺪاي ورودم ﺑﺒﻴﻨﺪ .ﻣﻦ از ﺷﺪت اﺷﺘﻴﺎق دﻳﺪن او ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮدم .اﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻛـﺮدي
ﻛﻪ اﮔﺮ اﺗﻔﺎﻗﻲ ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﺮدﻫﻤﺎﻳﻲ ﺑﺰرگ را ﻣﺎﻧﻊ ﺷﻮد ،ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮد .اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺗﺎﻗﻜﻲ را در
ﺑﺎﻻي آوﻧﺘﻴﻦ اﺟﺎره ﻛﺮدي؛ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ را آنﺟﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ.
اورل ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻴﻢ آن زﻣﺴﺘﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨـﻴﻢ؟ ﺑـﺎري دﻳﮕـﺮ در درﺑـﺎر وﻧـﻮس ﺑـﻮدﻳﻢ و آزاداﻧـﻪ
ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ در ﺑﺎزوان او ﺑﺎزي ﻛﻨﻴﻢ .آﻳﺎ اﻳﻦ ﺗﻮ ﻧﺒﻮدي ﻛﻪ ﮔﻔﺘـﻲ ﺣـﺲ ﻣـﻲﻛﻨـﻲ ﺑـﻪ درﺧـﺖ ﭘﮋﻣـﺮدهاي
ﻣﻲﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺧﺸﻚ و ﻃﻮﻻﻧﻲ ،از ﺑﺎران ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺳﺮﺣﺎل آﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ؟
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﻔﻆ آﺑﺮوي ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﺮح اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ را ﻣﻮﺟﺰ و ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺮور ﻣﻲﻛﻨﻢ .ﺑﻌﺪ از ﻇﻬـﺮي ،ﭘـﺲ
از ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻫﺪﻳﻪي وﻧﻮس ،ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻲ .ﺳﭙﺲ ﻣﺮا زدي .ﺑﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﻣـﻲآوري ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻣـﺮا
ﻛﺘﻚ زدي؟ ﺗﻮ اورل ،ﺗﻮﻳﻲ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺘﺎد ﻣﺤﺘﺮم ﻋﻠﻢ ﻣﻌﺎﻧﻲ و ﺑﻴﺎن ﺑﻮدي ،ﭼﻨﺎن ﻣـﺮا زدي ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﺮز
ﺑﻲﻫﻮﺷﻲ رﺳﻴﺪم .ﭼﻮن اﺟﺎزه داده ﺑﻮدي ﻛﻪ ﻧﺮﻣﺶ ﻣﻦ وﺳﻮﺳﻪات ﻛﻨﺪ .و اﻳﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳـﺴﺖ ﺑـﻪ
ﺳﺒﺐ ﻫﻮسﺑﺎزي ﺗﻮ ﺳﺮزﻧﺶ ﺑﺸﻮم .ﭘﻴﺶﺗﺮ ،از ﻫـﻮراس ﻧﻘـﻞ ﻗـﻮل آوردهام .ﺑـﺎ ﺧﻮﺷـﺤﺎﻟﻲ دوﺑـﺎره ﭼﻨـﻴﻦ
ﻣﻲﻛﻨﻢ» :وﻗﺘﻲ آدمﻫﺎي اﺣﻤﻖ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻨﺪ از اﺷﺘﺒﺎه ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻧﺪ ،ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﻼف آن را اﻧﺠﺎم ﻣﻲدﻫﻨﺪ«.
ﻣﺮا ﻣﻲزدي و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻲﻛﺸﻴﺪي ،اﺳﻘﻒ ،ﭼﻮن اﻛﻨﻮن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺧﻄـﺮي ﺑـﺮاي رﺳـﺘﮕﺎري روح ﺗـﻮ ﺷـﺪه
ﺑﻮدم .ﺳﭙﺲ ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺮداﺷﺘﻲ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺳﺨﺖ ﻣﺮا ﻛﻮﻓﺘﻲ .ﮔﻤﺎن ﻛﺮدم ﻗﺼﺪ داري ﺑﻪ ﺣﺪ ﻣﺮگ ﻣـﺮا ﺑﺰﻧـﻲ.
ﭼﻮن در آن ﺻﻮرت ﻫﻤﺎن ﻧﺘﻴﺠﻪاي را ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻲ ﻛﻪ از اﺧﺘﻪ ﻛﺮدن ﺧﻮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣـﻲآوردي .ﻧﮕـﺮان ﺟـﺎن
ﺧﻮد ﻧﺒﻮدم .ﭼﻨﺎن درﻫﻢرﻳﺨﺘﻪ و ﻧﺎاﻣﻴﺪ و ﺷﺮﻣﺴﺎر از اورل ﺧﻮد ﺷﺪه ﺑﻮدم ﻛﻪ دﻗﻴﻘﺎً ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻲآورم در ﺣﺎل
آرزو ﻛﺮدم اي ﻛﺎش ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺟﺎﻧﻢ را ﺑﮕﻴﺮي و ﺧﻼﺻﻢ ﻛﻨﻲ.
ﺑﻪ ﻳﻜﺒﺎره ﭼﻴﺰي ﺷﺪه ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺑﺮاي رﺳﺘﮕﺎري روﺣﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﻛﻨـﻲ .ﻣـﻦ آن ﺑـﺮهي
ﺧﻮنرﻳﺰ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﺮاي ﮔﺸﻮده ﺷﺪن درﻫﺎي ﺑﻬﺸﺖ ﻻزم ﻣﻲآﻣﺪ.
ﺑﻌﺪ زار ﮔﺮﻳﺴﺘﻲ .اﻳﻦ را ﻫﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻛﺮد .از زدن ﻣﻦ دﺳﺖ ﺑﺮداﺷـﺘﻲ .وﻟـﻲ ﭼﻨـﺪ ﺟﺮاﺣـﺖ
ﺧﻮﻧﻴﻦ داﺷﺘﻢ .و ﺗﻮ ﮔﺮﻳﺴﺘﻲ .ﻣﺮا دﻟﺪاري دادي و از ﻣﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺑﺨـﺸﺎﻳﺶ ﻛـﺮدي .ﺗﻮﺿـﻴﺢ دادي اﻛﻨـﻮن
ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ،ﻣﻮﻧﻴﻜﺎ دﻳﮕﺮ اﻳﻦﺟﺎ ﻧﻴﺴﺖ.
http://www.seapurse.ir
52 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﺳﺖﻫﺎﻳﺖ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲﻓﺸﺮدي و ﺑﺮاي ﺑﺨﺸﻮده ﺷﺪن اﻟﺘﻤﺎس ﻣﻲﻛﺮدي؛ ﮔﺎه ﺑﻪ ﻣﻦ و ﮔـﺎه ﺑـﻪ ﺧـﺪاي
ﻳﮕﺎﻧﻪ .ﭘﺎرﭼﻪاي ﺑﺎﻓﺘﻲ و ﺟﺮاﺣﺖﻫﺎي ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻲ .ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﻣﺎ و وﺣﺸﺖ داﺷﺘﻢ .ﺳﺮدم ﺑﻮد ،ﭼﻮن ﻫﻨﻮز
ﺧﻮنرﻳﺰي داﺷﺘﻢ .وﺣﺸﺖزده ﺑﻮدم ،زﻳﺮا ﺧﺸﻮﻧﺘﻲ را دﻳﺪه ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﺼﻮري از آن ﻧﺪاﺷﺘﻢ.
ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻲ ﭼﻴﺰي ﻛﺎﻣﻼً ﻧﻮﻳﻦ آﻏﺎز ﺷﺪه ﺑﻮد؛ ﻋﺼﺮي ﺟﺪﻳﺪ .ﻋﺼﺮ ﻗﺪﻳﻢ ،زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣـﺎ
دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ از روي ﭘﻞ رودﺧﺎﻧﻪي آرﻧﻮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ .ﺳﭙﺲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺷﻚ و ﺗﺮدﻳﺪ و اﻏﺘـﺸﺎش در ﭘـﻲ
آن آﻣﺪه ﺑﻮد .و آنﮔﺎه ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ آﻏﺎز ﺷﺪ؛ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﻤﻠﻪ آوردي .ﻣﻦ اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑـﻪ ﻳـﻚ
ﭼﻴﺰ ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﻴﺪم» :ﺗﻮ ،اورل ،ﺑﻪ ﺗﻮ«.
ﺑﻌﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﭘﺲ ﻓﺮﺳﺘﺎدي .دﻳﮕﺮ از ﺗﻮ ﺧﺒـﺮي ﻧﺪاﺷـﺘﻢ ﺗـﺎ آن ﻛـﻪ دو ﺳـﺎل ﺑﻌـﺪ ،آدﺋﻮﺗـﺎدوس
ﺟﻮانﻣﺮگ ﺷﺪ.
http://www.seapurse.ir
53 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
دﻓﺘﺮ دﻫﻢ
اﺳﻘﻒ ،ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻏﻢاﻧﮕﻴﺰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ .اﻛﻨﻮن ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮدهي ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ »ﻧﻴﻢﺧـﺪاﻳﺎن ﺟﻨﮕﻠـﻲ «136اﺟـﺮا
ﺷﻮد .زﻳﺮا ﻣﻦ ﻧﻘﻞﻗﻮلﻫﺎﻳﻲ ﻫﻢ از ﻛﺘﺎب دﻫﻢ ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهام.
ﭘﻴﺶﺗﺮ ،ﺑﺎرﻫﺎ اﺷﺎره ﻛﺮدهام ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺣﺎل ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﺲ از ﭘﺲ ﺣﺲ و ﺷﻮر از ﭘﺲ ﺷـﻮر
ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨﻲ ،ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﺣﺲ زﻣﻴﻨﻲ در وﺟﻮدت ﻧﺪاري .ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻛﻪ ﺑـﺮاي ﺗـﻮ ﺳـﺨﺖ اﺳـﺖ
ﻣﺼﺮف ﻏﺬاي روزاﻧﻪات را ﭼﻨﺎن ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎي ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺗﻮ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ .اﻳـﻦ
اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺒﺎرزهاي روزاﻧﻪ را اﻏﻠﺐ ﺑﻪ »ﺻﻮرت روزهداري« ﺑﺮﮔﺰﻳﺪهاي ﺗﺎ »ﺟﺴﻤﺖ را ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻲ« .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي:
»ﭼﻮن اﻳﻦ ﭼﻴﺰي ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻳﻜﺒﺎره و ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑـﻪ اﺟـﺮاﻳﺶ ﺑﮕﻴـﺮم و ﻫﺮﮔـﺰ ﺑـﻪ آن
ﺑﺎزﻧﮕﺮدم ،آن ﺳﺎن ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ اﻣﻴﺎل ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺑﻜﻨﻢ «. 137
ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺎنﺟﺎ رﺳﻴﺪﻳﻢ .ﭼﻮن اﻳﻦ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ آن ﺑﺮﺳﻢ .ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :ﺧﺪاوﻧـﺪا ،و
راﺑﻄﻪي ﺧﺎرج از ازدواج را ﺣﺮام ﻛﺮدي و ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ ازدواج را ﻣﺠﺎز ﻛﻨﻲ ،ﻣﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﺮدهاي ﻛﻪ ﺑـﻪ ﭼﻴـﺰ
ﺑﻬﺘﺮي روي ﺑﻴﺎورﻳﻢ .و از آنﺟﺎ ﻛﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري را ﺑﻪ ﻣﻦ ارزاﻧﻲ ﻛﺮدي ،اﻳﻦ ،ﺣﺘّﻲ ﭘﻴﺶ از آن ﻛـﻪ ﻛـﺸﻴﺶ
ﺷﻌﺎﻳﺮ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺗﻮ ﺑﺸﻮم ،اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد .اﻣﺎ در ﺧﺎﻃﺮهي ﻣﻦ ،ﻛـﻪ از آن ﺑـﺴﻴﺎر ﺳـﺨﻦ ﮔﻔﺘـﻪام ،ﻫﻨـﻮز ﺗـﺼﺎوﻳﺮ
اﻋﻤﺎﻟﻲ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ از ﻋﺎدتﻫﺎي ﻛﻬﻦ اﺧﺬ ﺷﺪهاﻧﺪ .آنﻫﺎ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛
ﻧﻪ ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﻗﻮت ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺪارم .اﻣﺎ در ﺧﻮاب ﻣﺮا وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .ﻧـﻪﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪ ﻟـﺬتﺧـﻮاﻫﻲ ،ﺑﻠﻜـﻪ ﺑـﻪ
ﭘﺬﻳﺮش و اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻞ .اﻳﻦ ﺗﺼﺎوﻳﺮ وﺳﻮﺳﻪاﻧﮕﻴﺰ ﭼﻨﺎن ﻏﻠﺒﻪاي ﺑﺮ روح و ﺟﺴﻢ ﻣﻦ دارﻧﺪ ﻛﻪ آنﭼﻪ را ﺗـﺼﻮر
ﻣﻲﻛﻨﻢ در ﺧﻮاب دﻳﺪهام ،ﻣﺮا ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻋﻤﺎل آن ﺑﺸﻮم ،ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ ﻫﻴﭻﭼﻴﺰي را ﻛﻪ در
واﻗﻌﻴﺖ و ﺑﻴﺪاري ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ ،ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮا ﺑﻪ ﭼﻨﺎن ﺗـﺴﻠﻴﻤﻲ وادارد .ﺑـﺎراﻟﻬﻲ ،ﺧﺪاوﻧـﺪا ،ﭘـﺲ ﻣـﻦ ﺧـﻮدم
ﻧﻴﺴﺘﻢ .ﻫﺴﺘﻢ138؟«
136در ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎن ،در ﭘﻲ اﺟﺮاي ﺗﺮاژديﻫﺎي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،ﻧﻤﺎﻳﺶﻫﺎي ﺑﻪاﺻﻄﻼح ﻧﻴﻢﺧﺪاﻳﺎن ﺟﻨﮕﻠﻲ )ﺳـﺎﺗﻴﺮ( ﺑـﻪ ﻧﻤـﺎﻳﺶ
درﻣﻲآﻣﺪ .ﻧﻴﻢﺧﺪاﻳﺎن ﺟﻨﮕﻠﻲ ،ﻣﻮﺟﻮدات ﺳﺮزﻧﺪه ،ﭘﺮﺟﻨﺐوﺟﻮش و ﻧﻴﻢﺧﺪاﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ وﻳﮋﮔﻲ ﻇﺎﻫﺮيﺷﺎن ﻧﻴﻤﻲ ﺑﺰ و
ﻧﻴﻤﻲ اﻧﺴﺎن ﺑﻮد .ﻣﻦ در ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ از ﻃﺮف ﻓﻠﻮرﻳﺎ ،در ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻛﺘﺎب دﻫﻢ آوﮔﻮﺳـﺘﻴﻦ ﺑـﻪ ﻧﻤـﺎﻳﺶ ﺳـﺎﺗﻴﺮ ،ﻃﻨـﺰ
زﻳﺎدي ﻣﻲﺑﻴﻨﻢ؛ ﺑﻪﺧﺼﻮص ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﺷﺎرهي آن ﺑﻪ اﺳﻘﻔﻲ ﻧﻴﻢروﺣﺎﻧﻲ ﻛﻪ از دﺳﺖ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺟﻨـﺴﻲ و ﻏﺮاﺋـﺰش ﺗـﺎ روز
ﻣﺮگ ﻧﺎﻟﻪ و زاري ﻣﻲﻛﻨﺪ.
137اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دﻫﻢ ،ص31
138اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دﻫﻢ ،ص30
http://www.seapurse.ir
54 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻧﻪ اورل ،ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﺳﺎﻳﻪاي از ﺧﻮدت ﺑﺎﺷﻲ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﺑـﺮدهي ﻓﻘﻴـﺮي در زﻣـﻴﻦ ﺧـﺎﻛﻲ
ﻣﻲﺑﻮدي ﺗﺎ ﻛﺸﻴﺸﻲ ﻋﺎﻟﻲﻣﻘﺎم در آن ﻫﺰارﺗﻮﻫﺎي ﺗﻴﺮه و ﺗﺎر اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻲ . 139
ﻳﻚ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺖ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﻲﺷﻮي ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺑﺮاي ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳـﺖ ﻳـﺎري ﻛﻨـﺪ:
»آﻳﺎ رﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﺑﺪان ﺣﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺷﺮ و ﺷﻮر ﻧﺎﭘﺎﻛﻲ را ﻛﻪ ﺣﺘّﻲ در ﺧﻮاب ﻫﻢ ﻣﺮا رﻫﺎ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ،ﻧـﺎﺑﻮد
ﻛﻨﻲ؟ ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺪارم ﻛﻪ رﺣﻤﺖ اﻟﻬﻲ ﺧﻮد را ﺑﻴﺶﺗﺮ و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻨﻲ ،ﺗﺎ روح ﻣﻦ ـ ﻛـﻪ
از دام ﻫﻮسﻫﺎ آزاد ﺷﺪه ـ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﻮ راهﺑﺮ ﺷـﻮد .در آن ﺻـﻮرت دﻳﮕـﺮ ﺑـﺎ ﺧﻮﻳـﺸﺘﻦ در ﺟـﺪال
ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻫﻮساﻧﮕﻴﺰ ،ﺟﺴﻢ را در ﺧﻮاب وادار ﺑﻪ آن ﺧﻔﺖ و ﺷﺮﻣـﺴﺎري ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ ﺗـﺎ
ﻣﺠﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﮔﻨﺎه دﻫﺪ؛ ﻧﻪ ،ﺣﺘّﻲ آن را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﺳﺖ .ﻓﻘﻂ ﺗـﻮ ﻗـﺎدري آن را واداري ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﭼﻴﺰﻫـﺎ ﻣﻴـﻞ
ﻧﻜﻨﺪ«... 140
اورل ﺑﻲﭼﺎره ،ﻫﻮراس ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ :آن ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ،ﻛﻢﺗﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲآورد «141ﺗﻮ دﻳﮕﺮ ﻧﺰدﻳﻚ
ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻫﺴﺘﻲ .ﺑﺎﻳﺪ اﻋﺘﺮاف ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪام .ﺑﻪﻋﻼوه ﺑﺮ ﺧـﻮد ﻣـﻲﺑـﺎﻟﻢ ﻛـﻪ ﭼﻨـﻴﻦ
ﺗﺄﺛﻴﺮي ﻣﺤﻮﻧﺎﺷﺪﻧﻲ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮔﺬاﺷﺘﻪام .در آن روز ﺑﻬﺎري در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ،وﻗﺘﻲ ﻛـﻪ آﻣـﺪي و ﻛﻨـﺎر ﻣـﻦ در زﻳـﺮ
درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻲ ،ﻫﺮﮔﺰ ﺗﺼﻮر ﻧﻤﻲﻛﺮدم ﻋـﺸﻖ ﻣـﺎ اﻳـﻦﭼﻨـﻴﻦ آﺗـﺸﻴﻦ از آب درآﻳـﺪ .ﻟـﻴﻜﻦ »اﻣﻴـﺎل
ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ« را ﺑﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري و ﻛﻒ ﻧﻔﺲ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻣﻨﻜﻮب ﻛﺮد .اﻛﻨﻮن دﻳﮕﺮ در اﻳﻦ ﺣﺪ ﺷﻌﻮرم ﻣﻲرﺳﺪ .ﭼﻮن
ﮔﺮگ ﻓﻘﻂ ﭘﻮﺳﺘﺶ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲدﻫﺪ .ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،او ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻃﺒﻴﻌﺘﺶ را ﻋﻮض ﻛﻨﺪ . 142ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﻮل زﻧـﻮن:
»ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮار از ﺳﺎﻳﻪي ﺧﻮد اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ دﺷﻮار ﺑﺎﺷﺪ 143؟«
ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،اﮔﺮ از ﻃﻌﻢ ﻏﺬا و ﻋﺸﻖ ﻟﺬت ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ ،ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻴـﺎﻣﻮزﻳﻢ ﻛـﻪ ﭼﮕﻮﻧـﻪ از آنﻫـﺎ ﻛﻨـﺎره
ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ .ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﻛﻪ آﻣﺎدهاي ﺑﺮاي ﻫﻤﻴـﺸﻪ از وﺳﻮﺳـﻪي ﺣـﺲ ﺑﻮﻳـﺎﻳﻲ ﺧـﻮد را ﺧـﻼص ﻛﻨـﻲ.
ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،از ﺧﻮدم ﻣﻲﭘﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮاي ﻣﺎ ﭼﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ .ﻣﻨﻈـﻮرم اﻳـﻦﺟـﺎ در روي
139اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎت آﺧﻴﻠﻮس )آﺷﻴﻞ( در زﻣﻴﻨﻪي زﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﻳﻪوار ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑـﺎزي ﻣـﻲﻛﻨـﺪ:
»ﻣﻦ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﻢ ﺑﻲﻧﻮاي زﺟﺮﻛﺸﻴﺪهاي در درون زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻫﻲ در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺮدﮔﺎن «.اودﻳﺴﻪ ،اﺛـﺮ ﻫـﻮﻣﺮ .و
ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﻓﻠﻮرﻳﺎ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ را ﺑﻪ ﻣﺮدهي زﻧﺪهاي ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ ـ در ﻗﻠﻤﺮو ﻣﺮدﮔﺎن ﻛﻠﻴﺴﺎ ـ ﭼﻪ ﺧـﻮد او ﺑﺎرﻫـﺎ و
ﺑﺎرﻫﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮأم ﺑﺎ »ﺷﻮر ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺟﻨﺴﻲ« را ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
140اﻋﺘﺮاﻓﺎت ،ج دﻫﻢ ،ص30
141
Multa petentibus desunt multa
”“Lupus pilum mutat, non mentem. 142ﺑﺎزي ﻛﻼﻣﻲ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺿﺮباﻟﻤﺜﻞ اﺳﺖ:
143زﻧﻮن اﻟﺌﺎﻳﻲ ) ،(Zenon of Eleaﻓﻴﻠﺴﻮف ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﺣﻮاﻟﻲ 460ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ،ﻛﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻓﻘﻂ »وﺟﻮد« ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘـﺬﻳﺮ
ﺣﻘﻴﻘﺖ دارد و ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ اﺑﻄﺎل ﻧﻈﺮ ﻣﺨـﺎﻟﻒ ،ﻳﻌﻨـﻲ ﺣﻘﻴﻘـﺖ داﺷـﺘﻦ ﺗﻜﺜـﺮ و ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﭘﺮداﺧـﺖ و در آن
ارﺗﺒﺎط ،ﭘﺎرادﻛﺲ آﺷﻴﻞ و ﻻكﭘﺸﺖ را ﻣﻄﺮح ﻛﺮد .اﻣﺎ ﺑﺎزي ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻟﻲ اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨـﺪ
ﻛﻪ در ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ،ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﺣﺎﻓﻈﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ رﻓﺘﻪ.
http://www.seapurse.ir
55 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
زﻣﻴﻦ اﺳﺖ .آﺧﺮ ﻣﻲداﻧﻲ ،ﺣﺲ ﺷﻨﻮاﻳﻲ ﻫﻢ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺧـﻮد را دارد .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي» :ﻟـﺬﺗﻲ ﻛـﻪ از
ﺷﻨﻴﺪن ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ ﻫﻢ وادارم ﻛﺮده ﺑﻮد ﺗﺎ زﻳﺮ ﻳﻮغ آن ﮔﺮدن ﺧﻢ ﻛﻨﻢ .اﻣﺎ ﺗﻮ ﻣﺮا رﻫـﺎ ﻛـﺮدي .آزادم ﺳـﺎﺧﺘﻲ.
اﻋﺘﺮاف ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز وﻗﺘﻲ آﻫﻨﮕﻲ را ﻣﻲﺷﻨﻮم ﻛﻪ ﻛﻼم ﺗﻮ ﺑﻪ آن روح و زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ و ﺑـﺎ ﺻـﺪاﻳﻲ
ﺧﻮش و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲﺷﻮد ،اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ...ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﮔﻨﺎه ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﺑـﺪون آن ﻛـﻪ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺸﻮم .اﻣﺎ ﺑﻌﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ «. 144ﻧﻮﺷﺘﻪاي ﮔـﺎه آرزو ﻣـﻲﻛﻨـﻲ اي ﻛـﺎش ﻧﻮاﻫـﺎي
ﻓﻮقاﻟﻌﺎدهاي ﻛﻪ ﻣﺰاﻣﻴﺮ داوود را ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ،ﺣﺬف ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ؛ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از ﮔﻮشﻫﺎي ﺗﻮ ،ﺑﻠﻜـﻪ از ﺗﻤـﺎم
ﻛﻠﻴﺴﺎ .و اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﻲ» :و از اﻳﻦ روﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ اﺳﻘﻒ آﺗﺎﻧﺎﺳﻴﻮس Bishop Athanasiusاﻫﻞ اﺳﻜﻨﺪرﻳﻪ ،ﺑﻨﺎ
ﺑﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪهام ،روﺷﻲ ﺑﺲ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد :او ﺧﻮاﻧﻨﺪهي ﻛﻠﻴﺴﺎ را وا داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ
ﻣﺰاﻣﻴﺮ را ﺑﺎ ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،ﺗﺎ آنﺟﺎ ﻛﻪ ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ﺑﺸﻮد ﺗﺎ آواز «. 145
ﺑﺪا ﺑﻪ ﺣﺎل ﺟﻤﺎﻋﺖ آن ﻛﻠﻴﺴﺎ ،ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب .آﻳﺎ ﺑﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﺮ ﻳﻚ ﻋﺒﺎدت اﻟﻬﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟ و آﻳـﺎ ﻋﺒـﺎدت
اﻟﻬﻲ ﻫﻨﺮ ﻧﻴﺴﺖ؟
اورل ،ﺗﻮ ﺧﻮد را از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺤﺮوم ﻛﺮدهاي .ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ از ﻏﺬا ﺧﻮردن ،ﺑﻮﻳﻴﺪن ﮔﻞﻫﺎ ،و
ﺷﻨﻴﺪن ﻧﻮاي ﻣﺰاﻣﻴﺮ داوود ﻟﺬت ﻧﻤﻲﺑﺮي .ﺑﻌﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪاي» :اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﺎر دﻳﮕـﺮ از ﻫـﻮسﺑـﺎزي دﻳـﺪﮔﺎﻧﻢ
ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻢ ...ﭼﺸﻢﻫﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﻴﺰﻫﺎي زﻳﺒﺎ ،ﺷﻜﻞﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ،رﻧـﮓﻫـﺎي ﻣﺘﻨـﻮع ،و درﺧـﺸﺎن ﻫـﺴﺘﻨﺪ.
ﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮ روح ﻣﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﻨﺪ .اﻳﻦ اﻣﺘﻴﺎزي اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ .اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ او ﻫﻤﻪﭼﻴﺰ را
در ﺣﺪ اﻋﻼي ﺧﻮﺑﻲ آﻓﺮﻳﺪه اﺳﺖ .اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﻦ آﻓﺮﻳﻨﻨﺪه ﻣﻄﺮح اﺳﺖ و ﻧﻪ آﻓﺮﻳﺪهي او «.ﺳﭙﺲ ﭼﻨﺎن اﺳـﺖ
ﻛﻪ آه ﻋﻤﻴﻘﻲ از دل ﺑﺮﻣﻲﻛﺸﻲ و ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ» :ﻧﻮر ﻣﺎدي ،ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺧﻄﺮﻧﺎك و اﻏﻮاﻛﻨﻨﺪهاي دارد و ﺟـﺬاﺑﻴﺖ
زﻧﺪﮔﻲ را ﺑﺮاي آنﻫﺎ ﻛﻪ ﻛﻮرﻛﻮراﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻋﺸﻖ ﻣﻲورزﻧﺪ ،اﻓﺰون ﻣﻲﻛﻨﺪ «.و ﺑﺎ اﻳـﻦ ﺟﻤـﻼت اداﻣـﻪ
ﻣﻲدﻫﻲ» :از ﻫﻤﻴﻦ رو اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﺑﻲﺷﻤﺎري ﺗﻼش ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮدهاﻧﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮﻳﻖ اﻧﻮاع ﻫﻨﺮ و ﺻﻨﻌﺖ،
ﻛﻔﺶ و ﻟﺒﺎس ،ﻟﻴﻮان و ﮔﻠﺪان از ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻞ ،ﺑﺎ ﻧﻘﺎﺷﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻫﻨﺮﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ،ﺑﺮ وﺳﻮﺳﻪي ﭼﺸﻢ ﺑﻴﺎﻓﺰاﻳﻨﺪ.
و در اﻳﻦ ﻣﻘﺎل ،ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮاﺗﺮ از آنﭼﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎي ﺿﺮوري و ﻣﻨﻄﻘﻲ اﻳﺠﺎب ﻣﻲﻛﻨﺪ و ارج ﻣـﺬﻫﺒﻲ دارد ،ﭘـﻴﺶ
ﻣﻲروﻧﺪ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ ،ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ آنﭼﻪ را آﻓﺮﻳﺪهاﻧﺪ دﻧﺒﺎل ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و در ﺑﺎﻃﻦ ،آن ﻛـﺴﻲ را ﻛـﻪ ﺧـﺎﻟﻖ آﻧـﺎن
اﺳﺖ ،ﺗﺮك ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦﺳﺎن ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑـﻪ ﻓـﺮد ﻣﺨﻠـﻮق ﺑـﻮدن ﺧـﻮد را از ﺑـﻴﻦ ﻣـﻲﺑﺮﻧـﺪ«. 146
ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﺑﮕﺬار ﺑﺒﻴﻨﻢ ،آﻳﺎ اﻳﻦ دﻗﻴﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻣﺨﻠﻮق ﺑﻮدن ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از آﻓـﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻟـﺬت
ﺑﺒﺮﻳﻢ؟ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻳﺎدت ﺑﻴﺎورم ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻗﺮار دادن اودﻳﭗ ﺷﺎه ،ﻫﺮﮔﺰ دﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ . 147
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﺳﺮ و ﺗﻪ ﻗﻀﻴﻪ را ﺑﺎ ﻫﺸﺪار ﻋﻠﻴﻪ وﺳﻮﺳﻪاي ﻛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﻨﺠﻜﺎوي اﻧﺴﺎﻧﻲ اﺳـﺖ ،ﺑـﻪ
ﻫﻢ ﻣﻲآوري)» :ﻛﻨﺠﻜﺎوي( ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻟﺬت را ﺟﺴﻤﺎً درﻳﺎﺑﺪ .ﺑﻠﻜﻪ ﻗﺼﺪ آن دارد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﺎﻟﺒﺪ ﻣـﺎدي،
و از ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﺎن ﺣﺲﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ،ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻴﺎﻣﻮزد .ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻨﺎوﻳﻨﻲ ﭼﻮن ﻓﻬﻢ و داﻧـﺶ
را ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﮔﺬارد .اﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ،اﻧﮕﻴﺰاﻧﻨﺪهي داﻧﺶ اﺳﺖ «... 148اورل ،اﻳﻦ ﻋﻴﻦ ﺟﻤﻼت ﺗﻮﺳﺖ؛ ﺗﻮﻳﻲ ﻛـﻪ
زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻐﻞ واﻻي ﺧﻄﻴﺐ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ در ﻣﻴﻼن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدي .دﺳﺖﻛﻢ اﮔﺮ ﻣﻬﺮ ﺳﻜﻮت را ﺑﺮ ﻟﺒﺎﻧﺖ
ﻣﻲزدي ،ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺧﻮد را ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﻲ. 149
ﮔﺬﺷﺘﻪ از آن ،ﻫﺸﺪار ﻣﻲدﻫﻲ ﻛﻪ ﻣﺒﺎدا ذﻫﻦ ﻣﺠـﺬوب ﺳـﻴﺮ و ﮔـﺸﺖ ﺳـﺘﺎرﮔﺎن ﺷـﻮد ـ ﻳـﺎ ﻣﺠـﺬوب
ﺗﺎزياي ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﺮﮔﻮﺷﻲ وﺣﺸﻲ ﻣﻲﮔﺬارد .و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻣﻨﺠﺰ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻲﻛﻨـﻲ ﮔـﻮﻳﻲ
ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺪﻫﻲ ﻛﻪ وﺳﻮﺳﻪي اﻧﺤﺮاف از آنﭼﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺑﻴﻨـﺪ ،اﻣـﺮي ﻃﺒﻴﻌـﻲ اﺳـﺖ .ﻧﻮﺷـﺘﻪاي:
»اﻏﻠﺐ وﻗﺘﻲ در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪام ،ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﻣﺎرﻣﻮﻟﻜﻲ را ﻛﻪ ﻣﮕﺲ ﺷﻜﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ،ﻳﺎ ﻋﻨﻜﺒﻮﺗﻲ
ﻛﻪ ﭘﺲ از ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﺸﺮات ﺗﺎرﻫﺎﻳﺶ را دور آﻧﺎن ﻣﻲﺗﻨﺪ .ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳﺖ اﻳﻨﺎن ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﻲاﻫﻤﻴﺘـﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ.
وﻟﻲ آﻳﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻛﺎر ﻳﻜﻲ ﻧﻴﺴﺖ؟ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻦ ﻋﻼﻳﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗـﻮ ﺑـﻪ ﺳـﺠﺪه ﻣـﻲاﻓـﺘﻢ؛ ﻛـﻪ
ﻫﻤﻪي ﭼﻴﺰﻫﺎ را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ آﻓﺮﻳﺪهاي و ﻧﻈﻢ دادهاي .ﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ از آن ﻧﻈﺮ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧـﻮد ﻣﻌﻄـﻮف
ﻧﻜﺮد .ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ اوج ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭼﻴﺰي اﺳﺖ و ﺳﻘﻮط ﻧﻜﺮدن ﭼﻴﺰي دﻳﮕﺮ«. 150
ﻣﻦ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﻪ اﻳﻜﺎروس 151ﻣﻲاﻧﺪﻳﺸﻢ .او ﻫﻢ اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ اوج ﮔﺮﻓﺖ ،وﻟﻲ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺳﻘﻮط ﻛﺮد .ﻋﻠـﺘﺶ
اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮده ﺑﻮد اﻧﺴﺎن اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺗﺸﺎﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻲ ،ﻣﻲﺗﻮاﻧﻢ آنﭼﻪ را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣـﺮدم ﺑﺎﺑـﻞ
آﻣﺪ ،ﻣﺜﺎل ﺑﺰﻧﻢ؛ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺟﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ اوج آﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﻲرﻓﺖ.
ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺻﺪاﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻲ ،ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﻢ و ﻧﺎﻣﻪ از ﺷﺮم ﺳﺮخ ﻧﻤﻲﺷـﻮد . 152ﺑـﻪ
ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ،ﺗﻮ از اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺖ رخ داده ،ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪهاي .واﻗﻌﺎً ﺗﺤﻠﻴﻞ رﻓﺘﻪاي .ﺧﻮدت ﻧﻴﺰ اﻳﻦ
واﻗﻌﻴﺖ را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻲﻛﻨﻲ .اي ﻛﺎش در اﻳﻦ زﻣﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﺳﺎﻋﺎﺗﻲ ﭼﻨﺪ از ﻋﻤﺮ زﻣﻴﻨﻲ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣـﻦ ـ
و ﻻﺟﺮم ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺎدي ـ ﺑﺪﻫﻲ .اورل ،از ﺧﺎﻧﻪ ﺑـﺮون ﺷـﻮ .ﺑﻴـﺮون ﺑـﺮو و زﻳـﺮ درﺧـﺖ اﻧﺠﻴـﺮي ﻟـﻢ ﺑـﺪه.
ﺣﺲﻫﺎﻳﺖ را آزاد ﺑﮕﺬار؛ اﮔﺮ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ آﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎر .ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ اورل ،و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤﺎم آن ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ
ﻛﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ داده ﺑﻮدﻳﻢ .ﻧﻔﺲ ﻋﻤﻴﻘﻲ ﺑﻜﺶ .ﺑﻪ آواز ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﮔﻮش ﺑﺴﭙﺎر و ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﮔﻨﺒـﺪ ﻣﻴﻨـﺎ
ﺑﻨﮕﺮ 153و ﻣﺸﺎم ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺑـﺎ ﻣـﺸﺎم ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﺳﺮﺷـﺎر ﻛـﻦ .اورل ،اﻳـﻦ اﺳـﺖ آن ﭼﻴـﺰي ﻛـﻪ ﺟﻬـﺎﻧﺶ
ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و وﺟﻮد دارد .اﻛﻨﻮن ،اﻳﻦﺟﺎ .ﺗﻮ ﻫﺰارﺗﻮي ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ و اﻓﻼﻃﻮﻧﻴﺎن را ﭘﻴﻤﻮدهاي .اﻣـﺎ دﻳﮕـﺮ
ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ .اﻛﻨﻮن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻪاي؛ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه اﻧﺴﺎنﻫﺎ.
ﺟﻬﺎن ﭼﻪ اﻧﺪازه وﺳﻴﻊ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه درﺑﺎرهي آن ﻛﻢ ﻣﻲداﻧﻴﻢ .و زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ .ﻳـﺎدت
ﻣﻲآﻳﺪ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺮون ﻣﻲﺧﻮاﻧﺪي ،ﺧﻮد ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ را ﺑﮕﻮﻳﻲ.
ﭼﻪﺑﺴﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺼﺪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎ روح ﻣﺎ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﭼﻪ ،ﺷـﺎﻳﺪ او ﺧـﺪاي ﻣﻬﺮﺑـﺎن و رﺣﻴﻤـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ؛
ﭘﺮوردﮔﺎري ﻛﻪ ﻣﺎ را آﻓﺮﻳﺪه ﺗﺎ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن زﻧـﺪﮔﻲ ﻛﻨـﻴﻢ .اوه ،اورل ،اي ﻛـﺎش در داﻣـﻦ ﻃﺒﻴﻌـﺖ و زﻳـﺮ
درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻲﻛﺮدي ـ ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ اﻧﺠﻴـﺮي را در دﺳـﺖ ﮔﺮﻓﺘـﻪاي ـ در آن ﺻـﻮرت
ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﻣﻲآﻣﺪم و ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪي ﺗﻮ ﺑﻮﺳـﻪ ﻣـﻲزدم .ﺑﺎﻳـﺪ ﺳـﺨﺖ ﺑﻜﻮﺷـﻢ ﺗـﺎ آن واژهي ﺗﺮﺳـﻨﺎك و
ﻓﺮﺳﻮدهي »ﭘﺮﻫﻴﺰﮔﺎري« را ﻓﺮو ﺑﺪﻫﻢ .زﻳﺮا ﻫﻨﻮز ،آري ﻫﻨﻮز اﻳﻦ واژه ﻫﻤﭽﻮن ﺑـﺎري ﺳـﻨﮕﻴﻦ ﺑـﺮ ذﻫـﻦ ﺗـﻮ
ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻮ را از ﻗﻴﺪ آن آزاد ﻛﻨﺪ ،ﻫﻤﺎﻧـﺎ آﻏـﻮش ﻣـﻦ ﺑـﻮد .آﺧـﺮ ﭼـﺮا
ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦﭼﻨﻴﻦ از ﻫﻴﭙﻮ رﮔﻴﻮس دور ﺑﺎﺷﺪ؟
151ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از اﺳﺎﻃﻴﺮ ﻳﻮﻧﺎن» :دداﻟﻮس ) (Dedalusاز ﭘﺮ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﻣﻮم ،ﺑﺎلﻫﺎﻳﻲ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﭘﺴﺮش اﻳﻜـﺎروس
) (Icarusﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﭘﺮواز ﻛﻨﻨﺪ و از ﺟﺰﻳﺮهي ﻛﺮت ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ .دداﻟﻮس ﺑﻪ اﻳﻜـﺎروس ﻫـﺸﺪار داد ﻛـﻪ زﻳـﺎد اوج ﻧﮕﻴـﺮد و ﺑـﻪ
ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﺸﻮد ،ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ آب ﺷﺪن ﻣﻮمﻫﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .اﻣﺎ اﻳﻜﺎروس ﺧﻴﺮهﺳﺮ ،ﻫـﺸﺪار ﭘـﺪر را ﻧﺎدﻳـﺪه ﮔﺮﻓـﺖ و
ﭼﻨﺎن ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﭘﺮﻫﺎﻳﺶ ﺳﻮﺧﺖ و ﺑﻪ داﺧﻞ درﻳﺎ ﺳﺮﻧﮕﻮن ﺷﺪ.
،Epistula non erubescit 152ﺳﻴﺴﺮون
153ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :ﺑﻪ ﺑﺎﻻ و ﻣﺸﺘﺮي )ژوﭘﻴﺘﺮ( ﺑﻨﮕﺮ «.ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ،ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ آﺳﻤﺎنﻫـﺎ .از اﻳـﻦ رو ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان
ﻣﺜﺎل ،در ﻫﻮراس )ﺗﺤﺖ آﺳﻤﺎن( ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﺎدل ) sub loveﺗﺤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ( ﺑﺎﺷﺪ.
http://www.seapurse.ir
58 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺳﻌﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻫﺮ ﻃﻮري ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ،اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻲ .ﭘﺲ ﺗﻤﻨﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ آن را ﺑﺨﻮان .اﻣـﺎ واﻗﻌـﺎً
دﻳﮕﺮ اﻣﻴﺪ ﻧﺪارم ﻛﻪ ﻛﻠﻤﺎﺗﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﺳﺪ .ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ،ﻛﻮزهي روﻏﻨﻢ را ﺷﻜﺴﺘﻢ و ﺗﻼشﻫﺎﻳﻢ ﺑﻪ ﻫﺪر رﻓﺖ. 154
اورل ،ﺳﺨﺖ وﺣﺸﺘﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .از آنﭼﻪ ﻣﺮدان ﻛﻠﻴﺴﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ زﻧﺎﻧﻲ ﭼـﻮن ﻣـﻦ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ آورد،
وﺣﺸﺖ دارم .ﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻛﻪ زن ﻫﺴﺘﻴﻢ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را زن آﻓﺮﻳﺪه .ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آن ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﻛﻪ ﻣﺮد
ﻫﺴﺘﻴﺪ وﺳﻮﺳﻪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ؛ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را ﻣﺮد آﻓﺮﻳﺪه .آﻳـﺎ ﺗـﺼﻮر ﻣـﻲﻛﻨـﻲ ﻛـﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ
ﻣﺘﻌﺎل ﺧﻮاﺟﮕﺎن و اﺧﺘﻪﻫﺎ را ﺑﺮ ﻣﺮداﻧﻲ ﻛﻪ دل ﺑﻪ زﻧﻲ ﻣﻲﺑﻨﺪﻧﺪ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲدﻫﺪ؟ در آن ﺻﻮرت ﻫﺸﺪار ﻛـﻪ
ﻛﺎر آﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﻣﻲﻛﻨﻲ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮد را ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را اﺧﺘﻪ ﻛﻨﺪ.
ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺘﻢ اﺗﻔﺎﻗﻲ را ﻛﻪ در رم اﻓﺘﺎد ،ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻢ .و دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻲاﻧﺪﻳﺸﻢ .زﻳﺮا آن روز
اﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ،ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮم ﻓﺮود آوردي .ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،آن زن ﺣﻮا ﺑﻮد؛ ﻣﻈﻬﺮ ﺗﻤـﺎم
زﻧﺎن .و آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻇﻠﻢ ﻛﻨﺪ ،ﺗﻬﺪﻳﺪي اﺳﺖ ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎر . 155
از ﺗﺮس ﺑﺮ ﺧﻮد ﻣﻲﻟﺮزم .ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ روزي ﻓﺮا ﺑﺮﺳﺪ ﻛﻪ زﻧﺎﻧﻲ ﭼﻮن ﻣﻦ ،ﺗﻮﺳﻂ ﻣـﺮدان ﻛﻠﻴـﺴﺎي
ﺟﻬﺎﻧﻲ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮوﻧﺪ .و ﻣﻲداﻧﻲ ﭼﺮا ﻧﺎﺑﻮدﺷﺎن ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب؟ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎدآوري ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ روح
و اﺳﺘﻌﺪاد ﺧﻮد را اﻧﻜﺎر ﻛﺮدهاﻳﺪ .و ﺑﺮاي ﭼﻪ؟ ﺑﺮاي ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻫﻤﻪي ﺷﻤﺎ ،آﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﺷـﻤﺎ
آﻓﺮﻳﺪ و زﻣﻴﻨﻲ در زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺘﺎن ﻛﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎﻛﻨﻴﻨﻲ از زﻧﺎن دارد ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﻲآورﻧﺪ.
اﮔﺮ ﺧﺪاﻳﻲ وﺟﻮد دارد ،ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از ﺳﺮ ﮔﻨﺎﻫﺎن ﺗﻮ ﺑﮕﺬرد .ﭼﻪﺑﺴﺎ روزي ﻫﻢ ﺗﻮ را ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم
ﻟﺬتﻫﺎي زﻧﺪﮔﻲ ﭘﺸﺖ ﻛﺮدي ،داوري ﻛﻨﻨﺪ .ﺗﻮ ﻋﺸﻖ را اﻧﻜﺎر ﻣﻲﻛﻨﻲ .ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺸﻮد آن را ﺑﺨﺸﻴﺪ .اﻣـﺎ اﻧﻜـﺎر
ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ؟
زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﺲ اﻧﺪك از آن ﻣﻲداﻧﻴﻢ .اﻣﺎ اﮔﺮ ﺗﻮ دﺳﺘﻮر داده ﺑﻮدي ﻛﻪ اﻋﺘﺮاﻓﺎت ﺑﻪ ﻣﻦ
داده ﺷﻮد ،ﺗﺎ اﻳﻦﺟﺎ در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﺑﺨﻮاﻧﻢ ،ﭘﺎﺳﺨﻢ ﻣﻨﻔﻲ اﺳﺖ .ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،ﻣﻦ اﺟﺎزه ﻧﺨﻮاﻫﻢ داد ﻣـﺮا ﻏـﺴﻞ
ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﺪﻫﻨﺪ .اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ از او ﺧﻮف دارم .ﺣﺲ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﻫﻢاﻛﻨﻮن ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻢ.
و آﻳﺎ ،ﻣﮕﺮ از ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﺬرﻳﻢ ،ﻣﻦ آﻓﺮﻳﺪهي او ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﻋﻴﺴﺎي ﻧﺎﺻﺮي ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮا از اﻧﺠـﺎم اﻳـﻦ ﻛـﺎر
ﺑﺎزﻣﻲدارد .ﭼﻪﺑﺴﺎ او ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﻣﺮد ﺧﺪا ﺑﻮد .آﻳﺎ ﺑﺎ زﻧﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﺒﻮد؟ از ﻣﺘﺄﻟﻬﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﺮﺳﻢ.
ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاي ﻋﻴﺴﺎي ﻧﺎﺻﺮي ،ﺗﻮ را ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻔﻲ ﻛﺮدهاي ،ﺑﺒﺨﺸﺎﻳﺪ.
154ﻓﻠﻮرﻳﺎ در اﻳﻦﺟﺎ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ از ﭘﻼوﺗﻮس ) (Plautusﺑﺎزي ﻣﻲﻛﻨﺪ) Oleum et operam perdidi :ﻣـﻦ ﻛـﻮزهي روﻏـﻨﻢ را و
ﺗﻼشﻫﺎﻳﻢ را ﺷﻜﺴﺘﻪام( .اﺷﺎرهاي اﺳﺖ ﺑﻪ دﺧﺘﺮي ﻛﻪ ﺑﻴﻬﻮده ﺗﻼش ﻛﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺟﻨﺲ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﺮﺳﺪ.
155ﻧﻚ ﺳﻴﺴﺮوس“Multis minatur, qui uni facit iniuriam” :
http://www.seapurse.ir
59 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﺣﺮﻓﻢ را زدم و روﺣﻢ را آزاد ﻛﺮدم . 156و ﺣﺎﻻ ﻋﺎﻟﻲﺟﻨﺎب ،وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻲ ﺑﻨﻮﺷﻴﻢ . 157ﻣـﻦ در
زﻳﺮ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮﻣﺎن در ﻗﺮﻃﺎﻧﺠﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪام .ﺑﺮاي ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺎر ،اﻣﺴﺎل ﻏﺮق در ﺷـﻜﻮﻓﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ . 158اﻣـﺎ
درﻳﻎ از ﻳﻚ ﺛﻤﺮ . 159
ﺑﺪرود !160
156
Dixi et salvavi animam meam
،Nunc est bibendum 157ﻫﻮراس
) Floret 158از ﻓﻌﻞ ،floreoﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺷﻜﻔﺘﻦ و ﮔﻞ اﺳﺖ( .ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ در اﻳﻦﺟﺎ ﻫﻢ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺎم ﺧـﻮدش ﺑـﺎزي
ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﻧﺎم ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺼﺪر ) flos ،florisﮔﻞ( ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﻚ ،Floraاﻳﺰدﺑﺎﻧﻮي ﮔﻞﻫﺎ.
در ﺣﺪود دو ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮي ﺑﻴﺮون اوﺳﺘﻴﺎ ،وﻳﺮاﻧﻪﻫﺎي ﻳﻚ ﺻﻮﻣﻌﻪي آوﮔﻮﺳﺘﻴﻨﻲ ﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه )ﺳﻦآوﮔﻮﺳﺘﻴﻨﻮ( .اﻳﻦ ﺻﻮﻣﻌﻪ،
در ﻗﺮون ﻣﻴﺎﻧﻪ در ﺳﺎﺣﻞ رود ﻓﻴﻮرا ) (Floriaﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ رود ﺑﻪ درﻳﺎ ﻣﻲرﻳﺰد .ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﻛﻪ اﻳـﻦ
ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻨﺖ ﻓﻠﻮرﻳﺎ از زﻣﺎن ﻗﺮون ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮده اﺳﺖ.
Fructum, av fructus 159ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ »ﻛﺎرﺑﺮد«» ،ﭘﺎداش« ﻳﺎ »ﺑﻬﺮه« ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎ ﻓﻠﻮرﻳـﺎ ﭼﻬـﺎر اﻧﺠﻴـﻞ را ﺧﻮاﻧـﺪه
ﺑﻮده اﺳﺖ .ﭘﺲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﻚ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﻲ ﺑﺎب ،21آﻳﻪﻫﺎي 18ـ 22؛ و ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ،3آﻳـﻪﻫـﺎي 6ـ » .9و ﺑﺎﻣـﺪادان ،ﭼـﻮن ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮ ﻣﺮاﺟﻌـﺖ
ﻣﻲﻧﻤﻮد ،ﮔﺮﺳﻨﻪ ﮔﺸﺘﻪ .ﻛﻪ در اﺛﻨﺎي راه درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻓﺮﻣﻮده ،ﻧﺰد آن آﻣﺪه ،ﺑـﻪ ﺟـﺰ ﺑـﺮگ ﺑـﺮ آن ﻫـﻴﭻ
ﻧﻴﺎﻓﺖ .ﭘﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﻦﺑﻌﺪ ﻫﻴﭻ ﻣﻴﻮه ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﻤﻮ ﻧﻜﻨﺎد ﻛﻪ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ در ﺳﺎﻋﺖ ﺧﺸﻚ ﮔﺮدﻳﺪ«.
»و اﻳﻦ ﻣﺜﻞ را ﻓﺮﻣﻮد ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻲ را درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮي ﺑﻮد ﻛـﻪ در ﺗﺎﻛـﺴﺘﺎﻧﺶ ﻏـﺮس ﻧﻤـﻮده ﺑﻮدﻧـﺪ و آﻣـﺪه ﺛﻤـﺮ آن را
ﺟﺴﺖوﺟﻮ ﻛﺮده ﻧﻤﻲﻳﺎﻓﺖ .ﺗﺎكﻧﺸﺎن را ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺣﺎل ﺳﻪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲآﻳﻢ و ﺛﻤـﺮ اﻳـﻦ ﻧﻬـﺎل اﻧﺠﻴـﺮ را ﺟـﺴﺘﻪ،
ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﻢ .آن را ﺑﺒﺮ ،ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺎر اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ .در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ اي آﻗﺎ ،اﻣﺴﺎل دﻳﮕﺮ آن را ﮔﺬار ﻛﻪ اﻃﺮاف آن را ﺑﻜـﻨﻢ
و ﮔﻮد اﻧﺪازم .آن ﻫﻨﮕﺎم اﮔﺮ ﺛﻤﺮ آورد ﻫﻮاﻟﻤﻄﻠﻮب ،و اﻻّ آن را ﺑﻌﺪاً ﺑﺒﺮ«.
:Vale! 160ﻧﺤﻮهي رﺳﻤﻲ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ در ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ.
http://www.seapurse.ir
60 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
ﻛﻼم آﺧﺮ
ﻣﻦ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎري رو در روﻳﻢ .آﻳﺎ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﻧﺎﻣﻪاش را ﺑﻪ اورل ﻓﺮﺳﺘﺎد؟ ﭼﻪﺑﺴﺎ ﻟﺤﻈﻪي ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛـﻪ
رﺳﻴﺪ ،ﺟﺮأت ﻧﻜﺮد آن را ارﺳﺎل ﻛﻨﺪ؟ اﺷﺎرهاي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ در ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺴﺖ .ﻣـﻲﻧﻮﻳـﺴﺪ از ﺑﻼﻳـﻲ ﻛـﻪ روزي
ﻣﺮدان ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ زﻧﺎﻧﻲ ﭼﻮن او ﺧﻮاﻫﻨﺪ آورد ،ﻣﻲﺗﺮﺳﺪ.
ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ از ﺑﺮﺧﻲ ﭘﺎﻧﻮﺷﺖﻫﺎ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ ،ﻣﻦ ﻛﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﻛـﻪ ﻧﺎﻣـﻪ ﺑـﻪ اﺳـﻘﻒ ﻫﻴﭙـﻮ رﮔﻴـﻮس
ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ .ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻛﻠﻴﺴﺎي ﻛﺎﺗﻮﻟﻴﻚ ﻣﺨﻔﻲ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺘّﻲ اﮔﺮ از روي آن ﻧﺴﺨﻪﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ و دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺸﺖ ،ﻟﺰوﻣﺎً ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻓﺮاد زﻳﺎدي آن را
دﻳﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ .و ﻃﺒﻴﻌﺘﺎً اﺻﻞ ﻧﺎﻣﻪي ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻫﻢ ـ ﺣﺎل ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻋﻤﺪ ـ ﺗﺎ ﻗﺮن ﺷـﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣـﻴﻼدي ﻛـﻪ
ﻧﺎﮔﻬﺎن آﺷﻜﺎر ﺷﺪ ،ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻟﻴﻜﻦ ﭘﺲ از آن ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﻲ رخ داده؟
ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺴﺨﻪي ﻣﻦ از »ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ« ،در ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي ﺻﻮﻣﻌﻪاي ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮده ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ اﺧﻴﺮاً ﭘﻴﺪا ﺷﺪه و
ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آن ﻛﺘﺎبﻓﺮوﺷﻲ ﻣﺤﻘﺮ ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ در ﺑﻮﺋﻨﻮسآﻳـﺮس ﻓﺮوﺧﺘـﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ .ﻛﺘـﺎبﻓـﺮوش
ﭼﻴﺰي ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮن ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ دارد ﻫﻮاي ﻣﺸﺘﺮيﻫﺎﻳﺶ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ .ﺣﺘّـﻲ ﻳـﻚ ﻛـﺸﻴﺶ ـ ﻳـﺎ
ﻓﺮدي دﻳﮕﺮ ـ ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را در ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﻴﺎز ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻴﺎﺑﺪ.
و اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻋﺮﺿﻪي ﻧﺎﻣﻪ ،ﻣﻦ اﻣﻜﺎن دﻳﮕﺮي را ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻢ .ﮔﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ را از ﻓﻠﻮرﻳﺎ
درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﺪ .اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻧﺎﻣﻪي ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻛﻬﻨﻪ را ﻋﺮبﻫﺎ ،زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻗﺮن ﻫﻔﺘﻢ آﻓﺮﻳﻘﺎي
ﺷﻤﺎﻟﻲ را ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار دادﻧﺪ ،ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ .ﺳﭙﺲ ﭼﻪﺑﺴﺎ آن را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑـﺮده ﺑﺎﺷـﻨﺪ؛ ﺟـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ
ﻗﺮنﻫﺎ آن را ﺣﻔﻆ ﻛﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺎﺗﺤﺎن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺑﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ.
آﻳﺎ اﺻﻞ ﻧﺎﻣﻪي ﭘﻮﺳﺘﻲ ﻛﻬﻨﻪ ﻫﻨﻮز وﺟﻮد دارد؟
ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻣﺎ ﭘﺮﺳﺶ دﻳﮕﺮي ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ :اﻳﻦ ﻛـﻪ واﻛـﻨﺶ آوﮔﻮﺳـﺘﻴﻦ ﭘـﺲ از درﻳﺎﻓـﺖ ﻧﺎﻣـﻪ از
ﻣﻌﺸﻮﻗﻪي ﻗﺪﻳﻤﻲاش ﭼﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ؟ ﺑﺎ آن ﭼﻪ ﻛﺮد؟ ﺑﺎ ﻓﻠﻮرﻳﺎ ﭼﻪ ﻛﺮد؟
ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاﻫﻴﻢ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ آﻳﺎ آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪي ﻓﻠﻮرﻳﺎ را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد ﻳﺎ ﻧـﻪ .ﻫﺮﭼﻨـﺪ ﻫﻤـﻴﻦ اواﺧـﺮ،
ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،ﻧﺎﻣﻪي ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪاي از آوﮔﻮﺳﺘﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ )ﭘﻴﺘﺮ ﺑﺮاون ،ﻛﺎﻟﺒﺪ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ،اﻧﺘﺸﺎرات داﻧـﺸﮕﺎه
ﻛﻠﻤﺒﻴﺎ ،ﻧﻴﻮﻳﻮرك397 ،1988 ،ص(.
ﺣﻘﻴﻘﺘﺎً ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻛﺮدم ﻛﻪ دﺳﺖﻛﻢ از ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪي واﺗﻴﻜﺎن درﺧﻮاﺳﺖ رﺳﻴﺪي ﻧﻜﺮدم.
ﻳﻮﺳﺘﻴﻦ ﮔﻮردر ـ اﺳﻠﻮ ،ﻫﺸﺘﻢ اوت 1996
http://www.seapurse.ir
61 زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮﺗﺎه اﺳﺖ
http://www.seapurse.ir