SINTAXIS DEL PARTICIPIO

Μαθητὴς ὤν, τίε τοὺς διδασκάλους.

Τοὺς μὲν παρόντας (πάρειμι) φίλους νομίζω, τοὺς δ’ ἀπόντας ἐχθρούς.

οἱ ἐν τῇ πόλει μένοντές εἰσι μῶροι

ὁ Λεωνίδας πίπτει ἐν τῇ μάχῃ ἄγων τοὺς Λακεδαιμονίους

πιστεύομεν τοῖς τὴν πύλην φυλάσσουσιν.

οὐκ ἔχοντες χρήματα ἀποροῦμεν

1
ὁ στρατηγὸς πίπτει φεύγων.

2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
PRONOMBRES INTERROGATIVOS E INDEFINIDOS

Τίνες ἐστέ, ὦ ἄνδρες; καὶ περὶ τίνος ἔρις ἐστίν;

Ὄνομα δὲ σοι τί ἐστιν; καὶ τὶ τὸ σὸν ἔργον;

Τίνες ἐστέ, ὦ ξένοι, καὶ τίνος πατρίδος; οὐδεὶς γὰρ ἐνταῦθα

γιγνώσκει ὑμᾶς.

29
Τί πράττουσιν, τί λέγουσιν οἱ στρατιῶται; τίνα ἐστιν αὐτῶν τὰ ὅπλα;

Διὰ τίνα αἰτίαν κλαίεις;

Ἀγεσίλαος ἔλεγε· Οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐ φροντίζουσιν ποῖοι καὶ πόσοι

εἰσὶν οἱ πολέμιοι, ἀλλὰ ποῦ.

Κρούει τις τὴν θύραν· τίς οὗτος ἐστιν;v

-Τίνος εἰσιν οὗτοι οἱ κύνες; -Ξένου τινος.

30
Τὶ φροντίζεις; -Οὐδὲν. -Τίνα δὲ μένεις; -Οὐδένα.

Σωκράτης οὐδενὸς κακαφρονεῖ, οὐδένα βλάπτει.

Οἱ στρατιῶται ἐν ταῖς σκηναῖς ἔχαιρον καὶ ἔπινον καὶ ᾖδον· τινὲς δ’

ἐχόρευον, ἄλλοι δ’ ἐκύβεον.

31
VOZ MEDIO-PASIVA

Καλαὶ τε καὶ λαμπραι ἔσονται αἱ τῶν στρατιωτῶν νίκαι.

Θεραπευθήσεσθε ὑπ’ ἀγαθῶν ἰατρῶν.

Αἱ ψυχαὶ τῇ κακίᾳ χωλεύονται.

Οἱ θεοὶ ὑπὸ τοῦ Διὸς βασιλεύονται.

32
Ταῖς τῶν ἄλλων συμφοραῖς παιδευόμεθα.

Οἱ παῖδες ἀποτρέπονται τοῦ κακοῦ τοῖς ἀγαθοῖς παραδείγμασι, ἃ

διδάσκεται τῇ ἱστορίᾳ.

33
USO DEL INFINITIVO

Δεῖ τοὺς ἄνδρας στέργειν τὴν πατρίδα.

Προσήκει τοῖς ῥήτορσι τὰ δίκαια μόνον λέγειν.

Κακίον τὸ ἀδικεῖν ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι.

Τὸ εὖ ποιεῖν ἥδιόν ἐστι τοῦ εὖ πάσχειν.

34
Δυστυχὴς εἶ διὰ τὸ χαίρειν ταῖς τῶν ἄλλων ἀτυχίαις.

Τὰς ψυχὰς οἱ μὲν τῶν φιλοσόφων ἐξ ἀέρος, οἱ δὲ ἐκ πύρος, οἱ δὲ ἐξ

αἰθέρος εἶναι λέγουσιν.

Τοὺς ποιητὰς λέγουσιν εἶναι ἑρμηνέας τῶν θεῶν.

Τοῖς ἔμφροσι τῶν ἀνθρώπων προσήκει βοηθεῖν τοῖς κακοδαίμοσιν.

Πάντες οἱ Ἕλληνες καὶ βάρβαροι ἐνόμιζον εἶναι θεούς.

35
Θεμιστοκλῆς ἐκέλευσε τοὺς Ἀθηναίους τειχίζειν, καὶ αὐτούς, καὶ

γυναῖκας, καὶ παῖδας.

Ἐγὼ νομίζω κοινὸν ἐχθρὸν πάντων τῶν Ἑλλήνων εἶναι βασιλέα.

Ἀεὶ κράτιστόν ἐστι τὰ ἀληθῆ λέγειν.

Προσήκει παῦσαι τὸν θόρυβον.

Λέγουσιν οἱ σοφοὶ ἡμᾶς πεφυκέναι πρὸς τὴν ἀρετήν.

36
Χρὴ τοὺς πολεμίους κωλύεσθαι πλησιάζειν τῷ ποταμῷ.

COMPARATIVOS Y SUPERLATIVOS

Ὁ κύων πιστότατον τῶν ζῴων ἐστι, καὶ ὁ λέων ἰσχυρότατον, καὶ ὁ

βοῦς χρησιμώτατον.

Τῆς ἀρετῆς οὐκ ἔστι κτῆμα τιμιώτερον καὶ βεβαιότερον.

Πάντων τῶν ποιητῶν Ὅμηρος σοφώτατος καὶ παλαιότατός ἐστιν.

37
Θεμιστοκλῆς εὐνούστερος ἦν εἰς πατρίδα ἢ Ἀλκιβιάδης.

Ἡ γερουσία συνέδριόν ἐστι Λακεδαιμονίοις κυριώτατον τῆς

πολιτείας.

Πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλις.

Νόμιζε μηδὲν μητρὸς εὐμενέστερον.

Οὐκ ἔστι κτῆμα ἄμεινον φίλου.

38
Ἡ Ἀθηναίων πόλις πλεῖστα καὶ κάλλιστα θεάματα τοῖς ξένοις
παρέχει.

Οἱ μὲν Πέρσαι πλείους τῶν Ἑλλήνων ἦσαν ἐν Μαραθῶνι, οἱ δ’

Ἕλληνες τῶν Περσῶν βελτίους.

Ὁ θάνατος κοινὸς μὲν καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις ἐστίν,

φοβερώτερος δὲ τοῖς κακοῖς ἢ τοῖς ἀγαθοῖς.

39
Φύλλα πλείω καὶ καλλὶω ἐστὶ τῶν ἀγρίων ἢ τῶν ἡμέρων φυτῶν.

Μέτρον ἐν πᾶσιν ἄριστον.

Τούτου τοῦ ἀνδρὸς ὁ λόγος ἔσεται καλός, ἐκείνου δὲ ἡ πρᾶξις

καλλίων.

Λέγει ὅτι εὐδαμιμονέστατός ἐστιν ὃς τοὺς σωφρονεστάτους φίλους

ἔχει.

40
Τοῖς Σκύθαις οὐκ εἰσιν οἰκίαι· οὗτος δ’ αὐτῶν πλοσιώτατος, ῷ

πλεῖστα πρόβατά ἐστιν.

Τίς πλουσιώτερος ἢ εὐδαιμονέστερος τοῦ μεγάλου βασιλέως, ὃς

πάσης τῆς Ἀσίας ἄρχει;

Σύμβουλος οὐδείς ἐστι βελτίων χρόνου.

Ἀκούετε ἃ ὑμῖν λέγω, ὦ ἄνδρες· εἰ δὲ ἄλλος τις βέλτιον τι ἔχει

41
λέγειν, οὗτος λεγέτω.

Οἱ Ἀθηναῖοι Ἀριστείδην ὠστράκιζον ὃν δικαιότατον πάντων

ὠνόμαζον.

42
PRONOMBRES PERSONALES, DEMOSTRATIVOS Y POSESIVOS

Οὐκ ἐγώ σε ἀποκτείνω, ἀλλ’ ὁ τῆς πόλεως νόμος.

Ἡ πατρίς ἐστι κοινὴ μήτηρ ἡμῶν πάντων.

Σωκράτης τόδε ἐδίδαξε· Ὅς ἄλλον βλάπτει, ἑαυτόν βλάπτει· βλάπτει

γὰρ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν.

43
Τὸν σὸν ἵππον καὶ τὰ σὰ ὅπλα θαυμάζω.

Μεγάλη ἡ τῶν ὑμέτερων στρατιωτῶν ἀρετή.

Ταῦτα τὰ δένδρα φέρει καρπούς.

Ἐν τῇ μάχῃ τὸ τῶν Ἑλλήνων σύνθημα ἦν τόδε· “Ζεὺς σωτὴρ καὶ

Νίκη”.

Ῥώμη μετὰ διανοίας χρηστή, ἄνευ δὲ ταύτης βλαβερά ἐστιν.

44
Φεῦγε τούσδε τοὺς κόλακας καὶ τὰς τῶνδε ἀπάτας.

Ἔλεγον τοῦτο πρὸς πάντας ὑμᾶς.

Ἥδε ἡ ὁδὸς αὐτὴ ἄγει εἰς τὴν κώμην.

Πρωτεὺς οὐκ ἦν ἀεὶ ἐν τῇ αὐτῇ μορφῇ.

Τὸ στράτευμα πᾶν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἦν.

Αὐτὰ σε διδάσκει τοῦ βίου τὰ πράγματα.

45
Ἐν ταύτῃ τῇ ταραχῇ σὺ μόνος ἡσύχαζες.

46