სამკურნალო საქმე ბ) ჰიპერთირეოიდიზმისა;

გ) ანემიისა;
06.11.2019 დ) ბერი-ბერისა;
ე) არტერიო-ვენური ფისტულისა.
1. ჩამოთვლილიდან რა არის დამახასიათებელი ატრიოვენტრიკულური ბლოკადისათვის?
ა) „QRS“ ინტერვალის გახანგრძლივება; 7. ქვემოთ მოყვანილი შრატის ფერმენტებიდან რომლის მომატება წარმოადგენს
ბ) „PQ“ ინტერვალის გახანგრძლივება; მიოკარდიუმის დაზიანების სპეციფიურ მარკერს?
გ) „QT“ ინტერვალის გახანგრძლივება; ა) კრეატინფოსფოკინაზა „MB“ ფრაქციის;
დ) „R“ კბილის დეფორმაცია. ბ) ლაქტატდეჰიდროგენაზას;
გ) კრეატინფოსფოკინაზას;
2. ჰიპერტონული დაავადებისას რენინის შემცველობა სისხლში: დ) გლუტამატ-ოქსალაცეტატ ტრანსამინაზას.
ა) მნიშვნელოვნადაა მომატებული;
ბ) უმნიშვნელოდაა მომატებული; 8. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ბიგემინიის ტიპის პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია
გ) ნორმის ფარგლებშია; დამახასიათებელია:
დ) ზოგ შემთხვევაში მომატებულია, ზოგ შემთხვევაში ნორმის ფარგლებშია; ა) მიტრალური სტენოზისთვის;
ე) დაქვეითებულია. ბ) დიურეზული საშუალებების ზედოზირებისთვის;
გ) სტენოკარდიისთვის;
3. ჩამოთვლილთაგან რა არ ახასიათებს აორტულ სტენოზს? დ) არტერიული ჰიპერტენზიისთვის;
ა) არტერიული ჰიპერტენზია; ე) გლიკოზიდებით ინტოქსიკაციისთვის.
ბ) სტენოკარდია;
გ) სინკოპე; 9. ეკგ-ზე აღინიშნება დადებითი P კბილი, 0, 22 წმ-იანი PQ ინტერვალი, 0, 09 წმ-იანი
დ) გულის უკმარისობა; ხანგრძლივობის „QRS“ კომპლექსი. რა ტიპის არითმიასთან გვაქვს საქმე?
ე) თავბრუსხვევა. ა) პირველი ხარისხის ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლიასთან;
4. ჩამოთვლილთაგან რა არ არის დამახასიათებელი მიტრალური სტენოზისთვის? გ) მოციმციმე არითმიასთან;
ა) დიასტოლური შუილი; დ) მეორე ხარისხის ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან;
ბ) მარცხენა წინაგულის დილატაცია; ე) სრულ ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან.
გ) სისტოლური შუილი;
დ) მიტრალური სარქვლის გაღების ხმიანობა; 10. ჩამოთვლილი დიურეზული საშუალებებიდან რომელია მარყუჟოვანი?
ე) ტკაცუნა I ტონი. ა) ჰიპოთიაზიდი;
ბ) სპირონოლაქტონი;
5. მარცხენა პარკუჭის საბოლოო დიასტოლური მოცულობა 96 მლ-ია, საბოლოო გ) ფუროსემიდი;
სისტოლური - 32 მლ. რას უდრის დარტყმითი მოცულობა? დ) ტრიამტერენი;
ა) 128 მლ.;
ბ) 82 მლ.; 11. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია მართებული ნიტროგლიცერინთან მიმართებაში?
გ) 55 მლ.; ა) აიშვიათებს გულის მუშაობას;
დ) 70 მლ; ბ) აუმჯობესებს კორონარული სისხლის მიმოქცევას;
ე) 64 მლ. გ) აუმჯობესებს სისხლის განაწილებას;
დ) აქვეითებს მიოკარდიუმის მოთხოვნილებას ჟანგბადზე;
6. გულის შეგუბებითი უკმარისობა მაღალი წუთმოცულობის ფონზე შეიძლება შეგვხვდეს ე) აფართოებს კორონარებს.
ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიის დროს, გარდა:
ა) მიტრალური სტენოზისა;

1
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
12. ჩამოთვლილიდან რომელი წარმოადგენს მოციმციმე არითმიის სადიაგნოზო
ელექტროკარდიოგრაფიულ კრიტერიუმს? 18. პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) თანაბარი „QT“ ინტერვალები; ა) ექსტრასისტოლური „QRS“ კომლექსის ხანგრძლივობა <0,10 წმ;
ბ) „f“ ტალღების არსებობა და არათანაბარი „RR“ ინტერვალები; ბ) „P“ კბილის არარსებობა ექსტრასისტოლური „QRS“ კომპლექსის წინ;
გ) „ST“ სეგმენტის და „T“ კბილის დეფორმაცია; გ) სრული კომპენსატორული პაუზა;
დ) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია. დ) ექსტრასისტოლური „QRS“ კომპლექსის დეფორმაცია;
ე) ექსტრასისტოლური „T“ კბილისა და „QRS“ კომპლექსის მაქსიმალური დისკორდანტობა.
13. ჰიპერტენზიულ ავადმყოფებში სიკვდილობის უხშირეს მიზეზებს არ მიეკუთვნება:
ა) წვრილი ნაწლავის ინფარქტი 19. რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი სარქვლის დაზიანება სუბფებრილური
ბ) თავის ტვინის ინსულტი; ტემპერატურით, ედს-ის მომატებით და ემბოლიებით?
გ) თირკმელების უკმარისობა; ა) ინფექციური ენდოკარდიტისთვის;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი; ბ) მიოკარდიტისთვის;
ე) გულის შეგუბებითი უკმარისობა. გ) რევმატიული კარდიტისთვის;
დ) პერიკარდიტისთვის;
14. პოსტდატვირთვის შემცირება მიზანშეწონილი არ არის: ე) თრომბოფლებიტისთვის.
ა) შეგუბებითი კარდიომიოპათიის დროს;
ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს; 20. ვერაპამილი წარმოადგენს პრეპარატს, რომელიც:
გ) არტერიული ჰიპერტენზიის დროს; ა) მოქმედებს ბეტა -ადრენორეცეპტორების ბლოკადის საშუალებით;
დ) სუბაორტული სტენოზის დროს; ბ) გამოიყენება სინუსის კვანძის სისუსტის დროს;
ე) გულის უკმარისობის დროს. გ) ხშირად იწვევს ტაქიკარდიას;
დ) აქვს დიურეზული ეფექტი;
15. მარჯვენა პარკუჭოვანი უკმარისობის შემთხვევაში არ აღინიშნება: ე) გამოიყენება პაროქსიზმული სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდიის სამკურნალოდ.
ა) ქვემო კიდურების შეშუპება;
ბ) ჰეპატომეგალია; 21. რომელი დაავადების დროს არის წინააღმდეგნაჩვენები გახანგრძლივებული მოქმედების
გ) მარჯვენა პარკუჭში საბოლოო დიასტოლური წნევის მომატება; ნიტრატების დიდი დოზებით გამოყენება?
დ) ფილტვის კაპილარებში წნევის მომატება; ა) აორტის სარქვლის სკლეროზის დროს;
ე) კისრის ვენების შებერვა. ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს;
გ) მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
16. ტკივილი გულმკერდში და პერიკარდიუმის ხახუნის ხმიანობა უპირატესად დ) ჰიპერტროფიული სუბაორტული სტენოზის დროს;
დამახასიათებელია: ე) შეგუბებითი კარდიომიოპათიის დროს.
ა) მიოკარდიუმის ინტრამურული ინფარქტისთვის;
ბ) გულმკერდის ტრავმისთვის; 22. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლისთვის არის დამახასიათებელი სწრაფი
გ) ტრანსმურული ინფარქტისთვის; "მხტუნავი" პულსი (კარიგანის პულსი)?
დ) ვირუსულ პნევმონიისთვის; ა) მიტრალური სტენოზისთვის;
ე) აორტის განშრევებადი ანევრიზმისთვის. ბ) მიტრალური ნაკლოვანებისთვის;
გ) აორტული სტენოზისთვის;
17. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან სტენოკარდიისთვის პათოგნომურია: დ) აორტის კოარქტაციისთვის;
ა) დატვირთვის დროს ტკივილი მკერდის ძვლის უკან და „ST“ სეგმენტის დეპრესია; ე) აორტული ნაკლოვანებისთვის.
ბ) დატვირთვის დროს ჩხვლეტითი ხასიათის ტკივილი გულის არეში;
გ) დატვირთვის შემდეგ პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია; 23. ჩამოთვლილთაგან რა არ ახასიათებს აორტულ ნაკლოვანებას?
დ) „Q“ კბილი III და „aVF“ განხრებში; ა) დიასტოლური შუილი;
ე) ნეგატიური „T“ კბილი „V2-V6“ განხრებში. ბ) სისტოლური შუილი;

2
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მაღალი პულსური წნევა; 28. მოციმციმე არითმიის განვითარების დაბალი ალბათობა ახასიათებს:
დ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია და დილატაცია; ა) კორონარული არტერიების ათეროსკლეროზს;
ე) მწვერვალზე პირველი ტონის შესუსტება. ბ) ბიკუსპიდალური სარქვლით გამოწვეული აორტულ სტენოზს;
გ) თირეოტოქსიკოზს;
24. გულის წუთმოცულობის გასაუმჯობესებლად პოსტდატვირთვის შემცირება არ არის დ) მიტრალურ სტენოზს;
მიზანშეწონილი: ე) ჰიპერტონულ დაავადებას.
ა) მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის და ჰიპერტენზიის დროს;
ბ) მწვავე აორტული ნაკლოვანების დროს; 29. 25 წლის ავადმყოფი ქალი გამოკვლეული იქნა ექიმის მიერ გულის შუილების
გ) მწვავე მიტრალური ნაკლოვანების დროს; შესაფასებლად. ავადმყოფი ანამნეზში არ აღნიშნავს რევმატიზმს. I და II ტონები
დ) მიტრალური სტენოზის დროს; ნორმალურია, კარდიომეგალია არ აღინიშნება. მარცხნივ სტერნალური ძვლის კიდესთან III-
ე) ჰიპერტონული კრიზის დროს. IV ნეკნთაშუა არეში ისმის განდევნის სისტოლური შუილი. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) აორტის ხვრელის სარქველოვანი სტენოზი;
25. 39 წლის მამაკაცი უჩივის ჰაერის უკმარისობას, შერეული ხასიათის ქოშინს, გულის ბ) იდიოპათიური ჰიპერტროფიული სუბაორტული სტენოზი;
ფრიალს. იმყოფება იძულებით მჯდომარე მდგომარეობაში, ზემო კიდურებით ეყრდნობა გ) მიტრალური ნაკლოვანება;
მუხლებს, გამოხატულია მკვეთრი ციანოზი. სუნთქვა ზერელე, წუთში 32. ფილტვების ქვემო დ) ფილტვის არტერიის ხვრელის სტენოზი.
წილებზე მოისმინება მრავლობითი სველი წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი, გულის ტონები
შესუსტებული, პულსი წუთში 126, რიტმული. არტერიული წნევა 150/90 „mmHg“. ქვემოთ 30. რა პათოლოგია არ აძლიერებს პირველი ტონის ინტენსიურობას?
ჩამოთვლილთაგან რომელია აღნიშნული მდგომარეობის მიზეზი? ა) თირეოტოქსიკოზი;
ა) მარცხენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა; ბ) მიტრალური სტენოზი;
ბ) მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა; გ) სინუსური ტაქიკარდია;
გ) ბრონქული ასთმა; დ) მწვავე აორტული ნაკლოვანება;
დ) მარჯვენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა; ე) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი.
ე) არტერიული ჰიპერტენზიის სინდრომი.
31. პათოლოგიური „Q“ კბილის არსებობა „V1“ და „V2“ განხრებში მიუთითებს:
26. მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისთვის არ არის დამახასიათებელი: ა) წინა გავრცელებულ ინფარქტზე;
ა) კისრის ვენების შებერვა; ბ) უკანა კედლის ინფარქტზე;
ბ) ქოშინი; გ) წინა და უკანა კედლების გავრცელებულ ინფარქტზე;
გ) ჭენების (გალოპის ) რიტმი; დ) წინა - მწვერვალის ინფარქტზე;
დ) კრეპიტაცია ფილტვების ქვედა წილებში; ე) სეპტალურ ინფარქტზე.
ე) კარდიული ასთმა.
32. ვენკებახის ტიპის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა ხასიათდება:
27. 50 წლის ქალი ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში შემოვიდა გულმკერდის არეში 2 ა) „PQ“ ინტერვალის პროგესირებადი შემოკლებით;
საათზე მეტი ხანგრძლივობის ტკივილით. ეკგ-ზე დაფიქსირდა მიოკარდიუმის უკანა კედლის ბ) „PQ“ ინტერვალის პროგესირებადი გახანგრძლივებით;
ინფარქტი და ექსტრასისტოლური არითმია. ფილტვებში: სველი ხიხინი ქვემო წილებში. გ) „PQ“ ინტერვალის პროგრესირებადი გახანგრძლივებით და პარკუჭოვანი კომპლექსის
გულმკერდის რენტგენოგრამაზე: გულის ზომები ნორმის ფარგლებშია, ჰილუსები შემდგომი გამოვარდნით;
უმნიშვნელოდ გაფართოებული. მოცემულ შემთხვევაში უკუნაჩვენებია: დ) ტაქიკარდიით;
ა) ჰეპარინის გამოყენება; ე) ფიქსირებული ბლოკადით 2:1.
ბ) ლიდოკაინის გამოყენება;
გ) ოქსიგენოთერაპია; 33. ჩამოთვლილიდან რა არ არის დამახასიათებელი მიტრალური სარქვლის
დ) დიგოქსინის გამოყენება; ნაკლოვანებისთვის?
ე) მორფინის გამოყენება. ა) სისტოლური შუილი;
ბ) მწვერვალზე I ტონის შესუსტება;

3
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია და დილატაცია; ა) არათანაბარი „PQ“ ინტერვალები
დ) ტკაცუნა I ტონი; ბ) „QRST“ კომპლესების ერთნაირი ამპლიტუდა;
ე) მარცხენა წინაგულის ჰიპერტროფია და დილატაცია. გ) ეკგ ელემენტების დიფერენცირების შეუძლებლობა;
დ) „F“ ტალღების არსებობა;
34. ქვემოთ ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელს ახასიათებს ალტერნაციული
პულსი? 39. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი აძლიერებს გულის კუმშვადობას:
ა) ანემიას; ა) ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის ასიმეტრიული ჰიპერტროფიას; ბ) დიგოქსინი;
გ) აორტული ნაკლოვანებას; გ) ვერაპამილი;
დ) თირეოტოქსიკოზს; დ) ფუროსემიდი;
ე) გულის უკმარისობას. ე) პროპრანოლოლი.

35. მამაკაცს აწუხებს ჰაერის უკმარისობა და გულის ფრიალი უმნიშვნელო ფიზიკური 40. ჩამოთვლილი ბიოლოგიური ფაქტორებიდან რომელი იწვევს არტერიული წნევის
დატვირთვისას. ქოშინი ძლიერდება ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, რის გამოც უშუალო მომატებას?
ავადმყოფი იძულებულია დაიძინოს ნახევრად დამჯდარ პოზაში. აღენიშნება აკროციანოზი, ა) ანგიოტენზინ II;
პულსი ხშირია, რითმული, გულის ტონები სუფთაა, მოყრუებული, TA - 139/80 „mmHg“. ბ) რენინი;
ფილტვების ქვემო წილებზე მოისმინება ერთეული სველი წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი. ვენური გ) ანგიოტენზინოგენი;
წნევა ნორმის ფარგლებშია. დაასახელეთ ზემოთ აღწერილი მდგომარეობის მიზეზი. დ) ანგიოტენზინ I;
ა) მწვავე კორონარული უკმარისობა; ე) ანგიოტენზინის გარდამქნელი ფერმენტი.
ბ) ბრონქოპნევმონია;
გ) მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა; 41. ჩამოთვლილთაგან რომელია ჰიპერტონული დაავადების ყველაზე ხშირი გართულება?
დ) მარჯვენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა; ა) მიოკარდიტი;
ე) მარცხენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა. ბ) გულის მწვავე უკმარისობა (ფილტვების შეშუპება);
გ) ჰიპერტონიული კრიზი;
36. მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ მესამე კვირაზე ავადმყოფს აღენიშნება ტკივილი დ) პერიკარდიტი;
გულმკერდის არეში. სხეულის ტემპერატურის მომატება. ედს-ის აჩქარება, პერიკარდიუმის ე) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა.
ხახუნის ხმიანობა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ინფარქტული დაზიანების ზონის გაფართოება; 42. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია ინსულტის განვითარების ყველაზე ხშირი
ბ) პოსტინფარქტული დრესლერის სინდრომი; მიზეზი?
გ) იდიოპათიური პერიკარდიტი; ა) არტერიული ჰიპერტენზია
დ) მიოკარდიუმის რუპტურა; ბ) ცერებრული ათეროსკლეროზი;
ე) გულის ქორდების გაგლეჯა; გ) თავის ტვინის სისხლძარღვების თანდაყოლილი პათოლოგია;
დ) თირკმელების დაავადებები;
37. ეკგ-ზე „P“ კბილები არ აღინიშნება, გამოხატულია ტალღოვანი ხაზი „f“ ტალღებით. „RR“
ინტერვალები სხვადასხვა ხანგრძლივობისაა. დაასახელეთ არითმიის სახე. 43. რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი უპირატესად სისტოლური წნევის
ა) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლა; მომატება?
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლა; ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტისთვის;
გ) სრული ანტრიოვენტრიკულური ბლოკადა; ბ) აორტის ათეროსკლეროზისთვის;
დ) მოციმციმე არითმია; გ) ქრონიკული პიელონეფრიტისთვის;
ე) წინაგულების თრთოლვა; დ) დიაბეტური გლომერულოსკლეროზისთვის;
ე) ფეოქრომოციტომისთვის.
38. პარკუჭთა ფიბრილაციისთვის დამახასიათებელი ეკგ-ული ცვლილებებია:

4
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
44. ჩამოთვლილი რენტგენოლოგიური ნიშნებიდან რომელია ყველაზე დამახასიათებელი ბ) ჰიდროპერიკარდიუმი;
აორტის კოარქტაციისათვის? გ) ანასარკა;
ა) ფილტვის სურათის გაძლიერება; დ) ქვემო კიდურების შეშუპება;
ბ) გულის მარცხენა ნაწილების გადიდება; ე) შეგუბებითი მოვლენები ფილტვებში.
გ) აორტის აღმავალი ნაწილის გაფართოება;
დ) ნეკნების ქვედა კიდეების უზურაცია; 50. რა წარმოადგენს გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის ადრეულ გამოვლინებას?
ე) გულის მარჯვენა ნაწილების გაფართოება. ა) დისპეპსიური სინდრომი;
ბ) ტაქიკარდია;
45. რომელი დაავადების დროს მიმდინარეობს ჰიპერტონიული კრიზი ყველაზე მძიმედ? გ) ბრონქოობსტრუქციული სინდრომი;
ა) ქრონიკული პიელონეფრიტის დროს; დ) გულის უკმარისობის სიმპტომების გაძლიერება;
ბ) ფეოქრომოციტომის დროს; ე) ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
გ) პირველადი ალდოსტერონიზმის დროს;
დ) ჰიპერტონიული დაავადების დროს; 51. ჩამოთვლილიდან გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის ელექტროკარდიოგრაფიულ ნიშნებს
ე) ჰიპერთირეოიდიზმის დროს. არ მიეკუთვნება?
ა) ბრადიკარდია;
46. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლის დროსაა უპირატესად ნაჩვენები კალიუმის ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლა;
შემნახველი დიურეზული საშუალებების დანიშვნა? გ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია და უარყოფითი „T“ კბილი „V5-V6” განხრებში;
ა) არტერიული ჰიპერტენზიის დაბალრენინული ფორმის დროს; დ) ატრიოვენტიკულური ბლოკადა;
ბ) ჰიპერალდოსტერონიზმის დროს; ე) მაღალი „R“ კბილი „V1-V3“ განხრებში.
გ) ჰიპერკალიემიისას;
დ) ჰიპერტონული კრიზის დროს; 52. ჩამოთვლილიდან რა არ არის დამახასიათებელი ჰიპერტროფიული
ე) კაპტოპრილით მკურნალობის დროს. კარდიომიოპათიისთვის?
ა) ოჯახური ანამნეზი;
47. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ იწვევს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობის ბ) კისრის ვენების პულსაცია, ასციტი;
განვითარებას? გ) ავადმყოფის ახალგაზრდა ასაკი;
ა) აორტული სტენოზი; დ) სტენოკარდიული ჩივილები;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანება; ე) თავბრუ ან გულის ფრიალი, გულის წასვლის შეგრძნებით.
გ) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
დ) აორტული ნაკლოვანება; 53. რომელი ვირუსი იწვევს ყველაზე ხშირად მიოკარდიტს?
ე) პოსტინფარქტული კარდიოსკლეროზი. ა) გრიპის;
ბ) ყვითელი ცხელების;
48. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ იწვევს პირველად მარჯვენაპარკუჭოვანი გ) კოქსაკის;
უკმარისობის განვითარებას? დ) ჰერპეს ზოსტერის;
ა) მიტრალური სტენოზი; ე) ყვავილის.
ბ) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია; 54. ექსუდაციური პერიკარდიტის საუკეთესო დიაგნოსტიკური მეთოდი არის:
დ) ჰიპერტონული დაავადება; ა) ექოკარდიოგრაფია;
ე) ფილტვის ტუბერკულოზი. ბ) აუსკულტაცია;
გ) პერკუსია;
49. რა ხასიათის შეშუპებაა დამახასიათებელი გულის ტოტალური შეგუბებითი დ) ეკგ;
უკმარისობისთვის? ე) გულმკერდის რენტგენოსკოპია.
ა) ფარული შეშუპება;

5
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
55. რომელი დაავადების დროს ვითარდება ეპისტენოკარდიული პერიკარდიტი? დ) ფილტვის არტერიის სტენოზი;
ა) რესტრიქციული კარდიომიოპათიისას; ე) მარცხენა პარკუჭის გამოსავალი ტრაქტის სტენოზი.
ბ) მიოკარდიუმის ტრანსმურული ინფარქტისას;
გ) ფიდლერის მიოკარდიტის დროს; 61. ჩამოთვლილ ნიშნებიდან რომელი არ ახასიათებს მიტრალურ სტენოზს?
დ) ბაქტერიული მიოკარდიტის დროს; ა) მაღალი პულსური წნევა;
ე) ვირუსული მიოკარდიტის დროს. ბ) სისხლიანი ნახველი;
გ) ინფექციური ენდოკარდიტი;
56. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი იძლევა სწრაფ ეფექტს ალერგიული დ) ფილტვების შეშუპება;
პერიკარდიტის მკურნალობისას? ე) მოციმციმე არითმია.
ა) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები;
ბ) ანტიბიოტიკები; 62. სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანებას არ ახასიათებს:
გ) გლუკოკორტიკოიდები; ა) ღვიძლის გადიდება;
დ) ოქროს პრეპარატები, ციტოსტატიკები; ბ) ფილტვების შეშუპება;
ე) ანტიჰისტამინური საშუალებები. გ) კისრის ვენების შებერვა;
დ) პერიფერიული შეშუპებები;
57. გულის მანკების ქვემოთ ჩამოთვლილი სადიაგნოსტიკო მეთოდებიდან ყველაზე ე) ტრიკუსპიდალური რეგურგიტაცია.
ინფორმაციულია:
ა) ექოკარდიოგრაფია; 63. ველოერგომეტრიული სინჯის პოზიტიურობის ხარისხი განისაზღვრება:
ბ) ეკგ; ა) ST სეგმენტის ცდომის ფორმით;
გ) აუსკულტაცია; ბ) ST სეგმენტის ცდომის სიდიდით;
დ) გულმკერდის რეტგენოგრაფია; გ) ST სეგმენტის ცდომის გამოჩენისთვის საჭირო დროის ხანგრძლივობით;
ე) პერკუსია. დ) არტერიული ჰიპოტენზიის ნიშნების განვითარებით;

58. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი პათოლოგიის დროს არ ვითარდება მარცხენა 64. რომელი გამოკვლევის ჩატარებაა აუცილებელი პაციენტისთვის სტენოკარდიის
პარკუჭის დილატაცია? ქირურგიული მკურნალობის დაწყებამდე?
ა) მიტრალური ნაკლოვანების დროს; ა) სელექტიური კორონაროგრაფიის;
ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს; ბ) ველოერგომეტრიის;
გ) მიტრალური სტენოზის დროს; გ) სტრეს-ექოკარდიგრაფიის;
დ) აორტული სტენოზის დროს; დ) მიოკარდიუმის პერფუზიური სცინტიგრაფიის;
ე) ჰიპერტონული დაავადების დროს. ე) მაგნიტურ-რეზონანსური ტომოგრაფიის.

59. მარჯვენა პარკუჭის დილატაცია არ ვითარდება: 65. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი განაპირობებს გულის უკმარისობით
ა) დეკომპენსირებული აორტული მანკის დროს; დაავადებული პაციენტების სიცოცხლის გახანგრძლივებას?
ბ) ფილტვის არტერიის სტენოზის და ნაკლოვანების დროს; ა) საგულე გლიკოზიდები;
გ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს; ბ) Ca-ის ანტაგონისტები;
დ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს; გ) აგფ ინჰიბიტორები;
ე) მარჯვენა ატრიოვერტიკულური ხვრელის სტენოზის დროს. დ) შარდმდენები;

60. ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს ფალოს ტეტრადას: 66. დადებითი ინოტროპული ეფექტის არქონის გამო გულის მძიმე უკმარისობის დროს არ
ა) აორტის დექსტრაპოზიცია; გამოიყენება:
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი; ა) ქინიდინი;
გ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია; ბ) დოფამინი;

6
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) დობუტამინი; ა) სინუსური კვანძის დონეზე;
დ) ლევოდოპა; ბ) სინოაურიკულური შეერთების დონეზე;
ე) ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბიტორები. გ) ატრიოვენტრიკულური კვანძის დონეზე;
დ) წინაგულში;
67. ჩამოთვლილი შარდმდენებიდან რომელია ყველაზე ეფექტური ფილტვების შეშუპების ე) ჰისის კონაში.
დროს?
ა) ფუროსემიდი; 72. რევმატიზმის სადიაგნოზო ჯონსის ძირითად კრიტერიუმებს მიეკუთვნება ყველა
ბ) ჰიპოთიაზიდი; ჩამოთვლილი, გარდა:
გ) ტრიამტერენი; ა) ქორეისა;
დ) სპირონოლაქტონი; ბ) ბეჭდისებრი ერითემისა;
ე) ამილორიდი. გ) ართრალგიებისა;
დ) კარდიტისა;
68. ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში შემოვიდა ავადმყოფი ჩივილით ძლიერ ე) კანქვეშა კვანძებისა.
ტკივილზე მკერდის ძვლისა და ეპიგასტრიუმის არეში. ეკგ-ს საფუძველზე დაისვა
მიოკარდიუმის ქვედა კედლის ინფარქტის დიაგნოზი. ელექტროკარდიოგრამაზე 73. გულის ტამპონადას არ ახასიათებს:
გამოვლენილი რომელი ცვლილებებია დამახასიათებელი ამ დიაგნოზისათვის? ა) სინუსური ტაქიკარდია;
ა) დაბალი ვოლტაჟი და გახლეჩილი „R“ კბილი „V1-V2“ განხრებში; ბ) პულსური წნევის შემცირება;
ბ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია I და „aVL“ განხრებში; გ) ჩასუნთქვისას არტერიული წნევის 10 mmHg-ზე მეტად დაქვეითება;
გ) „Q“ კბილი და „ST“ სეგმენტის ელევაცია II, III, „aVF“ განხრებში; დ) ალტერნაციული პულსი;
დ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია „V2-V4“ განხრებში; ე) ვენური ჰიპერტენზია.
ე) პირველი ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
74. გულის რომელი თანდაყოლილი მანკი შეიძლება შემცირდეს ან გაქრეს დაბადების
69. მიმღებ განყოფილებაში შემოვიდა ავადმყოფი მამაკაცი 64 წლის, ჩივილებით გულის შემდეგ?
ფრიალზე. გამოკვლევისას გამოვლინდა პულსის დეფიციტი. ჩამოთვლილი არითმიებიდან ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
რომელი შეესაბამება ამ ფენომენს? ბ) ფალოს ტეტრადა;
ა) სინუსური არითმია; გ) თანდაყოლილი სრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
ბ) მოციმციმე არითმია; დ) წინაგულთაშუა ძგიდის მეორადი დეფექტი;
გ) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლია; ე) წინაგულთაშუა ძგიდის პირველადი დეფექტი.
დ) რიტმის წამყვანის მიგრაცია;
ე) სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია. 75. ჩამოთვლილი შარდმდენებიდან რომელს გააჩნია ყველაზე ძლიერი დიურეზული
ეფექტი?
70. 72 წლის მამაკაცმა, რომელიც მკურნალობს დიგოქსინით და ჰიდროქლორთიაზიდით ა) ფუროსემიდს;
გულის შეგუბებითი უკმარისობის გამო, ერთმანეთში აურია მედიკამენტების დოზები. ეკგ-ზე ბ) ჰიდროქლორთიაზიდს;
გამოჩნდა ბიგემინია, შრატის კალიუმის დონე 2 მეკვ/ლ. შრატში დიგოქსინის დონის გ) აცეტაზოლამიდს;
განსაზღვრას ესაჭიროება 24 სთ. რისი გაკეთებაა აუცილებელი ამ მომენტში? დ) სპირონოლაქტონს;
ა) ჟანგბადის მიწოდება; ე) ამილორიდს.
ბ) ლიდოკაინი ინტრავენურად;
გ) ვერაპამილი პერორალურად; 76. პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ პოსტდატვირთვას (მაგ. ჰიდრალაზინი) უპირატესად
დ) კალიუმის ქლორიდი პერორალურად; მოქმედებენ:
ე) პროპრანოლოლი ინტრავენურად. ა) არტერიოლებზე;
ბ) აორტაზე;
71. „PQ“ ინტერვალის ყველაზე მეტად გახანგრძლივებას იწვევს იმპულსის შეფერხება: გ) კუნთოვან არტერიებზე;

7
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) კაპილარებზე; ბ) იმპოტენცია;
ე) პარკუჭის მიოკარდიუმზე. გ) პერიფერიული შეშუპება;
დ) ბრონქოსპაზმი;
77. მარცხენა პარკუჭის პოსტდატვირთვაზე შეიძლება ვიმსჯელოთ: ე) გემოვნების დაკარგვა.
ა) დიასტოლური არტერიული წნევის მიხედვით;
ბ) გულის შეკუმშვათა სიხშირის მიხედვით; 83. ექოკარდიოგრაფიული და დოპლეროკარდიოგრაფიული გამოკვლევები არ არის
გ) წუთმოცულობის მიხედვით; ინფორმაციული:
დ) მარცხენა პარკუჭის საბოლოო დიასტოლური მოცულობის მიხედვით; ა) აორტული სტენოზის დროს;
ე) ფილტვების კაპილარული წნევის მიხედვით. ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
გ) ტრიკუსპიდური რეგურგიტაციის დროს;
78. რომელი პათოლოგია არ აძლიერებს პირველ ტონს? დ) მარცხენა კორონალური არტერიის კალციფიკაციის დროს;
ა) თირეოტოქსიკოზი; ე) მიტრალური სტენოზის დროს.
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) სინუსური ტაქიკარდია; 84. 42 წლის ქალს აღენიშნება ორივე კოჭ-წვივის სახსრის ახლადგამოვლენილი შეშუპება.
დ) მწვავე აორტული ნაკლოვანება; საუღლე ვენური პულსი უარყოფითია. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელი არ
ე) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი. შეიძლება იყოს შეშუპების მიზეზი?
ა) მენჯის თრომბოფლებიტი;
79. მარცხენა პარკუჭის მოცულობით გადატვირთვა არ ვითარდება: ბ) ვენების ვარიკოზი;
ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს; გ) ციკლური შეშუპება;
ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს; დ) მარჯვენა პარკუჭის უკმარისობა;
გ) აორტული სარქვლის ნაკლოვანების დროს; ე) ჰიპოალბუმინემია.
დ) ბოტალის ღია სადინარის შემთხვევაში;
ე) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანების დროს. 85. 38 წლის ქალს გულის შეგუბებითი უკმარისობით აღენიშნება პარკუჭოვანი
ექსტრასისოტოლია და წარსულში პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის რამოდენიმე ეპიზოდი.
80. წინაგულების ფიბრილაციის დროს სიხშირის დაქვეითების მიზნით არ გამოიყენება: არტერიული წნევა ნორმალურია, გული საგრძნობლად გადიდებული. შუილები არ
ა) ქინიდინი; მოისმინება, კორონარული ანგიოგრაფია პათოლოგიას არ ავლენს, სავარაუდო დიაგნოზია:
ბ) დიგოქსინი; ა) მწვავე რევმატიული ცხელება;
გ) პროპრანოლოლი; ბ) თანდაყოლილი ფიბროელასტოზი;
დ) ვერაპამილი; გ) კონსტრიქციული პერიკარდიტი;
ე) დილტიაზემი. დ) დილატაციური კარდიომიოპათია;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი
81. ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტებიდან რომელია დამახასიათებელი
პროპრანოლოლისთვის? 86. აღნიშნეთ გულის კუნთის ინფარქტის უმთავრესი ეკგ ნიშანი:
ა) იმპოტენცია; ა) „ST“ სეგმენტის დისკორდანტული ცდომა;
ბ) ლუპუს რეაქცია; ბ) მაღალამპლიტუდიანი "იშემიური" „T“ კბილები;
გ) პერიფერიული შეშუპება; გ) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია;
დ) გემოვნების დაკარგვა; დ) ღრმა უარყოფითი „T“ კბილები;
ე) ბრონქოსპაზმი. ე) პათოლოგიური „Q“ კბილი.

82. ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტებიდან რომელია დამახასიათებელი 87. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელია პათოგნომური სტენოკარდიისათვის?
ჰიდრალაზინისთვის? ა) ფიზიკური დატვირთვის დროს ჩხვლეტითი ტკივილი გულის არეში;
ა) ლუპუს-რეაქცია; ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ;

8
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) „Q“ კბილი მესამე და „aVF“ განხრებში; 93. ეკგ-ზე ნორმალური „QRST“ კომპლექსის შემდეგ ზოგჯერ აღინიშნება დეფორმირებული
დ) ნეგატიური „T“ კბილი „V1-V6“ განხრებში; „QRS“ კომპლექსი, რომლის წინაც „RR“ ინტერვალი შემოკლებულია, ხოლო შემდეგ
ე) დატვირთვის ფონზე აღმოცენებული ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, „ST“ სეგმენტის გახანგრძლივებული, „P“ კბილი არ არის გამოხატული. მიუთითეთ არითმიის სახე.
დეპრესიასთან ერთად. ა) რესპირატორული არითმია;
ბ) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლია;
88. კორონალური არტერიების დაზიანებიდან რომელია პროგნოზულად ყველაზე გ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
არაკეთილსაიმედო? დ) მოციმციმე არიტმია;
ა) მარჯვენა კორონარული არტერიის სრული დახშობა; ე) პირველი ხარისხის ნაწილობრივი ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
ბ) მარცხენა კორონარული არტერიის ღეროს ობსტრუქცია 95%-ით;
გ) მარცხენა წინა დასწვრივი კორონარული არტერიის სრული დახშობა, რომელიც ძგიდეში 94. პაციენტს კისრის მიდამოში აღინიშნება ვენური პულსაცია, პალპატორულად შეიგრძნობა
გახსნილი პირველი არტერიის პროქსიმალურად მდებარეობს; გულის საძგერი და ეპიგასტრალური პულსაცია, რომელი სარქვლოვანი აპარატის დაზიანება
დ) მარჯვენა კორონარული და მარცხენა წინა დასწვრივი კორონალური არტერიების იწვევს ზემოაღნიშნულ სიმპტომებს?
ობსტრუქცია 95%-ით; ა) ორკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება;
ე) მარჯვენა კორონარული არტერიის სტენოზი. ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) აორტის ხვრელის სტენოზი;
89. სტენოკარდიის დროს პროგნოზულად ყველაზე მნიშვნელოვანია: დ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება;
ა) ანგინოზური შეტევების სიხშირე; ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება.
ბ) ანგინოზური შეტევების ხანგრძლივობა;
გ) დატვირთვის ოდენობა, რომელიც საჭიროა ტკივილის პროვოცირებისათვის; 95. ავადმყოფის გამოკვლევისას აღინიშნება გულის ზემო და მარჯვენა პერკუტორული
დ) კორონალური არტერიის ობსტრუქციის ხარისხი; საზღვრის გადიდება. დაასახელეთ მანკი, რომელიც მიზეზია აღნიშნული ცვლილებებისა.
ე) სტენოზის ლოკალიზაცია და დაზიანებული გვირგვინოვანი არტერიების რაოდენობა. ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) ორკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება;
90. სუპრავენტრიკულურ ექსტრასისტოლიას არ ახასიათებს: გ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება;
ა) „P“ კბილის დეფორმაცია; დ) აორტის სარქვლის სტენოზი;
ბ) არასრული კომპენსატორული პაუზა; ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება.
გ) უცვლელი „QRST“;
დ) „PQ“ ინტერვალის ცვლილება; 96. გულის აუსკულტაციისას მოისმინება მოყრუებული I და II ტონი, აორტაზე
ე) „QRST“ კომპლექსის დეფორმაცია. პროტოდიასტოლური "დეკრეშჩენდოს" ტიპის შუილი, რომელიც ტარდება მე-5 ერბის
წერტილში - რომელი მანკი შეიძლება იყოს ამ აუსკულტაციური მონაცემების მიზეზი?
91. პარკუჭოვანი პაროქსიზმული ტაქიკარდიის დროს ეკგ-ზე არ აღინიშნება: ა) მიტრალური სარქვლის უკმარისობა;
ა) „RR“ ინტერვალის შემცირება; ბ) მიტრალური სტენოზი;
ბ) „QRS“ კომპლექსების დეფორმაცია და გაფართოება; გ) სამკარიანი სარქვლის უკმარისობა;
გ) „QRST“ კომპლექსებისაგან არადიფერენცირებული „P“ კბილები; დ) აორტის სარქვლის უკმარისობა;
დ) ნორმალური „PQ“ ინტერვალები; ე) აორტის ხვრელის სტენოზი.
ე) „ST“ სეგმენტის და „T“ კბილის დისკორდანტული ცვლილებები.
97. მიტრალური სტენოზის გართულება არ არის:
92. პარკუჭების ფიბრილაციის დროს ეკგ-ზე არ აღინიშნება: ა) ფილტვების შეშუპება;
ა) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია და გაფართოება; ბ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;
ბ) „ST“ სეგმენტისა და „T“ კბილის შერწყმა; გ) წინაგულების ციმციმი;
გ) თანაბარამპლიტუდიანი „QRST“ კომპლექსები; დ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;
დ) ნორმალური „PQ“ ინტერვალები. ე) გულის წუთმოცულობის შემცირებია.

9
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
98. გულმკერდის არეში ტკივილის უეცარი დაწყებისას და ადრეული დიასტოლური შუილის ა) „ST“ სეგმენტის დეპრესია;
განვითარებისას, აორტული ნაკლოვანების დროს უნდა ვივარაუდოთ: ბ) „ST“ სეგმენტის ელევაცია;
ა) მწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტი; გ) პათოლოგიური „Q“ კბილი;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი; დ) მაღალი „T“ კბილი.
გ) აორტის სარქვლის მიქსომატოზური პროლაფსი;
დ) ვალსალვის სინუსის ანევრიზმის გასკდომა; 104. რომელ ორგანოში არ იწვევს ვაზოკონსტრიქციას ნორადრენალინი?
ე) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა. ა) კანში;
ბ) ჩონჩხის კუნთებში;
99. 42 წლის ავადმყოფს აღენიშნება ცხელება, წონაში დაკლება და მიტრალური სარქვლის გ) გულში;
ნაკლოვანების ხმიანობა, აღნიშნული სიმპტომები არ ახასიათებს: დ) ღვიძლში;
ა) მწვავე რევმატულ შეტევას; ე) წვრილ და მსხვილ ნაწლავებში.
ბ) მიოკარდიტს;
გ) წინაგულების მიქსომას; 105. დაასახელეთ პერიკარდიტის ყველაზე ხშირი მიზეზი ჩამოთვლილ პათოლოგიათა
დ) ინფექციურ ენდოკარდიტს; შორის:
ე) შეხორცებით პერიკარდიტს; ა) სხვა ორგანოებიდან ანთებითი პროცესის გავრცელება;
ბ) სოკოვანი;
100. ქრონიკული ინფექციის ქვემოთ ჩამოთვლილი კერებიდან რომელი უფრო გ) ტრავმული;
მნიშვნელოვანია ინფექციური ენდოკარდიტის განვითარებაში? დ) ტუბერკულოზი;
ა) ქრონიკული რინიტი; ე) ნეოპლაზმა.
ბ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი;
გ) ქრონიკული ცისტიტი; 106. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს დიკროტული პულსი?
დ) ქრონიკული პიელონეფრიტი; ა) ჰიპერტროფულ კარდიომიოპათიას;
ე) ქრონიკული ტონზილიტი. ბ) მიტრალურ რეგურგიტაციას;
გ) თირეოტოქსიკოზს;
101. რომელ დაავადებას ახასიათებს სარქვლის დაზიანება, რომელსაც თან ერთვის დ) ცხელებას;
სუბფებრილური ტემპერატურა, ედს-ის მომატება და ემბოლიები? ე) ანემიას.
ა) ინფექციური ენდოკარდიტი;
ბ) მიოკარდიტი; 107. მწვავედ განვითარებული კარდიული ასთმის დროს ეფექტურია:
გ) რევმატული კარდიტი; ა) პრესორული ამინების შეყვანა;
დ) პერიკარდიტი; ბ) პერორალური ეუფილინი;
ე) ტრომბოფლებიტი. გ) პერორალური ანაპრილინი;
დ) ფუროსემიდი იტრავენურად;
102. მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე პერიოდიდან მე-3 კვირას ავადმყოფს აღენიშნება ე) სიმპატომიმეტური საშუალებებით ინჰალაცია.
ტკივილი გულმკერდის არეში, ტემპერატურის მომატება, ედს-ის აჩქარება, ეოზინოფილია,
პერიკარდიუმის ხახუნის ხმიანობა, სავარაუდო დიაგნოზია: 108. გლიკოზიდების მიღებით გამოწვეული რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი არიტმია
ა) მიოკარდიუმში დაზიანებული ზონის გადიდება; შეიძლება გააღრმავოს (გააუარესოს, გაამწვავოს) ჰიპერკალიემიამ?
ბ) პოსტინფარქტული დრესლერის სინდრომი; ა) პარკუჭოვანი ბიგემინია;
გ) იდიოპათიური პერიკარდიტი; ბ) AV ბლოკადა;
დ) მიოკარდის გასკდომა; გ) წინაგულების ციმციმი ხშირი, რეგულარული პარკუჭოვანი რიტმით;
ე) მყესოვანი ქორდების გაგლეჯა. დ) პარაპროქსიმალური კვანძოვანი ტაქიკარდია;
ე) პარკუჭოვანი ტაქიკარდია.
103. რომელია მწვავე პერიკარდიტის ადრეული ეკგ ნიშნები?

10
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
109. სტენოკარდიული შეტევის დროს ნიტროგლიცერინის ძირითადი სამკურნალო ეფექტი ა) აორტის რკალში;
უპირატესად დაკავშირებულია: ბ) აორტის აღმავალ ნაწილში;
ა) კორონარული არტერიების გაფართოებასთან; გ) მუცლის აორტში;
ბ) პერიფერიული ვენური სისტემის დილატაციასთან; დ) „Valsalva“-ს სინუსში;
გ) პერიფერიული არტერიების გაფართოებასთან; ე) კორონარული არტერიის შესართავში.
დ) გულის ცემის სიხშირის გაზრდის შედეგად კორონარული სისხლის მიმოქცევის
გაზრდასთან;
ე) შეკუმშვის სიხშირის შენელებასთან და მიოკარდიუმის მიერ ჟანგბადის მოთხოვნილების 115. გულის აბსოლუტურ მოყრუებას იძლევა ფილტვით დაუფარავი:
შემცირებასთან. ა) მარჯვენა წინაგული;
ბ) მარჯვენა პარკუჭი;
110. გაურთულებელი ქოლეცისტექტომიის შემდეგ, გაღვიძებიდან 1 სთ-ის შემდეგ, 49 წლის გ) აორტის რკალი;
ქალს, რომელსაც არ აღენიშნებოდა გულის დაავადება, განუვითარდა წინაგულების დ) მარცხენა პარკუჭი;
ფიბრილაცია, ხშირი პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლებით, ავადმყოფს გამოხატული ე) მარცხენა წინაგული;
კლინიკური ნიშნები არა აქვს, სისხლის წნევა ნორმალურია. როგორია რაციონალური
თერაპია? 116. სისხლიანი ნახველი უფრო ხშირად აღინიშნება:
ა) ლიდოკაინის ინტრავენურად შეყვანა; ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანების დროს;
ბ) პროპანოლოლის ვენაში შეყვანა; ბ) მიტრალური სტენოზისის დროს;
გ) დაუყოვნებელი ელექტროდეფიბრილაცია; გ) აორტის სარქვლის უკმარისობის დროს;
დ) დიგოქსინის პერორალურად მიღება; დ) აორტის ხვრელის სტენოზის დროს;
ე) კაროტიდული სინუსის მასაჟი. ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანების დროს.

111. როგორია გლიკოზიდების პირდაპირი ეფექტი პერიფერიულ სისხლძარღვებზე? 117. გულის მწვერვალზე სისტოლური შუილი ახასიათებს:
ა) არტერიების და ვენების კონსტრიქცია; ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანებას;
ბ) არტერიების და ვენების დილატაცია; ბ) აორტული სარქვლის ნაკლოვანებას;
გ) არტერიების კონსტრიქცია და ვენების დილატაცია; გ) მიტრალური სტენოზს;
დ) არ იწვევს არტერიების და ვენების ტონუსის შეცვლას. დ) აორტის ხვრელის სტენოზს;
ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანებას.
112. როგორია ჰეპარინის ძირითადი ანტიკოაგულაციური მექანიზმი?
ა) კოაგულაციის რამდენიმე ფაქტორის დამუხრუჭება; 118. საგულე გლიკოზიდების თერაპიული დოზების გამოყენებას არ ახასიათებს:
ბ) ჰისტამინის გამოთავისუფლების სტიმულაცია; ა) მიოკარდიუმის აგზნებადობის მომატება;
გ) თრომბოციტოპენიის ინდუქცია; ბ) მიოკარდიუმის კუმშვადობის გაძლიერება;
დ) ფიბროგენის დეგრადაცია; გ) მიოკარდიუმის გამტარებლობის აჩქარება;
ე) კოაგულაციის დაქვეითება ალფა-2 გლობულინთან (ანტითრომბინ 3) შეკავშირების გზით. დ) სინუსური კვანძის ავტომატიზმის შემცირება.

113. ანტიკოაგულანტები უკუნაჩვენებია: 119. ტრანსმურალური ინფარქტის ძირითადი ელექტროკარდიოგრაფიული ნიშანია:

ა) შაქრიანი დიაბეტის ან სტეატორეის დროს; ა) „ST“ სეგმენტის ელევაცია რამდენიმე განხრაში;
ბ) აქტიური სისხლდენის დროს; ბ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია რამდენიმე განხრაში;
გ) ეპილეფსიფორმული შეტევების დროს; გ) „QS“ კომპლექსის გაჩენა ორ და მეტ განხრაში;
დ) ბაქტერიული ინფექციის შემთხვევაში. დ) ჰისის კონის მარცხენა ტოტის ბლოკადა;
ე) გულის რითმის დარღვევა.
114. აორტის რომელ სეგმენტში ვითარდება ყველაზე ხშირად ათეროსკლეროზული
ანევრიზმა? 120. პარკუჭების ფიბრილაციის განვითარება არ ახასიათებს:

11
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) პარკუჭზედა პაროქსიზმულ ტაქიკარდიას;
ბ) პარკუჭოვან ტაქიკარდიას; 126. მაღალი პულსური წნევა, ტრაუბეს ორმაგი ტონი, დიუროზიეს შუილი სისხლძარღვებზე,
გ) ხშირ პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას (10-ზე მეტი ექსტრასისტოლა 1 წთ); სწრაფი და მაღალი პულსი, თავის ქნევა ახასიათებს:
დ) პოლიტოპურ და ზალპისებურ პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას; ა) გულის მიტრალურ მანკს;
ე) „RT“-ს ტიპის პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას. ბ) აორტის შესართავის სტენოზს;
გ) აორტალური სარქველის უკმარისობას;
121. პრინცმეტალის სტენოკარდიისათვის არ არის დამახასიათებელი: დ) სამკარედი სარქვლის მანკს;
ა) ციკლური ხასიათი; ე) გულის თანდაყოლილ მანკებს.
ბ) ტკივილების აღმოცენება ღამით, მოსვენებულ მდგომარეობაში;
გ) შეტევის დროს ეკგ-ზე „ST“ სეგმენტის ელევაცია; 127. ქრონიკული ფილტვისმიერი გულის განვითარების ყველაზე ხშირი მიზეზია:
დ) ტკივილის აღმოცენება ფიზიკური დატვირთვისას. ა) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
ბ) ფილტვების ტუბერკულოზი;
გ) ფილტვის ინტერსტიციული ფიბროზი
122. ვარიანტული სტენოკარდიის ძირითადი მექანიზმია: დ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
ა) კორონარული არტერიების მასტენოზირებელი ათეროსკლეროზი; ე) კიფოსკოლიოზი.
ბ) კორონარული არტერიების სპაზმი;
გ) კორონარული არტერიების თრომბოზი; 128. II ხარისხის არასრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის (მობიცის II ტიპი) ეკგ-
დ) მიოკარდიუმის გაზრდილი მოთხოვნილება ჟანგბადზე; ნიშნებია:
ე) სისხლის სიბლანტის გაზრდა. ა) პარკუჭოვანი და წინაგულოვანი კომპლექსების რიცხვების შესაბამისობა;
ბ) ფიქსირებული „PQ“ ინტერვალის და ცალკეული „QRST“ კომპლექსების არარსებობა;
123. აორტული სარქვლის ნაკლოვანების მიზეზები არ შეიძლება იყოს: გ) ცალკეული „QRST“ კომპლექსების ამოვარდნა შენარჩუნებული „P“ კბილისა და
ა) რევმატიზმი; ფიქსირებული „PQ“ ინტერვალის ფონზე;
ბ) მარფანის სინდრომი; დ) უარყოფითი „P“ კბილის არსებობა „QRST“-ის შემდეგ;
გ) ინფექციური ენდოკარდიტი; ე) "დელტა"-ტალღის არსებობა და „PQ“ ინტერვალის შემოკლება.
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ე) აორტის განმაშრევებელი ანევრიზმა. 129. დილატაციური კარდიომიოპათიის დროს აღინიშნება:
ა) მიოკარდიუმის კუმშვადობის უნარის დიფუზური დაქვეითება;
124. ბავშვობის ასაკიდან არსებული სისტოლო-დიასტოლური შუილი II-III ნეკნთაშუა ბ) გულის კუმშვადობის უნარის ლოკალური დაქვეითება;
სივრცეში მარცხნივ ყველაზე მეტად ახასიათებს: გ) გულის კუმშვადობის უნარის მომატება;
ა) გულის მიტრალურ მანკს; დ) პარკუჭთაშორისი ძგიდის გამსხვილება;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტს;
გ) ღია არტერიულ სადინარს; 130. ანტიარითმულ პრეპარატებს არ მიეკუთვნება:
დ) აორტის კოარქტაციას; ა) მემბრანომასტაბილიზირებლები;
ე) ბავშვობის ასაკისათვის დამახასიათებელ ჰემოდინამიკის ფუნქციურ მდგომარეობებს. ბ) ადრენერგიულები;
გ) კალციუმის ანტაგონისტები;
125. II ტონის გაძლიერება ფილტვის არტერიაზე არ ახასიათებს: დ) მოქმედების პოტენციალის გამახანგრძლივებელი პრეპარატები;
ა) გულის მიტრალური მანკს; ე) ბეტა-ადრენერგული რეცეპტორების ბლოკატორები.
ბ) პირველადი ფილტვისმიერი ჰიპერტენზიას;
გ) ფილტვების ქრონიკული არასპეციფიური დაავადების დროს მეორად ფილტვისმიერ 131. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული ინფექციურ
ჰიპერტენზიას; ენდოკარდიტთან მიმართებაშის:
დ) გულის აორტულ მანკებს; ა) ქვემწვავე ინფექციური ენდოკარდიტი ხშირად ვითარდება წინაგულთაშუა ძგიდის
ე) ფილტვის არტერიის მორეციდივე თრომბოემბოლიას. თანდაყოლილი დეფექტის ფონზე;

12
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ხელოვნური სარქვლების იმპლანტაციის ადრეულ ვადებში დაავადებას იწვევს
სტაფილოკოკები;
გ) არსებული შუილის ინტენსიურობის და ხასიათის შეცვლა მიგვანიშნებს ინფექციური
ენდოკარდიტის განვითარების შესაძლებლობაზე;
დ) დამახასიათებელია პეტექიური სისხლჩაქცევები და თრომბოემბოლიური გართულებები.
132. გულის მანკების ყველაზე გავრცელებული ფირმაა:
ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსი;
გ) აორტული სტენოზი;
დ) აორტული ნაკლოვანება;
ე) ტრიკუსპიდალური სტენოზი.
133. ქვემოთ ჩამოთვლილ პაციენტთაგან რომელს დაუსვამდით აორტული ნაკლოვანების
დიაგნოზს?
ა) 60 წლის მამაკაცი, რომელსაც დატვირთვისას აღენიშნება სტენოკარდიული ტკივილი და
გონების კარგვა;
ბ) 22 წლის ქალი ჩივილების გარეშე;
გ) 38 წლის ქალი, რომელსაც 14 წლის ასაკიდან აღენიშნება სისტოლური შუილი
მწვერვალზე, აქვს კარდიომეგალია, არითმიული პულსი;
დ) 42 წლის მამაკაცი გამოხატული პულსაციით კისრის არეში, სწრაფი და ხშირი პულსით;
ე) 30 წლის ქალი ნაზი სისტოლური შუილით მწვერვალის არეში.
134. გულის იშემიური დაავადების განვითარების რისკ-ფაქტორი არ არის:
ა) ჰიპერტენზია;
ბ) დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მომატება;
გ) ჭარბი წონა;
დ) თამბაქოს მოწევა;
ე) მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მომატება.
135. რომელი დებულება არ არის ჭეშმარიტი ვარიანტული (პრინცმეტალის) სტენოკარდიის
შესახებ?
ა) ვითარდება კორონარული არტერიის სპაზმის შედეგად;
ბ) ვარიანტული სტენოკარდიის პროვოცირებას იძლევა ფიზიკური დატვირთვა;
გ) ხშირია უეცარი სიკვდილის შემთხვევები;
დ) ვითარდება, ჩვეულებრივ, მოსვენებულ მდგომარეობაში;
ე) შეტევის ეკგ-ზეა ღინიშნება ST სეგმენტის აწევა.
136. ავადმყოფს აწუხებს გულის ნაკლოვანების მოვლენები (ქოშინი, მოსვენებითი
ტაქიკარდია, შრომის უნარის დაქვეითება, ქვემოკიდურების შეშუპება), შარდის რაოდენობის
შემცირება. ობიექტურად: არტერიული წნევა სტაბილურად მომატებულია, ზედა და ქვედა
კიდურებში წნევათა მკვეთრი სხვაობა, სისხლძარღვოვანი კოლატერალური ქსელი სხეულის
ზედა ნაწილში, უხეში სისტოლური შუილი აორტის მოსასმენ წერტილში ირადიაციით
მსხვილი სისხლძარღვების გაყოლებით, პულსი ასიმეტრიული ზედა კიდურებზე, ეკგ-ზე
მარცხენაგრამა, რენტგენოლოგიურად მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია.
ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია აღნიშნული მოვლენების მიზეზი?
ა) ჰიპერტონიული დაავადება;
ბ) აორტული სტენოზი;
გ) აორტის ანევრიზმა;
დ) აორტის კოარქტაცია;
ე) ტაკაიასუს დაავადება.
137. ავადმყოფს აწუხებს დაძაბვის სტენოკარდიის ხშირი შეტევები, გულის ნაკლოვანების
მოვლენები, ზოგჯერ გულის წასვლის ეპიზოდები. ობიექტურად: პულსი დაბალი,
გახანგრძლივებული და გაიშვიათებული. მოსმენით 5-წერტილში და აორტის მოსასმენ არეში
აღინიშნება კრეშჩენდო-დეკრეშჩენდოს ტიპის მეზოსისტოლური შუილი. არტერიული წნევა
ნორმის ფარგლებში. ეკგ-ზე, რენტგენოლოგიურად და ექოკარდიოგრაფიულად მარცხენა
პარკუჭის გამოხატული ჰიპერტროფია. აღნიშნული მოვლენების მიზეზი შეიძლება იყოს:
ა) კორონაროათეროსკლეროზი;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანება;
გ) აორტული სტენოზი;
დ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ე) ტაკაიასუს დაავადება.
138. 58 წლის ავადმყოფი შემოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში ცნობიერების დაბინდვისა და
ეპილეპსიისმაგვარი კრუნჩხვების შეტევების მოვლენებით. ანამნეზში აღენიშნება მაღალი
არტერიული წნევა, მკვეთრი ბრადიკარდია, თავბრუსხვევები, გულის ნაკლოვანების
მოვლენები. ობიექტურად: სისხლის წნევა 220/100 „mmHg“, პულსი 38 წუთში, რიტმული,
მოისმინება IV ტონი, ეკგ-ზე ყველა კბილი კარგადაა გამოხატული, „P“ კბილების და „QRST“
კომპლექსების კორდინაცია დარღვული, „P“ კბილების რაოდენობა ბევრად აღემატება
„QRST“ კომპლექსების რაოდენობას, შესაბამისად „RR“ ინტერვალების ხანგრძლივობა მეტია
„PP“ ინტერვალების ხანგრძლივობაზე, „PR“ ინტერვალები კი - არათანაბარია. ქვემოთ
ჩამოთვლილთაგან აღნიშნული მოვლენების უმთავრესი მიზეზია:
ა) ჰიპერტონიული კრიზი;
ბ) არასრული ავ ბლოკადა
გ) ფრედერიკის სინდრომი;
დ) სრული „AV“ ბლოკადა;
ე) სინუსის კვანძის სისუსტე.
139. 52 წლის ავადმყოფი შემოიყვანეს ინტენსიური თერაპიის ბლოკში ძლიერი და
გახანგრძლივებული ანგინური ტკივილის შეტევით გულის არეში, ავადმყოფი აგზნებულია,
აღენიშნება უხვი ოფლი, კანკალი, სიკვდილის შიში. ობიექტურად: პულსი არიტმიული
(ერთეული ექსტრასისტოლია), 120 წუთში, არტერიული წნევა 180/100 „mmHg“, გულის
ტონები მოყრუებული, სისტოლური შუილი მწვერვალზე. ეკგ-ზე „ST“ სეგმენტის ელევაცია და
13
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
"იშემიური" „T“ კბილები გულმკერდის განხრებში. ნიტროგლიცერინის ინტრავენური გ) ექსუდაციური პერიკარდიტი;
გადასხმისა და დიაზეპამის ინექციის შემდეგ ტკივილი მოეხსნა, არტერიული წნევა დ) დიაფრაგმის თიაქარი;
დაუბრუნდა "სამუშაო დონეს". აღნიშნული მოვლენების შესაძლო მიზეზია: ე) სტაბილური სტენოკარდია.
ა) ჰიპერტონიული კრიზი;
ბ) სტენოკარდიული შეტევა; 143. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია გულის რუპტურის ყველაზე სარწმუნო ნიშანი?
გ) კარდიული ასთმა; ა) პულსის გაქრობა;
დ) პერიკარდიტი; ბ) წნევის დაცემა;
ე) აორტის განშრევება. გ) ტონების გაქრობა;
დ) გულის მექანიკური და ბიოელექტრული პროცესების დისოციაცია;
140. 50 წლის ავადმყოფი, შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით: გულის ფრიალი, ადვილად ე) სისტოლური შუილი.
დაღლა, ქოშინი, უძილობა, ფეხების შეშუპება, ყრუ ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში.
ობიექტურად: აკროციანოზი, ტაქიპნოე, პულსი 80 წუთში, რიტმული, არტერიული წნევა 144. ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან რომელი იწვევს ყველაზე მდგრად და
115/80 „mmHg“, გულის საზღვრები პერკუსიით გადიდებულია გარდიგარდმო, მოსმენით მკვეთრ ბრადიკარდიას?
სისტოლური და დიასტოლური შუილები მწვერვალზე და V წერტილში, II ტონის აქცენტი ა) სინუსის კვანძის გამოთიშვა;
ფილტვის არტერიაზე. ფილტვების მოსმენით ქვედა წილებში სველი წვრილბუშტუკოვანი ბ) სინოაურიკულური ბლოკადა;
ხიხინი, ღვიძლი ნეკნთა რკალს სცილდება 6 სმ-ით, ქვედა კიდური შეშუპებულია გ) სრული ავ ბლოკადა;
მუხლებამდე. ეკგ მარჯვენა ტიპის, „RR“ ინტერვალები თანაბარია, აღინიშნება „f“ ტალღები, დ) კვანძოვანი რიტმი;
პარკუჭოვანი კომპლექსები დეფორმაციის გარეშე. გამოიცანით არიტმიის სახეობა. ე) წინაგულების თრთოლვა.
ა) ვენკებახის I ტიპის ბლოკადა;
ბ) მობიტცის სინდრომი; 145. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან როდისაა კარდიომეგალია უფრო მკვეთრად გამოხატული?
გ) სინუსუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი; ა) აორტული მანკის დროს;
დ) ფრედერიკის სინდრომი; ბ) მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
ე) „WPW“ სინდრომი. გ) დილატაციური კარდიომიოპათიის დროს;
დ) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიის დროს;
141. 70 წლის ავადმყოფი შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით: თავბრუსხვევა, წონასწორობის ე) რესტრიქციული კარდიომიოპათიის დროს.
დარღვევა, პერიოდულად გონების დაბინდვა, ყურებში შუილი, სიმძიმის შეგრძნება გულის
არეში. ობიექტურად: მაჯა რიტმული 35-40 წუთში, გულის ტონები მოყრუებული, საზღვრები 146. არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობაში ბეტა-ადრენობლოკატორების გამოყენების
გადიდებული მარცხნივ, არტერიული წნევა 180/95 „mmHg“. ეკგ - მარცხენა ტიპის. ეკგ-ზე მიზანშეწონილობა განპირობებულია:
გამოსახულია წინაგულოვანი „P“ კბილებიც და პარკუჭოვანი დეფორმირებული „QRST“ ა) ანგინოტენზინ I-ის ანგინოტენზის II-ში გარდაქმნის ბლოკირებით;
კომპლექსები. „P“ კბილებსა და „QRST“ კომპლექსების რაოდენობა სხვადასხვაა („P“ ბ) გულის განდევნის მოცულობის შემცირებით;
კბილების სიხშირე მეტია). „RR“ ინტერვალებიც და „PP“ ინტერვალებიც თანაბარია. ქვემოთ გ) ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირებით;
ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ შესაბამისი პათოლოგია: დ) რენინის სეკრეციის შემცირებით;
ა) ჰიპერტონიული დაავადება; ე) კატექოლამინების სეკრეციის ბლოკირებით.
ბ) ვენკებახის II ტიპის „AV“ ბლოკადა;
გ) სრული ავ ბლოკადა; 147. პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია, ქოშინი,
დ) ინტერფერენციაცია დისოციაციით; პროფუზული ოფლიანობა. ტკივილი გადაეცემა მხრებში და ბეჭებში და თანდათან
ე) პარასისტოლია. მიგრირებს წელში, მენჯის არესა და ქვედა კიდურებში. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
142. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი იწვევს არაინფარქტისეული „Q“ კბილის გაჩენას III ბ) მწვავე პანკრეატიტი;
და „aVF“ განხრებში? გ) მწვავე ქოლეცისტიტი;
ა) მწვავე ფილტვისმიერი გული; დ) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა;
ბ) აორტული ნაკლოვანება; ე) მიოკარდიუმის ინფარქტისწინა მდგომარეობა.

14
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 153. პაციენტს აწუხებს დისკომფორტის შეგრძნება გულის არეში, აღნიშნავს გულის
148. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია გულის ინფარქტის ყველაზე ხშირი და ადრეული შეფრთხიალების შეგრძნებას, თითქოს მის შემობრუნებას, ჩავარდნას. ეკგ-ზე პერიოდულად
გართულება? აღინიშნება: მაღალამპლიტუდიანი, გაფართოებული, დეფორმირებული „QRS“ კომპლექსი,
ა) კარდიოგენული შოკი; რომელიც გადადის „T“ კბილში „ST“ სეგმენტის გარეშე. „T“ კბილი მიმართულია „QRS“
ბ) გულის ნაკლოვანება; კომპლექსის დისკორდანტულია. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი შეესაბამება აღნიშნულ
გ) ბლოკადა; ცვლილებებს?
დ) დრესლერის სინდრომი; ა) სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
ე) არითმია. ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
გ) პაროქსიზმული ტაქიკარდია;
149. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ეკგ ცვლილებები არ არის დამახასიათებელი დ) სინუსური არიტმია;
სტენოკარდიისთვის? ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
ა) ცვლილებები ყოველთვის არ აღინიშნება;
ბ) „ST” სეგმენტის ცდომა; 154. ფილტვისმიერი გული არ ვითარდება:
გ) იშემიური „T“ კბილი; ა) ბრონქული ასთმის შედეგად;
დ) პათოლოგიური „Q“ კბილი; ბ) კიფოსკოლიოზის შედეგად;
ე) უარყოფითი „T“ კბილი. გ) მიტრალური სტენოზის შედეგად;
დ) ფილტვის არტერიის ემბოლიის შემთხვევაში;
150. რა არ არის დამახასიათებელი დრესლერის სინდრომისთვის? ე) ტუბერკულოზის შედეგად.
ა) პერიკარდიტი;
ბ) პლევრიტი; 155. ფლინტის შუილი დამახასიათებელია:
გ) პერიტონიტი; ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანებისთვის;
დ) პნევმონია; ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის;
ე) ცხელება. გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის;
დ) აორტის სტენოზისთვის;
151. მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს ელექტროკარდიოგრამაზე არ აღინიშნება: ე) მიტრალური სტენოზისთვის.
ა) „ST“ სეგმენტის ელევაციისა;
ბ) წინა კედლის ინფარქტის დროს I, „aVL“ და გულმკერდის განხრებში „ST“ სეგმენტის 156. ადამს-სტოქსის სინკოპეს (სინდრომის) მიზეზია:
ელევაციისა, ხოლო III და „aVF“ განხრებში დეპრესიისა; ა) ტკივილი;
გ) პათოლოგიური „Q“ კბილისა; ბ) ფილტვის არტერიის ემბოლია;
დ) უკანა კედლის ინფარქტის დროს „ST“ სეგმენტის ელევაციისა III და „aVF“ განხრებში და გ) გულყრა;
დეპრესიისა I, „aVL“ და გულმკერდის განხრებში; დ) ორთოსტატიკა;
ე) გუმბათისებრი „ST“ სეგმენტისა. ე) სრული "AV" ბლოკი.

152. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიარიტმიული პრეპარატების კლასებიდან რომელია 157. პულსური წნევის გაზრდა დამახასიათებელია:
მემბრანომასტაბილიზირებელი? ა) მიტრალური რეგურგიტაცისთვის;
ა) I კლასის; ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის;
ბ) II კლასის; გ) აორტის რეგურგიტაცისთვის;
გ) III კლასის; დ) აორტის სტენოზისთვის;
დ) IV კლასის; ე) მიტრალური სტენოზისთვის.
ე) III და IV კლასის;
158. ორთოსტატიკური ჰიპოტენზიას არ იწვევს:
ა) დიურეტიკების ხმარების შედეგად განვითარებულმა ჰიპოვოლემია;

15
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) კალციუმის ანტაგონისტები; გ) მიტრალური ხვრელის შეფასებისთვის;
გ) ნიტრატები; დ) პარკუჭის კედლის მოძრაობის შეფასებისთვის;
დ) ალფა-ადრენობლოკატორები ე) მიოკარდიუმის ინფარქტის დეტექციისთვის.
ე) საგულე გლიკოზიდები.
165. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ შეესაბამება არასტაბილურ სტენოკარდიას?
159. ფილტვის არტერიის ჰიპერტენზიისთვის დამახასიათებელი აკუსტიკური ფენომენია: ა) 64 წლის მამაკაცი, რომელსაც ანამნეზში აღენიშნებოდა სტენოკარდია, მიყვანილი იქნა
ა) კისრის ვენური შუილი; გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში გახანგრძლივებული ტკივილით გულმკერდის
ბ) პულმონური "S2" ("P2") აქცენტუაცია; არეში და იშემიური ცვლილებებით ეკგ-ზე, მაგრამ გამოირიცხა მიოკარდიუმის ინფარქტი;
გ) ოსტინ–ფლინტის შუილი; ბ) 70 წლის მამაკაცი, რომელსაც ანამნეზით სტენოკარდიული ტკივილი უნვითარდებოდა 2
დ) აორტული "S2" ("P2") აქცენტუაცია; კმ-ის გავლის შემდეგ, ამჟამად ტკივილი ეწყება 500 მ-ს გავლის შემდეგ;
ე) პათოლოგიური "S3". გ) 33 წლის მამაკაცი რომელსაც განუვითარდა სტენოკარდია მოსვენებულ მდგომარეობაში;
დ) 58 წლის ქალი, რომელსაც უკანასკნელ პერიოდში განუვითარდა სტენოკარდიული
160. მეორე ტონის ("S2") პარადოქსული გახლეჩის ყველაზე ხშირი მიზეზია: ტკივილები 3-ჯერ კვირაში დატვირთვის დროს;
ა) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი; ე) 53 წლის მამაკაცი სტენოკარდიის 4 წლიანი ანამნეზით, რომელსაც ნიტროგლიცერინი
ბ) მარჯვენა პარკუჭის უკმარისობა; ტკივილს არ უხსნის.
გ) მიტრალური რეგურგიტაცია;
დ) ჰისის კონის მარჯვენა ფეხის ბლოკადა; 166. არტერიული ჰიპერტენზია იწვევს:
ე) ჰისის კონის მარცხენა ფეხის ბლოკადა. ა) ფილტვისმიერ გულს;
ბ) შეგუბებით გულის უკმარისობას გულის გადიდების გარეშე;
161. მწვავე პერიკარდიტისთვის არ არის დამახასიათებელი: გ) სუბპულმონურ სტენოზს;
ა) " ST"-სეგენტის ელევაცია; დ) მიტრალურ და აორტალურ სტენოზს;
ბ) ლეიკოციტოზი; ე) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას.
გ) პათოლოგიური "Q" კბილი;
დ) "T" კბილის ინვერსია; 167. ფილტვების შეშუპება არ არის დამახასიათებელი:
ე) პერიკარდიუმის ხახუნი. ა) ჰიპერტონული კრიზისთვის;
ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტისთვის;
162. როტის ლაქების განვითარების ადგილია: გ) მიტრალური სტენოზისთვის;
ა) რეტინა; დ) დილატაციური კარდიომიოპათიისთვის;
ბ) მუცლის ზედაპირი; ე) ფილტვისმიერი გულისთვის.
გ) გულმკერდი;
დ) სახე; 168. სისტოლური ტკაცუნის ტონი დამახასიათებელია:
ე) ხელის თითების ბოლოები. ა) მიტრალური რეგურგიტაციისთვის;
ბ) მიტრალური პროლაფსისთვის;
163. ოსლერის კვანძების წარმოქმნა შესაძლებელია: გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის;
ა) რეინოს დაავადების დროს; დ) აორტის სტენოზისთვის;
ბ) აორტიტის დროს; ე) მიტრალური სტენოზისათვის.
გ) ტაკაიასუს დაავადების დროს;
დ) მწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტის დროს. 169. 46 წლის ქალი უჩივის ტკივილს გულმკერდის არეში. ტკივილი ლოკალიზდება
გულმკერდის ზედა მარცხენა ნაწილში და მტკივნეულია შეხებით. ტკივილი ასევე ძლიერდება
164. გულის რადიოიზოტოპური გამოკვლევის არ გამოიყენება: მძიმე საგნის აწევისას. ტკივილის მიზეზი არის:
ა) პარკუჭის ფუნქციის შეფასებისთვის; ა) სტენოკარდია;
ბ) მიოკარდიუმის იშემიის დეტექციისთვის; ბ) ოსტეოქონდროზი;

16
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსი;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი; 175. 68 წლის მამაკაცი, შაქრიანი დიაბეტით, პერიფერიული სისხძარღვების პათოლოგიით,
ე) ძვალ-კუნთოვანი ტკივილი. ზომიერი ჰიპერტენზიითა და თირკმლების უკმარისობით, ბოლო კვირების განმავლობაში
უჩივის არტერიული წნევის მნიშვნელოვან მატებას. ფიზიკური გამოკვლევისას მისი
170. მიტრალური სარქვლის გაღების ხმიანობა („open snap") დამახასიათებელია: მდგომარეობა წინა გამოკვლევებთან შედარებისას უცვლელია, გარდა დიასტოლური
ა) მიტრალური რეგურგიტაციისთვის; შუილის გაჩენისა ეპიგასტრიუმის მიდამოში, რომელიც გადაეცემა მარცხნივ.
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის; ლაბორატორიული მონაცემები ასევე უცვლელია, გარდა ჰიპოკალემიისა. რა არის ამ
გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის; პაციენტის სავარაუდო დიაგნოზი?
დ) აორტის სტენოზისთვის; ა) თირკმლის არტერიის სტენოზი;
ე) მიტრალური სტენოზისთვის. ბ) თირეოტოქსიკოზი;
გ) ფეოქრომოციტომა;
171. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მეორადი ჰიპერტენზიის მიზეზი? დ) კუშინგის დაავადება;
ა) ინტრაკრანიალური წნევის შემცირება; ე) პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი.
ბ) კუშინგის სინდრომი;
გ) კონის სინდრომი; 176. სინკოპე არ არის დამახასიათებელი:
დ) ფეოქრომოციტომა; ა) ფილტვისმიერი გულისთვის;
ე) აორტის კოარქტაცია. ბ) ეპილეფსიისთვის;
გ) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიისთვის;
172. 35 წლის მამაკაცი უჩივის ტკივილს მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში. პაციენტს დ) დილატაციური კარდიომიოპათიისთვის;
აღენიშნება ქვემო კიდურების შეშუპება, ასციტი და მოპულსირე ღვიძლი. მკერდის ძვლის ე) არითმიისთვის.
გასწრივ მარცხენა მხარეს აუსკულტაციით მოისმინება ჰოლოსისტოლური შუილი. თქვენი
სავარაუდო დიაგნოზია: 177. ქორდების გაწყვეტა დამახასიათებელია:
ა) აორტის რეგურგიტაცია; ა) მიოკარდიუმის წინა კედლის ინფარქტისთვის;
ბ) მიტრალური სტენოზი; ბ) მიტრალური საქვლის პროლაფსისთვის;
გ) მიტრალური რეგურგიტაცია; გ) მარცხენა წინგულის მიქსომისთვის;
დ) სამკარიანი სარქვლის რეგურგიტაცია; დ) რევმატიული გენეზის მიტრალური რეგურგიტაციისთვის;
ე) აორტის სტენოზი. ე) მიოკარდიუმის ქვედა კედლის ინფარქტისთვის.

173. ტაკაიასუს დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი: 178. 46 წლის მამაკაცი ჰიპერტენზიით უჩივის მოსვენეულ მდგომარეობაში მოჭერითი
ა) სხივის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა; ხასიათის ტკივილს გულმკერდის არეში. ეკგ-ზე აღინიშნება "ST"-სეგმენტის ტრანზიტორული
ბ) მუხლქვეშა არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა; აწევა. სავარაუდო დიაგნოზია:
გ) ზედაპირულ საფეთქლის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა; ა) პრინცმეტალის სტენოკარდია;
დ) საძილე არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა; ბ) მწვავე პერკარდიტი;
ე) მხრის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა. გ) მწვავე მიოკარდიუმის ინფარქტი;
დ) აორტის მწვავე განშრევება;
ე) ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია.
174. რომელი ტიპის შუილია დამახასიათებელი პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს?
ა) სისტოლურ-დიასტოლური; 179. მაობლიტირებელი თრომბოანგიიტის გამომწვევი მიზეზია:
ბ) ჰოლოსისტოლური; ა) ალკოჰოლი;
გ) შუა დიასტოლური; ბ) შაქრიანი დიაბეტი;
დ) დეკრეშჩენდოს ტიპის დიასტოლური; გ) ინფექცია;
ე) გვიანი სისტოლური. დ) მწეველობა;

17
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ათეროსკლეროზი. 184. 45 წლის მამაკაცი 15 წელია დაავადებული ქრონიკული ალკოჰოლიზმით. ამჟამად მას
განუვითარდა ქვემო კიდურების შეშუპება და ორთოპნოე. ექოკარდიოგრაფიულად
180. 40 წლის ავადმყოფს მიოკარდიუმის ინფარქტის გადატანიდან ორი თვის შემდეგ აღინიშნება ოთხივე კამერის დილატაცია. საფიქრელია, რომ მას აქვს:
განუვითარდა ტკივილები გულმკერდის არეში ჩასუნთქვის დროს. გამოკვლევით აღინიშნება ა) მიოკარდიტი;
პერიკარდიუმის ხახუნი როგორც სისტოლის, ისე დიასტოლის პერიოდში. ეკგ-ზე ჩანს "ST" ბ) დილატაციური კარდომიოპათია;
სეგმენტის აწევა ყველა განხრაში. სავარაუდო დიაგნოზია: გ) მიოკარდიუმის ცხიმოვანი გადაგვარება;
ა) მწვავე პერიკარდიტი; დ) ამილოიდოზი;
ბ) გულის შეგუბებითი უკმარისობა; ე) ღვიძლის ციროზი.
გ) დრესლერის სინდრომი;
დ) კონსტრიქციული პერიკარდიტი; 185. სეპტიკური შოკისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი. ა) გაზრდილი წუთმოცულობა;
ბ) გონების დაბინდვა;
181. პრინცმეტალის სტენოკარდიის საუკეთესო სამკურნალო საშუალებაა: გ) ჰიპოტენზია;
ა) ასპირინი; დ) შარდის გამოყოფის შემცირება;
ბ) კორონაროანგიოპლასტიკა; ე) ცივი კიდურები.
გ) ნიფედიპინი;
დ) პროპრანოლოლი; 186. 73 წლის ქალი, შაქრიანი დიაბეტის 10 წლიანი ანამნეზით, მოთავსებული იქნა
ე) კაპტოპრილი. კლინიკაში ტკივილით გულმკერდის არეში, არტერიული წნევით 70/30 მმ „mmHg“ და
ნახევრად კომატოზურ მდგომარეობაში. ეკგ-ზე აღინიშნება მიოკარდიუმის ინფარქტის
182. რეინოს ფენომენისთვის არ არის დამახასიათებელი: სურათი „Q“ კბილებით. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) დაბუჟება; ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული სისხდენით;
ბ) სიწითლე; ბ) ჰიპერგლიკემიური კომა;
გ) ციანოზი; გ) ჰიპოგლიკემიური კომა;
დ) სიფერმკრთალე; დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული კარდიოგენური შოკით;
ე) ტკივილი. ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლით.

183. 24 წლის, 4 თვის ორსული ქალი მოთავსდა კლინიკაში ჩივილებით ჰაერის 187. 59 წლის მამაკაცი გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ გადიოდა
უკმარისობაზე, ორტოპნოეზე და გულის ფრიალზე. ფიზიკური გამოკვლევით: პულსი 125 რეაბილიტაციურ მკურნალობას ბინაზე. უეცრად მას განუვითარდა ძლიერი ტკივილი
წუთში, არარეგულარული; სუნთქვის სიხშირე – 20 წუთში; არტერიული წნევა 90/60 „mmHg“. გულმკერდის არეში, რომელიც ძლიერდება ღრმა ჩასუნთქვისას. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან
საუღლე ვენა მნიშვნელოვნად გაფართოებული, გამოხატული "a" ტალღით. ფილტვების რას გამოიყენებთ ტკივილის მოსახსნელად?
ქვემო წილებში ორივე მხარეს მოიმინება სველი ხიხინი. გულის აუსკულტაციით ა) ნიტროგლიცერინს;
გაძლიერებული პირველი ტონი, მეორე ტონის აქცენტი ფილტვის არტერიაზე. ორკარიანი ბ) კორტიკოსტეროიდს;
სარქველის გაღების ხმიანობა და პანდიასტოლური შუილი. ეკგ-ზე აღინიშნება მოციმციმე გ) ჰეპარინს;
არითმია და მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია: დ) ლიდოკაინს;
ა) წინაგულთა ძგიდის დეფექტი; ე) არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს.
ბ) ბოტალის სადინრის შეუხორცებლობა;
გ) სამკარიანი სარქვლის სტენოზი; 188. შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ 55 წლის მამაკაცს აღენიშნება ხანგამოშვებითი
დ) მიტრალური სტენოზი; ტკივილი (კოჭლობა) დუნდულოებისა და ბარძაყის მიდამოში. პაციენტი უჩივის ასევე
ე) აორტის რეგურგიტაცია. იმპოტენციას. გამოკვლევით ბარძაყის არტრიაზე პულსი არ ისინჯება. თქვენი სავარაუდო
დიაგნოზია:
ა) ლერიშის სინდრომი;
ბ) რეინოს ფენომენი;

18
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მაობლიტირებელი თრომბოანგიიტი;
დ) ბარძაყის არტერიის თრომბოზი; 194. ალფა-ადრენომაბლოკირებელი პრეპარატები არ გამოიყენება:
ე) ტაკაიასუს დაავადება. ა) მაღალი საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემთხვევაში;
ბ) დისლიპიდემიის შემთხვევაში;
189. კონსტრიქციული პერიკარდიტი ხასიათდება ისეთი სიმპტომებით, რომლებიც მოითხოვს გ) ხანდაზმულებში;
დიფერენციული დიაგნოზის გატარებას: დ) შაქრიანი დიაბეტის დროს;
ა) ჰიპერტროფიულ კარდიომიოპათიასთან; ე) წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის შემთხვევაში.
ბ) ინფექციურ მიოკარდიტთან;
გ) ინფექსიურ ენდოკარდიტთან; 195. ჩამოთვლილი ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებიდან რომელია შერჩევის (არჩევის)
დ) რესტრიქციულ კარდიომიოპათიასთან; პრეპარატი ფილტვების ობსტრუქციული დაავადებების კომპრბიდობის დროს:
ე) დილატაციურ კარდიომიოპათიასთან. ა) დიურეზული საშუალებები;
ბ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორები;
190. ჰიპერტონული კრიზის ფონზე განვითარებული ფილტვების შეშუპების სამკურნალოდ არ გ) ბეტა-ადრენობლოკატორები;
გამოიყენება: დ) ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების მაბლოკირებელი საშუალებები.
ა) სუბლინგვალური კალციუმის არხის ბლოკერი;
ბ) ინტრავენურად ნიტროგლიცერინი; 196. ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორის დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
გ) ინტრავენურად ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი; ა) დიაბეტური ნეფროპათიის დროს;
დ) ინტრავენურად ფუროსმიდი; ბ) გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს;
ე) ნიღბით ადექვატური ოქსიგენაცია. გ) ჰიპერკალემიის დროს;
დ) მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის დროს;
191. რომელი არ განეკუთვნება არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარებაში მონაწილე ე) მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობის დროს.
ვაზოპრესულ ჰორმონებს:
ა) ენდოთელინი; 197. ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
ბ) ანგიოტენზინ II; ა) სტენოკარდიის დროს;
გ) ნატრიურეზული პეპტიდები; ბ) ტაქიარითმიების დროს;
დ) რენინი; გ) მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობის დროს;
ე) ვაზოპრესინი. დ) ორსულობის დროს;
ე) II-III ხარისხის ავ-ბლოკადის დროს.
192. ჩამოთვლილთაგან რომელს არ გააჩნია სისხლის წნევის მაჩვენებლებზე ზეგავლენა:
ა) 30 წუთით ადრე საკვების, ყავის, ალკოჰოლის მიღებას; 198. დიურეზული საშუალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
ბ) წნევის გაზომვამდე ფიზიკურ დატვირთვას; ა) გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს;
გ) დაცლილ შარდის ბუშტს; ბ) შაქრიანი დიაბეტის დროს;
დ) ფსიქოემოციურ სტრესს; გ) პოდაგრის დროს;
ე) წნევის გაზომვამდე თამბაქოს მოწევას. დ) სისტოლური არტერიული ჰიპერტენზიის შემთხვევაში;
ე) ხანდაზმულებში.
193. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან/ნიშნებიდან, რომელია პირველადი
ჰიპერალდოსტერონიზმის ძირითადი კლინიკურ-პათოგენეზური ნიშანი: 199. კალციუმის ანტაგონისტ ნიფედიპინის დანიშვნის უკუჩვენებაა, როცა არტერიული
ა) პოლიურია; ჰიპერტენზია შერწყმულია:
ბ) პოლიდიფსია; ა) სტენოკარდიასთან;
გ) ჰიპოკალემია; ბ) ბრონქოობსტრუქციულ დაავადებებთან;
დ) თავის ტკივილი; გ) აორტის სტენოზთან;
ე) მიალგია. დ) ჰიპერურიკემიასთან;

19
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) მარცხენა პარკუჭის დიასტოლურ დისფუნქციასთან. ბ) შარდმდენი + ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორი;
გ) შარდმდენი + ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების მაბლოკირებელი;
200. ჰიპერტენზიის მკურნალობის მიზნით ვერაპამილის ან დილთიაზემის დანიშვნა დ) ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი + კალციუმის ნელი არხების მაბლოკირებელი საშუალება
მიზანშეწონილია მხოლოდ მაშინ, როცა არტერიული ჰიპერტენზია შერწყმულია: (ვერაპამილი, დილთიაზემი);
ა) პარკუჭზედა არითმიებთან;
ბ) სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომთან; 206. რომელი ჯგუფის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს ამცირებენ არასტეროიდული ანთების
გ) გულის ბლოკადასთან; საწინააღმდეგო პრეპარატები:
დ) გულის უკმარისობასთან; ა) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორის;
ე) ღვიძლის უკმარისობასთან. ბ) ანგიოტენზინ II-ის მაბლოკირებელი საშუალებების;
გ) შარდმდენების;
201. კალციუმის ნელი არხების მაბლოკირებელი საშალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია, როცა დ) ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებების;
არტერიული ჰიპერტენზია შერწყმულია: ე) ყველა ჩამოთვლილის.
ა) დისლიპიდემიასთან;
ბ) ჰიპერგლიკემიასთან; 207. მდგომარეობებს, როცა ჰიპერტონული კრიზის დროს არტერიული წნევის დაწევა
გ) ბრონქოობსტრუქციულ დაავადებებთან; აუცილებელია 1 საათის განმავლობაში არ მიეკუთვნება:
დ) რეინოს სინდრომთან; ა) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტთან/არასტაბილურ სტენოკარდიასთან. ბ) არტერიული ჰიპერტენზია ოპერაციამდელ და პოსტოპერაციულ პერიოდში;
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
202. ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებების ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება არ დ) ენცეფალოპათია;
უკავშირდება: ე) ცხვირიდან მძიმე სისხლდენა.
ა) გულის ბეტა 1 - ადრენორეცეპტორების ბლოკადას;
ბ) რენინის სეკრეციის შემცირებას; 208. ჰიპერტონული ენცეფალოპათიით მიმდინარე ჰიპერტონული კრიზის დროს
გ) ვაზოდილატაციური პროსტაგლანდინების სინთეზის გაზრდას; ჩამოთვლილთაგან რომელი მედიკამენტია რეკომენდირებული:
დ) წინაგულის ნატრიურეზული ფაქტორის სეკრეციის შემცირებას; ა) ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებები;
ბ) ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი;
203. ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების არ გამოიყენება, თუ გ) კლონიდინი;
არტერიულ ჰიპერტენზიის და: დ) მეთილდოფა;
ა) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის დროს; ე) რეზერპინი.
ბ) ჰიპერგლიკემიის, ჰიპერურიკემიის, ჰიპერლიპიდემიის დროს;
გ) ანამნეზში მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს; 209. მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს არტერიული წნევის 1 საათის განმავლობაში
დ) გულის უკმარისობის დროს; შემცირებისთვის რეკომენდირებულია:
ე) ორსულობის დროს. ა) ჰიდრალაზინი;
ბ) კლონიდინი;
204. ალფა-ადრენომაბლოკირებელი პრეპარატებით მონოთერაპია არ გამოიყენება: გ) რეზერპინი;
ა) მაღალი საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემთხვევაში; დ) ნიტროგლიცერინი, ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი;
ბ) შეშუპებისადმი მიდრეკილების დროს; ე) მეთილდოფა.
გ) დისლიპიდემიის დროს;
დ) წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის შეთხვევაში; 210. ტკივილის სინდრომის გარდა, სტაბილური სტენიკარდიის ნიშნები შეიძლება იყოს ე. წ.
ე) შაქრიანი დიაბეტის დროს. სტენოკარდიის ექვივალენტები; მათ მიეკუთვნება:
ა) მომატებული ოფლიანობა;
205. ჰიპოტენზიური პრეპარატების რაციონალურ კომბინაცია არ არის: ბ) ქოშინი და სწრაფი დაღლა დატვირთვისას;
ა) შარდმდენი + ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი; გ) ღებინება/გულისრევა;

20
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) არტერიული წნევის მომატება;
ე) ყველა ჩამოთვლილი.
211. სტენოკარდიის ვერიფიცირების მიზნით ჩატარებული დატვირთვის სინჯის დროს ცუდი
პროგნოზულ ნიშანს არ წარმოადგენს:
ა) „ST" სეგმენტის დეპრესიის შენარჩუნება დატვირთვის შეწყვეტიდან 6 წუთზე მეტი ხნის
განმავლობაში;
ბ) „ST" სეგმენტის ელევაცია ან დეპრესია 1 მმ-ზე მეტად ნებისმიერ განხრაში;
გ) „ST" სეგმენტის დეპრესიის განვითარება, როცა გულის შეკუმშვთა სიხშირე წთ-ში 120-ზე
ნაკლებია;
დ) ფიზიკური დატვირთვისას არტერიული წნევის ზრდის არ არსებობა ან მისი შემცირება;
ე) „ST" სეგმენტის დეპრესია რამდენიმე განხრაში, ან ელევაცია ყველაში “aVR"-ის გარდა.
212. კორონარული ანგიოგრაფიის ჩატარების შედარებითი უკუჩვენებაა:
ა) ანტიანგინალური თერაპიის ფონზე შენარჩუნებული მძიმე ფუნქციური კლასის
სტენოკარდია;
ბ) დეკომპენსირებული გულის ქრონიკული უკმარისობა და ფილტვების შეშუპება;
გ) პაციენტის ანამნეზში უეცარი გულისმიერი სიკვდილის ეპიზოდები ან სიცოცხლისთვის
საშიში პარკუჭოვანი არითმიების არსებობა;
დ) დაავადების პროგრესი არაინვაზიური გამოკვლევების მონაცემთა დინამიკის მიხედვით;
ე) არაინვაზიური გამოკვლევების საეჭვო შედეგები სოციალურად მნიშვნელოვანი
პროფესიების მქონე პაციენტებში.
213. სტაბილური სტენოკარდიის დროს პროგნოზულად მნიშვნელოვანი მოქმედება არ
გააჩნიათ:
ა) ნიტრატებს;
ბ) ანტიაგრეგანტებს;
გ) ანტიჰიპერლიპიდემიურ საშუალებებს;
დ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებს.
214. ნიტრატების დანიშვნის აბსოლუტური უკუჩვენებაა:
ა) არტერიული ჰიპოტენზია და ჰიპოვოლემია;
ბ) მარჯვენა პარკუჭის მიოკარდიუმის ინფარქტი;
გ) მარცხენა პარკუჭის უკმარისობა დაბალი საბოლოო დიასტოლური წნევით;
დ) გულის ტამპონადა;
ე) ყველა ჩამოთვლილი.
215. გახანგრძლივებული მოქმედების ნიტრატების მიმართ ტოლერანტობის განვითარების
პროფილაქტიკაში ყველაზე ეფექტურია:
ა) ნიტრატების გამოყენება შარდმდენების ფონზე;
ბ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების ფონზე;
გ) ანგიოტენზინ II რეცეპტორთა მაბლოკირებელი საშუალებების ფონზე;
დ) ნიტრატების ასიმეტრიული დანიშვნა;
ე) სულფჰიდრილური ჯგუფების დონატორები.
216. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება არაა ჭეშმარიტი პრინცმეტალის
სტენოკარდიასთან მიმართებაში?
ა) ძირითადი პათოგენეზური მექანიზმია გვირგვინოვანი არტერიების სპაზმი;
ბ) კორონაროსპაზმით გამოწვეული ტრანსმურული იშემია ვლინდება მარცხენა პარკუჭის
კედლის დისკინეზიით (ექოკარდიოგრაფია);
გ) კორონაროსპაზმით გამოწვეული ტრანსმურული იშემია ვლინდება ეკგ-ზე “ST" სეგმენტის
ელევაციით;
დ) იშემიის მიზეზია მიოკარდიუმის მოთხოვნილების გაზრდა ჟანგბადზე;
ე) იშემიის მიზეზია ჟანგბადის მიწოდების ტრანზიტორული შემცირება.
217. პრინცმეტალის სტენოკარდიის დროს ეკგ-ზე (შეტევის დროს) ყველაზე
დამახასიათებელია:
ა) “ST" სეგმენტის ელევაცია;
ბ) “ST" სეგმენტის დეპრესია;
გ) “T" კბილის ინვერსია;
დ) ორფაზიანი “T" გულმკერდის მარცხენა განხრებში;
ე) მონოფაზური მრუდი.
218. პრინცმეტალის სტენოკარდიით პაციენტებში შეტევის ხანგრძლივობის გაზრდის გამო არ
არის მიზანშეწონილი:
ა) ნიტროგლიცერინის გამოყენება;
ბ) გახანგრძლივებული მოქმედების ნიტრატების გამოყენება;
გ) ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშალებებით მონოთერაპია;
დ) კალციუმის ნელი არხების მაბლოკირებელი საშალებები;
ე) ალფა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებები.
219. ჰიბერნირებული მიოკარდიუმისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) კორონარული არტერიების მაღალი ხარისხის სტენოზი;
ბ) ჟანგბადის მიწოდებასა და მოთხოვნას შორის დისბალანსი;
გ) სიცოცხლისუნარიანი მიოკარდიუმის არსებობა შემცირებული კუმშვადობის მიუხედავად;
დ) რეგიონალური მარცხენა პარკუჭოვანი სისტოლური დისფუნქცია;
ე) პარკუჭის კედლის ნორმალური მოძრაობის დაუყოვნებელი აღდგენა
რევასკულარიზაციის შემდეგ.
220. სისხლის შრატში რომელი მარკერების მომატება ყველაზე გამოყენებადი
მიოკარდიუმის ინფარქტის დიაგნოზის დასასმელად ავადმყოფში, რომელმაც მიაკითხა
კლინიკას მკერდის ძვლის უკან ხანგრძლივი ძლიერი ტკივილის ეპიზოდიდან 3 დღის
შემდეგ:
ა) კრეატინფოსფოკინაზა
21
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) კრეატინფოსფოკინაზა-“MB"; 226. რომელი მტკიცებულებაა არასწორი კარდიოგენური შოკის შემთხვევაში:
გ) ტროპონინი „I“; ა) ხშირად ვითარდება ხანდაზმულ პაციენტებში;
დ) მიოგლობინი. ბ) დიდი ზომის ინფარქტის შემთხვევაში;
გ) ჩატარებული მკურნალობის მთავარი მიზანია არტერიული წნევის აწევა;
221. ჩამოთვლილთაგან მიოკარდიუმის ნეკროზის რომელი ლაბორატორიული მარკერი დ) ჩატარებული მკურნალობის მთავარი მიზანია პოსტდატვირთვის და პერიფერიული
ითვლება ყველაზე ადრეულ, მგრძნობიარე/სპეციფიურ და მოხერხებულ (კლინიკური სისხლძარღვთა წინააღმდეგობის გაზრდა;
თვალსაზრისით) მარკერად:
ა) კრეატინფოსფოკინაზა-“MB";
ბ) მიოგლობინი; 227. ავადმყოფს მიოკარდიუმის ინფარქტით, დაავადების მე-7 დღეს განუვითარდა
გ) ლაქტატდეჰიდროგენაზა; განმეორებითი ინტენსიური ტკივილი, რის შემდეგაც დაკარგა გონება. არ ისინჯება
დ) ტროპონინი „I“; პერიფერიული პულსი და სისხლის წნევა; ეკგ-ზე ფიქსირდება ელექტრომექანიკური
ე) ასპარტატამინოტრანსფერაზა. დისოციაცია. აღნიშნულ შემთხვევაში ყველაზე სავარაუდოა:
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
222. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის თრომბოლიზური თერაპიის აბსოლუტური ბ) გულის ტამპონადა;
უკუჩვენება: გ) დვრილისებრი კუნთების დისფუნქცია;
ა) ინსულტი ანამნეზში; დ) პოსტინფარქტული სინდრომი;
ბ) ქირურგიული მკურნალობა წინა 3 კვირის მანძილზე; ე) თირკმლის არტერიის თრომბოზი.
გ) სისტოლური არტერიული წნევა 180 მმ. ვწ. სვ.-ზე მეტი;
დ) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა; 228. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება არაა სწორი მიოკარდიუმის ინფარქტის
ე) თავის ტრავმა ახლო წარსულში. ფონზე განვითარებული რითმისა და გამტარებლობის დარღვევებთან მიმართებაში?
ა) მარცხენა პარკუჭის ქვედა კედლის ლოკალიზაციის ინფარქტის დროს ხშირია სინუსური
223. მარცხენა პარკუჭის ინფარქტისგან განსხვავებით, მარჯვენა პარკუჭის ინფარქტის დროს ბრადიკარდია;
პრინციპულად აუცილებელია: ბ) III ხარისხის ავ-ბლოკადა საჭიროებს დროებით ელექტროკარდიოსტიმულაციას;
ა) პრედატვირთვის საკმარის დონეზე შენარჩუნება; გ) II ტიპის II ხარისხის ავ-ბლოკადა საჭიროებს დროებით ელექტროკარდიოსტიმულატორს;
ბ) ოპოიდების შეყვანა; დ) სტაბილური ჰემოდინამიკის ფონზე I ხარისხის ავ-ბლოკადა საჭიროებს სპეციალურ
გ) ნიტრატების გამოყენება; მკურნალობას;
დ) შარდმდენების და ანგიოტენზის-მაკონვერტირბელი ფერმენტის ინჰიბიტორების შეყვანა; ე) სტაბილური ჰემოდინამიკის ფონზე და ნორმოსისტოლიის დროს წინაგულთა
ე) კალციუმის ანტაგონისტების გამოყენება. ფიბრილაცია არ საჭიროებს სპეციალურ მკურნალობას.

224. მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს გულის რემოდელირების ინჰიბიციას მიზნით იყენებენ: 229. ინფექციური ენდოკარდიტის დიუკის დიდ კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება:
ა) ნიტრატებს; ა) ინფექციურ აგენტზე დადებითი კულტურა ორ, 12 სთ-იან ინტერვალით აღებულ სინჯში;
ბ) ბეტა-ადრენომაბლოკირებელ საშუალებებს; ბ) ოსცილირებადი გულშიდა წარმონაქმნები სარქველების საგდულებსა და მათ მიმდებარე
გ) კალციუმის ანტაგონისტებს; უბნებზე;
დ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებს; გ) ოსცილირებადი გულშიდა წარმონაქმნები სარქვლების საგდულებსა და იმპლანტირებულ
ე) სტატინებს. მასალებზე;
დ) ნარკოტიკების ინტრავენური მოხმარება;
225. კარდიოგენური შოკის დროს არ აღინიშნება: ე) ახლად განვითარებული რეგურგიტაცია.
ა) ფერმკრთალი და ტენიანი კანი;
ბ) ტაქიკარდია, გულის ტონების მოყრუება; 230. ინფექციური ენდოკარდიტის დიაგნოსტიკის დიუკის მცირე კრიტერიუმებს არ
გ) პოლიურია; მიეკუთვნება:
დ) არტერიული ჰიპოტენზია; ა) ცხელება >38 C;
ბ) ფიბროზული რგოლის აბსცესი;

22
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მსხვილი კალიბრის არტერიების თრომბოემბოლია; დ) ნიტროგლიცერინის უეფექტობა;
დ) ფილტვის სეპტიკური ინფარქტი; ე) შემცირება ზურგზე წოლის და გაძლიერება ჯდომის დროს.
ე) ჯეინუეის ლაქები.

231. ინფექციური ენდოკარდიტის დროს ქირურგიული მკურნალობის აბსოლუტურ ჩვენებას 236. აორტული სტენოზის სიმპტომებს არ განეკუთვნება:
არ მიეკუთვნება: ა) ტკივილები მკერდის ძვლის უკან;
ა) მიოკარდიუმის სარქვლის ფიბროზული რგოლის აბსცესები; ბ) ქოშინი;
ბ) ხელოვნური სარქვლის ენდოკარდიტი; გ) თავბრუსხვევა;
გ) ანტიბაქტერიული თერაპიის მიმართ რეზისტენტობა 1 თვის განმავლობაში; დ) სინკოპე;
დ) გულის უკმარისობის გაძლიერება ან მისი რეფრაქტერულობა მკურნალობის მიმართ; ე) ასციტი.
ე) სოკოვანი ინფექცია.
237. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული მიოკარდიუმის მწვავე
232. ინფექციური ენდოკარდიტის პროგნოზულად არასაიმედო ნიშანი არ არის: ინფარქტთან მიმართებაში?
ა) დაავადების სტრეპტოკოკული ეტიოლოგია; ა) არტერიული წნევის ციფრები შეიძლება იყოს მომატებული;
ბ) გულის უკმარისობა; ბ) არტერიული წნევის ციფრები შეიძლება იყოს დაქვეითებული;
გ) აორტის სარქვლის დაზიანება; გ) არტერიული ჰიპერტენზიით პაციენტებში წნევის ციფრები შეიძლება დროებით
დ) სარქვლის პროთეზის ინფექცია; დაუბრუნდეს ნორმას;
ე) ხანდაზმული ასაკი. დ) მარჯვენა პარკუჭის ინფარქტის დროს რჩება ნორმის ფარგლებში.

233. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება არ არის სწორი ინფექციურ 238. აორტის კოარქტაციისთვის ყველაზე ტიპიურ ფიზიკურ ნიშნად ითვლება:
ენდოკარდიტთან მიმართებაში? ა) გულის მწვერვალზე სისტოლური შუილი;
ა) მწვავე ინფექციური ენდოკარდიტის დროს ანთების მიზეზი, ძირითადად არის ოქროსფერი ბ) ქვედა და ზედა კიდურებს შორის სისხლის წნევის 10-20 მმ. ვწ. სვ.-იანი სხვობა (წნევა
სტაფილოკოკი; მეტია ქვედა კიდურზე);
ბ) ქვემწვავე ინფექციური ენდოკარდიტის დროს გამომწვევი ძირითადად მამწვანებელი გ) ზედა და ქვედა კიდურებს შორის სისხლის წნევის 10-20 მმ. ვწ. სვ.-იანი სხვობა (წნევა
სტრეპტოკოკია; მეტია ზედა კიდურზე);
გ) მწვავე ინფექციური ენდოკარდიტის დროს გამომწვევი აზიანებს ნორმალურ საგდულებს. დ) აორტის მოსასმენ წერტილში სისტოლური შუილი;
დ) ქვემწვავე ინფექციური ენდოკარდიტისათვის დამახასიათებელია მეტასტაზების კერების ე) მარჯვენა ლავიწზედა ზრეში სისტოლური შუილი.
წარმოქმნა;
ე) ქვემწვავე ინფექციური ენდოკარდიტი ვითარდება დაზიანებულ საგდულებზე. 239. ფილტვის არტერიის სარქვლის თანდაყოლილი სტენოზის შედეგად გამოწვეული
მარჯვენამხრივი უკმარისობის დროს არ არის:
234. ჩამოთვლილთაგან რომელი ეკგ ცვლილება არ არის მოსალოდნელი მწვავე მშრალი ა) ქვედა კიდურების შეშუპება;
პერიკარდიტის დროს: ბ) სისხლისმიმოქცევის მცირე წრის ჰიპერტენზია;
ა) “ST" სეგმენტის ელევაცია ორ ან სამ სტანდარტულ და გულმკერდის რამოდენიმე გ) კისრის ვენების დაბერვა;
განხრაში; დ) ღვიძლის ზომების გადიდება;
ბ) “ST" სეგმენტის ნორმალიზება რამოდენიმე დღეში; ე) მარჯვენა პარკუჭში საბოლოო დიასტოლური წნევის მომატება.
გ) უარყოფითი “T" კბილი იმ განხრებში სადაც “ST" სეგმენტის ელევაცია იყო.
დ) “QRS" კომპლექსის კონფიგურაციის შეცვლა. 240. ფილტვების ინტერსტიციული შეშუპებისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ხმაურიანი მსტვინავი სუნთქვა;
235. მშრალი პერიკარდიტის ტკივილისთვის არ არის დამახასიათებელი: ბ) სუნთქვის აქტში დამხმარე კუნთების მონაწილეობა;
ა) გულმკერდის არეში ლოკალიზაცია; გ) ხველა ვარდისფერი, ქაფიანი ნახველით;
ბ) გახანგრძლივება რამოდენიმე დღის ან კვირის განმავლობაში; დ) ცივი და ტენიანი კანის საფარველი;
გ) ორივე ზედა კიდურში ირადიაცია; ე) ორთოპნოე.

23
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
241. ნიუ-იორკის კარდიოლოგთა ასოციაციის (“NYHA") კლასიფიკაციით, რომელ ფუნქციურ 246. გულის ქრონიკული უკმარისობით პაციენტებში სპირინოლაქტონის დანიშვნის
კლასს განუსაზღვრავდით პაციენტს, რომელსაც აქვს ფიზიკური აქტივობის აშკარა შეზღუდვა, უკუჩვენებაა:
თუმცა თავს დამაკმაყოფილებლად გრძნობს მოსვენებულ მდგომარეობაში, ამასთან მცირე ა) მეორადი ჰიპერალდოსტერონიზმის სიმპტომები;
დატვირთვა იწვევს სიმპტომების გაჩენას: ბ) მარყუჟოვან შარდმდენებთან კომბინაცია;
ა) I კლასი გ) ანგიოტენზინ მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორთან კომბინაცია;
ბ) II კლასი დ) ჰიპერკალემია და ჰიპერნატრემია;
გ) III კლასი ე) გულის ქრონიკული უკმარისობის მძიმე მიმდინარეობა.
დ) IV კლასი.
247. რესტრიქციული კარდიომიოპათიის მიზეზებს არ მიეკუთვნება:
242. გულის ქრონიკული უკმარისობის დიაგნოსტიკის ე. წ. ფრემინგემის დიდ კრიტერიუმებს ა) ამილოიდოზი;
არ მიეკუთვნება: ბ) ჰემოქრომატოზი;
ა) ღამის პაროქსიზმული ქოშინი; გ) სარკოიდოზი;
ბ) კისრის ვენების დაბერვა; დ) ჰიპერეოზინოფილური სინდრომი;
გ) გულის პათოლოგიური III ტონი; ე) მიოკარდიული ნაწიბური.
დ) ჰიდროთორაქსი;
ე) ვენური წნევის მომატება (160 მმ. ვწ. სვ. მეტად). 248. მძიმე მიოკარდიტის შემთხვევაში ყველაზე ნაკლებად მოსალოდნელია:
ა) მარცხენა პარკუჭის შენახული კუმშვადობა;
243. გულის ქრონიკული უკმარისობის დიაგნოსტიკის ე. წ. ფრემინგემის მცირე კრიტერიუმებს ბ) მიოციტების ნეკროზთან ასოცირებული ლიმფოციტური ინფილტრაცია;
არ მიეკუთვნება: გ) თრომბოემბოლია;
ა) ფეხების შეშუპება; დ) I ტონის შემცირება, პათოლოგიური III ტონი, მწვერვალზე სისტოლური შუილი;
ბ) ღამით ხველა; ე) გულის შეგუბებითი უკმარისობა.
გ) ქოშინი დატვირთვისას;
დ) ტაქიკარდია წუთში >120-ზე მეტად;
ე) ხიხინი ფილტვებში. 249. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის სარწმუნო ეკგ ნიშნებია:
ა) ღრმა “Q" კბილი “V4-V6"-ში;
244. გულის უკმარისობის მკურნალობის მიზნით ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ბ) “ST" სეგმენტის დეპრესია I, II და “aVL" განხრებში;
ფერმენტის ინჰიბიტორების მიღება სრულიად უსაფრთხო იმ პაციენტებში, რომელთაც გ) “ST" სეგმენტის დეპრესია II, III და “ aVF" განხრებში;
აღენიშნებათ: დ) “S1QIII" სინდრომი, “ST" სეგმენტის ელევაცია III, aVR, “V1-V2"-ში და მარჯვენაგრამა;
ა) თირკმლის არტერიების სტენოზი; ე) “T" კბილის ინვერსია გულმკერდის განხრებში.
ბ) ჰიპერკალემია;
გ) მიტრალური სტენოზი; 250. ეკგ-ზე სინუსური რითმის ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
დ) მარცხენა პარკუჭის სისტოლური დისფუნქცია; ა) გულის შეკუმშვათა სიხშირე წთ-ში 60-100;
ე) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია. ბ) დადებითი “P “კბილი I, II, III, “aVF" განხრებში;
გ) 0,12 წმ-ზე მეტი და 0,20 წმ-ზე ნაკლები “PR(Q)" ინტერვალი;
245. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელი ითვლება საგულე გლიკოზიდის დანიშვნის დ) დადებითი “P" კბილი “V1"განხრაში;
ჩვენებად: ე) ყოველ “P" კბილს მოჰყვება “QRS" კომპლექსი.
ა) დეკომპენსირებული რევმატურლი მიტრალური მანკი გამოხატული სტენოზის გარეშე;
ბ) მიტრალური სტენოზი გამოხატული დეკომპენსაციის გარეშე; 251. ყველაზე ათეროგენულ ლიპოპროტეიდებად მიჩნეულია:
გ) ჰიპოკალემია; ა) მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები;
დ) ავ-ბლოკადა; ბ) დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი. გ) გარდამავალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები;

24
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინები; ბ) რესტრიქციული კარდიომიოპათიაზე;
ე) ქილომიკრონები. გ) მარცხენა პარკუჭის მძიმე კონცენტრულ ჰიპერტროფიაზე;
დ) ჰიპერტროფიულ კარდიომიოპათიაზე;
252. 42 წლის მამაკაცი მოთავსდა გადაუდებელი თერაპიის გაყოფილებაში, იმის გამო, რომ ე) ფალოს ტეტრადაზე.
მოულოდნელად დაეცა ძუნძულით სირბილის დროს. მან დაკარგა გონება და მიიღო თავის
ქალას დახურული ტრავმა. უარყოფს რაიმე პროდრომულ სიმტომს. არასოდეს ჰქონია 256. 65 წლის მამაკაცს აღენიშნება მბერავი დიასტოლური შუილი მკერდის ძვლის მარჯვენა
თავბრუხვევა, მხოლოდ იშვიათად აღენიშნებოდა ჰაერის უკმარისობა. თვითმხილველის კიდესთან. თქვენი წინასწარი დიაგნოზია:
ჩვენებით პაციენტს არ აღენიშნებოდა გულყრა და უგონოდ იყო მხოლოდ 1-2 წუთით. ა) მიტრალური სტენოზი;
პაციენტი რაიმე მედიკამენტს არ იღებს. არტერიული წნევა 110/58 mm Hg. მეორე ტონის ბ) აორტის ქრონიკული ნაკლოვანება;
აორტული კომპონენტი შემცირებულია. მარჯვნივ მეორე ნეკნთაშუა სივრცეში მოისმინება გ) ტრიკუსპიდალური ნაკლოვანება;
განდევნის ტონი და სისტოლური შუილი. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) აორტის სტენოზი;
ა) მიტრალური რეგირგიტაცია; ე) მიტრალური სარქვლის პროლაფსი.
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
გ) ფილტვის არტერიის სტენოზი; 257. თუ პაციენტი არის ახალგაზრდა და განუვითარდა სინკოპე ფიზიკური დატვირტვისას,
დ) მიტრალური სტენოზი; უპირველესად რა უნდა გამოირიცხოს?
ა) მიტრალური სარქველის პროლაფსი;
ე) აორტის სტენოზი. ბ) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია;
გ) პარკუჭთაშუა დეფექტი;
253. 67 წლის ქალი, მიყვანილი იქნა გადაუდებელი თერაპიის განყოფილებაში, ჩივილით დ) ფილტვის არტერიის სტენოზი;
უსიამოვნო შეგრძნებაზე გულმკერდის არეში და გულის ფრიალზე. პულსი 110 წუთში, ე) გულის ბლოკადა.
არარეგულარული, გულისცემათა სიხშირე 140 წუთში. აუსკულტაციით პირველი ტონი
არარეგულარული, სხვადასხვა ამპლიტუდის. რომელია სწორი დიაგნოზი? 258. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელს ახასიათებს პერიკარდიუმის ღრუში გამონადენი
ა) წინაგულთა ფიბრილაციის ტაქისისტოლური ფორმა პერიკარდიტის გარეშე:
ბ) WPW-სინდრომი სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდიით; ა) ინფექციურ პერიკარდიტს;
გ) პარკუჭოვანი ტაქიკარდია; ბ) აუტოიმუნურ პერიკარდიტს;
დ) სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია; გ) ურემიულ პერიკარდიტს;
ე) სინუსური ტაქიკარდია დ) ჰიპოთირეოზს;

254. პაციენტს, გულმკერდის არეში ტკივილით, ეკგ-ზე აღენიშნება „ST“ სეგმენტის 259. პერიკარდიტის მკურნალობისას არ არის სასურველი:
კონკორდანტული ელევაცია, გულისცემა სიხშირით 105 წუთში. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ა) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების გამოყენება;
რომელია არჩევის მედიკამენტი? ბ) სტეროიდების გამოყენება;
ა) თრომბოლიზი; გ) ანტიკოაგულანტების გამოყენება;
ბ) ჰეპარინი; დ) პერიკარდიუმის დრენირება;
გ) ბეტა ბლოკატორები; ე) ანტიბიოტიკების გამოყენება.
დ) ასპირინი;
ე) გლუკოკორიკოსტეროიდები. 260. 84 წლის მამაკაცს ბოლო ერთი თვის განმავლობაში აღენიშნება ტკივილი მკერდის
ძვლის უკან; იგი აღნიშნავს, რომ მდგომარეობა უარესდება დატვირთვისას, როცა ის თავის
255. 38 წლის ქალს,ზომიერი ჰიპერტენზიით დაენიშნა ჰიდროქლორთიაზიდი. მეორე დღეს სართულზე კიბეებით ადის. პაციენტს აქვს შაქრიანი ტიპი 2, საყლაპავის დიაფრაგმალური
პაციენტი მოთავსდა გადაუდებელი თერაპიის განყოფილებაში ჰიპოტენზიის გამო. ეკგ ხვრელის თიაქარი. ტემპერატურა: 37,1“C“0, გულისცემის სიხშირე: 95 წუთში, სისხლის წნევა:
ნორმის ფარგლებშია. ჰიპოტენზიის კორექციის შემდეგ რა პათოლოგიის არსებობაზე უნდა 165/95 მმ. ვწ. სვ. ეკგ და გულმკერდის რენტგენოსკოპია ნორმაშია. რომელია ერთი
ვიფიქრით? ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი:
ა) დილატაციური კარდიომიოპათიაზე; ა) სტენოკარდია;

25
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) გასტრო-ეზოფაგური რეფლუქსი; იყენებდა; დღის ბოლოს აღენიშნება ბილატერალური შეშუპება კოჭ-წვისი არეში. იგი
გ) გულისუკმარისობა; რეგულარულად იყენებს საინჰალაციო სტეროიდს ასთმის გამო, თუმცა არასდროს არ
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი; ყოფილა რაიმე მიზეზით ჰოსპიტალიზირებული. რომელია ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი?
ე) საყლაპავის სპაზმი. ა) ასთმის გამწვავება;
ბ) სტენოკარდია;
261. 30 წლის მამაკაცს გაეღვიძა გულმკერდის არეში ტკივილით და სუნთქვის უკმარისობის გ) გულის უკმარისობა;
შეგრძნებით. ტკივილი გადაეცემა ზურგში და პაციენტს აიძულებს იჯდეს ლოგინში წინ დ) პნევმონია;
გადახრილ პოზაში. ზოგადად იგი თავს ჯანმრთელად გრძნობდა, თუ არ ჩავთვლით, რომ 2 ე) პულმონური ემბოლიზმი.
კვირით ადრე აწუხებდა ყელის ტკივილი. ტემპერატურა: 37,8“C“0, გულისცემის სიხშირე: 110
წუთში, სისხლსი წნევა: 125/90 მმ.ვწ.სვ. გულმკერდის რენტგენოგრაფიით - ნორმა; ეკგ: „ST“ 265. მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე პერიოდში ლეტალობას ამცირებს:
სეგმენტის ელევაცია სამივე სტანდარტულ და გულმკერდის განხრებში. რომელია ერთ ა) თრომბოლიზური საშუალებები;
ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი: ბ) დიჰიდროპირიდინული ჯგუფის კალციუმის არხის ბლოკატორები;
ა) მწვავე პერიკარდიტი; გ) ბეტა ადრენობლოკატორები;
ბ) ჰიპერტროფიული ობსტრუქციული კარდიომიოპათია; დ) ლიდოკაინი.
გ) ინფექციური ენდოკარდიტი;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი; 266. მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის გართულებას არ წარმოადგენს:
ე) პულმონური ემბოლია. ა) გამტარებლობის დარღვევა.
ბ) კარდიოგენური შოკი;
262. 20 წლის ქალს აღენიშნება გაძლიერებული გულისცემა ბოლო 6 საათის განმავლობაში. გ) დრესლერის სინდრომი;
მას ადრეც ჰქონია ასეთი ეპიზოდები, მაგრამ არასოდეს გახანგრძლივებულა. ეკგ-ზე დ) გულის რითმის დარღვევა;
რეგულარული რითმი, 160 წთ-ში და ინვერტული „P“ კბილით II, III, „aVF“ განხრებში, ვიწრო
„QRS“ კომპლექსებით. ვაგუსის სტიმულაცია უშედეგო აღმოჩნდა. 6 მგ ადენოზინის ი/ვ 267. ეკგ-ზე მწვავე მიოკარდიუმის ინფარქტის დიაგნოსტირებას ართულებს:
შეყვანამ აღადგინა ნორმალური სინუსური რითმი (90 წთ-ში). რომელია ტაქიკარდიის ა) ჰისის კონის მარჯვენა ფეხის სრული ბლოკადა;
ყველაზე უფრო სავარაუდო ლოკუსი? ბ) ჰისის კონის მარცხენა ფეხის სრული ბლოკადა;
ა) წინაგული; გ) პირველი ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
ბ) ატრიოვენტრიკულური კვანძი; დ) ხშირი პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
გ) ჰისის კონა; ე) სინოატრიალური ბლოკადა.
დ) სინოატრიალური კვანძი;
ე) პარკუჭი. 268. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ნაჩვენები მიტრალური სტენოზის დროს?
ა) აგფ ინჰიბიტორი;
263. 44 წლის მამაკაცს უეცრად დაეწყო ტკივილი გულმკერდში ირადიაციით ქვედა ყბაში, ბ) ნიტრატები;
ასევე ოფლიანობა და გულისრევის შეგრძნება. ეკგ-ზე აღინიშნება „ST“ ელევაცია „V1-V6“, I გ) ბეტა ბლოკერები;
და „aVL“ განხრებში. რომელი კორონარული არტერიაა ყველაზე მაღალი ალბათობით დ) საგულე გლიკოზიდები
ოკლუზირებული?
ა) მარცხენა წინა დაღმავალი არტერია; 269. აორტის სტენოზის შემთხვევაში სტენოკარდიული შეტევის კუპირებისთვის
ბ) მარცხენა შემომხვევი კორონარული არტერია; მოწოდებულია:
გ) მარცხენა ძირითადი კორონარული არტერია; ა) პერიფერიული ვაზოდილატატორი;
დ) უკანა დაღმავალი არტერია; ბ) საგულე გლიკოზიდები;
ე) მარჯვენა კორონარული არტერია. გ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორები;
დ) შარდმდენები.
264. 73 წლის ქალს გასული 3 კვირის განმავლობაში აღენიშნება სუნთქვის უკმარისობა. მას
ამჟამად დასაძინებლად ჭირდება 4 ბალიში ნაცვლად ორისა, რომელსაც იგი ადრე

26
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
270. ავადმყოფი მამამაკაცი, 48 წლის, აწუხებს ხველა "ჟანგისფერი" ნახველით, დ) სარკოიდოზი;
ტემპერატურის მომატება, ტკივილი მარჯვენა გვერდში. ინსპექციით - გულმკერდის მარჯვენა ე) რევმატოიდური ართრიტი.
ნახევარი ჩამორჩება სუნთქვაში. პალპაციით - მარჯვნივ ბეჭის ქვემო არეში მოყრუება. იმავე
მიდამოში აუსკულტაციით მოისმინება ბრონქული სუნთქვა, გამოხატული ბრონქოფონია. 275. ქრონიკული ბრონქიტის გართულებებს არ მიეკუთვნება:
დაასახელეთ დაავადება, რომელსაც ახასიათებს ზემოთ აღწერილი სიმპტომები: ა) ფილტვების ემფიზემა;
ა) მწვავე ბრონქიტი; ბ) დიფუზური პნევმოსკლეროზი;
ბ) ქრონიკული ბრონქიტი; გ) ფილტვისმიერი გული;
გ) ბრონქოპნევმონია; დ) მშრალი პლევრიტი;
დ) კრუპოზული პნევმონია; ე) ბრონქოექტაზიური დაავადება.
ე) ექსუდაციური პლევრიტი.
276. ფილტვის ემფიზემისთვის არ არის დამახასიათებელი:
271. პლევრის ღრუს ექსუდატისთვის დამახასიათებელია: ა) გულზე დიასტოლური შუილი;
ა) ხვედრითი წონა >1015; ბ) II ტონის აქცენტის ფილტვის არტერიაზე;
ბ) ტუტე რეაქცია; გ) ფართო ეპიგასტრული კუთხე;
გ) ცილის შემცველობა <30 მ/ლ; დ) ქოშინი;
დ) ნალექში უჯრედების მცირე რაოდენობა; ე) ფილტვების პერკუსიისას კოლოფისებური ხმიანობა.

272. ავადმყოფი მამაკაცი 54 წლის, აწუხებს ქოშინი გაძნელებული ამოსუნთქვით მცირე 277. დაასახელეთ დაავადება, რომლის დროსაც ნახველში არის კურშმანის სპირალები და
ფიზიკური დატვირთვის დროს ანამნეზში- ეწევა სიგარეტს დიდი რაოდენობით. ინსპექციით - შარკო-ლეიდენის კრისტალები:
კასრისებური გულმკერდი. ფილტვის პერკუსიით -კოლოფისებური ხმიანობა. აუსკულტაციით ა) ბრონქოექტაზიური დაავადება;
- შესუსტებული ვეზიკულური სუნთქვა. დაასახელეთ პათოლოგიური პროცესი, რომელიც ბ) ფილტვების ემფიზემა;
იძლევა ზემოთ აღწერილ სიმპტომოკომპლექსს: გ) ბრონქული ასთმა;
ა) ფილტვების ქრონიკული ანთებითი დაავადებები; დ) კრუპოზული პნევმონია;
ბ) ფილტვის ქსოვილის ანთებითი გამკვრივება - ინფილტრაცია; ე) ფილტვის აბსცესი.
გ) ფილტვის ქსოვილში ჰაერის არ არსებობა - ატელექტაზი;
დ) ფილტვის ქსოვილის ელასტიურობის დაქვეითება - ემფიზემა; 278. ჩამოთვლილი ტესტებიდან ყველაზე ზუსტად რა განასხვავებს ფილტვების
ე) ფილტვის ქსოვილის ჩირქოვანი რღვევა - აბსცესი. რესტრიქციულ დაავადებებს ობსტრუქციულისაგან?
ა) ფილტვების სასიცოცხლო ტევადობა;
273. ჰემოპტოეს არ იწვევს: ბ) სუნთქვითი მოცულობა;
ა) მიტრალური სტენოზი; გ) ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობა;
ბ) გუდპასჩერის სინდრომი; დ) ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობა/ფილტვების სასიცოცხლო ტევადობასთან
გ) აერზის დაავადება; (ტიფნოს ინდექსი);
დ) ვეგენერის დაავადება; ე) ნარჩენი მოცულობა.
ე) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია.
279. ფილტვების რა სახის დაზიანებაა დამახასიათებელი სისტემური წითელი მგლურასთვის?
274. ავადმყოფი ქალი, 30 წლის. აღენიშნება ზომიერი ქოშინი დატვირთვისას, ართრალგია, ა) ფილტვების ინტერსტიციული ფიბროზი;
ცხელება, კვანძოვანი ტიპის გამონაყარი. ფიზიკური გამოკვლევით დაუდგინდა ჰეპატო- ბ) პლევრული შვარტები (შეხორცებები);
სპლენომეგალია, ლიმფადენოპათია. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე ორმხრივი გ) პნევმონიტი, ექსუდაციური პლევრიტი;
პულმონური ლიმფადენოპათია. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) ბრონქების კედლების ინფილტრატი;
ა) ლიმფოგრანულომატოზი;
ბ) ტუბერკულოზი; 280. 30 წლის ავადმყოფი მამაკაცი, კლინიკაში შემოვიდა შებრუნებითი მორეციდივე
გ) რევმატიზმი; პნევმონიის დიაგნოზით, ქრონიკული პროდუქტიული ხველით ჩირქოვანი ნახველის

27
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გამოყოფით, ზოგჯერ სისხლის მინარევით ზოლების სახით, ხველა ძლიერდება დილაობით ა) ლარინგოსპაზმი;
და დაწოლისას, მტევნის ფალანგების ფრჩხილები დოლის ჩხირების ფორმის. ფილტვების ბ) ბრონქული ასთმა;
უკანა-ქვემო წილებზე ისმის სველი ხიხინი. სავარაუდო დიაგნოზია: გ) კეროვანი პნევმონია;
ა) ბრონქოექტაზია; დ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
ბ) ქრონიკული ბრონქიტი; ე) ხორხის მწვავე შეშუპება.
გ) ფილტვის დისემინირებული ტუბერკულოზი;
დ) ფილტვის კიბო; 286. საზოგადოებაში შეძენილი პნევმონიის ტიპური გამომწვევია:
ე) ფილტვების ემფიზემა. ა) სტაფილოკოკი;
ბ) ვირუსი;
281. ჩამოთვლილთაგან რა არის პათოგნომური ფილტვის აბსცესისთვის? გ) პნევმოკოკი;
ა) მაღალი ტემპერატურა; დ) კლებსიელა;
ბ) ლეიკოციტოზი; ე) ნაწლავის ჩხირი.
გ) ხველა სავსე პირით;
დ) ინფილტრატის ფონზე მრგვალი ღრუს არსებობა სითხის ჰორიზონტალური დონით; 287. კლინიკაში შემოვიდა 25 წლის ნარკომანი მამაკაცი, მშრალი ხველის და ქოშინის 4
კვირიანი ანამნეზით. რენტგენოგრამაზე ჩანს დიფუზური ინტერსტიციული დაჩრდილვა.
სავარაუდო დიაგნოზია:
282. ფილტვებში შეგუბების მიზეზი არ არის: ა) ფილტვის არტერიის ემბოლია;
ა) მიტრალური სტენოზი; ბ) პნევმოცისტური პნევმონია;
ბ) გულის ანევრიზმა; გ) კაპოშის სარკომა;
გ) აორტის სარქველების ნაკლოვანება; დ) ლაიმის დაავადება;
დ) მარცხენა პარკუჭის უკმარისობა; ე) კეროვანი პნევმონია.
ე) პნევმონია.
288. ახალგაზრდა ქალს, მწვავე უვეიტითა და კვანძოვანი ერითემით, აღენიშნება
283. ჩამოთვლილიდან რა წარმოადგენს ფილტვების ჰიპერვენტილაციის შედეგს? ბილატერალური ჰილუსური და პარატრაქეული ადენოპათია, გულმკერდის სიმპტომების
ა) სუნთქვითი ალკალოზი; გარეშე. სავარაუდო დიაგნოზია:
ბ) სისხლის pH-ის დაქვეითება; ა) ტუბერკულოზი;
გ) არტერიული წნევის მომატება; ბ) შიდსი;
დ) სისხლში რძისმჟავას დონის მომატება; გ) სარკოიდოზი;
ე) სისხლში ბიკარბონატების დონის მომატება. დ) ლაიმის დაავადება;
ე) რევმატოიდული ართრიტი.
284. 39 წლის ავადმყოფი მამაკაცი, უჩივის შეტევითი ხასიათის ექსპირაციული ტიპის ქოშინს.
შეტევა იხსნება მცირე ოდენობის ნახველის ექსპექტორაციის შემდეგ. შეტევის დროს 289. 50 წლის ალკოჰოლიკს, რომელსაც აღენიშნება კბილების გამოხატული კარიესი, 2
ავადმყოფს უჭირავს იძულებითი მჯდომარე მდებარეობა, გამოხატული ციანოზი. ფილტვების კვირის განმავლობაში აქვს სისუსტე და ტკივილი გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში. ასევე
პერკუსიით: კოლოფისებრი ხმიანობა. აუსკულტაციით: მრავლობითი მშრალი მსტვინავი აღინიშნება სუბფებრილური ცხელება და პროდუქციული ხველა სუნიანი ჩირქოვანი
ხიხინი. დაასახელეთ დაავადება, რომელიც ხასიათდება ზემოთ აღნიშნული სიმპტომებით: ნახველით. რენტგენოგრაფიით დადგინდა 2 სმ-ის დიამეტრის სითხით სავსე ღრუ მარჯვენა
ა) ქრონიკული ბრონქიტი; ფილტვის ზემო ნაწილში. აღნიშნული სურათი განპირობებულია შემდეგი პათოლოგიით:
ბ) ფილტვების ემფიზემა; ა) აბსცესი;
გ) ბრონქული ასთმა; ბ) ბრონქოექტაზია;
დ) ბრონქოექტაზიური დაავადება; გ) ფილტვის ინფარქტი;
ე) ბრონქოპნევმონია. დ) ფილტვის სქვამოზურ - უჯრედოვანი კარცინომა;
ე) ტუბერკულოზი.
285. სუნთქვის მწვავე უკმარისობის მიზეზი არ არის:

28
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
290. 62 წლის მამაკაცს უკანასკნელი სამი წლის განმავლობაში ჰქონდა მარჯვენა ქვემო ბ) ბრონქოგრაფია;
წილის პნევმონიის ოთხი ეპიზოდი. ამ ეპიზოდებს შორის აღენიშნებოდა ხველა ლორწოვან- გ) რენტგენოგრაფია;
ჩირქოვანი ნახველით და იშვიათად ჰემაპტოე. ნახველი უპირატესად გამოიყოფოდა დ) ნახველის გამოკვლევა ატიპიურ უჯრედებზე;
დილაობით და ჭურჭელში ქმნიდა სამ შრეს. ბრონქოსკოპული გამოკვლევით არ დადგინდა ე) აუსკულტაცია.
სიმსივნე ან ობსტრუქცია. ამ მონაცემებზე დაყრდნობით სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ფილტვის აბსცესი; 296. ფილტვის პერიფერიული კიბოს დიაგნოსტიკისთვის ყველაზე ინფორმაციულია:
ბ) ალვეოლურუჯრედოვანი კარცინომა; ა) ბრონქოსკოპია;
გ) ასპირაციული პნევმონია; ბ) ბრონქოგრაფია;
დ) ბრონქოექტაზია; გ) ტომოგრაფია;
ე) ლუპოიდური პნევმონია. დ) ნახველის გამოკლევა ატიპიური უჯრედების აღმოსაჩენად;
ე) აუსკულტაცია.
291. პნევმონიის გართულებებიდან სიცოცხლისათვის ყველაზე სახიფათოა:
ა) ფილტვების აბსცესი; 297. ტკივილი მშრალი პლევრიტის დროს შეიძლება არ იყოს პროცესის გავრცელებით:
ბ) პლევრიტი; ა) დიაფრაგმულ პლევრაზე ;
გ) მიოკარდიტი; ბ) გულმკერდის კედლისმიერ პლევრაზე;
დ) პერიკარდიტი; გ) წილთაშორის პლევრაზე;
ე) ინფექციურ-ტოქსიური შოკი. დ) მედიასტინურ პლევრაზე.

292. პნევმონიების დროს გლუკოკორტიკოიდების დანიშვნის პირდაპირი ჩვენებაა: 298. ჩამოთვლილთაგან რომელია ფილტვების ტუბერკულოზის ყველაზე სარწმუნო
ა) მძიმე მიმდინარეობა გამოხატული ინტოქსიკაციით; დიაგნოსტიკური ნიშანი?
ბ) გამოხატული ჰიპერთერმია; ა) ჰემაპტოე;
გ) ინფილტრატის ნელი გაწოვა; ბ) ოფლიანობა;
დ) თანმხლები ბრონქოსპასტიური სინდრომი; გ) ტუბერკულინური სინჯის ჰიპერერგულობა;
ე) ექსუდაციური პლევრიტი. დ) ბაქტერიების გამოყოფა;
ე) ფილტვის ქსოვილის რღვევის კერა.
293. მწვავე ფილტვისმიერი გულის ადრეულ კლინიკურ ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
ა) მკვეთრად გამოხატული ქოშინი; 299. რა სახის გართულებები გვხვდება ყველაზე ხშირად ბცჟ-ს ვაქცინაციისა და
ბ) გულის ფრიალი; რევაქცინაციის დროს?
გ) მწვავე ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში; ა) ცივი აბსცესები;
დ) ციანოზი; ბ) ზედაპირული წყლულები;
ე) ქვემო კიდურების შეშუპება. გ) კოლოიდური ნაწიბურები;
დ) რეგიონული ლიმფადენიტი;
294. ქრონიკული ფილტვისმიერი გულის განვითარების მიზეზი არ არის: ე) ჰემატოგენური გენერალიზაცია.
ა) ფილტვის მორეციდივე ემბოლია;
ბ) ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება; 300. ადრეული ტუბერკულოზური ინტოქსიკაციის დროს ზიანდება:
გ) გულმკერდის დეფორმაცია; ა) პარენქიმული ორგანოები;
დ) ფილტვების კეროვანი ტუბერკულოზი; ბ) ლიმფური კვანძები;
ე) პიკვიკის სინდრომი. გ) ძვლები და სახსრები;
დ) ფილტვები;
295. ფილტვის ცენტრალური (ბრონქოგენური) კიბოს სადიაგნოზოდ ყველაზე ე) გული და სისხლძარღვები.
ინფორმაციული მეთოდია:
ა) ბრონქოსკოპია;

29
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
301. რა ფორმის ტუბერკულოზი უსწრებს წინ ყველაზე ხშირად კავერნული ტუბერკულოზის
განვითარებას? 307. დიდი რაოდენობით ნახველის გამოყოფა პირველადი პლევრიტის დროს
ა) ინფილტრაციული ტუბერკულოზი; გვაფიქრებინებს:
ბ) კეროვანი ტუბერკულოზი; ა) პლევრო-ბრონქული ფისტულის არსებობაზე;
გ) დისემინირებული ტუბერკულოზი; ბ) ჩირქოვანი ენდობრონქიტის განვითარებაზე;
დ) ციროზული ტუბერკულოზი; გ) პნევმონიაზე;
ე) ტუბერკულომა. დ) პლევრიტის ტუბერკულოზურ გენეზზე;

302. რა სახის პლევრიტისთვის არის დამახასიათებელი შემდეგი უჯრედული შემადგენლობის 308. სილიკოზის II სტადიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ექსუდატი: ლიმფოციტები - 80%, ნეიტროფილები 15%, ერითროციტები 5%? ა) ფილტვების წვრილკეროვანი ორმხრივი დისემინაცია;
ა) ჩირქოვანი პლევრიტისთვის; ბ) პნევმოსკლეროზი;
ბ) სეროზული პლევრიტისთვის; გ) ფილტვების ფესვების გაფართოება;
გ) ჰემორაგიული პლევრიტისთვის; დ) ფილტვისმიერი გული;
დ) ჩირქოვან-ჰემორაგიული პლევრიტისთვის. ე) პროფესიული ანამნეზის მონაცემები.

303. დაასახელეთ ექსუდაციური პლევრიტის სავარაუოდ მიზეზი, თუ ექსუდატში სჭარბობენ 309. სპონტანურ პნევმოთორაქსს არ იწვევს:
სეგმენტბირთვიანი ნეიტროფილები? ა) მიკობაქტერიების ჰემატოგენური გავრცელება პლევრის ფურცლებზე;
ა) ტუბერკულოზი; ბ) კავერნის გახსნა პლევრის ღრუში;
ბ) პნევმონია; გ) ემპიემის გარღვევა ბრონქში;
გ) ფილტვის კიბო; დ) ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ბრონქის ტაკვის უკმარისობა
დ) ალერგია; ე) ბულოზური ემფიზემა.

304. დაასახელეთ ექსუდაციური პლევრიტის სავარაუოდ მიზეზი, თუ ექსუდატში სჭარბობენ 310. ფილტვებიდან უეცრად განვითარებული სისხლდენის დროს სამედიცინო დახმარების
ლიმფოციტები? რაციონალური ტაქტიკაა:
ა) ტუბერკულოზი; ა) ვიკასოლის შეყვანა;
ბ) პნევმონია; ბ) კალციუმის ქლორიდის შეყვანა;
გ) ფილტვის კიბო; გ) ავადმყოფის სასწრაფო ჰოსპიტალიზაცია;
დ) ალერგია; დ) ერითრომასის გადასხმა;
ე) გულმკერდის სასწრაფო რენტგენოგრაფია.
305. რა ფორმის ტუბერკულოზი გვხვდება ყველაზე ხშირად ზრდასრულებში?
ა) კეროვანი; 311. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის კლინიკისთვის ყველაზე მეტად
ბ) ინფილტრაციული; დამახასიათებელია:
გ) დისემინირებული; ა) უეცრად განვითარებული ტკივილი გულმკერდის არეში;
დ) ტუბერკულოზური პლევრიტი; ბ) ჟანგისფერი ნახველი;
ე) ფიბრინულ-კავერნული. გ) ტემპერატურის მომატება;
დ) არტერიული წნევის დაქვეითება;
306. მწვავე აბსცესის ოპერაციულ ჩვენებას წარმოადგენს: ე) უეცრად განვითარებული ქოშინი, ციანოზი, ტკივილი გულმკერდში.
ა) ავადმყოფის ასაკი 60 წლამდე;
ბ) თუ ღრუ არ დაიხურა 8 კვირის განმავლობაში; 312. ფილტვში არაინტენსიური დაჩრდილვა, ხველის არარსებობა, ჩივილები ნერწყვის
გ) ღრუში სითხის ჰორიზონტალური დონე; დენაზე, მადის დაქვეითებაზე, ტკივილზე ჭიპის მიდამოში, სისხლის ანალიზში უმნიშვნელო
დ) ჰემაპტოე; ლეიკოციტოზი ჰიპერეოზინოფილიით (25%-მდე), ასკარიდების კვერცხების აღმოჩენა
ე) ლეიკოციტოზი. განავალში, ყველაზე მეტად გვაფიქრებინებს:

30
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ფილტვის ტუბერკულოზზე;
ბ) ექინოკოკზე; 318. ვეზიკულური სუნთქვა მოისმინება:
გ) სარკოიდოზზე; ა) ამოსუნთქვისას;
დ) ფილტვის ეოზინოფილურ ინფილტრატზე; ბ) ჩასუნთქვისას;
ე) ქრონიკულ პნევმონიაზე. გ) ჩასუნთქვისას და ამოსუნთქვის პირველ მესამედში;
დ) ჩასუნთქვისას და ამოსუნთქვის პირველ 2/3-ში;
313. მეიგსის სინდრომისთვის დამახასიათებელია: ე) ჩასუნთქვის და ამოსუნთქვის მთელ პერიოდში.
ა) ჩირქოვანი პლევრიტი;
ბ) მარჯვენამხრივი ჰიდროთორაქსი; 319. ფილტვების ემფიზემის დროს სუნთქვა არის:
გ) ქილოთორაქსი; ა) ვეზიკულური;
დ) ჰემორაგიული პლევრიტი; ბ) შესუსტებული ვეზიკულური;
ე) სპონტანური პნევმოთორაქსი. გ) გაძლიერებული ვეზიკულური;
დ) ბრონქული;
314. რას წარმოადგენს შარკო-ლეიდენის კრისტალები? ე) საკადირებული.
ა) დაშლილ ერითროციტებს;
ბ) დაშლილ ლიმფოციტებს; 320. კრუპოზული პნევმონიის დროს პერკუტორული ხმიანობა შემდეგი ხასიათისაა:
გ) დაშლილ ალვეოლურ ეპითელს; ა) მოყრუებული ტიმპანიტი;
დ) დაშლილ ეოზინოფილებს; ბ) კოლოფისებური;
ე) დაშლილ მონოციტებს. გ) ტიმპანური;
დ) ყრუ;
315. ფილტვის პერიფერიულად განლაგებული სიმსივნის საუკეთესო დიაგნოსტიკური ე) მეტალური.
საშუალებაა:
ა) ტომოგრაფია; 321. ბრონქული სუნთქვა ისმის:
ბ) ბრონქოსკოპია; ა) ჩასუნთქვისას;
გ) ბრონქოგრაფია; ბ) ამოსუნთქვისას;
დ) ნახველის ანალიზი; გ) ჩასუნთქვისას და ამოსუნთქვის პირველ მესამედში;
ე) ტრანსთორაკალური პუნქცია. დ) ჩასუნთქვისა და ამოსუნთქვის მთელ პერიოდში;
ე) ჩასუნთქვისა და ამოსუნთქვის პირველ 2/3-ში.
316. ქრონიკული ბრონქიტის დროს, ნახველის ციტოლოგიური შესწავლისას, ქვემოთ
ჩამოთვლილთაგან რომელი მიუთითებს ანთებითი პროცესის ინტენსიურობაზე? 322. ბგერითი რხევის შუსუსტება ყველაზე მეტად დამახასიათებელია:
ა) ლორწოს დიდი რაოდენობა; ა) ბრონქოექტაზიისთვის;
ბ) მაკროფაგების დიდი რაოდენობა; ბ) ექსუდაციური პლევრიტისათვის;
გ) ნეიტროფილური ლეიკოციტების დიდი რაოდენობა; გ) ფილტვის აბსცესისათვის;
დ) ბრონქული ეპითელის დიდი რაოდენობა; დ) კეროვანი პნევმონიისათვის;
ე) ლიმფოციტების დიდი რაოდენობა. ე) კრუპოზული პნევმონიისათვის.

317. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ნაჩვენები ფილტვების ემფიზემის 323. სუნთქვითი მოცულობა არის:
მკურნალობისათვის? ა) ნორმალური ჩასუნთქვის დამთავრების შემდეგ შესუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
ა) ანტიბიოტიკოთერაპია; მოცულობა;
ბ) სულფანილამიდებით მკურნალობა; ბ) ნორმალური ამოსუნთქვის დამთავრების შემდეგ ამოსუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
გ) თერაპია კორტიკოსტეროიდებით; მოცულობა;
დ) ოქსიგენოთერაპია; გ) ჩასუნთქული ან ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობა;

31
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) მაქსიმალური ამოსუნთქვის შემდეგ ფილტვებში დარჩენილი ჰაერის მოცულობა.
324. ჩასუნთქვის სარეზერვო მოცულობა არის:
ა) ნორმალური ჩასუნთქვის დამთავრების შემდეგ შესუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
ბ) ნორმალური ამოსუნთქვის დამთავრების შემდეგ ამოსუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
გ) ჩასუნთქული ან ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობა;
დ) მაქსიმალური ამოსუნთქვის შემდეგ ფილტვებში დარჩენილი ჰაერის მოცულობა.
325. ლეგიონელათი გამოწვეული პნევმონიის მკურნალობისთვის ნაჩვენებია:
ა) ერითრომიცინი;
ბ) ტეტრაციკლინი;
გ) ლევომიცეტინი;
დ) ოქსაცილინი.
326. ამოსახველებელი საშუალებები არ ივწვევს:
ა) ბრონქული ჯირკვლების სეკრეციის გაძლიერებას;
ბ) ნახველის გათხელებას;
გ) ბრონქების მოტორული ფუნქციის გაძლიერებას;
დ) სუნთქვის გაღრმავებას;
ე) სუნთქვის გახშირებას.
327. ამოსუნთქვის სარეზერვო მოცულობა არის:
ა) ნორმალური ჩასუნთქვის დამთავრების შემდეგ შესუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
ბ) ნორმალური ამოსუნთქვის დამთავრების შემდეგ ამოსუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
გ) ჩასუნთქული ან ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობა;
დ) მაქსიმალური ამოსუნთქვის შემდეგ ფილტვებში დარჩენილი ჰაერის მოცულობა.
328. ფილტვების ნარჩენი მოცულობა არის:
ა) ნორმალური ჩასუნთქვის დამთავრების შემდეგ შესუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
ბ) ნორმალური ამოსუნთქვის დამთავრების შემდეგ ამოსუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
გ) ჩასუნთქული ან ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობა;
დ) მაქსიმალური ამოსუნთქვის შემდეგ ფილტვებში დარჩენილი ჰაერის მოცულობა.
329. ფილტვების სასიცოცხლო ტევადობა არის:
ა) 1 წუთში ვენტილირებული ჰაერის მაქსიმალური მოცულობა;
ბ) წყნარი ამოსუნთქვის შემდეგ ფილტვებში დარჩენილი ჰაერის მოცულობა;
გ) მაქსიმალური ჩასუნთქვის შემდეგ ფილტვებიდან ამოსუნთქული ჰაერის მაქსიმალური
მოცულობა;
დ) ჰაერის მაქსიმალური მოცულობა, რომლის ჩასუნთქვა არის შესაძლებელი წყნარი
ამოსუნთქვის შემდეგ.
330. მუკოვისციდოზის უტყუარი დიაგნოსტიკური ნიშანია:
ა) ჰემოგრამაზე ანთებისთვის დამახასიათებული ცვლილებები;
ბ) ოფლში ნატრიუმისა და ქლორის იონების მომატებული შემცველობა;
გ) ჰიპერგლიკემია;
დ) იმუნოდეფიციტი.
331. ალფა1-ანტიტრიპსინის დეფიციტი კლინიკურად ყველაზე ხშირად გამოვლინდება:
ა) პნევმონიებით;
ბ) ბრონქიტებით;
გ) ფილტვის ემფიზემით;
დ) ჰორმონორეზისტენტული ბრონქული ასთმით.
332. ქრონიკული ბრონქიტის ანტიბაქტერიული თერაპიის ჩვენებად ითვლება:
ა) დაავადების გამწვავება მშრალი ხიხინის თანხლებით;
ბ) დაავადების გამწვავება ხველის გაძლიერებითა და ნახველის რაოდენობის მომატებით;
გ) დაავადების გამწვავება ძლიერი ხველისა და ბრონქოსპაზმის თანხლებით;
დ) დაავადების გამწვავება ინფექციური პროცესის ნიშნების თანხლებით.
333. ქრონიკული ბრონქიტის ინფექციური გართულების კლინიკურ ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
ა) ინტოქსიკაცია;
ბ) ჩირქოვანი ნახველი;
გ) ბრონქოპნევმონიის ფიზიკური და რენტგენოლოგიური სიმპტომატიკა;
დ) ხველის გაძლიერება, ნახველის რაოდენობის მატება და ბრონქოსპაზმი.
334. ამბულატორიულ პირობებში პურინის ჯგუფის ბრონქოდილატატორების ხანგრძლივი
მიღების დროს აუცილებელია:
ა) მუდმივი საექიმო კონტროლი;
ბ) პაციენტის ყოველკვირეული ვიზიტი პოლიკლინიკაში;
გ) ექიმის ყოველთვიური კონტროლი;
დ) ყოველ 6 თვეში ერთხელ სისხლში პრეპარატის კონცენტრაციის გაზომვა (იგი არ უნდა
აღემატებოდეს 15 მკგ/მლ).
335. ბრონქულ ასთმას ახასიათებს:
ა) ბეტა-ადრენერგიული სისტემის ჰიპერმგრძნობელობა;
ბ) ალფა-ადრენერგიული სისტემის ბლოკადა;
გ) ქოლინერგიული სისტემის ჰიპოტონია;
დ) ალფა და ბეტა ადრენერგიული სისტემების წონასწორობის დარღვევა.
32
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ა) ბრონქული ასთმის ატოპიურ ფორმას;
336. ბრონქული ასთმის შეტევის პიკზე ლეტალობის ძირითადი მიზეზია: ბ) კრუპოზულ პნევმონიას;
ა) ფილტვების მწვავე შებერვა; გ) ფილტვის ტუბერკულოზს;
ბ) ბრონქების ლორწოვანი გარსის გენერალიზებული შეშუპება; დ) ფილტვის სიმსივნეს;
გ) გენერალიზებული ბრონქოსპაზმი; ე) ფილტვის აბსცესს.
დ) წვრილი ბრონქების სანათურის გენერალიზებული დახშობა წებოვანი სეკრეტით.
343. ეოზინოფილია არ ახასიათებს:
337. პნევმონიის დროს არ ზიანდება: ა) ბრონქულ ასთმას;
ა) მსხვილი ბრონქები; ბ) ფილტვის ექინოკოკოზს;
ბ) სასუნთქი ბრონქიოლები; გ) ლოფლერის სინდრომს;
გ) ალვეოლები; დ) ნოდოზურ პერიარტერიიტს;
დ) ინტერსტიციუმი. ე) პლევრის ემპიემას.

338. პნევმონიის სამკურნალოდ არ ინიშნება: 344. ეოზინოფილური ინფილტრატის მიზეზი არ არის:

ა) ანტიბაქტერიული საშუალებები; ა) ასპერგილოზის ინვაზია;
ბ) ამოსახველებლები; ბ) ასკარიდოზის ინვაზია;
გ) ბრონქოსპაზმოლიზური საშუალებები; გ) კვებითი, ქიმიური წამლისმიერი ალერგია;
დ) იმუნომოდულატორები; დ) ტუბერკულოზური და ვირუსული პარაალერგია;
ე) ნარკოზული საშუალებები. ე) სკლეროდერმია.

339. პნევმონიის სამკურნალოდ ანტიბიოტიკის შერჩევისას პირველ რიგში უნდა 345. კრუპოზული პნევმონიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
გავითვალისწინოთ: ა) ტკივილი გულმკერდის არეში;
ა) დაავადების ხანდაზმულობა; ბ) ბრონქული სუნთქვა ან კრეპიტაცია;
ბ) პნევმონიის გამომწვევის ბუნება; გ) ტემპერატურის მომატება;
გ) თანმხლები დაავადებები; დ) ლეიკოციტოზი, მარცხნივ გადახრით;
დ) ანტიბაქტერიული პრეპარატებისადმი ინდივიდუალური მგრძნობელობა; ე) ნახველში ეოზინოფილების არსებობა.

340. ბრონქოექტაზიური დაავადების გართულებებს არ მიეკუთვნება: 346. პნევმოკოკური პნევმონიის გართულებას არ მიეკუთვნება:
ა) გულ-ფილტვის უკმარისობა; ა) პლევრის ემპიემა;
ბ) სისხლით ხველის და ფილტვის მიერი სისხლდენა; ბ) სპონტანური პნევმოთორაქსი;
გ) შინაგანი ორგანოების ამილოიდოზი; გ) ფილტვის აბსცესი;
დ) მეტასტაზური აბსცესი ან სეფსისი; დ) კეროვანი პნევმოსკლეროზი;
ე) სისხლის მიმოქცევის მცირე წრის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზი. ე) სეფსისი.

341. ფილტვის ცენტრალური კიბოს დიაგნოსტიკის ყველაზე მარტივი, საკმაოდ 347. ფილტვის არამეტასტაზირებადი კიბოსთვის არ არის დამახასიათებელი:
ინფორმაციული და ადრეული მეთოდია: ა) ჰიპერტროფიული ოსტეოართროპათია;
ა) გულმკერდის ორგანოების ფლუოროგრაფია; ბ) ჰიპერკალციემია;
ბ) ბრონქოსკოპია; გ) პერიფერიული ნეიროპათია;
გ) ნახველის ციტოლოგიური კვლევა; დ) ჰორნერის სიმპტომი;
დ) სპირომეტრია. ე) პოლიომიოზიტი.

342. ბრონქული სუნთქვა არ ახასიათებს:

33
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
348. 40 წლის მამაკაცი უჩივის ხველას ნახველის დიდი რაოდენობით გამოყოით, 353. სუნთქვის უკმარისობის მქონე ავადმყოფს ჩაუტარდა სპირომეტრიული გამოკვლევა.
განსაკუთრებით დილაობით, პერიოდულად აღენიშნება სისხლიანი ნახველი, ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ობსტრუქციის მთავარი ინდიკატორი?
ბრონქოსკოპიით არ დადასტურდა ბრონქის ობსტრუქციისა და სიმსივნის არსებობა. ა) ნარჩენი (რეზიდუალური) მოცულობა;
სავარაუდო დიაგნოზია: ბ) დიფუზიის ხარისხი;
ა) ასპირაციული პნევმონია; გ) პირველ წამში ფორსირებული ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობის შეფარდება
ბ) ბრონქოექტაზიული დაავადება; ფორსირებულ სასიცოცხლო ტევადობასთან ("FEV1/FVC");
გ) პნევმოკოკური პნევმონია; დ) ფორსირებული სასიცოცხლო ტევადობა ("FVC");
დ) მიკოპლაზმური პნევმონია; ე) ფორსირებული ამოსუნთქული ჰაერის მოცულობა პირველ წამში ( "FEV1").
ე) ალვეოლური უჯრედოვანი კარცინომა.
354. 34 წლის ქალს აღენიშნება ცხელება. სახსრების ტკივილი და ასიმპტომატური
349. სისხლიანი ხველა არ არის დამახასიათებელი: ლიმფოადენოპათია. რენტგენოლოგიურად აღინიშნება შუასაყრის ლიმფოადენოპათია და
ა) ბრონქოგენური კიბოსთვის; დიფუზური პულმონური ინფილტრაციები. ბრონქოსკოპიის შემდეგ აღებულ ბიოფსიურ
ბ) ფილტვის ინფარქტისთვის; მასალაში ვლინდება გრანულომატოზური ცვლილებები. ანამნეზი და ბაქტერიოლოგიური
გ) ფილტვის აბსცესისთვის; გამოკვლევა ტუბერკულოზზე უარყოფითია. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) ექსუდაციური პლევრიტთვისა; ა) რევმატოიდული ართრიტი;
ე) მილიარული ტუბერკულოზისთვის. ბ) სისტემური წითელი მგლურა;
გ) კრონის დაავადება;
350. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს არ ახასიათებს ნახველში დ) სარკოიდოზი;
ჰემოსდერინი? ე) ქრონიკული გრანულომატოზური დაავადება.
ა) ფილტვის ინფარქტს;
ბ) გუდპასჩერის სინდრომს; 355. 55 წლის მამაკაცი ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებით მოთავსდა
გ) ჰემოსიდეროზს; კლინიკაში ქოშინის გამო. ავადმყოფს აღენიშნებოდა ციანოზი, მოუსვენრობა, გონების
დ) მიტრალური ხვრელის სტენოზს; მცირედი დაბინდვა, ტაქიკარდია, ტაქიპნეა და პერიფერიული ჰიპერემია. თუ თქვენ ეჭვი
ე) ფილტვების სარკოიდოზს. გაქვთ სუნთქვის უკმარისობაზე, ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან, უპირველეს ყოვლისა, რომელს
გამოიყენებდით დიაგნოზის დასაზუსტებლად?
351. რომელ დაავადებას ახასიათებს უზმოდ, დილაობით "სავსე პირით" ნახველის ა) ჰიპოქსემიის ნიშნებსა და სიმპტომებს;
გამოყოფა? ბ) ჰიპერკაპნიის ნიშნებსა და სიმპტომებს;
ა) ფილტვის კარცინომას; გ) არტერიული სისხლის აირებს ("ABG");
ბ) ფილტვის ინფარქტს; დ) გულმკერდის რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას;
გ) ბრონქოექტაზიული დაავადებას; ე) ანამნეზს.
დ) კრუპოზული პნევმონიას;
ე) პნევმოკონიოზს. 356. 25 წლის ინტენსიურად მწეველი მამაკაცი უჩივის უეცრად განვითარებულ მწვავე
ტკივილს გულმკერდის არეში, რომელიც ძლიერდება ღრმა ჩასუნთქვისას და ჩახველებისას.
352. ფილტვის რომელი პათოლოგიისთვის არის დამახასიათებელი "კონტინუას" ტიპის ავადმყოფის ფიზიკური გამოკვლევა, გულმკერდის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა და ეკგ
ცხელება? ნორმის ფარგლებშია. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) წვრილკეროვანი პნევმონიისთვის; ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ბ) ფილტვის თრომბოემბოლიური დაავადებისთვის; ბ) მწვავე ვირუსული პლევრიტი;
გ) ფილტვის აბსცესისთვის; გ) ბაქტერიული პნევმონია;
დ) ფილტვის ექინოკოკისთვის; დ) პნევმოთორაქსი;
ე) კრუპოზული პნევმონიისთვის. ე) მწვავე პერიკარდიტი.

34
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
357. 30 წლის მამაკაცი უჩივის ტემპერატურის მომატებას, პროგრესულად მზარდ მშრალ გ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა დოპლერით;
ხველას და 15 დღის განმავლობაში თავის და ყელის ტკივილს. ზოგადი ინტოქსიკაციის დ) ფილტვის არტერიის ანგიოგრაფია;
სურათი არ არის გამოხატული. გამოკვლევით: ხახა და ხმის იოგები ერითემატოზულია, ე) რენტგენოგრაფია.
ექსუდატის გარეშე; კისრის ლიმფური კვანძები გადიდებული არ არის. ფილტვებში
აუსკულტაციით მოისმინება გაფანტული სველი ხიხინი. რენტგენოლოგიურად აღინიშნება 362. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის დამახასიათებელი ფილტვის არტერიის
თეფშის ფორმის ატელექტაზური უბნები და კვანძოვანი ინფილტრაციები. სავარაუდო ემბლზაციისთვის?
დიაგნოზია: ა) შეიძლება გამოიწვიოს ყრუ ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;
ა) მიკოპლაზმური პნევმონია; ბ) შეიძლება გააძლიეროს მეორე ტონის ინტენსივობა;
ბ) ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება; გ) აუცილებლად გამოიწვევს ფილტვის ინფარქტს;
გ) ვირუსული პნევმონია; დ) ფილტვები გასინჯვით ჩვეულებრივ ნორმაა;
დ) ბრონქოექტაზია; ე) პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს სინკოპე.
ე) ტუბერკულოზი.
363. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის სწორი პნევმოთორაქსთან მიმართებაში:
358. ზრდასრულთა რესპირაციული დისტრეს სინდრომი არ არის დაკავშირებული: ა) პარიეტული და ვისცერული პლევრა სცილდება ერთმანეთს;
ა) ტრავმასთან; ბ) სარქვლოვანი პნევმოთორაქსის შემთხვევაში შუასაყარმა შეიძლება გადაინაცვლოს
ბ) ჰიპოვოლემიასთან; პათოლოგიის მხარეს;
გ) სეფსისთან; გ) შეიძლება განვითარდეს ფილტვის კოლაფსი;
დ) ემბოლიასთან; დ) პნევმოთორაქსი შეიძლება განვითარდეს გულმკერდის დაზიანების გარეშე;
ე) წყლულოვან კოლიტთან. ე) ნაკვეთმა ჭრილობამ მეოთხე ნეკნთაშუა სივრცეში მკერდის ძვლიდან 7 სმ-ზე შეიძლება
გამოიწვიოს პნევმოთორაქსი.
359. 45 წლის მამაკაცს აღენიშნება ცხელება, წონაში დაკლება, სისუსტე, ხველა, ქოშინი და
ტკივილი გულმკერდის არეში. რენტგენოლოგიურად ორივე ფილტვში – კვანძოვანი
ინფილტრატები და ნეკროზული დაზიანებები. პლაზმის კომპლემენტის დონე მომატებულია. 364. 30 წლის ავადმყოფს ბოლო სამი დღის განმავლობაში აღენიშნება ყელის ტკივილი,
სავარაუდო დიაგნოზია: ცხელება და ზოგადი სისუსტე. ანამნეზში ავადმყოფი ასევე აღნიშნავს ქოშინს და ცხვირიდან
ა) ვეგენერის გრანულომატოზი; გამონადენს. ტემპერატურა 38,2 C. აუსკულტაციით მოისმინება გაფანტული მშრალი ხიხინი.
ბ) რევმატოიდული ართრიტი; რენტგენოლოგიური გამოკვლევით ფილტვები ნორმის ფარგლებშია. სავარაუდო
გ) ლიმფომა; დიაგნოზია:
დ) ფილტვის ინფარქტი; ა) მწვავე ბრონქიტი:
ე) სიმსივნური მეტასტაზები. ბ) ასთმა;
გ) პნევმონია;
360. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ხასიათდება ფილტვისმიერი გულის განვითარების დ) ემფიზემა;
დიდი ალბათობით? ე) ტუბერკულოზი.
ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ბ) ფილტვის არტერიის სტენოზი; 365. ფილტვების ანატომიური თავისებურებებიდან გამომდინარე, პნევმონია ყველაზე ხშირად
გ) მიტრალური სტენოზი; ვლინდება:
დ) მრავლობითი განმეორებითი ფილტვის არტერიის ემბოლია; ა) მარჯვენა შუა წილში;
ე) წინაგულთა ძგიდის დეფექტი. ბ) მარჯვენა ქვედა წილში;
გ) მარჯვენა ზედა წილში;
361. ფილტვის არტერიის ემბოლიის დიაგნოსტიკისთვის ყველაზე ინფორმაციული კვლევა დ) მარცხენა ზედა წილში;
არის: ე) მარცხენა ქვედა წილში.
ა) კომპიუტერული ტომოგრაფია;
ბ) ბიოფსია; 366. ვეგენერის გრანულომატოზის დროს ყველაზე ხშირად ზიანდება?

35
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) გული; გ) ფილტვის აბსცესი;
ბ) კანი/კუნთები; დ) პნევმონია გამოწვეული „Chlamydia pneumonia“-თი;
გ) ნერვული სისტემა; ე) პნევმოკონიოზი.
დ) სახსრები;
ე) სასუნთქი სისტემა. 372. სტრიდორი მიგვანიშნებს:
ა) სარქვლოვანი პნევმოთორაქსის არსებობაზე;
367. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი ბ) ზედა სასუნთქი გზების ობსტრუქციის არსებობაზე;
პლევრალური გამონაჟონი, რომელიც შეიცავს 3 გ/დლ-ზე ნაკლებ ცილას და ძალიან მცირე გ) ბრონქოექტაზების არსებობაზე;
რაოდენობით ანთებად უჯრედებს? დ) ასთმის არსებობაზე;
ა) მწვავე პანკრეატიტი; ე) შორსწასული ემფიზემის არსებობაზე.
ბ) სარძევე ჯირკვლის მეტასტაზური სიმსივნე;
გ) შეგუბებითი გულის უკმარისობა; 373. 24 წლის მამაკაცი შემოვიდა კლინიკაში შემცივნებით, ცხელებით და სისხლიანი
დ) ფილტვის ინფარქტი; ხველით. პაციენტს გულმკერდის მარცხენა ქვედა ნაწილში აღენიშნება პერკუსიით
ე) წილოვანი პნევმონია. მოყრუება, ხოლო აუსკულტაციით – სველი ხიხინი. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ფილტვის მარცხენა ქვედა წილის ატელექტაზი;
368. თორაკოცენტეზის შედარებით უკუჩვენებას არ განეკუთვნება: ბ) ფილტვის მარცხენა ქვედა წილის ინფარქტი;
ა) სიმსივნური დაავადება; გ) ფილტვის მარცხენა ქვედა წილის პნევმონია;
ბ) ეჭვი პლევრაში ექინოკოკურ ცისტბზე; დ) ტუბერკულოზი;
გ) სისხლმდენი დიათეზი; ე) სარკოიდოზი.
დ) ემფიზემის გამო მძიმე პულმონური უკმარისობა;
ე) ჰემოფილია. 374. მწვავე ბრონქიტის ბრონქიოლიტით გართულების ნიშნებს არ მიეკუთნება:
ა) ექსპირაციული ქოშინი;
369. ზრასრულთა რესპირატორული დისტრეს სინდრომის დროს ყოველთვის აღინიშნება: ბ) ციანოზი;
ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას მცირე ზომის ლოკალიზებული მასა; გ) სუნთქვის უკმარისობა;
ბ) გაზრდილი არტერიული „PCO2“; დ) მწვავედ განვითარებული ხველა;
გ) ფილტვის არტერიის ემბოლია; ე) სისუსტე და ტემპერატურის მომატება ფებრილურამდე.
დ) შემცირებული ფილტვების მოძრაობა;
ე) ვენტილაციის დარღვევა ნორმალური ოქსიგენაციის შენარჩუნებით. 375. მწვავე ბრონქიტის დროს ლაბორატორიული კვლევებიდან ინფორმაციულობით
გამოირჩევა:
370. ბრონქოექტაზიისთვის ყველაზე დამახასიათებელია: ა) სისხლის საერთო ანალიზში გამოვლენილი ზომიერი ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი და
ა) ქოშინი; ედს-ის მცირედი მატება;
ბ) მსტვენავი ხიხინი; ბ) ნახველის ბაქტერიოსკოპიით დადგენილი მიკროფლორის ტიპი;
გ) ქრონიკული პროდუქტიული (ნახველით) ხველა; გ) სისხლში "C"-რეაქტიული ცილის მომატება;
დ) სუნთქვის უკმარისობა; დ) პლაზმის ცილების კონცენტრაციული დარღვევები;
ე) ჰემოპტიზი; ე) "alfa 2"-გლობინულური ფრაქციის მომატება.

371. 30 წლის ქალს აღენიშნება: თავის და ყელის ტკივილი, მიალგია, გულისრევა, ღებინება,
სუბფებრილური ცხელება, მშრალი ხველა და გულმკერდის რენტგენოლოგიური
გამოკვლევით არაერთგვაროვანი სეგმენური ინფილტრაციები. ავადმყოფის სავარაუდო
დიაგნოზია:
ა) ჰისტოპლაზმოზი;
ბ) გააქტივებული ტუბერკულოზი;
376. ავადმყოფს მწვავე ბრონქიტით განუვითარდა ექსპირაციული ქოშინი, სუნთქვის
უკმარისობა, ციანოზი, თავს სუსტად გრძნობს, ტემპერატურამ წინა დღეებთან შედარებით
მოიმატა და 38,60C-ია; ბრონქიოლიტით გართულების დასადასტურებლად/გამოსარიცხად,
რომელი გამოკვლევის ჩატარებაა ყველაზე ინფორმატიული:
ა) გარეგანი სუნთქვის ფუნქციის შეფასება;
ბ) სისხლის ლაბორატორიული გამოკვლევა;

36
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ნახველის ლაბორატორიული გამოკვლევა;
დ) გულმკერდის რენტგენოგრაფიული კვლევა;
ე) ბრონქოსკოპიის წარმოება.
377. მწვავე ბრონქიტის დროს "M"-ქოლინომაბლოკირებელი და ადრენომიმეტული
თვისებების პრეპარატები ინიშნება:
ა) ჩირქოვანი ნახველის არსებობისას;
ბ) სპირომეტრიით ბრონქოობსტრუქციის ვერიფიცირების შემდეგ;
გ) 50 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში;
დ) დაავადების მორეციდივე ხასიათის დროს;
ე) ნახველის ბაქტერიოსკოპიით პათოგენური მიკროფლორის ტიპის დადგენისას.
378. მწვავე ბრონქიტის კლინიკისათვის დამახასიათებელი არ არის:
ა) შემაწუხებელი ხველის გაჩენა;
ბ) ცხელება;
გ) სუნთქვის უკმარისობა;
დ) დამზოგველი ტკივილი მკერდის ძვლის უკან;
ე) სისუსტე.
379. ფილტვების პირველადი ემფიზემისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ქოშინი;
ბ) დაავადების გამოვლენა ადრეულ ასაკში;
გ) ფიზიკური დატვირთვის მიმართ ტოლერანტობა მკვეთრი დაქვეითება;
დ) სისხლის შრატში "alfa 1"- ანტიტრიპსინის დაბალი კონცენტრაცია;
ე) ანთების რენტგენოლოგიური ნიშნები.
380. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების არაფილტვისმიერ
გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:
ა) სხეულის წონის კლება;
ბ) თავის ტკივილი დილით;
გ) ძილიანობა დღისით;
დ) უძილობა ღამით;
ე) ცენტრალური ციანოზი და/ან ქოშინი.
381. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების ემფიზემური კლინიკური
ფორმისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) პროგრესირებადი ქოშინი ფიზიკური დატვირთვის დროს;
ბ) სხეულის წონის კლება;
გ) პროდუქციული ხველა ნახველის გამოყოფით;
დ) მარჯვენა პარკუჭოვანი უკმარისობის გვიანი განვითარება;
ე) ქოშინის მიუხედავად, ციანოზის არარასებობა.
382. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების ბრონქიტული ფორმისთვის არ
არის დამახასიათებელი:
ა) მკვეთრად გამოხატული ქოშინი;
ბ) ქოშინის არარასებობა;
გ) პროდუქციული ხველა ნახველის გამოყოფით;
დ) დაავადების ადრეულ სტადიაზე განვითარებული გამოხატული ჰიპოქსია და
ფილტვისმიერი ჰიპერტენზია;
ე) გამოხატული ციანოზი, მარჯვენა პარკუჭოვანი უკმარისობის ნიშნებთან ერთად.
383. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების მსუბუქი მიმდინარეობისას (I
სტადია) რეგულარულად მისაღებად ინიშნება:
ა) ხანმოკლე მოქმედების "M-"ქოლინომაბლოკირებლები;
ბ) ხანგრძლივი მოქმედების "M"-ქოლინომაბლოკირებლები;
გ) ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა-ადრენომიმეტიკები;
დ) "M"-ქოლინომაბლოკირებლებისა და ბეტა-ადრენომიმეტიკების კომბინაცია;
ე) რეგულარული/მუდმივი მკურნალობა საჭირო არ არის.
384. "ატიპური პნევმონიის" ტერმინის ქვეშ, ჩვეულებრივ, იგულისხმება:
ა) ეოზინოფილური პნევმონია;
ბ) ვირუსული ბრონქოპნევმონია;
გ) მიკოპლაზმით, ლეგიონელათი, ქლამიდიებით გამოწვეული პნევმონია;
დ) ზედაწილოვანი ლოკალიზაციის პნევმოკოკური პნევმონია;
ე) გრამუარყოფითი ფლორით გამოწვეული პნევმონია.
385. ნოზოკომიული პნევმონია - ესაა პნევმონია, რომელიც აღმოცენდება:
ა) პაციენტის ჰოსპიტალიზაციიდან ≥96 სთ-ის შემდეგ;
ბ) სტაციონარიდან გაწერის 5-7 დღის შემდეგ;
გ) ჰოსპიტალიზაციიდან 5-7 დღის შემდეგ;
დ) პაციენტის ჰოსპიტალიზაციიდან ≥48 სთ-ის შემდეგ.
386. პნევმონიის გამო ჰოსპიტალიზაციის ჩვენება არ არის:
ა) ასაკი >70 წელი;
ბ) თანმხლები ქრონიკული დაავადება ან დაავადებები;
გ) არაეფექტური ამბულატორიული მკურნალობა 1 დღის განმავლობაში;
დ) სუნთქვის სიხშირე წთ-ში 30;
ე) შესაძლო ასპირაცია.
387. რივალტას დადებით სინჯთან და ცილის 30 გრ/ლ-ზე მეტ შემცველობასთან ერთად,
პლევრის გამონაჟონის ექსუდაციურ ხასიათზე მითითებს:
ა) გლუკოზის მომატებული შემცველობა;
ბ) ლაქტატდეჰიდროგენაზას მომატებული შემცველობა;
გ) ასპარტატამინოტრანსფერაზას მომატებული შემცველობა;
37
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ალანინამინოტრანსფერაზას მომატებული შემცველობა;
ე) ქოლესტერინის მომატებული შემცველობა.
388. ვიდეოკონტროლით თორაკოსკოპიული ბიოფსია ან ფილტვის ღია ბიოფსია
გამოიყენება:
ა) ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების სადიაგნოსტიკოდ;
ბ) ბრონქოექტაზიის სადიაგნოსტიკოდ;
გ) ფილტვების ტუბერკულოზის სადიაგნოსტიკოდ;
დ) მაფიბროზებელი ალვეოლიტის სადიაგნოსტიკოდ;
ე) ატიპიური პნევმონიის სადიაგნოსტიკოდ.
389. იდიოპათიური მაფიბროზებელი ალვეოლიტის დიაგნოსტიკური ნიშნებია:
ა) გულმკერდის ლიმფური კვანძების ორმხრივი გადიდება;
ბ) დიფუზური წვრილკეროვანი ცვლილებები ორივე ფილტვში (ბადისებრი დეფორმაციები
განსაკუთრებით მათ ბაზალურ ნაწილებში), ქვედა წილების მოცულობის შემცირება;
გ) ქვედა წილში ინტენსიური დაჩრდილვა;
დ) ფილტვის ველების ემფიზემატოზური გაფართოება;
ე) ფილტვის ქსოვილის ინფილტრაცია, გამჭირვალე სითხის ჰორიზონტალური დონის
უბნებით.
390. მაფიბროზებელი ალვეოლიტის მკურნალობისთვის გამოიყენება:
ა) ანტიბიოტიკები, ბრონქოლიტიკები;
ბ) მუკოლიტიკები, ვირუსის საწინააღმდეგო პრეპარატები;
გ) გლუკოკორტიკოიდები, იმუნოდეპრესანტები;
დ) იმუნომოდულატორები, ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
ე) ანტიკოაგულანტები, ბეტა-ბლოკატორები.
391. 60 წლის პაციენტი უჩივის ტკივილს გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში. მას აღენიშნება
სუნთქვის უკმარისობა და ხველა მყრალი სუნის ნახველით. მიუხედავად ინტრავენური
ანტიბიოტიკოთერაპიისა, ბოლო 4 დღის განმავლობაში სიმპტომები უცვლელია. დაავადების
დაწყებიდან გასულია 2 კვირა. ექიმის მიერ დანიშნულ ორალურ ანტიბიოტიკებს იღებდა
არარეგულარულად. მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში ტემპერატურის სადღეღამისო
მრუდი მერყეობს სუბფებრილურიდან მაღალ ციფრებამდე. პაციენტის მართვის ჯგუფი ცუდ
პროგნოზზე შიშობს და რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას ნიშნავს. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან
რომელი რენტგენოლოგიური ცვლილებები არის მაღალი ალბათობით მოსალოდნელი
აღნიშნულ პაციენტთან?
ა) ჰაერი მარჯვენა პლევრალურ სივრცეში;
ბ) ერთეული ცირკულარული ჩრდილი პერიფერიული მარჯვენა ჰემითორაქსში;
გ) ლიანდაგისებური და ბეჭდისებური ჩრდილი მარჯვენა ჰემითორაქსში;
დ) მარჯვენა ფილტვში ჰაერის შემცველი ღრუ სწორი შიგნითა კონტურებით და სითხის
ჰორიზონტული დონით
392. 17 წლის ახალგაზრდა ქალი აპირებს საზღვარგარეთ გამგზავრებას სწავლის
გაგრძელების მიზნით. მას აქვს ასთმა და იყენებს 100 მკგ სალბუტამოლის ინჰალაციას 3 ან
4-ჯერ თვეში. პაციენტი შიშობს, რომ ვერ გამოცნობს დაავადების პროგრესირების ადრეულ
ნიშნებს. თქვენი აზრით, ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ნიშანი უნდა მიიჩნიოს
პაციენტმა საყურადღებოდ?
ა) თავბრუსხვევა და კიდურების კანკალი;
ბ) ინჰალატორის არაეფექტურობა;
გ) ყელის ტკივილი;
დ) მძიმე ფიზიკური დატვირთვის დროს სუნთქვის გაძნელება;
ე) ცხვირიდან გამონადენი.
393. 41 წლის მამაკაცს მეხუთე დღეა აღენიშნება პროდუქტიული ხველა პერიოდულად
წითლად შეფერილი, ძირითადად კი მომწვანო ფერის, ჩირქოვანი ნახველით. ასევე
აღინიშნება ღამის შემცივნებები და სუნთქვასთან/ხველასთან ასოცირებული ტკივილი
გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში. 25 წელია ეწევა; t - 37,80C; HR - 100 წთ-ში; T/A 115/80
მმ. ვწ. სვ. RR 22 წუთში; SaO2 - 93% ჰაერზე; მარჯვნივ, ქვედა წილში აღინიშნება
კრეპიტაცია. რომელი დიაგნოზია ყველაზე სავარაუდო?
ა) ბრონქული კარცინომა;
ბ) საზოგადოებაში შეძენილი პნევმონია;
გ) სარკოიდოზი;
დ) ტუბერკულოზი;
ე) ვეგენერის გრანულომატოზი.
394. 60 წლის მამაკაცს აქვს მუდმივი ხასიათის ხველა ბოლო 1 წლის განმავლობაში. წონაში
დაიკლო 5 კგ და აღენიშნება სულ უფრო მზარდი სუნთქვის უკმარისობის ეპიზოდები. წლების
მანძლზე თამბაქოს მომხმარებელია. გულმკერდის დაზიანების სპეციფიური ნიშნები არ
აღინიშნება, თუმცა კახექსიურია და გამოხატულია მარჯვენა მხარეს თვალის ნაპრალის
შევიწროება და ენოფთალმი; რენტგენოგრამა აჩვენებს კვანძს მარჯვენა ფილტვის
მწვერვალის მიდამოში, რაც ჩაითვალა მისი ყველა სიმპტომის მიზეზად. ყველაზე მეტი
ალბათობით რომელი სტრუქტურის კომპრესიას ახენს კვანძი?
ა) დამატებითი ნერვის (ქალა ტვინის მეთერთმეტე ნერვი);
ბ) კისრის სიმპატიკური წნულის;
გ) თვალის მამოძრავებელი ნერვის;
დ) ზემო ღრუ ვენის;
ე) სამწვერა ნერვის (თვალის განშტოება);
395. 26 წლის მამაკაცს უეცრად დაეწყო ტკივილი გულმკერდის მარჯვენა ნახევარში ჰაერის
გამოხატულ უკმარისობასთან ერთად; აღნიშნავს, რომ ერთი კვირის წინ, სამსახურში,
სკრინინგული რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას აღმოუჩინეს წვრილი ზომის,
მრავლობითი ბულები ორივე ფილტვის ზედა წილში. აუსკულტაციით მარჯვენივ მკვეთრად
შესუსტებული სუნთქვა. რომელია ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) მწვავე პერიკარდიტი;
38
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) საავადმყოფოს გარე (საყოფაცხოვრებო) პნევმონია; ა) კონსტრიქციული პერიკარდიტი;
გ) კოსტოქონდრიტი; ბ) ციროზი;
დ) პნევმოთორაქსი; გ) პულმონური ემბოლიზმი;
ე) პულმონური ემბოლიზმი. დ) ნეფროზული სინდრომი.

396. საზოგადოებაში შეძენილი პნევმონიის ძირითადი ეტიოლოგიური აგენტი არის: 402. 78 წლის ავადმყოფს 10 წელია დიაგნოსტირებული აქვს ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტი. იგი
ა) „Streptococcus Pneumoniae“; ჰოსპიტალიზირებულ იქნა ჩივილებით: ტემპერატურის მომატება 38.6°C, შემცივნება, ხველა
ბ) „Staphylococcus aureus“; დიდი რაოდენობით სიხლნარევი ლორწოვან-ჩირქოვანი ნახველის გამოყოფით და
გ) „Mycoplasma Pneumoniae“; ქოშინით. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) „Legionella Pneumophila“; ა) მარჯვენამხრივი პნევმონია;
ე) „Klebsiella Pneumoniae“. ბ) ფილტვის აბსცესი;
გ) მწვავე ფილტვისმიერი გული;
397. ასთმის ტრიგერებს არ მიეკუთვნება: დ) პნევმოთორაქსი;
ა) რესპირატორული გამაღიზიანებლები; ე) ფილტვის არტერიის წვრილი ტოტების/განშტოებების თრომბოემბოლია.
ბ) ანემია;
გ) ინფექციები; 403. 23 წლის ჯანმრთელ ახალგაზრდას ძლიერი ხველის შემდეგ აღენიშნა გულმკერდის
დ) მედიკამენტები; მარჯვენა ნახევარში შეტევითი, ძლიერი ტკივილი. გამოკვლევისას: მარჯვნივ ტიმპანიტი,
ე) ემოციური სტრესი. შესუსტებული სუნთქვა და ბრონქოფონიაა. სავარაუდო დიაგნოზი:
ა) კრუპოზული პნევმონია;
398. რომელი აგენტით გამოწვეული პნევმონიისთვისაა დამახასიათებელი ბ) მწვავე ბრონქიტი;
ამინოტრანსფერაზების მატება და ჰიპონატრიემია? გ) პლევრიტი;
ა) „Streptococcus Pneumoniae“; დ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
ბ) „Mycoplasma Pneumoniae“; ე) სპონტანური პნევმოთორაქსი.
გ) „Legionella Pneumophila“;
დ) „Chlamydia psitaci“; 404. 45 წლის ავადმყოფს ბოლო რამოდენიმე თვეა აღენიშნება მზარდი ქოშინი. დაავადების
და ცხოვრების ანამნეზი მნიშვნელოვანი მონაცემების გარეშე. ობიექტურად: აკროციანოზი,
399. ატოპია მოიცავს: „დოლის ჩხირისებრი“ თითები. შესუსტებული სუნთქვის ფონზე ფილტვებში
ა) ასთმას, ეოზინოფილიას და გრანულომატოზურ ვასკულიტს; წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი. ფილტვის არტერიაზე მეორე ტონის აქცენტი.
ბ) ასთმას, ალერგიულ რინიტს და ატოპიურ დერმატიტს; რენტგენოლოგიურად: „ფიჭისებრი ფილტვის“ სურათი, უპირატესად ქვემო წილებში, გულის
გ) ასთმას, ატოპიურ დერმატიტს და ნაზალურ პოლიპებს; ზომები შეცვლილი არ არის, გამოდრეკილია ფილტვის არტერიის კონუსი. სავარაუდო
დ) ასთმას, ატოპიურ დერმატიტს და ალერგიულ რეაქციას ასპერგილოზზე; დიაგნოზი:
ე) ასთმას, ასპირინსენსიტიურობას და ატოპიურ დერმატიტს. ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) მაფიბროზებელი ალვეოლიტი (იდიოპათიური);
400. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული ჰემოპტიზთან მიმართებაში: გ) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
ა) უმნიშვნელო ჰემოპტიზის ყველაზე ხშირი მიზეზია ბრონქიტი; დ) შეგუბებითი პნევმონია;
ბ) ბრონქოექტაზია, მუკოვისციდოზის ჩათვლით, მასიური ჰემოპტოზის ხშირი მიზეზია; ე) ფილტვების ჰემატოგენურ-დისემინირებული ტუბერკულოზი.
გ) ავადმყოფის სიკვდილის მიზეზი სისხლის დანაკარგია;
დ) მასიურ ჰემოპტიზად ითვლება 24-48 სთ-ში დაახლოებით 600 მლ-ზე მეტი სისხლის 405. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების დროს რომელი უჯრედები
კარგვა; წარმოადგენენ ანთების ფორმირების საფუძველს?
ე) მასიური ჰემოპტიზის დროს გაზთა ცვლა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე სისხლის კარგვა. ა) ეოზინოფილები;
ბ) ბაზოფილები;
401. პლევრული ტრანსუდატის მიზეზებს არ მიეკუთვნება: გ) ნეიტროფილები;

39
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ლიმფოციტები. ა) ჭამის შემდეგ გამოხატული სისუსტე;
ბ) ნაღვლოვანი ღებინება;
406. 35 წლის ავადმყოფს 2 კვირის განმავლობაში აღენიშნება სისუსტე, მომატებული გ) ჰიპოგლიკემიის განვითარება ჭამიდან დაახლოებით 2 სთ-ის შემდეგ;
ოფლიანობა, სუნთქვისას ტკივილი მარჯვენა გვერდში, ტემპერატურა 38“C“0, „RR“ – 28 დ) სისლძარღვოვანი და ნეიროფსიქიური დარღვევები;
წუთში, პულსი - 100 წუთში. გულმკერდის მარჯვენა ნახევარი ჩამორჩება სუნთქვაში. ბგერითი ე) ნახშირწყლების აუტანლობა.
ხმიანობა მარჯვნივ ქვემოთ არ ტარდება, აღინიშნება ინტენსიური მოყრუება. მარჯვენა
ფილტვის ქვედა ნაწილში სუნთქვა შესუსტებულია. გულის საზღვრები გადაწეულია მარცხნივ. 411. ქრონიკული პანკრეატიტის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება:
წინასწარი დიაგნოზი: ა) სისხლში და შარდში პანკრეასის ფერმენტების აქტივობის მომატება;
ა) ფილტვის ინფილტრაციული ტუბერკულოზი; ბ) პანკრეასის ფერმენტების მომატება დუოდენურ შიგთავსში;
ბ) პლევროპნევმონია; გ) სტეატორეა;
გ) ექსუდაციური პლევრიტი; დ) კრეატორეა;
დ) ატელექტაზი. ე) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის მოშლა.

407. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის განვითარება ნაკლებად მოსალოდნელია: 412. ციმეტიდინის გამოყენება პეპტიკური წყლულის სამკურნალოდ მიზანშეწონილია,
ა) ქრონიკული პანკრეატიტის შემთხვევაში; რადგანაც ეს პრეპარატი:
ბ) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დროს; ა) აბლოკირებს ჰისტამინურ H1 რეცეპტორებს;
გ) ღვიძლის ციროზის დროს; ბ) აბლოკირებს M1 ქოლინორეცეპტორებს;
დ) კარდიოგენური შოკის შემთხვევაში; გ) ინიშნება დღეში ერთხელ;
ე) მასიური დამწვრობის შემთხვევაში. დ) ლორწოვანი გარსის შემომგარსველი პრეპარატია;
ე) აბლოკირებს H2 ჰისტამინურ რეცეპტორებს.
408. ავადმყოფი მამაკაცი, 55 წლის, კუჭის წყლულოვანი დაავადების 10-წლიანი ანამნეზით,
მკურნალობდა არარეგულარულად, პერიოდულად აღნიშნავდა გამწვავებას. უკანასკნელი 413. ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს უიპლის დაავადებას:
წლის მანძილზე ტკივილი ეპიგასტრიუმში გაუძლიერდა, ავადმყოფმა დაკარგა წონა, ა) ჰექტიური ცხელება;
ფიბროსკოპიით დიდ სიმრუდეზე აღინიშნება მოზრდილი წყლულოვანი დეფექტი. რას ბ) ყაბზობა;
ურჩევდით პაციენტს: გ) წონაში დაკლება;
ა) სასაწრაფოდ გაიკეთოს ოპერაცია; დ) პოლიართრალგიები;
ბ) ჩატარდეს კუშჭის სეკრეტორული ფუნქცია და მხოლოდ ამის შემდეგ გადაწყდეს ე) ტრაქეობრონქიტი.
ოპერაციული მკურნალობი საკითხი;
გ) ოპერაციული ჩარევის საკითხი გადაწყდეს კონსერვატული მკურნალობის დასრულებიდან 414. კუჭის წყლულის დროს ყველაზე უფრო ინფორმაციული დიაგნოსტიკური მეთოდია:
5-6 კვირის შემდეგ; ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
დ) ჩატარდეს რენტგენოკონტრასტული კვლევა; ბ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე;
ე) ჩატარდეს გასტროფიბროსკოპია ბიოფსიით, რის შემდეგაც გადაწყდება მკურნალობის გ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;
ტაქტიკა. დ) ფიზიკური გამოკვლევა (პერკუსია, პალპაცია);
ე) ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპია.
409. ნაღვლის შეგუბებას არ იწვევს:
ა) კვების რეჟიმის მოშლა; 415. ქვემოთ ჩამოთვლილი მტკიცებებიდან რომელია ჭეშმარიტი კუჭის წყლულოვან
ბ) ფაღარათი; დაავადებასთან დაკავშირებით:
გ) ორსულობა; ა) თან ახლავს მჟავის მომატებული სეკრეცია;
დ) ჰიპოდინამია; ბ) განვითარება არ არის დაკავშირებული სტრესული სიტუაციის ზემოქმედებასთან;
ე) ფსიქოემოციური სტრესი. გ) ხშირად ახლავს ფაღარათი;
დ) უხშირესად გვხვდება 60-70 წლის ასაკში;
410. დემპინგ-სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) რაც მეტია წყლულის ზომა, მით უფრო ხშირად განიცდის მალიგნიზაციას.

40
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ე) ჰიპერგლიკემია.
416. ცოლინგერ-ელისონის სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) წყლულების წარმოქმნა კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავში; 422. ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელია ყველაზე ზუსტი არასპეციფიური წყლულოვანი
ბ) დიარეა; კოლიტის სადიაგნოსტიკოდ:
გ) კუჭის წვენის ჰიპერსეკრეცია; ა) ირიგოსკოპია;
დ) ჰიპერკალცემია; ბ) კოლონოსკოპია;
ე) სტეატორეა. გ) ნაწლავური ფლორის შესწავლა;
დ) კოპროლოგიური გამოკვლევა;
417. კურვუაზიეს სიმპტომი არ ახასიათებს: ე) ექოსკოპია.
ა) ფატერის დვრილის კიბოს;
ბ) ქრონიკულ ქოლეცისტიტს;
გ) პანკრეასის თავის კიბოს; 423. სტეატორეა არ ახასიათებს:
დ) ნაღვლის საერთო სადინარის კიბოს; ა) ქრონიკულ პანკრეატიტს;
ბ) კრონის დაავადებას;
418. ბილიარული ციროზისთვის არ არის დამახასიათებელი: გ) ნაწლავთა ამილოიდოზს;
ა) ჰიპერბილირუბინემია, უპირატესად კონიუგირებული ბილირუბინის ხარჯზე; დ) ნაწლავთა პოლიპოზს;
ბ) ბილირუბინურია; ე) წვრილი ნაწლავის რეზექციას.
გ) ურობილინურია;
დ) ოსტეოპოროზი; 424. ქრონიკული ანაციდური გასტრიტისთვის დამახასიათებელია:
ე) ქსანთელაზმები. ა) ყაბზობა;
ბ) ტკივილი უზმოზე;
419. ღვიძლის დიაგნოსტიკური პუნქციური ბიოფსიის ჩატარება არაინფორმაციულია: გ) კუჭის ლორწოვანის ატროფია;
ა) დაუდგენელი გენეზის ჰეპატოსპლენომეგალიის შემთხვევაში; დ) ღამის ტკივილი;
ბ) ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მყარი დარღვევის დროს; ე) კუჭის წვენის ჰიპერსეკრეცია.
გ) ღვიძლის ანგიომაზე ეჭვისას;
დ) ქრონიკული ალკოჰოლური ჰეპატიტის შემთხვევაში; 425. ღამის და „მშიერი ტკივილები“ ახასიათებს:
ე) ჰემოქრომატოზზე ეჭვის დროს. ა) კუჭის კიბოს;
ბ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულს;
420. ჰეპატოლენტიკულური დეგენერაციისთვის (ვილსონის დაავადება) არ არის გ) დივერტიკულიტს;
დამახასიათებელი: დ) ქოლანგიტს;
ა) ნევროლოგიური დარღვევები; ე) კრონის დაავადებას.
ბ) ჰეპატოსპლენომეგალია;
გ) სიყვითლე; 426. ჰემოქრომატოზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
დ) სისხლში ცერულოპლაზმინის დონის მომატება; ა) მელანოდერმია;
ე) შარდით სპილენძის გაძლიერებული ექსკრეცია. ბ) ჰიპერგლიკემია;
გ) სისხლში რკინის შემცველობის დაქვეითება;
421. ქრონიკული პანკრეატიტის გამწვავების დეტექციის ყველაზე მგრძნობიარე დ) ჰეპატომეგალია;
ლაბორატორიული ცვლილება არის: ე) კარდიომიოპათია.
ა) ლეიკოციტოზი;
ბ) ამინოტრანსფერაზების დონე; 427. ნაღვლის ბუშტის ჰიპერტონულ დისკინეზიას არ ახასიათებს:
გ) სისხლში და შარდში ამილაზის დონე; ა) გარდამავალი სიყვითლე;
დ) ტუტე ფოსფატაზის დონე; ბ) დუოდენური ზონდირებისას, ბ ულუფაში ნაღვლის გამოყოფის შემცირება;

41
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ქოლეცისტოგრაფიით: ნაღვლის ბუშტის დაყოვნებული დაცლა, მისი ზომების გადიდებით; გ) უიპლის დაავადება;
დ) ნაღვლოვანი კოლიკის პერიოდული შეტევები. დ) ტროპიკული სპრუ;
ე) წყლულოვანი კოლიტი.
428. ღვიძლის უკმარისობისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) პროთრომბინის დონე მკვეთრი დაქვეითება; 433. სკლეროდერმიის გასტროინტესტინურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება:
ბ) ანტიჰემოფილური ფაქტორების მკვეთრი დაქვეითება; ა) რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
გ) ჰემორაგიული სინდრომი; ბ) პანკრეატიტი;
დ) პიგმენტური ცვლი მოშლა, ბილირუბინის მკვეთრი მატებით; გ) ნაღვლის ბუშტის კალკულოზი;
ე) სისხლში ასპარტატ- და ალანინამინოტრანსფერაზების ნორმალური აქტივობა. დ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;

429. ავადმყოფი მამაკაცი, 22 წლის, უჩივის ტკივილს მუცლის არეში, სისხლიან განავალს, 434. კუჭის წყლული ყველაზე ხშირად ლოკალიზებულია:
საერთო სისუსტეს. ობიექტურად აღინიშნება მუცლის მკვეთრი მტკივნეულობა მსხვილი ა) კარდიულ ნაწილში;
ნაწლავის მთელს პროექციაზე. სავარაუდო დიაგნოზია: ბ) ფუნდუსში;
ა) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი; გ) მცირე სიმრუდეზე;
ბ) ნაწლავის ტუბერკულოზი; დ) დიდ სიმრუდეზე;
გ) დიზენტერიული კოლიტი; ე) პრეპილორულ ნაწილში.
დ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
ე) კრონის დაავადება. 435. 12-გოჯა ნაწლავის გაურთულებულ წყლულს არ ახასიათებს:
ა) მშიერი ტკივილები;
430. ავადმყოფი მამაკაცი, 45 წლის, უჩივის ტკივილს ილეოცეკალურ მიდამოში, სხეულის ბ) სეზონური ტკივილები;
ზემო ნაწილის ჰიპერემიას, ხანმოკლე შეხურებების ეპიზოდებს, ოფლიანობას, ტაქიკარდიას, გ) ღებინება, პირნაღებ მასაში წინა დღით მიღებული საკვების ნაწილაკების შემცველობით;
ჰიპოტონიას და დიარეას. გლუკოზის დონე სისხლში ნორმის ფარგლებშია. ანალოგიური დ) ტკივილის გაძლიერება საკვების მიღებიდან 2-3 საათის შემდეგ;
კლინიკური სურათი ვითარდება 50 მლ არყის მიღებიდან 5-10 წუთის შემდეგ. ყველაზე ე) ტკივილის დროებითი შემსუბუქება ნატრიუმის ბიკარბონატის მიღების შემდეგ.
მეტად სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) პანკრეატოგენური ქოლერა; 436. რა არის დამახასიათებელი 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისთვის:
ბ) ფუნქციური დიარეა; ა) ღამის ტკივილები;
გ) გასტრინომა; ბ) აქილია;
დ) კარცინოიდული სინდრომი; გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
ე) ფეოქრომოციტომა. დ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით;
ე) ფაღარათი.
431. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი აძლიერებს ღვიძლის
ნაღველწარმომქმნელ ფუნქციას: 437. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არის დამახასიათებელი ქრონიკული
ა) ალოქოლი; ქოლეცისტიტისთვის?
ბ) ბელადონას პრეპარატები; ა) მშიერი ტკივილი;
გ) ატროპინი; ბ) აქილია;
დ) ნოშპა. გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
დ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით;
432. 45 წლის მამაკაცს ართრალგიით, დიარეით, მალაბსორბციით, კანის ე) ღამის ტკივილი.
ჰიპერპიგმენტაციით, VII ნერვის დამბლით, აქვს კლინიკური რემისია ტრიმეტოპრიმ-
სულფამეტოქსაზოლით მკურნალობის ერთწლიანი კურსის შემდეგ. სავარაუდო დიაგნოზია: 438. პიკის ციროზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ნაწლავის ლიმფომა; ა) ჰეპატომეგალია;
ბ) მილიარული ტუბერკულოზი; ბ) ასციტი;

42
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) კისრის ვენების შებერვა 444. 30 წლის მამაკაცი კლინიკაში მოყვანილ იქნა თვითდინებით, კოლტების შემცველი
დ) სპლენომეგალია; სისხლიანი ღებინების გამო. მეგობრებისგან შეკრებილი ანამნეზის თანახმად, გასულ
ე) ნორმალური ცენტრალური ვენური წნევა. საღამოს პაციენტმა მიიღო დიდი ოდენობით ალკოჰოლი და რამოდენიმეჯერ აღებინა, სანამ
დაეწყებოდა სისხლდენა, რომელიც უკვე 1 საათია, გრძელდება. ამ მდგომარეობის
439. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი უწყობს ხელს ტკივილის სინდრომის სავარაუდო მიზეზია:
მოხსნას ქრონიკული პანკრეატიტის დროს: ა) მწვავე გასტრიტი;
ა) ალმაგელი; ბ) მწვავე პანკრეატიტი;
ბ) დიაკარბი; გ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული;
გ) ატროპინი; დ) გასტროეზოფაგური ლორწოვანი შრის ნახეთქი (მელორი-ვეისის სინდრომი);
დ) ალოქოლი; ე) საყლაპავის ქვემო ნაწილის რუპტურა.
ე) ოქსაფენამიდი.
445. 60 წლის მამაკაცს 2 დღეა, აქვს გულისრევა, პირღებინება, აღენიშნება მტკივნეული
440. დიარეა არ არის დამახასიათებელი: წარმონაქმნი მარჯვენა საზარდულის არეში, რომელიც კარგად ისინჯება. აღნიშნულ
ა) კრონის დაავადებისთვის; სიტუაციაში საუკეთესო ტაქტიკაა:
ბ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტისთვის; ა) ანალგეზიური და ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება და გამოკვლევა;
გ) ცელიაკიისთვის; ბ) ბარიუმის ოყნა;
დ) პელაგრისთვის; გ) წარმონაქმნის ბიოფსია;
ე) მეგაკოლონისთვის. დ) სასწრაფო ოპერაცია;
ე) წარმონაქმნის შემცირების მცდელობა;
441. კუჭის კარცინომის მეტასტაზირების ჩვეული ლოკალიზაციაა:
ა) ღვიძლი; 446. კრონის დაავადებისთვის დამახასიათებელია:
ბ) პერიტონეუმი; ა) არაკაზეოზური გრანულომატოზი;
გ) ფილტვები; ბ) კაზეოზური გრანულომატოზი;
დ) თირკმელზედა ჯირკვლები; გ) დაზიანებული ნაწლავის კედლის გათხელება;
ე) ძვლები. დ) სწორი ნაწლავის ანთება;

442. ჰეპატოცელულური კარცინომის სადიაგნოსტიკო მარკერია: 447. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების პერიოდში ძირითადი
ა) ქორიონული გონადოტროპინი; სიმპტომებია:
ბ) ალფა-ფეტოპროტეინი; ა) ტკივილი ჭამის შემდეგ;
გ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი; ბ) მშიერი ტკივილი;
დ) ტუტე ფოსფატაზა; გ) გულისრევა;
ე) s 100 ანტიგენი. დ) ბოყინი;
ე) დიარეა.
443. 25 წლის ქალს აღენიშნება ზომიერი პერსისტული არაკონიუგირებული
ჰიპერბილირუბინემია, სავარაუდო დიაგნოზია: 448. რომელია წყლულოვანი დაავადების პირდაპირი რენტგენოლოგიური ნიშანი:
ა) კრიგლერ - ნაიარის სინდრომი; ა) ნიშა;
ბ) დუბინ - ჯონსონის სინდრომი; ბ) 12 გოჯა ნაწლავის დეფორმაცია;
გ) მემკვიდრეობითი გლუკურონილ - ტრანსფერაზას დეფიციტი (ჟილბერის სინდრომი); გ) პილორუსის სპაზმი;
დ) მწვავე ჰემოლიზური ანემია; დ) კარდიის სპაზმი;
ე) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი. ე) ავსების დეფექტი.

43
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
449. რომელი სიმპტომი გვაფიქრებინებს წყლულოვანი დაავადების პენეტრაციით გ) პენიცილინს;
გართულებაზე: დ) სულფანილამიდებს;
ა) მშიერი ტკივილების გაძლიერება; ე) კანამიცინს.
ბ) ღამის ტკივილები;
გ) გულძმარვა; 455. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის ქრონიკული ჰეპატიტების სხვა ფორმებისგან
დ) ბოყინი; განმასხვავებელი ძირითადი ნიშანი არის:
ე) 12 გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების ციკლური მიმდინარეობის გაქრობა და ა) ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება;
ტკივილის მუდმივი ხასიათი. ბ) ჰისტოლოგიური ცვლილებები;
გ) ჰეპატომეგალია;
450. რომელია ღვიძლის ექინოკოკოზისთვის დამახასიათებელი ნიშანი: დ) სიყვითლე;
ა) რკინის ჭარბი დაგროვება ღვიძლში, რაც აღმოჩნდება პერლსის დადებითი რეაქციით;
ბ) კაიზერ-ფლეიშესის რგოლი თვალის რქოვანაზე; 456. ჩამოთვლილთაგან რომელი წარმოადგენს ქრონიკული პანკრეატიტის ყველაზე ხშირ
გ) დადებითი რეაქცია ალფა-ფეტოპროტეინზე; მიზეზს:
დ) დადებითი ჰემაგლუტინაციის და კაცონის რეაქციები; ა) ვირუსული ინფექცია;
ე) ფრუქტოზურია. ბ) ბილიარული პათოლოგია;
გ) ცილის დეფიციტი დიეტაში;
451. გრეგერსენის დადებითი რეაქცია, თუ მას თან ახლავს წონის დაქვეითება, ყველაზე დ) ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია;
ხშირად გვხვდება: ე) ვირუსული ჰეპატიტი.
ა) ქრონიკული გასტრიტის დროს;
ბ) კუჭის ფუნქციური მოშლილობისას; 457. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლისთვის არ არის დამახასიათებელი
გ) კუჭის წყლულოვანი დაავადების დროს; არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია:
დ) კუჭის კიბოს დროს; ა) მექანიკური სიყვითლისთვის;
ე) საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს. ბ) ჰემოლიზური სიყვითლისთვის;
გ) ჟილბერის სინდრომისთვის;
452. რა ასაკში გვხვდება ყველაზე ხშირად ქრონიკული გასტრიტი გამოხატული დ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
სეკრეტორული უკმარისობით:
ა) ყველა ასაკში; 458. მექანიკური სიყვითლისათვის დამახასიათებელია:
ბ) ბავშვობის ასაკში; ა) არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ალანინ და ასპარტატ-ამინოტრანსფერაზების
გ) ახალგაზრდა ასაკში; დონის მომატება;
დ) მოხუცებულებში; ბ) კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტერინის, ალანინ- და
ე) საშუალო ასაკში. ასპარტატამინოტრანსფერაზების დონის მკვეთრი მომატება;
გ) კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ტუტე ფოსფატაზას დონის მკვეთრი მომატება;
453. რა პრეპარატი გამოიყენება კუჭის წვენის სეკრეციის სტიმულაციის მიზნით: დ) არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია;
ა) მაგნიუმის სულფატი;
ბ) ადრენალინი; 459. ჩამოთვლილი სინდრომებიდან რომლისთვის არის დამახასიათებელი ქავილი,
გ) ატფ; კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ტუტე ფოსფატაზის, ქოლესტერინის მომატება:
დ) ჰისტამინი; ა) ჰეპატოცელულური სიყვითლისთვის;
ე) ატროპინი. ბ) ღვიძლისქვედა (მექანიკური სიყვითლისათვის);
გ) ჟილბერის სინდრომისთვის;
454. რომელ ანტიბაქტერიულ პრეპარატს არ გააჩნია ჰეპატოტოქსიური მოქმედება: დ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
ა) ტეტრაციკლინს; ე) ჰემოლიზური სიყვითლისთვის.
ბ) გენტამიცინს;

44
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
460. ჰექტიური ცხელება, ჰეპატომეგალია, ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი მარცხნივ ბ) ცხიმები;
გადახრით და ტოქსიური მარცვლოვანებით, სავარაუდოდ მიგვანიშნებს: გ) ნახშირწყლები;
ა) მწვავე ვირუსულ ჰეპატიტზე; დ) სითხეები;
ბ) ქრონიკულ ჰეპატიტზე; ე) მინერალური მარილები.
გ) ღვიძლის აბსცესზე;
დ) ციროზზე; 467. ღვიძლის ციროზის გართულებებს არ მიეკუთვნება:
ე) ღვიძლის კიბოზე. ა) სისხლდენა ვარიკოზული ვენებიდან;
ბ) კომა;
461. ჩამოთვლილთაგან ყაბზობა დამახასიათებელია: გ) ღვიძლის კიბო;
ა) ჰიპოაციდური გასტრიტისთვის; დ) ქოლეცისტიტი;
ბ) ქრონიკული ენტერიტისთვის;
გ) უიპლის დაავადებისთვის; 468. რომელი პათოლოგიის ერთ-ერთი ადრეული სიმპტომია ჰიპერგლიკემია და
დ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისთვის; გლუკოზურია:
ა) ნაღვლის ბუშტის კიბოს;
462. დიარეის კომბინაცია ტკივილის სინდრომთან და მეზენტერიული ლიმფური კვანძების ბ) პანკრეასის ტანის კიბოს;
გაკირვასთან ერთად ყველაზე მეტად დამახასითებელია: გ) პანკრეასის კუდის კიბოს;
ა) მსხვილი ნაწლავის კიბოსთვის; დ) ნაწლავის კიბოს;
ბ) კრონის დაავადებისთვის; ე) კუჭის კიბოს.
გ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტისთვის;
დ) ამებიაზისთვის; 469. რის შედეგაია ღვიძლის გადიდება I ტიპის შაქრიანი დიაბეტით (სამწლიანი ანამნეზითა
ე) ტუბერკულოზური ილეოტიფლიტისთვის. და საშუალო სიმძიმის ფორმით) დაავადებულ პაციენტთან:
ა) ჰეპატოზის;
463. ქოლეცისტოგრაფია უკუნაჩვენებია ავადმყოფებისთვის: ბ) ჰემოქრომატოზის;
ა) ცხიმების აუტანლობით; გ) ამილოიდოზის;
ბ) ვირუსული ჰეპატიტის შემდგომ პერიოდში; დ) ღვიძლის ციროზის;
გ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადებით; ე) ქრონიკული ჰეპატიტის.
დ) იდიოსინკრაზიით იოდის მიმართ;
470. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის მკურნალობისთვის იყენებენ ეფექტურად
464. წვრილკვანძოვანი ციროზის განვითარებას იწვევს: სულფასალაზინს:
ა) ვირუსული ჰეპატიტი; ა) ჩვეული ყაბზობისას;
ბ) ალკოჰოლიზმი; ბ) კრონის დაავადების დროს;
გ) სანაღვლე გზების დაავადებები; გ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის;
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზი; დ) ნაწლავური სისხლდენის;
ე) მსხვილი ნაწლავის დივერტიკულიტების.
465. მსხვილკვანძოვანი ციროზის განვითარებას იწვევს:
ა) ალკოჰოლიზმი; 471. 40-60 წლის მამაკაცებში დიარეა, სტეატორეა, პოლიართრიტთან და ლიმფოციტოზთან
ბ) ვირუსული ჰეპატიტი; ერთად, უპირველესად გვაფიქრებინებს:
გ) კვებითი რეჟიმის დარღვევა; ა) გასტროგენურ ფაღარათზე;
დ) ქოლესტაზი; ბ) უიპლის დაავადებაზე;
გ) სპრუზე;
466. ღვიძლისმიერი კომის საშიშროების დროს დიეტაში უნდა შევზღუდოთ: დ) სკლეროდერმიაზე;
ა) ცილები; ე) ქრონიკულ ენტერიტზე.

45
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა

472. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის მართებული რეფლუქს-ეზოფაგიტთან
მიმართებაში:
ა) ხშირად ვითარდება დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს;
ბ) მის განვითარებას ხელს უწყობს ნაღველ-კენჭოვანი და წყლულოვანი დაავადება;
გ) ვითარდება მუცლის ღრუს დიდი სიმსივნის დროს;
დ) მის დიაგნოსტიკაში წამყვანი ადგილი უჭირავს ეზოფაგოსკოპიას;
ე) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა დიაგნოსტიკისთვის არ გამოიყენება.
473. კარდიის აქალაზიის დროს კარდიოდილატაციის წინააღმდეგჩვენებას არ წარმოადგენს:
ა) კარდიის პირველადი (იდიოპათიური) აქალაზია;
ბ) დაავადების მიმდინარეობა ძლიერი ღებინებით;
გ) გამოხატული ეზოფაგიტი;
დ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზი;
ე) ძლიერ გაფართოებული და ატონური საყლაპავი;
474. ქვემოთჩამოთვლთაგან რომელია საყლაპავის ყველაზე გავრცელებული პათოლოგია?
ა) კარდიის აქალაზია;
ბ) საყლაპავის ნაწიბუროვანი შევიწროება;
გ) საყლაპავის კიბო;
დ) კარდიის უკმარისობა;
ე) იდიოპათიური ეზოფაგოსპაზმი.
475. ქვემოთმოყვანილი დებულებებიდან რომელი არ არის სწორი ფუნქციური აქილიის
შემთხვევაში:
ა) ფუნქციური აქილია არის დროებითი მოვლენა;
ბ) იგი შეიძლება იყოს კუჭის სეკრეტორული აპარატის თანდაყოლილი სისუსტის შედეგი;
გ) ერთმომენტიანი წესით კუჭის სეკრეციული ფუნქციის გამოკვლევა იძლევა აქილიის
სურათს;
დ) ჰისტამინის სუბმაქსიმალური დოზით კუჭის სეკრეციული ფუნქციის გამოკვლევა იძლევა
კუჭის წვენში პჟჰ-ის გამოვლენის საშუალებას;
ე) კუჭის ლორწოვანის ასპირაციული ბიოფსიით გამოვლინდება ლორწოვანის ანთება და
ატროფია.
476. რომელი დიეტაა მიზანშეწონილი მწვავე გასტრიტის დროს:
ა) მხოლოდ მექანიკურად დამზოგავი დიეტა;
ბ) მხოლოდ ქიმიურად დამზოგავი დიეტა;
გ) სრული შიმშილი პირველ დღეს;
დ) მექანიკურად და ქიმიურად დამზოგავი დიეტა.
477. რომელი მეთოდი გამოირჩევა მაღალი დიაგნოსტიკური ღირებულებით ქრონიკული
გასტრიტის დროს?
ა) რენტგენოლოგიურ გამოკვლევა;
ბ) ფიბროგასტროსკოპია;
გ) ექსფოლიაციური ციტოდიაგნოსტიკა;
დ) ფიბროგასტროსკოპია ბიოფსიით და მასალის მორფოლოგიური შესწავლით;
478. კუჭის წყლულოვანი დაავადების დროს წყლულოვანი დაზიანების ყველაზე ხშირი
ლოკუსი არის:
ა) კარდიალურ ნაწილი;
ბ) ფუნდუსი;
გ) მცირე სიმრუდე;
დ) დიდ სიმრუდე;
ე) პილორუსი.
479. 12-გოჯა ნაწლავის გაურთულებელი წყლილისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) მშიერი და ღამის ტკივილი;
ბ) გამწვავების სეზონურობა;
გ) ღებინება და ამონაღებ მასაში წინა დღეს მიღებული საკვების არსებობა;
დ) ტკივილის გაძლიერება საკვების მიღებიდან ორი-სამი საათის შემდეგ;
ე) ტკივილის დროებითი შემსუბუქება ნატრიუმის ბიკარბონატის მიღების შემდეგ.
480. 55 წლის მამაკაცს აქვს კუჭის წყლულის 10-წლიანი ანამნეზი, პერიოდული
გამწვავებებით. მკურნალობდა არარეგულარულად. ბოლო 1 თვეა გაუძლიერდა ტკივილი
ეპიგასტრიუმის არეში, დაიკლო წონაში, დაუქვეითდა მადა. ქვემოთ მოყვანილი
გადაწყვეტილებებიდან რომელი მიგაჩნიათ სწორად:
ა) ავადმყოფს ურჩევთ დაუყოვნებლივ გაიკეთოს ოპერაცია;
ბ) ოპერაციას ურჩევთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კუჭის სეკრეციული ფუნქციის
გამოკვლევით იქნება აქილია;
გ) დაუნიშნავთ კონსერვატიულ მკურნალობას და 5-6 კვირის მკურნალობის შემდეგ
გადაწყვეტთ საკითხს საჭიროა თუ არა ოპერაციული ჩარევა;
დ) გაუკეთებთ კუჭის რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას წყლულის მალიგნიზაციის
გამორიცხვის მიზნით;
ე) გაუკეთებთ გასტროფიბროსკოპიას ბიოფსიით, მასალის რამდენიმე ადგილიდან აღებით
და მისი მიკრომორფოლოგიური შესწავლის შემდეგ გადაწყვიტავთ მკურნალობის შემდგომ
ტაქტიკას.
481. დემპინგ-სინდრომისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ძლიერი სისუსტე ჭამის შემდეგ;
ბ) ნაღვლოვანი ღებინება;
გ) ჭამიდან 2-3 საათის შემდეგ ჰიპოგლიკემიის განვითარება;
დ) სისხლძარღვოვანი და ნერვულ-ფსიქიური მოშლილობანი;
46
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ნახშირწყლებით მდიდარი საკვების აუტანლობა. 487. ქვემოთ მოყვანილი მტკიცებებიდან რომელი არ არის სწორი კრონის დაავადებასთან
მიმართებაში:
482. წყლულოვან დაავადებასთან მიმართებაში არამართებულია შემდეგი ფორმულირება: ა) შეიძლება დაიწყოს უეცარი მაღალი სიცხით, ღებინებით და მწვავე ტკივილით
ა) წყლულოვანი დაავადების განვითარებაში მონაწილეობას ღებულობს გენეტიკური ილეოცეკალურ მიდამოში;
ფაქტორები; ბ) დამახასიათებელია ნაწლავიდან ხშირი პროფუზული სისხლდენა;
ბ) წყლულის ლოკალიზაცია თორმეტგოჯა ნაწლავში 7-ჯერ უფრო ხშირია, ვიდრე კუჭში; გ) ანალური მიდამოს წყლულოვანი დაზიანება და ნახეთქები;
გ) „AO(II)“ ჯგუფის სისხლი უფრო ხშირად გვხვდება წყლულოვანი დაავადების მქონე დ) ნაწლავის რენტგენოსკოპიით შნურის სიმპტომი;
ავადმყოფებში; ე) დამახასიათებელია ნაწლავის ფისტულები.
დ) წყლულოვანი დაავადებით გენეტიკურად დამძიმებულ ავადმყოფებში კუჭის ამომფენი
ეპითელი ორჯერ უფრო მეტია, ვიდრე იმ ავადმყოფებში, სადაც არა გვაქვს საქმე 488. რომელ გამოკვლევას ენიჭება უპირატესობა წყლულოვანი კოლიტის დიაგნოზსტიკაში:
გენეტიკურად დამძიმებულ შემთხვევებთან; ა) ირიგოსკოპიას;
ე) წყლულოვანი დაავადების გენეტიკურად დამძიმებულ შემთხვევებში დაკლებულია ალფა- ბ) კოლონოსკოპიას;
1-ანტიტრიფსინი. გ) ნაწლავის ფლორის შესწავლას;
დ) „D“-ქსილოზის ტესტის წარმოებას;
483. კუჭის მწვავე გაგანიერება არ არის დამახასიათებელი: ე) კოპროლოგიურ გამოკვლევას.
ა) მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტისთვის;
ბ) წყლულოვანი დაავადებისთვის, წყლულის ლოკალიზაციით კუჭის მცირე სიმრუდეზე; 489. მსხვილი ნაწლავიდან სისხლდენის დროს სისხლდენის ადგილის დასადგენად
გ) კუჭის სისხლძარღვთა თრომბოზისთვის; მოწოდებულია:
დ) მწვავე პერიტონიტისთვის; ა) ნაწლავების ჩვეულებრივი რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
ე) ზურგის ტვინის დაზიანებისთვის. ბ) ნაწლავების რენტგენოლოგიური გამოკვლევა ორმაგი კონტრასტირებით;
გ) კოლონოსკოპია;
484. რომელი მარცვლოვანი შეიძლება მიეცეს გლუტენის დაავადებით (არატროპიკული დ) სელექციური ვისცერალური არტერიოგრაფია;
სპრუ) დაავადებულ ავადმყოფებს: ე) ირიგოსკოპია.
ა) ქერი;
ბ) ხორბალი; 490. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს ნაწლავიდან სისხლდენის
გ) შვრია; მაღალი სიხშირე?
დ) ბრინჯი. ა) წყლულოვან კოლიტს;
ბ) მსხვილი ნაწლავის დივერტიკულს;
485. კუჭის წყლულოვანი დაავადებისა და კიბოს დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში ყველაზე გ) ნაწლავის სიმსივნეებს;
მნიშვნელოვანია: დ) სისხლძარღვების გაფართოებს;
ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა; ე) ნაწლავთა პოლიპოზს.
ბ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;
გ) გასტროდუოდენოსკოპია ბიოფსიით; 491. დიარეა არ ახასიათებს:
დ) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე; ა) წყლულოვან დაავადებას;
ე) კუჭიდან ამონარეცხი წყლების ციტოლოგიური გამოკვლევა. ბ) ცოლინგერ-ელისონის სინდრომს;
გ) მსხვილი ნაწლავის ზომიერ სტენოზს;
486. წყლულოვანი დაავადების სიხშირე მაღალია: დ) შაქრიან დიაბეტს;
ა) 10-დან 20 წლამდე ასაკის პირები; ე) თირეოტოქსიკოზს.
ბ) 20-დან 30 წლამდე;
გ) 10 წლამდე; 492. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი იწვევს პანკრეასის ფერმენტებისა და
დ) 40 წლის ზევით; ბიკარბონატების გამოყოფის გაძლიერებას:
ა) ქოლეცისტოკინინი;

47
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) სეკრეტინი; ა) ცხიმების აუტანლობისას;
გ) ატროპინი; ბ) ვირუსული ჰეპატიტის შემდეგ;
დ) რძე; გ) იოდის მიმართ იდიოსინკრაზიის დროს;
ე) ასკორბინის მჟავა. დ) ნაღველ-კენჭოვანი დაავადების დროს;

493. რომელია ღვიძლის პათოლოგიის დროს ციტოლიზური სინდრომის მაჩვენებელი? 499. ქრონიკული არაკალკულოზური ქოლეცისტიტისთვის რემისიის ფაზაში
ა) დადებითი ბრომსულფალეინის ცდა; დამახასიათებელია:
ბ) დისპროტეინემია; ა) ფაღარათის მონაცვლეობა ყაბზობით;
გ) დალექვის რეაქციები; ბ) ტკივილები მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში;
დ) ამინოტრანსფერაზემია; გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
ე) ტუტე ფოსფატაზის მომატება. დ) გულძმარვა;

494. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი ქრონიკული ჰეპატიტისაგან განსხვავდება: 500. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი არ უწყობს ხელს ენცეფალოპათიის განვითარებას
ა) ღვიძლის ფერმენტების მნიშვნელოვანი მომატებით; ღვიძლის ციროზის დროს:
ბ) ჰისტოლოგიური ცვლილებებით; ა) აზოტემია;
გ) იმუნოლოგიური მონაცემებით; ბ) ჰიპოკალიემია;
დ) ჰეპატომეგალიით; გ) ჰიპერბილირუბინემია;
ე) სიყვითლით. დ) კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა;
ე) შეკრულობა.
495. ღვიძლშიდა ქოლესტაზისთვის, ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან, ყველაზე მეტად
დამახასიათებელია: 501. ღვიძლისმიერი კომის საშიშროების დროს დიეტაში უნდა შეიზღუდოს:
ა) ბრომსულფალეინის სინჯის მაჩვენებლების მომატება; ა) ნახშირწყლები;
ბ) გამაგლობულინის დონის მომატება; ბ) ცილები;
გ) ამინოტრანსფერაზების დონის მომატება; გ) ცხიმები;
დ) ტუტე-ფოსფატაზის დონის მომატება; დ) სითხე;
ე) მჟავე ფოსფატაზის დონის მომატება. ე) მინერალური მარილები.

496. ჰეპატომეგალია, სპლენომეგალია და მელენა ეჭვს იწვევს: 502. ჰემოლიზური სიყვითლისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) თორმეტგოჯა ნაწლავის სისხლმდენ წყლულზე; ა) არაპირდაპირი ბილირუბინის მომატება სისხლში;
ბ) საყლაპავის ვარიკოზული ვენებიდან სისხლდენაზე ღვიძლის ციროზის დროს; ბ) ოსტეოპოროზი;
გ) მეზენტერიალური არტერიების თრომბოზზე; გ) ანემია;
დ) არასპეციფიურ წყლულოვან კოლიტზე; დ) სპლენომეგალია;
ე) კუჭის სისხლმდენ წყლულზე. ე) რეტიკულოციტოზი.

497. რა არის გადამწყვეტი ქრონიკული ჰეპატიტის დიაგნოზისათვის: 503. მალორი-ვეისის სინდრომზე ეჭვის დროს, ქვემოთ ჩამოთვლილი ღონისძიებებიდან,
ა) გადატანილი ვირუსული ჰეპატიტი; რომელი მიგაჩნიათ მიზანშეწონილად:
ბ) ღვიძლის ჰისტოლოგიური გამოკვლევის მონაცემები; ა) კუჭის რენტგენოსკოპია;
გ) სისხლის შრატში ავსტრალიური ანტიგენის აღმოჩენა; ბ) სისხლდენის შემაჩერებელი საშუალებების გამოყენება;
დ) პერიოდული სუბფებრილიტეტი, იქტერობა, ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მოდამოში; გ) ბრძოლა არტერიულ ჰიპოტონიასთან;
ე) შრატში ალფა-ფეტოპროტეინის აღმოჩენა. დ) ფიბროგასტროდუოდენოსკოპია;
ე) სისხლის გადასხმა.
498. ქოლეცისტოგრაფია უკუნაჩვენებია:

48
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
504. ასციტისთვის დამახასიათებელია:
ა) მუცლის გამოხატული ასიმეტრია; 510. განავალში სტერკობილინის გამოხატული მატება ახასიათებს:
ბ) ჩვეულებრივი ფორმის ჭიპი; ა) მექანიკურ სიყვითლეს;
გ) ფლუქტუაციის სიმპტომი; ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს;
დ) მუცლის სწორი კუნთების განცალკევება; გ) თირკმლის კენჭოვან დაავადებას;
ე) მწოლიარე მდგომარეობაში მუცლის გვერდით კედლებზე ხმაურიანი ტიმპანიტი. დ) თირკმლის ინფარქტს;
ე) ქრონიკულ ნეფრიტს.
505. ეზოფაგოსკოპიის შედარებით უკუჩვენებად ითვლება:
ა) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება; 511. გამოხატული ბილირუბინურია ახასიათებს
ბ) ეპილეფსია; ა) მექანიკურ სიყვითლეს;
გ) მწვავე ანთებითი პროცესი ნუშისებურ ჯირკვლებში, ხახაში, ხორხში, ბრონქებში; ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს;
დ) ეზოფაგიტი; გ) თირკმლის კენჭოვან დაავადებას;
ე) საყლაპავის კიბო. დ) შეგუბებით თირკმელს;
ე) ქრონიკულ ნეფრიტს.
506. შარდის მაღალი ხვედრითი წონა (1030 და მეტი) ახასიათებს:
ა) ქრონიკულ ნეფრიტს; 512. ნაღვლის ბუშტი იკუმშება:
ბ) პიელონეფრიტს; ა) გასტრინის მოქმედებით;
გ) შაქრიან დიაბეტს; ბ) პანკრეასის წვენის ზეგავლენით;
დ) უშაქრო დიაბეტს; გ) ქოლეცისტოკინის მოქმედებით;
ე) შეჭმუხნულ თირკმელს. დ) სეკრეტონის ზეგავლენით;

507. პანკრეასის მოცულობითი პროცესების სადიაგნოსტო მეთოდად ითვლება: 513. ღვიძლის უჯრედებში კონიუგირებული (შეკავშირებული) ბილირუბინის სინთეზი ხდება
ა) კუჭ-ნაწლავის რენტგენოლოგიური კვლევა ბარიუმის ფაფით; შემდეგი ფერმენტის მეშვეობით:
ბ) რელაქსაციური დუოდენოგრაფია; ა) გლუკურონილტრანსფერაზა;
გ) ინტრავენური ქოლეგრაფია; ბ) ლეიცინამინოპეპტიდაზა;
დ) რეტროგრადული პანკრეატოქოლანგიოგრაფია; გ) ტუტე ფოსფატაზა;
ე) კომპიუტერული ტომოგრაფია. დ) ნუკლეოტიდაზა;

508. კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავში რენტგენოლოგიურად აღმოჩენილი მრავლობითი 514. სისხლის შრატში არაკონიუგირებული (არაშეკავშირებული, თავისუფალი) ბილირუბინის
წყლულები, კარგად ვასკულირებული პანკრეასის სიმსივნე (აღმოჩენილი შემცველობის მატება არ არის დამახასიათებელი:
ანგიოგრაფიულად), კუჭის წვენის მაღალი მჟავიანობა მიუთითებს: ა) ჰემოლიზური ანემიისთვის;
ა) პანკრეასის კიბოზე; ბ) ჟილბერის ფუნქციური ჰიპერბილირუბინემიისთვის;
ბ) პანკრეატიტზე; გ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
გ) ცოლინგერ-ელსონის სინდრომზე; დ) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტისთვის;
დ) კარცინოიდული სინდრომის არსებობაზე. ე) თალასემიისთვის.

509. ურობილინოგენურია ბილირუბინურიასთან ერთად ახასიათებს: 515. ასპარტატამინოტრანსფერაზას აქტივობის მატებას არ იწვევს:
ა) ღვიძლისმიერ სიყვითლეს; ა) ჰეპატოციტების ნეკროზი;
ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს; ბ) თირკმლების დაავადება;
გ) მექანიკურ სიყვითლეს; გ) ჩონჩხის კუნთების ტრავმა;
დ) თირკმლის ინფარქტს; დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
ე) შეგუბებით თირკმელს.

49
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
516. სისხლში ასპარტატამინოტრანსფერაზის აქტივობა არ იმატებს: ე) ფატერის დვრილის კიბოს დროს.
ა) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის დროს;
ბ) ღვიძლის აქტიური ციროზის დროს; 522. ღვიძლქვედა (მექანიკური) სიყვითლის დიაგნოსტირებისთვის ყველაზე ინფორმაციული
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს; მეთოდია:
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზის დროს; ა) პერორული ქოლეცისტოგრაფია;
ე) ქრონიკული ქოლესტაზური ჰეპატიტის დროს. ბ) ინტრავენური ქოლეგრაფია;
გ) ღვიძლის სცინტიგრაფია;
517. ჰიპერქოლესტერინემია არ ახასიათებს: დ) რეტროგრადული პანკრეატოქოლანგიოგრაფია;
ა) ათეროსკლეროზს; ე) პირდაპირი სპლენოპორტოგრაფია.
ბ) ქოლესტაზს;
გ) შაქრიანი დიაბეტს; 523. საყლაპავის სიმსივნის დიაგნოსტირებისთვის არ გამოიყენება:
დ) ჰიპოთირეოზს; ა) მედიასტინოსკოპია;
ე) შიმშილს. ბ) საყლაპავის რენტგენოგრაფია;
გ) გულ-მკერდის რენტგენოგრაფია;
518. ღვიძლის ციტოლიზური სინდრომის ყველაზე ადრეულ და მგრძნობიარე მაჩვენებლად დ) ეზოფაგოსკოპია;
ითვლება: ე) სისხლის ბიოქიმიური ანალიზი.
ა) ალანინ-ამინოტრანსფერაზას აქტივობის მომატება;
ბ) ასპარაგინ-ამინოტრანსფერაზას აქტივობის მომატება; 524. საყლაპავის სტრიქტურა, ჩვეულებრივ, განპირობებულია:
გ) ალდოლაზას აქტივობის მომატება; ა) საყლაპავის პეპტიური წყლულით;
დ) ჰიპოალბუმინემია; ბ) ქრონიკული პნევმონიით;
ე) შრატისმიერი რკინის შემცველობის ზრდა. გ) წყლულოვანი დაავადებით;
დ) კატარული რეფლუქს-ეზოფაგიტით;
519. ღვიძლშიდა ქოლესტაზზე არ მიუთითებს: ე) დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის ჩაჭედვით.
ა) სისხლის შრატში არაკონიუგირებული (არაპირდაპირი) ბილირუბინის შემცველობის
ზრდა; 525. რეფლუქს-ეზოფაგიტის და სტენოკარდიის დიფერენციული დიაგნოსტიკის მიზნით,
ბ) ბილირუბინურია; ძირითადად, გამოიყენება:
გ) სისხლში ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის ზრდა; ა) ნიტროგლიცერინი;
დ) ჰიპერქოლესტერინემია; ბ) სასმელი სოდა;
ე) შარდში ნაღვლის მჟავების გაჩენა. გ) ელექტროკარდიოგრაფია;
დ) ეზოფაგოსკოპია;
520. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ზედა ნაწილების ფიბროენდოსკოპიის უკუჩვენებაა:
ა) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება; 526. კუჭის ლორწოვანი გარსის პარიეტული უჯრედები გამოიმუშავებენ:
ბ) საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ზედა ნაწილებიდან სისხლდენა; ა) მარილმჟავას;
გ) საყლაპავის დივერტიკული; ბ) რძის მჟავას;
დ) ასთმური მდგომარეობა; გ) გასტრინს;
ე) კუჭის კარდიული ნაწილის კიბო. დ) მუცინს;
ე) პეპსინოგენს.
521. ულტრაბგერითი გამოკვლევა ნაკლებადინფორმაციულია:
ა) ღვიძლში კეროვანი პროცესების (კიბო, ცისტა, აბსცესი) დროს; 527. კუჭის ლორწოვანი გარსის დამატებითი უჯრედები გამოიმუშავებენ:
ბ) ქოლელითიაზის დროს; ა) მუცინს;
გ) ღვიძლის ჰემანგიომის შემთხვევაში; ბ) ბიკარბონატებს;
დ) პანკრეასის კისტების და აბსცესების დროს; გ) გასტრინს;

50
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) სეკრეტინს; 533. ასციტის პათოგენეზურ მექანიზმს არ მიეკუთვნება:
ე) კასტლის შინაგან ფაქტორს. ა) ღვიძლის ლიმფური გზების ობსტრუქცია;
ბ) პორტულ სისტემაში ჰიდროსტატიკური წნევის მატება;
528. გასტრინის სეკრეცია ხდება: გ) ღვიძლში ალბუმინების სინთეზის შემცირება;
ა) კუჭის ანტრალურ ნაწილში; დ) პლაზმაში ანტინატრიურეზული ფაქტორის კონცენტრაციის მატება;
ბ) კუჭის ფუნდალურ ნაწილში; ე) ჰიპოალდოსტერონიზმი.
გ) 12-გოჯა ნაწლავის ლორწოვანი გარსში;
დ) ბრუნერის ჯირკვალში; 534. კრონის დაავადებისთვის ნაკლებადაა დამახასიათებელი:
ე) კუჭქვეშა ჯირკვალში. ა) "HLA-DR1"-თან ასოცირება;
ბ) გრანულომატოზური ინფილტრაცია;
529. კიბოსწინარე დაავადებებს არ განეკუთვნება: გ) ტოქსიური მეგაკოლონი;
ა) ქრონიკული ატროფიული გასტრიტი; დ) მეტრონიდაზოლზე თერაპიული რეაქცია;
ბ) კუჭის პოლიპები; ე) ფისტულების განვითარება.
გ) პოლიპოზური გასტრიტი;
დ) ეროზიული გასტრიტი; 535. შიგნითა ჰემოროიდალური ვენების ვარიკოზი დგინდება:
ე) რიგიდული ანტრალური გასტრიტი. ა) ანოსკოპიით;
ბ) ინსპექციით;
530. 64 წლის მამაკაცი, ანამნეზში ალკოჰოლიზმით, კლინკაში მოთავსდა სისხლიანი გ) ანამნეზით;
ღებინების გამო. ენდოსკოპიური გამოკვლევევით დადგინდა საყლაპავის ვენების ვარიკოზი. დ) განავლის ანალიზით სისხლდენაზე;
ფიზიკური გამოკვლევისას აღინიშნებოდა ასციტი და გადიდებული ღვიძლი მკვრივი, უსწორო ე) რექტალური გამოკლევით.
კიდით. ავადმყოფის სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ჰეპატომა; 536. ალკოჰოლიზმის 20-წლიანი ანამნეზის მქონე 40 წლის მამაკაცი კლინიკაში მოყვანილ
ბ) ჰეპატიტი გამოწვეული C ვირუსით; იქნა ლეთარგიულ მდგომარეობაში, ორივე კიდურის ატაქსიით და თვალების
გ) ციროზი, პორტული ჰიპერტენზიით; ჰორიზონტალური მოძრაობის მკვეთრი შეზღუდვით. რის დეფიციტი შეიძლება იყოს ამ
დ) პანკრეასის სიმსივნე; მდგომარეობის მიზეზი?
ე) ბილიარული ტრაქტის ობსტრუქცია. ა) “B1" ვიტამინის (თიამინი);
ბ) ფოლიუმის მჟავას;
531. ცელიაკიას დიაგნოზი დასტურდება: გ) “B6" ვიტამინის (პირიდოქსინი);
ა) ბიოფსიით; დ) “B12" ვიტამინის (ციანკობალამინი)
ბ) კომპიუტერული ტომოგრაფიით; ე) “A" ვიტამინის.
გ) „D“-ქსილოზას აბსორბციის ტესტით;
დ) ლაბორატორიული გამოკვლევებით 537. რა არ არის დამახასიათებელი ცენკერის ("Zenker") დივერტიკულისთვის?
ე) ულტრაბგერითი გამოკვლევით; ა) ასპირაციული პნევმონით გართულება;
ბ) საყლაპავის ქვედა ნაწილში ლოკალიზაცია;
532. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ზრდის პანკრეასის ავთვისებიანი სიმსივნის გ) დისფაგია;
განვითარების რისკს? დ) წიან დღით მიღებული საკვების რეგურგიტაცია;
ა) ქოლელითიაზი; ე) ჰალითოზთან ასოცირება.
ბ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
გ) შაქრიანი დიაბეტი; 538. 55 წლის ქალი უჩივის კანის სიფერმკრთალეს, სისუსტეს და ადვილად დაღლას.
დ) ალკოჰოლიზმი; ლაბორატორიული კვლევით გამოვლინდა პლაზმაში გასტრინის კონცენტრაციის მატება და
ე) საგარეტი. კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითება, როგორც ბაზალური, ასევე პენტაგასტრინით
მაქსიმალური სტიმულაციის შემდეგ. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?

51
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) პილორუსის სტენოზი; ა) წონაში დაკლება;
ბ) ვიპ-ომა; ბ) მალაბსორბცია;
გ) დემპინგ სინდრომი; გ) ნაწლავიდან სისხლდენა;
დ) პერნიციოზული ანემია; დ) გაუვალობა;
ე) გასტრინომა. ე) მწვავე მუცელი.

539. შაქრიანი დიაბეტი, ნარვლკენჭოვანი დაავადება და სტეატორეა დამახასიათებელია: 544. რომელი დაავადება ხასიათდება ფაღარათისა და შეკულობის მონაცვლეობით?
ა) გასტრინომასთვის; ა) თანდაყოლილი ქლორიდორეა;
ბ) ინსულინომასთვის; ბ) მოგზაურთა ფაღარათი;
გ) სომატოსტატინომასთვის; გ) ლაქტოზას აუტანლობა;
დ) გლუკაგონომასთვის; დ) ვიპ-ომა;
ე) ვიპ-ომასთვის. ე) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი.

540. 27 წლის ქალი უჩივის თავის ტკივილს, მიალგიას, ანორექსიას, გულისრევას და 545. აქალაზიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ღებინებას. ის უარყოფს ალკოჰოლისა და ნარკოტიკული ნივთიერებების მიღებას. ა) დისფაგია მკვრივ საკვებზე;
ფიზიკურმა გამოკვლევამ, გამოავლინა სკლერების მცირედი სიყვითლე, როდესაც ბ) ტკივილი გულმკერდის არეში;
ლაბორატორიულად ბილირუბინის დონე პლაზმაში იყო 1,8 მგ/დლ–ში, ხოლო "AST" და გ) ჰემატოემზისი;
"ALT" -ის დონე მომატებული. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი? დ) წონაში დაკლება;
ა) ღვიძლის ამებური აბსცესი; ე) ღამით ხველება.
ბ) ჯილბერტის სინდრომი;
გ) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტი; 546. საჭმლის მომნელებელი სისტემოს ქვედა ნაწილის რომელი პათოლოგიისთვისაა
დ) ღვიძლის მწვავე უკმარისობა; დამახასიათებელი ჰემოდინამიკურად მნიშვნელოვანი სისხლდენა?
ე) ქრონიკული ჰეპატიტი. ა) მსხვილი ნაწლავის პოლიპი;
ბ) მსხვილი ნაწლავის დივერტიკული;
541. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე მეტად დამახასიათებელი ცოლინგერ- გ) მსხვილი ნაწლავის სისხლძარღვთა ექტაზია;
ელისონის სინდრომისთვის? დ) მსხვილი ნაწლავის ანთებადი დაავადებები;
ა) წყლულოვანი დაავადება, მალაბსორბცია; ე) მსხვილი ნაწლავის სიმსივნე.
ბ) შაქრიანი დიაბეტი, კანზე გამონაყარი;
გ) უზმოზე ჰიპოგლიკემია, „C“-პეპტიდის დონის მომატება; 547. წყლიანი ფაღარათი, აქლორჰიდრია და ჰიპოკალემია დამახასიათებელია:
დ) წყლიანი ფაღარათი, აქლორჰიდრია, ჰიპოგლიკემია; ა) ცოლინგერ-ელისონის სინდრომისთვის;
ე) ჰიპოგლიკემია, აქლორჰიდრია, ქოლელითიაზი, სტეატორეა. ბ) გლუკაგონომასთვის;
გ) ინსულინომასთვის;
542. 42 წლის მამაკაცს, მწვავე პანკრეატიტის 2 კვირიანი ანამნეზით, მუცლის ღრუში დ) ვიპ-ომასთვის;
გამოუვლინდა პალპირებადი მასა. ლაბორატორული გამოკვლევით გამოვლინდა პლაზმაში ე) სომატოსტატინომასთვის.
ამილაზას კონცენტრაციის მატება. რა გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს დიაგნოზის დასადგენად?
ა) პანკრეასის ულტრაბგერითი გამოკვლევა; 548. ალკოჰოლიზმით დაავადებული 56 წლის მამაკაცი მოთავსდა კლინიკაში სისხლიანი
ბ) ამილაზას კლირენსი, მაკროამილაზემიის გამოსარიცხად; ღებინების გამო. ენდოსკოპიურად, გასტროეზოფაგური შეერეთების ადგილზე,
გ) დიაგნოსტიკური ლაპაროტომია, სიმსივნის გამოსარიცხად; ლატერალურად, ნანახი იქნა ნახეთქი. სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) ბარიუმის კონტრასტირებით კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილის გამოკვლევა; ა) მელორი-ვეისის სინდრომი;
ე) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია ("ERCP"). ბ) ტრანსეზოფაგური ფისტულა;
გ) კრონის დაავადება;
543. რა არ არის დამახასიათებელი წვრილი ნაწლავის ავთვისებიანი სიმსივნისთვისთვის: დ) ეზოფაგიტი;

52
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ბარეტის ("Barrett") საყლაპავი. ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი მარცხნივ გადახრით და პლაზმაში ამილაზას აქტივობის
მომატება. სავარაუდო დიაგნოზია:
549. პროთრომბინის დროის პროგრესირებადი გახანგრძლივება, რომელსაც თან ახლავს ა) აორტასა და ნაწლავს შორის ფისტულის გაჩენა;
პლაზმის ტრანსამინაზების პროგრესირებადი შემცირება, ახასიათებს: ბ) ჰემორაგიული პანკრეატიტი;
ა) ჰეპატოცელულურ კარცინომას; გ) წვრილი ნაწლავის ინფარქტი;
ბ) "A" ჰეპატიტის რეკონვალესცენციას; დ) მწვავე წყლულოვანი კოლიტი;
გ) ფულმინანტური ჰეპატიტის განვითარებას; ე) ტოქსიური მეგაკოლონი.
ე) ""D" სუპერინფექციას.
555. არაეროზიული გასტრიტის პირველადი მიზეზია:
550. რომელია გასტროეზოფაგური რეფლუქსის სადიაგნოსტიკო საუკეთესო მეთოდი? ა) იდიოპათიური;
ა) ეზოფაგოსკოპია; ბ) მწვავე სტრესი;
ბ) საყლაპავის ბიოფსია; გ) ავთვისებიანი სიმსივნე;
გ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა ბარიუმის კონტრასტირებით; დ) არასტეროიდული ანტიანთებადი პრეპარატები;
დ) საყლაპავის მანომეტრია; ე) "Helicobacter pylori".
ე) საყლაპავის "pH"-ის 24-საათიანი მონიტორინგი.
556. პერიტონიტის არსებობის დამადასტურებელი ნიშანია:
551. აქლორჰიდრია დამახასიათებელია: ა) .ბლუმბერგის ნიშანი;
ა) პერნიციოზული ანემიისთვის; ბ) გაუვალობა;
ბ) თორმეტგოჯას ნაწლავის წყლულისთვის; გ) მუცლის კედლის დაჭიმულობა;
გ) ჰისტამინის აგონისტების მიღებისას; დ) პალპაციით მტკივნეულობა;
დ) პანკრეასის "G"-უჯრედების სიმსივნისთვის; ე) ბორბორიგმი.
ე) ცოლინგერ-ელისონის სინდრომისთვის.
557. ავადმყოფი ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში უჩივის გულძმარვას. სავარაუდოდ მას
552. ბილიარული ტრაქტის დაავადებებს არ ახასიათებს: აქვს:
ა) პალპაციის დროს ეპიგასტრიუმის არეში მტკივნეულობა; ა) თორმერგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
ბ) მარჯვენა ბეჭში ტკივილის ირადიაცია; ბ) მწვავე ქოლეცისტიტი;
გ) ფაღარათი; გ) პანკრეატიტი;
დ) მერფის ("Murphy") დადებითი ნიშანი; დ) გულის კორონარული სისხლძარღვების პათოლოგია;
ე) სიყვითლე. ე) რეფლუქს ეზოფაგიტი.

558. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელს ახასიათებს ჰიპერქლორჰიდრია?

553. წყლიან ფაღარათს იწვევს ადენილატციკლაზას შეუქცევადი აქტივაცია, რომელიც ა) ატროფიულ გასტრიტს;
ყველაზე მეტად ასოცირდება: ბ) პერნიციოზულ ანემიას;
ა) შიგელას ტოქსინთან; გ) მენეტრიეს სინდრომს;
ბ) ლაქტოზის აუტანლობასთან; დ) ცოლინგერ-ელისონის სინდრომს;
გ) მოგზაურთა ფაღარათთან; ე) კუჭის სიმსივნეს.
დ) ქოლერის ტოქსინთან ;
ე) საფაღარათო საშუალებების ჭარბად მიღებასთან.
559. ავადმყოფი უჩივის დეფეკაციის შემდეგ ტუალეტის ქაღალდზე სისხლის არსებობას,
554. 72 წლის მამაკაცს უეცრად განუვითარდა მუცლის ტკივილი, შებერვა და სისხლიანი ანალური სპინქტერის გარდამავალ სპაზმს და მუდმივ ანალურ დისკომფორტს. რა არის
ფაღარათი. ფიზიკური კვლვით: უარყოფითი ბლუმბერგის ნიშანი. აუსკულტაციით ავადმყოფის სავარაუდო დიაგნოზი?
ნაწლავების პერისტალტიკის ხმიანობის გაქრობა. ლაბორატორიული მონაცემებით: ა) ჰემოროიდული ვენების ვარიკოზი;

53
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) სწორი ნაწლავის სიმსივნე; ა) ქოლინოლიზური საშუალებები;
გ) სწორი ნაწლავის კრონის დაავადება; ბ) ანტაციდური;
დ) პერირექტული აბსცესი; გ) ჰისტამინის “H2"-რეცეპტორების მაბლოკირებლები;
ე) წყლულოვანი პროქტიტი. დ) პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები;
ე) პროკინეტიკები.
560. სიმსივნე, რომელიც ასოცირდება ცოლინგერ-ელისონის სინდრომთან ძირითადად
მდებარეობს: 565. კარდიის აქალაზიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) თორმეტგოჯა ნაწლავში; ა) დისფაგია;
ბ) პანკრეასში; ბ) დაავადების საწყის ეტაპზევე დისფაგიის განვითარება, როგორც მაგარ, ასევე თხევად
გ) ლიმფურ კვანძებში; საკვებზე;
დ) კუჭში; გ) ყლაპვის პროცესის გახანგრძლივება;
ე) ელენთაში. დ) საყლაპავის დაცლის დასაჩქარებლად სხვადასხვა მანევრების გამოყენება;
ე) დისფაგიის და რეგურგიტაციის ზრდასთან ერთად ღამით ხველა ან მოხრჩობის
561. რეფლუქს-ეზოფაგიტის დიაგნოსტიკის და მისი სიმძიმის შეფასებისთვის (რეფლუქს- შეგრძნება.
ეზოფაგიტის კლასიფიკაცია) იყენებენ:
ა) რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას; 566. ჰელიკობაქტერიებთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ბ) ენდოსკოპიურ გამოკვლევას; ა) გამოიმუშავებს ურეაზას;
გ) საყლაპავის “pH"-ის სადღეღამისო მონიტორინგს; ბ) ურეაზული აქტივობა იცავს მიკრობს კუჭის მჟავე გარემოს ბაქტერიოციდული
დ) საყლაპავის სცინტიგრაფიას; მოქმედებისგან;
ე) მანომეტრიას. გ) გამოიმუშავებს ადჰეზინებს;
დ) ბაქტერიული ფარმენტების მოქმედების შედეგად ირღვევა ეპითელური უჯრედების
მემბრანების მთლიანობა;
562. გასტროეზოფაგური რეფლუქს-დაავადების პათოგენზში არ მონაწილეობს: ე) ინფიცირებულ პაციენტებს უქვეითდებათ სისხლის შრატში გასტრინის კონცენტრაცია.
ა) ანტირეფლექსური ბარიერის შესუსტება;
ბ) საყლაპავის კლირენსის მომატება; 567. ჰელიკობაქტერიებთან მიმართებაში არ არის მართებული:
გ) საყლაპავის ლორწოვანი გარსის მდგრადობის შემცირება დამაზიანებელი ფაქტორების ა) ქრონიკული გასტრიტის განვითარების მთავარი მიზეზია;
მიმართ; ბ) ინფიცირება ხდება ფეკალურ-ორალური, ორალურ-ორალური გზით;
დ) კუჭში მარილმჟავას და პეპსინის გამოყოფის გაძლიერება და ნაღვლის გადასვლა კუჭში; გ) უმთავრესად ხდება საშუალო- და ხანშიშესულ ასაკში ინფიცირება;
ე) კარდიის ჩამკეტი მექანიზმის ნორმალური ფუნქციონირების ხელშემწყობი მექანიზმის დ) ინფექციის განვითარებას ხელს უწყობს არახელსაყრელი სოციალურ-ეკონომიკური
მოშლა. პირობები;
ე) განვითარებად ქვეყნებში ჰელიკობაქტერიით ინფიცირება გაცილებით მაღალია.
563. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია არამართებული გასტროეზოფაგურ რეფლუქს-
დაავადებასთან მიმართბაში: 568. ქრონიკული ატროფიული გასტრიტის დროს კარცინოდის განვითარების რიკს-
ა) კლინიკური სიმპტომების გამოვლენის ხარისხი დამოკიდებულია საყლაპავის ლორწოვან ფაქტორია:
გარსში ცვლილებების სიმძიმეზე; ა) ანტისხეულების გამომუშავება პარიეტული უჯრედების და შინაგანი ფაქტორის მიმართ;
ბ) სიმპტომები შეიძლება იყოს საყლაპავისმიერი; ბ) ფუნდალური ჯირკვლების ატროფია;
გ) სიმპტომები შეიძლება იყოს არასაყლაპავისმიერი; გ) ენტეროქრომაფინული უჯრედების ჰიპერპლაზია;
დ) სიმპტომების მიხედვით შესაძლებელია დაავადების ეროზიული და არაეროზიული დ) აქლორჰიდრია;
ფორმების დიფერენცირება; ე) ჰიპერგასტრინემია.
ე) უმთავრესი კლინიკური ნიშნებია: გულძმარვა და მჟავე ბოყინი.
569. გიგანტური ჰიპერტროფიული გასტრიტის (მენეტრიეს დაავადება) მთავარი
564. გასტროეზოფაგური რეფლუქს-დაავადების სამკურნალოდ არ გამოიყენება: მორფოლოგიური ნიშანია:

54
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) კუჭის ეპითელიუმის ჰიპერპლაზია; დ) "მშიერი" (ღამის) ტკივილი ვითარდება საჭმლის მიღებიდან 2,5-4 სთ-ის შემდეგ და ქრება
ბ) ლიმფოციტური ინფილტრაცია; საჭმლის მორიგი მიღების შემდეგ;
გ) ანტრალური ნაწილის ეოზინოფილური ინფილტრაცია, შეშუპება, სისხლსავსეობა; ე) მოგვიანებით ტკივილი ვითარდება საკვების მიღებიდან 1,5-2 სთ-ში და იგი თანდათან
დ) ლორწოვანი გარსის გიგანტური ნაოჭები; ძლიერდება კუჭიდან საკვების გადასვლის შესაბამისად.
ე) ეპითელიუმის უჯრედები გასქელებულია, მათ შორის არ არის მკვეთრი საზღვრები.
575. დუოდენურ წყლულთან მიმართებაში არ არის მართებული:
570. ქრონიკული გასტრიტის დროს ტკივილის სინდრომს არ ახასიათებს: ა) დუოდენური წყლული უფრო ხშირია 40 წლამდე;
ა) მწვავე შეტევითი ხასიათი; ბ) დუოდენური წყლული უფრო ხშირია მამაკაცებში;
ბ) ყრუ, არაინტენსიური ხასიათი; გ) დუდოდენური წყლულის დროს ღებინება არ არის დამახასიათებელი;
გ) დიეტის ფონზე შემცირების ტენდენცია; დ) დუდოდენური წყლულის დროს აუცილებელია მრავალჯერადი ბიოფსია;
დ) უზმოზე ან საკვების მიღებისთანავე აღმოცენება; ე) დუდოდენური წყლუბის დროს პაციენტის წონა სტაბილურია.
ე) სეზონურობა.
576. კუჭის წყლულთან მიმართებაში არ არის მართებული:
571. ჰელიკობაქტერ პილორის გამოვლენის ოქროს სტანდარტია: ა) კუჭის წყლული ერთნაირი სიხშირით გვხვდება ქალებსა და მამაკაცებში;
ა) ბაქტერიული მეთოდით იდენტიფიკაცია; ბ) კუჭის წყლულის დროს ხშირად ტკივილი საჭმლის მიღებისთანავე აღმოცენდება;
ბ) მორფოლოგიური გამოკვლევა; გ) კუჭის წყლულის დროს ფიბროეზოფაგოდუოდენოსკოპია ტარდება დიაგნოზის
გ) ციტოლოგიური მეთოდი; დასაზუსტებლად, ბიოფსია კი არ ტარდება ან ტარდება ჰელიკობაქტერის გამოვლენის
დ) ჰისტოლოგიური მეთოდი; მიზნით;
ე) ბიოქიმიური მეთოდი. დ) კუჭის წყლულის დროს ხშირია ღებინება;
ე) კუჭის წყლული უფრო ხშირია 40 წელზე უფროს ასაკში.
572. კუჭის სეკრეციაზე მოქმედ მედიკამენტებს არ მიეკუთვნება:
ა) სუკრალფატი; 577. სიმპტომურ (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით ინდუცირებული)
ბ) ანტაციდები; წყლულთან მიმართებაში არ არის მართებული:
გ) სელექციური “M"-ქოლინომაბლოკირებლები; ა) სიმპტომური წყლულით უპირატესად ზიანდება კუჭი;
დ) ჰისტამინის “H2"-რეცეპტორების მაბლოკირებელი საშუალებები; ბ) სიმპტომური წყლულის დროს თერაპიული მიდგომა გულისხმობს ჰელიკობაქტერის
ე) "პროტონული ტუმბოს" მაბლოკირებელი საშუალებები. ერიდიკაციას, მარილმჟავას სეკრეციის დაქვეითებას;
გ) სიმპტომური წყლულები უფრო ხშირია ხანშიშესულ ასაკში;
573. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ლოკალიზაციის წყლულის დროს ვითარდება დ) სიმპტომური წყლულები ხშირად უსიმპტომოდ შეიძლება მიმდინარეობდეს;
"მშიერი" (ღამის) ტკივილი: ე) სიმპტომური წყლულის პათოგენეზში წამყვანია ლორწოვანი გარსის დამცავი თვისებების
ა) კუჭის სხეულის არეში ლოკალიზებული წყლულის დროს; შესუსტება, რაც გამოწვეულია პროსტაგლანდინების სინთეზის დარღვევით.
ბ) კუჭის პილორული ნაწილის წყლულის დროს;
გ) კუჭის კარდიის ნაწილის წყლულის დროს; 578. პეპტიკურ წყლულთან მიმართებაში არ არის მართებული:
დ) კუჭის სუბკარდიის ნაწილის წყლულის დროს; ა) პეპტიკური წყლულის დროს ძირითადად/ხშირად ზიანდება თორმეტგოჯა ნაწლავი;
ე) კუჭის ფუნდალური ნაწილის წყლულის დროს. ბ) პეპტიკური წყლულის პათოგენეზში წამყვანია დამცავ და აგრესიულ ფაქტორებს შორის
დისბალანსი;
574. კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვან დაავადებასთან მიმართებაში არ არის გ) პეპტიკური წყლულის სიმპტომატიკა ვლინდება ტკივილით და დისპეფსიით;
მართებული: დ) პეპტიკური წყლული უფრო ხშირია ახალგაზრდა ან საშუალო ასაკში;
ა) ტკივილს ახასიათებს რითმულობა, კავშირი საკვების მიღებასთან, პერიოდულობა; ე) პეპტიკური წყლულის დროს ენდოსკოპიური ნიშნებით ერთეული ან მრავლობითი
ბ) განასხვავებენ ადრეულ, მოგვიანებით და "მშიერ" ტკივილებს; დაზიანებები, ირგვლივ ლორწოვანი გარსი არ არის შეცვლილი, არ არის ანთების ნიშნები.
გ) ადრეული ტკივილი წარმოიქმნება საკვების მიღებიდან 0,5-1 სთ-ის შემდეგ და იგი
თანდათან ძლიერდება კუჭიდან საკვების გადასვლის შესაბამისად; 579. ჰელოკობაქტერიით გამოწვეული წყლულოვანი დაავადების თერაპიასთან მიმართებაში
არ არის მართებული:

55
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) მკურნალობა გულისხმობს ერადიკაციულ თერაპიას;
ბ) ერადიკაციულ თერაპიის კურსის ხანგრძლივობა 5-7 დღეა;
გ) პირველი რიგის თერაპია გულისხმობს სამკომპონენტიან სქემას;
დ) მეორე რიგირ თერაპია გულისხმობს ოთხკომპონენტიან სქემას;
ე) მკურნალობის უეფექტობის შემთხვევაში შემდგომი ტაქტიკა განისაზღვრება
ანტიბაქტერიული პრეპარატების მიმართ მგრძნობელობის გათვალისწინებით.
580. ჰელიკობაქტერიით გამოწვეული წყლულოვანი დაავადების ანტისკერეტორულ
თერაპიასთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ა) ანტისეკრეტორული თერაპიის შედეგად იქმნება “pH"-ის ოპტიმალური დონე
ანტიბაქტერიული პრეპარატების სამოქმედოდ;
ბ) ანტისეკრეტორული თერაპია აღმოფხვრის მარილმჟავას დამაზიანებულ მოქმედებას
ლორწოვან გარსზე;
გ) თორმეტგოჯა ნაწლავის გაურთულებელი წყლულოვანი დაავადების დროს, ერადიკაციის
კურსის ჩატარების შემდგომ რეკომენდირებულია ანტისეკრეციული თერაპიის გაგრძელება;
დ) საბაზისო პრეპარატის სახით რეკომენდირებულია პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები.
581. კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს სამკურნალო
კვებასთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ა) დიდი მნიშვნელობა აქვს კვების სწორ რითმს;
ბ) დიეტის აგებისას ითვალისწინებენ საკვების გავლენას კუჭის სეკრეტორულ და
მამოძრავებელ ფუნქციაზე;
გ) კუჭზე ზემოქმედების მიხედვით ყველა საკვები ნივთიერება იყოფა სეკრეციის ძლიერ და
სუსტ აღმგზნებებად;
დ) მნიშვნელობა აქვს პროდუქტის მომზადების წესს და კონსისტენციას;
ე) მნიშვნელობა არა აქვს საკვების ქიმიურ შემადგენლობას.
582. მალაბსორბციის სინდრომი არ მოიცავს:
ა) კანის აქერცვლას;
ბ) თმების ცვენას;
გ) გახდომას;
დ) კუნთოვან სისუსტეს;
ე) ოსტეოსკლეროზს.
583. წყლულოვანი კოლიტის სიმძიმის ხარისხის (ტრულავის მიხედვით) შეფასების
კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება:
ა) კუჭის მოქმედების სიხშირე დღეღამეში;
ბ) რექტალური სისხლდენა;
გ) სხეულის ტემპერატურა და გულისცემის სიხშირე;
დ) ლეიკოციტოზი;
ე) ჰემოგლობინის კონცენტრაცია და ერითროციტების დალექვის სიჩქარე.
584. წყლულოვანი კოლიტის ლოკალურ გართულებებს არ მიეკუთვნება:
ა) მსხვილი ნაწლავის ტოქსიური დილატაცია;
ბ) პოლიპოზი;
გ) მალიგნიზაცია;
დ) სტრიქტურები;
ე) ნაწლავთაშორისი აბსცესები.
585. წყლულოვანი კოლიტის დროს ტკივილთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ა) შეესაბამება პათოლოგიური პროცესის ლოკალიზაციას;
ბ) ინტენსივობა იზრდება საკვების მიღებიდან 30-90 წთ-ის გასვლის შემდეგ;
გ) დაავადების პროგრესირებისას კავშირი საკვების მიღებასა და მუცელში ტკივილებს
შორის ქრება;
დ) ტკივილებთან ერთად აღინიშნება ტენეზმები;
ე) დამახასიათებელია მოგვიანებითი ტკივილები (საკვების მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ).
586. არასპეციფიურ წყლულოვან კოლიტთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ა) წყლულოვანი კოლიტისთვის შემთხვევათა 90-100%-ში დამახასიათებელია სისხლიანი
დიარეა;
ბ) წყლულოვან კოლიტს არ ახასიათებს მუცლის ღრუში პალპირებადი მასა;
გ) კრონის დაავადებისგან განსხვავებით წყლულოვანი კოლიტის დროს ენდოსკოპიურად
პროქტიტის არსებობა დასტურდება შემთხვევათა 100 %-ში;
დ) წყლულოვანი კოლიტის დროს ჰისტოლოგიურად აღინიშნება დიაგნოსტიკური
მნშვნელობის გრანულომები;
ე) წყლულოვანი კოლიტი რენტგენოლოგიურად ხასიათდება დიფუზური გავრცელებით,
სიმეტრიულობით და ზედაპირული წყლულებით.
587. რა არ არის დამახასიათებელი კრონის დაავადებისთვის:
ა) ძირითადად თეძოს ნაწლავის ტერმინალ;ურ ნაწილში ლოკალიზება;
ბ) შემთხვევათა 50 %-ში სწორი ნაწლავის დაზიანების არარსებობა.
გ) მსხვილი ნაწლავის ლორწოვან გარსის "ქვაფენილისებრი" რელიეფი;
დ) გრანულომები ლორწოანის ბიოპტატში;
ე) ლორწოვანი გარსის ზედაპირული წყლულები.
588. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ მიეკუთვნება ე. წ. "განგაშის სიმპტომებს", რომელთა
არსებობა ეჭქვეშ აყენებს გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დიაგნოზს და საჭიროებს
დამატებით კვლევას:
ა) ტკივილი და/ან დისკომფორტი მუცელში, რომელიც ქრება დეფეკაციის შემდეგ;
ბ) დაავადების დაწყება ხანდაზმულ ასაკში;
გ) სიმპტომატიკა ღამის საათებში;
დ) მუცლის მუდმივი ტკივივლი, როგორც კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანების ერთადერთი
და ძირითადი სიმპტომი;
ე) განვალში ფარული სისხლის არსებობა.
56
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ბ) საყლაპავის და კუჭის კარდიის ვენების ვარიკოზული გაფართოება;
589. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ მიეკუთვნება ე. წ. "განგაშის სიმპტომებს", რომელთა გ) სწორი ნაწლავის ვენების ვარიკოზული გაფართოება;
არსებობა ეჭქვეშ აყენებს გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომის დიაგნოზს და საჭიროებს დ) სხეულის წონის შემცირება კუნთების ატროფიის ხარჯზე;
დამატებით კვლევას: ე) "მედუზას თავი".
ა) სხეულის წონის უმიზეზო კლება;
ბ) კუჭის მოქმედების სიხშირის შეცვლა (3-ჯერ მეტად დღეში) და თხელი კონსისტენციის 595. ღვიძლის ციროზის დროს შეშუპებისთვის არ არის დამახასიათებელი:
განავალი; ა) ასციტთან თანაარსებობა;
გ) ჰემოგლობინის კონცენტრაციის შემცირება; ბ) ვენური კოლატერალების განვითარება;
დ) ცხელება, ლეიკოციტოზი; გ) სიყვითლე;
ე) ერითროციტების დალექვის სიჩქარის გაზრდა. დ) სისხლძაღვოვანი ვარსკვლავები;
ე) ჰიპერტრიქოზი.
590. ციტოლიზის სინდრომის კრიტერიუმებში არ შედის:
ა) ასპარტატამინოტრანსფერაზა; 596. ჰეპატოცელულარულ კარცინომასთან მიმართებაში არ არის მართებული:
ბ) ალანინამინოტრანსფერაზა; ა) მისი ეტიოლოგიური ფაქტორი შეიძლება იყოს "B" და "C" ჰეპატიტის ვირუსები;
გ) ლაქტატდეჰიდროგენაზა; ბ) მისი ეტიოლოგიური ფაქტორი შეიძლება იყოს ალკოჰოლი;
დ) ქოლესტერინი; გ) მისი ეტიოლოგიური ფაქტორი შეიძლება იყოს ალფატოქსინის დიდი რაოდენობის
ე) გამაგლუტამინამინოტრანსფერაზა. შემცველი პროდუქტების მიღება;
დ) შეიძლება გართულდეს კარის ვენის თრომბოზით;
591. ღვიძლის სინთეზური ფუნქციის დარღვევის ნიშნებში არ შედის: ე) სისხლში არ ვლინდება ალფაფეტოპროტეინის კონცენტრაციის გაზრდა.
ა) ჰიპოალბუმინემია;
ბ) ამინოტრანსფერაზების მომატება; 597. მარჯვენა ფერდქვეშა არეში ლოკალიზებული კოლიკის ტკივილს ახასიათებს:
გ) ქოლინესთერაზას აქტივობის შემცირება; ა) ირადიაცია ბეჭსა და ბეჭქვეშა არეში;
დ) პროთრომბინის დროის გაზრდა. ბ) ირადიაცია საზარდულის არეში;
გ) ირადიაცია თეძოს არეში;
592. შინაგანი ორგანოების ალკოჰოლური დაზიანების ლაბორატორიულ ნიშნებს არ დ) ირადიაცია შორისის მიდამოში;
მიეკუთვნება: ე) შეტევისას აღინიშნება პოლაკიურია.
ა) ერითროციტების საშუალო კორპუსკულური მოცულობის მომატება (მაკროციტოზი >96-
100 ნმ); 598. 50 წლის მამაკაცი, მწეველი, უჩივის სულისხუთვას და გულძმარვას; აღნიშნავს
ბ) სისხლის შრატში ასტ-ს აქტივობის 3-5-ჯერადი უპირატესი (ასტ>ალტ) მატება;; გულმკერდის ქვედა მესამედში ტკივილს წვის შეგრძნებით. ეკგ-ზე იშემიური ცვლილებები არ
გ) სისხლის შრატში გამაგლუტამილტრანსპეპტიდაზას დონის დაქვეითება; რეგისტრირდება. კორონაროგრაფიულად სისხლძარღვთა დაზიანება არ გამოვლინდა.
დ) შრატის “IgA"-ს მომატება; ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ნაბიჯია ყველაზე მეტად მიზანშეწონილი
ე) ჰიპერურიკემია. დიაგნოსტიკისთვის?
ა) ექოკარდიოსკოპია;
593. ღვიძლის ციროზის ნიშნებში არ შედის: ბ) ეზოფაგოგასტროდუედონოსკოპია;
ა) ჰეპატოსპლენომეგალია; გ) კუჭის რენტგენოგრაფია;
ბ) დისპროტეინემია; დ) გულმკერდის ღრუს ორგანოთა რენტგენოგრაფია;
გ) "სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები"; ე) სპიროგრაფია.
დ) ასციტი;
ე) მიოკარდიოდისტროფია. 599. 65 წლის ქალი, ოსტეოართროზით, ხანგრძლივი დროის განმავლობაში იღებს
არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი
594. პორტული ჰიპერტენზიის ძირითად გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება: შეაფერხებს ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით გამოწვეული გასტროპათიის
ა) სპლენომეგალია; განვითარებას?

57
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი;
ბ) H2 ბლოკატორები; 604. 45 წლის ქალს, რომელსაც აღენიშნება დიარეის და ყაბზობის მონაცვლეობა, მუცლის
გ) ანტიბიოტიკები; შებერილობა, აქვს ტკივილი დეფეკაციისას, რომელიც იხსნება დეფეკაციის აქტის შემდეგ.
დ) ანტაციდები; განავალი შეიცავს ლორწოს. მუცელი გასინჯვით რბილია, მგრძნობიარეა მსხვილი ნაწლავის
ე) M ქოლინოლიტიკები; საპროექციო არეში; სრული კლინიკო-ლაბორატორიული კვლევით პათლოგიური
ცვლილებები არ ვლინდება. სავარაუდო დიაგნოზია:
600. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული წყლულოვანი დაავადების ა) გლუტენის ენტეროპათია;
ეპიდემიოლოგიასთან მიმართებაში? ბ) წყლულოვანი კოლიტი;
ა) პრევალენტობა სიცოცხლის მანძილზე ≈10%-ია; გ) კრონის დაავადება;
ბ) შემთხვევათა რაოდენობა ამჟამად კლებულობს; დ) ამებიაზი;
გ) გართულებული ჰოსპიტალიზაციის საჭიროების შემთხვევათა რაოდენობა ზოგადად ე) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი.
უცვლელია;
დ) გართულებული ჰოსპიტალიზაციის საჭიროების შემთხვევათა რაოდენობა მაღალია 605. 35 წლის ქალი უჩივის მარჯვენა ფერდქვეშა არეში მუდმივ ყრუ ტკივილს, ბოყინს,
მოხუცებში; გულისრევის შეგრძნებას, ეპიზოდურ ღებინებას, მადის დაქვეითებას და ყაბზობას. გასინჯვით
ე) “H. pylori” -ისა და მჟავიანობის დამთრგუნველ თერაპიას გავლენა არა აქვს პეპტიური მარჯვენა ფერდქვეშა არე მგრძნობიარე; სუსტად დადებითია მერფის, კერის და ორტნერის
წყლულოვანი დაავადების პრევალენტობაზე. სიმპტომები. სისხლის ანალიზი ანთებითი ხასიათის ცვლილებების გარეშე. დუოდენალური
ზონდირებით, ასევე უტრაბგერითი გამოკვლევით ვლინდება ნაღვლის ბუშტში ნაღვლის
601. დიარეა ქრონიკულია, თუ მისი ხანგრძლივობა აღემატება: მოცულობის მომატება და შენელებული დაცლა. ექოსკოპიაზე კონკრემენტები ნაღვლის
ა) 1 კვირას; სადინრებში არ აღინიშნება; სავარაუდო დიაგნოზია:
ბ) 2 კვირას; ა) წყლულოვანი დაავადება;
გ) 3 კვირას; ბ) ქრონიკული კოლიტის გამწვავება;
დ) 4 კვირას. გ) ქრონიკული ჰეპატიტი;
დ) ქრონიკული ქოლეცისტიტის გამწვავება;
602. 32 წლის ქალს აღენიშნება ჩივილები: წყლისებრი ღია-ყავისფერი ქაფიანი განავალი, ე) ბილიარული ტრაქტის დისფუნქცია.
მძაფრი სუნის; მეტეორიზმი, წონის შემცირება; „HLA“ ტიპირებით დადგინდა „HLA-DQ2“
არსებობა. ანამნეზში ჭვავის და შვრიის პროდუქტების აუტანლობაა. რა აუცილებელი 606. 30 წლის მამაკაცი უჩივის პერიოდულ „მშიერ“ ტკივილს ეპიგასტრიუმის მიდამოში,
რეკომენდაცია უნდა მიეცეს ავადმყოფს? გულძმარვას, ღებინების შეგრძნებას, ბოყინს, მჟავე გემოთი. ობიექტურად: მტკივნეულია
ა) ანტიბიოტიკის კურსის ჩატარება; პილოროდუოდენური არე. ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპიით: ანტრალური ნაწილის
ბ) დიეტა პურფუნთუშეულის და რძის პროდუქტების გამორიცხვით; ლორწოვანი გარსის შეშუპება და ჰიპერემია, ნაოჭების ჰიპერპლაზია, ანტრალური სპაზმი.
გ) ადსორბენტების მუდმივი მიღება; კვლევის რა მეთოდითაა შესაძლებელი პათოლოგიური პროცესის ეტიოლოგიის დადგენა?
დ) 5-ამინოსალიცილის მჟავის პრეპარატების მიღება; ა) კუჭშიდა pH-მეტრიით;
ბ) სისხლის საერთო ანალიზით;
603. 25 წლის ქალმა მიმართა ექიმს შემდეგი ჩივილებით: ჩვეულებრივი რაოდენობის გ) ურეაზული ტესტით;
საკვების მიღების შემდგომ ეპიგასტრიუმში სისავსის შეგრძნება, ადვილად დანაყრება, დ) კუჭის რენტგენოგრაფიით;
დისკომფორტი, მუცლის შებერვა, ღებინება, უძლობა და სისუსტე. ჩივილები აღენიშნება ე) დუოდენალური ზონდირებით.
ბოლო 6 თვეა. რენტგენოლოგიური გამოკვლევით: კუჭის მოტორულ-ევაკუატორული
დისკინეზია; ეზოფაგოდუედონოსკოპიით: ნორმა. სავარაუდო დიაგნოზია: 607. ალკოჰოლის ჭარბი მომხმარებელი 50 წლის მამაკაცი უჩივის ტკივილს მუცლის ზედა
ა) წყლულოვანი დაავადება; ნაწილში, რაც ძლიერდება საკვების მიღების შემდეგ; ასევე აღნიშნავს მუცლის შებერვას,
ბ) გასტროეზოფაგური რეფლუქს დაავადება; გულისრევას, წონის დაქვეითებას. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დიაგნოსტიკური
გ) ქრონიკული გასტრიტი; მეთოდი მოგვცემს დაზიანებული ორგანოს გარესეკრეტორული ფუნქციის შეფასების
დ) ქრონიკული პანკრეატიტი; საშუალებას?
ე) ფუნქციური დისპეპსია. ა) pH-მეტრია;

58
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ურეაზული ტესტი; 611. 75 წლის მამაკაცი, უჩივის საკვების მიღების შედეგ კუჭის გადავსების და სიმძიმის
გ) დუოდენალური ზონდირება; შეგრძნებას ეპიგასტრიუმის არეში, ბოყინს საკვების ნაწილაკებით და ჰაერით, მადის
დ) ელასტაზის ტესტი; დაქვეითებას, მეტეორიზმს და ნაწლავების არარეგულარულ მოქმედებას. მუცლის
ე) გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობის ტესტი. პალპაციით მტკივნეულია ეპიგასტიურმის არე. ფიბროგასტროდუოდენოსკოპიით - კუჭის
ანტრალურ და სხეულის ნაწილში ლორწოვანი გარსი გათხელებულია, მკრთალი-
608. 52 წლის ქალს ცხიმიანი და მწარე საკვების მიღების შემდეგ ეწყება ტკივილი მარჯვენა მონაცრისფრო, რომელშიც მოსჩანს სისხლძარღვები, ადვილად ზიანდება, ნაოჭები
ფერდქვეშა არეში, გულისრევის შეგრძნება და პირღებინება. პალპაციით მტკივნეული გამქრალია. რომელი პათოლოგიისთვისაა დამახასიათებელი აღნიშნული სურათი?
მარჯვენა ფერდქვეშა არე; მერფის სიმპტომი დადებითა. ლაბორატორიული მონაცემები ა) ქრონიკული არაატროფიული გასტრიტის;
ცვლილებების გარეშე. ღვიძლის სინჯები არ არის შეცვლილი. ექოსკოპიით: ნაღვლის ბ) წყლულოვანი დაავადების;
სადინრები არ არის გაფართოებული, გამავალია, ნაღვლის ბუშტში 5-7 მმ დიამეტრის გ) ქრონიკული ატროფიული გასტრიტის;
კონგკრემენტებია, რომელიც ავსებს მის 1/3-ზე ნაკლებს. მიმოხილვით რენტგენოგრამაზე დ) წყლულოვანი კოლიტის;
კონგრემენტთა ჩრდილები არ აღმოჩნდა. რომელი პრეპარატია ყველაზე მეტად ე) კუჭის კიბოს.
მიზანშეწონილი კონსერვატიული თერაპიისთვის?
ა) მეტრონიდაზოლი; 612. 44 წლის ქალმა მიაკითხა ექიმს შემდეგი ჩივილებით: მარჯვენა ფერდქვეშა არეში
ბ) ატორვასტატინი; სიმძიმის შეგრძნება, კანის ქავილი, სისუსტე. სისხლის ბიოქიმიურმა გამოკვლევამ აჩვენა γ-
გ) მეტოკლოპრამიდი; გლუტამინტრანსპეპტიდაზის, ტუტე ფოსფატზის აქტივობის მომატება, ჰიპერქოლესტერინემია;
დ) ურსოდეზოქსიქოლის მჟავა; ჰიპერბილირუბინემია პირდაპირი ფრაქციის ხარჯზე. რომელი სინდრომის გამოვლინებაა ეს
ე) გიმეკრომონი. ცვლილება?
ა) მეზენქიმალურ-ანთებითის;
609. 25 წლის ქალი უჩივის დღეში 4-5 დეფეკაციას ფაფისებური განავლოვანი მასებით; ბ) ქოლესტაზის;
აღენიშნება მუცლის შებერვა, ტკივილი, რომელიც ქრება დეფეკაციის შემდგომ. იგი ასევე გ) ციტოლიზის;
უჩივის ღრმად ჩასუნთქვით დაუკმაყოფილებლობის და „შინაგანი კანკალის“ შეგრძნებას. დ) პორტული ჰიპერტენზიის;
რექტორომანოსკოპიით, კოლონოსკოპიით და განავლის ბაქტერიული ანალიზით ე) ჰეპატოცელულარული უკმარისობის;
პათოლოგია არ გამოვლინდა. რომელია ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) თირეოტოქსიკოზი; 613. ეზოფაგურ დისფაგიაზე მიუთითებს:
ბ) საფაღარათო მედიკამენტების გამოყენებაზე რეაქცია; ა) ყლაპვის დაწყების გაძნელება;
გ) კრონის დაავადება; ბ) ნერწყვდენა;
დ) წყლულოვანი კოლიტი; გ) საკვების „გაჭედვის“ შეგრძნება;
ე) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი. დ) ხველა;
ე) ნაზალური რეგურგიტაცია.
610. 26 წლის მამაკაცი, ბრონქოექტაზიური დაავადების ინფექციური გამწვავების გამო,
იტარებს მკურნალობას, რომლის დაწყებიდან 2 კვირის შემდგომ აღინიშნება შეტევითი 614. დისფაგიის ქვემოთჩამოთვლილი მიზეზებიდან რომელი განეკუთვნება ეზოფაგურ
მუცლის ხასიათის ტკივილი, მეტეორიზმი; დეფეკაცია 4-6 ჯერ დღეში წყლიანი განავლით და დისფაგიას პერისტალტიკის დარღვევით (მყარი და თხევადი საკვების დისფაგია):
მოუნელებელი საჭმლის ნარჩენებით. სავარაუდოდ, რომელი მედიკამენტითაა ა) ბეჭდისებური რგოლი;
განპირობებული აღნიშნული ჩივილები? ბ) საყლაპავის კიბო;
ა) β2 - აგონისტებით; გ) პეპტიკური სტრიქტურა;
ბ) მეთილქსანტინებით; დ) აქალაზია;
გ) მუკოლიტიკებით; ე) ეოზინოფილური ეზოფაგიტი.
დ) ანტიბიოტიკებით;
ე) იმუნომოდულატორებით. 615. რა ბადებს ეჭვს, რომ მკერდის ძვლის უკან ტკივილი არ არის დაკავშირებული
საყლაპავთან?
ა) ვრცელდება ბეჭთაშუა არეში;

59
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ვრცელდება კისერში; ა) ბილირუბინი;
გ) ვრცელდება ქვედა ყბაში; ბ) AST;
დ) საკვების მიღებასთან, ანტაციდების გამოყენებასთან, სხეულის მდებარეობასთან კავშირის გ) ALT;
არ არსებობა. დ) ტუტე ფოსფატაზა;
ე) LDH.
616. საყლაპავის ადენოკარცინომის განვითარების ალბათობა ყველაზე მაღალია:
ა) კარდიის აქალაზიით პაციენტებში; 622. ჩამოთვლილი მონაცემებიდან რომელი მიუთითებს თირკმლების უკმარისობის
ბ) ბარეტის საყლაპავით პაციენტებში; ქრონიკულ და შეუქცევად ხასიათზე?
გ) საყლაპავის პეპტიური სტრიქტურებით პაციენტებში; ა) ანემია;
დ) საყლაპავის დამწვრობის შემდგომი სტრიქტურებით პაციენტებში; ბ) ჰიპერფოსფატემია;
ე) შუასაყრის პათოლოგიით პაციენტებში. გ) შარდოვანას მომატება 200 მგ%-ზე მეტად;
დ) სისხლში კრეატინინის მომატება 15მგ%-ზე მეტად;
617. ხანდაზმულ პაციენტებში საყლაპავის ბრტყელუჯრედოვანი კიბოს განვითარების რისკი ე) თირკმლის ზომების შემცირება ინტრავენური უროგრაფიის და ტომოგრაფიის
ყველაზე მაღალია: მონაცემებით.
ა) ალკოჰოლის ჭარბ მომხმარებლებში;
ბ) კარდიის აქალაზიის დროს; 623. რომელი პათოლოგიის შედეგად შეიძლება განვითარდეს თირკმლების ამილოიდოზი?:
გ) თამბაქოს ხანგრძლივად მომხმარებლებში; ა) მწვავე პიელონეფრიტის;
დ) ოჯახური ტილოზის დროს; ბ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის;
ე) შუასაყრის პათოლოგიების დროს. გ) მწვავე გლომერულონეფრიტის;
დ) დიაბეტური ნეფროპათიის;
618. რა არ არის მართებული „H. pylori“-ით ინფიცირებასთან დაკავშირებით? ე) მიელომური დაავადების.
ა) იგი ქრონიკული გასტრიტისა და პეპტიკური წყლულოვანი დაავადების მთავარი მიზეზია;
ბ) ინფექციას ადგილი აქვს თორმეტგოჯას წყლულის 80%-სა და კუჭის წყლულის 60%-ში; 624. ნეფროზული სინდრომი წარმოადგენს შემდეგი სიმპტომების ერთობლიობას:
გ) პოპულაციის დაახლოებით 50% კოლონიზირებულია; ა) შეშუპება, ჰიპერნატრიემია, ჰიპერლიპიდემია;
დ) განვითარებად ქვეყნებში ინფიცირება ძალზე მაღალია; ბ) შეშუპება, მაღალი პროტეინურია, ჰიპერნატრიემია, ჰიპორენინემია;
ე) კოლონიზირებულთა აბსოლუტურ უმრავლესობას პეპტიკური წყლულოვანი დაავადება გ) არტერიული ჰიპერტენზია, შეშუპება, ჰიპერლიპიდემია, ჰიპოპროტეინემია;
უვითარდება. დ) შეშუპება, მაღალი პროტეინურია, ჰიპო - და დისპროტეინემია, ჰიპერლიპიდემია;
ე) შეშუპება, არტერიული ჰიპერტენზია, მაღალი პროტეინურია, ჰიპოპროტეინემია.
619. გიგანტური ჰიპერტროფიული გასტრიტის დროს პერიფერიული შეშუპების მიზეზია:
ა) ცილის კარგვა; 625. რომელი დაავადებების დროს ვითარდება გორგლოვანი პროტეინურია?
ბ) H pylori-ით ინფიცირება; ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის;
გ) მეტეორიზმი; ბ) მიელომური დაავადების;
დ) კუჭის არარეგულარული მოქმედება; გ) პოდაგრული თირკმლის;
ე) ღებინება. დ) ქრონიკული პიელონეფრიტის;
ე) თანდაყოლილი ტუბულოპათიის.
620. ღვიძლის სინთეზური ფუნქციის დაღვევის მარკერია:
ა) AST; 626. ჰიპერნეფრომის სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ალბუმინი. ა) ჰემატურია;
ბ) ALT; ბ) ცხელება;
გ) LDH; გ) ნეფროზული სინდრომი;
დ) ტკივილის სინდრომი;
621. ნაღვლშიდა ქოლესტაზის ან ნაღვლოვანი ობსტრუქციის მარკერია: ე) არტერიული ჰიპერტენზია.

60
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 1.010. შარდში ცილა, ერითროციტები, ლეიკოციტები, გლუკოზა არ აღმოჩნდა. სავარაუდო
627. თირკმლების მწვავე უკმარისობის დროს არ იმატებს: დიაგნოზია:
ა) კრეატინინი; ა) ობსტრუქციული უროპათია;
ბ) ნატრიუმი; ბ) მწვავე გლუმერულონეფრიტი;
გ) კალიუმი; გ) ინტერსტიციული ნეფრიტი;
დ) შარდმჟავა; დ) მწვავე ტუბულური ნეკროზი;
ე) შარდოვანა. ე) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა.

628. რომელი დაავადების მიმდინარეობას ართულებს პაპილარული ნეკროზი? 633. ელექტროლიტური ცვლის რა სახის დარღვევები არ არის დამახასიათებელი
ა) შაქრიანი დიაბეტის; თირკმლების ქრონიკული უკმარისობისთვის?
ბ) გლომერულონეფრიტის; ა) ჰიპოკალციემია;
გ) პიელონეფრიტის; ბ) ჰიპერკალიემია;
დ) არტერიული ჰიპერტენზიის; გ) ჰიპერნატრიემია;
დ) ჰიპერფოსფატემია;
629. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს თირკმლების შედარებით დიდი ე) ჰიპერურიკემია.
ზომები, მიუხედავად თირკმების პროგრესირებადი უკმარისობისა?
ა) ამილოიდოზს; 634. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლისთვის არის დამახასიათებელი ასეპტიური
ბ) ნეფროსკლეროზს; პიურია?
გ) ვაზორენალური ჰიპერტენზია; ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტი;
დ) მემბრანულ გლომერულონეფრიტს; ბ) თირკმლის ტუბერკულოზი;
გ) მწვავე პიელონეფრიტი;
630. თიაზიდური შარდმდენების გვერდით ეფექტებს არ მიეკუთვნება: დ) ქრონიკული პიელონეფრიტი;
ა) ჰიპოკალიემია; ე) ცისტიტი.
ბ) ჰიპოკალცემია;
გ) ჰიპერურიკემია; 635. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი მტკიცებულება არ არის მართებული ნეფროზულ
დ) ჰიპერგლიკემია; სინდრომთან მიმართებაში?
ე) ჰიპერტრიგლიცერიდემია. ა) ხასიათდება მასიური პროტეინურიით;
ბ) აღმოცენდება გლომერულონეფრიტის უპირატესად მემბრანული და არა
631. ქვემოთ ჩამოთვლილის მტკიცებებიდან რომელია მართებული ვაზორენულ პროლიფერაციული ფორმის დროს;
ჰიპერტენზიასთან მიმართებაში? გ) აღმოცენდება გორგლების როგორც დიფუზური, ისე ფოკალური დაზიანების დროს;
ა) ხშირად გვხვდება მამაკაცებში, რომელთა ასაკი 30 წელზე ნაკლებია; დ) წარმოადგენს არტერიული ჰეპერტონიის უშუალო მიზეზს;
ბ) ახასიათებს ტენდენცია ჰიპერკალიემიისაკენ; ე) დამახასიათებელია ჰიპერქოლესტერინემია.
გ) კაპტოპრილით მკურნალობა ვერ აქვეითებს არტერიულ წნევას;
დ) კაპტოპრილის დანიშვნამ შეიძლება დააჩქაროს თირკმლების უკმარისობის განვითარება; 636. ჩამოთვლილი დიურეზული საშულებებიდან ჰიპოკალიემიას არ იწვევს:
ე) ინტრავენური პიელოგრაფია წარმოადგენს მგრძნობიარე და სპეციფიურ დიაგნოსტიკურ ა) ჰიპოთიაზიდი;
ტესტს. ბ) ამილორიდი;
გ) ფუროსემიდი;
632. 75 წლის ავადმყოფი მამაკაცი შემოვიდა საავადმყოფოში შარდის გამოყოფის დ) დიაკარბი;
დარღვევით. დღეს გამოყო დიდი რაოდენობით შარდი, წინა დღეებში შარდი საერთოდ არ ე) ურეგიტი.
გამოიყოფოდა. არტერიული წნევა 180/90 მმ.ვწყ.სვ. დანარჩენი კლინიკური ნიშნები ნორმის
ფარგლებშია. კრეატინინის შემცველობა სისხლში 260 მკმოლ/ლ-ია. შარდის ხვედრითი წონა 637. გამოკვლევის ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელი შეიძლება არ გამოვიყენოთ
რენოვასკულური ჰიპერტენზიის ქირურგიული მკურნალობის საკითხის გადაწყვეტისას?

61
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ფარმაკოლოგიური სინჯი კაპტოპრილით; ე) თირკმლების პოლიკისტოზი.
ბ) რენინის განსაზღვრა თირკმლების ვენურ სისხლში;
გ) თირკმლების არტერიების ანგიოგრაფია; 643. ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია მართებული თირკმლების პოლიკისტოზთან
დ) ინტრავენური პიელოგრაფია; დაკავშირებით:
ე) თირკმლების სკანირება. ა) ზიანდება მხოლოდ ერთი თირკმელი;
ბ) ზიანდება ორივე თირკმელი;
638. მწვავე მედიკამენტური ინტერსტიციული ნეფრიტის კლინიკური სიმპტომოკომპლექსი გ) დამახასიათებელია ოლიგურიის ეპიზოდები;
მოიცავს ყველა ჩამოთვლილ სიმპტომს, გარდა: დ) ვლინდება ადრეულ ასაკში;
ა) პროტეინურიის;
ბ) ლეიკოციტურიის; 644. 51 წლის მამაკაცს მაკროჰემატურიით აღენიშნება ერითროციტოზი, თირკმლების ზომაში
გ) ბაქტერურიის; მომატება, თირკმლების დაავადების ოჯახური ისტორია. სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) ოლიგურიის; ა) თირკმლების პოლიკისტოზი;
ე) სისხლში კრეატინინის დონის მომატებისა. ბ) ჰიპერნეფრომა;
გ) ავთვისებიანი ჰიპერტენზია;
639. შაქრიანი დიაბეტის დროს თირკმლების ფუნქციის უეცარი გაუარესების მიზეზი, ყველაზე დ) ბილატერალური ურეთრული კალკულოზი;
მეტი ალბათობით, შეიძლება იყოს: ე) თირკმლების ამილოიდოზი.
ა) მწვავე პიელონეფრიტი;
ბ) ქრონიკული პიელონეფრიტი; 645. რომელი მოსაზრებაა არასწორი ფიბრომუსკულურ დისპლაზიასთან მიმართებაში?
გ) ნეფროლითიაზი; ა) ხშირად ორმხრივია;
დ) პაპილარული ნეკროზი; ბ) ათჯერ უფრო მეტად გვხვდება ქალებში;
ე) თირკმლის ვენის თრომბოზი. გ) რეზექცია უფრო ადვილია, ვიდრე ათეროსკლეროზული ფოლაქებისა;
დ) ასოცირებულია შაქრიან დიაბეტთან;
640. ნეფროზული სინდრომის გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება: ე) უფრო ხშირია ახალგაზრდა ასაკში.
ა) შეშუპება;
ბ) პროტეინურია; 646. მწვავე გლომერულონეფრიტის დროს ეკლამფსიის ძირითადი ნიშანია:
გ) ჰიპოალბუმინემია; ა) არტერიული წნევა 150/120 მმ.ვწყ. სვ.;
დ) ჰიპერლიპიდემია; ბ) დღე-ღამური პროტეინურია 4,5გ;
ე) ჰიპერტენზია. გ) ექსპირაციული ქოშინი;
დ) კრუნჩხვები და გონების დაკარგვა;
641. ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელი ახასიათებს ყველაზე ზუსტად ფუროსემიდს: ე) ფილტვების შეშუპებების რენტგენოლოგიური სურათი.
ა) უეფექტოა ჰიპოალბუმინემიის შემთხვევაში;
ბ) ქიმიურად მსგავსია სულფანილამიდების; 647. ქვემწვავე გლომერულონეფრიტის არ ახასიათებს:
გ) მოქმედებს მხოლოდ პროქსიმალურ მილაკზე; ა) ნეფროზული სინდრომი;
დ) იწვევს ალკალოზს; ბ) თირკმლების ზომების მომატება;
ე) მოქმედებს ჰენლეს მარყუჟზე. გ) მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია;
დ) სწრაფი პროგრესირება;
642. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის პათოგენეზში აქვს ყველაზე დიდი ე) სახსროვანი სინდრომი.
მნიშვნელობა რენინის ჰიპერსეკრეციას:
ა) ქრონიკული ინტერსტიციული გლომერულონეფრიტი; 648. ქრონიკული გლომერულონეფრიტის ქვემოთ ჩამოთვლილი ვარიანტებიდან რომლის
ბ) IgA ნეფროპათია (ბერჟეს დაავადება); დროსაა ყველაზე მეტად ნაჩვენები ციტოსტატიკების გამოყენება?
გ) ქრონიკული მემბრანული გლომერულონეფრიტი; ა) ჰიპერტონულის;
დ) თირკმლის არტერიის სტენოზი; ბ) ნეფროზულის;

62
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) შეშუპებით -ჰიპერტონულის; ა) პროტეინურია;
დ) მემბრანოზულ-პროლიფერაციულის; ბ) ერითროციტურია;
გ) მაკროჰემატურია;
649. ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია ჭეშმარიტი თირკმელების ამილოიდოზთან დ) ლეიკოციტურია;
დაკავშირებით? ე) კრისტალურია.
ა) სისტემური წითელი მგლურა რთულდება ამილოიდოზით;
ბ) მეორადი ამილოიდოზი ვითარდება ლიმფოგრანულომატოზით ავადმყოფებში; 655. გლუკოკორტიკოიდებით თერაპია ეფექტურია:
გ) გენეტიკური ამილოიდოზი უპირატესად ვლინდება ღვიძლის დაზიანებით; ა) ქრონიკული პიელონეფრიტის გამწვავებისას;
დ) რევმატოიდური ართრიტი ამილოიდოზით არ რთულდება; ბ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის (ნეფროზული ფორმის) გამწვავებისას;
გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის (ჰემატურიული ფორმის) გამწვავებისას;
650. ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან რომელი წარმოადგენს პრერენული მწვავე დ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის ლატენტური ფორმისას;
უკმარისობის მიზეზს:
ა) მწვავე ინტერსტიციული ნეფრიტი; 656. ჰემატურია დიზურიასთან ერთად ხშირად გვხვდება:
ბ) მწვავე გლომერულონეფრიტი; ა) თირკმლის ვენების მწვავე თრომბოზისას;
გ) შოკი მიოკარდიუმის ინფაქტის დროს; ბ) ინტერსტიციული ნეფრიტის დროს;
დ) შარდსაწვეთების ობტურაცია; გ) ამილოიდოზის ლატენტურ სტადიაში;
ე) თირკმლების ვენების თრომბოზი. დ) შარდის ბუშტის სიმსივნისას;

651. ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია და მეტაბოლური ალკალოზი 657. ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიური პროცესებიდან რომელს ახასიათებს
თირკმლების მწვავე უკმარისობის მეორე პერიოდში შეიძლება გამოწვეული იყოს: ანტისხეულების წარმოქმნა IV ტიპის კოლაგენის მიმართ:
ა) შეუჩერებელი ღებინებითა და ფაღარათით; ა) პოსტსტრეპტოკოკურ გლომერულონეფრიტს;
ბ) ანურიით; ბ) იდიოპათიურ ნეფროზულ სინდრომს;
გ) ლაზიქსის შეყვანით; გ) სისტემურ წითელ მგლურას;
დ) კალციუმის ქლორიდის შეყვანით; დ) გუდპასჩერის სინდრომს;
ე) პრედნიზოლონის შეყვანით. ე) თირკმლის ამილოიდოზს.

652. თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დიაგნოსტიკისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია:
ა) შარდოვანას და შარდმჟავას დონის მომატება სისხლში;
ბ) კრეატინინის მომატება სისხლში;
გ) გორგლოვანი ფილტრაცია 70მლ/წმ, მილაკოვანი რეაბსორბცია 80%;
დ) სისხლში ინდიკანის მომატება;
ე) შარდოვანას შემცირება დღე-ღამის შარდში.
658. რომელი მოსაზრებაა მართებული იდიოპათიური ჰიპერკალციურიის შესახებ:
ა) არ გადაეცემა მემკვიდრეობით;
ბ) პროქსიმალურ ტუბულებში “Ca”-ის აბსორბცია გაძლიერებულია;
გ) 1,25 დიჰიდროქსი-ვიტამინ “D”-ის თირკმლისმიერი აქტივაცია დაქვეითებულია;
დ) ექვემდებარება თიაზიდური შარდმდენებით მკურნალობას;
ე) თირკმლების კალკულოზი იშვიათად გვხვდება.

659. მწვავე დროს პუნქციური ბიოფსიის ძირითადი ჩვენებაა:

653. ჰიპერკალემიის დროს ავადმყოფებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობის ყველაზე ა) მასიური პროტეინურია;
დიდ საშიშროებას წარმოადგენს: ბ) შეშუპებით-ჰიპერტონული ფორმა;
ა) ჰიპოტონია; გ) არტერიული წნევა 170/110 მმ.ვწყ.სვ.;
ბ) შარდოვანას და კრეატინინის მომატება სისხლში; დ) გლუკოკორტიკოიდებით მკურნალობის საკითხის გადაწყვეტა;
გ) შეშუპების ალაგება; ე) დაავადების გახანგრძლივებული მიმდინარეობა.
დ) პარკუჭოვანი ფიბრილაციის განვითარება;
660. მწვავე და ქრონიკული გლომერულონეფრიტების დიფერენციული დიაგნოზის
654. დიაბეტური მიკროანგიოპათიის პირველ და ყველაზე მდგრად სიმპტომს წარმოადგენს: საფუძველია:

63
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ანამნეზი; ე) მრავლობითი მიელომა.
ბ) შარდის სინდრომი;
გ) თირკმლების ექოსკოპია; 666. თირკმლის მწვავე უკმარისობის პოლიურიული ფაზა არ არის დაკავშირებული:
დ) თირკმლების სკანირება; ა) გორგლოვანი ფილტრაციის დონის მომატებასთან;
ე) თირკმლების პუნქციური ბიოფსია. ბ) მილაკოვანი რეაბსორბციის გაუარესებასთან;
გ) ოლიგურიის ფაზაში არაუჯრედული სითხის მოცულობის მომატებასთან;
661. იმუნოდეპრესანტები მონოთერაპიის სახით ინიშნება: დ) სისხლში ნატრიურეზული ჰორმონის შემცველობის შემცირებასთან;
ა) ქრონიკული ცისტიტის გამწვავებისას; ე) შარდის შეფარდებითი სიმკვრივის შემცირებასთან.
ბ) თირკმლის ვენების თრომბოზის დროს;
გ) კორტიკოსტეროიდების უეფექტობის ან მათი გამოყენების შეუძლებლობის დროს; 667. თირკმლის მწვავე უკმარისობის ოპტიმალური თერაპია არ მოიცავს:
დ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის ჰიპერტონული ფორმის დროს; ა) საჭმელთან ერთად მისაღები ცილის შეზღუდვას;
ბ) წყლისა და მარილის მიღების შეზღუდვას;
662. ავადმყოფი 44 წლის, პლაზმაში ნატრიუმის შემცველობა არის 158 გმოლი/ლ. გ) კალიუმის შემცველი პრეპარატების მიღების შეზღუდვას;
თირკმელების პათოლოგია არ აღინიშნება. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია სისხლში დ) ადრეულ და ხშირ დიალიზს;
ნატრიუმის მომატების შესაძლო მიზეზი: ე) გულის მოცულობითი გადატვირთვის გამო დიგოქსინის გამოყენებას.
ა) დიდი რაოდენობით სუფრის მარილის მოხმარება;
ბ) სალიცილატების გამოყენება; 668. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია პოსტობსტრუქციული დიურეზისათვის
გ) დეჰიდრატაცია; დამახასიათებელი?
დ) ანტიდიურეზული ჰორმონის არაადექვატური სეკრეცია; ა) შარდის ტუტოვანი რეაქცია და პოლიურია;
ე) დიურეტიკების გადამეტდოზირება. ბ) შარდში ნატრიუმის დაბალი კონცენტრაცია;
გ) კონცენტრირებული შარდი;
663. ქვემოთჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან რომელი გამოიყენება ანტიდიურეზული დ) შარდის მჟავე რეაქცია;
ჰორმონის არაადექვატური სეკრეციის სინდრომის სამკურნალოდ:
ა) ფუროსემიდი; 669. პოდაგრის დროს თირკმელების დაზიანების შემთხვევაში არ აღინიშნება:
ბ) ცეფამეზინი; ა) გლომერულონეფრიტი;
გ) პრედნიზოლონი; ბ) პიელონეფრიტი;
დ) ლითიუმის ქლორიდი; გ) ურიკოზურია;
ე) სტრეპტომიცინი. დ) სისხლძარღვთა სკლეროზი;
ე) პროტეინურია.
664. ქვემოთჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელი შეიძლება არ გამოვიყენოთ
რენოვასკულარული ჰიპერტონიის ქირურგიული მკურნალობის საკითხის გადასაწყვეტად: 670. ვენური პიელოგრაფიის ჩატარება განსაკუთრებულ სიფრთხილეს საჭიროებს
ა) თირკმლის ვენის სისხლში რენინის განსაზღვრ; ავადმყოფთან, რომელსაც აღენიშნება:
ბ) ვენური პიელოგრაფია; ა) ჰიპერპარათირეოზი;
გ) თირკმლის არტერიების ანგიოგრაფია; ბ) პიელონეფრიტი;
დ) თირკმლის სკანირება. გ) ნეფროლითიაზი;
დ) ჰიპერნეფრომა;
665. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი შეიძლება დადასტურდეს ყველაზე საიმედოდ ე) მრავლობითი მიელომა.
თირკმლების ბიოფსიით:
ა) სისტემური წითელი მგლურა; 671. თიკმლების ამილოიდოზით არ რთულდება:
ბ) სარკოიდოზი; ა) კეთრი;
გ) კვანძოვანი პერიარტერიტი; ბ) არტერიული ჰიპერტონია;
დ) ამილოიდოზი; გ) რევმატოიდული ართრიტი;

64
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ბრონქოექტაზიური დაავადებანი ბ) გლუკოზურიას;
ე) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი; გ) ჰიპოკალიემიას;
დ) ჰიპერკალიემიას;
672. უხშირესად რომელი დაავადების მიმდინარეობას ართულებს პაპილარული ნეკროზი:
ა) შაქრიანი დიაბეტის; 678. ჩამოთვლილთაგან რომელია დამახასიათებელი თირკმელების პოლიკისტოზისათვის?
ბ) გლომერულონეფრიტის; ა) ზიანდება მხოლოდ ერთი თირკმელი;
გ) პიელონეფრიტის; ბ) ორსულობა ართულებს დაავადებას;
დ) არტერიული ჰიპერტენზიის; გ) დამახასიათებელია ოლიგურიის ეპიზოდები;
ე) კორტიკალური ნეკროზის. დ) ვლინდება მოზრდილთა ასაკში.

673. რომელი დებულება არ არის მართებული ორთოსტატიკურ პროტეინურიასთან 679. დიაბეტის დროს თირკმელების ფუნქციის უეცარი გაუარესება ძირითდად შეიძლება
მიმართებაში? გამოწვეული იყოს:
ა) მოსალოდნელია ლორდოზით დაავადებულ ავადმყოფებში; ა) მწვავე პიელონეფრიტით;
ბ) ძლიერდება ხანგრძლივი დგომისას; ბ) ქრონიკული პიელონეფრიტით;
გ) დილის შარდში პროტეინურია არ არის; გ) ნეფროლითიაზით;
დ) აღინიშნება თირკმლების პარენქიმული დაზიანებისას; დ) პაპილარული ნეკროზით;
ე) ცილის დანაკარგი არ აღემატება 3გ დღე-ღამეში. ე) თირკმლის ვენის თრომბოზით.

674. ჰიპერნატრიემია არ იწვევს: 680. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ ახასიათებს პოსტსტრეპტოკოკულ

ა) წყურვილს; გლომერულონეფრიტს?
ბ) ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის დაქვეითებას; ა) ჰემატურია;
გ) წყლის გამოსვლას უჯრედებიდან; ბ) ცვილისებრი ცილინდრები;
დ) შეშუპების შემცირებას; გ) ერითროციტული ცილინდრები;
ე) შარდის კონცენტრირებას. დ) შეშუპება;
ე) ოლიგურია.
675. ანტიდიურეზული ჰორმონის არაადექვატური სეკრეციის სინდრომი შეიძლება თან
ახლდეს: 681. ჩამოთვლილთაგან რომელია დამახასიათებელი თირკმლის მწვავე უკმარისობისათვის
ა) შეშუპებით სინდრომს; და იშვიათია ქრონიკულის დროს?
ბ) ჰიპერნატრიემიას; ა) მწვავედ განვითარებული ოლიგურია (ანურია);
გ) დეჰიდრატაციას; ბ) თირკმლოვანი ოსტეოდისტროფია;
დ) შარდის დაბალ ოსმოლარობას; გ) ორივე თირკმლის ზომის შემცირება;
ე) სიმსივნეს გულმკერდის ღრუში "ანტიდიურეზული ჰორმონის" დ) გაძლიერებული ნატრიურეზი შარდის დაბალი კონცენტრაციის დროს;
ე) არტერიული ჰიპერტენზია.
676. მილაკოვანი სითხის ძირითადი რაოდენობა რეაბსორბციას განიცდის:
ა) შემკრებ მილაკებში; 682. ჩამოთვლილთაგან რომელია დამახასიათებელი მწვავე მილაკოვანი ნეკროზისათვის
ბ) პროქსიმალურ მილაკებში; და იშვიათად გვხვდება მწვავე პრერენალური და პოსტრენალური უკმარისობის დროს?
გ) დისტალურ მილაკებში; ა) ანურია;
დ) ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ მილაკებში; ბ) დიურეზის მნიშვნელოვანი ვარიაბელობა;
ე) ჰენლეს მარყუჟის დაღმავალ მილაკებში. გ) ნატრიუმის ექსკრეტირებადი ფრაქციის 5%-მდე მომატება;
დ) კრეატინინის კონცენტრაციის შეფარდება შარდში და პლაზმაში 14:1;
677. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელს არ ახასიათებს პოლიურია? ე) უჯრედული ცილინდრები შარდში.
ა) ჰიპერკალციემიას;

65
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
683. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია მართებული დიაბეტურ ნეფროპათიასთან გ) ჰემატურია;
მიმართებაში? დ) თირკმლების ზომის შემცირება;
ა) შეიძლება თან ახლდეს ნეფროზული სინდრომი; ე) პროტეინურია;
ბ) ვითარდება მხოლოდ ინსულინდამოკიდებული დიაბეტის დროს;
გ) ვლინდება მხოლოდ დაავადების ტერმინალურ სტადიაზე; 689. მწვავე პიელონეფრიტს არ ახასიათებს:
დ) დიაბეტის რაციონალური მკურნალობით შეიძლება თავიდან ავიცილოთ ნეფროპათიის ა) ტკივილი წელის არეში;
განვითარება; ბ) დიზურია;
ე) ნეფროპათიის განვითარება მოსალოდნელია მხოლოდ სხვა დიაბეტურ გ) სხეულის ტემპერატურის მომატება;
მიკროვასკულარულ გართულებებთან ერთად. დ) მაკროჰემატურია;
ე) პიურია.
684. ალბუმინურია და ჰიპოპროტეინემია შეშუპებისა და ცილინდრურიის თანხლებით
ახასიათებს 690. ქრონიკული პიელონეფრიტისთვის დამახასიათებელი არ არის:
ა) მწვავე გლომერულონეფრიტს; ა) ნიქტურია;
ბ) პიელონეფრიტს; ბ) შეშუპება;
გ) თირკმლის კენჭოვან დაავადებას; გ) ბაქტერიურია;
დ) ცისტიტს. დ) არტერიული ჰიპერტენზია;
ე) დაბადლი ხვედრითი წონა.
685. წელის მიდამოში ცალმხრივი ტკივილი ახასიათებს:
ა) მწვავე გლომერულონეფრიტს; 691. მეორადი ამილოიდოზის განვითარება არ არის დამახასიათებელი:
ბ) მწვავე ცისტიტს; ა) ტუბერკულოზი;
გ) მწვავე პიელონეფრიტს; ბ) არტერიული ჰიპერტენზია;
დ) თირკმლების ამილოიდოზს. გ) რევმატოიდული ართრიტი;
დ) მიელომური დაავადება;
686. თირკმლების მწვავე და ქრონიკული უკმარისობის ყველაზე სარწმუნო ე) ბრონქოექტაზია.
სადიფერენციაციო კრიტერიუმებია:
ა) პროტეინურიის ხარისხი; 692. ზრდასრულთა საშარდე გზების ინფექციის მაღალი რისკის ჯგუფს არ მიეკუთვნებიან:
ბ) კრეატინინის შემცველობა სისხლში; ა) ორსული ქალები;
გ) გორგლოვანი ფილტრაციის სისწრაფე; ბ) შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულები;
დ) შარდის ხვედრითი წონა; გ) უშაქრო დიაბეტით დაავადებულები;
ე) თირკმლების ზომა. დ) ავადმყოფები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ შარდის ბუშტის კათეტერიზაცია;
ე) ავადმყოფები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ თირკმლის ტრანსპლანტაცია.
687. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის დამახასიათებელი მწვავე
პოსტსტრეპტოკოკული გლომერულონეფრიტისათვის? 693. საშარდე გზების პირველადი ინფექციის ყველაზე ხშირი გამომწვევია:
ა) ჰემატურია; ა) სტრეპტოკოკი;
ბ) მიოგლობინურია; ბ) სტაფილოკოკი;
გ) შეშუპება; გ) პროტეუსი;
დ) ოლიგურია; დ) ნაწლავის ჩხირი;
ე) ჰიპერვოლემია. ე) კლებსიელა.

688. მწვავე ნეფრიტულ სინდრომს არ ახასიათებს: 694. სტრეპტოკოკური ინფექციის კერის არსებობისას მწვავე გლომერულონეფრიტი
ა) თირკმელების ფუნქციის პროგრესირებადი დაქვეითება; ჩვეულებრივ იწყება:
ბ) არტერიული ჰიპერტენზია; ა) ინფექციური დაავადების დროს;

66
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) დაავადებიდან 5-7 დღის შემდეგ; 701. ამილოიდოზის დროს ნეფროზული სინდრომი:
გ) დაავადებიდან 10-14 დღის შემდეგ; ა) ადვილად იხსნება სტეროიდებით;
დ) დაავადებიდან 15-20 დღის შემდეგ. ბ) თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის განვითარებისას რჩება, არ იხსნება;
გ) გვხვდება ძალიან იშვიათად;
695. ბაქტერიული შოკი შეიძლება იყოს შემდეგი დაავადების გართულება: დ) ქრება თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის განვითარების შემთხვევაში.
ა) პიელონეფრიტის;
ბ) გლომერულონეფრიტის;
გ) პოდაგრული ნეფროპათიის; 702. პარანეოპლაზიურ ნეფროზულ სინდრომს არ ახასიათებს:
დ) ამილოიდოზის. ა) ამილოიდოზი ან მემბრანული ტიპის ნეფროპათია;
ბ) განვითარება ხანდაზმულ ასაკში;
696. ნეფროზული სინდრომი არ ახასიათებს: გ) ხანგრძლივი პროტეინურიული სტადია;
ა) პიელონეფრიტს; დ) რადიკალური ქირურგიული ჩარევის დადებითი ეფექტი;
ბ) ამილოიდოზს; ე) რეზისტენტობა სტეროიდული თერაპიის მიმართ.
გ) სისტემურ წითელ მგლურას;
დ) თირკმლის ვენების თრომბოზს. 703. რომელი დაავადებით გამოწვეული ნეფროპათია არ მიმდინარეობს ნეფროზული
სინდრომით:
697. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან აზოტემიურ ინტოქსიკაციას არ განეკუთვნება: ა) ჰემორაგიული ვასკულიტი;
ა) კანის ქავილი; ბ) შრატისმიერი დაავადება;
ბ) ერითროციტოზი; გ) ინფექციური ენდოკარდიტი;
გ) პოლიურია, პოლიდიფსია; დ) რევმატოიდული ართრიტი;
დ) გულისრევა, ღებინება. ე) პოდაგრული თირკმელი.

698. შოკის დროს თირკმლის მწვავე უკმარისობის მიზეზია: 704. რა არის მართებული თირკმლების მეორად ამილოიდოზთან მიმართებაში?
ა) ვეგეტატიური დარღვევები; ა) იწყება ძირითადი დაავადების დაწყებიდან რამდენიმე თვის ან წლის შემდეგ
ბ) დაზიანებული ქსოვილებიდან ინტოქსიკაცია; ბ) სწრაფად პროგრესირებს მაპროვოცირებელი ფაქტორების ზემოქმედებით
გ) არტერიული წნევის დაქვეითება; გ) სტეროიდებით მკურნალობა ხშირად იძლევა დადებით ეფექტს
დ) თანმხლები ინფექცია; დ) ნეფროზული სინდრომი
ე) ანტიგენ-ანტისხეულის კომპლექსის ჩამოყალიბება. ე) ზოგჯერ ვითარდება ნეფროგენული უშაქრო დიაბეტი

699. თირკმლების მწვავე უკმარისობის გამოწვევა შეუძლია ანტიბიოტიკების შემდეგ ჯგუფებს: 705. თირკმლების ამილოიდოზს არ იწვევს:
ა) პენიცილინებს; ა) ბრონქოექტაზიური დაავადება;
ბ) მაკროლიდებს; ბ) სკლეროდერმია;
გ) ტეტრაციკლინებს; გ) რევმატოიდული პოლიართრიტი;
დ) ამინოგლიკოზიდებს; დ) მიელომური დაავადება;
ე) ცეფალოსპორინებს. ე) ვერლჰოფის დაავადება.

700. მეორადი ამილოიდოზის დროს პროგნოზი, ძირითადად, განისაზღვრება: 706. ორსულთა ნეფროპათიას არ ახასიათებს:
ა) თირკმლების დაზიანებით; ა) არასელექციური პროტეინურია
ბ) თირკმელზედა ჯირკვლების დაზიანებით; ბ) შეშუპება
გ) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანებით; გ) პოლიურია
დ) პერიფერიული ნერვული სისტემის დაზიანებით; დ) არტერიული ჰიპერტენზია
ე) ვითარდება ორსულობის მეორე ნახევარში

67
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 დ) მეტაბოლური ალკალოზი;
707. გულპასჩერის სინდრომს არ ახასიათებს: ე) პოლიურია - პოლიდიფსია.
ა) ფოლტვებიდან სისხლიანი ხველება;
ბ) ჰემატურია; 713. 45 წლის ქალს აღენიშნება დიზურია. ორგანოები ცვლილებების გარეშე. შარდის
გ) ჰიპერტონია; რეაქცია მკვეთრად მჟავეა, ლეიკოციტურია და მიკროჰემატურიაა. პროტეინურია 0,066-
დ) ჰეპატომეგალია; 0,099%. ბაქტერიოლოგიური შესწავლით შარდი სტერილურია. სავარაუდო დიაგნოზია:
ე) სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტი. ა) პოლიკისტოზი;
ბ) თირკმლების კენჭოვანი დაავადება;
708. რა არ გვხვდება სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტის დროს: გ) ქრ. პიელონეფრიტი;
ა) ანასარკის ტიპის შეშუპება; დ) თირკმლების ტუბერკულოზი;
ბ) მაღალი სტაბილური ჰიპერტონია; ე) თირკმლების ამილოიდოზი.
გ) მხედველობის დვრილის შეშუპება, რეტინოპათია;
დ) თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია; 714. 28 წლის მამაკაცი ავადაა 2 წელია. აწუხებს წვრილი სახსრების ტკივილი, ძლიერი
ე) ელენთის გადიდება. სისუსტე, ცხელება, ოფლიანობა, მარცხენა ფეხზე მგრძნობელობის დაქვეითება,
პროგრესული გახდომა. ავადმყოფი მიათრევს მარცხენა ტერფს. „T/A“ 160/90 „mmHg“.
709. მინიმალური ცვლილებებით მიმდინარე გლომერულონეფრიტს ახასიათებს ყველა ბოლო ორი კვირაა დაეწყო მოჭერითი ტკივილი გულის არეში. ედსი 53 მმ/სთ.
ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა ერთისა პროტეინურია - 0,99%, მიკროჰემატურია. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) არასელექციური პროტეინურია ა) რევმატოიდული პოლიართრიტი;
ბ) ჰიპერლიპიდემია ბ) კვანძოვანი პერიარტერიიტი;
გ) ანასარკის ტიპის შეშუპება გ) წითელი მგლურა;
დ) სპონტანური რემისიები დ) ქრ. გლომერულონეფრიტი;
ე) სტეროიდებზე დადებითი ეფექტი ე) პარანეოპლაზიური ნეფროპათია.

710. ჩამოთვლილ დაავადებებიდან როდის არ გვხვდება სწრაფად პროგრესირებადი 715. 25 წლის ქალი მშობიარობის შემდეგ უჩივის ქოშინს ფიზიკურ დატვირთვაზე,
გლომერულონეფრიტი: ტემპერატურის მომატებას, გახდომას, თმების ცვენას, წამლების აუტანლობას. კანზე (ხელის
ა) გუდპასჩერის სინდრომი; თითებზე) აღენიშნება წვრილწერტილოვანი ჰემორაგიები. ყელის არეში ისინჯება რბილი
ბ) წითელი მგლურა; ლიმფური ჯირკვლები - ლეიკოციტები 3100. ედსი 60 მმ/სთ. პროტეინურია 0,9% - ერით 3-5
გ) რევმატოიდული ართრიტი; მხ/არ. ჰიალ. ცილ 2-3 მხ/არ. სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) ჰემორაგიული ვასკულიტი; ა) ჰემორაგიული ვასკულიტი;
ე) კვანძოვანი პერიარტრიიტი. ბ) სისტემური წითელი მგლურა;
გ) მწვავე გლომერულონეფრიტი;
711. ქრონიკულ პიელონეფრიტს არ ახასიათებს: დ) ქვემწვავე სეფსისური ენდოკარდიტი;
ა) არტერიული ჰიპერტენზია; ე) ლიმფოგრანულომატოზი.
ბ) პოლაკიურია;
გ) ბაქტერიურია; 716. 48 წლის კაცი, 1 წელია აღნიშნავს ტემპერატურის მომატებას, ოფლიანიბას, სისუსტეს,
დ) ჰიპოიზოსტენურია; წვივის კუნთების ტკივილს. ობიექტურად ფერმკრთალი, თვალის კონიუქტივაში და ხელის
ე) ჰიპოპროტეინემია. თითებზე წვრილწერტილოვანი ჰემორაგიები. დისტალური ფალანგები დეფორმირებული
(საათის მინისებური). გულზე მარჯვნივ მეორე ნეკნთა შუა არეში და მარცხნივ მეოთხე ნეკნთა
712. რომელი მონაცემი გამორიცხავს კონის სინდრომს: შუა არეში - ნაზი დიასტოლური შუილი. II ტონი ფუძეზე შესუსტებულია. ისინჯება ელენთა.
ა) ჰიპერალდოსტერონემია; ლეიკ 9.800. ედსი 54 მმ/სთ. შარდის ხვ. წონა 1019, ცილა 1,65%. ნალექში 10-15
ბ) ჰიპოკალიემია; ერითროციტი, 10-12 ლეიკოციტი. სავარაუდო დიაგნოზია:
გ) რენინის მაღალი აქტივობა; ა) ნოდოზური პერიარტერიიტი;

68
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) რევმატიზმი; ბ) ბაქტერიული ეტიოლოგია;
გ) სეფსისური ენდოკარდიტი; გ) განმეორებითი ჰემოპტიზი;
დ) ქრ. გლომერულონეფრიტი; დ) გლომერულების დიფუზური დაზიანება;
ე) მიელომური დაავადება. ე) შარდის გამოყოფის შემცირება.

717. 36 წლის მამაკაცი გაციების შემდეგ შეშუპდა (სახე, კიდურები). არტერიული წნევა 722. გლომერულების ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ იწვევს
180/100 მმ/სთ. პროტეინურია 6,6% - ჰემატურია. ედსი 36 მმ/სთ. კრეატინინი ნორმის ქრონიკულ გლომერულონეფრიტს?
ფარგლებში. ბავშვობიდან ავადაა ფილტვების ტუბერკულოზით. სავარაუდო დიაგნოზია: ა) სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტი;
ა) ქრ. გლომერულონეფრიტის გამწვავება; ბ) პოსტსტრეპტოკოკული გლომერულონეფრიტი;
ბ) მწვავე გლომერულონეფრიტის გამწვავება; გ) ფოკალური და სეგმენტალური გლომერულონეფრიტი;
გ) თირკმლების ამილოიდოზი; დ) მემრანული გლომერულონეფრიტი;
დ) თირკმლების ტუბერკულოზი; ე) "IgA" გლომერულონეფრიტი
ე) რომელიმე სისტემური ვასკულიტი.
723. 40 წლის მამაკაცს აღენიშნება პროტეინურია, ჰემატურია და პროგრესირებადი
718. 19 წლის ფეხმძიმე ქალს, 4 დღის წინ, ორსულობის მე-7 თვეზე (მანამდე ორსულობა თირკმლების უკმარისობა. ის ასევე უჩივის სმენის დაქვეითებას მაღალი სიხშირის ბგერებზე.
მიმდიანრეობდა ნორმალურად), დაეწყო ტკივილი წელის მარჯვენა ნახევარში. დიზურიული მის დას აღენიშნებოდა ასიმტომური მიკროჰემატურია. ავადმყოფის სავარაუდო დიაგნოზია:
მოვლენები, ძლიერი შემცივნება, ტემპერატურის მომატება 39,2°მდე. ტკივილი და დიზურია ა) მემრანული გლომერულონეფრიტი;
მოეხსნა, მაგრამ გრძელდება ცხელება. სისხლში - ლეიკოციტები 11 000, ედსი 45 მმ/სთ. ბ) მემბრანოპროლოფერაციული გლომერულოსკლეროზი;
შარდში უმნიშვნელო ლეიკოციტურიაა. სავარაუდო დიაგნოზია: გ) ალპორტის სინდრომი;
ა) ორსულთა ნეფროპათია; დ) გლომერულონეფრიტი მინიმალირი ცვლილებებით;
ბ) მწვავე პიელონეფრიტი; ე) ფოკალური გლომერულოსკლეროზი.
გ) ჰიპენეფრომა;
დ) თირკმლის ტუბერკულოზი; 724. ქრონიკული პიელონეფრიტისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ე) თირკმლის ვენის თრომბოზი. ა) ნოქტურია;
ბ) შეშუპება;
719. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე მეტად დამახასიათებელი ჩივილი ან გ) ჰიპერტენზია;
სიმპტომი ზრდასრულებში თირკმლის უჯრედოვანი სიმსივნის დროს? დ) გვერდში ტკივილი;
ა) გვერდში ძლიერი ტკივილი; ე) ბაქტერიურია.
ბ) ჰემატურია;
გ) გახშირებული შარდვა; 725. პერიფერიული ნეიროპათია ხშირად ასოცირდება:
დ) კახექსია; ა) გლომერულების პირველად დაავადებასთან;
ე) მუცელში სიმსივნური მასის არსებობა; ბ) ნეფროზულ სინდრომთან;
გ) დიაბეტურ ნეფროპათიასთან;
720. რეტინოპათია ყოველთვის ასოცირდება: დ) პრეეკლამპსიასთან;
ა) ნეფროზულ სინდრომთან; ე) შემაერთებელქსოვილოვან დაავადებებთან.
ბ) ნეფრიტულ სინდრომთან;
გ) სისტემურ წითელ მგლურასთან; 726. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე დამახასიათებელი მწვავე
დ) პრეეკლამპსიასთან; გლომერულონეფრიტისთვის?
ე) დიაბეტურ ნეფროპათიასთან. ა) პროტეინურია;
ბ) ბაქტერიურია;
721. პოსტინფექციური გლომერულონეფრიტისთვის არ არის დამახასიათებელი: გ) მაკროჰემატურია;
ა) გლომერულების ბაზალურ მემბრანაზე სუბენდოთელიური იმუნური დეპოზიტების გაჩენა; დ) ჰიალინური უჯრედების გროვები;

69
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ლეიკოციტურია. დ) ურეთრიდან;
ე) თირკმლის ინფარქტის გამო.
727. მემბრანული გლომერულონეფრიტის ძირითადი გამომწვევია:
ა) იდიოპათიური; 732. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის მართებული ვილმსის სიმსივნესთან
ბ) ინფექცია; მიმართებაში?
გ) პენიცილამინი; ა) ვილმსის სიმსივნე ბავშვთა ავთვისებიანი სიმსივნეა და მისი დიაგნოზი ისმება 5 წლამდე
დ) სიმსივნე; ასაკის ბავშვებში;
ე) სისტემური წითელი მგლურა. ბ) ვილმსის სიმსივნე ძირითადად წარმოდგება როგორც მუცლის დიდი სიმსივნე;
გ) ვილმსის სიმსივნე თანაბრად გვხდება როგორც ვაჟებში, ასევე გოგონებში;
728. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ზრდასრულთა მწვავე პიელონეფრიტის ტიპიური დ) ვილმსის სიმსივნე მიკროსკოპულად წარმოჩინდება, როგორც განუვითარებელი
დამახასიათებელი ნიშნები? ტუბულების და გლომერულების სტრუქტურა;
ა) ღებინება, შემცივნება და პერკუსის დროს მტივნეულობა თირკმლის საპროექციო ე) დიაგნოსტირებისას ვილმსის სიმსივნე ხშირად ორმხრივია.
მიდამოში;
ბ) ჩვეულებრივ ორმხრივი ტკივილი თირკმლების საპროექციო მიდამოში; 733. ნეფროზულ სინდრომს არ ახასიათებს:
გ) იზოტოპური რენოგრაფიით ფიქსირდება რეფლუქსი; ა) შეშუპება;
დ) წელის ტკივილი და სიმძიმე გვერდში; ბ) პროტეინურია;
ე) ხშირი და მტკივნეული შარდვა. გ) ჰიპერლიპიდემია;
დ) ჰიპერტენზია;
729. 40 წლის მამაკაცი უჩივის ძლიერ, შეტევითი ხასიათის ტკივილს წელის მიდამოში, ე) ჰიპოალბუმინემია.
ირადიაციით სათესლე პარკში. პირდაპირი რენტგენოლოგიური გამოკვლევით ცვლილებები
ნანახი არ არის. ავადმყოფს აღენიშნება მიკროჰემატურია. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან 734. 42 წლის ქალი უჩივის ტკივილს ზურგის მიდამოში, გახშირებულ შარდვას და
აირჩიეთ ის დიაგნოსტიკური საშუალება, რომელიც დაგეხმარებათ დიაგნოზის დაზუსტებაში ნიქტურიას. რადიოლოგიურმა გამოკვლევით დადგინდა ასიმეტრიულად შეჭმუხნული და
და მიუთითებს პათოლოგიური პროცესის ლოკალიზაციას. დეფორმირებული თირკმლების არსებობა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ექსკრეტორული უროგრაფია; ა) ქრონიკული პიელონეფრიტი;
ბ) ულტრასონოგრაფია; ბ) მწვავე პიელონეფრიტი;
გ) შარდის ანალიზი; გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტი;
დ) შარდის შუა ნაკადის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა; დ) ნეფროსკლეროზი;
ე) რეტროგრადული ურეტეროგრაფია. ე) ფოკალური და სეგმენტური გლომერულონეფრიტი.

730. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ყველაზე ნაკლებად რომელი ასოცირდება 735. 25 წლის ავადმყოფი უჩივის ცხელებას და ტაქიკარდიას. პერკუსიით თირკმლების
მაკროჰემატურიასთან? საპროექციო მიდამო ძლიერ მტივნეულია. შარდი მღვრიეა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მწვავე გლომერულონეფრიტი; ა) თირკმლის ვენის თრომბოზი;
ბ) თირკმლის ტრავმა; ბ) შარდის ბუშტის სიმსივნე;
გ) მწვავე ცისტიტი; გ) მწვავე პიელონეფრიტი;
დ) შარდის ბუშტის ავთვისებიანი სიმსივნე; დ) მწვავე ცისტიტი;
ე) შარდსაწვეთის კენჭები. ე) მწვავე გარდამავალი პორფირია.

731. ჰემატურია, როგორც პირველადი სისხლდენის შედეგი, შეიძლება იყოს: 736. რომელი დაავადების სახით არ ვლინდება თირკმლების დაზიანება პოდაგრით
ა) თირკმლის სიმსივნიდან; დაავადებულ პაციენტებში?
ბ) შარდსაწვეთის კენჭების გამო; ა) გლომერულონეფრიტის;
გ) შარდის ბუშტიდან; ბ) პიელონეფრიტის;

70
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) სისხლძარღვოვანი სკლეროზის; ბ) პოლიკისტოზს;
დ) პროტეინურიის; გ) მინიმალური ცვლილებების გლომერულონეფრიტის;
ე) შარდკენჭოვანი დაავადების. დ) ქრონიკულ პიელონეფრიტის;
ე) ქრონიკულ გლომერულონეფრიტის.
737. მიკროჰემატურია არ არის დამახასიათებელი:
ა) საშარდე გზების ინფექციისთვის; 743. თირკმლების კონცენტრაციული ფუნქციის დარღვევა არ ახასიათებს:
ბ) თირკმლების პაპილური ნეკროზისთვის; ა) თირკმლების ქრონიკულ უკმარისობას;
გ) ინფექციური ენდოკარდიტისთვის; ბ) თანდაყოლილ ტუბულურ პათოლოგიას;
დ) თირკმლის ინფარქტისთვის; გ) მწვავე პიეოლონეფრიტს;
ე) მემბრანული გლომერულონეფრიტისთვის. დ) მედიკამენტურ დაზიანებას;
ე) ჰიპერკალემიას.
738. ჰიპერნატრემია არ იწვევს:
ა) წყურვილს; 744. თირკმლების მწვავე უკმარისობის შემთხვევაში არ იმატებს:
ბ) ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის შემცირებას; ა) კრეატინინი;
გ) ოფლდენის შემცირებას; ბ) ნატრიუმი;
დ) შარდის კონცენტრაციის გაზრდას; გ) შარდმჟავა;
ე) წყლის გამოსვლას უჯრედებიდან. დ) აზოტი;
ე) კალიუმი.
739. რომელი სახის უჯრედების გროვები ჩანს შარდის ნალექში თირკმლების მწვავე
უკმარისობის დროს? 745. მწვავე გლომერულონეფრიტის ეტიოლოგიურ ფაქტორებს არ მიეკუთვნება:
ა) ეპითელიური უჯრედების გროვები; ა) “A" ჯგუფის ბეტა ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი (1, 2, 4, 25, 49 შტამები);
ბ) სისხლის წითელი უჯრედების გროვები; ბ) ბაქტერიები, ვირუსები, უმარტივესები;
გ) ჰიალინური უჯრედების გროვები; გ) სისტემური დაავადებები;
დ) ნეფროზულ სინდრომთან; დ) ვაქცინების, შრატების, ალკოჰოლის გამოყენება;
ე) თირკმლების ქრონიკულ უკმარისობასთან. ე) რაბდომიოლიზი.

740. თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დროს ანემიის ძირითადი მიზეზია: 746. სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტის ყველაზე ეფექტურ სამკურნალო
ა) სისხდენა კუჭ–ნაწლავის ტრაქტიდან; სქემას წარმოადგენს:
ბ) ერითროპოეტინის შემცირება; ა) სტეროიდული პრეპარატებით პულს-თერაპია შემდგომში პრედნიზოლონის და
გ) ძვლის ტვინის დათრგუნვა; ციტოსტატიკების დიდი დოზების დანიშვნით;
დ) რკინის დეფიციტი; ბ) პლაზმაფერეზი, პულს-თერაპია შემდგომი ოთხკომპონენტიანი თერაპიის დანიშვნით
ე) ჰემოლიზი. (პრედნიზოლონი, ციტოსტატიკები, ჰეპარინი, კურანტილი);
გ) პლაზმაფერეზი, პულს-თერაპია შემდგომში ინდომეტაცინის დანიშვნით;
741. გლომერულების პათოლოგიის დროს, ძირითადად, რომელ ცილას შეიცავს შარდი? დ) აზათიოპრინი, დელაგილი, ტრენტალი;
ა) გლობულინებს; ე) ლეიკერანი, ჰეპარინი, ფუროსემიდი, დიცინონი.
ბ) ტრანსფერინს;
გ) კოლაგენს; 747. სწრაფად პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტის დიაგნოზის ალბათობაზე არ
დ) პროტეაზებს; მიუთითებს:
ე) ალბუმინს. ა) შარდის ფარდობითი სიმკვრივის დაქვეითება;
ბ) ანემიის განვითარება;
742. დღეში 3,5 გრამზე მეტი პროტეინურია ახასიათებს: გ) სისხლის შრატში შარდოვანას კონცენტრაციის მატება;
ა) გულის უკმარისობას; დ) სისხლის შრატშიკრეატინინის კონცენტრაციის მატება;

71
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ჰემატურია.
748. თირკმლის იშემიური დაავადების დროს თირკმლის მწვავე უკმარისობის რისკ-
ფაქტორებს არ მიეკუთვნება:
ა) გულის უკმარისობა და ჰიპოვოლემია;
ბ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების დანიშვნა;
გ) კალციუმის ანტაგონისტების გამოყენება;
დ) რენტგენოკონტრასტული ნივთიერებების შეყვანა;
ე) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება.
749. თირკმლის იშემიური დაავადების დროს კონსერვატიული მკურნალობა არ მოიცავს:
ა) დიეტას, თამბაქოზე უარს, ბალანსირებულს წყლის რეჟიმს;
ბ) ანტიჰიპერლიპიდემიურ თერაპიას;
გ) არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებს;
დ) ანტიჰიპერტენზიულ თერაპიას;
ე) კარდიოსელექტიურ ბეტა-ბლოკერებს (მაგ.,ვმეტოპროლოლი).
750. ქრონიკული გლომერულონეფრიტის ნეფროზული ფორმისთვის დამახასიათებელი არ
არის:
ა) ჰიპოალბუმინემია;
ბ) პლაზმის ონკოზური წნევის მომატება;
გ) რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის აქტივაცია;
დ) ანტიდიურეზული ჰორმონის გამონთავისუფლება;
ე) წინაგულოვანი ნატრიურეზული ფაქტორის სინთეზის ინჰიბირება.
751. ბერჟეს დაავადებისთვის დამახასიათებელი არ არის:
ა) მუდმივი ჰემატურია;
ბ) უფრო ხშირად ავადდებიან მამაკაცები;
გ) გორგლებში “IgA"-ს ჩალაგება;
დ) თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის განვითარება 1-2 წლის განმავლობაში;
ე) გორგლებში მეზანგიების პროლიფერაცია.
752. ქრონიკული გლომერულონეფრიტის დროს ციტოსტატიკების დანიშვნის ჩვენება არ
არის:
ა) გლუკოკორტიკოიდების უეფექტობა;
ბ) გლუკოკორტიკოიდებით თერაპიით გართულებების არსებობა;
გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტის შერეული ფორმის დროს;
დ) მეზანგიოპროლიფერაციული გლომერულონეფრიტის დროს;
ე) მორეციდივე ნეფროზული სინდრომის დროს.
753. ნეფროზული სინდრომის გართულებებს არ განეკუთვნება:
ა) ინფექციური გართულებები;
ბ) ფლებოთრომბოზები და არტერიოთრომბოზები;
გ) თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
დ) ჰიპერვოლემიური კრიზი;
ე) ნეფროზული კრიზი.
754. "ნეფროზული კრიზისთვის" დამახასიათებელი არ არის:
ა) წითელი ქარისმაგვარი ერითემა;
ბ) ცხელება;
გ) ტკივილები მუცელში;
დ) არტერიული წნევის მომატება;
ე) დისემინირებული სისხლძარღვშიდა სინდრომი.
755. რა არ არის მართებული თირკმლის მწვავე პრერენულ უკმარისობასთან მიმართებაში?
ა) განპირობებულია თირკმლის სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევით;
ბ) შარდის ნალექში ცვლილებები მინიმალურია;
გ) შარდის ხვედრითი წონა 1012-ზე ნაკლებია;
დ) აღინიშნება ერთეული ჰიალინური ცილინდრები;
ე) შარდის ნალექში ცვლილებები მინიმალურია.
756. პიელონეფრიტთან მიმართებაში არ არის სწორი:
ა) თირკმლის არასპეციფიურ-ინფექციური ანთება აზიანებს თირკმლის პარენქიმას
(უპირატესად ინტერსტიციულ ქსოვილს), მენჯსა და ფიალებს;
ბ) დაავადების ეპიდემიოლოგიას აქვს ასაკობრივი და სქესობრივი თავისებურებები;
გ) ასიმპტომური ბაქტერიურია ყველა ასაკობრივ ჯგუფში შეიძლება შეგვხვდეს;
დ) შარდის ბუშტის კათეტერიზაციის ყოველი დღე რამოდენიმე პროცენტით ზრდის
ბაქტერიურიის სიხშირეს;
ე) ლოკალიზაციის მიხედვით პიელონეფრიტი ყოველთვის ცალმხრივია.
757. გართულებული პიელონეფრიტის დეფინიცია არ გულისხმობს საშარდე გზების
ინფიცირებას:
ა) სტრუქტურული ანომალიის ფონზე;
ბ) ფუნქციური ანომალიის ფონზე;
გ) საშარდე გზების ინფექციის ეტიოლოგიური ფაქტორია “E. Coli";
დ) მეტაბოლური დარღვევების ფონზე ინფიცირება განსაკუთრებული თვისებების
მიკრობებით;
ე) საშარდე სისტემის ინსტრუმენტული კვლევის ფონს.
758. რა არ არის სწორი მწვავე პიელონეფრიტის პათოგენეზთან მიმართებაში?
ა) საშარდე გზების ინფექციას ყველაზე ხშირად იწვევს ნაწლავის ჩხირი;
ბ) ინფექციის გავრცელების ყველაზე ხშირი გზაა უროგენული.
გ) ბაქტერიურიის ყველა ეპიზოდი იწვევს ანთებადი ცვლილებების განვითარებას
თირკმელში;
72
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) პიელონეფრიტის განვითარება დამოკიდებულია როგორც მიკროორგანიზმის, ასევე
მაკროორგანიზმის თვისებებზე;
ე) უროპათოგენურ “E. Coli" შტამების ვირულენტურ ფაქტორებში შედიან ადჰეზინები,
პროტექტინები, სიდეროფორები და ტოქსინები.
759. ქრონიკული პიელონეფრიტის პათომორფოლოგიური ცვლილებების თირკმლის სხვა
ტუბულოინტერსტიციული დაზიანებისგან განსასხვავებლად ყველაზე მნიშვნელოვანია:
ა) ინფექციურ-ანთებით პროცესს კეროვანი ხასიათი აქვს;
ბ) ინფექციურ-ანთებით პროცესი ხასიათდება პოლიმორფიზმით;
გ) ხშირი მორფოლოგიური ნიშანია ლიმფო-ჰისტიოციტური ინფილტრაცია;
დ) ჰისტოლოგიური ცვლილებები ვარიაბელურია და პათოგნომური არ არის აღნიშნული
დაავადების დროს;
ე) პროცესში ერთდროულად ჩაერთვება ორგანოს მენჯ-ფიალოვანი სისტემა.
760. ქრონიკული პიელონეფრიტის ტკივილისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ტკივილის ლოკალიზაცია წელის მიდამოში;
ბ) ტკივილი გავის ან კუდუსუნის მიდამოში;
გ) ტკივილის შეგრძნებების ასიმეტრიულობა;
დ) ძლიერი ტკივილი ინფექციის რეციდივის დროს;
ე) თირკმლის კოლიკა შარდსაწვეთის ოკლუზიის შემთხვევაში.
761. რა არ არის მართებული პიელონეფრიტის დიაგნოსტიკის მიზნით ულტრაბგერით
გამოკვლევასთან მიმართებაში?
ა) განისაზღვრება თირკმლის ზომები, პარენქიმის ექოგენობა, კონკრემენტის არსებობა;
ბ) მენჯ-ფიალოვანი სისტემის გაფართოება დაავადების ობსტრუქციულ ხასიათზე მიუთითებს;
გ) თირკმლის მოძრაობის დაქვეითება მისი ზომების გადიდებასთან ერთად მწვავე
პიელონეფრიტის მნიშვნელოვანი ულტრაბგერითი ნიშანია;
დ) თირკმლის სიმკვრივის უთანაბრო დაქვეითება მწვავე პიელონეფრიტზე მიანიშნებს;
ე) ქრონიკული პიელონეფრიტის დროს თირკმლის პარენქიმის სიმკვრივე დაქვეითებულია.
762. ქვემო საშარდე გზების ინფექციით გამოწვეული პიელონეფიტის დიფერენცირებაში
ყველაზე მნიშვნელოვანია:
ა) ბაქტერიის არსებობა;
ბ) ხშირი შარდვა და ტკივილი ბოქვენზედა მიდამოში;
გ) თირკმლის კონცენტრაციული უნარის დარღვევა და ლეიკოციტური ცილინდრების
არსებობა;
დ) ლეიკოციტურია;
ე) შარდში ტუტე რეაქციის არსებობა.
763. პიელონეფრიტის დროს მკურნალობა არ ტარდება:
ა) ანტიბიოტიკებით;
ბ) მარყუჟოვანი შარდმდენებით (ფუროსემიდი);
გ) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით;
დ) გლუკოკორტიკოიდებით;
ე) თირკმლის ვენური და კაპილარული სისხლის მიმოქცევის გასაუმჯობესებელი
პრეპარატებით.
764. რა არ არის მართებული პიელონეფრიტის ანტიბაქტერიულ თერაპიასთან
მიმართებაში?
ა) ანტიბაქტერიული მკურნალობის დაწყებამდე ტარდება შარდის ბაქტერიოლოგიური
გამოკვლევა;
ბ) ბაქტერიოლოგიის არ/ვერ ჩატარების შემთხვევაში პრეპარატი ირჩევა ემპირულად და
ამჟამად შერჩევის პრეპარატად ფტორქინოლები ითვლება;
გ) ანტიბაქტერიული საშუალებების დანიშვნისას შერჩევის მნიშვნელობა აქვს შარდის
"pH"-ს;
დ) შეიძლება ბაქტერიოციდული და ბაქტერიოსტატიკური პრეპარატების კომბინაცია;
ე) თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს ითვალისწინებენ ანტიბიოტიკის
ნეფროტოქსიკურობას.
765. მწვავე ტუბულოინტერსტიციული ნეფროპათიების ეტიოლოგიურ მიზეზებს არ
მიეკუთნება:
ა) ეგზოგენური ტოქსინები (მძიმე ლითონები და სხვ.);
ბ) საშარდე გზების ობსტრუქცია;
გ) მემკვიდრეობითი ტუბულოპათიები;
დ) ინფექციები (ბაქტერიული, ვირუსული, პარაზიტული);
ე) აუტოიმუნური დაავადებები (სისტემური წითელი მგლურა, სიოგრენის დაავადება).
766. ქრონიკული ტუბულოინტერსტიციული ნეფროპათიის ეტილოგიურ მიზეზებს არ
მიეკუთვნება:
ა) ინფექციები;
ბ) გლომერულონეფრიტი;
გ) მეტაბოლური დარღვევები (პარაპროტეინემია, ამილოიდოზი);
დ) საშარდე გზების ობსტრუქცია;
ე) ფერმენტოპათიები (ვილსონ-კონოვალოვის დაავადება და სხვ.).
767. პროქსიმალურ მილაკში უპირატესი ლოკალიზაციით ტუბულოინტერსტიციული
ნეფროპათიის ტუბულარული დისფუნქციის არ არის დამახასიათებელი:
ა) გლუკოზურია, სისხლში გლუკოზის ნორმალური კონცენტრაციის დროს;
ბ) ფოსფატურია;
გ) ჰიპერკალემია;
დ) პოლიურია შარდის ფარდობითი სიმკვრივის დაქვეითებით;
ე) ვითარდება ოსტეომალაცია და რაქიტი.
73
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
768. ჰენლეს მარყუჟის მსხვილ აღმავალ სეგმენტში ლოკალიზებული გ) ლიმფოციტოპენია;
ტუბულოინტერსტიციული ნეფროპათიის ტუბულარული დისფუნქციისთვის (ბარტერის დ) კანის ქავილი;
სინდრომი) არ არის დამახასიათებელი: ე) შტეინბერგის უჯრედების გამოვლენა;
ა) რეცეპტორების მგრძნობელობის დაკარგვა ანგიოტენზინის მიმართ;
ბ) ჰიპერალდოსტერონიზმი; 774. მწვავე და ქრონიკული ლეიკოზების დიფერენცირებისთვის ინფორმაციულ
გ) ჰიპოკალციურული ჰიპერკალცემია; დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმს მიეკუთვნება:
დ) ჰიპერკალემია; ა) ჰემოგლობინის დაბალი დონე;
ე) ნორმალური არტერიული წნევა. ბ) სისხლში გრანულოციტების გარდამავალი ფორმები;
გ) ძვლის ტვინში ლეიკემიური ჩავარდნა;
769. B12 დეფიციტური ანემიის კლინიკური სიმპტომოკომპლექსი არ მოიცავს: დ) პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტების დონის მომატება;
ა) გლოსიტს; ე) ლიმფადენოპათია.
ბ) პარესთეზიებს;
გ) ფსევდოტაბესს; 775. იუვენილური ქლოროზისთვის დამახასიათებელია არ არის:
დ) მეხსიერების დაქვეითებას; ა) გემოვნების გაუკუღმართება;
ე) ჰემორაგიულ ინსულტის. ბ) ფერმკრთალი და მომწვანო ელფერის კანი;
გ) დიარეა;
770. ერითრემიისთვის არ არის დამახასიათებელი: დ) გულის მწვერვალზე ფუნქციური სისტოლური შუილი;
ა) ედს-ის მომატება; ე) მენსტრუალური ციკლის მოშლა.
ბ) თრომბოციტოზი;
გ) სპლენომეგალია; 776. ჰემორაგიული დიათეზი არ ახასიათებს:
დ) ლეიკოციტოზი; ა) აუტოიმუნური თრომბოციტოპენიული პურპურა;
ე) ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის მომატება. ბ) ჰემოფილია;
გ) რკინადეფიციტური ანემია;
771. რკინადეფიციტური ანემიის სურათისთვის არ არის დამახასიათებელი: დ) სურავანდი;
ა) ფერადობის მაჩვენებლის დაქვეითება; ე) მწვავე ლეიკოზი.
ბ) მიკროციტოზი;
გ) ჰემოგლობინის დონის დაქვეითება; 777. „B12“ დეფიციტური ანემიის ლაბორატორიული ნიშნებია:
დ) შრატში ტრანსფერინის დონის დაქვეითება; ა) ჰიპოქრომია;
ე) შრატისმიერი რკინის დონის დაქვეითება. ბ) მეგალოციტების გამოჩენა პერიფერიულ სისხლში;
გ) ლეიკოციტოზი;
772. უპირატესად ჰემოლიზის უჯრედშიდა ტიპით მიმდინარე ჰემოლიზური ანემიისთვის დ) ეოზინოფილია;
დამახასიათებელია: ე) პირდაპირი ბილირუბინის დონის მომატება სისხლში.
ა) სისხლში არაპირდაპირი ბილირუბინის დონის მომატება;
ბ) სისხლში პირდაპირი ბილირუბინის დონის მომატება; 778. ერითროციტოზი არ ახასიათებს:
გ) ბილირუბინურია; ა) კუშინგის სინდრომს;
დ) უფერული განავალი; ბ) საშვილოსნოს ფიბრომიომას;
ე) ღია ფერის შარდი. გ) ჰიპერნეფრომას;
დ) კუჭის კიბოს;
773. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი გვევლინება ლიმფოგრანულომატოზის ე) ცერებრული ჰემანგიომას.
სადიაგნოზო კრიტერიუმად:
ა) ცხელება; 779. ჩამოთვლილიდან რომელია ყველაზე ინფორმაციული კრიტერიუმი მწვავე ლეიკოზის
ბ) ლეიკოციტოზი; სადიაგნოზოდ?

74
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ძვლების ტკივილი; 785. 70 კგ-იან მამაკაცს, თირკმლების ქრონიკული უკმარისობით, აღენიშნება დაღლილობა,
ბ) ცხელება; სისუსტე. ჰემოგლობინი 90გ/ლ არ გამოვლინდა სისხლდენის რაიმე ნიშანი. ჰემოგლობინის
გ) პეტექიური სისხლჩაქცევები; დაბალი მაჩვენებლის მიზეზია:
დ) ბლასტური უჯრედები სისხლში; ა) ქრონიკული გასტროინტესტინალური სისხლდენა;
ე) ლეიკოციტების რიცხვი. ბ) ქრონიკული ჰემოლიზი;
გ) რკინის ქრონიკული დეფიციტი;
780. რკინადეფიციტური ანემიის მიზეზები არ არის: დ) ერითროპოეტინის შემცირებული წარმოქმნა;
ა) უპირატესად ნახშირწყლოვანი საკვები; ე) ტრანსფერინის უკმარისობა.
ბ) რძის ნაწარმით ხანგრძლივი კვება;
გ) ვეგეტარიანობა; 786. რომელი გამოკვლევაა ყველაზე ინფორმაციული ნორმოციტული, ნორმოქრომული
დ) ორსულობა და მეძუძურობა; ანემიის დროს ერითროციტების სინთეზის დაქვეითებისა და გაძლიერებული დაშლის
ე) საკვებში უპირატესად ცხოველური წარმოშობის ცილების შემცველობა. სადიფერენციაციოდ?
ა) ანტიგლობულინური (კუმბსის) ტესტი;
781. ჩამოთვლილი სახსრებიდან ყველაზე ხშირად რომელი ზიანდება ჰემოფილიის დროს? ბ) აუტოჰემოლიზის ტესტი;
ა) კოჭ-წვივის; გ) რეტიკულოციტების რიცხვის განსაზღვრა;
ბ) სხივ-მაჯის; დ) პერიფერიული სისხლის ნაცხი;
გ) მუხლის; ე) ლეიკოციტების რაოდენობის განსაზღვრა.
დ) მენჯ-ბარძაყის;
ე) იდაყვის. 787. 72 წლის მამაკაცის პერიფერიული სისხლის ნაცხი აჩვენებს ანიზოციტოზს და
პოიკილოციტოზს.ერითროციტების მინიმალური კორპუსკულური მოცულობა გაზრდილია,
782. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი მიმდინარეობს დაბალი ედს-ის ფონზე? ნეიტროფილები ჰიპერსეგმენტირებულია. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) კრუპოზული პნევმონია; ა) თირკმლების უკმარისობასთან ასოცირებული ანემია;
ბ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტი; ბ) ძვლის ტვინის ჰიპოპლაზია;
გ) მწვავე მიელოლეიკოზი; გ) პერნიციოზული ანემია;
დ) მიელომური დაავადება; დ) ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემია;
ე) ერითრემია. ე) თალასემია.

783. B12 დეფიციტურ ანემიას არ იწვევს: 788. რკინადეფიციტური ანემიის გამომწვევ მიზეზებს არ მიეკუთვნება:
ა) კრონის დაავადება; ა) ჰემორაგიები;
ბ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება; ბ) რკინის შეწოვის დარღვევა;
გ) კუჭის რეზექციის შემდგომი მდგომარეობის; გ) რკინის გაძლიერებული ხარჯვა (ორსულობა, ლაქტაცია);
დ) პანკრეასის ეგზოკრინული ფუნქციის უკმარისობა. დ) ტრანსფერინის თანდაყოლილი დეფიციტი;
ე) კასტლლის შინაგანი ფაქტორის (გასტრომუკოპროტეინის) დეფიციტი.
784. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი შეუთავსებელი სისხლის
ტრანსფუზიის შემდგომი კლინიკური სურათისთვის: 789. პერიფერიული სისხლის რა სახის ცვლილებებია დამახასიათებელი რკინადეფიციტური
ა) პოლიურია; ანემიისათვის:
ბ) ბილირუბინურია; ა) ჰიპოქრომული, მიკროციტური ანემია;
გ) ჰემოგლობინურია; ბ) ჰიპერქრომული, მაკროციტური ანემია;
დ) ლეიკოპენია; გ) ნორმოქრომული, მაკროციტური ანემია;
ე) სისხლში პირდაპირი ბილირუბინის შემცველობა. დ) ჰიპერქრომული, მიკროციტური ანემია;

75
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
790. რკინადეფიციტური ანემიისა და პროტოპორფირინის სინთეზის დარღვევასთან
დაკავშირებული ანემიის ძირითადი სადიფერენციაციო ნიშანია: 796. ანემიის მიზეზი ქრონიკული ლიმფოლეიკოზით ავადმყოფებში უპირატესად არის:
ა) ავადმყოფის ასაკი; ა) პორფირინის ცვლის დარღვევა;
ბ) ანემიის ხარისხი; ბ) მიელოფიბროზი;
გ) ფერადობის მაჩვენებელი; გ) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტი;
დ) რკინის შემცველობა სისხლის შრატში; დ) აუტოიმუნური ჰემოლიზი;
ე) რკინის დეფიციტი.

791. აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიის ძირითადი სადიფერენციაციო ნიშანია; 797. 32 წლის ავადმყოფ მამაკაცს ერთი თვის მანძილზე აღენიშნება ცხელება 38“C“0-მდე,
ა) ჰემოგლობინის შემცველობა; რომელიც არ ექვემდებარება ანტიბიოტიკოთერაპიას, კისრის ლიმფური კვანძების გადიდება,
ბ) ერითროციტების მორფოლოგია; ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი, ედს-50 მმ/სთ. როგორია შემდგომი ტაქტიკა:
გ) კუმბსის ტესტის მონაცემები; ა) ლიმფური კვანძის ბიოფსია;
დ) ავადმყოფის ასაკი; ბ) სტერნალური პუნქცია;
გ) არასპეციფიური ანტიანთებადი პრეპარატებით თერაპიის დაწყება;
792. რომელი ტიპის დაავადების დროს არ არის ნაჩვენები ანემიის შემთხვევაში დ) კორტიკოსტეროიდებით თერაპიის დაწყება;
სპლენექტომია? ე) შემდგომი დაკვირვება.
ა) მემკვიდრეობითი მიკროსფეროციტოზის;
ბ) იდიოპათიური თრომბოციტოპენიის; 798. ჩამოთვლილი გამოვლინებებიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი ქრონიკული
გ) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიის; ლიმფოლეიკოზისთვის?
დ) „B“ 12 დეფიციტური ანემიის; ა) ლიმფური კვანძების გადიდება;
ბ) სპლენომეგალია;
793. ქრონიკული მიელოლეიკოზისათვის არ არის დამახასიათებელი: გ) ინფექციური გართულებები;
ა) ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი; დ) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემია;
ბ) ლეიკოგრამის გადახრა მიელოციტებამდე და მიელობლასტებამდეც; ე) ძვლების პათოლოგიური მოტეხილობები.
გ) სპლენომეგალია;
დ) ბაზოფილურ-ეოზინოფილური ასოციაცია; 799. 65 წლის ავადმყოფ ქალს, რომელსაც აღენიშნება ძლიერი ტკივილი ხერხემალში,
ე) ოსტეოპოროზი. ესაჭიროება დიფერენციალური დიაგნოზი მიელომურ დაავადებასა და სენილურ
ოსტეოპოროზს შორის. რა მიუთითებს მიელომური დაავადების არსებობაზე:
794. ერითრემიის გართულებებს არ მიეკუთვნება: ა) ჰიპერკალციემია;
ა) იშემიური ინსულტი; ბ) ხერხემლის გულმკერდის ნაწილის გამოხატული ოსტეოპოროზი;
ბ) კუჭის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება; გ) ანემია;
გ) ტერფის თითების განგრენა; დ) ძვლის ტვინში პლაზმოციტურუჯრედოვანი პროლიფერაცია (პლაზმური უჯრედები-40%);
დ) ბარძაყის ძვლის თავის ნეკროზი; ე) ზომიერი პროტეინურია.
ე) არტერიული ჰიპერტონია.
800. მიელომური დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი:
795. ერითრემიის და ერითროციტოზის უმთავრესი სადიფერენციაციო დიაგნოსტიკური ა) ხერხემლის გულმკერდის ნაწილის ოსტეოპოროზი;
კრიტერიუმია: ბ) პროტეინურია;
ა) სპლენომეგალია; გ) ჰიპერპროტეინემია;
ბ) ჰეპატომეგალია; დ) აბსოლუტური ლიმფოციტოზი;
გ) თეძოს ძვლის ბიოპტატში მიელოიდური ჰიპერპლაზია; ე) ჰიპერკალციემია.
დ) ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი;
ე) თრომბოციტოზი.

76
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
801. მიელომური დაავადების დროს პროტეინურიის მიზეზი არის: ა) ქრონიკული ლიმფოლეიკოზისთვის;
ა) მილაკების პირველადი დაზიანება; ბ) ლიმფოსარკომისთვის;
ბ) მიელომური უჯრედების მიერ იმუნოგლობულინის მძიმე ჯაჭვების სინთეზი; გ) ლიმფოგრანულომატოზისთვის;
გ) მიელომური უჯრედების მიერ იმუნოგლობულინების მსუბუქი ჯაჭვების სინთეზი; დ) ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
დ) ჰიპერპროტეინემია; ე) ქრონიკული მიელოლეიკოზისთვის.
ე) ჰიპოპროტეინემია.
807. სისხლჩაქცევის რომელი ტიპია დამახასიათებელი ჰემოფილიისთვის:
802. ვალდენსტრემისა და მიელომური დაავადებების სადიფერენციაციო ნიშანია: ა) ჰემატომური;
ა) „T“ ლიმფოციტის წინამორბედი უჯრედის დაზიანება; ბ) პეტექიალურ-ლაქოვანი;
ბ) სისხლის მომატებული სიბლანტის სინდრომის არსებობა; გ) შერეული ლაქოვან-ჰემატომური;
გ) ნორმოქრომული ანემია; დ) ვასკულურ-პურპურული;
დ) სიმსივნური უჯრედების მიერ „IgM“-ის სინთეზი; ე) ანგიომატოზური.

803. ჰემოფილიის ძირითადი სადიფერენციაციო ნიშანი არის: 808. სისხლჩაქცევის რომელი ტიპი არის დამახასიათებელი ჰენოხ-შონლაინის
ა) ჰემოგლობინის დონე; დაავადებისათვის?
ბ) ავადმყოფის ასაკი; ა) ჰემატომური;
გ) შედედების VIII, IX, XI პლაზმური ფაქტორების დონე; ბ) პეტექიურ-ლაქოვანი;
დ) ერითროციტების მორფოლოგია; გ) შერეული ლაქოვან-ჰემატომური;
ე) თრომბოციტების რიცხვი. დ) ვასკულურ-პურპურული;
ე) ანგიომატოზური.
804. მიელომური დაავადების დროს თირკმლების დაზიანების ყველაზე ადრეული და
მუდმივი სიმპტომია: 809. ხელოვნური აორტული სარქვლის მქონე პაციენტებში, ჰემოლიზური ანემიის მიზეზად,
ა) ერითროციტურია; ჩვეულებრივ, ითვლება:
ბ) ჰემატურია; ა) თერმული დაზიანება;
გ) ლეიკოციტურია; ბ) აუტოანტისხეულები;
დ) პროტეინურია შარდში პარაპროტეინების გამოჩენით; გ) იზოანტისხეულები;
ე) ცილინდრურია. დ) ერითროციტების მექანიკური დაშლა;
ე) ჰემოგლობინოპათია.
805. ავადმყოფი ქალი 25 წლის, უჩივის ტკივილს ორივე კოჭ-წვივის სახსარში; ასევე,
სუბფებრილურ ტემპერატურას, ჰემორაგიულ გამონაყარს ბარძაყებსა და წვივებზე. 810. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი მიმდინარეობს ერითროციტოზით:
აღნიშნული სიმპტომები ჩნდება პერიოდულად ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში. ა) კრუპოზული პნევმონია;
სავარაუდო დიაგნოზია: ბ) რკინადეფიციტური ანემია;
ა) აუტოიმუნური თრომბოციტოპენიული პურპურა; გ) ფილტვისმიერი გული;
ბ) ჰემორაგიული ვასკულიტი; დ) მწვავე ლეიკოზი.
გ) ჰემოფილია;
დ) მწვავე ლეიკოზი; 811. ჰემოფილიას არ ახასიათებს:
ე) ქრონიკული ლიმფოლეიკოზი. ა) მემკვიდრული დატვირთვა;
ბ) სიცოცხლის პირველ დღეებში სისხლჩაქცევები;
806. კისრის ლიმფური კვანძების გადიდება (შემთხვევათა 60-75%-ში) ან დაავადების მწვავე გ) „X“ ფაქტორის დეფიციტი;
დასაწყისი ცხელებით, ოფლიანობით, წონის სწრაფი დაქვეითებით, ნეიტროფილური დ) სისხლდენის ნორმალური დროის შემთხვევაში სისხლის შედედების დროის
ლეიკოციტოზით და ანემიით, ლიმფურ კვანძებში შტენბერგის უჯრედების არსებობით გახანგრძლივება;
დამახასიათებელია: ე) სისხლდენის ჰემატომური ტიპი.

77
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
812. „K“ ვიტამინის დეფიციტის დამახასიათებელი ლაბორატორიული ნიშნებია: 818. ლიმფოგრანულომატოზის დიაგნოზისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს:
ა) სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება სისხლდენის ნორმალური დროის ფონზე; ა) სისხლის ციტოლოგიურ და ბიოქიმიურ გამოკვლევას;
ბ) III პლაზმური ფაქტორის დეფიციტი; ბ) ლიმფოიდური ქსოვილის მიკროსკოპულ შესწავლას;
გ) პროთრომბინის დეფიციტი; გ) სცინტიგრაფიას;
დ) ედს-ის აჩქარება; დ) ლიმფოგრაფიას;
ე) ჰიპოქრომული ანემია. ე) კომპიუტერულ და ბირთვულ-მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიას.

813. თრომბოციტოპენია არ არის დამახასიათებელი: 819. მიელომური დაავადების სინონიმებია:

ა) აუტოიმუნური თრომბოციტოპენიული პურპურისთვის; ა) სოლიტარული პლაზმოციტომა;
ბ) სისტემური წითელი მგლურასთვის; ბ) პეჯეტის ავადმყოფობა;
გ) ღვიძლის ციროზისთვის; გ) ხოჯკინის ავადმყოფობა;
დ) სტენოკარდიისთვის; დ) ვალდსტრემის მაკროგლობულინემია
ე) დ.ს.შ სინდრომისთვის. ე) გენერალიზირებული პლაზმოციტომა;

814. ჩამოთვლილთაგან რომელია მიზანშეწონილი ქრონიკული მიელოლეიკოზის დროს: 820. რკინის ძირითადი ნაწილი ადამიანის ორგანიზმში შეიწოვება:
ა) ინტერფერონი; ა) კუჭში;
ბ) ქლორამბუცილი; ბ) კოლინჯის დაღმავალ ნაწილში;
გ) სპლენექტომია; გ) 12-გოჯა და მლივ ნაწლავებში;
დ) ძვლის ტვინის ალოტრანსპლანტაცია; დ) თეძოს ნაწლავში;
ე) პლაზმაფერეზი.
821. ტყვიით მოწამვლის დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომებია:
815. ლიმფოგრანულომატოზის შემთხვევაში რომელი ლიმფური კვანძები ზიანდება ყველაზე ა) სიყვითლე;
ხშირად? ბ) ღრძილებზე ნაცრისფერი არშია;
ა) კუნთქვეშა; გ) სისხლი განავალში;
ბ) ლავიწქვედა; დ) თირკმლის ჭვალი.
გ) შუასაყარის;
დ) კისრის; 822. მეგალობლასტური ანემიის აუცილებელი ლაბორატორიული ნიშანია:
ე) საზარდულის. ა) ერითროციტების ჰიპეპრქრომია;
ბ) ერითროციტების მიკროციტოზი;
816. ჩამოთვლილი უჯრედებიდან რომლები ანხორციელებენ იმუნოგლობულინების სინთეზს: გ) გლუკოზურია;
ა) ერითროციტები; დ) ჰიპერურიკემია.
ბ) გრანულოციტები;
გ) „T“-ლიმფოციტები; 823. B-12 დეფიციტური ანემიის სავარაუდო მიზეზი შეიძლება იყოს:
დ) „B“-ლიმფოციტები; ა) ფართო ლენტისებური ჭიებით ინვაზია;
ე) თრომბოციტები. ბ) მახვილა ჭიით ინვაზია;
გ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;
817. ედს-ის შემცირებისას (< 3 მმ/ სთ-ში) უნდა ვივარაუდოთ: დ) კატარაქტა.
ა) კრიოგლობულინემია;
ბ) გოშეს დაავადებია; 824. გამოხატული ჰიპერქრომული ანემიის ყველაზე სავარაუდო მიზეზი შეიძლება იყოს:
გ) ერითრემია; ა) ალკოჰოლიზმი და კვების ნაკლებობა;
დ) თალასემია; ბ) სისხლდენები;

78
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) თამბაქოს დიდი რაოდენობით ხმარება; გ) კვანძოვან პერიარტერიიტს;
დ) ღვიძლის ციროზი. დ) რევმატოიდულ ართრიტს;
ე) მაანკილოზებელ სპონდილიტს.
825. B-12 დეფიციტური ანემიის დამახასიათებელი ნიშანია:
ა) ჰიპერთრომბოციტოზი; 831. პერიფერიულ სისხლში ეოზინოპენია ახასიათებს:
ბ) ლეიკოციტოზი; ა) კუშინგის სინდრომს
გ) ედს-ის მატება; ბ) ჰიპერნეფრომას;
დ) მაღალი ფერადობის მაჩვენებელი. გ) ჰამმან-რიჩის სინდრომს;
დ) ლეფლერის პნევმონიას;
826. პორფირიის მიზეზი შეიძლება იყოს: ე) მიელომურ დაავადებას.
ა) ერითროციტების ფერმენტების დეფიციტი;
ბ) ანტიერითროციტული ანტისხეულების გამომუშავება; 832. მწვავე ფაზაში, რომელი დაავადებისთვის არის დამახასიათებელი ეოზინოპენია?
გ) ერითროციტების მემბრანების დეფექტი; ა) ექინოკოკოზისთვის;
დ) პროტოპორფირინების სინთეზის დარღვევები; ბ) მუცლის ტიფისთვის:
გ) ლიმფოქორიონული ვირუსით ინფიცირებისთვის;
827. რომელი პათოლოგიის დროს არის დ.ს.შ სინდრომის განვითარების მინიმალური დ) ანკილოსტომიდოზისთვის;
ალბათობა: ე) ქუნთრუშას დროს.
ა) გრამუარყოფითი ბაქტერიემიის (სეფსისის);
ბ) ამნიონური სითხით ემბოლიის; 833. ნორმაში ერითროციტების დალექვის სიჩქარე უფრო მეტია:
გ) მრავლობითი ტრავმების; ა) ახალშობილებში;
დ) პრომიელობლასტური ლეიკოზის; ბ) 18-დან 40 წლამდე ასაკის პირებში;
ე) თრომბოლიზური თერაპიის გამოყენებისას. გ) მოხუცებულებში;
დ) ასაკს არა აქვს მნიშვნელობა;
828. ჩატარებული ჰეპარინოთერაპიის მიუხედავად ავადმყოფის კოაგულოგრამა არ ე) 16 წლამდე ასაკის პირებში.
გამოსწორდა, რა განაპირობებს ჰეპარინოთერაპიის უეფექტობას?
ა) ფიბრინოგენის მაღალი კონცენტრაცია პლაზმაში; 834. ედს-ის დაქვეითება არ ახასიათებს:
ბ) თავისუფალი ჰეპარინის დაქვეითებული დონე მკურნალობის დაწყების წინ; ა) ერითრემიას და სიმპტომურ ერითროციტოზებს;
გ) ჰეპარინისადმი პლაზმის ტოლერანტობის მომატება; ბ) მექანიკურ სიყვითლეს;
დ) ანტითრომბინ III-ის დაბალი დონე; გ) ანემიას;
ე) ანტითრომბინ III-ის მომატება სისხლში. დ) გულის უკმარისობას;
ე) პოლიომიელიტს.
829. მწვავე პერიოდში, რომელ დაავადებას არ ახასიათებს პერიფერიულ სისხლში
ეოზინოფილია: 835. ედს-ის აჩქარება არ ახასიათებს:
ა) ფასციოლოზს; ა) მიოკარდიუმის ინფარქტს;
ბ) ექინოკოკოზს; ბ) კრუპოზულ პნევმონიას;
გ) ქუნთრუშას; გ) ოსტეომიელიტს;
დ) ლამბლიოზს; დ) პოლიომიელიტს;
ე) მუცლის ტიფის. ე) მენინგოკოკურ მენინგიტს.

830. პერიფერიულ სისხლში მკვეთრად გამოხატული ეოზინოფილია ახასიათებს: 836. რომელი დაავადების დროს არ არის ედს-ის აჩქარება?
ა) სისტემურ წითელ მგლურას; ა) ფილტვის აბსცესის დროს;
ბ) რევმატიზმს; ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს;

79
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) გულის უკმარისობის დროს; 842. 58 წლის ქალს აღენიშნება პლაზმაში რკინის შემცველობის შემცირება და რკინის
დ) სისტემური სოკოვანი დაავადებების დროს; შეკავშირების უნარის დაქვეითება და იმავდროულად ფერიტინის შემცველობის მომატება.
ე) ბრუცელოზის დროს. აღნიშნული ცვლილებები დამახასიათებელია:
ა) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიისთვის;
837. ედს-ის შემცირებას არ იწვევს: ბ) "B12" ვიტამინის დეფიციტისთვის;
ა) სისხლის სიბლანტის მომატება; გ) მალაბსორბციის სინდრომისთვის;
ბ) პოლიციტემია; დ) ქრონიკული დაავადებების ფონზე განვითარებული ანემიისთვის;
გ) სისხლში ქოლესტეროლის დონის მომატება; ე) სისხლის ქრონიკულ კარგვისთვის.
დ) სისხლშინაღვ ლის მჟავების მომატება;
ე) ტესტირება ცივ ოთახში. 843. როდის არ ჩნდება პერიფერიულ სისხლში მოუმწიფებელი თეთრი უჯრედები?
ა) მწვავე მიელოგენური ლეიკემიის დროს;
838. ერითრემიის სადიაგნოსტიკო ნიშნებს არ მიეკუთვნება: ბ) მწვავე ლიმფოციტური ლეიკემიის დროს;
ა) ცირკულაციაში მყოფი ერითროციტების მასის გაზრდა; გ) ლეიკომოიდური რეაქციის დროს;
ბ) ძვლის ტვინის ტრეპანატში სამივე შტოს ჰიპერპლაზია; დ) ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიის დროს;
გ) ჰემატოკრიტის მომატება; ე) ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიის დროს.
დ) ფიბრინოლიზის პროცესის დაქვეითება;
ე) სპლენომეგალია. 844. ანემია, რომელიც ხასიათდება ერითროციტების საშუალო მოცულობის მომატებით, არ
არის დამახასიატებელი:
839. პერიფერიულ სისხლში ეოზინოფილია არ ახასიათებს: ა) ძვლის ტვინის უკმარისობისთვის:
ა) ბრონქული ასთმას; ბ) მალაბსორბციის შედეგად განვითარებული ანემიისთვის;
ბ) კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობას; გ) "B12" ვიტამინის დეფიციტისთვის;
გ) ასკარიდებით ინვაზიას; დ) ღვიძლის დაავადებისთვის;
დ) ჰიპერსენსიტიურ პნევმონიტის; ე) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტისთვის.
ე) ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიას.
845. პანციტოპენია არ შეიძლება გამოიწვიოს:
840. მეგალობლასტური ანემია თრომბოციტოპენიით, ნეიტროპენიით და ნეიტროფილების ა) ჰოჯკინის ლომფომამ;
ჰიპერსეგმენტაციით (5 ბირთვულ წილზე მეტი) გამოწვეულია: ბ) მიელოფიბროზმა;
ა) "B12" ვიტამინის და ფოლიუმის მჟავას დეფიციტით; გ) ღამის პარქსიზმულმა ჰემოგლობინურიამ;
ბ) ჰემოგლობინოპათიით; დ) სეფსისმა;
გ) რკინის დეფიციტით; ე) ვილებრანდის დაავადებამ.
დ) ძვლის ტვინის განლევით და შემაერთებელი ქსოვილით ჩანაცვლებით;
ე) ფერიტინის დეფიციტით. 846. ქვემოთ ჩამოთვლილთგან რომლი არ ასოცირდება ლეიკემიასთან?
ა) სისხლდენა;
841. აპლასტიური ანემიისთვის არ არის დამახასიათებელი: ბ) ინფექცია;
ა) რეტიკულოციტების არარსებობა; გ) ჰიპერურიკემია;
ბ) ჰიპოცელულურ ძვლის ტვინში ცხიმოვანი არეების მატება; დ) ღვიძლის, ელენთის და ლიმფური კვანძების გადიდება;
გ) ციტოტოქსიური "T" უჯრედების აქტივაცია; ე) მიკროციტული ანემია.
დ) პანციტოპენია;
ე) ჰიპერსპლენიზმი. 847. რომელი პათოლოგიისთვისაა დამახასიათებელი ჰიპერსპლენიზმი?
ა) პორტული ჰიპერტენზიისთვის;
ბ) ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
გ) მიელოფიბროზისთვის;

80
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ნამგლისებრუჯრედული ანემიისთვის; 853. 40 წლის მამაკაცს სისხლში აღენიშნება: ლეიკოციტების რაოდენობა 45 000 მმ3–ში,
ე) ჰემოქრომატოზისთვის. ბლასტები – 4 % და ლეიკოციტური ტუტე ფოსფატაზას მომატებული აქტივობა. აღნიშნული
შეესაბამება:
848. ჰემოგლობინის სინთეზის შემცირება დამახასითებელია: ა) ქრონიკულ ლიმფოციტურ ლეიკემიას;
ა) თანდაყოლილი სფეროციტოზისთვის; ბ) მწვავე მიელოგენურ ლეიკემიას;
ბ) მიელოპროლიფერაციული დაავადებისთვის; გ) ლეიკემოიდურ რეაქციას;
გ) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტისთვის; დ) ქრონიკულ მიელოგენურ ლეიკემიას;
დ) ქრონიკული დაავადებების ფონზე განვითარებული ანემიისთვის; ე) ინფექციურ მონონუკლეოზს.
ე) ლეიკემიისთვის.
854. ნორმალური ერითროპოეზისთვის არ არის საჭირო:
849. რომელი მტკიცებაა მართებული ერითროციტების დალექვის სიჩქარესთან ა) "D" ვიტამინი;
მიმართებაში? ბ) ანდროგენები;
ა) მისი მომატება გამოხატავს პლაზმის პროტეინების კონცენტრაციის დაქვეითებას; გ) რკინა;
ბ) იგი ნელდება ასაკთან ერთად; დ) ფოლიუმის მჟავა;
გ) იგი აჩქარებულია პოლიციტემიისას; ე) "B12" ვიტამინი.
დ) მისი მომატება გამოხატავს ორგანიზმის პასუხს მწვავე მდგომარეობებზე;
ე) იგი უფრო მაღალია მამაკაცებში. 855. ლიმფოადენოპათია არ არის დამახასიათებელი:
ა) ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
850. 59 წლის ავადმყოფ ქალს აღენიშნება პროთრომბინის დროის ("PT") გახანგრძლივება. ბ) არაჰოჯკინის ლიმფომისთვის;
"K" ვიტამინის კუნთებში ინექციის შემდეგ პროთრომბინის დრო არ დაუბრუნდა ნორმას. გ) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსით ინფიცირებისთვის;
სავარაუდო დიაგნოზია: დ) ტოქსოპლაზმოზისთვის;
ა) ვილებრანტის დაავადება; ე) მრავლობითი მიელომისთვის.
ბ) ციროზი;
გ) მალაბსორბცია; 856. სპლენომეგალია არ არის დამახასიათებელი:
დ) "A" ჰემოფილია; ა) ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
ე) ცირკულიაციაში მყოფი "VIII" ფაქტორი. ბ) ღვიძლის ციროზისთვის;
გ) აპლასტიური ანემიისთვის;
851. ფილადელფიური ქრომოსომა დამახასიათებელია: დ) ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიისთვის;
ა) მწვავე პრომიეოციტური ლეიკემიისთვის; ე) თანდაყოლილი სფეროციტოზისთვის.
ბ) ერითროლეიკემიისთვის;
გ) ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიისთვის; 857. ჰოჯკინის დაავადების პროგნოზი კეთილსაიმედოა, თუ:
დ) მწვავე მიელოგენური ლეიკემიისთვის; ა) პათოლოგიურ პროცესში ჩართულია ძვლის ტვინი;
ე) ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიისთვის. ბ) ლიმფური კვანძები სკლეროზულია;
გ) შემცირებულია ლიმფოციტების რაოდენობა;
852. ჰემოსიდეროზით არ რთულდება: დ) პათოლოგიურ პროცესში ჩართულია ელენთა;
ა) ქრონიკული დაავადებების ფონზე განვითარებული ანემია; ე) ავადმყოფის ასაკი >60 წელი.
ბ) ჭეშმარიტი პოლიციტემია;
გ) ბეტა-ტალასემია; 858. აბსოლუტური ლიმფოციტოზი დამახასიათებელია:
დ) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემია; ა) მწვავე პრომიეოციტური ლეიკემიისათვის;
ე) პერნიციოზული ანემია. ბ) ერითროლეიკემიისთვის;
გ) ქრონიკული მიელოგენური ლეიკემიისთვის;
დ) მწვავე მიელოგენური ლეიკემიისთვის;

81
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ქრონიკული ლიმფოციტური ლეიკემიისთვის. გ) ანიზოციტოზი;
დ) ჰიპოქრომია;
859. მწვავე ლეიკემიის არსებობაზე მიგვანიშნებს: ე) სამიზნესებრი ერითროციტები ბაზოფილური მარცვლოვანებით.
ა) სისხლის ნაცხში ბლასტური უჯრედების მატება;
ბ) თრომბოციტების რაოდენობის მომატება; 865. რკინადეფიციტურ ანემიას არ ახასიათებს:
გ) სპლენომეგალია; ა) საერთო სისუსტე;
დ) ჰეპატომეგალია; ბ) გულისცემის აჩქარება;
ე) ლიმფოადენოპათია. გ) პარესთეზიები;
დ) ვაზომოტორული დარღვევები;
860. 35 წლის მამაკაცს ჩაუტარდა მუცლის ღრუს ულტრაბერითი გამოკვლევა. ქვემოთ ე) სხეულის ტემპერატურის მომატება.
ჩამოთვლილთაგან რომელ შემთხვევაში იქნება ელენთა ნორმალური ზომის?
ა) მიელოფიბროზის დროს; 866. რკინის დეფიციტთან ასოცირებული ეპითელური ქსოვილების სტრუქტურის და ფუნქციის
ბ) იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურას დროს; დარღვევასთანა კავშირში არ არის:
გ) ჰემოლიზური ანემიის დროს; ა) ანგულარული სტომატიტი;
დ) მაკრონოდულური ციროზის დროს; ბ) დისფაგია;
ე) ნამგლისებრუჯრედოვანი ანემიის დროს. გ) ენის ტკივილი და მისი დვრილების ატროფია;
დ) გასტრიტი;
861. თანდაყოლილი სფეროციტოზისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) კუჭის წყლული.
ა) სისხლის წითელი უჯრედების ოსმოლური არამდგრადობა;
ბ) ტრანზიტორული აპლასტიური ანემია; 867. “B12"-დეფიციტური ანემიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
გ) სპლენომეგალია; ა) კიდურების ღრმა მგრძნობელობის მოშლა;
დ) ინტრავასკულური ჰემოლიზი; ბ) მამოძრავებელი ფუნქციის მოშლა (მოძრაობის დარღვევები);
ე) სისხლის წითელ უჯრედებში სპექტრინის დეფიციტი. გ) სიმაძღრის ნაადრევი შეგრძნებები;
დ) ხშირი ფაღარათი;
862. ბეტა-თალასემიისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) გულძმარვა.
ა) პიგმენტური ქოლელითიაზი;
ბ) ნეონატალური ჰემოლიზური ანემია; 868. რა არ არის მართებული პერნიციოზულ ანემიასთან დაკავშირებით:
გ) მიკროციტული ანემია; ა) ნეფროლოგიური სიმპტომატიკის სიმძიმე დაკავშირებულია ჰემატოლოგიურ
დ) ჰეპატოსპლენომეგალია; ცვლილებებთან;
ე) ქვემო კიდურზე ქრონიკული წყლულების გაჩენა. ბ) ფუნიკულური მიელოზი არის ტიპური ნევროლოგიური გამოვლინება;
გ) მოსალოდნელია პოლინეიროპათიის განვითარება;
863. რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი რკინადეფიციტური ანემიისთვის: დ) მოსალოდნელია დემენციის განვითარება;
ა) მიკროციტოზი; ე) მოსალოდნელია ფსიქიკური აშლილობების (ბოდვა, ჰალუცინაციები) განვითარება.
ბ) პოიკოლოციტოზი;
გ) ანიზოციტოზი; 869. “B12"-დეფიციტური ანემიის დროს სისხლის ანალიზით არ ვლინდება:
დ) ბაზოფილური მარცვლოვანება; ა) ზომიერი ჰიპერქრომული ანემია;
ე) ჰემატოკრიტის შემცირება. ბ) ფრაგმენტირებული ერითროციტები (შიზოციტები);
გ) მეგალოციტები;
864. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი ნიშანი განასხვავებს რკინადეფიციტურ ანემიას დ) ლეიკოზიტოზი;
დიდი თალესემიისგან: ე) პოიკილოციტოზი.
ა) მიკროციტოზი;
ბ) პოიკოლოციტოზი; 870. “B12"-დეფიციტური ანემიის დროს სისხლის ანალიზით არ ვლინდება:

82
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) პოიკილოციტოზი; ბ) დაავადების განვითარების ალბათობა იზრდება თანდაყოლილი აგრანულოციტოზის,
ბ) მეგალოციტები; ცელიაკიის და სხვ. დროს, შესაძლოა მომატებული ქრომოსომული არასტაბილურობის
გ) ლეიკოციტოზი; შედეგად.
დ) ნეიტროფილების ბირთვების ჰიპერსეგმენტაცია; გ) არ არსებობს სარწმუნო მონაცემები, რომ სხივური და ქიმიოთერაპია (სხვა სიმსივნეების
ე) თრომბოციტოპენია. გამო ჩატარებული) კავშირშია მისი განვითარების რისკთან.
დ) ზოგიერთი ორგანული გამხსნელის და სამკურნალო საშუალებების შესაძლო
871. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი ნიშანი განასხვავებს “B12"-დეფიციტური ანემიას ლეიკოზოგენური მოქმედება დადასტურებულია;
მწვავე ერითრობლასტური ლეიკოზისგან: ე) უმეტეს შემთხვევაში მიზეზი უცნობი რჩება.
ა) კანის საფარველის მსუბუქი სიყვითლე;
ბ) ლეიკოპენია; 876. ქრონიკული მიელოლეიკოზის დიაგნოსტიკურ ნიშანს არ წარმოადგენს:
გ) თრომბოციტოპენია; ა) სპლენომეგალია;
დ) გამოხატული ანიზო- და პოიკილოციტოზი; ბ) ლეიკოციტოზი;
ე) სისუსტე და ადვილად დაღლა. გ) ლეიკემიური "ჩავარდნა";
დ) "ფილადელფიური ქრომოსომის" არსებობა;
872. აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიებიის უნივერსალური სიმპტომია: ე) ლეიკოგრამაში მარცხნივ გადახრა.
ა) მუქი შარდი;
ბ) სპლენომაგალია; 877. ერითრემიისთვის დამახასიათებელი არ არის:
გ) ლიმფადენოპათია; ა) არტერიულ სისხლში ჟანგბადის სატურაციის გაზრდა 90%-ზე მეტად;
დ) სისხლის შრატში ბილირუბინის მომატება; ბ) ლეიკოციტების ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის გაზრდა;
ე) შეშუპებები. გ) ერითრიციტების აბსოლუტური რიცხვის გაზრდა;
დ) პლაზმაში ციანკობალამინის შემცველობის მომატება;
873. აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიისგან განსხვავებით რა არ აღინიშნება პაროქსიზმული ე) ერიროპოეტინის პლაზმური კონცენტრაციის მომატება.
ღამის ჰემოგლობინურიის დროს:
ა) ცხელება; 878. მრავლობითი მიელომის მორფოლოგიური სუბსტრატია:
ბ) სიყვითლე; ა) მიელოციტები;
გ) ელენთის და/ან ღვიძლის ზომების გადიდება; ბ) მელანოციტები;
დ) კუმბსის დადებითი სინჯი; გ) პლაზმოციტები;
ე) სისხლის შრატში არაპირდაპირი ბილირუბინის კონცენტრაციის მომატება. დ) “M" პროტეინი;
ე) ოსტეობლასტები.
874. მემკვიდრეობით მიკროსფეროციტული ჰემოლიზური ანემიის დროს ერითროციტების
უჯრედშიდა დაშლასთან არ არის კავშირში 879. მიელომური დაავადების გართულებებს არ მიეკუთვნება:
ა) სიყვითლესთან; ა) თირკმლების უკამრისობა;
ბ) ელენთის გადიდებასთან; ბ) პათოლოგიური მოტეხილობები;
გ) ანემიასთან; გ) გულის უკმარისობა;
დ) ქოლელითიაზთან; დ) ინტერკურენტული ინფექციები;
ე) რეტიკულოპენიასთან. ე) სისხლის სიბლანტის მომატება.

875. რა არ არის მართებული მწვავე ლეიკოზის განვითარების მიმართ წინასწარი განწყობის 880. ჰემოფილიისთვის დამახასიათებელია არ არის:
ფაქტორებთან მიმართებაში? ა) ჰემართროზები;
ა) დაუნის სინდრომის მქონე ბავშვებში მწვავე ლეიკოზის განვითარების რისკი 20-ჯერ ბ) ღრმა კანქვეშა სისხლჩაქცევები;
მაღალია, ვიდრე პოპულაციაში; გ) კუნთებშორისი ჰემატომები;
დ) უხვი, ხანგრძლივი პოსტტრავმული სისხლდენები;

83
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) წერტილოვანი ჰემორაგიები. ა) მიმდინარეობა შეიძლება იყოს მწვავე, გაჭიანურებული, მორეციდივე, ქრონიკული და
ლატენტური;
881. შესაბამისი რისკის მქონე პაციენტებში დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების ბ) საფუძვლად უდევს სისხლის შემდედებელი სისტემის და თრომბოციტული ჰემოსტაზის
სინდრომის დიაგნოსტიკურ ალგორითმში არ არის გათვალისწინებული: აქტივაცია ენდოგენური ან ეგზოგენური ფაქტორებით.
ა) სისხლდენის დრო; გ) რაც უფრო მწვავედ მიმდინარეობს, მით უფრო ხანგრძლივია ჰიპერკოაგულაციის ფაზა;
ბ) თრომბოციტების შემცველობა; დ) მისი მთავარი გამოვლინებაა ჰემორაგიული სინდრომი;
გ) ფიბრინის მონომერების ან ფიბრინის დეგრადაციის პროდუქტების კონცენტრაცია; ე) სისხლდენები უფრო ხშირად ვითარდება მწვავე დისემინირებული სისხლძარღვშიდა
დ) პროთრომბინული დროის მომატება; შედედების სინდრომის დროს.
ე) ფიბრინოგენის კონცენტრაცია.
887. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის დროს ჰიპერკოაგულაციური
882. ნორმოქრომული ანემია არ ვითარდება: ფაზის ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
ა) ქრონიკული ანთების დროს; ა) აქტივირებული ნაწილობრივი თრომბოპლასტინური დროის და პროთრომბინული
ბ) ურემიის დროს; დროის გაზრდა;
გ) ღვიძლის დაავადებების დროს; ბ) ფიბრინოგენის კონცენტრაციის შემცირება;
დ) მიქსედემის დროს; გ) ანტითრომბინ III-ის კონცენტრაციის შემცირება;
ე) ატროფიული გასტრიტის დროს. დ) პროტეინ-“C"-ს კონცენტრაციის შემცირება;
ე) თრომბოციტების სპონტანური აგრეგაცია და ნაცხში ერითროციტების ფრაგმენტაცია.
883. მემკვიდრული მიკროსფეროციტოზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) სპლენომეგალია; 888. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის დროს ჰიპოკოაგულაციური
ბ) კოშკისებური ფორმის თავის ქალა; ფაზის დამახასიათებელ ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
გ) კბილების არასწორი განლაგება; ა) აქტივირებული ნაწილობრივი თრომბოპლასტინური დროის და პროთრომბინული
დ) ხშირად ტკივილი ნაღვლის ბუშტის მიდამოში; დროის შემცირება;
ე) პოლიდაქტილია. ბ) თრომბოციტების შემცველობის შემცირება;
გ) ფიბრინოგენის ანტითრომბინ III და პროტეინ-“C"-ს კონცენტრაციის შემცირება;
884. ჰემოფილიასთან დაკავშირებით არ არის მართებული: დ) ფიბრინოლიზის გაძლიერება
ა) კლინიკური სიმპტომების მიხედვით “A" და “B" ჰემოფილიები პრაქტიკულად იდენტურია; ე) ფიბრნის დეგრადაციის პროდუქტების კონცენტრაციის გაზრდა.
ბ) ჰემორაგიული სინდრომის სიმძიმე არ არის დაკავშირებული ფაქტორის (VIII, IX)
დეფიციტის ხარისხთან; 889. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის კომპლექსურ
გ) ხშირია სისხლჩაქცევები მსხვილ სახსრებში; მკურნალობასთან მიმართებაში არ არის მართებული:
დ) ხშირია სისხლჩაქცევები კანქვეშ, კუნთებშორის და კუნთებში; ა) ტარდება ეტიპტროპული და შოკის საწინააღმდეგო თერაპია;
ე) ხანგრძლივია სისხლდენა ტრავმების დროს. ბ) ტარდება ახალგაყინული პლაზმის ინფუზია და პლაზმაფერეზი;
გ) ჰეპარინის შეყვანა ხდება მხოლოდ ჰიპოკოაგულაციის ფაზაში;
885. ელენთის ფუნქიცებს არ მიეკუთვნება: დ) ხდება ერითროციტების დანაკარგის ანაზღაურება (ჰემატოკრიტის შენარჩუნება მინიმუმ
ა) სისხლის მიმოქცევიდან ბაქტერიების მოცილება; 22%-ის დონეზე);
ბ) იმუნიტეტის ჰუმორული ფაქტორების მოცილება; ე) გამოხატული ჰიპოკოაგულაციის და თრომბოციტოპენიის ფონზე განვითარებული
გ) ფაგოციტოზი; სისხლდენების დროს შეჰყავთ თრომბოციტული მასა.
დ) სისხლის უჯრედების სეკვესტრირება;
ე) ერითროპოეტინის სინთეზი. 890. 55 წლის მამაკაცს, კოლორექტალური ქირურგიული ჩარევის შემდგომ პერიოდში,
უტარდება ერითროციტული მასის ტრანსფუზია. მას ტრანსფუზიის დაწყებიდან 30 წთ–ში
886. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომთან მიმართებაში არ არის მოულოდნელად განუვითარდა ცხელება. „t“ - 380C, „HR“ - 90 წუთში, „T/A“ - 125/70 მმ. ვწ.
მართებული: სვ. „SaO2“ - 98% ჰაერზე. ტრანსფუზია შეჩერდა. თუ ტრანსფუზია გაგრძელდება, რომელი
გართულების განვითარებაა მოსალოდნელი?

84
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ქავილის;
ბ) კანკალის;
გ) სისტოლური წნევის დაქვეითების (< 105 მმ. ვწ. სვ);
დ) ჰიპერთერმიის;
ე) ურტიკარიის.
891. 75 წლის მამაკაცი ბოლო ერთი წლის მანძილზე უჩივის ტკივილს ზურგის ქვედა არეში.
მდგომარეობა პროგრესულად გაუარესდა და გაჩნდა ტკივილი მარჯვენა ბარძაყსა და
მარცხენა მხარის მიდამოში. სხვა მხრივ პაციენტი თავს ჯანმრთელად თვლის. ამასთან,
ბოლო პერიოდში აღნიშნავს ფილტვის განმეორებით ინფექციებს. რომელი კვლევების
კომპლექსია ყველაზე საუკეთესო არჩევანი დიაგნოზის დასადგენად?
ა) ძვლის ტვინის პუნქცია, ტრეპანობიოფსია + იმუნოგლობულინების პროფილი;
ბ) დიგიტალური რექტალური კვლევა + პროსტატ სპეციფიკური ანტიგენი;
გ) ერითროციტების დალექვის სიჩქარე + რევმატოიდული ფაქტორი;
დ) სისხლის საერთო ანალიზი + ვიტამინი „B12“, ფოლატი + ფერიტინი;
ე) ღვიძლის ფუნქციური სინჯები + კალციუმი.
892. 42 წლის ქალბატონი უკანასკნელი 6 თვის მანძილზე უჩივის მზარდ დაღლილობას;
აღნიშნავს სისუსტეს დატვირთვისას და გულისცემის ეპიზოდურ აჩქარებას. ასევე აღნიშნავს
გაღიზიანებადობას და დათრგუნულობას. მისი კანი და კონიუნქტივა არის ფერკრთალი. „Hb“
92 „g/L“, „MCV“ (საშუალო ერითროციტული მოცულობა) 102 „fL“. ნაცხი:
ჰიპერსეგმენტირებული პოლიმორფულბირთვიანები.სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ალკოჰოლიზმი;
ბ) ღვიძლის დაავადება;
გ) მიქსედემა;
დ) პერნიციოზული ანემია;
ე) ორსულობა.
893. უკანასკნელი 18 თვის განმავლობაში 66 წლის მამაკაცი უჩივის მზარდ დაღლილობას.
აღნიშნავს გარდამავალ თავბრუსხვევას და მტკივნეულ ენას; არის ფერმკრთალი და
აღენიშნება შესიებული წითელი ენა. „Hb“ 99 „g/L“, „MCV“ (საშუალო ერითროციტული
მოცულობა) 105 „fL“, „WCC“ 6.2 X 109/“L“, თრომბოციტები 265 X 109/“L“. ქვემოთ
ჩამოთვლილთაგან რომელი დაადასტურებს დიაგნოზს?
ა) ფერიტინი + რკინის შეკავშირების საერთო მოცულობა;
ბ) ფოლატი + ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური ტესტები;
გ) ლაქტატ დეჰიდროგენაზა + რეტიკულოციტები;
დ) პერიფერიული სისხლის ნაცხი + ძვლის ტვინის ასპირატი;
ე) ვიტამინი „B12“ + კუჭის პარიეტული უჯრედების საწინააღმდეგო ანტისხეულები.
894. 72 წლის მამაკაცს მოულოდნელად დაეწყო ტკივილი გულმკერდის მარჯვენა
ნახევარში. იგი ვერ იხსენებს რაიმე ტრავმას აღნიშნულ მიდამოში და გაკვირვებულია
როდესაც იგებს რომ მას აქვს ნეკნების მოტეხილობა. პაციენტი ასევე აღნიშნავს ტკივილს
ზურგის ქვედა ნაწილში და ბოლო 6 თვის განმავლობაში 2-ჯერ მოხვდა კლინიკაში
ფილტვების ინფექციებით. რომელი ტიპის უჯრედების პროლიფერაცია უდევს საფუძვლად
აღწერილ პათოლოგიურ მდგომარეობას?
ა) ფოლიკულის ჩანასახოვანი ცენტრის „B“-უჯრედები;
ბ) „IgM“-ის მასეკრეტირებელი უჯრედები;
გ) მომწიფებული „B“–ლიმფოციტები;
დ) მიელოიდური უჯრედები;
ე) პლაზმური უჯრედები.
895. 19 წლის გოგონა უჩივის ძლიერ ტკივილს ბოლო 12 საათის განმავლობაში. ტკივილი
დაიწყო მარცხნივ მენჯის არეში და გავრცელდა ქვევით ბარძაყზე. ძლიერი ტკივილის გამო
პაციენტი „მიჯაჭვულია“ ლოგინზე. პაციენტს ბოლო წლების განმავლობაში პერიოდულად
აღენიშნებოდა მსგავსი სიმპტომები. პარაცეტამოლი და კოდეინი ვერ ხსნის ტკივილს და
მხოლოდ მორფის კანქვეშა ინიექცია აუმჯობესებს მდგომარეობას. რომელია აღნიშნული
სიმპტომების ერთი ყველაზე შესაბამისი ახსნა?
ა) ძვლის ტვინის ინფარქტი;
ბ) ანემიით განპირობებული ქსოვილების ლოკალიზებული ჰიპოქსია;
გ) ძვლის პათოლოგიური მოტეხილობა;
დ) ღვიძლსა და ელენთაში წითელი უჯრედების დაგროვება;
ე) ძვლის ტვინის მიერ წითელი უჯრედების წარმოქმნის უეცარი შემცირება.
896. 62 წლის მამაკაცი თავს შეუძლოდ გრძნობს ბოლო 3 თვის მანძილზე. მისი ძირითადი
ჩივილია მთელი სხეულის დაუოკებელი ქავილი, ასევე უმადობა და წონის კლება 5 კგ–ით
ბოლო ერთი თვის განმავლობაში. პაციენტი, ასევე, აღნიშნავს ძილიანობას და უხასიათობას,
პერიოდულად ცხელებას და ღამის ოფლიანობას. ისინჯება გადიდებული, რბილი
კონსისტენციის მარცხენა ცერვიკალური ლიმფური კვანძი. სავარუდო დიაგნოზია:
ა) B-უჯრედული ავთვისებიანი პათოლოგია;
ბ) ძვლის ტვინის ავთვისებიანი პათოლოგია;
გ) მიელოიდური უჯრედების ავთვისებიანი პათოლოგია;
დ) პლაზმური უჯრედების ავთვისებიანი პათოლოგია;
ე) T-უჯრედული ავთვისებიანი პათოლოგია.
897. 41 წლის ქალს 3 სთ–ის განმავლობაში აღენიშნება ტკივილი მკერდის ძვლის უკან და
მარცხენა ფერდქვეშა არეში, იპსილატერალურად ბეჭში ირადიაციით. ტკივილი დაიწყო
მოსვენებულ მდგომარეობაში და მიიღო მუდმივი ხასიათი. გასული 2 კვირის განმავლობაში
ჰქონდა ეპიზოდური, ძლიერი ლოკალური ტკივილები კისრის და მხრების, ასევე ბარძაყის
მიდამოში. ასევე რამოდენიმეჯერ ძლიერი სისხლდენა ცხვირიდან. „Hb“ 95 „g/L“, „MCV“
(საშუალო ერითროციტული მოცულობა) 82 „fL“, „WCC“ 2.9 X 109/“L“, თრომბოციტები 85 X
109/“L“. რომელი კვლევა დაადასტურებს სავარაუდო დიაგნოზს?
ა) აუტოანტისხეულები;
ბ) ჰემოგლობინის ელექტროფორეზი;
გ) პერიფერიული სისხლის ნაცხი;
85
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) რევმატოიდული ფაქტორი; ა) ორივე შემთხვევაში აღინიშნება ცხელება, სიყვითლე, ელენთის და/ან ღვიძლის ზომების
ე) C-რეაქტიული ცილა. გადიდება;
ბ) ჰემის (მჟავიანობის ტესტი) და ჰარტმანის (საქაროზას ტესტი) სინჯები სპეციფიურია
898. რომელი ლაბორატორიული მაჩვენებელი შეესაბამება “B12”-დეფიციტურ ანემიას? აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიისთვის;
ა) ერითროციტების რაოდენობის შემცირება; გ) ორივე შემთხვევაში აღინიშნება შრატში არაპირდაპირი ბილირუბინის მომატება;
ბ) თრომბოციტოზი; დ) ორივე შემთხვევაში გამოიყენება გლუკოკორტიკოიდები;
გ) ერითროციტების მაკროციტოზი; ე) აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიის დროს სითბური ანტისხეულებით ერითროციტების
დ) ძვლის ტვინის ერითრობლასტოზი; დაშლა მიმდინარეობს ელენთაში.
ე) ნეიტროფილების მომატება.
904. შაქრიანი დიაბეტის დამახასიათებელი ნიშნებია:
899. როგორია ძვლის ტვინის ცვლილებები “B12” დეფიციტური ანემიის დროს? ა) პოლიურია-პოლიდიფსია;
ა) ლიმფოციტების სიჭარბე; ბ) ოლიგურია;
ბ) ჰემატოპოეზის ნორმობლასტური ტიპი; გ) თირკმლების დაზიანების არარსებობა;
გ) მეგაკარიოციტების რაოდენობის შემცირება; დ) სიმსივნეებთან კავშირის არარსებობა;
დ) მეგალობლასტოზი; ე) სიმსუქნესთან კავშირის არარსებობა.
ე) მიელოიდური მეტაპლაზია

900. ტრეპანობიოფსიის შედეგად გამოვლინდა პლაზმური უჯრედების 20%-მდე მატება. 905. ჯანმრთელ ინდივიდებში გლუკოზით დატვირთვისას გლიკემიის დონე ჩვეულებრივ
რომელ დაავადებაზე შეიძლება ვიფიქროთ? აღწევს მაქსიმუმს:
ა) ქრონიკული მიელოლეიკოზზე; ა) 15-30 წუთში;
ბ) ქრონიკული ლიმფოლეიკოზზე; ბ) 30-60 წუთში;
გ) მრავლობითი მიელომაზე; გ) 60-90 წუთში;
დ) აპლასტიური ანემიზეა; დ) 90-120 წუთში;
ე) ერითრემიაზე. ე) მე-2 და მე-3 საათს შორის.

901. ღეროვანი უჯრედების ადვილად მისაღები და ყველაზე ხშირად გამოყენებადი წყაროა: 906. თირეოტოქსიკოზის კარდიალურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება:
ა) ძვლის ტვინი; ა) დიასტოლური შუილი;
ბ) პერიფერიული სისხლის ღეროვანი უჯრედები; ბ) მოციმციმე არითმია;
გ) ჭიპლარის სისხლი; გ) ბრადიკარდია;
დ) ჰაპლოიდენტური. დ) მიტრალური სტენოზი.

907. ჰიპოთირეოზს არ ახასიათებს:

902. რა არ არის მართებული პორფირიებთან მიმართებაში? ა) ცილის სინთეზის დეფიციტი;
ა) პორფირიები მემკვიდრულ დაავადებებს განეკუთვნებიან; ბ) ჰიპოგლიკემიისკენ მიდრეკილება;
ბ) ყველაზე ხშირი სიმპტომია მუცლის ტკივილი; გ) ბრადიკარდია;
გ) კიდურების პარეზი პორფირიის დროს თრომბოზების შედეგია; დ) ქოლესტერინის დონის დაქვეითება;
დ) ზიანდება ცენტრალური ნერვული სისტემა; ე) ეკგ-ზე ვოლტაჟის დაქვეითება.
ე) ზიანდება კანი.
908. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელია ნაკლებად დამახასიათებელი იმ დაავადების
903. რა არ არის მართებული პაროქსიზმული ღამის ჰემოგლობინურიისა და აუტოიმუნური კლინიკისთვის, რომელსაც ახასიათებს მურა წითელი სტრიები:
ჰემოლიზური ანემიის დიფერენციული დიაგნოსტიკის საკითხთან მიმართებაში? ა) სიმსუქნე;
ბ) ოლიგომენორეა;

86
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დარღვევა; გ) ქრონიკული აუტოიმუნური თირეოიდიტი;
დ) თირკმლების კენჭოვანი დაავადება; დ) პარათირეოიდულ ჯირკვლებზე ქირურგიული ოპერაცია;
ე) ჰიპერტენზია. ე) ანტითირეოიდული პრეპარატები;

909. ანტიდიურეზული ჰორმონი მოქმედებს: 915. 50 წლის ავადმყოფ მამაკაცს აღმოაჩნდა ჰიპერტენზია, ჰიპოკალემია, სისხლში
ა) პროქსიმალურ მილაკებში წყლის რეაბსორბციის მომატების გზით; ალდოსტერონის დონის მომატება (ნორმაზე 2 ჯერ მეტად). ჩამოთვლილიდან რა უნდა
ბ) დისტალურ და შემკრებ მილაკებში წყლის რეაბსორბციის გაძლიერების გზით; გავაკეთოთ პირველ რიგში:
გ) გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითების გზით; ა) ელექტროლიტების შემცველობის განსაზღვრა სისხლში;
დ) აძლიერებს ნატრიუმის ექსკრეციას; ბ) მინერალოკორტიკოიდების განსაზღვრა სისხლში;
ე) შემკრებ მილაკებში ნატრიუმის რეაბსორბციის გაზრდის გზით. გ) სისხლის პლაზმაში რენინის კონცენტრაციის განსაზღვრა;
დ) თირკმელზედა ჯირკვლის კომპიუტერული ტომოგრაფია;
910. 16 წლის ავადმყოფს აღმოაჩნდა 2%-იანი გლუკოზურია, სისხლში გლუკოზის დონე ე) შემდგომი დაკვირვება.
<120მგ% (6,6 მმოლი/ლ) სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) თირკმლისმიერი გლუკოზურია; 916. აკრომეგალიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ბ) შაქრიანი დიაბეტი; ა) კანის გასქელება;
გ) უშაქრო დიაბეტი; ბ) ჰიპერტრიქოზი;
დ) ჰიპერნეფრომა. გ) არტერიული ჰიპერტენზია;
დ) ჰემიანოფსია;
911. უშაქრო დიაბეტისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) ჰიპოგლიკემია.
ა) პოლიურია;
ბ) პოლიდიფსია; 917. სიმსუქნე არ ვითარდება:
გ) შარდის დაბალი ხვედრითი წონა; ა) კუშინგის სინდრომის შემთვევაში;
დ) მაღალი პროტეინურია; ბ) ჰიპოთირეოზის შემთხვევაში;
ე) დეჰიდრატაციის ხშირი ეპიზოდები. გ) ადიპოზო-გენიტალური დისტროფიის შემთხვევაში;
დ) კლიმაქტერიული სინდრომის დროს;
912. ინსულინის ჰორმონულ ანტაგონისტებს არ მიეკუთვნება: ე) ფეოქრომოციტომის დროს.
ა) გლუკოკორტიკოიდები;
ბ) გლუკაგონი; 918. ინსულინდამოკიდებული დიაბეტისთვის დამახასიათებელია:
გ) ზრდის ჰორმონი; ა) უფროს ასაკობრივ ჯგუფებში განვითარება;
დ) პროლაქტინი; ბ) ჰიპერგლიკემია მგრძნობიარეა სულფანილშარდოვანას პრეპარატებით მკურნალობის
ე) ადრენალინი. მიმართ;
გ) კუნძულების უჯრედების მიმართ მოცირკულირე ანტისხეულების არსებობა;
913. ჰიპეროსმოლარული კომის სიმპტომოკომპლექსში არ შედის: დ) არც ერთი ჩამოთვლილიდან.
ა) დეჰიდრატაცია;
ბ) 350 მოსმოლ/კგ-ზე მაღალი პლაზმის ოსმოლარობა; 919. რომელი დებულება არ არის მართებული ჰიპოგლიკემიურ კომასთან მიმართებაში?
გ) აციდოზის და კეტონემიის არარსებობა; ა) ნატრიუმის დონე სისხლის შრატში ნორმის ფარგლებშია;
დ) ჰიპერნატრიემია; ბ) პირიდან აცეტონის სუნი არ ამოდის;
ე) ჰიპოთერმია. გ) დეჰიდრატაციის კლინიკური ნიშნები არ აღინიშნება;
დ) კანის საფარველი ნოტიოა;
914. მაღალ ასაკობრივ ჯგუფში ჰიპოთირეოზის უხშირესი მიზეზია: ე) კუსმაულის ტიპის სუნთქვა.
ა) ტრავმა;
ბ) რადიოაქტიური იოდის მიღება; 920. ჰიპერპარათირეოზის გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:

87
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) თირკმლის კოლიკა;
ბ) ძვლების ტკივილი; 926. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელ ჯირკვალში გამომუშავდება ჰორმონი, რომელიც
გ) ნაწლავის აშლილობა; აძლიერებს ნატრიუმის, ქლორისა და წყლის რეაბსორბციას და კალიუმის ექსკრეციას:
დ) ფსიქიური დარღვევები; ა) თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქოვანი შრე;
ე) ქოშინი. ბ) თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი შრე;
გ) გონადები;
921. ალდოსტერონის ჰიპერსეკრეცია განაპირობებს: დ) პარათირეოიდული ჯირკვლები;
ა) ნატრიუმის დაკარგვას შარდით; ე) ჰიპოფიზის უკანა წილი.
ბ) აციდოზს;
გ) არტერიულ ჰიპოტონიას; 927. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია ყველაზე დამახასიათებელი
დ) კალიუმის შეკავებას; არაინსულინდამოკიდებული (II ტიპის) დიაბეტისთვის?
ე) რენინის აქტივობის დათრგუნვას. ა) ჭარბი წონა;
ბ) დაავადების დაწყება 30 წელზე ახალგაზრდა ასაკში;
922. კუშინგის სინდრომს არ ახასიათებს: გ) ხშირი კეტოაციდოზი;
ა) ასიმეტრიული სიმსუქნე; დ) მოცირკულირე აუტოანტისხეულები;
ბ) არტერიული ჰიპერტენზია; ე) აუტოიმუნურ ფენომენთან ასოციაცია.
გ) ოსტეოპოროზი;
დ) ჰიპოგლიკემია; 928. უშაქრო დიაბეტისთვის დამახასიათებელია:
ე) თირკმლების ფუნქციების დარღვევა. ა) შარდის ხვედრითი წონა > 1,010;
ბ) შარდის ოსმოლარობა > 300 მოსმ/კგ.;
923. ჩამოთვლილიდან რა პათოლოგიაა მოსალოდნელი 20 წლის მამაკაცთან, რომელსაც გ) შარდის ბუშტის კონტრაქცია;
აღენიშნება პოლიურია, ჰიპერტენზია და კუნთოვანი სისუსტე: დ) შარდში ნატრიუმის კონცენტრაციის დაკლება;
ა) ადისონის დაავადება; ე) გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითება.
ბ) ჰიპორენინემიული ჰიპოალდოსტერონიზმი;
გ) სისხლში რენინისა და ალდოსტერონის ფიზიოლოგიური მომატება; 929. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი კუშინგის
დ) კონის სინდრომი; სინდრომისთვის?
ე) სისხლში ალდოსტერონის დონის მომატება და თირკმლების პერფუზიის დაქვეითება. ა) ნეფროკალცინოზი;
ბ) გლუკოზურია;
924. კეტოაციდოზური კომის კლინიკურ სიმპტომოკომპლექსში არ მოისაზრება: გ) ტერმინალური ფალანგების გამსხვილება (ჰიპერპერიოსტოზი);
ა) თვალების კაკლების ტონუსის დაქვეითება; დ) თირკმელზედა ჯირკვლების იდიოპათიური დესტრუქციული ატროფია;
ბ) შარდის მაღალი ხვედრითი წონა; ე) ქოლესტერინის მაღალი მაჩვენებლები.
გ) კუნთების რიგიდობა;
დ) გახშირებული, სუსტი ავსების პულსი; 930. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი ადისონის
ე) კომატოზური მდგომარეობიდან თანდათანობით გამოსვლა. დაავადებისთვის:
ა) ნეფროკალცინოზი;
925. ჩამოთვლილიდან რა არის ყველაზე დამახასიათებელი ფეოქრომოციტომის შედეგად ბ) ჰიპერქოლესტერინემია;
განვითარებული არტერიული ჰიპერტენზიისთვის: გ) გლუკოზურია;
ა) გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება; დ) თირკმელზედა ჯირკვლების იდიოპათიური დესტრუქციული ატროფია;
ბ) სხეულის მასის დაქვეითება; ე) სიმსუქნე.
გ) პოსტურული ჰიპოტონია;
დ) თავის ტკივილი; 931. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი
ე) რეფლექსური ბრადიკარდია. ჰიპოთირეოიდიზმისთვის?

88
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) არტერიული ჰიპერტენზია; ე) ინსულინის დღეღამური დოზის გადიდება.
ბ) ჰიპერქოლესტერინემია;
გ) ნეფროკალცინოზი; 937. კეტოაციდოზური კომის დროს ნატრიუმის ბიკარბონატის შეყვანის ჩვენებაა:
დ) ჰირსუტიზმი. ა) შეყავთ კეტოაციდოზური კომის ყველა შემთხვევაში აციდოზთან ბრძოლის მიზნით
ბ) PH-ის დაქვეითება 7,36-ზე დაბლა;
932. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ მიეკუთვნება ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობის გ) ტვინის შეშუპების დაწყება;
გამოვლინებას: დ) PH-ის დაქვეითება 7,0-ზე დაბლა;
ა) თვალის კაკლების დაქვეითებული ტონუსი; ე) თანმხლები ლაქტაციდოზი.
ბ) კანის სიფერმკრთალე;
გ) ტრემორი; 938. 25 წლის ქალს, ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტით, უეცრად განუვითარდა
დ) ოფლიანობა; მძიმე ჰიპოგლიკემია. ანამნეზიდან ცნობილია, რომ ავადმყოფს სამი თვის განმავლობაში არ
ე) მოტორული აგზნებადობა. ჰქონდა მენსტრუაცია. შარდში გლუკოზა და ცილა არ აღმოაჩნდა. ვაგინალური ნაცხის
გამოკვლევის თანახმად, ესტროგენების დონის დაქვეითება არ აღინიშნება. რა არის
933. 45 წლის მამკაცს, სხეულის ნორმალური წონით, პირველად გამოუვლინდა შაქრიანი ჰიპოგლიკემიის ყველაზე სავარაუდო მიზეზი, თუ ცნობილია, რომ ინსულინოთერაპიის და
დიაბეტი. დიეტოთერაპია არაეფექტურია. გლიკემიის დონე, დღე-ღამის განმავლობაში, დიეტის დარღვევას, მძიმე ფიზიკურ დატვირთვას ადგილი არ ჰქონია:
მერყეობს 10-დან 15 მმოლ/ლ-მდე. ავადმყოფს უნდა დაენიშნოს: ა) ორსულობა;
ა) ინსულინი; ბ) თირკმლების უკმარისობა;
ბ) ბიგუანიდები; გ) ჰიპოპიტუიტარიზმი;
გ) სულფანილამიდური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები; დ) ინსულინომა;
დ) ბიგუანიდები სულფანილშარდოვანას პრეპარატებტან კომბინაციაში; ე) თირეოტოქსიკოზი.
ე) ინსულინის და სულფანილშარდოვანას პრეპარატების კომბინაცია.
939. ტიპური დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის დროს თირეოტროპული ჰორმონის სეკრეცია:
934. II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დროს სიკვდილის ყველაზე ხშირი მიზეზია: ა) შეუცვლელია;
ა) კეტოაციდოზური კომა; ბ) დათრგუნულია;
ბ) ჰიპეროსმოლარული კომა; გ) გაძლიერებულია;
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტი; დ) ძლიერ გაძლიერებულია;
დ) ქვემო კიდურების განგრენა;
ე) დიაბეტური ნეფროპათია. 940. რა სახის მკურნალობა უნდა დაენიშნოს მოხუცებულ ავადმყოფს მძიმე ჰიპოთირეოზით:
ა) სანატორიუმში გაგზავნა ბალნეოლოგიური მკურნალობის მიზნით;
935. კეტოაციდოზური კომისას აღინიშნება შემდეგი სიმპტომების ერთობლიობა: ბ) მცირე დოზებით „L“ თიროქსინით მკურნალობის დაწყება;
ა) ჰიპერგლიკემია, ჰიპერკეტონემია, დაქვეითებული არტერიული წნევა, ალკალოზი; გ) დიდი დოზებით „L“ თიროქსინით მკურნალობის დაწყება;
ბ) ნორმოგლიკემია, ჰიპერკეტონემია, აციდოზი; დ) შარდმდენების დანიშვნა.
გ) ჰიპერგლიკემია, ჰიპერკეტონემია, დაქვეითებული არტერიული წნევა, აციდოზი;
დ) ჰიპოგლიკემია, ჰიპერკეტონემია, მომატებული ედსი, ალკალოზი; 941. ჩამოთვლილი ლაბორატორიული ტესტებიდან რომელია ყველაზე ინფორმაციული
ე) ჰიპერგლიკემია, კეტონემიის არ არსებობა, აციდოზი. პირველადი ჰიპოთირეოზის დიაგნოზის დადგენისთვის:
ა) „T4“ -ის კონცენტრაციის განსაზღვრა;
936. თუ ავადმყოფს შაქრიანი დიაბეტის I ტიპით აღენიშნება დაავადება, რომელსაც თან ბ) „T3“ -ის კონცენტრაციის განსაზღვრა;
ახლავს ტემპერატურული რეაქცია, საჭიროა: გ) თირეოტროპული ჰორმონის კონცენტრაციის განსაზღვრა;
ა) ინსულინის მოხსნა; დ) რადიოაქტიური იოდის შთანთქმის გამოკვლევა;
ბ) პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მიღება; ე) ფარისებრი ჯირკვლის ექოსკოპიური გამოკვლევა.
გ) ინსულინის დღეღამური დოზის შემცირება;
დ) ნახშირწყლების შეზღუდვა საკვებში;

89
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
942. 58 წლის ავადმყოფ ქალს აღმოაჩნდა 2,5 X 3სმ-ის მკვრივი კვანძი ფარისებრი ე) პერიფერიული ქსოვილების მგრძნობელობის მოშლა ჰორმონის ნორმალური დონის
ჯირკვლის მარჯვენა წილში. კისრის და იღლიის ლიმფური კვანძები არ ისინჯება. 2 თვის მიმართ.
შემდეგ კვანძის ზომებმა მოიმატა 3,5 X 4 სმ-მდე თირეოტოქსიკოზის სიმპტომები არ
აღინიშება. სკანოგრამაზე გამოჩნდა კვანძი, რომელიც არ შთანთქავს იოდ 131-ს. ჯირკვლის 948. 30 წლის ავადმყოფი უჩივის პოლიდიფსიას და პოლიურიას. პლაზმის ოსმოსურობა 270
ქსოვილი ნორმალურად ითვისებს იოდ 131-ს. შეარჩიეთ სწორი ტაქტიკა: მოს მოლი/კგ, შარდის ოსმოლარობაა 140 მოს მოლი/კგ, როგორია სავარაუდო დიაგნოზი:
ა) ფარისებრი ჯირკვლის ექოლოკაცია; ა) ცენტრალური უშაქრო დიაბეტი;
ბ) თიროქსინით მკურნალობა; ბ) ნეფროგენული უშაქრო დიაბეტი;
გ) შემდგომი დაკვირვება მკურნალობის გარეშე; გ) პირველადი წყურვილი;
დ) რადიოაქტიური იოდით მკურნალობა; დ) შაქრიანი დიაბეტი.
ე) პუნქციური ბიოფსიის ჩატარება.
949. 20 წლის ავადმყოფი უჩივის პოლიურიას, ჰიპერტენზიას, კუნთების სისუსტეს. ქვემოთ
943. ჰიპერკალიემია არ არის დამახასიათებელი: ჩამოთვლილთაგან რომელია მოსალოდნელი:
ა) ადისონის დაავადებისთვის; ა) ადისონის დაავადება;
ბ) კუშინგის დაავადებისთვის; ბ) ჰიპორენინული ჰიპოალდოსტერონიზმი;
გ) თირკმლების უკმარისობისთვის; გ) რენინისა და ალდოსტერონის ფიზიოლოგიური მომატება სისხლში;
დ) ვეროშპირონის მიღებისთვის; დ) კონის დაავადება;
ე) ტრიამტერენის მიღებისთვის. ე) თირკმლების პერფუზიის დაქვეითება და ალდოსტერონის მომატება სისხლში.

944. იდიოპათიურმა ჰემოქრომატოზმა შეიძლება გამოიწვიოს: 950. ავადმყოფს აქვს ერთეული თირეოიდული კვანძი. რომელი ნიშანი არ მიუთითებს მის
ა) ინსულინდამოკიდებული დიაბეტი; ავთვისებიანობაზე:
ბ) ართრიტი; ა) ხშირად აქვთ ქალებს;
გ) ჰიპოგონადიზმი; ბ) ქსოვილოვანი კვანძის ფიქსაცია;
დ) თირკმლის გორგლებში რკინის ჩალაგება. გ) შებრუნებული ნერვის პარეზი;
დ) სწრაფი ზრდა;
945. ჰიპოგლიკემია ახასიათებს: ე) ახლომდებარე ლიმფური კვანძების ჩათრევა.
ა) ზრდის ჰორმონის ჭარბ სეკრეციას;
ბ) კუშინგის დაავადებას; 951. ინსულინით გამოწვეული ჰიპოგლიკემიისათვის არ არის დამახასიათებელი:
გ) თირეოტოქსიკოზს; ა) ოფლიანობა და ტაქიკარდია;
დ) პანკრეასის ბეტა-უჯრედების სიმსივნეს. ბ) კუნთების რიგიდობა;
გ) შიმშილი;
946. რომელი პათოლოგიის განვითარების რისკი არ არსებობს სიმსუქნის დროს? დ) მდგომარეობის გამოსწორება პროპრანოლოლის მიღების შემდეგ.
ა) ჰიპერთირეოზის;
ბ) ქოლელითიაზისა 952. ინსულინის არაჰორმონალურ ანტაგონისტებს არ მიეკუთვნება:
გ) არტერიული ჰიპერტენზიისა ა) სინალბუმინი;
დ) შაქრიანი დიაბეტისა ბ) თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავები;
ე) ჰიპერტრიგლიცერინემიის. გ) შარდის მჟავა;
დ) ანტიინსულინური ანტისხეულები;
947. ქვემოთჩამოთვლილიდან რა არის დამახასიათებელი აკრომეგალიისათვის: ე) ჰისტამინი.
ა) ენდოკრინული სიმსივნით ჰორმონის მომატებული პროდუქცია;
ბ) სიმსივნით ან ტრამვით ენდოკრინული ჯირკვლის დესტრუქცია; 953. რისკ-ფაქტორებს, რომლებიც ხელს უწყობენ შაქრიანი დიაბეტის აღმოცენებას, არ
გ) ჯირკვლის სტიმულაცია აუტოიმუნური მექანიზმებით; მიეკუთვნება:
დ) ჯირკვლის დესტრუქცია აუტოიმუნური მექანიზმებით; ა) მემკვიდრეობითი წინასწარგანწყობა;

90
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ორსულობა; ა) ცილის სინთეზის დაქვეითება;
გ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი; ბ) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დაქვეითება;
დ) სიმსუქნე; გ) წონის დაქვეითება;
ე) ქრონიკული პანკრეატიტი. დ) სისხლში ქოლესტერინის დაქვეითება.

954. შაქრიანი დიაბეტისათვის არ არის დამახასიათებელი: 960. 36 წლის ავადმყოფი შემოვიდა კლინიკაში შემდეგი ჩივილებით: ძილიანობა, მცივანობა,
ა) მიკროანგიოპათია; ყაბზობა. დადგინდა მეორადი ჰიპოთირეოზის დიაგნოზი. ჩამოთვლთაგან რომელი არ
ბ) კანის ქავილი; ადასტურებს აღნიშნულ დიაგნოზს:
გ) რეტინოპათია; ა) სისხლში ქოლესტერინის დონის მომატება;
დ) სიმსუქნე; ბ) თირკმელზედა ჯირკვლების ფუნქციის მომატება;
ე) ჰიპოოსმოლარობა. გ) სისხლში თიროქსინის დონის დაქვეითება;
დ) 10 ერთეული თირეოტროპინის შეყვანის შემდეგ იოდ-131-ის შთანთქმის გაძლიერება.
955. ინსულინრეზისტენტობა არ მატულობს შაქრიანი დიაბეტის შეუღლებით:
ა) აკრომეგალიასთან; 961. ჩამოთვლილიდან რა არის რეკომენდებული ჰიპოთირეოზის მკურნალობისათვის?
ბ) მიქსედემასთან; ა) ლუგოლის ხსნარი;
გ) კუშინგის დაავადებასთან; ბ) რადიაქტიური იოდი;
დ) ფეოქრომოციტომასთან; გ) ცილების მოხმარების შეზღუდვა;
ე) თირეოტოქსიკოზითან. დ) თირეოიდინი.

956. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია დამახასიათებელი ჰიპეროსმოლარული 962. თირკმელზედა ჯირკვლების უკმარისობას ახასიათებს:
კომისათვის: ა) ჰიპერტენზია;
ა) დეჰიდრატაცია; ბ) ჰიპერნატრიემია;
ბ) აციდოზისა და კეტოზის არ არსებობა; გ) ჰიპერგლიკემია;
გ) ჰიპერნატრიემია; დ) ჰიპერპიგმენტაცია.
დ) სისხლის პლაზმის ოსმოსურობა 280-300 მოსმოლ/კგ ფარგლებში.
963. წყალ-მარილოვანი ცვლის მოშლის რომელი ნიშნებია დამახასიათებელი ადისონის
957. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია დამახასიათებელი კეტოაციდოზური კომის დაავადებისთვის:
კლინიკური სიმპტომოკომპლექსისათვის: ა) ჰიპერნატრიემია;
ა) თვალის კაკლების დაქვეითებული ტონუსი; ბ) ჰიპერქოლესტერინემია;
ბ) შარდის დაბალი ხვედრითი წონა; გ) ჰიპერკალიემია;
გ) ბრადიკარდია; დ) ჰიპოკალიემია.
დ) კუნთების რიგიდულობა.
964. რომელი თერაპიული ჩარევა არ გამოიყენება თირკმელზედა ჯირკვლების მწვავე
958. თირეოტოქსიკოზის დროს უფრო მეტად დამახასიათებელია გულის რიტმის შემდეგი უკმარისობის დროს?
სახის დარღვევები: ა) პრედნიზოლონის ვენაში შეყვანა;
ა) პაროქსიზმული სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია; ბ) დეზოქსიკორტიკოსტერონის კუნთებში შეყვანა;
ბ) სინუსური ტაქიკარდია; გ) გლუკოზის ვენაში შეყვანა;
გ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია; დ) ადრენალინის ვენაში შეყვანა;
დ) წინაგულთა ფიბრილაცია; ე) ნიტროგლიცერინის ვენაში შეყვანა.
ე) სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი.
965. თირკმელზედა ჯირკვლის გარე ლოკალიზაციისას ფეოქრომოციტომა უფრო ხშირად
959. ჰიპოთირეოზის დროს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების დეფიციტს ახასიათებს: გვხვდება:

91
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) შარდის ბუშტში; 971. შაქრიანი დიაბეტის ინსულინოთერაპიის აბსოლუტური ჩვენება არ არის:
ბ) შუასაყარში; ა) კეტოაციდოზი, პრეკომატოზური მდგომარეობები;
გ) თავის ტვინში; ბ) ორსულობა, მშობიარობა;
დ) აორტის ბიფურკაციის მიდამოში; გ) კანის მძიმე დისტროფიული დაზიანებები (კარბუნკულები, ფურუნკულოზი, ტროფიკული
ე) კისრის რბილ ქსოვილებში. წყლულები, ნეკრობიოზი);
დ) დიაბეტური გლომერულოსკლეროზის ნეფროსკლეროზული სტადია;
966. ჩამოთვლილთაგან რომელი პრეპარატი არ არის რეკომენდირებული ე) დაძაბვის სტენოკარდია;
თირეოტოქსიკური კრიზის დროს?
ა) პროპრანოლოლი; 972. შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულთათვის სულფანილშარდოვანას პრეპარატების
ბ) კალიუმის იოდიდი; დანიშვნა ნაჩვენებია:
გ) რადიოაქტიური იოდი; ა) II ტიპის საშუალო სიმძიმის შაქრიანი დიაბეტის დროს;
დ) ჰიდროკორტიზონი; ბ) დიაბეტური ნეფროპათიის III სტადიის დროს;
ე) ქლორაპრომაზინი. გ) გადატანილი ჰეპატიტის დროს;
დ) დიაბეტური რეტინოპათიის I სტადიის დროს.
967. ტიპი 1 შაქრიანი დიაბეტისთვის ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტისგან განსხვავებით
დამახასიათებელი არ არის: 973. ქვემწვავე თირეოდიტს არ ახასიათებს:
ა) კეტოაციდოზისადმი მიდრეკილება; ა) გამოხატული ტკივილის სინდრომი;
ბ) ინსულინის აბსოლუტური დეფიციტი; ბ) ლეიკოციტოზი, ედს-ის აჩქარება;
გ) C-პეპტიდის მაღალი დონე; გ) სხეულის ტემპერატურის მატება;
დ) ვირუსსაწინააღმდეგო იმუნიტეტის გენეტიკური დეფექტი; დ) ეგზოფთალმი;
ე) ინსულების ბეტა-უჯრედების დესტრუქცია; ე) თირეოიდული ჰორმონების მიმართ ანტისხეულების ტიტრის მატება.

968. შაქრიანი დიაბეტის მძიმე ფორმას არა ახასიათებს: 974. ჰიპოთირეოზისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) კეტოაციდოზი; ა) კანის საფარველის სიმშრალე;
ბ) ლაბილური მიმდინარეობა; ბ) ყაბზობისაკენ მიდრეკილება;
გ) სისხლძარღვოვანი გართულებები (რეტინოპათია, ნეფროპათია, ნეიროპათია); გ) ძილიანობა;
დ) კატარაქტა. დ) ბრადიკარდია;
ე) სხეულის მასის კლება.
969. ტიპი 1 შაქრიანი დიაბეტისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) დაავადების თანდათანობითი განვითარება; 975. ფეოქრომოციტომის დიაგნოსტიკაში არ გამოიყენება:
ბ) ახალგაზრდა ასაკი; ა) სადღეღამისო შარდში კატექოლამინების შესწავლა;
გ) კლინიკური სიმპტომატიკის გამოკვეთილი ხასიათი; ბ) თირკმელზედა ჯირკვლების სკანირება;
დ) ინსულინდამოკიდებულება; გ) აორტოგრაფია;
ე) ბეტა-უჯრედების დაზიანება. დ) ვენურ სისხლში კატექოლამინების შესწავლა;
ე) აკტჰ-ის სინჯი.
970. კეტოაციდოზური კომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) მკრთალი და მშრალი კანის საფარველი; 976. კუშინგის დაავადებისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ბ) აცეტონის სუნი; ა) კიდურების განლევა;
გ) არტერიული ჰიპოტენზია; ბ) საჯდომის კუნთების ატროფია;
დ) არტერიული ჰიპერტენზია; გ) სტრიების არსებობა;
ე) კუსმაულის სუნთქვა. დ) კისერზე კლიმაქტერული კუზის გაჩენა;
ე) ბოქვენისა და იღლიების თმოვანი საფარველის გაცვენა.

92
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 გ) გულყრა;
977. კლიმაქტერულ პერიოდს არ ახასიათებს: დ) ჰიპერტენზია;
ა) ალები; ე) სინკოპე.
ბ) შემცივნებები და მაღალი ტემპერატურა;
გ) ტკივილი გულის არეში; 983. ადისონის დაავადება გამოვლინდება:
დ) ჰაერის უკმარისობა; ა) ჰიპერტენზიით;
ე) დიენცეფალური კრიზები. ბ) ჰიპერგლიკემიით;
გ) ჰიპონატრემიით;
978. თირკმელზედა ჯირკვლების მწვავე უკმარისობის დროს არ აღინიშნება: დ) ტანის სიმსუქნით;
ა) ჰიპონატრიემია; ე) ოსტეპოროზით.
ბ) ჰიპოქლორემია;
გ) ჰიპერკალიემია; 984. 13 წლის მოზარდი უჩივის ბოლო 3 კვირის განმავლობაში წონაში დაკლებას,
დ) ჰიპოკალიემია; გაძლიერებულ წყურვილს და შარდვას. ეჭვი იქნა მიტანილი ტიპი 1 შაქრიან დიაბეტზე.
ე) ჰიპოგლიკემია. სისხლის ანალიზი დიდი ალბათობით გვიჩვენებს:
ა) ანტი-პანკრეასული კუნძულოვანი უჯრედების ანტისხეულების არსებობას;
979. პირველადი ალდოსტერონიზმის დროს განვითარებულ ჰიპერტონულ კრიზს არ ბ) ანტი-პანკრეასული ამილოიდური ანტისხეულების არსებობას;
ახასიათებს: გ) ერითროციტების დალექვის სიჩქარის მომატებას;
ა) თავის ძლიერი ტკივილი; დ) პლაზმაში კრეატინინის დონის მომატებას;
ბ) გულისრევა, ღებინება; ე) ანტი-სტრეპტოლიზინ "O' ანტისხეულების არსებობას.
გ) ტეტანიის, გარდამავალი დამბლების არარსებობა;
დ) მხედველობის დაქვეითება ან დაკარგვა; 985. ხვოსტეკისა და ტრუსოს ნიშნები სადიაგნოსტიკო საშუალებაა:
ე) არტერიული წნევის, განსაკუთრებით კი დიასტოლურის მკვეთრი მატება. ა) პსევდოჰიპოპარათიროიდიზმის დროს;
ბ) მეორადი ჰიპერპარათიროიდიზმის დროს;
980. აკრომეგალიისათვის არ არის დამახასიათებელი: გ) ჰიპოპარათიროიდიზმის დროს;
ა) სისხლში C-სომატომედინის კონცენტრაციის გაზრდა; დ) პირველადი ჰიპერპარათიროიდიზმის დროს;
ბ) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დარღვევა; ე) პსევდოჰიპერპარათიროიდიზმის დროს.
გ) თურქული კეხის ზომების მომატება;
დ) ჰიპოკალემია; 986. 30 წლის მამაკაცი უჩივის წონაში მატებას, დორსოცერვიკალურად ცხიმის დაგროვებას
ე) სისხლში სომატოტროპული ჰორმონის კონცენტრაციის გაზრდა. და პროქსიმალურ სისუსტეს. შარდში თავისუფალი კორტიზოლი მნიშვნელოვნადაა
მომატებული და მისი სუპრესია დექსამეტაზონით არ ხდება. ადრენოკორტიკოტროპული
981. თირეოტროპული ჰორმონის პროდუცირებადი ადენომის შესახებ არ არის მართებული: ჰორმონის აღმოჩენა პლაზმაში არ ხერხდება. რომელია მომდევნო საუკეთესო
ა) თირეოსტატიკური პრეპარატები უეფექტოა; სადიაგნოსტიკო ტესტი?
ბ) საჭიროა გამოირიცხოს ადენოჰიპოფიზის ჰიპერპლაზია პირველადი ჰიპოთირეოზით ა) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის სტიმულაციის ტესტი;
ავადმყოფებში; ბ) ჰიპოფიზის მაგნიტურ-რეზონანსული გამოკვლევა;
გ) სუბტოტალური სტრუმექტომიის შემდეგ ეფექტი ხანმოკლეა; გ) პლაზმაში ანტიდიურეზული ჰორმონის გამოკვლეა;
დ) მაღალია თირეოიდმასტიმულირებელი ანტისხეულების ტიტრი; დ) გულმკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფია;
ე) თიროლიბერინის (პროთირელინის) ინტრავენული ინექცია არ იწვევს თირეოტროპული ე) მუცლის ღრუს კომპიუტერული ტომოგრაფია.
ჰორმონის პროდუქციის გაძლიერებას
987. 55 წლის ქალი 10 წელია პერიოდულად უჩივის გონების დაბინდვას ან დაკარგვას,
982. ფეოქრომოციტომასთვის ყველაზე მეტად დამახასიათებელია: რასაც ადგილი აქვს ან დილით ადრე ადგომისას ან ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ. ამ
ა) დეპრესია; ეპიზოდებს წინ უძღვის ან თან ერთვის კანკალი, ოფლიანობა და გულის ფრიალი.
ბ) ჰიპოტენზია; ავადმყოფის მეუღლემ შეამჩნია, რომ გონების დაკარგვას თან არ ერთვოდა გულყრა და

93
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
საკვების მიღება სიმპტომების პრევენციის საშუალებას იძლეოდა. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ე) ამნეზია.
სავარაუდოდ რომელია ავადმყოფის ამ მდგომარეობის მიზეზი?
ა) ტვინის ფრონტალური ნაწილის მენინგიომა; 992. ქალის მენსტრუალურ ციკლში ფოლიკულო-მასტიმულირებელი ჰორმონი იწვევს:
ბ) გლუკაგონ-მაპროდუცირებელი სიმსივნე; ა) ესტროგენის სეკრეციის ინჰიბირებას;
გ) ორთოსტატიური ჰიპოტენზია; ბ) საშილოსნოს ლორწოვანი გარსის სეკრეტორული ფაზის განვითარებას;
დ) ინსულინ-მაპროდუცირებელი კეთილთვისებიანი სიმსივნე; გ) ოვულაციას;
ე) ნორეპინეფრინ-მაპროდუცირებელი სიმსივნე. დ) აძლიერებს პროგესტერონის სეკრეციას;
ე) ხელს უწყობს ფოლიკულების მომწიფებას.
988. 29 წლის ქალს თავის ტრამვის შემდეგ აღენიშნება ძლიერი დეჰიდრატაცია, მიუხედავად
დაუოკებელი წყურვილისა (პოლიდიფსია). ავდმყოფს ასევე აღენიშნება პოლიურია. რა არის 993. ჰიპერალდოსტერონიზმისთვის ტიპური არ არის:
პაციენტის სავარაუდო დიაგნოზი? ა) პლაზმაში რენინის დონის მომატება;
ა) თირკმლების პროქსიმალური ტუბულური აციდოზი; ბ) პლაზმაში ანგიოტენზინ II–ის დონის შემცირება;
ბ) ნეფროგენული უშაქრო დიაბეტი; გ) ჰიპოკალემია;
გ) ცენტრალური უშაქრო დიაბეტი; დ) პლაზმაში ალდოსტერონის დონის მომატება;
დ) გლომერულონეფრიტი; ე) მეტაბოლური ალკალოზი.
ე) ანტიდიურეზული ჰორმონის არასაკმარისი სეკრეციის სინდრომი.
994. მეორადი ჰიპერალდოსტერონიზმისთვის ტიპური არ არის:
989. 20 წლის ქალიშვილი უჩივის ცხელებას, ყელის ტკივილს და ფარისებრი ჯირკვლის ა) პლაზმაში ალდოსტერონის დონის მომატება;
გადიდებას, რომელიც მტკივნეული და პალპაციით მგრძნობიარეა. 2 კვირის წინ ავადმყოფს ბ) პლაზმაში ნატრიუმის იონების კონცეტრაციის გაზრდა;
ჰქონდა წითელა. პაციენტის სავარაუდო დიაგნოზია: გ) პერიფერიული შეშუპება;
ა) დე კერვენის ("De Quervain") თიროიდიტი; დ) ჰიპერტენზია;
ბ) მწვავე ჩირქოვანი თიროიდიტი; ე) პლაზმაში რენინის დონის გაზრდა.
გ) გრეივსის ("Grave") დაავადება;
დ) ქვემწვავე ლიმფოციტური თიროიდიტი; 995. 17 წლის ქალიშვილს აღენიშნება ჰირსუტიზმი, ჰიპერგლიკემია, სიმსუქნე, კუნთების
ე) ჰაშიმოტოს ("Hashimoto" ) თიროიდიტი. განლევა და ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის მაღალი დონე სისხლში. რა არის ამ
მდგომარეობის მიზეზი?
990. 35 წლის ქალს პალპაციით აღენიშნება გადიდებული ფარისებრი ჯირკვალი. ა) ეგზოგენური სტეროიდები;
ლაბორატორიული მონაცემებით სოსხლში "T4" და "T3" ნორმის ფარგლებშია, ხოლო ბ) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის პირველადი გაძლიერებული პროდუქცია;
თიროიდ-მასტიმულირებელი ჰორმონი ("TSH") – ზომიერად მომატებული. სისხლის გ) პირველადი ადრენოკორტკალური უკმარისობა;
პლაზმაში აღინიშნება თიროიდ-მასტიმულირებელი იმუნოგლობულინის ნიშნები და დ) ფეოქრომოციტომა;
ანტიმიკროსომული ანსხეულების არსებობა. სავარაუდო დიაგნოზია: ე) ჰიპოფიზექტომია.
ა) მეორადი ჰიპოთიროიდიზმი;
ბ) ჰაშიმოტოს ("Hashimoto" ) თიროიდიტი; 996. ჰიპოგლიკემიისას დიფერენციული დიაგნოზი უნდა გატარდეს:
გ) იოდის დეფიციტი; ა) ზრდის ჰორმონის ჭარბ პროდუქციასთან;
დ) გრეივსის ("Grave") დაავადება; ბ) კუშინგის დაავადებასთან;
ე) მეორადი ჰიპერთიროიდიზმი. გ) თირეოტოქსიკოზთან;
დ) პანკრეასის ბეტა უჯრედების სიმსივნესთან;
991. ადისონის დაავადების ერთ-ერთი სიმპტომია: ე) უშაქრო დიაბეტთან.
ა) ჰიპოტენზია;
ბ) სისხლჩაქცევების ადვილად განვითარება; 997. ჭარბი წონის 35 წლის ქალი, ბოლო პერიოდში, მიუხედავად გაზრდილი მადისა, უჩივის
გ) შეშუპება; წონაში კლებას, გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს და ღამით ხშირ შარდვას. თქვენი
დ) ოსტეოპოროზი; სავარაუდო დიაგნოზია:

94
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) მიქსედემა; ე) დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის მომატება.
ბ) ვაგინიტი და ცისტიტი;
გ) შაქრიანი დიაბეტი; 1003. ჭარბწონიანმა 42 წლის ქალმა მიმართა ექიმს დიასტოლური ჰიპერტენზიის გამო.
დ) უშაქრო დიაბეტი; გამოკვლევისას პაციენტს სახეზე აღენიშება პლეთორა, ჰირსუტიზმი, სიმსუქნე ტანის
ე) ფეოქრომოციტომა; მიდამოში და ვარდისფერი სტრიები მუცლის ქვედა მიდამოში. ლაბორატორიული
გამოკვლევებით აღინიშნება დილის და საღამოს კორტიზოლის დონის გაზრდა პლაზმაში.
998. 50 წლის მამაკაცს პოლიურიით, პოლიდიფსიით, გლუკოზურიით, მაგრამ შარდში კეტო დაბალი დოზის დექსამეტაზონით სუპრესიის(დათრგუნვის) ტესტით კორტიზოლის სუპრესია
სხეულებზე უარყოფითი რეაქციით, შეიძლება ჰქონდეს: არ მომხდარა, მაგრამ მაღალი დოზის დექსამეტაზონით სუპრესიისას ტესტმა გვიჩვენა
ა) ინსულინომა; კორტიზოლის სუპრესია. 24 საათიანი შარდის ტესტმა გამოავლინა თავისუფალი
ბ) გლუკაგონომა; კორტიზოლის მაღალი დონე. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი დებულება არ არის
გ) შაქრიანი დიაბეტის I ტიპი; მართებული?
დ) შაქრიანი დიაბეტის II ტიპი; ა) ჰირსუტიზმი გამოწვეულია 17-კეტოსტეროიდების მატებით;
ე) ქრონიკული პანკრეატიტი. ბ) ვარდისფერი სტრიების გაჩენის მიზეზია სისხლძარღვოვანი არასატაბილურობა;
გ) ჰიპერტენზიის მიზეზია კატეხოლამინების ჰიპერპროდუქცია;
999. 33 წლის მამაკაცი უჩივის ადვილად დაღლილობას, სისუსტეს, უმადობას, გულისრევას, დ) ტანის სისმსუქნე გამოწვეულის ჰიპერინსულინიზმით;
ღებინებას და ჰიპოტენზიას. ბოლო თვეში წონის კლებამ შეადგინა 10 კგ. გამოკვლევისას ე) შარდში თავისუფალი კორტიზოლის მატება გამოწვეულია თირკმელზედა ჯირკვლის
აღინიშნება კანისა და ლორწოვანი გარსების პიგმენტაცია. სავარაუდო დიაგნოზია: ქერქოვანი შრის ადრენოკორტიცოტროპული ჰორმონით სტიმულაციით.
ა) მელანომა;
ბ) ფსიქიური დარღვევა; 1004. 49 წლის ქალი უჩივის ცხელებას, ტაქიკარდიას, მოუსვენრობას, ჰიპერტენზიას და
გ) ადრენოკორტიკალური უკმარისობა; ღებინებას. გასინჯვისას პაციენტს აღენიშნება ფარისებრი ჯირკვლის დიფუზური შეშუპება და
დ) კუშინგის დაავადება; სტრაბიზმი დიპლოპიით. სავარაუდო დიაგნოზი?
ე) კანის კეთილთვისებიანი სიმსივნე. ა) მწვავე თიროიდიტი;
ბ) თირეოტოქსიკური კრიზი („thyroid storm“);
1000. ოსტეომალაცია არ შეიძლება ასოცირებული იყოს: გ) მარტივი ჩიყვი;
ა) ჰიპოპარათირეოიდიზმთან; დ) ფარისებრი ჯირკვლის კიბო;
ბ) ანტაციდების ხანგრძლივ გამოყენებასთან; ე) მრავალკვანძოვანი ჩიყვი.
გ) კალციუმის ნაკლებობასთან;
დ) "D" ვიტამინის ნაკლებობასთან; 1005. კლინიკაში შემოსვლისას პაციენტი უჩივის თავის ტკივილს, სისუსტეს და
ე) ფენიტოინის და ფენობარბიტალის ხანგრძლივ მიღებასთან. დაღლილობას. ლაბორატორიული მონაცემებია: პლაზმაში ნატრიუმი 122 „mEq/L“; პლაზმის
ოსმოლარობა 240 „mOsm/L“, შარდის ოსმოლარობა 455 „mOsm/L“. რომელი დიაგნოზი
1001. რა არის ადრენოკორტიკალური უკმარისობის წამყვანი ობიექტური სიმპტომი? შეესაბამება ყველაზე მეტად მოცემულ მონაცემებს?
ა) ჰიპოტენზია; ა) ანტიდიურეზული ჰორმონის უკმარისობის სინდრომი;
ბ) გულისრევა და ღებინება; ბ) შაქრიანი დიაბეტი;
გ) ასთენია; გ) ნევროგენული შაქრიანი დიაბეტი;
დ) პიგმენტაცია; დ) ნეფროგენული შაქრიანი დიაბეტი;
ე) ადვილად დაღლილობა. ე) 17 „a“-ჰიდროქსილაზის დეფიციტი.

1002. მეტაბოლური სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი: 1006. 38 წლის ქალს კისრის შუა ხაზის მიდამოში აღენიშნება მკვრივი, კვანძოვანი მასა.
ა) ინსულინრეზისტენტობა; სისხლში გამოვლინდა თიროგლობულინების მიმართ ანტისხეულების არსებობა.
ბ) არტერიული ჰიპერტენზია; ქვემოთჩამოთვლილიდა რომელია ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი?
გ) ტრილიცერიდების კონცენტრაციის მომატება; ა) ფარისებრი ჯირკვლის კისტა;
დ) მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების კონცენტრაციის მომატება; ბ) ჰაშიმოტოს თირეოიდიტი;

95
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) მარტივი ჩიყვი;
დ) ფოლიკულარული ადენომა; 1012. გლუკაგონომის დროს კანის მხრივ ცვლილებები გამოვლინდება:
ე) მწვავე თირეოიდიტი. ა) პეტეხიები;
ბ) ვეზიკულური გამონაყარით;
1007. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელ პათოლოგიას შეუძლია გამოიწვიოს ამენორეა, გ) პაპულარული გამონაყარით;
გალაქტორეა და უშვილობა? დ) ერითემატოზული გამონაყარით;
ა) ჰიპერპროლაქტინემიას; ე) მაკულარლი გამონაყარით.
ბ) ჰიპერადრენოკორტიციზმს;
გ) ზრდის ჰორმონის ჰიპერსეკრეციას; 1013. ანტიდიურეზული ჰორმონის გამოსროლის ყველაზე ძლიერი ისმოსური
დ) ჰიპოთირეოიდიზმს; სტიმულატორია:
ე) ჰიპერთირეოიდიზმს. ა) წყალი;
ბ) ღებინება;
1008. კორტიზოლი არ ასოცირდება: გ) ნატრიუმი;
ა) ლიპოლიზთან; დ) კალიუმი.
ბ) ღვიძლში გლუკოგენოგენეზთან;
გ) ცილოვან კატაბოლიზმთან; 1014. ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის ყველაზე ძლიერი სტიმულატორია:
დ) ღვიძლში გლიკოგენოლიზისთან; ა) წყალი;
ე) ინსულინისადმი მგრძნობელობის გაზრდასთან. ბ) ღებინება;
გ) ნატრიუმი;
1009. რომელი ტიპის მრავლობითი ენდოკრნული ნეოპლაზიისთვის („MEN“) არის დ) კალიუმი.
დამახასიათებელი გასტრინის ჰიპერსეკრეცია?
ა) „MEN I“; 1015. ჰიპოფიზის სიმსივნის შემთხვევაში, ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი ტესტის
ბ) „MEN IIa“; ჩატარება არ არის აუცილებელი:
გ) „MEN IIb“; ა) თიროტროპინის განსაზღვრა;
დ) „MEN II“I. ბ) პროლაქტინის განსაზღვრა;
გ) ანტიდიურეზული ჰორმონის განსაზღვრა;
1010. თუ ფარული ავთვისებიანი სიმსივნე იწვევს მეორად ჰიპერკალცემიას, როგორი იქნება დ) ფოლიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის გამსაზღვრა;
პარათირეოიდული ჰორმონის დონე? ე) კორტიზოლის განსაზღვრა.
ა) ძლიერ მომატებული;
ბ) ზომიერად მომატებული; 1016. რომელი პასუხია არასწორი კორტიზოლის კონცენტრაციის ზრდასთან დაკავშირებით:
გ) ნორმის ფარგლებში; ა) კუშინგის დაავადება;
დ) ზომიერად დაკლებული; ბ) ადრენალური ჯირკვლის ადენომა;
ე) ძლიერ დაკლებული. გ) ადრენალური ჯირკვლის კიბო;
დ) მეორადი ადრენალური უკმარისობა.ს

1011. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი გლუკაგონომისათვის 1017. რომელი პასუხია სწორი კორტიზოლის კონცენტრაციის კლებასთან დაკავშირებით:
ღვიძლის მეტასტაზური სამსივნის დროს? ა) კუშინგის დაავადება;
ა) ჰიპერგლიკემია; ბ) ადრენალური ჯირკვლის ადენომა;
ბ) დიარეა; გ) ადრენალური ჯირკვლის კიბო;
გ) სისუსტე; დ) მეორადი ადრენალური უკმარისობა.
დ) წონაში დაკლება;
ე) კანის ბულოზური დაზიანება.

96
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1018. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი პრეპარატი არ აბლოკირებს „T4“-ის გარდაქმნას ბ) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დარღვევა;
„T3“ -ად. გ) ჰიპოკალემია;
ა) ამიოდარონი; დ) სპონტანური სისხლჩაქცევები;
ბ) პროპრანოლოლი; ე) განიერი სტრიები.
გ) გლუკოკორტიკოიდები;
დ) იოდის პრეპარატები. 1024. თირკმელზედა ჯირკვლის პირველადი უკმარისობის კლინიკურ გამოვლინებებს არ
მიეკუთვნება:
1019. 18 წლის მამაკაცს ბოლო 24 სთ-ის განმავლობაში აქვს მუცლის ტკივილი. რამდენიმე ა) ორთოსტატიული ჰიპოტენზია;
კვირაა თავს შეუძლოდ გრძნობს. დაიკლო 10 კგ. ძილის წინ სვამს დიდი ოდენობით სითხეს. ბ) არტერიული ჰიპერტენზია;
„t“ – 37“C“0, „HR“ 115 წუთში, „T/A“ 110/70 მმ. ვწ. სვ. „RR“ 30 წთ-ში. კანი სველი აქვს, გ) ჰიპერპიგმენტაცია;
აგრესიულია და დაბნეულია. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) ჰიპერკალემია.
ა) ადისონური კრიზი;
ბ) უშაქრო დიაბეტი; 1025. ფეოქრომოციტომას არ ახასიათებს:
გ) დიაბეტური კეტოაციდოზი; ა) ჰიპოტენზია;
დ) ჰიპერალდოსტერონიზმი; ბ) გულის ფრიალი;
ე) ანტიდიურეზული ჰორმონის შეუსაბამო სეკრეციის სინდრომი. გ) ტკივილი;
დ) ოფლიანობა;
1020. თირეოტოქსიკოზის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება: ე) სიფერმკრთალე.
ა) მეხსიერების დაქვეითება;
ბ) ტრემორი; 1026. ჰიპერკალცემიის ეტიოლოგიურ ფაქტორს არ მიეკუთვნება:
გ) აგზნებადობა; ა) ავთვისებიანო სიმსივნე;
დ) ოფლიანობა; ბ) ჰიპერპარათირეოზი;
ე) კანი თბილი და ნამიანია. გ) ვიტამინი “D”-ს დეფიციტი;
დ) თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა;
1021. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის მართებული უშაქრო დიაბეტთან ე) თიაზიდები.
მიმართებაში?
ა) დაავადებისთვის დამახასიათებელია პოლიურია; 1027. შაქრიანი დიაბეტის დროს პაციენტის ამბულატორიული სკრინინგისა და მკურნალობის
ბ) დაავადებისთვის დამახასიათებელია პოლიდიფსია; მიზნებისთვის, უმრავლეს შემთხვევაში შესაბამისი ტაქტიკაა:
გ) შარდის ხვედრითი წონა ნაკლებია 1010-ზე; ა) ბადურის გამოკვლევა (გუგის გაფართოებით) და ტერფის გასინჯვა 3 თვეში ერთხელ;
დ) შარდის ოსმოლარობა მეტია 300 მოსმოლ/კგ-ზე; ბ) ბადურის გამოკვლევა (გუგის გაფართოებით) და ტერფის გასინჯვა 6 თვეში ერთხელ;
ე) ავადმყოფებში, რომელთაც აქვთ ურეთრის სტრიქტურა, შესაძლოა განვითარდეს გ) ბადურის გამოკვლევა (გუგის გაფართოებით) და ტერფის გასინჯვა წელიწადში ერთხელ;
ჰიდრონეფროზი. დ) ავადმყოფის სურვილისამებრ.

1022. თირეოიდული კვანძი კეთილსაიმედო პროგნოზთან არ ასოცირდება, თუ: 1028. 64 წლის ქალს გაუკეთდა ანალიზები სამედიცინო დაზღვევისთვის. შედეგები
ა) პაციენტს აღენიშნება ფარისებრი ჯირკვლის აუტოიმუნური დაავადების ოჯახური ანამნეზი; ნორმაშია, გარდა ფარისებრი ჯირკვლის პანელისა. მონაცემები აჩვენებს „TSH“-ის მცირედ
ბ) ექოსკოპიურად ვლინდებაჰიპოექოგენური კვანძი და მიკროკალციფიკატები; შემცირებას და ნორმალურ „FT4“-ს, სიმპტომების არარასებობის ფონზე. რომელია
გ) კვანძი პალპაციით მტკივნეულია; შესაფერისი მართვის ტაქტიკა?
დ) პაციენტს აღენიშნება ჩიყვის ოჯახური ანამნეზი; ა) „ბლოკირების და ჩანაცვლების“ რეჟიმი;
ე) არის ჰიპერ- ან ჰიპოთირეოზი. ბ) ლევოთიროქსინით მკურნალობა;
გ) რადიოაქტიური იოდით მკურნალობა;
1023. კუშინგის სინდრომის მაღალსპეციფიკურ ნიშნებს არ მიეკუთვნება: დ) ფარისებრი ჯირკვლის დაზიანების ჰუმორალური ფაქტორების (ანტი „TPO“ ანტი –„TG“,
ა) პროქსიმალური მიოპათია; „TSH-rec“) განისაზღვრა.

97
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ა) ენდოკარდიტი;
1029. 45 წლის ჭარბწონიან ქალს ოჯახის ექიმთან პროფილაქტიკური გასინჯვისას ბ) მშრალი პერიკარდიტი;
შემთხვევით აღმოაჩნდა გლიკემია უზმოდ - 9,2 მმოლ/ლ, გლუკოზურია - 3%, შარდში არ გ) მიოკარდიტი;
არის აცეტონი. პაციენტის ძმას დიაგნოსტირებული აქვს შაქრიანი დიაბეტი. რომელი ტიპის დ) მიტრალური ნაკლოვანება;
დიაბეტი აქვს პაციენტს: ე) სამკარიანი სარქველის ნაკლოვანება.
ა) ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 1;
ბ) ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2; 1034. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს ვითარდება
გ) ახალგაზრდა ასაკში დაწყებული დიაბეტი („MODY“); "მიოგლობინურიული" თირკმელი:
დ) მეორადი შაქრიანი დიაბეტი. ა) სისტემური წითელი მგლურა;
ბ) სისტემური სკლეროდერმია;
1030. 22 წლის ავადმყოფი შემოყვანილი იქნა მიმღებ განყოფილებაში ჩივილებით: გ) რევმატოიდული ართრიტი;
ძილიანობა, გამოხატული სისუსტე, წონაში კლება, გაძლიერებული წყურვილი, შარდის დ) დერმატომიოზიტი;
გამოყოფის გახშირება. ავადმყოფს აღნიშნული სიმპტომები აღენიშნება ბოლო 2-3- კვირა. ე) კვანძოვანი პერიარტერიტი.
ობიექტურად: ცნობიერება დაბინდული, კანი მშრალი, ტურგორი დაქვეითებული, აღინიშნება
კუნთების ჰიპოტონია. სუნთქვა გახშირებულია (24 წუთში), ხმაურიანი, „T/A“ - 90/60 მმ. ვწ. სვ. 1035. რევმატიზმის დროს უხშირესად ზიანდება:
გულის ცემის სიხშირე - 102 წუთში. პირიდან აცეტონის სუნი. სავარაუდო დიაგნოზია: ა) აორტული სარქველები;
ა) შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2, არაკეტოაციდოზური ჰიპეროსმოლარული მდგომარეობა; ბ) ტრიკუსპიდალური სარქველები;
ბ) ფსიქოგენური პოლიდიფსია; გ) მიტრალური სარქველები;
გ) შარიანი დიაბეტი ტიპი 1; დ) ფილტვის არტერიის სარქველები;
დ) პირველად გამოვლენილი შაქრიანი დიაბეტი, დიაბეტური კეტოაციდოზი, პრეკომა; ე) აორტული და მიტრალური სარქველები ერთდროულად.
ე) თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა.
1036. ავთვისებიან სიმსივნეებს უფრო ხშირად ერწყმის:
1031. სისტემური წითელი მგლურას ყველაზე უფრო ინფორმაციულ კრიტერიუმს ა) სისტემური სკლეროდერმია;
წარმოადგენს: ბ) სისტემური წითელი მგლურა;
ა) „LE“ უჯრედები; გ) რევმატოიდული ართრიტი;
ბ) ანტინუკლეარული ანტისხეულები; დ) დერმატომიოზიტი;
გ) მაღალი ედს; ე) კვანძოვანი პერიარტერიიტი.
დ) ანტი-დნმ ანტისხეულები;
ე) ლეიკოპენია. 1037. ჩამოთვლილიდან რა არის დამახასიათებელი რევმატოიდული ართრიტისთვის?
ა) ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ სახსრების შებოჭვის შეგრძნება;
1032. 42 წლის ქალი შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით: მხრის და მენჯის სარტყლის ბ) რევმატოიდური ართრიტის არასახსროვანი გამოვლინებებიდან უფრო ხშირად გვხვდება
კუნთების ტკივილი, ყლაპვის გაძნელება, გამონაყარი. ობიექტურად: მხრის და მენჯის ექსუდაციური პლევრიტი;
სარტყლის კუნთები მომატებულია ზომაში და პალპაციით მტკივნეული. კანზე "დეკოლტეს" გ) ამილოიდოზი რევმატოიდული ართრიტის დროს თირკმლების დაზიანების უხშირესი
ზონაში პურპურას ტიპის გამონაყარი. სავარაუდო დიაგნოზია: ფორმაა;
ა) დერმატომიოზიტი; დ) ხშირად ზიანდება მსხვილი სანათურის სისხლძარღვები;
ბ) სისტემური სკლეროდერმია; ე) რევმატოიდული ართრიტისთვის დამახასიათებელია ჰიპერქრომული ანემია.
გ) რევმატოიდული ართრიტი;
დ) სისტემური წითელი მგლურა; 1038. სკლეროდერმიის დამახასიათებელი კლინიკური გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:
ე) რევმატიზმი. ა) ექსუდაციური პლევრიტი;
ბ) ართრიტი;
1033. რევმატოიდული ართრიტის დროს გულის და პერიკარდიუმის დაზიანების გ) რეინოს სინდრომი;
გამოვლინება არ არის: დ) პნევმოსკლეროზი;

98
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) დისფაგია. ა) იდაყვის;
ბ) მუხლის;
1039. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი შეიძლება ხანგრძლივად გ) ფალანგთაშორისი;
ვლინდებოდეს ვერლჰოფის აუტოიმუნური სინდრომით: დ) მენჯ-ბარძაყის;
ა) სისტემური წითელი მგლურა; ე) სხივ-მაჯის.
ბ) სისტემური სკლეროდერმია;
გ) რევმატოიდული ართრიტი; 1044. დასაწყისში ბაზალური, მოგვიანებით კი - დიფუზური პნევმოფიბროზის განვითარება
დ) კვანძოვანი პერიარტერიიტი; უპირატესად დამახასიათებელია:
ე) რევმატიზმი. ა) სისტემური წითელი მგლურასთვის;
ბ) რევმატოიდული ართრიტისთვის;
გ) სისტემური სკლეროდერმიისთვის;
1040. რევმატიზმისთვის დამახასიათებელი ნერვული სისტემის დაზიანებაა: დ) კვანძოვანი პერიარტერიიტისთვის;
ა) პოლინევრიტი; ე) რევმატიზმისთვის.
ბ) ენცეფალიტი;
გ) რადიკულიტი; 1045. 40 წლის ქალი შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით ინტენსიურ ტკივილზე მხრის
დ) მცირე ქორეა; სარტყლის კუნთებში. თავს ავად თვლის 5 თვის განმავლობაში. ავადმყოფობა დაიწყო
ე) პლექსიტი. თითების გაცივებითა და მგრძნობელობის დაკარგვით, გამონაყარით "დეკოლტეს"
მიდამოში, სუბფებრილური ტემპერატურით, წონაში დაკლებით. სისხლში მომატებულია
1041. 30 წლის ქალი უკანასკნელი 3 თვის განმავლობაში უჩივის ტკივილს სხივ-მაჯის ფერმენტების, უპირატესად კრეატინფოსფოკინაზას დონე. სავარაუდო დიაგნოზია:
სახსრებში, მტევნების ფალანგთაშუა სახსრებში, მიალგიას, ცხელებას, წონაში დაკლებას, ა) რევმატიზმი;
გამონაყარს გულმკერდის არეში. აღნიშნული ჩივილები გაჩნდა ზღვაზე ხანგრძლივად ბ) სისტემური სკლეროდერმია;
ყოფნის შემდგომ პერიოდში. ობიექტური მონაცემებიდან ყურადღებას იპყრობს ექსუდაციური გ) სისტემური წითელი მგლურა;
ერითემა სახეზე. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) დერმატომიოზიტი;
ა) რევმატოიდული ართრიტი; ე) რევმატოიდული ართრიტი.
ბ) სისტემური წითელი მგლურა;
გ) დერმატომიოზიტი; 1046. ლეიკოპენია ხშირად ვლინდება:
დ) სისტემური სკლეროდერმია; ა) კვანძოვანი პერიარტერიიტის დროს;
ე) კვანძოვანი პერიარტერიიტი. ბ) სისტემური სკლეროდერმიის დროს;
გ) დერმატომიოზიტის დროს;
1042. 50 წლის მამაკაცს პერიოდულად აღენიშნება ტკივილი მუცელში, სისხლიანი განავალი, დ) სისტემური წითელი მგლურას დროს.
რასაც ბოლო პერიოდში დაერთო ასთმური შეტევები. ანამნეზში აღნიშნავს მიოკარდიუმის
ინფარქტის ორ ეპიზოდს. ფილტვების აუსკულტაციით მოისმინება მშრალი მსტვინავი ხიხინი. 1047. რომელი ლაბორატორიული მონაცემებია დამახასიათებელი კვანძოვანი
მუცელი პალპაციით მგრძნობიარეა, ვლინდება პერიტონეუმის გაღიზიანების სიმპტომები. პერიარტერიიტისთვის:
სისხლში „HB“ -100გ/ლ, ლეიკოციტები -15 10(ხარისხად)9/ლ, ეოზინოფილები 30%. ა) ლეიკოპენია;
სავარაუდო დიაგნოზია: ბ) ერითროციტოზი;
ა) რევმატოიდული ართრიტი; გ) ეოზინოფილია;
ბ) სისტემური სკლეროდერმია; დ) ნეიტროპენია.
გ) სისტემური წითელი მგლურა;
დ) კვანძოვანი პერიარტერიიტი; 1048. ჩამოთვლილი ფერმენტებიდან რომელია ყველაზე სპეციფიური
ე) დერმატომიოზიტი. დერმატომიოზიტისთვის:
ა) ლაქტდადეჰიდროგენაზა;
1043. რევმატოიდული ართრიტის დროს რომელი სახსარი ზიანდება ყველაზე ხშირად? ბ) ასპარტატ-ამინოტრასფერაზა;

99
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ალანინ-ამინოტრანსფერაზა; გ) კვანძოვანი პერიარტერიიტისათვის;
დ) ტუტე ფოსფატაზა; დ) რევმატოიდული ართრიტისათვის;
ე) კრეატინფოსფოკინაზა. ე) რევმატიზმისათვის.

1049. რევმატოიდული პოლიართრიტის კლინიკურ გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება: 1055. აირჩიეთ დაავადება, რომლისთვისაც პათოგნომურია პერიორბიტალური შეშუპების
ა) კუნთების ატროფია; არსებობა პურპურულ-ლილისფერ ერითემასთან ერთად:
ბ) პროქსიმალური ფალანგთაშორისი და სხივ-მაჯის სახსრების დაზიანება; ა) სისტემური წითელი მგლურა;
გ) ჰებერდენის კვანძები; ბ) რევმატიზმი;
დ) რევმატოიდული კვანძები; გ) კვანძოვანი პერიარტერიიტი;
ე) დილის შებოჭილობა. დ) დერმატომიოზიტი;
ე) რევმატოიდული ართრიტი.
1050. ოსტეოფიტების ჩამოყალიბება ახასიათებს:
ა) რევმატოიდულ ართრიტს;
ბ) სისტემურ სკლეროდერმიას; 1056. რევმატიზმის დროს ნერვული სისტემის დამახასიათებელი დაზიანების გამოვლინებაა:
გ) მადეფორმირებელ ოსტეოართროზს; ა) პოლინევრიტი;
დ) რევმატიზმს; ბ) ენცეფალიტი;
ე) სისტემურ წითელ მგლურას. გ) რადიკულიტი;
დ) მცირე ქორეა;
1051. პოდაგრის კლინიკურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება: ე) პლექსიტი.
ა) კვანძოვანი ერითემა;
ბ) ჰემორაგიული პურპურა; 1057. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროს არის პენიცილამინი ბაზისური
გ) ტოფუსები; თერაპიის საშუალებად:
დ) ტელეანგიექტაზიები; ა) რევმატიზმის;
ე) ბეჭდისებური ერითემა. ბ) რევმატოიდული ართრიტის;
გ) რეიტერის სინდრომის;
1052. პრეპარატებს, რომლებიც თრგუნავენ შარდმჟავას სინთეზს, მიეკუთვნება: დ) დერმატომიოზიტის;
ა) ანტურანი; ე) რეინოს სინდრომის.
ბ) ფუროსემიდი;
გ) ალოპურინოლი; 1058. სკლეროდერმიისათვის დამახასიათებელ კლინიკურ გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:
დ) ასპირინი; ა) ექსუდაციური პლევრიტი;
ე) ბუტადიონი. ბ) ართრიტი;
გ) რეინოს სინდრომი;
1053. კალცინოზი, რეინოს სინდრომი, ეზოფაგიტი, სკლეროდაქტილია და დ) პნევმოსკლეროზი;
ტელეანგიოექტაზიები დამახასიათებელია: ე) დისფაგია.
ა) სისტემური წითელი მგლურასათვის;
ბ) რევმატოიდული ართრიტისათვის; 1059. მადეფორმირებელ ოსტეოართროზს არ ახასიათებს:
გ) კვანძოვანი პერიარტერიიტისათვის; ა) ტკივილის გაძლიერება სახსრებში ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ;
დ) სისტემური სკლეროდერმიისათვის. ბ) უპირატესად ქვედა კიდურების სახსრების დაზიანება;
გ) ოსტეოპოროზის არსებობა;
1054. ბრონქული ასთმის სინდრომი, მაღალი მყარი ეოზინოფილიით, დამახასიათებელია: დ) ოსტეოფიტების არსებობა;
ა) სისტემური სკლეროდერმიისათვის; ე) ბუშარის კვანძების არსებობა.
ბ) სისტემური წითელი მგლურასათვის;

100
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1060. პოდაგრული თირკმლის გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება: 1066. სისტემური წითელი მგლურას ციტოსტატიური პრეპარატებით მკურნალობის ჩვენებებს
ა) ნეფროლითიაზი; არ მიეკუთვნება:
ბ) ინტერსტიციული ნეფრიტი; ა) მგლურასმიერი გლომერულონეფრიტი;
გ) ნეფროზული სინდრომი; ბ) "პეპელა" სახეზე;
დ) თირკმლის მწვავე უკმარისობა. გ) პრედნიზოლონით ტრადიციული მკურნალობის არაეფექტურობა;
დ) მგლურასმიერი ვასკულიტი.
1061. პოდაგრის რისკ-ფაქტორებს არ მიეკუთვნება:
ა) მარილის ზედმეტი გამოყენება; 1067. ხანგრძლივად მიმდინარე რევმატოიდული ართრიტისათვის დამახასიათებელი
ბ) პარკოსანთა (ლობიო, ბარდა) ზედმეტი გამოყენება; გართულებაა:
გ) ცხიმების ზედმეტი გამოყენება; ა) სისხლძარღვთა ზოგადი ათეროსკლეროზი;
დ) ალკოჰოლის ზედმეტი გამოყენება; ბ) ნახშირწყლების ცვლის მოშლა;
ე) ხორცის ჭარბად მიღება. გ) ამილოიდოზი;
დ) მიკოზი;
1062. შაქრიანი დიაბეტის დროს საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაზიანებაში ე) პორფირია.
იგულისხმება:
ა) ართრალგიები და ოსტეოპოროზი; 1068. რევმატიზმის დროს ყველაზე ხშირად (გულის გამოკლებით) ზიანდება
ბ) ოსტეოართრიტი; ა) სახსრები;
გ) ჰიპეროსტოზი; ბ) ცენტრალური ნერვული სისტემა;
დ) ანკილოზი. გ) თირკმლები;
დ) კანი.

1063. სისტემური წითელი მგლურას სამკურნალო ძირითადი პრეპარატია: 1069. ბეხტერევის დაავადება (მაანკილოზირებელი სპონდილოართრიტი) ყველაზე ხშირად
ა) გლუკოკორტიკოსტეროიდები; გვხვდება:
ბ) ციტოსტატიკები; ა) ბავშვებში;
გ) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები; ბ) მოხუცებში;
დ) იმუნოსტიმულატორები; გ) მოზარდებსა და ახალგაზრდა მამაკაცებში (15-30 წლის);
ე) ანტიბიოტიკები. დ) ქალებში კლიმაქტერულ პერიოდში;
ე) ახალგაზრდა ქალიშვილებში.
1064. პერიოდული დაავადებას არ ახასიათებს:
ა) ბრონქული ასთმა; 1070. რევმატოიდული ართრიტის აუტოიმუნური ბუნების მთავარი მაჩვენებელია:
ბ) აბდომინალური სინდრომი; ა) „LE“-უჯრედები;
გ) სახსრების დაავადება; ბ) რევმატოიდული ფაქტორი;
დ) ცხელების სინდრომი; გ) ანტისტრეპტოლიზინ-„0“-ს მაღალი ტიტრი;
ე) თირკმელების ამილოიდოზი; დ) ანტისხეულები გლუვი კუნთების მიმართ.

1065. რევმატოიდული ართრიტის დროს უპირველესად ზიანდება: 1071. რევმატოიდული ართრიტის დროს დიაგნოსტიკუეი ღირებულება არ აქვს:
ა) სხივის სახსრები; ა) გამა-გლობულინებისა და ედს-ის მომატებას;
ბ) ხერხემლის სახსრები; ბ) სინოვიალურ ექსუდატში ფაგოციტების აღმოჩენას;
გ) გავა-თეძოს სახსრები; გ) სინოვიალურ სითხეში მაღალ ციტოზს;
დ) პროქსიმალური ფალანგთაშუა და მტევნის სახსრები; დ) რევმატოიდულ ფაქტორს;
ე) მუხლის სახსრები. ე) ფოსფოლიპიდების მიმართ ანტისხეულების არსებობას.

101
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1072. მგლურასმიერი პოლიართრიტისათვის დამახასიათებელი არ არის: ე) ჰემატოქსილინურ სხეულაკებს.
ა) მორეციდივე მიმდინარეობა;
ბ) დაზიანების სიმეტრიულობა; 1078. 25 წლის ნარკომანმა მამაკაცმა მიმართა მიმღებ განყოფილებას, ბოლო 24 საათის
გ) დილის შებოჭილობა; განმავლობაში გავა-თეძოს არეში აღმოცენებული ტკივილისა და შესიების გამო. ტკივილი
დ) მნიშვნელოვანი დეფორმაციების იშვიათობა; ძლიერდება მუხლის სახსარში მოძრაობის დროს. სხეულის ტემპერატურაა 37,8
ე) სახსარგარეშე სიმპტომატიკასთან შეუღლება. გრადუსამდე. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ჰემოლიზური ანემია კუმბსის დადებითი სინჯით;
1073. ცხელება, პოლინევრიტი, არტერიული ჰიპერტენზია, ბრონქოობსტრუქციული ბ) პროტეინურია;
სინდრომი უპირატესად ახასიათებს: გ) ეპილეფსიური და/ან ფსიქოზური ეპიზოდები;
ა) სისტემურ წითელ მგლურას; დ) მადეფორმირებელი ართრიტი;
ბ) დერმატომიოზიტს; ე) ცხელება და/ან საერთო სისუსტე და/ან წონაში დაკლება.
გ) კვანძოვან პერიარტერიიტს;
დ) მწვავე რევმატიზმს; 1079. კალციუმის პიროფოსფატის მიკროკრისტალების ჩალაგება სახსრებში არ იწვევს:
ე) ინფექციურ ენდოკარდიტს. ა) მწვავე მონოართრიტს;
ბ) ფსევდო-რევმატოიდულ ართრიტს;
1074. ეოზინოფილია უხშირესად თან ახლავს: გ) ფსევდო-ოსტეოართრიტს;
ა) რევმატოიდულ ართრიტს; დ) ასიმპტომურ ქონდროკალცინოზს;
ბ) კვანძოვან პერიარტერიიტს; ე) ლეიკოციტოზს მარცხნივ გადახრით.
გ) სკლეროდერმიას;
დ) სისტემურ წითელ მგლურას;
ე) პოდაგრას. 1080. მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) პერიფერიული ართრიტი;
1075. ჰებერდენის კვანძები არის: ბ) გულის გამტარობის დარღვევა;
ა) დისტალური ფალანგთაშუა სახსრის რეაქტიული ოსტეოქონდროფიტები; გ) უვეიტი;
ბ) რევმატოიდული ართრიტის თანმხლები მოვლენა; დ) ფილტვების ფიბროზი;
გ) შარდმჟავას დალექვა პოდაგრის დროს; ე) სიოგრენის სინდრომი.
დ) ფიბროზული ცვლილებები ტენდოვაგინიტის შემდეგ;
ე) ორგანიზმის განსაკუთრებული რეაქციის გამოვლინება ბრონქიტისა და ბრონქოექტაზების 1081. 40 წლის ქალი უჩივის სახსრების ტკივილს ზედა კიდურებში, სისუსტეს და ყლაპვის
დროს. გაძნელებას. მას უჭირს მცირე წონის საგზლის ტარება. ზედა კიდურების მცირე სახსრები
შეშუპებულია. სისხლის ანალიზით აღინიშნება აჩქარებული ედს-ი და ნორმოციტული ანემია.
1076. რევმატიზმის დროს აქტიური ანტიბიოტიკოთერაპიის ჩვენებას არ წმოადგენს: პლაზმაში ანტინუკლეარული ანტისხეულები და რევმატოიდული ფაქტორი დადებითია. რა
ა) ქრონიკული ტონზილიტი ხშირი გამწვავებებით; არის სავარაუდო დიაგნოზი?
ბ) მეორადი ბაქტერიული ენდოკარდიტი; ა) პოლიომიელიტი;
გ) პროცესის ლატენტური მიმდინარეობა; ბ) რევმატული პოლიმიალგია:
დ) ანტისტრეპტოკოკული ანტისხეულების მაღალი ტიტრი; გ) პოლიმოიზიტი;
ე) ორგანიზმში ქრონიკული ინფექციის კერების არსებობა. დ) დერმატომიოზიტი;
ე) სისტემური სკლეროზი.
1077. ჭეშმარიტი „LE“-უჯრედები წარმოადგენენ:
ა) სეგმენტბირთვიან ლეიკოციტებს, რომლებიც შეიცავენ სხვა უჯრედების ბირთვებს; 1082. 45 წლის ქალს აღენიშნება ჰელიოტროპული გამონაყარი ლოყებზე, ქუთუთოებზე და
ბ) სეგმენტბირთვიან ლეიკოციტებს, რომლებიც შეიცავენ ლიმფოციტებს; სიმეტრიული, პროქსიმალური კუნთების სისუსტე. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?
გ) მონოციტებს, რომლებიც შეიცავენ სხვა უჯრედების ბირთვებს; ა) რევმატული პოლიმიალგია:
დ) მონოციტებს, რომლებიც ერითროციტებთან ქმნიან "როზეტებს"; ბ) სისტემური წითელი მგლურა:

102
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) დერმატომიოზიტი: დ) პოლიმიოზიტი;
დ) პოლიომიელიტი: ე) ოსტეოართრიტი.
ე) მიასთენია.
1088. 43 წლის ქალი უჩივის სიმსუქნეს, ჰიპერტენზიას, სისუსტეს, ადვილად დაღლას და
1083. რევმატიზმის დიდი კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება: ბოლო რამოდენიმე ციკლის განმავლობაში – ამენორეას. გამოკვლევით აღინიშნება
ა) ართრიტი; ჰირსუტიზმი, მუცელზე ვარდისფერი სტრიები და შეშუპება. ლაბორატორიული მონაცემები,
ბ) ერითროციტების დალექვის სიჩქარის მატება; გარდა ჰიპერგლიკემიისა და გლუკოზურიისა, ნორმალურია. სავარაუდო დიაგნოზია:
გ) ქორეა; ა) კუშინგის სინდრომი;
დ) ბეჭდისებრი ერითემა; ბ) თირკმლების უკმარისობა;
ე) კანქვეშა კვანძები. გ) შაქრიანი დიაბეტი;
დ) მეორადი ამენორეა;
1084. 75 წლის ქალს უეცრად დაეწყო ტკივილი და შებოჭილობა მხრის და მენჯის სარტყლის ე) თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა.
მიდამოში. აღენიშნება სუბფებრილური ცხელება. ფიზიკური გამოკვლევით პათოლოგია არ
აღინიშნება, გარდა ედს-ის მომატებისა – 80 მმ/სთ. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) სარკოიდოზი; 1089. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან, რომელი არ არის პოლიმიოზიტის სადიაგნოსტიკო
ბ) რევმატული პოლიმიალგია; კრიტერიუმი?
გ) პოლიმიოზიტი; ა) ელექტრომიოგრამაზე მიოპათური პოტენციალების არსებობა;
დ) დერმატომიოზიტი; ბ) ბიოფსიით კუნთოვანი ნეკროზისა და ლიმფოციტური ინფილტრაციის არსებობა;
ე) ოსტეოართრიტი. გ) სისხლში კრეატინფოსფოკინაზას დონის მომატება;
დ) პლაზმაში ანტინუკლეარული ანტისხეულების არსებობა;
1085. 40 წლის ქალს აღენიშნება სუბფებრილური ცხელება, სისუსტე და დილაობით ე) პროქსიმალური კუნთების სისუსტე.
სახსრებში შებოჭილობა. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) პოდაგრა; 1090. რა არის პეჯეტის დაავადების პირველი სიმპტომი?
ბ) სინოვიტი; ა) სისუსტე;
გ) რევმატოიდული არტრიტი; ბ) წვივის ძვლების მოღუნვა;
დ) მეტასტაზური კარცინომა; გ) ტკივილი;
ე) ოსტეოართრიტი. დ) მოტეხილობები;
ე) სიყრუე.
1086. ასაკოვან მამაკაცს მენჯბარძაყის სახსრის პროტეზირების შემდეგ განუვითარდა ფეხის
ცერა თითის სიწითლე, გაცხელება და შეშუპება. სავარაუდო დიაგნოზია: 1091. ლაიმის დაავადების გამომწვევია:
ა) ოსტეოართრიტი; ა) "Pasteurella multocida":
ბ) პიროფოსფატული ართროპათია; ბ) "Leptospira autumnalis":
გ) რევმატოიდული ართრიტი; გ) "Streptococcus pyogenes":
დ) პოდაგრა; დ) "Borrelia burgdorferi":
ე) სეპტიური არტრიტი. ე) "E. Coli".

1087. 70 წლის ქალი უჩივის ხელის თითების და ფეხის ცერა თითის სახსრების ტკივილს.
გამოკვლევით აღენიშნება პირველი კარპომეტაკარპალური, პროქსიმალური ფალანგთაშუა
და მეტატარსოფალანგური სახსრების შეშუპება. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) სიოგრენის სინდრომი;
ბ) სეპტიური ართრიტი;
გ) რევმატული პოლიმიალგია;
1092. რეიტერის სინდრომის დამახასიათებელია შემდეგი ტეტრადა:
ა) ურეთრიტი, ლორწოვანისა და კანის დაზიანებები, ართრიტი, კონუქტივიტი;
ბ) ლორწოვანისა და კანის დაზიანებები, ართრიტი, მიოზიტი, მიალგია;
გ) ურეთრიტი, მიოზიტი, არტრიტი, უვეიტი;
დ) კონუქტივიტი, უვეიტი, ურეთრიტი, ართრიტი;
ე) ლორწოვანისა და კანის დაზიანებები, ართრიტი, კონუქტივიტი, უვეიტი.

103
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1093. ოსტეოართრიტი ხასიათდება: 1098. ოსტეოარტრიტით პაციენტის შეფასების საუკეთესო ტესტია:
ა) სახსრის ხრტილების შეუქცევადი ფოკალური დეგენერაციით; ა) ძვლის ტვინის ბიოფსია;
ბ) კონკრეტული დამახასიათებელი ცვლილებების ნახვა შეუძლებელობით; ბ) ძვლების რადიონუკლიდური გამოკვლევა;
გ) ჰიპერურიკემიით და შესაბამისი ართრიტით; გ) პლაზმაში კალციუმის და ფოსფორია გამოკვლევა;
დ) სახსრის ხრტილოვანი ზედაპირის ჰიპერტროფიით და ფოკალური ეროზიებით; დ) ძვლების რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
ე) ანთებითი ართრიტით. ე) ორმაგი ფოტონ-აბსორფციომეტრია.

1094. პაციენტს უჩივის ტემპერატურის მომატებას, კანის მარმარილოსებრ, კანის 1099. 20 წლის წალი უჩივის მადის დაკარგვას, სუბფებრილურ ცხელებას, გენერალიზებულ
ზედაპირიდან ამოწეულ ერითომატოზულ დაზიანებებს და გენერალიზებულ ართრალგიას. ტკივილს მხრებსა და მენჯ-ბარძაყის სახსრებში. ფიზიკური დატვირთვის დროს ჩნდება
ფიზიკური გამოკვლევით და ლაბორატორიული მონაცემებით ცვლილებები არ აღინიშნა, ხელებში სპაზმური ტკივილი. გამოკვლევისას არტერიული წნევა მარჯვენა ხელში - 70/50
გარდა ედს-ის აჩქარებისა (70 მმ/სთ). გულმკერდის რენთგენოგრამა ნორმის ფარგლებში. „mmHg“ და მარცხენა ხელში - 60/40 „mmHg“, ხოლო ორივე ქვედა კიდურში - 120/80
რომელიაე სავარაუდო დიაგნოზი? „mmHg“. პაციენტს ასევე აღენიშნება ზედა კიდურებზე ძლიერ შესუსტებული პულსი. ედსი-80
ა) კვანძოვანი პოლიარტერიიტი; მმ/სთ. აღნიშნულ პაციენტთან რომელია ყველაზე ინფორმაციული დიაგნოსტიკური ტესტი?
ბ) ჰიპერმგრძნობიარე ვასკულიტი; ა) კუნთების ბიოფსია;
გ) ვეგენერის გრანულომატოზი; ბ) ზემო კიდურებზე ნერვული გამტარი გზების შესწავლა;
დ) ჩარგ-სტორის(„Churg-Strauss“) სინდრომი; გ) აორტის რკალის ანიოგრაფია;
ე) ტაკაიასუს არტერიიტი. დ) კოაგულაციური მდგომარეობის შესწავლა;
ე) ანტი-ნეიტროფილური ციტოპლაზმური ანტისხეულების („ANCA“) ტესტი.
1095. რევმატოიდული ართრიტის ექსტრა-სახსროვანი გამოვლინებებიდან რომელია
ყველაზე დამახასიათებელი? 1100. 34 წლის ქალი, პირველად დიაგნოსტირებული სისტემური წითელი მგლურის
ა) ნეიროპათია; დიაგნოზით, უჩივის პოლიართრალგიას, პერიოდულ ზომიერ კანის გამონაყარს, და
ბ) პერიკარდიტი; პერიოდულ პლევრალურ გამონაჟონს. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელია საუკეთესო
გ) ვასკულიტი; მკურნალობის ტაქტიკა?
დ) რევმატოიდული კვანძები; ა) მეტოტრექსატი;
ე) ფილტვების ინტერსტიციალური დაავადება. ბ) ციკლოსპორინი;
გ) ჰიდროქსიქლოროქინი;
1096. ქვემოთჩამოთვლილთაგან ყველაზე მეტად რომელ ვირუსთანაა ასოცირებული დ) მაღალი დოზით პერორალური სტეროიდები;
პეჯეტის დაავადება? ე) ინტრავენური სტეროიდები.
ა) ადენოვირუსთან;
ბ) ებშტეინ-ბარის ვირუსთან; 1101. 50 წლის ქალი უჩივის მიალგიას, ცხელებას და მტკივნეულობას შესუპებულ მუხლში.
გ) არტომიქსოვირუსთან; პაციენტი უარყოფს ტრამვას. მას აღენიშნება მომატებული ედს-ი და „C“-რეაქტიული ცილა.
დ) რესპირატორულ სინციტიალურ ვირუსთან; რენტგენოლოგიურად აღინიშნება ძვლოვანი ეროზიები. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
ე) პარამიქსოვირუსთან. ა) პოდაგრა;
ბ) რევმატოიდული ართრიტი;
1097. საშუალო ასაკის ქალს განუვითარდა კანის გაუხეშება და მიგრირებადი გ) ოსტეოართრიტი;
პოლიართრიტი. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) სეპტიური ართრიტი;
ა) კვანძოვანი პოლიატერიიტი; ე) მაანკილოზირებელი სპონდილიტი.
ბ) პოლიქონდრიტი;
გ) ვეგენერის გრანულომატოზი; 1102. 23 წლის მამაკაცს, ქლამიდიური ურეთრიტის ერთკვირიანი ანამნეზით, განუვითარდა
დ) სკლეროდერმია; ორმხრივი კონუქტივიტი, მარჯვენა მუხლის და ტერფის სახსრების შეშუპება და უმტკივნეულო
ე) რევმატოიდული ართრიტი. წყლული ასოზე. სინოვიალური სითხის ანალიზით: ფერი-მოყვითალო-თეთრი; ლეიკოციტები

104
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
- 5700 (ნორმა <200); ნეიტროფილები - >50% (ნორმა <25%); გლუკოზა - >25 mg/dL (ნორმა დ) რენტგენოგრამაზე ორმხრივი საკროილეიტი;
< 10 mg/dL). რა არის სავარაუდო დიაგნოზი? ე) რენტგენოგრამაზე ცალმხრივი საკროილეიტი.
ა) რეიტერის დაავადება;
ბ) რევმატოიდული ართრიტი; 1108. იდაყვის მორჩისა და პრეპატერალური ბურსიტის ყველაზე ხშირი გამომწვევია:
გ) ფსევდოპოდაგრა; ა) „N. gonorrhea“;
დ) ინფექციური ართრიტი; ბ) „E. Coli“;
ე) ოსტეოარტრიტი. გ) „S. aureus;
დ) „S. epidermidis“.
1103. მეორადი პოდაგრის დროს შეძენილი ჰიპერურიკემიის გამომწვევი არ არის:
ა) შარდმჟავას გაზრდილი პროდუქცია; 1109. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის რეაქტიულ ართრიტებთან მიმართებაში
ბ) ტყვიით მოწამვლა; მართებული:
გ) მრავლობითი მიელომა; ა) რეაქტიული ართრიტები გასტროინტესტინალური ტრაქტის ინფექციის ფონზე ვითარდება;
დ) დიურეტიკების გამოყენება; ბ) რეაქტიული ართრიტები უროგენიტალური ტრაქტის ინფექციის ფონზე ვითარდება;
ე) მიელოპროლიფერაციული დაავადებები. გ) გამომწვევის აღმოჩენა სინოვიალურ სითხეში ხდება;
დ) რეაქტიული ქლამიდიური ართრიტის სამკურნალოდ იყენებენ ანტიბაქტერიულ
1104. მეორადი ოსტეოპოროზი ასოცირდება არ ასოცირდება: პრეპარატებს;
ა) თირკმლების ქრონიკულ დაავადებსათან; ე) უხშირესად მწვავედ იწყება და ასიმეტრიულია.
ბ) ღვიძლის დაავადებასთან;
გ) პოსტმენოპაუზასთან; 1110. რეაქტიული ართრიტის ყველაზე ხშირი სისტემური გამოვლინებაა:
დ) ჰიპერპარათირეოიდიზმთან; ა) გლომერულონეფრიტი;
ე) გლუკოკორტიკოიდების გამოყენებასთან. ბ) თვალების დაზიანება;
გ) IgA ნეფროპათია;
1105. 39 წლის ქალს პოლიართრიტის დიაგნოზით აქვს გასტროინტესტინალური დ) პერიკარდიტი;
პრობლემები. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი დიაგნოზია სავარაუდო? ე) აორტიტი.
ა) უიპლის დაავადება;
ბ) ილეიტი;
გ) პოსტოპერაციული ნაწლავის ანასტომოზი; 1111. ჩამოთვლილი დიაგნოსტიკური ნიშნებიდან რომელია პოდაგრის ერთი ყველაზე
დ) კრონის დავადება; სარწმუნო ნიშანი:
ე) წყლულოვანი კოლიტი. ა) ართრიტის ერთზე მეტი შეტევა ანამნეზში;
ბ) ართრიტის მონოართრიტული ხასიათი;
1106. 51 წლის ქალს აღენიშნება ყლაპვის პროგრესული გაძნელება და შეამჩნია, რომ კანი გ) უარყოფითი შედეგები სინოვიური სითხის დათესვის დროს;
ხელებსა და ტერფებზე უფრო და უფრო ეჭიმება. პაციენტს, არც ისე ცივ გარემოში, ეყინება დ) ტოფუსების არსებობა;
ხელების მტევნები. რომელი ანალიზი დაგვეხმარება დიაგნოზის დადგენაში? ე) შარდკენჭოვანი დაავადება.
ა) ანტი-ცენტრომერი;
ბ) ანტი-„ds“ დნმ; 1112. სისტემური წითელი მგლურას ჰემატოლოგიურ გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:
გ) ანტი-„Ro:; ა) ჰემოლიზური ანემია;
დ) რევმატოიდული ფაქტორი. ბ) ჰიპოქრომული ანემია;
გ) თრომბოციტოპენია;
1107. მაანკილოზებელი სპონდილიტის კლინიკურ მანიფესტაციას არ ახასიათებს: დ) ლეიკოციტოზი;
ა) ტკივილის რიტმულობა; ე) ლიმფოპენია.
ბ) დილის შებოჭილობა;
გ) ტკივილის გაძლიერებას მოძრაობის დროს; 1113. სისტემური წითელი მგლურას დროს შარდში არ აღინიშნება:

105
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) პროტეინურია (> 500 მგ/დლ ან 3+ შარდში); ა) შრატის შეყვანის ადგილზე პოლიმორფული გამონაყრის გაჩენა, რომელიც შემდგომში
ბ) ლეიკოციტურია; ვრცელდება მთელს სხეულზე;
გ) ჰემატურია; ბ) რეგიონული ლიმფური კვანძების გადიდება;
დ) ცილინდრები; გ) ცხელება;
ე) მიკროალბუმინურია. დ) ჩირქოვანი გამონაყარი;
ე) მიოკარდიტი.
1114. საკვებისმიერი ალერგიის სამკურნალოდ არ გამოიყენება:
ა) ადრენალინი; 1120. ატოპიური დერმატიტის რემისიის პერიოდში მიზანშეწონილია მკურნალობის ჩატარება:
ბ) კორტიკოსტეროიდები; ა) ანაბოლური პრეპარატებით;
გ) „H1“-რეცეპტორების ბლოკერები; ბ) შარდმდენებით;
დ) ვაქცინოთერაპია; გ) ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებით;
ე) ფერმენტოთერაპია. დ) მკურნალობა არ ტარდება;
ე) ჰორმონოთერაპიით.
1115. საკვებისმიერი ალერგიის კლინიკურ გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება:
ა) ხორხის შეშუპება;
ბ) ჭინჭრის ციება; 1121. ატოპიური დერმატიტის გამწვავებისას არ გამოიყენება:
გ) მეზენტერიული სისხლძარღვების თრომბოზი; ა) მემბრანოსტაბილიზატორები;
დ) კვინკეს შეშუპება; ბ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები;
ე) ატოპიური დერმატიტის. გ) ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
დ) გლუკოკორტიკოსტეროიდები;
1116. შრატისმიერი დაავადება არ ვითარდება: ე) სედაციური საშუალებები.
ა) უცხო ცილების შემცველი პრეპარატების მიღებისას;
ბ) იმუნოგლობულინების მიღებისას; 1122. „ H“-1 რეცეპტორების მაბლოკირებელი საშუალებები უეფექტოა:
გ) ვაქცინაციის დროს; ა) ალერგიული რინიტის დროს;
დ) ჰემოლიზინების გამოყენებისას; ბ) ჭინჭრის ციების დროს;
ე) ანატოქსინების გამოყენებისას. გ) კანის ალერგიული დაავადებების დროს;
დ) ანაფილაქსიური შოკის დროს.
1117. პოლინოზის გამწვავებისას არ გამოიყენება:
ა) ანტიჰისტამინური პრეპარატები; 1123. იმუნური სტატუსის შესაფასებელ II დონის ტესტებს არ მიეკუთვნება:
ბ) ანტისეროტონინური პრეპარატები; ა) „T“ ლიმფოციტების განსაზღვრა მონოკლონალური ანტისხეულების საშუალებით
გ) გლუკოკორტიკოიდები; („CDA3“);
დ) ანტიბაქტერიული პრეპარატები. ბ) „T“ ლიმფოციტების განსაზღვრა მონოკლონალური ანტისხეულების საშუალებით („CDA4“,
„CDA8“);
1118. პოლინოზის დროს დიაგნოსტიკური ღირებულება არ გააჩინია: გ) ლიმფოციტების განსაზღვრა მონოკლონური ანტისხეულების საშუალებით;
ა) დაავადების სეზონურობას; დ) ფაგოციტური რიცხვის და ფაგოციტოზის ინდექსის განსაზღვრა.
ბ) კლინიკური გამოვლინებების გაძლიერებას ქარიან და მშრალ ამინდში;
გ) მდგომარეობის გაუმჯობესებას ქარიან ამინდში; 1124. „CD“4 რეცეპტორები აღენიშნება:
დ) დადებით სკარიფიკაციულ სინჯებს (მტვრის ალერგენებით); ა) „T“ ჰელპერებს;
ე) რინიტს, კონიუნქტივიტს. ბ) „T“ სუპრესორებს;
გ) ციტოტოქსიურ „T“ ლიმფოციტებს;
დ) შენელებული ზემგრძნობელობის „T“ ლიმფოციტებს;
1119. შრატისმიერი დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) ნატურალურ კილერებს.

106
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ე) გულის, ღვიძლის თირკმლების დეკომპენსირებული დაავადებების დროს.
1125. „CD“ 8 რეცეპტორი გააჩნია:
ა) „T“ ჰელპერებს; 1131. ძვლის ტვინის გადანერგვა არ არის ნაჩვენები:
ბ) „T“ სუპრესორებს; ა) დაუნის სინდრომის დროს;
გ) შენელებული ზემგრძნობელობის ტიპის „T“ ლიმფოციტებს; ბ) სხივური დაავადების დროს;
დ) „B“ ლიმფოციტებს; გ) მძიმე კომბინირებული იმუნოდეფიციტის დროს;
ე) ნატურალურ კილერებს. დ) ლიმფოლეიკოზის დროს;
ე) ჩამოთვლილიდან არც ერთ შემთხვევაში.
1126. ჰისტოშეთავსების მთავარი კომპლექსის I კლასის ანტიგენები არის:
ა) პრაქტიკულად ყველა ბირთვიანი უჯრედის ზედაპირზე; 1332. ატოპური ბრონქული ასთმის იმუნოლოგიური მექანიზმია:
ბ) ლიმფოციტების ზედაპირზე; ა) დაუყოვნებელი ტიპის ალერგიული რეაქცია;
გ) მაკროფაგების ზედაპირზე; ბ) დაყოვნებული ტიპის ალერგიული რეაქცია;
დ) „T“ ლიმფოციტების ზედაპირზე; გ) დაუყოვნებელი და დაყოვნებული ტიპების ალერგიული რეაქციები;
ე) ერითროციტების ზედაპირზე. დ) აუტოიმუნური მექანიზმი.

1127. „IgA“-ს თანდაყოლილი სელექტიური უკმარისობისთვის არ არის დამახასიათებელი: 1133. ბრონქის კედლის ინფილტრატში ბრონქული ასთმის დროს სჭარბობენ:
ა) ატოპიური დერმატიტი; ა) ალვეოლური მაკროფაგები;
ბ) ჰიპერტროფიული ქრონიკული გასტრიტი; ბ) ლიმფოციტები;
გ) მალაბსორბცია; გ) ეოზინოფილები;
დ) ატაქსია-ტელეანგიექტაზია; დ) პლაზმური უჯრედები.
ე) ფილტვების აბსცესი.

1128. იმუნური სისტემის უჯრედული რგოლის იმუნოდეფიციტისთვის არ არის 1134. ასთმის დროს სუნთქვის დარღვევის მიზეზი არ არის:
დამახასიათებელი: ა) ბრონქოსპაზმი;
ა) ხშირი ვირუსული ინფექციები; ბ) ფილტვების გაძლიერებული ვენტილაცია;
ბ) ჰერპესული ინფექციები; გ) ჰიპერსეკრეცია;
გ) კანდიდოზი; დ) ბრონქული ხის ლორწოვანი გარსის შეშუპება.
დ) ქრონიკული მორეციდივე ბაქტერიული ინფექციები;
ე) ჭიებით ინვაზია.
1135. კვებითი ალერგიის მცნებაში შედის:
1129. „CD“ 3 რეცეპტორი არ გააჩნია: ა) საკვებ პროდუქტებზე ალერგიული რეაქცია;
ა) „T“ ჰელპერებს; ბ) საკვები პროდუქტების ტოქსიკური მოქმედება;
ბ) „T“ სუპრესორებს; გ) საკვები პროდუქტების აუტანლობა;
გ) „T“ კილერებს; დ) საკვები პროდუქტების ტოქსიკო-ალერგიული მოქმედება.
დ) შენელებული ზემგრძნობელობის „T“ ლიმფოციტებს;
ე) ბუნებრივი კილერებს. 1136. ცნება "შრატისმიერი დაავადება" მოიცავს:
ა) ალერგიულ რეაქციას მედიკამენტებზე;
1130. სისტემური ვაქცინოთერაპიის დაწყება ნაჩვენებია: ბ) ტოქსიკურ რეაქციას მედიკამენტებზე;
ა) ალერგიული დაავადების მწვავე ფაზის პერიოდში; გ) ტოქსიკურ რეაქციას საკვებ პროდუქტებზე;
ბ) სისხლის, სიმსივნური, აუტოიმუნური დაავადებების დროს; დ) ალერგიულ რეაქციას უცხო შრატის ცილაზე.
გ) საშარდე გზების ქრონიკული მორეციდივე ინფექციის შემთხვევაში
დ) აქტიური ტუბერკულოზის დროს;

107
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1137. ადამიანის ორგანიზმში არსებული იმუნოგლობულინების ტიპების რაოდენობა არის: ბ) ღებინება ალისფერი ან ყავისფერი მასებით, მელენა;
ა) 4; გ) არტერიული წნევის დაქვეითება;
ბ) 5; დ) ჰემოგლობინის დონის დაქვეითება;
გ) 6; ე) ერითროციტების რაოდენობის შემცირება.
დ) 7.
1143. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის მკურნალობაში არჩევითი პრეპარატებია:
1138. კოლაფსის კლინიკურ გამოვლინებებს არ მიეკუთვნება: ა) პრედნიზოლონი;
ა) ცივი ოფლი; ბ) საგულე გლიკოზიდები;
ბ) არტერიული წნევის დაქვეითება; გ) ჰეპარინი, სტრეპტოკინაზა;
გ) კანის სიფერმკრთალა; დ) ნეიროლეპტიკური საშუალებები;
დ) ტემპერატურის მომატება; ე) დოფამინი.
ე) ძაფისებური პულსი.
1144. მძიმე სისხლძარღვოვანი კოლაფსის დროს ყველაზე რაციონალური ღონისძიებაა:
1139. სუნთქვის მწვავე უკმარისობის მიზეზებს არ მიეკუთვნება: ა) სუფთა ჰაერზე გაყვანა;
ა) სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვა ნარკოტიული საშუალებებით; ბ) ავადმყოფის ჰორიზონტალურ მდებარეობაში მოთავსება;
ბ) ბრონქის ობტურაცია უცხო სხეულით; გ) ნიშადურის სპირტის ყნოსვა;
გ) გენერალიზებული ბრონქოსპაზმი; დ) პარენტერალურად ნორადრენალინის შეყვანა;
დ) ფილტვის პერიფერიული კიბო; ე) საგულე გლიკოზიდების პარენტერალურად შეყვანა.
ე) პნევმოთორაქსი.

1140. 65 წლის მამაკაცს, რომელსაც აღენიშნება სტენოკარდია და ქრონიკული 1145. ღვიძლისმიერი კომის სამკურნალოდ არ არის მოწოდებული:
ობსტრუქციული ბრონქიტი, უეცრად განუვითარდა ქოშინი, მოხრჩობის შეგრძნება, მოჭერითი ა) 5%-იანი გლუკოზის ინტრავენური შეყვანა;
ხასიათის ტკივილი გულის არეში. ობიექტურად: ჭენების რითმი, გაფანტული მშრალი ხიხინი, ბ) პლაზმის შემცვლელების გადასხმა;
სველი ხიხინი ფილტვების მთელ ზედაპირზე და ქაფიანი ნახველი, არტერიული წნევა 85/50 გ) ჰემოდიალიზი;
მმ ვწყ სვ. ნიტროგლიცერინის მიღებამ არ გააუმჯობესა მდგომარეობა, სავარაუდო დ) პარაცენტეზი, ასციტის შემთხვევაში;
დიაგნოზია: ე) ოქსიგენოთერაპია.
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტი, გართულებული კარდიოგენური შოკით;
გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია; 1146. რა არ არის მართებული ქლორჰიდროპენიურ კომასთან მიმართებაში?
დ) ბრონქული ასთმა; ა) თანდათანობით განვითარება;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი, გართულებული კარდიოგენური შოკით და ფილტვების ბ) გამომწვევი მიზეზი შეიძლება იყოს ხანგრძლივი ღებინება;
შეშუპებით. გ) გამომწვევი მიზეზი შეიძლება იყოს კვებითი ტოქსიკოინფექცია;
დ) მიზანშეწონილია შარდმდენების სასწრაფო შეყვანა;
1141. მწვავე მუცლისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) ხშირია ორსულთა მძიმე ტოქსიკოზის დროს.
ა) უეცარი ტკივილი მუცლის არეში;
ბ) ღებინება, რომელიც მოსდევს უეცარ ტკივილს მუცლის არეში; 1147. ღვიძლისმიერი კომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
გ) გაზებზე გასვლის შეფერხება; ა) გონებას თანდათანობით დაკარგვა, ხშირად დელირიუმის მოვლენის ფონზე;
დ) მაღალი ტემპერატურა; ბ) მშრალი, მოყვითალო კანი, წერტილოვანი სისხლჩაქცევებით;
ე) ლეიკოციტოზი, ფორმულის მარცხვნივ გადახრით. გ) არტერიული წნევის მომატება;
დ) მოტორული აგზნება;
1142. კუჭ-ნაწლავიდან მწვავედ განვითარებული სისხლდენის პათოგნომური ნიშნებია: ე) კუსმაულის სუნთქვა.
ა) ფერმკრთალი კანი, ცივი ოფლი, ძაფისებრი პულსი;

108
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1148. ჰიპეროსმოლარული კომისთვის არ არის დამახასიათებელი: ე) ეპილეფსიური კომა.
ა) თვალის კაკლების ტონუსის დაქვეითება;
ბ) კუსმაულის სუნთქვა; 1153. კლინიკაში შემოიყვანეს ავადმყოფი, რომელსაც პერიოდულად აღენიშნება
გ) მაღალი გლუკოზურია; გაფითრება, მხედველობის დაბინდვა, თავბრუ, ზოგჯერ გონების დაკარგვა და ტონური და
დ) ფერმკრთალი, ნამიანი კანი; კლონური კრუნჩხვები. შეტევის დროს წნევა ეცემა, გულის ტონები არ მოისმინება ან ძლიერ
ე) კუნთოვანი ჰიპოტონია, ჰიპორეფლექსია. მოყრუებულია, პულსი არ ისინჯება, ძლიერ შენელებულია ან მკვეთრად აჩქარებული და
სუსტი ავსების. აურა, ენის მოკვნეტა და რეტროგრადული ამნეზია არ აღინიშნება.
1149. კეტოაციდური კომისთვის არ არის დამახასიათებელი: ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი არ შეიძლება იყოს აღნიშნული მოვლენების მიზეზი:
ა) არეფლექსია; ა) პარკუჭოვანი პაროქსიზმული ტაქიკარდია;
ბ) ჰიპერტონია; ბ) მორგან-ედემს-სტოქსის სინდრომის შეტევა;
გ) გუგის რეფლექსის დაქვეითება; გ) გახანგრძლივებული პოლიტოპური და ჯგუფური პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
დ) აცეტონის სუნი პირიდან; დ) სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
ე) კუსმაულის ხმაურიანი სუნთქვა. ე) გულის გაჩერება.

1150. პაციენტი შემოიყვანეს კლინიკაში ჩივილებით: კუნთების ატონია, კორნეალური

რეფლექსები არ არის, სუნთქვა არიტმული, გამოხატულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის 1154. მიმღებ განყოფილებაში შემოიყვანეს ორსული ქალი, რომელმაც უეცრად დაკარგა
ნაკლოვანება. განსაზღვრეთ რომელი ხარისხის კომასთან გვაქვს საქმე: გონება. ობიექტურად: ჰიპოტენზია, გახშირებული და სუსტი პულსი, მკვეთრი ტკივილი
ა) I ხარისხის კომა (მსუბუქი) მუცლის არეში, ეპილეპსიისმაგვარი კრუნჩხვები, ბოდვა; სისხლში - ჰიპოგლიკემია,
ბ) II ხარისხის კომა (ზომიერი) ჰიპონატრიემია, ჰიპერკალიემია, 17-კეტოსტეროიდების დაქვეითება; ჰიპერპიგმენტაცია ძუძუს
გ) III ხარისხის კომა (ატონიური) დვრილებზე, ხელისგულებზე, ლორწოვანზე. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი შეიძლება
დ) IV ხარისხის კომა (ტერმინალური). იყოს ზემოთაღნიშნული მოვლენების მიზეზი:
ა) ეპილეფსიური კომა;
1151. პაციენტი 50 წლის, ქალი. კლინიკაში მოთავსებულ იქნა საწრაფო დახმარების ბ) ადისონის დაავადება;
მანქანით. პაციენტი არის უგონო მდგომარეობაში. კომამდე აღინიშნებოდა დეზორიენტაცია, გ) დიაბეტური კომა;
ძლიერი ოფლიანობა, კანკალი, ბოდვა, კუნთების ტონუსის მომატება. არტერიული წნევა დ) მიქსედემა;
80/40 მმHგ. პაციეტს ანამნეზში აღენიშნება შაქრიანი დიაბეტი. ქვემოთ ჩამოთვლილი კომური ე) ჰიპოფიზური კომა.
მდგომარეობიდან რომელი მიესადაგება მოცემული პაციენტის კლინიკურ სურათს?
ა) ჰიპეროსმოლური კომა; 1155. ანაფილაქსიის სამკურნალო პრეპარატებიდან რომელია პირველი კლასის?
ბ) ჰიპერგლიკემიური კომა; ა) ჰიდროკორტიზონი;
გ) თირეოტოქსიკოზით გამოწვეული კომა; ბ) ეპინეფრინი (ადრენალინი);
დ) ჰიპოგლიკემიური კომა; გ) ქლორფენამინი;
ე) ურემიული კომა. დ) პროპრანოლოლი;
ე) დექსამეტაზონი.
1152. 58 წლის მამაკაცი სასწრაფო დახმარების მანქანით მოყვანილ იქნა კლინიკაში უგონო
მდგომარეობაში. სახე ჰიპერემიული, ტემპერატურა 37,7 გრაადუსი ცელსიუსით. არტერიული 1156. რომელი პრეპარატი არის უკუნაჩვენები ბრონქული ასთმის მქონე პაციენტებში?
წნევა 210/110 მმ.ვწყ.სვ. თავი მობრუნებული აქვს მარცხნივ. აღინიშნება პათოლოგიური ა) ნიტრატები;
რეფლექსები და მარჯვენა ჰემიპლეგია. ქვემოთ ჩამოთვლილი კომური მდგომარეობიდან ბ) ბეტა-ადრენობლოკატორები;
რომელი შეესაბამება მოცემულ კლინიკურ სურათს? გ) ქინოლონის ჯგუფის ანტიბიოტიკები'
ა) აპოპლექსიური კომა; დ) კალციუმის ბლოკატორები;
ბ) მიქსედემური კომა; ე) ანტიქოლინერგიული საშუალებები.
გ) ჰიპოფიზური კომა;
დ) ტრავმული კომა; 1157. ბრონქული ასთმის ურგენტული თერაპიის პირველი რიგის პრეპარატია:

109
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) კორტიკოსტეროიდების ინჰალაცია;
ბ) ინტრავენურად ანტიჰისტამინური საშუალებების ინიექცია;
გ) ინტრავენურად ამინოფილინი;
დ) ბეტა-ადრენერგული აგონისტების ინჰალაცია;
ე) ინტრავენურად ბეტა-ადრენერგული აგონისტების ინექცია.
1158. ჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი ფილტვების აუსკულტაციასთან მიმართებაში?
ა) სველი საშუალო ბუშტუკოვანი ხიხინი გამოწვეულია საშუალო კალიბრის ბრონქების
სანათურის შევიწროებით;
ბ) მშრალი ხიხინი გამოწვეულია ალვეოლების შეშუპებით გულის შეგუბებითი უკმარისობის
გამო;
გ) სუნთქვითი ხმიანობის არარსებობა პნევმოთორაქსის შემთხვევაში გამოწვეულია პლევრის
ღრუში სითხის დაგროვებით;
დ) ბრონქოფონიის დადებითი ფენომენი საშუალებას იძლევა დავადგინოთ ფილტვის
გამკვრივება ან ღრუს წარმოქმნა.
1159. 47 წლის მწეველი მამაკაცი შემოვიდა კლინიკაში პროგრესირებადი ქოშინის, მშრალი
ხველის და ანორექსიის გამო. გამოხატულია პერიფერიული ციანოზი. მარცხნივ ბეჭქვეშ
პერკუსიით მოყრუება, აქვე აუსკულტაციით სუნთქვა არ ტარდება. რენტგენოლოგიურად -
მარცხნივ ბეჭქვეშ ინტენსიური ჰომოგენური დაჩრდილვა მოსაზღვრული ზედა ირიბი ხაზით.
ჩამოთვლილთაგან რომელ ღონისძიებას უნდა მოიცავდეს მკურნალობის გეგმა.
ა) ინტრავენური ანტიბიოტიკები;
ბ) თორაკოცენტეზი;
გ) ბრონქოსკოპია;
დ) ბრონქოდილატატორების გამოყენება.
1160. 36 წლის ქალი ჰოსპიტალიზებული იყო ასთმური სტატუსის გამო. ქვემოთ
ჩამოთვლილთაგან რომელი ნიშანი არ შეიძლება შეგვხვდეს აღნიშნულ პაციენტთან:
ა) სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსის ინფილტრაცია ეოზინოფილებით და აქტივირებული
„T“-ლიმფოციტებით;
ბ) ალვეოლების სივრცეების ინფილტრაცია ეოზინოფილებით და ნეიტროფილებით;
გ) სასუნთქი გზების ოკლუზია ლორწოვანი საცობებით;
დ) სასუნთქი გზების კედლების შესქელება და შეშუპება.
1161. 25 წლის ქალი, უკანასკნელი 3 თვის განმავლობაში მკურნალობს ბრონქული ასთმის
გამო ფლუტიკაზონით. რა დამატებითი ცვლილებებია მიზანშეწონილი მის მკურნალობის
გეგმაში, გარდა:
ა) ლეიკოტრეინების ინჰიბიტორების დამატება;
ბ) გახანგრძლივებული „ბეტა“-აგონისტების დამატება;
გ) თეოფილინის დაბალი დოზების დამატება;
დ) ინჰალაციური კორტიკოსტეროიდების დოზის გაზრდა;
ე) „M“- ქოლინომიმეტური საშუალებების ჩართვა.
1162. 64 წლის მამაკაცი მოთავსებულია ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში პნევმონიის
მძიმე მიმდინარეობის გამო. ჟანგბადის სატურაცია ოთახის ჰაერზე 60%, ხოლო ჟანგბადის
ნიღბით მიწოდების ფონზე - 82%. განხორციელდა ტრაქეის ინტუბაცია. არტერიული
სისხლის აირები: “pH“– 7.20 (ნორმა 7.35-7.45), „PCO2“- 32 მმ. ვწყ.სვ. (ნორმა 35-45მმ.
ვწყ.სვ), „PO2“- 54 მმ.ვწყ.სვ. (ნორმა ამ ასაკში ≈70 მმ.ვწყ.სვ). რა არის ჰიპოქსემიის
სავარაუდო მიზეზი?
ა) ჰიპოვენტილაცია (ჰაერის ტრანსპორტის დაქვეითება);
ბ) პერფუზიის (ფილტვებში სისხლის ცირკულაციის) დაქვეითება;
გ) ფილტვის შუნტი (ალვეოლურ-კაპილარული დიფუზიის დარღვევა);
დ) ვენტილაციურ-პერფუზიული თანაფარდობის დარღვევა.
1163. 65 წლის მწეველ მამაკაცს აქვს სუნთქვის გაძნელება. 30 წელი იმუშავა ქიმიურ
ქარხანაში. დაუდგინდა საშუალო სიმძიმის ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული
დაავადება. მარცხნივ ბეჭქვეშ პერკუსიით მოყრუება და აუსკულტაციით სუნთქვა არ ტარდება.
რენტგენოლოგიურად - მარცხენამხრივი პლევრული გამონაჟონი, ბილატერალურად
პლევრული კალციფიკატები და აპიკალური პლევრის შესქელება. კტ კვლევა ადასტურებს
რენტგენოლოგიურ მონაცემებს და გამორიცხავს მოცულობით პროცესს. პუნქტატი
წარმოადგენს ექსუდატს, შეიცავს 65% ლიმფოციტებს, 25% მეზოთელურ უჯრედებს და 10%
ნეიტროფილებს. ჩამოთვლილთაგან რომელია პლევრული ექსუდატის სავარაუდო მიზეზი?
ა) თამბაქოს ჭარბი მოხმარება;
ბ) დიფუზური მეტასტაზური პროცესი;
გ) ფილტვების ტუბერკულოზი;
დ) დრესლერის პოსტინფარქტული სინდრომი.
1164. 42 წლის მამაკაცს, რომელიც მუშაობს ტექსტილის ქარხანაში, ბრონქული ასთმის
სიმპტომები დაიწყო 2 წლის წინ. ეპიზოდური ხველა და მშრალი ხიხინი ეხსნებოდა
ბრონქოდილატატორებისა და სტეროიდების ინჰალაციით. მდგომარეობა უარესდებოდა
სამუშაო დღეებში. სპეციფიკური აგენტი ვერ გამოვლინდა. ამჟამად ესაჭიროება
სალბუტამოლის ინჰალაცია და 10 მგ პრედნიზოლონი. ფილტვების აუსკულტაციით
მკვრივი სუნთქვა, დიფუზურად მშრალი მოზუზუნე და მსტვინავი ხიხინი. დაასახელეთ
მიზანშეწონილი გამოკვლევა.
ა) ფორსირებული ამოსუნთქვის ჰაერის მოცულობა 1 წამში (ფამ1) განსაზღვრა სამუშაოს
დაწყებამდე და დამთავრების შემდეგ;
ბ) ბრონქების მგრძნობელობის განსაზღვრა;
გ) კანის ტესტით ალერგენების განსაზღვრა;
დ) ნახველში ასპერგილუსის გამოვლენა.
1165. მამაკაცს, რომელიც ადრე მუშაობდა თივის საწყობში, უეცრად განუვითარდა
ცხელება, შემცივნება, სისუსტე და სუნთქვის გაძნელება, რის გამოც მიმართა ოჯახის ექიმს.
რენტგენოლოგიურად ბილატერალური ინფილტრატები ფილტვების ზემო წილებში.
რომელი გამომწვევი იწვევს აღნიშნულ ცვლილებებს?
110
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) „Pneumocystis carinii“;
ბ) „Chlamydia psittaci“;
გ) „Actinomyces;“
დ) „Legionella pneumophila“.
1166. ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი ფაქტორი ზრდის მეტიცილინ-რეზისტენტული
ოქროსფერი სტაფილოკოკით გამოწვეული ჰოსპიტალური პნევმონიის რისკს, გარდა
ერთისა:
ა) ანტიბიოტიკოთერაპია 3 თვით ადრე;
ბ) ქრონიკული დიალიზი;
გ) ჭრილობის მკურნალობა სახლის პირობებში;
დ) ჰოსპიტალიზაციის ხანგრძლივობა 2 დღეზე მეტად უკანასკნელი 3 თვის მანძილზე;
1167. 55 წლის მამაკაცმა ბოლო 2 დღის მანძილზე სქელი და მოყვითალო ფერის
ნახველით ხველისა და ცხელების გამო მიმართა პირველადი ჯანდაცვის ექიმს.
ტემპერატურა - 38.0°“C“, არტერიული წნევა - 135/80მმ.ვწყ.სვ., გულისცემის სიხშირე წუთში -
92. სუნთქვის სიხშირე წუთში- 18, აუსკულტაციით მარჯვნივ ბეჭქვეშ ბრონქული სუნთქვა.
რენტგენოლოგიურად მარჯვენა ფილტვის ქვემო წილის დაჩრდილვა. როგორია პაციენტის
მართვის სტრატეგია პირველადი ჯანდაცვის რგოლის დონეზე?
ა) ბრონქოფიბროსკოპია;
ბ) გულმკერდის კტ სკანირება;
გ) პაციენტის ჰოსპიტალიზაცია და მკურნალობა ინტრავენური ანტიბიოტიკებით;
დ) 100 მგ დოქსიციკლინით მკურნალობა ორჯერ დღეში.
1168. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების
რისკ-ფაქტორი არ არის:
ა) სასუნთქი გზების ჰიპერმგრძნობელობა;
ბ) ნახშირის მტვერი;
გ) პასიური მწეველობა;
დ) სარქვლოვანი პნევმოთორაქსი.
1169. რომელი ნიშნები ადასტურებენ პნევმონიას:
ა) რენტგენოლოგიურად ფილტვის ქსოვილის ინფილტრაცია, ლეიკოციტოზი, სხეულის
ტემპერატურის მომატება 38“C0“- ზე მეტად;
ბ) ფილტვების პერკუსიით ლოკალური ყრუ ხმიანობა, რენტგენოლოგიურად - ბეჭქვეშ
ინტენსიური ჰომოგენური დაჩრდილვა ზემოთ მოსაზღვრული ირიბი ხაზით.
გ) რენტგენოლოგიურად ფილტვის კარის ორმხრივი გაძლიერება, ფილტვის პარენქიმაში
დიფუზური ინფილტრატის ან კვანძების ჩამოყალიბება;
დ) ცხელება, შემაწუხებელი ხველა და ტკივილი გულმკერდში, რენტგენოლოგიურად
ფიჭისებრი ფილტვის სურათი.
1170. ჩამოთვლილთაგან რომელი მტკიცებულება არის ჭეშმარიტი არაჰოსპიტალურ
პნევმონიასთან მიმართებით:
ა) მიზანშეწონილია პნევმონიის მკურნალობის დაწყება II თაობის ფტორქინოლონებით;
ბ) მიზანშეწონილია პნევმონიის მკურნალობის დაუყოვნებელი დაწყება „ბეტა“-ლაქტამური
ჯგუფის ანტიბიოტიკებით;
გ) მიზანშეწონილია ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყება გამომწვევის დადგენის მიზნით ცხვირ-
ხახის ნაცხის მიკრობიოლოგიური შესწავლის შემდეგ;
დ) არაჰოსპიტალური პნევმონიის ყველა შემთხვევა ექვემდებარება ჰოსპიტალიზაციას.
1171. 57 წლის ქალბატონი ეწევა თამბაქოს 20 წლის ასაკიდან. ბოლო 5 წელია აწუხებს
ხველა თხიერი ნახველით. თანდათან უფრო გაუჭირდა სუნთქვა, კიბეზე ასვლა დასვენების
გარეშე. სხეულის ტემპერატურა - 36.7℃, პულსი 1 წუთში–75, სუნთქვის სიხშირე 1 წუთში –20,
T/A-150/80. “mmHg“, ჟანგბადის სატურაცია-94% მოსვენებულ მდგომარეობაში და 90%
ფიზიკური აქტივობისას. ფილტვების აუსკულტაციით მკვრივი სუნთქვა ორივე მხარეს,
რენტგენოგრაფიით ფილტვის კართან გაძლიერებული სისხლძარღვოვანი სურათი. ტიფნოს
ინდექსი-68%. რას ურჩევდით პაციენტს უპირველეს ყოვლისა?
ა) მოწევის შეწყვეტას;
ბ) ფლუტიკაზონის ინჰალაციას;
გ) ოქსიგენოთერაპიას;
დ) აზიტრომიცინის მიღებას.
1172. 57 წლის მამაკაცს 2 კვირის წინ დაეწყო ხველა გამჭვირვალე ნახველით. ზოგჯერ აქვს
ქოშინი. სხეულის ტემპერატურა– 36.5℃, სუნთქვის სიხშირე წუთში– 20, “O2”-ის სატურაცია-
96% ოთახის ჰაერზე. ფილტვების აუსკულტაციით გაფანტული მშრალი მსტვინავი ხიხინი.
რენტგენოგრაფიით ფილტვების გამჭვირვალობის მომატება. “Peak flow”- 530 ლ/წთ.
ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელ პრეპარატს დაუნიშნავდით პაციენტს?
ა) პრედნიზოლონს;
ბ) ტამიფლუს;
გ) აზიტრომიცინს;
დ) სალბუტამოლს.
1173. 67 წლის მამაკაცს ბოლო 12 დღეა აღენიშნება სისუსტე, ცხელება, შემცივნება, ხველა;
აუსკულტაციით მარცხენა მხარეს ბეჭქვეშ მოესმინება ბრონქული სუნთქვა. სხეულის
ტემპერატურა – 39.6℃, რენტგენოგრამაზე მარცხენა ფილტვის ქვედა წილის
მსხვილკეროვანი დაჩრდილვა უსწორო კიდეებით და არამკაფიო კონტურებით. სისხლში
ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი ბირთვის მარცხნივ გადახრით. ედს-ის მნიშვნელოვანი
მატება. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) პნევმოცისტური პნევმონია;
ბ) ფილტვის ემბოლია;
გ) ექსუდატური პლევრიტი;
დ) ფილტვის აბსცესი ინფილტრაციის ფაზაში.
111
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1174. მამაკაცი უჩივის მოხრჩობის შეგრძნებას, ქოშინს, გულის ფრიალს. იმყოფება გ) წილოვანი ანთებითი გამკვრივება;
იძულებით მჯდომარე მდგომარეობაში, ხელებით ეყრდნობა მუხლებს. პულსი 1 წუთში 105, დ) კეროვანი ანთებითი გამკვრივება;
არტერიული წნევა 150/95 მმ. ვწყ.სვ. სუნთქვა ზერელე, 1 წუთში 22; აუსკულტაციით: ე) პლევრის ღრუში ანთებითი სითხის დაგროვება.
ფილტვებზე დიფუზურად მშრალი მოზუზუნე და მსტვინავი ხიხინი, გულზე - ტონები
მოყრუებული. გამოკვლევის რომელი მეთოდი დაგვეხმარება დიაგნოზის დადგენაში? 1179. პლევრის პუნქტატის რომელ მახასიათებელს შეესაბამება დიაგნოზი - პლევრის ღრუში
ა) გულმკერდის კტ კვლევა; გახსნილი ღვიძლის ამებური აბსცესი?
ბ) სპირომეტრია; ა) თეთრი სითხე;
გ) გულმკერდის რენტგენოგრაფია; ბ) შავი ფერის სითხე;
დ) ბრონქოსკოპია დამიზნებითი ბიოფსიით. გ) მაღალი სიბლანტის სითხე;
დ) შოკოლადის სიროფის ფერი;
1175. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია მწვავე ფილტვისმიერი გულის განვითარების ე) საკვების ნარჩენები პუნქტატში.
უხშირესი მიზეზი:
ა) პნევმონია; 1180. პლევრის პუნქტატის რომელ მახასიათებელს შეესაბამება დიაგნოზი - ემპიემა?
ბ) ასთმური სტატუსი; ა) მყრალი სუნის სითხე;
გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია; ბ) შავი ფერის სითხე;
დ) სპონტანური პნევმოთორაქსი. გ) შოკოლადის სიროფის ფერი;
დ) საკვების ნარჩენები პუნქტატში.
1176. ფილტვის კიბოს განვითარების მაღალი რისკი ყველაზე მეტად ასოცირებულია:
ა) შაქრიან დიაბეტთან; 1181. პაციენტი უჩივის მშრალ ხველას, ტემპერატურის მომატებას, ტკივილს გულმკერდის
ბ) კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვან დაავადებასთან; მარჯვენა ნახევრის ზემო ნაწილში, რომელიც ძლიერდება ღრმა ჩასუნთქვისა და ჩახველების
გ) თამბაქოს მოწევასთან; დროს. ინსპექციით გულმკერდის მარჯვენა ნახევარი ჩამორჩება სუნთქვაში, პერკუსიით-
დ) ქრონიკულ ალკოჰოლიზმთან. ფილტვის ნათელი ხმიანობა, აუსკულტაციით - ვეზიკულური სუნთქვა. მარჯვნივ
აქსილარულად შესუსტებული ვეზიკულური სუნთქვის ფონზე სუნთქვის ორივე ფაზაში
1177. 67 წლის მამაკაცი უჩივის მშრალ ხველას, საერთო სისუსტეს, ოფლიანობას. გასინჯვით მოისმინება სუნთქვითი ხმიანობა, რომელიც ჩახველებისას არ იცვლის თავის ხასიათს და არ
- მარჯვნივ ბეჭქვეშ: ნეკნთაშუა სივრცეები ჩავარდნილია, ბგერითი რხევა გამოხატული არ ქრება. დაასახელეთ დაავადება.
არის, პერკუსიით - ყრუ ხმა, აუსკულტაციით - სუნთქვა არ ტარდება, რენტგენოლოგიურად - ა) ექსუდატური პლევრიტი;
მარჯვნივ ჰომოგენური დაჩრდილვა არამკვეთრი კიდეებით. მიუთითეთ სავარაუდო ბ) ბრონქოპნევმონია;
დიაგნოზი: გ) პნევმოთორაქსი;
ა) ფილტვის სრული ატელექტაზი; დ) მშრალი პლევრიტი;
ბ) პლევრის ემპიემა; ე) მწვავე ბრონქიტი.
გ) პნევმოთორაქსი;
დ) ექსუდატური პლევრიტი. 1182. ქრონიკული ბრონქიტის დროს სისხლის მიმოქცევის მცირე წრის ჰიპერტენზიის
განვითარებას არ განაპირობებს:
1178. ავადმყოფი უჩივის შერეული ხასიათის ქოშინს, მშრალ ხველას, სიმძიმის შეგრძნებას ა) სისხლის მიმოქცევის მცირე წრის წვრილი სისხლძარღვების ობლიტერაცია
მარჯვენა გვერდში, ტემპერატურის მომატებას. ინსპექციით-გულმკერდის მარჯვენა ნახევარი პნევმოსკლეროზის გამო;
სუნთქვაში ჩამორჩება. პალპაციით-მარჯვნივ გულმკერდის ბგერითი რხევის შესუსტება, ბ) პერიფერიული შეშუპება;
პერკუსიით-მარჯვნივ ქვემოთ ყრუ ხმა, ზემო ნაწილში- მოყრუებული ტიმპანიტი, გ) სისხლის მიმოქცევის მცირე წრის სისხლძარღვების სპაზმი განპირობებული ფილტვის
აუსკულტაციით - მარჯვნივ ქვემო ნაწილში სუნთქვითი ხმიანობა არ ტარდება, ზემო ნაწილში არათანაბარი ვენტილაციით;
შესუსტებული ვეზიკულური სუნთქვა. ფილტვის კარის პროექციაზე მოისმინება ბრონქული დ) სისხლის მიმოქცევის მცირე წრის სისხლძარღვების ობლიტერაცია და კოლაბირება
სუნთქვა. აღნიშნეთ პათოლოგიური პროცესის ხასიათი: ფილტვის ცენტრალური ემფიზემისა და ფილტვებში ბულების განვითარების დროს.
ა) ბრონქების სანათურის შევიწროება ბლანტი ექსუდატით;
ბ) ატელექტაზი;

112
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1183. 47 წლის ქალბატონს გაუჭირდა სუნთქვა. სპირომეტრიით გამოვლინდა ბ) ხველის ხასიათი
რესტრიქციული ტიპის ცვლილებები. ფილტვების კტ სკანირებით დადგინდა ფიბროზი. რა გ) თანმხლები დაავადებები;
არის ტრანსბრონქული ბიოფსიის ძირითადი დიაგნოსტიკური მიზანი ასეთ შემთხვევაში? დ) ანტიბაქტერიული პრეპარატებისადმი ინდივიდუალური მგრძნობელობა.
ა) დაავადების სიმძიმის შეფასება;
ბ) ბრონქების შევიწროების ხარისხის შეფასება; 1189. გულმკერდის ერთი მხარეს სუნთქვაში ჩამორჩენა არ ახასიათებს:
გ) ანთების ხარისხის განსაზღვრა; ა) წილოვან პნევმონიას;
დ) ფილტვის კიბოს გამოვლენა; ბ) მწვავე ბრონქიტს;
ე) ფილტვების ინტერსტიციული დაავადების სპეციფიური მიზეზების გამოვლენა. გ) დიდ პლევრულ შეხორცებებს;
დ) ექსუდატურ პლევრიტს.
1184. რა შემთხვევაში აღმოცენდება ამფორული სუნთქვა:
ა) კეროვანი პნევმონია; 1190. ატოპიური ბრონქული ასთმის იმუნოლოგიური მექანიზმია:
ბ) ფილტვის აბსცესის ჰაერშემცველი ღრუ დაკავშირებული წვრილ ბრონქთან; ა) დაუყოვნებელი ტიპის ალერგიული რეაქცია;
გ) ბრონქული ასთმა; ბ) შენელებული ტიპის ალერგიული რეაქცია;
დ) ფილტვების ემფიზემა; გ) აუტოიმუნური მექანიზმი;
ე) ქრონიკული ბრონქიტი. დ) იმუნოკომპლექსური რეაქციები.

1185. ზრდასრულთა რესპირატორული დისტრეს-სინდრომით გამოწვეული დისემინირებული 1191. 48 წლის მამაკაცს აღენიშნება ქოშინი. ქვემოთ ჩამოთვლილ ობიექტურ მონაცემთაგან
სისხლძარღვთაშიდა კოაგულაციის სინდრომის მკურნალობის ეფექტური საშუალებაა: რომელი შეესაბამება იდიოპათიური პულმონური ჰიპერტენზიის დიაგნოზს?
ა) ჰეპარინი; ა) კისრის ვენების გაფართოება, უცვლელი გულის ტონების ფონზე დიასტოლური მბერავი
ბ) შარდმდენები; შუილი მკერდის ძვლის მარჯვნივ;
გ) „ბეტა“-ადრენოსტიმულატორები; ბ) კისრის ვენების გაფართოება, გულზე - ფილტვის არტერიის მოსასმენ წერტილში მეორე
დ) გლუკოკორტიკოსტეროიდები. ტონის აქცენტირება და სისტოლური შუილი;
გ) გულზე - ფილტვის არტერიის მოსასმენ წერტილში მეორე ტონის აქცენტირება და
1186. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის დროს თრომბის წარმოქმნის უხშირესი გახლეჩა, სისტოლური შუილი მკედის ძვლის კიდიდან მარჯვნივ;
ადგილია: დ) კისრის ვენების გაფართოება, კასრისებური გულმკერდი, ამოსუნთქვის
ა) თირკმლის ვენები; გახანგრძლივებული ფაზა.
ბ) კისრის ვენები;
გ) ქვემო კიდურებისა და მენჯის ღრმა ვენები; 1192. დილატაციური კარდიომიოპათით დაავადებული 72 წლის მამაკაცის
დ) ქვემო კიდურების ზედაპირული ვენები. ელექტროკარდიოგრამაზე გამოვლინდა პარკუჭოვანი არიტმია და ჰისის კონის მარცხენა
ფეხის ბლოკადა. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე ჩანს კარდიომეგალია და
1187. ზრდასრულთა რესპირატორული დისტრეს-სინდრომის სადიაგნოზო კრიტერიუმებს ბილატერალური ალვეოლური ინფილტრაცია კერლის “B” ხაზებით. რომელია ყველაზე
წარმოადგენს ყველა, გარდა: ნაკლებ სავარაუდო გამოვლინება ობიექტური გამოკვლევის დროს?
ა) მაპროვოცირებელი ფაქტორის არსებობა; ა) გულის საძგერის გაძლიერება;
ბ) რეფრაქტერული ჰიპოქსემია; ბ) ალტერნაციული პულსი;
გ) გულის ფუნქციის შენარჩუნება; გ) გულის მეორე ტონის გახლეჩა ფილტვის არტერიის მოსასმენ წერტილში;
დ) ფილტვის კაპილარული წნევის მატება; დ) აუსკულტაციით გულის მესამე ტონის მოსმენა (სამწევრა რიტმი).
ე) ფილტვებში ორმხრივი დიზუფური ინფილტრატები.
1193. 55 წლის ქალი აღნიშნავს მზარდ ქოშინს ფიზიკური დატვირთვისას.
1188. პნევმონიის სამკურნალოდ ანტიბიოტიკის შერჩევისას პირველ რიგში უნდა რენტგენოგრამაზე ფილტვის ჰილუსები დატვირთულია და გადიდებულია მარცხენა
გავითვალისწინოთ: წინაგულის საზღვარი. ეკგ–ზე ელექტრული ღერძის მარჯვნივ გადახრა, მაღალი „R“კბილები
ა) დაავადების ხანდაზმულობა; „V1“განხრაში. რა ექოკარდიოგრაფიული ცვლილებებია მოსალოდნელი აღნიშნულ
პაციენტთან?

113
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) აორტის სარქვლის უკმარისობა;
ბ) აორტის სტენოზი;
გ) მარცხენა პარკუჭის დაბალი განდევნის ფრაქცია;
დ) მიტრალური სტენოზი.
1194. ელექტროკარდიოგრამაზე მეორე ბიპოლარული განხრა რეგისტრირდება:
ა) მარჯვენა ზემო კიდურსა და მარცხენა ზემო კიდურს შორის;
ბ) მარჯვენა ზემო კიდურსა და მარცხენა ქვემო კიდურს შორის;
გ) მარცხენა ზემო კიდურსა და მარცხენა ქვემო კიდურს შორის;
დ) მარჯვენა ზემო კიდურსა და მარჯვენა ქვემო კიდურს შორის.
1195. დოპლერექოკარდიოგრაფია გამოიყენება:
ა) კორონარული სისხლძაღვების შრეობრივი გამოსახვის მიზნით;
ბ) მსხვილი სისხლძარღვების დილატაციის ან დახშობის აღმოჩენის მიზნით;
გ) გულის საკნების ზომების და მათი მდგომარეობის დადგენის მიზნით;
დ) გულის კუმშვადობის შეფასების მიზნით.
1196. ლუტემბაშეს სინდრომი არის:
ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს ინტრაკარდიული შუნტირების მარცხნიდან მარჯვნივ
მიმართულების შეცვლა საპირისპიროთი - მარჯვნიდან მარცხნივ;
ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის და შეძენილი მიტრალური სტენოზის ერთდროული
არსებობა;
გ) სრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის კომბინაცია წინაგულების ციმციმთან ან
თრთოლვასთან;
დ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი, ფილტვის არტერიის შევიწროება, აორტის დისპოზიცია,
მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია.
1197. რა შემთხვევაში ესაჭიროება პაციენტს მარჯვენა გულის კათეტერიზაცია?
ა) უცნობი ეტიოლოგიის ქოშინი, გულის აუსკულტაციით - ფილტვის არტერიის მოსასმენ
წერტილში მეორე ტონის გახლეჩა; წინაგულთაშორისი ძგიდის დეფექტი ორმხრივი
მიმართულების შუნტით;
ბ) სტრესის ფონზე განვითარებული ვენტრიკულური ტაქიკარდია, რომელიც მოიხსნა
დეფიბრილაციით;
გ) რეტროსტერნული ტკივილი მოსვენების მდგომარეობაში ჰიპერქოლესტერინემიისა და
ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის ფონზე, ნორმალური ეკგ და სისხლის შრატში ტროპონინის
მცირედი მატება;
დ) რეტროსტერნული ტკივილი მოსვენების მდგომარეობაში ჰიპერქოლესტერინემიისა და
ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის ფონზე, ეკგ - ჰისის კონის მარცხენა ფეხის ბლოკადა.
1198. 38 წლის აქტიურ მამაკაცს აღენიშნება ხვრინვა ძილის დროს, ეკგ მონიტორინგზე
ღამის განმავლობაში სინუსური ბრადიკარდიის (წუთში 42–56 ფარგლებში) ეპიზოდები. დღის
საათებში მოსვენების დროს გულისცემის სიხშირე 1 წუთში 65–72. რა არის მოქმედების
მიზანშეწონილი ტაქტიკა?
ა) კაროტიდული სინუსის მასაჟი;
ბ) ღამის ხანგამოშვებითი შეღვიძება;
გ) თავისუფალი „T4“–ის განსაზღვრა;
დ) ამ ეტაპზე სპეციფიკური თერაპიისაგან თავშეკავება.
1199. გულზე მოისმინება შესუსტებული I და II ტონი, აორტაზე პროტოდიასტოლური
დეკრეშჩენდოს ტიპის შუილი, რომელიც კარგად ტარდება ერბის წერტილში. რომელი
სარქვლის პათოლოგიური ცვლილებები იწვევს ამ აუსკულტაციურ მონაცემებს:
ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანება;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება;
დ) აორტის ხვრელის სტენოზი.
1200. 62 წლის მამაკაცს 3 კვირის წინ განუვითარდა „ST„ სეგმენტის ელევაციით მიმდინარე
მიოკარდიუმის ინფარქტი, რომლის სამკურნალოდ ჩაუტარდა თრომბოლიზური თერაპია.
ობიექტურად: გულისცემის სიხშირე არის 1 წუთში 44, ფილტვებში ბილატერალურად ქვემო
წილებში მოისმინება წვრილბუშტუკოვანი სველი ხიხინი. ქვემო კიდურები შეშუპებულია.
რომელი ქმედება იქნება მიზანშეწონილი აღნიშნულ პაციენტთან?
ა) დოფამინის ინფუზიის დაწყება;
ბ) მეტოპროლოლის დანიშვნა;
გ) „TSH“განსაზღვრა;
დ) პეისმეიკერის იმპლანტაცია.
1201. პაციენტი უჩივის სიმძიმის შეგრძნებას მარჯვენა ფერდქვეშა არეში, ქვემო კიდურების
შეშუპებას, რომელიც მეტად არის გამოხატული საღამოს საათებში. ინსპექციით – კანი
ციანოზური, ქვემო კიდურებზე პალპაციით – შეშუპება, აუსკულტაციით – გულის ტონები
მოყრუებული, სუფთა. პულსი –ხშირი, რიტმული, საშუალო ავსების და დაჭიმულობის.
სისხლის არტერიული წნევა 140/90 მმ.ვწყ.სვ., სისხლის ვენური წნევა 180 მმ.წყ.სვ. მიუთითეთ
აღწერილი სურათის შესაბამისი დიაგნოზი:
ა) არტერიული ჰიპერტენზიის სინდრომი;
ბ) მარცხენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა;
გ) მარჯვენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა;
დ) მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა;
ე) მწვავე კორონარული უკმარისობა.
1202. 56 წლის მწეველი ქალბატონი უჩივის ბოლო 6 თვეა გარდამავალი გულის ფრიალის
5 წუთიან ეპიზოდებს, ობიექტური გამოკვლევის მონაცემები ნორმის ფარგლებში. ეკგ -
სინუსური რიტმი. სისხლის შრატის ელექტროლიტების განსაზღვრის გარდა, კიდევ რომელი
გამოკვლევა არის მიზანშეწონილი?
ა) აბდომინალური კომპიუტერული ტომოგრაფია;
114
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ჰოლტერის მონიტორინგი; 1207. 31 წლის ჯანმრთელ მამაკაცს დატვირთვისას უეცრად განუვითარდა გულის ფრიალი.
გ) კორონაროგრაფია; გულისცემის სიხშირეა 1 წუთში 125, არტერიული წნევა 95/50 მმ.ვწყ.სვ., ეკგ– ფართო „QRS“
დ) გულმკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფია. (>0,12 წმ) კომპლექსებიანი ტაქიკარდია. ჩამოთვლილთაგან რომელი არის
წინააღმდეგნაჩვენები მისი ტაქიარიტმიის მკურნალობისათვის?
1203. 42 წლის მწეველი ქალბატონი ბოლო 6 თვის განმავლობაში უჩივის გარდამავალი ა) ადენოზინი;
გულის ფრიალის დაახლოებით 5 წუთიან ეპიზოდებს. ეკგ - წინაგულოვანი ბ) კაროტიდული სინუსის მასაჟი;
ექსტრასისტოლია. რომელი დებულება არის სწორი ამ პაციენტის არიტმიასთან გ) კარდიოვერსია;
მიმართებაში? დ) დიგოქსინი;
ა) ჰოლტერის მონიტორირების დროს წინაგულოვანი ექსტრასისტოლია პარკუჭოვან ე) მეტოპროლოლი.
ექსტრასისტოლიასთან შედარებით უფრო იშვიათად გვხვდება;
ბ) ნაჩვენებია კორონაროგრაფია; 1208. პაციენტი უჩივის გულის ფრიალს, ყრუ ტკივილს გულის არეში, შემცივნებას,
გ) პაციენტი უნდა დაარწმუნოთ, რომ ამჟამად არ არსებობს მისი სიცოცხლისათვის საშიში ოფლიანობას. სხეულის ტემპერატურა სუბფებრილურია, კანი ფერმკრთალი, მოყვითალო
მდგომარეობა და აქედან გამომდინარე შემდგომი გამოკვლევის აუცილებლობა; ელფერით. აღენიშნება წერტილოვანი ჰემორაგიები კანზე და ლორწოვან გარსზე. გულის
ე) პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს სტრეს - ელექტროკარდიოგრაფია იშემიის გამოირიცხვის აუსკულტაციით ყრუ ტონები, აორტის სარქვლის მოსასმენ წერტილში დიასტოლური ან
მიზნით. სისტოლურ-დიასტოლური შუილი. სისხლში ედს-ის აჩქარება, ბაქტერიოლოგიურად
ამოითესა პათოგენური მიკრობი. რომელი დიაგნოზი შეესაბამება აღწერილ სურათს?
1204. 55 წლის მამაკაცი მოთავსებული იქნა ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში ქოშინით ა) რევმატული ენდოკარდიტი;
და დისკომფორტის შეგრძნებით გულმკერდის არეში. ეკგ - ზე დაფიქსირდა ბ) მშრალი პერიკარდიტი;
სუპრავენტრიკულური პაროქსიზმული ტაქიკარდია. კაროტიდული სინუსის მასაჟით გ) მწვავე მიოკარდიტი;
გულისცემის სიხშირემ მცირე ხნით დაიკლო 130–მდე 1 წუთში, მაგრამ მალევე მოიმატა დ) ქვემწვავე სეფსისური ენდოკარდიტი;
მკვეთრად. რომელი არ არის მართებული ამ შემთხვევაში? ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
ა) ადენოზინი - ინტრავენურად;
ბ) ნიტროგლიცერინი - ინტრავენურად; 1209. გულის რომელი ნაწილის ჰიპერტროფიის ნიშანია ელექტროკარდიოგრამაზე
გ) ვაგუსზე ზემოქმედება; ორკუზიანი, 0,12 წმ ხანგრძლივობის “P” კბილი?
დ) ვერაპამილის ან დილთიაზემის ინტრავენური ინექცია; ა) მარჯვენა წინაგული;
ბ) მარცხენა წინაგული;
1205. წინაგულთა თრთოლვის რისკ–ფაქტორი არ არის: გ) მარჯვენა პარკუჭი;
ა) შაქრიანი დიაბეტი; დ) მარცხენა პარკუჭი.
ბ) გულის უკმარისობა;
გ) არტერიული ჰიპერტენზია; 1210. 47 წლის ქალი უჩივის ქოშინს, ქვემო კიდურების შეშუპებას, ხელის მტევნების მსუბუქ
დ) კარდიომიოპათია; ტრემორს. ობიექტურად: ეგზოფთალმი, საუღლე ვენების შებერვა, არტერიული წნევა 145/80
ე) მიტრალური მანკები. მმ.ვწყ.სვ. და გულისცემის სიხშირე 1 წუთში 123. რომელი პათოლოგიური მდგომარეობა
იწვევს ზემოაღწერილ სიმპტომებს?
1206. 40 წლის ქალს სამსახურში უეცრად განვითარდა გულის ფრიალი, ობიექტურად: ა) არტერიული ჰიპერტენზია;
გულისცემის სიხშირე 1 წუთში 138, არტერიული წნევა 98/56 მმ.ვწყ.სვ. დაასახელეთ ბ) რესტრიქციული კარდიომიოპათია;
პირველი რიგის ღონისძიება ტაქიკარდიის სამართავად? გ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ა) მეტოპროლოლი ინტრავენურად; დ) თირეოტოქსიკოზი.
ბ) ადენოზინი ინტრავენურად;
გ) ვერაპამილი ინტრავენურად; 1211. ავადმყოფის ინსპექციით კისრის მიდამოში აღინიშნება დადებითი ვენური პულსი.
დ) კაროტიდული სინუსის მასაჟი; პალპაციით გამოხატულია გულის საძგერი და ეპიგასტრიული პულსაცია. რომელი სარქვლის
ე) კარდიოვერსია. პათოლოგიურ ცვლილებებს ახლავს ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომები?
ა) ორკარედი სარქვლის ნაკლოვანება;

115
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) სამკარედი სარქვლის ნაკლოვანება;
გ) მიტრალური სტენოზი;
დ) აორტის ხვრელის სტენოზი;
ე) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება.
1212. 69 წლის მამაკაცი დილატაციური კარდიომიოპათიის გამო (განდევნის ფრაქცია -
35%) იღებს შემდეგ მედიკამენტებს: ლიზინოპრილს, ფუროსემიდს, სპირონოლაქტონს.
რომელი მტკიცებულება არის სწორი მის მედიკამენტურ თერაპიასთან მიმართებაში?
ა) აგფ ინჰიბიტორებით თერაპია არაეფექტურია;
ბ) აგფ ინჰიბიტორის კომბინაცია ფუროსემიდთან არ იძლევა შედეგს;
გ) მიზანშეწონილია სპირონოლაქტონით მონოთერაპია;
დ) ლიზინოპრილის მიმართ აუტანლობის (მაგ. ხველის) დროს რეკომენდებულია მისი
შეცვლა ანგიოტენზინის რეცეპტორების ბლოკერებით.
1213. 72 წლის მამაკაცი გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი გულის
უკმარისობით თავს კომფორტულად გრძნობს მოსვენების მდგომარეობაში. მცირე ფიზიკური
დატვირთვა იწვევს ქოშინს, დაღლილობას და გულისფრიალს. მოსვენებული მდგომარეობა
რამდენიმე წუთში უხსნის აღნიშნულ სიმპტომებს. „ნიუ-იორკის გულის ასოციაციის“ („NYHA“)
კლასიფიკაციის მიხედვით რომელ კლასს მიეკუთვნება მოცემული პაციენტი?
ა) კლასი „I“;
ბ) კლასი „II“;
გ) კლასი „III“;
დ) კლასი „IV“.
1214. 68 წლის გულის უკმარისობით დაავადებულ ქალს ღამე ძილის დროს აღენიშნება
სუნთქვის დაახლოებით 10 წამიანი შეჩერება, რასაც მოჰყვება იგივე ხანგრძლივობის
ჰიპერვენტილაციის ეპიზოდები. ეს არ იწვევს პაციენტის გამოღვიძებას. იგი არ ხვრინავს,
დილით მოსვენებულ მდგომარეობაში თავს კარგად გრძნობს, მაგრამ მცირე ფიზიკურ
დატვირთვაზე ეწყება ქოშინი. როგორია პაციენტის მართვის შემდგომი ტაქტიკა?
ა) ელექტროენცეფალოგრაფია;
ბ) გულის უკმარისობის მართვის კორექტირება;
გ) ძილის კვლევის ჩატარება;
დ) ბრონქოდილატატორების დანიშვნა.
1215. წინაგულების ტაქისისტოლური ფორმის ფიბრილაციისა და თრთოლვისთვის
დამახასიათებელია:
ა) პარკუჭების შეკუმშვის სიხშირე წუთში 125 და მეტი;
ბ) პარკუჭების შეკუმშვის სიხშირე წუთში 60 დან 99 მდე;
გ) პარკუჭების შეკუმშვის სიხშირე წუთში 60-ზე ნაკლები;
დ) პარკუჭების შეკუმშვის სიხშირე წუთში 50-ზე ნაკლები.
ე) პარკუჭების შეკუმშვის სიხშირე წუთში 60-ზე ნაკლები.
1216. 24 წლის ჯანმრთელ ქალბატონს გამოუვლინდა დამატებითი ხმიანობა - გვიანი
სისტოლური ტკაცუნი. რომელი პასუხია სწორი?
ა) უმეტეს შემთხვევაში მოცემული პათოლოგიური ხმიანობის მიზეზი შემაერთებელი
ქსოვილის მემკვიდრეობითი პათოლოგიაა;
ბ) ეს პათოლოგია უმრავლეს შემთხვევაში უსიმპტომოდ მიმდინარეობს და რაიმე
სპეციალური მკურნალობა არ ესაჭირეობა;
გ) პაციენტმა უნდა დაიწყოს ასპირინით ყოველდღიური თერაპია;
დ) ამ პათოლოგიის გამოვლენა შეუძლებელია ექოკარდიოგრაფიით.
1217. ობიექტური გამოკვლევის რომელი მონაცემი მიუთითებს აორტული რეგურგიტაციის
არსებობაზე?
ა) კორიგანის პულსი (მაღალი, ხშირი და სწრაფი პულსი);
ბ) ალტერნაციული პულსი;
გ) ბიგემინური პულსი;
დ) პარადოქსული პულსი;
ე) სუსტი და გვიანი პულსი.
1218. 38 წლის ქალს განუვითარდა ჰემოპტიზი, ქოშინი. სხეულის ტემპერატურა ნორმაშია,
გულისცემის სიხშირე 1 წუთში – 110, არტერიული წნევა 108/60 მმ.ვწყ.სვ., ჟანგბადით
სატურაცია ოთახის ჰაერზე 91%. ფილტვის აუსკულტაციით ქვემო წილებში სველი
წვრილბუშტუკოვანი ხასიათის ხიხინი, გულის აუსკულტაციით: ტონები რიტმული,
მწვერვალზე გაძლიერებული (ტკაცუნა) I ტონი და დიასტოლური შუილი, ფილტვის
არტერიიის სარქვლის მოსასმენ წერტილში აქცენტირებული II ტონი. ჩამოთვლილთაგან
რომელი გამოკვლევა გამოავლენს უკეთესად აღწერილი სიმპტომების მიზეზს?
ა) ბრონქოსკოპია;
ბ) გულმკერდის კტ კონტრასტით;
გ) ექოკარდიოგრაფია;
დ) მარჯვენა გულის კათეტერიზაცია;
ე) ზემო სასუნთქი გზების გამოკვლევა ოტორინოლარინგოლოგის მიერ.
1219. 47 წლის ქალს განუვითარდა ჰემოპტიზი, ქოშინი, ქვემო კიდურების მსუბუქი შეშუპება.
სხეულის ტემპერატურა ნორმაშია, გულისცემის სიხშირე 1 წუთში – 110, არტერიული წნევა
108/60 მმ.ვწყ.სვ., ჟანგბადით სატურაცია ოთახის ჰაერზე 91%. ფილტვებზე აუსკულტაციით -
ქვემო წილებში წვრილბუშტუკოვანი სველი ხიხინი. გულის აუსკულტაციით: ტონები
რიტმული, მწვერვალოზე გაძლიერებული (ტკაცუნა) I ტონი და დიასტოლური შუილი,
ფილტვის არტერიიის სარქვლის მოსასმენ წერტილში აქცენტირებული II ტონი. რომელი
მედიკამენტით მკურნალობა შეამცირებს დაავადების სიმპტომებს?
ა) სალბუტამოლი;
ბ) ფუროსემიდი;
გ) ჰეპარინი;
დ) ლევოფლოქსაცინი.
116
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1220. ელექტროკარდიოგრამაზე გამოხატულია: „PQ“ ინტერვალის დამოკლება, ნაადრევი გ) კუშინგის დაავადება;
„დელტა“ ტალღის გაჩენა, „QRS“ კომპლექსის გახანგრძლივება, დისკორდანტული „ST“ დ) თირეოტოქსიკოზი;
მონაკვეთი და „T“ კბილის პოლარობის შეცვლა. მიუთითეთ პათოლოგია: ე) ჰიპერპარათირეოზი.
ა) ფრედერიკის სინდრომი;
ბ) ვოლფ-პარკინსონ-უაიტის სინდრომი; 1225. შაქრიანი დიაბეტით და არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ 65 წლის
გ) ვენკენბახის პერიოდები; ქალბატონს დაეწყო ქოშინი მოსვენებულ მდგომარეობაში. ანამნეზში 5 წლის წინ
დ) ფასციკულური ექსტრასისტოლები. გადატანილი მიოკარდიუმის წინა კედლის გავრცელებული ინფარქტი. ქვემო კიდურები
პასტოზურია. ფილტვების აუსკულტაციით ორივე მხარეს ქვემო წილებში მოისმინება სველი
1221. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ტრიკუსპიდური რეგურგიტაციის პოტენციური მიზეზი არ ხიხინი, რენტგენოლოგიურად მნიშვნელოვანი შეგუბება პულმონალურ სისხლძარღვებში.
არის: ექოკარდიოგრამაზე მარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქცია - 30%. იღებს ლოზარტანს,
ა) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება; კარვედილოლს და ასპირინს. რომელი პრეპარატის ხანგრძლივად დანიშვნა არის
ბ) ინფექციური ენდოკარდიტი; მიზანშეწონილი აღნიშნულ შემთხვევაში?
გ) პულმონური არტერიული ჰიპერტენზია; ა) იზოსორბიდის დინიტრატი;
დ) აორტის კოარქტაცია. ბ) სპირონოლაქტონი;
გ) ჰიდრალაზინი;
1222. 43 წლის მამაკაცს წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის გამო ჩაუტარდა ოპერაცია, დ) კაპტოპრილი.
გართულებები არ ქონია. 1 თვის შემდეგ დანიშნული აქვს ვიზიტი სტომატოლოგთან კბილის
არხის დასაბჟენად. ჩამოთვლილთაგან რომელი დებულება არის სწორი პროფილაქტიკურ 1226. 67 წლის მწეველ მამაკაცს განუვითარდა მარჯვენა თვალში მხედველობის
ანტიბიოტიკოთერაპიასთან მიმართებაში? გარდამავალი დაკარგვის ეპიზოდი, ტკივილი ბეჭთაშუა არეში. რამდენიმე თვეა აქვს
ა) რადგან დაავადებული იყო მარტივი თანდაყოლილი გულის მანკით, პროფილაქტიკური ტკივილი თავის მარჯვენა ნახევარში, დისფაგია. უჩივის „ყბის დაღლას ღეჭვისას“.
ანტიბიოტიკოთერაპია არ არის სჭირდება; ნევროლოგიური სტატუსი ნორმალურია, ფოკალური დეფიციტის გარეშე. პულსი 1 წუთში 72,
ბ) რადგან დეფექტი უკვე კორეგირებულია, პროფილაქტიკური ანტიბიოტიკოთერაპია „TA“-140/85მმ.ვწყ.სვ. ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადება ასოცირდება ამ
საჭირო აღარ არის; მდგომარეობასთან?
გ) პაციენტმა ბაქტერიემიის პოტენციური საფრთხის მქონე დენტალურ პროცედურებს თავი ა) აორტის ანევრიზმა;
უნდა აარიდოს; ბ) აორტის სარქვლის უკმარისობა;
დ) ბაქტერემიული დენტალური პროცედურების დროს ნაჩვენებია პროფილაქტიკური გ) მიტრალური სტენოზი;
ანტიბიოტიკოთერაპია, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც პაციენტს ძგიდის დეფექტის გამო დ) გულის ქრონიკული უკმარისობა.
ოპერაცია ჩატარებულია აქვს უკანასკნელი 6 თვის განმავლობაში.
1227. 32 წლის ქალბატონს აქვს ჩივილები: პერიოდული ტკივილი მუცლის არეში,
1223. 63 წლის მამაკაცი უჩივის პროგრესირებადი ხასიათის ქოშინს და ზურგზე წოლის შებერილობა, შეკრულობის და დიარეის მონაცვლეობა. საკვების მიღება და სტრესი უმძიმებს
გაძნელებას, ტერფების შეშუპებას. გულზე აუსკულტაციით მოისმინება დამატებითი მესამე მდგომარეობას. ტკივილი შედარებით ნელდება დეფეკაციის შემდეგ. თქვენ ეჭვი მიიტანეთ
ტონი. ფილტვების აუსკულტაციით ორივე მხარეს ქვემო წილებში სველი ხიხინი. რა არის გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომზე. რას გააკეთებდით აღნიშნულ შემთხვევაში?
სითხის შეკავების მიზეზი აღნიშნულ შემთხვევაში? ა) გამოიკვლევდით განავალს ოკულტურ სისხლდენაზე;
ა) რენინის დაქვეითება; ბ) დანიშნავდით ციპროფლოქსაცინს;
ბ) ალდოსტერონის მომატება; გ) ჩაატარებდით კოლონოსკოპიურ კვლევას;
გ) ზრდის ჰორმონის მომატება; დ) ჩაატარებდით განავლის საერთო ანალიზს.
დ) ვაზოპრესინის დონის დაქვეითება.
1228. ახალგაზრდა მამაკაცს ხშირად აღენიშნება ნაწლავების გაძლიერებული
1224. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ენდოკრინული არტერიული ჰიპერტენზიის პერისტალტიკა, ნაწლავური კოლიკა, განავალში სისხლიანი ლორწო. იგი გამხდარია,
მიზეზი? აღენიშნება ზემო კიდურების და მუხლების სახსრებში დისკომფორტი. მუცელი რბილი,
ა) პირველადი ალდოსტერონიზმი; მარცხენა ქვემო კვადრანტში შემკვრივებული. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
ბ) ადისონის დაავადება; ა) ცელიაკია;

117
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ნაწლავის ამილოიდური ინფილტრაცია;
გ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
დ) წყლულოვანი კოლიტი.
1229. ახალგაზრდა ქალბატონს აღენიშნება დისფაგია როგორც მყარ, ისე თხიერ საკვებზე.
უძლიერდება საკვების ჩქარი მიღებისას და სტრესულ მდგომარეობაში. მანომეტრიით
საყლაპავის ქვემო სფინქტერის წნევა მოსვენებულ მდგომარეობაში ნორმალურია,
ყლაპვისას სფინქტერის წნევა არ სუსტდება. რომელი მედიკამენტის დანიშვნა არ არის
მიზანშეწონილი?
ა) ჰიდრალაზინის;
ბ) კალციუმის არხის ბლოკერების;
გ) ანტიქოლინერგული პრეპარატის;
დ) საგულე გლიკოზიდების.
1230. ახალგაზრდა ქალს ერთი კვირაა აღენიშნება სიყვითლე, ქავილი, მუქი ლუდისფერი
შარდი. ღვიძლის ფუნქციური სინჯები ზომიერად მომატებულია. ულტრაბგერითი კვლევით
ნაღვლის ბუშტის პათოლოგიური ცვლილებები არ იქნა ნანახი, მაგრამ არ ვიზუალიზდება
ნაღვლის საერთო სადინარი. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ქმედება იქნება
მიზანშეწონილი?
ა) ანტიბიოტიკების დანიშვნა და დაკვირვება;
ბ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფიის წარმოება;
გ) ანტიმიტოქონდრიული ანტისხეულების სეროლოგიური კვლევა;
დ) სისხლის სეროლოგიური კვლევა ვირუსული ჰეპატიტის მარკერებზე.
1231. 59 წლის მამაკაცი ალკოჰოლის ჭარბად მოხმარების შემდგომ მოთავსდა კლინიკაში
შეუჩერებელი ღებინებით და თავბრუსხვევით. პალპაციით მტკივნეულია ეპიგასტრიუმის
მიდამო, მომატებულია მგრძნობელობა მარჯვენა ზედა კვადრანტში, ნაწლავის
პერისტალტიკური ხმიანობა შემცირებულია. მუცლის მარჯვენა და მარცხენა გვერდით
ზედაპირებზე გამოხატულია მოლურჯო, იისფერი ლაქები. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან
რომელია დამახასიათებელი აღწერილი მდგომარეობისათვის?
ა) პანკრეასის გამოხატული კალციფიკაცია ულტრაბგერითი კვლევით;
ბ) მწვავე ენტერიტისთვის დამახასიათებელი რენტგენოლოგიური სურათი;
გ) ნეკროზული პანკრეატიტი კომპიუტერული ტომოგრაფიით;
დ) პანკრეასის ფსევდოცისტები რადიოლოგიური კვლევით.
1232. ცისტური ფიბროზით დაავადებულ ახალგაზრდა ქალს აღენიშნება პანკრეასის
ეგზოკრინული უკმარისობა. რა არ არის დამახასიათებელი აღნიშნული მდგომარეობისთვის:
ა) ვიტამინ „B12“ დეფიციტი;
ბ) ვიტამინ „ A” დეფიციტი;
გ) სტეატორეა;
დ) მელენა.
1233. საშუალო ასაკის მამაკაცს აღენიშნება ანემია, ჰიპოპროტეინემია, ტკივილი მუცელში,
დიარეა, წონის დაქვეითება, ცხელება, ლიმფადენოპათია, ართრალგია. ნაწლავების
ლორწოვანის ბიოიფსიით ნანახი იქნა „PAS“ დადებითი გლიკოპროტეინის შემცველი
მაკროფაგები, „D“ ქსილოზის შეწოვის ტესტი დარღვეულია. მიუთითეთ სავარაუდო
დიაგნოზი:
ა) ლაქტაზას დეფიციტი;
ბ) ცელიაკია;
გ) კრონის დაავადება;
დ) უიპლის დაავადება.
1234. შუა ხნის მამაკაცს აღენიშნება ინტრავენური ნარკომანიის დაახლოებით 20-წლიანი
ანამნეზი. მკურნალობდა ბაქტერიული ენდოკარდიტის გამო. არ იცის თუ როდის დაავადდა
“C” ვირუსული ჰეპატიტით. ვირუსის გენოტიპი 2; ღვიძლის ფუნქციური სინჯები მომატებულია.
ჩაუტარდა ღვიძლის ბიოფსია. ჩამოთვლილთგან რომელი შეიძლება ჩაითვალოს ღვიძლის
ციროზის ჩამოყალიბების პრედიქტორად?
ა) ტრანსამინაზების მომატებული რაოდენობა;
ბ) ღვიძლის ბიოფსიით „ხიდისებრი“ ნეკროზის დადასტურება;
გ) “C” ვირუსული ჰეპატიტი, გენოტიპი 2;
დ) ანამნეზში ბაქტერიული ენდოკარდიტის არსებობა.
1235. ინტრავენური ნარკოტიკების მომხმარებელ ახალგაზრდა მამაკაცს დაახლოებით 5
დღეა აღენიშნება დაღლილობა და შარდის ფერის გამუქება. ობიექტურად გამოხატულია
სიყვითლე, ღვიძლი გადიდებულია და პალპაციით მგრძნობიარე. სისხლის ბიოქიმიური
კვლევით ღვიძლის ფუნქციური სინჯები მომატებულია. ჩამოთვლილი დიაგნოზებიდან
პირველ რიგში რომელზე უნდა იქნეს მიტანილი ეჭვი?
ა) ღვიძლის ციროზი;
ბ) ნაღველკენჭოვანი დაავადება;
გ) “C” ვირუსული ჰეპატიტი;
დ) ბად-კიარის სინდრომი.
1236. 25 წლის ახალგაზრდა ქალს აღენიშნება ქრონიკული დიარეა, წონის კლება.
კახექსიურია. სისხლში ჰემოგლობინის, კალციუმის და ალბუმინის დონე დაბალია.
საფიქრებელია მალაბსორბციის არსებობა. ჩამოთვლილთაგან რომელია უპირატესი
დიაგნოსტიკური ღირებულების გამოკვლევა?
ა) ნაწლავის ბიოფსია;
ბ) ნაწლავების რენტგენოლოგიური კვლევა;
გ) გასტროფიბროსკოპია;
დ) ტესტი სტეატორეაზე.
1237. შუახნის მამაკაცს კრონის დაავადების გამო ჩაუტარდა ქირურგიული ჩარევა.
აღენიშნება ძლიერი დიარეა, წყლისა და ელექტროლიტების დიდი რაოდენობით კარგვა,
ზოგჯერ კრუნჩხვები. რა შეიძლება იყოს ჩამოთვლილი სიმპტომების მიზეზი?
118
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) მოკლე ნაწლავის სინდრომი; ბ) მენეტრიეს დაავადების დროს;
ბ) ადრეული დემპინგ სინდრომი; გ) იშემიური კოლიტის დროს;
გ) გვიანი დემპინგ სინდრომი; დ) წყლულოვანი კოლიტის დროს.
დ) ნაღვლოვანი რეფლუქსი.
1243. 35 წლის მამაკაცს ბოლო 6 თვის განმავლობაში აქვს დაღლილობა და ძილიანობა.
1238. ახალგაზრდა ქალს ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ აღენიშნება სისხლში სუნთქვის სიხშირე 1 წუთში -16, „TA“-130/80მმ.ვწყ.სვ., პულსი 1 წუთში- 70,
არაკონიუგირებული ბილირუბინის მომატება. ღვიძლის სხვა ფუნქციური ტესტები ნორმის ლაბორატორიული გამოკვლევებით „Hb“-7.6გ/დლ. ჩამოთვლილთაგან რომელი
ფარგლებშია, არ აღენიშნება ჰემოლიზი. ჩამოთვლილთაგან რომელი დიაგნოზი გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს აღნიშნულ პაციენტთან?
შეესატყვისება ამ მდგომარეობას? ა) შრატის რკინის გამოკვლევა;
ა) დაბინ-ჯონსონის სინდრომი; ბ) ჰემოგლობინის ელექტროფორეზი;
ბ) როტორის სინდრომი; გ) შრატში ტყვიის რაოდენობის გამოკვლევა;
გ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომი; დ) პერიფერიული სისხლის ნაცხი;
დ) ჟილბერის სინდრომი.
1244. 21 წლის ახალგაზრდა უჩივის სპაზმური ხასიათის ტკივილს მუცლის მარცხენა
1239. 33 წლის ქალბატონს დაუდგინდა პირველადი ბილიური ციროზის დიაგნოზი. ქვემო კვადრანტში და დიარეას. გამოვლევით არ გამოვლინდა ანალური ნახეთქები ან
ჩამოთვლილთაგან რომელია ბილიარული ცირზის რადიკალური მკურნალობის მეთოდი? ფისტულა. კოლონოსკოპიით დადგინდა წყლულოვანი პროქტოსიგმოიდიტი. პაციენტმა
ა) მეტოტრექსატით მკურნალობა; წონაში დაიკლო 7 კგ. მუცლის პალპაციით: მომატებული მგრძნობელობა მარცხენა ქვემო
ბ) აზატიოპრინით მკურნალობა; კვადრანტში. ფარულ სისხლდენაზე განავლის ანალიზი უარყოფითია. სხეულის
გ) ღვიძლის გადანერგვა; ტემპერატურა 37.1“C“0,სუნთქვის სიხშირე წუთში -15, „TA“-120/80მმ.ვწყ.სვ., პულსი 1 წუთში -
დ) ურსოდიოლით მკურნალობა. 65, სხეულის მასის ინდექსი-21. სისხლის საერთო ანალიზში „Hb“-9.9გ/დლ, ლეიკოც.-10.1X
109/ლ. ჩამოთვლილთაგან რისი გაკეთებაა მიზანშეწონილი?
1240. 72 წლის ქალს აღენიშნება მელენა. იგი თეძოს სახსრის არეში ტკივილის გამო ა) ლოპერამიდის დანიშვნა;
იღებდა იბუპროფენს. ენდოსკოპიური კვლევით დაუდგინდა კუჭის წყლული. ბ) აზათიოპრინის დანიშვნა;
ჩამოთვლილთაგან რომელი მეტად წარმოადგენს წყლულის განვითარების მიზეზს? გ) სულფასალაზინის დანიშვნა;
ა) მჟავის გაზრდილი პროდუქცია; დ) ქირურგიული ჩარევა - რეზექცია.
ბ) ანტითრობოციტული ეფექტი;
გ) ჰელიკობაქტერიის აქტივირებული რეპლიკაცია; 1245. 58 წლის ქალს რამოდენიმე საათის წინ აღენიშნა ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა
დ) გასტროპროტექტორული პროსტაგლანდინების სინთეზის დარღვევა. არეში. გამოხატულია სკლერების იქტერობა, პალპაციით მუცლის მარჯვენა ზედა კვადრანტი
მგრძნობიარეა, პერიტონეალური ნიშნების გარეშე, მოისმინება ნაწლავების ხმიანობა.
1241. შუახნის ქალბატონს აღენიშნება დისკომფორტი დილით საკვების მიღების შემდეგ. სხეულის ტემპერატურა - 37.7”C”0, სისხლში ლეიკოციტოზია, ღვიძლის ფუნქციური სინჯები
სვამს ანტაციდს, მაგრამ შედეგი მინიმალურია. ენდოსკოპიური კვლევით დაუდგინდა 12 - მომატებულია. მუცლის ღრუს ულტრაბგერითი გამოკვლევით ნაღვლის საერთო სადინარი
გოჯა ნაწლავის წყლული, ბიოპტატის შესწავლით პროცესის მალიგნიზაცია გამოირიცხა. დილატირებულია, ობტურირებულია ნაღვლოვანი კენჭებით. რა არის ამ პაციენტის მართვის
ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია სწორი გადაწყვეტილება აღნიშნულ შემთხვევაში? შემდეგი საფეხური?
ა) ერდაიკაციული თერაპია პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორისა და ორმაგი ა) ქოლეცისტექტომია;
ანტიბიოტიკოთერაპიის კომბინაციით; ბ) ღვიძლის ბიოფსია;
ბ) მხოლოდ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორით მკურნალობა; გ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია;
გ) ორკვირიანი ანტიბიოტიკოთერაპია; დ) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია.
დ) ბისმუტის პრეპარატით მკურნალობა.
1246. 52 წლის ქალს ეპიგასტრიუმის არეში განუვითარდა ძლიერი ტკივილი ირადიაციით
1242. რომელი დაავადების დროს გვხვდება ენტეროპათია ცილების მნიშვნელოვანი ზურგში და ატარებს სარტყლისებრ ხასიათს. ბოლო 5 საათის განმავლობაში ორჯერ ჰქონდა
დაკარგვით? ღებინება. ანამნეზში შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2 ინსულინდამოკიდებული, არტერიული
ა) ჰიპერსეკრეტორული ქრონიკული გასტრიტის დროს; ჰიპერტენზია, ალკოჰოლიზმი. მუცლის პალპაციით მგრძნობიარეა ქოლედოქოპანკრეასული

119
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ზონა. პაციენტი კონტაქტურია, ორიენტირებულია. ჩამოთვლილთაგან რომელი 1251. სტეატორეას არ იწვევს:
გამოკვლევის შედეგია ყველაზე სპეციფიური ამ შემთხვევაში? ა) ქოლედოქოლითიაზი;
ა) ანემიის არსებობა; ბ) აბეტალიპოპროტეინემია;
ბ) სისხლის შრატში ამილაზას კონცენტრაციის მატება; გ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
გ) განავლის დადებითი ტესტი ცხიმებზე; დ) სალმონელოზი;
დ) რენტგენოგრამაზე პანკრეასის კალციფიკაცია. ე) ცელიაკია.

1247. 41 წლის პაციენტი უჩივის ტკივილს ეპიგასტრიუმის არეში ბოლო რამდენიმე თვეა. 1252. მექანიკურ გაუვალობას არ იწვევს:
თვითნებურად იღებს ანტაციდს. მიუხედავად ამისა, ბოლო თვის განმავლობაში სიმპტომები ა) ჰიპოთირეოზი;
თანდათან გაუარესდა. დისკომფორტი ძლიერდება საკვების მიღების შემდეგ. ეწევა ½ ბ) ჩაჭედილი თიაქარი;
კოლოფ სიგარეტს დღეში და იღებს ალკოჰოლს დაახლოებით კვირაში ერთხელ. გ) პოლიპოზი;
ჩამოთვლილთაგან რომელი ქმედებაა მიზანშეწონილი აღნიშნულ პაციენტთან: დ) ინვაგინაცია,
ა) ანტაციდების გაგრძელება;
ბ) დაკვირვება; 1253. ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის შემთხვევაში დიეტაში უნდა შეიზღუდოს:
გ) პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების დანიშვნა; ა) ცილები;
დ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე. ბ) ცხიმები;
გ) ნახშირწყლები;
1248. 37 წლის ქალს 3 დღის წინ დაეწყო საკვების მიღებასთან დაკავშირებული ძლიერი დ) სითხეები;
ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში. ტკივილი გაძლიერდა ბოლო 12 საათის ე) მინერალური მარილები.
განმავლობაში; იყო ღებინების ორი ეპიზოდი. სხეულის ტემპერატურა 38.0”C”0, „TA“-
146/80მმ.ვწყ.სვ. ჩამოთვლილთაგან რომელია აღნიშნული მდგომარეობის 1254. ნაღველკენჭოვანი დაავადების დროს ადგილი აქვს:
განმაპიროებებლი უხშირესი მიზეზი? ა) ნაღვლის მჟავებისა და ქოლესტერინის თანაფარდობის შემცირებას;
ა) ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანება; ბ) ნაღვლის მჟავების დონის მომატებას;
ბ) ნაღვლის ბუშტის სადინრის ობსტრუქცია ნაღვლოვანი კენჭებით; გ) საკვებ რაციონში ცილების შემცირებას;
გ) ქრონიკული პანკრეატიტი; დ) ქოლესტერინის ჰიპოსეკრეციას.
დ) პანკრეასის თავის კარცინომა.
1255. რას წარმოადგენს სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები?
1249. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი პათოლოგიური მდგომარეობის გამოვლინებაა ა) სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები შედგება ცენტრალური არტერიისა და მისგან
საკვების მიღების შემდეგ ტკივილი გულმკერდის არეში? რადიალურად გამომავალი წვრილი სისხლძარღვებისაგან;
ა) ოსტეოქონდროზი; ბ) კანის ზედაპირული შრის ვენური კაპილარების გაფართოება.
ბ) ტიტცეს სინდრომი; გ) ვენური თრომბოზი;
გ) ნეკნთაშუა ნევრალგია; დ) ჰემანგიომა.
დ) საყლაპავის დიაფრაგმის ხვრელის თიაქარი;
ე) “Herpes Zoster“. 1256. პეპტიური წყლულის ქვემოთ ჩამოთვლილი სამკურნალო საშუალებებიდან, რომელი
მოქმედებს „H+K“+ატფ-აზას დათრგუნვით?
1250. ღვიძლში ნივთიერებათა ცვლის დარღვევით მიმდინარე დისტროფიულ დაავადებებს ა) ომეპრაზოლი;
არ მიეკუთვნება: ბ) ციმეტიდინი;
ა) ჰემოქრომატოზი; გ) რანიტიდინი;
ბ) კარის ვენის თრომბოზი; დ) ალუმინის ჰიდროქსიდი;
გ) ამილოიდოზი; ე) ბისმუტის პრეპარატები.
დ) ვილსონის დაავადება.

120
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1257. შემდეგი სიმპტომოკომპლექსი: კვანძოვანი ერითემა, დიარეა, ცხელება, პერიოდული
ტკივილი მუცლის არეში, ხანგრძლივად არსებული პერიანალური ფისტულები ან აბსცესები, 1262. 58 წლის მამაკაცს თირკმლების ქრონიკული დაავადებით აღენიშნება სისუსტე და
საეჭვოა: სუნთქვის პროგრესირებადი უკმარისობა. სისხლში: კალიუმი - 5,6 მმოლ/ლ; ეკგ-ზე
ა) სკლეროდერმიაზე; აღინიშნება მაღალი „T“ კბილები და „QRS“კომპლექსის გაფართოება. რომელი
ბ) დერმატომიოზიტზე; ქვემოთმოყვანილი საშუალება შეუწყობს ხელს კალიუმის დონის ეფექტურ დაქვეითებას?
გ) კრონის დაავადებაზე ა) ამილორიდი;
დ) სისტემური წითელი მგლურაზე. ბ) სპირონოლაქტონი;
გ) ტრიამტერენი;
1258. ქრონიკულ პანკრეატიტს არ იწვევს: დ) ფუროსემიდი.
ა) ალკოჰოლის ჭარბად მოხმარება;
ბ) თირკმელკენჭოვანი დაავადება; 1263. ხანდაზმულმა მამაკაცმა უკანასკნელი 24 საათის მანძილზე გამოყო 25 მლ შარდი.
გ) კისტური ფიბროზი; უროლოგმა გამოავლინა პროსტატის ჰიპერტროფია. თირკმლის უკმარისობის რომელი
დ) ქრონიკული დუოდენიტი. ქვემოთ ჩამოთვლილი ფორმა აღენიშნება ამ პაციენტს?
ა) პრერენული ოლიგურია;
1259. ალკოჰოლის ჭარბად მომხმარებელმა მამაკაცმა ბოლო რამოდენიმე თვეში დაიკლო ბ) პრერენული ანურია;
10 კგ. მას აღენიშნება ტემპერატურის მომატება ღამის საათებში 38.0“C“0-მდე. მუცლის გ) პოსტრენული ოლიგურია;
პალპაციით ღვიძლი გამოდის ნეკნთა რკალიდან 5 სმ-ით, მკვრივი კონსისტენციის, დ) პოსტრენული ანურია.
ხორკლიანი და მცირედ მტკივნეული. ელენთა არ ისინჯება. სისხლის ანალიზში -
ჰემოგლობინი 10.0 გ/დლ, ლეიკოციტები -10X109/ლ, ედს - 50 მმ/სთ, შარდის ანალიზი- 1264. 25 წლის ქალს აღენიშნება ხშირი შარდვა და ტკივილი შარდვის დროს. შარდში -
ცვლილებების გარეშე. ჩამთვლილთაგან რომელია სავარაუდო დიაგნოზი: ლეიკოციტები >10/მხედველობის არეში. ნიტრატის ტესტი დადებითია. რომელია სავარაუდო
ა) ღვიძლის ალკოჰოლური ციროზი-კიბო; გამომწვევი მიკროორგანიზმი?
ბ) ქრონიკული ჰეპატიტი; ა) „Proteus mirabilis;“
გ) ამებური აბსცესი; ბ) „Candida albicans;“
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზი. გ) „Escherichia coli;“
დ) „Streptococcus pneumonia“.
1260. 52 წლის ქალს, რომელმაც 2 კვირის წინ გადაიტანა ანგინა, განუვითარდა ტკივილი
წელის არეში და ოლიგურია. ობიექტურად: კანის სიფერმკრთალე, სახის შეშუპება, 1265. 12 წლის ბიჭს, რომელიც თვალის ბროლის პათოლოგიის გამო ატარებს სათვალეს,
პროტეინურია 1,0გ/დღეში, მიკროჰემატურია. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი? ზემო სასუნთქი გზების მწვავე ინფექციიდან რამოდენიმე დღის შემდეგ აღენიშნა ჰემატურია,
ა) მწვავე პოსტსტრეპტოკოკული გლომერულონეფრიტი; სმენის დაქვეითება. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?
ბ) პიელიტი; ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტი მინიმალური ცვლილებებით;
გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტი მინიმალური ცვლილებებით; ბ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი;
დ) მემბრანოპროლიფერაციული გლომერულონეფრიტი. გ) ბერჟეს სინდრომი;
დ) ბარტერის სინდრომი;
1261. 53 წლის მამაკაცს აღენიშნება ჰიპოტენზია და გონების დაბინდვა. სისხლში: “pH„- 7.55 ე) ალპორტის სინდრომი.
(ნორმა 7,35-7,45),“PCO2“ 46 მმ.ვწყ.სვ. (ნორმა 35-45მმ.ვწყ.სვ), ბიკარბონატის დონე 39
მმოლ/ლ (ნორმა 21,8-27,2მმოლ/ლ),ნატრიუმი 141მმოლ/ლ (ნორმა 136-145მმოლ/ლ), 1266. ფანკონის სინდრომის დროს ვითარდება მეორე ტიპის ტუბულოაციდოზი,
ქლორი 98მმოლ/ლ (ნორმა 98-107მმოლ/ლ), კალიუმი 3.0(ნორმა 3,5-5,1მმოლ/ლ). მჟავა- ამინოაციდურია, გლუკოზურია, ფოსფატურია, ჰიპერკალციურია. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან
ტუტოვანი წონასწორობის რა ტიპის დარღვევა აღენიშნება პაციენტს? კიდევ რა არის დამახასიათებელი ფანკონის სინდრომისათვის?
ა) მეტაბოლური ალკალოზი; ა) ანემია;
ბ) მეტაბოლური აციდოზი ბ) ოსტეომალაცია;
გ) რესპირაციული აციდოზი; გ) თრომბოციტოპენია;
დ) რესპირაციული ალკალოზი. დ) გონებრივი ჩამორჩენილობა;

121
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ა) შაქრიანი დიაბეტით;
1267. 64 წლის მამაკაცს აღენიშნება მაკროგლოსია, მაჯის გვირაბის სინდრომი, ბ) თირკმლის ტუბერკულოზით;
ჰეპატომეგალია და ჰემორაგიული გამონაყარი თვალბუდის არეში, ამჟამად განუვითარდა გ) ქრონიკული გლომერულონეფრიტით;
შეშუპება და დაუდგინდა ნეფროზული სინდრომი. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი? დ) ქრონიკული პიელონეფრტით.
ა) პირველადი ამილოიდოზი;
ბ) მემბრანული ნეფროპათია; 1272. შარდში „Proteus Mirabilis“-ის არსებობისას, კენჭი, სავარაუდოდ, იქნება:
გ) თირკმლის ტუბერკულოზი; ა) სტრუვიტული (შარდოვანა მაგნიუმის ფოსფატი);
დ) მემბრანულ-პროლიფერაციული გლომერულონეფრიტი. გ) ურატული;
დ) კალციუმის;
1268. შაქრიანი დიაბეტის მქონე 75 წლის მამაკაცს უკანასკნელი რამოდენიმე თვის მანძილზე ე) ცისტინის.
აღენიშნებოდა ხშირი შარდვა, ნიქტურია და ენურეზი; მაგრამ უკანასკნელი 24 საათის
მანძილზე არ გამოუყვია შარდი. აწუხებს ბოქვენზედა დისკომფორტი. არტერიული სისხლის 1273. ნეფროზული სინდრომის დროს ჰიპოპროტეინემიის მიზეზი არ არის:
წნევა არის 150/90მმ.ვწყ.სვ., გულისცემის სიხშირე - 110 ერთ წუთში. რა არის სავარაუდო ა) ალბუმინის ნეფროგენული დანაკარგი;
დიაგნოზი? ბ) ალბუმინის კატაბოლიზმის გაძლიერება თირკმლის მილაკების ეპითელიუმში;
ა) ობსტრუქციული უროპათია; გ) ალბუმინის გადასვლა პლაზმიდან ინტერსტიციულ სითხეში;
ბ) დიაბეტური ნეფროპათია; დ) ჰიპოლიპიდემია.
გ) ჰიპოვოლემია;
დ) მწვავე ტუბულონეკროზი. 1274. თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დროს არტერიული ჰიპერტენზიის
სამკურნალოდ არჩევის პრეპარატია:
1269. 28 წლის მამაკაცს მწვავე რესპირატორული დაავადების შემდეგ პერმანენტულად ა) აგფ-ინჰიბიტორები;
აღენიშნება მიკრო-, ზოგჯერ მაკროჰემატურია. ამჟამად გამოხატული აქვს ზომიერი ცხელება, ბ) ბეტა-ბლოკერები;
წელის ტკივილი, დიზურიული მოვლენები. სისხლში „IgA“-ს შემცველობა მომატებულია. რა გ) კალციუმის არხების ბლოკერები;
არის სავარაუდო დიაგნოზი? დ) შარდმდენები.
ა) ღამის პაროქსიზმული ჰემოგლობინურია;
ბ) “IgA“ნეფროპათია; 1275. რომელი სახსარი ზიანდება ყველაზე ხშირად რევმატოიდული ართრიტის დებიუტში?
გ) გუდპასჩერის სინდრომი; ა) პროქსიმალური ფალანგთაშუა სახსრები;
დ) ვეგენერის გრანულემატოზი. ბ) მენჯ--ბარძაყის სახსარი;
გ) მუხლის სახსარი;
1270. 9 წლის ბავშვს გაციების ფონზე აღენიშნება დაბალი ცხელება, პურპურას ტიპის დ) ხერხემლის სვეტი;
გამონაყარი დუნდულოებსა და ქვემო კიდურებზე, ტკივილი სახსრებში. შარდში: ჰემატურია
და პროტეინურია. იმუნოფლუორესცენციული მიკროსკოპიით მეზანგიუმსა და პერიფერიულ 1276. რევმატოიდული ართრიტისთვის არ არის დამახასიათებელი?
კაპილარებში „IgA“-ს, „IgG“-ს და ფიბრინოგენის მარცვლოვანი დეპოზიტები შეინიშნება. რა ა) ინტერსტიციული პნევმონიტი;
არის სავარაუდო დიაგნოზი? ბ) წილოვანი ინფილტრაცია;
ა) ჰენოხ-შენლაინის პურპურა; გ) სოლიტალური კვანძი ფილტვში;
ბ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი; დ) უნილატერალური ექსუდატი პლევრის ღრუში.
გ) თრომბოზული თრომბოციტოპენიური პურპურა;
დ) პოსტ-სტრეპტოკოკული გლომერულონეფრიტი. 1277. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რევმატოიდული ართრიტის რენტგენოლოგიურად არ
ახასიათებს:
1271. 73 წლის ქალს 20 წელია ანამნეზში აღენიშნება არტერიული ჰიპერტენზია, შაქრიანი ა) ეპიფიზის დესტრუქციული ცვლილებები;
დიაბეტი ტიპი 2. ამჟამად გამოვლინდა ჰიპერქოლესტერინემია, მიკროალბუმინურია, გ) მალთაშუა დისკების დაზიანება და დადაბლება;
გლუკოზურია, ჰიპოსთენურია. გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარე დაქვეითებულია. დ) ეპიფიზური ოსტეოპოროზი;
სავარაუდოდ, რომელი დაავადებით არის განპირობებული აღწერილი სიმპტომები? ე) სახსრების ნაპრალის შევიწროება და ეროზიები.

122
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1278. სკლეროდერმიით დაავადებულ პაციენტს აღენიშნება კანის დიფუზური დაზიანება, 1283. 40 წლის მამაკაცს აღენიშნება ცხელება, ჰემოპტიზი, ტკივილი გულმკერდის არეში.
ავთვისებიანი ჰიპერტენზია, ოლიგურია, შეშუპება, ჰემოლიზური ანემია და თირკმლის უკანასკნელი 1 წლის მანძილზე რამდენჯერმე ჰქონდა ზემო სასუნთქი გზების მწვავე
უკმარისობა. რომელი მედიკამენტით მკურნალობა არის რეკომენდირებული ამ ინფექცია, ეპისტაქსისი და ჩირქოვანი გამონადენი. ობიექტური კვლევით: ცხვირის ძგიდის
შემთხვევაში? უნაგირისებრი დეფორმაცია. გულმკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფიით: ფილტვებში
ა) კაპტოპრილით; მრავლობითი კვანძები. სისხლში: ჰიპერლიპიდემია. შარდში: ჰემატურია. ქვემოთ
ბ) კარვედილოლი; ჩამოთვლილთაგან რომელ ტესტ აქვს ამ შემთხვევაში მაღალი დიაგნოსტიკური
გ) კლონიდინით; ღირებულება?
დ) დილთიაზემით; ა) კანის ღრმა ბიოფსიას;
ე) ნიტროპრუსიდით. ბ) თირკმლების კანგავლით ბიოფსიას;
გ) ფილტვის არტერიის ანგიოგრაფიას;
1279. პირველადი შეგრენის სინდრომის ყველაზე ხშირ ექსტრაგლანდულარულ დ) ფილტვის ქირურგიულ ბიოფსიას.
გამოვლინებას არ მიეკუთვნება:
ა) ტრაქეობრონქიტი; 1284. ბეხჩეტის დაავადებას არ ახასიათებს:
ბ) მეჭეჭოვანი ენდოკარდიტი; ა) ფილტვების ემფიზემა;
გ) პერიფერიული ნეიროპათია; ბ) პირის ღრუს რეკურენტული წყლულები;
დ) რეინოს სინდრომი გ) წყლულოვანი ცვლილებები გენიტალიების მიდამოში;
დ) უვეიტი.
1280. პაციენტი, 6 წლის წინ პირველადი შეგრენის სინდრომის დიაგნოსტირების შემდგომ,
სიმპტომურად მკურნალობდა ცრემლის შემცვლელი პრეპარატებით. ბოლო 3 თვის 1285. სკლეროდერმიის ძირითად სადიაგნოზო ნიშნებს მიეკუთვნება:
განმავლობაში თავი იჩინა ყბისქვეშა და კისრის უკანა ლიმფადენოპათიამ. სისხლში ა) შეგრენის სინდრომი;
აღინიშნება ლეიკოპენია და „C“4 კომპლემენტის დაბალი დონე. რა არის სავარაუდო ბ) რეინოს სინდრომი;
დიაგნოზი? გ) პოლიმიოზიტი;
ა) ამილოიდოზი; დ) ლიმფადენოპათია.
ბ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
გ) აივ ინფექცია; 1286. 31 წლის ქალი, არტერიული ჰიპერტენზიით, აღნიშნავს სახსრების ტკივილს, სახეზე
დ) ლიმფომა; გამონაყარს. ტკივილი დაეწყო 4-5 თვის წინ და მოიცავს ხელის მტევნებს, კოჭის და მუხლის
სახსრებს. სხეულის ტემპერატურა– 37.3“C0“, სუნთქვის სიხშირე 1 წუთში – 20, „TA“-
1281. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან მაანკილოზირებელი სპონდილიტის ყველაზე ხშირი 145/80მმ.ვწყ.სვ., პულსი 1 წუთში –78. ობიექტური კვლევით: წყლულები პირის ღრუში,
ექსტრაარტიკულური გამოვლინება არის: სუსტად გამოხატული შესიება მარცხენა მაჯაზე და მუხლზე. სისხლში ლეიკოციტები -3.2X
ა) ირიდოციკლიტი; 109/ლ, „Hb“-10.2გ/დლ, თრომბოციტები-82.0 X 109/ლ, რა არის ყველაზე სავარაუდო
ბ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება; დიაგნოზი?
გ) მწვავე ენტერიტი; ა) ოსტეოართრიტი;
დ) ექსუდატური პლევრიტი. ბ) რეაქტიული ართრიტი;
გ) ბეჰჩეთის დაავადება;
1282. 53 წლის მამაკაცს აღენიშნება ვასკულიტი. დადგენილი აქვს ცხვირის ძგიდის დ) პოდაგრა;
პერფორაცია და დეფორმაცია. ციტოპლაზმური ანტინეიტროფილური ანტისხეულები („c- ე) სისტემური წითელი მგლურა.
ANCA“) დადებითია. რა არის სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) ჰენოხ-შენლაინის პურპურა; 1287. კვანძოვანი ერითემისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ბ) მემკვიდრეობითი ჰემორაგიული ტელეანგიექტაზია; ა) პალპაციით უმტკივნეულო კანქვეშა კვანძები;
გ) გრანულომატოზური პოლიანგიიტი - ვეგენერის დაავადება; ბ) კვანძების უკუგანვითარება;
დ) ვილებრანდის დაავადება. გ) სახსრების დაზიანება;

123
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ლიმფური კვანძების დაწყლულება. დ) ექსუდაციის გაძლიერებაში.

1288. “CREST” სინდრომს არ ახაისათებს: 1294. გლუკოკორტიკოიდებით მკურნალობა იწვევს:

ა) კარდიტი; ა) სისხლში შაქრის შემცველობის დაქვეითებას;
ბ) რეინოს სინდრომი; ბ) გლუკონეოგენეზის გაძლიერებას;
გ) სკლეროდაქტილია; გ) გლუკონეოგენეზის დაქვეითებას;
დ) ტელეანგიექტაზიები. დ) ნატრიუმის ექსკრეციის გაძლიერებას.

1289. 47 წლის მამაკაცს 3 კვირის წინ აღენიშნა პარესთეზია მარცხენა ქვემო კიდურში, 1295. ალდოსტერონის დეფიციტი იწვევს:
ანამნეზში ინფექციურ–ალერგიული ბრონქული ასთმა. იღებს ფლუტიკაზონს და ა) ჰიპერკალიემიას;
ალბუტეროლის ინჰალაციას. სხეულის ტემპერატურა 36.6 „C0”, “T/A”-150/100 მმ.ვწყ.სვ., ბ) სითხის შეკავებას;
პულსი 1 წუთში 94. სისხლში მკვეთრი ეოზინოფილია. პერინუკლეარული ციტოპლაზმური გ) ნატრიუმის შეკავებას;
ანტისხეულები დადებითი. შარდში პროტეინი, ერითროციტი-5-10 მხ. / არეში, ლეიკოციტი-0-5 დ) ჰიპოკალიემიას.
მხ./არეში. რენტგენოგრამაზე ბილატერალური კვანძოვანი პულმონარული ინფილტრატები.
რომელია ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი? 1296. Releasing - ჰორმონები გამომუშავდება შემდეგ სტრუქტურაში:
ა) ჩარჯ-სტრაუსის დაავადება (ალერგიული გრანულომატოზური ანგიიტი); ა) ჰიპოთალამუსის ბირთვებში;
ბ) გრანულომატოზი პოლიანგიიტთან ერთად; ბ) ჰიპოფიზში;
გ) მიკროსკოპული პოლიანგიიტი; გ) ეპიფიზი;
დ) კვანძოვანი პოლიარტერიიტი. დ) ნათხემი.

1290. ტიტცეს სინდრომი არის: 1297. შაქრიანი დიაბეტის დროს მიოკარდის მწვავე ინფარქტის რისკ-ფაქტორი არ არის:
ა) მკერდ-ლავიწის ართრიტი; ა) ჰიპერლიპიდემია;
ბ) ნეკნების ქონდრიტი (ნეკნ-ხრტილოვანი სინდრომი); ბ) ასაკი;
გ) მორეციდივე პოლიქონდრიტი; გ) დიაბეტის მიმართ გენეტიკური განწყობა;
დ) სახსრების ქონდრომატოზი. დ) სიმსუქნე.

1291. ბეხტერევის დაავადების დროს ხერხემლის დაზიანდება ყველაზე ხშირად იწყება: 1298. ნეიროტრანსმიტერებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი ნივთიერება გარდა:
ა) კისრის ნაწილიდან; ა) ნორადრენალინი;
ბ) წელის ნაწილიდან; ბ) სეროტონინი;
გ) გულმკერდის ნაწილიდან; გ) მელატონინი;
დ) კუდუსუნიდან. დ) ინსულინი.

1292. რევმატული ართრიტისთვის რენტგენოლოგიურად არ არის დამახასიათებელი: 1299. თიმომა კლინიკურად ვლინდება:
ა) ფილტვების ორმხრივი ინტერსტიციული ინფილტრაცია; ა) კუნთების ძლიერი სპაზმით;
ბ) ცალმხრივი პლევრალური გამონაჟონი; ბ) არტერიული ჰიპერტენზიით;
გ) ფილტვის ქსოვილის კვანძოვანი დაზიანება; გ) აქლორჰიდრიით;
დ) წილოვანი ინფილტრაცია. დ) დიარეით;
ე) მიასთენიით.
1293. გლუკოკორტიკოიდების მოქმედების მექანიზმი მდგომარეობს:
ა) ფაგოციტოზის გაძლიერებაში; 1300. პირველადი მასკლეროზირებელი ქოლანგიტი ყველაზე ხშირად ასოცირებულია:
ბ) კაპილარული განვლადობის გაზრდაში; ა) ელენთის აბსცესთთან;
გ) ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებაში; ბ) კრონის დაავადებასთან;

124
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ქრონიკულ ქოლეცისტიტთან; ა) მასის მერყეობა 1500-დან 1800გრ-მდე, სიგრძით 35-დან 40 სმ-მდე;
დ) ქრონიკულ პანკრეატიტთან; ბ) ჰემოგლობინისა და ერითროციტების დაბალი მაჩვენებლები;
ე) წყლულოვან კოლიტთან. გ) დაუხურავი მცირე და გვერდითი ყიფლიბანდები;
დ) სხეულის შუა წერტილი ჭიპის დონეზე;
1301. რომელი ჯგუფის ლიმფური კვანძების ლიმფადენოპათია შეიძლება გამოიწვიოს ე) ფრჩხილები არ ფარავს ბოლომდე საფრჩხილე ფალანგებს.
შორისის მიდამოს ზედაპირული შრეების ინფექციამ:
ა) საზარდულის ლიმფური კვანძების; 1306. როგორია ახალშობილის გულმკერდის გარშემოწერილობის დამოკიდებულება თავის
ბ) პარააორტული ლიმფური კვანძების; გარშემოწერილობასთან:
გ) პერიპორტული ლიმფური კვანძების; ა) გულმკერდის გარშემოწერილობა თავის გარშემოწერილობის ტოლია;
დ) პრეაურიკულარული ლიმფური კვანძების; ბ) გულმკერდის გარშემოწერილობა თავის გარშემოწერილობაზე მეტია;
ე) ჯორჯლის ქვემო არტერიების ლიმფური კვანძების. გ) გულმკერდის გარშემოწერილობა თავის გარშემოწერილობაზე ნაკლებია;
დ) გულმკერდის გარშემოწერილობა თავის გარშემოწერილობაზე 2-ჯერ მეტია.
1302. ქრონიკული პანკრეატიტის ძირითადი ეტიოლოგიური ფაქტორია:
ა) ალკოჰოლი; 1307. დროული ახალშობილის მასის გაორმაგების და გასამმაგების ვადებია:
ბ) ნაღველ-კენჭოვანი დაავადება; ა) 2-3 თვე და 10 თვე;
გ) ჰიპერლიპოპროტეინემია; ბ) 1-2 თვე და 14 თვე;
დ) მასკლეროზირებელი ქოლანგიტი; გ) 4 -5 თვე და 1 წელი;
ე) იდიოპათიური. დ) 6-7 თვე და 1,5 წელი;
ე) 8-9 თვე და 2 წელი.
1303. კლინიკაში მოყვანილია 47 წლის მამაკაცი ტკივილებით მუცლის ზედა ნახევარში,
ღებინება. აღნიშნული ჩივილები დაეწყო 6 საათის წინ. ანამნეზი საყურადღებოა მსგავსი 1308. ფიზიოლოგიური მშობიარობის შემდეგ როდის უნდა იყოს ახალშობილი მიყვანილი
ხასიათის ტკივილებით და ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარებით. BMI=39. t - 36.9℃, HR 90 ძუძუზე:
წუთში, T/A 120/75 მმ. მუცელი პალპაციით მტკივნეული ეპიგასტრიუმსა და ორივე ა) მე-3 დღეს;
ფერდქვეშა მიდამოში პერიტონეალური სიმპტომატიკის გარეშე. ჩაუტარდა მუცლის ღრუს ბ) 6-12 სთ-ის შემდეგ;
რენტგენოლოგიური კვლევა ვერტიკალურ პოზიციაში და ნანახი იქნა მუცლის ზედა ნაწილში გ) პირველივე საათის განმავლობაში;
კენტი რეტროპერიტონეალური ორგანოს მრავლობითი კალცინატები. თქვენი სავარაუდო დ) 8 სთ-ის შემდეგ;
დიაგნოზი: ე) 2-3 სთ-ის შემდეგ.
ა) ღრუ ორგანოს პერფორაცია;
ბ) კალკულოზური ქოლეცისტიტი; 1309. თქვენ სინჯავთ 1 კვირის ახალშობილს, რომელიც იმყოფება ძუძუთი კვებაზე .
გ) აორტის ანევრიზმის რუპტურა; დაბადების წონა 3000 გრ, ამჟამად იგი იწონის 2800 გრამს. დედა გთხოვთ ხელოვნურ
დ) ნეფროლითიაზი; კვების დამატებას. როგორია თქვენი გადაწყვეტილება პაციენტთან მიმართებაში:
ე) ქრონიკული პანკრეატიტი. ა) ვლიდნება წონის პათოლოგიური კლება, აუცილებელია ხელოვნური ნარევის დამატება
ძუძუსთან ერთად - შერეული კვება;
მიმართულება პედიატრია ბ) ბავშვი საჭიროებს დეტალურ გამოკვლევას წონის კლების მიზეზის დასადგენად;
გ) ბავშვი საჭიროებს ხელოვნურ კვებაზე გადაყვანას;
1304. რა იგულისხმება მუცლადყოფნისას "კრიტიკული პერიოდი"-ს ქვეშ: დ) ძუძწონის დანაკლისი ფიზიოლოგიურია, დაბადების წონა აღდგება 7-14 დღეს, ძუძუთი
ა) ინტრანატალური პერიოდი; კვება უნდა გაგრძელდეს
ბ) ემბრიონული - ორგანოგენეზის პერიოდი;
გ) სამშობიარო წყელბის ნაადრევი დაღვრა; 1310. რომელი ქვემოთმოყვანილი მიეკუთვნება ხსენის თვისებას?
დ) გვიანი ფეტალური პერიოდი. ა) კაზეინის მაღალი დონე;
ბ) დაბალი ხვედრითი წონა;
1305. დროული ახალშობილის დამახასიათებელი ნიშნებია: გ) მომჟავო სუნი;

125
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) მაღალი კალორიულობა; ბ) ერითროპენია;
გ) ჰემოგლობინის მაღალი რაოდენობა;
1311. რომელ ნახშირწყალს შეიცავს ქალის რძე: დ) ანემია;
ა) გლუკოზას; ე) რეტიკულოპენია.
ბ) გალაქტოზას;
გ) ფრუქტოზას; 1317. რეტიკულოციტების რაოდენობა პირველი ათი დღის განმავლობაში:
დ) ლაქტოზას; ა) მკვეთრად მცირდება;
ე) სახაროზას. ბ) მკვეთრად მატულობს;
გ) მთლიანად ქრება;
1312. რომელი ქვემოთმოყვანილი მოსაზრებაა მცდარი: დ) ჯერ მცირდება და მერე მატულობს;
ა) ქალის რძე შიცავს მალტაზასა და კატეფსინის ფერმეტნებს; ე) ჯერ მატულობს და მერე მცირდება.
ბ) ხსენი მდიდარია შრატის ცილებით ლაქტალბუმინითა და ლაქტგლობულინით;
გ) ქალის რძის ცხიმი ძირითადად წარმოდგენილია საშუალოჯაჭვოვანი პოლიუჯერი 1318. როგორ იცვლება კუნთოვანი ქსოვილის ქიმიური შემადგენლობა ასაკთან ერთად:
ცხიმოვანი მჟავებით; ა) მატულობს წყალი და მკვრივი ნივთიერება, კლებულობს მიოსტრომინი;
დ) ქალის რძეში “D” ვიტამინის დაბალი შემცველობის გამო საჭიროა მისი დამატება ბ) წყალი და მკვრივი ნივთიერება მცირდება, მატულობს მიოსტრომინი;
პრევენციის მიზნით; გ) სარკოპლაზმის რაოდენობა მატულობს;
ე) ხსენი ხასიათდება სუსტი საფაღარათო თვისებთ. დ) სარკოპლაზმის რაოდენობა უცვლელია;
ე) მიოსტრომინის რაოდენობაზე ასაკი არ მოქმედებს.
1313. ემბრიონის სისხლის წარმოქმნა წარმოებს:
ა) ყვითრის პარკის კედელში; 1319. ახალშობილთა კუნთოვანი სისტემის თავისებურებიდან უნდა აღინიშნოს:
ბ) გულის კუნთში; ა) კუნთთა ტონუსის დაქვეითება;
გ) ლიმფურ ჯირკვლებში; ბ) კიდურების გამშლელი კუნთების ჰიპერტონია;
დ) თირკმელებში; გ) კიდურბის მოხმრელი კუნთების ჰიპერტონუსი:
ე) ძვლის ტვინში. დ) ზედა კიდურების ფიზიოლოგიური ჰიპოტონია;

1314. რა თავისებურებით ხასიათდება ლეიკოციტური ფორმულა დაბადების პირველი 12 1320. პირველი სარძევე კბილის ამოჭრის ვადები:
საათის განმავლობაში: ა) 2-3 თვე;
ა) ლეიკოციტოზითა და ფორმულის მარცხნივ გადახრით; ბ) 8-9 თვე
ბ) ლეიკოპენიით და ფორმულის უცვლელობით; გ) 4-5 თვე;
გ) მაღალი ეოზინოფილიით; დ) 6-8 თვე;
დ) მონოციტოზით;
ე) ლეიკოპენიით და ლიმფოციტოზით. 1321. სარძევე კბილებიდან პირველად ამოიჭრება:
ა) ეშვები;
1315. პირველი წლის განმავლობაში ბავშვის სისხლისთვის დამახასიათებელია: ბ) ზედა გვერდითი საჭრელი კბილები;
ა) ერითროპენია; გ) ქვედა შუა საჭრელი კბილები;
ბ) ლიმფოციტოზი; დ) ზედა პრემოლარები;
გ) მონოციტოზი; ე) ქვედა პრემოლარები.
დ) ლეიკოპენია;
ე) ნეიტროფილოზი. 1322. სარძევე კბილების ამოჭრა იწყება შემდეგი თანმიმდევრობით:
ა) პრემოლარები, მოლარები, საჭრელი კბილები;
1316. ახალშობილებში წითელი სისხლისთვის დამახასიათებელია: ბ) ქვედა შუა საჭრელი კბილები, ზედა შუა საჭრელი და ზედა გვერდითი საჭრელი კბილები;
ა) ჰემოგლობინის დაბალი რაოდენობა; გ) ზედა გვერდითი საჭრელი კბილები, ქვედა შუა საჭრელი კბილები;

126
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ეშვები, ზედა და ქვედა პრემოლარები; ა) დაბადებიდან სიცოცხლის მე-7 დღეს;
ე) ზედა შუა საჭრელი კბილები, ქვედა ეშვები და პრემოლარები. ბ) პერიოდს კვერცხუჯრედის განაყოფიერებიდან მშობიარობამდე;
გ) პერიოდს ორსულობის 22-ეკვირიდან სიცოცხლის მე-7 დღემდე;
1323. როდის ამოიჭრება პირველი მუდმივი კბილები: დ) პერიოდს ორსულობის 28-ეკვირიდან სიცოცხლის 1 თვემდე.
ა) 2-3 წლის ასაკში;
ბ) 8-9 წლის ასაკში; 1330. ბავშვის ოპტიმალურ ინტელექტუალურ განვითარებას უზრუნველყოფს:
გ) 3-4 წლის ასაკში; ა) ბუნებრივი კვება;
დ) 5-7 წლის ასაკში. ბ) ხელოვნური კვება ადაპტირებული ნარევებით;
გ) კვება მინერალური ნივთიერებებით და ვიტამინებით გამდიდრებული ხელოვნური
1324. ნაყოფს პლაცენტიდან სისხლი მიეწოდება: ნარევებით;
ა) ჭიპის არტერიით; დ) შერეული კვება.
ბ) ჭიპის ვენით;
გ) არანციის ვენური სადინარით; 1331. ბავშვის ნორმალური ზრდა-განვითარება მოიცავს ყველა ჩამოთვლილ პარამეტრს,
დ) ბოტალის სადინარით; გარდა:
ა) წონა ორმაგდება 4-5 თვის ასაკში;
1325. მუცლადყოფნის პერიოდში ჟანგბადით ყველაზე მეტად გამდიდრებული სისხლით ბ) წონა სამმაგდება 1 წლისთვის;
მარაგდება: გ) დროული ახალშობილი სიცოცხლის პირველ დღეებში იკლებს დაბადების წონის 6-10 %-
ა) მარცხენა გული; მდე;
ბ) ღვიძლი; დ) წონის ნამატი პირველი წლის განმავლობაში შეადგენს დღეში 15 გ-ს;
გ) ფილტვები; ე) წონის ინდივიდუალური დიაგრამის განთავსება 3-დან 97 ცენტილამდე ნორმის
დ) მარჯვენა პარკუჭი; ფარგლებშია;
ე) აორტის დაღმავალი ტოტი.
1332. რა ასაკში იწყებს ნორმალური განვითარების ჯანმრთელი ბავშვი ლაპარაკს 3
1326. რა უწყობს ხელს დედის რძის საკმარისი რაოდენობით გამომუშავებას: სიტყვიანი წინადადებებით?
ა) ძუძუთი კვება მკაცრად დაცული საათობრივი რეჟიმით; ა) 2 წლის;
ბ) ძუძუთი კვებასთან ერთად ხელოვნური საკვების დამატება; ბ) 5 წლის;
გ) ბავშვის მოთხოვნითი კვება და ძუძუს ხშირი დაცლა ; გ) 1 წლის;
დ) ძუძუთიკვება 6-ჯერმაინცდღე-ღამეში. დ) 1 წლამდე;
ე) 3 წლის;
1327. "რძის ნაკლებობის" განვითარების უხშირესი მიზეზია:
ა) ქალის ჭარბი წონა; 1333. ჩამოთვლილთაგან რომელი ვიტამინის მიწოდება არის საჭირო ახალშობილობისთვის
ბ) მცირე ზომის სარძევე ჯირკვალი; რუტინულად?
გ) სითხის მცირე რაოდნეობით მიღება; ა) ვიტამინ „A";
დ) ძუძუთი იშვიათი კვება. ბ) ვიტამინ „E";
გ) თუთიას;
1328. "რძის ნაკლებობის" სინდრომის გამოსწორების მიზნით რეკომენდებულია: დ) ვიტამინ „K";
ა) სარძევე ჯირკვლის მასაჟი; ე) კალიუმს;
ბ) დიდი რაოდენობით სითხის მიღება;
გ) ძუძუთი ხშირი კვება; 1334. ძუძუთი კვებას ხელოვნურ კვებასთან შედარებით აქვს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი
დ) კვებათა შორის ინტერვალის გაზრდა. უპირატესობა, გარდა:
ა) დედის რძეში არსებულ ანტისხეულებს დამცველობითი უნარი აქვთ;
1329. პერინატალური პერიოდი მოიცავს:

127
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ძუძუთი კვებაზე მყოფი ბავშვები არ საჭიროებენ არც ერთი მიკროელემენტის და გ) რკინა დეფიციტური ანემია;
ვიტამინის დამატებას; დ) ბ 12 დეფიციტური ანემია;
გ) დედის რძეში არსებული ცილების დიდი ნაწილი წარმოდგენილია შრატის ცილებით; ე) ჰიპოპროტეინემია;
დ) ძუძუთი კვებაზე მყოფი ბავშვები ნაკლებად არიან მიდრეკილნი ალერგიისკენ;
1340. ბავშვობის ასაკის პერიოდებიდან რომელი არ შეესაბამება მითითებულ ვადებს?
1335. ოჯახის ექიმის მეთვალყურეობის ვიზიტის დროს აღმოჩნდა, რომ ბავშვის წონა ა) ახალშობილობა - დაბადებიდან 40 დღე;
დაბადების წონასთან შედარებით გასამმაგდა. რა ასაკისაა ბავშვი? ბ) ადრეული მოზარდობა -11-14 წელი;
ა) 4-5 თვის; გ) ძუძუმწოვრობის ასაკი - 28 დღიდან 1 წლამდე;
ბ) 3 წლის; დ) სკოლამდელი ასაკი - 3-6 წელი;
გ) 7-10 დღის; ე) შუა მოზარდობა - 14-17 წელი;
დ) 2 წლის;
ე) 1 წლის; 1341. ახალშობილის ხელის გულზე ცერის დაჭერისას, იგი პირს გააღებს და თავს წამოწევს.
ახალშობილთა რომელი რეფლექსი გამოვიწვიეთ?
1336. დროული ახალშობილისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი დებულება, ა) მოროს რეფლექსი;
გარდა: ბ) ბაბინსკის რეფლექსი;
ა) იწონის 3 კგ-ს; გ) ცოცვის რეფლექსი;
ბ) მხრის სარტყელზე, სახეზე და კიდურებზე აღენიშნება ღინღლი; დ) ხელ-გულ ნიკაპის რეფლექსი;
გ) სუნთქვის სიხშირე წუთში აქვს 40; ე) ტაცების რეფლექსი.
დ) ვლინდება მომხრელთა ჰიპერტონუსი;
ე) ფხიზელ მდგომარეობაში ვლიდნება ათეტოზური არაკოორდინირებული მოძრაობა; 1342. ახალშობილის ტერფზე თითების ქვეშ ცერის დაჭერისას, ბავშვის ფეხის თითები
მოიხრება ტერფის ძირისკენ. ახალშობილთა რომელი რეფლექსი გამოვიწვიეთ?
1337. გამოთვალეთ აპგარის ქულა თუ ახალშობილს უვლინდება აკროციანოზი, ა) მოროს რეფლექსი;
გულისცემის სიხშირე წუთში 90, სუსტი და არარეგულარული სუნთქვა, კუნთთა მცირე ბ) პარავერტებრალური რეფლექსი;
ჰიპოტონია და ცხვირში კათეტერის შეყვანაზე გრიმასა: გ) ძებნის რეფლექსი;
ა) 3 ქულა; დ) ტაცების ქვედა რეფლექსი;
ბ) 8 ქულა; ე) ბაბინსკის რეფლექსი.
გ) 2 ქულა;
დ) 9 ქულა; 1343. მუცლადყოფნის პერიოდში ნაყოფის ჟანგბადით მომარაგების უკმარისობის პირველი
ე) 5 ქულა; ნიშანია:
ა) ნაყოფის გულისცემის სიხშირე-წუთში 160 და მეტი;
1338. რომელი გართულების რისკია ყველაზე მაღალი გესტაციის 30 კვირაზე დაბადებული ბ) ნაყოფის გულისცემის სიხშირე-წუთში 100 და ნაკლები;
ახალშობილისთვის? გ) სანაყოფე სითხეში მეკონიუმის გამოჩენა;
ა) მეკონიური ასპირაცია; დ) ნაყოფის ბრადიკარდია ჭინთვებს შორის პერიოდში;
ბ) ახალშობილთა რესპირაციული დისტრეს-სინდრომი; ე) ნაყოფის გულის ტონების მოყრუება.
გ) ჰიპერგლიკემია;
დ) ჰიპერკალცემია; 1344. ახალშობილთა ჰორმონალურ კრიზს არ მიეკუთვნება:
ე) პოლიციტემია; ა) სარძევე ჯირკვლების გაჯირჯვება;
ბ) მეტრორაგია;
1339. 10 თვის ბავშვს, რომელიც იმყოფება დედის რძეზე, დამატებითი საკვების გარეშე, გ) ტრანზიტორული ოლიგურია;
სავარაუდოა რომ განუვითარდეს: დ) დესქვამაციური ვულვოვაგინიტი;
ა) სისტემური ჰიპერტენზია; ე) ახალშობილთა მილია.
ბ) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტი;

128
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1345. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ მიეკუთვნება დღენაკლული დ) ქორიორეტინიტი;
ახალშობილის მორფოლოგიურ ნიშანს?
ა) ჭარბთმიანობა; 1351. ახალშობილთა ქლამიდიოზისთვის დამახასიათებელია:
ბ) ყურის რბილი ნიჟარები; ა) კონიუნქტივიტი, პნევმონია;
გ) სხეულის შუა წერტილი ჭიპის ქვემოთ; ბ) სიყვითლე, პეტექიური გამონაყარი კანზე;
დ) კისრის ფრთისებრი ნაოჭი; გ) ქორიორეტინიტი და ჰიდროცეფალია;
ე) ფრჩხილები ბოლომდე არ ფარავს თითის ფალანგებს. დ) მიკროცეფალია და თავის ტვინის კალციფიკატები;
ე) ოსტეომიელიტი.
1346. დღენაკლული ახალშობილის დამახასიათებელი მორფოლოგიური ნიშანია:
ა) კისრის ფრთისებრი ნაოჭი; 1352. რიტერის ექსფოლიაციური დერმატიტის გამომწვევია:
ბ) ღინღლით დაფარული სხეული, ზოგჯერ სახე; ა) ლურჯ-მწვანე ჩირქმბადი ჩხირი;
გ) პოლიდაქტილია; ბ) პროთეუსი;
დ) ეპიკანტუსი; გ) ოქროსფერი სტაფილოკოკი;
ე) ბრტყელტერფიანობა. დ) კლეფსიელა;
ე) სალმონელა.
1347. ახალშობილთა ფილტვის ჰიპოპლაზიის დროს რენტგენოგრამაზე არ აღინიშნება:
ა) ნეკნთაშორისი სივრცეების შევიწროება; 1353. რიტერის ექსფოლიაციური დერმატიტის დროს გამონაყარის პირველი ელემენტები
ბ) სისხლძარღვოვანი სურათის გაძლიერება; გამოჩნდება:
გ) დიაფრაგმის თაღის შედარებით მაღალი დგომა; ა) თავის თმიან ნაწილზე;
დ) შუასაყრის ცდომა დაავადებულ მხარეზე; ბ) სახის ქვედა ნაწილზე, ტუჩების ირგვლივ, ცხვირისა და ნიკაპის არეზე;
გ) კიდურებზე;
1348. ნაყოფის სურფაქტანტის გამომუშავების დონის დადგენა, ფილტვის ქსოვილის დ) დუნდულებზე;
სიმწიფის შეფასება შეიძლება: ე) სხეულის ქვედა ნაწილზე.
ა) სანაყოფე სითხეში ლეციტინის კონცენტრაციის განსაზღვრით;
ბ) სანაყოფე სითხეში ლეციტინისა და სფინგომიელინის კონცენტრაციის და შეფარდების 1354. სეფსისის ქვემოთ ჩამოთვლილ გართულებათაგან რომელია პროგნოზულად ყველაზე
განსაზღვრით; მძიმე?
გ) სანაყოფე სითხეში ლეციტინისა და პალმიტინმჟავას კონცენტრაციის განსაზღვრით; ა) პარაპროქტიტი;
დ) სანაყოფე სითხეში პალმიტინმჟავასა და სფინგომიელინის კონცენტრაციის განსაზღვრით. ბ) ოსტეომიელიტი;
გ) სეფსისურიშოკი;
1349. ახალშობილებში ჰიალინური მემბრანის პათოგენეზში მთავარ რგოლად მიჩნეულია: დ) წყლულოვან-ნეკროზულ იენტეროკოლიტი ნაწლავის პერფორაციით;
ა) ერითროციტების გაძლიერებული დაშლა; ე) უროსეფსისი.
ბ) ახალშობილთა აპნოე;
გ) სურფაქტანტის დეფიციტი; 1355. ახალშობილებში ოსტეომიელიტით გართულებული სეფსისის დროს კლინიკურად არ
დ) დიაბეტური ფეტოპათია; გამოვლინდება:
ე) ალფა-ანტიტრიპსინის მემკვიდრეობითი დეფიციტი. ა) დაზიანებული კიდურების მოძრაობის შეზღუდვა;
ბ) მკვეთრი ტკივილი კიდურის პალპაციის დროს;.
1350. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ არის დამახასისთებელი ახალშობილთა გ) ახლომდებარე სახსრის შესიება და კონტრაქტურა;
სეფსისისათვის? დ) ჰემართროზები;
ა) ცხელება; ე) დაზიანებული სახსრის იძულებითი მდებარეობა.
ბ) სხეულის მასის დაკლება;
გ) ნერვული, სასუნთქი, გულ-სისხლძარღვთა და საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ 1356. თანდაყოლილი ციტომეგალიის დროს ახალშობილებში მხედველობის ორგანოს
ცვლილებები; მხრივ პათოლოგია ვლინდება:

129
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) კონიუქტივიტის სახით; დ) თანდაყოლილი ტუბერკულოზი;
ბ) ქორიორეტინტიის სახით; ე) თანდაყოლილი ათაშანგი.
გ) მხედველობის ნერვის ატროფიის სახით;
დ) კატარაქტის, სახით; 1362. ახალშობილის ნეიროსონოსკოპიით დადგინდა ტვინში კალციფიკატების არსებობა.
ე) ბიტოტის ლაქების გაჩენით. რომელ თანდაყოლილ ინფექციაზე შეიძლება იქნას ეჭვი მიტანილი?
ა) თანდაყოლილი ლისტერიოზი;
1357. ახალშობილის ხელის გულებზე საჩვენებელი თითის მოთავსებისას იგი მასმოეჭიდა. ბ) თანდაყოლილი ქლამიდიოზი;
ზოგჯერ შეიძლება ჩამოეკიდოს კიდეც. რომელი რეფლექსი გამოიწვიეთ? გ) თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზი;
ა) ტაცების ზედა რეფლექსი; დ) თანდაყოლილ იათაშანგი;
ბ) ხელ-გულ ნიკაპის რეფლექსი; ე) თანდაყოლილი მიკოპლაზმური ინფექცია.
გ) ძებნის რეფლექსი;
დ) მოროს რეფლექსი; 1363. პილოროსპაზმის წამყვანი სიმპტომი ღებინება ახალშობილებში გამოვლინდება:
ე) პერესის რეფლექსი. ა) დაბადებისთანავე;
ბ) მე-10 _ მე-12 დღიდან;
1358. პერინატალური პერიოდი იყოფა შემდეგ მონაკვეთებად: გ) მე-7 _ მე-10 დღიდან;
ა) ინტრანატალური და ადრეული ნეონატალური პერიოდი; დ) მე-15 _ მე-20 დღიდან;
ბ) გვიანი ფეტალური, ინტრანატალური და ადრეული ნეონატალური პერიოდი; ე) მე-9 _ მე-12 დღიდან.
გ) ადრეული ფეტალური, გვიანი ფეტალური და ინტრანატალური პერიოდი;
დ) ადრეული და გვიანი ფეტალური პერიოდი; 1364. პილოროსტენოზის წამყვანი სიმპტომი ღებინება ახალშობილებში გამოვლინდება:
ე) ადრეული და გვიანი ფეტალური, ინტრანატალური და ადრეული ნეონატალური ა) დაბადებისთანავე;
პერიოდი. ბ) მე-14 _ მე-20 დღეზე;
გ) მე-7 _ მე-10 დღეზე;
1359. ახალშობილებში თანდაყოლილი ლისტერიოზის დროს თავის ტვინში ხშირად დ) მე-3 _ მე-8 დღეზე;
გამოვლინდება: ე) მე-2 _ მე-5 დღეზე.
ა) კალციფიკატების არსებობა;
ბ) მრავლობითი გრანულომის არსებობა; 1365. ახალშობილთა ტოქსიკური ერითემის დროს კლინიკურად გამოვლინდება:
გ) ფსევდოჰემორაგიული კისტის არსებობა; ა) ჰიპერკერატოზის მოვლენები;
დ) გრანულომისა და კისტის არსებობა; ბ) ზოგადი ერითემის ფონზე სწრაფად გარდამავალი პოლიმორფული გამონაყარი;
ე) კალციფიკატებისა და კისტის არსებობა. გ) კანისა და კანქვეშა ქსოვილის შესქელება;
დ) ნესტოებისა და ცხვირის წვერზე ქინძისთავისოდენა მოთეთრო-მოყვითალო მრგვალი
1360. ახალშობილთა ქლამიდიური პნევმონიისათვის პათოგნომური ნიშანია: ფორმის წერტილოვანი წარმონაქმნები;
ა) ყივანახველას ტიპის ხველა რეპრიზების არ არსებობით; ე) პაპულოზური გამონაყარი.
ბ) მშრალი ხველა;
გ) ხველა სისხლიანი ნახველით; 1366. ქვემოთ აღნიშნული რომელი მუცლად ყოფნის ინფექციისათვის არის სპეციფიკური
დ) ხველა იშვიათი, პროდუქციული. სანერწყვე ჯირკვლების დაზიანება?
ა) ფეტალური ჰეპატიტისათვის;
1361. ნეონატალურ პერიოდში გამოვლინებული რომელი თანდაყოლილი ინფექციისათვის ბ) ტოქსოპლაზმოზისათვის;
არის დამახასიათებელი: რინიტი, დასაწყისში გამჭვირვალე, სეროზული, ხოლომო გვიანებით გ) ჰერპესვირუსული ინფექციისათვის;
ჩირქოვან-სისხლიანი გამონადენით და ქერქებით: დ) ციტომეგალიისათვის;
ა) თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზი; ე) ლისტერიოზისათვის.
ბ) თანდაყოლილი ქლამიდიოზი;
გ) თანდაყოლილი ლისტერიოზი;

130
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1367. რომელი თანდაყოლილი ინფექციისათვის არის დამახასიათებელი ტრიადა გამკვრივება. ნაოჭი არ იქმნება. თითის დაჭერით ნაჭდევი არ ვითარდება. რომელ
ჰიდროცეფალია, ქორიორეტინიტი, ტვინში კალციფიკატები? პათოლოგიაზე იფიქრებთ?
ა) ფეტალური ჰეპატიტისათვის; ა) სკლერემა;
ბ) ციტომეგალიისათვის; ბ) სკლეროდერმა;
გ) ათაშანგისათვის; გ) პემფიგუსი;
დ) ტოქსოპლაზმოზისათვის; დ) სებორეული დერმატიტი;
ე) მიკოპლაზმოზისათვის. ე) სტაფილოდერმია.

1368. რა რეკომენდაცია უნდა მივცეთ დედას, პირველ რიგში, ლაქტაციის სტიმულირების 1373. რა არის განავლოვანი მასებით ღებინების მიზეზი ახალშობილებში:
მიზნით? ა) აეროფაგია
ა) E ვიტამინი. ბ) პილოროსტენოზი
ბ) რეფლექსოთერაპია; გ) ადრენო გენიტალური სინდრომი
გ) ულტრაიისფერი სხივებით სარძევე ჯირკვლის დასხივება; დ) ნაწლავური გაუვალობა
დ) ძუძუთი ხშირი კვება; ე) მეკელის დივერტიკული
ე) ჰორმონოთერაპია.
1374. ინტრავენტრიკულური ჰემორაგია ყველაზე ხშირია:
1369. ახალშობილს აღენიშნება ჰიპერბილირუბინემია არაპირდაპირი ბილირუბინის ა) დღესრულ ახალშობილებში
მომატების ხარჯზე. რომელ დაავადებაზე იფიქრებთ? ბ) ვადაგადაცილებულ ახალშობილებში
ა) ახალშობილთა ჰემოლიზური დაავადება; გ) ღრმა დღენაკლულებში
ბ) ნეონატალური ჰეპატიტი; დ) პრენატალური ჰიპოტროფიის მქონე ახალშობილებში
გ) დუბინ-ჯონსონისს ინდრომი; ე) ახალშობილებში მუცლადყოფნის განვითარების შეფერხებით
დ) სანაღვლე გზების ატრეზია;
ე) გალაქტოზემია. 1375. ქვემოთ ჩამოთვლილ ანტიბიოტიკებიდან რომელია პირველი რიგის პრეპარატი
თანდაყოლილი სიფილისის მკურნალობისას:
1370. ახალშობილებში თანდაყოლილი მუკოვისციდოზი უხშირესად მანიფესტირდება: ა) პენიცილინ - G
ა) მეკონიური ილეუსის ფორმით; ბ) გენტამიცინი
ბ) პანკრეასის უკმარისობის ფორმით; გ) ერითრომიცინი
გ) ღვიძლისკისტო-ფიბროზული ფორმით; დ) ციპროფლოქსაცინი
დ) ფილტვისმიერი ფორმით; ე) კლაფორანი
ე) ნაწლავური და ფილტვისმიერი ფორმით.
1376. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადებისათვის არის პათოგნომური
1371. ახალშობილს აღენიშნა ჰიპერბილირუბინემია პირდაპირი ბილირუბინის მომატების აუსკულტაციით ყურყური გულმკერდის საპროექციო არეზე:
ხარჯზე, რომელ დაავადებაზე შეიძლება იქნას მიტანილი ეჭვი ამ შემთხვევაში? ა) თანდაყოლილი ლომბალური ემფიზემა
ა) დუბინ-ჯონსონის სინდრომზე; ბ) ფილტვის თანდაყოლილი ჰიპოპლაზია
ბ) პოლიციტემიაზე; გ) შეშუპებით-ჰემორაგიული სინდრომი
გ) ჰეპატომის არსებობაზე; დ) მეკონიუმის ასპირაციის სინდრომი
დ) ჰემოლიზურ დაავადებაზე; ე) დიაფრაგმის თიაქარი
ე) დედის რძით განპირობებულ სიყვითლეზე.
1377. თუ ბავშვს განუვითარდა დაჭიმული პნევმოთორაქსი, მაშინ შუასაყარის ორგანოები:
1372. 1 კვირის დღენაკლულ ახალშობილს მუხლის, სახის, ბარძაყის, დუნდულოს, ტანისა ა) გადაინაცვლებენ დაზიანების მხარეს
და ზემო კიდურების მიდამოებში განუვითარდა კანისა და კანქვეშა ცხიმოვანი ქსოვილის ბ) გადაინაცვლებენ საღი ფილტვის მხარეს
გ) დარჩებიან ადგილზე

131
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) შეიძლებაგადაინაცვლონ, როგორც დაზიანების, ისე საღი ფილტვის მხარეს 1383. 7 დღის ახალშობილის პატრონაჟის დროს კგამოვლინდა : მუცლის ქვედა ნახევრში,
კიდურებზე, დუნდულებზე ბუშტუკოვანი გამონაყარი, რომლის დიამეტრი ვარიებილურია
1378. არტერიული სადინრის დახურვას ხელს უწყობს: (ზომები 0,5სმ-დან 1.5 სმ დიამეტრის, სავსესე როზულ-ჩირქოვანი შიგთავსით და
ა) ტალაზოლინი რამდენადმე ინფილტრირებული ერითრემატოზული ლაქების ფონზე). ბუშტების
ბ) ინდომეტაცინი მთლიანობის დარღვევისას რჩება ეროზიები. ქერქი ბუშტუკების ადგილზე არ წარმოიქმნება.
გ) დოპამინი ბავშვის საერთო მდგომარეობა დამაკმაყოფლებელია. აღენიშნება სუბფებრილური
დ) ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი ტემპერატურა. თქვენი წინასწარი დიაგნოზი:
ა) თანდაყოლილი ბულოზური ეპიდერმოლიზი;
1379. ბილირუბინის კონიუგაციის დეფექტით განპირობებული ახალშობილთა სიყვითლე ბ) თანდაყოლილი სიფილისი;
აღინიშნება: გ) ლაიელას სინდრომი;
ა) ჟილბერის დაავადების დროს; დ) რიტერის ექსფოლიაციური დერმატიტი;
ბ) დუბინ-ჯონსის სინდრომის დროს; ე) პემფიგუსი.
გ) სანაღვლე გზების ატრეზიის დროს;
დ) ჰემოლიზური ანემიის დროს; 1384. სამი თვის ბავშვის დათვალიერებისას საერთო პრაქტიკის ექიმმა ყურადღება მიაქცია,
ე) როტორის სინდრომის დროს. რომ პაციენტს აღენიშნებოდა: გაძლიერებული ოფლიანობა, კეფის არეში გამელოტება,
თავის ქალის ძვლების დარბილება, ასევე დიდი ზომის ყიფლიბანდი. ექიმის ტაქტიკა:
1380. ორსულობის რომელ ვადაში მოქმედებდა ტერატოგენული ფაქტორები, თუ ბავშვს ა) კონსულტაცია პედიატრთან;
აღმოაჩნდა თანდაყოლილი სიმახინჯეები? ბ) სტაციონარში ჰოსპიტალიზაცია;
ა) 8-12 კვირა; გ) D ვიტამინის დანიშვნა დოზით > 1000-2000 ერთ ;
ბ) 14-16 კვირა; დ) D2 ვიტამინის დანიშვნა დოზით 200- 400 ერთ;
გ) 20-25 კვირა; ე) კალციუმის პრეპარატების დანიშვნა
დ) 28-32 კვირა.
1385. ახალშობილის აპგარის შკალით შესაფასებელი კრიტერიუმები:
1381. 2,800 გ წონის ახალშობილი დაიბადა აკროციანოზით, მომხრელი კუნთების ტონუსი ა) სუნთქვის სიხშირე, გულისცემის სიხშირე, ტირილის ხასიათი;
მომატებულია, რაც უნარჩუნებს ემბრიონის პოზას. კიდურების მოძრაობა ათეტოზური. ბ) ახალშობილთა რეფლექსები, სუნთქვის და გულისცემის სიხშირე;
სუნთქვა წთ-ში 54, გულისცემის სიხშირე 140'. შეაფასეთ ბავშვის მდგომარეობა. გ) კანის ფერი, კუნთების ტონუსი, ტირილის ხასიათი;
ა) მძიმე, საჭიროებს რეანიმაციულ ღონისძიებებს; დ) რეაქცია ცხვირში კათეტერის შეყვანაზე, სუნთქვის სიხშირე, კანის ფერი, გულისცემის
ბ) სავარაუდოა ახალშობილთა დისტრეს-სინდრომი; სიხშირე, ტირილის ხასიათი;
გ) დღენაკლულია; ე) სუნთქვა, გულისცემის სიხშირე, კანის ფერი, კუნთების ტონუსი, რეაქცია ცხვირში
დ) ჯანმრთელია; კათეტერის შეყვანაზე;
ე) სავარაუდოა გულის თანდაყოლილი მანკი;
1386. ჯანმრთელი ახალშობილის მოვლის პრინციპები ითვალისწინებს ყველა
1382. როგორ უნდა რეაგირებდეს ჯანმრთელი ახალშობილი მკაფიო სინათლესა და ძლიერ ქვემოთჩამოთვლილს, გარდა:
ხმაურზე? ა) დაბადებიდან 2 სთ-შიკუნთში “K" ვიტამინის გაკეთებას;
ა) არ უნდა რეაგირებდეს; ბ) ჭიპლარის გადაჭრას 1 -3წთ-ზე;
ბ) ხმაურზე შეკრთომით, სინათლეზე ან ქუთუთოების დახუჭვით ან ნისტაგმით; გ) პირის ღრუს და ტრაქეის სანაციას;
გ) ხმაურზე არ რეაგირებდეს, სინათლეზე გუგებისგაფართოვებით; დ) თვალის დამუშავებას ერითრომიცინის მალამოთი;
დ) ხმაურზე თავს ატრიალებს, სინათლეზე - გარეთა სიელმით;
ე) თვალის კაკლების მიტრიალებით ხმაურის მიმართულებით და სინათლეზე 1387. ახალშობილებს სამშობიარო სახლში უტარდებათ ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი
საწინააღმდეგო მიმართულებით; პროფილაქტიკური ღონისძიება, გარდა:
ა) “B" ჰეპატიტის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია;
ბ) ტუბერკულოზის საწინაღმდეგო ვაქცინაცია;

132
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ჰემორაგიული დაავადების საწინააღმდეგოდ “K" ვიტამინის გამოყენება; დ) დაბადებიდან პირველი 24 საათის დასრულებამდე;
დ) “H. Influenza" -ს საწინააღმდეგო ვაქცინაცია; ე) დაბადებიდან მეთხუთმეტე დღე.

1388. დაბადებიდან 1 საათში დედა-ახალშობილის კანი-კანთანკონტაქტი ხელს უწყობს 1393. ახალშობილთა ტოქსიურ ერითემას ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ყველა ქვემოთჩამოთვლილს გარდა ? ა) გამონაყარი ჩნდება დაბადებიდან მე-3-5 დღეს;
ა) იწყება ბავშვის სხეულზე დედის მიკროორგანიზმების ჩასახლება; ბ) თვით განიკურნებადია 24-72 სთ-ში;
ბ) ამცირებს რეზუს შეუთავსებლობის განვითარების ალბათობას; გ) გამონაყარის შიგთავსი შეიცავს ეოზინოფებს;
გ) ხელს უწყობს ადრეულ ვადებში ხსენის მიღებას; დ) თან ახლავს ტემპერატურული რეაქცია;
დ) აძლიერებს ოქსიტოცინის გამომუშავებას; ე) გამონაყარი პოლიმორფულია;
ე) აჩქარებს რძის პროდუქციას;
1394. 12 დღის დროული ახალშობილი, ინტენსიური ღებინებით მოთავსდა ახლშობილთა
1389. დროული ახალშობილის წონის ფიზიოლოგიური კლების ნიშნებია ყველა რენიმაციის განყოფილებაში. ავადმყოფს აღენიშნება კანის და ლორწოვანი გარსების
ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა: ინტენსიური სიყვითლე. გასინჯვით, მკვრივი კონსისტენციის ღვიძლი, სცილდება ნეკნთა
ა) არ აღემატება დაბადების წონის 6-10% -ს; რკალს 3 სმ-ით. მუქი ფერის შარდი გამოიყოფა მცირე რაოდენობით. განავალი - უფერო.
ბ) წონის მაქსიმალური კლება მოდის მე-3 - 4 დღეზე; სისხლში გამოხატულია ჰიპერბილირუბინემია, პირდაპირი, ბილირუბინის ხარჯზე. თქვენი
გ) წონის დაკარგვა განპირობებულია სითხის დაკარგვით მეკონიუმის, შარდის და სავარაუდო დიაგნოზია:
პერსპირაციის გზით; ა) ტრანზიტორული სიყვითლე;
დ) დამოკიდებულია გარემო ტემპერატურასა და ტენიანობაზე; ბ) ახალშობილთა ჰემოლიზური დავადება;
ე) წონის აღდგენის მაქსიმალური ვადაა 5-7 დღე; გ) სანაღვლე გზების ატრეზია;
დ) თანდაყოლილი “TORCH" ინფექცია;
1390. 9 დღის ბიჭს, სარძევე ჯირკვლების არე გაუმაგრდა. პალპაციით ჯირკვლები ე) ახალშობილთა სეფსისი;
გამაგრებულია, კაკლის ზომის, ზეწოლით გამოიყოფა თეთრი ფერის სითხე. სათესლე
პარკები მუქი ყავისფერია. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია: 1395. 30 კვირის გესტაციის, ჯანმრთელი ახალშობილი გაჩნდა ბინაზე სწრაფი მშობიარობის
ა) მასტოპათია; გამო. დაბადებიდან მე-3 დღეს დედამ ბავშვს შეამჩნია სახეზე და კიდურებზე სისხლჩაქცევები
ბ) ჰორმონული კრიზი; და მოშავო ფერის განავალი. ბავშვის ზოგადი მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია.
გ) ახალშობილთა მასტიტი; სავარაუდო დიაგნოზია:
დ) კანის აბსცესი ; ა) დისიმინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომი;
ე) თანდაყოლილი კეთილთვისებიანი სიმსივნე; ბ) ახლშობილთა ჰემორაგიული დაავადება;
გ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ფარული სისხლდენა;
1391. სამშობიაროდან გაწერის მე-2 დღეს ახალშობილს სახეზე, თავზე და დუნდულოებზე დ) იდიოპატიური თრომბოციტოპენიური პურპურა;
გაუჩნდა ერითემატოზული და პაპულო-ვეზიკულური გამონაყარი. ზოგადი მდგომარეობა ე) ახალშობილთა ჰემოლიზური დაავადება;
დამაკმაყოფილებელია. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ჰერპესული ინფექცია; 1396. თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზისთვის დამახასიათებელია ყველა
ბ) თანდაყოლილი ჩუტყვავილა; ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა:
გ) ინფექციური ერითემა; ა) ჰეპატოსპლენომეგალია;
დ) ტოქსიური ერითემა; ბ) ტვინში კალციფიკატები;
ე) ჩვილების როზეოლა; გ) პოლიმორფული გამონაყრი;
დ) ჰიდროცეფალია;
1392. ნეონატალური პერიოდი გრძელდება: ე) გულის თანდაყოლილი მანკი;
ა) დაბადებიდან მე-10 დღის ბოლომდე;
ბ) დაბადებიდან 28 დღე; 1397. ალერგიული დაავადებების დროს გვაქვს შემდეგი კლასის იმუნოგლობულინის
გ) დაბადებიდან 30 დღე; ჰიპერსეკრეცია:

133
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) IgA; ა) გარგოილიზმს.
ბ) IgM; ბ) ელერს-დანლოსის სინდრომს;
გ) IgG; გ) ქონდრო ექტოდერმულ დისპლაზიას;
დ) IgE; დ) დაუნის დაავადებას;
ე) IgD;
1404. რომელი კლინიკური გამოვლინება არ ახასიათებს მარფანის დაავადებას?
1398. D ვიტამინის ანტაგონისტია: ა) მუტაციური გენის აუტოსომურ-დომინანტური გადაცემა;
ა) კალიუმი; ბ) არაქნოდაქტილია;
ბ) ფოსფორი; გ) სახსრების ჰიპერმობილურობა და ძვლების დეფორმაცია;
გ) მანგანუმი; დ) გულის თანდაყოლილი მანკი;
დ) ნატრიუმი; ე) გონებრივი ჩამორჩენილობა.
ე) პარათჰორმონი.
1405. რომელი ცვლილება ახასიათებს გალაქტოზემიას?
1399. ვიტამინ “D”-ს შეიცავს შემდეგი პროდუქტები გარდა ერთისა: ა) კონიუქტივიტი;
ა) კვერცხის გული; ბ) ირიდოციკლიტი;
ბ) თევზის ღვიძლი; გ) ცვლილებები თვალის ფსკერზე;
გ) ბოსტნეული; დ) კატარაქტა;
დ) ხორცი; ე) ეგზოფთალმი.
ე) ხიზილალა.
1406. რომელი კლინიკური გამოვლინება არ ახასიათებს მუკოვისციდოზს?
1400. “O”-სა და “ X”-ის მაგვარი ფეხები რაქიტით დაავადებულ ბავშვებს უვითარდება: ა) ბრონქოექტაზები;
ა) პერინატალურ პერიოდში; ბ) ქრონიკული პნევმონია;
ბ) სიარულის დაწყებისას; გ) ქრონიკული ბრონქიტი;
გ) სკოლამდელ პერიოდში; დ) ატელექტაზები;
დ) სასკოლო პერიოდში; ე) სეროზული პლევრიტი.
ე) ჩვილობის პერიოდში.
1407. რომელი კლინიკური გამოვლინება არ ახასიათებს ცელიაკიას?
1401. რაქიტისთვის დამახასიათებელია ქვემოთ ჩამთვლილი ნიშნები, გარდა ერთისა: ა) კლინიკური სურათის მანიფესტაცია ბავშვის დამატებითი საკვების მიცემის შემდეგ;
ა) ოფლიანობა; ბ) მუცლის გარშემოწერილობის მკვეთრი მომატება;
ბ) კრანიოტაბესი; გ) ფიზიკურ განვითარებაში მკვეთრი ჩამორჩენა;
გ) ჰიპოკალცემია; დ) პოლიჰიპოვიტამინოზი;
დ) ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის შემცირება; ე) სიყვითლის განვითარება.
ე) ჰიპოფოსფატემია.
1408. რა უდევს საფუძვლად გალაქტოზემიით დაავადებას?
1402. რომელი კლინიკური გამოვლინება არ ახასიათებს გალაქტოზემიას? ა) გლუკოზა _ 6 _ ფოსფატდეჰიდროგენაზას დაბალი აქტივობა;
ა) ღებინება; ბ) გალაქტოზა _ 1 _ ფოსფატურიდილტრანსფერაზას ნაკლებობა;
ბ) დიარეა, ქაფიანი განავალი; გ) ამილო _ 1,6 _ გლუკოზიდაზას არ არსებობა;
გ) ჰეპატომეგალია, სიყვითლე; დ) ფენილალან ინჰიდროქსილაზას თანდაყოლილი დეფექტი;
დ) ჰემოლიზური ანემია; ე) ფრუქტოზა _ 1 _ ფოსფატალდალაზას უკმარისობა.
ე) ნეფროლოგიური სიმპტომატიკა.
1409. რომელი კლინიკური გამოვლინება არ ახასიათებს ლაქტაზას პირველად
1403. რომელ დაავადებას ახასიათებს კანის ელასტიურობის მკვეთრი მატება? უკმარისობას?

134
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) სტეატორეა; 1415. ფილტვის რომელი დაავადებაა განპირობებული ალვეოლებში სისხლჩაქცევით და
ბ) ნაწლავთა მოქმედებისგახშირება; შემდგომში რკინის მარილებით იმპრეგნაციით?
გ) ქაფიანი განავალი; ა) ფილტვის ალვეოლარული მიკროლითიაზი;
დ) მეტეორიზმი; ბ) ფილტვის ალვეოლარული პროტეინოზი;
ე) სითხის შემცველი განავალი. გ) კართაგენერის სინდრომი;
დ) ფილტვის იდიოპათიური ჰემოსიდეროზი;
1410. რომელ დაავადებას ახასიათებს განავლით ცილების გაძლიერებული დაკარგვა? ე) ფილტვის დიფუზური ინტერსტიციული ფიბროზი.
ა) ცელიაკიას;
ბ) ლაქტაზის უკმარისობას; 1416. ფილტვის ჰიპოპლაზიისათვის დამახასიათებელია:
გ) მუკოვისციდოზი; ა) მხოლოდ რუდიმენტული მთავარი ბრონქის არსებობა, ფილტვის პარენქიმა და
დ) ექსუდაციურ ენტეროპათიას; სისხლძარღვები არ არის განვითარებული;
ე) ალფა 1-ანტიტრიფსინისდეფიციტს. ბ) ცალი ან ორივე ფილტვის არ არსებობა;
გ) ყველა სტრუქტურული ელემენტის: ბრონქების, ფილტვის პარენქიმისა და
1411. რომელი კლინიკური გამოვლინება ახასიათებს ცელიაკიას? სისხლძარღვების არასრული განვითარება;
ა) წონის მატების შეფერხება, პოლიფეკალია; დ) ერთეული ან მრავლობითი თხელ კედლიანი კისტური წარმონაქმნები ფილტვის
ბ) მკვეთრად გამოხატული კოგნიტური შეფერხება პარენქიმაში
გ) კრუნჩხვა; ე) კისტურად გარდაქმნილი ფილტვის უბანი, რომელიც იზოლირებულია ბრონქული
დ) მიოკარდიტის განვითარება; სისტემიდან და გააჩნია ცალკე სისხლმომარაგება აორტიდან ან ნეკთაშუა არტერიებიდან
ე) თირკმლის დაზიანება.
1417. ფილტვის ექინოკოკური დაზიანებისას რენტგენოლოგიურად გვაქვს:
1412. რაქიტის დიაგნოზის დაზუსტებისთვის არა ასაჭირო: ა) ფიჭისებური ფილტვის სურათი;
ა) კალციუმის განსაზღვრა; ბ) წილოვანი დაზიანება;
ბ) ფოსფორის განსაზღვრა; გ) სამკუთხედის ფორმის ჩრდილი;
გ) კალიუმის განსაზღვრა; დ) მრგვალი და ოვალური ფორმის ჩრდილები 2 სმ-მდე დიამეტრის და მეტი;
დ) ტუტე ფოსფატაზას განსაზღვრა; ე) შვარტას არსებობა.
ე) 25 OH D ვიტამინის განსაზღვრა .
1418. ფილტვის შეშუპების დროს კლინიკური ნიშნები ხასიათდება:
1413. სურფაქტანტის ძირითადი შემადგენელი ნაწილია: ა) ქოშინი, ქაფიანი ვარდისფერი ნახველი;
ა) გლიკოპროტეინი; ბ) საწოლში იძულებითი მდებარეობა ზურგზე წოლა;
ბ) ფოსფოლიპიდები; გ) გულის ტონები ნათელი, კარგად ისმის;.
გ) ჰისტამინი; დ) ფილტვებში აუსკულტაციით უხვი, მშრალი ხიხინი;
დ) თრომბოქსანი; ე) ზოგადი სიფერმკრთალე.
ე) სეროტონინი.
1419. ბრონქიოლიტს არ ახასათებს:
1414. იმუნოდეფიციტის ფონზე ხშირად ვითარდება: ა) ქოშინი;
ა) სტრეპტოკოკური პნევმონია; ბ) ბრონქული სუნთქვა;
ბ) სტაფილოკოკური პნევმონია; გ) პერკუსიით კოლოფისებურ იხმა;
გ) პნევმოცისტური პნევმონია; დ) აუსკულტაციით დიფუზური წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი.
დ) ქლამიდიური პნევმონია;
ე) პნევმოკოკური პნევმონია. 1420. ინსპირაციული ქოშინი ახასიათებს ყველას, გარდა:
ა) მწვავე ლარინგოტრაქეიტი;
ბ) თანდაყოლილი სტრიდორი;

135
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ხორხის ალერგიული შეშუპება ;
დ) ბრონქული ასთმა. 1427. 5 წლის ასაკში და ზემოთ პნევმონიის ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი ეტიოლოგიური
ფაქტორია:
1421. ექსპირაციული ქოშინი ახასიათებს ყველას, გარდა: ა) ლეგიონელა;
ა) ობსტრუქციული ბრონქიტი; ბ) პნევმოცისტი;
ბ) ბრონქიოლიტი; გ) ციტომეგალოვირუსი;
გ) ბრონქული ასთმა; დ) ტოქსოპლაზმა;
დ) ცრუ კრუპი. ე) მიკოპლაზმა.

1422. მწვავე ბრონქიოლიტის წამყვანი ეტიოლოგიური ფაქტორია: 1428. სტაფილოკოკური პნევმონიის მკურნალობა (სანამ კულტურა და ანტიბიოტიკის
ა) რესპირაციულ სინციტიური ვირუსი; სენსიტიურობაზე მონაცემები იქნება ცნობილი) დაწყებული უნდა იქნას:
ბ) კორონავირუსი; ა) პენიცილინით
გ) როტავირუსი; ბ) ლევომიცეტინით
დ) მეტაპნევმოვირუსი. გ) ვანკომიცინით
ე) მიკოპლაზმა. დ) ცეფალოსპორინით
ე) ფტორქინოლონით

1423. ბრონქიოლიტის ძირითად ფიზიკალურ (აუსკულტაციით) ნიშანს მიეკუთვნება: 1429. 1 წლის და 7 თვის ბავშვს დედის გადმოცემით თამაშისას უეცრად განუვითარდა
ა) დიფუზური მსტვინავი ხიხინი; შეტევითი ხველა და ქოშინი, რომელიც გაუგრძელდა მხოლოდ 15 წუთი. დათვალიერებისას:
ბ) ლოკალური სველი მსხვილბუშტუკოვანი ხიხინი; სხეულის ტემპერატურა ნორმაშია, ბავშვი აქტიურია, ფილტვების აუსკულტაციით მარცხნივ
გ) ლოკალური წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი; ზედა წილში მსტვინავი ხიხინია ამოსუნთქვისას, პერკუსიით კოლოფისებური ხმიანობა.
დ) ლოკალური მშრალი ხიხინი; წინასწარი დიაგნოზი:
ე) კრეპიტაცია. ა) ბრონქულიასთმა;
ბ) ობსტრუქციულიბრონქიტი;
1424. რა შემთხვევებში გვხვება უპირატესად ექსპირაციული ქოშინი? გ) ბრონქში უცხო სხეული;
ა) ბრონქული ასთმა; დ) ბრონქიოლიტი;
ბ) ცრუ კრუპი; ე) ყივანახველა.
გ) ფარინგეალური აბსცესი;
დ) მწვავე გაურთულებელი პნევმონია. 1430. მიუთითეთ ბავშვებში დიაგნოსტიკური ბრონქოსკოპიის ძირითად ჩვენებებზე:
ა) ბრონქული ასთმა;
1425. „მყეფავი“ ხველა დამახასიათებელია: ბ) მწვავე ბრონქიტი;
ა) მწვავე ბრონქიტისთვის; გ) კრუპი;
ბ) მწვავე ობსტრუქციული ბრონქიტისთვის; დ) ბრონქიოლიტი;
გ) რინო ფარინგიტისთვის; ე) ეჭვი სასუნთქ გზებში უცხო სხეულზე.
დ) პნევმონიისთვის;
ე) ლარინგოტრაქეიტისთვის. 1431. ტაქიპნოე აღინიშნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილ შემთხვევაში, გარდა:
ა) პნევმონია;
1426. ახალშობილთა პნევმონიებს მიეკუთვნება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა: ბ) ბრონქიოლიტი;
ა) ასპირაციული პნევმონია; გ) ბრონქული ასთმა;
ბ) კრუპოზული პნევმონია; დ) საძილე საშუალებებით მოწამვლა.
გ) თანდაყოლილი პნევმონია;
დ) ჰოსპიტალური პნევმონია. 1432. ბავშვებში "სავსე პირით" ნახველი აღინიშნება:

136
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ბრონქული ასთმის დროს; ბ) ბრონქოსკოპიული ექსტრაქცია;
ბ) მუკოვისციდოზის დროს; გ) პოსტურალური დრენაჟი;
გ) ბრონქოექტაზიის დროს; დ) ბრონქოსპაზმოლიტიკური საშუალებები.
დ) პნევმონიის დროს;
ე) ბრონქიტის დროს. 1439. მწვავე ლარინგო ტრაქეიტს (ცრუ კრუპს) კლინიკურად არ ახასიათებს:
ა) მყეფავი ხველა;
1433. მწვავე სტრეპტოკოკული ტონზილიტისთვის ჩვეულებრივ დამახასიათებელია: ბ) ხმაურიანი სუნთქვა;
ა) დაავადების მწვავე დასაწყისი, ყელის ტკივილი, ინტოქსიკაციის გამოხატული სიმპტომები; გ) ხმის ჩახლეჩა;
ბ) თანდათანობითი დასაწყისი, უმნიშვნელო ინტოქსიკაციის სიმპტომები; დ) ინსპირაციული ქოშინი;
გ) მსუბუქი მიმდინარეობა, უმნიშვნელო კატარალური მოვლენები; ე) ძლიერი ინტოქსიკაცია.
დ) უსიმპტომო მიმდინარეობა;
ე) მწვავე დასაწყისი, უხეში ხველა, ტკივილი მკერდის უკან. 1440. მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციის ბინაზე მკურნალობის პრინციპებიდან
ყველა სწორია, გარდა:
1434. მწვავე სტრეპტოკოკული ტონზილიტის დროს შესაძლო გართულებებია: ა) სითხით დატვირთვა;
ა) მენინგიტი, ენცეფალიტი; ბ) ანტიბიოტიკოთერაპია;
ბ) მწვავე გლომერულონეფრიტი, მწვავე რევმატიული ცხელება; გ) თბილი სასმელი;
გ) პნევმონია, ბრონქიტი; დ) წოლითი რეჟიმი;
დ) სასუნთქი გზების ობსტრუქცია, პიელონეფრიტი; ე) ანტიპირეტული საშუალებები.
ე) პიოდერმია, სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.

1435. რომელი გენეზის პნევმონიას ახასიათებს მასიური კეროვან-შერწყმული პროცესი 1441. მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციის ბინაზე მკურნალობის პრინციპებიდან
ფილტვებში და მიდრეკილება ჩირქოვანი გართულებებისაკენ? ყველა სწორია, გარდა:
ა) პნევმოკოკურს; ა) სითხით დატვირთვა;
ბ) სტაფილოკოკურს; ბ) ანტიბიოტიკოთერაპია;
გ) პნევმოცისტურს; გ) თბილი სასმელი;
დ) მიკოპლაზმურს. დ) წოლითი რეჟიმი;
ე) ანტიპირეტული საშუალებები.
1436. უცხო სხეული უმეტეს შემთხვევაში გვხვდება:
ა) მარჯვენა ბრონქში;
ბ) მარცხენა ბრონქში; 1442. დაავადების პირველ საათებში ჰიპერთერმია შემცივნებით ახასიათებს:
გ) ორივე ბრონქში ერთნაირი სიხშირით; ა) ქლამიდიურ პნევმონიას;
დ) ტრაქეის ბიფურკაციის ადგილას. ბ) მიკოპლაზმურ პნევმონიას;
გ) პნევმოცისტურ პნევმონიას;
1437. ხანგრძლივი ჰიპოგლიკემია იწვევს შეუქცევად პროცესებს უპირატესად: დ) პნევმოკოკურ პნევმონიას.
ა) მიოკარდიუმში;
ბ) პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში; 1443. პიოთორაქსის განვითარება დაავადების პირველ 2-3 დღეში ახასიათებს:
გ) ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში; ა) პნევმოკოკურ პნევმონიას;
დ) ჰეპატოციტებში; ბ) პნევმოცისტურ პნევმონიას;
ე) განივზოლიან კუნთებში. გ) მიკოპლაზმურ პნევმონიას;
დ) სტაფილოკოკურ პნევმონიას.
1438. ბრონქის უცხო სხეულის დროს ნაჩვენებია:
ა) ამოსახველებლებების დანიშვნა; 1444. აირთა დიფუზია მაქსიმალურად ირღვევა:

137
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) წვრილ კეროვანი პნევმონიის დროს; ბ) შუასაყრის ცდომა დაზიანების მხარეს;
ბ) სეგმენტური პნევმონიის დროს; გ) პერკუსიული ხმის მკვეთრი მოყრუება;
გ) კრუპოზული პნევმონიის დროს; დ) აუსკულტაციით სუნთქვა შესუსტებულია ან არ ვლინდება;
დ) ინტერსტიციული პნევმონიის დროს.
1451. ჩირქოვანი პლევრიტის კლინიკურ მანიფესტაციას არ ახასიათებს:
1445. ბავშვებში "საზოგადოებრივი" (არაჰოსპიტალური) პნევმონიის სამკურნალო პირველი ა) ცხელება;
რიგის პრეპარატია: ბ) ქოშინი, ციანოზი;
ა) გენტამიცინი; გ) ხველება;
ბ) ამოქსაცილინი; დ) ტოქსიკოზი;
გ) კლაფორანი ე) სისხლიანი ნახველი;
დ) მეტრონიდაზოლი.
1452. პნევმოთორაქსს ახასიათებს ყველა გარდა ერთისა:
1446. ფილტვებში პერკუსიით მოკლე ხმა არ ახასიათებს: ა) ქოშინი და ციანოზი;
ა) ფილტვის ანთებას; ბ) რენტგენოლოგიურად შუასაყრის ცდომა დაზიანებულ მხარეზე;
ბ) ფილტვის ატელექტაზს; გ) მწვავე ტკივილი გულმკერდის არეში;
გ) ფილტვის ექინოკოკს; დ) დაზიანებული მხარის ჩამორჩენა სუნთქვაში;
დ) ფილტვის ემფიზემას; ე) პერკუსიით ტიმპანიტი, აუსკულტაციით შესუსტებული სუნთქვა;
ე) ექსუდაციურ პლევრიტს.
1453. დისემინირებული (მილიარული) ტუბერკულოზის მახასიათებლებიდან რომელია
1447. მასტენოზებელი ლარინგოტრაქეიტის (კრუპის სინდრომის) შეტევას არ ახასიათებს: არასწორი?
ა) ხმაურიანი სუნთქვა; ა) გამოხატულია ზოგადი ინტოქსიკაციის სურათი;
ბ) ცხელება; ბ) ფილტვის დაზიანების სიმპტომატიკა შეიძლება სრულიად არ ფიგურირებდეს კლინიკურ
გ) უხეში ხველება; სურათში;
დ) ხმის ჩახლეჩა; გ) რენტგენოლოგიურად ვლინდება წვრილ კეროვანი ან მსხვილ კეროვანი დისიმინაცია;
ე) გამოხატული ტოქსემია. დ) მანტუს სინჯი მკვეთრად დადებითია.

1448. ახალშობილთა პნევმონიის დროს იშვიათად ვლინდება: 1454. რესპირაციულ ალერგოზს ახასიათებს:
ა) ციანოზი; ა) ლეიკოციტოზი;
ბ) სუნთქვის გახშირება; ბ) ედს-ისაჩქარება;
გ) სუნთქვის რიტმის დარღვევა; გ) ეზონიფილია სისხლში;
დ) ცხელება; დ) პერიფერიული სისხლში ფორმულის მარცხნივ გადახრა.
ე) ხველა.
1455. ექსუდაციური პლევრიტის შემთხვევაში არ ვლინდება:
1449. ჩირქოვანი პლევრიტის (ემპიემის) უხშირესი გამომწვევია: ა) სუნთქვის შესუსტება;
ა) პნევმოკოკი; ბ) პერკუსიული ხმიანობის მოყრუება;
ბ) სტრეპტოკოკი; გ) კრეპიტაცია;
გ) სტაფილოკოკი; დ) ბგერითი ხმიანობის შესუსტება;
დ) ტუბერკულოზის მიკობაქტერია; ე) ტაქიპნოე.
ე) ნაწლავის ჩხირი.
1456. 1,5 წლის ბავშვი, 2 დღის მწვავე რესპირაციული დაავადების ანამნეზით, მიიყვანეს
1450. პლევრიტის კლინიკური მონაცემებიდან რომელია არასწორად მითითებული? მიმღებ განყოფილებაში. გამოხატული იყო გაძნელებული, ხმაურიანი სუნთქვა , წთ-ში>45,
ა) დაზიანებულ მხარეზე გულმკერდის ჩამორჩენა სუნთქვაში;

138
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
სასუნთქი კუნთების გაძლიერებული რეტრაქცია, ერთეული მყეფავი ხასიათის ხველა. ბ) ამინოგლიკოზიდური ჯგუფის ანტიბიოტიკებით;
მოსმენით - ფილტვის ნათელი ხმიანობა. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი: გ) პენიცილინით;
ა) ვირუსული პნევმონია; დ) სტრეპტომიცინით;
ბ) ბრონქიოლიტი; ე) აციკლოვირით;
გ) ვირუსული ლარინგოტრაქეობრონქიტი (ცრუ კრუპი);
დ) ეპიგლოტიტი; 1461. 3 წლის გოგონა მიიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში 5 დღის ანამნეზით. დაავადება
ე) პერიტონზილური აბსცესი; დაეწყო ორმხრივიკონიუქტივიტით, რინორეით, მშრალი ხველით. ტემპერატურამ აიწია 39C-
დე, სუნთქვის აქტში გამოიხატა ნეკნთაშუა და მკერდ-ლავიწ-დვრილისებრი კუნთების
1457. კლინიკაში მიიყვანეს 6 თვის გოგონა შემაწუხებელი ხველით და სუნთქვის აქტიური მონაწილეობა, სუნთქვის სიხშირე>46 წთ-ში. სავარაუდო დიაგნოზია:
გაძნელებით. ზემო სასუნთქი გზების ინფექციით ავადაა ოჯახის კიდევ 2 წევრი. ფილტვების ა) ადენოვირუსული პნევმონია;
აუსკულტაციით ორივე ფილტვში დიფუზურად ისმის მსტვინავი ხასიათის ხიხინი და სველი ბ) სტრეპტოკოკული პნევმონია;
ხიხინი. შეარჩიეთ სავარაუდო დიაგნოზი. გ) ჩირქოვანი ტრაქეიტი;
ა) ბრონქული ასთმა; დ) ეპიგლოტიტი;
ბ) ვირუსული ლარინგოტრაქეობრონქიტი; ე) ვირუსული კრუპი;
გ) მწვავე ბრონქიტი;
დ) ბრონქიოლიტი; 1462. დედამ კლინიკაში მოიყვანა 9 თვის ჩვილი 2 დღის ანამნეზით. სუბფებრილიტეტით
ე) ვირუსული პნევმონია; მიმდინარე ზემო სასუნთქი გზების ინფექციის გამოვლინებებს ღამით დაერთო სუნთქვის
გაძნელება და მყეფავი ხველა. გასინჯვით ბავშვს აღენიშნებოდა ხმაურიანი სუნთქვა, წთ-ში
1458. 2 წლის გოგონას ღამით დაეწყო ხველა, შეამცივნა, ტემპერატურამ აუწია 40C-დე. 40', ტემპერატურა 38C, ცხვირის ნესტოების ბერვა, ნეკნთაშუა და ფერდქვეშა კუნთების
დილით ხველა გაძლიერდა, ტკივილი მარჯვენა გვერდში. ვლინდება გამოხატული ტაქიპნოე გაძლიერებული რეტრაქცია.რომელია სავარაუდო დიაგნოზი?
და გულმკერდის რეტრაქცია. რომელი გამოკვლევები უნდა ჩატარდეს პირველ რიგში? ა) ეპიგლოტიტი;
ა) გულ-მკერდის რენტგენოგრაფია და სისხლის საერთო ანალიზი; ბ) ბაქტერიული პნევმონია;
ბ) გულ-მკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფია; გ) ვირუსული პნევმონია;
გ) პლევრალური პუნქცია და პუნქტატის მიკრობიოლოგიური კვლევა; დ) ვირუსული კრუპი;
დ) ნახველის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა; ე) ბრონქიოლიტი;
ე) სისხლის ბაქტერიოლოგიური და სეროლოგიური კვლევა;
1463. ქვემოთჩამოთვლილი რომელი ნიშანი არ ახასიათებს ეპიგლოტიტს?
1459. 2 წლის გოგონას ღამით დაეწყო ხველა, შეამცივნა, ტემპერატურამ აუწია 40 C-დე. ა) დაავადების სწრაფად, მძიმე ინტოქსიკაციით დაწყება;
დილით ხველა გაძლიერდა, ტკივილი მარჯვენა გვერდში. რენტგენოლოგიურად მარჯვენა ბ) გაძლიერებული ნერწყვდენა, დისფაგია;
ფილტვში - მცირე ზომის კეროვანი ინფილტრაცია. სისხლში ლეიკოციტების გ) რენტგენოლოგიურად, კისრის გვერდით პროექციაში „ ცერის“ სიმპტომი;
რაოდენობატოლია 48 000 მმ3. სავარაუდო კლინიკური დიაგნოზია: დ) მყეფავი ხველა;
ა) ვირუსული პნევმონია; ე) უხშირესი გამომწვევი „H. Influenza";
ბ) ბრონქიოლიტი;
გ) ბაქტერიული ტრაქეიტი; 1464. 7 წლის ბიჭი, მძიმე მდგომარეობაში შემოიყვანეს კლინიკაში, 410C ტემპერატურით,
დ) სტრეპტოკოკული პნევმონია; ძლიერი ყელის ტკივილით, დისფაგიით და ნერწყვდენით. რომელი კვლევა უნდა ჩატარდეს
ე) მარჯვენამხრივი ფილტვის აბსცესი; დიაგნოზის დასაზუსტებლად?
ა) გულ-მკერდის რენტგენოგრაფია;
1460. 2 წლის გოგონას ღამით დაეწყო ხველა, შეამცივნა, ტემპერატურამ აუწია 40C-დე. ბ) პირის ღრუს და ხახის ვიზუალიზაცია;
დილით ხველა გაძლიერდა, ტკივილი მარჯვენა გვერდში. რენტგენოლოგიურად მარჯვენა გ) კისრის რენტგენოგრაფია გვერდით პოზიციაში;
ფილტვში - მცირე ზომის კეროვანი ინფილტრაცია. სისხლში ლეიკოციტების დ) სისხლის საერთო და შარდის ანლიზი;
რაოდენობატოლია 48 000 მმ3. რომელი ანტიბიოტიკებით დაიწყებთ მკურნალობას? ე) არტერიულ სისხლში აირების დონის განსაზღვრა;
ა) მესამე თაობის ცეფალოს პორინებით;

139
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1465. 2 წლის ბავშვი მეხუთედ მოთავსდა კლინიკაში ფილტვების ანთების დიაგნოზით. 1469. 2 წლის გოგონა, მწვავე სუნთქვის უკმრისობის კლინიკური სურათით, მოთავსდა
ბავშვს აღენიშნება შემაწუხებელი ხველა ბლანტი, წებოვანი ნახველით, სუბფებრილიტეტი, ბავშვთა რეანიმაცულ განყოფილებაში. სუნთქვის უკმარისობა განვითარდა მოულოდნელად,
ინტოქსიკაციის გარეშე. ფილტვებში მოსმენით სხვადასხვა ყალიბის სველი და კრეპიტიული ბავშვის თამაშის დროს. ფილტვების აუსკულტაციით მარჯვენა მხარეს სუნთქვა არ ტარდება.
ხიხინი. სავარაუდო დიაგნოზია: რენტგენოლოგიურად მარჯვენა ფილტვი შეჭმუხნულია, შუასაყრის ორგანოები გადაწეულია
ა) სტაფილოკოკური პნევმონია; მარჯვნივ. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზი და პირველადი გასატარებელი ღონისძიებებია:
ბ) ბაქტერიული ტრაქეიტი; ა) პნევმოთორაქსი, პლევრული პუნქცია;
გ) ფილტვების ჰიპოპლაზია; ბ) ჩირქოვანი პლევრიტი, ანტიბიოტიკოთერაპია;
დ) მუკოვისციდოზი; გ) ატელექტაზი, ბრონქოსკოპია;
ე) ფილტვის ატელექტაზი; დ) უცხო სხეული სასუნთქ გზებში, ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია;
ე) ასპირაციული პნევმონია, ანტიბიოტიკოთერაპია;
1466. 2 წლის ბავშვი მეხუთედ მოთავსდა კლინიკაში ფილტვების ანთების დიაგნოზით.
ბავშვს აღენიშნება შემაწუხებელი ხველა ბლანტი, წებოვანი ნახველით, სუბფებრილიტეტი, 1470. 5 წლის ბიჭი შემოიყვანეს კლინიკაში მარჯვენა ფერდქვეშა არეში მუცლის ძლიერი
ინტოქსიკაციის გარეშე. ფილტვებში მოსმენით სხვადასხვა ყალიბის სველი და კრეპიტიული ტკივილით და ხველით. დიარეა და ღებინება არ აქვს. გასინჯვით პულსი წთ-ში 112', სუნთქვა
ხიხინი. პირველ რიგში რა გამოკვლევა უნდა ჩატარდეს დიაგნოზის დასაზუსტებლად? წთ-ში 45', ტემპერატურა - 38,8C. მუცლის პალპაციით მარჯვენა ზედა კვადრატში მცირედი
ა) არტერიულ სისხლში უნდა განისაზღვროს აირების დონე; დაჭიმულობა. დიაგნოზის დასადგენად პირველ რიგში უნდა გაკეთდეს:
ბ) გაკეთდეს სისხლის საერთო ანალიზი; ა) განავლის და შარდის ანალიზი;
გ) გულ-მკერდის და კისრის რენტგენოგრაფია; ბ) მუცლის ღრუს ულტრასონოგრაფია;
დ) ნახველის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა; გ) ენდოსკოპია;
ე) ოფლში უნდა განისაზღვროს ნატრიუმის და ქლორის დონე; დ) გულმკერდის რენტგენოგრაფია;
ე) სისხლის შრატში ამილაზას და ლიპაზას დონის განსაზღვრა;
1467. 5 წლის გოგონა, შემოყვანეს კლინიკაში შემაწუხებელი ხველით, ინტოქსიკაციითა და
სუნთქვის უკმარისობის ნიშნებით. ავადაა 6 დღეა. ფილტვების მოსმენით მარჯვნივ ,ქვემო 1471. დედამ მიმღებ განყოფილებაში მოიყვანა 5 წლის ბავშვი. დედის გადმოცემით ბავშვს 8
წილში შესუსტებული სუნთქვა. რენტგენლოგიურად აქვე მასიური ინფილტრაცია, საათის წინ აუწია სიცხემ 39,8C-დე, გაუჭირდა სუნთქვა, ვერ ჭამს, ვერ სვამს, აქვს
ინფილტრაციის ფონზ ეჩანს 2 ჰაეროვანი ღრუ. სავარაუდო დიაგნოზია: ნერწყვდენა, სტრიდორი და არა ადექვატურად ლაპარაკობს. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) სტაფილოკოკური, დესტრუქციული პნევმონია; ა) ბოტულიზმი;
ბ) მარჯვენა მხრივი ფილტვის აბსცესი; ბ) მწვავე ეპიგლოტიტი;
გ) მარჯვენა მხრივი პიოპნევმოთორაქსი; გ) ბრონქიოლიტი;
დ) ჩირქოვანი პლევრიტი; დ) ვირუსული კრუპი;
ე) უცხო სხეული სასუნთქ გზებში; ე) ტრაქეიტი;

1468. 3 წლის გოგონა მოათავსეს ბავშვთა რეანიმაციულ განყოფილებაში სუნთქვის 1472. ტუბ. ინტოქსიკაციის დროს უხშირესად აღინიშნება:
უკმარისობის კლინიკური ნიშნებით. გამოხატულია გულ-მკერდის ასიმეტრულობა -მარჯვენა ა) სიცხის ნორმაზე დაბალი მაჩვენებელი;
მხარეზე ნეკნთაშუა არეების გამოდრეკა. პერკუსიით ტიმპანიტი, ფილტვების მოსმენით ბ) სუბფებრილიტეტი;
მარჯვნივ სუნთქვა შესუსტებულია. რენტგენოლოგიურად მარჯვნივ ფილტვის ქსოვილი გ) ჰექტიური ცხელება;
შეჭმუხნულია, შუასაყარი გადაწეულია მარცხნივ. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზი და დ) ნორმალური ტემპერატურა;
პირველადი გასატარებელი ღონისძიებებია: ე) მუდმივი ტიპის ჰექტიური ცხელება.
ა) ატელექტაზი, ბრონქოსკოპია;
ბ) პნევმოთორაქსი, პლევრული პუნქცია; 1473. მილიარული ტუბერკულოზისთვის დამახასიათებელია:
გ) წილოვანი პნევმონია, სუნთქვის ხელოვნური ვენტილაცია; ა) ფილტვის მთელი წილის დაჩრდილვა;
დ) ჩირქოვანი პლევრიტი, ანტიბიოტიკოთერაპია; ბ) ფილტვის ქსოვილის გამჭვირვალობის მომატება;
ე) პიოთორაქსი, პლევრის ღრუს დრენირება; გ) ფილტვების სიმეტრიული დაზიანება და თხელი ბადისებური ჩრდილის ფონზე წვრილი
კერების არსებობა;

140
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) რენტგენოლოგიური ცვლილებების არ არსებობა; გ) აუსკულტაციით პერიკარდიუმის ხახუნი;
ე) ფილტვის გამჭვირვალობის დაქვეითება ფილტვის ქვემო წილში. დ) არტერიული წნევის დაქვეითება;
ე) ეკგ-ზე ვოლტაჟის დაქვეითება.
1474. ფალოს ტეტრადის ანატომიური ნიშნებია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ფილტვის არტერიის სტენოზი; 1480. არარევმატული კარდიტის უხშირესი გამომწვევი არის:
ბ) აორტის დექსტროპოზიცია; ა) კოკსაკის ჯგუფის ვირუსები;
გ) პარკუჭთა შუა ძგიდის დეფექტი; ბ) ბაქტერიები;
დ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია; გ) სოკოები;
ე) აორტის სტენოზი. დ) ლეიშმანიები;
ე) რიკეტსიები.
1475. რას ახასიათებს პულსის გაქრობა?
ა) ექსტრასისტოლას; 1481. ფალოს ტრიადაში არ შედის:
ბ) პაროქსიზმულ ტაქიკარდიას; ა) ფილტვის არტერიის სტენოზი;
გ) პარადოქსულ მაჯისცემას ყივანახველის შეტევის დროს; ბ) წინაგულთა შორის ძგიდის დეფექტი;
დ) მოციმციმე (პარკუჭოვან) არითმიას; გ) პარკუჭთაშორის ძგიდის დეფექტი;
ე) ტაქი არითმიას. დ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;

1476. გულის რომელი მანკის დროს არ ვლინდება პულსაცია ბარძაყის არტერიაზე ან 1482. რევმატიზმის სადიაგნოსტიკო ძირითად (ჯონსის) კრიტერიუმებს არ განეკუთვნება:
აღინიშნება მისი მკვეთრი შემცირება? ა) კარდიტი;
ა) პარკუჭთა შორისი ძგიდის დეფექტის დროს; ბ) ართრალგია;
ბ) მიტრალური სარქვლის უკმარისობის შემთხვევაში; გ) ქორეა;
გ) აორტული სარქველის უკმარისობისას; დ) კანქვეშა რევმატიულიკვანძები;
დ) აორტის კოარქტაციის შემთხვევაში; ე) ბეჭდისებრი ერითემა.
ე) პარკუჭთაშორისი ძგიდის აპკოვანი ნაწილის დეფექტის დროს.
1483. ბავშვობის ასაკში რევმოკარდიტის ფონზე ყველაზე ხშირად ვითარდება:
1477. გულის რომელ პათოლოგიას არ ახასიათებს პირველი ტონის გაძლიერება? ა) მიოკარდიოსკლეროზი;
ა) მიოკარდიუმის დაზიანებას (მიოკარდიტს, კარდიომიოპათიას); ბ) აორტის სტენოზი;
ბ) წინაგულთაშორის ძგიდის დეფექტს; გ) აორტის სარქვლის უკმარისობა;
გ) პარკუჭთაშორის ძგიდის დეფექტს; დ) მიტრალური ხვრელის სტენოზი;
დ) მიტრალური სარქვლის სტენოზს. ე) მიტრალური სარქვლის უკმარისობა.

1478. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს ენდოკარდიულ ფიბროელასტოზს? 1484. იუვენილური რევმატოიდული ართრიტის შემთხვევაში თვალების მხრივ რომელი
ა) დაავადების დაწყება უმეტესად 6 თვისასაკამდე. დაზიანებაა ყველაზე მეტად მნიშვნელოვანი?
ბ) გულის მარცხენა პარკუჭოვანი უკმარისობის პროგრესირება; ა) კატარაქტა;
გ) რენტგენოგრაფიით კარდიომეგალია, სფეროსებური გული; ბ) უვეიტი;
დ) რენტგენოსკოპიით გულის გაძლიერებული ან ნორმალური პულსაცია; გ) ქორიოიდიტი;
ე) მძიმე, არაკეთილსაიმედო პროგნოზი. დ) რქოვანას ზონრისებრი დისტროფია;
ე) ბადურა გარსის აშრევება.
1479. ქვემოთ აღნიშნული გამოვლინებებიდან რომელი არ ახასიათებს ექსუდაციურ
პერიკარდიტს? 1485. სისტემური წითელი მგლურა უმეტესად უვლინდებათ:
ა) სახისა და სხეულის ზედა ნაწილის შეშუპება; ა) სკოლამდელი ასაკის ბიჭებს;
ბ) ტაქიკარდია, არითმია, პარადოქსული პულსი; ბ) სკოლამდელი ასაკის გოგონებს;

141
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) გოგონებს პუბერტულ პერიოდში; 1492. კონიუნქტივიტი ახასიათებს:
დ) ბიჭებს პუბერტულ პერიოდში. ა) რევმატოიდულ ართრიტს;
ბ) რეიტერის სინდრომს;
1486. არტერიული წნევის მაღალი მაჩვენებელი ახასიათებს: გ) რევმატიზმს;
ა) რევმატოიდულ ართრიტს; დ) სკლეროდერმიას.
ბ) დერმატომიოზიტს;
გ) რევმატიზმს; 1493. რეიტერის სინდრომს არ ახასიათებს:
დ) კვანძოვან პერიარტერიიტს; ა) კონიუნქტივიტი;
ე) სისტემურ სკლეროდერმიას. ბ) კატარაქტა;
გ) ურეთრიტი;
1487. კვანძოვან პერიარტერიიტს არ ახასიათებს: დ) ართრიტი.
ა) სტენოკარდიის შეტევები;
ბ) მწვავე დეფორმაციული პოლიართრიტი; 1494. იუვენილური რევმატოიდული ართრიტის დროს სახსრების ტკივილი განსაკუთრებით
გ) აბდომინური სინდრომი; ძლიერდება:
დ) ნეფროზული სინდრომი, თირკმლის უკმარისობით ა) საღამოს;
ე) კანის ერითემული, ურტიკარიული, ჰემორაგიული ან ნეკროზული დაზიანება. ბ) ღამის პირველ ნახევარში;
გ) დილით ადრე;
1488. დერმატომიოზიტის ძირითადი კლინიკური დიაგნოსტიკური ნიშანია: დ) ღამის მეორე ნახევარში;
ა) ერითემა; ე) შუადღისას.
ბ) დისფაგია;
გ) მიალგია და კუნთოვანი სისუსტე; 1495. იუვენილური რევმატოიდული ართრიტის დროს პროგნოზულად განსაკუთრებით
დ) პერიორბიტული შეშუპება; არაკეთილსაიმედოა:
ე) ენის დვრილების ატროფია. ა) სისხლში ედს-ის მომატება;
ბ) დაავადების ადრეულ სტადიაში რევმატოიდული ფაქტორის აღმოჩენა;
1489. პერიოდულ დაავადებას არ ახასიათებს: გ) დისპროტეინემია.
ა) სახსროვანი სინდრომი; დ) ანემია.
ბ) მუცლის ტკივილი; ე) ლეიკოციტოზი.
გ) პერიოდული ცხელება;
დ) კარდიტი. 1496. მწვავე რევმატიზმისთვის დამახასიათებელია კანის მხრივ ცვლილებები.
ა) სახეზე "პეპელას" ფორმის ერითემა;
1490. ამილოიდოზს უმეტესად იწვევს: ბ) წერტილოვანი სისხლჩაქცევა;
ა) იერსინიოზი; გ) ანულარული ერითემა;
ბ) პერიოდული დაავადება; დ) პაპულურ-მაკულოზური გამონაყარი;
გ) რევმატიზმი; ე) ერითემატოზური გამონაყარი.
დ) სისტემური წითელი მგლურა.
1497. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს რევმატიზმს:
1491. ტონზილიტის შემდეგ "მფრინავი" ართრიტის განვითარება მიუთითებს: ა) მწვავე დასაწყისი;
ა) რევმატოიდულ ართრიტზე; ბ) სახსრების ანთების მფრინავი ხასიათი;
ბ) რევმატიზმის შეტევაზე; გ) სახსრების დეფორმაცია და ანკილოზი;
გ) შონლეინ-ჰენოხის დაავადებაზე; დ) გულის დაზიანება, რომელიც ძირითადად განსაზღვრავს დაავადების პროგნოზს;
დ) სისტემურ წითელ მგლურაზე. ე) ანულარული ერითემა.

142
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1498. რეიტერის დაავადებას უხშირესად იწვევს: ა) სისტემური წითელი მგლურა;
ა) სტრეპტოკოკური ინფექცია; ბ) ბეხტერევის დაავადება;
ბ) ქლამიდიური ინფექცია; გ) ვეგენერის გრანულომატოზი;
გ) ტრიქომონა; დ) იუვენილური რევმატოიდული ართრიტი;
დ) პელმინთოზი; ე) სისტემური სკლეროდერმია.
ე) სტაფილოკოკური ინფექცია.
1504. აორტის ანევრიზმა დამახასიათებელია:
1499. 9 წლის გოგონა ჩოგბურთელია. მას შეეცვალა ფსიქიკა, განუვითარდა ემოციური ა) სისტემური სკლეროდერმიისათვის;
ლაბილობა, მიმიკური კუნთების უნებლიე მოძრაობები, რომელიც ძილში ქრება, მხრის ბ) დერმატომიოზიტისათვის;
სარტყლის კუნთების ჰიპოტონია, შეეცვალა ხელწერა. მიუთითეთ დაავადება, გ) შონლეინ-ჰენოხის დაავადებისათვის;
რომლისთვისაც დამახასიათებელი ააღნიშნული სიმპტომები: დ) ტაკაიასუს დაავადებისათვის;
ა) სისტემური წითელი მგლურა; ე) სისტემური წითელი მგლურასთვის
ბ) ტაკაიასუს სინდრომი;
გ) რევმატიზმი მცირე ქორეით; 1505. 5 წლის ვაჟს დაავადება დაეწყო მრავლობითი წვრილწერტილოვანი
დ) იუვენილური რევმატოიდული ართრიტი; სისხლჩაქცევებით, რომელიც სიმეტრიულად ლოკალიზდებოდა წვივებზე და დუნდულოების
ე) კავასაკის სინდრომი. არეში, შემდგომ დღეებში გამოიხატა ართრალგია და მუცლის ტკივილი. რომელ
დაავადებაზე უნდა ვიფიქროთ:
1500. პარაორბიტალური ლილისფერი ერითემა და შეშუპება დამახასიათებელია შემდეგი ა) თრომბოციტოპენიური პურპურა ;
დაავადებისათვის: ბ) კვანძოვანი პერიარტერიტი;
ა) სისტემური სკლეროდერმია; გ) გუდპასჩერის სინდრომი;
ბ) სისტემური წითელი მგლურა; დ) შონლეინ-ჰენოხის დაავადება;
გ) რევმატიზმი; ე) აორტოარტერიტი (ტაკაიასუს დაავადება).
დ) დერმატომიოზიტი;
ე) შეგრენის სინდრომი. 1506. სისტემური წითელი მგლურას დიაგნოსტიკური კრიტერიუმი არ არის:
ა) ფოტოსენსიბილიზაცია
1501. კუნთების მძიმე დაზიანება (განსაკუთრებით პროქსიმალური ჯგუფის), დისფონიით და ბ) ანტინუკლეარული ანტისხეულები
დისფაგიით გვაფიქრებინებს შემდეგ დაავადებაზე: გ) სახეზე პეპელასებური ერითემა
ა) სისტემური წითელი მგლურა; დ) მიოზიტი
ბ) რევმატიზმი; ე) თირკმლის დაზიანება
გ) სისტემური სკლეროდერმია;
დ) შეგრენის სინდრომი; 1507. რევმატოიდულ პოლიართრიტს ახასიათებს:
ე) დერმატომიოზიტი. ა) მხოლოდ მსხვილი და საშუალოზომის სახსრების დაზიანება
ბ) პოლიართრიტის სიმეტრიულობა
1502. რომელ დაავადებას ახასაითებს კუნთების კალცინოზი? გ) მიგრირებადი, მფრინავი ხასიათი
ა) იუვენილურ რევმატოიდული ართრიტი; დ) სახსროვანი სინდრომის შეუქცევადი ხასიათი
ბ) სისტემური წითელი მგლურა;
გ) რევმატიზმი; 1508. 3 წლის ბიჭი, ლურჯი, დოლისებური თითებით და მინისებური ფრჩხილებით,
დ) კვანძოვანი პერიარტერიტი; დაღლილობის დროს იღებს მუხლ-იდაყვის პოზიციას. დედის გადმოცემით ციანოზის
ე) დერმატომიოზიტი. გაძლიერებას თან ახლავს ცნობიერების დაკარგვა. გულის აუსკულტაციით ისმის
სისტოლური შუილი. სავარაუდო დიაგნოზია:
1503. რომელი დაავადების დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება კანის, კანქვეშა და კუნთოვანი ა) მუკოვისციდოზი;
ქსოვილის ბიოფსიური მასალის შესწავლა: ბ) ფალოს ტეტრადა;

143
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ბრონქოპულმონური დისპლაზია; ბ) ზედა კიდურებზე წნევა უფრო მაღალია, ვიდრე ქვედაკიდურებზე;
დ) შეგუბებითი კრდიომიოპათია; გ) ქვედაკიდურებზე სატურაცია მეტია , ვიდრე ზედა კიდურებზე;
ე) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი; დ) გულის ზომები შემცირებულია;
დ) ხშირი პნევმონიები.
1509. 4 წლის ბავშვის რიგითი სამეთვალყურეო გასინჯვისას პედიატრმა გულის მწვერვალზე
მოისმინა სისტოლური შუილი, რომელიც ძლიერდება მწოლიარე მდგომარეობაში, ხოლო 1514. დაბადებისთანავე ახალშობილის ციანოზი შეიძლება დაკავშირებული იყოს ყველა
ვერტიკალურ პოზიციაში თითქმის არ ისმის. სხვა მხრივ ბავშვს ჩივილები არ აქვს. ზრდა- ქვემოთჩამოთვლილთაგან, გარდა:
განვითარებით შეესაბამება ასაკს. რა ტიპის შუილთან გვაქვს საქმე? ა) მაგისტრალური სისხლძარღვების ტრანსპოზიცია;
ა) ფალოს შუილთან; ბ) სამკარიანი სარქვლის ატრეზია;
ბ) ანემიურ შუილთან; გ) ფილტვის ვენების სრული ანომალური დრენაჟი;
გ) მიტრალურ შუილთან; დ) საერთო არტერიული სადინარი;
დ) სტილის შუილთან; ე) ფილტვის არტერიის სტენოზი.
ე) კაროტიდულ შუილთან;
1515. რომელ ქვემოთ ჩამოთვლილ გულის თანდაყოლილი მანკს ახასიათებს ეწ,
1510. ფეტალური სისხლის მიმოქცევიდან ნაყოფის სისხლის მიმოქცევად გარდაქმნის “ჰიპოქსიური კრიზები “ შეტევითი ქოშინი და ციანოზი?
ფაქტორებია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა: ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ა) ოვალური ხვრელის დახურვა; ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ბ) ფილტვის სიხლძარღვების რეზისტენტობის შემცირება; გ) ფალოს ტეტრადა;
გ) ფილტვის არტერიაში წნევის მომატება; დ) აორტის კოარქტაცია.
დ) ბოტალის სადინარის დახურვა; ე) ებშტეინის ანომალია
ე) ჟანგბადის ზემოქმედებით ფილტვის სისხლძარღვების გაფართოება;
1516. თანდაყოლილი მანკებიდან რომელი მიმდინარეობს ციანოზის გარეშე?
1511. გულის შუილის ფაზობრიობა სხვადასხვა მანკებთან მიმართებაში სწორია, გარდა: ა) ფალოს ტეტრადა;
ა) სისტოლურ-დიასტოლური - ღია ბოტალის სადინარის დროს; ბ) საერთო არტერიული სადინარი;
ბ) სისტოლური - ფილტვის არტერიის სტენოზის დროს; გ) მაგისტრალური სისხლძარღვების ტრანსპოზიცია;
გ) დიასტოლური - ფილტვის არტერიის სარქველის ნაკლოვანების დროს; დ) სამკარიანი სარქვლის ატრეზია;
დ) სისტოლური - წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს; ე) ფილტვისა და აორტის სარქვლების სტენოზი.
ე) დიასტოლური - აორტის სტენოზის დროს;
1517. ქვემოთ ჩამოთვლილი კვლევებიდან რომელია უფრო მეტად მნიშვნელოვანი
1512. 16 წლის მოზარდს, ხშირი ყელის ტკივილით და ცხელების ანამნეზით, დაეწყო ქვემწვავე სეპტიური ენდოკარდიტის დიაგნოზის დასასმელად:
მფრინავი ხასიათის ტკივილი სახსრებში. აუსკულტაციით გულის მწვერვალზე ისმის ა) სისხლის საერთო ანალიზი;
სისტოლური შუილი, რომელიც გადაეცემა იღლიისკენ, ფილტვებში ორივე მხარეს ბ) შარდის საერთო ანალიზი;
მოისმინება სველი ხიხინი. სავარაუდო დიაგნოზია: გ) იმუნოგლობლინის დონის განსაზღვრა;
ა) ქრონიკული ტონზილიტი; დ) სისხლის კულტურა;
ბ) რევმოკარდიტი; ე) ელექტროკარდიოგრამა.
გ) გულის შეგუბებითი უკმარისობა;
დ) მიოკადიტი; 1518. იუვენილური რევმატოიდულ არტთრიტისთვის დამახასიათებელია:
ე) ინფექციური პოლიართრიტი და პანკარდიტი; ა) სახსრებში მფრინავი ტკივილი 10-14 დღის განმავლობაში;
ბ) 6 კვირაზე მეტი ხანგრძლლივობის სახსრების პერსისტიული ართრიტი, დილის
1513. უფროსი ასაკის ბავშვებში აორტის კოარქტაციით რომელი გამოვლინებაა უფრო შებოჭილობა;
მეტად დამახასიათებელი? გ) ხშირად იწყება 1 წლამდე ასაკში;
ა) გულის არეში ტკივილი; დ) ხშირად იწყება 6-9 წლის ასაკში;

144
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) არასტერიოდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ფონზე სიმპტომები სწრაფად ბ) სტრეპტოკოკული პნევმონია;
ქრება. გ) მიოკარდიტი;
დ) კარდიალური ასთმა;
ე) ენდოკარდიტი;
1519. სახსრების რევმატიული დაზიანების დროს აღინიშნება:
ა) დილის შებოჭილობა; 1524. ფალოს ტეტრდას დროს ციანოზი შესაძლოა არ გამოვლინდეს, თუ:
ბ) რეციდიული პოლიართრიტი; ა) ფილტვის არტერიის სტენოზი ძლიერი არ არის;
გ) ლოკალიზებული ტკივილი ღამის განმავლობაში; ბ) სისხლი ორივე პრკუჭიდან გადადის აორტაში;
დ) პოლიართრიტის კეთლთვისებიანი მიმდინარეობა; გ) მოხდა სისხლის შუნტირება მარჯვნიდან მარცხნივ;
ე) სახსრების ტკივილი, განსაკუთრებით დილის საათებში. დ) სისხლის სულ მცირე ნაწილი მაინც გადადის ფილტვის არტერიაში;
ე) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი ქვემო მესამედშია;
1520. იუვენილური იდიოპათური ართრიტის ქვეტიპებიდან ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ა) სისტემური; 1525. კანის მხრივ გამოვლენილი ნიშნები მითითებულ მანკებთან მიმართებაში სწორია
ბ) პოლიარტიკულური RF-ნეგატიური; გარდა?
გ) პოლიარტიკულური RF-პოზიტიური; ა) ლორწოვანი გარსების ციანოზი - აორტის სარქველის ნაკლოვანება;
დ) ოლიგოარტიკულური; ბ) მოწითალო-იისფერი ლოყები -მიტრალური სტენოზი;
ე) სისტემური. გ) ციანოზი მოშავო ელფერით - ფალოს ტეტრადა;
დ) რძიანი ყავისფერი - გახანგრძლივებული სეფსისური ენდოკარდიტი;
1521. 3 წლის ვაჟთან მკერდის ძვალთან, მარცხნივ II ნეკნთაშუა არეში მოისმინება ტლანქი
სისტოლურ-დიასტოლური შუილი, ფილტვის არტერიაზე - II ტონის აქცენტი. სავარაუდო 1526. გამოხატული ეზოფაგიტის დროს კლინიკურად აღინიშნება:
დიაგნოზია: ა) ბოყინი;
ა) აორტის სტენოზი; ბ) ტკივილი ყლაპვის დროს;
ბ) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანება; გ) მშიერი ტკივილი;
გ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი; დ) ფაღარათი;
დ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება; ე) მეტეორიზმი.
ე) ღია არტერიული (ბოტალის) სადინარი;
1527. ეზოფაგიტის დიაგნოზის განმსაზღვრელი მეთოდებია:
1522. 14 წლის მოზარდს (ანამნეზში გულის თანდაყოლილი მანკით) ღამით გაეღვიძა ა) რენტგენოლოგიური;
შეტევითი ხველით, მოხრჩობის გრძნობით და ჰაერის უკმარისობით. ობიექტურად სუნთქვა ბ) ულტრაბგერითი;
გახშირებულია, პულსი აჩქარებული. მოსმენით გულის ტონები მოყრუებულია, ფილტვებში გ) ენდოსკოპიური;
ორივე მხარეს ისმის მრავლობითი სველი ხიხინი. სავარაუდო დიაგნოზია: დ) სისხლის საერთო ანალიზი;
ა) ბრონქული ასთმის შეტევა; ე) რექტოსკოპია.
ბ) ეპიგლოტიტი;
გ) სუნთქვის მწვავე უკმარისობა; 1528. ცელიაკიის დიეტოთერაპიის თავისებურება მდგომარეობს შემდეგი საკვების
დ) კარდიული ასთმა; გამორიცხვაში:
ე) ბრონქოპნევმონია; ა) პური;
ბ) ალერგენები;
1523. 1,5 წლის ბავშვი, რომელმაც 10 დღის წინ იავადმყოფა რესპირაციული ინფექციით, გ) ბრინჯი;
შემოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში. ბავშვი შეშინებულია, გამოხატულია თითების ციანოზი, დ) ცხიმები;
თავზე ოფლი, ფეხები შეშუპებული. პულსი მკვეთრად აჩქარებული, სუნთქვა გახშირებული, ე) ცილა.
გულის ტონები მოყრუებული. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) გულის თანდაყოლილი მანკი; 1529. პილოროსპაზმისათვის დამახასიათებელია:

145
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) დაავადების დაწყება სიცოცხლის 2 - 3 კვირაზე;
ბ) ნატრიუმის ექსკრეციის ცვლილებანი; 1535. ექიმის მიერ რვა თვის ბავშვის ფიზიკური განვითარების შეფასებისას მისი წონა იყო
გ) ღებინება პერიოდული, მცირე რაოდენობით; 7300 გრ, სიგრძე 68 სმ. ბავშვი დაიბადა წონით 3200 გრ, სიგრძე 50 სმ. 4 თვემდე იყო
დ) ხილული პერისტალტიკა. ბუნებრივ კვებაზე, შემდეგ გადაყვანილი იქნა ადაპტირებულ კვებაზე. 5,5 თვიდან ერთი
ე) მელენა. კვებაზე აძლევდნენ ფაფას (მანი, ჰერკულესი); 6,5 თვიდან დაუმატეს ბოსტნეულის პიურე, 7
თვიდან ხორცი. 5 თვემდე ბავშვის განვითარება შეესაბამებოდა ასაკს, შემდეგ აღინიშნა
1530. რა სიმპტომები ახასიათებს ქრონიკულ გასტრიტს მჟავიანობის მომატებით? წონის უმნიშვნელო მატება, 80 გრ; 7 თვის შემდეგ კი ადგილი ჰქონდა ბავშვის სხეულის მასის
ა) მადის დაქვეითება; კლებას. ნაწლავთა მოქმედება (მყრალი სუნის განავალი) აღენიშნებოდა 2-3 ჯერ დღეში,
ბ) კუჭი სავსებისა და სიმძიმის შეგრძნება; პერიოდულად 5-ჯერ. თქვენი წინასწარი დიაგნოზი:
გ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით; ა) კისტური ფიბროზი;
დ) ფაღარათი; ბ) ცელიაკია;
ე) ბოყინი მომჟავო სუნით და გულძმარვა. გ) გალაქტოზემია;
დ) ლაქტაზის უკმარისობა;
1531. არასფეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის დროს დიაგნოსტიკურად ღირებულ ე) საქაროზის უკმარისობა.
კვლევას წარმოადგენს:
ა) კოპროგრამა; 1536. 10 წლის ბავშვი (სიმაღლე 130 სმ, წონა 25 კგ) შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით:
ბ) რექტორომანოსკოპია; ზრდის შეფერხება, წონაში მატება არ არის. აღენიშნება თავის ტკივილი, ასევე ტკივილი
გ) მუცლის ღრუს მიმოხილვით რენტგენოგრამის სურათი; ქვედა კიდურებში, მუცლის შებერილობა, კუჭის მოქმედების გახშირება, ღებინების
დ) ირიგოსკოპია; ეპიზოდები. ანამნეზში 6 თვის ასაკიდან აღენიშნება მუცლის შებერილობა და მოუსვენრობა.
ე) კოლონოსკოპია. წლინახევრიდან კი პერიოდულად მუცლის ტკივილი, ზომაში მომატება, შებერილობა, ხშირი
ჭარბი განავლოვანი მასები, ღებინება. კოპროლოგიული კვლევისას - სტეატორეა.
1532. ბავშვებში წყლულოვანი დაავადების ყველაზე ხშირი გართულებაა: ენდოსკოპიური კვლევისას გამოვლინდა სუბატროფიული დუოდენიტი. თქვენი კლინიკური
ა) სისხლდენა; დიაგნოზი:
ბ) პერფორაცია; ა) პანკრეატიტი;
გ) პენეტრაცია პანკრეასში; ბ) საკვების მიერი ალერგია;
დ) მალიგნიზაცია; გ) ცელიაკია;
ე) გაუვალობა. დ) გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი;
ე) ქოლეცისტიტი.
1533. ქრონიკული გასტრიტის დროს ყველაზე მეტად ინფორმატიული კვლევაა:
ა) ენდოსკოპია ბიოფსიით; 1537. ცელიაკიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ბ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა; ა) განლევა;
გ) ექოსკოპიური გამოკვლევა; ბ) მორეციდივე ობსტრუქციული ბრონქიტი;
დ) ირიგოსკოპია; გ) სიმაღლეში ჩამორჩენა;
ე) სეროლოგიური ტესტირება. დ) ანემია;
ე) სტეატორეა.
1534. კრონის დაავადებას არ ახასიათებს:
ა) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნებისმიერი მონაკვეთის დაზიანება; 1538. ცელიაკიის სიმპტომი შეიძლება იყოს:
ბ) კუჭ ნაწლავის ტრაქტის ლოკალური დაზიანება; ა) ზრდაში ჩამორჩენა;
გ) მხოლოდ მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის დაზიანება წყლულისა და ეროზიების ბ) კისრის ლიმფადენიტი;
ფორმირებით; გ) ფებრილიტეტი;
დ) რეგიონალური ილეიტი; დ) ენურეზი;
ე) გრანულების ფორმირება. ე) ლეიკოციტურია.

146
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1539. ცელიაკიის ლაბორატორიული დადასტურებისთვის შემდეგ კვლევებს: 1545. მარჯვენა ილეოცეკალურ არეში ტკივილი არ უკავშირდება:
ა) შარდის საერთო ანალიზი და ოქსალატების დღიური ექსკრეცია; ა) მწვავე აპენდიციტს
ბ) სისხლდენის ხანგრძლივობის და სისხლის შედედების განსაზღვრა; ბ) მეკელის დივერტიკულს
გ) შრატის ცილის ფრაქციების და ტრანსამინაზების განსაზღვრა; გ) კრონის დაავადებას
დ) ქსოვილოვანი ტრანსგლუტამინაზას საწინააღმდეგო ანტისხეულების განსაზღვრა; დ) წყლულოვან დაავადებას
ე) ოფლში ქლორიდების განსაზღვრა.
1546. უკანა ტანის არეში ტკივილს არ იწვევს:
1540. ცელიაკიის ინსტრუმენტული ვერიფიკაციისთვის ატარებენ შემდეგ კვლევას: ა) ნახეთქი
ა) წვრილი ნაწლავის ლორწოვანის ბიოფსიური მასალის ჰისტოლოგიური შესწავლა; ბ) სწორი ნაწლავის გამოვარდნა
ბ) კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის რენტგენული კვლევა; გ) ნაწლავური გაუვალობა
გ) ირიგოგრაფია; დ) ჰემოროიდალური ვენების გაგანიერება-გადატვირთვა
დ) მსხვილი ნაწლავის კოლონოსკოპია და ბიოპსია;
ე) კუჭქვეშა ჯირკვლის სცინტიგრაფია. 1547. ღვიძლის და ნაწლავის გზების პათოლოგიას ახასიათებს ტკივილის ირადიაცია:
ა) მარჯვენა მხარში ან ბეჭში
1541. რა სიმპტომები ახასიათებს ქრონიკულ გასტრიტს მჟავიანობის დაქვეითებით? ბ) მარჯვენა ფერდში
ა) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით; გ) ჭიპის არეში
ბ) შეკრულობა დ) უკანა ტანის მიდამოში
გ) მადაშენარჩუნებულია;
დ) გულძმარვა; 1548. ალისფერი სისხლი პირნაღებ მასაში არ არის განპირობებული სისხლდენით:
ა) ცხვირიდან და ხახიდან
1542. აღნიშნეთ დაავადება, მიმდინარე მუცლის მწვავე ტკივილით, რომელიც არ არის ბ) სასუნთქი გზებიდან
დაკავშირებული მუცლის ღრუს ორგანოების დაავადებასთან. გ) საყლაპავიდან
ა) ნაწლავთა მაღალი გაუვალობა; დ) კუჭიდან
ბ) მწვავე აპენდიციტის ატიპიური ფორმები;
გ) მწვავე პანკრეატიტი; 1549. პანკრეატიტის სადიაგნოსტიკოდ ყველაზე ინფორმატიულია:
დ) პერიტონიტი; ა) მუცლის ღრუს მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია
ე) შონლაინ ჰენოხის დაავადება. ბ) ამილაზას და დიასტაზის განსაზღვრა სისხლში და შარდში
გ) შაქრის შემცველობის განსაზღვრა უზმოზე
1543. ენტერობიოზის დიაგნოზის დასაზუსტებლად ტარდება შემდეგი მასალის დ) პერიფერიული სისხლის აციდოზი
მიკროსკოპული გამოკვლევა ჭიის კვერცხებზე:
ა) განავლის; 1550. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პარაზიტული დაავადებების (პელმინთოზების)
ბ) შარდის; სადიაგნოსტიკოდ ყველაზე ინფორმაციულია
გ) ნერწყვის; ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა
დ) სისხლის; ბ) ენდოსკოპიური გამოკვლევა
ე) პერიანალური ჩამონაფხეკის. გ) ბიოქიმიური გამოკვლევა
დ) კოპროლოგიური გამოკვლევა
1544. ტკივილი მარცხენა ფერდქვეშა მიდამოში არ შეიძლება იყოს განპირობებული:
ა) პანკრეატიტით; 1551. ენტერობიოზის გამოვლინების ძირითადი სიმპტომია:
ბ) სპლენომეგალიით; ა) ანორექსია;
გ) სიგმოიდიტით; ბ) თავის ტკივილი და თავბრუ;
დ) თირკმელ კენჭოვანი დაავადებით. გ) უკანა ტანის ქავილი ღამით;

147
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) მოვლითი ტკივილი მუცლის არეში;
ე) დიარეა ლორწოს შემცველი განავლით. 1557. 4 თვის ჩვილი შემოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში ლეთარგიულ მდგომარეობაში,
ანამნეზში 2 დღის ღებინებით და დიარეით. ობიექტურად კიდურები ცივი, კანი და ტუჩების
1552. პილოროსტენოზულ ღებინებას ახასიათებს: ლორწოვნი გარსები მშრალი, ყიფლიბანდი ჩავარდნილი, პულსი -ძაფისებური,
ა) ამონაღები საკვები არ არის შეცვლილი შეხაჭოვებული; კაპილარული ავსების დრო 3 წმ. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ბ) ამონაღები მასა ნაკლებია მიღებული საკვების რაოდენობაზე; ა) ნაწლავური ინფექცია, საშუალო სიმძიმის დეჰიდრატაცია;
გ) ხშირი ამოქაფება; ბ) მძიმე დეჰიდრატაცია, ჰიპოვოლემიური შოკი;
დ) ღებინება "შადრევნისებურად". გ) კვებითი ინტოქსიკაცია, გაუწყლოვნება;
დ) უცნობი ეთიოლოგიის ენტერიტი;
1553. გასტრიტის სადიაგნოსტიკოდ ყველაზე მეტად ინფორმაციულია: ე) სალმონელური ინფექცია;
ა) ენდოსკოპია;
ბ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა; 1558. 4 თვის ჩვილი შემოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში ლეთარგიულ მდგომარეობაში,
გ) ულტრაბგერითი გამოკვლევა; ანამნეზში 2 დღის ღებინებით და დიარეით. ობიექტურად კიდურები ცივი, კანი და ტუჩების
დ) ირიდო დიაგნოსტიკა. ლორწოვნი გარსები მშრალი, ყიფლიბანდი ჩავარდნილი, პულსი - ძაფისებური,
კაპილარული ავსების დრო 3 წმ. მდგომარეობის სწორი მართვის პირველი ნაბიჯია:
1554. 6 წლის ბიჭი, ღებინებით, ჭიპისა და ეპიგასტრიუმის არეში მწვავე ტკივილით და 380C ა) გამომწვევის დადგენის მიზნით განავლის ბაქტრიოლოგიური გამოკვლევა;
ტემპერატურით, შეიყვანეს ქირურგიულ განყოფილებაში. შემოყვანამდე 2 კვირით ადრე ბ) ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაცია, პერორალურად სითხით დატვირთვა;
მიღებული აქვს მუცლის ტრავმა. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია: გ) ჰემოდინამიკის აღდგენის მიზნით ექსტრაცელულური მოცულობის სწრაფი შევსება;
ა) მწვავე აპენდიციტი; დ) სისხლში ელექტროლიტების განსაზღვრა, ინფუზური თერაპიის დაწყება;
ბ) მწვავე ენტერიტი; ე) კვების შეწყვეტა დადიარეის არსებობა მდემხოლოდ წყლის მიცემა;
გ) კუჭის წყლულოვანი დაავადება;
დ) ფარული სისხლდენა; 1559. 3 თვის ბავშვი მოთავსდა ჰოსპიტალში შეუპოვარი ღებინების და წონაში მატების
ე) მწვავე პანკრეატიტი; შეფერხების გამო. აღებინებს დაახლოებით 1 თვის ასაკიდან. თავდაპირველად ღებინება იყო
შადრევანისებური, თითქმის ყოველი კვების შემდეგ. 2 თვის ასაკიდან ღებინების
1555. 6 წლის ბიჭი, ღებინებით, ჭიპისა და ეპიგასტრიუმის არეში მწვავე ტკივილით და 38C ინტენსივობამ იკლო, თუმცა ბვშვმა წონაში მატება შეაჩერა. მუცლის პალპაციით მარჯვენა,
ტემპერატურით, შეიყვანეს ქირურგიულ განყოფილებაში. შემოყვანამდე 2 კვირით ადრე ზემო კვადრატში აღენიშნება თითისტარისებრი შემსხვილება. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
მიღებული აქვს მუცლის ტრავმა. რა გამოკვლევებს ჩაუტარებთ ავადმყოფს დიაგნოზის ა) პილოროსტენოზი;
დასაზუსტებლად? ბ) გასტროეზოფაგური რეფლუქსი
ა) მუცლის ღრუს ულტრასონგრფიას, სისხლში ამილაზას და ლიპაზას, ხოლო შარდში გ) საყლაპავის ეროზია;
დიასტაზას განსაზღვრას; დ) ეზოფაგიტი;
ბ) ინტრავენურ ქოლანგიოგრაფიას და სისხლში ტრანსამინაზების განსაზღვრას; ე) ჩეული ამოქაფება;
გ) კუჭის რენტგენოლოგიურ კვლევას ბარიუმის სულფატით და შარდის საერთო ანალიზს;
დ) გასტროფიბროსკოპიას და სისხლის საერთო ანალიზს; 1560. 2 თვის ბავშვი მოთავსდა ჰოსპიტალში შეუპოვარი ღებინების და წონაში მატების
ე) ლაპარასკოპიულ გამოკვლევას; შეფერხების გამო. აღებინებს დაახლოებით 1 თვის ასაკიდან. თავდაპირველად ღებინება იყო
შადრევანისებური, თითქმის ყოველი კვების შემდეგ. 2 თვის ასაკიდან ღებინების
1556. მწვავე პანკრეატიტისთვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთჩამოთვლილი ნიშანი, ინტენსივობამ იკლო, თუმცა ბვშვმა წონაში მატება შეაჩერა. მუცლის პალპაციით მარჯვენა,
გარდა: ზემო კვადრატში აღენიშნება თითისტარისებრი შემსხვილება. როგორია მოცემული
ა) სისხლში მომატებულია ამილაზას აქტივობა; ავადმყოფის მკურნალობის ტაქტიკა?
ბ) შარდში მომატებულია დიასტაზას დონე; ა) ღებინების საწინააღმდეგო მედიკამენტის გამოყენება;
გ) სისხლში მომატებულია ლიპაზას აქტივობა; ბ) საკვების შეცვლა;
დ) სისხლში მომატებულია ამინოტრანსფერაზების აქტივობა; გ) ქირურგიული ჩარევა;
ე) სარტყლისებური ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში; დ) პარენტერულ კვებაზე გადაყვანა;

148
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) სპეციალური ულაქტოზო საკვების დანიშვნა; 6-8-ჯერ. განავალი სისხლს არ შეიცავს. გასინჯვით ბავშვი აქტიურია, პალპაციით მუცელი
რბილია, დეჰიდრტაციის ნიშნები არ ვლინდება. როგორი უნდა იყოს ექიმის ტაქტიკა:
1561. 1,5 თვის ჩვილთან რიგითი სამეთვალყურეო ვიზიტის დროს აღმოჩნდა, რომ ბავშვს, ა) ჰოსპიტალიზაცია ინფუზური თერაპიის მიზნით;
სამშობიაროდან გამოყვანის პირველივე დღეებიდან აღენიშნება ხანგამოშვებითი, ბ) ჰოსპიტალიზაცია და ორალური რეჰიდრატაცია;
არაინტენსიური ღებინება, ჭამიდან დაახლოებით 15-20 წუთში, შეუცვლელი რძის მცირე გ) ბინაზე მართვა სითხით დატვირთვა, მათ შორის ორალური სარეჰიდრატაციო მარილის
ულუფებით. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია: გამოყენება
ა) პილოროსტენოზი; დ) გამომწვევის დადგენის მიზნით განავლის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
ბ) გასტროეზოფაგური რეფლუქსი ე) შრატში ლიპაზას და ამილაზას აქტივობის განსაზღვრა;
გ) ამოქაფება;
დ) ეზოფაგიტი; 1566. მყარი ყაბზობის გამომწვევი მიზეზი ბავშვებში შეიძლება იყოს ყველა ქვემოთ
ე) გასრტოეზოფაგული რეფლუქსი; ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ნაწლავთა ატონია;
1562. ბავშვის ქრონიკული ტირილით შეწუხებულმა 3 თვის გოგონას დედამ მიმართა ბ) ჰირშპრუნგის დაავადება;
პედიატრს. დაახლოებით 1 თვეა საღამოობით ბავშვი ტირის განწირული ხმით, რამოდენიმე გ) ნაწლავების განვითარების თანდაყოლილი დეფექტის;
საათის განმავლობაში. ტირილის დროს ჭიმავს ფეხებს, როგორც მუცლის ტკივილის დროს. დ) მალაბსორბცია;
როგორი უნდა იყოს ექიმის ტაქტიკა?
ა) ურჩიოს ნევროპათოლოგთან მიყვანა; 1567. პანკრეატიტის და პანკრეასული უკმარისობის ძირითადი მიზეზი ბავშვთა ასაკში არის:
ბ) დაუნიშნოს ბავშვს დამამშვიდებელი საშუალებები; ა) აუტოიმუნური დაავადება;
გ) შეუცვალოს საკვები; ბ) ბილიარული ატრეზია;
დ) დაამშვიდოს დედა და დუნიშნოს შეხვედრა 2 კვირის შემდეგ; გ) კარცინომა;
ე) დანიშნოს ქირურგის კონსულტაცია; დ) ლანგერჰასის კუნძულების თანდაყოლილი არ არსებობა;
ე) მუკოვისციდოზი;
1563. ქვემოთ ჩამოთვლილი კლინიკური ნიშნებიდან რა არ ახასიათებს მალაბსორბციის
სინდრომს? 1568. პირის ღრუში გამოვლენილი სპეციფიკური ნიშნები დამახასიათებელია შემდეგი
ა) ჰიპოტროფიის ფონზე დიდი მუცელი; პათოლოგიებისთვის, გარდა:
ბ) ფაღარათი და მეტეორიზმი; ა) მაკროგლოსია - დაუნის დაავადება;
გ) პოლიკეფალია; ბ) ჟოლოსებური ენა - ქუნთრუშა;
დ) პრიალა, მყრალი სუნის განავალი; გ) მორუხო წერტილოვანი ლაქები ლოყების ლორწოვანზე - წითელა;
ე) ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში; დ) „გეოგრაფიული ენა“ - ჰირშპრუნგის დაავადება;

1564. დედამ პედიატრთან მიიყვანა 8 კვირის ჩვილი, რომელიც ბოლო 4 კვირაა 1569. ბავშვებში ჩამოთვლილი დაავადებებიდან როდის გვხვდება ყველაზე ხშირად
„შეუჩერებლად ტირის“. ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა და ყოველი კვების შემდეგ აქვს მიკროჰემატურია:
ხმამაღალი ბოყინი. ბავშვს არ აღენიშნება დიარეა და ყაბზობა. წონაში იმატებს კარგად. ა) შარდის ბუშტის სიმსივნის დროს;
თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია: ბ) იდიოპათიური ნეფროზული სინდრომის დროს;
ა) ჩვილის კოლიკა; გ) გლომერულონეფრიტის დროს;
ბ) კრონის დაავადების დასაწყისი; დ) ვერლჰოფის დაავადების დროს;
გ) ეზოფაგიტი; ე) პიელონეფრიტის დროს.
დ) საშარდე გზების ინფექცია;
ე) გასრტოეზოფაგული რეფლუქსი; 1570. 3 გრამზე მეტი პროტეინურია დღე-ღამეში შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი
დაავადების დროს, გარდა:
1565. დედამ პედიატრთან მიიყვანა 18 თვის ბავშვი, რომელიც ავადაა 5 დღეა. დაავადება ა) თირკმლის ამილოიდოზი;
დაეწყო ღებინებით და ტემპერატურული რეაქციით 38,50C-დე, გაგრძელდა დიარეით, დღეში ბ) მინიმალური ცვლილებებით მიმდინარე ნეფროზი;

149
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ნეფროზული სინდრომი; დ) ჰეპატიტთან
დ) ქრონიკული პიელონეფრიტი; ე) განებრივ ჩამორჩენილობასთან

1571. მწვავე გლომერულონეფრიტი ბავშვებში ხშირად დაკავშირებულია: 1577. მწვავე პიელონეფრიტის არსებობაზე მიუთითებს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი ნიშანი,
ა) სტაფილოკოკურ ინფექციასთან; გარდა:
ბ) სტრეპტოკოკურ ინფექციასთან; ა) დადებითი პასტერნაცკის ნიშანი
გ) ვირუსულ ინფექციასთან; ბ) ლეიკოციტოზი
დ) პარაზიტულ ინფექციასთან; გ) ტკივილის ირადიაცია ბეჭის არეში და მარცხენა ზემო კიდურში
ე) ჰელმინთოზთან. დ) ლეიკოციტურია
ე) ბაქტერიურია
1572. მწვავე გლომერულონეფრიტის დამახასიათებელია:
ა) ლეიკოციტურია; 1578. მემკვიდრული ამილოიდოზის მკურნალობაში ძირითადია:
ბ) ბაქტერიურია; ა) დელაგილი
გ) შეშუპება და არტერიული ჰიპერტენზია;. ბ) კოლხიცინი
დ) დიზურიული მოვლენები; გ) ვიტამინოთერაპია
ე) ტკივილი მუცლის არეში. დ) პრედნიზოლონი
ე) ციკლოფოსფამიდი
1573. იდიოპათიური ნეფროზული სინდრომის დამახასიათებელია:
ა) ლეიკოციტურია; 1579. იდიოპათიური ნეფროზული სინდრომისათვის დამახასიათებელია ყველა კლინიკური
ბ) ჰიპერტენზია; გამოვლინება, გარდა:
გ) ჰემატურია; ა) სელექციური პროტეინურია
დ) სელექციური პროტეინურია; ბ) მასიური შეშუპება
ე) Hbs-ანტიგენებია. გ) ჰიპოალბუმინემია
დ) ჰიპერქოლესტერინემია
1574. ჰიპოსტენურია არის: ე) სტაბილური ჰიპერტენზია
ა) დღე-ღამის შარდის გამოყოფის შემცირება
ბ) შარდის შეუკავებლობა 1580. ნეფროზულ სინდრომს ახასიათებს:
გ) შარდის დაბალი ხვედრითი წონა ა) მნიშვნელოვანი პროტეინურია, ჰიპოალბუმინემია;
დ) შრადის მაღალი ხვედრითი წონა ბ) ჰიპოლიპიდემია;
ე) დიურეზის გაძლიერება გ) ჰიპერტონია;
დ) ჰიპოფიბრინოგენემია.
1575. თირკმელი გამოიმუშავებს:
ა) ალდოსტერონს 1581. გამოხატული კრისტალურია ახასიათებს:
ბ) რენინს ა) ობსტრუქციულ უროპათიას;
გ) ადრენალინს ბ) ტუბულოპათიას;
დ) დოპამინს გ) დისმეტაბოლურ ნეფროპათიას;
ე) ნორადრენალინს დ) ინტერსტიციულ ნეფრიტს;
ე) თირკმლოვან დისპლაზიას.
1576. ალპორტის სინდრომი არის მემკვიდრული ნეფრიტის შერწყმა:
ა) სიყრუესთან 1582. საშარდე გზების ინფექციებს ჩვილ ბავშვთა ასაკში ახასიათებს ყველა
ბ) გულის მანკთან ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა:
გ) სასუნთქი სისტემის დაზიანებასთან ა) შემცივნება და მაღალი ტემპერატურა;

150
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) უმადობა და საერთო სისუსტე; რაოდენობა გახდა 100 მლ. შარდის ანალიზით - ჰიპოიზოსტენურია, პროტეინურია.
გ) შემთხვევათა უმრავლესობაში დიზურიული მოვლენები; სავარაუდოდიგნოზია:
დ) შარდის შემღვრევა; ა) ჰიპოვოლემიური შოკი;
ე) ღებინება და დიარეა; ბ) დიაბეტური კეტოაციდოზი;
გ) თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
1583. 12 წლის ბიჭს, კანზე ჩირქოვანი გამონაყრის გაჩენიდან 10 დღის შემდეგ შეემღვრა დ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი;
შარდი, დილის საათებში დაეწყო თვალების შეშუპება, რომელიც საღამოსკენ ქრებოდა. ე) ნეფროზული სინდრომი;
გასინჯვით ტერფები და მტევნები ზომიერად შეშუპებული, არტერიული წნევა 130/85. შარდი
ხორცის ნარეცხის ფერისაა, გამოკლევით შარდში აღმოჩნდა ერითროციტურია, 1587. 18 წლის ამილოიდოზით დაავადებულ მოზარდს დაეწყო პირის სიმშრალე და წყალზე
ერითროციტული ცილინდრები, უმნიშვნელო ლეიკოციტურია და საშუალო სიმძიმის მოთხოვნილება გაეზარდა, რასაც მოჰყვა შარდის რაოდენობის გაზრდა, განსაკუთრებით
პროტეინურია. სავარაუდო დიაგნოზია: ღამის საათებში. მოზარდი დასუსტდა, დაეწყო თავის ტკივილი და ძილიანობა. სავარაუდო
ა) მწვავე დიფუზური გლომერულონეფრიტი, ნეფრიტული სინდრომი; დიაგნოზია:
ბ) მწვავე პიელონეფრიტი; ა) დიაბეტური კეტოაციდოზი;
გ) თირკმლის ამილოიდოზი; ბ) უშაქრო დიაბეტი;
დ) მინიმალური ცვლილებების დაავადება; გ) შაქრიანი დიაბეტი;
ე) შარდ-კენჭოვანი დავადება; დ) თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა;
ვ) მწვავე დიფუზური გლომერულონეფრიტი, ნეფროზული სინდრომი; ე) „C" ჰეპატიტი;

1584. 8 წლის ბიჭს, სისტემური წითელი მგლურას ფონზე, უეცრად დაეწყო სახის შეშუპება,
შარდი გაუხდა ხორცის ნახარშის ფერი. გასინჯვით ვლინდება პერიორბიტული შეშუპება,
არტერიული წნევა 120/80, პულსისსიხშირეწთ-ში 85'. შარდის ნალექში მიკროსკოპიით
აღმოჩნდა გამოხატული ჰემატურია, უმნიშვნელო პროტეინურია. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) თირკმლის ამილოიდოზი;
ბ) პიელონეფრიტი;
გ) ვასკულური ჰიპერტენზია;
დ) ნეფრიტული სინდრომი;
ე) ნეფროზული სინდრომი;
1585. მიმღებ განყოფილებაში შემოვიდა 9 წლის გოგონა 10 დღის ანამნეზით. დაავადება
დაეწყო მუცლის ტკივილით, დიარეით და ღებინებით. დილით გაეღვიძა მასიური
შეშუპებებით მთელ სხეულზე, რის გამოც მოიყვანეს კლინიკაში. გასინჯვით არტერიული წნევა
100/70, გულისცემის სიხშირე წთ-ში 120', შარდში მძიმე პროტეინურია. სავარაუდო
დიაგნოზია:
ა) ნაწლავური ინფექცია, ჰიპოვოლემია;
ბ) ანგიოედემა;
გ) ჰემოლიზურ-ურემიულისინდრომი;
დ) კვებითი ინტოქსიკაცია;
ე) ნეფროზული სინდრომი;
1586. 10 წლის ბიჭმა ავტოავარიის შედეგად დაკარგა დიდი რაოდენობით სისხლი.
ავარიიდან მე- 3 დღეს მდგომარეობა მკვეთრად დამძიმდა - დაეწყო ძლიერი თავის
ტკივილი, დაებინდა ცნობიერება, პირიდან გაუჩნდა ამიაკის სუნი, შარდის სადღეღამისო
1588. შარდის ფერის და მისი გამომწვევი მიზეზების ურთიერთდამოკიდებულებიდან
რომელი არ შეესაბამება სიმართლეს:
ა) მუქი ლუდისფერი - მექანიკური ან პარენქიმული სიყვითლე;
ბ) უფერო - უშაქრო დიაბეტი, თირკმლის უკმარისობის პოლიურიული ფაზა;
გ) მუქი ყავისფერი (შავი) - ჰემოგლობინურია ჰემოლიზური ანემიის დროს;
დ) წითელი - შარდ-კენჭოვანი დაავადება;
ე) ხორცის ნარეცხის ფერი - ნეფროზული სინდრომი;
1589. 6 წლის ბიჭი დედამ მიიყვანა პედიატრთან ყოველწლიურ გამოკვლევაზე. აღმოჩნდა,
რომ ბავშვი (კვირაში 2-3-ჯერ) აგრძელებს ღამით ლოგინის დასველებას, თუმცა დღის
მანძილზე შარდვას აკონტროლებს. ფიზიკური გამოკვლევით აღენიშნება ზრდა-
განვითარებაში მცირედი შეფერხება. სხვამხრივ ბავშვს პრობლემები არ აქვს. თქვენი
სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ბავშვობის ასაკის შენიღბული დეპრესია;
ბ) ფსიქოსომატური დარღვევა;
გ) ღამის ენურეზი;
დ) I ტიპის დიაბეტის დასაწყისი;
ე) საშარდე გზების ინფექცია;
1590. 6 წლის ბიჭი დედამ მიიყვანა პედიატრთან ყოველწლიურ გამოკვლევაზე. აღმოჩნდა,
რომ ბავშვი (კვირაში 2-3-ჯერ) აგრძელებს ღამით ლოგინის დასველებას, თუმცა დღის
მანძილზე შარდვას აკონტროლებს. ფიზიკური გამოკვლევით აღენიშნება ზრდა-
განვითარებაში მცირედი შეფერხება. სხვა მხრივ ბავშვს პრობლემები არ აქვს. რა
აუცილებელი გამოკვლევაა ჩასატარებელი?

151
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) შარდის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა; დ) ანტიდიურეზული ჰორმონის შეუსაბამო სეკრეცია;
ბ) სისხლის საერთო ანალიზი, რეტიკულოციტების რაოდენობის დადგენა; ე) თირკმლის თანდაყოლილი პოლიკისტოზი;
გ) ცისტოგრაფია;
დ) შარდის საერთო ანალიზი და ნალექის მიკროსკოპიული კვლევა; 1596. ქვემოთჩამოთვლილი ყველა კლინიკური ნიშანი პათოგნომურია თანდაყოლილი
ე) ექსკრეციული უროგრაფია; ჰიპოთირეოიდიზმისთვის, გარდა:
ა) დაბადებისას სხეულის დიდი მასა;
1591. თანდაყოლილ ჰიპოთირეოზს ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან არ ახასიათებს: ბ) გამოხატული მაკროგლოსია;
ა) მაკროგლოსია; გ) მიკროცეფალია, ქორეორეტინიტი;
ბ) კუნთთაჰიპოტონია; დ) ჰიპორეფლექსია;
გ) გახანგრძლივებული სიყვითლე; ე) აპნოეს ეპიზოდები;
დ) ხელისგულზე ღრმა განივი ნაოჭი;
ე) მოკლე კისერი. 1597. რომელი ჰიპოვიტამინოზი იწვევს ზრდაში ჩამორჩენას, ჰიპერკერატოზს,
კონიუქტივისა და რქოვანას სიმშრალეს?
1592. რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს პრადერ-ვილის სინდრომს: ა) „B12" ვიტამინის;
ა) ჰიპოგონადიზმი; ბ) „K" ვიტამინის;
ბ) გონებრივი ჩამორჩენილობა; გ) „A" ვიტამინის;
გ) ჰიპოტონია; დ) „D" ვიტამინის;
დ) პოლიფაგია; ე) „C" ვიტამინის;
ე) მხედველობის დაქვეითება.
1598. რა არის ჰიპოსტატურის ყველაზე ხშირი მიზეზი ბავშვებში?
1593. თირკმლისზედა ჯირკვლის ქრონიკული უკმარისობა არ ვლინდება: ა) ჰიპოპიტუიტარიზმი;
ა) ანორექსიით ბ) ქრომოსომული პათოლოგია;
ბ) კანის პიგმენტაციით გ) ჰიპოთირეოიდიზმი;
გ) გასტრო-ენტეროლოგიური დარღვევებით დ) კვების უკმარისობა;
დ) წონის დაქვეითებით ე) შთამომავლობითი ჰიპოსტატურა;
ე) გონებრივ განვითარებაში ჩამორჩენით
1599. 5 თვის გოგონას დედამ მიმართა პედიატრს შემდეგი ჩივილებით: ბავშვი უხალისოა,
1594. რომელი დებულებაა მართებული ადრენოგენიტალურ სინდრომთან დაკავშირებით? გაღიზიანებული, შეხებაზე კრთის და ტირის, ცუდად სძინავს, ძილში კრთება, ძლიერ
ა) ვითარდება პარათირეოიდული ჯირკვლის ჰიპოპუნქციის შედეგად; ოფლიანობს, ძილის შემდეგ ბალიშზე რჩება თმა. თქვენი სავარაუდო დიგნოზი:
ბ) ალდოსტერონის მეტაბოლიზმის დარღვევის შედეგია; ა) რაქიტი;
გ) ბავშვი იბადება ჭეშმარიტი ჰერმაფროდიტიზმით; ბ) ჰიპოთირეოიდიზმი;
დ) ავადმყოფთა 1/3 აღენიშნება წყალ-მარილოვანი ცვლის მოშლა; გ) ავიტამინოზი;
ე) ჯალღუზისებრი ჯირკვლის მიერ მელატონინის ჰიპოპროდუქციის შედეგია; დ) ტუბერკულოზი;
ე) ფენილკეტონურია;
1595. 4 დღის გოგონას, რომელიც იმყოფება ხელოვნურ კვებაზე, დაეწყო ღებინება და
ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება. ვიზუალურად გამოხატულია ზომიერი დეჰიდრატაცია. 1600. ცილოვანი ცვლის მოშლის რომელი ფორმა მიესადაგება მითითებულ პათოლოგიას?
დახედვით კლიტორი დიდი ზომის , სასირცხო ბაგეები შეერთებული. იონოგრამაზე - ა) ლეიცინის - ფენილკეტონურიას;
პლაზმის ნატრიუმი 110 mEq/L, 7,2 კალიუმი - mEq/L, ნარჩენი აზოტი 32 მგ /დლ. თქვენი ბ) ფენილალანინის - “ნეკერჩხლის სიროფის” დაავადებას;
სავარაუდო დიაგნოზია: გ) გლუტენის - ცელიაკიას;
ა) ადრენოგენიტალური სინდრომი; დ) ჰისტიდინის - თანდაყოლილი სიყრუეს;
ბ) პრერენული აზოტემია; ე) ალანინის - მეტყველების შეფერხებას;
გ) ობსტრუქციული უროპათია;

152
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1601. 3 წლის ბავშვს, ზრდაში ჩამორჩენით და შრატში ანტიგლუტენ „IgA"-ის ანტისხეულებით, ე) ტერნერის სინდრომი.
სავარაუდოა რომ ქონდეს:
ა) ზრდის ჰორმონის დეფიციტი; 1607. ტერნერის სინდრომს არ ახასიათებს:
ბ) რძის ცილაზე ჰიპერმგრძნობელობა; ა) მამაკაცური კარიოტიპი;
გ) ცელიაკია; ბ) ამენორეა;
დ) მუკოვისციდოზი; გ) ასაკთან შეუსაბამოდ მაღალი სიმაღლე;
ე) ფენილკეტონურია; დ) გულ-სისხლძაღვთა განვითრების მანკები;
ე) ახალშობილებში ფრთისებრი ნაოჭი კისერზე.
1602. რომელი ქვემოთმოყვანილია ბავშვებში გონებრივი ჩამორჩენის მიზეზი:
ა) ჰიპოთირეოიდიზმი; 1608. რომელი იმუნოგლობულინი გადის პლაცენტარულ ბარიერს და ხვდება ნაყოფის
ბ) ჰიპერთირეოიდიზმი; სისხლში?
გ) ჰიპოპიტუიტარიზმი; ა) IgM;
დ) გლუტენის ცვლის მოშლა; ბ) IgA;.
ე) ზრდის ჰორმონის ჭარბი პროდუქცია; გ) IgG;
დ) IgD;
1603. ბავშვის ყოველდღიურ ფიზიოლოგიურ მოთხოვნილებას წყალზე ვანგარიშობთ ე) IgE.
შემდეგნაირად:
ა) კგ/წონაზე 150 მლ; 1609. რომელი ფაქტორები იწვევენ კომპლემენტის კლასიკური გზით აქტივაციას?
ბ) წონის პირველ 10 კგ-ზე 100 მლ, მეორე 10 კგ-ზე 50 მლ, ყოველ შემდეგ 10 კგ-ზე 20 მლ; ა) პროპერდინი;
გ) მ2 ფართობზე 200 მლ; ბ) პოლისაქარიდები;
დ) 1-6 თვემდე 300 მლ, 6-12 თვის - 500მლ, 1 წლის ზემოთ 750 მლ; გ) ანტიგენ -ანტისხეულის კომპლექსი;
ე) კგ/ წონაზე 50 მლ; დ) ტოქსინები;
ე) ეგზოტოქსინები.
1604. გალაქტოზემიის კლინიკური გამოვლინებებია:
ა) სიფერმკრთალე, აპნოეს ეპიზოდები; 1610. რომელი იმუნოგლობულინის სინთეზს იწყებს ნაყოფი პირველად?
ბ) სიყვითლე, ღებინება და ჰეპატომეგალია; ა) IgA;
გ) გულის უკმარისობა; ბ) IgG;
დ) კალციფიკატები თავის ტვინში; გ) IgD;
ე) დეჰიდრატაცია და შარდი თაგვის სუნით; დ) IgM;
ე) IgE.
1605. ჩვილებში ლაქტაზის დეფიციტს შეესაბამება შემდეგი დებულება:
ა) როგორც წესი ასოცირებულია პანკრეატიტთან; 1611. რომელი უჯრედები გადმოისვრიან სისხლში ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებებს
ბ) გამოხატულია რძის ცილაზე ჰიპერმგრძნობელობა; ალერგიის დროს?
გ) განავალი ტუტე რეაქციისაა; ა) B ლიმფოციტები;
დ) იწვევს ტრანზიტორულ მალაბსორბციას, რომელიც ასაკთან ერთად ქრება; ბ) მაკროფაგები, პლაზმოციტები;
ე) მოგვიანებით იწვევს გონებრივ ჩამორჩენას; გ) პოხიერი უჯრედები, ბაზოფილები;
დ) ნატურალური კილერები;
1606. რომელი სინდრომი არ მიეკუთვნება ქრომოსომულ დაავადებებს? ე) T ლიმფოციტები, ერითროციტები.
ა) დაუნის სინდრომი;
ბ) ალპორტის სინდრომი; 1612. სიმსივნური პროცესიდან რომელი უფრო ხშირად გვხვდება შიდსის დროს?
გ) კლაინფელტერის სინდრომი; ა) ლიმფოგრანულომატოზი;
დ) ვოლფ-ჰირშჰორინის სინდრომი; ბ) კისრის ლიმფომა, კაპოშის სარკომა;

153
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) სარკოიდოზი; ა) ტეტანია, ეკლამპსია, იმუნოდეფიციტი;
დ) ლეიკოზი; ბ) ტელეანგიექტაზია, იმუნოდეფიციტი, ნათხემისმიერი ატაქსია;
ე) ჰოჯკინის დაავადება. გ) ეგზემა, თრომბოციტოპენია;
დ) კანდიდოზი, თიმომა, ლიმფადენოპათია;
1613. რომელია ბრუტონის დაავადების მკურნალობის ძირითადი მეთოდი? ე) თრომბო ჰემორაგიული სინდრომი, თიმუსის აპლაზია.
ა) იმუნოდეპრესანტების გამოყენება;
ბ) ძვლის ტვინის გადანერგვა, იმუნოგლობულინების ინტრავენური ტრანსფუზია; 1619. რომელი სიმპტომებია წამყვანი ვისკოტ-ოლდრიჩის სინდრომის დროს?
გ) თიმუსის, პარათირეოიდული ჯირკვლების გადანერგვა; ა) ტელეანგიექტაზია, თრომბოციტოპენია;
დ) ემბრიონალური ღვიძლის გადანერგვა; ბ) ანემია, ალიმფიციტოზი, კომპლემენტის დეფიციტი;
ე) თიმუსიდან მიღებული პრეპარატებით მკურნალობა. გ) მორეციდივე ვირუსული და ბაქტერიული ინფექციები, ეგზემა, თრომბოციტოპენია;
დ) კანდიდოზები, თიმომა, ხშირი ინფექციები;
1614. რომელი დაავადების დროს აღინიშნება თიმუსისა და პარათირეოიდული ჯირკვლების ე) ნათხემისმიერი ატაქსია, ტეტანია, ეგზემა.
ჰიპოპლაზია?
ა) ბრუტონის დაავადება; 1620. რომელი სინდრომის დროს აღინიშნება იმუნოდეფიციტი თიმომით?
ბ) შვეიცარული ტიპის აგამაგლობულინემია; ა) ვისკოტ-ოლდრიჩის სინდრომის დროს;
გ) დიჯორჯის სინდრომი; ბ) ლუიბარის სინდრომის დროს;
დ) ლუიბარის სინდრომი; გ) გუდის სინდრომის დროს;
ე) გუდის სინდრომი. დ) დიჯორჯის სინდრომის დროს;
ე) შვეიცარული ტიპის აგამაგლობულინემიის დროს.
1615. რა ლაბორატორიული მონაცემებია დი-ჯორჯის სინდრომის დროს?
ა) T ლიმფოციტების დეფიციტი, ჰიპოკალცემია; 1621. რომელი პროცესის დროს აღინიშნება კომპლემენტის შემცველობის მნიშვნელოვანი
ბ) B ლიმფოციტების დეფიციტი, ჰიპერკალცემია; დაქვეითება?
გ) იმუნოგლობულინების კონცენტრაციის მატება; ა) სიმსივნური;
დ) იმუნოგლობულინების კონცენტრაციის შემცირება, ჰიპოფოსფატემია; ბ) აუტოიმუნური;
ე) ჰიპომაგნემია, მაკროფაგების რაოდენობის დაქვეითება. გ) ვირუსული;
დ) მიკრობული;
1616. რომელი იმუნოდეფიციტის დროს აღინიშნება ლიმფოიდური ქსოვილის სრული ე) მიკოზური.
აგენეზია?
ა) დიჯორჯის სინდრომის დროს; 1622. რომელ იმუნოდეფიციტს განეკუთვნება ბრუტონის დაავადება?
ბ) ლუიბარის სინდრომის დროს; ა) უჯრედულს;
გ) შვეიცარული ტიპის აგამაგლობულინემიის დროს; ბ) ჰუმორულს;
დ) ვისკოტ-ოლდრიჩის სინდრომის დროს; გ) კომბინირებულს;
ე) გუდის სინდრომის დროს. დ) ფაგოციტური სისტემის დეფიციტს;
ე) კომპლემენტური სისტემის დეფიციტს.
1617. რა ლაბორატორიული მონაცემებია შვეიცარული ტიპის აგამაგლობულინებიის დროს?
ა) მხოლოდ B ლიმფოციტების დეფიციტი; 1623. დიჯორჯის სინდრომის მკურნალობის ძირითადი პრინციპები:
ბ) მხოლოდ T ლიმფოციტების დეფიციტი; ა) ძვლის ტვინის გადანერგვა;
გ) T და B ლიმფოციტების დეფიციტი; ბ) იმუნოდეპრესანტების გამოყენება;
დ) იმუნოგლობულინების კონცენტრაციის მატება; გ) თიმუსის და პარათირეოიდული ჯირკვლების გადანერგვა;
ე) კომპლემენტის ტიტრის მატება და მაკროფაგების დეფიციტი. დ) პასიური იმუნოთერაპია _ იმუნოგლობულინებით;
ე) ანტიბიოტიკოთერაპია.
1618. რომელი სიმპტომებია წამყვანი ლუი-ბარის სინდრომის დროს?

154
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 დ) ჰიპოგონადიზმი და გაცხიმოვნება;
1624. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელია აუცილებელი ალერგიული რეაქციის ე) თვალების ანტიმონგოლოიდური ჭრილი.
მოგვიანებითი ფაზის სამკურნალოდ:
ა) ადრენალინი; 1630. ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელია ძირითადი ფენილკეტონურიის
ბ) კორტიკოსტეროიდები; მკურნალობაში?
გ) ატროპინი; ა) იმუნომოდულატორებით მკურნალობა;
დ) ბეტა-ადრენორეცეპტორების აგონისტები; ბ) ჰემოტრანსფუზია;
ე) H2რეცეპტორების ანტაგონისტები. გ) დიეტოთერაპია;
დ) ვიტამინოთერაპია;
1625. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ახასიათებს დაუნის დაავადებას? ე) ჰორმონოთერაპია.
ა) გონებრივი ჩამორჩენა;
ბ) თვალების მონგოლოიდური ჭრილი; 1631. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რა არ არის დამახასიათებელი გოშეს
გ) ხელზე ერთი გარდიგარდმო ღრმა ნაოჭი; დაავადებისათვის?
დ) უნაგირა ცხვირი; ა) მიდრეკილება ცხვირიდან სისხლდენისაკენ;
ე) 22-ე ქრომოსომის ტრისომია. ბ) კანის ჰემორაგიული გამონაყარი;
გ) საშვილოსნოდანსისხლდენა;
1626. მოცემული ნიშნებიდან რომელია არასწორი პატაუს სინდრომის დროს? დ) ჩამორჩენა ფიზიკურ განვითარებაში;
ა) ფიზიკურ განვითარებაში მკვეთრი ჩამორჩენა; ე) ღვიძლი და ელენთა ნორმის ფარგლებში.
ბ) მიკროფტალმი და კოლობომა;
გ) პოლიდაქტილია; 1632. ქვემოთჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების დროს აქვს შარდს თაგვის სუნი?
დ) მიკროცეფალია; ა) გალაქტოზემიის;
ე) კურდღლის ტუჩი და მგლის ხახა. ბ) ფენილკეტონურიის;
გ) ლეიცინოზის;
1627. კვლევის რომელი მეთოდი გამოიყენება პატაუს სინდრომის სადიაგნოსტიკოდ? დ) თიროზინოზის;
ა) გენეალოგიური რუქის შედგენა; ე) ფრუქტოზემიის.
ბ) დერმატოგლიფიკა;
გ) ციტოგენეტიკური ანალიზი; 1633. ნიმან-პიკის დაავადების კლინიკურ სიმპტომო-კომპლექსში რომელი სისტემის მხრივაა
დ) გატრის სინჯი; ძირითადი ცვლილებები?
ე) რენტგენოგრაფია. ა) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ;
ბ) სასუნთქი სისტემის მხრივ;
1628. რომელი სიმპტომი არ ახასიათებს მონოსომიას X ქრომოსომის (შერეშევსკი- გ) ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ;
ტერნერის სინდრომი) მიხედვით? დ) ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ;
ა) კისრის ფრთისებრი ნაოჭი; ე) კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ.
ბ) ხელის მტევნებისა და ტერფების ლიმფური შეშუპება;
გ) მიკროცეფალია;.
დ) თვალების ანტიმონგოლოიდური ჭრილი; 1634. დაცვის არასპეციფიკურ ფაქტორებს არ მიეკუთვნება:
ე) სქესობრივი ინფანტილიზმი. ა) კოპლემენტი
ბ) იმუნოგლობულინები
1629. მოცემული ნიშნებიდან რომელი არ გვხვდება კლაინფელტერის სინდრომის დროს? გ) ლიზოციმი
ა) კარიოტიპში ზედმეტი X ქრომოსომა; დ) პროპერდინი
ბ) სპერმატოგენეზის მოშლა და უნაყოფობა; ე) ინტერფერონი
გ) გინეკომასტია;

155
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1635. „IgM“-ის მაღალი კონცენტრაცია ახალშობილის სისხლის შრატში მაჩვენებელია: 1641. მარფანის დაავადებას არ ახასიათებს:
ა) თანდაყოლილი ინფექცია ა) "ობობას მაგვარი" თითები;
ბ) ჰემოლიზური დაავადება ბ) მხედველობის დარღვევა, ბროლის ექტოპია;
გ) იმუნოდეფიციტი გ) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის განვითარების მანკი;
დ) ორგანიზმის ალერგიული განწყობა დ) სახსრების ჰიპერმობილურობა;
ე) მემკვიდრული დაავადება ე) კონტრაქტურები.

1636. მარფანის დაავადებას კლინიკურად ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი 1642. ჯანმრთელი ახალშობილის იმუნური სისტემა ხასიათდება:
გარდა ერთისა: ა) პასიური იმუნიტეტის მაღალი დონით;
ა) ძვლების მრავლობითი მოტეხილობა ბ) ნატურალური კილერების მაღალი დონით და სუპრესორების დაბალი აქტივობით;
ბ) სახსრების ჰიპერმობილურობა გ) პასიური იმუნიტეტის დაბალი დონით და ინტერლეიკინების ინაქტივობით;
გ) არაქნოდაქტილია დ) მაღალი ფაგოციტური აქტივობით;
დ) შინაგანი ორგანოების განვითარების მანკი ე) ფაგოციტოზის სრულფასოვნებით დაკომპლემენტის დაბალი დონით;

1637. ანაფილაქსიურ შოკს არ ახასიათებს: 1643. დედამ პედიატრთან მიიყვანა ასაკთან შედარებით მაღალი 5 წლის გოგონა, გრძელი
ა) სუნთქვის რითმის დარღვევა და წვრილიკიდურებით და თითებით, ძაბრისებური გულ-მკერდით და ცისფერი სკლერებით.
ბ) ჰემორაგიული სინდრომი თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
გ) არტერიული ჰიპოტენზია ა) ტერნერის სინდრომი;
დ) გენერალიზებული ურტიკარია ბ) პრადერ-ვილის სინდრომი;
ე) ღებინება, უნებლიე შარდვა და დეფეკაცია გ) დაუნის სინდრომი;
დ) ფანკონის სინდრომი;
1638. დაუნის დაავადების დროსკარიოტიპის შესწავლით ვლინდება: ე) მარფანის სინდრომი;
ა) მონოსომია 16 (45, 16- ) ;
ბ) ტრისომია 21 (47, 21+ ) ; 1644. მარფანის სინდრომთან დაკავშირებული რომელი დებულება შეესაბამება
გ) მონოსომია X0 (45 X0) ; სიმართლეს?
დ) ტრისომია 13 (47, 13+ ) . ა) გადაეცემა აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით;
ბ) წამყვანი ნიშანია თირკმელების პათოლოგია;
1639. მარფანის დაავადებას არ ახასიათებს: გ) კოლაგენური სტრუქტურის სისუსტე იწვევს ბროლის ექტოპიას;
ა) აუტოსომურ - დომინანტური გადაცემა; დ) თირკმელების პოლიკისტოზი შესაძლოა თირკმლის უკმარისობის მიზეზი გახდეს;
ბ) არაქნოდაქტილია (ობობასებრი თითები); ე) დამახასიათებელია ბრაქიცეფალია და უნაგირა ცხვირი;
გ) სახსრების ჰიპერმობილურობა;
დ) ძვლოვანი დეფორმაცია ასთენიური აგებულების ფონზე; 1645. 10 წლის გოგონას, რომელიც სიმაღლით ასაკობრივ ნორმას აღემატება, გონებრივი
ე) გულის თანდაყოლილი მანკი; განვითარებით ასაკს შეესაბამება და ხმარობს სათვალეს მიოპიის გამო, ფიზიკური
ვ) გონებრივი ჩამორჩენილობა; გამოკვლევისას აღმოაჩნდა ჰიპერმობილური სახსრები და მოსმენით გულზე სისტოლური
შუილი. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზი:
1640. შერეშევსკი-ტერნერის დაავადებას არ ახასიათებს: ა) ტერნერის სინდრომი;
ა) სიმაღლეში ჩამორჩენა; ბ) მსხვრევადი “X" სინდრომი;
ბ) გონებრივ განვითარებაში ჩამორჩენა; გ) მარფანის სინდრომი;
გ) ამენორეა; დ) ფანკონის სინდრომი;
დ) კისრის ფრთისებრი ნაოჭი; ე) დაუნის სინდრომი;
ე) ტერფების ლიმფური შეშუპება

156
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1646. ეროვნული კალენდრის მიხედვით რომელ ასაკში ხდება დიფტერია-ყივანახველა-
ტეტანუსის ვაქცინაცია და რევაქცინაცია? 1651. პირველი იმუნიზაციიდან 8 სთ-ში ჩვილს აუწია სიცხემ 39,9C-დე, გაღიზიანდა,
ა) 6 და 12 თვის; განუწყვეტლივ ტირის. გასინჯვით გული, ფილტვები და მუცელი პათოლოგიის გარეშე.
ბ) 2, 3, 4 დ 18 თვის ასაკში; ლოკალური პათოლოგია არ ვლინდება. შეარჩიეთ ექიმის ტაქტიკა.
გ) 3 დღისდა 2 და 6 თვისასაკში; ა) ბავშვის ჰოსპიტალიზაცია შემდგომი გამოკვლევებისთვის;
დ) 2, 4, 6 თვისდა 18 თვისასაკში; ბ) სისხლის და შარდის საერთო ანალიზი;
ე) 2, 4 თვისდა 5 წლის; გ) გულ-მკერდის რენტგენოგრაფია;
დ) დედის დამშვიდება და აცეტამინოფენის მიცემა სიცხის დასაწევად;
1647. მარფანის სინდრომის სავარაუდო, სიცოცხლისათვის საშიში გართულებაა: ე) შემდეგი აცრიდან თავის შეკავება;
ა) გლომერულონეფრიტი, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა;
ბ) კრუნჩხვითი სინდრომი; 1652. რომელი მიზეზი არ იწვევს ვიტამინ B12 და ფოლის მჟავას დეფიციტს ბავშვთა ასაკში?
გ) მოზრდილთა რესპირციული დისტრეს სინდრომი; ა) თხის რძით კვება;
დ) პოლისეროზიტი; ბ) გასტრექტომია;
ე) აორტის დილატაცია და აორტული სარქვლის ნაკლოვანება; გ) სპლენექტომია;
დ) დღენაკლულობა;
1648. ჩამოთვლი მიზეზებიდან რა შემთხვევაშია მიზანშეწონილი ვაქცინაციის გადავადება? ე) ჰემოლიზური ანემია.
ა) ინფექციასთან კონტაქტი;
ბ) პენიცილინზე ალერგიული რეაქცია; 1653. ჰემოგლობინურია ვითარდება:
გ) დღენაკლულობა; ა) რკინის პრეპარატებით მკურნალობისას;
დ) მწვავე და მძიმე დაავადება მკაფიოდ გამოხატული კლინიკური ნიშნებით; ბ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომის დროს;
ე) მიმდინარე ანტიმიკრობული თერაპია; გ) ახალშობილთა ჰემოლიზური დაავადების დროს;
დ) პლაზმაფერეზის შემდეგ;
1649. 6 წლის ბიჭუნა ბრონქული ასთმის შეტევით მოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში. ე) ფოლიუმ დეფიციტური ანემიის დროს .
პირველი შეტევა ბავშვს ჰქონდა 1 წლის წინ და უმეორდებოდა დაახლოებით თვეში
ერთხელ. გასინჯვით: სუნთქვის სიხშირე წთ-ში 46', სუნთქაში დამხმარე მუსკულტურის 1654. რომელი ანემია რთულდება ყველაზე ხშირად ჰემოსიდეროზით?
აქტიური მონაწილეობით, მოსმენით ფილტვებში ორივე მხარეს მრავლობითი მსტვენავი ა) ჰემორაგიული;
ხიხინი. შეარჩიეთ მკურნალობის ტაქტიკა: ბ) ჰემოლიზური;
ა) ოქსიგენოთერაპია, ინტრავენურად ეუფილინის შეყვანა; გ) ჰიპოპლაზური;
ბ) არტერიულ სისხლში აირების განსაზღვრა და აპარატულ სუნთქვაზე გადაყვანა; დ) დეფიციტური;
გ) ინჰალაცია ბეტა-აგონისტებით, ჟანგბადის მიწოდება და ინტრავენურად ე) ანემია დამწვრობითი დაავადების დროს.
კორტიკოსტეროიდები;
დ) ინტრავენურად დიაზეპამი და ჟანგბად-ჰელიუმის ნარევით ინჰალაცია; 1655. რომელი კლინიკური ნიშანი ახასიათებს თანდაყოლილ სფეროციტულ ანემიას?
ე) ჟანგბადის მიწოდება სველი წესით, ნო-შპა და ეუფილინი ინტრავენურად; ა) ვლინდება ხანდაზმულებში;
ბ) გრძელდება რამდენი მეკვირა;
1650. ბაღში თამაშის დროს 2 წლის გოგონამ უცებ დაიწყო ძლიერი ტირილი, რამოდენიმე გ) ჰემორაგიული გამოვლინებანი კანზე;
წუთში გაუსივდა ქვედა ტუჩი, დაიწყო ხველა, გაუძნელდა სუნთქვა, რის გამოც მოიყვანეს დ) მწვავე მიმდინარეობა;
კლინიკაში. შეარჩიეთ სავარაუდო დიაგნოზი და მკურნალობის ტაქტიკა: ე) სპლენომეგალია.
ა) კვინკეს შეშუპება, ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
ბ) გველის ნაკბენი, გველის ნაკბენის საწინააღმდეგო ვაქცინა; 1656. მკურნალობის რა მეთოდი გამოიყენება თანდაყოლილი სფეროციტული ანემიის
გ) ანაფილაქსია, ინტრავენურად ადრენალინი, ინტუბაციისთვის მზადყოფნა; დროს?
დ) ანგიონევროზული შეშუპება, კუნთებში სტეროიდული პრეპარატები; ა) ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაცია;
ე) პოლინოზი, მკურნალობა ანტიჰისტამინებით; ბ) სპლენექტომია;

157
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) პლაზმაფერეზი; 1662. რა საშუალებები გამოიყენება იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურის
დ) დესფერალი; მკურნალობაში?
ე) შენაცვლებითი სისხლის გადასხმა. ა) ანტიკოაგულანტები;
ბ) ანტიაგრეგანტები;
1657. რომელი კლინიკური ნიშანი ახასიათებს დიდ თალასემიას? გ) ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაცია;
ა) ვლინდება პუბერტატულ პერიოდში; დ) ინტრავენური იმუნოგლობულინები;
ბ) სიყვითლე კანსა და ლორწოვან გარსებზე; ე) ფიბრინოლიზური საშუალებები.
გ) ცნს დაზიანება;
დ) მადის გაუკუღმართება; 1663. ინფუზური თერაპიის რა საშუალებას ვიყენებთ A ჰემოფილიის დროს?
ე) შარდის გაუფერულება. ა) კონსერვირებული სისხლი;
ბ) VIII ფაქტორის კონცენტრატი;
1658. პერიფერიული სისხლის მაჩვენებლებიდან დიდი თალასემიის დროს ყურადღებას გ) ალბუმინი;
იპყრობს: დ) ინტრავენური იმუნოგლობულინები;
ა) რეტიკულოციტების სრული გაქრობა; ე) თრომბოციტული მასა.
ბ) პრაის-ჯონსის მრუდის მარჯვნივ გადახრა;
გ) სამიზნისებური ერითროციტები; 1664. ლეიკოზის რომელი ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად ბავშვთა ასაკში?
დ) ლეიკო-, თრომბოციტოპენია; ა) მწვავე მონობლასტური;
ე) ედს-ის ძლიერი აჩქარება. ბ) მწვავე მიელობლასტური;
გ) ქრონიკული მიელოლეიკოზი;
1659. დიდი თალასემიის მკურნალობაში არ გამოიყენება: დ) მწვავე ლიმფობლასტური;
ა) რკინის პრეპარატები; ე) ერითრომიელოზი.
ბ) ერითროციტარული მასის გადასხმა;
გ) ძვლის ტვინის გადანერგვა; 1665. მწვავე ლეიკოზის რომელი ფორმა რთულდება ყველაზე ხშირად ნეიროლეიკოზით?
დ) სპლენექტომია; ა) მიელობლასტური;
ე) დესფერალოთერაპია. ბ) პრომიელოციტური;
გ) მიელომონობლასტური;
1660. რომელი მახასიათებელი გვაფიქრებინებს თანდაყოლილი ჰიპოაპლაპზიური ანემიის დ) ლიმფობლასტური;
არსებობაზე? ე) ერითრომიელოზი.
ა) რეტიკულოციტოზი პერიფერიულ სისხლში;
ბ) ჰეპატოსპლენომეგალია; 1666. დაასახელეთ მწვავე ლეიკოზის მკურნალობის ძირითადი მეთოდი:
გ) პანციტოპენია; ა) შენაცვლებითი სისხლის გადასხმა;
დ) კანისა და ხილული ლორწოვანი გარსების სიყვითლე; ბ) პოლიქიმიოთერაპია;
ე) ლეიკო-, თრომბოციტოზი. გ) სპლენექტომია;
დ) ფიზიოთერაპია;
1661. რომელი დაავადება მიმდინარეობს მაღალი რეტიკულოციტოზით პერიფერიულ ე) გულმკერდის დასხივება.
სისხლში?
ა) ჰემობლასტოზები; 1667. რომელ ანემიათა დროს არის ეფექტური ეგზოგენური ერითროპოეტინის გამოყენება?
ბ) ჰიპოაპლაზიური ანემიიები; ა) პოსტჰემორაგიული;
გ) თანდაყოლილი ჰემოლიზური ანემიები; ბ) რკინადეფიციტური;
დ) დეფიციტური ანემიები; გ) თანდაყოლილი ჰემოლიზური ანემიები;
ე) გვხვდება ჯანმრთელ მოზრდილებში. დ) ანემიები თირკმლის დაავადებათა დროს;
ე) ანემია მწვავე ლეიკოზის დროს.

158
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 დ) პლაზმურ უჯრედოვანი;
1668. რკინის ტრანსპორტში ადამიანის ორგანიზმში მონაწილეობს: ე) მეგაკარიოციტარული.
ა) ტრანსკობალამინ I;
ბ) ტრანსკობალამინ II; 1674. ლეიკოზის რა ფორმით ვლინდება "თანდაყოლილი ლეიკოზი"?
გ) ჰაპტოგლობინი; ა) მწვავე მიელობლასტური;
დ) ტრანსფერინი; ბ) მწვავე პრომიელოციტური;
ე) ალბუმინი. გ) ერითრომიელოზი;
დ) მწვავე მონობლასტური;
1669. ვიტამინ B12 ტრანსპორტში მონაწილეობს: ე) მწვავე ლიმფობლასტური.
ა) ცერულოპლაზმინი;
ბ) ტრანსკობალამინ II; 1675. ფოტოთერაპიის როლი ახალშობილთა ჰემოლიზური დაავადების მკურნალობაში:
გ) ტრანსფერინი; ა) გადაჰყავს არაპირდაპირი ბილირუბინი პირდაპირში;
დ) ალბუმინი; ბ) ააქტივებს ღვიძლის გლუკორონულ სისტემას;
ე) ჰაპტოგლობინი. გ) აძლიერებს კოაგულაციურ ჰემოსტაზს;
დ) ასტიმულირებს ჰემოპოეზს;
1670. რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს რკინა დეფიციტურ ანემიას? ე) გარდაქმნის არაპირდაპირ ბილირუბინს ფოტოდერივატებად
ა) სისუსტე და ადვილად დაღლა;
ბ) გემოვნების გაუკუღმართება; 1676. რა ასაკში ვითარდება დღენაკლულთა ადრეული ანემია?
გ) მიკროციტული, ჰიპოქრომული ანემია; ა) დაბადებისთანავე;
დ) ანგულარული სტომატიტი; ბ) 4-6 კვირის ასაკში;
ე) ლორწოვანი გარსების სიყვითლე. გ) 12-16 კვირის ასაკში;
დ) 1 კვირის ასაკში;
1671. რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ვიტამინ B12 და ფოლის მჟავას დეფიციტს ე) 5 თვის შემდეგ.
ბავშვთა ასაკში?
ა) გემოვნების გაუკუღმართება; 1677. ახალშობილთა ჰემორაგიული დაავადება განპირობებულია:
ბ) ჰეპატომეგალია; ა) თრომბოციტოპენიით;
გ) გლოსიტი; ბ) თრომბოციტოპათიით;
დ) სიფერმკრთალე; გ) ქალას შიდა სამშობიარო ტრავმით;
ე) ჩამორჩენა ფიზიკურ განვითარებაში. დ) ვიტამინ K დეფიციტით.
ე) ძვლის ტვინის ჰიპოპლაზიით.
1672. ლაბორატორიული მაჩვენებლებიდან თანდაყოლილი სფეროციტული ანემიის დროს
არ გვხვდება: 1678. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ ახასიათებს ახალშობილთა
ა) რეტიკულოციტოზი; ჰემორაგიულ დაავადებას?
ბ) ნამგლისებური ერითროციტები; ა) სისხლიანი ღებინება;
გ) ერითროციტთა მინიმალური ოსმოსური რეზისტენტობის დაქვეითება; ბ) მელენა;
დ) მიკრო-ნორმოციტოზი; გ) სპლენომეგალია;
ე) ნორმოქრომული ანემია. დ) პროთრომბინის ინდექსის დაქვეითება, თრომბინის დროის გახანგრძლივება.

1673. ქრონიკული ლეიკოზის რომელი ფორმა გვხვდება ბავშვთა ასაკში? 1679. რომელი ანემია არ გვხვდება ახალშობილობის პერიოდში?
ა) ლიმფოიდური; ა) ჰემოლიზური (თანდაყოლილი);
ბ) მიელიდური; ბ) ვიტამინ B12- დეფიციტი;
გ) მონოციტოიდური; გ) პოსტჰემორაგიული;

159
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) აუტოიმუნური ჰემოლიზური; ბ) მაღალი რეტიკულოციტოზი;
ე) რკინა დეფიციტური. გ) თრომბოციტოპენია;
დ) ანემია;
1680. ახალშობილთა პლეტორის მნიშვნელოვანი ლაბორატორიული მახასიათებელია:
ა) ჰემოგლობინისა და ერითროციტების რაოდენობის დაქვეითება; 1686. რკინადეფიციტური ანემიის დროს პერიფერიულ სისხლში არსებული ცვლილებებია
ბ) რეტიკულოციტოპენია; ყველა, გარდა:
გ) შრატის რკინის მომატება; ა) ჰემოგლობინის რაოდენობის შემცირება;
დ) ბილირუბინის დონის მომატება; ბ) ერითროციტების ჰიპოქრომია;
ე) ჰემატოკრიტის მაჩვენებლის მომატება. გ) ანიზოციტოზი, პოიკილოციტოზი;
დ) ერითროციტების საშალო მოცულობა მეტია 100-ზე;
1681. ჰემოგლობინის სინთეზის დარღვევას და მიკროციტული ანემიის განვითარებას არ ე) მიკროციტოზი;
იწვევს:
ა) პირიდოქსინის და სპილენძის დეფიციტი 1687. რკინა დეფიციტური ანემიისთვის დამახასიათებელი სიდეროპენიური სინდრომის ხშირი
ბ) რკინის დეფიციტი გამოვლინებაა:
გ) ფოლის მჟავას დეფიციტი ა) კანის სიმშრალე, ფრჩხილების დეფორმაცია და თმის ცვენა;
დ) ტყვიით მოწამვლა ბ) ღვიძლის გადიდება, ყურებში შული, ტაქიკარდია;
ე) ქრონიკული ანთებითი დაავადებები გ) სისხლდენები, ქოშინი ფიზიკური დატვირთვისას, გულის წასვლა;
ე) ელენთის გადიდება, ტაქიკარდია;
1682. ჰოდჯკინის ლიმფომის დიაგნოზის საბოლოო დადასტურებას წარმოადგენს:
ა) მიელოგრამა 1688. რკინადეფიციტური ანემიის დროს ერითროციტების მიკროსკოპიის დროს ვლინდება:
ბ) სისხლის საერთო ანალიზი ა) შიზოციტოზი;
გ) ლიმფური კვანძის ბიოფსია ბ) მიკროციტოზი, ანიზოციტოზი;
დ) კოაგულოგრამა გ) სფეროციტოზი;
ე) ულტრაბგერითი გამოკვლევა დ) მაკროციტოზი.

1683. ახალშობილს დაბადებიდან მეორე დღეს აღენიშნა ჭიპიდან სისხლდენა, მელენა, 1689.“ B 12“ დეფიციტურ ანემიას ახასიათებს:
მიკროჰემატურია. ყველაზე სავარაუდო დიაგნოზი: ა) მიკროციტოზი;
ა) თანდაყოლილი ლეიკოზი; ბ) რეტიკულოციტოზი;
ბ) ახალშობილის ჰემორაგიული დაავადება; გ) ჰიპოქრომია;
გ) ჰემოფილია A; დ) მაკროციტოზი;
დ) ჰემორაგიული ვასკულიტი. ე) შრატის რკინის დონის მომატება.

1684. იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურის მკურნალობის მეთოდებია ყველა, 1690. რომელი ანემიისთვის არის დამახასიათებელი პანციტოპენია:
გარდა: ა) მეგალობლასტური;
ა) სპლენექტომია; ბ) ჰემოლიზური;
ბ) კრიოპრეციპიტატი; გ) აპლაზიური;
გ) პრედნიზოლონი; დ) რკინადეფიციტური.
დ) იმუნოგლობინ G-ის ინფუზია;
ე) პულს-თერაპია მეთილპრედნიზოლონით. 1691. პაციენტებისთვის მწვავე ლიმფობლასტური ლეიკოზით პერიფერიული სისხლის
ანალიზში დამახასიათებელია ყველა ცვლილება, გარდა:
1685. რა სიმპტომები არ არის დამახასიათებელი აპლაზიური ანემიისთვის? ა) ანემია;
ა) ლეიკოპენია; ბ) თრომბოციტოპენია;

160
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ნეიტროპენია; ე) მიელოიდური ლეიკოზი;
დ) რეტიკულოციტოზი;
1696. 12 წლის ბიჭი შემოვიდა კლინიკაში სისუსტის, ძვლების და სახსრების ტკივილის და
1692. რკინის პრეპარატებმა შეიძლება გამოიწვიოს შემდეგი გვერდითი ეფექტები: წონაში კლების გამო. ავადმყოფს სისხლში აღენიშნა ზომიერი ანემია, ლეიკოციტების რიცხვი
ა) თავბრუსხვევა; 120 000 მმ3 ( ნაცხში - მომწიფებული გრანულოციტები, მიელობლასტები და მიელოციტები),
ბ) გემოსთან დაკავშირებული უსიამოვნო შეგრძნება; ეოზინოფილია, ბაზოფილია. სავარაუდო დიაგნოზია:
გ) გულისცემის გაძლიერება; ა) ბურკიტის ლიმფომა;
დ) ტემპერატურის მომატება; ბ) ნონ ჰოჯკინის ლიმფომა;
ე) ქოშინი, ტაქიკარდია. გ) ლეიკოზი
დ) რევმატოიდული ართრიტი;
1693. 8 დღის ახალშობილის სისხლის ანალიზის მონაცემებია: ჰემოგლობინი - 180გ/ლ, ე) მწვავე ლიმფოიდური ლეიკემია;
ერითროციტი - 5 მლნ (პოიკილოციტოზი, ანიზოციტოზი), რეტიკულოციტი - 6%, ლეიკოციტი
-15 000 მმ3, თრომბოციტი 200 000, ნაცხში - გიგანტური თრომბოციტები. რა მდგომარეობა 1697. 12 წლის ბიჭის გლანდების ოპერაციის წინა საოპერაციო მომზადებისას აღმოჩნდა,
შეიძლება ვივარაუდოთ სისხლის ანლიზის მიხედვით: რომ ბავშვს კისრის ლიმფური ჯირკვლები და ელენთა ზომიერად აქვს გადიდებული.
ა) ახალშობილთა სეფსისი; სისხლის საერთო ანალიზში ლეიკოციტების რაოდენობაა 3 000 მმ3, ჰემოგლობინის-7გ/ლ,
ბ) თანდაყოლილი სფეროციტოზი; თრომბოციტების -70 000 მმ3. ჩამოთვლილთაგან რომელი ღონისძიება მიგაჩნიათ
გ) ახალშობილი ჯანმრთელია; მართებულად?
დ) თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზი; ა) ჩატარდეს დაგეგმილი ოპერაცია;
ე) „TORCH" ინფექცია; ბ) გაკეთდეს ლუმბალური პუნქცია;
გ) დაიწყოს სეფსისის მართვა;
1694. 8 წლის ბიჭს, ნამგლისებური ანემიის დიაგნოზით, რესპირაციული ინფექციის ფონზე დ) გაკეთდეს ძვლის ტვინის პუნქცია;
ატკივდა მუცელი, შეუსივდა და ატკივდა მუხლისა და იდაყვის სახსრები. სისხლის საერთო ე) მომზადდეს სპლენექტომიისთვის;
ანალიზში - ჰემოგლობინი ტოლია 80გ/ლ, ერითროციტების რაოდენობაა
3მლნ(ანიზოციტოზით და პოიკილოციტოზით), ლეიკოციტი - 14 000მმ3, ლიმფოციტოზი. 1698. ჰემტოკრიტის მაღალი მაჩვენებელი ახასიათებს ყველა ქვემოთჩამოთვლილს, გარდა:
სავარაუდო დიაგნოზია: ა) ახალშობილობის ასაკს;
ა) ლაიმის დაავადება; ბ) რკინა დეფიციტურ ანემიას;
ბ) რევმატიული ართრიტი; გ) ნაწლავურ სინდრომს;
გ) რევმატიული ცხელება; დ) ჰიპოვოლემიას;
დ) ჰემოლიზური კრიზი;
ე) აპლაზიური ანემია; 1699. 14 წლის მოზარდს აწუხებს თავბრუსხვევა და უმადობა. გასინჯვით აღენიშნება
სიფერმკრთალე, მტკივნეული ენა, პრიალა ზედაპირით, ქვედა კიდურების პარესთეზიები.
1695. დედამ მიმღებში მიიყვანა 4 წლის გოგონა, რომელსაც ბოლო 3 დღის მანძილზე ჰემოგრამაზე - მაკროციტოზი, მეგალობლასტური უჯრედები, ერითროციტების საშუალო
რამდენჯერმე წასკდა ცხვირიდან სისხლი და სხეულზე გაუჩნდა მრავლობითი ჩალურჯებები. მოცულობა გაზრდილია. ქვემოთ ჩამოთვლილ რა ტიპის ანემიასთან გვაქვს საქმე?
ბავშვმა 2 კვირის წინ იავადმყოფა მწვავე რესპირაციული ინფექციის მძიმე ფორმით. ა) რკინადეფიციტურ ანემიასთან;
ვიზუალურად ბავშვს ტუჩებზე აღენიშნება მრავლობითი პეტექიები, მუცელზე და კიდურებზე ბ) ჰემოლიზურ ანემისთან;
სხვადასხვა ფერისა და ზომის სიხლჩაქცევები. სისხლის ანალიზში ლეიკოციტები 11 000, გ) დიდ თალასემიასთან;
ერითროციტები 4,5 X10 12 თრომბოციტები 20 000, ნაცხში ვლიდნება მეგაკარიოციტები. დ) პერნიციოზულ ანემიასთან;
სავარაუდო დიაგნოზია: ე) თანდაყოლილ სფეროციტოზთან;
ა) დისიმინირებული სისხლძარღვშიდა კოაგულაცია;
ბ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი; 1700. 2 დღის ახალშობილს აღენიშნება სიყვითლე, სუნთქვის გახშირება სასუნთქი კუნთების
გ) ბავშვზე ძალადობის სინდრომი; აქტიური მონაწილეობით. დედასა და ახალშობილს შორის ჯგუფობრივი
დ) იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურა;

161
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ჰეტეროსპეციფიურობაა, კუმბსის რეაქცია დადებითია. სისხლში ჰემოგლობინის შემცველობა ბ) მწვავე ურეთრიტი;
ტოლია 9 გ/ლ, რეტიკულოციტების - 11%. სავარაუდო დიაგნოზია: გ) მწვავე გლომერულონეფრიტი;
ა) ახალშობილთა ჰემოლიზური დაავადება; დ) მწვავე პიელონეფრიტი;
ბ) თანდაყოლილი სფეროციტული ანემია; ე) საშარდე გზების ინფექცია.
გ) ახალშობილთა დისტრეს სინდრომი;
დ) ახალშობილთა ჰემორაგიული დაავადება; 1706. ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომისთვის დამახასიათებელია ყველა
ე) თანდაყოლილ აპლაზიური ანემია; ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა:
ა) თირკმლის მწვავე უკმარიოსობა;
1701. განავლის კოპროლოგიური მონაცემებით, რომელი არ შეესაბამება მითითებულ ბ) მიკროანგიოპათიური ჰემოლიზური ანემია;
დაავადებას? გ) თრომბოციტოპენია;
ა) მოთეთრო ფერის, ბრინჯის ნახარშის მსგავსი - ქოლერას; დ) მიკროჰემატურია;
ბ) თეთრი, თიხისებულიკონსისტენციის - პანკრეატიტს; ე) ნამგლისებური ანემია.
გ) მუხუდოს წვნიანის მსგავსი - მუცლის ტიფს;
დ) შავი ფერის, წებოვანი - კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავიდან სისხლდენას; 1707. რომელი დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი ოლიგურია:
ე) თხელი, წყალწყალა - ნაწლავურ ინფექციას; ა) დეჰიდრატაცია;
ბ) უშაქრო დიაბეტი;
1702. პაციენტებს შონლაინ-ჰენოხის დაავადებით ახასიათებთ: გ) თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
ა) თრომბოციტების რაოდენობის დაქვეითება; დ) საშარდე გზების ობსტრუქცია;
ბ) პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება; ე) ნეფროზული სინდრომი.
გ) პარციალური თრომბოპლასტინის დროის გახანგრძლივება;
დ) სისხლდენის დროის გახანგრძლივება; 1708. ამოირჩიეთ კლინიკური სიმპტომები, რომლებიც დამახასიათებელია მწვავე
ე) ნორმალური კოაგულაციური მაჩვენებლები; პიელონეფრიტისთვის:
ა) არტერიული ჰიპერტენზია, ღებინება, ანურია;
1703. რომელი ტრიადა ახასიათებს ჰემოლიზურ-ურემიულ სინდრომს? ბ) ტკივილი მუცლის არეში, ღებინება, დიზურია, ტემპერატურის მომატება;
ა) ჰემოლიზური ანემია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, ეოზინოფილია; გ) შარდის გამოყოფის გაძნელება, ნიქტურია და დიზურია;
ბ) მწვავე ჰემოლიზური ანემია, თირკმლის უკმარისობა, შედედების VIII ან IX ფაქტორების დ) არტერიული ჰიპერტენზია, ოლიგურია;
დეფიციტი; ე) სუბფებრილური ტემპერატურა, ანურია.
გ) ანემია, ანურია, ენცეფალოპათია;
დ) მწვავე ჰემოლიზური ანემია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა, თრომბოციტოპენია; 1709. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი იწვევს სწრაფ დიურეზულ ეფექტს?
ე) ჰემოლიზური ანემია, ურემია, ტონიკო-კლონურიკრუნჩხვები; ა) ჰიპოთიაზიდი;
ბ) ლაზიქსი;
1704. ნეფროზული სინდრომისთვის დამახასიათებელია შემდეგი ნიშნების არსებობა: გ) დიაკარბი;
ა) მნიშვნელოვანი პროტეინურია, ჰიპოალბუმინემია, დ) ვეროშპირონი.
ბ) ჰიპერპროტეინემია, ჰიპოქოლესტერინემია
გ) ერითროციტურია, ჰიპოქოლესტერინემია, ჰიპერკალემია 1710. 5 წლის ბავშვს აღენიშნება ტკივილი მუცლის ქვედა ნაწილში, რომელიც ძლიერდება
დ) ლეიკოციტურია, ჰიპერნატრემია, ჰიპერკალემია შარდის გამოყოფის დროს. ასევე აღენიშნება შარდის მოუთმენლობა. დიაგნოზის ყველაზე
ე) შარდში ერითროციტების არსებობა, ლეიკოციტურია შესაძლო ვარიანტი:
ა) პიელონეფრიტი;
1705. 8 წლის ბავშვთან ბინაზე გამოძახებული იქნა ექიმი. ბავშვი ავად გახდა მწვავედ 2 დღის ბ) ვულვიტი;
წინ. სხეულის ტემპერატურა დღე-ღამის განმავლობაში იწევდა 380-400 C-მდე. ჰქონდა გ) ცისტიტი;
შემცივნება, მუცლის ტკივილი, შარდავდა ხშირად, შარდი იყო მღვრიე. წინასწარი დიაგნოზი: დ) ენტერობიოზი;
ა) მწვავე ცისტიტი; ე) გლომერულონეფრიტი.

162
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 დ) ასაკი.
1711. ჩვილებში განვითარებული პიელონეფრიტისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) გულისრევა, ღებინება; 1717. ბავშვებსა და მოზარდებში ქრონიკული გლმერულონეფრიტით გამოწვეული
ბ) ცხელება; ქრონიკული თირკმლის უკმარისობისთვის არც თუ იშვიათად თანმხლებია:
გ) ოლიგურია; ა) ერითროციტოზი, ლეიკოციტოზი, ტკივილი მუცლისარეში;
დ) დიარეა; ბ) არტერიული ჰიპერტენზია, ჰემატურია, პროტეინურია;
ე) იზოლირებული ცხელება. გ) მადის გაძლიერება, პოლიურია, სხეულის ტემტპერატურის მომატება;
დ) მადის მომატება, არტერიული ჰიპოტენზია, ერითროციტოზი;
1712. დაასახელეთ პიელონეფრიტის ყველაზე ხშირი გამომწვევი: ე) პოლიურია, მეტაბოლური ალკალოზი, არტერიული ჰიპოტენზია.
ა) სტაფილოკოკი;
ბ) სტრეპტოკოკი; 1718. მემკვიდრეობითი ნეფრიტის (ალპორტის სინდრომი) დამახასიათებელი სიმპტომებია:
გ) ნაწლავის ჩხირი; ა) თირკმლის დაწევა აღენიშნება ოჯახის ყველა წევრს;
დ) მიკოპლაზმა; ბ) ჰემატურია, სმენის დეფიციტი, თვალის პათოლოგიები;
ე) ბრუცელები. გ) ანასარკა, პოლიურია;
დ) არტერიული ჰიპერტენზია, ანასარკა;
1713. რომელი ლაბორატორიული მაჩვენებლებია უფრო მეტად დამახასიათებელი ე) ოქსალურია აღენიშნება ოჯახის ყველა წევრს.
პიელონეფრიტისთვის?
ა) ლეიკოციტურია; 1719. მეძუძურ ბავშვებში მწვავე თირკმლის უკმარისობის განვითარების ყველაზე ხშირი
ბ) ერითროციტურია; მიზეზია:
გ) ცილინდრურია; ა) მწვავე პირველადი პიელონეფრიტი;
დ) ჰემატურია; ბ) ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი;
ე) არცერთი ზემოთჩამოთვლილი. გ) ხელოვნურიკვება;
დ) მწვავე ცისტიტი;
1714. ბავშვებში შარდში ცილის არსებობა არ არის დაკავშირებული: ე) მუცლის ტკივილი.
ა) ფიზიკურ დატვირთვასთან;
ბ) ტემპერატურული რეაქცია - 380C; 1720. რომელი ნერვის დაზიანებისას გვაქვს ლაგოფთალმი და ბელის ნიშანი:
გ) გადაცივებასთან; ა) III წყვილი;
დ) დეჰიდრატაციასთან; ბ) VI წყვილი;
ე) სქესობრივ მომწიფების პერიოდთან. გ) V წყვილი;
დ) VII წყვილი;
1715. ბავშვებში პიელონეფრიტის მკურნალობის ძირითადი საშუალებებია: ე) IX-X წყვილი.
ა) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები;
ბ) დიეტოთერაპია; 1721. მიდრიაზი არ შეიძლება განვითარდეს:
გ) ანტიბაქტერიული თერაპია; ა) მხედველობის ნერვის დაზიანების დროს;
დ) აგფ ინჰიბიტორები; ბ) III წყვილი ნერვის დაზიანების დროს;
ე) შარდმდენი საშუალებები. გ) VI წყვილი ნერვის დაზიანების დროს;
დ) მხედველობის ტრაქტის დაზიანების დროს;
1716. პიელონეფრიტის განვითარების რისკ ფაქტორი არ არის: ე) ოთხგორაკის დაზიანების დროს.
ა) ვეზიკო ურეთრული რეფლუქსი;
ბ) მდედრობითი სქესი; 1722. მიასთენიის დროს დარღვევები პირობადებულია:
გ) შარდვის აქტის დისფუნქცია; ა) ნერვ-კუნთოვანი სინაფსის ბლოკით;
დ) ჭიებით ინვაზია; ბ) პერიფერიულ ნერვთა დაზიანებით;

163
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) კუნთების პირველადი დაზიანებით; ბ) ჰიპოსპადია;
დ) ტვინის ღეროს რეტიკულური ფორმაციის დაზიანებით; გ) ამენორეა;
ე) ზურგის ტვინის წინა რქების დაზიანებით. დ) აზოოსპერმია;

1723. სეროზული მენინგიტის დროს ლიქვორში არ არის: 1729. მიასთენიური კრიზის დროს არ აღინიშნება:
ა) პლეოციტოზი; ა) მოტორულ დარღვევათა მკვეთრი მატება;
ბ) ჰიპერალბუმინოზი; ბ) ყლაპვის დარღვევა;
გ) შაქრის მაღალი შემცველობა; გ) სუნთქვის დარღვევა;
დ) ლიქვორის წნევის მომატება; დ) ვეგეტატიური დარღვევები;
ე) სუსტად დადებითია პანდის რეაქცია. ე) კრუნჩხვები.

1724. ანტიკონვულსიური თერაპიის შეწყვეტის ყველაზე დამაჯერებელი კრიტერიუმი: 1730. თავის ტვინში სისხლისმიმოქცევის გარდამავალი მოშლისათვის ბავშვებში
ა) მძლავრი ანტიკონვულსანტის გამოყენება; აუცილებელი არ არის:
ბ) დადებითი დინამიკა ეეგ-ზე; ა) გარდამავალი ჰემიპარეზი;
გ) არახშირი გულყრები; ბ) გარდამავალი ზოგად ტვინოვანი სიმპტომები;
დ) ბოლო გულყრიდან გასული დრო; გ) ხანმოკლე ჰემიანოფსია;
ე) დაუტვირთავი პერინატალური პერიოდი. დ) ხანმოკლე მოტორული აფაზია;
ე) მხოლოდ ხანმოკლე ჰემი პარესთეზია.
1725. რომელი ნერვის დაზიანება იწვევს ფტოზს, მიდრიაზს, გარეთა სიელმეს?
ა) IV წყ.; 1731. ნათხემისმიერ დიზართრიას ახასიათებს:
ბ) VI წყ.; ა) მონოტონური მეტყველება;
გ) III წყ.; ბ) სკანდირებული მეტყველება;
დ) V წყ.; გ) ენის კუნთის ატროფია და ფიბრილაცია;
ე) VII წყ. დ) აგრამატიზმი;
ე) "დეპეშის" სტილით მეტყველება.
1726. დიფუზური მიატონია, არეფლექსია, ვეგეტატიური გამოვლინებები, მოტორული
ინაქტივაცია 1 წლამდე ბავშვებში დამახასიათებელია: 1732. აკომოდაციის მოშლისას ავადმყოფი უჩივის:
ა) სამშობიარო ტრავმისათვის; ა) შორს მხედველობის გაუარესებას;
ბ) ინტრანატალური ასფიქსიისათვის; ბ) კითხვის გაძნელებას;
გ) რაქიტისათვის; გ) დიპლოპიას გვერდზე გახედვისას;
დ) ოპენჰეიმის მიატონიისათვის; დ) ” ქათმის სიბრმავეს".
ე) ვერდნიგ-ჰოფმანის ამიოტროფიისათვის.
1733. ბაბინსკის სპინალური ავტომატიზმის გამოწვევის ზედა დონე მიუნიშნებს:
1727. მიასთენიური დარღვევები არ ხასიათდება: ა) ზურგის ტვინში დაზიანების ზედა დონეზე;
ა) დღის განმავლობაში პათოლოგიური დაღლილობის ვარიაბელობით; ბ) ზურგის ტვინში უკანა სვეტების დაზიანების დონეზე;
ბ) სტაბილური მოტორული დარღვევებით; გ) ზურგის ტვინში დაზიანების ქვედა დონეზე;
გ) ემოციების დროს სიმპტომატიკის გაძლიერებით; დ) ზურგის ტვინის წელის შესქელების და ზიანებაზე;
დ) ინფექციების და ტრავმების დროს სიმპტომთა მატებით; ე) ზურგის ტვინის გულმკერდის სეგმენტების დაზიანებაზე.
ე) ფიზიკური დატვირთვის დროს სიმპტომთა მატებით.
1734. გამოყავით ტურეტის სინდრომის გამოვლინება:
1728. შერეშევსკი-ტერნერის სინდრომს პუბერტალურ ასაკში ახასიათებს: ა) სახის კუნთების ტიკი;
ა) ევნუქოიდიზმი; ბ) სხეულის და კიდურების ათეტოზი;

164
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) კრუნჩხვითი შეტევები; გ) მარჯვენა თვალის დახუჭვისას;
დ) კოპროლალია; დ) მარცხენა თვალის დახუჭვისას.
ე) ატაქსია.
1741. ბავშვთა ცერებრული დამბლის სპასტიური დიპლეგიის დროს:
1735. ვერდნიგ-ჰოფმანის ამიოტროფიის დროს ზიანდება: ა) ჰიპერკინეზი არ არის;
ა) ზურგის ტვინის პირამიდული გზები; ბ) ჰიპერკინეზი არის მხოლოდ მოგვიანებით პერიოდში;
ბ) ზურგის ტვინის წინა რქები; გ) არის მიოკლონური ჰიპერკინეზი;
გ) ზურგის ტვინის უკანა სვეტები; დ) არის ქორეული ჰიპერკინეზი;
დ) ზურგის ტვინის წინა ფესვები; ე) არის ათეტოზი.
ე) პირველადად კუნთოვანი დაზიანება.
1742. კრანიოფარინგეომა განლაგებულია:
1736. დიპლოპია მარჯვნივ გახედვისას განვითარდება: ა) საფეთქლის ძვლის პირამიდაზე;
ა) მარჯვენა განმზიდველი ნერვის დაზიანებისას; ბ) უკანა ფოსოს მიდამოში;
ბ) მარჯვენა თვალის მამოძრავებელი ნერვის დაზიანებისას; გ) შუბლის წილის ფუძეზე;
გ) მარცხენა განმზიდველი ნერვის დაზიანებისას; დ) თურქული კეხის მიდამოში;
დ) მარჯვენა ჭაღისებრი ნერვის დაზიანებისას; ე) კეფის დიდი ხვრელის მიდამოში.
ე) მარცხენა ჭაღისებრი ნერვის დაზიანებისას.
1743. მიოდისტროფიის ერბის ფორმისთვის დამახასიათებელი არ არის:
1737. რა იწვევს ტურეტის სინდრომით დაავადებულ მოზარდთა სოციალური ადაპტაციის ა) მიმდინარეობის აღმავალი ტიპი;
დარღვევას: ბ) გულის კუნთის ჩათრევა;
ა) პროგრესირებადი ჭკუასუსტობა და გულყრები; გ) მიმდინარეობის დაღმავალი ტიპი;
ბ) პროგრესირებადი ტიკები და ვოკალიზმები; დ) ტორსის კუნთის ჩათრევა;
გ) პროგრესირებადი აგრესია და გულყრები; ე) მუხლის რეფლექსის დაქვეითება.
დ) პროგრესირებადი გულყრები და პარეზები;
ე) ფსევდობულბარული სინდრომისთან დართვა. 1744. ენისქვეშა ნერვის დაზიანებისას გამოვლინდება:
ა) აფონია;
1738. როგორ იცვლება სიარული მიოდისტროფიის დროს: ბ) რინოლალია;
ა) სპასტიური სიარული; გ) დიზართრია;
ბ) ატაქსიური სიარული; დ) დისლალია;
გ) სტეპაჟით სიარული; ე) დისფაგია.
დ) იხვისებრი სიარული;
ე) ტაბესური სიარული. 1745. ბავშვთა ცერებრული დამბლის ჰიპერკინეზული ფორმის დროს ყლაპვა დარღვეულია:
ა) ბულბარული სინდრომის გამო;
1739. ფენილ კეტონურიის ნაადრევ სიმპტომებს განეკუთვნება: ბ) ფსევდობულბარული სინდრომის გამო;
ა) ჰიდროცეფალია გ) საყლაპავი კუნთების დისტონია-ასინერგიის გამო;
ბ) გულყრები და ფსიქომოტორული რეგრესი; დ) მიასთენიური სინდრომის გამო;
გ) პარეზები; ე) ყლაპვა დარღვეული არ არის.
დ) ჰიპერკინეზები და გულყრა;
1746. დიუშენის მიოდისტროფიის საწყისი გამოვლინდება:
1740. მარჯვენა თვალის მამოძრავებელი ნერვის დაზიანების დროს დიპლოპია ძლიერდება: ა) სისუსტე ფეხების პროქსიმალურ სეგმენტებში;
ა) მარცხნივ გახედვისას; ბ) სისუსტე ხელების პროქსიმალურ სეგმენტებში;
ბ) მარჯვნივ გახედვისას; გ) სისუსტე ფეხების დისტალურ სეგმენტებში;

165
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) სისუსტე ხელების დისტალურ სეგმენტებში; ბ) სახის კუნთების ატროფია;
ე) სისუსტე ფეხების დისტალურ და პროქსიმალურ სეგმენტებში; გ) გულის კუნთის ჰიპერტროფია;
დ) ტუჩების ფსევდო ჰიპერტროფია;
1747. გიენ-ბარეს პოლირადიკულონევრიტს არ ახასიათებს: ე) წვივის კუნთების ფსევდოჰიპერტროფია.
ა) ალბუმინო-ციტოლოგიური დისოციაცია;
ბ) დამბლების პროქსიმალური განაწილება; 1753. დიფთერიულ პოლინევრიტს არ ახასიათებს:
გ) დაჭიმვის სიმპტომები; ა) ფსევდობულბარული სინდრომი;
დ) მწვავე მიმდინარეობა; ბ) ბულბარული სინდრომი;
ე) კრუნჩხვითი სინდრომი. გ) დამბლების სიმეტრიული განაწილება;
დ) მგრძნობელობითი დარღვევები;
1748. ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ შეესაბამება სპინალურ ატაქსიას: ე) მიოკარდიტი.
ა) "მთვრალი" კაცის სიარული;
ბ) ღრმა მგრძნობელობის მოშლა; 1754. მოზარდთა სიკვდილიანობის ყველაზე ხშირი მიზეზია
გ) რომბერგის სიმპტომი თვალების დახუჭვით; ა) ავტოკატასტროფა
დ) ტაბესური სიარული; ბ) უბედური შემთხვევები, ტოქსინებისა და მედიკამენტების გვერდითი ეფექტები
ე) ცხვირ-თითის და ქუსლ-მუხლის დადებითი სინჯები თვალდახუჭულ მდგომარეობაში. გ) ჰომოციდი
დ) სუიციდი
1749. რომელი ნერვის დაზიანება იწვევს შიგნითა სიელმეს:
ა) IV წყ; 1755. ჩვეულებრივ როდის ჩნდება ვაჟებში რეპროდუქციული ფუნქცია
ბ) VI წყ; ა) 10 წლის ასაკში
გ) III წყ; ბ) 13-14 წლის ასაკში
დ) VII წყ; გ) 16 წლის ასაკში
ე) V წყ. დ) 18 წლის ასაკში

1750. სმენის დაქვეითება ბავშვთა ცერებრული დამბლის დროს უპირატესად გვხვდება 1756. საკვერცხეების პოლიკისტოზის კლინიკური ტრიადაში შედის:
შემდეგი ფორმის შემთხვევაში: ა) ამენორეა, მასის კარგვა, მუცლის ტკივილი
ა) სპაზმური დიპლეგია; ბ) ოლიგოანამენორეა, ჰირსუტიზმი, სიმსუქნე
ბ) ორმაგი ჰემიპლეგია; გ) დისმენორეა, ზრდაში შეფერხება, სიმსუქნე
გ) ატონურ-ასტაზური ფორმა; დ) ცხელება, მუცლისტკივილი, უშვილობა
დ) ჰიპერკინეზული ფორმა;
ე) ჰემიპარეზული ფორმა, პარეზის მხარეზე. 1757. რა არის "სტინგერის სინდრომი"?
ა) მხრის წნულის დაზიანება (ნეიროპრაქსია) სპორტით გატაცებულ მოზარდებში
1751. თვალის რომელი სიმპტომია დამახასიათებელი ჰეპატოცერებრული ბ) ხერხემლის კისრის მიდამოს დაზიანება
დისტროფიისთვის: გ) მუხლის სახსრის ტრავმული დაზიანება
ა) პიგმენტური რეტინიტი; დ) ზედა კიდურის მოტეხილობა
ბ) ტელეანგიექტაზია;
გ) "ალუბლის კურკის" ფენომენი; 1758. ნერვული ანორექსიის ცუდი პროგნოზული ნიშანი მოზარდებში არის:
დ) შებრუნებული არჯილ-რობერტსონის სინდრომი; ა) დაავადების ადრეულ ასაკში გამოვლენა
ე) კაიზერ-ფლიეშერის რგოლი. ბ) ღებინების ხშირი პროვოცირება, საფაღარათო საშუალებების ხშირი ხმარება
გ) მამრობითი სქესი
1752. რომელია დიუშენის მიოდისტროფიის ობლიგატური სიმპტომი: დ) ბულიმიის პერიოდები
ა) აქილევსის რეფლექსის დაქვეითება და გაქრობა;

166
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1759. მენჯის ანთებითი დაავადების დამატებით კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება ა) 15 სმ.-ს
ა) ცხელება ბ) 25 სმ.-ს
ბ) გამონადენი საშოდან გ) 30 სმ.-ს
გ) დადასტურებული გონორეული ან ქლამიდიური ინფექცია დ) 35 სმ.-ს
დ) ანთებითი ცვლილებები სისხლში
ე) ამენორეა 1766. რომელი მტკიცებაა არასწორი?
ა) დაბადების სიგრძის გაორმაგება ხდება 4-5 თვისთვის
1760. სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებიდან რომელი გვხვდება ყველაზე ხშირად ბ) დაბადების სიგრძი გასამმაგება ხდება 1 წლისთვის
მოზარდებში გ) დაბადების სიგრძი გაორმაგება ხდება 2 წლისთვის
ა) პაპილომისვირუსი დ) დაბადების მასის გაორმაგება ხდება 4 წლისთვის
ბ) ქლამიდია
გ) გონორეა 1767. რა არ ახასიათებს აუტიზმს?
დ) ათაშანგი ა) ბავშვი გაურბის ვიზუალურ კონტაქტს
ბ) ხანგრძლივი დროის მანძილზე იმეორებს ერთი და იგივე მოძრაობებს ან აკვირდება
1761. სარძევე ჯირკვლის რა სახის კვანძები გვხვდება უხშირესად მოზარდ გოგონებში? მოძრავ ობიექტებს
ა) ფიბროადენომა გ) უჭირს მეტყველება, ხშირია ექოლალია
ბ) კარცინომა დ) აქვს გადაჭარბებული რეაქცია ხმაურზე
გ) ლიპომა ე) ადვილად ამყარებს კონტაქტს ადამიანებთან
დ) მელანომა
1768. წითელასა და ყბაყურას საწინააღმდეგო აცრა კეთდება:
1762. რა შემთხვევაში არ ითვლება მასტურბაცია პათოლოგიურ ქცევად? ა) 1 თვის ასაკში;
ა) იშვიათი, მხოლოდ გარეგანი გენიტალიების სტიმულაცია ადრეულ ასაკში ბ) 2 თვის ასაკში;
ბ) ხშირი რიტმული მანიპულაცია გენიტალიებით 5-6 წლის ასაკში, რომელიც ბავშვს მეტად გ) 12 თვის ასაკში;
აინტერესებს, ვიდრე სხვა სახის აქტივობა მაგ: თამაში დ) 2 წლის ასაკში;
გ) გაღიზიანება, დისკომფორტი გენიტალიების მიდამოში მოზარდებში, რაც იწვევს გუნება- ე) 4 წლის ასაკში.
განწყობის ცვლილებებს
დ) უცხო სხეულის პენეტრაცია გენიტალიებში, ექსცენტრული ქცევა და რიტუალები 1769. ახალშობილის სხეულის სიგრძე სამმაგდება:
ა) 7 წლის ასაკში;
1763. პერტესის დაავადების გართულება არ არის ბ) 12 წლის ასაკში;
ა) ბარძაყის ძვლის თავის დეფორმაცია გ) 8 წლის ასაკში;
ბ) მენჯ- ბარძაყის სახსრის ოსტეოართრიტი დ) 1,5 წლის ასაკში;
გ) ბარძაყის ამოვარდნა ე) 2,5 ასაკში.
დ) ქვედა კიდურის პარეზი
1770. რომელ ასაკში იწყებს ბავშვი დამოუკიდებლად დაჯდომას:
1764. რომელი შეხედულებაა მცდარი ოსგუდ- შლატერის დაავადების შემთხვევაში? ა) 4 თვის;
ა) ვლინდება შუა ბავშვობის ან ადრე მოზარდობის პერიოდში ბ) 5 თვის;
ბ) უფრო ხშირია ვაჟებში, ვიდრე გოგონებში გ) 6 თვის;
გ) ახასიათებს მუხლის სახსრის შეშუპება, ლოკალური გამკვრივება, წვივის დიდი ძვლის დ) 7 თვის;
ბორცვის პრომინენსი. ე) 8 თვის;
დ) სამკურნალო ფიზკულტურა მკურნალობის წამყვანი მეთოდია
1771. “D” ვიტამინის ნაკლებობით გამოწვეული რაქიტი უფრო მეტად გვხვდება:
1765. სიცოცხლის პირველ წელს სიგრძეში საშუალო ნამატი შეადგენს ა) მოზრდილებში;

167
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) 10-12 წლის ასაკში; ბ) ჰემოპოეზის დათრგუნვა;
გ) სიცოცხლის პირველი წლის განმავლობაში; გ) ნევროლოგიური სიმპტომატიკა;
დ) 3-6 წლის ასაკში; დ) სპლენომეგალია;
ე) 7-9 წლის ასაკში. ე) ურტიკარია.

1772. “D” ვიტამინ დეფიციტური რაქტის განვითარების ადრეული ნიშანია: 1778. ალერგიული პროცესების დროს იმუნოგლობულინის დონის პირველი რიგის კვლევად
ა) ქვედა კიდურების დეფორმაცია; გამოიყენება:
ბ) ფიზიკური განვითარების შეფერხება; ა) A
გ) ელექტროენცეფალოგრამაზე ცვლილებები; ბ) G
დ) გენომში ცვლილებები; გ) M
ე) ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ფუნქციის დარღვევები. დ) E

1773. მსუბუქად მიმდინარე ჭინჭრის ციების დროს პირველ რიგში რომელ სამკურნალო 1779. ბრონქული ასთმის განვითარების რისკს ზრდის ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი გარდა:
საშუალებებს იყენებენ: ა) ოჯახურ ანამნეზში ასთმის არსებობა;
ა) ადრენალინი; ბ) შინაური ცხოველები;
ბ) ჰიდროკორტიზონი და კალციუმის პრეპარატები; გ) ოჯახის წევრებს შორის მწეველობა;
გ) H 1 ანტაგონისტები; დ) ნაადრევი სქესობრივი მომწიფება;
დ) გლუკოკორტიკოსტეროიდები. ე) ოთახის მტვრის ალერგენები.

1774. სისტემური გლუკოკორტიკოსტეროიდების დანიშვნის ჩვენებაა ყველა 1780. საინჰალაციო სტეროიდებით მკურნალობისას ბრონქული ასთმით ბავშვებში ყველა
ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა: ქვემოთჩამოთვლილი გართულება არის ხშირი, გარდა:
ა) მძიმე ასთმური შეტევა; ა) ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ ღერძზე მოქმედება;
ბ) ატოპიური დერმატიტი, ლოკალური კანის სიმშრალით; ბ) ორალურიკანდიდოზებისგანვითარება;
გ) ანგიონევროზული შეშუპება; გ) ძვლის სიმკვრივეზე ზემოქმედება;
დ) ანაფილაქსიური შოკი. დ) ზრდის შეფერხება;

1781. ორალური გლუკოკორტიკოიდების ჩვენება ბრონქული ასთმის დროს არის:

1775. ასთმური სტატუსის დროს აუცილებლად ინიშნება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი გარდა: ა) დაავადების მიმდინარეობა 5 წელზე მეტი პერიოდით;
ა) საინჰალაციო β2 აგონისტები; ბ) ინჰალაციური გლუკოკორტიკოსტეროიდების მიღებისას ეფექტის არ არსებობა;
ბ) ოქსიგენოთერაპია; გ) ადრენომიმეტიკების მიღებისას ეფექტის არ არსებობა;
გ) ჰიტამინური H1 რეცეპტორების ბლოკატორები; დ) დაავადების მიმდინარეობა 3 წელზე მეტი პერიოდით;
დ) ჰორმონები პარენტერალურად.
1782. 5 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში ასთმის დიაგნოსტირებისთვის ყველაზე ფართოდ
1776. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან, რომელი არ განეკუთვნება ასთმის შეტევის დროს გამოიყენება შემდეგი კვლევის მეთოდები:
ფარმაკოთერაპიის ძირითად საშუალებებს: ა) ბრონქოსკოპია, კანის სინჯები ალერგენებით;
ა) საინჰალაციო β2 აგონისტები (სალბუტამოლი, ვენტოლინი); ბ) რადიოალერგოსორბენტული ტესტი, სისხლში T და B ლიმფოციტების განსაზღვა;
ბ) ეუფილინი; გ) სპირომეტირია, პიკ-ფლუომეტრია;
გ) გლუკოკორტიკოსტეროიდები; დ) კანის სინჯები ალერგენებით, რენტგენოგრაფია;
დ) ანტიჰისტამიური პრეპარატები ე) სისხლში T და B ლიმფოციტების განსაზღვა, სისხლის საერთო ანალიზი;

1777. ფენილკეტონურიის დროს დომინირებს: 1783. თირეოტოქსიკოზისათვის დამახასიათებელია ყველა გარდა:

ა) ნაწლავების დაზიანება და მზარდი ჰიპოტროფია; ა) ძირითადი ცვლის მომატებისა;

168
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) წონაში მატებისა; გ) სხეულის ტემპერალურის მომატების და პულსის გახშირებისა;
გ) ტაქიკარდიისა; დ) ოფლიანობსა;
დ) ენის და თითების ტრემორისა; ე) ეგზოფთალმის ზრდისა.
ე) ოფლიანობისა;
1789. დაავადების სიხშირის მიხედვით სარძევე ჯირკვლის კიბო ქალებში რომელ ადგილს
1784. დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის დროს გამოხატულია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, იკავებს?
გარდა ა) პირველს;
ა) სისუსტისა; ბ) მეორეს, საშვილოსნოს კიბოს შემდეგ;
ბ) გახდომისა; გ) მესამეს, საშვილოსნოს კიბოს და მისი დანამატების შემდეგ;
გ) გაღიზიანებადობისა; დ) მეოთხე ადგილს;
დ) გულის ფრიალისა; ე) მეხუთე ადგილს.
ე) ქოშინისა.
1790. რა არის დამახასიათებელი სარძევე ჯირკვლის III ა სტადიისათვის:
ა) პირველადი სიმსივნე 3-5 სმ. ოდენობის, რომელიც ვრცელდება ახლომდებარე
1785. თირეოტოქსიკოზის მქონე ავადმყოფთა ქირურგიული მკურნალობის დროს შეიძლება ქსოვილებზე, კანის სიმპტომებით, მაგრამ მეტასტაზების გარეშე რეგიონულ ლიმფურ
განვითარდეს ყველა ჩამოთვლილი გართულება, გარდა ჯირკვლებში;
ა) თირეოტოქსიკური კრიზისა; ბ) სიმსივნე 3-5 სმ ან მასზე მცირე ოდენობის, მაგრამ მეტასტაზების არსებობით იღლიის
ბ) ხმოვანი იოგების პარეზისა; ფოსოს ლიმფურ ჯირკვლებში;
გ) პოსტოპერაციული თირეოტოქსიკოზისა; გ) სიმსივნე 5-10 სმ ან ნებისმიერი ზომის, ჩაზრდილი კანში, მაგრამ რეგიონულ ლიმფურ
დ) სისხლდენისა; ჯირკვლებში მეტასტაზების გარეშე;
ე) სმენის და მხედველობის გაუარესებისა. დ) ნებისმიერი ზომის სიმსივნე მეტასტაზებით ლავიწქვეშა, ბეჭქვეშა და იღლიის ლიმფურ
ჯირკვლებში;
1786. დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის ობიექტურ ნიშნებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, ე) ნებისმიერი ზომის სიმსივნე მეტასტაზებით ლავიწზედა ლიმფურ ჯირკვლებში.
გარდა
ა) ეგზოფთალმის; 1791. სარძევე ჯირკვლის სპეციფიკურ ანთებით დაავადებებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი,
ბ) გახდომის; გარდა:
გ) ხელების კანკალის; ა) ლაქტაციური მასტიტისა;
დ) სახისა და კისრის კანის ციანოზის; ბ) აქტინომიკოზისა;
ე) კისრის წინა ზედაპირზე ყლაპვის აქტში მონაწილე სიმსივნური წარმონაქმნის არსებობის. გ) სარძევე ჯირკვლის ტუბერკულოზისა
დ) სარძევე ჯირკვლის სიფილისისა
1792. პლევრის ღრუში პერკუტორულად სითხის არსებობის დადგენა შესაძლებელია მაშინ,
1787. მსუბუქი ხარისხის თირეოტოქსიკოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა როდესაც მასში არის არანაკლებ:
ა) აგზნებადობის მომატების; ა) 50 მლ;
ბ) გულის ფრიალის; ბ) 50-100 მლ;
გ) გამოხატული დერმოგრაფიზმის; გ) 250-300 მლ;
დ) გულის არეში მოჭერითი ხასიათის ტკივილის; დ) 450-500 მლ;
ე) ძილიანობის. ე) 800-1000 მლ.

1788. პოსტოპერაციული თირეოტოქსიკური კრიზის სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, 1793. პლევრის ღრუდან ერთჯერადად, რა მოცულობის სითხის ევაკუაციაა რეკომენდებული
გარდა გართულებების თავიდან აცილების მიზნით?
ა) ფსიქიკური აგზნებისა; ა) 500 მლ;
ბ) მოუსვენრობისა; ბ) 1000 მლ;

169
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) 1500 მლ; გ) კომბინირებული;
დ) 2000 მლ; დ) ყველა ჩამოთვლილი.
ე) 2500 მლ..
1800. ქვემო კიდურების არტერიების მაობლიტერებელი ენდარტერიტის ფუნქციური
1794. პლევრის კეთილთვისებიან სიმსივნეებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი გარდა: კომპენსაციის სტადიისათვის დამახასიათებელია:
ა) ფიბროლიპომა ა) ტერფის არტერიების ნორმალური პულსაცია;
ბ) ოსტეოფიბრომა ბ) გარდამავალი კოჭლობა;
გ) კარცინოსარკომა გ) თმების ზრდის დარღვევა დაზიანებულ კიდურებზე;
დ) ნევრინომა დ) მოსვენებითი ტკივილი.
ე) ლიპომიომა
1801. ქვემო კიდურების არტერიების მაობლიტერებელი ენდარტერიიტის დეკომპენსაციის
1795. სარძევე ჯირკვლების განვითარების მანკებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი გარდა: სტადიისათვის დამახასიათებელია:
ა) ამასტია; ა) ტკივილი მოსვენების მდგომარეობაში
ბ) მონომასტია; ბ) წყლულების განვითარება
გ) პოლიმასტია; გ) ხანგამოშვებითი კოჭლობა
დ) მასტოპათია; დ) ყველა ჩამოთვლილი
ე) პოლიტელია.
1802. ქვედა კიდურების არტერიების მაობლიტერებელი ენდარტერიტის დიაგნოსტიკის
1796. სარძევე ჯირკვლის სადინარშიდა პაპილომების გამოვლენა უკეთესია ყველაზე ინფორმაციული მეთოდი არის:
ა) უკონტრასტო მამოგრაფიის დროს; ა) რეოვაზოგრაფია;
ბ) დუქტოგრაფიის დროს; ბ) ულტრაბგერითი ფლოუმეტრია;
გ) მსხვილკადრიანი ფლუოროგრაფიის დროს; გ) ექოსკენირება;
დ) რენტგენოგრაფიული გამოვლენა შეუძლებელია. დ) თერმოგრაფია;
ე) ანგიოგრაფია.
1797. ფილტვის კიბოთი მოსახლეობის მზარდ ავადობაში განმსაზღვრელ როლს აკისრებენ
ა) გენეტიკურ ფაქტორს; 1803. ქვემო კიდურების ქრონიკული იშემიის II სტადიისათვის დამახასიათებელია:
ბ) პროფესიულ მავნებლობას; ა) დაბუჟების შეგრძნება;
გ) თამბაქოს წევას; ბ) ქვემო კიდურების კუნთების ჰიპერტროფია;
დ) ატმოსფეროს დაბინძურებას; გ) წყლულის გაჩენა;
ე) ქრონიკულ ანთებით დაავადებებს. დ) ხანგამოშვებითი კოჭლობა.

1798. ფილტვის კიბოს დროს უფრო ხშირად მეტასტაზები აზიანებს ლიმფური კვანძების 1804. ქვემო კიდურების არტერიების მაობლიტირებელი ათეროსკლეროზისათვის არ არის
შემდეგ ჯგუფებს დამახასიათებელი:
ა) გულმკერდის შიდა; ა) კიდურში ტემპერატურის დაქვეითება;
ბ) იღლიის; ბ) ფრჩხილების ზრდის დარღვევა;
გ) რეტროპერიტონეულ; გ) განგრენის განვითარება;
დ) საზარდულის. დ) დიასტოლური შუილი სტენოზურ არტერიაზე.

1799. ფილტვის კიბოს ქირურგიული მკურნალობის დროს გამოიყენება პულმონექტომიის 1805. ვენების ვარიკოზული გაგანიერების გართულებას ეკუთვნის ყველა ქვემოთ
შემდეგი ტიპები ჩამოთვლილი, გარდა
ა) ტიპიური; ა) ტროფიული წყლულისა;
ბ) გაფართოებული; ბ) ეგზემებისა და დერმატიტებისა;

170
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ქრონიკული ვენური უკმარისობისა; 1811. ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ქვემო კიდურის ელასტიური ბანდით შეხვევის მიზანს
დ) იშემიური განგრენისა; წარმოადგენს
ე) თრომბოფლებიტისა. ა) ლიმფოსტაზის პროფილაქტიკის აუცილებლობა;
ბ) არტერიული სისხლის ნაკადზე ზემოქმედების აუცილებლობა;
1806. ვარიკოზულად გაგანიერებული ვენების სკლეროთერაპიის წინააღმდეგ ჩვენებას გ) ღრმა ვენებში სისხლის ნაკადის დაჩქარება;
წარმოადგენს დ) ტროფიული დარღვევების პროფილაქტიკა.
ა) გაფანტული ტიპის დაზიანება;
ბ) რბილი ვარიკოზული კვანძები, რომლებიც ადვილად იჩუტება; 1812. ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის ყველაზე ხშირი მიზეზია თრომბოფლებიტი
გ) ოპერაციის შემდგომი რეციდივი; ა) სახის ვენების;
დ) ღრმა ვენების გაუვალობა; ბ) ქვემო კიდურების ღრმა და მცირე მენჯის ვენების;
ე) ანამნეზში კანქვეშა ვენების მწვავე თრომბოფლებიტი. გ) ზედა კიდურების ღრმა ვენების;
დ) ქვემო კიდურების ზედაპირული ვენების;
1807. პილეფლებიტი- ეს თრომბოფლებიტია ე) ზედა კიდურების ზედაპირული ვენების.
ა) ელენთის ვენის;
ბ) ჯორჯლის ქვედა ვენის; 1813. ოპერაციის შემდგომი ფილტვის არტერიის ემბოლია ჩვეულებრივად არის შედეგი
გ) ჯორჯლის და ჭიანაწლავის ვენების; ა) აბსცესისა;
დ) კარის ვენის; ბ) ფლეგმონისა;
ე) ღვიძლის ვენის. გ) ფლებოთრომბოზისა;
დ) ლიმფადენიტისა;
1808. თრომბოზის დროს ძირითადი სამკურნალო ღონისძიებებია ე) ენდარტერიტისა.
ა) ანტიბიოტიკები;
ბ) სპაზმოლიტიკები; 1814. მუცლის ღრუზე ოპერაციების შემდეგ თრომბის წარმოქმნას ხელს უწყობს ყველა
გ) ანტიკოაგულანტები; ჩამოთვლილი, გარდა
დ) აქტიური მოძრაობა; ა) ფიბრონოლიზური აქტივობის მომატებისა;
ე) დიდი რაოდენობით სითხეების პარენტერალური შეყვანა. ბ) სიმსუქნისა;
გ) ჰიპოდინამიისა;
1809. კიდურების ღრმა ვენების მწვავე თრომბოზისათვის დამახასიათებელია ყველა დ) ონკოლოგიური დაავადებებისა;
ჩამოთვლილი, გარდა ე) გულის იშემიური დაავადებისა.
ა) მწვავე მჭრელი ხასიათის ტკივილებისა;
ბ) სხეულის ტემპერატურის მომატებისა;
გ) კიდურების შეშუპებისა; 1815. არტერიული ემბოლიის ყველაზე ხშირ მიზეზს წარმოადგენს:
დ) ციანოზისა; ა) ქვემწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტი;
ე) დაზიანებული ვენების მიართულებით კანის ჰიპერემიისა. ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტი, გართულებული გულის რიტმის მძიმე დარღვევებით;
გ) მუცლის აორტის ანევრიზმები;
1810. თრომბოზი ვითარდება ყველა ჩამოთვლილის შედეგად, გარდა დ) აორტის გულმკერდისა და მუცლის ნაწილების წყლულოვანი ათერომატოზი.
ა) სისხლის შედედების დარღვევისა;
ბ) სისხლძარღვის შიდა გარსის შეცვლისა; 1816. ჰეპარინის ჭარბი დოზირებისას საჭიროა შევიყვანოთ
გ) მასიური სისხლდენისა; ა) პროტამინ სულფატი;
დ) სისხლის ნაკადის სიჩქარის დაქვეითებისა; ბ) ვიტამინი " K ";
ე) ემბოლიისა. გ) ვიტამინი "C ";
დ) ნატრიუმის ბიკარბონატი;
ე) ჰირუდინი.

171
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ე) ღვიძლის და თირკმლის არტერიის.
1817. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობის ძირითად მიზეზებს არ
მიეკუთვნება: 1823. ქვემო კიდურების კანქვეშა ვენების ვარიკოზიული გაგანიერების სიმპტომებს
ა) არტერიის თრომბოზი; წარმოადგენს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა
ბ) სისხლძარღვებზე სიმსივნური ზეწოლა; ა) საღამოობით კიდურების დისტალური ნაწილების შეშუპებისა;
გ) სისხლძარღვების სანათურის შევიწროვება; ბ) ხანგამოშვებითი კოჭლობისა;
დ) ემბოლია; გ) წვივის კანის ტროფიკის დარღვევის ნიშნებისა;
ე) ვენის თრომბოზი. დ) კრუნჩხვებისა ღამით;
ე) კანქვეშა ვენების თვალით დასანახი გაფართოებისა.
1818. ქვედა კიდურების ვენების ვარიკოზული გაგანიერებისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) კანის ტემპერატურის დაქვეითება ვარიკიზული კვანძების პროექციაზე; 1824. ქვემო კიდურების ოპერაციის შემდგომი ფლებოთრომბოზი სახიფათოა იმით, რომ
ბ) წვივის და ტერფის შეშუპება; ა) შეიძლება იყოს ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის მიზეზი;
გ) სიმძიმის და შესივების გრძნობა ქვედა კიდურებში; ბ) გამოიწვევს კანქვეშა ვენების ვარიკოზულ გაგანიერებას;
დ) კრუნჩხვები კანჭის კუნთებში; გ) გამოიწვევს ტერფის განგრენას;
ე) წვივის ქვედა მესამედის კანის საფარის პიგმენტაცია. დ) შეიძლება გახდეს ტვინის სისხლძარღვთა ემბოლიის მიზეზი;
ე) შეიძლება გახდეს ოპერაციის შემდგომი პნევმონიის მიზეზი.
1819. ქვედა კიდურების ვენების ვარიკოზული გაგანიერების გართულებას არ მიეკუთვნება:
ა) ფლებოანგიოდისპლაზია; 1825. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობა შეიძლება განვითარდეს,
ბ) ტროფიკული წყლულები; როგორც გართულება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებისა, გარდა:
გ) სისხლდენა ვარიკოზული კვანძებიდან; ა) ჰიპერტონული დაავადებისა;
დ) გაგანიერებული ვენების მწვავე თრომბოფლებიტი. ბ) გლომერულონეფრიტისა;
გ) ათეროსკლეროზისა;
1820. ქვედა კიდურების ღრმა ვენების თრომბოზის დროს იყენებენ ყველა ქვემოთ დ) ღვიძლის ციროზისა;
ჩამოთვლილ ოპერაციული მკურნალობის მეთოდს, გარდა: ე) რევმატიზმისა.
ა) ბარძაყის ვენის პროქსიმალური გადაკვანძვისა;
ბ) ბარძაყ-მუხლქვეშა სეგმენტიდან თრომბექტომიისა; 1826. მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის მწვავე მოშლილობის დროს ოპერაციული ჩარევის
გ) სისხლძარღვის რეზექციისა და მისი პროთეზირებისა; მიზანს არ წარმოადგენს:
დ) ქვედა ღრუ ვენის პლიკაციისა; ა) ბრძოლა ინტოქსიკაციასთან;
ე) თეძოს ვენიდან თრომბექტომიისა. ბ) ბრძოლა პერიტონიტთან;
გ) მეზენტერული სისხლის მიმოქცევის კორექცია;
1821. ქვემო კიდურის ვენების თრომბოზისადმი წინასწარგანწყობილ ძირითად ფაქტორებს დ) ბრძოლა შოკთან;
ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ე) ნაწლავის დესტრუქციული უბნების რეზექცია.
ა) ვენებში სისხლის ნაკადის შენელებისა;
ბ) ვენების შიგნითა გარსის მთლიანობის დარღვევისა; 1827. ქვემოთ ჩამოთვლილი თავისებურებებიდან საყლაპავის კიბოს წვრილუჯრედოვანი
გ) ვენების ვარიკოზული გაგანიერებისა; ფორმისთვის დამახასიათებელია:
დ) მოციმციმე არითმია. ა) დაავადების დაწყება ლორწოვანი გარსიდან;
ბ) გვიანი მეტასტაზირება რეგიონულ და შორეულ ლიმფურ კვანძებში;
1822. ქვემო კიდურების ვენების თრომბოზს ხშირად მივყავართ თრომბოემბოლიამდე გ) სიმსივნური ლიმფანგოიტის გარეშე მიმდინარეობა;
ა) ტვინის სისხლძარღვების; დ) გვხვდება საყლაპავის კიბოთი დაავადებულთა 70-80 % -ში;
ბ) გვირგვინოვანი არტერიებისა და ვენების სისტემის; ე) საყლაპავის ლორწოვანაზე ცირკულარული ზრდა.
გ) ფილტვის არტერიის;
დ) ფილტვის ვენის;

172
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1828. სიმსივნის საყლაპავის გულმკერდის ნაწილის შუა მესამედში ლოკალიზაციისას 1833. დიაფრაგმის საყლაპავი მილის ხვრელის დაცურებული თიაქრის და კარდიის
მეტასტაზირება არ ხდება: უკმარისობის რენტგენოლოგიურ ნიშანს არ მიეკუთვნება:
ა) კარის ვენის მიდამოს ლიმფურ კვანძებში; ა) ჰისის გაშლილი, ბლაგვი კუთხე, საყლაპავი მილის კუჭში გადასვლის მაღალი
ბ) პარატრაქეულ ლიმფურ კვანძებში; მდებარეობით;
გ) ფაშვის არტერიისა და მისი ტოტების ლიმფურ კვანძებში; ბ) საყლაპავი მილის ქვედა მესამედის გაფართოება;
დ) კვანძებში, რომლებიც განლაგებულია დიაფრაგმის ქვემოთ კარდიის არეში; გ) კარდიის მდებარეობა დიაფრაგმის ზემოთ;
ე) საყლაპავის ზედა ნაწილში. დ) კუჭის ჰაეროვანი ბუშტის მოცულობის გადიდება;
ე) დიაფრაგმის საყლაპავი მილის ხვრელში ლორწოვანი გარსის სამზე მეტი ნაოჭის
1829. საყლაპავის კიბოს იშვიათ კლინიკურ გამოვლინებას მიეკუთვნება: არსებობა.
ა) ტკივილი;
ბ) დისფაგია; 1834. დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარის ენდოსკოპიური სურათი ხასიათდება
გ) საჭმლით ამოქაფება; ა) ეზოფაგიტით;
დ) ღებინება; ბ) კუჭის ფუძის ლორწოვანის ნახეთქებით;
ე) გაძლიერებული სალივაცია. გ) კარდიალური მომჭერის პირღიაობით;
დ) ენდოსკოპიურ სურათს გადამწყვეტი მნიშვნელობა არა აქვს;
1830. ავადმყოფი საყლაპავის კიბოს დროს ითვლება ინოპერაბელურად ყველა ქვემოთ ე) ეზოფაგიტით, კარდიალური მომჭერის პირღიაობით;
ჩამოთვლილი მიზეზის გამო, გარდა:
ა) მეორე და მესამე რიგის ლიმფურ კვანძებში მეტასტაზირებისას; 1835. გაურთულებელი მუცლის გარეთა თიაქრის ელემენტებს არ მიეკუთვნება:
ბ) სიმსივნის ჩაზრდისას მეზობელ ორგანოებში - აორტაში, ტრაქეაში, ფილტვში; ა) თიაქრის კარები;
გ) ორგანოებში (ღვიძლი, ფილტვები) მეტასტაზირებისას; ბ) თიაქრის წყალი;
დ) დაავადების მეორე სტადიისა; გ) თიაქრის შიგთავსი;
ე) თანმხლები დაავადებების (გულის, ფილტვების, ღვიძლის, თირკმლების) არსებობისას - დ) თიაქრის გარსები;
დეკომპენსაციის სტადიაში. ე) თიაქრის პარკი.

1831. დიაფრაგმული თიაქრის დამახასიათებელ სიმპტომს არ მიეკუთვნება: 1836. რიხტერის ტიპის ჩაჭედვისთვის დამახასიათებელია:
ა) ყურყური გულმკერდის არეში თიაქრის მხარეს; ა) გვხდება ჭიპის თიაქრის დროს;
ბ) ქოშინის გაძლიერება, როცა ავადმყოფი იღებს ვერტიკალურ მდგომარეობას; ბ) ნაწლავის სანათურის არასრული წაჭერა;
გ) საკვების ჭარბად მიღების შემდეგ ტკივილების დაწყება ეპიგასტრიუმის არეში; გ) გვხდება თეთრი ხაზის თიაქრის დროს;
დ) ღებინება, რომელსაც მოაქვს შემსუბუქება; დ) გვხდება დიდი ზომის თიაქრების დროს;
ე) ქოშინი და გულისცემის გახშირება საკვების ჭარბად მიღების შემდეგ. ე) ჩაჭედვას განიცდის მეკელის დივერტიკული.

1832. ჩამოთვლილი დებულებებიდან, რომლებიც ეხება დიაფრაგმული თიაქრის
მკურნალობას, არასწორია:
ა) ოპერაციის მიზანია ცდომილი ორგანოების ჩაბრუნება მუცლის ღრუში და დიაფრაგმის
დეფექტის გაკერვა;
ბ) დიაფრაგმის დეფექტის გაკერვისას მიზანშეწონილია დუბლიკატურის წარმოება;
გ) ორგანოპლასტიკის სხვადასხვა ვარიანტებიდან შესაძლებელია ნეფროპექსიის
გამოყენება;
დ) ტრანსთორაკალური განაკვეთი მეშვიდე და მერვე ნეკნთაშორის სივრცეში;
ე) ოპერაციის ჩვენებად ითვლება დიაფრაგმული თიაქრის ჩაჭედვის შესაძლებლობა.
1837. თიაქრის პარკში ნაწლავის ჩაჭედვის ადრეულ ნიშანს არ მიეკუთვნება:
ა) ხველითი ბიძგის გადაცემის არსებობა;
ბ) თიაქრის წარმონაქმნის პერკუტორული ხმის დასუსტება;
გ) მწვავე ტკივილი;
დ) თიაქრის მიდამოში არსებული გამობერილობის დაჭიმვა;
ე) თიაქრის შეუსწორებლობა.
1838. ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია არასწორი? ჩაჭედილი თიაქარისგან
განსხვავებით კოპროსტაზის დროს:
ა) ტკივილი ჩვეულებრივად არ არის ინტენსიური;
ბ) ნაწლავის ჯორჯალზე ზეწოლა არ არის გამოხატული;

173
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) კლინიკური გამოვლინებანი მატულობენ თანდათანობით; დ) 35-40სმ-ზე;
დ) თიაქრის პარკის დაჭიმულობა არ არის გამოხატული; ე) 45-50სმ-ზე.
ე) ხველითი ბიძგის სიმპტომი უარყოფითია.
1844. ხანშიშესული ავადმყოფის თიაქარის ჩაჭედვის დროს, რომელმაც ახლო წარსულში
1839. ჩაჭედილი თიაქრის ჩაბრუნების მცდელობა დასაშვებია თუ ჩაჭედვის მომენტიდან გადაიტანა მიოკარდიუმის ინფარქტი, ტაქტიკა ითვალისწინებს
გასულია არა უმეტეს ორი საათისა: ა) თიაქარის ჩასწორებას;
ა) რეციდიული თიაქრის დროს; ბ) ანალგეტიკებისა და სპაზმოლიტიკების დანიშვნას;
ბ) ორსულობის მეორე ნახევარში; გ) ნარკოტიკების დანიშვნას;
გ) ხანში შესული ასაკის ავადმყოფებში; დ) სასწრაფო ოპერაციას ერთდროული კარდიალური თერაპიით;
დ) ადრეული ასაკის ბავშვებში; ე) კარდიალური თერაპიის ჩატარებას, ყურადღება არ მიექცევა ჩაჭედილ თიაქარზე.
ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
1845. თიაქარის შეუსწორებლობა დამოკიდებულია
1840. საზარდულის ირიბი თიაქარი სწორისგან განსხვავებით: ა) თიაქარის პარკის შეხორცებაზე ირგვლივ მყოფ ქსოვილებთან;
ა) უფრო ხშირად ჩადის სათესლე პარკში; ბ) შეხორცებებზე თიაქარის პარკისა და მასში მყოფ ორგანოებს შორის;
ბ) იშვიათია ბავშვებში; გ) თიაქარის პარკის შევიწროვებაზე;
გ) თიაქრის პარკი განლაგებულია სათესლე ბაგირაკისგან შიგნით; დ) მასში შარდის ბუშტის გამოსვლაზე;
დ) უფრო ხშირად არის ორმხრივი; ე) მასში ბრმა ნაწლავის გამოსვლაზე.
ე) ხველითი ბიძგი იგრძნობა საზარდულის არხის გარეთა ხვრელის პირდაპირ.
1846. სკროტალურ თიაქარსა და სათესლე ჯირკვლის გარსების წყალმანკს შორის
1841. ჰიდროცელესთვის საზარდულის ჩაუსწორებელი თიაქრისგან განსხვავებით დიფერენციალური დიაგნოზის გატარებისას საჭიროა მივმართოთ
დამახასიათებელია: ა) ტრანსილუმინაციასა და პალპაციას;
ა) დიაფონოსკოპია გვაძლევს უარყოფით შედეგს; ბ) პუნქციას;
ბ) პალპირებულ წარმონაქმნს ადვილად გამოვყოფთ სათესლე ჯირკვლისა და მისი გ) პერკუსიას;
დანამატისგან; დ) აუსკულტაციას;
გ) პერკუტორული ხმა წარმონაქმნზე ყოველთვის ყრუა; ე) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვას.
დ) წარმონაქმნს აქვს რბილი კონსისტენცია;
ე) სათესლე პარკში პალპირებულ წარმონაქმნს აქვს „ფეხი“, რომელიც შედის საზარდულის 1847. ბარძაყის თიაქარი ხშირად გვხვდება
არეში. ა) ხანშიშესულ მამაკაცებში;
ბ) მრავალნამშობიარებ ქალებში;
1842. ბარძაყის რგოლის საზღვრებია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა: გ) არანამშობიარებ ქალებში;
ა) ბარძაყის ვენისა; დ) ჭაბუკებში;
ბ) ჯიმბერნატის იოგისა; ე) ქალებში.
გ) ბოქვენის ძვლის თხემისა;
დ) კუპერის იოგისა; 1848. ბარძაყის თიაქარის პარკის ყელი მდებარეობს
ე) საზარდულის იოგისა. ა) მრგვალი იოგის წინ;
ბ) ბარძაყის სისხლძარღვების მედიალურად;
1843. თიაქარკვეთის დროს თუ გამოვლინდა ნაწლავის მარყუჟის გ) ბარძაყის სისხლძარღვების ლატერალურად;
არასიცოცხლისუნარიანობა, მაშინ ნაწლავის გამტანი ნაწილი უნდა იქნეს რეზეცირებული, დ) ბარძაყის სისხლძარღვების უკან;
ნეკროზის ხილული საზღვრიდან ე) კუპფერის იოგის მედიალურად.
ა) 5-10სმ-ზე;
ბ) 15-20სმ-ზე; 1849. საზარდულის თიაქარის ჩაჭედვისას თიაქარის პარკის შიგთავსი შეიძლება იყოს ყველა
გ) 25-30სმ-ზე; ჩამოთვლილი ორგანო, გარდა:

174
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) წვრილი ნაწლავისა და მეკელის დივერტიკულისა;
ბ) სიგმოიდური ნაწლავისა და ბადექონისა; 1855. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვან დაავადებას არ ახასიათებს:
გ) ბრმა ნაწლავისა და ჭიანაწლავისა; ა) ღამის ტკივილები;
დ) საშვილოსნოს მილისა და საკვერცხისა; ბ) მშიერი ტკივილები;
ე) ნაღვლის ბუშტისა და კუჭისა. გ) ტკივილების შემცირება ანტაციდების მიღების შემდეგ;
დ) ტკივილების დაწყება საკვების მიღებიდან 15-40 წუთის შემდეგ;
1850. კურლინგის მწვავე წყლული ვითარდება: ე) ტკივილების შემცირება პირღებინების შემდეგ.
ა) ტვინის დაზიანებისას და ქალაშიდა ოპერაციული ჩარევების შემდეგ;
ბ) ვრცელი (დიდი ფართობის) დამწვრობისას; 1856. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის „პირდაპირ“ რენტგენოლოგიური ნიშანს არ
გ) მძიმე ტრავმისას; მიეკუთვნება:
დ) მძიმე ინტოქსიკაციისას; ა) წყლულის მიმართ ლორწოვანის ნაოჭების რადიალური კონვერგენცია;
ე) მასიური სისხლდენისას. ბ) „რელიეფ-ნიშა“ ან „ნიშა“;
გ) თორმეტგოჯა ნაწლავის მარყუჟის გაშლა;
1851. რომელი მაჩვენებელი გვაძლევს საშუალებას უფრო ზუსტად შევაფასოთ დაკარგული დ) თორმეტგოჯა ნაწლავის ბოლქვის ნაწიბუროვანი დეფორმაცია.
სისხლის მოცულობა:
ა) ჰემატოკრიტის დაქვეითება;
ბ) მოცირკულირე სისხლის მოცულობის დაქვეითება; 1857. კუჭის წყლულის დროს ქირურგიულ მკურნალობას არ ექვემდებარება ავადმყოფი:
გ) ლეიკოციტოზი; ა) 8 კვირის განმავლობაში უშედეგო კონსერვატული მკურნალობის შემდეგ;
დ) ჰემოგლობინის დონის დაცემა; ბ) კუჭის ანტრალური მიდამოს ქრონიკული, რეციდიული წყლულით;
ე) ერითროციტების რიცხვის დაქვეითება. გ) ეჭვი მალიგნიზაციაზე;
დ) ახალგაზრდა ასაკისა, კონსერვატული მკურნალობის გარეშე ;
1853. მწვავე პეპტიკური წყლულის გართულებას მიეკუთვნება: ე) კუჭის მცირე სიმრუდეზე წყლულის არსებობისას.
ა) პენეტრაცია;
ბ) სტენოზი; 1858. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან, რომლის გართულებას არ წარმოადგენს
გ) სისხლდენა; გასტროდუოდენური სისხლდენა?
დ) მალიგნიზაცია; ა) შენლეინ-გენოხის დაავადება;
ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი. ბ) რანდიუ-ოსლერ-ვებერის დაავადება;
გ) ვერლჰოფის დაავადება;
1853. ულცეროგენურ ფაქტორს არ მიეკითვნება: დ) ჰემოფილია;
ა) დუოდენო-გასტრალური რეფლუქსი; ე) ფეოქრომოციტომა.
ბ) კუჭიდან ნელი ევაკუაცია;
გ) სისხლის ჯგუფი (I); 1859. კუჭის სიმსივნური (კეთილ და ავთვისებიანი) დაავადებებისას გასტროდუოდენური
დ) კუჭის ლორწოვანი გარსის ნაწლავის მსგავსი მეტაპლაზია; სისხლდენის მიმართ არასწორ დებულებას მიეკუთვნება:
ე) პარიეტალური უჯრედების მასის მომატება. ა) მასიური სისხლდენა გვაქვს “Ulcus tumor”-ის დროს;
ბ) კუჭის კიბოს დროს სისხლდენა დასტურია დაავადების შორს წასული სტადიისა;
1854. კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს ტკივილი გ) სისხლდენას უფრო ხშირად აქვს პარენქიმული ხასიათი;
შეიძლება წარმოიშვას ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილის შედეგად, გარდა: დ) კუჭის პოლიპი იშვიათად რთულდება მწვავე სისხლდენით;
ა) დუოდენო-გასტრალური რეფლუქსისა; ე) მასიური სისხლდენა შეიძლება იყოს კეთილთვისებიანი სიმსივნის პირველადი
ბ) პილოროსპაზმისა; გამოვლინება.
გ) კუჭის მოტორული ფუნქციის გაძლიერებისა;
დ) კუჭის წვენში მჟავას ჰიპოსეკრეციისა; 1860. მელორი-ვეისის სინდრომის მიმართ არასწორ დებულებას მიეკუთვნება:
ე) კუჭის შიგნითა წნევის მომატებისა. ა) ნახეთქები წარმოიქმნება მუცლისშიდა წნევის მკვეთრი მომატების პირობებში;

175
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ლორწოვანი გარსის ნახეთქები უფრო ხშირია კუჭის კარდიალურ ნაწილში; გ) ღებინება ნაღველით;
გ) ნახეთქები ხშირად მრავლობითია; დ) დისფაგია;
დ) დაავადების წინარე ფაქტორებია - ეზოფაგიტი, გასტრიტი; ე) გულძმარვა.
ე) სისხლდენა არ ხდება კუჭის ლორწოვანი გარსის სისხლძარღვებიდან.
1866. ფაქტორს, რომელიც განაპირობებს ვაგოტომიის შემდეგ დიარეას განვითარებას არ
1861. კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის მიფარებული პერფორირებული წყლულისთვის არ მიეკუთვნება:
არის დამახასიათებელი: ა) კუჭ-ნაწლავის ჰორმონების დისბალანსი;
ა) პერკუტორულად ღვიძლის მოყრუების შენარჩუნება; ბ) საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მოტორიკის დარღვევა;
ბ) პერფორაციის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნების გამოჩენიდან რამდენიმე წუთის - 1 გ) კუჭის წვენში მარილმჟავას პროდუცირების მომატება;
საათის შემდეგ ეპიგასტრიუმის არეში ტკივილებისა და მუცლის კედლის დაჭიმულობის დ) ნაწლავების დისბაქტერიოზი;
გაქრობა; ე) ნაღვლის მჟავების ცვლის მოშლა.
გ) ეპიგასტრიუმის არეში ტკივილები და მუცლის კედლის დაჭიმულობა ზომიერად
გამოხატული, ხოლო მუცლის სხვა ადგილები - რბილი და უმტკივნეულო; 1867. კუჭის კიბოს წინარე დაავადებებს არ მიეკუთვნება:
დ) ბლუმბერგის სიმპტომი შეიძლება იყოს უარყოფითი; ა) კუჭის პოლიპი;
ე) ნაწლავების პერისტალტიკა ცუდად მოისმინება; ბ) მენეტრიეს დაავადება;
გ) კუჭის ნაწიბუროვანი სტრიქტურა;
1862. კუჭისა ან თორმეტგოჯა ნაწლავის პერფორაციის დროს ულცერორაფიას არ აკეთებენ: დ) კუჭის ქრონიკული წყლული;
ა) როცა არ არსებობს წყლულის ამოკვეთის ჩვენება და პირობები; ე) ქრონიკული გასტრიტი.
ბ) როცა არ არსებობს კუჭის რეზექციის ჩვენება და პირობები;
გ) მცირე ზომის, რბილკიდეებიანი წყლულის შემთხვევაში; 1868. კუჭის წყლულის მალიგნიზაციის ნიშნებს არ მიეკუთვნება:
დ) ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში; ა) კუჭის წვენში მჟავიანობის მომატება;
ე) წყლულოვანი ანამნეზის უქონლობისას. ბ) ტკივილის ხასიათის შეცვლა;
გ) განავალში მუდმივად ფარული სისხლის არსებობა;
1863. ულცერორაფიის შემდგომ პერიოდში ნაკერების უკმარისობაზე არ მიუთითებს: დ) პროგრესული სიგამხდრე;
ა) პერიტონეალური სიმპტომების გამოჩენა ან მათი ინტენსივობის მომატება; ე) ჰიპოქრომული ანემია.
ბ) ცვლილებები სისხლის ანალიზში;
გ) რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევისას კონტრასტის გამოსვლა კუჭ-ნაწლავის 1869. კუჭის პოლიპისა და პოლიპოზის მიმართ არასწორი დებულებაა:
ტრაქტიდან მუცლის ღრუში; ა) უფრო ხშირად მალიგნიზაციას განიცდის კუჭის ანტრალური ნაწილის პოლიპი;
დ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას ჰაერის არსებობა მუცლის ღრუში; ბ) უმეტესად ლოკალიზდება კუჭის დისტალურ ნაწილში;
ე) მუცელში მკვეთრი ტკივილის სინდრომის გამოვლინება. გ) ჯირკვლოვანი პოლიპი წარმოადგენს კიბოს წინარე დაავადებას;
დ) მალიგნიზაცია უფრო მოსალოდნელია მრავლობითი პოლიპების დროს;
1864. დემპინგ-სინდრომის პათოგენეზში მნიშვნელობა არა აქვს: ე) წარმოადგენს კუჭის ლორწოვანი გარსის დისრეგენერაციულ ჰიპერპლაზიას.
ა) ვაზოდილატაციას;
ბ) უჯრედგარეთა სითხის გადაადგილებას ნაწლავის სანათურში; 1870. კუჭის კიბოს ყველაზე ხშირი ლოკალიზაციაა
გ) ნაწლავის ლორწოვანი გარსიდან ჰისტამინის, სეროტონინის, კინინების გამოყოფას; ა) კუჭის ფუძე
დ) მოცირკულირე პლაზმის მოცულობის მომატებას; ბ) კუჭის კარდიალური ნაწილი
ე) ნაწლავის მოტორული ფუნქციის აქტივობის მომატებას. გ) კუჭის სხეული
დ) პილორული და ანტრალური ნაწილი
1865. იეიუნო- და დუოდენოგასტრული ტუტოვანი რეფლუქს-გასტრიტისა და რეფლუქს- ე) კარდიოეზოფაგალური ზონა
ეზოფაგიტის დამახასაიათებელი არ არის:
ა) წონაში დაკლება; 1871. ვაგოტომია ზემოქმედებს
ბ) მწვავე ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, რომელიც იხსნება ანტაციდებით; ა) კუჭის მოცულობაზე

176
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) პერისტალტიკაზე (მოტორიკაზე) ა) მეტასტაზებისა ფილტვებში;
გ) შინაგანი ფაქტორების სეკრეციაზე ბ) კრუკენბერგის მეტასტაზებისა;
დ) მჟავას სეკრეციაზე გ) ვირხოვის მეტასტაზისა;
ე) პერისტალტიკასა და მჟავას სეკრეციაზე. დ) შნიცლერის მეტასტაზისა;
ე) მეტასტაზები რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში.
1872. ინტრაპერიტონეული აბსცესის მეტად იშვიათი განვითარების ადგილია
ა) მენჯი 1878. ორგანიზმის რეაქცია სისხლის დანაკარგზე, როგორც წესი, არაა დამოკიდებული:
ბ) მარჯვენა ღვიძლქვეშა მიდამო ა) დაკარგული სისხლის მოცულობაზე;
გ) მარცხენა სუბდიფრაგმული მიდამო ბ) სისხლდენის მიზეზებზე;
დ) კუჭ-კოლინჯის აბგა გ) სისხლდენის სიჩქარეზე;
ე) მარჯვენა სუბდიაფრაგმული მიდამო დ) ავადმყოფის ასაკზე;
ე) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის თანმხლებ დაავადებებზე.
1873. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს გადაუდებელი ქირურგიული
მკურნალობის ჩვენებას წარმოადგენს 1879. განგრენოზული აპენდიციტისთვის არაა დამახასიათებელი:
ა) პერფორაცია ა) დაბალი ლეიკოციტოზი ლეიკოციტური ფორმულის გადახრით მარცხნივ;
ბ) მელენა ბ) კუნთების რიგიდობის დაქვეითება მარჯვენა თეძოს ფოსოს არეში;
გ) კომპენსირებული პილოროსტენოზი გ) მაჯის ცემის სიხშირის შეუფარდებლობა სხეულის ტემპერატურასთან;
დ) ტკივილი დ) მარჯვენა თეძოს ფოსოს არეში არსებული ძლიერი ტკივილების ინტენსივობის შესუსტება;
ე) ბლუმბერგის დადებითი სიმპტომი.
1874. კუჭის კიბოს დროს ჰემატოგენური მეტასტაზები უფრო ხშირად გვხდება:
ა) ძვლებში; 1880. ბავშვთა ასაკში მწვავე აპენდიციტისთვის არაა დამახასიათებელი:
ბ) თირკმელებში; ა) ხშირად მძიმე ინტოქსიკაციის სიმპტომების არსებობა;
გ) პლევრაში; ბ) მოვლითი ხასიათის ტკივილები, განმეორებითი პირღებინება, ჩვილ ბავშვებში
დ) ფილტვებში; ფაღარათობა;
ე) ღვიძლში. გ) სუბფებრილური ტემპერატურა ორგანიზმის ჰიპორეაქტიულობის გამო;
დ) გავრცობილი პერიტონიტის სიხშირე;
1875. კუჭის კიბო პირველ რიგში იძლევა მეტასტაზებს ე) დესტრუქციული პროცესის სწრაფი განვითარება აპენდიქსში;
ა) ფილტვებში;
ბ) ღვიძლში; 1881. ორსულობის მეორე ნახევარში მწვავე აპენდიციტისთვის დამახასიათებელია:
გ) რეგიონარულ ლიმფურ კვანძებში; ა) პერკუსიით ღვიძლის მოყრუების გაქრობა;
დ) ძვლებში; ბ) გამოხატული დიზურიული მოვლენები;
ე) პერიტონეუმზე. გ) სისხლის ანალიზში ლეიკოპენია ფორმულის მარცხნივ გადახრის გარეშე;
დ) მუცლის წინა კედლის სუსტად გამოხატული დაჭიმულობა, რიგიდობა;
1876. კუჭის კიბოთი დაავადების რისკის მქონე პირებს ყოველწლიურად ჩამოთვლილ ე) ტკივილების ლოკალიზება მარცხენა ფერდქვეშა არეში;
კვლევებიდან აუცილებელლად უნდა ჩაუტარდეს:
ა) კუჭის რენტგენოლოგიური გამოკვლევა; 1882. მწვავე აპენდიციტის დროს ანთების კერაში პერკუსიით აღინიშნება მტკივნეულობა - ვის
ბ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა; მიეკუთვნება სიმპტომი?
გ) კუჭის ენდოსკოპიური გამოკვლევა; ა) როვზინგი;
დ) სისხლის მორფოლოგიური შემადგენლობის გამოკვლევა; ბ) ობრაზცოვი;
ე) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე. გ) სიტკოვსკი;
დ) კოხერის;
1877. კუჭის კიბოს შორეულ მეტასტაზებს ეკუთვნის ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ე) რაზდოლსკი.

177
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 გ) ტოქსიკურ-ანემიური ფორმა;
1883. რამდენი ხნის შემდეგ არის ნაჩვენები აპენდექტომიის წარმოება აპენდიკულარული დ) ენტეროკოლიტური ფორმა;
ინფილტრატის გაწოვიდან? ე) სიმსივნური ფორმა.
ა) 2 კვირა;
ბ) 1 თვე; 1890. რა სახის ოპერაცია კეთდება რექტოსიაგმოიდური კუთხის კიბოს დროს?
გ) 3-4 თვე; ა) ქვედა წინა რეზექცია;
დ) 6-8 თვე; ბ) მარცხენამხრივი ჰემიკოლექტომია ტრანსვერზოსიგმოიდური ანასტომოზით პირით პირში;
ე) 1 წელი. გ) განივი კოლინჯის სეგმენტური რეზექცია შერთულით პირით პირში;
დ) მარჯვენამხრივი ჰემიკოლექტომია ილეოტრანსვერზო ანასტომოზით.
1884. მწვავე აპენდიციტის ყველაზე იშვიათ და მძიმე გართულებად ითვლება:
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი; 1891. ტკივილი ბუასილის დროს არ ვითარდება:
ბ) გავრცელებული ჩირქოვანი პერიტონიტი; ა) კვანძების ჩაჭედვის შემთხვევაში;
გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია; ბ) კვანძის გამოვარდნის შემთხვევაში;
დ) პილეფლებიტი; გ) მწვავე ანთების დროს;
ე) სუბდიაფრაგმული აბსცესი. დ) კვანების თრომბოზის შემთხვევაში;
ე) ნაპრალის გაჩენის შემდეგ უკანა ტანის არეში.
1885. აპენდიციტის ეტიოლოგიაში მეტად მნიშვნელოვანი ფაქტორია
ა) ბაქტერიალური ინფექცია 1892. მწვავე პარაპროქტიტისთვის არაა დამახასიათებელი:
ბ) მექანიკური ობსტრუქცია ა) შემცივნება;
გ) სისხლძარღვთა უკმარისობა ბ) სხეულის ტემპერატურის მომატება;
დ) ქიმიური ფაქტორები გ) ტენეზმები;
ე) აპენდიქსის ლიმფოიდური ქსოვილი დ) სისხლის ანალიზში ლეიკოპენია;
ე) ძლიერი ტკივილები სწორი ნაწლავის ან შორისის არეში.

1886. მსხვილი ნაწლავის კიბოსწინარე დაავადებებს არ მიეკუთვნება: 1893. სწორი ნაწლავის კიბოსწინარე დაავადებებს არ მიეკუთვნება:
ა) არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი; ა) ბუასილი;
ბ) ხაოებიანი სიმსივნეები; ბ) ქრონიკული პარაპროქტიტი;
გ) მსხვილი ნაწლავის პოლიპი და პოლიპოზი; გ) კრონის დაავადება;
დ) კრონის დაავადება; დ) პოლიპები;
ე) ქრონიკული კოლიტი. ე) არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი;

1887. მსხვილი ნაწლავის კიბოს არ ახასიათებს: 1894. იშიო-რექტალურ აბსცესებს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა
ა) ნაწლავური დისკომფორტი; ა) მოპულსირე ტკივილისა;
ბ) ტკივილები მუცელში; ბ) მაღალი ტემპერატურისა;
გ) შეკრულობისა და ფაღარათიანობის მონაცვლეობა; გ) სწორი ნაწლავიდან სისხლიანი გამონადენისა;
დ) განავალში ლორწო; დ) შემცივნებისა;
ე) ავადმყოფის ზოგადი მდგომარეობის გაუარესება. ე) შორისის მიდამოში კანის შეშუპების და ჰიპერემიისა.

1889. მსხვილი ნაწლავის კიბოს ფორმებიდან ნაწლავის მარჯვენა ნახევრის კიბოსთვის 1895. მწვავე ჩირქოვანი პარაპროქტიტის მკურნალობისათვის ნაჩვენებია ყველა
ნაკლებადაა დამახასიათებელი: ჩამოთვლილი, გარდა
ა) ფსევდოანთებითი ფორმა; ა) თხიერი დიეტისა;
ბ) ობტურაციული ფორმა; ბ) ოპიუმის ნაყენისა;

178
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ანტიბიოტიკოთერაპიისა; 1901. რა სახის ოპერაციაა ნაჩვენები, როცა სწორი ნაწლავის სიმსივნე ლოკალიზდება
დ) სალიცილის მჟავას კრისტალების ადგილობრივი გამოყენებისა; ანუსიდან 6-12 სმ-ის ფარგლებში?
ე) ჩირქგროვის გახსნისა. ა) ჰარტმანის ოპერაცია;
ბ) სწორი ნაწლავის წინა რეზექცია;
1896. ყველაზე ხშირად სწორ ნაწლავში გვხდება კიბოს შემდეგი ჰისტოლოგიური ფორმები: გ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-ანალური რეზექცია სიგმოიდური კოლინჯის ჩამოტანით;
ა) ლორწოვანი კიბო; დ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-პერინეალური ექსტირპაცია.
ბ) ადენოკარცინომა;
გ) სოლიდური კიბო; 1902. რა სახის ოპერაციაა ნაჩვენები, როცა სწორი ნაწლავის სიმსივნე ლოკალიზდება
დ) ფიბროზული კიბო; ანუსიდან 10-12 სმ ფარგლებში?
ე) ბრტყელუჯრედოვანი კიბო. ა) ჰარტმანის ოპერაცია;
ბ) სწორი ნაწლავის წინა რეზექცია;
1897. სიმსივნეს არ უკავია ნაწლავის გარშემოწერილობის ნახევარზე მეტი, არ არის გ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-ანალური რეზექცია სიგმოიდური კოლინჯის ჩამოტანით;
ჩაზრდილი მის ყველა შრეში (მაგრამ ჩაზრდილია კუნთოვან შრეში), მეტასტაზები არ არის. დ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-პერინეალური ექსტირპაცია.
სწორი ნაწლავის კიბოს რომელ სტადიას მიეკუთვნება ზემოთ აღნიშნული?
ა) I; 1903. რა სახის ოპერაციაა ნაჩვენები, როცა სწორი ნაწლავის სიმსივნე ლოკალიზდება
ბ) II ა; ანუსიდან 10-12 სმ ზემოთ და გართულებულია ნაწლავთა გაუვალობით (მწვავე
გ) III ბ; შემთხვევაში)?
დ) III ა; ა) ჰარტმანის ოპერაცია;
ე) III გ. ბ) სწორი ნაწლავის წინა რეზექცია;
გ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-ანალური რეზექცია სიგმოიდური კოლინჯის ჩამოტანით;
1898. სწორი ნაწლავის კიბო წარმოიშობა: დ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-პერინეალური ექსტირპაცია.
ა) ლორწოვან გარსში;
ბ) ლორწოვანის ქვეშ; 1904. ანალური ნაპრალის წარმოქმნას ხელს უწყობს
გ) კუნთოვან შრეში; ა) ხანგრძლივი ყაბზობა;
დ) სუბსეროზულად; ბ) ბუასილი;
ე) სეროზულ გარსში. გ) მწვავე პარაპროქტიტი და პროქტიტი;
დ) სწორი ნაწლავის და ანალური არხის ტრავმა;
1899. სწორი ნაწლავის კიბოს ჰემატოგენური მეტასტაზები უფრო ხშირად ვითარდება: ე) ხანგრძლივი ყაბზობა, სწორი ნაწლავის და ანალური არხის ტრავმა.
ა) ფილტვებში;
ბ) პლევრაში; 1905. უკანა დოზირებული სფინქტეროტომია ნაჩვენებია შემდეგი დაავადების
გ) ძვლებში; მკურნალობისას
დ) ღვიძლში; ა) ბუასილის, სფინქტერის ტონუსის მომატების და ანალური ნაპრალის დროს;
ე) ხერხემალში. ბ) კოკციგოდინია;
გ) ქრონიკული პარაპროქტიტი;
დ) ბუასილი, შიგნითა ჰემოროიდალური კვანძების გამოვარდნით.
1900. რა ოპერაცია კეთდება, როცა სწორი ნაწლავის სიმსივნე ლოკალიზებელია ანუსიდან 1
- 5 სმ-ის ფარგლებში? 1906. ბუასილის დიაგნოზის დადგენისათვის საკმარისია
ა) ჰარტმანის ოპერაცია; ა) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა და ანალური ხვრელის დათვალიერება;
ბ) სწორი ნაწლავის წინა რეზექცია; ბ) რექტორომანოსკოპია;
გ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-ანალური რეზექცია სიგმოიდური კოლინჯის ჩამოტანით; გ) ირიგოსკოპია;
დ) სწორი ნაწლავის აბდომინო-პერინეალური ექსტირპაცია. დ) კოლონოსკოპია.

179
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1907. ავადმყოფს, რომელსაც ბუასილი გაურთულდა ანალური არხის ნაპრალით უნდა ბ) მუცლის შებერილობა;
ჩაუტარდეს გ) განავალსა და აირებზე გასვლის შეფერხება;
ა) ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობა; დ) გულისრევა, ღებინება;
ბ) ანალური ნაპრალის ამოკვეთა; ე) მტკივნეულობა მუცლის პალპაციის დროს.
გ) პრესაკრალური ნოვოკაინის ბლოკადა;
დ) ჰემოროიდექტომია; 1913. სპასტიკურისგან განსხვავებით, პარალიტიკური გაუვალობისთვის არაა
ე) ჰემოროიდექტომია დოზირებული სფინქტეროტომიით. დამახასიათებელი:
ა) განავალსა და აირებზე გასვლის შეფერხება;
1908. სწორი ნაწლავის კიბოს დიაგნოსტირებისათვის პირველ რიგში უნდა ჩატარდეს ბ) რენტგენოლოგიურად კლოიბერის ფიალების მცირე რაოდენობა, დიაფრაგმის მაღალი
ა) სწორი ნაწლავის თითით გასინჯვა და რექტორომანოსკოპია; დგომა და აირების სითხეზე ჭარბობა;
ბ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე; გ) დაავადების უეცარი განვითარება;
გ) ლაპაროსკოპია; დ) ყრუ ხასიათის ტკივილები;
დ) მცირე მენჯის ორგანოების ულტრაბგერითი გამოკვლევა. ე) მკვეთრად გამოხატული მუცლის შებერვა.

1909. ძალიან ძლიერი ტკივილი ანუსის მიდამოში დეფეკაციის დროს, უმნიშვნელო 1914. ნაწლავთა გაუვალობის დროს შიდანაწლავური ობსტრუქციის ლოკალიზაციაყველაზე
რაოდენობით ალისფერი სისხლის გამოყოფით და "დეფეკაციის შიში" დამახასიათებელია ხშირია:
ა) სწორი ნაწლავის კიბოსთვის; ა) 12-გოჯა ნაწლავი;
ბ) სწორი ნაწლავის პოლიპისთვის; ბ) მლივი ნაწლავი;
გ) სფინქტერიტისთვის; გ) თეძოს ნაწლავი;
დ) ანალური არხის ნაპრალისთვის; დ) სიგმოიდური ნაწლავი;
ე) ბუასილისთვის. ე) ანუსის და რექტუმის შეერთების ადგილი.

1910. გარეთა ჰემორაიდალური კვანძების თრომბოზისათვის დამახასიათებელია ყველა 1915. ნაღველ-კენჭოვანი ილეუსის (ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადებით გამოწვეული ნაწლავთა
ჩამოთვლილი, გარდა: გაუვალობა) რენტგენოლოგიური ნიშნებია:
ა) კვანძის მიდამოში მკვეთრად გამოხატული ტკივილი ან ანთება ა) ჰაერი ბილიარულ სისტემაში;
ბ) ანუსის გამოსასვლელის კიდეზე აღინიშნება დაჭიმული მოლურჯო, მომკვრივო- ბ) ჰაერი წვრილი ნაწლავის მარჯვენა ქვედა კვადრანტში;
ელასტიური კონსისტენციის კვანძი გ) სუკის კუნის ჩრდილის ობლიტერაცია;
გ) მკურნალობის არ ჩატარების შემთხვევაში აღინიშნება დაწყლულებისა და დ) ჰაერი დიაფრაგმის მარჯვენა გუმბათის ქვეშ.
სისხლდენისაკენ მიდრეკილება
დ) სპონტანურად ქრება ერთი დღის განმავლობაში 1916. ნაწლავთა სტრანგულაციური გაუვალობის დროს ნეკრობიოზული ცვლილებები
ე) კარგად ინკურნება ქირურგიული გზით ნაწლავის კედელში იწყება
ა) სეროზული გარსიდან;
1911. რექტოსიგმოიდალური ზონის სიმსივნის გამო, მსხვილი ნაწლავის ობსტრუქციისას ბ) კუნთოვანი გარსიდან;
უპირატესობა ენიჭება შემდეგ მკურნალობის მეთოდს გ) ლორწქვეშა შრიდან
ა) პირველადი აბდომინო-პერინელაური რეზექცია დ) ლორწივანი გარსი;
ბ) მადეკომპენსირებეელი კოლოსტომია
გ) პირველადი წინა რეზექცია
დ) რეზექცია და კოლონოსტომია (გარტმანის ოპერაცია) 1917. ნაწლავის მწვავე გაუვალობის რენტგენოლოგიურ ნიშნებს წარმოადგენს ყველა
ე) რექტალური მილის შეყვანა ობსტრუქციის შემცირების მიზნით, შემდგომ ოპერაცია ჩამოთვლილი, გარდა
ა) წვრილ ნაწლავში ჰაერის ჭარბი რაოდენობა;
1912. ნაწლავთა მწვავე გაუვალობის საწყისი ფაზისთვის არაა დამახასიათებელი: ბ) დაბრკოლების პროქსიმალურად ნაწლავები მკვეთრად გაგანიერებულია;
ა) მაღალი ტემპერატურა; გ) დიაფრაგმა დგას ჩვეულ სიმაღლეზე და კარგად მოძრავია;

180
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) კლოიბერის ფიალები კარგად ისახება;
1923. ნაწლავის მექანიკური ობსტრუქციის მეტად ხშირი მიზეზია
1918. სიგმოიდური ნაწლავის შემოგრეხვის მკურნალობა დაავადების ადრეულ სტადიაზე, ა) ოპერაციის შემდგომი მუცლის შიდა შეხორცებები
ინტოქსიკაციის ნიშნების გარეშე, შეიძლება კონსერვატიულად და მდგომარეობს ბ) ნაწლავის სტრიქტურა
ა) ბარიუმის ოყნების გამოყენებაში; გ) ნაწლავის შემოგრეხვა
ბ) შემოგრეხილი სიგმოიდური ნაწლავის გასწორებაში ზონდის მეშვეობით, რომელიც დ) ბეზოარი
შეყვანილია რექტოსკოპიდან ბრუნსგაარდის მეთოდით; ე) ინვაგინაცია
გ) შემოგრეხვის გასწორება კოლონოსკოპის მეშვეობით;
დ) შეიძლება ნებისმიერი მეთოდი მკურნალობის ჩამოთვლილი ვარიანტებიდან; 1924. 58 წლის მამაკაცს აქვს ქრონიკული ყაბზობა. ბარიუმით გამოკვლევისას ვლინდება
ე) ჩამოთვლილიდან არცერთი მკურნალობის მეთოდი. მსხვილი ნაწლავის დასწვრივი ნაწილის სტენოზი. ამის ყველაზე სავარაუდო მიზეზია:
ა) დივერტიკულიტი
1919. სიგმოიდური ნაწლავის შემოგრეხვის ქირურგიული მკურნალობა გულისხმობს შემდეგ ბ) იშემიური კოლიტი
მეთოდებს, გარდა გ) მსხვილი ნაწლავის სიმსივნე
ა) შემოგრეხილი, სიცოცხლისუნარიანი სიგმური ნაწლავის დეტორზიო და დ) გრანულომატოზური კოლიტი
მეზოსიგმოპლიკაცია; ე) რადიაციული კოლიტი
ბ) ერთმომენტიან ნეკროზული სიგმოიდური ნაწლავის რეზექციას ხელოვნური უკანა ტანის
გაფორმებით; 1925. ნაწლავთა სტრანგულაციური გაუვალობის დროს, ნაწლავშიდა ობსტრუქციის ყველაზე
გ) სიგმოიდური ნაწლავის რეზექციას ხელოვნური ანუსის დადებით, სიგმოიდური ნაწლავის ხშირი ლოკალიზაციაა
ცენტრალური და პერიფერიული ბოლოების გამოტანით მუცლის წინა კედელზე; ა) თორმეტგოჯა ნაწლავი
დ) ჰარტმანის ან ჰარტმანის ტიპის ოპერაციებს; ბ) ასწვრივი კოლინჯი ნაწლავი
ე) მკვდარი სიგმოიდური ნაწლავის მობრუნებისა და მის გამოტანას უკანა გასავალიდან გ) სიგმური კოლინჯი
გარეთ. დ) დასწვრივი კოლინჯი
ე) რექტოსიგმოიდური ნაწილი
1920. დივერტიკულოზი ხშირად ვითარდება
ა) თორმეტგოჯა ნაწლავში 1926. მწვავე ქოლეცისტიტის ყველაზე ხშირ გართულებას წარმოადგენს:
ბ) თეძოს ნაწლავში ა) მწვავე პანკრეატიტი;
გ) განივ კოლინჯში ბ) მწვავე ჰეპატიტი;
დ) მსხვილი ნაწლავის დასწვრივ ნაწილში გ) პერივეზიკალური ინფილტრატი;
ე) სიგმოიდურ ნაწლავში დ) პერიტონიტი;
ე) ქოლანგიტი.
1921. კრონის დაავადებისას კუჭ-ნაწლავის მხრიდან გართულებებია, გარდა:
ა) პერფორაციის 1927. ჩირქოვანი ქოლანგიტის კლინიკური სურათისთვის არაა დამახასიათებელი:
ბ) შიდა ფისტულის ა) ავადმყოფობის გამოვლენამდე ღვიძლის კოლიკის არსებობა;
გ) ფიბროზის ბ) კანისა და სკლერების პროგრესირებადი სიყვითლე;
დ) ნაწლავშიდა ობსტრუქციის გ) პერკუსიით ღვიძლის მოყრუების გაქრობა;
ე) პოლიპოზის დ) შემცივნება;
ე) ტემპერატურის მომატება 38-39 გრადუსამდე.
1922. კრონის დაავადების დროს ყველაზე ხშირი ჩვენება ქირურგიული მკურნალობისთვის
ა) შიდა ფისტულა 1928. მწვავე პანკრეატიტის დიაგნოსტიკისას მნიშვნელოვანია შემდეგი ნიშნები, გარდა:
ბ) გარე ფისტულა ა) ანამნეზში ალკოჰოლიზმი
გ) მუცლის სიმსივნე ბ) სარტყლისებური ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში
დ) ნაწლავთა გაუვალობა გ) სიყვითლე

181
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) შრატის ამილაზას მომატება ა) ქოლედოქოლითიაზზე;
ბ) ნაღვლის ბუშტის სალმონელოზზე;
1929. მწვავე პანკრეატიტის დროს მატულობს შემდეგი ბიოქიმიური მაჩვენებლები, გარდა: გ) შიდა ნაღვლოვან ფისტულაზე;
ა) შრატის ამილაზა დ) კუჭ-მსხვილი ნაწლავის ფისტულაზე;
ბ) შრატში კალციუმი ე) ქოლეცისტიტზე.
გ) ამილაზა შარდში
დ) შრატის ლიპაზა 1935. საყლაპავისა და კუჭის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება შეიძლება დადგინდეს
ა) ლაპაროსკოპიით;
1930. კუჭუკანა ჯირკვლის დისტალური ნაწილის მცირე სიდიდის ჭეშმარიტი კისტების დროს ბ) პნევმომედიასტინოგრაფიით;
ნაჩვენებია: გ) ღვიძლის ანგიოგრაფიით;
ა) ანასტომოზის დადება კისტასა და მლივი ნაწლავის რუს წესით გამოთიშულ ნაწილს დ) საყლაპავისა და კუჭის რენტგენოსკოპიით;
შორის; ე) დინამიური ჰეპატობილიოსცინტიგრაფიით.
ბ) ტრანსდუოდენური ცისტოდუოდენოსტომია;
გ) კუჭის გავლით ცისტოდუოდენოსტომია; 1936. ქოლეცისტექტომიის შემდეგ ღვიძლქვეშა სივრცის ტამპონირება ნაჩვენებია
დ) კისტოზურად შეცვლილი პანკრეასის ნაწილის რეზექცია ან კისტის ექსტირპაცია. ა) მწვავე დესტრუქციული ქოლეცისტიტის დროს;
ბ) ამოკვეთილი ნაღვლის ბუშტის სარეცელი თუ არ გაკერილა;
1931. კურვუაზიეს სინდრომი ვითარდება: გ) საბოლოოდ ჰემოსტაზში დაურწმუნებლობისას;
ა) სპლენომეგალიის დროს; დ) ამოკვეთილი ნაღვლის ბუშტის სარეცელზე იშვიათი კვანძების დადებისას;
ბ) მზის წნულზე სიმსივნის ზეწოლის დროს;
გ) სიმსივნის პანკრეასის თავში ლოკალიზაციის დროს; 1937. მექანიკური სიყვითლის მიზეზის დადგენაში ყველაზე მეტად გვეხმარება
დ) სხეულში ლოკალიზაციისას; ა) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია;
ე) კუდის მიდამოში ლოკალიზაციის დროს. ბ) ინტრავენური ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია;
გ) რეტროგრადული ქოლანგიოგრაფია და ტრანსკუტანული ტრანსჰეპატური
1932. ქრონიკული ქოლეცისტიტის ყველაზე მეტად ჭეშმარიტი რენტგენოლოგიური ნიშანი ქოლანგიოგრაფია ხიბას ნემსით;
შეიძლება იყოს დ) ღვიძლის სცინტიგრაფია;
ა) ნაღვლის ბუშტის სუსტი რენტგენოკონტრასტული ჩრდილი; ე) პირდაპირი სპლენოპორტოგრაფია.
ბ) ძლიერ გადიდებული ნაღვლის ბუშტის ჩრდილი, რომელიც არ იკუმშება ნაღვლმდენი
საუზმის მიცემისას; 1938. რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას სანაღვლე გზებში ნანახია ჰაერი, რაც შეიძლება
გ) "გამოთიშული" ნაღვლის ბუშტი; იყოს განპირობებული
დ) ნაღვლის ბუშტში კონკრემენტის არსებობაზე ეჭვის მიტანა, ნაღვლმდენი საუზმის მიცემის ა) ქოლედოქოლითიაზით;
შემდეგ ბუშტის 1/3-ით შეკუმშვისას. ბ) ნაღვლის სადინრების სალმონელოზით;
გ) შიდა ნაღვლოვანი ფისტულით;
1933. მექანიკური სიყვითლის მიზეზის დასადგენად ყველაზე საიმედო არაინვაზიური დ) მწვავე ქოლეცისტიტით;
მეთოდია ე) კუჭ-განივი კოლინჯის ფისტულით.
ა) ლაპაროსკოპია;
ბ) რადიოიზოტოპური დინამიური ბილიოსცინტიგრაფია; 1939. ნაღვლოვანი კენჭები უფრო ხშირად შედგება
გ) ნაღვლის ბუშტის და სანაღვლე გზების ულტრაბგერითი გამოკვლევა; ა) ქოლესტერინისაგან;
დ) ენდოსკოპიური, რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია; ბ) ცისტინისაგან;
ე) ლაპაროსკოპიული ქოლეცისტოგრაფია. გ) ოქსალატებისაგან;
დ) ნაღვლმჟავა მარილებისაგან;
1934. ნაღვლის ბუშტში ან სანაღვლე გზებში ჰაერის ან ბარიუმის რენტგენოლოგიური ე) შარდმჟავასაგან.
ნიშნები მოწმობენ

182
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 1945. ჩირქოვანი ქოლანგიტის ნიშნებია ყველა ჩამოთვოილი, გარდა:
1940. ნაღვლის მაგისტრალური სადინარების დაზიანების უშუალო მიზეზები შეიძლება იყოს ა) სიყვითლის
ყველა ჩამოთვლილი, გარდა ბ) ცხელების
ა) სადინარების თანდაყოლილი ანომალიისა და ტოპოგრაფიული ვარიაბილობისა; გ) შოკის
ბ) ანთებით-ინფილტრაციული ცვლილებებისა ღვიძლ- 12-გოჯა იოგის მიდამოში; დ) ჰემორაგიული დიათეზის
გ) ქირურგის ტექნიკური და ტაქტიკური შეცდომისა; ე) ცენტრალური ნერვული სისტემის დეპრესიის
დ) სადინარების გამოკვლევისა ზონდებით, ბუჟებით, კოვზებით და სხვა;
ე) სადინარების პალპატორული გამოკვლევისას. 1946. ღვიძლის ექინოკოკოზური ცისტის მკურნალობაა
ა) ფსიქოთერაპია
1941. კალკულოზური ქოლეცისტიტის ნიადაგზე განვითარებული ობტურაციული ბ) ქირურგიული ოპერაცია
სიყვითლისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი, გარდა გ) კანიდან ასპირაცია
ა) ღვიძლის ჭვალის ტიპის შეტევისმაგვარი ტკივილებისა; დ) ლაზერული ფოტოკოაგულაცია
ბ) ტკივილის შეტევის შემდეგ სიყვითლის სწრაფი განვითარებისა; ე) რადიოთერაპია
გ) ნაღვლის ბუშტი ხშირად არ ისინჯება, მისი მიდამო მკვეთრად მტკივნეულია;
დ) გახდომისა; 1947. პერიტონიტიან ავადმყოფებში ჩამოთვლილი გათულებებიდან უფრო ხშირად გვხვდება
ე) კანის ქავილისა. ა) ევენტრაცია;
ბ) ნაწლავის ფისტულების ჩამოყალიბება;
1942. ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადების რაციონალურ მკურნალობას წარმოადგენს გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
ა) დიეტური; დ) მუცლის ღრუს ჩირქგროვების ფორმირება;
ბ) მედიკამენტური; ე) პნევმონია.
გ) ქირურგიული;
დ) სანატორულ- კურორტული; 1948. პერიტონიტიანი ავადმყოფების მკურნალობაში წამყვანია
ე) მკურნალობა მინერალური წყლებით. ა) ქირურგიული ჩარევა;
ბ) დეზინტოქსიკაციური თერაპია;
გ) რაციონალური ანტიბიოტიკოთერაპია;
დ) ბრძოლა ნაწლავთა პარეზის წინააღმდეგ;
1943. მექანიკური სიყვითლის დიაგნოსტიკაში ყველაზე მეტად გვეხმარება ე) მიზეზის აღმოფხვრა რომლებიც იწვევენ გარეგანი სუნთქვის დარღვევას.
ა) პერორალური ქოლეცისტოგრაფია;
ბ) ინტრავენური ქოლეცისტოქოლანგიოგრაფია; 1949. მუცლის ღრუში ღრუ ორგანოს პერფორაცია ხასიათდება ყველა ჩამოთვლილი
გ) რეტროგრადული (აღმავალი) ქოლანგიოგრაფია და ტრანსკუტანური ტრანსჰეპატული სიმპტომებით, გარდა
ქოლანგიოგრაფია; ა) მკვეთრი ტკივილის გამოჩენისა;
დ) ღვიძლის სცინტიგრაფია; ბ) მუცლის წინა კედლის დაჭიმულობისა;
ე) პირდაპირი სპლენოპორტოგრაფია. გ) ღვიძლის პერკუტორული მოყრუების საზღვრების გაქრობა;
დ) ბლუმბერგის სიმპტომისა;
1944. ნაღვლოვანი კენჭი, რომელიც იწვევს ნაწლავის ობტურაციულ გაუვალობას, ნაწლავის ე) მეიო-რობსონის სიმპტომისა.
სანათურში ხვდება ფისტულიდან ნაღვლის ბუშტსა და
ა) ბრმა ნაწლავს შორის; 1950. პერიტონიტის მიმდინარეობის სიმძიმე უმეტესწილად დამოკიდებულია ყველა
ბ) კუჭის მცირე სიმრუდეს შორის; მითითებულ ფაქტორებზე, გარდა
გ) 12-გოჯა ნაწლავს შორის; ა) ავადმყოფის სხეულის მასისა;
დ) წვრილ ნაწლავს შორის; ბ) მიკროფლორის ხასიათისა;
ე) კოლინჯს შორის. გ) ინტოქსიკაციის გამოვლინების ხარისხისა;
დ) ჰიპოვოლემიისა;

183
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ცილოვანი, ელექტროლიტური ცვლისა და მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევის 37.5℃, HR - 110 წუთში, T/A 110/80 მმ. ვწ. სვ. რომელია ერთი ყველაზე უფრო მეტად
ხარისხისა. სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) ენტეროკოლიტი ;
1951. 31 წლის ქალს აქვს ტკივილი მუცლის ზედა არეში, რაც 4 საათია გრძელდება და ბ) ბარძაყის ობსტრუქციული თიაქარი;
ზურგში გადაეცემა. მას აქვს გულისრევა, მაგრამ ღებინება არ ჰქონია. ის აღნიშნავს, რომ გ) ლიმფომა;
მსგავსი ეპიზოდი ქონდა სამი თვის წინ. მაშინ ექიმისთვის არ მიუმართავს. მისი დ) პანკრეასის კიბო;
მდგომარეობა არ უმჯობესდება, პალპაციისას მუცელი მტკივნეულია მარჯვენა ზედა ე) წყლულოვანი კოლიტი.
კვადრანტში. t - 36.9℃, HR 95 წუთში, T/A 130/90 მმ. ვწ. სვ. კვირაში 20 ერთეულ
ალკოჰოლს იღებს. ჩამოთვლილთაგან რომელია შესაბამისი დიაგნოზი? 1955. 62 წლის მამაკაცს აქვს ოფლიანობა და კანკალი საზარდულიდან წარმონაქმნის
ა) ნაღლის ბუშტის კოლიკა; ამოჭრიდან მე-5 დღეს. მორიგე ექიმი შევიდა პალატაში შემოვლაზე. სიცხის ფურცელზე
ბ) ქრონიკული პანკრეატიტი; ტემპერატურის სადღეღამისო მრუდი ნორმიდან (36.1℃ ) მაღალ ციფრებამდე (38.2℃)
გ) C ჰეპატიტი; მერყეობს. ჩამოთვლილთაგან რომელი პროცესია ყველაზე შესაბამისი?
დ) პეპტიური წყლული; ა) აბსცესი;
ე) თირკმლისმიერი კოლიკა. ბ) ფისტულა;
გ) ჰემატომა;
1952. 72 წლის ქალს აქვს სპაზმური ტკივილი წელის და მენჯის არეში 20 მ-ის გავლის დ) ჰემორაგია;
შემდეგ. ტკივილი სუსტდება დასვენებისას, მაგრამ კვლავ ჩნდება იგივე მანძილის გავლისას.
მას გულის იშემიური დაავადება და მე-2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტი აქვს. უმცროსი ექიმი 1956. 32 წლის მამაკაცს აქვს ძლიერი ტკივილი დეფეკაციის დროს ბოლო 2 თვეა. ტკივილი
ატარებს ქვედა კიდურების არტერიული სისტემის გამოკვლევას პერიფერიული პულსის იწყება განავლის გამოსვლისას, მაგრამ საკმაოდ დიდხანს გრძელდება დეფეკაციის
ჩათვლით. ჩამოთვლილთაგან რომელი ერთი დამატებითი გამოკვლევის ჩატარებაა დასრულების შემდეგ. ამჟამად მან შეამჩნია მცირე ოდენობით ღია წითელი ფერის სისხლი
ყველაზე მნიშვნელოვანი? ქაღალდზე და ახლა კიდევ უფრო ნერვიულობს კუჭის მოქმედებასთან დაკავშირებულ
ა) საძილე არტერიების აუსკულტაცია; ტკივილზე. რექტალური გასინჯვა თითით საკმაოდ მტკივნეული იქნებოდა პაციენტისთვის და
ბ) გულის აუსკულტაცია; შესაბამისად ჩატარდა ლოკალური ანესთეზიით. t - 36.2℃, HR - 70 წუთში, T/A -128/76 მმ.
გ) ქვედა კიდურების ვენური სისტემა; ვწ. სვ. რომელია ყველაზე შესაფერისი დიაგნოზი?
დ) ქვედა კიდურების ძვლებისა და კუნთების გასიჯვა; ა) ანალური ნაპრალი;
ე) მუცლის პალპაცია. ბ) ჰემოროიდალური კვანძები;
გ) პერიანალური აბსცესი;
1953. 55 წლის ქალს სამი კვირაა აქვს ქერცლიანი მქავანა გამონაყარი მარჯვენა ძუძუს დ) რექტალური კარცინომა.
დვრილის გარშემო. იყენებდა დამატენიანებლებს, მაგრამ ამან გაუმჯობსესება არ გამოიწვია.
რაიმე წარმონაქმნი არ ესინჯება და არც გამონადენი აქვს ძუძუდან. ოჯახურ ანამნეზში ძუძუს 1957. 29 წლის ქალს 3 დღეა აწუხებს მუცლის ტკივილი; იგი თავდაპირველად ჭიპის
კიბოს არ აღინიშნავს, მამოგარამაც ნორმაში იყო გასულ წელს. რომელია პაციენტის ირგვლივ დაეწყო, გაძლიერდა და ამჟამად უპირატესად მუცლის მარჯვენა მხარეს
შემდგომი მართვის ყველაზე შესაბამისი ნაბიჯი? აღენიშნება. მადა ცუდი აქვს და ხანგამოშვებით აღნიშნავს გულისრევას. მენსტრუალური
ა) ჰიდროკორტიზონის 1%-იანი საცხი დღეში ორჯერ; ციკლი რეგულარულია, თუმცა დიდი ოდენობით გამონადენით; ამჟამად მენტრუალური
ბ) გაამხნევეთ და დაიბარეთ პაციენტი 2 თვეში, თუ ისევ ექნება სიმპტომები; ციკლის შუა პერიოდშია. მარჯვენა თეძოს ფოსოს არეში მუცელი მტკივნეულია მსუბუქი
გ) კანის ალერგიული სინჯი; პალპაციის და პერკუსიის დროსაც კი. t - 37.4℃, HR - 105 წუთში, T/A - 95/65 მმ. ვწ. სვ.
დ) გაგზავნა დერმატოლოგთან; შარდში ადამიანის ქორიონული გონადოტროპინი (β- hCG) უარყოფითია. რომელია
ე) დაუყოვნებელი გაგზავნა მამოლოგიურ განყოფილებაში. შესაბამისი დიაგნოზი?
ა) მწვავე აპენდიციტი;
1954. 75 წლის ქალს 3 დღეა აქვს მუცლის ხანგამოშვებითი ტკივილი ღებინებასთან ერთად. ბ) ექტოპიური ორსულობა;
მან აბდომინალური ჰისტერექტომია გაიკეთა 15 წლის წინ. მუცელი შებერილია; მკაფიოდ გ) ენდომეტრიოზი;
ისმის ნაწლავების ხმიანობა. მარჯვენა საზარდულში ისინჯება მტკივნეული წარმონქმნი. t - დ) ოვულაციური ტკივილი;
ე) მენჯის ანთებითი დაავადება.

184
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ოპერაციები. გაკეთდა მუცლის რენტგენი, რომელზეც „კლოიბერის ფიალებია“. t - 37.1℃, HR
1958. 53 წლის ქალს აქვს შეშუპება და ტკივილის შეგრძნება მარცხენა საზარდულში ბოლო - 115 წუთში, T/A -140/90 მმ. ვწ. სვ. ჩამოთვლილი ანამნეზური მონაცემებიდან რომელი
6 თვის მანძილზე. მარჯვენა ფეხზე 5 წლის წინ ჩატარებული აქვს ვარიკოზული ვენის ერთი წყვილია შესაბამისი ყველაზე უფრო სავარაუდო დიაგნოზის?
ქირურგიული მოცილება. ფლუქტუაციური წარმონაქმნი ისინჯება ბოქვენის ბორცვის ქვეშ და ა) ფაღარათი + მოგზაურობა ახლო წარსულში;
ლატერალურად, რომელიც ზეწოლით არ ქრება. ხველის იმპულსი არ აღინიშნა. რა ბ) თავბრუსხვევა + მელენა;
შეიძლება იყოს წარმონაქმნის მიზეზი? გ) ნაწლავების მოქმედების სისუსტე + წონაში კლება;
ა) ბარძაყის თიაქარი; დ) ხანგამოშვებითი შეკრულობა + რექტალური სისხლდენა;
ბ) საზარდულსი თიაქარი; ე) ღებინება + რამდენიმე დღეა არ ჰქონია კუჭის მოქმედება.
გ) ლიპომა;
დ) ლიმფური კვანძი;
ე) საჩინო ვენის ვარიკოზი. 1962. 55 წლის მამაკაცს, მუცლის ძლიერი ტკივილით, ჩაუტარდა ლაპარატომია. მას აქვს
დევასკულირებული განივი კოლინჯი. რომელი არტერია შეიძლება იყოს დაზიანებული?
1959. 68 წლის ქალს ბოლო 12 საათის განმავლობაში აქვს ტკივილი მუცლის ცენტრალურ ა) აღმავალი კოლინჯის არტერია;
ნაწილში. ის უფრო მეტ შებერილობას გრძნობს, ვიდრე ჩვეულებრივ. მას 4-ჯერ ჰქონდა ბ) თეძოკოლინჯის არტერია;
ღებინება, რამაც შვება მოჰგვარა. კუჭის მოქმედება ნორმალური; მუცელზე აქვს კოშერის გ) კოლინჯის შუა არტერია;
ნაწიბური, რომელიც რბილია, მაგრამ ოდნავ გაბერილი. ნაწლავების მხოლოდ იშვიათი დ) კოლინჯის მარჯვენა არტერია;
ხმიანობა ისმის. სისხლის ანალიზები ნორმაშია. რომელია ერთი ყველაზე უფრო სავარაუდო ე) სწორი ნაწლავის ზედა არტერია.
დიაგნოზი?
ა) ნაღვლკენჭოვანი ილეუსი; 1963. 28 წლის მამაკაცს ჩაუტარდა გადაუდებელი ლაპარატომია მუცლის არეში
ბ) მსხვილი ნაწლავის ობსტრუქცია; ცეცხლნასროლი ჭრილობის გამო. პაციენტი უზმოდ არ არის. ანესთეზია უნდა გაკეთდეს
გ) პარალიზური ილეუსი; სწრაფად მოქმედი მედიკამენტით, რომ უსაფრთხოდ მოხდეს პაციენტის ინტუბაცია.
დ) ფსევდო-ობსტრუქცია; რომელია ყველაზე კარგი არჩევანი?
ე) წვრილი ნაწლავის ობსტრუქცია. ა) ბუპივაკაინი;
ბ) დანტროლენი;
გ) ლიდოკაინი;
ა) გადადეთ მკურნალობის დაწყება დოპლერის ულტრაბგერითი კვლევის შემდეგ; დ) პროპოფოლი;
ბ) გაზომეთ D-დიმერი; ე) სუქცინიდქოლინი.
გ) ფრაქციული ჰეპარინის დაწყება;
1964. 18 წლის მამაკაცი მოიყვანეს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში; იგი ჩამოვარდა
1960. 76 წლის მამაკაცს ი/ვ უსხამენ სითხეებს და კათეტერიზირებულია მწვავე პანკრეატიტის ველოსიპედიდან. ის დაბმული იყო მარჯვენა მხარეს და მარცხენა მხარით დაეცა
კონსერვატიული მკურნალობის მიზნით. მეორე დღეს ის გაცილებით უკეთ გრძნობს თავს და ტროტუარზე. აღენიშნება დაჟეჟილობა მარცხენა მკერდის, ფერდის და ბარძაყის არეში.
დილის 8 საათზე კათეტერი ამოიღეს. იმავე საღამოს ავადმყოფთან მორიგე ექიმს დაუძახეს მუცელი მტკივნეულია მარცხენა ფერდქვეშა არეში. HR - 120 წუთში, T/A 105/80 მმ. ვწ. სვ.
მუცლის ტკივილისა და შებერვის გამო. t- 36.6℃, HR -100 წუთში, T/A -140/80 მმ. ვწ. სვ. RR 22 წუთში, SaO2 97%. რა არის შესაძლო დიაგნოზი?
რომელია ერთ ყველაზე უფრო შესაბამისი შემდგომი ნაბიჯი პაციენტის მართვაში? ა) კოლინჯის პერფორაცია;
ა) მუცლის ულტაბგერითი კვლევა; ბ) ჰემოთორაქსი;
ბ) მუცლის რენტგენი; გ) ღვიძლის კაფსულის გახეთქვა;
გ) პაციენტის კათეტერიზაცია; დ) თირკმლის ჰემატომა;
დ) ნაზოგასტრული ზონდის ჩადგმა; ე) ელენთის გახეთქვა.
ე) გადაუდებელად ამილაზის განსაზღვა.
1965. 72 წლის მამაკაცს აქვს ძლიერი ტკივილი მუცლის ქვედა არში ბოლო 12 საათის
1961. 55 წლის ქალს ერთი კვირაა აქვს მუცლის ტკივილი. გასული 5 წლის განმავლობაში განმავლობაში. აქვს გულისრევა და არ შეუძლია სიარული. t - 37.2℃, HR -100 წუთში, T/A -
მას ჩატარებული აქვს ტოტალური აბდომინალური ჰისტერექტომია და აპენდექტომიის 90/60 მმ. ვწ. სვ. მარცხენა საზარდულში არის წარმონაქმნი, რომლის ჩასწორება ვერც ექიმმა

185
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
და ვერც პაციენტმა ვერ მოახერხა. რომელია დამატებითი ნიშანი, რომელსაც აუცილებლად
უნდა მიექცეს ყურადღება?
ა) კუჭის მოქმედება არ ქონია ბოლო 4 დღეა;
ბ) წარმონაქმნის ჩასწორება ადრეც არ ხერხდებოდა, მაგრამ ასე მტკივნეული არ ყოფილა;
გ) წარმონაქმნი თბილი და მტკივნეულია შეხებისას;
დ) პაციენტმა გადაიტანა 3 ლაპარატომია;
ე) ტკივილი გადაეცემა ქვემოთ სათესლე პარკში.
1966. 75 წლის მამაკაცს უცბად დაეწყო ტკივილი მუცლის ცენტრალურ ნაწილში, რომელიც
30 წთ გრძელდებოდა. ის დეზორიენტირებულია და ინფორმაცია ექიმს ცოლმა მიაწოდა.
ეწევა 20 ღერ სიგარეტს დღეში და სვამს 30 ერთეულ ალკოჰოლს კვირაში. კუჭის მოქმედება
აქვს კვირაში სამჯერ და ჰიპერტენზიისთვის იღებს 2.5 მგ ჰიპოთიაზიდს პერორალურად
დღეში ერთხელ. t - 36.8℃, HR -110 წუთში, T/A 90/50 მმ. ვწ. სვ. გლიკოზა - 7,5 მმოლ/ლ.
რომელია ერთი ყველაზე უფრო სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) მწვავე პანკრეატიტი;
ბ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის რეფორაცია;
გ) დივერტიკულის პერფორაცია;
დ) მუცლის აორტის ანევრიზმის გასკდომა;
ე) შარდსაწვეთების კოლიკა.
1967. 62 წლის მამაკაცს ჰქონდა ეპიგასტიული და მუცლის ცენტრალური ნაწილის ტკივილი
4 სთ-ის განმავლობაში. გრძნობს შებერილობას და აღებინა მუქი ფერის სითხე ბოლო 12
საათის განმავლობაში. კუჭის მოქმედება არ ქონია 3 დღეა, თუმცა აირებზე გადის. ქვემოთ
ჩამოთვლილი ანამნეზური მონაცემებიდან რომელი უჭერს მხარს ამ პაციენტის ყველაზე
მეტად სავარაუდო დიაგნოზს?
ა) სვამს 40 ერთეულ ალკოჰოლს კვირაში;
ბ) მოიხმარს დიდი რაოდენობით სწრაფი კვების პროდუქტებს;
გ) ჩატარებული აქვს ქოლეცისტექტომია (ღია წესით);
დ) იმოგზაურა საზღვარგარეთ ახლო წარსულში;
ე) რეგულარულად იღებს ნაპროქსენს წელის ტკივილისთვის.
1968. 74 წლის მამაკაცს აღენიშნება ტკივილი ორივე ქვედა კიდურის წვივის არეში. მანძილი,
რომლის განმავლობაშიც ამ ტკივილის განვითარება ხდება 50 მ-დან 10 მ-მდე შემცირდა;
მიუხედავად იმისა, რომ პაციენტმა მიატოვა მოწევა, წონაში დაიკლო, ასევე არტერიული
წნევის ციფრები შემცირდა, მისი ოჯახის ექიმი ფიქრობს ახალი მედიკამენტის დანიშვნას.
მედიკამენტების რომელი კლასია ყველაზე მეტად შესაბამისი?
ა) ბეტა ბლოკატორი;
ბ) კალციუმის არხის ბლოკატორი;
გ) დიურეტიკი;
დ) ინოტროპული სიმპატომიმეტიკი;
ე) პერიფერიული ვაზოდილატატორი.
1969. 55 წლის მამაკაცს აქვს ძლიერი ტკივილი მუცლის ცენტრალურ არეში, რომელიც
სარტყლისებურად ვრცელდება. ტკივილი 2 საათის წინ დაეწყო; თვიდან ტკივილი
შეუმსუბუქდა, მაგრამ სადილის შემდგომ კვლავ დაეწყო და პირღებინება ჰქონდა ორჯერ.
ტკივილი შესუსტდა, მაგრამ ვერ მოიხსნა ინტრავენური მორფინით. მას აქვს მსუბუქი
სიმძიმის, დატვირთვით ინდუცირებადი ასთმა და წლებია აქვს ეპიგასტრალური თიაქარი. t -
36.3℃, HR - 85 წუთში, T/A 140/70 მმ. ვწ.სვ. მუცელი: რბილი, ცენტრალურ არეში
მტკივნეული, ნაწლავების მწირი ხმიანობა. მუცლის რენტგენი გვაჩვენებს წვრილი ნაწლავების
რამოდენიმე მარყუჟს მუცლის მარჯვენა მხარეს. ჩამოთვლილთაგან რომელი უჭერს მხარს
დიაგნოზს?
ა) კუჭის მოქმედება არ ქონია 3 დღეა;
ბ) ეპიგასტრიული თიაქარი ზომაში არ გადიდებულა ახლო წარსულში;
გ) ტკივილი უმჯობესდება ჯდომისას წინ გადახრით;
1970. 28 წლის ქალს ბოლო 12 სთ-ს განმავლობაში აქვს ტკივილი მარჯვენა ნეკნქვეშა
არეში სადილად ქათმისა და ჩიფსების მიღების შემდეგ. ტკივილი გადაეცემა ზურგში და
ჰქონდა ღებინების 4 ეპიზოდი. პაციენტს ასეთი ტკივილი ადრეც ჰქონია, მაგრამ არასოდეს
ყოფილა ასეთი ძლიერი. 3 წლის წინ გაუკეთეს საკეისრო კვეთა, იღებს მხოლოდ
პროჟესტერონის აბებს ყოველდღიურად. t - 36.2℃, HR - 80 წუთში, T/A 130/66 მმ. ვწ. სვ.
მუცელი რბილია, მაგრამ მტკივნეული მარჯვენა ზედა კვადრანტში ლავიწის შუა ხაზზე
ჩასუნთქვისას. რომელი რადიოლოგიური კვლევა უნდა ჩატარდეს თავდაპირველად?
ა) მუცლის ღრუს კტ სკანირება;
ბ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია;
გ) ჰეპატობილიარული იმინოდიაცეტატ მჟავით სკანირება;
დ) მაგნიტორეზონანსული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია;
ე) ნაღვლის ბუშტის ულტრაბგერითი სკანირება.
1971. 67 წლის მამაკაცს უეცრად დაეწყო ეპიგასტრიული ტკივილი, რომელმაც ის 4 სთ-ის
წინ გააღვიძა. მას არასოდეს ჰქონია ასეთი ძლიერი ტკივილი: ის ვრცელდება ორივე
ფერდქვეშა არეში, უმჯობესდება თუ დაჯდება და წინ გადაიხრება და მუცლისკენ მოიზიდავს
ფეხებს. 4-ჯერ აღებინა, მაგრამ ახლაც გულისრევას გრძნობს. ის იღებს 4 მგ
პერინდროპრილს დღეში ერთხელ არტერიული ჰიპერტენზიისთვის. სვამს 6 ერთეულ
ალკოჰოლს კვირაში. t - 36.6℃, HR - 86 წუთში, T/A 135/75 მმ. ვწ. სვ. მუცელი რბილია,
მაგრამ მტკივნეული, განსაკუთრებით მუცლის ზედა და ცენტრალურ ნაწილში. რომელია
ერთი ყველაზე შესაბამისი დიაგნოზი?
ა) მწვავე აპნედიციტი;
ბ) მწვავე პანკრეატიტი;
გ) მეზენტერიული იშემია;
დ) თორმეტგოჯა ნაწლავის პერფორირებული წყლული;
ე) წვრილი ნაწლავების ზედა ობსტრუქცია.
1972. 21 წლის ქალი, მარჯვენა თეძოს ფოსოში აღენიშნება ტკივილი, რომელიც წინა
საღამოს დაეწყო სადილის შემდეგ. მან ორჯერ აღებინა, თუმცა გულისრევის შეგრძნება
186
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
რჩება, მშიერია. 8-10-ჯერ ჰქონდა კუჭის მოქმედება თხელი განავლით ბოლო 12 სთ-ს
განმავლობაში და შეამჩნია, რომ შარდზე გასვლა უფრო ხშირად სჭირდება, ვიდრე
ჩვეულებრივ. t - 37.6℃, HR - 90 წუთში, T/A 130/75 მმ. ვწ. სვ. შარდის ექსპრეს ანალიზით:
სისხლი 1+, ლეიკოციტები 1 +; რომელია ერთ ყველაზე უფრო მეტად სავარაუდო
დიაგნოზი?
ა) აპენდიციტი;
ბ) გასტროენტერიტი;
გ) მეზენტერული ადენიტი;
დ) მენჯის ანთებითი დაავადება;
ე) შარდის ტრაქტის ინფექცია.
1973. 66 წლის მამაკაცს ბოლო 6 კვირის განმავლობაში აქვს სისხლიანი განავალი.
ჩამოთვლილთაგან რომელი უფრო გვაფიქრებინებს ანალური არხის კიბოზე და არა
ბუასილსა ან პერიანალურ თრომბოზზე?
ა) ანემია;
ბ) ხშირად განავლის შეუკავებლობა და ცვლილებები დეფეკაციის აქტის დროს;
გ) ახალი რექტული სისხლი;
დ) ქავილი ანუსის გარშემო;
ე) რექტული ლორწოვანი გამონადენი.
1974. 58 წლის მამაკაცი გრძნობს ცხელებას და მუცლის ზედა ნაწილში შებერილობას ბოლო
2 დღეა. მან ახლახანს დატოვა საავადმყოფო; ადრინდელი პერიოდის ანამნეზიდან იხსენებს
მუცლის ტკივილს და ღებინებას. ის კვირაში 40 ერთეულ ალკოჰოლს მოიხმარს. t - 38.2℃,
HR - 90 წუთში, T/A 156/90 მმ. ვწ. სვ. მუცელი რბილია, მაგრამ მუცლის ზედა ნაწილში 10 x 8
სმ წარმონაქმნია. რომელი აბდომინალური წარმონაქმნის შესაბამისია მისი დიაგნოზი?
ა) ასციტი;
ბ) კუჭის გადახლართვა;
გ) ჰეპატომეგალია;
დ) ღვიძლის აბსცესი;
ე) პანკრეასის ფსევდოცისტა.
1975. 62 წლის მამაკაცს ორი თვეა აქვს კუჭის მოქმედება მცირე ოდენობის სისხლით
განავალში. ის არ არის დარწმუნებული შერეულია თუ არა ის განავალთან, მაგრამ სისხლი
ღია წითელი ფერისაა და ფიქრობს, რომ თანთადათანობით მცირდება. მას ყოველთვის
აწუხებს შეკრულობა, მაგრამ რაიმე ცვლილება კუჭის მოქმედებაში ბოლო დროს არ
შეუმჩნევია. აქვს ოსტეოართრიტი და რეგულარულად იღებს დიკლოფენაკს სიმპტომების
მოსახსნელად. ოჯახურ ანამნეზში არ აქვს ნაწლავების კიბო. რომელია ყველაზე შესაფერისი
მკურნალობა?
ა) დაამატეთ 40 მგ ომეპრაზოლი პერორალურად დღეში ერთხელ;
ბ) 20 მლ რეგულარული ლაქტულოზის დაწყება პერორალურად დღეში ორჯერ;
გ) რუტინული მიმართვა ქირურგიულ ამბულატორიულ კლინიკაში;
დ) გააკეთეთ სისხლის სრული ანალიზი და ნახეთ არის, თუ არა ანემია;
ე) გადაუდებელი მიმართვა ამბულატორიულ ქირურგიულ კლინიკაში.
1976. 58 წლის კაცს 4 დღეა აქვს ტკივილი სწორ ნაწლავთან ახლოს, რომელიც სწრაფად
უძლიერდება. კუჭის მოქმედება ნორმალური აქვს და სისხლი განავალაში არ არის. t -
37.8℃, HR - 90 წუთში, T/A 125/80 მმ. ვწ. სვ. მუცელი რბილია და უმტკივნეულო. მარჯვენა
დუნდულოს მედიალური ნაწილი ერითემატოზულია, ინდურირებული, თბილი და
მტკივნეული, მაგრამ დაზიანების ზუსტი ადგილი არ ჩანს. თითით რექტალური გასინჯვით არ
ვლინდება სისხლმდენი გარე ადგილები, სწორი ნაწლავი ცარიელი, სისხლის გარეშე,
მაგრამ გასქელებული მარჯვენა ლატერალური კედლით. ანამნეზში რომელი ერთი
დამატებითი ნიშანია ყველაზე საყურადღებო?
ა) ოჯახურ ანამნეზში არის კოლორექტალური კიბო;
ბ) ადრე ქონდა ბუასილი;
გ) ახლახანს დაასრულა ანტიბიოტიკოთერაპიის კურსი;
დ) აქვს შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2;
ე) აქვს გულისრევა და ღებინება.
1977. 74 წლის ქალს 5 დღეა აქვს მუცლის ტკივილი და ღებინება. ამ ხნის განმავლობაში
კუჭის მოქმედება არ ჰქონია და შებერილია. მას საკმაოდ ძლიერი ტკივილი აქვს და იღებს
100 მიკროგრამ ლევოთიროქსინს პერორალურად დღეში ერთხელ. ეწევა 20 ღერ სიგარეტს
დღეში და იღებს 15 ერთეულ ალკოჰოლს კვირაში. მუცლის რენტგენოლოგიური
გამოკვლევით „ნათელი მუცელია“; ჰაერით გადაბერილ მსხვილი ნაწლავის მარყუჟებს
მთლიანად უკავიათ მუცლის ღრუ. t - 36.4℃, HR - 90 წუთში, T/A 128/80 მმ. ვწ. სვ. რომელია
ყველაზე შესაბამისი დიაგნოზი?
ა) ჭიპის ჩაჭედილი თიაქარი;
ბ) ნაჭვლკენჭოვანი გაუვალობა;
გ) თორმეტგოჯა ნაწლავის პერფორირებული წყლული;
დ) ძლიერი შეკრულობა;
ე) სიგმოიდური კოლინჯის შემოგრეხა.
1978. ინტრაოპერაციულ და ადრეულ პოსტოპერაციულ გართულებებს თირეოტოქსიკოზის
დროს მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა
ა) სისხლდენისა;
ბ) ტრაქეომალაციის შედეგად განვითარებული მწვავე ასფიქსიისა;
გ) ხორხის შებრუნებული ნერვის დაზიანებისა;
დ) გულის მწვავე უკმარისობის განვითარებისა;
ე) ჰაეროვანი ებოლიისა.
1979. 64 წლის ქალს ბოლო 6 თვის განმავლობაში აქვს თხელი განავალი, რექტალური
სისხლდენა, და წონაში კლება. კოლონოსკოპიის მეორე დღეს დაბანისა და ჩაცმის დროს ის
აღნიშნავს გულკერდში ტკივილის ეპიზოდს. t -36.6℃, HR 105 წუთში, T/A 125/80 მმ. ვწ. სვ.
SaO2 93% 2 L O2 –ზე. რომელია ყველაზე შესაბამისი პაციენტის საწყის მართვაში?
ა) ფილტვის კტ ანგიოგრამა;
187
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) D-დიმერი; 1984. სარძევე ჯირკვლის კიბოს განვითარებაში რომელ ფაქტორს არა აქვს მნიშვნელობა?
გ) ფეხზემდგომ პოზიციაში გადაღებული გულმკერდის რენტგენი; ა) გენეტიკურს;
დ) დაბალმოლეკულური ჰეპარინის თერაპიული დოზა; ბ) კვებით რეჟიმს;
ე) ვენტილაციურ/პერფუზიული სკანირება. გ) რეპროდუქციული სისტემის დაავადებებს;
დ) ჰორმონულ დისბალანს;
1980. 28 წლის მამაკაცს მტკივნეული შეშუპება აქვს 2 კვირაა. მან დაიწყო ე) ნერვულს.
ფლუკლოქსაცილინის კურსი 1 კვირის წინ, მაგრამ გრძნობს, რომ მდგომარეობა მას შემდეგ
უარესდება. შეშუპება არის დუნდულოს არის ზედა ნაწილის შუა ხაზზე. შეშუპება მფეთქავია, 2 1985. სარძევე ჯირკვლის კიბო უფრო ხშირად იძლევა მეტასტაზებს:
x 2 სმ ზომის, გარშემო კანი ერითემატოზულია. რა არის წარმონაქმნის მიზეზის ყველაზე ა) ზურგის ტვინში;
შესაბამისი ახსნა? ბ) საკვერცხეებში;
ა) თმის ჩაზრდა ხშირი მიზეზია; გ) პერიტონეუმში;
ბ) ქრონიკული შეკრულობა ზრდის ინციდენტობას; დ) ძვლებში;
გ) დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღება უკავშირდება ამ წარმონაქმნს; ე) თირკმლებში.
დ) ცუდი ანალური ჰიგიენა არის მიზეზი;
ე) დიაბეტის სუსტი კონტროლი ზრდის ინციდენტობას. 1986. პეჯეტის კიბოსთვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა
ა) ადგილობრივად კანის დამახასიათებელი ეგზემისმაგვარი დაზიანებისა;
1981. 47 წლის მამაკაცს უცებ დაეწყო ტკივილი მუცლის ზედა არეში, რომელიც გადაეცემა ბ) დვრილის დეფორმაციისა და დაშლისა;
ზურგში. მან 6-7-ჯერ აღებინა და ახლაც გულისრევას გრძნობს. დღეს ჩვეულებრივ ჰქონდა გ) გვიანი რეგიონული მეტასტაზებისა;
კუჭის მოქმედება და არ აქვს საშარდე სისტემის რაიმე სიმპტომატიკა. სვამს 30 ერთეულ დ) გასინჯვისას, სარძევე ჯირკვალში სიმსივნის დადგენისა;
ალკოჰოლს კვირაში. t - 36.6℃, HR - 86 წუთში, T/A 165/75 მმ. ვწ. სვ. მუცელი რბილია, ე) არეოლის ეპითელიუმიდან სიმსივნის განვითარებისა.
მაგრამ მტკივნეული, განსაკუთრებით ეპიგასტირუმის მიდამოში. უმცროს ექიმს სთხოვეს
დაედგინა მისი მდგომარეობის სიმძიმის შეფასება. რომელი კვლევა იქნება ყველაზე 1987. სარძევე ჯირკვლის კიბოს განვითარების მომატებული რისკის ჯგუფს არ მიეკუთვნებიან:
სარგებლიანი? ა) მემკვიდრული ანამნეზით დამძიმებული ქალები;
ა) ამილაზა; ბ) 35 წელს გადაცილებული ქალები;
ბ) კრეატინინი; გ) სარძევე ჯირკვალზე ადრე ნაოპერაციები ავადმყოფები;
გ) C-რეაქტიული ცილა; დ) დისმენორეით ან საშვილოსნოსა და მისი დანამატებით დაავადებული ქალები
დ) ლიპაზა. ე) 30 წლამდე ასაკის ქალები.

1982. თირეოტოქსიკოზით ავადმყოფის საოპერაციოდ კომპლექსური მედიკამენტური 1988. სარძევე ჯირკვლის კიბოს მკურნალობა დამოკიდებულია
მომზადება მოიცავს: ა) მენსტრუალური ციკლის მდგომარეობაზე;
ა) ნეიროპლეგიურ საშუალებებს; ბ) სიმსივნური პროცესის გავრცელებაზე;
ბ) სედატიურ საშუალებებს; გ) სიმსივნის მორფოლოგიურ ხასიათზე;
გ) თირეოსტატიურ საშუალებებს; დ) ავადმყოფის ასაკზე;
დ) ბეტა-ბლოკატორებს; ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილზე.
ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილს.
1989. პლევრის შემოფარგლულ (ჩაპარკებულ) ემპიემას არ მიეკუთვნება:
1983. თირეოტოქსიკოზის დროს ქირურგიული მკურნალობის ჩვენებაა: ა) ბაზალური;
ა) მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის დიფუზური ტოქსიკური ჩიყვი; ბ) მედიასტინური;
ბ) დაავადების მძიმე (კახექსიური) ფორმა; გ) ინტრალობური;
გ) თირეოტოქსიკური ადენომა; დ) აპიკალური;
დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი. ე) კედლის ამყოლი.

188
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
1990. პლევრის მწვავე ემპიემისთვის არ არის დამახასიათებელი: ბ) ფლებექტომიისა;
ა) ქოშინი მოსვენებულ მდგომარეობაში; გ) ენდარტერიექტომიისა;
ბ) ბგერითი რხევის გაძლიერება; დ) კიდურის ამპუტაციისა;
გ) ტკივილი მკერდის არეში; ე) სიმპათექტომიისა.
დ) ტაქიკარდია (110-120-მდე წუთში);
ე) ტუჩებისა და ხელის მტევნების ციანოზი. 1996. თრომბოზების განვითარების აუცილებელ პირობას წარმოადგენს ყველა ქვემოთ
ჩამოთვლილი, გარდა:
1991. პლევრის მწვავე ემპიემის მკურნალობის მეთოდს არ მიეკუთვნება: ა) სისხლის დინების შენელებისა;
ა) პლევრის ღრუს დახურული დრენირება; ბ) სისხლძარღვის კედლის მთლიანობის დარღვევისა;
ბ) პლევრის ღრუს პუნქცია; გ) სისხლძარღვის სანათურის შევიწროვებისა;
გ) პლევრის ღრუს ლავაჟი; დ) ჰემოსტაზის სისტემაში დარღვევებისა;
დ) თორაკოპლასტიკა;
ე) რაციონალური ანტიბიოტიკოთერაპია. 1997. მწვავე არტერიული გაუვალობისთვის არაა დამახასიათებელი:
ა) კიდურის ფუნქციის მოშლა რბილ დამბლამდე;
1992. ფილტვის ცენტრალური კიბოს ენდობრონქული ფორმისთვის არაა დამახასიათებელი: ბ) კუნთების სუბფასციალური შეშუპება;
ა) ჰოლცკნეხტ-იაკობსონის სიმპტომი; გ) სახსრებში პასიური მოძრაობის მკვეთრი შეზღუდვა;
ბ) სიმსივნური პნევმონიტი; დ) ემბოლის ზემოთ არტერიის პულსაციის შესუსტება;
გ) დილონის სიმპტომი; ე) ტაქტილური და ტკივილის შეგრძნების დაქვეითება.
დ) ჰორნერის სინდრომი;
ე) ნახველში სისხლის კვალი. 1998. სისხლძარღვოვანი კლაუდიკაცისითვის დამახასიათებელია:
ა) კიდურის დაბუჟება/პარესთეზია;
1993. ფილტვის კიბოს ცენტრალური ფორმისთვის ქრონიკული პნევმონიისგან განსხვავებით ბ) ტკივილი ძლიერდება სიარულის, დგომის, ზურგზე წოლისას;
არაა დამახასიათებელი: გ) ტკივილის მიზეზია ლუმბალური სპინალური სტენოზი;
ა) ნახველში ატიპური უჯრედების არსებობა; დ) ტკივილი ირადირებს ქვემოთ;
ბ) მაღალი ტემპერატურა; ე) ტკივილის მიზეზია კიდურის იშემია.
გ) დაავადების ხშირი გამწვავება, რომელიც ადვილად ემორჩილება მკურნალობას;
დ) გამწვავების შემდეგ ფილტვის ქსოვილში ინფილტრატის არსებობა; 1999. სისხლძარღვოვანი კლაუდიკაციის მკურნალობისთვის გამოიყენება ყველა ქვემოთ
ე) ბრონქოსკოპიურად - ბრონქების სიმსივნური დაზიანების ნიშნები. ჩამოთვლილს, გარდა:
ა) სარეაბილიტაციო ვარჯიშები;
1994. აორტისა და ქვედა კიდურების მაგისტრალური არტერიების მაობლიტერებელი ბ) სტეროიდების ინექციები;
ათეროსკლეროზის დროს წელის სიმპათექტომიის ჩვენებაა ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გ) ანტი-თრომბოციტული თერაპია;
გარდა: დ) რევასკულარიზაცია;
ა) დაზიანების დისტალური ფორმისა; ე) რისკ-ფაქტორების მოდიფიცირება.
ბ) არტერიების დიფუზური ათეროსკლეროზული დაზიანებისა;
გ) კიდურებზე ნეკროზული ცვლილებების არსებობისა; 2000. დიაბეტური ტერფის დიაბეტური პოლინევრიტისთვის დამახასიათებელია:
დ) ავადმყოფის ფიზიკური მდგომარეობის გამო რეკონსტრუქციული ოპერაციის ჩატარების ა) სიარულის დროს ხანგამოშვებითი კოჭლობა;
შეუძლებლობისა. ბ) კანის ტემპერატურის დაქვეითება;
გ) ტერფის პულსაცია ნორმაშია;
1995. აორტისა და ქვედა კიდურების მაგისტრალური არტერიების მაობლიტერებელი დ) სენსომოტორიკა ნორმალური;
ათეროსკლეროზის ქირურგიული მკურნალობის მეთოდს მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ე) ნორმალური ვიბრაციული შეგრძნება.
ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) სისხლძარღვების შუნტირებისა; 2001. თირკმლის არტერიების დახშობითი დაავადების უხშირესი მიზეზია:

189
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ფიბროზულ-კუნთოვანი დისპლაზია;
ბ) თირკმლის არტერიის ანევრიზმა; 2007. ამოირჩიეთ ახალშობილთა ფლეგმონის ადგილობრივი მკურნალობის მეთოდი:
გ) ათეროსკლეროზული დაზიანება; ა) კერის ფართო გაკვეთა;
დ) არტერიოვენური ფისტულა; ბ) მხოლოდ ჰიპერემიული არის დასერვა;
ე) გარეგანი ზეწოლა. გ) ჭადრაკისებური დასერვა საღი ქსოვილების ჩათვლით;
დ) კერის პუნქცია ანტიბიოტიკის შეყვანით;
2002. ინციდენტალომასთან დაკავშირებით ყველა ჩამოთვლილი მართებულია, გარდა: ე) ანტისეპტიური საფენების ხმარება.
ა) თირკმელზედა ჯირკვლის კეთილთვისებიანი სიმსივნეა;
ბ) თირკმელზედა ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნეა; 2008. ფილტვის თანდაყოლილი დაჩირქებული კისტის რენტგენოლოგიური მონაცემები.
გ) თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონალურად არააქტიური სიმსივნეა; ა) შუასაყარი ცდომილია კისტისაკენ, სინუსი დაჩრდილულია;
დ) ძირითადად მოთავსებულია რეტროპერიტონეალურ სივრცეში და იწვევს ზეწოლას; ბ) დიდი ზომის ღრუ სითხის ჰორიზონტალური დონით, სინუსი თავისუფალია;
ე) მკურნალობის ტაქტიკა არ არის დაკავშირებული სიმსივნის ზომასთან. გ) აღინიშნება პნევმატიზაციის დაქვეითება, სისხლძარღვოვანი ქსელის გაძლიერებით;
დ) აღინიშნება მრავლობითი პატარ-პატარა დაჩრდილული უბნები;
2003. მუცელში სომატური ხასიათის ტკივილისთვის დამახასიათებელია: ე) პნევმატიზაცია გაძლიერებულია.
ა) ტკივილი ყრუ, წვითი, მბურღავი ხასიათისაა და არ არის ლოკალიზებული;
ბ) ტკივილი მჭრელი, წვითი და ლოკალური ხასიათისაა, მატულობს და გამოხატულია 2009. ნაწლავთა ინვაგინაციის ყველაზე ხშირი ფორმა:
დაჭიმულობა; ა) თეძოს ნაწლავი თეძოს ნაწლავში;
გ) ტკივილი ტალღისებურია, ახასიათებს რითმულობა და სპაზმურობა; ბ) მლივი ნაწლავი თეძოს ნაწლავში;
დ) ტკივილისთვის ტიპიურია ვეგეტატიური თანმხლები სიმპტომატიკა; გ) ილეოცეკალური;
ე) ტკივილი აფერენტული ინერვაციით გადაეცემა ცდომილი, ფაშვის და ჰიპოგასტრალური დ) ბრმა ნაწლავი ასწვრივ კოლინჯში;
ნერვების საშუალებით. ე) სიგმოიდური ნაწლავი სწორ ნაწლავში.

2004. მუცელში დიფუზური ტკივილის მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა: 2010. ნაწლავთა ინვაგინაციის ნიშნები:
ა) პანკრეატიტი; ა) ტემპერატურის მომატება;
ბ) მეზენტერიუმის ინფარქტი; ბ) გახშირებული შარდვა;
გ) გულის ინფარქტი; გ) ნაწლავის ატონია;
დ) ანევრიზმის გასკდომა; დ) ხშირი ჭირვეულობა-სისხლნარევი გამონადენით სწორი ნაწლავიდან;
ე) გაუვალობა. ე) ხშირი ჭირვეულობა-ნორმალური დეფეკაციის ფონზე.

2005. რა შეიძლება გამოიწვიოს მეკელის დივერტიკულის არსებობამ მუცლის ღრუში: 2011. ნაწლავის თანდაყოლილი მაღალი გაუვალობის ნიშნები:
ა) მწვავე აპენდიციტი; ა) შებერილი მუცელი, პერიტონეალური სიმპტომები;
ბ) გასტრიტი; ბ) მრავალჯერადი ნაღვლოვანი ღებინება. ჩავარდნილი მუცელი;
გ) ენტეროკოლიტი; გ) მრავლობითი კლოიბერის ფიალები წვრილი ნაწლავის დონეზე;
დ) ნაწლავის პერფორაცია ან სისხლდენა; დ) გაძლიერებული პერისტალტიკური ხმიანობა;
ე) ჭიპის თიაქარი. ე) საკონტრასტო მასის შეჩერება ილეოცეკალურ არეში.

2006. ურახუსის სრული და არასრული შეუხორცებლობა რა პათოლოგიას იწვევს: 2012. დაასახელეთ ყველაზე ჭეშმარიტი დიაგნოსტიკური მეთოდი მწვავე ოსტეომიელიტის
ა) გასტრიტს და ენტერიტს; დაავადების ადრეულ ვადებში:
ბ) კოლიტს; ა) რბილი ქსოვილების დიაგნოსტიკური პუნქცია;
გ) შარდ-ბუშტ ჭიპის ფისტულას და კისტას; ბ) ფლებოგრაფია;
დ) მეგაურეთერს; გ) ელექტრორენტგენოგრაფია;
ე) პერიტონიტს. დ) ძვალშიდა წნევის გაზომვა;

190
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ოსტეოპერფორაცია. დ) საგულე გლიკოზიდების დანიშვნა.

2013. ელენთის როგორი კისტა შეიძლება შეხვდეს ბავშვთა ქირურგს პრაქტიკაში ყველაზე 2018. 60 წლის მამაკაცი უჩივის ტკივილს მუცლის არეში, ანორექსიას, გულისრევას, ზოგჯერ
ხშირად? ღებინებას, წონაში დაკლებას. გამოუვლინდა პერიფერიული შეშუპების ნიშნები.
ა) თანდაყოლილი-შემაერთქსოვილოვანი; ენდოსკოპიით ნანახი იქნა კუჭის ლორწოვანის გასქელება, ლორწოვანის გადიდებული და
ბ) ცრუ-პოსტრავმული; დაგრაგნილი ნაოჭები. რით ახსნით შეშუპებას?
გ) პარაზიტარული-ექინოკოკური; ა) ცილების მნიშვნელოვანი დაკარგვით გამოწვეული ჰიპოალბუმინემია;
დ) დერმოიდული; ბ) შეწოვის დაქვეითებით განვითარებული ჰიპოალბუმინემია;
ე) ინფექციური დაავადებების (ტიფი, მალარია) შემდგომ განვითარებული. გ) ღვიძლის მიერ ცილების სინთეზის შემცირებით;
დ) კუჭის მთავარი და გამომფენი უჯრედების ატროფიით.

2014. სპლენექტომიის ჩვენება პორტალური ჰიპერტენზიის სინდრომის დროს 2019. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელია ყველაზე ხშირი და ადრეული
ა) ასციტი; ღვიძლის ქრონიკული დაავადების დროს?
ბ) სისხლდენა საყლაპავის გაგანიერებული ვენებიდან; ა) ზოგადი სისუსტე და ადვილად დაღლა;
გ) სპლენომეგალია; ბ) თრომბოციტოპენია;
დ) მეორადი ჰიპერსპლენიზმი; გ) სპლენომეგალია;
ე) ჰეპატომეგალია. დ) ღებინება.

2015. სწორი ნაწლავის რომელი დაავადება მოითხოვს სასწრაფო გადაუდებელ ოპერაციას: 2020. 59 წლის მამაკაცი ჭარბად ეტანება ალკოჰოლს. შეუჩერებელი ღებინებით და
ა) სწორი ნაწლავის გამოვარდნა; თავბრუსხვევით მოთავსდა კლინიკაში. პალპაციით მტკივნეულია ეპიგასტრიუმის მიდამო,
ბ) სწორი ნაწლავის პოლიპი; მომატებულია მგრძნობელობა მარჯვენა ზედა კვადრანტში, ნაწლავის პერისტალტიკური
გ) ბუასილი; ხმიანობა შემცირებულია. მუცლის მარჯვენა და მარცხენა გვერდით ზედაპირებზე
დ) სწორი ნაწლავის ატრეზია; გამოხატულია მოლურჯო, იისფერი ლაქები. რომელია სწორი ამ პაციენტთან მიმართებაში?
ე) ანალური ხვრელის ნახეთქი. ა) ულტრაბგერითი კვლევა აჩვენებს პანკრეასის გამოხატულ კალციფიკაციას;
ბ) მწვავე ენტერიტი;
2016. ახალგაზრდა მამაკაცს ხშირად აღენიშნება ნაწლავების გაძლიერებული გ) კტ კვლევა დაადასტურებს ნეკროზული პანკრეატიტის სურათს;
პერისტალტიკა, ნაწლავური კოლიკა, განავალში სისხლიანი ლორწო. იგი გამხდარია, დ) პაციენტს აღენიშნება პანკრეასის ფსევდოცისტები.
აღენიშნება ზემო კიდურების და მუხლების სახსრებში დისკომფორტი. მუცელი რბილი,
მარცხენა ქვემო კვადრანტში შემკვრივებული. რომელია სავარაუდო დიაგნოზი? 2021. ახალგაზრდა ქალს ცისტური ფიბროზით დაუდგინდა ქრონიკული პანკრეატიტის
ა) ცელიაკია; დიაგნოზი. ქვემოთ ჩამოთვლილი გართულებებიდან რომლის რისკის ქვეშ არ იმყოფება
ბ) ნაწლავის ამილოიდური ინფილტრაცია; პაციენტი?
გ) ქრონიკული პანკრეატიტი; ა) ვიტამინ „B12“ დეფიციტი;
დ) წყლულოვანი კოლიტი. ბ) ვიტამინ „ A” დეფიციტი;
გ) სტეატორეა;
2017. ახალგაზრდა ქალბატონს აღენიშნება დისფაგია როგორც მყარ, ისე თხიერ საკვებზე. დ) მელენა.
უძლიერდება საკვების ჩქარი მიღებისას და სტრესულ მდგომარეობაში. მანომეტრიით
საყლაპავის ქვემო სფინქტერის წნევა მოსვენებულ მდგომარეობაში ნორმალურია, 2022. შუა ხნის მამაკაცი დაახლოებით 20 წელი იყო ინტრავენური ნარკოტიკების
ყლაპვისას სფინქტერის წნევა არ სუსტდება. რომელი მედიკამენტი არ მოგვცემს შედეგს მომხმარებელი. მკურნალობდა ბაქტერიული ენდოკარდიტის გამო. არ იცის თუ როდის
მკურნალობის პროცესში? დაავადდა “C” ვირუსული ჰეპატიტით. ვირუსის გენოტიპი 2; ღვიძლის ფუნქციური სინჯები
ა) ჰიდრალაზინის დანიშვნა; მომატებულია. ჩაუტარდა ღვიძლის ბიოფსია. დადასტურდა „ხიდისებრი“ ნეკროზის
ბ) კალცი ანტაგონისტის დანიშვნა; არსებობა. ჩამოთვლილ ნიშანთაგან რომელი შეიძლება ჩაითვალოს ღვიძლის ციროზის
გ) ანტიქოლინერგული პრეპარატის დანიშვნა; ჩამოყალიბების პრედიქტორად?

191
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ტრანსამინაზების მომატებული რაოდენობა; ა) დაბინ-ჯონსონის სინდრომი;
ბ) ღვიძლის ბიოფსიით „ხიდისებრი“ ნეკროზის დადასტურება; ბ) როტორის სინდრომი;
გ) “C” ვირუსული ჰეპატიტი,გენოტიპი 2; გ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომი;
დ) ანამნეზში ბაქტერიული ენდოკარდიტის არსებობა. დ) ჟილბერის სინდრომი.

2023. რომელი პათოლოგია წარმოადგენს ღვიძლის ტრანსპლანტაციის შედარებით 2028. 72 წლის ქალს აღენიშნება მელენა. იგი თეძოს სახსრის არეში ტკივილის გამო
წინააღმდეგჩვენებას? იღებდა იბუპროფენს. ენდოსკოპიური კვლევით დაუდგინდა კუჭის წყლული.
ა) ბად-კიარის სინდრომი; ჩამოთვლილთაგან რომელი მეტად წარმოადგენს წყლულის განვითარების მიზეზს?
ბ) პირველადი მასკლეროზებელი ჰეპატიტი; ა) მჟავის გაზრდილი პროდუქცია;
გ) ალფა1 ანტიტრიფსინის დეფიციტი; ბ) ანტითრობოციტული ეფექტი;
დ) პორტული ვენის თრომბოზი. გ) ჰელიკობაქტერიის აქტივირებული რეპლიკაცია;
დ) გასტროპროტექტორული პროსტაგლანდინების სინთეზის დარღვევა.
2024 ინტრავენური ნარკოტიკების მომხმარებელ ახალგაზრდა მამაკაცს დაახლოებით 5
დღეა აღენიშნება დაღლილობა და შარდის ფერის გამუქება. ობიექტურად: გამოხატულია 2029. შუახნის ქალბატონს აღენიშნება დისკომფორტი დილით საკვების მიღების შემდეგ.
სიყვითლე, ღვიძლი გადიდებულია და პალპაციით მგრძნობიარე. სისხლის ბიოქიმიური სვამს ანტაციდს, მაგრამ შედეგი მინიმალურია. ენდოსკოპიური კვლევით დაუდგინდა 12 -
კვლევით ღვიძლის ფუნქციური სინჯები მომატებულია. ჩამოთვლილი დიაგნოზებიდან გოჯა ნაწლავის წყლული, ბიოპტატის შესწავლით პროცესის მალიგნიზაცია გამოირიცხა.
პირველ რიგში რომელზე უნდა იქნეს მიტანილი ეჭვი? როგორია შემდგომი სათანადო მენეჯმენტი?
ა) ღვიძლის ციროზი; ა) ომეპრაზოლი ანტიბიოტიკთან ერთად;
ბ) ნაღველკენჭოვანი დაავადება; ბ) 6კვირის განმავლობაში ომეპრაზოლით მკურნალობა;
გ) “C” ვირუსული ჰეპატიტი; გ) ანტიბიოტიკოთერაპია;
დ) ბად-კიარის სინდრომი. დ) ბისმუტის პრეპარატით მკურნალობა.

2025. შუახნის მამაკაცს კრონის დაავადების გამო ჩაუტარდა ქირურგიული ჩარევა. 2030. რომელი დაავადების დროს გვხვდება ენტეროპათია ცილების მნიშვნელოვანი
აღენიშნება ძლიერი დიარეა, წყლისა და ელექტროლიტების დიდი რაოდენობით კარგვა, დაკარგვით?
ზოგჯერ კრუნჩხვები. უპირატესად რა შეიძლება იყოს ჩამოთვლილი სიმპტომების მიზეზი? ა) ქრონიკული გასტრიტი მომატებული სეკრეციით;
ა) მოკლე ნაწლავის სინდრომი; ბ) მენეტრიეს დაავადება;
ბ) ადრეული დემპინგ სინდრომი; გ) იშემიური კოლიტი;
გ) გვიანი დემპინგ სინდრომი; დ) წყლულოვანი კოლიტი.
დ) ბილიური რეფლუქსი.
2031. 21 წლის ახალგაზრდა უჩივის სპაზმური ხასიათის ტკივილს მუცლის მარცხენა
2026. 72 წლის მამაკაცს აღენიშნება დისფაგია მკვრივ საკვებზე. გამოკვლევამ დაადასტურა ქვემო კვადრანტში, დიარეას. ანალური ნახეთქები ან ფისტულა არ აღინიშნება.
საყლაპავში ცენკერის დივერტიკულის არსებობა. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ კოლონოსკოპიით- წყლულოვანი პროქტოსიგმოიდიტი. პაციენტმა წონაში დაიკლო 7 კგ.
ახასიათებს ცენკერის დივერტიკულს? მუცლის პალპაციით- მგრძნობელობა მარცხენა ქვემო კვადრანტში. ფარულ სისხლდენაზე
ა) წონის კლება; განავლის ანალიზი უარყოფითია. სხეულის ტემპერატურა 37.1“C“0,სუნთქვის სიხშირე წუთში -
ბ) ასპირაციული მოვლენები; 15, „TA“-120/80მმ.ვწყ.სვ., პულსი 1 წუთში -65, სხეულის მასის ინდექსი-21. სისხლის საერთო
გ) ხმის ჩახლეჩა; ანალიზში„Hb“-9.9გ/დლ, ლეიკოც.-10.1X 109/ლ. რა სახის ჩარევაა ამ პაციენტისთვის
დ) საყლაპავიდან სისხლდენა; ყველაზე ეფექტური?
ა) ლოპერამიდი;
2027. ახალგაზრდა ქალს ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ აღენიშნება სისხლში ბ) აზათიოპრინი;
არაკონიუგირებული ბილირუბინის მომატება. ღვიძლის სხვა ფუნქციური ტესტები ნორმის გ) სულფოსალაზინი;
ფარგლებშია, არ აღენიშნება ჰემოლიზი. ჩამოთვლილთაგან რომელი დიაგნოზი დ) ქირურგიული ჩარევა - რეზექცია;
შეესატყვისება ამ მდგომარეობას?

192
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2032. 58 წლის ქალს რამოდენიმე საათის წინ აღენიშნა ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა
არეში. გამოხატულია სკლერების იქტერობა, პალპაციით მუცლის მარჯვენა ზედა კვადრანტი 2036. ღვიძლში ნივთიერებათა ცვლის დარღვევით მიმდინარე დისტროფიულ დაავადებებს
მგრძნობიარეა, პერიტონეალური ნიშნების გარეშე, მოისმინება ნაწლავების ხმიანობა. მიეკუთვნება ყველა, გარდა:
სხეულის ტემპერატურა - 37.7”C”0, სისხლში ლეიკოციტოზია, ღვიძლის ფუნქციური სინჯები ა) ჰემოქრომატოზი;
მომატებულია. მუცლის ღრუს ულტრაბგერითი გამოკვლევით ნაღვლის საერთო სადინარი ბ) კარის ვენის თრომბოზი;
დილატირებულია, ობტურირებულია ნაღვლოვანი კენჭებით. რა არის ამ პაციენტის მართვის გ) ამილოიდოზი;
შემდეგი საფეხური? დ) ვილსონ-კონოვალოვის დაავადება.
ა) ქოლეცისტექტომია;
ბ) ღვიძლის ბიოფსია; 2037. სტეატორეის მიზეზი შესაძლოა იყოს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
გ) ენდოსკოპიური რეტროგრადული ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია; ა) ქოლედოქოლითიაზი;
დ) მიმოხილვითი რენტგენოგრაფია. ბ) აბეტალიპოპროტეინემია;
გ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
2033. 52 წლის ქალს ეპიგასტრიუმის არეში განუვითარდა ძლიერი ტკივილი ირადიაციით დ) სალმონელოზი;
ზურგში და ატარებს სარტყლისებრ ხასიათს. ბოლო 5 საათის განმავლობაში ორჯერ ჰქონდა ე) ცელიაკია.
ღებინება. ანამნეზში შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2 ინსულინდამოკიდებული, არტერიული
ჰიპერტენზია, ალკოჰოლიზმი. მუცლის პალპაციით მგრძნობიარეა ქოლედოქოპანკრეასული 2038. მექანიკური გაუვალობის მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა, გარდა:
ზონა. პაციენტი კონტაქტურია, ორიენტირებულია. ჩამოთვლილთაგან რომელი ა) ჰიპოთირეოზი;
გამოკვლევის შედეგია ყველაზე სპეციფიური ამ შემთხვევაში? ბ) ჩაჭედილი თიაქარი;
ა) ანემია; გ) პოლიპოზი;
ბ) სისხლში მომატებული ამილაზა; დ) ინვაგინაცია,
გ) განავლის დადებითი ტესტი ცხიმებზე;
დ) რენტგენოგრამაზე პანკრეასის კალციფიკაცია. 2039. ნაღველკენჭოვანი დაავადების დროს ადგილი აქვს:
ა) ნაღვლის მჟავებისა და ქოლესტერინის თანაფარდობის შემცირებას;
2034. 41 წლის პაციენტი უჩივის ტკივილს ეპიგასტრიუმის არეში ბოლო რამდენიმე თვეა. ბ) ნაღვლის მჟავების დონის მომატებას;
თვითნებურად იღებს ანტაციდს. მიუხედავად ამისა, ბოლო თვის განმავლობაში სიმპტომები გ) საკვებ რაციონში ცილების შემცირებას;
თანდათან გაუარესდა. დისკომფორტი ძლიერდება საკვების მიღების შემდეგ. ეწევა ½ დ) ქოლესტერინის ჰიპოსეკრეციას.
კოლოფ სიგარეტს დღეში და იღებს ალკოჰოლს დაახლოებით კვირაში ერთხელ.
მოქმედების შემდგომი სწორი ტაქტიკა იქნება: 2040. რას წარმოადგენს სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები?
ა) ანტაციდების გაგრძელება; ა) სისხლძარღვოვანი ვარსკვლავები შედგება ცენტრალური არტერიისა და მისგან
ბ) დაკვირვება; რადიალურად გამომავალი წვრილი სისხლძარღვებისაგან;
გ) პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების დანიშვნა; ბ) კანის ზედაპირული შრის ვენური კაპილარების გაფართოება.
დ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე. გ) ვენური თრომბოზი;
დ) ჰემანგიომა.
2035. 37 წლის ქალს საკვების მიღებასთან დაკავშირებული ძლიერი ტკივილი მარჯვენა
ფერდქვეშა მიდამოში დაეწყო 3 დღის წინ. გაძლიერდა ბოლო 12 საათის განმავლობაში 2041. პეპტიური წყლულის სამკურნალო საშუალებებიდან, რომელი მოქმედებს „H+K“+ატფ-
და ჰქონდა ღებინების ორი ეპიზოდი. სხეულის ტემპერატურა 38.0”C”0, „TA“- აზას დათრგუნვით?
146/80მმ.ვწყ.სვ.,ჩამოთვლილთაგან რომელი მიზეზით არის გამოწვეული პაციენტის ა) ომეპრაზოლი;
მდგომარეობა? ბ) ციმეტიდინი;
ა) ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანება; გ) რანიტიდინი;
ბ) ნაღვლის ბუშტის სადინრის ობსტრუქცია ნაღვლოვანი კენჭებით; დ) ალუმინის ჰიდროქსიდი;
გ) ქრონიკული პანკრეატიტი; ე) ბისმუტის პრეპარატები.
დ) პანკრეასის თავის კარცინომა.

193
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2042. 57 წლის მამაკაცს ციროზით აღენიშნება ცნობიერების დაბინდვა. მიუთითეთ 2048. ნორმალური მენსტრუალური ციკლის ხანგრძლივობაა:
ენცეფალოპათიის სავარაუდო ხელშემწყობი მიზეზი: ა) 28-29 დღე;
ბ) კვანძოვანი ერითემა; ბ) 28-40 დღე;
გ) ლიმფური ჯირკვლების დაზიანება; გ) 3-7 დღე;
დ) მუცლის მიდამოს პალპაციით სხვადასხვა ზომის მომკვრივო წარმონაქმნები. დ) 21-35 დღე;
ე) 14-28 დღე.
2043. შემდეგი სიმპტომოკომპლექსი: კვანძოვანი ერითემა, დიარეა, ცხელება, პერიოდული
ტკივილი მუცლის არეში, ხანგრძლივად არსებული პერიანალური ფისტულები ან აბსცესები, 2049. გონადოლიბერინის სინთეზი ხდება:
გვაფიქრებინებს: ა) ჰიპოფიზის წინა წილში;
ა) სკლეროდერმია; ბ) ჰიპოფიზის უკანა წილში;
ბ) დერმატომიოზიტი; გ) ჰიპოთალამუსში;
გ) ტერმინალურ ილეიტზე; დ) თავის ტვინის ქერქის ნეირონებში;
დ) სისტემური წითელი მგლურა. ე) ნათხემის ნეირონებში.

2044. ქრონიკული პანკრეატიტის ჩამოყალიბების მიზეზი შეიძლება იყოს ყველა 2050. ბაზალური ტემპერატურის გაზომვის ტესტი განპირობებულია ჰიპერთერმული
ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა: ეფექტით:
ა) ალკოჰოლის ჭარბად მოხმარება ა) ესტრადიოლის;
ბ) თირკმელკენჭოვანი დაავადება; ბ) პროსტაგლანდინების;
გ) კისტური ფიბროზი; გ) პროგესტერონის;
დ) ქრონიკული დუოდენიტი. დ) მალუთეინიზირებელი ჰორმონის;
ე) ფოლიკულიმასტიმულირებელი ჰორმონის.
მიმართულება მეანობა-გინეკოლოგია
2051. ორფაზიანი მენსტრუალური ციკლის ძირითადი კრიტერიუმია:
2045. ნამდვილი ვადაგადაცილებული ორსულობის დროს ნაყოფი იმყოფება ქრონიკულ ა) მენსტრუაციის ნორმალური რიტმი;
ჰიპოქსიაში - ნაჩვენებია: ბ) პირველი მენსტრუაციის მოსვლის დრო;
ა) მშობიარობის სტიმულაცია ოქსიტოცინით ვენაში; გ) ოვულაცია;
ბ) მეორე პერიოდში სამეანო მაშა; დ) სქესობრივი მომწიფების პერიოდში მენსტრუალური ფუნქციის ჩამოყალიბების
გ) მეორე პერიოდში - ვაკუუმ-ექსტრაქცია; თავისებურება;
დ) საკეისრო კვეთა. ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

2046. ულტრაბგერითი გამოკვლევის დროს ორსულობის დიაგნოსტიკა შესაძლებელია: 2052. ენდომეტრიუმის ფუნქციური შრის დესქვამაცია ხდება შედეგად:
ა) 3-4 კვირაზე; ა) მალუთეინიზირებელი ჰორმონის "პიკური" მომატების;
ბ) 4-5 კვირაზე; ბ) ესტროგენების და პროგესტერონის დონის სისხლში დაქვეითების;
გ) 6-7 კვირაზე; გ) პროლაქტინის დონის სისხლში შემცირების;
დ) 1-3 კვირაზე. დ) ესტრადიოლის დონის სისხლში მომატების;
ე) ფოლიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის "პიკური" მატების.
2047. ნაყოფის გულისცემა ულტრაბგერით დგინდება:
ა) 8-9 კვირაზე; 2053. რომელი ჰორმონის სეკრეცია ითრგუნება სისხლში ესტროგენების მაღალი
ბ) 9-10 კვირაზე; კონცენტრაციის დროს?
გ) 10-11 კვირაზე; ა) პროგესტერონის;
დ) 11-12 კვირაზე. ბ) ქორიონული გონადოტროპინის;
გ) მალუთეინიზირებელი ჰორმონის;

194
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ფოლიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის; ა) 1-2 დღეს;
ე) ინჰიბინის. ბ) 7-8 დღეს;
გ) 13-14 დღეს;
2054. რომელი უჯრედების მიერ ხდება ესტროგენების სეკრეცია: დ) 20-21 დღეს;
ა) ჰიპოთალამუსის ნეიროსეკრეტული უჯრედები; ე) 24-25 დღეს.
ბ) ადენოჰიპოფიზის გონადოტროპული უჯრედები;
გ) ფოლიკულური უჯრედები; 2060. საკვერცხეებში ანდროგენები წარმოადგენენ სუბსტრატს:
დ) თეკა ინტერნა; ა) პროგესტერონისათვის;
ე) ენდომეტრიუმის ჯირკვლოვანი უჯრედები. ბ) ესტროგენებისათვის;
გ) პროგესტერონის და ესტროგენებისათვის;
2055. მენსტრუალური ციკლის ლუთეინურ ფაზაში აღინიშნება: დ) სტეროიდული ჰორმონებისათვის;
ა) სხეულის დაბალი ბაზალური ტემპერატურა; ე) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილისათვის.
ბ) საკვერცხეში ფოლიკულის ზრდა;
გ) ესრტოგენების სეკრეციის მატება; 2061. საკვერცხეებში მიმდინარეობს ქვემოთ ჩამოთვლილი ჰორმონების ბიოსინთეზი, გარდა
დ) ყვითელი სხეულის განვითარება; ა) პროგესტერონის;
ე) პროლიფერაციული პროცესები ენდომეტრიუმში. ბ) ესტროგენების;
გ) გესტაგენების;
2056. პროგესტერონის ძირითადი ბიოლოგიური თვისებებია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, დ) ანდროგენების;
გარდა შემდეგისა: ე) ოქსიტოცინის.
ა) ამზადებს ენდომეტრიუმს განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის იმპლანტაციისათვის;
ბ) აქვს მიომეტრიუმზე რელაქსაციური ეფექტი; 2062. სად მდებარეობს ნაყოფის მხრის სარტყელი, როდესაც დუნდულები მენჯის ფუძეზეა:
გ) იწვევს ენდომეტრიუმის სეკრეტორულ ტრანსფორმაციას; ა) მენჯის შესავლის ზემოთ;
დ) აქვს ჰიპერთერმული ეფექტი; ბ) მენჯის შესავალში;
ე) ააქტივებს პროლიფერაციულ პროცესებს ენდომეტრიუმში. გ) მენჯის ღრუს ფართო ნაწილში;
დ) მენჯის ვიწრო ნაწილში;
2057. მენსტრუალური ციკლის ფოლიკულურ ფაზაში ადგილი აქვს ყველა ქვემოთ ე) მენჯის გამოსავლის სიბრტყეში.
ჩამოთვლილს, გარდა შემდეგისა:
ა) ხდება ფოლიკულის ზრდა და მომწიფება; 2063. მენჯით წინამდებარეობის დროს მშობიარობის I პერიოდში ვითარდება ქვემოთ
ბ) სხეულის დაბალი ბაზალური ტემპერატურა; ჩამოთვლილი გართულებები, გარდა:
გ) ფოლიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის სეკრეციის მომატება ადენოჰიპოფიზის მიერ; ა) სამშობიარო მოქმედების პირველადი სისუსტე;
დ) ესტროგენების მაღალი დონე; ბ) სანაყოფო სითხის ნაადრევი დაღვრა;
ე) ენდომეტრიუმის სეკრეტორული ტრანსფორმაცია. გ) ჭიპლარის გამოვარდნა;
დ) ჭინთვების სისუსტე.
2058. ჰიპოთალამუსი გამოიმუშავებს შემდეგ ჰორმონებს:
ა) გონადოტროპინებს; 2064. მენჯით წინამდებარეობის რომელი სახის დროს უნდა მივიღოთ მშობიარობა
ბ) ესტროგენებს; კლასიკური ხელდახმარების წესით:
გ) გესტაგენებს; ა) სუფთა ჯდომით წინამდებარეობა;
დ) რილიზინგ-ფაქტორებს; ბ) მუხლით წინამდებარეობა;
ე) ანდროსტენდიონს. გ) არასრული ფეხით წინამდებარეობა;
დ) სრული ფეხებით წინამდებარეობა;
2059. ნორმალური მენსტრუალური ციკლის დროს ესტროგენებით გაჯერების ყველაზე ე) სრული ჯდომით წინამდებარეობა.
მაღალი დონეა:

195
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2065. მენჯით წინამდებარეობის რომელი სახის დროს გამოიყენება ცოვიანოვის I წესი: დ) ორსულობის შეწყვეტა ხდება მხოლოდ სამედიცინო აბორტის დროს;
ა) სუფთა ჯდომით წინამდებარეობა; ე) ხდება ორსულობის ვადამდე მიტანა.
ბ) შერეული ჯდომით წინამდებარეობა;
გ) მუხლით წინამდებარეობა; 2071. საშვილოსნოს ყელის ორსულობის დროს საჭიროა ჩატარდეს:
დ) ფეხებით წინამდებარეობა; ა) საშვილოსნოს და ყელის გამოფხეკა;
ე) არცერთი აღნიშნული. ბ) ყელის ტამპონადა;
გ) საშვილოსნოს საშოსზედა ამპუტაცია;
2066. საკეისრო კვეთის ჩვენებები მენჯით წინამდებარეობის დროს არის ყველა დ) საშვილოსნოს ექსტირპაცია;
ჩამოთვლილი გარდა ე) საშვილოსნოს და ყელის გამოფხეკა და ყელის ტამპონადა.
ა) 30 წლის და ზემოთ I მშობიარისი;
ბ) ანატომიურად ვიწრო მენჯისა; 2072. პლაცენტის ხელით მოცილება საჭიროა ჩატარდეს, როცა სისხლის დანაკარგი:
გ) შერეული ჯდომისა; ა) 100 მლ-მდეა;
დ) ნაყოფის სიმახინჯეებისა; ბ) 200 მლ-მდეა;
ე) ფეხებით წინამდებარეობისა. გ) 400 მლ-მდეა;
დ) 600 მლ-მდეა.
2067. მენჯით წინამდებარეობის დროს კეთდება ნაყოფის ექსტრაქცია ფეხზე:
ა) ნაყოფის მწვავე ჰიპოქსიის გამო II პერიოდში; 2073. მენჯის რომელი ზომაა გვერდითი კონიუგატა:
ბ) ეკლამფსიის თანდართვის შემთხვევაში I პერიოდში; ა) მანძილი ერთი და იმავე მხარეს თეძოს ძვლის წინა და უკანა წვეტებს შორის;
გ) მიტრალური მანკის და მენჯით წინამდებარეობის დროს; ბ) მანძილი ერთ მხარეს თეძოს ძვლის წინა ზედა წვეტსა და მეორე მხარეს თეძოს ძვლის
დ) საკეისრო კვეთის შემდგომი ნაწიბურის არსებობის შემთხვევაში; უკანა ზედა წვეტს შორის;
ე) არც ერთი აღნიშნული. გ) მანძილი სიმფიზის წინა ზედა კიდიდან თეძოს ძვლის უკანა ზედა წვეტამდე;
დ) მანძილი წელის მე-5 მალის წვეტიანი მორჩიდან თეძოს ძვლის წინა ზედა წვეტამდე.
2068. ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლის დროს მშობიარეების
საშვილოსნოს ხელით საკონტროლო გასინჯვა: 2074. ბრტყელ-რაქიტული მენჯის შემთხვევაში თავი შეიძლება დაიბადოს
ა) აუცილებელია; ა) თხემით წინამდებარეობით;
ბ) არ არის აუცილებელი; ბ) პირისახით წინამდებარეობით;
გ) დამოკიდებულია სისხლის დანაკარგზე; გ) კეფით წინამდებარეობის წინა სახით;
დ) დამოკიდებულია მშობიარის მდგომარეობაზე. დ) კეფით წინამდებარეობის უკანა სახით;
ე) შუბლით წინამდებარეობით.
2069. მშობიარობის კონსერვატული წარმართვის დროს, პლაცენტის ნაადრევი
არაპროგრესირებადი აცლისას გამოიყენება მედიკამენტები: 2075. როგორი ტიპის მენჯის დროს ვითარდება ისრისებური ნაკერის საშუალო და დაბალი
ა) სპაზმოლიტები; გარდიგარდმო დგომა
ბ) პრომედოლი; ა) ბრტყელ-რაქიტული მენჯისას;
გ) ოქსიტოცინი; ბ) თანაზომიერად დავიწროვებული მენჯისას;
დ) პარტუსისტენი; გ) უბრალო ბრტყელი (დევენტერის). მენჯის დროს;
ე) ჩამოთვლილიდან ყველა. დ) თანაბრადდავიწროებულ ბრტყელი მენჯის დროს.

2070. ყელ-ზეყელის ორსულობის განვითარების პროგნოზი, როგორც წესი, შემდეგია:
ა) უფრო ხშირია მისი შეწყვეტა ორსულობის პირველ ნახევარში;
ბ) უფრო ხშირია მისი შეწყვეტა ორსულობის მეორე ნახევარში;
გ) ერთნაირი სიხშირით ხდება მისი შეწყვეტა ორსულობის როგორც პირველ. ისე მეორე
ნახევარში;
2076. გესტაგენები სეკრეტირდება:
ა) ყვითელი სხეულის ლუთეინური უჯრედების მიერ;
ბ) ფოლიკულის მარცვლოვანი შრის უჯრედების მიერ;
გ) ფოლიკულის გარეთა შემაერთებელ-ქსოვილოვანი გარსის უჯრედებით;
დ) საკვერცხის კარის უჯრედებით;

196
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) teka ინტერნა-ში. გ) სისხლძარღვოვანი სისტემის ბლოკირებას ფაშარი მასებით და უჯრედების აგრეგატებით;
დ) სისხლის კოლტის რეტრაქციას;
2077. სტეროიდების ბიოსინთეზის ჯაჭვებში პირველი ბიოლოგიურად აქტიური ჰორმონია: ე) სისხლძარღვების გამტარებლობის აღდგენას.
ა) ანდროსტენდიონი;
ბ) ესტრადიოლი; 2083. სისხლის კოლტის რეტრაქცია ნორმაში არის:
გ) ესტრიოლი; ა) 1-21%;
დ) ტესტოსტერონი; ბ) 22-43%;
ე) პროგესტერონი. გ) 44-59%;
დ) 60-75%;
2078. გამოყოფენ დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის მწვავე ე) 76-100%.
ფორმის შემდეგ ფაზებს, გარდა:
ა) ხანგრძლივად არსებული ჰიპერკოაგულაციის; 2084. ჰეპარინს გააჩნია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი მოქმედება, გარდა შემდეგისა:
ბ) სწრაფად მიმდინარე ჰიპერკოაგულაციის; ა) ანტითრომბოპლასტიური მოქმედება;
გ) აღდგენითი; ბ) ანტითრომბული მოქმედება;
დ) მოხმარების კოაგულოპათიის; გ) იწვევს სისხლის შედედების ფაქტორების ბლოკირებას უშუალოდ სისხლის ნაკადში;
ე) ფიბრინოლიზის. დ) ხელს უშლის ფიბრინის წარმოქმნას;
ე) იწვევს თრომბინ-ფიბრინოგენური რეაქციის წარმოქმნას.
2079. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის ფორმას (მწვავე,
ქვემწვავე, ქრონიკული) განსაზღვრავს: 2085. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის დროს ჰეპარინით
ა) კუაგულოპათიის ხარისხი; მკურნალობისას ავადმყოფს სასურველია დაენიშნოს:
ბ) პროთრომბინის კონცენტრაცია; ა) ახალგაყინული პლაზმის (კრიოპლაზმის) ინფუზია;
გ) ფიბრინოლიზის აქტივაცია; ბ) ასპირინი 0,5 გრ 2-3 ჯერ დღეში;
დ) ჰიპერკოაგულაციის სტადიის ხანგრძლივობა; გ) ასპირინი 1/4 ტ 2-3 ჯერ დღეში;
ე) სისხლის კოლტის რეტრაქცია. დ) პროტამინ-სულფატი;
ე) ფიბრინოგენი.
2080. სისხლის შედედების დრო (ლი-უაიტის მეთოდით) ნორმაში არის:
ა) 1-2 წთ.; 2086. ორსულობის ბოლო თვეებში ორსული ქალის სისხლში ფიბრინოგენის კონცენტრაცია
ბ) 3-4 წთ.; არის:
გ) 5-10 წთ.; ა) 1-1,5 გ/ლ (100-150 მგ%).;
დ) 11-12 წთ.; ბ) 1,5-2 გ/ლ;
ე) 12 წთ და მეტი; გ) 2-2,5 გ/ლ;
დ) 2,5-3,0 გ/ლ;
2081. ჰეპარინის ანტიდოტია: ე) 3,5-5,5 გ/ლ.
ა) ანტითრომბინ - III;
ბ) პროტამინ-სულფატი; 2087. ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორებია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
გ) ფიბრინოლიზინი; ა) ეპსილიონ ამინოკაპრონის მჟავა;
დ) ეპსილონ-ამინოკაპრონის მჟავა; ბ) ტრასილოლი;
ე) ასპირინი. გ) ფიბრინოგენი;
დ) გორდოქსი;
2082. ჰემოსტაზის სისტემის ფიბრინოლიზური რგოლის აქტივაცია იწვევს: ე) კონტრიკალი.
ა) სისხლძარღვებში თრომბოზული პროცესების გააქტიურებას;
ბ) ჰიპოქსიას და აციდოზს;

197
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2088. არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების დანიშვნის დროს აუცილებელია ე) ენდომეტრიუმის ბაზალური შრის უჯრედულ ელემენტებისა.
ლაბორატორიული კონტროლი:
ა) ფიბრინოგენის კონცენტრაციის; 2094. მშობიარობისშემდგომი მასტიტის ძირითადი გამომწვევია:
ბ) პროთრომბინის ინდექსის; ა) ეპიდერმული სტაფილოკოკი;
გ) მიკროჰემატურიის; ბ) ოქროსფერი სტაფილოკოკი;
დ) სისხლის კოლტის რეტრაქციის; გ) სტრეპტოკოკი;
ე) თრომბოციტების რიცხვის. დ) ანაერობული კოკები;
ე) პროტეუსი;
2089. დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის აღმოცენების გარე
ფაქტორია: 2095. მშობიარობისშემდგომი ინფექციური გართულებების რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან
ა) სისხლში ქსოვილოვანი თრომბოპლასტინის მოხვედრა; მელოგინეები, გარდა შემდეგისა:
ბ) ფიბრინოლიზური რგოლის აქტივაცია; ა) მელოგინეები ექსტრაგენიტალური ქრონიკული ინფექციის კერებით;
გ) ერითროციტების ჰემოლიზი; ბ) მელოგინეები, რომელთაც ჰქონდათ სანაყოფე წყლების ნაადრევი დაღვრა;
დ) აციდოზი; გ) მელოგინეები გენიტალიების ანთებითი ქრონიკული პროცესით;
ე) ანოქსია, ანოქსემია. დ) მელოგინეები, რომელთა ახალშობილის მასა აღემატება 4000 გრამს;
ე) მელოგინეები დიდი სისხლდანაკარგით.
2090. ქალის გარეთა და შიგნითა სასქესო ორგანოებს შორის საზღვარი არის:
ა) საშვილოსნოს ყელის გარეთა პირი; 2096. მშობიარობის შემდგომი სეპტიური ინფექციის II ეტაპს (საზონოვ-ბარტელსის
ბ) საშვილოსნოს ყელის შიგნითა პირი; კლასიფიკაციით). მიეკუთვნება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
გ) საქალწულე აპკი; ა) პარამეტრიტისა;
დ) მცირე სასირცხო ბაგეები; ბ) მეტროთრომბოფლებიტისა;
ე) დიდი სასირცხო ბაგეები. გ) პელვეოპერიტონიტისა;
დ) დიფუზური პერიტონიტისა;
2091. შორისის ქვეშ იგულისხმება ქსოვილების უბანი: ე) სალპინგოოთოფორიტისა.
ა) დიდი სასირცხო ბაგეების უკანა შესართავსა და კუდუსუნს შორის;
ბ) დიდი სასირცხო ბაგეების უკანა შესართავსა და ანუსს შორის; 2097. ჰოსპიტალური ინფექცია უხშირესად განპირობებულია:
გ) ანუსსა და კუდუსუნს შორის; ა) ოქროსფერი სტაფილოკოკით;
დ) ბოქვენის ქვედა კიდიდან ანუსამდე; ბ) გრამ-უარყოფითი ფლორით;
ე) ბოქვენის ქვედა კიდიდან კუდუსუნამდე. გ) ანაერობებით;
დ) მიკროორგანიზმთა ასოცაციებით;
2092. საშვილოსნოს არტერია არის ტოტი: ე) პირობითად პათოგენური ფლორით.
ა) აორტის;
ბ) თეძოს შიგნითა არტერიის; 2098. ჩირქოვანი ლაქტაციური მასტიტის კლინიკურ ფორმას მიეკუთვნება ყველა
გ) თეძოს გარეთა არტერიის; ჩამოთვლილი, გარდა:
დ) თეძოს არტერიის; ა) არეოლის ფურუნკულოზისა;
ე) შორისის არტერიის. ბ) ინფილტრაციული მასტიტისა;
გ) არეოლის აბსცესისა;
2093. ლოქიები შეიცავს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილ კომპონენტს, გარდა: დ) სარძევე ჯირკვლის სიღრმეში არსებული აბსცესისა;
ა) ნეკროზული დეციდუალური გარსის ნაწილებისა; ე) რეტრომამილარული აბსცესისა.
ბ) ლორწოსი;
გ) ლეიკოციტებისა; 2099. სამეანო პერიტონიტის განვითარების ძირითადი მიზეზებია ყველა ქვემოთ
დ) თრომბებისა; ჩამოთვლილი, გარდა შემდეგისა:

198
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) მუცლის ღრუს დაინფიცირება ოპერაციის მსვლელობაში;
ბ) საშვილოსნოს კედელზე ნაკერის არასრულფასოვნება; 2105. ზიგოტის დაყოფა იწყება განაყოფიერებიდან:
გ) ენდომიომეტრიტი; ა) 2 საათში;
დ) პარეზის შედეგად ნაწლავის კედლის განვლადობის გაზრდა; ბ) 8 საათში;
ე) საშვილოსნოს განვითარების ანომალიები (ორრქიანი, უნაგირა). გ) 12 საათში;
დ) 16 საათში;
2100. სეპტიური შოკი უხშირესად ვითარდება: ე) 24 საათის შემდეგ.
ა) გრამ-უარყოფითი ბაქტერიების ენდოტოქსინის ზემოქმედების შედეგად;
ბ) გრამ-დადებითი ბაქტერიები; 2106. ემბრიონს ნაყოფი ეწოდება:
გ) ვირუსების; ა) ჩასახვიდან 6 კვირის შემდეგ;
დ) უმარტივესების; ბ) 5 კვირის შემდეგ;
ე) გრამ-დადებითი კოკების ეგზოტოქსინის მოქმედების შედეგად. გ) 12 საათის გავლის შემდეგ;
დ) 8 კვირის შემდეგ.
2101. სამეანო პერიტონიტი ყველაზე ხშირად ვითარდება:
ა) მშობიარობის; 2107. გენიტალური სისტემა ვითარდება:
ბ) ადრეული სპონტანური აბორტის; ა) ექტოდერმიდან;
გ) საკეისრო კვეთის; ბ) მეზოდერმიდან;
დ) ხელოვნური აბორტის; გ) ენდოდერმიდან;
ე) გვიანი სპონტანური აბორტის შემდეგ. დ) ალანტოისიდან;
ე) ყვითრის პარკიდან.
2102. ფიზიოლოგიური მენსტრუალური ციკლის (26-28 დღიანი). რომელ დღეზეა ოვულაცია
მოსალოდნელი: 2108. ნაყოფის სქესის ჩამოყალიბება ხდება:
ა) მე-11 დღეზე; ა) მე-12 კვირაზე;
ბ) მე-18 დღეზე; ბ) მე-4 კვირაზე;
გ) მე-10 დღეზე; გ) მე-11 კვირაზე;
დ) მე-13-14 დღეზე. დ) მე-7 დან მე-10 კვირის ჩათვლით;
ე) მე-13 კვირაზე.
2103. ქვემოთ ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელი გამოიყენება ოვულაციის დღის
დასადგენად: 2109. ორსულობის რომელ ვადაზეა სისხლში ქორიონული გონადოტროპინის მაქსიმალური
ა) ბაზალური ტემპერატურის გაზომვა; კონცენტრაცია:
ბ) საშოს ნაცხის ბაქტერიოლოგიური შესწავლა; ა) 5-6 კვ;
გ) ნაცხ-ანაბეჭდის მეთოდი; ბ) 10-12 კვ;
დ) საშვილოსნოს ღრუს გამოფხეკა; გ) 14-16 კვ;
ე) კოლპოსკოპია. დ) 35-37 კვ;
ე) ქორიონული გონადოტროპინის რაოდენობა მუდმივია მთელი ორსულობის პერიოდში.
2104. ოვულაციის ფიზიოლოგიური მიმდინარეობისათვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია
ქვემოთ ჩამოთვლილი ჰორმონები: 2110. ორსულობის დროს პროგესტერონის და მისი წინამორბედების სინთეზი წარმოებს
ა) ანდროგენები; ყველა ორგანოებში, გარდა:
ბ) თირეოტროპული ჰორმონი; ა) ნაყოფის თირკმელზედა ჯირკვლისა;
გ) ინსულინი; ბ) საკვერცხეების;
დ) ლუთეოტროპული ჰორმონი და ესტროგენები; გ) პლაცენტის;
ე) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონი. დ) ნაყოფის ეპიფიზისა;

199
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ე) ქალის თირკმელზედა ჯირკვლისა. გ) ორსულის შარდში და სისხლის შრატში ესტრიოლის განსაზღვრისა;
დ) ულტრაბგერითი სკანირების;
2111. ფიზიოლოგიურად მიმდინარე ორსულობის დროს ორსულის სისხლის მოცულობა: ე) ამნიოცენტეზისა.
ა) მატულობს 10-15%-ით;
ბ) მატულობს 15-20%-ით; 2117. დაასახელეთ მშობიარობის I პერიოდისათვის დამახასიათებელი ნიშნები:
გ) მატულობს 45%-ით; ა) სანაყოფო სითხის დაღვრა;
დ) ქვეითდება 10-15%-ით; ბ) საშვილოსნოს ყელის სიმწიფე;
ე) ქვეითდება 45%-ით. გ) რეგულარული სამშობიარო მოქმედებების დაწყება;
დ) თავის ჩადგმა მენჯის შესავალში;
2112. ნაყოფის გულისცემის სიხშირე ნორმაში უნდა იყოს: ე) ყველა ჩამოთვლილი.
ა) 90-110 - მდე;
ბ) 110-118 - მდე; 2118. დაასახელეთ მშობიარობის II პერიოდის დაწყების ნიშნები:
გ) 160-180 - მდე; ა) ჭინთვების დაწყება;
დ) 80-90 - მდე; ბ) სანაყოფო სითხის დაღვრა;
ე) 120-160 - მდე. გ) საშვილოსნოს ყელის სრული გახსნა;
დ) თავის შეჭრა;
2113. კარდიოტოკოგრამის შეფასების ძირითადი პარამეტრებია: ე) ყველა ჩამოთვლილი.
ა) გულის შეკუმშვის სიხშირის ბაზალური რითმი;
ბ) ბაზალური რითმის ვარიაბიელობა; 2119. პერინეოტომიის ჩვენება:
გ) აქცელერაციის არსებობა და მათი სიხშირე; ა) სამშობიარო მოქმედების სისუსტე;
დ) დეცელერაციების არსებობა და მათი სიხშირე; ბ) შორისის მოსალოდნელი გახევა;
ე) ყველა ვარიანტი წარმოადგენს კარდიოტოკოგრამის ძირითად პარამეტრს. გ) დროული მშობიარობა;
დ) ნაყოფის სიმახინჯეები;
2114. დროული ნაყოფისთვის დამახასიათებელია: ე) ყველა აღნიშნული;
ა) წონა- 2500-4000 მდე, სიგრძე 47 სმ-დან 50 სმ-მდე; ვ) არც ერთი.
ბ) მრეცხავის ხელები;
გ) ნაკერების და ყიფლიბანდების შევიწროვება; 2120. ნაყოფის მენჯით წინამდებარეობის მიზეზებია შემდეგი, გარდა:
დ) მკვრივი თავის ქალას ძვლები; ა) დიდი ნაყოფისა;
ე) წონა- 1800-2500 მდე, სიგრზე 42 სმ-დან 45 სმ-მდე. ბ) ანატომიურად ვიწრო მენჯისა;
გ) მრავალწყლიანობისა;
2115. ნაყოფის მიერ გამოყოფილი ჰორმონებიდან რომელს ანიჭებენ დიდ მნიშვნელობას, დ) მრავალნაყოფიანობისა;
როგორც მშობიარობის დაწყების ერთ-ერთ მიზეზთაგანს: ე) ნაყოფის თანდაყოლილი ჩიყვისა.
ა) ანდროგენებს;
ბ) თირეოტროპულ ჰორმონს; 2121. მენჯით წინამდებარეობის დროს მშობიარობის მექანიზმი შედგება:
გ) ადრენოკორტიკოტროპულ ჰორმონს; ა) 4;
დ) ინსულინს; ბ) 5;
ე) კორტიზოლს. გ) 3:
დ) 6;
2116. ნაყოფის ინტრანატალური განვითარების შეფასებისათვის გამოიყენება ყველა ე) 7 მომენტისაგან.
მეთოდი, გარდა:
ა) კორდოცენტეზის; 2122. ნაყოფის განვითარების ანომალიებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა
ბ) ნაყოფის კანის და ქორიონის ბიოფსიის; ა) მიკროცეფალიისა;

200
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ანენცეფალიისა; 2128. გარდიგარდმო და ირიბი მდებარეობის დროს მშობიარობის პროცესში
გ) ჰიდროცეფალიისა; მოსალოდნელია:
დ) კეფალოჰემატომიისა; ა) სანაყოფო სითხის ნაადრევი და ადრეული დაღვრა;
ე) ზურგის ტვინის თიაქარისა. ბ) ნორმალურად მდებარე პლაცენტის ნაადრევი მოცილება;
გ) ჩაჭედილი გარდიგარდმო მდებარეობის ჩამოყალიბება;
2123. საწყლე გარსის დაავადებებს მიეკუთვნება, გარდა: დ) საშვილოსნოს გახევა;
ა) მცირეწყლიანობა; ე) ყველა აღნიშნული.
ბ) მრავალწყლიანობა;
გ) ამნიოქორიონიტი; 2129. ჩაჭედილი გარდიგარდმო მდებარეობის დროს, როდესაც ნაყოფი მკვდარია, კეთდება:
დ) კვანძოვანი ამნიონი; ა) დეკაპიტაცია;
ე) ბუშტნამქერი. ბ) ევისცერაცია;
გ) სპონდილოტომია;
2124. ქვემოთ ჩამოთვლილი პლაცენტის ანომალიებიდან რომელია მშობიარობის დროს დ) ექსცერებრაცია;
სისხლდენით გართულების თვალსაზრისით მნიშვნელოვანი: ე) არც ერთი აღნიშნული.
ა) შემოქობილი პლაცენტა;
ბ) რკალისებური პლაცენტა; 2130. კლასიკური სამეანო მობრუნების პირობებია:
გ) დაფანჯრული პლაცენტა; ა) საშვილოსნოს ყელის სრული გახსნა;
დ) პლაცენტა დამატებითი წილით; ბ) მოძრავი ნაყოფი;
ე) არცერთი მათგანი. გ) მენჯის და თავის ზომების შესაბამისობა;
დ) ცოცხალი ნაყოფი;
2125. ჭიპლარის მიმაგრების რომელი სახის დროს შეიძლება განვითარდეს სისხლდენა ე) ყველა ჩამოთვლილი.
მშობიარობის დროს:
ა) ცენტრალური; 2131. კლასიკური მობრუნების ეტაპებია ყველა, გარდა ერთისა:
ბ) კიდიდან 4 სმ დაშორებით; ა) მშობიარის მოთავსება ვალხერის მდებარეობაში;
გ) კიდიდან 2 სმ დაშორებით; ბ) ხელის მტევნის შეტანა ჯერ საშოში, შემდეგ საშვილოსნოს ღრუში;
დ) ჭიპლარის გარსზე მიმაგრების დროს. გ) ფეხის მოძებნა;
დ) საკუთრივ მობრუნება;
2126. მიკროცეფალიის შემთხვევაში მშობიარობა უნდა დამთავრდეს: ე) ნაყოფის ექსტრაქცია ფეხზე.
ა) საკეისრო კვეთით;
ბ) კრანიოტომით; 2132. ნაყოფის ნაწევართგანლაგების ანომალიებს მიეკუთვნება ყველა, გარდა ერთისა:
გ) კონსერვატიულად; ა) ნაყოფის თავთან ერთად ხელის წინმდებარეობა;
დ) ნაყოფის ფეხზე მობრუნებით; ბ) ნაყოფის თავთან ერთად ფეხის წინმდებარეობა;
ე) არც ერთი აღნიშნული. გ) ნაყოფის მენჯთან ერთად ხელის წინმდებარეობა;
დ) გარდიგარდმო მდებარეობა.
2127. ნაყოფის გარდიგარდმო და ირიბი მდებარეობის მიზეზებია ყველა ჩამოთვლილი,
გარდა 2133. ნაყოფის ნაწევართგანლაგების ანომალიების მიზეზებია ყველა, გარდა ერთისა:
ა) საშვილოსნოს განვითარების ანომალიების; ა) ნაადრევი მშობიარობა;
ბ) ანატომიურად ვიწრო მენჯის; ბ) მრავალნაყოფიანი მშობიარობა;
გ) პლაცენტის წინამდებარეობის; გ) მრავალწყლიანობა;
დ) ნაყოფის შეშუპების; დ) გარდიგარდმო მდებარეობა;
ე) მრავალწყლიანობის და მრავალნაყოფიანობისა. ე) პლაცენტის ცენტრალური წინმდებარეობა.

201
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2134. ნაწევართგანლაგების ანომალიები გვხვდება:
ა) 2%-ში; 2140. ჰემორაგიული შოკის პათოგენეზში უპირატესი როლი ენიჭება:
ბ) 4%-ში; ა) ცირკულაციაში არსებული სისხლის მოცულობის შეუსაბამობას სისხლძარღვთა ქსელის
გ) 10%-ში; ტევადობასთან;
დ) 20%-ში; ბ) არტერიული სისხლის წნევის მაჩვენებელს;
ე) 0,5%-ში. გ) დიურეზის მაჩვენებელს;
დ) არცერთ მათგანს.
2135. თუ დრომდე მიტანილი ორსულობისას დადგენილია ნაყოფის ნაწევართგანლაგების
ანომალია, საჭიროა: 2141. მშობიარობის დროს მასიური სისხლის დანაკარგის გამო განვითარებული
ა) სასწრაფო საკეისრო კვეთა; ჰემორაგიული შოკის ინფუზიურ-ტრანსფუზიული თერაპიის უპირველესი ამოცანაა:
ბ) მშობიარობის კონსერვატიული წარმართვა; ა) ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია;
გ) ნაყოფის შინაგანი-გარეგანი მობრუნება; ბ) ერითროციტალური მასის გადასხმა;
დ) ნაყოფის გარეგანი მობრუნება ფეხზე; გ) სისხლის ნორმალური მოცულობის და მიკროცირკულაციის აღდგენა;
ე) ნაყოფის ექსტრაქცია ფეხზე; დ) ცილოვანი ბალანსის კორექცია;
ე) სისხლის შედედების უნარიანობის აწევა.
2136. ნაწევართგანლაგების ანომალიას ხშირად თან ერთვის:
ა) ორსულობის გვიანი გესტოზები; 2142. ჰემორაგიული შოკი ვითარდება როდესაც პაციენტი კარგავს:
ბ) ნაყოფის ინტრანატალური ჰიპოქსია; ა) სისხლის მოცულობის 25-30% (1300 მლ და ზემოთ);
გ) ჰიპერტონული კრიზი; ბ) 15% (900 მლ);
დ) ნაყოფის სიმახინჯეები; გ) 10%; დ). 5%;
ე) ჭიპლარის გამოვარდნა. დ) 40% და ზემოთ.

2137. თუ ნაწევართგანლაგების ანომალიას თან ერთვის ჭიპლარის გამოვარდნა, საჭიროა: 2143. ჰემორაგიული შოკის დროს უნდა განისაზღვროს ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) სამეანო მაშის ოპერაცია; ა) ცენტრალური ვენური წნევისა;
ბ) ვაკუუმ-ექსტრაქცია; ბ) 1 საათში გამოყოფილი შარდის რაოდენობის;
გ) ნაყოფის ექსტრაქცია; გ) სისხლის შემადედებელი სისტემის მდგომარეობის;
დ) მშობიარობის წარმართვა კონსერვატიულად; დ) სისხლის საერთო ანალიზის;
ე) საკეისრო კვეთა. ე) სისხლში ესტროგენების განსაზღვრისა.

2138. ჭიპლარის გამოვარდნა შეიძლება მოხდეს: 2144. რა წარმოადგენს ავადმყოფის ჰემორაგიული შოკიდან გამოსვლის ზუსტ კრიტერიუმს:
ა) როდესაც ნაყოფის წინამდებარე ნაწილი მენჯის შესავლის ზემოთაა; ა) სტაბილური არტერიული წნევა;
ბ) მრავალწყლიანობის დროს; ბ) ადექვატური დიურეზი;
გ) გარდიგარდმო მდებარეობის დროს; გ) პულსის ნორმალიზაცია;
დ) ჭიპლარის წინამდებარეობის დროს; დ) წყურვილის გრძნობის გაქრობა.
ე) ყველა ჩამოთვლილის შემთხვევაში.
2145. რომელი მედიკამენტი გამოიყენება ფილტვების შეშუპების სამკურნალოდ:
2139. თავით წინამდებარეობისას ჭიპლარის გამოვარდნის დროს საჭიროა: ა) დიმედროლი;
ა) ჭიპლარის შებრუნება; ბ) ამინაზინი;
ბ) სამეანო მობრუნება შინაგან-გარეგანი წესით; გ) ფენტანილი;
გ) ნაყოფის ექსტრაქცია; დ) კორგლიკონი.
დ) მშობიარობის კონსერვატიული წესით წარმართვა;
ე) საკეისრო კვეთა.

202
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2146. რომელი მეტალის იონების დაბალი დონე ახდენს ყველაზე ძლიერ ზემოქმედებას დ) მძიმე ტოქსიკოზები.
ნაწლავის პერისტალტიკაზე პოსტოპერაციულ პერიოდში
ა) კალციუმი; 2153. რა წარმოადგენს სამეანო მაშების ოპერაციის წარმოების ნაყოფისმხრივ ჩვენებას:
ბ) ნატრიუმი; ა) ნაყოფის მწვავე ჰიპოქსია;
გ) კალიუმი; ბ) ნაყოფის ქრონიკული ჰიპოქსია;
დ) მაგნიუმი. გ) ნაყოფის დღენაკლულობა;
დ) ჰიდროცეფალია.
2147. შორისის II ხარისხის ჩახევის დროს ზიანდება:
ა) შორისის კუნთები, ზერელე და ღრმა განივი კუნთები, მყესოვანი ცენტრი; 2154. რა პირობებში შეიძლება შესრულდეს ვაკუუმექსტრაქცია:
ბ) საშოს უკანა შესავალი, ლორწოვანი გარსი და კანი; ა) საშვილოსნოს ყელის გახსნა. 6-8 სმ-ზე მკვდარი ნაყოფი;
გ) შორისის შუა არე, საშოს შესავალი და სპინქტერი მთელია; ბ) კლინიკურად ვიწრო მენჯი. ნაყოფის ქრონიკული ჰიპოქსია;
დ) შორისის კუნთები, ანუსის სფინქტერი და ნაწლავის კედელი. გ) მთელი სანაყოფო გარსები, ეკლამფსია;
დ) სანაყოფო გარსების არარსებობა. თავით წინამდებარეობა, საშვილოსნოს ყელის სრული
2148. საშოს ან გარეთა სასქესო ორგანოების დაზიანებისას ძლიერია სისხლდენა, როდესაც გახსნა.
ზიანდება
ა) საშოს ქვედა მესამედი; 2155. რომელია მოსამშობიარებელი ოპერაცია:
ბ) სავნებოს არე; ა) სანაყოფო ბუშტის ხელოვნური გახევა;
გ) საშოს შუა მესამედი; ბ) საშვილოსნოს ყელის გაგანიერება სისხლიანი წესით
დ) საშოს ზედა მესამედი. გ) ვაკუუმექსტრაქცია;
დ) ეპიზიო ან პერინეოტომია.
2149. საშვილოსნოს არასრული გახევისას:
ა) საშვილოსნო მოგლეჯილია თაღიდან; 2156. ნაყოფის შინაგან-გარეგანი სამეანო მობრუნების ჩვენებას წარმოადგენს:
ბ) დაზიანებულია ლორწოვანი და კუნთოვანი შრეები; ა) ჩაჭედილი გარდიგარდმო მდებარეობა;
გ) დაზიანებულია ლორწოვანი, კუნთოვანი და სეროზული შრეები; ბ) ნაყოფის არასწორი მდებარეობა;
დ) დაზიანებულია ფალოპიუსის მილები. გ) საშვილოსნოს მოსალოდნელი გახევის ნიშნები;
დ) პლაცენტის ცენტრალური წინამდებარეობა.
2150. საშვილოსნოს გახევა, როგორც წესი, არ ხდება:
ა) მშობიარობის პროცესში; 2157. მენჯით წინამდებარეობის დროს ნაყოფის ექსტრაქციის ჩვენებაა:
ბ) პლაცენტის ხელით მოცილების დროს; ა) ჰიდროცეფალია;
გ) სამეანო მაშების გამოყენებისას; ბ) ორსულთა ჰიპერტონია და ნაყოფის ქრონიკული ჰიპოქსია;
დ) ვაკუუმექსტრაქციის დროს. გ) სამშობიარო ძალების სისუსტე, ნორმალურად მდებარე პლაცენტის ნაადრევი აცლა;
დ) ვიწრო მენჯი.
2151. საშვილოსნოს პირუკუ გადმობრუნებისას აწარმოებენ:
ა) საშვილოსნოს საშოსმხრივ ექსტირპაციას; 2158. რა წარმოადგენს ნაყოფის დამშლელი ოპერაციის წარმოების ჩვენებას:
ბ) საშვილოსნოს შებრუნებას; ა) ფუნქციურად ვიწრო მენჯი, მკვდარი ნაყოფი;
გ) ლაპარატომიას და საშვილოსნოს ექსტირპაციას; ბ) მშობიარობის სასწრაფოდ დამთავრების აუცილებლობა დედის სასიცოცხლო
დ) საშვილოსნოს სუპრავაგინალურ ამპუტაციას. ჩვენებებიდან გამომდინარე;
გ) თავის არასწორი მდებარეობა და ჩადგმა;
2152. სამშობიარო გზების ფისტულების განვითარებას იწვევს: დ) მენჯის მე-4 ხარისხის დავიწროვება.
ა) სასქესო ორგანოების ანთებითი დაავადებები;
ბ) სასქესო ორგანოების სიმსივნური წარმონაქმნები; 2159. რა წარმოადგენს დეკაპიტაციის ჩვენებას:
გ) ნაყოფის თავის ხანგრძლივი დგომა მენჯის ერთ სიბრტყეში; ა) მომდევნო თავის განთავისუფლების გაძნელება;

203
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) გიგანტი ნაყოფი; ბ) საშვილოსნოს მარცხენა კედლისაკენ;
გ) სამშობიარო მოქმედების II-დი მდგრადი სისუსტე; გ) გავისაკენ;
დ) ჩაჭედილი გარდიგარდმო მდებარეობა. დ) ბოქვენისაკენ.

2160. აბდომინალური საკეისრო კვეთის ოპერაციის აბსოლუტურ ჩვენებას წარმოადგენს: 2167. თხემით წინამდებარეობის დროს საფიქსაციო წერტილებია:
ა) II ხარისხის ვიწრო მენჯი; ა) დიდი ყიფლიბანდი და კეფქვეშა ფოსო;
ბ) კლინიკურად ვიწრო მენჯი; ბ) ცხვირის ძგიდე და კეფის ბორცვი;
გ) ენდომეტრიტი მშობიარობაში; გ) ყვრიმალის ძვალი და მცირე ყიფლიბანდი;
დ) დღენაკლული ნაყოფი. დ) ინისქვეშა ძვალი და ყიფლიბანდი.

2161. კლასიკური ეწოდება საკეისრო კვეთას, როდესაც საშვილოსნო იკვეთება: 2168. თხემoთ წინამდებარეობის დროს წამყვანი წერტილია:
ა) სიგრძითი განაკვეთით საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტში; ა) მცირე ყიფლიბანდი;
ბ) გარდიგარდმო განაკვეთით საშვილოსნოს ქვემო სეგმენტში; ბ) დიდი ყიფლიბანდი;
გ) გარდიგარდმო განაკვეთით საშვილოსნოს ფუძის არეში; გ) შუბლის ძვალი;
დ) სიგრძითი განაკვეთით მის წინა კედელზე. დ) ნიკაპი.

2162. რას ეწოდება რეინ-პოროს ოპერაცია? 2169. შუბლით წინამდებარეობის დროს საფიქსაციო წერტილია:
ა) საკეისრო კვეთა საშვილოსნოს ქვემო სეგმენტში გარდი-გარდმო განაკვეთით; ა) ზედა ყბა და კეფის ბორცვი;
ბ) საკეისრო კვეთა საშვილოსნოს ქვემო სეგმენტში სიგრძითი განაკვეთით; ბ) დიდი ყიფლიბანდი და კეფქვეშა ფოსო;
გ) საკეისრო კვეთა საშვილოსნოს შემდგომი ექსტირპაციით; გ) ინისქვეშა ძვალი და მცირე ყიფლიბანდი;
დ) კორპორალური საკეისრო კვეთა. დ) მცირე ყიფლიბანდი კეფქვეშა ფოსო.

2163. პლაცენტის ხელით მოცილებას ვაწარმოებთ: 2170. შუბლით წინამდებარეობის დროს თავი იბადება:
ა) სისხლდენის დროს მშობიარობის III პერიოდში; ა) მცირე ირიბი ზომით;
ბ) მძიმე ფორმის ნეფროპათიის დროს; ბ) ვერტიკალური ზომით;
გ) მშობიარობაში ენდომეტრიტის დროს; გ) დიდი ირიბი ზომით;
დ) პლაცენტარული უკმარისობის დროს. დ) საშუალო ირიბი ზომით.

2164. საშვილოსნოს ღრუს ხელით რევიზიას არ ვაწარმოებთ: 2171. პირისახით წინამდებარეობა გვხვდება მშობიარობისას:
ა) პლაცენტის დეფექტის დროს; ა) 10%-ში;
ბ) ნორმალურად მდებარე პლაცენტის ნაადრევი აცლის დროს; ბ) 1%-ში;
გ) ემბრიოტომიის შემდეგ; გ) 5%-ში;
დ) ნაყოფის გარეგან-შინაგანი მობრუნების შემდეგ. დ) 0,5%-ში.

2165. თავის გაშლითი წინამდებარეობის ჩამოყალიბებას ხელს უწყობს შემდეგი ფაქტორები: 2172. პირისახით წინამდებარეობის დროს წამყვანი წერტილებია:
ა) შეუთავსებლობა მენჯის მოცულობისა და თავის გარშემოწერილობას შორის; ა) დიდი ყიფლიბანდი;
ბ) სპინა ბიფიდა; ბ) მცირე ყიფლიბანდი;
გ) პრეეკლამფსია და ეკლამფსია; გ) გლაბელა;
დ) სამშობიარო მოქმედების ანომალიები. დ) ნიკაპი.

2166. თხემით წინამდებარეობის დროს ნაყოფის ზურგი და კეფა მიქცეულია 2173. პირისახით წინამდებარეობის დროს თავი იბადება
ა) საშვილოსნოს მარჯვენა კედლისაკენ; ა) დიდი ირიბი ზომით;

204
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ვერტიკალური ზომით;
გ) მცირე ირიბი ზომით;
დ) დიდი გარდიგარდმო ზომით.
2174. ნაყოფის თავის მაღალი პირდაპირი დგომის დროს ისრისებრი ნაკერი იმყოფება
ა) გამოსავლის სიბრტყის პირდაპირ ზომაში;
ბ) ფართო ნაწილის სიბრტყის პირდაპირ ზომაში;
გ) შესავლის სიბრტყის პირდაპირ ზომაში;
დ) ვიწრო ნაწილის პირდაპირ ზომაში.
2175. ნაყოფის თავის დაბალი გარდიგარდმო დგომის დროს ისრისებრი ნაკერი იმყოფება
ა) მცირე მენჯის ღრუს ვიწრო ნაწილის გარდიგარდმო ზომაში;
ბ) მენჯის შესავლის სიბრტყის გარდიგარდმო ზომაში;
გ) ფართო ნაწილის სიბრტყის გარდიგარდმო ზომაში;
დ) გამოსავლის სიბრტყის გარდიგარდმო ზომაში.
2176. უკანა ასინკლიტიზმის დროს:
ა) ისრისებრი ნაკერი გადახრილია ბოქვენის მხარეს;
ბ) ისრისებრი ნაკერი გადახრილია გავის მხარეს;
გ) ლამბდისებრი ნაკერი გადახრილია ბოქვენის მხარეს;
დ) შუბლის ნაკერი გადახრილია გავის ძვლის მხარეს.
2177. ასინკლიტური ჩადგმის დიაგნოზი ისმება მაშინ, როდესაც თავი იმყოფება:
ა) მცირე მენჯის შესავლის სიბრტყეში;
ბ) მცირე მენჯის ღრუს ფართო ნაწილის სიბრტყეში;
გ) მცირე მენჯის ღრუს ვიწრო ნაწილის სიბრტყეში;
დ) მცირე მენჯის ღრუს გამოსავლის სიბრტყეში.
2178. მშობიარობა ბუნებრივი გზით შეუძლებელია:
ა) წინა ასინკლიტიზმის დროს;
ბ) უკანა ასინკლიტიზმის დროს;
გ) რედერერის ტიპის ასინკლიტიზმის დროს;
დ) სინკლიტური ჩადგმის დროს.
2179. ასინკლიტური ჩადგმის მიზეზს წარმოადგენს:
ა) მენჯის ანომალიები;
ბ) მენჯითწინამდებარეობა;
გ) საშოს კედლების დაწევა;
დ) სუბსეროზული მიომატოზური კვანძის არსებობა.
2180. რას ეწოდება პლაცენტის სრული წინამდებარეობა?
ა) პათოლოგიურ პროცესს, რომლის დროსაც პლაცენტა მიმაგრებულია ქვედა სეგმენტში;
ბ) პათოლოგიურ პროცესს, რომლის დროსაც პლაცენტა მიმაგრებულია საშვილოსნოს
ფუძის წინა კედელზე;
გ) პათოლოგიურ პროცესს, რომლის დროსაც პლაცენტა მთლიანად ფარავს საშვილოსნოს
ყელის შიგნითა პირს;
დ) პათოლოგიურ პროცესს, რომლის დროსაც პლაცენტის ერთი ან რამდენიმე ლებანი
ისინჯება საშვილოსნოს ყელის შიგნითა პირის დონეზე;
ე) პათოლოგიურ პროცესს, რომლის დროსაც საშვილოსნოს ყელის შიგნითა პირის დონეზე
ისინჯება პლაცენტის კიდე.
2181. ძირითადად რაზეა დამოკიდებული სისხლდენის ინტენსივობა პლაცენტის
წინამდებარეობის დროს?
ა) სამშობიარო შეტევების ინტენსივობაზე;
ბ) საშვილოსნოს ყელის გახსნის ხარისხზე;
გ) პლაცენტის წინამდებარეობის ხარისხზე;
დ) ორსულობის ვადაზე;
ე) სისხლის შედედების სიჩქარეზე, თრომბების სიმკვრივეზე.
2182. მოცილებული პლაცენტის გამოძევების შეკავების ხელშემწყობი ფაქტორებიდან
მთავარია:
ა) საშვილოსნოს ყელის სპაზმი;
ბ) საშვილოსნოს კედლის პათოლოგიური ცვლილებები;
გ) მშობიარობის მესამე პერიოდის არასწორი მართვა;
დ) ნაადრევი მშობიარობა;
ე) მშობიარის გადაღლა.
2183. პლაცენტის პათოლოგიური მიმაგრების უშუალო მიზეზებია:
ა) საშვილოსნოს ლორწოვანი გარსის ანთებითი პროცესები;
ბ) ნაწიბურები საკეისრო კვეთის ან მიომექტომიის შემდეგ;
გ) ქორიონის პროტეოლიზური უნარის ამაღლება და ტროფობლასტის ბიოქიმიური
აქტივობისადმი საშვილოსნოს დეციდუალური გარსის წინააღმდეგობის დაქვეითება;
დ) პლაცენტის მიმაგრება ქვედა სეგმენტში დიდი ნაყოფის გამო;
ე) საშვილოსნოს განვითარების მანკები.
2184. პლაცენტის პათოლოგიურ მიმაგრებაზე ეჭვის დროს სისხლდენის შესაჩერებლად
პირველ რიგში საჭიროა:
ა) შესაკუმში საშუალებების შეყვანა კუნთებში;
ბ) საშვილოსნოს გარეგანი მასაჟი და ყინულის პარკი;
გ) საშვილოსნოს ღრუში ხელით შესვლა;
დ) საშვილოსნოს ამპუტაცია;
ე) საშვილოსნოს გამოფხეკა.
205
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2185. პლაცენტის პათოლოგიური მიმაგრების ფორმებიდან განსაკუთრებული სიმძიმით 2190. ორსულობის რომელი ვადა ითვლება ნაადრევ მშობიარობად:
გამოირჩევა; ა) 28 კვირიდან - 37 კვირამდე;
ა) პლაცენტის ნაწილობრივი მჭიდრო მიმაგრება; ბ) 28 კვირიდან - 38 კვირამდე;
ბ) პლაცენტის სრული მჭიდრო მიმაგრება; გ) 22 კვირიდან - 37 კვირამდე;
გ) პლაცენტის სრული შეზრდა; დ) 20 კვირიდან - 37 კვირამდე;
დ) პლაცენტის ნაწილობრივი შეზრდა; ე) 29 კვირიდან - 37 კვირამდე.
ე) პლაცენტის მიმაგრება დამატებით რქაში.
2191. როგორია ექიმის ტაქტიკა ნაადრევი მშობიარობის დაწყების დროს?
2186. ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლისას რაზეა დამოკიდებული ა) სანაყოფო სითხის ნაადრევი დაღვრის პროფილაქტიკა;
თერაპიის მეთოდის შერჩევა: ბ) დინამიური დაკვირვება ნაყოფის გულისცემაზე და ნაყოფის ინტრანატალური ჰიპოქსიის
ა) ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლის განვითარებაზე ორსულობის მკურნალობა;
დროს; გ) მშობიარობის II პერიოდში ნაყოფის ტრავმის თავიდან ასაცილებლად გაკეთდეს პერინეო
ბ) ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლის წარმოშობაზე მშობიარობის ან ეპიზეოტომია და პუდენდალურიანესთეზია[T2];
დროს; დ) მშობიარობის II პერიოდში სისხლდენის პროფილაქტიკა;
გ) პლაცენტის აცლის ხარისხზე; ე) ჩატარდეს ზემოთ აღნიშნული მკურნალობა.
დ) ქალის ზოგად მდგომარეობაზე;
ე) ნაყოფის გულისცემის შეცვლაზე. 2192. როგორ ვუმკურნალოთ მდგრად სამშობიარო სისუსტეს მშობიარობის პირველ
პერიოდში?
2187. როგორი უნდა იყოს ექიმის ტაქტიკა სტაციონარში სისხლდენის დაწყებისას პლაცენტის ა) მშობიარობა დამთავრდეს საკეისრო კვეთით;
წინამდებარეობაზე ეჭვის შემთხვევაში? ბ) ჩატარდეს ნაყოფის ჰიპოქსიის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
ა) ჰემოტრანსფუზია; გ) ნაწარმოები იქნეს ნაყოფის დამშლელი ოპერაცია;
ბ) სანაყოფე ბუშტის გახევა; დ) დაეწყოს აღმავალი ინფექციის პროფილაქტიკა.
გ) საოპერაციოს მზადყოფნის პირობებში გასინჯვა საშოსმხრივ და სარკეებში;
დ) თავ-კანის მაშის დადება; 2193. საშვილოსნოს დისფუნქციური სისხლდენა ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ე) ნაყოფის ჰიპოქსიის პროფილაქტიკა. ა) ანოვულატორული ციკლის დროს;
ბ) ოვულატორული ციკლის დროს;
2188. დიდი ნაყოფის დიაგნოსტიკაზე მიუთითებს ყველა, გარდა: გ) ფოლიკულური ფაზის დარღვევისას;
ა) 100 სმ-ზე მეტი მუცლის გარშემოწერილობა ჭიპის დონეზე და საშვილოსნოს ფუძის დ) ლუთეინური ფაზის დარღვევისას.
სიმაღლე ბოქვენიდან 40 და მეტ სმ-ზე;
ბ) ნაყოფის თავის პირდაპირი ზომა გარეგანი გასინჯვით აღემატება- 12 სმ-ს; 2194. საშვილოსნოს დისფუნქციური სისხლდენის ყველაზე ხშირი მიზეზია:
გ) ნაყოფის თავის მენჯის შესავლის ზემოთ დგომა მენჯის ნორმალური ზომების და ა) ენდოკრინული დარღვევები;
სანაყოფე სითხის დაღვრის მიუხედავად; ბ) საშვილოსნოს ენდომეტრიუმის ფონური დაავადებები;
დ) ნაყოფის თავის ნაკერების სივიწროვე. გ) საშვილოსნოს მიომა;
დ) საშვილოსნოს ყელის ფონური დაავადებები;
2189. დიდი ნაყოფის დროს მშობიარობა უნდა წარიმართოს კონსერვატიულად; თუ ნაყოფის
თავსა და მენჯს შორის შეუსაბამობაა - ჩამოყალიბდა ფუნქციურად ვიწრო მენჯის სურათი, 2195. ენდომეტრიოზი და ორსულობის პროგნოზი:
საჭიროა გაკეთდეს: ა) ენდომეტრიოზზე ძალიან დადებითად მოქმედებს ორსულობა;
ა) ნაყოფის დამშლელი ოპერაცია; ბ) ორსულობა უკუნაჩვენებია;
ბ) საკეისრო კვეთა; გ) ნაჩვენებია ორსულობის შეწყვეტა I სემესტრში;
გ) ნაყოფის მობრუნება შინაგან-გარეგანი წესით; დ) ნაჩვენებია ორსულობის შეწყვეტა II სემესტრში.
დ) ფეტოპლაცენტარული სისხლის მიმოქცევის კორექცია.
2196. ენდომეტრიოზის დროს საშვილოსნოს ენდომეტრიუმის ქსოვილი:

206
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ფუნქციონირებს;
ბ) დაკარგული აქვს ფუნქციონირება; 2202. რა მიეკუთვნება საშვილოსნოს ყელის კიბოს წინამორბედ პათოლოგიებს?
გ) ადგილი აქვს ატროფიას; ა) საშვილოსნოს ყელის პოლიპი;
დ) ენდომეტრიუმი არ განიცდის ცვლილებებს. ბ) დისპლაზიები;
გ) ლეიკოპლაკიები;
2197. ორსულობა და მიომა, რომელი გამოკვლევაა საჭირო მიომატოზური კვანძის დ) ერითროპლაკიები;
მდგომარეობის დასდგენად: ე) ბრტყელი კონდილომები.
ა) ულტრაბგერითი გამოკვლევა;
ბ) ამნიოცენტეზი; 2203. საშვილოსნოს ტანის კიბოს პათოგენეზური ვარიანტებია ყველა ერთის გარდა:
გ) სპლენოგრაფია; ა) ჰიპერესტროგენემია;
დ) ლაპარასკოპია; ბ) ცხიმოვანი და ნახშირწყლების ცვლის მოშლა;
ე) რადიოიზოტოპური გამოკვლევა. გ) ენდოკრინულ-ნივთიერებათა მოშლა;
დ) ცილოვანი ცვლის მოშლა.
2198. ორსულობის ადრეულ პერიოდში რატომ არის აუცილებელი ნაცხის ციტოლოგიური
გამოკვლევა პაპანიკოლაუს მეთოდით: 2204. საშვილოსნოს ენდომეტრიუმის კიბოს წინამორბედი დაავადებებია:
ა) საშვილოსნოს ყელის ეროზიის დასადგენად; ა) ჯირკვლოვანი ჰიპერპლაზია;
ბ) საშვილოსნოს ყელის ინვაზიური კიბოს დასდგენად; ბ) ენდომეტრიული პოლიპები;
გ) ბაქტერიული ფლორის დასადგენად; გ) ატიპიური ჰიპერპლაზია;
დ) ორსულობის მიმდინარეობის დასადგენად; დ) ადენოკარცინომა.
ე) საშვილოსნოს ყელის ფონური და კიბოს წინამორბედი პროცესების დასადგენად.
2205. საშვილოსნოს ტანის კიბოს I სტადია - რას ნიშნავს?
2199. საშვილოსნოს ყელის კიბო (ინ სიტუ)-ს დროს ორსულობის I ტრიმესტრში უნდა ა) სიმსივნური პროცესი მოიცავს მარტო საშვილოსნოს ტანს;
გაკეთდეს: ბ) სიმსივნე აზიანებს ტანს და ყელის-არხის;
ა) საშვილოსნოს ყელის კონიზაცია; გ) სიმსივნე აზიანებს საშვილოსნოს ტანს და გავრცელებულია მცირე მენჯში;
ბ) ორსულობის შეწყვეტა და კონიზაცია 6-8 კვირის შემდეგ; დ) სიმსივნე აზიანებს ტანს და მცირე მენჯის ღრუს ორგანოებს და მის გარეთ.
გ) ორსულობის პროლონგირება და მშობიარობის შემდეგ ონკოლოგიური გამოკვლევა;
დ) ორსულობის პროლონგირება და ციტოლოგიური გამოკვლევები; 2206. საშვილოსნოს ტანის კიბოს ჰისტოლოგიური ფორმებია:
ე) ორსულობის პროლონგირება და მშობიარობის შემდეგ 6-8 კვირიდან გამოკვლევები. ა) ჯირკვლოვანი კიბო;
ბ) ბრტყელუჯრედოვანი კიბო;
2200. თუ პაპანიკოლაუს სინჯი არის დადებითი III ხარისხის - საშვილოსნოს ყელის გ) გარქოვანებული ბრტყელუჯრედოვანი კიბო;
პათოლოგიის დროს, რა არის შემდეგი გამოკვლევა: დ) მეზოდერმოიდული კიბო.
ა) 1 წელიწადში განმეორებითი სინჯის ჩატარება;
ბ) სინჯის განმეორება; 2207. ყველაზე ხშირი საკვერცხის კიბოს მორფოლოგიური ფორმებია:
გ) კოლპოსკოპია და პირდაპირი ბიოფსია; ა) ეპითელური;
დ) ყელის კონიზაცია. ბ) ემბრიონალური უჯრედები;
გ) არასპეციფიური;
2201. არანამშობიარებ ქალებში საშვილოსნოს ყელის ცილინდრული ეპითელიუმის ექტოპია დ) მეტასტაზური;
ითვლება ე) გრანულოზო-თეკაუჯრედოვანი.
ა) ფიზიოლოგიურ მდგომარეობად და არ საჭიროებს სპეციალურ მკურნალობას;
ბ) საჭიროებს სპეციფიურ მკურნალობას; 2208. საკვერცხის კიბოს პროფილაქტიკა გულისხმობს:
გ) არც ერთი არ არის სწორი; ა) პერიოდული გამოკვლევა მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების 6 თვეში ერთხელ;
დ) საჭიროებს არასფეციფიურ მკურნალობას. ბ) საშვილოსნოს ყელის ციტოლოგიური გამოკვლევები;

207
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) საშვილოსნოს ღრუს გამოფხეკა-ჰისტოლოგიური შესწავლა; ა) მენჯის ფუძის კუნთების ტეტანურ შეკუმშვას;
დ) ულტრაბგერითი, კომპიუტერული გამოკვლევები ერთ ჯერადად. ბ) საშოს ანთებას;
გ) საშოს კედლების დაწევას;
2209. საკვერცხის კიბო I-ა სტადია არის: დ) საშოს ნაწიბუროვან გადაგვარებას.
ა) საკვერცხის კაფსულა და ზედაპირი არ არის დაზიანებული;
ბ) სიმსივნე გავრცელებულია მცირე მენჯის ღრუში; 2216. რას ეწოდება სალპინგოოოფორიტი:
გ) სიმსივნე გადადის საშვილოსნოზე; ა) ფალოპიუსის მილის ანთებას;
დ) მეტასტაზირებულია დიდი ბადექონი. ბ) დანამატების ანთებას;
გ) საკვერცხეების ანთებას;
2210. საკვერცხის კიბოს III სტადია არის: დ) საშვილოსნოს ლორწოვანი გარსის ანთებას.
ა) დაზიანებულია ერთი ან ორივე საკვერცხე, მუცლის ღრუში მეტასტაზები, მეტასტაზები დიდ
ბადექონში; 2217. ტრიქომონიაზის სამკურნალოდ გამოიყენება
ბ) მეტასტაზები ფილტვში; ა) პენიცილინი;
გ) მეტასტაზები ძვლებში; ბ) ცეფამიზინი;
დ) მეტასტაზები დიაფრაგმის ფურცლებზე. გ) მეტრონიდაზოლი;
დ) ბისეპტოლი.
2211. საკვერცხის კიბოს ქირურგიული მეთოდებიდან "რადიკალურია":
ა) საშვილოსნოს სუპრავაგინალური ამპუტაცია დანამატებთან ერთად, დიდი ბადექონის 2218. მწვავე გონორეად ითვლება პროცესი რომელიც გრძელდება არა უმეტეს:
რეზექცია; ა) 2 კვირისა;
ბ) დანამატების ამოკვეთა; ბ) 4 კვირისა;
გ) ექსიტირპაცია დანამატებთან ერთად; გ) 1 კვირისა;
დ) დიდი ბადექონის რეზექცია. დ) 8 კვირისა.

2212. არასპეციფიური ანთებითი დაავადებების გამომწვევია: 2219. რომელი კანდიდოზური ანთებითი პროცესი გვხვდება ყველაზე იშვიათად:
ა) სტრეპტოკოკი; ა) კანდიდოზური ენდომეტრიტი;
ბ) გონოკოკი; ბ) კანდიდოზური ენდოცერვიციტი;
გ) ტრიქომონა; გ) კანდიდოზური ვულვიტი;
დ) ქლამიდიები. დ) კანდიდოზური სალპინგოოოფორიტი.

2213. ქალის სასქესო ორგანოების სპეციფიურ ანთებითი დაავადების გამომწვევია: 2220. რა არის წვეტიანი კონდილომების გამომწვევი აგენტი:
ა) გონოკოკი; ა) მკრთალი სპიროქეტა;
ბ) ნაწლავის ჩხირი; ბ) სტრეპტო და სტაფილოკოკები;
გ) სტაფილოკოკი; გ) ფილტრირებადი ვირუსი;
დ) სტრეპტოკოკი. დ) ნაწლავის ჩხირი.

2214. ვულვიტი ეწოდება: 2221. რომელ ორგანოებში გვხვდება ყველაზე ხშირად გენიტალური ტუბერკულოზი?
ა) საშოს ანთებას; ა) ფალოპიუსის მილებში;
ბ) გარეთა სასქესო ორგანოების ანთებას; ბ) საშვილოსნოში;
გ) საშვილოსნოს ყელის ანთებას; გ) საკვერცხეებში;
დ) საშვილოსნოს ანთებას. დ) საშოში.

2215. რას ეწოდება ვაგინიზმი: 2222. ქალის უნაყოფობა გვხვდება:

208
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) 10%-ში; 2229. ქალის სასქესო ორგანოების განვითარების მანკები გვხვდება:
ბ) 25%-ში; ა) 0,9%;
გ) 50%-ში; ბ) 2,5%;
დ) 70%-ში. გ) 5%;
დ) 10%.
2223. უნაყოფობის გამომწვევ მიზეზებთაგან ყველაზე ხშირია:
ა) ენდოკრინული მიზეზები; 2230. ორგანოს აპლაზია ეწოდება:
ბ) ფალოპიუსის მილის პათოლოგიები; ა) ორგანოს არ არსებობას;
გ) სიმსივნეები; ბ) ორგანოს ნაწილის არ არსებობას;
დ) იმუნოლოგიური ფაქტორები. გ) ორგანოს განვითარებას არაშესაბამის ადგილზე;
დ) ორგანოს სიმრავლეს.
2224. მილისმიერი უნაყოფობის დიაგნოზი ისმება:
ა) კოლპოსკოპიით; 2231. საშოს აგენეზია ეწოდება:
ბ) ბიმანუალური პალპაციით; ა) საშოს განუვითარებლობას;
გ) ჰისტეროსალპინგოგრაფიით; ბ) საშოს ნაწილის არ არსებობას;
დ) კოლპოციტოლოგიით. გ) საშოს არ არსებობას;
დ) საშოს ნაწილობრივ ან სრულ შეხორცებას.
2225. ანოვულატორული მენსტრუალური ციკლის დიაგნოზი შეიძლება დაისვას:
ა) ბაზალური ტემპერატურის გაზომვით; 2232. გეგმიური გინეკოლოგიური ოპერაცია შეიძლება დაინიშნოს:
ბ) ბიმანუალური პალპაციით; ა) მენსტრუაციამდე 2 დღით ადრე;
გ) რეტრო-ვაგინალური პალპაციით; ბ) მენსტრუაციის დროს;
დ) კოლპოსკოპიით. გ) მენსტრუაციიდან 2 დღის შემდეგ;
დ) ნებისმიერ დროს.
2226. განაყოფიერებისათვის 1 მლ სპერმაში უნდა იყოს მინიმუმ:
ა) 10 მილ.სპერმატოზოიდი; 2233. რა წარმოადგენს საშვილოსნოს ყელის სოლისებური ამპუტაციის ჩვენებას:
ბ) 20 მილ.სპერმატოზოიდი; ა) საშვილოსნოს ყელის მიომა;
გ) 40 მილ.სპერმატოზოიდი; ბ) საშვილოსნოს ყელის ექტროპიონი;
დ) 50 მილ. სპერმატოზოიდი. გ) საშვილოსნოს ყელის ეროზია;
დ) ენდოცერვიციტი.
2227. როგორია განაყოფიერებისათვის აუცილებელი ნორმალური სპერმატოზოიდების
პროცენტული შემცველობა ეაკულატში: 2234. საკვერცხის დემედულაციას აწარმოებენ:
ა) 10%; ა) საკვერცხის კისტომის დროს;
ბ) 25%; ბ) შტეინ-ლევენტალის სინდრომის დროს;
გ) 50%; გ) საკვერცხის ფიბრომის დროს;
დ) 70%. დ) საკვერცხის აპოპლექსიის დროს.

2228. რა წარმოადგენს ქალის აბსოლუტური უნაყოფობის მიზეზს: 2235. რას ეწოდება საშვილოსნოს ექსტირპაცია:
ა) საშვილოსნოს მიომა; ა) საშვილოსნოს ამოკვეთას ყელის შიგნითა პირის დონეზე;
ბ) მილების არ არსებობა; ბ) საშვილოსნოს ამოკვეთას ყელთან ერთად;
გ) შერიშევსკი-ტერნერის სინდრომი; გ) საშვილოსნოს ტანის ამოკვეთას დანამატებთან ერთად;
დ) საშოს ტიხარი. დ) საშვილოსნოს მდებარეობის გამასწორებელ ოპერაციას.

209
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2236. რა ინსტრუმენტით აწარმოებენ საშვილოსნოს ღრუს გამოფხეკას:
ა) აბორტცანგი; 2242. რომელი პათოლოგიური პროცესი წარმოადგენს ქალის სასქესო ორგანოების
ბ) კიურეტი; ტუბერკულოზის დროს მნიშვნელოვან გართულებას:
გ) ჰეგარის ჩხირი; ა) მასიური შეხორცებები;
დ) ტყვიის მაშა. ბ) მენსტრუალური ციკლის მოშლა;
გ) უნაყოფობა;
2237. საკვერცხის სიმსივნის ფეხზე შემოგრეხას 360 გრადუსით ახასიათებს შემდეგი დ) პიომეტრია;
სიმპტომები: ე) სწორნაწლავ-შარდბუშტ-კვერცხსავლის ფისტულა.
ა) ყრუ მღრნელი ტკივილი სიმსივნის არეში;
ბ) ზეწოლის შეგრძნება სწორ ნაწლავზე; 2243. ქალის სასქესო ორგანოების ტუბერკულოზის დროს ყველაზე ხშირად ზიანდება:
გ) არტერიული ჰიპერტენზია; ა) ვულვა, საშო;
დ) ძლიერი ტკივილი გონების დაკარგვით. ბ) საშვილოსნოს ტანი;
გ) კვერცხსავალი მილები;
2238. ქვემოთ ჩამოთვლილი სპეციალური გინეკოლოგიური გამოკვლევის მეთოდებიდან დ) საკვერცხეები.
რომელი არ მიეკუთვნება გინეკოლოგიური გამოკვლევის მეთოდებს:
ა) ხრობაკის სინჯი, პერტუბაცია, ჰიდროტუბაცია; 2244. ქალის სასქესო ორგანოების მეორეული ტუბერკულოზის გავრცელება ხდება:
ბ) ულტრაბგერითი; ა) აირწვეთოვანი გზით;
გ) რექტორომანოსკოპია; ბ) ლიმფოგენური და ჰემატოგენური გზით;
დ) საშვილოსნოს ყელის ბიოფსია, საშვილოსნოს ასპირატის ბიოფსია; გ) მეზობელ ორგანოებზე უშუალო კონტაქტით;
ე) ონკოციტოლოგიური მეთოდი-პრეპარატ-ანაბეჭდი პაპანიკოლაუსის მეთოდით. დ) ენტერალური გზით დასნებოვნება ტუბერკულოზით დასნებოვნებული რძით;
ე) აღმავალი გზით.
2239. ორსულობისას ჰეგარის ნიშანი შემდეგია:
ა) მკერდის მგრძნობელობის მომატება გასინჯვისას; 2245. რომელი პათოლოგიური პროცესი წარმოადგენს ქალის სასქესო ორგანოების
ბ) საშვილოსნოს ყელის ლორწოს გასქელება; ტუბერკულოზის დროს მნიშვნელოვან გართულებას:
გ) საშვილოსნოს ყელის დარბილება; ა) მასიური შეხორცებები;
დ) ნაყოფის მოძრაობის შეგრძნება. ბ) მენსტრუალური ციკლის მოშლა;
გ) უნაყოფობა;
2240. გენიტალური კონდილომების სამკურნალოდ გამოიყენება შემდეგი მეთოდები და დ) პიომეტრია;
საშუალებანი, გარდა ერთისა: ე) სწორნაწლავ-შარდბუშტ-კვერცხსავლის ფისტულა.
ა) ქიმიური დესტრუქციის მეთოდი;
ბ) კრიოთერაპია, ელექტროკოაგულაცია, ელექრტოკაუტერიზაცია; 2246. სასქესო ორგანოების ტუბერკულოზის დროს ოპერაციულ მკურნალობას მიმართავენ:
გ) ლაზერით ვაპორიზაცია; ა) მუცლის ღრუში შეხორცებების დროს;
დ) მალამო 5 - ფტორურაცილი, ინტერფერონი; ბ) მილიარული ტუბერკულოზის დიდი ზომის ხორკლების არსებობის დროს;
ე) ჰორმონული მკურნალობა. გ) სეფსისური პროცესის დროს;
დ) ტუბერკულოზური პიოსალპინქსით გამოწვეული პერიტონიტის დროს.
2241. შიდსის ვირუსით გამოწვეული დაავადება ვითარდება ნელ-ნელა ორი-ოთხი თვიდან 5-
6 წლამდე, ამ პერიოდში ავადმყოფს შეიძლება ჰქონდეს ერთად-ერთი კლინიკური 2247. ახალშობილებში ტუბერკულოზით დაავადებული დედისაგან დაავადების რისკ-
სიმპტომი; დაასახელეთ ეს სიმპტომი: ფაქტორად ითვლება:
ა) მაღალი ტემპერატურა, ფილტვების ანთების მოვლენები; ა) აირწვეთოვანი გზა;
ბ) კუჭ-ნაწლავის ხანგრძლივი აშლილობა, წონაში დაკლება; ბ) ლიმფოგენური;
გ) სხვადასხვა სახის გამონაყარი კანზე (ლაქები, სიმსივნური კვანძები).; გ) ჰემატოგენური;
დ) გადიდებული ლიმფური ჯირკვალები. დ) ძუძუთი კვება.

210
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ბ) ჰოსტმენოპაუზური სისხლდენისა;
2248. ქალის სასქესო ორგანოების ტუბერკულოზის დიაგნოზის დადგენაში ძირითადია: გ) საშვილოსნოსგარე ორსულობაზე ეჭვის მიტანისა;
ა) რენტგენოლოგიუტი კვლევა; დ) უნაყოფობისა.
ბ) ანამნეზი;
გ) კლინიკური მიმდინარეობა; 2254. გინეკოლოგიაში მორფოლოგიური მეთოდების გამოყენების დროს, დიაგნოსტიკური
დ) მანტუს კანის სინჯი; შეცდომების შესაძლო მიზეზი შეიძლება იყოს:
ე) საშვილოსნოს გამონაფხეკის მიკრომორფოლოგიური შესწავლა, გამონადენის ა) გამოსაკვლევი მასალის არასრულფასოვნება (ქსოვილი აღებულია დაუზიანებელი
ლაბორატორიული გამოკვლევა. კერიდან ან პრეპარატი არასწორადაა შენახული);
ბ) კლინიკური შედეგების უზუსტობა და არასრულობა;
2249. ქალის სასქესო ორგანოების ტუბერკულოზის დამახასიათებელი ძირითადი კლინიკური გ) სპეციალისტის მომზადების დაბალი ხარისხი;
სიმპტომებია: დ) ერთი და იგივე პათოლოგიური პროცესის ერთიანი კლინიკო-პათანატომიური ტაქტიკის
ა) ტემპერატურის აწევა; არსებობა;
ბ) ლიმფური ჯირკვლების რეაქცია; ე) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) მადის დაქვეითება და წონის დაკარგვა;
დ) ოფლიანობა, საერთო სისუსტე; 2255. უნაყოფობის დროს ჰისტეროსალპინგოგრაფია უმჯობესია ჩატარდეს:
ე) ლორწოვან-ჩირქოვანი, ხაჭოსებრი თეთრად შლა. ა) მენსტრუალური ციკლის მე-7 - მე-8 დღეს;
ბ) მენსტრუალური ციკლის მე-9 - მე-12 დღეს;
2250. გარეთა სასქესო ორგანოების ტუბერკულოზისათვის დამახასიათებელია შემდეგი გ) მენსტრუალური ციკლის მე-13 - მე-15 დღეს;
ძირითადი ნიშანი: დ) მენსტრუალური ციკლის მე-16 - მე-20 დღეს;
ა) ჰიპერემია, შეშუპება; ე) მენსტრუალური ციკლის 21-ე - 25-ე დღეს.
ბ) ქავილი;
გ) წყლულები ჩაღრმავებული კიდეებით, ირგვლივ მცირე ზომის კვანძებით; 2256. პლაცენტის ძირითად ფუნქციებს წარმოადგენს:
დ) ტკივილი. ა) სუნთქვითი;
ბ) საჭმლის მომნელებელი;
2251. ტრანსაბდომინალური ექოგრაფიით სანაყოფე კვერცხის აღმოჩენის უმცირესი ვადა გ) გამომყოფი;
ჩასახვის მომენტიდან არის: დ) ჰორმონალური;
ა) 1კვირა; ე) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) 2კვირა;
გ) 3 კვირა; 2257. ემბრიოგენეზი მთავრდება:
დ) 4 კვირა; ა) ნაყოფის განვითარების მე-4 კვირას;
ე) 5 კვირა. ბ) ნაყოფის განვითარების მე-6 კვირას;
გ) ნაყოფის განვითარების მე-8 კვირას;
2252. ორსულობის უმცირესი ვადა, რომლის დროსაც ულტრაბგერის გამოკვლევის შედეგად დ) ნაყოფის განვითარების მე-10 კვირას;
ცარიელი სანაყოფე კვერცხი ზუსტად მიუთითებს ანემბრიონის არსებობაზე, არის: ე) ნაყოფის განვითარების მე-12 კვირას.
ა) 2კვირა;
ბ) 4კვირა; 2258. ნაყოფის სიგრძე 16 სმ შეეფარდება:
გ) 6 კვირა; ა) 3 თვის ორსულობის ვადას;
დ) 8 კვირა; ბ) 4 თვის ორსულობის ვადას;
ე) 10 კვირა. გ) 5 თვის ორსულობის ვადას;
დ) 6 თვის ორსულობის ვადას;
2253. ჰისტეროსკოპიის ჩვენებებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა: ე) 7 თვის ორსულობის ვადას.
ა) საშვილოსნოს დისფუნქციური სისხლდენისა;

211
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2259. ნაყოფის სიგრძე 25 სმ შეეფარდება: 2265. თუ მშობიარობიდან 6 თვის შემდეგ ქალს სისხლში ანტირეზუს-ანტისხეულები არ
ა) 3 თვის ორსულობის ვადას; აღმოაჩნდება, სპეციფიკური პროფილაქტიკა ეფექტურად ჩაითვლება;
ბ) 4 თვის ორსულობის ვადას; ა) არა;
გ) 5 თვის ორსულობის ვადას; ბ) კი;
დ) 6 თვის ორსულობის ვადას; გ) დამოკიდებულია გართულებებზე;
ე) 7 თვის ორსულობის ვადას. დ) დამოკიდებულია მშობიარობის პარიტეტზე.

2260. დაწყებული 24-ე კვირიდან, ნაყოფის სიგრძე გამოითვლება ორსულობის თვის 2266. აპგარის სქემის მიხედვით მსუბუქი ხარისხის ასფიქსიას მიეკუთვნება:
რიცხვის გადამრავლებით: ა) 8 ბალი;
ა) 5-ზე; ბ) 6-7 ბალი;
ბ) 4-ზე; გ) 5 ბალი;
გ) 3-ზე; დ) 4 და ნაკლები ბალი;
დ) 2-ზე;
2267. ნამდვილი კონიუგატის ზომის 10 სმ-მდე შემცირებისას მენჯის დავიწროვების ხარისხი
2261. ნორმალური ორსულობისას ჰემოსტაზის სისტემაში შეიმჩნევა შემდეგი ცვლილებები: იქნება:
ა) ჰიპერკოაგულაცია; ა) I;
ბ) ჰიპოკოაგულაცია; ბ) II;
გ) მოხმარების კოაგულოპათია; გ) III;
დ) მხოლოდ სისხლძარღვოვან-თრომბოციტარული რგოლის აქტივიზაცია; დ) IV.
ე) მხოლოდ პლაზმური რგოლის აქტივაცია;
2268. მენჯის დავიწროვების რომელი ხარისხი იქნება, თუ ნამდვილი კონიუგატის ზომა 8,5
2262. ორსულობის 28-ე კვირაზე ნაყოფის სხეულის წონა შემდეგია: სმ-ია:
ა) 500გრ; ა) I;
ბ) 800გრ; ბ) II;
გ) 1000 გრ; გ) III;
დ) 1400 გრ; დ) IV.
ე) 1800 გრ.
2269. დროული ნაყოფის შუბლით წინამდებარეობის დროს მშობიარობა ტარდება:
2263. მშობიარობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა პირველი მშობიარისთვის არის: ა) ნაყოფის თავზე ვაკუუმ ექსტრაქციით;
ა) 2-4 სთ; ბ) ატიპიური სამეანო მაშების გამოყენებით;
ბ) 5-7 სთ; გ) საკეისრო კვეთის გზით;
გ) 8-10 სთ; დ) ოქსიტოცინით ან პროსტაგლანდინებით სტიმულაციით;
დ) 12-14 სთ; ე) საშვილოსნოს ყელისა და შორისის გაკვეთით.
ე) 10-12 სთ.
2270. დროული ნაყოფის შუბლით წინამდებარეობის დროს, მშობიარობა ბუნებრივი
2264. ორსულობის ბოლოს სანაყოფე წყლების საშუალო მოცულობა, როგორც წესი, სამშობიარო გზების გავლით:
შეადგენს: ა) შესაძლებელია;
ა) 100 მლ; ბ) არ არის შესაძლებელი;
ბ) 500 მლ; გ) მოითხოვს ინდივიდუალურ მიდგომას;
გ) 1000 მლ; დ) დამოკიდებულია ნაყოფის წონაზე.
დ) 2000 მლ.

212
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2271. საშოსმხრივი გამოკვლევისას მენჯის წამყვან ღერძზე იმყოფება შუბლი, შუბლის დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი;
ნაკერით, რომლის ერთ მხარეზე ისინჯება ცხვირის ფუძე და წარბები, მეორეზე დიდი ე) ჩამოთვლილიდან არც ერთი.
ყიფლიბანდის წინა კუთხე. რომელ წინამდებარეობას აქვს ამ დროს ადგილი?
ა) კეფით წინამდებარეობას; 2277. ნაყოფის დიდი ზომების განმაპირობებელ ძირითად ფაქტორებს მიეკუთვნება;
ბ) თავით წინამდებარეობას; ა) შაქრიანი დიაბეტი;
გ) შუბლით წინამდებარეობას; ბ) გვიანი გესტოზი;
დ) სახით წინამდებარეობას. გ) არტერიული ჰიპერტონია;
დ) რეზუს-სენსიბილიზაცია;
2272. მშობიარობის რომელი ბიომექანიზმის დროს გადის ნაყოფის თავი მცირე მენჯის ღრუს ე) ორსულის გვიანი ასაკი.
თავისი ვერტიკალური ზომით?
ა) კეფით წინამდებარეობის წინა სახე; 2278. ქალები გულის უკმარისობის დროს უნდა იმყოფებოდნენ:
ბ) კეფით წინამდებარეობის უკანა სახე; ა) ჰორიზონტალურ მდგმარეობაში;
გ) თხემით წინამდებარეობა; ბ) მდგომარეობაში წამოწეული ფეხებით;
დ) შუბლით წინამდებარეობა; გ) ნახევრად მჯდომარე მდგმარეობაში;
ე) პირისახით წინამდებარეობა. დ) გვერდზე მწოლიარე მდგმარეობაში.

2273. მშობიარობა მენჯით წინამდებარეობისას მიეკუთვნება მაღალი რისკის მშობიარობას: 2279. ქალებისათვის. რომელთაც აქვთ ||-||| ხარისხის გულის უკმარისობა. მშობიარობის
ა) ვადაგადაცილებული ორსულობის დროს; ოპტიმალური ვადა არის:
ბ) ნაყოფის ქრონიკული ჰიპოქსიის დროს; ა) 32 კვირა;
გ) ვიწრო მენჯის დროს;; ბ) 36 კვირა;
დ) ყველა ჩამოთვლილის დროს; გ) 38-39 კვირა;
ე) არც ერთის დროს. დ) 30-40 კვირა.

2274. კლასიკური ხელით დახმარება გამოიყენება მენჯით წინამდებარეობების შემდეგი 2280. ტოქსოპლაზმოზი ორსულებში კლინიკურად ხშირად მიმდინარეობს
ვარიანტის დროს: ა) "გრიპისმაგვარი" ფორმის სახით;
ა) შერეული ჯდომითი წინამდებარეობისას; ბ) გამოხატული ინტოქსიკაციის სახით;
ბ) სრული ფეხით წინამდებარეობისას; გ) გამოხატული კლინიკის გარეშე;
გ) არასრული ფეხით წინამდებარეობისას; დ) "გრიპისმაგვარი" ფორმის სახით და გამოხატული ინტოქსიკაციის სახით.
დ) ყველა ჩამოთვლილის დროს;
ე) ჩამოთვლილიდან არც ერთის დროს. 2281. ორსულებში ჰელმინთოზები ხშირად იწვევენ:
ა) ღვიძლის უკმარისობას;
2275. ნაყოფის სუფთა ჯდომით წინამდებარეობა ხასიათება შემდეგით: ბ) კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულს;
ა) ფეხები მოხრილია მენჯ-ბარძაყის სახსრებში; გ) ქოლეცისტიტს;
ბ) ფეხები გაშლილია მუხლის სახსრებში; დ) ადრეული ტოქსიკოზის იმიტაციას.
გ) ფეხები გაშლილია სხეულის გასწვრივ;
დ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი; 2282. ორსულებში უროგენიტალური ქლამიდიოზი კლინიკურად ხშირად მიმდინარეობს:
ე) ჩამოთვლილიდან არც ერთი არაა სწორი. ა) გამოხატული ანთებითი რეაქციით;
ბ) უსიმპტომოდ;
2276. მრავალნაყოფიანი ორსულობის დიაგნოსტიკისათვის უფრო ხშირად გამოიყენება: გ) მეზობელი ორგანოების დაზიანებით;
ა) ულტრაბგერითი გამოკვლევა; დ) გამოხატული ანთებითი რეაქციით და მეზობელი ორგანოების დაზიანებით.
ბ) რენტგენული გამოკვლევა;
გ) რადიოიზოტოპური გამოკვლევა;

213
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2283. ორსულებში აქტიური ათაშანგის არსებობის დროს ნაყოფის ინფიცირებას ადგილი 2289. პლაცენტის "მიგრაციას" უფრო ხშირად აქვს ადგილი. თუ პლაცენტა მდებარეობს
აქვს: საშვილოსნოს:
ა) ხშირად; ა) წინა კედელზე;
ბ) იშვიათად; ბ) უკანა კედელზე;
გ) ყოველთვის; გ) მარჯვენა კედელზე;
დ) არასოდეს. დ) მარცხენა კედელზე;

2284. ათაშანგით დაავადებულთა მშობიარობისას, როგორც წესი წარმართავენ: 2290. პლაცენტის არასრული წინმდებარეობის, სამშობიარო გზებიდან მნიშვნელოვანი
ა) კონსერვატულად, მშობიარობის ვადაზე; სისხლდენის და საშვილოსნოს პირის 5-6 სმ-ზე გახსნის დროს ნაჩვენებია მშობიარობის
ბ) საკეისრო კვეთის ოპერაციით (დროული ორსულობის დროს); მართვა:
გ) მშობიარობის ვადამდე 2-3 კვირით ადრე საკეისრო კვეთის ოპერაციით; ა) საკეისრო კვეთით;
დ) გამოსავლის სამეანო მაშის დადებით. ბ) ბუნებრივი მშობიარობა ჰემოტრანსფუზიით და მშობიარობის სტიმულაციით;
გ) ბუნებრივი მშობიარობა ადრეული ანიოტომიით და მშობიარობის სტიმულაციის გარეშე;
2285. მიასთენიის პროგრესირებადი მიმდინარეობის დროს ნაჩვენებია მშობიარობის მართვა: დ) ნაყოფის შემობრუნება ფეხზე.
ა) დამოუკიდებელი მშობიარობა;
ბ) ნაყოფის ვაკუუმ-ექსტრაქციით; 2291. მშობიარობის ტაქტიკის შერჩევისას, პლაცენტის არასრული წინამდებარეობის დროს,
გ) საკეისრო კვეთის ოპერაციით; მეტი მნიშვნელობა ენიჭება:
დ) გამოსავლის სამეანო მაშის დადებით. ა) ნაყოფის წინამდებარეობას (თავით. მენჯით);
ბ) საშვილოსნოს ყელის მდგომარეობას (გადასწორებულია. დამოკლებულია. სრულად
2286. გლომერულონეფრიტისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი სიმპტომი. გახსნილია);
გარდა: გ) ნაყოფის მდგომარეობას (მკვდარია.ცოცხალია);
ა) სახის შეშუპებისა; დ) სისხლდენის სიძლიერეს;
ბ) ტკივილისა წელის არეში; ე) მშობიარის ასაკს.
გ) მიკროჰემატურიისა;
დ) ოლიგურიისა; 2292. მასიური სისხლდენის დროს საკეისრო კვეთისას, რომელიც ტარდება პლაცენტის
ე) სიყვითლისა. სრული წინმდებარეობის გამო, უფრო სწორია შემდეგი სამეანო ტაქტიკა:
ა) ურეტროტონული მოქმედების პრეპარატების განმეორებითი გამოყენება;
2287. ჭეშმარიტი რკინადეფიციტური ანემია. როგორც წესი. ვითარდება ორსულობის: ბ) საშვილოსნოს ექსტირპაცია;
ა) მე-9 კვირაზე; გ) საშვილოსნოს საშოსზედა ამპუტაცია;
ბ) მე-12 კვირაზე; დ) მიომეტრიუმის სისქეში პროსტენონის შეყვანა.
გ) მე-16 კვირაზე;
დ) მე-20 კვირაზე; 2293. ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნამდვილი შეხორცების დროს, როგორც
ე) 29-ე კვირაზე. წესი, ნაჩვენებია:
ა) პლაცენტის ხელით მოცილება;
2288. ქრონიკული პიელონეფრიტის გამწვავება (ან გესტაციური გამოვლენა) ხშირია ბ) მშობიარობის შემდგომი საშვილოსნოს გამოფხეკა;
ორსულობის: გ) საშვილოსნოს ტამპონადა ფიბრინოგენით;
ა) 10-21 კვირაზე; დ) საშვილოსნოს საშოსზედა ამპუტაცია;
ბ) 22-29 კვირაზე; ე) მშობიარობის შემდგომი საშვილოსნოს გამოფხეკვა და საშვილოსნოს ტამპონადა
გ) 20-32 კვირაზე; ფიბრინოგენით;
დ) 33-38 კვირაზე.
2294. შარდში ნეჩიპორენკოს სინჯით ლეიკოციტების სიჭარბე უფრო დამახასიათებელია:
ა) ეკლამფსიისთვის;

214
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) პიელონეფრიტისთვის; გ) 1 : 1;
გ) გლომერულონეფრიტისთვის; დ) 3 :1;
დ) შარდ-კენჭოვანი დაავადებისთვის. ე) 2 : 1.

2295. ნეჩიპორენკოს სინჯით შარდში ერითროციტების არსებობა უთრო დამახასიათებელია: 2301. ანოვულატორულ- მენსტრუალურ ციკლს ახასიათებს:
ა) გვიანი გესტოზის დროს; ა) ციკლური ცვლილებები ორგანიზმში;
ბ) პიელონეფრიტისთვის; ბ) ფოლიკულის ხანგრძლივი პერსისტენცია;
გ) გლომერულონეფრიტისთვის; გ) გესტაგენების სიჭარბე ციკლის მეორე ფაზაში;
დ) ეკლამფსიისთვის. დ) გესტაგენების სიჭარბე ციკლის პირველ ფაზაში.

2296. სქესობრივი მომწიფების პერიოდში ორგანიზმში ხდება შემდეგი ძირითადი 2302. ესტროგენების მცირე დოზები:
ცვლილებები: ა) ასტიმულირებს ფმჰ-ის პრდუქციას;
ა) ჰიპოფოზიის გონადოტროპული ფუნქციის დათრგუნვა; ბ) თრგუნავს ფმჰ პროდუქციას;
ბ) საკვერცხეების ჰორმონული ფუნქციის აქტივაცია; გ) ზრდის მალუთეინიზირებულ პრდუქციას;
გ) ფოლიკულ მასტიმულირებელი ჰორმონის გამოყოფის რიტმი არ ყალიბდება; დ) თრგუნავს ლთეოტროპული ჰორმონის პროდუქციას.
დ) ყალიბდება ლუტეინური ჰორმონის ექსკრკციის რეგულარული პიკები;
ე) არცერთი ჩამოთვლილიდან; 2303. ანდროგენები სინთეზირდება:
ა) საკვერცხეებში ( ინტერსტიციულ უჯრედებში. სტრომაში. თეკა ინტერნაში);
2297. საშვილოსნოს ყელის ||| ხარისხის ჩახევა (ერთ ან ორივე მხარეს) ხასიათდება შემდეგი ბ) თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ბადისებრ ზონაში;
ნიშნებით: გ) მართებულია ორივე;
ა) არის 2 სმ-ზე მეტი სიგრძის. არ მიდის საშოს თაღამდე; დ) მცდარია როგორც ერთი, ისე მეორე;
ბ) მიდის საშოს თაღამდე;
გ) ერწყმის საშოს ქვედა ნაწილის ჩანახევს; 2304. დედათა სიკვდილიანობა არის (შეარჩიეთ ერთი პასუხი):
დ) ყველა ჩამოთვლილი ნიშანი მცდარია. ა) ორსულთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი 100 მოსახლეზე;
ბ) ორსულთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი 100000 ცოცხალშობილზე;
2298. შორისის ||| ხარისხის ჩახევის დროს კერვის პირველი ეტაპია: გ) ორსულთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი;
ა) საშოს ლორწოვანის აღდგენა; დ) ორსულთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი ექსტრაგენიტალური პათოლოგიით
ბ) შორისის კუნთებზე ნაკერკბის დადება; გამოწვეული შემთხვევების ჩათვლით;
გ) სწორი ნაწლავის სფინქტერის აღდგენა; ე) ორსულთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით
დ) სწორი ნაწლავის კედლის ნახევის გაკერვა. გამოწვეული შემთხვევების ჩათვლით.

2299. იუვენილური სისხლდენები საშვილოსნოდან უფრო ხშირად განპირობებულია: 2305. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი დამახასიათებელია მწვავე
ა) საკვერცხის ჰორმონების რიტმული პრდუქციის დარღვევით; ენდომიომეტრიტისათვის გარდა ერთისა (შეარჩიეთ ერთი პასუხი):
ბ) სასქესო სისტემის ორგანული დარღვევით; ა) ტკივილები ქვემო კიდურებში ირადიაციით;
გ) ორგანიზმის სხვადასხვა სისტემის დაავადებით; ბ) სეროზულ-ჩირქოვანი გამონადენის გაჩენა;
დ) ყველა ჩამოთვლილით; გ) მენსტრუალური ციკლის დარღვევა;
ე) ჩამოთვლილიდან არც ერთი მიზეზით. დ) სხეულის ტემპერატურის მატება;
ე) საშვილოსნოს გადიდება.
2300. გენიტალური ინფანტილიზმის დროს თანაფარდობა საშვილოსნოს ყელსა და ტანს
შორის შემდეგია: 2306. დედის რძე შეიცავს ყველა ქვემოთჩამოთვლილ ვიტამინს გარდა (შეარჩიეთ ერთი
ა) 1 : 3; პასუხი):
ბ) 1 : 2; ა) ვიტამინი A;

215
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ვიტამინი K; ა) პიპერმაგნიემია;
გ) ვიტამინი C; ბ) კარდიოტაქოგრამაზე ნაყოფის გულისცემის დროებითი ცვლილება;
დ) ვიტამინი B1; გ) მაგნიუმის დალექვა დედის ძვლებში;
ე) ვიტამინი D. დ) თირკმლებში გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარის დაქვეითება;
ე) მუხლის რეფლექსის გაქრობა.
2307. ყველა ქვემოთმოყვანილი სიმპტომი არადამახასიათებელია მწვავე
ენდოცერვიციტისათვის გარდა ერთისა (შეარჩიეთ ერთი პასუხი): 2312. პერინატალური პერიოდია:
ა) მუცლის ქვემო არეში ტკივილის არარსებობა; ა) ჩასახვიდან ახალშობილის დაბადებამდე;
ბ) საშვილოსნოს ყელის მკვეთრი გადიდება; ბ) ნაყოფის სიცოცხლისუნარიანობიდან და 168 საათი დაბადების შემდეგ (7 დღე-ღამე);
გ) სხეულის ტემპერატურის მატება; გ) ახალშობილის დაბადებიდან და 1 თვე დაბადების შემდეგ;
დ) საშვილოსნოს ყელის დაპატარავება; დ) 20 კვირის ორსულობიდან და 24 დღე ახალშობილის დაბადებიდან.
ე) ლორწოვან-სეროზული გამონადენის არსებობა.
2313. ალფა-ფეტოპროტეინების კონცენტრაცია მომატებულია ამნიონალურ სითხეში და
2308. გლუკოზურია შესაძლოა აღინიშნოს ნორმალურად მიმდინარე ორსულობის დროს, ნაყოფის სისხლში:
ვინაიდან (შეარჩიეთ ერთი პასუხი): ა) ნაყოფის ნორმალური ზრდის დროს;
ა) იზრდება ძირითადი ცვლა; ბ) ნაყოფის თირკმელების განვითარების ანომალიების დროს;
ბ) იზრდება გლუკოზის გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარე, მაშინ როდესაც მისი გ) ნაყოფის საშვილოსნოს განვითარების ანომალიების დროს;
მილაკოვანი რეაბსორპციის სიჩქარე უცვლელი რჩება; დ) ნაყოფის ნერვული მილის განვითარების ანომალიების დროს.
გ) იზრდება მოცირკულირე პროგესტერონის ანტიინსულინური ეფექტი;
დ) იზრდება ადამიანის პლაცენტარული ლაქტოგენის შემცველობა, რომელიც 2314. სიცოცხლისუნარიანი ნაყოფის ყველაზე მცირე სიგრძეა:
ანტიესტროგენს წარმოადგენს; ა) 30 სმ.;
ე) ორსულობის დროს კალორიების მოხმარება იზრდება და სისხლში შაქრის დონე ბ) 32 სმ.;
მატულობს. გ) 35 სმ.;
დ) 50 სმ.;
2309. ჭიპლარის განვითარების ყველა ქვემოთჩამოთვლილ მანკს ძალუძს დაარღვიოს ე) 40 სმ.
ჭიპლარში სისხლის მიმოქცევა გარდა (შეარჩიეთ ერთი პასუხი):
ა) ჭიპლარის ჭეშმარიტი კვანძი; 2315. სიცოცხლისუნარიანი ნაყოფის ყველაზე დაბალი მასაა:
ბ) ჭიპლარის ცრუ კვანძი; ა) 500 გრ.;
გ) ჭიპლარის შემოგრეხა; ბ) 600 გრ.;
დ) ჭიპლარის სტრიქტურა; გ) 700 გრ.;
ე) ჭიპლარის ჰემატომა. დ) 800 გრ.;
ე) 1000 გრ.
2310. ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლის კლასიკურ ნიშნებს
განეკუთვნება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი გარდა (შეარჩიეთ ერთი პასუხი): 2316. პლაცენტის II ხარისხის სიმწიფე შეეფარდება ორსულობის ვადას:
ა) სამშობიარო შეტევები; ა) 26-29 კვ.;
ბ) უმტკივნეულო სისხლიანი გამონადენი; ბ) 30-33 კვ.;
გ) ტონუსში მოსული საშვილოსნო; გ) 34-37 კვ.;
დ) ნაყოფის გულისცემის არარსებობა; დ) 38-40 კვ.
ე) გულ-სისხლძარღვოვანი კოლაფსი.
2317. პლაცენტის III ხარისხის სიმწიფე გვხვდება ორსულობის:
2311. პრეეკლამფსიის დროს მაგნიუმის სულფატის ჭარბი გამოყენების შედეგად შესაძლოა ა) 26-29 კვ.;
განვითარდეს ყველა ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომი გარდა ერთისა: ბ) 30-33 კვ.

216
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) 34-37 კვ.; ე) ჩასახვა მოხდა ციკლის შუაში.
დ) 38-40 კვ.
2324. ორსულს ბოლო მენსტრუაცია აღენიშნებოდა 1 აპრილს 2016 წ. მას აქვს
2318. პლაცენტის 0 ხარისხის სიმწიფე შეეფარდება ორსულობის ვადას: რეგულარული 21 დღიანი ციკლი. მშობიარობის მოსალოდნელი ვადაა:
ა) 26-29 კვ.; ა) 8 იანვარი;
ბ) 30-33 კვ.; ბ) 1 იანვარი;
გ) 34-37 კვ.; გ) 15 იანვარი;
დ) 38- 40 კვ. დ) 22 იანვარი;
ე) 28 იანვარი.
2319. პლაცენტის I ხარისის სიმწიფე შეეფარდება ორსულობის ვადას:
ა) 26-29 კვ.; 2325. ალფა-ფეტოპროტეინის მომატება ორჯერ ან მეტად 16 კვირის ორსულობისას
ბ) 30-33 კვ.; ამნიონურ სითხეში, ნაყოფის სისხლში მიუთითებს ნაყოფის პათოლოგიებზე, გარდა ერთისა:
გ) 34-37 კვ.; ა) ზურგის ტვინის თიაქარი;
დ) 38- 40 კვ. ბ) დაუნის სინდრომი;
გ) ანენცეფალია (ოგთალმოცელე);
2320. ნაყოფის თავის წინამდებარეობის დროს ნაყოფის გულისცემა 180 წუთში და მეტი: დ) მრავალნაყოფიანი ორსულობა;
ა) ყოველთვის ნაყოფის ჰიპოქსიის მაჩვენებელია; ე) თორმეტგოჯა ნაწლავის ატრეზია.
ბ) არა აქვს დიაგნოსტიკისათვის არავითარი მნიშვნელობა;
გ) არ არის დაკავშირებული ჰიპოქსიასთან; 2326. ორსული ქალი თუ დღეში ეწევა 1 კოლოფ სიგარეტს, 35-36 კვ ორსულობაზე
დ) ნაყოფის განვითარების მანკის დამამტკიცებელია; ექოსკოპიური გამოკვლევით უნდა დავადგინოთ ერთ-ერთი ქვემოთ მოცემული მაჩვენებელი:
ე) არც ერთი არ არის სწორი. ა) სანაყოფე წყლების მოცულობა;
ბ) ნაყოფის ზომები;
2321. სილვერმანის შკალით ხდება ახალშობილის შეფასება: გ) ნაყოფის განვითარების მანკები;
ა) დროულის; დ) მოძრაობითი აქტივობა.
ბ) დღენაკლულის;
გ) ვადაგადაცილებულის; 2327. გაურთულებელი ორსულობის I ტრიმესტრში საჭიროა გაკეთდეს ანალიზები, ერთის
დ) ჰიპოტროფულის; გარდა:
ე) არც ერთის. ა) განმეორებითი გამოკვლევა ქორიონალური გონადოტროპინისა;
ბ) სისხლის ჯგუფის, რეზუს ფაქტორის განსაზღვრა;
2322. რამდენად ზუსტია ერთჯერადი ულტრაბგერითი გამოკვლევა გესტაციური ასაკის გ) საშვილოსნოს ყელის ციტოლოგია;
დასადგენად 33-34 კვირაზე: დ) სეროლოგიური გამოკვლევა;
ა) აბსოლუტურად ზუსტია; ე) ჰემოგლობინის განსაზღვრა.
ბ) სხვაობა 1 კვირა;
გ) სხვაობა 2 კვირა; 2328. რომელი შეშუპება ითვლება ორსულობის დროს ფიზიოლოგიურად:
დ) სხვაობა 3 კვირა. ა) დღის განმავლობაში განსაკუთრებით საღამოს, მარტო ტერფების;
ბ) სახის;
2323. მშობიარობის სავარაუდო ვადის განსაზღვრისათვის (ნეგელის მეთოდით) გ) მუცლის წინა კედლის;
ხორციელდება ყველა მითითებული, გარდა: დ) ხელის მტევნების.
ა) მენსტრუალური ციკლი რეგულარულია;
ბ) ორსულობის ხანგრძლივობა 280 დღე; 2329. მენჯის ღრუს შესავალი სიბრტყის პირდაპირი ზომა ეს არის მანძილი:
გ) ოვულაციას ადგილი აქვს მე-14 დღეზე; ა) კუდუსუნის მწვერვალიდან ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდემდე;
დ) ორსულობამდე გამოყენებული იყო პერორალური კონტრაცეპტივები;

217
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) კონცხის ყველაზე გამოშვერილი წერტილიდან ბოქვენის სიმფიზის ზედა, შუა, შიგნითა დ) პირველი კვირიდან.
წერტილამდე;
გ) გავა -კუდუსუნის შესახსრებიდან ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდემდე; 2336. ორსულობის უტყუარი ნიშნებია ყველა, გარდა შემდეგისა:
დ) ძვლოვანი კონცხიდან ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდემდე. ა) ნაყოფის ნაწილების პალპაცია;
ბ) პალპაციით ნაყოფის მოძრაობის შეგრძნება;
2330. მენჯის ღრუს შესავალი სიბრტყის ზომებია: გ) ნაყოფის გულისცემის მოსმენა;
ა) პირდაპირი 11 სმ. განივი 12, 5 სმ. ირიბი 10 სმ.; დ) შარდვის გახშირება.
ბ) პირდაპირი 11 სმ. განივი 13 სმ. ირიბი 12 სმ.;
გ) პირდაპირი 9,5 სმ. განივი 12,5 სმ. ირიბი 10,5 სმ.; 2337. მიუთითეთ საშვილოსნოს ყელზე ცვლილებები ოსულობის I ტრიმესტრში:
დ) პირდაპირი 10 სმ, განივი 12 სმ, ირიბი 11 სმ. ა) საშვილოსნოს ყელის ციანოზი-ჩედვიკის ნიშანი;
ბ) პულსაცია საშვილოსნოს ყელზე;
2331. მენჯის ღრუს ფართო ნაწილის ზომებია: გ) საშვილოსნოს ყელი გარბილებულია და დამოკლებულია;
ა) პირდაპირი 11 სმ, განივი 10 სმ.; დ) საშვილოსნოს ყელის არხის გარეთა პირი ატარებს 1 თითს.
ბ) პირდაპირი 12 სმ. განივი 10 სმ.;
გ) პირდაპირი 12,5 სმ. განივი 13,5 სმ.; 2338. ორსულობის რომელ ტრიმესტრში იწყება ბრექსტონ-ჰიქსის შეკუმშვები:
დ) პირდაპირი 10 სმ. განივი 10 სმ. ა) I ტრიმესტრში;
ბ) II ტრიმესტრში;
2332. დიაგონალური კონიუგატა ეს არის მანძილი; გ) III ტრიმესტრში;
ა) ბოქვენის სიმფიზის შუა, ზედა, შიგნითა წერტილიდან კონცხის ყველაზე გამოშვერილ დ) მშობიარობის დაწყების წინ.
წერტილამდე;
ბ) ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდიდან კონცხამდე; 2339. ნაყოფის წონა II ტრიმესტრის ბოლოს 28 კვირაზე უნდა იყოს:
გ) კუდუსუნის მწვერვალიდან ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდემდე; ა) 1000 გრ;
დ) გავა-კუდუსუნის შესახსრებიდან ბოქვენის სიმფიზის ქვემო კიდემდე. ბ) 800 გრ;
გ) 1500 გრ;
2333. გარეგანი კონიუგატა ეს არის მანძილი: დ) 1200 გრ.
ა) ბოქვენის სიმფიზის ზედა, შუა, შიგნითა წერტილიდან კონცხის ყველაზე გამოშვერილ
წერტილამდე; 2340. II ტრიმესტრში ფიზიოლოგიური ორსულობისათვის დამახასიათებელი ყველა
ბ) ბოქვენის სიმფიზის ქვედა კიდიდან კონცხამდე; ჩამოთვლილი ერთის გარდა:
გ) წელის უკანასკნელი მალის წვეტიან-მორჩის ქვეშმდებარე ფოსოდან ბოქვენის სიმფიზის ა) საერთო განწყობილება დამაკმაყოფილებელი, კარგი;
ზედა კიდემდე; ბ) გვერდითი ტკივილი მცირე მენჯში;
დ) თეძოს ძვლის წინა ზედა წვეტებს შორის მანძილი. გ) ბრექსტონ-ჰიქსის შეკუმშვები;
დ) წელის და ქვემო კიდურების ტკივილები.
2334. რა მიეკუთვნება ორსულობის საეჭვო ნიშნებს, ერთის გარდა:
ა) დისპეპტიური მოშლილობანი (გულისრევა, ღებინება, კუჭ-ნაწლავის მოშლილობანი).; 2341. ნაყოფი წონაში იმატებს ბოლო ოთხ კვირაში დაახლოებით:
ბ) ემოციური ლაბილობა; ა) 224 გრ. კვირაში;
გ) სტრიები; ბ) 500 გრ. კვირაში;
დ) ტკივილები მუცლის ღრუში. გ) 100 გრ. კვირაში;
დ) 150 გრ. კვირაში.
2335. როდის გვხვდება ყველაზე ხშირად ორსულობის საეჭვო ნიშნები:
ა) 4-6 კვ. ორსულობიდან; 2342. ნაყოფის ფილტვის სიმწიფე განისაზღვრება უფრო ზუსტად:
ბ) 7-10 კვირაზე; ა) ლიპიდური კომპონენტებით სურფაქტანტის ლეციტინ-სფინგომიელინით;
გ) 11-13 კვირაზე; ბ) ფოსფატიდილგლიცეროლით;

218
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) ქოლესტერინით; ე) მრგვალი იოგების ტკივილები.
დ) კატექოლამინებით.
2349. როგორია ნაწევართა განლაგება მენჯით შერეული წინამდებარეობის დროს:
2343. ნაყოფის ფილტვების მომწიფების აუცილებელი პირობაა ამნიონურ სითხეში ა) ფეხები მოხრილია მუხლის სახსარში და მენჯ-ბარძაყის სახსარში;
არსებობდეს: ბ) ფეხები გაშლილია მუხლის სახსარში და მოხრილია მენჯ-ბარძაყის სახსარში;
ა) ლეციტინ-სფინგომიელინის; გ) ხელები და ფეხები მთლიანად გაშლილია;
ბ) ფოსფატიდილგლიცეროლი; დ) ფეხები მთლიანად გაშლილია;
გ) ესტროგენების; ე) არც ერთი ზემოთთქმული, არ არის სწორი.
დ) კატექოლამინების არსებობა.
2350. ქალი 35 დღიანი მენსტრუალური ციკლით, უკანასკნელი მენსტრუაცია 4 მარტი 2016 წ.
2344. ნაყოფის ფილტვების ადრეულ მომწიფებას 32-35 კვ. ორსულობაზე აძლიერებს მოსალოდნელი მშობიარობის ვადა:
ყოველნაირი სტრესი შემდეგი ჰორმონების გამოყოფით: ა) 11 დეკემბერი 2016წ.;
ა) კორტიზოლი; ბ) 18 დეკემბერი 2016 წ.;
ბ) კატექოლამინები; გ) 22 დეკემბერი 2016 წ.;
გ) ესტროგენები; დ) 29 დეკემბერი 2016 წ.
დ) პროსტაგლანდინები.
2351. ჰორვიც-ჰეგარის ნიშანი აღინიშნება:
2345. 28 კვირის ორსულობისთვის დამახასიათებელია ყველა ნიშანი, გარდა ერთისა: ა) ორსულობის I ტრიმესტრში;
ა) ნაყოფის სიცოცხლიანობა; ბ) II ტრიმესტრში;
ბ) ნაყოფის წონა 1000 გრ; გ) III ტრიმესტრი;
გ) ლეციტინი/სფინგომიელინის შეფარდება 2:1; დ) სამივე ტრიმესტრში.
დ) ფოსფატიდილგლიცეროლის არსებობა.
2352. ორსულობის დიაგნოსტირება ქორიონული გონადოტროპინის რაოდენობის
2346. რომელი ნივთიერება აკლია ყველაზე მეტად ქალს - ვეგეტარიანულ კვებაზე მყოფ განისაზღვრით სისხლში ხდება:
ორსულს: ა) 5 კვირიდან;
ა) კალციუმი; ბ) 10 კვირიდან;
ბ) ფოლიუმის მჟავა; გ) 13 კვირიდან;
გ) რკინა; დ) 16 კვირიდან.
დ) ცილა;
ე) ვიტამინი B12. 2353. ქორიონალური გონადოტროპინის დაკლება ორსულში იწყება რომელი კვირიდან:
ა) 10 კვირიდან;
2347. ორსულობის დროს ყველა რეკომენდაციაა მართებული, ერთის გარდა: ბ) 11 კვირიდან;
ა) საჭმელი მარილის შეზღუდვა; გ) 8 კვირიდან;
ბ) კალციუმი 1000-1200 მგ დღეში; დ) 12 კვირიდან;
გ) ფოლიუმის მჟავა 800 მკგ დღეში; ე) 21-22 კვირიდან.
დ) პერორალურად რკინის პრეპარატების მიღება.
2354. საშვილოსნოს ფუძის პალპირება სიმფიზის ზემოთ შესაძლებელია:
2348. ორსულობის II ტრიმესტრში ხშირად გვხვდება გართულებები ერთის გარდა: ა) 12 კვირიდან;
ა) ნაადრევი მშობიარობა; ბ) 8 კვირიდან;
ბ) ყელის უკმარისობა; გ) 14 კვირიდან;
გ) სანაყოფე სითხის ნაადრევი დაღვრა; დ) 18 კვირიდან.
დ) მომყოლის ნაადრევი მოცილება;

219
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2355. რომელ ჰორმონებს ემყარება ორსულობის სადიაგნოსტიკო ტესტები: გ) დიდი ირიბი ზომით;
ა) ქორიონალურ გონოდოტროპინს; დ) ვერტიკალური ზომით.
ბ) ესტროგენებს;
გ) პროგესტერონს; 2362. რომელია ნაყოფის თავის ქალას უდიდესი ზომა:
დ) არც ერთ მათგანს. ა) პირდაპირი ზომა;
ბ) დიდი ირიბი ზომა;
2356. კეფით წინამდებარეობის წინა სახის დროს წამყვანი წერტილია: გ) მცირე ირიბი ზომა;
ა) მცირე ყიფლიბანდი; დ) საშუალო ირიბი ზომა.
ბ) მანძილი მცირე და დიდ ყიფლიბანდს შორის;
გ) დიდი ყიფლიბანდი; 2363. მრავალწყლიანობის დროს სანაყოფე ბუშტის გახევა უნდა მოხდეს:
დ) არც ერთი მათგანი. ა) საშვილოსნოს ყელის 12 საათზე;
ბ) ორიენტირი 3 საათზე;
2357. კეფით წინამდებარეობის I პოზიცია წინა სახე, მცირე ყიფლიბანდი მდებარეობს: გ) ორიენტირი 6 საათზე;
ა) მარცხნივ; დ) ორიენტირი 9 საათზე.
ბ) მარჯვნივ;
გ) ორივე მხარეს; 2364. მცირეწყლიანობის დროს აღინიშნება:
დ) უფრო მარჯვნივ. ა) ხშირი აბორტები და ნაადრევი მშობიარობა;
ბ) ნაყოფის მოძრაობა მტკივნეულია;
2358. კეფით წინამდებარეობის II პოზიცია უკანა სახე, მცირე ყიფლიბანდი მდებარეობს: გ) ტკივილები მუცლის ქვემო ნაწილში;
ა) მარჯვნივ; დ) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) მარცხნივ; ე) არც ერთი მათგანი.
გ) მარცხნივ და უკან;
დ) მარჯვნივ და წინ. 2365. სამშობიარო მოქმედების დაწყების ჰორმონალური მექანიზმებია:
ა) პლაცენტარული კორტიკოლიბერინი;
2359. სად მდებარეობს სამშობიარო სიმსივნე კეფით წინამდებარეობის I პოზიციის წინა სახის ბ) პროსტაგლანდინი;
დროს: გ) ციკლოოქსიგენაზა;
ა) მარცხენა თხემის ძვალზე მცირე ყიფლიბანდის ახლოს; დ) ოქსიტოცინი;
ბ) მარჯვენა თხემის ძვალზე დიდ ყიფლიბანდთან ახლოს; ე) არც ერთი მათგანი;
გ) მარჯვენა თხემის ძვალზე მცირე ყიფლიბანდთან ახლოს; ვ) ყველა პასუხი სწორია.
დ) მცირე ყიფლიბანდზე.
2366. ძვლოვანი მენჯის რომელი ზომის მიხედვით განისაზღვრება სივიწროვის ხარისხი:
2360. სად მდებარეობს სამშობიარო სიმსივნე კეფით წინამდებარეობის II პოზიციის უკანა ა) წვეტთაშუა მანძილი;
სახის დროს: ბ) ქედთაშუა მანძილი;
ა) მარცხენა თხემის ძვალზე დიდ ყიფლიბანდთან ახლოს; გ) სიბრტყეთა შორის მანძილი;
ბ) მარჯვენა თხემის ძვალზე დიდ ყიფლიბანდთან ახლოს; დ) ნამდვილი კონიუგატა;
გ) მარცხენა თხემის ძვალზე მცირე ყიფლიბანდთან ახლოს; ე) გვერდითი კონიუგატა;
დ) დიდ ყიფლიბანდზე. ვ) ირიბი კონიუგატა.

2361. თავის გამოჭრა ვულვარული რგოლიდან კეფის წინამდებარეობის წინა სახის დროს 2367. ალფა- ფეტოპროტეინს ნაყოფი გამოიმუშავებს:
ხდება: ა) 6 კვირის ორსულობიდან;
ა) მცირე ირიბი ზომით; ბ) 10 კვირის;
ბ) პირდაპირი ზომით; გ) 32-34 კვირაზე;

220
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) 37-38 კვირაზე. დ) ნაყოფების სისხლის PH -ის განსაზღვრა.

2368. ალფა- ფეტოპროტეინების მომატება ორსულის სისხლში მიუთითებს: 2374. ნაყოფის განვითარების მანკებია:
ა) ნაყოფის ნერვული ღეროს დეფექტებზე; ა) ჰიდროცეფალია;
ბ) მრავალნაყოფიან ორსულობაზე; ბ) ანენცეფალია;
გ) ნაყოფის ომფაცელეზე; გ) ორმაგი სიმახინჯეები;
დ) არც ერთ მათგანზე; დ) სიმეტრიული სიმახინჯეები;
ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილზე. ე) ყველა ზემოთ ჩაამოთვლილი.

2369. სხვადასხვა კვერცხუჯრედიანი მრავალნაყოფიანი ორსულობისას ნაყოფის სიმწიფე 2375. მრავალწყლიანობის კლინიკური ნიშნებია:
განისაზღვრება: ა) მტკივნეული შეგრძნებები მუცელში;
ა) ცალცალკე ნაყოფების წონით; ბ) დიაფრაგმის აწევა ზემოთ;
ბ) ცალცალკე ნაყოფების სიგრძით; გ) ქოშინი, საერთო მოთენთილობა, ტაქიკარდია;
გ) ცალ-ცალკე ნაყოფების სიმწიფის ნიშნით; დ) ნაადრევი მშობიარობის დაწყება;
დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილით; ე) საშვილოსნოს ტონუსის მომატება;
ე) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილით. ვ) ყველა პასუხი სწორია.

2370. მრავალნაყოფიანი ორსულობის დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება: 2376. მრავალწყლიანობის დროს მაღალია მკვდარშობადობა, რადგან ამ პათოლოგიას თან
ა) ულტრაბგერითი გამოკვლევა; სდევს შემდეგი გართულებები:
ბ) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა; ა) ჭიპლარის გამოვარდნა;
გ) რადიოიზოტოპური გამოკვლევა; ბ) ნაყოფის წვრილი ნაწილების გამოვარდნა;
დ) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი; გ) ნაყოფის სიმახინჯეები;
ე) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი. დ) ნაყოფის არასწორი მდებარეობა;
ე) სწორია ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
2371. ორკვერცხუჯრედიანი ტყუპების დროს ხშირად გვხვდება:
ა) მონოამნიონი და მონოქორიონი; 2377. მრავალწყლიანობის დროს საშვილოსნო გადაჭიმულია, რის გამოც ადგილი აქვს:
ბ) დიამნიონი და დიქორიონი; ა) სამშობიარო ძალების სისუსტეს;
გ) დიამნიონი და მონოქორიონი; ბ) პლაცენტის ნაადრევ მოცილებას;
დ) საერთო პლაცენტა, კაფსულარული და ბუსუსოვანი გარსი. გ) მომყოლის პერიოდში სისხლდენას;
დ) ლოგინობის ადრეულ ხანაში სისხლდენას;
2372. მრავალნაყოფიანი ორსულობის დროს ხშირად აღინიშნება: ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილს.
ა) ნაადრევი მშობიარობა;
ბ) სამშობიარო მოქმედების სისუსტე; 2378. ჭიპლარის განვითარების ანომალიებია:
გ) პლაცენტის ნაადრევი აცლა; ა) აბსოლუტურად მოკლე ჭიპლარი;
დ) ყველა; ბ) შედარებით მოკლე ჭიპლარი;
ე) არცერთი. გ) გრძელი ჭიპლარი;
დ) ჭიპლარის გარსებზე მიმაგრება;
2373. მრავალნაყოფიანი ორულობისას ნაყოფების მდგომარეობის შესაფასებლად ყველაზე ე) ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.
ხშირად გამოიყენება:
ა) კონტრაქციული სტრესს ტესტი; 2379. რომელი ხარისხის ვიწრო მენჯია საკეისრო კვეთის აბსოლუტური ჩვენება:
ბ) არასტრესული ტესტი და ულტრაბგერა; ა) I ხ. ვიწრო მენჯი;
გ) ამნიოცენტეზი; ბ) II ხ. ვიწრო მენჯი;

221
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) III ხ. ვიწრო მენჯი; ა) 30 მმ.ვ.წყ.სვ.;
დ) IV ხ. ვიწრო მენჯი. ბ) 20 მმ;
გ) 15 მმ;
2380. როგორი გარეგანი ზომებით ხასიათდება ბრტყელ-რაქიტული მენჯი: დ) 10 მმ-ით.
ა) 23-26-29-18-9 სმ;
ბ) 25-28-31-17-8 სმ; 2387. ჰიპერტენზიად ორსულობის დროს ითვლება თუ დიასტოლური წნევა მომატებულია:
გ) 26-26-31-17-8 სმ; ა) 15 მმ.ვ.წ.სვ.;
დ) 23-26-29 16-7 სმ. ბ) 10 მმ;
გ) 20 მმ;
2381. როგორი გარეგანი ზომებით ხასიათდება თანაზომიერად დავიწროებული ბრტყელი დ) 5 მმ-ით.
მენჯი:
ა) 23-20-29-18-9 სმ; 2388. საკეისრო კვეთის ჩვენებები ორსულობის დროს:
ბ) 25-28-31-17-8 სმ; ა) ეკლამფსია;
გ) 26-26-31-17-8 სმ; ბ) პრეეკლამფსია-ინტენსიური თერაპიის უეფექტობის დროს;
დ) 23-26-29-16-7 სმ. გ) ანურია;
დ) ბადურის აშრევება და სისხლის ჩაქცევა;
2382. სანაყოფე გარსების ნაადრევი გახევისას საჭიროა: ე) ყველა ჩაამოთვლილი.
ა) ორსული მოთავსდეს სტაციონარში;
ბ) ორსული რჩება ქალთა კონსულტაციის მეთვალყურეობის ქვეშ; 2389. ვიტლინგერის შკალა დაფუძნებულია შემდეგ კლინიკურ ნიშნებზე:
გ) სახლში წოლითი რეჟიმი; ა) შეშუპება, სხეულის მასის მომატება, პროტეინურია, არტერიული წნევა, დიურეზი,
დ) დიდი რაოდენობით სითხის მიღება. სუბიექტური სიმპტომები;
ბ) შეშუპება, პროტეინურია, არტერიული წნევის მომატება;
2383. როდის ხდება სანაყოფე ბუშტის მთლიანობის დარღვევა ფიზიოლოგიურად მიმდინარე გ) შეშუპება, არტერიული წნევის მომატება, ღამის დიურეზი, პროტეინურია;
მშობიარობის დროს: დ) ყველა ჩამოთვლილი.
ა) სამშობიარო მოქმედების დაწყებამდე;
ბ) საშვილოსნოს ყელის 5 სმ-ზე გახსნისას; 2390. უშვილობის კვლევისას ჰისტეროსალპინგოგრამით დადგინდა აშერმანის სინდრომი.
გ) საშვილოსნოს ყელის სრული გახსნისას; რომელი სიმპტომია მოსალოდნელი აღნიშნულ შემთხვევაში:
დ) ჭინთვების დაწყებისას. ა) ჰიპომენორეა
ბ) ოლიგომენორეა
2384. რას ეწოდება სანაყოფე სითხის ნაადრევი დაღვრა: გ) მენორაგია
ა) წყლების დაღვრა ხდება საშვილოსნოს ყელის სრული გახსნისას; დ) მეტრორაგია
ბ) წყლების დაღვრა ხდება 7-8 სმ-ზე საშვილოსნოს ყელის გახსნისას; ე) დისმენორეა
გ) წყლების დაღვრა ხდება სამშობიარო მოქმედების დაწყებამდე;
დ) წყლების დაღვრა ხდება სამშობიარო მოქმედების დაწყების შემდეგ. 2391. რევმატიზმით გაუარესების კრიტიკული ვადები ორსულობისას:
ა) 14-16 კვ.;
2385. სანაყოფე სითხის ნაადრევი დაღვრის დროს: ბ) 20-28 კვ.;
ა) არ ირღვევა მშობიარობის ფიზიოლოგიური მიმდინარეობა; გ) 22-32 კვ.;
ბ) მოსალოდნელია კლინიკურად ვიწრო მენჯის ჩამოყალიბება; დ) 34-36 კვ.
გ) მოსალოდნელია აღმავალი ინფექციის განვითარება;
დ) მოსალოდნელია გესტოზის გაღრმავება. 2392. ლოგინობის ხანაში რევმატიზმის გააქტიურება:
ა) ხშირია;
2386. ორსულობის დროს ჰიპერტენზიად ითვლება თუ სისტოლური წნევა მომატებულია: ბ) იშვიათია;

222
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) როგორც წესი აღენიშნება; დ) 10%.
დ) არასოდეს არ გვხვდება.
2399. ნაყოფის ჰემოლიზური დაავადება გვხვდება:
2293. ორსულობის დროს გულის დაავადების დამამტკიცებელი ნიშნებია: ა) 0,3 - 0,7%;
ა) ქოშინი; ბ) 3 - 7%;
ბ) გულის ზომების გაზრდა; გ) 10%;
გ) გულის არეში სისტოლური და დიასტოლური შუილი; დ) 15%.
დ) რითმის დარღვევა;
ე) ყველა ჩამოთვლილი. 2400. ახალშობილის ჰემოლიზური დაავადება დაკავშირებულია:
ა) დედის იზოიმუნიზაციასთან ნაყოფის სისხლის ჯგუფოვანი ანტიგენებით;
2394. გულის დაწყებითი დეკომპენსაციის პირველადი ნიშნებია: ბ) დედის იზოიმუნიზაცია რეზუს ფაქტორით;
ა) გამოხატული ქოშინი; გ) ყველა ჩამოთვლილი;
ბ) ხველა; დ) არც ერთი ჩამოთვლილი.
გ) სველი ხიხინი;
დ) ტაქიკარდია; 2401. რეზუს კონფლიქტი გვხვდება:
ე) ყველა ჩამოთვლილი. ა) როცა დედა რეზუს უარყოფითია, ნაყოფი რეზუს დადებითი;
ბ) როცა დედა სენსიბილიზირებულია, რეზუს ფაქტორთან;
2395. ჭინთვების გამოთიშვა სამეანო მაშებით აუცილებელია გულის დაავადებების დროს: გ) როცა ანამნეზში დედას გადასხმული აქვს რეზუს დადებითი სისხლი (თუ დედა RH(-)-ია);
ა) ფილტვის ჰიპერტენზიის დროს; დ) როცა დედას ანამნეზში აღენიშნება აბორტები;
ბ) მოციმციმე არითმიის დროს; ე) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) კომპენსირებული გულის დაავადების დროს;
დ) არც ერთი თქმულის დროს; 2402. ჩვენს რესპუბლიკაში ნაყოფის სიცოცხლისუნარიანობის კრიტერიუმად მიღებულია
ე) ყველა აღნიშნული პათოლოგიების დროს. ორსულობის ვადა:
ა) 20 კვირა;
2396. ყველაზე ხშირად ვირუსული დაავადება გადაეცემა ნაყოფს: ბ) 22 კვირა;
ა) პარაპლაცენტარულად; გ) 24 კვირა;
ბ) ტრანსპლაცენტარულად; დ) 28 კვირა.
გ) აღმავალი გზით;
დ) ყველა ჩამოთვლილი გზით; 2403. ორსულობის დროს იზოიმუნიზაციის არასასურველ სიმპტომად ითვლება:
ე) არც ერთი მათგანი. ა) ანტისხეულების ტიტრის მომატება;
ბ) არასასურველი ანტისხეულები;
2397. ტერმინით იზოიმუნიზაცია აღინიშნება: გ) პლაცენტის და ნაყოფის შეშუპება;
ა) იმუნიტეტის სტიმულაცია; დ) ყველა ჩამოთვლილი.
ბ) ანტისხეულების წარმოქმნა;
გ) იმუნიტეტის დაქვეითება; 2404. ახალშობილის სისხლში ჰემოლიზური დაავადების სადიაგნოსტიკოდ იკვლევენ:
დ) ორგანიზმის რეაქტიულობის დაქვეითება. ა) ჰემოგლობინის და ერითროციტების რაოდენობას;
ბ) საათობრივად ბილირუბინის ზრდის განსაზღვრას;
2398. პირველი ორსულობის შემდეგ იზოიმუნიზაციის სიხშირე რეზუს-უარყოფითიან ქალებში გ) სისხლის ჯგუფობრიობის ფაქტორს;
შეადგენს: დ) რეზუს ფაქტორს;
ა) 30%; ე) ყველა ჩამოთვლილს.
ბ) 50%;
გ) 100%; 2405. ჰემოლიზური დაავადების განვითარება ნაყოფში იწვევს:

223
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ღვიძლის ფუნქციის მოშლას; დ) თავის ტკივილი.
ბ) ჰიპოპროტეინემიას;
გ) სისხლის ძარღვების გამტარიანობის გაზრდას; 2412. რა გამოკვლევა არ უნდა ჩატარდეს საშვილოსნოსგარე ორსულობისას:
დ) სწორია ზემოთ ჩამოთვლილი; ა) ქორიონალური გონადოტროპინის განსაზღვრა;
ე) ჩამოთვლილთაგან არცერთი არ არის სწორი. ბ) ულტრაბგერა;
გ) კულდოცენტეზი;
2406. ტოქსიურად ითვლება ბილირუბინი: დ) ამნიოცენტეზი.
ა) პირდაპირი;
ბ) არაპირდაპირი; 2413. რომელი ქირურგიული ოპერაცია შეიძლება არ ჩატარდეს ექტოპიური ორსულობის
გ) არც ერთი; დროს:
დ) პირდაპირიც და არაპირდაპირიც. ა) სალპინგოოვარიექტომია;
ბ) სალპინგოსტომია;
2407. ყველაზე ხშირად სად ხდება განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის იმპლანტაცია გ) სალპინგექტომია;
ექტოპიური ორსულობის დროს: დ) საშვილოსნოს ამპუტაცია.
ა) საკვერცხე;
ბ) ფალოპის მილი; 2415. რას იყენებენ საშვილოსნოსგარე ორსულობის კონსერვატიული მკურნალობისთვის:
გ) მუცლის ღრუ; ა) ვიტამინი "C" ;
დ) საშვილოსნოს რუდიმენტური რქა; ბ) მეტოტრექსატი;
ე) საშვილოსნოს ყელი. გ) ოქსიტოცინი;
დ) პიტიუტრინი.
2408. რამდენ პროცენტში გვხვდება საკვერცხეში ორსულობა:
ა) 0,1%; 2416. რამდენი % -ში გვხვდება ქრონიკული სალპინგიტი საშვილოსნოსგარე ორსულობისას?
ბ) 0,5%; ა) 2%;
გ) 5%; ბ) 5%;
დ) 10%. გ) 10%;
დ) 30%.
2409. ექტოპიური ორსულობის შემდეგ ქალების რამდენ % -ს არ აღინიშნება ორსულობა:
ა) 5%; 2417. ტროფობლასტური სიმსივნეებისათვის პირველი დამახასიათებელი სიმპტომებია:
ბ) 10%; ა) სისხლდენა, სხვადასხვანაირი ხასიათის;
გ) 15%; ბ) გულისრევა, ღებინება;
დ) 40%. გ) მენსტრუალური ციკლის მოშლილობა;
დ) თავის ტკივილი.
2410. რამდენია განმეორებითი ექტოპიური ორსულობის სიხშირე მეორე მილში:
ა) 2%; 2418. ბუშტნამქერი შეიძლება განვითარდეს:
ბ) 10%; ა) ნორმალური ორსულობის დროს;
გ) 30%; ბ) პათოლოგიური ორსულობის დროს;
დ) 0,5%. გ) სამედიცინო აბორტის შემდეგ;
დ) სპონტანური აბორტის შემდეგ;
2411. საშვილოსნოსგარეშე ორსულობის კლინიკური ნიშნებია ყველა, გარდა: ე) მშობიარობის შემდეგ;
ა) მუცლის ქვედა არეში ტკივილი; ვ) არც ერთი ჩამოთვლილი;
ბ) ცივი ოფლი; ზ) ყველა ჩამოთვლილი.
გ) ცნობიერების დაკარგვა;

224
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2419. ვადაგადაცილებულ ორსულობად ითვლება: დ) რესპირატორული ალკალოზი.
ა) 40-41 კვ.;
ბ) 41-42 კვ.; 2425. ორსულობისას ჰეგარის ნიშანი შემდეგია:
გ) 42 კვირის ზემოთ; ა) მკერდის მგრძნობელობის მომატება გასინჯვისას
დ) არც ერთი ჩამოთვლილი. ბ) საშვილოსნოს ყელის ლორწოს გასქელება;
გ) საშვილოსნოს ყელის დარბილება;
2420. რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ბაქტერია არის დომინანტურად წარმოადგენილი დ) ნაყოფის მოძრაობის შეგრძნება.
საშოს ფლორაში ორსულობის დროს:
ა) Lactobacillus sp; 2426. პაციენტი აღნიშნავს რომ მენსტრუაცია ჰქონდა 8 კვირის წინ. ორსულობის ტესტი
ბ) Peptostreptococcus sp; დადებითია. იგი აღნიშნავს რომ მისი მესტრუალური ციკლი არარეგუალარულია. ამ
გ) Lysteria Monocytogenes; შემთხვევაში რომელი მეთოდია ზუსტი ორსულობის ვადის დასადგენად?
დ) Streptococus Agalactiae. ა) საშვილოსნოს ზომის განსაზღვრა ვაგინალური გასინჯვით;
ბ) ქორიონული გონადოტროპინის დონის განსაზღვრა;
2421. სამეანო კონიუგატა ნორმის შემთხვევაში მინიმუმ ტოლია: გ) თხემ–კუდუსუნის სიგრძის განსაზღვრა ვაგინალური ულტრაბგერითი კვლევით;
ა) 9 სმ; დ) პროგესტერონის დონის განსაზღვრა.
ბ) 10 სმ;
გ) 11 სმ; 2427. ოქსიტოცინის სინთეზირების ადგილია:
დ) 12 სმ. ა) თირკმელზედა ჯირკვალი;
ბ) პლაცენტა;
2422. დიაგონალური კონიუგატა არის მანძილი შემდეგ ანატომიურ სტრუქტურებს შორის: გ) ჰიპოფიზი;
ა) კუდუსუნის ძვალსა და სიმფიზის ძვლის შიდა კიდეს შორის; დ) საკვერცხე.
ბ) გავასა და და სიმფიზის ძვლის შიდა კიდეს შორის;
გ) საჯდომი წვეტსა და და სიმფიზის ძვლის გარეთა კიდეს შორის; 2428. ადამიანის ქორიონული გონადოტროპინი იმპლანტაციის შემდეგ პიკს აღწევს:
დ) პრომონტორიუმსა და და სიმფიზის ძვლის ქვედა კიდეს შორის. ა) 30–40 დღეში;
ბ) 60–70 დღეში;
2423. პაციენტი აღნიშნავს, რომ უკანასკნელი მენსტრუაცია ჰქონდა 4 კვირის წინ. არ გ) 90–100 დღეში;
აღნიშნავს ორსულობის ისეთი სიმპტომებს, როგორიცაა ღებინება, გულისრევა და მკერდის დ) 120–130 დღეში.
მგრძნობელობა. იგი თვლის რომ შეიძლება იყოს ორსულად. პაციენტს სურს - სასწრაფოდ
ორსულობის დიაგნოსტირება, ვინაიდან წინაორსულობა აღმოჩდაექტოპიური. 2429. რამდენ ხანში აღწევს ოქსიტოცინი პლაზმაში მაქსიმალურ დონეს?
დიაგნოსტირების რომელი მეთოდია ყველაზე მგრძნობიარე ამ სიტუაციაში: ა) 5 წთ;
ა) კვლევის საჭიროება არ არის, ვინაიდან პაციენტი ასიმპტომურია და ორსულობა ბ) 10 წთ;
სავარაუდო არაა; გ) 20 წთ;
ბ) სისხლის შრატში„HCG“ განსაზღვრა; დ) 40 წთ.
გ) დოპლერული კვლევით ნაყოფის გულისცემის დადასტურება;
დ) აბდომინალური ულტრაბგერითი კვლევა;
ე) ბიმანუალური გასინჯვა საშვილოსნოს ზომის დასადგენად. 2430. რომელია ყველაზე წინამდებარე ნაწილი სახით წინამდებარეობისას?
ა) თხემი;
2424. რომელი კომპენსირებული მჟავა–ტუტოვანი ბალანსია დამახასიათებელი ბ) ყვირიმალის ძვალი;
ნორმალური ორსულობისთვის: გ) ნიკაპი;
ა) მეტაბოლური აციდოზი; დ) წარბზედა რკალი.
ბ) მეტაბოლური ალკალოზი;
გ) რესპირატორული აციდოზი; 2431. ორსულობის დროს ჰიპერპიგმენტაცია უკავშირდება:

225
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) კორტიზოლის მომატებულ დონეს; გ) ვარიაბელური დეცელარაცია;
ბ) ალდოსტერონის მომატებეულ დონეს; დ) პროლონგირებული დეცელერაცია.
გ) მელანოციტ–მასტიმულირებელი ჰორმონის მომატებეულ დონეს;
დ) ეტიოლოგია აუხსნელია. 2439. ამნიონური სითხის pH შემდეგია:
ა) 4.5–5.5;
2432. „hCG“ დაბალი მაჩვენებელი შესაბამისი ვადის ერთნაყოფიან ორსულობასთან ბ) 5.5–6.5;
შედარებით დაკავშირებულია: გ) 7.0–7.5;
ა) დაუნის სინდრომთან; დ) 8.0–8.5.
ბ) ექტოპიურ ორსულობასთან;
გ) სრული ბუშტნამქერი; 2440. 27 წლის ორსულს 18 კვირის ვადაზე ულტრაგერითი კვლევით დაუდგინდა ტყუპი
დ) ნაყოფის D ანტიგენ ერითრობლასტოზთან; ორსულობა: მდედრობითი და მამრობითი ნაყოფით. ტყუპი ორსულობის რომელი ტიპია
სავარაუდო:
2433. ორსულობის რა ვადაზე იწყებს ნაყოფის თირკმელი შარდის პროდუქციას: ა) ბიქორიონული/ბიამნიონური;
ა) 8 კვირა; ბ) ბიქორიონული/მონოამნიონური;
ბ) 12 კვირა; გ) მონოქორიონული/ბიამნიონური;
გ) 16 კვირა; დ) მონოქორიონული/მონოამნიონური.
დ) 20კვირა.
2441. ნაყოფის სისხლი ჭიპლარის არტერიაში და შემდეგ პლაცენტაში მოედინება:
2435. ორსულობის რა ვადაზეა შესაძლებელი ნაყოფის სუნთქვითი მოძრაობის ა) ჰიპოგასტრიუმის არტერიიდან;
დაფიქსირება: ბ) კარის ვენიდან;
ა) 8–10 კვირა; გ) ქვემო ღრუ ვენიდან;
ბ) 14–16 კვირა; დ) ოვალური ხვრელიდან.
გ) 18–20 კვირა;
დ) 22–24 კვირა. 2442. 32 წლს ორსული მიმართავს კონსულტაციას 30 კვირის ორსულობის ვადაზე.
ორსულობის ვადა დადგენილია I ტრიმესტრის ულტრაბგერითი კვლევით. საშვილოსნოს
2436. რომელი კოაგულაციური ფაქტორი არ იზრდება ორსულობის დროს: ფუძის სიმაღლე შეადგენს 35 სმ. სხვაობა ფუძის სიმაღლესა და ორსულობის ვადას შორის
ა) ფაქტორი VII; შეიძლება გამოწვეული იყოს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი მიზეზით გარდა:
ბ) ფაქტორი VIII; ა) 5 სმ სხვაობა შესაძლო ჩაითვალოს ნორმად;
გ) ფაქტორი IX; ბ) მიომური კვანძის არსებობა;
დ) ფაქტორიXI. გ) მრავალწყლიონობა;
დ) ნაყოფის მაკროსომია.
2437. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი არაა დაკავშირებული ნაყოფის გარდიგარდმო
მდებარეობასთან: 2443. ორსულს აქვს „ვარიცელა–ზოსტერის“ ინფექცია. მას კონსულტაციას ვუწევთ რომ
ა) მრავალი მშობიარობა ანამნეზში; ნაყოფისთვის თანდაყოლილი ინფექციის რისკი მაღალია შემდეგ შემთხვევაში:
ბ) მცირეწყლიანობა; ა) გესტაციის 20 კვირის შემდეგ;
გ) პლაცენტის წინამდებარეობა; ბ) 13–20 კვირის გესტაციის ვადაზე;
დ) საშვილოსნოს განვითარების ანომალია. გ) რისკი არ უკავშირდება გესტაციის ვადას;
დ) 13 კვირის ორსულობის ვადამდე.
2438. ნაყოფის გულისცემის შემცირება–დეცელარაცია,რომელიც ემთხვევა საშვილოსნოს
შეკუმშვებს, ცნობილია როგორც: 2444. ორსულს დაუდგინდა ტოქსოპლაზმოზი. მასთან დაკავშირებულ რისკ ფაქტორს
ა) გვიანი დეცელარაცია; წარმოადგენს:
ბ) ადრეული დეცელარაცია; ა) უმი ხორცის მოხმარება;

226
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) უმი თევზის მოხმარება; დ) ორსულობის შეწყვეტა.
გ) ძაღლის ყოლა;
დ) ვირუსული ინფექცია ორსულობის ადრეულ ვადაზე; 2451. 29 კვირაზე ულტრასონოგრაფიული კვლევით დგინდება ნაყოფის წყალმანკი. ყველა
ე) ეთნიკური კუთვნილება. ქვემოთ ჩამოთვლილი თან სდევს აღნიშნულ მდგომარეობას გარდა:
ა) მრავალწყლიანობა;
2445. 35 წლის ორსული, რომელსაც აღენიშნება დიაბეტი ტიპი I ღელავს რა გართულება ბ) მცირე ზომის პლაცენტა;
შეიძლება ჰქონდეს მის დაავადებას ნაყოფზე. ყველა ჩამოთვლილი წარმოადგენს შესაძლო გ) პერიკარდიული შეშეუპება;
რისკს გარდა: დ) ასციტი;
ა) ნაყოფის მალფორმაცია; ე) კანქვეშა შეშუპება.
ბ) I ტრიმესტრის აბორტი;
გ) მაკროსომია; 2452. 20 კვირის ორსულობის ვადაზე პაციენტს აღენიშნება წელის ტკივილი.
დ) ნაადრევი მშობიარობა. რადიოლოგიური მონაცემებით ნეფროლოითიაზი არ დგინდება, მაგრამ სახეზეა ორმხრივი
ჰიდრონეფროზი და ჰიდროურეთრა უმეტესად გამოხატული მარჯვნივ. ამ მდგომარეობის
2446. რომელი ნიშანი არ წარმოადგენს ბიშოპის ცხრილის კომპონენტს? შესახებ სწორი მტკიცებულებაა:
ა) მშობიარობათა რაოდენობა; ა) ორმხრივი ჰიდრონეფროზი საყურადღებო მდგომარეობაა, მოითხოვს თირკმლლის
ბ) საშვილოსნოს ყელის დილატაცია; ფუნქციის დამატებით კვლევას;
გ) საშვილოსნოს ყელის გადასწორება; ბ) აღნიშნული რადიოლოგიური მონაცემები ორსულობის დროს ნორმაა და არ არის
დ) წინამდებარე ნაწილის მდებარეობის დონე; საყურადღებო;
გ) ბილატერალური ჰიდრონეფროზი აღმოჩენა ორსულობისას მოითხოვს უროლოგის
2447. 26 წლის პაციენტს აღენიშნება სამი თვითნებითი აბორტი ორსულობის I ტრიმესტრში. კონსულტაციას;
მანამდე აღნიშნავს 2 დროულ ვაგინალურ მშობიარობას, ამასთან მე-2 მშობიარობა დ) აღნიშნული მდგომარეობა მიუთითებს ურეთრალურ ობსტრუქციაზე და
გართულდა გვიანი ლოგინობის ხანის სისხლდენით, რის გამოც ნაწარმოებია საშვილოსნოს მიზანშეწონილია სტენტირება.
ღრუს გამოფხეკა. აბორტების სავაურაუდო მიზეზია:
ა) საშვილოსნოს განვითარების ანომალია; 2453. საშვილოსნოს ყელზე პროფილაქტიკური ცირკულარული ნაკერის ოპერაცია ისთმურ–
ბ) ანტიფოსფოლიპიდური სინდრომი; ცერვიკალური უკმარისობის დროს მიზანშეწონილია წარმოებულ იყოს:
გ) აშერმანის სინდრომი; ა) ორსულობამდე;
დ) სისტემური წითელი მგლურა. ბ) 6–12 კვირამდე;
გ) 12–16 კვირამდე;
2448. ანტი „Rho“ იმუნოგლობულინის ინექცია მიზანშეწონილია“RH(-)"პაციენტისთვის ყველა დ) საშვილოსნოს ყელის გახსნის პირველივე ნიშანზე.
ქვემოთჩამოთვლილ შემთხვევაში გარდა:
ა) I ტრიმესტრის სპონტანური აბორტის შემდგომ; 2454. რომელ ქვემოთ ჩამოთვლილ შემთხვევაშია მიზანშეწონილი საშვილოსნოს ყელზე
ბ) ექტოპიური ორსულობის შემდგომ; ნაკერის დადება:
გ) „RH(-)“ახალშობილის დაბადებიდან 3 დღის განმავლობაში; ა) აღინიშნება საშვილოსნოს შეკუმშვები;
დ) ამნიოცენტეზის დროს; ბ) საშვილოსნოს ყელი გახსნილია 3 სმ;
ე) ნაყოფის თავზე გარეგანი მობრუნების დროს. გ) აღინიშნება სისხლიანი გამონადენი;
დ) სახეზეა ქორიოამნიონიტი.
2450. 18 წლის ორსულს ულტრაბგერითი კვლევით 22 კვირის ორსულობის ვადაზე
დადგენილი აქვს პლაცენტის ნაწილობრივი წინამდებარეობა. მართვის რომელი ქვემოთ 2455. 12 კვირის გესტაციის ვადაზე აღინიშნება სისხლდენა, საშვილოსნოს ყელის გახსნა,
ჩამოთვლილი ტაქტიკაა მიზანშეწონილი ამ შემთხვევაში: ქსოვილის გამოძევების გარეშე. სახეზეა:
ა) კონსულტირება გეგმიური საკეისრო კვეთის შესახებ 39 კვირაზე; ა) სრული აბორტი;
ბ) ამნიოცენტეზი 38 კვირაზე, ფილტვის სიმწიფის შემთხვევაში საკეისრო კვეთის წარმოება; ბ) არასრული აბორტი;
გ) 32 კვირაზე განმეორებითი ულტრაბგერითი კვლევა და შემდგომი ტაქტიკის განსაზღვრა; გ) მოსალოდნელი აბორტი;

227
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) აბორტი მსვლელობაში. 2462. ნაყოფის გულისცემის სიხშირის მომატება–აქცელერაცია უმეტესად დაკავშირებულია:
ა) ნაყოფის აციდოზთან;
2456. 7 კვირის გესტაციის ვადაზე აღინიშნება სისხლდენა საშვილოსნოს ყელის გახსნის ბ) ნაყოფის მოძრაობასთან;
გარეშე. სახეზეა: გ) ნაყოფის თავის კომპრესიასთან;
ა) სრული აბორტი; დ) დედის ჰიპოტენზიასთან;
ბ) არასრული აბორტი;
გ) მოსალოდნელი აბორტი; 2463. ნაყოფის მხრების დისტოციის განვითარებისთვის დედის მხრივ რისკ ფაქტორს
დ) აბორტი მსვლელობაში. მიეკუთვნება:
ა) პირველმშობიარობა;
2457. ბუშტნამქერთან დაკავშირებული სიმტომები შემდეგია: ბ) სიმსუქნე;
ა) ღებინება; გ) დედის ასაკი;
ბ) დიარეა; დ) ქრონიკული ჰიპერტენზია.
გ) დისპნოე;
დ) ლატერალური მხედველობის ველის დაკარგვა. 2464. 33წლის პაციენტს ჩაუტარდა გეგმიური საკეისრო კვეთა. ნაყოფის ამოყვანის შემდეგ,
პლაცენტის მოცილება გაჭირდა. მოცილებულ იქნა ნაწილ– ნაწილ, რომელსაც მოჰყვა
2458. სრული ბუშტნამქერის ევაკუაციის შემდეგ ქიმიოთერაპიის ჩვენებაა: საშვილოსნოს ჰიპოტონია და სისხლდენა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ქორიონული გონადოტროპინის ტიტრის მატება; ა) „Vasa previa“;
ბ) ქორიონული გონადოტროპინის უცვლელი მაჩვენებელი 7 დღის განმავლობაში; ბ) „Placenta previa“;
გ) ქორიონული გონადოტროპინის დონის ნორმაში დაბრუნება 6 კვირისშემდეგ; გ) „Membranaceous placenta“;
დ) ქორიონული გონადოტროპინის უცვლელი მაჩვენებელი 5 დღის განმავლობაში. დ) „Placenta accrete“.

2459. პაციენტს ჩაუტარდა ბიოფიზიკური პროფილის განსაზღვრისთვის კვლევა. მისი ქულაა
8 . როგორი კონსულტირება უტარდება პაციენტს ამის თაობაზე:
ა) ქულა არაა ნორმა და მიზანშეწონილია სამშობიარო მოქმედების აღძვრა;
ბ) ქულა ნორმალურია და შესაძლებელი პაციენტის ბინაზე გაშვება;
გ) ქულა არასაიმედოა და მიზანშეწონილის საკეისრო კვეთის წარმოება;
დ) ქულა მომიჯნავეა და მოითხოვს ჭიპლარის არტერიის დოპლერულ კვლევას;
2460. მედიოლატეარალური ეპიზიოტომის უპირატესობა პერინეოტომიასათან შედარებით
შემდეგია:
ა) ტექნიკურად ადვილად აღსადგენი;
ბ) ნაკლებია პოსტოპერაციული ტკივილი;
გ) ნაკლებია სისხლის დანაკარგი;
დ) ნაკლებია მესამე და მეოთხე ხარისხის დაზიანება.
2461. ეპიზიოტომის შემდგომი ძლიერი ტკივილი მშობიარობისშემდგომ 24 საათში უმეტესად
დაკავშირებულია:
ა) ჭრილობის ინფექციასთან;
ბ) შარდის შეკავებასთან;
გ) პერიანალურ ჰემატომასთან;
დ) ყაბზობასთან.
2465. საკეისრო კვეთის შემდეგ ნაყოფის ამოყვანის და პლაცენტის მოცილების შემდეგ,
საშვილოსნოს რჩება მოდუნებული და ჰიპოტონიური ოქსიტოცინის ინფუზიის მიუხედავად.
მიზანშეწონილია ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატების გამოყენება გარდა:
ა) მეთილერგონოვინი კუნთში;
ბ) პროსტაგლანდინი F2 (Hemabate) სუპოზიტორი;
გ) მიზოპროსტი (Cytotec) სუპოზიტორი;
დ) ტერბუტალინი i/v;
ე) პროსტაგლანდინი E2 სუპოზიტორი;
2466. 17 წლის პირველ ორსულმა 26 კვირის ვადაზე იგრძნო სითხის ნაკადი საშოდან.
ჰემოდინამიკური მაჩვენებლები ნორმის ფარგლებშია. ტემპერატურა არ აღინიშნება.
სარკეებში გასინჯვისას ვლინდება უფერო სითხე. ულტრაბგერითი კვლევით დგინდება
მწვავე მცირეწყლიანობა. მართვის ტაქტიკაა:
ა) მოცდითი ტაქტიკა;
ბ) ამნიონფუზია;
გ) მშობიარობის აღძვრა ოქსიტოცინით;
დ) საკეისრო კვეთა;
2467. 21წლის ორსული 28 კვირის ორსულობის ვადაზეაღნიშნავს სისხლიან გამონადენს
საშოდან. ჰემოდინამიკური მაჩვენებლები: 110/700 mm/hg. Ps 80/ წუთში. ულტრაგერითი
კვლევით პლაცენტა საშვილოსნოს ყელის შიგნითა პირის კიდესთან. მიზანშეწონილია:

228
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) საკეისრო კვეთა; გ) ქრონიკული ჰიპერტენზია თანდართული პრეეკლამფსიით;
ბ) პაციენტის სტაციონარში მოთავსება და დაკვირვება; დ) ეკლამფსია;
გ) მშობიარობის ინდუქცია; ე) გესტაციური ჰიპერტენზია;
დ) გეგმიური საკეისრო კვეთა 30 კვირის ვადაზე.
2472. ყველა ქვემოთჩამოთვლილი არის მაგნიუმის სულფატის ტოქსიურობის ინდიკატორი:
2468. 39 წლის ორსული 37 კვირის ორსულობის ვადაზე მომართავს სამშობიაროს ა) ჰიპერრეფლექსია;
პროფუზული სისხლდენით. ჰემოდინამიკური მაჩვენებლები: 100/60 mm/hg, Ps 120/ წუთში. ბ) მუხლის რეფლექსის გაქრობა;
საშვილოსნოს მტკივნეული. ვაგინალური გასინჯვით საშვილოსნოს ყელი გახსნილია 3 სმ–ზე. გ) რესპირატორული დეპრესი;
ნაყოფის გულისცემა 100, აღინიშნება გვიანი დეცელერაციები. მიზანშეწონილია: დ) სომნოლენცია;
ე) მეტყველების გაძნელება;
ა) სასწრაფო საკეისრო კვეთა;
ბ) ოქსიტოცინით ინდუქცია; 2473. 37 კვირის გესტაციის ვადაზე ვაგინალური მშობიარობის გზით მიღებულია 2500 მასის
გ) პროსტაგლანდინით ინდუქცია; ახალშობილი, რომელსაც აღმოაჩნდა ზურგის ტვინის თიაქარი. დედა აღნიშნავს რომ ეს მისი
დ) ტოკოლიზი ტერბუტალინით; მე–4 ორსულობაა, თავს კარგად გრძნობდა და ანტენატალური მეთვალყურეობა არ
ე) ვაკუუმ ექსტრაქციით ვაგინალური მშობიარობა. ჩაუტარებია. ორსულობის დროს მიღებული რა ზომებით იყოს შესაძლებელი აღნიშნული
პათოლოგიის თავიდან აცილება:
2469. 33 წლის ორსულს 37 კვირის ორსულობის ვადაზე აღენიშნება საშუალო ა) TORCH ინფექციებზე სკრინინგი;
ინტენსივობის სისხლდენა საშოდან. ულტრაბგერითი კვლევით დადასტურებულია ბ) B სტრეპტოკოკის განსაზღვრა საშოს ნაცხში;
პლაცენტის წინამდებარეობის დიაგნოზი. ამ შემთხვევაში მიზანშეწონილია; გ) ფოლიუმის მჟავის მიღება;
ა) სამშობიარო მოქმედების აღძვრა; დ) ომეგა 3 შემცველი დიეტა;
ბ) ტოკოლიზი; ე) გლუკოზატოლერანტობის ტესტი.
გ) საკეისრო კვეთა;
დ) მოცდითი ტაქტიკა; 2474. მე–4 მშობიარობიდან მიღებულია ახალშობილი მასით 4000,0. მშობიარეს აღენიშნება
ძლიერი სისხლდენა. მშობიარობის I პერიოდში ჩატარდა სამშობიარო მოქმედების
2470. 25 წლის პაციენტი 41 კვირის ორსულობის ვადაზე მიმართავს სამშობიარო სახლს სტიმულაცია ოქსიტოცინით. აგრეთვე ნაწარმოებია ეპიზიოტომია. აბდომინალური
სანაყოფე წყლების დაღვრით და რეგულარული სამშობიარო ტკივილით ყოველ 2–3 წთ–ში პალაპაციით საშვილოსნო რბილია, ისინჯება ჭიპს ზევით 4 სმ. სისხლდენის სავარაუდო
ერთხელ.ვაგინალური გასინჯვით საშვილოსნოს ყელი გახსნილია 4 სმ ზე და ისინჯება მიზეზია:
ნაყოფის ფეხი. ნაყოფის სავარაუდო წონა 3500გმართვის ტაქტიკაა : ა) საშვილოსნოს ჰიპოტონია;
ა) ვაგინალური მშობიარობა; ბ) საშვილოსნოს გახევა;
ბ) ვაგინალური მშობიარობა გარეგანი მობრუნების შემდეგ; გ) ეპიზიოტომიის ჭრილობიდან სისხლდენა;
გ) სასწრაფო საკეისრო კვეთა; დ) საშვილოსნოს ინფექცია;
დ) ნაყოფის შინაგანი ფეხზე მობრუნება; ე) დისემინირებული სისხლძარღვშიდა კოაგულაციის სინდორმი.

2471. 39 წლის ორსული 39 კვირის ვადაზე გაიგზავნა სამშობიარო სახლში, ვინაიდან 2475. მშობიარობისშემდგომი ენდომეტრიტის რისკ ფაქტორია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი
ანტენატალურ ვიზიტზე არტერიული წნევა დაფიქსირდა 150/100 mm/hg. მისი საწყისი გარდა:
არტერიული წნევა იყო 100/70 mm/hg.პაციენტი უარყოფს თავის ტკივილს, მხედველობის ა) მრავალი ვაგინალური გასინჯვა;
ცვლილებებს, გულისრევას, ღებინებას და აბდომინალურ ტკივილს. სტრესული ტესტი ბ) ბაქტერიული ვაგინიტი;
რეაქტიულია და ფიქსირდება არარეგულარული საშვილოსნოს შეკუმშვები.ჰემატოკრიტი გ) გაცხიმოვნება
34.0 თრომბოციტები 160.000.. ALT 22AST 15 შარდის კვლევამ პროტეინურია არ დ) ანემია.
დაადასტურა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) პრეეკლამფსია; 2476. ანამნეზში საკეისრო კვეთის შემდეგ ბუნებრივი მშობიარობის წინააღმდეგჩვენებაა:
ბ) ქრონიკული ჰიპერტენზია; ა) ნაყოფის ჯდომით წინამდებარეობა;

229
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ვაგინალური მშობიარობის არარსებობა ანამნეზში; გ) მაკდონალდსის მანევრი;
გ) წინა საკეისროს კვეთის ჩვენება: თავისა და მენჯის დისპროპორცია; დ) დუნკანის მანევრი.
დ) კლასიკური საკეისრო კვეთის განაკვეთის არსებობა.
2482. ორსულობის დროს მცირეწყლიანობის მიზეზია:
2477. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი არაა სამშობიარო მოქმედების აღძვრის ჩვენება? ა) არაკონტროლირებული დედის დიაბეტი;
ა) ნაყოფის ანტენატალური სიკვდილი; ბ) ნაყოფის თირკმლის აგენეზია;
ბ) მძიმე პრეეკლმფსია 36 კვირის ვადაზე; გ) ნაყოფის თორმეტგოჯა ნაწლავის ატრეზია;
გ) პლაცენტის სრული წინამდებარეობა; დ) ნაყოფის ტრაქეო–ეზოფაგური ფისტულა.
დ) ვადაგადაცილებული ორსულობა.
2483. სუბინვოლუციის უხშირესი მიზეზია:
2478. ნეონატალური სეფსისისა და მენინგიტის ყველაზე ხშირი გამომწვევია ა) ლოგინობის ხანის ინფექცია;
ა) „Rubella virus“; ბ) ნაყოფის მაკროსომია;
ბ) “Cytomegalovirus“; გ) ანტენატალური მრავალწყლიანობა;
გ) „hemolytic streptococci“; დ) ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
დ) “Toxoplasma gondi“.
2484. 28 წლის პირველმშობიარე მომართავს კლინიკას 36 კვირაზე სისხლდენით,
2479. 20 წლის ორსულს 38 კვირის ორსულობის ვადაზე აღენიშნება საშვილოსნოს რომელსაც თანს სდევს საშვილოსნოს მტკივნეულობა, ტკივილის ინტენსივობა ბოლო 1
რეგულარული შეკუმშვები ყოველ 4–5 წუთში 45 წმ ხანგრძლივობით.ვაგინალური გასინჯვით საათია გაიზარდა. ნაყოფის გულისცემა 136, არასტრესული ტესტი დადებითი. სისხლდენის
საშვილოსნოს ყელი გადასწორებულია 90% და გახსნილია 4 სმ. პაციენტს ტკივილის სავარაუდო მიზეზია:
კუპირების მიზნით გაუკეთდა ეპიდურული ანესთეზია. ნაყოფის გულისცემა რითმულია 138 ა) პლაცენტის წინამდებარეობა;
წთ–ში. 1 საათში საშვილოსნოს ყელი გახსნილია 5 სმ–ზე და გადასწორებულია 100% ამ ბ) ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაწილობრივი აცლა;
პაციენტის მართვის შემდგომი ტაქტიკაა: გ) ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის სრული აცლა;
ა) ჭინთვების ფორსირება; დ) საშვილოსნოს გახევა.
ბ) ოქსიტოცინის ადმინისტრირება;
გ) ჩარევის საჭიროება არაა, მშობიარობა ნორმალურად პროგრესირებს; 2485. ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის აცლის რისკ ფაქტორია ყველა ქვემოთ
დ) საკეისრო კვეთის წარმოება; ჩამოთვლილი გარდა:
ე) ამნიოტომია. ა) ჰიპერტენზია;
ბ) კოკაინის მოხმარება;
2480. 38 წლის პაციენტი მშობიარობის I პერიოდშია. ანამნეზში აღენიშნება ვაგინალური გ) დედის ახალგაზრდა ასაკი;
მშობიარობა 3800გ ნაყოფით. ულტრაბგერითი კვლევით ნაყოფის წონაა 3200 გრ. ბოლო 4 დ) სანაყოფე წყლების ნაადრევი დაღვრა.
საათის განმავლობაში საშვილოსნოს ყელი გახსნილია 6 სმ–ზე.ნაყოფის გულისცემა
რითმულია. აღენიშნება საშვილოსნოს შეკუმშვები 6 წთ 25 წმ ხანგრძლივობით.მართვის 2486. ნაყოფის თავის ყველაზე დიდი გარშემოწერილობა გადის:
შემდგომი ტაქტიკაა: ა) პირდაპირ ზომაზე;
ა) სედაცია; ბ) დიდ ირიბ ზომაზე;
ბ) ოქსიტოცინის ინფუზია; გ) საშუალო ირიბ ზომაზე;
გ) საკეისრო კვეთა; დ) ვერტიკალურ ზომაზე.
დ) მოცდითი ტაქტიკა.
2487. დროული ორსულობისას საშვილოსნოს მასა შემდეგია?
2481. 33 წლის პაციენტს აღენიშნა ნაყოფის მხრების დისტოცია. შესაბამისი მოქმედების ა) 1100გრ;
შემდეგ ნაყოფი გათავისუფლდა. აღნიშნული მანევრია: ბ) 600გრ;
ა) მაკრობერტსის მანევრი; გ) 800გრ;
ბ) შიროდკარის მანევრი; დ) 1500 გრ.

230
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2488. 26კვირის ორსულს ჩაუტარდა გლუკოზის ტოლერანტობის ტესტი. ბაზალური 2493. საკეისრო კვეთის მე–6 დღეს პაციენტს აღენიშნება ცხელება, რომელიც
გლუკოზა:102;(ნორმა 95) 1 სთ-181; (ნორმა: 180) 2 სთ 162 (ნორმა 155); 3სთ– პერსისტირებს 72 საათი ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყების მიუხედავად.
139(ნორმა:140). მართვის შემდეგი ეტაპია: ანტიბიოტიკოთერაპიის უეფექტობის სავარაუდო მიზეზია?
ა) გლუკოზის ტოლერანტობის ტესტის განმეორება მესამე ტრიმესტრში; ა) ჭრილობის ინფექცია;
ბ) ავუხსნათ პაციენტს რომ მას აქვს გესტაციური დიაბეტი და დავუნიშნოთ დიეტა და ბ) მცირე მემჯის თრომბოფლებიტი;
გლუკოზის მონიტორინგი; გ) პიელონეფრიტი;
გ) ავუხსნათ პაციენტს რომ მას აქვს გესტაციური დიაბეტი და დავუნიშნოთ დიეტა, ორალური დ) ადნექსიტი.
ჰიპოგლიკემიური საშუალებები და გლუკოზის მონიტორინგი;
დ) აღნიშნული მონაცემები არაა პათოლოგიური და გავაგრძელოთ ორსულობის 2494. მშობიარობის მე–10 დღეს გამონადენს საშვილოსნოს ღრუდან ეწოდება:
რუტინული პატრონაჟი. ა) “ Lochia rubra“;
ბ) „Lochia alba“;
2489. 42 წლის მრავალნაყოფიან ორსულს 36 კვირის ვადაზე დაესვა პრეეკლამფსიის გ) „Lochia serosa“;
დიაგნოზი. პირველი ორსულობა დამთავრდა თვითნებითი აბორტით, ხოლო მეორე დ) „Lochia majora“.
ორსულობისას 34 კვირის ვადაზე აღენიშნებოდა პრეეკლამფსია. რომელი
ქვემოთჩამოთვლილი რისკ ფაქტორი არ წარმოადგენს რისკ ფაქტორს პრეეკლამფიის 2495. მცირე მენჯის სეპტიური თრომბოფლებიტის შესახებ მართებული მტკიცებულებაა:
განვითარებისთვის: ა) ძირითადად მოიცავს როგორც საკვერცხის ასევე საზარდულის ვენებს.
ა) ანამნეზში პრეეკლამფსია; ბ) ანტიმიკრობული თერაპია უმეტესად უშედეგოა.
ბ) მრავალნაყოფიანი ორსულობა; გ) ტემპერატურული რეაქცია არ აღინიშნება.
გ) ასაკი; დ) ძირითადად ხასიათდება ტემეპერატურული რეაქციით ტკივილის გარეშე.
დ) თვითნებითი აბორტი ანამნეზში ე) ღრუ ვენის თრობოზი შეიძლება თან ახლდეს საკვერცხის ან საზარდული ვენების
თრომბოფლებიტს.
2490. ორსული პირველ ანტენატალურ ვიზიტზე იწონის: 50 კგ. მისი სიმაღლეა 160.
პაციენტის სხეულის მასის ინდექსია: 2496. პაციენტს აღენიშნება გაურთულებელი მშობიარობა. მშობიარობის მეორე
ა) 20 კგ/მ2; პერიოდში,ჭინთვის დროს აღინიშნა ნაყოფის გულისცემის ვარიაბელური აქცელერაცია.
ბ) 35კგ/მ2; ნაყოფი მიღებულია ინსტრუმენტული მშობიარობის გზით და გადაეცა ნეონატოლოგს.
გ) 17 კგ/მ2; ახალშობილი ტირის.ვარდისფერია, თუმცა აღენიშნება კიდურების ლურჯი ფერი, რომელსაც
დ) 26 კგ/მ2. აქტიურად ამოძრავებს.აუსკულტაციით გულისცემა 110. სიცოცხლის პირველ წუთზე
ახალშობილი აპგარის ქულაა:
2491. დედის რომელი მდგომარეობა წარმოადგენს რისკ ფაქტორს ეპიდურული ა) 10;
ანესთეზიისთვის? ბ) 9;
ა) სახის ანატომიური ანომალია; გ) 8;
ბ) ასთმა; დ) 7;
გ) გაცხიმოვნება I ხარისხის; ე) 6.
დ) ჰიპოვოლემია.
2497. 36 წლის პაციენტი მოგვმართავს კონტრაცეპტიულ კონსულტაციაზე 6 კვირის შემდეგ
2492. რომელი ნერვის ფესვები აგებენ უპირატეასდ პასუხს მშობიარობის პირველი მშობიარობიდან. ახალშობილს ძუძუთი კვებავს, თუმცა სურს დამატებითი კონტრაცეპტიული
პერიოდის ტკივილზე? საშუალების გამოყენება. იგი ჯანმრთელობის პრობლემას არ აღნიშნავს, არა მწეველია.
ა) T10, T11; ყველა ქვემოთჩამოთვლილი ყველა მეთოდი მისაღებია ამ პაციენტისთვის გარდა:
ბ) T11, T12; ა) საშვილოსნოსშიდა სპირალი;
გ) T10, T11, T12, L1; ბ) მინი პილი;
დ) S2, S3, S4. გ) კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივი;

231
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) კონდომი; ე) IV.
ე) დეპო პროვერა.
2502. 35 წლის ქალს პაპ ტესტი დაუდგინდა მაღალი ხარისხის ინტრაეპითელური დაზიანება
2498. 27 წლის პაცინტი უჩივის ბოლო რამდენიმე დღეა ტკივილს შარდვის დროს, ქავილს (CIN III) კოლპოსკოპია არადამაკმაყოფილებელია. ბიოფსიით ვლინდება კიბო, რომელიც
და გამონადენს საშოდან. ის სქესობრივად აქტიურია და კონტრაცეფციის მიზნით იყენებს მხოლოდ 1მმ სცილდება ბაზალურ მემბრანას. ლიმფური და ვასკულარული ინვაზია არ
ორალურ კონტრაცეპტივს. ვაგინალური გასინჯვით ვლინდება ვულვის და საშოს ერითემა და ვლინდება. ბიოპტატის კიდეები დაზაინების გარეშე. აღნიშნული მდგომარეობა შეესაბამება:
თეთრი გამონადენი. ბიმანუალური გასინჯვით საშვილოსნო და დანამატები პათოლოგიის ა) მიკროინვაზიური კიბო;
გარეშეა. ვაგინალური pH 4. ამინო ტესტი უარყოფითი.აღნიშნული ვაგინიტის სავარუადო ბ) კარცინომა in situ;
გამომწვევია: გ) ინვაზიური კიბო Ia;
ა) ბაქტერიული ვაგინოზი; დ) ინვაზიური კიბო Ib.
ბ) კანდიდოზი;
გ) ქლამიდიოზი; 2503. პაციენტს აღენიშნება ცალმხრივი ინვაზიური 2 სმ ვულვის კარცინომა, ლიმფურ
დ) ტრიქომონიაზი. ჯირკვალში გავრცელების გარეშე. აღნიშნულ შემთხვევაშიპირველადი თერაპიაა:
ა) ქიმიოთერაპია;
2499. 35 წლის ქალი მიმართავს გინეკოლოგს, აღნიშნავს ძლიერ ტკივილს და შეშუპებას ბ) რადიაციული თერაპია;
შორისის არეში, რომელიც დაეწყო რამდენიმე დღის წინ. სქესობრივად აქტიურია და გ) მარტივი ვულვექტომია;
კონტრაცეფციის მიზნით იყენებს მედროქსიპროგესტერონაცეტატს. აღენიშნება დ) რადიკალური ვულვექტომია ბილატერალური საზარდულის ლიმფადენექტომიით.
ტემეპერატურაა 37.4 C0 p- 96; T/A 115/70 mm/Hg. ვაგინალური გასინჯვით ვლინდება
მარცხენა მცირე სასირცხო ბაგეზე რბილი 4სმ ზომის მტკივნეული წარმონაქმნი. სავარუდო 2504. პაციენტს დაუდგინდა ორრქიანი საშვილოსნო. რომელი სისტემის თანდაყოლილ
დიაგნოზია: ანომალიების გაზრდილი რისკი აქვს პაციენტს?
ა) ძვლოვანი;
ა) ბართოლინის ჯირკვლის აბსცესი; ბ) საშარდე;
ბ) შანკროიდი; გ) ცენტრალური ნერვული სისტემის;
გ) კონდილომა; დ) გასტროინტესტინული.
დ) პირველადი სიფილისი;
ე) „ჰერპესსიმპლექსი“. 2505. 19 წლის პაციენტს აღენიშნება პირველადი ამენორეა. მკერდის და ბოქვენის
თმიანობა ნორმალურია,თუმცა აღსანიშნავია საშვილოსნოს და საშოს არარსებობა
2500. 50 წლის ქალს დაესვა საშვილოსნოს ყელის კიბოს დიაგნოზი. პირველად რომელი სავარაუდო დიაგნოზია:
ლიმფურ ჯირკვლებშია მოსალოდნელი მეტასტაზური გავრცელება? ა) XYY სინდრომი;
ა) პარამეტრული ლიმფური ჯირკვლები; ბ) გონადური დისგინეზია;
ბ) პარაცერვიკალური ლიმფური ჯირკვლები; გ) მულერიული აგენეზია;
გ) პარააორტული ლიმფური ჯირკვლები; დ) კლაინფენშტელის სინდრომი;
დ) თეძის გარეთა ლიმფური ჯირკვლები. ე) ტერნერის სინდრომი.

2501. 51 წლის ქალს დაესვა საშვილოსნოს ყელის ინვაზიური კარცინომის დიაგნოზი. 2506. რომელი მოვლენა არაა ესტროგენდამოკიდებული მოზარდებში:
ვაგინალური გასინჯვით პარამეტრიუმში გავრცელება არ დგინდება, თუმცა საშოს ზედა ა) მენსტრუაცია;
მესამედში აღინიშნება სიმსივნის გავრცელება. აღნიშნული მდგომარეობა შეესაბამება შემდეგ ბ) ცერვიკალური ლორწოს წარმოქმნა;
სტადიას: გ) თმიანობის ზრდა;
ა) II a; დ) სიმაღლეში ზრდა.
ბ) Ib;
გ) IIIa; 2507. უშვილობის კვლევისას ჰისტეროსალპინგოგრამით დადგინდა აშერმანის სინდრომი.
დ) IIIb; რომელი სიმპტომია მოსალოდნელი აღნიშნულ შემთხვევაში:

232
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) ჰიპომენორეა; ბ) ინტრამურული;
ბ) ოლიგომენორეა; გ) სუბსეროზული;
გ) მენორაგია; დ) ინტრალიგამენტური.
დ) მეტრორაგია;
ე) დისმენორეა. 2513. საკვერცხის რომელი სიმსივნე არის კეთილთვისებიანი?
ა) უმწიფარი ტერატომა;
2508. 54 წლის ქალს უტარდება ლაპარატომია საკვერცხის ცალმხრივი სეროზული ბ) გონადობლასტომა;
ცისტადენოკარცინომის გამო. აღინიშნება დიდი ზომის მეტასტაზი ბადექონზე. ოპერაციის გ) ემბრიონალური კარცინომა;
მასშტაბია: დ) ქორიოკარცინომა.
ა) მეტასტაზის ამოკვეთა და საკვერცხის ცისტექტომია;
ბ) ბადექონის რეზექცია და საკვერცხის ცისტექტომია; 2514. მეიგსის სინდრომი ცნობილია როგორც
გ) მეტასტაზის ამოკვეთა და ცალმხრივი ოვარექტომია; ა) საკვერცხის ფიბრომა და ასციტი;
დ) ბადექონის რეზექცია და ბილატერალური ადნექსეტომია; ბ) საკვერცხის ფიბრომა და შოკი;
ე) ბადექონის რეზექცია, ტოტალური ჰისტერექტომია,ბილატერალური ადნექსეტომია. გ) საკვერცხის ფიბრომა და ვაგინალური სისხლდენა;
დ) საკვერცხის ფიბრომა და ნაწლავური დისფუნქცია.
2509. 21 წლის პაციენტს პაპ ტესტით დადგენილია აქვს მაღალი ხარისხის ინტრაეპითელური
დაზიანება. პაპილომა ვირუსის რომელი ტიპია უმეტესად დაკავშირებული აღნიშნულ 2515. ქვემოთ ჩამოთვლილი მარკერებიდან რომელია მომატებული ეპითელური საკვერცხის
მდგომარეობასთნ? კიბოს შემთხვევაში:
ა) „HPV“ტიპი 6; ა) „AFP“;
ბ) „HPV“ტიპი 11; ბ) „CEA“;
გ) „HPV“ტიპი 16; გ) „CA 125“;
დ) „HPV“ტიპი 42; დ) „HCG“.
ე) „HPV“ტიპი 44.
2516. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ითვლება დისმენორეის მედიატორად:
2510. 57 წლის ქალს აღენიშნება პოსტმენოპაუზური სისხლდენა, მას აღენიშნება სიმსუქნე და ა) ინტერლეიკინ 8;
შაქრიანი დიაბეტი. ენდომეტრიუმის ბიოფსიით ვლინდება ჰიპერპლაზია ატიპიით. ბ) ენკეფალინაზა;
ულტრაბგერითი კვლევით– საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა. მიზანშეწონილია შემდეგი გ) პროსტაგლანდინ F2a;
მკურნალობა: დ) მონოციტ ჰემოტაქტიური ფაქტორი.
ა) მიომექტომია;
ბ) ტოტალური ჰისტერექტომია; 2517. მენჯის დიაფრაგმა წარმოიქმნება:
გ) კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივების დანიშვნა; ა) შორისის ზედაპირული განივი კუნთით;
დ) საშვილოსნოს არტერიის ემბოლიზაცია. ბ) შორისის ღრმა განივი კუნთით;
გ) ყითას ამწევი კუნთით;
2511. 60 წლის ქალს აღენიშნება ენდომეტრიუმის კიბო. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან დ) კუკუხო–მღვიმოვანი კუნთით.
რომელი წარმოადგენს ენდომეტრიუმის კიბოს განვითარების რისკ ფაქტორს:
ა) მრავალი მშობიარობა; 2518. საშვილოსნოს არტერია გამოეყოფა:
ბ) ჰერპესის ვირუსით ინფიცირება; ა) თეძოს შიგნითა არტერიას („a. iliaca interna“);
გ) შაქრიანი დიაბეტი; ბ) თეძოს გარეთა არტერიას („a. iliaca externa“);
დ) კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივის გამოყენება. გ) მუცლის აორტას (aorta abdominalis);
დ) თეძოს საერთო არტერიას („a.iliaca common“).
2512. მიომის რომელი ტიპი არის დაკავშირებული ჩვეულ აბორტთან:
ა) სუბმუკოზური; 2519. რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი მიეკუთვნება საკვერცხის მაფემინიზირებელ სიმსივნეს:

233
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) არენობლასტომა; 2525. 60 წლის ქალი აღნიშნავს, რომ 49 წლის ასაკიდან ღებულობს ჩანცვლებით
ბ) ბრენერის სიმსივნე; ჰორმონულ თერაპიას. რომელი კიბოს განითარებისმომატებულირისკი აქვს მას?
გ) თეკა–ლუთეინური კისტა; ა) ენდომეტრიუმის კიბო;
დ) გრანულოზურუჯრედული სიმსივნე. ბ) ძუძუს კიბო;
გ) ნაწლავის კიბო;
2520. ჰიპერპროლაქტინემიის გამომწვევი მიზეზია ყველა გარდა: დ) საშვილოსნოს ყელის კიბო.
ა) ჰიპოფიზის ადენომა;
ბ) გულმკერდის ტრავმა; 2526. 34 წლის პაციენტს აღენიშნება ტკივილი მარჯვენა საკვერცხის საპროექციო არეში,
გ) ორსულობა; რომელიც გასინჯვით საკმაოდ მგრძნობიარეა.ულტრაბგერითი კვლევის რა მახასიათებელი
დ) ჰიპერთირეოზი. მიუთითებს ოპერაციული ჩარევის აუცილებლობაზე დინამიკაში დაკვირვების მაგივრად?
ა) ასციტის არსებობა;
2521. ჰიპოფიზის წინა წილის მიერ სეკრეტირდება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი ჰორმონი ბ) ერთკამერიანი ცისტა;
გარდა: გ) დიამეტრი –5სმ;
ა) “ FSH“; დ) არტერიული და ვენური სისხლმომარაგების არსებობა.
ბ) “ TSH“;
გ) „ Prolactin“; 2527. საშვილოსნოს ყელის დისპლაზიის რისკ ფაქტორს წარმოადგენს ყველა ქვემოთ
დ) „Oxytocin“. ჩამოთვლილის გარდა:
ა) სქესობრივი ცხოვრების ადრეული დასაწყისი;
2522. 34 წლის პაციენტს უშვილობის დიაგნოზით ჩაუტარდაჰისტეროსალპინგოგრაფია, ბ) მრავალი სქესობრივი პარტნიორი;
სადაც დაფიქსირდა ფალოპის მილების გაუვალობა. მკურნალობის შემდეგი ეტაპია: გ) ანამნეზში ქლამიდიური ინფექცია;
ა) „FSH“ თერაპია; დ) დეპო–პროვერას გამოყენება კონტრაცეფციის მიზნით;
ბ) კლიმოფენ ციტრატით თერაპია; ე) თამბაქოს მოხმარება.
გ) ლაპარასკოპია;
დ) საშვილოსნოსშიდა ინსემინაცია. 2528. ენდომეტრიოზის მკურნალობის არჩევის პრეპარატს წარმოადგენს:
ა) ესტროგენი;
2523. 29 წლის ქალს აღენიშნება სინკოპე. ის აღნიშნავს რომ არის 6 კვირის ბ) დექსამეტაზონი;
ორსული,ვაგინალური გასინჯვა მუცლის ძლიერი მტკივნეულობის გამო რთულად გ) დანაზოლი;
ჩასატარებელია. „hCG“ არის 400 mlU/mL. ტრანსვაგინალური ულტრაბგერითი კვლევით დ) გონადოტროპინები;
ორსულობა საშვილოსნოს ღრუში არ ფიქსირდება. კვლევის შემდეგი ეტაპია: ე) პარლოდელი.
ა) „hCG“ განმეორებითი კვლევის ჩატარება 48 საათში;
ბ) მეტოტრექსატის დანიშვნა; 2529. ჰისტეროსალპინგოგრაფიით შესაძლებელია შემდეგი დიაგნოზის დასმა?
გ) სტაციონარული მეთვალყურეობა; ა) ენდომეტრიოზი ;
დ) ქირურგიული მკურნალობა. ბ) ჰიდროსალპინქსი;
გ) სუბსეროზული მიომა;
2524. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი წარმოადგენს დერმოიდული კისტის დ) საკვერცხის ცისტა.
მკურნალობის მეთოდს 18 წლის არანამშობიარებ ქალში:
ა) აბდომინალური ჰისტერექტომია; 2530. 45 წლის პაციენტს 7 თვეა აღენიშნება ამენორეა. მას ანამნეზში აღენიშნება 2
ბ) უნილატერალური სალპინგო–ოვარექტომია; ფიზიოლოგიური მშობიარობა 15 და 18 წლის წინ.მას კვლავ სურს ორსულობა, ამ
გ) ცისტექტომია; შემთხვევაში ამენორეის მიზეზის დადგენის მიზნით პირველი რიგის კვლევაა:
დ) მეთვალყურეობა. ა) ჰისტეროსალპინგოგრამა;
ბ) ენდომეტრიუმის ბიოფსია;
გ) ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის განსაზღვრა;

234
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ტესტოსტერონის დონის განსაზღვრა სისხლში; ბ) „Ethinyl estradiol“;
ე) „FSH „და „LH“ დონის განსაზღვრა სისხლში; გ) „Estriol“;
დ) „Equilin“;
2531. სტრესული შარდის შეუკავებლობის რისკ ფაქტორია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი
გარდა: 2537. პაციენტმა მომართა კლინიკას პოსტკოიტალურ სისხლდენაზე ჩივილით. მსგავსი
ა) სიმსუქნე; ჩივილი მანამდე არ ჰქონია. გარეგანი სასქესო ორგანოები პათოლოგიის გარეშეა.
ბ) სამეანო ანამნეზი; საშვილოსნოს ყელში ფიქსირდება 3 სმ ქსოვილოვანი წარმონაქმნი. საშვილოსნო
გ) ასაკი; ნორმალური ზომის. ამ პაციენტის მართვის საუკეთესო მეთოდია:
დ) დიაბეტის არსებობა. ა) დაკვირვება და მესტრუალური კალენდრის წარმოება;
ბ) ულტრაბგერითი კვლევა;
2532. ქირურგიული სტერილიზაციის შესახებ ჭეშმარიტი მტკიცებულებაა ყველა ქვემოთ გ) პაპ ტესტი და კოლპოსკოპია;
ჩამოთვლილი გარდა: დ) ჰისტერექტომია.
ა) ქირურგიული სტერილიზაციის წარმოება შესაძლებელია მშობიარობის შემდეგ;
ბ) ქირურგიული სტერილიზაცია ეფექტურია ჩარევისთანავე ქალებში; 2538. 27 წლის პაციენტი მიმართავს კლინიკას მუცლის ტკივილით და ჭარბი გამონადენით
გ) ქირურგიული სტერილიზაცია ეფექტურია ჩარევისთანავე მამაკაცებში; საშოდან. ტემპერატურაა 38.1 °C, მუცელი პალპაციით მტკივნეულია,მცირედ გამოხატული
დ) ქირურგიული სტერილიზაციის წარმოება შესაძლებელია ჰისტერკოპიით; პერიტონიალური ნიშნებით, სარკეებში გასინჯვისას ფიქსირდება მოყვითალო ფერის მღვრიე
გამონადენი. საშვილოსნოს ყელი მოძრაობისას და დანამატების საპროექციო არე
2533. რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი სტრუქტურა შედის კისტის ქირურგიული ფეხის მგრძნობიარეა. ულტრაბგერითი კვლევით საშვილოსნო და დანამატები პათოლოგიური
შემადგენლობაში? ცვლილების გარეშე. სისხლში აღინიშნება ლეიკოციტოზი. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მენჯ–ძაბრისებრი იოგი; ა) ცერვიციტი;
ბ) გავა–საშვილოსნოს იოგი; ბ) მცირე მენჯის ანთებადი დაავადება;
გ) მრგვალი იოგი; გ) აპენდიციტი;
დ) კარდინალური იოგი. დ) ტუბო–ოვარიული აბსცესი.

2534. ნორმალური მენსტრუალური ციკლის რეგულაციაში , ჰიპოთალამუსი 2539. 19 წლის ქალი აღნიშნავს მეორად ამენორეას 8 თვეა. ის აღნიშნავს სტრესულ
ნეიროჰიპოფიზზე ახდენდა ზეგავლენას ნეიროჰორმონების საშუალებით. ჩამოთვლილთაგან პერიოდს და აგრეთვე წონის კლებას, რასაც უკავშირებს არარეგულარულ კვებას. სხვა
რომელ ნაერთებს მიეკუთვნებიან აღნიშნული ნეიროჰორმონები: ჯანმრთელობის პრობლემებს არ აღნიშნავს. დიაგნოზის დასასმელად აუცილებელი
ა) ცილებს; ჰორმონალური კვლევაა:
ბ) გლიკოპროტეინებს;
გ) პოლიპეპტიდებს; ა) „TSH“„Prolactin“;
დ) ნახშირწყლებს. ბ) „წ-hCG“,Prolactin", “TSH";
გ) "FSH",“წ-hCG";
2535. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან, ამენორეის რომელ ფორმაზე მიუთითებს კომბინირებული დ) “Testosterone",“FSH".
ესტროგენ–გესტაგენური პრეპარატებით–უარყოფითი ფუნქციური სინჯი?
ა) ჰიპოთალამური; 2540. 33 წლის ქალი აღნიშნავს 3 თვითნებით აბორტს პირველ ტრიმესტრში, რომელიც
ბ) ჰიპოფიზური; ეწყება ძლიერი სისხლდენით. ჩაუტარდა კოაგულაციური ფაქტორების კვლევა, რომელმაც
გ) საშვილოსნოსმიერი; პათოლოგია არ გამოავლინა. ჰისტეროსალპინგოგრამით დაფიქსირდა საშვილოსნოს
დ) საკვერცხისმიერი. ძგიდე, განვითარების ანომალიის გარეშე. მას კვლავ სურს ორსულობა, თუმცა ეშინია
აბორტის. რა რეკომენდაციას გაუწევთ პაციენტს:
2536. რომელი ესტროგენი შედის კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივის ა) ძგიდის ქირურგიული მოცილება დაორსულებამდე;
შემადგენლობაში? ბ) საშვილოსნოს ძგიდე არაა აბორტების მიზეზი და აუცილებელია დამატებითი კვლევა;
ა) „Estrone“; გ) ინ ვიტრო განაყოფიერება;

235
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ორსულობის დაგეგმვა სუროგატით.
2547. გვიან პუბერტატად ითვლება როდესაც მეორადი სასქესო ნიშნები არ ჩნდება:
2541. 53 წლის პაციენტი აღნიშნავს ვაგინალურ სისხლდენას ყოველ 6 თვეში ბოლო სამი ა) 10 წლამდე;
წლის განმავლობაში. ის თავს თვლიდა მენოპაუზაში 51 წლიდან. აწუხებს ალები და ამის ბ) 12წლამდე;
გამო ღებულებს ესტროგენს. მისი სხეულის მასის ინდექსია 35. ის თავს ჯანმრთელად გ) 14წლამდე;
თვლის. არ ეწევა და არ მოიხმარს ალკოჰოლს. ვაგინალური გასინჯვით პათოლოგია არ დ) 16 წლამდე;
გამოვლინდა. მართვის შემდგომი ტაქტიკა: ე) 18 წლამდე.
ა) კომპიუტერული ტომოგრაფია;
ბ) ჰისტერექტომია; 2548. 32 წლის ქალი აღნიშნავს მეორად ამენორეას 8 თვეა, აგრეთვე საშოს სიმშრალეს და
გ) ფოლიკულო–მასტიმულირებელი ჰორმონის და ესტრადიოლის დონის განსაზღვრა; ემოციურ ცვლილებებს. მას ანამნეზში აღენიშნება ნორმალური მენსტრუალური ფუნქცია და 2
დ) ენდომეტრიუმის ბიოფსია. ორსულობა. რომელი ჰორმონის განსაზღვრაა აუცილებელი ამ შემთხვევაში:
ა) მალუთენიზირებელი ჰორმონის;
2542. გარეგან ენდომეტრიოზებს შორის, ჩამოთვლილთაგან რომელი ლოკალიზაციის ბ) ფოლიკულომასტიმულირებელი ჰორმონის;
ენდომეტრიოზი გვხვდება ყველაზე ხშირად? გ) ესტრადიოლის;
ა) საკვერცხის; დ) პროგესტერონის.
ბ) საშვილოსნოს ყელის;
გ) კვერცხსავალი მილის; 2549. 39 წლის პაციენტს ექტოპიური ორსულობის მკურნალობის მიზნით ჩაუტრდა
დ) საშოს. ერთჯერადად მეტოტრექსატის ინექცია(50mg/m²) . ინექციიდან 3 დღის შემდეგ ადამიანის
ქორიონული გონადოტროპინის დონე (HCG) შემცირდა 20%–ით. როგორია ამ პაციენტის
2543. საშოს არტერია(a. vaginalis) გამოეყოფა: შემდგომი მართვის ტაქტიკა?
ა) საშვილოსნოს არტერიას; ა) მეტოტრექსატის შემდგომი ინექცია მე–7 დღეს;
ბ) საკვერცხის არტერიას; ბ) ქორიონული გონადოტროპინის დონის (HCG) შემდგომი კონტროლი;
გ) სასირცხო ბაგეების გარეთა არტერიას; გ) ლაპარასკოპია;
დ) სასირცხო ბაგეების შიგნითა არტერიას. დ) მეტოტრექსატის 1მგ/კგ ინექცია 5 დღის განმავლობაში.

2544. რომელი ქვემოთჩამოთვლილი არის ფუნქციური კისტა? 2550. პაციენტს 16 წლის ასაკში აღენიშნება პირველადი ამენორეა. მას არ აღენიშნება
ა) ფოლიკულური ცისტა; მეორადი სასქესო ნიშნები. ლაბორატორიული კვლევით სისხლში მომატებულია
ბ) ცისტადენომა; მალუთეინიზირებელი და ფოლიკულმასტიმულირებელი ჰორმონის დონე. ამ პაციენტის
გ) ფსევდომიქსომა; შემდგომი კვლევა:
დ) ბრენერის სიმსივნე. ა) სისხლში ტესტოსტერონის დონის განსაზღვრა;
ბ) კარიოტიპის განსაზღვრა;
2545. ენდომეტრიუმის კიბოს ძირითადი სიმპტომია: გ) ლაპარასკოპია;
ა) არარეგულარული სისხლდენა; დ) შემდგომი მეთვალყურეობა.
ბ) ამენორეა;
გ) უშვილობა; 2551. 30 წლის პაციენტი ბოლო 6 თვე უჩივის მენსტრუაციათა შორის სისხლიან გამონადენს.
დ) შარდის შეუკავებლობა. ანამნეზში მას აღენიშნება 2 ფიზიოლოგიური მშობიარობა და ქირურგიული სტერილიზაცია.
მას სხვა ჩივილი არ აქვს. ტრანსვაგინალური ულტრაბგერითი კვლევით საშვილოსნოს
2546. ენდომეტრიუმისკიბო– სტადია IA შეესაბამება შემდეგ მდგომარეობას: ღრუში ფიქსირდება 5 სმ ზომის პოლიპი. მკურნალობის რა მეთოდია მართებული ამ
ა) სიმსივნე არ ვრცელდება ენდომეტრიუმს მიღმა; შემთხვევაში:
ბ) ინვაზია საშვილოსნოს ყელში; ა) გონადოტროპინ რილიზინგ ჰორმონის ანალოგის ინექცია;
გ) ინვაზია მიომეტრიუმის ½ მეტში; ბ) ჰისტერექტომია;
დ) ინვაზია შარდის ბუშტში. გ) ჰისტეროსკოპია და ენდომეტრიუმის აბლაცია;

236
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ჰისტეროსკოპია და პოლიპექტომია. დ) საშვილოსნოს ყელის დისპლაზია.

2552. ენდომეტრიოზის შემთხვევაში პაციენტის ყველაზე ხშირი ჩივილია: 2558. 49 წლის პაციენტი მიმართავს კლინიკას ძლიერი ვაგინალური სისხლდენით. მას
ა) დისპარეუნია; აღენიშნება არარეგულარული მენსტრუალური ციკლი. ბოლო 2 წელია ჰორმონალური
ბ) ცხელება; მკურნალობა არა ჩაუტარებია. 2 წლის წინ ჩაუტარდა საშვილოსნოს ღრუს ინსტრუმენტული
გ) ხშირი შარდვა; გამოფხეკა, დაესვა ენდომეტრიუმის ჰიპერპლაზიის დიაგნოზი, შემდგომი კვლევა და
დ) ამენორეა. მკურნალობა არ ჩაუტარებია t- 37.00C . T/A 80/40mmHg Ps 144/წთ. სისხლდენა
პროფუზულად გრძელდება. ჰემოგლობინი 7g/dL. მიღებულია ჰემოტრანსფუზიის
2553. ენდომეტრიოზის სამკურნალოდ მოწოდებული პრეპარატი, დანაზოლი წარმოადგენს: გადაწყვეტილება, შემდგომი მკურნალობაა:
ა) სინთეზურ ანდროგენს; ა) საშვილოსნოს ღრუს ინსტრუმენტული გამოფხეკა;
ბ) კომბინირებულ ორალურ კონტრაცეპტივს; ბ) ინტრავენური ესტროგენი;
გ) პროგესტერონს; გ) დაკვირვება;
დ) ესტროგენს. დ) ორალური ესტროგენი;
ე) ორალური პროგესტერონი.
2554. 17 წლის პაციენტი აღნიშნავს სისხლდენას, რომელიც მეორდება ყოველ 10–12
დღეში. მენსტრუალური ციკლის ეს დარღვევა ცნობილია როგორც: 2559. 23 წლის პაციენტი აღნიშნავს ყრუ ტკივილს მუცლის ქვედა მარცხენა ნახევარში. ის
ა) მეტრორაგია; სქესობრივად არააქტიურია. უკანასკნელი მენსტრუაცია ჰქონდა 2 კვირის წინ.
ბ) მენორაგია; გინეკოლოგიური გასინჯვით პათოლოგია არ ვლინდება, მხოლოდ მცირედი მტკივნეულობა.
გ) ოლიგომენორეა; ულტრასონოგრაფიული გამოკვლევით აღინიშნება მარცხენა საკვერცხის კისტა 4სმ X5სმ.
დ) დისმენორეა. აღნიშნული პაციენტის მართვის შემდეგი ეტაპია:
ა) “CA-125“განსაზღვრა სისხლში;
2555. 14 წლის გოგონა მიმართავს ექიმს მენსტრუალური ციკლის არარეგულარობის ბ) ულტრაბგერითი კვლევის განმეორება 6 კვირაში;
ჩივილით. პაციენტის მენარქეს ასაკი არის 13 წელი.თავდაპირველად ციკლი იყო გ) დიაგნოსტიკური ლაპარასკოპია;
მტკივნეული, ამჟამად ტკივილი არ აღენიშნება.მენსტრუალური სისხლდენა გრძელდენა 3–5 დ) მცირე მენჯის კომპიუტერული ტომოგრაფია.
დღე, სისხლდენებს შორის შუალედი 4–10 კვირაა. ამ პაციენტის მართვის ტაქტიკაა: ე) კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივის დანიშვნა
ა) კომბინირებული ორალური კონტრაცეპტივის დანიშვნა;
ბ) კიურეტაჟი; 2560. 21 წლის პაციენტს ჰქონდა დაუცველი სქესობრივი კონტაქტი 36 საათის წინ. ბოლო
გ) ვაგინოსკოპიის წარმოება; მენსტრუაცია ჰქონდა 13 დღის წინ. პაციენტი ღელავს და სურს გადაუდებელი
დ) პაციენტის დარწმუნება, რომ ეს მდგომარეობა ნორმალურია. კონტრაცეფციის შესახებ ინფორმაციის მიღება, რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი მეთოდია
მისაღები ამ პაციენტისთვის:
2556. კონტრაცეფციის მიზნით პაციენტს დაენიშნა მედროქსიპროგესტერონ აცეტატის კუნთში ა) საშვილოსნოშიდა სპირალის მოთავსება;
ინექცია. მენსტრუალური ციკლის რა ცვლილებაა ყველაზე ხშირად ასოცირებული ამ ბ) დეპო–პროვერას ინექცია;
პრეპარატთან? გ) კანქვეშა იმპლანტის მოთავსება;
ა) მენორაგია; დ) კონტრაცეფცია დაგვიანებულია;
ბ) მეტრორაგია;
გ) დისმენორეა; 2561. გინეკოლოგიურ ვიზიტზე 40 წლის პაციენტი აღნიშნავს რომ 10 წლის წინ ჩატარებული
დ) ამენორეა. აქვს ლაზერული კონიზაცია საშვილოსნოს ყელზე კარცინომა „in situ„ გამო. რა
რეკომენდაცია ეძლევა ქალს პაპ ტესტის წარმოების სიხშირის შესახებ:
2557. მეორადი დისმენორეის ყველაზე ხშირი მიზეზია: ა) ყოველ 3 თვეში;
ა) ენდომეტრიოზი; ბ) ყოველ 3 წელიწადში;
ბ) საშვილოსნოს მიომა; გ) ყოველ 2 წელიწადში;
გ) ენდომეტრიუმის ჰიპერპლაზია; დ) ყოველ 1 წელიწადში.

237
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 დ) მიზანშეწეონილია ანტივირუსული მკურნალობა და შემდგომ მშობიარობის მეთოდის
2562. ურეთრალური დივერტიკული უმეტესად გამოწვეულია შემდეგი მიზეზით: არჩევა.
ა) თანდაყოლილი ფაქტორებით;
ბ) ბაქტერიული ინფექციით; 2567. რა ეწოდება მენსტურაციის დროს სისხლის დანაკარგის მომატებას?
გ) ესტროგენული უკმარისობით; ა) ჰიპერმენორეა;
დ) ტრავმით. ბ) ჰიპომენორეა;
გ) პროიომენორეა;
2563. პაციენტს ჩაუტარდა ჰისტერექტომია, რომელიც გართულდა მარცხენა საშვილოსნოს დ) ოპსომენორეა.
არტერიიდან სისხლდენით. რამდენიმე ნაკერი დაედო აღნიშნულ ადგილას სისხლდენის
შეჩერების მიზნით. ოპერაციის მეორე დღეს პაციენტს აღენიშნება მაღალი ტემპერატურა, 2568. რა ეწოდება მენსტურაციული სისხლდენის გახანგრძლივებას?
მარცხენამხრივი ტკივილი და ჰემატურია. დიაგნოსტირდა ურეთრის დაზიანება. დიაგნოზის ა) ჰიპერმენორეა;
ინტრაოპერაციულად დასმის შემთხვევაში რა ჩარევაა რეკომენდებული: ბ) პოლიმენორეა;
ა) ნეფროსტომა; გ) დისმენორეა;
ბ) ურეთრის სტენტირება ანასტომოზის გარეშე; დ) ოპსომენორეა.
გ) ურეთრო–ურეთრალური ანასტომოზი;
დ) ურეთრის რეიმპლანტაცია შარდის ბუშტში. 2569. მეტრორაგია აღნიშნავს:
ა) საშვილოსნოდან ციკლურ სისხლიან გამონადენს;
2564. 53 წლის პოსტმენოპაუზაში მყოფი ქალი ბოლო 6 კვირაა აღნიშნავს გახშირებულ ბ) საშვილოსნოდან აციკლურ სისხლდენას;
შარდვას, მტკივნეულობას და შარდის შეუკავებლობას.ამ პაციენტის გამოკვლევის პირველი გ) ციკლის დროს ჭარბ გამონადენს;
ეტაპია: დ) არცერთს ჩამოთვლილთაგანს .
ა) შარდის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
ბ) ურეთრის წნევის განსაზღვრა; 2570. მტკივნეულ მენსტურაციას ეწოდება:
გ) ინტრავენური პიელოგრამა; ა) ჰიპომენორეა;
დ) ურეთროცისტოსკოპია. ბ) პროიომენორეა;
გ) ალგოდისმენორეა;
2565. 30 წლის ორსულმა პირველად მიმართა ქალთა კონსულტაციას 26 კვირის დ) ოპსომენორეა.
ორსულობის ვადაზე.ულტრაბგერითი კვლევით გამოვლინდა ნაყოფის წყალმანკი.
დიაგნოზის დასადგენად შემდეგი კვლევაა: 2571. ბავშვთა ასაკში საშოს თეთრად შლის ყველაზე ხშირი მიზეზია :
ა) დედის HIV ანტისხეულის განსაზღვრა; ა) ნაწლავ-სასქესო ფისტულა;
ბ) დედის რეზუსის , შემდგომი ანტისხეულების განსაზღვრა; ბ) დიაბეტი;
გ) B სტრეპტოკოკის განსაზღვრა საშოს ნაცხში; გ) ჭიებით ინვაზია;
დ) ნაყოფის მაგნიტორეზონანსული კვლევა; დ) უცხო სხეული.
ე) ამნიოცენტეზი.
2572. რამდენი ხარისხის არსებობს საშოს სისუფთავე?
2566. 31 წლის ორსული 37 კვირის ვადაზე აღნიშნავს, რომ აქვს გენიტალური ჰერპესის ა) 3;
ანამნეზი. ამჟამად აქვს გამწვავების პერიოდი. რა კონსულტირება უნდა ჩაუტარდეს მას ბ) 4;
ნაყოფზე გადაცემის რისკის შესახებ? გ) 2;
ა) ნეონატალური ინფექციის რისკი ვაგინალური მშობიარობის დროს არ არსებობს; დ) 1;
ბ) ნეონატალური ინფექციის თავიდან აცილების მიზნით უნდა დაიგეგმოს საკეისრო კვეთა
39 კვირის ვადაზე; 2573. საშოს სისუფთავის რომელი ხარისხები აღინიშნება რეპროდუქციული ასაკის
გ) მშობიარობის მეთოდს არ ენიჭება მნიშვნელობა, რადგან ვირუსი გადაეცემა ჯანმრთელ ქალებში?
ტრანსპლაცენტარულად; ა) 1-3;

238
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) 1-4; 2580. საკვერცხის ქსოვილის გაკერვისას იხმარება:
გ) 1-2; ა) ვიკრილი;
დ) 3-4. ბ) აბრეშუმი;
გ) კეტგუტი;
2574. საშოს სისუფთავის რომელი ხარისხები მიუთითებს ანთებითი პროცესების დ) არცერთი ჩამოთვლილთაგან;
არსებობაზე?
ა) 1-3; 2581. გეგმიური ოპერაციის წარმოება უმჯობესია:
ბ)1-4; ა) მენსტურაციის დროს;
გ)1-2; ბ) მენსტურაციამდე 2-3 დღით ადრე;
დ) 3-4 ; გ) მენსტრუალური ციკლის მეორე ფაზაში;
დ) მენსტრუალური ციკლის პირველ ფაზაში.
2575. როგორი სახისაა საშვილოსნოს ყელის შლა?
ა) მხოლოდ ლორწოვანი; 2582. ჩამოთვლილთაგან როდის არ არის სასწრაფო ქირურგიული დახმარების ჩატარება
ბ) მხოლოდ ჩირქოვანი; საშვილოსნოს მიომის დროს?
გ) ლორწოვან-ჩირქოვანი; ა) დისტროფიული ცვლილებების დროს;
დ) უფერო, უსუნო. ბ) სუბსეროზული კვანძის დროს;
გ) მბადი ლორწქვეშა კვანძის დროს;
2576. რაში მდგომარეობს თეთრად შლის პათოგენეზი? დ) მიომურ კვანძში სისხლის მიმოქცევის მოშლის დროს.
ა) საშოს ეპითელიუმში მცირდება კოლაგენის შემცველობა;
ბ) საშოს ეპითელიუმში იზრდება გლიკოგენის რაოდენობა; 2583. საკვერცხის სიმსივნის ფეხზე შემოგრეხის დროს უკუნაჩვენებია:
გ) საშოს ეპითელიუმში მცირდება გლიკოგენის რაოდენობა; ა) ოპერაციული მკურნალობა;
დ) ხდება ლაქტობაცილების მასიური წარმოქმნა; ბ) სიმსივნის მოცილება;
გ) შემოგრეხილი ფეხის შემოტრიალება;
2577. ცისტიტის გამომწვევ თანმხმლებ ფაქტორებს წარმოადგენს ყველა ჩამოთვლილი დ) ოვარექტომია.
გარდა:
ა) ორსულობა; 2584. საკვერცის სიმსივნის ფეხზე შემოგრეხის დროს, შემოგრეხილ ფეხზე შემოტრიალების
ბ) პრემენოპაუზა; დროს იზრდება რისკი:
გ) პოსტმენოპაუზა; ა) სიმსივნის გავრცელების;
დ) მენსტრუალური ციკლის შუა პერიოდი. ბ) სისხლდენის;
გ) პერიტონიტის;
2578. მწვავე ცისტიტის ძირითად გამომწვევს წარმოადგენს: დ) ემბოლიის.
ა) ტრიქომონა;
ბ) ნაწლავის ჩხირი; 2585. საშვილოსნოს გარე ორსულობა 98-99 % გვხვდება:
გ) შარდის შეკავება; ა) საკვერცხეში;
დ) ჰორმონალური ცვლილებები. ბ) მილში;
გ) საშვილოსნოს ყელში;
2579. რა არ არის დამახასიათებელი ცისტალგიისთვის? დ) საშვილოსნოს ღრუში.
ა) გახშირებული შარდვა;
ბ) მტკივნეული შარდვა; 2586. რომელ ასაკობრივ ჯგუფში გვხვდება ყველაზე ხშირად საშვილოსნოსგარე
გ) ყაბზობა; ორსულობა?
დ) შარდში არ გვხვდება პათოლოგიური ელემენტები. ა) 20-35;
ბ) 20-25;

239
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) 30-35; ა) სისხლში ლეიკოციტოზი და ედსის მომატება აღინიშნება;
დ) 40-45. ბ) ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობა შედეგიანია;
გ) აღინიშნება მუქი სისხლიანი გამონადენი;
2587. საშვილოსნოს მილის რომელ ნაწილში გვხვდება კვერცხუჯრედის განაყოფიერება? დ) მუცელი შებერილი და დაჭიმულია.
ა) ამპულა;
ბ) ისთმუსი; 2594. საშვილოსნოს დანამატების მწვავე ანთებასთან მიმართებაში მართებულია ყველა
გ) ფიმბრიებში; ჩამოთვლილი გარდა:
დ) საშვილოსნოს ლულა. ა) ფრენიკუს სიმპტომი უარყოფითია;
ბ) უკანა თაღის ფუნქციით მცირე რაოდენობის სეროზიული სითხე მიიღება;
2588. გარე ორსულობის ყველაზე ხშირ მიზეზს წარმოადგენს? გ) ტკივილის მწვავე შეტევა, თან ახლავს გონების კარგვა;
ა) საშვილოსნოს მილების ანთებითი დაავადებები; დ) საშვილოსნოს გადაადგილება მკვეთრად მტკივნეულია.
ბ) ალკოჰოლის ხშირი მოხმარება;
გ) ბაქტერიული ვაგინოზი; 2595. მილის აბორტის დროს აღინიშნება ყველა ქვემოთჩამოთვლილი გარდა:
დ) შაქრიანი დიაბეტი. ა) იმუნოლოგიური რეაქციები ორსულობაზე დადებითია;
ბ) ზოგადი ინტოქსიკაციის ნიშნები არ აღინიშნება;
2589. მილის ორსულობის დროს გესტაციის რა ვადაზე ვლინდება კლინიკური ნიშნები? გ) სასქესო გზებიდან მუქი სისხლიანი გამონადენია;
ა) 3-4 კვირა; დ) ჩამონაფხეკში აღინიშნება ქორიონის ბუსუსები.
ბ) 8-10 კვირა;
გ) 5-6 კვირა; 2596. რა ნიშნით განსხვავდება მწვავე აპენდიციტი მილის ორსულობისგან?
დ) 10-12 კვირა. ა) სისხლში აღინიშნება ზომიერი ლეიკოციტოზი;
ბ) სხეულის ტემპერატურა ნორმალურია ან ოდნავ მომატებულია;
2590. ფრენიკუს სიმპტომი დადებითია თუ მუცლის ღრუში არის მინიმუმ: გ) ტკივილი მუცლის არეში;
ა) 1000 მლ სისხლი; დ) უკანა თაღის პუნქციის შემთხვევაში მიღებულია სეროზული სითხე.
ბ) 500 მლ სისხლი;
გ) 800 მლ სისხლი; 2597. მწვავე შინაგანი სისხლდენა ყველაზე იშვიათად ვითარდება შემდეგი ტიპის გარე
დ) 200 მლ სისხლი. ორსულობისას?
ა) მილის;
2591. ექტოპიური ორსულობისას საშვილოსნოს მილის გასკდომის უტყუარ დიაგნოსტიკურ ბ) საშვილოსნოს ყელის;
ტესტს წარმოადგენს: გ) საკვერცხის;
ა) ორსულობის დადებითი ტესტი; დ) ჩამოთვლილთაგან არცერთში.
ბ) ვენიდან ადამიანის გონადოტროპინის განსაზღვრა;
გ) ამენორეა; 2598. შეესაბამება თუ არა საშვილოსნოს გარე ორსულობის დროს საშვილოსნოს ზომაში
დ) უკანა თაღის პუნქცია. მატება ორსულობის სავარაუდო ვადას?
ა) ყოველთვის შეესაბამება;
2592. მილის აბორტისთვის დამახასიათებელია ყველა ქვემოთჩამოთვლილი გარდა: ბ) დამოკიდებულია ქალის ასაკზე;
ა) ხშირია ორსულობის მესამე-მეხუთე კვირას; გ) არ შეესაბამება;
ბ) ფრენიკუს სიმპტომი ძირითადად აღინიშნება; დ) დამოკიდებულია გესტაციის ვადაზე.
გ) შემკუმშავი ნივთიერებების შეყვანა ამცირებს გარეგან სისხლდენას;
დ) მუცლის წინა კედლის კუნთები მცირედ დაჭიმულია. 2599. რომელ ასაკობრივ ჯგუფებში გვხვდება იუვენილური სისხლდენა?
ა) ახალშობილებში;
2593. მილის აბორტის დიაგნოსტიკისა და მართვისთვის მართებულია ყველა ბ) პირველი მშობიარობის მერე;
ქვემოთჩამოთვლილი, გარდა: გ) 10-12 წლის მოზარდებში;

240
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) 13-14 წლის მოზარდებში. 2606. სპერმატოზოიდების აგლუტინაციის რეაქცია რომელი ტიპის უნაყოფობის დროს
გვხვდება?
2600. რის გაჩენას შეიძლება შეუწყოს ხელი ბავშვებში ხანგრძლივად არსებულმა ა) სასქესო ორგანოების ანთებითი დაავადებების დროს;
ვულვოვაგინიტმა? ბ) ენდომეტრიოზის დროს;
ა) არარეგულ მესტურაციული ციკლის; გ) შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლების დავადებებისას;
ბ) შეწყვეტილი ორსულობები შემდგომში; დ) იმუნოლოგიური უნაყოფობისას.
გ) სინექიების გაჩენა;
დ) ჰიპერპროლაქტინემია. 2607. ენდომეტრიოზთან მიმართებაში ყველა ჩამოთვლილი მართებულია გარდა:
ა) ენდომეტრიოზი შეიძლება იყოს ექსტრაგენიტალურად;
2601. ჩამოთვლილთგან რომელი მიეკუთვნება შერეშვსკი-ტერნერის სინდრომის ბ) არსებობს შინაგანი და გარეგანი ენდომეტრიოზი;
კარიოტიპს? გ) შინაგან ენდომეტრიოზს მხოლოდ საშვილოსნოს და მილის ფორმა განეკუთვნება;
ა) 46 XX/45XO; დ) გარეგან ენდომეტრიოზს მხოლოდ საკვერცხის ენდომეტრიოზი განეკუთვნება.
ბ) 46XY;
გ) 46XX; 2608. ჩამოთვლილთგან რომელი არ წარმოადგენს მენსტრუალური ფუნქციის ერთ-ერთ
დ) 45XO. მარეგულირებელ რგოლს?
ა) თავის ტვინის ქერქი;
2602. რას ეწოდება ექტროპიონი? ბ) ჰიპოთალამუსი;
ა) საშვილოსნოს ყელის ატრეზია; გ) ჰიპოფიზი;
ბ) საშვილოსნოს ყელის ჰიპოტროფია; დ) ბაზალური განგლიები.
გ) საშვილოსნოს ყელის არხის ლორწოვანი გარსის ამობრუნება;
დ) საშვილოსნოს ყელის არხის ლორწოვანი გარსის ჩაბრუნება. 2609. საკვერცხის ჰორმონებია:
ა) ესტროგენი და პროგესტერონი;
2603. რამდენი საათია სპერმატოზოიდების ნაყოფიერების ხანგრძლივობა ქალის სასქესო ბ) ესტროგენი, პროგესტერონი, ანდროგენები;
გზებში? გ) ესტორგენი, პროგესტერონი, ანდროგენები და პროლაქტინი;
ა) 24 საათი; დ) მხოლოდ ესტროგენები.
ბ) 20 საათი;
გ) 48 საათი; 2610. საშვილოსნოს ყელის არხის “გუგის სიმპტომი“ ასახავს ყველაჩამოთვლილს გარდა :
დ) 36 საათი. ა) ასახავს საკვერცხის მიერ ესტროგენის გამომუშავებას;
ბ) მკვეთრად დადებითია ოვულაციის პერიოდში;
2604. ჩამოთვლილთაგან როდის შეიძლება საშვილოსნოსშიდა ჩასახვის საწინააღმდეგო გ) მკვეთრად დადებითი “გუგის“ სიმპტომის ხანგრძლივად არსებობა მეტყველებს
საშუალებების გამოყენება? ჰიპოესტროგენიაზე;
ა) დანამატების მწვავე ანთებების დროს; დ) სიმპტომის არ არსებობა სუსტ ესტროგენულ მოქმედებაზე მიუთითებს.
ბ) ორსულობის დროს;
გ) 1-2 ხარისხის საშოს სისუფთავის დროს; 2611. ადენოჰიპოფიზში ტროპული ჰორმონების გამოთავისუფლების მაინჰიბირებელი
დ) 3-4 ხარისხის საშოს სისუფთავის დროს. ფაქტორებიდან რომელს აქვს უშუალო კავშირი მენსტურაციული ფუნქციის რეგულაციასთან?
ა) პროლაქტოსტატინი;
2605. რამდენია პროცენტულად მამაკაცთა უნაყოფობა? ბ) სომატოსტატინი;
ა) 20%; გ) პროლაქტოლიბერინი;
ბ) 40%; დ) თირეოლიბერინი.
გ) 50%;
დ) 10%. 2612. რომელი ნაწილისგან შედგება ჰიპოფიზი?
ა) წინა, უკანა და შუა;

241
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) მხოლოდ ტანი; 2619. რომელი ჰორმონი თამაშობს მნიშვნელოვან როლს გოგონებში მეორადი სასქესო
გ) წინა და უკანა წილი; ნიშნების ჩამოყალიბებაში?
დ) წინა ნაწილი და ტანი. ა) ესტროგენები;
ბ) გესტაგენები;
2613. რომელი ტიპის უჯრედების მიერ გამომუშავდება სომატოტროპული ჰორმონები? გ) ანდროგენები;
ა) ბაზალური; დ) ოქსიტოცინი.
ბ) აციდოფილური;
გ) ქრომატოფილური; 2620. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია ზუსტი; ანაბოლური მოქმედება აღენიშნებათ:
დ) ჩამოთვლილთაგან არცერთი. ა) ანდროგენები, გესტაგენები;
ბ) ანდროგენები, ესტროგენები;
2614. რომელი ჰორმონი უწყობს ხელს ყვითელი სხეულიდან პროგესტერონის გ) ანდროგენებს, გესტაგენებს და ესტროგენებს;
გამომუშვებას? დ) მხოლოდ გესტაგენებს.
ა) პროლაქტინი;
ბ) ესტროგენი; 2621. პროლიფერაციის ფაზის დასრულებისას საშუალოდ როგორია ლორწოვანი გარსის
გ) FSH; სისქე?
დ) ანდროგენი. ა) 3-4მმ;
ბ) 5-6 მმ;
2615. რომელი ჰორმონები გროვდებიან ნეიროჰიპოფიზის უკანა წილში? გ) 7-8მმ;
ა) ვაზოპრესინი, ოქსიტოცინი; დ) 1-2მმ.
ბ) ვაზოპრესინი თირეოტროპული ჰორმონი;
გ) ვაზოპრესინი, მალუთეინიზირებელი ჰორმონი; 2622. რომელი ჰორმონი წარმოიქმნება ორგანიზმში ჭარბი რაოდენობით, როცა
დ) მხოლოდ ვაზოპრესინი. საშვილოსნოს ყელის დათვალიერებისას აღმოჩნდება „გუგის“ სიმპტომი?
ა) პროგესტერონი;
2616. ორსულობის რომელ კვირაზე სრულდება მდედრობით ჩანასახში გერმინაციული ბ) ესტროგენი;
უჯრედების ოვოგენების დიფერენცირება და პირველად ფოლიკულებად ჩამოყალიბება გ) პროლაქტინი;
ა) 10 კვირაზე; დ) თიროეტროპული ჰორონი.
ბ) 25 კვირაზე;
გ) 20 კვირაზე; 2623. ქალის ცხოვრების მანძილზე „მოზარდობის პერიოდს“ ანუ იგივე გარდამავალ
დ) 37 კვირაზე. პერიოდს მიეკუთვნება:
ა) 9 დან 10 წლამდე ასაკი;
2617. რას განიცდიან პრიმორდიული ფოლიკულების დიდი ნაწილი დაბადების მერე? ბ) 10 დან 14 წლამდე ასაკი;
ა) ჰიპერპლაზია; გ) 16 დან-18 წლამდე ასაკი;
ბ) ატროფია; დ) 12 დან-16 წლამდე ასაკი.
გ) ატრეზია;
დ) ჰიპერტროფია. 2624. ჩამოთვლილთაგან რომელი არ მიეკუთვნება ფიზიოლოგიურ ამენორეას?
ა) ლაქტაციის ფონზე;
2618. რამდენ სანტიმეტრს აღწევს მწიფე ფოლიკულის დიამეტრი? ბ) ორსულობის ფონზე;
ა) 2სმ; გ) მენოპაუზაის ფონზე;
ბ) 4სმ; დ) ანორექსიის ფონზე.
გ) 6სმ;
დ) 1სმ. 2625. რა ეწოდება გაიშვიათებულ მენსტურაციულ ციკლს?
ა) ჰიპომენორეა;

242
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ამენორეა; გ) კორტიზოლი;
გ) ოლიგომენორეა; დ) ფოლიკულმასტიმულირებელი.
დ) ოპსომენორეა.
2632. დომინანტი ფოლიკულიდან რა არის წყარო ესტროგენის წარმოქმნის?
2626. ანატომიურად საშვილოსნოში განარჩევენ : ა) თეკა უჯრედები;
ა) სხეული და ისთმური ნაწილი; ბ) დეციდუალური;
ბ) სხეული, ტანი, საშვილოსნოს ყელი; გ) მარცვლოვანი უჯრედები;
გ) საშვილოსნოს ყელის არხი და ზედა ნაწილი; დ) ენდომეტრიალური უჯრედები.
დ) სხეული, ტანი, ყელი და მილი.
2633. რა ჰქვია პროცესს როდესაც წარმოიქმნება ყვითელი სხეული?
2627. საკვერცხეების და საშვილოსნოს მილების სიმსივნეების საერთაშორისო ა) ლუთეინიზაცია;
კლასიფიკაციაში სიმსივნის მაგვარ პროცესების რიგს განეკუთვნება ყველაჩამოთვლილი ბ) ტეკალიზაცია;
გარდა: გ) დეციდუალიზაცია;
ა) პარაოვარიალური კისტა; დ) გრააფის ფოლიკულის ტრანსფორმაცია.
ბ) ორსულობის ლუთომა;
გ) საკვერცხის მასიური შეშუპება; 2634. ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე ძლიერი ნატურალური ესტროგენი?
დ) ზედაპირული პაპილომა. ა) ესტრიოლი;
ბ) ესტრონი;
2628. უმრავლეს შემთხვევაში რომელი ასაკობრივ პერიოდს მოიცავს კლიმაქტერული გ) ესტეტროლი;
პერიოდი? დ) 17-ესტრადიოლი.
ა) 45 დან-50 წლამდე;
ბ) 35 დან-50 წლამდე; 2635. ენდომეტრიუმის რომელი ნაწილის ჩამოფცქვნა ხდება ყოველი მენსტურაციული
გ) 75 დან-60 წლამდე; ციკლის დროს?
დ) 40დან-55 წლამდე. ა) ბაზალური შრის;
ბ) დეციდუალური შრის;
2629. ენდომეტრიოზის კლინიკასთან მიმართებაში ყველა ჩამოთვლილი მართებულია გ) ფუნქციონალური შრის ;
გარდა: დ) არცერთი ჩამოთვლითაგან.
ა) ახასიათებს პროგრესირებადი ტკივილი;
ბ) შინაგანი ენდომეტრიოზი (ადენომიოზიტი) ყველაზე იშვიათად გვხვდება; 2636. რომელი პროსტაგლანდინი უწყობს ხელს სპირალურ არტერიებში
გ) უპირატესად ახალგაზრდა ასაკში გვხვდება; ვაზოკონსტირქციას მენსტურაციის დროს?
დ) ახასიათებს პროდუქციული ფუნქციის დარღევა. ა) პროსტაგლანდინი E1;
ბ) პროსტაგლანდინი E2;
2630. დაბადებისას მილიონამდე კვერცხუჯრედია საკვერცხეში, დაახლოებით რამდენი გ) პროსტაგლანდინი D2;
აღწევს პუბერტატულ პერიოდს: დ) პროსტაგლანდინი F.
ა) 200000;
ბ) 300000; 2637. საშუალოდ რამდენს იწონის ორსულობის ბოლოს პლაცენტა?
გ) 400000; ა) 500 გრ;
დ) 50000. ბ) 400 გრ;
გ) 1000 გრ;
2631. რომელი ჰორმონია საჭირო ანტრალური ფოლიკულების განვითარებისთვის? დ) 600 გრ.
ა) ესტრადიოლი;
ბ) ანდროსტენედიონი; 2638. რა ეწოდება პლაცენტის სტრუქტურულ ერთეულს?

243
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ა) კოტილედონი;
ბ) ღრუბლისებრი ნაწილი; 2645. განაყოფიერებიდან მინიმუმ რამდენ დღეში ხდება ადამიანის გონადოტროპინის
გ) უჯრედული ერთეული; აღმოჩენა დედის სისხლის პლაზმაში?
დ) გლუვი ზედაპირი. ა) 10დღეში;
ბ) 6 დღეში;
2639. ჩამოთვლილთგან რომელი ნივთიერება გვხვდება ნაყოფის სისხლში უფრო მაღალი გ) 8 დღეში;
კონცენტრაციით ვიდრე დედის სისხლში? დ) 14 დღეში.
ა) ჟანგბადი;
ბ) კალციუმი; 2646. რამდენ არტერიას და ვენას განარჩევენ ჭიპლარში?
გ) ნატრიუმის ქლორიდი; ა) ერთი არტერია და ერთი ვენა;
დ) შარდოვანა. ბ) ორი არტერია და ორი ვენა;
გ) ორი არტერია და ერთი ვენა;
2640. ჩამოთვლილთაგან რომელი ჰორმონი ვერ “გაივლის “პლაცენტარულ ბარიერს? დ) ერთი არტერია და ორი ვენა.
ა) ესტროგენი;
ბ) ანდროგენები; 2647. ნორმალური ორსულობის დროს რა შეიძლება იყოს გლუკოზურიის მიზეზი ?
გ) ინსულინი; ა) გლომერულური ფილტრაციის შემცირება;
დ) თიროქსინი. ბ) გლომერულური ფილტრაციის გაზრდა;
გ) დედის მიერ გლუკოზის მოხმრების გაზრდა;
2641. ჩამოთვლითაგან რომელი ჰორმონი გადის პლაცენტას? დ) ნაყოფის გლუკოზის ხარჯზე.
ა) ვაზოპრესინი;
ბ) თიროქსინი; 2648. როგორ გამოითვლება მშობიარობის სავარაუდო დღე მენსტურაციული კალენდრით?
გ) პარათიროიდული; ა) ბოლო მენსტურაციის დაწყებიდან 37 კვირის გადათვლით;
დ) ოქსიტოცინი. ბ) ბოლო მენსტურაციის დამთვრებიდან 40 კვირის გადათვლით;
გ) მენსტურაციის პირველ დღეს ვამატებთ შვიდ დღეს და ვაკლებთ სამ თვეს;
2642. ჩამოთვლილთაგან რომელი იმუნოგლობულინი გადის პლაცენტას? დ) მენსტურაციის ბოლო დღეს ვამატებთ შვიდ დღეს და ვაკლებთ სამ თვეს.
ა) IgA;
ბ) IgD; 2649. ჩამოთვლილთაგან რომელი ჰორმონის მატება განაპირობებს ორსულობის დროს
გ) IgG; პირღებინება/გულისრევას?
დ) IgM. ა) ესტროგენი;
ბ) პროგესტერონი;
2643. გესტაციის რომელ ვადაზე არის გაძლიერებული პლაცენტის განვლადობა? გ) პროლაქტინი;
ა) ორსულობის დასაწყიში; დ) ადამიანის გონადოტროპინი.
ბ) მეორე ტრიმესტრში;
გ) პირველ ტრიმესტრში; 2650. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან ვერ გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს:
დ) მესამე ტრიმესტრში. ა) ასპირინი;
ბ) ჰეპარინი;
2644. ჩამოთვლილთგან რომელი ჰორმონები განეკუთვნება პლაცენტარულს და ხვდება გ) ვარფარინი;
დედის სისხლში? დ) დიაზეპამი.
ა) ესტროგენი;
ბ) პროგესტერონი; 2651. გესტაციის რა ვადაზე არის რეკომენდირებული ამნიოცენტეზი?
გ) თიროიდმასტიმულირებელი; ა) 14-15;
დ) ოქსიტოცინი. ბ) 11-12;

244
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
გ) 16-17;
დ) 20-21. 2658. რბილის სამშობიარო გზებია გარდა:
ა) საშო;
2652. ამნიოცენტეზის ჩვენებებად განიხილება ნაყოფის შემდეგ პათოლოგიებზე ეჭვი, გარდა: ბ) საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტი;
ა) ნაყოფში ნერვული ღეროს დეფექტები; გ) მცირე მენჯის ღრუ;
ბ) კარიოტიპირებისთვის; დ) საშვილოსნოს ყელი;
გ) ჰემოლიზური დაავადებები;
დ) გულის მანკი. 2659. დიდი ყიფლიბანდი აერთებს:
ა) საგიტალურ, შუბლის და გვირგვინოვან ნაკერებს;
2653. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებიდან ნაყოფზე გავლენა აქვს ბ) საგიტალურ, შუბლის და ლამბლოიდურ ნაკერებს;
ყველა ჩამოთვლილს გარდა: გ) საგიტალურ და შუბლის ნაკერებს;
ა) პროპრანოლოლი; დ) საგიტალურ და ლამბლოიდურ ნაკერებს;
ბ) ატენოლოლი;
გ) ნიფედიპინი; 2660. სქესობრივი მომწიფების პერიოდისთვის საკვერცხეების ქერქოვან შრეში:
დ) რეზერპინი. ა) 500 პრიმორდიალური ფოლიკულია;
ბ) 200-400 ათასი პრიმორდიალური ფოლიკულია;
2654. ქვემოთჩამოთვლილიდან ორსულობის დროს რომელი ანტიჰიპერტენზიული გ) 2000 პრიმორდიალური ფოლიკულია;
საშუალება არ გამოიყენება: დ) ამ ეტაპისთვის პრიმორდიალური ფოლიკული არ არის;
ა) მეთილდოფა;
ბ) ნიფედიპინი; 2661. თითოეული მენსტრუალური ციკლის განმავლობაში ზრდას იწყებს:
გ) ლოზარტანი; ა) 2 პრიმორდიალური ფოლიკული;
დ) ლაბეტალოლი. ბ) 100 პრიმორდიალური ფოლიკული;
გ) ყველა პრიმორდიალური ფოლიკული, რამდენიც ამ ეტაპისთვის არსებობს;
2655. გარეგანი სასქესო ორგანოებია გარდა: დ) 3-30 პრიმორდიალური ფოლიკული;
ა) ბოქვენი;
ბ) მცირე სასირცხო ბაგეები; 2662. პლაცენტის ფუნქციებია გარდა:
გ) მცირე სასირცხო ბაგეები; ა) რესპირატორული;
დ) საშო; ბ) საყრდენი;
ე) საშოს კარიბჭე; გ) ენდოკრინული;
დ) დამცველობითი:
2656. მენჯის ძვლების შეერთების სახეებია გარდა:
ა) გავა-თეძოს სინქონდროზი; 2663. ამნიონური სითხის შემადგენლობაში:
ბ) გავა-ბარძაყის სახსარი; ა) 50% წყალია;
გ) გავა-კუდუსუნის სახსარი; ბ) 75% წყალია;
დ) ბოქვენის შესახსრება-სიმფიზი; გ) 99% წყალია;
დ) 20% წყალია;
2657. ქალის მენჯის სპინალური სიბრტყის პირდაპირი ზომაა:
ა) მანძილი ბოქვენის კიდის ქვედა კიდედან გავა-კუდუსუნის შესახსრებამდე -11სმ; 2664. ამნიონური სითხის ფუნქციებია გარდა:
ბ) მანძილი ბოქვენის კიდის ქვედა კიდედან გავა-კუდუსუნის შესახსრებამდე -12სმ; ა) ნაყოფის დაცვა მექანიკური დაზიანებისაგან;
გ) მანძილი საჯდომი ძვლის წვეტები შიგნითა ზედაპირებს შორის - 10,5სმ; ბ) ნაყოფის კიდურების კონტრაქტურების თავიდან აცილება;
დ) მანძილი ბოქვენის ქვედა კიდესა და გავის კონცხის ყველაზე გამოწეულ წერტილს შორის გ) ნაყოფის მოძრაობისთვის ხელსაყრელი პირობების შექმნა;
- 12,5სმ; დ) ქორიონული გონადოტროპინის სინთეზი ორსულობის პირველ ტრიმესტრში;

245
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
 ა) მცირე ან უმნიშვნელო სისხლდენა;
2665. ორსულობის დროს ქალის ორგანიზმში გულ-სისხლძარღვთა სისტემაში ვითარდება ბ) ძლიერი ტკივილი მუცლის ქვემო არეში და სისხლდენა;
ცვლილებები: გ) საშვილოსნოს ყელი დახურულია;
ა) გულის შეკუმშვათა სიხშირის შემცირება 10-20%-ით; დ) საშილოსნო რბილის და პალპაციით ინტაქტური;
ბ) გულის წუთმოცულობა არ იცვლება, ვინაიდან იკლებს სისტოლური მოცულობა;
გ) საშუალო არტერიული წნევის მომატება 10%-ით; 2673. აბორტი მსვლელობაში - დამახასიათებელია:
დ) გულის შეკუმშვათა სიხშირის გაზრდა 10-20% -ით; ა) მცირე ან უმნიშვნელო სისხლდენა;
ბ) საშვილოსნოს ყელი დახურულია;
2667. ორსულობის დროს ქალის ორგანიზმში ჰემოსტაზის სისტემაში ვითარდება გ) ტკივილი უმნიშვნელოა;
ცვლილებები: დ) საშვილოსნოს ზომები შემცირებულია;
ა) მატულობს სისხლის ჰიპოკოაგულაცია;
ბ) ფიბრინოგენის კონცენტრაცია იზრდება 50%-ით; 2674. სეპტიური აბორტის კლინიკური სიმპტომებია ყველა გარდა:
გ) იმატებს სისხლის ფიბრინოლიზური აქტივობა; ა) ტაქიკარდია (>120);
დ) ქვეითდება პლაზმაში D - დიმერის კონცენტრაცია; ბ) ჭუჭყიანი, ჩირქოვანი ვაგინალური გამონადენი საშოდან;
გ) ცხელება;
დ) გადიდებული მტკივნეული საშვილოსნო;
2668. ორსულობის დროს ქალის ორგანიზმში გამომყოფ სისტემაში სისტემაში ვითარდება ე) პალპაციით მუცელი მტკივნეული არ არის;
ცვლილებები გარდა:
ა) მატულობს თირკმლის სისხლის მიმოქცევა 60-70%-ით; 2675. ჩვეული აბორტია:
ბ) მატულობს გორგლოვანი ფილტრაცია 30-50%-ით; ა) თვითნებითი აბორტი, რომელიც ვითარდება პირველი ორსულობისას;
გ) მატულობს კრეატინინის კლირენსი 30-50%-ით; ბ) თვითნებითი აბორტი, რომელიც ვითარდება ზედიზედ 3 ან/და მეტი ორსულობისას;
დ) კლებულობს გლუკოზის ექსკრეცია 30-50%-ით; გ) თვითნებითი აბორტი, რომელიც ვითარდება პირველი მშობიარობის შემდეგ;
დ) თვითნებითი აბორტი, რომელიც ვითადება ორსულობის 12 კვირის ვადამდე;
2669. ორსულობის დროს ქალის ორგანიზმში სითხის შეკავების შედეგად ვითარდება გარდა:
ა) გულის დარტყმითი მოცულობის გაზრდა; 2676. ფიზიოლოგიური მშობიარობის ნიშნებია გარდა:
ბ) ჰემატოკრიტის შემცირება; ა) თვითნებითი დაწყება;
გ) პლაზმაში ალბუმინის დონის დაქვეითება; ბ) ორსულობის ვადა 37-42კვირა;
დ) თირკმლის გორგლოვანი ფილტრაციის შემცირება; გ) მშობიარობა ბუნებრივი გზით საექიმო ჩარევის გარეშე;
დ) ორსულობის 40 კვირის ვადაზე მშობიარობის ინდუქცია;
2670. ორსულობის პირველი ნახევრის სისხლდენის მიზეზია:
ა) თვითნებითი აბორტი; 2677. ბიშოპის ცხრილით ფასდება:
ბ) ნორმალურად მიმაგრებული პლაცენტის ნაადრევი აცლა; ა) საშვილოსნოს ყელის სტრუქტურული ცვლილებები;
გ) ორსულთა ანემია; ბ) საშოს კედლების სტრუქტურული ცვლილებები;
დ) პრეეკლამფსია; გ) საშვილოსნოს ტანის სტრუქტურული ცვლილებები;
დ) ნაყოფის ფუნქციური მდგომარეობა;
2671. ორსულობის თვითნებითი შეწყვეტისთვის დამახასიათებელი არ არის:
ა) საშვილოსნოს შეკუმშვა; 2678. მშობიარობის პერიოდებია გარდა:
ბ) სანაყოფე კვერცხის ნიდაცია საშვილოსნოს კედელში; ა) მშობიარობის პირველი პერიოდი - საშვილოსნოს ყელის სრული გახსნამდე;
გ) სანაყოფე კვერცხის აშრევება სშვილოსნოს კედლიდან; ბ) მშობიარობის პირველი პერიოდი - ჭინთვების დაწყებამდე;
დ) სანაყოფე კვერცხის გამოძევება საშვილოსნოს ღრუდან; გ) მშობიარობის მეორე პერიოდი - ნაყოფის დაბადება;
დ) მშობიარობის მესამე პერიოდი - მომყოლის გამოძევება;
2672. მოსალოდნელი აბორტისთვის დამახასიათებელი არ არის:

246
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
2679. მშობიარობის პირველ პერიოდში გამოყოფენ: დ) თუ ახალშობილი შეფასდა აპგარის სქემით 6/7 ქულით და მისი დაბადებიდან გავიდა
ა) მხოლოდ ლატენტურ ფაზას; 20წთ;
ბ) ლატენტურ და აქტიურ ფაზებს;
გ) მხოლოდ აქტიურ ფაზას; 2685. მშობიარობის მესამე პერიოდის აქტიური მართვა გულისხმობს:
დ) მოსამზადებელ, ლატენტურ და აქტიურ ფაზებს; ა) ჭიპლარის კონტროლირებად დაქაჩვას;
ბ) შარდის ბუშტის კათეტერიზაციას;
2680. მშობიარობის მეორე პერიოდში გამოყოფენ: გ) მუცელზე ყინული მოთავსებას;
ა) მხოლოდ პასიურ ფაზას; დ) ჰემოტრანსფუზიის წარმოებას;
ბ) პრელატენტურ, ლატენტურ და აქტიურ ფაზებს;
გ) მხოლოდ აქტიურ ფაზას; 2686. სითბური ჯაჭვის კომპონენტებია გარდა:
დ) პასიურ და აქტიურ ფაზებს; ა) დაბადებისთანავე ანტროპომეტრია და დაბანვა;
ბ) კანით-კანთან კონტაქტის განხორიელება;
2681. მშობიარობის მესამე პერიოდში მომყოლის მოცილების შემდეგ სისხლდენის შეჩერების გ) სამშობიარო ბლოკში ტემპერატურა >25°;
ფიზიოლოგიური ფაქტორებია გარდა: დ) სასწრაფოდ გამშრალება;
ა) მექანიკური ფაქტორები - სისხლძარღვები, რომლებიც კვებავენ პლაცენტარულ მოედანს
იჭყლიტება მიომეტრიუმის შუა შრის ირიბი ბოჭკოების შეკუმშვის შედეგად; 2687. არაფარმაკოლოგიური მიდგომა:
ბ) საშვილოსნოს სისხლძარღვების სპირალური შენების ფაქტორი - აღნიშნული ფაქტორის ა) არ ეხმარება ქალს სამშობიარო ტკივილთან გამკლავებაში;
გამო შეკუმშვისას ისინი მოკლდებიან და გადაადგილდებიან მიომეტრიულის ღრმა შრეებში ბ) არ გააჩნია მნიშვნელოვანი გვერდითი ეფექტი და ზეგავლენა;
და შეკუმშული კუნთოვანი ბოჭკოების მხრიდან განიცდიან დამატებით ზეწოლას; გ) არ ეხმარება ქალს შეინარჩუნოს მშობიარობის პროცესზე პერსონალური კონტროლის
გ) დროული ახალშობილის დაბადება; გრძნობა;
დ) თრომბის წარმოქმნა - რომელიც იწყება ქსოვილების ტრამვირების საპასუხოდ და დ) არ არის ეკონომიურად მომგებიანი;
ძირითადად აჩერებს კაპილარულ სისხლდენას;
2688. მშობიარობის მედიკამენტური გაუტკივარების მიზანია;
2682. პარტოგრამა ასახავს გარდა: ა) ტკივილის ფიზიკური აღქმის გაქრობა;
ა) მშობიარობის მართვის ეფექტური საშუალებაა, რამდენადაც წარმოადგენს მშობიარობის ბ) მშობიარობისშემდგომი სისხლდენის პროფილაქტიკა;
ფიზიოლოგიური მიმდინარეობიდან გადახრის მყისიერ ინდიკატორს; გ) ნაყოფის ტრამვატიზმის პროფილაქტიკა;
ბ) ასახავს მშობიარის მდგომარეობას; დ) სამშობიარო მოქმედების სისუსტის პროფილაქტიკა;
გ) ასახავს ნაყოფის მდგომნარეობას;
დ) ასახავს საკეისრო კვეთის მიმდინარეობას; 2689. ნაყოფის არასწორი მდებარეობაა გარდა:
ა) ნაყოფის მენჯით წინმდებარეობა;
2683. მშობიარობის მესამე პერიოდის მართვა გულისხმობს გარდა: ბ) კეფით წინმდებარეობის უკანა სახე;
ა) აქტიურ მართვას; გ) თავის გაშლითი წინმდებარეობანი;
ბ) პასიურ მართვას - მოცდით ტაქტიკას; დ) ირიბი და გარდიგარდმო მდებარეობა;
გ) პირველ ეტაპზე აქტიურ მართვას და შემდგომ პასიურ მართვას;
დ) აქტიური მართვას ენიჭება უპირატესობა მოცდით ტაქტიკასთან შედარებით; 2690. ნაყოფის ჯდომით წინმდებარეობის დროს:
ა) ნაყოფის გულისცემა მოისმინება ჭიპის ქვემოთ;
2684. მშობიარობის მესამე პერიოდის პასიური მართვის შემთხვევაში აქტიური ჩარევა ბ) ნაყოფის მდებარეობა სიგრძივია;
აუცილებელია: გ) ნაყოფის თავი მენჯის შესავლის ზემოთაა;
ა) თუ სისხლის დანაკარგი 500მლ-ზე მეტია; დ) ნაყოფის ჯდომი საშვილოსნოს ფუძეშია;
ბ) თუ ნაყოფის დაბადებიდან გავიდა 15წთ;
გ) თუ ქალის ზოგადი მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია; 2691. ნაყოფის მენჯით წინმდებარეობის დიაგნოსტირების ერთ-ერთი გზაა:
ა) დედის ანამნეზის შეგროვება;

247
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) დოპლეროგრაფიის წარმოება: 2698. ლაქტაციის რაოდენობა და ხარისხი დამოკიდებულია:
გ) კარდიომონიტორინგით; ა) ორსულობის პერიოდში წონის ნამატზე;
დ) მუცლისმხრივი პალპაცია; ბ) ნაყოფის წონაზე;
გ) მშობიარობის პერიოდში დაკარგული სისხლის რაოდენობაზე;
2692. ნაყოფის გარეგანი მობრუნების დროს აუცილებელია გარდა: დ) ორსულობის პერიოდში წონის ნამატი გავლენას არ ახდენს რძის შემადგენლობაზე;
ა) ორსულის ინფორმირებული თანხმობა;
ბ) ულტრაბგერითი კვლევით წინმდებარეობის დადასტურება; 2699. ლოგინობის ხანაში აუცილებელი არ არის:
გ) ტოკოლიზის ჩატარება; ა) მელოგინის ადრეული აქტივაცია;
დ) შეიძლება ბინაზე ჩატარება; ბ) დედის და ახლშობილის ერთად ყოფნა;
გ) კონსულტირება ოჯახის დაგეგმვის საკითხებში;
2693. ტყუპით ორსულობის შემთხვევაში მშობიარობას ბუნებრივი გზით დაიგეგმება თუ დ) ახალშობილის ადრეული კვება ხელოვნური საკვებით.
ცნობილია, რომ:
ა) პირველი ნაყოფის თავით წინმდებარეობაა; 2700. ლოგინობის ხანაში დედისა და ახალშობილის ერთად ყოფნის უპირატესობებია
ბ) მეორე ნაყოფის თავით წინმდებარეობაა; გარდა:
გ) პირველი ნაყოფის მენჯით წინმდებრაეობაა; ა) ძუძუთი კვების გართულებების პროფილაქტიკა;
დ) მეორე ნაყოფის მენჯით წინმდებარეობაა; ბ) დედის საკუთარ ძალებში დარწმუნება;
გ) მომდევნო ორსულობის დაგეგმვა;
2694. ლოგინობის ხანის ფიზიოლოგიური ცვლილებებია გარდა: დ) დაინფიცირებისაგან დაცვა;
ა) საშვილოსნოს ტანის ინვოლუცია;
ბ) საშვილოსნოოს ყელის ინვოლუცია 2701. სარძევე კირკვლის ინფექციის პრევენციაა გარდა:
გ) საშოს ინვოლუცია; ა) ძუძუზე ადრეული მოჭიდება;
დ) სარძევე ჯირკვლების ინვოლუცია; ბ) სარძევე ჯირკვლის მასაჟი;
გ) ძუძუზე ახალშობილის სწორი მოჭიდება;
2695. ლოგინობის ხანაში: დ) ძუძუთი კვება ახალშობილის მოთხოვნისთანავე;
ა) საკვერცხეები იმატებს ზომაში;
ბ) ყვითელი სხეული აგრძელებს ფუნქციონირებას; 2702. უპირატესად ძუძუთი კვება ნიშნავს:
გ) ხშირად მეძუძურ დედებს ლაქტაციური ამენორეა არ აღენიშნებათ; ა) დედის რძესთან ერთად ბავშვი ღებულობს წყალს ან სხვა სითხეს;
დ) ყვითელი სხეული ნაწიბუროვან ქსოვილად გარდაიქმნება; ბ) ბავშვი ღებულობს მხოლოდ დედის რძეს;
გ) დედის რძესთან ერთად გამოიყენებენ ხელოვნურ საკვებს;
2696. ლოგინობის ხანაში ადგილი აქვს: დ) ღებულობს დედის რძის შემადგენლობის მსგავს სითხეებს;
ა) ლაქტოგენეზს;
ბ) გალაქტოპოეზს; 2703. მშობიარობისთანავე შეიძლება გამოყენებულ იყოს კონტრაცეფციის მეთოდი გარდა:
გ) გალაქტოკინეზს; ა) პრეზერვატივი;
დ) რძის სადინრების ჰიპოტროფიას/ატროფიას. ბ) ლაქტაციური ამენორეის მეთოდი;
გ) კომბინირებული ორალური კონტაცეპტივი;
2697. ლოგინობის ხანაში სარძევე ჯირკვალში მიმდინარე ცვლილებებს განაპირობებნ დ) საშვილოსნოსშიდა კონტაცეფცია;
ჰორმონები:
ა) პროლაქტინი და ოქსიტოცინი; 2704. მშობიარობიდან 4-6 კვირის შემდეგ შეიძლება გამოყენებულ იყოს კონტრაცეფციის
ბ) მხოლოდ ოქსიტოცინი; მეთოდი გარდა:
გ) ესტროგენი და პროგესტერონი; ა) კომბინირებული ორალური კონტაცეპტივი;
დ) მხოლოდ პროგესტერონი; ბ) სუფთა პროგესტინული კონტრაცეპტივი;
გ) ქალის სტერილიზაცია;

248
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეფცია; გ) სპანიომენორეა:
დ) მეტრორაგია;
2705. ლოგინობის ხანის საგანგაშო სიმპტომებია გარდა:
ა) სისხლდენა სასქესო ორგანოებიდანი; 2712. ოვულაციური სისხლდენებთან დაკავშირებით მართალია გარდა:
ბ) ამენორეა; ა) ფოლიკულური ფაზის შემცირებასთან;
გ) სარდის შეუკავებლობა; ბ) ლუთეინური ფაზის გახანგრძლივებასთან;
დ) ტაქიპნოე; გ) ვითარდება ფოლიკულის პერსისტენცია;
დ) ვითარდება ციკლური სისხლდენა;
2706. როდის გვხვდება „გუგის“ სიმპტომი და რას ასახავს:
ა) ოვულაციის პერიოდში და საკვერცხეების მიერ ესტროგენების გამომუშავებას ასახავს; 2713. ფიზიოლოგიური ჭეშმარიტი ამენეორეა გვხვდება გარდა:
ბ) ოვულაციის პერიოდში და საკვერცხეების მიერ გესტაგენების გამომუშავებას ასახავს; ა) ჰემატოკოლპოსის დროს;
გ) დესქვამაციის დროს და საკვერცხეების მიერ გესტაგენების გამომუშავებას ასახავს; ბ) ქალებში ორსულობის დროს;
დ) დესქვამაციის დროს და საკვერცხეების მიერ ესტროგენების გამომუშავებას ასახავს; გ) პოსტმენოპაუზის დროს;
დ) გოგონებში სქესობრივი მომწიფების პერიოდამდე;
2707. „გვიმრის ფოთლის“ სიმპტომი შეიძლება გამოვლინდეს:
ა) მენსტრუალური ციკლის მე-7 და 20-21-ე დღეებს შორის; 2714. ლაქტაცია არაფიზიოლოგიურ პერიოდში დამახასიათებელია:
ბ) მენსტრუალური ციკლის მე-4 და 10-11-ე დღეებს შორის; ა) სკლეროკისტოზური საკვერცხეების სინდრომისთვის;
გ) მენსტრუალური ციკლის მე-4 და 10-11-ე დღეებს შორის; ბ) კიარი-ფრომელის სინდრომისთვის;
დ) მენსტრუალური ციკლის 28-ე დღეს. გ) შიენის სინდრომისთვის;
დ) ადრენოგენიტალური სინდრომისთვის;
2708. რილიზინგ ფაქტორით სინჯის ჩვენებაა:
ა) ჰიპოფიზის დაზიანების დადგენა - ძირითადად ცენტრალური გენეზის ამენორეის დროს; 2715. შიენის სინდრომი დროს:
ბ) საშვილოსნოს დაზიანების დადგენა; ა) ადგილი აქვს თირკმელზედა ჯირკვლების პათოლოგიას;
გ) საკვერცხეების დაზიანების დადგენა; ბ) ადგილი აქვს ჰიპოფიზის ნეკროზსა და მისი ტროპული ჰორმონების მოქმედების ქვეშ
დ) საშვილოსნოს მილების გამტარობის დადგენა; მყოფი ენდოკრინული ჯირკველების ჰიპოფუნქციას.
გ) ადგილი აქვს პროლაქტინის სეკრეციის მომატებას;
2709. სინჯი პროგესტერონით გამოიყენება: დ) ვითარდება ჰირსუტიზმი და საკვერცხეების ორმხრივი გადიდება;
ა) ჰიპოფიზის დაზიანების დასადგენად, ძირითადად ცენტრალური გენეზის ამენორეის
დროს; 2716. ქალის სასქესო ორგანოების კისტები:
ბ) ამენორეის საშვილოსნოსმიერი ფორმის გამორიცხვის მიზნით; ა) ჭეშმარიტ სისმსივნეს არ წარმოადგენენ;
გ) საშვილოსნოს მილების გამტარობის დადგენა; ბ) მათთვის დამახასიათებელი ბლასტომური ზრდა;
დ) ოვულაციის დასადგენად; გ) მათი უმრავლესობა რეტენციულ წარმონაქმნთა ჯგუფს არ მიეკუთვნება;
დ) ჭეშმარიტ სიმსივნეს წარმოადგენენ.
2710. ვულვიტი არის:
ა) საშვილოსნოს ყელის ანთება; 2717. საკვერცხის რეტენციული კისტა:
ბ) საშოს კედლების ანთება; ა) იზრდება უჯრედული ელემენტების გამრავლების ხარჯზე;
გ) გარეთა საქესო ორგანოების ანთება; ბ) იზრდება სითხის - ტრანსუდატის დაგროვების ხარჯზე;
დ) საშოს კარიბჭის დიდი ჯირკვლის ანთება; გ) ვითარდება ძირითადად მენოპაუზაში;
დ) ვითარდება ძირითადად ლოგინობის ხანაში;
2711. ჰიპომენსტრუალური დროს შეიძლება განვითარდეს გარდა:
ა) ჰიპომენორეა; 2718. თეკალუთეინური კისტა დამახასიათებელია:
ბ) ოპსომენორეა; ა) საშვილოსნოს მიომისთვის;

249
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ტროფობლასტური დაავადებებისთვის; დ) საშვილოსნოს შემაერთებელი ქსოვილისგან განვითარებული ავთვისებიანი სიმსივნეა;
გ) ლოგინობის ხანისთვის;
დ) კიარი-ფრომელის სინდრომისთვის; 2725. საშვილოსნოს სარკომა IV სტადიის დროს:
ა) სიმსივნე არ სცილდება საშვილოსნოს სხეულს;
2719. საშვილოსნოს მიომის შესახებ სწორია გარდა: ბ) სიმსივნე ჩაზრდილია მეზობელ ორგანოებში ან ვრცელდება მენჯის ფარგლებს გარეთ.
ა) ვითარდება კუნთოვანი ქსოვილიდან; გ) სიმსივნე ვრცელდება საშვილოსნოს , მაგრამ მცირე მენჯის ფარგლებს არ სცილდება;
ბ) კეთილთვისებიანი სიმსივნეა; დ) სიმსივნე მოიცავს საშვილოსნოს სხეულსა და ყელს, მაგრამ არ სცილდება საშვილოსნოს
გ) არ არის ჰორმონდამოკიდებული დაავადება; ფარგლებს;
დ) ჰორმონდამოკიდებული დაავადებაა;
2726. ენდომეტრიოზი:
2720. მორფოლოგიური ნიშნის მიხედვით განასხვავებენ: ა) კეთილთვისებიანი სისმსივნეა;
ა) სუბსეროზულ კვანძს; ბ) ჭეშმარიტი სიმსივნეა;
ბ) კუნთოვანი ჰიპერპალზიით მიმდინარე საშვილოსნოს მარტივ მიომას; გ) ენდომეტიუმის ჰორმონდამოკიდებული ჰიპერპლაზიაა;
გ) სუბმუკოზურ კვანძს; დ) ავთვისებიანი სიმსივნეა;
დ) ინტერსსტიციულ კვანძს;
2727. ენდომეტრიოზის მქონე პაციენტებში უნაყოფობა განპირობებულია გარდა:
2721. საშვილოსნოს სხეულის კუნთოვან შრესთან დამოკიდებულების მიხედვით გამოყოფენ ა) ანოვულაციით;
მიომური კვანძს: ბ) ყვითელი სხეულის ფუნქციური უკმარისობით;
ა) სუბსეროზულს, სუბმუკოზურს და ინტერსტიციალურს; გ) ჰემატომეტრის ჩამოყალიბებით;
ბ) მხოლოდ სუბმუკოზურს და სუბსეროზულს; დ) ენდომეტრიულის ფუნქციური უკმარისობით;
გ) მხოლოდ სუბსეროზულს;
დ) კუნთოვანი ჰიპერპალზიით მიმდინარე საშვილოსნოს მარტივ მიომას; 2728. კვანძოვანი მასტოპათიის ფიბროზული ფორმა ხასიათდება გარდა:
ა) შემაერთებელი ქსოვილის გავრცელებით გარკვეულ უბნებზე;
2722. საშვილოსნოს მიომის კონსერვატიული მკურნალობის ჩვენებაა: ბ) მტკივნეული კვანძები ჩნდება ძირითადად სარძევე ჯირკვლის ზედა გარეთა კვადრატში;
ა) საშვილოსნოს მიომის სუბმუკოზური ფორმა; გ) მენსტრუაციის დროს არ აღინიშნება კვანძების გადიდება და მტკივნეულობა;
ბ) მიომური კვანძის ნეკროზი; დ) მენსტრუაციის დროს აღინიშნება კვანძების გადიდება და მტკივნეულობა;
გ) სუბსეროზული კვანძი ფართო ფუძით;
დ) ინტერსტიციული ლოკალიზაციის კვანძი ცენტრიპეტალური ზრდით და საშვილოსნოს 2729. მასტოპათიის დიფუზური ფორმისთვის დამახასიათებელია გარდა:
ღრუს მკვეთრი დეფორმაციით; ა) წვრილი მუხუდოსებრი კვანძების გროვები;
ბ) მენსტრუალური ციკლის მეორე ფაზაში სარძევე ჯირკვალში მტკივნეულობის მომატება და
2723. მიომის ფონზე მიმდინარე ორსულობისთვის დამახასიათებელია: გაზრდა;
ა) ორსულობის მესამე ტრიმესტრში მიომური კვანძების მნიშვნელოვანი ზრდა; გ) მენოპაუზაში სიმპტომები ქრება;
ბ) მიომური კვანძების მნიშვნელოვანი ზრდა განსაკუთრებით ორსულობის მეორე დ) ორსულობისას სიმპტომები არ ქრება;
ტრიმესტრში;
გ) მშობიარობის დროს სამშობიარო მოქმედების დარღვევა ძირითადად არ აღინიშნება; 2730. ვულვის კრაუროზისთვის დამახასიათებელია:
დ) მომყოლის გამოძევების შემდეგ სისხლდენის სიხშირე მნიშვნელოვნად არ იზრდება; ა) გარეთა სასქესო ორგანოების ჰიპერემია;
ბ) გარეთა საქესო ორგანოების ატროფიული პროცესები და შეჭმუხვნა/სკლეროზი.
2724. საშვილოსნოს სარკომა: გ) გარეთა სასქესო ორგანოების კანის ელსტიურობა;
ა) საშვილოსნოს კუნთოვანი ქსოვილისგან განვითარებული კეთილთვისებიანი სიმსივნეა; დ) გარეთა სასქესო ორგანოების ჰიპერპლაზია;
ბ) საშვილოსნოს კუნთოვანი ქსოვილისგან განვითარებული ავთვისებიანი სიმსივნეა;
გ) საშვილოსნოს შემაერთებელი ქსოვილისგან განვითარებული კეთილთვისებიანი 2731. ვულვის კრაუროზის დიაგნოსტიკისთვის მნიშვნელოვანია:
სიმსივნეა; ა) საშვილოსნოს ბიმანუალური გამოკვლევა;

250
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
ბ) ჰორმონალური სპქტრის შესწავლა;
გ) მცირე მენჯის რღუს ორგანოების ექოსკოპიური გამოკვლევა;
დ) კოლპოსკოპია;
2732. ვულვის კიბოს T◦ ნიშნავს სიმსივნეს :
ა) მეტასტაზებით ლიმფურ კვანძებში;
ბ) პრეინვაზიურ კიბოს - ca in situ;
გ) 2სმ-მდე დიამტრის სიმსივნე კანის ზედაპირულ შრეებში ან ლორწოვან გარსში;
დ) შორეულ ორგანოებში არ არის გამოვლენილი მეტასტაზები;
2733. ლეიკოპლაკია არის:
ა) ექტოპია;
ბ) პათოლოგიური პროცესი, რომლის დროსაც ხდება საშვილოსნოს ყელის ბრტყელი
მრავალშრიანი ეპითელიუმის ზედაპირული შრისა და შუამდებარე შრის გათხელება.
გ) საშვილოსნოს ყელის მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმის გარქოვანება;
დ) საშვილოსნოს ყელის საშოს ზედაპირზე პაპილომური წანაზარდები როზეტის სახის.
2734. საშვილოსნოს ყელის ეპითელური დისპლაზიისთვის დამხასიათებელია:
ა) საშვილოსნოს ყელის მფარავი ბრტყელი მრავალშრიანი ეპითელიუმის უჯრედების
მომწიფებისა და დიფერენცირების დარღვევა;
ბ) საშვილოსნოს ყელის საშოს ზედაპირზე პაპილომური წანაზარდები როზეტის სახის.
გ) ჰიპერკერატოზი;
დ) საშვილოსნოს ყელის არხის ლორწოვანი გარსის წანაზარდები კონტაქტური
სისხლდენით;
2735. ორსულობის პირველ ტრიმესტრში საშვილოსნოს ყელის პრეინვაზიური კინოს
გამოვლენის შემთხვევაშ მიზანშეწონილია:
ა) ორსულობის შენარჩუნება და საშოსმხრივი მშობიარობა;
ბ) ორსულობის შენარჩუნება და საკეისრო კვეთის ოპერაციით მშობიარობის დამთავრება;
გ) ორსულობის შეწყვეტა საშვილოსნოს ყელის არხის შემდგომი გამოფხეკით, ორი კვირის
შემდეგ დიათერმოკონიზაციით.
დ) ორსულობის შეწყვეტა და საშვილოსნოს ექსტირპაცია;
2736. ენდომეტრიუმის ჰიპერპლაზიური პროცესები:
ა) ყოველთვის განპირობებულია ჰორმონული დარღვევებით;
ბ) ზირითადად ვითრდება მენოპაუზაში;
გ) დაკავშირებულია ორსულობასთან;
დ) ყოველთვის არ არის განპირობებული ჰორმონული დარღვევებით;
2737. საკვერცხის კისტომა არის:
ა) საკვერცხის ავთვისებიანი სიმსივნე;
ბ) საკვერცხის ეპითელური კეთილთვისებიანი სიმსივნე;
გ) სეროზული და პაპილარული;
დ) მუცინური და პაპილარული;
2738. საკვერცხის ფიბრომა არის:
ა) საკვერცხის ავთვისებიანი სიმსივნე;
ბ) საკვერცხის კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება მისი სტრომისაგან;
გ) საკვერცხის კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება თეკა-ქსოვილისაგან;
დ) საკვერცხის მასკულინიზებადი სიმსივნე;
2739. საკვერცხის დისჰერმინომა არის:
ა) საკვერცხის ავთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება არადიფერენცირებადი
გომადების ნაწილებისაგან, რომელიც შენარჩუნდა ემბრიონული განვითარების პერიოდიდან;
ბ) საკვერცხის კეთილთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება არადიფერენცირებადი
გონადების ნაწილებისაგან, რომელიც შენარჩუნდა ემბრიონული განვითარების პერიოდიდან;
გ) საკვერცხის ავთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება თეკა-ქსოვილისაგან;
დ) საკვერცხის მასკულინიზებადი სიმსივნე;
2740. საკვერცხის ტერატობლასტომა:
ა) მდიდარი არ არის სისხლძარღვებით;
ბ) მდიდარია სისხლძარღვებით;
გ) საკვერცხის კეთილთვისებიანი სიმსივნეა;
დ) საკვერცხის ავთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება თეკა-ქსოვილისაგან;
2741. საშვილოსნოს მილების სარკომა არის:
ა) კეთილთვისებიანი სიმსივნეა, რომელიც ვითარდება საშვილოსნოს მილების მკვებავი
სისხლძარღვების ენდოთელური უჯრედებისაგან;
ბ) კეთილთვისებიანი სიმსივნეა, რომელიც ვითარდება საშვილოსნოს მილის ლორწოვანი
გარსის ან კუნთოვანი შრის შემაერთებელი ქსოვილისაგან;
გ) ავთვისებიანი სიმსივნეა, რომელიც ვითარდება საშვილოსნოს მილის ლორწოვანი გარსის
ან კუნთოვანი შრის შემაერთებელი ქსოვილისაგან;
დ) ავთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ვითარდება თეკა-ქსოვილისაგან;
2742. ქორიონეპითელიომის ძირითადი სიმპტომია:
ა) სისხლდენა;
ბ) ალგოდისმენორეა;
გ) ჰიპომენორეა;
ე) ოპსომენორეა;
2743. ქორიონეპითელიომის დროს ჰისტოლოგიური გამოკვლევით ვლინდება:
ა) ციტოტროფობლასტისა და სინციტიოტროფობლასტის ატიპიური უჯრედები;
ბ) ემდომეტრიუმის ჯიტკვლოვან-კისტოზური ჰიპერპლაზია;
გ) უჯრედების პოლიმორფიზმი, ბირთვების ჰიპერქრომატოზი;
251
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა
დ) ბირთვების ჰიპერქრომატოზი, მათი გადიდება, მრავალბირთვიანობა და ატიპიური 2750. ცენტრალური გენეზის სქესობრივი განვითარების შეფერხების დროს:
მიტოზების არსებობა; ა) ძვლოვანი ასაკი არ შეესაბამება კალენდარულს;
ბ) მეორადი სასქესო ნიშნები საკმარისად განვითარებულია;
2744. აგენეზია არის: გ) ადგილი აქვს ჰიპოესტროგენიას;
ა) ორგანოს ნაწილის არარსებობა; დ) ფოლიკულმასტიმულირებელი და ლუთეოტროპული ჰორმონების სეკრეცია
ბ) ორგანოს არასრული განვითარება; მნიშვნელოვნად არ არის დაქვეითებული;
გ) ორგანოს არარსებობა;
დ) ორგანოს ან მისი ნაწილების რაოდენობის გაზრდა; 2751. საკვერცხისმიერი გენეზის სქესობრივი განვითარების შეფერხების დროს:
ა) გამოხატულია ჰიპოფიზის ჰიპერგონადოტროპული აქტივობა;
2745. ჰიმენის ატრეზიის დროს ვითარდება: ბ) გამოხატულია არ არის ჰიპოფიზის ჰიპერგონადოტროპული აქტივობა;
ა) ორგანოს ან მისი ნაწილების რაოდენობის გაზრდა; გ) საკვერცხეების ჰორმონული ფუნქცია შეცვლილი არ არის;
ბ) ჰემატოკოლპოსი, ჰემატომეტრა, ჰემატოსალპინქსი; დ) საკვერცხეების ჰორმონული ფუნქცია მომატებულია;
გ) საკვერცხეების ანთება;
დ) თვითნებითი აბორტი; 2752. საკვერცხეების დისგენეზია:
ა) ძირითადად არ არის განპირობებული ქრომოსომული დარღვევით;
2746. საშოს აპლაზია არის: ბ) ძირითადად განპირობებულია ქრომოსომული დარღვევით;
ა) საშოს პირველადი სრული არარსებობა; გ) თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქში 21-ჰიდროქსილაზის ფერმენტული სისტემის
ბ) საშოს ნაწილის არარსებობა, რაც განპირობებულია ჩამოყალიბების პროცესში საშოს უკმარისობის შედეგია;
სანათურის წარმოქმნის შეწყვეტით. დ) დაკავშირებულია სამშობიარო ტრამვასთან;
გ) საშოს სრული შეხორცება;
დ) საშოს ნაწილობრივი შეხორცება; 2753. საშვილოსნოს და საშოს დაწევა/გამოვარდნა:
ა) განპირობებულია მენჯის ფსკერის მთლიანობის დარღვევითა და მენჯის დიაფრაგმის
2747. ოვარიული წარმოშობის ნაადრევი სქესობრივი მომწიფება დაკავშირებულია: კუნთების ტონუსის დაქვეითებით;
ა) სამშობიარო ტრამვასთან; ბ) ძირითადად ვითარდება საკეისრო კვეთა გადატანილ ქალებში;
ბ) პერინატალურ ტრამვასთან; გ) ჰორმონდამოკიდებულია;
გ) საკვერცხის ჰორმონმაპროდუცირებელი სიმსივნის არსებობასთან; დ) ხშირად ვითარდება მენარქესთან ერთად;
დ) ქრონიკულ ქალასშიდა ჰიპოერტენზიის სინდრომთან;
2754. საშოს, საშვილოსნოს კედლების დაწევის და გამოვარდნის II ხარისხის დროს:
2748. ჰეტეროსექსუალური ტიპის ნაადრევ სქესობრივ განვითარებას საფუძვლად უდევს ა) საშვილოსნო დაწეულია, საშვილოსნოს ყელი ჩამოდის საშოს შესასვლელამდე;
შემდეგი პროცესები გარდა: ბ) ადგილი აქვს საშვილოსნოს არასრულ გამოვარდნას, როცა ყელი გამოდის საშოს
ა) თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქში 21-ჰიდროქსილაზის ფერმენტული სისტემის შესასვლელის საზღვრებს გარეთ;
უკმარისობა; გ) ადგილი აქვს მენჯის ფსკერის კუნთების მნიშვნელოვან შესუსტებას, საშოს კედლების
ბ) კორტიზოლის წარმოქმნის უკმარისობა; დაწევას თან ახლავს შარდის ბუშტისა და სწორი ნაწლავის წინა კედლის დაწევა;
გ) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის პროდუქციის შემცირება; დ) ადგილი აქვს საშვილოსნოს სრულ გამოვარდნას საშოს კედლების გადმობრუნებით;
დ) ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის პროდუქციის მომატება;
2755. საშოს, საშვილოსნოს კედლების დაწევის და გამოვარდნის IV ხარისხის დროს:
2749. თანდაყოლილი ადრენოგენიტალური სიმდრომის დროს ახალშობილ გოგონებს ა) საშვილოსნო დაწეულია, საშვილოსნოს ყელი ჩამოდის საშოს შესასვლელამდე;
აღენიშნებათ გარდა: ბ) ადგილი აქვს საშვილოსნოს არასრულ გამოვარდნას, როცა ყელი გამოდის საშოს
ა) სავნებოს ჰიპერტროფია; შესასვლელის საზღვრებს გარეთ;
ბ) სასქესო ბაგეების ჰიპერტროფია; გ) ადგილი აქვს მენჯის ფსკერის კუნთების მნიშვნელოვან შესუსტებას, საშოს კედლების
გ) მაღალი შორისი; დაწევას თან ახლავს შარდის ბუშტისა და სწორი ნაწლავის წინა კედლის დაწევა;
დ) უროგენიტალური სინუსის არსებობა; დ) ადგილი აქვს საშვილოსნოს სრულ გამოვარდნას საშოს კედლების გდმობრუნებით;

252
რეზიდენტურის საკვალიფიკაციო ტესტები 2019 წლის ნოემბრის განახლება - მედიცინა