Professional Documents
Culture Documents
R 13
R 13
Hay naku, siraulo talaga yung tao na yan. Akalain mong ibato sa akin yung ballpen
niya? Mukhang metal pa man din! Kapag ako nagkabukol nito, kasalanan niya.
Pasalamat siya kahit teacher siya close kami.
"Hindi ka na naman nakikinig sa akin. Ilang beses ko nang inexplain sa 'yo." sabi
niya sa akin tapos pinulot niya yung ballpen niya sa ilalim.
"Naiintindihan ko." tumango-tango naman ako pero sa totoo lang, hindi ko talaga
naintindihan, "Para Sports Curriculum lang naman! Ano namang mahirap intindihin
dun?"
"Uhmmm, yung sports kagaya nung mga regular classes eh considered.. academic ng
sports curriculum. Yung ibang activities, extra-curricular."
"Akalain mo yun, na-save ako ng alarm! Paano ba yan, alis na ko! Alam ko namang
tanggap na ako doon sa sinalihan ko! Ayoko yatang ma-late!"
"Sa susunod nga magsuot ka naman ng blouse! Hindi pa kita nakikita magsuot ng
blouse!"
"Alis na ako!"
Pagdating ko doon sa room na kung saan nila sinabi na doon daw magkita-kita, naupo
ako doon para maghintay. Please lang sana nakuha ako.. please lang...
Tinignan ko yung relo ko. Anak ng tinapay! Sinabihan nila ako na sharp pumunta dito
tapos sila yung wala! Kakainis na mga yun.
Nagsisimula na akong mabwisit nun hanggang sa nakita kong may tatlong lalaki na
naglalakad ng mabilis. Yung dalawa doon eh namumukhaan ko dahil sila yung nagpatry-
out sa akin at sinabi nila na ok na ok daw ako. Aba, mukhang malaking pag-asa!
Yung isa naman na hindi ko kilala eh masyado namang seryoso at naupo doon sa table
na nasa harapan ko. Narinig ko yung pinag-uusapan nila nung dumaan sila.
"Bro, sinasabi ko sa iyo itong Chris? Magaling!" sabi nung isa na katabi niya.
"Oo nga bro, kahit anong mangyari.. isipin mo.. yung Chris.. magaling!" naki-oo
naman yung isa.
Mukhang nairita yata yung isa kaya huminto, sa harapan ko pa.
"Kayong dalawa, bakit ba ang weird niyo kumilos ngayon? Kung i-brainwash niyo ako
parang nakagawa kayo ng kasalanan. Kung magaling yung Chris, e di magaling!"
Nag-bye naman yung dalawang nagpatry-out sa akin at ang naiwan na lang doon sa loob
eh ako at yung lalaking seryoso. Nagtingin-tingin siya sa paligid niya tapos
natigil siya sa akin.
"Late na yung Chris na yun, kasasabi lang na dumating dito ng sharp. Ayoko pa naman
ng mga late!"
Excuse me? Ayaw daw niya ng late eh nauna pa ako sa kanya dito! Sapakin ko kaya
'to.
"Pinapunta-punta niya ako dito ng 3 o' clock sharp tapos pinapaalis mo ako? Ang
gulo talaga ng mga lalaki!" tumalikod ako para lumabas ng pinto.
"I'm sorry?" tinignan niya ako ng nagtataka, "Bakit ka naman namin papupuntahin
dito?"
"Eh kasi po, yung mga kasamahan mo sinabi nila pumunta daw ako dito dahil pasok daw
ako from try-outs pero kailangan ka pa kausapin."
"Teka-teka, isa lang yung nakapasok from try-outs. At ang pangalan eh Chris. You're
not Chris."
"Chris nga pala." inextend ko yung kamay ko pero hindi niya tinanggap.
"A girl? Skateboarding? No way!" aba-aba, anong masama kung babae ka! "Kung hindi
ko lang alam, nilagay mo lang na Chris yung pangalan mo para makuha ka dahil alam
mong hindi kami tatanggap ng babae."
"Kasalanan ko ba kung Chris ang pangalan ko? Chrisandra Orellana nga pala.. Chris
for short." nag-iinit talaga yung ulo ko.
"Napansin ko nga!!!"
Nanahimik kami parehas doon at walang nagsalita. Siya naman, nakatingin doon sa
table niya. Naisipan din naman niyang magsalita. Finally..
"Ano namang problema kung babae ako?" hinigpitan ko lalo yung sumbrero ko. "Kaya ko
naman eh."
"Iba kasi ang mga babae sa mga lalaki. Mas mabilis kayong mag-panic."
"Hindi pwede yan! Magrereklamo ako sa Guidance! Sa Principal! Kahit kanino! Alam mo
ba kung anong ginagawa mo? Sexual discrimination! At bawal yan sa school rules,
code 3, paragraph 4, line 2!"
"Ok-ok! Huwag mo nang sabihin sa akin yung history ng rules ng school! Fine..
you're in!"
May kinuha siyang papel doon sa drawer niya, nagsusulat ng kung anu-ano.
Pinirmahan ko naman yung papel na kung ano man yun. Saka naman nung natapos kami eh
may nag-ingay doon sa labas.
"Ako nga pala si Slasher!" tapos pumorma naman sa harapan ko. "Codename ko."
"Ako naman si Black Panther!" isa pa yun, pumorma din na akala mo naman totoo.
"Ok naman pala ang codenames niyo eh!" tinapik ko yung isa sa balikat.
Tumayo naman yung kaninang kasigawan ko. Mukhang ito ang pinakamasungit sa kanilang
lahat eh. Pumunta siya doon sa pintuan pero hinabol siya ni Slasher daw.
"Aba.." naisipan ko namang purihin at baka bumait, "Maganda rin ang codename mo ha!
Ash! Parang... kapag may apoy.. at may sinunog ka.. 'di ba? Yung sa Digimon ba
yun?"
"It's Pokemon not Digimon." tuluyan na siyang lumabas. "And it's not my codename...
it's my real name."
Tinakpan ko na lang yun bibig ko.
Ngumiti na lang ako mag-isa at nakita ako nung dalawang kanina pa nangungulit. Nung
nandito silang tatlo, lahat sila mga lalaki. Sana ma-enjoy ko ito. Syempre, bagong
experience. Hindi naman ako magaling mag-skateboard eh. Naisipan ko lang. Sabi nila
magaling daw ako.. ewan ko.
Pero syempre, bakit naman ako matatakot mag-try ng pang-lalaki 'di ba? Sila lang ba
yung mya kaya nun? At kung tutuusin, kayang-kaya kong pumorma at kumilos gaya nila.
Katulad ngayon...
Nung tatlo silang kasama ko dito sa loob... parang hindi ako kakaiba. Isa pa,
matagal ko naman nang naririnig sa mga tao sa school na ito..
***2***
Lumabas na ako doon sa loob nung room at naglakad na rin. Tinignan ko yung papel na
copy ko nung pinapirmahan niya sa akin. Pagkabasa ko eh ito yung nakasulat sa
handwriting niya.
R-13
Skateboarding Team
Hmmm.. bakit kaya R-13? Kung sabagay at kung meron pa siguro silang ibang members
na hindi ko nakikilala maliban doon sa tatlo, ewan ko na. Mukhang makukulit kasi
sila eh.
Isa sa nagustuhan ko dito sa Sports Curriculum eh yung uniform. Jogging pants kasi
ang regular. Syempre ako, kumuha ako ng Large na T-shirt at XL na pants. Gusto ko
kasi malaki eh. Isa pa, yun naman yung nakasanayan ko.
Nung nasa Computer Curriculum ako, skirt at blouse naman yung regular uniform. Pero
ako eh kumuha ng pagkahaba-habang skirt na talagang aabot sa ankle ko, at hindi ako
bumili ng blouse. T-shirt din na malaki yung binili ko pero school related. Tapos
naka rubber shoes ang madalas kong attire with sumbrero. Hindi ko kasi ma-imagine
na naka-blouse ako. Kaya nga sa Guidance kanina sinabihan ako na mag-blouse daw ako
paminsan-minsan. Yun na nga yung problema eh, wala ako nun.
Hinanap ko na yung classroom ko. Malapit na din naman ng mag-uwian kaya ok lang
kahit hindi na ako pumasok. Nung nahanap ko na yung room number ko, tumingin muna
ako sa bintana at mukhang ang ingay-ingay nila sa loob. Yun pala eh mag
nagsasayawan doon at palakpakan naman yung iba. Wala kasing teacher.
Nung lumapit ako ng kaunti... alam ko na kung sino. Kung hindi lang din naman si
Shalyna Salinas, ang pinakamaarte sa lahat ng pinakamaarte. Alam ko exaggerated na
masyado, pero kahit kailan talaga hindi ko siya magustuhan.
Kung sa movies at may nakikita kayong popular girls na mean, at sa totoong buhay eh
hindi naman sa lahat ng school eh may ganun, dito sa school namin eh meron at
usong-uso. Palibhasa kasi malakas siya sa principal ng school.
"Hindi ako makapaniwala na may isa pa pala akong fan na nasa labas? Bakit hindi
niyo papasukin!" nagkukunwari lang naman siya nun pero nagtawanan yung iba.
Paglabas niya eh tumingin siya sa akin, "Ooh, I thought you're a guy! Oops, my bad!
Malay ko ba na si Chris pala!"
"Really? Ang labo na pala ng mata mo. Mag salamin ka kung may problema ka sa
paningin. Ay hindi pala, contacts na lang. You look like one of the geeks kapag
salamin eh. So, why not try faking it?" dumaan ako at nabangga ko yung isang
balikat niya.
Nag-cheer naman yung iba sa akin. Akala niya ha! Excuse me? Ako Shalyna?! In your
face!
Dumaan na ako dun at naghanap ako ng bakanteng upuan. Nakakita naman ako sa bandang
dulo at syempre, nadaanan ko yung iba.
"Hi Chris!"
Nakipag-tapikan lang din ako sa kanila gaya ng ginagawa ng mga lalaki. Panay pa ang
sabi nila sa akin ng 'Bro musta na?'..
Naupo ako doon sa dulong upuan at yung mga katabi eh malalayo so mag-isa lang ako
doon. Nag-chewing gum pa nga ako eh. Tapos dumating yung isang teacher. Dahil ako
lang yung nakasumbrero, napansin ako kaagad.
Hindi ko na pinasin si Shalyna nun. May teacher kasi kaya hindi na muna ako
papatol.
"Mr... I mean Miss.. uhmm.. pwede tumayo ka dito at magpakilala ka?" see? Pati
teacher nagkakamali sa akin sa unang tingin.
Kapag hindi mo kasi ako kilala at isang beses mo lang akong tinignan, siguro nga
lalaki ang tingin mo. Pero kapag ilang beses mo akong titignan, mapapansin mo na
babae pala ako.
"Chris Orellana." yun lang yung sinabi ko tapos umalis na ako sa harapan.
Nagulat yata sila sa akin dahil ang ikli nung sinabi ko. Ano bang pakialam nila?
Tapos nanghina na lang yung tuhod ko nung may bumati sa akin sa pagbalik ko sa
upuan.
" 'Zup Chris! Welcome sa Sports Curriculum!" it's Chester.
Siguro nga kakaiba pero tuwing nakikita ko yan, lagi akong pumapalpak. Kung hindi
matatapon yung iniinom ko, mauuntog, o kaya naman...
"Hey.. ok ka lang?" inalalayan niya akong tumayo dahil nadapa ako. Sinasabi ko na
nga ba papalpak na naman ako eh.
Tinawanan na naman ako. Akala ko dala lang nung pagkakadapa ko ng nanghihina kong
tuhod, nakita ko si Shalyna. Nakataas yung kilay niya sa akin, at yung paa niya eh
nasa daan.
Away ito!
Tinuloy ko na lang yung pagbalik ko at hinintay ko yung uwian. Kaya nga nung nag-
alarm kahit na nagsasalita pa yung teacher eh wala na kaming pakialam lahat at
lumabas na kami. Si Shalyna naman, inabangan pa talaga ako sa labas.
"You don't belong here! Look at you! Doon ka dapat sa geek people curriculum?!?"
with matching swing pa siya ng hair niya.
May umakbay naman sa balikat ko at hinigpitan pa kaya napalapit ako sa kanya ng de-
oras. Tumama pa nga yung sumbrero ko kaya nag-panic ako at baka mahulog.
"Shalyna, that's so rude! She's on my team. So if you wanna' mess up with her, you
should mess up with me."
"How pathetic Ash! Magsama pa kayo!" tapos tinalikuran niya kami parehas at sumama
na doon sa barkada niya.
Nakatayo lang kami parehas ni Ash dun at hindi kami nagsasalita habang pinapanood
namin na makalayo si Shalyna.
***3***
Iniwas ko yung tingin ko sa kanya dahil nagkatitigan kami. Siya rin naman eh
napansin niya yun kaya iniba na lang niya yung usapan.
"Ash Jerell Valdez," sabi niya tapos nagsimula na rin siyang maglakad nung naglakad
ako, "Hindi pa pala ako nakakapagpakilala kanina..."
"Oo nga eh. Lumabas ka na lang bigla." tapos naisip ko naman yung form na binigay
niya kanina, "So, ikaw ba ang captain ng R-13 Skateboarding Team?"
"Ooh," hinanap ko sa bag ko yung papel at tinignan ko, R-13 talaga yung nakasulat,
"See? R-13?"
Nakitingin din naman siya pero hindi niya kinuha yung papel sa akin.
Kaya pala napagkamalan kong 13 yung B eh magkahiwalay kasi yung pagkakasulat niya.
Parang 1, tapos 3. Magkadugtong pala yun. Hindi kasi ganun kagaling ang penmanship
eh. Pero yung pirma naman niya sa baba ang cute.
"Si Miss Lansangan kasi hindi masyadong ayusin yung pagsulat..." sabi ko nga yung
teacher ang nagsulat nun at hindi siya!
"Hey..easy lang bro!" tapos inalis ko yung kamay niya sa akin, "Nakakagawa ako ng
bagay-bagay sa skateboard. Yun nga lang, hindi ko alam ang tawag doon."
Hindi man lang nag-bye sa akin basta umalis na lang! Mahilig talaga siya sa maagang
pag-alis.
Dahil wala na akong gagawin sa school, nagsimula na akong maglakad pauwi ng bahay
namin. Magaan naman yung bag ko kaya hindi naman ako nahirapan at hindi rin naman
sumakit yung likod ko.
Dumaan muna ako doon sa isang tindahan sa kanto para bumili ng chewing gum at wala
na akong stock sa bag ko. Nagmumukha na nga akong kambing kakanguya eh. Nagchewing
gum lang naman ako kapag trip ko. Hindi naman sa lahat ng oras.
"Manang pabili nga po.." tumingin naman yung ale sa akin, "Doublemint."
Nung babayaran ko na, may dumating naman sa gilid ko kaya naharangan yung sikat ng
araw. Pagtingin ko, sino pa nga ba?
Hindi niya siguro inaakala na kakausapin ko siya at hindi rin niya napansin na
nandun ako.
Nakuha na niya yung binili niya at yung sa akin eh wala pa. Nauna pa siya sa akin.
Bakit ganun?
"Sinagot ko na nga, bumibili." tapos nung paalis na siya tumingin siya sa akin,
"Anong ginagawa mo dito?"
"Bumibili."
Ngumiti na naman siya sa sinabi ko. Nung nakuha ko na yung binili ko, tinawag niya
ako doon sa kintatayuan niya at may tinuro.
"Dito kami nakatira, bahay namin yun!" tinuro niya yung isang bahay doon.
"Yeah, I think so." aba, hindi niya alam?? "Ikaw san ka?"
"Sa kabilang kanto pa ako. Dumaan lang ako para bumili. Pauwi na rin kasi ako."
"Gusto mo ng kasabay?"
"Oh no. Ok lang ako. Saka marami pa akong istasyon bago makauwi ng bahay. Maiinip
ka lang. Sige... uwi na ko!"
Nag-wave na lang ako sa kanya at lumakad ako ng mabilis. Sinasabi pa niya sa akin
na ok lang daw kahit marami pa akong pupuntahan, pero hindi ako bumalik. Nung
nakalagpas ako ng kaunti at hindi na niya ako kita, tumakbo na ako.
"Bakit ganyan yang itsura mo?" ito naman yung isa kong Kuya, si Christian.
Umakyat na ako sa taas nun para magpalit ng damit. Gaya ng mga sinusuot ko sa
school, walan kaibahan yung mga sinusuot ko sa bahay. Malalaki, mahahaba at
syemrpe, hindi mukhang pambabae. Matutulog na nga lang ako ganito rin ang suot ko.
Hindi kasi uso ang pajamas sa akin, pati ang nightgowns.
Dumating na yung tatay namin eksaktong kumakain na kami. Umupo lang siya doon at
nakisali na sa aming kumain.
***
Nakita ko yung iba kong classmate sa Computer Curriculum at binati rin nila ako na
namimiss na daw nila ako. Mga ganung bagay. Pero sa totoo lang, sa lahat ng
sinasabi nila, hindi ko alam kung ano ang totoo sa hindi. Simula kasi na nag-aral
ako, wala naman talaga akong naging close friend na talaga... close kami. Meron
man, paiba-iba pagkatapos ng ilang months.
Dahil sa kabilang side yung Sports Curriculum, naupo na ako doon mag-isa sa upuan
ko nung makarating ako. Mabuti na lang kahit maaga eh wala pa si Shalyna at
nakakapag-init talaga ng ulo yung babaeng yun.
"Bakit?"
"Thanks Black Panther." hindi ko naman alam kasi yung pangalan niya.
Ash?
Dumeretso siya sa kabilang side kaya lang inunahan siya nung isa, kaya wala siyang
choice kundi umupo doon sa kaabing upuan ko.
"May nakaupo?"
"Ako? Hindi no!" galit ba 'to? Hindi nga daw eh! "I used to."
Gusto ko pa sanang itanong kung bakit, pero nagsimula na yung teacher nun magsalita
kaya nanahimik na lang ako. As usual dahil nakasumbrero ako, tinawag na naman ako
para magpakilala. Kahapon kasi, yung last subject lang yata yung naabutan ko.
Nung breaktime naman, isa ako sa nauna sa cafeteria at kumain na lang ako mag-isa.
Sa loob dun, ang ingay-ingay talaga ng grupo nila. Syempre, kilala niyo na kung
sino ang nangunguna.
Dahil macaroni and cheese yung binili ko, nalimutan kong kumuha ng paminta. Iniwan
ko na lang yung gamit ko at bumalik ako doon sa stall sa gitna. Kumuha ako ng 1
pepper shaker at bumalik na ako sa upuan ko. Kaya lang, panay lead na ng lapis yung
nandun.
Kinuha ko naman yung ice tea ko sa table ko at lumapit ako sa kanya. Nakangiti pa
ako nun.
Wala akong sinabi sa kanya kundi, binuhos ko sa ulo niya yung ice tea ko.
Nagtititili siya doon sa cafeteria kaya ang sakit talaga sa tenga.
"What is happening around here?" sabi nung isang teacher na narinig si Shalyna.
"Ask that menace! Arrggghhh!" kumuha siya ng tissue at pinunasan niya yung mukha
niya. Tiyak malagkit yun.
"Kung anong itsura ng ginawa ko, yun na yun. She started it. Nilagyan niya ng lead
yung pagkain ko."
Napuno yata yung teacher sa amin lalo na nung simulang magreklamo si Shalyna. Tapos
sumigaw siya ng...'REFERRALS!!!'
Imbis na malungkot ako doon sa referral na natanggap ko, natuwa pa ako. I think
it's worth it.
"Good job!"
Sabi nga nila, never-ever as in never messed up with the queen dahil nga parusa ang
aabutin mo. Dito siguro sa Sports Curriculum, si Shalyna ang considered QUEEN. Alam
kong hindi siya basta-basta magpapatalo sa akin, kaya ano mang oras niyan eh
gaganti na siya.
Pero umabot nun yung hapon eh wala pa rin talaga siyang ginagawa sa akin. Instead,
masasamang tingin lang talaga. Siguro nga inover-estimate ko siya na gaganti siya,
she'as weak!! Akala niya huh!
Nung breaktime uli namin ng hapon at hindi ako lumabas, pumasok si Ash na ang dumi-
dumi ng damit. Dumeretso pa nga siya doon sa CR at may dala-dala siyang shirt.
Hindi ko na lang pinansin. Instead, nabaling yung attention ko kay Shalyna.
"Hey people! Practice time na natin ngayon 'di ba? So labas na! Chupi!" tapos
nagsilabasan naman yung iba.
Ako rin naman lalabas na kaya lang may isang babae na kumausap sa akin.
"Chris, pwede mo bang kunin yung bola ng volleyball doon sa dulo. Ikaw kasi
pinakamalapit eh."
Nung nakuha ko na yung bola, bigla ba naman silang nagsilabasan at sinara yung
pinto. Napatakbo ako ng de-oras kaya lang nailock na nila sa labas.
Dahil wala naman akong magagawa at nakakandado doon sa labas, umupo na lang ako at
kinuha ko yung gitara. Malay ko kung sino ang may-ari nun. Tutugtog na sana ako eh
bigla-bigla na lang may ingay akong narinig sa CR. Hindi pa naman ako nakakita ng
multo pero nakakatakot kung may ingay na ganyan at ako lang ang tao dito.
Kaya ang ginawa ko eh nagdahan-dahan akong lumakad at pumunta doon sa CR. Medyo
naka-bukas kasi kaya nung binuksan ko... biglang sumara ng malakas.
Tumakbo nga ako doon sa board. May multo nga yata dito.
***4***
Hindi rin nagtagal, lumabas na siya sa CR at napansin kong iba na yung suot niyang
t-shirt.
"Nasaan na sila? At bakit ikaw lang ang nandito?" yan ang unang mga tanog niya sa
akin.
Sasagot na sana ako kaya lang nung makaramdam siya eh ang bilis ba namang tumakbo
mula sa dulo hanggang sa pintuan. Sinubukan naman niyang buksan kaya lang wala rin
diyang magawa. Pagkatapos niyang sipain yung pinto sa inis niya, huminto na rin
siya.
"Pasensya ka na ah!"
"Kasi nadamay ka pa sa akin. Akala siguro nila ako na lang yung tao dito sa loob.
HIndi naman nila alam na nandiyan ka pa sa CR."
Tinaas naman niya yung paa niya at nag relax doon sa upuan niya. Tama ba yun?
"Anong gagawin? Wala. Maghihintay na bumalik sila mamaya." yung boses niya eh
mukhang iritado.
"O sige sayangin mo oras mo. Dulong classroom 'to, malayo sa kabihasnan."
Dahil ang tahimik namin parehas, medyo na-bored naman ako. KUng titignan mo kasi
siya, tulog na yata eh.
Tinuloy ko na lang yung balak kong pagtugtog ng gitara. At syempre dahil ayokong
makaistorbo sa natutulog, hininaan ko na lang yung pagkanta ko.
Someone, somehow
Humarap naman ako doon sa bintana sa opposite ng side nya kaya hindi ko na siya
nakikita.
Aba, isang malaking himala! Ngayon lang ako nakakanta ng totoo sa school. Usually
kasi, tagatugtog lang ako ng gitara o kaya kung pakantahin man ako, sinasabi ko
lagi na hindi ako marunong.
Nag-simple pause lang ako at kakantahin ko na sana yung second bit ng kanta, umikot
na uli ako at nakita ko namang gising si Ash at nakikinig sa akin.
"Bakit naman? Nahihiya ka? You don't have to be. Honestly, you have one great
voice."
"I'm serious." tumayo siya sa upuan niya at umupo doon sa lamesa ng teacher, "You
know what, you're surprising me. Unang-una, nagtry-out ka sa skateboarding team eh
sa history ng Sports Curriculum wala pang babae na sumubok nun. Tapos ngayon,
marunong kang maggitara at magaling kang kumanta. How many hidden talents do you
have?"
"Wala akong talent. Suwerte lang yung iba, tsamba yung ilan."
Ewan ko kung totoo ba yung sinabi niya na yun o hindi pero wala pang nagsasabi sa
akin nun dati.
I am a mystery?
"No offense but, are you always wearing those clothes?" napatingin naman ako sa
damit ko kahit alam ko naman yung tinutukoy niya.
Tumawa naman siya sa akin. May nakakatawa ba? Sakalin ko kaya 'to???
"What about yung sumbrero mo? Naisipan mo bang tanggalin man lang?" tapos umarte
siya na kunwari may sumbrero rin siya.
"No, never."
" 'Coz, I'm curious..." tumingin siya uli, "Nah, never mind."
Tumahimik siya uli at nakaisip naman ako ng idea. World War III pala ang habol ni
Shalyna ha, then ibibigay ko sa kanya!
***
Halata kong init na init na yung ulo niya dahil pulang-pula na yung mukha niya.
Tapos humarap siya sa akin at gusto niyang kalmutin yung mukha ko ng mahahaba
niyang kuko.
"Feeling mo naman natatakot ako sa 'yo? Hindi mo pa alam kung ano yung kaya kong
gawin." lumapit ako sa kanya at siya naman yung napaatras-atras. Tinulak-tulak ko
pa nga siya, "Alam mo, napapagod na ako sa 'yo eh! Kung naghahanap ka ng away,
pinili mo yung taong hindi ka aatrasan!" pinalo-palo naman niya yung kamay ko.
Nag-iinit na rin yung ulo ko sa kanya at ano mang oras ngayon baka masuntok ko na
talaga itong babae na ito.
Kaya lang nung gagawin ko na, may yumakap sa akin sa likuran pero ginawa lang niya
yun para hindi ko magalaw yung dalawang kamay ko. Dahil nabuhat na niya ako,
pinagsisisipa ko na lang yung paa ko at gustung-gusto ko talagang saktan yung babae
na yun.
May lumapit din naman kay Shalyna at umiyak pa ang bruha at halatang drama lang
naman. Si Chester pa yung lumapit sa kanya.
Saglit lang din at nag-uwian, binaba naman ako nung taong bumuhat sa akin. Siya na
naman.
"Ano bang problema mo?" tinulak ko rin siya, "Nakikialam ka naman eh!"
Tumalikod na ako.
"Gusto mo siyang awayin sa ganung paraan?! Sana sinabi mo sa akin ng maaga para
binigyan ko kayo ng tig-isang kutsilyo!"
"Sinubukan niyang i-scratch ako sa mukha! Anong feeling mo tatayo lang ako doon?"
"Nilayo na kita doon dahil ikaw yung may malaking possibility na masaktan! Nandun
yung grupo niya kung hindi mo alam!"
Umuwi na naman ako mag-isa nun at sinabihan ako ni Ash na dalhin ko raw yung
skateboard ko dahil hindi natuloy yung panonood niya sa akin. Normal lang naman
yung gabi ko. Bukod sa ako na naman ang naghugas ng plato eh sumakit yung ulo ko sa
sobrang lakas ng music ni Kuya Christian. Si Kuya Christopher at si Tatay eh hindi
pa dumarating.
Binasa ko na naman uli yung lumang fairytale book na lagi kong dala-dala. Nasaulo
ko na nga yata bawat linya nun eh.
'Di tulad kahapon, tinanghali ako ng gising kaya late naman akong dumating sa klase
ko. May teacher na nun at syempre eh pinagalitan ako. Napansin ko na may hawak
silang lahat na orange na papel at dahil kadarating ko lang eh hindi ko alam kung
para saan yun.
Lumapit naman yng teacher sa akin at binigyan ako ng sarili kong copy. Tinanggal ko
na yung bag ko sa balikat ko nun. Hinihingal-hingal pa ako dahil sa pagtakbo ko
pero hindi na masyado.
"Hindi po ba approved na itong bagong dress code?" ang arte talaga ng boses kaya
napairap na lang ako.
"Approved na nga."
"Eh kung approved na po, nabasa ko lang kasi sa Dress code #6 na hindi daw allowed
ang head coverings such as bandanas, bonnets, including... BALL CAPS." tumingin
siya ng nakakainis sa akin.
"Kung ganun po eh dapat alisin dapat ni Chris yung sumbrero niya 'di ba?"
"Hindi ba pwedeng... ayoko. Kaya lang naman nila sinama yun sa dress code para
maiwasan yung mga students na nagdadala ng sigarilyo, drugs, or harmful objects na
tinatago nila sa sumbrero nila. Wala akong tinatago. Please.."
"Pwede bang.."
"Tanggalin mo na Miss Orellana at kung araw-araw mong gagawin yan, araw-araw ka rin
sa cafeteria duty!"
I guess, wala na akong ibang choice kundi alisin itong sumbrero ko. Grrrr!
Shalyna!!!!
Dahan-dahan ko namang inalis yung sumbrero ko kahit ayaw ko. At nung natanggal ko
na, bumagsak na lang yung buhok ko sa balikat ko hanggang sa likuran ko.
Tumingin ako sa gilid kaya lang nakuha ko yung tingin ni Ash. Yung expression ng
mukha niya eh kakaiba.
Imbis na mapahiya ako sa ginawa ni Shalyna, mas marami pang bumabati sa akin
ngayon. Mostly, about my hair. To be honest, I don't care about it.
Nung practice period namin, hinintay ko muna umalis lahat bago ako lumabas ng
classroom. Tumakbo ako sa skateboarding arena at si Ash lang ang nandun.
Umupo ako doon sa gilid para ayusin yung knee, elbow pads, at pati na rin yung
helmet ko. Hindi pa ako tapos mag-ayos eh tumabi naman siya sa akin. Saglit lang
din, humawak siya sa buhok ko. 'Di ko siya tinignan pero nagsalita ako.
"Get your hands off my hair.. baka makikita mo putol na yang kamay mo."
Tumayo siya pero nakangiti siya sa akin. Ayoko yung tingin na yun.
"I don't see a reason why a girl would hide her nice long hair in a ball cap."
"Kahapon lang curious ako kung ano bang itsura ng buhok mo. Kung boy cut ba talaga,
curly, short.. now I know it's long and straight."
"Keep you hair like that, it looks better that way." binaba niya yung skateboard
niya, "Maybe I hate Shalyna, but thanks to her I don't have to be curious now."
Kung buhok ko lang din naman ang pag-uusapan namin... wala na akong gana. Teka,
bakit ba ako lagi ang issue? Bakit hindi siya?
"Bakit mo nga pala 'hate' si Shalyna? I know obvious naman 'di ba, pero ako talaga
may reason. Ikaw?"
"I have my own reasons too.." tapos binilisan na niya yung pag-andar niya.
"She's my ex."
***5***
Huh?!? Ang gulo niya no? Bakit hindi yata siya sigurado? Itanong ko kaya? Hmmm,
mukhang wala siyang balak magkwento eh. Huwag na nga lang.
Pinakita ko naman sa kanya yung skateboarding tricks na kaya ko. Hindi ko alam yung
tawag sa mga yun eh. Tahimik lang siya doon at mukhang inoobserbahan ako. Mukhang
ok naman yung performance ko kasi hindi naman niya ako nilait. Alam ko rin na
naghahanap yan ng ikakapalpak ko dahil nga may sexual discrimination pa rin yan sa
utak at ayaw ng babae. It turned out, wala siyang makitang ikaka-down ko.
Nung uwian na, binalik ko na yung sumbrero ko at tinago ko na uli yung buhok ko.
Hindi naman na nila ako bibigyan ng referral dahil dito dahil tapos naman na ang
school hours. Umuwi ako sa bahay at syempre, normal pa rin naman.
Dahil nga na-late ako kahapon, inagahan ko yung paggising ko kinabukasan. Dahil nga
tinanggal ko na yung sumbrero ko nung nakapasok na ako sa school, nagtinginan yung
iba sa akin. Hndi pa kasi sila sanay na ganito yung itsura ko. Ako nga rin hindi pa
sanay eh.
Yan yung mga sinabi sa akin nung mga nakasalubong ko. Yun na ba ang bagong 'Good
Morning' ngayon? Congratulations for what? Sa Hair ko? Bwisit!!!
"Hi Chris! Totoo pala yung sinabi nila, wala ka nang sumbrebro!"
"Hindi ko alam na mahaba pala yung buhok mo, hindi kasi halata kapag nakasumbrero
ka. Now I know kung bakit akala ko may bukol ka, buhok pala." tapos tumawa naman
siya. "Sige pala, malapit na mag-time baka ma-late ako sa klase ko. Kita na lang
tayo mamaya..."
"Bye bro!"
Magtatanong sana ako, kaya lang tumakbo na siya. Pumasok na ako sa loob ng
classroom at syempre, nandun si Shalyna at nadaanan ko.
"Tama lang yan, Chris. Para makita ng lahat na talunan ka.." tapos winave pa niya
yung buhok niya.
Empty naman yung pinagsasabi niya. Ano daw? Hindi ko na nga lang pinansin.
Nakinig naman ako sa klase namin. Trigonometric functions yung diniscuss at wala
man lang akong naintindihan. May mga sin, cos at tangent pang pinagsasasabi.
"Kanina ka pa mukhang inaantok sa lesson ah.." sabi nya sa akin nung napansin kong
breaktime na, "Tingnan mo, triangle lang nasa notes mo."
"Hindi ko mahal ang Calculus.." tumayo na ako para makakain na rin ako.
Tumayo rin siya at kahit na inaantok-antok ako nun, sumabay naman siya sa akin.
Lumabas naman kami ng sabay at nandun na din sa labas sina Kian at Ben na tinapik-
tapik pa si Ash sa balikat niya.
"Dapat nga ikaw ang manlibre eh, syempre nakuha ka." sabi nya sa akin na nakangiti
pa.
"Teka nga teka nga, nakuha saan?" baka yun yung reason na binabati nila ako ng
congratulations kanina.
Votes ng alin?
Hindi ko alam kung ano ba yung tinutukoy nila dahil nga bago pa lang ako sa Sports
Curriculum.
Sinamahan naman nila ako sa so-called, Announcement Board. Ang daming nakadikit
doon. At tinuro naman ni Kian yung sinasabi niya.
Annual Sports Curriculum Pageant Nominees
May tumawag naman sa kanilang tatlo kaya lang si Kian at Ben lang ang umalis. Nag-
stay naman si Ash doon sa tabi ko.
"Annual Pageant yan ng Sports Curriculum. Nominated ka, at kapag mataas yung
magiging votes mo for the next three days, pasok ka. Number 3 ka ngayon, ibig
sabihin marami ring bumoto sa 'yo sa office."
Tumawa lang siya sa akin. Napatigil siya nung nakita niyang nanlilisik yung mata
ko.
"Bakit wala ka diyan? Dapat nominated ka rin ah!" sinuntok ko nga pero hindi naman
malakas sa balikat niya.
"Ako yung nanalo last year, so ako yung magpapasa ng crown. Hindi na ako pwedeng
sumali."
Gustong sumabog ng buong katawan ko. Ako sasali sa Pageant? Anong suot nun? Gowns?
Shorts? Make-up? Eeew! Ni-hindi ko pa nga nasubukan mag-blouse yun pa kaya?
"Ok ka lang?"
"Hindi ako ok. Mukha ba akong ok?" winave ko yung kamay ko sa mukha ko. "Ayokong
sumali dun! Pwede ba mag-drop?"umupo ako doon sa bench sa tapat ng garden.
"Hindi pwede."
Umupo din siya doon sa bench. Konti na lang yung tao doon at baka yung iba eh nasa
cafeteria na rin.
"Ayoko. Mukha ba akong pang-pageant? Yung mga damit dun.. basta! Magmumukha lang
akong ewan doon.." parang pakiramdam ko gusto kong umiyak ah.
Pero hindi ko gagawin. Never pa akong umiyak sa school at never na may nakakita sa
akin.
Sumandal ako doon sa railings at nakatalikod ako sa kanya dahil siya nakaupo doon
sa bench.
"Hindi siya sumali last year. Maaga umalis ng bakasyon." nakikinig naman ako sa
kanya kahit nakatalikod ako, "Mabuti nga hindi siya sumali."
"Hindi ko pa rin lubos maisip na naging girlfriend mo yung bruha na yun! Imagine
niligawan mo siya? Yuck!" o sige laitin mo!
"Bago lang ako dito last year. Nag-transfer ako. Si Shalyna ang unang-unang
kumausap sa akin. She's nice.. really nice."whoa! siya nice? "Naging member ako ng
grupo nila. One of the 'cool' guys. Every month, may dare kami sa grupo. Kung sino
yung matapatan, may gagawin ka. That time, natapat yung dare sa akin. Dapat daw eh
i-kiss ko si Shalyna, sa lips. Sinabi ko ayoko, kaya hindi ko ginawa. Pinalitan
nila ng ibang dare, may kinalaman yung teacher namin kaya nagawa ko naman." huminga
siya ng malalim, "Ayun, nagkaroon ng tuksuhan sa amin simula nun. Bagay daw kami ni
Shalyna, dapat daw maging kami.. mga ganun. Siya naman eh walang sinasabi, pangiti-
ngiti lang. Tapos one day, dahil nga mabait siya sa akin, na-realize ko na may
gusto ako sa kanya. Anong ginawa niya? Tumayo sa harapan ng stage at sinabi niyang:
'Ash, I want a break-up. Narinig niyo, ako yung nakikipagbreak sa kanya'. Nagulat
ako, kasi hindi ko naman alam na kami na. I mean, kailan pa? Hindi ko alam kung
sineryoso ba niya yung mga tuksuhan. Tapos sinabi niya sa akin na yung pagiging
mabait niya sa akin, kaya siya nakipagkaibigan, dare lang lahat. Ngayon dahil nga
nagkagusto ako sa kanya, nanalo siya. Lahat sila alam nila yung sa dare, maliban sa
akin. That day, I withdrew from the group."
Napaisip naman ako. Ouch! Kung sa akin lang din naman ginawa yun, talagang
masasaktan ako. Kaya pala ganun na lang niya kainisan si Shalyna. Nagpanggap lang
palang mabait ang bruha!
"In short, parang hindi rin naging kayo. Eh bakit ex ang tawag mo sa kanya?"
"Parang ganun na rin yung kinalabasan, since ang akala ng lahat naging kami."
"Ngayon ang gusto kong mangyari, maranasan niya yung ginawa niya sa akin. Gusto ko
lang siyang maturuan ng lesson. Na may nasasaktan din sa ginagawa niya."
"Iniisip ko nga na kunwari may liligawan ako, syempre kapag magiging seryoso ako,
maiinsecure siya. Gusto niya kasi lahat ng lalaki may gusto sa kanya. So kapag
nangyari yun at umamin siya sa akin, I'll dump her in front of everybody."
"That sounds EVIL!!!" tapos ngumiti ako, "But 100%, nasa likod mo ako." tumalikod
uli ako, "Sinong kakausapin mo diyan?"
"Sure!"
Ginala ko naman yung paningin ko. Mga teachers lang yung nandun at wala pa yung iba
dahil nga nasa cafeteria sila. Gusto ko rin matuto ng leksiyon si Shalyna, para
naman maramdaman niya yung mga ginagawa niya. Sobra-sobra na kasi.
"Talaga? Saan?" tumingin uli ako baka may dumaan na sinabi niya.
"Sino??"
"I think it's a terrible idea!" or maybe not. Kanina lang 100% nasa likod niya ako.
***6***
Kasasabi ko pa lang sa kanya na hindi ko gagawin, tumakbo ako habang nakalingon ako
sa kanya. Ang bilis tumakbo!
Dahil hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko, narinig ko na lang siya..
"Chris! Stop!"
Pero hindi talaga ako huminto. Pagharap ko, alam ko na kung bakit niya ako
pinapahinto.
Nauntog ako doon sa poste sa gitna. Napatumba tuloy ako. Hinawakan ko yung noo ko.
Ang sakit nun ah.
Pakiramdam ko mahihilo na lang ako bigla. Nakakahiya naman yun! Jackpot naman yung
nakuha ko! Bigla na lang may nag-offer ng kamay sa akin.
"I"m great... ayos lang naman!" tumayo na ako nung kinuha ko yung kamay niya at
pinagpag ko yung jogging pants ko na nadumihan.
Napailing-iling na lang ako. Grabe, nagiging weird yung itsura ko kapag si Chester
nasa harapan ko.
"Tawa ka ng tawa! Kung hindi mo naman ako hinabol hindi naman sana ako mapapahiya
kay--" nadulas ba ako???
Tinignan niya ako. Alam ko yun ngiti na yan, pati yung style ng mata niya. The WOLF
LOOK!
"Shut up."
"I told you we'll make a deal." lumakad-lakad siya back and forth sa harapan ko,
"Mag-pretend ka lang na ikaw yung nililigawan ko.."
"Syempre meron! Kaya nga deal 'di ba?" sabi niya sa akin na nakangiti pa, "Sabi mo
sa akin na worried ka na... you'll make a fool of yourself sa pageant. I'll tell
you what, I'll pay for everything. Make-up, gowns.. and basta lahat! Please.."
"Hay naku! Hindi pa naman sigurado na makukuha ako diyan sa pageant na yan. Sabi
nga, makukuha ka lang kapag consistent." tapos tumalikod ako, "Why bother?"
"ANO?!? Blackmailer!!"
"Hndi naman magiging blackmail kung papayag ka. Deal na nga eh. Besides, mas marami
kang magiging benefit sa akin. Ako si Shalyna lang. Ikaw, yun pageant, si
Shalyna... and Chester!"
"Sino namang maysabi na may gusto ako dun? Ikaw lang!" teka, siya nga lang ba ang
maysabi?
"May mata ako at common sense para malaman ko na yung tingin, pagiging nerbiyosa mo
sa harap niya eh... normal lang. 'Di ba?"
Mukhang talo talaga ako dito sa taong 'to. Ang bilis gumana ng utak. Parang
factory.
Sabagay, deal naman. Hindi naman totoo. Saka, may benefits talaga.
"Sure."
"Ililista ko yung rules. Tapos gagawa ako ng contract.. pipirmahan mo. Wala nang
atrasan."
"Rule number 1, walang dapat makakaalam na may deal tayo." tumingin siya sa akin
habang naglalakad.
"Yan naman ang hindi pwede! Kayang-kaya kong umuwi at pumunta sa classroom ng hindi
ako naliligaw! Hindi ko na kailangan ang tulong mo.. thank you very much!" hatid-
sundo? Yuck.
"Yung mga guys, minsan style namin kapag nanliligaw, hatid-sundo yung girl na gusto
namin. So kapag nakita kitang naglalakad diyan, hindi kita papansinin. Wow, very
convincing!"
"Rule number 4 na nga!!" lagi na lang ganun.. bwisit! "Kailangan natin magpalitan
ng personal information. Kailangan may alam ako sa 'yo.."
"Tama." sinulat naman niya ng mabilis. "Rule 5, hanggang Pageant lang tatagal yung
deal. After that, tapos na."
"Sa wakas. Sa lahat ng sinabi mo, so far, yan pa lang ang medyo nagustuhan ko."
nag-isip naman ako, "Rule 6, kapag si Shalyna eh pakalat-kalat, dapat direct to the
plan tayo."
"He doesn't like me!!!" inaasar lang yata ako nito eh.
"He will if you trust me. Yun yung rule 7. Akong bahala sa make-over mo."
Tinignan ko ng masama.
"Yun nga yung problema, I don't trust you! At anong pinagsasasabi mong make-over!
I'm not going in a make-over!"
"Syempre kailangan! Palitan lang natin yung damit mo. Yung mas... pambabae." tapos
nilista niya yung sinabi niya, "Pero damit lang naman. Yung the rest ng make-over,
sa pageant na lang. Baka ma-bankrupt ako sa 'yo."
"Rule 8... kailangan may texts yung phones natin. Kahit quotes lang. Baka mamaya
may tumingin ng phone mo.."
Kaka-disscuss namin nung mga rules ng bwisit na deal, umabot kami ng twelve at wala
na kaming maisip.
"Teka meron pa pala.." sabi niya sa akin, "Huwag na nga lang. Parang may
kaparehas." tapos tumingin siya sa akin.
Inirapan ko na lang.
Pumasok kami ng classroom nun. Dahil ang usapan namin eh bukas pa magsisimula.
Aayusin pa daw niya yung papel at bibigyan niya ako ng copy na kailangan ko
pirmahan. Mukhang hindi yata magandang idea 'to ah. Bakit ba tinanggap ko?
Nagklse kami uli pagkatapos nung breaktime. Dahil katabi ko si Ash, panay ang ngiti
ng loko. Nung hapon nga, nag-practice kami pero hindi naman na niya inopen yung
pinag-usapan namin. Mabuti na lang, sumasakit na yung ulo ko.
"You little sneak! Alam ko na ikaw yung naglagay nung butiki sa bag ko!"
Little sneak?
"Shut up little freak! Bakit ko naman lalagyan ng butiki yung bag mo?" totoo naman
eh, hindi ko ginawa.
Baka naman marami pang may galit sa kanya maliban sa famous Chris and Ash???
Umakbay na naman si Ash sa akin. Gusto ko sanang sikuhin, kaya lang... baka masira
yung plano namin bukas.
Nagulat naman si Shalyna. Tumakbo si Kian at Ben sa direksiyon namin. Kahit ako
nagulat eh. Ang usapan eh bukas pa.. bakit sinabi na niya! Asar talaga!
Umalis si Shalyna at napahiya yata. Nung nakalayo na siya, inalis ko yung kamay
niya at nilayo ko siya kina-Ben para hndi kami marinig.
***7***
Tinulak ko nga ng malakas si Ash. Kung may sigurista na lang din naman sa lahat ng
sigurista, siya na ang pinaka-sigurista.
Nung naglalakad na ako pauwi, naramdaman kong may sumusunod sa akin. Tuwing
lilingon ako, wala naman. Dahil medyo kinakabahan ako, iniba ko yung daan ko at
tumakbo ako. Liko dito at liko doon ang ginawa ko. At lalo kong binilisan yung
pagtakbo ko.
Nung napansin kong wala na, dumeretso na ako doon sa kanto namin. Napalayo pa tuloy
ako. Nagulat na lang ako nung may nagtanggal ng sumbrero ko.
Paglingon ko..
"Ikaw lang pala yung sumusunod sa akin tinakot mo pa ako!" hinampas ko nga siya.
"Aray ko! Ikaw ha, sadista ka masyado! Kung hindi mo ako itutulak, hahampasin mo
ako. Masakit ha!" hinimas-himas niya yung braso niya.
"Anong drama mo at sinusundan mo ko?" inagaw ko yung sumbrero ko pero tinaas niya
kaya hindi ko maabot.
"Gusto ko malaman kung saan yung bahay niyo.." sumabay siya maglakad sa akin.
Saglit lang eh huminto na kami sa tapat ng bahay namin. Hindi naman yun malaki
kumpara sa kanila. Palibhasa kasi, anak ng doctor.
Nakatingala naman siya. Kahit maliit yung bahay namin, up and down din naman.
Hindi ordinary sa akin na nagdadala ng kaibigan sa bahay. Wala naman talaga akong
naging kaibigan na... kaibigan talaga.
"Chris nga pala pare.." sabi niya tapos nakipagkamay kay Ash.
"Chris ka rin?"
Tumawa kami parehas ni Kuya.
"Lahat kaming magkakapatid eh Chris. Panganay si Kuya Christopher, nasa trabaho pa,
tapos ako Christian, tapos si Chrisandra."
"Ahh.. Chris pala lahat." ngumiti naman siya pero parang kakaiba yun.
"Eh kasi... yung ibang tao diyan!!!" pinarinig ko kay Ash, "Inalis yung sumbrero
ko."
"Sa katunayan Kuya, uuwi na si Ash. Napadaan lang siya. 'Di ba?" binigyan ko siya
ng warning look.
"Naisip ko lang, may homework pala tayo. Hindi ko kasi alam yung Calculus eh."
"Ok lang naman sa parents ko kung gabihin ako. Sa katunayan, sa kabilang kanto lang
ako. Walking distance lang."
"E di kung ganun, sa taas na lang kayo. Maingay dito eh. Nanonood kasi ako."
Panay ang ikot ng mata ni Ash. Kaya nga nung dumating kami sa kwarto, pinaupo ko
na.
"Dalawa pala ang kapatid mo no.." sabi niya nung relax na siya, "Ikaw lang ang
babae?"
Oo nga pala, nakalimutan ko na yung bagay na iyon. Sana naman hindi nila malaman
yun dito sa bahay.
"Tatay ko, nagpapasada pa siguro. Maya-maya pa yun darating. Jeepney driver yun eh.
Ang sipag nga nun!" pinagmalaki ko naman yung tatay ko, "Nanay ko, hindi ko siya
na-meet."
"Yung una daw na naging bahay namin, nasunog. Ang naiwan lang sa akin ng nanay ko,
yung locket, kaya lang nawala ko na yun.. so ang remembrance ko lang, yung
fairytale book. Sabi kasi ni tatay yun daw madalas niyang basahin sa akin no."tapos
tumawa naman ako, "Parang telenovela buhay ko no? Kaso hindi eh."
Umiling na lang ako. Yun yung point, wala kaming balita sa kanya. Hindi na rin siya
bumalik.
"No offense, pero kaya pala ganyan ka kumilos eh lumaki ka sa household na panay
lalaki. Tatay mo.. tapos dalawang Kuya mo. Hindi ka ba nahirapan?"
"Sus! Hindi no. Kaming mga Orellana, close kami." pinagdikit ko naman yung index
fingers ko.
Nanahimik kami parehas. Tapos nagulat na lang ako nung ngumiti siya mag-isa.
Baliw???
"Wala. Nakakahiya."
"Nandito ka sa bahay namin kahit ayaw kitang papuntahin, ngayon ka pa nahiya. Ano
yun?"
"O sige, sabi mo eh." ngumiti siya sa akin, sabi ko nga dapat hindi ko na pinush
yung iniisip niya, "I wonder kung anong nangyari nung.. unang beses kang.."
"Akala ni Kuya Christian nasugat ako nun kaya biniyan ako ng isang box ng band-aid.
Si Kuya Christopher naman na mas may sense, parang nalaman na niya. Kaya ang ginawa
nila ni tatay, lumabas sila at dinala nila yung jeep sa pharmacy. Bumili ng 50
packs ng you-know-what. Nag-panic ba naman sila pare-parehas."
Tumawa ng tumawa si Ash hanggang sa namumula na yung mukha niya. Bakit ba ganun 'to
tumawa? Parang walang problema ah!
Napaisip naman ako. At least yung general information sa family ko eh alam na niya.
Dapat siya naman.
"Ikaw naman magsabi tungkol sa family mo."
"Ako? Hmm.. may Mommy at Daddy. Parehas doctors. May isang Kuya."
Tumigil na rin siya. Inaabangan ko pa yung karugtong pero hindi na siya nagsalita.
"Yun lang?"
"Anong pangalan?"
"Yung Mommy ko, Elisa. Daddy ko naman eh si Eric. Jericho talaga, pinaikli lang.
Kuya ko, si Lawrence." inalog-alog niya yung snow ball ko.
Napatingin ako sa bintana nung makarinig ako ng ingay. Pagsilip ko, si Tatay ko
pala dumating na.
***
Wala namang masyadong nangyari sa school. Yung usual na pang-aasar ko kay Shalyna
eh nandun pa rin. Pero yun nga, masama ang tingin niya sa amin ni Ash at hindi siya
makapaniwala na ako yung liligawan niya.
Maagang dumating si Ash sa school at isang papel kaagad ang nilapag sa harapan ko.
Akala ko kung ano eh yung 12 rules pala na pinag-usapan namin kahapon.
Pinapipirmahan naman niya. Dahil nga alam ko naman na yun, pinirmahan ko na rin.
Medyo nakukuha ko na yung trigonometric functions. Iniba kasi ni Ash yung drawing
sa notebook ko at iba yung style niya kaya mas maliwanag kaysa yung complicated na
pagtuturo ng teacher namin. The usual practice.. at iba't ibang tinginan.
Busy naman ako sa classroom nun at nagsusulat ng lessons. Nagulat na lang ako nung
may pumasok at umupo sa harapan ko. Tinanggal yung notebook ko sa desk at naggitara
sa harapan ko.
Let me elaborate.
Kapag hindi mo siguro kilala si Ash, unang magiging impression mo sa kanya eh siya
yung isa sa mga guys na.. snob. Pero makulit din. He's the kind of guy na kulang
yung isang tingin. Parehas sila ni Chester. Pero nung unang-una, kaya ko lang
napansin si Chester eh kasama siya ng grupo ni Shalyna.
And what am I? Nakalugay na nga siguro yung buhok ko pero yung suot ko ganun pa
rin. I don't think someone will believe na nanliligaw nga talaga ang isang Valdez
sa akin.
Hinila ako.
"Mall."
"Shopping."
Paisa-isa lang talaga yung sagot niya. Next thing na alam ko, nakasakay ako sa jeep
papunta ng mall.
Dahil nga malapit sa school yung mall, mga 5 minutes lang siguro nandun na kami.
"We have to get rid of this... shirt." hinawakan niya yung gilid ng shirt ko.
"Ayoko nga!"
Syempre, doon kami nagpunta sa bilihan ng damit. Take note, doon pa kami sa women's
section na branded. May lumapit naman na babae sa amin.
"Uhmm.. yeah. We're looking for casual blouses and shorts for ladies. And skirts..
I forgot."
"Para sa girlfriend??"
Yung babae naman at mukhang alam yun gagawin niya, hinawakan ako sa braso ko. Umupo
si Ash doon sa malapit sa pintuan at nagsimulang magbasa nung mga magazine na
nakalagay doon sa gilid.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nagkukukuha ng mga blouses doon. At ang
nakakainis na part, kumuha ba naman ng denim na shorts na super... SHORT???
"Alam mo yung lalaking yun? Hindi ka dapat nakikinig sa kanya. Kapag sinabi niyang
blouse, t-shirt yun. Kapag short, capri length short ang tinutukoy niya. Bading
kasi eh... sshhh... wag ka maingay!"
"Ganun ba? Sayang gwapo pa naman. O sige na miss try mo na 'to.." binigay niya uli
yung short sa akin.
Sa sobrang tagal namin nag-try doon at alam kong mukha na akong ewan... naiinis na
talaga ako nun sobra. Nagbundok na nga yung damit sa labas nung fitting area.
Nilapag din doon yung damit ko na malaki pati yung jogging pants ko.
"Sorry po Mam, kinuha po nung kasama niyo. Hindi ko alam saan niya nilagay."
"AAAAAAAASSSSHHHHHHHHHH!!!"
Tumakbo naman siya ng mabilis. Ulo lang ang nilabas ko since hindi pa ako
nakabihis.
"What?!?"
"Wala na tinapon ko na! Doon sa trash can nung nagtitinda ng ice cream!" ngumiti
siya sa akin, "Gamitin mo na lang muna yung isa sa mga yan.."
Para akong bata na gustung-gustong magdabog doon. Tinapon doon pa sa trash can ng
nagtitinda ng ice cream?!? E di panay lagkit na yun. Tapos ngayon kailangan ko
suutin itong mga ito...
No choice talaga ako. Kinuha ko yun isa doon... pati yung skirt. Oh God, help me.
Nung nakapagbihis na ako, sumilip yung babae na nagaassist sa akin kanina pa.
Nakasumbrero uli ako at medyo nilalaglag ko yung buhok ko sa mukha ko para walang
makakilala sa akin.
Narinig kong lumabas yung babae at kinausap si Ash. Ang ang pinakaayaw ko sa lahat
eh may sinabi pa siya...
"Kapag hindi ka lumabas, papasok ako diyan." naaalarma naman ako, "Then I'll get
your sorry butt outta' here." sorry butt???
Nakaramdam naman ako na may gumagalaw sa labas. Akala ko si Ash yung nag-open nung
curtain, yung babae pala.
Pumasok din siya sa loob at tinulak ako. Ako naman eh sinayad ko yung paa ko para
mahirapan siya. Humawak pa ako doon sa handlebar sa gilid, sa kurtina.. na
natanggal...
"Ok.. ok.. nasa labas na ako! Ang kulit naman kasi eh!" tinanggal nung babae yung
kamay niya at pinagpag ko yung damit ko. "Alam ko mukha akong ewan, kasi ang pilit-
pilit masyado!"
Lumingon naman si Ash nun. Siguro mga 5 minutes, nakatayo lang siya doon at walang
sinasabi. Nararamdaman ko na.. anong oras man ngayon eh tatawa na siya sa outfit
ko.
"Whoa Chris!!!"
Tinignan niya ako mula uli hanggang paa. Tinanggal nung babae yung sumbrero ko
dahil hindi daw tama. Kainis nga eh, kasabwat ang bruha! Binato niya kasi kay Ash.
Simula ulo, hanggang pababa. Ok naman yung obserbasyon niya. Pagdating sa paa...
"Beep! Beep! Emergency! Rubber shoes?" sabi niya nung tinuro niya yung paa ko.
"Good thing nakabili na ko."
"O sige.. ikaw lang naman yung mukhan ewan. Blouse and skirt.. tapos, sporty na
rubber shoes? Wow, match!"
Inirapan ko nga siya. Lumapit ako at inagaw ko yung binili niyang sandals ba yun.
Buti na lang walang heels.
"Now, laugh!" sabi ko sa kanya, "Pwede ka nang tumawa at laitin ako. Yun naman
gusto mo 'di ba? Makita ako na katawa-tawa?"
"Nah.. yun ang original plan. Pero ngayon 'di ko makuhang tumawa. Akalain mo
yun..."
***7***
Tinulak ko nga ng malakas si Ash. Kung may sigurista na lang din naman sa lahat ng
sigurista, siya na ang pinaka-sigurista.
Umuwi na ako pagkatapos nun. Binalik ko uli yung sumbrero ko nung papauwi na ako ng
bahay.
Nung naglalakad na ako pauwi, naramdaman kong may sumusunod sa akin. Tuwing
lilingon ako, wala naman. Dahil medyo kinakabahan ako, iniba ko yung daan ko at
tumakbo ako. Liko dito at liko doon ang ginawa ko. At lalo kong binilisan yung
pagtakbo ko.
Nung napansin kong wala na, dumeretso na ako doon sa kanto namin. Napalayo pa tuloy
ako. Nagulat na lang ako nung may nagtanggal ng sumbrero ko.
Paglingon ko..
"Ikaw lang pala yung sumusunod sa akin tinakot mo pa ako!" hinampas ko nga siya.
"Aray ko! Ikaw ha, sadista ka masyado! Kung hindi mo ako itutulak, hahampasin mo
ako. Masakit ha!" hinimas-himas niya yung braso niya.
"Anong drama mo at sinusundan mo ko?" inagaw ko yung sumbrero ko pero tinaas niya
kaya hindi ko maabot.
"Gusto ko malaman kung saan yung bahay niyo.." sumabay siya maglakad sa akin.
Saglit lang eh huminto na kami sa tapat ng bahay namin. Hindi naman yun malaki
kumpara sa kanila. Palibhasa kasi, anak ng doctor.
Nakatingala naman siya. Kahit maliit yung bahay namin, up and down din naman.
Hindi ordinary sa akin na nagdadala ng kaibigan sa bahay. Wala naman talaga akong
naging kaibigan na... kaibigan talaga.
"Chris nga pala pare.." sabi niya tapos nakipagkamay kay Ash.
"Chris ka rin?"
"Lahat kaming magkakapatid eh Chris. Panganay si Kuya Christopher, nasa trabaho pa,
tapos ako Christian, tapos si Chrisandra."
"Ahh.. Chris pala lahat." ngumiti naman siya pero parang kakaiba yun.
"Eh kasi... yung ibang tao diyan!!!" pinarinig ko kay Ash, "Inalis yung sumbrero
ko."
"Sa katunayan Kuya, uuwi na si Ash. Napadaan lang siya. 'Di ba?" binigyan ko siya
ng warning look.
"Naisip ko lang, may homework pala tayo. Hindi ko kasi alam yung Calculus eh."
"Ok lang naman sa parents ko kung gabihin ako. Sa katunayan, sa kabilang kanto lang
ako. Walking distance lang."
"E di kung ganun, sa taas na lang kayo. Maingay dito eh. Nanonood kasi ako."
Panay ang ikot ng mata ni Ash. Kaya nga nung dumating kami sa kwarto, pinaupo ko
na.
"Dalawa pala ang kapatid mo no.." sabi niya nung relax na siya, "Ikaw lang ang
babae?"
Oo nga pala, nakalimutan ko na yung bagay na iyon. Sana naman hindi nila malaman
yun dito sa bahay.
"Tatay ko, nagpapasada pa siguro. Maya-maya pa yun darating. Jeepney driver yun eh.
Ang sipag nga nun!" pinagmalaki ko naman yung tatay ko, "Nanay ko, hindi ko siya
na-meet."
"Ahh, oo naman. Nung baby pa kasi ako, nag-Japan siya. Hindi daw niya kaya na i-
support yung tatlong anak. So ayun, umalis. Hindi ko nga alam ang itsura nun eh."
umupo na rin ako.
"Yung una daw na naging bahay namin, nasunog. Ang naiwan lang sa akin ng nanay ko,
yung locket, kaya lang nawala ko na yun.. so ang remembrance ko lang, yung
fairytale book. Sabi kasi ni tatay yun daw madalas niyang basahin sa akin no."tapos
tumawa naman ako, "Parang telenovela buhay ko no? Kaso hindi eh."
Umiling na lang ako. Yun yung point, wala kaming balita sa kanya. Hindi na rin siya
bumalik.
"No offense, pero kaya pala ganyan ka kumilos eh lumaki ka sa household na panay
lalaki. Tatay mo.. tapos dalawang Kuya mo. Hindi ka ba nahirapan?"
"Sus! Hindi no. Kaming mga Orellana, close kami." pinagdikit ko naman yung index
fingers ko.
Nanahimik kami parehas. Tapos nagulat na lang ako nung ngumiti siya mag-isa.
Baliw???
"Wala. Nakakahiya."
"Nandito ka sa bahay namin kahit ayaw kitang papuntahin, ngayon ka pa nahiya. Ano
yun?"
"O sige, sabi mo eh." ngumiti siya sa akin, sabi ko nga dapat hindi ko na pinush
yung iniisip niya, "I wonder kung anong nangyari nung.. unang beses kang.."
"Akala ni Kuya Christian nasugat ako nun kaya biniyan ako ng isang box ng band-aid.
Si Kuya Christopher naman na mas may sense, parang nalaman na niya. Kaya ang ginawa
nila ni tatay, lumabas sila at dinala nila yung jeep sa pharmacy. Bumili ng 50
packs ng you-know-what. Nag-panic ba naman sila pare-parehas."
Tumawa ng tumawa si Ash hanggang sa namumula na yung mukha niya. Bakit ba ganun 'to
tumawa? Parang walang problema ah!
Napaisip naman ako. At least yung general information sa family ko eh alam na niya.
Dapat siya naman.
"Ako? Hmm.. may Mommy at Daddy. Parehas doctors. May isang Kuya."
Tumigil na rin siya. Inaabangan ko pa yung karugtong pero hindi na siya nagsalita.
"Yun lang?"
"Anong pangalan?"
"Yung Mommy ko, Elisa. Daddy ko naman eh si Eric. Jericho talaga, pinaikli lang.
Kuya ko, si Lawrence." inalog-alog niya yung snow ball ko.
Napatingin ako sa bintana nung makarinig ako ng ingay. Pagsilip ko, si Tatay ko
pala dumating na.
***
Wala namang masyadong nangyari sa school. Yung usual na pang-aasar ko kay Shalyna
eh nandun pa rin. Pero yun nga, masama ang tingin niya sa amin ni Ash at hindi siya
makapaniwala na ako yung liligawan niya.
Maagang dumating si Ash sa school at isang papel kaagad ang nilapag sa harapan ko.
Akala ko kung ano eh yung 12 rules pala na pinag-usapan namin kahapon.
Pinapipirmahan naman niya. Dahil nga alam ko naman na yun, pinirmahan ko na rin.
Medyo nakukuha ko na yung trigonometric functions. Iniba kasi ni Ash yung drawing
sa notebook ko at iba yung style niya kaya mas maliwanag kaysa yung complicated na
pagtuturo ng teacher namin. The usual practice.. at iba't ibang tinginan.
Busy naman ako sa classroom nun at nagsusulat ng lessons. Nagulat na lang ako nung
may pumasok at umupo sa harapan ko. Tinanggal yung notebook ko sa desk at naggitara
sa harapan ko.
Let me elaborate.
Kapag hindi mo siguro kilala si Ash, unang magiging impression mo sa kanya eh siya
yung isa sa mga guys na.. snob. Pero makulit din. He's the kind of guy na kulang
yung isang tingin. Parehas sila ni Chester. Pero nung unang-una, kaya ko lang
napansin si Chester eh kasama siya ng grupo ni Shalyna.
And what am I? Nakalugay na nga siguro yung buhok ko pero yung suot ko ganun pa
rin. I don't think someone will believe na nanliligaw nga talaga ang isang Valdez
sa akin.
Nung nag-alarm na nung uwian, isa ako sa mga naunang lumabas. Ang bilis-bilis kong
lumakad nun. Nilagay ko na uli yung sumbrero ko at pauwi naman na. Kaya lang, may
nakasandal doon sa pader na nahihintay sa akin.
Hinila ako.
"Mall."
"Shopping."
Paisa-isa lang talaga yung sagot niya. Next thing na alam ko, nakasakay ako sa jeep
papunta ng mall.
Dahil nga malapit sa school yung mall, mga 5 minutes lang siguro nandun na kami.
"We have to get rid of this... shirt." hinawakan niya yung gilid ng shirt ko.
"Ayoko nga!"
Syempre, doon kami nagpunta sa bilihan ng damit. Take note, doon pa kami sa women's
section na branded. May lumapit naman na babae sa amin.
"Uhmm.. yeah. We're looking for casual blouses and shorts for ladies. And skirts..
I forgot."
Yung babae naman at mukhang alam yun gagawin niya, hinawakan ako sa braso ko. Umupo
si Ash doon sa malapit sa pintuan at nagsimulang magbasa nung mga magazine na
nakalagay doon sa gilid.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nagkukukuha ng mga blouses doon. At ang
nakakainis na part, kumuha ba naman ng denim na shorts na super... SHORT???
"Alam mo yung lalaking yun? Hindi ka dapat nakikinig sa kanya. Kapag sinabi niyang
blouse, t-shirt yun. Kapag short, capri length short ang tinutukoy niya. Bading
kasi eh... sshhh... wag ka maingay!"
"Ganun ba? Sayang gwapo pa naman. O sige na miss try mo na 'to.." binigay niya uli
yung short sa akin.
Sa sobrang tagal namin nag-try doon at alam kong mukha na akong ewan... naiinis na
talaga ako nun sobra. Nagbundok na nga yung damit sa labas nung fitting area.
Nilapag din doon yung damit ko na malaki pati yung jogging pants ko.
"Sorry po Mam, kinuha po nung kasama niyo. Hindi ko alam saan niya nilagay."
"AAAAAAAASSSSHHHHHHHHHH!!!"
Tumakbo naman siya ng mabilis. Ulo lang ang nilabas ko since hindi pa ako
nakabihis.
"What?!?"
"Nasaan yung damit ko?"
"Wala na tinapon ko na! Doon sa trash can nung nagtitinda ng ice cream!" ngumiti
siya sa akin, "Gamitin mo na lang muna yung isa sa mga yan.."
Para akong bata na gustung-gustong magdabog doon. Tinapon doon pa sa trash can ng
nagtitinda ng ice cream?!? E di panay lagkit na yun. Tapos ngayon kailangan ko
suutin itong mga ito...
No choice talaga ako. Kinuha ko yun isa doon... pati yung skirt. Oh God, help me.
Nung nakapagbihis na ako, sumilip yung babae na nagaassist sa akin kanina pa.
Nakasumbrero uli ako at medyo nilalaglag ko yung buhok ko sa mukha ko para walang
makakilala sa akin.
"Tara na po, labas na kayo. Nabayaran na po nung kasama niyo yung mga kinuha niyo."
Narinig kong lumabas yung babae at kinausap si Ash. Ang ang pinakaayaw ko sa lahat
eh may sinabi pa siya...
"Kapag hindi ka lumabas, papasok ako diyan." naaalarma naman ako, "Then I'll get
your sorry butt outta' here." sorry butt???
Nakaramdam naman ako na may gumagalaw sa labas. Akala ko si Ash yung nag-open nung
curtain, yung babae pala.
Pumasok din siya sa loob at tinulak ako. Ako naman eh sinayad ko yung paa ko para
mahirapan siya. Humawak pa ako doon sa handlebar sa gilid, sa kurtina.. na
natanggal...
"Ok.. ok.. nasa labas na ako! Ang kulit naman kasi eh!" tinanggal nung babae yung
kamay niya at pinagpag ko yung damit ko. "Alam ko mukha akong ewan, kasi ang pilit-
pilit masyado!"
Lumingon naman si Ash nun. Siguro mga 5 minutes, nakatayo lang siya doon at walang
sinasabi. Nararamdaman ko na.. anong oras man ngayon eh tatawa na siya sa outfit
ko.
"Whoa Chris!!!"
Tinignan niya ako mula uli hanggang paa. Tinanggal nung babae yung sumbrero ko
dahil hindi daw tama. Kainis nga eh, kasabwat ang bruha! Binato niya kasi kay Ash.
Simula ulo, hanggang pababa. Ok naman yung obserbasyon niya. Pagdating sa paa...
"Beep! Beep! Emergency! Rubber shoes?" sabi niya nung tinuro niya yung paa ko.
"Good thing nakabili na ko."
"O sige.. ikaw lang naman yung mukhan ewan. Blouse and skirt.. tapos, sporty na
rubber shoes? Wow, match!"
Inirapan ko nga siya. Lumapit ako at inagaw ko yung binili niyang sandals ba yun.
Buti na lang walang heels.
"Now, laugh!" sabi ko sa kanya, "Pwede ka nang tumawa at laitin ako. Yun naman
gusto mo 'di ba? Makita ako na katawa-tawa?"
"Nah.. yun ang original plan. Pero ngayon 'di ko makuhang tumawa. Akalain mo
yun..."
***9***
"WHAT?!?" napaatras ako sa kanya dahil ang lakas ng boses niya, "I.. I mean, bakit
may rule-13? H-hindi pwede magkaroon ng rule 13."
"Pwede, meron na nga eh. 'Di ba?" tinaasan ko siya ng kilay ko.
"Ahh... I think."
Hindi kami nag-usap ni Ash hanggang sa nakabili na kami ng pagkain. Nanahimik din
naman siya eh. Ang nakakainis pa eh tuwing lilingon ako sa likuran ko, may mga
nakatingin tapos halatang-halata na bigla nilang ibabaling yung tingin nila.
"Bakit mo ginawa yun? Mali naman yata yun.." sabi ni Ash nung binaba ko na yung
carton nung fries ko.
"Eh nakakainis eh. Akala mo nasa circus!"
"Mali talaga yung ginawa mo. Tingnan mo, nasayang tuloy yung fries."
"Oo nga pala, mamayang hapon.. may gagawin tayo." kumain siya ng burger niya.
"Ano na naman?" nagdududa na talaga ako, "Baka bibili ka na naman ng mga damit na
ayoko.. hindi ako sasama."
"Hoy sobra ka na ah.. ang dami ko nang binili sa 'yo," alam ko naman nagbibiro
siya, "Hindi yun... iba."
Kinakabahan naman ako dito. Takasan ko kaya ito mamaya at hindi ako sumama? Baka
kasi may kung ano na namang balak na masama eh.
Tumawa naman kaming dalawa. Sa katunayan, kami yung pinakamaingay doon na tawa ng
tawa. Hindi na siguro ako magtataka kung bakit nakatingin sila.
They should mind their own business! At tama yan Ash, work it out! Usap lang kami
ng usap ng walang kakwenta-kwentang mga bagay.
Nakakatuwa din kumain si Ash. Nilagay ba naman niya yung spoon niya sa gilid ng
table at nilagyan niya ng chocolate. Tapos ihi-hit niya yung dulo para tumalsik at
susubukan niyang kainin.
Hirap nun ah! So far out of all the chocolate na nasa pack niya, 4 lang ang nakain
niya. Sinasabihan pa ako na sinayang ko yung fries, siya rin pala.
Nag-alarm din naman kaagad. Sinuot ko na yung sumbrero ko pero unlike before,
babae na ang tingin nila sa akin. Si Ash ang may kasalanan. Papatayo pa lang ako eh
muntik na akong matumba nung hinila ba naman yung strap ng bag ko.
"ANO?!?" hindi ako galit, ninerbiyos lang ako at muntik na akong mag-backward.
"Which one?" tinanggal na niya yung kamay niya sa bag ko, "Ang dami na kaya. Yung
sinabi mo ba na natutulog ka dati at ginagawa mong kumot yung punda ng unan mo, o
yung nagdamit pambabae ka dahil pinilit ka nung batang binaby-sit mo?"
Tumayo na siya at sinukbit niya yung bag sa balikat niya.
"Yung sinabi kong babatukan ko yung babaeng mahilig mang-asar," nagkunwari pang
babatukan ako pero hindi tinuloy,"Sinabi ko kanina, may gagawin tayo."
"Ahh... yung pagkidnap mo sa akin? Payo lang tsong, kung hihingi ka ng ransom money
sa tatay ko, huwag mong lalagpasan ng 5000 pesos, kasi yung 3000 uli, expenses na
namin." seryoso pa ako nun.
Dahil nga madalas manloko, tinanggal ba naman yung sumbrero ko. Nalaglag na naman
yung buhok ko. Siya naman ang nagsuot ngayon ng sumbrero ko.
Paglabas naman namin ng school, akala ko eh sasakay na kami ng jeep. Nandun pala
yung driver nila. Teka, may driver sila?
Tinulak naman niya ako kaya napaupo na lang ako ng de-oras doon sa likuran. Siya
naman eh nakangiti lang at hawak-hawak yung pinto. Hindi siya pumasok.
"Hey, ano?"
Pero hindi niya ako kinausap. Yung driver lang ang binilinan niya.
"Manong, pag natapos ihatid mo siya sa kanila ah. Alam mo na yung bahay. Kinausap
ko na si Angela, sabi niya siya na daw ang bahala.." tinapik niya ng dalawang beses
yung gilid. "Sige... bye Chris! I'll take it as a suprise! Sa monday ko na lang
titignan!"
Umuusog na ako nun para bumaba kaya lang sinara ni Ash yung pinto at pinaandar
naman nung driver yung sasakyan. Ano 'to? Kidnap nga yata eh! Sino naman si
Angela..
Kinausap ko na lang yung driver. Masaya nama pala itong matandang 'to. May edad na
pero naka bonnet pa yan at shades. Kulay red pa ang bonnet niya!
Hindi naman niya sinabi sa akin kung saan pupunta. Hindi ko na lang din tinanong.
Abnormal talaga yun si Ash. Sabi niya may gagawin kami, tapos ngayon hindi siya
kasama?
"SALON?!?" nag-panic ako nung binuksan yung pintuan, "NO WAY!! Hindi ako bababa
Manong!"
"Dali na po Mam, papagalitan ako ni Ash eh," teka nga, Ash lang tawag niya? "Please
po.."
Ang bigat ng mga hakbang ko habang papalapit ako doon sa salon. Sinamahan naman ako
ni Manong at siya pa ang nagbukas ng pintuan para sa akin. Tapos kakapasok ko pa
lang eh...
"Good afternoon Mam!" nakatodo ngiti pa yung babae sa akin, "I'm Angela. Ako po
yung na-assign sa iyo.."
"Trust me Mam, you'll look great!" tapos pinunasan yung buhok ko, "Nice hair!"
Nung natapos yun eh pinaupo nila ako doon sa tapat ng salamin. May dumating na
dalawa pang babae at yun isa eh kinuha yung kamay ko, yung isa naman eh sa paa ko.
Foot spa?!?
"Excuse me Miss, wala kang ima-manicure sa akin. Sister ako eh, hindi mahaba yung
kuko."
Pero sinabi niya sa akin na ipupush lang daw niya tapos lalagyan daw niya ng style
yung nails ko. Yung mga dinidikit na kung ano. Pinapili pa nga ako kung anong
design, pinili ko yug pinakamaliit dahil maliliit yung kuko ko.
Maya-maya lang din, ganun din yung ginawa sa paa ko pagkatapos ang Foot Spa. Yung
Angela naman eh narinig kong nanguha na ng gunting.
Tatayo na sana ako kaya lang sabay-sabay nila akong hinila para paupuin.
"Huwag po kayong malikot para hindi lumiko.." tinignan ko yung gunting sa gilid
ko.. papalapit na...
Feeling ko malulungkot talagaa ko. Wala pang gumugupit ng buhok ko maliban sa tatay
ko at sa mga kuya ko. Lagi kasing straight cut yun eh. Tapos ngayon... sinira na
nila!!!
Nung natapos yata siya at 'di ko hindi ko na makita yung sarili ko dahil
pinatalikod ako sa salamin, may kung anu-ano namang pinahid sa buhok ko. Binalutan
pa nga at dinala ako doon sa gilid at nilagay yung ilalim ng ulo ko sa mahiwagang
bolang crystal. 'Di ko nga alam kung ano yun. Basta uminit yung pakiramdam ko sa
ulo ko. Hindi naman ako nadadalo sa salon kaya hindi ko alam ang mga gamit dito.
After so many hours, o kahit hindi, pakiram ko ang daming na-damage sa akin.
Binlow-dry yung buhok ko at sinuklay suklay nung Angela. Yung kuko ko eh may kung
anong design na. Nung natapos siya, inikot niya yung upuan ko para makita ko yung
bago kong buhok sa salamin.
Pagtingin ko...
"WAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!"
***
Nung gabi na iyon eh hinatid ako hanggang sa bahay namin nung Manong driver nila
Ash. Dahil wala yung sumbrero ko sa akin eh no choice ako kundi lugay yung buhok
ko. Pagpasok na pagpasok ko sa loob ng bahay eh nagsitayuan yung tatlo kong
kasamang lalaki sa bahay at nasamid pa si Kuya Christopher. Hinihintay ko na may
magsalita dahil nakatayo lang ako doon sa pintuan.
"No comment." sabi ni Kuya Christian.
Ano ba yun!
Umakyat ako sa kwarto ko at nagpalit. Mabuti naman at hindi ako binangungot. Nag-
stay lang ako sa loob ng bahay pero dapat eh nasa court ako. Baka may makakita pa
ng buhok ko, malasin pa ako.
Monday. Ayoko talagang pumasok sa school dahil alam kong pagtatawanan lang nila
ako. Ilang beses nang kumatok yung tatay ko sa kwarto ko at pinipilit na akong
lumabas. Sinubukan kong humiram ng sumbrero kay Kuya Christian at kay Kuya
Christopher kaya lang ang dadamot at hindi nagpahiram. Gusto yata talaga nila na
maglugay ako sa school.
Nakayuko ako nung naglakad ako sa corridor. Dumaan pa nga ako sa gilid ng Computer
Curriculum para makarating sa building namin. Bakit ba maaga akong pumasok ngayon??
Si Tatay kasi eh.
Kung nagtinginan sila sa pagpapalit ko ng damit nung Friday, mas nagtinginan sila
ngayon. Naka-uniform pa rin ako ng malaki pero iba na yung style ng buhok ko. Hindi
ko tinignan yung iba at wala akong balak na makipag-usap.
Nung dumating ako sa room, nagsigawan ba naman. Para saan naman yun???
Uupo na sana ako sa desk ko eh may nakita akong note saka rose na pink sa desk ko.
Nakalagay eh...
Nakakahiya talaga sobra. Sino namang siraulo ang maglalagay pa ng rose dito???
Pumasok naman si Chester at tinutulak pa siya nung ibang mga lalaki. Mukhang ayaw
pa nga niya nung simula eh. Napansin ko na lang eh tinulak siya hanggang sa
likuran, sa side ko.
"Hi... Chris!" papaalis na sana siya kaya lang pinigilan siya nung mga kasama niya.
"Nahihiya ako, gusto ko private!" sabi niya doon sa mga kasama niya sa gilid.
Pinilit-pilit naman siya nung mga kasama niya. Nag-steady naman siya sa pagtayo.
Dumating naman si Ash. Dahil nga katabi ko lang yun, nilapag niya yung bag niya sa
upuan niya.
Pinagilid naman ni Chester si Ash dahil tinakpan niya ako. Gumilid din si Ash.
"Chris... gusto kong sabihin.. uh... Good Morning."
Pero hindi pa rin siya umalis doon. Narinig kong sinabi ng mga kasama niya,
'Itanong mo na kasi..'
"Uhmm.. Chris.."
Nag-lean ba naman sa desk ko. Si Ash naman eh lumingon at kakaiba na ang expression
ng mukha. Saka lang siya napatingin sa akin. Halata kong nagulat din siya...
kasalanan niya yung nangyari sa akin.
Hindi ako nakatingin kay Chester kahit na siya ang nasa harapan ko. Si Ash na nasa
likuran niya ang nabalingan ko ng atensiyon. Kaya nga hindi ko alam na darating
'to...
***10***
"I.. uh.."
"Sorry?" halata kong hindi niya maintindihan, o talagang hindi niya lang siguro
iniintindi. "Was that supposed to be No?"
Nagtawanan naman yung mga nasa gilid. Napangiti din naman si Chester. Si Ash naman,
seryoso masyado sa buhay niya.
"Yun lang ba? Nahihiya ka? Ok sige, ganito na lang.." sabi niya tapos lumingon siya
sa likuran niya, "Double-date. Ikaw at ako... si Ash saka si... psst! Shalyna!"
Napaatras naman si Ash at nag-No sign siya sa daliri niya.
"Oh No. I'm not going on a date with HER." talagang inemphasize pa niya yung 'HER',
"Isa pa, si Chris ang niliigawan ko, sino sa tingin mo ang gusto kong makasama?"
"Then.. it's a three-some. Me, Chris, and you." sabi niya kay Ash.
"Hoy Ash! Ayoko!" hininaan ko yung boses ko, "Hindi ako sasama!"
"Ano yun Chris?!?" nilagay niya yung kamay niya sa tenga niya at nilakasan niya
yung boses niya, kunwari nakikinig sa akin.. "Ahhh.. three-some daw Chester!!!"
"I love you too!" tapos tumawa siya doon sa upuan niya.
Hindi ko naman sinabing I Love you ah! Buti na lang hindi narinig nung mga
classmate namin. 'I Love you too' ba naman ang sinagot, baka isipin ng makakarinig
sinabihan ko pa siya ng I Love you.
Yuck.
Nagsisimula nang dumaldal yung teacher namin. Diretso na ako sa board nakatingin
nun. Narinig kong magsalita si Ash.
Tinignan ko siya. Hindi siya nakatingin sa akin at diretso lang siya makatingin.
"Yung mga pakana mo hindi ko nagugustuhan eh.." hinawakan ko yung dulo ng buhok ko,
"Kung anu-anong ginawa nila sa buhok ko!"
"Ginupitan ka lang saka nag-hot oil kung anu-ano nang ginawa?" tumingin siya sa
akin pero mabilisan lang, "Isa pa, hindi na nila kailangan gumawa ng kung anu-ano
sa buhok ko... maganda naman eh."
Pagtingin ko sa desk ko, nandun pa rin nakalapag yung rose saka yung note kanina.
Nabasa ko uli, 'Good Morning Chris!'
Halatang-halata naman na kay Chester galing 'to. Kanina lang binati niya ako ng
mahiwagang 'Good Morning' niya.
Tinulugan ko lang yung klase namin. Wala naman ako sa mood makinig sa pagdidiscuss
ng simpleng Propaganda. Alam ko naman na ang meaning nun sa dictionary.
Binilihan ako ni Ash ng pagkain nung breaktime na namin. Pero hindi naman
nakakabusog yun dahil chips lang at tubig. Binilihan pa ako kung ganito lang din
naman.
"Mamaya may practice tayo, baka bumaliktad ang sikmura mo. Alam mo na ang
mangyayari."
Naupo ako doon mag-isa at kinuha ko yung fairytale book na galing sa Nanay ko.
Medyo napunit na nga yung gilid at ang lambot-lambot na ng pages sa sobrang luma.
Dahil wala akong ginagawa, binasa ko na naman.
May umupo naman sa harapan ko. Sino pa kundi ang wicked witch in the city.
"WHAT?!?" sinabihan ko kaagad siya dahil nakatingin siya sa fairytale book ko.
"What is that filthy thing?" mukhang nandidiri pa siya doon sa hawak ko.
"This filthy thing is a book." tinaas ko naman at pinakita ko yung cover, "And this
filthy thing also means alot to me than any thing in this room. Kung maiinsulto ka,
umalis ka na."
"OH yeah?!?" nagpakaarte din ako magsalita dahil ginagaya ko siya, "You know the
way you talk?? That is so lame!"
"Chris, pratice!"
Tumayo na ako at isang mataray look naman ang binigay ko kay Shalyna. Hindi naman
an siya nagsalita.
Nag-stretching naman ako doon at konting andar-andar sa skateboard ko. Ano kayang
ituturo niya ngayon?? Ollie kasi nung nakaraan na akala kong pangalan ng aso...
sana naman ngayon ok.
Pinanood ko naman siyang nag-skateboard doon sa ramp. Akala niya nakatalikod pa rin
ako kaya hindi niya napansin na pinapanood ko na siya.
Pero nagkamali yata ako. Oras na binati ko siya, bigla na lang siyang natumba at
nag-crash doon sa gitna. Napatakbo naman ako.
"Ok lang ako," tumayo naman siya, "Yung knee pads ko naman yung tumama kaya wala
lang." tumingin siya sa akin."Don't do that."
"Do what?!"
"Sorry... SIR!!!"
"Gagawin natin yung 900. Ilang araw nating ipa-practice yun para ma-perfect. Yun
yung ginawa ko kanina. Sina Ben marunong na, si Kian 'di pa masyado. Ikaw, huling-
huli na." aba, pinapasama pa ako! Huli na nga sinasabi pa!
Nabibilib talaga ako sa kanya. Ilang beses niyang inulit yun at nawala ako sa
sarili ko eh tapos na pala siya. Pinasubukan niya sa akin at ilang beses akong nag-
crash. Hindi naman masakit.
Sinubukan ko pa rin. Medyo maganda naman yung mga sumunod na landing ko, then yung
sumunod, another crash. Sumakit nga yung kamay ko eh. Siguro nga required talaga
ang practice para dito.
Nagpalit lang kami ng damit nun sa kanya-kanyang locker at bumalik kami sa klase.
Saglit lang naman yun at nagsi-uwian na rin naman. As usual, may balak na naman
siya.
"Yeah. Syempre kung may deal lang din tayo, dapat kapani-paniwala. Nakita kasi ng
Mommy ko yung mga pambabae na damit sa kwarto ko. Sabi niya para saan daw yun.
Akala niya bading ako.. tapos sinabihan ko nga na 'Si Chris po ang may-ari niyan'."
tapos iniwas niya yung tingin niya, "Gusto ka daw niya makilala."
"Siraulo ka naman kasi eh. Sino kasing maysabi na dalhin mo pa iyon sa inyo! Ako
yung napapahamak sa 'yo eh."
Nagsimula na kaming maglakad nun. Nagusap-usap lang kami ng mga seryosong bagay at
paminsan-minsan eh tumatawa.
"Huwag ka kayang kabahan. Mabait yun si Mommy. Isa pa, wala pa yun sa bahay.
Mamayang mga 7 pa yun darating so may time ka pa mag-prepare. Hindi ko naman sinabi
sa kanya yung tungkol sa 'ligaw kunwari' part. Hindi yun mag-iisip ng kung anu-
ano."
Siguraduhin niya lang. Teka, anong ibig sabihin niya sa hindi mag-iisip yun ng kung
anu-ano? Eh yung kuya ko nga, may dumating lang na lalaki sa bahay kung anu-ano na
iniisip. Magulang pa kaya?
"Dati sinabi mo sa akin na may reason ka kung bakit galit ka kay Shalyna... bakit
nga ba?" na-curious din pala siya.
"Long story. Mamaya ko na lang ikukuwento. Malapit na tayo sa bahay niyo oh.."
tinuro ko yung bahay nila.
Ang laki pala talaga ng bahay nila kapag malapitan. Mag-doctor na lang kaya ako
kapag magtatrabaho na ako? Baka yumaman ako ng ganito.
Akala ko bubuksan na niya yung gate para pumasok, kaya lang may pinindot siya sa
gilid.
"Manang, ako 'to. Buksan niyo na yung gate." sabi niya doon sa kulay puti na kung
ano man yun.
"Teka, huwag mong sabihing voice activated ang gate ng bahay niyo?" ang yaman naman
nila kapag ganun.
"Hindi no." ngumiti siya, "Parang telepono yan. Para hindi kaagad nakakapasok ang
unwanted visitors."
Yung unwanted visitors pala na tinutukoy niya eh yung mga aso na basta-bats na lang
pumapasok sa bahay ng may bahay at mag-iiwan ng you-know-what.
Pumasok na kami sa loob. Tama nga siya. Malaki nga siguro yung bahay nila kung
titignan, pero simple pa rin kung tutuusin. Hindi naman yun yung katulad ng mga
bahay na maraming eleganteng kagamitan nasa labas ka pa lang.
Ang linis din nung pumasok kami sa loob. May matandang babae na nagbukas pa ng
pinto para sa amin.
"Nandito na siya?"
ANO? Nandito na yung Mommy niya? Akala ko ba mamayang 7 pa ang dating! Naman oh!
Sinungaling ba talaga itong si Ash?
Maya-maya lang, may lumabas na magandang babae at tumayo doon sa kahoy sa hagdan
nila. Nakangiti pa siya. Mukhang teenager lang din.
Nakangiti rin si Ash nun. Lumakad siya sa dulo nung hagdan. Sumunod na lang na alam
ko, yumakap sa kanya yung babae at hinalikan siya sa magkabilang pisngi niya.
Ang tagal din nilang dalawa na magkayakap doon. Napako na yata yung paa ko doon sa
sahig nila at hindi ko alam ang sasabihin ko.
Lumapit naman yung babae sa akin at nakipag-kamay. Gosh, ang ganda niya.
"Alam ko wala kang idea kung sino siya Chris, pero ang magandang nasa harapan mo eh
ang nag-iisang future MRS. VALDEZ."
Ano daw???
***11***
Future Mrs. Valdez??? Bakit... ang gulo! 'Di ba may Mommy na siya? Imposible namang
magpapakasal yung Daddy niya. Mahiya nga siya sa balat niya, ilang taon lang 'to!
Mas matanda lang siguro ito sa akin ng mga ilang taon.
Girlfriend nga siguro ni Ash. Kaya pala hindi na siya masyadong apektado kay
Shalyna.
Actually, ok din naman ang taste ni Ash sa babae pagdating sa looks. Si Shalyna
kahit abnormal yung bruha na yun, aaminin ko na maganda rin siya. Si Nathalie...
ganun din.
"Hindi pa. Actually, ngayon pa lang. Minsan nakikita ko yung Dad niya, pero 'di pa
kami nagmi-meet."
"Mamaya pa darating yung Mommy niya eh. Sanay na rin ako. Madalas din akong
nandito.."
Itanong ko kaya? Hindi huwag na. Baka isipin pa niya na nagseselos ako or
something. Feeling ni Ash ha!
Nanood naman kami ng TV at lumabas na si Ash. Iba na ngayon yung suot niya. Yung
buhok niya eh medyo magulo yata ngayon, pero bagay naman.
"Anong pinapanood niyo?" tapos tumingin siya doon sa screen, "Yuck, cartoons!!!"
nakiupo siya sa sofa, "Ilipat na nga yan sa Oprah!"
Bading ba 'to? Sabay kami tumingin ni Nathalie sa kanya at parehas nakataas yung
kilay namin.
"Joke lang! Hindi kayo mabiro. Favorite kasi ni Manang yun eh! Hindi ako nanonood
ng women's show no!"
"Siguraduhin mo lang!"
Nanood kaming tatlo doon ng 1-hour show ni Oprah. Ang episode ngayon eh yung mga
obese na nagpapapayat. Nakakabilib din naman kasi ang laki ng pinagbago nila. Nung
medyo dumilim-dilim na, may naaninag kaming ilaw doon sa labas saka busina.
"Nakauwi na rin si Mommy.." tapos tumayo siya sa upuan niya at pumunta doon sa
pintuan.
Ewan ko ba kung bakit magbabayad ako ng malaking pera makauwi lang ako ng bahay.
Yun ang pakiramdam ko ngayon.
May nakita naman akong babae sa pintuan at humalik kay Ash. Mommy niya na nga
siguro yun.
Tumayo si Nathalie kaya tumayo na rin ako. Ano ba yan, hindi ako sanay ng formality
ng mga may kaya sa buhay. Sa bahay namin, kahit nakataas ang paa mo kapag kumakain
ka sign pa rin ng formality yun. As long as walang masasamang salita kang sinasabi.
"Mom, si Nathalie nandito..." tumingin siya kay Nathalie tapos nag-kiss sa pisngi,
"Si Chris, yung sinasabi ko sa 'yo na may-ari nung mga damit."
Nung nakita niya ako, halata kong nagulat siya sa akin. Akala k kung bakit, ganito
na ba ka-monster like ang itsura ko?
"How are you Chris?" ngumiti siya sa akin, "You reminded me of somebody. Hindi ko
lang matandaan kung sino.."
Naku, yung aswang lang doon sa labas ang naaalala niya sa akin.
"Thanks."
Dahil nasa likod si Ash nun, pangiti-ngiti lang siya at hindi siya nakikita ng
Mommy niya.
Saglit lang din, nagkayayaan na kumain. Kung anu-ano yung nakalapag sa table nila.
May malaking bowl, may maliit, may malaking pinggan, may medium-sized, may
pinakamaliit... super dami! Mabuti na lang 'di tulad sa hotel na maraming kutsara
at tinidor pa in all-sizes, dito isang kutsarita, malaking kutsara, isang tinidor
at isang steak knife lang ang nandun.
"So Nathalie, saan niyo balak magbakasyon?" tinanong naman ng Mommy ni Ash si
Nathalie habang kumakain kami.
Ano ba naman yan, mag-uusap lang din sila yung hindi ko pa alam.
"Kayo ni Daddy, dapat magbakasyon din kayo. Masaya yun 'di ba?" nakangiti na naman
siya ng nakakaloko.
"Hay naku Ash, alam ko na yang pinaplano mo." binaling niya yung tingin niya sa
akin, "Ganyan din ba siya sa school niyo Chris?"
"Thanks Chris.." pero yung pagkakasabi niya, medyo sarcastic pero pabiro.
Actually, simple lang yung dinner nila. Naka-survive naman ako. Pinakwento lang
nila ako ng pinakwento tungkol sa akin at sinabi ko nga rin yung tungkol sa family
ko. Sabi nila na baka daw mahirap para sa akin na lumaki kasama ang mga lalaki.
Nung matapos kaming kumain, umakyat yung Mommy ni Ash at magpapalit na daw siya ng
damit. Si Nathalie, ewan ko ba kung saan nagpunta at bigla na lang nawala. Naupo
ako doon sa bench sa garden nila at busog na busog talaga ako. Kailangan ko rin
magpahinga.
Ang hangin pa nga nun eh. Masarap dahil hindi mainit. Bigla na lang may nagsalita
sa likod ko..
"Pagpasensyahan mo na yung Mommy ko, matanong lang talaga yun." naglakad siya
papalapit doon sa bench na kinauupuan ko.
"Ok lang yun, yung tatay ko rin ganyan dati." sabi ko naman sa kanya. "Nasaan na si
Nathalie?"
"Sorry kung medyo mabagal ako, kasi hindi ko masyadong na-gets nung sinabi mong...
future Mrs. Valdez. Girlfriend mo ba siya?"
"Really???"
"No."
"She's not my girlfriend. Expression lang yung 'future Mrs. Valdez.' Girlfriend
siya ng Kuya ko. 3 years na rin kasi sila."ooh.. sabi ko nga eh.
"Ikwento mo na sa akin kung bakit naging kaaway mo si Shalyna. Sabi mo long story
eh.." seryoso naman na siya nun.
"Hindi naman talaga long story. Sabi ko lang yun," huminga ako ng malalim, "We used
to be close friends nung grade school.."
"Hindi. Close friends talaga kami... parang bestfriends na rin. Pero, I like the
term, close friends." iniisip ko naman,"Pumupunta ako sa bahay nila, tapos siya sa
akin. Nagtutulungan kami sa homeworks, inaaway niya yung mga kaaway ko, ako rin
ganun sa kanya... nagsasabihan ng secrets..." ngumiti ako, "Those times were the
best."
"Hindi ko nga rin alam eh. Mayroon kasing girlscout camping nun. Eh ilang days
yata, hindi kayang bayaran ng tatay ko so sinabi ko sa kanya na hindi ako sasama.
Syempre siya kaya namang bayaran ng parents niya, sumama siya sa camping. Dahil
ilang araw siyang mawawala, may mga drama pa kaming yakapan na yan."
"Tapos yun na, hindi ko na alam kung anong nangyari sa camping. Pagbalik niya,
galit na galit na siya sa akin. Sinabi niya lahat ng secrets ko. Sinigaw niya sa
lahat. Nung tinatanong ko kung ano bang problema, hindi siya nakikinig." naalala ko
na naman yun. Muntik-muntikan na akong umiyak sa school.
"That's odd. Bakit naman siya magagalit sa iyo ng walang dahilan?" nag-isip din
siya, "Kung hindi ko lang kilala si Shalyna sa kwento mo, iaapply ko yung attitude
niya ngayon. Sinubukan mo ba siyang kausapin?"
"Sinubukan ko, ilang beses. Pumunta ako sa bahay nila, pero sinarahan niya ako ng
pintuan. Tinawagan ko, binabaan ako ng telepono. Kaya nga ang ginawa ko, binigyan
ko muna siya ng time baka yun lang yung kailangan niya. After ilang days, sinabi na
lang sa akin nasa America na siya."
Nanahimik kami parehas at walang sinasabi sa isa't isa. Baliw nga siguro si Shalyna
kung tutuusin, pero naging kaibigan ko rin siya noon.
"Yun nga rin ang iniisip ko eh. Pero sa ngayon, hindi ko siya kayang kausapin.
Ngayong high school lang kami nagkita uli eh. Tignan mo nga naman, hindi kami
makapaglapit na dalawa ng hindi nagbabangayan.." tumawa ako.
"Ano pa, e di wala. Alangan namang sundan ko siya.. wala kaming pera. Hindi man
lang siya nag-iwan ng address, or telephone number.. wala talaga. At dahil nga ang
sama-sama ng pakiramdam ko nun... tumakbo ako doon sa park sa tapat ng bahay nila.
Doon ako nag-iiyak at sinipa ko yung maliit na puno ng bayabas.." para talaga akong
sira nun.
"Hindi, hindi yun. Kawawa naman yung puno ng bayabas." ngumiti siya.
"Basta, malas talaga yung araw na yun. Nung araw na rin na yun nawala ko yung
locket na may nag-iisang picture ng Nanay ko. Tapos nung araw din na yun may
nadis---, nawala ko yung locket ng Nanay ko."
"Yung sinabi ko sa iyo dati. Sa kwarto ko. Saka wala na yun, tagal na eh."
"Ahh.. yun pala yun. May karugtong pa yung kwento mo eh.. tuloy mo na.."
Inirapan ko nga.
Kaya ko naman nang umuwi mag-isa dahil sa kabilang kanto lang yung street namin.
Mapilit naman siya, so pumayag na ako.
Naglakad na kaming dalawa. Hindi naman siguro ako papagalitan dahil nagpaalam naman
daw si Ash. Saka kung galit si Tatay, kanina pa ako tinawagan nun sa phone.
Nanahimik lang din si Ash nung kasabay ko siya. Nagsasalita pero hindi na masyado.
Mabilis din naman kaming nakarating sa bahay namin. Nakatayo lang siya doon at
medyo nakayuko.
***
"Aray ko! Masakit yun ah!" sabi ko naman at hinawakan ko yung ulo ko. "Sinong
nanghampas sa akin?"
Mabilis naman akong kumilos nun. Wala naman akong masyadong kaartehan sa buhay kaya
para akong lalaki kung mag-ready papunta ng school.
Nung bumaba na ako, kumakain na sila. Sumabay na lang din ako at nung matapos ako,
lumabas na ako ng bahay.
"Hoy.. ang aga-aga mo yatang mambwi-bwisit ngayon.." ganyan ang tamang pag-good
morning. "Anong ginagawa mo dito?"
"Yeah. yeah right. Huwag mo nang sabihin yung rule number at napag-usapan nga na
nandun yun."
Nung nakarating na kami sa school, konti na lang yun nagtitinginan nun. Nasanay na
rin sila sa akin siguro. Kilala naman kasi si Ash bukod sa captain siya ng
skateboarding team, siya pa yung King nung pageant last year.
Nasa academic curriculum building pa lang kami, nasilaw naman ako at may nag-flash
na lang bigla sa harapan ko.
"Good Morning Chris! Hi Ash!" sabi nung lalaki na may hawak ng camera.
Tumakbo naman kaming dalawa at hindi ko naman aakalain na late na pala kami. Anong
oras na ba?
Nanguha na ako ng sarili kong batt at si Ash naman eh kumuha ng bola at iba't ibang
protective gear. Hindi ako magaling sa baseball eh.
"Eh bakit nagrereklamo ka? Ano naman sa 'yo kung kasama ko siya?"
"Kung may mas basura sa atin, ikaw na yun. Itsura mo pa lang hindi ko na
magustuhan."
Dahil nga pikon si Shalyna sa ganitong mga asaran, sumunod na lang na alam ko eh
binato niya sa akin yung bola ng baseball. Tumama sa gilid ng ulo ko. Ang tigas
nun, kaya nahilo ako.
Napahawak na lang ako doon sa damuhan nung nakayuko na ako. Pakiramdam ko magsusuka
ako.
Hindi na ok yung pakiramdam ko. Nung hinawakan ko yung gilid ng ulo ko, dumudugo
na.
Sinubukan kong tumayo nun. Pero nung nakatayo ako, parang lumilipad yung pakiramdam
ko. Medyo blurry.. at umiikot. Kapag tinamaan ka ba ng bola ng baseball, nahihilo
ka ba? Siguro nga.. ganito yung nangyari sa akin...
Lumapit yung coach namin at hindi ko na maintindihan yung ibang sinasabi nila. May
nagbuhat na lang sa akin.
"If something happened to her... I won't forgive you Shalyna." ang hina na ng boses
niya, "Kung nakilala ko si Chris noon pa, and if it's a choice between you and
her..."
***12***
Ang sakit ng ulo ko nung magising ako. Pakiramdam ko ilang araw na akong nakahiga.
Medyo blurry pa yung paningin ko nun kaya inangat ko yung sarili ko gamit yung siko
ko. Pagdilat ko ng mata ko...
"Aaaaahhhhh!" WAPPAAAAAKK!
Ganun talaga yung tunog eh no? Nasampal ko tuloy siya. Tama bang ilapit yung mukha
niya ng ganun sa akin. Nahulog tuloy siya doon sa kama at hawak niya yung pisngi
niya.
"Bakit naman nilapit mo yung mukha mo sa akin? Ikaw ba naman kagigising mo tapos
may bubungad sa 'yong mukha hindi ka mag-panic?" tumingin ako dun sa gilid, "Nasan
ako?"
"Hospital. Actually, nasa clinic ka kanina. Kaya lang naisip nila baka may head
concussion ka na kaya dinala ka dito. So far nung tinanong ko yung doctor kanina,
ang sinabi lang niya na naintindihan ko eh... cells, tissues, head, brain, x-ray,
test saka... she'll be fine. Kaya ayun.. ok ka lang?"
"Yeah. Pero masakit yung gilid ng ulo ko." hinawakan ko, may bandage! "Ano 'to?"
"Bandage. Dumugo nga yan kanina eh! Hapon na, kanina pa ko nandito. Hindi na ko
umattend ng klase.."
Awww... that is so...
"Bakit nandito ka? Dapat pumasok ka. Parang ikaw pa ang nagkaroon ng brain damage!"
"Hoy, kahit hindi ka naman binato ni Shalyna ng baseball.. malaki na yung brain
damage mo. Actually, itetest ka nila. Kung ok yung vision mo, pati verbal
communication.. mga ganun. Kapag pumasa ka, ok naman. May X-Ray ka nga eh. Gusto mo
makita skull mo?"
"Hey.. TUMAWAG KAYO NG DOCTOR!! MALAKI YUNG BRAIN DAMAGE NG PATIENT DITO!!!"
"Ayos na ako. Magkakabukol ng ako siguro pero ok lang. Dati rin nung nauntog ako sa
bahay namin, nahilo ako pero wala namang nangyari sa akin." naalala ko na naman
yung araw na yun, "Ganun yata kapag naaalog utak mo eh!" pabiro ko naman sinabi.
Ganun ba yun?
Dahil ayaw akong paalisin ni Ash doon, naupo ako hanggang sa dumating yung doctor.
Alam na rin nila Taty at Kuya sa bahay pero hindi na sila nagpunta dahil alam naman
nila na magiging ok na ako.
Nagkaroon ng simple test sa akin. Sabi nung doctor eh sundan ko raw ng tingin ko
yung kamay niya.. tapos panay ang tanong niya sa akin. So far, nasagot ko naman at
nasundan ko yung pinagsasasabi niya. Nagsulat lang siya ng nagsulat ng kung ano.
Pinauwi na rin naman ako. Sabi sa amin in case daw na may maramdaman akong kung ano
o kaya magsuka daw ako uli, sabihin daw kaagad sa kanila at baka may serious damage
daw. Ikaw ba naman batuhin nun! Ang tigas-tigas ng bola ng baseball.
As usual, si Ash na naman ang naghatid sa akin. Nagiging habit na nga niya eh. Kung
wala lang naman sa rules na kailangan ihatid niya ako, hindi naman ako papayag.
Huminto na naman siya sa tapat ng gate.
"The vomit, dizzy, and pale facial expresion style. Nananakot ka." seryoso niyang
sinabi yun.
"Err, not yet. Simula pa kaninang umaga. Pero kung yayayain mo ko kumain,
kakalimutan kong sinampal mo ko.."
***
Nahirapan akong maligo kinabukasan dahil sa bandage ko. Paano ba naman eh may open
wound ako. Ewan ko ba, parang hindi bola yung tumama sa ulo ko eh. Parang batong
matulis!
"Kapag gumaling ka na, ikaw na uli ang tagahugas ng pinggan.." sabi ko nga!
Nung lumabas ako ng bahay, isang malaking himala at hindi nanundo si Ash. Ayos lang
naman, hindi ko naman siya nirerequire. Pagtingin ko doon sa gilid ng pintuan
namin, merong note.
'Sorry 'di kita nasundo. May gagawin kasi akong mahalagang bagay.'
Kahit na tahimik ako doon, halata kong nakatingin yung ibang mga tao na
nakasalubong ko. Kung sabagay, ilang tao ba naman ang masasalubong mo sa isang araw
na nakabandage ang ulo. Baka nga sa araw nila ngayon, ako lang.
Ganun din sa school. Yung ibang hindi ko kilala nakatingin na sa akin. Yung iba nga
tinanong pa ako kung ok daw ba ang pakiramdam ko, syempre natuwa naman ako at may
concern din pala.
Nung sumunod na mga oras, parang lahat ng mga nangyayari at mga tao eh in-favor sa
akin. Paano ba naman nung breaktime, binuhos nila yung mga chili sauce nila sa
jogging pants ni Shalyna. Yung iba naman eh tinapunan siya ng juice.
Pagpasok namin sa classroom, may drawing naman sa board namin na nakalagay eh...
'Evil Shalyna' tapos may picture siya na may sungay.
Nung practice period namin, pinanood ko lang sila Ash, Kian at Ben na gawin yung
900. Hindi na nila ako pinasali hanggat may injury pa daw ako. Syempre nung natapos
kami, sabay-sabay kaming lumakad sa corridor namin. Pero hindi ko inaasahan na
maraming tao na nagkukumpulan sa gitna.
Pinagilid ni Ben yung mga nandun at nakita na namin kung ano. Nasa bench yung isang
retainer at pair ng contact lenses. Bakit naman nandun yun?
"Hey hey!" pinagilid ko sila. "Tama na ok?!? Tingin ko naman sa naranasan niya
ngayon, nag pay-off na siya." kinuha ko yung plastic ng retainers niya saka yung
contacts, "Nasaan siya?"
"Give me that!!!" inagaw niya sa akin yung hawak ko, "Gusto mo lang lumabas na ikaw
yung bida rito tapos ako yung villain!" tinalikuran niya ako at umalis na.
Dahil wala nang mapapanood doon sa corridor, nagsialisan na sila. Naiwan na naman
ako doon na nakatayo at syempre si Ash.
"I think she deserves everything that happened to her." umupo ako doon sa bench,
"Yung chili kanina sa cafateria saka yung ice tea... wala ka kasi eh. Tinapon nila
sa damit niya."
"Tapos yang retainer at contacts niya." tumingin ako sa sapatos ko, "Then may
detention pa siya for one month..."
"It's two."
Humarap naman siya sa akin. Sinasabi ko na nga ba may kinalaman ito eh.
"The chili thing and the ice tea, binrain wash ko yung mga nandun sa cafeteria.
Umagree naman sila na mali yun. Paano nga kung nagkaroon ka ng major brain
damage.." tapos nag-isip siya, "Yung drawing, sinabihan ko si Kaye na mag-drawing.
Magaling naman siya." ngumiti siya sa akin, "Yung detention naman, one month lang
yun dapat. Sinasabihan ko nga yung Guidance Counselor na three months, so ginawa na
lang niya na two... so yun na lahat."
Yumuko naman siya at hindi na makatingin sa akin. Then nag-grin siya ng nakakaloko.
HE DID NOT!!!
"Hey, wala namang tao doon. So safe naman pumasok." tinanggal niya yung kamay niya
uli.
Kaya lang nung tumayo ako, hinawakan niya ako sa kamay kaya napaikot ako. Tumama
naman ako sa dibdib niya.
***13***
Pinipigilan kong tumawa nun. Grabe naman kaseryoso si Ash. Konti na lang talaga
maniniwala na ako eh! Ang galing mag-joke.
Nakita ko naman si Shalyna na mag-isa sa graden. Kasama niya rin yung ibang
kabarkada niya kaya lang hindi rin naman siya kinaausap.
"Dapat mag-sorry ka sa kanya," sabi ko kay Ash nung dumadaan kami, "Personal items
niya yun, kahit ako naman mapapahiya."
"Ako magso-sorry? Sa kanya? Hindi no. Ayoko nga! Tingnan mo nga yung ginawa niya sa
'yo???"
Tinignan ko naman siya. Huminto rin.
"Yeah, ok.. may ginawa nga siya. Nangyari na yun hindi na mababalik. BIG DEAL! Pero
mag-sorry ka pa rin.."
Mukhang ayaw pa rin niya pero tinulak ko siya. Nag-lean siya doon sa railings at
bigla na lang tinaas ni Shalyna yung ulo niya. Namumula na nga yung ilong niya nun
eh.
"Shalyna.. err... I uh... I'm sorry. Halos lahat ng nangyari sa araw na ito ako
yung may gawa. I don't know what I'm thinking.. I'm really sorry."
"Thanks Ash, you're so sweet." tapos tumingin siya sa akin dahil nasa likod ako ni
Ash, "Pero kung nag-sorry ka dahil sinabi niya, bawiin mo na lang."
"Actually, sinabi nga niya.. pero hindi ko babawiin. Magagalit siya sa akin kapag
hindi ako nag-sorry."
"Shalyna.." tama siguro yun, "Alam ko maraming nangyari sa iyo para sa simpleng
pagbato mo sa akin.."
"Kung gusto mo..." lumingon ako kay Ash pero hindi siya nakatingin, "Sumama ka sa
amin sa Saturday. Double-date. Ayoko rin naman ng three-some."
"WHAT?!?" humawak siya sa wrist ko, "Tell me you didn't invite her!"
"Ash."
Halata kong asar na asar na si Ash. Wala na siyang magagawa. Binulungan ko siya
ng.. 'Makisakay ka na lang. 'Di ba ang gusto mo eh magkagusto siya sa 'yo para ikaw
naman ang gagawa nun sa kanya? Mukhang interesado naman eh!'
***
The next few days, medyo ok na yung pakiramdam ko sa ulo ko. Medyo masakita pa rin
at nahilo ako ng isang beses pero wala naman na yun. Siguro dahil sa kakahawak ko
lang.
Pinayagan na rin akong maki-practice ni Ash sa kanila pero yung mga simple lang ang
pinagagawa niya sa akin. Ayaw daw niya na mag-practice ako ng mga complicated
hanggang may bandage pa ako sa ulo. Kapag wala na yun, sisimulan na uli namin yung
900.
Saturday na nga pala ngayon. Sa katunayan, medyo kinakabahan ako. Wala naman akong
experience sa so-called 'date' simula pa noon. Ni-wala pa ngang nagyaya sa akin. Si
Chester lang ang nauna.
Mamaya pa namang 5 pa naman niya ako susunduin at magkikita-kita na lang daw kaming
apat sa beach. Yep, beach. Hindi ko nga alam sino sa dalawang lalaki ang may pakana
nun.. kaya eto naghahanap ako ng isusuot ko. Nakakita naman ako ng shorts na isa sa
binili ni Ash. Hindi ako pwedeng magsuot ng mahabang pantalon dahil mababasa lang
yun. Isa pa, baka tawanan lang nila ako.
May sleeveless din doon na ayoko talagang isuot. Pero nung dumaan si Kuya Christian
sa hallway at napansin yata na kanina pa ako naghahalungkat ng drawer ko, yung
sleeveless din ang inabot niya sa akin. Wala naman siyang comment na kung ano.
May dala lang akong maliit na backpack na pampalit in-case na magkaroon ng basaan
or something. Naka-shorts na ako doon at kahit labag sa kalooban ko na mag flip-
flops, sinuot ko na rin. Yung rubber shoes ko kasi eh tinago na naman nung dalawang
kapatid ko. Mukhang pinagkakakaisahan nila ako na magsuot pambabae nitong mga
huling araw. Iisa ba talaga ang takbo ng utak ng mga lalaki?
Nung nakikipagtalo pa ako doon sa dalawa at panay lang ang tawa ng tatay ko, may
narinig naman na kaming kumatok sa pintuan namin. Nagsimula na akong kabahan nun.
Si Chester na nga siguro yun.
Si Tatay ko naman ang nagbukas ng pintuan. Kinausap lang niya si Chester (alam ko
na dahil sa boses) at lumapit na ako sa pintuan. Katatayo ko pa lang doon eh..
"Alis na kami!"
Nag-wave lang ako kina-Kuya at nung makita ko, nakakaloko yung mga itsura nila.
Halatang nang-aasar kahit na wala silang sinabi.
Simple lang din yung suot ni Chester. Naka-shirt lang siya at Hawaiian short.
Tsinelas lang din siya. May shades pa nga siya pero hindi naman niya suot.
May kotse naman na naghihintay sa amin. Nung tinanong ko kung sa kanila yun, sabi
niya hindi daw. Sa may car service daw yun nung resort. Mas nakabuti naman na yun,
ayokong sumakay ng jeep na ganito yung suot ko. Mala-alien na yata eh!
Inabot yata kami ng 30 mins sa kotse dahil may traffic at nagbanggaan yata. Pero
ayun, nakarating din naman kami. Papalubog na rin yung araw. Konti lang yung tao
doon, kadalasan pa mga nagtratrabaho. Pagtingin ko doon sa beach...
WOW! Ang ganda talaga ng view. Pero wala naman akong balak maligo.
Saglit lang din, may narinig kaming tumatawag sa amin. Sabay kaming lumingon ni
Chester at nakita namin si Ash at Shalyna sa likuran. Si Shalyna eh naka-pink na
blouse pero nakita kong may strap siya na nakapaikot sa leeg at halatang naka two-
piece ang bruha. Shorts lang din ang suot niya. Si Ash naman, naka blue Hawaiian
polo na nakabukas at white shirt sa loob. Denim shorts na knee-length lang ang suot
niya.
Nung dumarating sila, medyo nag-iinit yung mukha ko pero natawa ako. Si Ash kasi eh
nakaiwas yung tingin habang si Shalyna eh relax na relax na naka-cling yung kamay
sa braso niya.
Hindi man lang niya ako binati as if hindi niya ako nakita. Ang saya naman.
"Wala."
Shells? Ako kaya maghanap para sa 'yo at ikaw ang ikulong ko sa shells!
"Actually, naglatag pa lang kami at nilagay na namin yung ibang gamit.. hindi pa
masyadong maayos."
Nagpasama naman si Shalyna kay Chester at aayusin daw nila yung lugar. Tumayo na
lang kami ni Ash doon at hihintayin na lang namin sila. Nung nakalayo na sila, saka
namulot ng bato si Ash at binato ng malakas sa dagat.
"Yung babae na yun!!!" sabi niya tapos sumipa pa, "Kanina pa pinag-iinit ang ulo
ko. Nagyaya ba naman doon sa batuhan tapos sasabihin niya sa akin na hindi siya
makaakyat! Nagpabuhat pa eh ang bigat-bigat niya!"
"Hayaan mo na. Magtataka ka pa ba? Si Shalyna yun eh.." nakiupo rin ako sa kanya.
May hinahanap naman siya sa bulsa niya na hindi ko malaman kung ano. Maya-maya lang
may nilabas siyang naka-plastic. Inabot naman niya sa akin.
"Ano 'to?" nilabas ko naman at nakakita ako ng bracelet. "Bracelet na may shells?"
"Tangek! Anklet yan. Hindi ka naga-anklet?" sabi niya tapos tumingin siya sa paa
ko, "Ang galing ko talaga. Akin na nga.."kinuha naman niya sa akin at inikot-ikot
niya yung screw.
Pumunta naman siya sa harapan ko at siya yung naglagay. Pati ba naman paa
nilalagyan ng bracelet? Este, anklet.
Nanood lang kami ng sunset nun. Unti-unti na ring dumidilim kaya yung mga poste
doon sa beach na may ilaw eh binuksan na nila. Hawak-hawak na ni Shalyna yung
tsinelas niya habang patakbo sa direksiyon namin.
Tumayo na kami ni Ash at sumunod sa kanila. Akala ko kung ano yung sinasabi nilang
lugar eh resto naman pala. May mga cottages doon at may maliit na stage kung saan
may mga tumutugtog. May pagkain na rin doon at syempre, panay seafoods. Nakita ko
namang panay crabs yung recipe.. at nakalimutan kong sabihin na hindi ako kumakain
nun. Tinignan ko si Shalyna. Ang sama na naman niya. Gusto niya yata akong patayin
eh no? Alam naman niya na alergic ako doon. O talaga lang na nakalimutan niya?
Inabot nila sa akin yung crabs at pati na rin yung rice. Si chester pa ang naglagay
sa akin. Katabi ko naman siya at katapat ko si Shalyna.
Tumingin din si Ash sa akin na katatapos lang niyang magsandok ng kanin niya.
"Masarap yan!" tapos kumuha siya ng isa, "Ako magbabalat para sa iyo gusto mo? Yun
lang ba ang problema?"
"Ahh.. hindi yun. I'm allergic." tumingin ako sa kanya, "Sorry, nakalimutan kong
sabihin. Last minute na kasi nung binanggit niyo sa akin na beach pala, kaya nawala
sa isip ko."
"Allergic ka pala sa crabs Chris? Hindi mo kasi sinabi kaagad eh! Sana lang 'di ba
iniba ko yung order! Panay crabs pa man din ang recipe ngayon!"
In short, siya pala ang umorder nitong mga ito! Sinadya niya kaya?
Inorderan na lang nila ako ng fish fillets kaya ako lang yung naiiba sa kanila.
Nag-iingat nga ako na may mahalog crabs sa kinakain ko dahil tuwing nakakakain ako
nun, nagpapantal ako buong katawan at pulang-pula pa. 24 hours pa yun bago mawala.
Masarap naman yung kinain namin. Hindi ako masyadong nabusog pero ayos lang.
Nakinig kami doon sa banda at nakikipalakpak lang din kaming apat.
Dumarami na rin yung tao nun. Tapos nung tumigil yung banda, nagtanong naman sila
sa audience.
"Sino bang ma birthday dito at kakantahan namin.." sabi nung vocalist nila.
"Uhmm.. Chris."
Tinulak ko nga si Chester pero tumatawa lang siya. Si Ash naman, pangiti-ngiti. Si
Shalyna, hay naku huwag niyo nang itanong.
May mga kung anu-anong pinagawa sa akin sa stage. Nakakahiya talaga. Sabi nila mag
ocho-ocho raw ako! Ewan! Pinapakanta pa nga nila ako, pero hindi ko ginawa.
Instead, tinuro ko si Ash na nasa table namin. Panay lang ang iling niya tapos
hinila siya nung babaeng vocalist sa stage. Tinignan niya lang ako at kasalanan ko
daw yun.
"Hold on
Feeling like I'm headed for a breakdown
And I don't know why"
Yung ibang teenagers doon sa resort eh nakikikanta rin naman sa kanya. Si Shalyna
nga tumayo pa eh.
Nung kumanta ako nun na nakulong kami sa classroom, wala man lang siyang binaggit
sa akin na kumakanta siya. Kahit na ayaw ko itong date na ito, it's still
something. May natutuklasan ka pa rin.
Kumanta lang siya ng kumanta doon sa stage. Finally, doon na siya sa last bit nung
kanta... 'How I used to be...I'm just a little unwell'
Nagpalakpakan din naman sa audience at bumalik na siya sa table nung matapos mag
thank you sa kanya yung banda. Si Chester nga may comment pa sa kanya..
"Naks pare, pageant king nga! Walang kupas! Kumanta ka rin sa talent portion last
year 'di ba?"
Nung nakaraming kanta na yung banda, umalis na rin sila sa stage at nag-bye na.
Tumugtog na lang ng slow music at nagsitayuan na yung audience. Nakayayaan namang
sumayaw. Si Chester at ako.. at kilala niyo na yung dalawa pa.
Si Chester naman ewan ko kung bakit pero parang hindi ko masyadong ma-feel nung
nakikisayaw ako sa kanya. Paano ba naman, lingon ng lingon tapos tawa ng tawa. Ni-
hindi nga tumitingin sa akin. Ok tumingin din naman siya, pero nung nag-ring yung
phone ni Shalyna na naka-strap sa belt niya, huminto sila parehas.
"Really? Saan? That is so COOL! Now? I-- I can't." tumingin siya kay Ash tapos
tinakpan niya yung phone niya, "Do you wanna' go with me?"
"Huh? Saan?"
"Sa bahay ni Rufa! May bagong kotse daw doon na binili ng Daddy niya. Hindi pa siya
allowed mag-drive pero ayun, may party daw sila sa S.F cliff. Wala naman makakaalam
na wala siyang license eh. Pwede tayong sumama sa party kaysa dito.."
Sabay naman kaming umiling ni Ash. Delikado naman yung mga binabalak nila.
Tumakbo naman yung dalawa pababa malapit doon sa beach at ewan ko kung bakit then
umalis na sila. Kami naman ni Ash eh naiwang nakatayo doon sa dance floor at nag-
cross arm na lang ako at siya eh nagkamot ng ulo na para bang naiilang. Tapos
tumugtog ba naman...
Alangan namang tumayo ako doon, pumayag na ako. Kaya lang hindi naman pala kami
doon sasayaw, hinila niya ako doon sa baba sa may buhanginan. May puno kasi doon at
sa ilalim, may nakalatag na kung ano mang beach rag. Naririnig pa rin yung tutog
hanggang doon.
"Sina Shalyna ang nag-ayos niyan. Kahit pala ganun yung dalawang yun, may
naitutulong din pala."
Nilagay niya yung kamay ko sa balikat niya. I don't like this at all. I swear!
"Yeah.. Chris. When all of this is over, Remember me this way." tapos ngumiti lang
din siya.
Naupo na kami nung natapos yung kanta. Unlike kay Chester, si Ash eh tumingin
talaga sa akin, ako naman yung hindi. Weird no?
Humiga ako doon sa beach rag na nilatag nila Shalyna. Inaantok-antok na rin ako.
Gabi na rin kasi eh. Yung bag ko eh nasa gilid lang malapit sa puno.
Nakitabi lang din naman si Ash sa akin. Tinakpan niya yung mata niya nung braso
niya kaya hindi ko na nakita kung natulog siya. Parehas na lang kaming nanahimik
nun.
Kung anu-anong pumapasok sa isip ko. Siguro nga nakatulog ako pero hindi ko alam.
Nagulat na lang ako nung naramdaman kong para akong umangat. Nanaginip nga siguro
ako. Masarap naman kasing matulog sa beach.
Nung dinilat ko yung mata ko, hindi pala ako nananaginip. Totoo palang mag bumuhat
sa akin.
Basang-basa na ako nun. Gabing-gabi na eh... wala na akong balak magbasa pero eto..
baliw na yun.
Pero akala niya ako lang yung mababasa. Dahil nga naka polo siya, hinila ko yun
dahil bukas kaya siya eh napasubsob din at nasama na rin siyang mabasa.
Tawa ako ng tawa kasi nung nabasa yung buhok niya, bumagsak na lang sa mukha niya.
He's right. He's my friend. And when all of this is over... the whole deal thing...
***14***
Nang-amoy dagat na nga siguro kami parehas paano ba naman eh ilaglag daw ba ako sa
dagat. Tuwing patayo nga ako at pabalik sa gamit ko, lagi niya ako hihilahin.
Pumasok pa nga yata yung tubig sa mata ko kaya sumakit eh. Ang hapdi super.
Syempre may restrooms naman doon sa resort, kanya-kanyang pasok na lang kaming
dalawa para mag-shower at magbihis na rin. Grabe, nanginginig na nga yung baba ko
nun dahil giniginaw ako. Ang lakas kasi ng hangin nung umahon kami sa tubig.
Masaya rin naman yung naging gabi kahit yung dalawang abnormal eh bigla na lang
sumibat. Nung kinausap nga ni Ash yung isang lalaki doon sa resort para yata sa car
service nila, ang tugtog pa eh 'Loving You'. Mapag-asar din sila eh no!
Gabing-gabi na nga kaming umuwi nun. Nakatulog na nga ako doon sa kotse at kung
hindi pa siguro ako ginising ni Ash, hindi ko na alam kung nasaan ako. Sumakit nga
yung leeg ko eh, paano ba naman eh pinili kong isandal yung ulo ko sa gilid sa may
salamin kaysa naman sa balikat niya. Hello? Hindi naman ganun kakapal ang mukha ko.
Sa sobrang pagod ko na rin siguro eh umakyat lang ako sa taas at nagpalit ng hindi
ko man lang napansin kung sino yung nagbukas ng pinto para sa akin. Saglit lang
din, mala-boxing na akong na knock-out.
Dumaan naman ang Sunday ng wala namang nangyari kakaiba...
***
Nakatingin naman yung mga classmates namin sa akin, as usual, nung dumadaan ako sa
classroom. Parang nalaman ko na kung bakit dahil na rin nalaman nga nila nung
tinanong ako ni Chester kung pwede daw bang sumama ako sa kanya. Obvious ba, hindi
naman yun sikreto.
Nandun na naman yung ritwal na rose na galing kay Chester at may kung anik-anik na
naman na sulat at ang nakalagay eh walang kamatayang 'Good Morning'.
Gusto yatang sumakit ng ulo ko nung nakalabas na ako. Si Ash nga eh baliktad pa
yung damit nung lumabas ng kabilang room. Hatang puyat nga siya kasi nung sinabihan
kong baliktad yung damit niya, tinanggal ba naman doon sa hallway. Tinulak ko nga
kaya napapasok siya bigla-bigla doon sa room at doon na siya nagpatuloy magbihis.
Si Shalyna, kinakausap naman na niya ako. Mabait, pero sarcastic effect so hindi pa
rin talaga totoo lahat. Nung may free time nga kami, naisipan ba naman kaming
interviewhin ni Ash. Si Ash, ayun, walang pakialam. Tinapik ko nga sa gilid eh.
Interesado naman din yung iba.
"Nanliligaw si Ash sa 'yo 'di ba?" sabi ni Shalyna na nakaupo doon sa table ng
teacher.
"Wala lang. Kasi kung ganun, dapat alam niya yung bagay-bagay sa 'yo." tinapik niya
si Ash na nag-angat naman ng ulo,"Hey.. gising!"
Biglang tumayo si Ash sa pagkakasandal niya sa desk. Nagulat yata sa sinabi ko eh.
"Marami akong alam kay Chris. Favorite songs niya? Love Songs. Mas gusto niya
classical. Mahilig siya sa mga operas... theater plays.."
"Si Ash naman, hindi niyo alam pero mahilig siya sa cartoons. Ayaw niya kasi ng
anime eh. Yung mga may crush sa kanya diyan, regaluhan niyo siya ng something that
concerns Winnie The Pooh!"
"Lasagna/Beef Steak!"
"Beef Steak/Lasagna!"
HOLY COW.
Nung kami na lang yung tao doon sa classroom, para kaming mga bull na nag-uusok ang
mga ilong sa isa't isa. Ewan ko kung anong nangyari sa amin para mag-asaran na lang
ng ganun.
"I hate pink!" sabi ko sa kanya. "Tingin mo naman ako yung tipong mahilig sa pink?"
Sumigaw kaming dalawa sa isa't isa kaya lang sabay na naman kami.
"It's Black!"
"And red." yumuko ako ng kaunti. "I don't like operas.. theater plays.."
Ngumiti lang din siya nun. Para kami ng sira na dalawa. Sa susunod tuloy sa harap
ng ibang tao, kailangan naming pangatawanan yung pinagsasasabi namin kanina kahit
mali-mali.
Tumahimik kami parehas. Tumango siya sa akin at parang sign na sasabihin na niya.
"Mine's.."
***15***
At that very moment, walang makakilos sa aming dalawa. Walang nagsasalita rin sa
amin. Ang ginawa lang namin eh nagtitigan lang doon at parang nagulat kami sa mga
nangyari. Ka-birthday ko siya?
Mabuti na lang naisipan din niyang gumalaw at sinandal niya yung dalawang kamay
niya doon sa desk. Nakatingin siya sa dalawang kamay niya kaya ang itsura niya eh
medyo nakayuko.
"Is this some kind of a joke? Kasi kung OO, you got me really bad." seryoso naman
niyang sinabi yun.
Yun din ang iniisip ko. Kung joke man niya ito sa akin, nahuli niya rin ako kasi
maniniwala na ako ano mang oras kapag hindi niya yun babawiin. Pero sabay kaming
nagsalita, hindi naman pwedeng ginaya niya ako. Alangan namang nagbabasa siya ng
isip.. imposible.
"Hindi ako nagbibiro, September 20 talaga ang birthday ko." yun na lang yung
sinagot ko sa kanya.
Sa totoo lang, paran kinilabutan ako. Teka, tama ba yung word sa naramdaman ko???
"Uh.. well.. ayos pala eh. Ngayon hindi na natin makakalimutan ang birthday ng
isa't isa in case na tanungin man tayo."iniwas niya yung tingin niya pero binalik
din... "Mag-16 ka na this September?"
"Yeah."
Kinuha niya yung bag niya doon sa upuan niya at kinuha niya rin yung bag ko at
nilagay niya sa isang balikat niya.
Normal lang siguro sa akin na makipagtalo sa kanya kapag sinasabi niyang sasabay
siya sa aking umuwi. Pero ngayon, parang umurong yung dila ko at hindi ko makuhang
makipagtalo sa kanya.
Hinatid nga niya ako sa bahay namin. Ewan ko ba kung bakit parang nailang na lang
ako nung nalaman ko na parehas kami ng birthday. Siguro, na-shock lang ako kasi
hindi ko naman inaasahan. Sa dami naman ng makakaparehas ko ng birthday... siya pa.
Nung nakarating kami ng tapat ng bahay namin, siya na rin ang nagsabi na hindi na
raw siya papasok. Nung kukunin ko na yung bag ko sa kanya, ini-slide niya kaya
medyo naalis yung shirt niya sa shoulder niya. Kaya lang may napansin akong line..
"What's that?!?" tinuro ko naman kaya lang tinakpan niya, nahiya siguro "Scar?"
Tumango lang siya. Hindi ko alam na may scar pala siya sa braso niya. Parang line
kasi eh.
Nag-bye na lang ako sa kanya at umalis na rin siya. Tama nga siguro yung nangyari,
bakit ko ba iniisip. Coincidence lang yun... ano pa nga ba?
Pumasok na ako sa kwarto ko nun. Nung nag-aayos ako ng bag, kinuha ko yung
fairytale book na naman ng nanay ko. May nahulog nga eh. Yung rules pala na ginawa
ni Ash na pinimahan ko eh doon ko pala inipit. Hindi ko na nga alam kung saan
napadpad yun.. nandito lang pala.
Nilagay ko na lang yung papel na yun sa drawer ko, baka kasi mawala eh. Mabuti nang
may proof in case na may suwayin si Ash doon.
***
"Right Chris.. right Chris?!!!" ang lakas ng boses ni Ash nun kaya napatingin ako.
"Tama ka saan?" sabi ko naman at hindi ko alam kung ano yung sinasabi niya.
"Oo na po."
Nung papaupo ako, may rose na naman sa desk ko. Nung lumingon nga ako sa gilid ko,
nagkatinginan kami ni Chester. Kumaway lang din siya.
Ok lang naman yung naging klase namin. Sumabay na naman si Ash sa akin kumain at
nagtanungan na kami kung saka-sakaling maisipang magtanong ni Shalyna sa amin.
Mabuti na yung tama ang sasabihin namin.
Nalaman na ni Ash yung mga interest ko. Kung anong kind ng movie yung pinapanood
ko, anong songs, libro.. at kung anu-ano pa. Nalaman ko naman yung hilig niyang
panoorin. Hindi daw madalas pero minsan nanonood siya ng mga horror, mystery, cop
shows and detective stuffs. Parang isa lang yung pinupunto ng mga gusto niyang
panoorin.
Laking pasasalamat ko nung huling klase na namin sa hapon at uwian na rin naman.
Kaya lang ibang teacher yung pumasok sa room namin.
"Good afternoon class, I'm Miss Lalaine and I will be you religion teacher."
Religion teacher? Oh yeah.. ganun naman parati. Sa loob ng isang linggo, 4 days nun
Values teacher namin ang magtuturo. Pero isang araw sa isang linggo, religion day.
At sa pagkakaalam ko sa ngayon, tuesday ang araw na iyon.
Syempre dahil religion nga, pinagdasal kami bago magsimula yung klase. Yung iba
naman na Protestant ang religion eh libreng lumabas in case na ayaw nilang makisali
sa discussion. So yung iba, nag-stay doon sa bench sa garden.
"The Seven Sacraments.." sabi nung Miss Lalaine at nagsulat doon sa board, "Ano nga
ba ang Seven Sacraments?"
Nung sinabi niya yun, nagdalawang isip ako na magtaas ng kamay. Opinion naman daw
eh... so ok lang na mag-taas. At ginawa ko nga.
"Ok.. Miss?" anak ng tinapay.. Miss na ako ngayon ah! dati Mr...
"Chris, Chris Orellana." ngumiti yung teacher sa akin, "Para sa akin, yung
sacraments eh.. sign. Binigay sa atin yun ni Jesus para... para uh.. maging parte
ng buhay natin. Kung paano natin tinatanggap yung mga turo niya."
Alam ko naman na hindi yun ganoon ka tama. Kasalanan ko ba kung yun ang alam ko
tungkol doon?
Sabi nga nila kapag may kinalaman daw sa church or religion ang topic, walang
panahon ang mga teenagers. Usually, naboboring daw sila. I guess it's right. Yung
mga classmates ko eh mga nakasandal na sa desk nila pero hindi naman natutulog.
Pero kapag nasa mall yung mga yan, active na active.
Interesado naman ako nun sa topic. Aaminin ko, minsan nabobore din ako kapag ganito
yung usapan. Siguro nga in nature na yun. Pero sa ngayon, interesadong-interesado
ako sa topic.
Ngayon naman, may mga nagtaas na rin ng mga kamay nila para sumagot. Sinabi nila na
ang marriage daw eh union ng babae at lalaki para mag-share ng responsibilities at
i-fulfill daw ang mission kay GOD. Kaya lang kapag ganito yung topic.. medyo
umiinit. May nag-comment kasi na classmate namin na babae.
"Oo nga Mam. Dapat share ng responsibilities pero usually yung mga babae ang mas
mahirap ang ginagawa kaysa sa lalaki."
Syempre naman, may mga umangal na mga lalaki. Nakangiti lang yung teacher namin sa
amin, pinatayo kaming lahat at pinaghiwalay ang babae sa lalaki. Sa left side
kaming mga babae at sa right side naman yung mga lalaki.
"Mas mahirap maging lalaki no. Kasi kami naman yung nagtratrabaho kadalasan para
may pagkain sa bahay."
"Actually, yung mga babae ngayon, even single moms, eh kaya na nilang mag-work para
sa mga anak nila and at the same time, nagagawa rin nila yung House chores nila.
Kadalasan sa mga guys ngayon, pero hindi ko naman sinasabi lahat, hindi marunog
gumawa ng gawaing-bahay."
"Marunong ako no!" syempre yung iba rin kunwari marunong sila.
"Pero kung iisa-isahin natin yung mga gawain ng babae, kami yung nagluluto,
naglalaba, namamalantsa, naglilinis ng bahay, tagahugas ng plato.. at marami pa. Eh
kayo usually pupunta kayo sa trabaho niyo, uuwi tapos maghihintay ng pagkain."
"Well, that's the point. Babae kayo. Your nature is to help us and vice-versa. Pero
ginawa tayo with certain responsibilities.. and wives.. will always be wives."
"Wives will always be wives.. ok.. but the same thing.. husbands will always be
husbands. Big deal." sabi ko naman tapos umupo ako. "But when it comes to kids, mas
marami kaming alam at mas marunong kaming mag-alaga kaysa sa inyo. Mas naipapakita
namin yung gusto naming iparating sa kanila. We know how to express our emotions..
as wives.. by doing stuffs that you guys can't do."
"First of all, lalaki nga siguro kami. We know how to express our emotions.. or
even our love to our family. HIndi nga lang siguro madalas na makikita kaming
umiiyak, but we do. Kids are our way of expressing our love for each other. Nandito
ba sila kung wala kami?"
Nung sinabi niya yun.. nagtawanan talaga kaming lahat. Good point.
"Tingin ko naman mas essential ang babae sa marriage. Kapag wala namang babae
minsan, magulo yung bahay.. mga ganun. So kadiri talaga."
Napataas lang yung kilay ko kay Shalyna. Pero ok na rin yun, this time, we're on
the same ship.
"Isa pa nga pala kung bakit nagkakaroon ng leak ang marriage... guys tend to cheat.
Sa mga asawa nila."
"Well, hindi naman kasing common 'di gaya ng sa inyo. Marriage is more than what
you call.. 'SEX'. Kaya ng may union na sinasabi. It's just a part of it. Kapag
nagkaroon ng cheating, ang reason ng guys.. nasa nature na namin yun. Pero bakit
kapag sa babae... parang lumalabas na masama kami?"
Nag-cheer naman yung iba sa akin. Eh kung tumutulong na lang kaya sila eh no?
"Isa rin naman sa problema ng mga babae kaya nagkakaroon ng leak ang marriage..
girls love to talk and talk and talk and talk. Kahit na wala namang issure whether
it's a co-worker or a friend, nagiging biggy na sa kanila. Wives should know when
to stop."
"Of course! Hindi naman kami magsasalita kung wala kaming nakikitang butas sa inyo!
It's like saying do nothing and hear nothing."
Ngumiti si Ash sa akin nun. Ngumiti rin ako at nag-incline yung ulo ko.
"At kung wala namang cheating... at napapag-usapan lahat 'di gaya ng mga lalaki na
panay ang excuses.. e di dapat nagkakaintindihan at nagwo-work ang marriage. There
will be no separation or divorce!!!"
"Isa pa, dapat once in a while magkusa naman yung mga lalaki na tumulong---" may
narealize ako, "Wait up, so.. we're agreeing here?"
Saka naman nag-step yung teacher namin nung napansin niya na nagkaroon ng
agreement. That is so odd. Hindi siya nagsalita, kundi nakinig lang siya.
"Since we run out of time, that's your homework. You can pick your partner,
whichever way basta babae at lalaki, and you two will pretend that you are married.
Tell something that you will do, in case you are on that stage already. How will
marriage work? Kahit anong style niyo.. to be presented or reported in front of the
class." kinuha niya yung gamit niya. "Oh and by the way, with exception.."
Nag-alarm na nun kaya umalis na yung iba. Kinuha ko na yung bag ko pero tinuro ako
nung teacher namin. Si Ash din eh huminto.
***16***
Kung sabagay ok na rin siguro yun. Kung saka-sakali rin naman na pipiliin ng
partner, isang malaking possibility na solo flight ako. Ayos na itong si Ash.
"Ayos naman pala eh, I want you to be my WIFE and I'll be your HUSBAND ." nakangiti
siya doon.
"Ok then. I want to WIPE you off and I'll make sure there's a TRASH CAN."
Nakapamewang na ako..
"ASH!!!"
Tumawa lang din siya. Tinaas niya ung isang kamay niya.
"Ok.. ok.. titigil na ako." tapos bumulong siya kaya lang narinig ko, "Ang galing
talaga ng MAHAL ko.."
"Kapag hindi ka tumigil diyan.." nag-threat na ako at tinaas ko yung fist ko,
"Nakikita mo itong kamay ko? Lumilipad 'di ba? Lumilipad sa classroom. Kapag
nawalan na siya ng control sa brakes, baka mag-crash... san ang landing?" tinuro ko
yung mukha niya.
"Nagloloko lang ako eh!" umatras siya, "Ang lakas ng pandinig nito!"
Asar na ito. May point naman siya. Bakit ko nga ba tinatanong kung narinig ko naman
na?
"Nag-iisip ka ba ng plano?"
"Hindi."
"Seryosong-seryoso yung itsura mo hindi ka naman pala nag-iisip." teka nga bakit
ang kulit niya yata ngayon? "Bakit parang iba ka ngayon?"
Naglalakad pa rin kami nun. Kung tutuusin, pauwi na kami ng bahay. Nag-uusap lang
kami ngayon para di sayang ang oras. Mukhang nag-iisip na siya ngayon.
"Yeah?"
"Ilang anak ang gusto mo?"
Hindi niyo lang alam kung gaano kalakas ko siyang naitulak pero hindi siya natumba.
"What?!?" dinaan na lang niya sa ngiti, "I'm talking about the project. Kunwari may
anak tayo.."
"Eh kasi naman yung style mo.. arrggghh! Bakit ba hindi mo alam kung kelan ang
seryoso sa biro? Ang hirap ah!"
"O sige na nga.. saka na muna yun. Sa susunod na linggo pa naman yun eh.." lumingon
siya sa gilid niya, "Now tell me the story after you found out Shalyna's gone.."
Sinimangutan ko nga.
Napaisip naman ako. Bakit ba gustung-gusto niyang malaman yung nangyari nun? Ayoko
na ngang balikan hangga't maaari eh.
"Fine.. pero 'wag mo sasabihin kahit kanino." umupo ako doon sa damuhan ng bahay ng
may bahay. Umupo rin siya, "Yun nga, nagpunta ako sa park at doon ako nag-iiiyak.
Syempre, grade school pa ko nun.. iyakin pa ko. Sinipa ko yung puno ng bayabas na
nandun.."
"Basta may nakita ako nun. Nagsisisigaw na ako nun at tumakbo sa bahay namin.
Nagtago na ako. Nakita ko.. maraming tao na sa labas. Umiiyak pa rin ako nun, di ko
alam kung para saan na. Sa nakita ko ba, o dahil kay Shalyna. The worst bit, nawala
ko yung locket ko. May picture pa man din ako nun nung baby ako at nung Nanay ko."
Dahil saglit lang ako nagkwento, tumayo rin ako kaagad at pinagpag ko yung jogging
pants ko. Siya naman eh nakaupo pa rin doon at tinitigan lang ako.
Sinabayan lang niya ako magalakad nun. Malapit naman na kami sa bahay namin.
Nagulat ako sa kanya.. kaya lang biglang nag-iba na naman.
Nag-bye na ako sa kanya at papasok na ako sa bahay namin. Bigla ba namang sumigaw
ng..
"PSSST! SEXY!"
Asar na ako nun. Ayokong tinatawag ako ng sexy eh. Lumingon ako.
Tinalikuran ko na siya nun at hawak k na yung knob ng front door namin. Seryoso na
siya nun.
"Thanks."
Nagsimula na syang maglakad nun. For some reason.. hindi pa rin ako pumasok nun at
hinihintay ko siya. Pero hindi siya tumuloy.. pumasok sa gate namin uli at pumunta
sa harap ko.
"I just want to tell you something.." hinawakan niya yung dalawang kamay ko..
"Tingin ko kasi ang dami mong dinadala masyado sa sarili mo. But.. when you got
yourself handful.."
"You can always count on me.. WIFE!" di ko alam kung biro ba yun o ano,.. pero
napatawa niya ko.
***17***
Matapos yung klase namin nun, sinabihan ko si Ash na pupunta ako sa National Book
Store para bumili ng mga Art materials na pwede naming gamitin para sa Project
namin sa Marriage thingy. Sabi pa nga niya sasama daw siya, sabi ko eh kaya ko na
iyon.
Pumunta ako sa mall nun. Nasa harapan naman yung National kaya pumasok na ako
kaagad. Nung dumaan ako doon sa mga colored papers, kumuha ako ng iba't ibang
kulay. Kung tutuusin, wala pa kaming idea ni Ash kung papaano namin gagawin yung
project namin pero bili na ako ng bili ng art materials. Kumuha ako ng mga tela..
at kung anu-ano pa. Pati nga iba't ibang markers nakuha ko na yata.
Nakakita naman ako ng mga libro doon sa gilid. Binabasa ko naman at naghahanap din
ako ng magandang message kaya lang may narinig akong nagsasalita.
'Ito bang bear.. o yung pig? Ayos naman yung bear, cute yung pig? Alin sa dalawa?'
Lumingon ako kung sino yung nagsasalita. Pagtingin ko, may lalaki na nakatayo doon
sa stuff toy section ng National at may hawak na dalawang stuff toys. Ang tangkad
nga niya eh.
Tumingin lang ako doon sa hawak niya tapos nakialam naman ako..
"Kung ako tatanungin mo, mas pipiliin ko yung bear."
Hindi naman siya lumingon sa akin. Nakatingin pa rin siya doon sa dalawang stuff
toys.
"Tingin mo?" tinaas niya yung bear at binalik niya yung baboy, "Bear it is."
Bumalik na ako doon sa pagtitingin ng libro kaya lang narinig kong may naglalakad.
Siya pala uli. Nginitian ko lang siya nung nakatayo na siya doon sa dulo.
"Hey, thanks. Hindi talaga ako makapag-decide kanina pa eh. Mabuti na lang may
babae dito, kung hindi ewan ko na talaga."
"Your welcome. Ang cute naman tignan na may lalaki pala na hindi makapili kung
anong stuff toy ang bibilihin niya.."binalik ko yung libro na kinuha ko sa shelf.
"Sa girlfriend ko kasi." tinitigan naman niya ako kaya nailang ako ng kaunti, "You
look familiar."
"Ganun? Itong ganito ang mukha?" inikot ko yung daliri ko sa mukha ko, "Common.
Kaya familiar. Baka kamukha ko yung nagtitinda ng isda sa suki niyo sa palengke."
"Oo, may project kasi kami nung partner ko. About Marriage. Wala pa nga kaming idea
eh."
Binayaran naman namin isa-isa yung kanya-kanya naming binili. Actually, marami yung
akin, pen lang at stuff toy yung kanya. Nung makalabas na nga kami, nakisabay pa
uli siya sa akin.
"Gusto mong kumain?" sabi niya sa akin, "Don't worry.. it's not a date. Just, a
friendly remark. More like.. an encounter at the mall." nagtataka ako sa kanya
tapos dinagdag niya, "Hindi pa kasi ako kumakain kanina pang tanghali. Treat ko."
Hindi bagay sa akin na makisabay sa stranger lalo ka kung kumain. Pero dahil
mukhang harmless naman siya at naghahanap nga ng stuff toy sa National, sumabay na
rin ako. Kung tutuusin, nakakahiya nga umorder pero siya pa rin yung nagbayad.
Halata ngang gutom siya kasi nung kumain kami sa Jollibee.. naubos niya kaagad yung
buger niya. Natatawa nga ako kasi mukhang ang sarap-sarap niyang kumain. Eh ako
isang kagat pa lang nun.
Nag-ring naman yung phone niya. Kinuha pa niya sa bulsa niya at sinagot din naman
niya.
"Hello?" tapos nagsalubong yung kilay niya, "Oo nakabili na ako sa National! Shut
up!" binaba naman niya kaagad.
Kakagulat naman siya. That's not the right way to talk to his girlfriend? Oh well,
ayoko nang makialam.
"How come ikaw lang ang bumibili ng project niyo eh 'di ba dapat sinasamahan ka ng
partner mo?"
"Anong year mo na?" naubos na niya yung spaghetti niya. Grabe... ang bilis niya.
Nakitawa na lang din ako sa kanya. Kung tutuusin, hindi ko alam ang ikukuwento ko
sa kanya. Hindi ko naman kasi siya kilala eh.
Hindi rin kami nagtagal doon, lumabas na kami. Ok lang daw sa kanya maghatid, pero
sinabi ko na huwag na.
"O sige, ikaw bahala." nagsimula na akong maglakad nun, "Hey Miss! Anong pangalan
mo?"
Lumingon ko sa kanya.
"It's Chris!"
"Chrisandra."
"Ooh.." parang may na-realize siya, "Nice to meet you Chrisandra Orellana!"
Dahil nga may jeep kaagad na dumaan, sumakay na ako dala-dala ko yung mga
pinagbibibili ko. Grabe, nabusog ako doon sa kinain ko ah.
***
"Ano 'tong mga pinagbibibili mo?" kinuha niya yung mga art materials sa plastic,
"May idea ka na ba? Kasi kung ako ang tatanungin mo, tatayo lang talaga ako sa
harap sa Tuesday."
Hindi naman ako nakikinig sa sinasabi ni Ash nun. Ewan ko ba, kahapon pa ako wala
sa sarili ko. Nag-snap naman siya sa harapan ko.
"How did you know that?!?" yun na lang yung nasabi ko kaya tinakpan ko yung bibig
ko.
"Sabi mo eh."
Breaktime namin nun. Lumapit naman si Shalyna sa amin at siya yata ang Mrs. Chester
sa project. Panay pa ang swing niya ng buhok niya.
"I love your watch Shalyna!" sumigaw ako nung malapit na siya.
"I know!" tinaas niya yung kilay niya, "Mas mahal pa ito sa iyo."
Medyo nainis lang ako kay Shalyna nun at pumasok na kami sa classroom namin. Ayun
nga, nagklase lang din kami.
Nung hapon naman na at practice period namin, dinala ako ni Ash sa hagdanan. Pero
yun yung steps sa may malapit sa garden namin. Doon daw kami mag-practice. Nagtaka
naman ako...
Nag-step siya pa-forward sa akin at ginawa naman na niya. Nag-buwelo pa nga siya sa
malayo at umikot pa yung skateboard niya nung tumama na sa stairs. Simple, yet
cool.
Pinasubok naman niya sa akin. Unlike yung 900 trick na complicated, nakuha ko naman
ito mga sampung try lang naman. Mahirap din siya, pero ayos lang. Habang tumatagal,
napapamahal na ako sa skateboarding.
Tawa lang ng tawa si Ash sa akin dahil ilang beses din akong natumba. Pero ganun
talaga eh. Sumakit nga yung.. braso ko kasi patalikod lagi ang bagsak ko.
Nung pinagpapawisan na ako medyo at sinusubukan kong gawin yung trick uli, bigla na
lang akong hinila ni Ash at sinandal niya yung likod ko sa pader. Nag-lean siya sa
akin kaya akala mo yung position niya eh... alam niyo na. Ang lapit talaga ng mukha
niya sa akin. Hindi na ako makakilos nun at mukha lang niya yung nakikita ko.
"Umalis ka na dito... kilala kita." sabi niya na seryosong-seryoso yung mukha niya.
"UMALIS KA NA DITO!!!"
Natakot yata yung kung sino man yun at tumakbo na. Saka lang umalis si Ash sa
harapan ko. Grabe, kinabahan naman ako sa kanya. Akala ko kung anong gagawin niya.
What's happening?
"What's wrong with me? What's wrong with you?!" sabi niya sa akin. "You stole my
watch!"
"Nakita namin sa pocket ng bag mo yun! Kaninang umaga lang nagagandahan ka! Tapos
ngayon.." umiyak-iyak siya uli doon.
Tinignan ko yung pocket ng bag ko. Bukas nga yun at nandun na.
Gusto kong umiyak nun pero hindi ko magawa. Lahat sila nakatingin sa akin as if..
ako nga yung magnanakaw dito. Pumasok naman yung guidance counselor at hindi rin
siya makapaniwala sa akin.
Yung iba naman eh sinagot pa ako kung paano daw yun napunta sa bag ko. Sinabihan pa
nga nila ako ng magnanakaw.
Yun pala ang ibig sabihin nung pagtakip ni Ash sa akin kanina. Ayaw niyang
makuhanan ako ng picture.
Lalakad na sana ako kasma nung Guidance Counselor. Bakit naman pagbibintangan ako?
"Eveyone knows I'm courting her. Nung sinabi niya kaninang umaga na maganda yung
relo ni Shalyna, naisipan kong nakawin para sa kanya. Nilagay ko sa bag niya para
ma-surprise siya.. thinking na wala namang makakaalam." Tumingin siya sa akin pero
saglit lang, "Kung may picture ninuman na dapat kayong kunin, ako dapat."
"It's me."
Nung lumabas si Ash nun sa room namin kasama yung Guidance counselor, hindi ako
makahinga nun. Dahil ayokong may makakita na naluluha na ako, tumakbo ako sa
bathroom namin.
Humarap ako doon sa salamin at doon ako nag-iiiyak. I don't think so.. hindi niya
yun ginawa. He wouldn't steal someone else's stuff.
Nag-alarm naman na. Uwian na rin kung saka-sakali. PInakinggan ko kung wala nang
mga tao doon sa room at ayokong makita nila na namumula yung mata ko. Ayokong
makita nila na.. si Chris? Si Chris Orellana umiiyak?
Paglabas ko nun, may nakatayo doon sa pintuan. Inabot niya sa akin yung panyo niya.
"Ok ka lang?"
"Hindi! Tingin mo ok ako?!?" gnamit ko naman yung panyo niya. "Hindi mo ginawa yun
'di ba?"
"Sinungaling!"
"Paano mo malalaman kung nagsisinungaling ako?" sinabi niya yun pero seryoso siya.
"Hindi ko alam.. pero alam ko hindi mo ginawa. May tiwala naman ako sa 'yo eh. Ikaw
magnanakaw?"
"Fine. Promise you won't tell anyone." inangat niya yung ulo ko. "I didn't do it.
Alam kong hindi rin ikaw. Sinalo ko lang dahil ayokong masama ka sa may mga records
dito. Ma-disqualify ka pa sa pageant kapag may record ka."
"You jerk!" hinampas-hampas ko siya, "Sasabihin ko sa kanila na ako yung may gawa!
Siraulo ka! I don't care about that stupid pageant! Why did you do that?"
"Why did I do that? Kasi ayokong sa 'yo napupunta yung sisi kahit wala kang ginawa!
Why? Dahil mag-iiba yung tingin ng tao sa 'yo. Why? Kasi ayokong nasasaktan ka.."
huminto siya. "Ang you know why?"
Gustung-gusto ko sana siyang saktan para matauhan siya. Hindi ba siya nag-iisip?
Siguro nga magkakaroon ako ng record sa Guidance pero hindi pa naman nila napo-
prove na ako nga ang may gawa nun at malaki yng chance na lumabas na set-up lang
lahat. Pero ngayon? Umamin siya sa kasalanan na hindi naman niya ginawa. Wala nang
reason yung office para alamin pa kung siya nga kundi bigyan siya ng record.
Nung tumingin ako sa kanya, nakangiti siya sa akin. Parang walang nangyari. Mukhang
ok lang siya.
"Siguro nga may record ako... but it was worth it." umakbay siya sa akin, "Tara na
nga, uwi na tayo."
Habang naglalakad kami nun, hindi mo rin maiwasan na may nakatingin sa amin. Siguro
kahit sila, hindi rin naniniwala na si Ash yung nagnakaw nun. Mas iisipin pa nga
nila na ako yun.
Wala naman kay Ash kung may nakatingin sa kanya. May tumawag pa nga sa kanya kaya
nag-excuse siya sa akin.
"Oh Hi!" seryoso pa rin siya nun, "He's not good at that?!?" narinig kong sinabi
niya, "Hindi ko alam kung paano niya ginawa, lucky guess?"
Nakipag-usap lang siya doon. Kahit papaano, ngumingiti na rin siya. Binaba rin
naman niya hindi rin nagtagal.
"Nathalie." nilagay na niya sa bulsan niya yung phone niya, "Nabingi yata ako sa
kanya. Sigaw ng sigaw eh."
"Bakit naman?"
"Masyado lang siyang masaya." ibubuka na niya sana yung bibig niya para magkwento,
kaya lang natigilan siya.
Iba pa rin yung pakiramdam ko nung mga oras na iyon. Feeling ko kasi, ako yung
dapat sisihin. Kasi ang lumalabas eh ikaw dapat ang nabagsakan ng sisi, napunta pa
sa iba. Ang nangyayari ngayon, ikaw yung nakokonsensya.
Parang ngayon..
"Ano yun? Sorry, hindi ko narinig." nawala na naman ako sa sarili ko.
"Sabi ko, dahil maraming nangyari nitong araw na ito.. bakit hindi na lang tayo
mag-enjoy. Niyaya kasi ako ni Nathalie na sumama daw tayo sa kanila ni Kuya. May
fair kasi sa kabilang town. Like, night market.. and may rides and all those."
"Ooh.." saka lang pumasok sa utak ko, "Are you going?"
"Sure."
Umuwi lang ako doon sa amin. Medyo nanghihina pa ang pakiramdam ko nun eh.
Magpapakasaya kami kahit na masama yung naging araw namin! At magpapakasaya kami
kahit na wala pa kaming nasisimulan sa project.
Ok lang. Mas mabuti na rin siguro yun. Nagpaalam na ako sa tatay ko na maaga namang
umuwi. Pumayag naman siya. Hindi naman yan yung tipong strict sa akin. May tiwala
naman yan.
Hinintay lang ako ni Ash sa labas. Nag-blouse lang ako na isa sa binili niya at
boot-cut na pants. Nag-shoes na rin ako at tiyak eh maglalakad kami ng maglalakad
doon at wala akong balak na mag-heels.
Paglabas ko, kinuha ko yung sumbrero ko at sinuot ko. This time, hindi ball cap
yung suot ko kaya nilabas ko yung buhok ko sa butas.
Nag-salute lang siya sa akin. Ngayon naman, papunta kami sa bahay nila at siya
naman ang magbibihis. Tiyak din eh nandun na si Nathalie. Pagdating namin doon sa
bahay nila, hindi na kinailangang magsalita ni Ash doon sa gate nila 'di gaya ng
dati dahil bukas na at may naka-park na pulang kotse sa harapan nila. Niyaya lang
niya ako sa loob at pinaupo niya ako doon sa sofa nila.
"Mabuti naman kasama ka sa amin!!!" ang higpit-higpit talaga ng yakap niya sa akin.
"Tingnan mo!" niyakap naman niya yun, "Ang cute-cute 'di ba! Ang galing talaga
niyang pumili ng regalo!"
"Oo nga.. ang galing ko talagang pumili ng regalo.." tapos nag-wink siya sa akin.
"Lawrence Valdez nga pala Miss Chrisandra Orellana.. older bro ni Ash."
Ooh.. I can't believe it. Kilala nga niya ako. Kaya pala sinabihan niya ako na
familiar ako.. and.. alam niya yung buong pangalan ko.
Yung Kuya ni Ash ang nasa driver's seat, at si Ash ang umupo sa harapan. Kaming
dalawang babae ang pinaupo nila sa likuran.
Hindi naman pala kalayuan yung sinasabi nilang 'other town'. Siguro 15 minutes away
lang namin nag-drive. Siguro nga hindi ko pansin na malayo, parang eroplano kung
magpaandar ng kotse yung Kuya ni Ash eh. Lawrence.. yeah, Lawrence ang name. Kaya
pala pinagseat-belt kami.
Malayo pa lang kami doon sa fair, ang dami nang ilaw na nakikita mo. Ang dami ring
tao. Nagkalat ang mga stands, at kitang-kita mo rin yung mga rides na nasa gilid.
"Chris.." bumulong si Ash sa akin nung nasa tabi ko siya, "Did I mention this is
our project?"
"Ano?"
"You'll see."
Nasa likuran kami nila Nathalie at Lawrence nun at silang dalawa ang nangunguna.
Holding hands pa nga eh. Nakatingin ako doon sa kamay nila, tapos pagtingin ko kay
Ash, nakatingin din siya sa akin.
Iniwas ko nga yung tingin ko. Baka magkaroon pa ng idea yan na di maganda.
"Marriage fact number 1." tumingin uli ako sa kanya, "Couples have to show their
intimacy to each other. Like that.." tinuro niya yung kamay nung Kuya niya at ni
Nathalie, "They are not married couples, but the same thing. Dapat hindi ka takot
na ipakita mo kung gaano mo siya kamahal. Actions.. or words... either way."
Wow. Sabi ko nga may ieexpect ka sa simpleng pagbisita sa Fair. Nandito nga siguro
yung project namin.
"Saan tayo?"
Nagtinginan kami ni Ash nun. Sa unang tingin, parang mag-aaway yung dalawa ah.
Bumulong na naman si Ash sa akin.
"Marriage fact number 2. Decisions."
Nagtatalo pa rin yung dalawa pero hindi naman yung tipong sigawan na.
"Kapag may gusto kang isang bagay, so as the other party at hindi kayo makapag-
desisyon kung anong gagawin niyo.. it leads to.. arguments. In short, the other one
should.."
Nag-yehey naman si Nathalie na parang bata. Ako naman nagtapos nung statement na
sinasabi ni Ash.
"Right."
Ganun pa rin kami, pasunud-sunod doon sa dalawa. Habang tumatagal kahit na palakad-
lakad lang din kami doon, naeenjoy ko na rin yung sinasabi nilang 'shopping.' Hindi
kasi ako matiyaga sa ganito noon, unlike any other girls. Ang daming binili ni
Nathalie na accessories para sa kanya at para kay Lawrence. Tawa lang kami ng tawa.
Si Ash naman eh nagpunta doon sa gilid sa may matanda. Mamaya lang, may dala-dala
na siyang plastic na may laman ding kung ano.
Nung nilabas niya, dalawa pala yun. Isa sa kanya, isa sa akin. Napansin ko naman na
may design yung kanya, a key. Yung sa akin naman, parang maliit na lock. Otherwise,
hindi naman siya de-lock. Design lang talaga.
"Marriage fact number 3. One can't work out without the other."
"Ang ibig mong sabihin, sa marriage.. para mag-work smoothly.. the wife needs her
husband.. and vice versa. Parang sa lock, it won't open kung wala yung key." sabi
ko naman.
"No. Actually.. binili ko lang ito. More yet, a symbol. I got the key to someone's
heart."
Nung nag-iikot kami at panay na rin ang bili namin, may nakita naman akong cap na
naging sanhin ng pag-ikot ng mata sa akin ni Ash pero pabiro lang. Kulang yung pera
ko, so dinagdagan niya. Nalaman ko na rin ang Marriage fact number 4. Money daw.
Dapat daw eh marunong mag-manage at mag-share ng pera ang couples. In that way,
walang sumbatan na nangyayari.
Naupo kami doon sa benches at sumakit daw yung paa ni Nathalie. May mga bata pa nga
doon sa gilid. Hindi rin nagtagal, natutunan ko na rin yung Marriage fact number 5,
which is.. Kids. Ang kids daw kasi eh magandang result ng marriage. It's like.. a
gift. Well.. not 'like' .. it's really a gift.
Nung nakapamili na kami ng kaunti, napunta kami doon sa part na panay tayaan na.
Perya nga eh no?!? May mga matatanda pa nga doon na umiinom eh. At syempre.. may
mga pera na involved.
"Ok, your right. Mas madalas kasi magkaroon ng bisyo yung mga lalaki.. drinking,
gambling.. and alright.. girls. Pero take note, hindi naman lahat."
Sabi nga nila, maganda pala na nakikita mo sa sarili mong observation yung mga
bagay-bagay. Mukhang naniniwala na ako. This fair thing, although masama yung start
ng araw, maganda rin pala ang maidudulot sa amin.
May mga tindera naman doon sa gilid na panay ang daldal para may customers na
bumili sa kanila. Yung tingin ni Ash sa akin nun ng nakakaloko. Parang alam ko na
yung Marriage fact number 7. It's about girls... who love to talk.
Nagpunta kami doon sa hotdog stand sa may gilid para kumain ng kaunti. Nung
hinihintay namin yung inorder namin, may sumisigaw naman sa taas namin. Pagtingin
namin...
"That's bungee jumping. Tatalian ka nila sa waist mo... some body protection.. then
tatalon ka. Yung iba ginagawa nila yan sa bridge.. pero dito.. platform eh. About
250 ft."
Sinusubukan nga yata niya ako eh no? Oh well, para tatalon ka lang ng ganyan ka
taas! Kaya ko yan. Tapos tipong... babaliktad yung buong katawan mo? Sus!
Binilisan ko yung lakad ko. Walang pila doon kasi konti lang yung nagta-try.
Narinig ko naman na sumisigaw si Ash.
"Chris! Huwag na! I'm telling you!" dire-diretso pa rin ako. "Hindi kita dina-dare
na gawin mo! CCCHHHRRRIIISSS!!!"
Lumapit ako doon sa lalaki na nagaassist doon sa mga nagtatry. Tinanong ko kung
magkano.. sabi niya P35 lang daw. Kaya ayun, nagbayad naman ako at syempre..
sinimulan niya ako lagyan ng strap.
Sa totoo lang, medyo nanginginig na rin ako nun. Kaya lang, minsan nga yung mga
kinatatakutan mo eh pinakamagandang adventure sa lahat. Isa na siguro ito.
Nung sinabi ko na ok na ako.. bigla ba namang may lumapit sa akin at ini-strap niya
yung tali niya sa akin.
"Kaya ko na 'to!"
Nag-signal siya doon sa lalaki na magkasama daw kaming tatalon. Magkaharap na kami
nun. Tumaas na ng tumaas yung platform.. at syempre.. kabado na ako.
Tumataas na at tipong.. ang liit na nung mga tao sa baba. Huminga ako ng malalim.
"Hanggang nagyon ba naman yan pa rin ang iniisip mo?" sobrang lakas na ng tibok ng
puso ko.
"Number 8, Honesty. Sana sinabi mo sa akin na natatakot ka.. hindi mo tinatago yung
emotions mo. Pwede pa tayong mag back-out kung gusto mo."
"Hindi tayo magba-back-out." humawak ako sa braso niya dahil kaharap ko lang naman
siya. "Tatalon tayo. Scary stuffs are usually one great adventure."
"Pero kung natatakot ka... dito lang ako. Kumpait ka lang. That's number 9..
Trust." yumakap siya sa akin. "Ilagay mo yung kamay mo sa likod ko.." ginawa ko
naman, huminga rin siya ng malalim, "Remember.. humawak ka lang sa akin. Huwag kang
magdududa... Trust me.. I'll hold you."
Hinihintay na kami nung lalaki na tumalon. Dahil open yun.. pwedeng-pwede na. Sa
pinakababa.. may malaking balloon na pwedeng sumalo sa amin. Mukhang malambot
naman.
Nag-incline na kami at kung may tumulak man sa amin ngayon.. eh mahuhulog na kami.
"In marriage you'll realized.. when everything's seemed to fall apart.. the hardest
part is to let your love one to.." humawak siya sa akin ng mahigpit.. "GO."
That same moment he said go... doon kami tumalon. It sounds crazy but...
Unfortunately nung nakababa kami doon, medyo hilo pa ako at wala ako sa sarili.
Weird pala talaga sa pakiramdam kapag nag bungee jumping ka. Bukod sa parang naiwan
yung puso mo sa taas at bumagsak ka ng pabaligtad na pakiramdam mo eh hindi
tumitigil sa pag-spin ang mundo... worth it naman lahat. Tinanggal nga nila yung
strap namin kaya nahulog kami doon sa malaking balloon sa baba. Hindi naman
masakit. Tawa lang kami ng tawa ni Ash nun.
"Ano ba kayo?!? Nakakainis naman kayong dalawa! Bakit niyo ginawa yun? Aatakihin pa
ko niyan sa puso! Ang taas-taas nun! Ano bang nasa utak niyo?"
"Nathalie, tama na. Tapos na nga eh. Nakatalon na sila.. and they're both fine. So
what's the fuzz all about?"
See? He felt it. Pakiramdam niya lumilipad din siya siguro. Kahit na hindi ko
siguro tanungin, parehas kami ng naramdaman.. parehas kami ng iniisip.
Teka, may inisip nga ba ako nun? Wala eh. Basta ang alam ko, blank yung utak ko at
kung ang alam ko lang eh weird ng pakiramdam ko.
Inabot nila sa akin yung hotdog sandwich na inorder namin kanina. Pero ako naman,
panay lang ang sabi na wala na akong gana.
Nag-rides na nga kami doon. At yun nga, prang yung kaba ko sa heights kanina eh
nawala na. Ganun pala yun no? Kapag na-try mo na yung isang bagay na iniisip mong
nakakatakot at nasubukan...pakiramdam mo kaya mo na lahat.
Nag-ferris Wheel nga kaming apat eh. Two-some. Pero unlike sa bungee-jumping, so-so
na ang ang pakiramdam ko. Naeenjoy ko na yung hangin.
"Grabe.. hindi ako makapaniwala na tinalon natin yun!" sabi ko sa kanya na naka-
todo ngiti pa ako.
"Yeah.. me too." sabi naman niya. "Yung sumbrero mo nga nawala eh."
Napahawak naman ako sa ulo ko. Oo nga pala, nalimutan ko na yung sumbrero ko.
Kailan pa ba ako walang suot? Sayang yun ah! Binili ko pa man din yun sa SM.
Sumakay din kami nung rollercoaster nila. Actually nakakatakot nga kasi feeling mo
baka masira na lang yun. Alam mo naman kapag perya, hindi ganun ka-safe. Pero so
far, wala namang nangyaring masama sa amin nung bumaba kami.
Dahil masyado kaming nag-eenjoy lahat, sinubukan naming tumaya doon sa perya. Tawa
ako ng tawa kay Lawrence paano nanonood siya nung color game.. sumunod na lang na
nakita namin eh naglagay ng isang buong P100. Pipigilan sana namin dahil sayang yun
kapag natalo siya. Pero lumabas na triple yung color niya... kaya pagbalik niya eh
may P400 na siya. Grabe.. tsamba? O nag-observe? Siguro nga lucky pick. Nung nanalo
siya nun, umalis na kami at nag-rides uli.
Para kaming mga bata nun na naghihilahan sa rides. Kami ni Nathalie eh pabili lang
ng pabili sa dalawang lalaki... yaya ng yaya kung saan o kaya naman eh uutusan
namin gawin ang isang bagay.
Overall... masaya lahat. Ngayon lang yata ako nakaramdam ng ganito. First time na
naramdaman ko na... may mga kaibigan ako. Kahit na malaki yung possibility, one-
night time lang ang lahat.
Naglalakad kami ng isang line nun. Kaming dalawang babae eh nasa gitna at nasa
gilid naman namin yung dalawang lalaki. Nag-appear pa nga sila sa taas namin. Para
kasing Twin Tower yung dalawa. Akala mo eh laging may stock ng growth hormones sa
katawan.
Hindi naman ako takot sa Horror House. Sus para yun lang!
Nagbayad pa kami ng tumataginting na P30 bawat isa. Pumasok kaming apat doon at
syempre.. kanya-kanyang lakad na. Dahil si Nathalie eh nasa kanan ko, sigaw siya
ng sigaw. May mga bagay din doon sa loob na ikinagulat ko.
May mga coffins, may mananaggal pa nga eh, may puno doon na may kapre, duwende, may
vampire, at kung anu-ano pa. May kung ano ngang mabalahibo na humawak sa paanan ko
kaya nagulat ako at napatalon ako bigla. Sa totoo lang, may nahawakan akong braso
ng may braso. Hindi ko alam kung kanino. May mga lalaki pa nga na sumisigaw ng...
'Yung mga nanghahawak nga diyan, pwede pakialis yung kamay niyo?!?'
Excuse me? Kung siya man yung nahawakan ko, hindi ko siya hinihipuan. Ang kapal
naman ng mukha niya kahit hindi ko siya makita!
Wala ngang masyadong kwenta yung horror house. Pero sa simpleng perya, napabilib
din nila ako kahit konti sa effects nila. Nung nakakita na naman kami ng maraming
ilaw, tawa ng tawa yung dalawang magkapatid sa amin. Lalung-lalo na si Lawrence na
hawak pa niya yung tiyan niya saka yung tuhod niya.
"Nakakatawa ka Nathalie!" sabi niya na namumula na yung mukha niya kakatawa, "Sigaw
ka ng sigaw!"
Nananahimik lang ako doon. Tumingin ako kay Ash at siya naman eh halatang
nagpipigil ng tawa niya. Iniwas niya yung tingin niya sa akin.
"Hindi naman ako sumigaw 'di ba?" ako sisigaw? That is so not me.
"Bro, kailangan kong bumili ng hearing aid." sabi niya sa kapatid niya saka
tumingin siya sa akin, "And a cast for my left arm."
Hinampas sila parehas ni Nathalie ng purse niya. Yun sagot niya, isa lang ang ibig
sabihin nun... sumigaw nga ako. At higit sa lahat, siya yung nahawakan ko. Oh well,
fair enough.
Nung gabi na rin nun at syempre eh napagod na rin kaming lahat kakalakad at kaka-
try ng mga rides, naisipan na rin naming umuwi at tiyak eh puyat na rin kami
kinabukasan. May pasok pa man din kami.
Inaantok-antok na rin ako nun pero pinigilan ko. Nakita na namin yung kotse ni
Lawrence at isa-isa na naman kaming sumakay doon. At parang airplane nga kung
magpaandar... saglit lang eh nasa tapat na ako ng bahay namin.
***
Pumasok ako sa Ladies Restroom at naiihi na ako nung mga oras na iyon. Nung natapos
ako eh nag-flush na ako. Bubuksan ko na sana yung pinto kaya lang may narinig akong
pumasok.
"Ilang beses ko bang sasabihin hindi ko nga alam kung sino ang may gawa nun!" sabi
ni Shalyna at naririnig ko yung crew niya sa gilid. "Nung nalaman ko nga na nasa
bag pala niya, akala ko nga si Chris talaga yung nagnakaw."
"Tingin mo si Ash nagnakaw talaga nun?" sabi nung isang girl na hindi ko naman
mabosesan kung sino.
"Of course not! Si Ash magnanakaw? I really like Ash! He's super hot. I can't
believe I dumped him last year." " But he's still stupid. If I know, sinalo lang
niya yung kasalanan ni Chris! Pero tingin ko hindi rin si Chris ang may gawa nun.
Magkasama silang nagpa-practice buong maghapon eh. Sinadya ko lang na isisi sa
kanya para ma-disqualify siya sa contest. Hello? Humahabol na siya sa votes ko."
makasarili talaga yung bruha na ito, "Ang gusto ko ngang malaman eh sino naman yung
galit sa kanya para iset-up siya 'di ba?" ikaw lang naman ang galit na galit sa
akin, "It's the kind of thing that I will do, But I didn't."
Narinig kong sinabi nung isa na naiihi siya. Nagsisibukasan na yung pintuan kaya
kinabahan ako at baka makita nila ako na nandidito. Mabuti na lang at nagyaya si
Shalyna na lumabas na kaya sumunod na yung mga kasama niya.
Saka lang ako lumabas ng stall nun. Kung hindi si Shalyna ang may gawa nun...
sino?!?
Lumakad na ako nun pabalik sa classroom namin. Saglit lang din at nagtitingin-
tingin ako sa mga classrooms, may humarang na naman sa haapan ko at parang na-blind
ako sa flash ng camera.
"What?!?" sabi ko na lang at kinuhanan na naman ako ng picture, "Para saan yan?"
"School paper. Alam mo yung movie na Wrongfully Accused? May article kasi kami
tungkol doon. At syempre, mali yung ikaw yung napagbintangan. Ano nga pala masasabi
mo kay Ash dahil nanliligaw siya ngayon 'di ba? Turn-on ba na sinabi niya yung
totoo, o turn-off dahil nagnakaw siya?"
"Ooh!" narinig kong may nagsalita sa likuran ko, "Chris Orellana making a new scene
again?"
Dahil wala akong panahon sa ganyang bagay ngayon, tinalikuran ko lang siya.
"Naduduwag?!?"
"Hey girls.. tama na nga! Lagi na lang kayong nag-aaway na dalawa!" dumating na
naman si Chester.
"Sabihan mo nga yang babae na yan! Sa dami naman kasi ng maka-crushan yung pangit
pa na yan!"
"Simula naman ng dumating siya dito, trouble na siya eh. I bet she inherited it
from her Dad!" sabi ni Shalyna.
"Huwag mo ngang idadamay yung tatay ko dito!" dahil napikon ako, tinulak ko talaga
siya ng malakas at nasampal ko pa nga siya.
Walang sabunutan na nagyari sa amin. Pure sampalan lang talaga. Usually kasi ang
ginagawa ko, nanununtok ako. Ewan ko kung anong nangyari sa akin ngayon.
Saglit lang din, may umawat na sa likuran ko at may umawat din kay Shalyna. Si
Chester ang may hawak sa kamay ko, at Ash naman eh hawak-hawak si Shalyna.
Ako pa ngayon ang warfreak?!? Hindi ko na nga siya pinansin, ako pa ngayon ang
mapapasama!
Umiyak na si Shalyna doon sa shirt ni Ash. Tinaas pa nga ni Ash yung dalawang kamay
niya na akala mo eh, nandidiri.
"You did?!?"
"I was just..." ikukuwento ko sana yung nangyari, kaya lang naisip ko.. why bother?
"Yeah I did!" tinanggal ko yung pagkakahawak ni Chester sa kamay ko.
Hindi talaga ako umiyak 'di gaya ni Shalyna. Tinigasan ko pa lalo yung mukha ko.
Hindi ako papatalo sa kanya.
Binilisan ko yung lakad ko. Hindi ko nga alam kung saan ako pupunta eh. Pero saglit
lang din, may humawak na sa braso ko.
"Anong palabas? Wala. Warfreak nga ako 'di ba?" dire-diretso pa rin ako maglakad,
"Bakit hindi ka na lang bumalik doon?!?Alam mo ba kung anong narinig ko na sinabi
ni Shalyna kaninang umaga? She thinks you're super HOT! Wow, I'm happy for you. The
deal's working isn't it? The deal's working on your part!" sarcastic pa yung
pagkakasabi ko sa kanya.
Nagisip-isip naman siya. Hindi siya nakatingin sa akin. Hindi siya mapakali nun.
Ewan ko ba.
"Bakit ba lagi mong pinaniniwalaan yung Rule-13 na sinabi mo? Huh?" narinig ko na
lang na sinabi niya, "The deal's not working on my part if you keep believing
that!"
Ang higpit talaga niyang yumakap nun. Naguguluhan na ako sa kanya nung mga oras na
yun. Kagabi lang ok kami, ngayon naman inaaway ko siya.
Ano ba talaga?
"Our deal's on paper!"
"Sinabi ko na yung rule-13! At umagree ka!" tinulak ko na talaga siya nun at tumayo
lang siya sa harapan ko.
"I know your not a rule breaker. Your not. The deal's in that paper I gave you. You
know that!" sabi niya sa akin tapos tumalikod na siya, "At gusto ko lang liwanagin
lahat... sana maalala mo yung araw na sinabi mo yung rule-13..."
***20***
Matapos niyang sinabi yun, iniwan niya akong nakatayo at dumire-diretso na siya sa
pag-alis niya. Ako naman eh tumalikod din sa kabilang direksiyon at nagsimulang
maglakad papunta sa garden. At least doon walang tao at tahimik.
Nung nakaupo na ako mag-isa sa bench, saka na ako nagisip-isip kung ano ba talaga
yung deal na pinasok ko. Forget about the whole 'Rules' thing, gusto ko lang pag-
isipan eh yung Deal in general.
I know this deal means alot to him. Si Shalyna, selfish naman yung bruha na yun.
Gusto niya lahat ng attention nasa kanya. Lalo pa ngayon at ako yung archenemy niya
na bigla na lang nabigyan ng atensiyon galing sa skateboarding captain, parang
sinaksak na rin siya sa likuran niya dahil lumalabas na pinagpalit siya ni Ash sa
akin. Then... she'll realized she likes Ash. Oh wow! Big deal! Lahat naman yata
gusto niya. Tapos anong gagawin ni Ash? Gaganti sa kanya? I like the idea... so
case closed.
Eh ako naman... para saan? Isa na siguro sa reason ko eh si Chester. Ok, I like
him. May crush na ako sa kanya dati pa. Hindi ko lang inaamin sa sarili ko. Pero
dahil si Shalyna nga ang lagi niyang kasama, parang tinatamaan na rin ako. In
short, nagkabaliktad kaming dalawa. And of course, the pageant thing. I don't want
to look stupid in front of everybody. Ilang beses na akong nagmukhang ewan sa
kanila, ayoko nang masama pati yung ibang guests sa araw na iyon. And it's a chance
to prove na Chris... is Chrisandra. More of a Miss... not Mister...
I don't care about those 12 rules. Ni-hindi ko na nga sila matandaan eh! Rule-13
lang talaga ang pinapakialaman ko. Hindi nga ba siya pumayag noon? Hindi ko na
matandaan. Pero sinabi niya eh. Ang masaklap pa sa lahat, wala pa yun sa papel na
sinulat niya. Bakit ba hindi ko yun naisip noon?
At ano nga ba si Ash sa akin? Natatakot ba ako sa kanya kaya ganun ko na lang
kagusto na may distance sa aming dalawa? Ewan ko ba. Ang gulo ng utak ko ngayon.
Nagklase kami ng walang imikan. Ganun din ako sa kanya. Mukhang hindi nga rin siya
nakikinig nun kagaya ko. Paano ba naman nung tinignan ko siya sa kabilang table
nagda-drawing lang siya sa notebook niya. Narinig ko na lang na sinabi niya ng
mahina...
Hindi naman siya ganun kagaling mag-drawing pero kitang-kita mo na may babae doon
na naka-gown tapos may lalaki na naka-kabayo.
"Cinderella?"
"Kita mo sa drawing na niyayaya siya nung Prince 'di ba? Pero nagdadalawang isip
siya. Sabi nga ni Cinderella, 'Do you love me because I am beautiful, or am I
beautiful because you love me?' "
"Yeah.. so?"
"Hindi niya kasi naiintindihan. Bakit nga naman magugustuhan ng Prince yung isang
tulad niya? She's nothing more but a servant. Pero dahil nagkakilala sila at
naipakita niya yung personality niya, kahit na short term lang silang
nagkakilala... that made her special among others. So ang nangyari, mahal siya ng
Prince hindi dahil maganda siya, kung hindi maganda siya sa paningin niya dahil
mahal niya siya."
Siguro kung ganito yung mga sinasabi sa akin, normal lang sa akin na malito. Pero
ngayon, parang naiintindihan ko.
"Sounds cool.." kinuha ko yung papel, "Para saan naman 'to?" tinaas ko yung papel
niya.
Nung sinabi niya sa akin yun, napaisip ako lalo. Hindi yun wala lang... mas
pinaniwalaan ko pa yung pangalawa. It'ssomething.
Medyo peace na kaming dalawa nun. Actually, hindi naman talaga kami nag-away.
Nagkailangan siguro.. oo.
Lunch break na namin nun at kumakain ako sa cafeteria. Saglit lang eh tumabi na
naman si Ash sa akin at nilapag ba naman yung skateboard niya sa lamesa kaya
pinababa ko. Tinignan ko lang siya.
"You mean.. paano natin maipe-present yung report about Marriage.. hindi 'Marriage
natin'" tinama ko pa siya, "Yung regular reporting na lang." sabi ko sa kanya
habang kumakain ako ng spaghetti.
"O sige. Magdadala na lang ako ng laptop para makagawa tayo ng Powerpoint
Presentation.. then projector. Kung gusto mo gawan natin ng small script."
Lumapit naman siya sa akin para walang makarinig sa sasabihin niya. As if naman may
manggagaya pa sa amin eh wala namang kwenta yung presentation namin.
"Kunwari yun nga, married na tayo. And then meron tayong small couple conference..
at yung mga classmates natin ang audience. In short habang pine-present natin yung
report, may kaunting drama lang tayo." saka lang siya lumayo.
Nag-order na rin siya ng kakainin niya at bumalik din naman siya kaagad. Natapos
din naman akong kumain at siya naman eh nagsusulat pa nung script na kung ano ba
yun.
"Sino?"
"Yung Mommy ni Shalyna. Nagmana nga siguro si Shalyna sa Daddy niya eh, paano yung
Mommy niya mabait naman."
"Kauuwi lang galing ng States? You mean, bumalik si Shalyna mag-isa dito sa
Pilipinas?" kawawa naman din pala siya kung ganun.
"Oo. Ayaw niya daw doon. Sa bahay nga yata nila, mag-isa lang siya kasi yung
parents niya nasa America parehas." tapos tinabi rin niya yung sinusulat niya para
kumain na rin, "Hindi ko pa nga na-meet yung Mommy niya dati."
"Ako rin, hindi ko siya na-meet. Although kaibigan ko siya before, madalas din wala
yung parents niya sa bahay nila. No wonder wala siyang parental guidance."
Biglang nanahimik si Ash. Ewan ko ba kung anong nangyari sa kanya at bigla na lang
nag-iba yung itsura niya. Gaya na naman kanina.
"Bakit ganyan yung itsura mo? May sakit ka ba?" hinawakan ko siya sa noo, wala
naman. "Ash, can I tell you a secret?"
"Wala pa akong napapagsabihan nito. Kahit isa sa mga Kuya ko o sa Tatay ko."
huminga ako ng malalim, "Di ba nabanggit ko sa 'yo na may nakita ako sa park nung
araw na umalis si Shalyna?"
"Yeah.. at hindi mo pa sinasabi sa akin ano." tuloy pa rin siya sa pagkain niya.
"I did see somebody that day. Lalaki. Nakadapa sa damuhan... may dugo yung damit.
Dahil grade school nga ako, inisip ko patay na. Kinabahan ako at baka ako yung
pagbintangan kung saka-sakali. Tumakbo ako at nagsisisigaw. Na-shock siguro ako
kasi lalo akong nag-iiyak eh. Pagbalik ko sa bahay namin, binalita sa akin ng Tatay
ko na may ambulansiya daw kanina kaya may traffic."
Na-choke naman si Ash kaya inabot ko sa kanya yung ice tea niya.
"You what?!?"
"Bakit mo naman sisisihin yung sarili mo? Bata ka pa nun, anong malay mo sa bagay-
bagay?"
"Promise me you won't tell anyone. Baka kasi isipin nila.. ang sama-sama kong tao."
tumingin ako sa kanya, "Baka nga ikaw iniisip mo sana may ginawa man lang ako."
"Ako?!?" tinuro pa niya yung sarili niya, "Nah, I wouldn't think that. Nangyari na
yun.. hindi na maibabalik."
"Trust me, I won't tell anyone." sabi niya sa akin, "Mas nakakagaan kung nagsha-
share ka ng mga nasa 'yo. Kagaya ngayon."
"Huwag kang matakot magsabi sa akin. Kaya nga nandito ako eh. I'm your boyfriend!"
Napalunok ako bigla at inalis naman niya yung kamay niya sa kamay ako at umatras
siya para sumandal sa upuan niya. Parehas kaming nagulat parehas.
Honestly, moment na yun na seryoso tapos bigla na lang napasok yung ganun.
"GUY FRIEND!! You know what I mean.." tapos nun, uminom siya ng ice tea niya.
***21***
Ang weird talaga niya no? Pero parang may napapansin na rin ako sa kanya. Hindi
naman ako innocent sa ganitong bagay. Pakiramdam ko nga may malaking possibility na
ma-break niya yung Rule-13.
Teka teka.. ma-break yung rule 13? sa akin? Ang kapal ko naman siguro. Kung anu-ano
na naman iniisip ko.
Nung hapon din nung araw na iyon eh nagpunta ako sa bahay nila para mag-practice
kami nung presentation namin about Marriage. Umakyat naman siya sa hagdan nila at
magpapalit daw siya ng shirt dahil naiinitan na siya.
Sakto namang lumabas si Lawrence nun na mukhang kagigising lang yata. Hindi nga
niya ako napansin na nakaupo doon dahil nagdire-diretso siya sa paglalakad niya at
hawak-hawak pa niya yung ulo niya na akala mo eh nagkakamot ng ulo.
"Ash! Nakita mo ba yung pain reliever? Masakit yung ulo ko ngayon." sumigaw siya
doon nung nasa dining table siya.
"Hi Chris. Nandito ka pala, hindi kita nakita." ngumiti pa siya sa akin.
"Hello."
Lumabas naman na si Ash nun at binuksan niya yung kabilang drawer kaya naiabot na
niya kay Lawrence. Saglit lang din eh umupo na siya sa sofa kasama ko.
"Hindi yan pumasok ngayon eh.. kanina pang umaga masakit yung ulo." sabi niya tapos
inalis niya yung papel. "So.. simulan na natin?"
"Sure." sabi ko naman sa kanya, "Doon na muna tayo sa script natin. Yung Powerpoint
naman madali na yun dahil ilalagay lang naman natin bawat slide yung 10 Marriage
facts."
Tumayo naman kami parehas nun at hindi ko pa alam kung anong script ang gagawin
namin.
"O sige ganito. Ang simula natin eh papasok ako ng classroom. Ikaw kunwari eh naka-
apron nung dumating ako. Magpo-polo na lang ako nun para kunwari galing ako sa
trabaho. Lalabas doon sa projector, Couple have to show their intimacy to each
other. Then ang mangyayari, sasalubungin mo ako at kunwari eh yayakapin mo ako."
Tinignan ko siya ng masama nun. Pero kailangan eh. Mas mabuti nang yakap, kaysa
maiba pa.
"O sige.. yayakapin kita at sasabihin ko na kumusta ang trabaho chuvaness. Ok I got
that part." sabi ko naman at tinignan ko yung papel niya. "Decisions yung next."
"The same thing sa second one. Lalabas sa projector yung Decisions. Syempre kunwari
magpapahinga ako at uupo ako sa harapan. Magsasabi ako tungkol sa bahay at lupa na
gusto kunwari nating bilihin sa kabilang town. Ikaw naman, mag-disagree ka sa akin.
Sasabihin mo mas gusto mo na sa tinitirahan natin. But in the end, ako na yung mag-
give way na papayag na mag-stay na tayo sa bahay natin." grabe, planado na nga niya
talaga ito. Alam na alam na niya kasi yung sasabihin niya eh.
Nakaisip naman ako ng idea doon sa number 3. Yung one can't work out without the
other.
"Sa number 3 naman, ganito na lang. Sasabihin mo sa akin na masarap kunwari yung
niluto ko. Syempre, matutuwa naman ako kunwari. Papasok yung idea mo na, 'Your the
best wife thing.' Then I'll say something na rin. Parang sinasabi natin na wife
duties ako, husband duties ka naman. Na ngwo-work tayo ng tama according sa nature
natin."
"Ok ok wife."
Inapakan ko nga siya nun ng malakas kaya nasaktan naman. Nag-proceed na kami sa
number 4. Napag-usapan namin sa Money na kunwari eh magsasabi ako tungkol sa bills
ng bahay. At syempre, sasabihin ko na kulang na yung pera namin sa pangbahay. Mag-
disagree ng kaunti, then marerealize namin na dapat mag-share kami ng pera at huwag
magsumbatan kung kanino nanggagaling yun.
Sa number 5 naman, Kids, magsasabi na lang kami ng kung ano na kunwari eh tulog na
yung dalawang anak namin. In short, naipapakita na may girft yung family namin.
"Sa number 6, kunwari papagalitan mo ako dahil napapadalas yung pag-inom ko, pag-
smoke at kunwari eh nagseselos ka sa kasamahan kong babae sa trabaho. Magagalit din
ako sa 'yo dahil maingay ka masyado," nanlisik yung mata ko nun,"Pumasok na rin
yung number 7. Then, we'll sort it out. Sasabihin ko na hindi na ko iinom.. mga
ganung bagay."
Tinignan niya uli yung papel niya. Number 8 eh Honesty. Kunwari eh aaminna ako sa
kanya sa script namin na nangutang nga ako doon sa kapitbahay namin para sa pambili
ko ng make-up. Magagalit siya uli, pero magkakaayos. Lagi namang ganun!
***
Dumating din naman ang Tuesday at umaga pa lang eh dala na ni Ash yung projector at
yung laptop niyang sarili galing sa bahay nila. Hindi naman na ako masyadong
kinakabahan at tiyak ko rin eh siya dahil ready naman na kami.
Last period namin yung Religion class. Yung ibang classmates namin eh may dala-
dalang mga cartolina at kung anu-anong mga bagay-bagay para sa presentation nila.
Yung mga binili ko nga sa National na kung anu-ano eh useless din pala dahil hindi
rin namin nagamit. Pera nga ni Ash ginamit ko doon eh, ayaw kasi niya pabayaran. In
the end, binigay niya rin sa akin lahat. Extra art materials daw kung
kakailanganin.
Panay ang practice nung iba naming classmae doon. Kanya-kanyang style naman kasi ng
presentation. Yung isa ko ngang classmate eh hinawakan pa ako sa kamay at ang
lamig-lamig talaga ng palad niya. Pasmado nga yata siya eh sa sobrang kaba.
Nilagay ko na yung apron ko nung pumasok yung religion teacher namin at si Ash eh
nakabihis na rin ng polo niya kanina pa. Ang gwapo nga niya tignan nun eh. Ang haba
pa nung sleeves niya kaya pinatupi pa niya sa akin kaya naman yung ibang classmates
namin eh inasar pa kami at kinakarir na raw namin yung Marriage thing. Sa isip-isip
ko naman, para tinupi ko lang yung sleeves niya may malisya na kaagad???
"Ok class, opening prayer muna tayo tapos sisimulan na natin yung presentation
niyo. Mukhang ready kayong lahat ah.."
Syempre pagkatapos nun, inisa-isa nila yung vows ng mag-asawa. Dapat ganito, dapat
ganyan. Binuhat pa nga siya ni Chester nun at kunwari eh mag-honeymoon na sila.
Doon natapos yung presentation nila. Maganda rin naman, pero mas maganda yung sa
amin. Akala nila ha!
Yung sumunod na mga presentation eh wala namang kwenta. May nagbasa lang sa harapan
at super boring talaga. Hindi pa kami tinatawag ni Ash nun. Sa bagay nasa likuran
naman kami.
May nag-present naman ng card. Ang ginawa eh papabasa sa klase yung nakasulat gaya
ng LOVE...CARE at kung anu-ano pa na kailangan daw sa Marriage. Nauubos na silang
lahat at syempre eh nauubos na rin yung oras nun hindi pa kami nakakapag-perform.
Finally nung last 15 minutes na lang yata ng time eh kami na ni Ash. Huling-huli sa
nag-perform.
"Hello honey..." kunwari eh papagpagin niya yung sapatos niya, "Kumusta ang araw
mo?"
Alam ko medyo corny itong presentation namin, pero ika-nga, sa corny nakakakuha ng
mataas na grade.
Lumabas na yung slide na nakalagay eh COUPLES HAVE TO SHOW THEIR INTMACY TO EACH
OTHER. I hate this part. Ito na yung time na kunwari eh yayakapin ko siya at
tatanungin ko yung araw niya sa trabaho. Inalis niya yung polo niya at lumapit din
siya sa akin. Naka puting shirt na lang siya ngayon at pagkatapos..
"Uhmm.. uh.. kumusta naman ang trabaho mo?" binigyan ko siya ng masamang tingin at
nakangiti lang siya.
"Yung bah--?"
Hindi ko naman natapos yung sasabihin ko dahil nagsalita na naman siya. Ano ba
naman 'tong tao na ito? Nag-practice kami 'di ba?
The heck? That's not on the script either. Date? What date?
"Magda-date tayo. Friday nga 'di ba?" wolf look na naman yung pinapakita niya.
Ang tagal kong nakipagtalo sa kanya na walang date, siya naman eh sinasabi niyang
meron. Mabuti na lang angkop pa yung pinagsasasabi niya sa script. Minsan nagle-
lead to arguments.. kagaya ngayon. This isn't a script at all... this is real!!! So
I have to give way for him???
"You know what honey? I'm lucky to have you as my wife. Who knows hindi ako
magiging ganito kung wala ka?"
Hindi ko maintindihan yung sinasabi niya. Wala talaga ito sa script. Lumabas na sa
slide yung ONE CAN'T WORK OUT WITHOUT THE OTHER.
"Kung hindi siguro kita makikilala, I wouldn't function well. I mean, I'm not the
same Ash. I'm a better Ash. I work out pretty well 'coz you're here with me."
"Sa date natin? Never mind that. Ako nang bahala doon."
Grrrr! Nasa Money part na kami ng presentation. At ang sasabihin ko sana eh bill
namin sa kuryente.. tubig at telepono. Pero ngayon naman..
Natatakot na akong magsalita tungkol doon sa number 5, KIDS. Baka kasi kung ano na
naman yung sabihin niya.
Gusto ko sana siyang sigawan ng 'You fiend!' pero hindi ko ginawa. Sa script namin
may anak na kami, hindi ako buntis. Ang sarap niyang sakalin!
Naiinis na talaga ako nung mga oras na yun. Hindi ko lang maipahalata dahil nasa
harapan pa kami.
"Oo nga pala HONEY.." medyo sarcastic na yun, "It's about your drinking, smoking--"
"What about it? I don't drink. I don't smoke." sabi niya sa akin. Nawalan na naman
ako ng line na sasabihin, "And definitely I won't cheat on you. Bakit pa?" akala ko
tapos na siya magsalita eh.
"Ok lang din kung magdaldal ka sa akin ngayon. I totally understand. Moody talaga
ang mga naglilihi.."
Alam ko medyo nakukuha na niya yung sinasabi ko. Ano bang nangyari at binabago
niya?
Tumayo na siya doon sa pagkakaupo niya. Mabuti na lang talaga last 3 na lang kami.
Honesty muna ngayon...
"Oo nga pala, nangutang ako sa kapitbahay natin kanina pinambili ko ng make-up.
Yung pera kasi natin pambili ng ulam nagastos ko eh.." sabi ko naman at for the
first time.. may nasabi ako na on the script.
"Ayos lang yun. I love the fact that your honest with me. Pero masasabi ko lang,
you don't need make-up to make yourself beautiful.. you already are.."
Nanukso na naman yung audience. Nag-iinit na ng kaunti yung mukha ko nun. Nakuha pa
niyang tumayo sa harapan ko. Susuntukin ko talaga siya pagkatapos nito!!!!
Arrrgggghhh!
"Trust me, I'll take care of you." sa script namin, ako yung mag-tatrust sa kanya
for the reason na pupunta siya sa bar. Pero ngayon, iba pa rin.
Yumakap na naman siya sa akin. For the first time, nasa script yun. ANg higpit nga
eh.
"It's really hard to let you go.. so I won't. I love you Chris."
Nagpalakpakan naman yung mga classmates namin including yung Religion teacher
namin.
Whoa! Nakuha namin yung highest grade! Nagtatatalon ako doon at hinawakan ko yung
kamay ni Ash sa sobrang tuwa. Saka ko naalala na malaki pala yung atraso niya kaya
binitawan ko rin kaagad ng malakas.
"Anong great great ka diyan? It's terrible. Hindi ko alam yung sasabihin ko in most
parts!!"
"Dapat bang alam mo? Hindi naman 'di ba? you should speak for yourself... what you
feel.. what you think. That's what makes a good script... SPECIAL."
Medyo asar pa rin ako nun. Kailangan ba siya lagi ang tama.
"You made the whole thing up? Kulang na lang suntukin kita kanina!"
"I made the whole thing up? Probably. I didn't plan it, to be honest with you. Yung
mga sinabi ko kanina.. hindi ko yun pinag-isipan."
Binaba niya yung laptop niya saka yung prjector. Dahil nakaupo ako doon sa lamesa,
lumapit siya sa akin. Humawak siya sa dalawang balikat ko, at seryoso na talaga
siya ngayon.
"Hindi yun lumabas sa hangin! Ewan ko kung saan nanggaling! Alam mo kung anong
problema sa 'yo? You don't know the difference between fantasy and reality. Tingin
mo yung mga sinabi ko eh nahugot ko sa isang fairytale book? You want to know
something? This is not a fairytale..."
Lumayo siya sa akin. Kinuha na niya yung gamit niya at tinalikurana ko. Hindi ko
alam yung sasabihin ko. Hindi na rin ako makakilos.
***22***
Seryosong-seryoso siya nun at ako rin eh seryosong-seryosong nakatingin sa kanya.
For some moment, nagtitigan lang kaming dalawa doon. Finally nung marealize ko,
tumawa na lang ako ng malakas at tinapik ko siya sa balikat niya. Sumakit nga yung
tiyan ko kakatawa eh.
"Good one Ash! Ang galing mo talagang magbiro.." sabi ko tapos hinawakan ko na yung
tiyan ko.
"Ooh.. right." sabi na lang niya tapos tinalikuran niya rin ako.
Nauna na siyang lumabas sa akin at naiwan ako doon sa loob. Dala-dala na niya yung
mga gamit niya. Nung nalaman ko na talagang ako na lang yung tao doon, yumuko ako.
What's up with him? He couldn't be... I mean.. with me? He can't.. can he?
Crap.
"Hey, pick you up at 3?" nahulog na lang ako doon sa inuupuan kong able.
"3? Anong 3?" hindi ako makapag-isip ng maayos nun, "Bahala ka na."
Nakita kaya niya na nag-iisip ako doon? Nakakahiya naman kung ganun.
Tumayo na ako at kinuha ko na yung bag ko para umuwi na rin ako. Hindi ko na lang
iisipin yung presentation.
Naabutan ko naman siyang naglalakad at hawak pa niya yung laptop niya sa kaliwang
braso niya. Napansin lang niya ako nung sumabay ako at may kausap siya sa phone.
"Yeah Mom.. I know." halatang naiirita din siya, "Just tell Dad he's not doing good
this past few days..."
After ng ilang sinasabi niya, binaba na rin niya yung phone at tumingin sa akin.
"Mommy ko. Masyado na namang worried sa mga bagay-bagay. Especially Lawrence. Medyo
namumutla nga siya kagabi pa.""May sakit ba siya?""Dati rin nagkakaganyan siya.
Sasakit yung ulo... namumutla... pero ilang araw lang din, balik na siya sa dati."
kahit hindi niya masyadong pinapakita, halata mong concerned pa rin siya sa kapatid
niya.
Nilagay niya yung isang kamay niya sa bulsa niya at nakita kong may connecting
chain siya sa pocket niya. Eh sa dress code namin, bawal na yun. Baka daw kasi
magkaroon ng idea yung mga estudyante na gamitin sa kung ano yun.
"Hey.. may connecting chain ka sa back pocket mo? Bawal na yan ah!"
Napatingin din naman siya sa likuran niya. Napahawak siya doon sa back pocket niya.
"Ahh.. yan ba? Nalimutan ko kasing alisin eh.." tapos tinignan niya yung laptop
niya,"M-may email ka ba?""Wala. Wala akong panahon sa ganyan."
Naglakad lang kami ng naglakad nun. Umuwi siya sa kanila para iwan yung gamit niya.
Ako naman eh umuwi na sa amin at nanood ako ng TV kahit hindi naman ako makapag-
concentrate. Maya-maya lang eh sinabihan ako ni Kuya Christian na nasa labas nga
daw si Ash at hinahanap ako.
Lumabas naman ako kaagad. Medyo madilim na rin nun at nandun pa siya sa labas namin
at nakangiti na naman.
Wala talaga akong balak maglakad nun at medyo tinatamad na rin ako. Mukhang
desperado ng kasama si Ash kaya pumayag na rin ako. Hiniram ko yung bike ni Kuya
Christian at pumayag naman na siya.
"Bakit ganyan ka makatingin sa bike?" sinuot ko naman yung helmet, "Wala akong
balak maglakad. Gusto mo sumabay ka sa akin."
Dahil nga matangkad naman siya, malalaki naman yung hakbang niya kaya halos match
lang din sa mabagal na pag-bike ko. Wala nang tao sa daan nun at nakabukas na yung
mga ilaw sa poste dahil madilim na. Tumingin pa nga ako sa langit nun eh. It sounds
cheesy but, I love the sky. Lalo na kung maraming stars... even the moon. Sinabi sa
akin ng Tatay ko na maraming tao daw ang namamangha sa langit. Hindi na ako
nagtataka. Pero sinasabi rin niya sa akin na kahit maraming tao ang pare-parehas na
namamangha sa langit, iba-iba pa rin yung pakiramdam nila at interpretation nila.
Ang tagal kong nakatingalan nun. Pagtingin ko kay Ash, nakatitig na naman siya sa
akin kaya na-distract ako at na out of balance. Natumba tuloy ako.
"I'm fine." tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, "Na... na-distract lang ako."
Tinayo ko yung bike at hindi na ako sumakay. Naglakad na lang ako sa gilid at
hawak-hawak ko na lang.
"Huwag mong sabihin sa akin na hindi ka marunong mag-bike?" sabi ko naman sa kanya
na nang-aasar pa.
"Err ako? Marunong ako. It's just that.. I don't want to ride." naglakad pa rin
siya nun pero mabagal lang.
Umupo siya doon sa gilid sa may damuhan na naman. Nasa tapat na kami ng kung
kaninong bahay.
"Ako tatawa?" tinuro ko yung sarili ko. "Cross my heart hindi. Pero kapag sinabi mo
sa akin na ayaw mo dahil hindi mo abot yung pedal??? Tatawa ako.""Well.. it's a
lil' bit worse." sabi niya sa akin, "I have this bike phobia ever since I was a
kid."
Napatingin ako sa kanya at seryoso pa yung mukha ko nun. Pero hindi ko rin
napigilan, humagalpak na talaga ako sa pagtawa.
"Oh please! Ikaw? Takot mag-ride ng bike? You look like a monster.. tapos simpleng
bike takot ka na? Anong height mo? 5'9? 5'10? ""5'11.""Yeah.. that. Unusual lang."
hindi talaga bagay sa kanya, "Paano ka naman nagka-phobia?""Nag-crash kasi ako nung
bata pa ako.""Normal lang naman mag-crash ah! Ako nga ilang beses nang tumumba. Sa
skateboard nga ilang beses ko nang mapilayan yung sarili ko.. pero hindi naman ako
nagka-phobia."
Nakiupo na rin ako doon sa kanya sa damuhan at napansin kong tumingin din siya sa
sa langit. Saglit lang... sa akin na rin.
At that very moment na tinanong niya ako, nabaling yung tingin ko sa kanya.
Nakatingin lang din siya sa akin nun. Tapos tumingala lang din siya.
"I don't know. Sometimes I feel like I have certain connection with the sky. The
whole thing's fabulous. It's just... wow!" tinitignan ko siya nun habang
nagsasalita, "It's like LOVE. There are some things that aren't meant for you to
explain. Like uh... how will I put this? It's like... MAGIC."
Napahawak na lang ako bigla sa dibdib ko nun at iniwas ko yung tingin ko sa kanya.
"Have you ever had any other girlfriends?" ewan ko kung anong pumasok sa isip ko at
tinanong ko yun.
"Ikaw?"
Hay! Tinanong pa niya? Eh comment nga lagi sa akin mas maangas pa ako sa mga
lalaki? Ineexpect ba niya na meron?
"Oo wala! Sino namang magkakamali?" tumawa ako nun pero hindi masyado.
Medyo yumuko siya nun at tinignan niya yung sapatos niya.
"He talked to me this morning sa Men's room. He wished me good luck dahil nga alam
nila niliigawan kita. And he told me 'The best guy wins.' "
"He told me he's going to court you. Hindi ko alam kung natanong ka na niya. Pero
sa reaction mo, mukhang hindi pa.""Ako? Whoa!" medyo sarcastic remark na yung
pagkakasabi ko, "Masyado na akong inoverestimate niyan.""It's true." ngumiti siya
pero hindi masyado, "Kapag tinanong ka niya kung saka-sakali... papayag ka ba?"
Hindi ko alam yung isasagot ko. Hindi pa naman ako natanong ng ganito dati pa.
"Yeah. Siguro. You like him right? So.. why not give him a chance?"
Nung sinabi niya sa akin yun, i felt like i was stabbed on my chest.
"Kung hindi tayo nagkaroon ng deal at tatanungin kita kung pwede akong manligaw...
papayag ka?"
Nagulat ako sa tanong niya nun kaya hindi ko na siya matignan ng diretso. Ibubuka
ko na sana yung bibig ko para sumagot kaya lang nagsalita siya uli.
"Nah.. never mind. Huwag mo nang sagutin. I don't want to know the answer."tumingin
siya sa magkabilang side niya, "Tara na, iuuwi na nga kita."
Hindi pa rin ako nagsasalita habang naglalakad kami. Siya rin naman eh ganun. Hindi
ko nga napansin na nasa harap na nga kami ng bahay namin eh. Huminto lang siya doon
sa harap ko at ngumiti.
Nung hindi ako sumagot, nagsimula na siyang maglakad papauwi sa kanila matapos
siyang mag-wave sa akin.
Naisipan ko na lang...
"Good night."
Tinaas niya uli yung isang kamay niya para mag-bye sa akin. Tumalikod siya uli para
maglakad.
"Ash!" huminto na naman siya pero nakatalikod sa akin. Huminga ako ng malalim."The
answer's Yes, it's possible."
Nakatayo lang siya doon pero hindi siya kumikilos. Bakit ko ba sinabi yun?
Hindi man lang siya lumingon sa akin at dumiretso na siya sa paglalakad. Nakalayo
na siya nun at malapit na siya sa may kanto sa may likuan nung naisipan kong
pumasok na sa bahay namin.
Hindi ko pa nabubuksan yung door knob namin dahil sa sobrang bagal kong maglakad at
kumilos nun...
***23***
Hindi ako gumalaw nung mga oras na iyon. Narinig ko na lang sinabi niya na
'Thanks'tapos humiwalay na rin siya at umalis na talaga. Ngumiti lang siya sa akin
at ako naman eh napangiti na lang din sa sarili ko.
What's wrong with me? Nitong mga huling araw... I was acting kinda', odd?
Pumasok na ako sa bahay namin at syempre eh ginawa ko na yung mga ritwal ko kapag
gabi. Sinabihan pa nga ako ni Kuya Christian na mukha daw akong ewan at nakangiti
daw ako mag-isa. Sabi ko naman sa kanya, uso na ngayon yun kaya huwag siyang
makialam.
Maaga akong nagising kinabukasan at dahil nga doon eh maaga rin akong nakaalis ng
bahay at nakapasok ng school. Hindi ko alam kung dumaan ba si Ash sa bahay dahil
hindi ko na siya hinintay at nauna na akong pumasok sa school.
Kaya lang..
Huminto ako nun at humarap sa kanya. Napataas yung kilay ko nung tinawag niya ako
Chrissy.
"Everyone is calling you... Chris. Naisip ko lang para maiba naman, I'll call you
Chrissy. Ok lang naman na tawagin kitang Chrissy 'di ba?"
"Great! Papunta ka na ba ng room?" tinuro niya yung nasa likod niya, "Pwede kitang
sabayan."
"Actually pupunta ako sa library, kasi may naiwan ako." sabi ko lang yun! Hindi nga
ako nagpupunta ng library eh.
Ano ba naman itong lalaking ito? Hindi ba siya nakakahalata na umiiwas ako?
"Thanks.. pero... pupunta muna ako sa CR ng BABAE." ngayon ewan ko lang kung
makasama ka pa sa akin sa loob.
Grrrr! Sabi nga nila, may own ways daw ang guys. I guessed it's proven.
Nagpakatagal talaga ako doon sa loob ng CR para naman mapagod siya sa kakahintay.
Kaya lang nag-alarm naman na at kailangan ko rin namang lumabas.
Pagsilip ko at ulo ko lang ang nilabas ko, wala na siya doon. Aba, napagod yata!
Yehey!
"Are you looking for me?" kinalabit niya ako sa likod ko.
Ngumiti lang siya sa akin at sinabayan nga niya akong maglakad hanggang sa
classroom namin. Nagkatinginan pa nga yung mga classmates namin dahil kasama ko ang
nag-iisang CHESTER ng Sports Curriculum. May mga meaning nga yung mga tingin eh.
Hindi ko lang mawari kung ano.
Laking pasasalamat ko talaga nung humiwalay din siya sa akin para umupo siya sa
desk niya at ako naman eh sa bandang likuran. Si Ash eh nakatingin lang sa akin
pero walang sinabi.
Hindi naman dumating yung Physics teacher namin nung second period at wala ring
substitute na dumating kaya may free period kami. Breaktime naman na ang next dito
kaya didiretso na lang ako sa cafeteria. Pero katulad nga ng dati, niyaya naman ako
ni Ash.
Naglalakad na kami doon sa corridor nung may tumabi naman sa left side ko.
Hindi ko alam kung kaya ko pang ngumiti ng mga oras na yun kaya sinabayan ko na
lang din sila sa paglakad. Hindi pala, sila nga pala ang sumabay sa akin. At
syempre, kung pwede ko lang sila paalisin sa tabi ko, ginawa ko na.
Pinili ba naman ni Chester yung table doon sa bandang gitna kaya doon kami napaupo.
Tatayo na sana ako para umorder kaya lang hinawakan ako ni Ash sa balikat at
pinaupo ako uli.
"Anong inumin ang gusto mo?" nilabas na niya yung wallet niya.
"Ito yung pera.." inaabot ko sa kanya kasi kung siya naman ang bibili, "Coke."
Nakataas lang yung kamay ko sa hangin at tinalikuran naman na niya ako para bumili
ng iinumin. Sabi ko nga eh mapapahiya ako.
Dahil may mga nakatingin pa rin nun, nilabas ko yung fairytale book ng nanay ko at
binasa ko na naman. Mahal na mahal ko pa man din yun.
Hindi rin nagtagal, nakabalik na kaagad si Chester dala-dala yung inumin. Sumunod
naman si Ash na dala-dala yung Burger ko.
Kinuhanan pa nga nila ako ng plato at kung anu-anong pagkain na hindi ko naman
kayang ubusin.
Kakagat na sana ako nung burger ko kaya lang napansin ko na nakatingin silang
dalawa sa akin. Nasa tapat ko kasi sila parehas at sila ang magkatabi. Nailang
tuloy ako.
Sana lang hindi niya sinabi yun 'di ba? Ayoko nang tinititigan ako habang kumakain.
"Chrissy, you should try this. Hindi ko alam kung anong straw ang gamit mo, kaya
dalawa na yung kinuha ko. Yung spiral ba, o yung plain?"
Tumingin naman si Ash sa kanya. Alam ko na kung bakit.. narinig niya kasi yung
'Chrissy' part.
"Chris, kumuha ako ng plato mo. I know you don't like plates that has designs on
it.. pero kinuha ko na yung dalawa. Ano bang gusto mo, red or pink? i'm sure it's
RED."inabot naman niya sa akin at kinuha ko.
"Thanks Ash."
Tumayo naman yung dalawa at mukhang may kinuha na naman doon sa bilihan. Ewan ko ba
kung ano na yun.
"Bumili ako ng pudding, vanilla pudding." wow! Ang tagal ko nang hindi nakakakain
ng vanilla pudding ah!
Kumuha ako ng tig-isang sandok nung pudding at tinikman ko rin naman. Nilagay ko pa
nga sa bowl ko eh.
"Favorite mo yung chocolate 'di ba.. CHRIS?" sinandok din iya yung chocolate
pudding at nilagay niya sa bowl ko.
"Thanks guys."
Medyo nabubusog na rin naman na ako nun kaya nung naubos ko yung pudding eh konti
na lang yung kagat ko sa cheesburger at lalung-lalo na hindi na rin ako makainom.
Yung dalawa talaga eh nakatingin pa rin sa akin.
I can honestly say that Chester's cute.. but the whole Chrissy thing? I'm getting
annoyed.
"Yeah.. pero naglalaro rin ako ng basketball. Minsan nakikipag one-on-one pa nga
ako sa mga guys eh." sabi ko naman at sumandal na ako.
May sound na narinig ako galing kay Ash pero hindi ko alam kung ano yun.
Nanahimik na lang ako doon sa upuan ko. Yung dalawa eh magkaharap na at magkalapit
yung mukha.
"Kayang-kaya naman kitang talunin sa basketball eh.""Says who?" sabi naman ni Ash
at tinaas niya yung isang kilay niya, "Even though your a varsity, kayang-kaya
kita.""Oh yeah? You seemed to have a problem with me kapag may kinalaman si
Chrissy?"bakit na naman ako nasama diyan! "Huwag kang selfish Ash!"
Tumingin si Ash sa direksiyon ko pero binalik niya uli kay Chester.
"Yeah, I have a problem with you when it comes to Chris. Ikaw rin naman sa akin ah.
You treat girls as a property.. as possession.. not as a person!" sabi ni Ash.
Bigla na lang tumayo si Chester at hinawakan niya si Ash sa collar ng polo niya.
"I am.. but I'm not anymore. Chrissy's different!" mukhang galit na rin siya nun,
"At ikaw? Anong tingin mo? Dahil ba sa pegeant King ka at ikaw yung captain ng
skateboarding team feeling mo lahat ng babae head over heels sa 'yo? Well, guess
what? You are going down!"
"First of, huwag na huwag mong hahawakan ng ganyan yung polo ko. Second, I totally
agree with you that Chris is different. Third, I don't care about those girls. I
don't even know them! Fourth, I don't like you. I don't even like you near her. And
fifth..."tumingin siya uli sa akin then kay Chester uli, "You're on!"
Nakatingin na yung mga tao sa cafeteria sa amin. Pinipilit kong itago yung yung
mukha ko pero sino pa bang Chris ang tinutukoy? Ngayon naaapreciate ko yung
pagtawag sa akin ng Chrissy ni Chester. At least, it's more of a disguise.
"Will you two shut up?!?" yun na lang ang nasabi ko at tumingin sila sa akin, "Ewan
ko ba kung bakit sumabay ako sa inyo kumain. Mas gusto ko nga mag-isa eh. I don't
care about your stupid game!" sinabi ko kay Chester, "and your stupid opinion on
his game either!" sabi ko kay Ash.
Nakanganga yata yung mga tao sa amin nun at dumaan ako sa gilid. Wala na akong
pakialam sa kanila. Nakakainis naman kasi.
"Chrissy!"
Hindi pa ako nakakalabas ng cafeteria nun, humabol naman yung dalawa sa akin.
Bubuksan ko na sana yung glass door ng cafeteria, kaya lang hinila ni Chester kaya
hindi ko mabuksan.
"Look Chrissy, I like you." may mga nag-gasp pa doon sa likuran niya, "Yeah I do.
Kaya nga gusto kita kasama eh." tumingin siya kay Ash. "Now what's your excuse?!?"
Kinabahan din ako nun. Na-corner naman masyado si Ash. Kahit wala naman siyang
sabihin ok lang sa akin. Alam naman niya na deal lang lahat. Kahit hindi niya
pangatawan yun.. ayos lang. Lalabas na ako.
Bubuksan ko na sana yung glass door uli para lumabas na ako. Para ma-save na rin si
Ash sa pagsagot. Pero this time, siya naman ang humila para hindi ko mabuksan.
"Oh come on! You're only attracted to her! There's a big difference between the
word 'Like' and the word 'Love'. Hindi ko ito ginagamit na excuse Chris.. not like
this guy just to soften you up. As for my answer...""I didn't break R-13." ouch!
***24***
'Ouch' was supposed to be an inside thought. Pero anong nangyari? Parang naging
doble yung impact noon sa akin. An inside thought, at the same time... parang na
bottled up sa chest ko.
Tinulak ko na lang yung glass door para makalabas na ako. Alam kong maraming
nakatingin nun pero parang nawala na yung pakialam ko. Ni-hindi nga nila alam yung
ibig sabihin ng R-13...
First of, nasaktan ako sa sinabi niya. Hindi ko malaman kung bakit. Rule 13 states
that we are not allowed to fall in love with each other. Hindi nga yun kasama sa
paper pero sinabi ko. Binanggit niya sa akin na hindi sya umagree doon sa Rule.
Pero bakit ganun? Sinasabi niya na hindi niya binreak yung rule? Does that mean
pumapayag na siya doon sa sinabi ko?
More likely. Ngayon naman... nalilito na ako. Malaki yung possibility na ako na
yung maging rule breaker dito.
Oh please STOP! Ako magiging rule breaker? Hindi pwede. At least please... not with
Ash.
"Two popular guys like you?" sabi niya na talagang yung expression ng mukha eh
hindi makapaniwala, "Well, I'm not sure about Ash. May codename pa kayong
nalalaman. What in the world is R-13?""Mind your own business Shalyna.""Kung may
gusto nga sila sa 'yo... it's unusual. I mean.." tinignan niya ako ng parang
nandidiri, "Look at you! There's nothing special about you. Mukha ka ngang lalaki
dati. Nabihisan ka lang kaya nagmukhang babae. They used to like me. Now.. ikaw?
Eeew.""Yeah.. mukha nga siguro akong lalaki na nabihisan at nagmukhang babae. Well
it's a positive right there. But you know what? Get your ugly face out here o baka
lalong ma disarrange yan." tinaas ko yung fist ko.
Tumayo siya doon sa desk at tinignan niya uli yung bracelet ko.
Nung nag-alarm na uli, nagsipasukan naman nayung mga kaklase namin. Isa sa mga
huling pumasok eh si Ash at siya ang nahuling umupo sa upuan niya dahil sa likuran
pa siya. Wala siyang sinabi sa akin.
Nagklase kami doon. Naboboring na nga ako nun dahil wala namang pumapasok sa utak
ko. Dalawang period na lang nun kaya tuwang-tuwa talaga ako nung nag-alarm na para
sa uwian. Tumayo ako kaagad at maaga akong umalis.
Lunch break na namin. Usually sa cafeteria ako kumakain pero ngayon eh gusto kong
umuwi ng bahay. Ayoko lang mag-stay sa school ngayon.
Dahil walking distance lang yung bahay, mabilis din naman akong nakarating. Nagulat
nga ako nung nandun sa bahay si Kuya Christian. Akala ko kasi may pasok siya.
Sinabi niya sa akin na 2 pa daw ang pasok niya kaya nandun pa siya sa bahay namin.
1 hour lang naman ang lunch break namin kaya hindi na ako nagpahinga eh pumasok na
rin ako kaagad. At kung hindi rin naman magandang view ang makikita mo, nagsisimul
na namang tumaas ang presyon ng dugo ko. Nasa corridor kasi si Chester at Ash at
nung madaanan ko eh pinag-uusapan nila yung one-on-one nila sa basketball.
Hindi ko na nga lang sila pinansin pero hinawakan ako sa braso ni Chester.
"Would it make any difference kung hindi?""Of course it will. Kahit nga hindi na
manood yung ibang section sa gym mamaya ok lang basta nandun ka."
Dinaanan lang ako ni Ash nun. Tapos narinig kong sinabi niya bago siya pumasok sa
room eh.. 'Nasa 'yo yun. Pero mas ok nga siguro kung nandun ka.'
Lalong dumami yung laman ng utak ko. Maglalaro sila.. ok fine tanggap ko yun!
Maglalaro sila para sa kanila. Mag-aaway sila dahil sa kanila. At lalung-lalo na
magpasikatan sila sa para sa kanila. Pero bakit parang lumalabas kasalanan ko lahat
at nagkaroon ng ganitong laro?
Practice period na namin nun. Si Ash eh masyadong seryoso nun at hindi ko pa siya
nakikitang ganun. Nung nag-skateboard nga siya, ilang beses siyang gumawa ng
skateboarding trick at walang tigil. Parang lalo niya yatang pinapagod yung sarili
niya.
Hindi naman sila pinansin ni Ash. Tuluy-tuloy pa rin siya sa pag-slide niya sa
ramp, ilang ikot, ihahawak yung kamay sa sahig.. slide uli..
Kahit ako mapapagod nun. Pero siya... wala talagang balak tumigil.
Hinawakan siya ni Kian sa likuran niya para tumigil na at namumula na rin yung
kamay niya nun. Pero ang nangyari, tinanggal lang niya yung kamay at umalis siya
doon sa arena mag-isa habang nakasakay sa skateboard niya.
Nagklase lang kami pagkatapos nun. Naka-uniform na nga si Ash nun. Hindi ko alam
kung anong ginawa niya at napaka-seryoso niya talaga.
"Ok ka lang?""You know what bugs me?!!" sabi niya na nakataas pa yung dalawang
kilay niya.
Hindi ko naman siya sinagot. Nagulat lang ako sa kanya at parang galit siya sa
mundo niya.
Parang may napansin ako sa kanang braso niya pero natatakpan. Hindi naman siguro.
Isa pa sa mga ikinagulat ko sa lahat nug araw na iyon eh nung alarm na ng uwian eh
nagsitakbuhan palabas yung mga classmate namin. Parang alam ko na kung bakit. Dahil
siguro yun sa laban nila nila ni Chester. Masyado talagang big deal yun sa mga tao.
Ang captain ng skateboarding team, at ang captain ng basketball team. Siguro nga,
advantage na yun para sa side ni Chester. Hindi ko pa nga nakikitang mag-basketball
sila parehas.
Ako lang yung naiwan doon sa loob ng room namin at nakaupo mag-isa. Manonood ba ko?
Ewan ko kung anong pumasok sa utak ko at tumayo na ako. Iiwan ko na lang dito yung
bag ko at hindi naman na siguro kailangan doon sa gym. Isa pa, mabigat din yan at
ayokong magbuhat ng marami.
Naglakad nga ako papuntang gym. Sinuot ko yung sumbrero ko at ginawa ko yung
ginagawa ko dati. Itinago ko yung buhok ko kaya nagmukhang maikli na naman. Uwian
naman na kaya hindi na effective ang dress code.
Dahil nga panay taga Sports Curriculum yung nandun, maraming nakaupo sa bleachers.
Nakita kong may mga limang tao doon sa gitna. May nakared na jersey, si Chester, at
si white naman yung suot ni Ash. Nakatay lang siya doon at naka-cross yung kamay
niya sa chest niya. Nandun pa rin ako sa entrance ng gym nung mapansin kong...
Lumingon si Ash sa direksiyon ko. Iniwas ko na lang kaagad yung tingin ko kung
saan. May isang lalaki doon sa gilid na magrereferee yata as if totoo naman yung
game.
"Miss, pwedeng makiupo?" sabi ko doon sa isang babae na nakaupo doon sa gilid.
"Sure." sabi niya pero hindi nakatingin sa akin, "Vacant naman diyan eh." tapos
nabaling yung tingin niya sa akin, "Chris Orellana! Oh my God!"
Masyadong masaya yung babae nung makita niya ako kaya sinabi ko na tumahimik siya.
Yun pala eh hindi lang daw niya inaasahan na makikiupo sa kanya si Chris. As if
naman si 'Chris' eh kung sinong celebrity. Sagot ba naman sa akin eh kakaiba lang
daw na may nakikiupo sa kanya. Madalas daw kasi eh wala. Tapos ngayon, yung babae
pa na may pangalang 'Chris' ang nagtatanong sa kanya. Haay Chris.
Nagsimula na yung game at syempre eh may mga nagsisigawan. Ito naman ang ayaw ko sa
mga babae. Makakita lang ng naglalaro ng basketball eh panay na ang sigawan. I
mean, what's the point? Si Chester lang yan at si Ash. They are just... guys.
Siguro nga madadamage sa reputation nila kung matalo sila sa game. Who cares about
it? Siguro nga ginagawa nila ito para i-prove yung sarili nila. Kung tutuusin,
rivals naman silang maituturing. In sports curriculum.
Then napansin ko, may nag-cheer na at naka-score na si Chester. 2 points na siya.
Binaba ko yung sumbrero ko para wala nang makakita sa akin. Saglit lang din,
umiscore na rin si Ash.
Nagkaroon ng ilang pito yung referee. Travelling daw.. mga ganun. Hindi ko nga
maintindihan kung anong nangyayari sa game. Ang concern ko lang... yung score
board. Tumagal ng tumagal, nasa 15-10 na ang score... Chester sa lead.
"Nakita ko kayo sa cafeteria kanina ah. Ang swerte mo girl." sabi nung babae sa
akin at sinisiko-siko pa ako sa tagiliran ko. "I mean.. si Chester yan.. tapos si
Ash! Grabe ka!"
I'm not totally happy about it. Hindi na lang ako nagsalita.
Maya-maya lang... isang mahabang pito na naman ang naganap. Nanahimik yung audience
nun. Dahil hindi ako nanonood, hindi ko alam kung ano yung nangyari.
"What happened?!?"
Napatingin ako doon sa gitna. Yung puting jersey ni Ash eh panay dugo na.
Tumingin uli ako. Nakita kong nag-sign siya na ok lang siya. Tuloy pa rin yung game
nila.
Siguro yun yung nakita ko kanina sa polo niya. May bandage siya doon.
Hindi na ko makapanood ng game nun lalo. Nakita kong 15 seconds na lang yung
natitirang time. 33-31 ang score.. in favor of chester pa rin.
Tumakbo na langa ko doon sa sa CR sa may loob ng gym na rin. Doon na lang ako nag-
stay. Tumingin ako mag-isa sa salamin at saglit lang..
Hindi pa rin ako lumabas. Narinig kong nagsisialisan na at sobrang ingay sa labas.
Pero kahit anong mangyari.. hindi ko marinig kung sinong nanalo.
Umupo ako doon sa lababo sa may harap ng salamin. Narinig kong sobrang tahimik na
sa labas at mukhang wala nang tao. Narinig kong may sumigaw doon na lalaki.
Hindi yata ako narinig ni Manong Guard nung sumigaw ako galing sa banyo!
Inalog-alog ko yung gate kaya lang nakachain na siya. Tumalikod naman ako... ako na
lang yung tao doon. Kinabahan tuloy ako.
Tumakbo ako doon sa kabilang gate saka-sakaling bukas yun. Pero hindi pa ko
nakakalapit eh nakita kong may nag-aaway doon sa gilid. Hawak-hawak nung isa sa
polo yung isa, hawak naman nung isa sa leeg yung isa.
"SIRAULO KA NAMAN PALA EH!""IKAW ANG MALAKI ANG PROBLEMA! BAKIT HINDI MO MATANGGAP
NA NANLILIGAW DIN AKO SA KANYA?!?"
Dumudugo na yung labi ni Chester... at si Ash naman eh yung braso pa rin niya.
Nagulat sila nung nakita nila ako.
"Chris! Nandito ka pa?" sabi niya tapos binitawan niya sa leeg si Chester.
"I went to the bathroom bago matapos yung game! Nag-stay ako doon hanggang sa
matapos!" tapos naisip ko, "By the way sinong nanalo?"
"Him/Him."
"It's a tie. Sakto kasi sa time eh. Dapat may tie breaker kaya lang sinabihan kami
ni Manong Guard na umalis na raw lahat sa gym at uwian na. Kaya nagsilabasan na."
"And speaking of Manong Guard.." lumapit ako doon sa gate ng mahinahon sa may
likuran nila.. mahinahon na mahinahon tapos.. "PALABASIN NIYO KO DITO!!! BUKSAN
NIYO 'TO!!!" inalog-alog ko rin yng chain doon.
"What do you mean?""We're locked in! Kasi kayong dalawa.. sigawan kayo ng sigawan
hindi niyo narinig si Manong Guard na nagtatawag kung may tao pa!""Actually.. hindi
eh." yung itsura ni Chester nun eh parang nag-aalangan.
"Ako rin."
Tumalikod ako sa kanila. Ano ba naman yan! Bwisit! Arrgghhh! Mas mabuti pa nga
siguro yung kanina. Nung akala ko na mag-isa lang akong na-lock. Ngayon may kasama
pa akong dalwang bwisit.
"Phone! Sinong may phone sa inyo?" tinanong ko sila at yung bag ko eh iniwan ko sa
room.
"I uh.. nasa locker room yung bag ko nung nagpalit ako ng jersey.""Nasa room yung
akin."
Tumigil din naman sila sa kakaaway nila. Sa kabilang dulo si Chester umupo.. sa
bandang gitna si Ash sa kabilang side. Ako lang yung naiba sa kanila.
It's Thursday can you believe it? May pasok pa kami bukas at dito kami matutulog sa
Gym. And now I'm going to spend the night with this two guys. They kept on fighting
when I'm around. Madalas naman dahil sa akin? Flattered naman ako doon. At anong
ginagawa ko sa kanila? Magalit.
Wow... two guys fighting over me. Hindi pa nangyayari sa history ng mahabang
history. Anong kapalit nun? Sirain ko yung gabi nila kahit parehas na silang
injured.
Way to go me!
***25***
Nag-stay ako doon sa kabilang dulo ng gym. Aba napakalaki ng tutulugan naming tatlo
ha. Hindi namin kailangang magsiksikan sa iisang sulok. Ewan ko ba, medyo naiinis
talaga ako sa kanila ngayong araw na ito. Abnormal kasi kumilos eh.
Nung tinignan ko sila, nakahiga na si Chester doon sa side niya pero nasa kabilang
side siya nakaharap kaya hindi ko makita yung mukha niya kung tulog na ba. Si Ash
naman eh lumipat na yata sa bandang taas at kitang-kita mula dito na nakaupo lang
siya at nakataas yung isang paa.
Ako naman ano bang posisyon ko? Eto, nakasandal yung ulo sa pader. Badtrip naman
oh.
Mabuti na lang talaga eh hindi mainit dito sa gym. Usually kasi eh binubuksan nila
yung aircon kapag may mga tao.. pinapatay kung wala na. Sarado ngayon dahil hindi
naman nila alam na nandito kami. Pero dahil bukas yung mga bintana sa taas, malamig
pa rin.
Dumilim na nun sa loob ng gym. Kahit papaano eh may ilaw pa rin na nanggagaling sa
labas kaya nakikita-kita mo pa rin yung bagay-bagay sa loob. Dahil nga ang tahimik
doon sa loob, narinig ko kaagad nung may gumalaw doon sa kabilang side. Nakatalikod
naman ako doon kaya hindi ko alam kung sino.
Hindi ko na lang pinansin. Nag-pretend ako na natutulog na ako dahil ang tagal na
rin naman na namin sa loob. Yung position ko kasi eh nakaharap doon sa bleachers at
nakababa yung paa ko doon sa pagitan. Nakayuko lang ako doon sa upuan na parang
kaparehas sa desk namin sa school. Hindi rin nagtagal, dumating na kung sino man
yung nandun.
"Alam ko natutulog ka.. at alam kong hindi mo ko naririnig." I should have known
it's Ash, narinig kong umupo siya doon sa gilid ko, "Sana lang 'di ba masabi ko sa
'yo kapag alam mo? Pero ano pa nga ba? Unfair ako eh. Nasasabi ko lang lahat kapag
iisipin na hindi totoo yun, pabiro, o kaya naman hindi mo alam."
"I know you hate me.. and Chester too." Buti naman alam mo! "We're acting like
jerks this past few days. Hindi mo lang napapansin noon... pero ngayon hindi na
namin maitago. Pero napagisip-isip ko na, it's ok if you hate me. You hate pink
too.. so as operas, musicals..and theater plays. You hate alot of stuff.."
Napangiti na lang ako doon na parang ewan. Mabuti na lang talaga hindi niya ko
nakikita.
"Tinanong kita sa room kanina nung nagulat ka. What bugs me alot? Chester. I don't
know.. I don't trust him. I just don't. Pero ano namang laban ko 'di ba? Siya yung
gusto mo. Gustung-gusto kong sabihin sa iyo na huwag kang magpapaloko sa
kanya."huminga siya ng malalim, "Nakipagbasketball ako kanina for what? I don't
care about my stupid name in this curriculum. I did it because... uh.." nahihirapan
pa siyang magsalita nun, tapos narinig kong, 'Ash.. say it! She can't hear you!'
he's talking to himself? "I.. I love you Chris. I realized I do."
Nagulat ako doon sa sinabi niya kaya nahulog yung braso ko doon sa sinasandalan ko.
Nahalata kong nagulat siya dahil bigla na lang siyang nanahimik, pero tuloy pa rin
ako sa pag-pretend na gumalaw lang ako sa pagtulog ko.
"Hindi ko masabi sa iyo ng totohanan kasi iisipin mo rule breaker ako. At alam kong
ayaw mo. But I'm not a rule breaker. I know I'm not. Bakit ba hindi ko masabi sa
iyo?" sinuntok niya yung semento sa gilid, "Tapos nitong mga huling araw pa
naguguluhan na ako. Ang dami-dami ko nang iniisip. Si Lawrence... he's still sick.
Ngayon dito pa sa school. Si Chester.. si Shalyna.. everyone." alam kong tinaas
niya yung paa niya dahil hindi ko na makita yung rubber shoes niya, "Dumugo na
naman yung braso ko kanina. She tried to get something in your bag, kaya lang
nakita ko siya. She scratched me... that's why I'm bleeding. After so many years...
it's bleeding again."
Kung pwede lang sana akong tumayo doon at subukan kong i-comfort siya ginawa ko na.
Pero hindi eh.. hindi ko kaya sa ngayon.
Hey.. what? Isa lang ang brother niya.. si Lawrence. Teka... naguguluhan na ko.
Narinig kong tumayo na siya doon. Gustung-gusto ko siyang tanungin ng kung anu-
ano... pero hindi ko rin ginawa. Hindi niya alam na nakikinig ako sa kanya kanina
pa. Ngayon naman na may tanong ako, hindi ko naman pwedeng itanong sa kanya.
Naramdaman ko na may nilagay siya sa balikat ko. Hindi ko muna tinignan hanggang sa
bumaba siya. Nung nakatalikod na siya, pasimple kong hinawakan sa gilid ko. Yung
polo niya to ah!
Bakit naman ganyan ka Ash? Hindi ka rin ba katulad nung iba na napansin lang ako
simula nung nagbago lang ako ng damit? Hindi ba yun naman yung sinabi ni Shalyna?
Hindi ba yun din yung sinabi mo kay Chester? He's only attracted to me 'coz I
changed. Dati rati naman isa lang ako sa mga guys. Mr. nga ang tawag sa akin sa
unang tingin 'di ba? Hindi ka ba ganun?
Saka ko naalala yung unang araw na nakilala ko siya. Nung araw na nagkakilala kami
dahil sa skateboarding team.
"Late na yung Chris na yun, kasasabi lang na dumating dito ng sharp. Ayoko pa naman
ng mga late!"
Excuse me? Ayaw daw niya ng late eh nauna pa ako sa kanya dito! Sapakin ko kaya
'to.
"Pinapunta-punta niya ako dito ng 3 o' clock sharp tapos pinapaalis mo ako? Ang
gulo talaga ng mga lalaki!" tumalikod ako para lumabas ng pinto.
"I'm sorry?" tinignan niya ako ng nagtataka, "Bakit ka naman namin papupuntahin
dito?""Eh kasi po, yung mga kasamahan mo sinabi nila pumunta daw ako dito dahil
pasok daw ako from try-outs pero kailangan ka pa kausapin.""Teka-teka, isa lang
yung nakapasok from try-outs. At ang pangalan eh Chris. You're not Chris."
"Chris nga pala." inextend ko yung kamay ko pero hindi niya tinanggap.
"A girl? Skateboarding? No way!" aba-aba, anong masama kung babae ka! "Kung hindi
ko lang alam, nilagay mo lang na Chris yung pangalan mo para makuha ka dahil alam
mong hindi kami tatanggap ng babae."
Oh my God. He called me Miss the first time he saw me. Not Mr. Nung unang beses
niya ako tinignan kahit hindi niya pa ko kilala nun.. Miss ang tinawag niya sa
akin. He noticed me as a girl.. kaya ayaw niya akong tanggapin sa team. Not like
any other guys or whoever who always call me Mr. the first time and Miss the second
time.
Nagising ako nung may tumatama na sa araw sa mata ko at mukhang maliwanag na.
Sinasabi ko na nga ba, nightmare lang lahat. Gigising ako at makikita ko yung exact
same white roof ng kwarto ko... then magreready na ko for school.
Nahulog naman si Ash doon sa pagkakahiga niya sa taas. Si Chester, tumayo lang
naman. Tumakbo naman sila sa direksiyon ko.
"Chris ok ka lang?""Guys.. nasa gym tayo." sabi ko nun ng wala ako sa sarili ko.
Tinakpan nila parehas yung tenga nila at nabingi yata sila sa akin.
Sisigaw sana ako uli kaya lang nagbago na yung isip ko. Tumakbo ako doon sa pintuan
at inalog ko ng inalog yun. May mga teacher naman na nagkalat sa labas.
Nag-ingay ako ng nag-ingay doon pero parang walang nakakarinig sa akin. Tinignan ko
ng masama yung dalawa at nakangiti lang sila sa akin.
Nawala yata sila sa sarili nila pero pagkatapos nun eh nagsabay-sabay kaming
sumigaw para marinig nila. Sumakit nga yung lalamunan ko eh. Saglit lang din eh
narinig kami nung isang teacher pero hindi niya alam kung nasaan nanggagaling yung
ingay. Lalo pa kaming nagingay ng nag-ingay. Finally, napatingin siya doon sa
pintuan ng gym. Gulat na gulat siya at hinawakan pa niya yung dibdib niya.
Umalis yung teacher at alam naming tinawag niya kung sno man ang may susi ng gym
para makalabas na kami doong tatlo. Ang tagal nga eh at mukhang hinanap pa nila
kung sino ang meron. Nung nabuksan naman na, tinanong lang niya kami kung ano daw
ang ginagawa namin sa loob. Sinabi nga namin na na-lock kami sa loob at doon na
kami nakatulog na lahat. At nung matapos kami kakakwento, sinabi niya na hindi daw
kaming tatlo ang unang na-lock doon. Meron na rin daw dati pa.
Sinabihan niya kami na pwede daw kaming umuwi at kakausapin na lang daw yung
homeroom teacher namin at ipaalam sa kanila. Dahil nga total wreck ang itsura ko,
hindi na ko bumalik sa room para kunin yung bag ko. Hello? maya-maya lang baka alam
na nila na si Chris Orellana kasama ng dalawang lalaki eh natulog sa gym. Wow!
Whatta' news.
Sinabayan lang ako ni Ash magalakad nun dahil magkalapit nga lang ang bahay namin.
Pero dahil mauuna siyang lumiko, sinabihan ko na siya na hindi na niya ako
kailangang ihatid. Naglakad lang ako ng mabilis at nakauwi rin naman ako sa bahay
namin.
"AT SAAN KA NANGGALING NA BATA KA HA! HINDI KA UMUWI KAGABI! HINDI KA MAN LANG
TUMAWAG! HINDI MO INIISIP KUNG MAY NAGAALALA BA SA IYO O KUNG MAY NAGHIHINTAY MAN
LANG! TUMAWAG PA KAMI SA PULIS PARA LANG IPAHANAP KA! ANO BANG INIISIP MO NA BATA
KA!" yan ang tatay ko, hindi yan pumasada ngayon.
"Tay! Aksidente pong na-lock kami sa loob ng gym dahil may laro ng basketball
kahapon. Nasa bathroom ako nun kaya hindi ako narinig ni Manong Guard. Hindi kami
makalabas tapos yung gamit pa namin nasa room kaya hindi kami makatawag. Sorry
talaga... hindi naman namin sinasadya."
Tumingin lang siya sa akin nun at yung galit niya eh parang nawala.
Nung napatingin ako sa dalawang kuya ko, parehas silang nakatingin ng nakakaloko sa
akin. Katulad ng tatay ko, hindi rin sila pumasok. Tingnan mo nga naman, concern
talaga pamilya ko sa akin eh!
Nahligo naman ako nun at syempre nagpalit ng fresh clean uniform. Grabe, kagabi
lang kakaiba pakiramdam ko dahil hindi ako nakapagpalit ng pantulog.
Nandun pa rin yung bag ko sa upuan ko kaya mabuti na lang talaga at walang gumalaw.
Syempre eh tinanong-tanong nila ako kung ano daw ba ang nangyari at narinig daw
nila yung mga teacher na naguusap-usap dahil sa aming tatlo. At dahil ayokong
pinaguusapan kami, sinabi kong no comment ako.
Sumandal lang ako doon sa upuan. Hindi naman ako gutom at kakakain ko lang ng
almusal sa bahay. Narinig ko na lang...
Paputul-putol yung sinasabi niya pero saka ko lang na-realize. Mabilis kong
binuksan yung bag ko at hinanap ko yung nag-iisang remembrance ng nanay ko sa akin.
Yung fairytale book. Wala na rin doon.
Tumakbo ako palabas doon ng sobrang bilis at wala na akong pakialam kung madapa man
ako o ano. Sinabayan lang ako nung babae at eksakto namang nandun na ako sa garden
eh may mga tao doon at nandun din si Shalyna. Nasa harapan niya yung fairytale book
ng nanay ko.
"Alin? Itong lumang libro na ito? Everyone!" tinawag niya yung mga tao sa gilid,
"Can you imagine Chris Orellana reading a fairytale book?" nagtawanan naman sila.
"I don't care if you can imagine it or not. Give it back! That's mine!""Eh paano
kung ayoko?!?""Ibabalik mo sa akin yan Shalyna!!!" please God.. please God.. sana
wala siyang gawin doon sa libro na yun... please God..
"Oo nga no! Kasi naalala ko sinabi mo dati.. this filthy stuff means alot to me
than anything in this room. How noble."
Gusto ko sanag sugurin siya at agawin sa kanya ng malakas pero hindi ko pwedeng
gawin yun. Luma na yug libro at malaki yung possibility na mapunit na yung kung
aagawin ko pa.
"Gusto mo itong makuha uli?" inangat niya yung libro, "O baka naman mas gusto mo
itong isa???" tinaas naman niya yung isa.
Nung makita ko yung nasa kaliwang kamay niya, hawak-hawak niya yung bracelet na
galing kay Ash. Yung bracelet na binili ni Ash sa fair para sa akin nun at may
kaparehas sa kanya.
"Those are mine! Ibalik mo sa akin!""Nah.. ayoko. Naisip ko lang... ibabalik ko ito
sa iyo. Pero hindi pwedeng dalawa. You have to pick. Yung libro.. o yung bracelet."
Susugurin ko na sana siya kaya lang hinawakan ako nung isang babae sa likod. Alam
niyang away lang ang magaganap.
"Ano bang problema mo? Sa akin parehas yan! Tama lang na ibalik mo sa akin!"
Tinapat ni Shalyna yung kamay niya doon sa drainage. Isang bitaw lang niya doon sa
libro at doon sa bracelet, mahuhulog na yun sa drainage na panay dumi at hindi ko
na yun makukuha.
Mukhang balak talaga niyang ihulog yung bracelet at yung libro doon sa drainage.
Naiiyak na ako nun pero ayokong ipakita sa lahat. Kahit mahirap para sa akin..
kailangan kong pumili. Hindi ko makuhang tumingin ng diretso sa kanya.
Ang hirap-hirap pumili nun. Pero kailangang kong gawin. Mas mabuti nang meron,
kaysa wala.
"Oh! Good girl!" sabi niya tapos pumalakpak pa siya. "Does that mean Ash doesn't
mean to you that much?" nag-step forward siya ng kaunti papunta sa akin. "Here, you
can have your book now." inaabot niya sa akin yung libro.
Nakatayo lang ako doon at nakatingin sa kanya. Ang sama-sama niya talaga. Bakit ba
niya ginagawa 'to?
Ini-stretch ko na yung kamay ko para abutin yung libro. At least... after all, I
have my mom's book. Kahit yung kay Ash... wala na.
Kaya lang nung kukunin ko na sa kanya, bigla niyang bintawan ng sabay yung bracelet
at libro.
"Oooppss.. sorry. Nag-slip sa kamay ko eh." tinakpan pa niya yung bibig niya.
"What's the matter with you! Mahal na mahal ko yung mga bagay na yon! Hindi mo lang
alam kung gaano yun kahalaga sa akin!" tinulak o siya ng malakas.
Lumuhod ako doon sa drainage pero wala naman akong magagawa kundi tignan na lang
doon.
Kahit na gaano kadumi yun... kaya ko sigurong gawin makuha lang parehas.
"Chris huwag na! Tiyak sira na rin parehas yun! Saka delikado!"
Umiyak na lang ako ng umiyak habang nakaluhod ako doon. Hindi talaga ako umalis
doon sa spot na yun. May nag-comment pa nga doon sa gilid na lalaki.. "Ang baho-
baho diyan may balak ka pang kunin yun?"
Nakaluhod pa rin ako doon at tuluy-tuloy pa rin yung luha ko. Nag-iisang bagay lang
yun na nagpapaalala sa akin sa nanay ko nawala pa ngayon!
Maya-maya lang narinig kong umingay yung mga nasa gilid! Bigla na lang tumumba yung
lalaki na nang-aasar kanina at sinuntok siya ni...
"Kung wala kayong magawang mabuti, huwag kayong magpakita sa akin! Alis
na!"napaatras naman yung iba, "Umalis na kayong lahat!"
Nagsialisan naman sila isa't isa doon at si Shalyna na lang na nandun sa damuhan an
hindi pa tumatayo.
"Ash, hindi mo man lang ba ako itatayo?""Hindi." tapos lumapit siya sa akin at ini-
offer niya yung kamay niya.
"Ayoko! Ayokong umalis dito! Ayoko!" for the first time, nakita na ng mga tao na
umiiyak ako.
"Tara na chris." mahinahon na siya magsalita nun, "Wala na nga siguro sa iyo yung
libro, but then.. she'll stay inside of you. here.." tinuro niya yung puso ko.
"God has better plans for you.. I promise." tapos nilagay niya yung kamay niya sa
balikat ko, "I told you I'll take care of you."
Tumayo na ako nun kahit umiiyak pa rin ako. NUng papalabas na kami ng garden sinabi
ni Ash...
***26***
Para akong sira doon na ayaw tumayo siya harapan nung drainage. Nakaluhod lang ako
doon at parang natanim na yung dalawang tuhod ko sa lupa. Si Ash eh sinamahan lang
ako doon at hinihimas-himas niya ako sa likod ko. Si Shalyna eh mukhang wala naman
nang magagawa at hindi naman siya papansinin ni Ash kaya umalis na lang siya. Hindi
ko alam kung anong itsura ko na nung mga oras na iyon. Siguro eh namumula na nga
yung mga mata ko. Inioffer naman niya yung puting panyo niya sa akin at hindi ko
siya pinansin. Pero ano pa nga bang magagawa ko, si Ash siya. Kailangang sundin mo
kung ano yung gusto niyang mangyari.
Hindi ko pa rin siya pinansin nun. Napagod na yata siya sa akin kaya ang ginawa
niya eh nakiluhod na rin siya sa akin.
"Kung wala kang balak umalis dito, luluhod din ako kasama mo."
Tinotoo nga niya yung sinabi niya. Saglit lang din eh nakiluhod na siya sa akin
doon sa harap nung drainage. Hindi pa rin ako makapagsalita.
Kung may makakakita nga sa amin doon, siguro eh para kaming sira na nakaluhod doon.
Umiiyak pa rin ako hanggang ngayon. Hindi ko naman mapigilan. Saka ko lang na-
realized.. ano ba si Ash sa akin?
"Alam mo kung anong natutunan ko nitong mga huling araw?" tinignan ko naman siya at
sa drainage din siya nakatingin, "Kapag ginagawa mong miserable ang buhay ng isang
tao, hindi naman yun nakakapagpagaan ng buhay mo. I mean, you'll find it amusing on
yuor part, but your life won't be any better. Isn't it?"
Tama naman siya. Wala namang magbabago kung gagawin mong miserable ang buhay ng
isang tao.
Pagpasok na pagpasok namin sa loob ng room eh ang daming nakatingin sa amin. Pero
wala talaga akong pakialam. BUmuka naman na yung bibig ng iba naming classmate para
magsalita.. pero pinigilan sila ni Ash.
"Uh... eh... tatanong ko lang sana kung tuloy ba kayo doon sa date niyo? Kung totoo
ba yung presentation?"
Crap. Naalala ko na naman yun.
Tumingin si Ash sa akin at nahalata kong nag-blush siya. Iniwas niya ung tingin
niya sa akin.
"Make sure on time ka ha!" dinaan ko na lang sa ngiti kahit nalulungkot ako.
Nag-asaran naman doon yung mga classmate namin. Sabi pa nung isa...
"Sinong maysabi na nag-kiss ako para sa thank you? What can I say?" ginaya niya
yung sinabi ko kanina, "I have my own reasons."
I think I know what it is. Hindi kaya yun yung sinabi niya sa akin kagabi sa gym?
Hindi talaga ako nakinig doon sa klase namin. Ang ginawa ko lang eh sumandal sa
desk ko buong maghapon at wala akong pakialam kung ano man yung dinidiscuss sa
harapan. Si Ash ng eh panay ang tingin sa akin at tapos titingin uli sa board.
Mukhang siya nga rin eh hindi rin mapakali sa kinauupuan niya. Bigla na lang niyang
nilapag yung ballpen niya at lumuhod siya sa harapan ko. Wala nga siyang pakialam
kahit na nagsasalita yung teacher namin nun sa harap.
"Chris, kung hindi ka ok, ilalabas na kita dito. Sabihin mo lang. Kanina ka pa
lumuluha diyan eh."
Hindi ko naman siya sinagot. Basta nakatitig lang ako doon sa baba.
Hindi ko naman siya masyado tinignan pero alam kong tinaas niya yung kamay niya
dahil narinig ko yng teacher na tinanong siya kung anong kailangan niya.
"Mam, pwede po bang umuwi na? Ihahatid ko lang po si Chris, mukhang 'di maganda
yung pakiramdam niya eh."
Dahil hindi ko na alam yung naririnig ko, naramdaman ko na lang na inaalalayan niya
na akong tumayo. Pero siguro nga iniisip na nung mga tao na sobrang arte ko na
ngayon. Ako rin hindi ko ma-explain kung anong nangyayari sa akin. Masyado lang
sigurong mahalaga sa akin yung libro.. pati yung bracelet. Ngayon, wala pa parehas.
Nakakapanghina.
Si Ash na ang nagdala ng bag ko. Inikot nga niya yung kamay niya sa likod ko
hanggang sa waist ko para maalalayan niya ako lalo. Hindi ko pa rin siya kinakausap
hanggang sa makalabas kami ng room. Nagsalita lang ako nung nasa gate na kami.
"A-ash.. w-wala na yung libro. P-paano ko pa.. paano ko pa makikita yung nanay ko?
N-nag-iisa na nga lang yun para makilala niya ko. W-wala na.." nanginginig pa rin
yung boses ko. "P-pati yung bracelet... w-wala na."
Hinigpitan niya yung hawak niya sa akin. Yung polo niya nun eh nabasa na dahil sa
kakaiyak ko. Nakakahiya na nga sa kanya eh. Pero ganun pa rin, hawak-hawak pa rin
niya ako ng mahigpit.
"Chris, alam kong mahalagang-mahalaga sa iyo yung libro na yun. Someday.. you'll
meet her. Don't mind the bracelet..."
Iniuwi na lang niya ako doon sa bahay namin. Nagulat na naman yung tatay ko sa akin
nung umuwi ako ng maaga. Kanina lang nandito ako, ngayon naman bumalik na ako.
Hindi naman niya ako tinanong kung anong nangyari, instead, umakyat na lang ako sa
taas at doon ko na tinuloy yung pag-iyak ko. Dumapa ako doon sa kama ko.
***
Narinig ko na lang na may kumakatok sa pintuan ko. Dinilat ko naman yung mata ko at
nakita kong naka-uniform pa rin ako. Yuck, hindi ako nakapagpalit kahapon. ANg
sakit-sakit pa ng mata ko. Tumingin ako doon sa salamin, medyo maga pa rin siya
pero hindi naman ganun ka-worse kaysa kahapon.
Pagkabukas ko ng pintuan ko, nakatayo sa labas si Kuya Christian. Kung pansin niyo,
mas close ako sa Kuya Christian ko kaysa kay Kuya Christopher. O baka hindi niyo
napansin, dahil parehas Chris. Yung ba nga naliliro na sa amin.
Oo nga pala, nakalimutan ko na yun. Friday na nga pala ngayon. Thank goodness last
day ng week. And it's...
Nagsimula na akong lumakad nun papunta ng banyo. Narinig ko lang si Kuya nagsabi
ng..
"Oo nga pala, iniwan ni Ash yung damit mo." sabi niya nung malapit na siyang bumaba
ng hagdan.
"Damit? Anong damit?""Susuotin mo yata ngayon sa school. Dinala niya yata kagabi
eh. Umakyat siya sa kwarto mo ah. Akala ko nga nagkausap kayo kasi nakangiti pa
nung bumaba. Ang weird niyo parehas."
"Actually... I don't know." ngumiti siya sa akin, "But I want you to meet my Dad.
So bago tayo umalis siguro, dadaan muna tayo sa hospital. On duty kasi yun."
Oh no. Parang ayoko na yata. Baka kapag kaharap ko na yun, umurong lang dila ko.
Naku naman!
Nagklase naman kami. Nagno-notes nga ako nun habang nagsasalita yung teacher namin
kaya lang chicken scratch talaga yung kinalabasan. Wala kasi ako sa sarili ko.
Tumingin ako sa relo nung hapon, 4:45 na nun. Iurong ang oras.. please!!!
Ok, baka nagtataka rin kayo. Ano ba yung iniwan ni Ash na damit? Hindi ko rin alam
kung anong nangyari sa kanya at dinala niya yun sa bahay namin. It's just my plain
uniform. XL na jogging pants at Large na Shirt. Other than that, bagong ball cap.
Kaya ngayon, suot ko yun. Hindi lang yung cap kasi bawal sa school.
Nag-alarm naman na nun. Bumilis na yung tibok ng puso ko nun. Tumayo na si Ash sa
harapan ko at siya na naman nagdala ng bag ko. HInihila na niya ako nun.
"Alam mo Ash.. gutom na ko eh!" nagkunwari naman ako, "Pwede ka kumain muna tayo?
Tapos pagkatapos natin sa resto.. punta tayo sa mall. Mga ganun! Ang saya nun 'di
ba?""No Chris.. pupunta muna tayo sa Daddy ko."
Nung makalabas na kami ng school, sumakay na kami sa jeep at may kalayuan naman ang
hospital sa school. Hanggang doon sa jeep eh kinukulit ko siya na maganda yung
bilihan doon sa labas.. mga ganun.. para magbago yung isip niya na huwag muna sa
hospital. Sa totoo lang, natatakot kasi ako ma-meet yung Daddy niya. Ewan ko ba.
Saglit lang din, nasa harap na kami ng gate sa may hospital. Kabababa lang namin
kaya lang napatigil ako at hindi na ako makakilos. Talagang hindi ako makakilos.
Hinila na naman niya ako pero ayoko talaga.
"Papasok tayo? Sure ka bang walang ambulance dito?""This is a hospital Chris. What
do you expect?" sabi niya na nakukunsumi na sa akin.
"Ano bang problema? Don't tell me takot ka sa ambulansiya?" ngumiti siya doon at
tumawa ng kaunti.
Seryoso ko naman siyang tinignan nun. Hindi ako tumatawa. Parang naintindihan na
niya yung reaksiyon ko.
"Yeah. Kung may takot ka sa bike... takot ako makakita ng ambulance.""No offense
Chris, but.. that's weird. I mean, bihira lang ang may takot sa ambulance." sabi
niya at seryoso na rin siya.
"Alam ko. Pero kung ang kaso mo naman eh makakita ka ng lalaking duguan tapos hindi
mo tinulungan at makarinig ka ng ambulansiya?? That still haunts me."
Saka ko lang naalala. Si Lawrence nga pala yun. Ano kayang magiging reaksiyon niya?
Hindi niya alam na alam ko na yung tungkol sa bagay na yun.
"That. Who knows, maybe he's alive.. and happy." nakangiti siya sa akin at tinapik
niya yung balikat ko.
"Come on, sa likod naman yung mga ambulance eh... hindi ka makakakita."
Pumasok kami doon sa glass door ng hospital. Syempre, ang dami ring tao doon at may
mga nurse din na nagkalat at kung saan-saan papunta. Huminto kami doon sa front
desk.
"Uhmm.. pupunta lang kami sa Daddy ko. Nasa taas ba siya?""Nasa taas na po si Dr.
Valdez.""Thanks."
Hindi talaga binitawan ni Ash yung kamay ko habang umaakyat kami sa hagdan.
Hinihingal-hingal na nga ako eh. Bukod sa mataas na nga yung hagdan nila, ang bilis
pa niyang umakyat. Parang kabayo nga eh.
Finally nung nasa kung saang floor na kami, huminto kami. May isang pintuan doon na
kulay puti at may window lang na maliit at kita mo sa loob. Sa may taas eh
nakalagay,Jericho Valdez.
Bago pa kami pumasok, hinawakan niya ako sa dalawang balikat ko. Tumingin lang siya
sa akin mula ulo hanggang paa. Asus, tinignan pa niya eh alam naman niya na mukha
akong lalaki. Malaki na yung jogging pants, malaki pa yung shirt.
"Isa na lang ang kulang.." sabi niya sa akin. Kinuha niya yung ball cap sa kamay ko
at sinuot niya sa akin. "There. Perfect.""Why do I have this feeling that you are
acting... weird. Perfect.. perfect ka pang nalalaman.. tingnan mo nga ako! Alam ko
na sasabihin ng Dad mo.. Hi Mr!" umarte pa ako kunwari na nagwa-wave.
"Nah. I just want you to be.. Chris." nilagay niya yung kamay niya sa ulo ko,
"And.. hindi lang naman si Daddy ang mami-meet mo. Malaki ang possibility na
nandito rin si Mrs. Salinas. Minomonitor kasi ni Daddy blood pressure niya."
Hahawakan na sana niya yung door knob kaya lang hinawakan ko siya sa kamay niya.
Tumigin lang siya at bago niya binuksan eh kumatok muna siya. Nakayuko na ako nun.
Pagkabukas na pagkabukas niya eh ang lamig kaagad sa loob. May nakaupo doon sa may
table na nakaputi at isang babae. Sila na nga siguro ito.
"Hi Dad!" tapos tumingin si Ash doon sa babae, "Kumusta Mrs. Salinas.." tapos nag-
kiss siya sa cheeks niya.
Mrs. Salinas?
Tumingin si Ash sa akin. Bago pa siya nagsalita, yung Daddy naman niya ang sumagot.
Lumapit naman siya sa akin. Makikipagkamay na sana ako kaya lang kiniss din niya
ako sa pisngi ko.
"Ikaw si Chris?" tinuro naman niya ako, "Nice to meet you. Carmen Salinas, mommy ni
Shalyna."
Kiniss din niya ako sa pisngi ko. Honestly, for Shalyna's Mom... she's nice.
Niyakap naman niya ako. Nung humiwalay siya, umatras ako.
"Nice to meet you po.""Ilang taon ka na?""15 po. Mag-16 sa September." sabi ko na
lang.
"Pagpasensyahan mo na yung anak ko ha." nagulat naman ako sa kanya, "Alam kong
medyo binibigyan ka niya ng hard time..." medyo?!? "Pero hindi naman niya siguro
sinasadya yun." Hindi sinasadya? "Minsan kasi nadadala lang siya ng emosyon niya."
Pero dahil siya naman ang humihingi ng sorry para sa anak niya, might as well
accept it.
"Ok lang po yun.""Anyways Dad, dumaan lang kami dahil nga gusto kong makilala mo si
Chris. May pupuntahan pa kami eh.""Ahh ganun ba? Mabuti dumaan kayo. Eric nga pala
Chris. Pinaikling Jericho. Tito na lang itawag mo sa akin."
Nginitian ko lang siya. Matapos ang pag-bye namin lumabas na kami doon sa office
nung daddy ni Ash. Saka lang niya ako kinausap uli.
"Of course you're a girl. Ano pala dapat, Mr.?" sabi niya sa akin.
"Pero.. look at me. I'm.. me. I look like a guy. It's just.. unusual.""Oh come on
Chris!" sabi niya sa akin, "Every guy who has eyes can see that you're a girl.""Not
everyone."
Nakiayon na lang siya sa akin. Alam niyang ipipilit ko rin naman yung sasabihin ko.
Not everyone. But I'll count Ash in those guys who noticed that I'm a girl. Oh..
and his dad too.
"Okay? Not like... really nice? I thnk she's nice." dinagdag pa niya. Hinawakan
niya yung strap ng bag ko.
"Yeah.. I know.. she's nice. Pero.. hello? She's Shalyna's Mom. Hindi mo naman
siguro ineexpect na magustuhan ko siya ng ganun-ganon. Kakaiba pa rin yung
pakiramdam ko sa kanya. Parang yung pag-aaway namin ni Shalyna, barrier.""Yeah..
may point ka doon."
"Saan tayo pupunta?" tumingin siya sa akin, "Siguro naman may idea ka na.""Yeah
meron na. Saan tayo pupunta? Hmmm..." tumingin siya nun ng nakakaloko..
"Ayoko yung tingin na yan..""Don't mind me." sabi niya sa akin, "Nakwento ko na ba
sa iyo yung tungkol sa babae na kasama yung date niya?""Err no. Ano yun?"
"Malungkot kasi yung girl. Syempre, marami siyang problema. Yung guy naman
sinamahan siya para pasayahin siya." teka, parang familiar ah.
"It's a story right? Let me finish." sabi niya sa akin. "Then.. nakasakay na sila
nun sa jeep papunta sa pupuntahan nila. Mahal kasi nung guy yung girl, pero hindi
alam nung girl.""Eh bakit hindi niya sabihin?" sabi ko naman at inabot ko yung
bayad namin sa driver.
"Hindi niya masabi dahil hindi niya alam kung tama ba yun. Pero nung araw na
nakasakay sila sa jeep at tipong naguumapaw na yung pakiramdam nung guy, makita
lang niyang nakaupo yung girl doon at relax na relax na ineenjoy yung hangin sa
jeep.. parang naisipan na niyang magtapat. So ang ginawa niya.. hinawakan niya yung
kamay nung girl.. like this..."
Inexample naman niya sa akin kung paano yung pagkakahawak nung guy sa kwento niya.
Yung isa eh nasa puso ko, at yung isa nasa puso niya.
"Sabi niya eh ganito." huminga siya ng malalim, "Maswerte nga siguro yung lalaking
unang mamahalin mo... pero mas magiging maswerte ako kung ikaw ang huling mamahalin
ko.""Ooh.. he said that? Wow." sabi ko naman. "Anong sinagot nung
girl?""Actually... hindi ko alam kung anong sinagot nung girl.""You tell me.."
what?
***27***
Hindi niya alam yung ending nung story? Sayang naman. Tapos ngayon, ako pa ang
magke-create ng sariling ending. Paano ba naman, ako daw magsabi sa kanya. Pero
kung ako yung tatanungin... dalawa naman talaga yung possible ending. Or more.
"Well.. I don't know. Kung wala namang nararamdaman yung girl sa kanya, it's
possible na sinagot niya yung guy na mas mabuti kung friends na lang sila. O pwede
ring nagalit siya, so she'll say.. 'Put a sock on it!' " tapos dinaan ko na lang sa
tawa.
"What if the guy wanted to hear it from her? Paano niya sasabihin?""Ash, alam ko
yung ending. I wanted to keep it in my mind. It's a secret. You don't wanna' know."
Hindi naman na siya nakipagtalo sa akin. Wala nga akong idea kung saan ako dadalhin
ni Ash eh. Hindi naman niya sinabi kung ano ba yung idea na iniisip niya.
Ang sarap pa man din nung hangin lalo pa at ang bilis magpatakbo nug driver. Hindi
naman ako naiinip. Nasa likod ko kasi si Ash at hindi na rin siya nagsasalita.
Alam ko nga ba talaga yung ending ng story? Siguro. Naguguluhan na rin ako.
Finally napansin ko nag-para na lang bigla si Ash at hinawakan niya ako sa kamay
ko. This is a date right? And a normal one I guess...
"Dito ang date?" napatingin ako doon sa nasa harapan ko. Binitawan na niya yung
kamay ko. Lisa's Foot Spa and Body Massage Centre.
"As in.. dito? Are you serious?""Yeah!" sagot naman niya na ang sound eh masayang-
masaya.
Pagtingin ko sa kanya, hindi pala kami iisa ng tinitignan. Saka lang siya
napatingin sa akin nung nakita niya yung daliri ko na nakaturo sa Lisa's Foot
chuvaness Centre. Binaba ko nga.
"Ano ka ba Chris! Not there!" hinarap niya ako doon sa kabilang direksiyon.
"There."tapos tinuro niya.
Teka...
"Dito ang date?" sabi ko naman. Parang nag-rewind yung scene ah. Yun din yung
dialogue ko kanina.
"Dito na talaga. Tama na yung tinitignan mo. Unless yung tinitignan mo eh yung
'Mang Buboy's Lechon.' "
"Kaya nga nandito ako eh! Magkasama nga tayo! You don't need to become an expert.."
naging mahinahon siya, "I'll teach you how.""Ash..ang mga pumapasok lang diyan eh
yung mga mayayaman na may-ari ng mga yacht, buildings, business, country clubs..
basta mayayaman. Since I'm not rich, Chris playing golf is like... Chris playing
golf."
"You think I'm rich?" tinuro niya yung sarili niya, "Chris, it's only a golf
course. Para sa lahat yan.. hindi lang sa may kaya."
Sino namang makakapaniwala? Dadalhin lang din niya ako sa golf course pa! Wala
akong alam dun! Help! Anyone?
Sinayad ko pa yung paa ko sa semento para hindi niya ko mahila. Pero ganun talaga,
mapilit siya eh.
Kinakabahan talaga ako hanggang sa makapasok kami doon sa loob. Nakatingin nga yung
babae sa amin eh. Panay nakaputi sila. Tapos doon sa loob, aircon nga eh. May mga
bolang kulay puti, at mga whatever na pamalo.
Sasabihin na sana nung babae kaya lang tumingin si Ash sa akin. Then nag-lean siya
doon sa glass at binulong nung babae sa kanya.
Nilabas ni Ash yung wallet niya at nung ilalabas na niya yung pera niya, inabangan
ko talaga kung magkano yung ibababayad niya.
Huminto naman siya at nakatingin sa akin. Inikot niya yung daliri niya para mag-
turn ako. GInawa ko naman. Alam ko na kung bakit niya ginawa yun. Ayaw niyang
malaman ko kung gaano kamahal yung ibabayad niya. Dahil kanina pa lang sinasabi ko
na mahal dito, nagpilit eh! At tinanong pa ko kung tingin ko daw mayaman siya...
aba anong gusto niyang isagot ko? Hindi? Ikaw ba naman doctors ang parents mo di ka
pa yumaman.
Binili niya yung outfit na kaparehas doon sa nakasabit sa taas. Yun yata yung
sinusuot nung mga babae kapag naggo-golf. Puting shirt.. puting short..
Eh kung white lady lang din pala ang hanap niya.. sinabi niya sana sa akin kanina
pa.
Ayoko talaga isuot yung puti na yun. Bwisit! Ito lang P750 na? Para sa puting tela
na ito? Eh baka nga makabili ako sa palengke ng ganito rin ang itsura P50 lang.
Grabe talaga magsayang ng pera ang tao.
Paglabas ko doon sa Ladies Room, wala nang tao doon sa front desk at yung babae eh
may kausap sa phone. Nasaan na ba si Ash?
Tumayo lang talaga ako doon. Nakatingin ako sa loob. Lalabas ako ng ganito yung
istura ko? Sa Golf Course? Anong malay ko diyan? Hindi ko pa yan nasubukan. Inaayos
ko yung medyas ko kaya tinaas ko lang yung paa ko. Nakatayo ako ng one-foot lang.
"Scared?"
Sa sobrang takot ko siguro, natumba tuloy ako. May bench pala sa likuran ko at
hindi ko napansin na doon nakaupo si Ash. Nakaputi na rin siya. Infainess bagay sa
kanya. Pero siya, puting Shirt, puting pants... and puting cap. Ako kasi, shirt,
short at visor. Puti rin lahat.
"Yeah.. I'm scared.. sa 'yo!" naayos ko na yung medyas ko, "White ba ang universal
color ng golf? Kasi bakit white na white tayo parehas?""Hindi naman. You can wear
anything. Pero syempre, gusto kita makitang magsuot niyan. Pwedeng any color, I
just picked white. Neat.. simple and clean."
Sinimangutan ko nga.
"Very funny.. gusto mo ko makita magsuot nito? Sana talaga sinabi mo. Daming kong
puting damit." sarcastic yung pagkakasabi ko.
Nagsimula na kaming maglakad nun. Ako naman ang medyo nangunguna at may hawak na
akong sariling bola ko at yung pamalo na malay ko kung anong tawag doon. May mga
numbers naman pala eh. Asus! Kayang-kaya ito. Titirahin yung bola.. tapos isho-
shoot. Yakang-yaka naman pala. Basta nandiyan si Ash at sasabihin lang niya yun
gagawin ko eh hindi na ako magmukhang ewan.
"Ash?" hahawak sana ako sa gilid ko kaya lang hangin nahawakan ko. "ASH!!!"
Nasaan na yung tao na yun? Bakit biglang nawala. Naku, multo nga talaga yun.
"Hi hija good afternoon." sabi niya tapos may inabot siya sa akin na papel...
nagtaka pa nga ako eh... "Galing yan kay Ash..."Hello Chris,
I know it's weird... at medyo naguguluhan ka. Don't give me that look! (teka, paano
niya nalaman na sisimangot ako? papel 'to 'di ba?) Sinabi ko sa iyo na wala akong
plano sa date at wala akong idea. Well, I lied. I did plan this. Everything. Bakit
golf course? I don't know. Did I mention my dad's a member of this organization?
Kaya kilala na nila ako. What can I say.. nandito na ako sa resto... umiinom. What
you have to do is to play golf. Each time na makakatapos ka, bibigyan ka nila ng
papel. May 18 na papel.. and may letter bawat isa. Kapag natapos mo, it'll say kung
nasaan ako. So.. you have to finish it.
Good luck!
P.S. Sabi ko tuturuan kita, totoo yun. But this time, do it yourself first. I have
better plans after that."Nasaan siya? Paglalaruin niya ako?"
Hindi naman sinabi sa akin nung matanda. Ano ba naman yan! Papahirapan pa ako.
Pinapunta nila ako doon sa may nakalagay na number 1. Pinalapag yung bola at
tirahin ko daw.
Yun ang pinakamadali sa lahat sabi nung matanda. Pero kahit na pinakamadali yun,
naka-anim na tira yata ako bago ko na-shoot. Grabe talaga.. anong alam ko dito.
Note: Sorry Chris. I'm not good at poetry. 'You' lang ang naisip kong rhyme. But
hey.. that's true!
17 more to go...
***28***
Kapag nakita ko talaga yung lalaki na yun humanda siya sa akin! Ang corny niya! As
in! Pwede na siyang pumasa sa movies. Pero corny man siya o ano sa tingin ko,
bihira na sa century ngayon na may lalaking gumagawa ng ganyan.
"Saan na po yung susunod na basket?" teka? basket? basketball yun ah! Oh well..
malay ko ba sa tawag nila sa golf.
Pumunta na naman ako doon sa kulay green na may nakalagay na number 2. Unlike sa
number 1... hindi ako inabot ng anim! Improving ito! Nakatatlo lang.. pasok na!
Pero syempre nung hindi nakatingin yung matanda, tinulak ko para ma-shoot.
Totoo yun Chris. Everyday, tinatago ko sa iyo yung nararamdaman ko... pero ang
hirap pala kapag na bottled-up sa 'yo yun. Pakiramdam mo, sasabog ka.
Asus, may pabottled-up bottled-up pang nalalaman at sasabog daw? E di kung ganun,
kumuha sana siya ng mas malaking bote!
Diniretso naman namin hanggang doon sa number 3 and 4. Tumagal nga ako sa 4 eh.
Paano ba naman iba na yung style. Pagkatira mo, may underground thingy pa. Kainis
talaga. Yumuko pa ako doon sa babaan nila.
G - ood friends care for each other, that's why we do things together.
Nung naglakad kami nung matanda at tipong tinatawanan niya talaga ako, lalo akong
nahiya at halatang wala akong alam doon.
"I know.. I know.. I'm not good at this." sabi ko na lang. Ginawa ko pang tungkod
yung pamalo ko.
Dahil hindi ko na talaga ma-shoot sa basket yung bola ng golf (yikes, ang weird ng
mga term ko), nakatayo lang ako doon. Sabi nung matanda, hindi ko raw matatapos yun
kung tatayo lang ako.
Hindi ko naman siya napansin. Kaya lang nag-slip ako doon sa tinutungkuran ko kaya
bigla-bigla nalang natulak ko yung bola. Alam ko foul yun, pero hinayaan na niya
eh. Na-shoot yung dalawa! Ayos! Yung pangatlo naman eh hindi nakasama kaya huminto
doon sa gitna. Ayun tuloy kailangan ko pa siyang paluin ng bat.
L - ove really is unpredictable, who would have told me that it's you that I would
fall for.
F - nding the right person could be a long run, but as of now I felt that you're
the one.
If I'm not the one then why does... nyek. If you're not the one pala. Hindi pala If
I'm not the one.
Sumasayaw pa ako doon na parang sira tapos napahinto ako. May tatlong butas din
doon.
"Kahit saan po.. ok lang.""So kapag tatlo rin na-shoot ko.. tatlo na naman makukuha
ko?" kinulit ko yung matanda.
"Hindi po. Isa lang. Pwede lang kayong pumili kung saan niyo gusto at isang letter
lang makukuha mo.""ISA LANG? TATLO YUNG BUTAS ISA LANG? That's it. I'm outta'
here."
Tumalikod na ako at binaba ko na yung bat ko. Naman1 Halu-halong sports pala ang
golf.
"Hija.. isa lang talaga dapat." tinuloy ko pa rin ang drama ko at dumiretso ako ng
lakad, "O sige, tatlo yung ibibigay ko. I-skip na natin yung dalawa pa. Pero huwag
mong sasabihin kay Ash na hinayaan kita?"
C - ourting you may be a part of the deal, but I'm telling you now that I'm doing
it for real.
Ash, don't tell me now that you're doing it for real. Let's stick with the deal.
Paper??? Contract???
O - f course I know you won't agree, but I wanna' know how will it turn out.. I
wanna' hear.. I wanna see.
U - nbelievable how I find you unique, that's why you're the one that I picked.
Nung binabasa ko naman yung mga letters na nakuha ko. Ito yung lumabas so far...
THEGOLFCOU...
"The Golf... The golf course!" natuwa naman ako at naintindihan ko. "Tapos na ako.
Wait, 13 letters lang yun. Dapat 18 'di ba?"
"Sorry Manong, hindi ko na gagawin yung R, S, and E. Alam ko naman na yung kasunod.
Doon na tayo sa pang-14. I'm skipping it.""Hija.. hija.. hindi pwede!" pinipigilan
niya ako. "Kailangan mo tapusin.""Manong... SIR... I'm skipping it." naglakad ako
ng mabilis, "I mean, why bother doing it.. kung alam ko naman na yung letters?
Tapos babasahin ko lang yung makatang sinulat ni Ash... wish mo lang gagawin ko
pa!"
Kapag sinabi ko talagang i-skip ko yun... gagawin ko. Wala naman siyang magagawa,
alam ko na. Kapag hindi siya pumayag, sasabihin ko lang na aalis na ako doon.
So pick one.
"No way!" sabi ko nung makita ko yung pang-14. May gate na malaki, tapos hills and
hills chivaness. "Paano ko naman mapapataas dyan yung bola? Hello?""Kaya mo
yan.""Hindi ko kaya yan. Ikaw nga Manong.. SIR." pinilit ko siya na i-try niya
dahil mukhang complicated talaga.
Sinubukan naman siya. Siya kasi may experience na sa golf. Pero para sa isang
matandang may experience sa golf, hindi rin niya napaakyat yung bola.
"See? Ikaw nga na nag-golf hindi mo ma-shoot. Paano pa kaya ako?" syempre,
kailangan ng kaunting pag-brainwash.
"O sige na nga. Nakakaawa ka naman at mukhang 'di mo nga kakayanin. Yung 14th
letter eh.." binanggit niya yung letter pero di ko maintindihan.
"Oo.""D?""Oo."
Yung mga sumunod na stages eh hindi ko na talaga makuha. Siguro masakit na yung
kamay ko. Tinulak ko na nga yung isa at si Manong.. SIR eh nakitayo lang sa akin.
Baka nga inaantok na siya.
Siguro sa sobrang inip niya sa akin, binigay na rin niya yung last 4 letters. At
yun eh ang mahiwagang INER.
Tatakbo na sana ako papunta doon sa diner kaya lang hinawakan ako ni Manong.
"Hija, binigay ko na sa iyo yung letters. Huwag mong sasabihin kay Ash. Pero please
lang, basahin mo yung sinulat niya. Mahalaga yata yun.."
I - can't wait 'till the pageant starts, it's the day the deal will come apart.
E - nding of this story is still a mystery to me, 'coz you're the only one who
knows how will it be.
Parang yun yung kanina sa jeep ah! Hindi kaya.. hindi kaya ako yung tinutukoy niya?
Nah.. malabo.
R - emember everyday, I always wanted to say...
"Manong.. SIR, bakit putol po yata yung sinabi niya. Nakasulat sa papel, may gusto
siyang sabihin. Pero wala eh..""Yun na nga hija. Sa diner na niya sasabihin."
Tumakbo na talaga ko ng mabilis doon. Saan nga ba yung diner? Store yung nandun
eh.. Front door.. gate.. diner.. nasaan na yung DINER!!!!
Ano ba naman yan! Bakit ba tinakbuhan ko si Manong .. SIR. Eh siya pa man din ang
nakakaalam kung nasaan yung Diner. Napagod na ko. Ayoko na. Suko na ko.
"Good evening Mam! I'm glad you made it." nagulat naman ako doon sa nagsalita sa
likuran ko.
D-I-N-E-R.
Pawis na pawis ako doon. Pinapasok nila ako sa loob at ang ganda talaga! As in ang
ganda talaga. Parang ang linis-linis ng mga bagay-bagay at ang tanging dumi lang
siguro sa loob eh ako.
Pagpasok ko doon sa loob eh bigla na lang tumugtog yung mga nasa gitna. May
lalaking vocalist pa nga na kung sino man yun.
Maya-maya lang din nung nakayuko ako, nag-iba na yung boses. Alam kong iba na yung
kumakanta.
Alam kong marunong siyang kumanta. Pero hello? Kailangan ba talagang lagi akong
mabibilib sa kanya?
Tinuloy lang niya yun pagkanta niya. Nawawala na nga ako sa sarili ko nun.
"May angels lead you in.
And if you were with me tonight,
I'd sing to you just one more time.
A song for a heart so big,
god wouldn't let it live.
May angels lead you in."
Hindi ko siya tinitignan nun. Ganito ba ang date? Ang alam ko kasi, sa mga
napapanood ko.. pupunta kayo sa isang lugar.. kakain, mag-mall.. arcade.. ganun
naman 'di ba? Pero bakit parang iba itong ngayon.
Bumaba siya doon sa stage at lumapit siya sa akin. Binigyan niya ako ng pink na
rose. Wait, pink na rose? Ini-offer niya yung kamay niya. Hindi ko nga alam kung
tatanggapin ko pa eh.
"Baka gusto mong kumain muna?""Hindi. Parang 'di muna ako makakakain sa ngayon.
Maya-maya na siguro."
Hinila niya ako doon sa pavillion doon lang sa labas ng diner. Naririnig yung
music, pero medyo mahina na. Tahimik din doon kahit papaano.
"Wow.. for a beginner.. natapos mo lahat ng yun?!?" ganyan ang pambungad niya sa
akin.
"Oh yeah? Napagod nga ako eh. Bwisit na bola yan, hirap i-shoot sa basket! Tapos
nag-slip pa ako doon kanina sa bat! Badtrip talaga!" sabi ko sa kanya pero pabiro
na lang.
Lalo ko siyang hindi tinignan nun. Bigla na lang siyang pumunta sa harapan ko at
nag-slight na lumuhod.
"Chris.. doon sa last letter, sinabi ko may sasabihin ako at dapat tandaan mo
parati. Ok.." huminga siya ng malalim, "Here it goes."
"I don't care about the deal anymore." WHAT? "Ginagawa ko pa rin, dahil yun ang
napag-usapan. Tutulungan pa rin kita sa lahat. The pageant's next month. It means,
next month din mage-end lahat. Pero sana, maging ok pa rin lahat." lumapit siya
lalo sa akin, "You believe in Rule 13.. I do too..""Yeah.. I believe in Rule 13.
Pero pilit mong bine-break?""You don't understand." Oo hindi ko naiintindihan, "If
you will just open your eyes and look carefully.. you'll realize..""I'll realize
what?""The deal's worth fighting for."
"Dapat bang paniwalaan ko yung deal? O dapat bang nagkaroon ng deal? The whole
thing's stupid. Kaya magulo...""CHRIS!!!"
Saka lang ako natauhan nun. Napansin ko na sobrang lapit na nung mukha niya sa
akin. Hawak niya yung pisngi ko. Nagle-lean siya..
And then...
"Chris.."
Napatigil ako doon. Hindi na ako makakilos. Pakiramdam ko na-petrify na lang ako. I
felt... different.. pero hindi awkward.
He kissed me.
***29***
Nagulat din siya sa ginawa niya. Umatras pa nga siya nun eh.
"Sorry." yun na lang yung sinabi niya at niyaya na niya ako doon sa loob para
kumain.
Siguro nga kung nasa tamang pag-iisip ako nung mga oras na iyon eh nasuntok ko na
siya. Ano bang nangyari sa akin? Wala man lang akong sinabi? Bakit niya ko
hinalikan?
Para akong sira doon na hinihila niya at sumusunod lang sa kanya. Siguro nga, na-
shock lang din ako. Pero para maging ok ito lahat, dapat siguro umarte na lang ako
ng walang nangyari. Tama, ganun siguro. Uuwi ako mamaya, papasok uli next Monday...
parang walang nangyari. May choice ba ko?
Hindi ko nga namalayan na nakaupo na pala kami uli sa diner. Nagulat na naman uli
ako nung nag-lean siya sa table.
"Ok ka lang?" napansin niyang tinitignan ko lang siya, "Look, I'm sorry ok? Hindi
ko talaga sinasadya. Nadala lang siguro ako..""Beef pasta." sabi ko sa kanya.
"Huh?!?""Order ko beef pasta.""Oh.. right."
Ayoko muna pag-usapan yun. Hello? Anong sasabihin ko? Na first kiss yun? Alam mo
naman na ang mga tao ngayon, kapag wala kang experience sa ganun geek ka na. But
then, I can still say that I'm old fashioned. It's still important to me.
Habang tumatagal nun, medyo nawawala na yung pagkahiya ko. Nakikitawa na rin ako.
Hindi ko pa nga alam kung para saan yung mga sobrang tnidor doon pero ang sabi sa
akin ni Ash eh mag-start daw ako sa outer, then work through the inside. Kasi
naman, pwede namang isa lang pinadami pa.
Medyo nabubusog na rin ako nun kaya huminto ako dahil ayoko ng pakiramdam ng
bloated. Bigla na lang nilang pinatay yung ilaw at may disco ball pa sa gitna. May
babaeng umakyat sa stage at tumugtog naman yung banda.
Binaba ni Ash yung tinidor niya saka yung kutsilyo at tumayo. At syempre ano pa,
nagyaya sumayaw. Sabi ko nga 'di ako marunong.
"Hindi ka marunong sumayaw? Ako rin eh. Sabi nila left-right-left-right lang. Pero
umattend ako sa Prom. Paano ka sumayaw last year?""Hindi ako umattend ng Prom."
halata kong nagtataka siya, "Ineexpect mo ba na pupunta ako sa Prom at magsusuot na
gown? Eew. Never."
Hindi pa ako sumayaw ng ganito before. Dati kasi nung sumali ako nun sa Dance
contest, sinama nila ako sa Hiphop dance craze ng school. Kaya yung ganitong bagay,
bago pa talaga sa akin.
Sumayaw lang kami doon, naging disco pa nga eh. Pati yung ibang crew doon nakisali
na rin. Hindi rin pala ako makakaligtas nun dahil pinakanta rin nila ako. Ang dami
kong excuse nun na 'di ako marunong, o kaya naman walang organ. Meron pala kaya
hindi rin ako nakaligtas.
Tumawa siya ng tumawa nun kaya sa microphone eh tumatawa na rin ako. Ok lang naman,
nakikisama rin naman ang audience.
After an eventful night and a one of a kind date, hinatid din ako ni Ash sa bahay
namin.
"Good night Chris, this is the best night ever." parang lagi na lang best night?!?
Hinintay kong umalis yung kotse (provided doon sa golf course), at pumasok na rin
ako sa loob. Eksakto namang pagbukas ko ng pinto, may tinamaan akong matigas at may
sumigaw ng.. 'Aray ko!' ng sobrang lakas.
"Anong ginagawa niyong dalawa?" nandun yung dalawa kong Kuya sa sahig at hawak-
hawak yung tenga nila.
Papakyat na ako doon sa hagdan nung nag-asar naman silang dalawa. Tumayo si Kuya
Christopher at si Kuya Christian. Mas matangkad kasi si Kuya Christian kahit na ang
pinakamatanda eh si Kuya Christopher.
"Good night Chris, this is the best night ever!" sabi ni Kuya Christian kay Kuya
Christopher.
***
Monday na nga pala ngayon. Hindi ko alam kung paano ako magpapakita kay Ash after
nung Friday. Ngayon yata ako inatake ng matinding pagkahiya. Nahiya nga siguro ako
nun pero hindi masyado.
Hinahanap ko yung homework ko nun sa drawer ko at isang papel naman yung bumungad
sa akin. Dito ko nga pala nilagay ito. Yung contract.
Gumawa pa ng rules hindi rin naman pala susundin. Totally pointless. Bakit ko nga
ba tinatabi pa ito? Ewan.
Binalik ko na lang uli yung contract ng deal. Nahanap ko rin naman yung homework ko
at pumasok na ako sa school.
Kakapasok ko pa lang doon sa room eh lumapit naman yung iba sa akin. 'Anong
nangyari?' 'Kwento naman diyan?' 'Sweet ba siya?' Akala ko kung ano yung tinutukoy
nila. Na-realize ko lang nung sinabi nilang, 'Alam naman ng lahat na date niyo nung
Friday eh.'
"Mind your own business." masungit nga siguro yung dating ko, pero hindi naman na
nila kailangang malaman kung anong nangyari nung araw na iyon.
That night was between me and Ash. And the golf course crew. And the band. Nyak,
ang dami rin pala. Ah basta, at least walang nakakaalam sa school.
"Masaya ka na ba ngayon?" sabi niya sa akin at nakataas yung isang kilay niya.
"Akala mo hindi ko napapansin? You're trying to take everything away from me.
You're taking over my life!" dinuro-duro pa niya ako sa dibdib ko, "Sa attention.
Kay Ash, kay Chester... classmates.. sa lahat! Now what? Yung pageant? Dahil
nangunguna ka sa votes masaya ka na? What's next? Sabihin mo lang!" napaatras naman
ako, "Kaya ka lang sumikat dahil para kang linta na nakadikit kay Ash at alam mong
mahahatak ka niya!""Unang-una, wala akong pakialam sa attention. Hindi ko sila
sinabihan na pansinin nila ako o makilala nila ako! Hindi ko rin alam na pwesto mo
pala yung pagiging pageant Queen. Iyong-iyo na! Hindi ko inaagaw sa iyo! At huwag
na huwag mong isisisi sa lintang si Chris na kinukuha ko yung buhay mo, there's
nothing special about it! I have my own, why would I want yours! My life is better
that yours inthe first place.. so don't tell me I'm taking over your life!" dinuro-
duro ko din siya sa dibdib niya, "At kung gusto mo si Ash, sabihin mo sa kanya! Go
on! Hindi naman kami eh! Anong problema mo? Why don't you make your own move!"
Pagkatapos kong sinabi yun eh walang nakapagsalita kahit sino man doon sa loob ng
room. Yung alarm lang ang ingay at naupo uli ako. Saka ko lang napansin nun na nasa
labas pala si Ash at nakatingin sa bintana.
I felt horrible.
Hindi nga niya ako kinausap nung nagklase kami. Ako rin, hindi na lang nagsalita.
Tama naman yung sinabi ko 'di ba? Teka..
As usual, hindi ako nakinig. Nawala na ako sa mood nun hanggang breaktime at
lumabas lang si Ash ng hindi nagyayaya tulad ng dati. May umupo naman doon sa upuan
niya. Pagtingin ko, si Chester lang pala.
"Chris, pwedeng magtanong?" sabi niya sa akin kaya inangat ko yung ulo ko.
"Naisip ko lang kasi... uh.. sa pageant.. I know it's too early to ask. Can you be
my date?"
Ang gulu-gulo ng utak ko nun at hindi ko na kaya pang isiksik ito ngayon pa.
"Ok lang ba kung pag-isipan ko muna? Magulo kasi utak ko ngayon eh. I'll tell you..
tomorrow.. o kung kailan convenient para sa akin.""Ok lang, take your time."
ngumiti siya nun at umalis na rin siya.
Hindi pa rin masyadong nagbabago yung mood ko hanggang parctice period. Chester's a
nice guy. Sus, para pageant lang. Matagal-tagal pa naman yun. Marami pang
preparation na magaganap.
Sumabay ako kay Chester kumain sa cafeteria. Actually, ako yung nakiupo sa kanya
nung makita ko siya. Mag-isa lang kasi siya nun at yung tropa niya eh hindi ko alam
kung nasaan. Nagkwentuhan lang idn naman kami. Ewan ko ba kung bakit ko yun
ginagawa, siguro para makagaanan ko lang din siya ng loob. Pero sa ngayon parang
maliwanag na sa akin ang lahat. I used to like him. I even tried things to impress
him. Pero ngayon ang idea na ma-impress si Chester kay Chris eh parang idea ko pa
nung year 1880's. It's like history, an idea of the past. Right now, I can see him
as my friend, not more than that.
Hindi masyadong nagbago yung mood ko hanggang practice period. Hindi ko rin alam
kung bakit hindi ako umoo kaagad kay Chester. O baka naman nagde-deny na naman ako.
Hinihintay ko ba si Ash na magtanong sa akin?
"Is it true?"
"Is WHAT true?""Tinanong ka ni Chester kung pwede bang ikaw ang maging date niya sa
Pageant?"
"I'm on practice. Wala akong time sa ganyan ngayon. Sorry." binaba ko na yung
skateboard ko nun at nag-slide ako mag-isa sa ramp.
Nagsialisan din naman na yung mga babae nung sinabihan sila ni Ash na bawal doon.
Kadarating nga lang din niya eh. Mukhang ok naman siya ngayon. Hindi masyadong
makatngin ng diretso sa akin.
"Chris, pwede kang kausapin?" malayo ako sa kanya nun kaya napahinto na lang
ako."Privately?"
Nag back-off naman si Kian. Siya lang kasi ang nandun ngayon maliban sa amin ni
Ash.
"Kung tungkol sa skateboard, I'm working on it ok? Medyo nakukuha ko na.." medyo
irritated pa rin ako nun.
"Sinabi ko sa 'yo sa deal na tutulungan kita sa pageant. You did your part already.
They believed us. Ako ang gagastos sa damit mo. Gowns, casual wear, sports wear..
everything. Just like I promised you before.." ito lang pala yung sasabihin niya..
akala ko pa naman...
"Ok." yun lang ang sinabi ko at tumalikod na ako. Kaya lang hinawakan niya ako sa
kamay ko.
"Ouch! Mabuti na lang athletic shoes 'to kaya hindi masyadong masakit." hawak niya
yung paa niya, "Ano?"
Isa pa sa napansin ko nitong mga huling araw eh may malakng pagbabago. Nung may
crush ako kay Chester, lagi akong palpak sa harap niya. Meron at merong
nangyayaring ikapapahiya ko. Kay Ash nun, normal ako. Pero ngayon, kay Chester ako
normal, kay Ash ako pumapalpak.
Now he's asking me to be his date too. Dalawa na yung nagtanong sa akin. Kahit na
gusto kong sumagot ng Oo sa kanya, hindi ko ginawa. Fair lang naman siguro kung
sabihin kong...
Habang nag-skateboard kami eh lagi akong natutumba. Mabuti na lang hindi nila ako
tinatawanan. Wala kasi ako sa concentration. Si Chester ang unang nagtanong sa
akin, kaya kapag sinabihan ko siya na may magiging date na ko... hindi ba masama
yun sa lagay niya? Hindi naman niya alam na wala pang nagyayaya sa akin. Pero... si
Chris ako. Obvious ba na walang magyayaya.
Si Ash kanina feeling ko pwede na akong umoo sa kanya. Yun nga lang pangalawa siya.
Hindi ko naman pwedeng sabihing OO kaagad habang ang sinagot ko kay Chester eh pag-
iisipan ko. Lumalabas na hinihintay ko nga lang siya. Hindi nga ba?
Natapos yung practice period namin at babalik na kami sa classroom. Halos kasabay
ko lang yung dalwang ka-team ko at naglakad na kami sa corridor. Eksakto nga namang
nandun yung grupo ni Shalyna. Wala naman siyang sinabi nung dumaan ako pero tumayo
siya doon sa bench at siya naman ang parag linta kung makahawak kay Ash.
"Hi Ash! Kumusta ang practice?" hawak niya yung braso ni Ash.
Nakatingin lang ako sa kanila nun at tinaasan ko lang sila ng kilay ko. Si Chester
naman ang humila sa akin sa loob ng room at walang tao doon na makakakita sa amin.
Hindi na ba matatapos ang hilahan nito?
Na-touch naman ako sa sinabi ni Chester kaya tumalon ako at niyakap ko siya ng
mahigpit.
"You're awesome Chester." ang higpit pa rin ng yakap ko, "Thanks. Don't ask me,
basta.. thanks."
Lalabas na sana ako para tawagin si Ash at sasabihin ko sa kanya na siya na ang
magiging date ko. Kaya lang nandun pa rin si Shalyna, ayoko namang tawagin siya ng
ganun-ganun na lang. Nasa likod ko pa rin si Chester.
Naangiti pa ako nun sa sobrang saya ko. Kaya lang narinig ko...
Ouch.
Hindi ko na tinuloy yung paglabas ko ng pinto nun. Naiiyak na ko. Para yun lang ang
babaw ko naman! Hindi ako iiyak.
"Bakit? May problema ba?" sabi ni Chester nung napansin niya ako.
Nakatingin lang si Chester sa akin. Tama ba yung ginawa ko? Parang hindi eh. Lalo
lang yatang sasama yung pakiramdam ko. Kawawa namn si Chester kung ganun.
"I know what you think, sorry Chester ha. Never mind." napaka-unfair ko naman kasi
sa kanya.
"No.. no, it's ok. Naiintindihan ko na. You love him. You can use me. I'm willing
to do it."
"Hindi.. hindi pwede. Ang unfair naman nun sa part mo.." kaya lang nag-sink sa utak
ko yung sinabi niya, "I DON'T LOVE HIM!!!" napalakas yata yung pag-deny ko kaya
hininaan ko, "I don't.""Halata naman na eh. Hindi mo lang inaamin sa sarili mo.
Chris," humawak siya sa balikat ko, "Sinabi sa akin ng grandmother ko dati, 'Mas
mabuting mabuhay ka ng nakilala mo yung sarili mo, kaysa mabuhay ka ng
nagtatanggi.' Bakit hindi niyo subukang dalawa? Malay niyo mag work-out para sa
inyo."
"Hindi pwede eh. It's complicated. I can't tell you why.""Ok lang sa akin kung
hindi mo kayang sabihin, pero isipin mo lang, nandito ako para samahan ka. I'll be
your date sa Prom. No hurt feelings."
Kung hindi ko lang siguro... oh well umamin ka na, kung hindi ko lang siguro mahal
si Ash sa ngayon, baka kay Chester pa rin ako may gusto. Pero ang problema nga, si
Ash nakilala ko.
Chester's right. It's better to live knowing yourself than without knowing your
true self at all. Does that make sense?
***
Another boing day. Nasa English Class kami ngayon. Nakaupo kami doon sa usual na
mga upuan namin at dinidiscuss yung librong 'The Little Prince by Antoine De Saint-
Exupery'. Naguguluhan na nga yung utak ko eh.
"... And he went back to meet the fox. 'Good bye.' he said. 'Good bye,' said the
fox."huminto ng kaunti si Camille then tinuloy na niya, " 'And here is my secret, a
very simple secret: It is only with the heart that one can see rightly; what is
essential is invisible to the eye.' ""Camille, ihihinto muna kita diyan. 'It is
only with the heart that one can see rightly; what is essential is invisible to the
eye.' Ngayon, anong ibig sabihin ni Antoine De Saint-Exupery diyan? Bakit niya yun
sinulat?" walang nagtataas ng kamay, "Opinions? Anyone?"
Ang tahimik pa rin sa buong klase nun at walang gustong mag-share ng opinion. Ano
nga bang ibig sabihin nun?
"Orellana! Ano sa tingin mo yung ibig sabihin nung quotation na yun na sinabi ng
fox?""Err.. uh.." Ano ba yan, hindi ko naman talaga alam, "Ibig sabihin eh, tanging
sa puso mo lang makikita kung ano ang tama para sa iyo.. para sa lahat. Nasa iyo na
yun... walang taong pwedeng magdikta sa iyo... ikaw lang ang nakakaalam. Minsan
tanging yung nakikita lang natin ang pinapahalagahan natin. Pero ang hindi natin
alam, ang pinakamahalagang bagay sa buhay ay yung hindi natin nakikita. Sa mga
makamundong bagay umiikot ang buhay natin, pero sa bagay na mahalaga at tunay na
dahilan ng buhay tayo nagbubulagbulagan."
Nagtawanan naman yung grupo ni Shalyna sa gilid. Napatingin pa nga ako sa kanila.
"May gusto kang sabihin Ms. Salinas?""Uhmmm... wala po. What she said.." tapos
tinuro niya ako.
Buti nga. Akala mo naman kasi kung sinong magaling wla naman palang sasabihin.
Laking pasasalamat ko talaga nung natapos yung klase namin. Medyo inaantok na nga
ako. Dumaan yung teacher namin at sinabihan pa nga ako ng goog job kahit na alam
kong pampalakas lang loob yun. Alam naman natin pare-parehas na hinugot ko lang
kung saan yung sinabi ko.
Tinawag ko uli yung teacher ko at gusto kong hiramin yung libro. Sa unang tingin,
mukha siyang children's book. More like a fairytale. Pero kapag binuksan mo at
sinimulan mong basahin, may mga laman na kahit ako eh hindi ko maipaliwanag.
Si Shalyna naman eh tinaasan yung pitch nung boses niya. Pinarinig pa niya talaga
sa akin.
"Ibig sabihin eh, tanging sa puso mo lang makikita kung ano ang tama para sa iyo..
para sa lahat. Nasa iyo na yun... walang taong pwedeng magdikta sa iyo... OH
PLEASE!" sabi niya tapos nagtawanan na naman, "Pwede ka nang maging madre
Chris."Sorry Shalyna, hindi siya pwedeng mag-madre. She'll get married, someday.
Right Chris?"
Ayoko na ng away nun kaya hindi ko na lang pinansin. Lumabas naman si Ash at may
hawak din siyang libro. Pagtingin ko, hiniram din pala niya yung The Little Prince.
"Don't worry, your voice doesn't sound like that. It's.. different.""I don't care.
Sanayan na lang din yan. Pero minsan may mga sinasabi siya na napupuno rin ako kaya
hindi ko rin mapigilan yung sarili ko."
Hindi ko siya tinignan nun, hawak ko pa rin yung libro. Binuksan-buksan ko yung
pages pero hindi ko naman binasa.
"Hindi ako worried doon." nag-smile ako ng kaunti at napatingin na naman ako sa
back pocket niya, "Nandiyan na naman yang connecting chain mo. Kapag ikaw nahuli,
magkaka-dentention ka."
Tinignan naman niya yung back pocket niya at mabilis niyang tinago sa bulsa niya.
Tumayo na ako nun. Uuwi naman na ako. Wala naman akong gagawin sa school eh.
Nilingon ko naman siya. Ang gulo niya no. Kung may gusto naman siyang sabihin hindi
pa niya sabihin. Tumatagal pa tuloy.
"Shalyna."
Naglakad na ako nun papunta ng gate. Lalakad naman ako pauwi ng bahay namin. Yung
hangin ngayon, parang ang lungkot yata.
"Chris? Chrisandra?"
Tinignan ko naman kung sino yung tumatawag sa akin. Oh great! Sa dami-rami naman si
Mrs. Salinas pa.
"Hi Mrs. Salinas!" yun na lang ang nasabi ko. "Himala po yata at nadalaw kayo sa
school."
Niyakap niya uli ako at humalik sa pisngi ko. Ngumti naman siya.
"Naku ang bait-bait mo namang bata ka. Ang tangkad mo pa." sabi niya sa akin, I
felt uncomfortable, "Ayaw kasi ni Shalyna na pumunta ako sa school at sunduin siya.
Nakakahiya daw na pumunta ako."
"Bakit naman niya sinasabi yun? I mean, we're teenagers. Normal nga lang siguro na
mahiya kapag dumadalaw ang parents sa school kasi iisipin nila Daddy's girl o
Mommy's girl ka. Honestly, I would die to have a Mom visiting me at school. Dapat
nga magpasalamat pa siya eh." napansin ko naman na medyo naluluha na siya, "Naku
Mrs. Salinas! Hindi ko po sinsadya. May nasabi po ba ako?""Wala naman hija.
Naikwento lang kasi sa akin ni Ash yung mga ginagawa sa iyo ng anak ko. Hindi ko
alam kung bakit kailangan niyang gawin pa iyon eh pwede naman kayong maging mag-
bestfriend."
"Pasensya ka na at emosyonal lang ako. Madalas lang mangyari sa akin yun. Alam mo
na, may hypertenshion, sakit sa puso.." natigilan naman ako.
"May sakit po kayo sa puso?""Oo hija. Kumusta naman pala ang tatay mo at yung mga
Kuya mo? Nabanggit din kasi ni Ash sa akin na ikaw lang daw ang babae sa pamilya.
Hindi ka ba nahirapan?"
Ang daldal naman pala ni Ash. Kung magkwento eh history na yata ng buhay. No wonder
pati si Lawrence eh kilala na ako nung nakita ako. Baka ganito rin pinagku-kuwento.
"Ayos lang naman po. Tatay ko pumapasada. Yung panganay po, si Kuya Christopher,
nagtratrabaho na. Si Kuya Christian, college. Ako naman po. eto.." ngumiti lang
ako.
"Mabuti naman pala.""Paano po Mrs. Salinas, uuwi na ako. Medyo pagod eh." kailangan
ko na rin naman nang umalis.
Akala ko yun lang ang gagawin niya, pero kung paano niya ako winelcome kanina eh
ganun din. Kiss and hug. Parang may hispanic blood nga itong si Mrs. Salinas. Ganun
kasi sa mga may lahing espanyol, mahilig humalik at yumakap.
She is so rude. Ni-hindi ko nga kayang kausapin yung tatay ko ng ganun. Pero
siya...
"Alam ko na kung anong iniisip mo. Bakit siya ganun sa Mommy niya?!?" sino yung
nagsalita?
Tumingala naman ako. Nandun siya nakaupo sa may gate sa mag bleachers.
"Kanina lang nasa room ka 'di ba? Ang bilis mo naman?" nagtaka naman ako sa kanya.
"As I was saying, alam ko iniisip mo. Bakit ganun na lang niya ituring yung Mommy
niya?""Well.. YEAH!" obvious ba?
"Yan din inisip ko. Pero malay natin, there's more Shalyna than we expected."
Inirapan ko naman siya. Hindi dahil date niya si Shalyna kailangan na niya
ipagtanggol.
"Like.. mabait pala siya in disguise.." nagsimula na akong maglakad, "Bye na ako
Ash. Narinig ko na yung story na yan.""Who knows?" sabi naman niya, "You used to be
friends with her. Something happened kaya nagbago lahat. She's not treating you
like that dahil gusto niya.""Ginagawa niya yun dahil gusto niya! Hindi pa ba
maliwanag yun?""Ok sige, siguro nga dahil gusto niya. Maybe there's a reason."
"Right. Thanks." nag-wave lang ako sa kanya dahil hindi naman siya makakasabay sa
akin at nasa loob pa siya, "Uwi na talaga ako."
"Wait Chris, may ibibigay ako sa iyo. Nalimutan ko kasi kaninang umaga. Baka nga
nasira na sa bag ko eh.." tapos may hinalungkat siya doon.
Hinihintay ko naman siya at may nilabas din siya sa bag niya. A rose. A pink rose.
" ''It is only with the heart that one can see rightly; what is essential is
invisible to the eye.' " nag-close fist siya at tinapat niya sa puso niya, "Listen
to you heart Chris."
Tinignan ko lang siya nun at wala akong sinabi. A pink rose? Again?
"It's appropriate kung sabihin kong... 'Just letting you know I'm always here for
you.' " huminto siya at nag-isip, "or... 'Good day Chris' instead of the usual
'Good Morning.'"ngumiti siya uli. "Bye Chris. Ingat."
'Good Morning'... it sounds.. familiar. So all this time.. yung rose sa desk...
it's from him? Not from Chester.
Nagclose-fist din ako gaya ng ginawa niya. Naalala ko yung kwento niya tungkol doon
sa guy na nagsabi ng feelings niya for the girl. Pero hindi niya alam yung sagot
nung babae.
It's like this. Right now he's holding his own heart, I'm holding my own. Ganun
yung iniisip namin parehas. But deep inside, he's holding mine.
Sa pageant... Ash..
***31***
Umuwi na ako mag-isa sa bahay nun. Medyo ok lang naman na ang pakiramdam ko. Sus
pageant lang! Kailan ba ako nag-care? Dati-rati nga hindi naman ako sumasali sa
ganyan. What's the difference this time?
Ang gulo pa rin ng utak ko. Ang daming tanong no?
Nung sumunod na araw at pumasok ako sa school, nag-iwan na naman ng rose si Ash sa
desk ko. Nung tumingin ako sa kanya, hindi niya ko tinignan. Alam kong ayaw niyang
marinig yung sasabihin ko.
"Ooh.." sabi naman niya.. "Napaka-harsh naman. Pero sa itsura mo, hindi na
nakakapagtaka."
"Date ko si Ash sa pageant. Think how funny it is? Ikaw ang nililigawan niya pero
ako yung niyaya niya." naku!! pinaalala pa niya.
"Ash, I'm wearing a red gown kapag dumating ako.. red din panloob mo sa tux
mo?"humawak siya sa braso ni Ash, "Para match tayo.""I don't know Shalyna. Hindi ko
pa napapagplanuhan. Next month pa yun."
Akala ko tapos na siya sa akin, kaya lang makati talaga yung dila niya eh.
"Chris, may evening gown doon sa pageant. May sports wear, casual wear.. paano
naman mababayaran ng tatay mo yung mga gagamitin mo para sa pageant?" tumawa naman
siya, "Siguro yung kikitain niya sa pampasada no? Ano yun? 'Di kayo kakain ng isang
buwan? Your dad's a loser. At least my family can afford almost anything."
Hindi na ako nakapagpigil nun kaya hinawakan ko siya sa blouse niya. Nag-iinit na
yung buong mukha ko.
"Chris!"
"Don't call my Dad a loser! Siguro nga jeepney driver siya pero decent job yun!
Maybe your family can afford almost anything.. but you know what?!! There's one
thing they can't afford to have in their own house anymore. You. You and your
stupid attitude!"tapos tinulak ko siya ng malakas at naupo ako doon sa desk ko.
"Ash! Bakit hindi mo siya pinigilan? Nalukot tuloy yung damit ko!""I think you
deserve it." sabi ni Ash at umupo siya doon sa upuan din niya.
"I'm your date!""Oo. But that doesn't mean I'm in your side.. always."
Sa sobrang inis niya siguro umalis doon sa harapan namin at nagdadadabog. Tumingin
ako kay Ash at umiiling siya.
"Ang cute niya magdabog kahit ganyan siya..." hindi naman niya napansin pero
tinignan ko siya ng masama.
Cute? Oo nga cute. Kamukha na nga niya yung terrier na aso ng kapitbahay namin.
"Nakita mo yung buhok ni Chester ngayong umaga? Naka-spike yung buhok niya. Ang
CUTE 'di ba?" sabi ko naman.
Bwisit na ito!
"Err.. si C-chester? Yeah I noticed." sabi niya tapos tumingin sya sa akin, "Siguro
nga sakit sa ulo si Shalyna, pero sweet din naman yan. Hindi lang masyadong
halata.""Oo nga eh. Parehas sila ni Chester. Alam mo yun? Inalalayan pa ako ni
Chester sa cafeteria. How sweet right?!?"
Pwede bang tigilan niya yung topic kay Shalyna at titigilan ko rin yung topic kay
Chester.
Tinignan naman niya ako ng masama. Tama bang ibagsak niya yung notebook niya?
"Shalyna's pretty. Sikat nga siya sa sports curriculum 'di ba?""So as Chester.
Crush nga ng bayan 'di ba?" tapos may naisip pa ako idagdag, "And, he's so funny!"
ngumiti pa ako.
Tumayo siya sa upuan niya at tumayo rin ako. Nagtinginan kaming dalawa.
Nag-aaway ba kami? Mukha. Ako yata nagsimula nito eh. Pero kung nag-aaway man kami,
walang kwenta yung topic.
"Nakita mo yung uniform niya? Ang linis 'di ba?""Oo nga eh. Si Shalyna din maayos
na maayos yung uniform kaya lang nalukot kasi may humawak kanina." sabi niya sa
akin.
"Tama lang yun para sa kanya! And you know what? At least we're not that lame.
Kailangan parehas pa ng gown niya yung panloob mo na tie!" tinalikuran ko nga.
"It's not my idea!" sabi niya sa akin then tumalikod din siya.
"SHUT UP!"
Nag-iinit talaga ulo ko nun. Kung pupurihin lang din naman niya si Shalyna eh dapat
huwag sa harap ko. Alam naman niyang si Chris at Shalyna eh best friends forever!!!
Grr!
Sakto namang nag-alarm. Physics na namin nun. Nakaupo ako doon sa upuan ko at
nakacross-arms at siya eh tahimik lang din.
"I like the hair bit kay Chester." sabi naman niya, at nakangiti na siya nun.
"I like the pretty bit kay Shalyna. Galing mo mag-pretend.""Sinong maysabi na nag-
pretend ako? That's a real compliment for her."
Arrrrgggghhhhhhh!!!
"Fine!""Ok Fine!"
"HINDI--""PO!"
Ipagmalaki niya yung date niya sa akin! Pagmamalaki ko rin yung sa akin! Asar
talaga!
Nagtinginan kami ni Ash. Nagtitigan ng medyo matagal tapos sumigaw ako ng...
"I can sense na may away yata sa inyong dalawa. I think I'll assign partners for
both of you.""Kung pagpapartnerin niyo kaming dalawa, forget it.""Tama! Foge--
WHAT?"
"Don't worry Ms. Orellana, ayoko ng lumalalang away. Chris..." tumingin siya sa
right side niya...
Ayaw niya ng lumalalang away? Eh bakit napartner ako kay Shalyna? Anak naman ng
mundo oh! Sabagay, hindi naman alam ng teacher namin na on-war kami ni Shalyna.
Hindi ba pwedeng pick your own partner? Magkaka World War 5 kapag si Shalyna ang
partner ko.
"Ash, partner mo si Chester. As for the rest of you, pick your own partner."
"Hindi po ba unfair naman yun? Pick your own partner sila tapos kami eh may
assigned?" nangatwiran pa ako.
"Who's the teacher here Ms. Orellana? I am." tumango-tango siya, "Kaya huwag na
nating i-push pa at baka bigyan ko kayo parehas ni Mr. Valdez ng referrals.
Fighting in class. I believe you can't afford to have one because you're qualified
in the pageant."
Ganun pala yun? Kapag may record ka hindi ka kasali? Magandang magka-referral ako
para maalis na ako sa pageant. Tama. Kaya lang, date ko na si Chester. Ang laki na
rin ng atraso ko sa kanya. Kawawa naman kung hindi ko pa sisiputin.
"Thanks alot Chris. Now I have to deal with you." tinignan ko lang siya ng masama.
"Ikaw Chester, may gusto kang pasalamatan?" tumingin lang si Chester at ngumiti.
Inayos ko na lang yung pagkakaupo ko. Wala naman pala eh. Very well then.. 'YOU'RE
WELCOME!!!'
***
"I can't believe it!" hawak ko yung kutsilyo nun at pinagsasasaksak ko yung manok
na nasa harapan ko. "I-CAN'T-BELIEVE-IT!"
"Believe it." tapos uminom siya at nalunod yata, "Chris anong ginawa mo diyan sa
manok? Ititinola ni tatay yan ah!"
Tumingin ako doon sa manok. Hindi ko na napansin. Kawawa naman.
"I am going to work with the wicked witch of all generation! Si Shalyna!""Wicked-
who? Akala ko ikaw na ang wicked witch of all generation?""Kuya.. not helping!"
tapos sinaksak ko yung manok one last time.. naiinis kasi ako eh,"Kasi si Ash eh.
Nag-aaway kami nun kaya binigyan tuloy kami ng assigned partner. Dapat pick your
own yun eh.""Nag-away kayo ni Ash?" tapos nag-snap siya doon sa gilid. "Naman oh!"
"Actually Chris, ewan ko kung magagalit ka sa amin ni Christian ha. Kilala na namin
si Ash, kaya boto kami sa kanya kahit anong mangyari.." nag-eexplain pa siya at
kasabay pa yung kamay niya..
"Kuya!""Teka hindi pa ko tapos. Yun nga, lately.. may mga nagpupunta dito na mga
guys. Ok ok.." tinignan ko kasi siya ng masama, "Mga classmate mo yata yung mga
yun. Baka umaakyat ng ligaw. Malay namin, first time 'to nangyari eh." nanlisik
yung mata ko.
"What did you do?""Ayun.. nilait namin. Yung isa sinabihan namin na hindi siya
pwede kasi ang tigas ng buhok niya." tapos tumawa siya, "Yung isa sinabihan namin
na hindi siya pasado dahil kulay itim yung suot niyang pants. Kahapon nga nung wala
ka pa sa bahay sinabihan ko yung isa na hindi siya pasado kasi hindi pula ang buhok
niya. Nung isang araw sinabuihan namin na kailangan may dragon siyang tatoo bago
manligaw. Si Tatay may naabutan dati, itinanong kung kaya ka daw bang buhayin."
Hindi ba maaga naman yata masyado para sa tanong na yun?!?
Kung ang mga Kuya mo na lang din eh ganito, magiging matino ka pa kaya?
Pinaglalaruan lang pala nila yung mga pumupunta dito. No wonder wala nang
bumabalik.
Umakyat na siya sa taas nun. Ako naman eh nagluto na lang din doon at inexplain ko
sa tatay ko kung anong nangyari sa manok. Dahil mabait naman yun, nakitawa na lang
din.
Pumasok naman ako kinabukasan at tinatamad ako. Kapag naaalala ko kasi na partner
ko si Shalyna sa IP.. parang wala nang reason na pumasok pa ako. Goobye 'A' na nga
siguro sa Physics project at Hello 'F'.
Pagdating ko doon sa room, nakaupo si Shalyna doon sa upuan ni Ash at may hawak
siyang rose na inaalis-alis niya yung petals isa-isa.
"I'm pretty, Chris is not." tanggal ng petals, "I'm pretty, Chris is not."
"You're a doofus, Chris is not. You're a freak, Chris is not. You're a dork, Chris
is not."tapos napansin ko na ubos na yung petals. "Ooppss, sorry?!? Naglalaro ka
ba?""So geek, anong project natin sa Science?""Magse-search pa ako. Hindi ko pa
alam.""Aba bilis-bilisan mo! Baka kulangin tayo sa oras." ang kapal ng mukha nito?
Bigla namang bumukas ng malakas yung pintuan ng room at pumasok si Ash at Chester.
Mukhang yung dalawa eh hindi rin maganda ang lagay ng kanilang umaga.
"Sabi ko sa iyo hindi pwede sa amin. May sakit yung Kuya ko at makakaistorbo lang
tayo. Sa inyo na lang kung gusto mo? Bibili lang tayo ng materials.. mag-
search.."kausap niya si Chester na nakasunod sa likod niya.
"Hindi pwede sa amin. Dumating yung aunt ko from Davao. And trust me, you won't
like her!""Mas valid naman yung reason ko!"
"Yeah. Yung Mommy ko naman pumupunta yun sa hospital. And she wouldn't mind. Mas
gusto niya may bumibisita doon na guys.." gusto niya? o gusto mo?
"Ok then. Pero tiyak hindi lang one-time project yun. Baka makailang balik kami.
Nakakahiya naman sa inyo.""Ok lang talaga. Kami lang naman nasa bahay eh. Well
except yung dalawang maid namin, and yung driver.. saka yung cook.. at kung sunday
kayo darating nandun yung laundrywoman.."
"Ok.. Ok i get it. Sige sa inyo na lang." tapos tumingin si Ash sa akin then
binalik niya kay Shalyna, "So sa bahay niyo pala kayo gagawa ng project?"
"Fine."
Gagawa ng project sa bahay niya? I didn't expect that this will be worse than
having her as a partner.
Hindi na lang ako nag-comment. Ayoko na kasing may masabi pa ako na 'di maganda eh
mag-cause na naman ng away. As for this time, tatanggapin ko na muna ang pagka-
generous ni Shalyna na sa bahay nila gumawa.
Tumayo naman si Ash at lumapit siya sa akin. Hinila naman niya ako doon sa gilid at
masama na naman yung tingin ni Shalyna. Wala naman siyang magagawa eh.
Naman!
"Aaminin ko na, medyo naiinis ako kahapon I'm sorry ok?!? Si Chester kasi lagi mong
sinasabi eh.."
"Ok." yun lang ang sinabi ko with matching taas ng dalawang balikat at tumalikod na
ako.
"Ok?!? As in ok!?""Ano bang ibig sabihin ng ok?""Ok, I'll accept that as a yes."
tapos huminto siya, "And one more, I asked Nathalie to pick your gown and all those
dresses na kailangan sa pageant. Don't worry hindi ko pa nakikita at wala akong
alam doon. Kakausapin ko na lang siya para magkita kayo."
What? Bibili na siya ng mga gagamitin sa pageant? Ayoko na. Magmumukha talaga akong
ewan doon.
"The day after tomorrow?""Nah.. lilinisin ko yung kusina namin." another palusot.
"How about.. the day after the day after tomorrow?" aba nalito na yata ako!
Magsasalita na sana siya at tiyak sasabihin niya bukas at bukas at bukas lang
yan... kaya pinigilan ko na.
"Hindi rin pwede sa isa pang bukas dahil lilinisin ko yung banyo. Sa susunod yung
jeep ng tatay ko. Next eh yung kwarto ni Kuya Christopher. Pagkatapos yung kay Kuya
Christian. The next day uli maglalaba ako. Actually hindi ako vacant kasi pati yung
kulungan ng manok ng kapitbahay namin lilinisin ko.. okay? So don't bother. I'm
fully booked until year 2031." alam naman niya na joke yung 2031.
Tumalikod na ako.
"You sure?""YEAH! Chris! Ang kulit mo naman eh! If you don't stop.. I'm going to
kiss you ok!!!"
Ang lakas ng pagkakasabi niya kaya nagtinginan yung mga classmate namin.
"---as a friend."
Tumingin ako sa kanya nun kaya lang hindi na ko nagsalita. Joke ba yun?
***33***
"Ahh.. I think.. uhmm... I'll better shut up then." tapos umarte ako na isi-zip ko
yung bibig ko.
"Ok. Tomorrow then." tapos nilabas niya yung phone niya at nag-dial, "Hey Nathalie,
it's all set. Tomorrow."
Binaba din naman ni Ash kaagad yung phone niya. Tapos tumingin uli sa akin.
"I'll bring boys and girls para maglinis sa inyo.." totohanin niya rin yun? "May
kilala ako sa elementary. Anong gusto mo? Yung mga tagu-taguan boys o yung lutu-
lutuan girls?"
"No." tapos tumawa siya, "I'm just kidding... syempre hindi sila."
Hindi ko na kinausap masyado si Ash hanggang sa practice period namin. Siguro nga
nadaan lang din ako sa takot sa kanya. Pero para nga akong sira nun na ngumingiti-
ngiti mag-isa. Buti nga hindi niya ako nakita.
Pagdating ko doon eh si Ash lang ang nandun. Inaayos niya yung mga protection niya
sa katawan.
"Nasaan na si Slasher at Black Panther?" sabi ko naman nung napansin kong wala si
Ben at Kian sa loob.
"Somewhere. Kumakain yata.. hindi ko alam." may inaabot siya sa likod niya, "Chris,
can you help with that? Hindi ko kasi ma-strap eh."
Napansin ko naman kung ano yun. May iniirstrap siya sa likod niya. Para saan naman
kaya yung strap?
"Para saan yan?""Back protector. Medyo delikado yung stunt ko ngayon.." tapos
tumingin siya sa akin.
Tinulungan ko naman siya. Sa unang impression, mukha siyang 5 year old boy. Pero
hindi ko na lang sinabi.
Sinimulan niya yung practice niya. Katulad nga ng sinabi niya, delikado nga.
Pinaood ko lang siya. Wow, he's really gifted in skateboarding. Kaya ko kaya yun?
"Self learning. Niregaluhan lang ako nun ng skateboard.. then, ayun.. naging
interest ko." sinimulan na niya uli.
Pinapanood ko lang siya. Men! How can he do that? Angat dito.. ikot diyan..
backward dito.. pwede na siya sa cheering.
"What do you call that trick?""The Indy Black Flip. Huwag ka muna magtanong, baka
matumba ako."
Paulit-ulit lang naman niyang ginagawa. From one platform to another.. then sa
pinakamataas iikot siya pabaliktad.. didiretso sa railings.. then slide..
"Can I try it?""Di ba sabi ko huwag ka muna magtan--- what? HECK NO. Hindi mo
susubukan!"sinigawan ba naman ako! Tama ba yun?
"Hindi ako galit. It's just that.. I don't want you to try it." umupo na siya ng
tuluyan dahil hindi siya makapag-concentrate.
Ngumiti siya sa akin. Tinayo niya yung skateboard niya sa gilid niya.
Nainis ako doon. Tingin niya hindi ko kaya! Eh kung sampal-sampalin ko kaya siya?!?
"Dati-rati nung nakita kita, so as yung ibang classmates namin.. tingin ko pare-
parehas kami ng iniisip. You're tough. Even though you look like one.. you're still
a girl."
"Well this girl is really tough. Gusto mo masubukan?""Sure? How?" aba dinare pa
ako!
Alam kong nasaktan din siya doon, hindi lang niya masyadong pinahalata.
"Really? Let me try it!" ini-stomp din niya yung paa niya sa kanang paa ko pero
hindi kasing-lakas nung pag-apak ko sa kanya. "Girls are emotional. What so tough
about that?"
"Oh great.. you wanna' learn step 2? ginamit ko yung kaliwang kamay ko at tinulak
ko siya ng malakas sa kaliwang balikat niya. "Guys are afraid to show thier
emotions.. and that's weakness."
"Parang nabasa ko na ito sa libro. I know step 3. It's like this." ini-slide niya
yung paa niya sa pagitan ng dalawang paa ko at sinagi niya. "Maybe. But then,
crying is also a sign of weakness.."
"Here's step 4!" hinila ko yung kanang paa din niya kaya napaupo naman siya ng di
rin sinasadya. "Girls can do what guys can.""Step 5?" inikot niya yung kamay niya
sa leeg ko kaya na-lean ako. "Not everything Chris.""Oh.. that's not a good
move!!!" nailang ako kaya sinuntok ko siya sa tiyan niya pero di malakas, "That's
step 6. Admit it. Girls are on the league with the guys."
Dahil nakahiga pa rin siya doon sa semento, ginilid niya yung isang kamay niya kaya
natamaan ako doon sa likod. Hindi naman niya nilalaksan kaya hindi masakit.
Napadapa naman ako ngayonsa semento.
"Step 7 Chris!" ngumiti siya, "Yeah.. I know. But still, guys are superior.""Great,
nakadapa ako at nasa taas ka. Nice.." tapos nakuha ko pa ngumiti, "I learned this
from a movie.." binaluktot ko yung dalawang paa ko para maipit yung dalawang paa
niya. Umikot kami kaya siya na naman ang nakahiga sa sahig at ako eh nakaupo sa sa
paanan niya. "Step 8 down.. Ash. Nandito ako sa taas... nakaupo ka na diyan. What's
so superior about that?"
Hinawakan niya ako simula sa likod na parang niyakap kaya napahiga ako sa sa
harapan niya.
"Some things are too dangerious for girls.. and that only the guys can do it. Step
9."
Inikot ko yung kamay ko sa likod niya kaya nag-roll kami doon sa semento. Inayos ko
yung position ko, kaya nasa taas na ako.
Tinaas ko yung kilay ko sa kanya. Hindi na siya kumilos. Napagod na yata. I think I
won!
"Step 10 baka nakalimutan mo? Well.. I guessed I prove that girls can be tough too.
Even in slight wrestling!"
Ngumiti ng siya.
Hinawakan niya ako sa dalawang braso ko at dinaganan niya ng dalawang paa niya yung
dalawang tuhod ko. Ang bigat niya. Hindi na talaga ako makakilos kahit anong palag
ko.
"I admit it.. there's step 11." nakakaloko na yung tingin niya, "Hindi ka na
makakilos no? You're a girl Chris. I'm a guy.. that's the big difference."
Ayoko naman sana. Kaya lang mukhang wala siyang balak umalis doon.
"Ayoko.""Then hindi ako aalis dito. Mahaba pa yung oras. Ganito lang tayo.."
Tinignan ko siya ng msama nun. Nakangiti lang siya. Ano pa nga bang magagawa ko?
"Ok fine! You win!" hindi na ko pumalag. "Now, will you let me up?""No."
Grrr!
Sinigawan ko siya nun na patayuin na niya ako pero niloloko niya ko. Nang0asar pa
nga siya eh. Bwisit talaga. Pasalamat talaga siya lalaki siya at.... alright. I'm a
girl!
Biglang umalis si Ash doon at umupo sa gilid. Ako naman eh napagod na at hinihingal
na ko habang nakahiga.
"Anong ginagawa niyo? Gusto niyong pilayan yung isa't isa? Nakita namin kayo doon
pa lang..""We.. uh..." hindi makatingin si Ash, "TEAM PRACTICE NA!""Asus!
Palusot!""Shut up Kian."
Kinuha ko yung skateboard ko at pinagpag ko yung damit ko. Napagod ako doon. ANg
bigat pa niya!
"Errr.. ok.."
Inasar kami nung dalawa. Tapos narinig kong bumulong si Ash sa akin.
***34***
Sinubukan nga ni Ash na turuan ako doon. Katulad nga ng sinabi niya at mahirap yun,
hindi ko rin naman na-perfect. Pero sabi niya kung aaraw-arawin ko lang din eh
masasanay diin naman ako.
Pinatanggal niya uli sa akin yung strap ng back supporter niya at hindi na naman
niya maabot. Nasa pants na naman niya yung connecting chain. Minsan nga naiisip ko
na i-report na siya at masyado na kasing pasaway. Sabagay sa ibang guys kasi kapag
may connecting chain ka cool ka tignan.
The next day nung uwian namin, hindi pa ako nakalabas ng room eh nakita kong nasa
labas na si Nathalie. Naalala ko na sasamahan pala niya ako doon sa gown thingy na
yun. Hindi ko pa natutuloy yung paglabas ko eh tumalikod na ako para hindi niya ako
makita. Kaya lang may humawak sa shirt ko at hinila ako.
"Not so fast Miss Orellana.." humarap naman ako sa kanya at pinalo ko yung kamay
niya kaya tinanggal din niya.
"Seryosohin mo naman Chris. The pageant is in two weeks! Two weeks ok? Then yung
mga next weekends gagawa pa tayo ng project. Wala ka nang magiging time."
"Yun nga yung gusto ko eh! Maubusan ng time. At least may excuse na ako.." nag-
cross arms siya at mukhang naiinis na sa akin.
Hindi sumama si Ash sa amin nung umalis kami. Si Nathalie ang naghanap ng mga
bagay-bagay para sa akin. Pati sa gown. Ay naku. Nakasimangot na lang ako. May
naka-display doon eh.
"Wow ang ganda naman nito!" tinuro niya yung isang gown na naka-display.
Napilitan yung babae na alisin doon at ako naman eh napanganga na lang. P4500?!? Eh
worth P300 nga na damit hindi pa ko nakakasuot P4,500 pa?
Hinila ako ni Nathalie doon sa fitting area nila. Syempre nahihiya pa ko magtanggal
ng damit nun. Pero dahil parehas naman kaming babae, ok lang. Tinulungan pa nga
niya ako na magsuot eh.
Naka-todo ngiti naman siya sa akin at habang suot ko pa yung gown eh sumigaw siya
ng... 'Miss, we'll take it!'
Hirap na hirap akong kumilos nun. Baka kasi masira ko siya of some sort mapahamak
pa ako.. aba delikado na kung ganito lang din kamahal ang isusuot mo. Wala akong
pambayad ha!
Sumunod nun eh Sports wear. At sa lahat, yun talaga ang pinakainayawan ko. Pero
ganun talaga... pageant daw yun!
"It's summer Chris.. it looks great!""Yeah I know it's summer.. pero it's not an
excuse para mag show ng... belly button?! Ayoko na I'm outta' here!" sinubukan kong
lumabas pero hinila niya ko.
Casual wear? Yun na lang siguro ang gusto ko. But then.. everything will be great
daw. Dalawang gown yung binili. Isa para sa entrance.. isa para sa evening
chuvaness.
***
The next weekends eh napunta na kami sa bahay nila Shalyna. Nung unang beses eh
sabay-sabay kaming apat na bumili ng materials. Pero dahil nga on-war kami ni
Shalyna nun, hindi namin alam kung anong gagawin namin kaya bumili kami ng mga
materials na hindi namin alam kung para saan. May clear plastic tube kami, may
sand, at kung anu-ano. Si Ash at Chester eh lung capacity ang IP nila.
Unfortunately isa sa mga nadagdag sa materials na nabili namin eh fish bowl.
Paanong nangyari?
"Sabi ko nga sa iyo pwede tayong gumawa ng bone structure. Bibili lang tayo ng..
ano nga ba yung name nun? Yung ginagamit sa paggawa ng dentures? Lalagyan mo lang
ng tubig titigas na. Bibili lang tayo sa lab."
"At paano tayo kukuha ng container nun para i-shape yung buto? Gusto mo ikaw maging
model!" tapos tumingin siya doon sa mga tinda sa hardware.. "Ayun fish bowl..
bilihin natin."
Fish bowl? Paano naman makakatulong sa amin yun? At least mas reasonable pa yung
idea ko!
"Fish bowl? For what?" binibwisit talaga ako nitong babaeng ito. "I'm serious
Shalyna. Wala tayong matatapos. Sina Ash at Chester meron na pati materials. Tayo
wala pa.""As if I care!" lumakad siya ng mabilis, "Oh cool shades!" pumasok siya
doon sa isang stand.
Sinubukan uli namin nung sumunod na linggo. This time, may pinrint na ko from the
web. It's water purifier. Ipapatest lang namin sa water lab kung magiging
effective. Kaya lang ang nangyari? Kinuha ni Shalyna yung pebbles at nilagay niya
sa aquarium nila.
Arrgggghhh! Kulang tuloy ng materials nun. Kaya wala kaming magagwa kundi umulit.
Sina Ash eh sa garden gumagawa. Pumasok nga siya nun at basa yung t-shirt niya.
"What's up girls? Kumusta na project niyo?" nakatingin siya doon sa table namin.
ANg kalat-kalat nun. Panay buhangiinan na sa table. May clay pa kami doon na
pinaglaruan ni Shalyna at nilagyan niya ng tube. Nung makita ni Ash yun...
"Err.. it looks.. uhmm..." halatang napapangitan siya, "Ok. Ano nga ulit yan?"
"WALA PA TAYONG PROJECT! ALAM MO YUN SHALYNA! WE ARE SO SO TOAST! HINDI MO BA ALAM
NA 25% YUN NG OVERALL GRADE?""I'm not stupid, syempre alam ko."
Natapos yung araw na iyon na mukha kaming bruha na dalawa. Nangamoy dagat nga
siguro ako nun eh.
Naupo si Shalyna doon sa sofa nila at nagbukas ng TV. Hindi man lang siya bothered
doon sa project.
Hindi siya lumingon sa akin. Napansin ko na nakangiti siya. Akala ko kung ano yung
tinitignan niya. Hindi pala yung tv. Meron siyang drawing ni Mojacko. Aba.. na-miss
ko na yun ah!
"Mojacko!" nakatodo-ngiti siya taps napansin niya na nakangiti din ako, "I mean..
si Mojacko." nagseryoso naman.
For 6 long years, ngayon ko lang siya uli nakita na parang bata. Yung tumawa ng
totoo...
"Mojacko. Favorite ko panoorin noon yun eh.." nag-mold na lang ako doon sa clay.
"Ako rin eh.. favorite ko si Mojaroo." ngumiti naman siya, "Ang cute kasi niya."
"Ooh.. look!" tapos tinuro niya yung ginawa niya, "Kadiri! Parang worm. Eew."
Nung pinagdikit-dikit niya yung ginawa niya, nabigyan niya ako ng idea. Nagkaroon
ako ng idea dahil kay Shalyna? That sounds odd.
"You just gave me an idea.." sabi ko naman sa kanya, "Since it's too late na gumawa
pa tayo ng decent project, e di gumawa na lang tayo ng model ng human brain. Dahil
may guys naman, pwede natin silang tanungin ng mga iba't ibang situational
questions.. or behavior. Observations. Now we can differentiate men's brain from
women's. Mag-search na lang tayo." hinihintay ko yung reaction niya.. lahat kasi ng
idea ko dina-down niya, "It's better than nothing you know."
"Sounds cool." ngumiti siya ng kaunti, "Anong gagawin ko?""I'll do the big part..
yung pinaka brain.. ikaw gumawa ng folds."
Naki-ayon na lang din siya sa akin. Saglit lang din eh nanahimik na siya at panay
na ang gawa niya ng folds. Ako naman eh maraming clay ang nagamit ko para lang
mabuo yung main struture. Tapos ginamit ko yung gianwa ni Shalyna at dinikit ko.
"Mukhang cake yang ginagawa mo!" sabi niya pero hindi yung usual na voice niya na
nag-criticize.
"Kamukha na nga nung cake ni Mrs. Layac nung grade 4. ANg pangit nung binake niya
hindi pa masarap!"
"Oo nga. Kaya nga hirap na hirap tayong ubusin nun. Tinapon pa natin sa halamanan
niya yun eh. Tapos nahuli niya tayo kaya nakakahiya." diretso pa rin siya sa pag-
clay niya.
"Eh yung isang classmate nga natin nun niloloko tayo na sirena daw siya.. kaya ang
ginawa natin eh binasa natin siya ng tubig. Ang nangyari, pinagalitan tayo ng nanay
niya dahil nalunod siya."
Teka nga... am I really talking to Shalyna about our elementary years? Grabe
kinikilabutan ako.
Maya-maya lang pumasok siya sa kwarto niya at kinuha yung laptop. Mag-search na daw
ako tungkol sa brain. Dahil nga isang brain lang yung nagawa namin, naisip namin na
'Male Brain' Exposed na lang ang ita-title namin.
For teenagers it sounds cheesy, but then.. may mga certain explanations pa rin.
Binuksan ko yung laptop niya at nag-search na ako. At syempre, may nakita naman ako
doon. Pinrint ko at dapat lang siguro na i-try namin doon sa dalawang guys. It'll
be interesting kung gagawing game 'di ba? So tumayo uli si Shalyna at nanguha ng
papel. Tinawag din namin yung guys.
Habang naghihintay sila at ako naman eh hinayaan kong bukas yung laptop, may
napansin ako doon sa walpaper niya. A picture. Wait up... picture namin yun nung
christmas party nung elementary ah! Meron pala siya nito? Ito yung time na...
nadapa ako at natapunan ng strawberry juice. Kaya ayun, mukha akong basang sisiw.
Siya naman dahil gusto niya akong samahan, binuhusan naman niya yung damit niya ng
pineapple. Parehas na kaming basa. Yung nanay nung classmate namin nun ang kumuha
ng picture... I didn't realized that we are that... close.
May napansin din akong picture frame doon sa gilid. Picture niya din yun nung bata
siya at umiiyak pa talaga. Nakabalik na siya nun.
"Huwag mo na yang tawanan at umiyak ako ng mga panahong yan.. kinuhanan lang ako ng
picture ni Daddy.""Bakit ka naman umiyak?""Eh paano ba naman yung kalaro ko eh
sinuot yung favorite kong tsinelas at nasira niya eh bigay mo--- basta umiyak ako."
hindi niya tinuloy yung sinabi niya.
Pero parang alam ko na. Binigyan ko siya ng tsinelas nun para sa birthday niya. At
doon sa picture, suot niya yung isa, hawak niya yung isa.
"Nangyari saan? Umiyak nga ako." tapos sumigaw siya, "Manang yung pinapaluto kong
ulam namin ah!!!""I mean.. anong nangyari sa atin? Bigla na lang.. ewan.. nagbago
lahat. Pumunta ka sa camp nun.. tapos.."
"Oh girls.. ano ba yun? Ayos yung project niyo ah! Mukhang isaw!" hahawakan sana
niya kaya lang pinalo ni Shalyna yung kamay niya.
"Don't touch it Chester. Ang tagal naming ginawa yan. Nandito kayo kasi tatanungin
namin kayo. Ok? Kailangan namin sa project."
Some believe that a guy's corpus callosum is smaller than a woman's. So while our
emotional thoughts cruise between hemisphere's at 90 mph, his may get stuck on
gridlock. The upshot: Men often suck at talking about their feelings because they
are less likely than women to translate their emotions into words.
"What project are you doing? In lovelife or something?!?""It's Male Brain Exposed
moron! Sinusubukan naming i-prove yung mga nakasulat dito."
"Well.. it depends. Ang hirap mag-express ha. Minsan 'di mo alam kung paano mo
sasabihin. Sabihin pa sa iyo ang corny mo...""Yeah. Kaya minsan kapag aamin na kami
sa girl.. naiiba yung sinasabi namin. Iba na interpretation.."
Men are able to compartmentalize information, stimulus, and emotions better than
women.... (blah...blah..)
"Kapag may nakita kayong magandang girl sa mall, anong gagawin niyo?""Is this some
kind of a joke? If it is... tigilan niyo na." sabi ni Ash at mukhang ayaw sumagot.
A man's brain takes less sensory detail than a woman's... (blah.. blah..)
Tumingin si Shalyna at kaya na daw niya i-handle yun. Pumasok siya sa kwarto niya
at saglit lang eh lumabas na din. Napansin ko naman na medyo pumula yung pisngi
niya. Nag make-up???
"NO"
Sinunod-sunod namin yung tanong namin sa kanila. Hindi rin nagtagal, dami na rin
namng nakuhang observation sa kanila. After that, ni-record na namin yung mga tunay
na info sa brain.
Inayos ko naman yung mga kalat namin. Nagpunta ng kusina si Chester para uminom at
si Ash naman eh umakyat sa hagdan para gumamit ng bathroom. Si Shalyna eh
magpapalit daw ng damit.
Dahil mag-isa ako doon, naupo ako mag-isa sa sofa. Nakikiramdam din ako dahila ng
tagal ni Ash sa taas at naiihi na rin ako. Nung hindi pa siya bumaba, naisipan ko
nang umakyat at kumatok.
Umakyat naman ako doon sa hagdan. Kaya lang napansin ko na bukas naman yung CR at
wala namang tao sa loob. Ako naman eh pumasok para gumamit na. Paglabas ko..
narinig kong may nag-uusap. Pero di ko maintindihan yung pinag-uusapan.
Pagsilip ko doon sa gilid.. magkayakap si Shalyna at Ash. Hindi ko makita yung
itsura ni Ash pero si Shalyna eh nakangiti. Ako naman dahil ayokong makita nila
akong nanduon, dahan-dahan akong bumaba at bumalik sa sala.
"Oh bakit parang namumutla ka?""Err.. wala lang. Gutom na ko.""Really? Masarap ulam
ngayon eh. Yung may kalabasa na may coconut na kung ano man tawag dun."
"Tara na nga kain na tayo..." tapos tumingin si Shalyna sa akin, "Hey dork, kakain
na."
2 days na lang pageant na kinakabahan na ako. Kumain na lang ako doon sa niluto ng
cook nila. Ang sarap nga eh at naparami yung kain ko.
"Ako nag-request niyan.." at for the first time, may pinili siya na agree ako.
Nung malapit na kaming matapos kumain, dumating na si Mrs. Salinas at kiniss kaming
apat isa-isa. Nag-good afternoon lang kami at hapon na kasi kami nakakain.
Medyo gumagabi na nga siguro nun dahil nakaramdam ako ng lamok yata na kumagat sa
binti ko. Kumati kasi eh. Iniwan ko na yung project doon sa kanila at umuwi na rin
kami. Hinatid ako ni Chester at ni Ash sa bahay namin.
Sinabi nga ng tatay ko na namumula nga daw yung mga braso ko pati yung mukha ko.
Kaya ayun, pinatulog na lang niya ako nun.
Uneasy sleep nga din ako nun eh. Ano bang nangyayari sa akin? Nakakainis naman.
Naramdaman ko nga nun maaraw na pero parang hindi rin ako nakatulog. Tumayo na lang
din ako.
Dahil naiinitan ako, kinuha ko yung rubber band doon sa drawer ko. Bumaba ako kaagd
ng hagdan. Nanonood si Kuya ng TV nun. Tapos nagulat siya nung nakita niya ako...
"OA ka.. hindi nga ako makatulog eh.. ang dami kasing lamok.""No Chris.. this is
serious. Tignan mo nga yung kamay mo pati yung binti mo.. tingin mo lamok yan?"
Tinignan ko rin naman yung kamay ko at binti ko. Tama siya. Ang lalaki nga nung
pantal ko.
"I don't know.. did you eat something?""Kumain lang ako ng gulay kahapon.. tapos
wala na. Wala namang crabs doon eh.."
This is odd. Kung ganito lang din yung itsura ko... hindi na ako aattend sa
pageant.
***35***
Kaya pala nangangati ako sa buong katawan ko! Panay pantal na ako. Sa crabs lang
ako may allergy. Hindi talaga ako aattend ng pageant kung ganito. Mapapahiya lang
naman ako doon at tatawanan kung ganito yung itsura ko. And nah-uh, hindi makukuha
ng make-up..
Paano nangyari? Kinain ko lang na huli eh yung may kalabasa, sitaw, na may
coconut.. masarap naman... pero teka.. akala ko nga isda yung nanduon kahapon.
Sa kwarto lang ako nag-stay. Nakakainis pa man din sa pakiramdam kung ganito. Kung
titignan mo, parang hopeless na talaga. Mapula pa man din. Tinakpan ko na nga ng
kumot yung kamay ko para di ko makamot. Tapos may isa pang kumot na pinantakip ko
sa buong katawan ko.
Alam kong puyat ako pero di ko makuhang matulog. Hindi kasi talaga comfortable.
Saglit lang naalala ko na tatawagan ko nga pala si Chester. Mabuti nang maaga ko
nang maipaalam kaysa naman last minute. Kawawa naman siya. Para naman makahanap
siya ng date niya.
Kinuha ko yung phone ko na nasa kama rin at nung magda-dial na ako, para akong
boksingera na ma nakapalupot na kumot sa kamay. Tinanggal ko pa uli para lang
makapag-dial ako. Maya-maya lang din eh may kausap na ako.
"OO NGA ANG KULIT MO NAMAN EH! UMATAKE NGA YUNG ALLERGIES KO AT HINDI NA AKO
PUPUNTA SA PAGEANT! UULITIN KO PA BA YUN? ASAR NAMAN OH!"
Alam ko na iniisip niyo. Ang rude ko naman kay chester para ganun-ganun ko na lang
sabihin. Honestly, that's not Chester. Si Kuya Christopher yun. Nakasampung ulit na
yata ako sa phone hindi pa rin maintindihan yung sinasabi ko.
"If you're not gong, then I'm not." sabi niya sa akin.
Na-alarma naman ako nun. Kasalanan ko na naman kung bakit hindi siya pupunta.
"Hey.. hey... don't do that! Dadalhin ko pa sa konsensya ko yun eh! Dahil sa akin
hindi ka makakapunta! Sa tingin mo naman anong mararamdaman ko nun?!?" huminga ako
ng malalim, "Don't worry, kapag naging ok, sasabihin ko kaagad sa iyo."
Binaba din naman niya yung phone. Kung kailan naman aatake yung allergy, wrong
timing pa talaga. Badtrip!
Si Nathalie ang sumunod kong tinawagan. Sinabihan ko siya na isosoli na lang namin
yung mga damit na binili namin para magkaroon ng refund. Sayang naman at hindi rin
naman magagamit at ang mamahal pa man din. Sinabi pa nga niya na sayang naman daw
yun at hindi rin naman pala ako makakapunta.
Humiga ako buong maghapon doon sa kama ko. Noon kasi aksidente akong nakakain ng
may crab oil, nagpantal ako ng kaunti tapos 24 hours lang din eh nawala na. Eh
kahapon ang dami kong nakain.. gaano kaya tatagal?
Dumating yung tatay ko ng hapon at nakita na niya yung itsura ko. Sabi niya maganda
pa rin naman daw ang anak niya kahit anong mangyari. Asus nangbola pa. Pinapalakas
lang niya yung loob ko at baka saka-sakaling magbago yung isip ko sa pageant.
Hindi rin ako makakain ng maayos. Nawalan nga rin ako ng gana kaya konti lang
kinain ko. Medyo maginaw pa pakiramdam ko kaya hindi na ako naligo nung gabi at
baka lumala pa. Pero hindi katulad kagabi, nakatulog naman ako ng maayos. Immune na
kasi ako sa kati sa katawan.
Ginising naman ako ni Kuya Christopher kinabukasan. Sabi niya na ready na daw yung
almusal at baka lumamig daw yung sa akin. Tumayo naman ako at kinuha ko yung kumot
ko sa kama para takpan ko yung braso ko.
Obviously, hindi niya alam yung details kaya ganyan siya kumilos. At obviously...
teka.. hindi ba niya napapansin yung mukha ko?
Dahil salita siya ng salita at walang tigil eh sinubuan ko nga siya ng hotdog.
Napatigil din siya.
"Sarap nun ah..." sabi niya tapos ngumuya din siya, "As I was saying pageant na
mamaya. Ano ba talaga?""Shut up bonehead!" yun lang sinabi ko sa kanya kasi panay
pageant nasa utak eh,"Hindi nga ako pupunta."
"Bakit? Ready na lahat 'di ba?""Oh yeah... ready na nga lahat ako na lang ang
hindi." tinuloy ko pa rin yung pagkain ko.
"Yun ba yung problema? Sinabi ko sa iyo ako gagastos di ba.. make-up? Gowns?
Everything.""I'm not going!" sinigawan ko nga rin.
"Bakit nga?!?"
"What's wrong with your face? May red spot ka lang dito sa kaliwang pisngi.. other
than that you look normal.""What?!?"
Tumayo naman ako at tinignan ko yung mukha ko sa salamin. Tama nga siya, nawala na
yung mga pantal ko sa mukha. May pula na lang sa kaliwang pisngi.
"At bakit ba dala-dala mo yang kumot mo? Huwag mong sabihing kagigising mo lang?"
"Ano pupunta ka na? Please Chris.. sinisira mo yung plano.""Plano? wala akong plano
kaya wala akong masisira.." yung itsura niya nun eh naiinis na talaga.. "Look Ash..
I'm not feeling well."
"Oh great! Classic Chris! May alibi na naman para hindi gawin ang isang bagay!"
"What I mean is.. this.." tinanggal ko yung kumot na nakapaikot sa akin at pinakita
ko sa kanya.
"A-ano yan?!?" hinawakan niya yung braso ko pero gentle touch lang. Naks.
"Allergies, Nung Saturday 'di ba panay ang reklamo ko sa lamok... hindi pala. Then
kahapon ng umaga, ayan lumabas na. Hanggang ngayon hindi pa rin nawawala."tapos
tinakpan ko uli yung braso ko.
"Eh paano mo nakuha yan?""I DON'T KNOW! BAKIT HINDI MO TANUNGIN YUNG DATE MO?!?
BAKA MAY KINALAMAN SIYA." nilakas ko talaga yung boses ko.
"Si Shalyna? No way. She's a pain okay? But she won't try to kill you.."
"OA ka, allergies lang ikamamatay ko na?""If it's too much.. and it happens
frequently.. yeah."
"Siya lang naman nag-request nung pagkain. It's obvious may alam siya.""Yung ulam
na kinain natin? Nalimutan ko nga tawag doon eh!" tapos nagisip-isip siya.. "OH
CRAP! Chris, yung ulam na yun... it's a crab dish. Bakit ba hindi ko na-realize
yun?!?" crab dish yun? eh walang crab ah!
"Wala ngang crab eh.. alam mo yun?""Yeah.. I know. Ang ginagawa nila eh lulutuin
muna yung crabs.. then, babasagin yung shell tapos yung laman ng crabs hinahalo sa
ulam. Remember may mga nakahalo doon na parang sa isda?"
Pwede bang ilayo niyo itong lalaki na ito sa akin at baka kung anong magawa ko sa
kanya!!! Nakakainis na talaga!
"O sige.. ganito na lang, pupunta ako kay Daddy at hihingi ako ng allergy
medications. In case na.. mawala pa. Besides, mukhang hindi naman masama yung lagay
mo."
"Ahh... may lagnat din ako.. ang lamig.""Stop the drama Chris. Sige babalik ako."
Lumabas naman na si Ash at nakita kong tumakbo talaga siya. Talagang seryoso siyang
makarating ako ng pageant. Ewan ko ba, neutral din ang pakiramdam ko. Part of me
wants ME to stay at home. Part of me wants ME to go to that pageant. Gusto ko mag-
stay ng bahay dahil yung pageant ay hindi naman para sa akin. So what's the deal
kung manalo si Shalyna? Hindi ba lagi naman? Pero gusto ko rin pumunta. Si Chester
kawawa naman. And besides.. parang gusto ko rin pumunta para i-prove sa lahat na
hindi ako duwag. Ganun kasi iisipin nila.. na natatalo ako.
Pumasok na rin si Kuya Christian at magre-ready na daw siya sa pagpasok niya. Ako
naman eh nanood ng TV sa sala. After 15 boring and uneventful minutes, bumalik si
Ash. Hinihingal pa.
"Here.. take it. It'll help. Fast relief daw yan.""Do I have to?""Chris.. wala na
akong time! Anong oras na? 11! Hindi ka pa ready, hindi rin ako. May allergies ka
pa. Anong oras yung simula ng pageant? 6! We're running out of time! Pupunta pa ako
kina-Shalyna at tatanungin ko siya tungkol dito."
"Yeah right.. go to your stinky date and wear your tie the same color as
hers.."kumuha ako doon nung isa sa allergy na gamot at ininom ko.
"She's still my date. Isa pa.." tapos tumigil siya, "Uulit na naman ba tayo dito?"
"I think so. Tuwing nababanggit kasi yung tungkol doon, either magiging sarcastic
ka sa akin.. or you'll bring something about Chester."
"OK FINE! MAY PROBLEMA AKO NA SI SHALYNA YUN DATE MO OK?!? NGAYON ALAM MO NA,
HAPPY?!?" kainis, ang pilit!
"Happy? Half of me, yeah.. half of me.. nope." umupo siya sa tabi ko. "The 'YEAH'
part kasi galing sa 'yo... wow.. the 'NOPE' part, bakit?!?"
"Bakit?! Tinatanong mo ko kung bakit?!?" tumango siya sa akin, "Eh kasi nakakainis
ka naman eh! It's like 30 minutes before, niyaya mo ako sa pageant para maging date
mo and after so-so minutes.. may niyaya ka nang iba! Wala lang sa iyo yun 'di ba?
I mean, kailangan mo ng reserba para siguradong may date ka?!?" tumayo ako.
"It's not like that! As a matter of fact, malaki rin yung problema ko at si Chester
ang date mo. I don't think you wanna' know why!"
Kung may problema siya na date ko si Chester sa pageant at may problema ako na date
niya si Shalyna sa pageant... bakit separate ways ang kinalabasan?!?
"NIYAYA KO LANG NAMAN SI SHALYNA DAHIL PUMAYAG KA NA DATE MO SI CHESTER. ANO PANG
POINT NA HINTAYIN KO YUNG MAGIGING SAGOT MO KUNG ALAM KO NA RIN NAMAN NA? MIGHT AS
WELL FIND A NEW ONE RIGHT?!?"
Nagtinginan kami.
"Let me clear this, pumayag ka kay Chester dahil niyaya ko si Shalyna. Ako naman eh
niyaya ko si Shalyna dahil pumayag ka kay Chester. How did that happen?"mahinahon
na rin siya.
"Ok, ako na mauuna." tumabi na naman siya, "Nung hinila ako ni Shalyna nun, sinabi
niya sa akin yung usapan niyo ni Chester. Ang sabi mo raw eh pag-iisipan mo pa at
bukas mo pa sasabihin. Pero ang binanggit mo daw ka Chester, kapag napaaga, that
very same day mo siya kakausapin.. that means yes. That time, nakita ko kayo sa
window. And you know the rest.""YOU FREAK!" tinulak ko nga ng malakas,
"Nagpapaniwala ka sa babaeng yun! Niyakap ko siya kasi sinasabihan ko siya na good
guy siya kasi sinabi ko na I'm going with somebody else.. and it turned out nung
magye-yes ako sa yo.. date mo na si Shalyna."
Lumabas naman si Kuya Christian at katatapos lang niyang maligo. Nakatingin siya sa
aming dalawa.
"Kayo ngang dalawa, hanggang sa banyo nariring ko kayong magsigawan. Kung mag-
aaminan lang din kayo, bilis-bilisan niyo na para hindi gumugulo! As for you
Chris.. you better go in that pageant or I'll kick your butt.." pagkatapos niyang
sinabi yun, umakyat na siya sa hagdan.
Nanahimik na naman kami uli. As usual. Then, siya uli ang unang nagsalita.
Sinabi pa niya.
"Ok then.. I'll call Chester.. ako nang bahala sa kanya. Sabit na rin si Shalyna.
Si Nathalie, pupunta yun dito. Gusto niya siya ang mag-aayos sa iyo." tumayo na
siya at papalabas siya ng pintuan, "As for you Miss Orellana, you better get
well.""I'll pick you up at 6.." then, lumabas na siya.
***36***
Parang totoo nga yung gamot na binigay sa akin ni Ash. Although namumula pa rin,
hindi na makati yung pakiramdam ko. Mas nakabuti nga.
Nung nag-bathrobe na ako at lumabas ako ng banyo namin, nakita na rin ako ni
Nathalie at nag-sign ako sa kanya na magbibihis muna ako. Ngumiti lang siya sa
akin. Si Kuya Christian eh hindi naman ako nakita dahil busy naman siyang
inentertain si Nathalie. Lumabas naman na ako nung matapos ako at nasa likod ako ni
Kuya.
"*Ahem*" kunwari lang naman yun at humarap si Kuya Christian sa akin, "Nathalie,
this is my older brother Christian.."
Nagulat naman si Kuya. Ayan kasi eh may mga moves hindi naman alam kung taken na
yung nasa harapan niya.
Nagsabi lang si Kuya na Nice to mee you chuvaness at may minention siya na girl
named Angelie.
Hindi ko alam kung ano yung sinabi niya. Did I miss something? Parang ako yata yung
napahiya dito.
"Angelie's my younger sister. Schoolmate ng Kuya mo. I think they're going out."
sabi ko nga eh si Angelie ang pinopormahan ni Kuya hindi si Nathalie.
"So.." sabi ko naman, "Hindi ko alam kung maganda idea ba ito or what.. hindi
talaga ako pageant-type na girl."
Tinignan naman niya ako. Tumayo naman siya at umikot naman sa likuran ko. Tapos
humarap sa akin.
"Sa style ng clothes, yeah I think not. But by body, by face, and personality..
you're a pageant queen."
Paano namin sinimulan? Sa buhok. Mas maganda daw na wala munang nakaharang sa mukha
bago ang make-up. Ewan ko ba kung anong ginawa niya, may mga clips pa siya ng buhok
na may bulaklak. Kinilabutan ako. Sa buong buhay ko hindi ko man lang nasubukang
mag-ayos ng buhok.. tapos ngayon may bulaklak pa? At ang kulay.. PINK?!?
"Pinili ni Ash yan eh. Sabi niya kasi you love pink.." napataas naman yung kilay
ko.
Kinumusta ni Nathalie yung allergies ko. Nung pinakita ko, wala na akong pantal.
Pula-pula na lang. Grabe ang bilis pala talaga nun. Sabi niya mamaya lang daw, wala
na talaga yun. Kaya daw sa sports wear eh hindi ko kailangang mamroblema. To think
na shorts yun.
Dalawa nga yung gown. Isa sa entrance, isa sa evening gown judging. Yung entrance
ko at unang-unang isusuot eh kulay..
Nilabas naman niya yung susuotin kong sandals. White yata yung kulay eh! Hindi ako
makayuko nun kasi feeling ko babagsak yung buhok ko sa sobrang bigat. Hindi naman
makikita yun sa gown dahil mahaba.
"Sasama ako sa pageant. Para tutulungan kita magbihis, retouch.. bagong ayos ng
buhok.. akong bahala!" talagang masaya siya niyan, "Sayang nga hindi makakapunta si
Lawrence. Masakit yung ulo eh."
"Kumusta na nga pala siya? Nung huli akong nagpunta sa kanila, masakit din yung ulo
niya. Ok lang ba siya?" umupo ako at inayos uli ni Nathalie yung kung anong
nilalagay niya sa mata ko.
"Yeah, he's alright. Tingin ko nga dahil lang yun sa nangyari sa kanya
before..""Before?" bakit? ano bang nangyari sa kanya maliban siya yung guy noon?
"Hindi ba naikwento ni Ash? May blood clot siya sa brain. Something happened to him
nung bata pa siya. Nagka-head injury kasi siya kaya kapag tatnungin mo siya kung
paano niya nakuha yun, he can't remember it. Sabi nga ni Tita noon daw nung
tinatanong daw nila siya, ang naalala niyang date eh about one month ago." ooh..
kaya pala ganun na lang kung sumakit yung ulo ni Lawrence.
I remember that. He's bleeding, right. Sa ulo. Kung may ginawa lang siguro ako nun,
siguro maalala niya pa yun. How stupid can you get?!?
Pakiramdam ko eh mukha na akong ewan nung matapos si Nathalie. Kinuha na niya yung
gown at tinulungan niya akong isuot yun. May pabango din doon at parang shower na
ini-spray niya sa akin. Nag-cough pa nga ako nun eh dahil hindi ako makahinga.
Nagsisimula naman nang dumilim. Narinig namin na may kumatok na sa baba. Kinabahan
ako nun. 6 o' clock sharp? si Ash siguro yun.
"Don't worry. You look awesome." tapos tumakbo siya sa hagdan kaya lang huminto
siya, "Huwag ka munang bababa ha. Tatawagin kita. Kailangan may entrance
tayo."nyek, may entrance pa?
Tumakbo naman na siya pababa at narinig kong binuksan niya yung pinto namin.
Narinig ko na yung boses ni Ash. Napapikit na lang ako.
"Nathalie! Huwag na mag-entrance!" kaya lang ayun, hindi niya ako narinig.
"Ladies and gentlemen, este Gentleman lang pala... the new and improved Chrisandra
Chris Orellana."
Nung sinabi niya yun, lalo tuloy akong hindi makababa. Instead, tumayo lang talaga
ako sa taas. Nakakahiya.
Nainip yata sila sa kakahintay sa akin. Narinig kong nag-step forward si Ash.
"Hey Chris.. bumaba ka na nga dito! Matigas na naman ulo mo!" sumigaw siya doon sa
baba ng hagdan.
Parang napahinto ako doon sa sinabi niya. Kakaiba kasi yung impact nung phrase.
Nung unang beses na nagpunta kami sa mall at ayaw kong lumabas.. sumigaw din siya.
I can't remember what is it.. but it's something like.. 'Get your cute butt outta'
here!'
Ok, parang fairytale naman ito. Yung tipong Cinderella effect at may slow motion
habang bumababa. Yuck, ang corny.
Habang bumababa ako eh nakatingin lang si Ash doon sa hagdan. Asus Cinderella
daw?!? Parang ngayon na naman yata nagbabago yung isip ko.
"Wow.."
Tuluy-tuloy pa rin ako doon sa pagbaba. Ok na sana yung entrance kaya lang naapakan
ko yung gown at muntik-muntik na akong mahulog sa hagdan.
"Oh my God!"
Nahawakan naman ako ni Ash sa braso ko kaya ok naman na.
"I think so. Kasi naman eh, may Cinderella effect pa kayong nalalaman eh alam naman
nating hindi ako si Cinderella... ako yung pumpkin na sinasakyan niya
ok?!?"nakatayo na ako ng maayos nun.
"Well if that's the case, you are the most beautiful pumpkin I have ever laid my
eyes on."
Imbis na matuwa ako, lalo akong sumimangot at tinaas ko pa yung kilay ko.
"Ano?""History. Before the end of the night, you'll know why." ginugulo niya yung
utak ko."As for now, I'll escort my date to the BALL.. or pageant.."
Ni-ready ni Nathalie yung mga damit ko at nilagay niya doon sa kotse na nasa labas.
Hindi ko nga alam na meron pala eh.
Nung nakaupo ako doon sa sofa namin, nakatitig lang si Ash nun.
"Don't stare at me like that! Nakakailang!" bwisit! Kung makatitig akala mo ngayon
lang ako nakita.
"Chris, nasa iyo pa rin ba yung contract?!?" tinanong naman niya ako.
"Yeah.. I think so. Nasa drawer ko. Bakit?""I hope I can tell you why. Paper is
important in making history. May papel tayo.. yung contract. I told you gagawa ako
ng history. Does that make sense?""No." Nagulo lang yung utak ko.
"Ako rin eh naguluhan. But remember.." huminga siya ng malalim, "Before the end of
the night.."
Tumingin lang si Ash tapos tinuloy niya yung sinabi niya as if hindi siya na-
interrupt.
"We all have our eyes to stare, to look.. those stuff. You are looking, probably
staring at it in front of you..""Why are you telling me this again?!?"
Hindi niya sinagot yung tanong ko. Nalilito na ako sa kanya. Tapos sinabi niya...
"At the end of the night you'll realized, you haven't really open your eyes to
see.."ngumiti siya, "History." what?!?
***37***
Pagkatapos sinabi ni Ash yun at wala naman akong naintindihan, umalis na kami doon
sa bahay kasama si Nathalie para dumeretso na sa school. Nasa kotse pa lang ako eh
kinakabahan na ako.
Nakaupo si Nathalie sa harapan at kami ni Ash sa likod. Siya kasi ang pumili nun.
Mas gusto daw niya sa harapan. Ang lakas na ng tibok ng puso ko nun at pakiramdam
ko eh hindi ko na makukuha pang ngumiti.
"Hey.. ano ka ba.. everything will be just fine." asus, nasasabi niya lang yan
dahil tapos na siya dito. Pageant King na siya at ipapasa na lang niya yung crown
niya.
Dahil nga walking distance lang yung bahay namin sa school, asahan mong 5 minutes
lang yata eh nasa tapat na kami ng school. Bumaba na si Ash nun para siya ang
magbubukas ng pinto at aalalayan niya ako. Kaya lang nagmatigas-ulo na naman ako
kaya nagkaroon pa ng madugong paghihilahan mapalabas lang ako ng kotse. 'Madugo'
means... matagal.
Ang daming tao doon sa gate pa lang. Syempre maraming nagtinginan nung dumating
kami kasi kasali kami sa pageant. Karamihan naman ng nandun eh yung mga nanonood.
May kumuha pa nga ng picture namin at hindi ko alam kung sino yun.
"Hey.. ano ka ba! Huwag ka ngang sisimangot. Everytime na sisimangot ka, nawawalan
ka ng 2 boto.""Oh yeah right! Ikaw ba naman tanungin sino yung date mo?!? Sabi sa
iyo eh mukha akong ewan." binilisan ko yung lakad ko.
"Nah. Hindi ka nila nakilala kaya ganun. I mean.. your hair looks different. And
other than that..." tumingin siya sa akin, "Ilang beses ka na ba nila nakitang
nagsuot ng gown?""This will be the first time.""Kaya ang ibig sabihin eh--?""Hindi
na dapat ako magsuot ng gown." tumango pa ako nun.
"No. Wrong. It means, unang beses ka nilang nakita sa gown at hindi ka nila
nakilala kasi ineexpect nila yung isang Chris."
Nakasunod lang si Nathalie sa amin nun. Naglalakad na kami papuntang loob at doon
sa may stage malapit doon sa paggaganapan, may dressing room kaming mga kasali sa
pageant. Hindi pa kami nakakalapit eh parang may bomba na bigla na lang sumabog sa
harapan ko.
"Anong problema mo Ash Jerell Valdez? You asked me to be your date at the pageant
and I'm kind enough to accept it. Now it turned out na si Chester ang dumating sa
bahay namin. Ano ito?!?" sabi ko nga eh.. naka-red gown siya at nagma-match na sa
namumulang mukha niya.
"You've done enough trouble Shalyna. Kung hindi dahil sa devious scheme mo, baka
hindi ko na magiging date yung gusto ko naman talagang maging date. And please, can
we talk about this later 'coz we have a pagent to win." tumingin si Shalyna sa
akin.
"You know I like you alot Ash! Sinasadya mo na ba?" oh gosh, she spilled her beans.
"Oh you do?" mapang-asar din itong si Ash eh. "Ok. You wanna' know my answer to
that? May right time para doon. As for now.. enjoy the night."
Nagsimula nang maglakad si Ash nun at syempre dahil hawak niya yung kamay ko,
napalakad na rin ako. Tumingin ako sa gown ni Shalyna. Sa gilid kasi eh may ekis-
ekis pang nalalaman at parang magkakaroon ka ng idea na she's not wearing any
underwear. But maybe, ganun lang talaga yung design ng gown. Ngumiti na lang ako sa
kanya.
"Nice gown!"
Napansin ko rin yung itsura nung stage nun. May dalawang upuan doon sa harapan para
sa king and queen ng pageant last year. Doon siguro uupo si Ash at yung queen na
nanalo last year. Teka, sino nga ba? Hindi ko yata siya kilala.
Naupo kami doon sa isang upuan kaya lang hindi pa nagtatagal eh tinawag na rin kami
para sa entrance daw at pagpapakilala. Kaya lang na-alarma ako. Teka, pageant 'to
'di ba? Which means...
"Ash.. ash.." hinila ko siya, "We hafta' walk like.. you know.. models?""Not
really.. but yeah."
Ok.. lalakad ako doon? Ni-hindi nga ako makalakad ng diretso sa bahay dito pa kaya?
Model? Tingin ba nila model ang dating ko? Hello? Si Tony Hawk ang idol ko!
"What do you mean?""What I'm trying to tell you is... just.. walk. Hindi naman
kailangang classy eh. Just, be yourself. Have fun.""Thanks." yumakap ako pero hindi
naman mahigpit, "Kahit papaano nakakatulong."
Nagsimula na uli siyang maglakad nun. Kaya lang hinila ko na naman siya. Ang kulit
ko no?
"Isa pa pala. Gusto ko lang itanong.." huminto naman siya, "It's the pageant night.
You mean, itutuloy mo yung plano mo kay Shalyna? Are you going to dump her?""Sure.
Para naman malaman niya 'di ba?"
Ewan ko ba. Siguro nga tama lang kay Shalyna yun. But right now, it doesn't feel so
right.
Naglakad na kami doon sa gitna. Hinihintay na lang naming tawagin yung name namin.
Nung nakita na kami nung naga-announce.
'And now, our pageant King, Ash Jerell Valdez' sigawan dito at sigawan doon, 'And
Pageant finalist Chrisandra Orellana!'
Nung binanggit yung name ko, tumahimik tapos nagkaroon ng bulungan. Then nahuya na
ako nun.. 'di ko inaasahan, nagpalakpakan. May sumigaw pa nga na galing kung saan
ng.. 'I Love you Chris!'
Tinawag naman na yung ibang mga kasali. Syempre, 10 lang naman kami. 5 girls, 5
guys. Plus 2 para sa king and Queen.
Nung tinawag yung name ni Shalyna eh nasa bandang gitna pa kami ni Ash nun. Bigla
ba naman akong inapakan kaya masakit pero hindi naman napansin yun ng audience
dahil ang hahaba ng gown namin.
"Hi, I'm Shalyna Salinas" tapos tumingin siya sa akin, "And I will be your pageant
Queen for tonight."
"Yeah right."
Hindi ko alam sino yung titignan ko. Yung babae ba na sa tingin niya siya yung
magiging pageant queen o yung lalaking iniisip magiging pagean queen ako?
'And now, let's start this special night. You will get the chance to see our
finalists in their Sports Wear, Casual Wear, and Evening Gowns/Attire. Our TP and
QA will be the last in the row.'
Palakpakan na naman yung mga tao at inisa-isa kami sa pagbaba. Sa lahat ng sinabi,
hindi ko man lang naintindihan kung codename ba yung TP or QA. Oh well..
Humiwalay na si Ash nun. Siya rin kasi eh magbibihis. Siya ang unang papasok sa
stage kasama yung Queen then.. kami nang mga finalist. After that, iju-judge ng..
JUDGES. May audience impact din daw.
Tumakbo na ako doon sa dressing room na classroom din naman. May nakalagay sa taas
na name ko. Chris Orellana. Doon naman ako pumasok at nanduon na si Nathalie sa
loob. Nagmamadali naman siyang inalis yung gown ko at pinasuot sa akin yung
pinakayaw ko sa lahat. Napaka-sexy kasi masyado eh hindi naman ako sexy. Labas na
nga yung tiyan ko, ok naman yung pambaba kasi parang lose pants ang dating may
props pa ako na..
"It's a style. Sasandal ka lang sa skateboard mo.. konting pose ok na!" ngumiti
siya sa akin, "You can pull it off. Casual wear? Sisiw. Evening gown? Golden. TP
and QA? I think you can do it." tapos sinuot niya sa akin yung puting sumbrero.
Narinig kong nagpapalakpakan naman yung tao sa labas. Malay ko kung anong
nangyayari. Buti na lang last pa ako. Nagulo pa nga yung buhok ko eh nung sinuot
ko. Ok lang daw yun dahil ang ginawa ni Nathalie eh tinaggal yung clip ng buhok ko
at sinuklayan.. at isang ponytail lang ang nilagay niya. Sabi ko nga eh yun pala
yung puspose kung bakit marami siyang dala nun.
Alam kong number 4 si Shalyna. Binaliktad kasi nila. Yung pinakamaraming votes ang
nasa last, second a pinakamarami ang number 4. So on and so forth. Si Chester, no
wonder siya rin ang number 5.
Nakita ko naman si Shalyna. Naka sleeveless ang bruha na tight fitting at naka
shorts ng black. At nung sinabi kong shorts... it's really SHORT.
Tinawag na yung pangalan niya at umakyat na siya ng stage. Ang daming nagpalakpakan
sa kanya at sigawan. Lalo tuloy nanlamig yung kamay ko. Ano naman kayang mangyayari
kung ako na?
"Gusto mo.. kakausapin ko yung speaker. Sabay tayo. Para entrance 'di ba?"
Palakpakan na naman. Grabe, hindi naman nakakasilaw masyado yung spotlight eh no?
Nag-pose naman si Chester doon sa kabila, at humawak lang ako sa braso niya. This
isn't so bad at all!
Pagkatapos ng ilang ikot, ngiti doon at nahilo pa ako.. bumaba na rin naman kami.
Kaya lang nanduon si Shalyna sa baba.
Hindi ko na lang siya sinagot. Grabe naman ka-competitive itong babaeng ito!
Katulad kanina, ang bilis ding kumilos ni Nathalie. Bihis-dito at doon ang ginanap.
This time ang ginawa niya sa buhok ko eh nakapusod. Pero yung pusod na walang
design para daw simple lang. Konting powder na talagang para nang disyerto.. at
syempre.. off we go na.
Sabay-sabay pala ang babae sa casual wear. Parang showdown daw na sama-sama kami.
Kanya-kanyang style. Teka, may style ba ako? Skirt lang naman at blouse ang suot
ko.
Nakita ko si Shalyna. And this time, halos parehas kami ng outfit. Oh My God.
Magkaiba lang ng design pero sa first impression, parang iisa.
Nakita ko naman si Ash sa taas. Naka-pants naman siya at shirt. And with matching
cap pa yan. Cool!
"You know what Chris!? Are you copying me?""Why would I? May kakopya-kopya ba sa
iyo?"
'The Pageant Finalists on their casual wear. Claudine Murphy, Gladys Anne Perez,
Patricia Lopez, Shalyna Salinas and Chrisandra Orellana!'
Pumasok kami na parang nakapila. Posing naman ng posing yung apat. Yung isa eh
nagtanggal pa ng sumbrero at ginilid pa. Yung isa feeling J.Lo. Parehas kami ng
outfit ni Shalyna at magkatabi pa kami. This is weird.
Lumakad ako papunta doon sa hagdan at umupo ako. Syempre, cross legs pa yan.
Syempre ako lang yung nakaupo, nabaling yung atensiyon sa akin. Tapos ang ginawa
ko, tinaggal ko yung nakatali sa buhok ko at ang effect eh, style na tinaggal ko
yun.
"I can totally beat you off sa Evening gown and TP and QA. Yun naman ang
pinakahighlight ng program. Good luck Chris."
Napataas na lang yung kilay ko. Bigla na lang may humawak sa balikat ko.
"Wow.. you're good!" kaya lang may humila sa kanya kaya hindi rin niya ako
nakausap.
Pumasok na ako uli doon sa dressing room. Kinuha na ni Nathalie yung evening gown
ko na kulay Blue. ANd this time, balak daw niyang ilugay yung buhok ko.
May narinig naman akong umiiyak. What? may umiiyak? Galing sa kabilang room.
Gosh she's alone? Siya lang ang nagmamake-up sa sarili niya at nagbihihis mag-isa?
That is so wrong! I felt sorry for her.
"Nathalie.."
"Kung may mga bagay na nangyayari sa kanya ngayon, that's what you called..
'karma'."
Siguro nga pero... kawawa naman siya. Wala man lang tumulong?
"You're going down Chris.""Maybe. Isipin mo na kung anong gusto mong isipin. Gusto
ko lang naman matapos na ito. Manalo matalo... Wala akong pakialam.""I'm a dancer..
and what are you?" nagtaka naman ako sa kanya.
Tumawa siya ng malakas at lumapit doon sa mga lalaki. What is she talking about?
Sa evening gown naman eh mauuna yung top sa votes na magpresent ng gown. Which is..
me.
Tinawag naman yung name ko at syempre, binagalan ko lang yung paglalakad. Pumunta
ako sa left, pose.. konting ikot,... sa right, pose konting ikot.. sa gitna.. pose
konting ikot.
Tumalikod naman na ako para sa backstage ako bababa. Kaya lang napaatras ako.. may
umakyat sa stage
Bumaba na kami nun at syempre.. kaway na lang din ako kahit kinakabahan na ako. Si
Ash eh mukhang nagpapanic na rin.
Sunud-sunod naman nang umakyat yung ibang naka-gown. Pinakatumagal lang naman sa
akin eh.
"I don't know really. Kakanta? Acapella na lang." hindi na nagfa-function yung utak
ko nun.
Umalis na ako doon at si Ash din e iba na yung itsura ng mukha. Mas kinakabahan pa
yata siya sa akin eh. Kinausap ko si Nathalie na wala akong talent. Syempre, gulat
din siya.
Magmumukha akong katawa-tawa sa harap ng maraming tao. May binigay si nathalie sa
akin na simpleng dress para daw isuot ko.
Sa talent portion.. umakyat na ako. Nakatayo lang ako doon sa gitna at para na
akong naging monument at hindi ko alam ang gagawin ko.
Nagsisimula nang tumawa yung mga tao nun. Grabe, nakakahiya ito. Kung alam ko lang
ba na may talent portion eh di nag-practice ako.
"AC--"
"--coustic. Right, She's going to sing.. acoustic. And.. uhmm.. I'm going to sing
with her."
Napatingin ako kay Ash. Ngumiti lang siya at may hawak siyang gitara. Inabot naman
niya sa akin. Akala mo eh nag-kiss siya sa pingi ko pero may binulong lang siya...
"I've got to do what I have to do." bumaba siya sa stage at kumuha ng upuan...
papaupuin lang pala ako! "History repeats itself right? Let's just say.. nung
nakulong tayo before dahil kay Shalyna. I think you should show them your talent.
Singing. Let's sing.. 'Tell me'."
Nagsimula na lang akong maggitara nun. Hindi na ko mahihiya. Kaya ko ito. Lalakasan
ko lang ang loob ko.
Nakatingin lang si Ash sa akin nun, gaya nung ginagawa niya sa akin kanina sa
bahay.
Ok, I just hate the song. Parang papaiyakin lang ako na kung ano. But other than
that.. he's.. good. Not good... awesome.
Nagduet naman na kami pagkatapos nun. Medyo mabagal lang ang tempo dahil acoustic
nga.
Yung mga tao sa audience eh parang walang reaksiyon. Ang tahimik nilang lahat. Ako
naman eh nakatingin lang sa gitara, kay Ash, sa gitara..
"But if this love's not ours to have""if this love's not ours to have""If this
love's not ours to have
I'll let it go with your..""let it go with your..."
Nagtinginan kaming dalawa nun. Parang.. parang may sinasabi kasi yung kanta. At ang
masakit pa nun.. tagos... tagos dito.
"Goodbye.."
Pagkatapos na pagkatapos kong sinabi yun, tumulo na lang yung luha ko. Napahinto
rin si Ash sa akin at nagulat siya siguro sa nakita niya. Dahil hindi ko na
nakayanan, binaba ko lang yung gitara at tumakbo ako sa backstage.
***38***
Nung tumakbo ako sa backstage eh doon na ako umiyak pero pinipigilan ko pa rin yung
sarili ko dahil nga nasa pageant ako. Ayoko namang makita nila akong umiiyak.
Nakita ko namang pababa na rin ng stage si Ash kaya sinimulan ko nang punasan yung
luha ko at binilisan ko yung lakad ko in case na hindi niya ako makita. Pero hindi
rin nagtagal, hinawakan na niya ako sa braso ko.
"Whoa.. whoa.. whoa.. wait." hindi na ako makalakad nun, "What was that all about?"
Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso nun. Sa sahig lang ako nakatingin.
Hinawakan naman niya ako sa chin ko at inangat niya yung ulo ko.
"Hey Chris.. look at me. Chris.. look at me." tinignan ko na rin siya, "Anong
problema?"
Hindi ko na rin alam kung anong nangyari sa akin at hindi ko na alam yung mga gusto
kong sabihin.
"Ewan ko! Hindi ko alam kung anong problema! Ako?!? Hindi ko alam kung bakit
ngayon ko lang nare-realize na hindi naman dapat ako pumayag sa deal na yun
eh!"napaatras siya sa akin, "Ash, siguro nga tama ka kay Shalyna. There's more
Shalyna than we all expected. Siguro nga hindi naman siya talaga ganun. Alam mo
kanina? Nakita ko siya nag-iisa! Tapos mamaya anong gagawin natin? Ipapahiya siya?
Wasn't that enough?!?""What do you mean? Hindi ko na dapat ituloy?""Ayoko na. Hindi
ko na kaya." umiling ako sa kanya, "But don't worry, tatapusin ko yung pageant gaya
ng usapan. But please! Huwag mo nang ituloy yung plano mo. Naging kaibigan ko rin
naman siya!"
Matapos kong sinabi yun eh pumasok na ako doon sa dressing room ko. Hindi ko na
kailangang magpalit dahil saglit lang naman eh Question and Answer naman na. Alam
kong napapansin na ni Nathalie na hindi na normal yung mga kilos ko. Pero pinili
naman niyang hindi na magtanong.
Naupo lang ako doon mag-isa. Si Nathalie eh nakikinig sa labas in case na tawagin
na kami pare-parehas. Tumingin siya sa akin.
"Chris.."
Hindi naman nagtagal eh tinawag uli ako ni Nathalie. This time, hindi naman na
tungkol kay Ash o kaya kay Shalyna.. or Chester. Tinawag niya ako dahil Question
and Answer portion na. Gusto ko lang tapusin ito para wala na.
Fine.. you can do it Chris. Answer that question. Let's get this over with tapos
umuwi ka na. Hinga ng malalim.
Umakyat na ako sa stage nun. For the first time ngayong gabi nung umakyat ako, saka
ko lang na-realize kung gaano karaming tao yung nasa harap ko at nanood kanina.
Pinalakpakan naman nila ako.
'Each contestant will answer two questions. One from the audience, and one from one
of the assigned Judges. And now, here's the question from one of our students.'
Narinig ok namang parang pinasa yung microphone. Hindi ko alam kung sino yung
nagtatanong sa akin.
"Miss Chris, gusto ko lang itanong sa iyo kung ano sa tingin mo ang greatest gift
na pwede--" kaya lang bigla siyang huminto at nagkaroon ng feedback sa microphone.
Ang sakit sa tenga kaya napahawak ako. Feeling ko mababasag ang eardrums ko.
Ash?!?
"We all know that you are not a rule breaker. Or probably some of us do. Everyone
thinks that you're tough.. you're everything a guy would want in a girl. But
sometimes, it's really wrong to believe that you are breaking a certain rule when
you don't realize that you are afraid on your own boundaries. I guess what I'm
trying to ask here is, Chris, are you willing to break your own rule? Personal
rule? Cross your own line?"
For some moment, hindi ako makapagsalita doon at wala akong masabi. Sinasabi ba
niya na takot akong mag-break ng sarili kong rule? Na ginagawa ko lang na dahilan
ang R-13?
"I'm sorry.. but.. NO." it took alot of courage to say that, "I view my personal
rules as universal. And I don't have any plans to break it.. or even cross the line
no matter I wanted to. And I created my own boundaries to keep distance... and that
distance will keep me away from a new world that I never realize existed."
Narinig kong parang binaba na niya yung microphone kung saan kasi biglang umingay.
Nasaan ba siya?
'Here's my question for you Miss Orellana.' yung judge na yung nagsasalita, 'For
you, what is a perfect guy? A perfect man?'
Nag-isip lang ako ng kaunti. Hindi katulad kanina, nakasagot naman ako ng mabilis.
"We all know that there is no perfect person. But I think that we can create our
own 'perfect guy'. And for me, a perfect guy doesn't mean great hair, lots of
money, nice clothes.. none of that. A perfect guy is someone who is not afraid to
admit his mistakes, willing to accept corrections, knows how to show his emotions,
and most of all is unique. By personality. He doesn't care what the crowd is in but
rather.. he believe in himself as HIM. Just the GUY and will forever be the guy.
And that guy will be somewhere around all of us. By our side." bigla na lang akong
tumigil. "Thank you very much."
Tahimik lang yung audience nung sumagot ako. Walang reaksiyon. After that,
pumalakpak din sila.
Pinagilid naman ako. Nakatayo lang ako doon habang nakikinig ako sa mga tanong at
sagot nung mga iba pang contestant. Inuna yung mga babae at pagkatapos eh sumagot
din yung mga lalaki. Dahil nga medyo bare yung likod ko, giniginaw na ako nun sa
sobrang lakas ng hangin. Nakita kong umakyat si Ash pero 'di tulad kanina, hindi na
siya nakangiti ngayon.
Sama-sama kaming 12 sa taas ng stage. Yung 10 contestant, tapos yung dalawa na King
and Queen last year. Hinihintay na lang namin yung result kung sino ang nanalo.
Hindi katulad kanina, hindi na ako kinakabahan. The thing is, I don't care about
the result. Masyado nang nagiging mahaba yung gabi at ang gusto ko lang eh umuwi na
ako at matulog at tapusin na lahat. Hindi rin ako makangiti sa hindi ko malamang
dahilan. Nanginginig-nginig na ako nun sa ginaw. Ni-rub ko yung dalawang kamay ko
para mag-init.
'And our 4th runner ups, (blah..blah) and Claudine Murphy!' palakpakan naman yung
mga tao nung nag-step forward yung dalawa. Nilagyan ng sash.. may trophy.. mga
ganun.
Sinubukan kong tignan si Ash. Nakayuko lang din siya. Ano bang nangyari sa kanya?
Dahil sa sinabi ko sa question period?
'3rd runner ups, (blah blah) and Gladys Anne Perez!' yung usual na cheer ng crowd.
Pwede bang tawagin na ako para tapos na?
Nung inannounce yung 2nd runner up, biglang bumilis yung tibok ng puso ko. Ako na
lang at si Shalyna. Kami lang ba talaga yung naglalaban dito? Parang ganun yung
lumalabas. Sa mga lalaki, si Chester na lang at yung isang guy. Si Chester na tiyak
yung mananalo.
"I guess it's just the two of us now Chris." nakangiti pa siya nun habang
bumubulong-bulong siya.
'---Shalyna Salinas! And our Pageant King and Queen School year 200*-200* is
Chrisandra Orellana and Chester---'
Bigla na lang may humila sa aking babae na at nilalagyan ako ng sash at kung anu-
ano yun. Masyado naman akong pre-occupied. Ako ba yung nanalo? Ano yung sinabi ni
Shalyna?
Nagstep-forward naman si Ash at yung Queen last year para ilipat yung crown nila sa
amin. Saka lang nabaling yung tingin ko sa kanya kahit na hindi ako yung katapat
niya.
Lumapit naman si Ash sa akin at tinanggal niya yung coat niya at nilagay niya sa
balikat ko.
"Naisip ko lang baka kailangan mo, malamig na kasi." hindi rin naman niya ako
tinitignan.
"Hey Ash.. I'm sorry ok?""Chris, it's no biggy. It's your decision, and I respect
it." pose naman kami para sa picture. "Ikaw naman ang nagsabi na sana hindi mo na
ginawa yung deal. Now it's over. History right? It's now a part of our past."
Nakatingin lang ako sa kanya, parang umurong yung dila ko at hindi ako
makapagsalita.
Hindi niya ako sinagot. Bigla na lang siyang nag-kiss sa pisngi ko at bumulong ng..
'Bye Chris.' at tumakbo na siya sa backstage.
"Ash! Ash saan ka pupunta!" sumigaw si Shalyna pero hindi na huminto si Ash. Pero
sumunod na lang na ginawa niya, "What's the matter with you? Don't you know that he
loves you so much? Or you're still thinking that he's just doing it because of your
stupid deal!"
Nagulat ako sa kanya. Pakiramdam ko namutla na lang yung mukha ko. Alam niya?
"Yeah, alam ko Chris!" humarap siya doon sa audience. "I know about your stupid
deal! At alam mo kung bakit kita tinawag na Double D? The other D is deal and the
other d is.. bakit di mo tanungin si Chester?"
"I tried to tell you nung day na niyaya kita kaya lang...""WHAT?!? MERON PA BA
AKONG HINDI ALAM NA ALAM NIYO NA? JUST GET TO THE POINT. WHAT IS IT?!?" tinulak ko
siya sa balikat niya.
"I.. I told everyone I like you because.. I had this dare with the guys. But I.. I
quit. Hindi ko tinuloy. 'Coz, I'm doing it not because of the dare.. but
because...""You fiend!"
"I just want to make it up to you. Ako rin yung naglagay nung relo ni Shalyna sa
bag mo.""What?!?" nagsabay pa kami ni Shalyna.
"Naisip ko lang na kapag napagbintangan ka, sasaluhin ni Ash yun. At kapag inisip
mo na siya yung nagnakaw nun, naisip ko na baka hindi mo na siya magustuhan."
"You can have it Shalyna. Huwag mong isipin na pinapasa ko dahil naaawa ako sa iyo.
Ikaw ang dapat manalo dahil ginawa mo lahat ng walang tulong. And other than
that... you're my friend."
"Hey Chris para saan ito? Teka lang makinig ka muna! May sasabihin pa pala ako sa
iyo.."
Kung ano man yung sasabihin ni Shalyna eh hindi ko na narinig dahil tumakbo na rin
ako sa backstage. Umuwi na kaya si Ash?
Tumakbo lang ako ng tumakbo nun. Suot ko pa rin yung coat niya. Saglit lang din eh
nasa tapat na ako ng bahay nila Ash. Kaya lang hindi ko rin namang kinayang mag-
doorbell man lang o yung intercom sa gate nila. Ni-hindi ko nga alam kung anong
sasabihin ko sa kanya.
Dahil hindi ko rin naman kinaya, naglakad na lang ako mag-isa pabalik ng bahay
namin. Binuksan din naman kaagad ng tatay ko yung pintuan.
"What.. happened?""I won. Pero ginive-up ko yung crown." nakayuko ako nun, "Tay,
pwede ba bukas na lang tayo mag-usap? Pagod lang ako."
Tumango lang siya sa akin at ako naman eh ang bagal-bagal kong umakyat doon sa
hagdan. Nakarating din naman ako kaagad sa kwarto ko at dumapa ako sa kama ko at
nag-iiiyak ako. Ang gulo-gulo ko naman pala! HIndi ko na maintindihan yung sarili
ko. Hindi ko alam kung anong gusto ko. Ano nga ba?
Tinanggal ko yung coat ni Ash. Ilang minuto ko lang din naman tinignan at saka ko
na lang binato. Kaya lang kakaiyak ko, may narinig ako metal na tumama sa dingding.
Wait.. this is not a connecting chain at all. It's my... my... locket.
Nanginginig na yung kamay ko nun. All this time nasa kanya pala ito. All this time,
hindi man lang niya binigay sa akin? Bigla ko na lang naalala yung sinabi ni Ash
kanina.
Hindi ko alam kung gusto ko pa bang malaman kung sino yung nasa loob. Pero kahit
papaano, binuksan ko pa rin.
Nandun pa rin yung baby picture ko. Nung tinignan ko yung nasa kanan na picture,
nabitawan ko na lang yung locket at hindi ako makahinga.
Naupo ako doon sa kama ko at umiyak na lang ako ng umiyak. Shalyna's my sister? I..
I can't believe it.
Kinuha ko yung locket at dahil nga ayaw ko na siyang makita pa, binuksan ko yung
drawer ko gaya nung ginawa ko sa contract namin at nilagay ko lang doon. Parang ang
dami-dami nang mga bagay na nasa utak ko. Pero hindi rin naging maliwanag lahat.
Lalong gumulo. Habang may natutuklasan ako, parang mas lalong dumarami yung tanong
kaysa sa mga bagay na nasasagot.
Nakita ko yung Rules ng deal namin ni Ash. 12 Rules. R-1 hanggang R-12. Stupid
rules.
Hinawakan ko naman yung papel. Ewan ko ba, sabi ni Ash itapon ko na ito. I guess
he's right. Tapos na yung deal, wala na akong pakialam dito.
Ini-scan ko yung buong papel. Nandun pa yung pirma ko sa baba. Then, may arrow pa
nga kaya inikot ko pa at binaliktad ko yung contract. May nakasulat sa likod?
Sa lahat ng nangyari ngayong gabi, isa lang yung naging maliwanag sa akin sa lahat
ng sinabi ni Ash.
'At the end of the night you'll realized, you haven't really open your eyes to
see.'
Habang naalala ko yung sinabi niya kanina, umiyak na talaga ako ng umiyak at nabasa
na yung papel na hawak ko.
It does make sense now. He's really right. It's right here. I'm looking at it,
probably staring.. but I haven't really open my eyes to see it. Tapos all this time
takot ako mag-break ng rules? Tapos anong sinagot ko sa kanya kanina? Hindi ako
ready mag-cross ng line.
I can't believe myself. Now I know what he mean na hindi kami dapat magkaroon ng R-
13 nung sinasabi ko sa kanya na dapat meron. 'Coz R-13 does exist. All this time.
Hindi ko lang hinayaan yung sarili ko na tignan itong deal na ito. It does exist
pero hindi kaparehas doon sa pinaniniwalaan kong R-13. And it does make sense nung
sinabi niyang, 'Our deals on paper!' Kasi nandito siya talaga.
Right now... it's right in front of me Ash. And I let you down. 'Coz behind these
paper is one rule na hindi ko nakita dati pa...
Continuation:
R-13 - If something unexpected happened to both of us, we should accept it. 'Coz we
all know..
*********************************************
Note: This is not a part of the story. This is just the Author explanation in-case
readers are confused. This was originally posted in teentalk.
~~
Unang-una.. what's DOUBLE D according to Shalyna? Double D stands for DEAL and
DARE. It's an insult. Deal, dahil sa deal ni Ash and Chris. Dare dahil sa sinabi
nga niChester na sinabi lang niya na gusto niya si Chris dahil nga sa dare. In
short, it's an insult galing kay Shalyna dahil lumalabas na wala naman talagang
nagkagusto kay Chris. But in the end... notice her line was kinda' twisted?
Second, about the locket part. Oh my God. Remember nung nagkwento si Chris kay Ash
na may natagpuan siyang guy na duguan? That very same day eh nawala rin yung locket
niya. That guy happened to be Lawrence! Sa totoo lang, sa mga chaps dito nag-iiwan
naman ako ng hint behind their pasts kaya lang ang kadalasan niyo lang na
napapansin eh yung obvious ones. Example, yung connecting chain na lagng nasa back
pocket ni Ash? Chris thought it was just an ordinary guy connecting chain. Pang-
porma na bawal sa school. But it so happened na yung connecting chain eh.. Chris's
locket. Nilagay ni Ash yun sa coat niya para makuha ni Chris ng hindi na niya
kinakailangan pang mag-explain. Then, he ran away. Ok? Paano napunta kay Ash yung
locket? Kanino siya nag-promise at hindi niya sinabi kay Chris? Bakit galit si
Shalyna kay Chris? What about the camp thingy? Well.. masasagot ko lang yan sa mga
susunod pang chap.
Third, about the revelation of R-13. Sinabi ni Ash dati na hindi sila pwedeng
magkaroon ng R-13 nung nag-propose si Chris na dapat meron. I left that line open
in case na may nakapansin.. sabi niya.. 'Hindi pwede..' something.. nung nasa
cafeteria sila. Hindi dapat dahil MERON NA. Hindi niya sinabi kay Chris dahil alam
naman niya na boyish si Chris, hindi papayag sa ganung rule yun! Another hint na
iniwan ko noon eh yung nag-away si Shalyna at Chris at ang umawat kay Shalyna eh si
Ash. Inaway ni Chris si Ash about that stinky R-13 kaya lang ang sagot ni Ash, 'Our
deal's on paper!'which is true dahil nanduon yung rule-13 na ginawa niya. And all
this time ang iniisip niyo eh hindi nag-eexist yung R-13... most of you are stuck
up on that idea.. hehehehe.. well, it's kinda' true. Chris's version of R-13 DOES
NOT EXIST... and Ash's version EXISTS.
Fourth, si Chester ang naglagay nung watch ni Shalyna. All true! Remember narinig
ni Chris na walang alam si Shalyna doon.. it's Chester. Well.. si Ash ang sumalo
thinking na iisipin ni Chris na siya nga talaga ang may gawa. But instead na
magalit siya, lalo pa siyang nag-trust kay Ash. The day rin na kakausapin ni Chris
si Chester na si Ash na magiging date niya, yun dapat yung sasabihin niya. Then
pumayag si Chester na sila yung maging date, so Chris can use him. Chester said,
'You can use me, I'm willing to do it.' Why? Kasi may guilt feelings pa siya. And
anything na pwede niyang magawa kay Chris will ease that guilt feeling.
Fifth, si Mrs. Salinas na mom ni Chris at si Shalyna as her sis. Just like my
answer to number 2, sa next chappy na lang!
***39***
Binitawan ko na lang yung contract. May R-13? Bakit ko nga ba hindi binasa ito
noon? Kaya pala ganun na lang kung magsalita si Ash kapag tungkol dito. 'I didn't
break R-13.' Nasaktan pa ako nun sa sinabi niya. Pero all this time, ibang R-13
naman pala yung tinutukoy niya.
Tapos ito pang locket. Paanong napunta sa kanya? Kapatid ko si Shalyna? Hindi
pwede. Malabo 'di ba?
Umiyak na lang ako ng umiyak nun. Pumasok na lang ako sa banyo at doon ko nilinis
yung sarili ko. Magang-maga na yung mata ko. Monday ngayon. Walang pasok bukas
dahil puyat ang mga tao dahil sa pageant. Siguro nga panahon na rin para ako naman
yung humakbang at alamin yung mag bagay-bagay. Hindi naman pwedeng ako na lang yung
laging wala sa balita, at kailangan ko pang malaman sa iba. Hindi rin pwedeng ako
na lang lagi yung nasa gitna at pakiramdam ko ako na lang lagi yung tinitignan, ako
na lang lagi yung nasa spot. Gusto ko maiba naman. Gusto ko, kaming lahat ang nasa
gitna. Hindi na lang ako. Nakakapagod rin pala.
Liliwanagin ko muna yung bagay-bagay kay Chester. sa kanya ang pinakamadali. Then,
kahit ayoko, si Shalyna. Kailangang-kailangan ko siyang makausap. Tapos sino? Tatay
ko siguro. Pagkatapos siguro ng tatay ko, my so-called mother. She need to explain
everything. Noon iniisip ko kapag nahanap ko na siya, parang dream come true. Pero
ngayon parang malayo doon yung nararamdaman ko. Hindi ko alam kung galit ba o ano,
pero alam kong malayo sa pagiging masaya.
***
Maaga akong nagising kinabukasan. Or should I say, hindi naman talaga ako natulog
at hinintay ko lang mag-umaga. Madaling-araw pa lang eh umalis na yung tatay ko
para pumasada kaya hindi na kami nakita. Ako naman eh nagluto ng agahan naming
tatlong magkakapatid.
Naupo ako doon sa dining table namin at hinihintay ko na may lumabas. Bihis na
bihis na ako nun. Pupunta ako sa school. Alam kong walang pasok pero kailangan ko
pumunta doon para malaman kung ano yung address ng bahay nila Chester. Hindi
sinasagot ni Chester yung phone niya. Si Shalyna naman sinagot pero hindi
nagsasalita. Si Ash? Unattended. Kagabi pa.
Nakatitig lang ako sa kawalan nun nung may nangharang ng kamay sa mukha ko kaya
natauhan naman ako. Pagtingin ko, si Kuya Christopher pala. Siya naman ang
pinakamatanda sa amin pero kung sa pagitan ni Kuya Christian at siya, mas close ako
kay Kuya Christian.
"Kuya, anong ilang taon ka ba nung umalis si Nanay? 8? 9?""8 and a half.""Yeah..
about that." sumubo naman siya ng hotdog, "Naaalala mo pa ba yung itsura niya?""Of
course, pero hindi na masyado. Nalilimutan ko na. Wala naman akong picture niya eh.
Teka nga, bakit ba bigla ka na lang na-curious sa kanya?" tumingin siya sa akin.
"Umiyak ka ba?"
"H-hindi."
Bago pa niya ako tanungin eh tumayo na ako at kinuha ko na yung body bag ko sa sofa
namin at nag-kiss lang ako sa pisngi niya. Nag-bye na lang din ako. Halata ko
namang nagtataka rin sa akin yan, pero ayoko na munang sumagot sa mga tanong na
kahit ako eh hindi ko alam. Nagtaka pa nga siya kung bakit pupunta daw ako ng
school eh wala naman daw pasok.
Naglakad lang ako ng mabilis para makarating kaagad sa school. Nung napunta ako
doon sa tapat ng kanto papunta kina-Ash, huminto ako saglit at tumingin ako doon sa
bahay nila. Pero hindi rin nagtagal, nagsimula na uli akong maglakad.
Pagdating ko sa school, napaisip din naman ako. Teka, saan ko naman kaya hahanapin
yung address ni Chester? Yearbook? Tiyak wala naman doon. Pictures lang ang nanduon
saka kung anu-anong interest and stuff. Office ng principal? Hindi carry ng powers
ko. Guidance Office? Kahit close pa kami ng guidance counselor, hindi yun basta-
basta nagbibigay ng records. Isip.. isip...
"Gosh Tama!"
Tumakbo ako doon sa Sports Bulletin. Ang daming nakapost doon na kung anu-ano.
Hinanap ko yung papel kung saan pwede mag sign-up para sa junior varsity ng
basketball. Ayun na. May address kasi doon.
Nasaan na ba si Chester?
Dahil nga mayaman ako sa barya sa wallet ko, nag-tricycle na lang ako papunta sa
kanila. At nilipad-lipad yung buhok ko. For the first time nitong mga huling araw,
pakiramdam ko na-relax ako kahit na saglit lang. Sinabi ko lang yung address kay
Manong, parang alam na niya yung pupuntahan.
Saglit lang din eh ginising ako ni Manong at nandoon na daw kami. Nakatulog na pala
ako sa loob. Ang hirap pala talaga kapag puyat ka. Binayaran ko lang din naman siya
at tinignan ko yung address.
Tumawag naman ako labas ng bahay nila dahil wala naman silang doorbell. May isang
babae na lumabas.
Binuksan naman niya yung pintuan nila at sumigaw siya doon. 'Chester! May bisita ka
dito! Chris! Chris daw!'
Hindi ko alam kung gaano kabilis pero seconds lang talaga ang pagitan eh nasa labas
na siya. Pinakilala niya sa akin yung Mommy niya at umalis na kami doon sa bahay
nila. Naupos kami doon sa harapan.
"Hey.. kumusta na?" parang kagabi lang hindi kami nagkita, "Sorry kagabi ha."
"Tungkol doon talaga yung pinunta ko. Hindi naman talaga ako magtatagal eh, dami ko
pa kasi pupuntahan." ngumiti lang siya sa akin. "Care to explain.. what..
everything?"
Honestly, hindi kami inabot ng 30 minutes para i-explain niya sa akin kung ano man
yung gusto niyang sabihin. Nakinig lang ako sa kanya. Seryosong-seryoso siya, at sa
ibang parts, hindi niya makuhang tumingin sa akin. Wala nga akong sinabi eh.
"You mean, nakipag-dare ka sa guys na kailangan mapasagot mo ako for what? Ilan
sila? Dalawa? P500 each?" hindi naman ako galit sa kanya, ewan ko rin kung bakit.
"Yeah. Kasi naisip nila na challenge ka. Alam mo na, you're... TOUGH. But then,
binago ka ni Ash. So.. I really do like you Chris. At first hindi, pero.. ngayon..
YEAH. Kaya nag-quit ako. Dahil nag-quit ako, ako yung nagbayad sa kanila ng P1000."
tinignan ko siya lalo sa mata nun. "Hindi alam yun ni Shalyna. Nalaman lang niya
nung nadulas yung isa sa barkada namin. Naisip niya na pwedeng gamitin laban sa
iyo. Yung tungkol sa relo ni Shalyna, alam mo na yung story. But chris, I'm so
sorry. Really. Kaya sa kahit anong bagay na makakatulong ako, sabihin mo
lang.""It's ok. Naiintindihan ko na. Thanks Chester for being honest with me. Ok
lang, kahit kaya ko na yung sarili ko. Wala ka nang dapat gawin para sa akin."
Nagpaalaam din ako kay Chester nun. Gusto nga daw niya sumama kung gusto ko pero
sabi ko naman sa kanya na huwag na at kaya ko na yun gawin personally. Umalis ako
sa kanila at sumakay naman ako ng jeep. This time, si Shalyna naman ang gusto kong
kausapin. Ang dami kong gustong malaman galing sa kanya. Tingin ko kasi, mas marami
siyang nalaman at mas marami siyang tinatago kaysa sa akin.
Long lost sis. Kung yun man ang dapat kong itawag sa kanya.
Nagdalawang-isip muna ako bago ako mag-doorbell sa bahay nila Shalyna. Ang laki
talaga ng bahay nila. Kung sa view lang din naman dito sa labas, malabong kapatid
ko siya. Hindi talaga tama. Wala namang lumalabas galing sa bahay nila. Saglit lang
din eh may narinig akong nagsalita sa likod ko.
"What are you doing here? I don't want you here.. so you better leave." binuksan
niya yung gate nila at sinarahan naman ako.
Hindi naman niya tinuloy yung paglalakad niya. Nakatayo lang siya doon.
"Bakit ako ganyan makitungo sa iyo? Sinabi ko na sa iyo ilang beses yung reason ko.
I don't like you." tumalikod naman sya at iniwan akong nakatayo doon.
"Talaga? Yun ba yung reason mo? Or does it concern that your mom is my mom?! Huh!"
Nung sinigaw ko yun, huminto na talaga siya. Iba na yung expression ng mukha niya.
"Kay Ash yan, paanong napunta sa iyo?""This is mine, which happened to be na nakay
Ash almost half of my life.I lost it the day I found out you left to America."
Lumapit na siya sa gate nun. Binuksan naman niya yung gate para sa akin. Unlike
kanina, mas mukhang mahinahon na siya ngayon.
Sinabayan ko lang siya maglakad. Hindi ko alam kung saan niya kami gustong mag-
usap. Pero ako? Sinundan ko siya doon sa garden nila.
"Nalaman ko yung tungkol sa bagay na iyan bago yung camp. Dahil hindi ka nga
pupunta, naisip ko na hindi na rin ako pupunta. Ano pang point kung sasama ako sa
camp kung yung close friend ko hindi ko rin naman pala kasama 'di ba?" nag-iba yung
pakiramam ko nung binanggit niya yung term na 'close friend'. "I was on my way to
your house that time, para nga yayain ka sa amin. I heard my dad and my mom, or
should I say, our mom, arguing about something. Dahil nga bukas yung pinto, nakinig
ako. Narinig kong may binanggit si Mommy about a guy named Chris, or yun ang
pagkakaintindi ko dahil hindi ko nga alam na ikaw. Then I heard Dad talking
about,'Hindi na dapat balikan ang nakaraan dahil may pamilya na siyang bago.' That
struck me really hard. Parang nagka-idea na ako." tumingin siya sa akin at lumuluha
na siya nun. "Of course nung narinig ko yung name na Chris Orellana, nalaman ko na
ikaw yung tinutukoy niya. And some guys named Chris too. I can't remember their
names.""Christopher.. and Christian."
"Sinabi niya kay Daddy na may pamilya siya bago siya umalis ng Pilipinas. The case
is, your dad, and our mom were not married. Nag-meet sila ng Daddy ko sa HongKong.
May business yung Daddy ko nun, at the same time nagtratrabaho si Mommy sa kanila.
They got married sa States. That's why, Salinas na rin ang last name niya. For two
whole years, hindi sila magkaanak. Probably si Daddy ang may problem. They decided
to adopt a baby girl. That's me."
Hindi ko na napigilan nun, nakisabay na ako sa kanya umiyak. So that's the reason
why we're of the same age.
Nahihirapan na akong makahinga nun. Hindi ko alam yung side niya. Pero ngayon,
narerelize ko, Shalyna's not that tough. She's crying in front of me.
"Tapos naisip ko, kung ikaw ang isa sa dahilan kung bakit naging ganito yung buhay
ko, siguro dapat mo ring maranasan. That's why I'm doing stuffs to pissed you off.
But hey, you're tough as steel.""Not as tough as you are. Kinaya mo lahat?""I
guessed so. Kaya nga nung nakita kita nun sa room, ayaw ko na kaagad sa iyo. Nung
bumalik si Mommy, sinabihan ko siya na huwag na huwag syang pupunta ng school.
Ayokong magkita kayo. I'm a selfish person Chris. What I have is only mine. Pero
naisip ko na mali rin yun. Lately, dahil kay Ash.""Dahil kay Ash?!?" ang dami na
niyang nagawa para sa akin.
"Yeah. He told me that making your life miserable will not change my life to be a
better one. Siguro nga ako na rin sumira eh. Sabi niya, marami ka na rin
napagdaanan. At least mabuti raw ako nakakilala ako ng decent parents...
especially.. our mom. Ikaw, ni-hindi mo pa siya nakikita. Yun yung day na niyakap
ko siya sa kwarto ko sa itaas." nagulat naman ako sa kanya, "I know you already
knew about that. Nakita kita sa labas."
Nagtinginan kaming dalawa.
"Wow, he's really something isn't he? May kinuwento ba siya sa iyo? Anything at
all?""Kung mag masekreto siguro ako, mas masekreto yung tao na iyon. Hindi ko nga
alam yung tungkol diyan sa locket na yan. Akala ko connecting chain niya. Hindi ko
pa nga yan nakikita. Last year kasi sabi niya sa akin, tinatago daw niya yan dahil
hinahanap niya yung may-ari. Gusto daw niya magthank you personally." thank you?
Para saan? Hindi ba dapat ako naman ang magthank you sa kanya ngayon?
Halata niyang nagtataka rin ako. Ngumiti rin siya sa akin. And it's a real one this
time.
"I can't belive I wasted so many years trying to prove that I am better than you
are when all this time... we can be the best of friends." tumingin ako sa kanya
nung sinabi niya yung huling part, "Are we cool?"
"More than cool." tapos humiwalay din ako, "Everyday I'm praying para sa tatay ko,
para sa mga kuya ko, para makilala ko na yung nanay ko.. then.. ngayon.... para sa
sis ko."
Lalo siyang yumakap sa akin. Ang tagal naming ganun. Para kaming sira na iiyak ng
iiyak, tapos tumawa rin pagkatapos. Pinunasan ko pa yung mata niya eh.
"So.. may dalawang Kuya pala tayo?""Yeah.. sure. Mas matatanda sila sa atin." pero
may naalala pa ako, "Shalyna, isa pa nga pala.""Ano yun?""Kahit nga pala alam ko na
yung tungkol sa... sa mom natin. You don't expect me to be.. good at her right?""Of
course not. Even if she's my mom too, she's really wrong to leave you guys behind."
ini-offer niya yung kamay niya para tumayo ako. "Thanks nga pala kagabi. For the
crown. It means alot when it came from your sister. And, bakit umalis kayo ni Ash
kaagad? Na-miss niyo tuloy yung last dance. Tradition. Dates.. and
partners.""Speaking of Ash, I really really need to talk to him. Balak ko nga sana
na kausapin muna si Nanay at Tatay.. but then, alam ko na kung saan siguro
patutungo yun. Si Ash talaga ng malaking palaisipan sa akin. Ok lang sa iyo? Aalis
muna ako.. then.. we'll make it up for the whole lots of things that we missed
together." inayos ko uli yung bag ko. Pinunasan ko naman ng panyo yung mata ko.
"You need help?""Yan din ang offer ni Chester sa akin. Thanks anyway, I think I
need to figure out the puzzle myself. See ya' later.. sis."
"Oh yeah... good luck nga pala para bukas." napahinto na naman ako.
"For what?!?""Huh? Hindi mo alam? Skateboarding championship bukas. Lalaban ang R-B
di ba? Or is it R-13?""Laban? Bukas?"
Hindi ko alam na may laban kami bukas. Pero sa kaso namin ni Ash ngayon, malabong
may laban na mangyayari.
Kinuha ko kaagad yung phone ko at sinubukan kong tawagan si Ash. Hindi pa rin niya
sinasagot. Sinabi ni Shalyna na itatry daw niya tawagan at kung may progress daw,
sasabihin niya sa akin. Kinuha niya yung phone number ko dahil wala naman siya sa
listahan ko.
Binilisan ko na lang pumunta kina-Ash. Hindi rin naman kalayuan. Pero malayu-layo
rin yung tinakbo ko. Katulad nung scene kanina, parang kapag tinitignan ko yung
bahay nila, nalulungkot na ako.
Hinihingal-hingal pa ako nun. Nag-buzz ako doon sa labas nila at may boses naman na
nagsalita.
Lumabas naman siya at nakangiti din siya sa akin. For a mother of two na paehas
nang binata, she's pretty.
"She's my mom." halata kong nagulat naman siya, "Long story. Ikukuwento ko po sa
inyo kapag may time na. Si Ash po ba nandiyan?""Sa katunayan naguguluha na nga rin
ako sa batang yun. Umuwi ng madaling araw. Hindi naman sinabi kung saan galing.
Teka lang, iri-ring ko siya sa kwarto niya." nag-dial naman siya doon sa phone niya
at ni-ring yung landline phone ni Ash.
Narinig ko naman yung familiar voice ni Ash. Nakaspeaker phone pala sila.
"What mom?!?""Anak, nandito si Chris sa baba gusto kang kausapin.""Tell her I'm not
here. Kahit anong lugar basta wala ako dito."
"Sabihin ko raw sa iyo Chris, wala daw siya dito.""Thanks alot Mom." sarcastic pa
yung pagkakasabi niya.
Alam kong ano mang oras eh ibababa na niya yung phone kaya naisipan ko naman nang
magsalita. Kapag hindi ko pa gagawin ngayon, yung salitang 'pag-uusap' eh malayong
mangyari.
"Ash! I know you're mad at me.. or whatever you feel about me right now. I know I
made a mistake ok? I'm so sorry. I didn't know. And you are right, I have my own
eyes but I don't really see things. Kaya nga nandiyan ka 'di ba? To help me
throughout things that I don't see. You mean alot to me. And this time, may isang
milyong tanong siguro sa utak ko na ikaw lang ang makakasagot. I wanna' know your
side of the story. Para mabuo na yung puzzle sa utak ko. More yet sa pagkatao ko.
Pero kung hindi mo ko kakausapin, malabong mangyari yun. If I did hurt you in any
way... I'm sorry. And I mean it." huminga ako ng malalim at huminto ako ng kaunti,
"Bukas na nga pala yung championship ng skateboarding. I don't know if you are
going, pero kailangan ka namin doon. Kung tinatanggap mo yung sorry ko, pumunta ka
bukas. Kapag hindi, ok lang. We'll wait for you. Or I think it's right kung
sasabihin kong I'll wait for you. Alam kong ikaw na lang lagi yung nagbibigay daan
sa akin. Ikaw na lang lagi yung naghihintay... I think time naman na para ako naman
yung maghintay sa iyo."
Pagkatapos kong sinabi yung mga gusto kong sabihin, hindi na siya nagsalita.
He just hung up.
***40***
Ewan ko ba, ang sama-sama ng loob ko hanggang sa maglakad ako papunta sa bahay
namin. Bakit naman niya ginawa yun? Pakiramdam ko tuloy ang bigat-bigat ng dibdib
ko. Championship na bukas. Matagal-tagal na rin naman na kaming nag-practice at
masasayang lang lahat kung hindi siya pupunta. 4 kami sa team. Si Ash, si Kian, si
Ben at ako. Sa Championship, at least 4 ang kailangan mo. Kapag hindi siya
dumating, matatalo kami ng hindi man lang kami lumaban.
Gabing-gabi na nun eh hindi pa ako inaantok. Narinig kong dumating yung jeep ng
tatay ko kaya hinintay ko muna siyang makapasok bago ako umupo doon sa hagdan at
nakatingin lang sa kanya. Ako na lang yung tao nun sa baba namin.
Nung nakita niya ako, halata kong nagulat siya sa akin. Napahawak pa siya sa dibdib
niya.
"Anak naman, ginulat mo ako.""Matagal mo na bang alam na nandito siya?" yan ang
unang tanong ko na akala mo eh may conversation kami na tinutuloy ko.
Namutla yung tatay ko nun. Lumapit siya sa akin at tumabi doon sa akin sa hagdan.
Umakbay naman siya sabay tumango-tango.
Hindi ko na napigilan yung sarili ko, sinuntok-suntok ko siya sa braso niya pero
hindi naman malakas. Bakit hindi niya sinabi? Bakit ba ang unfair ng lahat?
"Nakita ko siya nun na bumibili malapit sa mall. Akala ko nung una namamalikmata
lang ako, pero siya pala talaga.""Kinausap mo siya?"
"Bakit? Bakit hindi mo siya kinausap?""Para ano pa? Iniwan niya kayo sa akin at
hindi na siya bumalik. Nagyong nakita ko na siya, ibang tao na siya sa akin. Ni-
hindi ko na nga siya kilala. Para saan pa? May kanya-kanyang buhay na tayong
lahat!""Alam ko! Alam ko yun tay! Pero hindi ba karapatan ko rin naman na makilala
ko siya?!? 'Di ba?" umiyak na naman ako nun.
"Tama anak, karapatan mo nga. At, doon ako nagkamali." hinarap niya ako sa
kanya,"At ihingi mo ako ng sorry sa kaibigan mo... si Ash."
Nagtaka naman ako sa kanya. Bakit ko naman siya ihihingi ng sorry kay Ash?
"Bago pa ang lahat, bakit naman kita ihihingi ng sorry sa kanya?!?""Kasi pinilit ko
siyang mangako kahit ayaw niya. At yung batang yun, hindi niya sinira yung
pangakong yun." ngumiti siya sa akin.
"So you're the one! Ikaw yung sinasabi niya na kaya pala hindi niya sinabi sa akin
eh nangako siya?!? Ikaw?" yumuko na lang ako, "Sorry tay, baka hindi na makarating
yung sorry mo sa kanya. He wouldn't even talk to me."
"Alam mo anak kung ako ang tatanungin mo? Si Ash eh isang napakabuting bata. At
tingin ko, kayang-kaya ka niyang alagaan."
"Tay naman tagalog na tagalog ka eh! Baka mamaya lumalim ng lumalim yung tagalog
mo, malunod ako!" dinaan ko na lang din sa ngiti.
Pinunasan naman niya yung luha ko at tumayo na ako. Ginulo pa nga niya yung buhok
ko eh.
"Hindi bale, magkakaroon tayo ng panahon para maayos natin lahat sa nanay mo.
Gabing-gabi na, matulog ka na pala. May laban pa kayo bukas.""Paano mo
nalaman?""Nakalagay yung banner sa tapat ng convention. Doon yata gaganapin.""Oh..
right."
Sinabayan naman ako ng tatay ko na umakyat. Ang kaibahan lang, sa isang pinto ako,
sa kabila naman siya. Hinintay naman niya ako makapasok sa kwarto ko at nag-kiss
lang ako sa kanya at sinarado ko na yung pinto ko. Nakatayo lang ako sa likod nun
eh napaisip naman ako. Binuksan ko uli yung pintuan ko at nakita ko yung tatay ko
na papasok na rin.
Ngumiti lang yung tatay ko sa akin, at kahit hindi niya sinagot.. alam ko na.
***
Ang aga-aga kong nagising kinabukasan. Sina Kuya Christopher at Kuya christian at
ang nag-iisang tatay namin eh mas maaga pang nagising sa akin. Papanoorin daw nila
kami sa laban namin. Susuportahan talaga nila kami. Yun nga lang, hindi ako
sigurado kung may magaganap mang labanan. Sus, think positive na lang. Hindi naman
ako kumain ng kung ano dahil may exhibitions kami na gagawin, baka bumaliktad lang
ang sikmura ko.
Umaga pa lang din eh nakatanggap na ako ng messages galing kay Chester at Shalyna.
Yung kay chester eh plain message niya na 'good luck sa laban niyo' at si Shalyna
naman eh ilang mga quotes din yun na panay may 'good luck'. Kinuwento ko na sa
kanya yung tungkol kay Ash, at sinabi niya, masaya daw siya para sa amin kung saka-
sakali at ipagdadasal daw niya na sana dumating si Ash. Grabe, ang daming taon na
sinayang. Kung noon pa man din sana ganito, e di masaya na ako. Isa pa sa kinagulat
ko sa lahat ng text niya eh yung pahabol niya. 'Sasama raw si Mommy para manood ng
laban ng anak niya..'. Humiga lang ako ng malalim, at kakayanin ko pa naman siguro.
Nilagay ko na yung helmet ko at pati yung uniform namin. Nandun na rin yung knee
pads and elbow pads ko at syempre at mahalaga sa lahat eh yung skateboard ko. Dahil
nga may jeep naman ang tatay ko, doon kami sumakay at nilagay na lang na private
para walang mag-para.
Sobrang kabado na ako nun. Sa laban kaya? Tingin ko kasi isa na yun. Pero kabado
ako mostly kay Ash. Hindi ko alam kung darating siya. Binabaan niya ako ng telepono
kahapon, tapos hindi rin niya sinasagot yung phone niya. Hindi ko tuloy alam kung
tamang idea pa ito.
Dumating din kami nun sa tapat ng convention. Sobrang daming tao doon. Nakalagay na
doon yung isang malaking board at may 16 na maglalaban-laban. Syempre, match-up
match-up muna sa simula kung sinong makakalaban namin na school, then kapag mataas
yung points mo eh paakyat ng paakyat yung team niyo.
"Oo no! Sobra. Nasaan na si Ben?""Ayun, nakaupo doon sa dulo. Kabado rin yan. Unang
laban kasi namin eh." tapos tumingin-tingin siya sa likuran ko, "Akala ko kasama mo
si Ash?!?""Ooh.. no. Oo nga pala, Kuya ko, si Christopher and Christian.. tatay ko
naman.."tinuro ko yung mga kasama ko, "Guys, si Kian. Ka-team ko."
Ganun din yung ginawa ko kay Ben na nandun lang nakaupo sa ilalim ng puno.
Sinabihan ko nga siya na ok lang yun kaya ayun, medyo gumaan-gaan yata yung
pakiramdam niya. Pinakilala ko rin sina Kuya at yung Tatay ko sa kanya kagaya kay
Kian.
Naupo lang kami pare-parehas doon sa gilid. Hindi rin nagtagal, dumating na si
Chester. Syempre, nagbibigay suporta rin yan. Napansin ko rin na may mga classmates
kami doon na dumaan at ibang ka-schoolmate namin na manonood. Yung iba nga na hindi
namin kilala eh nag-goodluck din. Nung tnignan ko yung oras, 15 minutes na lang eh
magsisimula na yung competition.
May huminto naman na pulang kotse doon sa bandang gitna. Pagtingin ko kung sino,
ang mahiwagang kapatid ko pala kasama... yung nanay namin. Unlike dati, nakatodo-
ngiti siyang bumaba at yumakap sa akin. Biglang nag back-off si Kian at Ben. Si
Chester, ngumiti lang.
"Oo nga pala Kian at Ben, sister ko nga pala.. si Shalyna.""Sister?!? You mean, sis
as in friends?""No. Sister as in kapatid."
Nagulat din yung dalawang Kuya ko. Ang alam ko lang, maraming tanong din yan sa
utak nila. Sinabihan sila ni Tatay na ipapaliwanang na lang sa kanila lahat mamaya.
Pero kahit hindi nila alam yung story, yumakap din sila kay Shalyna.
"Hi sis, Kuya Christopher nga pala.""Welcome sa family. Kuya Christian mo ko."
May huminto na naman na kotse sa gitna. This time, si Lawrence at si Nathalie naman
ang bumaba. Nung makita ko si Lawrence, may bandage pa siya sa ulo niya.
"Hi team, kumusta?" sabi ni Lawrence na nakangiti pa, "Good luck daw pala sabi ni
Mommy at Daddy. May pasok kasi sila parehas kaya hindi makarating."
"Si Ash nga pala..." mukhang malungkot yung expression ng mukha niya.
Nung napayuko si Lawrence, saka lang nabaling yung atensiyon ko sa nanay namin.
Napansin ko na nakatayo lang siya doon sa dulo at umiiyak. I know this is a very
sentimental moment, kaya yung naramdaman kong galit sa kanya kahapon eh parang
naisangtabi. Tinignan ko lang siya. Si Kuya Christopher nun, hindi na makagalaw sa
kinatatayuan niya. Si Kuya Christian naman, parang wala lang. Hindi ko alam kung
alam ba niya na nanay namin yung nasa harapan niya.
Isa-isa niya kaming niyakap na tatlo. Hinalikan din niya kami sa pisngi. Kahit
ayoko na namang gawin, umiyak na naman ako. YUng dalawa kong kuya eh parang bato,
hindi umiyak. Siguro dahil lalaki sila at hindi naman nila pinapakita yung ganun.
Pero deep inside, nalulungkot din sila.
Tinawag niya muna kami. Kami ni Kuya Christopher, Christian at kasama rin yung
Tatay ko. Si Shalyna eh hindi sumama sa amin at para magkausap-usap kaming lahat.
Pagkatapos nun, kinuwento niya kung ano talaga yung nangyari.
'Nagpunta ako sa HongKong nun katulad nga ng plano natin. Doon ko nakilala yung
Daddy ni Shalyna. Then.. hindi ko na rin napigilan kaya nagtuluy-tuloy na. Kinasal
kami sa America at nag-ampon din kami pagkatapos ng dalawang taon.' humihikbi-hikbi
na rin siya nun, 'Pinilit ko siyang bumalik kami sa barangay natin para nga mahanap
ko kayo. Kaya lang, ibang bahay na yung nakatayo doon at wala na rin kayo. Hindi ko
alam kung saan kayo hahanapin. Naisip ko na bumalik kayo sa probinsiya o ano, o
baka nag-asawa ka na uli kaya tumigil ako sa paghahanap. Naisip ko rin na may
pamilya na rin ako. Kaya lang nalaman ng Daddy niya. Nag-away kami dahil doon dahil
nagsinungaling daw ako sa kanya. Iniwan niya muna kami ni Shalyna dito sa
Pilipinas, tapos nagkaroon siya ng car accident kaya bumalik kami doon. Ngayon
pagbalik namin, ni-wala akong idea na yung anak ko pala eh kaharap ko na kung hindi
lang sinabi sa akin ni Ash.'
Si Ash na naman?!?
Nagpatuloy pa rin yun pag-iyak niya nun. Humihingi daw siya ng tawad sa lahat ng
nagawa niyang pagkakamali sa amin. Syempre tinuruan naman tayong lahat magpatawad,
kaya kahit may galit kaming nararamdaman sa kanya, pinatawad pa rin namin siya.
After all, siya pa rin ang nanay namin. At kung magkakabalikan man sila ng Tatay
namin, hindi ko alam.
'All participants please report to the front of the convention for your numbers.
We'll start the event within 2 minutes.'
"Yeah."
Tinanong ko sila kung nakita ba nila si Ash. Pero wala talaga eh. Katabi pa ni
Shalyna nun si Chester. Nung walang makapagsabi sa akin kung wala si Ash, lalo
akong kinabahan nun. Parang, lalong nagsi-sink yung puso ko.
Inayos na namin yung mga body protection namin at pumunta na kami tatlo sa harapan.
Apat-apat sa isang team at kami lang yung team doon na kulang ng member. Ang
masaklap pa sa lahat, yung captain pa.
Lalo lang nilang pinasama yung loob ko. Kung alam lang nila yung iniisip ko ngayon.
Tumingin ako sa side nila Shalyna. Nag thumbs up lang siya sa akin. Huminto naman
yung staff ng contest sa harapan ko.
"Nasaan yung isang member niyo?""Uhmm.. sir, he's not here.""Then, kapag kulang
kayo hindi kayo pwedeng lumaban. Apat dapat ang members ng team."
Ang bilis na ng tibok ng puso ko nun. Hinawakan ko sa braso yung matandang lalaki.
Nagtinginan kaming tatlo nila Kian. Nasaan na ba si Ash?!? Siguro nga wala na
siyang pakialam sa skateaboading team. Pero sana naman nagpakita siya 'di ba?
Tumawag man lang?
Nung nag 1 minute sa clock, hindi ko na nakayanan kaya tumalikod na ako. Inalalayan
na ako nung dalawa dahil umupo na ako doon. At dahil sigurado na akong hindi siya
darating.. tinawag ko na yung lalaki kanina kahit may ilag second pa.
Even though ang sakit ng nangyari sa akin sa mga oras na ito, at least I have my
family and friends.
Biglang nag-buzzer at eksaktong 3 minutes na. Walang sign ni Ash. Nagsimula nang
tumulo yung luha ko nun. Niyakap ako ng mahigpit ni Shalyna.
Kung sa fairytale siguro may happy endings. Naghintay kami doon pero hindi siya
dumating. Unfortunately...
***41***
It's been days since nangyari yung championship game na yun. And yeah, you got that
one right. DAYS already passed. Up to now, that day still haunts me. Alam ko OA na
pakinggan pero pakiramdam ko nung mga oras na iyon, gumuho na yung mundo sa akin.
At higit sa lahat, parang wala nang bagay na makakapagpasaya sa akin. Hmmm...
well...
Not really.
We lost the championship though. Let me tell ya' what REALLY happened after that
incident na hindi nagshow-up si Ash at nag-forfeit kami ng laban.
Well, crybaby nga ako nung mga huling araw at umiyak lang ako nung umiyak nung
bumalik ako sa side nung mga dumating para sumuporta sa amin. Dahil nga alam ni
Shalyna kung ano yung nangyayari, niyakap niya rin ako at umiyak na naman siya
kasama ko. Hinila niya ako sa gilid para naman malayo ako doon sa iba. Magkaharap
na kami parehas at sa paa ko lang ako nakatingin.
"Hey sis, cheer up." sabi niya sa akin, "Alam ko mas madaling sabihin kaysa gawin
pero, wala naman na yata tayong magagawa eh. I'm really sorry about-- THIS."
Patuloy pa rin yung pag-iyak ko nun. Hindi siya dumating. Tama na siguro yun para
makuha ko yung message na wala talaga siyang pakialam sa amin... o tama sigurong
sabihin ko na... sa akin.
"He didn't show up. That sums up everything. I wanna' go home!" tapos dadaan sana
ako sa gilid niya kaya lang pinigilan niya ako.
Hinawakan niya ako sa magkabilang braso ko kaya hindi ako makalakad ng tuluyan.
Nung tinignan ko siya, kakaiba na yung expression ng mukha niya.
Pinilit kong tignan si Shalyna nun kahit na blurry na yung paningin ko.
"I don't know. Mostly naman ng gusto kong sabihin nasabi ko na sa kanya nung
nagpunta ako sa kanila. But he hanged up! He's really hurt because of me. Noon kasi
mataas din yung pride ko na mag-sorry sa mga malalaking kasalanan na ganito. But
now, I think it's harder to say... to say..."
"Say what?""I love you Ash. I realized it. No, that's wrong. I didn't realized it.
I felt it. Pero ngayon, what's the point of telling the wind I love him when he
can't even hear me?"
"I guess my work here is done. I'll leave you two.." pagkatapos niyang sinabi yun
eh umalis na siya at iniwan niya ako na nakatayo doon sa harap ng puno.
Alam kong nasa likod ko si Ash nun. Sinubukan kong humarap sa kanya kahit na yung
buong katawan ko nun eh nanginginig pa. Nung makita ko siya nun, hindi ko alam kung
anong irereact ko. Nang-aasar ba siya o ano? Nakangiti siya sa akin ng nakakaloko
na hindi mo maintindihan.
"Hey Chris." yun lang yung sinabi niya kaya ewan ko ba, naiyak ako lalo nun.
"Oh please huwag ka namang umiyak!" kinapa-kapa niya yung pocket nung pants na suot
niya at naghanap siya ng panyo. "Wala akong dalang panyo." nakatingin lang ako sa
kanya nun, "Fine you can use my shirt. Just don't--"
Kinuha ko yung T-shirt niya at doon ko talaga pinunas yung luha ko. Natawa ba naman
siya. Pasalamat nga siya hindi ko pa siningahan.
"I.. I thought you're not coming.""Well, I'm here right?!?" nakangiti pa rin siya.
Tinignan ko naman siya ng masama. Pero medyo may halong pagbibiro. Tinakot pa niya
ako na hindi siya darating. Matapos kaming mag-forfeit at matapos ako na kabahan at
umiyak.. tapos ngayon sasabihin niyang---
"What can I say... 'Sorry I'm late?!?' " sinuntok ko nga siya sa dibdib niya.
"Nakakainis ka naman eh!""Ok I'm late. First of all, tinanghali ako ng gising.
Pagkatapos mong pumunta sa bahay namin eh inisip ko lahat ng sinabi mo kaya hindi
ako makatulog. Second, tinapon ko lahat ng skateboarding gears ko after nung
pageant kaya tumakbo pa ako sa shop para bumili ng bago. Third, nag-jeep ako kaya
lalong natagalan." huminto naman siya,"But technically, kasalanan mo pa rin. Kung
pinatulog mo ako, hindi sana ako tatanghaliin ng gising at magkakaroon sana ako ng
enough time para bumili ng gears at mag-jeep."
"Thanks. For coming." tapos naisip ko naman yung mga pinagsasabi kosa harap ni
Shalyna na sa kanya ko dapat sasabihin, "Now, do I have to repeat everything I said
earlier o hindi na kailangan dahil narinig mo naman na lahat?"
"Dapat daw ulitin mo lahat. Especially yung last part." sinuntok ko nga sa tiyan
niya,"Ow! Nah, you don't have to repeat it, narinig ko lahat. And I'm serious about
my answer! I've always been..."
Umakbay naman siya sa akin at humarap na kami doon sa mga tao sa likuran namin.
Nakatingin pala silang lahat sa direksiyon namin kahit na malayo sila.
So.. may chance pa nga pala para sa amin. Kanina lang pakiramdam ko pasan ko na
yung mundo, pero ngayon, kalahati na lang. Meron pa kasi akong hindi alam eh.
Ganun nga yung nangyari. Kinausap niya yung isa sa mga staff ng contest at ewan ko
kung ano yung sinabi niya at nabalik kami sa competition. Katulad nga nung sinabi
ko kanina, we lost the game. 1st runner up lang kami. Well, unang laban naming apat
eh 1st runner up na kami. Yung mga nag-champion, 3 years in a row na raw na hindi
nananalo. Well.. it's ok! Now that I feel good, I can accept everything as a mere
OK.
Nagsama-sama kaming lahat at kumain kami doon sa isa sa mga mamahaling restaurant.
Of course, treat ng... well, Mommy naming magkakapatid. We agreed to call her MOMMY
since yun yung nakasanayan niya for almost 16 years at si Tatay naman as Tatay.
Dumating din yung parents nila Ash at naka-white pa sila parehas galing sa
hospital.
Overall, it was an awesome day. Nag-usap din kami ni Ash tungkol sa side niya sa
story of the past para naman maliwanagan na ang lahat. Well, I can't remember his
exact words, but it's something like this.
"Lawrence and I had a very huge fight that day. Hindi ko alam ano yung pinag-awayan
namin. Was it the beach ball? or the soccer ball? I can't remember. Basta
bola."yeah... sabi ko nga eh hindi ko matandaan yung every detail nung nagkwento
siya."He ran away.""He ran away dahil nag-away kayo sa bola?!?" hindi ba ang babaw
naman nun?
"Nah. He ran away because Dad said something really bad about him." seryoso pa siya
niyan.
"Eh paano napunta yung bola doon sa story kung hindi naman relevant?""Ang sakit nun
ah! Relevant yun kasi na-guilty ako. Nawawala kasi siya nun mag-iisang araw na.
Syempre, bata pa ako. Kinuha ko yung bike niya... para hanapin siya."tinignan ko
lang siya tapos tumawa ako, "Not a word from you Chris!" binawalan pa niya ako.
"Wala pa akong bike phonia nun. So I looked for him sa every possible place I could
think of, pero wala talaga siya. Medyo nalulungkot na ako nun dahil hindi ko siya
makita. Then I heard some girl screaming. I wonder who?!?"
Sa lahat ng nagkwento sa akin tungkol sa nakaraan, siya lang ang dinaan lahat sa
biro.
"Yeah right it's me.""Tapos nun, nag-bike ako syempre kung saan galing yung sigaw.
Tapos pagdating ko doon sa lugar, nakita kong may tumatakbo. Nakita ko rin si
Lawrence, duguan na siya." huminto na siya nun, "Yumuko ako para tulungan siya,
doon ko nakita yung locket mo. Siguro nahulog mo or something."
"Yeah, siguro nga. Nawala ko kasi nung araw na yun eh.""Ayun nga, nakuha ko yung
locket mo. Thinking na ikaw yung sumigaw kanina, hinabol kita gamit yung bike ni
Lawrence. Para saan? Par mag-thank you at para isoli yung locket mo."
"Ayun nga, ang nangyari eh.. dinala namin si Lawrence sa hospital.. kasama ako...
and.. THE END."
Napanganga na lang ako sa kanya. The End daw? Hindi yata tama yun!
"Nope.. hindi ka pa tapos. May MGA tanong pa ako." hinawakan ko siya sa braso niya.
"Yeah Mr. Valdez. Unang-una, ano yung mga pinagkukuwento mo tungkol sa akin sa
nanay ko at kay Lawrence?""Sa Nanay mo? Wala. Bagay-bagay tungkol sa iyo. Kinausap
ko siya na alam ko na lahat. Sinabi ko nga na ikaw yung anak niya since ayaw ni
Shalyna. Hindi pa alam ni Shalyna na alam ko nun. Remember nung nag-date tayo at
gusto kong ipakilala ang daddy ko sa iyo? Alam ko nandun si Mrs. Salinas kaya gusto
kong makilala mo siya. Kaya nga tinatanong kita kung Ok na ok siya sa iyo. As for
Lawrence..." ngumiti naman siya nun, "That's guy stuff.""I don't wanna' hear about
it." nag-isip naman ako, "Paano mo sinabi lahat-lahat kay Shalyna? Bakit sinabi mo
yung deal? Bakit ka nangako sa tatay ko? Bakit din--""Hey.. hey.. hey.. isa lang
ako! one at a time!" hininto naman niya ako, "Paano ko sinabi lahat kay Shalyna?
Well, nung gumawa tayo ng project, sinabi ko na sa kanya na alam ko na yung tungkol
sa mom niyo. Nagulat siya syempre, pero niliwanag ko na sa kanya na makakabuti na
magkaayos kayo. She cried a little bit. Pinigilan niya dahil ayaw niyang ipakita sa
inyo. Kaya niyakap ko siya. Pinakita ko rin yung locket sa kanya, ewan ko lang kung
na-realize niya na locket nga yun."
"Tinanong ko rin siya about doon sa allergies mo before nung pageant. Kung may
kinalaman ba siya doon. And, NO, wala siyang kinalaman. Ang instructions niya doon
sa cook nila, isda ang ilagay.. hindi CRABS. So, awayin mo yung cook...cook..
NIYO."natwa naman ako doon sa term niya, "Bakit ko sinabi yung deal sa kanya? I
have to. Gusto ko ipakita sa kanya na ayaw mong masaktan siya. Na pinoprotektahan
mo siya. Remember ikaw yung nakiusap na huwag ko nang ituloy lahat? I told her
that. She softened up a bit. Or maybe alot." ngumiti na naman siya, "About your
Dad, nangako ng ako sa kanya. Sabi niya huwag ko daw sasabihin sa iyo dahil tiyak
magkakagulo lahat. What he meant by that is, baka kung may pamilya na yung nanay
mo, which is true, at malaman, baka masira lang. Nag-protest naman ako nun, pero
pinilit niya akong mangako. Kaya hindi ko sinabi sa iyo."
"The first time I saw you, you're a girl! Ok?!? Kaya nga nung nagkaroon tayo ng
deal, there's a big possibility that a guy would fall for a girl. I'm just... being
ready for the consequences. Eh alam ko na hindi ka papayag dun, kaya nilagay ko sa
likod. Pumirma ka naman eh, kaya umagree ka."
Wow. He's so smart. Hindi ko maiisip lahat yun sa isang simpleng deal lang.
"Oo nga pala, mali yung naka-print na name sa trophy natin. Nilagay nila R-13. As
usual, parehas na naman kayo ng basa. Yung R-B.. ayun. Mas appropriate naman eh.
After all, hindi naman lalaki lahat. Time for a change.""Teka nga may tanong pa
ako!""What?!?" hindi niya rin inaasahan.
"Why did you run away nung pageant?""Because I'm scared that you wouldn't change
your mind. And that I'm scared to lose you because..." tumigil din siya, "You know
that already."
Ngumiti siya sa akin. Tapos nag-lean siya para ibulong yung katuloy.
Well.. alam ko alam niyo na yung karugtong nun.
And that's what REALLY happened that day. Kinda' tricky huh?!? Ako rin eh. I didn't
know that events could turn up side down.
***
Bigla na lang may bumato ng bola sa amin. Ang sakit nga eh, tinamaan ako sa ulo.
"Yo LOVEBIRDS! Kanina pa kayo magkasama diyan! Volleyball tayo!" si Kuya Christian
nga pala yun, binato kami ni Ash dahil nandito kami nasa gilid.
Nasa beach nga pala kami ngayon. And, there's a big event happening right now.
Kanina kasing umaga eh bigla na lang akong nahulog sa kama nung may horn ba naman
na malakas sa kwarto ko. It turned out to be my brothers, my mom, my dad and my
sister. They were like... : 'HAPPY SWEET 16 CHRIS!"
"Happy sweet 16 bro!" sabi ni Lawrence kay Ash na kanina pa niya inaasar na sweet
16 din niya.
"Grabe, kanina pa ko kinikilabutan sa sweet 16 na yan. It's enough that it's a girl
thing ok? Happy birthday na lang ok na. Ang masaklap pa, nag-trumpet siya sa kwarto
ko kanina kasama si Mommy at Daddy at may homemade banner siya na pang-asar sa akin
na nakalagay eh Happy Sweet 16. Ganyan talaga yang si Lawrence."
Parang pinagkaisahan kami ng mga pamilya namin ah! Yun ba ang reason kung bakit
kami nandito ngayon sa beach at sama-sama?
Well.. YEAH. It's like a ONE HUGE FAMILY. Nandito rin yung family ni Chester. Si
Kian and Ben pati yung family nila. Cool huh?!?
Para nga pala sa mga nahuhuli na sa balita, Chester's courting my one and only
sister Shalyna. Wow! A total blast. Nung natulog nga ako sa kwarto ni Shalyna,
panay ang kwento niya kay Chester. Ako naman... still the same old Chris. Or not.
Kapag may sister ka kasi na girl na girl, hindi siya papayag na magsuot ako ng mga
large na shirt. So this time, medium na lang. I'm kinda' in touch of my feminine
side now. Mas bagay daw kasi sa akin kaysa boyish side ko.
Syempre dahil gabi na, nagkaroon naman ng basaan. Ang ginaw ang ginaw nga eh.
Nagkaroon pa kami ng game sa beach. Well, kakampi ko si Ash. kakampi ni Shalyna si
Chester, kakampi ni Lawrence si Nathalie, at yung dalawang kuya ko eh Judge lang.
Alam niyo na siguro yung game na yun. Knock yourselves up. Dahil nga nakaupo ako sa
balikat ni Ash, at ganun din yung dalawa... natalo pa rin kami.
Ang nanalo? Sina Lawrence. Nakainom pa nga ako ng tubig dagat dahil pabaliktad ako
nahulog. Kaya ayun, nag-panic si Ash. Hindi naman ako nalunod. Nakainom lang.
One shocking news nga pala, Ash and I are together.... TODAY. I don't know,
birthday gift sa isa't isa? CORNY... but true.
"Ok, may regalo kami para kay Ash and Chris. Oh... sabit syempre si Shalyna and
Chester."
"I know it's kinda' early for this but, I bought a small apartment malapit sa
university kung saan kayo papasok. And all four of you can live together!""SHUT UP
MOM!" nagulat din si Shalyna kaya sinabi niya yun pero pabiro lang. "Oh My God!"
Nagtatatalon kaming dalawa. Yung dalawang lalaki, dahil nga lalaki, normal lang ang
mga kilos. Hindi naman sila katulad nung mga girls na... alam niyo na.. MAIINGAY.
Hindi naman nakikinig si Chester at si Ash. Nakatayo lang silang dalawa doong gilid
at akala mo may sariling mundo.
"And you two, take care of our daughters." sabi naman ng tatay ko.
"Nope."
Sabi sa inyo eh, hindi sila nakikinig. Nakigaya lang din sila sa sagot namin ni
Shalyna.
Well, what can I say. I have the best family in the world, the best of friends..
the best of everything. There's only one mystery left to me: Lawrence.
Whatever happened to him that day kaya siya nagkaroon ng head injury at blood clot
sa brain, walang nakakaalam. But lately, sumasakit na naman ang ulo niya at may
naalala na siyang baseball bat or something. Kung maalala niya man yun... time will
tell.
We have our own apartment. Sama-sama kaming apat? How cool is that? Nag-devise nga
pala kami ng plano ni Shalyna. CERTAIN RULES. This time.. it's up to 20.
"Sinabi lang namin great job kahit hindi. Pasalamat kayo mahal namin kayo!"
And right now... it's like we're starting... AGAIN. A whole new one.