Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971

Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1963

Αριθμός Αφορισμών: 41 Αναγνώσεις: 231,145

Αφορισμοί
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.

 Μνήμη
 Θλίψη & Πόνος
 ★ 
άρεσε σε 885
Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το
μέλλον.

 Παρελθόν
 Μέλλον
 Λήθη
 ★ 
άρεσε σε 628
Η Ελλάδα, η χώρα των παράλληλων μονολόγων.

 Ελληνισμός
 Επικοινωνία
 ★ 
άρεσε σε 375
Σ’ αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι…

 Ελληνισμός
 Εκπαίδευση
 ★ 
άρεσε σε 358
Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.

 Απαξίωση
 Διανοούμενοι
 ★ 
άρεσε σε 311
Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό.
  Νοσταλγία
 Απογοήτευση
 ★ 
άρεσε σε 310
Κι ο άνθρωπος κατάντησε πραμάτεια.

 Άνθρωπος
 Κατάντια
 ★ 
άρεσε σε 309
Δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.

 Προέλευση
 Τέχνη
 ★ 
άρεσε σε 268
Σ’ αυτόν τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει
να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται.
(από την ομιλία του κατά την απονομή του Νόμπελ)

 Άνθρωπος
 Ανθρώπινες σχέσεις
 ★ 
άρεσε σε 239
Κύριε, όχι μ’ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου.

 Απαξίωση
 Απόρριψη
 ★ 
άρεσε σε 202
Καταλαβαίνει κανείς πως δουλεύει καλά, όταν κάθε περιστατικό, το πιο μικρό και ασήμαντο, της
καθημερινής ζωής του και της σκέψης του, έρχεται, σαν μοναχό του, και βάζει ένα πετραδάκι στο
πράγμα που φτιάνει.

 Ποιότητα
 Δημιουργικότητα
 ★ 
άρεσε σε 188
[Κάλβος, Σολωμός, Καβάφης] Οι τρεις μεγάλοι πεθαμένοι ποιητές μας που δεν ήξεραν ελληνικά.

 Γλώσσα
 Ποίηση
 ★ 
άρεσε σε 181
Είναι δύσκολο ν’ απαλλαγεί ο κάθε άνθρωπος από τον αόρατο χορό των γερόντων που τον
παρακολουθούνε σ’ όλη του τη ζωή.

 Συντηρητισμός
 Προκαταλήψεις
 ★ 
άρεσε σε 150
Όπως δεν μπορείς να καταλάβεις το ψάρι, αν δεν είσαι ψάρι, ή το πουλί, αν δεν είσαι πουλί, έτσι
δεν μπορείς να καταλάβεις τον μοναχό άνθρωπο, αν δεν είσαι μοναχός. Πώς να με καταλάβεις,
λοιπόν, χρυσή μου;
(από την Αλληλογραφία Γιώργου και Μάρως Σεφέρη)

 Μοναξιά
 ★ 
άρεσε σε 131
Το σπουδαίο δεν είναι ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν «άλλη», αλλά να κάνουμε
να λαλήσει τούτη η ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το
καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει.

 Ζωή
 ★ 
άρεσε σε 69
Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την
ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι
θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;
(από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ)

 Ποίηση
 ★ 
άρεσε σε 43
Από την εποχή του Αγίου Παύλου ως το Διονύσιο Σολωμό, ο ελληνικός λαός, μέσα από
συνθήκες, που εύκολα θα καταντούσαν άγλωσσο οποιονδήποτε άλλο λαό, έσωσε τη γλώσσα του
για να την παραδώσει στους μορφωμένους της απελευθερωμένης Ελλάδας.

 Ελληνισμός
 Γλώσσα
 ★ 
άρεσε σε 29
Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο
πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες.
(από την ομιλία στην απονομή του Νόμπελ)

 Υπερβολές
 Τιμωρία
 Τραγωδία
 ★ 
άρεσε σε 27
Όσο μακριά και να κοιτάξω βλέπω γονατιστούς ανθρώπους –λες κάνουνε την προσευχή τους.

 Υποταγή
 ★ 
άρεσε σε 16
Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη.
(«Μυθιστόρημα δ’ Αργοναύτες»)

 Καθρέφτης
 Αυτογνωσία
 ★ 
άρεσε σε 14
Στίχοι
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.

 Ελληνισμός
 Ταξίδι
 ★ 
άρεσε σε 841
Με τι καρδιά, με τι πνοή
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας, λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.

 Ζωή
 Απογοήτευση
 ★ 
άρεσε σε 549
Τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.

 Ματαιότητα
 Αίτιο & Αποτέλεσμα
 ★ 
άρεσε σε 308
Τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στο ακρογιάλι.

 Θάλασσα
 Μυστικά
 ★ 
άρεσε σε 267
Λυπούμαι που άφησα να περάσει
ένα πλατύ ποτάμι ανάμεσα από τα δάχτυλα μου
χωρίς να πιω μια στάλα.

 Ευκαιρίες
 ★ 
άρεσε σε 265
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά-σιγά βουλιάζει.
Και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της.

 Τέχνη
 Μουσική
 ★ 
άρεσε σε 149
«Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες».
Επαναλαμβανόμενος (τρις) στίχος από την «Ελένη». Τα εισαγωγικά είναι του ποιητή

(Οι Πλάτρες είναι χωριό στο όρος Τρόοδος)

  Πουλιά
 ★ 
άρεσε σε 146
Τ’ είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ’ ανάμεσό τους;
«Ελένη»

 Θρησκεία & Θεός

 ★ 
άρεσε σε 90
Είπες εδώ και χρόνια: «Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός.»

 Φως
 ★ 
άρεσε σε 85
Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε ν᾿ αντικρίσετε τον ήλιο.
Χώρες του ανθρώπου και δεν μπορείτε ν᾿ αντικρίσετε τον άνθρωπο.
(«Κίχλη»)

 Ήλιος
 Καταπίεση
 ★ 
άρεσε σε 83
Η υψηλότερη μορφή της Άνοιξης που ξέρω:
μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα.
—  Δομικές Β’

 Εποχές
 ★ 
άρεσε σε 67
Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις.
(από την «Κίχλη»)

 Σπίτι
 ★ 
άρεσε σε 47
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.

 Υποταγή
 ★ 
άρεσε σε 38
Σκαρφαλώνοντας λέξεις, όπως μιαν ανεμόσκαλα…
«Τετράδιο Γυμνασμάτων Β’»

 Λέξεις
 ★ 
άρεσε σε 37
Μέτρια κι όλα μέτρια και μέτρια παντού
Κ’ οι αγάπες μου κ’ οι πόθοι μου, κι ότι η καρδιά μου ανειώνει
Κ’ η φαντασία της ψυχής και το είδωλο του νου
Και ο έρωτας της ομορφιάς και του παντοτεινού,
με σφίγγουν όλα μέτρια, το μέτριο με παγώνει.

 Μετριότητα
 ★ 
άρεσε σε 28
Στήνουμε θέατρα και σκηνικά, όμως η μοίρα μας πάντα νικά και τα σαρώνει και μας σαρώνει.

 Πεπρωμένο
 ★ 
άρεσε σε 26
Τη φλόγα τη γιατρεύει η φλόγα
όχι με των στιγμών το στάλαγμα
αλλά μια λάμψη, μονομιάς,

 Φωτιά
 Ορμητικότητα
 Πάθος
 ★ 
άρεσε σε 21
Είτε βραδιάζει, είτε φέγγει,
μένει λευκό το γιασεμί.
  Λουλούδια
 Χρώματα
 ★ 
άρεσε σε 15
ο ναύκληρος μου είπε: «Είναι η Αγια-Σοφιά, θα σε πάω το βράδυ στις γυναίκες».
Έτσι γνώρισα τις γυναίκες που φορούν μονάχα κάλτσες
εκείνες που διαλέγουμε, μάλιστα.

 ★ 
άρεσε σε 12
Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες·
τούτες τις πέτρες τις εσήκωσα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες τις αγάπησα όσο βάσταξα
τούτες τις πέτρες, τη μοίρα μου.
(Γυμνοπαιδία Β΄. Μυκήνες)

 Ανθεκτικότητα
 Υψηλά Ιδεώδη
 ★ 
άρεσε σε 12
Κύριε, βόηθα να θυμόμαστε
πώς έγινε τούτο το φονικό·
την αρπαγή, το δόλο, την ιδιοτέλεια,
το στέγνωμα της αγάπης·
Κύριε, βόηθα να τα ξεριζώσουμε…