Adı :…………….……………..
Soyadı:……….….…….............. TÜRKÇE ÇALIŞMA KAĞIDI-8
Sınıfı :……… No :…..…..
NOT : Aşağ ıdaki hikayeyi bol bol okuyunuz.
Pazartesi gü nü okuduğ unuz bu hikayeden
değ erlendirme testi çö zeceğ iz.
İKİ KURBAĞA
Biri beyaz, diğ eri siyah renkteki kurbağ anın huy
ve mizacı tıpkı renkleri gibi zıtmış. Akkurbağ a ne
kadar iyimserse Karakurbağ a o kadar
kö tü msermiş. Akkurbağ a bir şeye “ak” mı dedi; o
hemen atılıp “kara” dermiş. Her şeyin olumsuz
tarafını gö rmeye o kadar alışmış ki, gö rdü ğ ü her
şeyi eleştirmeyi neredeyse meslek haline getirmiş.
Yağ mur yağ sa, Karakurbağ a:
“Offff! Olacak şey mi şimdi bu?” diye şikâ yete
başlarmış. “Yağ murda ne derenin tadı olur, ne de
ortalıkta avlayacak sinek bulunur. Nefret ediyorum
yağ murdan!”
Arkadaşının aksine her şeyin gü zel tarafını
gö rmeyi seven Akkurbağ a cevap vermeden
edemezmiş:
“Haksızlık etme lü tfen! Sırf senin keyfin bozuldu
diye gü zelim yağ mura niye dü şman oluyorsun ki?
Hem sö ylesene, yağ mur yağ masa bizim evimiz-
yurdumuz olan dereler, sazlıklar, bataklıklar kalır
mı ortada?”
Elbette o, bu sö zlerini tamamlayamadan
Karakurbağ a atılırmış:
“Tamam, tamam, bay çokbilmiş kurbağ a! Biliyor
musun, sen tam da insanların sö zü nü ettiğ i şu
Polyanna‟ya benziyorsun.
-AYKUT ÖZTOPRAK-
OKUMA-ANLAMA
Mutluluk rolü oynayacağ ım diye saçma sapan
sö zler ediyorsun. Hani, uçurumdan aşağ ı dü şsen,
"bak ne gü zel uçuyorum diyeceksin neredeyse.
Azıcık gerçekçi olsana canım!”
Akkurbağ a, genelde bu tü r tartışmaları uzatmak
istemez ve şö yle dermiş:
“Gerçeğ i gö rmek için asıl kendi kö tü mser bakışını
terk etmelisin.”
İşte bö yle iki zıt kutupmuş bu iki kurbağ a…
Gü nlerden bir gü n canları sıkılınca derenin
yakınındaki kö ye doğ ru gitmeye karar vermişler.
Akkurbağ a:
“İstersen fazla yaklaşmayalım, biliyorsun
yaramaz çocuklar bizi gö rü rse canımızı
acıtabilirler” dediyse de, Karakurbağ a ısrar etmiş:
“Akşamın bu karanlığ ında çocuklar bizi nereden
gö recek Allah aşkına! Şu en yakındaki evin oraya
kadar gidelim, sonra geri dö neriz. Korkaklığ ı bırak
şimdi.”
Akkurbağ a, korkaklıkla suçlanmaktan
çekindiğ inden, çaresiz kabul etmiş. Kö ye girmişler
ve evin yanına gelmişler.
Akkurbağ a sıkıntılı bir vıraklama ile “Hadi, artık
dö nelim, içimde kö tü duygular var!” demiş
demesine, ama Karakurbağ a heyecanla atılmış:
“Gel bir oyun oynayıp ö yle dö nelim. Şuradaki
yü ksek kovayı gö rü yor musun? İkimiz aynı anda
ü stü nden zıplayacağ ız. Bakalım yarışmayı kim
kazanacak?”
 “Akşamın bu vaktinde bırak bö yle çocuklukları
lü tfen!” diye itiraz edecek olmuş Akkurbağ a, ancak
yaramaz arkadaşı bir tü rlü fikrinden vazgeçmemiş.
Hatta “Dediğ imi yapmazsan, seninle artık arkadaş
olmam!” diye tehdit bile savurmuş.
Bunca yıllık arkadaşını kaybetmek istemeyen
Akkurbağ a bu teklifi de istemeye istemeye kabul
etmiş.
İki kurbağ a hızla koşup zıplamışlar. Ama ne
olduysa o zaman olmuş ve kova dedikleri şeyin
ü zerinde çarpışıp içine dü şmü şler! Acı gerçeğ i o
zaman anlamışlar:
Ü zerinden atlamaya çalıştıkları o şey, yarısına
kadar dolu kocaman bir sü t gü ğ ü mü değ il miymiş
meğ er!
Yorulana kadar giriştikleri denemelerin
sonucunda başka bir gerçeğ i daha anlamışlar:
Gü ğ ü mü n kenarları zıplayıp çıkmalarına imkâ n
vermeyecek kadar yü ksekmiş. Karakurbağ a
ü mitsizlik içinde haykırmış:
“Mahvolduk! Buradan çıkmamız mü mkü n değ il!
Bu gü ğ ü mü n içinde ö lü p gideceğ iz.”
“O kadar kolay pes etme bakalım” diye karşılık
vermiş Akkurbağ a. “Çıkmadık candan ü mit
kesilmez. Kim bilir, hiç ummadığ ımız bir anda
imdadımıza yardımsever bir el yetişir belki de.”
Karakurbağ a acı bir kahkaha attıktan sonra şö yle
demiş:
“Benim kurbağ a Polyannam! Neler sayıklıyorsun
sen? Bari bö ylesi bir haldeyken hayal gö rmekten
vazgeç.”
“Ben hayal filan gö rmü yorum. Nasıl bilmiyorum,
ama kurtulacakmışız gibi bir his var içimde.
Ne yazık ki, Karakurbağ a‟nın ü mitsizliğ i her
geçen dakika bü tü n kalbini daha çok kaplamış ve
ü mitsizliğ i arttıkça bacaklarındaki gü ç ve kuvvet
de azaldıkça azalmış. Ve en sonunda:
“Bacaklarımda derman kalmamış. Hakkını helal et
kardeşim!” deyip sü tte yü zmekten vazgeçmiş. Bir-
iki dakika sonra da son nefesini vermiş…
-AYKUT ÖZTOPRAK-
Akkurbağ a, arkadaşının bu kadar kolay vazgeçip
ö lmesine çok ü zü lmü ş, fakat ü midini hiç
yitirmemiş. Sü rekli şu şekilde yalvarmış Allah‟a:
“Darda kalanların sesini ancak Sen duyar, onların
imdadına ancak Sen koşarsın! Senin rahmet ve
şefkatin sü t gü ğ ü mü ne dü şmü ş zavallı bir
kurbağ aya da yetişir elbet! Kurtar beni Allah'ım!”
Akkurbağ a, bu şekilde yalvarırken, bir taraftan
da sebebini bilmeden sü tü n içinde var gü cü yle
çırpınmış. Karanlıkta, yapayalnız, çaresiz, ama hiç
ü mitsizliğ e dü şmeden… çırpınmış, çırpınmış…
Bu hal dakikalarca devam etmiş. Bir ara arka
tarafından ayağ ına bir şey çarpmış. Dö nü p
baktığ ında bunun irice bir tereyağ ı topağ ı
olduğ unu gö rmü ş. Oraya nereden geldiğ ini
dü şü nü nce, bu tereyağ ının farkında olmadan kendi
çırpınışlarıyla meydana geldiğ ini anlamış. Gö zleri
sevinçle parlamış, çü nkü bu onun kurtuluş vesilesi
olabilirmiş!
Azalmaya yü z tutan gü cü , ummadığ ı kadar
artmış. Bu defa niçin yaptığ ını bilerek bacaklarını
yine çırpıp durmuş. Bir saat kadar sonra tereyağ ı
topağ ı o kadar bü yü mü ş ki, onun ü stü ne basıp
zıpladığ ı gibi gü ğ ü mü n dışına atlamış ve ilk sö zü şu
olmuş:
“Rahmetinden ü midimi kestirmediğ in ve
imdadıma yetiştiğ in için sana şü kü rler olsun
Allah'ım!”
www.egitimhane.com