ნევროლოგია

ნევროლოგია
1. ახალშობილის თავის ტვინის მასა საშუალოდ შეადგენს:

*ა) სხეულის მასის 1/8;
ბ) სხეულის მასის 1/12;
გ) სხეულის მასის 1/20;
დ) სხეულის მასის 1/4.
2. თავ-ზურგტვინის სითხის საერთო რაოდენობა ახალშობილებში შეადგენს

*ა) 15-20 მლ;
ბ) 35-40 მლ;
გ) 60-80 მლ;
დ) 80-100 მლ.
3. მაგარი გარსი მონაწილეობს

ა) ქალას ძვლების შექმნაში;
*ბ) ვენური სინუსების, ნამგლისებური მორჩის და ნათხემის კარავის
შექმნაში;
გ) სისლძარღვოვანი წნულების შექმნაში;
დ) ქალას ფუძის ხვრელების შექმნაში;
ე) ქალას ნაკერების შექმნაში.
4. ახალშობილის ზურგის ტვინი მთავრდება

ა) გულმკერდის მე-12 მალის ქვედა კიდის დონეზე;
ბ) წელის 1 მალის ქვედა კიდის დონეზე;
გ) წელის მე-2 მალის ქვედა კიდის დონეზე;
*დ) წელის მე-3 მალის ქვედა კიდის დონეზე.
5. საგანზე მზერის დაფიქსირება ბავშვებში ჩნდება

*ა) პირველი თვის ბოლოს;
ბ) 1,5 თვის თავზე;
გ) მე-3 თვის დასაწყისში;
დ) მე-3 თვის ბოლოს.
6. რა დონეზეა დაზიანების კერა თუ მარცხნივ აღინიშნება ფტოზი,

მიდრიაზი და მარჯვნივ ჰემიპარეზი?
ა) ოთხგორაკში;
ბ) მარცხნივ შიგნითა კაფსულაში;
გ) მარცხნივ ხიდში;
*დ) ტვინის მარცხენა ფეხში.
7. რა ასაკის ბავშვები ავადდებიან უფრო ხშირად ჩირქოვანი მენინგიტით?

*ა) ჩვილობის ასაკში;
ბ) სკოლამდელი;
გ) ადრეული სკოლის ასაკის;
დ) უფროსკლასელები.
8. ბავშვებში მორეციდივე ჩირქოვანი მენინგიტი უფრო ხშირია
ა) სტაფილოკოკური ინფექციის დროს;
ბ) ჩვილ ასაკში;
გ) იმუნოდეფიციტის დროს;
*დ) ლიქვორეის შემთხვევაში;
ე) ალერგიის დროს.
9. ბავშვებში ოტოგენური წარმოშობის კონტაქტური აბსცესები უპირატესად

ლოკალიზებულია
ა) ღეროში;
ბ) კეფის წილში;
გ) შუბლის წილში;
*დ) საფეთქლის წილში.
10. ლანდუზი-დეჟერინის მიოპათიას (სახე-მხარ-ბეჭის ფორმა) ახასიათებს

მემკვიდრეობის
*ა) აუტოსომურ-დომინანტური;
ბ) აუტოსომურ-რეცესიული;
გ) აუტოსომურ-რეცესიული, X-ქრომოსომასთან შეკავშირებული;
დ) აუტოსომურ-რეცესიული და აუტოსომურ-დომინანტური;
ე) გადაცემის ტიპი არ არის ცნობილი.
11. ბავშვებში შარკო-მარის ნევრალურ ამიოტროფიას ახასიათებს

ა) მხოლოდ ზედა კიდურების დუნე დამბლა;
ბ) მხოლოდ ქვედა კიდურების დუნე დამბლა;
*გ) ზედა და ქვედა კიდურების დუნე დამბლა;
დ) მხოლოდ სხეულის კუნთების დამბლა;
ე) ზედა კიდურების, ქვედა კიდურების და სხეულის კუნთების დამბლა.
12. ფენილკეტონურიით დაავადებულებში დიეტით მკურნალობის

ხანგრძლიობა შეადგენს
ა) 2 თვიდან 6 თვემდე;
ბ) 2 თვიდან 1 წლამდე;
გ) 2 თვიდან 3 წლამდე;
დ) 2 თვიდან 5-6 წლამდე;
*ე) მთელი სიცოცხლე.
13. ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში ფსიქომოტორული განვითარების შეფერხება,

ჰიპერკინეზები, გულყრები და მხედველობის ნერვის ატროფია ახასიათებს
ა) დაავადებებს ამინომჟავების ცვლის მოშლით;
ბ) დაავადებებს ნახშირწყლების ცვლის მოშლით;
გ) მუკოპოლისახარიდოზს;
დ) ლიპიდოზებს;
*ე) ლეიკოდისტროფიებს.
14. დაუნის დაავადებას ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

ერთისა:
ა) "კლოუნის" სახე;
ბ) ოლიგოფრენია;
გ) მეტყველების მოშლა;
დ) მოტორიკის მოშლა;
*ე) პირამიდული უკმარისობა.
15. შერეშევსკი-ტერნერის სინდრომი უფრო ხშირია

*ა) გოგონებში;
ბ) ბიჭებში;
გ) თანაბრად გვხვდება ორივე სქესის წარმომადგენლებში;
დ) მხოლოდ მოზრდილებში.
16. რა ტიპის ცვლილება ახასიათებს კუნთთა ტონუსს ჰეპატო-ცერებრული

დისტროფიის დროს
ა) ჰიპოტონია;
ბ) პირამიდული სპასტიკა;
*გ) ექსტრაპირამიდული რიგიდობა;
დ) დისტონია;
ე) შერეული პირამიდული და ექსტრაპირამიდული ჰიპერტონია.
17. მიქსედემის მსგავსი სინდრომი ფსიქიკური განვითარების შეფერხებით

აღინიშნება ახალშობილებში, რომელთა დედები დაავადებულნი არიან
ა) ჰიპერთირეოზით;
ბ) ჰიპოთირეოზით;
*გ) დიფუზური ტოქსიური ჩიყვით;
დ) კვანძოვანი ჩიყვით;
ე) სტრუმიტით.
18. ბავშვებში მიკროცეფალიის დროს

ა) თავის ტვინი მოცულობით ქალაზე მეტია;
ბ) თავის ტვინი მოცულობით ქალაზე მნიშვნელოვნად მცირეა;
*გ) ქალას ზომები და თავის ტვინის მოცულობის შემცირება
თანაბარზომიერია;
დ) აღინიშნება ტვინის ქალას შემცირება სახის ქალასთან შედარებით;
ე) აღინიშნება ტვინის და სახის ქალას პროპორციული შემცირება.
19. რომელი ტიპის ჰიდროცეფალიის დროს აღინიშნება თავზურგტვინის

სითხის ჭარბი პროდუქცია?
ა) გარეთა;
ბ) შიგნითა;
გ) ღია ან დაკავშირებული;
*დ) ჰიპერპროდუქტიული;
ე) არეზორბციული.
20. ბავშვებში კომპენსირებული ჰიდროცეფალიის დროს ინტრაკრანიალური

წნევა
ა) მყარად მაღალია;
*ბ) ნორმალურია;
გ) დაქვეითებულია;
დ) არამყარია, ტენდენციით მომატებისკენ;
ე) არამყარია, ტენდენციით დაკლებისკენ.
21. ბავშვი თანდაყოლილი ჰიდროცეფალიით იბადება

*ა) ნორმალური ან ოდნავ დიდი თავით;
ბ) თავის გარშემოწერილობა გაზრდილია 4-5 სმ;
გ) პატარა თავით;
დ) თავის გარშემოწერილობა გაზრდილია 5-8 სმ.
22. ბავშვებში სპასტიური დიპლეგიის დროს აღინიშნება

ა) მხოლოდ ცენტრალური დამბლა ფეხების დისტალურ ნაწილებში;
ბ) მხოლოდ ქვედა პარაპარეზი;
გ) მხოლოდ ტეტრაპარეზი;
*დ) ქვედა პარაპარეზი ან ტეტრაპარეზი.
23. ბავშვთა ცერებრული დამბლის სიხშირე 1000 მოსახლეზე ბავშვთა

პოპულაციაში შეადგენს
ა) 0,5 და ნაკლები;
*ბ) 2,0-2,2;
გ) 5 და მეტი;
დ) 10 და მეტი;
ე) 15 და მეტი.
24. ბავშვებში კუნთთა ჰიპოტონიით პირველი 2-3 თვის ასაკში შესაძლოა

ბავშვთა ცერებრული დამბლის ჩამოყალიბება შემდეგი ფორმით
ა) ატონიურ-ასტატიური;
ბ) სპასტიური დიპლეგია;
გ) ჰიპერკინეზული ფორმა;
*დ) ნებისმიერი ზემოთ აღნიშნულიდან.
25. ბავშვებში ეპიდურული ჰემატომა ხშირად აღინიშნება

*ა) ქალა-სარქველის ძვლების მოტეხილობისას;
ბ) ქალას ფუძის მოტეხილობისას;
გ) მხოლოდ შიგნითა ფირფიტის მოტეხილობისას;
დ) მხოლოდ ხაზოვანი მოტეხილობის შემთხვევაში.
26. ბავშვებში ტრავმული სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის კლინიკური

ნიშნები ჩვეულებრივ ვითარდება
ა) ქვემწვავედ;
ბ) "ნათელი" პერიოდის შემდეგ;
გ) ტალღისებრ;
*დ) მწვავედ;
ე) საწყისი პერიოდი ასიმპტომურია.
27. ბავშვებში ქალას ფუძის მოტეხილობისას ხშირად ვითარდება

ა) ეპიდურული ჰემატომა;
ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
გ) ჰემატომა სუბაპონევროზულად;
დ) ჰემიპარეზი;
*ე) ლიქვორეა.
28. ხერხემლის მოტეხილობის, მისი ცდომის და ამოვარდნილობის

შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს
ა) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
*ბ) ზურგის ტვინის და მისი ფესვების კომპრესიის სინდრომი;
გ) გავრცობილი პოლირადიკულონევრიტი;
დ) ზურგის ტვინის წინა რქების დაზიანება;
ე) სეროზული მენინგიტი.
29. ბავშვებში ანტიკონვულსიური პრეპარატების თანდათანობითი მოხსნა

შესაძლებელია:
ა) უკანასკნელი გულყრიდან 1-2 წლის შემდეგ;
ბ) უკანასკნელი გულყრიდან 7-10 წლის შემდეგ;
გ) თუ ეეგ-ზე დადებითი დინამიკაა, მაგრამ მაინც დამოკიდებულია
უკანასკნელ გულყრაზე;
*დ) გულყრიდან 3-5 წლის შემდეგ ეეგ-ს ნორმალიზაციის შემთხვევაში;
ე) პუბერტატულ პერიოდში.
30. შაკიკით ავადდებიან

*ა) გოგონები და ვაჟები თანაბარი სიხშირით პუბერტატულ ასაკამდე;
ბ) მხოლოდ მოზრდილები;
გ) მხოლოდ ქალები, ყველა ასაკობრივი ჯგუფის;
დ) გოგონები ორჯერ უფრო ხშირად ვაჟებთან შედარებით.
31. ბავშვებში, მოზრდილებთან შედარებით, უფრო ხშირად ვითარდება

ნეიროექტოდერმული სიმსივნე, კერძოდ
ა) სარკომა;
ბ) არაქნოიდენდოთელიომა;
გ) ეპენდიმომა;
დ) ტერატომა;
*ე) გლიომა.
32. თუ ავადმყოფს ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზიით განუვითარდა ატაქსია,

ატონია, ასინერგია, ადიადოქოკინეზი და დისმეტრია, ეჭვი უნდა მივიტანოთ
სიმსივნეზე
ა) შუბლის წილში;
ბ) საფეთქლის წილში;
გ) ტვინის ჰემისფეროში;
დ) კეფის წილში;
*ე) ნათხემში.
33. თუ ავადმყოფს თავის ტვინის სიმსივნით მწვავედ განუვითარდა ძლიერი
თავის ტკივილი, თავბრუ, ღებინება, სუნთქვის და სისხლძარღვთა ცენტრის
ფუნქციის მოშლა, ეს დაკავშირებული იქნება:
ა) არტერიული წნევის მომატებასთან;
*ბ) ოკლუზიურ შეტევასთან მე-4 პარკუჭის დონეზე განვითარებული
ოკლუზიის გამო;
გ) არტერიული წნევის მკვეთრ დაცემასთან;
დ) ვესტიბულური რეცეპტორის დაზიანებასთან.
34. სირინგომიელიას ახასიათებს მგრძნობელობის სეგმენტური დისოცირებული

მოშლის შემდეგი ტიპი
ა) ღრმა მგრძნობელობის გამოვარდნით და შენახული ტკივილის
მგრძნობელობით;
ბ) ტკივილის მგრძნობელობის გამოვარდნით და შენახული ტემპერატურული
გ) ტკივილის მგრძნობელობის გამოვარდნით და შენახული ღრმა
დ) შენახული ტკივილის მგრძნობელობით და გამოვარდნილი
ტემპერატურული მგრძნობელობით;
*ე) შენახული ღრმა და გამოვარდნილი ტკივილის და ტემპერატურული
მგრძნობელობით.
35. ბავშვებში განმეორებითი სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა ვითარდება

*ა) მალფორმაციების დროს;
ბ) გულის რევმატიული მანკის დროს;
გ) ლიქვორული ჰიპერტენზიის პირობებში;
დ) ღრმა ლოკალიზაციის სიმსივნის დროს;
ე) არტერიული ჰიპოტენზიის პირობებში.
36. ორი წლის ბავშვს სიარულის პროგრესული გაძნელებით, გამქრალი

მყესოვანი რეფლექსებით, თავზურგტვინის სითხეში ცილის მაღალი
კონცენტრაციით, ტოლუიდინის ლურჯით ყავისფრად შეღებილი შარდის
კენჭებით შეიძლება დაესვას დიაგნოზი
ა) შილდერის დაავადება;
*ბ) მეტაქრომატული ლეიკოდისტროფია;
გ) სპონგიოზური (ღრუბლისებური) დეგენერაცია;
დ) გაფანტული სკლეროზი;
ე) ცერებრული დამბლა.
37. ეკზემა, ქერა თმა, ცისფერი თვალები, გონებრივი ჩამორჩენა ახასიათებს

*ა) ფენილკეტონურიას;
ბ) კრეტინიზმს;
გ) ტუბეროზულ სკლეროზს;
დ) მონგოლიზმს;
ე) ტოქსოპლაზმოზს.
38. პოსტტრავმული მენინგიტების ყველაზე გავრცელებული გამომწვევი
მიკროორგანიზმია
ა) სტაფილოკოკი;
ბ) მენინგოკოკი;
*გ) პნევმოკოკი;
დ) სტრეპტოკოკი;
ე) გრიპის ვირუსი.
39. 1-დან 4-წლამდე ასაკის ბავშვებში მენინგიტის ყველაზე გავრცელებული

გამომწვევია
გ) პნევმოკოკი;
დ) ნაწლავის ჩხირი;
*ე) გრიპის ვირუსი.
40. მწვავე ჩირქოვანი მენინგიტის დროს თავ-ზურგტვინის სითხე თითქმის

არასდროს არ არის
ა) ოპალესცირებული;
*ბ) სუფთა (გამჭვირვალე);
გ) მღვრიე;
დ) ჩირქოვანი;
ე) მომატებული წნევით.
41. ლუმბალური პუნქციით დიდი წნევით მიღებული ოპალესცირებული

სითხე მაჩვენებელია შემდეგი პათოლოგიის:
ა) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
ბ) ტრავმული პუნქცია;
*გ) ტუბერკულოზური მენინგიტი;
დ) ტვინის სიმსივნე.
42. ცერებროსპინალური სითხე შეიცავს 400 მონონუკლეარულ უჯრედს მმ3-

ში, შაქარს 20მგ%; რომელია ყველაზე არაადექვატური პასუხი
ა) სოკოვანი მენინგიტი;
ბ) კრიპტოგენური მენინგიტი;
გ) ტუბერკულოზური მენინგიტი;
*დ) მწვავე სტაფილოკოკური მენინგიტი.
43. ნერვული სისტემის ლოკალური, ინფექციური დაზიანების ყველაზე

ხშირი გამომწვევია:
ა) ინფლუენცას ვირუსი, ნაწლავის ჩხირი და მენინგოკოკი;
ბ) ინფლუენცას ვირუსი და ნაწლავის ჩხირი;
*გ) სტაფილოკოკი, სტრეპტოკოკი და პნევმოკოკი;
დ) სტაფილოკოკი, პნევმოკოკი და მენინგოკოკი;
ე) სტაფილოკოკი, სტრეპტოკოკი და ინფლუენცას ვირუსი.
44. ცხელება, ცნობიერების დაბინდვა, ეგზოფტალმი, ქემოზი და
ექსტრაოკულარული კუნთების პარეზი ბავშვებში მიუთითებს:
ა) ძირითადი ძვლის ქედის სიმსივნეზე;
ბ) კრანიოფარინგიომაზე;
*გ) კავერნოზული სინუსის თრომბოზზე;
დ) საფეთქლის წილის სიმსივნეზე;
ე) ინფრაკლინოიდური ანევრიზმაზე.
45. ინტრაკრანიალური სიმსივნეების რა პროცენტს შეადგენს ბავშვებში უკანა

ფოსოს სიმსივნეები
ა) 95%;
*ბ) 65%;
გ) 45%;
დ) 30%;
ე) 5%.
46. ბავშვებში ქალასშიდა წნევის მომატების ყველაზე დამახასიათებელი

სიმპტომია
ა) მხედველობის დაბინდვა;
ბ) სტუპორი;
*გ) ღებინება;
დ) ატაქსია;
ე) გაორება.
47. ბავშვებში მხედველობის დარღვევა, უშაქრო დიაბეტი, ზრდაში ჩამორჩენა

გვაძლევს საფუძველს ვივარაუდოთ
ა) ჰიპოფიზის ადენომა;
*ბ) კრანიოფარინგიომა;
გ) სუბდურული ჰემატომა;
დ) მედულობლასტომა;
ე) რეტინობლასტომა.
48. ბავშვთა ასაკში თავის ტკივილი, პირღებინება, ატაქსია, ნისტაგმი,

კისრის მოძრაობის შეზღუდვა გვაფიქრებინებს
ა) კრანიოფარინგიომაზე;
*ბ) მედულობლასტომაზე;
გ) მხედველობის ნერვის გლიომაზე;
დ) სუბდურულ ჰემატომაზე;
ე) შუბლის წილის ასტროციტომაზე.
49. ბავშვს აღენიშნება თავის ტკივილი, გამოხატული ცალმხრივი დისმეტრია

და მხედველობის ნერვის დვრილების შეშუპება, ყველაზე სავარაუდო
დიაგნოზია:
ა) კრანიოფარინგიომა;
ბ) მედულობლასტომა;
*გ) ნათხემის ასტროციტომა;
დ) ტვინის ეპენდიმომა;
ე) პინეალომა.
50. მედულობლასტომა ჩვეულებრივ იზრდება

ა) თალამუსში;
ბ) ბაზალურ განგლიებში;
*გ) მე-4 პარკუჭის სახურავში;
დ) მე-3 პარკუჭის ფსკერზე.
51. რომელი სიმსივნე არ არის დამახასიათებელი ბავშვთა ასაკისათვის?

*ა) გლიობლასტომა;
ბ) ხიდის გლიომა;
გ) მედულობლასტომა;
დ) მხედველობის ნერვის გლიომა;
ე) ნათხემის ასტროციტომა.
52. პროგრესული ცალმხრივი ფტოზი და მხედველობის სიმახვილის

დაქვეითება ბავშვთა ასაკში გვაფიქრებინებს
*ა) მხედველობის ნერვის გლიომაზე;
ბ) კრანიოფარინგიომაზე;
გ) ძირითადი ძვლის ფრთის მენინგიომაზე;
დ) პინეალომაზე.
53. ბავშვთა ასაკში ინტრაკრანიალური ჰემორაგიების ძირითად მიზეზს

წარმოადგენს
ა) ინტრაკრანიალური ანევრიზმა;
*ბ) ტრავმა;
გ) სისხლის დისკრაზია;
დ) გლომერულონეფრიტი;
ე) ღვიძლის პათოლოგია.
54. ადრეული ყმაწვილობის ასაკში ფოკალური გულყრები, პერიოდულად

ჰემიკრანიალური ხასიათის თავის ტკივილი და სუბარაქნოიდალური
სისხლჩაქცევა მიუთითებს შემდეგ პათოლოგიაზე
ა) გალენის ვენის მალფორმაცია;
ბ) სტარჯ-ვებერის სინდრომი;
გ) იდიოპათიური ეპილეფსია;
*დ) ტვინის არტერიო-ვენური მალფორმაცია;
ე) საძილე არტერიის ანევრიზმის გასკდომა.
55. ორი წლის ბავშვს აღენიშნება კონიუნქტივის ტელეანგიექტაზია,

მორეციდივე ინფექციები და ატაქსია; სავარაუდოა
*ა) ლუი-ბარის ატაქსია;
ბ) ფრიდრაიხის ატაქსია;
გ) ცერებრული დამბლა;
დ) ცერებელარული ატაქსია;
ე) ბასენ-კორნცვაიგის სინდრომი.
56. მოზარდ ბავშვს აღენიშნება ნელა პროგრესირებადი სისუსტე კიდურებში,
მაღალთაღიანი ტერფი, სენსორული მოშლილობანი დისტალურ სეგმენტებში,
მყეს-ძვალთა რეფლექსების მოსპობა; ყველაზე სარწმუნოა
ა) გილენ-ბარეს დაავადება;
*ბ) ჰიპერტროფული ინტერსტიციური პოლინევრიტი;
გ) დიაბეტური პოლინევრიტი;
დ) მემკვიდრული სენსორული ნეიროპათია;
ე) რილეი-დეის სინდრომი.
57. 10 წლის ბავშვი უჩივის სიარულის გაძნელებას, აღმოჩნდა რომ

დარღვევებს აქვს ოჯახური ისტორია, გასინჯვისას გამოვლენილია
ჰიპერრეფლექსია და ბაბინსკის ნიშანი; ყველაზე შესაძლო დიაგნოზია
ა) რუსი-ლევის დაავადება;
ბ) ვერდინგ-ჰოფმანის მიოპათია;
*გ) ოჯახური სპასტიური პარაპლეგია;
დ) ფრიდრაიხის ატაქსია;
ე) დიუშენის დისტროფია.
58. 2 წლის ბავშვს ანამნეზში აღენიშნნება აგზნებადობა, ზრდის შეფერხება,

მოტორული რეგრესი, საბოლოოდ ყალიბდება გაბრუება, სისხლში ზომიერი
ანემია, შარდში - კოპროპორფირინ III დადებითი ტესტი. აღნიშნულიდან
გამომდინარე საქმე გვაქვს
ა) დარიშხანით ქრონიკული მოწამვლა;
ბ) დდტ-თი მოწამვლა;
*გ) ტყვიით ქრონიკულ მოწამვლა;
დ) თალიუმით მოწამვლა;
ე) სალიცილიზმი.
59. ექვსი თვის ბავშვს

*ა) შეუძლია თავის დაჭერა და ჯდომა;
ბ) ჩამოყალიბებულია მოროს რეფლექსი;
გ) არ აქვს ბაბინსკის რეფლექსი;
დ) თამაშობს დამალობანას;
ე) კარგად დახოხავს.
60. 3 თვის ბავშვისა და მოზრდილისათვის იდენტურია შემდეგი

*ა) თავ-ზურგტვინის სითხე;
ბ) ელექტროენცეფალოგრამა;
გ) ნერვის გამტარებლობის სიჩქარე;
დ) სწრაფი ძილის ფაზის პროცენტული თანაფარდობა;
ე) არც ერთი მათგანი.
61. 10 წლის ბიჭს რამდენიმე კვირის განმავლობაში თანდათან დაუქვითდა

მხედველობა ორივე თვალში, რის შემდეგ ყალიბდება მხედველობის მდგრადი
დაქვეითება სხვა ნევროლოგიური გამოვლინების გარეშე; შესაძლო დიაგნოზია:
ა) ფრიდრაიხის ატაქსია;
ბ) იუვენილური ლიპოიდოზი (კუფსის);
*გ) ლებერის ჰერედიტალური ოპტიკური ნეიროპათია;
დ) კრანიოფარინგიომა;
ე) ქრომოფობული ადენომა.
62. შარკო-მარი -ტუტის პერონეალური ატროფია

ა) ჩვეულებრივ გადაეცემა დომინანტური ტიპით;
ბ) ხასიათდება სისუსტით ხელ-ფეხის დისტალურ სეგმენტებში;
გ) ზოგჯერ ასოცირებულია ფრიდრაიხის ატაქსიასთან;
დ) ავადმყოფი ინარჩუნებს ცხოვრების ჩვეულებრივ წესს;
*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია.
63. ბავშვი უჩივის ტკივილს ზურგის არეში ირადიაციით ფეხში, ადგილი

აქვს აგრეთვე შარდვის პროგრესულ დისფუნქციას, წელის არეში აღინიშნება
ჭარბთმიანობა; შეიძლება ვივარაუდოთ
ა) კლიპელ-ფეილის სინდრომი;
ბ) არნოლდ-ჩიარის მალფორმაცია;
*გ) დიასტემატომიელია;
დ) ფარული სპინა ბიფიდა;
ე) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
64. კაიზერ-ფლეიშერის რგოლი გვხვდება:

ა) ნიმან-პიკის დაავადებისას;
ბ) ჰიპელ-ლინდაუს დაავადებისას;
*გ) ვილსონის დაავადებისას;
დ) შილდერის დიფუზური სკლეროზისას;
ე) იუვენილური ამავროზისას.
65. სპლენომეგალია ახასიათებს:

*ა) ნიმან-პიკის დაავადებას;
ბ) ჰიპელ-ლინდაუს დაავადებას;
გ) ვილსონის დაავადებას;
დ) შილდერის დიფუზური სკლეროზს;
ე) იუვენილური ამავროზას.
66. რეტინული პიგმენტაცია გვხვდება:

ა) ნიმან-პიკის დაავადების დროს;
ბ) ჰიპელ-ლინდაუს დაავადების დროს;
გ) ვილსონის დაავადების დროს;
დ) შილდერის დიფუზური სკლეროზის დროს;
*ე) იუვენილური ამავროზის დროს.
67. რეტინული ანგიომები ახასიათებს:

ა) ნიმან-პიკის დაავადებას;
*ბ) ჰიპელ-ლინდაუს დაავადებას;
გ) ვილსონის დაავადებას;
დ) შილდერის დიფუზური სკლეროზს;
ე) იუვენილური ამავროზას.
68. სიბრმავე ერთ-ერთი კლინიკური ნიშანია:
ა) ნიმან-პიკის დაავადებისა;
ბ) ჰიპელ-ლინდაუს დაავადებისა;
გ) ვილსონის დაავადებისა;
*დ) შილდერის დიფუზური სკლეროზისა;
ე) იუვენილური ამავროზისა.
69. პაროტიტი, ორქიტი, ენცეფალიტი ახასიათებს:

ა) ECHO ვირუსს;
ბ) ა ჯგუფის კოქსაკის ვირუსს;
გ) ბ ჯგუფის კოქსაკის ვირუსს;
*დ) ეპიდემიური პაროტიტის ვირუსს;
ე) პოლიომიელიტის ვირუსს.
70. ცხელება, ფაღარათი, დამბლა ახასიათებს:

ა) ECHOვირუსს;
ბ) ა ჯგუფის კოქსაკის ვირუსს;
გ) ბ ჯგუფის კოქსაკის ვირუსს;
დ) ეპიდემიური პაროტიტის ვირუსს;
*ე) პოლიომიელიტის ვირუსს.
71. რომელი პუნქტი არ არის სწორი: 6 თვის ჯანმრთელ ბავშვს

ა) შეუძლია ჯდომა;
ბ) აღენიშნება ტერფის ტაცების რეფლექსი;
გ) აღენიშნება ქვემო პარაშუტის რეფლექსი;
*დ) აღენიშნება წინა პარაშუტის რეფლექსი;
ე) აღენიშნება მუცელზე წოლისას წონასწორობის რეაქცია.

ა) აღენიშნება მტევნის ტაცების რეფლექსი;
ბ) შეუძლია თავის ვერტიკალურად გასწორება;
გ) აღენიშნება ლანდაუს რეფლექსი;
დ) შეუძლია წინამხრებზე წამოწევა;
*ე) შეუძლია ცოცვა.

ა) აღენიშნება მტევნის ტაცების რეფლექსი;
ბ) აღენიშნება ტერფის ტაცების რეფლექსი;
*გ) აღენიშნება ასტაზია-აბაზია;
დ) აღენიშნება მოროს რეფლექსი;
ე) აღენიშნება ავტომატური ნაბიჯები.

ა) აღენიშნება ზურგზე წოლის წონასწორობის რეაქცია;
ბ) გამოხატულია წინა, ქვედა, უკანა, გვერდითი პარაშუტის რეფლექსები;
გ) ცოცავს და ხოხავს კარგად;
*დ) შეუძლია წამოდგომა ზურგზე წოლიდან ხელების დახმარების გარეშე;
ე) აღენიშნება ლანდაუს რეფლექსი.
75. პერინატალური პერიოდი მოიცავს პერიოდს

ა) ორსულობის 28 კვირიდან 40 კვირამდე;
ბ) ორსულობის 28 კვირიდან მშობიარობის დამთავრებამდე;
*გ) ორსულობის 28 კვირიდან დაბადებიდან 7 დღის ჩათვლით;
დ) მშობიარობის პროცესი + დაბადებდან 7 დღე;
ე) დაფეხმძიმების პროცესიდან 40 კვირის ორსულობა.
76. გვიანი ანტენატალური პერიოდი წარმოადგენს პერიოდს

*ა) ორსულობის 28 კვირიდან 40 კვირის ჩათვლით;
ბ) მშობიარობის დაწყებიდან ნაყოფის დაბადებამდე;
გ) სიცოცხლის პირველი კვირა; დ). სიცოცხლის პირველი 4 კვირა;
დ) სიცოცხლის პირველი 6 თვე.
77. ინტრანატალური პერიოდი წარმოადგენს პერიოდს

ა) ორსულობის 28 კვირიდან 40 კვირის ჩათვლით;
*ბ) მშობიარობის დაწყებიდან ნაყოფის დაბადებამდე;
გ) სიცოცხლის პირველი კვირა;
დ) სიცოცხლის პირველი 4 კვირა;
ე) სიცოცხლის პირველი 6 თვე.
78. ადრეული ნეონატალური პერიოდი წარმოადგენს პერიოდს

*გ) სიცოცხლის პირველი კვირა;
ე) სიცოცხლის პირველი 6 თვე.
79. პრენატალური პერიოდი მოიცავს პერიოდს

გ) სიცოცხლის პირველი კვირა;
*ე) ჩასახვიდან ორსულობის 28 კვირამდე.
80. II ხარისხის ინტრაცერებრული ჰემორაგიის დროს

ა) სისხლჩაქცევა არ აღინიშნება;
ბ) აღინიშნება მხოლოდ სუბეპენდიმალური სისხლჩაქცევა;
*გ) ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია პარკუჭების დილატაციის გარეშე;
დ) ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია პარკუჭების დილატაციით;
ე) აღინიშნება ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია და ჰემორაგია პარენქიმაში.
81. დღენაკლ ახალშობილებში უფრო ხშირია

ა) სუბდურული სისხლჩაქცევები;
ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევები;
გ) პარკუჭოვანი სისხლჩაქცევები;
*დ) პერივენტრიკულური სისხლჩაქცევები;
ე) პარენქიმული, სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევები.
82. იკტერუსის დროს მკურნალობის დაწყება აუცილებელია მაშინ, როცა

ბილირუბინის რაოდენობა უდრის
ა) 20 მმოლ/ლ;
*ბ) 70 მმოლ/ლ;
გ) 110 მმოლ/ლ;
დ) 150 მმოლ/ლ;
ე) 300 მმოლ/ლ.
83. მიგრაციულ დაავადებებს არ მიეკუთვნება (აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)

ა) პერივენტრიკულური ჰეტეროტოპიები;
ბ) ლისენცეფალია;
გ) პოლიმიკროგირია;
*დ) ტუბეროზული სკლეროზი;
ე) პაქიგირია.
84. ლენოქს-გასტოს სინდრომს ახასიათებს

ა) ნორმალური ეეგ აქტივობა;
*ბ) პოლიმორფული შეტევები;
გ) გონებრივი განვითარების შეფერხების არარსებობა;
დ) კეთილსაიმედო პროგნოზი.
85. კარბამაზეპინით ხანგრძლივი მკურნალობა იწვევს

ა) ღვიძლის დაზიანებას;
ბ) კუჭის წყლულს;
*გ) თრომბოციტოპენიას;
დ) ტრემორს.
86. გენერალიზებული ეპილეფსური სინდრომებია:

*ა) აბსანს-ეპილეფსია;
ბ) საფეთქლის ეპილეფსია;
გ) ფებრილური გულყრები;
დ) კეთილთვისებიანი ეპილეფსია.
87. 3 წლამდე ასაკში ყველაზე ხშირად შემდეგი სახის ეპილეფსური

გულყრები ვითარდება
ა) ტონურ-კლონური;
ბ) ატონური;
*გ) მიოკლონური;
დ) აბსანსები.
88. მხოლოდ აბსანსებით მიმდინარე აბსანს-ეპილეფსიის მკურნალობისათვის

პირველი რიგის პრეპარატს წარმოადგენს:
ა) კარბამაზეპინი;
ბ) ბენზონალი;
გ) დიფენინი;
*დ) ეთოსუქსიმიდი.
89. ვალპროის მჟავისა და მისი მარილების ხანგრძლივი მიღებისას შეიძლება

განვითარდეს:
ა) წონის დაკლება;
ბ) სიელმე;
*გ) თმის ცვენა;
დ) აგზნება.
90. ნეონატალური გულყრების დროს

ა) საჭიროა ხანგრძლივი ანტიეპილეფსური მკურნალობა;
ბ) მკურნალობა არ არის საჭირო;
*გ) საჭიროა მკურნალობა რამდენიმე კვირის განმავლობაში და შემდგომი
დაკვირვება;
დ) არც ერთი ზემოაღნიშნული დებულება არ არის სწორი.
91. პერინატალური ასფიქსიის დიაგნოსტიკური კრიტერიუმებია:

*ა) აპგარის ქულა 0-3 სულ მცირე 5 წთ-ის განმავლობაში და აციდემია
(PH<7);
ბ) აპგარის ქულა 0- 3 დაბადებისას;
გ) ღრმა აციდოზი დაბადებიდან პირველი 5 წთ-ის განმავლობაში;
დ) სპონტანური სუნთქვის არარსებობა პირველ წუთებში.
92. ნეონატალური მძიმე ჰიპოქსიურ-იშემიური ენცეფალოპათიისთვის

დამახასიათებელია:
ა) ლეთარგია, კუნთთა ტონუსის მსუბუქი დაქვეითება, ღრმა რეფლექსების
გაცხოველება
*ბ) სტუპორი, კუნთთა ტონუსის დაქვეითება, ღრმა რეფლექსების
დაქვეითება, წოვის რეფლექსის არარსებობა;
გ) სტუპორი, კუნთთა ტონუსის დაქვეითება, ღრმა რეფლექსების
გაცხოველება, სუსტი წოვის რეფლექსი;
დ) აგზნებადობა, კუნთთა ტონუსის დაქვეითება, ღრმა რეფლექსების
გაცხოველება.
93. პერივენტრიკულური ლეიკომალაციის შედეგად განვითარებული

სპასტიური დიპლეგიის მიზეზია:
*ა) გვერდით პარკუჭებთან, მედიალურად ფეხების მაინერვირებელი
მოტორული ბოჭკოების დაზიანება;
ბ) ქერქის მოტორული ზონის ქვედა მესამედის დაზიანება;
გ) ქერქის მოტორული ზონის ზედა მესამედის დაზიანება;
დ) შიგნითა კაფსულის დაზიანება.
94. პერივენტრიკულური ლეიკომალაცია უმეტესად გვხვდება:

ა) დღესრულ ახალშობილებში;
ბ) თანაბარი სიხშირით დღესრულ და დღენაკლ ახალშობილებში;
*გ) დღენაკლებში;
დ) საკეისრო კვეთით დაბადებულ ახალშობილებში.
95. თავის ტვინის არტერიული ნეონატალური ინფარქტის დროს:

*ა) ყველაზე ხშირია ტვინის მარცხენა შუა არტერიის დაზიანება;
ბ) ყველაზე ხშირია ტვინის უკანა არტერიის დაზიანება;
გ) ყველაზე ხშირია ტვინის წინა არტერიის დაზიანება;
დ) მარჯვენა მხარის დაზიანება 3-4-ჯერ უფრო ხშირია.
96. თავის ტვინის ნეონატალური ინფარქტისათვის დამახასიათებელია:

ა) აპგარის დაბალი ქულა და PH<7;
ბ) აპგარის დაბალი ქულა და კუნთთა ჰიპოტონია;
*გ) აპგარის ნორმალური ქულა და პირველ 24-48 სთ-ში განვითარებული
გულყრები;
დ) აპგარის ნორმალური ქულა და ნეიროსონოგრაფიულად მრავლობითი
პერივენტრიკულური ცისტები.
97. სუბდურულ ჰემორაგიას არ იწვევს:

ა) სწორი სინუსის, გალენის ვენის ან აღმავალი ვენების გასკდომა;
ბ) კეფის სინუსის ან ნათხემის ვენის დაზიანება;
გ) შიგნითა საგიტალური სინუსის დაზიანება;
*დ) ლენტიკულო-სტრიალური არტერიების დაზიანება.
98. ინტრაპარენქიმული ჰემორაგია უფრო ხშირია:

*ა) დღესრულ ახალშობილებში;
ბ) დღენაკლ ახალშობილებში;
გ) დაბალი წონით დაბადებულ ახალშობილებში;
99. პერი- /ინტრავენტრიკულური ჰემორაგიის სიხშირე ყველაზე მაღალია:

ა) დღესრულ ახალშობილებში;
*ბ) ძალიან ღრმა დღენაკლებში;
გ) 2500 გ-ზე მაღალი წონის ახალშობილებში;
100. პერი- /ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია ძირითადად ვითარდება:

*ა) პირველ 72 პოსტნატალურ საათში;
ბ) ანტენატალურად;
გ) დაბადებიდან მე-6-7 დღეს;
დ) პოსტნატალურ პირველ საათში.
101. პერი- /ინტრავენტრიკულური ჰემორაგიის შედეგად:

*ა) სიმძიმის მატებასთან ერთად ჰიდროცეფალიის განვითარების რისკი
მკვეთრად იზრდება;
ბ) პოსტჰემორაგიული ჰიდროცეფალიის რისკი სიმძიმეზე არ არის
დამოკიდებული;
გ) ადრეული ვენტრიკულომეგალია მოტორულ დეფიციტზე გავლენას არ
ახდენს;
დ) ნეიროგანვითარებითი დარღვევები დამახასიათებელი არ არის.
102. პერი- /ინტრავენტრიკულური ჰემორაგიის პრევენციაში მნიშვნელოვანია:

ა) ფენობარბიტალის დანიშვნა პირველივე დღიდან;
*ბ) რესპირატორული დისტრესის მქონე ახალშობილთა დროული
ინტუბაცია;
გ) კორტიკოსტეროიდების დანიშვნა პირველივე დღიდან;
დ) დედისათვის ფენობარბიტალის მიცემა ორსულობის ბოლო კვირას.
103. დედისაგან ციტომეგალოვირუსული პირველადი ინფექციის ნაყოფზე

გადაცემა ხდება შემთხვევათა:
*ა) 40%-ში;
ბ) ყველა შემთხვევაში;
გ) 80%-ში;
დ) 10%-ში.
104. ციტომეგალოვირუსული ინფექციისათვის დამახასიათებელია:

ა) სილვიის წყალსადენის სტენოზი;
*ბ) პერივენტრიკულური დაზიანებები ნეკროზითა და კალციფიკაციით;
გ) ლისენცეფალია;
დ) ჰიდროცეფალია.
105. დედის ინფექციის შედეგად თანდაყოლილი წითურას სიხშირე ყველაზე

მაღალია:
*ა) დედის ინფიცირებისას ორსულობის პირველ 12 კვირაზე;
ბ) დედის ინფიცირებისას ორსულობის პირველ 13-16 კვირაზე;
გ) დედის ინფიცირებისას ორსულობის II ტრიმესტრში;
დ) დედის ინფიცირებისას ორსულობის III ტრიმესტრში.
106. თანდაყოლილი წითურას მოგვიანებითი შედეგი შეიძლება იყოს:

*ა) მიკროცეფალია, სმენის და მხედველობის დაქვეითება, გონებრივი
განვითარების ჩამორჩენა;
ბ) ჰიდროცეფალია, ყნოსვის დაქვეითება, აუტისტური ქცევა;
გ) მიკროცეფალია, ქრონიკული ჰეპატიტი, სწავლის სიძნელეები;
დ) ჰიდროცეფალია, მეტყველებისა და გონებრივი განვითარების მკვეთრი
შეფერხება.
107. თანდაყოლილი მარტივი ჰერპესის ვირუსული ინფექციის დროს სწორია

ყველა, გარდა ერთისა:
ა) ორსულობის მე-20 კვირამდე ინფიცირება იწვევს სპონტანურ აბორტს ან
მკვდრადშობადობას;
ბ) შესაძლოა განვით არდეს თავის ტვინის სხვადასხვა მძიმე ანომალიები;
გ) ჩვეულებრივ, სიმპტომები ვლინდება პირველივე კვირას;
*დ) დედის მარტივი ჰერპესის ვირუსული ინფექცია ნაყოფისათვის
მნიშვნელოვან რისკს არ წარმოადგენს.
108. თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზით გამოწვეული ცერებრული
დაზიანებებია:
*ა) ჰიდროცეფალია, კალციფიკატები, მულტიცისტური ენცეფალომალაცია;
ბ) ჰიდროცეფალია, ცერებრული ატროფია;
გ) მიკროცეფალია, პოლიმიკროგირია;
დ) მიკროცეფალია მრავლობითი ნეკროზული უბნებით თავის ტვინის თეთრ
ნივთიერებაში.
109. ჩვილობის პერიოდის ქოროიდორეტინიტის უხშირესი მიზეზია:

ა) ციტომეგალოვირუსული ინფექცია;
*ბ) ტოქსოპლაზმოზი;
გ) მარტივი ჰერპესის ვირუსული ინფექცია;
დ) თანდაყოლილი სიფილისი.
110. ტოქსოპლაზმოზის გავრცელების ძირითადი წყაროა:

ა) ძაღლი;
ბ) ვირთხა;
*გ) კატა;
დ) ძროხა.
111. თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზის:

ა) სუბკლინიკური ფორმა არ საჭიროებს მკურნალობას;
*ბ) ყველა ფორმა საჭიროებს მკურნალობას;
გ) მკურნალობას საჭიროებს მხოლოდ მძიმე ნევროლოგიური სიმპტომატიკის
მქონე შემთხვევები;
დ) მკურნალობა აუცილებელი არ არის....
112. თანდაყოლილი ჩუტყვავილას ინფექციისათვის სწორია ყველა, გარდა

ერთისა:
ა) ნაყოფზე გადაცემა ხდება შემთხვევათა მეოთხედში;
ბ) განმოვლენა ხდება კიდურების ჰიპოპლაზიით, კანისა და თვალების
ანომალიებით;
*გ) ემბრიოპათიის რისკი მაღალია;
დ) ორსულის პრევენციისათვის ნაჩვენებია სპეციფიური იმუნოგლობულინი
კონტაქტიდან პირველი 72 სთ-ის განმავლობაში.
113. ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსული ინფექციის დედიდან ნაყოფზე

გადაცემის სიხშირე ყველაზე მაღალია:
*ა) პერინატალურ პერიოდში ნაყოფის სამშობიარო გზებში უფრო
ხანგრძლივი დაყოვნების დროს;
ბ) გესტაციის 20 კვირამდე;
გ) გესტაციის 20 - 30 კვირამდე;
დ) საკეისრო კვეთის დროს.
114. თანდაყოლილი სიფილისის მკურნალობისათვის პირველი რიგის

პრეპარატია:
ა) ერითრომიცინი;
*ბ) პენიცილინ - G;
გ) ტეტრაციკლინი;
დ) ცეფალოსპორინები.
115. მიელომენინგოცელეს ოპერაციული კორექცია უმჯობესია:

ა) 1 წლის ასაკში;
*ბ) 3 თვემდე ასაკში;
გ) ადრეული ბავშვობის ასაკში ;
დ) გვიანი ბავშვობის ასაკში.
116. ჰიდროსირინგომიელური ღრუები უმეტეს შემთხვევაში არის:

*ა) ცერვიკალური;
ბ) ლუმბალური;
გ) ზურგის ტვინის მთელ სიგრძეზე;
დ) თორაკალური.
117. სირინგომიელიის კლინიკური გამოვლენა უხშირესად ხდება:

ა) ჩვილობის ასაკში;
*ბ) სიცოცხლის მე-2 დეკადაში ან ზრდასრულ ასაკში;
გ) 2 წლის ასაკამდე;
დ) 10 წლის ასაკამდე.
118. ქერქის განვითარების დარღვევებს არ მიეკუთვნება:

ა) ტუბეროზული სკლეროზი;
*ბ) ჰოლოპროზენცეფალია;
გ) ლისენცეფალია;
დ) პაქიგირია.
119. მიკროცეფალია წარმოადგენს:

*ა) პროლიფერაციის დარღვევას;
ბ) მიგრაციულ დარღვევას;
გ) ქერქული სტრუქტურის დარღვევას;
დ) ქერქულ მიკროდისგენეზიას.
120. ქერქის განვითარების მიგრაციულ დარღვევებს არ მიეკუთვნება:

ა) პერივენტრიკულური ჰეტეროტოპია;
ბ) სუბკორტიკული ჰეტეროტოპია;
გ) აგირია-პაქიგირია;
*დ) მეგალენცეფალია.
121. ყველა მიგრაციულ დარღვევას ახასიათებს:

ა) კუნთების დაზიანება;
ბ) სახის დიზრაფიზმი;
*გ) გულყრები;
დ) კიდურების აპლაზია.
122. კალოზური აგენეზია დამახასიათებელია:
*ა) აიკარდის სინდრომისათვის;
ბ) პაქიგირიისათვის;
გ) ნეიროფიბრომატოზისათვის;
დ) დაუნის სინდრომისათვის....
123. შიზენცეფალური ნაპრალი ჩნდება მუცლადყოფნის პერიოდში:

ა) მიგრაციული პროცესების დასრულების შემდეგ;
*ბ) მიგრაციული პროცესების დასრულებამდე;
გ) ჩასახვიდან მე-2 კვირას;
დ) ჩასახვიდან მე-20 კვირის შემდეგ.
124. დენდი-უოკერის მალფორმაციას არ ახასიათებს:

ა) ნათხემის ჭიის სრული ან ნაწილობრივი აგენეზია;
ბ) მე-4 პარკუჭთან დაკავშირებული უკანა ფოსოს დიდი ცისტა;
*გ) მიკროცეფალია;
დ) ჰიდროცეფალია.
125. I ტიპის ნეიროფიბრომატოზის (რეკლინჰაუზენის დაავადების) გენი

მოთავსებულია:
ა) 22-ე ქრომოსომაში;
*ბ) მე-17 ქრომოსომაში;
გ) მე-13 ქრომოსომაში;
დ) მე-8 ქრომოსომაში.
126. II ტიპის ნეიროფიბრომატოზის (NF2) გენი მოთავსებულია:

*ა) 22-ე ქრომოსომაში;
ბ) მე-17 ქრომოსომაში;
გ) მე-13 ქრომოსომაში;
დ) მე-8 ქრომოსომაში.
127. I ტიპის ნეიროფიბრომატოზის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებს არ

მიეკუთვნება:
*ა) VIII წყ. ნერვის ბილატერალური ნეიროფიბრომა;
ბ) 5 მმ-ზე დიდი ექვსი ან მეტი პიგმენტური ლაქა პრეპუბერტულ ასაკში;
გ) იღლიის ან საზარდულის მიდამოს ჭორფლიანობა;
დ) 2 ან მეტი ნეიროფიბრომა ან ერთი პლექსიფორმული ნეიროფიბრომა.
128. II ტიპის ნეიროფიბრომატოზის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებს არ

ა) VIII წყ.ნერვის ბილატერალური ნეიროფიბრომა;
*ბ) მხედველობის ნერვის გლიომა;
გ) ერთი ან მეტი პირველი რიგის ნათესავი მე-2 ტიპის
ნეიროფიბრომატოზით;
დ) VIII წყ. ნერვის უნილატერალური სიმსივნე ან ცნს-ის სხვა სიმსივნე.
129. ტუბეროზული სკლეროზისათვის დამახასიათებელია:

ა) პატარა, იზოლირებული ჰიპომელანოტური ლაქები;
ბ) საშუალო ზომის პიგმენტური ლაქები;
*გ) სუბეპენდიმური კვანძები;
დ) მხედველობის ნერვის გლიომა.
130. შაგრენ-ლარსენის სინდრომისათვის დამახასიათებელია:

ა) ეპილეფსია და იქტიოზი;
*ბ) გონებრივი განვითარების ჩამორჩენა, სპასტიური დიპლეგია და
იქტიოზი;
გ) ეპილეფსია და გონებრივი განვითარების ჩამორჩენა;
დ) კანის პიგმენტური ნევუსი, ჰიდროცეფალია და ეპილეფსია.
131. დაუნის სინდრომის დროს არის:

ა) მე-13 ქრომოსომის ტრისომია;
ბ) მე-18 ქრომოსომის ტრისომია;
*გ) 21-ე ქრომოსომის ტრისომია;
დ) მე-8 ქრომოსომის ტრისომია.
132. დაუნის სინდრომისათვის დამახასიათებელია:

ა) ჰიდროცეფალია, სილვიის წყალსადენის სტენოზი;
*ბ) დისპროპორციულად პატარა ნათხემი ტვინის მოცულობის ნაკლებად
მკვეთრი შემცირებით;
გ) ქერქქვეშა კვანძების ატროფია;
დ) საფეთქლის წილების მრავლობითი ატროფიული კერები.
133. ქალას ოსიფიკაცია დასრულებულია:

ა) 1 წლის ასაკისათვის;
ბ) 3 წლის ასაკისათვის;
*გ) 8 წლის ასაკისათვის;
დ) 15 წლის ასაკისათვის.....
134. ქალას საგიტალური ნაკერის ნაადრევი დახურვა იწვევს:

ა) ბრაქიცეფალიას;
*ბ) სკაფოცეფალიას;
გ) პლაგიოცეფალიას;
დ) ოქსიცეფალიას.
135. ატლანტო-აქსიალური დისლოკაცია დამახასიათებელია:

*ა) დაუნის სინდრომისათვის;
ბ) ნეიროფიბრომატოზისათვის;
გ) დენდი-უოკერის მალფორმაციისათვის;
დ) ტუბეროზული სკლეროზისათვის.
136. პოსტინფექციური ცერებელიტი ყველაზე ხშირია:

ა) წითელას დროს;
ბ) წითურას დროს;
გ) ყივანახველას დროს;
*დ) ჩუტყვავილას დროს.
137. რომელი ანტიკონვულსანტით ინტოქსიკაცია არ იწვევს ატაქსიას:

ა) ფენობარბიტალი;
*ბ) ეთოსუქსიმიდი;
გ) ვალპროის მჟავა;
დ) კარბამაზეპინი.
138. ვენტრიკულო-პერიტონეალური შუნტის დისფუნქციის რისკი მაღალია

შუნტირებიდან:
*ა) პირველი 6 თვის განმავლობაში;
ბ) პირველი 6 თვის შემდეგ;
გ) 1 წლის შემდეგ;
დ) 2 წლის შემდეგ.
139. მწვავედ განვითარებული კომის დროს I რიგის ამოცანაა:

ა) თავის ტრავმის გამორიცხვა კომპიუტერული ტომოგრაფიული კვლევით;
*ბ) ვიტალური ფუნქციების შეფასება-კორექცია;
გ) ლუმბალური პუნქცია და ლიქვორის ანალიზი;
დ) ინტრავენური დეჰიდრატაცია.
140. კომატოზურ პაციენტში ოკულოცეფალური რეფლექსის შენარჩუნება

მიუთითებს:
ა) თავის ტვინის ღეროს დაზიანებაზე;
ბ) პროცესში მთელი თავის ტვინის მონაწილეობაზე;
*გ) თავის ტვინის ღეროს ინტაქტურობაზე;
დ) თავის ტრავმის არარსებობაზე.
141. კომატოზურ პაციენტში ოკულოვესტიბულური ცდის დროს ღეროს

ინტაქტურობის მაჩვენებელია:
ა) თვალების შუა ხაზზე დგომა;
ბ) თვალების დევიაცია გაღიზიანების საწინააღმდეგო მხარეს;
გ) თვალების დევიაცია გაღიზიანების მხარეს, საწინააღმდეგო მხარეს სწრაფი
ნისტაგმით;
*დ) თვალების დევიაცია გაღიზიანების მხარეს, რომელიც რჩება რამდენიმე
წუთი.....
142. კომატოზური პაციენტებისათვის, რომლებსაც აქვთ ინტრაკრანიალური

ჰიპერტენზიის ან ფოკალური ნევროლოგიური დაზიანების ნიშნები კვლევის
აუცილებელი მეთოდია:
ა) თავის ტვინის უკონტრასტო კომპიუტერული ტომოგრაფიული კვლევა;
*ბ) თავის ტვინის კონტრასტული კომპიუტერული ტომოგრაფიული კვლევა;
გ) თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსული კვლევა;
დ) ლიქვორის ანალიზი.
143. კომატოზური პაციენტებისათვის, რომლებსაც აქვთ ქალასშიგა წნევის

მომატება არტერიული ჰიპერტენზიით:
ა) საჭიროა ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტების ენის ქვეშ მიცემა;
ბ) საჭიროა ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტების ვენაში გაკეთება;
*გ) არტერიული ჰიპერტენზია მკურნალობას არ საჭიროებს;
დ) საჭიროა არტერიული წნევის გადაუდებელი კორეგირება.
144. კომატოზურ პაციენტთა ხელოვნური ვენტილაციის დროს:

ა) PCO2 უნდა იყოს 35 მმ Hგ-ზე ქვემოთ;
ბ) აუცილებელია ჰიპერვენტილაცია;
გ) PCO2 უნდა იყოს 35 მმ Hგ;
*დ) PCO2 არ უნდა იყოს 35 მმ Hგ-ზე ქვემოთ.
145. კეთილთვისებიანი პაროქსიზმული თავბრუსთვის არ არის

დამახასიათებელი:
ა) ავადობა მაღალია 1-დან 4 წლის ასაკამდე;
ბ) პაროქსიზმი გრძელდება რამოდენიმე წამიდან წუთამდე;
*გ) პაროქსიზმებს შორის პერიოდში ვლინდება ნისტაგმი;
დ) პაროქსიზმის დროს ცნობიერების დაკარგვა არ ხდება.
146. ქალას ძვლების მოტეხილობიდან ყველაზე ხშირია:

ა) შუბლის ძვლის მოტეხილობა;
*ბ) თხემის ძვლის მოტეხილობა;
გ) კეფის ძვლის მოტეხილობა;
დ) საფეთქლის ძვლის მოტეხილობა.
147. ეპიდურულ ჰემატომას არ ახასიათებს:

*ა) რეზიდუალური ნევროლოგიური სიმპტომატიკა;
ბ) ქალას ძვლების მოტეხილობა;
გ) უმეტესი შემთხვევები დაბალი სიმაღლიდან გადმოვარდნის შედეგია;
დ) სისხლდენა არტერიულია ან ვენური.
148. სუბარაქნოიდულ ჰემორაგიას უმეტესად იწვევს:

ა) მენინგეალური არტერიის დაზიანება;
*ბ) პიალური მცირე სისხლძარღვების დაზიანება;
გ) დამაკავშირებელი ვენების დაზიანება;
დ) მენინგეალური ვენების დაზიანება.....
149. ჰანტინგტონის დაავადებისათვის დიაგნოსტიკის საუკეთესო საშუალებაა:

ა) ეეგ;
ბ) თავის ტვინის კომპიუტერული ტომოგრაფია;
გ) თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსული გამოსახვა;
*დ) თავის ტვინის პოზიტრონულ-ემისიური ტომოგრაფია.
150. ჰანტინგტონის დაავადება უხშირესად იწყება:

*ა) 35-40 წლის ასაკში;
ბ) 14 წლამდე;
გ) სიცოცხლის მე-2 დეკადაში;
დ) 50 წლის ზევით.
151. ტორსიული დისტონიის (Distomia Musculorum Deformans)
კლინიკური გამოვლინება ძირითადად ხდება:
ა) 3 წლის ასაკამდე;
ბ) 40 წელზე ზემოთ;
*გ) 5-15 წლის შემდეგ;
დ) 1 წლის ასაკამდე.
152. ფრიდრაიხის ატაქსიის კლინიკური გამოვლენა უხშირესად ხდება:

*ა) 10 წლის ასაკისათვის;
ბ) 2 წლამდე ასაკში;
გ) 20-30 წლის ასაკში;
დ) 40 წლის ზევით.
153. ფრიდრაიხის ატაქსიისათვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) მეტყველების დარღვევა;
ბ) ტერფის დეფორმაცია;
*გ) გონებრივი განვითარების ჩამორჩენა;
დ) დისმეტრია ზემო კიდურებში.
154. ფრიდრაიხის ატაქსიას ხშირად ახლავს:

ა) საშარდე სისტემის დარღვევები;
*ბ) კარდიალური დარღვევები;
გ) საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დარღვევები;
დ) სასუნთქი სისტემის პათოლოგია.
155. სპინო-ცერებელური ატაქსიისათვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) მეტყველების დარღვევა;
ბ) ექსტრაპირამიდული ნიშნები;
გ) თავის ტვინის ნერვების დაზიანება;
*დ) გულყრები.
156. ოჯახური სპასტიური პარაპლეგიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) პირამიდული ტრაქტის დაზიანება კისრის დონის ქვემოთ;
ბ) მიელინის გარსის შენარჩუნება მოტორულ ბოჭკოებში;
გ) აქსიალური ცილინდრის შენარჩუნება მოტორულ ბოჭკოებში;
დ) ზერელე მგრძნობელობის გზების უპირატესი დაზიანება.
157. დეჟერინ-სოტის დაავადება უხშირესად იწყება:

ა) 40 წელზე ზევით;
ბ) 20-30 წლის ასაკში;
*გ) 1 წლამდე ასაკში;
დ) სიცოცხლის მე-2 დეკადაში.
158. დეჟერინ-სოტის დაავადებისათვის დამახასიათებელი არ არის:

ა) დისტალური კუნთების სისუსტე და ატროფია;
ბ) კიფოსკოლიოზი;
გ) მგრძნობელობის დარღვევები;
*დ) ნერვის გამტარებლობა დარღვეული არ არის.
159. მემკვიდრული სენსორული და ავტონომიური ნეიროპათიებისათვის არ

არის დამახასიათებელი:
*ა) ღრმა რეფლექსების გაცხოველება;
ბ) ტროფიკული ცვლილებები კიდურებში;
გ) კიდურების დისტალური ნაწილების დაზიანება;
დ) ტკივილები კიდურებში.
160. მემკვიდრული ოპტიკური ატროფიისათვის (ლებერის დაავადება) არ

არის დამახასიათებელი:
ა) მხედველობის ნერვის ატროფია;
*ბ) მხედველობის ქერქული ველის ატროფია;
გ) ქიაზმის დემიელინიზაცია;
დ) მხედველობის ტრაქტის დემიელინიზაცია.
161. სახის პროგრესირებადი ჰემიატროფიისათვის (პარი-რომბერგის

სინდრომი) დამახასიათებელია:
ა) სახის ნახევრის კუნთების სისუსტე და ატროფია;
ბ) სახის ნახევრის კანის და კანქვეშა ქსოვილების ატროფია;
*გ) სახის ნახევრის კანქვეშა ქსოვილების, ხრტილების და ძვლების
ჰიპოტროფია;
დ) უნილატერალური ტრიგემინალური დისფუნქცია.
162. ადრენოლეიკოდისტროფია ძირითადად გამოვლინდება:

ა) 5-8 წლის ასაკის გოგონებში;
ბ) 10 წელზე მეტი ასაკის ვაჟებში;
გ) 10 წელზე მეტი ასაკის გოგონებში;
*დ) 5-8 წლის ასაკის ვაჟებში.
163. მწვავე ჩირქოვანი მენინგიტის დროს ლიქვორი თითქმის არასოდეს არ

არის:
ა) ოპალესცირებული;
ბ) მღვრიე;
*გ) სუფთა (გამჭვირვალე);
დ) ჩირქოვანი;
ე) მომატებული წნევით.
164. ლუმბალურ პუნქციაზე ბაქტერიული მენინგიტის დროს თავი უნდა

შევიკავოთ თუ:
ა) თვალის ფსკერზე შეშუპებაა;
ბ) მიდრიაზი, ოფთალმოპარეზი;
გ) შოკის დროს;
*დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
165. ბაქტერიული მენინგიტის დროს ნეიროიმიჯინგი მნიშვნელოვანია:

ა) დაავადების დასაწყისში;
ბ) მკურნალობის წარმართვისათვის;
*გ) გართულებების დასადგენად.
166. ახალშობილთა ბაქტერიული მენინგიტის შედეგად ყველაზე ხშირად

ვითარდება:
ა) სახის ნერვის პერიფერიული პარეზი;
ბ) ამავროზი;
გ) ქრონიკული ჰიდროცეფალია;
დ) ჰემიპლეგია, კვადრიპლეგია, გულყრები;
*ე) სმენის ნერვის ნევრიტი ნეიროსენსორული ტიპით.
167. ბაქტერიული მენინგიტების დროს სტეროიდები მოწოდებულია:

ა) ინტრაკარნიალური ჰიპერტენზიის წინააღმდეგ;
ბ) სიყრუის ალბათობის შესამცირებლად;
გ) სეპტიური შოკის და ცერებროვასკულარული არასტაბილურობის
წინააღმდეგ;
168. პირველადი ვირუსული ენცეფალიტის დროს გამომწვევი ვირუსი

იმყოფება:
ა) სისხლში;
ბ) სასუნთქ გზებში;
*გ) ნერვულ ქსოვილში;
დ) შარდში.
169. მეორად პოსტინფექციურ ენცეფალიტს საფუძვლად უდევს:

ა) ვირუსის შეჭრა სასუნთქ გზებში;
ბ) სისხლში ვირუსის არსებობა;
*გ) იმუნოალერგიული პასუხი ც.ნ.ს-ის მხრიდან.
170. ვირუსული ენცეფალიტის დროს ეეგ შეიძლება იყოს:

ა) ასაკობრივი ნორმა;N
*ბ) არის ყოველთვის აბნორმალური - გენერალიზებული ან
უნილატერალური შენელება, იშვიათად "ფსევდო-პერიოდული განმუხტვები";
გ) ეეგ-ს არა აქვს დიაგნოსტიკური მნიშვნელობა.
171. მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიას გადამწყვეტი დიაგნოსტიკური

მნიშვნელობა აქვს თუ ვირუსული ენცეფალიტი გამოწვეულია:
ა) ებშტეინ-ბარით;
ბ) ადენოვირუსით;
გ) ენტეროვირუსით;
დ) ვარიცელლა ზოსტერ-ით;
*ე) ჰერპეს სიმპლექსით.
172. პლაზმაში Nა+ - ის კონცენტრაცია შეადგენს:

ა) 100-120 მეკვ/ლ;
ბ) 160-180 მეკვ/ლ;
*გ) 135-140 მეკვ/ლ.
173. პლაზმაში K+ - ის დონე შეადგენს

ა) 2,5-3,0 მეკვ/ლ;
*ბ) 3,4-5,5 მეკვ/ლ;
გ) 2,5-4,0 მეკვ/ლ.
174. თავისუფალი (იონიზირებული) Ca+ - ის დონე პლაზმაში:

*ა) 0,75-0,85 მმოლ/ლ;
ბ) 0,5 მმოლ/ლ;
გ) 0,9-1,0 მმოლ/ლ.
175. ჰიპოკალემიას ახასიათებს:

ა) კუნთების ჰიპერტონუსი;
ბ) ჰიპერრეფლექსია;
გ) აგზნებადობა;
*დ) კუნთების სისუსტე, რეფლექსების დაქვეითება, ძილიანობა, ნაწლავთა
პარალიზური გაუვალობა, ცვლილებები ე.კ.გ.-ზე.
176. გამოხატული ტეტანის კლინიკური გამოვლინება შეიძლება იყოს:

ა) ლარინგოსპაზმი;
ბ) კარპოპედალური სპაზმი;
გ) ეკლამპსია;
*დ) ყველა ზემოთჩამოთვლილი გამოვლინება;
177. ნეონატალური გულყრების მეტაბოლურ მიზეზებს შორის ერთ-ერთი

მნიშვნელოვანი მიზეზია:
ა) ჰიპო Na+;
ბ) ჰიპოალბუმინემია;
*გ) ჰიპო Ca+ და ჰიპო Mg-ემია.
178. ნეონატალური ჰიპოკალცემიური გულყრები საჭიროებს მკურნალობას:

ა) ინტრავენური ანტიკონვულსანტებით;
*ბ) Cა-გლუკონატის ინტრავენური შეყვანით;
გ) პერორალური ანტიკონვულსანტებით;
დ) არ საჭიროებს მკურნალობას.
179. ლენოქს-გასტოს სინდრომს ახასიათებს:

ა) აბსანსები, ეეგ-ზე - პიკ-ტალღა 3HZ, ნორმალური განვითარება;
ბ) სპაზმები, ჰიბსარითმა, განვითარების შეფერხება;
გ) აბსანსები, მიოკლონიები, კრუნჩხვითი გულყრები;
*დ) პოლიმორფული გულყრები, ეეგ-ზე ნელი, მახვილი ტალღის
კომპლექსი 1-2,5 3HZ, განვითარების შეფერხება;
180. ლენოქს-გასტოს სინდრომს ხშირად წინ უსწრებს:

ა) ნეონატალური გულყრები;
*ბ) ვესტის სინდრომი;
გ) ჩვილობისს მიოკლონური ეპილეფსია;
დ) ბავშვობის აბსანს-ეპილეფსია.
181. ჩვილებში მიოკლონური ეპილეფსიის მკურნალობისათვის პირველი

რიგის პრეპარატს წარმოადგენს:
ბ) ნოოტროპები;
*გ) ვალპროატი;
დ) ფენიტოინი.
182. მიოკლონური ეპილეფსიის დროს მიოკლონური გულყრების გახშირებას

იწვევს:
*ბ) კარბამაზეპინი;
გ) ეთოსუქსიმიდი;
დ) ვალპროატი.
183. რომელ სინდრომს აქვს ყველაზე კეთილსაიმედო შორეული პროგნოზი:

ა) ვესტის სინდრომი;
ბ) ლენოქს-გასტოს სინდრომი;
გ) ადრეული მიოკლონური ენცეფალოპათია;
*დ) კეთილთვისებიანი იდიოპათური ნეონატალური გულყრები.
184. დროულ ახალშობილთა ნეონატალური პერიოდის ეპილეფსიური

გულყრები ყველაზე ხშირად შემდეგი ხასიათისაა:
ა) ტონურ-კლონური;
*ბ) ფოკალური კლონური;
გ) მულტიფოკალური კლონური;
დ) მიოკლონური.
185. მარტივი ფებრილური გულყრა ვითარდება:

ა) უსიცხოდ;
ბ) ენცეფალიტის დროს;
გ) ქალა-ტვინის ტრავმის დროს;
*დ) 38,50C-ზე მაღალი ტემპერატურის დროს ;
ე) მეტაბოლური ენცეფალოპათის დროს.
186. მარტივი ფებრილური გულყრის განვითარების ტიპიური ასაკია:

ა) 10 წელი;
ბ) 1 წლამდე;
*გ) 6 თვიდან - 4 წლამდე;
დ) 5 წლიდან;
ე) 6-7 წელი.
187. ანტიეპილეფსიური მკურნალობა ნაჩვენებია:

ა) მარტივი ფებრილური გულყრის დროს;
ბ) რთული ფებრილური გულყრის დროს ნორმალური ეეგ მაჩვენებლით;
*გ) რთული ფებრილური გულყრის დროს ეეგ-ზე ეპილეფსიური
აქტივობით;
დ) სუნთქვის შეჩერება შეტევების დროს;ერთჯერადი ეპილეფსიური
გულყრის დროს....
188. ბავშვთა ასაკის სისხლძარღვოვანი მალფორმაციებიდან ყველაზე ხშირია:

*ა) ანგიომები;
ბ) არტერიო-ვენური მალფორმაციები;
გ) ვენური ანევრიზმები;
დ) ტელეანგიექტაზიები;
ე) თანდაყოლილი ანგიოდისპლაზიები.
189. არტერიო-ვენური მალფორმაციების მანიფესტაცია ბავშვთა ასაკში

უხშირესად ხდება:
ა) შაკიკის ტიპის თავის ტკივილით;
ბ) ჰიდროცეფალიით;
გ) კარდიალური სიმპტომებით;
დ) ეპილეფსიით;
*ე) ჰემორაგიით.
190. არტერიო-ვენური მალფორმაციისათვის ტიპიურია ჰემორაგია:

*ა) პარენქიმაში;
ბ) სუბარაქნოიდულ სივრცეში;
გ) III პარკუჭში;
დ) სუბდურულ სივრცეში;
ე) გვერდით პარკუჭებში.
191. ფოკალური გულყრები, პერიოდული თავის ტკივილი შაკიკის ტიპით,

სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა იუვენილურ ასაკში მიუთითებს შემდეგზე:
ა) გალენის ვენის მალფორმაციაზე;
ბ) შტურგე - ვებერის სინდრომზე;
გ) იდიოპათურ ეპილეფსიაზე;
*დ) არტერიო - ვენურ მალფორმაციაზე;
ე) კაროტიდული ანევრიზმის გახეთქვაზე.
192. ლენოქს - გასტოს სინდრომს ახასიათებს:

ა) დასაწყისი 6 თვიდან 5 წლამდე;
*ბ) ეეგ-ზე მახვილი, ნელი ტალღის კომპლექსები სიხშირით 1-2,5 HZ;
გ) ეეგ-ზე ჰიბსარითმია;
დ) ეეგ-ზე პიკ-ტალღა 3HZ სიხშირის.
193. ვესტის სინდრომს ახასიათებს:

ბ) ეეგ-ზე მახვილი, ნელი ტალღის კომპლექსები სიხშირით 1-2,5 HZ;
*გ) ეეგ-ზე ჰიბსარითმია;
დ) ეეგ-ზე პიკ-ტალღა 3 HZ სიხშირის.
194. ბავშვობის აბსანს-ეპილეფსიას ახასიათებს:
ბ) ეეგ-ზე მახვილი, ნელი ტალღის კომპლექსები სიხშირით 1-2,5 HZ;
გ) ეეგ-ზე ჰიბსარითმა;
*დ) ეეგ-ზე პიკ-ტალღა 3 HZ სიხშირის.
195. ნეონატალური პერიოდის არაეპილეფსიური გულყრები შემდეგი სახისაა:

ა) ფოკალური კლონური;
ბ) ფოკალური ტონური;
გ) სპაზმები;
*დ) გენერალიზებული ტონური.
196. ნეონატალური გულყრებიდან რომელს ახლავს ყველაზე ხშირად ეეგ-ზე

პაროქსიზმული აქტივობა:
*ა) ფოკალურ კლონურ გულყრებს;
ბ) გენერალიზებულტონურ გულყრებს;
გ) მიოკლონურ გულყრებს;
დ) მოტორულ ავტომატიზმს.
197. ნეონატალური ეპილეფსიური გულყრების მკურნალობის ვადებია:

ა) 1 კვირა;
ბ) 2 წელი;
გ) 1 წელი;
*დ) 4-6 კვირა.
198. ნეონატალურ გულყრათა შორის რომელს არ ესაჭიროება მკურნალობა

ანტიკონვულსანტებით:
ა) ფოკალურ კლონურ გულყრას;
ბ) ფოკალურ ტონურ გულყრას;
გ) მიოკლონურ გულყრას;
*დ) გენერალიზებულ ტონურ გულყრას.
199. რომელი ეტიოლოგიის ნეონატალური გულყრების დროს არის კარგი

გამოსავლის ყველაზე მაღალი ალბათობა:
ა) ჰიპოქსიურ - იშემიური ენცეფალოპათია;
ბ) ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია;
*გ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
დ) ბაქტერიული მენინგიტი;
200. ეპილეფსიის განვითარების რისკი განსაკუთრებით მაღალია:

ა) 0-დან 1 წლამდე ასაკში;
ბ) 2-5 წლის ასაკში;
*გ) 10-20 წლის ასაკში;
დ) 21-30 წლის ასაკში.
201. ახალშობილობის ეპილეფსიური სინდრომია:

ა) აბსანს-ეპილეფსია;
ბ) ძილის მიოკლონიები;
*გ) კეთილთვისებიანი ნეონატალური გულყრები;
დ) ეპილეფსია მიოკლონურ-ასტატური გულყრები.
202. სიცოცხლისათვის სახიფათო მდგომარეობას წარმოადგენს:

ა) ბავშვობის აბსანს-ეპილეფსია;
ბ) აბსანს-სტატუსი;
*გ) ტონურ-კლონური კრუნჩხვების სტატუსი;
დ) იუვენილური მიოკლონური ეპილეფსია.
203. რომელ სინდრომი ხასიათდება დაწყებით ნეონატალურ პერიოდში,

მიოკლონური გულყრებით, რომლებიც ხშირად იცვლებიან სპაზმებით, ეეგ-ზე
ჩაქრობა აღმოცენების პატერნით:
*ა) ადრეული მიოკლონური ენცეფალოპათია;
ბ) კეთილთვისებიანი ოჯახური ნეონატალური გულყრები;
გ) ვესტის სინდრომი;
დ) ეპილეფსია მიოკლონური აბსანსებით.
204. რთული პარციალური ეპილეფსიური გულყრების აუცილებელ ნიშანს

წარმოადგენს:
ა) უნებლიე შარდვა;
*ბ) ცნობიერების შეცვლა;
გ) ტონური დაჭიმვა;
დ) ავტომატიზმი.
205. მარტივი პარციალური ეპილეფსიური გულყრის აუცილებელ ნიშანს

წარმოადგენს:
ა) ავტომატიზმი;
*ბ) ნათელი ცნობიერება;
გ) ტონური დაჭიმვა;
დ) უნებლიე შარდვა.
206. ვესტის სინდრომს ახასიათებს გადასვლა:

ა) ჩვილობის მძიმე მიოკლონურ ეპილეფსიაში;
*ბ) ლენოქს - გასტოს სინდრომში;
გ) ბავშვობის აბსანს-ეპილეფსიაში;
დ) ჩვილობის კეთილთვისებიან მიოკლონურ ეპილეფსიაში.
207. რომელი სახის გულყრა არის ტიპიური ლენოქს-გასტოს

სინდრომისათვის:
ა) ტიპიური აბსანსი;
*ბ) ძილის ტონური გულყრები;
გ) ტონურ-კლონური გულყრები;
დ) მიოკლონური გულყრები.
208. ლენოქს-გასტოს სინდრომის მკურნალობისათვის პირველი რიგის
პრეპარატია:
ბ) კარბამაზეპინი;
გ) ფენიტოინი;
*დ) ლამოტრიჯინი.
209. კავერნული ანგიომის კლინიკური გამოვლენა უპირატესად ხდება:

ა) მენტალური რეტარდაციით;
ბ) მცირე სისხლჩაქცევით;
*გ) ეპილეფსიური გულყრით;
დ) თავის ტკივილით;
ე) ფოკალური მოტორული დეფიციტით.
210. ADHD სინდრომის სიხშირე პოპულაციაში:

ა) 0,5 %;
*ბ) 3-9 %;
გ) 25 %;
დ) 45 %.
211. ADHD სინდრომის დიაგნოზი უხშირესად შეიძლება დაისვას:

ა) ჩვილობაში;
ბ) 3-5 წლამდე;
*გ) 6-7 წლამდე;
დ) პუბერტულ პერიოდში;
ე) 16 წლის შემდეგ.
212. ADHD სინდრომის სიხშირის შეფარდება გოგონებსა და ბიჭებში:

ა) 5:1;
*ბ) 1:2;
გ) 10:1;
დ) 3:1.
213. დიზლექსიის მენეჯმენტი გულისხმობს:

ა) ინტენსიურ მკურნალობას ნოოტროპებით;
ბ) ინტენსიურ მკურნალობას სტიმულატორებით;
*გ) ინტენსიურ სწავლებას;
დ) ყველას.
214. დიზლექსიის ინტენსივობა ასაკთან ერთად:

ა) მატულობს;
ბ) მცირდება;
გ) უცვლელია;
*დ) მცირდება, თუმცა ხშირად მოითხოვს სპეციალურ ადაპტაციურ
მექანიზმებს.
215. მეტაქრომატული ლეიკოდისტროფიისათვის დამახასიათებელია:

*ა) სულფატიდების დაგროვება ნერვულ ქსოვილში;
ბ) გალაქტოზილსფინგოზინის დაგროვება ნერვულ ქსოვილში;
გ) ჰიპერამონემია;
დ) კატექოლამინების ცვლის მოშლა.
216. გლობოიდუჯრედოვანი ლეიკოდისტროფიის (კრაბეს დაავადება) დროს

აღინიშნება:
ა) სულფატიდების დაგროვება ნერვულ ქსოვილში;
ბ) ჰიპერამონემია;
*გ) გალაქტოზილსფინგოზის დაგროვება ნერვულ ქსოვილში;
დ) კატექოლამინების ცვლის მოშლა.
217. თავის ტვინის სიმსივნეები შეადგენენ ბავშვთა ასაკის სიმსივნეების:

ა) 5%-ს;
ბ) 50%-ს;
*გ) 20%-ს;
დ) 80%-ს.
218. თავის ტვინის სიმსივნის სადიაგნოსტიკო საუკეთესო საშუალებაა:

*ა) მაგნიტურ-რეზონანსული გამოსახვა;
ბ) კომპიუტერული ტომოგრაფია;
გ) ლიქვორის ანალიზი;
დ) ეეგ
219. ნათხემის სიმსივნეებიდან ბავშვთა ასაკში ყველაზე ხშირია:

ა) ასტროციტომა;
ბ) ეპენდიმომა;
გ) გლიომა;
*დ) მედულობლასტომა.
220. ნათხემის სიმსივნის დროს იშვიათია:

ა) ღებინება;
*ბ) ჯექსონის ტიპის გულყრა;
გ) თავის იძულებითი პოზა;
დ) თავის ტკივილი.
221. ნათხემის სიმსივნის დიაგნოსტიკის საუკეთესო მეთოდია:

ა) კომპიუტერული ტომოგრაფია;
ბ) ანგიოგრაფია;
*გ) მაგნიტურ-რეზონანსული გამოსახვა;
დ) ფუნდოსკოპია.
222. ტერმინი "ცერებრული დამბლა":

ა) გამოხატავს დაავადების პროგრედიენტულობას;
ბ) გულისხმობს მიზეზობრიობას და სიმძიმეს;
*გ) არის ჰეტეროგენური ნაკრები კლინიკური სინდრომებისა;
223. ცერებრული დამბლის კლინიკური სინდრომები კლასიფიცირდება:
ა) თავის ტვინის დაზიანების ლოკალიზაციის მიხედვით;
*ბ) მოტორული ანომალიის ტიპისა და განაწილების მიხედვით;
გ) დაზიანების სიმძიმის მიხედვით;
დ) ეტიოლოგიური ფაქტორების მიხედვით.
224. სხვადასხვა ხარისხის მენტალური რეტარდაცია აღენიშნება ცერებრული

დამბლით დაავადებულ პაციენტთა:
ა) 10-15 %-ს;
ბ) 25-30 %-ს;
*გ) 65 %-ს;
დ) 80 %-ს.
225. ცერებრული დამბლის გავრცელების სიხშირეა:

ა) 0.5 - 1 ყოველ 100 000-ზე;
*ბ) 2.5 - 4 ყოველ 1000 ახალშობილზე;
გ) 10 - 12 ყოველ 100 000-ზე;
დ) 10 - 12 ყოველ 1000 ახალშობილზე.
226. ცერებრული დამბლის განვითარების სიხშირე მსოფლიო პოპულაციაში:

*ა) დაახლოებით თანაბარია;
ბ) ბევრად მაღალია აფრიკის კონტინენტზე;
გ) ბევრად დაბალია აშშ-ში;
დ) განსაკუთრებით მაღალია აღმოსავლეთ აზიაში.
227. დროულ ახალშობილებში ცერებრული დამბლა უმეტესწილად:

ა) ინტრანატალური წარმოშობისაა;
*ბ) პრენატალური წარმოშობისაა;
გ) პოსტნატალური წარმოშობისაა;
დ) დაუდგენელია.
228. ცერებრული დამბლის დროს ბოტულინის ტოქსინი გამოიყენება:

*ა) როცა დეფორმაციას განაპირობებს სპასტიურ კუნთთა შეზღუდული
რაოდენობა;
ბ) კუნთთა გენერალიზებული ჰიპერტონიის შემთხვევაში;
გ) მხოლოდ ჰემიპლეგიური ფორმის დროს;
დ) ყველა სახის სპასტიურობის შემთხვევაში. ....
229. ცერებრული დამბლის დროს ინტრათეკალური ბაკლოფენი გამოიყენება:

ა) ყველა სახის სპასტიურობის შემთხვევაში;
ბ) მხოლოდ მსუბუქი სპასტიური დიპლეგიის შემთხვევაში;
*გ) კუნთთა გენერალიზებული ჰიპერტონიის დროს;
დ) როცა დეფორმაცია განპირობებულია სპასტიურ კუნთთა შეზღუდული
რაოდენობით.
230. რომელი არ შეესაბამება ტიკის განსაზღვრებას:

*ა) რეგულარული, არასტერეოტიპური (მოძრაობა ან ხმა);
ბ) უცაბედი, წყვეტილი (მოძრაობა ან ხმა);
გ) განმეორებადი, არარეგულარული (მოძრაობა ან ხმა);
დ) სტერეოტიპური, ანომალური (მოძრაობა ან ხმა).
231. უხშირესად ტურეტის სინდრომის საწყისი გამოხატულებაა:

ა) მარტივი ვოკალური ტიკი;
ბ) კომპლექსური მოტორული ტიკი;
*გ) მარტივი მოტორული ტიკი სახისა და თავის ჩართვით;
დ) შესაძლებელია ნებისმიერი საწყისი გამოხატულება.
232. ტურეტის სინდრომის დიაგნოზი მოითხოვს:

ა) ერთი მოტორული და ერთი ფონური ტიკის არსებობას;
*ბ) მრავლობითი მოტორული და სულ მცირე ერთი ფონური ტიკის
არსებობას;
გ) მრავლობითი ფონური და სულ მცირე ერთი მოტორული ტიკის
არსებობას;
დ) მრავლობითი მოტორული და მრავლობითი ფონური ტიკის არსებობას.
233. სასუნთქი მუსკულატურის უეცრი სისუსტე და გულ-სისხლძარღვთა

სისტემის უკმარისობა შესაძლებელია განვითარდეს შემდეგი დაავადების
დროს:
ა) ვერდნიგ-ჰოფმანის სპინალური ამიოტროფია;
ბ) დიუშენის კუნთთა პროგრესული დისტროფია;
*გ) მიასთენია;
დ) არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
234. კისრის წნულის დაზიანების სიმპტომებს მიეკუთვნება:

ა) დაზიანების მხარეს ხელის პერიფერიული პარეზი მგრძნობელობის
მოშლით;
ბ) დაზიანების მხარეს ჰორნერის სინდრომი;
გ) ტკივილი, რომელიც განიცდის ირადიაციას ხელში;
*დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომი.
235. ქრონიკული ანტიეპილეფსიური მკურნალობა უნდა დავიწყოთ:

ა) მარტივი ფებრილური გულყრის შემდეგ;
ბ) პირველი ეპილეფსიური გულყრის შემდეგ;
გ) ორი პროვოცირებული გულყრის შემდეგ;
*დ) ორი არაპროვოცირებული გულყრის შემდეგ.
236. ქრონიკული ანტიეპილეფსიური მკურნალობა უნდა დავიწყოთ:

*ა) დადგენილი ეპილეფსიური სინდრომის არსებობისას;
ბ) გაურკვეველი გულყრების არსებობისას;
გ) ეეგ-ზე პაროქსიზმული ცვლილებების არსებობისას;
დ) ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში განვითარებული გულყრის
შემდეგ.
237. ყველაზე მაღალი ტერატოგენიბით გამოირჩევა:

*ბ) ვალპროატი;
გ) ფენობარბიტალი;
დ) დიაზეპამი.
238. ეპილეფსიური სტატუსის რომელი ფორმა არ საჭიროებს მკურნალობას

რეანიმაციულ განყოფილებაში:
ა) ტონური გულყრების სტატუსი;
*ბ) აბსანსების სტატუსი;
გ) ტონურ-კლონური გულყრების სტატუსი.
239. მცირე ქორეას იწვევს შემდეგი ეტიოლოგიური ფაქტორი

ა) გრიპის ვირუსი
ბ) პარაგრიპის ვირუსი
*გ) ბეტა ჰემოლიზური სტრეოპტოკოკი
დ) ოქროსფერი სტაფილოკოკი
ე) ნერვული სტრესი
240. რომელი სტრუქტურის დაზიანება იწვევს ქორეატულ ჰიპერკინეზს?

ა) პალეოსტრიატუმი;
*ბ) ნეოსტრიატუმი;
გ) მედიალური ფერმკრთალი ბირთვი;
დ) ლატერალური ფერმკრთალი ბირთვი.
241. არამდგრადობა რომბერგის პოზაში თვალების დახუჭვისას

მნიშვნელოვნად ძლიერდება თუ ატაქსია
ა) ნათხემისმიერია;
*ბ) სენსიტიურია;
გ) ვესტიბულურია;
დ) ქერქულია.
242. რომელი სტრუქტურის დაზიანება გამოიწვევს ბინაზალურ ჰემიანოფსიას?

ა) მხედველობის ნერვთა ჯვარედინის ცენტრალური ნაწილები;
*ბ) მხედველობის ნერვთა ჯვარედინის გარეთა ნაწილები;
გ) ოპტიკური სხივება (გრაციოლეს კონა);
დ) მხედველობის ტრაქტები.
243. მხედველობის ველის კონცენტრულ შევიწროებას იწვევს არასრული

დაზიანება
ა) მხედველობის ტრაქტის;
*ბ) მხედველობის ნერვთა ჯვარედინის;
გ) გარეთა დამუხლული სხეულის;
დ) გრაციოლეს კონის.
244. მხედველობის ტრაქტის დაზიანება გამოიწვევს ჰემიანოფსიას

ა) ბინაზალურს;
*ბ) ჰომონიმურს;
გ) ბიტემპორალურს;
დ) ქვედაკვადრანტულს.
245. რომელი სტრუქტურის დაზიანება იწვევს ყნოსვით ჰალუცინაციებს?

ა) ოლფაქტორული ბორცვის;
ბ) ოლფაქტორული ბოლქვის;
*გ) საფეთქლის წილის;
დ) თხემის წილის.
246. რომელი სტრუქტურის დაზიანება იწვევს ბიტემპორალურ ჰემიანოფსიას?

*ა) მხედველობის ჯვარედინის ცენტრალური ნაწილების;
ბ) მხედველობის ჯვარედინის გარეთა ნაწილების;
გ) მხედველობის ჯვარედინის მხედველობის ტრაქტების;
დ) გრაციოლეს კონის ორმხრივი დაზიანება.
247. ჭეშმარიტი შარდის შეუკავებლობა ახასიათებს შემდეგი სტრუქტურის

დაზიანებას
ა) წინა ცენტრალური ხვეულის პარაცენტრალური წილაკების;
ბ) ზურგის ტვინის კისრის ნიწილის;
გ) ზურგის ტვინის წელის შემსხვილების;
*დ) რაშის კუდის
248. ცქერის ვერტიკალურ პარეზს და კონვერგენციის დარღვევას იწვევს

დაზიანების კერა:
ა) ხიდის ზედა ნაწილებში;
ბ) ხიდის ქვედა ნაწილებში;
*გ) შუა ტვინის სახურავის დორზალურ ნაწილში;
დ) ტვინის ფეხებში.
249. ბროუნ-სეკარის სინდრომს ახასიათებს ცენტრალური დამბლა დაზიანების

მხარეს და
ა) ყველა სახის მგრძნობელობის მოშლა მოპირდაპირე მხარეს;
ბ) ტკივილის და თერმული მგრძნობელობის მოშლა დაზიანების მხარეს;
*გ) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა დაზიანების მხარეს, ტკივილის და
თერმული მგრძნობელობის მოშლა მოპირდაპირე მხარეს;
დ) ყველა სახის მგრძნობელობის მოშლა დაზიანების მხარეს
250. ნათხემის ჭიის დაზიანება იწვევს ატაქსიას

ა) დინამიურს;
ბ) ვესტიბულურს;
*გ) სტატიურს;
დ) სენსიტიურს.
251. სახის ნერვის პერიფერიული პარეზი მარცხნივ, შიგნითა სიელმე

მარცხენა თვალის ხარჯზე, ჰიპერესთეზია მარცხნივ ზელდერის შუა ზონაში,
პათოლოგიური რეფლექსები მარჯვნივ - მიუთითებს დაზიანების
ლოკალიზაციაზე:
ა) მარცხნივ ნათხემ-ხიდის კუთხე;
ბ) ნათხემის მარჯვენა ჰემისფერო;
*გ) მარცხნივ ტვინის ხიდი;
დ) მარცხნივ საფეთქლის ძვლის პირამიდის მწვერვალი.
252. რომელი სტრუქტურის დაზიანებას ახასიათებს ჰერპესული გამონაყარი

გარეთა სასმენ მილში და ყურის ნიჟარაზე, სმენის და ვესტიბულური
ფუნქციის დარღვევა
ა) ვესტიბულური კვანძი;
ბ) ფრთა-სასის კვანძი;
*გ) დამუხლული კვანძი;
დ) გასერის კვანძი.
253. კისრის წნული წარმოიქმნება ზურგის ტვინის ნერვების წინა ტოტებისგან

და კისრის სეგმენტებისგან
*ა) C1-C4;
ბ) C2-C5;
გ) C3-C6;
დ) C4-C7;
ე) C5-C8.
254. მხრის წნული წარმოიქმნება ზურგის ტვინის ნერვების წინა ტოტებით

შემდეგი სეგმენტებიდან:
ა) C5-C8;
*ბ) C5-C8, T1-T2;
გ) C6-C8;
დ) C8-T2
255. შუა ტვინის შემადგენლობაში არ შედის

ა) წითელი ბირთვი;
ბ) ჭაღისებრი ნერვის ბირთვი;
გ) თვალის მამოძრავებელი ნერვის ბირთვი;
*დ) განმზიდველი ნერვის ბირთვი.
256. რომელი სტრუქტურის დაზიანებას ახასიათებს ჰემიანესთეზია,

ჰემიატაქსია, ჰემიანოფსია?
ა) მკრთალი ბირთვი;
ბ) კუდიანი სხეული;
გ) წითელი ბირთვი;
*დ) თალამუსი.
257. რაშის კუდის დაზიანებას ახასიათებს

*ა) ფეხების დუნე დამბლა და ფესვობრივი ტიპის მგრძნობელობის მოშლა;
ბ) ფეხების სპასტიური დამბლა და მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა;
გ) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა ფეხების დისტალურ ნაწილებში და შარდის
შეკავება;
დ) ფეხების სპასტიური პარაპარეზი მგრძნობელობის მოშლის გარეშე და
მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა.
258. ჭეშმარიტი ასტერეოგნოზი განპირობებულია

ა) შუბლის წილის;
ბ) საფეთქლის წილის;
*გ) თხემის წილის;
დ) კეფის წილის დაზიანებით.
259. მხედველობის ველის ზედა კვადრანტების გამოვარდნას იწვევს

დაზიანება:
ა) მხედველობის ჯვარედინის გარეთა ნაწილების;
*ბ) ენის ხვეული;
გ) თხემის წილის ღრმა სტრუქტურების;
დ) თალამუსში პირველადი მხედველობის ცენტრების.
260. ორთავა კუნთის რეფლექსის რკალი შედგება ზურგის ტვინის

სეგმენტებისაგან
ა) C3-C4;
*ბ) C5-C6;
გ) C7-C8;
დ) C8-T1;
ე) Tð1-Tð2.
261. თვალის მამოძრავებელი ნერვის პერლიას ბირთვი უზრუნველყოფს

გუგის რეაქციას
ა) სინათლეზე;
ბ) ტკივილით გაღიზიანებაზე;
გ) კონვერგენციაზე;
*დ) აკომოდაციაზე.
262. ავადმყოფი მხედველობითი აგნოზიით

ა) ცუდად ხედავს გარშემომყოფ საგნებს, მაგრამ სცნობს მათ;
ბ) ცუდად ხედავს საგნებს, მაგრამ ფორმა ეჩვენება დამახინჯებულად;
გ) არ ხედავს საგნებს მხედველობის ველის პერიფერიაზე;
*დ) ხედავს საგნებს, მაგრამ ვერ სცნობს მათ.
263. ავადმყოფი მოტორული აფაზიით

*ა) ვერ ლაპარაკობს, მაგრამ ესმის მიმართული მეტყველება;
ბ) არ ესმის მიმართული მეტყველება და ვერ ლაპარაკობს;
გ) ლაპარაკობს, მაგრამ არ ესმის მიმართული მეტყველება;
დ) ლაპარაკობს, მაგრამ მეტყველება სკანდირებულია.
264. ავადმყოფი სენსორული აფაზიით

ა) ვერ ლაპარაკობს და არ ესმის მიმართული მეტყველება;
ბ) ესმის მიმართული მეტყველება, მაგრამ ვერ ლაპარაკობს;
გ) ლაპარაკობს, მაგრამ ავიწყდება საგნების დასახელება;
დ) არ ესმის მიმართული მეტყველება, აკონტროლებს საკუთარ
მეტყველებას;
*ე) არ ესმის მიმართული მეტყველება და ვერ აკონტროლებს საკუთარს.
265. რომელი სტრუქტურის დაზიანება იწვევს ამნესტიურ აფაზიას?

ა) შუბლის წილი;
ბ) თხემის წილი;
გ) შუბლის და თხემის წილების შესაყარი;
*დ) საფეთქლის და თხემის წილის შესაყარი.
266. აღინიშნება ყლაპვის და ფონაციის მოშლა, დიზართრია, რბილი სასის

დამბლა, დაქვეითებული ყლაპვის რეფლექსი, ტეტრაპარეზი; რა არის
დაზიანებული?
ა) ტვინის ფეხები;
ბ) ხიდი;
*გ) მოგრძო ტვინი;
დ) შუა ტვინის სახურავი.
267. აღინიშნება რბილი სასის მარცხენა ნახევრის დამბლა, ნაქი გადახრილია

მარჯვნივ, გაცხოველებულია მყეს-ძვალთა რეფლექსები მარჯვენა კიდურებზე,
მარჯვნივ გამოიწვევა პათოლოგიური რეფლექსები; რა არის დაზიანებული?
*ა) მოგრძო ტვინი IX და X ნერვების მამოძრავებელი ბირთვების დონეზე
მარცხნივ;
ბ) მოგრძო ტვინი XII ნერვის დონეზე მარცხნივ;
გ) შიგნითა კაფსულის მუხლი მარცხნივ;
დ) შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხი მარცხნივ.
268. სად არის ლოკალიზებული დაზიანების კერა, თუ კლინიკურად

აღინიშნება მიარ-გუბლერის ალტერნაციული სინდრომი?
ა) ტვინის ფეხებში, ფუძეზე;
ბ) მოგრძო ტვინის დორზო-ლატერალურ ნაწილში;
გ) წითელი ბირთვის დონეზე;
*დ) ხიდის ქვედა ნაწილში, ფუძეზე.
269. კლინიკურად აღინიშნება ჰორნერის სინდრომი ორმხრივ, ტკივილის და

თერმული მგრძნობელობის მოშლა ხელებზე; მაღალი ალბათობით შეგვიძლია
ვივარაუდოთ, რომ ავადმყოფს აქვს
ა) გაფანტული სკლეროზის სპინალური ფორმა;
*ბ) ცერვიკალური სირინგომიელია;
გ) ექსტრამედულური სიმსივნე კისრის-გულმკერდის დონეზე;
270. წელის შემსხვილების ვენტრალური ნაწილის დაზიანებას არ ახასიათებს

ა) ქვედა დუნე პარაპარეზი;
ბ) დისოცირებული პარაანესთეზია;
გ) მენჯის ორგანოთა ფუნქციის ცენტრალური ტიპის მოშლა;
*დ) ქვედა კიდურების სენსიტიური ატაქსია.
271. კისრის წნულის ტოტია
*ა) მცირე კეფის ნერვი;
ბ) ფრთისქვეშა ნერვი;
გ) სხივის ნერვი;
დ) შუათანა ნერვი.
272. მხრის წნულის ტოტია

ა) დიაფრაგმის ნერვი;
*ბ) ფრთისქვეშა ნერვი;
გ) ლავიწზედა ნერვი;
დ) ყურის დიდი ნერვი.
273. წელის წნულის შემადგენლობაში შედის

ა) დიდი წვივის ნერვი;
*ბ) ბარძაყ-სასქესო ნერვი;
გ) საჯდომი ნერვი;
დ) მცირე წვივის ნერვი;
274. კეფის მცირე ნერვი წარმოიქმნება ზურგის ტვინის ნერვების ტოტებისგან

ა) C3-C4;
*ბ) C2-C3;
გ) C2-C4;
დ) C1-C4.
275. ბარძაყის ნერვს ქმნის ფესვები

ა) L3;
*ბ) L2-L4;
გ) L1-L2;
დ) L1-L4.
276. გავის წნულს ქმნის ზურგის ტვინის ნერვების წინა ტოტები

ა) S1-S3;
ბ) S1-S5;
*გ) L4-S4;
დ) L3-S5.
277. საჯდომ ნერვს ქმნის ფესვები

ა) S1-S2;
*ბ) L5-S3;
გ) S2-S3;
დ) L5-S5.
278. მცირე წვივის ნერვს ქმნის ფესვები

ა) L1-L2;
ბ) L2-L3;
გ) L1-S2;
*დ) L4-S1.
279. ლავიწზედა ნერვს ქმნის ზურგის ტვინის ნერვები

ა) C3-C4;
*ბ) C3-C4;
გ) C4-C6.
280. ყურის დიდ ნერვს ქმნიან ზურგის ტვინის ნერვები

ა) C1-C2;
ბ) C1-C4;
*გ) C3;
დ) C5.
281. დიაფრაგმის ნერვს ქმნის ზურგის ტვინის ნერვები

ა) C1-C2;
ბ) C2-C3;
*გ) C3-C5;
დ) C1-C5.
282. დიაფრაგმის ნერვის დაზიანებისას აღინიშნება

ა) ტაქიკარდია;
ბ) ყლაპვის გაძნელება;
*გ) სლოკინი;
დ) ღებინება;
283. ფრთისქვეშა ნერვი აინერვირებს

ა) მხრის ორთავა კუნთს;
ბ) წინამხრის გამშლელებს;
*გ) დელტისებრ კუნთს;
დ) ყველა ზემოთ აღნიშნული სწორია.
284. კან-კუნთის ნერვის დაზიანება იწვევს

ა) კარპო-რადიალური რეფლექსის დაქვეითებას;
*ბ) წინამხრის მოხრის სისუსტეს;
გ) სამთავა კუნთის რეფლექსის დაქვეითებას;
285. წელის წნულს ქმნის ზურგის ტვინის ნერვების წინა ტოტები

*ა) T12-L4;
ბ) L1-L5;
გ) T11-L5;
დ) L1-L4
286. დიდი წვივის ნერვის შემადგენლობაში შედის ფესვები

ა) L1-L2;
ბ) L3-L4;
*გ) L4-S3;
დ) L1-S3.
287. სხივის ნერვის დაზიანებას მხრის შუა მესამედში ახასიათებს

ა) მტევნის მომხრელი კუნთების დამბლა;
ბ) სამთავა კუნთის რეფლექსის გამოვარდნა;
*გ) მტევნის გამშლელი კუნთების დამბლა;
დ) ყველა სწორია.
288. იდაყვის ნერვის დაზიანებას მაჯის დონეზე არ ახასიათებს

ა) მეხუთე თითის გაშლის და მოზიდვის სისუსტე;
ბ) პირველი თითის მოზიდვის დარღვევა;
*გ) პირველი თითის განზიდვის დარღვევა;
დ) პარესთეზია მტევნის შიგნითა ზედაპირზე.
289. შუათანა ნერვის დაზიანებას არ ახასიათებს

ა) მტევნის პირველი, მეორე და ნაწილობრივ მესამე თითების მოხრის
დარღვევა;
ბ) მტევნის პრონაციის დარღვევა;
გ) მტევნის მე-2 და მე-3 თითების შუა ფალანგების გამშლელების სისუსტე;
დ) კუნთ-სახსროვანი მგრძნობელობის დაქვეითება მტევნის მე-2 და მე-3
თითების საფრჩხილე ფალანგებში;
*ე) მტევნის ჰიპოტენარის ატროფია.
290. ტაცების (იანიშევსკის) რეფლექსი ახასიათებს

ა) თხემის წილის;
ბ) საფეთქლის წილის;
*გ) შუბლის წილის;
დ) კეფის წილის დაზიანებას
291. სმენითი აგნოზია აღინიშნება

ა) თხემის წილის;
ბ) შუბლის წილის;
გ) კეფის წილის;
*დ) საფეთქლის წილის დაზიანებისას.
292. დეცერებრაციულ რიგიდობას გამოიწვევს ტვინის ღეროს დაზიანება

ა) მოგრძო ტვინის ზედა ნაწილების დონეზე;
ბ) მოგრძო ტვინის ქვედა ნაწილების დონეზე;
*გ) წითელი ბირთვის დონეზე;
დ) ხიდის დონეზე.
293. წითელი ბირთვის ქვედა სინდრომს (კლოდის სინდრომი) არ

ახასიათებს
ა) თვალის მამოძრავებელი ნერვის დამბლა დაზიანების მხარეს;
*ბ) ჰემიპარეზი, ჰემიჰიპესთეზია კონტრალატერალურ მხარეს;
გ) ჰემიატაქსია კონტრალატერალერ მხარეს;
დ) კუნთთა ჰიპოტონია კონტრალატერალურ მხარეს;
ე) ინტენციური ტრემორი კონტრალატერალურ მხარეს.
294. ფოვილის ალტერნაციულ სინდრომს ახასიათებს ერთდროული დაზიანება

ნერვების
*ა) სახის და განმზიდველი;
ბ) სახის და თვალის მამოძრავებელი;
გ) ენა-ხახის და ცდომილი;
დ) ენისქვეშა და ცდომილი.
295. მოგრძო ტვინის დორსო-ლატერალერი ნაწილის დაზიანებას

(ვალენბერგ- ზახარჩენკოს სინდრომი) არ ახასიათებს
ა) რბილი სასის და ხმოვანი იოგის დამბლა დაზიანების მხარეს;
ბ) ატაქსია დაზიანების მხარეს;
გ) დაზიანების მხარეს სახეზე მგრძნობელობის სეგმენტური მოშლა;
დ) ტკივილის და თერმული მგრძნობელობის მოშლა კონტრალატერალურ
მხარეს;
*ე) ჰემიპარეზი კონტრალატერალურ მხარეს.
296. აპრაქსია ვლინდება დაზიანებისას

ა) დომინანტური ჰემისფეროს შუბლის წილის;
ბ) არადომინანტური ჰემისფეროს შუბლის წილის;
*გ) დომინანტური ჰემისფეროს თხემის წილის;
დ) არადომინანტური ჰემისფეროს თხემის წილის.
297. სხეულის სქემის მოშლა აღინიშნება დაზიანებისას

ა) დომინანტური ჰემისფეროს საფეთქლის წილის;
ბ) არადომინანტური ჰემისფეროს საფეთქლის წილის;
გ) დომინანტური ჰემისფეროს თხემის წილის;
*დ) არადომინანტური ჰემისფეროს თხემის წილის.
298. სენსორული აფაზია აღინიშნება დაზიანებისას

*ა) საფეთქლის ზედა ხვეულის;
ბ) საფეთქლის შუა ხვეულის;
გ) თხემის ზედა წილაკის;
დ) თხემის ქვედა წილაკის.
299. ტვინის ჰემისფეროების ლიმბიურ ნაწილს არ მიეკუთვნება

ა) ჰიპოკამპი;
ბ) გამჭირვალე ძგიდე;
გ) სარტყლის ხვეული;
დ) კუნძულის ირგვლივი ღარი;
*ე) ჰიპოთალამუსი.
300. იდეატორული აპრაქსია აღინიშნება დაზიანებისას

ა) საფეთქლის წილის;
*ბ) შუბლის წილის;
გ) თხემის წილის;
დ) ყველა ზემოაღნიშნული სწორია.
301. ვეგეტატიური ნერვული სისტემის სიმპატიკური ნაწილის სეგმენტური

აპარატი წარმოდგენილია ზურგის ტვინის გვერდითი რქების ნეირონებით
დონეზე
ა) C5-TH10;
ბ) TH1-TH12;
*გ) C8-L3;
დ) TH6-L4.
302. ვეგეტატიური ნერვული სისტემის პარასიმპატიკური ნაწილის

სეგმენტური აპარატის კაუდალური ნაწილი წარმოდგენილია ზურგის ტვინის
გვერდითი რქების ნეირონებით დონეზე
ა) L4-L5-S1;
ბ) L5-S1-S2;
გ) S1-S3;
*დ) S2-S4;
ე) S3-S5.
303. ცილიო-სპინალური ცენტრი მოთავსებულია ზურგის ტვინის გვერდით

რქებში სეგმენტების დონეზე
ა) C6-C7;
ბ) C7-C8;
*გ) C8-TH1;
დ) TH1-TH2;
ე) TH2-TH3
304. თავის ტვინის ჰემისფეროების ინტეგრაციულ მოქმედებას ანხორციელებს

ა) პროექციული ბოჭკოები;
ბ) ასოციაციური ბოჭკოები;
*გ) კომისურული ბოჭკოები;
დ) ანალიზატორების ქერქული ნაწილის ასოციაციური ველები.
305. ასოციაციური ბოჭკოები აკავშირებს

ა) ორივე ჰემისფეროს სიმეტრიულ ნაწილებს;
ბ) ორივე ჰემისფეროს არასიმეტრიულ ნაწილებს;
გ) ქერქს მხედველობის ბორცვთან და ქვემომდებარე სტრუქტურებთან;
*დ) ქერქის სხვადასხვა ნაწილებს ერთი ჰემისფეროს ფარგლებში.
306. ასტერეოგნოზი აღინიშნება

ა) თხემის წილის ქვედა წილაკის;
ბ) ზედა საფეთქლის ხვეულის;
გ) შუბლის ქვედა ხვეულის;
*დ) ზედა თხემის წილაკის დაზიანებისას
307. მარცხენა ხელის ცენტრალური დამბლა გამოვლინდება, როდესაც

პათოლოგიური პროცესი ლოკალიზებულია
ა) მარცხნივ წინა ცენტრალური ხვეულის ზედა ნაწილებში;
ბ) მარცხნივ წინა ცენტრალური ხვეულის ქვედა ნაწილებში;
გ) შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხში;
დ) შიგნითა კაფსულის მუხლში;
*ე) მარჯვნივ წინა ცენტრალური ხვეულის შუა ნაწილებში.
308. ნათხემის დაზიანება, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს თვალის

მოძრაობის დარღვევა, ლოკალიზებული უნდა იყოს
ა) ნათხემის კარავში
*ბ) ნათხემის კვირტში;
გ) ჭიაში;
დ) საცობისებრ ბირთვში;
ე) არც ერთში ზემოაღნიშნულთაგან.
309. ლენტიკულო-სტრიატული არტერიები

ა) ამარაგებს სისხლით შიგნითა კაფსულის წინა ფეხის წინა ნაწილს;
ბ) ამარაგებს სისხლით შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხის უკანა ნაწილს;
*გ) ამარაგებს სისხლით შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხის წინა ნაწილს;
დ) წარმოიქმნება ტვინის უკანა არტერიებიდან;
ე) არც ერთი ზემოაღნიშნულთაგან.
310. ჰიუბნერის შებრუნებითი არტერია წარმოიქმნება

ა) შიგნითა საძილე არტერიისგან;
ბ) წინა შემაერთებელი არტერიისგან;
გ) წინა ქორიოიდალური არტერიისგან;
*დ) ტვინის წინა არტერიისგან;
ე) ზემოთაღნიშნულთაგან არც ერთისგან.
311. 35 წლის პროფესიით მბეჭდავ-მემანქანე ქალი,ყოველდღიურად მუშაობს

6 საათის მანძილზე,რამოდენიმე თვეში მას განუვითარდა ტკივილი ორივე
ხელის მტევანში (მეტად მარჯვენაში) და პარესთეზია ორივე ხელისგულის
ლატერალურ მხარეზე. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ნერვის დაზიანება
იწვევს აღნიშნულ სიმპტომებს?
ა) n.axillaris
*ბ) n.medianus
გ) n. ulnaris
დ) n. radialis
ე) გულმკერდის გრძელი ნერვი
312. ახალგაზრდა მამაკაცმა ავტოსაგზაო შემთხვევისას მიიღო მხრის ძვლის

მოტეხილობა. ტკივილის გავლის შემდეგ მან შეამჩნია სისუსტე იდაყვის
მოხრის მცდელობისას, მას აღენიშნება პარესთეზია წინამხრის რადიალურ და
ზურგისმხრივ ზედაპირებზე. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ნერვია
ა) N. suprascapularis
ბ) Longthoracik nervs
*გ) N. muskulocutaneus
დ) N. radialis
ე) N. medianus
313. 37 წლის ალკოჰოლის მომხმარებელმა მამაკაცმა გამოიღვიძა მარჯვენა

მტევანში უხერხულობის შეგრძნებით. ნევროლოგიურად გამოვლინდა მტევნის
ექსტენზიის სისუსტე მაჯის მიდამოში, ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი
ნერვია დაზიანებულ?
ა) N. medianus
ბ) N. brachioradialis
გ) N. muskulocutaneus
*დ) N. radialis
ე) N. ulnaris
314. 16 წლის ბიჭმა ქუჩური გარჩევისას მიიღო თავის მიდამოში დარტყმა.

იგი დაახლოებით 30 წამის მანძილზე იყო გაბრუებული. შემდგომში
გადავიდა კომატოზურ მდგომარეობაში, თუმცა კომის განვითარებამდე
რამოდენიმე წუთი იყო ნათელი პერიოდი. პაციენტის კიდურები დარტყმის
საპირისპირო მხარეს უფრო დუნეა, ვიდრე დარტყმის მხარეზე. ამ
შემთხვევიდან 25 წუთში ემერჯენსში პაციენტი არ რეაგირებს მტკივნეულ
გაღიზიანებაზე, მაჯა იყო 40/წთ-ში, ეკგ-ზე არითმია არ დაფიქსირებულა.
არტერიული წნევა 180/110-ზე. Hg.mm თვალის ფსკერზე დისკის შეშუპება
არ იყო, თუმცა ვენები გაფართოვებულია და ბადურის სისხლძარღვების
პულსაცია არ არის. ქვემოთჩამოთვლილიდან რითი აიხსნება პაციენტის
კლინიკური ნიშნები?
ა) გულყრა
ბ) გულის გამტარებლობის დარღვევა
*გ) მომატებული ინტრაკრანიული წნევა
დ) სინუსური კვანძის სისუსტე
ე) ჰიდროცეფალია
315. 18 წლის ბიჭი მოყვანილია ემერჯენსში წყალში გადახტომის შედეგად

მიღებული დაზიანების გამო. ცნობიერება ნათელია. კრანიული ნერვები
ინტაქტური, მას შეუძლია მხრების მოძრაობა, მაგრამ კიდურებს ვერ
ამოძრავებს. პაციენტს აღენიშნება დუნე ტეტრაპლეგია და სენსორული
დარღვევები C5 დონიდან. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი მენეჯმენტია ამ
პაციენტისთვის ადექვატური?
ა) I/V მეთილპრედნიზოლონი 30მგ/კგ/სთ პირველი 8 საათის მანძილზე
ბ) დექსამეტაზონი პერორალურად
გ) ინტუბაცია და მომზადება სასწრაფო ოპერაციისათვის
დ) ჰიპერბარული ოქსიგენოთერაპია
*ე) პირველი 8 საათში I/V მეთილპრედნიზოლონი 30მგ/კგ/სთ, შემდგომი
23 საათის განმავლობაში 5,4 მგ.კგ.საათში
316. ბავშვებში ყველაზე ხშირი ტვინის სიმსივნეა:

ა) მეტასტაზები ექსტრაცენტრალური ორგანოებიდან თავის ტვინში
ბ) ოლიგოდენდროგლიომა
*გ) მულტიფორმული გლიობლასტომა
დ) მენინგიომა
ე) ინფრატენტორიული სიმსივნეები
317. 78 წლის ქალს თავის ტკივილების გამო გაუკეთდა CT, რომელიც

საკმარისი იყო მარცხენა ჰემისფეროში მასიური წარმონაქმნის აღმოსაჩენად,
რომელსაც თან ახლდა თავის ქალის ძვლების ჰიპეროსტოზი. თავის ტვინის
რომელი სიმსივნე შეიძლება ქონდეს პაციენტს?
*ა) მენინგიომა
ბ) ჰიპოფიზის ადენომა
გ) ასტროციტომა
დ) შვანომა
ე) ჰემანგიობლასტომა
318. თავის ტვინის რომელ მეტასტაზურ დაავადებას ახასიათებეს ყველაზე

მოკლე სიცოცხლის ხანგრძლივობა?
*ა) ავთვისებიანი მელანომა
ბ) ძუძუს კიბო
გ) ფილტვის კიბო
დ) თირკმლის კიბო
ე) პროსტატის კიბო
319. MRI –ზე იდენტიფიცირდა მესამე პარკუჭის კოლოიდური კისტა.

ყველაზე ხშირი გართულებაა:
ა) ბიტემპორალური ჰემიანოფსია
*ბ) ჰიდროცეფალია
გ) სიარულისას ატაქსია
დ) ოპტიკური ატროფია
ე) ოსცილოფსია
320. სიმსივნის ტიპი, რომელიც ხშირია შიდსიან პაციენტებში, მაგრამ სხვა

შემთხვევებში ძალზე იშვიათი არის:
ა) ლიმფოციტური ლეიკემია
ბ) მეტასტაზური ლიმფომა
*გ) პირველადი ლიმფომა
დ) კაპოსის სარკომა
ე) ლიმფოსარკომა
321. 37 წლის მამაკაცს მხედველობის დარღვევით აღმოაჩნდა

ბიტემპორალური ჰემიანოფსია. ამ სიმსივნეებიდან რომელია პასუხისმგებელი
აღნიშნულზე?
ა) ოპტიკური გლიომა
ბ) კეფის ასტროციტომა
გ) ტვინის ღერის გლიომა
*დ) ჰიპოფიზის ადენომა
ე) სფენოიდალური ფრთის მენინგიომა
322. 30 წლის მამაკაცს შეძენილი იმუნოდეფიციტის სინდრომით (შიდსი)
განუვითარდა თავის ტკივილები და მარცხენამხრივი ჰემიპარეზი, აგრეთვე
გამოუვლინდა მარჯვენა შუბლის წილის თეთრ ნივთიერებაში ჰომოგენურად
გადიდებული წარმონაქმნი. რა ტიპის სიმსივნე განუვითარდა პაციენტს?
ა) მედულობლასტომა
გ) კარცინომატოზური მენინგიტი
დ) მეტასტაზური კარცინომა
*ე) პირველადი ცნს–ის ლიმფომა
323. 16 წლის ბიჭი რძიანი–ყავისფერი ლაქებითა და კანქვეშა კვანძებით

უჩივის მხედველობის დაქვეითებას მარცხენა თვალში. რა ტიპის სიმსივნე
განუვითარდა პაციენტს?
ა) მედულობლასტომა
*გ) ოპტიკური გლიომა
დ) კარცინომატოზური მენინგიტი
ე) შვანომა
324. 57 წლის მწეველ ქალს, თეძოსა და მხრის სისუსტის სამთვიანი

ისტორია აქვს. ის უჩივის ასევე ქსეროსტომიას. არ ვლინდება სენსორული
დარღვევები და არის კოგნიტიურად შენახული. გამოკვლევისას
მანიფესტირდება ორთოსტატიული სიმპტომატიკა. გამოხატულია
პროქსიმალური კუნთების სისუსტე, მაგრამ კუნთების სიძლიერე მატულობს
მათი განმეორებითი მოქმედებისას. თვალების მოძრაობა ნორმალურია. რა
ტიპის დარღვევა განუვითარდა პაციენტს?
ა) მოტორული ნეირონის დაავადება
ბ) გილენ–ბარეს სინდრომი
გ) პარაპროტეინემიური ნეიროპათია
*დ) ლამბერტ–იტონის მიასთენიური სინდრომი
ე) მიასთენია
325. თავის ტვინის რომელ ნაწილში ვითარდება ყველაზე ხშირად

მეტასტაზები?
ა) ტვინის ღერო
ბ) ნათხემი
გ) ბაზალური ბირთვები
*დ) ცერებრული რუხი და თეთრი ნივთიერების საზღვარი
ე) გარსები
326. 1918-1926 წლებში არსებული გრიპის ეპიდემია, რომელიც

ასოცირებული იყო ეკონომოს ენცეფალიტთან, პაციენტთა დიდ რაოდენობაში
რომელი სინდრომის შემდგომი ჩამოყალიბებით ხასიათდება?
ა) სიდენჰემის ქორეა
ბ) ალცჰეიმერის დაავადება
გ) გაფანტული სკლეროზი
დ) გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზი
*ე) პარკინსონის დაავადება
327. 26 წლის ჰეროინ-დამოკიდებული პაციენტი იყენებდა “ქუჩის ჰეროინს".

წამლის აქტიური შემადგენლობაა 1-მეთილ-4-ფენილ-1,2,3,6-
ტეტრაჰიდროპირიდინი ,,MPTP“. რომელი ნევროლოგიური სინდრომის
განვითარების მაღალი რისკი არსებობს და რისი მსგავსია ის კლინიკურად?
ა) ჰენტინგტონის ქორეასთან
ბ) ფრიდრეიხის დაავადებასთან
გ) სიდენჰემის ქორეასთან
*დ) პარკინსონის დაავადებასთან
ე) გვერდით ამიოტროფულ სკლეროზთან
328. 48 წლის ქალს ნეიროლეპტიკების ხანგრძლივად მიღების ფონზე

აღენიშნება მეორადი პარკინსონიზმი. რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი
პრეპარატების გამოყენებითაა შესაძლებელი აღნიშნული სინდრომის
გამოვლინების მინიმუმამდე შემცირება?
*ა) ტრიჰექსიფენიდილი (არტანე)
ბ) ჰალოპერიდოლი (ჰალდოლი)
გ) მეტამფეტამინი
დ) ტიორიდაზინი (მელარილი)
ე) L-დოფა
329. თუმცა პარკინსონის დაავადების საფუძველია დოფამინის დეფიციტი,

პაციენტს დოფამინზე ხშირად უნიშნავენ L-დოფას, ვინაიდან:
ა) L-დოფა დოფამინზე ნაკლებად იწვევს გულისრევასა და ღებინებას
ბ) დოფამინი გასტროინტერსტინალურ ტრაქტში სწრაფად გარდაიქმნება
არაეფექტურ შენაერთად
გ) L-დოფა უფრო სწრაფად აბსორბირდება გასტროინტერსტინალურ
ტრაქტში, ვიდრე დოფამინი
*დ) დოფამინი ვერ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, რის გამოც არაა
თერაპიული ეფექტი ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე
ე) L-დოფა დოფამინურ რეცეპტორებზე მოქმედებს უფრო ეფექტურად,
ვიდრე დოფამინი
330. 72 წლის მამაკაცს, რომელსაც 2 წელია გამოხატული აქვს ასიმეტრიული

რიგიდობა, ბრადიკინეზია და ტრემორი, დაესვა პარკინსონის დაავადების
დიაგნოზი. დაეწყო მკურნალობა კარბიდოპითა და L-დოფათი. კარბიდოპას
კომბინაცია L-დოფასთან გამოიყენება, ვინაიდან მას:
ა) გააჩნია ანტიქოლინერგული აქტივობა
ბ) გააჩნია დოფამინერგული აქტივობა
გ) წარმოადგენს ანტიჰისტამინურ პრეპარატს
დ) წარმოადგენს ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატს
*ე) დოფა-დეკარბოქსილაზას ინჰიბიტორია
331. 70 წლის მამაკაცს, პარკინსონის დაავადებით, აღენიშნება

პროგრესირებადი დემენცია ბოლო ერთი წლის განმავლობაში. უკანასკნელი 2
თვეა მას აქვს მზარდი სიხშირის ჰალუცინაციები, რის გამოც იგი
აჟიტირებულია. პაციენტი ღებულობს მხოლოდ კარბიდოფა/ლევოდოფა-ს. მან
ვერ აიტანა დოზის შემცირების ვერცერთი მცდელობა. ჩამოთვლილი
მედიკამენტებიდან რომელია საუკეთესო არჩევანი ამ შემთხვევაში
ჰალუცინაციების სამკურნალოდ?
ა) ქლორპრომაზინი
ბ) დონეპეზილი
გ) ჰალოპერიდოლი
დ) ოლანზაპინი
*ე) ქვეტიაპინი
332. პარკინსონის დაავადების მქონე 64 წლის ქალმა ძილის დროს დაიწყო

ყვირილი და ქმრის მუშტებით ცემა. როცა მან შეძლო კითხვებზე პასუხის
გაცემა, თქვა რომ ნახა სიზმარი, რომელშიც გამტაცებლები ემუქრებოდნენ
მის შვილიშვილს. პაციენტი ღებულობს სელეგილინს და
კარბიდოფა/ლევოდოფას. ჩამოთვლილთაგან როგორი მედიკამენტური
რეგულირება იქნება უფრო ეფექტური მისი მდგომარეობის სამკურნალოდ?
ა) ამანტადინის დამატება
ბ) ამიტრიპტილინის დამატება
*გ) კლონაზეპამის დამატება
დ) კარბიდოფა/ლევოდოფას მიღების შეწყვეტა
ე) სელეგილინის მიღების შეწყვეტა
333. 32 წლის პროფესიონალმა მევიოლინემ კლინიკას მიმართა პერიოდული

ტრემორის 4-წლის ანამნეზით. ტრემორი ჩვეულებრივ ვითარდება მაშინ,
როცა ის სვამს ყავას ან იმყოფება სტრესის ქვეშ. იგი განსაკუთრებით
შემაწუხებელია, როცა ვითარდება სცენაზე გამოსვლისას. ფიზიკური
გამოკვლევით გამოვლინდა ხელების იოლი პოსტურული ტრემორი.
ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე შესაფერისი მკურნალობა?
ა) გაბაპენტინი ყოველდღიურად
ბ) პრიმიდონი ყოველდღიურად
*გ) პროპრანოლოლი საჭიროების შემთხვევაში
დ) მხოლოდ თვითდარწმუნება
ე) ტოპირამატი ყოველდღიურად
334. ჩამოთვლილთგან რომელი მდგომარეობა გამორიცხავს მოსაზრებას

პარკინსონის დაავადების შორსწასული ფორმის მქონე პაციენტის ტვინის ღრმა
სტრუქტურების სტიმულაციის (DBS) მეთოდით მკურნალობაზე?
ა) აუტონომიური არასტაბილობა
*ბ) დემენცია
გ) დეპრესია
დ) პოსტურული არამდგრადობა
ე) მედიკამენტებისადმი რეზისტენტული ტრემორი
335. ჩამოთვლილთაგან რომელი სიმპტომი წარმოადგენს ცერვიკალური

დისტონიის მკურნალობისათვის ჩატარებული ბოტულინის ტოქსინის ინექციის
გართულებას?
ა) კონსტიპაცია
*ბ) დისფაგია
გ) ერექციის დისფუნქცია
დ) ჰიპოთერმია
ე) სომნოლენცია
336. ჩამოთვლილთაგან რომელი ტიპის მედიკამენტთან ერთად უნდა

დაინიშნოს აპომორფინი?
ა) ანტიქოლინერგული
*ბ) ანტიემეტური
გ) ანტიჰისტამინური
დ) ანტიჰიპერტენზიული
ე) პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი
337. 56 წლის მამაკაცმა კლინიკას მიმართა ზედა კიდურებში ესენციური

ტრემორის გაძლიერების გამო. ტრემორი პაციენტს ხელს უშლის ყოველდღიურ
აქტივობაში, მათ შორის წერასა და ჭამაში, ასევე პროფესიულ საქმიანობაში.
მისი სიმპტომები არ დაექვემდებარა მკურნალობას სხვადასხვა
მედიკამენტებით. რომელთა შორისაა პროპრანოლოლი, პრიმიდონი,
ალპრაზოლამი, და ტოპირამატი. მინიმალური ეფექტი გამოვლინდა
ბოტულინის ტოქსინით ინექციის შემდეგ, რამაც ასევე გამოიწვია ხელების
სისუსტე. გასინჯვით გამოვლინდა ძლიერი პოსტურული და კინეტიკური
ტრემორი ზედა კიდურებში. ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე ეფექტური
მკურნალობა აღნიშნულ შემთხვევაში?
ა) ატენოლოლი
ბ) კლონაზეპამი
*გ) ტვინის ღრმა სტრუქტურების სტიმულაცია
დ) გაბაპენტინი
ე) მეტოპროლოლი
338. 10 წლის გოგონას 2 დღეა აღენიშნება პათოლოგიური მოძრაობები

კიდურებში. 6 კვირის წინ მას ჰქონდა სტრეპტოკოკული ფარინგიტი,
რომელიც უკუგანვითარდა ანტიბიოტიკოთერაპიის ფონზე. ფიზიკური
გასინჯვით გამოვლინდა საშუალო სიმძიმის გენერალიზებული ქორეა, იოლი
დიზართრია და სიარულის არამდგრადობა. ანტისტრეპტოლიზინ O-ს ტიტრი
მომატებულია. ჩამოთვლილთაგან რომელი სპეციალისტის კონსულტაციაა ამ
დროისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი?
*ა) კარდიოლოგი
ბ) ინფექციონისტი
გ) ფიზიოთერაპევტი
დ) ფსიქიატრი
ე) არც ერთი
339. პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტი ღებულობს მხოლოდ

ლევოდოფა/კარბიდოფას (25/100). ის იღებს 1 აბს დილის 8 საათზე
გაღვიძებისთანავე, 1 აბს პირველ საათზე და 1 აბს 6 საათზე. პრეპარატის
მიღების რეჟიმის ცვლილება, მისი ადმინისტრირებით ყოველ 4 საათში
(8.00;12.00;16.00;20.00) ჩამოთვლილთაგან რომელ მდგომარეობას
შეამცირებს ყველაზე მეტად?
ა) დღის მოჭარბებული ძილიანობა
ბ) ჰალუცინაციები
გ) ღებინება
დ) პიკ-დოზის დისკინეზია
*ე) გამორთვის ფენომენი
340. 62 წლის ქალი, რომელმაც მიმართა კლინიკას, ბოლო 2 წელია უჩივის

ფეხის რხევას დგომისას. ის ასევე გრძნობს არამდგრადობას და ფეხების
ტრემორს დგომისას. სიმპტომები უმჯობესდება სიარულის ან ჯდომის დროს.
ფიზიკური გასინჯვით გამოვლინდა მაღალი სიხშირის ტრემორი ფეხებში,
რომელიც უმჯობესდება სიარულისას. სიარული ნორმალურია. სხვა
პათოლოგია ნევროლოგიურ სტატუსში არ გამოვლინდა. ჩამოთვლილთაგან
რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) დისტონიური ტრემორი
ბ) მულტისისტემური ატროფია
*გ) ორთოსტატიული ტრემორი
დ) პარკინსონის დაავადება
ე) პროგრესირებადი სუპრანუკლეარული დამბლა
341. 27 წლის მამაკაცი უჩივის სიცხიანობას 37.3-37.7 ფარგლებში, თავის

ტკივილის და კისრის რიგიდობას. აღნიშნული სიმპტომები განსაკუთრებით
შეუპოვარი გახდა ბოლო 2 კვირის მანძილზე. თზტს და სეროლოგიური
ანალიზით დადგინდა ლაიმის დაავადება და დაიწყო მკურნალობა.
ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ნერვის დაზიანება უფრო ხშირია ლაიმის
დაავადების დროს?
ა) III
ბ) V
*გ) VII
დ) IX
ე) XII
342. 10 წლის ბიჭს რამოდენიმე დღიანი დაბალი სიცხისა, იოლი კისრის

რიგიდობისა და თავის ტკივილის შემდეგ განუვითარდა ბილატერალური სახის
სისუსტე. IgM, თზტს PCR რეაქცია პოზიტიურია ბორელიოზზე ,,Borrelia
burgsdorferi“. ქვემოთჩამოთვლილიდან კანის რა სახის დაზიანება
ვითარდება ამ მიკროორგანიზმის მატარებელი ტკიპას კბენის შემდეგ?
ა) ექსფოლიატიური დერმატიტი
ბ) პურპურა
გ) ლოკალური შეშუპება
*დ) ქრონიკული მიგრანტული ერითემა
ე) ვეზიკულური დაზიანებები.
343. 59 წლის ქალს დაუდგინდა ენცეფალიტი. თზტს ანალიზის და MRI

ჩატარებამდე გადაწყდა ეეგ წარმოება. ქვემოთჩამოთვლილიდან რა
ცვლილებებია მოსალოდნელი ეეგ-ზე ჰერპესის ენცეფალიტის დროს?
ა) ალფა აქტივობა შუბლში
ბ) ბეტა აქტივობა საფეთქელში
გ) წამში სამი პიკ-ტალღა განტვირთვები
*დ) ბილატერალური პერიოდული ეპილეფტიური განტვირთვები
ე) უნილატერალური ტეტა აქტივობა შუბლში.
344. 50 წლის ქალი მოთავსდა საავადმყოფოში გამოხატული ძილიანობით,

ცხელებით და წნევის ზომიერი დაქვეითებით. ძიება წარიმართა ცხელების
მიზეზთან დაკავშირებით და პაციენტს დაეწყო მკურნალობა ი/ვ სითხეების
გადასხმით და ანტიბიოტიკებით. დაისვა ბაქტერიული ენდოკარდიტის
დიაგნოზი. საავადმყოფოში მოთავსების მე-2 დღეს პაციენტს განუვითარდა
მარჯვენა ხელის სისუსტე და გაუჭირდა მეტყველება. თავის ტვინის CT -ზე
გამოვლინდა დაზიანების კერა ბეჭდისებური გაძლიერებით მარცხნივ შუბლში.
ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელია მსაგვსი დაზიანების განვითარების ჩვეული
ლოკალიზაცია?
ა) ჩენჩო
ბ) თალამუსი
გ) კუდიანი სხეულის თავი
*დ) რუხი-თეთრი ნივთიერების ზღვარი (საზღვარი)
ე) სუბთალამუსი
345. 35 წლის ქალს აღენიშნება პროგრესული სისუსტე მარჯვენა ხელში და

გაუჭირდა საგნების დანახვა მარცხენა მხედველობის ველში. პაციენტი HIV
პოზიტიურია, თუმცა ბოლო წლებში მედიკამენტებს მუდმივად არ იღებს.
გასინჯვით აღინიშნება მარჯვენამხრივი ჰომონიმური ჰემოანოფსია და
მგრძნობელობის დაქვეითება მარცხენა ხელსა და სახის მიდამოში. მისი CD4
75 –ია. ბმრ-ული კვლევით გამოვლინდა დემილინიზაციის კერა მარცხენა
თხემ-კეფაში. თ/ზ/ტვინის PSR კრეიცფელდ-იაკობის ვირუსზე
პოზიტიურია. ქვემოთჩამოთვლილიდან ყველაზე ადექვატური თერაპიაა ამ
შემთხვევაში:
ა) ამფოტერიცინ - B
ბ) თავის ქალას დასხივება
*გ) მაღალაქტიური ანტირეტროვირუსული თერაპია
დ) ინტრავენური აციკლოვირი
ე) ინტრავენური ცეფტრიაქსონი
346. 71 წლის ქალს 2 დღეა აღენიშნება თავის ტკივილი, ცხელება, რასაც

მოჰყვა ცნობიერების დათრგუნვა, პაციენტი გადაიყვანეს კლინიკაში
გენერალიზებული გულყრის შემდეგ. თავის ტვინის CT-ზე გამოვლინდა
მარცხნივ საფეთქლის სისხლჩაქცევა და შეშუპება. ქვემოთჩამოთვლილიდან
რომელს შეესაბამება ენცეფალიტის ლოკალიზაცია მედიალური საფეთქლის ან
შუბლის ორბიტალურ მიდამოებში?
ა) მკრთალი ტრეპონემა
ბ) ვარიცელა ზოსტერ ვირუსი
*გ) ჰერპეს-სიმპლექს ვირუსი
დ) კრიპტოკოკუს ნეოფორმანს
ე) ტოქსოპლაზმა გონდიი
347. 35 წლის ქალი დაკბინა მაწანწალა ძაღლმა. ჭრილობა უმნიშვნელო
იყო, მაგრამ პაციენტი მაინც მივიდა საავადმყოფოში და გაესინჯა ექიმს.
ექიმი შეფიქრიანებული ჩანდა და გამოთქვა მოსაზრება რომ პაციენტი ცოფით
განვითარების რისკის ჯგუფშია და სასწრაფოდ დანიშნა იმუნოგლობულინი.
ქვემოთჩამოთვლილი რა გზით ვრცელდება ცოფის ვირუსი ცნს-ში?
ა) კუჭნაწლავის ტრაქტიდან
ბ) ჰემატოგენურად
*გ) პერიფერიული ნერვებით ცენტრიპეტალურად
დ) რესპირატორული გზებით
ე) სქესობრივი გზით.
348. 52 წლის ქალს 6 თავის მანძილზე განუვითარდა პროგრესული

დემენცია, კანკალი, სიარულის ატაქსია და მიოკლონური შეკრთომები.
მეტყველება გახდა შენელებული და გაურკვეველი, ხელის მოძრაობა
მოუქნელი. მას არ აღენიშნება ნეიროდეგენერაციული დაავადების ოჯახური
ანამნეზი. თავის ტვინის MRI გამოვლინდა T2 სიგნალის იოლი მომატება
ბილატერალურად ქერქქვეშა ბირთვებში. ეეგ-ზე გამოვლინდა ძირითადი
აქტიურობის დეზორგანიზაცია პერიოდული მახვილი ტალღების
განტვირთვებით განმეორებითი 1 წამიანი ინტერვალებით და ბილატერალური
გავრცელებით. ანგიოგრაფიით სისხლძარღვის პათოლოგია არ გამოვლინდა.
ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი დიაგნოზია სწორი?
ა) მულტიინფარქტული დემენცია
ბ) ზურგის ტვინის ხმობა
გ) ფრიდრეიქის ატაქსია
დ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა
*ე) სპონგიოფორმული ენცეფალოპათია
349. 27 მამაკაცს წლის განუვითარდა უნებლიე მოძრაობის განმეორებითი

ეპიზოდები. პაციენტი წლების განმავლობაში ინტრავენური ნარკოტიკების
მომხმარებელია და რამოდენიმეჯერ იყო ჰოსპიტალიზებული განმეორებითი
ინფექციის, მათ შორის ქვემწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტის გამო.
პაციენტის უნებლიე მოძრაობები გამოხატულია სხეულის მარჯვენა მხარეს და
თანხლებულია ყლაპვის გაძნელებითა და ხმის ჩახლეჩით. ბოლო 4 წლის
მანძილზე პაციენტმა საგრძნობლად დაიკლო წონაში. გასინჯვით გამოვლინდა
დიფუზური ლიმფადენოპათია და მარჯვენამხრივი ჰიპერტონუსი. თ/ზ/ტვინის
სითხე გარდა ცილის იოლი ელევაციისა, ნორმალურია. CT -ით აღინიშნება
დაქვეითებული სიმკვრივის დიდი უბანი მარცხნივ ნათხემში. ეეგ-ზე
გამოვლინდა რიტმის დიფუზური შენელება მარცხენა ჰემისფეროში.
აღმოჩენილი კერის ბიოფსიით დადგინდა ოლიგოდენდროციტები
პათოლოგიურად დიდი ზომის ბირთვით, რომელიც შეიცავს მუქი ფერის
ჩანართებს. ამის გარდა გამოხატულია ექსტენსიური დემიელინიზაცია და
გიგანტური ასტროციტები. 1თვის თავზე პაციენტს გაუძლიერდა ატაქსია, 2
კვირაში კი გამოვლინდა იოლი დემენცია და გულყრები. 3 თვეში დემენცია
გაღრმავდა.პაციენტს აღენიშნებოდა უნებლიე შარდვა და დეფეკაცია.
რამოდენიმე დღეში პაციენტი გადავიდა კომაში და დაიღუპა.
ა) ქვენმწვავე HIV ენცეფალიტი
ბ) ქვემწვავე მასკეროზებელი პანენცეფალიტი
*გ) პროგრესული მულტიფოკალური ლეიკოენცეფალოპათია
დ) გილენ-ბარეს სინდრომი
ე) ,,Tabes dorsialis“
350. 18 წლის მამაკაცმა შენიშნა ჩხვლეტის შეგრძნება წვივის მიდამოში

გადატანილი მწვავე რესპირატორული დაავადების 2 კვირის შემდეგ. 2 დღეში
პაციენტმა შენიშნა ორივე ფეხის დორსალური ფლექსიის სისუსტე, 1 კვირაში
კი სიარულის გაძნელება. პაციენტს არ აღენიშნება შარდვისა და დეფეკაციის
მოშლა. სისუსტე სწრაფად პროგრესირებს და მომდევნო კვირის მანძილზე
სუნთქვის დარღვევის გამო გადაყვანილია ფხვ-ზე. გამოხატულია
ტეტრაპლეგია, შენარჩუნებულია თვალების მოძრაობა. თ/ზ/ტვინის სითხეში
ცილა აღემატება 1გ/დლ-ზე. თეთრი ელემენტები ნორმალურია,
ერითროციტები არ არის. სწორი პასუხია:
ა) ქვენმწვავე HIV ენცეფალიტი
გ) პროგრესული მულტიფოკალური ლეიკოენცეფალოპათია PML
*დ) გილენ-ბარეს სინდრომი
351. 29 წლის მამაკაცს უვითარდება გენერალიზებული გულყრა, რაც გახდა

მისი ჰოსპიტალიზაციის საფუძველი, გონზე მოსვლისას მან აღნიშნა, რომ
ბოლო 2 წელია მას აღენიშნება გონების დაკარგვის 3 ეპიზოდი. გასინჯვით
პათოლოგია არ გამოვლინდა, თავის ტვინის კონტრასტული CT-ით
გამოვლინდა 2 მცირე ზომის ჰიპერინტენსიური ფოკუსი მარჯვნივ შუბლსა და
1 სმ-ის სიდიდის კერა მასში კვანძოვანი ფოკუსით მარცხენა შუბლში.
კონტრასტირებისას კისტის კედელი გაძლიერდა კონტრასტის ჩართვის გამო,
თუმცა მეორე კერა მარჯვენა შუბლში არ გაძლიერდა, რასთან გვაქვს საქმე?
*ა) ნეიროცისტიცერკოზი
352. რომელი არ წარმოადგენს ძირითად რისკ ფაქტორს ალცჰაიმერის

დაავადებისათვის?
ა) დიდი ასაკი
ბ) მცირე განათლება
გ) აპოლიპოპროტეინის გენის მდგომარეობა
*დ) რადიაცია და არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებები
ე) მდედრობითი სქესი
353. რომელი გენის მუტაცია იწვევს ფრონტოტემპორალურ დემენციას?

*ა) ,,tau“-გენის
ბ) პრიონ-შეკავშირებული პროტეინის გენი
გ) აპოლიპოპროტეინი ,,APOE“
დ) პრესენილინ 1
ე) ამილოიდის პრეკურსორი პროტეინის გენი
354. ჰისტოპათოლოგიურად რა ვერ შეიძლება დავინახოთ

ფრონტოტემპორალური დემენციის დროს ,,FTD“ ?
ა) ინტრანეირონალური ,,tau“-ცილების ჩანართები
ბ) ბალონური ნეირონები
გ) უბიქვიტინ პოზიტიური ინტრანეირონალური ჩანართები
დ) ზედაპირული კორტიკალური ფურცლის სპონგიფორმული დეგენერაცია
*ე) სინუკლოიდური ჩანართები
355. 82 წლის მამაკაცს 6 თვის წინ დაეწყო მეხსიერების გაუარესება. მისი

ოჯახის წევრების მიერ ის მიყვანილ იქნა ექიმთან. სრულყოფილი
გამოკვლევების და ნეიროფსიქოლოგიური ტესტირების შემდეგ პაციენტს
დაუსვეს დემენციის დიაგნოზი.
ა) ეპილეფსია
ბ) სისხლძარღვოვანი დაავადება
*გ) ალცჰაიმერის დაავადება
ე) თავის ტრავმა
356. ექიმი დარწმუნებულია, რომ მის პაციენტს აქვს ალცჰაიმერის

დაავადება. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელია ყველაზე მეტად
დამახასიათებელი ალცჰაიმერის დაავადებით შეპყრობილი ადამიანის თავის
ტვინისთვის?
*ა) თავის ტვინის ქერქის ნეირონების კარგვა
ბ) თავის ტვინის ქერქში დემიელინიზაცია
გ) უკანა სვეტის დეგენერაცია
დ) ნათხემის ქერქის ნეირონების კარგვა
ე) ჰიპოკამპის პიგმენტური დეგენერაცია
357. ალცჰაიმერის დაავადებასთან ასოცირებული დემენციის დროს ეეგ-ზე

ჩვეულებრივ ჩანს შემდეგი:
ა) პიკ-ტალღოვანი განტვირთვები
ბ) შუბლის წილის პერიოდული განტვირთვები
გ) ფოკალური შენელება
*დ) ფონური რითმის გენერალიზებული შენელება
ე) იზოელექტრული ხაზი
358. 55 წლის მამაკაცს 3 თვის წინ დაეწყო კოგნიტური ფუნქციების სწრაფი

გაუარესება. პირველადი გასინჯვის შემდეგ დიაგნოზი არ იქნა დასმული.
გაუარესების პროგრესირების შემდეგ განუვითარდა მარცხენამხრივი ჰემიპარეზი
და მოიკლონუსი. პაციენტი მოკვდა ასპირაციის შედეგად სიმპტომების
დაწყებიდან 8 თვეში. იმ დაავადებათა შორის, რომლებიც იწვევს დემენციას,
მიოკლონუსი ყველაზე მეტად დამახასიათებელია შემდეგისთვის:
ა) ალცჰაიმერის დაავადება
*ბ) კრეიცფელდტ-იაკობსის დაავადება
გ) პარკინსონის დაავადება
დ) ჰანტინგტონის დაავადება
ე) პიკის დაავადება
359. 67 წლის მამაკაცს აღენიშნება 2 წლის განმავლობაში მეხსიერების

პროგრესული გაუარესება. გასინჯვამ არ გამოავლინა რაიმე ცვლილება.
დაისვა ალცაჰაიმერის დაავადების დიაგნოზი. შემდეგი მედიკამენტებიდან
რომელს აქვს უნარი, რომ შეანელოს პაციენტის მდგომარეობის გაუარესების
პროგრესირება?
*ა) დონეპეზილი
ბ) L-დოფა
გ) რისპერიდონი
დ) პრედნიზოლონი
ე) ვიტამინი B 12
360. 73 წლის მამაკაცს შაბათს საღამოს სააბაზანოდან გამოსვლის შემდეგ

აღარ ახსოვდა, რომ მას და მის მეუღლეს ჰქონდათ თეატრის ბილეთები. ის
ხშირად კითხულობდა: “სად მივდივართ ჩვენ?"; გამოიყურებოდა
დაბნეულად, თუმცა საკმაოდ აქტიურად და ფხიზლად, ახსოვდა საკუთარი
სახელი, საუბრობდა გამართულად, არ აღენიშნებოდა რაიმე მოტორული
დეფიციტი. ანამნეზში არ აღინიშნებოდა რაიმე სახის მეხსიერების დარღვევა;
8 საათის შემდეგ მდგომარეობა სრულიად გამოსწორდა. (აირჩიეთ 1
დიაგნოზი):
*ა) გარდამავალი გლობალური ამნეზია
ბ) ნორმალური-წნევის ჰიდროცეფალია
გ) ალცჰაიმერის დაავადება
ე) კრეიცფელდტ-იაკობსის დაავადება
361. 50 წლის მამაკაცს აღენიშნება მეშვიდე ქვედა მოტორული ნერვის

დამბლა, ოჯახის და მეგობრების გადმოცემით პაციენტს ჰქონდა ინსულტი.
მას აგრეთვე აღენიშნება მარჯვენა ყურში სმენის დაქვეითება,
ნეიროსენსორული დაქვეითება. აგრეთვე უჩივის გაორებას მარჯვენა თვალში
ლატერალური გახედვისას. არ აღენიშნება რქოვანას რეფლექსი, სად არის
დაზიანება?
ა) კავერნოზულ სინუსში
ბ) იუგულარულ ხვრელში
გ) შუამდებარე ტვინში
*დ) ნათხემ-ხიდის კუთხეში
ე) ქალის ფუძეში
362. 40 წლის მამაკაცი უჩივის აზროვნების დაქვეითებას და კონფუზიას

ბოლო 6 კვირის განმავლობაში, ფიზიკური გამოკვლევისას გამოვლინდა
ინკორდინაცია და შენელებული მოძრაობა მარჯვენა ხელში. MRI კვლევით
დიდი ტვინის ჰემისფეროების თეთრ ნივთიერებაში გამოვლინდა 0.5-1.5 სმ
მდე დაზიანება, აგრეთვე - რუხი და თეთრი ნივთიერების საზღვარზე
დემიელინიზაციის კერა. ჩატარდა სტერეოტაქსიური ბიოფსია ქსოვილის,
ოლიგოდენდროციტებში გამოვლინდა JC პაპომავირუსი. ჩამონათვალთაგან,
სავარაუდოთ, რომელი ლაბორატორიული მაჩვენებლის დარღვევა გვხვდება
ყველაზე ხშირად?
ა) ოლიგოკლონური ჩხირები თავ-ზურგტვინის სითხეში
ბ) ჰემოგლობინი AIC 9.8%
*გ) CD4ლიმფოციტები 90/მიკროლიტრი
დ) ნატრიუმი 109 მმოლ/ლ
ე) HDL ქოლესტერინი 12მგ/დლ
363. ოჯახის რამოდენიმე წევრს საშუალო ასაკის მიღწევისას გამოუვლინდა

მენტალური ფუნქციის და მოტორული კორდინაციის შეფერხება.
დამახასიათებელი იყო კიდურების ქორეოათეტოზი. ჩატარდა გენეტიკური
ტესტი, გამოვლინდა მომატებული ტრინუკლეოტიდები CAG. ჩამონათვალთაგან
რომელი ინტრაკრანიალური სტრუქტურაა აუტოფსიაზე ყველაზე ხშირად
*ა) კუდიანი ბირთვი
ბ) შუამდებარე ტვინი
გ) საფეთქლის წილი
დ) Locus coeruleus
ე) უკანა ფესვის განგლია
364. 66 წლის მამაკაცი უჩივის სიარულის გაძნელებას ბოლო ერთი წელია,

ასევე ტრემორს ხელებში, მაგრამ ეს უკანასკნელი არ აღენიშნება როდესაც
ასრულებს რუტინულ ყოველდღიურ საქმიანობას. მისი მეგობრები აღნიშნავენ
რომ ამ ბოლო დროს გახდა გულჩათხრობილი და ნაკლებად იღიმება,
მენტალურ დარღვევებს არ უჩივის. ამოირჩიეთ ყველაზე მეტად მისაღები
დიაგნოზი?
ა) ამიოტროპული ლატერალური სკლეროზი
ბ) ალცჰეიმერის დაავადება
*გ) პარკინსონის დაავადება
დ) ნიმან პიკის დაავადება
ე) ტუბეროზული სკლეროზი
365. გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზის მქონე 45 წლის მამაკაცს

აღენიშნება გამოხატული ბულბური დამბლა, პარეზი და კრამპები ქვედა
კიდურებში, ნერწყვდენა და იოლი კოგნიტური დეფიციტი. ამ სიმპტომების
სამკურნალოდ დანიშნული მედიკამენტებიდან, რომელს შეუძლია ნერწყვდენის
გაუარესება?
ა) ქინინი
ბ) გაბაპენტინი
*გ) დონეპეზილი
დ) ამიტრიპტილინი
ე) ჰიოსცინი
366. 55 წლის მამაკაცს კუჭქვეშა ჯირკვლის კიბოთი აღენიშნება ძლიერი

ტკივილი მუცლის არეში, რომელიც გადასცემს ზურგში. დღის განმავლობაში
ტკივილის ინტენსივობა ცვალებადობდა (ხან იმატებს, ხან იკლებს). ტკივილი
კარგად პასუხობდა მორფინს (30 მგ ყოველ 8 საათში ერთხელ) და
ტკივილის შეფასების 10-ქულიანი სკალის მიხედვით 10 ქულიდან მცირდება
2-მდე. ბოლო დროს პაციენტს გაუძლიერდა ტკივილი, მას თან დაერთო
ანორექსია და ყაბზობა. ბოლო 5 დღის განმავლობაში ტკივილის
შესამცირებლად მას უკეთდება ი/ვ მორფინი 4მგ/სთ, რის ფონზეც ის გახდა
სომნოლენტური, ღვიძილის პერიოდებში ტკივილს აფასებს 2 ქულით,
თვალის გუგების დიამეტრია 2მმ, ფოტორექციები შენარჩუნებულია,
სასიცოცხლო ორგანოების ფუნქციები სტაბილურია. ნევროლოგიური სტატუსი
და ლაბორატორიული გამოკვლევის შედეგები ნორმის ფარგლებშია. მორფინის
დოზის შემცირებისას ტკივილი კვლავ იმატებს 7 ქულამდე. შეარჩიეთ
ოპტიმალური სამკურნალო ტაქტიკა.
ა) მორფინის დოზის შემცირება (3მგ/სთ) და გაბაპენტინის დამატება
*ბ) მორფინის დოზის შენარჩუნება (4 მგ/სთ) და სტიმულატორების
დამატება
გ) ტრანსდერმული ფენტანილით (100 მგ/სთ) ჩანაცვლება
დ) ი/ვ მეპერიდინით ჩანაცვლება 100 მგ ყოველ 8 საათში ერთხელ
ე) მორფინის დოზის შემცირება (3მგმ/სთ) და ფლუოქსეტინის დამატება
367. 63 წლის მამაკაცს აღენიშნება პერიფერიული დიაბეტური მტკივნეული

პოლინეიროპათია. მან დაიწყო მკურნალობა ნორტრიპტილინით (10 მგ ძილის
წინ), მაგრამ იძულებული გახდა შეეწყვიტა მკურნალობა დღის ჭარბი
ძილიანობის გამო. ქვემოთ ჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან აირჩიეთ
ერთერთი, რომელიც შეიძლება დაინიშნოს ამ შეთხვევაში და, რომლის
ეფექტურობაც დადასტურებილია რანდომიზებულ პლაცებო-კონტროლირებად
კვლევებში?
ა) კლონიდინი
ბ) მექსილეტინი
*გ) გაბაპენტინი
დ) პაროქსეტინი
ე) ბუპროპიონი
368. 45 წლის მოსამართლეს დაახლოებით 4 კვირის განმავლობაში თანდათან

განუვითარდა მზარდი ხასიათის თავის ტივილი, მარჯვენამხრივი ჰემიპარეზი
და მეტყველების გაძნელება. თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსულ
ტომოგრაფიაზე გამოვლინდა დიდი ზომის მოცულობითი წარმონაქმნი მარცხენა
შუბლ-თხემის მიდამოში, რომელიც ირთავს კონტრასტს და ნაწილობრივ
ნეკროზულია. ბიოფსიურმა გამოკვლევამ დაადასტურა გლიობლასტომა.
პაციენტთან და მისი ოჯახის წევრებთან სამკურნალო ტაქტიკის განხილვის
დროს რაზე უნდა გამახვილდეს ყურადღება?
ა) გულყრების რისკის აღნიშვნა და ანტიეპილეფსიური მკურნალობის
შერჩევა
ბ) რამდენად შესაძლებელია პაციენტის კლინიკურ კვლევაში ჩართვა
გ) სიმსივნის ტოტალური რეზექციის რისკების და სარგებლის განხილვა
*დ) დადგენა იმისა, თუ რას ელოდება პაციენტი მკურნალობისგან
ე) ყურადღების გამახვილება იმაზე, რომ სტეროიდებით მკურნალობამ
შესაძლოა ვერ შეაჩეროს ტვინის ქსოვილის დანეკროზება
ვ) რადიოთერაპია
369. 70 წლის მამაკაცს 6 თვის წინ განუვითარდა კუნთთა სისუსტე და
ატროფია მარცხენა ხელში და მას დაუსვეს გვერდითი ამიოტროფული
სკლეროზის დიაგნოზი. ის სტუმრად ჩავიდა სხვა ქალაქში თავის შვილებთან,
სადაც მიმართა სხვა ნევროლოგს. ობიექტური გამოკვლევისას ნევროლოგმა
აღნიშნა მარცხენა მტევნის და წინამხრის კუნთების გამოხატული ატროფია და
ძალის დაქვეითება (გაძნელებულია თითების და მაჯის მოხრა და გაშლა),
მარცხენა ხელზე გაცხოვლბული მყ-ძვალთა რეფლექსები, ქვედა კიდურებში
ძალა ნორმალური, გარდა იოლი სისუსტისა მარცხენა ტერფის მოხრის და
გაშლის დროს. პაციენტმა მოითხოვა ფიზიო და ოკუპაციური თერაპია. რა
სახის ინფორმაცია უნდა მიაწოდოს პაციენტს ნევროლოგმა ფიზიო და
ოკუპაციური თერაპიის შესახებ?
ა) დადასტურებულია, რომ არაეფექტურია გვერდითი ამიოტროფული
სკლეროზის შემთხვევაში
ბ) შეიძლება შეაჩეროს დაავადების პროგრესირება
*გ) შესაძლოა დადებითი გავლენა იქონიოს პაციენტის კომფორტსა და
ზოგად მდგომარეობაზე
დ) რეკომენდებულია მხოლოდ ტკივილის შემთხვევაში
ე) არ განიხილება როგორც გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზის
სამკურნალო საშუალება
370. 35 წლის ქალბატონს აქვს საშვილოსნოს ყელის კიბო, მიუხედავად

ჩატარებული რეზექციისა აღენიშნება მრავლობითი მეტასტაზები, ჩატარებული
აქვს ადგილობრივი რადიოთერაპია, ქიმიოითეარპია. მას აწუხებს ძლიერი
ტკივილი ზურგის, მცირე მენჯის ღრუს არეში და ფეხში, რომლის გამოც
დაკარგა მადა, არ იღებს საკვებს და სითხეს. ბოლო 24 საათის განმავლობაში
პაციენტს განუვითარდა სიყვითლე, დელირიუმი, სუნთქვის გაძნელება, რის
გამოც მოხვდა საავადმყოფოში. ობიექტურად პაციენტი არის აჟიტირებული,
დეზორიენტირებული, აღენიშნება მიოკლონიები, ნევროლოგიური სტატუსი
განსაკუთრებული დარღვევბის გარეშე. ბილირუბინი 8.2, კრეატინინი 3.6,
ჰემატოკრიტი 20. გულმკერდის და ზურგის რენტგენოგრაფიამ, ღვიძლის
ულტრაბგერითმა გამოკვლევამ დაადგინა მრავლობითი მეტასტაზები. შარდის
ანალიზმა გამოავლინა შარდსასქესო გზების ინფექციური დაზიანება. ოჯახის
წევრებთან საუბრის დროს მკურნალობის რა ასპექტებზე უნდა გაამახვილოს
ექიმმა ყურაღება?
ა) ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია თირკმლის ფუნქციის
გასაუმჯობესებლად
ბ) პარენტერალური კვება შემდგომი ქიმიოთერაპიის უკეთ გადასატანად
გ) ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში გადაყვანა პოლიორგანული
უკმარისობის მართვის მიზნით
*დ) პალიატიური სედაცია მორფინით პაციენტისათვის კომფორტის შექმნის
მიზნით
ე) ლაქტულოზა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის სამართავად
371. 65 წლის მამაკაცი მოხვდა საავადმყოფოში მას შემდეგ, რაც სახლში

განუვითარდა კოლაფსი. სასწრაფო დახმარების მანქანაში პაციენტს აღენიშნა
მარჯვენამხრივი ჰემიპლეგია და გაუძნელდა მეტყველება. შვილის
გადმოცემით, პაციენტს აქვს ჰიპერტენზია, მაგრამ არასოდეს მიუმართავს
ექიმისთვის და არ მიუღია წამლები. კომპიუტერულმა ტომოგრაფიამ აჩვენა
დიდი ზომის ჰემორაგია თალამუსში პარკუჭებში გარღვევით და შუამდებარე
სტრუქტურების ცდომით. სტაციონარში პაციენტი გახდა სომნოლენტური და
ის დააინტუბირეს. მე-4 დღეს მას დაუდგინდა პნევმონია. პაციენტი დიდი
ხანია გაცილებულია მეუღლეს, ჰყავს რამოდენიმე შვილი, რომლებიც
მორიგეობით მოდიან საავადმყოფოში მამის მოსანახულებლად და ესაუბრებიან
ექიმთა სხვადსხვა გუნდს, მათ შორის ნევროლოგთა გუნდს, რეანიმატოლოგთა
გუნდს, რეზიდენტებს და ინტერნებს. ჰოსპიტალიზაციის მე-10 დღეს,
სუნთქვის ხელოვნურ ვენტილაციაზე მყოფ პაციენტს, განუვითარდა ტვინის
ღეროს დისლოკაციური სინდრომი. ნევროლოგთა გუნდმა დააფიქსირა, რომ
იწვეოდა ღეროს რეფლექსები, მაგრამ აღნიშნა არასაიმედო პროგნოზი. იმავე
დღეს რეანიმატოლოგმა უთხრა ორ ვაჟიშვილს, რომ პაციენტი სავარაუდოდ
დაიღუპება და ურჩია სამკურნალო ღონისძიებების შეწყვეტა. საღამოს მოვიდა
ქალიშვილი, რომელსაც მორიგე ექიმთა გუნდმა უთხრა, რომ პაციენტს
უტარდება ანტიბიოტიკოთერაპია, პროგნოზი კი უცნობია. როდესაც მეორე
დილით რეანიმატოლოგთა გუნდმა ოჯახის წევრებს ჰკითხა მათი აზრი
სამკურნალო ღონისძიებების გაგრძელებასთან დაკავშირებით, ოჯახის წევრები
დაიბნენ, ვერ გაიგეს თუ რატომ დაუსვეს მსგავსი შეკითხვა და ვერ მიიღეს
ვერანაირი გადაწყვეტილება. რამ გამოიწვია ოჯახის წევრების დაბნეულობა?
ა) მათ ვერ გაიგეს კარგად თუ რა სჭირდა პაციენტს
ბ) ისინი არ დაეთანხმნენ სამკურნალო ღონისძიებების შეწყვეტას
გ) ოჯახის წევრებს შორის იყო აზრთა სხვადსხვაობა, ვერ შეთანხმდნენ
ერთმანეთში
*დ) პაციენტის ექიმებმა ვერ უზრუნველყვეს ოჯახის წევრების სწორი
ინფორმირება
ე) პაციენტს არ დაუფიქსირებია თავისი სურვილი
372. ძუძუს კიბოს მქონე პაციენტს აქვს მრავლობითი ძვლოვანი მეტასტაზები

და უჩივის ინტენსიური ხასიათის ძვლების ტკივილს. რაზე უნდა
გაამახვილოს ექიმმა ყურადღება ოჯახის წვერებთან საუბარში, როდესაც
განიხილავს ოპიატებით ხანგრძლივ მკურნალობას?
ა) ხანგრძლივი გამოყენება დაკავშირებულია რესპირატორული დეპრესიის
რისკთან
ბ) ყაბზობის პროფილატიკის საჭიროება არ არის, ვინაიდან სწრაფად
ვითარდება ყაბზობისადმი ტოლერანტობა
გ) ოპიატებით ინდუცირებული სედაციის შემთხვევაში უკუნაჩვენებია
ფსიქოსტიმულატორების გამოყენება
*დ) შესაძლებელია აღინიშნოს დელირიუმი, რომელიც ხშირად ვითარდება
თანდათანობით, დღეების და კვირეების მანძილზე
ე) ხანგრძლივი მკურნალობის დროს იშვიათია, რომ ხელსაყრელი აღმოჩნდეს
სხვა ოპიატებზე გადართვა
373. 60 წლის მამაკაცს აქვს წინამდებარე ჯირკვლის კიბო ძვლოვანი

მეტასტაზებით, ორი კვირის წინ განუვითარდა ტკივილი გულმკერდის შუა
მესამედში და ამის გამო მიმართა საავადმყოფოს. სახლში პაციენტი იღებდა
30 მგ მორფინს ყოველ 8 საათში და პერიოდულად ამატებდა ოქსიკოდონს.
ობიექტურად: ნათელი ცნობიერება, ღვიძილის დონე მაღალი, უჩივის
დისკომფორტის შეგრძნებას, მაგრამ თავს ინუგეშებს იმით, რომ კლინიკაშია
და მას დაეხმარებიან. სუნთქვის სიხშირე 15/წთ., ტკივილს აფასებს 8
ქულით (10 ქულიანი სკალის მიხედვით), გუგების დიამეტრი 6 მმ,
ფოტორეაქციები შენახული, კრანიალური ნერვები ინტაქტური, მოტორული
სფეროს გამოკველვა შეზღუდულია ტკივილის გამო, მაგრამ ლოკალურად
კუნთების სისუსტე არ შეიმჩნევა, ღრმა რეფლექსები 2+, აქილევსის
რეფლექსი იწვევა. ლაბორატორიული გამოკვლევით ვლინდება იოლი
ჰიპერკალცემია და ჰიპონატრემია. რა შეიძლება იყოს ფარმაკოლოგიური
მკურნალობის ეფექტის შემცირების მიზეზი?
ა) თანდართული დეპრესია
ბ) ახალი ნეიროპათიული ტკივილი
გ) ჰიპერკალცემია
*დ) ოპიატების არაადექვატური დოზა
ე) მედიკამენტის დაქვეითებული აბსორბცია პირის ღრუდან
374. 65 წლის მამაკაცს აქვს II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის 10 წლის

ანამნეზი. მიმართა ნევროლოგს ჩივილებით წვის შეგრძნებაზე ტერფებში.
დაახლოებით ორი წელია რაც აღნიშნული ჩივილი აქვს, მაგრამ ბოლო სამი
თვის განმავლობაში ჩივილის ინტენსივობამ მნიშვნელოვნად მოიმატა, ხელს
უშლის დაძინებაში. ობიქტური გასინჯვით ვლინდება ზედაპირული და
ვიბრაციული მგრძნობელობის სიმეტრიული დაქვეითება ორმხრივ “წინდების"
ტიპით, აქილევსის რეფლექსები არ იწვევა. პაციენტს ნაცადი აქვს
ამიტრიპტილინი და გაბაპენტინი, მაგრამ უშედეგოდ. ექიმმა შესთავაზა
ჰიდროკოდონის მიღება. რომელია ჰიდროკოდინით მკურნალობის ყველაზე
ხშირი გართულება?
*ა) ყაბზობა
ბ) აპნოე
გ) მოუსვენარი ფეხების სინდრომი
დ) დელირიუმი
ე) შარდის შეკავება
375. 80 წლის მამაკაცს 15 წელია აქვს პარკინსონის დაავადება, პნევმონიის

გამო მოხვდა საავადმყოფოში. ბოლო 6 თვის განმავლობაში ის მეორედ
მოხვდა საავადმყოფოში აღნიშნული პათოლოგიით. წინა ჯერზე მან 2 კვირა
დაჰყო საავადმყოფოში და გაეწერა სახლში მეუღლის მეთვალყუროების ქვეშ.
პაციენტი იღებს კარბიდოპა/ლევოდოპას და პარამიპექსოლს და ასევე
სერტრალინს დეპრესიის სამკურნალოდ. ობიექტური გასინჯვით:
ორიენტირებული, კარგად ესმის თუ რატომ იმყოფება საავადმყოფოში,
იმყოფება “ჩართვის" სტადიაში და აღენიშნება უხეში დისკინეზიები და
კისრის კუნთების დისტონია. პნევმონია კარგად პასუხობს
ანტიბიოტიკოთერაპიას და ჯერჯერობით არ საჭირებს ჟანგბადის ინჰალაციას.
ყლაპვის ვიდეოფლუოროსკოპიით დადგინდა ასპირაცია, რაც წარმოადგენს
პერკუტანული ენდოსკოპური გასტროსტომიის ჩვენებას. მაგრამ ამაზე
პაციენტი უარს აცხადებს. მას იურიდიულად დოკუმენტში დაწერილი აქვს,
რომ ის უარს აცხადებს კარდიოპულმონარული რეანიმაციული ღონისძიებების
ჩატარებაზე. როგორ უნდა მოიქცეს ექიმი აღნიშნულ სიტუაციაში?
ა) მოითხოვოს ფსიქიატრის კონსულტაცია
ბ) მიუთითოს ისტორიაში, რომ განმეორებითი მომართვისას ეს პაციენტი
აღარ მიიღონ საავადმყოფოში
გ) გადაამისამართოს პაციენტი მეტყველების და ყლაპვის თერაპევტთან
*დ) დაემორჩილოს პაციენტის სურვილებს
376. 53 წლის ქალბატონს, სკოლის მასწავლებელს, აქვს მტკივნეული

დიაბეტური პერიფერიული ნეიროპათია. მიუხედავად გაბაპენტინის და
ამიტრიპტილინის მაქსიმალურად დასაშვები დოზების მიღებისა, ტკივილის
ინტენსივობა არ მცირდება. ტკივილი იწვევს ძილის დარღვევას და ხელს
უშლის მას სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებაში. ტკივილის
კუპირების მიზნით მან მოითხოვა უფრო ძლიერი მედიკამენტის გამოწერა,
როგორიცაა მორფინი. რომელი პასუხი იქნება უფრო სწორი, რომ გასცეს
ექიმმა პაციენტს?
ა) ოპიატები ძალიან ეფეტურია კიბოთი გამოწვეული ტკივილის დროს და
არა ნეიროპათიული ტკივილის შემთხვევაში
ბ) გაბაპენტინით მკურნალობის ფონზე ოპიატების დამატება ზრდის
სუნთქვის უკმარისობის განვითარების რისკს
გ) ოპიატების დამატება შესაძლებელია ხელსაყრელი აღმოჩნდეს, მაგრამ
მათი ეფექტურობა რამოდენიმე თვეში გახდება თვალსაჩინო
*დ) ოპიატები სწრაფად ხსნიან მწვავედ განვითარებულ ნეიროპათიულ
ტკივილს
ე) ოპიატები არ მოქმედებენ ტკივილზე, რომელიც რეფრაქტერულია
ტრიციკლური ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისადმი
377. 40 წლის მამაკაცმა, დასუფთავების სამსახურის მუშაკმა, მიმართა

ოჯახის ექიმს კისრის ტკივილით, რომელიც აღმოცენდა მას შემდეგ, რაც მან
ასწია მძიმე კონტეინერი. პაციენტი აღნიშნავს, რომ მძიმე კონტეინერის აწევის
შემდეგ მან იგრძნო უეცარი შეტევითი ხასიათის კისრის ტკივილი, რომელიც
გავრცელდა მარცხენა ხელში. მას დაენიშნა იბუპროფენი და ჰიდროკოდონი.
ორი დღის შემდეგ პაციენტი მივიდა გადაუდებელ მიღებაზე ნევროლოგთან
ჩივილებით მწველი და მუდმივი ხასიათის ძლიერ ტკივილზე კისერში და
მარცხენა მხარში, პაციენტმა აღნიშნა, რომ წინა დღეს ჰქონდა ჩხვლეტის და
დაბუჟების შეგრძნება მარცხენა მხარსა და ხელში. ნევროლოგიური გასინჯვით
გამოვლინდა ძალის დაქვეითება 4/5 იდაყვში მოხრისას და 4/5 მტევნის
გაშლის დროს მარცხნივ, ორთავა და მხარ-სხივის კუნთების რეფლექსები
დაქვეითებული; მარცხენა ცერა თითზე და წინამხრის ლატერალურ
ზედაპირზე დაქვეითებული ზედაპირული გრძნობელობა. აღწერილი
სინდრომის შემთხვევაში რა არის ტკივილის გამომწვევი მიზეზი?
ა) ზიგოაპოფიზური სახსარი
ბ) განივი იოგი
*გ) დისკოს თიაქარი
დ) მალთაშუა დისკოს შიგნითა ნაპრალი
ე) კუნთების სპაზმი
378. 29 წლის ქალმა მიმართა ექიმს სახის ტკივილის გამო, რომელიც არც
თუ დიდი ხნის წინ განვითარდა. პაციენტს აღენიშნება გამჭოლი ტკივილები
სახის მარცხენა ნახევარში ინფრაორბიტალურად. ტკივილის ხანგრძლივობა არ
აღემატება 1-2 წამს, მაგრამ იმდენად ძლიერია, რომ პაციენტი უნებლიედ
შეკრთება. როგორც პაციენტი აღნიშნავს ტკივილის ინიცირება უკავშირდება
ცივ სასმელს. პაციენტის სხვა პრობლემებიდან აღსანიშნავია მისი მარჯვენა
ხელის მოუქნელობა და მარჯვენა თვალით არამკაფიო მხედველობა. ეს
ჩივილები მას 2 წელზე მეტი ხანი აქვს, თუმცა არ მოქმედებენ პაციენტის
ყოველდღიურ საქმიანობაზე.
ა) კლასიკური შაკიკი
ბ) კლასტერული თავის ტკივილი
*გ) ტრიგემინალური ნევრალგია
დ) სინუსიტი
ე) საფეთქლის არტერიიტი
379. 35 წლის მამაკაცს აღენიშნება ძლიერი პულსაციური ტკივილი,

რომელიც მას ღამით ძილში აღვიძებს და გრძელდება მეორე დღეს. ტკივილი
ჩვეულებრივ მარცხენა თვალის არეშია და ყოველდღიურად ვითარდება
რამოდენიმე დღის ან კვირის მანძილზე ყოველწლიურად. ტკივილი
განსაკუთრებით ინტენსიურია ღამით, რამოდენიმე საათში ჩაძინების შემდეგ
და გამოიწვია მნიშვნელოვანი ხასიათობრივი ცვლილებები – პაციენტი გახდა
აღგზნებული და აგრესიული. აღსანიშნავია, რომ ღებინება ან ლოკალური
სისუსტე არასოდეს არ განვითარებულა.
ა) კლასიკური შაკიკი
*ბ) კლასტერული თავის ტკივილი
გ) ტრიგემინალური ნევრალგია
ე) საფეთქლის არტერიიტი
380. 22 წლის ქალს აღენიშნება სკოტომა, რომელიც პროგრესულად

ვრცელდება მის მარცხენა მხედველობის ველზე 30 წუთის განმავლობაში,
რასაც მოყვება პულსაციური ტკივილი თავის ნახევარში, ღებინება და
ფოტოფობია. მის ძმასა და დედას აღენიშნება მსგავსი თავის ტკივილი.
ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელია წარმოდგენილი ამ აღწერილობაში და არ
ახასიათებს შაკიკის ყველაზე ხშირ ფორმას?
ა) ფოტოფობია
ბ) ოჯახური მემკვიდრეობითობა
*გ) მხედველობითი აურა
დ) ჰემიკრანიული ტკივილი
ე) ღებინება
381. 32 წლის ქალს 6 თვეა აღენიშნება ძლიერი თავის ტკივილი თითქმის

ყოველ დღე, რომელიც გრძელდება სანამ არ ჩაეძინება. ტკივილი მუდმივი
ხასიათისაა და ფოკუსირებულია თავის წინა და უკანა ნაწილებში. ტკივილი
თავის პოზიციას არ უკავშირდება და უფრო ინტენსიურია დღის მეორე
ნახევარში. აღინიშნება იოლი ფოტოფობია. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელია
მოსალოდნელი ამ კონკრეტულ შემთხვევაში?
*ა) შედარებით შეზღუდული კისრის მოძრაობა და პარაცერვიკალური
მტკივნეულობა
ბ) შეშუპება თვალის ფსკერზე
გ) პათოლოგია თავის ტვინის MRI
დ) პათოლოგია თავის ტვინის CT
ე) პათოლოგიური ეეგ
382. 22 წლის ქალს პროფესიით მოცეკვავეს რუტინულად აღენიშნება თავის

ტკივილი შაბათ-კვირას. ტკივილი თითქმის ყოველთვის თავის მარჯნევა
მხარესაა საფეთქლის მიდამოში. ან იცის რომ თავის ტკივილი იწყება
ვინაიდან ეცვლება მხედველობა, რომელიც ტკივილს 30 წუთით უსწრებს. ის
ამჩნევს რომ მხედველობის ველში ჩნდება ბრმა ლაქა კაშკაშა კიდეებით.
როდესაც ლაქა ქრება ტკივილი იწყება. ტკივილის ხანგრძლივობა იშვიათად
აღემატება 1 საათს, მაგრამ ყოველთვის თანხლებულია გულისრევით.
ქვემოთჩამოთვლილიდან თავის ტკივილის რომელი ფორმა აღენიშნება
პაციენტს?
ა) კლასტერული თავის ტკივილი
*ბ) შაკიკი აურით
გ) შაკიკი აურის გარეშე
ე) ტრიგემინალური ნევრალგია
383. 76 წლის მამაკაცს განუვითარდა ყრუ ხასიათის მონოტონური ტკივილი

თავის მარცხენა მხარეს. გარკვეული დისკომფორტი თავის მარჯვენა
ნახევარშიც აღინიშნება. პაციენტს არ აქვს გულისრევა ან ღებინება ტკივილთან
ერთად, თუმცა ბოლო 2 თვის მანძილზე მან წონაში 10 კილოგრამამდე
დაიკლო. პაციენტი ოდნავ ანემიურია და ედს 102მმ/ს. ინტენსიურმა
გამოკვლევებმა სიმსივნური პროცესის გამორიცხვის მიზნით ვერ დაადგინა
ლიმფომის, კარცინომის ან ლეიკემიის ნიშნები. ქვემოთჩამოთვლილიდან
თავის ტკივილის რომელი ფორმა აღენიშნება პაციენტს?
ბ) შაკიკი აურით
*გ) საფეთქლის არტერიიტი
დ) ატიპური სახის ტკივილი
ე) პოსტჰერპესული ნევრალგია
384. 81 წლის მამაკაცს ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიით განუვითარდა

ტკივილი და წვითი შეგრძნება სახის მარჯვენა მხარეს. რამოდენიმე დღეში კი
გაჩნდა ვეზიკო-პაპულარული გამონაყარი სამწვერა ნერვის პირველი ტოტის
ინერვაციის ზონაში. თანდათან ბუშტუკები ქერქით დაიფარა და წვითმა
შეგრძნებამაც იკლო. 1 თვეში გამონაყარი სრულიად ალაგდა, მაგრამ ამ
მიდამოში დარჩა ყრუ ხასიათის მტკივნეულობა და პერიოდულად გამჭოლი
ტკივილი. 75მგ ამიტრიპტილინი ყოველ ღამით ამცირებს ქრონიკული
ტკივილის ინტენსივობას. ქვემოთჩამოთვლილიდან თავის ტკივილის რომელი
ფორმა აღენიშნება პაციენტს?
ბ) კლასიკური შაკიკი
გ) საფეთქლის არტერიიტი
დ) ატიპური სახის ტკივილი
*ე) პოსტჰერპესული ნევრალგია
385. 65 წლის მამაკაცს დიაგნოზირებული აქვს ფილტვის სიმსივნე 6 თვის
წინ. ბოლო 2 თვის მანძილზე განუვითარდა პროქსიმალური კუნთების
გამოხატული სისუსტე. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე მეტად
მოსალოდნელი?
*ა) დერამატომიოზიტი
ბ) ტრიქინოზი
გ) გაფანტული სკლეროზი
დ) პროგრესული მულტიფოკალური ლეიკოენცეფალოპათია
ე) მიასთენია
386. 67 წლის ქალმა შეამჩნია მხედველობის დაბინდვა და სისუსტე ბოლო 4

თვის მანძილზე. პაციენტის სიმპტომები განსაკუთრებით გამოიკვეთება დღის
ბოლოს. მას ჩაუტარდა ენმგ, რომელმაც აჩვენა კუნთის მოქმედების
პოტენციალის დეკრემენტული პასუხი 3 HZ სიხშირის განმეორებით
სტიმულაციაზე. ამავდროულად დადებითია ანტი- ACHR ანტისხეულები.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ დაზიანების სავარაუდო ლოკალიზაცია?
ა) წინა რქის უჯრედები
*ბ) ნერვ-კუნთოვანი სინაფსი
გ) სენსორული განგლია
დ) პარასიმპათიკური განგლია
ე) სიმპათიკური წველი
387. 28 წლის ქალს ეჭვით მიოპათიაზე ჩაუტარდა კუნთის დიაგნოსტიკური

ბიოფსია. პათომორფოლოგიურად დადგინდა კუნთის ანთებითი დაზიანება,
რომელიც ახასიათებს არაკაზეოზურ გრანულომას. ქვემოთჩამოთვლილთაგან
რომელი დაავადება იწვევს პაციენტის სიმპტომებს:
ა) ცისტიცერკოზი
ბ) ტუბერკულოზი
*გ) სარკოიდოზი
დ) შისტოსომატოზი
ე) კარცინომატოზი
388. 62 წლის ქალი აღნიშნავს დისკომფორტს კიდურებში, რის გამო უჭირს

სკამიდან წამოდგომა და კიბეზე ასვლა. პაციენტს აღენიშნება მეწამული
შეფერილობის გამონაყარი სახეზე თვალების ირგვლივ, ერითემული
დისკოლორაცია თითების სახსრებზე და მოწითალო კვანძები იდაყვსა და
მუხლებზე. გასინჯვით გამოვლინდა ბარძაყისა და ზედა სარტყლის კუნთების
სისუსტე. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი დიაგნოზია სწორი?
ა) სისტემური წითელი მგლურა
ბ) ფსორიაზი
გ) მიასთენია
*დ) დერმატომიოზიტი
ე) რევმატოიდური ართრიტი
389. 32 ქალის ოჯახის რამოდენიმე წევრს აღენიშნება დუშენის დისტროფია.

გენეტიკური გამოკვლევით დადგინდა, რომ ქალბატონი გენის მატარებელია.
ქვემოთჩამოთვლილიდან პაციენტის შრატში რომელი ნივთიერების მომატებაა
მოსალოდნელი?
ა) ამიაკი
ბ) მიოგლობინი
გ) ფოსფოფკუქტოკინაზა
*დ) კრეატინ ფოსფოკინაზა
ე) ჰექსოზამინიდაზა
390. ქვემოთჩამოთვლილთაგან დუშენის დისტროფიით დაავადებული ბავშვის

ინტელექტუალურ ფუნქციას ახასიათებს:
ა) მნიშვნელოვანი გაუარესება
*ბ) უმნიშვნელო გაუარესება
გ) ნორმალური განვითარება
დ) ოდნავ უკეთესი ვიდრე ზოგადად პოპულაციაში
ე) მნიშვნელოვნად უკეთესი ვიდრე ზოგადად პოპულაციაში
391. 37 წლის მამაკაცმა ჩოგბურთის თამაშის დროს შეამჩნია, რომ უჭირს

მტევნის რელაქსაცია. მას ასევე აწუხებს მოჭარბებული ძილიანობა.
გამოკვლევით დადგინდა ნაადრევად განვითარებული კატარაქტა, სათესლე
ჯირკვლების ატროფია და შუბლის სიმელოტე. ოჯახის წევრებმა შენიშნეს,
რომ ბოლო 1 წლის მანძილზე პაციენტი განსაკუთრებით გაჯიუტდა და მათ
მიმართ მტრულად განეწყო. ეკგ აღინიშნება გამტარებლობის უმნიშვნელო
ბლოკი. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რა დარღვევებია მოსალოდნელი ემგ-ზე?
*ა) განმეორებითი განტვირთვები მცირედი სტიმულაციისას
ბ) პოლიფაზური გიგანტური მოქმედების პოტენციალები
გ) ფასციკულაციები
დ) ფიბრილაციები
ე) პოზიტიური ტალღები
392. 75 წლის მამაკაცი თავს ცუდად გრძნობს და ნელ-ნელა იკლებს წონაში

ბოლო 3 თვის მანძილზე. ლაბორატორიული გამოკვლევებით: ჰემატოკრიტი
32%, ესდ 97მმ/ს, თეთრი ელემენტები 107000 უჯრედი L შრატში
კრეატინფოსფოკინაზას და თიროქსინის (T4) დონე ნორმალურია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან რითი აიხსნება პაციენტის მდგომარეობა?
ა) პოლიმიოზიტი
ბ) დერმატომიოზიტი
*გ) რევმატიული პოლიმიალგია
დ) რევმატოიდული ართრიტი
ე) ჰიპერთირეოიდული მიოპათია
393. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი კუნთების სისუსტე გამოვლინდება

ყველაზე ხშირად მიასთენიის დროს?
ა) დიაფრაგმის სისუსტე
ბ) მტევნის ჩამოკიდება
გ) ტერფის ჩამოკიდება
*დ) ოკულური კუნთების სისუსტე
ე) დისფაგია
394. ქვემოთჩამოთვლილთაგან გვერდითი ამიოტროფიული სკლეროზის
რომელი ნიშანი ასოცირდება სიცოცხლის მინიმალურ ხანგრძლივობასთან?
ა) ძვალთაშორისი კუნთების ატროფია
ბ) გასტროკნემიუსის ატროფია
გ) ფასციკულაციები ლუმბრიკალურ კუნთებში
დ) გულმკერდის კუნთების ატროფია
*ე) ფასციკულაციები ენაზე
395. ახალშობილ ჩვილს აღენიშნება ცისტური გამობერილობა ხერხემლის

ფუძეზე დაფარული ჰიპოპიგმენტური კანით და მცირე რაოდენობით უხეში
თმა. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი აღენიშნება პაციენტს?
ა) მონღოლის ნიშანი (ლაქა)
ბ) ფარული სპინა ბიფიდა
გ) თანდაყოლილი ხალი
*დ) მენინგოცელე
ე) ენცეფალოცელე
396. 4 წლის მანამდე ჯანმრთელ გოგონას განუვითარდა გარდამავალი

წითელი ქერცლოვანი გამონაყარი სახეზე, კისერზე, ხელებსა და ფეხებზე,
რასაც მოყვა განვითარების შეფერხება, ემოციური ლაბილურობა და
ეპიზოდური ცერებელური ატაქსია. პაციენტს დაუდგინდა ჰარტნაპის
დაავადება. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ნივთიერების დამატებაა
აუცილებელი მაღალი დოზით?
ა) ვიტამინ C
*ბ) ნიკოტინამიდი თიამინი
გ) პირიდოქსინი
დ) ტოკოფეროლი
397. 5 წლის ბავშვს არ ეწვევა აქილევსის რეფლექსები. 10 წლის ასაკში

განვითარდა კიდურების ატაქსია, რომელსაც მოჰყვა პერიფერიული
ნეიროპათია. სიყრმის ასაკში განვითარდა პიგმენტური რეტინიტი.
გამოხატულია აკანტოციტოზი. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელ დაავადებას
ახასიათებს აღნიშნული სიმპტომები?
ა) გაფანტული სკლეროზი
ბ) ნამგლისებრუჯრედოვან დაავადებას
*გ) აბეტალიპოპროტეინემია
ე) ქვემწვავე HIV ენცეფალომიელიტი
398. 50 წლის მამაკაცს, რომელმაც ექიმს მიმართა თავბრუსხვევის გამო,

აღმოუჩინეს კისტა, რომელიც მოიცავდა უკანა ფოსოს 50% და ნათხემის
ელემენტების არასრულ გადაადგილებას ქვედა მიმართულებით. მას არ
აღენიშნება ობსტრუქციული ჰიდროცეფალია. ქვემოთჩამოთვლილიდან
რამდენით განისაზღვრება პაციენტის სიცოცხლის ხანგრძლივობა?
ა) 3 თვეზე ნაკლები
ბ) 1 წელზე ნაკლები
გ) 5 წელზე ნაკლები
დ) 10 წელზე ნაკლები
*ე) ეს აღმოჩენა სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე არ იმოქმედებს
399. 37 წლის მამაკაცს თავის ტკვილის ხანგრძლივი ანამნეზის გამო

ჩაუტარდა თავის ტვინის MRI, რომელმაც გამოავლინა ჩიარი I მალფორმაცია
(Ciari malformation). ქვემოთჩამოთვლილთაგან რით გამოვლინდება ჩიარი
I მალფორმაცია მოზრდილებში?
ა) ეპილეფსია
ბ) ჰიდროცეფალია
*გ) ატაქსია
დ) დემენცია
ე) ფსიქოზი
400. 42 წლის მამაკაცს, რომელიც 15 წლის მანძილზე ყოველდღიურად

იღებს ალკოჰოლს, გაუჭირდა სიარული. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია
ქრონიკულ ალკოჰოლიზმთან ასოცირებული ცნს ატროფიის ყველაზე ხშირი
ლოკალიზაცია?
*ა) ნათხემის ჭია
ბ) ვერნიკეს არე
გ) სუპრაორბიტალური ხვეული
დ) კუთხის ხვეული
401. 30 წლის მამაკაცმა შეცდომით ლუდის ნაცვლად დალია უცნობი სითხე.

რამოდენიმე წუთში განუვითარდა ინტენსიური აბდომინალური კრამპი,
მხედველობის დაბინდვა, კუნთების თრთოლვა და დაეთრგუნა ცნობიერება.
მოგვინებით აღმოჩნდა რომ სითხე იყო ფოსფორორგანული გამხსნელი.
ფოსფორორგანული გამხსნელისთვის დამახასითებელი ქოლინესთერაზის
ინჰიბირების მოქმედების საწინააღმდეგოდ ქვემოთჩამოთვლილთაგან რა
ნივთიერება უნდა გამოვიყენოთ?
ა) მეტაქოლინი
ბ) პირიდოსტიგმინი
გ) ფიზოსტიგმინი
დ) ედროფონიუმი
*ე) ატროპინი
402. 35 წლის ქალი გამოიყვანეს ცეცხლმოკიდებული სახლიდან უგონო

მდგომარეობაში. მისი კანი იყო ციანოზური. თავის ტვინის CT გამოვლინდა
ტვინის იოლი შეშუპება. მკურნალობის შედეგად პაციენტი უკეთ გახდა,
მაგრამ 2 კვირაში განუვითარდა დისტონიური პოზა ხელებში და
ბრადიკინეზია. CT-ზე გამოვლინდა დენსიურობის დაქვეითება ორმხრივ
ფერმკრთალ ბირთვებში. რომელმა ტოქსიურმა ნივთიერებამ განაპირობა
პაციენტის მდგომარეობა?
ა) ტყვია
ბ) დარიშხანი
*გ) ნახშირის მონოოქსიდი
დ) ვერცხლისწყალი
ე) მანგანუმი
403. 27 წლის მამაკაცი იდიოპათიური კარდიომიოპათიით და გულის

უკმარისობით მოყვანილია ემერჯენსში. რამოდენიმე დღეში მისი მენტალური
სტატუსი გაუარესდა, პაციენტი გახდა დეზორიენტირებული, უყურადღებო,
თუმცა ასრულებდა ინსტრუქციებს. მას აღენიშნებოდა ორმხრივი ასტერიქსი.
ლაქტულოზის მიღების შემდეგ პაციენტის მდგომარეობა 24 საათში
გამოსწორდა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რამ განაპირობა პაციენტის
ამჟამინდელი მდგომარეობა?
ა) ბოტულინის ტოქსინი
ბ) კოკაინი
გ) იონიზირებული რადიაცია
*დ) ამიაკი
ე) ფენციკლიდინის ჰიდროქლორიდი
404. 18 წლის ბიჭს, რომელმაც უმაღლესში უნდა ჩააბაროს, ანამნეზში აქვს

ეპილეფსია, რომელიც რამიდენიმე წელია აღარ საჭიროებს მკურნალობას.
მშობლები მას ყოველთვის უკრძალავდნენ ალკოჰოლის მიღებას და ახლა
ეშინიათ, რომ ბიჭს ისევ განუვითარდება გულყრები, თუ ის დალევს
ალკოჰოლს. თქვენ კონსულტაციას უწევთ აღნიშნულ ოჯახს ალკოჰოლის
მიღებასთან დაკავშირებით და უხსნით:
ა) ალკოჰოლი აბსოლუტურად უკუნაჩვენებია პაციენტის ანამნეზიდან
გამომდინარე
ბ) ალკოჰოლი აბსოლუტურად უკუნაჩვენებია პაციენტის ასაკის გამო
გ) ეს მოითხოვს ანტიეპილეფსიური მკურნალობის განახლებას
*დ) ალკოჰოლის ზომიერი მიღება უსაფრთხოა
ე) ალკოჰოლის ნებისმიერი დოზით მიღება გულყრის განვითარების რისკზე
ისეთივე გავლენას ახდენს აღნიშნული ბიჭის შემთხვევაში, როგორც ნებისმიერ
სხვა შემთვევაში
405. პაციენტი უჩივის მხედველობის გაორებას ჰორიზონტალურ სიბრტყეში.

როდესაც პაციენტს მარჯვენა თვალზე წითელი სათვალე უკეთია და უყურებს
სანთელს მისგან მარცხნივ ის ხედავს თეთრ და წითელ შუქს და წითელი
შუქი თეთრისაგან უფრო მარცხნივაა. მარჯვენა გუგა უფრო გაფართოვებულია
ვიდრე მარცხენა და უფრო დუნედ რეაგირებს პირდაპირ შუქზე ვიდრე
მარცხენა. ქვემოთჩამთვლილთაგან რომელი ნერვია დაზიანებული?
ა) II
*ბ) III
გ) IV
დ) VI
ე) არც ერთი
406. 23 წლის ქალს 2 დღის წინ განუვითარდა მხედველობის დაკარგვა და

მასთან დაკავშირებული დისკომფორტი მარჯვენა თვალში. სხვა მხრივ ის
ჯანმრთელია, თუმცა მისი დედა აღნიშნავს, რომ მას ჰქონდა რეკურენტული
პრობლემები შარდვის კონტროლის მხრივ 2 წლის წინ და პაციენტი ერიდება
ამ თემაზე საუბარს. ნევროლოგიური გამოკვლევით გამოვლინდა დისმეტრია
მარჯვენა ხელში, მარცხნივ პლანტარული ექსტენზია და გაურკვეველი
მეტყველება. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს
ამ ეტაპზე?
ა) მხედველობითი გამოწვეული პოტენციალები
ბ) კანჭის ნერვის ბიოფსია
გ) ეეგ
*დ) MRI
ე) CT
407. 64 წლის მამაკაცს აღენიშნება არტერიული ჰიპერტენზიის 30 წლიანი

ანამნეზი. ქვემოჩამოთვლილიდან რა დარღვევებია მოსალოდნელი ბადურის
გამოკვლევით?
ა) ბადურას ნახეთქები
ბ) მხედველობის ატროფია
*გ) არტერიოლების სეგმენტური შევიწროვება
დ) დრუზები
ე) ტელეანგიექტაზია
408. 58 წლის მე-2 ტიპის დიაბეტით დაავადებულ მამაკაცს მწვავედ

განუვითარდა მხედველობის გაორება. გამოკვლევით დადგინდა III ნერვის
დაზიანება. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რა ახასიათებს შაქრიან დიაბეტთან
ასოცირებულ III ნერვის დამბლას?
ა) გუგის სუსტი გაფართოვება
ბ) გუგის სუსტი შევიწროვება
*გ) გუგის ფუნქციის შენარჩუნება
დ) დაზიანებული თვალის ინვერსია
ე) დაზიანებული თვალის დევიაცია ზემოთ
409. 35 წლის გაფანტული სკლეროზით დაავადებულმა მამაკაცმა მკაფიოდ

ვერ დაინახა საგნები. გამოკვლევით დადგინდა, რომ ნებისმერ მხარეს
ცქერისას მედიალური სწორი კუნთი კონტრალატერალურ ლატერალურ სწორ
კუნთთან სინქრონულად არ მოძრაობს. თვალების ინდივიდუალური
ტესტირებით დადგინდა, რომ მედიალური სწორი კუნთის ფუნქცია
შედარებით შენახულია. ამასთანავე მკაფიოდ გამოხატულია განზიდული
თვალის ნისტაგმი. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რის სასრგებლოდ მეტყველებს
აღნიშნული?
*ა) მეზენცეფალური ან ხიდის დაზიანება
ბ) თალამური სისხლჩაქცევა
გ) ნათხემის დისფუნქცია
დ) შუბლში მზერის ქერქული ცენტრის დაზიანება
ე) მოგრძო ტვინის ინფარქტი
410. 34 წლის ქალს აღენიშნება პროგრესული, ეპიზოდური ნევროლოგიური

დაავადების 5 წლიანი ანამნეზი. გამოკვლევით დადგინდა მედიალური
გასწვრივი კონის ბილატერალური დაზიანება. ქვემოთჩამოთვლილიდან
რომელი დიაგნოზია ყველაზე მეტად სავარაუდო?
ა) პროგრესული სუპრანუკლეარული დამბლა
ბ) გაფანტული სკლეროზი
*გ) ქვემწვავე მასკლეროზირებელი პანენცეფალიტი
ე) ბოტულიზმი
411. 62 წლის მამაკაცმა არტერიული ჰიპერტენზიის ანამნეზით უეცრად

დაკარგა მხედველობა მარცხენა თვალში. აღნიშნული ქუჩაში განვითარდა,
როდესაც პაციენტი სახლში ბრუნდებოდა. მხედველობა ისევ უეცრად აღდგა,
თუმცა როდესაც მარჯვენა თვალი ხელით აიფარა მარცხენათი საგნებს მაინც
ბუნდოვნად ხედავდა. დაახლოვებით 2 საათის შემდეგ მხედველობა სრულიად
აღდგა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი არტერიის დაზიანებით არის
გამოწვეული ეს სიმპტომი?
ა) ტვინის შუა არტერია
ბ) ტვინის უკანა არტერია
გ) ტვინის წინა არტერია
*დ) შიგნითა საძილე არტერია
ე) წინა ქორიოიდალური არტერია
412. ქვემოთჩამოთვლილთაგან გუგის რა სახის დეფექტი ახასიათებს

ნეიროლუესს?
ა) პათოლოგია არ უნდა იყოს
*ბ) რეაქცია სინათლეზე არ არის აკომოდაციაზე იწვევა
გ) კარგი რეაქცია სინათლეზე აკომოდაციაზე არ არის
დ) წერტილოვანი გუგები და სწორი ფორმის
ე) ფიქსირებული და დილატირებული
413. ცნობიერების დონე გლაზგოს კომათა სკალით ფასდება ყველა

ქვემოთჩამოთვლილი პარამეტრის გათვალისწინებით, გარდა:
ა) ორიენტაცია
*ბ) სუნთქვა
გ) თვალების გახელა
დ) კიდურების პოზა
ე) მეტყველება
414. ყველაზე ამომწურავი გამოკვლევა ინტრაკრანიალური ანევრიზმების

იდენტიფიკაციისათვის არის:
ა) MR სკანირება
ბ) CT სკანირება
გ) SPECT
დ) PET
*ე) ანგიოგრაფია
415. ჯექსონის ეპილეფსიას ინიცირებით ფეხიდან იწვევს:

ა) ჰიპოფიზის ადენომა
ბ) სმენის ნერვის შვანომა
გ) ნათხემის მედულობლასტომა
*დ) პარასაგიტალური მენინგიომა
ე) ხიდის გლიომა
416. ქალას მძიმე ტრავმის შემდეგ ინტრაკრანიულად ჰაერის აღმოჩენით

სავარაუდოა:
ა) მძიმე კონტუზია
ბ) მძიმე შერყევა
*გ) ქალას მოტეხილობა
დ) რომ ჩატარებულია ლუმბალური პუნქცია
ე) თანდაყოლილი ანომალია
417. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი დაკავშირებულია ინტრაკრანიალურ

ანევრიზმებთან, გარდა:
ა) ფიბრომუსკულარული დისპლაზია
ბ) წინაგულის მიქსომა
გ) ელერს-დანლოს სინდრომი
დ) თირკმლის პოლიკისტოზი
*ე) ალცჰეიმერის დაავადება
418. 64 წლის ქალბატონი მოიყვანეს საავადმყოფოში უეცრად

განვითარდებული თავის ტკივილის, ღებინების, გულისრევის, სიარულის
დარღვევის გამო. აღსანიშნავია, რომ ავადმყოფს აქვს მოციმციმე არითმია და
ქრონიკულად იღებს ვარფარინს, ჩაყენებული აქვს პეისმეკერი. ექიმმა ეჭვი
მიიტანა ჰემორაგიაზე ნათხემში. რომელი გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს?
*ა) CT, ვინაიდან ყველაზე სენსიტიურია მწვავე ინტრაკრანიალური
სისხლჩაქცევის დროს
ბ) MRI, ვინაიდან სისხლი უკანა ფოსოში CT –ზე არ ჩანს
გ) MRI, ვინაიდან CT უკუნაჩვენებია პეისმეკერის გამო
დ) CT, რადგან უკანა ფოსო კარგად ჩანს
ე) არც ერთი არ არის სწორი
419. სუბდურული ჰემატომის პათოგნომური სიმპტომებია

ა) მენინგეალური ნიშნები
ბ) მიდრიაზი და ჰემიპარეზი ჰემატომის მხარეს
გ) მენინგეალური ნიშნები და მიდრიაზი კონტრალატერალურად
*დ) მიდრიაზი ჰემატომის მხარეს და ჰემიპარეზი კონტრალატერალურად
ე) იფსილატერალური ჰემიპარეზი
420. ჰიპერტენზიული ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევისათვის

ქვემოთჩამოთვლილთაგან შედარებით ნაკლებად დამახასიათებელია
ლოკალიზაცია:
ა) ბაზალურ განგლიებში
ბ) ხიდში
*გ) შუბლის წილში
დ) ნათხემში
ე) ჩენჩოში
421. 45 წლის მამაკაცი აურით შაკიკის ანამნეზით უჩივის პროგრესული
ხასიათის თავის ტკივილს ბოლო ერთი თვის მანძილზე. ამჟამინდელი
ტკივილი განსხვავდება მისი ჩვეული თავის ტკივილისაგან, მას არ ახლავს
გულისრევა ან ღებინება. ნევროლოგიური გასინჯვა სრულიად ნორმალურია.
თქვენი შემდგომი ნაბიჯი უნდა იყოს:
*ა) თავის ტვინის ნეიროვიზუალიზაცია
ბ) შაკიკის აბორტიული მკურნალობა
გ) შაკიკის პრევენციული მკურნალობა
დ) პაციენტის დამშვიდება და გაშვება
422. რა ტიპის ჰემორაგიას გამოიწვევს შუა მენინგეალური არტერიის

დაზიანება?
ა) სუბდურული ჰემატომა
*ბ) ეპიდურული ჰემატომა
გ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა
დ) ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევა
ე) სუბდურულ/ინტრაცერებრულ ჰემატომა
423. დიფუზურ აქსონალურ დაზიანებას ახასიათებს:

*ა) ტრავმის მომენტიდან ხანგრძლივი კომა
ბ) "ნათელი პერიოდის" შემდეგ კომის განვითარება
გ) ნათელი ცნობიერება
დ) ცნობიერების ხანმოკლე დაკარგვა
ე) არც ერთი არ არის სწორი
424. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელ პათოლოგიას ახასიათებს

ბიტემპორალური ჰემიანოფსია?
ა) მხედველობის ნერვის გლიომა
ბ) კეფის ასტროციტომა
გ) ღეროს გლიომა
*დ) ჰიპოფიზის ადენომა
ე) სფენოიდური ძვლის ფრთის მენინგიომა
425. 35 წლის მამაკაცი მოათავსეს კლინიკაში მწვავედ განვითარებული

მარჯვენამხრივი ჰემიპარეზის გამო. დიფუზურ შეწონილი MRI გამოსახულება
იყო პოზიტიური. ნეიროვიზუალიზაციის მომდევნო რეჟიმების
გამოსახულებებზე აღმოჩენილია მცირე ზომის მარცხენა შუბლის
ინტრაპარენქიმული ჰემორაგია. კლინიკაში მოთავსებიდან მე-2 დღეს დაიწყო
სისუსტის უკუგანვითარება და ერთი კვირის შემდეგ პრაქტიკულად არ
აღენიშნებოდა. მაგრამ ჰოსპიტალიზაციის მე-6 დღეს პაციენტი უეცრად
კარგავს გონებას და ვითარდება კლონური კრუნჩხვები სხეულის მარჯვენა
მხარეს შემდგომი გენერალიზაციით მარცხნივ. შეტევა სამ წუთში დასრულდა,
რის შემდეგაც 24 საათის მანძილზე პაციენტს აღენიშნებოდა რეზიდუალური
მარჯვენამხრივი ჰემიპარეზი. განმეორებით ჩატარებული თავის ტვინის CT
წინამორბედისაგან არ განსხვავდებოდა. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი
თერაპია უნდა ჩატარდეს წარმოდგენილ შემთხვევაში?
ა) ჰეპარინი
ბ) ვალპროატი
გ) ლამოტრიჯინი
*დ) კარბამაზეპინი
ე) ქირურგიული ჩარევა
426. 27 წლის ქალი მოყვანილია ემერჯენსში გენერალიზებული ტონურ-

კლონური გულყრის გამო, რომელიც დაიწო ფოკალურად მარცხენა ქვედა
კიდურიდან. მიუხედავად იმისა, რომ გულყრა 1 წუთში შეჩერდა პაციენტს
რამოდენიმე საათის მანძილზე აღენიშნებოდა მარცხენა ფეხის სისუსტე.
გამოკვლევებით დადგინდა მცირე ზომის არტერიო-ვენური მალფორმაცია
მოტორული ქერქის სიახლოვეს. ქვემოთჩამოთვლილთაგან, რომელ
მდგომარეობას უკავშირდება ფოკალური სისუსტე, რომელიც ვითარდება
მოტორული გულყრის შემდეგ და რჩება რამოდენიმე საათის მანძილზე?
ა) ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევა
ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა
გ) ენცეფალიტი
*დ) ტოდის დამბლა
ე) ჰიპონატრემია
427. ეპილეფსიით დაავადებული 56 წლის მამაკაცი მოყვანილია ემერჯენსში

გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრების სერიით. პაციენტს დაეწყო
მკურნალობა 2მგ დიაზეპამით ინტრავენურად. დარგის ექსპერტები
ეპილეფსიური სტატუსის დროს გვირჩევენ გამოვიყენოთ ბენზოდიაზეპინი
ინტრავენურად მაღალი დოზით, ვინაიდან:
ა) იწვევს ეპილეფსიური აქტივობის დათრგუნვას ინექციიდან 24 საათის
მანძილზე
ბ) არ იწვევს სუნთქვის დათრგუნვას
*გ) გააჩნია სწრაფი მოქმედება ინტრავენური შეყვანის შემდეგ
დ) არ გააჩნია ჰიპოტენზიური ეფექტი
ე) მისი მეტაბოლიზმი და კლირენსი არ არის დამოკიდებული ღვიძლის
ფუნქციაზე
428. 43 წლის მამაკაცს განუვითარდა თავის ტკივილი და

თვალისმამოძრავებელი ნერვის დამბლა მარცხნივ. თვალის სიმპტომები
დაიწყო გუგის გაფართოვებით და შემდგომ ჩამოყალიბდა ნერვის დამბლა.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან, რომელი ლოკალიზაციის დაზიანებამ განაპირობა
განვითარებული კლინიკა?
ა) წინა შემაერთებელი არტერია
*ბ) უკანა შემაერთებელი არტერია
გ) ტვინის წინა არტერია
დ) ტვინის შუა არტერია
ე) ტვინის უკანა არტერია
429. სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევიდან მესამე დღეს პაციენტს განუვითარდა

კისრის რიგიდობა და ფოტოფობია, რასაც მოყვა მარცხენამხრივი სისუსტის
ჩამოყალიბება, ჰიპერრეფლექსია და ბაბინსკის რეფლექსი. ქვემო
ჩამოთვლილთაგან რომელი შეესაბამება პაციენტის ამჟამინდელ მდგომარეობას?
ა) ჰეპარინი
ბ) ანევრიზმის კლიპირება
*გ) ნიმოდიპინი
დ) კარბამაზეპინი
ე) კოდეინი
430. რა არის ოლიგოკლონები?

ა) ძილის დროს ეეგ-ზე გამოვლენილი ტალღების სიხშირის ცვლილება
ბ) შეფერილობა ფერადი გარსის ირგვლივ
გ) ალცჰეიმერის დაავადების პათოლოგიური ნიშანი
დ) ქრომოსომული შეფერილობა აღმოჩენილი გაფანტული სკლეროზის დროს
*ე) თზტს-ში იმუნოგლობულინის პატერნი პაციენტებში გაფანტული
სკლეროზით
431. 61 წლის მამაკაცს, რომელიც ეწევა ყოველდღიურად 5 კოლოფ

სიგარეტს აქვს არტერიული ჰიპერტენზია. 8 საათის წინ ჩაუტარდა მუცლის
აორტის ანევრიზმის გამო ოპერაციული ჩარევა. ოპერაციამ კარგად ჩაიარა და
გართულებას ადგილი არ ჰქონია. მაგრამ პაციენტს არ შეუძლია ფეხების
მოძრაობა და ამბობს, რომ მათ ვერ გრძნობს. გასინჯვით მას აღენიშნება
დუნე დამბლა ფეხებში და ზერელე მგრძნობელობის მოშლა გამტარებლობითი
ტიპით t9 დონიდან ქვემოთ. ღრმა მგრძნობელობა შენახულია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან 6 თვის შემდეგ რა შეიძლება განუვითარდეს ამ
პაციენტს?
ა) ფასციკულაციები
ბ) ფიბრილაციები
გ) დუნე დამბლა
დ) ჰიპორეფლექსია
*ე) სპასტიური დამბლა
432. მედიკამენტების ჭარბი მოხმარებით გამოწვეული თავის ტკივილის რისკ-

ჯგუფს წარმოადგენენ:
ა) ჰიპერტონიით დააავადებული პაციენტები
ბ) ეპილეფსიით დაავადებული პაციენტები
*გ) შაკიკიანი და დაძაბვის თავის ტკივილის მქონე პაციენტები
დ) ნერვული სისტემის დემიელინიზაციით დაავადებული პაციენტები
433. ახალგაზრდა ქალს აღენიშნება მძიმე დეპრესიის სიმპტომები, რაც არ

უკავშირდება მის ზოგად ჯანმრთელობის მდგომარეობას, რაიმე დანაკარგს, ან
წამლისმიერ დამოკიდებულებას. ის ამჯერად არავითარ მკურნალობას არ
იტარებს. გადაწყდა პაციენტის სამკუნალოდ სეროტონინის უკუმიტაცების
სელექტიური ინჰიბიტორების გამოყენება. ჩამოთვლილი რეკომენდაციებიდან,
რომლის მიცემა არ არის აუცილებელი პაციენტისათვის?
ა) დოზების დაყოფა ამცირებს გულისრევას და ღებინებას
ბ) შეიძლება განვითარდეს კუნთების ტკივილი და კრთომა
გ) პაციენტმა უნდა გაგაგებინოთ თუ იგი რომელიმე სხვა წამლის მიღებას
აპირებს
*დ) წამლის მიღება საღამოს, უზრუნველყოფს კარგ ღამის ძილს
ე) წამლის ეფექტის განვითარებას 2 კვირა ან მეტი შეიძლება დასჭირდეს
434. ამიტრიპტილინით მკურნალობის დროს ქვემოთ ჩამოთვლილი

ეფექტებიდან რომელი ვითარდება ყველაზე ნაკლებად?
ა) ალფა-ადრენორცეპტორების ბლოკადა
*ბ) კრუნჩხვის ზღურბლის გაზრდა
გ) მიდრიაზი
დ) სედაცია
ე) შარდის შეკავება
435. ანტიდეპრესანტების კლინიკური გამოყენების შესახებ

ქვემოთჩამოთვლილი მტკიცებულებებიდან რომელი არ არის სწორი?
ა) დაუშვებელია ანტიდეპრესანტების მიღების უეცრად შეწყვეტა
ბ) დეპრესიის სამკურნალო წამლის შერჩევისას დიდი მნიშვნელობა ენიჭება
ბოლო მკურნალობის დროს პაციენტის ორგანიზმის საპასუხო რექციას
სპეციფიკურ წამალზე
*გ) დიდი დეპრესიის სამკურნალოდ სენტრალინი უფრო ეფექტურია, ვიდრე
ფლუოქსეტინი
დ) დეპრესიების დროს თანმხლები აგზნების, ფობიების და
ჰიპოქონდრიული სიმპტომების დროს ზოგჯერ ეფექტურია მაო-ს
ინჰიბიტორების გამოყენება
ე) სეროტონინის უკუმიტაცების სელექციური ინჰიბიტორების გამოყენებისას
ხშირად აქვს ადგილი სხეულის წონის დაქვეითებას
436. მეუღლის გარდაცვალებიდან რამდენიმე კვირის განმავლობაში 74 წლის

ქალი მკურნალობდა ბენზდიაზეპინებით. იგი უჩივის წამლებით
განპირობებულ სედაციას დღის საათებში. პაციენტს არა აქვს მნიშვნელოვანი
სამედიცინო პრობლემები, თუმცა თავის ასაკთან შედარებით იგი სუსტად
გამოიყურება და აქვს ცუდი მხედველობა. იმის გამო, რომ მკურნალობის
ფონზე მისი დეპრესიული მდგომარეობა არ გამოსწორდა, თქვენ გადაწყვიტეთ
ანტიდეპრესიული მკურნალობის დაწყება. ქვემოთჩამოთვლილი
პრეპარატებიდან, რომელი იქნება ყველაზე უფრო შესაფერისი ამ
პაციენტისათვის?
ა) ამიტრიპტილინი
ბ) მიტრაზაპინი
*გ) პაროქსეტინი
დ) ლორაზეპამი
ე) სერტრალინი
437. 51 წლის მამაკაცი, ქარხნის მუშა, ამჩნევს პროგრესირებად სისუსტეს

ბოლო 1 წლის განმავლობაში. გასინჯვამ და გამოკვლევამ დაადგინა
პერიფერიული მოტორული ნეიროპათიის არსებობა ტკივილის გარეშე.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე მეტად სავარაუდო ეტიოლოგიური
ფაქტორი?
*ა) ტყვია
ბ) მანგანუმი
გ) თალიუმი
დ) ციანიდი
ე) ვერცხლისწყალი
438. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია მრავლობითი მონონეიროპათიის

ყველაზე ხშირი გამომწვევი მიზეზი?
*ა) შაქრიანი დიაბეტი
ბ) საფეთქლის არტერიიტი
გ) სარკოიდოზი
დ) სისტემური მგლურა
ე) კვანძოვანი პერიარტერიიტი
439. 17 წლის ქალს აღენიშნება მარცხენა მხრის აბდუქციის და იდაყვის

მოხრის სისუსტე, თუმცა ძალა ხელისა და წინამხრის კუნთებში შენახულია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან, რომელია მხრის ზედა წნულის დაზიანების
ყველაზე მეტად სავარაუდო მიზეზი?
ა) იღლიის კვანძის ამოკვეთა
ბ) პანკოსტას კიბო
*გ) სამშობიარო ტრავმა
დ) მხრის ძვლის თავის დისლოკაცია
ე) ლავიწქვეშა არტერიის ანევრიზმა
440. 17 წლის ახალგაზრდა მამაკაცი აღნიშნავს 10 დღის განმავლობაში

ჩხვლეტითი ხასიათის პარესთეზიებს ხელებსა და ფეხებში, რასაც შემდგომში
დაემატა სისუსტე ფეხებში. ბოლო 2 საღამოს განმავლობაში პაციენტს
განუვითარდა ტკივილები გვერდში. აღსანიშნავია, რომ მას ჰქონდა დიარეის
ეპიზოდი 2 კვირის წინ. გასინჯვისას აღინიშნება სისუსტე ფეხებში და ძალის
იოლი დაქვეითება ხელებში, იოლი სენსორული დარღვევები ფეხებში,
არეფლექსია, სუნთქვა და მენტალური სტატუსი ნორმალურია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან თზტ სითხის ანალიზმა რა შეიძლება გვიჩვენოს?
ა) დარღვევები არ არის
*ბ) ცილის მომატება
გ) ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება
დ) წნევის მომატება
ე) ოლიგოკლონური ანტისხეულები
441. 17 წლის ახალგაზრდა მამაკაცი აღნიშნავს 10 დღის განმავლობაში

ჩხვლეტითი ხასიათის პარესთეზიებს ხელებსა და ფეხებში, რასაც შემდგომში
დაემატა სისუსტე ფეხებში. ბოლო 2 საღამოს განმავლობაში პაციენტს
განუვითარდა ტკივილები გვერდში. აღსანიშნავია, რომ მას ჰქონდა დიარეის
ეპიზოდი 2 კვირის წინ. გასინჯვისას აღინიშნება სისუსტე ფეხებში და ძალის
იოლი დაქვეითება ხელებში, იოლი სენსორული დარღვევები ფეხებში,
არეფლექსია, სუნთქვა და მენტალური სტატუსი ნორმალურია. შემდგომი
კვირის განმავლობაში განვითარდა მტევნების, სახის სისუსტე, პაციენტს
გაუჭირდა სუნთქვა, რამაც განაპირობა მისი მოთავსება ინტენსიური თერაპიის
განყოფილებაში. ელექტრომიოგრაფიამ და ნერვის გამტარობის გამოკვლევამ
უჩვენა უხეში დემიელინიზაცია. ჩამოთვლილთაგან, რომელი მკურნალობა
შეუწყობს ხელს პაციენტის სწრაფ გამოჯანმრთელებას?
ა) კორტიკოსტეროიდები
ბ) ციკლოფოსფამიდი
*გ) პლაზმაფერეზი
დ) ალბუმინის ინფუზია
ე) დიფენინი
442. 25 წლის ქალი, რომელსაც ადრე აღენიშნებოდა მხედველობის

დაქვეითება მარცხენა თვალიდან და სპასტიური სიარული, უჩივის ტკივილს
და ტემპერატურული მგრძნობელობის დაქვეითებას ფეხებში. მას დაუსვეს
გაფანტული სკლეროზის დიაგნოზი მხედველობის დაკარგვის შემდეგ.
მარცხნივ ფუნდოსკოპია გვიჩვენებს მხედველობის ნერვის ატროფიას.
ავადმყოფის სახის მოძრაობები ასიმეტრულია. გულმკერდის
რენტგენოგრამებზე გადიდებულია ლიმფური კვანძები. მამოგრაფიით სარძევე
ჯირკვლის პათოლოგია არ იქნა ნანახი. აღნიშნეთ ყველაზე უფრო შესაფერისი
დიაგნოზი:
ა) შაქრიანი დიაბეტი
*ბ) სარკოიდოზი
გ) თიამინის ნაკლებობა
დ) პირიდოქსინის ნაკლებობა
ე) ფრიდრაიხის დაავადება
443. 66 წლის ქალბატონს ცხელებითა და გენერალიზებული გულყრებით

ნეიროიმიჯინგით და თზტს ანალიზით დაუდგინდა ჰერპესული ენცეფალიტის
დიაგნოზი. რომელი მედიკამენტი უნდა დაიწყოს დაუყოვნებლივ?
ა) ციკლოფოსფამიდი
ბ) ამფოტერიცინი
გ) გამა გლობულინი
დ) მეტოტრექსატი
*ე) აციკლოვირი
444. 17 წლის ქალიშვილს ქვემწვავედ განუვითარდა მენტალური ცვლილებები

და სისუსტე მარცხენა ხელში. 1 კვირის წინ მას ჰქონდა ვირუსული ინფექცია
და ამჟამად დაესვა მწვავე დისემინირებული ენცეფალომიელიტის დიაგნოზი
(ADEM). ქვემოთჩამოთვლილთაგან, რით განსხვავდება ეს თეთრი
ნივთიერების დაავადება გაფანტული სკლეროზისაგან?
*ა) მონოფაზური მიმდინარეობა
ბ) სწრაფი ლეტალობა
გ) ასოცირებულია ღეროს და ზურგის ტვინის დაზიანებასთან
დ) ასოცირებულია დაზიანებებთან MR -ზე და შესაძლებელია მათი გაწოვა
ე) ასოცირებულია თავის ტვინის ანთებით ცვლილებებთან
445. მალთაშუა დისკის გამოვარდნას ესაჭიროება გადაუდებელი ქირურგიული

ჩარევა, როდესაც:
ა) გამოვარდნილია C7 დისკი
ბ) დისკი იწვევს კაუზალგიურ რადიკულურ ტკივილს
*გ) აღინიშნება რაშის კუდის კომპრესია
დ) ჩათრეულია გულმკერდის დისკი
ე) გადაადგილებულია ტერმინალური ძაფი
446. 57 წლის მამაკაცს აღენიშნება უნილატერალური, პულსაციური თავის

ტკივილი ღამის საათებში. წინა კვირას მას თავის ტკივილი პრაქტიკულად
ყოველ ღამე ჰქონდა. პაციენტმა გაიხსენა, რომ მსგავსი თავის ტკივილი მას 5
წლის წინ რამოდენიმე კვირის მანძილზე ჰქონია. თავის ტკივილი
ასოცირებულია ცრემლდენასა და ცხვირის გაჭედვის შეგრძნებასთან.
პრევენციულად ნაწილობრივ წარმატებული იყო ერგოტამინოთერაპია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან მსგავსი ტიპის თავის ტკივილის დროს, რომელია
ყველაზე ეფექტური საშუალება?
*ა) 100% ჟანგბადის ინჰალაცია
ბ) ნიტროგლიცერინი ენის ქვეშ
გ) ორალურად მეთისერგიდი
დ) ორალურად პროპრანოლოლი
ე) დიჰიდროერგოტამინის სანთელი
447. 47 წლის ქალს დაეწყო ყლაპვის გაძნელება სადილობისას. ამის შემდეგ

3 საათის განმავლობაში მას განუვითარდა გაორება, დიზართრია და
საბოლოოდ ანართრია. მას ანამნეზში აქვს ჰიპოთირეოზი და იმყოფება
თიროიდულ ჰორმონზებზე. მისთვის მწერს არ უკბენია და ახლო წარსულში
არ უმოგზაურია. გასინჯვისას პაციენტი კითხვებზე პასუხობს თავის ქნევით
და შეუძლია წერა. ფილტვების ფორსირებულმა სასიცოცხლო მოცულობამ
შეადგინა 500 მლ და პაციენტი დააინტუბირეს. მას არ აქვს ცხელება,
ტაქიკარდია ან ჰიპერტენზია. აღინიშნება ორმხრივი ფტოზი და
ოფთალმოპარეზი, გუგების დიამეტრი 6 მმ-ია და რეაქცია სინათლეზე ძალზე
დუნეა. სახეზე მგრძნობელობა ინტაქტური, ორმხრივ სახის ნერვის პარეზი
და ენის სისუსტე, კუნთთა მოცულობა და ტონუსი ნორმალურია.
პროქსიმალურ კუნთებში ძალა 5-4 ქულაა. თითების და ტერფების მოძრაობა
სწრაფი და სიმეტრიულია. პლანტარული პასუხი ფლექსორულია. სისხლის
გამოკვლევის შედეგები ნორმალურია. მოტორულ ნერვებში გამტარებლობის
გამოკვლევა გვიჩვენებს კუნთის მოქმედების პოტენციალის ამპლიტუდის
დაქვეითებას და ნორმალურ სიჩქარეს. სენსორული ნერვების მოქმედების
პოტენციალები ნორმალურია. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელმა
მიკროორგანიზმმა გამოიწვია აღწერილი დაზიანება?
ა) ციტომეგალოვირუსი
ბ) Treponema pallidum
გ) Chlamidia pneumonie
*დ) Clostridium botulinum
ე) Campilobacteria jejuni
448. 21 წლის მამაკაცი მუშაობს აეროპორტში მტვირთავად, ხმაურიან

გარემოში. ქვემოთჩამოთვლილიდან ყურის დამცავი მოწყობილობა, სმენის
დაქვეითების გარდა, რისგან დაიცავს მას?
ა) ვერტიგო
*ბ) ყურებში ხმაური
გ) ატაქსია
დ) დიპლოპია
ე) ოსცილოფსია
449. ქვემოთჩამოთვლილიდან რა გამოვლინდება კომპიუტერული

ტომოგრაფიით მწვავე ეპიდურული ჰემატომის განვითარებიდან 2 საათში?
ა) ნორმალური ტვინი
*ბ) ლინზისებური ფორმის მაღალი სიმკვრივის წარმონაქმნი შუბლის წილში
მიმდებარედ
გ) თავ-ზურგ-ტვინის სითხის მომატებული დენსიურობა
დ) ქერქული ქსოვილის მულტიფოკალური შესუსტება
ე) ბილატერალური ნამგლისებური ფორმის მაღალი სიმკვრივის წარმონაქმნი
450. 42 წლის ქალს ხანგრძლივი პეროიდის განმავლობაში აღენიშნება თავის

მტკივნეული მოხრითი მოძრაობა მარცხნივ, რის შედეგად გამოვლინდა 1
წლის განმავლობაში მკერდ-ლავიწ-დვრილისებრი და ტრაპეციულ კუნთთა
ჰიპერტროფია. ოჯახური ანამნეზი არ არის. დანარჩენი მონაცემები ნორმის
ფარგლებში. ამოარჩიეთ სწორი პასუხი:
ა) დოფა-დამოკიდებული დისტონია
ბ) პარკინსონის დაავადება
გ) ტარდიული დისკინეზია
*დ) სპასტიური კისერმრუდობა
451. 70 წლის კაცს აღენიშნება მარჯვენა კიდურებისა (უფრო მეტად ხელის,

ფეხთან შედარებით) და სახის სისუსტე, რომელიც თანდათან განვითარდა 7
თვის განმავლობაში. ანამნეზში აღენიშნება არტერიული ჰიპერტენზია.
პაციენტი მწეველია. გამოკვლევის შედეგად დადგინდა პოზიტიური
სეროლოგიური RPR (რაპიდ პლასმა რეაგინ) ტესტი. პაციენტის დიაგნოზიდან
გამომდინარე, ქვემოთჩამოთვლილი შედეგებიდან რომელი გამოვლინდება
თავის ტვინის სიმსივნის მსგავსად?
ა) რეაქცია პენიცილინით მკურნალობაზე
*ბ) ინტრაკრანიული გუმა
გ) tabes dorsalis (ზურგის ტვინის ხმობა) დაავადების პირველადი
გამოვლინებაა
დ) მენინგოვასკულური ფორმა
ე) პაციენტს თანდაყოლილი დაავადება აქვს
452. 35 ქალი დაკბინა მაწანწალა ძაღლმა. ჭრილობა უმნიშვნელო იყო,

მაგრამ პაციენტი მაინც მივიდა საავადმყოფოში და გაესინჯა ექიმს.
ქვემოთჩამოთვლილი ვირუსებიდან, რომელი წარმოადგენს საშიშროებას
ქალბატონისათვის, ვინაიდან იწვევს ცნს დაზიანებას პერიფერიული ნერვებით
ცენტრიპეტალური გავრცობის გზით:
ა) ყბაყურა
ბ) წითელა
გ) ჩუტყვავილა
დ) პოლიოვირუსი
*ე) ცოფი
453. 50 წლის მამაკაცს 6 თვის მანძლზე განუვითარდა პრობლემები შარდვის
კონტროლის მხრივ, არამყარი სიარული და ტკივილი ფეხებში. გამოკვლევით
დადგინდა, რომ პაციენტს არ აღენიშნება ღრმა რეფლექსები ქვედა
კიდურებში, ვიბრაციული მგრძნობელობის მნიშვნელოვანი ჰიპესთეზია და
პოზიტიურია რომბერგის ნიშანი. მიუხედავად ჩივილისა არამყარ სიარულზე,
პაციენტს არა აქვს პრობლემები ალტერნატიული მოძრაობის შესრულებისას
(ადიოდოქოკინეზი) და არც ტრემორი. ძალა კიდურებში ნორმალურია,
ტკივილი ფეხებში პაროქსიზმულია, ჩხვლეტითი და გამჭოლი ხასიათის.
შრატში გლუკოზა და გლიკოჰემოგლობინი ნორმაა:
ა) ქვემწვავე HIV ენცეფალიტი
*ე) Tabes dorsialis
454. 63 წლის მამაკაცს აღენიშნება პერიფერიული დიაბეტური მტკივნეული

პოლინეიროპათია. მან დაიწყო მკურნალობა ნორტრიპტილინით (10 მგ ძილის
წინ), მაგრამ იძულებული გახდა შეეწყვიტა მკურნალობა დღის ჭარბი
ძილიანობის გამო. ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან აირჩიეთ ერთ-
ერთი, რომელიც შეიძლება დაინიშნოს ამ შეთხვევაში და რომლის
ეფექტურობაც დადასტურებილია რანდომიზებულ პლაცებო-კონტროლირებად
კვლევებში?
ა) კლონიდინი
ბ) მექსილეტინი
*გ) გაბაპენტინი
დ) პაროქსეტინი
ე) ბუპროპიონი
455. შაკიკის შეტევა გრძელდება:

ა) 1/2-1 საათი
ბ) 2-3 საათი
*გ) 4-72 საათი
დ) 15 წუთი
456. შაკიკი აურით ეწოდება იმ შემთხვევაში, თუ:

ა) შეტევას თან ერთვის ფოკალური ნევროლოგიური სიმპტომები
*ბ) თავის ტკივილს წინ უძღვის გარდამავალი ფოკალური სიმპტომები
გ) თავის ტკივილის შეტევის შემდეგ ვითარდება გარდამავალი ფოკალური
ნევროლოგიური სიმპტომატიკა
დ) თავის ტკივილის დასრულების შემდეგ ვითარდება ფოკალური
ნევროლოგიური ნიშნები
457. შაკიკის მკურნალობის სპეციფიურ პრეპარატებს წარმოადგენენ:

ა) ვაზოაქტიური პრეპერატები
*ბ) ტრიპტანები
გ) ნოოტროპული პრეპარატები
დ) ტრანკვილიზატორები
458. დაძაბვის ტიპის თავის ტკივილი ქრონიკულია, თუკი სიმპტომატიკა
გრძელდება:
ა) თვეში 5-6 დღე
ბ) თვეში 7-8 დღე
გ) თვეში 10-12 დღე
*დ) თვეში 15 დღეზე მეტი
459. ქრონიკული დაძაბვის ტიპის თავის ტკივილის მკურნალობაში

გამოიყენება:
*ა) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები
ბ) ანტიჰისტამინური პრეპარატები
გ) შარდმდენები
დ) ტრიპტანები
460. ლამბერტ-იტონის მიასთენიური სინდრომი ყველაზე ხშირად

ვითარდება:
ა) ფარისებრი ჯირკვალის პათოლოგიის დროს
ბ) მკერდუკანა ჯირკვლის დაავადებებისას
*გ) ფილტვების წვრილუჯრედოვანი კიბოს დროს
დ) სისტემური დაავადებების შემთხვევაში
461. მხედველობის ნერვის ატროფიას იწვევს:

ა) მანგანუმი;
ბ) ტყვია;
*გ) ნახშირბადის ტეტრაქლორიდი;
დ) აკრილამიდი;
ე) ვერცხლის წყალი.
462. პარკინსონიზმი დაკავშირებულია შემდეგი ნეიროტოქსინის

მოქმედებასთან:
*ა) მანგანუმი;
გ) ნახშირბადის ტეტრაქლორიდი;
ე) ვერცხლის წყალი.
463. "ჩამოკიდებული" მტევანი გამოწვეულია:

ა) მაგნიუმის;
*ბ) ტყვიის;
გ) ნახშირბადის ტეტრაქლორიდის;
დ) აკრილამიდის;
ე) ვერცხლის წყლის ინტოქსიკაციით.
464. რომელი ნეიროტოქსინის ზემოქმედება იწვევს ატაქსიას:

ა) მანგანუმი;
გ) ნახშირბადის ტეტრაქლორიდი;
*ე) ვერცხლის წყალი.
465. ბოტულიზმის ტოქსინი:

ა) ზრდის აცეტილქოლინის გამოყოფას;
*ბ) აფერხებს აცეტილქოლინის გამოყოფას;
გ) იწვევს აცეტილქოლინის რეცეპტორების ბლოკირებას;
დ) იწვევს აცეტილქოლინის რეცეპტორების დესტრუქციას.
466. ვიტამინ B-12 უკმარისობის კლინიკური და პათომორფოლოგიური

გამოვლინებაა:
ა) ცენტრალური ქრომატოლიზი;
ბ) გულყრების ზღვარის დაქვეითება;
*გ) ზურგის ტვინის დემიელინიზაცია;
დ) "ტერფის წვის" სინდრომი.
467. ნიკოტინის მჟავას უკმარისობის კლინიკური და პათომორფოლოგიური

*ა) ცენტრალური ქრომატოლიზი;
გ) ზურგის ტვინის დემიელინიზაცია;
468. პანტოტენის მჟავას უკმარისობის კლინიკური და პათომორფოლოგიური

*დ) "ტერფის წვის" სინდრომი.
469. პირიდოქსინიs უკმარისობის კლინიკური და პათომორფოლოგიური

*ბ) გულყრების ზღვარის დაქვეითება;
470. რომელ იონს ახასიათებს უჯრედშიდა მაღალი კონცენტრაცია?

ა) Ca++;
ბ) Na+;
*გ) K+.
471. პუსეპის ლიქვოროდინამიური ცდა გამოიწვევა

ა) კისრის ვენებზე ზეწოლით;
ბ) ზეწოლით მუცლის წინა კედელზე;
*გ) თავის წინ დახრით;
დ) მუხლის და მენჯ-ბარძაყის სახსრებში მოხრილი ფეხის გაშლით.
472. სამწვერა ნერვის ნევრალგიით დაავადებული ავადმყოფის ტიპიური

ჩივილია
ა) მუდმივი შემაწუხებელი ტკივილი სახის ნახევარში;
*ბ) ინტენსიური ტკივილის ხანმოკლე პაროქსიზმები, რომლის პროვოცირება
ხდება სახეზე მსუბუქი შეხებით;
გ) მზარდი ინტენსიობის ტკივილის შეტევები თვალის, ყბის, კბილების
არეში, გაძლიერებული ცრემლდენით და ნერწყვდენით;
დ) ხანგრძლივი ტკივილი ორბიტის, თვალის კუთხის არეში ,მხედველობის
სიმახვილის დაქვეითება.
473. კვეკენშტედტის ცდის შესრულებისას, თუ სუბარაქნოიდულ სივრცეში

ბლოკი არ არის, თავ-ზურგტვინის სითხის წნევა მოიმატებს
ა) 10 ჯერ;
ბ) 6 ჯერ;
გ) 4 ჯერ;
*დ) 2 ჯერ.
474. თავ-ზურგტვინის სითხეში ქლორიდების ნორმალური შემცველობაა:

ა) 80-110 meq/L;
ბ) 40-60 meq/L;
გ) 200-260 meq/L;
*დ) 120-130 meq/L.
475. ეპიდემიოლოგიური ანამნეზი მნიშვნელოვანია, თუ ეჭვია მიტანილი

*ა) მენინგოკოკურ მენინგიტზე;
ბ) ჰერპესულ მენინგოენცეფალიტზე;
გ) სოკოვან მენინგიტზე;
დ) ლურჯი დაჩირქების ჩხირით გამოწვეულ მენინგიტზე.
476. რეკლინჰაუზენის დაავადებას ახასიათებს კანზე

ა) პაპულოზური გამონაყარი;
ბ) ტელეანგიექტაზია;
*გ) "ყავის" ლაქები;
დ) ვიტილიგო;
ე) როზეოლური გამონაყარი.
477. ჩედოკის რეფლექსი (ექსტენზორული ტიპის პათოლოგიური

პლანტარული რეფლექსი) გამოიწვევა
ა) კანჭის კუნთის მოჭერით;
ბ) აქილევსის მყესის მოჭერით;
გ) ფეხის გულის შტრიხული გაღიზიანებით;
*დ) კოჭის გარეთა ნაწილის შტრიხული გაღიზიანებით.
478. ცალმხრივი პულსირებადი ეგზოფტალმი სიმპტომია

ა) ორბიტის რეტრობულბური სიმსივნის;
ბ) თვალბუდის არტერიის თრომბოზის;
*გ) კაროტიდულ-კავერნოზული შერთულის;
დ) ჰიპოფიზის სუპრასელალური სიმსივნის;
ე) ძირითადი ძვლის ფრთის არაქნოიდ-ენდოთელიომის.
479. სუბარაქნოიდული სივრცის გამავლობის დასადგენად კვეკენშტედტის

ცდის გამოყენებით
ა) ავადმყოფის თავი უნდა მოიხაროს წინ;
*ბ) ხდება ზეწოლა საუღლე ვენებზე;
გ) ხდება ზეწოლა მუცლის წინა კედელზე;
დ) ავადმყოფის თავი უნდა გადაიწიოს უკან;
ე) ნებისმიერი ხერხი აკმაყოფილებს ცდის პირობებს.
480. ამნესტიური აფაზიის გამოსავლენად საჭიროა

ა) შემოწმდეს ზეპირი თვლა;
*ბ) ავადმყოფმა დაასახელოს გარშემო მყოფი საგნები;
გ) ავდმყოფმა წაიკითხოს;
დ) დავრწმუნდეთ, რომ ავადმყოთს ესმის მიმართული მეტყველება.
481. კონსტრუქტიული აპრაქსიის გამოსავლენად შესთავაზეთ ავადმყოფს

ა) ასწიოს ხელი;
ბ) მარჯვენა ხელით შეეხოს მარცხენა ყურს;
*გ) ააწყოს გარკვეული ფიგურა ასანთებისგან;
დ) მიბაძვით შეასრულოს სხვადასხვა მოძრაობები.
482. ასინერგიის გამოსავლენად, ბაბინსკის ცდის გამოყენებით, შესთავაზეთ

ავადმყოფს
ა) თითით შეეხოს ცხვირის წვერს;
ბ) წინ გაწეული ხელებით შეასრულოს სწრაფი პრონაცია-სუპინაცია;
*გ) მწოლიარე მდგომარეობიდან გულზე გადაჯვარედინებული ხელებით,
წამოჯდეს;
დ) გადაიხაროს უკან ვერტიკალურ პოზაში.
483. ორმხრივი ეგზოფტალმი ნიშანია

*ა) თირეოტროპული ჰორმონის ჰიპერპროდუქციის;
ბ) მხედველობის ჯვარედინის სიმსივნის;
გ) კრანიოფარინგიომის ზრდის წინ და ზევით (თურქული კეხის წინა
სოლისებური მორჩების მიმართულებით);
დ) სწორია ყველა ზემოაღნიშნული;
484. თვალის მამოძრავებელი ნერვის უკანა კენტი ბირთვი (პერლიას

ბირთვი) უზრუნველყოფს გუგის რეაქციას
ა) სინათლეზე;
ბ) ტკივილით გაღიზიანებაზე;
გ) კონვერგენციაზე;
*დ) აკომოდაციაზე.
485. კალორიული სინჯის უკუჩვენება
ა) თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლა;
ბ) ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზია;
გ) კომა;
*დ) დაფის აპკის პერფორაცია;
ე) ყველა ზემოაღნიშნული.
486. სიარული სხეულის გაქანებით გვერდებზე ახასიათებს ავადმყოფს

ა) ფუნიკულური მიელოზით;
ბ) დისტალური მოტორული დიაბეტური პოლინეიროპათიით;
გ) შარკო-მარის ნევრალური ამიოტროფიით;
*დ) კუნთთა პროგრესული დისტროფიით;
ე) ჰანტის ნათხემისმიერი მიოკლონური დისსინერგიით.
487. ინტენციური კანკალი და აცდენა ცხვირ-თითის ცდის შესრულებისას

ა) სტატიკო-ლოკომოტორულ ატაქსიას;
*ბ) დინამიურ ატაქსიას;
გ) შუბლის ატაქსიას;
დ) სენსიტიურ ატაქსიას.
488. სენსიტიური დინამიური ატაქსიის გამოსავლენად შესთავაზეთ ავადმყოფს

ა) ფალანგური სიარული;
ბ) დადგეს რომბერგის პოზაში თვალდახუჭული;
გ) გადაიხაროს უკან დამდგარმა;
*დ) გაიაროს თვალდახუჭულმა.
489. საფეთქლის ძვლის პირამიდის დაშლილი მწვერვალი დეფექტის მკაფიო

კონტურებით ("მოჭრილი" პირამიდა) დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური
ნიშანია
ა) სმენის ნერვის ნევრინომის;
*ბ) სამწვერა ნერვის ნევრინომის;
გ) ნათხემ-ხიდის კუთხის ქოლესტეატომის;
დ) ყველა ზემოაღნიშნული წარმონაქმნის.
490. ორივე თვალის მხედველობის ველის ზედა ან ქვედა ნახევრების

გამოვარდნა ახასიათებს შემდეგ დაზიანებას
ა) ორივე მხედველობის ნერვის რეტრობულბური მონაკვეთების;
ბ) მხედველობის ნერვთა ჯვარედინის;
*გ) ორივე კეფის წილის დეზის ნაპრალის;
491. შეტევები თითების გაფითრებით და მომდევნო ციანოზით ახასიათებს

ა) გილენ-ბარეს პოლინეიროპათიას;
*ბ) რეინოს დაავადებას;
გ) ტოლოზ-ჰანტის სინდრომს;
დ) ვეგენერის გრანულომატოზს.
492. ბრუდზინსკის ქვედა მენინგეალური სიმპტომის გამოსაწვევად
ა) ავადმყოფის თავს წინ მოხრიან;
ბ) ხელს ბოქვენზე დააჭერენ;
*გ) სწორი კუთხით მუხლის და მენჯ-ბარძაყის სახსრებში მოხრილ ფეხს
გაშლიან;
დ) ბარძაყის ოთხთავა კუნთს ჩქმეტენ.
493. დერმოგრაფიზმის შეფასებისას უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ნორმის

პირობებში
ა) როგორც წითელი, ასევე თეთრი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ
გამოვლინდება სხეულის ზედა ნახევარში;
ბ) როგორც წითელი, ასევე თეთრი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ
გამოვლინდება ქვედა კიდურებზე;
გ) თეთრი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ გამოვლიგდება სხეულის ზედა
ნახევარში, ხოლო წითელი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ გამოვლინდება
ქვედა კიდურებზე;
*დ) თეთრი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ გამოვლინდება ქვედა
კიდურებზე, ხოლო წითელი დერმოგრაფიზმი უფრო მკაფიოდ გამოვლინდება
სხეულის ზედა ნახევარში;
494. პილომოტორული რეფლექსის დარღვევის ტოპოგრაფიულ თავისებურებას

ტოპიკო-დიაგნოსტიკური მნიშვნელობა აქვს
ა) ოთხგორაკის;
ბ) მოგრძო ტვინის;
გ) ჰიპოთალამუსის;
*დ) ზურგის ტვინის დაზიანების დროს
495. ნორმაში ვეგეტატიური რეფლექსების გამოკვლევისას მაჯის გახშირებას

იწვევს
ა) აშნერის ცდა;
ბ) კლინოსტატიური ცდა;
*გ) ორთოსტატიული ცდა;
დ) სინო-კაროტიდული რეფლექსი.
496. დისკრიმინაციის დარღვევის გამოსავლენად უნდა შემოწმდეს ავადმყოფის

უნარი განსაზღვროს
ა) შეხების ადგილი სხეულის სხვადასხვა ნაწილების გაღიზიანებით
ბ) კანზე დახატული ციფრები, ასოები, მარტივი ფიგურები;
*გ) ახლო მანძილზე ორი ერთდროულ გაღიზიანებებს შორის;
დ) ხელის შეხებით ნაცნობი საგნები.
497. პირამიდულ სპასტიკას ახასიათებს უპირატესად ტონუსის მომატება

კუნთებში:
*ა) ხელების მომხრელებში და პრონატორებში, ფეხების გამშლელებში;
ბ) ხელების გამშლელებში და ფეხების მომხრელებში;
გ) თანაბრად ხელების და ფეხების მომხრელებში და გამშლელებში;
დ) ტონუსის მომატება აგონისტებში თანხლებული ანტაგონისტების ტონუსის
დაქვეითებით.
498. საფეთქლის ძვლის პირამიდის რკალისებური დესტრუქცია, თანხლები

რკალისებური პეტრიფიკატები დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური ნიშანია
*ბ) ნათხემ-ხიდის კუთხის ქოლესტეატომის;
გ) სამწვერა ნერვის ნევრინომის;
დ) გასერის კვანძის სიმსივნის;
ე) ყველა ზემოაღნიშნული.
499. მხედველობის ჯვარედინის გარეთა ნაწილების დაზიანების დროს

პერიმეტრია გამოავლენს
ა) ცალმხრივ ჰომონიმურ ჰემიანოფსიას;
ბ) ქვედა კვადრანტულ ჰემიანოფსიას;
გ) ბიტემპორალურ ჰემიანოფსიას;
*დ) ბინაზალურ ჰემიანოფსიას;
ე) ზედა კვადრანტულ ჰემიანოფსიას.
500. ძირითადი ფლექსორული პათოლოგიური რეფლექსია

ა) ბაბინსკის;
ბ) ოპენჰეიმის;
*გ) როსოლიმოს;
დ) გორდონის;
ე) ჩედოკის.
501. კონტრასტული კომპიუტერული ტომოგრაფიის მიზანია

ა) გამოვლინდეს ტვინის შეშუპება, რომელიც ახლავს ინსულტს;
ბ) დადგინდეს კონტუზიური კერის ჰემორაგიული გაჟღენთვა;
გ) დადგინდეს ტვინის ჰემორაგიული ინფარქტი;
*დ) შეფასდეს ჰემატოენცეფალური ბარიერის მდგომარეობა ცერებრული
პროცესის ხასიათის დამოუკიდებლად.
502. თავის კომპიუტერული ტომოგრაფიის შესაძლებლობები განპირობებულია

იმით, რომ გამოკვლევა საშუალებას იძლევა
ა) გამოვლინდეს სხვაობა ქალას ძვლოვანი ქსოვილსა და ტვინის
ნივთიერებას შორის;
ბ) გამოვლინდეს ტვინის სისხლძარღვები და გარსები;
*გ) შევადაროთ სხვადასხვა სტრუქტურების მიერ რენტგენის სხივების
შთანთქმის კოეფიციენტები;
დ) გამოვლინდეს პეტრიფიკატები თავის ტვინის ნივთიერებაში.
503. თავის ტვინის კომპიუტერული ტომოგრაფია უკუნაჩვენებია, თუ

ა) ავადმყოფს ინსულტით დაუდგინდა მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ბ) ავადმყოფს ქალა-ტვინის ტრავმით განუვითარდა ღეროს დაზიანების
ნიშნები;
გ) ავდმყოფს უკანა ფოსოს სიმსივნით განუვითარდა გერტვიგ-მაჟანდის
სინდრომი;
დ) ყველა ზემოაღნიშნული;
*ე) არც ერთი ზემოაღნიშნულიდან.
504. უკანა ფოსოს მოცულობითი პროცესების გამოსავლენად მიზანშეწონილია

ჩატარდეს:
ა) კომპიუტერული ტომოგრაფია;
ბ) კონტრასტული კომპიუტერული ტომოგრაფია;
*გ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია;
დ) პოზიტრონულ-ემისიური ტომოგრაფია;
ე) ყველა მეთოდი თანაბრად ინფორმატიულია.
505. ვირუსული ენცეფალიტის დროს ლიქვორს არ ახასიათებს

ა) ლიმფოციტური პლეოციტოზი;
ბ) ცილის რაოდენობის მომატება;
*გ) გლუკოზის და ქლორიდების რაოდენობის მომატება;
506. ჰერპესული ენცეფალიტის დროს თავის ტვინის კეროვანი ნეკროზული

დაზიანების დამახასიათებელი ელექტრო-ენცეფალოგრაფიული ნიშანია
ა) ტალღების ვოლტაჟის დიფუზური დაქვეითები;
ბ) დელტა და ტეტა ტალღების გაჩენა;
*გ) პიკები (სპაიკები) და მახვილი ტალღები;
დ) ასიმეტრიული გიგანტური ტალღები;
ე) ძილის თითისტარები.
507. კომპიუტერული ტომოგრაფია შესაძლებლობას იძლევა განვასხვაოთ

ა) ტვინის ნეირონები და გლიური უჯრედები;
ბ) ტვინის ნივთიერება და ტვინის სისხლძარღვები;
*გ) რუხი და თეთრი ნივთიერება;
დ) ყველა ზემოაღნიშნული;
508. ზურგის ტვინის მოცულობითი პროცესის შემთხვევაში, ლუმბალური

პუნქციის დროს განვითარებულ "ჩაჭედვის" სიმპტომს ახასიათებს:
ა) ფესვობრივი ტკივილების გაძლიერება კისრის ვენებზე ზეწოლისას;
ბ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკის ზრდა მუცლის წინა ზედაპირზე
ზეწოლისას;
*გ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკის მატება პუნქციის შემდეგ.
509. გულმკერდის დონეზე სუბარაქნოიდული სივრცის სრული ბლოკის

დროს, ლიქვორული წნევის მომატება აღინიშნება
ა) კვეკენშტედტის ცდით;
*ბ) სტუკეის ცდით;
გ) პუსეპის ცდით;
დ) სწორია ყველა;
510. თავ-ზურგტვინის სითხეში შაქრის რაოდენობის მნიშვნელოვანი
დაქვეითება (0,1გ/ლ-დე). ახასიათებს მენინგიტს, რომელიც გამოწვეულია
ა) გრიპის ვირუსით;
ბ) პნევმოკოკით;
გ) ეპიდემიური პაროტიტის ვირუსით;
*დ) ტუბერკულოზის ჩხირით.
511. მენინგიტის დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს:

ა) დაავადების მწვავე დასაწყისი ტემპერატურის მომატებით;
ბ) დაავადების მწვავე დასაწყისი მენინგეალური სინდრომით;
*გ) თავ-ზურგტვინის სითხის ცვლილება;
დ) ინფექციურ-ტოქსიური შოკის სინდრომი.
512. ქიაზმის შიგნითა ნაწილების დაზიანების დროს პერიმეტრია გამოავლენს

ა) ცალმხრივ ჰომონიმურ ჰემიანოფსიას;
ბ) ქვედა კვადრანტულ ჰემიანოფსიას;
*გ) ბიტემპორალურ ჰემიანოფსიას;
დ) ბინაზალურ ჰემიანოფსიას;
ე) ზედა კვადრანტულ ჰემიანოფსიას.
513. რომელი ლიქვორული ნიშნით, განასხვავებენ ცერებრულ

ცისტიცერკოზს ექინოკოკოზისგან?
ა) თავ-ზურგ-ტვინის სითხის წნევის მომატება;
*ბ) ლიმფოციტურ-მონოციტური პლეოციტოზი;
გ) ლიქვორში ეოზინოფილები;
დ) ლიქვორში ბაზოფილები.
514. აბსცესის გარღვევა ლაქვორულ გზებში დგინდება

ა) მაღალი ტემპერატურის საფუძველზე;
ბ) მენინგეალური სინდრომის საფუძველზე;
*გ) პუნქციით მღვრიე თავზურგტვინის სითხის მიღების საფუძველზე;
დ) სწორია ყველა ზემოაღნიშნული;
515. შიდს-ით ნერვული სისტემის დაზიანების ადრეულ დიაგნოსტიკას ხელს

უწყობს თავ-ზურგტვინის სითხეში
*ა) იდვ-ანტისხეულების ტიტრის ზრდა;
ბ) მაღალი ლიმფოციტური პლეოციტოზი;
გ) იმუნოგლობულინ M მომატებული რაოდენობა;
დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
516. კტ გამოავლენს ჰიპოდენსიურ ზონას იშემიური ინსულტის უბანში

დაავადების განვიარებიდან
ა) 1 საათში;
ბ) 2 საათში;
გ) 4 საათში;
*დ) 6 და უფრო მეტი საათი.
517. სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის დროს ჰემორაგიული ექსტრავაზატების
ჰიპერდენსიური კერების დიაგნოსტირების საშუალებას კტ იძლევა დაავადების
განვითარებიდან
*ა) 1 საათში;
დ) 12 საათში;
ე) 24 საათში.
518. ტვინის სიკვდილის დიაგნოსტიკაში ჩამოთვლილი გამოკვლევის

მეთოდებიდან გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება:
ა) ეეგ-ს;
ბ) კტ-ს;
*გ) ანგიოგრაფიას;
დ) ექო-ენცეფალოგრაფიას.
519. ეეგ-ს რეგისტრაციის დროს ჰიპერვენტილაციური სინჯის სწორი

წარმართვისათვის ავადმყოფმა უნდა გააკეთოს წუთში ღრმა ჩასუნთქვა
ა) 10-15;
*ბ) 16-20;
გ) 20-24;
დ) 25-30.
520. ეეგ-ს რეგისტრაციის დროს ჰიპერვენტილაციურ სინჯს იყენებენ იმ

მიზნით, რომ გამოიწვიონ
ა) ჰიპოქსია და ჰიპოკაპნია;
*ბ) ჰიპეროქსია და ჰიპოკაპნია;
გ) ჰიპოქსია და ჰიპერკაპნია;
დ) ჰიპეროქსია და ჰიპერკაპნია.
521. მაგნიტურ-რეზონანსური ტომოგრაფიის უკუჩვენებაა

ა) იოდის მიმართ ალერგია;
ბ) ქალა-ტვინის ღია ტრავმა;
გ) გამოხატული ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზია;
*დ) მეტალის უცხო სხეული;
ე) სისხლჩაქცევა ტვინის სიმსივნეში.
522. ნორმის პირობებში სტუკეის ცდის დროს ლიქვორის წნევა მატულობს

*ა) 1,5 ჯერ;
ბ) 3 ჯერ;
გ) 6 ჯერ;
დ) 8,5 ჯერ.
523. ეეგ-ს პათოლოგიური რიტმი:

ა) ალფა -რიტმი ამპლიტუდით 100 მკვ-დე;
ბ) ბეტა-რიტმი ამპლიტუდით 15 მკვ-დე;
*გ) დელტა-რიტმი ამპლიტუდით 40 მკვ-ზე მეტი.
524. თავ-ზურგტვინის სითხის წნევის ნორმალური მაჩვენებლები მჯდომარე
მდგომარეობაში:
ა) 110-180 მმ წყლის სვეტი;
ბ) 280-310 მმ წყლის სვეტი;
*გ) 220-260 მმ წყლის სვეტი;
დ) 160-220 მმ წყლის სვეტი.
525. დიგიტალური სუბტრაქციული ანგიოგრაფიის დროს კლასიკური

ანგიოგრაფიისგან განსხვავებით
ა) კონტრასტულ ნივთიერებას არ იყენებენ;
*ბ) კონტრასტული ნივთიერება შეჰყავთ ვენაში;
გ) გამოიყენებენ რენტგენის ფირების მცირე რაოდენობას;
526. ტუბერკულოზური მენინგიტის დროს თავ-ზურგტვინის სითხის

დაწდობის შემდეგ 12-24 საათში შეიძლება აღმოვაჩინოთ
ა) ოპალესცენცია;
*ბ) ფიბრინული აპკი;
გ) ქსანტოქრომია;
527. სპონდილოგრაფია ნაკლებ ინფორმატიულია სპინალური სიმსივნის

ლოკალიზაციისას
*ა) ინტრამედულურად;
ბ) სუბდურულად;
გ) ეპიდურულად;
დ) ეპიდურულად-ექსტრავერტებრულად.
528. კლიპელ-ფეილის სინდრომს ახასიათებს რენტგენოგრამებზე

ა) კრანიოსტენოზი;
ბ) პლატიბაზია;
გ) თურქული კეხის ოსტეოპოროზი;
დ) კისრის მეორე მალის კბილის შეჭრა უკანა ფოსოს საპროექციო
მიდამოზე;
*ე) კისრის რამოდენიმე მალის შეზრდა.
529. გლუკოზის რაოდენობა ჯამრთელი ადამიანის ლიქვორში მერყეობს

ა) 1,2-2,2 მმოლ/ლ;
*ბ) 2,5-4,4 მმოლ/ლ;
გ) 3,6-5,2 მმოლ/ლ;
დ) 2,6-5,2 მმოლ/ლ;
ე) 0,8-5,2 მმოლ/ლ ფარგლებში.
530. კომას არ ახასიათებს

ა) მყეს-ძვალთა რეფლექსების დაქვეითება;
ბ) ორმხრივი ბაბინსკის სიმპტომი;
გ) მუცლის რეფლექსების დათრგუნვა;
დ) ფოტორეაქციების დათრგუნვა;
*ე) მიზანდასახული დაცვითი რეაქციები.
531. სმენა ნორმალურია, თუ ჩურჩული ისმის მანძილიდან

ა) 2-3 მეტრი;
ბ) 3-4 მეტრი;
*გ) 6-7 მეტრი;
დ) 10 მეტრი და მეტი.
532. ფუნიკულური მიელოზით დაავადებულის სისხლში აღინიშნება

ა) ჰიპოქრომია;
*ბ) ჰიპერქრომია;
გ) მიკროციტოზი;
დ) არც ერთი;
533. ელექტრომიოგრაფიის დროს ცალკეული კუნთოვანი ბოჭკოს

ელექტროაქტივობის რეგისტრაცია შესაძლებელია
ა) ზედაპირული ელექტროდებით;
*ბ) ნემსისებური ელექტროდებით;
გ) მულტიპოლარული ელექტროდებით;
დ) სწორია ყველა ზემოაღნიშნული.
534. ფოსტერ-კენედის სინდრომს ახასიათებს

*ა) დაზიანების მხარეს მხედველობის ნერვის დისკის ატროფია და
კონტრალატერალურად შეშუპებული დისკი;
ბ) ორმხრივ შეშუპებული დისკები;
გ) ორმხრივ მხედველობის ნერვის დისკის ატროფია;
დ) შეშუპებული დისკი თანხლებული ატროფიით დაზიანების მხარეს.
535. სპონტანური სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის დროს ანგიოსპაზმის

დინამიკის მიზნით ყველაზე ინფირმატიულია
ა) ანგიოგრაფია;
ბ) რეო-ენცეფალოგრაფია;
გ) კტ
*დ) ტრანსკრანიალური ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფია.
536. ლიქვოროდინამიური სინჯებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

ა) კვეკენშტედტის;
ბ) პუსეპის;
გ) სტუკეის;
*დ) მაკ-კლურ-ოლდრიჩის.
537. ჰეპატოცერებრული დისტროფიის პათოგნომური ლაბორატორიული

ნიშანია:
ა) ცერულოპლაზმინის რაოდენობის მომატება და ჰიპოკუპრურია;
ბ) ცერულოპლაზმინის რაოდენობის დაქვეითება და ჰიპოკუპრურია;
გ) ცერულოპლაზმინის რაოდენობის მომატება და ჰიპერკუპრურია;
*დ) ცერულოპლაზმინის რაოდენობის დაქვეითება და ჰიპერკუპრურია.
538. ღეროს სიმსივნეების დიაგნოსტიკაში ყველაზე ინფორმატიულია
ა) კტ;
*ბ) მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია;
გ) ეეგ;
დ) რადიონუკლიდური სცინტიგრაფია.
539. კლინოსტატიური სინჯი ნორმაში იწვევს

*ა) პულსის გაიშვიათებას 6-10 დარტყმით წუთში;
ბ) პულსის გახშირებას 6-10 დარტყმით წუთში;
გ) პულსის გაიშვიათებას 14-20 დარტყმით წუთში;
დ) პულსის გახშირებას 14-20 დარტყმით წუთში.
540. ჯანმრთელ ადამიანებში ვერტიკალურ პოზაში თავის უკან გადახრა

(ორტნერის ცდა) იწვევს
ა) პულსის გახშირებას წუთში >10 დარტყმაზე;
*ბ) პულსის გაიშვიათებას არა უმეტეს 10 დარტყმისა წუთში;
გ) პულსის გახშირებას არა უმეტეს 10 დარტყმისა წუთში;
დ) პულსის გაიშვიათებას წუთში <10 დარტყმაზე.
541. გაფანტული სკლეროზის დიაგნოსტიკა მაგნიტურ-რეზონანსული

ტომოგრაფიით უნდა ითვალისწინებდეს, რომ დამახასიათებელი არ არის
ფოლაქების ლოკალიზაცია
ა) პერივენტრიკულურ თეთრ ნივთიერებაში;
*ბ) სუბკორტიკულ თეთრ ნივთიერებაში;
გ) ხიდში;
დ) ნათხემში.
542. ინტრაკრანიული ანევრიზმების დიაგნოსტიკის დროს გადამწყვეტი

მნიშვნელობა აქვს
ა) გამა სცინტიგრაფიას;
*ბ) ანგიოგრაფიას;
გ) კტ;
დ) დოპლეროსონოგრაფიას;
ე) რეო-ენცეფალოგრაფიას.
543. რომელი არტერიის გაფართოვებას იწვევს მენინგიომები

ა) ტვინის წინა არტერია;
ბ) ტვინის შუა არტერია;
*გ) შუა მენინგეალური არტერია;
დ) შიგნითა საძილე არტერია;
ე) საფეთქლის ზედაპირული არტერია.
544. სიმსივნე, რომელიც ყველაზე ხშირად იწვევს თურქული კეხის

ბალონირებას:
ა) ჰიპოფიზის ეოზინოფილური ადენომა;
ბ) ჰიპოფიზის ბაზოფილური ადენომა;
*გ) ჰიპოფიზის ქრომოფობული ადენომა;
დ) თურქული კეხის მენინგიომა;
ე) კრანიოფარინგიომა.
545. დენერვაციის შემდეგ ადამიანის კუნთში ფიბრილაციის ნიშნები

აღინიშნება
ა) ორ დღეში;
*ბ) 14-21 დღემდე;
გ) 30-40 დღემდე;
დ) 80-90 დღემდე;
546. პირამიდის ძვლის ფუძის დესტრუქციის, ყურში შუილი ს შემთხვევაში

უნდა ვივარაუდოთ
ა) ქორდომა;
ბ) სმენის ნერვის ნევრინომა;
*გ) საუღლე ბოლქვის სიმსივნე;
დ) კარცინომა;
ე) არტერიოვენური მალფორმაცია.
547. ელექტრომიოგრაფიული გამოკვლევის თანახმად პერიფერიული ნერვის

მოტონეირონებში ნორმალური გამტარებლობის სიჩქარეა
ა) 10-20 მ/წ;
ბ) 20-30 მ/წ;
*გ) 40-60 მ/წ;
დ) არც ერთი ზემოაღნიშნულთაგან.
548. მხედველობის ხვრელის გაფართოვება აღინიშნება

ა) მხედველობის არხის მენინგიომის დროს;
ბ) ნეიროფიბრომატოზის დროს;
გ) მხედველობის ნერვის გლიომების დროს;
დ) თვალბუდის არტერიის ანევრიზმის დროს;
*ე) ნებისმიერი ზემოთაღნიშნულთაგან.
549. ნათხემის წინა ქვედა არტერიის გადაწევა უკან და ზევით მიუნიშნებს:

ა) ხიდის გლიომა;
ბ) ნათხემის ასტროციტომა;
*გ) ნათხემ-ხიდის კუთხის სიმსივნე;
დ) თავქვეს ქორდომა;
ე) მედულობლასტომა.
550. ცერებრულ ანგიოგრამებზე წინა ქორიოიდული არტერიის მედიალური

გადაწევა; მეტყველებს:
ა) ფალქსქვედა ჩაჭედვა;
ბ) ტვინის ღეროს სიმსივნე;
*გ) ჰიპოკამპის ჩაჭედვა;
დ) ნათხემის ნიჟარების ჩაჭედვა;
ე) სუბფრონტალური მოცულობითი პროცესი.
551. ძირითადი ძვლის ფრთების არ არსებობა ყველაზე ხშირად ვლინდება

ა) ტუბეროზული სკლეროზის დროს;
*ბ) რეკლინჰაუზენის დაავადების დროს;
გ) კრანიოფარინგიომის დროს;
დ) პორენცეფალური კისტების დროს;
ე) სუპრასელალური მენინგიომების შემთხვევაში.
552. რომელი პათოლოგიის დროს ანგიოგრამებზე აღინიშნება არტერიული

სპაზმი
ა) ათაშანგი;
ბ) ამფეტამინების გამოყენება;
გ) კვანძოვანი პერიარტერიიტი;
*დ) ნებისმიერი ზემოთაღნიშნულთაგან.
553. ინტრავერტებრული სიმსივნეების დროს ყველაზე ნაკლებ ინფორმატულია

ა) მალთაშორისი ხვრელის გაფართოება;
*ბ) სპონდილოლისტეზი;
გ) ფირფიტის გათხელება;
დ) სიმსივნის კალციფიკაცია;
ე) ხერხემლის მალების სხეულების უკანა კიდეების დაკბილვა
554. გლიური სიმსივნეებიდან კალციფიკაციას უფრო ხშირად განიცდის

ა) ეპენდიმომა;
ბ) მედულობლასტომა;
*გ) ოლიგოდენდროგლიომა;
დ) ასტროციტომა;
ე) განგლიოგლიომა.
555. ბარბიტურატების მიღებისას ეეგ-ზე აღინიშნება

*ა) 20-24/წ სიხშირის აქტივობის აღმოცენება;
ბ) თვალის სწრაფი მოძრაობები;
გ) მახვილი ტალღები თხემის წილებში;
დ) გაძლიერებული ალფა აქტივობა;
ე) ზემოაღნიშნულთაგან არც ერთი.
556. რომელ პათოლოგიაზე მიუთითებს ეეგ-ზე K-კომპლექსების არსებობა

ა) ასტროციტომა;
ბ) მენინგიომა;
გ) თალამუსის სიმსივნე;
დ) ინტოქსიკაცია ფენოთიაზინით;
*ე) არც ერთი ზემოაღნიშნულთაგან.
557. თავის ქალას ძვლების სიმკვრივის დაქვეითების ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა) პარაფარისებური ჯირკვლების დაავადება;
*ბ) სიბერე;
გ) მომატებული წნევა;
დ) D-ჰიპერვიტამინოზი;
ე) კუშინგის სინდრომი.
558. ყველაზე ხშირი ინტრავენტრიკულური სიმსივნეებია

ა) მენინგიომები;
*ბ) გლიომები;
გ) ქორიოიდალური წნულის პაპილომები;
დ) ლიპომები;
ე) კოლოიდური კისტები.
559. ანგიოგრაფიულად ტვინის წინა არტერიის რკალისებური ცდომა

მიუთითებს სიმსივნის ლოკალიზაციაზე
*ა) შუბლის წინა წილში;
ბ) თხემის წილში;
გ) შუბლის უკანა წილში;
560. ხამხამის რეფლექსი, გამოწვეული სუპრაორბიტული ნერვის

ელექტროსტიმულაციით, ნორმალურია
*ა) ტრიგემინაული ნევრალგიების დროს;
ბ) ხიდის გლიომის დროს;
გ) ბელის დამბლის დროს;
დ) სმენის ნერვის ნევრინომის დროს;
561. ნერვის გამტარებლობის სიჩქარე უფრო მაღალია

ა) თუ კიდურებზე ტემპერატურა 34 გრადუსზე ნაკლებია;
*ბ) 5-დან 30-წლამდე;
გ) ქალებში მამაკაცებთან შედარებით;
დ) დისტალურ სეგმენტებში პროქსიმალურთან შედარებით;
562. ნერვის გამტარებლობის სიჩქარე დაუქვეითდება

ა) 50 წლის მამაკაცს კიდურის ტემპერატურით 38 გრადუსი;
*ბ) 20 წლის მამაკაცს კანის ტემპერატურით 28 გრადუსი;
გ) 40 წლის მამაკაცს კიდურის ტემპერატურით 36 გრადუსი;
დ) ასაკობრივი და ტემპერატურული სხვაობა ამ სუბიექტებში გააწონასწორებს
ნერვის გამტარებლობის სიჩქარის სხვაობას და ყველას ექნება თანაბარი
გამტარებლობის სიჩქარე.
563. ანგიოგრაფიის ნევროლოგიური გართულებებია

ა) გულყრები შემთხვევათა 5-10%;
ბ) ტვინის შეშუპება 2-5%-ში;
*გ) გარდამავალი ქერქული სიბრმავე 0,3-1%-ში (ვერტებრული
ანგიოგრაფია);
დ) არცერთი ზემოაღნიშნულთაგან.
564. 60 წლის ასაკის პაციენტებისთვის ნორმალური პატერნი ეეგ-ზე:1.
ალფა-სიხშირის შენელება;2. გაძლიერებული ბეტა-აქტივობა;3.
შენაცვლებითი ნელი ტალღები საფეთქლის წილში;4. ბილატერალურად
სინქრონული რითმული დელტა-აქტივობა.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
ბ) სწორია 1, 3;
გ) სწორია 2, 4;
დ) სწორია 4;
ე) ყველა სწორია.
565. ბეტა რიტმი შეიძლება გაძლიერდეს:1. უშაქრო დიაბეტის დროს;2.

ვალიუმის მიღების დროს;3. კუშინგის დაავადების დროს;4. აგზნებულ
მდგომარეობაში.
ა) სწორია 1, 2, 3;
*ე) ყველა სწორია.
566. ჰიპერვენტილაციის დროს ეეგ-ზე ნორმალური ცვლილებები 1. მეტად

ახასიათებს ხანდაზმული ასაკის პაციენტებს; 2. მათი ხანგრძლივობა შეადგენს
დაახლოვებით 2 წუთს ჰიპერვენტილაციის შეწყვეტის შემდეგ; 3.
აღმოცენდება ასინქრონული დელტა-აქტივობა;4. შეიძლება გაძლიერდეს
ჰიპოგლიკემიის ფონზე.
ა) სწორია 1, 2, 3;
*დ) სწორია 4;
567. ლატენცია მატულობს ასაკთან ერთად 60 წლის შემდეგ:

*ა) მხედველობითი გამოწვეული პოტენციალების;
ბ) სმენითი გამოწვეული პოტენციალების;
გ) ორივესი;
დ) არც ერთის.
568. ლატენცია იცვლება სხეულის ტემპერატურის დაქვეითებასთან ერთად:

ა) მხედველობითი გამოწვეული პოტენციალების;
*ბ) სმენითი გამოწვეული პოტენციალების;
გ) ორივესი;
569. ქალებში, მამაკაცებთან შედარებით ლატენცია უფრო ხანმოკლეა:

*გ) ორივესი;
570. პაციენტებში ნორმალური კლინიკური მონაცემებით ნორმალურია

ლატენცია
*გ) ორივესი;
571. ნერვის გამტარებლობა წყდება აქსონის სტრუქტურული ცვლილებების

გარეშე:
*ა) ნეიროპრაქსის დროს;
ბ) აქსონოთმეზისის და ნეიროთმეზისის დროს;
გ) არც ერთი;
დ) ორივ სწორია;
572. აქსონის მთლიანობა დარღვეულია და დისტალურ სეგმენტში აღინიშნება

ვალერის დეგენერაცია:
ა) ნეიროპრაქსის დროს;
*ბ) აქსონოთმეზისის და ნეიროთმეზისის დროს;
დ) ორივე სწორია;
573. დემიელინიზაცია, ნორმალური ამპლიტუდის ტალღები და

გამტარებლობის სიჩქარის დაქვეითება ნერვის გამტარებლობის გამოკვლევის
დროს აღინიშნება:
*ა) ნეიროპრაქსის დროს;
ბ) აქსონოთმეზისის და ნეიროთმეზისის დროს;
574. დაზიანების მე-4 დღეს დისტალური სტიმულაცია არ იწვევს კუნთის

მოქმედების პოტენციალის აღმოცენებას:
ა) ნეიროპრაქსის დროს;
*ბ) აქსონოთმეზისის და ნეიროთმეზისის დროს;
575. ძილის რომელ სტადიას შეესაბამება "ძილის თითისტარები" ეეგ-ზე?

ა) პირველს;
*ბ) მეორეს;
გ) მესამეს;
დ) სწრაფი ძილის სტადია.
576. ძილის რომელ სტადიას ახასიათებს ეეგ-ზე დელტა-აქტივობა?

ა) პირველი;
ბ) მეორე;
*გ) მესამე;
577. ძილის რომელ სტადიას ახასიათებს ეეგ-ზე ტეტა-აქტივობა?

*ა) პირველი;
გ) მესამე;
578. ძილის რომელ სტადიას ახასიათებს კბილისებრი ტალღები?

ა) პირველი;
გ) მესამე;
*დ) სწრაფი ძილის სტადია.
579. პერიოდული ლატერალიზებული ეპილეფსიური განტვირთვები

ახასიათებს:
ა) კრეიცფელდ-იაკობსის დაავადებას;
ბ) ჰეპატარგიულ ენცეფალოპათიას;
გ) ჰიპოქსიურ ენცეფალოპათიას;
*დ) ტვინის სიმსივნეს;
ე) ძილს.
580. პერიოდული მახვილი ტალღები ახასიათებს:

*ა) კრეიცფელდ-იაკობსის დაავადებას;
დ) ტვინის სიმსივნეს;
ე) ძილს.
581. აქტივობის დათრგუნვა ახასიათებს:

*გ) ჰიპოქსიურ ენცეფალოპათიას;
ე) ძილს.
582. K-კომპლექსი ეეგ-ზე ახასიათებს:

*ე) ძილს.
583. მიელოგრამაზე ნაწილობრივი ბლოკი და ზურგის ტვინის

ფუზიფორმული გაფართოება მიუთითებს:
ა) ექსტრადურულ სიმსივნეზე;
*ბ) ინტრამედულურ სიმსივნეზე;
გ) ორივეზე.
584. მიელოგრამაზე სიმსივნე მკაფიოდ შემოფარგლული საზღვრებით და

გადაადგილებული ზურგის ტვინის ჩრდილი მიუთითებს:
ა) ექსტრადურულ სიმსივნეზე;
ბ) ინტრამედულურ სიმსივნეზე;
*გ) ორივეზე.
585. მიელოგრამებზე კონტრასტული სვეტის კონუსისებური შევიწროება

*ა) ექსტრადურულ სიმსივნეზე;
ბ) ინტრამედულურ სიმსივნეზე;
გ) ორივეზე.
586. შუბლის ძვლების ლოკალური გასქელება ახასიათებს:

ა) კლიპელ-ფეილის სინდრომს;
ბ) პლატიბაზიას;
გ) ტრიგონოცეფალიას;
*დ) შუბლის ძვლის ჰიპეროსტოზს.
587. უკანა ფოსოს გაფართოება, ლუშკას და მაჟანდის ხვრელების ატრეზია

ა) ბატროცეფალია;
*ბ) დენდი-უოკერის სინდრომი;
გ) მზარდი ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზია;
დ) კრანიოლაკუნია.
588. კეფის ძვლის ზედა ზედაპირის ნაწილობრივი გადაფარვა მიუთითებს:

*ა) ბატროცეფალიაზე;
ბ) დენდი-უოკერის სინდრომზე;
გ) მზარდი ინტრაკრანიული ჰიპერტენზია
დ) კრანიოლაკუნია.
589. კორონალური და ლამბდოიდური ნაკერების ნაადრევი დახურვა

ახასიათებს:
ა) კრანიო-ფაციალურ დიზოსტოზს;
ბ) სკაფოცეფალიას;
გ) პლაგიოცეფალიას;
დ) აკროცეფალო-სინაკტილიზმს;
*ე) ბრაქიცეფალიას.
590. ანგიოგრამაზე სილვიის სამკუთხედის წინა ნაწილის აწევა მიუთითებს:

ა) სუბფრონტალურ ლოკალიზაციის მენინგიომაზე;
*ბ) წინა საფეთქლის სიმსივნეზე;
გ) პარკუჭების დილატაციაზე;
დ) სმენის ნერვის ნევრინომაზე.
591. ანგიოგრამაზე ტვინის წინა არტერიის აწევა მიუთითებს:
*ა) სუბფრონტალურ მენინგიომაზე;
ბ) წინა საფეთქლის სიმსივნეზე;
გ) პარკუჭების დილატაციაზე;
დ) სმენის ნერვის ნევრინომაზე.
592. გარეთა საძილე არტერიის ტოტებით მარაგდება:

*ა) მენინგიომა;
ბ) გლიობლასტომა;
გ) მეტასტაზური სიმსივნე.
593. დაასახელეთ სიმსივნე, რომელიც კონტრასტირდება თუ იკვებება ერთი

არტერიიდან:
ა) მენინგიომა;
ბ) გლიობლასტომა;
*გ) მეტასტაზური სიმსივნე.
594. 20 წლის მამაკაცს ერთი თვის მანძილზე აღენიშნება ცხელება,

ცნობიერების პროგრესული დათრგუნვა, თავის ტკივილები და სინათლის
შიში; ლაბორატორული მონაცემები: ედს- 9, ლიქვორში 45 ნეიტროფილი,
50 ლიმფოციტი და 5 მონონუკლეარელი უჯრედი, გლუკოზა 52, ცილა 480,
საწყისი წნევა 300 მმ. კტ-პარკუჭების გაგანიერება; სისხლის, შარდის
თავზუგტვინის სითხის კულტივირების შედეგები და სეროლოგიური სინჯები
უარყოფითია, PPD (პროტეინის გაწმენდილი დერივატი) უარყოფითია, ეეგ-
ზე გამოხატულია მაღალი ვოლტაჟის დელტა ტალღები მარჯვენა საფეთქლის
არეში; აიჩიეთ სწორი მტკიცება.
ა) ავადმყოფს აღენიშნება რეიეს სინდრომი;
ბ) უარყოფითი ტესტი ტუბერკულინზე გამორიცხავს ტუბერკულოზურ
მენინგიტს;
გ) ავადმყოფს აღენიშნება მოლარეტის მენინგიტი;
*დ) ავადმყოფს აღენიშნება ტუბერკულოზური მენინგიტი.
595. ავადმყოფი ჰიპოთერმიით

*ა) გონზეა სანამ სხეულის ტემპერატურა არ დაეცემა 32 გრადუსზე
დაბლა;
ბ) შეიძლება განუვითარდეს პარკუჭოვანი არითმია თუ სხეულის
ტემპერატურა 32-34 გრადუსებს შორისაა,;
გ) ეეგ-ზე შესაძლოა გამოიხატოს დაბალი ამპლიტუდის, მაგრამ ნორმალური
აქტივობა;
დ) მიუხედავად გასათბობი საშუალებების სწრაფი გამოყენებისა, ხშირად
რჩება მყარი ნევროლოგიური დეფიციტი;
ე) არც ერთი ზემოთანიშნულთაგან.
596. ავადმყოფს აღენიშნება დისტალური სიმეტრიული დიზესტეზიები და

სისუსტე ოთხივე კიდურში, ფრჩხილებზე განივი თეთრი ზოლები:
ა) ნერვის და კუნთის ბიოფსიას ექნება გადამწყვეტი დიაგნოსტიკური
მნიშვნელობა;
*ბ) მძიმე მეტალის გამოსავლენ ტესტს აქვს გადამწყვეტი დიაგნოსტიკური
მნიშვნელობა;
გ) ამ ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს ბასენ-კორნცვეიგის სინდრომი;
დ) ამ ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს მემკვიდრული დაავადება
პერიფერიული ნერვების დაზიანებით;
ე) არც ერთი ზემოთაღნიშნულთაგან.
597. Hერპეს ზოსტერ

ა) გამოწვეულია იგივე ვირუსით, რომელიც იწვევს მარტივ ჰერპესს;
ბ) გამოვლინდება ყოველთვის მგრძნობელობის მოშლილობით;
გ) ეტიოლოგიურად არ არის დაკავშირებული ჩუტყვავილასთან;
დ) თითქმის ყოველთვის შემოიფარგლება სპინალური ნერვების დაზიანებით;
*ე) არც ერთი მათგანი.
598. სინდრომს, რომელიც წარმოდგენილია უნებლიე ტირილით,

დიზართრიით, დისფაგიით და აქსიალური რეფლექსების გაცხოველებით,
ეწოდება
ა) ვალენბერგის სინდრომი;
ბ) ვებერის სინდრომი;
*გ) ფსევდობულბური სინდრომი;
დ) მიარ-გუბლერის სინდრომი;
ე) ბენედიქტის სინდრომი.
599. ავადმყოფს უეცრად განუვითარდა ჰემიპლეგია და კონტრა-ლატერალური

ოფთალმოპლეგია; დაზიანების ლოკალიზაცია -
ბ) ლატერალურად მოგრძო ტვინში;
*გ) შუა ტვინში;
დ) ვაროლის ხიდში;
ე) პარაცენტრალურ წილაკში.
600. რთულია მწვავე სუბდურული ჰემატომის დიფერენცირება

ა) ქრონიკული სუბდურული ჰემატომისგან;
ბ) მწვავე ეპიდურული ჰემატომისგან;
გ) ცერებრული თრომბოზისგან;
*დ) თავის ტვინის მწვავე ლაცერაციისგან;
ე) სუბდურული ჰიგრომისგან.
601. კატაპლექსია აღინიშნება

ა) დიდი ეპილეფსიური გულყრების დროს;
ბ) კლეინ-ლევინის სინდრომის დროს;
*გ) ნარკოლეფსიის დროს;
დ) ფსიქომოტორული ეპილეფსიის დროს;
ე) ეპილეფსიური სტატუსის დროს.
602. ოცი წლის ასაკში და-ძმას განუვითარდა მხედველობის დაბინდვა.
დასაწყისი იყო მწვავე. დაავადება პროგრესირების სხვა ჩივილების გარეშე.
მხედველობა 20/200 ორმხრივ, თვალის ფსკერზე მკრთალი მხედველობის
ნერვის დისკები და ცენტრალური სკოტომები. უნდა ვივარაუდოთ, რომ ეს
არის
ა) ოჯახური გაფანტული სკლეროზი;
ბ) ლებერის ოპტიკური ატროფია;
*გ) მემკვიდრული ოპტიკური ატროფია;
დ) ქიაზმალური არაქნოიდიტი;
ე) არც ერთი მათგანი.
603. საფეთქლის არტერიების ანთებითი ოკლუზია ვითარდება

ა) კვანძოვანი პერიარტერიიტის დროს;
ბ) რევმატიზმის დროს;
*გ) გიგანტურ-უჯრედოვანი არტერიიტების დროს;
დ) სისტემური მგლურის დროს;
ე) ტუბერკულოზის დროს.
604. ცერებრული თრომბოზის ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა) ჰიპერტენზია;
*ბ) არტერიოსკლეროზი;
გ) დიაბეტი;
დ) სიფილისი;
ე) კოლაგენოზი.
605. ჰენტინგტონის ქორეის დროს

ა) დემენცია ვითარდება გვიან;
ბ) დაავადების საშუალო ხანგრძლივობა არის 5 წელი;
*გ) ადრეულ ასაკში მენტალურ დარღვევებთან ერთად ადგილი აქვს
გულყრებს;
დ) უფრო ხშირია მამაკაცებში;
ე) არც ერთი.
606. ზურგის ტვინის ტრავმით გამოწვეული სპინალური შოკის დროს

ა) ღრმა რეფლექსები გაცხოველებულია;
ბ) ღრმა რეფლექსები არ იწვევა;
გ) ზერელე რეფლექსები არ იწვევა;
დ) შარდის ბუშტის ტონუსი მომატებულია;
*ე) ღრმა და ზერელე რეფლექსები არ იწვევა.
607. თავის ტვინის ტრავმული დაზიანების დროს არ აღინიშნება

ა) დიდი ეპილეფსიური გულყრა;
*ბ) მცირე ეპილეფსიური გულყრა (აბსანსი);
გ) ფსიქომოტორული გულყრა;
დ) ფოკალური მოტორული გულყრა;
ე) ჯექსონის გულყრა.
608. 20-წლის მამაკაცს აქვს ატაქსია 10 წელი. გასინჯვით ატაქსიის გარდა
აღინიშნება ვიბრაციული მგრძნობელობის მოსპობა, პოზიციური ნისტაგმი,
ქვემო კიდურებზე ღრმა რეფლექსების მოსპობა, ბაბინსკის რეფლექსები და
ბრტყელტერფიანობა. ყველაზე სარწმუნოა დიაგნოზია
ა) გაფანტული სკლეროზი;
ბ) მარის ატაქსია;
*გ) ფრიდრაიხის ატაქსია;
დ) რეფსუმის სინდრომი.
609. შაი-დრეიჯერის სინდრომის კლინიკური ნიშნებია ყველა, გარდა

ა) ორთოსტატიული ჰიპოტონია;
ბ) ანჰიდროზი;
გ) შარდის შეუკავებლობა;
დ) ექსტრაპირამიდული სიმპტომები;
*ე) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა.
610. მოზრდილებში სპასტიური პარაპარეზით ნევროლოგიური გასინჯვით

შეიძლება გამოირიცხოს
ა) მემკვიდრული გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზი;
*ბ) სირინგომიელია;
გ) ოჯახური სპასტიური პარაპლეგია;
დ) კისრის სპონდილოზი;
ე) გაფანტული სკლეროზი.
611. სირინგსი ყველაზე ხშირად გვხვდება

ა) მოგრძო ტვინში;
*ბ) ზურგის ტვინის კისრის ნაწილში;
გ) ზურგის ტვინის გულმკერდის ნაწილში;
დ) ზურგის ტვინის წელის ნაწილში;
ე) ზურგის ტვინის გავის ნაწილში.
612. სირინგომიელიის დიაგნოზი პირველ რიგში დამოკიდებულია:

ა) მიელოგრაფიულ ცვლილებებზე;
ბ) თავ-ზურგტვინის სითხის მონაცემებზე;
*გ) კუნთთა ლოკალურ ატროფიებზე, მგრძნობელობის მოშლაზე,
დისმორფიზმზე;
დ) ელექტრომიოგრაფიულ ცვლილებებზე;
ე) კლინიკურ რემისიებზე
613. დაუნის სინდრომი:1.უფრო ხშირია ალცჰაიმერის დაავადებით

დაავადებულთა ნათესავებს შორის;2. დაკავშირებულია ფარისებრი ჯირკვლის
დაავადებასთან;3. დაკავშირებულია ალცჰაიმერის დაავადების დამახასიათებელ
პათოლოგიურ ცვლილებებთან;4. უფრო ხშირია პროგრესული დემენციებით
დაავადებულთა ნათესავებს შორის (პიკის დაავადება, პარკინსონის
დაავადება, ჰენტინგტონის დაავადება).
*ა) სწორია 1, 2, 3;
614. 40 წლის, რევმატოიდული ართრიტით დაავადებული ქალი ბოლო 5

წელია იღებს იბუპროფენს-2400მგ/დღეში და V-პენიცილამინს-500მგ/დღეში.
მას განუვითარდა გარდამავალი ფტოზი, დიპლოპია და კუნთოვანი სისუსტე.
ყოველივე ეს ძლიერდება ფიზიკური დატვირთვისას. 5მგ ტენსილონის სწრაფი
ინფუზია იწვევს ნევროლოგიური სიმპტომების რეგრესს; იბუპროფენის და V-
პენიცილამინის მოხსნიდან რამდენიმე თვის შემდეგ სიმპტომები ქრება.
რომელი მტკიცებაა სწორი?1. ამ ავადმყოფს შრატში მომატებული აქვს
ანტისხეულების დონე აცეტიქოლინის რეცეპტორების მიმართ;2. ამ ავადმყოფს
აქვს ფარული თიმომა, გამოწვეული იმუნოსუპრესორული პრეპარატებით;3.
მკურნალობა ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატებით ნაჩვენებია სიმპტომატურ
ფაზაში;4. ავადმყოფი არის HLA ანტიგენ DR4-ის მატარებელი.
ა) სწორია 1, 2, 3;
*ბ) სწორია 1, 3;
615. 40 წლის რევმატოიდული ართრიტით დაავადებული ქალი ბოლო 5

წელია იღებს იბუპროფენს-2400მგ/დღეში და V-პენიცილამინს-500მგ/დღეში.
მას განუვითარდა გარდამავალი ფტოზი, დიპლოპია და კუნთოვანი სისუსტე.
ყოველივე ეს ძლიერდება ფიზიკური დატვირთვისას; 5მგ ტენსილონის სწრაფი
ინფუზია იწვევს ნევროლოგიური სიმპტომების რეგრესს; იბუპროფენის და V-
პენიცილამინის მოხსნიდან რამდენიმე თვის შემდეგ სიმპტომები ქრება.
რომელი მტკიცებაა სწორი?1. ამ ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს
თანდაყოლილი მიასთენიური სინდრომი;2. ამ ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს
მიასთენია, სხვა იმუნური დაავადების და მკურნალობის დამოუკიდებლად;3.
იბუპროფენმა გამოავლინა ფარული მიასთენია პოსტსინაფსური რეცეპტიორების
ბლოკირების გზით;4. V-პენიცილამინმა შესაძლოა გამოიწვია ფარული
მიასთენიის მანიფესტირება.
ა) სწორია 1, 2, 3;
*გ) სწორია 2, 4;
616. თავ-ზურგტვინის სითხეში ცილების მომატებას შესაძლებელია ადგილი

ჰქონდეს შემდეგი პათოლოგიური პროცესების დროს, გარდა:
*ა) პოლინეიროპათია (მიოპათია)
ბ) თ/ტვინის სიმსივნეები
გ) ზ/ტვინის სიმსივნეები
დ) რადიკულოპათიები
ე) მენინგიტები
ვ) ტოქსიკური ენცეფალოპათიები
617. 40 წლის რევმატოიდული ართრიტით დაავადებული ქალი ბოლო 5
წლის განმავლობაში იღებს იბუპროფენს-2400მგ/დღეში და V-პენიცილამინს-
500მგ/დღეში. მას განუვითარდა გარდამავალი ფტოზი, დიპლოპია და
კუნთოვანი სისუსტე. ყოველივე ეს ძლიერდება ფიზიკური დატვირთვისას;
5მგ ტენსილონის სწრაფი ინფუზია იწვევს ნევროლოგიური სიმპტომების
რეგრესს; იბუპროფენის და V-პენიცილამინის მოხსნიდან რამდენიმე თვის
შემდეგ სიმპტომები ქრება. რომელი მტკიცება სწორი:1. დაავადების
სიმპტომები შეიძლება გააუარესოს მკურნალობამ კორტიკო-სტეროიდებით;2.
სიმპტომები იმუნური გენეზისაა და ავადმყოფს შეიძლება ვუმკურნალოთ
კორტიკოსტერიოდების დიდი დოზებით;3. ამ ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს
თიმუსის ჰიპერპლაზია;4. ავადმყოფი მომავალში უნდა ერიდოს
არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს.
ა) სწორია 1, 2, 3;
618. ეიდის გუგა:1. შეიძლება იყოს ორმხრივი;2. შეიძლება იყოს კავშირში

ქვედა კიდურების ჰიპერრეფლექსიასთან;3. გუგის შევიწროვებას იწვევს 1,8%
პილოკარპინი;4. შეიძლება იყოს გამოწვეული ცილიარული კუნთის
პოსტგანგლიური სიმპათიკური დენერვაციით.
ა) სწორია 1, 2, 3;
619. მხედველობის ნერვის დვრილის ფსევდოშეშუპების მიზეზია:1.

დრუზები;2. მინისებრი სხეულის რუდიმენტები;3. შორს მხედველობა;4.
ბადურას ნერვული ბოჭკოების პათოლოგიური მიელინიზაცია.
ა) სწორია 1, 2, 3;
620. ბელის დამბლის დროს:1. ჰიპერაკუზია განუვითარდება ავადმყოფებისა

1\3;2. ავადმყოფების 1\3 აქვს გემოვნების დარღვევა;3. ჰიპერაკუზია
მიგვითითებს დაზიანების ლიკალიზაციაზე საფეთქლის ძვალში ან მისგან
პროქსიმალურად; 4. ჰიპერაკუზიის განვითარება მიგვითითებს დაფის სიმის
დისტალურად ლოკალიზებულ დაზიანებაზე.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
621. სარკოიდოზი იწვევს:1. ნერვული სისტემის დაზიანებას 30%-ში;2.

ლიმფოციტოზს და გლუკოზის შემცირებას თავზურგტვინის სითხეში; 3.
ლიმფოციტოზს და გლუკოზის ნორმალურ მაჩვენებლებს თავზურგტვინის
სითხეში; 4. იწვევს ნერვული სისტემის დაზიანებას 5%-ში.
ა) სწორია 1, 2, 3;
*გ) სწორია 2, 4;
622. ინტრაკრანიული ანევრიზმები ხშირია ავადმყოფებში: 1.

ფიბრომუსკულარული დისპლაზიებით;2. თირკმელის პოლიკისტოზით;3.
აორტის კოარქტაციით;4. უკონტროლო ჰიპერტენზიით.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
ე) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.
623. ინტრაკრანიული ანევრიზმის გასკდომის შემდეგ ჰემორაგიის განმეორების

ალბათობა შესაძლებელია:1. შემთხვევიდან 30 დღეში;2. შემთხვევიდან 20-
30 დღეში;3. შემთხვევიდან 60 დღეში; 4. შემთხვევიდან 10 დღეში.
ა) სწორია 1, 2, 3;
624. ლაკუნური ინფარქტები ვითარდება მეორადად შემდეგი დაავადებების

დროს:1. ჰიპერტენზია; 2. ქრონიკული მენინგიტი;3. არტერიების
განშრევება;4. გულის მანკები.
ა) სწორია 1, 2, 3;
625. ატაქსიური ჰემიპარეზის სინდრომი:1. დაკავშირებულია შიგნითა

კაფსულის ლაკუნურ ინფარქტებთან;2. დაკავშირებულია ვაროლის ხიდის
ფუძის ლაკუნურ ინფარქტებთან; 3. ახასიათებს სისუსტე ფეხში,
იფსილატერალური ჰემიტაქსია; 4. ახასიათებს სისუსტე ფეხშ ,
კონტრალატერალური ჰემიატაქსია.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
626. რეფსუმის დაავადება:1. გამოწვეულია აუტოსომურ-რეცესიულ

დანდაყოლილი მეტაბოლური დეფექტით; 2. გამოწვეულია ფიტანის მჟავის
დაგროვებით; 3. იწვევს ქრონიკულ პოლინეიროპათიას, ატაქსის და თზტ-ის
სითხეში ცილის მომატებას; 4. მკურნალობა არ არის ცნობილი.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
627. ფიბრომუსკულარული დისპლაზია:1. შესაძლოა დაკავშირებულია

არტერიების სპონტანურ განშრევებასთან; 2. უფრო ხშირია მამაკაცებში; 3.
ხშირად აზიანებს ორივე საძილე არტერიას;4. არის ასიმპტომური შუილების
ქირურგიული მკურნალობის ერთერთი მაჩვენებელი.
ა) სწორია 1, 2, 3;
628. ჩეინ-სტოქსის სუნთქვა განპირობებულია:

*ა) წინა ტვინის;
ბ) შუა ტვინის;
გ) ვაროლის ხიდის;
დ) მოგრძო ტვინის დისფუნქციით.
629. კლასტერული სუნთქვა განპირობებულია:

ა) წინა ტვინის;
ბ) შუა ტვინის;
*გ) ვაროლის ხიდის;
დ) მოგრძო ტვინის დისფუნქციით.
630. სპიროქეტა ბორელია ბურგდორფერი სპეციფიურად უკავშირდება:

ა) ლეპტოსპიროზს;
*ბ) ლაიმის დაავადებას;
გ) სიფილისს;
დ) არც ერთს.
631. დრუზები:
ა) ორმხრივი მხედველობის ნერვის ნევრიტი და განივი მიელიტი;
*ბ) მხედველობის ნერვის დისკის გამჭვირვალე სხეულაკების
კონგლომერატი;
გ) ბერი-ბერის ოპტიკური ნევრიტი;
დ) ოროგენიტალური წყლულები თანხლებული ქრონიკული უვეიტით.
632. დევიკის დაავადება:
*ა) ორმხრივი მხედველობის ნერვის ნევრიტი და განივი მიელიტი;
ბ) მხედველობის ნერვის დისკის გამჭვირვალე სხეულაკები;
633. ბეხჩეტის დაავადება:

*დ) ოროგენიტალური წყლულები თანხლებული ქრონიკული უვეიტით.
634. ქვემოჩამოთვლილთაგან არასრულფასოვან კვებასთან კავშირშია:

*გ) ბერი-ბერის ოპტიკური ნევრიტი;
635. ასტროციტომა ბავშვებში უპირატესად არის:

ა) თავის ტვინის ღეროს სიმსივნე;
*ბ) ნათხემის ჰემისფერული სიმსივნე
გ) მეოთხე პარკუჭის სიმსივნე;
დ) ნათხემის ჭიის სიმსივნე;
ე) ნათხემის ყველაზე ხშირი პირველადი სიმსივნე.
636. ეპენდიმომა:
ა) თავის ტვინის ღეროს სიმსივნე;
ბ) ნათხემის ჰემისფერული სიმსივნე (ბავშვებში);
*გ) მეოთხე პარკუჭის სიმსივნე;
დ) ნათხემის ჭიის სიმსივნე;
ე) მოზრდილებში ნათხემის ყველაზე ხშირი პირველადი სიმსივნე.
637. პრესინაფსური დაბოლოებიდან აცეტილქოლინის გამოყოფა

შეფერხებულია:
ა) მიასთენიის დროს;
ბ) ბოტულიზმის დროს;
*გ) ორივე შემთხვევაში;
დ) არც ერთის დროს.
638. მაღალი სიხშირის სტიმულაცია იწვევს მოქმედების პოტენციალის

ამპლიტუდის თანმიმდევრულ დაქვეითებას:
*ა) მიასთენიის დროს;
ბ) ბოტულიზმის დროს;
გ) ორივე შემთხვევაში;
დ) არც ერთის დროს.
639. რას უკავშირდება სოციალური ადაპტაციის დარღვევა მოზარდებში
ტურეტის სინდრომით:
ა) პროგრესული ჭკუასუსტობა და გულყრები
*ბ) პროგრესული ტიკები და ვოკალიზმები
გ) პრეოგრესული აგრესია და გულყრები
დ) პროგრესული გულყრები და პარეზები
ე) თანდართული ფსევდობულბური სინდრომი
640. ტურეტის სინდრომს ახასიათებს:

ა) ფიბრილაციები
ბ) სხეულის და კიდურების ათეტოზი
გ) კრუნჩხვითი შეტევები
*დ) კოპროლალია
ე) ატაქსია
641. " მოძრაობების ქარიშხალი" ნიშნავს

ა) ბევრ სირბილს
*ბ) გავრცობილ ჰიპერკინეზს
გ) ხშირ კრუნჩხვებს
დ) ემოციურ განმუხრუჭებას
ე) არცერთ მათგანს
642. ჰიდროცეფალიის წამყვან ნიშანს წარმოადგენს:

ა) ქალასშიდა წნევის მომატება
ბ) დისბალანსი ლიქვორის პროდუქციასა და რეზორბციას შორის
*გ) თავის ტვინის ლიქვორის შემცველი სივრცეების გაფართოება
დ) თავის გარშემოწერილობის მომატება
643. ჩამოყალიბების მიხედვით ჰიდროცაფალია იყოფა:

*ა) თანდაყოლილ და შეძენილ ფორმებად
ბ) პირველად და მეორადად
გ) პერინატალურად და პრენატალურად
დ) ადრეულ (სიცოცხლის პირველი 6 თვე) და გვიან (6 თვის შემდეგ)
ფორმებად
644. ჰიდროცეფალიის დიდი ნაწილი წარმოადგენს

ა) ტრავმულს
ბ) ტოქსიურს
გ) ჰიპოქსიურს
*დ) თანდაყოლილს
ე) შეძენილს
645. თანდაყოლილი ჰიდროცეფალიის ყველაზე ხშირ მიზეზს წარმოადგენს:

ა) პორენცეფალია
ბ) ქალას ფუძის აგებულების დეფექტები
გ) კორძიანი სხეულის აპლაზია
დ) ნათხემის აპლაზია
*ე) ტვინის სადინრების ოკლუზია
646. ჰიდროცეფალიის დროს ვითარდება

ა) მხედველობის ნერვის ნევრიტი
*ბ) განმზიდველი ნერვის დაზიანება
გ) პირამიდული უკმარისობა
დ) ქერქქვეშა კვანძების დისტროფია
ე) ნათხემისა და მისი კავშირების დაზიანება
647. თანდაყოლილი ჰიდროცეფალიის ერთ-ერთ პირველ ნიშანს არ

ა) თავის ტვინის სწრაფი მატება
ბ) ნაკერების დაშორება
*გ) ქალას ძვლების გამკვრივება
დ) ყიფლიბანდის ზომების მატება
ე) ვენური სურათის გაძლიერება
648. გამოხატული ტეტრაპარეზი, გონებრივი ჩამორჩენა და ფსევდობულბური

სინდრომი ახასიათებს:
*ა) ჰიდროანენცეფალიას
ბ) ოკლუზიურ ჰიდროცეფალიას
გ) გარეთა ჰიდროცეფალიას
დ) სამშობიარო ტრავმით გამოწვეულ ჰიდროცეფალიას
ე) შერწყმულ ჰიდროცეფალიას
649. გამოხატული ჰიდროცეფალიის დროს გონებრივი განვითარება

ა) ყოველთვის უხეშად დარღვეულია
ბ) ყოველთვის აღინიშნება მხოლოდ უმნიშვნელო ჩამორჩენა
*გ) მერყეობს მსუბუქი ჩამორჩენიდან იდიოტიამდე
დ) უფრო ხშირად ნორმალურია
650. რომელი ტიპის მენინგიტის შემდეგ ყველაზე ხშირად ვითარდება

შეძენილი ჰიდროცეფალია:
ა) ტუბერკულოზური,
ბ) სეროზული ვირუსული
გ) მხოლოდ მენინგოკოკური
დ) მხოლოდ მეორადი ჩირქოვანი
*ე) ტუბერკულოზური ან ჩირქოვანი
651. სუნთქვის მოშლა, არტერიული წნევის დაცემა, დეცერებრული ტონური

კრუნჩხვები ოკლუზიურ-ჰიპერტენზიული კრიზის დროს ადასტურებს:
*ა) ტვინის ღეროს დისლოკალციას
ბ) ჰიდროცეფალიას
გ) თავის ტვინის შეშუპებას
დ) მენინგოენცეფალიტს
ე) ორგანულ ცერებრულ დეფექტს
652. თანდაყოლილი ჰიდროცეფალიის დროს თვალის ფსკერზე ჩვეულებრივ
ა) უხეში ცვლილებები
ბ) ანგიოპათია
გ) ბადურას პიგმენტური დეგენერაცია
*დ) მხედველობის ნერვის დვრილის დეკოლორაცია
ე) მხედველობის ნერვის ანტებითი მოვლენები
653. ოკლუზიურ-ჰიპერტენზიულ კრიზს ახასიათებს

ა) მხოლოდ ზოგადტვინოვანი დარღვევები
ბ) მხოლოდ გარდამავალი კეროვანი სიმპტომატიკა
*გ) ზოგადტვინოვანი ჰიპერტენზიული და გარდამავალი კეროვანი
სიმპტომატიკის შერწყმა
დ) კომა
ე) სოპორი
654. კეროვან ნევროლოგიურ სიმპტომატიკას ოკლუზიურ-ჰიპერტენზიული

კრიზის დროს განსაზღვრავს:
ა) პრემორბიდული ფონი
ბ) ავადმყოფობის ასაკი
გ) ქალასშიდა წნევის მაჩვენებელი
*დ) ოკლუზიის ხარისხი
655. ლანდრის აღმავალ დამბლას არ ახასიათებს

ა) ბულბარული მოშლილობა
ბ) სუნთქვის ფუნქციის დარღვევა
გ) ლიქვორში ცილოვან-უჯრედული დისოციაცია
დ) კიდურებში რბილი დამბლის მწვავე განვითარება
*ე) ცენტრალური დამბლის განვითარება
656. პოლი-რადიკულონეიროპათიის სიმძიმე განპირობებულია

ა) მხოლოდ დაავადების მიმდინარეობით
ბ) მხოლოდ პროცესის გავრცობით
გ) მხოლოდ სუნთქვის დარღვევით
*დ) დაავადების მიმდინარეობით, გავრცობით და სუნთქვის დარღვევით
657. სახის ნერვის მორეციდივე დაზიანება არ აღინიშნება

ა) თანდაყოლილი ვიწრო ფალოპის არხის დროს
*ბ) პოლიომიელიტის დროს
გ) მელკერსონ-როზენტალის სინდრომის დროს
დ) ბავშვობაში გაფანტული სკლეროზით
658. ნათხემ-ხიდის კუთხეში სახის ნერვის დაზიანებას არ ახასიათებს

ა) მიმიკური კუნთების ცალმხრივი პარეზი
ბ) თვალის სიმშრალე
გ) სმენის დაქვეითება
*დ) სახეზე ჰერპესული გამონაყარი
ე) გემოვნების მოშლა ენის წინა 2/3-ში
659. მიასთენიის პათოგენეზში არ არის მნიშვნელოვანი:

ა) მკერდუკანა ჯირკვლის სიმსივნე
ბ) მკერდუკან ჯირკვლის ჰიპერპლაზია
გ) ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგია
*დ) თავის ტვინის ჰემისფროს დაზიანება
ე) ტვინის ღეროვანი ნაწილის პათოლოგია
660. მიასთენიური დარღვევები განპირობებეულია

ა) პრეიფერიული ნერვის დაზიანებით
*ბ) ნერვ-კუნთის სინაფსის ბლოკით
გ) კუნთთა პირველადი დაზიანებით
დ) ზურგის ტვინის წინა რქების დაზიანებით
ე) რეტიკულური ფორმაციის ღეროვანი ნაწილის პათოლოგიით
661. მიასთენიისთვის დამახხასითებელია

*ა) პათოლოგიური კუნთოვანი დაღლილობა
ბ) მგრძნობელობითი დარღვევები
გ) მხოლოდ ვეგეტატიური მოშლილობები
დ) კუნთთა გამოხატული ატროფიები
ე) კუნთთა ფსევდოჰიპერტროფია
662. ასთენიურ დაზიანებებს არ ახასიათებს

ა) პათოლოგიური დარღვევების ცვლილებები დღის განმავლობაში
ბ) ემოციის ფონზე სიმპტომატიკის გაძლიერება
*გ) სტაბილური მგრძნობელობითი დარღვევები
დ) ტრავმების, ინფეციების დროს სიმპტომების მომატება
663. მიასთენიის დროს არ ირღვევა ფუნქცია:

ა) თვალის მამოძრავებელი კუნთების
ბ) სახის კუნთების
გ) საღეჭი კუნთების
*დ) გულის გლუვი კუნთების
ე) საყლაპავის, ხორხის, ენის კუნთების
664. მიასთენიის დროს არ ვითარდება მამოძრავებელი დარღვევები სისუსტის

სახით კუნთებში:
ა) ხელების
ბ) ფეხების
გ) მენჯის სარტყლის
დ) კისრის კუნთების
*ე) კუნთოვანი ჰიპერტონუსი
665. მიასთენიის ოკულარულ ფორმას არ ახასიათებს:

ა) პტოზი
ბ) გაორება
*გ) რინოლალია და დისფაგია
დ) გარეთა სიელმე
666. მიასთენიის ბულბარულ ფორმას არ ახასიათებს

ა) ყლაპვის დარღვევა
ბ) რინოლალია
გ) რბილი სახის მოძრაობის შეზღუდვა
*დ) გაორება
ე) სუნთქვითი დარღვევები
667. მიასთენიის ტორსიულ ფორმას ახასიათებს

*ა) " იხვისებური სიარული", სუნთქვის მოშლა
ბ) შარდის შეუკავებლობა
გ) დიპლოპია
დ) დისფაგია
ე) რადიკულარული ტკივილი
668. მიასთენიის არ ახასიათებს

ა) მიასთენიური ეპიზოდები
ბ) სტაბილურობა
გ) პროგრესული მიმდინარეობა
*დ) მხოლოდ პროგრესული მიმდინარეობა
ე) მხოლოდ ავთვისებიანი მიმდინარეობა
669. მიასთენიის დიაგნოსტიკაში არ არის მნიშვნელოვანი

ა) კლინიკური სიმპტომები
ბ) ემგ გამოკვლევა
გ) პროზერინის ცდა
*დ) მხოლოდ კუნთთა ჰისტოლოგიური გამოკვლევა
ე) პნევმო-მიასთენოგრაფია
670. მიასთენიურ კრიზს არ ახასიათებს

ა) მოძრაობითი დარღვევების მკვეთრი მომატება
ბ) ყლაპვის გაძნელება
გ) სუნთქვის გაძნელება
დ) ვეგეტატიური დარღვევები
*ე) კრუნჩხვები
671. ქოლინერგულ კრიზებს არ ახასიათებს

*ა) გუგების გაფართოება
ბ) სალივაციის გაძლიერება
გ) მუცლის ტკივილი ან დიარეა
დ) ფასციკულაციები
ე) შიშის გრძნობა
672. მემკვიდრეობის რომელი ტიპი ახასიათებს რეკლინჰაუზენის

ნეიროფიბრომატოზს?
*ა) აუტოსომურ-დომინანტური ტიპი
ბ) აუტოსომურ-რეცესიული ტიპი
გ) აუტოსომურ-რეცესიული და აუტოსომურ-დომინანტული ტიპი
დ) აუტოსომურ-რეცესიული შეჭიდული X- ქრომოსომასთან
ე) უცნობია
673. გამოყავით ყველაზე დამახასიათებელი კანის გამოვლინებანი

ნეიროფიბრომატოზის დროს
ა) ანგიომები
ბ) ვიტილიგო
გ) პრინგლის ანგიომა
*დ) "ყავის" ლაქები
ე) ტელეანგიექტაზიები
674. კანის სიმპტომები მრავლობითი ნეიროფიბრომატოზის დროს შეინიშნება

*ა) დაბადებიდან
ბ) 5 წლიდან
გ) 10 წლიდან
დ) 15 წლიდან
ე) 20 წლიდან
675. მრავლობითი ნეიროფიბრომატოზი იწვევს დაზიანებას:

ა) მხოლოდ თავის ტვინს
ბ) მხოლოდ ზურგის ტვინს
გ) სასქესო სისტემის და ზურგის ტვინის
დ) თავის ტვინსა და პერიფერიულ ნერვებს
*ე) თავის ტვინის, ზურგის ტვინის და პერიფერიული ნერვების
676. ტვინის შეშუპების მკურნალობის მიზნით ქალა-ტვინის მძიმე ტრავმის

დროს ელექტროლიტულ ბალანსზე ნაკლები ზეგავლენის გამო უნდა
გამოვიყენოთ
ა) ჰიდროკორტიზონი;
ბ) პრედნიზოლონი;
*გ) დექსამეტაზონი;
დ) კორტიზონი.
677. არტერიული ჰიპოტონიის კორექციის მიზნით ქალა-ტვინის მძიმე

ტრავმის დროს მიზანშეწონილია:
ა) ადრენალინი;
ბ) ნორადრენალინი;
გ) მეზატონი;
*დ) დოფამინი.
678. ქალა-ტვინის მძიმე ტრავმის დროს ჰიპერმეტაბოლიზმის ყველაზე

ეფექტური კორექტორებია
ა) მაო-ს ინჰიბიტორები;
ბ) სამციკლიური ანტიდეპრესანტები;
გ) ნეიროლეპტიკები;
*დ) ბარბიტურატები;
ე) ყველა ჩამოთვლილი.
679. ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკებიდან ჰემატო-ენცეფალური ბარიერის

განვლადობის ყველაზე მაღალი უნარი გააჩნია
ა) ცეფალექსინს;
ბ) კლინდამიცინს;
გ) რიფამპიცინს;
*დ) ცეფტრიაქსონს.
680. ჰიპეროსმოლარული სინდრომის მკურნალობისთვის მძიმე ქალა-ტვინის

ტრავმის დროს არ უნდა გამოვიყენოთ
*ა) მანიტოლი;
ბ) რეოპოლიგლუკინი;
გ) პოლიგლუკინი;
დ) ალბუმინი;
ე) გლუკოზის 5% ხსნარი.
681. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის დროს უპირატესი დეჰიდრატაციული

მოქმედება ტვინის შეშუპებულ უბნებზე, შედარებით შეშუპების გარეშე
უბნებთან, გააჩნია
ა) მანიტოლს;
ბ) გლიცერინს;
გ) ლაზიქსს;
*დ) ალბუმინს.
682. დოფამინერგული დეფიციტის კორექციის მიზნით, მძიმე ქალა-ტვინის

ტრავმის მწვავე პერიოდიდან გამოსვლის შემდეგ (აპალიური ან აკინეტო-
რიგიდული სინდრომი) ინიშნება
ა) ციკლოდოლი;
ბ) პირაცეტამი;
გ) ენცეფაბოლი;
დ) ჰალოპერიდოლი;
*ე) ნაკომი.
683. "დღის" ტრანკვილიზატორებია

ა) მიდაზოლამი
ბ) ალპრაზოლამი
გ) დიაზეპამი
*დ) გრანდაქსინი.
684. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის მკურნალობის საწყის ეტაპზე აუცილებელი

პირობაა
ა) ვენაში კარდიოტონური საშუალებების შეყვანა;
ბ) ვენაში ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების შეყვანა;
*გ) სასუნთქი გზების განთავისუფლება უცხო სხეულებისაგან;
685. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში მეტაბოლური აციდოზის
კორექციის მიზნით ნაჩვენებია ინტრავენური ინფუზია
ა) გლუკოზის 5% ხსნარის;
*ბ) ნატრიუმის ბიკარბონატის 4% ხსნარის;
გ) მაპოლარიზებელი ნარევის;
დ) ყველა ჩამოთვლილი;
686. მედიკამენტური პოლინეიროპათია შეიძლება გამოიწვიონ

*ა) ციტოსტატიკებმა;
ბ) ნიტროფურანებმა
გ) მალარიის საწინააღმდეგო პრეპარატებმა;
დ) ყველა ჩამოთვლიმა პრეპარატებმა;
687. მედიკამენტურ მიოპათიურ სინდრომს არ იწვევს

ა) კორტიკოსტეროიდები;
ბ) ამინოგლიკოზიდები;
*გ) ანტი-ქოლინესტერაზული პრეპარატები;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილი პრეპარატი.
688. ფსიქოპათოლოგიური გვერდითი ეფექტები შეიძლება გამოიწვიოს

ა) კორტიკო-სტეროიდებმა;
ბ) ანტიკონვულსანტებმა;
გ) ცენტრალური მოქმედების ანტიჰიპერტენზიულმა პრეპარატებმა;
*დ) ყველა ჩამოთვლილმა პრეპარატმა.
689. ამინაზინის ნეიროლეპტიური მოქმედება განპირობებულია

ა) ადრენალინის რეცეპტორების ბლოკირებით;
ბ) ნორადრენალინის რეცეპტორების ბლოკირებით
*გ) დოფამინის რეცეპტორების ბლოკირებით;
დ) აცეტილქოლინის რეცეპტორების ბლოკირებით
ე) სეროტონინის რეცეპტორების ბლოკირებით.
690. ნეიროლეპტიკები იწვევენ შემდეგ ექსტრაპირამიდულ დარღვევებს

ა) ქორეას და ატეტოზს;
*ბ) ორომანდიბულურ დისკინეზიას;
გ) გენერალიზებულ ტიკს;
დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ე) არცერთი არ არის სწორი.
691. ძლიერი ნეიროლეპტიკებით მკურნალობა ხშირად იწვევს

ა) ნათხემისმიერ დარღვევებს;
*ბ) ექსტრაპირამიდულ დარღვევებს;
გ) ვესტიბულურ დარღვევებს;
დ) კოორდინაციის მოშლას;
ე) სმენით და მხედველობით ჰალუცინაციებს.
692. სედატიური მოქმედების ანტიდეპრესანტებია
ა) მელიპრამინი;
ბ) სერტრალინი;
გ) გრანდაქსინი;
*დ) ამიტრიპტილინი;
ე) ყველა ჩამოთვლილი პრეპარატი.
693. ქოლინერგული კრიზის კუპირება ხდება:

ა) განგლიო-ბლოკატორების შეყვანით;
ბ) კუნთთა რელაქსანტების შეყვანით;
*გ) ატროპინის შეყვანით;
დ) ადრენალინის შეყვანით;
ე) ნორადრენალინის შეყვანით.
694. ფსიქომოტორული აგზნება, მიდრიაზი, აკომოდაციის დამბლა,

ტაქიკარდია, ნერწყვის სეკრეციის შემცირება, კანის სიმშრალე წარმოადგენს
*ა) ატროპინის გადაჭარბებული დოზებით მკურნალობის გამოვლინებას;
ბ) პროზერინის გადაჭარბებული დოზებით მკურნალობის გამოვლინებას;
გ) აცეტილქოლინის გადაჭარბებული დოზებით მკურნალობის გამოვლინებას;
დ) პილოკარპინის გადაჭარბებული დოზებით მკურნალობის გამოვლინებას;
ე) გალანტამინის გადაჭარბებული დოზებით მკურნალობის გამოვლინებას.
695. ქოლინერგიული კრიზი, გამოწვეული პროზერინის ჰიპერდოზირებით,

არ არის თანხლებული
*ა) მიდრიაზით;
ბ) ჰიპერსალივაციით;
გ) პერისტალტიკის გაძლიერებით;
დ) მიოფიბრილაციებით, ტრემორით.
696. კუნთთა რელაქსანტები გამოიყენება

ა) ნაზოგასტრალური ზონდის შეყვანის დროს;
ბ) შარდის ბუშტის კატეტერიზაციის დროს;
*გ) ტრაქეის ინტუბაციის დროს;
დ) კუჭის სარქველის სპაზმის დროს;
ე) ბრონქოსპაზმის დროს.
697. ჰეპატო-ცერებრული დისტროფიის მკურნალობა პენიცილამინით იწყება

*ა) მცირე დოზებით და დოზას თანდათან ზრდიან;
ბ) დიდი დოზებით და დოზას თანდათან ამცირებენ;
გ) საშუალო დოზების ხანგრძლივი მიღებით;
დ) დიდი დოზებით დღე გამოშვებით.
698. პრეპარატები, რომლებიც ამცირებს ძილის სიღრმეს ენურეზის

შემთხვევაში, ინიშნება:
ა) მთელი დღის მანძილზე;
ბ) დილით და დღისით;
*გ) ღამით;
დ) დილით და საღამოს;
ე) დღისით.
699. ჰიპერბარიული ოქსიგენაციის ტოქსიური მოქმედება ნერვულ სისტემაზე

გამოვლინდება
ა) ცნობიერების დარღვევით;
*ბ) გულყრებით;
გ) ჰიპერკინეზებით;
დ) აკინეზიით და რიგიდობით;
ე) ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი კრიზებით.
700. სამწვერა ნერვის ნევრალგიის პათოგენური თერაპიის ყველაზე ეფექტური

საშუალებაა
ა) ანალგეტიკები;
ბ) სპაზმოლიტიკები;
*გ) ანტიკონვულსანტები;
ე) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
701. მანუალური თერაპიის ჩვენება ხერხემლის ოსტეოქონდროზის

ნევროლოგიური გართულებების დროს:
ა) სპონდილოზი და სპონდილოლისთეზი III სტადია;
*ბ) ალგიური სინდრომი და ვეგეტო-ვისცერალური დარღვევები;
გ) მალების ოსტეოპოროზი;
დ) არც ერთი.
702. ინსულტის მეორადი პრევენციისას ანტიკოაგულანტები ინიშნება

*ა) მოციმციმე არითმიის დროს;
ბ) ჰიპერ-ქოლესტერინემიის დროს;
გ) არტერიული ჰიპერტენზიის დროს;
დ) ჰიპერგლიკემიის დროს;
ე) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
703. ანტიაგრეგაციული თვისებები გააჩნია ყველა ჩამოთვლილ პრეპარატს,

გარდა
ა) აცეტილსალაცილის მჟავა;
ბ) დიპირიდამოლი;
გ) დიჰიდროერგოტოქსინი;
*დ) კლონიდინი;
ე) პარმიდინი.
704. არტერიული ჰიპერტენზიით გამოწვეული ენცეფალოპათიის

ეტიოტროპულ თერაპიას არ მიეკუთვნება
ა) ცენტრალური მოქმედების ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები;
*ბ) სტატინები
გ) კალციუმის ანტაგონისტები;
დ) ბეტა-ადრენობლოკატორები.
705. ათეროსკლეროზით გამოწვეული ენცეფალოპათიის ეტიოტროპულ
თერაპიას არ მიეკუთვნება
*ა) ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები;
ბ) ანტიაგრეგანტები;
გ) ანტიოქსიდანტები;
დ) სტატინები.
706. ავადმყოფებში იშემიური ინსულტით ფარმაკოთერაპიის მიზანია

ა) ცერებრალური ჰემოდინამიკის გაუმჯობესება;
*ბ) ელექტრო-ენცეფალოგრაფიული ცვლილების ნორმალიზება;
გ) კეროვანი ცერებრალური სიმპტომატიკის რეგრესსი
707. იშემიური ინსულტის დროს ჰიპერვოლემიური ჰემოდილუციის ჩვენებაა

ა) ანურია;
ბ) გულის უკმარისობა;
გ) არტერიული წნევა 120/60 მმ დაბალი;
დ) არტერიული წნევა 200/100 მმ მაღალი;
*ე) ჰემატოკრიტი 42%.
708. ავადმყოფებში იშემიური ინსულტით თრომბოლიზური თერაპია

მიზანშეწონილია
ა) ავადმყოფის ახალგაზდა ასაკის შემთხვევაში;
*ბ) თუ თრომბოზის ხანგრძლივობა 6 საათზე ნაკლებია;
გ) თუ არ არის ანურია;
დ) ჰემორაგიული სინდრომის დროს;
ე) არტერიული წნევა 200/100 მმ ნაკლებია.
709. იშემიური ინსულტის მწვავე სტადიაში ეფექტური ჰემოდილუციის

კრიტერიუმია ჰემატოკრიტის დაქვეითება
ა) 45-69%;
ბ) 39-44%;
*გ) 35-38%;
დ) 30-34%;
ე) 25-29%.
710. ჰიპერტენზიული ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევის დროს, თუ

არტერიული წნევა 230/130 მმ-ზე ნაკლებია და სისხლის ოსმოლარობა 300
მოსმ/ლ მაღალია, დეჰიდრატაციული საშუალებებიდან ნაჩვენებია
ა) შარდოვანა;
ბ) სტეროიდები;
გ) მანიტოლი;
*დ) ლაზიქსი.
711. თუ ჰემორაგიული ინსულტის მიმდინარეობა რთულდება
დისიმინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომით დამატებით
ინიშნება
ა) ალფა-ტოკოფეროლი და რუტინი;
ბ) ფიბრინოლოზინი და კალიკრეინ-დეპო;
გ) ეფსილონამინოკაპრონის მჟავა;
*დ) ჰეპარინი და გაყინული პლაზმა;
712. იშემიური ინსულტის არამოდიფიცირებად რისკ ფაქტორებს არ

*ა) არტერიული ჰიპერტენზია;
ბ) ასაკი
გ) სქესი;
დ) რასა
ე) ეთნიურობა.
713. იშემიური ინსულტის მოდიფიცირებად რისკ ფაქტორებს არ

ა) ჰიპერტენიზია;
*ბ) ასაკი ;
გ) ჰიპერგლიკემია;
დ) ჰიპერქოლესტერინემია
ე) სიგარეტის მოხმარება.
714. დაუდგენელი გენეზის ბაქტერიული მენინგიტის მკურნალობისათვის

მიზანშეწონილია
ა) ცეფალექსინი;
ბ) კლინდამიცინი;
გ) ერითრომიცინი;
*დ) ცეფტრიაქსონი .
715. გაფანტული სკლეროზის რემისიის დროს ნაჩვენებია

*ა) იმუნოსტიმულატორები;
ბ) პლაზმაფერეზი;
გ) გლუკოკორტიკოიდები;
დ) ციტოსტატიკები.
716. გაფანტული სკლეროზის გამწვავების დროს უპირატესობა ენიჭება

*ა) გლუკოკორტიკოიდებს;
ბ) ციტოსტატიკებს (აზათიოპრინი, ციკლოფოსფამიდი);
გ) B-ლიმფოციტების სტიმულატორებს (პროპერმილი, ზიმოზანი,
პიროგენალი);
დ) კომპლექსური მკურნალობა აღნიშნული საშუალებებით.
717. გაფანტული სკლეროზის დროს კუნთთა პათოლოგიური სპასტიურობის

კორექციის მიზნით GABA-ერგული პრეპარატებიდან მიზანშეწონილია
ა) ამინალონი;
ბ) ფენიბუტი;
*გ) ბაკლოფენი;
დ) პანტოგამი.
718. გენერალიზებული ეპილეფსიის მკურნალობის დასაწყისში უნდა

დაინიშნოს
ა) ერთი პრეპარატის მაქსიმალური დოზა;
*ბ) არჩეული პრეპარატის მინიმალური დოზა და თანდათან დოზა
გაიზარდოს;
გ) ორი ან სამი ძირითადი ანტიეპილეფსიური პრეპარატის მინიმალური
დოზის კომბინაცია;
დ) ერთი ძირითადი პრეპარატის (საშუალო თერაპიული დოზა) და ერთი
დამატებითი საშუალების კომბინაცია.
719. ეპილეფსიური სტატუსის დროს პირველადი დახმარების ღონისძიებაა

ა) თავის იმობილიზაცია;
ბ) კიდურების იმობილიზაცია;
*გ) ჰაერგამტარის შეყვანა;
დ) ინჰალაციური ნარკოზი აზოტის ქვეჟანგით.
720. პარკინსონის დაავადების სამკურნალო დოფამინის შემცველი

პრეპარატებია
ა) მიდანტანი, ვირეგიტი;
*ბ) ნაკომი, მადოპარი;
გ) პარლოდელი, ლიზურიდი;
დ) იუმექსი, დეპრენილი;
721. პარკინსონის დაავადების მკურნალობა ქოლინოლიტიური პრეპარატებით

უკუნაჩვენებია, თუ ავადმყოფს აღენიშნება
ა) კატარაქტა;
*ბ) გლაუკომა;
გ) ჰიპერტონული რეტინოპათია;
დ) დიაბეტური რეტინოპათია;
722. მემკვიდრული ესენციური კანკალის დროს შეიძლება გამოვიყენოთ

*ა) ბეტა-ადრენობლოკატორები (ობზიდანი);
ბ) დოფას შემცველი პრეპარატები (ნაკომი);
გ) დოფამინის აგონისტები (მიდანტანი);
723. ჰენტინგტონის ქორეის ჰიპერკინეზული ფორმის მკურნალობის დროს

იყენებენ
ა) დოფამინის შემცველ პრეპარატებს;
*ბ) ნეიროლეპტიკებს;
გ) ქოლინოლიტიკებს;
დ) დოფამინის აგონისტებს.
724. ამანტადინი
ა) დოფამინის რეცეპტორის აგონისტია;
ბ) დოფამინის რეცეპტორის ბლოკატორია;
გ) მუსკარინული რეცეპტორის ბლოკატორია;
*დ) აძლიერებს დოფამინის გამათავისუფლებას ნეირონალური დეპოდან;
725. ეპილეფსიით დაავადებულ ორსულებში, რომლებიც მკურნალობენ

ფენიტოინით
ა) დაუყოვნებლივ უნდა მოიხსნას ფენიტოინი ნაყოფის სიმახინჯის
(კურდღლის ტუჩი და მგლის ხახა) თავიდან აცილების მიზნით;
*ბ) უნდა გაიზარდოს ფენიტოინის დოზა, ვინაიდან ორსულობის მესამე
ტრიმესტრში პრეპარატის აბსორბცია მცირდება;
გ) შეიძლება გამოვლინდეს ტოქსიური ეფექტები, როგორიცაა ნისტაგმი,
ატაქსია, ჰეპატიტი, ღრძილების ჰიპერპლაზია;
დ) უნდა შემცირდეს ფენიტოინის დოზა, ვინაიდან გაზრდილია აბსორბცია;
726. ჰიპოკალცემია და ოსტეომალაცია

ა) შეიძლება იყოს ეტოსუკსიმიდით მკურნალობის შედეგი;
ბ) 2შეიძლება შეგვხდეს კარბამაზეპინით მკურნალობის დროს;
*გ) წარმოადგენს ფენიტოინით მკურნალობის გართულებას;
დ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.
727. ავთვისებიანი ნეიროლეპტიური სინდრომი

ა) გვხვდება ფენოთიაზინის მოხსნის შემთხვევაში;
ბ) შეიძლება გამწვავდეს დოფამინის აგონისტების, (ბრომოკრიპტინი)
მიღების დროს;
*გ) ახასიათებს გამოხატული ექსტრაპირამიდული დისფუნქცია და
ჰიპერთერმია;
დ) დოზაზე დამოკიდებული ფენომენია;
728. იზონიაზიდი დოზით 6 მგ/კგ დღეში

*ა) იწვევს პერიფერიულ ნეიროპათიას ავადმყოფთა 17%-ში;
ბ) იწვევს ნეიროპათიას უპირატესად აქსონალური დეგენერაციით;
გ) ამცირებს GABA-ს დონეს ცნს-ში;
დ) არც ერთი ზემოაღნიშნულთაგან.
729. მოგვიანებითი დისკინეზია გამოწვეული ნეიროლეპტიური პრეპარატების

მოხსნით
ა) ყველაზე კარგად იკურნება ანტიქოლინერგული საშუალებებით;
*ბ) ყველაზე კარგად იკურნება ნეიროლეპტიური პრეპარატებით;
გ) ყველაზე კარგად იკურნება დოფამინერგული საშუალებებით;
დ) არასოდეს არ განიცდის სპონტანურ რემისიას;
730. როდესაც პროპრანოლოლი გამოიყენება შაკიკის პროფილაქტიკისათვის

ა) თუ 4-6 კვირის განმავლობაში შედეგი არ მიიღწევა უნდა შეწყდეს
მიღება;
ბ) ერთი წლის შემდეგ დაავადების კუპირების მიღწევისას მიღება უნდა
შეწყდეს, ვინაიდან რეციდივი იშვიათია;
*გ) უნდა გამოვიყენოთ სულ მცირე 3 თვის განმავლობაში, რამეთუ
პირველი წლის მანძილზე ეფექტურობა პროგრესულად მატულობს;
დ) დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 160 მგ-ს ისეთი უარყოფითი
ეფექტების თავიდან ასაცილებლად, როგორიცაა ჰიპოტენზია, დეპრესია,
შეგუბებითი გულის უკმარისობა;
731. ატროპინი არის ყველაზე ეფექტური ბლოკატორი

ა) ვეგეტატური განგლიების;
ბ) თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი ნივთიერების;
გ) ნერვ-კუნთოვანი სინაფსის;
*დ) პარასიმპატიკური ნეიროეფექტორული სინაფსის;
732. რომელი პრეპარატი არ მოქმედებს პრესინაფსურ დონეზე?

ა) გუანეთიდინი;
ბ) ბოტულინური ტოქსინი;
გ) რეზერპინი;
*დ) პილოკარპინი;
ე) თირამინი.
733. მორფინით გამოწვეული გულისრევა და ღებინება შედეგია

ა) უშუალო მოქმედების საყლაპავისა და კუჭის გლუვ კუნთებზე;
ბ) ჰიპოთალამუსის ფუნქციის დაქვეითების;
*გ) ქემორეცეპტორული ტრიგერული ზონის უშუალო სტიმულაციის;
დ) გლუვი კუნთების მემბრანების ქემორეცეპტორების სტიმულაციის;
734. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ნორადრენალინის სინთეზის

შუალედური პროდუქტი
ა) თიროზინი;
*ბ) ადრენალინი;
გ) დოფამინი;
დ) დოფა;
ე) არც ერთი ზემოჩამოთვლილთაგან.
735. მწვავე გარდამავალი პორფირიის შეტევებს გახშირებას იწვევს ყველა

ჩამოთვლილი პრეპარატი, გარდა
ბ) იმიპრამინი;
გ) დიფენილჰიდანტოინი;
*დ) გუანეტიდინი.
736. ადრენალინის წინამორბედია:

ა) აცეტილქოლინი;
ბ) სეროტონინი;
გ) GABA;
*დ) დოფამინი.
737. თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი ნივთიერების ქრომოფინული

უჯრედებიში ხდება სინთეზი:
ა) აცეტილქოლინის;
ბ) ნორადრენალინის;
*გ) ადრენალინის;
დ) დოფამინის.
738. პოსტგანგლიური სიმპატიკური ნეირონების მიერ სინთეზირებული ამინი:

ა) აცეტილქოლინი;
*ბ) ნორადრენალინი;
გ) ადრენალინი;
დ) დოფამინი.
739. ლითიუმი ეფექტური სამკურნალო საშუალებაა:

ა) პაროქსიზმული შაკიკის;
*ბ) ქრონიკული კლასტერული ტიპის თავის ტკივილის;
გ) მწვავე კლასტერული ტიპის თავის ტკივილის;
დ) ყველა ზემოთ აღნიშნულის;
ე) არც ერთის დროს.
740. ვალპროატის გვერდითი ეფექტებია: 1. გამელოტება; 2. კანკალი;3.

კოაგულოპათია;4. რიგიდობა.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
741. მიასთენიის ეგზაცერბაცია შეიძლება გამოიწვიოს:1. ქინიდინმა;2.

ამინოგლუკოზიდებმა;3. ტეტრაციკლინმა;4. ამანტადინმა.
*ა) სწორია 1, 2, 3;
742. ბენზოდიაზეპინები:1. ეფექტურია ეპილეფსიური სტატუსის
მკურნალობის დროს; 2. უფრო ეფექტურია ზურგის ტვინის სრული კვეთით
გამოწვეული სპასტიურობის მკურნალობის დროს, შედარებით ნაწილობრივ
კვეთასთან;3. შეკავშირება გაცილებით უფრო მეტია ნათხემში, ვიდრე
ზურგის ტვინში;4. უშუალოდ მოქმედებს GABA რეცეპტორებზე პირდაპირი
GABA მიმეტური მოქმედებით.
ა) სწორია 1, 2, 3;
743. დისტონია შესაძლებელია შემდეგი პრეპარატებით მკურნალობის

დროს:1. ლევოდოპა;2. კარბამაზეპინი;3. ფენოთიაზინები;4. ფენიტოინი.
ა) სწორია 1, 2, 3;
744. პროპრანოლოლი:1. არჩევის პრეპარატია კეთილთვისებიანი ესენციური

ტრემორის სამკურნალოდ; მისი ინტრაარტერიული შეყვანა სწრაფად ხსნის
კანკალს;2. B-ადრენობლოკატორია, რომელიც არ გადის ჰემატოენცეფალურ
ბარიერს;3. საკმაოდ ეფექტურია ცერებელური ტრემორის დროს;4.
კეთილთვისებიანი ესენციალური ტრემორის დროს აქვს კლინიკური ეფექტი,
რომელიც არ არის დამოკიდებული პლაზმის დონეზე.
ა) სწორია 1, 2, 3;
745. ასპირინმა შესაძლოა დათრგუნოს თრომბოციტების აგრეგაცია შემდეგი

ნაერთების დათრგუნვის გზით:1. ფოსფოლიპაზა A2;2. პროსტაციკლინ
სინთეტაზა;3. ციკლიური ამფ;4. ციკლოოქსიგენაზა.
ა) სწორია 1, 2, 3;
746. პოლინეიროპათიების კლასიფიკაციას საფუძვლად უდევს

*ა) დაავადების ეტიოლოგია;
ბ) დაავადების მიმნდინარეობის თავისებურება;
გ) კლინიკური სურათის თავისებურება;
დ) სწორია ყველა აღნიშნული.
747. ფაქტორი, რომელიც განაპირობებს ნერვების დაზიანებას დიფტერიული
პოლინეიროპათიის დროს
ა) ინფექციური;
*ბ) ტოქსიური;
გ) სისხლძარღვოვანი;
დ) მეტაბოლური;
ე) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
748. ალკოჰოლურ პოლინეიროპათიას უპირატესად ახასიათებს

*ა) ქვედა კიდურების უპირატესი დაზიანება ტკივილებით წვივში და
ტერფში;
ბ) ზედა კიდურების უპირატესი დაზიანება ტკივილით წინამხარში და
მტევანში;
გ) ქვედა კიდურების უპირატესი დაზიანება ტერფისა და წვივის ტკივილის
გარეშე;
დ) ზედა კიდურების უპირატესი დაზიანება მტევნისა და წინამხრის
ტკივილის გარეშე;
749. მედიკამენტურ პოლინეიროპათიებს უფრო ხშირად იწვევს

*ა) ციტოსტატიკები;
ბ) ჰიპოტენზიური პრეპარატები;
გ) მალარიის საწინააღმდეგო საშუალებები;
დ) ნიტროფურანები;
ე) ყველა ჩამოთვლილი ჯგუფის პრეპარატები.
750. დიფტერიულ პოლინეიროპათიას არ ახასიათებს

ა) ბულბარული დარღვევები;
*ბ) მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა;
გ) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა;
დ) აკომოდაციის დარღვევა;
ე) სენსორული ატაქსია.
751. დიაბეტური პოლინეიროპათია განვითარდება

*ა) პერიფერიული ნერვების სისხლძარღვების დაზიანების შედეგად;
ბ) ლიპიდების პეროქსიდაციის შედეგად;
გ) პერიფერიული ნერვების მიელინის ტოქსიური დაზიანების შედეგად;
752. ტყვიისმიერ პოლინეიროპათიას ახასიათებს

ა) ტკივილი და პარეზი უპირატესად ქვედა კიდურებში;
*ბ) ტკივილი და პარეზი უპირატესად ზედა კიდურებში;
გ) დაბუჟება და პარეზი უპირატესად ქვედა კიდურებში;
დ) დაბუჟება და პარეზი უპირატესად ზედა კიდურებში;
ე) ყველა ჩამოთვლილი;
753. დარიშხანით გამოწვეულ პოლინეიროპათიას ახასიათებს

ა) საათის მინის მაგვარი ფრჩხილები;
ბ) მეწამულ-ციანოზური ზოლები ფრჩხილებზე;
*გ) თეთრი ზოლები ფრჩხილებზე;
დ) არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილთაგან;
754. პერნიციოზული ანემიის დროს განვითარებული პოლინეიროპათიის

თანხლები სიმპტომია
ა) სისხლის შრატში რკინის შემცველობის დაქვეითება;
*ბ) ფუნიკულური მიელოზი;
გ) ჰიპერაციდული გასტრიტი;
დ) ყველა ჩამოთვლილი.
755. B1 ვიტამინის უკმარისობასთან დაკავშირებული პოლინეიროპათიები,

განვითარდება
*ა) ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს;
ბ) პორფირიის დროს;
გ) პელაგრის დროს;
756. დიაბეტურ პოლინეიროპათიას არ ახასიათებს

ა) კრანიალური ნერვების დაზიანება;
ბ) ვეგეტატიური დარღვევები;
*გ) ზედა კიდურების ნერვების უპირატესი დაზიანება;
დ) ვიბრაციული მგრძნობელობის მოშლა.
757. ლეიკოზების დროს პოლინეიროპათიები განვითარდება

ა) პრედნიზოლონის ენდოლუმბალური შეყვანის შედეგად;
*ბ) ციტოსტატიკების მიღების შედეგად;
გ) ძვლის ტვინის გადანერგვის შედეგად;
დ) ყველა ჩამოთვლილის დროს;
758. ურემიულ პოლინეიროპათიას ახასიათებს

*ა) ნერვებში აგზნების გატარების სიჩქარის დაქვეითება;
ბ) კრანიალური ნერვების დაზიანება;
გ) აქსონური დეგენერაციის სიჭარბე;
759. მწვავე ხანგამოშვებითი პორფირიის განმასხვავებელი ნიშნებია

ა) გამოხატული სენსორული ატაქსია;
ბ) გამოხატული ალგიური სინდრომი;
გ) კიდურების დუნე დამბლების ხარისხი;
დ) შავი ფერის განავალი;
*ე) შარდის წითელი ფერი.
760. მიელომური დაავადებით გამოწვეული პოლინეიროპათიის

დამახასიათებელი თანმხლები სიმპტომებია
ა) ძვლების შეუპოვარი ტკივილი;
ბ) ფესვობრივი ტკივილი;
გ) ძვლების პათოლოგიური მოტეხილობა;
*დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
761. იდაყვის ნერვის კომპრესიულ ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) მტევნის II, III თითების სისუსტე;
*ბ) ნეკა თითის შემაღლების კუნთების ატროფია;
გ) მტევნის გამშლელების სისუსტე;
762. შუათანა ნერვის კომპრესიულ ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) IV,V თითების სისუსტე;
*ბ) დიდი თითის შემაღლების კუნთების ატროფია;
გ) მტევანში ტკივილის გაძლიერება გაშლისას;
763. მუხლქვეშა ფოსოს მიდამოში მცირე წვივის ნერვის კომპრესიის

სინდრომს ახასიათებს
ა) ტერფის მომხრელი კუნთების სისუსტე;
*ბ) პერონეალური ჯგუფის კუნთების ჰიპოტროფია;
გ) ჰიპალგეზია წვივის შიგნითა ზედაპირზე;
დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი.
764. დიდი წვივის ნერვის კომპრესიას (ტარზალური არხის სინდრომი)

ა) ტკივილი ტერფში;
ბ) აქილევსის რეფლექსის გამოვარდნა;
გ) ტერფში თითების მომხრელების პარეზები;
765. აქსონოპათიების და მიელინოპათიების დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში

ყველაზე ინფორმატიული მეთოდია
ა) სისხლის იმუნოლოგიური გამოკვლევა;
*ბ) ელექტრომიოგრაფია;
გ) ლიქვორის იმუნოლოგიური გამოკვლევა;
დ) კუნთის ბიოფსია.
766. ინფექციურ პოლინევრიტს იწვევს

ა) დიფთერია;
ბ) ბოტულიზმი;
*გ) კეთრი;
767. გილენ-ბარეს მწვავე პოლინეიროპათიის ატიპურ ფორმას (ფიშერის)

ა) ენისქვეშა ნერვის დაზიანება;
ბ) სახის ნერვის ორმხრივი დამბლა;
გ) კაუდალური ჯგუფის ნერვების დაზიანება და სუნთქვის მოშლა;
*დ) თვალის მამოძრავებელი ნერვების დაზიანება და ატაქსია;
768. მხედველობის ნერვის მწვავე ნევრიტის დროს დვრილის

*ა) საზღვრები დანისლული და ჰიპერემიულია;
ბ) საზღვრები დანისნული და ფერმკრთალი;
გ) ორივე სწორია;
დ) არცერთი არ არის სწორი;
769. მადემიელინიზებლი პოლინეიროპათიებს მიაკუთვნებენ:

*ა) გილენ-ბარეს;
ბ) დიაბეტურს;
გ) პორფირიულს;
დ) ჰიპოთირეოიდულს.
770. სამწვერა ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

*ა) რქოვანას რეფლექსის დაქვეითება;
ბ) გემოვნების მოშლა ენის უკანა მესამედზე;
გ) ჰიპალგეზია ზელდერის ზონებით;
დ) საღეჭი კუნთების ჰიპერტროფია;
771. ენა-ხახის ნერვის დაზიანებას ახასიათებს

ა) გემოვნების დაქვეითება ენის უკანა 1\3-ზე;
ბ) ხორხის დამბლა;
გ) რბილი სასის დამბლა;
*დ) ყველა სწორია;
772. ცდომილი ნერვის დაზიანებას არ ახასიათებს

ა) დისფონია;
ბ) დისფაგია;
გ) გულის რითმის მოშლა;
*დ) გაორება.
773. დამატებითი ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) ხმის შეცვლა;
*ბ) კისრის კუნთების განლევა;
გ) ყლაპვის გაძნელება;
774. ენისქვეშა ნერვის ბირთვული დაზიანება განსხვავდება

სუპრანუკლეარული დაზიანებისაგან
ა) დიზართრიის არსებობით;
ბ) ენის მოძრაობის შეზღუდვით;
*გ) ფიბრილაციების არსებობით;
დ) ცდომილი ნერვის თანმხლები დაზიანებით;
ე) ჩამოთვლილი სიმპტომები არ აღინიშნება
775. შუათანა ნერვის ნეიროპათიის ნიშნებია
ა) მტევნის IV და V თითების სისუსტე;
ბ) მგრძნობელობის მოშლა IV და V თითების ხელისგულის ზედაპირზე;
*გ) მტევნის I და II თითების სისუსტე;
776. სხივის ნერვის დაზიანების ნიშნებია

ა) "კლანჭისებური მტევანი";
*ბ) მტევნის გაშლის სისუსტე;
გ) V თითის განზიდვის შეუძლებლობა;
777. იდაყვის ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) "ჩამოკიდებული მტევანი";
ბ) მგრძნობელობის მოშლა მტევნის I, II თითებში;
*გ) IV, V თითების მოზიდვის სისუსტე;
778. ბარძაყის ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) ლასეგის სიმპტომი;
*ბ) ბარძაყის ოთხთავა კუნთის სისუსტე;
გ) აქილევსის რეფლექსის მოსპობა;
779. ბარძაყის კანის გარეთა ნერვის ნეიროპათიის კლინიკური ნიშნებია

ა) მუხლის რეფლექსის დაქვეითება;
*ბ) ჰიპესთეზია ბარძაყის გარეთა წინა ზედაპირზე;
გ) ჰიპესთეზია ბარძაყის გარეთა უკანა ზედაპირზე;
780. საჯდომი ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) ვასერმანის სიმპტომი;
*ბ) აქილევსის რეფლექსის გამოვარდნა;
გ) მუხლის რეფლექსის გამოვარდნა;
781. მცირე წვივის ნერვის დაზიანების კლინიკური ნიშნებია

*ა) ტერფის გამშლელების პარეზი;
ბ) ჰიპესთეზია წვივის შიგნითა ზედაპირზე;
გ) აქილევსის რეფლექსის გამოვარდნა;
782. დიდი წვივის ნერვის ნეიროპათიას ახასიათებს

ა) ტერფის გამშლელების პარეზი;
ბ) მგრძნობელობის მოშლა წვივის წინა ზედაპირზე;
*გ) ტერფის მომხრელების პარეზი;
783. საფეთქელ - ქვედა ყბის სახსრის დისფუნქციის დროს აღინიშნება
ა) ყბა-ყურის მიდამოს შეშუპება;
ბ) საფეთქლის კუნთის პალპაციით მტკივნეულობა;
*გ) ქვედა ყბის მოძრაობის შეზღუდვა;
784. სახის ალგიურ მიოფასციაურ დისფუნქციას ახასიათებს

ა) დაზიანებული კუნთის მტკივნეულობა ღეჭვის დროს;
ბ) დაზიანებული კუნთის მტკივნეულობა პირის გახსნის დროს;
გ) საღეჭი კუნთის სისქეში მტკივნეული კვანძები;
785. სამწვერა ნერვის ნევრალგიის მიზეზია

ა) დანამატი ღრუების დაავადებები;
ბ) ტვინის ფუძეზე ფესვის კომპრესია დამატებითი სისხლძარღვით;
გ) ნერვის ტოტების კომპრესია ქვედა ყბის და ინფრაორბიტალურ არხებში;
*დ) ყველა ჩამოთვლილი.
786. სამწვერა ნერვის კლასიკურ ნევრალგიას ახასიათებს

ა) პერმანენტული ალგიური სინდრომი;
ბ) ჰიპალგეზია სახეზე სამწვერა ნერვის მე-2 და მე-3 ტოტების საინერვაციო
მიდამოში;
*გ) სახეზე ტრიგერული ზონები;
დ) შეტევის დროს ფსიქომოტორული აგზნება.
787. აურიკულო-ტემპორალურ ნევრალგიას ახასიათებს

ა) ტრიგერული ზონები საფეთქლის მიდამოში;
ბ) შეტევითი ტკივილები შუბლ-საფეთქლის მიდამოში;
*გ) შეტევითი ტკივილები ყბა-ყურის მიდამოში;
788. ენა-ხახის ნევრალგიას ახასიათებს

ა) შეტევითი მჩხვლეტავი ტკივილები ენის ძირზე;
ბ) შეტევითი მჩხვლეტავი ტკივილები ნუშურა ჯირკვლებში;
გ) ტრიგერული ზონები ენის ძირზე;
789. ხორხის ზედა ნერვის ნევრალგიას ახასიათებს

*ა) ხორხის არეში შეტევითი ტკივილები;
ბ) ტაქიპნოეს პაროქსიზმები ალგიური შეტევის დროს;
გ) დისფონია;
790. დამუხლული კვანძის განგლიონიტს ახასიათებს

ა) ტკივილი თვალბუდის მიდამოში ირადიაციით შუბლში;
*ბ) ჰერპესული გამონაყარი ყურის ნიჟარაში;
გ) გემოვნების დაქვეითება ენის უკანა 1/3-ზე;
791. კეფის ნერვის ნევრალგიას ახასიათებს

ა) ტკივილი ყბა-ყურის არეში;
*ბ) ტკივილი კეფის არეში ირადიაციით მხრის ზედა არეში;
გ) C3-C7 წვეტიანი მორჩების პალპაციით მტკივნეულობა;
დ) კისრის კუნთების დაჭიმულობა;
ე) ყველა ჩამოთვლილი .
792. სამწვერა ნევრალგიის პათოგენური თერაპიის ყველაზე ეფექტური

საშუალებაა
ა) ანალგეტიკები;
ბ) სპაზმოლიტიკები;
*გ) ანტიკონვულსანტები;
793. კიბისებრი კუნთის სინდრომს ახასიათებს

ა) ტკივილის გაძლიერება წინამხარში და მტევნის II, III თითებში თავის
მოტრიალებისას მტკივნეულ მხარეს;
ბ) ტკივილის გაძლიერება წინამხარში და მტევნის IV, V თითებში თავის
წინ მოხრისას;
*გ) არტერიული წნევის და პულსის ასიმეტრია სხივის არტერიაზე;
დ) მტევნის დიფუზური ოსტეოპოროზი.
794. გულმკერდის მცირე კუნთის სინდრომს ახასიათებს

ა) მხრის არტერიაზე არტერიული წნევის დაქვეითება თავის მოტრიალებისას
დაზიანების მხარეს;
*ბ) ალგიური სინდრომის გაძლიერება ზურგზე ხელის შემოდებისას;
გ) მხრის არტერიაზე არტერიული წნევის დაქვეითება თავის მოტრიალებისას
ჯანმრთელ მხარეს და ღრმა ჩასუნთქვის დროს;
795. მხარ-ბეჭის პერიართროზს ახასიათებს

ა) მხრის ძვლის თავის ოსტეოპოროზი, სასახსრე ნაპრალის ზომების
გადიდება;
*ბ) მხრის სახსრის რბილი ქსოვილების ატროფია;
გ) ორთავა და სამთავა კუნთების რეფლექსების დაქვეითება;
796. "მხარ-მტევნის" სინდრომს ახასიათებს

*ა) ვეგეტატიურ-ტროფიკული ცვლილებები მტევანში;
ბ) არტერიული წნევის ასიმეტრია;
გ) მკერდ-ლავიწ-დვრილისებრი კუნთის ჰიპოტროფია;
797. კისრის უკანა სიმპათიკურ სინდრომს ახასიათებს
*ა) შერწყმული კოხლეო-ვესტიბულური, მხედველობითი, ვესტიბულო-
ცერებელური დარღვევები და მწვავე პულსაციური ტკივილი თავის ნახევარში;
ბ) შერწყმული ორმხრივი ტკივილი კეფის არეში და მგრძნობელობის
ფესვობრივი მოშლა იდაყვის მიდამოში;
გ) მწვავე ტკივილები ლავიწზედა მიდამოში და კუნთთა სისუსტის შეტევები
ხელში;
798. ვერტებროგენულ ცერვიკალურ მიელოპათიას ახასიათებს

ა) მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა;
*ბ) შერეული ზედა პარაპარეზი და ქვედა სპასტიური პარაპარეზი;
გ) ქვედა კიდურების კუნთების უხეში ატროფია;
დ) დიზართრია, დისფაგია, დისფონია;
799. C6 ფესვის კომპრესიას ახასიათებს

ა) მტევნის III და IV თითის ტკივილის ჰიპესთეზია;
*ბ) ორთავა კუნთის რეფლექსის დაქვეითება;
გ) კარპორადიალური რეფლექსის დაქვეითება;
დ) ტკივილის ჰიპესთეზია მტევნის მე-5 თითზე.
800. C7 ფესვის კომპრესიას ახასიათებს

*ა) ტკივილი და პარესთეზია მტევნის მე-3 თითში, სამთავა რეფლექსის
გამოვარდნა;
ბ) ტკივილი და პარესთეზია მტევნის 1 თითში, ორთავა რეფლექსის
გ) ტკივილი მტევნის მე-5 თითში, კარპორადიალური რეფლექსის
დ) არც ერთი.
801. ეპიკონუსის სინდრომს ახასიათებს

ა) აქილევსის რეფლექსის გამოვარდნა;
ბ) ანალური და კრემასტერის რეფლექსების გამოვარდნა;
გ) ქვედა დუნე პარაპარეზი;
დ) შარდის შეკავება;
*ე) ყველა ჩამოთვლილი.
802. კონუსის სინდრომს ახასიათებს

*ა) ანესთეზია ანო-გენიტალურ მიდამოში;
ბ) ქვედა დუნე პარაპარეზი;
გ) აქილევსის რეფლექსების გამოვარდნა;
803. არნოლდ-კიარის ანომალიას ახასიათებს

ა) კისრის მალების შეზრდა;
ბ) კისრის 1 მალის შეზრდა კეფის ძვალთან;
*გ) ნათხემის ნუშურების გადანაცვლება ქვევით;
დ) კისრის 1 მალის რკალის გაყოფა;
804. დენდი-უოკერის თანდაყოლილი ანომალიის დროს გამოკვლევის

ყველაზე ინფორმატიული მეთოდია
*ა) კტ;
ბ) მიელოგრაფია;
გ) კრანიოვერტებრული მიდამოს რენტგენოგრაფია;
805. მსხლისებური კუნთის სინდრომს ახასიათებს

ა) ანალური და კრემასტერის რეფლექსების დაქვეითება;
ბ) ტკივილების გაძლიერება წვივში და ტერფში მოსვენებით მდგომარეობაში;
*გ) ქვედა კიდურების "ხანგამოშვებითი კოჭლობა";
დ) ყველა ჩამოთვლილით.
806. რაშის კუდის კომპრესიის კლინიკური სურათი განსხვავდება კონუსის და

ეპიკონუსის კომპრესიისგან
ა) დაზიანების სიმეტრიულობით;
*ბ) ინტენსიური ალგიური სინდრომით, რომელიც ძლიერდება მწოლიარე
მდგომარეობაში;
გ) ქვედა დუნე პარაპარეზით;
807. L4 ფესვის კომპრესიის სინდრომს ახასიათებს

ა) ტკივილი მუხლის სახსარში და ბარძაყის შიგნითა ზედაპირზე;
ბ) ბარძაყის ოთხთავა კუნთის სისუსტე;
გ) მუხლის რეფლექსის დაქვეითება;
808. L5 ფესვის კომპრესიის სინდრომს ახასიათებს

ა) ტკივილი წვივის და ბარძაყის შიგნითა ზედაპირზე;
*ბ) ტერფის 1 თითის გამშლელების სისუსტე;
გ) აქილევსის რეფლექსის დაქვეითება;
809. S1 ფესვის კომპრესიის სინდრომს ახასიათებს

ა) ძალის დაქვეითება წვივის სამთავა კუნთში და ტერფის თითების
მომხრელებში;
ბ) მუხლის რეფლექსის დაქვეითება;
*გ) აქილევსის რეფლექსის გამოვარდნა;
810. ტუბერკულოზურ სპონდილიტს ახასიათებს

ა) ხერხემლის სკოლიოზი;
ბ) ხერხემლის კიფოზი;
გ) მალების სოლისებური დეფორმაცია;
დ) მალთა სხეულების დესტრუქცია;
811. საკროილეიტს ახასიათებს

ა) ლასეგის სიმპტომი;
*ბ) თეძოს ძვლის ფრთების მტკივნეულობა ზეწოლის დროს;
გ) ვასერმანის სიმპტომი;
812. ხერხემლის მეტასტაზური დაზიანების კლინიკური სურათი განსხვავდება

ოსტეოქონდროზისგან შემდეგით
ა) შეუპოვარი ფესვობრივ-ალგიური სინდრომი;
ბ) ბილატერალური ფესვობრივი სინდრომი;
გ) ზურგის ტვინის და ფესვების კომპრესია;
*დ) ყველა ჩამოთვლილი სწორია.
813. სპონდილოართრიტს (ბეხტერევის დაავადება) ახასიათებს

ა) მალების ოსტეოპოროზი;
*ბ) ხერხემლის გულმკერდის ნაწილის კიფოზი;
გ) წელის მალების სხეულის დესტრუქცია;
დ) არცერთი ზემოთ აღნიშნული.
814. შარკო-მარის მემკვიდრული პოლინეიროპათიას ახასიათებს

*ა) კიდურის დისტალური კუნთების ატროფია ;
ბ) კიდურის პროქსიმალური კუნთების ატროფია;
გ) სხეულის კუნთების ატროფია;
დ) კანჭის კუნთების ფსევდოჰიპერტროფია.
815. ჰორმონალური სპონდილოპათიის დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური

ნიშნებია
ა) დესტრუქციის კერები მალების სხეულში;
*ბ) მალების დიფუზური ოსტეოპოროზი და სოლისებური მოტეხილობა;
გ) მალების საბოლოო ფირფიტის კიდურა ზრდა;
816. შუათანა ნერვის შესაძლო კომპრესიის ადგილია

*ა) "მტევნის არხი";
ბ) "კუბიტალური არხი";
გ) მხრის გარეთა კუნთთაშორისი ძგიდე;
დ) გიიონის ძვალ-ფიბროზული არხი.
817. მწვავე ნეკროზულ ენცეფალიტს იწვევს

ა) კოკსაკის ვირუსი;
*ბ) მარტივი ჰერპესის ვირუსი;
გ) წითელას ვირუსი;
დ) ყბა-ყურას ვირუსი.
818. უოტერჰაუს-ფრიდერიქსენის სინდრომის განვითარება (მწვავე

თირკმელზედა უკმარისობა) ახასიათებს მძიმედ მიმდინარე
ა) სტაფილოკოკურ მენინგიტს;
ბ) პნევმოკოკურ მენინგიტს;
გ) კოკსაკის ვირუსით გამოწვეულ მენინგიტს;
*დ) მენინგოკოკურ მენინგიტს;
ე) ლიმფოციტურ ქორიომენინგიტს.
819. ჰერპესულ ენცეფალიტს არ ახასიათებს

ა) ზოგადტვინოვანი სიმპტომატიკა და ცნობიერების დარღვევა;
ბ) ინტრაკრანიული ჰიპერტენზია და შეგუბება თვალის ფსკერზე;
გ) გულყრები;
დ) დამბლები;
*ე) ჰემიატაქსია.
820. ვირუსული ენცეფალიტის დროს ლიქვორში არ აღინიშნება

ა) ლიმფოციტური პლეოციტოზი;
ბ) ცილის რაოდენობის მომატება;
*გ) გლუკოზის რაოდენობის მომატება.
821. სეროზული მენინგიტი შეიძლება გამოიწვიოს

ა) პფეიფერის ჰემოფილურმა ჩხირმა;
ბ) პნევმოკოკმა;
*გ) ტუბერკულოზის მიკობაქტერიამ.
822. ლიქვორში შაქრის რაოდენობის მნიშვნელოვანი დაქვეითება (0,1გ/ლ-

დე) ახასიათებს
ა) გრიპოზულ მენინგიტს;
ბ) პნევმოკოკურ მენინგიტს;
გ) ყბა-ყურასმიერ მენინგიტს;
*დ) ტუბერკულოზურ მენინგიტს;
ე) სიფილისურ მენინგიტს.
823. დაუდგენელი გენეზის ბაქტერიული ჩირქოვანი მენინგიტის

სამკურნალოდ მიზანშეწონილია გამოვიყენოთ
ა) ცეფალექსინი (ცეპორექსი);
ბ) კლინდამიცინი (დალაცინი);
გ) ერითრომიცინი (ერიტრანი);
*დ) ცეფოტაქსიმი (კლაფორანი).
824. ჩირქოვან მენინგიტს არ იწვევს

გ) პნევმოკოკი;
დ) Proteus vulgaris;
*ე) ლეპტოსპირები.
825. ტვინის აბსცესით შედარებით იშვიათად რთულდება მენინგიტი,

რომელიც გამოწვეულია
ა) პნევმოკოკით;
ბ) სტაფილოკოკით;
გ) პფეიფერის ჩხირით;
*დ) მენინგოკოკით;
ე) სტრეპტოკოკით.
826. მაღალი კონტაგიოზურობა ახასიათებს მენინგიტს, რომელიც

გამოწვეულია
ა) ლურჯი დაჩირქების ჩხირით;
ბ) სტაფილოკოკით;
გ) მარტივი ჰერპესის ვირუსით;
*დ) კოკსაკის და ექოს ვირუსებით.
827. მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება მწვავე გაფანტული

ენცეფალომიელიტის დროს განპირობებულია
ა) ბადურას დაზიანებით;
*ბ) მხედველობის ნერვის დაზიანებით;
გ) გარეთა დამუხლული სხეულების პირველადი მხედველობის ცენტრების
დაზიანებით;
დ) კეფის წილში გრაციოლეს კონის დაზიანებით;
ე) კეფის წილში მხედველობის ანალიზატორის ქერქული ნაწილის
დაზიანებით.
828. მწვავე პოლიომიელიტს არ ახასიათებს ნეირონების დაზიანება

*ა) თავის ტვინის ქერქში;
ბ) ღეროს მოტორულ ბირთვებში;
გ) ზურგის ტვინის კისრის შემსხვილების;
დ) ზურგის ტვინის გელმკერდის ნაწილის;
ე) ზურგის ტვინის წელის შემსხვილების.
829. პოლიომიელიტის შედეგად განვითარებული რეზიდუალური მოტორული

დარღვევების თავისებურებები განისაზღვრება
ა) კიდურების და სხეულის კუნთების სიმეტრიული დაზიანებით;
*ბ) კიდურების ზრდის შეფერხებით და ტროფიკის მოშლით;
გ) კოორდინაციის და სტატიკის მოშლით;
830. ლიქვორულ გზებში აბსცესის გარღვევის დიაგნოსტირება შესაძლებელია

ა) მაღალი ტემპერატურის საფუძველზე;
ბ) მენინგეალური სინდრომის საფუძველზე;
*გ) მღვრიე ლიქვორის საფუძველზე;
831. ტვინის აბსცესის მკურნალობის ეფექტური მეთოდია
ა) ანტიბიოტიკების და დეჰიდრატაციული საშუალებების მასიური შეყვანა;
*ბ) ქირურგიული მკურნალობა;
გ) დიოქსიდინით აბსცესის ღრუს გამორეცხვა;
დ) ანტიბიოტიკებით აბსცესის ღრუს გამორეცხვა;
ე) სხივური თერაპიის გამოყენება ანთების საწინააღმდეგო დოზებით
832. სიარულის დარღვევა დიფტერიული პოლინეიროპათიის დროს

განპირობებულია
ა) ქვედა სპასტიური პარაპარეზით;
ბ) ნათხემის ატაქსიით;
გ) ექსტრაპირამიდული რიგიდობით;
*დ) სენსიტიური ატაქსიით.
833. ბოტულიზმის დროს ნევროლოგიურ დარღვევებს ახასიათებს ყველა

ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა
ა) აკომოდაციის პარეზი;
ბ) თვალის მამოძრავებელი კუნთების პარეზი;
გ) დისფონია, დისფაგია, დიზართრია;
*დ) ჰიპერსალივაცია;
ე) მიასთენიის მსგავსი სიმპტომები.
834. დიფტერიული პოლინეიროპათიების ლეტალობის მაღალი რისკი

განისაზღვრება
ა) ბულბარული ნერვების დაზიანებით;
ბ) დიაფრაგმის დაზიანებით;
გ) მიოკარდის დაზიანებით;
835. ცერებრული ცისტიცერკოზის დიაგნოსტირებისას მნიშვნელოვანია ყველა

ჩამოთვლილი მონაცემი, გარდა
ა) კტ-ით აღმოჩენილი კისტები ტვინის ქსოვილში და პარკუჭებში;
ბ) ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზიის არასტაბილური სინდრომი;
*გ) მხედველობის ნერვების ატროფია და ნეიროგენული სიყრუე;
დ) კტ-ით აღმოჩენილი კისტები პარკუჭებში.
836. ცერებრულ ცისტიცერკოზს ახასიათებს პლეოციტოზი

ა) ნეიტროფილური;
ბ) ნეიტროფილურ-ლიმფოციტური;
გ) ლიმფოციტურ-ბაზოფილური;
დ) ლიმფოციტური;
*ე) ლიმფოციტურ-მონოციტური.
837. ცოფსაწინააღმდეგო ვაქცინაციის შედეგად განვითარებულ

მენინგოენცეფალიტს არ ახასიათებს
ა) მწვავე დასაწყისი მაღალი ტემპერიტურით;
ბ) თვალის მამოძრავებელი კუნთების დამბლა;
გ) სპასტიური დამბლები;
*დ) ქორეოატეტოზი;
ე) გულყრები.
838. ნეიროსიფილისის ადრეული ფორმების მორფოლოგიური სუბსტრატია

*ა) ანთებითი ცვლილებები თავის და ზურგის ტვინის გარსებში;
ბ) დეგენერაციული ცვლილებები თავის და ზურგის ტვინის პარენქიმაში;
გ) დემიელინიზაციის კერები ცნს-ში;
839. ნეიროსიფილისის გვიანი ფორმები გვხვდება

ა) ტვინის გუმის სახით;
ბ) ზურგის ტვინის ტაბესის სახით;
გ) მენინგო-ვასკულარული სიფილისის სახით;
დ) გარსების უსიმპტომო დაზიანების სახით;
840. სტატიკის და სიარულის მოშლა ზურგის ტვინის ტაბესის დროს

ა) ფეხების დუნე დამბლით;
ბ) ნათხემის ატაქსიით;
*გ) სენსიტიური ატაქსიით;
დ) მხედველობის დაქვეითებით მხედველობის ნერვების ტაბესური ატროფიის
გამო;
ე) ტაბესური ართროპათიით.
841. ტერმინით "ტაბესური კრიზები" ზურგის ტვინის ტაბესის დროს

ა) ტაქიკარდიის პაროქსიზმები;
ბ) არტერიული წნევის მერყეობა;
*გ) ძლიერი ტკივილის პაროქსიზმები;
დ) პროფუზული ოფლიანობის და ზოგადი სისუსტის ეპიზოდები;
842. მწვავე ეპიდურიტის დროს ნევროლოგიური სიმპტომების პათოგენეზი

*ა) პათოლოგიური კერის ანთებად-ტოქსიური ზეგავლენით;
ბ) ზურგის ტვინის უკანა სვეტების დემიელინიზაციით;
გ) გარსებში სისხლის მიმოქცევის მოშლით;
843. შიდს-ის დროს ფსიქიური დარღვევები წარმოდგენილია შემდეგი

სიმპტომებით
ა) მეხსიერების და კრიტიკის დაქვეითება;
ბ) დეზორიენტაცია და ჰალუცინაციები;
გ) პროგრესული დემენცია;
844. ნერვული სისტემის შიდს-ასოცირებული ინფექციების ხშირი გამომწვევია
ა) ტუბერკულოზის მიკობაქტერია;
ბ) ადენოვირუსი;
გ) კანდიდა;
დ) ლისტერია;
*ე) მარტივი ჰერპესის ვირუსი.
845. ნერვული სისტემის იდვ-ინფექციით დაზიანება გამოვლინდება

ა) ენცეფალოპათიით;
ბ) მწვავე მორეციდივე მენინგიტით;
გ) მიელოპათიით;
846. შიდს-ის დროს ნერვული სისტემის დაზიანება, გამოწვეული ნერვული

ქსოვილის მიმართ გამომუშავებული ანტისხეულებით, გამოვლინდება
ა) მენინგიტის ფორმით;
ბ) მენინგოენცეფალიტის ფორმით;
გ) ენცეფალომიელიტის ფორმით;
*დ) პოლინეიროპათიის ფორმით;
847. შარკოს ტრიადა მოიცავს ყველა ჩამოთვლილს, გარდა

ა) ნისტაგმი;
ბ) სკანდირებული მეტყველება;
*გ) კუნთთა ჰიპოტონია;
დ) ინტენციური კანკალი.
848. გაფანტული სკლეროზის გამწვავების დროს უჯრედოვანი იმუნიტეტის

დეფიციტის ნიშანია
*ა) T-ლიმფოპენია;
ბ) B-ლიმფოპენია;
გ) T-კილერების რაოდენობის მომატება;
849. გაფანტული სკლეროზის დროს "კლინიკური დისოციაციის" ფენომენს

ა) ჰორიზონტალური ნისტაგმი და მუცლის კანის რეფლექსების მოსპობა;
ბ) კიდურების ცენტრალური დამბლა და შენახული მგრძნობელობა;
გ) მგრძნობელობის მოშლა სეგმენტური ან გამტარებლობითი ტიპის
კიდურების იოლი ცენტრალური პარეზების ფონზე;
*დ) კიდურების ცენტრალური პარეზი თანხლებული კუნთთა ჰიპოტონიით.
850. გაფანტული სკლეროზის დროს ნეირონალური სისტემების ფუნქციის

აღდგენის და კლინიკური რემისიის მორფოლოგიური სუბსტრატია
ა) ფიბროზული სკლეროზული ფოლაქის გაწოვა;
ბ) დაზიანებულ ნეირონებში მედიატორების სინთეზის უნარის აღდგენა;
გ) ნეირონთაშორის სინაფსებში ნეირომედიატორების ნორმალური წრებრუნვის
აღდგენა;
*დ) დაზიანებულ ნეირონებში პერიაქსიალური რემიელინიზაცია.
851. არგილ-რობერტსონის სინდრომს წარმოადგენს

*ა) სინათლეზე გუგის რეაქციის მოსპობა და შენახული რეაქცია
კონვერგენციაზე აკომოდაციით;
ბ) პირდაპირი რეაქციის მოსპობა სინათლეზე და შენახული შეუღლებული
რეაქცია;
გ) გუგის რეაქციის მოსპობას კონვერგენციაზე და შენახული რეაქცია
სინათლეზე;
დ) აკომოდაციაზე რეაქციის მოსპობა თანხლებული მიდრიაზით;
ე) კონვერგენციაზე აკომოდაციით რეაქციის მოსპობა თანხლებული
ანიზოკორიით.
852. ქვემწვავე მასკლეროზირებელ პანენცეფალიტს, როგორც ერთიან

დაავადებას, არ მიეკუთვნება
*ა) შილდერის ლეიკოენცეფალიტი;
ბ) ვან-ბოგარტის ქვემწვავე ლეიკოენცეფალიტი;
გ) პეტე-დერინგის კვანძოვანი პანენცეფალიტი;
დ) ენცეფალიტი დაუსონის ჩანართებით.
853. ქვემწვავე მასკლეროზებელი პანენცეფალიტის დიფერენციული

დიაგნოსტიკა ტარდება
ა) შილდერის პერიაქსიალურ ლეიკოენცეფალიტთან;
ბ) გაფანტულ სკლეროზთან;
გ) ტვინის სიმსივნესთან;
*დ) ყველა ჩამოთვლილთან.
854. ანტირაბიულ, ალერგიულ, პოსტვაქცინურ ენცეფალომიელოპოლი-

რადიკულონეიროპათიას, რომელიც განვითარდება ვაქცინაციიდან რამდენიმე
თვეში, ახასიათებს შემდეგი ჩამოთვლილი ნიშნები, გარდა
ა) დასაწყისი ზოგადი ინფექციის ნიშნების გარეშე;
ბ) ცენტრალური ნერვული სისტემის ზომიერად გამოხატული დაზიანება;
*გ) ლიქვორში ცილოვან-უჯრედოვანი დისოციაცია;
დ) პერიფერიული ნერვული სისტემის ზომიერად გამოხატული დაზიანება.
855. გვერდით ამიოტროფიულ სკლეროზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი

წარმონაქმნის დაზიანება, გარდა ერთისა
ა) ზურგის ტვინის რუხი ნივთიერების წინა რქების ნეირონები;
ბ) გვერდითი სვეტების პირამიდული გზები;
გ) ქალა-ტვინის ნერვების მამოძრავებელი ბირთვები;
*დ) წინა ცენტრალური ხვეულის ქერქის ნეირონები.
856. გვერდითი ამიოტროფიული სკლეროზის დროს ზურგის ტვინის კისრის

შემსხვილების უპირატესი დაზიანებით, დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა
გატარდეს
ა) ვერტებროგენულ მიელოპათიასთან;
ბ) სირინგომიელიის წინარქოვან ფორმასთან;
გ) ინტრამედულურ სიმსივნესთან;
857. კრეიცფელდ-იაკობსის ქვემწვავე სპონგიოზურ ენცეფალოპათიას არ

ა) პირამიდული სინდრომი;
ბ) ნათხემის ატაქსია;
გ) ექსტრაპირამიდული სინდრომი;
*დ) სენსიტიური ატაქსია;
ე) ეპილეფსიური სინდრომი.
858. მოზრდილთა ქვემწვავე პოლიომიელიტის (დუშენის დაავადება)

კლინიკური სურათი მოიცავს ყველა ჩამოთვლილ სიმპტომს, გარდა
ა) კიდურების დისტალური ნაწილების კუნთთა ატროფია;
ბ) კუნთთა ჰიპოტონია;
გ) ფასციკულაციები;
დ) რეფლექსების გაქრობა;
*ე) პათოლოგიური პირამიდული სიმპტომები.
859. შიდს-ის ზოგადსომატური გამოვლინებები მოიცავენ

ა) ხანგრძლივი ცხელება და ოფლიანობა ღამით;
ბ) დიარეა და სხეულის მასის დაკარგვა;
გ) გენერალიზებული ლიმფადენოპათია;
860. შიდს-ის დროს იმუნური სისტემის ლაბორატორიული გამოკვლევებით

დადგენილიa
ა) T-ჰელპერების რაოდენობის მომატება;
*ბ) T-ჰელპერების/T-სუპრესორების თანაფარდობის შემცირება;
გ) B-ლიმფოციტების რაოდენობის შემცირება;
861. მუხლის რეფლექსის საქანელასებრ მოდიფიკაციას ეწოდება:

ა) ჩერინის სიმპტომი
ბ) გორდონის სიმპტომი
გ) ფილატოვის სიმპტომი
დ) ცუკერის სიმპტომი
*ე) არცერთი მათგანი
862. უოტერჰაუზ-ფრედრიქსენის სინდრომი შეიძლება განვითარდეს:

ა) ლიმფოციტური ქორიომენგიტის დროს
ბ) ტუბერკულოზური მენინგიტის დროს
*გ) ეპიდემიური მენინგიტის დროს
დ) ეპიდემიური ენცეფალიტის დროს
ე) მწვავე ენცეფალიტის დროს
863. გილენ-ბარეს პოლირადიკულო-ნეიროპათიას არ ახასიათებს:
ა) ალბუმინო-ციტოლოგიური დისოციაცია
ბ) დამბლების პროქსიმალური განაწილება
გ) დაჭიმვის სიმპტომები
დ) მწვავე მიმდინარეობა
*ე) კრუნჩხვითი სინდრომი
864. ჩირქოვანი და სეროზული მენინგიტების დროს აღინიშნება უპირატრესი

დაზიანება
ა) მაგარი და რბილი გარსები
*ბ) რბილი და ქსელისებური გარსები
გ) მხოლოდ ქსელისებური გარსები
დ) მაგარი და ქსელისებური გარსები
865. მეორადი მენინგიტების დროს გამომწვევი აგენტი შეაღწევს ტვინის

გარსებში
ა) მხოლოდ ჰემატოგენური გენერალიზაციით
ბ) მხოლოდ კონტაქტური გზით
გ) მხოლოდ კონტაქტური და სეგმენტოვასკულური გზით
დ) მხოლოდ სეგმენტო-ვასკულური გზით
*ე) ჰემატოგენური გენერალიზაციით, სეგმენტო-ვასკულური, კონტაქტური
გზით
866. სოკოვანი მენინგიტის წამყვან პათოგენეზურ მექანიზმს წარმოადგენს

ა) სეპტიური და ჰიპერტენზიული
ბ) ლიქვოროდინამიურ- ჰიპერტენზიული
გ) მხოლოდ ტოქსიური
დ) მხოლოდ ინფექციურ-ალერგიული
*ე) სეპტიური, ტოქსიური და ალერგიული
867. ჩირქოვანი ექსუდატის დაგროვება და შეხორცებითი პროცესის

განვითარება აღინიშნება
*ა) გვიან დაწყებული და არასწორი მკურნალობის დროს
ბ) პნევმოკოკური და სტაფილოკოკური ჩირქოვანი მენინგიტის დროს
გ) პროცესის ბაზალური ლოკალიზაციის დროს
დ) ინფექციის კონტაქტური გზით გავრცელების შემთხვევაში
868. ჩირქოვანი მენინგიტის დროს ფერმკრთალი კანი, ციანოზი, ქოშინი,

ტაქიკარდია, გულის ტონების მოყრუება, არტერიული ჰიპერტონია არის
გამოვლინება
ა) ჰიპოთალამური სინდრომის
ბ) სეპტიური სინდრომის
გ) ღეროს სინდრომის
*დ) ტოქსიური სინდრომის
ე) ჰიპერტენზიული სინდრომის
869. ლეიკოციტების ნორმალური რაოდენობა ან ლეიკოპენია ჩირქოვანი
მენინგიტის დროს მიუთითებს
ა) მსუბუქ მიმდინარეობაზე
ბ) მენინგოკოკურ ეტიოლოგიაზე
*გ) რეაქტიულობის დაქვეითებაზე
დ) მენინგიტის პირველად ხასიათზე
870. ჩირქოვანი მენინგიტის დროს ლიქვორი არ გამოდის ნელი წვეთებით

ა) ლიქვორის მაღალი სიბლანტის დროს
ბ) ლიქვორული გზების ნაწილობრივი ბლოკის დროს
*გ) პერივენტრიკულიტის დროს
დ) ინტრაკრანიალური ჰიპოტენზიის დროს
871. ცილის შემცველობა ლიქვორში ჩირქოვანი მენინგიტის დროს

ა) მკვეთრად მომატებულია (2გ/ლ)
ბ) დაქვეითებულია (0.1 გ/ლ-ზე ნაკლები)
გ) ნორმის ფარგლებშია
*დ) მომატებულია (0.66-1.0 გ/ლ პირველ 2-3 დღეს)
872. მენინგოკოკური ინფექციის წყაროს წარმოადგენს

ა) მხოლოდ ავადმყოფი
ბ) დაბინძურებული საკვები პროდუქტები
*გ) ავადმყოფი და მატარებელი
დ) მღრღნელები
873. მენინგოკოკცემიას უპირატესად ახასიათებს

ა) პაპულოზური ან ჰერპესული გამონაყარი
ბ) პუსტულოზური გამონაყარი
გ) ჰერპესული გამონაყარი
*დ) ჰემორაგიული გამონაყარი
ე) როზეოლური გამონაყარი
874. ინფექციურ-ტოქსიური შოკი ხშირად ვითარდება

ა) გრამდადებითი ფლორის დროს
*ბ) გრამუარყოფითი ფლორის დროს
გ) კოკური ფლორის დროს
დ) ბაცილარული ფლორის დროს
ე) სოკოვანი ინფიცირების დროს
875. მენინგოკოქცემიის დროს სიცოცხლისთვის საშიშ გართულებებს

მიეკუთვნება
ა) ინფექციურ-ტოქსიური შოკი
ბ) თავის ტვინის შეშუპება
*გ) ქალასშიდა ჰიპერტენზია
დ) მწვავე ჰიპოკორტიციზმი
ე) ანურეა
876. პნევმოკოკური მენინგიტით ავადდებიან
ა) ახალშობილები
*ბ) ჩვილობის ასაკში
გ) დიდები
დ) სკოლამდელი ასაკის ბავშვები
ე) სკოლის ასაკის ბავშვები
877. პნევმოკოკური მენინგიტის დროს თავის ტვინი

ა) ზიანდება იშვიათად
ბ) არ ზიანდება
*გ) ზიანდება ხშირად
დ) ზიანდება მხოლოდ მეორადი მენინგიტის დროს
878. მენინგოკოკის დაღუპვის შემდეგ გამოიყოფა

ა) ეგზოტოქსინი
*ბ) ენდოტოქსინი
გ) ეგზო-ენდოტოქსინი
დ) ტოქსინი არ გამიყოფა
879. ინფექციურ-ტოქსიური შოკის საწყის პერიოდში და მენინგოკოკცემიის

საშუალო სიმძიმით მიმდინარეობის დროს აღინიშნება
ა) II - III ხარისხის კომა
ბ) კოაგულოპათია
*გ) ჰიპერკოაგულაცია
დ) სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან
880. ინფექციურ-ტოქსიური შოკის დროს აღინიშნება

ა) ჰემორაგიული გამონაყარის გაძლიერება და სისხლჩაქცევები
ბ) არტერიული წნევის დაქვეითება
გ) ციანოზის გაძლიერება
დ) კომის გაღრმავება
*ე) ყველა სწორია
881. სტაფილოკოკური მენინგიტის თავისებურებაა

ა) მენინგეალური სინდრომის განვითარება
*ბ) მიდრეკილება აბსცესის განვითარებისადმი
გ) ღია, კომუნიკაციური ჰიდროცეფალიის განვითარება
დ) ტალღისებური მიმდინარეობა და რეციდივები
ე) გამოჯანმრთელება 7-10 დღეში
882. ანტიბიოტიკის შერჩევა ჩირქოვანი მენინგიტის დროს ხდება

ა) მხოლოდ დაავადების ეტიოლოგიის მიხედვით
*ბ) დაავადების ეტიოლოგიითა და ჰემატოენცეფალურ ბარიერში მისი
განვლადობით
გ) მხოლოდ ჰემატოენცეფალური ბარიერის განმავლობით
დ) ავადმყოფის ასაკით
ე) დიაგნოსტიკის ვადით
883. ჩირქოვანი მენინგიტის გართულებას მიეკუთვნება (აღნშნეთ სწორი
პასუხი)
ა) გიგრომა
ბ) ეპენდიმატიტი
გ) ჰიდროცეფალია
*დ) დისლოკაციური სინდრომი
ე) ეპილეფსიური სინდრომი
884. თავის ტვინის აბსცესის კაფსულა წარმოიქმნება

ა) მიკროგლიით
ბ) მხოლოდ შემაერთებელი ქსოვილით
გ) მხოლოდ გლიური ქსოვილით
დ) ნეირონებითა და სისხლძარღვებით
*ე) შემაერთებელი გლიური ქსოვილით
885. თავის ტვინის აბსცესის ლატენტურ სტადიაში

*ა) ხდება აბსცესის კაფსულის ფორმირება
ბ) წყდება ჩირქოვანი ანთება
გ) დაავადების გამომწვევი იღუპება
დ) ნორმალიზდება ლიქვორის სეკრეცია
886. აბსცესის ჩამოყალიბებას ახასიათებს

ა) ღეროს დისლოკაცია
ბ) ტვინის ღეროს კომპრესია
გ) დეცერებრაციულული რიგიდობა
დ) კომა
*ე) კეროვანი სიმპტომები
887. სეროზული მენინგიტის დროს წოლითი რეჟიმი ინიშნება

ა) მენინგიალური სინდრომის უკუგანვითარებამდე
ბ) 7-10 დღე
*გ) 2-3 კვირა
დ) 3 კვირა და მეტი
ე) 1 თვემდე
888. სეროზული მენინგიტის დროს ანტიბიოტიკი

*ა) არ გამოიყენება
ბ) ინიშნება მხოლოდ მძიმე შემთხვევაში
გ) ინიშნება ადრეული ასაკის ბავშვებში
დ) ინიშნება საშუალო თერაპიული დოზით ყოველთვის
889. ეპიდემიური ენცეფალიტის მწვავე პერიოდს არ ახასიათებს

ა) თვალის მამოძრავებელი ნერვის დაზიანება
ბ) სლოკინი
გ) ჰიპერკინეზი
*დ) პირამიდული დამბლები
ე) ვესტიბულური დარღვევები
890. თვალის მამოძრავებელი დარღვევები ეპიდემიური ენცეფალიტის დროს

ა) თვალის მამოძრავებელი ნერვის ფესვის დაზიანებით
*ბ) თვალის მამოძრავებელი ნერვის ბირთვის დაზიანებით
გ) თვალის მაოძრავებელი ნერვის ბირთვისა და ფესვის დაზიანებით
დ) უკანა გასწვრივი კონის დაზიანებით
891. ტკიპისმიერი ენცეფალიტით ინფიცირების გზებია

ა) ჰაერ-წვეთოვანი
ბ) მხოლოდ ალიმენტური
გ) მხოლოდ კონტაქტური
დ) მხოლოდ ტრანსმიტერული
*ე) ტრანსმიტერული და ალიმენტური
892. ტკიპისმიერ ენცეფალიტს ახასიათბს დუნე დამბლა

ა) მხოლოდ ხელების
ბ) მხოლოდ კისრის
*გ) კისრის და ხელების
დ) მხოლოდ ფეხების
ე) ფეხებისა და ხელების
893. ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს სეროლოგიური გამოკვლევა შეიძლება

გამოვიყენოთ
ა) მხოლოდ დაავადების პირველ დღეებში
ბ) მხოლოდ 10-14 დღის შემდეგ
გ) მხოლოდ დაავადების VI - IX კვირაზე
*დ) მთელი წლის განმავლობაში
894. რევმატიზმის დროს ძირითადად ზიანდება

ა) ნეირონები
ბ) გლია
*გ) სისხლძარღვები
დ) გარსები
ე) პარკუჭები
895. მცირე ქორეას არ ახასიათებს დაზიანება

ა) ჰემისფეროს ქერქის
ბ) სტრიალური სისტემის
*გ) პალიდარული სისტემის
დ) ჰიპოთალამუსის
896. მცირე ქორეის დროს რომელი სიმპტომია შედარებით მყარი

ა) ჰიპერკინეზი
*ბ) კუნთოვანი დისტონია
გ) კოორდინაციის მოშლა
დ) ასტერონევროტული
ე) ჩერნის სიმპტომი
897. რევმოკარდიტით მიმდინარე რევმატიული ენცეფალოპატიის დროს

მკურნალობის ოპტიმალური პრეპარატებია
ა) სალიცილატი, ანტიბიოტიკი, ვიტამინი, ნოოტროპი
ბ) სალიცილატები, სედაციური საშუალებები, ვიტამინები
გ) სალიცილატები, სედაციური საშუალებები, ვიტამინები, კოკარბოქსილაზა
*დ) სტერეოიდული ჰორმონები, სალიცილატილები, ანტიბიოტიკები,
ვიტამინები
898. ჰერპესულ ენცეფალიტს უფრო მეტად ახასიათებს

ა) დემიელინიზაციის კერები
ბ) პერივასკულური ინფილტრაცია
გ) მხოლოდ თავის ტვინის შეშუპება
დ) მხოლოდ კეროვანი ნეკროზი
*ე) კეროვანი ნეკროზი და ტვინის შეშუპება
899. ჰერპესული ენცეფალიტის მწვავე პერიოდის ოპტიმალური თერაპიაა

ა) დეჰიდრატაციული საშუალებები, ნოოტროპები
ბ) სტეროიდული თერაპია
გ) ანტივირუსული პრეპარატები
*დ) დეჰიდრატაციული საშუალებები, სტეროიდული ჰორმონები,
ანტივირუსული საშუალებები
900. ენცეფალიტების შემდეგ მთლიანად ალაგდება

ა) ჰემიპარეზები
*ბ) ნათხემის ატაქსია
გ) მიოკლონური და ათეტოზური ჰიპერკინეზები
დ) დემენცია
ე) ამიოსტატური სინდრომი
901. პოლიომიელიტის მაგვარ დაავადებებს ახასიათებს

ა) ფეხების დუნე დამბლა
*ბ) ფეხების დუნე და ცენტრალური დამბლის შერწყმა
გ) ნევროლოგიური სიმპტომების შექცევადობა
დ) ხშირად სუფთა ლიქვორი
ე) მსუბუქი მიმდინარეობა
902. განივი მიელიტისთავის დამახასიათებელია :

ა) ზოგადტვინოვანი სიმპტომები
ბ) პარაპლეგია და პარაანესთეზია
გ) ტროფიკული ცვლილებები
დ) მენჯის ღრუს ორგანოთა ფუნქციის მოშლა
*ე) მგრძნობელობის დისოცირებული მოშლა
903. მიელიტის დროს დაზიანების კერა უპირატესად ლოკალიზდება

ა) კისრის სეგმენტებში
*ბ) გულმკერდის სეგმენტებში
გ) წელის სეგმენტებში
დ) გავის სეგმენტებში
ე) კუდუსუნის სეგმენტებში
904. მიელიტის დროს ქსანტოქრომული ლიქვორი ცილის მაღალი

შემცველობით ახასიათებს
*ა) ლიქვორული გზების ბლოკს
ბ) სპინალურ დეგენერაციას
გ) პირველად ვირუსულ მიელიტს
დ) ჰემატომიელიას
905. პარადოქსული იშურია ვითარდება

ა) მხოლოდ შარდის ბუშტის სფინქტურის მოდუნებისას
ბ) შარდის ბუშტის სფინქტურის და დეტრუზორის შეკუმშვის შედეგად
გ) შარდის ბუშტის ატონიისას
*დ) შარდის ბუშტის საკმარისი ელასტიურობის დროს
906. შიგნითა საძილე არტერიის თრომბოზისათვის დამახასიათებელია

ა) ვალენბერგ-ზახარჩენკოს ალტერნაციული სინდრომი;
ბ) ვებერის ალტერნაციული სინდრომი;
*გ) ალტერნაციული ოპტიკო-პირამიდული სინდრომი;
დ) სენსორული აფაზია;
907. ხერხემლის არტერიის ექსტრაკრანიალური ნაწილის ოკლუზიას

ინტრაკრანიალური ნაწილის ოკლუზიისაგან განსხვავებით ახასიათებს
ა) კლასიკური ალტერნაციული სინდრომები;
ბ) თვალის მამოძრავებელი დარღვევები;
გ) მოტორული და სენსორული დარღვევები;
*დ) ღეროს ღერძის გასწვრივ "ლაქოვანი" დაზიანება;
ე) ვესტიბულო-ცერებელარული დარღვევები.
908. მარჯვენა ტვინის შუა არტერიის დაზიანებას არ ახასიათებს

*ა) მარცხენა ხელის აპრაქსია;
ბ) მარცხენამხრივი ჰემიანოფსია;
გ) მარცხენამხრივი ჰემიპლეგია;
დ) ანოზოგნოზია.
909. ტვინის უკანა არტერიის დაზიანებას ახასიათებს

*ა) ჰომონიმური ჰემიანოფსია;
ბ) ბიტემპორალური ჰემიანოფსია;
გ) ბინაზალური ჰემიანოფსია;
დ) მხედველობის ველის კონცენტრიული შევიწროვება.
910. ვალენბერგ-ზახარჩენკოს სინდრომი (ლატერალური მედულარული
სინდრომი) აღინიშნება
ა) ხიდის მოკლე ცირკულარული არტერიების ოკლუზიის დროს;
ბ) ხიდის გრძელი ცირკულარული არტერიების ოკლუზიის დროს;
გ) ხიდის პარამედიანური არტერიების ოკლუზიისას დროს;
დ) ნათხემის ქვედა წინა არტერიის ოკლუზიის დროს;
*ე) ნათხემის ქვედა უკანა არტერიის ოკლუზიის დროს.
911. ათეროსკლეროზის დროს ცერებრული სისხლისმიმოქცევის უკმარისობის

განვითარებაში მნიშვნელობა ენიჭება ყველა ჩამოთვლილ ფაქტორს, გარდა
ერთისა
ა) მაგისტრალური სისხლძარღვების სტენოზი კისერზე;
ბ) პერფუზიული წნევის დაქვეითება;
გ) ერითროციტების ელასტიურობის დაქვეითება;
*დ) შედედების სისტემის აქტივობის დაქვეითება.
912. კისრის ოსტეოქონდროზის დროს უფრო ხშირია დაზიანება

ა) ბაზილარული არტერიის;
*ბ) ხერხემლის არტერიის;
გ) შიგნითა საძილე არტერიის;
დ) გარეთა საძილე არტერიის;
ე) კეფის არტერიის.
913. ცერებრული სისხლისმიმოქცევის გარდამავალი მოშლის დიაგნოზი

დგინდება, თუ კეროვანი ცერებრული სიმპტომატიკა განიცდის სრულ რეგრესს
არა უგვიანეს
*ა) 1 დღე-ღამისა;
ბ) 1 კვირისა;
გ) 2 კვირისა;
დ) 3 კვირისა;
ე) 1 თვისა.
914. საერთო საძილე არტერიის ოკლუზიის დროს იმავე მხარეს აღინიშნება

*ა) შიგნითა საძილე და საფეთქლის არტერიაზე პულსაციის დაქვეითება;
ბ) შიგნითა საძილე და საფეთქლის არტერიაზე პულსაციის გაძლიერება;
დ) არცერთი არ არის სწორი.
915. შიგნითა საძილე არტერიის ოკლუზიის დროს იმავე მხარეს აღინიშნება

ა) გარეთა საძილე და საფეთქლის არტერიაზე პულსაციის დაქვეითება;
*ბ) გარეთა საძილე და საფეთქლის არტერიაზე პულსაციის გაძლიერება;
დ) არცერთი არ არის სწორი.
916. ცერებრული სისხლისმიმოქცევის ქრონიკული უკმარისობის დროს

ფსევდობულბურ სინდრომს არ ახასიათებს
ა) დიზართრია;
ბ) დისფონია;
გ) დისფაგია;
*დ) ფიბრილაციები ენაზე;
ე) ორალური ავტომატიზმის ნიშნები.
917. ფსევდობულბური სინდრომი განვითარდება

ა) დომინანტური ჰემისფეროს პირამიდული და ნათხემის გზების
ერთდროული დაზიანების დროს;
ბ) არადომინანტური ჰემისფეროს პირამიდული და ნათხემის გზების
გ) დომინანტური ჰემისფეროს პირამიდული და ექსტრაპირამიდული გზების
დ) არადომინანტური ჰემისფეროს პირამიდული და ექსტრაპირამიდული
გზების ერთდროული დაზიანების დროს;
*ე) დომინანტური და არადომინანტური ჰემისფეროს პირამიდული გზების
ერთდროული დაზიანების დროს.
918. ცერებრული სისხლისმიმოქცევის გარდამავალ მოშლას ვერტებრო-

ბაზილარულ სისტემაში არ ახასიათებს
ა) გაორება;
ბ) ალტერნაციული სინდრომები;
გ) ორმხრივი პარეზები;
დ) ატაქსია;
*ე) ოპტიკო-ჰემიპლეგიური სინდრომი.
919. გულის რითმის დარღვევით მიმდინარე მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს

ცერებრული იშემიის (კარდიო-ცერებრული სინდრომი) მთავარი მიზეზია
ა) სისხლის სიბლანტის მომატება;
ბ) შედედების სისტემის აქტივობის მომატება;
გ) სისხლის რეოლოგიური თვისებების გაუარესება;
*დ) სისტემური პერფუზიული წნევის დაქვეითება;
ე) სისხლის ფორმიანი ელემენტების აგრეგაციის გაზრდა.
920. ლავიწქვედა "გაქურდვის" სინდრომი განვითარდება

ა) ზედა ღრუ ვენის კომპრესიის დროს;
*ბ) ლავიწქვედა არტერიის პროქსიმალური ნაწილის ოკლუზიის დროს;
გ) ლავიწქვედა არეტერიის დისტალური ნაწილის ოკლუზიის დროს;
921. ცერებრული არტერიების თრომბოზს არ იწვევს

ა) არტერიული წნევის დაქვეითება და სისხლის ნაკადის შენელება;
ბ) სისხლის სიბლანტის და აგრეგაციის მომატება;
გ) სისხლის კოაგულაციური აქტივობის მომატება;
*დ) სისხლის ფიბრინოლიზური აქტივობის მომატება.
922. არათრომბული გენეზის იშემიური ინსულტის განვითარებას არ იწვევს

ა) სისხლძარღვების სპაზმი;
ბ) ცერებრული სისხლძარღვოვანი უკმარისობა;
გ) არტერიო-არტერიული მიკროემბოლია;
*დ) კარდიოგენური ემბოლია.
923. ცერებრული არტერიების ემბოლიას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა ერთისა:
ა) კეროვანი სიმპტომატიკის უეცარი განვითარება;
*ბ) ემბოლიის მხარეს მხედველობის ნერვის დვრილის შეშუპება;
გ) ზოგადტვინოვანი სიმპტომატიკა;
დ) მოციმციმე არითმია.
924. ბაზილარული არტერიის თრომბოზი გამოვლინდება

ა) ვაროლის ხიდის უპირატესი დაზიანებით;
ბ) ქერქული სიელმით;
გ) ვეგეტო-ვისცერალური კრიზებით;
925. ნერვული სისტემის დაზიანება კვანძოვანი პერიარტერიიტის დროს

ა) მრავლობითი მონონეიროპათიებით;
ბ) მიელოპათიით;
გ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევებით;
დ) პარენქიმული სისხლჩაქცევებით;
926. იშემიური ინსულტის დროს დეჰიდრატაციული საშუალებების დანიშვნის

ჩვენებაა
*ა) გამოხატული ზოგადტვინოვანი სიმპტომატიკა;
ბ) ჰიპოვოლემია;
გ) ჰიპერკოაგულაცია;
927. იშემიური ინსულტის მწვავე სტადიაში ეფექტური ჰემოდილუციის

კრიტერიუმად ითვლება ჰემატოკრიტის დაქვეითება
ა) 45-49%;
ბ) 39-44%;
*გ) 35-38%;
დ) 30-34%;
ე) 25-29%.
928. იშემიური ინსულტის დროს ინტენსიური თერაპია არ ისახავს მიზნად

ა) მეტაბოლური აციდოზის მკურნალობას და კორექციას;
ბ) ჰიპერპროთრომბინემიის მკურნალობას და კორექციას;
*გ) ჰიპერპროტეინემიის მკურნალობას და კორექციას;
დ) ტვინის შეშუპების მკურნალობას და კორექციას;
ე) წყალ-ელექტროლიტური დისბალანსის მკურნალობას და კორექციას.
929. ჰიპერტონულ გენეზის სისხლჩაქცევას ტვინში არ ახასიათებს
ა) ჩაღვრილი სისხლით ტვინის ნივთიერების კომპრესია და დაშლა;
ბ) სისხლჩაქცევის უბანში ვაზოპარეზი;
გ) ტვინის ღეროს დისლოკაცია;
*დ) ტვინის ფუძის არტერიების ოკლუზია;
ე) ტვინის შეშუპება.
930. ჰიპეროსმოლარული სინდრომი სპეციფიურია

ა) თრომბოზული გენეზის ინფარქტისათვის;
ბ) ჰემორაგიული ინფარქტისათვის;
გ) ტვინში სისხლჩაქცევისათვის;
*დ) არც ერთი ჩამოთვლილისათვის.
931. პარენქიმულ-სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევისათვის აუცილებელია

ა) ცნობიერების დაკარგვა;
*ბ) სისხლიანი ლიქვორი;
გ) შუამდებარე ექო-სიგნალის ცდომა;
დ) კონტრალატერალური ჰემიპარეზი;
932. სისხლჩაქცევისათვის ღეროში არ არის აუცილებელი

ა) კრანიალური ნერვების დაზიანება;
*ბ) მენინგეალური სინდრომი;
გ) გუგის რეაქციის დარღვევა;
დ) ორმხრივი პირამიდული ნიშნები.
933. ჰორმეტონიას უწოდებენ მდგომარეობას, რომლის დროსაც აღინიშნება

ა) კუნთთა გენერალიზებული ჰიპოტონია თანხლებული სუნთქვის რითმის
მოშლით;
ბ) კუნთთა ტონუსის მომატება ზედა კიდურების მომხრელებში და ქვედა
კიდურების გამშლელებში;
გ) კუნთთა ტონუსის მომატება ზედა კიდურების გამშლელებში და ქვედა
კიდურების მომხრელებში;
*დ) კუნთთა ტონუსის მომატების განმეორებითი პაროქსიზმები კიდურების
გამშლელებში.
934. თავის ტვინში ჰიპერტონული სისხლჩაქცევის დროს, როდესაც

არტერიული წნევა 230/130 მმ-ია და სისხლის ოსმოლარობა 300მოსმ/ლ
მეტია, დეჰიდრატაციული საშუალებებიდან უნდა ამოვირჩიოთ
ა) შარდოვანა;
ბ) სტეროიდები;
გ) მანიტოლი;
*დ) ლაზიქსი.
935. ტვინის არტერიის ანევრიზმა დიამეტრით 3მმ შეიძლება

დიაგნოსტირებული იყოს
*ა) ანგიოგრაფიით;
ბ) რეოენცეფალოგრაფიით;
გ) ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფიით;
დ) კტ;
ე) რადიოიზოტოპური სცინტიგრაფიით.
936. შიგნითა საძილე არტერიის სუბკლინოიდური ნაწილის არაგამსკდარ

ანევრიზმას ახასიათებს დაზიანება
*ა) III-VI კრანიალური ნერვების;
ბ) VII, VIII კრანიალური ნერვების;
გ) IX, Xკრანიალური ნერვების;
დ) XI, XII კრანიალური ნერვების.
937. ბაზილარული არტერიის არაგამსკდარ ანევრიზმას ხშირად ახასიათებს

ა) ზედა თვალბუდის ნაპრალის სინდრომი;
ბ) კავერნოზული სინუსის გარეთა კედლის სინდრომი;
გ) სილვიის ღარის დაზიანების სინდრომი;
დ) დეზის ნაპრალის დაზიანების სინდრომი;
*ე) ნათხემ-ხიდის კუთხის დაზიანების სინდრომი.
938. ავადმყოფებს გაუმსკდარი კონვექსიტალური არტერიოვენური ანევრიზმით

აღენიშნებათ
ა) მხედველობის დარღვევა;
ბ) თვალისმამოძრავებელი დარღვევები;
გ) მენინგეალური სიმპტომები;
დ) ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზია;
*ე) ეპილეპტიფორმული გულყრები.
939. სპონტანური სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის ინსტრუმენტული

დიაგნოსტიკა ეყრდნობა
ა) ანგიოგრაფიის მონაცემებს;
ბ) რეოენცეფალოგრაფიის მონაცემებს;
გ) ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფიის მონაცემებს;
*დ) კტ მონაცემებს;
ე) რადიოიზოტოპური სცინტიგრაფიის მონაცემებს.
940. ზურგის ტვინში სისხლჩაქცევის ყველაზე მეტად სავარაუდო მიზეზია

ა) ჰიპერტონული დაავადება;
ბ) ათეროსკლეროზი;
გ) ნეიროლუესის სისხლძარღვოვანი ფორმა;
*დ) სპინალური არტერიოვენური მალფორმაცია;
941. ბაზალური არტერიის თრომბოზისას შეინიშნება(აღნიშნეთ არასწორი

პასუხი)
ა) გარდამავალი სიბრმავე ორივე თვალში
ბ) ტეტრაპარეზი
*გ) მოტორული აფაზია
დ) თვალის მამოძრავებელი დარღვევები
ე) ფსევდობულბარული სინდრომი
942. მოტორული აფაზია წარმოიშვება სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლისას

ა) ტვინის უკანა არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
*ბ) ტვინის შუა არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
გ) ტვინის წინა არტერიის ღრმა ტოტებში მარცხნივ
დ) ხერხემლის არტერიაში მარცხნივ
ე) ბაზალური არტერიის
943. სენსორული აფაზია წარმოიშვება სისხლის მიიმოქცევის მწვავე მოშლისას

ა) ტვინის არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
*ბ) ტვინის უკანა არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
გ) ტვინის წინა არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
დ) ხერხემლის არტერიის მარცხნივ
ე) ბაზალურ არტერიაში
944. აპრაქსია წარმოიშვება ტვინის სისხლმომარაგების მწვავე მოშლისას

ა) ტვინის წინა არტერიის ღრმა ტოტებში მარჯვნივ
*ბ) ტვინის შუა არტერიის ქერქულ ტოტებში მარცხნივ
გ) ტვინის წინა არტერიის ქერქულ ტოტებში
დ) გარეთა საძილე არტერიაში
ე) საფეთქლის ზედაპირულ არტერიაში
945. ორთოსტატიული ჰიპოტენზიის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) ჰიპოტენზიური საშუალებების პერედოზირება;
ბ) დიაბეტური პოლინეიროპათია;
გ) იდიოპათიური ორთოსტატიული ჰიპოთენზია;
დ) გულის დაავადებები;
ე) სისხლის დაავადებები;
ვ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
946. ვეგეტატიური ბოჭკოების დაზიანება ახასიათებს პერიფერიული

ნეიროპათიის შემდეგ ვარიანტს
ა) მიელინოპათია;
ბ) ნეირონოპათია;
*გ) აქსონოპათია;
დ) ვალერის გადაგვარება;
ე) ნებისმიერი ჩამოთვლილიდან;
947. ორთოსტატიული ჰიპოტენზიის ფენომენს ახასიათებს არტერიული წნევის

დაქვეითება ვერტიკალურ მდებარეობაში
ა) სისტოლურის - 20მმ და მეტზე;
*ბ) სისტოლურის - 30მმ და მეტზე;
გ) სისტოლურის - 10მმ და მეტზე;
948. ვეგეტატიური კრიზების ყველაზე ხშირი მიზეზია
*ა) ნევროტიული დარღვევები (მღელვარე ხასიათის);
ბ) ქალა-ტვინის ტრავმა;
გ) ჰიპოთალამუსის დაზიანება;
დ) მიტრალური სარქველის პროლაფსი;
ე) კოლაგენოზები;
ვ) ნეიროინფექცია.
949. ჰორნერის სინდრომის ყველაზე ხშირი მიზეზია

ა) ტვინის ღეროს დაზიანება;
ბ) ზურგის ტვინის დაზიანება;
*გ) გულმკერდის 1 ფესვის დაზიანება;
დ) კისრის სიმპათიკური წველის დაზიანება;
ე) შიგნითა საძილე არტერიის სიმპათიკური წნულის დაზიანება;
ვ) თვალის კაკლის ტრავმა.
950. ვეგეტატიურ კრიზებს ხშირად თან ახლავს შემდეგი ფსიქოპათოლოგიური

გამოვლინებები
ა) მღელვარე მოლოდინი;
ბ) აგორაფობია;
გ) შეზღუდული ქცევა;
951. ვეგეტატიური კრიზების დიფერენცირება ხდება შემდეგ პათოლოგიასთან

ა) საფეთქლის ეპილეფსია;
ბ) ფეოქრომოციტომა;
გ) ჰიპოგლიკემია;
952. ცენტრალური (სეგმენტზედა ნაწილი) ვეგეტატიური ნერვული სისტემის

დაზიანება გამოვლინდება შემდეგი სინდრომებით
ა) რეფლექტორული სიმპათიკური დისტროფია;
*ბ) ფსიქოვეგეტატიური სინდრომი;
გ) ასტენონევროტიული სინდრომი;
953. ფუნქციონალური ნევროლოგიური (ფსევდონევროლოგიური) სიმპტომები

ყველაზე მეტად ახასიათებს
ა) ჰიპერვენტილაციურ შეტევებს;
ბ) რთულ პარციალურ გულყრებს
გ) ჰიპოგლიკემიურ შეტევებს;
დ) ვეგეტატიურ კრიზებს;
*ე) ფსიქოგენურ გულყრებს;
ვ) ფეოქრომოციტომას.
954. ვეგეტატიური კრიზების დროს ანტიდეპრესანტების ეფექტი
ა) დაუყოვნებლივ;
ბ) 3 დღის შემდეგ;
გ) 1-2 კვირის შემდეგ;
*დ) 2-3 კვირის შემდეგ;
ე) 1 თვის შემდეგ.
955. პერიფერიული ვეგეტატიური უკმარისობის სინდრომი არ ახასიათებს

ა) დიაბეტურ პოლინეიროპათიას;
ბ) მწვავე გარდამავალ პორფირიას;
*გ) ჰერპესულ განგლიოპათიას;
დ) ალკოჰოლურ პოლინეიროპათიას;
ე) ამილოიდურ პოლინეიროპათიას;
ვ) მრავლობით სისტემურ ატროფიას.
956. მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა არ ახასიათებს

ა) გაფანტულ სკლეროზს;
ბ) ოლივოპონტოცერებელარულ ატროფიას;
გ) პარკინსონის დაავადებას;
*დ) გვერდით ამიოტროფიულ სკლეროზს;
ე) მულტისისტემურ ატროფიას;
ვ) არც ერთი ჩამოთვლილი არ არის სწორი.
957. პერიფერიული ვეგეტატიური უკმარისობის დროს შარდვის მოშლის

ყველაზე გავრცელებული ტიპია
ა) შარდის დაგროვების დარღვევა;
*ბ) შარდის ბუშტის დაცლის დარღვევა;
გ) იმპერიტიული მოთხოვნები;
დ) პერიოდული შეუკავებლობა;
ე) ყველა ჩამოთვლილი;
958. რეფლექტორული სიმპათიკური დისტროფიის მიზეზი შეიძლება იყოს

ა) რბილი ქსოვილების ტრავმა;
ბ) პერიფერიული ნერვების ტრავმა;
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
დ) გვერდითი ამიოტროფიული სკლეროზი;
*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
959. გამჭოლი (ჩხვლეტითი) ხასიათის ნეიროპათიული ტკივილების დროს

ყველაზე მეტად ეფექტურია
ა) ბეტა-ბლოკატორები;
*ბ) ანტიკონვულსანტები;
გ) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები;
დ) სიმპათოლიტიკები;
ე) არცერთი ჩამოთვლილთაგან.
960. წვითი ხასიათის ნეიროპათიური ტკივილების დროს ყველაზე ეფექტურია
*ა) ანტიდეპრესანტები;
ბ) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები;
გ) სიმპათოლიტიკები;
961. რეფლექტორული სიმპათიკური დისტროფიის სინდრომის დროს

ტკივილის შემცირების მიზნით გამოიყენება
ა) ანტიდეპრესანტები;
ბ) ანტიკონვულსანტები;
გ) კალციუმის არხების ბლოკატორები;
დ) სიმპათოლიტიკები;
*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატი.
962. ანტიდიურეზული ჰორმონის არაადექვატური (მომატებული) სეკრეციის

სინდრომის ნიშნებია
ა) ჰიპერნატრიემია;
*ბ) ჰიპონატრიემია;
გ) ჰიპერგლიკემია;
დ) სისხლის ჰიპეროსმოლარობა.
963. ჰიპოთალამური სინდრომის დიაგნოსტიური კრიტერიუმია

ა) ნეიროენდოკრინული დარღვევები;
ბ) ნეირომეტაბოლური დარღვევები;
გ) მოტივაციურ-ქცევითი დარღვევები;
*დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
964. ცალმხრივი რეინოს ფენომენის ყველაზე ხშირი მიზეზია

*ა) გულმკერდის ზემო აპერტურის სინდრომი;
ბ) მაჯის არხის სინდრომი;
გ) კისრის რადიკულოპათია;
დ) სპონდილოგენური ცერვიკალური მიელოპათია;
ე) ლავიწზედა გაქურდვის სინდრომი.
965. ჰორნერის სინდრომის დროს ფტოზი ნაკლებადაა გამოხატული

(მცირდება)
ა) თვალის კაკლების განმეორებითი მოძრაობისას;
*ბ) ზემოთ ცქერისას;
გ) თვალში ატროპინის ჩაწვეთებისას;
დ) თვალში მეზატონის ჩაწვეთებისას;
ე) ყველა ზემოჩამოთვლილ შემთხვევაში.
966. ჰიპერპროლაქტინემიის (პერსისტიული გალაქტორეა-ამენორეის) მიზეზი

შეიძლება იყოს
ა) ჰიპოფიზის ადენომა;
ბ) კრანიოფარინგიომა;
გ) ინსულტი;
დ) დოფამინერგული გზის დეგენერაცია;
ე) თერაპია ნეიროლეპტიკებით;
*ვ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
967. ჰორნერის სინდრომის (დენერვაციული ჰიპერმგრონობელობის გარეშე)

მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადება, გარდა
ა) ფილტვის მწვერვალის კარცინომა;
ბ) კისრის (დამატებითი) ნეკნი;
გ) ფარისებრი ჯირკვლის კიბო;
*დ) ორბიტის ანთებითი დაავადებები;
ე) მეტასტაზები შუასაყრის ლიმფურ კვანძებში.
968. ვეგეტატიური სიმპტომატიკით თანხლებული სახის ცალმხრივი

ტკივილების უხშირესი მიზეზია
ა) ცხვირ-წამწამოვანი ნევრალგია;
ბ) ფრთა-სასის ნევრალგია;
გ) დიდი კლდოვანი ნერვის ნევრალგია;
*დ) კლასტერული ტიპის თავის ტკივილები;
ე) სამწვერა ნერვის ნევრალგია;
ვ) კაროტიდინია.
969. შაქრიანი დიაბეტის დროს პერიფერიული ვეგეტატიური

უკმარისობისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი გამოვლინება,
გარდა
ა) ორთოსტატიული ჰიპოტენზია;
ბ) არტერიული ჰიპერტენზია მწოლიარე მდგომარეობაში;
გ) ღამის ფაღარათი;
დ) ყაბზობა;
*ე) ჰიპოგლიკემიაზე მომატებული რეაქცია;
ვ) ანჰიდროზი.
970. ნორმაში მაჯის აჩქარებას ვეგეტატიური რეფლექსების გამოკვლევისას

იწვევს
ა) აშნერის ცდა;
ბ) კლინოსტატიკური ცდა;
*გ) ორთოსტატიკური ცდა;
დ) სინოკაროტიდული რეფლექსი.
971. წამყვან ფაქტორად შაკიკის შეტევის ალგიური სტადიის დროს ითვლება

ა) ვერტებრო-ბაზილარული სისტემის არტერიების სპაზმი;
ბ) გარეთა საძილე არტერიის სისტემის არტერიების სპაზმი;
გ) შიგნითა საძილე არტერიის სისტემის არტერიების სპაზმი;
დ) შიგნითა საძილე არტერიის ტოტების დილატაცია;
*ე) გარეთა საძილე არტერიის ტოტების დილატაცია.
972. აურით მიმდინარე შაკიკის შეტევა შაკიკის სხვა ფორმებისაგან
განსხვავდება
ა) მაუწყებელი ნიშნების არსებობით;
ბ) ტკივილის ლოკალიზაციით ორმხრივ საფეთქლის მიდამოში;
გ) ღებინებით შეტევის პიკზე;
*დ) გარდამავალი კეროვანი ნევროლოგიური სიმპტომატიკით;
ე) შეტევის ბოლოს შარდის უხვი გამოყოფით.
973. შაკიკის ვიზუალური აურისათვის დამახასიათებელია:

ა) დივერგიული სტრაბიზმი;
ბ) კონვერგიული სტრაბიზმი;
გ) ფტოზი;
*დ) "მოციმციმე" სკოტომები;
ე) ნისტაგმი.
974. კლასტერული ტიპის თავის ტკივილი

*ა) უფრო ხშირია მამაკაცებში და ჩვეულებრივ ღამითაა;
ბ) უფრო ხშირია ქალებში და ჩვეულებრივ დღისითაა;
გ) უფრო ხშირია მამაკაცებში და შეტევა ჩვეულებრივ დღისითაა;
დ) უფრო ხშირია ქალებში და შეტევა ჩვეულებრივ ღამითაა.
975. აკრომეგალიის სინდრომი შედეგია ჰიპოფიზში

ა) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის ჰიპერპროდუქციისა;
ბ) ჰონადოტროპული ჰორმონის ჰიპერპროდუქციისა;
*გ) სომატოტროპული ჰორმონის ჰიპერპროდუქციისა;
დ) თირეოტროპული ჰორმონი ჰიპერპროდუქციისა;
ე) პროლაქტინის ჰიპერპროდუქციისა.
976. უშაქრო დიაბეტის მკურნალობა მოიცავს

ა) თირეოტროპულ ჰორმონებს;
*ბ) ადიურეკრინს;
გ) თირკმელზედა ჯირკვლების ქერქის ჰორმონებს;
დ) ინსულინს;
977. ერითრომელალგიას ახასიათებს ტკივილები და შეშუპება კიდურების

დისტალურ ნაწილებში, რაც განპირობებულია
ა) პერიფერიული არტერიების თრომბოზით;
ბ) პერიფერიული ვენების თრომბოზით;
გ) პერიფერიული არტერიების სპაზმით;
*დ) პერიფერიული არტერიების დილატაციით;
ე) დისტალური ლიმფოსტაზით.
978. ვარსკვლავა კვანძის დაზიანების სინდრომს ახასიათებს

ა) მწვავე ტკივილი კისრის მიდამოში, ხელში და სახის ქვედა მესამედში;
ბ) გულის რითმის დარღვევა;
გ) კანის ტროფიკის მოშლა კისრის მიდამოში, ხელში და სახეზე დაზიანების
მხარეს;
979. კისრის უკანა სიმპათიკურ სინდრომს ახასიათებს თანხლება

*ა) ცალმხრივი მფეთქავი თავის ტკივილის და სმენითი-ვესტიბულური
დარღვევების;
ბ) თავის ტკივილის კეფის არეში და ხელის ულნარულ ზედაპირზე
ფესვობრივი მგრძნობელობითი დარღვევების;
გ) მწვავე ტკივლების ლავიწზედა მიდამოში და ხელში კუნთთა სისუსტის
შეტევების;
980. თანდაყოლილ ჰორნერის სინდრომს ახასიათებს

ა) დაზიანების მხარეს გუგის სწრაფი (აჩქარებული) რეაქცია სინათლეზე;
ბ) ფტოზის, მიოზის, ენოფტალმის თანაარსებობა ანჰიდროზთან დაზიანების
მხარეს;
*გ) ფერადი გარსის ჰეტეროქრომია;
981. აურით მიმდინარე შაკიკისთვის დამახასიათებელია(აღნიშნეთ არასწორი

პასუხი)
ა) მხედველობითი აურა
ბ) პროდრომული ნიშნები
*გ) შარდვის მოშლა
დ) ინტენსიური თავის ტკივილი
ე) ღებინება
982. აურით მიმდინარე შაკიკი ბავშვობაში დიფერენცირდება(აღნიშნეთ

არასწორი პასუხი)
ა) თავის ტვინის სიმსივნეებთან
ბ) შიდა ქალის მალფორმაციასთან
გ) ტოლოზა-ჰანტის სინდრომთან
*დ) სახის ნერვის ნევრიტთან
ე) ქალასშიდა ჰიპერტენზიასთან
983. შაკიკის სტატუსისთვის დამახასიათებელია (შემოხაზეთ არასწორი

პასუხი)
ა) მძიმე შეტევების თანმიმდევრული სერია
ბ) განმეორებითი მრავალჯერადი ღებინება
*გ) საერთო ტონურ-კლონური კრუნჩხვები
დ) ქალაშიდა წნევის მომატება
ე) საერთო მძიმე მდგომარეობა
984. ჰიპოთალამური სინდრომიო ხასიათდება(აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)

ა) პოლიმორფული კლინიკური გამოვლინებებით
ბ) ცვლით-ენდოკრინული და ვეგეტოსისხლძარღვოვანი დარღვევების
შეთანხმებიტ
გ) პაროქსიზუმული მიმდინარეობით
*დ) მხოლოდ ცვლითი დარღვევებით
ე) ასტენო-ნევროზული დარღვევებით
985. ჰიპოთალამური სინდრომის ვეგეტო-ვისცერულ-სისხლძარღვოვანი

ფორმისას აღინიშნება (აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)
*ა) მხოლოდ ჰიპერმეტრია
ბ) არტერიული წნევის მერყეობა, გავრცელებული სისხლძარღვოვანი
დარღვევები
გ) ვეგეტო-ვისცერულ-სისხლძარღვოვანი პაროქსიზმები
დ) ჰიპერჰიდროზი
ე) ფუნქციონალური კარდიოპათია
986. იცენკო-კუშინგის დაავადება წარმოიქმნება შემდეგი ფუნქციის

დარღვევისას
*ა) ჰიპოტალამურ-ჰიპოფიზალურ-თირკმელზედა სისტემის
ბ) მხოლოდ ჰიპოთალამური უბნის
გ) ფარისებრი ჯირკვლის
დ) ეპიფიზისა
ე) მხოლოდ ჰიპოფიზის
987. იცენკო-კუშინგის სინდრომი წარმოიშვება(აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)

ა) კორტიკოსტერომისას
ბ) გლუკოკორტიკოიდების ხანგრძლივი მიღებისას
გ) სასქესო, ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგიისას
დ) ჰიპოტალამუსის წინა წირების პათოლოგიისას
*ე) თიმუსის პათოლოგიისას
988. იცენკო-კუშინგის დაავადებისთვის დამახასიათებელია(აღნიშნეთ

ა) გასუქება
ბ) ზრდის შეფერხება
გ) ნახშირწყლოვანი ცვლის დარღვევა
*დ) მხოლოდ ძილის დარღვევა
ე) ოსტეოპოროზი, ჰიპერპიგმენტაცია.ჰირსუციზმი
989. ადიპოზოგენიტალური დისტროფიისას აღინიშნება(აღნიშნეთ არასწორი

პასუხი)
ა) გასუქება
ბ) ჰიპოგენიტალიზმი
*გ) ჰიპერკალციემია
დ) წყურვილი
ე) პოლიურია
990. პორფირიას ახასიათებს

ა) აბდომინალური ტკივილები;
ბ) პოლინეიროპათიის სინდრომი;
გ) შარდში პორფობილინოგენი;
991. კუნთთა პროგრესული დისტროფიები განპირობებულია

ა) ცერებრო-სპინალური პირამიდული გზების დაზიანებით;
ბ) ზურგის ტვინის წინა რქების მოტონეირონების დაზიანებით;
გ) პერიფერიული მამოძრავებელი ნეირონის დაზიანებით;
*ე) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
992. ვერდნიგ-გოფმანის სპინალური ამიოტროფია გადაეცემა

ა) აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით;
*ბ) აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით;
გ) რეცესიული ტიპით, სქესთან შეკავშირებული (X-ქრომოსომა);
დ) დომინანტური ტიპით, სქესთან შეკავშირებული.
993. ფეხის კონტურის შეცვლა ე.წ. "გადაყირავებული ბოთლი"

განპირობებულია კუნთის მასის ცვლილებით და აღინიშნება;
*ა) შარკო-მარი-ტუტის ამიოტროფიის დროს;
ბ) დეჟერინ-სოტას ჰიპერტროფიული ნევროპათიის დროს;
გ) ერბის კუნთთა დისტროფიის დროს;
დ) ბეკერ-კინერის კუნთთა დისტროფიის დროს;
ე) კუგელბერგ-ველანდერის ამიოტროფიის დროს.
994. შარკო-მარი-ტუტის ამიოტროფია განპირობებულია

ა) ზურგის ტვინის წინა რქების პირველადი დაზიანებით;
*ბ) პერიფერიული მამოძრავებელი ნერვების პირველადი დაზიანებით;
გ) კუნთთა პირველადი დაზიანებით კიდურების დისტალურ ნაწილებში.
995. შარკო-მარი-ტუტის ამიოტროფიას ახასიათებს

*ა) აუტოსომურ-დომინანტური მემკვიდრეობის ტიპი;
ბ) აუტოსომურ-რეცესიული მემკვიდრეობის ტიპი;
გ) სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა) მემკვიდრეობის ტიპი;
დ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
996. კუნთთა პროგრესული დისტროფიის ლანდუზი-დეჟერინის ფორმას

*ა) აუტოსომურ-დომინანტური მემკვიდრეობის ტიპი;
ბ) აუტოსომურ-რეცესიული მემკვიდრეობის ტიპი;
გ) მემკვიდრეობის რეცესიული ტიპი, სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომის
გზით);
997. ფსევდოჰიპერტროფიები აღინიშნება კუნთთა პროგრესული

დისტროფიების შემდეგი ფორმების დროს
ა) დუშენის ტიპი;
ბ) ბეკერ-კინერის ფორმა;
გ) ლანდუზი-დეჟერინის ფორმა;
998. ტომსენის მიოტონიას ახასიათებს მემკვიდრეობის

*ა) აუტოსომურ-დომინანტური ტიპი;
ბ) აუტოსომურ-რეცესიული ტიპი;
გ) სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომის გზით) ტიპი;
999. ატროფიული მიოტონიის დროს ჭარბობს სისუსტე

ა) თავის კისრის და კიდურების პროქსიმალური სეგმენტების კუნთების;
*ბ) თავის, კისრის და კიდურების დისტალური სეგმენტების კუნთების;
გ) არცერთი;
დ) ორივესი.
1000. შტეინერტ-ბატენის ატროფიულ მიოტონიას ახასიათებს მემკიდრეობის

გ) სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა) ტიპი;
1001. ჰიპოკალემიურ პერიოდულ დამბლას ახასიათებს მემკვიდრეობის

გ) სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა) ტიპი;
1002. ვილსონ-კონოვალოვის ჰეპატოცერებრული დისტროფიის დროს ცილა-

სპილენძის ცვლის დარღვევები გამოწვეულია გენის დეფექტით
*ა) XIII ქრომოსომაში;
ბ) IX ქრომოსომაში;
გ) XII ქრომოსომაში;
დ) II ქრომოსომაში;
ე) VII ქრომოსომაში.
1003. ჰეპატო-ცერებრული დისტროფიის პათოგნომური ლაბორატორიული

ნიშანია:
ა) ცერულოპლაზმინის დონის მომატება და ჰიპერკუპრურია;
*ბ) ცერულოპლაზმინის დონის დაქვეითება და ჰიპერკუპრურია;
გ) ცერულოპლაზმინის დონის მომატება და ჰიპოკუპრურია;
დ) ცერულოპლაზმინის დონის დაქვეითება და ჰიპოკუპრურია.
1004. ვილსონ-კონოვალოვის ჰეპატო-ცერებრული დისტროფიის კანკალა და

კანკალა-რიგიდულ ფორმას ახასიათებს
ა) ტრემორი მტევნებში მოსვენებით მდგომარეობაში;
ბ) ინტენციური ტრემორი ხელებში;
*გ) ფრთების მოქნევის მსგავსი ტრემორი ხელებში;
დ) ასტერიქსი.
1005. ჰეპატო-ცერებრულ დისტროფიას ახასიათებს მემკვიდრეობის

ა) აუტოსომურ-დომინანტური ტიპი;
*ბ) აუტოსომურ-რეცესიული ტიპი;
გ) რეცესიული, სქესთან შეჭიდული ტიპი (X-ქრომოსომა);
1006. პაროქსიზმული მიოპლეგიის (ვესტფალ დაავადება) ჰიპოკალიემიური

ფორმის შეტევა ჩვეულებრივ აღინიშნება
ა) მძიმე ფიზიკური დატვირთვის დროს;
ბ) მძიმე ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ;
გ) მოსვენებით მდგომარეობაში დღისით;
*დ) ღამით ძილში;
ე) ყველა ჩამოთვლილი მდგომარეობა.
1007. ჰიპერკალემიური (გარმსტორპის დაავადება) და ნორმოკალემიური

(პოსკანცერ-კერის დაავადება) მიოპლეგიური შეტევები ჩვეულებრივ
ა) მძიმე ფიზიკური დატვირთვის დროს;
*ბ) დღისით მოსვენებით მდგომარეობაში;
გ) ღამით ძილში;
დ) არცერთის დროს.
1008. ჰენტინგტონის ქორეას ახასიათებს მემკვიდრეობის

გ) რეცესიული, სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა);
1009. ჰენტინგტონის ქორეის ტიპიური კლინიკური სურათი ქორეატიული

ჰიპერკინეზის გარდა მოიცავს
ა) პლასტიურ ექსტრაპირამიდულ რიგიდობას;
ბ) "დაკბილული ბორბლის" სიმპტომს;
გ) აკინეზიას;
დ) ჰიპომიმიას;
*ე) დემენციას.
1010. პარკინსონის დაავადების დროს ნეიროქიმიურ ცვლილებებს ქერქქვეშა

ბირთვებში ახასიათებთ შემდეგი ცვლილებები
ა) დოფამინის დაქვეითება;
ბ) აცეტილქოლინის რაოდენობის მომატება;
გ) ნორადრენალინის რაოდენობის დაქვეითება;
1011. პარკინსონის დაავადება შეიძლება გამოვლინდეს შემდეგი სინდრომით
ა) ქორეო-ატეტოიდური;
*ბ) აკინეტო-რიგიდული;
გ) ვესტიბულო-ცერებელური;
დ) დენტო-რუბრალური;
ე) ჰიპერექსპლექსია.
1012. დაასახელეთ დოფას შემცველი პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება

პარკინსონის დაავადების მკურნალობაში
ა) მიდანტანი, ვირეგიტი;
*ბ) ნაკომი, მადოპარი;
გ) პარლოდელი, ლიზურიდი;
დ) იუმექსი, დეპრენილი;
1013. მემკვიდრული ესენციალური კანკალისათვის დამახასიათებელია

ა) მოსვენების ტრემორი;
ბ) ინტენციური ტრემორი;
*გ) სტატოდინამიური ტრემორი.
1014. ტორსიული დისტონიის თანდაყოლილი ახალგაზრდული ფორმის

(სეგავის ფორმა) კლინიკური სურათი გამოირჩევა
ა) ვესტიბულო-ცერებელური სინდრომით;
*ბ) აკინეტო-რიგიდული სინდრომით;
გ) სენსიტიური ატაქსიით;
დ) პირამიდულ-ცერებელური სინდრომით;
1015. ფრიდრაიხის დაავადებას ახასიათებს მემკვიდრეობის

*ა) რეცესიული ტიპი;
ბ) დომინანტური ტიპი;
გ) სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა);
1016. სპინოცერებელურ ატაქსიებს შორის ფრიდრაიხის დაავადებას

განასხვავებენ
ა) ტერფის დეფორმაციით;
ბ) დიზრაფიული სტატუსით;
გ) მიოკარდის დაზიანებით;
დ) რეფლექსების დაქვეითებით ან გამოვარდნით;
1017. რეკლინგაუზენის დაავადების დროს ნეიროფიბრომები შეიძლება იყოს

ლოკალიზებული
ა) პერიფერიული ნერვების გასწვრივ;
ბ) ზურგის ტვინის არხში ფესვების გასწვრივ;
გ) ინტრაკრანიალურად ქალა-ტვინის ნერვების გასწვრივ;
*დ) ნებისმიერი ჩამოთვლილიდან.
1018. სტერჯ-ვებერის სინდრომს (ინტრაკრანიალური ანგიომატოზი)

ახასიათებს დაზიანება
ა) ტვინის ნივთიერების;
ბ) მაგარი გარსის;
*გ) რბილი გარსის;
დ) თანაბარი სიხშირით ყველა ჩამოთვლილი სტრუქტურის.
1019. ლუი-ბარის სინდრომს (ატაქსია-ტელეანგიექტაზია) ახასიათებს

მემკვიდრეობის
ა) აუტოსომურ-დომინანტური ტიპი;
*ბ) აუტოსომურ-რეცესიული ტიპი;
გ) რეცესიული, სქესთან შეჭიდული (X-ქრომოსომა);
1020. დაუნის დაავადებას ახასიათებს შემდეგი ნიშნების თანხლება

*ა) მომრგვალო ქალა, გოთური სასა, სინდაქტილია, კუნთთა ჰიპოტონია;
ბ) დოლიქოცეფალია, გახლეჩილი სასა, არაქნოდაქტილია, კუნთთა
ჰიპერტონია;
გ) ქალას კრანიოსტენოზი, კურდღლის ტუჩი, მე-6 თითი, ქორეოატეტოზი;
დ) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან ნებისმიერის თანხლება.
1021. შეგრენ-ლარსენის სინდრომს ახასიათებს

*ა) ცრემლის და ნერწყვის გამოყოფის უკმარისობა;
ბ) ფსიქიკური დარღვევები;
გ) სპასტიური ტეტრაპარეზი;
1022. სირინგომიელიის წინარქოვან ფორმას ახასიათებს

ა) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა;
ბ) სპასტიური პარაპარეზები;
გ) მგრძნობელობის მოშლის დისოცირებული ტიპი;
დ) სენსიტიური ატაქსია;
1023. პაროქსიზმული მიოპლეგიის შეტევისას ცნობიერება

*ა) არ არის შენახული
ბ) სომნოლენციურია
გ) სოპოროზულია
დ) ვითარდება კომატოზური მდგომარეობა
1024. მეტყველება პაროქსიზმული მიოპლეგიის შეტევისას

*ა) შენახულია
ბ) დიზართრულია
გ) აღინიშნება მოტორული აფაზია
დ) აღინიშნება სენსორული აფაზია
ე) აღინიშნება მუტიზმი
1025. პაროქსიზმული მიოპლესიის დიაგნოსტიკა დაფუძნებულია

ა) მხოლოგ ემგ მონაცემებზე
ბ) მხოლოდ კლინიკურ მონაცემებზე
გ) მხოლოდ დინამიური დაკვირვების მონაცემებზე
დ) მხოლოდ კლინიკურ და ემგ მონაცემებზე
*ე) კლინიკური შეტევის დინამიკის, გენეტიკურ მონაცემებზე, სისხლში
კალიუმის, ნატრიუმის, ფოსფორის შემცველობაზე
1026. მიასთენია იწყება

*ა) ნებისმიერ ასაკში
ბ) მხოლოდ ახალგაზრდულ ასაკში
გ) სკოლამდელ ასაკში
დ) ხანდაზმულ ასაკში
1027. ტუბერკოზური სკლეროზისათვის დამახასიათებელია

ა) ვიტილიგო
ბ) ანგიომატოზები
გ) ტელეანგიოექტაზიები
დ) " ყავის " ლაქები
*ე) სანერწყვე ჯირკვლის ადენომები
1028. ტუბერკულოზური სკლეროზის კანისმიერ გამოვლინებთა

დამახასიათებელი ლოკალიზაციაა
*ა) სახე
ბ) ზურგი და მკერდი
გ) მუცლის უბანი
დ) იღლიის არე
ე) წელის არე
1029. როგორია ცვლილებები თვალის ფსკერზე ტუბერკულოზური

სკლეროზისდათვის
ა) გამოხატულია ჰიდროცეფალია
ბ) მხედველობის ნერვის პირველადი ატროფია
გ) ანგიომატოზები
*დ) სპეციფიური წარმონაქმნი " თუთუის მარცვალი"
ე) პიგმენტური რეტინიტი
1030. როგორია კრანიოგრამული ცვლილებები ტუბერკულოზური

სკლეროზისას
ა) გამოხატულია ჰიდროცეფალია
ბ) ოსტეოპოროზის უბნები
*გ) ნიტროფიკატები უპირატესად პარკუჭების მიდამოში
დ) ორკონტურიანი ჩრდილები
ე) თურქული კეხის დეფორმაცია
1031. რომელი შინაგანი ორგანოების დარღვევები აღინიშნება
ტუბერკულოზური სკლეროზის დროს
ა) ღვიძლის ციროზი
ბ) გულის თანდაყოლილი მანკი
*გ) შინაგანი ორგანოების თანდაყოლილი სიმსივნეები
დ) ბრონქიალური ასთმა
ე) კოლანგენოზები
1032. ქალა-ტვინის ტრავმების თანამედროვე კლასიფიკაციის თანახმად არ

გამოყოფენ
ა) იოლი ხარისხის თავის ტვინის დაჟეჟილობას;
ბ) თავის ტვინის კომპრესიას ეპიდურული ჰემატომით;
*გ) მძიმე ხარისხის თავის ტვინის შერყევას;
დ) თავის ტვინის კომპრესიას ტვინის დაჟეჟილობის ფონზე.
1033. ქალა-ტვინის ტრავმის დროს თავის ტვინის დიფუზურ აქსონალურ

დაზიანებას ახასიათებს
*ა) ტრავმის მომენტიდან ხანგრძლივი კომატოზური მდგომარეობა;
ბ) "ნათელი პერიოდის" შემდეგ კომის განვითარება;
გ) ცნობიერების დაკარგვის უქონლობა;
დ) ცნობიერების ხანმოკლე დაკარგვა.
1034. თავის ტვინის შერყევა თანხლებული რბილი ქსოვილების დაზიანებით

მიეკუთვნება ქალა-ტვინის ტრავმას
ა) იოლი ხარისხის, ღია;
*ბ) იოლი ხარისხის, დახურული;
გ) ღია, საშუალო სიმძიმის;
დ) დახურული, საშუალო სიმძიმის.
1035. ჰემიპარეზის განვითარება ქალა-ტვინის ტრავმის დროს მეტყველებს

*ა) ინტრაკრანიალურ ჰემატომაზე;
ბ) სუბარაქნოიდულ სისხლჩაქცევაზე;
გ) ქალას ძვლების მოტეხილობაზე;
1036. ქალა-ტვინის ტრავმის სიმძიმე განისაზღვრება ხარისხით (სიღრმით)

და ხანგრძლივობით
ა) ამნეზიის;
ბ) ვიტალური ფუნქციების მოშლის;
გ) ჰემიპარეზის;
*დ) ყველა ჩამოთვლილის.
1037. სუბდურული ჰემატომის დამახასიათებელი დიაგნოსტიკური ნიშნები

მიიღება
ა) კტ-ით;
ბ) ანგიოგრაფიით;
გ) ექოენცეფალოგრაფიით;
1038. ქალა-ტვინის ტრავმის შემდეგ თუ განვითარდა კისრის კუნთების

რიგიდობა და სინათლის შიში სხვა კეროვანი სიმპტომების გარეშე ყველაზე
მეტად სავარაუდოა
ა) ტვინის შერყევა;
*ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
გ) ტვინის დაჟეჟილობა;
დ) ინტრაკრანიალური ჰემატომა.
1039. სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის დადებითი დიაგნოსტიკური ნიშნები

შეიძლება მიღებულ იქნას
ა) ბირთვულ-მაგნიტურ-რეზონანსური გამოკვლევა;
ბ) ანგიოგრაფიით;
*გ) კტ-ით;
1040. მწვავე სუბდურულ ჰემატომას კტ-ზე ახასიათებს

*ა) სიმკვრივის ჰომოგენური მომატების ზონა;
ბ) სიმკვრივის ჰომოგენური დაქვეითების ზონა;
გ) სიმკვრივის არაერთგვაროვანი მომატების ზონა;
დ) შეშუპების ზონა.
1041. ეპიდურული ჰემატომის მხარეს მიდრიაზის ზრდა (მატება) და

კონტრალატერალურად ჰემიპარეზი განპირობებულია
ა) ასიმეტრიული ჰიდროცეფალიით;
ბ) მოტორული მიდამოს ქერქის კომპრესიით (ზეწოლით);
გ) ღეროს ჩაჭედვით კეფის დიდ ხვრელში;
*დ) ტვინის ფეხების კომპრესიით.
1042. მწვავე ქალა-ტვინის ტრავმის კრანიოგრაფიული ნიშნებია

ა) "თითისებური ჩანაჭდევები";
ბ) სისხლძარღვოვანი სურათის გაძლიერება;
გ) თურქული კეხის სიღრმის მომატება;
დ) კეფის ძვლის და კეფის ნახევარრკალის ოსტეოპოროზი;
1043. ქალა-ტვინის ტრავმას ეწოდება შემღწევი თუ აღინიშნება

ა) რბილი ქსოვილების დაჟეჟილი ჭრილობა;
ბ) აპონევროზის დაზიანება;
გ) ქალას თაღის ძვლების მოტეხილობა;
*დ) მაგარი გარსის დაზიანება;
ე) ყველა ჩამოთვლილი ვარიანტი.
1044. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდში ანტიდიურეზული

ჰორმონის დეფიციტის კორექციისათვის ინიშნება
ა) ადიურეკრინის ინსუფლაცია;
ბ) პიტრესინის წყალხსნარი;
გ) ვაზოპრესინის სუსპენზია;
*დ) ნებისმიერი ზემოთჩამოთვლილი პრეპარატებიდან.
1045. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის მწვავე პერიოდიდან გამოსვლისას

დოფამინერგული დეფიციტის კორექციის მიზნით ინიშნება
ა) იუმექსი;
*ბ) ნაკომი (სინემეტი, მადოპარი);
გ) ციკლოდოლი;
დ) ნებისმიერი ზემოთჩამოთვლილთაგან.
1046. ზურგის ტვინის პირველადი სიმსივნეების რემისიული მიმდინარეობა

ყველაზე ხშირად ახასიათებს შემდეგ ლოკალიზაციას
*ა) წელის მიდამო;
ბ) კისრის მიდამო;
გ) რაშის კუდის მიდამო;
დ) გულმკერდის მიდამო.
1047. ქალასშიდა წნევის დაქვეითებით გამოწვეული პოსტტრავმული თავის

ტკივილის მკურნალობის მიზნით მიზანშეწონილია შემდეგი გადასხმები
ა) გლუკოზის 5%-იანი ხსნარი;
ბ) ნატრიუმის ქლორიდის 0,75%-იანი ხსნარი;
გ) დისტილირებული წყალი;
*დ) ნებისმიერი ზემოთ ჩამოთვლილი საშუალება.
1048. ქალა-ტვინის ტრავმის შემდეგ ქალასშიდა ჰიპოტენზიის მიზეზი

შეიძლება იყოს
ა) თავზურგტვინის სითხის პროდუქციის დაქვეითება;
ბ) თავზურგტვინის სითხის შეწოვის გაძლიერება;
გ) ფარული ლიქვორეა;
1049. პოსტტრავმული რინორეის დიაგნოსტიკის მიზნით ცხვირიდან

გამონადენში აუცილებლად უნდა გამოკვლეულ იქნას
ა) ცილა;
ბ) ციტოზი;
*გ) შაქარი;
დ) ნატრიუმი;
ე) ქლორიდები.
1050. პოსტტრავმული ფარული ლიქვორეის დიაგნოსტიკის მიზნით

აუცილებელია რენტგენოგრაფია ან თავის კტ უხსნადი კონტრასტის შეყვანის
შემდეგ
ა) ვენაში;
*ბ) ენდოლუმბალურად;
გ) ტვინის პარკუჭებში;
დ) არცერთი ზემოთჩამოთვლილი.
1051. პოსტტრავმული ვესტიბულოპათია შეიძლება იყოს შედეგი
ა) სისხლძარღვოვანი დისტონიის;
ბ) ქალასშიდა წნევის მომატების;
გ) ღეროს სტრუქტურებში ნეიროდინამიკის დარღვევის;
1052. ნორმოტენზიული ჰიდროცეფალიის სინდრომი (ხაკიმ-ადამსის)

გამოვლინდება სიმპტომების შემდეგი ტრიადით
ა) თავის ტკივილი, მეხსიერების დაქვეითება, დეზორიენტაცია;
ბ) თავის ტკივილი, მხედველობის დაქვეითება, ატაქსია;
*გ) სიარულის დარღვევა, შარდის შეუკავებლობა, დემენცია;
დ) თავბრუხვევა, ასტაზია-აბაზია, სენსორული ატაქსია.
1053. პოსტტრავმული ფსიქოემოციური დარღვევები განსხვავდებიან

ნევროზული ფსიქოგენური სიმპტომოკომპლექსებისაგან
ა) უფრო სტაბილური მიმდინარეობით;
ბ) უფრო მეტად გამოხატული დეპრესიული სიმპტომოკომპლექსით;
გ) უფრო მეტად გამოხატული იპოქონდრიული სიმპტომოკომპლექსით;
დ) ფსიქოტროპული საშუალებებისადმი მაღალი რეზისტენტობით;
*ე) პრინციპული განსხვავება არ არსებობს.
1054. მძიმე ქალა-ტვინის ტრავმის ნარჩენი მოვლენების მორფოლოგიურ

სუბსტრატს წარმოადგენს
ა) დემიელინიზაციის კერები;
*ბ) პარენქიმული კისტები;
გ) ტრავმით დაზიანებულ უბნებში გლიური ქსოვილის გაზრდა;
დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
1055. ტრავმული ჰემატომიელიის შედარებით ადრეულ გამოვლინებას

ა) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა;
ბ) ბროუნ-სეკარის სინდრომი;
გ) მოტორული გამტარებლობითი დარღვევები;
*დ) მგრძნობელობის დისოცირებული მოშლა.
1056. პერიფერიული ნერვის ტრავმული დაზიანებისას აქსონის რეგენერაციის

ყველაზე ადრეულ ნიშანს წარმოადგენს
*ა) დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონაში პარესთეზიების გაჩენა;
ბ) დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონაში მყარი ალგიური სინდრომის
გაჩენა;
გ) ტროფიკული დარღვევების რეგრესი;
დ) დაზიანებული კიდურების დისტალურ უბნებში ტკივილის სინდრომის
რეგრესი.
1057. პერიფერიული ნერვის სრული ტრავმული დაზიანებისათვის

დამახასიათებელია
ა) პერკუსიით ტკივილი ნერვის გასწვრივ დაზიანების დონის ქვემოთ;
ბ) პარესთეზიები დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონაში;
*გ) დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონაში რბილი დამბლა და
ანესთეზია.
დ) ყველა ჩამოთვლილი
1058. პერიფერიული ნერვის დაჟეჟილობით გამოწვეული კაუზალგიის

მკურნალობისათვის გამოიყენება
ა) ანტიდეპრესანტები;
ბ) სიმპათიკური განგლიების ბლოკადა;
გ) ნეიროლეპტიკები;
დ) სიმპატოლიტიკები;
*ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
1059. კაუზალგიის დამახასიათებელი ნიშნებია

*ა) ინტენსიური მწვავე ტკივილები, რომლებიც ლოკალიზაციით არ
ემთხვევა დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონას;
ბ) დაზიანებული ნერვის საინერვაციო ზონაში ჰიპალგეზია და პარესთეზია;
გ) აუტანელი ტკივილი ნერვულ ღეროზე ზეწოლისას;
1060. ფანტომური ტკივილის სინდრომის ძირითადი ნიშანია

ა) კიდურის ტაკვის ჰიპესთეზია;
*ბ) ტკივილის შეგრძნება მოკვეთილი კიდურის არ არსებულ ნაწილში;
გ) კიდურის ტაკვის ციანოზი, შეშუპება;
1061. ყველაზე ხშირად გვხვდება ნევრინომები

ა) მხედველობის ნერვის;
ბ) სამწვერა ნერვის;
*გ) სმენის ნერვის;
დ) ენისქვეშა ნერვის;
ე) დამატებითი ნერვის.
1062. გენერალიზებული ეპილეფსიური გულყრები ყფრო ხშირია სიმსივნის

*ბ) საფეთქლის წილში;
გ) თხემის წილში;
ე) თანაბარი სიხშირით ნებისმიერი ჩამოთვლილი ლოკალიზაციის
შემთხვევაში.
1063. ადვერსიული ტიპის გულყრები თავის დევიაციით კონტრალატერალურ

მხარეს უფრო ხშირია სიმსივნის ლოკალიზაციისას
*ა) შუბლის წილში;
ბ) თხემის წილში;
გ) საფეთქლის წილში;
1064. მდებარეობის ფესვობრივი ტკივილები ყველაზე მეტად ახასიათებს

ა) ეპიდურულ ნევრინომებს;
*ბ) სუბდურულ ნევრინომებს;
გ) ეპიდურულ მენინგიომებს;
დ) სუბდურულ მენინგიომებს.
1065. დომინანტური ჰემისფეროს საფეთქლის წილის სიმსივნეს ახასიათებს

ა) მოტორული, სენსორული აფაზია;
*ბ) სენსორული, ამნესტიური აფაზია;
გ) მოტორული, სემანტიური აფაზია;
დ) სენსორული აფაზია, აუტოტოპოგნოზია;
ე) მოტორული აფაზია, აუტოტოპოგნოზია.
1066. შუბლ-კალოზური ლოკალიზაციის სიმსივნის ადრეული სიმპტომებია

ა) ორმხრივი პირამიდული პარეზი ფეხებში;
ბ) კოორდინაციის დარღვევა;
გ) ასტაზია-აბაზია;
*დ) ქცევითი დარღვევები;
ე) მხედველობის ველის ბიტემპორალური დეფექტები.
1067. სუპრასელარულად გაზრდილი ჰიპოფიზის ადენომის

ოფტალმოლოგიური სტადიისათვის დამახასიათებელია
ა) ჰომონიმური ჰემიანოფსია;
ბ) ბინაზალური ჰემიანოფსია;
*გ) ბიტემპორალური ჰემიანოფსია;
1068. აკრომეგალიას იწვევენ ჰიპოფიზის ადენომები

*ა) ეოზინოფილური;
ბ) ბაზოფილური;
გ) ქრომოფობული;
დ) ნებისმიერი ჰისტოლოგიური ტიპი ზემოაღნიშნულიდან.
1069. აკრომეგალიის ნიშნები შეიძლება შევამციროდ

ა) ნატრიუმის ბრომიდით;
*ბ) ბრომკრიპტინით;
გ) ბრომქაფურით;
დ) ნებისმიერი ჩამოთვლილიდან;
ე) არც ერთი ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან.
1070. თურქული კეხის მიდამოს სიმსივნეებში გაკირვა უფრო ხშირია

ა) ჰიპოფიზის ადენომებში;
*ბ) კრანიოფარინგიომებში;
გ) თურქული კეხის ბორცვის არაქნოიდენდოთელიომებში;
დ) მხედველობის ნერვის გლიომებში.
1071. ბურდენკო-კრამერის სინდრომი (ტკივილი შუბლ-თვალბუდის

მიდამოში, ფოტოფობია და ცრემლდენა) უკანა ფოსოს სიმსივნეების დროს
ა) წინა ფოსოს სტრუქტურების კომპრესიით ტვინის დისლოკაციისას
წინიდან-უკან;
ბ) ლიქვოროცირკულაციის მოშლით სიმსივნის ლოკალიზაციისას შუა ხაზთან
ახლოს;
*გ) წინა და უკანა ფოსოს სტრუქტურების ერთობლივი ინერვაციით;
დ) ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორით.
1072. გერტვიგ-მაჟანდის სინდრომი სუპრატენტორიული სიმსივნეების დროს

უფრო ხშირია
ა) ჰიპოფიზის ადენომების შემთხვევაში;
*ბ) ეპიფიზის სიმსივნეების შემთხვევაში;
გ) საფეთქლის წილის სიმსივნეების შემთხვევაში;
დ) კეფის წილის სიმსივნეების შემთხვევაში;
1073. ცენტრალური ნერვული სისტემის მენინგო-სისხლძარღვოვანი

სიმსივნეებია
ა) ასტროციტომები;
ბ) ოლიგოდენდროგლიომები;
გ) მულტიფორმული სპონგიობლასტომები;
*დ) არაქნოიდენდოთელიომები;
1074. თავის ტვინის სიმსივნის დროს თავის პერკუსია აძლიერებს ტკივილს,

ვინაიდან ამ დროს ძლიერდება
ა) ლიქვოროცირკულაციის დარღვევა;
ბ) ინტრაკრანიალური სისხლისმიმოქცევის დარღვევა;
*გ) დაჭიმვა და დისლოკაცია გარსების და კრანიალური ნერვების;
დ) ვენური უკუდენის დარღვევა;
ე) ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორი.
1075. საფეთქლის წილის კონვექსიტალური ლოკალიზაციის სიმსივნის დროს

უფრო ხშირია ჰალუცინაციები
ა) მხედველობითი;
*ბ) სმენითი;
გ) ყნოსვითი;
დ) გემოვნებითი.
1076. საფეთქლის წილის ბაზალური ლოკალიზაციის სიმსივნის დროს უფრო
ხშირია
ა) მხედველობითი;
ბ) სმენითი;
*გ) ყნოსვითი;
1077. ნათხემის ჭიის ქვედა ნაწილების სიმსივნის (ფლოკულო-ნოდულარული

სინდრომი) დამახასიათებელი ნიშანია
ა) სტატიკის და სიარულის მოშლა;
ბ) კიდურებში კოორდინაციის მოშლა;
*გ) სხეულის ატაქსია კიდურებში დისკოორდინაციის გარეშე;
დ) ქვედა პირამიდული პარაპარეზი;
ე) ვერტიკალური ნისტაგმი.
1078. თავის ტვინის კტ ყველაზე მეტად ინფორმატიულია სიმსივნის

*ა) თავის ტვინის ჰემისფეროებში;
ბ) თავის ტვინის ბაზალურ ზონაში;
გ) უკანა ფოსოში;
დ) კრანიოვერტებრალურ მიდამოში.
1079. საფეთქლის ძვლის პირამიდის მწვერვალის დაშლა დეფექტის მკაფიო

კიდეებით (ჩამოთლილი პირამიდა) დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური
ნიშანია
*ბ) სამწვერა ნერვის ნევრინომის;
გ) ნათხემ-ხიდის კუთხის ქოლესტეატომის;
1080. ცენტრალური ნერვული სისტემის მეტასტაზური სიმსივნეების

პირველადი წყარო უფრო ხშირად
*ა) ფილტვის კიბოა;
ბ) კუჭის კიბოა;
გ) სარძევე ჯირკვლის კიბოა;
დ) საშვილოსნოს კიბოა;
ე) პროსტატის კიბოა.
1081. ღებინება სუპრატენტორიული სიმსივნეების დროს განიხილება როგორც

ზოგადტვინოვანი სიმპტომი, ვინაიდან
ა) არ არის დაკავშირებული საკვების მიღებასთან;
ბ) არ არის დაკავშირებული სხეულის მდებარეობის შეცვლასთან;
გ) აღინიშნება გულის რევის ხანმოკლე შეგრძნების შემდეგ;
*დ) აღინიშნება ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზიის დროს;
1082. ფოსტერ-კენედის სინდრომს ახასიათებს

ა) სიმსივნის მხარეს დისკის ატროფია და შეგუბება;
ბ) დისკის ატროფია და შეგუბება ორმხრივ;
*გ) სიმსივნის მხარეს დისკის ატროფია;
დ) სიმსივნის მხარეს დისკის შეგუბება და კონტრალატერალურად ატროფია.
1083. ფოსტერ-კენედის სინდრომი აღინიშნება სიმსივნის ლოკალიზაციისას

*ა) ოლფაქტორულ ფოსოში;
ბ) პარასელალურ მიდამოში;
გ) ძირითადი ძვლის მცირე ფრთების მიდამოში;
დ) თურქული კეხის ბორცვის მიდამოში.
1084. ქალა-ტვინის ტრავმა იყოფა:(აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)

ა) თავის ტვინის შერყევა
ბ) თავის ტვინის დაჟეჟილობა
გ) თავის ტვინზე ზეწოლა
*დ) პარენქიმული სისხლჩაქცევა
1085. თავის ტვინის შერყევა ხასიათდება

ა) მენინგიალური სიმპტომებით
ბ) ჰემისფეროს კეროვანი დაზიანების სიმპტომატიკით
გ) ქალასშიდა ჰიპერტენზიით
*დ) ზოგადტვინოვანი სიმპტომატიკით
ე) თავზურგტვინის სიტხის ცვლილებით
1086. თავის ტვინის შერყევის დროს შეუძლებელია იყოს (მიუთითეთ

*ა) თავის ტვინის ქერქისა და ქერქქვეშა კვანძების დაზიანება
ბ) ღეროვანი სტრუქტურების დაზიანება
გ) ქალასშიდა ჰიპერტენზია
დ) ლიქვოროდინამიკური მოშლილობები
1087. ზოგადტვინოვან სიმპტომატიკას ტავის ტვინის შერყევის დროს

მიეკუთვნება (უჩვენეთ არასორი პასუხი)
ა) ცნობიერების შეცვლა
ბ) ძლიანობა
გ) თავის ტკივილი
*დ) ნისტაგმი და კონვერგენციის სისუსტე
ე) განმეორებადი ღებინება
1088. თავის ტვინის შერყევის დროს, რომელიც მიმდინარეობს სოპოროზული

მდგომარეობით, გამოხატულია
ა) ნაწილობრივი ამნეზია დროდადრო დეზორიენტაციით
*ბ) რეტროგრადული ამნეზია
გ) ანტე-რეტროგრადული ამნეზია
დ) ამნეზია არ არის
1089. თავის ტვინის ღრმა შერყევის დროს მიმდინარე ღრმა სოპორით ან
კომით გამოხატულია:
ა) ნაწილობრივი ამნეზია დროდადრო დეზორიენტაციით
ბ) რეტროგრადული ამნეზია
*გ) ანტე-რეტროგრადული ამნეზია
დ) ამნეზია არ არის
1090. თავის ტვინის შერყევის დროს ტკივილი განპირობებულია (აღნიშნეთ

ა) ლიქვოროდინამიკური მოშლილობით, რომელიც ჰიპერტენზიული ტიპისაა
ბ) ლიქვოროდინამიკური მოშლილობებით, რომელიც ჰიპერტენზიული
ტიპისაა
*გ) ტვინის ნივთიერების დაზიანებით
დ) სისხლძარღვოვანი დისტონიით
ე) ცერებრასთენიით
1091. თავის ტკივილის დროს ღებინება, ბრადიკარდია, თავბრუსხვევა

*ა) მხოლოდ ქალასშიდა ჰიპერტენზიით
ბ) ქალასიდა ჰიპერტენზიით
გ) მხოლოდ ტვინის ღეროს ბირთვების კეროვანი დაზიანებებით
დ) ღეროვანი სტრუქტურების ცდომით
ე) ქალასშიდა ჰიპერტენზიის ან ტვინის ღეროს შესაბამისი ბირთვების
კეროვანი დაზიანებით
1092. თავის ტვინის ტრავმული შეშუპების განვითარების მიზეზის

ა) თავის ტვინის ჰემისფეროს დაზიანება
ბ) თავის ტვინის ღეროს დაზიანება
*გ) ჰემო და ლიქვოროდინამიკური მოშლილობებეი
დ) სუბარაქნოოიდალური სისხლჩაქცევა
ე) ქალას ძვლების დაზიანება
1093. თავის ტვინის შერყევის დროს შეიძლება განვითარდეს

ა) ჰიპერკინეზი
ბ) ჰემიპარეზი
*გ) ოკულოსტატიკური და ვესტიბულოსტატიკური მოშლილობები
დ) მეტყველებითი მოშლილობანი
ე) აპრაქსია
1094. ღეროვანი სიმპტომატიკა თავის ტვინის შერყევის დროს განსხვავებით

თავის ტვინის დაჟეჟილობისაგან ხასიათდება(აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)
ა) სიმსუბუქით
ბ) დისიმინირებით
გ) სწრაფი უკუგანვითარებით
*დ) მკაცრი კეროვანებით და ხშირი ნარჩენი მოვლენებით
1095. თავის ტვინის შერყევის მწვავე პერიოდი უხშირესად გრძელდება

ა) 1-2 დღე
*ბ) 5-10 დღე
გ) 10-15 დღე
დ) 15-20 დღე
ე) 25 დღემდე
1096. ყველაზე ხშირად თავის ტვინის შერყევის დროს ვითარდება

სინდრომი:
ა) ეპილეფსიური
ბ) ნევროზისმაგვარი
გ) ჰიპოთალამიური
დ) ჰიდროცეფალიური
*ე) ცერებროასთენიური
1097. თავის ტვინის დაჟეჟილობა ხასიათდება(არნიშნეთ არასწორი პასუხი)

ა) გამოხატული ზოგადტვინოვანი სიმპტომატიკით
ბ) კეროვანი სიმპტომატიკით
გ) შესაძლებელია
დ) სუბარაქნოიდალური სისხლჩაქცევა
ე) შესაძლებელია ქალას ძვლების მოტეხილობა
*ვ) ტვინის ღეროზე ზეწოლის სინდრომი
1098. "ნათელი" პერიდის არსებობა ქალა-ტვინის მწვავე ტრავმის დროს

დამახასიათებელია
ა) თავის ტვინის დაჟეჟილობისთვის
ბ) პარკუჭშიდა სისხლჩაქცევისთვის
გ) პარენქიმატოზული სისხლჩაქცევისთვის
დ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევისთვის
*ე) ეპიდურული სისხლჩაქცევისთვის
1099. ეპიდურული ჰემატომის დროს თავზურგტვინის სითხეში სისხლი

ა) ჩვილ ბავშვებში
ბ) სუპრატენტორიალური ლოკალიზაციის ჰემატომის დროს
გ) სუბტენტორიალური ლოკალიზაციის ჰემატომის დროს
*დ) სისხლი თავზურგტვინის სითხეში არ არის
1100. ეპიდურული ჰემატომა ხშირია

*ა) ქალასარქველის ძვლების მოტეხილობის დროს
ბ) ქალას ფუძის მოტეხილობის დროს
გ) ხაზოვანი მოტეხილობის დროს
1101. ეპიდურული ჰემატომისაგანგანსხვავებით სუბდურული ჰემატომა

ხასიათდება
*ა) დიდი განფენლობით
ბ) მცირე განფენილობით
გ) არ იძლევა კომპრესიულ სინდრომს
დ) მიმდინარეობს "ნათელი" პერიოდის გარეშე
ე) გვხვდება მხოლოდ ჩვილობის პერიოდში
1102. "ნათელი" პერიოდი სუბდურული პერიოდის დროს

ა) არ არის
ბ) არის მხოლოდ ჩვილობის დროს
*გ) ხასიათდება მეტი ხანგრძლივობით, ვიდრე ეპიდურული ჰემატომის
დროს
დ) მოკლეა
1103. ტრავმული სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის კლინიკური გამოვლინება

ვითარდება
ა) ქვემწვავედ
ბ) "ნათელი" პერიოდის შემდეგ
გ) ტალღისებურად
*დ) მწვავედ
ე) საწყისი პერიოდი ასიმპტომურია
1104. ქალას ფუძის მოტეხილობა სიმძიმის მიხედვით არის

ა) მსუბუქი და საშუალო
ბ) მსუბუქი და მძიმე
გ) საშუალო და მძიმე
*დ) ყოველთვის მძიმე
1105. ქალას ფუძის მოტეხილობის დროს უხშირესად ვითარდება

ა) ეპიდურული ჰემატომა
ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა
გ) სუბაპონევრული ჰემატომა
დ) ჰემიპარეზი
*ე) ლიქვორეა
1106. ზოგადტვინოვანი დარღვევევის განვითარება თავის ტვინის

სიმსივნეებისას დაკავშირებულია
*ა) შიდა ქალის წნევის მომატებასთან
ბ) შიდა ქალის წნევის დაქვეითებასთან
გ) სიმსივნის ლოკალიზაციასთან
დ) პრემორბიდულ დეფექტთან
ე) სიმპტომების განვითარებასთან მოშორებით
1107. კეროვანი ნევროლოგიური სიმპტომატიკა თავის ტვინის გნვითარების

ადრეულ სტადიაზე განპირობებულია
ა) შიდა ქალის წნევის მომატებით
ბ) შიდა ქალის წნევის დაქვეიტებით
*გ) სიმსივნის ლოკალიზაციით
დ) პრემორბიდული დეფექტით
ე) სიმპტომების განვითარების მოშორებით
1108. რომელი ლოკალიზაციის სიმსივნისთვისაა დამახასიატებელი
გამოხატული ჰიპერტენზიული დარღვევები:
ა) ტვინის დიდი ჰემისფეროების
ბ) ღრმა
გ) სუპრატენტორიალური
*დ) სუბტენტორიალური
1109. თავის ტვინის სიმსივნეებისას მხედველობის ნერვის ატროფია

ვიტარდება
ა) პირველადად
ბ) ანთებითი კერების ხარჯზე
გ) მეტაბოლური დარღვევების ხარჯზე
*დ) მეორადი კომპრესიის ხარჯზე
ე) შეხორცებითი პროცესის ხარჯზე
1110. თავის ტვინის სიმსივნეებისას ზოგადტვინოვან სიმპტომებს

მიეკუთვნება(აღნიშნეთ არასწორი პასუხი)
ა) გენერალიზირებული კრუნჩხვითი შეტევები
*ბ) ჯექსონის ეპილეფსია
გ) დატვირთვის გრძნობა
დ) ბრადიკარდია
ე) თავის ტკივილი, ღებინება
1111. თავის ტვინის სიმსივნეებისას ხშირად თავზურგტვინის სითხეში

გვხვდებაცვლილებები
ა) სეროზული ხასიათის
ბ) ჩირქოვანი ხასიათის
*გ) ცილოვან-უჯრეგული დისოციაცია
დ) შერეული პლეოციტოზით და ცილის დაბალი შემცველობით
ე) არ აღინიშნება
1112. ჰიპერტენზიული სიმპტომების მქონე ავადმყოფში ატაქსიის, ატონიის,

ასინერგიის, ადიადოქოკინეზის და დისიმეტრიის თანდართვისას შეიძლება
ეჭვი მივიტანოთ სიმსივნეზე:
ა) შუბლის წილში
ბ) საფეთქლის წილში
გ) ტვინის ნახევარსფეროებში
დ) კეფის წილში
*ე) ნათხემში
1113. სტატიკური ატაქსია დამახასიათებელია შემდეგი ლოკალიზაციის

სიმსივნეებისათვის
ა) ნათხემის ნახევარსფეროსი
*ბ) ნათხემის ჭიის
გ) მოგრძო ტვინის
დ) მეოთხე პარკუჭის ფსკერის
ე) მესამე პარკუჭის
1114. რომელი ლოკალიზაციის სიმსივნისთვისაა დამახასიათებელი
ალტერნაციული სიმსივნეები
ა) ქერქქვეშა კვანძების
ბ) ზურგის ტვინის
გ) ტვინის ნახევარსფეროების
*დ) ტვინის ღეროს
ე) ნათხემის
1115. რომელი სიმსივნეებისთვისაა და დამახასიატებელი

ნეიროენდოკრინული, ქიაზმალური და ჰიდროცეფალური სინდრომი
ა) ნახევარსფეროს
ბ) მხედველობის ბორცვის მიდამოს
გ) ნათხემის
*დ) კრანიოფარინგიომა
ე) ღეროსი
1116. ბიტემპორალური ჰემიანოფსია მხედველობის ნერვის ატროფიასთან

ერტად დამახასიატებელია
*ა) კრანიოფარინგიომისთვის
ბ) სიმსივნისთვის არაა დამახასიატებელი
გ) ვითარდება სიმსივნეებისა და კისტის შერწყმისას
დ) კრანიოფარინგიომის ინფექციური გართულებებისას (არაქნოიდიტი)
1117. ჰიპო ან ანოსმიის არსებობა მიუთითებს შემდეგი ლოკალიზაციის

სიმსივნეებზე:
ა) მარჯვენა ჰემისფეროსი
ბ) მარცხენა ჰემოისფეროსი
გ) ნათხემის
*დ) შუბლის წილის ფუძის
ე) საფეთქლის წილის ცალ მხარეს
1118. ჰემიანოფსია და მხეველობის ველის კვადრანიმული გამოვარდნა,

დაზიანების მოპირდაპირე მხარეს წარმოიშვება სიმსივნის ლოკალიზაციისას
*ა) საფეთქლის წილში
ბ) თხემის წილში
გ) ქიაზმის ჯვარედისნის არეში
დ) ორივე მხედველობის ნერვის უბანში
ე) არ წარმოიშვებიან საფეთქლის წილის სიმსივნის დროს
1119. ავადმყოფებში ზურგის ტვინის მოცულობითი პროცესით "ჩაჭედვის"

სიმპტომს ლუმბალური პუნქციის დროს ახასიათებს
ა) ფესვობრივი ტკივილების გაძლიერება კისრის ვენებზე ზეწოლისას;
ბ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკის გაღრმავება მუცლის წინა კედელზე
ზეწოლისას;
გ) ფესვობრივი ტკივილების გაძლიერება თავის წინ მოხრის დროს;
*დ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკის გაღრმავება პუნქციის შემდეგ.
1120. ცნობიერების დაკარგვის ხანგრძლივობა სინკოპალური მდგომარეობის
დროს არ აღემატება
ა) 10 წამს;
*ბ) 1 წუთს;
გ) 3 წუთს;
დ) 5 წუთს.
1121. კტ გამოავლენს ჰიპოდენსიურ ზონას იშემიური ინსულტის კერაში

დაავადების განვითარებიდან
ა) 1 საათში;
*დ) 6 საათში და მეტი.
1122. იშემიური ინსულტის კერის ინტრაცერებრული "გაქურდვა" ვითარდება

ა) სისხლის მიმოქცევის აუტორეგულაციის მოშლის შედეგად დაზიანების
უბანში;
ბ) სისხლძარღვების სპაზმის შედეგად ტვინის დაზიანებულ უბანში;
გ) სისხლძარღვების სპაზმის შედეგად ტვინის დაუზიანებელ ნაწილებში;
*დ) "ჯამრთელი" სისხლძარღვების გაფართოვების შედეგად ტვინის
დაუზიანებელ ნაწილებში;
ე) არტერიოვენური ანასტომოზების გახსნის შედეგად.
1123. შაკიკის სტატუსის კუპირების მიზნით არ გამოიყენება

ა) ანტიკონვულსანტები და ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებები;
ბ) დეჰიდრატაციული საშუალებები და გლუკოკორტიკოიდები;
*გ) ანტიქოლინერგული და ანტიქოლინესთერაზული საშუალებები;
დ) ტრანქვილიზატორები და ანტიდეპრესანტები;
ე) ანტიჰისტამინური პრეპარატები და ანალგეტიკები.
1124. ცერებრული სისხლძარღვოვანი უკმარისობით გამოწვეული

ინსულტისათვის დამახასიათებელი არ არის
*ა) არტერიული წნევის მაღალი ციფრები;
ბ) არტერიული წნევის დაბალი ციფრები;
გ) ანამნეზში ორთოსტატიური ეპიზოდი;
დ) გულის მწვავე უკმარისობა.
1125. ჰიპერტონიით გამოწვეული ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევისათვის არ

არის დამახასიათებელი
ა) ჩაღვრილი სისხლით ტვინის ნივთიერების კომპრესია და რღვევა;
ბ) სისხლჩაქცევის მიდამოში ვაზოპარეზი;
გ) ღეროს დისლოკაცია;
*დ) ტვინის ფუძის არტერიების დაცობა;
ე) ტვინის ნივთიერების შეშუპება.
1126. სუპრატენტორიული არტერიოვენური ანევრიზმის გასკდომის დროს
არტერიული ანევრიზმის გასკდომასთან შედარებით უფრო ხშირად აღინიშნება
ა) სისხლის გასვლა ტვინის ფუძის ცისტერნებში;
ბ) მენინგეალური სინდრომის განვითარება;
გ) ასიმეტრიული ჰიდროცეფალიის განვითარება;
*დ) ინტრაცერებრული ჰემატომის განვითარება;
ე) მხედველობის დაკარგვა და თვალისმამოძრავებელი დარღვევები.
1127. სპონტანური სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის ინსტრუმენტული

დიაგნოსტიკისათვის აბსოლუტურად აუცილებელია
ა) ანგიოგრაფიის მონაცემები;
ბ) რეოენცეფალოგრაფიის მონაცემები;
გ) ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფიის მონაცემები;
*დ) კტ მონაცემები;
ე) რადიოიზოტოპური სცინტიგრაფიის მონაცემები.
1128. ქალას ფუძის მოტეხილობის დამახასიათებელ აუცილებელ კლინიკურ

ნიშანს წარმოადგენს
ა) ყურიდან სისხლდენა;
*ბ) ყურიდან ლიქვორეა;
გ) სისხლიანი ლიქვორი;
1129. მიდრიაზის ზრდა ეპიდურული ჰემატომის მხარეს და ჰემიპარეზი

მოპირისპირე მხარე გამოწვეულია
ა) ასიმეტრიული ჰიდროცეფალიით;
ბ) ქერქის მოტორულ ზონის კომპრესიით;
გ) ღეროს ჩაჭედვით ქალას ხვრელში;
*დ) ტვინის ფეხების ნათხემის კარავზე მიჭყლეტით.
1130. მენინგოენცეფალიტის დროს კომას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი

ნიშანი, გარდა
ა) ზოგადინფექციური სიმპტომატიკისა;
ბ) მენინგეალური სინდრომისა;
გ) კეროვანი ნევროლოგიური სიმპტომატიკისა;
*დ) ლიქვორში ცილის შემცველობის შემცირებისა;
ე) გლუკოზის დონის შემცირებისა ლიქვორში.
1131. გულმკერდის დონეზე ჩირქოვან ეპიდურიტს ახასიათებს სიმპტომების

შემდეგი ტრიადა
ა) თავის ტკივილი, მენჯის ორგანოთა ფუნქციის მოშლა, ტკივილი ბეჭებს
შორის;
ბ) სუბფებრილიტეტი, ატაქსია, ქვედა სპასტიური პარაპარეზი;
*გ) ჩირქოვანი კერა ორგანიზმში, ფესვობრივი სინდრომი, ზურგის ტვინის
კომპრესიის სინდრომი;
დ) პლეოციტოზი ლიქვორში, კერნიგის სიმპტომი, ბრუდზინსკის სიმპტომი.
1132. განივი და სიგმოიდური სინუსის თრომბოზი განსხვავდება
კავერნოზული სინუსის თრომბოზისგან
ა) ცნობიერების დაკარგვით;
ბ) მენინგეალური სინდრომით;
*გ) VII-XII კრანიალური ნერვების დაზიანებით;
დ) თვალის ფსკერზე შეგუბების ნიშნები.
1133. ჰემატოკრიტის მომატება ყველაზე მეტად დამახასიათებელია შემდეგი

ჰიპერგლიკემიური კომისათვის
ა) კეტოაციდური;
*ბ) ჰიპეროსმოლარული;
გ) ლაქტოაციდური;
1134. ქოლინერგული კრიზისათვის დამახასიათებელია, ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა
ა) მიოზი, სალივაცია, გულისრევა, დიარეა, ტკივილი მუცელში;
ბ) პაროქსიზმული კუნთთა სისუსტე ჰიპოტონია;
გ) კანკალი და ფასციკულაციები, ოფლიანობა;
დ) თავის ტკივილი;
*ე) ტაქიკარდია.
1135. პრეჰოსპიტალურ ეტაპზე გადაუდებელი მდგომარეობის სამედიცინო

დახმარების მოცულობა შემოიფარგლება აუცილებელი საშუალებების
დანიშვნით
ა) გულის მოქმედების დარღვევის კუპირების მიზნით;
ბ) სუნთქვის დარღვევის კუპირების მიზნით;
*გ) უსაფრთხო ტრანსპორტირების უზრუნველყოფისათვის;
დ) ტკივილის სინდრომის მოხსნისათვის;
ე) ღებინების შესაჩერებლად.
1136. ხელოვნური ვენტილაციის აუცილებლობა შეიძლება წარმოიშვას ყველა

ქვემოთ ჩამოთვლილი ნევროლოგიური დაავადების დროს, გარდა
*ა) პაროქსიზმული მიოპლეგიისა;
ბ) გილენ-ბარეს პოლინეიროპათიისა;
გ) გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზისა;
დ) მიასთენიისა;
ე) მოგრძო ტვინის კაუდალური ნაწილის ინფარქტისა.
1137. ზომიერი ჰიპერვენტილაციის რეჟიმში ფილტვების ხელოვნური

ვენტილაციის ჩვენებაა შემდეგი მჟავე-ტუტოვანი მდგომარეობა
ა) მეტაბოლური აციდოზი და არტერიული ჰიპოკაპნია;
ბ) სუნთქვითი ალკალოზი და არტერიული ჰიპოკაპნია;
*გ) მეტაბოლური აციდოზი და არტერიული ჰიპერკაპნია;
დ) სუნთქვითი ალკალოზი და არტერიული ჰიპერკაპნია.
1138. თირეოტოქსიური კრიზის დროს არ აღინიშნება

ა) ტემპერატურის მომატება;
ბ) არტერიული წნევის ციფრების მომატება, ტაქიკარდია;
გ) წყურვილი;
დ) დელირიუმი;
*ე) კრუნჩხვითი შეკრთობები.
1139. მწვავე ხანგამოშვებითი პორფირიის დროს ნერვული სისტემის

დაზიანებისათვის დამახასიათებელი არ არის
ა) ბულბარული სინდრომი;
ბ) ფსიქიკის შეცვლა;
გ) პოლინეიროპათია;
დ) პირამიდული ჰემიპარეზი;
*ე) ეპილეპტიფორმული გულყრები.
1140. კატაპლექსიის დროს არ აღინიშნება

ა) ყველა კიდურში კუნთთა ტონუსის დაკარგვა (გაქრობა);
*ბ) ცნობიერების დაკარგვა;
გ) მყესოვანი რეფლექსების გამოვარდნა;
დ) კანის რეფლექსების გამოვარდნა;
ე) პაროქსიზმის განვითარება ემოციური რეაქციის შემდეგ.
1141. სიმპატოადრენალური პაროქსიზმის დროს ჩვეულებრივ არ აღინიშნება

ა) არტერიული ჰიპერტენზია;
ბ) ტაქიკარდია;
გ) თავის ტკივილი;
*დ) ჰიპოგლიკემია.
1142. გენერალიზებული ეპილეფსიის შეტევის დროს ცვლილებებს გუგის

მხრივ ახასიათებს
ა) ანიზოკორია;
ბ) მიოზი;
*გ) მიდრიაზი;
1143. ეპილეფსიური სტატუსის არაკრუნჩხვით ფორმებს მიაკუთვნებენ ყველა

ჩამოთვლილ პაროქსიზმულ გამოვლინებას, გარდა ეპილეფსიური
*ა) ფსიქომოტორული აგზნებისა;
ბ) "პიკტალღოვანი სტუპორის";
გ) სომნამბულური მდგომარეობისა;
დ) დაბინდული მდგომარეობისა.
1144. სიმპატოადრენალური პაროქსიზმისათვის დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა შემდეგისა
ა) ტაქიკარდია;
ბ) შემცივნების მსგავსი კანკალი;
*გ) ოლიგურია;
დ) მიდრიაზი;
ე) შიში, განგაშის გრძნობა.
1145. ღვიძლის დაავადებების დროს ნევროლოგიური სინდრომების

თავისებურებაა
ა) მწვავე დასაწყისი და ელვისებური მიმდინარეობა;
ბ) მწვავე დასაწყისი და სტაბილური ნევროლოგიური დეფიციტი შემდგომ
წლებში;
გ) დაავადების თანმიმდევრობითი დასაწყისი და შემდგომი
პროგრედიენტული მიმდინარეობა;
*დ) დაავადების თანმიმდევრობითი დასაწყისი და ნევროლოგიური
სიმპტომების რემისიული მიმდინარეობა;
ე) მწვავე დასაწყისი და პრაქტიკულად სრული გაჯანსაღება რეციდივების
გარეშე.
1146. ღვიძლის დაავადებების დროს ნევროლოგიური გართულებების ადრეულ

ფორმებს წარმოადგენენ
ა) ექსტრაპირამიდული დარღვევები;
ბ) ფსიქიკის მოშლა;
*გ) ნევრასთენიული სინდრომი;
დ) პოლინეიროპათიები.
1147. ვირუსული ჰეპატიტების დროს ყველაზე ხშირად აღინიშნება

*ა) ენცეფალოპათია;
ბ) მიელოპათია;
გ) პოლირადიკულონეიროპათია;
დ) მრავლობითი ნეიროპათია.
1148. ღვიძლის ციროზის შედეგად განვითარებული ქრონიკული

ჰეპატოცერებრული სინდრომის დროს ვითარდება:
ა) დემენცია;
ბ) ატაქსია;
გ) ქორეოათეტოზური ჰიპერკინეზი;
დ) დიზართრია;
1149. პორტალური ჰიპერტენზიით მიმიდინარე პორტოსისტემური

ენცეფალოპათიის ტიპიური პარაკლინიკური ნიშნებია
ა) სისხლში ცერულოპლაზმინის დონის გაზრდა;
ბ) შარდით სპილენძის გამოყოფის მომატება;
*გ) სისხლში ამიაკის კონცენტრაციის მომატება;
დ) სისხლში ამიაკის კონცენტრაციის შემცირება.
1150. პორტალური ჰიპერტენზიით მიმდინარე (პორტოსისტემური ფორმა)

ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მკურნალობისათვის პირველი რიგის
საშუალებებს წარმოადგენენ
ა) გლუკოკორტიკოიდები;
*ბ) არაადსორბირებადი ანტიბიოტიკები;
გ) ექსტრაკორპორალური ჰემოსორბცია;
1151. კუჭნაწლავის ტრაქტის დაავადებების დროს პოლინეიროპათიის

ძირითადი პათოგენური ფაქტორია - დეფიციტი
ა) ცხიმების;
ბ) ნახშირწყლების;
*გ) ვიტამინები B1, B12;
1152. კუჭნაწლავის დაავადებების დროს პოლინეიროპათიის ყველაზე ხშირი

გამოვლინებაა
ა) მოტორული და ვეგეტო-ტროფიკული დარღვევები;
*ბ) მგრძნობელობითი და ვეგეტო-ტროფიკული დარღვევები;
გ) ორივე;
დ) არცერთი.
1153. ფუნიკულური მიელოზისათვის დამახასიათებელია

ა) სენსიტიური ატაქსია;
ბ) პირამიდული უკმარისობა;
გ) პოლინეიროპათია;
1154. ფუნიკულური მიელოზის განვითარება განპირობებულია

*ა) ვიტამინ B12-ის მეტაბოლიზმის დარღვევით;
ბ) ვიტამინ B1-ის მეტაბოლიზმის დარღვევით;
გ) ფოლიის მჟავის მეტაბოლიზმის დარღვევით;
1155. ფუნიკულური მიელოზის ყველაზე ხშირ კლინიკურ გამოვლინებას

ა) ნათხემის ატაქსია და ქვედა სპასტიური პარაპარეზი;
ბ) ნათხემის ატაქსია და ქვედა დუნე პარაპარეზი;
*გ) სენსიტიური ატაქსია და ქვედა სპასტიური პარაპარეზი ;
დ) სენსიტიური ატაქსია და ქვედა დუნე პარაპარეზი.
1156. ფუნიკულური მიელოზისათვის ყველაზე ხშირად დამახასიათებელია

სიმპტომების ტრიადა
*ა) პარესთეზიები, ღრმა მგრძნობელობის მოშლა, ქვედა კიდურების
პარეზი;
ბ) ოფტალმოპლეგია, ქვედა კიდურების სპასტიური ტონუსი, მენჯის ღრუს
ორგანოთა ფუნქციის მოშლა;
გ) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა, სფინქტერების მოშლა, ქვედა კიდურების
რბილი დამბლა;
დ) კორსაკოვის სინდრომი, სენსორული და მოტორული პოლინეიროპათია;
ე) არასწორია ყველა ჩამოთვლილი.
1157. ქრონიკული თირკმლის უკმარისობის სიმპტომებით მიმდინარე
თირკმლის დაავადებებისათვის ყველაზე ხშირად დამახასიათებელია ნერვული
სისტემის დაზიანების შემდეგი სინდრომები
*ა) ქრონიკული რენალური ენცეფალოპათია;
ბ) ურემიული კომა;
გ) თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლა;
1158. პორტალური ჰიპერტენზიის გარეშე მიმდინარე ღვიძლისმიერი

ენცეფალოპათიის მკურნალობის მიზნით პირველი რიგის საშუალებას
ა) არაადსორბირებადი ანტიბიოტიკები;
*ბ) კორტიკოსტეროიდული პრეპარატები;
დ) არცერთი სწორი არ არის.
1159. ნევროლოგიური გართულებების პათოგენური და სიმპტომატური

მკურნალობის ეფექტურობა ქრონიკული თირკმლისმიერი უკმარისობის დროს
მიიღწევა
*ა) ჰემოდიალიზით;
ბ) მეტაბოლური აციდოზის კომპენსაციით;
გ) უწყვეტი ჰიპოტენზიური თერაპიით;
1160. ფილტვების და ბრონქების მწვავე დაავადებების დროს ცერებრული

ნევროლოგიური გართულებები განპირობებულია
ა) იშემიური (დისცირკულაციური) ჰიპოქსიით;
*ბ) ჰიპოქსიური ჰიპოქსიით;
გ) ანემიური ჰიპოქსიით;
დ) მეტაბოლური ჰიპოქსიით;
ე) კომბინირებული ჰიპოქსიით.
1161. ფილტვების და ბრონქების ქრონიკული დაავადებების დროს

ნევროლოგიური გართულებები განპირობებულია
ა) იშემიური(დისცირკულაციური) ჰიპოქსიით;
ბ) ჰიპოქსიური ჰიპოქსიით;
გ) ანემიური ჰიპოქსიით;
დ) მეტაბოლური ჰიპოქსიით;
*ე) კომბინირებული ჰიპოქსიით.
1162. პნევმოკოკური პნევმონიის დროს ყველაზე ხშირ ნევროლოგიურ

გართულებას წარმოადგენს
ა) პოლინეიროპათია;
ბ) მიელოპათია;
გ) ენცეფალოპათია;
*დ) მენინგიტი;
1163. მწვავე მეტაბოლური ენცეფალოპათიის დროს შეიძლება შეგვხვდეს
ა) ასტერიქსი;
ბ) ტრემორი;
გ) მიოკლონური ჰიპერკინეზი;
1164. პერნიციოზული ანემიის დროს

ა) ჰემატოლოგიური და ნევროლოგიური სიმპტომები გამოვლინდება
ერთდროულად;
ბ) ჰემატოლოგიური სიმპტომები წინ უსწრებს ნევროლოგიურ სიმპტომებს;
გ) ნევროლოგიური სიმპტომები წინ უსწრებს ჰემატოლოგიურ სიმპტომებს;
1165. ერითრემიის დროს ნევროლოგიური გართულებები განვითარდება

ა) ჰემორაგიული პერივასკულური ექსტრავაზატებით თრომბოციტოპენიის
შედეგად;
*ბ) ცერებრული არტერიების თრომბოზით ცენტრალური ნერვული სისტემის
იშემიური დაზიანების შედეგად;
გ) მეტაბოლური ანოქსიის შედეგად.
1166. ერითრემიის ყველაზე ხშირ ნევროლოგიურ გართულებას წარმოადგენს

ა) პოლინეიროპათია;
ბ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა;
*გ) ცერებრული სისხლის მიმოქცევის მოშლა იშემიური ტიპით;
1167. მიელომური დაავადების ძირითადი კლინიკური გამოვლინებაა

ალგიური სინდრომი
ა) არტრალგიის სახით;
*ბ) ოსალგიის სახით;
გ) ნეიროპათიული ტკივილის სახით;
დ) მიალგიის სახით.
1168. მიელომური დაავადების დროს ნერვული სისტემის დაზიანების

პათოგენეზი ძირითადად დაკავშირებულია
*ა) ჰიპერპარაპროტეინემიასთან;
ბ) ტვინშიდა პერიფერიული ნერვებში დემიელინიზაციის განვითარებასთან;
გ) თავის და ზურგის ტვინის სისხლძარღვების თრომბოზთან;
დ) ჰემორაგიულ დიათეზთან;
1169. ნერვული სისტემის დაზიანება ლიმფოგრანულომატოზის დროს

გამოწვეულია
ა) ჰერანეოპლასტიური პროცესით;
ბ) გრანულომატოზური ქსოვილით ნერვის კომპრესიით;
გ) ტვინის ნივთიერებაში გრანულომების გაზრდით;
1170. თირეოტოქსიკოზით გამოწვეულ მიოპათიას ყველაზე მეტად ახაისათებს

ა) ზედა კიდურების და მხრის სარტყლის დაზიანება;
*ბ) ქვედა კიდურების და სხეულის ქვედა ნაწილების დაზიანება;
გ) კუნთთა სისუსტის პროგრესირება;
1171. მოტორული დარღვევები ჰიპოთირეოზის დროს განპირობებულია

ა) მიასთენიით;
*ბ) პოლინეიროპათიით;
გ) პაროქსიზმული მიოპლეგიით;
1172. ჰიპოპარათირეოზის დროს ნერვული სისტემის დაზიანების პათოგენური

ფაქტორია
ა) ჰიპერკალცემია;
*ბ) ჰიპოკალცემია;
გ) ჰიპერნატრემია;
დ) ჰიპონატრემია;
ე) ჰიპერკალემია;
ვ) ჰიპოკალემია.
1173. ჰიპოპარათირეოზის ტიპიური ნევროლოგიური გამოვლინებაა

*ა) ტეტანიის სინდრომი;
ბ) მიასთენიის სინდრომი;
გ) მიოდისტროფიის სინდრომი;
1174. დიაბეტურ პოლინეიროპათიას ახასიათებს

ა) ზედა კიდურების ნერვების უპირატესი დაზიანება;
*ბ) ქვედა კიდურების ნერვების უპირატესი დაზიანება;
გ) კრანიალური ნერვების უპირატესი დაზიანება;
1175. პირველადი ალდოსტერონიზმის (კონის სინდრომი) დამახასიათებელი

კლინიკური ნიშანია
ა) სიმპტომატური არტერიული ჰიპერტენზია;
ბ) კუნთთა სისუსტე;
გ) ლოკალური და გენერალიზებული ტეტანიის შეტევები;
დ) პაროქსიზმული მიოპლეგიის შეტევები;
1176. შაქრიანი დიაბეტის დროს ყველაზე ხშირია შემდეგი კრანიალური

ნერვების ნეიროპათია
*ა) III, IV, VI, VII;
ბ) VII, XI, XII;
გ) X, XI, XII;
დ) IX, X.
1177. ჰიპოქსია გულის უკმარისობის დროს თავისი წარმოშობით

ა) სუნთქვითია;
*ბ) ცირკულატორულია;
გ) ჰემიურია;
დ) ქსოვილოვანია;
ე) ჰიპეროქსიურია.
1178. ქრონიკული ალკოჰოლიზმის ყველაზე ხშირი სომატიური გართულებაა

*ა) გასტრიტი;
ბ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;
გ) ენტეროკოლიტი;
დ) ჰეპატიტი;
ე) ღვიძლის ციროზი.
1179. გაიე-ვერნიკეს ენცეფალოპათიას ახასიათებს შემდეგი ნევროლოგიური

სიმპტომები, გარდა
ა) თვალის მამოძრავებელი დარღვევებისა;
ბ) ატაქსიისა;
*გ) ჰემიპარეზისა;
დ) ტრემორისა;
ე) ქორეოათეტოზისა.
1180. კორსაკოვის სინდრომი გამოვლინდება ყველა ფსიქიური სიმპტომით,

გარდა ერთისა
ა) ამნეზია;
ბ) კონფაბულაციები;
გ) დეზორიენტაცია დროში;
*დ) ბოდვითი იდეები.
1181. წარუმატებლობის მშფოთვარე მოლოდინის სიმპტომოკომპლექსი

ყველაზე მეტად ახასიათებს ნევროზის შემდეგ ფორმას
ა) ნევრასთენიას;
*ბ) აკვიატებული მდგომარეობის ნევროზს;
გ) ისტერიას;
დ) ნევროზულ დეპრესიას.
1182. ნევროზის დიაგნოსტიკის დროს უნდა ვიხელმძღვანელოთ

ა) ფსიქოტრავმული სიტუაციის არსებობით;
ბ) ავადმყოფის პიროვნული თავისებურებით;
გ) ფსიქიური კონფლიქტის არსებობით;
დ) კლინიკური სიმპტომოკომპლექსის თავისებურებებით;
*ე) ყველა ჩამოთვლილით.
1183. ნევროზის პათოფიზიოლოგიურ საფუძველს წარმოადგენს დისფუნქცია

ა) დომინანტური ჰემისფეროს შუბლის წილის ქერქის;
ბ) მარჯვენა ჰემისფეროს საფეთქლის წილის ქერქის მემარჯვენეებში;
*გ) ლიმბიკო-რეტიკულური კომპლექსის;
1184. "ცრუ" დამბლები ყველაზე ხშირად აღინიშნება ნევროზების შემდეგი

ფორმების დროს
ა) ნევრასთენია;
*ბ) სმატოფორმული აშლილობა;
გ) აკვიატებული მდგომარეობის ნევროზი;
დ) ნევროზული დეპრესია.
1185. ჩაძინების დარღვევა დისომნიების ყველაზე ხშირი ტიპია ნევროზების

შემდეგი ფორმების დროს
*ა) ნევრასთენია;
ბ) აკვიატებული მდგომარეობის ნევროზი;
გ) ისტერია;
დ) ნევროზული დეპრესია.
1186. ნევროზის პათოგენური რგოლის ჩამოყალიბების პირობაა

ა) პიროვნების გადამეტებული პრეტენზიები;
ბ) წინააღმდეგობა სურვილსა და მოვალეობას შორის;
გ) წინააღმდეგობა პიროვნების გადამეტებულ მოთხოვნებსა და მის რეალურ
შესაძლებლობებს შორის;
დ) დაუკმაყოფილებლობა სოციალურ და ინტიმურ-პირადულ
თვითდამკვიდრებაში;
1187. ნევროზების ფსიქოთერაპიის პირველი და ძირითადი ამოცანაა

ა) შფოთვის და შიშის მოხსნა;
ბ) პიროვნების ადექვატური მიზანდასახულობის ფორმირება;
გ) ავადმყოფის სოციალური და პიროვნებათა. შორისი ქცევის კორექცია;
*დ) ფსიქოემოციური კონფლიქტის დეზაქტუალიზაცია.
1188. ყველაზე ხშირად ორგანული ნევროლოგიური სიმპტომების იმიტაცია

ა) ნევრასთენიის დროს;
ბ) დეპრესიის დროს;
გ) აკვიატებული მდგომარეობის ნევროზის დროს;
*დ) ისტერიის დროს.
1189. ფსიქოზი ნევროზისაგან განსხვავდება

ა) ფსიქოასთენიური სიმპტომოკომპლექსის არსებობით;
*ბ) ფსიქოზური გამოვლინებების არსებობით;
გ) ფსიქოემოციური ლაბილურობის არსებობით;
დ) ფსიქოლოგიური დაცვის დეფექტის არსებობით.
1190. ნევროზის ტრადიციულ კლასიკურ კლინიკურ ფორმებს მიეკუთვნება
ა) ნევრასთენია;
ბ) აკვიატებული მდგომარეობის ნევროზი;
გ) ისტერია;
*დ) სწორია ყველა.
1191. ანტიეპილეფსიური საშუალებებიდან ცერებრული ინჰიბიტორული

სისტემების გააქტივებას და სპინალური აგზნებადი სისტემების დათრგუნვას
ყველაზე ეფექტურად იწვევს
*ა) კარბამაზეპინი;
ბ) ნატრიუმის ვალპროატი;
გ) ეტოსუქსიმიდი.
1192. ანტიეპილეპსიური საშუალებებიდან ღეროს რეტიკულური ფორმაციის

ინჰიბიტორულ და აგზნებად სისტემებს თანაბრად თრგუნავს
*ბ) ნატრიუმის ვალპროატი;
გ) ეტოსუქსიმიდი;
დ) ფენიტიონი;
ე) ტრიმეტადიონი (ტრიმეტინი).
1193. პრეპარატების არჩევის თანმიმდევრობა ეპილეფსიის მკურნალობის

დაწყებისას განისაზღვრება
*ა) გულყრის ტიპით;
ბ) ეპილეფსიის ფორმით;
გ) შეტევების სიხშირით;
დ) ენცეფალოგრამის თავისებურებებით.
1194. პირველადად გენერალიზებული ეპილეფსიის ხშირი შეტევების

შემთხვევაში მკურნალობის დასაწყისში მიზანშეწონილია დაინიშნოს
ა) ერთი არჩეული პრეპარატის მაქსიმალური დოზა თანდათანობითი
შემცირებით;
*ბ) შერჩეული პრეპარატის მინიმალური დოზა მისი თანდათანობითი
მომატებით;
გ) ორი ან სამი ძირითადი ანტიეპილეფსიური პრეპარატის მინიმალური
დოზის კომბინირება;
დ) ერთი ძირითადი პრეპარატის საშუალო თერაპიული დოზის კომბინირება
ერთ დამატებით საშუალებასთან.
1195. ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დარღვევა აღინიშნება ეპილეფსიის

ხანგრძლივი მკურნალობისას ჩამოთვლილი პრეპარატებით, გამონაკლისია:
ბ) ნატრიუმის ვალპროატი;
გ) ფენიტოინი;
*დ) ეტოსუქსიმიდი.
1196. ეპილეფსიური სტატუსის არაკრუნჩხვით ფორმებს მიაკუთვნებენ ყველა
ჩამოთვლილ პაროქსიზმულ გამოვლინებას, გარდა ეპილეფსიური
*ა) ფსიქომოტორული აგზნებისა;
ბ) "პიკტალღოვანი სტუპორისა";
გ) სომნამბულური მდგომარეობისა;
დ) ბინდისებრი მდგომარეობისა.
1197. ეპილეფსიური სტატუსის ფარმაკოთერაპიის პირველი რიგის ღონისძიება

შეტევის ადგილზე და ტრანსპორტირებისას ვენაში შეყვანა
ა) მანიტოლის;
*ბ) დიაზეპამის;
გ) ნატრიუმის თიოპენტალის;
დ) ჰექსენალის.
1198. მწვავე ეპილეფსიური ფსიქოზის დროს პირველი რიგის საშუალებაა

ა) სედატიური პრეპარატები;
ბ) ტრანკვილიზატორები;
*გ) ნეიროლეპტიკები;
დ) ანტიდეპრესანტები.
1199. ანტიეპილეფსიური საშუალებებით მკურნალობის შეწყვეტა

შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, როდესაც გულყრები არ აღინიშნებოდა არა
ნაკლებ
ა) 1-2 წელი;
ბ) 1 წელი;
გ) 1,5 წელი;
დ) 2 წელი;
*ე) 3 წელი.
1200. ეპილეფსიური კერის მნიშვნელოვან ნეიროფიზიოლოგიურ თვისებას

ა) ელექტრული აქტივობის ჰიპერსინქრონული მუხტის გენერირება;
ბ) საკუთარი აქტივობის რითმის ტვინის სხვა სტრუქტურებზე გადაცემა;
გ) ჰიპერსინქრონული იმპულსების გენერალიზაციის გზით მეორეული და
მესამეული კერების გენერირება;
1201. ეპილეფსიის დროს ელექტრული აქტივობის დარღვევის გამოვლენის

მიზნით მიმართავენ
*ა) კლასიკურ ელექტროენცეფალოგრაფიას;
ბ) ენცეფალოგრამის რეგისტრაციის კომპრესიულ-სპექტრულ მეთოდს (ბერგ-
ფურიეს გარდაქმნა);
გ) მხედველობითი გამოწვეული პოტენციალების გამოკვლევას;
დ) სმენითი გამოწვეული პოტენციალების გამოკვლევას;
1202. ეპილეფსიის მკურნალობისას მყარი კლინიკური ეფექტის მიღწევის
შემთხვევაში ანტიეპილეფსიური პრეპარატის თანდათანობითი მოხსნა ხდება
შემდეგი დროის განმავლობაში:
ა) 1 თვეს;
ბ) 3 თვეს;
გ) 6 თვეს;
*დ) 1 წელი;
ე) 3 წელი.
1203. ეპილეფსიურ გულყრას ეწოდება გენერალიზებული, თუ იგი

ა) ყველა კიდურებში კლონური კრუნჩხვებით;
ბ) ყველა კიდურებში ტონური კრუნჩხვებით;
გ) გენერალიზებული სენსორული ექვივალენტებით;
*დ) ცნობიერების დარღვევით.
1204. ენცეფალოგრამაზე ეპილეფსიური აქტივობის გამოვლენას განაპირობებს

(ხელს უწყობს)
ა) რითმული ფოტოსტიმულაცია;
ბ) ჰიპერვენტილაცია;
გ) ძილის დეპრივაცია;
დ) ძილის აქტივაცია;
1205. ეპილეფსიის დროს ცერებრული ნეირომედიატორული სისტემების

დისბალანსი მოიცავს აქტივობის დაქვეითებას შემდეგ სისტემებში:
ა) კატექოლამინერგული;
ბ) სეროტონინერგული;
გ) GABA-ერგული;
1206. ეპილეფსიური გულყრის განვითარებას ხელს უწყობს

ა) აციდოზი;
*ბ) ალკალოზი;
გ) ჰიპერკაპნია;
დ) ამ ფაქტორებიდან არც ერთი.
1207. რთული პარციალური ეპილეფსიური გულყრები მარტივი

გულყრებისაგან განსხვავდება:
ა) მოტორული და სენსორული სიმპტომატიკის შერწყმით;
ბ) ვეგეტატიური და სენსორული სიმპტომატიკის შერწყმით;
*გ) მომხდარის აღქმის დარღვევით;
1208. რეფლექტორული ეწოდება შემდეგი ფაქტორით პროვოცირებულ

ეპილეფსიურ გულყრებს
ა) ემოციური სტრესი;
ბ) ალკოჰოლის მიღება;
გ) ცხელება ტემპერატურის მომატებით;
*დ) პირველადი სენსორული იმპულსები.
1209. ეპილეფსიური რთული აბსანსის გადამწყვეტი დიაგნოსტიკური ნიშანია

ა) მრავლობითი მიოკლონიების წარმოქმნა;
ბ) ფოკალური ან გენერალიზებული კუნთთა ატონიის განვითარება;
*გ) ცნობიერების ხანმოკლე შეცვლა;
დ) კიდურების მუსკულატურის სიმეტრიული ტონური სპაზმი.
1210. ქვემოთჩამოთვლილი ფორმულირებებიდან რომელი არ არის სწორი.

ზურგის ტვინი შეიცავს:
ა) რუხი ნივთიერების გარეთა საფარსა და თეთრ ტვინოვან შიგნითა
ნივთიერებას.
ბ) შემსხვილებას, რომელიც ქვემოთ წარმოქმნის ზურგის ტვინის კონუსს
(conus medullaris).
*გ) ერთ სეგმენტთან დაკავშირებულ კენტი სპინალური ნერვის წინა და
უკანა ფესვებს.
დ) უჯრედთა გროვას უკანა რუხ რქაში, რომელებიც დასაბამს აძლევს
ჩონჩხის კუნთების მაინერვირებელ ეფერენტულ ბოჭკოებს
ე) ცენტრალური არხს, რომელიც განთავსებულია თეთრ შესართავში.
1211. თავის ტვინთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა

შემდეგისა:
ა) ცერებრული ჰემისფეროები ერთმანეთისაგან გამოყოფილია ღრმა ღარით,
რომელიც დიდი ტვინის გასწვრივ ნაპრალად (fissura longitudinalis
cerebri) არის წოდებული.
ბ) წილები თავის ქალას იმ ძვლების სახელების მიხედვით არიან
წოდებულნი, რომელთა ქვეშაც არიან ლოკალიზებულნი.
*გ) კორძიანი სხეული (corpus callosum) წარმოადგენს რუხი
ნივთიერების მასას, რომელიც ჰემისფეროებს შორისაა განთავსებული
დ) შიგნითა კაფსულა წარმოადგენს ნერვული ბოჭკოების უმნიშვნელოვანეს
ერთობლიობას, რომლის მედიალურ ნაპირს წარმქმნის კუდიანი ბირთვი
(nucleus caudatus) და მხედველობის ბორცვი (thalamus), ხოლო
ლატერალურს - ოსპისებრი ბირთვი (nucleus lentiformis)
ე) ღრუ, რომელიც მდებარეობს თითოეული ცერებრული ჰემისფეროს
შიგნით, ლატერალურ პარკუჭად (ventriculus lateralis) არის
წოდებული.
1212. პერიფერიულ ნერვულ სისტემასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

სწორია, გარდა შემდეგისა:
ა) არსებობს თავის ტვინის ნერვთა 12 წყვლი
ბ) არსებობს სპინალური ცერვიკალური 8 წყვილი ნერვი
*გ) სპინალური ნერვის უკანა ფესვი შეიცავს მრავალრიცხოვანი ეფერენტული
მოტორული ნეირონის ბოჭკოებს
დ) სპინალური ნერვი წარმოიქმნება წინა და უკანა ფესვების გაერთიანებით
მალთაშუა ხვრელში (foramen intervertebrale).
ე) უკანა ფესვის კვანძი შეიცავს მგრძნობიარე ნერვული ბოჭკოების უჯრედთა
სხეულებს, რომლებიც შედიან ზურგის ტვინში
1213. ცენტრალურ ნერვულ სისტემასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) თ/ტვინის CT-გრაფიული სკანირება შესაძლებლობას იძლევა
ერთმანეთისაგან განირჩეს თეთრი და რუხი ნივთიერება
*ბ) გვერდითი პარკუჭები პირდაპირ უკავშირდებიან IV პარკუჭს
გ) თ/ტვინის MRI გამოკვლევისას გამოიყენება წყალბადის ატომის ბირთვის
მაგნიტური თვისებები. მათი აგზნება წარმოებს ავადმყოფის თავზე
ლოკალიზებული კარკასიდან აღმოცენებული მაღალი რადიოსიხ- შირული
დასხივებით
დ) ტრამვასა და ტვინის ქალასშიდა უეცარ გადანაცვლებას, ტვინის ფუძის
დიდი არტერიების დაზიანება იშვიათად სდევს თან.
ე) ტვინის ქალასშიდა უეცარმა გადანაცვლებამ ტრამვის დროს შეიძლება
დააზიანოს პატარა ზომის მეექვსე კრანიული ნერვი.
1214. 23 წლის მანდილოსანი უგონო მდგომარეობაში იქნა

ჰოსპიტალიზირებული რეანიმაციულ განყოფილებაში. ქუჩის გადაკვეთისას მას
ავტობუსი დაეჯახა და მიიღო ტრამვა თავის არეში გვერდიდან. ერთი საათის
განვავლობაში მას განუვითარდა დიდი ზომის ბლანტი შეშუპება მარჯვენა
ტემპორალური რეგიონის ზედაპირზე. ასევე აღენიშნებოდა დამბლის ნიშნები
სხეულის მარცხენა მხარეს. თავის ქალას რენტგენოგრამაზე ლატერალური
ხედიდან ჩანდა მოტეხილობის ხაზი, რომელიც მიმართული იყო ქვემოთ და
წინ - მარჯვენა თხემის ძვლის წინა ქვემო კუთხის გასწვრივ. კომა
თანდათანობით გაღრმავდა და ავარიიდან 5 საათის შემდეგ ავადმყოფი
მოკვდა.შეარჩიეთ მარჯვენა საფეთქლის მიდამოში შეშუპების განვითარების
ყველაზე მეტად შესაძლებელი მიზეზი
ა) კანის ზედაპირული სისხლჩაქცევა.
ბ) საფეთქლის ძვლის კუნთების სისხლძარღვების დაზიანების შედეგად
განვითარებული ჰემორაგია.
*გ) შუა მენინგური სისხლძარღვების გასკდომა.
დ) კანის შეშუპება.
ე) ჰემორაგია ზედაპირული ფასციის სისხლძარღვების დაზიანების გამო.
1215. 23 წლის ქალი უგონო მდგომარეობაში იქნა ჰოსპიტალიზირებული

რეანიმაციულ განყოფილებაში. ქუჩის გადაკვეთისას მას ავტობუსი დაეჯახა და
მიიღო ტრამვა თავის არეში გვერდიდან. ერთი საათის განვავლობაში მას
განუვითარდა დიდი ზომის ბლანტი შეშუპება მარჯვენა ტემპორალური
რეგიონის ზედაპირზე. ასევე აღენიშნებოდა დამბლის ნიშნები სხეულის
მარცხენა მხარეს. თავის ქალას რენტგენოგრამაზე ლატერალური ხედიდან
ჩანდა მოტეხილობის ხაზი, რომელიც მიმართული იყო ქვემოთ და წინ -
მარჯვენა თხემის ძვლის წინა ქვემო კუთხის გასწვრივ. კომა თანდათანობით
გაღრმავდა და ავარიიდან 5 საათის შემდეგ ავადმყოფი მოკვდა.შეარჩიეთ
სხეულის მარცხენა ნახევარში განვითარებული დამბლის ყველაზე მეტად
შესაძლებელი მიზეზი
ა) თავის ტვინის მარჯვენა ჰემისფეროს ლაცერაცია
*ბ) მარჯვენამხრივი ეპიდურული სისხლჩაქცევა.
გ) მარცხნამხრივი ეპიდურული სისხლჩაქცევა.
დ) ცერებრული კორტექსის დაზიანება მარცხენა მხარეს.
ე) ნათხემის მარჯვენა ჰემისფეროს დაზიანება.
1216. 69 წლის მამაკაცი ნევროლოგიურ კლინიკაში მისვლისას უჩიოდა

ძლიერ უსიამოვნო შეგრძნებას ქვემო კიდურებში. ხერხემლის ლუმბარული
რეგიონის რადიოლოგიურმა გამოკვლევამ გამოავლინა სპინალური არხის
მნიშვნელოვანი შევიწროება პროგრესირებადი ოსტეოართრიტის გამო.
მოგვიანებით ავადმყოფს გაუძლიერდა ტკივილი წელის არეში, რომელიც
ირადიაციას განიცდიდა ქვემოთ - მარცხენა ქვემო კიდურის უკანა
ზედაპირზე; გარდა აღნიშნულისა, ავადმყოფი ასევე უჩიოდა სიარულის
გაძნელებას. გასინჯვისას გამოვლინდა გარკვეული სისუსტე და ძალის
დაქვეითება მარცხენა ქვემო კიდურის კუნთებში. რადიოლოგიურმა
გამოკვლევებმა გამოავლინა განვრცობილი ოსტეოართრიტული ცვლილებები,
რომელმაც ჩაირთო ლუმბალური რეგიონის თითქმის ყველა მალთაშუა
ხვრელი. განმარტეთ, თუ რა არის ქვემო კიდურებში განვითარებული
დისკომფორტის მიზეზი.
ა) კუნთთა დაღლა.
ბ) მალთაშუა დისკის პროლაფსი.
გ) ხერხემლის ლუმბალური რეგიონის გაწყვეტილი მალთაშუა იოგები.
*დ) რაშის კუდის (cauda equina) კომპრესია.
ე) არასასურველი პოზა.
1217. ნეირომოდულატორებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა შემდეგისა:
ა) ნეირომოდულატორები შესაძლებალია თანაარსებობდნენ ძირითად
(კლასიკურ) ტრანსმიტერებთან ერთ სინაფსში.
ბ) ხშირად ისინი აძლიერებენ და ახანგრძლივებენ ძირითადი
ტრანსმიტერების მოქმედებებს.
გ) ისინი მოქმედებენ მეორადი სასიგნალო სისტემის შიგნით.
*დ) მათ აქვთ ხანმოკლე ზემოქმედება პოსტსინაფსურ მემბრანაზე.
ე) აცეტილქოლინი (მუსკარინის მსგავსი) ნეირომოდულატორის კარგი
მაგალითია.
1218. ნეიროგლიის სიმსივნეებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

ა) ისინი ინტრაკრანიული სიმსივნეების 40-50%-ს შეადგენენ.
ბ) ჩვეულებრივ, ისინი ინფილტრირდებიან ნეირონებს შორის და
პირველადად იწვევენ ფუნქციის უმნიშვნელო დაქვეითებას.
*გ) ისინი არამალიგნიზირებული და ქირურგიული თვალსაზრისით
ადვილად მოსაცილებელია.
დ) იწყებენ რა მოცულობაში მატებასა და გავრცელებას, ისინი იწვევენ
ინტრაკრანიული წნევის მომატებას.
1219. 8 წლის ბიჭი და 12 წლის გოგონა სოფელში სეირნობდნენ, როდესაც

ძაღლმა უეცრად გადაკვეთა მათი ბილიკი. ბავშვები ეცადნენ ხელი გადაესვათ
მისთვის, მაგრამ ცხოველმა მყისვე დაკბინა ორივე. ბიჭს ნაკბენი ფეხზე
ჰქონდა, გოგონას კი ლოყაზე. მოგვიანებით გამოირკვა, რომ ცხოველი
ცოფიანი იყო. აღნიშნულ შემთხვევასთან დაკავშირებული რომელი
ფორმულირებაა არასწორი?
ა) ცოფის ვირუსი არსებობს დასნებოვნებული ცხოველის ნერწყვში.
ბ) დროთა განმავლობაში ვირუსი ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში
ვრცელდება.
*გ) ინკუბაციური პერიოდი ცოფისათვის გოგონაში გაცილებით ხანგრძლივი
იყო, ვიდრე ბიჭის შემთხვევაში.
დ) ვირუსი აღწევს ცენტრალურ ნერვულ სისტემას პერიფერიული სისტემის
გავლით.
ე) ვირუსის გადატანა ნერვის გასწვრივ აქსონური ტრანსპორტის საშუალებით
წარმოებს.
1220. 13 წლის გოგონა გადმოვარდა ველოსიპედიდან და უგონო

მდგომარეობაში იქნა მიყვანილი საავადმყოფოს რეანიმაციულ განყოფილებაში.
შეკითხვებზე პასუხისას მისმა მშობლებმა დაადასტურეს, რომ იგი დავარდა
და თავი მორს დაარტყა. იმ მომენტში გოგონას შლემი ეხურა.
ნევროლოგიურმა გასინჯვვამ გამოავლინა, რომ მიუხდავად უგონო
მდგომარეობისა, ავადმყოფი რეაგირებდა ტკივილით გაღიზიანებაზე; ასევე,
არ აღინიშნებოდა კეროვნი დაზიანების ნიშნები. რამდენიმე საათის შემდეგ
მას ჰქონდა გენერალიზებული გულყრა, ხოლო თვალის ფსკერის
გამოკვლევისას დაფიქსირდა ორმხრივი მიდრიაზი. ამჟამად იგი კომატოზურ
მდგომარეობაში იმყოფება. ნევროპათოლოგი ზრუნავდა, რათა არ
მომატებულიყო ქალას შიდა წნევა და განვითარებულ ინტრაკრანიულ
ჰიპერტენზიას არ გამოეწვია ტვინის შეშუპება. თუ დავუშვებთ, რომ
ავადმყოფს განუვითარდა ტვინის შეშუპება, ქვემოთჩამოთვლილ
ფორმულირებათაგან რომელია არასწორი?
ა) თავის ტრამვა შესაძლებელია გახდეს მიზეზი ვაზოგენური ტვინის
შეშუპების განვითარებისა.
ბ) ექსტრაცელულური სივრცე, ნორმასთან შედარებით, მეტ სითხეს
შეიცავდა.
გ) აღინიშნებოდა კაპილართა განვლადობის მომატება.
დ) ქსოვილური სითხე მომატებული იყო როგორც ნეირონში, ასევე
ნეიროგლიურ უჯრედებში.
*ე) ტვინის შეშუპებისას ერთგვარი გაუმჯობესება შეიმჩნევა გლუკოზის 5%-
იანი ხსნარის ინტრავენური შეყვანისას.
1221. ნათხემის ჭიის ქვედა ნაწილების სიმსივნის (ფლოკულო-ნოდულარული

სინდრომი) დამახასიათებელი ნიშანია
ა) სტატიკის და სიარულის მოშლა;
ბ) კიდურებში კოორდინაციის მოშლა;
*გ) სხეულის ატაქსია კიდურებში დისკოორდინაციის გარეშე;
დ) ქვედა პირამიდული პარაპარეზი;
ე) ვერტიკალური ნისტაგმი.
1222. 59 წლის ქალი უჩიოდა ტკივილს ზურგის არეში და აღნიშნავდა
ტკივილისა და ტემპერატურის მგრძნობელობის დაკარგვას მარცხენა ფეხში. 3
წლით ადრე, მარცხენა სარძევე ჯირკვლის პროგრესირებადი კარცინომის
გამო, მას ჩაუტარდა რადიკალური მასტექტომია, რომელსაც შემდგომში
მოჰყვა სხივური და ქიმიოთერაპიის კურსი. გასინჯვისას, აღმოჩნდა რომ იგი
უჩიოდა ტკივილს ზურგის ქვემო ნაწილში, ტკივილისა და ტემპერატურის
გრძნობის დაკარგვას ქვემო მიმართულებით, - S1,2, და 3 დერმატომების
უბნებში. სხვა ნევროლოგიური დეფიციტი არ იქნა იდენტიფიცირებული.
ხერხემლის სვეტის რადიოგრაფიულმა გამოკვლევამ გამოავლინა მეტასტაზების
არსებობა გულმკერდის IX და X მალების სხეულებში. ბირთვულ-მაგნიტურ
რეზონანსული გამოკვლევით დადგინდა ერთ-ერთი მეტასტაზის გავრცელება
ხერხემლის არხში და ზურგის ტვინის უმნიშვნელო გადახრა მარჯვენა
მხარეს.ძლიერი ხასიათის ქრონიკული ტკივილის მკურნალობა შესაძლებალია
შემდეგი მეთოდებით, გარდა:
*ა) სალიცილატების დიდი დოზის გამოწერით.
ბ) მორფინის ტაბლეტებით ან ინექციებით კუნთში
გ) ოპერაციული ჩარევით უკანა როზოტომია.
დ) ოპერაციული ჩარევით ქორდოტომია.
ე) არც ერთი ზემოჩამოთვლილი
1223. ფსევდობულბური დამბლა შესაძლებელია განვითარდეს თუ

დაზიანდება:
ა) მოგრძო ტვინში მოთავსებული კრანიულ ნერვთა ბირთვები
იფსილატერალურად.
ბ) მოგრძო ტვინში მოთავსებული კრანიულ ნერვთა ბირთვები
ბილატერალურად.
*გ) კორტიკობულბური ბოჭკოები ბილატერალურად.
დ) კორტიკობულბური ბოჭკოები იფსილატერალურად.
ე) კორტიკობულბური ბოჭკოები კონტრალატერალურად.
ვ) მოგრძო ტვინში მოთავსებული კრანიულ ნერვთა ბირთვები
კონტრალატერალურად.
1224. ექსტრაცელულურ სივრცესთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) სივრცე წარმოქმნილია ნეირონსა და ნეიროგლიურ უჯრედებს შორის
არსებული ნაპრალით.
*ბ) სივრცე გარს აკრავს თავისა და ზურგის ტვინში არსებულ ლიმფურ
კაპილარებს.
გ) სივრცე თითქმის უწყვეტ კავშირშია სუბარაქნოიდულ სივრცესთან.
დ) სივრცე ამოვსებულია ქსოვილოვანი სითხით.
ე) სივრცე გრძელდება ორ ნეირინს შორის არსებულ სინაფსურ ნაპრალში.
1225. ნეიროგლიურ უჯრედებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

*ა) ისინი ზომით უფრო დიდი არიან, ვიდრე ნერვული უჯრედის სხეული.
ბ) სითბო იწვევს მოქმედების პოტენციალის დაქვეითებას აქსონის შიგნით,
რაც ხელს უწყობს გაფანტული სკლეროზის ნიშნებისა და სიმპტომების
გამოვლინებას.
გ) ოლიგოდენდროციტები აღმოჩენილ არიან ნერვული უჯრედების სხეულისა
და მათი ნეირიტების სიახლოვეს.
დ) გაფანტული სკლეროზი არის დაავადება, რომელიც პროცესში ირთავს
ოლიგოდენდროციტებს.
ე) Schwann-ის უჯრედებისაგან განსხვავებით, ოლიგოდენდროციტებს გარს
არ აკრავს ბაზალური მემბრანა.
1226. ნეიროგლიურ უჯრედებთან დაკავშირებული ზოგადი ფორმულირებები

ა) მიკროგლიურ უჯრედებს აქვთ კლაკნილი მორჩები წვეტიანი
პროექციებით.
ბ) ასტროციტები წარმოქმნიან კარკასს ნეირონების ფორმირებისათვის.
გ) ოლიგოდენდროციტების მორჩები მიელინის გარსთან ერთად
გრძელდებიან.
დ) ეპენდიმურ უჯრედებს თავისუფალ კიდეზე აქვთ წამწამები.
*ე) ტერმინი მაკროგლია გამოიყენება დიდი ოლიგოდენდროციტების
გასარჩევად შედარებით პატარა ზომის ასტროციტებისაგან.
1227. ნერვთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) სახელწოდება - ნერვული ტრაქტი მიეკუთვნება ცენტრალური ნერვული
სისტემის ბოჭკოებს.
ბ) ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში მიელინური ნერვული ბოჭკოს საყრდენ
უჯრედს ოლოგოდენდროციტი ეწოდება.
გ) პერიფერიულ ნერვზე Ranvier-ის კვანძი (nodus Ranvieri) არის
ადგილი, სადაც ბოლოვდება ორი Schwann-ის უჯრედი და მოჩანს აქსონის
პლაზმური მემბრანა.
*დ) ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში მიელინურ ნერვულ ბოჭკოებზე
Ranvier-ის კვანძი არ არსებობს.
ე) მიელინის დიდი მკვრივი ზოლი შედგება პლაზმური მემბრანის ორი
შიგნითა ცილოვანი შრისაგან, რომლებიც ერთმანეთთან არიან შერწყმულნი.
1228. ნერვთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) მიელინის პატარა მკვრივი ზოლი ლიპიდური შენებისაა.
*ბ) Schmidt-Lanterman-ის ნაჭდევები Schwann-ის უჯრედების
მეზაქსონისებისგან არის წარმოქმნილი.
გ) პერიფერიული ნერვული სისტემის ერთი Schwann-ის უჯრედის
წარმოქმნაში 15 ან მეტი უმიელინო აქსონი იღებს მონაწილეობას.
დ) Nodus Ranvieri არის ნერვული აქტივობის უბანი.
ე) ტერმინი ქრომატოლიზი გამოიყენება Nissl-ის სუბსტანციის
სტრუქტურული ცვლილებების აღწერისათვის, რომელიც ნეირონის
ციტოპლაზმის დაზიანებას მოსდევს.
1229. ოლოგოდენდროციტთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ერთი ოლიგოდენდროციტი შეიძლება შერწყმული იყოს ერთი აქსონის
მიელინის რამდენიმე სეგმენტთან.
ბ) ერთი ოლიგოდენდროციტი შეიძლება შერწყმული იყოს მთელი 60
აქსონის მიელინურ გარსთან.
გ) ცენტრალური ნერვული სისტემის მიელინიზაცია წარმოებს
ოლიგოდენდროციტების მორჩების სიგრძეში ზრდით და მათი აქსონის
ირგვლივ შემოხვევით.
*დ) ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში უმიელინო აქსონებს
ოლიგოდენდროციტებთან სპეციუფიური ურთიერთ-დამოკიდებულება აქვთ.
ე) Schmidt-Lanterman-ის ნაჭდევები ცენტრალური ნერვული სისტემის
მიელინურ ბოჭკოებზე არის აღმოჩენილი.
1230. ნერვის გამტარებლობასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ადექვატური სტიმული ცვლის აქსოლემის განვლადობას Na+-ის იონების
მიმართ სტიმულაციის წერტილში.
ბ) ტიპიური მოქმედების პოტენციალი დაახლოებით + 40 mV-ის ტოლია.
*გ) როცა მოქმედების პოტენციალი აქსონის გასწვრივ ვრცელდება, Na+-ის
იონები შესვლის ტემპი აქსონის შიგნით მატულობს, ხოლო განვლადობა K+-
ის იონების მიმართ მცირდება.
დ) რეფრაქტორული პერიოდის განმავლობაში არანაირი სიძლიერის ინპულსს
არ შეუძლია ნერვული ბოჭკოს აგზნება.
ე) მოსვენების მდგომარეობაში არასტიმულირებული ნერვული ბოჭკო
აქსოლემის შიგნით, უარყოფითად არის დამუხტული გარეთას მიმართ.
1231. ტვინის შეშუპებასთან დაკავშირებული რომელი ფორმულირებაა

არასწორი?
ა) ინტრაკრანიული წნების მომატებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტვინის
ჰემისფეროს ჩაჭედვა კარვის ნაჭდევში (incisura tentorii )
*ბ) აღინიშნება ქსოვილური სითხის დრენირების მომატება ლიმფური
ძარღვების გავლით.
გ) ქალას ძვლები ზღუდავს თავის ტვინის გაფართოებას.
დ) პლაზმის ცილები დაზიანებული კაპილარების ენდოთელური
უჯრედებიდან გადადიან ექსტრაცელულურ სივრცეში.
ე) შეშუპებას შეუძლია გამოიწვიოს ტვინის დისფუნქცია, რაც ფოკალური ან
გენერალიზებული ნიშნების სახით ლინდება.
1232. ნერვული იმპულსის წარმოქმნასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

სწორია, გარდა:
ა) გატარების სიჩქარე უკიდურესად მაღალია იმ ნერვულ ბოჭკოებში,
რომელთაც დიდი განივ-კვეთიანი დიამეტრი აქვთ.
ბ) უმიელინო ნერვულ ბოჭკოებში მოქმედების პოტენციალი ბოჭკოს სიგრძის
გასწვრივ ვრცელდება.
გ) მიელინური ნერვული ბოჭკოს სტიმულაცია მხოლოდ Ranvier-ის
კვანძთან წარმოებს, იქ, სადაც აქსონი გაშიშვლებულია.
*დ) სალტატორულ გავრცელებას მხოლოდ ნერვულ სისტემაში აქვს ადგილი.
ე) მოქმედების პოტენციალი Ranvier-ის კვანძთან წარმოქმნის ელექტრული
მუხტის ნაკადს ქსოვილურ სითხეში კვანძის ირგვლივ.
1233. ნერვის გადაგვარებასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) მიელინი იშლება წვრილ წვეთებად, რომლების განიცდიან ფაგოციტოზს
Schwann-ის უჯრედების მიერ.
ბ) აქსონი იშლება ფრაგმენტებად.
გ) Schwann-ის უჯრედები მრავლდებიან.
დ) ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში ცხოველმყოფელობის ნარჩენების
მოშორება მიკროგლიური უჯრედების მიერ წარმოებს.
*ე) პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში ქსოვილური მაკროფაგები ნერვის
ფრაგმენტების ათვისებაში მონაწილეობას არ ღებულობს.
1234. ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში ნერვის რეგენერაციის დარღვევასთან

დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:
ა) ენდონევრული მილები არ არსებობს.
*ბ) ოლიგოდენდროციტებს აქვთ ბაზალური მემბრანა.
გ) ისევე როგორც პერიფერიული ნერვული სისტემის Scwann-ის უჯრედები,
ოლიგოდენდროციტები მრავლდებიან და წარმოქმნიან ბოჭკოთა კონას.
დ) როგორც წესი, სისხლმომარაგება ადექვატურია.
ე) ნერვის ზრდის ფაქტები არ ფიქსირდება.
1235. რეცეპტორულ დაბოლოებებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) თვალის ჩხირები და კოლბები ელექტრომაგნიტური რეცეპტორების
მაგალითს წარმოადგენენ.
ბ) გემოვნებისა და ყნოსვის ნეირონთა დაბოლოებები ქემორეცეპტორებს
წარმოადგენენ.
გ) თავისუფალ ნერვულ დაბოლოებებს არ აქვთ Schwann-ის უჯრედები,
რომლებიც მათი წვერის ზედაპირს ფარავს.
დ) Merkel-ის დისკი შეხების ნელა-ადაპტირებადი რეცეპტორია.
*ე) Meissner-ის სხეულაკები ხელის მტევანზე და ფეხის გულზე არ
არსებობს.
1236. რეცეპტორულ დაბოლოებებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) Pacini-ს სხეულაკი ნელა-ადაპტირებად მექანორეცეპტორს წარმოადგენს.
ბ) დაბადებიდან მოხუცებულ ასაკამდე Meissner-ის სხეულაკები
რიცხობრივად შესამჩნევად კლებულობენ.
გ) თითოეულ Pacini-ს სხეულაკს აქვს ფირფიტოვანი კაფსულა და
ცენტრალური მასა, რომელიც ნერვულ დაბოლოებებს შეიცავს.
დ) ჩონჩხის კუნთში ანულოსპირალური ნერვული დაბოლოებები
ინტრაფუზულ ბოჭკოებს ეკუთვნის.
ე) Ruffini-ს სხეულაკები ნელა-ადაპტირებადი დაჭიმვის რეცეპტორებია,
რომლებიც თმის კანის დერმატომებშია აღმოჩენილი.
1237. კანის რეცეპტორებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,
გარდა:
ა) მიუხედავად იმისა, რომ ჰისტოლოგიურად მრავალი ტიპის რეცეპტორი
არსებობს, იმპულსებს მხოლოდ ნერვები ატარებენ.
ბ) მგრძნობელობის ტიპი ცენტრალური ნერვული სისტემის იმ სპეციფიური
უბნით განისაზღვრება, რომელსაც სენსორულ ნერვთა ბოჭკოები გადიან.
გ) ტრანსდუქცია რეცეპტორთან წარმოადგენს პროცესს, რომლის
საშუალებითაც სტიმულის ენერგია ნერვული იმპულსის ელექტროქიმიური
ენერგიით იცვლება.
*დ) რეცეპტორთან მიღწევისას, სტიმული გარდაიქმნება ამფიციტის (ლათ.:
amphicytus seu cellula satellitica, გადამცემი უჯრედი) პლაზმური
მემბრანის და არა რეცეპტორის მოქმედების პოტენციალად.
ე) თუ საკმარისად მაღალია, რეცეპტორის პოტენციალი აფერენტულ
სენსორულ ნერვულ ბოჭკოში მოქმედების პოტენციალს წარმოქმნის.
1238. ნერვ-კუნთოვან თითისტარასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ისინი მყესებში, - მათი კუნთთან შეერთების ადგილას არიან
ლოკალიზებულნი.
ბ) თითოეულ მათგანს აქვს ფიბროზული კაფსულა, გაფანტულად
განლაგებული კოლაგენური ბოჭკოები და მყესოვანი უჯრედები.
გ) ნერვი ტოტიანდება და მთავრდება მომრგვალებული ფორმის
დაბოლოებებით.
*დ) ნერვ-კუნთოვანი თითისტარები მხოლოდ დაბალი აქტივობის კუნთებშია
აღმოჩენილი.
ე) ნერვ-კუნთოვანი თიტისტარას აქტივაცია წარმოებს კუნთის მყესში
მიმდინარე ცვლილებებით და ამუხრუჭებს კუნთის კონტრაქციას.
1239. ჩონჩხის კუნთებში ნერვ-კუნთოვან შეერთებასთან დაკავშირებული

ფორმულირებები სწორია, გარდა:
ა) მოტორული ნერვის თითოეული განტოტება ბოლოვდება შიშველი აქსონის
სახით.
ბ) ყოველი აქსონი კუნთოვანი ბოჭკოს ზედაპირზე - ღარში არის
ლოკალიზებული, რომელიც სარკოლემის ჩაკეცვით წარმოიქმნება.
*გ) იწვევს რა პოსტსინაფსური მემბრანის დეპოლარიზაციას, აცეტილქოლონი
რეაბსორბირდება აქსონურ ტერმინალებში.
დ) აცეტილქოლინი აქსონური ტერმინალების მიერ გამოიყოფა მაშინ,
როდესაც ნერვული იმპულსი აღწევს ნერვ-კუნთოვან შეერთებას.
ე) Schwann-ის უჯრედი კუნთოვანი ბოჭკოს ზედაპირზე არსებული
ღარისათვის წარმოქმნის საფარს ანუ სახურავს.
1240. კანის მგრძნობელობასთან და დერმატომებთან დაკავშირებული

ა) სხეულზე გარკვეულ უბანში სრული ანესთეზიის გამოწვევისათვის,
ზურგის ტვინის სულ მცირე სამი სეგმენტი უნდა იყოს დაზიანებული.
ბ) შერეული სპინალური ნერვების გადაკვეთისას ვლინდება, რომ
ტაქტილური მგრძნობელობის დაკარგვის უბანი ყოველთვის უფრო დიდია
ტკივილისა და თერმულ მგრძნობელობასთან შედარებით.
გ) მაჯის მედიალური ნაწილის დერმატომს C8 სპინალური სეგმენტი
წარმოადგენს.
დ) მხრის მიდამოს დერმატომებია C3 და C4 სპინალური სეგმენტები.
*ე) კიდურების შესაბამისი დერმატომები თითქმის ჰორიზონტალურად არიან
გადაჭიმულნი.
1241. სად არის ლოკალიზებული დაზიანება WALLENBERG-ის სინდრომის

დროს:
*ა) მოგრძო ტვინის დორსოლატერალურ ნაწილში
ბ) მოდრძო ტვინის ვენტრომედიალურ ნაწილში
გ) ხიდის ტეგმენტუმში
დ) ხიდის ფუძეზე
ე) ზურგის ტვინში
ვ) შუა ტვინში
1242. სხეულისა და ქვემო კიდურების დერმატომებთან დაკავშირებული

ა) T10 დერმატომი შეიცავს მოიცავს ჭიპის ირგვლივი მიდამოს კანს.
ბ) L1 დერმატომი საზარდულის იოგის ზემოთ არის ლოკალიზებული.
*გ) L2 დერმატომი მუხლის სახსრის მედიალური ნაწილის ზემოთ არის
ლოკალიზებული.
დ) S1 დერმატომი ფეხის ლატერალური ზედაპირის გასწვრივ არის
გადაჭიმული.
ე) L3 და 5 დერმატომები მუხლის სახსრის ლატერალურ ზედაპირებზეა
1243. კუნთების ინერვაციასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
*ა) მოტორული ერთეული შედგება უკანა ფესვის კვანძისაგან და ყველა იმ
ნერვ-კუნთოვანი თითისტარასაგან, რომლებსაც იგი უკავშირდება.
ბ) ხელის პატარა კუნთებში ერთი ნერვული ბოჭკო მხოლოდ რამდენიმე
კუნთოვან ბოჭკოს აინერვირებს.
გ) ნერვ-კუნთოვანი თითისტარება მიელინური ნერვული ბოჭკო
აინერვირებს.
დ) კუნთოვანი ტონუსი მარტივი მონოსინაფსური რეფლექსური რკალის
მთლიანობაზე არის დამოკიდებული.
ე) მოტორული ეფერენტული ბოჭკოები აინერვირებენ კუნთოვანი
თითისტარას ინტრაფუზულ ბოჭკოებს.
1244. კუნთოვანი აქტივობის გამოსავლენად შესაძლებელია ჩატარდეს

ქვემოთჩამოთვლილი კლინიკური დაკვირვებები, გარდა შემდეგისა:
*ა) კუნთის შეკუმშვა არის მდგომარეობა, რომლის დროსაც იგი იკუმშება
დროის დიდი პერიოდის განმავლობაში.
ბ) კუნთთა ფასციკულაციები ვლინდება იმ ქრონიკული დაავადებების დროს,
რომელიც აზიანებს წინა რქის უჯრედებს ან მოტორულ კრანიულ ნერვთა
ბირთვებს.
გ) კუნთთა ატროფია იწყება მაშინ, როდესაც კიდური იმობილიზებულია
არტაშანზე.
დ) კუნთის დესტრუქცია ვლინდება მხოლოდ მაშინ, როცა გადაკვეთილია
კუნთისაკენ მიმავალი მოტორული ნერვის ბოჭკოები.
ე) მტკივნეული პერიკაფსულიტი, რომელიც მოიცავს მხრის სახსრის
კუნთებს, იწვევს აღნიშნული სახსრის კუნთების დესტრუქციას.
1245. ლოკალური ანესთეტიკებით რომელი ნერვის ბოჭკოები იბლოკება

პირველად?
ა) მოტორული ბოჭკოები
ბ) ტკივილის მგრძნობელობის დიდი ბოჭკოები.
გ) შეხების სენსორული ბოჭკოები.
*დ) მცირე ზომის ღრმა მგძნობიარე ბოჭკოები.
ე) ვიბრაციული სენსორული ბოჭკოები.
1246. ბოტულინის ტოქსინთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ტოქსინი იწვევს როგორც განივზოლიანი, ასევე გლუვი კუნთების
სისუსტეს.
ბ) ტოქსინი არღვევს აცეტილქოლინის გამოყოფის პროცესს ყველა
პერიფერიულ ნერვულ სინაფსში.
გ) აცეტილქოლინის გამოყოფის შეკავებით ტოქსინი მოქმედებს ჩონჩხის
კუნთების მოტორულ ნერვულ დაბოლოებებზე.
*დ) ტოქსინი მოქმედებს ჩონჩხის კუნთების მოტორულ ნერვულ
დაბოლოებებზე ქოლინესთერაზის აქტივობის სტიმულაციით.
ე) ტოქსინი მოქმედებს ჩონჩხის კუნთების მოტორულ ნერვულ
დაბოლოებებზე აცეტილქოლინის ბლოკირებით.
1247. ზურგის ტვინთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) ორივე მხრის წინა და უკანა რუხი სვეტები გაერთიანებულია რუხი
შესართავის საშუალებით.
ბ) ტერმინალური პარკუჭი წარმოადგენს გაგრძელებული ცენტრალური არხის
ქვემო კიდეს.
გ) წინა რუხი რქის დიდი ზომის უჯრედების სხეულებიდან სათავეს იღებენ
a ეფერენტული ნერვული ბოჭკოები, რომლებიც ზურგის ტვინიდან წინა
ფესვების საშუალებით გამოდიან.
*დ) ჟელატინისებრი ნივთიერება, - უჯრედთა ჯგუფი, უკანა რუხი სვეტის
ფუძეზეა ლოკალიზებული თითოეულ მხარეზე.
ე) დორსალური ბირთვი (Clark-ის სვეტი) წარმოადგენს ნერვულ უჯრედთა
ჯგუფს, რომელიც ლოკალიზებულია უკანა რუხ სვეტში და მერვე
ცერვიკალური სეგმენტიდან კაუდალურად ვრცელდება წელის მესამე ან
მეოთხე სეგმენტებამდე.
1248. ზურგის ტვინის თეთრ სვეტებთან დაკავშირებული ფორმულირებები
ა) სპინოცერებელური უკანა ტრაქტი განთავსებულია გვერდით თეთრ
სვეტში.
ბ) სპინოთალამური წინა ტრაქტი წინა თეთრ სცეტშია ლოკალიზებული.
გ) სპინოთალამური გვერდითი ტრაქტი წინა თეთრ სვეტშია
*დ) ნაზი კონა (fasciculus gracilis) ლატერალური თეთრ სვეტშია
ე) რუბროსპინალური ტრაქტი ლატერალური თეთრ სვეტშია
1249. ქვემოთჩამოთვლილი სპინალური ტრაქტების საწყის უჯრედებთან

ა) სოლისებრი კონა (fasciculus cuneatus) სათავეს იღებს უკანა ფესვის
კვანძის უჯრედებიდან.
ბ) სპინოთალამური წინა ტრაქტი ჟელატინისებრი ნივთიერების
უჯრედებიდან იღებს სათავეს.
გ) ნაზი კონა (fasciculus gracilis) სათავეს იღებს უკანა ფესვის კვანძის
უჯრედებიდან
დ) სპინოცერებელური წინა ტრაქტი Clark-ის უჯრედებიდან იწყება.
*ე) სპინოთალამური გვერდითი ტრაქტი უკანა ფესვის უჯრედებიდან იღებს
სათავეს.
1250. ქვემოთჩამოთვლილი სპინალური ტრაქტების განთავსებასთან

ა) ნაზი კონა არ გადადის აქსისის მოპირდაპირე მხარეზე.
ბ) სპინოტექტური ტრაქტი კვეთს ზურგის ტვინს და გადადის მოპირდაპირე
მხარეზე.
*გ) სპინოთალამური გვერდითი ტრაქტი გადადის მოპირდაპირე მხარეზე.
დ) სპინოცერებელური უკანა ტრაქტი არ გადადის აქსისის მოპირდაპირე
მხარეზე.ს
ე) სპინოთალამური წინა ტრაქტი გამოხატული სიმრუდით კვეთს ზურგის
ტვინს და გადადის მოპირდაპირე მხარეზე.
1251. ქვემოთჩამოთვლილი სპინალური ტრაქტების ტერმინალურ ბირთვებთან

*ა) უკანა თეთრი სვეტების ტრაქტები ბოლოვდებიან ოთხგორაკის ქვემო
ბორცვებში.
ბ) სპინოთალამური წინა ტრაქტი ბოლოვდება თალამუსის პოსტლატერალურ
ბირთვში.
გ) სპინოტექტური ტრაქტი ოთხგორაკის ზემო ბორცვებში ბოლოვდება.
დ) სპინორეტიკულური ტრაქტი ბოლოვდება მოგრძო ტვინის, ხიდისა და
შუა ტვინის რეტიკულური ფორმაციის ნეირონებზე.
ე) სპინოცერებელური წინა ტრაქტი ბოლოვდება ნათხემის ქერქში.
1252. შესაბამისი გამტარი გზების მიერ მგრძნობელობის გადაცემასთან
ა) შეხების დისკრინიმაციული მგრძნობელობა სოლისებრი კონის საშუალებით
გადაიცემა.
*ბ) ტკივილის გრძნობა სპინოთალამური წინა ტრაქტით გადაიცემა.
გ) არაცნობიერი კუნთ-სახსროვანი მგრძნობელობა სპინოცერებელური წინა
ტრაქტის გავლით ტარდება.
დ) ზეწოლის შეგრძნება სპინოთალამური წინა ტრაქტით ტარდება.
ე) ვიბრაციული მგრძნობელობა ნაზი კონის საშუალებით ტარდება.
1253. ტკივილის შეგრძნების „კარიბჭის კონტროლის თეორიასთან“

დაკავშირებულია ქვემოთჩამოთვლილი ფორმულირებები, გარდა:
ა) დიდი ზომის ნეირონების სტიმულაციას, რომლებიც პერიფერიული
ნერვის შემადგენლობაში შედიან და არ არიან დაკავშირებული ტკივილის
გატარებასთან, შეუძლია გამოიწვიოს ტკივილის შეგრძნების დაქვეითება.
ბ) კანის ზედაპირული მასაჟი მტკივნეული სახსრის უბანში, ამცირებს
ტკივილის შეგრძნებას.
*გ) დელტა A და C ტიპის ბოჭკოების სტიმულაციას სპინალური ნერვის
უკანა ფესვში, შეუძლია დააქვეითოს ტკივილის შეგეძნება.
დ) პერიფერიული ნერვის იმ დიდი ზომის ბოჭკოების დეგენერაცია
რომლებიც არ არიან დაკავშირებული ტკივილის გატარებასთან, აქვეითებს
ტკივილის შეგრძნებას.
ე) ზურგის ტვინში ტკივილის გადაცემის შეკავება შეიძლება განვითარდეს
შემაერთებელი ნეირონების საშუალებით.
1254. ტკივილის შეგრძნებასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) C ტიპის ნელ-გამტარი ბოჭკოები რეაგირებენ გახანგრძლივებულ, მწვავე
ტკივილზე.
ბ) საფიქრებელია, რომ პეპტიდი P-სუბსტანცია წარმოადგენს
ნეიროტრანსმიტერს იმ სინაფსებთან, სადაც პირველი რიგის ნეირონი
ბოლოვდება ზურგის ტვინის უკანა რუხი სვეტების უჯრედებზე.
გ) ენკეფალინებსა და ენდორფინებს შეუძლიათ P-სუბსტანციის გამოყოფის
შეკავება ზურგის ტვინის უკანა რუხ სვეტებში.
დ) გამტარი გზების უმრავლესობა, რომელიც პირველად, მწვავე და
მჩხვლეტავი ხასიათის ტკივილს ატარებენ, თალამუსის პოსტლატერალურ
ბირთვში ბოლოვდებიან.
*ე) სეროტონინი ანალგეტიკური სისტემის ნეიროტრანსმიტერს არ
წარმოადგენს.
1255. ქვემოთჩამოთვლილი ტრაქტების მიმართულებებთან დაკავშირებული

ა) რუბროსპინალური ტრაქტი კვეთს ნეიროაქსისის შუახაზს შუატვინის
მიდამოში.
ბ) ტექტოსპინალური ტრაქტი (ნერვულ ბოჭკოთა უმრავლესობა) შუახაზს
შუატვინის მიდამოში კვეთს.
გ) კორტიკოსპინალური გვერდითი ტრაქტი შუახაზს მოგრძო ტვინის
მიდამოში კვეთს.
*დ) ვესტიბულსპინალური ტრაქტი შუახაზს მოგრძო ტვინის მიდამოში
კვეთს.
ე) კორტიკოსპინალური წინა გვერდითი ტრაქტი შუახაზს მოგრძო ტვინის
მიდამოში კვეთს.
1256. ქვემოთჩამოთვლილი ტრაქტების საწყის უჯრედებთან დაკავშირებული

ა) ვესტიბულოსპინალური ტრაქტი სათავეს იღებს ლატერალური
ვესტიბულური ბირთვის უჯრედებიდან, რომლებიც ხიდში არიან
ლოკალიზებულნი.
*ბ) ტექტოსპინალური ტრაქტი სათავეს ოთხგორაკის ქვემო ბორცვებიდან
იღებს.
გ) კორტიკოსპინალური გვერდითი ტრაქტი სათავეს იღებს ცერებრული
კორტექსის მე-4-ე ველიდან.
დ) რუბროსპინალური ტრაქტი წითელი ბირთვიდან იწყება.
ე) რეტიკულსპინალური ტრაქტი შუატვინის, ხიდისა და მოგრძო ტვინის
რეტიკულური ფორმაციის უჯრედებიდან იღებს სათავეს.
1257. კუნთთა მოძრაობასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ჰიპერაქტიული აქილევსის მყესის რეფლექსი და ტერფის კლონუსი
მიუთითებს ქვედა მოტორული ნეირონის სუპრასპინალური ინჰიბიციისაგან
გამოთავისუფლებაზე.
ბ) კუნთოვანი თითისტარას აფერენტული ნერვული ბოჭკოები ინფორმაციას
აგზავნის როგორც თ/ტვინის, ასევე ზურგის ტვინის მიმართულებით.
გ) Parkonson-ის დაავადების დროს ადგილი აქვს დოფამინის გამომყოფი
ნეირონების დეგენერაციას, რომლებიც სათავეს შავ სუბსტანციიდან იღებენ.
*დ) თავის ტვინის ნეირონული აქტივობა, რომელიც წინ უსწრებს ნებით
მოძრაობას, დამუხრუჭებულია პრეცენტრალური ხვეულით (მე4-ე ველი)
ე) კუნთოვანი ფასციკულაციები მხოლოდ ქვედა მოტორული ნეირონის ნელი
დესტრუქციის დროს აღინიშნება.
1258. ავადმყოფებში, რომელთაც მიღებული აქვთ ზურგის ტვინის მარცხენა

ნახევრის ტრამვული დაზიანება მერვე ცერვიკალური სეგმენტის დონეზე,
ვლინდება შემდეგი კლინიკური ნიშნები და სიმპტომები, გარდა:
*ა) ტკივილისა და ტემპერატურის მგრძნობელობის დაკარგვა მარცხნივ
დაზიანების დონის ქვემოთ.
ბ) კუნთ-სახსროვანი მგრძნობელობის (სეგმენტის სივრცეში მდებარეობის)
დაკარგვა მარცხენა ფეხში.
გ) მარცხენამხრივი ჰემიპლეგია.
დ) Babinski-ს პათოლოგიური ნიშანი მარცხნივ.
ე) დაზიანებული სეგმენტის დონეზე ქვედა მოტორული ნეირონის დამბლა
და კუნთთა ატროფია.
1259. თეთრი ნივთიერების რომელი უბანი არ შეიცავს კორტიკოსპინალურ
ბოჭკოებს?
ა) მოგრძო ტვინის პირამიდა
ბ) ზურგის ტვინის გვერდითი თეთრი სვეტი
გ) შუა ტვინის ფეხი
*დ) შიგნითა კაფსულის წინა ფეხი
ე) სხივოსანი გვირგვინი

მხარეს.აღნიშნულ შემთხვევაში ტკივილის არსებობა ზურგის არეში შეიძლება
განიმატროს შემდეგი ფაქტებით, გარდა:
ა) ხერხემლის მალების ოსტეოართრიტით.
ბ) მეტასტაზების არსებობით გულმკერდის IX და X მალების სხეულებში.
გ) სიმსივნის ზეწოლით სპინალური ნერვების უკანა ფესვებზე.
დ) მალთაშუა დისკის პროლაფსითა და მისი ზეწოლით სპინალურ
ნერვებზე.
*ე) პოსტვერტებრული კუნთების სპაზმით, რომელიც თან სდევს სიმსივნის
ზეწოლას ზურგის ტვინის უკანა თეთრ სვეტებზე.

მხარეს.ტემპერატურისა და ტკივილის შეგრძნების დაკარგვა ქვემო
მიმართულებით ფეხში, - S1,2, და 3 დერმატომების უბნებში, შეიძლება
განიმატროს შემდეგი ფაქტებით, გარდა:
ა) სპინათალამური გვერდითი ტრაქტები ზურგის ტვინში ატარებს ტკივილის
მგრძნობელობით იმპულსებს.
ბ) სპინათალამური გვერდითი ტრაქტები შრეობრივად არიან განთავსებულნი,
სადაც საკრალური სეგმენტები მეტად ლატერალურად ლოკალიზდებიან.
გ) ტრაქტების საკრალური სეგმენტები უფრო მეტად დაუცველნი არიან
მეტასტაზური სიმსივნური პროცესიდან გამოწვეული გარედან ზეწოლის
მიმართ.
*დ) ტემპერატურის შეგრძნების დაკარგვა ფეხში შეიძლება ახსნილი იქნეს
სიმსივნის ზეწოლით სპინოთალამურ წინა ტრაქტზე.
1262. 35 წლის მამაკაცმა მიიღო ცეცხლნასროლი ჭრილობა. რეანიმაციულ

განყოფილებაში მიყვანისას ავადმყოფი გონზე იყო. გასინჯვისას ნანახი იქნა
შემავალი ჭრილობა შუახაზის მარჯვენა მხარეს, - გულმკერდის VIII მალის
უბანში. გამომავალი ჭრილობა არ არსებობდა.საფუძვლიანმა ნევროლოგიურმა
გასინჯვამ გამოავლინა შემდეგი სახის მოტორული დეფიციტები, გარდა:
ა) ქვედა მოტორული ნეირონის მარჯვენამხრივი დამბლა, რომელიც
მოიცავდა მუცლის წინა კედლის კუნთებს ჭიპის ქვემოთ (აღნიშნულ რეგიონში
კედელი წინა მხარეს იყო გამობურცული).
ბ) მარჯვენა ფეხის სპასტიკური დამბლა.
*გ) Babinski-ს პათოლოგიური რეფლექსი მარცხნივ.
დ) მუცლის კანის ზედაპირული ქვემო რეფლექსის მოსპობა მარჯვნივ.
ე) კრემასტერის რეფლექსის მოსპობა მარჯვენა მხარეს.
1263. 35 წლის ფოსტალიონმა საფოსტო კორესპოდენციის ადგილზე

მიტანისას მიიღო ცეცხლნასროლი ჭრილობა. რეანიმაციულ განყოფილებაში
მიყვანისას ავადმყოფი გონზე იყო. გასინჯვისას ნანახი იქნა შემავალი
ჭრილობა შუახაზის მარჯვენა მხარეს, - გულმკერდის VIII მალის უბანში.
გამომავალი ჭრილობა არ არსებობდა.ნევროლოგიურმა გასინჯვამ ასევე
გამოავლნა ქვემოთჩამოთვლილი სენსორული დეფიციტები, გარდა:
ა) ზედაპირული ანესთეზიის სარტყელი მარჯვენა მხარეს, რომელიც
მოიცავდა გულმკერდის XI დერმატომს.
*ბ) ტაქტილური დისკრიმინაციული მგრძნობლობის ნაწილობრივი მოსპობა
მარცხნივ, გულმკერდის XI სეგმენტის ქვემოთ.
გ) ვიბრაციული მგრძნობელობის ნაწილობრივი მოსპობა მარჯვნივ,
გულმკერდის XI სეგმენტის ქვემოთ.
დ) პროპრიოცეპტული მგრძნობელობის მოსპობა მარჯვნივ, გულმკერდის XI
სეგმენტის ქვემოთ.
ე) ტკივილისა და ტემპერატური მგრძნობელობის ნაწილობრივი მოსპობა
მარცხენა მხარეს, გულმკერდის XI სეგმენტის ქვემოთ.
1264. 35 წლის მამაკაცმა მიიღო ცეცხლნასროლი ჭრილობა. რეანიმაციულ

განყოფილებაში მიყვანისას ავადმყოფი გონზე იყო. გასინჯვისას ნანახი იქნა
შემავალი ჭრილობა შუახაზის მარჯვენა მხარეს, - გულმკერდის VIII მალის
უბანში. გამომავალი ჭრილობა არ არსებობდა.სრული რადიოლოგიური
გამოკვლევების (MRI-ის ჩათვლით), აგრეთვე ზემოთაღნიშნული კლინიკური
ნიშნებისა და სიმპტომების შეჯერების შემდგომ, ყველაზე მეტად მისაღები
სავარაუდო დიაგნოზი იყო:
ა) ზურგის ტვინის სრული განივი გადაკვეთის სინდრომი გულმკერდის XI
სეგმენტის დონეზე.
ბ) ზურგის ტვინის წინა ნახევრის დაზიანების სინდრომი გულმკერდის XI
სეგმენტის დონეზე.
გ) ზურგის ტვინის ცენტრალური ნაწილის დაზიანების სინდრომი
გულმკერდის XI სეგმენტის დონეზე.
*დ) Brown-Séquard-ის სინდრომი, რომელიც მოიცავს ზურგის ტვინის
მარჯვენა მხარეს გულმკერდის XI სეგმენტის დონეზე.
ე) Brown-Séquard-ის სინდრომი, რომელიც მოიცავს ზურგის ტვინის
მარცხენა მხარეს გულმკერდის XI სეგმენტის დონეზე.
1265. მოგრძო ტვინის წინა ზედაპირთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) პირამიდები ქვემო მიმართულებით თანდათანობით მცირდებიან და
წარმოქმნიან პირამიდების ჯვარედინს (deccussatio pyramidum).
*ბ) შუახაზის ორივე მხარეს შეინიშნება ოვალური ფორმის შემაღლება,
წოდებული ოლივად. იგი შეიცავს კორტიკოსპინალურ ბოჭკოებს.
გ) ენისქვეშა ნერვი ფუძეზე პირამიდებსა და ოლივას შორის გამოდის.
დ) ცდომილი ნერვი ფუძეზე ოლივასა და ნათხემის ქვემო ფეხს შორის
გამოდის.
ე) განმზიდველი ნერვი გამოდის ხიდსა და მოგრძო ტვინს შორის.
1266. მოგრძო ტვინთან დაკავშირებული შემდეგი ზოგადი ფორმულირებები

ა) IV პარკუჭის ფუძის კაუდალური ნახევარი წარმოქმნილია მოგრძო ტვინის
როსტრალური ნახევარით.
ბ) ცენტრალური არხი შემოსაზღვრულია მოგრძო ტვინის კაუდალური
ნახევარით.
*გ) ნაზი ბირთვი (nucleus gracilis) ლოკალიზებულია tuberculum
gracilis-ის ქვეშ, - მოგრძო ტვინის წინა ზედაპირზე.
დ) Deccussatio lemniscorum მოგრძო ტვინის კაუდალური ნახევრიდან
იღებს სათავეს.
ე) ნათხემი მოგრძო ტვინის უკანაა განთავსებული.
1267. მოგრძო ტვინის ზემო ნახევრის შიგნითა ნაწილთან დაკავშირებული

ა) რეტიკულური ფორმაცია წარმოადგენს ნერვული ბოჭკოებისა და მცირე
ზომის ნერვული უჯრედების ერთობლიობას.
*ბ) ორმაგი ბირთვი (nucleus ambiguus) წარმოადგენს ცდომილი ნერვის
მოტორულ ბირთვს, ხოლო დამატებითი და ენისქვეშა ნერვების კრანიულ
ნაწილს.
გ) IV პარკუჭის ფუძეზე ლოკალიზებულია ცდომილი ნერვის დორსალური
და ვესტიბულური ბირთვები.
დ) მედიალური გასწვრივი კონა (fasciculus longitudinalis medialis)
წარმოადგენს აღმავალი და დარმავალი ბოჭკოების კონას, რომელიც
განთავსებულია მედიალური მარყუჟის უკან, - შუახაზის ორივე მხარეს.
ე) ნათხემის ქვემო ფეხი მოგრძო ტვინს აკავშირებს ნათხემთან.
1268. Arnold-Chiari-ს ფენომენთან დაკავშირებული ფორმულირებები
სწორია, გარდა
ა) იგი თანდაყოლილი ანომალიაა.
ბ) შესაძლებელია, IV პარკუჭის ფუძეზე არსებული ყველა გასასვლელი
ბლოკირებული იყოს.
*გ) ნათხემი არასოდეს იჭედება კეფის დიდ ხვრელში.
დ) ჩვეულებრივ, იგი ასოცირებული არის spina bifida-ს სხვადასხვაგვარ
ფორმებთან.
ე) ამ დროს საშიშია სპინალური პუნქციის ჩატარება.
1269. შუა მედულურ სინდრომთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ენა დადამბლავებულია იფსილატერალურად.
ბ) აღინიშნება კონტრალატერალური ჰემიპლეგია.
გ) აღინიშნება სხეულის სეგმენტის სივრცეში მდებარეობისა და მოძრაობის
დარღვევები კონტრალატერალურად.
დ) ჩვეულებრივ, მისი გამომწვევი მიზეზია ვერტებრული არტერიის მოგრძო
ტვინისაკენ მიმავალი ტოტის თრომბოზი.
*ე) აღინიშნება სახის კუნთების დამბლა მოპირდაპირე მხარეს.
1270. ლატერალურ მედულურ სინდრომთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) იგი გამოწვეულია ნათხემის ქვემო უკანა არტერიის თრომბოზით.
ბ) შესაძლებელია დაზიანდეს ორმაგი ბირთვი იმავე მხარეს.
გ) სახეზე შესაძლებელია განვითარდეს ანალგეზია და თერმოანესთეზია.
*დ) შესაძლებელია განვითარდეს სხეულისა და კიდურების ჰიპალგეზია და
თერმოანესთეზია იფსილატერალურად.
ე) შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს გულისრევასა და პირღებინებას.
1271. ხიდთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) სამწვერა ნერვი ხიდის წინა ზედაპირზე გამოდის.
*ბ) ენა-ხახის ნერვი ტვინის ღეროს წინა ზედაპირზე გამოდის ღარიდან
რომელიც ხიდსა და მოგრძო ტვინს შორისაა ლოკალიზებული.
გ) ბაზილარული არტერია ხიდის წინა ზედაპირზე, - ცენტრალურ ღარში
ძევს.
დ) ნერვულ ბოჭკოთა უმრავლესობა, რომლებიც ხიდის წინა ზედაპირზე
გადიან, ლატერალურად თანხვდებიან ერთმანეთს და წარმოქმნიან ნათხემის
შუა ფეხს.
ე) ხიდი წარმოქმნის IV პარკუჭის ფუძის ზემო ნახევარს.
1272. ქვემოთჩამოთვლილი მნიშვნელოვანი სტრუქტურები ლოკალიზებულ

არიან მითითებულ დონეებზე, გამონაკლისს წარმოადგენს შემდეგი
ფორმულირება:
ა) წითელი ბირთვი შუა ტვინშია ლოკალიზებული.
ბ) სახის ბორცვი განთავსებულია ხიდის კაუდალურ ნაწილში.
გ) სამწვერა ნერვის მოტორული ბირთვი განთავსებულია ხიდის კრანიული
ნაწილის შიგნით.
*დ) განმზიდველი ნერვის ბირთვი ლოკალიზებულია ხიდის კრანიული
ნაწილის შიგნით.
ე) ჭაღისებრი ნერვის ბირთვი შუა ტვინში არის ლოკალიზებული, -
ოთხგორაკის ქვემო ბორცვების დონეზე.
1273. ხიდის უკანა ზედაპირთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) მედიანური ღარის ლატერალურად შეიმჩნევა წაგრძელებული სემაღლება,
რომელიც მედიანურ შემაღლებად არის წოდებული.
*ბ) სახის ბორცვს ქმნის განმზიდველი ნერვის ფესვი, რომელიც ირგვლივ
ეხვევა სახის ნერვის ბირთვს.
გ) Sulcus limitans-ის ზემო ნაწილის ფუძე პიგმენტირებულია და
წოდებულია ჟანგისებრ ნივთიერებად (substantia ferruginea “ferrugo" -
ლათ. ჟანგი).
დ) საზღვროვანი ღარის ლატერალურად განთავსებულია ვესტიბულური არე.
ე) ნათხემი ხიდის უკანაა განთავსებული.
1274. ხიდის კაუდალური ნაწილის განივ ჭრილთან დაკავშირებული

ა) მედიალური გასწვრივი კონა განთავსებულია IV პარკუჭის ფუძის ქვეშ, -
შუახაზის ორივე მხარეს.
ბ) ვესტიბულური ბირთვები განმზიდველი ნერვის ბირთვის ლატერალურად
არიან ლოკალიზებული.
*გ) ტრაპეციული სხეული წარმოქმნილია სახის ნერვის ბირთვებიდან
გამომავალი ბოჭკოებით.
დ) ტეგმენტუმი წარმოადგენს ხიდის იმ ნაწილს, რომელიც ტრაპეციული
სხეულის უკანაა განთავსებული.
ე) ხიდის ბირთვები ხიდის განივ ბოჭკოებს შორის არიან ლოკალიზებული.
1275. ხიდის კრანიული ნაწილის განივ განაკვეთთან დაკავშირებული

ა) სამწვერა ნერვის მოტორული ბირთვი განთავსებულია ტეგმენტუმში, -
მთავარი მგძნობიარე ბირთვის მედიალურად.
ბ) მედიალური მარყუჟი იმგვარად ბრუნავს, რომ მისი გრძელი აქსისი
განივადაა განთავსებული.
გ) კორტიკოსპინალური ბოჭკოების კონები ხიდის განივ ბოჭკოთა შორისაა
განთავსებული.
*დ) Fasciculus longitudinalis medialis-ი თალამუსს nucleus
spinalis n. trigeminis-თან აკავშირებს.
ე) სამწვერა ნერვის მოტორული ფესვი ბევრად უფრო მცირეა, ვიდრე
მგრძნობიარე.
1276. ხიდთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) წინა მხრიდან იგი დაკავშირებულია სოლისებრი ძვლის dorsum sellae-
სთან.
ბ) იგი უკანა კრანიულ ფოსოშია ლოკალიზებული.
გ) კორტიკოპონტინური ბოჭკოები ხიდის ბირთვებში ბოლოვდებიან.
*დ) ხიდის გლიური სიმსივნეები იშვიათობას წარმოადგენენ.
ე) ხიდის სისხლმომარაგება ბაზილარული არტერიიდან წარმოებს.
1277. შუა ტვინთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი ვრცელდება ზემოთ, - hiatus tentorii-ში.
ბ) შუა ტვინის ღრუ ტვინის წყალსადენად არის წოდებული.
*გ) თვალის მამოძრავებელი ნერვი გამოდის უკანა ზედაპირიდან, -
ოთხგორაკის ქვემო ბორცვების ქვემოდან.
დ) ზემო მკლავი გადაჭიმულია ოთხგორაკის ზემო ბორცვებიდან
ლატერალურ დამუხვლილ სხეულამდე.
ე) ფეხთაშუა ფოსო ლატერალურად შემოსაზღვრულია ტვინის ფეხებით.
1278. შუა ტვინთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) თვალის მამოძრავებელი ნერვის ბირთვი მის შიგნითაა ლოკალიზებული,
- ოთხგორაკის ზემო ბორცვების დონეზე.
ბ) ჭაღისებრი ნერვი გამოდის შუა ტვინის უკანა ზედაპირზე და სრულად
გადაჯვარედინდება velum medullare superius-ში.
გ) ჭაღისებრი ნერვის ბირთვი ლოკალიზებულია ცენტრალურ რუხ
ნივთიერებაში, - ოთხგორაკის ქვემო ბორცვების დონეზე.
დ) მარყუჟები განთავსებულნი არიან ცენტრალური რუხი ნივთიერების
ლატერალურად.
*ე) სამწვერა ნერვის მარყუჟი მედიალური მარყუჟის წინ არის
1279. შუა ტვინის შიდა სტრუქტურებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ტექტუმი არის ნაწილი, რომელიც ტვინის წყალსადენის უკანაა
ბ) ტვინის ფეხი თითოეულ მხარეზე substantia nigra-ს წინ არის
გ) ტეგმენტუმი substantia nigra-ს უკან არის განთავსებული.
*დ) ცენტრალური რუხი ნივთიერება ირგვლივ აკრავს წითელ ბირთვს.
ე) რეტიკულური ფორმაცია მთელს შუა ტვინშია გავრცელებული.
1280. შუა ტვინის ბორცვებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
*ა) ისინი ტეგმენტუმში არიან ლოკალიზებულნი.
ბ) ზემო ბორცვები მხედველობის რეფლექსებთან არიან დაკავშირებულნი.
გ) ქვემო ბორცვები ჭაღისებრი ნერვის ბირთვების დონეზე არის
დ) ქვემო ბორცვები სმენით რეფლექსებთან არიან დაკავშირებულნი.
ე) ზემო ბორცვები წითელი ბირთვის დონეზე არის ლოკალიზებული.
1281. მესამე წყვილი კრანიული ნერვის ბირთვებთან დაკავშირებული

ა) თვალის მამოძრავებელი ნერვის ბირთვი ცენტრალურ რუხ ნივთიერებაში
არიან ლოკალიზებული.
ბ) ოკულომოტორული ბირთვის პარასიმპათიკური ნაწილი Edinger-
Wastphal-ის ბირთვადაა წოდებული.
*გ) ოკულომოტორული ბირთვი ტვინის წყალსადენის უკან არის
დ) ნერვული ბოჭკოები ოკულომოტორული ბირთვიდან წითელი ბირთვის
შიგნით გადიან.
ე) ოკულომოტორული ბირთვი მედიალური გასწვრივი კონის სიახლოვესაა
1282. 69 წლის მამაკაცი, რომელიც უჩიოდა ყლაპვის გაძნელებას, ხმის

ჩახლეჩას და თავბრუსხვევას, გასინჯული იქნა ნევროპათოლოგის მიერ.
ყველა სიმპტომი უეცრად განვითარდა ოთხი დღით ადრე. ფიზიკური
გამოკვლევისას გამოვლინდა ხახის რეფლექსის მოსპობა მარცხენა მხარეს,
მარცხენამხრივი ფაციალური ანალგეზია და ხმის იოგების დამბლა
მარცხნივ.კლინიკურ ისტორიასა და ფიზიკურ გამოკვლევებზე დაყრდნობით,
ამოარჩიეთ ყველაზე მეტად მისაღები დიაგნოზი.
ა) უკანა კრანიული ფოსოს მარჯვენამხრივი მენინგური სიმსივნე.
*ბ) ლატერალური მედულური სინდრომი მარცხენა მხარეს.
გ) მედიალური მედულური სინდრომი მარცხენა მხარეს.
დ) ლატერალური მედულური სინდრომი მარჯვენა მხარეს.
ე) მედიალური მედულური სინდრომი მარჯვენა მხარეს.
1283. 7 წლის გოგონა კონსულტირებული იქნა ნევროპათოლოგის მიერ,

რადგან დედის გადმოცემით იგი გაორებულად ხედავდა. გულმოდგინე
ფიზიკურმა გასინჯვამ გამოავლინა, რომ გაორება უარესდება მარცხენა მხარეს
ხედვისას. ავადმყოფს ასევე აღენიშნებოდა იოლი მოტორული პარეზი
სპასტიკურობის გარეშე. ასევე შესამჩნევი იყო სახის კუნთების იოლი პარეზი,
რომელიც მოიცავდა სახის მთელ მარცხენა ნახევარს. კლინიკურ ისტორიასა
და გამოკვლევებზე დაყრდნობით შესაძლებელია არსებობდეს
ქვემოთჩამოთვლილი ნევროლოგიური დეფიციტი, გარდა:
ა) მხედველობის გაორება, გამოწვეული მარცხენა ლატერალური სწორი
კუნთის სისუსტით.
ბ) სახის კუნთების სრული მარცხენამხრივი დამბლა, რომელიც გამოწვეულია
პროცესში მეშვიდე კრანიული ნერვის ბირთვის ან მისი ფესვის დაზიანებით.
*გ) იოლი მარჯვენამხრივი ჰემიპარეზი გამოწვეული კორტიკოსპინალური
ტრაქტის დაზიანებით მარჯვენა მხარეს.
დ) MRI გამოკვლევით გამოვლინდა სიმსივნის არსებობა ხიდის ქვემო
ნაწილში მარცხენა მხარეს.
ე) აღინიშნებოდა მეექვსე კრანიული ნერვის ბირთვის დაზიანება.
1284. 49 წლის ქალი, რომელიც უჩიოდა ძლიერ, მუდმივი ხასიათის თავის

ტკივილს, კონსულტირებული იქნა საკუთარი ექიმის მიერ. თავდაპირველად
ტკივილი არ იყო მუდმივი და მეტად ღამის განმავლობაში აღინიშნებოდა.
ამჟამად ტკივილი უწყვეტად გრძელდებოდა და სრულად მოიცავდა თავის
არეს. ცოტა ხნით ადრე, ჩივილებს დაემატა გულისრევის შეგრძნება
პირღებინების რამდენიმე ეპიზოდით. ერთი კვირით ადრე, სარკეში
ყურებისას მან შეამჩნია, რომ მარჯვენა გუგა ბევრად უფრო დიდი იყო,
ვიდრე მარცხენა. გარდა ამისა, შენიშნა ზემო ქუთუთოს დაშვება.ფიზიკურმა
გამოკვლევებმა გამოავლინა ყველაზე მეტად სავარაუდო დასკვნები, გარდა:
ა) სისუსტე მარჯვენა ქუთუთოს ზემოთ აწევისას.
ბ) მარჯვენა თვალის ძლიერი ფტოზი
გ) მარჯვენა გუგის აშკარა დილატაცია.
დ) ოფთალმოსკოპიური გამოკვლევებით გამოვლინდა ბილატერალური
პაპილედემა.
ე) არ აღინიშნებოდა არცერთი ზემო ირიბი კუნთის სისუსტე.
ვ) ქვემო კიდურების გასინჯვით გამოვლინდა კუნთების უმნიშვნელო
სპასტიკურობა.
ზ) ასევე აღინიშნებოდა ატაქსია მარჯვენა ზემო კიდურში.
*თ) გემოვნების მოსპობა ენის უკანა მესამედში მარცხენა მხარეს.
1285. 49 წლის ქალი, რომელიც უჩიოდა ძლიერ, მუდმივი ხასიათის თავის

ტკივილს, კონსულტირებული იქნა საკუთარი ექიმის მიერ. თავდაპირველად
ტკივილი არ იყო მუდმივი და მეტად ღამის განმავლობაში აღინიშნებოდა.
ამჟამად ტკივილი უწყვეტად გრძელდებოდა და სრულად მოიცავდა თავის
არეს. ცოტა ხნით ადრე, ჩივილებს დაემატა გულისრევის შეგრძნება
პირღებინების რამდენიმე ეპიზოდით. ერთი კვირით ადრე, სარკეში
ყურებისას მან შეამჩნია, რომ მარჯვენა გუგა ბევრად უფრო დიდი იყო,
ვიდრე მარცხენა. გარდა ამისა, შენიშნა ზემო ქუთუთოს დაშვება.კლინიკური
ისტორიისა და ფიზიკური გამოკვლევების შეჯერებამ საშუალება მისცა ექიმს
დაედგინა ყველაზე მეტად სავარაუდო დიაგნოზი.
ა) თავის ტვინის მარჯვენა ჰემისფეროს სიმსივნე.
*ბ) სიმსივნური პროცესი შუა ტვინის უბანში მარჯვნივ, ოთხგორაკის ზემო
ბორცვების დონეზე.
გ) ძლიერი შაკიკი.
დ) ჰემორაგია თავის ტვინის მარცხენა ჰემისფეროში.
ე) სიმსივნური პროცესი შუა ტვინის უბანში მარცხნივ.
1286. ნათხემთან დაკავშირებული ზოგადი ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) ნათხემი არ ზემოქმედებს გლუვი კუნთების აქტივობაზე.
*ბ) ნათხემი არ ზემოქმედებს ჩონჩხის იმ კუნთებზე, რომლებსაც კრანიული
ნერვები აინერვირებენ.
გ) ნათხემის თითოეული ჰემისფერო აკონტროლებს ჩონჩხის კუნთების
ტონუსს სხეულის იმავე მხარეზე.
დ) მნიშვნელოვანი Purkinje-ს უჯრედები Golgi-ს I ტიპის ნეირონებს
ე) Purkinje-ს უჯრედებს აქვთ შემაკავებელი ზეგავლენა ინტრაცერებელურ
ბირთვებზე.
1287. ნათხემის ქერქის სტრუქტურასთან დაკავშირებული ზოგადი

ა) მრავალრიცხოვანი განივი ღარების მეშვეობით, ქერქი ფოთლების სახით
არის დაკეცილი.
ბ) ქერქის სტრუქტურა ნათხემის სხვადასხვა უბნებში იდენტურია.
*გ) Purkinje-ს უჯრედები ქერქის ყველაზე ზედაპირულ შრეში არიან
აღმოჩენილნი.
დ) Golgi-ს უჯრედები ცერებელური კორტექსის ყველაზე ღრმა შრეში არიან
აღმოჩენილნი.
ე) Purkinje-ს უჯრედების აქსონები წარმოქმნიან ნათხემის ქერქიდან
გამომავალ ეფერენტულ ბოჭკოებს.
1288. ინტრაცერებელურ ბირთვებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ბირთვები აღმოჩენილია თეთრი ნივთიერების შიგნით.
ბ) ისინი IV პარკუჭის სახურავში არიან ლოკალიზებულნი.
გ) ისინი წარმოქმნილი არიან დიდი ზომის მულ;ტიპოლარული
ნეირონებისაგან.
დ) მათი აქსონები წარმოქმნიან ნათხემის ძირითად გამომავალ სისტემას.
*ე) მედიალურიდან ლატერალური მიმართულებით ბირთვები წოდებულ
არიან დაკბილულ (nucl. dentatus), საცობისებრ (nucl. emboliformis)
, მომრგვალებულ (nucl. globosus) და კარვის (nucl. fastigii)
ბირთვებად.
1289. ნათხემის ფეხებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) ნათხემის ზემო ფეხის შემადგენლობაში ბოჭკოთა უმრავლესობა
ეფერენტულია და ინტრაცერებელური ბირთვების ნეირონებიდან იღებენ
სათავეს.
ბ) ნათხემის ფეხები ზედაპირული სტრუქტურებია და ადვილად განირჩევიან
ტვინის განაკვეთებით.
*გ) ნათხემის ქვემო ფეხი მხოლოდ იმ ბოჭკოებით არის ფორმირებული,
რომლებიც მოემართებიან ქვემო ოლივური ბირთვებიდან და ბოლოვდებიან
ნათხემის ჰემისფეროს შუა წილში.
დ) ნათხემის შუა ფეხი წარმოქმნილია იმ ბოჭკოებისაგან, რომლებიც ხიდის
ბირთვებიდან მოემართებიან.
ე) სპინოცერებელური წინა ტრაქტი ნათხემში მისი ზემო ფეხის გავლით
შედის.
1290. ნათხემში შემავალ აფერენტულ ბოჭკოებთან დაკავშირებული

*ა) ხავსისებრი ბოჭკოები დაბოლოებები წარმოქმნიან სინაფსებს, რომლებიც
კავშირს ამყარებენ Purkinje-ს უჯრედების დენდრიტებთან.
ბ) ისინი ნათხემში, ძირითადად, ქვემო და შუა ფეხების გავლით შედიან.
გ) ხავსისებრი და მცოცავი ბოჭკოები წარმოადგენენ ნათხემში შემავალი
ინფორმაციის ორ ძირითად გამტარ გზას.
დ) აფერენტულ ბოჭკოებს Purkinje-s უჯრედებზე ამგზნები ზემოქმედება
აქვთ.
ე) ნათხემის მიმართულებით მიმავალი ყველა აფერენტული ბოჭკო
მიელინურია.
1291. ნათხემის ფუნქციებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ნათხემი ზემოქმედებს ჩონჩხის კუნთების აქტივობაზე.
ბ) ნათხემი აკონტროლების ნებით მოძრაობას ძალის კოორდინირებითა და
განსხვავებული კუნთების შეკუმშვის ხარისხით.
გ) ნათხემი ამუხრუჭებს ანტაგონისტური კუნთების შეკუმშვას.
*დ) ნათხემი პირდაპირ ზემოქმედებას ახდენს ჩონჩხის კუნთებზე, ტვინის
ქერქის ხელშეწყობის გარეშე.
ე) ნათხემი არ აკონტროლებს შინაგანი ორგანოების კუნთების მოქმედებას.
1292. ნათხემთან დაკავშირებული შემდეგი ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) აფერენტული მცოცავი ბოჭკოები წარმოქმნიან მრავლობით სინაფსურ
კავსირებს 1-დან 10-მდე Purkinje-ს უჯრედთან.
ბ) თავდაპირველად მარცვლოვანი უჯრედის სტიმულირებით, აფერენტულ
ხავსისებრ ბოჭკოებს შეუძლიათ ააგზნონ მრავალი Purkinje-ს უჯრედი.
*გ) ინტრაცერებელური ბირთვების ნეირონები შეუწყვეტავად აგზავნიან
აქსონებს თავის ტვინის ჰემისფეროში საპირისპირო მხარეს.
დ) ნათხემის ბირთვებიდან გამომავალი იმპულსები იმგვარად ზემოქმედებენ
კუნთოვან აქტივობაზე, რომ მოძრაობა წარმოებდეს სისტემური
თანმიმდევრობით, - ერთი მოძრაობიდან შემდგომზე.
ე) აცდენის რეაქციის (ასინერგიის გამოვლინება) დროს, მოძრაობის
დაწყების შემდეგ, ნათხემი ვეღარ აგზავნის შემაკავებელ იმპულსებს ტვინის
ქერქის მიმართულებით.
1293. ნათხემთან დაკავშირებული შემდეგი ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) სხვადასხვა ინდივიდებში ნათხემს მსგავსი მიკროსკოპული სტრუქტურა
აქვს.
*ბ) Purkinje-ს უჯრედების აქსონებს მასტიმულირებელი ზეგავლენა აქვთ
ღრმა ბირთვების ნეირონებზე.
გ) ძირითადად, ნათხემის თითოეული ჰემისფერო ზემოქმედებს მოძრაობებზე
სხეულის იმავე მხარეზე.
დ) ინტენციური ტრემორი ცერებელური დარღვევის ნიშანს წარმოადგენს.
ე) ნათხემის ის ნაწილი, რომელიც შუა ტვინში ძევს, წოდებულია ჭიად.
1294. ნათხემის ქვემო უკანა არტერიის თრომბოზის შემდეგ, ავადმყოფს

გამოავლინდა კლინიკური ნიშნები და სიმპტომები. მონიშნეთ ნიშნები და
სიმპტომები პროცესში ჩართულ შესაბამის სტრუქტურასთან. რომელი
სტრუქტურის დაზიანება განაპირობებს ტკივილისა და ტემპერატურის
მგრძნობელობის მოსპობას სხეულის მარცხენა მხარეს:
ა) რეტიკულოსპინალური მარჯვენა ტრაქტი.
ბ) ნათხემის მარჯვენა ქვემო ფეხი.
*გ) არცერთი

სტრუქტურის დაზიანება განაპირობებს ნისტაგმის წარმოშობას:
*ბ) ნათხემის მარჯვენა ქვემო ფეხი.
გ) არცერთი

სტრუქტურის დაზიანება განაპირობებს კუნთთა ჰიპოტონიას მარჯვენა მხარეს,
მიდრეკილებით მარჯვნივ ვარდნისაკენ:
*ბ) ნათხემის მარჯვენა ქვემო ფეხი.
გ) არცერთი
1297. რომელი გზის საშუალებით გამოდის ნათხემიდან კორტიკო-პონტო-

ცერებელური ტრაქტი:
ა) ნათხემის ზემო ფეხი
ბ) კორძიანი სხეული
გ) ტვინოვანი ზოლები
დ) ნათხემის ქვემო ფეხი
*ე) ნათხემის შუა ფეხი
ვ) არცერთი
1298. რომელი გზის საშუალებით გამოდის ნათხემიდან კუნეო-ცერებელური

ტრაქტი:
*დ) ნათხემის ქვემო ფეხი
ე) ნათხემის შუა ფეხი
1299. რომელი გზის საშუალებით გამოდის ნათხემიდან ცერებელო-

რეტიკულური ტრაქტი:
*დ) ნათხემის ქვემო ფეხი
1300. რომელი გზის საშუალებით გამოდის ნათხემიდან ცერებელო-

რუბრული:
*ა) ნათხემის ზემო ფეხი
დ) ნათხემის ქვემო ფეხი
1301. 45 წლის მამაკაცმა, რომელიც ალკოჰოლიკი იყო, დაიწყო ბარბაცით
სიარული, მაშინაც კი როცა არ იმყოფებოდა ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის
ქვეშ. მდგომარეობა ნელ-ნელა უარესდებოდა რამდენიმე კვირის
განმავლობაში, შემდეგ კი დასტაბილურდა. მეგობრებმა შეამჩნიეს, რომ მას
უჭირდა სხვა პიროვნებასთან თანშეწყობილი სიარული; ასევე, სწრაფად
შეტრიალებისას საგრძნობლად მერყეობდა.ავადმყოფის საფუძვლიანმა
ნევროლოგიურმა გასინჯვამ აღმოაჩინა შემდეგი სახის დარღვევები, გარდა:
ა) ავადმყოფს გამოავლინდა არამდგრადობა სხეულის და ინკოორდინაცია
კიდურების მოძრაობისას.
*ბ) გაჩერებისას ავადმყოფი ფეხებ-შეტყუპებული იდგა.
გ) მას პოლინეიროპათიის სიმპტომები არ აღენიშნებოდა.
დ) კიდურების ატაქსია დადასტურდა მუხლ-ქუსლის ცდის შესრულებისას.
ე) MRI გამოკვლევამ აჩვენა ნათხემის ჭიის ატროფია.
1302. 45 წლის მამაკაცმა, რომელიც ალკოჰოლიკი იყო, დაიწყო ბარბაცით

სიარული, მაშინაც კი როცა არ იმყოფებოდა ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის
ქვეშ. მდგომარეობა ნელ-ნელა უარესდებოდა რამდენიმე კვირის
განმავლობაში, შემდეგ კი დასტაბილურდა. მეგობრებმა შეამჩნიეს, რომ მას
უჭირდა სხვა პიროვნებასთან თანშეწყობილი სიარული; ასევე, სწრაფად
შეტრიალებისას საგრძნობლად მერყეობდა.ავადმყოფში აღმოჩენილი იქნა
დამატებითი პათოლოგიური ნიშნები, გარდა:
ა) ორმხრივი ნისტაგმი
ბ) დიზართრია
გ) ჭიქის აღებისას ტრემორი მარცხენა ხელში.
*დ) მარჯვენა წინამხრის კუნთების დამბლა
ე) დისდიადოხოკინეზია.
1303. დიენცეფალონთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი ვრცელდება წინ, - ინტერვენტრიკულურ ხვრელამდე.
ბ) იგი ლატერალურად შიგნითა კაფსულითაა შემოსაზღვრული.
გ) თალამუსი III პარკუჭის გვერდით კედელშია ლოკალიზებული.
*დ) ეპითალამუსი წარმოქმნილია შავი სუბსტანციის კრანიული დაბოლოებით
და წითელი ბირთვებით.
ე) უკანა მხარეს იგი ტვინის წყალსადენამდე არის გადაჭიმული.
1304. Glandula pinealis-თან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
*ა) იგი გამოჰყოფს სეკრეტს, რომელიც არ ატარებს რენტგენის სხივებს.
ბ) იგი მაღალი კონცენტრაციით შეიცავს მელატონინს .
გ) მელატონინი აკავებს გონადოტროპული ჰორმონის გამოყოფას ჰიპოფიზის
(glandula pituitaria) წინა წილიდან.
დ) სიბნელეში პინეალური ჯირკვლის აქტივობა მატულობს, რაც სეკრეციის
გაზრდით ვლინდება.
ე) პინეალოციტები სიმპათიკური ნერვული დაბოლოებებით
სტიმულირდებიან.
1305. თალამუსთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი დიენცეფალონის უდიდეს ნაწილს წარმოადგენს და მოქმედებს,
როგორც გადამცემი სადგური ძირითადი სენსორული ტრაქტებისათვის
(გამონაკლისს წარმოადგენს ყნოსვის გამტარი გზა).
ბ) იგი გამოყოფილია ოსპისებრი ბირთვისაგან (nucl. lentiformis)
შიგნითა კაფსულით.
*გ) იგი წარმოქმნის ინტერვენტრიკულური ხვრელის წინა საზღვარს.
დ) იგი შესაძლებელია დაკავშირებული იქნეს მოპირდაპირე მხრის
თალამუსთან.
ე) თალამუსი წარმოადგენს რუხი ნივთიერების დიდი ზომის ოვალურ მასას.
1306. ჰიპოთალამუსთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი წარმოქმნილია III პარკუჭის გვერდითი კედლითა და ფუძით.
ბ) ფუნქციურად, იგი პიტუიტარული ჰორმონების გამოყოფაში იღებს
მონაწილეობას.
*გ) კაუდალურად ჰიპოთალამუსი ერწყმის შუა ტვინის სახურავს ანუ
ტექტუმს.
დ) ბირთვები წარმოქმნილია მცირე ზომის ნერვული უჯრედების
ჯგუფებისაგან.
ე) დვრილისებრი სხეულები ჰიპოთალამუსის ნაწილს წარმოადგენენ.

ა) ჰიპოთალამუსი აწარმოებს ავტონომური და ენდოკრინული სისტემების
კონტროლსა და ინტეგრაციას.
ბ) იგი ღებულობს მრავალი სენსორული ვისცერული და სომატური
ბოჭკოების აფერენტებს.
გ) მისგან გამოდის ეფერენტული ბოჭკოები, რომლებიც თავისა და ზურგის
ტვინის სიმპათიკური და პარასიმპათიკური სისტემების მიმართულებით
მიდიან.
*დ) იგი არ ღებულობს მონაწილეობას წყლის მეტაბოლიზმის რეგულაციაში.
ე) ჰიპოთალამუსი მონაწილეობას ღებულობს ემოციური მდგომარეობის
კონტროლში.
1308. დიდი ტვინის გასწვრივ ნაპრალთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ნაპრალი შეიცავს მაგარი გარსის ნამგლის ფორმის ნაკეცს, დიდი ტვინის
ნამგალს (falx cerebri).
ბ) ნაპრალის სიღრმეში კორძიანი სხეული კვეთს შუახაზს.
*გ) ნაპრალი შეიცავს თ/ტვინის შუა არტერიებს.
დ) ზემო საგიტალური სინუსი მის ზემოთ არის განთავსებული.
ე) ქვემო საგიტალური სინუსი მის შიგნითაა ლოკალიზებული.
1309. ქვემოთჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია არასწორი WILSON-ის

დაავადებასთან დაკავშირებით;
ა) წარმოებს სპილენძის აკუმულაცია ელენთაში, ცნს-ში და თვალებში.
ბ) იგი მემკვიდრეობითი დაავადებაა
*გ) გადაცემის მექანიზმი აუტოსომურ-დომინანტურია
დ) მომატებულია შრატის სპილენძის დონე.
ე) უმეტეს შემთხვევაში აღინიშნება Kayser-Fleischer-ის რგოლების
არსებობა
ვ) შრატის ცერულოპლაზმინის დონე დაბალია
1310. გვერდით პარკუჭებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) თითოეული პარკუჭი წარმოადგენს C-ს ფორმის ღრუს, რომელიც
ამოვსებული თავ-ზურგტვინის სითხით.
ბ) ინტერვენტრიკულური ხვრელის საშუალებით იგი უკავშირდება III
პარკუჭს.
გ) პარკუჭის სხეული თხემის წილში არის განთავსებული.
*დ) გვერდით პარკუჭებს ქსელისებრი გარსი არ აქვთ.
ე) პარკუჭის წინა რქა შუბლის წილში ძევს.
1311. კორძიან სხეულთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი დაკვშირებულია თაღთან გამჭვირვალე ძგიდის საშუალებით.
ბ) ნისკარტი აერთებს მუხლს სასაზღვრო ფირფიტასთან.
გ) ბოჭკოთა უმრავლესობა კორძიანი სხეულის შიგნით, ერთმანეთთან
აერთებს ტვინის ქერქის სიმეტრიულ უბნებს.
*დ) მუხლის ბოჭკოები იხრებიან წინ - შუბლის წილებში დიდი მაშების
(forceps major) სახით.
ე) კორძიანი სხეული ზემო მხარეს falx cerebri-ს უკავშირდება.
1312. წინა შესართავთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) იგი შეჭრილია სასაზღვრო ფირფიტის ზემო ნაწილში.
ბ) ზოგიერთი ბოჭკო დაკავშირებულია ყნოსვის შეგრძნებასთან.
*გ) იგი წარმოქმნის ინტერვენტრიკულური ხვრელის წინა საზღვარს.
დ) იგი ფორმირებულია ნერვული ბოჭკოების პატარა კონით.
ე) ლატერალურად სვლისას ბოჭკოთა წინა კონა იხრება წინა მხარეს და
უერთდება ყნოსვის ტრაქტს.
1313. ბაზალურ განგლიებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) კუდიანი ბირთვი გაერთიანებულია ოსპისებრ ბირთვთან.
ბ) ზოლიანი სხეული დაკავშირებულია კუნთთა მოძრაობასთან.
გ) ოსპისებრი ბირთვი მედიალურად გარეთა კაფსულას უკავშირდება.
*დ) ჰორიზონტალურ განაკვეთში ოსპისებრ ბირთვს სოლის ფორმა აქვს.
ე) ნუშისებრი ბირთვი ბაზალურ განგლიებს მიეკუთვნება.
1314. 70 წლის მამაკაცი, არტერიული ჰიპერტენზიით, რომელსაც უეცრად

განუვითარდა მარჯვენამხრივი ჰემიპარეზი და დაბუჟება მარჯვენა ფეხში,
მიყვანილ იქნა რეანიმაციულ განყოფილებაში. ჩატარებულ იქნა CT და MRI
გამოკვლევები. MRI გამოავლინა პატარა ჰემორაგიული უბანი თალამუსში
მარცხნივ, რომელიც ჰორიზონტალურად ვრცელდებოდა ლატერალური
პარკუჭების შიგნით. გაძლიერებული მეთვალყურეობის ქვეშ, 2 დღის
შემდგომ, პარეზი შესამჩნევად შემცირდა და ავადმყოფმა აღნიშნა, რომ
დაბუჟებაც გაქრა. იგი გამოწერილი იქნა კლინიკიდან 1 კვირის შემდეგ
გაუმჯობესებულ მდგომარეობაში, გართულებების გარეშე. ჰიპერტენზიის
პროფილაქტიკისათვის დანიშნულ იქნა შესაბამისი მედიკამენტური
მკურნალობა.გამოიყენეთ თქვენი ცოდნა მარცხენა თალამუსის კავშირების
შესახებ და აარჩიეთ ის მოსაზრება, რომელიც განმარტავს მარჯვენამხრივ
ტრანზიტორულ ჰემიპარეზსა და დაბუჟებას.
ა) ჰემორაგია განვითარდა III პარკუჭში.
ბ) ჰემორაგიული პროცესი თალამუსში, გავრცელდა ლატერალურად, -
მარცხენა შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხში.
გ) ჰემატომა პატარა ზომის იყო და მარცხენა მხრიდან თალამუსით
შემოისაზღვრა.
*დ) პატარა ზომის ჰემატომამ თალამუსში მარცხნივ, გამოიწვია შიგნითა
კაფსულის დროებითი შეშუპება.
ე) ჰემორაგიული პროცესი გავრცელდა ლატერალურად, - მარცხენა გვერდით
პარკუჭში.
1315. ავადმყოფს არტერიული ჰიპერტენზიით, აღმოაჩნდა მცირე ზომის

ინტრათალამური ჰემატომა. აარჩიეთ ერთი სრულყოფილი პასუხი ჰემორაგიის
განმარტებისათვის.
*ა) გასკდა თალამუსის ერთ-ერთი არტერია.
ბ) გასკდა თალამუსის ერთ-ერთი ვენა.
გ) შესაძლებელია, დახშულიყო ერთ-ერთი თალამური არტერია.
დ) შესაძლებელია განვითარდა ნერვული ქსოვილის დარბილება თალამუსის
ირგვლივ.
ე) ამ შემთხვევაში, არავითარი კავშირი არ არსებობს ჰიპერტენზიასა და
თალამური ჰემორაგიას შორის.
1316. 8 წლის ბიჭი, ძლიერი ტკივილით ყურის არეში მარჯვნივ, მიყვანილ

იქნა პედიატრთან. პირველი სიმპტომები გაჩნდა 7 დღით ადრე და ტკივილი
პროგრესულად ძლიერდებოდა. გასინჯვისას გამოვლინდა შუა ყურის ანთება
მარჯვნივ მწვავე მასტოიდიტთან ერთად. გამოკითხვისას, ავადმყოფმა
აღნიშნა, რომ გრძნობდა უძლიერეს ტკივილს მთელი თავის არეში. გასინჯვის
დროს მას აღენიშნებოდა პირღებინება. ტემპერატურამ უმნიშვნელოდ მოიმატა.
ძლიერი თავის ტკივილის, აგრეთე გულისრევისა და პირღებინების არსებობის
გამო პედიატრის მიერ მიღებული იქნა გადაწყვეტილება MRI გამოკვლევის
ჩატარებაზე. გამოვლინდა პატარა ზომის, კარგად შემოსაზღვრული მარჯვენა
ცერებრული აბსცესი.თავის ტვინის აბსცესი, ყველაზე სავარაუდოდ, მარჯვენა
ჰემისფეროს რომელ უბანში იყო ლოკალიზებული:
ა) შუბლის წილი
ბ) თალამუსი
გ) კეფის წილი
*დ) საფეთქლის წილი
ე) სოლი
1317. თავი ტვინის ქერქთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ცერებრული კორტექსი ყველაზე უსქელესია ხვეულის ქედის თავზე და
უთხელესია ღარის სიღრმეში.
ბ) უდიდესი გიგანტური პირამიდული უჯრედები აღმოჩენილია
პრეცენტრალურ ხვეულში.
გ) ვიზუალურ კორტექსში ყველაზე გარეთა შრე - Baillarger-ის კონა
იმდენად სქელია, რომ მისი დანახვა შეუიარაღებელი თვალითაც შეიძლება.
*დ) მოლეკულური შრე თავის ტვინის ქერქის ყველაზე ზედაპირული შრეა
და წრმოქმნილია მარცვლოვანი უჯრედების პატარა ზომის სხეულებით.
ე) ფუნქციური თვალსაზრისით, შესახედავად ქერქი ორგანიზებულია
აქტივობის ვერტიკალური ერთეულებით.
1318. ცერებრული კორტექსის შუბლის წილის პრეცენტრალურ უბანთან

ა) უკანა რეგიონი პირველადი მოტორული ველის სახელწოდებითაა
ცნობილი.
ბ) პირველადი მოტორული ველი უზრუნველყოფს სხეულის მოპირდაპირე
მხრის ნატიფ მოძრაობებს.
გ) პრემოტორული ველის ფუნქცია მდგომარეობს მოტორული აქტივობის
პროგრამების შენახვაში, რომელსაც იგი პირველად მოტორულ ველში გადაცემს
მოძრაობის შესასრულებლად.
*დ) პირველად მოტორულ ველში წარმოდგენლია ინდივიდუალური
კუნთები.
ე) ქერქის ის უბანი, რომელიც ცალკეულ მოძრაობას აკონტროლებს,
აღნიშნული მოძრაობის სინატიფის ხარისხის პროპორციულია.
1319. Broka-ს მეტყველების მოტორულ ველთან დაკავშირებული

ა) ბევრ პიროვნებებში აღნიშნული ველი არსებითად გამოსახულია მარცხნივ
ან დომინანტურ ჰემისფეროში.
ბ) Broka-ს მეტყველების ველი სიტყვების ფორმაციას აწარმოებს თავისი
კავშირებით პირველად მოტორულ ველთან.
*გ) იგი დაკავშირებულია Wernike-ს მეტყველების სენსორულ ველთან.
დ) იგი ლოკალიზებულია შუბლის ქვემო ხვეულში, - ლატერალური
ნაპრალის ერთის მხრივ წინა და აღმავალ ტოტებს და მეორეს მხრივ აღმავალ
და უკანა ტოტებს შორის.
ე) Brodmann-ის 44-ე და 45-ე ველები მეტყველების მოტორულ ველებს
1320. მედიალური გასწვრივი კონა წარმოადგენს ასოციაციურ გამტარ გზას,

რომელიც ერთმანეთთან აერთებს:
ა) თვალის კუნთების ბირთვებს
ბ) ვესტიბულურ ბირთვებს
გ) ცერვიკალურ სპინალურ სეგმენტებს
დ) ხიდისა და მეზენცეფალურ სუბკორტიკულ ცქერის ცენტრებს
*ე) ყველა მათგანს
1321. ქერქის ვიზუალურ ველებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) მხედველობის პირველადი ველი ლოკალიზებულია თხემ-კეფის ღარის
კედლებში.
ბ) მხედველობის ველი აფერენტულ ბოჭკოებს ღებულობს ლატერალური
დამუხვლილი სხეულიდან (corpus geniculatum laterale).
გ) მხედველობის ველის მარჯვენა ნახევარი წარმოდგენილია ტვინის
ჰემისფეროს ვიზუალურ კორტექსში მარცხენა მხარეს.
დ) ზემო რეტინული კვადრანტი მიემართება მხედველობის ქერქული ველის
ქვემო ნაწილში.
ე) მხედველობის მეორადი ველი (Brodmann-ის მე-18-ე და მე-19-ე
ველები), გარს ეკვრის პირველად ვიზუალურ ველს ჰემისფეროს მედიალურ
და ლატერალურ ზედაპირებზე.
1322. საფეთქლის ზემო ხვეულთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) სმენის პირველადი ველი განთავსებულია ლატერალური ღარის ქვემო
კედელში.
*ბ) პროექციულ ბოჭკოთა უმრავლესობა პირველადი აუდიტორული ველის
მიმართულებით, თალამუსიდან იღებენ სათავეს.
გ) Wernike-ს მეტყველების სენსორული ველი ლოკალიზებულია
დომინანტური ჰემისფეროს საფეთქლის ზემო ხვეულში.
დ) აუდიტორული ველის უნილატერალური დაზიანება იწვევს ნაწილობრივ
სიყრუს ორივე ყურში.
ე) სმენის პირველადი ველი ზოგჯერ მოიხსენიება, როგორც Brodmann-ის
41-ე და 42-ე ველები.
1323. ცერებრული კორტექსის ასოციაციურ ველებთან დაკავშირებული

ა) ისინი წარმოქმნიან ქერქული ზედაპირის დიდ უბნებს.
ბ) პრეფრონტალური ველი დაკავშირებულია პიროვნების ხასიათის ქცევით
და ემოციურ სფეროსთან.
გ) ისინი დაკავშირებული არიან მიღებული ცნობიერი ინფორმაციის
ინტერპრეტაციასთან.
დ) სხეულის გამოსახულების შეცნობის პროცესი უკანა პერიეტალურ
კორტექსში მიმდინარეობს და სხეულის მარჯვენა მხარე წარმოდგენილია
მარცხენა ჰემისფეროში.
*ე) ასოციაციურ ველებს მხოლოდ ოთხი ქერქული შრე აქვთ.
1324. ცერებრულ დომინანტობასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) ქერქის დომინანტური და არადომინანტური ჰემისფეროების ხვეულები
სხვადასხვაგვარად არიან განლაგებულნი.
ბ) ახალგაზრდა მოსახლეობის დაახლოებით 90%-ზე მეტი მემარჯვენეა და
გამომდინარე აქედან, მათი მარცხენა ჰემისფერო არის დომინანტური.
გ) ახალგაზრდა მოსახლეობის დაახლოებით 96%-ში, მეტყველებისათვის
დომინანტური მარცხენა ჰემისფეროა.
დ) არადომინანტური ჰემისფერო აწარმოებს სივრცობრივი პერცეფციის, სახის
შეცნობისა და მუსიკის ინტერპრეტაციას.
1325. 54 წლის ქალი კონსულტირებული იქნა ნევროპათოლოგის მიერ,
რადგან დამ შენიშნა მისი ქცევის მანერების უეცარი შეცვლა. გამოკითხვისას
ავადმყოფმა აღნიშნა, რომ დაახლოებით ერთი კვირის წინ ღრმა ძილიდან
გამოღვიძების შემდეგ შეამჩნია თუ როგორ ვერ გრძნობდა სხეულის მარცხენა
მხარეს (თითქოს იგი მას არ ეკუთვნოდა). მოგვიანებით ეს შეგრძნება
გაუარესდა და იგი განიცდიდა, რომ იგი ვერ ცნობდა საკუთარი სხეულის
მარცხენა მხარეს. ავადმყოფის დამ აუწყა ნევროპათოლოგს რომ აბაზანის
მიღებისას, ამჟამად იგი სრულად უგულებელყოფდა სხეულის მარცხენა
მხარეს. ავადმყოფის გასინჯვისას ნევროპათოლოგმა გამოავლინა ყველაზე
მეტად მისაღები სიმპტომები, გარდა:
ა) შესამჩნევი იყო, რომ ავადმყოფი არ იხედებოდა მარცხენა მხარეს.
ბ) იგი მყისვე რეაგირებდა კანის სენსორულ სტიმულაციაზე მარცხენა
მხარეს.
გ) მითითებაზე - გადაეადგილებინა მარცხენა ფეხი, იგი სწრაფად
რეაგირებდა, სრულყოფილად ასრულებდა რა დავალებას.
*დ) აშკარაად იყო გამოხატული კუნთოვანი სისუსტე მარცხენა ზემო და
ქვემო კიდურებში.
ე) მითითებაზე - გაეარა საკონსულტაციო ოთახის გასწვრივ, მარჯვენასთან
შედარებით იგი ნაკლებად ხმარობდა მარცხენა ფეხს.
1326. 54 წლის ქალი კონსულტირებული იქნა ნევროპათოლოგის მიერ,

რადგან დამ შენიშნა მისი ქცევის მანერების უეცარი შეცვლა. გამოკითხვისას
ავადმყოფმა აღნიშნა, რომ დაახლოებით ერთი კვირის წინ ღრმა ძილიდან
გამოღვიძების შემდეგ შეამჩნია თუ როგორ ვერ გრძნობდა სხეულის მარცხენა
მხარეს (თითქოს იგი მას არ ეკუთვნოდა). მოგვიანებით ეს შეგრძნება
გაუარესდა და იგი განიცდიდა, რომ იგი ვერ ცნობდა საკუთარი სხეულის
მარცხენა მხარეს. ავადმყოფის დამ აუწყა ნევროლოგს რომ აბაზანის
მიღებისას, ამჟამად იგი სრულად უგულებელყოფდა სხეულის მარცხენა
მხარეს. ნევროპათოლოგმა გააკეთა შემდეგი შესაძლებელი დასკვნები, გარდა:
ა) გამოტანილი იქნა მარცხენამხრივი ასომატოგნიზიის (სხეულის მარცხენა
ნაწილის აღქმის უნარის დაკარგვა) დიაგნოზი.
*ბ) აღნიშნული მდგომარეობა შესაძლებელია გამოწვეულ იქნეს მარცხენა
თხემის წილის დაზიანებით.
გ) გარდა ამისა, ავადმყოფს აღენიშნებოდა მარცხენამხრივი ჰემიაკინეზია
(მოტორული უნილატერალური იგნორირება).
დ) შესაძლებელია დაზიანებული ყოფილიყო მარჯვენა შუბლის წილის
მედიალური და ლატერალური პრემოტორული რეგიონების მე-6-ე და მე-8-ე
ველები.
ე) მარცხენა მხარეს გახედვის უარყოფა (extinctio vizualis ლათ. -
ვიზუალური ქრობა, ანულირება) საფიქრებელს ხდიდა, რომ ადგილი აქვს
თხემ-კეფის წილების დაზიანებას მარჯვენა მხარეს.
1327. რეტიკულურ ფორმაციასთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) რეტიკულობულბური და რეტიკულოსპინალური ტრაქტები წარმოქმნიან
ეფერენტულ გამტარ გზას რეტიკულური ფორმაციიდან, შესაბამისად,
კრანიული ნერვების მოტორული ბირთვებისა და ზურგის ტვინის წინა რქის
უჯრედების მიმართულებით.
ბ) რეტიკულური ფორმაცია გადაჭიმულია ნეიროაქსისის შიგნით, - ზურგის
ტვინიდან თალამუსამდე.
*გ) რეტიკლური ფორმაციის შიგნით ძირითად გამტარ გზებზე დაკვირვების
წარმოება ადვილად შესაძლებელია ვერცხლის საღებავების გამოყენებით.
დ) ზემო მიმათულებით რეტიკულური ფორმაცია ტვინის ქერქისკენ
გადასცემს იმპულსებს.
ე) აფერენტული გამტარი გზები რეტიკულური ფორმაციის მიმართულებით,
ცენტრალური ნერვული სისტემის მრავლობითი უბნბიდან იღებენ სათავეს.
1328. რეტიკლური ფორმაციის ფუნქციებთან დაკავშირებული

ა) იგი ზემოქმედებს a და b მოტორული ნეირონების აქტივობაზე.
*ბ) იგი ეწინააღმდეგება ვესტიბულური სპინალური ტრაქტის მოქმედებას.
გ) პირველადი კუნთების შეკუმშვის დროს იგი აწარმოებს რეციპროკულ
ინჰიბიციას.
დ) იგი ხელს უწყობს ანტიგრავიტაციული კუნთების ტონუსის შენარჩუნებას.
ე) მას შეუძლია რეფლექსური აქტივობის მოდულირება.
1329. რეტიკლური ფორმაციის ფუნქციებთან დაკავშირებული

*ა) იგი არ ზემოქმედებს ტკივილის შეგრძნებაზე.
ბ) მას შეუძლია ზემოქმედება განახორციელოს სუპრასპინალური
დონეებისაკენ მიმავალ ყველა აღმავალ გამტარ გზაზე.
გ) რეტიკლობულბური და რეტიკულოსპინალური ტრაქტების მეშვეობით,
იგი აკონტროლებს პარასიმპათიკურ და სიმპათიკურ სისტემებს.
დ) იგი ზეგავლენას ახდენს ბიოლოგიურ რითმებზე.
ე) იგი მოქმედებს ინდივიდის სიფხიზლის ხარისხზე.
1330. შემდეგი სტრუქტურები ერთობლივად ქმნიან ლიმბურ სისტემას,

გამონაკლისია:
ა) ნუშისებრი ბირთვი
*ბ) მხედველობის ბორცვის ბალიში
გ) ჰიპოკამპური ფორმაცია
დ) სარტყლის ხვეული
ე) დვრილისებრი სხეულები
1331. ჰიპოკამპის ეფერენტულ კავშირებთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ისინი სათავეს იღებენ ქერქის დიდი პირამიდულ უჯრედებიდან.
ბ) ისინი მიემართებიან თაღის გავლით.
გ) ბოჭკოთაგან ზოგიერთი შედის დვრილისებრ სხეულებში.
*დ) ბოჭკოები თაღის შიგნით, უკან, - ინტერვენტრიკულური ხვრელის
მიმართულებით მიემართებიან.
ე) ზოგიერთი ბოჭკო თალამუსის სხვა ბირთვებზე ბოლოვდება.ს
1332. ლიმბური სისტემის ფუნქციებთან დაკავშირებული ფორმულირებები
ა) იგი დაკავშირებულია შიშისა და განრისხების რეაქციებთან.
ბ) იგი არ არის დაკავშირებული ვიზუალურ გამოცდილებებთან.
გ) ჰიპოკამპი დაკავშირებულია ხანმოკლე მეხსიერებასთან.
*დ) ლიმბური სისტემა მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ყნოსვის ფუნქციებში.
ე) იგი არაპირდაირად მოქმედებს ენდოკრინული სისტემის აქტივობაზე.
1333. ბაზალურ ბირთვებთან (განგლიებთან) დაკავშირებული

ფორმულირებები სწორია, გარდა
ა) ნუშისებრი ბირთვი დაკავშირებულია კუდიან ბირთვთან.
*ბ) გარეთა კაფსულის საშუალებით ოსპისებრი ბირთვი მთლიანად არის
გაყოფილი მკრთალ სფეროდ და ჩენჩოდ.
გ) Claustrum-ი ბაზალური ბირთვების ნაწილს წარმოადგენს.
დ) ზოლიანი სხეული თალამუსის ლატერალურად არის განთავსებული.
ე) ზღუდის ფუნქცია გაურკვეველია.
1334. ბაზალურ ბირთვებთან (განგლიებთან) დაკავშირებული

ფორმულირებები სწორია, გარდა
ა) ზოლიანი სხეული შედგება კუდიანი ბირთვისაგან და ოსპისებრი
ბირთვისაგან.
ბ) კუდიანი ბირთვის თავი შიგნითა კაფსულის მედიალურად არის
გ) Insula არ წარმოადგენს ბაზალური ბირთვების ნაწილს.
*დ) კუდიანი ბირთვის კუდი გვერდითი პარკუჭის ფუძეშია
ე) სუბთალამური ბირთვი ფუნქციურად ახლო კავშირშია ბაზალურ
ბირთვებთან, თუმცა არ მოიაზრება როგორც მათი შემადგენელი ნაწილი.
1335. კორტიკოსტრიატულ აფერენტულ ბოჭკოებთან დაკავშირებული

*ა) ცერებრული კორტექსის თითოეული ნაწილი არასისტემურად
პროეცირდება ზოლიანი სხეულის სხვადასხვა ნაწილების მიმართულებით.
ბ) გლუტამატი ნეიროტრანსმიტერია.
გ) თავის ტვინის ქერქის ყველა ნაწილი აგზავნის ბოჭკოებს კუდიანი
ბირთვისა და ჩენჩოს მიმართულებით.
დ) იმპულსების უმეტესი ნაწილი მოდის ქერქის სენსორულ-მოტორული
ნაწილიდან.
ე) პროექციათა უმრავლესობა იმავე მხრის კორტექსიდან მოდის.
1336. ზოლიანი სხეულის ეფერენტულ ბოჭკოებთან დაკავშირებული

ა) აღნიშნული ბოჭკოებიდან არცერთი არ პროეცირდება უშუალოდ
კრენიული ნერვების მოტორული ბირთვების მიმართულებით.
ბ) ზოგიერთი სტრიატოპალიდური ბოჭკოს ნეიროტრანსმიტერი GABA არის.
გ) სტრიატონიგრული ბოჭკოები კუდიანი ბირთვიდან შავი სუბსტანციისაკენ
მიემართებიან.
*დ) მრავალი ეფერენტული ბოჭკო პირდაპირ მიემართება ნათხემისაკენ.
ე) ზურგის ტვინის წინა რქის უჯრედები არ იმყოფებიან ზოლიანი სხეულის
პირდაპირი ზეგავლენის ქვეშ.
1337. ბაზალური ბირთვების (განგლიების) ფუნქციებთან დაკავშირებული

ფორმულირებები სქორია, გარდა:
ა) ზოლიანი სხეული არ აწარმოებს უშუალოდ ნათხემის ქერქიდან
მიღებული ინფორმაციის ინტეგრაციას.
ბ) ბაზალური ბირთვებიდან გამომავალი ინფორმაცია მკრთალი სფეროს
გავლით გადაეცემა ცერებრული კორტექსის მოტორულ ბირთვებს; ამგვარი
გზით წარმოებს ზემოქმედება კუნთოვან აქტივობაზე.
*გ) მრკთალი სფერო მხოლოდ სხეულის აქსიალური ნაწილის მოძრაობებზე
ახდენს ზეგავლენას.
დ) მკრთალი სფეროს აქტივობა წინ უსწრებს მოტორული კორტექსის
აქტივობას, რომელიც ხელისა და ფეხის ცალკეულ მოძრაობებთან არს
დაკავშირებული.
ე) ბაზალური ბირთვების აქტივობა იწყება სენსორული კორტექსიდან,
თალამუსიდან და ტვინის ღეროდან მომავალი ინფორმაციის მიღების შემდეგ.
1338. ქვემოთჩამოთვლილ კრანიულ ნერვთა ბირთვებს აქვთ შემდეგი

დასწვრივი ტრაქტები, რომლებიც ამ ბირთვებზე ბოლოვდებიან, გარდა:
ა) ენა-ხახის ნერვის ქვემო სანერწყვე ბირთვი ღებულობს დაღმავალ
ტრაქტებს ჰიპოთალამუსიდან.
ბ) განმზიდველი ნერვის ბირთვი ღებულობს როგორც გადაჯვარედინებულ,
ასევე გადაუჯვარედინებელ კორტიკობულბურ ტრაქტებს.
*გ) სახის ნერვის ბირთვი, რომელიც სხის ქვემო ნაწილის კუნთებს
აინერვირებს, ღებულობს გადაჯვარედინებულ და გადაუჯვარედინებელ
კორტიკობულბურ ტრაქტებს.
დ) ტრიგემინული მოტორული ბირთვი ღებულობს გადაჯვარედინებულ და
გადაუჯვარედინებელ კორტიკობულბურ ტრაქტებს.
ე) ჭაღისებრი ნერვის ბირთვი ღებულობს გადაჯვარედინებულ და
გადაუჯვარედინებელ კორტიკობულბურ ტრაქტებს.
1339. სახის ნერვთან ასოცირებულია შემდეგი ბირთვები, გარდა:

ა) განკერძოებული ტრაქტის ბირთვი
ბ) ზემო სანერწყვე ბირთვი
*გ) ორმაგი ბირთვი
დ) ძირითადი მოტორული ბირთვი
ე) საცრემლე ბირთვი
1340. ავადმყოფს სახის ნერვის ზედა მოტორული ნეირონის უნილატერალური

დამბლით, შეეძლო გაღიმება სახის ორივე მხარეს ხუმრობის საპასუხოთ,
მაგრამ არა ნებით. აღნიშნული შესაძლებელია აიხსნას შემდეგი ფაქტებით,
გარდა:
ა) დაზიანებულია კორტიკობულბური ბოჭკოები, რომლებიც აკონტროლებენ
სახის კუნთების ნებით მოძრაობას.
ბ) რეტიკულური ბოჭკოები, რომლებიც შესაძლებელია სათავეს იღებდნენ
ჰიპოთალამუსიდან და დასწვრივად მიემართებოდნენ სახის ნერვის მოტორული
ბირთვებისაკენ, ინტაქტური არიან.
გ) სახის ნერვები ინტაქტური არიან.
დ) სახის ნერვის ძირითადი მოტორული ბირთვები ინტრქტური არიან.
*ე) დაზიანება მოიცავს ქვედა მოტორულ ნეირონს.
1341. ხმის აღქმაში მონაწილეობას ღებულობენ შემდეგი სტრუქტურები:

*ა) ტრაპეციული სხეული
ბ) მედიალური მარყუჟი
გ) ტრიგემინული მარყუჟის ბირთვი
დ) საფეთქლის ქვემო წილი
ე) ლატერალური დამუხვლილი სხეული
1342. ტვინის ქერქი აუცილებელია შემდეგი ვიზუალური რეფლექსებისათვის:

ა) კორნეალური რეფლექსი
*ბ) აკომოდაციის რეფლექსი
გ) სინათლის შეუღლებული რეფლექსი
დ) გუგის სინათლეზე რეფლექსი
ე) ვიზუალური სხეულის რეფლექსი
1343. მარჯვენა თვალის ნაზალური ნახევარი პროეცირდება შემდეგი

სტრუქტურებისაკენ:
ა) მარცხენა ლატერალური დამუხვლილი სხეული
ბ) მარცხენა დეზის ნაპრალის ორივე კიდე
გ) მარცხენა ოპტიკური ტრაქტი
*დ) მარჯვენა თვალის ბადურის ტემპორალური მხარე
ე) მარცხენა ოპტიკური განსხივება
1344. მარჯვენა გუგის შევიწროება, რომელიც ასოცირებულია მარცხენა

თვალზე მიმართულ სინათლესთან, მოითხოვს:
ა) მარჯვენა ოპტიკურ განსხივებას
*ბ) მარცხენა მხედველობის ნერვს
გ) მარცხენა Edinger-Westphal-ის ბირთვს
დ) მარცხენა ოკულომოტორულ ნერვს
ე) მარჯვენა მხედველობის ნერვს
1345. არჩიეთ სწორი ფორმულირება, რომელიც დაკავშირებულია ენისქვეშა

ნერვთან
*ა) დაზიანება, რომელის მოიცავს ენისქვეშა ნერვს, გამოიწვევს
პროტრუზიის დროს ენის გადახრას დაზიანების მხარეს.
ბ) ენისქვეშა ნერვი ატარებს გემოვნების იმპულსებს ენის უკანა მესამედიდან.
გ) ენისქვეშა ნერვი ტვინის ღეროდან გამოდის ოლივასა და ნათხემის ქვემოს
ფეხს შორის.
დ) ენისქვეშა ნერვი შეიცავს მესამე და მეოთხე ცერვიკალური ნერვების
ბოჭკოებს.
ე) დამატებითი ნერვის ბირთვი იხრება ენისქვეშა ნერვის მოტორული
ბირთვის ირგვლივ IV პარკუჭის ფუძის ქვეშ.
1346. აარჩიეთ სამწვერა ნერვის ბირთვებთან დაკავშირებული სწორი

ფორმულირება
ა) ძირითადი მგრძნობიარე ბირთვი მოგრძო ტვინის შიგნით ძევს.
ბ) სპინალური ბირთვი ვრცელდება ქვემოთ, - თითქმის მეხუთე
ცერვიკალურ სეგმენტამდე.
*გ) პროპრიოცეპტული იმპულსები საღეჭი კუნთებიდან მეზენცეფალურ
ბირთვს იმ ბოჭკოების საშუალებით აღწევენ, რომლებიც ბირთვის
უნიპოლარული ნეირონების ნაწილს წარმოადგენენ.
დ) ტკივილისა და ტემპერატურის გრძნობა ბოლოვდება ძირითად სენსორულ
ბირთვში.
ე) ტრიგემინული მარყუჟი შეიცავს მხოლოდ იფსილატერალური სენსორული
ბირთვიდან მომავალ ეფერენტულ ბოჭკოებს.
1347. ქვემოთჩამოთვლილი კრანიული ნერვები შემდეგგვარად

ფუნქციონირებენ, გამონაკლისია:
ა) დამატებითი ნერვის სპინალური ნაწილი მხრებს მაღლა სწევს.
*ბ) თვალის მამოძრავებელი ნერვი თვალს ხუჭავს.
გ) ტრიგემინული ნერვი ღეჭვის პროცესს ემსახურება.
დ) სახის ნერვი ღებულობს გემოვნების იმპულსებს ენის წინა ორი-
მესამედიდან.
ე) ენა-ხახის ნერვი ღებულობს შეხების იმპულსებს ენის უკანა მესამედიდან.
1348. მხედველობის პროცესში ჩართულ კრანიულ ნერვთან დაკავშირებული

*ა) ოპტიკური ნერვის ბოჭკოები Schwann-ის უჯრედებით არის
გარშემოკრული.
ბ) ოპტიკური ნერვი შემოფარგლულია გაფართოებული სუბარაქნოიდული
სივრცით.
გ) შიგნითა ოფთალმოპლეგია არის მდგომარეობა, რომლის დროსაც
ოკულომოტორული ნერვის ინერვაცია გუგის სფინქტერისა და ცილიარული
კუნთის მიმართულებით მოსპობილია, მაგრამ შენახულია ინერვაცია
ექსტრაოკულური კუნთების მიმართულებით.
დ) გარეთა ოფთალმოპლეგია არის მდგომარეობა, რომლის დროსაც
ოკულომოტორული ნერვის ინერვაცია ექსტრაოკულური კუნთების მიმართ
მოსპობილია, მაგრამ შენახულია გუგის სფინქტერისა და ცილიარული კუნთის
ინერვაცია.
ე) ოპტიკური ნერვი ტოვებს ორბიტის ღრუს ოპტიკური არხის გავლით,
რომელიც სოლისებრი ძვლის მცირე ფრთაზეა მოთავსებული.
1349. კრანიულ ნერვებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) სამწვერა ნერვის ძირითადი სენსორული ბირთვი განთავსებულია ტვინის
ღეროში, - მოტორული ბირთვის ლატერალურად.
ბ) პროპრიოცეპტული იმპულსები სახის კუნთებიდან ბოლოვდებიან სამწვერა
ნერვის მეზენცეფალურ ბირთვში.
გ) სახის ნერვი ტოვებს უკანა კრანიულ ფოსოს კარიბჭე-ლოკოკინას ნერვთან
ერთად და შედის შიგნითა სასმენ ხვრელში.
*დ) სახის ნერვის ზემო სანერწყვე ბირთვი აინერვირებს ყბა-ყურის
ჯირკვალს.
ე) ყნოსვის რეცეპტორების უჯრედები ლოკალიზებული არიან ცხვირის ღრუს
მუკოზურ მემბრანაზე, ცხვირის ზემო ნიჟარის მაღლა.
1350. 64 წლის მამაკაცმა მოაკითხა ექიმს, რადგან შენიშნა შეშუპება კისრის

მარჯვენა მხარეზე. მან შეამჩნია, რომ 6 კვირის განმავლბაში ქრონიკულად
ახველებდა და სწრაფად დაიკლო წონაში.ფიზიკური გასინჯვისას გამოვლინდა
შემდეგი სავარაუდო ნიშნები, გარდა:
ა) მისი ენის მარჯვენა ნახევარი დანაოჭებული და განლეული იყო.
ბ) ენა წინ გამოწევისას მარჯვნივ იხრებოდა.
გ) შეშუპება კისრის მარჯვენა ნახევარში ლოკალიზებული იყო მკერდ-
ლავიწ-დვრილისებრი კუნთის სიღრმეში, პალპატორულად მაგარი
კონსისტენციის და ფიქსირებული.
დ) გულმკერდის რენტგენოგრამაზე გამოვლინდა მარჯვენა ფილტვის
პროგრესირებული ბრონქოგენული კარცინომა.
*ე) ავადმყოფს აღენიშნებოდა გემოვნების დაკარგვა ენის წინა ორ-მესამედში
მარჯვენა მხარეს.
1351. 64 წლის მამაკაცმა მოაკითხა ექიმს, რადგან შენიშნა შეშუპება კისრის

მარჯვენა მხარეზე. მან შეამჩნია, რომ 6 კვირის განმავლბაში ქრონიკულად
ახველებდა და სწრაფად დაიკლო წონაში.ექიმმა გააკეთა შემდეგი სწორი
დასკვნები, გარდა:
ა) ავადმყოფს ჰქონდა ფილტვის მრავლობითი მეტასტაზები კისრის კისრის
ღრმა ლიმფურ ჯირკვლებში მარჯვენა მხარეს.
ბ) დაზიანებული იყო მარჯვენა ენისქვეშა ნერვი ერთ-ერთ წერტილში
მოგრძო ტვინში ლოკალიზებული ბირთვიდან საინერვაციო ენის კუნთებამდე.
გ) ერთ-ერთი მეტასტაზი შეჭრილი იყო მარჯვენა ენისქვეშა ნერვში კისრის
მიდამოში.
დ) წონაში დაკლება შეიძლება ახსნილი იქნეს ფილტვის პროგრესირებადი
კარცინომის არსებობით.
*ე) ენის დანაოჭების მიზეზი იყო მუკოზური მემბრანის ატროფია.
1352. თალამუსთან დაკავშირებული შემდეგი ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ყველა სახეობის სენსორული ინფორმაცია, ყნოსვის გრძნობის გარდა,
აფერენტული ბოჭკოების საშუალებით აღწევენ თალამუსს.
*ბ) ცერებრული კორტექსიდან თალამუსის მიმართულებით მცირე ოდენობის
აფერენტული ბოჭკოები მიდიან.
გ) თალამუსის ინტრალამინური ბირთვები მჭიდრო კავშირში არიან
რეტიკულურ ფორმაციასთან.
დ) ინტრალამინურ ბირთვებს შეუძლიათ გავლენა იქონიონ ცნობიერების
დონეზე და ღვიძილის მდგომარეობაზე.
ე) თალამუსი ზემოდან დაფარულია თეტრი ნივთიერების თხელი ფენით,
რომელიც სარტყლის შრის (stratum zonale) სახელწოდებითაა ცნობილი.
1353. თალამუსთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

*ა) გარეთა (ლატერალური) ტვინოვანი ფირფიტა წარმოადგენს რუხი
ნივთიერების უბანს, რომელიც თალამუსის ლატერალურ ზედაპირზე ძევს.
ბ) C-ს ფორმის შიგნითა (მედიალური) ტვინოვანი ფირფიტა თალამუსს სამ
ძირითად ნაწილად ჰყოფს.
გ) ვენტრალური პოსტმედიალური ბირთვი ღებულობს ასწვრივ ბოჭკოებს
ტრიგემინული და გემოვნების გამტარი გზებიდან.
დ) ნებითი მოძრაობებისათვის უდიდესი მნიშვნელობის არის ცერებელო-
რუბრო-კორტიკო-პონტოცერებელური ნეირონული გამტრი გზა.
ე) დვრილისებრსხეულ-თალამო-ამიგდალო-დაკბილული ხვეულის
ნეორონული გამტარი გზა არ არის მნიშვნელოვანი სხეულის მდებარეობის
შენარჩუნებაში.
1354. თალამურ ბირთვებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ვენტრალური პოსტლატერალური ბირთვი ღებულობს მედიალური და
სპინალური მარყუჟებიდან მომავალ ასწვრივი გამტარი გზების ბოჭკოებს.
ბ) ინტრალამინური თალამური ბირთვები შეგნითა მედულური ფირფიტის
სიღრმეში არიან განთავსებულნი.
გ) პოსტლატერალური ბირთვის პროექციები პოსტცენტრალური ხვეულის
მიმართულებით მიდის.
*დ) რეტიკულური ბირთვი რეტიკულური ფორმაციის ნაწილს წარმოადგენს.
ე) ვენტრალური პოსტლატერალური ბირთვის პროექციები პოსტცენტრალური
ბირთვისაკენ შიგნითა კაფსულის უკანა ფეხის გავლით მიდიან.
1355. მედიალურ დამუხვლილ სხეულთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) მედიალური დამუხვლილი სხეული ღებულობს აუდიტორულ ინფორმაციას
ოთხგორაკის ქვემო ბორცვებიდან და ლატერალური მარყუჟიდან.
*ბ) ეფერენტული ბოჭკოები მედიალური დამუხვლილი სხხეულიდან
წარმოქმნიან ოთხგორაკის ქვემო ბორცვების მკლავებს.
გ) მედიალური დამუხვლილი სხეული აუდიტორულ ინფორმაციას
ღებულობს ორივე ყურიდან, მაგრამ ოპირატესად მოპირდაპირე მხრიდან.
დ) მედიალური დამუხვლილი სხეული პროეცირდება საფეთქლის ზემო
ხვეულის აუდიტორული ქერქისაკენ.
ე) მედიალური დამუხვლილი სხეულე წარმოადგენს შემაღლებას თალამუსის
უკანა ზედაპირზე.
1356. ლატერალურ დამუხვლილ სხეულთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ლატერალური დამუხვლილი სხეული ღებულობს ოპტიკური ტრაქტის
უმეტეს ბოჭკოებს.
ბ) თითოეული ლატერალური დამუხვლილი სხეული ვიზუალურ
ინფორმაციას ღებულობს მხედველობის მოპირდაპირე ველიდან.
გ) ლატერალური დამუხვლილი სხეულის ბირთვი ნერვულ უჯრედთა ექვსი
შრისაგან შედგება.
*დ) ლატერალური დამუხვლილი სხეული წარმოადგენს შუა ტვინის ნაწილს
წითელი ბირთვის დონეზე.
ე) ლატერალური დამუხვლილი სხეულის მიმართულებით მიმავალი
აფერენტული ბოჭკოები წარმოადგენენ ბადურის განგლიური უჯრედების
აქსონებს.
1357. ქვემოთჩამოთვლილი ნეოპლაზმებიდან რომელი არის მეზენქიმური

წარმოშობის:
*ა) მენინგიომა
ბ) ასტროციტომა
გ) ოლიგოდენდროგლიომა
დ) ეპენდიმომა
ე) განგლიოციტომა
ვ) მედულობლასტომა
1358. ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან რომელი არ გამოიყენება

პოლინეიროპათიის სამკურნალოდ:
ა) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები
ბ) ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები
გ) კარბამაზეპინები
*დ) დოფამინი
ე) გაბაპენტინი
1359. მომატებული გამა- გლობულინის ფრაქცია თავ-ზურგტვნის სითხეში

აღინიშნება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი დაავადების დროს, გარდა:
*ა) Myasthenia gravis
ბ) Guillain-Barré-ს სინდრომი
გ) ქვემწვავე მასკლეროზირებელი პანენეცეფალიტი
დ) გაფანტული სკლეროზი

ა) სომატური აფერენტული ბოჭკოები ჰიპოთალამურ ბირთვებთან
მედიალური და სპინალური მარყუჟების გავლით მიემართებიან.
ბ) ჰიპათალამუსი აწარმოებს ავტონომიური და ნეიროენდოკრინული
სისტემების ინტეგრაციას, რითავ ხელს უწყობს ჰომეოსტაზის შენარჩუნებას.
გ) ჰიპათალამუსის ნერვული უჯრედები გამოყოფენ „რილიზინგ“- და
„რილიზინგ“-მაინჰიბირებელ ჰორმონებს, რომლებიც აკონტროლებენ
სხვადასხვა ჰორმონების სეკრეციას ჰიპოფიზის წინა წილში.
დ) ჰიპოთალამუსის წინა პორცია აკონტროლებს მექანიზმებს, რომლებიც
გადაჭარბებული სითბოს გამოყოფასთან არიან დაკავშირებულნი.
*ე) შიმშილის ცენტრი შესაძლებელია უკანა ჰოპოთალამურ ბირთვებშია
1361. ჰიპოთალამუსის ფუნქციურ აქტივობასთან დაკავშირებული

ა) ლატერალური ჰიპოთალამური ბირთვები წყლის შეწოვასთან არიან
დაკავშირებულნი.
ბ) შესაძლებელია ჰიპოთალამუსი აწარმოებს ფიზიკურ ცვლილებებს,
რომელიც დაკავშირებული არიან ემოციასთან, როგორიცაა გულისცემის
აჩქარება, აგრეთვე კანის ჰიპერემია ან გაუფერულება.
*გ) კორტიკოტროპინ-„რილიზინგ“ ჰორმონი (CRH) ჰიპოთალამუსის წინა
ბირთვის მიერ გამომუშავდება.
დ) Nucleus suprachiasmaticus-ი მნიშვნელოვან როლს თამაშობს
ცირკადული რითმის კონტროლირებაში.
ე) ჰიპათალამუსი აკონტროლებს ქვემო დონეების ავტონომურ ცენტრებს
რეტიკულურ ფორმაციაში გამავალი გამტარი გზების საშუალებით.
1362. ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ ტრაქტთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) ოქსიტოცინი აკავებს საშვილოსნოს გლუვი კუნთების შეკუმშვას.
ბ) სუპრაოპტიკური და პარავენტრიკლური ბირთვების ნერვული უჯრედები
გამოყოფენ ჰორმონებს ვაზოპრესინსა და ოქსიტოცინს.
გ) ჰორმონები გამტარი გზების აქსონების შიგნით მოძრაობენ ცილის
გადამტან მოლეკულებთან ერთად, რომლებიც ნეიროფიზინებად არიან
წოდებულნი.
დ) ვაზოპრესინი ასტიმულირებს თირკმლის დისტალურ დაკლაკნილ და
შემკრებ მილაკებს იწვევს რა წყლის აბსორბციის მომატებას.
ე) ტოვებენ რა აქსონებს, ჰორმონები განიცდიან აბსორბციას ჰიპოფიზის
უკანა წილის კაპილატების მიერ და ამგვარად გადადიან სისხლის მიმოქცევის
სისტემაში.
1363. ჰიპოფიზის პორტალურ სისტემასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

სწორია, გარდა;
ა) პორტალურ სისტემას გადააქვს „რილიზინგ“- და „რილიზინგ“-
მაინჰიბირებელი ჰორმონები ჰიპოფიზის წინა წილის სეკრეტორულ
უჯრედებთან.
ბ) „რილიზინგ“- და „რილიზინგ“-მაინჰიბირებელი ჰორმონების
პროდუქციაზე შესაძლებელია ზეგავლენა იქონიოს იმ ჰორმონის დონის
მომატებამ, რომელიც ჰიპოფიზის კონტროლის ქვეშ მყოფი ობიექტი ორგანოს
მიერ გამოიყოფა.
გ) სისხლძარღვები იწყებიან ზემოთ, - მედიანურ შემაღლებაში და
ბოლოვდებიან ქვემოთ, ჰიპოფიზის წინა წილის ვასკულურ სინუსოიდებზე.
დ) აფერენტული ნერვული ბოჭკოები, რომლებიც ჰიპოთალამუსში შედიან,
ზემოქმედებენ უჯრედების მიერ „რილიზინგ“- ჰორმონების პროდუქციაზე.
*ე) ჰიპოთალამუსის ნეიროგლიური უჯრედები განსაზღვრავენ „რილიზინგ“-
მაინჰიბირებელი ჰორმონების პროდუქციას.
1364. რომელი სტრუქტურა არის ლოკალიზებული ქვემო ოლივის ქვეშ:

ა) Tractus tegmentalis centralis
ბ) Tractus spinocerebellaris
გ) Tractus spinothalamicus
*დ) Tractus pyramidalis
1365. მიოტონური დისტონიის ზოგადი ნიშნებია:
ა) ალოპეცია
ბ) კიდურების დისტალური კუნთების სისუსტე და განლევა
გ) კატარაქტა
დ) ტესტიკულური ატროფია
*ე) ყველა მათგანი
1366. ლაბორატორიული გამოკვლევებით დაგენილი თავ-ზურგტვინის სითხის

გამა- გლობულინის მაღალი დონე, გარდა ამისა, წითელას ანტისხეულების
მომატებული ტიტრი როგორც სითხეში ასევე სისხლის შრატში,
დამახასიათებელია შემდეგი პროცესისათვის:
*ა) ქვემწვავე მასკლეროზირებელი პანენეცეფალიტი
ბ) Encephalitis periaxialis diffusa
გ) Encephalitis periaxialis concentrica
ე) გაფანტული სკლეროზი
1367. ავტონომურ ნერვულ სისტემასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ჰიპოთალამუსს უდიდესი ზეგავლენა აქვს ავტონომურ ნერვულ
სისტემაზე.
*ბ) თავის ტვინის ქერქს ავტონომურ ნერვულ სისტემაზე ზეგავლენა არ
აქვს.
გ) ავადმყოფს Adie-ს ტონური გუგის სინდრომით, აღენიშნება სინათლეზე
დაქვეითებული ან მოსპობილი რეფლექსი, ახლოს ხედვისას გუგის ნელი ან
გახანგრძლივებული შევიწროება და სიბნელეში ნელი ან გახანგრძლივებული
დილატაცია.
დ) გასტროინტესტინულ ტრაქტში აღმოცენებული ტკივილი აირეკვლება
შუახაზზე.
ე) ვისცერული ტკივილი ხშირად აირეკვლება კანის ზედაპირის იმ უბნებში,
რომელიც ზურგის ტვინის იმავე სპინალური სეგმენტით ინერვირდება,
რომლითაც მტკივნეული ორგანო.
1368. Horner-ის სინდრომთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) გუგა შევიწროებულია.
ბ) აღინიშნება ზემო ქუთუთოს ფტოზი.
*გ) ავადმყოფს აღენიშნება სახის კანის არტერიოლების ვაზოკონსტრიქცია.
დ) სახის ოფლიანობა არ აღინიშნება.
ე) აღინიშნება ენოფთალმი.
1369. სიმპათიკური ინერვაცია

ა) სათავეს იღებს ნერვული უჯრედებიდან, რომლებიც მოთავსებული არიან
ზურგის ტვინის უკანა რუხ სვეტებში (რქებში).
ბ) აქვს პრეგანგლიური ნერვული ბოჭკოები, ტომლებიც ზურგის ტვინიდან
გამოდიან სპინალური ნერვების უკანა ფესვების შემადგენლობაში.
*გ) შემოსაზღვრულია ზურგის ტვინის T1-L2 სეგმენტებით.
დ) სუპრასპინალური დონეებიდან ღებულობს დაღმავალ ბოჭკოებს,
რომლებიც ზურგის ტვინში უკანა თეთრი სვეტების შემადგენლობაში
მოემართებიან.
ე) აქვს მრავლობითი პრეგანგლიური ნერვული ბოჭკოები, რომლებიც
სინაფსურ კავშირებს წარმოქმნიან სპინალური ნერვების უკანა ფესვის
განგლიებში.
1370. ნორეპინეფრინი გამოიყოფა თავისუფალ ნერვულ დაბოლოებებში:

ა) პრეგანგლიურ სიმპათიკურ ბოჭკოებთან.
ბ) პრეგანგლიურ პარასიმპათიკურ ბოჭკოებთან.
გ) პოსტგანგლიურ პარასიმპათიკურ ბოჭკოებთან.
*დ) პოსტგანგლიურ სიმპათიკურ ბოჭკოებთან.
ე) თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი ნივთიერებისაკენ მიმავალ
პრეგანგლიურ ბოჭკოებთან.
1371. ყბა-ყურის ჯირკვლის მაკონტროლებელი პარასიმპათიკური ინერვაცია

სათავეს იღებს:
ა) სახის ნერვიდან.
ბ) თვალის მამოძრავებელი ნერვიდან.
გ) ცდომილი ნერვიდან.
დ) კაროტიდული წნულიდან.
*ე) ენა-ხახის ნერვიდან.
1372. ქვემოთჩამოთვლილი ფორმულირებებიდან რომელი არ არის სწორი

ანოზოგნოზიასთან დაკავშირებით:
ა) იგი პირველად 1914 წელს იქნა აღწერილი ფრანგი ნევროლოგის
Babinski-ს მიერ.
*ბ) იგი დომინანტური ჰემისფეროს შიგნით დაზიანების შედეგია
გ) იგი სუბდომინანტურ ჰემისფეროში დაზიანების შედეგია
დ) ჩვეულებრივ, იგი ინსულტით დაავადებულ ავადმყოფებში გვხვდება
ე) ავადმყოფი ამტკიცებს, რომ პარალიზებული კიდურები ნორმალურად
ფუნქციონირებენ
ვ) იგი „ნეგლექტ“-სინდრომების რიცხვს მიეკუთვნება.
1373. ანტიქოლინესთერაზული მედიკამენტები შემდეგგვარად ზემოქმედებენ

სინაფსებზე:
ა) იწვევს აცეტილქოლინის მაგვარ მოქმედებას სინაფსის რეცეპტორულ
უბნებთან.
ბ) აწარმოებს აცეტილქოლინის გამოყოფის პრევენციას.
გ) ზრდის აცეტილქოლინის სეკრეციას.
*დ) აკავებს აცეტილქოლინის დაშლას.
ე) აწარმოებს თავისუფალი ნერვული დაბოლოებების მიერ აცეტილქოლინის
შეწოვის პრევენციას.
1374. ავტონომურ ნერვულ სისტემაზე ატროპინს აქვს შემდეგი ეფექტი:

ა) იგი ანტიქოლინესთერაზული მედიკამენტია.
ბ) იგი ზრდის ნორეპინეფრინის აქტივობას.
*გ) იგი აბლოკირებს აცეტილქოლინის მოქმედებას ეფექტორულ უბნებზე
პარასიმპათიკურ ნერვულ სისტემაში.
დ) იგი აბლოკირებს ნორეპინეფრინის ხელახალ შეწოვას სიმპათიკური
ნერვულის სისტემის პრესინაფსური დაბოლოებების მიერ.
ე) იგი აწარმოებს ნორეპინეფრინის რეცეპტორული უბნების ბლოკირებას.
1375. ზურგის ტვინში პარასიმპათიკური ინერვაცია წარმოებს შემდეგ

დონეებზე:
ა) S1-S2
ბ) S3,4,5
გ) S1,2,3
*დ) S2,3,4
ე) L1-L2
1376. შარდის ბუშტის ავტონომურ ინერვაციასთან დაკავშირებული

ა) პარასიმპათიკური ნაწილი ახორციელებს სარდი ბუშტის კედლის კუნთების
შეკუმშვას და sphincter vesica-ს მოდუნებას.
ბ) სიმპათიკური ნაწილი მამაკაცებში იწვევს sphincter vesica-ს შეკუმშვას
და ხელს უშლის თესლის რეფლუქსს ბუშტის შიგნით ეაკულაციის დროს.
გ) აფერენტული ბოჭკოები შარდის ბუშტიდან აღწევენ ზურგის ტვინს წელის
პირველი და მეორე და კუდუსუნის მეორე, მესამე და მეოთხე სეგმენტების
დონეზე.
*დ) სიმპათიკური ნაწილი იწვევს sphincter urethrae-ს შეკუმშვას.
ე) სიმპათიკური ნაწილი აინერვირებს შარდის ბუშტის კედლის მკვებავ
არტერიებს.
1377. გულის ავტონომურ ინერვაციასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) პარასიმპათიკური ნაწილი იწვევს კორონერული არტერიების შევიწროებას.
ბ) პოსტგანგლიური უჯრედები ბოლოვდებიან სინოატრიალურ და
ატრიოვენტრიკულურ კვანძებში.
*გ) სიმპათიკური პოსტგანგლიური ბოჭკოები აწარმოებსნ აცეტილქოლინის
გამოთავისუფლებას თავისუფალ ნერვულ დაბოლოებებზე.
დ) სიმპათიკური ნერვები იწვევენ გულისცემის აჩქარებას და ზრდიან
შეკუმშვის სიძლიერეს.
ე) ლოკალური მეტაბოლიკები, რომლების გულის კუნთისთვის არის
საჭირო, აკონტროლებენ დილატაციის ხარისხს უკეთესად, ვიდრე ეს
ნეირონული კონტროლით ხორციელდება.
1378. .მონიშნეთ კითხვაში მოცემული ჯირკვალი შესაბამის ავტონომურ

კვანძთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული. Glandula submandibularis
ა) Ganglion oticum
*ბ) Ganglion submandibularis
გ) Ganglion pterigopalatinum
დ) Ganglion ciliaris
ე) ზემოთჩამოთვლილთაგან არცერთი
1379. მონიშნეთ კითხვაში მოცემული ჯირკვალი შესაბამის ავტონომურ

კვანძთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული. Glandula lacrimalis
ბ) Ganglion submandibularis
*გ) Ganglion pterigopalatinum

კვანძთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული. Glandula nasalis
*გ) Ganglion pterigopalatinum

კვანძთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული. Glandula parotis
*ა) Ganglion oticum

კვანძთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული. Glandula sublingualis
*ბ) Ganglion submandibularis
1383. მონიშნეთ რომელი ავტონომიური კვანძი შეესაბამება ორგანოსთან ან

კუნთთან - Ganglion cervicalis superior
*ა) Levator palpebrae superioris (მხოლოდ გლუვი კუნთები)
ბ) Appendix vermiformis
გ) Constrictor pupillae
დ) დასწვრივი კოლინჯი
1384. მონიშნეთ მოცემული ავტონომური კვანძი შესაბამის ორგანოსთან ან

კუნთთან, რომლებიც ციფრებითაა აღნიშნული Ganglion ciliare
ა) Levator palpebrae superioris (მხოლოდ გლუვი კუნთები)
ბ) Appendix vermiformis
*გ) Constrictor pupillae
დ) დასწვრივი კოლინჯი
1385. ერთი კიდურის უეცარი სისუსტე შესაძლებელია გამოიწვიოს შემდეგი

არტერიის ოკლუზიამ:
*ა) კონტრალატერალური წინა ცერებრული არტერია
ბ) იფსილატერალური წინა ცერებრული არტერია
გ) კონტრალატერალური შუა ცერებრული არტერია
დ) იფსილატერალური შუა ცერებრული არტერია
ე) კონტრალატრალური უკანა ცერებრული არტერია
ვ) იფსილატერალური უკანა ცერებრული არტერია
1386. WILSON-ის დაავადების სამკურნალოდ გამოიყენება:

*ა) პენიცილამინი
ბ) პენიცილინი
გ) ამოქსიცილინი
დ) ამპიცილინი
ე) ტეტრაციკლინი
ვ) ნეომიცინი
1387. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი პათოლოგიური პროცესი მიუთითებს

ორგანულ აგზნებადობაზე, გარდა:
ა) მენინგიტები
ბ) ინსულტი
გ) ინტოქსიკაციები
*დ) სირინგომიელია
ე) ჰიპოქსია
ვ) დემენცია
1388. მონიშნეთ აღნუშნული კრანიული ნერვი შესაბამის ბირთვთან. Nervus

facialis
ა) Nucleus salivatorius inferior
ბ) Nucleus Edinger-Westphali
*გ) Nucleus lacrimalis
დ) ზემოთჩამოთვლილთაგან არცერთი
1389. მონიშნეთ აღნიშნული კრანიული ნერვი შესაბამის ბირთვთან. Nervus

oculomotorius
*ბ) Nucleus Edinger-Westphali
გ) Nucleus lacrimatorius

Glossopharyngeus
*ა) Nucleus salivatorius inferior

hypoglossus
*დ) ზემოთჩამოთვლილთაგან არცერთი
1392. თავის ტვინის გარსებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
*ა) მაგარი გარსის ორივე შრე, რომელიც ფარავს თავის ტვინს, foramen
magnum-ის გავლით უწყვეტად გრძელდება ზურგის ტვინის მფარავ მაგარ
გარსში.
ბ) მაგარი გარსის პერიოსტული შრე უწყვეტად გრძელდება თავის ქალას
ნაკერის მყესებში.
გ) თავის ქალას ხვრელიდან გამოსვლისთანავე, თითოეულ კრანიულ ნერვს
ირგვლივ ეხვევა რბილი, მაგარი და სისხლძარღვოვანი გარსებისაგან შემდგარი
მილისებრი გარსი.
დ) კრანიული ვენური სინუსები განთავსებული არიან მაგარი გარსის
მენინგურ და ენდოსტულ (იგივეა,რაც ქალას ძვლების შიგნითა ზედაპირის
ამომფენი პერიოსტეუმი) შრეებს შორის.
ე) გარსები წინ, - ოპტიკური არხის სიღრმეში ვრცელდებიან და ერწყმიან
თვალის კაკლის სკლერას.
1393. თავის ტვინის გარსებთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) ცერებელო-მედულური ცისტერნა ამოვსებულია თავ-ზურგტვინის სითხით
და ლოკალიზებულია ნათხემის ქვემო ზედაპირსა და IV პარკუჭის სახურავს
შორის.
*ბ) სისხლძარღვოვანი გარსი განვლადია ცერებროსპინალური სითხის
მიმართ.
გ) არაქნოიდულ ხაოებში თავ-ზურგტვინის სითხეს შეუძლია დრენირება
ვენურ სინუსებში მცირე მილაკების გავლით, რომლებიც ენდოთელური
უჯრედებით არიან დაფარულნი.
დ) არაქნოიდული გარსი, რომელიც ირგვლივ აკრავს ზურგის ტვინს,
ბოლოვდება ქვემოთ - filum terminale-ს სახით მეორე საკრალური მალის
ქვემო კიდის დონეზე.
ე) ექსტრადურული სივრცე, რომელიც ზურგის ტვინის მაგარ გარსს ჰყოფს
ხერხემლის არხის კედლებისაგან, ამოვსებულია გაფანტული არეოლური
ქსოვილით და შეიცავს შიგნითა ვერტებრულ ვენურ წნულს.
1394. ნათხემის კარავთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) თავისუფალი კიდე წინა მხარეს შეერთებულია სოლისებრი ძვლის წინა
დახრილ მორჩთან (processus clinoideus anterior).
ბ) იგი წარმოქმნილია მაგარის გარსის მენინგური შრისაგან.
გ) იგი ნათხემს გამოჰყოფს თავის ტვინის კეფის წილებისაგან.
*დ) სიგმოიდური სინუსი ლოკალიზებულია იმ ადგილას, სადაც კარავი
კეფის ძვალს უერთდება.
ე) წინა კიდეში ამოჭრილის კარვის ნაჭდევი (incisura tentorii).
1395. თავის ტკივილთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია, გარდა:

ა) ტვინის ქსოვილი არამგრძნობიარეა ტკივილის მიმართ.
ბ) ინტრაკრანიული ტკივილი აღმოცენდება მაგარი გარსის რეცეპტორებიდან.
*გ) უკანა ფოსოში ლოკალიზებული მზარდი სიმსივნე გამოიწვევს სახის
არეში ტკივილს.
დ) შაკიკი, საფიქრებელია, გამოწვეულია ცერებრული არტერიებისა და
გარეთა საძილე არტერიის ტოტების დილატაციით.
ე) პრესბიოპიასთან შერწყმული თავის ტკივილი ცილიარული კუნთების
ტონური სპაზმის შეგეგია.
1396. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ არის

დამახასიათებელი WERNIKE-ს ენცეფალოპათიისათვის:
ა) ექსტრაოკულური კუნთების სისუსტე
ბ) ცნობიერების დარღვევები
გ) თავბრუსხვევა
დ) პირღებინება
*ე) ამავროზი
ვ) გულისრევა
1397. მღვიმოვან სინუსთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) იგი გადის შიგნითა საძილე არტერიასა და განმზიდველ ნერვს შორის.
ბ) ლატერალურ კედელში გადის თვალის მამოძრავებელი და ჭაღისებრი
ნერვები, აგრეთვე სამწვერა ნერვის თვალბუდის ტოტი.
*გ) იგი მიედინება უკან, - სწორი სინუსის მიმართულებით.
დ) წინა მხარეს, თვალბუდის ვენის საშუალებით, იგი სახის ვენას
უკავშირდება.
ე) მედიალურად იგი glandula pituitaria-სთან და სოლისებრი ძვლის
წიაღთან (sinus sphenoidalis) არის დაკავშირებული.
1398. თავის ტვინის როტატორულ მოძრაობებს ქალას შიგნით ზღუდავს

ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურები, გარდა:
ა) Falx cerebri
*ბ) Diaphragma sellae
გ) Falx cerebelli
დ) სოლისებრი ძვლის სხეული
ე) საფეთქლის ძვლის კლდოვანი ნაწილი.
1399. ქვემოთჩამოთვლილი პათოლოგიური პროცესებიდან რომელი არ იწვევს

ცერებრულ ატროფიას:
ა) პერინატალური დაზიანება
ბ) ქრონიკული ალკოჰოლიზმი
გ) ათეროსკლეროზი
*დ) სირინგობულბია
ე) ქრონიკული ჰიპოქსია
ვ) ჰიპოპერფუზია
1400. PERINAULD-ის სინდრომი (ზემოთ ცქერის დამბლა შერწყმული

ვერტიკალურ ნისტაგმთან) ვითარდება შემდეგი სტრუქტურის დაზიანების
დროს:
ა) ნათხემი
*ბ) ოთხგორაკი
გ) ხიდის ტეგმენტუმი
დ) მოგრძო ტვინი
ე) თალამუსის წინა ბირთვი
ვ) ოთხგორაკის ქვემო ბირთვი
1401. ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ჰემატო-ენცეფალური ბარიერი ტვინს იცავს მაღალმოლეკულური
ტოქსიკური ნაერთებისაგან.
ბ) ჰემატო-ენცეფალური ბარიერი პინეალური ჯირკვლიდან არ არსებობს.
გ) სისხლის კაპილარების ენდოთელური უჯრედები არაფენესტრირებულია.
*დ) სისხლის კაპილარების ენდოთელური უჯრედები გამაგრებული არიან
ლოკალიზებული მჭიდრო ბმური კავშირებით.
ე) Perkinson-ის დაავადების მკურნალობის დროს L-დოფა თავისუფლად
გადის ბარიერის შიგნით.
1402. ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) ქლორამფერიკოლი და ტეტრაციკლინები ბარიერს ვერ კვეთენ.
ბ) ახალშობილში ჰემატო-ენცეფალური ბარიერი სრულყოფილად არ არის
განვითარებული.
გ) ტვინი ტრამვა ან ანთებითი პროცესი უდიდეს ზემოქმედებას ახდენს
ჰემატო-ენცეფალური ბარიერის მთლიანობაზე.
დ) გაზები და წყალი თავისუფლად აღწევენ ბარიერის შიგნით.
ე) გლუკოზა და ელექტროლიტები ნელა გადიან ბარიერს.
1403. ჰემატო-ლიქვორულ ბარიერთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ზონრისებრი მჭიდრო ბმური კავშირები ქოროიდულ ეპენდიმურ
უჯრედება შორის წარმოქმნიან ბარიერს.
ბ) პროტეინები და ჰექსოზების უმრავლესობა, გარდა გლუკოზისა, ბარიერს
ვერ კვეთენ.
გ) გაზები და წყალი თავისუფლად აღწევენ ბარიერის შიგნით.
*დ) ცხიმში ხსნადი ნივთიერებები ბარიერის შიგნით ძნელად გადიან.
ე) ენდოთელური უჯრედების ბაზალური მემბრანა ბარიერის ფორმირებაში
მონაწილეობას არ ღებულობს.
1404. IV პარკუჭის სახურავთან ასოცირებულია ქვემოთჩამოთვლილი
სტრუქტურები, გარდა:
ა) ქვემო ტვინოვანი ფარდა
ბ) ქოროიდული წნული
გ) ზემო ტვინოვანი ფარდა
დ) ნათხემის ჭია
*ე) ტვინის ჰემისფეროს საფეთქლის წილები.
1405. IV პარკუჭში ცერებროსპინალურ სითხესთან დაკავშირებული

ა) იგი ძირითადად გვერდითი, III და IV პარკუჭების ქოროიდული
წნულების მიერ გამომუშავდება.
ბ) იგი შუა ტვინს ტოვებს ტვინის წყალსადენის გავლით.
გ) ზურგის ტვინში იგი ცენტრალური არხის გავლით შედის.
*დ) იგი მუქი ყვითელი ფერისაა.
ე) სუბარაქნოიდულ სივრცეში იგი IV პარკუჭის სახურავზე არსებული
ხვრელების გავლით გადადის.
1406. IV პარკუჭის ლატერალური საზღვრები წარმოქმნება:

ა) ნათხემის კარვით
ბ) საზღვროვანი ღარით
*გ) ნათხემის ფეხებით.
დ) ტვინის ფეხებით
ე) ტვინოვანი ზოლებით
1407. IV პარკუჭის ფუძის ქვეშ შემდეგი მნიშვნელოვანი ბირთვებია

ლოკალიზებული, გარდა:
ა) ვესტიბულური ბირთვები
*ბ) ჭაღისებრი ნერვის ბირთვი
გ) ცდომილი ნერვის ბირთვი
დ) ენისქვეშა ნერვის ბირთვი
ე) განმზიდველი ნერვის ბირთვი
1408. სუბარაქნოიდულ სივრცესთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) სივრცე არის ინტერვალი ქსელისებრ გარსსა და რბილ გარსს შორის.
*ბ) სივრცე შეიცავს ცერებროსპინალურ სითხეს და ცერებრულ არტერიებს,
მაგრამ არა ცერებრულ ვენებს.
გ) ზოგ შემთხვევაში სივრცე ფართოვდება და წარმოქმნის ცისტერნებს.
დ) IV პარკუჭის დრენირება სამი ხვრელის საშუალებით წარმოებს.
ე) სივრცე ირგვლივ აკრავს კრანიულ და სპინალურ ნერვებს იმ
წერტილამდე, სადაც ისინი ტოვებენ ქალასა და ხერხემლის არხს.
1409. თავ-ზურგტვინის სითხის წარმოქმნასთან დაკავშირებული

ა) მეტწილად იგი ქოროიდული წნულების მიერ ფორმირდება.
ბ) სითხის ნაწილი შესაძლებელია ტვინის ნივთიერებიდან წარმოიქმნას.
გ) იგი აქტიურად სეკრეტირდება ეპენდიმური უჯრედების მიერ, რომლებიც
ფარავენ ქოროიდულ წნულებს.
დ) წუთის განმავლობაში წარმნოიქმნება 0,5 მლ სითხე.
*ე) სითხის დრენირება სუბარაქნოიდულ სივრცეში წარმოებს თავისა და
ზურგის ტვინის ლიმფური ძარღვებიდან.
1410. ცერებროსპინალურ სითხესთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) მის ცირკულირებას პარკუჭების შიგნით ხელს უწყობს ქოროიდული
წნულების არტერიული პულსაცია.
*ბ) იგი ვრცელდება სუბარაქნოიდულ სივრცეში ქვემოთ, - მეხუთე
საკრალურ მალამდე.
გ) ვენტრიკულური სისტემიდან სითხე Magendie-სა და Luschka-ს
ხვრელების გავლით გამოდის.
დ) სუბარაქნოიდულ სივრცეში მისი ცირკულირება წარმოებს ცერებრული და
სპინალური არტერიების პულსირებით და ხერხემლის სვეტის მოძრაობით.
ე) სუბარაქნოიდულ სივრცეში ცერებროსპინალური სითხის წნევა მატულობს
საუღლე ვენების კომპრესიის დროს.
1411. ცერებროსპინალური სითხის აბსორბციასთან დაკავშირებული

*ა) თავ-ზურგტვინის სითხე სისხლში გადადის აქტიური ტრანსპორტის
საშუალებით იმ უჯრედების გავლით რომლებიც არაქნოიდულ ხაოებს
წარმოქმნიან.
ბ) სითხის აბსორბციის მეორეხარისხოვანი ადგილებიასუბარაქნოიდული
სივრცის ვენებიდა პერინევრული ლიმფური ძარღვები.
გ) არაქნოიდული ხაოები უმნიშვნელოვანეს როლს თამაშობენ თავ-
ზურგტვინის სითხის აბსორბციაში.
დ) უწვრილესი მილაკები, რომლებიც არაქნოიდულ ხაოებში არის
აღმოჩენილი, განაპირობებს თავ-ზურგტვინის სითხის პირდაპირ დენას ვენურ
სინუსებში.
ე) კომუნიკაციური ჰიდროცეფალიის დროს ცერებროსპინალური სითხის
დინების დახშობა ვენტრიკლური სისტემის შიგნით ან მისი გადასვლის
დაბრკოლება ვენტრიკულური სისტემიდან სუბარაქნოიდულ სივრცეში არ
აღინიშნება.
1412. პინეალური რეგიონის სიმსივნეებში შედის:

ა) პინეობლასტომა
ბ) ტერატომა
გ) გერმინომა
დ) ემბრიონული უჯრედების კარცინომა
*ე) ჩამოთვლილთაგან ყველა
ვ) ჩამოთვლილთაგან არცერთი
1413. თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევასთან დაკავშირებული

ფორმულირებები სწორია, გარდა;
ა) თავის ტვინის სისხლმომარაგება წარმოებს პირდაპირი და არაპირდაპირი
გზით, - ორი შიგნითა საძილე და ორი ვერტებრული არტერიისაგან,
რომლებიც სუბარაქნოიდული სივრცის შიგნით არიან ლოკალიზებულნი.
ბ) Willis-ის წრე ფორმირდება წინა ცერებრული, შიგნითა საძილე, უკანა
ცერებრული, ბაზილარული, აგრეთვე წინა და უკანა შემაერთებელი
არტერიებისაგან.
გ) ცერებრული არტერიები ტვინი ზედაპირზე უკავშირდებიან ერთმანეთს.
დ) ტვინის ნივთიერებაში შესვლის შემდეგ, ცერებრული არტერიების
ტოტები ერთმანეთთან ანასტომოზებს აღარ წარმოქმნიან.
*ე) შიგნითა კაფსულის ძირითადი სისხლმომარაგება წარმპებს წინა
ცერებრული არტერიის ცენტრალური ტოტებისაგან.
1414. ქვემოთჩამოთვლილი ტვინის ქერქული ველები არტერიული სისხლით

მარაგდებიან ისე, როგორც არის მითითებული. გამონაკლისია:
ა) პრეცენტრალური ხვეული (სახის ველი) მარაგდება თ/ტვინის შუა
არტერიით.
ბ) პოსტცენტრალური ხვეული (ფეხის ველი) მარაგდება თ/ტვინის სუა
არტერიით.
გ) სოლი (cuneus) უკანა ცერებრული არტერიით იკვებება.
*დ) საფეთქლის ქვემო ხვეული იკვებება შუა ცერებრული არტერიით.
ე) Wernike-ს ველი იკვებება შუა ცერებრული არტერიით.
1415. ქვემოთჩამოთვლილი არტერიები სათავეს იღებენ ძირითადი

არტერიული ღეროებიდან ისე, როგორც არის მითითებული. გამონაკლისია:
*ა) თვალბუდის არტერია შუა ცერებრული არტერიის ტოტს წარმოადგენს.
ბ) ხიდი არტერიები ბაზილარული არტერიების ტოტებია.
გ) უკანა შემაერთებელი არტერია შიგნითა საძილე არტერიის ტოტია.
დ) სპინალური უკანა არტერია სათავეს ვერტებრული არტერიიდან იღებს.
ე) ნათხემის ქვემო უკანა არტერია ვერტებრული არტერიის ტოტია.
1416. ქვემოთჩამოთვლილი ვენების დრენირება ვენურ სინუსებში ისე

წარმოებს, როგორც არის მითითებული. გამონაკლისია:
ა) ზემო ცერებრული ვენები ზემო საგიტალურ სინუსში ჩაედინებიან.
ბ) Vena cerebri magna სწორ სინუსში ჩაედინება.
*გ) ნათხემის ზემო ვენები სწორ სინუსში ჩაედინებიან.
დ) სპინალური ვენების დრენირება წარმოებს შიგნითა ვერტებრულ ვენუს
სინუსებში.
ე) დიდი ტვნის დიდი ვენა სწორ სინუსში ჩაედინება.
1417. თ/ტვინის სისხლის მიმოქცევასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) სიმპათიკური პოსტგანგლიური ბოჭკოები უმნიშვნელო ზემოქმედებას
ახდენენ ცერებრული სისხლძარღვების დიამეტრზე.
ბ) თავის ტვინის სისხლის დინება უმნიშვნელოდ ვარირებს ზოგადი წნევის
ცვლილებების ფონზე.
*გ) ჟანგბადის მაღალი სიმკვრივე ტვინის სისხლძარღვებში, იწვევს
ვაზოდილატაციას.
დ) ცერებრული სოსხლძარღვების ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერ
ვაზოდილატატორს წარმოადგენს ნახშირბადის დიოქსიდი.
ე) ცერებრული არტერიების ოკლუზიის შემდგომ, სისხლის მიმოქცევა
ცალკეული უბნებისათვის დამოკიდებულია ადექვატურ კოლატერალურ
ცირკულაციაზე.
1418. თავის ტვინის იშემიურ პროცესთან დაკავშირებული ფორმულირებები

ა) ცერებრული არტერიის ათერომატოზულმა დეგენერაციამ შეიძლება
გამოიწვიოს ავასკულური უბნის ნერვული უჯრედების დეგენერაცია და
მიკროგლიური უჯრედების პროლიფერაცია შემოსაზღვრულ უბანში დაზიანების
ირგვლივ.
ბ) სისხლის მიმოქცევის შეწყვეტიდან 1 წუთის შემდეგ ნერვული
ფუნქციონირება წყდება.
გ) შეუქცევადი ცერებრული დაზიანებები იწყება სისხლის მიმოქცევის
შეწყვეტიდან 4 წუთის შემდეგ.
დ) ძლიერი ფიზიკური ტრამვის შედეგად განვითარებული შოკი
შესაძლებელია გახდეს ცერებრული იშემიის მიზეზი.
*ე) ცერებროვასკულური ტრამვის შემდეგ ავადმყოფის ორგანიზმის გაცივება
აჩქარებს ცერებრული დეგენერაციის პროცესს.
1419. ზურგის ტვინის სისხლმომარაგებასთან დაკავშირებული

ა) სპინალური უკანა არტერიები კვებავენ ზურგის ტვინის უკანა მესამედს.
ბ) ზურგს ტვინის ვენები უკავშირდებიან თავის ტვინის ვენებს და ვენურ
სინუსებს.
*გ) Arteria radicularis magna (Adamkiewich-ის არტერია) სათავეს
იღებს ზემო თორაკალურ რეგიონში, - აორტის რკალიდან.
დ) სპინალური წინა არტერია კენტია, თუმცა, ჩვეულებრივ, ორივე
ვერტებრული არტერიიდან იღებს სათავეს.
ე) სპინალური არტერიები გასქელებულია რადიკულური არტერიებით,
რომლებიც ლოკალური არტერიების ტოტებს წარმოადგენენ.
1420. 58 წლის მამაკაცმა ვახშმობის დროს უეცრად იგრძნო ძლიერი თავის

ტკივილი. ერთი წუთის შემდეგ იგი დავარდა და გონება დაკარგა.კლინიკაში
მიყვანისას, გასინჯვის შემდეგ ექიმს შეეძლო აღმოეჩინა შემდეგი ფიზიკური
ნიშნები, გარდა:
ა) იგი იმყოფებოდა ღრმა კომაში, აღენიშნებოდა ღრმა, ნელი სუნთქვა.
ბ) თავი გადახრილი იყო მარხცნივ.
გ) სახის მარჯვენა ნახევარი გასადავებული იყო, პირის მარჯვენა კუთხიდან
აღინიშნებიდა ნერწყვდენა.
დ) კიდურების კუნთოვანი ტონუსი მარჯვნივ ნაკლები იყო, ვიდრე
მარცხნივ.
*ე) აღინიშნებოდა მუცლის კანის რეფლექსების მოსპობა მარჯვნივ, ხოლო
Babinski-ს ნიშანი მარცხნივ.
ტკივილი. ერთი წუთის შემდეგ იგი დავარდა და გონება დაკარგა.კლინიკაში
კომატოზურ მდგომარეობაში ყოფნის სამი დღის შემდეგ ავადმყოფი გონზე
მოვიდა და გამოავლინდა შემდეგი ნიშნები, გარდა:
ა) პარალიზებული იყო მარჯვენა კიდურები, მეტად ხელი.
ბ) მოძრაობები მარხცნის კიდურებში და სახეზე ნორმაში იყო.
*გ) სახის მარჯვენა ნახევარის ზემო და ქვემო ნაწილები პარალიზებული
იყო.
დ) ავადმყოფს უჭირდა ყლაპვა.
ე) ავადმყოფი ვერ მეტყველებდა.

ტკივილი. ერთი წუთის შემდეგ იგი დავარდა და გონება დაკარგა.როგორც
პასუხისმგებელმა პირმა აღნიშნულ პაციენტზე, ნევროპათოლოგმა
შემდეგგვარად მოახდინა შედეგების ინტერპრეტირება. სავარაუდოდ, ყოველი
ინტერპრეტაცია სწორი იყო, გარდა:
ა) ზოგადად, ძლიერი თავის ტკივილის უეცარი დაწყება გონების
დაკარგვით, არის ცერებრული არტერიის დახშობის შედეგი.
*ბ) კომატოზური მდგომარეობის სიღრმე არ არის დამოკიდებული
არტერიული ბლოკადის ხარისხზე.
გ) სახის კუნთების დამბლა მარჯვენა მხარეს, მიუთითებს დაზიანების
არსებობაზე თავის ტვინის მარცხენა მხარეს.
დ) ავადმყოფის თავი და თვალები მიქცეული იყო მარცხნივ, ე.ი.
დაზიანების მხარეს.
ე) მუცლის კანის რეფლექსების გაქრობა მარჯვნივ, მიუთითებს დაზიანების
არსებობაზე თავის ტვინში მარცხენა მხარეს.

ტკივილი. ერთი წუთის შემდეგ იგი დავარდა და გონება დაკარგა. შემდეგი
კლინიკური ნიშნები და ანატომიური მონაცემები ნათლად მიუთითებენ
პროცესში თ/ტვინის მარცხენა შუა არტერიის ჩართვაზე, გარდა:
ა) სახის კუნთების მარჯვენამხრივი დამბლა და მარჯვენა მხრის მეტად
გამოხატული ჰიპოტონია, ვიდრე მარჯვენა ფეხის.
ბ) აფაზიის არსებობა.
*გ) თ/ტვინის მარცხენა შუა არტერიის ტოტები არ კვებავენ ოსპისებრ
ბირთვს, კუდიან ბირთვსა და შიგნითა კაფსულას.
დ) მარცხენა შუა ცერებრული არტერია კვებავს მარცხენა ჰემისფეროს მთელ
ლატერალურ ზედაპირს, წვრილი ზოლის გარდა, რომელიც წინა არტერიით
იკვებება.
ე) მარცხენა უკან ცერებრული არტერია კვებავს კეფის პოლუსს და
ჰემისფეროს ქვემო გვერდით ზედაპირს.
1424. 60 წლის მამაკაცი მიყვანილ იქნა ინტენსიური თერაპიის

განყოფილებაში ჩივილებით მწველი, ძლიერი ტკივილების უეცარი დაწყებით
გულმკერდის უკანა არეში და ზურგში. სრული ფიზიკური და
რენტგენოლოგიური გამოკვლევის შემდეგ დაისვა აორტის დაღმავალი ტოტის
განშრევების დიაგნოზი. რამდენიმე საათის შემდეგ, ავადმყოფმა იგრძნო
„სარტყლისებრი“ ტკივილის დაწყება IV თორაკალური დერმატომის არეში
ორივე მხარეს. მოგვიანებით მან აღმოაჩიანა, რომ განუვითარდა
ბილატერალური თერმოანესთეზია და ანალგეზია IV თორაკალური სეგმენტის
ქვემოთ. მდებარეობის, ვიბრაციული და შეხების გრძნობა ნორმაში იყო.
სწრაფად განვითრდა ორივე ქვემო კიდურის სრული დამბლა. აღნიშნულ
შემთხვევაში „სარტყლისებრი“ ტკივილის უეცარი დასაწყისი, სავარაუდოდ,
შესაძლებელია გამოწვეული იქნეს:
ა) IV თორაკალური სპინალური სეგმენტის კომპრესიით.
*ბ) აორტის განშრევებით უკანა ნეკნთაშუა არტერიების დასაწყისის
დახშობით, საიდანაც სათავეს იღებენ სეგმენტური სპინალური არტერიები.
გ) უსიამოვნო შეგრძნება გამოწვეულია ანევრიზმის გავრცელებით.
დ) გულმკერდის IV მალის სხეულის დაშლით.
1425. 60 წლის მამაკაცი მიყვანილ იქნა ინტენსიური თერაპიის

განყოფილებაში ჩივილებით მწველი, ძლიერი ტკივილების უეცარი დაწყებით
გულმკერდის უკანა არეში და ზურგში. სრული ფიზიკური და
რენტგენოლოგიური გამოკვლევის შემდეგ დაისვა აორტის დაღმავალი ტოტის
განშრევების დიაგნოზი. რამდენიმე საათის შემდეგ, ავადმყოფმა იგრძნო
„სარტყლისებრი“ ტკივილის დაწყება IV თორაკალური დერმატომის არეში
ორივე მხარეს. მოგვიანებით მან აღმოაჩიანა, რომ განუვითარდა
ბილატერალური თერმოანესთეზია და ანალგეზია IV თორაკალური სეგმენტის
ქვემოთ. მდებარეობის, ვიბრაციული და შეხების გრძნობა ნორმაში იყო.
სწრაფად განვითრდა ორივე ქვემო კიდურის სრული დამბლა. ბილატერალური
თერმოანესთეზიის და ანალგეზიის განვითარება ხერხემლის IV თორაკალური
ქვემოთ და მოგვიანებით პარაპლეგიის განვითარება, შესაძლებელია
გამოწვეული ყოფილიყო:
ა) ცირკულაციის არარსებობით სპინალურ უკანა არტერიებში.
ბ) ცერებრული ჰემორაგიით.
*გ) ცირკულაციის არარსებობით სპინალურ წინა არტერიებში.
დ) გულმკერდის IV მალის სხეულის დაშლით.
1426. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი დაავადება შეიძლება იყოს ასოცირებული

მხედველობის დაკარგვასთან:
ა) თ/ტვინის სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი მოშლა
ბ) გაფანტული სკლეროზი
გ) Devic-ის დაავადება
დ) Leber-ის დაავადება
*ე) ჩამოთვლილთაგან ყველა
1427. აპათიის დროს დაზიანებულია:

*ა) შუბლის წილი
ბ) საფეთქლის წილი
გ) თხემის წილი
დ) კეფის წილი
ე) კორძიანი სხეული
1428. ბეჭდისებრი ფორმის დაზიანება CT სკანირერზე დამახასიათებელი
არის:
ა) მწვავე ინსულტი
ბ) ძველი კონტუზია
*გ) აბსცესი
დ) ეპენდიმომა
ე) შეშუპება
ვ) ვირუსული ენვეფალიტი
1429. ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურებიდან რომელი წარმოადგენს

აუდიტორული სისტემის ნაწილს:
ბ) Ganglion geniculi
გ) Ganglion stellatum
*დ) Ganglion spirale
1430. ქვემოთჩამოთვლილი ანომალიებიდან რომელია დამახასიათებელი

CHIARI-ს I ტიპის მალფორმაციისათვის:
*ა) ნათხემის ტონზილების ჩაჭედვა canalis cervicalis superior-ში
ბ) ჭიის ატროფია
გ) Cysta cerebellaris
დ) Agenesia cerebellaris
ე) Subluxatio atlanto-occipitalis
ვ) Luschka-სა და Magendie-ს ხვრელების ობსტრუქცია
1431. რა როლი ენიჭება გლუტამატს ტვინის ინფარქტის დროს:

ა) იცავს ნეირონებს
ბ) იცავს გლიურ უჯრედებს
*გ) ზრდის კალციუმის გამოყოფას
დ) ამცირებს მემბრანის ჰიპერპოლარიზაციას
ე) ხელს უშლის შეშუპების განვითარებას
ვ) ხელს უშლის ლაქტაციდოზის განვითარებას
1432. თავის ტვინის მიელინიზაციასთან დაკავშირებული ფორმულირებები

*ა) მიელინიზაცია იწყება დაბადებიდან.
ბ) სენსორული ბოჭკოები პირველად იკრავენ მიელინის გარსს.
გ) მიელინიზაციის პროცესი შემთხვევითი არ არის.
დ) ნერვული ტრაქტების მიელინაზია მეტწილად სიცოცხლის მეორე წელს
მთავრდება.
ე) მიელინიზაციის პროცესი ოლიგოდენდროციტების და არა ნეირონების
მეშვეობით მიმდინარეობს.
1433. Spina bifida-სთან დაკავშირებული ფორმულირებები სწორია,

გარდა:
ა) იგი ცენტრალური ნერვული სისტემის ყველაზე მეტად გავრცელებული
თანდაყოლილი ანომალიაა.
*ბ) Spina bifida-ს ყველაზე გავრცელებული ფორმაა სირინგომიელოცელე.
გ) პროცესი ყველაზე ხშირად აზიანებს გულმკერდის ქვემო, წელისა და
გავის რეგიონებს.
დ) Myelocele-ს დროს ნერვული მილი დეფექტის ადგილას ვერ იხურება.
ე) Spina bifida occulta-ს უმეტესი შემთხვევები თერაპიულ ჩარევას არ
საჭიროებენ.
1434. . ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან რომელია საუკეთესო

არჩევანი შაკიკის პრევენციული თერაპიისათვის:
ა) დოფამინის აგონისტები
ბ) ბენზოდიაზეპინები
გ) GABA ანტაგონისტები
დ) სეროტონინის განმეორებითი შეწოვის სელექციური ინჰიბიტორები
*ე) ბეტა-ბლოკატორები
ვ) ტრიპტანები
1435. ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან ყველა გამოიყენება შაკიკის

მკურნალობისათვის, გარდა:
ა) Ergotaminum tartaricun
ბ) Dihydroergotaminum
გ) Sumatriptanum
*დ) Simvastatinum
ე) Zolmatriptanum
ვ) Naratriptanum
1436. ქვემოთჩამოთვლილი სეგმენტებიდან რომელია ჩართული მუხლის

რეფლექსში:
ა) S1
*ბ) L4
გ) L1
დ) L5
ე) S2
1437. სპასტიკისათვის დამახასიათებელი ნიშანი - კუნთოვანი ტონუსი

მომატებულია:
*ა) ზემო კიდურების მომხრელებში და ქვემო კიდურების გამშლელებში.
ბ) ზემო და ქვემო კიდურების მომხრელებში.
გ) ზემო და ქვემო კიდურების გამშლელებში.
დ) კუნთთა ყველა ჯგუფში
1438. ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურებიდან ტკივილის მიმართ ყველა

სენზიტიურია, გარდა:
ა) პერიოსტეუმი
ბ) მაგარი გარსები
გ) სისხლძარღვთა უმრავლესობა
*დ) ტვინის პარენქიმა
ე) კისრის კუნთები
1439. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი მათგანი არ მიანიშნებს

პირამიდული ტრაქტის დაზიანებაზე:
ა) სპასტიკურობა
ბ) ჰიპერრეფლექსია
გ) Babinski-ს ნიშანი
*დ) კუნთთა ფასციკულაციები
ე) დიფუზური (უმოქმედობის) ატროფია
ვ) Chaddok-ის ნიშანი
1440. ქვემოთჩამოთვლილ სიმპტომთაგან რომელი არ არის დამახასიათებელი

BROWN-SEQUARD-ის სინდრომისათვის:
ა) ტემპერატურული მგრძნობელობის დაკარგვა 2-3 სეგმენტით ქვემოთ
დაზიანების კონტრალატერალურად.
ბ) მდებარეობისა და ვიბრაციული მგრძნობელობის დაკარგვა დაზიანების
დონის ქვემოთ იფსილატერალურად.
*გ) კონტრალატერალური დამბლა დაზიანების დონის ქვემოთ.
დ) იფსილატერალური პირამიდული ნიშნები.
ე) მგრძნობელობის სრული დაკარგვა დაზიანების დონეზე
იფსილატერალურად.
ვ) ქვედა მოტორული ნეირონის ფუნქციის დარღვევის ნიშნები დაზიანების
დონეზე.

დამახასიათებელი ზედა მოტორული ნეირონის დაზიანებისათვის:
ა) დიფუზური ატროფია
ბ) ჰიპერრეფლექსია
*გ) ლოკალური ატროფია
დ) პირამიდული ნიშნები
ე) მუცლის კანის ზედაპირული რეფლექსების დაქვეითება.
ვ) ტონუსის მომატება ანტიგრავიტაციულ კუნთებში.
1442. KORSAKOFF-ის სინდრომი ვითარდება შემდეგი სტრუქტურის

დაზიანების დროს:
ა) ამიგდალა
ბ) ვენტრალური ტეგმენტური არე
*გ) დვრილისებრი სხეულები
დ) კორძიანი სხეული
ე) მხედველობის ბორცვის ბალიში
ვ) ვენტრალური ხიდი
1443. თავის ტვნის რომელი უბანი აკონტროლებს ღებინებას:

ა) Claustrum
ბ) Pallidum
*გ) Area postrema
დ) Nucleus ruber
ე) Cortex prefrontalis
ვ) Putamen
1444. დემიელინიზაცია დამახასიათებელია ქვემოთჩამოთვლილი ყველა

დაავადებისათვის, გარდა:
ა) ცენტრალური პონტინური მიელინოლიზი
ბ) Marchiafava-Bignami-ს დაავადება
*გ) Wernike-ს ენცეფალოპათია
დ) ადრენოლეიკოდისტროფია
ვ) პროგრესული მულტიფოკალური ლეიკოენცეფალოპათია
1445. ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურებიდან რომელი არ იღებს

მონაწილეობას კუნთოვანი ტონუსის რეგულაციაში:
ა) კუნთოვანი თითისტარა
ბ) მოტორული ნეირონი ზურგის ტვინის ვენტრალურ რქაში
გ) ნათხემი
*დ) სპინოთალამური ტრაქტი
1446. ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით ინფიცირება შესაძლებელია

ასოცირებული იყოს ყველა დაავადებასთან, გარდა:
ა) ვაკუოლური მიელოპათია
*ბ) მენინგიომა
გ) ლიმფომა
დ) კრიპტოკოკული მენინგიტი
ე) ცერებრული ტოქსოპლაზმოზი
ვ) მულტინუკლეური გიგანტურუჯრედოვანი ენცეფალიტი.
1447. CONUS MEDULLARIS-ის სინდრომისათვის დამახასიათებელია შემდეგი

ნიშნები, გარდა:
*ა) პირამიდული ნიშნები
ბ) სფინქტერის ფუნქციის მოშლა
გ) პერონეული სენსორული დეფიციტი
დ) სიმეტრიული ნევროლოგიური სიმპტომები
ე) ანალური რეფლექსის მოსპობა.
ვ) სექსუალური დისფუნქცია
1448. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი დამახასიათებელია WERNIKE-ს

ენცეფალოპათიისათვის, გარდა
ა) კომა
*ბ) აპრაქსია
გ) ჰიპოტენზია
დ) ატაქსია
ე) ნისტაგმი
ვ) დიპლოპია
დამახასიათებელი რაშის კუდის სინდრომისათვის:
ა) რბილი დამბლა
ბ) ჰიპორეფლექსია
*გ) პირამიდული ნიშნები
დ) ასიმეტრიული ნევროლოგიური ნიშნები
ე) სიმეტრიული ნევროლოგიური ნიშნები
ვ) კუნთთა ატროფია

დამახასიათებელი JAKOB-CREUTZFELDT-ის დაავადებისათვის:
ა) მიოკლონუსი
ბ) დემენცია
გ) ჰიპერკინეზი
*დ) ეპილეფსიური კრუნჩხვები
ე) ატაქსია
ვ) პირამიდული ნიშნები
1451. გუგის სინათლეზე რეფლექსის რკალში არ შედის:

ა) პრეტექტური ბირთვები
ბ) ოპტიკური ტრაქტი
*გ) ოპტიკური განსხივება
დ) ოთხგორაკის ზემო ბორცვების მკლავები
ე) მხედველობის ჯვარედინი
ვ) III კრანიული ნერვი
1452. თვალის ფრონტალური ველის (BRODMANN-ის მე-8-ე ველი) დაზიანება

მარჯვნივ გამოიწვევს:
ა) ავადმყოფს არ შეუძლია ზემოთ ახედვა
ბ) ავადმყოფს არ შეუძლია მარჯვნივ ცქერა
გ) მოსვენებით მდგომარეობაში ორივე თვალი მიქცეულია მარცხნივ
*დ) მოსვენებით მდგომარეობაში გამოხატულია თვალების დევიაცია
მარჯვნივ
ე) აღინიშნება გაორება
1453. შუბლის წილის დაზიანება მარჯვნივ გამოიწვევს შემდგომ კლინიკურ

სიმპტომებს, გარდა:
ა) მარცხენამხრივი ჰემიპარეზი
ბ) პირამიდული ნიშნები მარცხნივ
*გ) ცქერის პარეზი მარჯვნივ
დ) თვალები შეტრიალებულია დაზიანებული მარცხენა კიდურებიდან
საპირისპირო მხარეს.
ე) ცქერის პარეზი მარცხნივ
ვ) თავის ადვერსია მარჯვნივ
1454. ყველა ქვემოთჩამოთვლილ რეფლექსი ზედაპირულია, გარდა:

ა) ფლექსორული პლანტარული რეფლექსი
ბ) აბდომინალური რეფლექსები
გ) რქოვანას რეფლექსი
დ) კრემასტერის რეფლექსი
*ე) მასეტერის რეფლექსი
1455. ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურებიდან რომელი არ შედის

ექსტრაპირამიდულ სისტემაში:
ა) პალიდუმი
*ბ) ამიგდალა
გ) კუდიანი ბირთვი
დ) შავი სუბსტანცია
ე) სუბთალამური ბირთვი
ვ) ჩენჩო
1456. ნათხემი ღებულობს იმპულსებს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი

სტრუქტურებიდან, გარდა:
ა) Clarke-ს სვეტი
ბ) ქვემო ოლივა
გ) ვესტიბულური ბირთვები
დ) თავის ტვინის ქერქი
ე) Goll-ისა და Burdach-ის ბირთვები
*ვ) წითელი ბირთვი
1457. ექსტაპირამიდული სისტემის დაზიანება იწვევს ყველა

ქვემოთჩამოთვლილ სიმპტომს, გარდა
ა) Ballismus
ბ) Athetosis
გ) Chorea
*დ) Trismus
ე) Dystonia torsionis
ვ) Tremor
1458. რომელი სტრუქტურაა დაზიანებული HUNTINGTON-ის ქორეის დროს:

ა) პალიდუმი
ბ) ამიგდალა
გ) არქისტრიატუმი
*დ) ნეოსტრიატუმი
ე) ჰიპოკამპი
ვ) თალამუსი
1459. ქვემოთჩამოთვლილი ფორმულირებებიდან რომელია სწორი სახის

ნერვისათვის:
ა) Nucleus ambiguus-ი ერთობლივია VII, IX და X ნერვებისათვის
ბ) სახის ნერვის nucleus motorius-ი ხიდის ზემო ნაწილშია
ლოკალიზებული
გ) Nucleus salivatorius interior-ი პარასიმპათიკური ბირთვია
დ) სენსორული ბირთვი წარმოდგენილია სპინალური ტრიგემინული
ბირთვით
*ე) ჩამოთვლილთაგან არცერთი
ვ) ჩამოთვლილთაგან ყველა
1460. EDINGER-WESTPHAL-ის ბირთვი ლოკალიზებულია:

ა) ხიდის ტეგმენტუმში
ბ) წითელ ბირთვებს შორის
გ) IV პარკუჭის ფუძეზე
დ) ქვემო ოლივებს შორის
*ე) პერიაქვედუქტურ რუხ ნივთიერებაში ოთხგორაკის ზემო ბორცვების
დონეზე
ვ) პერიაქვედუქტურ რუხ ნივთიერებაში ოთხგორაკის ქვემო ბორცვების
დონეზე
1461. ადიადოქოკინეზიად წოდებულია:

ა) მანძილის ზუსტად განსაზღვრის შეუძლებლობა
ბ) ვარდნისაკენ მიდრეკილება, განსაკუთრებით თვალების დახუჭვისას
გ) სიარულის მოშლის სპეციფიური ფორმა.
*დ) ჩქარი, მონაცვლეობითი მოძრაობების შესრულების შეუძლებლობა.
1462. BRODMANN-ის რომელი ველია ლოკალიზებული თხემის წილში

ა) 5
*ბ) 44
გ) 39
დ) 3
ე) 40
ვ) 2
1463. WALLENBERG-ის სინდრომი შესაძლებელია განვითარდეს შემდეგი

არტერიის ოკლუზიის დროს:
*ა) A. cerebelli inferior posterior
ბ) A. choroidea posterior
გ) A. vertebralis
დ) A. cerebri posterior
ე) A. basilaris
ვ) A. cerebelli inferior anterior
1464. აქილევსის მყესის რეფლექსის მოსპობისას დაზიანებულია ზურგის

ტვინის შემდეგი სეგმენტი:
ა) L4
ბ) L3
*გ) S1
დ) L2
ე) T12
1465. ანგიოგრაფიის რისკ-ფაქტორებია:
ა) გამოსაკვლევი სისხლძარღვების თრომბოემბოლიური ოკლუზია
ბ) სისხლდენა პუნქციის არიდან
*გ) რისკი არ არსებობს
დ) სისხლძარღვის კედლის განშრევება
ე) ინფექცია
1466. სხეულის სქემის დარღვევაში შედის შემდეგი ნიშნები, გარდა:

*ა) ასტერეოგნოზია
ბ) ჰემინეგლექტი
გ) ანოზოგნოზია
დ) აუტოტოპაგნოზია
ე) თითების აგნოზია

PLEXUS BRAHIALIS-ის დაზიანებასთან (ERB-DUCHENNE) მიმართებაში:
*ა) გამოხატულია Horner-ის სიმპტომი
ბ) ავადმყოფებს არ შეუძლიათ მხრის განზიდვა
გ) ავადმყოფებს არ შეუძლიათ წინამხრის ლატერალურად როტირება
დ) დაზიანებული ზემო კიდური შიგნით არის როტირებული და
პრონატორულ მდგომარეობაშია
ე) დაზიანებულია C5-C6 ფესვები
1468. რომელ დონეზეა მეტი რუხი და ნაკლები თეთრი ნივთიერება:

ა) თორაკალური
ბ) ლუმბალური
*გ) საკრალური
დ) ცერვიკალური

ოკულოცეფალურ რეფლექსთან (“თოჯინის თვალები") მიმართებაში:
ა) იგი გამოხატულია კომატოზურ ავადმყოფებში
*ბ) როცა ტვინის ღერო ინტაქტურია, თვალის კაკლები თავის როტაციის
მიმართულებით მოძრაობენ.
გ) როდესაც ცნობიერების დონე შენახულია, აღნიშნული რეფლექსი
„შეკავებულია“.
დ) ტვინის ღეროს დაზიანების დროს თვალის კაკლები თავის როტაციის
მიმართულებით მოძრაობენ.
ე) როდესაც ტვინის ღერო ინტაქტურია, თავის როტაციის დროს თვალები
პირდაპირი ცქერის მიმართულებას ინარჩუნებენ (კონტრალატერალური
დევიაცია).
ვ) აღნიშნული საპასუხო რეაქციის არარსებობა ორივე თვალში, ტვინის
სიკვდილზე მიუთითებს.
1470. ტვინის სიკვდილის კრიტერიუმებში შედის:

ა) კიდურები პასიურია
ბ) კალორიული სტიმულაციისა და ოკულოცეფალური რეფლექსის
გამოწვევისას არავითარი თვალების მოძრაობა არ წარმოებს.
*გ) გუგების სინათლეზე რეფლექსი მოსპობილია.
დ) რქოვანასა და ხახის რეფლექსები მოსპობილია.
ე) აპნოეს ტესტი რესპირაციას არ იწვევს.
ვ) ჩამოთვლილთაგან ყველა.
1471. გუგების ბილატერალური შევიწროებისას სავარაუდოა:

*ა) ხიდის დაზიანება
ბ) ოთხგორაკის დაზიანება
გ) მეზენცეფალონის დაზიანება
დ) ბილატერალური ოკულომოტორული დაზიანებები
ე) Uncus-ის ბილატერალური ჰერნიაცია.
ვ) ჩამოთვლილთაგან არცერთი.
1472. ნორმაში თავ-ზურგტვინის სითხის წნევა ტოლია:

*ა) წყ.სვ.120-180 მმ.
ბ) წყ.სვ.0 მმ.
გ) წყ.სვ.300-600 მმ.
დ) წყ.სვ.10-20 მმ.
ე) წყ.სვ. 200-300 მმ.
1473. ქრონიკული ალკოჰოლიზმის ყველაზე ხშირი გართულებაა:

*ა) პოლინეიროპათია
ბ) Marchiafava-Bignami-დაავადება
გ) ცენტრალური პონტინური მიელინოლიზი
დ) ჭიის ატროფია
ე) Pachymeningitis haemorrhagica interna
ვ) მიოპათია
1474. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი მიუთითებს დორსალური

სვეტის სრულ უნილატერალურ დაზიანებაზე:
ა) ინტაქტური ვიბრაციული მგრძნობელობა იფსილატერალურად დაზიანების
დონის ქვემოთ.
*ბ) პროპრიოცეპტორული მგრძნობელობის მოსპობა იფსილატერალურად
გ) დისკრიმინაციული მგრძნობელიბის მოსპობა კონტრალატერალურად
დაზიანების დონიდან 1-2 სეგმენტით ქვემოთ.
დ) პროპრიოცეპტორული მგრძნობელობის მოსპობა კონტრალტერალურად
ე) ტკივილისა და ტემპერატურის მგრძნობელობის მოსპობა
იფსილტერალურად დაზიანების დონის ქვემოთ.
1475. ქვემოთჩამოთვლილი ბირთვებიდან რომელი არ არის მოთავსებული

მოგრძო ტვინის ზემო ნაწილში:
ა) ენისქვეშა ნერვის ბირთვი
ბ) Nucleus solitarius
გ) Nucleus dorsalis n. vagi
*დ) Nucleus motorius n. trigemini
ე) Nucleus ambiguus
ვ) ჩამოთვლილთაგან ყველა.
1476. პერიფერიული ნერვული სისტემის მიელინის გარსი წარმოქმნილია:

*ა) ოლიგოდენდროგლიისაგან
ბ) ასტროციტებისაგან
გ) ფიბრობლასტებისაგან
დ) Schwann-ის უჯრედებისაგან
ე) მიკროგლიისაგან
ვ) Plexus choroideus-ისაგან
1477. ქვემოჩმოთვლილი ფორმულირებებიდან რომელია სწორი

HALLERVORDEN-SPATZ-ის დაავადებისათვის:
ა) კუნთთა რიგიდობა
ბ) გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული მექანიზმი
გ) დემენცია
დ) ქორეოათეტოზი
*ე) ყველა მათგანი
1478. ქვემოთჩამოვლილი უჯრედებიდან რომელი არ არის ცენტრალური

ნერვული სისტემის საყრდენი უჯრედი:
*ა) Schwann-ის უჯრედები
ბ) ასტროციტები
გ) ოლიგოდენდროგლია
დ) მიკროგლია
ე) ეპენდიმური უჯრედები
ვ) მაკროგლია
1479. გაორება შესაძლებელია ასოცირებული იყოს ქვემოთჩამოთვლილ ყველა

დაზიანებასთან, გარდა:
*ა) Jacob-Creutzfeldt-ის დაავადება
ბ) Wernike-ს ენცეფალოპათია
გ) ღეროს ინსულტი
დ) Myasthenia gravis
ვ) მეტაბოლური ოკულური მიოპათია
1480. ქვემოთჩამოთვლლთაგან ყველა სენსორული რეცეპტორია, გარდა:

ა) Merkel-ის დისკები
*ბ) Hassall-ის სხეულაკები
გ) Meissner-ის სხეულაკები
დ) Paccini-ს სხეულაკები
ე) Ruffini-ს დაბოლოებები
ვ) Krause-ს კოლბისებრი დაბოლოებები
1481. კისრის რიგიდობა (მენინგიზმი) ვლინდება ქვემოთჩამოთვლილ
შემთხვევებში, გარდა:
ა) ბაქტერიული მენინგიტები
*ბ) გაფანტული სკლეროზი
გ) სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა
დ) ინტრაკრანიული ჰიპერტენზია
ე) Exsiccosis
ვ) ვირუსული მენინგიტები
1482. ქვემოთჩამოთვლილი სტრუქტურებიდან რომელი არ წარმოადგენს

ლიმბური სისტემის ნაწილს:
ა) Gyrus cinguli
*ბ) Operculum
გ) Nucleus anterior thalami
დ) Tractus mamillothalamicus
ე) Gyrus parahippocampalis
1483. თავ-ზურგტვინის სითზეში პოლიმორფონუკლეური ლეიკოციტოზი

შესაძლებელია მიანიშნებდეს, რომ სახეზეა:
*ა) მენინგოკოკური მენინგიტი
ბ) ტუბერკულოზური მენინგიტი
გ) ვირუსული მენინგიტი
დ) ლეპტოსპიროზული მენინგიტი
ე) მენინგური კარცინომატოზი
1484. რომელი არ არის ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან

ბენზოდიაზეპინი:
ა) ზოლომაქსი
ბ) ქსანაქსი
გ) რივოტრილი
*დ) ტეგრეტოლი
ე) ვალიუმი
ვ) ატივანი
1485. ქრონიკულ ალკოჰოლიზმთან შესაძლებელია ასოცირებული იყოს ყველა

ქვემოთჩამოთვლილი დაავადება, გარდა:
ა) ჰემორაგიული პოლიენცეფალიტი
ბ) მხედველობის ნერვის ატროფია
გ) ცენტრალური პონტინური მიელინოლიზი
*დ) სირინგომიელია
ე) პოლინეიროპათია
ვ) კორტიკული ატროფია
1486. FOSTER-KENNEDY-ს სინდრომი ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით, გარდა:

ა) იფსილტერალური ანოსმია
ბ) კონტრლატერალური მიდრიაზი
*გ) იფსილტერალური მიდრიაზი
დ) იფსილატერალური ოპტიკური ატროფია
ე) ინტრაკრანიული ჰიპერტენზია
ვ) თავის ტკივილი
1487. მხედველობის გამტარი გზა მოიცავს ყველა სტრუქტურას, გარდა:

ა) Corpus geniculatum laterale
ბ) Area striata
*გ) Corpus geniculatum mediale
დ) colliculus superior
ე) Brodmann-ის მე-19-ე ველი
1488. შუბლის წილის დაზიანების დროს აღინიშნება ყველა

ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა:
ა) ზედა მოტორული ნეირონის დაზიანება
ბ) ექსპრესიული აფაზია
*გ) რეცეპციული აფაზია
დ) ინიციატივისა და განსჯის უნარის დაკარგვა
ე) ცქერის პარეზი
ვ) შუბლის წილის „გამოთავისუფლების“ ნიშნები
1489. კლასტერის ტიპის თავის ტკივილის კრიტერიუმში შედის ყველა

ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა:
ა) შეტევა შესაძლებელია ასოცირებული იყოს ნაზალურ კონგესტიასთან.
*ბ) იგი ყოველთვის ბილატერალურია
გ) შეტევა შესაძალებელია ასოცირებული იყოს კონიუქტივურ ინექციასთან.
დ) ძლიერი უნილატერალური ორბიტალური, სუპრაორბიტალური ან/და
ტემპორალური ტკივილი
ე) წამლის მიუღებლობის შემთხვევაში იგი 15-დან 180 წუთამდე
გრძელდება.
ვ) მეტწილად იგი მამაკაცებში გვხვდება.
1490. შაკიკისთვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი,

გარდა:
ა) შეტევა, საშუალოდ, 12-დან 48 საათის განმავლობაში გრძელდება.
ბ) სენზიტივობა სინათლისა და ხმების მიმართ.
*გ) როგორვ წესი, ედსი მომატებულია
დ) პულსაციური ხასიათი
ე) ტკივილი უარესდება რუტინული აქტივობისას.
ვ) თავის ტკივილი უნილატერალურია.
1491. თხემის წილის დაზიანებისას ვითარდება ყველა ქვემოთჩამოთვლლი

სიმპტომი, გარდა:
ა) ანომიური აფაზია (aphasia optica)
ბ) კონტრალატერალური სენსორული დარღვევები
გ) თითების აგნოზია
დ) ასტერეოგნოზია
*ე) ოპტიკური აგნოზია
ვ) მარჯვენა-მარცხენას არევა
1492. GERSTMANN-ის სინდრომში შედის ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომები,

გარდა:
ა) თითების აგნოზია
ბ) აკალკულია
გ) მარჯვენა-მარცხენას არევა
*დ) ასტერეოგნოზია
ე) აგრაფია
1493. ქვემოთჩამოთვლილი სინდრომებიდან რომელი არ არის ასოცირებული

ქრონიკულ ალკოჰოლიზმთან:
ა) პოლინეიროპათია
ბ) ცერებრული ატროფია
გ) Wernike-ს ენცეფალოპათია
დ) ცენტრალური პონტინური მიელინოლიზი
*ე) Foster-Kennedy-ს სინდრომი
ვ) Marchiafava-Birgami-ს დაავადება
1494. საფეთქლის წილის დაზიანებას თან სდევს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი

სიმპტომი, გარდა:
ა) ფსიქომოტორული შეტევები
ბ) კონტრალატერალური ზემო კვადრანტანოპია.
გ) უნცინატური გულყრები
*დ) ანომიური აფაზია
ე) Wernike-ს აფაზია
1495. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ გვხვდება საფეთქლის

წილის დაზიანების დროს:
*ა) იდეომოტორული აპრაქსია
ბ) ყნოსვითი შეგრძნებები
გ) ვესტიბულური შეგრძნებები
დ) გემოვნებითი შეგრძნებები
ე) პარადოქსული ძილი
ვ) Jamais vu
1496. ქვემოთჩამოთვლილი ყველა სიმპტომი აღინიშნება DELIRIUM TREMENS-

ის დროს, გარდა:
ა) ტრემორი
ბ) ოფლიანობა
გ) ვიზუალური და ტაქტილური ჰალუცინაციები
*დ) პროგრესული დემენცია
ე) ცნობიერების დაბინდვა
ვ) ძლიერი აგზნებადობა
1497. კისრის ტონუსი და ლაბირინთის რეფლექსები წარმოადგნენ:

ა) ლოკალურ პოსტურულ რეფლექსებს
*ბ) ზოგად პოსტურულ რეფლექსებს
გ) სეგმენტურ პოსტურულ რეფლექსებს

დამახასიათებელი KLIPPEL-FEIL-ის სინდრომისათვის:
*ა) ხერხემლის გულმკერდის ნაწილის შეზღუდული მოძრაობა
ბ) ნებისმიერი ორი ცერვიკალური მალის თანდაყოლილი შეზრდა
გ) მოკლე კისერი
დ) ხერხემლის კისრის ნაწილის შეზღუდული მოძრაობა
ე) ზოგიერთ შემთხვევაში spina bifida-ს არსებობა.
ვ) ზოგიერთ შემთხვევაში კრანიოფაციალური ანომალიები.
1499. ქვემოთჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ არის TREPONEMA

PALLIDUM-ით დასნებოვანების მანიფესტაცია:
ა) შანკრი
ბ) სიფილისი
გ) მენინგოვასკულური ლუესი
*დ) ბორელიოზი
ე) გუმა
ვ) Tabes dorsalis
1500. ქვემოთმოყვანილი ფორმულირებებიდან რომელი არ შეესაბამება LEBER-

ის ოპტიკურ ატროფიას:
*ა) იგი მემკვიდრეობით გადადის მხოლოდ მამის მხრიდან.
ბ) იგი მხოლოდ დედის მხრიდან გადადის მემკვიდრეობით.
გ) მისთვის დამახასიათებელია მხედველობის უეცარი დაკარგვა.
დ) მეტწილად იგი ახალგაზრდა მამაკაცებში გვხვდება.
ე) იგი იშვიათი დაავადებაა
1501. CT-სკანირებით შესაძლებელია განისაზღვროს ყველა ქვემოთმოყვანილი

დაზიანება, გარდა:
*ა) ტვინის იშემია პირველი 6 საათის განმავლობაში.
ბ) ჰიდროცეფალია
გ) აბსცესი
დ) პარენქიმული ჰემორაგია
ე) სუბარაქნოიდული ჰემორაგია
ვ) გადატანილი ინფარქტი

ნევროლოგია

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ნევროლოგია

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ნევროლოგია

1. ახალშობილის თავის ტვინის მასა საშუალოდ შეადგენს:

2. თავ-ზურგტვინის სითხის საერთო რაოდენობა ახალშობილებში შეადგენს

3. მაგარი გარსი მონაწილეობს

4. ახალშობილის ზურგის ტვინი მთავრდება

5. საგანზე მზერის დაფიქსირება ბავშვებში ჩნდება

6. რა დონეზეა დაზიანების კერა თუ მარცხნივ აღინიშნება ფტოზი,

7. რა ასაკის ბავშვები ავადდებიან უფრო ხშირად ჩირქოვანი მენინგიტით?

9. ბავშვებში ოტოგენური წარმოშობის კონტაქტური აბსცესები უპირატესად

10. ლანდუზი-დეჟერინის მიოპათიას (სახე-მხარ-ბეჭის ფორმა) ახასიათებს

11. ბავშვებში შარკო-მარის ნევრალურ ამიოტროფიას ახასიათებს

12. ფენილკეტონურიით დაავადებულებში დიეტით მკურნალობის

13. ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში ფსიქომოტორული განვითარების შეფერხება,

14. დაუნის დაავადებას ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა

15. შერეშევსკი-ტერნერის სინდრომი უფრო ხშირია

16. რა ტიპის ცვლილება ახასიათებს კუნთთა ტონუსს ჰეპატო-ცერებრული

17. მიქსედემის მსგავსი სინდრომი ფსიქიკური განვითარების შეფერხებით

18. ბავშვებში მიკროცეფალიის დროს

19. რომელი ტიპის ჰიდროცეფალიის დროს აღინიშნება თავზურგტვინის

20. ბავშვებში კომპენსირებული ჰიდროცეფალიის დროს ინტრაკრანიალური

21. ბავშვი თანდაყოლილი ჰიდროცეფალიით იბადება

22. ბავშვებში სპასტიური დიპლეგიის დროს აღინიშნება

23. ბავშვთა ცერებრული დამბლის სიხშირე 1000 მოსახლეზე ბავშვთა

24. ბავშვებში კუნთთა ჰიპოტონიით პირველი 2-3 თვის ასაკში შესაძლოა

25. ბავშვებში ეპიდურული ჰემატომა ხშირად აღინიშნება

26. ბავშვებში ტრავმული სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის კლინიკური

27. ბავშვებში ქალას ფუძის მოტეხილობისას ხშირად ვითარდება

28. ხერხემლის მოტეხილობის, მისი ცდომის და ამოვარდნილობის

29. ბავშვებში ანტიკონვულსიური პრეპარატების თანდათანობითი მოხსნა

30. შაკიკით ავადდებიან

31. ბავშვებში, მოზრდილებთან შედარებით, უფრო ხშირად ვითარდება

32. თუ ავადმყოფს ინტრაკრანიალური ჰიპერტენზიით განუვითარდა ატაქსია,

34. სირინგომიელიას ახასიათებს მგრძნობელობის სეგმენტური დისოცირებული

35. ბავშვებში განმეორებითი სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევა ვითარდება

36. ორი წლის ბავშვს სიარულის პროგრესული გაძნელებით, გამქრალი

37. ეკზემა, ქერა თმა, ცისფერი თვალები, გონებრივი ჩამორჩენა ახასიათებს

39. 1-დან 4-წლამდე ასაკის ბავშვებში მენინგიტის ყველაზე გავრცელებული

40. მწვავე ჩირქოვანი მენინგიტის დროს თავ-ზურგტვინის სითხე თითქმის

41. ლუმბალური პუნქციით დიდი წნევით მიღებული ოპალესცირებული

42. ცერებროსპინალური სითხე შეიცავს 400 მონონუკლეარულ უჯრედს მმ3-

43. ნერვული სისტემის ლოკალური, ინფექციური დაზიანების ყველაზე

45. ინტრაკრანიალური სიმსივნეების რა პროცენტს შეადგენს ბავშვებში უკანა

46. ბავშვებში ქალასშიდა წნევის მომატების ყველაზე დამახასიათებელი

47. ბავშვებში მხედველობის დარღვევა, უშაქრო დიაბეტი, ზრდაში ჩამორჩენა

48. ბავშვთა ასაკში თავის ტკივილი, პირღებინება, ატაქსია, ნისტაგმი,

49. ბავშვს აღენიშნება თავის ტკივილი, გამოხატული ცალმხრივი დისმეტრია

50. მედულობლასტომა ჩვეულებრივ იზრდება

51. რომელი სიმსივნე არ არის დამახასიათებელი ბავშვთა ასაკისათვის?

52. პროგრესული ცალმხრივი ფტოზი და მხედველობის სიმახვილის

53. ბავშვთა ასაკში ინტრაკრანიალური ჰემორაგიების ძირითად მიზეზს

54. ადრეული ყმაწვილობის ასაკში ფოკალური გულყრები, პერიოდულად

55. ორი წლის ბავშვს აღენიშნება კონიუნქტივის ტელეანგიექტაზია,

57. 10 წლის ბავშვი უჩივის სიარულის გაძნელებას, აღმოჩნდა რომ

58. 2 წლის ბავშვს ანამნეზში აღენიშნნება აგზნებადობა, ზრდის შეფერხება,

59. ექვსი თვის ბავშვს

60. 3 თვის ბავშვისა და მოზრდილისათვის იდენტურია შემდეგი

61. 10 წლის ბიჭს რამდენიმე კვირის განმავლობაში თანდათან დაუქვითდა

62. შარკო-მარი -ტუტის პერონეალური ატროფია

63. ბავშვი უჩივის ტკივილს ზურგის არეში ირადიაციით ფეხში, ადგილი

64. კაიზერ-ფლეიშერის რგოლი გვხვდება:

65. სპლენომეგალია ახასიათებს:

66. რეტინული პიგმენტაცია გვხვდება:

67. რეტინული ანგიომები ახასიათებს: