Ang lalake at babae ay may sariling layunin at gampanin sa ating lipunan:
ang lalake ang siyang naghahanap-buhay at ang babae naman ay sa bahay lamang. Subalit sa paglipas ng araw, pagdating ng modernong panahon ay nagkaroon ng malaking pagbabago sa mga gampaning ito. ang pagkakaroon ng pantay na karapatan sa mga kalalakihan. Subalit maging sa kasalukuyang ay hindi pa rin ito lubusang natutupad.
Lahat ng tao sa lipunan ay may karapatang mamuhay nang may dignidad
at may kalayaan. Ang pagkakapantay-pantay sa kasarian ay isang pasimula para sa pagsulong ng kaunlaran at pagbabawas ng kahirapan. Gayunpaman, sa kabila ng matibay na sentralidad ng kapangyarihan ng kababaihan sa pagsasakatuparan ng karapatang pantao, pagbabawas ng kahirapan, pagtataguyod ng kaunlaran at pagtugon sa mga pinakahirap na hamon sa mundo, ang pagkakapantay-pantay ng kasarian ay nananatiling isang lamang na isang pangako.
Kapag ang mga kababaihan ay nalilimitahan sa pagtatrabaho, ang mga
pag-unlad ng ekonomiya ay napipigilan at ang kahirapan ay nagpapatuloy sa pag- ikot nito. Maraming mga pagpipilian para sa trabaho ang isinasalin sa pagtaas ng kalayaan at kita, na nagpapahintulot sa mga kababaihan na maging daan ng pagbabago sa kanilang sariling buhay. Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian sa lugar ng trabaho ay nangangahulugang kapwa tinitiyak na ang mga kababaihan ay magkatulad na oportunidad at binabayarang pareho sa mga kalalakihan para sa pantay na trabaho.
Ang matatag na kaunlaran ay nakasalalay sa pagtatapos ng
diskriminasyon sa kababaihan at nagbibigay ng pantay na pagkakataon para sa edukasyon at trabaho. Ang pagkakapantay-pantay ng kasarian ay nagdudulot ng paglago ng ekonomiya, na mahalaga sa pag-unlad ng isang bansa.