Η κοινωνία του φραγκικού κράτους αγροτική – από την εποχή των Μεροβιγγείων ( 8ος αι ) οι συνθήκες ανασφάλειας αναγκάζουν τους αδύναμους να αναζητήσουν την προστασία των αρχόντων – δημιουργούνται σχέσεις εξάρτησης. Οι άρχοντες ( φεουδάρχες ) παραχωρούν στους υποτελείς τους εκτάσεις γης, τα φέουδα και τους παρέχουν προστασία – οι υποτελείς ως αντάλλαγμα προσφέρουν πίστη, υποτέλεια και διάφορες υπηρεσίες. Η παραμέληση των υποχρεώσεων από τη μεριά του υποτελούς συνεπάγεται αφαίρεση του φέουδου ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Η επίσημη σχέση υποτέλειας μεταξύ ενός φεουδάρχη και ενός υποτελούς
γίνεται με την τελετή της περιβολής.
Β’. Διαστρωμάτωση της φεουδαρχικής κοινωνίας
● Επικεφαλής της κοινωνικής πυραμίδας ο βασιλιάς
Φεουδάρχες : η αριστοκρατία αποτελούμενη από τους υποτελείς του βασιλιά: κόμητες, βαρώνοι, μαρκήσιοι και οι εκκλησιαστικοί άρχοντες. Βάση της κοινωνικής πυραμίδας ο λαός, που αποτελείται από : - Τους ελεύθερους γεωργούς ( μικροϊδιοκτήτες ) - Τους πάροικους : αποτελούν την πλειοψηφία των αγροτών, είναι ισόβια δεμένοι με τη γη, πληρώνουν φόρο στους γαιοκτήμονες και έχουν πολύ περιορισμένα δικαιώματα, ακόμη και σε περίπτωση γάμου - Τους δούλους : χαρακτηρίζονται «κινητά αντικείμενα» Ο λαός έχει δυσβάστακτες υποχρεώσεις και ζει σε άθλιες συνθήκες Γ’ Εξέλιξη και επικράτηση του φεουδαρχικού συστήματος
Το σύστημα της φεουδαρχίας αναπτύχθηκε κατά τον 8 ο αι
Σταθμός στην εξέλιξή του ο μεταρρυθμίσεις του Καρλομάγνου Ο στρατός γίνεται φεουδαρχικός: οι φεουδάρχες συμμετέχουν με τους υποτελείς τους και τον οπλισμό τους χάρη στην οικονομική και πολιτική δύναμή τους. Παραχωρούνται γαίες και στους βασιλικούς αξιωματούχους Τριπλή λειτουργία της φεουδαρχίας: στρατιωτική, οικονομικοκοινωνική και πολιτική. Το 10ο και 11ο αι οι εχθρικές επιδρομές δημιουργούν συνθήκες ανασφάλειας , άρα μοιραία ενισχύεται το φεουδαρχικό σύστημα.