„Odwilż” w Polsce – krytyka przez społeczeństwo polskie sowietyzacji armii
polskiej, na czele której stał marszałek Konstanty Rokossowski, represji wobec Kościoła (aresztowanie prymasa Stefana Wyszyńskiego), propagandy komunistycznej, ograbienia społeczeństwa przez niekorzystną wymianę pieniędzy w 1950 r., kryzysu gospodarki rolnej i przemysłu spożywczego; działalność dyskusyjnego Klubu Krzywego Koła, tygodnika „Po prostu”, publikacje antypartyjnych utworów, zerwanie z socrealizmem w sztuce Kryzys władzy – krytyka stalinizmu na XX Zjeździe KPZR w Moskwie; śmierć Bolesława Bieruta – I sekretarzem PZPR został Edward Ochab; rywalizacja w PZPR pomiędzy tzw. puławianami (opowiadali się za reformami) i natolińczykami (przeciwnicy reform); społeczeństwo domagało się reform, wolności słowa i religii, poprawy warunków bytowych Bikiniarze – subkultura młodzieżowa w latach 50. XX wieku; wyróżniały ich kolorowe skarpety, wzorzyste krawaty, moda wzorowana na kulturze zachodniej; słuchali muzyki jazzowej; bikiniarze byli krytykowani przez władze komunistyczne, do walki z nimi zaangażowano Związek Młodzieży Polskiej Poznański Czerwiec 1956 r. – 28 czerwca 1956 r. na ulice Poznania wyszli m.in. robotnicy Zakładów Cegielskiego (wtedy Stalina) żądając „chleba i wolności”; do manifestujących robotników skierowano oddziały wojska – wg oficjalnych danych zginęło 75 osób (w tym 13-letni Romek Strzałkowski), około 800 zostało rannych; premier Józef Cyrankiewicz skrytykował strajkujących; pod wpływem wydarzeń w Poznaniu rozpoczęły się strajki w całej Polsce Władysław Gomułka – komunista, I sekretarz Polskiej Partii Robotniczej; odsunięty od wpływu na jednoczący się ruch robotniczy i PZPR, był oskarżony o tzw. odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne i aresztowany; w latach 1956-1970 stał na czele Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; 24 października 1956 r. uzyskał ogromne poparcie społeczne na podczas wiecu Placu Defilad w Warszawie. Polski Październik 1956 r. – 19 października 1956 r. na obrady VIII Plenum KC PZPR przybyła delegacja radziecka z Nikitą Chruszczowem na czele; Władysław Gomułka przekonał Rosjan, że nie dojdzie do zmiany ustroju w Polsce i poprosił o wstrzymanie ruchu wojsk radzieckich na terytorium Polski; Gomułka uzyskał poparcie społeczne dla tzw. polskiej drogi do socjalizmu (wiec poparcia 24 października 1956 r. w Warszawie) – zwolniono prymasa Stefana Wyszyńskiego z internowania, wycofano się z represji wobec Kościoła, podpisano nową umowę z ZSRR w sprawie rozliczeń finansowych obu państw, repatriacji Polaków i stacjonowania wojsk radzieckich na terenie Polski; wycofano się z przymusowej kolektywizacji wsi Koniec „polskiej drogi do socjalizmu” – po wyborach do sejmu w styczniu 1957 r. Gomułka rozpoczął ograniczenia swobód obywatelskich; w październiku 1957 r. zamknął pismo „Po prostu”, które było symbolem odwilży
Ważne daty:
5 marca 1953 r. – śmierć Józefa Stalina, początek walki o władzę w ZSRR –
zwycięstwo Nikity Chruszczowa 14-25 lutego 1956 r. – w Moskwie odbył się XX Zjazd Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, z udziałem delegacji polskiej pod przewodnictwem Bolesława Bieruta 28-30 czerwca 1956 r. – wydarzenia czerwcowe w Poznaniu 19 października 1956 r.– do Warszawy na obrady VIII Plenum KC PZPR przybyła delegacja radziecka z Nikitą Chruszczowem na czele 24 października 1956 r.– wiec poparcia dla Władysława Gomułki na Placu Defilad w Warszawie październik 1957 r. – zamknięcie czasopisma „Po prostu” – koniec „polskiej drogi do socjalizmu”