More Create Blog Sign In

dangerfew!!!
Το επίσημο blog των happyfew

αρχική Ποιοι είμαστε Αναγνωστήριο Θεωριοβόλα, πυρ! Χρήμα, Μαγεία, Οικονομία Οι εκπομπές Περί χρεοκοπίας

05 Μαρτίου 2016 Dangerfacebook

Τι μου [ξε]μαθε ο Άσγκερ Γιόρν

Intergalactic RadioBubble

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 *

Ένα κείμενο 11 θέσεων σχετικά με τις κινήσεις και τους τρόπους του δρώντος υποκειμένου της τέχνης
στον συμμετροποιημένο κόσμο της οικονομίας. [eng]

Κείμενο από την συμμετοχή μου στο   hildegoesasger.org, που παρουσιάστηκε στις 08.01.2016 στην ΑΣΚΤ.

1.
Είπες, είπα, είπαμε...
Η σύγχρονη επιστήμη μας κάνει να κατανοήσουμε τον γνήσιο χαρακτήρα της μηχανής, του εξορθολογισμού
και της τυποποίησης. Όλα αυτά οδηγούν σε ένα μόνο πράγμα: την οικονομία. Η οικονομία επιχειρεί (είναι) JohnHollowsky commented on
Blog Post: “Στο μεταξύ γελάω
την συμμετροποίηση των δυνάμεων.
λιγάκι, γιατί βλέπω 2 "ε όχι"
σημειωμένα κάτω από την
Η τέχνη είναι δημιουργία ανισοτήτων. ανάρτηση, χωρίς…”

Είναι ο τρόπος ρήξης με το κοινό γούστο αλλά και διαμέσου αυτής της ρήξης ανανοηματοδότησης του, Παπαδόπουλος commented on
είναι και μια στρατηγική αναπεριγραφής και αναπαράστασης, μια διαδικασία μεταστροφής. Κριτική και Blog Post: “φυσικά την είδα την
κατάφαση συνυπάρχουν. ανάρτηση με το κείμενο του
Ελλύλ! :)To complement du sujet
Φαντασία, παιχνίδι, συναίσθηση, τυχαιότητα, υπονόμευση του υπάρχοντος.
έχει καταλήξει να…”
Κάθε συνειδητή δημιουργική πράξη σχετίζεται με το όριο της ιδιοτέλειας και σκοπεύει στην διάρρηξη και
τον περιορισμό του. JohnHollowsky commented on
Blog Post: “@ Γιώργο, το
περίμενα ότι θα σου άρεσε και
χαίρομαι για το σχόλιό σου! Οι
παρατηρήσεις σου για τον…”

Παπαδόπουλος commented on
Blog Post: “Πάρα πολύ
ενδιαφέρον κείμενο! Έχει μια
ικανότητα ο Ντεκόμπ να
ξεκαθαρίζει τα πράγματα, να τα
κάνει…”

B.H commented on O Vincent

Descombes: “Αγαπώ τους

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 2. Καταστασιακούς, μεγάλωσα μ'
αυτούς. Και πήρα έμπνευση απ'
Παραμένω κάθε στιγμή απρόβλεπτος, δημιουργώ προϋποθέσεις εκπλήξεων και αναταραχής, ελίσσομαι αυτούς ιδιαιτέρως. Το…”
ανάμεσα στο πλήθος. Get this Recent Comments Widget

Ο καλλιτέχνης είναι ένας χαμαιλέοντας. Ζει ως υπηρέτης του τυχαίου και του άπειρου. Θεμελιώνει την
Wrecking Crew
υποθέσή του στο τίποτα. Κινείται στην επιφάνεια, στα όρια, ή ακόμη και εκτός του χώρου που ορίζει η
σφαίρα της συναίνεσης, της ιδεολογίας, της κοινής αντίληψης για τα πράγματα. Followers (92) Next

Η τέχνη δεν είναι κανόνας συμπεριφοράς αλλά πεδίο εμπειρίας.

Follow

Στο billboard της εβδομάδας

Το (συναρπαστικό) αδιέξοδο
Φουκώ
Update 27/1. Παρουσιάζουμε
εδώ, συνοπτικά, το κείμενο
του αγαπητού μας, για τη
διαύγεια και την σαφήνεια του
λόγου του, Vincent D...

Η Σοφιστική, ή Πώς να έχεις

δίκιο ακόμα κι όταν έχεις
άδικο
Αρθούρος Σοπενχάουερ (1788-
1860) Συνεχίζοντας γύρω από

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 το θέμα της μετατροπής μιας
3. συζήτησης σε αγώνα
«ταπώματος», θα
παραπέμψου...
Είναι δυνατή και επείγουσα η ανασύνταξη του καλλιτεχνικού υποκειμένου.
Πρόκειται για μια αναμέτρηση. Οδός Αλέξανδρου
Γρηγορόπουλου
Συγγνώμη που ξεκινάω έτσι.
Η ζώσα τέχνη σημαίνει μια πράξη, συνδέεται άμεσα με την απόφαση, διαπραγματεύεται την άρνηση,
Καθώς γεννήθηκα κοντά στα
δημιουργεί παραδείγματα και εξετάζει την πληθυντικότητα. Η τέχνη του δημιουργού βρίσκεται στον μέσα του περασμένου αιώνα,
αντίποδα της τέχνης του θεατή, του αναγνώστη κτλ. ανήκω σ’ εκείνες τις γενιές
Η μοναδικότητα, η έμπνευση, η έκλαμψη είναι πλέον τα κενά σημαίνοντα της κυρίαρχης θεαματικής που έζησαν το «θάνατο τ...
αντίληψης για την τέχνη. Είναι οι αφηγήσεις που στηρίζουν την ιδεολογία του θεάματος.
O Vincent Descombes για την
ομάδα «Σοσιαλισμός ή
Η τέχνη εκτιμά την πραγματικότητα, είναι μια αξιοδότηση που φτάνει μέχρι τη διαιώνιση της στιγμής. Κάνει Βαρβαρότητα» και το πολιτικό
την πραγματικότητα πολύτιμη στον αντίποδα της τεχνικής που την απαξιώνει. Σκοπός της τέχνης είναι να Παρουσιάζουμε εδώ, σε δική
μου μετάφραση, τη συζήτηση
κάνει πολύτιμες τις ανθρώπινες δράσεις, χρησιμοποιώντας τα μέσα που επιτρέπει η ανάπτυξη της εποχής
μεταξύ της Claire Pagès και
της. του Vincent Descombes με
θέμα την ομάδα «Σοσια...

Είστε υπέρ ή κατά;

[Μου το έστειλε σε e-mail o
φίλος και ποιητής Γιώργος
Χαντζής και το αναμεταδίδω]
Με την πρόθεση μίας
λιγόλογης ανάλυσης και
πρότασ...

Ψάξε στο αμπάρι

Αναζήτηση

... ο τελευταίος να κλείσει την

πόρτα!

Ανάγνωση
συζητήσεις με φίλους, Σάλλυ
Ρούνεϋ
Πριν από 16 ώρες

Anarchy press gr

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Πόσο αληθινή είναι η
αλήθεια;
4.
Πριν από 1 ημέρα

Απεχθάνομαι τις κλασσικές αξίες της βιομηχανίας: την “πρωτοτυπία”, την καινοτομία, το νέο και μαζί τις Δάφνη Χρονοπούλου
κεντρικές τους εκφράσεις στον 20ο αιώνα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εργασίας και την ατομική Βιβλία και προσευχές στο
αεροδρόμιο
βόμβα.
Πριν από 3 ημέρες
Καλλιτεχνικά πειράματα εξακολουθούν να υπάρχουν δεν υπάρχει πλέον πειραματικό πεδίο. Αυτό
συνθλίβεται αέναα μεταξύ της μικροψυχίας του εμπορίου, της μνησίκακης αμφισβήτησης και της Τέταρτος Κόσμος
ακαδημαϊκής υποκρισίας. Ο Ίσι και οι φίλοι του
Πριν από 4 ημέρες

Όλο και περισσότερο καλλιτέχνες βρισκόμενοι σε ένα ανεπανάληπτο αδιέξοδο, αναγκάζονται να Moodytimes
ζητιανεύουν από το κράτος διπλώματα, γίνονται «καλοί μαθητές» και αναζητούν διακρίσεις από τους CORPUS CHRISTI….ΠΟΛΩΝΙΚΗ
κερδοσκόπους ανά τον κόσμο, παρουσιάζοντας την πραμάτεια τους σε συλλέκτες, ιδρύματα, “residencies” ΜΕΤΑΛΗΨΗ
Πριν από 6 ημέρες
και φουάρ.
Αναγκασμένοι να ανταποκριθούν στο αίτημα μιας συνεχούς αυτοπροβολής γελοιοποιούνται και βυθίζονται Heroico Desembarazo
στην νεύρωση της αποδοχής από τον οποιονδήποτε. Χαρίζουμε έτσι ό,τι πιο πολύτιμο, τον χρόνο μας. Μπορεί ο ΠτΔ να είναι
γυναίκα;
Πριν από 1 εβδομάδα

Μεταμεσονύκτια
Ημερολόγια
Πόλεμος
Πριν από 1 εβδομάδα

Techie Chan
Τι απέγιναν οι 3d εκτυπωτές?
Πριν από 1 εβδομάδα

MHNYMAL
ο τελευταίος άνθρωπος
Πριν από 1 εβδομάδα

ζαχαρη
εξουσία
Πριν από 2 εβδομάδες
Εμφάνιση όλων

Γράφτηκες;

Αναρτήσεις

Σχόλια

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 5.
Έχουν μπαρκάρει

Δεν υπάρχει δημιουργική-ποιητική δραστηριοποίηση παρά μόνον απέναντι στην κοινωνία. Πειστικότερη
εκδοχή του ανθρώπου παραμένει ο άνθρωπος της κοινωνίας. Παρά ταύτα η γενικότητα μιας κοινωνικής Ημερολόγιο καταστρώματος
ζωής δεν μπορεί να ξεπερνά την τραγικότητα μιας ζωής ιδιωτικής. Η κοινωνική σημασία δεν καλύπτει ποτέ
► 2020 (3)
την ατομική. Η περιπλοκή του ατόμου μέσα στις αντιφατικές καταστάσεις του πραγματικού, και το
ξεπέρασμά της, επανέρχεται ως ένας από τους κεντρικούς προβληματισμούς των ελεύθερων καλλιτεχνών. ► 2019 (38)
Κατακερματισμένο εγώ και κατακερματισμένος κόσμος μπορούν να συναντηθούν και να διασταυρωθούν ► 2018 (36)
μόνο κατά τρόπο εξαιρετικά αντιφατικό και αστάθμητο. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία πρόοδος δίχως
► 2017 (46)
τραγικές συνέπειες.
▼ 2016 (56)
► Δεκεμβρίου (3)
► Νοεμβρίου (5)
► Οκτωβρίου (3)
► Σεπτεμβρίου (5)
► Ιουλίου (3)
► Ιουνίου (3)
► Μαΐου (8)
► Απριλίου (4)
▼ Μαρτίου (5)
Φαντασία
Εκπομπή #27 | Μια
εκπομπή στα
χαρακώματα
NICE! Μια ποιητική
διερώτηση για τη
δυνατότητα της...
Τι μου [ξε]μαθε ο Άσγκερ
Γιόρν
Περί χρεοκοπίας -23 |
Εξουσία και Ευημερία

► Φεβρουαρίου (8)
► Ιανουαρίου (9)

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 ► 2015 (67)
6. ► 2014 (110)
► 2013 (84)
Η καλλιτεχνική οργάνωση είναι ένας αδύνατος παραλογισμός. Η τέχνη είναι αναρχία.
Είναι πράξη βαθιά αντικοινωνική και αντιοργανωσιακή. ► 2012 (121)
Ο καλλιτέχνης είναι αντί-πολιτικός, Η δράση του αρνείται την κοινωνική οργάνωση. ► 2011 (109)
Συνίσταται στην εκδήλωση και την ανανέωση των αξιακών διαφορών, και ως εκ τούτου έρχεται σε οξεία
► 2010 (39)
αντίθεση με την αρχή της ισότητας. Επιχειρεί βήματα προόδου πειραματιζόμενη με την απαξίωση του
υπάρχοντος, χωρίς ηθικές προκαταλήψεις και δίχως ακριβείς σκοπούς. ► 2009 (33)
Αυτό που μοιράζεται με τους ομοίους του ο καλλιτέχνης είναι ένα αίσθημα εξέγερσης, που όμως, όταν [ή ► 2008 (13)
καθώς] αυτό οδηγεί στον εξτρεμισμό μετατρέπεται σε κενή στάση. (δίχως νόημα) ► 2007 (21)
► 2006 (16)
Κάθε πρωτοποριακή διακήρυξη είναι εν τέλει μια εσχατολογία από την οποία οφείλουμε να
απομακρυνόμαστε το συντομότερο.
Anticopyright
Οι ρηξικέλευθες δράσεις παρατράβηξαν.
H αναπαραγωγή κειμένων από
happyfew/dangerfew είναι
Το υποκείμενο αναζητά τους δεσμούς που συνέχουν τον κόσμο. Ως προς αυτό βρίσκεται εγκαταλελειμμένο ελεύθερη. Θα παρακαλούσαμε
σε έναν κατά τα φαινόμενα άχρηστο και αδύνατο αγώνα. Χρειάζεται επιμονή για να θεμελιωθεί μια να γίνεται αναφορά της
υπόθεση στο τίποτα στο καθαρά τυχαίο, στο παράλογο καθώς οι εγκόσμιες εξουσίες απαιτούν μια προέλευσης, εφόσον τα κείμενα
πνευματική δικαίωση της δύναμης τους. Το ιδεώδες του Κράτους. δεν αλλοιώνονται ή
διαφοροποιούνται.
Η δράση του υποκειμένου σε σχέση με αυτόν τον εξαναγκασμό είναι η δράση του καλού διαρρήκτη-
σαμποτέρ. Εποπτεύει το χώρο, εκτιμά το ρίσκο, εξασφαλίζει τη διαφυγή, δουλεύει γρήγορα, ελαχιστοποιεί
την παραμονή, τινάζει τα πάντα στον αέρα.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 7.

Η τέχνη είναι το ασυνεχές μέσα στην συνέχεια της αφήγησης του κόσμου. Είναι ένα σύστημα εγκοπών και
τρόπων που έχουν ως ορίζοντα την αυτονομία και την ελευθερία του ατόμου και πεδίο ανάπτυξής τους το
κοινωνικό γίγνεσθαι.
Είναι η απόδειξη της ελεύθερης δράσης του ατόμου και ταυτόχρονα το κυριότερο μέσο αύξησης της
δημόσιας νευρικότητας και απελευθέρωσης των διαθέσιμων ενεργειακών εντάσεων του ανθρώπου. Η
ανοχή είναι το μόνο πράγμα που δεν γίνεται ανεκτό στο καλλιτεχνικό πεδίο.

Η κατασκευή και η προβολή μιας θεωρίας περιορισμών, κανόνων, αρχών, ή των αιτίων για τους οποίους
δημιουργώ, με λίγα λόγια ένα αφήγημα της διαδικασίας του καλλιτεχνικού έργου, έχει ηρεμιστική
επίδραση και σε κάθε περίπτωση ξεπέφτει σε μια διδασκαλική υπεκφυγή, ένα εκπαιδευτικό εμπόδιο στο
δρόμο προς την αυτονομία, προς την κατανόηση των κοινωνικών απαιτήσεων και των δυνατοτήτων της
εποχής. Κάθε προβολή της διαδικασίας έχει ως κατάληξη αξιοθρήνητους προλόγους και επίμετρα.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 8.

Η διαθεσιμότητα είναι η προϋπόθεση της αυτεξούσιας δημιουργικής δραστηριότητας Αυτοί που συνεχίζουν
να έχουν τα πάντα να κερδίσουν και τίποτε να χάσουν, είναι οι καλλιτέχνες, οι οποίοι αποτελούν σήμερα
τη μόνη πληθυσμιακή ομάδα που διατηρεί απαράλλακτη την ολική διαθεσιμότητά της. Έχουν επιστρατευθεί
διάφορα κόλπα για την κατάργηση και αυτής της διαθεσιμότητας. [η οποία αποτελεί προϋπόθεση της
δημιουργικής δράσης] Το αποτέλεσμα είναι ότι, ακόμη και αν συνεχίζει να υφίσταται η «καλλιτεχνική
παραγωγή», η τέχνη στερείται αξίας.

Για τους καλλιτέχνες που έχουν διασώσει την ελεύθερη διαθεσιμότητά τους και τη δημιουργική τους
ικανότητα, η ζωή γίνεται όλο και πιο δραματική. Θα μπορούσε κανείς να πει ανέστια. Όποιος σήμερα
επιλέγει να δημιουργεί ελεύθερα, ή ακολουθεί το κάλεσμα για μία ελεύθερη δημιουργία, πρέπει να
προετοιμαστεί εκ των προτέρων για έναν διωγμό μέχρι τέλους, για ύβρεις, πιέσεις, και σε περίπτωση που
αυτές δεν πιάνουν, και για καταδίκες.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 9.

Δεν διαλέγουμε την εποχή μας όσο κι αν την μεταμορφώνουμε.

Η πολιτιστική παραγωγή της Ευρώπης είναι απόλυτα διαχωρισμένη από την κοινωνία της και λειτουργεί ως
μια κεντρική προπαγανδιστική μηχανή αντιστροφής της πραγματικότητας. Είναι ένας σκοταδισμός που
επαγγέλλεται την διαφώτιση.

Ο ακαδημαϊσμός ως κίνημα παραμένει ρωμαλέος εχθρός της τέχνης και του υποκειμένου της. Δεν είμαστε
αντίθετοι στις σχολές χειροτεχνικής παραγωγής, ούτε στις ακαδημίες Καλών Τεχνών. Δεν μας αφορούν. Ο
ελεύθερος καλλιτέχνης είναι ένας επαγγελματίας ερασιτέχνης. Το πνεύμα του ερασιτεχνισμού δεν
συνεπάγεται πλήρη αυτοδιδακτισμό, αλλά είναι η ικανότητα εκείνου που μπορεί να υπερβαίνει τις γνώσεις
του και να κατακτά μια νέα αθωότητα, ένα νέο σημείο μηδέν ή ένα αίσθημα πλήρους άγνοιας .

Η τέχνη δεν παρέχει ποτέ αξίες, συνίσταται στη δύναμη που χρειάζεται για να επιδράσει και να
απελευθερώσει τις υπάρχουσες. Είναι δηλαδή ένας καταστροφέας της ανθρώπινης ποιότητας και
ακεραιότητας, και είναι η καταστροφή αυτή της απόλυτης ακεραιότητας που βιώνεται ως κάλλος. Το
μυστικό της τέχνης έγκειται στο απλό γεγονός ότι, είναι περισσότερο ευτυχές να δίνει κανείς παρά να
παίρνει, η μακαριότητα όμως αυτή εξαρτάται από μία εθελοντική προσφορά, έχοντας την αίσθηση κανείς
ότι αυτό που προσφέρεται θεωρείται πλεόνασμα, πλούτος, και δεν γίνεται από καθήκον. Η τέχνη
καταστρέφει, υπονομεύει, απελευθερώνει.

Η λήθη παραμένει το κυρίαρχο πάθος μας.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 10.

Μόνο οι αλλαγές ελκύουν την προσοχή των ανθρώπων. Η δημιουργία αλλαγών είναι αυτό που ονομάζεται
παιχνίδι ή παραλλαγή. Η εγκαθίδρυση ενός πεδίου στη βάση της αρχής της αναγκαιότητας, ισοδυναμεί με
την κατάργηση της δυνατότητας παιχνιδιού, ή παραλλαγών εντός αυτού.

Το παιχνίδι μπορεί να θεωρηθεί ως το θεμέλιο αυτού που ονομάζουμε καλές τέχνες κι αυτό οφείλεται στην
έλξη που προκύπτει από τους κινδύνους στους οποίους είμαστε εκτεθειμένοι κατά τη διάρκεια του
παιχνιδιού, έλξη που απαιτεί τη μέγιστη συγκέντρωση όλων των ικανοτήτων για να επιτευχθεί το μέγιστο
δυνατό της επίδοσης. Μόνο κατά τη διακύβευση μπορούν να προκύψουν οι υψηλότερες επιδόσεις.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 11.

Η μοναξιά παραμονεύει τον καλλιτέχνη.

Κατά το παιχνίδι , κατά την συγκέντρωση των ατομικών ικανοτήτων υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Το
«παιχνίδι» είναι μια κλειστή αφήγηση.

Σε αντίθεση με την απεραντοσύνη του πραγματικού, αρχίζει, τελειώνει, έχει κανόνες.

Η ζωή συνεχίζεται.

--------

* 15 Ιανουαρίου 1964, ο Άσκγερ Γιόρν, προς τον Χάρυ Γκουγκενχάιμ τηλεγραφικά:

"Στο διάολο εσύ και τα λεφτά σου μπάσταρδε.  ΣΤΟΠ. Αρνούμαι το βραβείο.  ΣΤΟΠ. Δεν το
ζήτησα ποτέ.  ΣΤΟΠ.Με ποταπότητα ανακατεύεις τον καλλιτέχνη, παρά τη θέλησή του, με τη
διαφήμισή σου.  ΣΤΟΠ. Απαιτώ δημόσια διαβεβαίωση ότι δεν έχω συμμετάσχει στο γελοίο
παιχνίδι σου".

Αναρτήθηκε από izi ώρα 9:57 π.μ.

γενικώς :  ε ναι! (0) ε όχι! (0) ναι και όχι (0)

Ετικέτες Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn, ιδρύματα τέχνης, καλλιτέχνες, τέχνη, Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim,
Hildegoesasger, izi

17 σχόλια:
πίκινος είπε...
Χα χα, και τι θέσεων!
Σε βλέπω στο χαράκωμα.
Υπερστρατευμένο με ένα τρόπο
αναβιώνει τη ρητορία μιας εποχής.
Παν αυτά περάσαν ιζι...

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 και ο σοσιαλισμός,η κοινωνία,η πολιτική κτλ. δυστυχώς
μέχρι στιγμής νικανε
Εσείς σα καλλιτέχνες, λυπάμαι,
αλλά δν έχετε και πολλά να κάνετε.
Μαρτίου 06, 2016 1:06 μ.μ.

Λούσιας είπε...
"Κλειστή αφήγηση" το παιχνίδι; Μα παιχνίδι ΕΙΝΑΙ η "απεραντοσύνη του πραγματικού"!
Μαρτίου 07, 2016 11:16 π.μ.

izi είπε...
Πίκινε θα συνεχίσουμε όμως να το παλεύουμε...
Λούσια ο διαχωρισμός παιχνιδιού και πραγματικότητας είναι καίριος.
Είναι θα λέγαμε ένας αγώνας ενηλικίωσης.
Μετα βλέπουμε...
Μαρτίου 07, 2016 3:36 μ.μ.

izi είπε...
Πίκινε επανέρχομαι.
Το θέμα είναι αυτό που ήδη σημαίνει η ποίηση και η τέχνη ως πράξη.
Και σημαίνει ακόμη πολλά παρα τα φαινόμενα.
Μαρτίου 07, 2016 3:43 μ.μ.

Λούσιας είπε...
Λέει: Το «παιχνίδι» είναι μια κλειστή αφήγηση. Σε αντίθεση με την απεραντοσύνη του πραγματικού,
αρχίζει, τελειώνει, έχει κανόνες.

Δηλαδή: το πραγματικό δεν είναι "κλειστό", είναι "απέραντο", σε αντίθετη με το παιχνίδι.

Άρα βάζει πραγματικότητα vs παιχνίδι.

Παραπάνω όμως λέει: Φαντασία, παιχνίδι, συναίσθηση, τυχαιότητα, υπονόμευση του υπάρχοντος. Η
δημιουργία αλλαγών είναι αυτό που ονομάζεται παιχνίδι ή παραλλαγή. Η εγκαθίδρυση ενός πεδίου στη
βάση της αρχής της αναγκαιότητας, ισοδυναμεί με την κατάργηση της δυνατότητας παιχνιδιού, ή

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 παραλλαγών εντός αυτού.

Άρα βάζει το παιχνίδι σαν ένα κλειδί που υπονομεύει το υπάρχον και αντιτίθεται στην "εγκαθίδρυση ενός
πεδίου στη βάση της αρχής της αναγκαιότητας". Δηλαδή σαν αυτό που μας ανοίγει το δρόμο προς την
απεραντοσύνη.

????

Μαρτίου 07, 2016 3:50 μ.μ.

izi είπε...
Γεια σου Λουσια
Συμπεραίνεις: άρα βάζει το παιχνίδι σαν ένα κλειδί που υπονομεύει το υπάρχον και αντιτίθεται στην
"εγκαθίδρυση ενός πεδίου στη βάση της αρχής της αναγκαιότητας". Και ξανα-συμπεραίνεις: Δηλαδή σαν
αυτό που μας ανοίγει το δρόμο προς την απεραντοσύνη,
/ Δηλαδή λες πως μετά το πεδίο της αναγκαιότητας απλώνεται μπροστά μας η απεραντοσύνη του
πραγματικού;
Διαφωνώ.
Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε την απεραντοσύνη του πραγματικού και το παιχνίδι.
Το ότι μας ανοίγει δρόμο προς την απεραντοσύνη-αν μας ανοίγει- δεν σημαίνει πως ΕΙΝΑΙ η
απεραντοσύνη (του πραγματικού).
Προσοχή πρόκειται για κλασσικό λάθος...
Αυτοί που μπερδεύουν το παιχνίδι με την απεραντοσύνη απλά χάνονται.
Πιστεύουν πως είναι πάντα εκεί και έτσι χάνουν την κατεύθυνση προς τα εκεί.
Αυτή η έλλειψη προσανατολισμού, και αυτή η ακινητοποίηση που εκφράζεται με ένα "αίσθημα
πληρότητας" είναι από τα χαρακτηριστικότερα στην ναρκισσιστική και ατομικιστική κουλτούρα
Υπάρχουν και συνέπειες σε προσωπικό επίπεδο για το χαμένο.
Μαρτίου 07, 2016 4:48 μ.μ.

Λούσιας είπε...
Συγγνώμη αλλά αν μια λέξη είναι περισσότερο συνδεδεμένη με το "αίσθημα πληρότητας", την "έλλειψη
προσανατολισμού" και την "ακινητοποίηση", αυτή είναι η λέξη "απεραντοσύνη"!!! "Θεός" πχ. Hello!!!
Προσωπικά δεν μπερδεύω το παιχνίδι με την απεραντοσύνη. Η απεραντοσύνη δεν με αφορά, τη βρίσκω
ultra-μεταφυσική σαν έννοια. Σε τελική ανάλυση έχω παίξει και παίζω, αλλά απέραντος δεν έχω νιώσει
ή υπάρξει ποτέ.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί το παιχνίδι είναι "κλειστή αφήγηση" και πρέπει να το διαχωρίσουμε απ' το
πραγματικό με κριτήριο την "απεραντοσύνη".

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Μαρτίου 07, 2016 5:16 μ.μ.

HollowSky είπε...
Λούσια, απεραντοσύνη σημαίνει απουσία πέρατος, χωρίς τέλος. Από 'κει και πέρα, άλλοι την ταυτίζουν
μ' αυτό που λες "αίσθημα πληρότητας", κι άλλοι με το "χωρίς όρια". Επομένως, αν για κάποιον
"απεραντοσύνη" σημαίνει "χωρίς τέλος, χωρίς όρια", και παιχνίδι κάτι που "έχει αρχή και τέλος", είναι
κατανοητό να διαχωρίζει την "απεραντοσύνη του πραγματικού" απ' το "παιχνίδι".
Μαρτίου 08, 2016 12:26 π.μ.

panagiotis είπε...
Izi, Holowsky, Λούσια,
πιστεύω ότι μπορούσαμε να φωτίσουμε περισσότερο το ζήτημα αν ξεφύγουμε από την επικρατούσα
εφαρμογή της νευτώνιας μεταφοράς στην κοινωνία και στην σχέση ατόμου κοινωνίας. Δηλαδή την
χομπσιανή αντίληψη της κοινωνίας ως ένα απέραντο κενό χώρο όπου κινούνται αδιαφοροποίητα άτομα
με τυχαίο τρόπο και παράγουν μακροσκοπικά μια ισορροπία (π.χ. την τομή της καμπύλης προσφοράς –
ζήτησης).
Θα μπορούσαμε να πειραματιστούμε με μια νέα οπτική του χώρου αλά Λάιμπνιτς, ενός χώρου που
ορίζεται από τα άτομα και τις σχέσεις τους και όπου η φράση «κενός χώρος» είναι σχήμα οξύμωρο. Υπό
αυτό το φως η σχέση ορίων-απεραντοσύνης «γειώνεται», αποκτά μια λιγότερο δυιστική μορφή γίνεται
ίσως μια gestalt όπου τα όρια και η απεραντοσύνη συνυπάρχουν αξεδιάλυτα. Μιλάω βέβαια για μια
μεταφορά ως εργαλείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την σκέψη μας, να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε
και να αναλύσουμε χωρίς να σημαίνει ότι μπορεί να παράγει κάποια νομοτέλεια ή ουσιοκρατία. Με το
εργαλειακό σκεπτικό της πολύ-διαλεκτικής των Jorn και Bloch και όχι με τις ακρότητες του σκεπτικού
του ιστορικού υλισμού.
Έχει ενδιαφέρον με αυτό το σκεπτικό να διερευνήσουμε την ιστορικότητα του ατόμου. Για αρχή θα
πρότεινα μια κατηγοριοποίηση ξεκινώντας από το ασθενές άτομο της προκαπιταλιστικής περιόδου, το
άτομο αστό, το άτομο προλετάριο κυρίως της περιόδου της τυπικής κυριαρχίας του κεφαλαίου και το
σημερινό άτομο σωματίδιο του κεφαλαίου, το εμπορευματοποιημένο άτομο.
Μαρτίου 08, 2016 3:40 μ.μ.

izi είπε...
Λούσια ξεκίνησες την κουβέντα δηλώνοντας ότι "παιχνίδι ΕΙΝΑΙ η "απεραντοσύνη του πραγματικού"!".
και στο τελευταίο σχόλιο σου γράφεις "συγγνώμη αλλα..." κι όμως δεν καταλαβαίνω παρακάτω που
κολλάει αυτό το "αλλά".

Παναγιώτη συμφωνω με την ιδέα της συνύπαρξης.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Το κείμενο είναι ένα κολάζ συμπερασμάτων του Γιόρν συν κάποιες δικές μου παρεμβολές, και αναβιώνει
ταυτόχρονα μια στρατευμένη ρητορία δίχως απαραίτητα να συμφωνώ με αυτήν. Είναι ένα κείμενο
επιτελεστικό, με μια συγκεκριμένη λειτουργία θα λέγαμε.
Επίσης γράφεις "νέα οπτική αλα Λαϊμπνιτς" και κάτι δε μου πάει καλά.
Η απεραντοσύνη περιέχει τους χώρους με τα όρια τους; κι έπειτα αυτοι οι ορισμένοι χώροι μπορούν να
υπάρξουν έξω από την απεραντοσύνη η είναι συστατικά της στοιχεία;
Μαρτίου 08, 2016 4:04 μ.μ.

Λούσιας είπε...
izi το κείμενο υποστηρίζει μια απόλυτη αντίθεση ανάμεσα στο "παιχνίδι" ("κλειστή αφήγηση" λέει) και την
"απεραντοσύνη της πραγματικότητας". Λέω απροσδόκητα, γιατί σε άλλο σημείο το ίδιο κείμενο
συνταυτίζει το παιχνίδι με την υπονόμευση του υπάρχοντος, την άρνηση της αναγκαιότητας και τη
δημιουργία αλλαγών, δηλαδή με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που είναι μια "κλειστή αφήγηση"!!!
Για μένα αυτή η αντίθεση είναι αδιανόητη, το παιχνίδι δεν είναι "κλειστή αφήγηση", το παιχνίδι είναι
ανοιχτό όπως και η πραγματικότητα. Γι' αυτό σου είπα (χρησιμοποιώντας το δικό σου όρο) ότι "το
παιχνίδι ΕΙΝΑΙ η απεραντοσύνη του πραγματικού", νομίζοντας ότι σαν "απεραντοσύνη" εννοείς κάτι
ανάλογο με το "ανοιχτότητα". Όμως από την απάντησή σου κατάλαβα ότι κάτι άλλο πρέπει να εννοείς
σαν "απεραντοσύνη". Τι, δεν το κατάλαβα. Για αντί να το εξηγήσεις, έπιασες κάτι δασκαλίστικα, πως
"όποιοι μπερδεύουν το παιχνίδι με την απεραντοσύνη απλά χάνονται" γιατί "πιστεύουν πως είναι πάντα
εκεί και έτσι χάνουν την κατεύθυνση προς τα εκεί" (δηλαδή προς την "απεραντοσύνη") και το έληξες
λέγοντας πως "αυτή η έλλειψη προσανατολισμού, και αυτή η ακινητοποίηση που εκφράζεται με ένα
αίσθημα πληρότητας" κλπ.
Αφού το παιξες δάσκαλος, το παιξα κι εγώ μαθητής και σου λέω: Εντάξει κύριε, άμα μας
κατακεραυνώνεις λέγοντας πως όσοι δεν καταλαβαίνουμε την αντίθεση του παιχνιδιού με την
"απεραντοσύνη του πραγματικού", παγιδευόμαστε σε μια "ακινητοποίηση που εκφράζεται με το αίσθημα
πληρότητας", τότε πάρε να δεις ότι αυτά πρεσβεύουν όσοι κηρύσσουν την "απεραντοσύνη"!!!
Επιμένεις τελοσπάντων ότι υπάρχει αντίθεση ανάμεσα στο παιχνίδι και την "απεραντοσύνη του
πραγματικού" κι ότι το παιχνίδι είναι "κλειστή αφήγηση";;;

Μαρτίου 08, 2016 9:21 μ.μ.

HollowSky είπε...
@ Παναγιώτη, συμφωνώ και επαυξάνω ότι η χομπσιανή αντίληψη της κοινωνίας, που την συνοψίζεις
πάρα πολύ καλά, είναι για τα μπάζα. Συμφωνώ επίσης ότι πρέπει να συλλάβουμε αλλιώς το τι εστί
"κοινωνία". Τα θέματα που βάζεις στη συνέχεια (διερεύνηση της ιστορικότητας του ατόμου) είναι αυτά

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 που μας απασχολούν και μπορώ πω ότι συμπλέω με την κατηγοριοποίηση που προτείνεις (τα λέμε και,
κάπως στα πεταχτά βέβαια, στις εκπομπές). Σ' ευχαριστώ.
Μαρτίου 09, 2016 11:12 π.μ.

izi είπε...
Λούσια Κλειστή αφήγηση θεωρώ αυτό που είναι με αρχη και τέλος και μπορεί να επαναληφθεί με
δυνατότητα άπειρων παραλλαγων.
Απεραντωσυνη θεωρώ αυτό που δεν τελειώνει.
Υπάρχει σχέση (αντίθεσης) μεταξύ παιχνιδιού και πραγματικότητας οι εντάσεις της οποίας μπορεί να
είναι εξαιρετικά γόνιμες αλλά είναι και καταστροφικές.
Αυτα που λες δασκαλίστικα τα αρχισα γιατί ήθελα να εξηγηθώ εκτιμώντας πως η αναγνωσή σου είναι
μετατοπισμένη. Μπατάρει. Θεωρώ την υπονόμευση του υπάρχοντος, την άρνηση της αναγκαιότητας και
τη δημιουργία αλλαγών κλειστές αφηγήσεις που περιλαμβάνονται στο Πραγματικό, το οτι
επαναλαμβάνονται αέναα δεν τις καθιστά απέραντες αντιθέτως είναι παρατηρήσιμες και χειροπιαστές...
(πάλι αρχίζω τα δασκαλίστικα...ασε κρατιέμαι).
Μαρτίου 10, 2016 10:09 π.μ.

Ανώνυμος είπε...
Καλή σας μέρα και μ' όλο το θάρρος: ποιον αφορά, άραγε, αυτή η συζήτηση; τον καλλιτέχνη; την
κοινωνία; ή το είδωλο του καλλιτέχνη που κοιμάται στα βάθη του χάους;

Όλα αυτά μου θύμισαν το ποίημα του Σκαρίμπα:

"Νάναι σά νά μάς σπρώχνει ένας αέρας μαζί

πρός έναν δρόμο φιδωτό πού σβεί στά χάη,
καί σένα τού καπέλου σου πλατειά καί φανταιζί
κάποια κορδέλα του, τρελά νά χαιρετάει.
Και νάν' σάν κάτι νά μού λές, κάτι ωραίο κοντά
γι' άστρα, τή ζώνη πού πηδάν των νύχτιων φόντων,
κι αύτός ο άνεμος τρελά-τρελά νά μάς σκουντά
όλο πρός τή γραμμή των οριζόντων.
Κι όλο νά λές, νά λές, στά βάθη τής νυκτός
γιά ένα – μέ γυάλινα πανιά – πλοίο πού πάει
Όλο βαθιά, όλο βαθιά, όσο πού πέφτει εκτός:
έξω απ' τόν κύκλο των νερών – στά χάη.

Κι όλο νά πνέει, νά μάς ωθεί αύτός ο άνεμος μαζί

πέρ' από τόπους καί καιρούς, έως ότου – φως μου –

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 (καθώς τρελά θά χαιρετάει κείν' η κορδέλα η φανταιζί)
βγούμε απ' τήν τρικυμία αύτού τού κόσμου . . ."

Επί του προκειμένου, γράφει ο Jorn:

"Δεν μπορεί να υπάρξει καμία πρόοδος δίχως τραγικές συνέπειες".

Δεν διάβασα ποιες μπορεί να είναι αυτές οι συνέπειες και γιατί πρέπει να είναι τραγικές. Άραγε, αυτές
είναι το ζητούμενο; ο καλλιτέχνης είναι ο Οιδίποδας που κινάει να βρει τη μοίρα του;

Ακόμα:

"Εποπτεύει το χώρο, εκτιμά το ρίσκο, εξασφαλίζει τη διαφυγή, δουλεύει γρήγορα, ελαχιστοποιεί την
παραμονή, τινάζει τα πάντα στον αέρα".

Εσείς θα θεωρούσατε δυνατή μια τέτοια πράξη χωρίς να τιναχτεί στον αέρα, μαζί με τα πάντα, κι ο
καλλιτέχνης μαζί; Ή είναι άλλες οι συνέπειες για την κοινωνία, κι άλλες για τον καλλιτέχνη; ο τελευταίος
δεν συμπεριλαμβάνεται στα πάντα;

Συνεχίζω:

"Όποιος σήμερα επιλέγει να δημιουργεί ελεύθερα, ή ακολουθεί το κάλεσμα για μία ελεύθερη δημιουργία,
πρέπει να προετοιμαστεί εκ των προτέρων για έναν διωγμό μέχρι τέλους, για ύβρεις, πιέσεις, και σε
περίπτωση που αυτές δεν πιάνουν, και για καταδίκες".

Υφίσταται προετοιμασία για την πυρά; δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε; να φορέσουμε τα καλά μας; και για
να το θέσω αλλιώς: τι νόημα έχει η επισήμανση του Jorn; πού αποσκοπεί; μήπως στην πίστη ότι η μοίρα
του καλλιτέχνη είναι, πάλι και πάλι και πάλι, η μοναξιά;

"Η μοναξιά παραμονεύει τον καλλιτέχνη".

"Η τέχνη είναι το ασυνεχές μέσα στην συνέχεια της αφήγησης του κόσμου. Είναι ένα σύστημα εγκοπών
και τρόπων που έχουν ως ορίζοντα την αυτονομία και την ελευθερία του ατόμου και πεδίο ανάπτυξής
τους το κοινωνικό γίγνεσθαι".

Εγώ πιστεύω ότι η μοναξιά παραμονεύει την κοινωνία - και μάλιστα, στο πρόσωπο του καλλιτέχνη. Ότι η
ασυνέχεια είναι το σώμα του καλλιτέχνη κι ότι αυτό το σώμα είναι η μόνη δημιουργία του. Αλλιώς δεν θα
τον απέρριπτε η κοινωνία: δεν θα κοιτούσε με τρόμο τις δικές της εγκοπές στο κορμί του. Μπορεί ν'
αντιληφθεί το σώμα της μόνο μέσα απ' το σώμα του: ο καλλιτέχνης δίνει μορφή στην κοινωνία μέσα απ'
το σώμα του - κι αυτή η μορφή είναι το αποτέλεσμα ενός αγώνα: να καταστήσει δηλαδή την κοινωνία
υπαρκτή. Γιατί το σκοτάδι, για τον καλλιτέχνη, δεν έπεται -ως μοίρα ή τραγική συνέπεια- αλλά
προηγείται. Αλλιώς, κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας: τραγικές συνέπειες, μοναξιά, ηρωισμοί,

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 διωγμοί... σαχλαμάρες - ξανά, μ' όλο το θάρρος.

Από τις θέσεις που παραθέσατε, εγώ αυτά καταλαβαίνω. Και πίσω απ'αυτά, το γεγονός ότι ο Jorn
σαγηνεύτηκε απ' την ιδέα της τραγικότητας - για να πάει να την κρύψει στην ανεκδιήγητη και
υπερβατική μοναξιά του καλλιτέχνη.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, κάποιος θα 'πρεπε να συντάξει ένα κείμενο με θέσεις για το μετά (εκτός κι
αν νομίζουμε ότι το γνωρίζουμε). Το περιμένουμε!

Χαίρεστε και υγιαίνετε.

Απριλίου 03, 2016 11:45 π.μ.

HollowSky είπε...
@ Ανώνυμε, σ΄ευχαριστούμε για το σχόλιο. Θίγεις πολύ σημαντικά ζητήματα, που μας απασχολούν κι
εμάς. Στην ΑΥΡΙΑΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ θα επιχειρήσουμε ν' απαντήσουμε. Οπότε σ' ευχαριστούμε και για την
"πάσα"! :-)
Απριλίου 05, 2016 7:24 μ.μ.

τζόνιDepth είπε...
Καλησπερα,
επειδη ειμαι ασχετος-πανασχετος απο αρχιτεκτονικη θα προτεινατε κανενα βιβλιο/α πριν το Γιορν?
Σεπτεμβρίου 29, 2016 3:20 μ.μ.

βανέσαHell είπε...
τζόνι, δες πχ τις απόψεις για την αρχιτεκτονική στις οποίες εναντιώθηκε ο Γιόρν
https://eclass.upatras.gr/modules/document/file.php/ARCH391/%CE%98%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%99
%CE%91%20%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%99%CE%A4%202%20_%2003_Mies.pdf
Σεπτεμβρίου 30, 2016 9:16 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη ανάρτηση Αρχική σελίδα Παλαιότερη Ανάρτηση

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Follow by Email

Email address... Submit

Ταγοί (ήτοι οδηγοί, αγγλ. tags)

1000 ρέγγες 1100 1789 1900 190cm 1917 1939 1940 1944 1965 1967 1968 1978 1980 2008 Α. Σβιατόγκορ/А. Святогор Αγγλία Αδάμ
Σμιθ/Adam Smith Αθήνα Αιδ. Μπίλι/Rev Billy Αισχύλος Άκης Πάνου Ακρόπολη Αλαίν Καγιέ/Alain Caillé Άλαν Τιούρινγκ/Alan Turing
Άλασνταιρ Μακιντάιρ/Alasdair MacIntyre Αλβέρτος Αϊνστάιν/Albert Einstein Αλβέρτος ο Μέγας Αλέξανδρος Κοζέβ/Alexandre Kojève
́ ндр Соку
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος Σμέμαν/Александр Шмеман Αλέξανδρος Σοκούροφ/Алекса ́ ров Αλέξανδρος Τομπάζης
Αλέξανδρος Τρόκκι/Alexander Trocchi Αλεξάντερ Μπέρκμαν/Александр Беркман Αλέξης Ασλάνογλου Αλέξης Καλοφωλιάς Αλέξης ντε
Τοκβίλ/Alexis deTocqueville αλήθεια Αληthεια αλλοτρίωση Αλμπέρ Καμύ/Albert Camus Άλμπερτ Σπέερ/Albert Speer Άλμπερτ
Φίνεϊ/Albert Finney Αλμπέρτο Καβαλκάντι/Alberto Cavalcanti Άλμπρεχτ Ντύρερ/Albrecht Duhrer Άλντους Χάξλεϊ/Aldus Haxley Αλταμίρα
ανάπτυξη αναρχισμός Ανδρέας Εμπειρίκος Ανδρέας Παπανδρέου ανθρώπινα πιράνχας ανθρωποποίηση
Αναξίμανδρος
Άννα Άρεντ/Hannah Arendt Άννα Κοκκίνου Ανρί Ντεμπριγιώ/Henry Debrillaut Ανρί Λεφέβρ/Henri Lefebre Ανρί Μισώ/Henry Michaux
Άνσελμος Γιάπε/Anselm Jappe Άνταμ Κέρτις/Adam Curtis Αντίνοος Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ/Antoine de Saint-Exupéry Αντρέ Κερτέζ/André
Kertész Αντρέ Ορλεάν/André Orléan Άντυ Γουώρχολ/Andy Warhol Αντώνης Κουτρουμπής Αποκάλυψη Απόστολος Παύλος Άρβο Περτ/Arvo
Pärt Αργυριάδης-Καλούμενος-Μπάτσης Άρης Αλεξάνδρου Άρης Κωνσταντινίδης Άρης Μπερλής Αρθούρος Λένινγκ/Arthur Lehning Αρθούρος
Σοπενχάουερ/Arthur Schopenhauer Αριστοτέλης Αρμαγεδώνας Άσγκερ Γιόρν/Asger Jorn Άυν Ραντ/Ayn Rand αυτοπεριδίνηση
αυτοπεριστρεφόμενοι διανοούμενοι Αφρική Β.Α. Μότσαρτ/W.A/ Mozart Βαβυλώνα Βαγγέλης Αρτέμης Βαλεντίν Βολόσινοφ/Валенти ́ н
́ шинов Βάλτερ Μπένγιαμιν/Walter Benjamin Βανς Πάκαρντ/Vance Packard Βασίλης Ηλιακόπουλος Βασίλης Καραποστόλης Βενετιά
Воло
Βενσάν Ντεκόμπ/Vincent Descombes Βέρνερ Χέρτσογκ/Werner Herzog Βερολίνο βία Βιετνάμ Βίκτωρ Μπούλλα/Виктор Буллаa Βίκτωρ
Ουγκώ/Victor Hugo Βίκτωρ Σερζ/Ви ́ льчич Βίκτωρ Σκλόφκσι/Ви
́ ктор Киба ́ ктор Шкло́ вский Βίκτωρ Φρανκλ/Victor Frankl Βίλεμ
Φλούσερ/Vilem Flusser Βίνσεντ Μπράουν/Vincent Browne Βίνφριντ Γκ. Ζέμπαλντ/Wienfried G. Sebald βιοτεχνολογία Βλαδίμιρος Λένιν/
Влади́ мир Ле́ нин Βλαντίμιρ Μαγιακόφκι/Влади ́ мир Маяко ́ вский βοηθήματα μνήμης Γαλλία Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος
Γερμανία Γιάννηδες Γιάννης Γρηγοριάδης Γιάννης Ισιδώρου Γιάννης Κάτρης Γιάννης Πεδιώτης Γιάννης Ρίτσος Γιάννης Σκαρίμπας
Γιάννης Τσέγκος γιορτή Γιούργκεν Χάμπερμας/Jurgen Habermas Γιόχαν Γκριμονπρέ/Johan Grimonprez Γιόχαν Χουιζίνγκα/Johan
Huizinga Γιώργος Γαϊτάνος Γιώργος Μακρής Γιώργος Νικολαΐδης Γιώργος Σεφέρης Γιώργος Χαντζής Γκ. Κ. Τσέστερτον/G.K. Chesterton
Γκαίτε/Goethe Γκέοργκ Ζίμελ/Georg Simmel Γκετζ Άλυ/Götz Aly Γκι Αμπέιγ/Guy Abeille Γκιόργκι Λίγκετι/György Ligeti Γκιόργκι
Λούκατς/György Lukács Γκουίντο Καβαλκάντι/Guido Cavalcanti Γκυ Ντεμπόρ/Guy Debord Γκύντερ Άντερς/Günther Anders
γλώσσα Γουάλας Στήβενς/Wallace Stevens Γουδή Γουίλιαμ Ήγγλετον/William Eggleton Γουίλιαμ Μπάροους/William Burroughs Γουίλιαμ
Σαίξπηρ/William Shakespeare Γούντι Άλλεν/Woody Allen Γρηγόρης Βαλτινός Δανία του Βορρά Δανία του Νότου Δελφοί Δέσποινα Ζευκιλή
Δημήτρης Δημητριάδης Δημήτρης Καραγιάννης Δημήτρις Βεργέτης δημιουργικότητα Διεθνής δικαιοσύνη δοκιμασίες Δουβλίνο Δραπετσώνα
δυσφορία Έ. Λ. Μάστερς / Ε. L. Masters Ε.Ε. Κάμινγκς/E.E. Cummings Ε.Χ. Γονατάς Εδουάρδος Βιλ/Edouard Will εικονική δημόσια σφαίρα
εικονογραφημένα κείμενα εκπομπές Ελβετία Έλεν Κέλλερ/Helen Keller Ελένη Ηλιοπούλου Ελένη Μπέλλου Ελευθερία Ελευθεριακός
Ελισάβετ Άνσκομπ/Elizabeth Anscombe Εμίλ Μπενβενίστ/Emile Beneveniste Εμίλ Ντυρκέμ/Emile Durkheim Εμίλ Σιοράν/Emil Cioran Έμιλυ
Ντίκινσον/Emily Dickinson Εμμανουήλ Ζάχος Παπαζαχαρίου Εμμανουήλ Καντ/Emmanuel Kant Εμμανουήλ Λεβινάς/Emmanuel Levinas
Εμμανουήλ Μουνιέ/Emmanuel Mounier Έντσο Τραβέρσο/Enzo Traverso εξατομίκευση εξέγερση εξουσία επανάσταση

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 επαναστατικός χαρτοπολτός επιβίωση επιστήμη εργασία ερείπια Ερίκ Σατί/Eric Satie Έρικ Χομπσμπάουμ/Eric Hobsbaum Έρνεστ
Γκέλνερ/Ernest Gellner Ερνστ Γιούνγκερ/Ernst Junger Ερνστ Κασσίρερ/Ernst Cassirer Ερνστ Μπλοχ/Ernst Bloch ΕΣΣΔ Ετιέν Ντε λα
́ тинn Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco ευθύνη
́ ний Замя
Μποεσί/Etien De la Boetie Ευγένιος Ενρικέζ/Eugène Enriquez Ευγένιος Ζαμιάτιν/Евге
ευρωπαϊκή προοπτική ευτυχία Ζ.-Π. Βουαγιέ/J.-P. Voyer Ζ.-Π. Ντιτέιγ/J.-P. Duteuil Ζ.-Π. Σαρτρ/J.-P. Sartre Ζακ
Ελλύλ/Jacques Ellul Ζακ Λακάν/Jacques Lacan Ζακ Μπουβερές/Jacques Bouveresse Ζακ Ντεριντά/Jacques Derrida Ζακ
Πρεβέρ/Jacques Prévert Ζακ Σαπίρ/Jacques Sapir Ζαν Ιτάρ/Jean Itard Ζαν Μορώ/Jeanne Moreau Ζαν Μπωντριγιάρ/Jean Baudrillard Ζαν-
Ζακ Ρουσσώ/Jean-Jacques Rousseau Ζαν-Λυκ Γκοντάρ/Jean Luc Godard Ζαν-Πιέρ Βερνάν/Jean Pierre Vernant Ζαπατίστας Ζάχα Χαντίντ/Zahā
̣ adīd Ζεράρ Νταβί/Gerard Davy Ζερμαίν Γκρηρ/Germaine Greer Ζήσης Κοτιώνης Ζήσης Σαρίκας Ζιλ Ντωβέ/Gilles Dauve Ζορ Βον/Zohr
H
Vaughan Ζύγκμουντ Μπάουμαν/Zygmunt Bauman Ζυλ Ντελέζ/Gilles Deleuze Ζυλ Ντωβέ/Gilles Dauvé ζωή Ζωρζ Μπατάιγ/Georges
ηθική Ηλίας Κανέττι/Elias Canetti ΗΠΑ Θανάσης Σβώλος Θατσερήγκαν/Thatchereagan θέαμα/spectacle Θένια Κουτρουμπή
Bataille
Θεολόγος Βοσταντζόγλου Θεός Θεοφάνης Μελάς Θεσσαλονίκη Θήοντορ Ρόζακ/Theodore Roszak θλίψη Θόδωρος Ζιάκας Θουκυδίδης
Θωμάς Ιμπάνιεθ/Tomás Ibáñez Ι.Θ. Κακριδής Ίαν Χάκινγκ/Ian Hacking Ιβάν Παβλόφ/Ива
́ н Па
́ влов Ιβάν Τουργκένιεφ/Иван Тургенев Ίγγα
Κρεστενσεν/Inger Christensen ιδεολογία ιδρύματα τέχνης Ιερεμίας Μπένθαμ/Jeremy Bentham ικέτες και ξένιοι Ιράν Ισαάκ Μπ. Σίνγκερ/Isaac
B. Singer Ισπαχάν ιστορία ισχύς Ιχάμπ Χασσάν/Ihab Hassan Ιωάννα Τσιβάκου Ιωσήφ Μπλοχ/Joseph Bloch Ιωσήφ Ντίτζγκεν/Josef Dietzgen
Ιωσήφ Στάλιν/Ио ́ сиф Ста́ лин Κ.Π. Καβάφης Κ.Σ. Λιούις/C.S. Lewis Κάθλην Ρέιν/Kathleen Raine καλλιτέχνες Καλοκαίρι Κάρελ
Φουνκ/Karel Funk Κάρεν Κίλιμνικ/Karen Kilimnik Καρλ Γκέοργκ Μπύχνερ/Karl Georg Büchner Καρλ Κορς/Karl Korsch Καρλ Κράους/Karl
Kraus Καρλ Πολάνυι/Karl Polanyi Καρλ Σμιτ/Karl Schmidt Κάρολος Δαρβίνος/Charles Darwin Κάρολος Μαρξ/Karl Marx Κάρολος ο Μέγας
Κάρολος Φουριέ/Charles Fourier Καρτέσιος/Descartes Καταστασιακή Διεθνής/Internationale Situationniste
καταστασιακοί/situationnistes καταστροφή Κατερίνα Ηλιοπούλου Κέβιν Κέλι/Kevin Kelly Κεν Λόουτς/Ken Loach Κένεθ
Γκέργκεν/Kenneth Gergen κενό κεφαλαιοκρατία Κίνα Κλάους Κάρστενσον/Claus Carstensen Κλερ Οζιάς/Claire Auzias Κλωντ Λεβί-
Στρώς/Claude Lévi-Strauss Κομμούνα κομμουνισμός Κόνσταντ/Constant Niewenhuys Κόρα Ντάιαμοντ/Cora Diamond Κορνήλιος
Καστοριάδης Κουρτ Βάιλ/Kurt Weil Κουρτ Σβίττερς/Kurt Schwitters κράτος κρίσεις πανικού Κριστιάν Ντελακαμπάιν/Christiane
Delacampaigne Κριστόφ Κισλόφσκι/Krzysztof Kieslowski Κρίστοφερ Λας/Christopher Lash Κροστάνδη κυριαρχία Κωνσταντίνος Καραμανλής
Κωνσταντίνος Ματσούκας Κωνσταντίνος Μίχος Κώστας Βάρναλης Κώστας Δεσποινιάδης Κώστας Κολημένος Κώστας Παπαϊωάννου Κώστας
Χριστοδούλου Κωστής Βελόνης Κωστής Παπαγιώργης Λ. Βίτγκενσταϊν/L. Wittgenstein Λα Μετρί/ La Mettrie Λάζαρος Αρσενίου Λάκι
Λουτσιάνο/Lucky Luciano Λάμπρος Κωνσταντάρας Λάο Τσε/ ⽼⼦ Λαρς φον Τρίερ/Lars von Trier λενινισμός Λέσχη Φιλελεύθερης Ανάγνωσης
́ в Λέων Τρότσκι/Лев Тро
Λετριστές/Lettristes Λέων Βαλράς/Léon Walras Λέων Σεστώφ/Лев Шесто ́ цкий Λιούις Μάμφορντ/Lewis
Mumford Λιούις Μάμφορντ/Lewis Mumford. οικονομία λογική Λόγος λογοτεχνία Λονδίνο Λόρδος Βύρων/Lord Byron Λουί Αραγκόν/Louis
Aragon Λουί Μαλ/Louis Mal Λουΐ ντε Σαιν Ζυστ/Louis de Saint Juste Λουί Ντυμόν/Louis Dumont Λουίς Αλτουσέρ/Louis Althusser Λουίς
Μπουνιουέλ/Louis Buñuel Λουσιέν Μαλζόν/Lucien Malson Λουσίντα και Ντέιβις Μάτλοκ/L & D Matlock Λυγκέας Λωτρεαμόν/Lautréamont
μαγεία Μάης '68 Μάικ Κέλυ/Mike Kelley Μάικλ Χάρντ/Michael Hardt Μάκης Μηλάτος Μάλκολμ Λόουρι/Malcolm Lowry Μάλκολμ Χ/Malcolm X
μανιφέστα Μανόλης Λαμπρίδης Μανώλης Αναγνωστάκης Μαξ Βέμπερ/Max Weber Μαξ Ήστμαν/Max Eastman Μάρθα Γκέλχορν/Martha
́ на Цвета
Gellhorn Μαρία ντε Ενζέλ/Marie de Hennezel Μαρίνα Τσβετάγιεβα/Мари ́ ева Μάρσαλ Σάλινς/Marshall Sahlins Μαρσέλ
Μαριέν/Marcel Mariën Μαρσέλ Μως/Marcel Mauss Μαρσέλ Ντυσάν/Marcel Duchamp Μάρτζορι Πέρλοφ/Marjorie Perloff Μάρτζορι
Ρόουλινγκ/Marjorie Rowling Μάρτιν Λούθερ Κινγκ/M.L. King Μάρτιν Μπούμπερ/Martin Buber Μάρτιν Χάιντεγγερ/Martin Heidegger
μελαγχολία Μελούνα Μεσαίωνας μεταμοντέρνο μεταμορφωτική δύναμη μηδέν μηδενισμός Μηνάς Εμμανουήλ Μίλτος
Θεοδοσίου Μίλτος Σαχτούρης Μίλτων Φρίντμαν/Milton Friedmann Μιράντα Τερζοπούλου Μιριέλ Μπαρμπερί/Muriel Barbery Μισέλ Αλιετά/Michel
Aglietta Μισέλ Ουελμπέκ/Michel Houellebecq Μισέλ Πικολί/Michel Piccoli Μισέλ Σερ/Michel Serres Μισέλ Τουρνιέ/Michel Tournier Μισέλ
Φουκώ/Michel Foucault ΜισέλΤουρνιέ/Michel Tournier Μιχαήλ Θερβάντες/Miguel Cervantes Μιχαήλ Λέβι/Michael Loewy Μιχαήλ Μπακούνιν/
Михаил Бакунин Μιχαήλ Μπαχτίν/Михаи ́ л Бахти́ н Μιχαήλ Φουκώ/Michel Foucault Μιχαηλάγγελος Αντονιόνι/Michelangelo
Antonioni ΜΜΕ Μόρις Ντρούρι/Maurice Drury μουσική Μουσταφά Καγιάτι/Mustafa Khayati μοφερισμός/mofferism Μπαρούχ

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Σπινόζα/Baruch Spinoza Μπάρυ Άνσγουωρθ/Barry Unsworth Μπέλα Ταρ/Béla Tarr Μπέρναρντ Μάντεβιλ/Bernard Mandeville Μπέρτολντ
Μπρεχτ/Bertold Brecht Μπιόρκ Γκουμνστότερ/Björk Guðmundsdóttir Μπίφο Μπεράρντι/Bifo Berardi Μπραντ Μπγιόρκ/Brant Bjork Μπρέτον
Γουντς Μπριζίτ Μπαρντό/Brigitte Bardot μυστικισμός Μωρίς Μερλώ-Ποντύ/Maurice Merleau-Ponty Ν.Α. Μπερντγιάεφ/ Н/ А. Бердя
́ ев Ν.Γ.
Πεντζίκης ναζιστοφασισμός Νασρεντίν Χότζας ναυαγοί Νέα Ζηλανδία νεοφιλελευθερισμός Νικολό Μακιαβέλλι/Niccolò Machiavelli
Νίκος Εγγονόπουλος Νίκος Ζαχαριάδης Νίκος Καρούζος Νίκος Μπελογιάννης Νίκος Σκοπλάκης Νίκος Buccanier Κούρκουλος Νόαμ
Τσόμσκι/Noam Chomsky Νόρμπερτ Ελίας/Norbert Elias νους Νούτσιο Όρντινε/Nuccio Ordine Ντ. Χάνκοκ/D. Hancock Ντεζιντέριος
Έρασμος/Desiderius Erasmus Ντέιβιντ Λυντς/David Lynch Ντέιβιντ Μπομ/David Bohm Ντέιβιντ Ρικάρντο/David Ricardo Ντέιβιντ
Χιούμ/David Hume Ντμίτρι Πρίγκοφ/Дми ́ трий При́ гов Ντον Ντελίλο/Don Delillo Ντόναλντ Γουίνικοτ/Donald Winnicott Ντονέλα
Μήντοους/Donella Meadows Ξενοδοχείο των Ξένων Ξενοφών ξεψάρωμα Οδύσσεια οικονομία Οκτάβιος Πας/Octavio Paz Όλγα
ολιγαρχία ομιλίες Ορφέας Απέργης Όσκαρ Ουάιλντ/Oskar Wilde Ούγος του Σαιντ Βίκτορ/Hugh of Saint Victor Ουίσταν
Γερογιαννάκη
Ώντεν/Wystan Auden Ουόλτ Ουΐτμαν/Walt Whitman Π.Μ.Σ. Χάκερ/P.M.S. Hacker παιδεία παιχνίδι Παναγιώτης Κονδύλης Παπάγος
παπαρολογία παράδοση παραπληροφόρηση Πασκάλ Ενζέλ/Pascal Engel Πάσχος Μανδραβέλης Πέδρο Ματέο/Pedro Mateo Πέπη
Ρηγοπούλου περιπέτεια Πέτρος Αρτάνης Πέτρος Κορνήλιος/Pierre Corneille Πέτρος Παπαθανασίου Πέτρος-Ιωσήφ Προυντόν/Pierre-Joseph
Proudhon Πήτερ Γκητς/P.T. Geach Πήτερ Κρηφτ/Peter Kreeft Πήτερ Μπρουκ/Peter Brook Πήτερ Ουίντς/Peter Winch Πήτερ Ουότκινς/Peter
Watkins Πιέρ Μπουρντιέ/Pierre Bourdieu Πλαστήρας Πλάτωνας πλουραλισμός ποίηση Πολ Ρικέρ/Paul Ricoeur πολεμικά κείμενα
πόλεμος πόλη πολιτική Ποτάμι προαίρεση προεκλογικά μηνύματα προλεταριάτο Προμηθέας προπαγάνδα Πωλ
Βιριλιό/Paul Virilio Πωλ Βαλερύ/Paul Valery Πωλ Ζοριόν/Paul Jorion Πωλ Ζωγραφάκης Πωλ Λαφάργκ/Paul Lafargue Πωλ Ρικέρ/Paul Ricoeur
Ραούλ Βανεγκέμ/Raoul Vaneigem Ραούλ Σουρίτα/Raul Zurita Ρας Ρίις/Rush Rhees Ράσελ Τζάκομπι/Russel Jacobi Ρέι Μπράντμπερι/Ray
Bradbury Ρενέ Ζιράρ/René Girard Ρενέ Κλερ/ René Clair Ρέυμοντ Κάρβερ/Raymond Carver Ρίτα Γκαβέρα Ρίτσαρντ Κόμπντεν/Richard Cobden
Ρίτσαρντ Μοράν/Richard Moran Ρίτσαρντ Ρόρτι/Richard Rorty Ροβεσπιέρος Ρόζα Λούξεμπουργκ/Rosa Luxembourg ρομαντισμός Ρομπέρ
Αντέλμ/Robert Antelme Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα/Robert MacNamara Ρόμπερτ Μπράουνινγκ/Robert Browning Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ/Robert
Oppenheimer Ρόμπερτ Ρέντφορντ/Robert Redford Ρόμπερτ Φρανκ/Robert Frank Ρόμπερτ Χας/Robert Hass Ρομπέρτο Χουαρόθ/Roberto Juarroz
Ρωσία Σαίξπηρ/Shakespeare Σαν Φρανσίσκο Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire Σαρλ Μπωντλέρ/Charles Baudeilaire Σαρλ Πεγκί/Charles Péguy
Σέρεν Κίρκεγκωρ/Søren Kierkegaard Σέσιλ ντε Μιλ/Cecil DeMille σθένος Σιγισμούνδος Φρόιντ/Sigmund Freud Σιμόνη Βέιλ/Simone
Weil Σίμων Λέις/Simon Leys σινεμά Σίντνεϊ Λιουμέτ/Sidney Lumet Σίσυφος σκεπτικισμός Σκιπίων ο Αφρικανός σκουπιδοντενεκέδες Σλαβόι
Ζίζεκ/Slavoj Žižek Σόνια σοσιαλδημοκρατία Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα Σουηδία Σουν Τζου/ 孫⼦ σουρεαλισμός σοφία σοφιστική
Σπύρος Κυριαζόπουλος σταλινισμός Σταμάτης Πολενάκης Στάνλεϊ Κάβελ/Stanley Cavell Στάντις Λώουντερ/Standish Lawder Στέλιος
Κούλογλου Στέλιος Ράμφος Στεφάν Λιαβινιότ/Stéphane Lavignotte Στέφανος Λουπάσκο/Stephan Lupasco Στέφανoς Ροζάνης Στήβεν
Πίνκερ/Steven Pinker στρατόπεδα εργασίας Συλβαίν Πιρόν/Sylvain Piron Σύλβια Πλαθ/Sylvia Plath Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου
Σύνταγμα σχετικισμός Σωκράτης σώμα Τ.Κ.Παπατσώνης Τ.Σ. Έλλιοτ/T.S. Elliot Τάκης Μίχας Τάλκοτ Πάρσονς/Talcott Parsons Τάσος
τέχνη τεχνικό σύστημα τεχνοεπιστήμη τεχνοκρατία τεχνολογικός
Λάγγης ΤΒΧΣ Τέοντορ Αντόρνο/Theodor Adorno
μεσσιανισμός τεχνοσάχλα Τζ. Ρ. Σάουλ/J. R. Saul Τζ. Στ. Μιλλ/J. St. Mill Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν/J.R.R. Tolkien Τζακ Α. Γκόλντστοουν/Jack
A. Goldstone Τζέημς Μπάλντουιν/James Baldwin Τζένια Σενμπάουμσφελντ/G. Schönbaumsfeld Τζέφρεϊ Χερφ/Jeffrey Herf Τζον Κ.
Γκαλμπρέιθ/John K. Galbraith Τζον Λοκ/John Locke Τζον Μ. Κούτσι/John M. Coetzee Τζον Ρωλς/John Rawls Τζον Σερλ/John Searle Τζον
Στάινμπεκ/John Steinbeck Τζον Φ. Κέννεντυ Τζον Φόουλς/John Fowles Τζον Χιούστον/John Houston Τζον Ώστιν/John Austin Τζορτζ
Όργουελ/George Orwell Τζορτζ Στάινερ/George Steiner Τζόρτζιο Αγκάμπεν/Giorgio Agamben Τζουζέπε Πίνοτ-Γκαλίτσιο/Giuseppe
Pinot-Gallizio Τζούλια Κρίστεβα/Julia Cristeva Τόμας Πίντσον/ Thomas Pynchon Τόμας Ρηντ/Thomas Reid Τόμας Χομπς/Thomas Hobbes
Τόνι Νέγκρι/Toni Negri Τόνι Σουάρτζ/Tony Schwartz τραγωδία Τρανσχιουμανισμός Τριλεκτική Μέθοδος Τρόικα Τσαρλς
Μπουκόφσκι/Charles Bukowski Τσαρλς Ντέιβενπορτ/Charles Davenport Τσαρλς Ράιτ Μιλλς/Charles Wright Mills Τσαρλς Σ. Περς/Charles S.
Peirce Τσαρλς Τέιλορ/Charles Taylor Τσαρλς Φορτ/Charles Fort τυραννία Υβ Λε Μανάκ/Yves Le Manach Υβ Μισώ/Yves Michaud υλισμός
υπαρξισμός υποκείμενο υποκρισία υπομονή Φ. Ε. Ρεϊνάλ/F. E. Reynal Φαινομενολογία Φερδινάνδος Σελίν/Ferdinand Céline Φερνάντο

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD
 Αρρραμπάλ/Fernando Arrabal Φερνάντο Πεσσόα/Fernando Pessoa Φίγκαρο Φιλανθρωπία φιλία Φίλιππος Λάρκιν/Philip Larkin
Φιλοσοφία Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι/Фёдор Достоевский Φλαν Ο' Μπράϊαν/Flann O' Brien Φουκουσίμα Φραγκίσκος Λυοτάρ/François
Lyotard Φραγκίσκος Φουρκέ/François Fourquet Φράνσις Μπέικον/Francis Bacon Φρανσουά Γκρουά/François Grua Φρανσουά Καραντέκ/François
Caradec Φρανσουά Σιμιάν/François Simiand Φρανσουά Φουρκέ/François Fourquet Φρανσουά-Μαρί Βολταίρος/François-Marie Voltaire Φραντς
Κάφκα/Frantz Kafka Φρειδερίκος Έμπερτ/Fredrich Ebert Φρειδερίκος Ένγκελς/Friedrich Engels Φρειδερίκος Μουρνάου/Friedrich Murnau
Φρειδερίκος Νίτσε/Friedrich Nietsche Φρέντερικ Τέιλορ/Frederick Taylor Φρέντερικ Τζέιμσον/Frederick Jameson Φρήντριχ
Γιάκομπι/Friedrich Jacobi Φρήντριχ Χάγιεκ/Friedriech Hayek φρίκη Φριτς Λάιστ/Fritz Leist φρμκ Φώτης Τερζάκης Χ. Λ. Μπόρχες/J. L.
Borges Χ. Μ. Εντσενσμπέργκερ/H. M. Enzensberger χαρά Χάρβαρντ Χάρι Χόλε Χάρυ Γκουγκενχάιμ/Harry Guggenheim Χάρυ
Φράνκφουρτ/Harry Frankfurt Χέγκελ/Hegel Χέερτ Μακ/Geert Mak Χένρικ Ίψεν/H. Ibsen Χέρμαν Μέλβιλ/Herman Melville Χέρμπερτ
Μαρκούζε/Herbert Marcuse χιούμορ Χιροσίμα Χλόη Κολλύρη Χουάλ Βίβες/Juan Vives χρεοκοπία χρήμα Χρήστος Βακαλόπουλος
Χριστός χρόνος ψυχή ωφελιμισμός Bar Beduin beton7 BHL Biennale Bloomberg Bob Marley Bodies Bruce Springsteen Cinemarian D-503
dada dangerfew David Bowie DAVOS DOCUMENTA Einsatzgruppe D EMAF Frank Zappa Gaston Bachelard/Γκαστόν Μπασλάρ Happyfew

HighSpeedAcces Hildegoesasger Hollowsky Iggy Pop Il Consigliere intothepill izi Jazz Jeffrey Lee Pierce Jimmy Cliff Joe
Strummer Johnny Cash Keith Richards La Tribune lifestyle Malaguena memento mori Miles Davis Monty Python Muppet Show nem68 Nick
Cave Nosotros RadioBubble Renty robe de chambre Salon De Vortex Scott Asheton Serajevomag sexbox socialmedia Svetlana
Alexievits/Σβετλάνα Αλεξίεβιτς Tales from the Crypt TESTS! The Guardian TwixtLab urban hacking Vince Taylor Wall Street Journal WIRED
wobblies Zabriskie Point Zoviets

Θέμα Απλό. Από το Blogger.

Create PDF in your applications with the Pdfcrowd HTML to PDF API PDFCROWD