Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Αγαπητά μου παιδία αντί για το παραμύθι που μου ζητάτε να σας πω, θα σας
διηγηθώ μια αληθινή ιστορία που έτυχε σε εμένα. Επειδή σας βλέπω να παίζετε
χαρούμενα με τα ψεύτικα όπλα σας πρέπει να ξέρετε, ότι ο πόλεμος είναι πολύ
άσχημο πράγμα.

Ήταν εκείνο τον χειμώνα στα βουνά της Αλβανίας που προσπαθούσαμε να
διώξουμε μακριά τον ιταλό εισβολέα . Ήμουν ημιονηγός σε μια φάλαγγα που
κουβαλούσε πυρομαχικά για την πρώτη γραμμή του μετώπου. Το δικό μου το
μουλάρι ήταν πολύ δύστροπο και επειδή έπρεπε να το τραβάω συνέχεια από το
χαλινάρι για προχωρήσει, είχα κουραστεί πάρα πολύ. Ξαφνικά ακούστηκε από
επάνω μας βόμβος αεροπλάνων τα οποία άρχισαν να βομβαρδίζουν την φάλαγγα
μας. Όλοι προσπαθήσαμε να τρέξουμε και να κρυφτούμε σε ένα κοντινό δάσος.
Μέσα σε εκρήξεις που ξεκούφαναν κατάφερα να φτάσω μαζί με το μουλάρι το
περιέργως οποίο δεν μου έφερνε καμία αντίσταση και να κρυφτώ μες στα
δέντρα. Όταν γύρισα να κοιτάξω πίσω μου διαπίστωσα ότι έσερνα μόνο το
κεφάλι του ζώου. Όλοι οι υπόλοιποι στρατιώτες και ζώα είχαν σκοτωθεί. Ήμουν ο
μοναδικός επιζών. Βλέπετε παιδιά μου κάτι το χαρούμενο στον πόλεμο;

ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ – ΤΑ ΖΑ ΤΟΥ ΜΥΡΙΒΙΛΗ

Ο πίνακας του Ισπανού ζωγράφου Πικάσο , « Γκουέρνικα» απεικονίζει τον

βομβαρδισμό της ομώνυμης ισπανικής πόλης από τους γερμανούς το 1937 όπου
σκοτώθηκα πολλοί αθώοι πολίτες. Στην εικόνα ο Πικάσο ζωγράφισε
φλεγόμενους, διαμελισμένους ανθρώπους και ζώα δείχνοντας με αυτό τον τρόπο
δείχνει την φρίκη του πολέμου. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο Μυριβήλης στο
πεζογράφημα του «Τα ζα» . Η φρίκη αυτού του πολέμου όμως είναι πολύ πιο
έντονη στο σημείο του κειμένου που περιγράφει την συμπεριφορά των
ετοιμοθάνατων αθώων γαιδάρων. Αθώοι οι πολίτες της Γκουέρνικα, αθώοι και οι
γάιδαροι του Μυριβήλη.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΦΟΙΒΟΣ