நாரத புராணம்

1. ததாற்றுவாய்: 18 புராணங்களில் ஒன்றான நாரத புராணம் 25,000 ஸ்த ாகங்கள் ககாண்டது. ஒரு சமயம்
நாரதர் சனத்குமாரருக்குக் கூறிய நாரத புராணத்ததச் சூதர் மற்ற முனிவர்களுக்குக் கூற ானார்.
சனத்குமாரர் நாரதரிடம் அவர் திரித ாக சஞ்சாரி என்றும் விஷ்ணு பக்தகரன்றும் கூறி விஷ்ணுவின்
மகிதமகதளக் கூறுமாறும், தியானம் கவற்றி கபற ஆற்ற தவண்டிய வழிமுதறகதளயும் தகட்டனர்.
அப்தபாது பகவாதனத் தியானித்து நாரதர் கூறலுற்றார். பரப்பிரம்மமாகிய பகவான் அயன், அரி, அரன் என்ற
மூன்று வடிவில் முதறதய ஆக்கல், காத்தல், அழித்தல் ஆகிய காரியங்கதளச் கசய்கிறார். பிரம்மன்
என்பது தபரண்டதம என்பர். இதறவனின் கபண் வடிவம் சக்தி. அது வித்யா சக்தி, அவித்யா சக்தி
இருவதக. இந்த சக்திதய அரியின் க்ஷ்மியும், பிரம்மனின் சரஸ்வதியும், ஈசனின் பார்வதியும் ஆவர்.
உ கம் நி ம், நீர் , தீ , காற்று, ஆகாயம் என்ற ஐம்பூதங்களால் ஆனது. இந்தப் தபரண்டம் ஈதரழு பதினான்கு
உ கங்கதளக் ககாண்டது. இந்தப் பூமி ஏழு த்வபங்களாக
ீ உள்ளது. அதவ ஜம்புத்வ ீபம், ப்ளக்ஷத்வபம்,
ீ
சல்ம த்வ ீபம், குசத்வபம்,
ீ கிகரௌஞ்ச த்வபம்,
ீ சாகத்வபம்
ீ மற்றும் புஷ்கரத்வபம்
ீ இதில் நாமிருப்பது
ஜம்புத்வபம்.
ீ

இந்த பூமியில் ஏழு சமுத்திரங்கள் உள்ளன. அதவ - இ வணம், இக்ஷு, சுள், சர்பத், ததி, கநய், ஜ
சமுத்திரங்கள் ஆகும். தமற்கூறிய ஜம்புத்வபத்தில்
ீ பரத கண்டம் உள்ளது. இதுதவ நாம் கூறும்
பரதகண்டம் என்பர். இததச் சுற்றிலும் இ வண சமுத்திரம் (அ) உப்பு நீர்க்கடல் உள்ளது. வடக்கில்
இமயமத த் கதாடர் உள்ளது. இங்கு கர்மங்கள் கசய்யப்படுவதால் இது கர்மகண்டம் எனப்படும். ஒருவர்
கசய்யும் கர்மா (அ) காரியம் ப ன்கதள அளிப்பதால் இது தபாகபூமி என்றும் அதழக்கப்படும். ப தன
எதிர்பாராமல் கசய்யப்படும் காரியம் (அ) கர்மத்தத நிஷ்காமகாரியம் என்பர். இததத்தான் மனிதன்
கசய்கிறான். இதறவன் முடிக்கிறான் என்பர். இது ஒரு சாத்துவிக புராணம்.

2. நாரதர் புராணம்

நாரதர் ஒரு கல்பத்தில் முற்பிறப்பில் பணிப்கபண் மகனாகப் பிறந்திருந்தார். அவர் தாயுடன் வசித்து வந்த
கிராமத்திற்குச் சந்நியாசிகள் சாதுர்மாஸ்ய விரதம் கதடப்பிடிக்க வந்தனர்.

சாதுர்மாஸ்ய விரதம்

மதழக்கா நான்கு மாதங்களில் துறவிகள் அத ந்து திரிவததவிட்டு ஒதர இடத்தில் தங்குவர்.

ஏகனனில் அக்கா த்தில் அதமதியாகத் தங்கத் தததவயான உணதவப் கபற முடியாது. மற்றும்
தாவரங்கள், உயிரினங்கள் கபருமளவில் இருக்கும். ஆத ால் அவற்றிற்கு துன்பம் தநரக்கூடாது
என்பதற்காகத் துறவிகள் தமது பரிவ்ராஜக சஞ்சார வாழ்க்தகதய விட்டு மதழ முடியும் வதர தங்குவர்.
இதுதவ சாதுர்மாஸ்ய விரதமாகும். அவ்வமயம் கபருமளவில் ஆன்மீ க நடவடிக்தககதள தமற்ககாள்வர்.
அப்படி இருந்த துறவிகளுக்குச் தசதவ கசய்து வந்த நாரதர் அவர்களின் ஆசிதயயும், ஆன்மீ கக்
கல்விதயயும் கற்று அப்படிதய சக சாஸ்திரங்கதளயும், ஞானத்ததயும் அதடந்தார்.

ஒருநாள் நாரதரின் தாயார் பாம்பு கடித்து இறக்க, அவர் உ க வாழ்க்தகதய கவறுத்து ஒரு மரத்தின்
அடியில் அமர்ந்து பகவாதனத் தியானித்துத் தவம் கசய்து வந்தார். அவ்வமயம் தியானத்தில் நாராயணன்
ததான்றி மதறய அது அவருக்கு விளக்க முடியாத தபரின்பத்தத அளித்தது. தமலும் ஓர் அசரீரி
ஒ ித்தது. சத்சங்கத்தினால் உனக்கு என் தரிசனம் கிதடத்தது. என் மீ துள்ள உன் பக்திதய அடுத்த
பிறவியில் வளர்த்து ஞானம் அளிக்க நீ பூரண நித யதடவாய் என்றது. இந்த உடல் அழிய வாழ்வின்
இறுதியில் நாரதர் பிரும்மாவின் மூச்சில் க ந்த இதயத்தில் நுதழந்தார். மறுகல்பத்தில் பிரும்மாவின்
மூச்சுக்காற்றுடன் பதடப்பின்தபாது மரீசி தபான்ற ஒன்பது முனிவர்களுடன் மானசப் புத்திரனாகத்
ததான்றினார் நாரதர். இவ்வாறு ததான்றியது முதல் நாரதர் நாராயணச் சிந்ததயித தய இருந்து வந்தார்.
அப்தபாது தட்சன் பிரஜாபதியாக இருந்து உ தக விரிவாக்க மும்முதற ஆயிரம், ஆயிரமாகப் தபர்கதளத்
ததாற்றுவித்து அவர்கதளச் சம்சாரத்தில் ஈடுபட்டு மக்கதளப் கபருக்கச் கசான்னார். மும்முதறயும்
அவர்கதள நாரதர் ஆன்மீ க வழியில் திருப்பிவிட்டார்.

3. தக்கன் அளித்த சாபம்

இத்ததகய நாரதர் கசய்தகதய அறிந்த தட்சப்பிரஜாபதி இனி நாரதர் ஒதர இடத்தில் ஒரு முகூர்த்த
கா த்துக்குதமல் தங்கமுடியாமல் தபாகும் என்றும், அப்படித் தங்கினால் தத கவடித்து விடும் என்றும்
சாபம் அளித்தார். அதனால்தான் நாரதர் திரித ாக சஞ்சாரியானார். நாரதர் என்ற கசால்லுக்கு
அழியாதமதய அழிப்பவர் என்று கபாருள். ததவர்கள், அசுரர்கள் என்ற இரு கூட்டத்தினரின்
மரியாதததயப் கபற்றவர் நாரதர் ஒருவதர. இவர் ஸ்ரீமந் நாராயணதன தகங்கரியம் கசய்து ககாண்டு,
வதண
ீ ஏந்தி சிரஞ்சீவியாக இயங்கி வருகிறார். அவர் பக்தர்களுக்கு நாராயண பக்திதய உபததசிக்கிறார்.
பாண்டவர்கள் தான் பாரதப் தபாரில் கவற்றி கபறுவர் என்று திருதராட்டிரனிடம் கூறினார். அதற்குக்
காரணம் நரநாராயணர்கதள அர்ச்சுனன், கிருஷ்ணனாக அவதரித்துள்ளனர் என்றார்.

நாரதர் தத்துவம் யாது?

பிரம்மா பதடக்கும் அகங்காரம்; அவர் மகனாகிய நாரதர் அதனத்ததயும் உணரும் மனம். மனம்
நித யின்றி முக்கா ங்களிலும் விழிப்பு, கனவு, தூக்கம் என எங்கும் திரிகிறது. க கங்கள் சிக்க
தவப்பதுவும் அதுதவ. நன்தமயில் முடிப்பதுவும் அதுதவ. எல் ாச் சிக்கல்களுக்கும் நாரதர் என்ற மனதம
காரணம். பற்றுக்கும், பற்றற்ற நித க்கும் காரணம் மனதம. நாராயணரின் மூன்றாவது அவதாரதம நாரதர்
என்பர்.

(தக்கன் மக்கதள மாற்றிய விவரம் தவறு சி புராணங்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது)

4. நாரதர் கபற்ற பிரம்ம சாபம்

பிரம்மா தன் பதடப்புத் கதாழிலுக்கு உதவியாக இருக்க சனகர், சனந்தர், சனாதனர், சனத்குமாரர்
ஆகிதயாதரத் ததாற்றுவித்தார். ஆனால், அவர்கள் சிவகபருமாதன தநாக்கி தவமியற்ற பரமன் ததான்றி
வரம் என்ன தவண்டும் என்று தகட்க, அவர்கள் கமய்ப் கபாருதள உபததசித்து ஞானம் கபற அருள்
புரியுமாறு தவண்டினர். அததன ஏற்ற சிவகபருமான் கல் ா மரத்தின் கீ ழ் தக்ஷிணாமூர்த்தியாய்
அமர்ந்து குருவாகி உபததசிக்க அவர்கள் தவத்தில் ஈடுபட்டனர். இதனால் ஏமாற்றம் அதடந்த பிரம்மன்
நாரதர், தட்சன், வசிஷ்டர், பிருகு, இருது, பு ஸ்தியர், ஆங்கிரசு, அத்திரி, மரீசி ஆகிய புதல்வர்கதளத்
ததாற்றுவித்தார். நாரதர் தவிர மற்றவர்கள் தந்ததக்குத் துதணயாக பதடப்புத் கதாழி ில் ஈடுபட்டனர்.
இதனால் பிரம்மன் நாரததர அதழத்து மற்றவர்கதளப் தபால் நடந்து ககாள்ளுமாறு கூற , நாரதர் தன்
மனம் தமாக்ஷம் கபற விரும்புகிறது என்றும், அதற்காக பிரம்மச்சரிய விரதம் அனுஷ்டிக்கும் முதறதய
உபததசிக்க தவண்டும் என தவண்டவும் தகாபம் ககாண்ட பிரம்மன் நாரததரக் கீ ழ்க்கண்டவாறு சபித்தார்.

நீ தமற்ககாள்ள எண்ணும் பிரம்மச்சரிய விரதம் அழிந்து குடும்பஸ்தனாக பிறந்து ப சிக்கல்களுக்கு

ஆளாகி தவிக்கக் கடவாய் என்றார். நாரதர் வருத்தமுற்று தான் தவறு ஏதும் கசய்யவில்த என்று கூற,
பிரம்மன் தன் எண்ணத்துக்கு மாறாக இருப்பதத தவறு என்றார். நீ கந்தர்வ கு த்தில் பிறந்து ப
கபண்கதள மணந்து அவதிப்படுவாய் என்றார். அடுத்து நாரதர், அதற்குப் பிறகாவது சாபவிதமாசனம்
கிதடக்குமா? என்று தகட்க, தமலும் கந்தர்வனாக இருக்கும் தபாது ஒரு முனிவர் சாபம் கபற்று தாழ்
கு த்தில் மானிடனாகப் பிறப்பாய் அதன் பிறதக சாபவிதமாசனம் என்றும் கூறினார் . இவ்வாறு
தந்ததயாகிய பிரம்மனிடம் நாரதர் சாபம் கபற்றார்.

கந்தர்வன் நாரதர்
கந்தர்வர்களில் உபன் என்னும் இதச தமததயின் மகனாகப் பிறந்தார் நாரதர். அவர் கபயர் உபவருக்கன்
ஆகும். உபவருக்கன், மகதி என்னும் யாழ் ககாண்டு பாடும் தபராற்றல் கபற்று இதசதமததயாக இருந்தார்.
அவரது இதசத்திறதன அறிந்த ப முனிவர்கள் அவதரத் தமது யாகசாத களுக்கு அதழத்தனர். ஒரு
சமயம் பிரமசிதரஷ்டர் என்ற முனிவரிடமிருந்து அதழப்பு வர, நாரதர் அங்கு கசன்று யாதழ மீ ட்டி
சாமதவத கானத்தத இதசத்தார். அங்கு ஓர் அழகிய கபண் அவர் இதசயில் மயங்க, நாரதரும் அவதளக்
கண்டு மயங்க, இதசயில் தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது. இதனால் முனிவர் தகாபம் ககாண்டு ஈனகு த்தில்
மானிடனாகப் பிறக்குமாறு சாபமிட்டனர்.

(இந்தப் பிறப்பில் நாரதன் சித்திராதன் என்ற கந்தர்வனின் ஐம்பது கபண்கதள மணந்தான் என்றும் , ஒரு
சமயம் ரம்தபதயக் கண்டு அவதள மானசீக மாகக் கட்டித் தழுவியதாக எண்ண கீ ழ்ச்சாதியில் பிறக்கும்
சாபம் கபற்றான் என்றும் ஒரு வர ாறு உண்டு).

மானிடன் நாரதர்

முனிவரின் சாபம் கபற்ற நாரதன் தயாகத்தில் அமர்ந்து உயிதர விட்டான். கன்யாகுப்ஜம் என்ற நாட்டில்
தருமியன் என்பவன் தன் மதனவி க ாவதியுடன் வாழ்ந்து வர அவர்களுக்கு உபவருக்கன் மகனாகப்
பிறந்தான். அவன் பிறந்ததும் நாட்டில் கபருமதழ கபய்து கசழித்தது. இவ்வாறு நீதர அளித்ததால்
அவனுக்கு நாரதர் என்று கபயர் சூட்டினர். ஒரு சமயம் சி முனிவர்கள் அவர்கள் வட்டுக்கு
ீ வர,
அவர்கதள அன்தபாடு வரதவற்று உணவளித்து உபசரித்தனர் நாரதனின் கபற்தறார். முனிவர்கள்
நாரதருக்கு ராதாகிருஷ்ண மந்திரத்தத உபததசித்தனர்.

கபற்தறார்கள் மதறவுக்குப்பின் நாரதர் காட்டில் ஓர் அரச மரத்தினடியில் அமர்ந்து ராதாகிருஷ்ண ஜபம்
கசய்ய பகவான் தரிசனம் தந்தார். கண்கதளத் திறப்பதற்குள் நாரதா ! இப்பிறவியில் நீ இந்தக் காட்சிதயக்
காணமுடியாது. அடுத்த பிறவியில் உன் எண்ணம் ஈதடறும் என்று கூறி மதறந்துவிட்டார்.

நாரதர் சுய உருகபறல்

நாரதர் மனம் கதளிந்து தயாகத்தில் அமர்ந்து உயிர்விட்டார். தற்தபாது சாபம் நீங்கி சுய உருதவ அதடந்த
நாரதர் சத்தியத ாகம் கசன்று தன் தந்தததய வணங்கிப் பின்னர் தக ாயம் கசன்று பரதமஸ்வரதன
வ ம் வந்து வணங்கி தமாட்சம் கபறுவதற்கான வழிதய தவண்டி நின்றார். பரமன் பிரம்மச்சரிய
விரதத்தின் கஷ்ட நஷ்டங்கதள எடுத்துக் கூறினார், மனததயும் ஐம்பு ன்கதளயும் அடக்க தவண்டும்.
இன்கசால் தபசி அறவழியில் ஒழுக தவண்டும். பகவானுக்கு நிதவதனம் கசய்த உணதவதய உண்ண
தவண்டும். இதறவதனச் சதாகா மும் நிதனத்து அவன் நாமத்தத உச்சரித்துக் ககாண்டிருக்க தவண்டும்
என்றார்.

பின்னர் நாரதர் பதரிகாசிரமம் கசன்று நாராயண ரிஷிதயத் தரிசித்தார். அவர் நாரததனப் பூத ாகம்
கசன்று சிருஞ்சியர் என்பவரின் மகள் சுவர்ண கிரீதய மணந்து வாழ்தவத் கதாடங்குமாறு கூறினார்.
அவ்வாதற நாரதரும் தன் வாழ்க்தகதய சுவர்ண கிரீதய மணந்து வாழ்ந்து வந்தார். ஒரு நாள்
அவருதடய சதகாதரர் சனத்குமாரர் அங்கு வந்து, அவருக்கு நாராயண தாரக மந்திரத்தத ஓதினார்.
இதனால் பற்றற்ற நித தய அதடந்த நாரதர் கானகம் கசன்று கடுதமயாகத் தவம் இருந்தார். அப்தபாது
அவருக்கு விஷ்ணு காட்சி அளித்தார். தவண்டும் வரம் தகட்குமாறு அருளிட நாரதர் திருமாத இனிய
பாடல்களால் பாடித் துதிக்க தவண்டும் என்று வரம் தகட்டார். தமலும், அதற்தகற்ப இதசப் பயிற்சி கபற
வழிகாட்ட தவண்டும் என்று தவண்டிட, பகவான் பூத ாகத்தில் மானசரஸ் ஏரிக்கதரயில் உள்ள
தகாட்டானிடம் கசன்று இதசப்பயிற்சி கபறுமாறு கூறி அருளினார்.

(நாரதர் தகாட்டானிடம் பாடம் தகட்ட வர ாறு - ிங்க புராணம் காண்க)

5. ஸ்ரீமதி பரிணயம் நாரதர், பர்வதர்

நாரதர், பர்வதர் இருவரும் அம்பரீஷன் மகள் ஸ்ரீமதிதய மணம் புரிய தவண்டினர். அதற்காக விஷ்ணுவின்
உதவிதய நாடி ஸ்ரீமதி காணும் தபாது அரி முகமாகக் காட்சி அளிக்க தவண்டும் என்று தவண்டினர். சுயம்
வரத்தின்தபாது இருவரும், குரங்கு முகத்துடன் காணப்பட அவர்கள் இதடதய ததான்றிய ஸ்ரீ விஷ்ணுவுக்கு
மாத அணிவித்தாள் ஸ்ரீமதி. தகாபம் ககாண்ட முனிவர்கள் அம்பரீஷதன இருள் மூடச் சாபம் அளிக்க,
அவன் பயந்து விஷ்ணு சக்கரத்ததச் சரணதடய அது அவதனக் காப்பாற்றியது. (முழு விவரம் - சிவ
புராணம், ிங்க புராணம் காண்க)

6. சதி அனுசூயா

நாரதர் ஒரு நாள் முப்கபரும் ததவியர்களாகிய அத மகள், கத மகள், மத மகள் மூவதரயும் தரிசிக்க
ததவத ாகம் கசன்றார். அங்கு மூவரும் ஒதரயிடத்தில் உதரயாடிக் ககாண்டு இருந்தனர். அங்கு
வந்ததடந்த நாரததர மூவரும் வரதவற்று, எங்கிருந்து வருகிறீர் ? என்ன தசதி என்று தகட்டனர். அப்தபாது
நாதர், பூவு கில் உள்ள அத்திரி முனிவரின் மதனவி அனுசூதயப் பற்றியும், அவளது கற்தபப் பற்றியும்
அதனவரும் புகழ்வதாகக் கூறிப் கபருதமபட்டார். அதற்கு முப்கபரும் ததவியர், அதனவரும்
புகழுமளவிற்கு அவளிடம் என்ன கபருதம இருக்கிறது என்று தகட்டனர். அதற்கு நாரதர் தன்
தகயி ிருந்த இரும்புக் கடத தயக் காட்டி, இததன உங்களால் வறுத்துக் ககாடுக்க முடியுமா ? என்று
தகட்டார். இரும்புக் கடத தய யாராலும் வறுத்துத் தரமுடியாது. நீங்கள் கூறும் கற்புக்கரசி
அனுசூதயயாலும் கூடத்தான் என்றனர். நாரதர், அனுசூதயயிடம் ககாடுத்திருந்தால் அந்தக் கற்புக்கரசி
இந்தநரம் இதத வறுத்துக் ககாடுத்திருப்பாள் என்று கூறிக்ககாண்தட பூத ாகம் கசன்றார்.
இரும்புக்கடத தய அனுசூதயயிடம் ககாடுத்து வறுத்து ககாடுக்கச் கசால் , அவளும் தன் கற்புத்
திறனால் முனிவதர மனதில் தியானித்து வறுத்துக் ககாடுத்தாள். உடதன நாரதர் மூன்று ததவியரிடம்
அததக் காட்டி, அனுசூதயயின் கற்புத்திறதன ஒப்புக் ககாள்ளுமாறு கூறினார்.

ஆனால், அவர்களுக்கு அனுசூதய தமல் அசூதயதான் ஏற்பட்டது. தமலும் அவதளச் தசாதிக்க விரும்பினர்.
அதத அறிந்த நாரதர் இனி நான் அவளிடம் கசல் மாட்தடன். தவறு யாதரயாவது அனுப்புங்கள். நான்
கசால்வதத நீங்கள் நம்பமாட்டீர்கள். உங்கள் கணவன்மார்களாகிய அயன், அரி, அரன், ஆகிய மூவதரயும்
அனுப்பி தவயுங்கள் என்றார். உடதன மூன்று ததவியரும் தத்தம் கணவர்கதள நிதனக்க, அவர்கள் வந்து
தசர்ந்தவுடன் அவர்களிடம், அத்திரி முனிவரின் மதனவி அனுசூதயயின் கற்புப் பற்றி நாரதர்
பாராட்டுவததாடு மூவு கிலும் பதறசாற்றி வருகிறார். அவள் உண்தமயில் கற்புக்கரசிதானா என்று
அறிந்து வாருங்கள் என்று கூறி அனுப்பினர். மும்மூர்த்திகளும் பதறிப் தபாய் இவ்விஷப் பரீட்தச எதற்கு,
இதனால் விபரீத விதளவுகள் ஏற்படக்கூடும் என்று தடுத்தும் ப னில்த . உடதன தவறுவழியின்றி
மும்மூர்த்திகளும் நாரததரயும் உடன் அதழத்துக் ககாண்டு அத்திரி முனிவரின் ஆசிரமத்தின் அருகில்
வந்தனர். மூவரும் முனிவர்களாக உருமாறி ஆசிரமத்தில் நுதழந்தனர். நாரதரிடம் தமற்ககாண்டு நடக்க
தவண்டியததக் கவனிக்க, அவதர கவளியித தய இருக்கச் கசான்னார்கள். முனிவர்களாக வந்த
மும்மூர்த்திகதளயும் கற்புக்கரசி வரதவற்று, கணவர் கவளிதய கசன்றிருப்பதாகவும், இருப்பினும்
அவர்களுக்கு உணவு பதடப்பதாகவும் அததன ஏற்றுக்ககாண்டு ஆசி கூறுமாறும் தவண்டினாள்.

இத தபாட்டு மூவதரயும் வந்து அமர தவண்டினாள். உணவு ககாள்ளத் தயக்கம் என்ன? என் கணவர்
வந்த பின்தான் பசி ஆறுவர்களா?
ீ என்று தகட்க அவர்கள் அவளிடம் ஒரு நிபந்ததன என்றனர். அதாவது
அவர்கள் விரதப்படி பிறந்த தமனியாய் உணவு பரிமாறப் படதவண்டும் என்றனர். அவள் சிறிதும் மனம்
தகாணாமல் அவர்கள் முகத்தத உற்று தநாக்கித் தன்னுள் கணவதர எண்ணி இதில் ஏததா சூழ்ச்சி என
அறிந்து அவர்கள் தகாரிய படிதய உணதவப் பரிமாறுவதாக ஒப்புக் ககாண்டாள். மூவரும் இத யில்
அமர்ந்தவுடன் அவள் உள்தள கசன்று தன் கணவதன மனதில் பிரார்த்திக்க , வந்திருப்பவர்கள்
மும்மூர்த்திகள் என்று கதரிந்து ககாண்டாள். தமலும், இம்மூவரும் குழந்ததகள் ஆகதவண்டும் என்று
கணவதன கநஞ்சில் துதித்தாள். அவர்கள்மீ து நீர் கதளிக்க மூவரும் குழந்ததகளாக மாறிவிட்டனர்.

கவகுதநரமானதால் நாரதர் உள்தள என்ன நடக்கிறகதன்று எட்டிப் பார்த்தார். மூன்று குழந்ததகள் தவழ்ந்து
விதளயாடுவததக் கண்டு அதிர்ச்சி அதடந்து, ததவத ாகம் கசன்று மூன்று ததவிகதளயும் கண்டு நடந்த
நிகழ்ச்சிதய எடுத்துக் கூறினார். உடதன அவர்களும் நாரததர அதழத்துக் ககாண்டு பூவு கில் அத்திரி
முனிவர் ஆசிரமத்தத அதடந்து, தமது கணவர்கள் குழந்ததகளாக விதளயாடிக் ககாண்டிருப்பததக் கண்டு
மனம் பதத பததத்தனர். வந்தவர்கள் யாகரன்று கதரிந்து ககாண்ட கற்புக்கரசி அனுசூதய அவர்கதள
மகிழ்ச்சியுடன் வரதவற்றாள். அனுசூதயயிடம் அவர்கள் கற்தப ஒப்புக் ககாள்வதாகக் கூறி,
மும்மூர்த்திகதளத் திருப்பித் தருமாறு தவண்டினர். அனுசூதயயும் கணவதர மனதில் நிதனத்துத்
திரும்பவும் குழந்ததகள் மீ து நீர் கதளிக்க அங்தக மும்மூர்த்திகளும் சுய உருவில் நின்றனர். அவர்கள்
தங்கள் அம்சமாக தத்தாத்திதரயதர அளித்து மதறந்தனர்.

7. தமாகினி ருக்மாங்கதன்

விததச நாட்தட ருக்மாங்கதன் ஆண்டு வந்தான். அவனது மதனவி சந்தியாவனி. மகன் தர்மாங்கதன்.
இவர்கள் சிறந்த விஷ்ணு பக்தர்கள். ஏகாதசி விரதத்ததத் தவறாமல் அனுஷ்டித்து வந்தனர். தமலும்
மன்னன் இவ்விரதத்தின் மகிதமதய மக்களுக்கும் எடுத்துக் கூறி அவர்கதளயும் அவ்வாறு கசய்வித்தான்.
எட்டு வயது முதல் எண்பத்ததந்து வயதுக்குட்பட்ட ஆண் கபண் அதனவரும் அனுஷ்டிக்குமாறு மன்னன்
ஆதண பிறப்பித்திருந்தான். தசமி அன்று ஒருதவதள அன்னம் உட்ககாண்டு, ஏகாதசி அன்று
உபவாசமிருந்து துவாதசி அன்று பகவாதனப் பிரார்த்தித்து பாராயணம் கசய்வர். எல் ா மாதங்களிலும்
ஏகாதசி விரதம் இருந்தாலும், மார்கழி மாதம் வரும் தவகுண்ட ஏகாதசி மிகவும் சிறப்புதடயது. இது
முக்கியமாக விஷ்ணு பக்தர்களால் அனுஷ்டிக்கப்படும் முக்கிய விரதமாகும். விததச நாட்டு அரசரும்,
அவர் குடும்பத்தினரும் மட்டுமின்றி, அந்நாட்டு மக்களும் அதன் பயதனக் கருதி ஏகாதசி விரதமிருந்து
பாவம் நீங்கி கசார்க்கத்தத அதடந்தனர். ஒருவர்கூட நரகத்துக்குச் கசல்வதில்த . இது யமதர்மனுக்கு
ஒரு தசாததனயாக இருந்தது. ஒருநாள் நாரதர் அங்கு வர யமன், எல்த ாரும் கசார்க்கம் கசன்றுவிட
நரகம் கா ியாக உள்ளது. அதனால் தனக்கு தவத யில்த என்று கூறி வருந்தினார். இருவரும்
சத்தியத ாகம் கசன்று பிரம்மனிடம் முதறயிட, அவர் தன் மாய சக்தியால் தமாகினி என்ற கபண்தணப்
பதடத்து, அவளிடம், பூத ாகம் கசன்று ருக்மாங்கததன மயக்கி, மணம் கசய்து ககாண்டு அவன் ஏகாதசி
என்று பணித்தார். அவளும் அவ்வாதற கசய்வதாகக் கூறி பூத ாகம் கசன்றாள்.

ஒருநாள் காட்டில் தவட்தடயாடிக் கதளத்த ருக்மாங்கதன் வாமததவர் என்ற முனிவரின் ஆசிரமத்தில்

தங்கி இதளப்பாறிக் ககாண்டிருந்தான். அப்தபாது தமாகினி அந்த ஆசிரமத்துக்குச் சற்று தூரத்தில் இருந்து
பாடிக் ககாண்டிருந்தாள். அவளுதடய கானத்தில் மயங்கிய மன்னதனக் கண்டு தமாகினியும் மயங்கினாள்.
இருவரும் கந்தர்வ மணம் கசய்து ககாண்டனர். இருவரும் அரண்மதன அதடந்ததபாது மன்னர்
மதனவியும், மகனும் தமாகினிதய ஏற்றுக் ககாண்டனர். சி மாதங்கள் கழித்து மார்கழி மாத தவகுண்ட
ஏகாதசி வந்தது. ருக்மாங்கதன் தமாகினியிடம் ஏகாதசி விரதம் பற்றிக் கூறி அவதளயும் விரதமிருந்து
தம ான நித அதடயுமாறு அறிவுறுத்தினான். ஆனால், அவள் அததன விரும்பாமல் விரதம் என்பதும்
தவம் என்பதும் முற்றும் துறந்த முனிவர்களுக்தக அன்றி மன்னர்களுக்குக் கிதடயாது. அதனால் தன்தன
விட்டு எங்கும் தபாகாம ிருக்குமாறு கூறினாள். ருக்மாங்கதன் தமாகினியின் மீ திருந்த மயக்கத்தின்
காரணமாக அவள் மாளிதகயித தய இருந்து வந்தான். எனினும், தசமி நடுஇரவில் எழுந்து ஏகாதசி
விரதம் பற்றிய எண்ணத்துடன் தமாகினிதயயும் எழுப்பினான். தன்தனத் தடுக்க தவண்டாம் என்றும்
விரதத்தி ிருந்து தவற முடியாகதன்றும் கூறிவிட்டான். தான் விரதத்ததக் தகவிடமுடியாகதன்று
கண்டிப்பாகக் கூறினான்.

அப்தபாது தமாகினி தகாபம் ககாண்டு தன்மீ து உண்தமயான ஆதசயிருந்தால் மன்னன் விரதம்

இருக்கக்கூடாது என்றும், தன் தபச்தச மீ றி நடந்தால் தன்தன இழக்க தநரிடும் என்றும் எச்சரித்தாள். தன்
ஆதணக்கு மன்னன் கட்டுப்படாததத அறிந்த தமாகினி அங்கிருந்து புறப்பட எத்தனித்தாள். மகாராணியும்
இளவரசியும் கசய்தி அறிந்து அங்கு வந்து ஏகாதசி மகிதம பற்றி அவளிடம் கூற , தமாகினி அத்ததன
சிறப்புதடயகதன்றால் தான் கசால்வதுதபால் கசய்யுமாறு கூறினாள். மகன் தர்மாங்கததன இரு
துண்டாக்கி, விரத மகிதமயால் அவதன உயிர்ப்பிக்க தவண்டும். அப்படிச் கசய்ய முடியாது என்றால்
மன்னன் விரதம் இருக்கக் கூடாது என்றாள். ருக்மாங்கதன் அதற்குச் சம்மதிக்கவில்த . ஆனால், ராணி
பிள்தளதயக் ககாடுக்க ஒப்புதல் அளித்தாள். தர்மாங்கதன் தனக்கு அது கபரிய பாக்கியம் என்று ப ிக்குத்
தயாரானான். தமலும், தர்மாங்கதன் தந்ததயிடம் இத்ததன கா ம் விரதமிருந்து வருகிறீர்கதள. அது வண்
ீ
தபாகாது. தயக்கம் தவண்டாம், கவட்டுங்கள் என்று தயாரானான். ருக்மாங்கதன் மகாவிஷ்ணுதவ மனதில்
தியானித்து வணங்கி, வாகளடுத்து ஓங்கினான். அப்தபாது தபகராளியுடன் சங்கு சக்கரதாரியாக
மகாவிஷ்ணு ததான்றினார். வாள் ம ர் மாத யாகித் தர்மாங்கதன் கழுத்தில் விழுந்தது. அப்தபாது
பகவான் கூறினார், ருக்மாங்கதா ! உன் பக்தியின் சிறப்தபக் கண்டு கமச்சிதனன். நீ ப கா ம் ஆட்சி
புரிந்து மதனவி மக்கதளாடு என் பதம் அதடவாய் என்று கூறி மதறந்தார். அங்கு வந்த நாரதர்
எமதர்மனிடம், ஏகாதசி விரதத்தின் சிறப்பு அத்தன்தமயது. விரதமிருப்பவர்கள் அதன் நற்ப தன
அனுபவிக்கட்டும். நீ வருந்தாமல் உன் தவத தயக் கவனி என்று கூறி மகிழ்வித்தார்.

8. சனி பகவானின் பார்தவ

ஒரு நாள் நாரதர் கயி ாயம் கசன்றனர். அங்கு ததவர்கள் எல் ாம் வல் இதறவதனப் பார்த்தபடி
அமர்ந்திருந்தனர். ஆனால் சனி பகவான் மட்டும் பகவானுக்கு முதுதகக் காட்டிய வண்ணம் உட்கார்ந்து
இருந்தார். இதன் காரணத்தத அறிய நாரதர், தக்க சமயம் பார்த்து பார்வதி ததவியிடம் கசன்று, இது பற்றிக்
கூறி விளக்கம் தகட்டார். ஆனால் ததவிதயா ஈசதனக் தகட்டுக் கூறுகிதறன். நாதள வந்து கதரிந்து
ககாள்ளுங்கள் என்றாள். அவ்வாதற ஈசனிடம் இதுபற்றி ததவி தகட்க, ஈசன் அவர் அப்படித்தான்
அமரதவண்டும் என்றார். அது நம்தம அவமதிப்பது தபால் இருக்கிறது. எல்த ாதரயும் தபால் அவரும்
நம்தமப் பார்த்தத அமரட்டும் என்றாள் ததவி ஈசனிடம். மறுநாள் சதபயில் சனி எல்த ாதரயும் தபா
ஈசதனப் பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தார். அததப் பார்த்த பார்வதியின் மீ து சனி பகவானின் பார்தவயும்
பட்டது. பிறகு பார்வதி தன் ஆசனத்தில் அமரச் கசன்றாள். அங்தக இரண்டு ஆசனங்களில் சிவனும்,
பிரமனும் ஐந்து தத களுடன் அமர்ந்திருந்தனர். யார் சிவன் என்று அறிய முடியவில்த . பின்னர்
தன்னுள் சிவதனத் தியானித்தாள். இததன உணர்ந்த சிவகபருமான் சனி பகவாதனத் திரும்பி
அமரும்படிக் கூற அவரும் திரும்பி அமர்ந்தார். உடதன பார்வதிக்கு இருந்த குழப்பமும் நீங்கியது.
சிவகபருமான் தன் ததவியிடம், சனியின் பார்தவ கபால் ாதது. நமக்தக இந்நித என்றால்
மற்றவர்கதளப் பற்றிக் கூறுவாதனன். அதனால்தான் சனிதய முகத்ததக் காட்டாமல் திரும்பி
உட்காரும்படிக் கூறிதனன் என்றார். பார்வதியும் சமாதானமதடந்தாள்.

மறுபடியும் நாரதர் பார்வதிதயக் காண வர, பார்வதி விதட பகன்றாள். ஆனால் நாரதர் தன்னால் தாதன
ஏற்பட்டது என்று கூறி தன்தன மன்னிக்கக் தகாரினார். தமலும் சனி பகவானின் பார்தவ பற்றித்
கதளிவாக கதரிந்து ககாண்டதாகக் கூறினார். இ ங்தக தவந்தன் இராவணன் சிவகபருமாதனக் குறித்துத்
தவம் கசய்து, வரங்கள் கபற்று, ததவர்கதளயும் நவக்கிரகங்கதளயும் கூட அடக்கி, தனக்கு ஏவல் கசய்யச்
கசய்தான். அவனது அரியாசனத்தில் ஒன்பது படிக்கட்டுகளிலும் ஒரு கிரகம் வதம்
ீ கவிழ்ந்து
படுக்கதவத்திருந்தான். அவற்றின் முதுகின் மீ து கால் தவத்து அரியாசனம் ஏறிவந்தான். இதனால் நாரதர்
மனம் கநாந்து இந்த அவ நித க்கு ஒரு வழி காண எண்ணினார். அடுத்த முதற இராவணதனக்
காணச் கசல்லும்தபாது அவனிடம் அங்குப் படிகளாக படுத்திருப்பவர்கள் யார் என்று தகட்டு அவர்கள்
நவக்கிரகங்கள் என்று கதரிந்து ககாண்டு அவர்களில் கவிழ்ந்து படுத்திருப்பவர்களில் சனிதயக் காட்டி அது
யார்? என்று தகட்டார். அப்தபாது அந்தப் படியில் படுத்திருந்த சனி பகவான் கமல் த் தத தயத்
தூக்கினான்.

தமலும் நாரதர் இராவணனிடம், அவனது இழிநித அவனுக்குத் கதரியவில்த . எனதவ, அவதன மட்டும்
தமல் தநாக்கிப் படுக்கச் கசால் ி, அவன் மார்பில் காத தவத்து அழுத்தி ஏறிச் கசல். அப்தபாதுதான்
அவனுக்குப் புத்தி வரும். அவன் கர்வம் அடங்கும் என்றார். அதுதான் சரியான தண்டதன என்று
மகிழ்ச்சியுடன் இராவணன் சனியதன மல் ாந்து படுக்கச் கசான்னான். அப்தபாதத அந்த
சன ீஸ்வரனுதடய பார்தவ இராவணன் மீ துபட அவனுக்கு அழிவு கா ம் கதாடங்கியது. இவ்வாறு
சனியின் முழுப்பார்தவ இராவணன் மீ து விழ அவன் அழிந்து தபானான். தமலும் ப புராண நாயகர்கள்
சனி பார்தவயால் பாதிக்கப்பட்டனர்.

கிருஷ்ணன் மீ து சனி பார்தவ

1. ஒரு சமயம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் பாமா, ருக்மணியுடன் அமர்ந்திருக்க சனி பகவான் உள்தள நுதழந்தார்.
பகவானும் அவதர வரதவற்றார். அப்தபாது சனி மன்னிக்க தவண்டும். நாதள முதல் தங்களுக்குச் சனி
ததச ஆரம்பமாகின்றது என்று கூற, சரி என்று கூறி சனிதய வழி அனுப்பினார் கிருஷ்ண பரமாத்மா.
இரண்டு நாள் கழித்துச் சனி சறுபடியும் சவுக்கியம்தாதன என்று தகட்டுக் ககாண்டு வர, பகவான் தக ியாக
உன்னுதடய ததச ஆரம்பமாகி விட்டதா? என்று தகட்டார். அதற்குச் சனி கூறினான், தநற்தற தங்கதளப்
பற்றிக் ககாண்தடதன. உ க ரட்சகராகிய தாங்கள் தகவ ம் ஒரு பிள்தளப் பூச்சியாக மாறி சாக்கதடயில்
தபாய் ஒளிந்து ககாண்டீதர, அது தபாதாதா, இன்னுமா துன்புறுத்த தவண்டும் என்று அனுதாபத்துடன்
கூறிவிட்டு அவ்விடம் விட்டகன்றான் சனி பகவான்.

(சனி கபால் ாதவன், வந்ததன கசய்தால் மனமிரங்கி அருள் கசய்வான். ஐஸ்வர்யங்கதளயும் தருவான்).

2. இராமபிரான் பதினான்கு ஆண்டுகள் வனவாசம் கசய்தார்.

3. பாண்டவர்கள் பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் வனவாசமும், ஓராண்டு அஞ்ஞான வாசமும் அனுபவித்தனர்.

சனி ததசயின் தபாதுதான் நளன் புஷ்கரனுடன் சூதாடித் ததாற்று நாட்தட இழந்தான். அரிச்சந்திரன்
மதனவி மகதன விற்று சுடுகாட்டில் கவட்டியானாக இருந்ததும் சனி ததசயில்தான். தசாதிடர்கள்
சனியின் பார்தவ ககாடூரமானது என்கின்றனர். எனினும் கபாங்கு சனி, மங்கு சனி, தங்கு சனி என்று
மூன்று வதகயில் சனியினால் ஏற்படும் ப ன் பற்றியும் கூறப்படுகிறது.

9. இராவணன் கயி ாய மத தயப் கபயர்த்தல்

ஒரு சமயம் இராவணன் சிவகபருமாதன தநாக்கிக் கடுந்தவம் கசய்தான். ஓமகுண்டம் வளர்த்து அதில்
தன் ஒன்பது தத தயயும் ஒவ்கவான்றாகக் ககாய்து தபாட்டான். பத்தாவது தத தயயும் கவட்ட
முயலும்தபாது சிவன் ததான்றி அவனுக்கு அவன் தகட்ட வரத்தத அளித்தார். அதன்படி இராவணதன
மூவு கிலும் யாவராலும் கவல் முடியாது. அவன் ததாள்கள் மத களுக்குச் சமமாயிருக்கும். இனி
தன்தன யாராலும் கவல் முடியாது என்ற ஆணவத்துடன் இருந்த தபாது, அவ்விடம் வந்த நாரதர்,
கசய்திதய யறிந்து அவன் ஆணவத்தத அடக்க ஓர் உபாயம் கசய்தார். அவர் இராவணனிடம்,
உன்னுதடய ததாள்களுக்கு மத தய அதசக்கும் வ ிதம உண்டா என்று தசா தித்துப் பார்க்க
தவண்டாமா? என்றதும் அவன் அவர் கசான்னதத தகட்டுச் சிரித்து அதற்கான வழிதயயும் கூறும்படி நாரத
முனிவரிடதம தகட்டான். அப்தபாது நாரதர், கபரிய மத யான கயித தயதய அதசத்துப் பார்க்க ாதம
என்று தயாசதன கூற, இராவணன் கயித தய தநாக்கிப் புறப்பட்டான். மத யின் அடிவாரத்தத
அதடந்ததும் இருபது தககதளயும் பூமியில் தவத்துக் தக யங்கிரிதயப் கபயர்க்க முதனந்தான்.
உச்சியில் அமர்ந்திருந்த பார்வதி அஞ்சி பரமசிவதன அதணத்துக் ககாண்டாள்.

ஞானப் பார்தவயால் எம்கபருமான் நடப்பகதன்ன என்று அறிந்து ககாண்டார். இராவணன் ஆணவத்தால்

அறிதவ இழந்து என்னிடதம நான் அளித்த வரத்ததச் தசாதித்துப் பார்க்கிறான். பார் அவன் கதிதய என்று
ததவியிடம் கூறியவாதற கால் கட்தட விரத அழுத்த மத அதசவு நீங்கி தநராக நின்று விட்டது.
மத யின் அடியில் இராவணன் தககள் சிக்கிக் ககாள்ள அவன் சக்தி வணாகி
ீ ஆணவம் அழிந்தது.
இராவணன் கண் க ங்கினான். அப்தபாது அங்கு வந்த நாரதரிடம் தன் அவ நித தயக் கூறி,
அதி ிருந்து மீ ளு ம் வழிதயக் கூறுமாறு தவண்ட, பின்னர் நாரதர் வதணதய
ீ மீ ட்டி சாமதவதத்தத
இதசயுடன் பாட, அந்த உருக்கமான இனிய இதசயில் மயங்கிய சிவகபருமான் அழுத்தியிருந்த கட்தட
விரத நகர்த்த இராவணன் தககள் விடுபட ஈசன் அவன் முன்பு ததான்றினார். இ ங்தக தவந்தத !
என்னிடதம உன் ஆணவத்ததக் காட்டத் துணிந்தாய். தபார்க் களத்தில் உனது பத்துத் தத கதளயும்
அறுத்துத் தள்ளி உன்தன வததக்கப் தபாகும் புருஷன் அவதரிப்பான் என்று கூறி மதறந்தார். அவ்வாதற
இராமாவதாரத்தில் இராமன் இராவணதனக் ககான்றான்.

10. இராவணன் கபற்ற ஆத்ம ிங்கம்

சிவபக்தனான இராவணனன் சிவனிடம் இருந்து ஆத்ம ிங்கத்ததப் கபற்று இ ங்தகயில்
தவத்துவிட்டால் தன்தன யாரும் எதுவும் கசய்யமுடியாகதன்று எண்ணி அவன் சிவதனக் குறித்துக்
ககாடூர தவம் கசய்தான். ததவர்கள் இதத எப்படியாவது தடுத்து நிறுத்த எண்ணி நா ரதரிடம் கூற,
அதனவரும் கூடித் திருமா ிடம் இததத் கதரிவித்தனர். இராவணன் தவத்தால் மனம் குளிர்ந்த ஈசன்,
இராவணன் முன் ததான்றி, என்ன தவண்டும்? என்று தகட்க, அவன் விஷ்ணு மாதயயால் மனம் மாறி
பார்வதிதயக் தனக்குக் ககாடுக்குமாறு தகட்டு கபற்று , ததவி பின் கதாடர அவன் இ ங்தக தநாக்கி
பயணமானான். நடுவில் நாரதர் ஒன்றும் அறியாதவர் தபால் பார்வதியின் கசயலுக்குக் காரணம் தகட்க,
அவளும் நிகழ்ந்தவற்தறக் கூறினாள். அப்தபாது நாரதர் இராவணன் ஆத்ம ிங்கத்திற்காகத் தவம்
புரிந்தான். விஷ்ணு மாதயயால் பார்வதிதயக் தகட்டு கபற்றதாகக் கூற, பார்வதியும் தகாபம் ககாண்டு ஸ்ரீ
ஹரி மனிதனாகப் புவியில் பிறக்கும்தபாது அவன் மதனவிதயயும் இதத இராவணன் தூக்கிச் கசல்வான்
என்று சபித்தாள். அததனப் பயன்படுத்திக் ககாண்டார். இ ங்தக கசன்ற பின் மாதய வி க இராவணன்
பார்வதி ததவிதய விடுவித்து அனுப்பி தவத்தார். மறுபடியும் தவம் ஆற்றி, சிவனிடம் ஆத்ம ிங்கத்ததப்
கபற்றுப் புறப்பட்டு விட்டான் இ ங்தகக்கு. இப்தபாது ததவர்கள், நாரதருடன் கூடி தங்களுக்கு உதவ
விநாயதர தவண்டினர். அவரும் சரி என்று ஒப்புதல் அளித்து விட்டார். இரண்டு தககளிலும் ஆத்ம
ிங்கத்தத ஏந்திச் கசன்ற இராவணன் மாத்யாஹ்னிகம் கசய்ய தவண்டி வந்தது. எனதவ ஆத்ம
ிங்கத்தத யாரிடமாவது ககாடுத்து தவத்து மத்தியான கர்மாதவ முடித்துவிட்டு மீ ண்டும் கபற்றுக்
ககாள்ள ாம் என்று யாதரனும் கிதடப்பார்களா என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான்.

அங்தக ஓர் ஆட்டிதடயன் காணப்பட அவனிடம் ஆத்ம ிங்கத்ததக் ககாடுத்து, அததனக் கீ தழ

தவக்காமல் தான் திரும்பி வந்தவுடன் ககாடுக்குமாறு கூறிச் கசன்றான். ஆத்ம ிங்கத்தத அளித்ததபாதத
ஈசன் ிங்கத்தத எங்கும் கீ தழ தவக்கக் கூடாகதன்றும், அப்படி தவத்து விட்டால் திரும்பவும் எடுக்க
முடியாகதன்றும் கூறியிருந்தார். இப்தபாது ஆட்டிதடயன் இராவணனிடம் நான் மும்முதற அதழப்தபன்.
அதற்குள் வராவிட்டால் கீ த ழ தவத்துச் கசன்று விடுதவன் என்ற நிபந்ததனயுடன் ிங்கத்தத ஏற்றுக்
ககாண்டான், ஆட்டிதடயனாகத் ததான்றிய கணபதி. ஆட்டிதடயன் மும்முதற கூவி அதழத்தும்
இராவணன் வராததால் நிபந்ததனயின்படி ஆத்ம ிங்கத்ததக் கீ தழ தவத்துவிட்டான். இராவணன் தமாசம்
தபானான். ிங்கம் அங்தகதய நித த்துவிட்டது. அந்த இடதம இன்று தகாகர்ணம் எனப்படுகிறது.

11. ஓர் எழுத்தில் சூக்குமம் கும்பகர்ணன் உளறல்

சப்த ரிஷிகளின் சாபத்தால் உ கில், திருமா ின் துவாரபா கர்களாகிய ஜயன், விஜயன் இருவரும் மூன்று
பிறவிகள் எடுத்தனர். அவர்கள் எடுத்த ஜனனங்கள் 1. இரணியாக்ஷன், இரணிய கசிபு 2. இராவணன்,
கும்பகர்ணன் 3. சிசுபா ன், தந்தவக்கிரன். கும்பகர்ணன் இராவணதனப் தபா தவ தவம் புரிந்து வரங்கள்
கபற விரும்பினான். அவன் பிரம்ம ததவதரக் குறித்துத் தவம் கசய்ய பிரமன் அவன் முன் ததான்றி, என்ன
வரம் தவண்டும் என்று தகட்டார்.

கும்பகர்ணன் மனதில் நித்யத்வம் (அதாவது அழிவின்றி நித த்து நிற்பது) என்று தகட்க எண்ணினான்.
ஆனால் நாரதரின் சூழ்ச்சியால் நா பிறழ்ந்து நித்ரத்வம் என்று தகட்டான். (அதாவது தூங்கிக் ககாண்தட
இருத்தல். இந்த நித்ரத்வம் என்ற வார்த்தததயச் கசால் ிக் ககாடுத்தவர் நாரதர்) அதி ிருந்து
கும்பகர்ணன் எப்தபாதும் தூங்கிக் ககாண்டிருக்க, அது ஆறுமாதமாகக் குதறந்தது. எனதவ, அரக்கர்களின்
தவறுகதளத் திருத்தி அவர்களுக்கு எதிராகவும், ததவர்களுக்கு உதவியாகவும் அவ்வப்தபாது நாரததர
உதவி வந்தார்.

12. வால்மீ கி என்ற தவடன்

ஒரு சமயம் நாரதர் ஒரு காட்டு வழிதய வந்து ககாண்டிருந்தார். அப்தபாது ஒரு முரட்டு தவடன் அவதர
வழிமறித்து அவரிடமுள்ள பணம், கபாருள் ஆகியவற்தறக் ககாடுத்துவிடுமாறு மிரட்டினான். நாரதர் தான்
திரித ாக சஞ்சாரி. பிரம்மச்சாரி. தன்னிடம் உள்ளது வதண
ீ ஒன்றுதான் என்று கூற, தவடன் அவதர
நம்பி விடுவதாக இல்த . நாரதர் அவதன எவ்வாறு மடக்க ாம் என்று தயாசித்தார். தவடனிடம்
கமதுவாய் தபச்சு ககாடுத்தார். அவன் யார்? அவன் எத்ததன நாட்களாகக் ககாள்தள அடிக்கிறான்? ஏன்?
மற்றும் அவன் ககாத கசய்வதும் உண்டா? என்கறல் ாம் தகள்வி தமல் தகள்வி தகட்டார். தவடனும்
சதளக்காமல் பதில் கூறினான். தவட்தடயில் மிருகங்கள், பறதவகள் கிதடக்காததபாது
வழிப்தபாக்கர்களிடம் ககாள்தள அடிப்பதாகவும், கபாருள் ககாடுக்காமல் வம்பு கசய்தால் சி சமயம்
ககாத கசய்வதும் உண்டு என்றான். அப்தபாது இத்ததனயும் பாவச் கசயல்கள்-இவற்தற ஏன்
கசய்கிறாய்? என்று தகட்க, தவடன் தன் மதனவி, மக்களுக்காகதவ இக்காரியங்கதளச் கசய்வதாகக்
கூறினான். அப்படியானால் இப்பாவச் கசயல்களில் அவர்களுக்கும் பங்கு உண்டு அல் வா! என்று தகட்ட
நாரதர்க்கு அவர்களும் ஏற்றுத்தாதன ஆக தவண்டும் என்று கூற நாரதர் , அததன நீ கசான்னால் தபாதாது.
மதனவி மக்களிடம் தகட்டு அவர்கள் என்ன கசால்கிறார்கள் என்பதத அறிந்து வா என்று கூற, அவனும்
வடு
ீ தசர்ந்தான்.

அப்தபாது தவடன் மதனவி, என்தனயும் மக்கதளயும் காப்பாற்ற தவண்டியது உன் கடதம. அது
பாவத்தினால் வந்தது என்றால் அதன் ப ாப ன்கதள நீ தய அனுபவிக்க தவண்டும் என்று கூறினாள்.
இததக் தகட்டு அதிர்ச்சியுற்ற தவடன் நாரதரிடம், திரும்பி வந்து நடந்தவற்தறக் கூற, நாரதர் தவடா,
பாவத்தின் ப ாப ன்கதள அவரவர்தான் அனுபவிக்க தவண்டும். எனதவ யாருக்காகவும் பாவம் கசய்யக்
கூடாது. கசய்தால் பாதிப்பு கசய்தவருக்தக என்று கூறி அவன் கண்கதளத் திறந்து விட்டார். பின்னர்
நாரதன் தவடனிடம், ராமநாமத்தத உச்சரித்து வந்தால் பாவம் வி கி எல் ா ந னும் உண்டாகும்
என்றார். தவடன் அவதர விடுவித்து அவர் கசால் ியபடி அருகிருந்த மாமரத்தின் அடியில் அமர்ந்து கண்
மூடியபடி ப கா ம் ராமநாமத்தத ஜபித்து வந்தான். அவன் மீ து புற்று மூடியது. அந்தப் புற்றி ிருந்து
ராமநாம ஜபப் ப னாக அவன் வால்மீ கி ரிஷி ஆனான். (வல்மீ கம்-புற்று, எனதவ வால்மீ கி என்று கபயர்)

13. வால்மீ கி ராமாயணம் இயற்றுதல்

வல்மீ கம் என்ற புற்றி ிருந்து கவளிவந்த வால்மீ கி முனிவர் சிறந்த ரிஷியானார். அவருதடய மனம்
ஒருநாள் அதமதி இழந்து கிடந்தது. உ கில் மக்களின் அவ நித யினால் அவர் பாதிக்கப்பட்டார்.
அவ்வமயம் நாரதர் அவர் முன் ததான்ற, முனிவர் நாரததர மகிழ்ச்சியுடன் வரதவற்றார். எனினும் அவர்
அகத்தின் தவததனதய முகத்தில் கண்ட நாரதர், அதற்கான காரணம் என்ன என்று தகட்டார். வால்மீ கி
தன் மனதவததனதய விவரித்தார். அப்தபாது நாரதர், உ கில் குணந ன்கள் ஒருங்தக அதமந்த ஒரு
புருஷன் இருக்கிறான். அவதன தசரத குமாரன் இராமன் என்றார். வால்மீ கி அந்த இராமனின் வர ாற்தறக்
கூறுமாறு தவண்டிட, நாரதர் இராமன் கததச் சுருக்கத்ததக் கூறி வால்மீ கிதய மகிழ்வித்தார். நாரதர்
வால்மீ கியிடம் இராமர் வர ாற்தற ஒரு காவியமாகப் பாடுமாறு கூறிச் கசன்றார். அதுதவ இராமாயணம்
என்னும் காவியம். அததனப் பாடிய வால்மீ கிதய ஆதிகவி எனப்படுகிறார்.

இராமாயணத் ததாற்றம்

ஒருநாள் வால்மீ கி தமசாநதியில் நீராடச் கசன்றார். அங்கு மரக்கிதளயில் இரண்டு கிரவுஞ்சப் பறதவகள்
ககாஞ்சி கு ாவி மகிழ்ந்து இருந்தன. அச்சமயம் அங்கு வந்த ஒரு தவடன் அவற்றின் மீ து அம்பு எய்ய
அது ஆண் பறதவ மீ து ததக்க, அது துடிதுடித்துக் கீ தழ விழுந்து இறந்தது. கபண் பறதவ ஆண்
பறதவயின் பிரிதவத் தாங்காது கூவிக் ககாண்டிருந்தது. அந்த தவடன் மீ து தகாபம் ககாண்ட வால்மீ கி
அவதனக் கடுஞ்கசாற்களால் தூற்றினார். அச்கசாற்கள் ஓர் இனிதமயானக் கவிததயாக கவளிப்பட்டது.
அச்சமயம் அங்கு பிரம்மததவர் ததான்றிட முனிவர் அவதர வணங்கினார். அப்தபாது பிரமன், வால்மீ கி,
தாங்கள் தவடதனச் சாடி கூறியதவ அதனத்தும் ஒரு சுத ாகம். அததத் கதாடர்ந்து இராமாயணத்ததப்
பாடி முடியுங்கள் என்று ஆசி கூறி மதறந்தார். வால்மீ கி இராமாயணத்ததப் பாடி முடித்தார்.

14. பாரிஜாத மரமும், ம ரும்

ஒரு சமயம் ததவத ாகம் கசன்றிருந்த நாரதருக்கு தததவந்திரன் ஒரு பாரிஜாத ம தரக் ககாடுக்க, அதத
அவர் எடுத்து வந்து கிருஷ்ணனிடம் தர, அததனக் கிருஷ்ணன் தன் தகயாத தய ருக்மிணிக்குத்
தத யில் சூட்டினார். அடுத்து சத்தியபாதமயின் இல் ாம் தசர்ந்த நாரதர் பாமாவிடம் நடந்தவற்தறக்
கூறி அவள் மனதில் அசூதயதய உண்டாக்கினார். சற்று தநரம் கழித்து பாமாவின் இல் ம் வந்த
கிருஷ்ணதன பாமா தக்கமுதறயில் வரதவற்காமல் அழுதவண்ணம் தகாபமாகப் படுத்திருந்தாள்.
அவதளச் சமாதானப்படுத்தி எழுப்பி காரணத்தத அறிந்துககாண்டு பாமாவின் இல் த்திற்கு பாரிஜாத
மரத்தததய ககாண்டு வந்து தருவதாக வாக்களித்தார். நரகாசூரன் வதத்திற்குப் பின் இந்திரனுக்கு உதவிய
கிருஷ்ணன் இந்திரனிடம் பாரிஜாத மரத்ததக் தகட்டுப் கபற்றுவர நாரததர அனுப்ப, அவன் மறுத்திட
இந்திரனுக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும் மரத்துக்காக தபார் நிகழ்ந்தது. காசிப முனிவர் அறிவுதரப்படி பாரிஜாத
மரத்ததத் துவாரதகக்கு அனுப்பி தவத்தான் இந்திரன். மரம் பாமாவிற்குக் கிதடத்தது பற்றி மனமகிழ்ந்த
அவள் ம ர்கள் அருதக உள்ள ருக்மிணி வ ீட்டில் குவிவது பற்றி திரும்பவும் தகாபம் ககாண்டாள்.
ருக்மணி மீ து கபாறாதமயும் ஏற்பட்டது.

மறுநாள் கிருஷ்ணன் பாமாவுடன் ருக்மிணியின் வட்டிற்குச்

ீ கசன்றார். ருக்மிணி அகமகிழ்ந்து
வரதவற்றாள். ருக்மணி உள்தள கசன்று கதாடுத்து தவத்திருந்த பாரிஜாத ம ர் மாத தய எடுத்து வந்து
கிருஷ்ணனுக்குச் சூட்டி மகிழ்ந்தாள். அப்தபாது கிருஷ்ணன் ருக்மிணியிடம் எல் ா ம ர்கதளயும் எனக்தக
சூட்டிவிட்டாதய? உனக்கு எங்தக? என்று தகட்டார். அதற்கு ருக்மிணி என்தனதய பகவானுக்கு
அர்ப்பணித்தவிட்ட பிறகு எனக்ககன்று தவறு எதற்கு? பகவான் மகிழ்ச்சிதய எனக்கு நிதறதவத் தருகிறது
என்றாள். இததக் தகட்டு சத்தியபாமா கவட்கித் தத குனிந்தாள். பாமா ம தரத் தாதன சூடி மகிழ
நிதனத்தாள். ம ர் கிதடப்பது அரிதாயிற்று. அததன பகவானுக்தக அர்ப்பித்தாள் ருக்மிணி. எனதவ தான்
முயற்சி இல் ாமத தய ம ர் ருக்மிணிக்குக் கிதடத்தது. பாமா முயன்றும் அவளால் கபற
முடியவில்த . அப்தபாது சத்தியபாமா தன்தன மன்னித்து விடுமாறு தவண்டி கிருஷ்ணன் பாதங்களில்
விழுந்து வணங்கினாள். பாமாவின் மனத்தில் இருந்த துதவஷம் நீங்கியது பற்றி மகிழ்ச்சிதயத்
கதரிவித்தார் கண்ணன். அன்று முதல் தன் வட்டில்
ீ விழும் பாரிஜாத ம ர்கதளப் பறித்து ருக்மிணிக்குக்
ககாடுத்து வந்தாள்.

ஒருநாள் நாரதர் சத்தியபாமாவின் இல் த்திற்கு வர பாமா அவதர வரதவற்று, வணங்கி கண்ணனின்
அன்பு காரணமாக பாரிஜாத மரம் கிதடத்தது என்று கூறி ம ர்கதளக் ககாண்டு அவர் பாதங்களில்
அர்ச்சித்தாள். அப்தபாது நாரதர் பாமாதவ பாக்கியவதி என்றும் அவள் முற்பிறவியில் கசய்த
புண்ணியத்தினால் கிருஷ்ணதனப் கபற்று இருப்பதாகவும் கூறினார். பாமா முற்பிறவியில் கார்த்திதக
ஏகாதசி விரதம் இருந்து, துளசிச் கசடிதய தவத்து வளர்த்து வழிபட்டு வந்ததன் ப னாகதவ
இப்பிறவியில் பகவாதன அதடந்திருப்பதாகவும் கூறினார். பாரிஜாத மரமும் அதனாத தய கிதடத்தது.
கணவன் அன்பு நித த்திருக்க து ாபாரம் தபாட்டுத் தானம் கசய்வாயாக என்று நாரதர் பாமாவுக்கு
அறிவுறுத்தினார். அப்தபாது பாமா அந்தத் து ாபார தான விவரம் பற்றி தகட்க , நாரதர் அது பற்றி
கதரிவித்தார்.

கிருஷ்ணதன ஒரு தராசுத் தட்டில் அமர்த்தி அவர் எதடக்குப் கபான் தவத்து அததனத் தானம் கசய்தால்
அப்படி கசய்பவதர விட்டுப் பிரியாமல் கிருஷ்ணன் இருப்பார் என்று கூற, சத்தியபாமா அதற்கான
முயற்சியில் ஈடுபட்டாள். தமலும் அந்தத் தானத்ததப் கபரும் தகுதி நாரதருக்தக எனவும் பிரார்த்தித்தாள்.
இதில் நாரதர் சூழ்ச்சிதய அவள் அறியவில்த . குறிப்பிட்ட நாளில் தராசுத் தட்டில் பகவாதன அமர
தவத்து, அவர் எதடக்கு கபான்தன மற்கறாரு தட்டில் தவக்குமாறு தனது பணிப்கபண்களுக்கு ஆதண
இட்டாள். அவள் மனதில் கிருஷ்ணன் எதடக்கு தமல் கபாருள் இருப்பதாகக் கர்வம் இருந்தது. அப்தபாது
நாரதர் சூழ்ச்சியால் எவ்வளவு கபான்தன தவத்தும் கிருஷ்ணன் எதடக்கு அதவ சரியாக இல்த . என்ன
கசய்வகதன்று அறியாமல் விழிக்க, மற்ற கிருஷ்ண பத்தினிகள் அவதளயும், அவள் து ாபாரம் கசய்ய
முற்பட்டததயும் பற்றி ஏச ாயினர். கதடசியில் ருக்மிணியால் ஏதாவது கசய்ய முடியுமா என்று
எல் ாரும் எண்ணி சத்தியபாமாதவ ருக்மிணியிடம் கசன்று தவண்டிக்ககாள்ளுமாறு கசால் தவறு
வழியின்றி சத்தியபாமா ருக்மிணிதயப் பிரார்த்தித்தாள். உடதன ருக்மிணி அங்கு வந்து தட்டில் உள்ள
கபாருள்கதள எல் ாம் அகற்றுமாறு கூறி கிருஷ்ணதன முழு மனதுடன் தியானித்து அவன் அருள்
தவண்டி துளசி தளங்கதள அத்தட்டில் தவக்க தட்டிரண்டும் சமமாயிற்று. தவதற உணர்ந்த பாமா தத
குனிந்தாள். அப்தபாது நாரதர், எந்தப் பக்ததயின் பக்தியினாலும், கசய ினாலும் து ாபாரம்
நிதறதவறியததா அவருக்தக கிருஷ்ணன் கசாந்தம் என்றார்.

15. கிருஷ்ணாவதாரத்தில் இராமன்

ஒரு சமயம் நாரதர் துவாரதகக்குச் கசன்றார். நாராயணா நாராயணா என்று உச்சரித்தபடி, கிருஷ்ணன்
மாளிதகக்குள் நுதழந்தார். ஏததா சிந்ததனயில் ஆழ்ந்திருந்த கிருஷ்ணன் நாரததர வரதவற்றார். நாரதர்
கிருஷ்ணனிடம் அவர் மனதில் உள்ள சிந்ததனதயப் பற்றிக் தகட்க கிருஷ்ணன் அண்ணன் ப ராமன் ,
சத்தியபாமா இருவதரப் பற்றியதத என்றார். தமலும் ப ராமன் தன்தன யாராலும்
கவல் முடியாகதன்றும், சத்தியபாமா தனக்கு மிஞ்சிய இளதம, அழகு உதடயவர் யாருமில்த என்றும்
கர்வம் ககாண்டுள்ளனர். தமலும் கருடனுதடய ககாட்டத்ததயும் அடக்க தவண்டும் என்றார். அதற்காக
உங்கள் ஒத்துதழப்புத் தததவ என்றார் கிருஷ்ணன். பரந்தாமா, ஆதணயிடுங்கள் காத்திருக்கிதறன் என்றார்
நாரதர். பகவான் கசான்னார், நான் முன்னம் அனுமனிடம் துவாபர யுகத்தில் கிருஷ்ணவதாரத்திலும்
அவனுக்கு இராமனாகக் காட்சி தருவதாக வாக்களித்துள்தளன். அதத நிதறதவற்ற உன் உதவி தததவ
என்று கூறி, உடதன கருடதன அதழத்து வரச் கசான்னார். நாரதர் கருடனுடன் வர, கருடனிடம்
கிருஷ்ணன், தவனததயா! இவ்வூர் எல்த யில் ஒரு குரங்கு வந்துள்ளது. அதன் கதால்த தாங்க
முடியவில்த . நீ கசன்று அததனப் பிடித்து வா என்றார். கருடன், ஒரு குரங்தகப் பிடிக்க நான் கசல்
தவண்டுமா? என்று சிறிது மமததயுடன் தகட்க, வரர்கள்
ீ கசன்று அததப் பிடிக்க முடியாமல் திரும்பி
விட்டதால் தான் உன்தன அனுப்புகிதறன் என்றார் கிருஷ்ணன். பின்னர் நாரதரிடம், கருடதன அந்தக்
குரங்கிடம் கூட்டிச் கசன்று வாரும் என்றார்.

கருடன் அனுமாரிடம் கசன்று வரவசனம்

ீ தபசி, ராமநாம ஜபத்தில் இருந்த அவதனப் பற்ற
முயற்சிக்தகயில் அனுமார் கருடன் கன்னத்தில் ஓர் அதற விட அவன் மூர்ச்சித்து விழுந்தான். கருடன்
சிறிது தநரம் கழித்து கமதுவாக எழுந்துத் திரும்பிப் பார்க்காமல் கிருஷ்ணனிடம் வந்து சரணாகதி
கசய்தான். அப்தபாது கிருஷ்ணன், கருடா! பயப்படாதத! நீ கசன்று இராமன் படாடாபிதஷகக் காட்சி
தருகிறார். உங்கதள அதழத்து வருமாறு கசான்னார் என்று கூறி அதழத்து வா என்றார். அய்தயா
திரும்பவும் நான் கசன்று மற்கறாரு அதற வாங்கினால் என் உயிர் தபாய்விடும் என, அனுமார் உன்தன
ஒன்றும் கசய்யமாட்டார் என்றார். ஏற்கனதவ ப ராமர் தசதனயுடன் கசன்று அனுமான் முன் நிற்க
முடியாமல் ததாற்று வந்தவர், அனுமார் வருகிறார் என்றறிந்து மிகுந்த அச்சம் ககாண்டு கிருஷ்ணனிடம்
கதரிவிக்க, கிருஷ்ணன் தான் அளிக்கப்தபாகும் இராமவதார காட்சி பற்றிக் கூறி அவதர க்ஷ்மணனாக
மாற்றினார். ப ராமனில் ப நீக்குமாறு கூறினான் அனுமான்.

இனி சீ ததக்கு ஏற்பாடு கசய்ய நாரதரிடம் கசால் ி அனுப்பினார். அவர் சத்தியபாமாவிடம் கசன்று
அவதள சீ ததயாக வருமாறு கூறிட அவள் தன்தன மிக்க அழகியாக, பட்டத்து ராணியாகப் புறப்பட்டு
வந்தாள். அததக் கண்ட கிருஷ்ணன், இராமன் சீதததய இந்த அ ங்காரத்தி ா கண்டான் என்று கூற,
அவள் கவட்கி திரும்பவும் அதசாகவனத்துச் சீ ததயாக அ ங்தகா மாக வந்தாள். இததக் கண்டும்
அதிருப்திதயக் காட்டி கிருஷ்ணன் நாரதரிடம் ருக்மிணிதயச் சீ ததயாக வரச்கசால் ி நாரததர அனுப்ப,
அவள் நாரதரிடம் தான் இருந்த நித யித தய புறப்பட்டாள். தமலும் பகவாதன தன்தன எப்படி
தவண்டுதமா அப்படிச் கசய்யட்டும் என்றாள். ருக்மிணி வந்தவுடன் அவதளச் சீ ததயாக்கி, ப ராமதன
க்ஷ்மணனாக்கி, தான் இராமனாக மாறி அனுமானுக்கு இராமவதாரக் காட்சி தந்தார் பகவான். இதற்குள்
அனுமார் இச்கசய்தி அறிந்து கருடதனயும் நாரததரயும் தன் ததாள் மீ து சுமந்து ககாண்டு தவகமாய்
வந்து இராமர் காட்சிதயக் கண்டு மகிழ்ச்சி உற்றார். இதன் மூ ம் கிருஷ்ணர் கருடன், ப ராமன் ஆகிய
இருவருதடய ப வான் என்ற ஆணவத்ததயும், சத்தியபாமாவின் கர்வத்ததயும் அடக்கினார். பாமாவும்
ருக்மிணிதய சீததயாகக் கண்டு மகிழ்ந்தாள்.

16. பஸ்மாசுரன் கபற்ற வரம்

சகன் என்ற அசுரனின் மகன் பஸ்மாசுரன். முனிவர்களுக்கும் ததவர்களுக்கும் ப வித கதால்த கள்
ககாடுத்து வந்தான். ஒருநாள் நாரதர் ததவத ாகம் கசல் அங்கு ததவர்கள் நாரததர வணங்கி
பஸ்மாசுரன் அழிவுக்கு ஓர் உபாயம் கசய்ய தவண்டினர். அவர்களிடம் அஞ்சாதீர்கள் என்று கூறி
பஸ்மாசுரதனக் காண வந்தார். பஸ்மாசுரன் நாரததர வரதவற்று உபசரித்தான். அப்தபாது நாரதர்
அசுரனிடம் உன் முன்தனார்கதளப் தபால் கவுரவமாய் வாழ ஈசதனக் குறித்துத் தவம் கசய்து வரங்கள்
கபறு என்று அறிவுதர கூறினார். அப்தபாது பஸ்மாசுரன் யாதர தநாக்கித் தவம் இருப்பது, என்ன வரம்
தகட்பது? என்று நாரததரதய தகட்டான். அதற்கு நாரதர் சிவகபருமாதன தநாக்கித் தவமிருந்து, நீ யார்
தத யில் தக தவத்தாலும் அவர்கள் சாம்ப ாகும் படி வரம் கபற தவண்டும் என்றார். உடதன
பஸ்மாசுரன் சிவதனக் குறித்துக் கடுந்தவம் கசய்ய, சிவகபருமான் அவன் முன்ததான்றி அவன்
தகட்டவாதற அவன் யார் தத யில் தக தவத்தாலும் அவர்கள் எரிந்து சாம்ப ாவார்கள் என்று வரம்
அளித்தார்.

அப்தபாது பஸ்மாசுரன், ஈசன் ககாடுத்த வரத்தத அவரது தத யித தய தக தவத்துச் தசாததன கசய்ய
முதனந்தான். உடதன சிவகபருமான் அவனுக்குப் பயந்து ஓட, அவன் அவதரப் பின் கதாடர்ந்தான். ஈசன்
தப்பித்துக் ககாள்ள ஐதவ ங் காட்டினுள் மதறந்து ககாண்டார். அவர் ககாடுத்த வரம் ப ிக்கும் என்ற
நம்பிக்தகயுடன் தன் இருப்பிடம் திரும்பினான். இஃதறிந்த நாரதர் தவகுந்தம் கசன்று நடந்தததக் கூறிச்
சிவனாதரக் காப்பாற்ற தவண்டினார். பரந்தாமன் சம்மதித்து, தமாகினியாக உருகவடுத்து பஸ்மாசுரன்
இருக்குமிடம் வந்து தசர, அவன் தமாகினியின் அழகில் மயங்கி அவதள அதடய விரும்பினான்.
தமாகினியும் அதற்கு சம்மதித்து அவதன நீரில் மூழ்கித் தூய்தமயாக வருமாறு கூற அவன் தன் தகதய
நீராடும் தபாது தத மீ து அறியாமத தவத்துக் ககாள்ள எரிந்து சாம்ப ானான். சி புராணங்களில்
பஸ்மாசுரன் தமாகினியுடன் நடனமாட தமாகினி தன் தத மீ து தக ககாண்டு கசல் , அவனும்
அவ்வாதற கசய்து எரிந்து சாம்ப ானான் என்றும் கசால் ப்படுகிறது.

பின்னர் தமாகினி வடிவில் இருந்த நாராயணன் ஈசன் ஒளிந்திருந்த ஐதவ மரத்திற்கு வந்து நடந்தததக்
கூற, ஈசன் கவளிதய வந்தவர் தமாகினியின் அழகில் மயங்கி தன்தன இழந்து கட்டித் தழுவ அதன்
ப னாய் ஹரிஹரபுத்திரனான ஐயப்பன் ததான்றினான்.

17. சத்வகுணமூர்த்தி-ஸ்ரீமந் நாராயணன்: ஒரு சமயம் முனிவர்கள் ஒன்று கூடி காசியப முனிவரின்
தத தமயில் கபரிய தவள்வி ஒன்தற நடத்திக் ககாண்டு இருந்தனர். அவ்வமயம் அங்கு வந்த நாரதர்
தவள்வியின் சிறப்தபக் கண்டு பாராட்டிப் தபசினார். ஆனால், இதடயித ஓர் ஐயப்பாட்தட எழுப்பினார்
அவர். அத்ததகய சிறப்பான தவள்வியின் அவிர்ப்பாகத்தத யாருக்குக் ககாடுக்கப் தபாகிறார்கள் என்று
தகட்க, காசியப முனிவர் மும்மூர்த்திகளில் ஒருவருக்கு என்றார். அந்த ஒருவர் யார் என்பதத முடிவு
கசய்து விட்டீர்களா என்று தகட்க, சத்வகுணம் உதடயவர்க்தக அவிர்ப்பாகம் என்றார். இப்தபாது மூவரில்
சத்வகுணமுதடயவர் யார் என்று முடிவு கசய்ய ஆத ாசித்து அததன அறிந்து வரக்கூடியவர்
பிருகுமுனிவதர என்று கூற, அதத அறிய புறப்பட்டார் பிருகு முனிவர். அவர் முத ில் பிரம்மனின்
சத்யத ாகம் கசன்றார். அங்கு பிரம்மன் சாவித்திரி, காயத்திரி, சரசுவதி மற்றும் ததவர்களுக்கு உபததசம்
கசய்து ககாண்டிருந்தார். பிருகு வந்ததத அவர் கவனிக்கவில்த . பிருகு சிறிது தநரம் அங்தக
ஆசனத்தில் அமர்ந்திருந்தும் பிரம்மன் தன்தனக் கண்டு ககாள்ளாதது குறித்து தகாபம் ககாண்டு
பூத ாகத்தில் பிரம்மனுக்கு எங்கும் தகாயில்கள் இல் ாமல் தபாகும் என்றும், அவதர யாரும் தனியாகப்
பூசிக்க மாட்டார்கள் என்றும் சாபம் ககாடுத்து விட்டுக் கயி ாயம் கசன்றார் முனிவர்.

பிருகு தக ாயம் கசன்றதபாது சிவகபருமான் பார்வதி மகிழ்ச்சியுடன் உதரயாடிக் ககாண்டிருந்தனர்.

எனதவ பிருகு வந்ததத அறியவில்த . எனினும் பார்வதி கவனித்துவிட்டு எழுந்து சிவனிடம் முனிவர்
வருதகதயக் குறிப்பால் உணர்த்தினாள். அப்தபாது பரமன் தவத்தில் சிறந்த அவருக்கு நதடமுதற
கதரியவில்த என்றும், தம்பதிகள் உதரயாடிக் ககாண்டிருக்கும் தபாது முன்னறிவிப்பின்றி வந்தது
சரியில்த என்றும் குதற கூறினார். இதனால் தகாபமுற்ற பிருகு முனிவர் பரமனுக்கு உருவ வழிபாடு
இருக்காது மக்கள் ிங்கத்தததய பூசிப்பர் என்று சாபமிட்டு கவளிதயறினார். கதடசியாக பிருகு முனிவர்
ஸ்ரீமந் நாராயணனின் தவகுந்தம் கசன்றார். அங்கு பகவான் க்ஷ்மியுடன் தனிதமயில் இருந்தார்.
இங்கும் அவர் வரவு உடதன நிகழவில்த . எனதவ தகாபமுடன் பரந்தாமா என்று உரக்கக் குரல்
ககாடுத்தார். குரல் தகட்டவுடன் மகா க்ஷ்மி அவர் பக்கம் திரும்பிப் பார்க்க, திருமாலும் கண் விழித்துப்
பார்த்தார். தன்தன தவண்டும் என்தற பரந்தாமன் உதாசீ னம் கசய்தார் என்று எண்ணி முனிவர் மாதவன்
அருகில் கசன்று அவர் மார்பில் உததத்தார். உடதன க்ஷ்மி தகாபம் ககாண்டாள். பகவான் முனிவருக்குச்
சாபம் ககாடுப்பார் என்று எண்ணினாள். ஆனால் ஸ்ரீமந் நாராயணன் பதறிய வாதற எழுந்து பிருகுவின்
திருவடிகதளப் பற்றி இதவ வ ித்திருக்குதம என்று கூறி அவர் பாதத்தில் இருந்த ஒற்தறக் கண்தணத்
ததாண்டி எடுத்துத் தூர எறிந்து விட்டார். (பிருகுவின் ஆணவத்துக்கு அந்த கண்தண காரணமாகும்)
இதனால் முனிவர் தகாபம் தணிந்தது; ஆணவம் அழிந்தது. பின்னர் முனிவர் தான் வந்த காரணத்ததயும்
சத்யத ாகம், கயி ாயம் இரண்டிலும் என்ன நடந்தது என்பனவற்தறயும் கூறி அவதர மும்மூர்த்திகளில்
சிறந்தவர்; சத்வகுணமுதடயவர் என்று கூறித் தன்தன மன்னிக்குமாறு தவண்டினார்.

பின்னர் முனிவர்கள் தவள்வி கசய்து ககாண்டிருக்க யாக சாத க்கு வந்து நடந்தவற்தற விளக்க
எல்த ாரும் ஏகமனதாக ஸ்ரீமந் நாராயணதன சத்வகுணம் உள்ளவர் என்று ஏகமனதாக முடிகவடுத்து
அவருக்தக அவிர்ப்பாகம் அளிக்கப்பட்டது. தான் நிவாசம் ககாண்டிருந்த பகவானின் மார்பில் பிருகு
உததக்க, உததத்த பிருகுதவச் சபிக்காமல் வாழ்த்தி அனுப்பியது கபாறாமல் தகாபம் ககாண்ட
மகா க்ஷ்மி தவகுந்தத்தத விட்டு பூத ாகம் வந்து தவம் புரிய ானாள். தவகுந்தம் கவறிச்தசாடியது.
திருமால் திருமகதளத் ததடி பூத ாகம் வந்தார். அதன் விதளவாக ஏற்பட்டதத திருப்பதி மத -திருப்பதி.
இங்தக ஸ்ரீநிவாசர் இருந்து ககாண்டு காட்சி தருகிறார். அது பூத ாக தவகுந்தம் என்றதழக்கப்படுகிறது.
ஸ்ரீ க்ஷ்மி நாராயணதன ஸ்ரீநிவாசன் ஆவார்.

தும்புருவும் தவங்கடமும்

நாரதரின் ததாழர் தும்புரு. அவரும் வதண

ீ மீ ட்டி பகவாதனக் குறித்து இதச பாடி மகிழ்பவர். ஒருநாள்
தும்புருவும், நாரதரும் பாடிக்ககாண்தட மகிழ்ந்து உதரயாடிக் ககாண்டிருந்தனர். அப்தபாது நாரதர்
தும்புருவின் வதணயில்
ீ நவரத்தினங்கள் பதிக்கப்பட்டு ஒளி வசுவததக்
ீ கண்டு அது பற்றிய விவரத்ததக்
தகட்டார். அப்தபாது தும்புரு தான் தததவந்திரன் சதபயில் அவன் புகதழ வ ீதணயில் இதசத்துப்
பாடியதால் மனமகிழ்ந்த ததவராஜன் மணிகதள இதழத்துக் ககாடுத்தான் என்றார். இவ்வாறு பரிசில் கபற
இந்திரதனப் பாடியது தவறு என்றும் பரந்தாமதனத் தவிர பரிசிலுக்காகப் பாடியதால் அவருக்கு
ததவத ாகம் உகந்ததல் என்றும், பூமிதய ஏற்றகதன்றும் கூறி பூமியில் விழுமாறு சபிக்க, அவர் மிகவும்
வருத்தமுற்று வானி ிருந்து பூமியில் வந்து விழுந்தார். அவர் விழுந்த இடம் தகாதனரிக் கதரயில்
ஸ்ரீநிவாசன் வாசம் கசய்யும் இடம்.

தும்புரு தகாதனரித் தீர்த்தத்தில் நீராடி ஸ்ரீமந் நாராயணதனத் தியானித்துத் தவம் கசய்ய, ஸ்ரீநிவாசன்
பங்குனி மாதம் பூராட்டாதி நாள் அன்று தரிசனம் தந்தார். அப்தபாது தும்புரு தன் தவதறயும், தான்
பூத ாகம் வந்த விவரத்ததயும், நாரதர் சாபத்ததயும் கூறி அததனப் தபாக்கி அருள தவண்டினார்.
தகாதனரியில் தீர்த்தமாடித் தன்தனத் தியானித்ததால் அவர் பாவம் அகன்றது என்றும், அவர் இனி
ததடயின்றி ததவத ாகம் கசல் ாம் என்றும் அருளினார்.

அகஸ்தியரின் ஆசி

அவ்வமயம் அங்கு அகஸ்தியர் வர தும்புரு அவதர வணங்கி அங்கு தான் வந்த விவரம் கூறினார்.
அப்தபாது அகஸ்தியர் பகவானின் கல்யாண குணங்கதள எடுத்துதரத்து அவதரத் தவிர தவகறவதரயும்
வதண
ீ மீ ட்டி பாட தவண்டாம் என்று கூறினார். தும்புரு பகவாதனத் தியானித்த வண்ணம் எழும்பி
வானு தக அதடந்தார். நாரததரக் கண்டு பகவானுதடய ஆயிரத்கதட்டு நாமங்கதளயும் இதச
அதமத்துப் பாடினார். நாரதரும் அவர் கபற்ற தபற்றினுக்கு மகிழ்ந்து, அவதரப் பாராட்டிப் பரவசமதடந்தார்.
அன்று முதல் இதச வல்லுநர்களாக தும்புரு, நாரதர் இருவதரயும் தசர்த்தத கூற ாயினர். அவர்கள்
திரித ாக சஞ்சாரிகள். ததவகானத்தில் திதளத்தவர்கள்.
18. விசா ா நதி தீரத்தில்

சுவாயம்பு மனுவின் மகன் பிரிய விரதன். அவன் தன் ஏழு புத்திரர்களுக்கும் ஏழு தீ வுகதளயும் பிரித்துக்
ககாடுத்துவிட்டு விசா ா நதி தீரம் அதடந்து பரந்தாமதனக் குறித்துத் தவம் கசய்ய ானான். ஒருநாள்
நாரதர் அங்கு வர அவதர வணங்கி வரதவற்று உபசரித்தான். திரித ாக சஞ்சாரியாகிய அவரிடம்
ஏததனும் அதிசயம் இருப்பின் கூறுமாறு தவண்டினான். நாரதர் தான் கண்ட ஓர் அற்புதக் காட்சி பற்றிக்
கூற ானார். ஸ்தவததீவம் தன்னில் ஒரு குளக்கதரயில் ஓர் அழகிதயக் கண்தடன். அவள்
மவுனமாயிருக்க நான் அவதள உற்று தநாக்க நான் என்தனதய மறந்துவிட்தடன். கற்றதவயும் மறந்து
விட்டன. பின்னர் மனம் கதளிவுற்று அவதள வணங்க அவளுதடய இதயத்தில் ஒரு கதய்வப்
புருஷதனயும், அந்தப் புருஷனின் இதயத்தில் இரண்டாவது கதய்வப் புருஷதனயும் கண்தடன். இதனால்
அதிசயம் அதடந்த நான் அவதள வணங்கி, அவள் யார் என்றும், அவள் மனத்தில் ததான்றும் இரண்டு
கதய்வப் புருஷர்கள் யார்? என்றும் தகட்தடன்.

அப்தபாது அவள் சாவித்திரி என்றும் அவதள அறிந்து ககாள்ளாதமயால் சக சாஸ்திரங்கதளயும் நான்

மறந்து விட்டததயும் எடுத்துக் காட்டினாள். சக கத களுக்கும் நாதன அன்தன. என் மனத்தில்
ததான்றும் மகாபுருஷர் ரிக் தவதம். அவர் மனத்தில் இருப்பவர் யஜுர் தவதம். அவர் மனத்தில் காண்பவர்
சாமதவதம். ஸ்ரீமந் நாராயணன் ரிக்தவதத்தத ஓதி எல் ாப் பாவங்கதளயும் நீக்குகிறார். பிரம்மன் யஜுர்
தவதத்ததக் ககாண்டு எல் ாக் கர்மாக்கதளயும் கசய்கிறார். சாமதவதியான பரமசிவதனத் தியானித்தால்
எல் ாப் பாபங்களும் அழிந்து தபாகும். இக்குளத்தில் மூழ்கி எழுந்தால் நீ கற்ற சக வித்ததகளும்
உன்தன மீ ண்டும் வந்ததடயும் என்றார். நாரதர் சாவித்திரிதயப் பணிந்து குளத்தில் நீராட அவருதடய
குதறகள் நீங்கின. அவர் முற்பிறவி வர ாறுகதள அறிந்தார். மும்மூர்த்தி மயமான விஷ்ணுதவ
பிர்மபாரமயம் என்ற துதியால் வழிபட்டு, பரந்தாமன் தரிசனம் கபற்று, ததவமயமாக சரீரத்ததப் கபற்றார்-
என்ற வர ாறுகதளப் பிரியவிரதனுக்குக் கூறினார்.

19. தர்மபுத்திரர் கண்ட மாயத்ததாற்றம்

கிருஷ்ணன் தன் தசாதிக்கு எழுந்தருளிய பிறகு பாண்டவர்களுக்கு உ க வாழ்க்தக கவறுத்துவிட,

அபிமன்யுவின் மகனாகிய பரீக்ஷித்துக்குப் பட்டம் கட்டிவிட்டு, திரவுபதியுடன் தீர்த்தயாத்திதர கசய்து
கதடசியில் இமயமத தய அதடந்தனர். தருமரும், அவருடன் கசன்ற நாய் ஒன்றும் தவிர மற்றவர்
ஒருவர் பின் ஒருவராக விழுந்து உயிர் இழந்தனர். அப்தபாது அங்கு ததான்றிய தததவந்திரன் அவருதடய
தம்பிகளும், மதனவியும், கசார்க்கம் அதடந்தனர் என்றும், அவர் கசய்த புண்ணிய ப னாய் உடத ாடு
சுவர்க்கம் கசல் ப் தபாகிறீர்கள் என்றும் கூறி விமானத்தில் ஏறுமாறு கூறினான். தருமர் விமானத்தில்
ஏறப் தபானார். நாயும் அவருடன் ஏற வந்தது. இந்திரன் நாதயத் தடுத்தான். அப்தபாது தருமர் நாதய
அனுமதிக்காவிடில் அதத விட்டுச் கசல்வது சரியில்த என்றார். இந்திரன் வியப்புற்றான். உடதன நாய்
மதறந்து விட்டது. அங்தக எமதர்மராஜன் நின்றான். விமானம் ஏறி தருமர் கசார்க்கம் கசன்றார். அங்கு
அவர் கண்ட காட்சி அவருக்கு வியப்தப அளித்தது.

கசார்க்கத ாகத்தில் துரிதயாதனன் ஓர் ஆசனத்தில் அமர்ந்திருந்தான். அவன் முகம் பிரகாசமாய் இருந்தது.
அவதனச் சுற்றி வரீ ட்சுமியும், ததவர்களும் நின்றிருந்தனர். ஒரு மகாபாபியாகக் கருதப்பட்ட
துரிதயாதனதன அந்நித யில் கண்ட தருமன் அங்தக இருக்கமாட்தடன் என்று கூறித் தன் தம்பிமார்கள்
இருக்கும் இடத்திற்கு அதழத்துச் கசல்லுமாறு கூறினார். நாரதர் தருமருக்குச் சமாதானம் கசான்னார்.
சுவர்க்கத்தில் விதராதம், கபாறாதம, தகாபம் ஆகியதவ கிதடயாது. அதவ பூத ாகத்துடன் சரி; தமலும்
துரிதயாதனன் க்ஷத்திரிய தருமத்ததக் கதடப்பிடித்தான். இந்தப் பதவி கிதடத்தது என்றார். தருமருக்கு
இது கபாருத்தமாகத் கதரியவில்த . ததவர்கள் தருமதர அவர் தம்பியர் இருக்கும் இடத்துக்கு அதழத்துச்
கசன்றனர். தருமர் அங்கு அவ க் காட்சிதயக் கண்டார். இருண்ட பாதத, இரத்தம், மாமிசம், எலும்புகளுடன்
துர்நாற்றம் வசியது.
ீ அவர் ததவதூததன நிறுத்தி திரும்பிவிட நிதனத்தார். தரும நந்தனா தபாக
தவண்டாம் என்று தீனக்குரல்கள் தவண்டின. திதகத்து நின்றார் தருமர். நீங்கள் யார்? ஏன் இந்தத்
துன்பத்தில் கஷ்டப்படுகிறீர்கள்! என்று தகட்டார் தருமர். அப்தபாது கர்ணன், பீமன், அருச்சுனன், நகு ன்,
சகாததவன், திரவுபதி ஆகிதயார் குரல் தகட்டது.

அப்தபாது தருமர் பாவி துரிதயாதனன் இன்பம் அனுபவிக்கிறான். உத்தமத் தம்பியர் தவததனப்

படுகிறார்கள். இகதன்ன தசாததன என்று வருத்தமுற்றார். தான் அங்தகதய தங்கி விடுவதாகக் கூறினார்.
எல் ாம் ஒரு முகூர்த்த கா த்தில் நடந்துவிட்டன. உடதன எல் ாம் மாறிவிட்டன. எமதருமன்,
தருமனிடம் அவர் பார்த்தது அதனத்தும் மாயத்ததாற்றம் என்று விளக்கினார். இந்திரன் தருமனுக்குத்
தம்பியர் மீ திருக்கும் அன்தபப் பாராட்டினான். பூவு கில் அரசு பதவி கபற்று மக்கதளப் பரிபா ித்தவர்கள்
ஒரு முகூர்த்த கா ம் நரகத்தத அவசியம் பார்க்க தவண்டும். எனதவதான் இந்த ஏற்பாடு என்று
எமதர்மன் விளக்கினான். அப்தபாது தருமர் நாரதரிடம் தான் அப்தபாதுதான் உண்தமதய உணர்ந்ததாகவும்,
தன்தன மன்னித்து விடுமாறும் தவண்டினார். அவர் மனித உடல் நீங்கிப் தபகராளிகயாடு ததவசரீரம்
கபற்றார்.

20. முப்கபரும் ததவியரின் ப ப்பரீட்தச

அயன், அரி, அரன் ஆகிய மும்மூர்த்திகளின் மதனவியர் சரசுவதி, க்ஷ்மி, பார்வதி. இந்த முப்கபரும்
ததவியர்களுள் ஒருநாள் யார் உயர்ந்தவர்? யாரால் மக்கள் வாழ்கின்றனர்? யார் மிகமிக முக்கியம்
ஆனவர்? என்கிற விஷயத்தில் தபாட்டி ஏற்பட்டது. சத்தியத ாகம் கசன்றிருந்த நாரதரிடம் கத மகள்
கல்விதய மிகவும் முக்கியம். மற்றபடி கசல்வதமா, வரதமா
ீ இல் ாவிட்டாலும் கற்தறாதன சிறந்தவன்
என்று கூற ஆமாம் தாங்கள் கசால்வதத சரி என்று அங்கிருந்து நழுவினார் நாரதர். அடுத்து தவகுந்தம்
கசன்ற நாரதரிடம் க்ஷ்மி கசல்வம் இல் ாமல் கல்வி மட்டுதம தபாதுமா ஒருவனுக்கு? என்று தகட்டார்.
அதற்கு நாரதர் கல்வி மட்டும் தபாதாது, கசல்வமும் இருந்தால்தான் பரிமளிக்கும் என்று கூறி மழுப்பினார்.
பின்னர் தக ாயம் அதடந்த நாரதரிடம் மத மகள், கல்வியும், கசல்வமும் இருந்தால் மட்டும் தபாதுமா?
வரமின்தறல்
ீ என்ன பயன்? எனதவ வரதம
ீ ஒருவனுக்கு அவசியம் என்று கூறினாள். அதற்கு நாரதர்
கல்வியும், கசல்வமும் இருந்தாலும் அவற்தறக் காப்பாற்றிக் ககாள்ள வரம்
ீ தததவ என்று கூறித்
தப்பித்துக் ககாண்டார்.

ஒருநாள் முப்கபரும் ததவிகளும் சந்தித்தனர். அப்தபாது சரசுவதி ஒரு முட்டாதளக் ககாண்டு கல்விதய
அவசியம் என்று நிரூபித்துக் காட்டுகிதறன் என்றார். அதற்கு க்ஷ்மி நானும் ஒருவதரக் ககாண்டு
கசல்வதம சிறந்த கதன்பததக் காட்டுகிதறன் என்றாள். பார்வதியும் கல்வியும், கசல்வமும் இல் ாத
ஒருவன் மூ ம் வரதம
ீ தம ானது என்று காட்டுகிதறன் என்றாள். இவ்வாறு மூவரும் சபதம் கசய்து
அதத நிரூபிக்க முதனந்தனர். கத மகள் பூத ாகத்துக்கு வந்து எழுத்தறிவில் ா மாட்டிதடயன் நாதவ
நீட்டச் கசய்து எழுத்தாணியால் எழுதி அவதனச் சிறந்த கவிஞர் ஆக்கினாள். அத மகள் பூத ாகத்திற்கு
வந்தாள். அந்த நாட்டு மன்னன் சந்ததியின்றி இறந்து தபாக ஊரார் பட்டத்து யாதனயிடம் ஒரு
பூமாத தயக் ககாடுத்து பின் கதாடர்ந்து வர அது அத மகளின் அருளால் ஓர் ஏதழப் கபண்மணி
கழுத்தில் தபாட அந்த ஏதழப் கபண்தண மக்கள் முடிசூட்டி அரசி ஆக்கிவிட்டனர். அவள் கத மகளால்
கவிஞனாக்கப்பட்டவதனத் தன் ஆஸ்தான கவிஞன் ஆக்கிக் ககாண்டாள்.

மத மகளும் பூவு கதடந்து ஒரு தகாதழதய வரனாக்கினாள்.

ீ அவனும் அந்த நாட்டு தசனாபதியாகி தன்
நாட்டின் மீ து பதட எடுத்து வந்த மாற்றான் பதடதய கவன்று கவற்றி முழக்கம் கசய்தான். அரசி
கவிஞதனத் தன் புகழ் பாடுமாறு கூற, அவன் தான் நரஸ்துதி கசய்யமுடியாது என்று மறுத்து விட்டான்.
அதனால் அவன் சிதறயில் அதடக்கப்பட்டான். அப்தபாதும் கவிஞன் அரசியிடம் அவள் திடீர்
அரசியானவள். அவள் கசல்வம் நித க்காது. ஆனால், தன் கல்விச் கசல்வம் அழியாது என்று அரசிதய
இகழ்ந்தும், தன்தனப் புகழ்ந்தும் கூறினான். இதனால் தகாபம் ககாண்ட வரன்
ீ அரசியிடம், ஆதண
அளித்தால் கவிஞதன யாதனக் கா ால் இடறச் கசய்து ககான்று விடுகிதறன் என்றான். அப்தபாது அரசி
தனக்கு அறிவுதர வழங்க தசனாதிபதிக்கு அதிகாரம் இல்த என்றும் தனக்கு அடங்கிதய அவன் நடக்க
தவண்டும் என்றும் கூற தன் வரத்தால்
ீ பதடகதளத் தனது கட்டுப்பாட்டில் தவத்திருந்த அவன்
அரசிதயயும் சிதற தவத்துவிட்டான். தாதன மன்னனாக முடிசூட்டிக் ககாண்டான். கவிஞதன
யாதனயின் கா ால் இடற விட்டுக் ககால் முயன்றான்.

கவிஞதனா தசனாதிபதி அரசிக்குத் துதராகம் விதளவித்து அவதளச் சிதற கசய்தது பற்றி கூறி புரட்சிதய
உண்டாக்கினான். இவ்வாறு அரசி, கவிஞன், வரன்
ீ மூவரின் ஆணவத்தால் மக்கள் அவதியுற்றனர். நாரதர்
மூன்று ததவியரிடமும் கசன்று அவர்கள் சபதத்தால் மக்கள் அவதியுறுவதத எடுத்துக்காட்டி இதனால்
யார் உயர்ந்தவர் என்று கூறமுடியாமல் தபாய் விடும் என்று கூற, அவர்கள் நாரததரதய திரும்பவும் யார்
உயர்ந்தவர் என்று கூறுமாறு கசான்னார்கள். அப்தபாது நாரதர் ஒவ்கவாருவருக்கும் கல்வியும் தவண்டும்,
கசல்வமும் தவண்டும், வரமும்
ீ தவண்டும். எனதவ மூன்றுதம சிறந்ததுதான். அவர்கள் மூவரும்
சமமானவர்கள்தான் என்று கூறி விளக்க முப்கபருந்ததவியரின் ஆணவம் மதறந்தது. தமக்குள் ஏற்பட்ட
தபாட்டிதயயும், பதகதமதயயும் மறந்து சமாதானமதடந்தனர். இதனால் உ கில் ஒவ்கவாருவருக்கும்
கல்வி, கசல்வம், வரம்
ீ மூன்றும் அவசியம் என்பதத உணர்த்தினர்.

21. சித்தி, புத்தி சதமத கணபதி

முன்பு முருகதன மதியாமல் சிதறப்பட்ட எண்ணம் பிரமனுக்கு ததான்றியது. அவருக்கு அவருதடய

பதடப்புப் கபாருள்கள் தாறுமாறாயின. உடதன பிரமன் முருகனுக்கு மூத்ததானாகிய விநாயகதனத் தான்
வணங்காத தவறு குறித்து வருத்தமுற்று அவர் கணபதிதயத் தியானிக்க, அவர் முன் விநாயகர் காட்சி
அளித்தார். அப்தபாது விநாயகர், என்தன வணங்காததால் ஏற்பட்ட நித அது என்று கூறி, அவர்
தவத்துக்கு கமச்சி பிரமனுக்கு கிரியா சக்திதயயும், ஞான சக்திதயயும் அருளினார். இதனால்
நான்முகனின் பதடப்புத் கதாழில் கசம்தமயாக நதடகபற்றது. இரு சக்திகளும் சித்தி, புத்தி என்ற கபயரில்
பிரமனது இரண்டு கபண்களாக வளர்ந்தனர். அவர்கள் திருமணப் பருவம் அதடய, அவர்கதள அவர்களின்
விருப்பப்படி கணநாதனுக்கு திருமணம் கசய்து தவக்க பிரமன் உளங்ககாண்டார்.

ஒருநாள் நாரதர் தந்தததயக் காண வந்தவர் சித்தி, புத்திகதளக் கண்டு கசய்தி அறிந்து அவர்கள்
தகாரியபடி திருமண ஏற்பாட்டிற்காக தக ாயம் கசன்று விநாயகதர வணங்கி சித்தி புத்திகளுதடய
தகாரிக்தகதயயும், பிரம்மனின் விருப்பத்ததயும் கூறி, அவர்கதள மனம் உவந்து ஏற்றுக் ககாள்ளுமாறு
பிரமன் தவண்டியதாகக் கூறினார். விநாயகரும் தன் உள்ளக்கிடக்தகதய கவளிப்படுத்தி ஒப்புதல் தந்தார்.
நாரதர் சத்தியத ாகம் கசன்று தந்ததயிடமும், சித்தி புத்தியிடமும் விநாயகர் சம்மதத்ததக் கூற,
பிரமததவன் கபரு மகிழ்ச்சியுற்று, தக ாயம் கசன்று சிவகபருமான், பார்வதியிடம் தன் புத்திரிகளான
சித்தி, புத்திகதளக் கணபதிக்குத் திருமணம் கசய்து ககாள்ளுமாறு தவண்டிட அம்தமயும் அப்பனும்
அததன ஏற்றனர். விசுவகர்மா திருமண மண்டபம் அதமத்திட, கற்பகத் தருவும், காமததனுவும் வாரி
வழங்கினர். அம்தமயப்பருடன் கணநாதர் வந்து தசர்ந்தார். அவர்கதள அரியும், அயனும் எதிர்ககாண்டு
அதழத்துச் கசன்று அமரச் கசய்தனர். பிரமன் சித்தி, புத்தி இருவதரயும் விநாயகருக்குக் கன்னிகா தானம்
கசய்து ககாடுத்தார். திருமணம் இனிதத நடந்தது. அரி, அயன், அத மகள், கத மகள் மற்றும் இந்திராதி
ததவர்கள் வாழ்த்திட அது ஒரு கண்ககாள்ளாக் காட்சியாக அதமந்தது.

22. இந்திர பதவிக்கு ஆபத்து

தததவந்திரன் பதவி நித யானதல் . அடிக்கடி அதற்குப் தபாட்டி வருவதுண்டு. ஒரு சமயம் விகுதி
என்னும் பூத ாக மன்னனால் இந்திர பதவிக்கு தபாட்டி ஏற்பட்டது. விகுதி என்னும் பூவு க மன்னன்
கதாண்ணூற்று ஒன்பது அசுவதமத யாகங்கள் முடித்து நூறாவது கசய்ய முற்பட்டான். அது
முடிந்துவிட்டால் அவன் இந்திர பதவிதயப் கபற்று விடுவான். இதனால் கபரிதும் வருத்தம் ககாண்டான்
இந்திரன். தன் பதவிக்கு ஆபத்து என உணர்ந்தான். ஒருநாள் ததவ சதபக்கு நாரதர் வந்தார். அவர்
இந்திரனின் வாட்டமுற்ற முகத்திற்குக் காரணம் தகட்க , அவன் விகுதி கசய்யப்தபாகும் நூறாவது
அசுவதமத யாகம் குறித்துக் கூறி, தன் பதவி பறிதபாகும் நித தமதயச் கசால் ி அததத் தடுத்து நிறுத்த
நாரதரின் உதவிதய நாடினான். நாரதரும் ஆவன கசய்வதாகக் கூறி பூத ாகம் வந்து, விகுதி யாகம்
கசய்யும் இடத்திற்குப் புறப்பட்டார்.
நாரதர் ஓர் அந்தண பிரம்மச்சாரி வடிவில் விகுதிதய யாக சாத யில் சந்தித்தார். மன்னன் விகுதியும்
அவதர வணங்கி, வரதவற்று உபசரித்தான். அவன் அவரிடம் தான் நூறாவது அசுவதமதம் கசய்வதாகவும்
அவருக்கு தவண்டியததக் தகட்டுப் கபற்றுக் ககாள்ளுமாறும் கசான்னான். அப்தபாது அந்த மாய அந்தணர்,
ஒருவர் தனக்குத் தததவயானதத மட்டுதம யாசகமாகக் தகட்பார். அதற்கு நிபந்ததன ஏதும் இல்த .
அதனால் தான் எததனக் தகட்டாலும் ககாடுப்பதாக உறுதி அளித்தால்தான் தகட்பதாகவும் இல் ாவிடில்
தகட்காமத கசல்வதாகவும் கூறினார். எததக் தகட்டாலும் ததடயின்றி தருவதாக வாக்களித்தான்
மன்னன். அப்தபாது அந்த பிரம்மச்சாரி தான் திருமணம் புரிந்து இல் ற வாழ்க்தக நடத்த விரும்புவதால்
அவன் நாட்டில் உள்ள ஒரு கபண்தணதய தானமாகக் தகட்பதாகக் கூறினார். அதற்கு மன்னன் அவள்
யாராக இருந்தாலும், எங்கிருந்தாலும் அதழத்து வந்து திருமணம் கசய்விப்பதாகக் கூறினான்.

அப்தபாது அந்த அந்தண பிரம்மச்சாரி மன்னனின் பட்டமகிக்ஷிதய அவள் என்றார். மன்னன்

அதிர்ச்சியுற்றான். அவன் அவள் வயதானவள் என்றும், தகப்பிடித்த அவதளக் காக்கும் கடதம தனக்கு
இருப்பதாகவும் கூறினான். பட்டத்தரசிதயத் தானமாகக் ககாடுத்து விட்டால் யாகம் பூர்த்தியாகாது.
எனதவ, அந்த பிரம்மச்சாரி யாகத்ததக் ககடுக்கதவ வந்திருக்கிறார் என்பதத அறிந்தான் மன்னன். அவர்
நிச்சயித்திருப்பதாகவும், தருமத்தத மீ ற ி யாகத்ததக் ககடுத்துக் ககாள்வதத விட அவருதடய சாபத்தத
ஏற்கத் தயாராகி விட்டான் மன்னன் விகுதி. தமலும் வந்திருப்பவர் உண்தமயில் அந்தணர் இல்த என்று
உணர்ந்து, தாங்கள் யார்? யாகத்துக்குத் ததடயாக வந்தததன்? என்று தகட்டான். அப்தபாது அந்தணர்,
சுயமான நாரதர் வடிவில் ததான்றினார். அவர் விகுதி மன்னா, கவத ப்படாதத. அடுத்த பிறவியில் நீ
அசுரனாகப் பிறந்து இந்திரப் பதவிதய விட உயர்வான பதவிதய அதடவாய். என்றும் இப்தபாது இந்திர
பதவி கிதடக்கவில்த தய என்று வருத்தப்பட தவண்டாம் என்று வாழ்த்திவிட்டு , இந்திரத ாகம் கசன்று
தததவந்திரனிடம் கசய்திதயச் கசால் ி மகிழ்வித்தார்.

23. அக ிதக கல் ானாள்

கவுதம முனிவர் மதனவி அக ிதக. சிறந்த அழகி, கற்புக்கரசி. ததவத ாகம் கசன்ற நாரதர் இந்திரனிடம்
அக ிதக என்னும் அழகிதயப் பற்றி வருணித்தார். இதனால் மதி மயங்கிய இந்திரன் அவதள அதடய
ஒரு சூழ்ச்சி கசய்தான். முனிவர்கள் விடியற்காத யில் ஆற்றுக்குச் கசன்று நீராடி ஜபதபங்கள் கசய்வது
வழக்கம். இதத அறிந்திருந்த இந்திரன் அந்த தநரத்தில் அக ிதகதய அதடய எண்ணினான். கவுதமர்
ஆசிரமத்தத அதடந்த இந்திரன் நடு ஜாமத்தில் தசவத ப் தபா க் கூவி கவுதமதர ஏமாறச் கசய்தான்.
அது அதிகாத என்று எண்ணிய கவுதமர் ஜபதபங்கதள முடிப்பதற்கான ஏற்பாடுகளுடன் ஆற்றுக்கு
நீராடச் கசன்றார். அவ்வமயம் இந்திரன், கவுதமர் வடிவில் ஆசிரமத்தில் நுதழந்தான். தன் தவத கதள
கசய்து ககாண்டிருந்த அக ிதக கவுதமர் திரும்பி வந்து விட்டதாக எண்ணினாள். அப்தபாது கவுதமர்
வடிவில் இருந்த இந்திரன், இன்னும் விடியவில்த . ஏததா பறதவயின் ஒ ிதயச் தசவல் கூவியதாக
எண்ணிதனன் என்று கூறி அவதள அருகில் வருமாறு அதழத்தான். அருகில் கட்டி ில் அமர்ந்த
அக ிதகயுடன் தசர்ந்து இன்பம் துய்த்தான்.

இந்நித யில் ஆற்றங்கதர கசன்ற கவுதமர், ஏததா தவறு தநர்ந்து விட்டிருப்பதாகக் குழப்பத்துடன்
ஆசிரமத்துக்குத் திரும்பி வந்து கததவத் தட்டினார். அக்குரத க் தகட்டு அதிர்ச்சியதடந்த அக ிதக
திதகப்பதடந்து நடுக்குற்றாள். ஏததா விபரீதம் நடந்திருப்பதத உணர்ந்தாள். இந்திரன் சுயஉருவில்
ததான்றி அவள் கா ில் விழுந்து கும்பிட்டான். தன்தன மன்னித்து விடுமாறு தவண்டினான். கததவத்
திறந்த அக ிதக தத விரி தகா மாக முனிவர் கா ில் விழுந்து வணங்கி தன் புனிதத்தன்தமதய
இந்திரனால் இழந்ததாகக் கூறித் தன்தன மன்னிக்குமாறு பிரார்த்தித்தாள். ஞான திருஷ்டியால் நிகழ்ந்தது
அதனத்ததயும் அறிந்த கவுதமர், பூதன உருவில் தப்பிக்க முயன்ற இந்திரதனக் தகாபமாக அதழத்தார்.
அவர் தகாபத்துக்கு அஞ்சிய இந்திரன் சுய உருவில் தத குனிந்து நின்றான்.

எனினும் தகாபம் அடங்காத முனிவர் அவன் உன் உடம்கபல் ாம் கபண் குறியாகட்டும் என்றும்
கவளியில் தத காட்ட முடியாமல் அவதிப்படு என்றும் சபித்தார். அக ிதகதய தநாக்கிக் கணவனுக்கும்,
அய ானுக்கும் தவறுபாடு அறியாத அவள் உடம்பு கல் ாகுமாறு சபித்தார் முனிவர். அக ிதக
கதரியாமல் கசய்த பாவத்துக்கு விதமாசனம் அளிக்குமாறு தவண்டினாள். அப்தபாது முனிவர் ஸ்ரீமந்
நாராயணன்ன ராமனாக அவதரித்து விசுவாமித்திரருதடய யாகத்தத நிதறதவற்ற கானகத்துக்கு வருவார்.
அந்த ராமர் பாதம் பட்டு சாபம் நீங்கி சுயஉருதவப் கபறுவாய் என்று கூறிவிட்டு கவளிதயறினார்
முனிவர். சாபத்தின் காரணமாக இந்திரன் மதறந்து வாழ தவண்டிய அவ நித உண்டாயிற்று.
இந்திரனுக்காகத் ததவர்கள் கவுதம முனிவரிடம் கசன்று மன்னிப்புக் தகாரினர். முனிவர் இந்திரன்
பிரகஸ்பதியிடம் கசன்று விநாயகப் கபருமானுதடய ஷடாட்சர மந்திரத்தத உபததசம் கபற்று ஜபிக்கட்டும்
என்று கூறினார்.

இந்திரன் பிரகஸ்பதியிடம் கசன்று விநாயகப் கபருமானின் ஷடாட்சர மந்திர உபததசம் கபற்று ஜபித்து
அவர் அருளால் அவன் உட ில் இருந்த கபண்குறிகள் கண்களாக மாறிக் காட்சி அளித்தன. எனதவ
அவனுக்கு ஆயிரம் கண்ணுதடயான் என்ற கபயர் ஏற்பட்டது.

24. தவதவியாசரும், புராணங்களும்

பராசரர் மகன் வியாசன் ஒரு சமயம் தனது ஆசிரமத்தில் அமர்ந்திருக்தகயில் ஒரு காட்சிதயக் கண்டார்.
இரண்டு பறதவகள் தன் குஞ்சுகளுக்கு உணவூட்டி மகிழ்வததக் கண்ட அவர் தனக்கும் புத்திரப் தபறு
தததவ என உணர்ந்தார். எனதவ நாரதர் கூறிய அறிவுதரப்படி வாக்பீஜம் என்னும் மந்திரத்தால்
பராசக்திதய உபாசதன கசய்ய ஈசன் ததான்றிட வியாசர் ஒரு சத்புத்திரதன அருள தவண்டினான்.
ஈசனும் அவ்வாதற ஆகட்டும் என்று கூறி மதறந்தார். ஒருநாள் அவர் அரணி குதடந்து ககாண்டிருக்கும்
தபாது (தீ ததாற்றுவித்தல்) கிருதாசி என்ற ததவமாது கிளி உருவில் அவர் முன் ததான்ற அதன் அழகு
அவர் உள்ளத்ததக் கவர ததஜஸ் கவளிப்பட்டது. அதி ிருந்து சுகர் ததான்றினார். (சுகம்-கிளி) எனதவ சுகர்
என்று கபயர் கபற்றார் வியாசரின் புத்திரன்.

ப வாறாகப் பிரிந்து கிடந்த தவதங்கதள ஒன்றாக்கி வதகப்படுத்தி நான்கு தவதங்களாக்கினார். அதனால்

அவருக்கு தவத வியாசர் என்ற கபயர் ஏற்பட்டது. தவத சாரங்கதள எல்த ாரும் எளிதில் புரிந்து
ககாள்ளுமாறு ப புராணங்கதளயும் வியாசர் இயற்றினார். இருப்பினும் அவர் மனதில் ஏததா ஒரு குதற
இருப்பதாக நாரதரிடம் கூறினார். அப்தபாது நாரதர் பகவான் வாசுததவனுதடய மகிதமதய இதுவதர
விளக்கவில்த என்றும் அக்குதறதய நிவர்த்தி கசய்யுமாறும் கூறினார். இப்தபாது வியாசர் மனதில்
அதமதி ஏற்பட்டது. அவர் சரசுவதி நதியில் நீராடி, பகவாதனத் தியானித்து அவரது கிருஷ்ணாவதாரத்தத
விரிவாகக் கூறும் பாகவத புராணத்தத இயற்றினார்.

தவதங்கள் தருமசாஸ்திரங்கதளக் கூறும் பகுதி கர்ம காண்டம் என்றும், உபாசனா பகுதி உபாசனா
காண்டம் என்றும் கபயர்கபறும். உபாசனா காண்டத்தத விளக்குவதத புராணங்களும், ராமாயணம்,
மகாபாரதம் என்னும் இதிகாசங்களும் ஆகும். புராணங்கள் பதிகனட்டு மற்றும் பதிகனட்டு உப
புராணங்களும் ததான்றின.

கடவுதளக் காண விரும்பும் பக்தன் உள்ளத்தில் அன்பும் சத்தியமும் நித கபற்றிருக்க தவண்டும்.
பிறருக்கு உதவுவதத உயரிய தத்துவம். இது பற்றிய விவரங்கதளப் பாரதத்தின் பழதமயான
இ க்கியங்களாகிய புராணங்கள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன. இதவ பதிகனன் புராணங்கள். வடகமாழியில்
ஆனதவ.

பிரமமாம் புராணம் பற்பம் பீடுசால் தவண வஞ்சீர்

மருவுதபர் தசவ கமன்தற வழங்குறூ ி ிங்க நீர்சூழ்
ததரகசால் காருடநல் வண்தம தயங்கிய நார தீயம்
பரமபா கவத மண்தணார் பகர்தரு மாக்கி தநயம்
காசறு காந்த மின்பங் க ந்துறு பவுடி கம்பார்
தபசிய புகழ்தசர் கின்ற பிரமதக வத்த நன்னூல்
மாசறு மார்க்கண் தடயம் வாமனம் வராக மச்சம்
ததசுறு கூர்மஞ் சீ ந் திகழ்பிர மாண்ட மாமால்

1. பிரம்மம், 2. பத்மம், 3. தவணவம் (விஷ்ணு), 4. தசவம் (சிவ), 5. ிங்கம், 6. காருடம் (கருட), 7. நாரதீயம்
(நாரதர்), 8. பாகவதம், 9. ஆக்கிதனயம் (அக்னி), 10. காந்தம் (கந்த), 11. பவுடிகம், 12. பிரமதகவர்த்தம், 13.
மார்க்கண்தடயம், 14. வாமனம், 15. வராகம், 16. மச்சம், 17. கூர்மம், 18. பிரமாண்டம்

தமலும், பதிகனட்டு உப புராணங்களும் இயற்றப்பட்டன. அதவ:

1. சரத்குமாரியம், 2. நாரசிம்மம், 3. நந்தியம், 4. சிவரகசியம், 5. கதௌர்வாசம், 6. நாரதீயம், 7. கபி ம், 8. மானவம்,

9. வருணம், 10. ததவி பாகவதம், 11. வசிஷ்டம், 12. கல்கி, 13. காணபதம், 14. ஹம்சம், 15. சாம்பம், 16. கெளரம்,
17. பராசரம், 18. பார்க்கதவம்

பதிகனண் புராணங்களில் சிவபுராணத்துக்குப் பதி ாக வாயுபுராணம் தசர்த்துக் கூறுவர். புராணம் என்பது

தவதத்தின் பூதக்கண்ணாடி. தவதத்தில் கசால் ப்படுபதவ ஏவ ில், அதாவது கட்டதளயாக இருக்கும்.
ஆனால் அதததய புராணங்கள் கததகள் மூ ம் எளியமுதறயில் எடுத்துக்காட்டுகின்றன. சத்யம்வத
(தவதம்) உண்தம தபசு-அரிச்சந்திர புராணம்; பித்ருதததவா பவ-தந்தததயத் கதய்வமாகக் ககாள். (தவதம்
இராமாயணம் படித்தால் இது நன்கு விளங்குகிறது. எனதவ தவதக் கருத்துக்கதள கபரிதாக்கி
எளியமுதறயில் காட்டும் பூதக்கண்ணாடி புராணங்கள் ஆகும்.)

25. நாரதர் தமயந்தி திருமணம்

நாரத முனிவரும், பர்வத முனிவரும் கநருங்கிய நண்பர்கள்; திரித ாக சஞ்சாரிகள் இருவரும் கசய்து
ககாண்ட ஒப்பந்தப்படி எந்த காரியத்ததயும், ஒருவர் மற்றவருடன் க ந்தத கசய்ய தவண்டும். இரகசியம்
கூடாது. இருவரும் மன்னன் சஞ்சயன் மாளிதகதய அதடந்தனர். இருவதரயும் மன்னன் அன்புடன்
வரதவற்று உபசரித்தான். தமலும் தன் அரண்மதனயித தய சி கா ம் தங்கியிருந்து இதறவழிபாடு
கசய்யுமாறு தகட்டுக் ககாண்டான். அதனால் இருவரும் மன்னன் தவண்டுதகாளின்படி அங்கு தங்கினர்.
மன்னன் சஞ்சயன் மகள் திருமண வயதத அதடந்திருந்தாள். அவள் இருவருக்கும் பணிவிதட கசய்து
வந்தாள். அவளுக்கு இதசயில் பற்று அதிகம் என்பதால் நாரதர் இன்னிதசயில் மயங்கி அவரிடம் தன்
மனததப் பறிககாடுத்தாள். இததனக் கண்ட பர்வதர் கபாறாதம அதடந்தார். நாரதர் ஒப்பந்தத்தத
மீ றியதாக அவர் மீ து தகாபம் ககாண்டு அவர் முகம் குரங்கு முகமாக மாறிடுமாறு சாபம் ககாடுத்தார் .
இதனால் தகாபம் ககாண்ட நாரதரும் பர்வதருக்குச் கசார்க்கத ாகத்தில் இடம் இல் ாமல் தபாகட்டும்
என்று சாபம் அளித்தார்.

அப்தபாது நாரதர் தமயந்தி தன்தன விரும்புகிறாள் என்று அறிந்த அவர் , அவதள நாரதர் விரும்புகிறாரா
என்று விசாரிக்காமல் ததட கசய்து, சாபமிட்டதத சுட்டிக்காட்ட பர்வத முனிவர் தான் கசய்த தவதற
உணர்ந்தார். நாரதர் முகம் குரங்காகிவிட்டால் அவர் அதிகமாக கவளியில் காணப்படவில்த .
தமயந்திதய தநருக்கு தநர் பார்க்காமலும் இருந்தார். மன்னன், தமயந்திக்கு ஓர் இளவரசதன மணம்
முடித்து தவக்க எண்ணிட, தமயந்தி நாரததரத் தவிர தவறு யாதரயும் மணக்கமாட்தடன் என்றாள். அவர்
குரங்கு முகத்ததக் காட்டி அவர் தவண்டாம் என்று கூற தமயந்தி தான் அவர் முக அழதக
விரும்பவில்த என்றும், அவர் இதசநயத்தததய விரும்புவதால், அவதரதய திருமணம் கசய்விக்குமாறும்
தவண்டினாள்.

உண்தமதய உணர்ந்த பர்வத முனிவர் தன் சாபத்ததத் திருப்பிப் கபற, நாரதர் முகம் பதழய நித தய
அதடய தமயந்தி-நாரதர் திருமண வாழ்க்தக இனிதத அதமந்தது. நாரதரும் பர்வதருக்குக் ககாடுத்த
சாபத்தத திரும்பப் கபற்றார். இனி அவருக்குச் கசார்க்கத ாகம் கசல் த் ததடயில்த என்றார்.

26. நாரதர் உணர்ந்த மாதய

ஒருசமயம் மகாவிஷ்ணு ஆதிதசஷன் மீ து உறங்கிக் ககாண்டிருக்க அருகில் க்ஷ்மி அமர்ந்திருந்தாள்.
அவ்வமயம் நாராயண நாராயண என்று உச்சரித்துக் ககாண்தட நாரதர் உள்தள நுதழய, அவர் குரத க்
தகட்டதும் க்ஷ்மி சட்கடன்று எழுந்து உள்தள கசல் , இதுவதரயில் அப்படி நடவாததால் திருமகளின்
கசய்தக நாரதருக்கு வியப்பாகவும், தவததனயாகவும் இருந்தது. உடதன திரும்பி விட ாமா என்று
நிதனக்க, பரந்தாமன் கண் விழித்து நாரததரத் தாராளமாக உள்தள வருமாறு அதழத்தார். ஆனால் அவர்
தயங்கினார். அப்தபாது திருமால் என்ன தகட்க விரும்புகிறீர்கள். தயக்கமின்றி தகளுங்கள் என்று கூறினார்
பரந்தாமன். அப்தபாது நாரதர் நான் வந்ததபாது திருமகள் சட்கடன்று உள்தள கசன்றது ஏன் என்றுதான்
புரியவில்த என்றார்.

பகவான், மணமான கபண்கள் தவறு ஆவடருக்கு முன் கணவன் அருகில் இருப்பது முதறயல் என்று
எண்ணி க்ஷ்மி உள்தள கசன்றாள் என்றார். அதற்கு நாரதர் பிரம்மச்சாரியான என்தனக் கண்டுமா என்று
கூற, பகவான் நாரததர கவளிதய அதழத்து வந்து, யார் பிரம்மச்சாரி என்று கூற, நாரதன் அதிர்ச்சியுற்று
அதில் பகவானுக்கும் சந்ததகம் வந்துவிட்டதா என்று தகட்டார். அப்தபாது பரந்தாமன் தமயந்தி
மாளிதகயில் பர்வதர் சாபத்தால் குரங்கு முகம் கபற்றததயும், அதன்பின் தமயந்திதயத் திருமணம்
கசய்து ககாண்டததயும் நிதனவூட்டினார். அதற்கு முன்தப ஸ்ரீமதிதய மணக்க விரும்பவில்த யா, எனது
கிருஷ்ணாவதார கா த்தில் தகாபியர்களின் அழகில் மயங்கி விரும்பவில்த யா ? என்று தகட்டார். தமலும்
அரன், அயன் மற்றும் பிராம்மாதி ததவர்கள், ஏன் நீ யும் நானும் கூட மாதயக்குக் கட்டுப்பட்டவதர என்றார்.

அப்தபாது நாரதர் மாதயதய யாராலும் கவல் முடியாதா ? அததப் பற்றித் தான் அறிய விரும்புவதாகவும்
பகவானிடம் கசான்னார். பகவானும் அதற்கு சம்மதித்து அவதர அதழத்துக் ககாண்டு பூத ாகத்துக்கு
வந்தார். அங்கிருந்த குளக்கதரயில் தான் உட்கார்ந்திருப்பதாகவும், நாரததர குளத்தில் நீராடி வருமாறும்
கூறினார். நாரதர் வதணதயப்
ீ பரந்தாமனிடம் கழற்றிக் ககாடுத்துவிட்டு நீரில் நீராடிப் பார்க்க கதரயில்
பரந்தாமதனக் காணவில்த . தானும் கபண்ணாக மாறியிருப்பது கதரிந்தது. கபண்ணான நாரதர் தான்
யார்? எங்கிருந்து வந்ததாம்? என்று கதரியாமல் நின்றிட, அங்கு நீர் அருந்த வந்த அந்நாட்டு மன்னன் அந்த
அழகிய கபண்தணக் கண்டு அவதள மணக்க விரும்புவதாகக் கூறி அவள் சம்மதத்ததக் தகட்க, அவள்
மவுனமாக இருக்க, அவதள நாட்டிற்கு அதழத்துச் கசன்று திருமணம் புரிந்து, அவதளாடு கநடு நாட்கள்
வாழ்ந்து வந்தான். அவர்களுக்குப் ப குழந்ததகள் பிறந்தனர். அவர்களும் வளர்ந்து திருமணம் ஆக
மன்னனுக்குப் தபரக்குழந்ததகதளப் கபற்றனர். இந்நித யில் அடுத்த நாட்டு மன்னன் பதடகயடுத்து
வந்து தபார் கசய்ய, மன்னனும் அவர் குடும்பத்தினர் அதனவரும் ககால் ப்பட்டனர். மன்னனும் அவன்
மதனவி மட்டுதம மீ தமிருந்தனர்.

அவ்வமயம் அங்கு வந்த ஒரு முனிவர் பிறப்பு, இறப்பு உ கில் இயற்தகயானது, அதற்காக துக்கப்படுவதத
விடுத்து குளத்தில் மூழ்கி இறந்தவர்களுக்கான கர்மங்கதளச் கசய்யுமாறும் கூறினார். அவ்வாதற அவர்கள்
மூழ்கி எழ நாரதர் சுய உருவு கபற்றார். அது கண்டு மன்னன் திடுக்கிட்டான். தன் மதனவி எங்தக என்று
பு ம்ப, முனிவர் அவள் பிரிந்துவிட்டாள் என்றும், மன்னன் முதுதம அதடந்து விட்டதால் அவதள மறந்து
மனத்தத ஒருநித ப்படுத்தி தவம் புரிந்து முக்தி அதடவாய் என்றார். மன்னனும் அவர் கசால்த க்
தகட்டு கதளிவுற்று தவம் கசய்யச் கசன்றான். நாரதர் குளத்தி ிருந்து கதர ஏறி வந்தார். அங்கு முனிவர்
காணப்படவில்த . பரந்தாமன் நாரதரின் வ ீதணதயக் தகயில் தவத்துக்ககாண்டிருந்தார்.

அப்தபாது பரந்தாமன், நாரதா வதணதய

ீ வாங்கிக் ககாள். இப்தபாது மாதய என்றால் என்னகவன்று
புரிந்து ககாண்டிருப்பாதய என்றார். நாரதர் மனதில் அவர் கபண்ணானது முதல் நடந்த நிகழ்வுகள்
அதனத்தும் ததான்றி மதறந்தன. ஆனால், நான் கபண்ணாக இருந்ததபாது நான் யாகரன்று அறிந்து
ககாள்ளாமல் இருந்ததத? அது ஏன் என்று பகவாதனக் தகட்டார். பரந்தாமன் சிரித்துக் ககாண்தட அதுதான்
மாதய. நீ கபண்ணாக இருந்த தபாது மாதயயால் ஆட்ககாள்ளப்பட்டிருந்தாய். அதனால் தான்
முற்பிறவியின் நிதனவு ஒன்றும் கதரியாமல் இருந்தது. அந்த மாதயதயதான் யாராலும் கவல்
முடியாது என்று புரிய தவத்தார்.

27. சத்சங்க நன்தம

சத்சங்கத்தால் ஏற்படும் நன்தமகள் பற்றி நாரதர் தகட்க , பகவான் நாராயணன் அதுபற்றி விளக்கினார்.
சத்சங்க நன்தமதயப் பற்றி அந்த ஊர்க்தகாடியில் உள்ள தபயிடம் தகட்டு அறியுமாறு பகவான் கூற,
நாரதரும் அவ்வாதற கசன்று தபதய அதழக்க அது பதில் தந்தது. அதனிடம் சத்சங்க நன்தமதயப் பற்றி
நாரதர் தகட்டார். தபய், அதத காட்டில் உள்ள பு ியிடம் தகட்குமாறு கூறி மதறந்தது. அவ்வாதற பு ியிடம்
வினவ, பு ி அருகிலுள்ள கிராமத்தில் இருக்கும் பசுங்கன்தற தகட்டுத் கதரிந்து ககாள்ளுமாறு கூறி
உயிர்விட்டது. அடுத்து நாரதர் பசுங்கன்தற அணுகிக் தகட்க , அது உடதன இறந்து விழுந்தது. அப்தபாது ஓர்
அசரீரி குரல் ஒ ித்தது. இந்தக் கிராமத்தில் உள்ள அந்தணர் குழந்ததயிடம் கசன்று தகளுங்கள் என்றது.
அவ்வாதற கசன்று குழந்தததயக் கண்டு, அவர் அதனிடம் தகள்வி தகட்கத் தயங்கினார். ஏதாவது
அசம்பாவிதம் ஏற்படும் என்று.

அவர் தயக்கம் கண்ட குழந்தத அவதரப் பார்த்துச் சிரிக்கத் கதாடங்கியது. சத்சங்கத்தால் (அ) சாதுக்கள்
என்னும் நல் வர்களால் என்ன நன்தம ஏற்படும் என்பதல் வா உமது தகள்வி? நான் கசால்கிதறன்
தகளுங்கள். நான் முத ில் மர உச்சியில் தபயாய் இருந்ததன். நீங்கள் தபசியதால் எனக்கு புண்ணியம்
கிட்ட தபய்ப்பிறப்பு மாறி பு ியாகப் பிறந்ததன். அதனாத தய நான் பு ியி ிருந்து பசுங்கன்றாதனன்.
மறுபடியும் தங்கள் கதாடர்பால் அதாவது சாதுவான உங்கள் சங்கத்தால் பிராமணரின் குழந்ததயாகப்
பிறந்ததன். இப்தபாது உங்கள் கதாடர்பால் அதிகப் புண்ணியம் கபற்று பிறந்த உடதனதய தபசமுடிந்தது
என்றது அக்குழந்தத. தமலும் சத்சங்கத்தால் நன்தம கபற்று தற்தபாது கசார்க்கம் தபாய்க்
ககாண்டிருக்கிதறன் என்றது. அவர் கண் எதிரித தய குழந்தத இறந்து கசார்க்கம் கசன்றது. இதன்மூ ம்
ஆன்மீ கத்தில் உள்ள சாதுக்களின் கதாடர்பால் ஏற்படும் நன்தமதய, அதன் கபருதமதய நாரதர் அறிந்தார்.

28. தகாபியரின் உயர்ந்த பக்தி

ஒரு நாள் நாரதர் திருமாத க் காணச் கசன்றார். அங்தக விஷ்ணு தத வ ியால் அவதிப்பட்டுக்
ககாண்டிருந்தார். மகா க்ஷ்மி அவருக்குப் பணிவிதட கசய்து ககாண்டிருந்தாள். நாரதர் க்ஷ்மியிடம்
பரந்தாமனுக்கு என்ன ஆயிற்கறன்று தகட்க, அவள் பரந்தாமன் தத வ ியால் அவதிப்படுகிறார் என்றாள்.
பகவானுக்தக தத வ ி என்றால் எந்த மூ ிதகதயக் ககாண்டு அதத தீர்ப்பது என்று புரியாமல்
குழப்பமதடந்தார். அப்தபாது விஷ்ணு கண்விழித்து, தன்மீ து உண்தமயான பக்தி கசலுத்தும் பக்தனின்
பாதத் துகதள தன் தத வ ிக்கு மருந்து என்று கூறினார். நாரதர் தாதன சிறந்த பக்தன் என்றாலும்
எப்படித் தன் பாதத் துகதள அவர் கநற்றியில் பூசுவது என்று பின்வாங்க தவறு ஏதாவது வழி பார்த்து வர
அவர் அனுப்பப்பட்டார்.

உ ககங்கும் அத ந்து திரிந்து கதடசியில் யமுதன நதிக்கதரக்கு வர அங்தக தகாபியர்கதளக் கண்டார்.

அவர்கள் பகவான் உடல்ந ம் பற்றி விசாரிக்க , நாரதர் வருத்தத்துடன் அவருக்குப் பயங்கர தத வ ி
என்றும், சிறந்த திருமால் பக்தனின் பாதத்துகதளப் பற்றாகப் தபாட்டால்தான் தீரும் என்றார். உடதன
தகாபியர்களும், எவ்வளவு பாத துகள்கள் தவண்டுதமா தருகிதறாம். எடுத்துச் கசல்லுங்கள் என்று கூறி
அவர்கள் கால்கதளக் கல் ில் ததய்த்து பாத துகதளச் தசர்த்து நாரதரிடம் ககாடுக்க அவரும் அதத
எடுத்துச் கசன்று இதறவனது தத வ ிதயக் குணமாக்கினார்.

பரந்தாமன் நாரதரிடம், தக்க தருணத்தில் தத வ ி நிவாரண மருந்ததக் ககாண்டு வந்தாய் என்று கூற,
நாரதர் அந்தக் தகாபியர்கள் தன்தனவிட சிறந்த பக்தர்களா என்று திருமா ிடம் தகட்டார். அப்தபாது
பரந்தாமன், தகாபியர்கள் என்தனதய தங்களுள் ஐக்கியமாக்கிக் ககாண்டுள்ளனர். நான் தவறு, அவர்கள்
தவறாக எண்ணிக் கூடப் பார்ப்பதில்த . அவர்கள் என்மீ து ககாண்டுள்ள அன்பு, பக்தி அவ்வளவு
உயர்ந்ததாகும் என்று கூற நாரதர் தாதன சிறந்த நாராயண பக்தன் என்று எண்ணி ஆணவம்
ககாண்டிருந்ததத நீக்கதவ பகவான் இத்ததகய நாடகத்தத நடத்தினான் எனத் கதரிந்து ககாண்டார்.

29. சம்சார சூழ ில் ஓர் உண்தம பக்தன்

ஒருநாள் நாரதர் தவகுந்தம் கசன்றதபாது நாராயணன் உறக்கத்தில் இருந்தார். திருமகள் அருகி ிருந்தாள்.
நாராயணன் சயனித்திருப்பதால் தான் பிறகு வருவதாகக் கூறி நாரதர் கிளம்ப, திருமகள் திருமா ிடம்
தங்கள் பக்தன் வந்துள்ளார் என்று கூற, நாரதரா! என்று அ ட்சியமாகக் கூறினார். இதனால்
அதிர்ச்சியதடந்த நாரதர், தான் அவர் உண்தமயான பக்தன் இல்த யா என்று தகட்க, பகவான் நாமத்தத
ப முதற உச்சரிப்பதால் மட்டும் ஒருவன் சிறந்த பக்தன் ஆக முடியாது என்றும், பூத ாகத்தில் தவகறாரு
சிறந்த பக்தன் இருக்கிறான் என்றும் கூற, அவதனத் ததடிப் புறப்பட்ட நாரதர் பூத ாகம் அதடந்து
அவதனப் பார்த்தான். அவன் ஒரு சக்கரதாரி. சக்கரத்தின் உதவியால் மண்பாண்டம் கசய்து பிதழப்தப
நடத்தி குடும்பத்ததக் காப்பாற்றி வருகிறவன். அவன் துயில் நீங்கி எழுந்திருக்கும் தபாதும், இரவில்
உறங்கப் தபாகும்தபாதும் மும்ம த் தூய்தமதயாடு பகவாதன நிதனத்தவண்ணம் தன் பணிதய
ஆற்றிவந்தான். அவதனக் கண்டு வியப்கபய்திய நாரதர் ஒரு நாதளக்கு இருமுதற மட்டுதம நிதனப்பவன்
உண்தம பக்தனா? என்று எண்ணி தவகுந்தம் அதடந்தார்.

நாரதர் தன்தனப் பற்றிதய கபருதமயாகப் தபசிட பகவான் அவருக்கு ஒரு தசாததன தவத்தார். ஒரு
கிண்ணத்தில் நிதறய எண்கணய் நிரப்பி, அததனச் சிறிதும் சிந்தாமல் மூவு தகயும் ஒருமுதற சுற்றி
வருமாறு பணித்தார். அவ்வாதற நாரதரும் கசன்றார். முத ில் பகவாதன நிதனந்து புறப்பட்டாலும்,
மூவு தகச் சுற்றிவரும் வதரயில் அந்தக் கிண்ணத்தின் எண்கணய் சிந்தாம ிருக்க அதன் மீ தத கவனம்
தவத்து பரந்தாமதன மறந்தார். திரும்பி வந்த நாரதரிடம் பகவான் நாரதர் சமர்த்தர் என்றும், எண்கணய்
சிந்தாமல் வந்து விட்டதற்காகப் பாராட்டினார். பின் அந்தச் சமயத்தில் எல் ாம் தன்தன மறந்திருக்க
மாட்டார் என்று சி ாகித்துக் கூறிட, நாரதர் கவட்கி தத குனிந்தார். அப்தபாது பகவான், இந்தச்
சிறுபணிக்தக என் நிதனவு இல்த என்றால் குயவன் நாள் முழுவதும் தன் பணியில் என் கபயதர
உச்சரிக்க முடியாமல் அதிகாத யிலும், இரவிலும் மட்டும் மறவாமல் என்தன உள்ளத்தில் நிதனக்கிறான்
என்றால் அவன் எனக்கு உகந்த பக்தனல் வா! என்று கூறினார். நாரதரும் அததன ஒப்புக் ககாண்டார்.

30. சுந்தன், உபசுந்தன் வர ாறு

வில் தபாட்டியில் கவன்று பாஞ்சா ியுடன் திரும்பிய அருச்சுனன் குந்தியிடம் தான் கனியுடன் (கன்னி)
வந்திருப்பதாகக் கூற அவனது தாயார், பாண்டவர்கள் ஐவதரயும் சமமாகப் பங்கிட்டுக் ககாள்ள பணிந்தாள்.
உண்தம கதரிந்த குந்தியும், பாண்டவர்களும் வருத்தமுற வியாசர் தபான்தறார் பாஞ்சா ி முற்பிறவியில்
கபற்ற சாபம் என்று சமாதானம் கூற, பாஞ்சா ி பாண்டவர் ஐவருக்கும் மதனவியானாள். அவ்வமயம்
அங்கு வந்த நாரதர், தன்தன வணங்கிய திரவுபதிதயயும் பாண்டவர்கதளயும் வாழ்த்தி, திரவுபதியின்
காரணமாக ஐவருக்குள் சண்தட ஏற்படாமல் ஓர் ஏற்பாடு கசய்து ககாள்ளுமாறு அறிவுதர கூறினார். அது
சமயம் சுந்தன், உபசுந்தன் என்ற சதகாதர்களின் வர ாற்தறக் கூறினார்.

சுந்தன், உபசுந்தன் என்ற சதகாதரர்கள் ஒற்றுதமயாக வாழ்ந்து வந்தனர். அந்தச் சதகாதரர்கள் பிரம்மதன
தநாக்கி தவமிருந்து சக வித்ததகதளயும் அறிந்து, நிதனத்த உருவம் எடுக்கவல் வராக வரம்
கபற்றனர். தமலும் அதசயும், அதசயாப் கபாருள்களாலும் மரணமில் ா வரமும் கபற்றனர். அவர்கள்
ததவர்கதளயும் ரிஷிகதளயும் துன்புறுத்தி வந்தனர். இப்படி அந்த அசுரர்கள் தங்கதள அடக்க ஆளின்றி
குரு÷க்ஷத்திரத்தில் இருந்து மூவு தகயும் ஆண்டு வந்தனர். இந்நித யில் பிரும்மா விசுவகர்மாவிடம்
யாரும் ஆதசப்படுமாறு மயக்கும் கபண் ஒருத்திதயப் பதடக்கச் கசய்தார். அவள் நிதனத்த வடிவம்
எடுக்கக் கூடியவளாகவும் இருந்தாள். அவளுக்கு தித ாத்ததம என்று கபயர் இட்டார். அப்தபாது பிரம்மா
அவதள சுந்தன், உபசுந்தன் இருவதரயும் மயக்கி உனக்காக அவர்கள் இருவரும் சண்தடயிட்டு
மடியும்படிச் கசய்யுமாறு தித ாத்ததமக்கு ஆதணயிட்டார் பிரமன்.

விந்திய மத ச்சார ில் சுந்தனும் உபசுந்தனும் மதுவருந்தி, கபண்களுடன் விதளயாடிக் ககாண்டிருந்தனர்.

அங்கு அவர்கள் எதிரில் தித ாத்ததம திரிய மதி மயங்கிய கவறி ககாண்ட சதகாதரர்கள் இருவரும்
வாக்குவாதம் கசய்து, சச்சரவு கதாடங்கி இருவரும் ஒருவதர ஒருவர் அடித்துக் ககாண்டு மாண்டனர்.
எனதவ, திரவுபதி ஒவ்கவாருவருடனும் ஓராண்டு வசிக்க தவண்டும். ஒருவதராடு வாழும் தபாது
இன்கனாருவர் கண்டால் ஓராண்டு பிரம்மச்சாரியாக காட்டில் வசிக்க தவண்டும் என்று
பாண்டவர்களுக்குள் ஓர் உடன்படிக்தக கசய்து ககாள்ளுமாறு கூறினார்.

31. பீஷ்மர், பரசுராமர் தமாதல்

விசித்திர வரியன்
ீ சந்தனு-சத்தியவதி தம்பதிகளின் மகன். மன்னன் அவனுக்கு மணம் முடித்து தவக்க
பீஷ்மர் காசிராஜனின் கன்னிதகயர் மூவராகிய அம்தப, அம்பிதக, அம்பா ிதக என்ற மூவதரக் கவர்ந்து
வந்தார். இதில் அம்தப சால்வ மன்னதனக் காத ித்தாள். பீஷ்மர் அவதள சால்வனிடதம அனுப்பி
தவக்க, சால்வன் பிறரால் கடத்திச் கசல் ப்பட்ட அம்தபதய ஏற்க மறுத்து திருப்பி அனுப்பி விட்டான்.
திரும்பி வந்த அம்தப பீஷ் மரிடம் தன்தன மணந்து ககாள்ளுமாறு வற்புறுத்தினாள். பீஷ்மர் தன்
பிரம்மச்சரிய விரதத்ததக் கூறி மறுத்துவிட்டார். இதனால் தகாபம் ககாண்ட அம்தப பீஷ்மரின் குருவான
பரசுராமதரச் சரணதடந்து பீஷ்மர் மணந்து ககாள்ள தவண்டும். இல்த தயல் பீஷ் மதரப் பரசுராமர்
ககால் தவண்டும் என்று தவண்டினாள். பீஷ்மர் முடிவாக மறுக்கதவ அவருக்கும், பரசுராமருக்கும்
பயங்கரப் தபார் மூண்டது. அதனவரும் பரசுராமரிடம், தபார்த் கதாழில் பிராமணனுக்கு தவண்டாம் என்று
தடுத்தனர். பீஷ்மரிடம் குருவான பரசுராமரிடம் தபார் தவண்டாம். தபார்க்களத்தில் பிராமணனுக்கு
மரியாதத கசய் என்றனர்.

ஒருநாள் பீஷ் மர் கனவில், வசுக்களில் மூவர் அந்தணர் வடிவில் ததான்றி உபததசித்த பிரஸ்வாப
அஸ்திரத்தத தவறு வழியின்றி பரசுராமர் மீ து ஏவ எட்டாவது வசுவின் பிறவியான பீஷ்மர் எண்ணினார்.
உடதன அங்கு வந்த நாரதர் பீஷ் மரிடம் ப்ரஸ்வாப அஸ்திரத்தத குருவும், பிராமதணாத்தமருமான
பரசுராமர் மீ து விடாதத. அவதர அவமதிக்காதத என்று கூறினார். கனவில் ததான்றிய மூவரும்
ஆகாயத்தி ிருந்து பீஷ்மரிடம் அவ்வாதற கூறினர். பீஷ் மரால் விடப்பட்ட அஸ்திரம் திரும்பி
அதழக்கப்பட்டததப் பரசுராமரும் கண்டார். நாரதர் பரசுராமரிடம் தபாரி ிருந்து வி கி சமாதானம் கசய்து
ககாள்ளுமாறும் கூறினார். தமலும் அவரால் பீஷ்மதரதயா, பீஷ்மரால் அவதரதயா ககால் முடியாது
என்றும் கூறினார் நாரதர்.

அஸ்திரத்தத உபததசித்தவர்களும் பீஷ்மதரக் குருவிடம் கசன்று சமாதானம் கசய்து ககாண்டு

உ கத்திற்கு நன்தம புரியுமாறு அறிவுதர பகன்றார். பின்னர் பரசுராமர் நாரதர் முன்னித யில்
அம்தபதய அதழத்துப் பீஷ் மதர கவல் முடியவில்த என்றார். பீஷ்மதர எதிர்த்துப் தபாரிடுபவரும்
இல்த , பரசுராமருக்கு இதணயான தபார்க்கத ஆசிரியரும் இல்த எனக்கூறி அவர்களுக்குள் நாரதர்
சமாதானம் கசய்து தவத்தார்.

32. ஐந்து சதபகளின் வருணதன

யுதிஷ்டிரர் நாரதருக்குத் தமது சதபதயக் காட்ட, அவரது சதபக்கு சமமான ஐந்து சதபகதளப் பற்றி
நாரதர் வருணித்தார்.

1. இந்திர சதப : சூரிய ஒளிக்கு ஒப்பானது இந்திர சதப. சிறந்த சிற்ப தவத களுடன் கூடியது.
சுகங்கதள, நன்தமகதளத் தரக்கூடியது. மனத்திற்கு இனிதமயானது. முடியில் கிரீடத்துடன், தூய ஆதட
அணிந்து இந்திரன் அமர்ந்து இருக்கிறான். சசி என்னும் இந்திராணி அவன் அருகில் அமர்ந்திருக்கிறாள்.
ததவத ாக வாசிகளில் சிறந்ததார் தத்தம் மதனவியருடன் இந்திரதன வணங்குகின்றனர். நாரதர், தும்புரு
ஆகிய முனிவர்கள் ததவசதபயில் உள்ளனர். ததவ வடிவ தீர்த்தங்களும், ஓஷதிகளும், அறம் கபாருள்
இன்பங்களும் அங்தக உண்டு. மற்றும் கார்ஹபத்தியம், அஹவநீயம், தக்ஷிணம், நிர்மந்த்யம், தவத்யுதம்,
சூரம், ெம்வர்த்தம், க ௌகிகம், ஜாடரம், விஷ்கம், க்ரவ்யாத் தஷமவான், தவஷ்ணவம், தஸ்யுமான், ப தம்,
சாந்தம், புஷ்டம், விபாவசூ, தஜாதிஷ்மான், பரதம், பத்ரம், ஸ்விஷ்டக்ருத், வசூமான், க்ரது, தொமம்,
பித்ருமான், அஸ்கீ ரஸ் ஆகிய இருபத்ததழு அக்னியும் அங்தக உண்டு. மற்றும் அப்ரெுக்கள், வித்தியாதரர்,
கந்தர்வர்கள் இருந்து இந்திரதன மகிழ்விக்கின்றனர். பிரும்மாவின் கட்டதளப்படி சப்தரிஷிகளும் அங்கு
வந்து தபாகின்றனர். அந்த இந்திர சதபக்கு புஷ்கரமா ினி என்று கபயர்.
2. எமசதப : நாரதர் அடுத்து யமசதபதயப் பற்றி விவரித்தார். முதுதம, தசார்வு தபான்ற எத்ததகய
ககடுதலும் இல் ாதது. ததவர் மனிதர்க்கான தபாகங்களும், ஐவதக உணவும், வாசம ர் மரங்களும்
எக்கா மும் இங்தக உண்டு. ராஜரிஷிகளும், பிரம்ம ரிஷிகளும் இங்தக உண்டு. யமதன வழிபடுதவார்
இங்கு உள்ளனர். அச்சதபயில் எங்கும் ஒ ியும், ஒளியும், மணமும் நிதறந்துள்ளன.

3. வருண சதப : வருண சதபதயப் பற்றி நாரதர் அடுத்து விவரிக்கிறார். இதுவும் யம சதபதயப்
தபா தவ கபரியது. இச்சதபதய நீருள் விசுவகர்மா நிர்மாணித்தார். இங்கு இனிய குரத யுதடய
பறதவகளும், அதவ வாழும் தசாத களும் உள்ளன. இங்தக காய்ச்சல், தநாய் இல்த . வருணனின்
மதனவி கவுரி என்னும் வாணி, வருணனுடன் சதபயில் அமர்ந்து இருக்கிறான். ஆதித்தியர்கள்
வருணதன வழிபடுகின்றனர். நாகர்கள் படகமடுத்து ஆடுகின்றனர். அஷ்டவசுக்களும், கபி முனியும்
அங்தக உள்ளனர். கருடனும் தமது பரிவாரத்துடன் அச்சதபயில் உள்ளார். வா ி, ப ி தபான்தறாரும்,
சுக்கிரீவன், நரகாசுரன் தபான்ற அசுரர்களும் உள்ளனர். கடல்கள், புண்ணிய நதிகள், மத கள், நீர்வாழ்
உயிரினங்கள் வருணதன வணங்குகின்றன. கந்தர்வர்கள், அப்சரசுகள் தபாற்றுகின்றனர். வருணனது
அதமச்சர் சுநாபனும் குடும்பத்துடன் வந்து வருணதனத் துதிக்கிறான்.

4. குதபரன் சதப : குதபரன் சதப சந்திர ஒளி தபா குளுதமயானது. கவண்தமயானது. மின்னல்
ககாடிகயன ஆகாயத்தில் பறப்பது தபால் இருக்கிறது. அழகிய குதபரன் குண்ட ங்களுடன் ரத்தி என்ற
மதனவியுடன் ஆசனத்தில் அமர்ந்திருக்கிறான். அவனது சித்திரரதம் என்னும் தசாத யில் மந்தரம்
என்னும் கற்பக மரங்களும், அ கம் என்ற ஓதடயும் உள்ளன. அப்சரஸ்ெுகள், கந்தர்வர், யக்ஷர்கள்,
ரிஷிகள், க்ஷ்மிததவி ஆகிதயார் அங்கு உள்ளனர். சங்கரரும், பூத கணங்களும் குதபரனிடம் ததாழர்களாக
இருப்பர். விபீஷணனும், நந்திதகசுவரர் முத ிய சிவகணங்கள், கவள்தள ரிஷபம் இங்குண்டு.
சிவகபருமான் பரிவாரத்துடன் சதபக்கு வரும்தபாது குதபரன் அவதரத் துதிக்கிறான் . இமயம், விந்தியம்,
தக ாயம், மதகந்திரம் தபான்ற கதய்வக
ீ மத களும் தனாதிபதியான குதபரதன வணங்குகின்றன.
நவநிதிகளில் சங்கநிதியும் பதுமநிதியும் குதபரதன வணங்குகின்றன. இந்தக் குதபர சதப வானில் பறக்கக்
கூடியது.

5. பிரம்ம சதப : இதுவதர கசால் ப்பட்ட சதபகதள விட அதிக சிறப்பு வாய்ந்தது. முன்கனாரு நாள்
சூரியததவன் பிரம்ம சதபதயப் பார்த்துவிட்டு என்னிடம் கூறினார். ஆயிரம் ஆண்டுகள் கபரும் விரத
தவமிருந்தவர்கதள இச்சதபதயக் காண முடியும். இது ப வித கதய்வகப்
ீ கபாருளால் தூண்களின்றிப்
பரந்த ஆகாயம் தபால் தமல் பகுதி உதடயது. அதிசயமான சுகமுள்ள சதப. பிரம்மா உ தகப் பதடத்த
வண்ணம் உள்ளார். தக்ஷன் தபான்ற பதினாரு பிரஜாபதிகளும், சிவரிஷிகளும் இவதர அடுத்துள்ளனர்.
மூ ப்ரக்ருதி, மனம், ஐம்பூதங்கள், வித்ததகள், ஐம்பு ன்களின் விஷயங்களுடன் இங்குள்ளது. அகஸ்தியர்,
மார்க்கண்தடயர், ஜமத்கினி தபான்ற ரிஷிகள் அவதர வணங்கிக் ககாண்டுள்ளனர். உ கிலுள்ள கத கள்,
திறதமகள், மனச்சக்திகள் இங்குண்டு. இவற்றிற்கு இங்தக உடலுண்டு. ததவப்கபண்களும் உள்ளனர்.

அசுரர், நரகர், கருடர் ஆகிதயாரும் பிரம்மாவுடன் இருக்கின்றனர். நித்திய பிரம்மச்சாரிகளும், சந்ததியுள்ள

ரிஷிகளும், சுப்பிரமணியனும் இங்தக உள்ளனர். எல் ா ஞானமுதடய பிரம்மததவர் அதனவதரயும்
தக்கபடி கவனித்து எண்ணங்கதள நிதறதவற்றி மகிழ்வு கசய்கிறார். பிரம்ம சதப எல் ாச் சதபகளிலும்
உயர்ந்தது. பூவு கில் தருமன் சதபதய சிறந்தகதன்று நாரதர் கூறி முடித்தார்.

33. குணதகசி, சுமுகன் திருமணம்

இந்திரனின் சாரதி மாத ியின் ஒதர கபண் குணதகசி. நல் அழகி. மாத ி தன் மதனவி சுதர்மாவுடன்
குணதகசியின் திருமணம் பற்றி தபசினார். வழியில் நாரததரச் சந்தித்து கபண்ணுக்கு மாப்பிள்தள
ததடுவது பற்றி கூற இருவரும் வருணதனக் காண ததவத ாகம் கசன்றனர். அதன்பின் இருவரும்
நாகத ாகம், ஹிரண்யபுரம், ஐராவதம் கசன்று தயாகவதி நகதர அதடய அங்தக மாத ிக்குச் சுமுகன்
என்ற நாகதனப் பிடித்துவிட்டது. சுமுகன் ஐராவதனின் கு ம்; அவனுதடய தந்தத சிசுரன். அவதனக்
கருடன் ககான்று விட்டான் என்று சுமுகன் பற்றிய விவரங்கதள நாரதர் கூறினார். பிறகு ஆர்யகனிடம்
கசன்று அவனது தபரனுக்கு மாத ி மகள் குணதகசிதய மதனவியாக ஆக்கிக் ககாள்ளும்படிக் கூறினர்.
அப்தபாது சுமுகதனத் தின்று விட கருடன் சபதம் கசய்திருக்கிறான் என்பதத நாரதருக்கு ஆர்யகன்
நிதனவு கூறினான். அததக் தகட்டதும் சுமுகதனக் காக்கும் கபாருட்டு நாரதர், மாத ி, ஆர்யகன் ஆகிய
மூவரும் இந்திரனிடம் கசன்றனர்.

நாரதர் விஷ்ணுவிடமும் இததக் கூற விஷ்ணு சுமுகனுக்கு அமுதம் ககாடுத்து காக்கச் கசான்னார்.
ஆனால், இந்திரன் அமுதல் ககாடுக்காமத தய அவனுக்கு ஆயுதளக் ககாடுத்தான். சுமுகன், குணதகசி
திருமணம் இனிதத நடந்ததறியது. இததன அறிந்த கருடன் இந்திரனிடம் தான் சுமுகதனக் ககான்று தன்
குடும்பத்ததக் காக்க நிதனந்திருந்ததாகவும், அததனக் ககடுத்து விட்டதாகவும் இதரந்தான். அததக் கண்டு
பயம் ககாண்ட சுமுகன் நாகவடிகவடுத்து விஷ்ணுவின் திருவடிகதள சுற்றிக் ககாண்டான். விஷ்ணுவிடம்
கசன்று கருடன், தான் அவதரச் சுமப்பவன் என்றும் ததவாசுரப் தபாரில் கபரும் பங்கு ஆற்றியவன் என்றும்
ஆணவத்துடன் கூறினான். அப்படியானால் தன் தக ஒன்தறத் தாங்குமாறு அவன் மீ து தவக்க
அவனுக்குப் பாரம் தாங்காததால் உடல் தநந்து, இறக்தக உதிர்ந்து தசார்வு ஏற்பட்டது. அதனால் கீ த ழ
விழுந்து, விஷ்ணுதவத் கதாழுது சுமுகதன விட்டு விட்டுப் பறந்தான். இவ்வாறு சுமுகன்-குணதகசி
திருமணம் நடந்ததறியது.

நாரத புராணம் முற்றிற்று.