Ψαλμός ριη’ (118ος) (33-40)

[…]
33 Νομοθέτησόν με, Κύριε, τὴν ὁδὸν τῶν
δικαιωμάτων σου, καὶ ἐκζητήσω αὐτὴν διαπαντός.
34 συνέτισόν με, καὶ ἐξερευνήσω τὸν νόμον σου
καὶ φυλάξω αὐτὸν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου. 35 ὁδήγησόν
με ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου, ὅτι αὐτὴν
ἠθέλησα. 36 κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ
μαρτύριά σου καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν. 37
ἀπόστρεψον τοὺς ὀφθαλμούς μου τοῦ μὴ ἰδεῖν
ματαιότητα, ἐν τῇ ὁδῷ σου ζῆσόν με. 38 στῆσον τῷ
δούλῳ σου τὸ λόγιόν σου εἰς τὸν φόβον σου. 39
περίελε τὸν ὀνειδισμόν μου, ὃν ὑπώπτευσα· ὅτι τὰ
κρίματά σου χρηστά. 40 ἰδοὺ ἐπεθύμησα τὰς
ἐντολάς σου· ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ζῆσόν με.
[…]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

[…] 33 Φανέρωσέ μου, Κύριε, τὸν δρόμον τῶν

ἐντολῶν σου καὶ θὰ ζητῶ μὲ πόθον νὰ βαδίζω
πάντοτε αὐτόν. 34 Δός μου σύνεσιν καὶ θὰ ἐρευνῶ,
διὰ νὰ μανθάνω λεπτομερέστερον καὶ βαθύτερον
τὸν Νόμον σου, καὶ θὰ τὸν ἐφαρμόζω μὲ ὅλην μου
τὴν καρδίαν. 35 Ὁδήγησέ με, λοιπόν, σὺ εἰς τὸν
δρόμον τῶν ἐντολῶν σου, διότι αὐτὸν ἐπόθησε ἡ
ψυχή μου καὶ ἠθέλησε. 36 Κάμε τὴν καρδίαν μου
νὰ αἰσθάνεται κλίσιν, πόθον καὶ ἀγάπην εἰς τὰς
ἐντολάς σου καὶ ὄχι εἰς τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν
ἀγάπην τοῦ πλούτου. 37 Στρέψε ἀλλοῦ τὰ μάτια
τῆς ψυχῆς μου, διὰ νὰ μὴ ἴδω καὶ ἐπιθυμήσω τὰ
μάταια καὶ προσωρινὰ καὶ ἐπιβλαβῆ τοῦ κόσμου
αὐτοῦ. Βοήθησέ με νὰ πορεύωμαι καθ' ὅλην μου
τὴν ζωὴν τὸν δρόμον τῶν ἐντολῶν σου. 38
Ἀσάλευτον καὶ ἀνεπισκίαστον ἐγκαθίδρυσε μέσα
εἰς τὴν καρδίαν τοῦ δούλου σου τὸν λόγον σου, διὰ
νὰ αὐξηθῇ ἔτσι ἡ πρὸς σὲ εὐλάβειά μου. 39 Διῶξε
μακρυὰ ἀπὸ ἐμὲ τὰς λοιδωρίας καὶ τὰς ὕβρεις τῶν
ἐχθρῶν μου, τὰς ὁποίας διαισθάνομαι καὶ δειλιάζω.
Ζητῶ δὲ ἀπὸ σὲ τοῦτο, διότι αἱ κρίσεις σου εἶναι
πάντοτε ὠφέλιμοι καὶ εὐεργετικαὶ δι' ἡμᾶς. 40 Ἰδού,
ἐπόθησα τὰς ἐντολάς σου. Σύ, ποὺ εἶσαι δίκαιος,
περιφρούρησε καὶ παράτεινε τὴν ζωήν μου. […]
Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ριη’ διαβάζεται γιὰ νὰ πατάξει ὁ Θεὸς

τοὺς βαρβάρους, καὶ νὰ ταπεινώσει τὴν δράση
τους, ὅταν σφάζουν ἀθῶα γυναικόπαιδα.