Να αναγνωριστούν οι δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις και να

προσδιοριστεί ο συντακτικός τους ρόλος.

1. Ἀκούσας ὁ Ξενοφῶν ἔλεγεν ὅτι ὀρθῶς ᾐτιῶντο καὶ αὐτὸ τὸ ἔργον αὐτοῖς
μαρτυροίη.

Ειδική, αντικείμενο στο ἔλεγεν.

2. Ἀπεκρίνατο ὅτι οὔτ’ ἂν αὐτὸς Σερίφιος ὢν ὀνομαστὸς ἐγένετο οὔτ΄

ἐκεῖνος Ἀθηναῖος.

Ειδική, αντικείμενο στο Ἀπεκρίνατο.

3. Δῆλόν ἐστιν ὅτι οὐκ ἂν προὔλεγεν, εἰ μὴ ἐπίστευεν ἀληθεύσειν.

Ειδική, υποκείμενο στο Δῆλόν ἐστιν / Πλ. Ερωτηματική, αντικείμενο

στο προὔλεγεν. (ολικής άγνοιας)

4. Ζεὺς οὖν δείσας περὶ τῷ γένει ἡμῶν μὴ ἀπόλοιτο πᾶν Ἑρμῆν πέμπει
ἄγοντα εἰς ἀνθρώπους αἰδῶ τε καὶ δίκην.

Ενδοιαστική, αντικείμενο στο δείσας.

5. Φοβεῖσθε μὴ δυσκολώτερόν τι νῦν διάκειμαι ἢ ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ.

Ενδοιαστική, αντικείμενο στο Φοβεῖσθε.

6. Ἐφοβούμην μὴ αὐτὸν με λίθον τῇ ἀφωνίᾳ ποιήσειεν.

Ενδοιαστική, αντικείμενο στο Ἐφοβούμην.

7. Ἔτι δὴ μοὶ καὶ τόδε σκέψαι, εἰ ἄρα ξυνομολογήσεις.

Πλ. Ερωτηματική, επεξήγηση στο τόδε. (ολικής άγνοιας)

8. Τὸν στρατηγὸν ἐπιμελεῖσθαι δεῖ ὅπως σῶοὶ τε ἔσονται οἱ στρατιῶται καὶ
τὰ ἐπιτήδεια ἕξουσιν.

Πλ. Ερωτηματική, αντικείμενο στο απαρέμφατο ἐπιμελεῖσθαι. (μερικής

άγνοιας)