ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Να βρεθούν και να χαρακτηριστούν οι προσδιορισμοί στις παρακάτω

προτάσεις(ονοματικοί ομοιόπτωτοι, ετερόπτωτοι, επιρρηματικοί ,

εμπρόθετοι):

1.Παῖς ποτε λουόμενος ἔν τινι ποταμῷ ἐκινδύνευσεν ἀποπνιγῆναι

2. Ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν

2. Δεῖ ὑμᾶς ἐξηγεῖσθαι τοῖς ἄλλοις συμμάχοις.

3. Λέγω ὑμῖν πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.

4. Καλόν ἐστι καὶ τὰς ξενικὰς ἀρετὰς μιμεῖσθαι. επιθετικός προσδιορισμός ( > ἀρετὰς) 5.

Ἐπορεύοντο διὰ φιλίας τῆς Θράκης

5. Μετὰ τοῦτον Θεόπομπος Ἀθηναῖος εἶπεν.

6. Ἰδὼν δέ τινα ὁδοιπόρον, τοῦτον ἐπὶ βοήθειᾳ ἐκάλει.

7. Οὗτος γὰρ περὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν ἀδίκων καὶ τῶν καλῶν καὶ τῶν αἰσχρῶν

ἐνομοθέτησεν.

8. Διὰ τούτου τούς τ΄ ἀνοήτους παιδεύομεν καί τοὺς φρονίμους δοκιμάζομεν

9. Πρὸς δὲ τούτοις τοὺς παῖδας καλόν τοι μηδὲν εἰκῇ μήτε λέγειν μήτε πράττειν

10. Οἰμωγὴ διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν.

11. Σωκράτης συνῆν τοῖς ταπεινοῖς πολίταις.

12. Πολλάκις δὲ τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος οὐδὲν μᾶλλον ἀνίστατ΄ οὐδείς.

13. Νῦν δὲ οὐκ ἀκινδύνως ἄν πειρῴμεθα τοῦτο ποιεῖν.

14. Ἀμαχεὶ μὲν ἐνθένδε οὐκ ἔστιν ἀπελθεῖν

15. Ἀγησίλαος φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἐκέλευσε.

16. Ἅπαντα γὰρ τὸν χρόνον διετέλεσαν κοινὴν τὴν πόλιν παρέχοντες

17. Πόλις δὲ φίλια τίς ἡμᾶς δέξεται;

18. Ἅπασα ἡ πόλις ἑτοίμη ἦν πρὸς πόλεμον.

19. Ἅπαντες μὲν οἱ Ἕλληνες ἐπίστανται βιῶναι ὀρθῶς.

1. Θαλῆς μὲν οὖν λέγεται τοῦτον τὸν τρόπον ἐπίδειξιν ποιήσασθαι τῆς σοφίας.

17. Κατέκλεισε δὲ τοὺς νόμους εἰς ἑκατὸν ἔτη καὶ διέταξε τὴν πολιτείαν τόνδε τὸν τρόπον.

18. Τὰ μὲν οὖν περὶ τὰς ἀρχὰς τοῦτον εἶχε τὸν τρόπον.

19. Ἦσαν δὲ καὶ τοῖς Ἀθηναίοις οἱ περὶ τῶν τυράννων νόμοι πρᾷοι κατ΄ ἐκείνους τοὺς

καιρούς.

20. Ἡ ἡμετέρα πόλις ἅπαντα τὸν αἰῶνα τοῖς ἀφικνουμένοις πανήγυρίς ἐστιν.

21. Πᾶν δὲ αὐτοῦ τὸ σῶμα κατεπτέρωτο

22. Τούτους δὴ ἄξιον ἐπαινέσαι τοὺς ἄνδρας, οἵ τοῦτον τὸν πόλεμον πολεμήσαντες ἐνθάδε

κεῖνται.

23. Ὅ καὶ τήνδε τὴν πόλιν ἄκουσαν ἐν πολέμῳ τοῖς Ἕλλησι κατέστησε.

24. Ἐνταῦθα μέγας ναὸς ἦν, ἐν ᾦ πολὺς λαὸς ἠθροίζετο.

25. Ἡμεῖς περιφανῶς ἀδικούμεθα.

26. Ῥᾳδίως τὸν ποταμὸν διαβαίνουσιν.

27. Πανταχοῦ ἐν τῇ Ἑλλάδι νόμος κεῖται τοὺς πολίτας ὀμνύναι ὁμονοήσειν.

28. Τὶς ἡ φωνὴ προσέβαλεν ἡμῖν, ὦ Σώκρατες, πόρρωθεν ἀπὸ τῶν αἰγιαλῶν;
29. Οὐ πώποτε πρόσθεν ἠκηκόειν τῆς φωνῆς

30. Ὀρθῶς γε, ἔφην ἐγώ, ταῦτα λέγοντες.

31. Ἀλλ΄ ὧδε σκόπει.

32. Ὁ δὲ Χείλων ἀπεφήνατο τὴν μάλιστα νόμων ἥκιστα δὲ ῥητόρων ἀκούουσαν πολιτείαν,

ἀρίστην εἶναι.

33. Οὐδαμῶς ἄρα δεῖ ἀδικεῖν.

34. Ἐνταῦθα δὲ μάχης γενομένης πολλοί ἀπέθανον.

35. Ἀποθάνοιμεν ἄν εὐθύς, εἰ οἱ πολέμιοι ἡμᾶς ἰδοῖεν.

36. Καὶ Ἀθήνηθεν μὲν οὕτως ἀπῆλθεν ὁ κῆρυξ.

37. Βούλομαι ὀλίγῳ μακρότερα περὶ τῶν πόλεων εἰπεῖν καὶ μὴ ταχὺ λίαν παραδραμεῖν.

38. Χωρὶς δὲ τῶν ἄλλων πλημμελημάτων εἰς ἀμετρίαν δεινὴν ἐκπίπτουσι καὶ πολυλογίαν.

39. Ἐπὶ ἄρχοντος Ἀριστάρχου Φαληρέως γραφὴν ἔθετο.

40. Καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τὴν ἡμετέραν χώραν ἔρχεσθε.

41. Ἄνευ ὁμονοίας οὔτ΄ ἄν πόλις εὖ πολιτευθείη οὔτ΄ οἶκος καλῶς οἰκηθείη.

42. Καὶ διὰ μὲν τῆς γέφυρας οὐδ΄ ἐπεχείρουν διαβαίνειν ἐπὶ τὴν πόλιν.

43. Πρὸ τῶν Διονυσίων δὲ παρελθὼν ἤκουσε Σωκράτους.

44. Οἱ τοῦ ἀγαθοῦ κριτοῦ καλοὶ λόγοι πείθουσι τοὺς πολίτας

45. Ἔργον δὲ καλὸν οὔτε θεῖον οὔτε ἀνθρώπειον χωρὶς ἐμοῦ γίγνεται.

46. Τῶν δὲ μὴ εἰδότων, οἱ μὲν ἔφυγον εὐθὺς ἔξω τῆς πόλεως οἱ δὲ καὶ οἴκαδε πρῶτον

ἀπεχώρησαν.

47. Ἔνθα δὴ τῷ Κλεομβρότῳ οἱ φίλοι προσιόντες ἔλεξαν.

48.Ἧι καὶ Ἀρίστιππος οὐκ ἀκόμψως ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀστείως ἐπέσκωψε πατέρα νοῦ καὶ

φρενῶν κενόν.

49. Σὺ δὲ ἄρτι πέπυσαι;

50. Μήπω, ἀγαθέ, ἐκεῖσε πρῲ γὰρ ἐστιν, ἀλλὰ δεῦρο ἐξαναστῶμεν εἰς τὴν αὐλήν.

51. Ἐντεῦθεν, ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγίγνετο, ἐπορεύοντο Ἀθήναζε

52. Εἷς ἕκαστος ὑμῶν, ὁ μὲν θᾶττον ἴσως, ὁ δὲ σχολαίτερον, οἴκαδ΄ ἄπεισιν.

53. Καὶ ὅλως αἰεὶ τὴν αἰτίαν τῆς στάσεως ἀνάπτει τοῖς πλουσίοις.

54. Πεισίστρατος δὲ λαβὼν τὴν ἀρχὴν διῴκει τὰ κοινὰ πολιτικῶς μᾶλλον ἤ τυραννικῶς.

55. Οἱ νέοι τοὺς πολεμίους μετὰ τῶν συμμάχων διώκουσιν.

56. Ξέρξης ἦλθεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα.

57. Ὁ ἀγαθὸς σῴζεται σὺν τοῖς θεοῖς καὶ ἐκ πάνυ δεινῶ

/100