------------------------------

TITLE: Being His Unwanted Wife

LENGTH: 4486
DATE: Aug 04, 2014
VOTE COUNT: 1069
READ COUNT: 163656
COMMENT COUNT: 35
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: Kimberly_Bancaerin
COMPLETED: 1
RATING: 1
MODIFY DATE: 2015-03-27 22:15:07

------------------------------

####################################
Chapter 1-Unrequited
####################################

Aliya's POV

Time check: 1:03am

Para akong praning dito, gusto ko ng matulog, pero di ako dinadapuan ng antok. I'm
patiently waiting for my husband to come. Napapangiti nanaman ako pag naiisip kong
asawa ko na siya, ang lalaking matagal ko ng pinangarap.

Magpipitong buwan na mula nang ikasal ako kay Haze Cadden Monteverde, bata pa lang
ako minahal ko na siya, ngunit siya, hindi, para akong maruming bagay na
kinasusuklaman niya, kinamumuhian niya, pero dahil nga sa mahal ko siya, kaya kong
magtiis, kaya kong maghintay.

Maituturing ang mga Monteverde na isa sa mga pinakamayaman at kilalang pangalan,

pero ang kasal namin ay di katulad sa karamihan, walang bahid ng karangyaan, isang
kasalang di papangarapin nino man, isang kasal na parang kami lang nila lolo ang
may alam, dahil ayaw niya... ayaw nyang malaman ng mundo, dahil hindi niya ako
gusto, dahil may mahal siyang iba, kaya ngayon Aliya Rodrigo parin ang dala-dala
ko, itinatago namin sa lahat ang pagiging kasal ko sa kanya.

Pero para sakin sapat na, dahil mahal na mahal ko siya.

Noong una ayaw ng lolo niya ng ganoong setting, pero ako na lang ang nakiusap kay
lolo, pinakiusapan ko na bigyan lang muna siya ng panahon, at naunawaan naman yon
ng lolo.

Time check: 1:56

Grabe mag aalas-dos na wala pa rin siya. di naman sa hindi ako sanay na matagal
siyang umuwi, sa katunayan nga, parang ako lang mag-isa ang nakatira dito, maagang
umaalis ang asawa ko matagal naman kung umuwi, ang bahay namin parang kwarto niya
lang, uuwi lang siya para matulog at maliligo, pero ngayon ang pinakamalala...

'My God Cadden? Asan ka na?' paulit-ulit ko sabi.

kinakabahan na'ko, sakto namang may narinig akong tunog ng sasakyan sa labas,
sumilip ako sa may bintana at di nga ako nagkamali. I'ts Cadden's car a black
Ferrari 458 spider, nagtaka tuloy ako kung bakit to ginabi, tatanungin ko na lang
mamaya.

Nakita kong bumaba na ito, sa uri ng paglalakad nito halatang lasing nanaman siya,
'gabi-gabi na lang ba Cadden ganito ka?' paghihimutok ko.

"Ba't ngayon ka lang?" pagtatanong ko sa kanya ng makapasok na to,

"..." pero walang sagot mula sa kanya..

"ba't lasing ka?" tanong ko ulit

"..." wala paring sagot,

"s-san ka galing?" nabubulol pa ako sa tanong na yon para lang akong paranoid
pakinggan,

"stop asking those stupid questions, I'm tired Aliya!" sinisigawan niya na ako,
alam kong galit na talaga siya, ayaw na ayaw niyang pinapakialaman ko ang buhay
niya, ayaw na ayaw niyang may nangingialam sa buhay niya lalo na kapag ako.

"B-bkit? Asawa mo 'ko Cadden, I have all the rights!" naiiyak na ako, ba't ba
ganito...

"All the rights? all the rights huh!" inemphasize nya pa ang salitang 'yon,

"don't talk about rights Aliya, maybe you have... But in me, in my life and in this
house? you have none!" saka ako tinalikuran... wala.. Tameme ako, ang sakit lang ng
mga salitang 'yon.

Papaakyat na siya sa hagdan ng lingunin niya ako.

"and one more, don't you ever forget... You're my 'wife'...only in papers." puno ng
galit ang mga mata nito.

"why do you hate me that much Cadden?" kumawala na ang mga luhang kanina ko pa
pinipigilan, nakita ko itong bumaba at papalapit sakin kaya umatras ako,
unfortunately wala na akong maaatrasan pa, I can feel the wall behind me lumapit
siya sakin at itinukod ang dalawang kamay sa magkabilaan, dahilan para makulong
ako, I can smell the scent of alcohol and it's killing me, I really hate alcohols!

Nakakasuka ang amoy!, nakita kong ngumisi ito, alam nyang ayaw ko sa mga amoy na
yon.

"what are you saying? 'Wife?!' " sarkastikong turan nito, may diin pa sa parteng
'wife'..

"Why do you hate me that much Cadden?" mahina pero alam kong sakto lang para
madinig niya.

"oh?, why do I hate you so much? simply because you ruined everything, you ruined
my life Aliya, you took everything away from me... And because of that you're going
to pay... You'll suffer. Hinding-hindi ako titigil hanggat hindi ka kusang aalis sa
buhay ko." pananakot niya sakin, pananakot na alam kong totoo.

"then do what you wanna do Cadden, I'll never let you go." lalaban ako, di kita
bibitawan.
"impressing!. Well, let see." saka ako tinalikuran, natulala ako, halo-halong
emosyon na ang nararamdaman ko ngayon, sakit, takot... ewan di ko na alam.

Isa lang ang alam ko, pahihirapan niya ako, at dapat handa ako...

"The most painful fact about love is that; loving someone doesn't obligate them to
love you back..."

This is my first story... Sana magustuhan niyo bhe...

####################################
Chapter 2-Tears
####################################

Aliya's POV

"Get out Aliya out of my sight!" sigaw niya, sabay tabig ng kapeng dala-dala ko,
hinanda ko pa naman to para sa kanya dahil alam kong may hangover pa siya, nabuhos
pa ang iilan sakin sanhi ng pagtabig niya, mainit yon at alam kong napaso ang
parteng natapunan. Pero ibang sakit ang nararamdaman ko ngayon..parang...parang
sumisikip ang dibdib ko, at unti-unting napupunit. Ang mga salitang binitawan niya,
bakit?, ganun niya na lang ba talaga ako kaayaw?

Wala akong ibang nararamdaman kundi sakit at takot, nakakatakot ang mga tinging
itinatapon niya sa akin, namanhid ata ang buong katawan ko at ang buong sistema
nito, parang napako naman ako sa kinaroroonan ko at di na ako makagalaw.

"Didn't you hear me?! I said, get out sl*t!" nagbalik lamang ako sa aking ulirat ng
marinig ang mga katagang yon.

'w-what?Did he just called me..sl*t.'

"What now Aliya?.. Iiyak ka nanaman at mag susumbong kay lolo?" galit na galit na
wika nito.

"H-hindi ako ganyang uri ng babae Cadden, a-alam mo yan." Papano niya nagagawang
gawang sabihin yon, kunti na lang pipiyok na ako.

"huh! so how do you see yourself?.. Sabihin mo nga, sinong matinong babae ang
ipipilit ang kanyang sarili sa isang lalaki na di naman siya mahal?!" Nanghihina na
talaga ako. Ayokong umiyak sa harap niya.

"now! get out!" sabay turo nito sa pinto.

Di ko na hinintay pang sumigaw sya ulit, lumabas na ako at patakbong pinasok ang
sariling kwarto. Oo tama, hindi kami nagsasama sa iisang kwarto, dahil nga ayaw na
ayaw nyang nakikita ako, ayaw nya sakin, at lalalong ayaw nya akong makasama.
Magkatabi naman ang mga kwarto namin at may pinto rin na komokonekta sa kwarto nya
at sa kwarto ko, para daw yon sa mga di inaasahang pagkakataon, tulad na lang ng
pagbisita ng lolo samin.

Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa sarili kong silid, nag-uunahan na agad sa

pag daloy ang mga luhang kanina ko pa pilit na pinipigilan, pabagsak akong naupo sa
paanan ng kama at doon na ako bumigay, humahagolgol na ako... Gusto kong ilabas
lahat ng sama ng loob na kinikimkim ko noon pa.

Get out sl*t...

Get out sl*t...

Get out sl*t...

Get out sl*t...

Paulit-ulit yon sa utak ko, parang sirang plaka replay ng replay. Parang sasabog na
nga ang puso ko.

"huh!, so how do you see yourself?.. Sabihin mo nga, sinong matinong babae ang
ipipilit ang kanyang sarili sa isang lalaki na di naman siya mahal?!".

Tama nga naman siya, walang matinong babae ang ipipilit ang kanyang sarili sa
lalaking walang gusto sa kanya...

'Bakit Cadden? Minahal lang naman kita, masama bang magmahal ng sobra? Ano bang
meron siya na wala ako... Kung di kaya ako pumayag sa kasalang to, di mo kaya ako
kamumuhian ng tulad nito?, kung di ako pumayag sa kasunduang to, magiging masaya ka
at magkakasama kayo... naging makasarili ang labas ko, kaya ngayon sinasaktan mo
ko,..

Pinili ko to kaya pagtitiisan ko, di pa ako susuko, balang araw mamahalin mo rin
ako higit pa sa pagmamahal mo sa kanya. Pero sana... Hindi ka mahuli, dahil baka di
ko na kayanin... ' impit akong napaiyak, dahil baka marinig nya.

Kasalanan ko naman lahat, tatanggapin ko lahat ng parusa nya, mahalin nya lang
ako.. Mahalin lang ako ng asawa ko..

"One day you will step into my shoes and walk a mile, and you will finally see how
hard it really is for me to hold back these tears and to conquer these fears..."

keep reading... Keep voting... Comments are very much awaited.

####################################
Chapter 3-The Past
####################################

Aliya's POV
Di ko hiniling na magkaganito ako, pagmamahal nya lang, buong-buo na ako. Bakit
ngayon nasasaktan ako, dahil sa nangyari samin ngayon bumabalik nanaman ang sakit
ng nakaraan na pilit kong tinatakasan...
"Ang cute naman ng batang to o, Cade" tinig ng isang matandang lalaki.
"Nah lo, she's not.." tinig ng isang batang lalaki. Nagising ako sa ingay na yon,
nakita ko ang isang matandang lalaki at isang batang lalaki na sa tingin ko e apo
nito.
"Where am I, where's mom?" sunod-sunod kong tanong.
"si dad?. Nasaan ang mommy't daddy ko?. mom?!" sumisigaw na ako.
"See lolo, she's so annoying!" parang naiinis na yong bata. "Yha, did you remember
something?" pagtatanong ng don.
"Yup! Its my birthday today! And I'm with mom and dad, where are they po?" sagot ko
sa matanda.
"ano pang naaalala mo?" tanong nya ulit. "mag cecelebrate kami dun sa kabilang
Island, you know, the one owned by the Monteverde, sabi kasi ni daddy close daw
sila ng may ari nong Island na yun." inosente kong sagot.
"You're here stupid!" sagot nung gwapong bata.
"talaga?.. Nakarating na pala kami, nasan ng mga parents ko siguro naghahanda na
sila para sa birthday party ko no. Isa siguro kayo sa mga imbitado, naku nakakahiya
naman po sa inyo, nakatulog ako.." tiningnan akong maigi ng matanda, bakas dito ang
matinding awa.
"What's your name?" the old man ask me.
"Aliya po" sagot ko.
"your full name baby, what's your name?.. Whos your dad, you told me his a friend
of mine?" sunod sunod nyang tanong.
"A friend of yours po? why? Are you Don monteverde?" nagtataka kong tanong.
"yes baby." sagot nya.
"ah..hehe nice meeting you po, ako nga po pala si Aliya Rodrigo..." para namang
nanigas ang kausap ko sa mga narinig nya.
**
"Princess, kakain na.." tinatawag na ako ni Don Alberto, mga isang taon na rin ako
dito sa Isla na pagmamay-ari ng mga Monteverde, kasalukuyan kasi akong nasa
dalampasigan habang hawak hawak ang kwentas na bigay sakin ng aking mga magulang
kung saan nakapaloob ang litrato nilang dalawa at sa labas ay sadyang pinaukit ang
pangalan ko, regalo nila to sakin nung kaarawan ko isang taon na ang nakararaan...
Nakakalungkot isipin na andito ako ngayon sa parehong araw, parehong lugar kung
saan nawala ang lahat sa akin, kung saan tumigil ang mundo ko, kung saan nawasak
ang lahat, dahil lang sa isang trahedya. Na kung iisipin ko ay isang pangyayaring
mahirap takasan, isang mapait na kapalaran na sakin lamang inilaan. Isang trahedya
na kapalaran ang nagplano, na sinang-ayonan naman ng pagkakataon, at nangyari
lamang sa maikling panahon...
Alam ko na ang lahat, dahan-dahan iyong pinaintindi ng lolo sakin, nung oras na
magising ako, isang linggo na pala akong walang malay nun. At ang aking mga
magulang, wala na... Papunta kami ng Isla nun upang i-celebrate sana ang birthday
ko, malapit na kami sa Isla ng biglang sumigaw ang isa sa kasama namin na
nagkaaberya ang yate na sinasakyan namin, umuusok na ito...
"Alonso, iligtas mo ang anak natin..." nangangambang sabi ng mommy ko.
"hindi kita iiwan.." ayaw ni dad iwan si mommy.
" alonso! Sasabog nato!" Naiiyak na si mom, nagsisimula na rin akong maiyak.

hindi Yana, dalawa kayong ililigtas ko.." nagmatigas si dad, hinalikan siya ni mom
at ako , yon na ata ang huling halik nya sakin, nararamdaman ko yon.
"Mahal na mahal ka ng mommy Aliya ha, mahal na mahal kita Alonso, iligtas mo
sya... bilisan mo na..." bumigay na rin si dad..
" sige, pero babalikan kita.. ". Tumango lamang si mommy..
" Aliya,anak Mamaya pa sana namin to ibibigay sayo" saka isinuot ang kwentas na
syang namang hawak-hawak ko ngayon.. Nagyakapan kami sa huling pagkakataon...
Nilangoy ni dad ang baybayin iniwan niya ako sa may malaking bato, na siya namang
inuupuan ko ngayon.
"Babalikan ko ang mommy ha. Dyan ka lang." saka humalik sakin, halik na alam kong
may bahid ng pamamaalam, saka bumalik sa yate. Kitang-kita ko, andon na si dad,
lumalangoy na sila papunta sa kinaroroonan ko nang biglang sumabog ang yate. Tapos
nun, wala na, di ko na sila nakita...
Kinupkop ako ng butihing Don, si Lolo Alberto Monteverde, itinuring nya akong
parang tunay nyang apo, tinatawag nya akong 'princess', dahil ako raw ang prinsesa
nya, dahil na rin siguro sa wala siyang apong babae kaya sakin nabuhos halos lahat
ng pagmamahal na 'yon, isa na rin siguro sa dahilan ay ang pagiging matalik na
magkaibigan nila ng dad ko, minahal ako ng Don na para nya na ring tunay na apo...
Pero kung gano ako kamahal ng lolo, ganoon rin ako kaayaw ng Apo nyang si Haze
Cadden Monteverde. At kung gano nya naman ako ka ayaw, ganoon ko siya ka mahal..
end of flashback...
"Aliya! open the door!"
parang hinigop naman ako pabalik sa kasalukuyan ng marinig ang boses na 'yon na
sinundan pa ng malalakas na pagkatok. Para na niyang sisirain ang pinto ng kwarto
ko.
Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto, "bakit?" tanong ko sa kanya at tama
nga ako galit na galit nga ito, naku sana lang di namamaga ang mata ko, "don't you
dare to tell lolo about this, kilala mo ko Aliya." pagbabanta nya sakin.. "and.."
may sasabihin pa sana siya, naputol lamang iyon ng mag ring ang phone nya...
Patuloy sa pagri-ring ang bagay na 'yon, dinukot nya 'yon mula sa bulsa at nakita
ko ang pagbabago ng kanyang ekspresyon, naging maaliwalas agad ang mukha nito, para
namang pinilas ang puso ko dahil parang alam ko na kung 'ano' ay mali 'sino' ang
dahilan...
"Thanks God you called, Ella, I missed you, di mo sinasagot ang mga tawag ko.."
tama nga ang hinala ko...
Si Ella, si Ella nanaman, hanggang ngayon siya parin talaga... Pero mahal ko siya,
mahal ko si Cadden, mahal ko ang asawa ko kaya makikipaglaban ako...
'If loving you Haze Cadden Monteverde means facing a lot of enemies... Well, let
the battle begin..'
####################################
Chapter 4-Cadden?
####################################

Aliya's POV

Wala akong pasok ngayon kasi sabado at ang plano ko ay ang ipagluto si Cadden ng
paborito niya, baka sa paraang to mahulog sakin ang loob niya, at baka mahalin niya
na rin ako.

Naparami ata ang pinamili ko, 'five large plastic bags, damn!, parang mag pi-fiesta
lang..' I said inside my mind, di naman lahat talaga e para lang dun sa lulutoin
kong paborito ng asawa ko, namili rin ako ng mga pagkaing pwede kong i-stock sa
bahay.

Para akong ewan dito na ngingiti-ngiti, natanong ko kasi sa sarili kung

magugustuhan niya ba, pano kapag hindi? Di bale, sasarapan ko na lang talaga ang
pagluluto.

I promised to be a good wife, the very best girl he ever could have, at
paninindigan ko yon.

Naglalakad ako sa may parking lot papuntang sasakyan nang muntikan na akong
mabundol ng isang Black Porsce 911 GT3, na di ko alam kung saan galing o baka naman
preoccupied ako masyado kaya di ko namalayang may paparating pala, sa sobrang takot
ko ay napasigaw na ako at nabitawan ko pa tuloy ang mga pinamili ko, napakabilis ng
mga pangyayari kaya napapikit na lang ako.

"Hey.."

Napadilat ako ng maramdamang may humawak sa magkabilaang balikat ko dahilan para

matitigan kong maiigi ang nagmamay-ari ng boses.

Ang maamo nitong mukha, magagandang mga mata, ang matangos nitong ilong, mapupulang
labi, makinis at magandang hulma ng mukha at... at ang maliit na pilat sa may
bandang kilay nito na bumagay naman at mas lalo pa atang nagpadagdag sa sex appeal
nito..

'Cadden'...
Cadden?... teka? Hindi naman to si Cadden ah, walang pilat si Cadden. Pero kahawig
na kahawig niya si Cadden.

"Are you done, checking me out?" dun lang ako nagising nang marinig ang sinabi
niya.

Bahagya pa itong ngumisi, para naman akong napahiya dun sa sinabi niya, kaya...

"You almost hit me!", sinigawan ko na lang siya..

"Yah, I 'almost' did." he smirk "almost", pinagdiinan pa nito ang salitang yon...
Hiyang-hiya na ako dito kaya sinimulan ko ng pulutin ang mga pinamili ko..

"Hey, I'm sorry!" humarang pa ito sa daraanan ko ..

"really?" sarkastikong tanong ko dito,

"yeah, I'm very sorry." nagmamakaawa ang mukha nito.

"it seems that you're not" sabay taas ng kilay, "okay, just let me carry those
plastic bags, san bang sasakyan mo?" mungkahi nito habang pilit inaagaw ang mga
dala ko.. "Thanks but no thanks, I can handle this, and I don't have any car, so
give way" mataray kong sabi, di ako patatalo sa lalaking to, na curious naman ako
sa pagtaas ng kilay nito "really? you don't have any car?, then what are you doing
here?" ay tanga!, nasa parking lot nga pala ako, ang sarap lang sapakin ng noo ko.

"Just...just get lost!" iritableng sabi ko saka siya nilagpasan, "Fine!, if you
wouldn't let me, then just tell me how can I repay you?" pahabol nito napahinto
naman ako sa sinabi nya, then I turn around and answered, "get lost! In that way
you're paid." Epic, hahahaha nakakatawa natulala siya, " what are you waiting for?
didn't you hear me? I said 'get lost'." sinabayan ko pa yan ng pagtaas ng isang
kilay.

Nakabawi ata sa pagkatulala, tinalikuran na ako at bumalik sa sarili nitong kotse,

pero bago pa ito pumasok e kinindatan pa ako nito at sinabing "impressing,
sweetie.".

He really ruined my day, at mas lalo pa atang nasira ang araw ko nang makita kong
flat ang lahat ng gulong ng kotse ko.

Ahrrrggg!, nasipa ko tuloy ang gulong nito. I checked all of the tires only to find
out that it was obviously meant, the...sh*t!, whoever that bastard is! damn him!

Napasabunot na lang ako sa buhok ko, pano na to?, di ako marunong mag commute,
naiiyak na ako dito...

"Want some ride?... You really don't have a car huh!" sabi nitong inaalok ako ng
sakay.
napalingon ako sa nagsasalita only to find out that bastard who ruined my day?

"Get in, it's getting dark, staying here for so long ain't good for you sweetie."
bakas ang sinseredad sa mukha nito, at dahil nga nakakatakot dito sa parking lot. I
grabbed the opportunity, after all, this day ain't that bad at all.

####################################
Chapter 5-She's back
####################################

Aliya's POV

Nakarating narin ako sa bahay 7:35 na, kelangan ko ng magluto medyo matagal-tagal
pa naman tong ihanda, tatlong putahe lang naman ang lulutoin ko pero matatagalan
talaga to, sana umabot ako. Sa pagmamadali ko tuloy di ko na natanong pangalan nung
lalaking kamukha ni Cadden.

Monthsary ng kasal namin ngayon, alam kong imposible ang yayain nya akong kumain sa
labas para i-celebrate ang araw na to, kaya ako na lang ang maghahanda.

Nahanda ko na lahat, wala parin siya mag aalas-onse na, gutom na talaga ako,
lumapit ako sa mesa lumalamig na ang pagkain mauna na lang kaya akong kumain?
"Hindi... Ano ka ba naman Iya, naghanda ka nga diba para sa special na araw na to?
Ano ka ba.." sabi ng utak ko gutom na gutom na talaga ako...

please Cadden dumating ka...

Wag mo kong bigoin, umaasa ako, please hinihintay kita. Sakto namang narinig ko ang
pag park nito sa labas abot-abot ang saya ko dahil andyan na siya halos takbuhin ko
na ang sala mula kusina.

Sumilip ako sa bintana at siya nga. Nakita ko siyang bumaba at may hawak-hawak na
malaking bouquet ng bulaklak, pinatong niya ang bouquet sa ibabaw ng sasakyan
maganda ang mga bulaklak na yon, magandang maganda, ngumingiti pa siya habang
tinitingnan ang bulaklak saka umikot sa likod na bahagi ng sasakyan may kinuha siya
sa likod, nakita kong mga paper bags yon, naiiyak ako sa nakikita ko, masaya ako
sobrang saya naalala niya, kaya pala late na siyang umuwi, at ang mga ngiting yon
para akong lumulutang, totoo ba tong mga nakikita ko, nasa kalagitnaan ako ng
pagsasaya ng maalala kong kelangan ko pa palang mag retouch, dapat maganda ako pag
nakita niya ako, kaya dali-dali akong umakyat sa kwarto at nag ayos.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin I'm wearing a deep blue dress , long brown
curly hair, and I never apply lipstick, even before, just a lipgloss will do.
Naisip ko di naman kailangan ni Cadden mag effort masyado, makasabay lang siyang
kumain sapat na sakin, pero ang nakita ko kanina sobra-sobra na yon, di ko talaga
ine-expect na magiging ganito ang monthsary namin.

Dali-dali na akong bumaba sa hagdan para salubungin ang asawa ko, masu-surprise
siya kasi naghanda ako, binuksan ko ang pintuan para sana makapasok na siya...

Ang gusto ko sana i-surprise siya pero ako pa ata ang na surprise niya... I saw
him... and swear it sucks like hell...

I saw him... I saw him kissing another woman, nakatalikod siya mula sa kinaroroonan
ko, at yong babae naka sandal sa sasakyan they were kissing torridly habang
hinahaplos ni Cadden ang braso nito.

Para atang babaliktad ang mundo kaya kumapit ako sa pintuan pangsuporta, parang
matutumba na ako, nanghihina ang mga tuhod ko.

Napansin ako ng babae napatingin pa nga ito sa direksyon ko...parang namumukhaan ko

siya parang nagkita na kami, di ko lang alam kung saan at kelan.

Akala ko titigil na siya kasi nakita na niya ako, pero mali, parang may
ipinapahiwatig ang mga tingin niya sakin, ang babae ang unang pumutol sa halik "do
you love me Cadden?" rinig kong tanong nung babae gamit ang malamig nitong boses sa
asawa ko,

Please Cadden... Please say 'no', bulong ko kahit alam ko namang imposibleng
marinig niya yon.

"of course, I love you so much Ella, only you and no one else..." di ko na marinig
ang iba niya pang sinabi, 'Ella..' sapat na ang pangalang yon para yanigin ang buo
kong pagkatao.. 'She's back... She will take him away from me.. I'm..I'm
afraid..'..

Matapos ang salitang yon, naghalikan na sila ulit, na para bang uhaw na uhaw sa
isa't isa nakita ko ang mapanudyong ngiti ng babaeng matagal ko ng kinaiingitan,
tiningnan ako nito na para bang sinasabi niyang, humanda ako dahil marami pa siyang
gagawin at ang mga mata niyang nakangiti na sinasabing nanalo siya...

Mali pala lahat ng akala ko, hindi pala para sakin yon... Ang mga bulaklak, those
gifts, ang ngiti niya kanina habang tinitingnan ang mga bulaklak, hindi pala ako
ang dahilan, those were not mine... Ang sakit lang, ang tanga-tanga ko, pero ba't
ganito mahal ko parin siya... Unti-unti na namang pumapatak ang mga luhang kanina
ko pa pilit pinipigilan....

'Winning a war, was difficult indeed... Specialy when your the only one
fighting...'
####################################
Chapter 6-Tears in the Rain
####################################

Aliya's POV

Tumigil sila sa pinaggagawa nila tsaka pumasok, dali-dali ko namang pinunasan ang
mga luha kong ayaw na ata pa awat sa pag daloy, ayoko namang makita nila akong
ganon, mas mag mumukha akong kawawa pag nagkataon.

Nilagpasan lang nila ako na para bang wala silang nakikita, na para bang silang
dalawa lang ang andito, na parang walang ibang tao.

Nakakainggit, nakakainis ang sweet sweet ni Cadden sa kanya, kung sana ako na lang
si Ella, wala akong sasayangin wala na akong hihilingin pa... wala na.

"Cadden, kumain ka muna." pinipilit kong di pumiyok,

"I'm done." malamig na turan nito.

"Ano kasi... Naghanda ako, marami yon eh..." pangangatwiran ko,

"then throw it away",

"pero sayang naman, nag luto kasi ako eh.." pamimilit ko,

"I don't care!", natakot ako sa sigaw niya na yon nakita ko pang ngumisi si Ella ng
sigawan ako ni Cadden, saka kumapit sa braso nito, nagmumukha tuloy siyang
linta...ako nagmumukhang kawawa.

Alam kong mali ang sundan sila dahil alam kong masasaktan lang ako, pero alam kong
mas mali ang gagawin nila. Nakita kong pumasok sila sa kwarto ng asawa ko, huling
pumasok si Ella, at alam kong sinadya niyang bigyan ng siwang ang pinto.

Sa bawat hakbang na gagawin ko, parang pabigat ng pabigat ang mga to, para akong
hinihila pababa merong parte ng isip ko na nagsasabing 'wag ka ng umakyat, wag mo
ng tingnan, masasaktan ka lang' meron ring parte ng isip ko na nagsasabing 'sige
umakyat ka at ng malaman mo, mabuti na yong di ka nagmumukhang tanga', at nanaig
nga ang parteng yon...

Mula sa siwang ng pinto, nakita ko kung gaano sila kasabik sa isa't isa, parang
sumisikip ang dibdib ko habang tinitingnan ko sila.

Naaalala ko kung gaano ako ka disperada, naaawa ako sa sarili ko, nanliliit ako,
di ko alam kung anong irereact ko, hanggang sa napansin ko na lang na umiiyak na
pala ako, tinakpan ko ang bibig ko para di nila ako marinig.

Napa upo na lang ako sa sahig dahil sa hinang-hina na ata ako, parang nanginginig
ang buo kong katawan, ganito pala ang pakiramdam ng pinagtataksilan... ganito pala
ang sinasabi niyang magdurusa ako.. Nakita ako ni Cadden na nakatingin sa kanila
ngunit balewala lang sa kanya, pinagpatuloy pa rin niya ang ginagawa nila. Ayoko ng
makita pa ang mga susunod pa nilang gagawin?,

kaya tumayo ako at isinara ang pinto.

Bumaba ako at pasalampak na naupo sa sofa, ayokong manatili dun masasaktan lang
ako. Maginaw dito sa sala dahil na rin siguro sa umuulan sa labas, ayoko rin namang
pumasok sa kwarto ko dahil sigurado akong maririnig ko sila.

"F**k... Cadden,... Ahhh... Faster cade...aahhh... Deeper..".. Mali pa rin pala ang
ideyang dito sa sala ako tumambay, rinig na rinig ko ang mga kababoyang ginagawa
nila ..

"Hanggang kelan ako kakapit sa pag-asang mamahalin mo pa ako Haze ... Hanggang
kelan.." umiiyak na ako, parang ang sarap mag wala, parang gusto kong manumbat
gusto kong manakit ng tao, gusto kong tumakas...tumakas? Tama tatakas ako, ayoko
muna dito, pero pano?, di ko pa nakukuha ang sasakyan, umuulan pa sa labas, bakit
ba naman kasi napagtripan pa ng kung sino mang loko-loko ang kotse ko...

Damn...gusto kong makaalis dito, pero san ako pupunta?,

"bahala na..."

Napakalakas ng buhos ng ulan basang-basa na rin ako, kasalukuyan kong binabagtas

ang kahabaan ng daan, malayo na ako sa bahay namin, pero wala naman akong
siguradong distinasyon, naisip kong sa bestfriend ko na lang muna ako, kay Ashly na
lang muna ako makikitulog, manghihiram na lang din ako ng damit sa kanya...

Naisip ko lang, maganda rin pala dito, ako lang mag-isa, naitatago ng ulan ang
bawat pag patak ng luha. Mga luhang di ko alam kung kelan pa titigil, nakikiayon
ata ang panahon sa nararamdaman ko ngayon, habang mas lumalalim ang sakit na
nararamdaman ko, mas lumalakas ang pagbuhos ng ulan..

Ginaw na ginaw na ako dito, di ko na rin maaninag ang daan dahil sa lakas nito,
pero kelangan ko talagang makarating sa bahay ni Ashly, wala naman akong masakyan
dahil walang dumadaan.

Sumasakit na ang ulo ko, di ko alam kung ano ang dahilan, dahil ba sa wala akong
kain, dahil sa sobrang kakaisip ko sa nangyari kanina o dahil ba sa sakit na
nararamdaman ko o baka dahil sa ulan.

Nagsisimula na akong manghina at parang mabibiyak na ang ulo ko sa sobrang sakit...

Lumalabo na rin ang paningin ko, di ako sigurado kung sadyang malabo lang ang daan
o malabo na talaga ang paningin ko.

Parang umiikot ang paligid, para akong mahihilo tumigil muna ako sa paglalakad at
pilit iniinda ang sakit. Nasa ganon akong sitwasyon ng may malakas na busina akong
narinig di ko maaninag ang bagay na yon dahil na rin sa nakasisilaw nitong
liwanag...

Nawala ang liwanag, tumahimik ang paligid, wala akong ibang nakikita kundi ang
nakakabulag na karimlan...

"now I knew why it rains, cause heaven knows that my heart can no longer handle the
pain."
####################################
Chapter 7-Howell Lance
####################################

Howell Lance's POV

Lagpas alas onse na pero di pa rin ako dinadapuan ng antok, dapat sana'y puyat na
puyat ako ngayon dahil kagagaling ko lang Europe , pero nagawa ko na lahat-lahat
pero di talaga ako makatulog at dahil yon sa kanya...

Dahil kay Aliya, di ko talaga inaasahang sa ganong pagkakataon kami magkikita..

Kababata ko si Aliya, nong mapadpad siya sa Isla namin, naging malapit kami sa
isa't-isa, kahit na alam na alam kong ang pinsan ko ang gusto niya minahal ko pa
rin siya, kaya labis akong natuwa nong nag-aral si Cadden sa labas sa pag aakalang
masosolo ko na siya, pero ika nga, di lahat ng akala ay tama, kahit wala na si
Cadden ito pa rin ang hinahanap niya. Pero kahit ganon masaya na rin ako, dahil mas
naging malapit kami sa isa't-isa yon nga lang, sabi nga nila, sa buhay walang
pernamente...pinaglayo kami ng panahon, kelangan kong bumalik sa Europa para don
mag aral, nong mga panahong yon di ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot dahil
umiyak si Aliya sa ideyang iiwan ko na raw siya.
Kaya yon, nong dumating na 'ko dito sa Pilipinas siya agad ang naisip ko. At nong
dumaan muna ako sa mall para mamili ng mga makakain ko sa bahay, nakita ko siyang
nag papark ng sasakyan, naisip ko; 'ang swerte ko', kaya imbes na mag grocery ako,
di na natuloy dahil inaabangan ko na lang ang pag labas niya ayokong mawala siya sa
paningin ko, gusto kong malaman kung san na siya nakatira.

Habang inaantay ko siya may naisip akong ideya...

Naka park ang sasakyan ko mga ilang metro lang mula sa pinag parkingan ng sasakyan
niya, lumabas ako at nilapitan ang kotse niya, naisip ko 'ang gandang kotse naman
nito, sayang naman..' saka ko binutasan ang mga gulong nito, bago ako bumalik sa
kotse ko hinalikan ko pa ang kotse niya saka sinabing 'sorry ha, kelangan ko kasi
siya, don't worry papaayos kita' saka ko tinapik ito, natatawa tuloy ako sa ginawa
ko kanina.

After a while lumabas na siya, I saw her smiling, di ko alam what are the reasons
behind those smiles

...but I'm happy... Maganda talaga siya, natural long black hair, light brown hazel
eyes, perfect nose, perfect lips, everything about her was damn perfect... di ko
nga alam kung bakit di yon nakikita ni Cadden or maybe he noticed but didn't dare
to care maybe because of Ella... si Ella na di nman talaga nagmamahal sa kanya,
niloloko lang siya...

Pinatakbo ko na ang kotse ko kala niya bubungguin ko talaga siya, pero syempre
kasama yon sa plano, lumabas ako at halatang takot na takot ito, nanginginig pa nga
ito kaya niyogyog ko na, nang magdilat ito, natulala ito sa mukha ko, kala ko nga
kilala niya na ako, pero nang asarin ko siya nagalit ito.

Nag offer ako sa kanyang ako na magdadala ng gamit niya pero tumanggi siya, napaka
independent talaga niya, kaya hinayaan ko na lang siya.

Kala niya umalis na talaga ako di nya alam pumwesto lang ako sa malayo yong
tamang-tama lang na makita ko siya...at yon umayon ang lahat sa plano, gulat na
gulat siya at the same time dismayado ng makita niyang butas lahat ng gulong niya.,
saka ako lumapit and offer a ride and I won, hinatid ko siya sa bahay niya, malaki
ang bahay niya, maganda ito at napaisip ako di ba siya natatakot mag-isa dun? Dali-
dali itong bumaba na para bang may hinabol na oras, buong byahe kasing tahimik ito
at parang atat na atat di ko na nga mabilang kung ilang beses siyang nag check ng
relo, bumaba ito na di man lang nagpapasalamat, grabe di nya pa rin talaga ako
kilala, kahit tinanong nya man lang ako kung anong pangalan ko. di rin kami nag-
uusap sa loob ng kotse, parang wala lang, parang wala akong kasama, hinayaan ko na
lang din total alam ko na kung saan ang bahay niya.
At dahil don, di ako nakapag grocery, at wala pa akong kain dahil wala naman akong
kakainin dahil nga di ako nakapag grocery.

Kaya bago pa ako dito mamatay at manigas sa sobrang gutom, tumayo na ako at kinuha
ang susi ng kotse, paglabas ko don ko pa lang napansin na umuulan pala, sa lakas ng
ulan parang ayoko ng umalis pero gutom na talaga ako kaya pupunta akong 24/7.

Sa lakas ng ulan halos di ko na makita ang daan malapit na ako sa 24/7 ng may
mapansin akong figure ng isang babae, napa preno ako bigla-bigla.

Nakita kong natumba ito pero sigurado akong di ko siya nabundol, dali-dali akong
bumaba, basang basa ito naaawa ako at the same time nagulat ako ng mapansin kong
mainit na mainit ito, pero ang mas nag pagulat sakin ay ng makita ko ang mukha
nito, it's Aliya. Maraming mga katanongang tumatakbo sa utak ko pero mas kelangan
niyang magamot muna.

Tinawagan ko si manang alalay namin mula pa noon, na siya ring bumibisita sa bahay
ko thrice a week para mag linis ng bahay ko nong nasa Europa pa ako. Ayoko namang
ako ang magbihis sa kanya, kahit papano may respeto ako sa mga babae. Bumili na rin
ako ng mga kakailanganin ko at mga gamot para sa kanya...

"I don't know what happened but in her face there were traces of pain that was
hidden by the rain..."
####################################
Chapter 8- A/N
####################################

Kimme08...

Hello...

First story ko to,

sana magustuhan nyo...

Sana tangkilikin nyo...

Sana...

Sana lang naman...

Hahaha..

Marami akong typo error...

Ika nga; walang taong perpekto. Kaya advance sorry na sa inyo.

Ang kwentong to ay bunga lang ng malikot na utak ng abang lingkod nyo... Hahaha

(Creepy masyado yong linya ko diba.)

At...

At...

Ano pa ba?...hmmm

Ah, PG-13 ang nilagay ko para panigurado, baka kasi maalanganin tayo sa PG lang, at
sobra dn nmn ata ang Restricted... Haha

Oooopss..

Alam kong iniisip nyo..

Imagination..

Readers: siguro na experience nya na to???... (with matching grin pa ang mga
readers ko...)

Ang sagot ko: haha kayo talaga ( sabay pitik sa mga noo nyo, pero mahina lang naman
baka magalit kayo) marumi lang talaga ang utak ko no..

Hahaha

Sasabihin ng iba: sino nga naman ang aamin.

Sasabihin ko rin: sino nga namang maniniwala, hahaha

Sasabihin ng iba: defensive..

Ang sagot ko: di naman, mabuti na yong advance.. Hahaha..

Haiz, baka nagtataka kayo ba't tawa ako ng tawa?

Kasi baka adik ako?...

Pede rin, nakakaadik kasi talaga kayo...

O iniisip nyo baliw ako?

Medyo, nakakabaliw kasing pagsilbihan kayo...

(Banat ba to? Sa tingin ko hindi...)

O di kaya, masayahin lang talaga ako...

TUMPAK(sabog confetti), yan ang exact na definition, pero yong dalawang na una
tama rin naman yon...hahaha

O siya balikan na natin ang estorya...

Ahm... Mga babies pahabol..

BEEP ME UP...

para ganado naman akong mag sulat... Sige na ha (with puppy eyes pa yan ha)

Love you all...

E2 na talaga .. Babalikan ko na ang estorya...
####################################
Chapter-9I'ts him
####################################

Aliya's POV

Nagising ako sa nakasisilaw na liwanag na nagmumula sa may bintana, di ko pa

maaninag masyado ang paligid at sumasakit pa ang ulo ko, napansin kong wala ako sa
sariling kwarto, naalala ko ang nangyari kagabi papunta pala ako kina ashley, pero
hindi to kwarto ni ashley ang nakikita ko ngayon ay isang kwartong
panlalaki.."shit!" I cursed, nasa ibang kwarto ako tiningnan ko ang suot ko nang
mapansin kong iba na ang suot ko at panlalaki ito, kakaibang kaba ang nararamdaman
ko, natatakot ako, sana mali ang nasa isip ko.

Kinapa ko ang sarili, baka sakaling may masakit sakin, pero wala naman. Nilibot ko
ng tingin ang buong kwarto, malaki to at maganda, halos lahat puti parang kwarto
rin ni Cadden, malinis rin ang kwartong to at napaka organize.

Paglingon ko nakita ko yong lalaki sa parking lot na kinaiinisan ko prente lang

itong nakaupo habang pinag mamasdan ako...

Niyakap ko ang sarili ko, saka nagsisimula na akong umiyak, ng may pumasok na
matandang babae na sa tingin ko ay katulong sa bahay na to, may dala-dala itong
tray ng pagkain, "wag ho kayong mag-alala ma'am ako ho ang nag palit ng damit nyo,
kumain ho muna kayo." nakangiting sabi nito saka lumabas.

"What happened?" bakas ang sinseredad at pagkabahala sa mga mata nito.

"Just take me home." sagot ko, ayoko namang sabihin kung ano ang dahilan, ayokong
mag isip siya ng kung ano-ano.

"Tell me first, what happened"

pamimilit nito,

"W-wla nabasa lang ako ng ulan... Oo nabasa lang talaga ako ng ulan." lame..

"Still... Not a good liar Ae." nag smirk pa siya habang sinasabi yon.

At ako:...

"Ae..."

"Ae..."

"Ae..."

Paulit-ulit sa utak ko ang tinawag niya sakin. Isa lang naman ang tumatawag sakin
ng ganon...

"Lance..." then I burst into tears. "hik...hik...it's you..hik.." I said in between

tears. Tumayo na ako at niyakap siya, God knows how I badly missed my bestfriend..
"Lance I missed you...huhuhu."

"Finaly... Nakilala mo na rin ako sweetie.." masayang turan nito.

"You've change a lot Lance, sorry di kita nakilala agad...huhuhu.." iyak parin ako
ng iyak... Alam ko mixed emotion na to.

"It's okay...Ae I missed you too," puno ng sinseredad ang tono nito "

Marami kaming pinag-usapan habang nag aagahan. Masaya akong nakabalik na siya ulit.

Kasalukuyan kaming bumabyahe papuntang bahay ko, di kami nauubusan ng pinag-

uusapan.

Lagpas alas dyes na, kaya sigurado akong wala na si Cadden sa bahay nang mga oras
na 'to, alas sais pa lang kasi umaalis na siya. Naisip ko lang wala na kaya si Ella
sa bahay?, unti-unti na namang bumabalik ang sakit na naramdaman ko kagabi ,
bumabalik ang mga nakita ko kagabi parang sirang plaka na paulit-ulit sa utak ko,
naaalala ko nanaman ang nangyari kagabi.

"Are you crying?" nagbalik lamang ako sa realidad ng marinig ko ang tanong na yon,
di ko napansing umiiyak na pala ako... "Alam mo, andito ako, pwede mo namang
sabihin." sabi niya nong di ako nkasagot sa tanong niya kanina "thank you Lance,
but I'm fine, sumasakit lang talaga ang ulo ko." pagsisinungaling ko.

"Sure?" may himig ng pagdududa ang boses nito, at bakas sa mukha nito ang matinding
pag-aalala.

Tumango lang ako, saka tumawa ng bahagya. "Okay, basta inomin mo yong mga gamot mo
ha..." pag-uutos niya sakin.. "Opo.." nag smile na lang ako, hanggang ngayon
concern parin siya sakin.

"Dito na lang Lance, ok na ako dito." medyo malayo-layo pa ng kunti sa bahay pero
ok na rin.

Pero hindi niya itinigil ang sasakyan..."Hindi... sa harap na lang ng bahay mo..."
sabi nito, kaya di na ako nakipagtalo.

Di ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa amin ni Cadden, pero sasabihin ko rin pag
may oras na...
####################################
Chapter-10 The Devil
####################################

Warning:

medyo malaswa na to, pede niyo namang di basahin di naman kayo mawawala sa story..

ok e2 na....

Warning ulit:

PG na talaga to, next chapter na lang kayo...

pero kung mapilit talaga kayo,

basta pinagsabihan ko na kayo ha,

malinis ng konsensya ko..

e2 na talaga...
Aliya's POV

Hiningi niya ang number ko bago siya umalis. Di muna ako pumasok sa loob, inantay
ko munang mawala siya sa paningin ko.

Pagkapasok ko, si Cadden agad ang bumungad sakin na nakasandal sa kotse nito, naka
pang-opisina na at halatang inip na inip na.

Parang kinakabahan ako sa uri ng tingin niya sakin pero pinilit ko paring maging
casual.

"San ka galing?!" malamig ang tono ng pananalita nito.

"Ba't di ka pa pumasok?" pag-iiba ko sa usapan.

"Wag mong ibahin ang usapan Aliya!. Answer my question, san ka galing?" tumataas na
ang boses niya at ang mga tinging yon, ang mga tingin niyang labis kong
kinakatakotan.

"K-kina Ashley?..oo kina Ashley ako galing" ayokong sabihin sa kanya kung saan
talaga ako galing, dahil paniguradong magagalit siya.

Magagalit siya pag nalaman niyang nakabalik na si Lance at siya ang kasama ko. Para
sa kanya si Lance ay isang mahigpit na ka kompetensya kaagaw niya sa lahat ng
bagay.

"Kelan pa nagkaroon ng panlalaking damit si Ashley?, tell me Aliya?!" galit na

galit na talaga siya, nakalimutan ko palang di pa ako nakakapagbihis dahil basa pa
ang mga damit ko.

"wag na wag mo kong gagawing tanga Aliya, tinawagan ko si Ashley, ang sabi 'wala
ka'!"

Di ko alam kong anong sasabihin ko, nanginginig na rin ako sa takot.

"Sino yong lalaking yon?, lalaki mo?!, kelan pa kayo?" puno ng galit ang mukha
nito, kung siguro mahal niya ako halatang nagseselos na to, pero hindi e, alam kong
ang dahilan lang nito ay ayaw niyang inaapakan ang pride niya...

"Ano?! di ka makapagsalita?,ano pinagod ka ba niya?!" saka niya ako hinila papasok

sa loob ng bahay.

"Aray ko!, Cade tama na, mali ang iniisip mo, hindi kita ginagago, walang nangyari
samin..." I said in between sobs, mahigpit ang pagkakahawak niya sa braso ko, alam
kong magkakapasa ako sa parteng yon. medyo masakit pa ang ulo ko at may sinat pa
ako kaya hinang-hina pa ako.

"Bitawan mo ko please, nasasaktan na ako, parang awa mo na Cade, hinang-hina pa

ako." ba't ba ayaw nyang makinig, ngayon ko lang siya nakitang ganito kagalit...
Napaka unfair niya samantalang siya nga tong nagdala ng babae sa bahay kagabi, ba't
nya ba sakin sinusumbat ang mga ginagawa niya.

"Aray!" napasigaw ako sa sakit, dulot ng pagkakauntog ko sa pader, itinulak niya

ako dun at mas lalo pang idiniin.

"You're such a whore!, hinang-hina ka? Bakit pinagod ka talaga niya, sino ba kasi
talaga yong lalaki mo ha Aliya!...ano masarap ba?... Magaling ba siya?" mali pala
ang sinabi kong nanghihina ako, na misinterpret niya nanaman.
"h-hndi yon ang ibig kong sabihin Cade..." di ko na matapos-tapos ang sasabihin ko
dahil sa mga pesteng luha na to...

"Magsisinungaling ka pa rin?!.. Ano Aliya wild ba?, ilang lalaki na ba?...sana

sinabi mo, mas magaling ako..." di ko na narinig ang iba niya pang sinabi,
masyadong nakakapangliit... Ganon na pala ako karumi para sa kanya?.. Ayoko ng
makarinig pa kaya sinampal ko siya, na gulat naman siya sa ginawa ko dahilan para
makawala ako, pero mabilis siya, binuhat niya ako na para bang sako ng bigas saka
umakyat sa itaas.

Pinagsususuntok ko na siya sa likoran "Cade, parang-awa mo na... Ibaba mo na ako.."

iyak na ako ng iyak natatakot ako sa ideyang may gagawin siya sakin. Ipinasok niya
ako sa kwarto niya saka ibinagsak sa kama,mas nanginig pa ako sa takot ng
pumaibabaw na siya sakin at marahas akong hinalikan.

Dapat sana'y masaya ako dahil sa unang pagkakataon hinalikan niya ako pero hindi sa
ganitong paraan ko gusto, nalalasahan ko na ang sarili kong dugo.

Nagulat ako ng ipasok nito ang isang kamay sa loob ng damit ko, nagpumiglas ako
"nooo..." pero huli na, di ko rn siya kaya.. marahas niya itong pinisil. "How many
times did he touch this?", sa bawat salita niya mas lalong dumidiin ang
pagkakapisil niya rito "ahh...Cade please.." wala akong panama sa lakas niya, ang
kaya ko lang talaga ay magmakaawa..

"How many times did he do you?!"... Wala akong ibang nakikita sa mukha ni Cade
kundi poot. Galit at pagkamuhi ang makikita ko sa mga mata niya, iyak lang ako ng
iyak, "answer my question sl*t!" nakakabingi ang sigaw niyang yon, ang sakit-sakit
lang,ang baba ng tingin niya sakin. Matagal akong nakasagot kaya Pinunit niya ang
damit ko...

"Noo... N-no, no Cade he didn't, nobody did, maniwala ka." pangangatwiran ko...

"Liar!!!" ayaw niya paring maniwala... Then he harshly unbutton my pants... "No
Cade.. Huhuhu, no, not this time.." hindi pa ako handa, at gusto ko pag ginawa
namin to yong mahal na niya ako..

"Not this time? Why? Still sore huh?!.." mapang-uyam ang mga ngiti nito. Ba't ba
ang kitid ng utak ng taong to..

Natigil lamang siya sa ginagawa niya nang may mag doorbell.. "We're not yet done...
Alam mo na kung anong mangyayari sayo pag inulit mo!, ako ang dapat na nagpapahirap
sayo ako lang ang may karapatan sayo dahil ipinilit mo ang sarili mo sa buhay
ko..." saka ako iniwan...
####################################
Chapter-11They met again
####################################

Aliya's POV

Tumayo na siya at inayos ang nagusot niyang damit. Lumalabo na ang paningin ko
dahil na rin siguro sa kaiiyak, "f**k!" narinig ko siyang nagmura saka sinuklay
nito ang sariling buhok gamit ang kamay, lumabas na siya ng kwarto para siguro i-
check kung sino ang tao sa labas, kaya dali-dali akong tumayo at tinungo ang
sariling kwarto.

Naghilamos na ako at nag bihis. Tinitingnan ko ang sarili sa salamin, napansin kong
malaki ang pinagbago ko, hindi na ako tulad ng dati, wala na ang dating Aliya.
Natigil lamang ako sa pag pupuna sa sarili ng may marinig akong nabasag sa ibaba,
agad naman akong bumaba only to find out Lance lying on the floor...

"Lance!" nilapitan ko si Lance at tinulongang makatayo. "Okay ka lang?" nakita kung

may dugo ang gilid ng labi nito, "I'm fine sweetie don't worry.".alam kong nasaktan
siya, pero nakukuha niya paring ngumiti. "Pero..." magsasalita pa sana ako nang
hilain ako ni Cadden patayo, "enough, lovebirds!"...

"Ae, come with me" nakita kong nakatayo na si Lance.

Tiningnan ko si Cade pero mukhang balewala lang sa kanya, "I can't..." sagot ko sa
sinabi ni Lance kanina, nakita ko namang nag smirk si Cade.. Magsasalita pa sana to
pero inunahan ko na.. "Just... Just go home Lance..." malungkot kong sabi, saka ko
siya niyakap, wala na akong paki kahit nakatingin pa si Cade, niyakap niya rin ako
saka bumulong "we'll talk about this Ae.." saka bumitaw sa pagkakayakap sakin at
umalis na.

"So siya pala ang lalaki mo?" nilingon ko siya, saka niya ibinato sakin ang mga
damit ko na naiwan sa bahay ni Lance, nakalimutan ko pala tong dalhin,ito siguro
ang inihatid ni Lance sa bahay.

"Mali ang iniisip mo Cade.."

Ewan ko kung narinig niya pa yon,bigla na lang kasi siyang umalis ang alam ko na
lang umiiyak na naman ako.
####################################
Chapter-12Lance
####################################

Lance POV

Hinatid ko si Aliya sa bahay nya, I noticed her crying pero ayaw niya namang aminin
sumasakit lang raw ang ulo niya, di na rin ako nangulit pa sinabihan ko na lang
siyang uminom ng gamot at magpahinga.

Nang nakabalik na'ko sa bahay, napansin kong may paper bag na nakapatong sa sofa,
naalala ko na ito ang pinaglagyan ng mga damit ni Aliya... tinawagan ko siya pero
wala namang sumasagot, kaya naisipan ko na lang puntahan ang bahay niya.

Pagdating ko sa bahay niya, nagdoorbell ako pero nakita kong bukas ang gate at
naisip ko namang okay lang na tumuloy ako dahil close naman kami ni Aliya,
pagkapasok ko napansin ko ang isang black Ferrari Spider, nagtaka tuloy ako andami
naman atang sasakyan ni Aliya, sa pagkakaalam ko e di pa nakukuha sa shop ang
sasakyan niya.

Nagulat ako nang ang bumukas ng pinto ay si Cade di ko talaga inaasahang dito ko
siya makikita gayon man, siya rin, halata ang pagkagulat sa mukha nito, pero kilala
ko siya, dahil na rin sa taas ng pride niya hindi niya pinapahalatang nabigla
siya...

"Look who's back?!" sarkastikong turan nito. "Di mo ba iwewelcome ang pinsan mo?"
pang-aasar ko sa kanya.

"Anong ginagawa mo dito?!" sa mataas na tono ng boses nito...

"Tinuro ba ni lolo sayo 'tong bahay ko?" dugtong niya nang di ako sumagot sa tanong
niya kanina pero teka lang?.. bahay niya?, anong ibig sabihin nito.
"Hindi ikaw ang sadya ko dito... " sagot ko..

"Sino?" tanong niya ulit.. "Aliya.." ako

"Bakit?" siya

"Wala ka ng pakialam"ako

"Wag kang masyadong mayabang, kung di mo sasabihin di mo siya makikita!" siya

habang kinukwelyohan ako.

"Isasauli to, nakalimutan niya sa bahay kanina." ako, sabay diin ng paper bag sa
dibdib niya.

Kinuha niya naman to saka tiningnan, napansin kong kumonot ang noo nito...

"Magkasama ba kayo kagabi?" sa galit na tono nito

"Oo, bakit?.." di pa nga ako natatapos magsalita sinuntok na niya ako, pinahiran ko
ang labi kong dumodugo na, nagtataka ako sa reaksyon niya nagseselos ba siya?,
imposible naman e wala nga siyang pakialam kay Ae, nalilito ako sa mga nangyayari
ba't andito siya sa bahay ni Aliya at bakit niya inaangking bahay niya to.

Bigla namang sumulpot si Aliya, mamula-mula ang mga mata nito, tinulongan niya
akong makatayo at tinatanong niya kung ok lang ba ako, "oo" naman ang sagot
ko,ayokong mag-alala siya.

"Enough, lovebirds!"

Bigla naman siyang hinatak ni Cade, alam kong nasasaktan siya sa higpit ng hawak
nito, gusto kong suntukin si Cade pero may nakikita ako sa mga mata ni Aliya na 'ok
lang wag lang pansinin'...

"Come with me, Ae." sabi ko kay Aliya, gusto ko siyang isama, marami akong gustong
malaman.

"I can't..." sabi nito magtatanong sana ako kung bakit pero nagsalita na siya
"just...just go home Lance." saka ako niyakap, God knows how much I love this
woman, gusto kong makipagtalo pero sa higpit ng yakap niya di ko kayang kontrahin
ang gusto niyang mangyari...

Niyakap ko rin siya at sinabing: "We'll talk about this Ae." saka ko sinulyapan si
Cade, tinitigan ko siya at halata dito ang pagkainis.

Nagpaalam ako kay Aliya, saka umalis, maraming tumatakbo sa isip ko habang
nagdadrive, maraming katanongang gusto ko ng masagot agad...
####################################
Chapter-13Rage
####################################

Cadden's POV

Inis na inis na ako, grabe ang bagal pang umusog ng mga sasakyan. Halo halo na ang
nararamdaman ko, naiinis ako sa babaeng kinakasama ko ngayon, siya pa ang may
ganang magloko gayong siya naman itong ipinipilit ang sarili sakin.
Di ko na kayang kontrolin ang galit ko kaya nagawa ko yon sa kanya kanina and she
deserve it.

But I admit she really has a perfect breast, I've already noticed it before, but I
never knew that it was that damn perfect, I prove it the moment I touch those that
gave me the urge to touch more, to know more and to see more, the reason why I
riped her shirt, though its a mixed emotion, lust...anger...hatred... But the
moment I saw her half naked all I can feel was lust...

'Ahhhrrrg!, damn that girl!' ang mas nag pagalit pa sakin ay nung malaman kong
nakauwi na si Lance, at siya pa ang kasama ni Aliya, they're cheating on me.

'That bastard!, he really want to try me,alam kong gusto niya nanamang mang-agaw,
at alam kong si Aliya ang pakay niya, isa siyang malaking tanga, sa palagay niya
may pakialam ako sa babaeng yon?, gustong-gusto ko ngang mawala na ang babaeng yon
sa buhay ko na walang ibang pakay kundi ang pera ko.

Tingnan natin Lance kung hanggang san ang itatagal mo and you Aliya, pagsisisihan
mo ang pagpasok mo sa buhay ko dahil marami akong gagawin na tiyak kong
pagdudusahan mo, hanggang sa ikaw na ang susuko.

"Howell Lance Monteverde para ano pa at bumalik ka dito, akala ko ba masaya ka na

sa Europe, biglaan naman ata ang pag-uwi mo." nasabi ko na lang sa sarili.

Natigil ako sa pag-iisip nang mapansin kong nagriring ang phone ko,and when I
noticed Ella's name flashes on the screen, napangiti ako, she's my reliever..

Sakto namang umusog na ang mga sasakyan kaya niloudspeak ko na lang para
makapagdrive ako ng maayos.

"Where are you na ba?, kanina pa ako dito sa office mo." halata sa boses nito ang
pagkabagot.

"I'm on my way." maikling sagot ko na lang, ayokong makipagtalo sa kanya.

"Okay, I'll wait for you baby." malambing na sabi nito saka pinutol ang linya.

Napapangiti ako sa tuwing naiisip kong nakauwi na siya dito sa Pilipinas at kasama
ko na, matagal rin siyang namalagi sa Europe, God knows how I missed her, masaya
akong sinundan niya ako dito sa pilipinas, I trust her love so much, I know that
I'm the only man she's up to.

Di ko alam kung bakit ayaw na ayaw ng lolo sa kanya gayong mayaman din naman ito at
mabait pa, ano ba ang nakita niya sa Aliya'ng yon na kung iisipin e napulot niya
lang sa tabi-tabi.

Nakarating na rin ako sa kompanya, matapos kong ipark ang sasakyan, patakbo kong
tinungo ang sariling opisina, alam kong naghihintay sakin si Ella at di nga ako
nagkamali nakaupo ito sa upoan ko at nakatalikod sa direksyon ko, agad ko tong
nilapitan nagulat naman ito sa pagdating ko pero nakabawi naman kaagad, niyakap
niya ko at hinalikan bigla, di na ako nagulat lagi niya naman tong ginagawa sakin
tuwing nagkikita kami.

"Sabay tayong mananghalian Haze, mag a-alas dose na, ba't ba kasi ang tagal mo.."
nagtatampong turan nito, kaya niyakap ko na lang siya, "may inasikaso lang akong
problema, I'm sorry.."

"It's okay, tara na, I'm hungry na talaga." nakangiti nitong sabi saka ako hinila
palabas.

Kumakain kami ngayon dito sa pinakamalapit na restaurant, nag-uusap lang kami ng

mga bagay-bagay nang mag ring ang phone niya, napatigil siya sa pagkain at pati na
rin ako dali-dali niya itong kinuha saka tiningnan, napatigil siya bakas sa mukha
niya ang pagkabalisa, ilang segundo pang paulit-ulit na nagriring ang cellphone
niya kaya ako na lang ang nagsalita.

"Di mo ba sasagutin yan?" ako na papalit-palit ang tingin sa kanya at sa phone

niya.

"Ah..ano kasi... Kumakain pa tayo." nauutal niyang sabi, "baka importante yan?"
ako, "okay, saglit lang ha, okay lang ba?" sabi niya saka tumayo at lumayo sakin
kakaiba ang ikinikilos niya pero nagsawalang bahala na lang ako...

Susubo pa sana ako nang may mahagip ang mata ko...

####################################
Chapter-14Answers
####################################
Hey babies, I dedicate this chapter to
Ms. DyannAdona/Ms. Imfallin, na kong maka vote wagas.... Hahaha.. Pero thank you
talaga ha... Pinapainspire mo ko bhe...
at sa mga silent readers ko... ay mali sa story pala... every reads count...
naiinspire ako, pero mas masaya kung my communication tayo, para malaman ko rin ang
side nyo... dba?, dba?..

...lablab...

Aliya's POV

Isasara ko na sana ang gate nang makita ko ang sasakyan ni Lance na paparating...
'ano kayang kailangan nito?' natanong ko na lang sa sarili.

Ibinababa nito ang window glass ng sasakyan, "I think we should talk Ae... But not
here, let's talk somewhere else." sabi nito...

Wala naman akong magagawa, kelangan niya ring malaman ang lahat total kaibigan ko
naman siya at isa pa, parte rin siya ng pamilya. "Okay, magbibihis lang ako."

Dali-dali akong nagbihis, simple lang ang sinuot ko pero bumagay naman, sumakay ako
sa kotse niya saka nagtanong, "san tayo?" tanong ko, " akong bahala.." sabi nito ng
nakangiti...

Mga ilang minuto rin siyang nag-drive bago namin narating ang isang sikat na
hotel... Sabi niya kasi masarap raw kumain sa restaurant ng hotel na to at saka
tahimik, makakapag-usap kami ng maayos at nalaman ko rin na pagmamay-ari niya pala
ang hotel na to, kaya pala todo kung makabati ang mga staff dito, ganon na ba
talaga kami katagal na di nagkita?, andami-dami ko ng di alam tungkol sa kanya.

Habang naghihintay kami ng ise-serve na pagkain siya ang nagsimula ng usapan...

"Nalilito ako Ae, bakit nasa bahay mo siya? at bakit niya sinasabing bahay nya ang
bahay mo?" mapanuri ang mga tingin nito.
"Ae..." malungkot na sabi nito habang hinahawakan ang kamay ko nang di ako
sumagot... " you must tell me, you can trust me Ae.."

Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga, I'm very lucky to have him as my

friend, "I know... I know Lance.." sabi ko, totoo naman alam kong mapagkakatiwalaan
ko siya.. "Then tell me Ae..." sabi niya...

"We're married... " maikli kong sagot... Bakas ang pagkabigla sa mukha ni Lance, di
ko alam kung tama ang nakikita ko, namumula ang mga mata nito at bakas roon ang
matinding kalungkotan...

Sakto namang dumating na ang mga pagkain, "let's eat..." anyaya ni Lance sakin, mga
ilang minuto rin kaming tahimik, binasag lang iyon ng muling mag tanong si Lance.

"Kelan pa? Ba't di ko alam..." mahina pero sapat lang para marinig ko...
"Magwawalong buwan na... Sorry, di ko nasabi sayo, ayaw niya kasi." malungkot kong
sagot. Napahinto ito sa pagkain "what do you mean?" natatakhang tanong nito.

"Ako si lolo at ikaw ang pangatlo... Ay mali... Si Ashley pa pala, tayo lang ang
may alam na kasal na siya sakin, tinago ang kasalan namin sa lahat para walang
makaalam dahil ayaw niya... Alam mo naman siguro ang dahilan kung bakit ayaw niya
diba?" alam kong alam niya kung bakit ayaw ni Cade ipaalam sa lahat na kasal na
siya.

"Kung ganon ba't ka pumayag?, Ae...alam mo namang masasaktan ka lang diba?..." alam
kong naaawa siya sakin, "isa itong arranged marriage na ginusto ko naman, alam mo
naman kung gano ko siya kamahal Lance... Sorry masokista ako e.." sabi ko na
sinabayan pa ng mapait na ngiti.

"Ae, if nagkaproblema ka andito lang ako," sabi niya..

"Thanks Lance..."

"Your always welcome Ae.." di ko alam pero may na se-sense akong kalungkotan sa
tono ng pananalita niya.

Marami pa kaming pinag-usapan pagkatapos non, hinatid niya na ako sa bahay. Para
naman akong nakahinga dahil wala na akong kelangan pang itago kay Lance...
Pinaalis ko muna si Lance bago ako pumasok ng bahay.

Laking gulat ko ng madatnan ko si Cadden na nakasandal sa pinto ng

bahay,nakapamulsa at masama ang tingin sakin...

"San ka galing?!.." sa galit na tono nito...

####################################
Chapter-15Devastated
####################################

So...hmm...

I dedic8 this chapter to Cupid_girl03... na flatter ako s kanya sobra...

Napakatactful ng batang ito...haha, luvlots..

Hi mga readers koh/mga babies koh...beep me up, k?..

...lablab..

Lance POV

"Give me a Cape Cod..." Naka-ilang shot na ba ako?, nagsimula ng sumakit ang ulo
ko.. Di muna ako umuwi ng bahay, dumeretso agad ako sa bar matapos kong ihatid si
Aliya sa bahay niya I feel devastated, matapos kong malaman ang lahat-lahat parang
sasabog ang puso ko sa sobrang sakit. Gusto kong makalimot kahit saglit... gusto
kong mawala muna lahat ng sakit.

Nagpakasal siya kay Haze... Bakit siya pa na wala naman yong pakialam sa
kanya...f**k! ... I know pakana lahat ito ni lolo. Kung di kaya ako pumunta ng
Europe, o kung nakauwi lang ako ng maaga baka napigilan ko pa...

Si Aliya ang dahilan kung bakit ako bumalik ng Pilipinas... dahil walang araw na
hindi ko siya naiisip... at hindi ko hahayaang masayang lang ang lahat-lahat.

Napasabunot ako sa sariling buhok ng maalala ko ang pag-uusap namin kanina, lahat
sariwa pa, paulit-ulit ang mga masasakit na katutuhanan sa isip ko...

"We're married"

"We're married"

"We're married"

"We're married"

"We're married"

"Ahhhrrrg!, f**k you Haze... Damn you!" basag dito, basag doon, langong-lango na
ako sa alak... Marami ng umaawat, tinutulak ko sila sinusuntok ang iba. May
sumisigaw at maraming gustong pakalmahin ako.

Naisip kong lumabas na lang baka di ko na makayanang umuwi, luckily I still managed
to drive my car.

Nang makapasok na ako sa bahay, pumasok agad ako sa kwarto at pabagsak na

humiga...matagal-tagal rin akong nakakatitig sa kisame hanggang sa napansin ko na
lang na may basang likidong dumadaloy sa mukha ko mula sa mga mata ko... Sa buong
buhay ko ngayon lng ako na iyak ng ganito... Mahal niya talaga si Haze, minahal
niya ang maling tao, e nandito lang naman ako.

Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kwarto, marami akong iiniisip hanggang may
sumagi sa isip ko...

"Ako, si lolo at ikaw ang pangatlo... Ay mali... Si Ashley pa pala, tayo lang ang
may alam na kasal na siya sakin, tinago ang kasalan namin sa lahat para walang
makaalam dahil ayaw niya... Alam mo naman siguro ang dahilan kung bakit ayaw niya
diba?"...

naalala ko ang sinabing yon ni Aliya kanina sa restaurant... Tama siya, alam ko ang
dahilan kung bakit ayaw ni Haze na malaman ng karamihan ang tungkol sa kasalan,
dahil ayaw niyang mawala si Ella.
'Tama, may pag-asa pa ako, pag dumating ang panahong susukoan na ni Aliya si Haze
baka sakaling mahalin niya na ako.' napangiti ako sa ideyang yon.

"No matter how long, no matter how hard it is...I'm willing to wait, I'm willing to
love... Without limitation, with no condition, not even expecting any return... But
if it's really unrequited, I'm willing to let her go..."
####################################
Chapter-16 Humiliated
####################################

I dedic8 this chapter to my friend uglykrissy, napaka ironic kasi maganda xa...haha
adik rin un kc... hmm luvlots..

Sorry guys for a very very late upd8, bz much ang peg q this past few days... Namiz
q tuloy ang wattpad.. *hik*huhu namiz q rin kau huhu... Anyway*singhot,singhot* I'm
back for a very lame update haha... di kasi talaga ako magaling sa detailed
romance... Nasasainyo na kung pagtityagaan nyo...so pano ba yan, kawawa nanaman c
Aliya nto.

Lablab...
Pa heart naman jan...

Beep me up mga babies koh..

Luvlotz...

Aliya's POV

Pagkapasok ko si Cadden at ang mga galit na titig agad nito ang una kong nakita.

Nabigla ako dahil sa pagkakaalam ko dapat nasa opisina siya sa mga ganitong oras.
Halos di ako makagalaw lalo na nang tanongin niya ako:

"San ka galing?!" na pako nako sa kinatatayoan ko, bakit ba kapag siya ang
nagtatanong nahihirapan akong sagutin. Maikli lamang ngunit ang hirap-hirap
sagutin.

"Ano?!, tutunganga ka lang dyan?!, answer my question Aliya!" para akong malulusaw
sa uri ng tingin niya sakin na para bang nagsasabing dapat magsabi ako ng totoo, na
para bang alam niya ang sagot at hinihintay niya lang na sakin manggaling.

"K..kumain lang ako sa labas."

Nauutal kong sagot... Kinakabahan ako kung tatanggapin niya ba ang pangangatwiran
ko.

"Kumain 'KA' lang?" seryoso ang mukha nito habang binibigyang diin ang salitang
"KA" na para bang may pinapahiwatig, di kaya nakita niya kami ni Lance kanina?...
Imposible...
"O...oo... Sa labas na lang ako kumain kasi... Kasi tinatamad na akong mag-luto."
pagsisinungaling ko, kelangan ko talagang magsinungaling para maiwasan ang gulo
ayoko na ring mag paliwanagan pa dahil sobrang haba na at alam kong mahirap yon
ipaintindi sa taong makitid ang utak, tulad ni Cade.

Kahit anong paliwanag ang sabihin ko, kahit anong paglilinis sa sarili ang gawin ko
di nito mababago ang paningin niya saking marumi ako.

Nasa ganon akong pag-iisip ng maramdaman ko ang sakit sa kanang braso ko dulot ng
pagkakahawak niya, nakalapit na pala to sakin at galit na galit..

"Liar!, I saw you with that bastard!" halos mabingi na ako sa sigaw niyang yon,
nagsisimula nanaman siya.. nakita niya talaga kami.

"Oo, kasama ko si Lance... pero kumain lang kami Cade... So Cade please, bitawan mo
na ako...please.." pagmamakaawa ko sa kanya pero para siyang bingi na walang ibang
naririnig kundi ang sarili niya nag uumpisa nang mamuo ang mga luha ko sa mata,
natatakot ako na baka ulitin niya ang ginawa niya sakin kanina...

"F**k! Sa hotel ko kayo nakitang pumasok!, tapos sasabihin mong kumain lang kayo?!,
kelan pa ba magsasawa ang gagong yon sa katawan mo at nang lubayan ka na niya!"

*PAK!!!"*

Isang malakas na sampal ang iginanti ko sa kanya, dahilan para mabitawan niya ako..
nasasaktan na talaga ako sa mga sinasabi niya. "Ano bang klaseng pag-iisip meron
ka?!, my God Cadden, hindi lahat ng pumapasok sa Hotel e may ginagawa ng masama.."
pagtatanggol ko sa sarili.

"Magaling ka na ring sumagot ngayon?! Ano matapang ka na, dahil ba andito siya kaya
nagtatapang-tapangan ka na!" imbes na tumigil siya dahil sa sampal ko mas lumala pa
ang nangyayari, mapang-uyam ang bawat katagang binibitawan niya lalo namang
binabalot ng takot ang puso ko.

"N..no..no.I-Im sorry...What are you doing?! Cade, I'm sorry.. Please, nasasaktan
na ako. Hindi ko na uulitin, bitawan mo na 'ko, parang awa mo na." pagmamakaawa ko
nang hilain niya na ako papasok sa bahay... Ayoko ng mga ganito, natatakot ako.

"I'll teach you a lesson!" makabuluhan ang salitang binitawan nito saka ako
kinaladkad paakyat, nakikipaglaban ako sa kanya pero walang panama ang lakas ko sa
lakas niya.

"Cadden ano ba!..." patuloy parin ako sa pagpupumiglas.

"Shut up! Ayoko sa lahat ang sinusuway ang utos ko!" saka marahas akong ipinasok sa
kwarto niya at itinulak sa kama.

"Bakit... Cade?, wala na ba talaga akong kalayaan kahit sa sarili ko man lang ha?"
umiiyak kong sabi.

"The moment you've enter into my life Aliya, you've lost your freedom." sabi nito
na puno ng galit ang mga mata.

Dali-dali akong tumayo saka tinakbo ang pinto kaso maagap siya kaya nahila niya ko
at itinulak sa kama ulit.

He started unbuckling his belt, hindi ko gusto ang naiisip ko...

"Cade...no...please don't." hindi pa ako handa at lalong ayokong mangyari sa
ganitong paraan..

Nakita kong nagsmirk siya saka pumaibabaw sakin, akala ko hahalikan niya ko pero
may ibubulong pala siya sakin, mga salitang sana di ko na narinig pa..

"Ilang beses ka nang nagamit ni Lance, ayaw mo parin?, don't worry... a whore like
you will never ever feel pain or don't tell me you're playing innocent huh? baka
nga hindi lang si Lance, ilan na nga ba?, ha Aliya...*smirk*, why don't you try
your husband? maybe he can do better...I can do better." he said in a very husky
voice saka ako sinimulang halikan sa leeg, ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng
damit ko and he unhooked something dahilan para magpanic pa ako lalo...until he
goes down and suck my breast with my shirt on, "no..please..no." mabilis ang
pangyayari hanggang sa namalayan ko na lang na wala na pala akong damit at
sinisimulan na niyang hubarin ang pants ko... I feel humiliated...Nakakatakot hindi
ko alam na sa ganitong klaseng tao pala ako nagpakasal.

"God help me please." impit akong napaiyak. "Cade nag...usap lang kami ni lance,
tama na..."

Nang biglang mag ring ang phone nito...

Napatigil siya at napansin kong nanigas ang bagang... Umalis siya sa pagkakapatong
sakin saka sinagot ang tumatawag...

Haiz.. Lame dba? Sabi sa inyo e...

Read... Vote...
Comments na rin... libre lang hahaha..
####################################
Chapter 17- Masquerade Gown
####################################

Aliya's POV

"Fixed yourself, may pupuntahan tayo." para lang walang nangyari, biglang balik
agad siya sa cold attitude niya samantalang ako dito parang mamamatay na sa sobrang
takot at kaba.

"b-bakit? san tayo pupunta?" nag-aalangan pa akong tanongin siya.

"Stop asking!" sumisigaw nanaman siya. kaya tumayo na ako at tinungo ang sariling
kwarto..

I wear a simple floral dress nagtataka ako kung san ba talaga kami pupunta at kung
sino yong tumawag kanina.

*tok.tok.tok*

"Aliya ano ba! Matagal ka pa ba?!" sigaw nito habang kinakalabog ang pinto alam
kong nababagot na siya.

"Sandali na lang..." sagot ko sinuklay ko muna ang buhok bago lumabas.

Sumampa na siya sa sasakyan ng di man lang ako pinagbubuksan, napaka ungentlemen

talaga, naisip ko kay Ella kaya? Ganito kaya siya?.. Syempre hindi, iba yon e, iba
ako.. Pero di ko mabuksan ang pinto ng sasakyan kaya sinilip ko siya, sumenyas
naman siya na sa likod ako maupo, nakakainsulto pero hinayaan ko na lang... Naisip
ko ganito na talaga siguro ang magiging buhay ko kasama siya.

Tahimik lang kami sa buong byahe, hanggang makarating kami sa isang pagawaan ng mga
gown.

"Baba.." sabi niya habang nakatingin lang sa daan. "B-bakit?" nagtataka ako sa
sinasabi niya. "Sabi ng bumaba ka!" Sabi niya habang tinitingnan ako mula sa
rearview mirror, di na ako nakipagtalo pa at bumaba na lang.

Bumaba rin siya saka tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng pagawaan ng gown kaya
sumunod na rin ako.

Agad kaming sinalobong ng mga staff dun.. "para san po ba sir?" tanong ng baklang
sumalobong samin na sa tingin ko e namamahala ng pagawaan na yon.

"Masquerade." maikling sagot ni Cadden. Ibig sabihin may masquerade na magaganap

pero para saan?, kelan?

Inakay ako ng designer para sukatan. "You have a very beautiful wife sir.."
nakangiting sabi nung designer habang sinusukatan ako. Napangiti ako sa sinabi nong
designer, ang sarap pala sa pakiramdam na marinig sa ibang tao na asawa niya ako,
napawi naman agad yon nang mag-salita si Cadden;

"No she's not." pagtutol niya sa sinabi nung designer... "Ah... I know, Your
girlfriend or your fiance, maybe?"...

"None of those... So stop asking questions... Just do your job!" inis na sabi niya
sa kausap, napakagat na lang ako ng labi sa pagpipigil ng iyak.

Natahimik ang designer, saka ko naman nakitang papalabas si Cadden.

"Ah C-Cade... San ka?" sana sagutin niya naman ako ng maayos at ng di ako mapahiya
pa lalo dito.

"Ella called...I'l fetch her." sana pala di na lang ako nag tanong.

"B-babalik ka pa ba?" ako.

"Hindi na, umuwi ka na lang mag-isa pagkatapos diyan."

"Pero..." ako.

"Magcommute ka." siya sa malamig na boses.

"H-hindi ako maronong eh.." sagot ko, hoping na sana maawa siya at antayin na lang
ako, pero wala siyang imik saka lumabas na.

Para akong tangang tinitingnan ang kotse niyang papalayo, ilang beses ko ng naisip
at ngayon naiisip ko nanaman na sana ako na lang si Ella... Sana...

"Are you okay ma'am?" tanong nung designer, umiiyak na pala ako. "Yeah, I'm fine"..
Sagot ko na lang... "A..are we done?" dugtong ko.. "Yes ma'am, by tuesday ipapadala
ko na sa inyo to, sabi kasi ni sir gagamitin daw on wednesday night. And don't
worry ang pinakamagandang masquerade gown ang gagawin ko para sayo, na masisiguro
mong lahat ng mata sayo lang mapapako.." sincere na sabi nung designer.

"Thank you." and I hug him,

"I really don't have any idea of what was happening between the two of you but if
I'm not mistaken... He's too numb not to notice that your the best person he ever
could have.." sabi niya habang yakap-yakap nya ako, buti pa tong baklang to..
Napansin niya kahit kakikilala pa lang namin..

"Thank you, sana nga nararamdaman niya yan.." tapos non may naisip akong tawagan..
Dahil nga di talaga ako marunong magcommute..

Calling Lance...

Mga ilang minuto rin akong naghintay, bago dumating si Lance... medyo nabigla pa
yong designer nang makita niya si Lance, dahil na rin siguro sa kamukha nito si
Cadden.

"Anong ginagawa mo don?" tanong niya na ang tinutukoy ay ang pagawaan ng gown.

"Nagpapasukat..." matipid kong tugon.

"Para san?" siya.

"Masquerade raw eh.." ako.

"Ah, yon ba..." siya.

"Alam mo ang tungkol don?" nagtataka kong tanong.

"Of course, si lolo kaya ang nagplano nyan... It's a grand masquerade party, para
sa lahat ng mga naglalakihang negosyante sa buong mundo." sabi nito na para bang
alam na alam ang lahat... "Bakit? di ka ba sinabihan ng asawa mo?" dugtong niya pa.

"..." ako.

Tumango-tango ito na para bang nakukuha niya ang ibig kong sabihin. "Ba't ka niya
iniwan don?"
"..."ako.

"You can always tell me Ae..." puno ng sinseredad ang boses nito habang hawak-hawak
ang palad ko.

"Sinundo niya si... Ella.." medyo pumiyok pa ko sa bandang pangalan niya.

Nakita kong humigpit ang kapit niya sa manibela... Kaya nagsalita na lang ako "ok
lang naman sakin,"...

"I know you don't mean it, Ae" sabi niya pa. "but if anything bad happens, you can
always run to me..." dugtong niya, saka huminto ang sasakyan. Nakarating na pala
kami sa bahay, nagpasalamat ako at bumaba na... Nagtataka ako sa ikinikilos ni
Lance at nangangamoy alak rin siya.

So sorry talaga mga bbies, pinilit ko lang talagng mkapg ud... To lng tlagng kinaya
ko...
Bz'ng bz p tlaga ang lola nyo ngayon.. Anyway... Gagandhn q na ang mga scenario nxt
ud... Promz. .*pout

Napakaraming Thank you sa lahat ng bumasa, bumabasa at babasa pa.*wink*.. Maraming

thank you rin po sa lahat ng nag vote kung alam nyo lang na recharge nyo
'ko...hahaha...

*pout* beep me up naman... I need ur comments, sugestions lahat-lahat na... Haha

*singhot-singhot* luv u lahat mga babies qoh...

####################################
Chapter-18Jealous?
####################################

Oh eto na... Yang isa jan.. Wag mo nang kainin yang BUBOG @Roujenbie... Hahaha...
Adik ka...

Cadden's POV
Iniwan ko si Aliya sa pagawaan ng gown para sunduin si Ella, of course Ella is my
first priority... And for me if I am given a chance to choose, Aliya will never be
my choice nor an option.

"Ba't bigla kang nang-iwan kanina.?" Nagtatampo ito dahil iniwan ko na lang siya
basta-basta sa restaurant na pinagkainan namin kanina.

"I'm sorry may inayos lang ako." Pag-aalo ko sa kanya.

"So tara na?.." Sasamahan ko siya sa isang designer na kilala niya.

"Babe, gusto ko yong pinakamagandang gown ang akin..." Malambing na sabi nito sabay
kapit sa braso ko. Alam kong marami siyang luho at handa naman akong ibigay yon
lahat... Basta ang kapalit lang, mahalin niya ko ng totoo kahit marami pang tutol
dito.

Matapos ko siyang samahan hinatid ko na siya agad sa bahay niya. Naisipan kong
balikan si Aliya dahil baka di pa yon nakakauwi, wala naman talaga akong pakialam
sa kanya...kaso wala namang ibang mananagot kapag may nangyari sa kanyang masama...
kundi ako lang.

Nabigla pa yong fashion designer nang makita niya ko. "Were is she?" Tanong ko sa
kanya nang di ko makita si Aliya.

"Somebody pick her up..." nagtaka ako may sumondo sa kanya, sino naman kaya? "I
think it's her husband.." pagdurogtong nito.

"ha? Pakiulit nga?..." ano bang pinagsasasabi nito.

"Kamukha mo pa nga, kaso may pilat lang siya sa bandang kilay... Yon ba yong
husband niya?... Ang sweet-sweet kasi sa kanya..." sa tono nito na parang
nananadya... Pero imposible namang may alam siya...

Ang gagong yon!, inoubos niya talagang pasensya ko!

Calling Aliya...

"San ka?" ako.

"N-nasa bahay na... ano kasi..." mangangatwiran pa sana to pero binaba ko na, wala
naman akong pakialam sa mga walang kwentang explanations niya..

Akala siguro ng gagong Lance na yon na di ko alam kung san siya nakatira, dumeretso
na agad ako sa bahay ni Lance... Ilang beses pa akong nag doorbell... ayoko
talagang pinaghihintay ako, kating-kati na rin ang kamao ko, gusto ko ng manontok
ng walang kwentang tao.

Bumukas ang pinto at wala siyang kaide-ideya na ako ang naghihintay sa kanya.
Sinalubong ko siya ng malakas na suntok dahilan para matumba siya... Alam kong
nabigla siya sa ginawa ko pero sadyang nakukulangan pa talaga ako kaya sinugod ko
nanaman siya ng suntok, nakabawi to saka ginantihan ako... malakas-lakas rin ang
tama nito sakin na lalong nagpasiklab sa galit ko.. Kung di lang siguro dahil dun
sa matandang babae na pumagitna samin di kami matatapos.

Nakita kong tumayo ito saka pinunasan ang gilid ng bibig na dumudugo... Naisip ko
'kulang pa yan hayop ka sa mga atraso mo sakin..'

"What's your F**kin problem huh!" maangas na tanong nito... Nakakainit ng ulo!.

"You a**h**e!... You must, f**kin... LEAVE-MY-WIFE-ALONE!" habang kini kwelyohan

siya, ngumisi pa to na para bang hindi apektado sa mga sinabi ko...

"*smirk* Your what? Huh! WIFE?.. your calling her 'your wife?!' ... Stupid! I'm
madly deeply In-love with your WIFE!..." sa tuno nitong nananadya... di ko na siya
pinatapos pa isang malakas na suntok na naman ang pinakawalan ko... Tumawa lamang
to, bagay na mas ikinagalit ko...

"You know what?... I'm planning to take her away from you..." seryosong sabi
nito... Masyado siyang bilib sa sarili niya... Hindi niya alam kung ano ang kaya
kong gawin...

"*smirk* try hard bastard!... I won't let you.." ako sa pinaangas na boses..na siya
namang ikinagalit nito at tangkang susugurin ako...

"Sir...sir... Tama na po..." sabi nong matandang babae kay Lance.. "Sir kung di pa
po kayo aalis... Tatawag na po ako ng pulis .." baling nong matanda sakin... Kahit
papano may respeto parin ako sa matatanda... Kaya umalis na 'ko...

So ano sa tingin niyo ha?... Mga baby qoh?

(What's on your mind?) Woahhh facebook status lng ang peg? *what's on ur mind*
hahaha

Read... VOTE.... comment...

*pikit-pikit* uulitin ko, libre lang po yon.. Hahaha... Sorry ha, nagiging
demanding na'ko... I

I really need an inspiration... at kayo po un.. And I knw, I deserve that...hahaha

pakapalan na to bhe..
####################################
Chapter-19Lies
####################################

Aliya's POV

Maaga akong umalis ng bahay dahil may pasok ako ngayon... nag-swipe ako ng I.D saka
pumasok, pagmamay-ari nila Cadden ang school na pinapasukan ko, last year ko na rin
dito, gagraduate na ako.

Matagal na ko sa paaralang to at halos kakilala ko na ang lahat, pero walang may

alam na kasal na ako kay Cadden... maliban kay Ashley na matalik kong kaibigan.
Kelan pa kaya darating ang araw na pwede ko ng ipagsigawan sa lahat na kasal na
kami at akin siya...

Nasa ganon akong pag-iisip nang may biglang bumangga sakin muntik pa kong
matumba... at di ko talaga inaasahan kung sino ang makikita ko...
It's her...

"Ella?..."

Di ko alam kung ano ang ire-react ko.. wala akong kaide-ideya kung bakit siya
nandito, hindi ko gusto ang naiisip ko the fact na suot niya rin ang uniform ng
school na to... Hindi kaya?...

"Surprised?!" nakangising sabi nito, halata ang pang-iinis sa tono nito... "Ayaw mo
bang andito ako?...*smirk* ayaw mo bang araw-araw na tayong magkikita?" pang-iinis
nito habang hinahaplos ang buhok ko, kaya tinabig ko ang kamay niya...

"ang tapang mo naman... I'm scared!." sabi nito habang umaaktong kunwari'y takot
na takot siya, tapos sinundan pa ng mapang-uyam na tawa...

"Wala akong oras para sayo, kaya pwede ba.. Tumigil ka na." saka ko siya nilagpasan
ayokong makipagtalo sa kanya, ayoko ring sirain pa ang araw kong sirang-sira na.

"Aahhh!... Ella... Please!" napasigaw ako ng hilain niya ang buhok ko... "You must
expect for a change from now on Aliya... But not for the better, but for the
worst!" sabi nito sa maarteng boses.

Alam kong may gagawin siya, para mas lalo akong mahirapan, di pa ba sapat sa kanya
na siya ang mahal ni Cadden...

"Ouch!" nagulat ako ng bigla tong sumigaw kahit wala naman akong ginagawa sa
kanya... "Hoy!...babaeng pangit!, bitawan mong bestfriend ko!" OMG it's Ashley,
sinasabunutan niya si Ella... dahilan para mabitawan ni Ella ang buhok ko.

Inaawat ko siya, pero ayaw niya talagang paawat... "Ashley!... Tama na.." ayokong
madamay siya sa alitan namin, ayokong madamay siya... Siya lang ang meron ako...
"Saglit lang Aliya, kakalbohin ko muna tong hinayopak na to.."

Malakas talaga si Ashley, sa sobrang tapang nito halos takot sa kanya ang lahat...
"Alam mo ang buhok ng bestfriend ko, sobrang ganda!, tapos yang kamay mo lang ang
hahawak?.. Naku baka mahawaan yan ng buhok mong dinaig pa ang walis tambong
nalalagas!" sabi ni Ashley bago binitawan ang buhok ni Ella..
"You'll pay for this, freak!" pambabanta ni Ella kay Ashley habang dinuduro ito..
"Try me b*tch!" ganti ni Ashley saka ibinuhos ang laman ng mineral water kay Ella,
"di ka naman siguro mandidiri niyan?, distilled water yan!" nang-aasar na sabi ni
Ashley bago ako hinila papalayo..

"F**k! Ahhrgg!, you'll pay for this Aliya!" rinig naming sigaw ni Ella na
nanggagalaiti sa galit... buti nga sa kanya...

"Sino ba yon ha?" tanong ni Ashley nang makarating na kami sa may kiosk...

"Si Ella.."ako.

"Ano?!, e kung sana sinabi mo sakin na yon palang malanding yon ang kalaguyo ng
asawa mo, e di sana tinuluyan ko na yon!" namumula na sa sobrang galit si Ashley,
napaka-over protective talaga niya.

"Ashley... Wag na, problema ko naman to.." sabi ko sa kanya. "Aliya, problema mo,
problema ko... Para saan pa't naging magkaibigan tayo kung pababayaan lang kita.."
puno ng sinseredad ang tono nito.

"Aliya... Di ka pa ba bibitiw?" malungkot niyang tanong, alam ko, na yong

pagmamahal ko kay Cadden ang tinutukoy niya... "Wala pa naman siguro akong sapat na
dahilan para bumitiw, diba?"

"Walang sapat na dahilan? O wala kang lakas ng loob na iwan siya dahil natatakot ka
nanaman na mawalan?" natahimik ako sa sinabi niyang yon alam ko namang tama siya...

"Tama na ngang drama, time na oh, male-late na tayo..." sabi nito habang
tinitingnan ang sariling relo. Kaya ayon, halos takbohin na namin ang room...

Nang dumating kami dun, may ina-anounce ang classmate namin tungkol sa isang Grand
celebration na magaganap sa University next week... May pageant na magaganap, and
kelangan raw na merong tig-iisang pair ang bawat department... Agad -agad namang
nag presenta yong isa naming kaklase na sa sobrang kapal ng make-up e di na halos
makilala... Marami pa silang sinasabi, pero wala akong paki-alam...ang iniisip ko
lang talaga ngayon e yong nangyari kanina, hanggang ngayon di parin ako
makapaniwala na lumipat siya dito... Alam kong may binabalak siya kaya lumipat siya
dito kahit na maganda rin naman yong school na pinanggalingan niya...

"Sumali ka kaya Aliya..." mungkahi ni Ashley habang nakapangalumbaba...

"Ano?!..." nagulat talaga ako sa sinabi niya... No way! "Ano bang pinagsasasabi mo
dyan?," nababaliw na ata tong si Ashley, at kung ano-ano na lang ang
pinagsasasabi...

"Aliya... Qualified ka naman eh maganda ka, sexy pa at higit sa lahat matalino ka,
kaya ano bang ikinakatakot mo?" sabi nito..
"Alam mo namang may asawa na ako, at ayaw na ayaw ni Cadden na sumali ako sa mga
ganyan..." pangangatwiran ko...

"Cadden... Cadden... Cadden..lagi na lang si Cadden, wala bang para sa sarili mo,
marami siyang ipinagbabawal sayo, tapos siya lahat ng mali, lahat ng bawal, lahat
ng nakakasakit sayo... ginagawa niya! Gumising ka nga!... Kung ako sayo iiwan ko na
yan!".. Puno ng hinanakit ang mga sinasabi nito...

"Pero kung ako ikaw... Hindi mo rin yan makakaya..." sagot ko.

"Aliya..." malungkot ang mga mata nito.

"Wag na nating pag-usapan ang mga ganyang bagay Ash." ako.

"Sorry Aly, nadala lang naman ako ng emosyon ko, di ko na kasi kaya ang mga
pinaggagawa niya sayo..." sabi na lang nito...

"Ash, ako nga kinakaya ko, sana ikaw rin kayanin mo... di naman ikaw ang nasa
kalagayan ko...pero thank you."ako.

"Yon nga ang mahirap eh, yong di ako ang nasa kalagayan mo... hindi ko alam kung
gano kahirap, kasakit ang nararamdaman mo... iba kasi yong ako ang nasa sitwasyon
mo kasi magtitiis lang ako hindi mag-aalala, kaya sana intindihin mo ko Aly."
pangangatwiran niya.

"Naiintindihan naman kita, kaya nga nagpapasalamat ako, and I'm so lucky of having
you as my bestfriend.." nakangiti kong sabi..

"Ang drama naman natin... hug nga!" Sabi niya habang tumatawa.

Alas-syete na, tapos na rin akong maghanda ng haponan, di kasi umuwi ang asawa ko
kagabi, kaya sigurado akong uuwi siya ngayon, kaya ipinagluto ko siya, umaasa akong
magugustohan niya ang hinanda ko dahil paborito niya to...alam ko naman kasi lahat
ng paborito niya mula pa lang pagkabata alam na alam ko na lahat ng tungkol sa
kanya.

Narinig ko ang pagdating niya, kaso nagtaka ako kung bakit pabalibag nitong isinara
ang pinto ng sasakyan niya... 'di kaya lasing nanaman siya?' Naisip ko nanaman,
ayoko kapag nalalasing siya, ayokong matulad sa nangyari nong nakaraang araw...
nakakatakot siya kapag nagagalit.

"Aliya!" Nagsisisigaw na to, wala akong naiisip na dahilan na pwedeng ikagalit

niya, wala talaga. Malalakas ang bawat katok nito kaya tinakbo ko agad ang pinto
para pagbuksan siya.
"Anong problema Haze?" Tanong ko. Di pa nga ako tapos sa pagtatanong hinablot na
niya agad ang braso ko, ramdam na ramdam ko ang sakit gayon din ang galit niya
sakin... eto nanaman kami...wala akong kaide-ideya kung ano ang nangyayari, wala
akong naiisip na pwedeng maging dahilan sa inaakto niya ngayon...

"Problema?! Wala nman akong ibang problema kundi ikaw lang!..diba?!" Lalo pang
humigpit ang pagkakahawak nito sa braso ko.

"A-aray ko Haze... nasasaktan ako, pag-usapan natin to.."pagmamakaawa ko.

"Wag ka ng mag maang-maangan pa Aliya, alam kong alam mo kung ano ang tinutukoy
ko!.. the hell!, what did you do to her!?" pulang pula na to sa galit.

"Who?" Nagtataka ako kung sino ang tinutukoy niya, na sa pagkakaalam ko wala naman
akong natatandaang nagawan ng masam.

"What did you do to Ella?!, answer me!" Habang niyoyogyog ako.

"What are you talking about? I did nothing.." ngayon alam ko na, si Ella at ang
nangyari, kanina ang tinutukoy nito. Sigurado akong gumawa-gawa ito ng mga
kasinungalingang estorya, para magalit sakin si Cadden, dahil alam niya na sa aming
dalawa, siya ang higit na paniniwalaan... ay mali, siya...lang pala ang
paniniwalaan.

"Liar! She told me! Pinahiya mo siya, sinabunutan at binuhusan ng tubig... ganyan
ka na lang ba talaga ka dispereda?... lahat na lang gagawin mo makuha lang ang
atensyon ko?!.. Please naman Aliya, pagod na pagod na ako sayo!" Sabi nito. pagod
na pagod na siya? Ako nga ata ang dapat mag sabi nun.

"Bakit Haze?.. sigurado ka bang lahat ng sinasabi at sasabihin niya totoo?" Kung
hindi siya tanga... mapapansin niyang nasasaktan ako... pero hindi naman siya
tanga... sadyang wala lang talaga siyang pakialam sa nararamdaman ko.

"Oo!, dahil higit kanino man siya lang ang paniniwalaan ko..." ayoko namang
sabihing si Ashley ang may gawa dahil ako naman ang dailan kaya nagawa niya yon...
dahil din naman sakin... at ayokong sa kanya mabunton ang galit ni Cade. So yon
pala ang ibig sabihin ng pambabanta niya sakin kanina.

"Haze...siya naman ang nauna eh... sinabunutan niya k..." ako na di natapos ang
sasabihin.

"So inamin mo nga!.. kita mo...ang isda mahuhuli sa sariling bunganga!" pagpuputol
nito sa sinabi ko... saradong sarado na talaga ang utak ng taong to.

"No... that's not what I mean!.. Haze, kahit paminsan-minsan man lang sana ako
naman ang pakinggan mo." Paghihimutok ko..
"Impossible!... Aliya? Kelan ka pa ba mawawala sa buhay ko?, " that stikes me! Ang
sakit parin pala.

"Bakit Haze? Wala ba talaga?... k..k-khit kunti man lang sana... sobrang mahal lang
talaga kita.." unti-unti nanamang namumuo ang mga luka ko.

"How many times I told you, I never and I will never love you Aliya... you can
never replaced Ella..." tapos tinalikuran na niya ako para sana umakyat sa itaas.

"Haze Cadden..." pagtawag ko sa kanya, mahina lamang yon ngunit alam kong sapat
lamang para marinig niya... huminto ito pero hindi ako hinarap, kaya sinimulan ko
ng magsalita.

"Sorry kung...naging sagabal ako sa inyo ni Ella, sobrang mahal kasi kita... sa
puntong ni sarili ko di ko na kayang mahalin pa... kunting pabor na lang sana...
kunting panahon na lang, kapag... kapag natutunan ko ng pahalagahan at mahalin ang
sarili ko... kusa akong bibitaw... pangako.." napaiyak ako sa isiping yon... para
ko na ring bibitawan ang isang bagay na matagal ko sinakripisyohan. Pero mas wala
ng sasakit pa sa pambabaliwala niya... matapos ko yong sabihin, akala ko magbabago
ang isip niya at sasabihing 'ayaw niya akong mawala' pero isang malaking katangahan
pala ang umasa sa ganon, dahil nagpatuloy lamang to sa pag-akyat... parang walang
narinig... o wala lang talaga siyang pakialam kahit mawala ako.

...ako, naiwan dito sa ibaba...

I know babies... bitin parin kayo sa update ko... promise kapagka sembrk na..
babawi ako... so hold on lang kayo ha...

Sobrang thankful ako sa lahat ng nag votes... mga comment na sobrang haba at
sobrang ikli... hahaha..

Keep readng... keep voting... commnt and sugstns are very mch accpted.. hahaha...
luvlotz...
####################################
Chapter-20Her Fear
####################################

I dedicate this chapter to @blackknightzero529.. hello bhe...

Aliya's POV
Kahit anong gawin kong pag-punas sa mga luha ko ayaw parin itong paawat naiwan ako
sa ibaba habang si Cadden iniwan na ko at umakyat na sa itaas.

Napatigil ako nang biglang bumukas ang pinto at may pumasok, naalala ko... di pala
to nailock kanina ng pumasok si Cadden dahil na rin sa alitan namin kanina.

Tuloy-tuloy lamang ito sa pagpasok na para bang wala tong nakikitang tao, maarte
nitong ipinatong ang dala-dalang bag sa center table ng sala, napakasopistikada
nitong tingnan sa damit nitong suot, maganda siya masyadong mapanlinlang ang taglay
niyang kagandahan... Nakakainggit... siguro kung ako siya?, di na maghahanap ng iba
pa ang asawa ko, si Cadden.

Tinungo nito ang kusina, kaya tumayo ako at sinundan siya...

"Cadden really knows how to choose his 'maid' .. Buti naman nakapagluto ka na, I'm
really hungry.." she really mean that 'maid' thing on me... Tapos kumuha ito ng
kutsara saka tinikman ang luto ko, ang kapal rin ng mukha nito kasing kapal ng
make-up niya... Hindi ako katulong dito at hindi ako nagluto para sa kanya.

"Ang sama naman ng lasa!" exaggerated na sabi nito, umaakto pa tong diring-diri sa
niluto ko.

"Kasing sama ba ng ugali mo?" ganti ko sa kanya, nasa teritoryo ko siya kaya hindi
ako basta-basta mananahimik na lang.

Pero parang wala lang tong narinig, sa halip ay dinala nito ang isang bandihadong
ulam sa may basurahan at binuhos ito dun...

"Ano bang problema mo Ella?!" di ko na talaga kayang tiisin pa ang ugali ng babaeng
to kaya hinila ko siya paharap sakin...

"Chill!... Ano ka ba?, di naman yan kakainin ni Cadden eh... " maarteng sabi nito.

"Kung nasasamaan ka sa lasa, hinayaan mo na lang sana at kung di man yan kakainin
ni Cade, ako ang kakain.. sa totoo lang ang lasa niyang niloto ko iba kung
ikukumpara sa ugali mo." dapat na malaman ng babaeng to na di ko na talaga kayang
sikmurain pa ang ugali niya.

"Napaka trying hard mo naman Ella may asawa na nga ang tao pinapatulan mo pa!...
Ano pa kaya ang kaya mong gawin makuha lang ang pera ng pamilya ni Cadden?!" lahat
na ata ng galit ko ibinuhos ko na ata lahat-lahat dun...
"Wow! Pakiulit nga?!... 'Trying hard?!', sino kaya sa atin ngayon ang 'trying hard'
ako na kinahuhumalingan niya? o ikaw na hanggang ngayon namamalimos parin ng
pagmamahal niya?..." sabi nito habang hila-hila ang buhok ko. Masakit pero ayokong
ipakita sa kanyang nasasaktan ako...

"Alam mo... Bilib din ako sayo, ang talino mo!, kasi nalaman mong pera niya lang
ang habol ko... Habang ang asawa mo, ang tanga-tanga... Pero alam mo, parang nai-
inlove narin ako sa asawa mo... Ang sarap niya kasi... di naman siguro masamang
seryosohin ko siya diba?, gwapo, mayaman at magaling sa kam..." di na niya natapos
ang sasabihin dahil sinampal ko na siya.

"Ouch! You bitch!" sabi nito habang hawak-hawak ang pisngi mas lalo niya pang
hinigpitan ang pagkakahawak sa buhok ko at hinila ako paputang mesa.

"Watch and learn from this!" sa tono ng pagkakasabi niya alam kung may gagawin
siya, nakita kong kinuha niya ang isang basong may lamang tubig saka ibinuhos sa...

...sarili niya!

...saka sumigaw bago niya sinadyang ihulog ang babasaging baso sa likuran ko, rinig
na rinig ko ang pagkabasag nun at sigurado akong di yon nakaligtas sa pandinig ni
Cade, dahil rinig na rinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto nito at nagmamadaling
bumaba... Nagulat ako sa ginawa ni Ella lalo pa ng umiyak ito, alam kong umaarte
lang to at gusto niyang sirain pa ako lalo kay Cade.

Tulala parin ako ng dumating si Cade... "What's going on?!" Bakas ang pag-aalala
nito.

Magsasalita na sana ako ng sumingit si Ella at niyakap si Cade... Iyak parin ito ng
iyak habang inaalo siya ni Cade...

Masama ang mga tingin ni Cade sakin, "Cade mali ang iniisip mo, wala ak..." di ko
na natapos ang sasabihin ko dahil sinigawan niya na ako.

"Shut up! I don't need your explanations... Her tears was enough!" sabi nito...

"Hush.. Baby, tell me what happened?" kabaligtaran ang tono ng pananalita niya kay
Ella kung ikukumpara sa paraan ng pananalita niya sakin, lahat naman siguro ng
bagay pagdating sakin lahat ay kabaligtaran.
"I..I'm so sorry... *Huhuhu*... Sorry talaga Cade, di ko naman alam na magagalit
pala ang asawa mo kapag pumunta ako dito...*huhu*... Tapos... Tinikman ko lang
naman yong *hik* ulam na niloto niya, sabi ko *hik* masarap, tapos nagalit siya...
binuhos niya yong ulam sa basurahan...*huhuhu*, sorry talaga..." napakasinungaling
talaga ni Ella gumawa-gawa pa siya ng estorya, binabaligtad niya lahat.

"No Cadden!, wag kang maniwala...h-hindi yan totoo..." parang may bumabara pa sa
lalamonan ko...

"Shut up! I'm not asking you!" galit na sigaw ni Cadden sakin.

"Tapos sinabunutan niya ako... Binuhusan niya rin ako ng tubig.. *Huhuhu*...a-
akala ko kasi talaga... *Huhu*, gusto ko lang namang makipagkaibigan eh.. Pero
inakusahan niya lang akong pera lang daw ang habol ko sayo..*huhuhu*" patuloy parin
to sa pekeng pag-iyak, kaya di ko na napigilan... Sinabunutan ko na siya...

Pero mali pa ata ang ginawa ko. Nagalit si Cadden at tinulak ako... Dahilan para
matumba ako, may naapakan pa akong bubog at naramdaman ko ang kirot, naramdaman ko
ang pagtusok ng matulis na bagay sa kamay ko at sa may bandang siko.

"Aray!, Cade... Help me, please!" paghingi ko ng tulong sa kanya.

"Stop acting Aliya! Aren't you tired of all those lies?... I'm sick of those
Aliya!" sabi nito saka ako iniwan habang akay-akay si Ella...

Madilim sa parteng yon ng kusina na kinaroroonan ko, di ko rin maaninag kung ano
ang tila mainit na likidong dumadaloy sa binti at kamay ko, nakakapanlabo kasi ang
mga luha na laging nag-uunahan sa pag agos, pero alam ko kung ano ang mainit na
likidong 'yon'... Ang kinakatakutan ko... Bata pa lang ako ng madiskobre ng lolo na
may hemophobia ako, nagsimula yon ng makita kung dumudugo ang noo ni Lance sa may
bandang kilay nito noong mga bata pa lang kami...

Di ko man gaanong maaninag pero alam kong dugo ang mga yon, nag-uumpisa na akong
manghina sa isiping yon, di naman gaanong malala ang sugat ko sa paa nakayanan ko
pang tumayo at maglakad...

"My God... B-blood.." halos pabulong na ang pagkakasabi ko nun ng makita kung
patuloy sa pag-agos ang mga dugo, para akong binuhusan ng malamig na tubig, kung
kanina halos kinaya ko pa dahil na rin siguro sa di ko pa to nakikita, at dahil na
rin sa maliwanag dito sa sala kitang-kita ko na talaga ang mga sugat ko parang
bumabaligtad ang sikmura ko, nawawalan ako ng lakas at parang dumidilim ang
paligid, nawalan na ako ng balanse at natumba...

Naghahallucinate na rin yata ako dahil nakikita ko si Lance na pumasok at gulat na

gulat ng makita ako.

"Sh*t! You're bleeding!" tarantang sabi nito saka ako binuhat... Naghahallucinate
ba talaga ako?

"Ae!... Don't worry... Everything will be fine." rinig kong sabi ni Lance, karga-
karga niya ako patungong sasakyan niya... Tapos nun tuluyan na akong nawalan ng
malay.

Lance's POV

Gusto kong makita si Ae kaya naisipan kong puntahan siya sa bahay niya, eksakto
namang nakita ko si Ella na papasok ng gate, sinilip ko ang loob at nakita kong
andun ang sasakyan ni Haze... Ibig sabihin si Haze ang pakay ni Ella, bigla akong
nag-alala dahil alam kong nasa loob si Ae...masasaktan nanaman siya, at yon ang
pinaka-ayokong mangyari.

Naghintay lang ako sa labas mga ilang minuto rin.. After a while nakita ko ng
lumabas sila Haze at Ella... Nang makaalis na sila pumasok agad ako... Only to find
out Aliya fainting and... She's bleeding... Bumilis agad ang tibok ng puso ko,
sobrang kaba ang nararamdaman ko ngayon.

Ilang minuto lang narating na namin ang hospital, lumabas ako at umikot sa bandang
likoran ng kotse saka siya binuhat.

Wala akong ideya kung ano ang nangyari dahil wala naman akong nakita, isa lang ang
alam ko... She's hurt.
After a while lumabas na ang doctor... At sabi pwede ko na raw siyang iuwi...
Natahimik ako ng tanungin ako kung san raw nakuha ni Ae ang mga pasa... Dahil aside
from those bruises, may mga pasa pa sa katawan niya nangingitim ito...
Pinagbubuhatan ba siya ng kamay ni Haze?

Dinala ko si Aliya sa bahay ko at napag-usapan naming dun na muna siya matutulog

dahil baka mapabayaan lang siya dun.

Mahina pa si Aliya kaya nakatulog agad ito, alam kong wala pa siyang kain pero
tinaggihan niya lang ang alok ko. Kasalukuyan akong nagmamasid sa kanya habang
mahimbing itong natutulog, di ko maiwasang haplosin ang pisngi nito, pansin ko ring
magang-maga ang mga mata nito.

"Hanggang dito na lang ba talaga ako?, ang mahawakan ka kapag tulog, ang pagmasdan
ka sa malayo? Alam mo bang ang pinakamasayang oras ko ay yong tulog ako, dahil sa
pagpikit ko at sa tuwing nananaginip ako...nagiging tayo."

Tahimik akong napaluha... Nasasaktan ako sa nakikita kong anyo niya ngayon... Wala
na ang dating masayang Aliya. Napatigil ako sa pag-iisip ng biglang mag-ring ang
phone ni Aliya, kaya kinuha ko to... Walang pangalang romehistro, numero lang kaya
sinagot ko na...

Calling 0939*******

"Hello?" ako na sinasagot ang tumatawag.

"Aliya! Asan ka?" pagtatanong ng kausap ko na agad ko namang nakilala.

"Anong ginawa mo kay Aliya!" galit kong tanong.

"Wag kang makialam sa buhay naming mag-asawa!" alam kong galit din ang kausap ko sa
kabilang linya.

"Makikialam ako hanggat gusto ko!" sagot ko. At binabaan na ako...

Cadden's POV

Matapos kong ihatid si Ella sa bahay niya umuwi na ako ng bahay... Habang nasa daan
di ko maiwasang isipin ang nangyari kanina, gusto kong maniwala kay Aliya pero
galit ang pumaibabaw sakin.

Pagdating ko, nakita kong may dugo sa sahig, sinundan ko ang mga bakas nito
patungong kusina saka pinailaw para lumiwanag, lumantad sakin ang mga bubog na may
dugo... naalala ko bigla si Aliya at ang sigaw nito bago ko siya iniwan... Para
akong binuhusan ng malamig na tubig...

Dali-dali kong dinayal ang number ni Aliya.. Naka ilang ring pa to bago may
sumagot, at lalaki pa... ang mas ikinagalit ko ay nakilala ko ang nasa kabilang
linya.

'Lance!..' sa isip ko.

Maangas ito kung sumagot kaya binabaan ko na... ang kelangan ko ay ang makuha si
Aliya sa kanya.

Pinaharorot ko na ang sasakyan patungong bahay ni Lance... Isang matandang babae

ang nagbukas na sa pagkakaalala ko ay siya ring umawat samin Lance... Nataranta to,
halatang may ikinukubli kaya di na ako nag hintay na patuluyin pa, kusa na akong
pumasok... tinatawag ako ng matanda pero di ko na pinansin.

"Lance!" pagtawag ko kay Lance, maya-maya lang ay lumabas na to...

"Sa tingin mo ba ibibigay ko siya ng basta-basta na lang?" sabi nito, nakakapikon

talaga tong taong to!

"Sa ayaw at sa gusto mo, kukunin ko siya... At wala kang magagawa dun!" nag-iinit
na ako.

"Hep! Hep!... Tandaan mo nasa pamamahay kita kaya ako ang may karapatan dito!"
pagbabanta nito, habang hinaharangan ang daraanan ko.

"At ASAWA KO ang nasa loob ng pamamahay mo!... higit kanino man, ako ang mas may
karapatan!" tinulak ko na siya para sana pumasok pero hinila niya ako at
sinuntok... gusto kong gumanti pero isa lang ang nasa isip ko ngayon ang makuha si
Aliya.

"Wala akong panahon sayo ngayon, kaya hindi muna kita papatulan! Subukan mo kong
pigilan, mangyayari ang di dapat mangyari" ako habang pinupunasan ang gilid ng
bibig, dumudugo ito sa lakas ng suntok niya.

"Hahayaan kita ngayon, pero sa susunod...sisiguraduhin kong di mo na siya

makikita!" pagbabanta nito, tinalikuran ko na siya saka umakyat sa itaas, may benda
siya sa kamay, sa may braso at sa hita... Di ko na siya ginising pa, binuhat ko na
siya at isinakay sa sasakyan.

Tinitingnan ko lang siya mula sa rear view mirror... Di ko na alam kung anong
nararamdaman ko.. May bahagi ng utak ko na namumuhay ang galit at may parte
namang... Ewan? hindi ko alam.

Nakarating kami ng bahay, binuhat ko parin siya, nagising naman ito at nagpumilit
bumaba.

"No!, don't move... Stay still, we're home." pagpapatigil ko sa kanya.

Iniakyat ko siya sa kwarto ko...

"Ahm... Cade dun sa kabila ang kwarto ko." sabi nito nang mapansin niyang papasok
na kami sa kwarto ko...
"For the meantime you'll stay here." nagulat pa to nang sabihin ko yon.

Inilapag ko na siya sa higaan na out of balance pa ako and I accidentally kissed

her...

Parang kakaiba ang nararamdaman ko. Pagkainis siguro?.. "Y-you want to eat?.. I...
I'll get some." pampawala ng tensyon. Ayoko rin na mag-isip siya ng iba.
Hello sorry babies I broke my words... Promise lang ako ng promise na makakapag
update na ako... Sorry mga bhe ha na bz talaga aq.. Now lng aq nagka tym.. (/□＼
*)・゜

Keep reading, keep voting... Commnts and sugstnz are vry mch accptd... Luvlotz.
####################################
Chapter-21Illusion
####################################

Aliya's POV

Nagising ako na wala na si Cadden sa tabi ko o baka nga di naman talaga siya tumabi
sakin, nakita ko tong mahimbing na natutulog sa ibaba napakaamo nitong tingnan
malayo sa ugaling inaasal nito sakin, ito rin ang unang pagkakataon na
mapagmamasdan ko siyang matulog dahil ito rin ang unang pagkakataon na natulog ako
sa kwarto niya. This sudden change of attitude that his acting really makes me
wonder whats the reason beyond... Kung sakali mang nagbago na siya, sana ito na
yong pinapangarap ko, sana...

"Ahh!" napaigtad ako ng biglang kumirot ang braso ko, dahilan para magising ito.

"Are you okay?" tarantang sabi nito. Bakas ang matinding pag-aalala sa mga mata
nito.

Para namang may bumabara sa lalamunan ko at di na ako makapagsalita... Napaka hot

niyang tingnan dahil topless siya... With those sleepy eyes, his messy hair... and
his husky voice...

"Stop staring!" sabi nito nang mapansing titig na titig ako sa kanya saka nito
isinoot ang white t-shirt niya... Para naman akong napahiya sa sinabi niya...

"Did it hurt?" pagtatanong niya ulit na ang tinutukoy ay ang mga sugat ko.."n-
no...y-yes, I mean kanina o-oo, pero nawala naman.." parang matutunaw na ako dito,
ang init-init...

"Silly!" sabi nito saka tumayo. "I'll go cook some food, just stay there and take a
rest.." di naman ako makapaniwala sa mga sinasabi nito, seriously?!, ipagluluto
niya ako.

"Ako na lang Cade, kaya ko naman, may pasok ka pa." Pag-aalok ko. Feeling ko tuloy
para kamig mag-asawa na mahal na mahal ang isat-isa.

"Di ako papasok... Babantayan kita.." sabi nito na lumabas na at isinara ang pinto.

"............" ako... Walang masabi... Parang... Omo.. Humiga ako ulit saka tumayo
ulit... Sinampal ko pa ang sarili ko baka kasi nananaginip lang ako, pero wala
talaga... Totoo lahat at gising na gising ako, diyos ko, eto na ba?

Babantayan kita...

Babantayan kita...

Babantayan kita...
Paulit-ulit ang mga katagang yon sa utak ko.

Haze Cadden's POV

Paglabas ko ng kwarto napasandal ako sa pinto eto nanaman ako sa weird na

nararamdaman ko. Alam ko nagiguilty lang ako dahil ako ang may kasalanan kung bakit
siya nagkaganun.

Bumaba na ako at nagsimulang magluto... Di ko alam kung ano ba talaga ang lulutuin
dahil... wala naman talaga akong alam... Gusto ko lang talagang umiwas sa kanya,
binuksan ko ang ref at...

"Seriously? This is fuckin' insane!" nasabi ko na lang nang makita kong punong-puno
ang ref, ano ba to?... Vegetables... pano ako makakaluto ng pagkain out of those,
'LEAVES'...

Naghanap ako ng pwedeng lutuin... Wala namang in cans, sana man lang bumili siya ng
itlog...

(Halungkat ng ref...)

Eggs...

Eggs...

Eggs...

Bacon... Bacon?, pag sineswerte nga naman... at may itlog pang kasama...

"Ah shit!" tumalsik pa ang mantika sakin, ganito ba kahirap magluto?.

Maya-maya lang inakyat ko na si Aliya, "san mo ba gustong kumain? Gusto mo bang

dalhan na lang kita dito?" tanong ko sa kanya.

"Sa ibaba na lang Cade.." sagot nito na nakangiti.

"Are you sure? Kaya mo ba?" baka nahihirapan tong maglakad ayokong magbuhat.

"Of course, maayos naman ang paa ko.." sabi nito ng nakangiti, di ko alam kung
anong problema ng babaeng to nasugatan na nga, masaya pa.

Inalalayan ko siya habang pababa kami ng hagdan, "may lagnat ka ba?" hinipo ko ang
noo niya kung mainit ba dahil ang pula-pula ng mukha niya.

"W-wala naman." sabi nito na parang nahihiya.

Magkatapat kaming naupo, parang nagulat pa to sa hinanda ko ngunit ngumiti naman

kaagad... Kumuha ito ng isang hiwa saka isinubo.

"Hmm, ang sarap naman." malambing na sabi nito... Napansin ko lang ang ganda niya
palang ngumiti?.. pero alam kong nagsisinungaling siya... Sino bang masasarapan sa
sunog na bacon at itlog.

"Liar.." bulong ko.

Di na siguro niya narinig yong sinabi ko, dahil nagpatuloy lamang to sa pagkain.

Matapos ko siyang pakainin pinainom ko sa kanya ang gamot niya, pinababalik ko na

siya sa kwarto pero ayaw niya muna, kaya hinayaan ko na lang siyang manood ng
TV ... Sa may center siya umupo samantalang ako nasa kabilang sofa, naaaliw akong
pagmasdan siya lalo na kapag natatawa siya sa pinapanood niya.

Nakitingin narin ako sa pinapanood niya nang biglang magring ang phone nito, nakita
kong nagflash ang pangalan ni Lance sa screen, nakailang ring pa to bago niya
sinagot...

"iloudspeak mo.." pag-uutos ko kay Aliya, di naman sa... Ewan, gusto ko lang
marinig ang mga sasabihin niya. Sinunod naman ako ni Aliya...

"Hello Lance?" sabi ni Aliya.

"Hi sweetie, I just wanna check you out... Your okay now?" sabi nung nasa kabilang
linya, bat niya ba tinatawag na 'SWEETIE' ang asawa ko... Sinasagad talaga ng taong
to ang pasensya ko.

"A-ah oo, okay naman ako Lance..." tumingin pa si Aliya sakin waring inaanalisa
kung ano ang mga reaksyon ko... Sumenyas ako na wag sabihing nakikinig ako na
sinununod naman niya agad.

"Ahm... The masquerade will be tomorrow..." sabi nito sa kabilang linya. Parang
kinukutoban ako ng di maganda sa tono ng pananalita niya.

"Y-yes?" sabi ni Aliya.

"Will you be my date?" sabi nito sa kabilang linya...para naman akong nabingi sa
narinig ko, napakuyom na lang ako ng kamao, kung siguro nasa harap ko ngayon ang
gagong yon basag na ang mukha nun.

Di nakasagot si Aliya, nakatingin lamang to sakin waring naghihintay kung ano ang
sasabihin ko... Ayoko namang isipin niyang nagseselos... Nagseselos? Ako
nagseselos, huh no!... I don't even fucking care!. Kaya sumenyas na ako na bahala
na siya, hindi ko alam kung ano o bakit pero parang may mali sa nararamdaman ko
nang makita kong nalungkot siya...

"Yes..." sagot ni Aliya... Parang gusto kong bawiin ang inakto ko kanina, parang...
Ano ba?!.. Nalilito ako.

"I'll pick you up... Okay.." tuwang-tuwa ang pagkakasabi nito. Magsaya ka, ngayon
lang yan gago!... Nasabi ko na lang bigla... nakakaasar!.

"Ibaba mo na yan!" utos ko kay Aliya, naiinis na ako sa kausap niya..

"Sige Lance... May gagawin pa kasi ako..." sabi ni Aliya saka binaba.

Pinulot ko ang remote saka nilipat sa ibang channel, "sweetie!...huh sweetie ha...
Ang sweet nyo naman, nasusuka ako." wala sa isip na nasabi ko.

Alam niya sigurong mainit ang ulo ko dahil nanahimik na lamang to.

"Alis tayo.." sabi ko sa kanya.

"Ha?... saan?" nagtatakang tanong nito.

"Kukunin natin ang gown mo.." sagot ko, parang na excite naman to at tumayo agad...

"Sige Cade magbibihis lang ako" sabi niya.

"Tsk! Wag na.." hinila ko na siya palabas... Sa likod sana siya uupo pero sinabi ko
nang sa tabi siya.

Aliya's POV

Hanggang ngayon patuloy paring nawewendang ang mundo ko sa mga ipinapakita ni Cade
sakin... Kung panaginip lang to sana habangbuhay na lang akong tulog.

Nalungkot ako ng di niya ako pinigilan kanina nang inalok ako ni Lance na maging
date sa Masquerade. Pero ayos din naman yon, alam ko namang si Ella ang magiging
kadate niya at ayoko namang tumunganga lang dun.

Nakarating na kami sa pagawaan ng gown bumungad agad sakin ang isang napakagandang
gown na nakasuot sa isang mannequin di ko maiwasang mamangha at pangaraping sana
akin na lang yon.

Sinalubong kami nung designer, abot tenga ang ngiti nito ng makita ako.

"Your husband?" sabi nito na may hinahanap, sa palagay ko si Lance ang tinutukoy
niya at alam kong sinasadya niya dahil andyan si Cadden.

Nakita kong kumunot ang noo ni Cade pero nanatili parin itong tahimik.

"Ah siya nga pala... Dumaan dito yong 'asawa' mo kaninang umaga..." sabi nito.

"Ha bakit?" pagtatanong ko...

"May iniwan... Ang sabi kapag pumunta ka raw dito ibigay ko raw to sayo..." saka
tumalikod at nagmamadaling pumasok sa isang maliit na silid... Nagtataka ako kung
ano ang iniwan nito.

Maya-maya lang lumabas na itong may bit-bit na isang maliit na box... Ibinigay niya
sakin saka binuksan ko...

Napanganga ako sa nakita ko.. Omo... ang ganda, halatang mamahalin... Isang kwentas
na may tatlong nagkikintabang diamonds.

"Oh my.. Ang ganda... Ang sweet sweet naman ng asawa mo... Kel..." di na natapos
nung designer ang sasabihin dahil sumingit na si Cadden..

"We need the gown, where is it?" sa matigas at malamig na tono nito.

Napatigil ang designer sa kakasalita at ako naman ay isinara na ang box.

"As I promised..." sabi nung designer habang titig na titig sakin, "ginawan kita ng
pinakamagandang gown, here." dugtong nito habang itinuturo ang isang napagandang
gown na nakasuot sa isang mannequin, ang gown na pinapangarap ko.

Matapos kong isukat nagpasalamat na ako... Ako lang.. Kasi di naman marunong
magpasalamat si Cadden, nagpaalam na akong uuwi na.

Tahimik lang si cade sa byahe pero halatang mainit ang ulo nito, kunting traffic
lang busina na ito ng busina, mabilis rin ang pagpapatakbo nito, natatakot na nga
ako. hindi ko alam kung bakit nagkakaganun siya, gusto kong maniwalang nagseselos
siya pero alam kong imposible, alam kong natapakan nanaman ang pride niya.

Nangmakarating kami sa bahay bumaba agad ito at pabagsak na isinara ang pinto ng
sasakyan, lumabas na rin ako habang dala-dala ang sariling gown, nanlalamig na rin
ang kamay ko sa sobrang takot at kaba, eto nanaman siya...
Pagpasok ko ng bahay nabigla ako ng hilain niya ako bigla at isinandal sa pader
"aray!" napasigaw ako ng tumama ang braso kong may sugat sa dingding.

"Ang sweet naman ng kabit mo..." sabi nito... Saka ako hinalikan, nagulat ako sa
ginawa niya sa puntong di na ako makagalaw pa, parang pati utak ko ayaw ng
gumana... He kiss me with intense passion, mapupusok ang mga halik na yon...
sinasabi ng utak ko na may mali, pero nagiging tama sa sinasabi ng puso, hanggang
sa namalayan ko na lang na di na ako lumalaban pa at kusa na akong gumaganti sa mga
halik niya.

Nagtaka ako kung bakit tumigil siya at napansin kong ngumisi pa...

"Bitch!" parang bombang sumabog sa tenga ko ang isang salitang yon.

"Sabi ko na nga ba, wala kang pinipili, lahat kakapitan mo, lahat kakagatin mo,
pano ka nasisikmura ng lalaking yon? Pano nasisikmura ng lalaking yon ang isang
babaeng katulad mo na natikman na ng kahit na sinong lalaki?" dugtong pa niya,
hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, akala ko okay na, okay naman kami
kanina.

"Mukhang masaya ka pa sa binigay niya... Bakit?! Sa tingin mo siguro hindi ko yun

kayang bilhin?... Ikaw nga kaya nga kitang bilhin.." patuloy lamang to sa mga
masasakit niyang salita.

"A-akala ko okay na tayo?" ako na hanggang ngayon ay di parin makapaniwala sa

nangyayari, panandalian lang pala ang lahat...

"Tayo?! *smirk* kahit kelan hindi tayo magiging okay... at kahit kelan hindi
magiging tayo, kaya yang mga pagpapantasya mo tigilan mo na yan!" sabi nito habang
sinusuklay ang buhok gamit ang kamay.

Tumalikod si Cade alam kong aalis siya at iiwan ako tiempo namang sumakit ang braso
ko, hinawakan ko ang kamay niya para pigilan siya pero tinabig lamang niya, wala na
akong nagawa...

Darating ang panahong siya ang malalagay sa kalagayan ko...

"But I will leave when the pain of staying is greater than the pain of leaving"

E2 na... Keep reading.. Keep voting... Commntz and sugstionz are vry mch accptd...

Sobrang thank u tlga s makabagbag damdaming commntz nyo... Sobrang thnk u rn mga
bby qoh s votes... Napakalaking bagay yon para sakin... The next chapter will be
the masquerade.. Gagalingan ko dun pramiz... Hahaha.

Hello pala sayo @angelof_death... Sobrang thnk u sa mga message mo, s paggng fc m.
hahaha.. (Can't stop laughing).. Sa laht-laht... Luv u mga bby qoh..
####################################
Chapter-22The Masquerade
####################################

Aliya's POV

Calling Ashley...

Nakailang ring pa bago niya masagot ang cellphone... My wound is bleeding and I
really need a hand on this, cause I really don't know what to do... ayoko namang
tawagan si Lance dahil baka lalo lang siyang magalit kay Haze, ayokong masira sila
ng dahil lang sakin... at isa pa masyado na akong dependent sa kanya.

"Hello Aly? are you crying? Si Cadden nanaman ba?" Sabi nito sa kabilang linya.

"Ahm, Ash I need your help... My wound is bleeding..

A-I don't know what to do... I'm afraid..." umiiyak na ako...

"Wound?!... The hell! what wound?... My God Aly..." marami pa tong sinasabi, alam
kong natataranta na to ngayon, di niya pa pala alam ang nangyari sakin...

"P-Please... Get me out of here..." pagmamakaawa ko,

"Where are you?" tanong nito.

"Sa bahay, Ash... Para na akong mahihilo." di naman ako mahihilo dahil sa mauubusan
ako ng dugo, di naman grabe ang pagdurugo ng sugat ko, sadyang takot lang talaga
ako sa dugo kaya parang nagsisimula na akong mahilo...

"Aly listen... Wag na wag mong titingnan ang sugat mo... Okay?"... Sabi nito.

"O-okay... Just hurry please.." sabi ko..

"Okay.. Keep calm, I'm coming... Don't put your phone down..." sabi nito na rinig
kong nag s-start ng sasakyan...

"I'm on my way Aly.." sabi nito, naibsan naman ang takot ko.

Mga ilang minuto lang narinig ko na ang pag-park ng sasakyan ni Ashley.

Inalalayan niya akong makatayo hanggang sa makasakay sa kotse.

"Alam mo di ka lang tanga, OA pa..." sabi nito habang nagmamaneho.

"Akala ko talaga dugong-dugo na yan, e halos kakarampot na dugo lang naman yan e.."
pagpapatuloy nito.

"Sorry, sumakit kasi..." ako.

"Bakit naman kasi sumakit yan... I mean, ano ba kasing nangyari dyan?... My God Aly
ano na bang nangyayari sayo?." sabi nito habang ikinukumpas pa ang kamay.

"Pwede bang sa bahay mo na lang natin to pag-usapan?" pakiusap ko.

"Sabi mo e.." sabi nito, saka tumahimik na... Eto talaga ang gusto ko sa kaibigan
ko, sinusunod ang gusto ko.

Pagdating namin ng bahay nilinisan niya agad ang sugat ko, naghanda siya ng
makakain.

"Ikwento mo na Aly dali." utos nito.

"Nangyari to kagabi as usual nag-away nanaman kami, di naman talaga kami

magkasundo, feeling ko nga di na talaga mangyayari pang magkasundo kami..." ako.

"Buti naman nagising ka na..." pagpuputol niya.

"Makinig ka nga muna.." ako na ikinatahimik naman niya.

"Hindi ko inexpect na darating si Ella, akala ko kagaya ng dati gagawa nanaman sila
ng kababoyan sa loob ng pamamahay namin kahit na andyan ako..." pagpapatuloy ko.

"What! Kababoyan... You mean?... S*x? As in they're having s*x sa bahay nyo, kahit
na andun ka?.." nanlalaki pa ang mga mata nito na para bang gulat na gulat.

Tumango lang ako, dahilan para umusok sa galit itong si Ashley.

"Bwiset na bwiset na talaga ako dyan sa good for nothing husband mo Aly ha!, naku!,
kung ako ikaw, pinutulan ko na yan, at yong malanding kirida niya sesementadohin ko
yan!... Ahrrrg!, ikaw? Ewan ko lang! My Ghad Aly, ikaw na si dakilang tanga!"
paglilitanya nito, habang nakatayo.

"Makinig ka nga muna at ng matapos na ako." sabi ko, nakinig naman to at bumalik na
sa pagkakaupo.

"That night I thought na ganun ulit ang mangyayari but things happend the other way
around, mas worst pa pala ang mangyayari, nagkasagutan kami, sinabunutan niya ako
sinapal inamin niya saking pera lang ang habol niya kay Cade and to make things
even worse, she poured herself a glass of water..." pagkukwento ko.

"What?! And then?" nagtatakang tanong nito.

"Dumating si Cadden, nakita niyang basa si Ella, umiiyak, nagmamakaawa, umaarte

itong siya ang inapi. Binaligtad niya lahat, sinabunutan ko raw siya, sinampal at
binuhusan ko pa raw siya ng tubig at sinabi niya pa kay Cade na sinabihan ko raw
siyang pera lang ang habol.." pagpapahayag ko.

"The nerve of that bitch!" galit na usal nito.

"Eh yang sugat mo? Ano namang kinalaman niyan, sinaksak ka ba niya?!, aba e
mamamatay tao pala yong gagang yon e!" patuloy lamang to sa pagsasalita.

"Hindi naman Ash... Syempre pinagtanggol ko ang sarili ko sa mga kasinungalingan

niya, pero nabigo lang ako dahil kahit anong gawin ko hinding-hindi maniniwala si
Cadden sakin... At sa galit ko, sinampal ko si Ella dahilan para lalo pang magalit
si Cadden sakin, natulak niya ako at yong mga bubog ang sumalo, kaya eto ako
ngayon... Buti na lang dumating si Lance..." nagsisimula nanaman akong maiyak.

"Alam mo, may napapansin na talaga ako dyan sa Lance na yan.." sabi nito.

"Ganyan ka naman e, lagi ka namang may napapansin.." sabi ko, napangiti ako sa
sinabi ko.

"Hindi ah, feeling ko may gusto yang Lance na yan sayo e." direktang sabi nito.

"Ano? Imposible yon... Mahal niya lang talaga ako kasi magkababata kami.." ako.

"Dakilang tanga ka nga.." pabulong nito, pero sapat lang na marinig ko.

Anonymous POV

"Until when will you keep those as a secret? Malaki na siya..." sabi ng kausap ko.

"Hindi ko alam kung hanggang kailan... Ang alam ko lang hindi na magtatagal
malalaman niya na." sagot ko, napasandal na lamang ako sa kinauupoang swivel chair.
Ilang taon na ba? Matagal-tagal na rin magmula ng maganap ang isang trahedya.
Trahedya nga ba?

Aliya's POV

Mag aalas-onse na ng gabi pero gising na gising parin ako, iyak lang ako ng iyak.
napagpasyahan kong dito muna matulog sa bahay ni Ashley. Manghihiram na lang ako ng
Uniform niya saka mag susuot na lang ako ng jacket at nang di makita tong mga sugat
ko. Hindi ko pa kayang makita si Cade, nasasaktan parin ako.

"Tama nga siguro... Dapat na kitang sukoan...Haze." nasabi ko nalang bago ako
nakatulog.

Ashley's POV

"Aly... aly... gising na, malelate na tayo..." panggigising ko sa kanya, aba kanina
pa ako dito, di parin gumigising, gumalaw to, maya-maya lang bumangon na, obvious
masyadong umiyak siya kagabi, nanlalaki't lumalim na rin ang eye bags nito.

"Sumunod kana sakin pagkatapos mong maligo ha, kakain na tayo... Andyan narin pala
ang mga gagamitin mo." sabi ko saka bumaba na.

Matapos kaming kumain ay dumiretso na kami sa school.

Pagdating namin dun, nakita naming may mga iilang estudyante ang nagmimeeting we've
learned that their planning about the upcoming event nextweek tungkol sa gaganaping
University day, isang linggo na lang pala at magaganap na to, nagbibida dun ang
ubod ng kaplastikan na si Ella. Syempre kasali siya sa mga contestant.

Tahimik lang buong araw si Aliya, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip
niya, di ko na lang din siya inabala pa. Kawawa naman, matapos mawala ang mga
magulang niya, binigyan nga siya ng asawa, wala namang kwenta.

Aliya's POV

Time Check: 7:00pm

"Aly ano ba?!, isang oras na lang magsisimula na ang Masquerade." sabi ni Ashley na
nakabihis na, ang ganda niyang tingnan sa deep blue night gown niya.

Parang nawalan na ako ng gana, pero naisip kong pinangakoan ko pala si Lance, at
alam kong hinihintay ako ng lolo... kaya nagmadali na akong tumayo at sumakay sa
kotse ni Ashley, pupunta pa kasi kami ng bahay... dun ako magbibihis since nandun
naman ang gown ko.
Malapit lang naman ang bahay niya sa bahay ko, kaya ilang minuto lang nakarating na
kami.

Tinitigan ko pa muna ang gown na susuotin ko, napakaganda nito, kumikinang ito sa
dilim at ng buksan ko na ang ilaw ng kwarto, mas lalo pa itong kuminang.
Napakaganda nito. Buti na lang rin may gloves ang gown na to, maikukubli na rin ang
mga sugat ko.

Medyo may katagalan rin ang pagbibihis kasali na ang pagmimake-up, kaya nang
lumabas ako nakita ko ng naghihintay si Lance sa ibaba, ang gwapo nitong tingnan sa
suot nito... Bababa na sana ako ng maalala kong di ko pa pala naisusuot ang kwentas
na binigay niya, kaya bumalik ako sa kwarto at kinuha ang isang maliit na box mula
dun ay dinukot ko ang silver necklace, isusuot ko na sana to ngunit laking gulat ko
na lang ng wasak na ang lock nito.

"Oh my, pano na to?" natataranta na ako, kaya tinawag ko na si Ashley...

Ayokong madismaya si Lance mamahalin pa naman to, buti nalang nagawan ni Ashley ng
paraan at napagdugtong niya pa.

Lance's POV

"You're so stunning sweetie, specially with that necklace on" Komento ko. Napangiti
naman siya sa sinabi ko. She truly has a pure substance of perfection, and Cadden
was so lucky to have her, but he doesn't know about it, cause he didn't bother to
care.

"Stunning agad?, di mo pa nga kita ang mukha ko e." she chuckled while uttering
those words, that sweet voice I always longed to hear.

"You look so stunning with that mask, how much more if there's none?" seryosong
sabi ko.

"Sige na nga...Thank you na nga..."sabi nito, I chuckled upon hearing those words
saka ko inabot ang kamay niya para alalayan siya papuntang sasakyan.

"Teka lang si Ashley..." sabi nito, sakto namang papalabas na rin si Ashley,
suminyas itong sasakay sa sariling kotse, ibig sabihin kami lang dalawa ni Aliya
ang magkasama.

Bumabyahe na kami papuntang venue, I hold her hand and made a kiss on it, na
ikinagulat naman niya. "What are you doing Lance!" pagbabawi nito ng kamay,
napansin ko pa siyang nag-blush.

"I'm just admiring my most precious gem." nakangiti kong sabi, na ikinatawa naman
niya. God knows how much I love this girl.

Aliya's POV

Nagulat ako sa ginawa ni Lance, parang umiinit ang pisngi ko sa hiya.

"I'm just admiring my most precious gem."

pangalawang beses na tong sinabi niya sakin, una ay noong bata pa lang kami at
ngayon ang pangalawa.

Mag-tetrenta minuto rin ang naging byahe namin at ang naging bunga...late kami.

Cadden's POV

Inaamin kong nainis ako kay Aliya kanina, ang saya-saya niya pa sa regalong binigay
ng lalaki niya, Iniwan ko siya pero bumalik naman ako, pag-uwi ko wala na siya...
Di ko na rin siya tinawagan pa, baka isipin niya pang may paki ako sa kanya, di rin
siya natulog sa bahay, di siya umuwi, dalawa lang ang iniisip kong pwedeng
pagpalipasan ng oras niya, si Ashley o di kaya si Lance... Pero mas gusto kong
paniwalaang kay Lance siya nagpalipas ng gabi. Nakita ko pa ang box na pinaglagyan
ng kwentas na regalo ng kalaguyo niya, sa galit ko, pinutol ko to, at alam kong
nawasak ang lock nun kaya imposibleng magamit pa yon ni Aliya.

"Hey Cade pare!" pagbati ng kaibigan kong si Greg. "Asan ng asawa mo?" paghahanap
nito na ang tinutukoy ay si Aliya, alam niya rin ang tungkol sa amin, dahil
pinagkakatiwalaan ko siya, alam ko namang wala siyang pagsasabihan.

"Wag mo siyang hanapin sakin!" naiinis ako kapag binabanggit siya.

"Chill!, di parin ba maayos?" tumatawang sabi nito.

"..." tahimik lang ako. saka lumagok ng wine.

"Naku masama yan..." makabuluhang sabi nito.

"Anong masama dun?" pagtatanong ko.

"Pare... Kilala kita, di ako naniniwalang wala kang gusto ni katiting sa asawa mo,
sobrang ganda kaya nun, ako nga e crush ko yon." nakangiting sabi nito. Na siya
namang ikinagalit ko kaya kinwelyohan ko siya.

"O kitams... Nagseselos ka... Easy lang... Akala ko ba wala kang paki... Ba't
ganyan ka mag-react?" nanunudyong tawa nito.

"Di ko siya gusto! Okay?" sabi ko na lang. Saka binitawan siya.

Inayos naman nito ang nagusot na damit saka sinabi sa seryosong tono.

"Alam mo pare, di mo naman malalaman ang halaga ng isang tao hanggang andiyan pa
siya, pero pag once nawala hahanaphanapin mo na.." sabi nito saka ngumiti.

"Alam mo ako, nangyari na yan sakin kaya nga ngayon sising-sisi ako, if only I
could turn back time.." ma emosyong sabi nito.

"Well, ibahin mo ko, I am not you." sabi ko na lang at nagkibitbalikat na to.

Nagpaalam tong aalis muna dahil may aasikasuhin pa, nakita ko tong lumapit sa isang
lalaki na may blond na buhok kasing tangkad ko at sa sapantaha ko ay kasing edad ko
lang rin, kung di ako nagkakamali anak to ng isa sa mga naglalakihang investor ng
kompanya namin. Nayayabangan ako sa uri ng pagkilos nito, masyadong maangas parang
si Lance lang. Nakita kong napatigil to sa ginagawa at napatingin sa isang dako.
Sinundan ko kung ano ang tinitingnan niya... Mula sa Main door ay may pumasok na
dalawang pares naka tuxido ang lalaki at parang pamilyar ang gown na suot nung
babae. Dahil sa gown at sa hubog ng katawan nito parang nakikilala ko na kung sino
ang babaeng tinititingan noong mayabang na lalaki. Binalikan ko ng tingin ang
lalaking tinitingnan ko kanina. Ngumingiti pa to habang titig na titig kay Aliya
saka may ibinulong kay Greg. Pasimple namang lumingon si Greg sa kinaroroonan ni
Aliya saka tumingin sakin bago may sinabi dun sa lalaking mayabang.

Di ko alam pero bigla lang akong nainis, nakita kong papunta sa kinaroroonan ko si
Greg kaya tinanong ko na rin siya.

"Anong sabi nong gago sayo?" tanong ko.

"Ha? Saan?" pagmamaang-maangan nito.

."..." tumahimik lang ako, naghihintay sa sasabihin niya.

"Ah yon ba?, tinanong niya kung sino ba raw yong babaeng kakapasok lang?" sabi
nito.

"Anong sabi mo?" ako.

"Sabi ko si Aliya Rodrigo, ang bilis niya kayang kilalanin, sa hubog ng katawan pa
lang.." diretsahang sabi nito.

"Ba't mo sinabi?" ako.

"Tinanong e, saka di ka naman dapat mag-alala di ko naman sinabing asawa mo siya."

parang nainis ako sa ideyang yon...

"Bakit?" makabuluhang tanong nito.

"Wala." ako, ayoko ng pag-usapan pa.

Napakaraming tao sa loob, lahat nakamaskara, hindi niya siguro alam na tinitingnan
ko siya, at halata namang hindi niya ako nakikilala. Gusto ko siyang lapitan at
kausapin sa kalandian niya kasama ang kabit niya, gusto kong kunin siya sa lalaking
kasama niya ngayon... dahil sa pagkakaalam ko, ako ang asawa dito, at ako lang ang
may karapatan... Nasa ganon akong sitwasyon nang biglang may lumapit sakin at
kumapit sa braso ko, it's Ella.

"Hi baby, kanina pa kita hinahanap, kung di lang dahil sa mask mo di kita
makikilala." sabi nito sabay akap sakin. Nagpaalam itong kukuha lang ng wine saka
umalis nang biglang namatay ang ilaw, nagkataon namang may dumaan at nakipagpalitan
ako ng maskara

Biglang bumukas ang ilaw, pero this time medyo dim lighted na ang buong lugar. Then
the music started to play, marami ng nagsitayoan para sumayaw, and one of those was
Lance he's asking Aliya for a dance.

Tinitigan muna siya ni Aliya bago tinangap ang alok. Napakuyom na lang ako ng
kamao.

They're playing a romantic song, the hell!, that bastard again! lagi na lang siyang
umieksena... they we're so close to each other, no... I mean he's hugging her. And
that makes me feel bad. Ang sarap mambasag ng mukha.

Naka-isip naman ako ng ideya nang-anyaya ako ng iba para may makasayaw ako at ng
makalapit ako sa kinaroroonan niya nakipagpalit ako kay Lance, ang nangyari kaming
dalawa na ni Aliya ang nagsasayaw ngayon.

Kakaiba ang nararamdaman ko ngayon, marahil hindi niya parin ako nakikilala dahil
ayaw niya pa atang makipagsayaw sakin, parang tinatawag niya si Lance pero di naman
makabitiw si Lance dun sa kasayaw niya.

Tinititigan ko lang siya habang sumasayaw kami... Those hazel brown eyes na titig
na titig rin sa akin, parang pilit niya akong kinikilala, napangiti ako sa ginagawa
niya. Napadako ako sa mga labi nito na ang pupula, ang sarap halikan... Pero binura
ko kaagad ang ideyang yon.

Biglang namatay ulit ang ilaw dahilan para mapayakap siya sakin nakita kong madilim
ang paligid at kami lang ang natatamaan ng ilaw, biglang nag switch ang kanta...

"Cade?" sabi nito.

"Just dance..." sabi ko...napangiti ako ng bangitin niya ang pangalan ko niya, saka
sumayaw kami ng magkayakap, parang maykakaiba akong nararamdaman ng dumikit ang
balat ko sa hubad niyang likoran.

"Cade..." pagtawag niya sakin.

"Stop talking... Just keep on dancing.." pagpuputol ko sa sasabihin niya... Ayoko

munang makarinig ng kahit ano, may gusto akong siguraduhin sa sarili ko.

I hug her tightly..

Malapit ng matapos ang kanta...

I hug her even more...

Natapos ang tugtug, nagpalakpakan ang lahat na andon...

At narinig ko ang pag-a announce ng emcee...

"Ladies and Gentlemen, our King with his Queen.." nabalot na naman ulit ng
nagsisigabong palakpakan ang buong venue.

Aksidente namang nahagip ng mata ko si lolo na nakatingin samin at todo ang ngiti,
ngayon naiintindihan ko na... si lolo ang may pakana, kahit kelan talaga laging
tama ang timing ng matandang to.

Alam kong lahat ng mata ay sa amin lang nakatoon and so I do my part...I kiss
her... To let everybody know na ang babaeng pinapantasya nila ay akin na... at wala
silang karapatang pangarapin siya.

...

This chapter is for u:

Lalab...

Hi baby @JungHunDelJin ho!..ang haba ng username mo... Sana mas mahaba pa dito ang
buhay mo.. Hahaha, happy b-day bhe, wag lng beerday kasi ibang usapan na yan..
Hahaha...

Sorry mga baby qoh, for this very very late update... Pinutol ko na to kasi masyado
ng mahaba, ang second part ng Masquerade ipupublish ko this coming saturday...
Luvlotz..

Keep reading... Keep voting... Comntz and sugstionz are vry mch accpted... And
awaited.. Ahahaha
####################################
Chapter-23Love
####################################

Warning:

May BS dito... Self prohibition is needed...

Aliya's POV

Nagsasayaw lang kami ni Lance ng biglang may pumalit sa kanya, nung una di ko to
nakilala kelangan ko pa tong titigan ng mabuti para makilala... Masyadong pamilyar
ang mga singkit na mata nito until this stranger smiles on me, matagal pa bako
narehestro ng utak ko na si Cade pala ang kasayaw ko...

"Cade..."ako.

"Stop talking... Just keep on dancing." sabi nito, saka niya ako niyakap,
naninibago ako sa mga ikinikilos niya ang sarap maniwala pero alam kong
nagpapanggap lang siya, alam kong tinitiis niya lang naman lahat to, at alam ko
sukang-suka na siya sa mga pinaggagagawa niya. Siguro kung wala ang lolo di niya to
gagawin.

Masyadong mahigpit ang pagkakayakap niya, mas lalo pang humigpit nung malapit ng
matapos ang kanta, halos di na ako makahinga.

Alam kong kami lang ang pinagtitinginan ngayon, nagpalakpakan ang lahat. Di parin
ako maka get over sa mga actions niya, pero ang mas nagpagulat sakin ay nang
hinalikan niya ako, parang masisiraan ako ng bait sa sobrang hiya, matagal pa bago
niya pinutol ang halik na yon at aaminin ko may kakaiba sa mga halik nayon dahilan
para mas lalo pa akong mahirapang iwanan siya.

Nang matapos ang kanta iginiya niya ako sa isang table at pinaupo don, ang sabi
niya aalis muna siya pero babalik naman daw agad...

Ilang minuto na, pero wala parin siya, wala rin si Lance di ko siya makita... Grabe
naman, kanina halos mag-agawan sila ngayon ayaw namang magpakita.

Hinahanap ko ang isa sa kanila pero ang hirap nilang hagilapin lahat kasi
nakamaskara... Pero sa di kalayoa'y may nahagip ang mga mata ko, I saw Haze and
Ella, nakilala ko agad sila dahil pareho na silang walang suot na maskara.

Kaya pala...

'Kaya pala wala ka pa, lagi na lang ba siya? kelan magiging ako?' mga himutok na
tanging ako lang ang nakakarinig.

"Hi..." napalingon ako sa pinangalingan ng boses.

"Do I know you?" nasabi ko na lang, syempre di ko kita ang mukha niya, dahil
natatakpan ito ng maskara.

"Oh, I'm sorry...I forgot." sabi nito habang tinatanggal ang maskara.

"I'm James Smith... Aliya Rodrigo right?" sabi nito.

"How did you know?" nagtaka ako kung pano niya nalaman ang pangalan ko.

"A woman like you, will make every man do everything just to know your name." sabi
nito, mambobola naman to masyado, masyadong mapang-akit ang mga ngiti nitokahit
sinong babae, bibigay talaga sa kanya, may magagandang mga mata pa to, na para bang
nakikita niya ang buong pagkatao mo, aaminin kong ma appeal talaga ang kausap ko
ngayon. Pero wala akong panahon sa kanya, kaya tumayo na ako para hanapin si Lance,
nagulat ako ng maramdaman ko ang pagtangal ng tali ng maskara saka nalaglag.

"Ano bang problema mo?" ako na nilingon na siya.

"So totoo ngang sinasabi nila, napakaganda mo nga." sabi nito habang pinopulot ang
nalaglag kong maskara, agad ko naman tong hinablot mula sa kamay niya, bago siya
tinalikuran.

"Wait... Hey... I'm sorry" alam kong hinahabol ako nito. Binilisan ko na ang lakad
ko, pero naabutan parin ako nito, hinawakan niya ako sa magkabilaang braso habang
inihaharap sa kanya.

Ang lapit-lapit ng mukha nito sa akin.

"Look, I'm sorry, sorry kung naging bastos ako..." sabi nito, para naman akong
nahihipnotismo sa mga mata nito at gusto ko na tong patawarin but the last thing I
saw was him lying on the ground with blood on his lips.

"Don't mess with me Smith..." rinig kong sabi ni Cade, halatang galit na galit.

"F**k! Ano bang problema mo?!" halatang galit din yong Smith.

"Stay away from my wife!... And if you didn't, you'll going to pay the
consequences!" sabi nito saka ako hinila.

"Wife?!" rinig kong sabi nong smith, natulala pa to.

"Ano ba Cade!, bitiwan mo nga ako!" pagpupumiglas ko.

"Why?!, do you like him?, isa din ba yon sa mga lalaki mo ha!" eto nanaman kami sa
mga walang kwenta't walang basehan niyang pambibintang, masyadong malakas ang
pagkakahawak niya sa braso ko at aaminin ko, nasasaktan ako.

"What now Aliya!, are you going with me? O mag i-iskandalo ako dito!" pambabanta
nito.

Tumahimik na lang ako saka tinanggal ang pagkakahawak niya sakin at kusang pumunta
sa sasakyan niya.

Habang nasa sasakyan kami sakto namang nag-ring ang phone ko, napalingon si Cade
sakin...

"Sino yan?" tanong nito, sqka ibinalik ang atensyon sa daan.

"Ahh, si Ashley.." sabi ko.

"Patingin.." utos nito, ano bang iniisip ng taong to, pati abg tumatawag sakin
pinapakialaman niya na. Pero wala naman akonh nagawa, pinakita ko na.

"Go, answer that call, sabihin mo umuwi ka kasama ako." utos nito matapos makita
ang caller name sa phone ko.

"Aly asan ka ba?, kanina pa kita hinahanap, diyos ko naman, iniwan mo pa ako dito
sa mala demonyo mong admirer!" pagtatalak nito sa kabilang linya. Admirer? Sinong
tinokoy niya?

"Hey! Asan ka nga?!" pag-uulit nito.

"Ah, e ano... Umuwi na ako sorry Ash." ako.

"Ano?!, pano ka nakauwi..." ano bang problema ng babaeng to lagi na lang

nakasigaw...

"Kasama ko si Cade." pagpuputol ko sa sinabi niya. Tumahimik to saglit...

"Aly, bakit ba..." lumongkot agad ang boses nito.

"I can handle this, trust me." sabi ko saka binabaan na siya. Nakita ko namang
napangiti si Cadden.

Nakarating na kami sa bahay, nagring nanaman ulit ang phone ko, nag flash ang name
ni Ashley sa phone, kaya sinagot ko na...

"Sweetie, sinasaktan ka ba niya, kukunin kita dyan." yes it was Lance, alam niya
sigurong di ko sasagutin ang tawag niya dahil kasama ko si Cade, kaya ginamit niya
ang phone ni Ashley.

"No, I'm okay Lance, pagod na rin kasi ako..." ako.

"Are you sure?" si Lance, may himig ng pag-aalala sa boses nito. Bigla namang may
umagaw ng phone ko, syempre wala naman akong ibang kasama dito sa bahay si Cade
lang.

"Yes! She is!" saka pinatay ang phone.

"Kelan ba titigil ang Lance na yan?!" napasubunot pa to sa sariling buhok.

"Ano ba kasing problema mo sa kanya Cade?" sabi ko sa mababang tono.

"Kaibigan ko siya Cade, kaya naiintindihan ko kung nag-aalala siya sakin"

pagdurugtong ko. Nakita ko tong tumayo at pumunta sa mini bar ng bahay, nilagyan
niya ng wine ang baso saka uminom... Hawak-hawak niya parin ang cellphone ko.

Tahimik lang ako.

Maya-maya lang nakita kong nag i-scan siya ng phone, pakiramdam ko ang inbox ko ang
binabasa niya. Lumagok ulit siya ng wine.

"Mahal mo ba siya?" rinig kong tanong nito.

"Syempre, Oo mahal ko siya..." ako na di pa natatapos ang sasabihin, natural mahal

ko talaga si Lance, pero bilang kaibigan.

"Ahhh!... F**k!... Damn you Lance!" nagwawala na to, binabasag na niya ang mga
inumin, dahilan para di ko matapos-tapos ang sasabihin... Ano bang nangyayari sa
kanya, kelangan di niya makitang natatakot ako.
"Cade.." yan lang ang lumalabas sa bibig ko.

"Galit ako!, galit ako sa kanya!... Galit ako kasi inaagaw ka niya!" lumapit to
sakin na pulang-pula na ang mukha.

Itinapon pa nito ang cellphone ko, kita kong nagkawasak-wasak ito sa sahig.

"Cade! Ano ka ba?! Hindi na kita maintindihan." nasabi ko na lang bigla. Kunti na
lang matutumba na ako dito sa sobrang takot, kaya bago pa yon mangyari umakyat na
ako sa itaas.

Naisipan kong mag cold shower muna, naiinitan na rin kasi ako sa suot kong gown,
bago ako pumasok ng shower siniguro ko munang naka lock ang pinto.

Sa loob ng shower room di ko maiwasang isipin ang mga inaakto ni Cade kanina...
Mabuti pa dito sa loob ng shower room, nakaka-relax, pero di naman pwedeng magtagal
ako dito... Kaya lumabas na ako. Kinuha ko ang nakasabit na robe saka isinuot.

Paglabas ko nabunggo pa ako sa isang matigas na bagay. Only to find out Cade, na
titig na titig sakin, naka white polo na lang to at tanggal ang tatlong botones,
dahilan para makita ko ang dibdib nito.

"M-Makikishower k-ka ba?" tanong ko.

"Oo, pero gusto ko, kasama ka." nagulat ako sa sinabi nito, my G*d lasing na ata
to.

"Cade, pwede ba, bumalik ka na sa kwarto mo." sa pagkakaalam ko nailock ko talaga

ang pinto, pero nakita kong nakabukas ang pinto na nagkokonekta sa kwarto niya at
sa kwarto ko.

"I know gusto mo rin to." nakita ko pa tong nag smirk saka ako ipinasok sa loob ng
shower room, inilock niya ang pinto then I started to panic. Pinaandar nito ang
shower kaya basang-basa na siya, bumabakat ang matipunong katawan nito..

"N-no mababasa ang robe ko.." wala sa isip na sabi ko.

"Edi hubarin mo, at ng di mabasa.." nakangising sabi nito, tinangka kong buksan ang
ang pinto pero hinila niya ako at isinandal sa pader, dalawa na kaming basa ngayon.

Hinalikan niya ako, masyadong marahas na nalalasahan ko na ang sariling dugo.

Pinipilit ko siyang itulak, pero malakas talaga siya. Naglalakbay na ang mga kamay
nito sa katawan ko, natataranta na ako...

"You're mine... Only mine." bulong nito habang bumababa ang mga halik nito sa leeg
ko. Mahal ko parin pala talaga siya, para akong nadadala sa mga halik niya... Pero
ayoko, natatakot ako... Kaya sinipa ko siya, dahilan para mapaatras siya at
mabigyan ako ng pagkakataon para tumakas... Lumabas ako ng shower room na basang-
basa, nakita ko ang pinto ni Cade na nakabukas kaya naisipan kong dun na lang
pumasok at manglock...

Isasara ko na sana ang pinto pero naabutan niya, nagtutulakan kami ng pinto pero sa
sobrang lakas niya, nakapasok siya.

Dito na ako nagsisimulang maiyak..

"Cade please... Di na kita maintindihan..." nakita ko siyang naghubad ng polo.

Lumapit to sakin kaya napaatras ako...

"Takot na takot ka sakin, pero sa iba hindi.." nasampal ko siya sa sinabi niya,
pinamumukha niya nanamang marumi akong babae.

"Cade! pwede ba, pagod na ako sayo, pagod na ako sa ganito... Ayoko na!" maimosyon
kong turan.

"So ano, iiwan mo na ako?, aalis ka na, ganun ba?!, saan ka sasama, kanino ka
sasama ha! Kay Lance ba o sa iba?!" dahilan para masampal ko siya ulit.

"Kung ganyan talaga ang tingin mo sakin... Oo, sige!, aalis ako at sasama ako sa
ibang lalaki, k-kahit na sinong lalaki...sasamahan ko! Bitch ako diba?!, whore...
Slut! Ano pa? bilis na... Isampal mo na lahat ng yan sakin... Ano pa?, kirida...
Bilis na, at ng makaalis na ako... Ano kab..." Walang pakundangan ang pagdaloy ng
mga luha ko, di ko na natapos ang sasabihin dahil hinalikan niya na ako...

"Hindi ka aalis... Sabi ko diba, akin ka lang!" bulong nito akala ko, kapag sinabi
ko yon hahayaan na niya ako, mali pala.

Binuhat niya ako saka ibinagsak sa kama,

"So inamin mo na rin na marami kang lalaki!" nakita ko naninigas ang bagang nito sa
galit...iyak lang ako ng iyak, nakakatakot, eto nanaman kami, tumayo ako at
nagmamadaling tinungo ang pinto para tumakas, pero naabutan niya parin ako.

Ibinalik niya ako sa kama saka pumaibabaw sakin.

"Unfair naman ata masyado na sila lang ang nakatikim sayo, I'm your husband, dapat
nga gabi-gabi natin tong ginagawa... O siguro ako ang nagkulang... Kaya naghahanap
ka ng iba?!" galit at mapangutyang turan nito, di na ako umimik, wala rin namang
mangyayari. Nakita ko tong may kinuha sa drawer ng table sa gilid ng kama niya.
Hindi parin ako makaalis dahil nakapatong siya sakin.

Nagulat ako at napaluha ng makita kung ano to, isang cheque, sinulatan niya...

"Magkanong kailangan mo?" nakakainsulto.

"Lasing ka lang Cade.." ako na umiiyak, sumisikip ang dibdib ko sa mga ginagawa
niya.

"Hindi ako lasing, nakainom lang..iba ang lasing sa nakainom!... Magkano ka ba

kasi? Senkwenta mil?, hundred thousand?.. O isang million?!" makikipaglaro ako sayo
Cade. Naisip ko...

"Five hundred thousand para may magamit ako sa pag-alis ko.." nakita ko siyang
ngumisi saka nagsulat, inilagay niya ang cheque sa lamesa na katabi lang ng kama...

"Pwede na ba?" di na ako umimik... nakakapanliit man, pero bahala na... Mas mabuti
na rin ang ganito.

Hinalikan niya ako, mga halik na parang mahal na mahal niya ako. Kung sana totoo
ang nararamdamn ko, ang saya-saya ko siguro... Pero alam kong hindi e...

Naglalakbay na ang mga kamay niya sa buo kong katawan, bumaba ang mga halik niya sa
leeg ko habang hinahaplos ang braso ko, ang saya sana kung totoo, napaiyak nanaman
ako ng maalala ko kung ano ang tingin niya sakin.

'B*tch ka diba Aly?, nagpabayad ka nga diba?, kaya magtiis ka.' sinasabi ko sa
sarili ko, e-enjoyin ko na lang to, baka pala huli na to.

Naramdaman ko ang pagbaba ng mga halik niya. Hanggang sa tinatanggal niya na ang
pagkakabuhol ng tali ng robe ko.

"N-no, wag mong tingnan." titig na titig siya sa hubad kong katawan, nakaramdam ako
ng hiya.

"Perfect.." bulong nito. Kaya palang tabunan ng isang salitang yon ang lahat ng
hiya na mayron ako.

He kissed me again, I was shocked when I feel his hands on my right breast he was
slightly squeezing it, a soft moans escaped from my slightly opened mouth as he
suck it like a hungry baby...
I wonder when and how did he removed his pants, I shiver a little when he touch my
sensitive part, I squirm the moment his kisses goes down to my navel continuing
down under... I can feel hi lips 'there' and his kisses...

Napaliyad ako sa ginawa niya, I grabed him for him to stop but he didn't, instead
he suck it... And unexplainable pleasure was all over me.

He stoped... Then he positioned his to mine... natakot ako dahil ito ang una ko.

"You're d*mn beautiful honey..." I heard him say after a moan. lahat ata ng takot
ay binura na ng salitang yon.

I don't know what to say as he entered... I almost cried when I feel the pain, it
seems that something inside me was badly ripped...

"F*ck... G*d Aly... I... I'm sorry... I'm s-sorry ...I didn't know.." startled by
what he discovered..

At least alam na niya na siya ang nauna at wala ng iba... I smiled at the idea.

"I-if you're not ready yet, pwede naman nating ipagpaliban.." sabi nito..

"Gawin mo na." I coldly say.

"A-are you sure?" sabi nito.

"Yes." sabi ko, then he go back on top of me ... He positioned himself again...

"I'll be gentle honey...promise." saka ako hinalikan sa noo, then he entered, we

both moan as he thrust deeper inside of me, I can feel him there... He's screaming
my name, as we reached the climax.

After that, he lay beside me...

"I'm sorry... I didn't know..." I turned my back on him, para hindi kami
magkaharapan, I cried, not because I gave myself to him, but because he never trust
me... Kung hindi nangyari samin to, hindi siya maniniwala, for me there's no
regret... I still love him, and this means a lot, I made a good... a sweet memory
tonight. Nakita ko ang cheque, kinuha ko to at binasa, 'five hundred thousand...
for a one-night stand..' I hate the idea, but still for me it's right. Ibinalik ko
ang cheque sa mesa, nilingon ko siya, tulog na to, I turned my back again at
naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin. The next I remember, I cried then I fall
asleep..

Yan!... Yang pahamak na BS na yan ang nagpatagal ng update ko... hai,, sorry talaga
mga baby qoh...

Keep reading... Keep voting... Comntz and sugstionz are vry mch accpted... And
awaited.. Ahahaha
####################################
Chapter-24Quit
####################################

Aliya's POV

Maaga akong nagising... Hanggang ngayon masakit parin ang katawan ko, pero kelangan
kong magluto... Kumakalam na rin ang sikmura ko kaya hinalungkat ko na ang ref...
Alam kong maya-maya lang magigising na siya, kaya kelangan ko na talagang magluto
para sa aming dalawa.

Iniisip ko kung ano nga bang klase ng ulam ang gusto niya yon na rin ang lulutoin
ko.

Sakto namang may nakaimbak na shrimp sa fridge.

Cadden's POV

Napabalikwas ako ng mapansing wala na akong katabi, naisip kong nagluluto siya
dahil may naaamoy ako sa ibaba.

I took my towel at saka naligo, inside the shower room I can't stop myself from
smiling. I still remember what happened last night.

Pagbaba ko, may nakahanda ng pagkain sa mesa, tinawag ko siya pero walang
sumasagot, so I climb upstair to check her out. Hindi nakalock ang pinto ng kwarto
niya which is very unusual, then I entered, napansin kong masyadong malinis ang
kwarto niya parang may kakaiba, I noticed that the shower room's door was slightly
open, kaya tiningnan ko na rin but there's no traces of her. Dito na ako simulang
kutoban, I ran to the closet ...

"F**k!" napasabunot pa ako sa sariling buhok nang makita kong wala na tong laman.
Parang alam ko na kung san siya pumunta. I ran to my room and grabbed the key nang
may mahagip ang mata ko...

"D*mn!, why are you doing this?!" nasabi ko na lang nang makita ko ang wedding ring
niya, nakapatong sa ibabaw ng checking pinirmahan ko, kinuha ko ang sing-sing at
may nakaipit pa palang sulat.

Cade,

I know I'm a selfish sl*t... I'm so sorry, don't worry, itatama ko ang
lahat ng mali. I'll file an annulment as soon as possible.

"F**k!" parang may kakaiba sa nararamdaman ko, ayoko ang ideyang maghihiwalay kami.

"I will find you Aliya." after that, I started the engine of my car.

Aliya's POV

Tapos na akong maghanda ng agahan para sa amin ni Ashley, pero tulog parin to...
Tama, nasa bahay na ako ni Ashley ngayon, kagabi ko pa naisipang umalis... Kaya
alas-tres pa lang nag impake na ako ng mga gamit, ipinaghanda ko na rin si Cade ng
agahan para may kainin siya kapag nagising na.

Maya-maya lang nakita ko na tong bumaba...

"Wow, ang saya pala kapag andito ka, may instant yaya ako." pang-aasar nito.

"Baliw!, kumain ka na nga lang.." sabi ko.

"Huwoow!, shrimp with oyster sauce... Thank you Aly, kain na tayo naglalaway na
ako." sabi nito, paborito niya talaga ang ganitong ulam.

"Ang takaw takaw mo naman." sabi ko sa kanya.

"Ansharap kashi.." natawa na lang ako, punong-puno pa ang bibig nito.

Kumakain lang kami ng may kumatok sa pinto, parang kinokutoban ako...

Sinilip naman ni Ashley kung sino ang nasa labas... tama nga ang hinala ko...
 si Cade...

"Oh ba't ka naman napadpad dito?" rinig kong pagsusungit ni Ashley.

"Where's my Wife?" hinahanap ako ni Cade.

"Ano? Ba't mo siya hinahanap sakin?... Nasan ang bestfriend ko Cadden!," pagdadrama
ni Ashley, habang ako nagtatago dito.

Nakita kong pumasok si Cade, "sinong kasama mo?" tanong ulit nito.

"Wala.. Ako lang." pagsisinungaling ni Ashley.

"Talaga?" bakas sa tono nito ang pagdududa.

Naalala ko bigla na andon pa pala ang pinagkainan ko.

"Pwede bang lumabas ka na, hindi ka welcome dito noh!" sabi ni Ashley.

"No! I need my Wife back! Ashley!" sumisigaw na si Cade. Ayoko, ayokong makita niya
ako, baka di ako makatanggi, mas mahihirapan akong iwan siya, kaya umakyat ako sa
attic.

Napansin kong andami-dami palang mga gamit ni Ashley dito.

Nakakita ako ng isang kahon na nababalot na ng alikabok, naagaw nito ang atensyon
ko kaya nilapitan ko na..

"Al.." nasabi ko habang binabasa ang nasa may takip nito, handwritten lamang pero
naiintindihan ko... May karugtong pa ang mga letrang yon ngunit natatakpan lamang
ng makapal na alikabok kaya pinunasan ko muna at nang mawala ang mga alikabok...
Laking gulat ko nang lumantad ang isang pangalan...

"Aliya?..." anong ibig sabihin nito? Maraming mga katanongang tumatakbo sa utak ko,
mga katanongang nagtutulak sakin na alamin ang katotohanan.

Binuksan ko ang kahon, di ko lubos akalain na mas magugulat pa pala ako sa laman
nito...

Mga litrato nila mommy at daddy, parang nananariwa nanaman ang lahat, parang
kahapon lang nangyari ang lahat, may mga litrato ko rin, nagtataka ako kung bakit
siya may mga litrato namin ng pamilya ko... Naghalungkat pa ako ng gamit, may isang
kwentas na itinali sa isang lumang ID tinanggal ko yon, parang may bumabara ata sa
lalamunan ko nang makita kong kaparehong-kapareho ng kwentas na to ang kwentas na
binigay sakin ng magulang ko. Tiningnan ko ang ID, sa palagay ko ay highschool pa
lamang si ashley ng mga panahong to, batang-bata pa siya sa ID picture na to, pero
bakit iba ang pangalan niya?...
"Aly..." natigil lamang ako ng marinig ang pagtawag sakin ni Ashley mula sa ibaba,
agad kong isiniksik ang ID sa bulsa, saka nagmadaling bumaba.

"Wala na siya, okay ka lang ba?" pagtatanong nito. Di ako makasagot, di ko alam
kung magpapasalamat ba ako?.

"Sino ka ba talaga?..." pagtatanong ko.

"Si Ashley, Grabe ha, na amnesia ka kaagad." sabi nito habang tumatawa.

"Magsabi ka ng totoo!" sumisigaw na ako.

"Ano bang nangyayari sayo Aly?" nagulat siguro to sa pagsigaw ko.

"Sino ka ba talaga?...

ALONA RODRIGO?" mahina lamang ngunit alam kong narinig niya, nanigas na ata to at
di na nakasagot pa.

Cadden's POV

"Pare, di ka pa ba uuwi?" tanong ni Greg.

"Kanina pa tayo dito sa bar ah, nakakailang bote ka na o." pagdurugtong nito.

"Di mo naman sinasabi, kung anong problema mo... Ngayon lang kita nakitang ganito
a... Di naman ako naniniwalang babae yan..." patuloy nito.

"Hoi! Ano ba, magsalita ka naman, kung wala kang sasabihin, uuwi na lang ako." sabi
nito.

"Si Aliya pare." ako.

"Bakit?, ayaw parin bang bumitaw?" sabi nito.

"Ipapa-annul niya ang kasal namin." ako saka lumagok ng alak.

"Edi mabuti... Diba yan naman talaga ang gusto mo?..." di ko na gaanong napansin
ang mga sinasabi ni Greg, dahil may bumonggo sakin dahilan para mabuhos sakin ang
alak, bigla namang nag-init ang ulo ko kaya kinwelyohan ko na to.
Pumalag to, na ikinagalit ko, nagpalitan na kami ng suntok dahilan para magkagulo
ang bar, maraming umaawat pero ni isa samin ay ayaw, parang lahat ng galit ko
mabubuhos ko sa taong to.

Nabigla ako nang si Greg na ang sumuntok sakin.

"Di ka pa ba titigil?!" sabi nito.

Di na ako sumagot... Wala akong gana, wala akong ganang magsalita. Tinalikuran ko
na siya at lumabas ng bar.

"Akin na ang susi, ako na magda-drive." si Greg.

Binigay ko na rin, pagod na rin kasi ako, at medyo sumasakit na rin ang ulo ko.

"Dapat pala mag celebrate tayo... Magiging single ka na ulit." tumatawang sabi
nito.

Sumenyas lang ako ng 'tahimik'. Ayokong makarinig ng kahit na ano.

Pangiti-ngiti to habang nagda-drive.

"Anong problema?!" ako.

"Halata ka na masyado bro." sabi nito habang tumatawa.

"Wag mong sabihing nauubusan ka na ng paraan?" nakangisi nitong sabi, panghahamon

sakin. Tama nga naman, natawa na rin ako, kahit kelan ang isang Moteverde ay hindi
nauubusan ng paraan.

'Sabi nga naman nila; kung gusto maraming paraan, kung ayaw maraming dahilan... And
I badly want you, my Wife.' nasabi ko na lang sa isip ko, habang may naboboong
plano.

Sobrang tagal kong nakapag update noh? (シ_ _)シ

Keep reading... Keep voting... comments are very much accepted... And awaited..
Ahahaha

####################################
Chapter-25Captured by Him
####################################

May BS ulit... Self prohibition is badly needed... Again..

Ella's POV

"Aliya, was destroying my plan, she's really getting into my nerve.." malapit na
sana ang katuparan ng mga plano ko, but that g*dd*mn social climber wants a role on
this play.

Flashback:

Napakaraming dumalo sa masquerade, nahihirapan akong hanapin si Cadden, kung di

lang dahil sa maskara nito, di ko na to mahahanap.

Iniwan ko lang to saglit pero pagbalik ko wala na, inakala ko pang si Cadden yong
lalaki na kinausap ko dahil sa maskara nito, nakipagpalit pala si Cadden sa kanya.

Nabigla na lang ako nang magpalakpakan ang mga naroon, I saw Cade and that bitch...
They were dancing.

"What's the meaning of that Cadden?!" natapos na ang sayaw at nakita kong iniwan
niya sa may mesa ang babaeng yon, nakita ko tong papunta sa isang banda ng hall
kaya sinundan ko na, nanggagalaiti na ako sa galit.

"None of your business Ella." sa mababang tono nito. Napapansin ko nitong mga
nakaraang araw ay cold ang pakikitongo niya sakin which is kakaiba talaga
nagdududa na ako.

"It can't be just a 'none of my business', Cade! I'm your girlfriend!" napapahiya
na ako dito, ang daming nakakarinig wala pa naman kaming suot na maskara.

"You're claiming to be my girlfriend huh!, you're just my 'girl' Ella, as far as I

know, hindi kita niligawan." saka ako iniwan.

"B-but you said... You love me." ako na hinahabol siya.

"Siguro sinabi ko yan... but now?, I am not sure." saka nagpatuloy sa paglalakad.

"Si Aliya ba ang dahilan?!" ako, napatigil to sa paglalakad, pero hindi naman
sumagot sa halip ay nagpatuloy ulit. Dito na ako nagsimulang mainis. Parang
masisira pa ang mga plano ko.

End of Flashback

Natigil lamang ako sa pag-iisip nang biglang mag ring ang phone ko.
"Ella.." sabi nung nasa kabilang linya na nakilala ko naman kaagad.

"...may kailangan ka raw?" pagpapatuloy nito.

"Oo, you know Aliya Rodrigo right?" tanong ko.

"...absolutely yes." tumatawang sabi nung nasa kabilang linya.

"I want her out of my path." sabi ko.

"So do you want me to make an overpass?" tumatawa uli to.

"Wala akong panahon sa mga kalokohan mo Smith!" naiinis kong sabi. (Hey babies,
remember Smith? Yong dun sa masquerade na sinuntok ni Cade?... Ok so I guess
naaalala nyo na, back to story.)

"What do you want me to do?" seryoso nitong tanong.

"Bahala ka na, you want her, right? Ang gusto ko lang, mawala siya sa landas namin
ni Cade." ako.

"Kelan mo gusto?" tanong ulit nito.

"Ngayong araw na to." ako.

"Ngayon kaagad?" wari'y nagulat pa to.

"Oo, gusto ko bukas wala na siya." sabi ko na siguradong-sigurado na.

"Okay," sabi nito saka ibinaba ang linya.

Aliya's POV

"Ano na? Di ka pa ba magsasalita?" sabi ko kay Ashley na paikot-ikot sa sala.

"Ang hirap naman kasi... Tsaka tinatamad akong mag explain noh! pwede bang bukas na
lang, next week, next month, next year?" nakuha pa nitong magbiro.

"Seryoso ako Ashley!, wag na wag mo kong idadaan sa biro!" ako na tumataas na ang
boses.

"Wow ha!, bahay mo lang to?, ganon?!" sabi nito habang dumidipa-dipa pa.

"Pag hindi ka nag salita, aalis ako." pananakot ko.

"Nananakot ka nanaman, sina-psychological battering mo ko e, bawal ang ganyan sa

interogation!" sabi nito, kaya tumayo na ako.

Natakot siguro to...

"Okay... I'm your twin sister Aly." seryosong sabi nito.
Tinitigan ko siya na puno ng pagtataka, kasi wala akong naaalalang may kapatid ako.

"I know, mahirap paniwalaan, marami kang hindi alam Aly, hindi mo naaalala ang
lahat..." sabi nito.

Hindi ko pa rin matanggap sa sarili ko na niloko niya ako, all this time na kasama
ko siya, wala siyang sinabi. Parang naiinis ako na hindi ko alam.

Alam kong umiiyak ako. Gusto kong umalis dito.

"Aly, sinabi ko na diba? Tapos aalis ka pa rin." sabi nito nang makitang papaalis
na ako.

"Hindi ko na alam kung sino pang paniniwalaan ko..." ako.

"Let me explain first Aly.." bakas ang kalongkotan sa boses nito.

"Wag ngayon, di pa ako handa. Ayokong makarinig ng kahit na ano mang galing sayo...
at pakiusap, wag na wag mo kong susundan, kasi kung gusto ko talaga, kusa akong
babalik." ako, saka lumabas.

Mataas ang sikat ng araw, masakit ang tama ng init, pero mas masakit ang mga
nalaman ko ngayon... Bakit parang andami ko atang hindi alam?...

Naglalakad lang ako nang nay huminto sa harap ko na isang itim na sasakyan, may
bumabang isang mama na naka barong, bumilis agad ang tibok ng puso ko dahil alam
kong may mali.

Tumakbo ako, pero naabutan agad ako, may itinakip siya sa ilong ko... Dahilan upang
sumakit ang ulo ko, at unti-unting nahilo.

Masakit pa rin ang ulo ko nang magising ako at nararamdaman kong may bumubuhat
sakin, kung sino man ay hindi ko alam. Wala akong makita dahil nakapiring ang mga
mata ko, di rin ako makasigaw para humingi ng tulong dahil pati bibig ko may busal.
Nakatali rin ang paa't kamay ko. Ang alam ko lang ngayon ay nasa masamang kalagayan
ako.

Nagkukunwari lang akong tulog, hanggang sa naramdaman ko ang paglapat ng malambot

na higaan sa aking likoran, nagtutulogtulogan lang ako, ayoko munang kumilos,
kelangan kong pakinggan ang paligid.

Naramdaman kong tinanggal ang pagkakatali ng lubid sa aking kamay at inilipat sa

likoran ang pagkakatali, hanggang sa narinig ko ang pagbukas ng pinto at isinara.

Pinapakinggan ko lang ang paligid, at nang mabatid kong tahimik na at ako lang mag-
isa ay bumangon ako sa pagkakahiga at umupo, napasandal ako sa headboard ng kama.
Pinipilit kong tanggalin ang pagkakatali ng lubid, ngunit masyado itong mahigpit.

Naramdaman kong lumalim ang isang bahagi ng kama sa may bandang paanan ko,

'diyos ko!, may tao,' nasabi ko na lang sa isip ko sa sobrang pagkabigla,

naramdaman kong hinahaplos nito ang binti ko.

Dito na ako nagsimulang mag panic, umiiyak na ako, nagmamakaawa. Mga impit na iyak,
mga pakiusap na alam kong di nito maiintindihan at alam ko namang wala rin tong
pakialam kung sakali mang naiintindihan niya, dahil alam kong di aabot sa ganito
kung walang pinaplano ang kung sino man na may pakana nito.

Hinaplos nito ang mukha ko pababa sa leeg papuntang balikat pero ang mas
nagpataranta sakin ay nang maramdaman kong ibinaba nito ang sleeve ng soot kong
damit.

'Diyos ko, parang-awa nyo na..' mga pakiusap na nananatili lamang sa utak ko.

Hinalikan ako nito sa noo. Saka tinanggal ang busal na siyang pumipigil saking
magsalita.

"Sshhh" rinig kong sabi nito, saka pinahiran ang mga luha kong walang tigil sa pag-
agos.

"P-please, pakawalan mo na ako *huk*..." pagmamakaawa ko, hanggang ngayon wala pa

rin akong nakikita.

"*huk* huhu parang-awa mo na o,*huk*" takot na takot na talaga ako.

Hinalikan niya ako sa pisngi, tapos sa gilid ng labi... Pilit kong iniiwas ang
mukha ko sa kanya pero wala akong magawa sa sobrang lakas nito, napakapamilyar rin
ang amoy nito sakin.

Hanggang sa hinahalikan niya na ako, di ako gumaganti kaya bumaba ang halik nito sa
leeg ko..

"Caddennn!...huhuhu... Cadeee" pagtawag ko sa pangalan ng asawa ko, kahit alam kong

wala siya dito ngayon, kahit alam kong di niya ako maririnig, kahit alam kong di
niya ako matutulungan... Pero ang tawagin ang pangalan niya ay siyang nagpapawala
ng takot na nararamdaman ko ngayon.

Naramdaman kong tumigil ito sa ginagawa, niyakap ako ng mahigpit saka bumulong...

"Don't worry wife, I'm here.." sabi nito habang mas hinihigpitan pa lalo ang yakap
sakin.

"*huk* Cade? *huk*" alam kong si Cade ang narinig ko pero gusto ko lang
kompirmahin.

"Yeah, it's me... I'm sorry if I scared you." sabi nito habang yakap-yakap pa rin
ako.
Si Cade pala ang kanina ko pang kinakatakutan, kaya pala napakapamilyar ng amoy
nito.

Hindi ko alam pero sa isang iglap lang nawala lahat ng takot na nararamdaman ko
kanina.

"I missed you wife.." malambing na turan nito.

Bigla namang nabuhay ang galit sa puso ko... "Pakawalan mo ko." sabi ko sa malamig
na tono. Naramdaman kong lumuwag ang pagkakayakap nito sakin. Parang may parte ng
puso ko na nanghihinayang pero kailangan ko tong panindigan.

"Okay... But in one condition." sabi nito.

"What?!" naiinis kong tanong.

"Kiss me.." parang ang tagal pa atang marehistro ng utak ko ang mga sinabi nito.
Hindi ko maitatangging malakas pa rin ang epekto niya sakin.

Naramdaman ko na lang ang paglapat ng mga labi niya sa labi ko. Ayokong Gumanti
baka bumigay ako.

He started to kiss me, mga halik na matagal ko ng pinapangarap. His lips was now
kissing me intensely, his tongue was asking for an entrance, but I just stay still.

He stop and whisper something on my ear.

"I said... Kiss me." oh that voice. That husky voice, naninindig ang balahibo ko
kapag naririrnig ang boses niyang yon. Alam kong hindi yon pakiusap, isa yong utos.

Naramdaman ko ulit ang paglapat ng mga labi nito sa labi ko, ayokong bumigay but he
suddenly bite my lower lips dahilan para mapa-aray ako at sa isang iglap his tongue
was already inside, di ko na kinaya masyado na akong nadadala at para na rin
pakawalan niya ako, I kissed him back.

He really is a good kisser, to the point na di ko na namalayang natanggal na pala

ang mga tali at malaya na ako. He slowly removed the blindfold, at ang magagandang
mga mata agad nito ang sumalubong sakin.

To see him topless was a big mistake. Isa itong malaking parusa sa sarili, pilit ko
munang pinapakalma ang sarili.

At nang makabawi tinulak ko siya at tumakbo papuntang pinto, kailangan kong

makalabas dito, pero nakalock ang pinto, tumakbo ako sa may bintana pero laking
gulat ko nang makita kung ano ang nasa labas... Halatang nasa pinakatoktok
nakapwesto ang kwartong to, kaya pala wala akong naririnig na ingay, ayoko namang
tumalon sa ganito kataas.

"We're on the 45th floor, wife... In case you didn't know." sabi nito habang
nakaupo sa kama.

"What do you want Cade?" ako sa mababang tono habang nakatalikod pa rin sa
kinaroroonan niya.
"My wife..." rinig kong bulong nito sa tenga ko habang ang isang kamay ay nakatukod
na rin sa bintanang hinaharap ko. Di ko na namalayan ang paglapit nito. Parang
kakaiba ang hatid ng mga salitang yon.

Hinarap ko to kaya nakasandal na ako sa may bintana habang siya ay nakatukod parin
ang isang kamay...

"... Soon to be ex Wife.." mataray na pagtatama ko sa sinabi niya.

Aalis na sana ako pero iniharang niya ang isa niya pang kamay dahilan para makulong
ako.

"Filing an annulment is not as easy as what you think it is, wife." bat ba wife to
ng wife sakin?!...

"There must be reasons... Qualified reasons...an acceptable..." pagpapatuloy nito

kaya pinutol ko na...

"I have my reason Cade.." nakita kong ngumisi to, parang hindi apektado.

"Really? What is it?" kunwari pa tong nagtatanong eh halata namang iniinis niya
lang ako.

"P-physically incapable of c-consummating the marriage..." natataranta na ako, di

ko na alam ang lumalabas sa bibig ko. Sino nga namang makakapag-isip ng matino kung
ang half-naked na si Haze Cadden na ang kaharap mo.

"Your stammering my Wife..." nakangising sabi nito.

"...yan ba ang ground mo for annulment? Baka hindi mo matuloy pag sinubukan natin
ngayon?" sabi nito sa mapang-akit na boses... Bakit naman kasi sa dinami-dami, yon
pa ang nasabi ko.

"W-what do you mean Ca..." di ko na natapos ang sasabihin ko nang dumapo ang
malalambot na mga labi nito sa labi ko, tumututol ang utak ko, pero ang puso...
ayaw talagang paawat.

Cadden's POV

I kissed her but she didn't respond... Hindi ako tumigil until she started to kiss
me back... Bakit hindi ko namalayang siya pala ang kulang sa buhay ko, isa akong
malaking gago na nilamon ng katangahan dulot ng pagkabulag sa isang maling
paniniwala... I admit nagsisisi ako, ganito pala ang pakiramdam na mahawakan
siya... Ang angkinin siya, sana hindi pa ako huli.

Aliya's POV
Napaigtad ako nang maramdaman ko ang pagpasok ng kamay niya sa loob ng damit ko,
gusto ko siyang pigilan pero hinawakan niya lang ang kamay ko. Dahan-dahan tong
umakyat at parang alam ko na kung san to papunta. Sa sobrang pagkalunod ko sa
kakaibang sensasyon na hatid niya ay di ko na nagawang mag protesta pa

Hindi ko alam kung paano niya ako nadala sa higaan, ang alam ko lang ay wala na
akong damit pang-itaas... napasinghap ako nang maghiwalay ang mga labi namin, he
started unbuttoning my pants..

"C-Cade... no, s-stop" d*amn, nakapagsalita nga ako pero wala namang awtorisasyon,
nakakahiya it sounded more like a plea.

"Should I stop, wife?" cadden in his huskiest voice.

Di na ako nakasagot when he started to kiss me again... So ravishing but still I

can't complain. I feel hot as if my body was burning with fire, the moment his
naked chest brushed against my bare breasts.

"Can I..?" sabi nito, na hindi ko naintindihan.

"W-what?" ako na naguguluhan.

Nakita kong ngumiti to, mga ngiting ngayon ko lang nakita.

"I want to have you now, wife." sabi nito..bigla namang uminit ang pisngi ko nang
maintindihan ko kung ano ang ipinapahiwatig nito.

"Promise, I'll be gentle..." sabi nito saka ako hinalikan sa noo, nahihiya man ay
tumango na lang ako.

I suddenly bite my lips when he entered, I could still feel the pain...

"I'm sorry..." he wipe my tears away and kiss me passionately. He started to move
slowly, his eyes was now dimmed even more.

And now we're united for the second time.

"I love you, wife." he whispered as he lay beside me, hugging me... As if he' s
afraid to let me go.

Kung inaakala niyong, wala ng habolang magaganap... Nagkakamali kayo. Abangan niyo
lang, dahil hindi pa tayo nangangalahati..

Thank you sa votes and sa comments... Sobrang na appreciate ko talaga mga baby
qoh... kasi kayo pa ang nagti-thank you everytime nag a-update ako ... imagine,
yong iba pa, nagko-comment and at the end my thank you pa at I love you... Ang
sweet nyo talaga, ako naman talaga dapat ang mag thank you kasi pinagtityagaan nyo
tong story ko kahit di naman kagandahan.
Nagpapaulan ako ng thank you at sana malunod kayo... Hahaha

Kasi ako dito, lunod na lunod na sa pagmamahal niyo.

Keep reading, keep voting... Comments are very much awaited.

Luvlotz... (☆^O^☆)
####################################
Chapter-26Changes
####################################

Ella's POV
"Ba't di mo nagawa?!" kausap ko si Smith ngayon.
"Di namin siya nahanap... ba't ba kelangan mo pang umabot sa ganito? Di mo naman
kailangan pa ang pera ni Cadden, yong mamanahin mo pa lang sa kinilala mong pamilya
e sobra-sobra na." pahayag nito.
"Smith, baka nakakalimutan mo, hindi pa nakikita ang bangkay ng dalawang anak ng
mga Alzalde, sa oras na bumalik sila pwedeng mawala ang lahat sa akin. Sino nga
bang nakahihigit sa aming tatlo? sila na mga tunay na Alzalde o ako na napulot lang
sa lansangan, kinaawaan, kinopkop at inalagaan?..." Parang nagbalik agad ako sa
nakaraan...
Flashback:
Maaga akong naulila, nagpalaboy-laboy sa lansangan, nanlilimos sa mga
dumaraan, hanggang sa...
May humintong sasakyan sa harap ko.
"Anong pangalan mo?" tanong nang isang magandang babae
"Ella po." ako.
"Wala ka bang pamilya o inuuwian man lang?" bakas ang awa sa mukha nito.
"Ulila na po ako." sagot ko.
"Gusto mo bang samin ka na lang." tanong ulit nito.
"..." ako, saka sinilip ang lalaking katabi niya na nasa driver's seat. Mabait
naman ang itsura nito, ngumiti pa nga to sakin.
"Ano iha? Sama ka?" tanong ulit nung babae nang di ako makasagot.
"Ah e... Okay lang po ba sa inyo?" nag-aalangan kong tanong.
"Oo naman." bumaba pa to at pinagbuksan ako ng pinto sa bandang likoran.
.
.
.
"Mga anak bumaba muna kayo." may tinatawag to.
"Po?" sagot ng isang bata, maganda to at may dimple pa.
"Ang ate mo, tawagin mo." sabi nung magandang babae sa batang may dimple. Agad
naman tong tumalikod at umakyat, pumasok sa isang kwarto, maya-maya lang dalawa na
silang bumababa sa hagdan, ang isang batang kasama niya ay parang bugnutin ang
mukha, sa palagay ko ito ang tinutukoy ng magandang babae na ate nung batang may
dimple.
"Mga anak, simula ngayon kapatid niyo na siya, I want the two of you to treat her
as your sister, okay?" sabi nito sa dalawang bata. Yong batang may dimple ay
ngumiti lang, samantalang yong ate niya ay parang wala lang.
"And from now on Ella, you're going yo call us mom and dad, okay?" saka ako
niyakap. Tumango lang ako.
"Welcome to the family Ella." nakangiting sabi nong lalaki.
.
.
.
Nakita kong inaayosan ng buhok nung batang may dimple ang ate niya, kaya lumapit na
rin ako.
"Ba't pareho kayo nang damit?" tanong ko.
"Kasi kambal kami." nakangiting sagot nung batang may dimple, napapansin ko, kung
gaano kapalangiti ang isang to, e ganon rin ka busangot ang ate niya.
"Ba't di kayo magkamukha?" tanong ko ulit, nakita kong tapos na sa ginagawa ang
batang may dimple.
"Kasi fraternal twin kami." ang laging sumasagot sa tanong ko e yong batang may
dimple.
"Anong fraternal" ako.
"Di nga magkamukha, engot!" sabi nung batang bugnutin. Di ko na lang din pinansin,
kahit na narinig ko.
.
.
"Oi, anong ginagawa mo?!" ako habang iniiwas ang ulo.
"Edi, aayosan ka ng buhok." sabi nung batang may dimple. Sinusuklay na nito ang
buhok ko.
"Pagkatapos ko dito kay Ella, ako nanaman aayosan mo ha." sabi nito sa batang
bugnutin.
"Ba't di ka nag a-ate?.. Kahit na seconds lang ang hinuli mo sakin, ate mo parin
ako." litanya nung batang bugnutin.
"Hehe, sorry ate"... Saka tumayo ito at niyakap ang batang bugnutin... Ang sweet
nilang kambal.
"Sige na, aayosan na kita." sabi nung batang bugnutin.
"Dapat pareha sa ayos niyo ni Ella ha, para same tayo." sabi nung batang may
dimple.
Tumingin ako sa salamin at pareha nga ang pagkakaayos ng buhok namin, for the first
time naramdaman kong may pamilya ako.
"Halika Ella, laro tayo." sabi nung batang may dimple.
"Pagnalaman ko na inaaway mo ang kapatid ko... nakikita mo ba yang bangin na yan?
(Habang tinuturo ang bangin) itutulak kita diyan..." pambabanta nung batang
bugnutin.
Natakot ako pero tumawa na lang to bigla.
"Hahaha, joke lang.. Halika na laro tayo." saka hinawakan ang kamay ko at naglaro.
Don ko naramdaman kung pano magkaroon ng kapatid.
Napahiga kami sa damohan sa sobrang pagod...
"Ano nga palang pangalan niyo?" tanong ko nang maalalang di ko pa pala alam ang mga
pangalan nila.
"Alona.." sagot nung batang bugnutin.
"Aliya.." sagot rin nung batang may dimple.
"Hmm.. Alona Alzalde at Aliya Alzalde. Ang gandang pakinggan..." sabi ko habang
tinuturo sila.
"At ikaw... Ella Alzalde." sabay pa silang nagsalita... Nagtawanan kami ng
napakalakas...
End of flashback...
"Namimiss ko na sila..." ang nasabi ko na lang nang magbalik na ang diwa ko sa
kasalukuyan.
"...pero iba na ako ngayon." dugtong ko.
"What do you mean?" nakangising tanong ni Smith.
"Wala na akong pakialam sa kanila, ang mas mahalaga sakin ngayon, ang sarili ko."
sabi ko, at tumango-tango naman to.
"Kay Cadden?" tanong ni Smith.
"I admit, nung una, pera talaga ang habol ko... Pero ngayon, mahal ko na siya. At
mababaliw ako kapag nawala siya." seryosong sabi ko, saka nagbuhos ng alak sa baso
at ininom.
Aliya's POV
Nagising ako na katabi si Cadden, mahimbing tong natutulog... Sa unang pagkakataon,
matititigan ko siya ng mas matagal, ng mas malapitan. Sobrang nalilito na talaga
ako sa mga ikinikilos niya. May pagbabago nga ba talaga o baka ang pride niya
nanaman ang issue dito, natatakot na ako, pagod na akong masaktan.
'Napakaperpekto mo Cadden... Kaya di ko masisisi kung maraming babaeng naghahabol
sayo.' mga salitang tumatakbo sa isip ko. Tinititigan ko lang to, ang napakakinis
nitong mukha, ang magaganda nitong mga mata na sinabayan pa at bumagay sa makakapal
nitong kilay, ang matangos nitong ilong, ang mga labing napakasarap halikan na
ngayon ay bahagya pang nakabuka... Dahilan para mapangiti ako, parang nag-iinit ang
mukha ko nang maalala ang nangyari kagabi.
Alam kong mahal ko parin siya pero kelangan ko na talagang lumayo, bago pa ako
mahirapang iwanan siya ulit.
Nagpaikot-ikot ang paningin ko sa buong kwarto, ang pinto lang ang natatanging
daanan na pwede kong gamitin, pero nakalock pa to...
"Kung may lock, may susi." kinakausap ko lang ang sarili ko ang susi lang ang
kailangan kong hanapin, bago pa siya magising.
Dahan-dahan akong tumayo at hinanap ang damit ko, pero di ko to makita, kaya ang
polo lang ni Cadden na nakapatong sa may sofa ang ginamit ko.
Hinalughog ko na ang lahat ng drawer pero wala... nang maalala ko ang pants nito,
baka andon... At tama nga, nasa bulsa niya ang susi.
Dali-dali pero tahimik kong binuksan ang lock... Bubuksan ko na sana ang pinto pero
laking gulat ko nang may pumigil nito.
"Where are you going, my naughty wife?" here he is again with his husky voice,
parang tumatayo ang mga pinong buhok ko sa batok.
Lumagok muna ako bago nagsalita. "Aalis na, so please just let me Cade."
"Do you really think that I will let you?"niyayakap niya ako mula sa likoran,
bulong nito sakin habang iniyayakap nito sa bewang ko ang kaliwang kamay, at
itinutukod naman ang isa sa pinto.
"Di mo na ba ako mapapatawad?" dama ko ang kalungkutan sa bawat salitang
binibitawan nito, habang isinusobsob ang ulo sa balikat ko.
"I... I want a break." ang tanging nasabi ko. Mga ilang segundo rin kaming nanatili
sa ganong kalagayan bago to nagsalita.
"I know, you will... but you can't..." makabuluhang turan nito. Saka ko naramdaman
ang pagluwag ng yakap niya at tuluyan na akong binitawan, hinayaan niya akong
buksan ang pinto at makalabas...
...but to my surprise...
"Lolo?.." nanlaki na lang ang mata ko nang makita ang lolo na nakaupo sa sofa ng
sala at umiinom ng kape... Nagulat rin ako na may sala pala dito, ang akala ko lang
talaga ay isa lang itong plain na kwarto at ang inaasahan ko talaga na paglabas ko,
pasilyo na kaagad. Para itong isang malaking bahay... Isa rin ba to sa mga pag-aari
ng mga Monteverde?.
"Aliya, apo... Sorry to disturb the two of you." sabi ng lolo habang may sumisilay
na makabuluhang ngiti.
"N-no lo, i-its okay... W-wala naman po kaming ginagawa." nagmamadali kong sabi,
nakita kong medyo kumurba ang labi nito wari'y hindi naniniwala.
Para naman akong matutunaw nang maalala kung ano ang suot ko ngayon... Napalingon
ako kay Cadden na nakasandal sa pinto at naka crossed arm pa, parang walang
nangyari...
Ngayon naiintindihan ko na kung ano ang ibig sabihin ng mga sinabi nito kanina...
'I know, you will... but you can't.' pinlano niya lahat to, ginamit niya ang lolo,
alam niyang di ako makakaalis pag andiyan ang lolo.
"Saglit lang po, lo. Magbibihis lang po ako." paalam ko sa lolo, di maaaring ganito
ang itsura ko pag humarap sa kanya.
"Take your time.." pabirong sabi ng lolo na sinundan pa nito ng isang malutong na
tawa.
Pumasok na ako sa kwarto at hinanap ang damit ko.
"Cadden!, asan na bang mga damit ko?" tanong ko kay Cadden habang patuloy parin sa
paghahanap.
"I throw it." parang wala lang sa kanya habang sinasabi yon.
"What?!" ano bang pumasok sa utak nito at itinapon pa ang mga damit ko.
"Ba't mo tinapon?!" nanliliit na ang mata ko sa inis.
"Simply because, I want you to wear mine, wife." sabi nito habang iniaabot sakin
ang kanyang damit.
Hinablot ko to, saka pumasok sa banyo. Maya-maya lang may kumakatok na, alam kong
siya yon.
"Ano?" iretable kong sigaw.
"Sabay tayo?" sabi nito.
Di ko na pinatulan, di na ako sumagot. Sinigurado ko na lang na nakalock talaga ang
pinto.
Ang sarap sa pakiramdam na magbabad sa tubig. Naaalala ko nanaman ang nangyari
kagabi parang... Unti-unting bumabalik ang lahat, nararamdaman ko pa ngayon ang
bawat haplos ni Cadden parang totoo lahat.
"Wife..." napaiwas ako nang marinig ang boses na yon, akala ko nag-iilusyon lang
ako, totoo na palang hinahaplos niya ako.
"C-cade, what are you doing?" ako, habang pilit na tinatakpan ang hubad na katawan.
"You didn't answer, so I considered it as a yes... may susi naman... Diba nga, pag
may lock, may susi?" sa mapang-akit na boses nito.
Parang inuulit nito ang sinabi ko kanina, ibig sabihin, gising na pala to kanina
pa.
"Cade, pag di ka lumabas... Sisigaw ako." pambabanta ko nang mapansin kong
papalapit na to sakin.
"Akala mo talaga maririnig ka nila?" nakangising sabi nito.
Para atang matutunaw ang buto ko at kunti na lang matutumba na ako nang haplosin
niya ang mukha ko at hinawi ang mga buhok...
"Inaantay t-tayo ng lolo, Cade." ako.
"He can wait." sabi nito, habang inilalapit ang mukha sa mukha ko.
Naninigas nanaman ako nang dumapo ang mga maiinit na labi nito sa labi ko.
Habang tumatagal ang halikan namin mas nagiging malikot ang mga kamay nito kaya
tinulak ko na siya.
"I... I'm sorry, I just wanna hug you Aly..." sabi nito, saka niyakap ako.
Mga ilang minuto kaming nanatiling ganon bago siya humiwalay, pero bago siya
lumabas hinalikan niya muna ako sa noo...
"I'll wait for you downstairs, wife." sabi nito habang nagpupunas ng towel bago
tuluyang lumabas.
Naiwan nanaman akong tulala.
Dedicated to @ilysmintouch... hello... hehe. Kumusta na?...
Thank you bhe ha.
Hi babies... Comment kayo ha, aantayin ko... Hehe.
Keep reading, keep voting... Comments are very much accepted.
Luvlotz...
####################################
Chapter-27He's In Love...
####################################

Aliya's POV

Pagbaba ko, nakita kong nag-uusap sila Cade at lolo. Bigla namang nang-anyaya ng
agahan si Cade ng makita niya akong pababa.

"Ba't po pala kayo naparito lo?" pagbasag ko sa katahimikan.

"I need to discuss some important matter to Cadden yha.." sabi nito habang patuloy
parin sa pagkain.

"Pwede ko po bang malaman kung ano yon, lo?" tanong ko ulit habang nginingitian
siya.

"About the Alzalde yha.." sabi nito habang bumuntoghininga.

"Ayoko sanang sabihin sayo apo, but I can't defy those smiles." sabi nito habang
tumatawa.
"Bakit naman po?" pangungulit ko ulit.

Uminom muna to ng tubig bago nagsalita. "di lahat masasagot ko apo, di pa sapat ang
lahat... Wala pa sa tamang panahon... Alam kong magtatanong ka nanaman kung
'bakit'... sasabihin ko, masyado pang maaga, kaya wag mo na akong kukulitin."
parang may laman ang mga sinasabi nito, pero mas pinili kong tumahimik na lang...
Wala naman sigurong mawawala...

"Ano cade, magkakaapo na ba ulit ako." baling ng lolo kay Cadden.

Dahil sa tanong na yon nabilaukan ako, di ko alam pero parang nawala ang gana ko,
parang may problema ata ang tiyan ko.

Nakita ko ang isang pilyong ngiti sa mga labi ni Cadden bago to sumagot...

"We're on the process, lo." sabi nito habang nakatingin sakin.

"Excuse me." Di ko na kinaya, tumayo na ako at dinala ang sariling pinagkainan.

Bakit parang may parte ng utak ko na gustong maging masaya pero may parte namang di
na gugustuhin pang makadama.

"Are you okay?" rinig kong tanong ni Cadden, tumango lang ako, saka uminom ng
tubig.

"Magbihis ka may pupuntahan tayo, after naming mag-usap ni lolo." utos ni Cade. Di
na ako sumagot, umalis na lang ako kaagad mas mabuti na rin ang ganito.

Cadden's POV

Nakita kong pumasok na si Aliya sa kwarto.

"Ano po palang tungkol sa mga Alzalde lo?" tanong ko nang kami na lang ang naiwan
sa hapag.

"I just want to remind you Cadden, Ella was not a real Alzalde... She doesn't even
have a one percent share of those properties Cadden, she doesn't even carry the
name of an Alzalde... Baka inaakala mong wala akong alam sa mga kabaliwan mo sa
kanya?!. I have my ways Cadden, alam mo yan." sabi nito.

"What's your point, lo?" tanong ko.

"Stay away from her, stay away from that girl." sabi ni lolo.

"Ba't parang andami mo atang alam.." ako na may himig ng pagdududa.

"Sabihin na lang natin Haze (alam ko kapag tinatawag niya na ako sa ganong pangalan
ay dapat seryosohin ko na ang usapan.) Kakarampot lang ang nalalaman mo kung
ikukumpara sa mga nalalaman ko." makabuluhan ang mga sinasabi nito habang
nagsisindi ng sigarilyo.

"Hidi ko parin makuha ang punto mo lo.." napabuntonghininga na lang ako.

"Humihina na ata yang utak mo Haze..." nakangising sabi nito na di ko na lang

tinugon.
"Parang kapatid ko na rin si Alonso at Liyana... Alam mo naman siguro kung gaano
kakilala rin sa buong mundo ang mga Alzalde?" patuloy nito, kaya tumango na lang
ako. Tama nga naman, maihahalintulad ang mga Alzalde sa pamilya namin. Pero wala ng
balita tungkol sa kanila magmula nang mamatay ang mag-asawa... para ring bulang
naglaho ang pangalan nito ng mga panahong yon.

"Wala ba silang anak?" natanong ko na lang.

"Meron, kambal...at magpasahanggang ngayon ay hinahanap pa... Huh! (Nakita kong

ngumisi to) ang hihina nila..." sabi nito.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito.

"Sa katunayan nakita ko na sila... Nakita ko na ang mga anak ng Alzalde."

pagbubunyag nito.

"Kung ganon sino po?, bakit di niyo na lang sabihin." ako na gulat na gulat.

"Don't be too foolish... Kung gagawin ko yan, magbabago ang lahat ng wala sa
oras... Oras ang kumuha... Hayaan nating ang oras ang magbalik para maging tama ang
lahat ng mali." sabi nito na ngumingiti, saka tumayo...

"Aalis na ako..." sabi nito ng nakatalikod sakin. Nakita kong tumigil to...

"A piece of an advice Haze... Wag na wag mong hahayaang mawala siya sa paningin mo,
kahit segundo man lang... What did I told you when you were young?.." tanong nito
habang nakatalikod parin sa kinaroroonan ko. Alam kong si Aliya ang tinutukoy nito.

"...sa isang kisapmata maraming pwedeng mangyari..." padurugtong ko nang maalala

ang palaging sinasabi nito noong bata pa ako.

"Exactly! akala ko nilulumot na yang utak mo...(Bulalas nito) alam ko kung ano ang
estado ng relasyon niyo ngayon Haze and I don't want you to lose her... But the
moment na maiwala mo siya, hinding-hindi kita tutulongang maibalik pa siya." sabi
nito, saka umalis, na nakapamulsa.

Aliya's POV

Tahimik lang ako sa byahe. Suot ko ang polo ni Cadden at nakashort lang ako.
Papunta kaming Mall sabi niya mamimili raw kami ng mga gamit ko.

Gusto kong isiping nagbago na talaga siya pero parang ayoko namang kombinsihin ang
sarili ko dahil lang sa mga ipinapakita niya. Nagi-guilty siguro siya dahil sa mga
nagawa niya, dahil sa mga maling pambibintang niya at dahil sa nalaman niyang mali
siya. Kung wala sigurong nangyari samin di niya malalaman na siya talaga ang
nauna... Malungkot akong napangiti ng maalala kung pano niya ako bayaran para lang
sa isang gabing kabaliwan, kung pano niya ipinamukha sakin kung gano ako kawalang
kwenta, kung gano niya ako kaayaw at kung gaano niya kamahal ang babae niya.

Siguro kung ako parin ang dating 'ako', umiiyak na ako ngayon... Pero parang manhid
na ata ako at di ko na magawang umiyak pa o baka...

Pagod na ako...

"Let's go?" dun lamang ako natigil sa pag-iisip ng marinig ang boses na yon,
nakalabas na pala to at nabuksan na ang pinto sa banda ko.
Napaigtad ako nang hawakan nito ang kamay ko, ang resulta magkahawak-kamay kaming
naglalakad. Para nga akong matutunaw sa mga tingin na ibinabato ng mga babae sakin,
kahit sino ba namang makakita kay Cadden ay hahanga talaga dito at maiinggit sa
sino mang babaeng makakasama nito.

Namili kami ng mga damit at kumain. Nagulat ako ng dalhin niya ako sa isang
mamahaling cellphone center.

"Mamili ka na.." utos nito.

"Sobra naman ata to Cadden." pahayag ko.

"Ah miss,can you choose the best one for me?" sabi nito sa sales lady.

"A...a-oopo, sige po sir." natatarantang sabi nung babae. Namumula pa to, wala
namang ginagawa si Cadden pero grabe to kung makareact.

Matapos naming mabili ang phone ko ay nag-anyaya tong gumala pa, pero sinabi ko na
lang na pagod na ako at gusto ko ng umuwi.

Pumayag naman to, habang nasa sasakyan kinakalikot ko na ang phone ko, dala ko
naman ang dating phone ko yong luma na tinapon ni Cadden at wasak na, biak na ang
screen nito kaya di na talaga magagamit pa. Tinanggal ko ang sim mula dun at
inilipat sa bago.

"Di ka ba magpapalit ng sim?" tanong ni Cade.

"Di na, andito ang mahahalagang contacts ko." sagot ko.

Nakita kong bumuntonghininga to bago ibinalik ang mata sa daan.

"Thank you pala Cade ha." ako na ang tinutukoy ay ang phone na binigay niya.

"It's my fault, wife. Nothing to thank for." sagot nito. First time kong marinig
siyang ibinabababa ang sarili.

Maya-maya lang sunod-sunod ang pag tunog ng phone, ang dami kong natanggap na
notification.

163 messages received...

73 missed calls...

Sobrang dami naman nito, nakita kong nanigas ang bagang ni Cade, alam ko na kung
ano nanaman ang iniisip niya.

"Give me your phone." sa malamig na tono nito.

"I said, give me your phone." ulit nito nang di ako kumilos. Ayoko ng makarinig pa
ng kahit na ano kaya binigay ko na lang.

Itinigil nito ang sasakyan sa tabi ng daan, binabasa nito ang messages na
natanggap ko.

"*smirk* stupid a**h*le..." rinig kong mura nito, bago nagpatuloy sa pagdadrive

Ibinalik nito ang cellphone sakin pero wala ng laman ang inbox... Dali-dali kong
iniscan ang phonebook, at tama nga ang hinala ko, binura niya ang number ni Lance.

"Ba't mo binura?" dismayado kong tanong.

"You don't need him, wife." deretsahang sagot nito.

"Kaibigan ko siya Cade." ako.

"Di mo ba naiintindihan?, ayoko sa kanya, galit ako sa kanya... At kapag nakita ko

yan, babasagin kong mukha niya!" tumataas na ang boses nito.

Nakarating na pala kami ng di ko namamalayan. Sumakay kami ng elevator na walang

imikan.

Nang makarating sa Condo ay agad itong napahinto nang magsalita ako, napasandal ako
sa pinto.

"Ano ba kasi talagang ikinagagalit mo sa kanya Cade?... Hindi mo naiintindihan kung

gaano siya kahalaga sakin at hindi mo naman talaga yon maiintindihan kahit kelan!"
sumisigaw na ako.

Nabigla ako nang suntukin nito ang pinto sa likoran ko, masyadong malapit ang
katawan nito sakin habang magkaharap kami, pansamantalang namalagi ang kamao nito
dun dahilan para makulong ako.

"Hindi ko naiintindihan? Eh ako?, naiintindihan mo ba kung bakit ako

nagkakaganito?!" pulang-pula na to sa galit.

Napatigil ako sa sinabi niya.

"Galit ako sa kanya!... Galit ako kasi inaagaw ka niya!, wala kang alam kung gaano
kasakit sakin ang makita kang masaya sa kanya!, ako ang asawa mo Aliya pero sa
kanya ka masaya... Siguro naiintindihan mo na diba?!.. Nagseselos ako sa kanya!
Nagseselos ako kasi mahal kita!" sabi nito saka sinuklay ang sariling buhok gamit
ang kamay. Umalis to at tinalikuran na ako, nakita ko tong lumapit sa ref at
nagbukas ng beer.

Para parin akong lutang nang marinig ang mga sinabi niya. Hindi ko na alam kung
anong paniniwalaan ko.

Magdamag akong nagkulong sa kwarto lumalabas lang ako kapag nakakaramdam na ako ng
gutom... Hindi ko nakita si Cadden sa sala o sa kusina man lang kaya naisip kong
nasa kwarto to.

Bandang alas-onse ng gabi nagising ako ng makaramdam ng uhaw, kaya lumabas na ako
para uminom ng tubig, napakatahimik ng buong Condo parang ako lang mag-isa.

Pabalik na sana ako sa kwarto nang biglang magring ang phone ko. Number lang ang
nag flash sa screen kaya sinagot ko na rin.

"Hello?" ako.

"Thanks God, you answered Ae." bulalas nito sa kabilang linya na agad ko namang
nakilala... Naalala ko binura pala ni Cadden ang number nito.

"Lance?.." masaya ako at tumawag siya

"I've been sending messages, calling you all the time but you're out of coverage
Ae? Bakit, asan ka ba?" tanong nito.
"Nasira kasi ang phone ko Lance, andit..." di ko na natapos ang sasabihin dahil may
umagaw nito. Madilim dito sa may sala dahil nakapatay ang mga ilaw pero di
nakaligtas sa paningin ko ang galit sa mga mata ni Cadden.

"Dis oras ng gabi, tumatawag ka pa? Nakakadistorbo ka na!" sa mapang-uyam na boses

ni Cadden, kinakausap nito si Lance. Aalis sana ako pero hinawakan ni Cade ang
kamay ko.

"Stay!" rinig kong utos ni Cade sakin.

I could smell the strong scent of alcohol in him.

"Hindi ikaw ang pakay ko, kaya pwede ba ibalik mo na yan kay Ae!" maangas rin ang
pagkakasabi ni Lance nun.

"I've f**kin told you to stop calling my wife!" sabi ni Cadden.

"Kalma ka lang Haze... Isa pa, ayaw mo naman sa kanya diba?... I want to talk to
her, not you!" rinig kong sabi ni Lance mula sa kabilang linya.

"Then leave a message..." sagot naman ni Cadden, seriously? ayaw niya kaming mag-
usap.

Narinig kong tumawa si Lance bago nagsalita.

"Fine... Please tell your wife... I missed her and... I love her." sabi ni Lance
saka nawala sa linya. para rin akong nanigas ng marinig yon, natatakot ako sa
pwedeng maging reaksyon ni Cade, alam kong iniinis lang siya ni Lance pero
siguradong ako ang mapagbubuntunan nito.

Nakita kong nanigas ang bagang ni Cadden, humihigpit rin ang pagkakahawak nito sa
cellphone ko alam kong nagpupuyos na to sa galit. Kaya bago pa niya to maitapon ay
hinablot ko na.

"Aahhhh!" napatakip ako ng tenga nang marinig ang sigaw niya, nakita ko siyang
nagwawala, the next thing I knew ay nagkalat na sa sahig ang mga bubog, nagbasag to
ng mga inumin.

"Cade ano ba?! Lagi ka na lang ganito, napapagod na ako!" di ko na napigilan ang
sarili, nakatayo ako sa harap niya nagkukunwaring matapang... Akala ko talaga di na
ako matatakot pero parang humihina ata ang tuhod ko nang titigan niya ako... Bakas
sa mga mata nito ang matinding puot, sakit at galit.

Napaatras ako habang si Cadden naman ay umaabante, itinukod nito ang isang kamay,
doon ko lang namalayan na wala na akong maaatrasan.

Amoy na amoy ko ang alcohol sa kanya. Kinakabahan ako lalo na't nakayuko lamang to.

"C-cade.." ang tanging nasabi ko, hanggang sa nag angat to ng ulo at tinitigan ako,
mamulamula ang mata nito habang kinakagat ang pang-ibabang labi wari'y nagpipigil
ng iyak.

"Pagod ka na?... Bakit? Mas gusto mo na siya?" napakalamig ng boses nito.

"Cade... No, I..." di ko nanaman natapos dahil nagsalita ulit to.

"Sa tingin mo ba hahayaan kita?" sabi nito saka marahas akong hinalikan. Natatakot
na ako sa kanya kaya naitulak ko siya pero masyado siyang maagap, nahuli niya agad
ako at isinandal ulit sa pader.

"My G*d Cadden, p-please..." Pagmamakaawa ko, pero para tong bingi, animo'y walang
naririnig, marahas ang mga halik nito na nalalasahan ko na ang sariling dugo,
pinunit nito ang damit na suot ko saka bumaba ang halik nito sa leeg ko... At doon
na ako nagsimulang manghina, padausdos akong naupo sa sahig, wala naman akong
magagawa... Ano nga namang panama ng lakas ko sa lakas niya, wala na akong ibang
nagawa kundi ang umiyak na lang.

Maya-maya lang tumigil to sa ginagawa, hinawakan ako sa mukha saka inilapat ang
sariling noo sa aking noo.

Di ko na alintana ang amoy ng alcohol ngayon, tanging takot lang ang pumaibabaw
sakin.

"I'm sorry..." dahan-dahan nitong hinaplos ang mukha ko at pinahiran ang luha gamit
ang malalambot nitong mga kamay.

"Shhh... I-I'm sorry, wife." wala na ang dating galit sa mga mata nito, napalitan
na nag lahat ng yon ng matinding awa.

"B-bakit mo ba ako *huk* g-ginanito Cade? Sobra-sobra na akong nasasaktan.*huk*"

ako, habang pilit na iniaangat ang damit na pinunit niya.

"Natatakot ako, natatakot akong maagaw ka niya... Mahal ki..." di ko na to

pinatapos,

"Tama na Cade, tama na sa mga kasinungalingan mo..." pagputol ko sa mga sinabi

niya, ayoko nang makarinig ng kahit na ano mang kasinungalingang galing sa kanya.

Tumayo na ako para iwan siya pero bigla akong hinila nito pabalik sa kanya saka ako
siniil ng halik.

Nararamdaman ko ang pagmamahal sa halik na yon pero ayokong mahulog sa patibong,

'kung makikipaglaro ka Cade, makikipaglaro rin ako sayo' mga bagay na tumatakbo sa
isip ko.

"I love you, wife... and I will never let you fall with somebody else." sabi nito,
saka ako hinalikan ulit. Di ako gumaganti, hinayaan ko na lang siya, at nang
matapos na to ay nagsalita ako, mga salitang nagpagulat sa kanya, mga salitang di
niya inaasahang sasabihin ko...

"Tapos ka na ba?" ako sa cold na tono. Nang mapansin kong natulala to ay agad ko na
tong tinalikuran at iniwan.

Hi babies, gusto ko lang mag thank you sa lahat ng support niyo, sa lahat ng nag
votes at sa magagandang messages niyo, PROMIZ na inspire niyo ko...

Luvlotz...
####################################
Chapter-28Madness
####################################

Aliya's POV
Nagising ako sa nakasisilaw na liwanag mula sa bintana ng kwartong to, mataas na
ang sikat ng araw, napatingin ako sa orasan na nasa gilid ng kama. Alas nuebe na
pala, napatingin ako sa paligid ng kwarto but there's no sign of Cadden. Kaya
tumayo ako at lumabas para hanapin siya...

Parang bumilis naman ang tibok ng puso ko nang makita kong nakahandusay to sa sahig
at ang daming nakakalat na lata ng beer.

"My G*d Cadden!" bulalas ko. Pilit ko tong ginigising pero parang wala lang to sa
kanya, di ko rin naiintindihan ang mga pinagsasasabi nito.

Nagulat ako nang mahawakan ko ang noo nito ang init-init halatang may sinat to,
bigla namang nag-ring ang phone nito kaya dinampot ko na.

Dane calling...

Dane? Sa palagay ko eto yong magandang secretary ni Cade, lagi ko kasi tong
naririnig kapag may tinatawagan siya para i-set ang mga appointments niya. kaya
sinagot ko na.

"Hello sir, I just want to remind you that you have a corporate meeting today..."
sabi nito, ang ganda pala ng boses ng babaeng to.

"Hello, Sorry but Cadden can't made it today.." sagot ko.

"Oh, sorry kayo po pala ma'am Ella." sabi nito mula sa kabilang linya. Inaakala
niya talagang ako si Ella, mapait akong napangiti, di ko naman siya masisisi wala
siyang alam sa nangyayari, si Ella kasi ang pinapalabas ni Cadden na fiance niya, I
can't blame her.

"I'ts okay, just make a way out of this." sagot ko na lang, sinabayan ko na lang
din to sa inaakala, mas mabuti na rin ang ganito at saka, kung mag i-explain ako,
masyado ng mahaba, may Cadden pa akong aasikasohin.

"But he said that this is a very important meeting ma'am... and lahat po sila ay
hinihintay na siya." patuloy nito.

"But he's sick Dane, can't you make an excuse?" sagot ko.

Matagal pa bago to nakapagsalita "ahm,but... Ah, sige po ma'am... Sorry po ulit."

paghingi nito ng paumanhin.

"It's okay, sadyang tinablan lang talaga ng sakit ang boss mo." sabi ko para mawala
naman ang pagkailang nito, saka narinig ko tong tumawa, puputulin ko na sana ang
tawag pero laking gulat ko nang may umagaw nito.

"Dane!, just tell them I'll be late for a few minutes..." sabi ni Cade habang
hinihilot ang sintido.

"But sir..." may sasabihin pa ata si Dane pero pinutol na agad ni Cade.

"No 'buts' Dane." sabi nito sa cold na tono. Saka pinutol ang tawag.

"Papasok ka? Pero may sinat ka." Ako.

Nakita kong ngumiti to pero binawi naman kaagad. "Nah, I'm fine." saka to tumayo at
pumasok sa kwarto.

Napahawak ako sa tiyan ng makaramdam ng gutom, kaya naisipan ko kaagad na magluto.

Inihanda ko an ang mesa, di naman kaya ng konsensya ko na ako lang ang kakain at
hayaan lang siyang walang kain, kakatukin ko na sana ang pinto ng kwarto nang
lumabas naman to bigla, bihis na bihis na to at handa ng pumasok sa opisina.

"Kumain ka muna." labas sa ilong na sabi ko.

Umupo naman to sa harap ko saka nagsimula ng sumubo.

"I want to go home." sabi ko na lang bigla.

"You can't." sagot nito habang patuloy parin sa pagsubo.

"Hanggang kelan mo ko ikukulong dito Cade?" naiinis kong tanong.

"Hanggang kelan ko gusto... Unless you'll promise that you'll never run away
again." patuloy parin to sa pagsubo.

Di na ako umimik, tapos na akong kumain kaya nilinis ko na ang pinagkainan ko.

"Get dressed, you're going with me." sabi nito. Habang tinatapos na rin ang
sariling pagkain

"Whaat?!" bulalas ko.

"I'll give you 30 minutes to fix yourself." sabi nito.

"No! I'll stay here..." pagmamatigas ko.

"29 minutes." sabi nito habang tinitingnan ang relo. Nagbibingibingihan to e.

"I said no, Cade! and that's final!" ayoko talaga.

"28 minutes..." sabi nito habang di pinapansin ang mga sinasabi ko.

"Inoorasan mo ba ako?!" pulang-pula na ako sa inis.

"Obviously, wife." siya habang prenteng nakaupo sa sofa.

"At pano kung hindi kita susundin?!" pagtataray ko.

"Simple lang, huhubaran kita, paliligoan at bibihisan, pero kapagka ganon... ewan
ko lang kung mabibihisan pa kita.." nakangising sagot nito, saka lumapit sa
kinaroroonan ko.

"I can't believe this! You're such a mad bastard, Cadden!" ako habang pilit na
iniiwas ang pagkakadikit ng katawan namin.

"And you're going to suffer this madness of mine, my sweet wife." nakangisi pa to,
bakit ba ang lakas ng dating ng taong to, amoy na amoy ko ang mabangong hininga
nito.

"So?... 25 minutes more left." sabi nito, habang ibinaling ang tingin sa wrist
watch.

"Ahrg!" napasabunot ako sa buhok nang marinig ang mga yon, di ko na to sinagot,
pumasok na lang ako sa kwarto para maligo at magbihis. Defeated again.

Halos takbuhin ko na ang nilalakad ko para lang mahabol siya, naiiwan na ako sa
sobrang bilis nitong maglakad.

"Goodmorning everyone... my deepest apology." bati nito sa lahat ng naroon.

Napahinto ako nang marealize kung nasaan kami, nasa conference room na pala kami di
ko na napansin dahil sa kakahabol ko sa kanya, napakaraming tao sa loob, investors
I guess?... Kaya di na ako nagulat nang makita ko si Smith dito.

"I'm sorry.." paghingi ko ng paumanhin saka umaktong papalabas. Natigilan ako ng

magsalita si Cadden.

"Stay there, wife." nilingon ko to pero parang wala lang to sa kanya nagpatuloy
parin to sa inaatupag na laptop, habang ang buong conference room ay nabalot na ng
bulong-bulongan?

Nakita ko namang nanlaki ang mata ng secretary niya, nagkatinginan kami saka to
yumoko na para bang nahihiya.

"what did he say?" rinig kong tanong nung babae sa katabi niya.

"Wife raw." sagot nung isa.

Marami pa akong naririnig, para naman akong tuod dito na di na gumagalaw. Ano bang
pumasok sa isip niya at pinagkakalat niya na?!

"You heard me right, that woman standing there is my wife." sabi ni Cadden, habang
patuloy parin sa ginagawa. Nabalot ulit ng bulong-bulongan bago may nagsalita.

"Oh? We thought that the president was a bachelor." sagot nung babaeng may edad na
rin.

"Yeah... Eight months ago." sagot ni Cadden habang nakatingin sakin, na ikinatawa
naman ng karamihan.

"So that explains everything of you being late huh.." sabi nung matandang lalaki
habang tumatawa na sinundan rin ng tawa ng lahat, ay mali hindi pala lahat dahil
parang walang epekto kay Smith ang mga biro ng mga naroon dahil di to sumasabay sa
pagtawa.

Kung siguro itatabi sakin ang sandamakmak na kamatis na hinog baka hindi na ako
makilala sa sobrang pula. Pati si Cadden ay ngumingiti rin.

"So?... Shall we start?" sabi ni Cade at nagbalik ang lahat sa pagiging seryoso.
Don na rin ako nakahinga.

Maraming sinasabi yong speaker about the projects, the places, all about business.

Tinititigan ko si Cadden ngayon, ganito pala siya ka seryoso in terms of business.

Napansin kong kanina pa pala nakatitig sakin si Smith, ngumiti to ng bahagya nang
mapansin niyang napadako ang tingin ko sa kanya. Ginantihan ko na rin to ng ngiti
naudlot lamang nang magsalita si Cadden.

"What do you think Mr. Smith?" sabi nito sa cold na tono, saka lumingon sakin
tinitigan ako nito na para bang nagbabanta.

"G- good." eto lang ang nasabi ni Smith.

"Sa hinaba-haba ng sinabi niya... Good lang ang masasabi mo?" bakas ang galit sa
bawat katagang binibitawan nito.
Para namang napahiya si Smith sa nangyari at ang lahat ay nakatoon na sa kanya.

Mga ilang pag-uusap pa bago natapos ang meeting.

Magkasabay kaming Lumabas ni Cade, hinahawakan niya ang kamay ko habang naglalakad
kami, nasa unahan namin si Dane ang secretary niya. Halos lahat na ata ng mata ay
samin lang nakatuon, maraming mga bulong-bulongan.

Dun lang ako nakahinga nang pagbuksan kami ni Dane ng pinto at makapasok sa loob ng
opisina ni Cade.

May mga pinapirmahan pang papeles si Dane bago eto nagpaalam na lalabas na, bahagya
pa itong ngumiti sakin bago binuksan ang pinto.

"Dane." pagtawag ni Cadden bago pa to makalabas.

"Yes sir?" sagot ni Dane.

"I want a copy of Mr. James Smith's personal information as soon as possible." utos
ni Cade, nagtataka ako kung bakit kelangan pa ni Cade ang personal information
about Smith.

"Yes sir." sagot lang ni Dane, nakita ko pang ngumiti ulit sakin but this time
parang may pinapahiwatig pa ang mga ngiti nito.

"I'd never seen him like this before, ma'am. He's definitely jealous." nakangiting
sabi nito nang madaanan ako, mahina lang yon pero narinig ko, saka to tuluyang
lumabas.

Cadden's POV

Sigurado na akong mahal ko si Aliya, ang tanga ko lang, matagal na pala di ko lang
namamalayan, nagbulagbulagan ako.

Alam kong nasaktan ko siya at di ganon kadaling mapatawad niya ako. I'm a one lucky
bastard of having her as my wife, but I waste it.

Nakatalikod lang to sakin at nakatingin sa labas, nilapitan ko to at mula sa

likoran ay niyakap ko siya. Napaigtad to kaya dumistansya ako ng kunti.

"What's with that f*ck*ng face Cadden?!" inis na sabi nito nang makitang nakangiti
ako habang titig na titig sa kanya.

"Dirty mouth huh!" sabi ko, yon lang talaga ang nasabi ko, di naman to ganito mag
salita dati, maraming nagbago sa kanya at alam kong ako ang dahilan.

"Let's make a deal, wife." sabi ko habang napapangiti. Marami talagang kalokohang
tumatakbo sa isip ko.

"What deal?" parang biglang nagbalik sa normal ang boses nito.

"In every dirty words you say, I'll kiss you." sabi ko, tinititigan ko lang siya,
tinatansya ko kung ano ang magiging reaksyon niya.

"What?! For h*aven's sake Cadden! Are you out of yo..." di na nito natapos ang
sasabihin dahil hinalikan ko na to. Di ko ugaling maghintay ng pahintulot ng iba
cause I won't take 'NO' for an answer. Tumututol siya, nakakatawa lang isipin...
Kung di lang siguro ako naging tanga noon, noon ko pa natitikman ang mga labi nito.
Habol hininga kami pareho nang bitawan ko siya.

"Ayoko ng ganyang deal! At isa pa ang daya-daya mo, di pa nga ako omo-oo!" namumula
na to, di ko lang alam kung sa anong dahilan, baka sa galit.

"I don't need your approval, wife. At kahit na kanino man, I don't give a damn."
sabi ko habang tumatawa.

"Napaka-unfair! Ikaw nagsasalita ka ng badwords!" sabi nito.

"Then you can always kiss me, wife." panunudyo ko pa sa kanya, lalo siyang
gumaganda kapag naiinis, kaya naaaliw akong inisin siya.

"You!... Pervert!" sabi nito.

"Talk back and I'll kiss you." siya, inis na inis na, ako naman sobrang natatawa.

"Bas..." di niya nanaman natapos tuloy, nagsalita pa kasi. Kahit kelan di ako
magsasawang halikan ang mga labi nito. G*d how I love this woman.

Tinulak niya ako, parang sasabog na to sa galit.

"Talk back once more so that I can kiss you again." sabi ko nang makitang
magsasalita nanaman to.

Napakagat to sa labi na para bang iniiwasang magsalita.

"Magsi-CR lang ako." paalam nito. Alam kong umiiwas to. Natatawa na lang ako.

'F*ck! this madness of mine was killing me inside. Sorry, I can't bare to lose you
wife.' nasabi ko na lang...

Hi babies, kakatapos lang ng mga exams ko, kaya ngayon lang talaga ako nakapag
update...

Thank you pala kay Ms. Black_seraphim for making this cover, babies siya ang gumawa
ng new cover ng BHUW , check her stories too... Magaganda talaga.

I'll try to update as soon as possible bhe...

Luvlots..

Keep reading, keep voting... Comments are very much accepted and ... AWAITED.
####################################
Chapter-29Confession
####################################

Aliya's POV

Sinabi ko kay Cadden na magsi-CR lang ako pero ang totoo tatakas ako, di naman sa
malayo, uuwi lang ako ng condo.

Para kasing nahihirapan akong huminga kapag kasama ko siya, nahihirapan ako na
hindi naman talaga dapat na maramdaman ko pa.
Calling Lance...

"Ae?" sagot nito mula sa kabilang linya. Mga ilang araw na ba mula ng huli kong
marinig ang boses nito, bakit nakakagaan ng damdamin na marinig siyang tinatawag
ako.

"Lance, can I ask a favor... again?" sabi ko, nakakahiya naman, lagi ko na lang
tong dinidisturbo.

"Ask anything Sweetie.." I heard him chuckle. Eto nanaman siya sa endearment niya.

"Ahm, ano kasi.." nagdadalawang isip pa ako kung sasabihin ko ba.

"Magpapasundo ka?" sabi nito, waring nahuhulaan ang gusto kong sabihin.

"Y-yes... sana, kung okay lang sayo?" sagot ko.

"San ka ba?" deretsahang tanong nito.

"N-nasa kompanya niyo." ako.

"What?, in our company? What are you doing there?" halatang nagulat to.

"Pwede bang mamaya na lang.." sagot ko, nakarinig ako ng tunog ng sasakyan.

"Okay, I'm on my way sweetie, sang banda ba kita makikita?" tanong nito.

"Sa may parking lot na lang Lance." ako.

"I'm coming sweetie." sagot nito. Saka ko pinutol ang tawag, alam kong nagnamaneho
siya ngayon.

Baka hinahanap na ako ni Cadden ngayon. Sobrang nalilito na talaga ako sa mga
ikinikilos niya, kung talagang nagbabago na siya, dapat ko na ba siyang
patawarin?... Paano kung saktan niya ako ulit, hindi naman ako sakim para hindi
maibigay ang pagpapatawad pero sadyang natatakot lang talaga ako. Ayoko nang
maramdaman pa ulit ang lahat ng yon, ang lahat ng pasakit, ang lahat ng
pagtatakwil, ang panlilimos ng pagmamahal sa taong malabong matututunan akong
mahalin, bakit kung kelan ako handang bumitiw, ngayon pa siya babalik, bakit niya
ako nililito ng ganito, bakit napakasakim mo Cadden?, diyos ko anong dapat kong
gawin. Ang hirap na atang maniwala at magtiwala...

Natigil lamang ako sa pag-iisip nang may nagsalita.

"Aliya?" si Smith pala, nakatigil na ang sasakyan nito sa harap ko.

Utanong nito.

"Ano uuwi na ako." sagot ko.

"Where's your car?" tanong nito.

"Wala akong dalang sasakyan" sagot ko.

"So sabay kayo ni Cadden?" tanong nito ulit, nakakabagot ang daming tanong.

"Hindi pa siya uuwi, may tatapusin pa siya." sagot ko na lang.

"Oh I see...Want some ride?, pwede naman kitang ihatid, san ba?" tanong ulit nito.

"Wag na Smith..." napatigil ako nang magsalita to.

"Oh drop that... Just call me James." pagputol nito sa sinabi ko.

"Ah, may sundo kasi ako James." ako.

"Baka matagalan yon, don't worry safe ka naman sakin." sabi nito saka bumaba ng
sasakyan. Alam kong nagbibiro to pero di ako natatawa, may problema na nga ako may
nangungulit pa.

"Wag na lang muna.." sabi ko, napaigtad ako ng hawakan ako nito sa braso upang
igiya sa sasakyan niya.

"Ano bang may depekto sayo?... yang tenga mo o yang kokote mo?" pareho kaming
natigilan nang marinig kung sino ang nagsalita.

Napalingon kami pareho at nakita ko tong nakapamulsa, halatang kakababa pa lamang

nito sa sasakyan dahil nakabukas pa ang pinto nito.

"She said NO!, mahirap ba yong intindihin?!" panunukmat ni Lance.

"Lance.." parang ang saya-saya ko nang makita siya, tumakbo ako sa tabi niya at
humawak sa braso niya.

"Howell... I'm glad your back!" sabi ni James.

"You're glad that I'm back huh!" sarkastikong turan ni Lance.

"Chill, masyado kang mainit, pare." sabi ni James habang nakangiti.

"So siya palang hinihintay mo?" baling ni James sakin, pero nanatili lang akong
tahimik
"Get in the car, aliya." seryosong sabi ni Lance.

"Stay away from her... I'm telling you!" pambabanta ni Lance kay James.

Nakita kong ngumisi si James habang tinitingnan kaming papasok sa sasakyan.

Bakas ang galit sa mukha ni Lance habang nagmamaneho.

"Lance." pagtawag ko sa kanya.

"Yes, sweetie?" sagot nito habang nakangiti, bahagya pa itong lumingon sakin,
nakakamangha lang kung papano napalitan agad ang ekspresyon nito.

"Ahm, wala." ako.

"You will never call my name just for none, right? So tell me sweetie what is it?"
nakangiti to habang sinasabi yon.

"Magkagalit ba kayo nung James?" tanong ko na lang alam ko namang di ako titigilan
nito.

"Hindi." sagot nito.

"E ba't parang magkagalit kayo?" tanong ko, imposible namang walang dahilan.

"Because he's touching you. He's definitely a Casanova, you must be careful Ae.
Hindi sa lahat ng oras nasa tabi mo ko." litanya nito.

Tumango na lang ako saka ngumiti.

"Ae, pwede bang kumain muna tayo somewhere bago ka umuwi?, para makapag-usap naman
tayo, wala ka ng oras sakin, nagtatampo na ako." pagbibiro nito.

"Hmm?, let me think. Sige na nga." ako habang tumatawa.

"Grabe, nag-isip ka ba talaga?" siya na natatawa na rin.

"Oo naman, basta ikaw Lance ko, ora mismo, di na dapat pag-isipan pa." sabi ko, na
ikinatawa naman niya.

"Lance mo?... How sweet, it seems that inaangkin mo ko, anyway I'm always yours."
sabi nito.

Para lang kaming nagbalik sa pagiging bata, I used to call him 'Lance ko' before,
dahil sabi niya, akin lang siya.

Napupuno na ng throwback tong araw ko pero nagising lang ako sa pag-iisip nang
maramdaman kong ipinarada na ni Lance ang sasakyan.
"Let's go?" anyaya nito ng nakangiti.

Kasalukuyan kaming kumakain sa isang restaurant ngayon.

"Aliya, I know this is very informal, but I will grab this opportunity to make a
confession." bigla na lang sabi nito.

"Confession about what?" ako, habang patuloy parin sa pagsubo.

"Promise me na hindi mo ko iiwasan after this." bakas ang pagkabahala sa mga mata
nito.

"P-promise." ang tanging nasabi ko, promise ang wierd niya.

"Aliya... I love you." deretsahang sabi nito. nabilaokan pa ako, dali-dali naman
tong kumuha ng tubig at ibinigay sakin.

"A-alam ko naman yan, kaibi..." di ko natapos ang sana'y sasabihin ko.

"Higit pa sa isang kaibigan, matagal na kitang mahal Ae, naging mahina lang ako
para aminin sayo, dahil alam kong si Cade talaga ang gusto mo." sabi nito.

"But... I'm..." pinutol niya nanaman ako.

"You're married... Di ko yan nakakalimutan, at alam ko kung gaano kalabo ang

relasyon niyo." seryosong sabi nito.

"Di ko alam kung anong sasabihin ko Lance." ako.

"Ae, di naman kailangang sagutin mo ko kaagad porket umamin ako, you're not
obligated sweetie." sagot nito, bakas ang simpatya sa mga mata nito.

"Lance... Naging mabuti ka sakin dahilan upang makita ko na hindi ka naman talaga
mahirap mahalin. Pero hindi ako sakim na tao na hahawakan ka na wala namang
garantiya. Hindi kita ibibitin, hindi ko gustong maranasan mo ang naranasan ko..."
ako.

"Kung kailangan kong pagdaanan ang naranasan mo tatanggapin ko, makasama ka lang."
bakas ang kalungkotan sa boses nito.

"Kung kaya mo Lance, ako hindi. Mahal kita at ayokong maranasan mo yon, ayokong
isabit ka sa isang sitwasyon na di mo naman talaga dapat na maranasan, ayokong
maging tayo na hindi ako buo. Maraming kulang sa sarili ko at kailangan ko pa yong
hanapin para maging buo ako, at kapag naging buo ako kaya ko ng mahalin ang sarili
ko at pagnagkataon baka matututunan ko ng tanggapin ang pag-ibig mo. Pero sasabihin
ko, wag na wag mong pipigilan ang sarili mong ma-inlove sa iba, wag mong iikot sa
iisang tao lang ang mundo mo, katulad ko... Nanatili sa loob ng baso, ano ako
ngayon? Mahirap Lance, at ayokong matulad ka sakin." sabi ko. Saka ko lang
namalayan na umiiyak na pala ako.

"Shhh... Don't cry Ae, don't worry I'm fine." sabi nito ng nakangiti, pero halatang
namang malungkot siya.

"I'm sorry... Kung siguro hindi ko minahal si Cadden, ikaw ang mamahalin ko. Siguro
kung ikaw ang minahal ko, perpekto na ang buhay ko at di ako masasaktan ng ganito."
sabi ko.

Ngumiti lang to saka nagpatuloy ulit sa pag-kain.

"Alam mo, para na rin akong nabunutan ng tinik dahil sa tinagal-tagal ba naman ng
panahong itinago ko sayo to e nasabi ko na sayo." sabi nito habang tumawa ng
mapakla. Ginantihan ko lang to ng ngiti saka tumayo ako at lumapit sa kanya, at
mula sa kanyang likoran ay niyakap ko siya.

"Mamasyal tayo?" anyaya nito, di ko na to tinanggahin, alam kong kelangan ko rin to

ngayon.

Cadden's POV

Mga ilang minuto na mula nang magpaalam tong magsi-CR lang pero bakit hanggang
ngayo wala pa siya. Kinukutuban na ako ng masama.

Tumayo ako saka lumabas ng opisina, bakit di ko napansin kanina na lumabas pa siya
gayong may sariling CR naman tong opisina ko.

Napasabunot ako sa sobrang inis, masyado akong nalolong sa nararamdaman ko, di ko

na siya nabantayan. Marami ng tumatakbo sa utak ko, pano kapag napahamak to, alam
kong hindi siya marunong mag-commute, di ko mapapatawad ang sarili ko kapag may
nangyaring masama sa asawa ko.

"Dane, nakita mo ba ang asawa ko?" tanong ko sa secretary ko habang abala to sa

ginagawa.

"A while ago, sir. Nakita ko siya that way." sabi nito habang itinuturo ang ang
isang pasilyo patungong parking lot.

"Sir.." napalingon ako ng tawagin ako nito.

"What?" ako.

"Are you okay?, ang putla-putla nyo po kasi." sabi nito.

"Of course, Dane." pagsisinungaling ko, masama talaga ang pakiramdam ko, kaninang
umaga pa, pinilit ko lang pumasok ngayon dahil napakahalaga nung meeting. Kahit
ngayo'y sumasakit parin ang ulo ko.

Tinakbo ko na ang parking lot sakto namang nakasalubong ko si Smith.

"Hey... Hinahanap mo ba ang asawa mo?!" may bahid ng pang-iinis ang boses nito,
gusto ko sanang patulan pero naiisip kong mas mahalagang malaman ko kung nasaan ang
asawa ko.

"Where is she?" tanong ko.

"She's with your cousin. Is she cheating on you?, how pathetic." nang marinig ko
ang sinabi niyang yon ay parang uminit ang tenga ko.
"You don't have any idea, so shut up!" sinuntok ko to dahilan para matumba to.

"Really?! The next thing you'll know, she's with somebody else." nakangising sabi
nito. Di ko na inantay pang magsalita to ulit, ang sarap palang basagin ang mukha
nito. Tumayo to saka pinunasan ang gilid ng labi na dumudugo.

"And the next thing you'll know, you're lying on a coffin." nakangising ganti ko sa
kanya.

Iniwan ko na to saka tinungo ang kotse. Malakas pala ang ulan sa labas, halos di ko
na makita ang daan, maraming tumatakbo sa utak ko habang nagmamaneho. Kailangang
makuha ko ulit ang loob ng asawa ko, paano kung ayaw niya na?, paano kung mahal
niya na si Lance, pano kung iwan niya na ako, pano kung sasama siya sa kanya, tapos
magkakapamilya at ang saya-saya nila, d*mn!, I hate that idea! parang sumasakit ang
dibdib ko sa isiping yon.

'Hindi ka pwedeng mawala sakin Aliya, pinagsisisihan ko na ang mga nagawa ko sayo.
Sa kahit na anong paraan na gusto mo, gagawin ko makuha lang ulit ang loob mo.
Kahit na anong parusang gawin mo, tatanggapin ko mapatawad mo lang ako.' sabi ng
utak ko.

Hindi ko alam kung saan sila pumunta at wala rin akong ideya kung saan maaari, di
ko rin kasi macontact si Aliya, kaya naisipan kong puntahan ang bahay ni Lance,
kailangan ko pang bumaba para makalapit sa gate, di ko na alintana ang ulan ang
kailangan ko lang, mahanap siya. Ilang beses pa akong nag doorbell bago may
nagbukas, nanlaki pa ang mata nito nang makita ako.

"Nako sir, kung makikipagsuntukan lang po kayo kay Sir Lance, sayang lang ho ang
pagpunta niyo, wala siya dito." sabi nung matanda. Umalis na ako siguro nasa mga
restaurant sila, kung kailangan kong isa-isahin ang mga yon, gagawin ko mahanap
lang siya.

Marami na kong restaurant na napapasok pero wala siya, basang-basa na rin ako, Kaya
naisipan kong maghintay na lang sa condo, baka sakaling babalik pa rin siya.

Ginaw na ginaw na ako kaya pinatay ko ang aircon ng sasakyan. Sakto namang nag-ring
ang phone ko, inakala ko talagang si Aliya na yon, but when Ella's name flashes on
the screen parang nainis ako bigla, di ko to sinagot sa halip ay pinatay ko pa.

Habang nagmamaneho kusang bumabalik sa isip ko ang mga nagawa ko sa kanya, kung
gaano ako kasama, kung gaano ako kawalang kwenta.

Di ko alam kung pano ako nakarating sa Condo, tiningnan ko ang buong paligid
napakatahimik, there's no sign of my wife, pabagsak akong naupo sa sofa sa sobrang
pagod, para na ring mabibiak ang ulo ko sa sobrang sakit. Basang-basa ang damit ko,
pero nang maalala ko siya nawala sa isip ko ang magpalit ng damit, napahiga na ako
sa sofa hanggang sa dinapoan na ako ng antok.

Ella's POV

Namimiss ko na si Cade, I want to see him kaya pumunta ako sa opisina niya, ano
bang problema ng mga tao dito? Halos lahat ng mata nasakin na at
nagbubulongbulongan pa.

"Dane!... Where's Cade?" singhal ko sa secretary ni Cade. Alam kong takot to sakin
dahil sa alam niyang fiance ako ng boss niya.

"..." pero di ako sinagot nito.

"Dane! I'm asking you." Singhal ko ulit sa kanya.

Pero di parin to sumasagot. "isusumbong kita kay Cade, I know you need this job,
Dane!, tingnan natin kung sino ang mawawalan." pambabanta ko sa kanya.

"Di mo man lang inisip na fiance ako ng boss mo!" pagdurugtong ko.

"Ano nga po ulit?! FIANCE Wag assuming teh! Di ako sumasagot dahil ayokong masaktan
ka sa pagiging assuming mo, pero dahil sadyang mapilit ka, okay sasagutin ko na. Si
sir, wala ngayon, kasama niya ang asawa niya. Andami ngang kinilig kanina dahil
pinakilala niya sa lahat na asawa niya si ma'am Aliya. O ngayon? Sino satin ang
nawalan, shocking ba? That's it girl, reality sucks!." sabi nito ng nakangisi, bago
umalis. Kaya pala ganoon na lang ang mga reaction ng mga tao dito.

'Hindi pwedeng mangyari to, pagsisisihan mo ang pagbangga mo sakin Aliya, hindi mo
maaagaw sakin si Cade!,' marami ng planong tumatakbo sa utak ko ngayon, sa aming
dalawa, hindi ako ang magiging kawawa kundi siya.

Padabog akong lumabas ng opisina ni Cade, di ko na pinansin ang mga tingin at

bulongan ng mga naroon. Sakto namang nakita ko si Smith.

"that face again, parang alam ko na kung anong dahilan." bungad nito.

"Nasa meeting ka ba kanina?" tanong ko.

"Mukhang ang tamang tanong is, 'anong nangyari.' sa meeting kanina." parang nang-
iinis to.

"Ano nga ba?" ako.

"Pinakilala lang naman ni Cade ang asawa niya sa lahat." sagot nito na ikinainit ng
ulo ko.

"Anong ginawa mo?" ako.

"Ano bang magagawa ko?, pati nga ako pinahiya sa lahat, dahil lang sa nginitian ko
si Aliya." sagot nito, nagseselos na ba si Cade?, no! This can't be, di niya
pwedeng seryosohin ang babaeng yon, paano ako?!. Dumadagdag pa ang babaeng to sa
mga problema ko, dapat sana'y ang anak lang ng mga Alzalde ang poproblemahin ko eto
pa siya, she's really getting into my nerve!

Aliya's POV

Hinatid ako ni Lance sa condo, medyo madilim na rin, pagkatapos kasi naming kumain
ay namasyal pa kami. Di ko na pinaakyat si Lance para makauwi na rin siya kaagad.

Pagdating ko, nakapatay ang lahat ng ilaw, ibig sabihin wala pa si Cadden.
Pero nabigla ako nang buksan ko na ang ilaw, nakita ko tong nakahiga sa sofa, ang
putla-putla ng labi nito mainit rin to nang mahawakan ko.

"Cade!" bulalas ko nang malamang basang-basa ang damit nito.

Nagising to dahil sa sigaw ko.

"Wife?!" sabi nito saka nagmadaling tumayo at niyakap ako.

"S-sorry, basa pala ako, hinanap kita, san ka ba nagpunta?" sabi nito, nang
maalalang basa siya ay dumistansya to ng bahagya, kahit na nakangiti siya bumabakas
parin ang karamdaman sa kanyang mga mata.

"Cade..." ako.

"Akala ko talaga di ka na babalik... Nakakain ka na ba? Maghahanda ako." sabi nito

habang sapo-sapo ang mukha ko.

"Cade may lagnat ka, magpahi..." pinutol niya ang pagsasalita ko.

"No, I'm fine... I'm glad you came back..." hinalikan niya ako sa noo saka
nagmadaling tinungo ang kusina, pero nakaiilang hakbang pa lamang to nang makita
kong humawak to sa ding-ding na para bang naghahanap ng suporta, hinihilot nito ang
sintido saka nagsimulang humakbang ulit...

"Cade.." pagtawag ko sa kanya.

"No, I said I'm fine, wife. magluluto lang ako." saka nagsimulang humakbang ulit.

Nakita ko tong huminto saglit, tinitigan ko lang to, parang kinukutuban ako ng di
maganda... Sa isang iglap nakita ko tong bumagsak.

Doon na ako nagsimulang mataranta, para akong binuhusan ng malamig na tubig.

"Cadden!" napasigaw ako saka dali-dali siyang nilapitan, sobrang init niya na.

Mabuti na lang at nakaya ko pa siyang dalhin sa kwarto. Inihiga ko siya sa kama, di

na ako nagdalawang isip na hubaran siya, kelangan niya ng mapalitan agad ng damit,
isa pa nakita ko na rin naman to.

Matapos ko siyang hubaran ay kumuha ako ng tubig at bimpo at ipinunas ko sa kanyang

buong katawan, pinainom ko rin to ng gamot. Binihisan ko to saka kinumutan.

Tumayo ako para sana ipaghanda siya ng sopas... nang may humila ng kamay ko.

"Don't leave... Stay here, please." he pleaded.

"Ipaghahanda lang kita ng sopas Cade." sabi ko.

Dahan-dahan nitong binitawan ang kamay ko kaya nagpatuloy na ako.

Mga ilang minuto lang nakabalik na ako. Naabutan ko tong nakaupo sa kama, parang
ang lalim ng iniisip.

"Kumain ka na Cade, at nang mainitan yang tyan mo." sabi ko, saka inilapag ang tray
na may sopas.

"Sinong kasama mo kanina?" tanong nito.

"Si Lance... Kumain lang kami sa labas." di na ako nagsinungaling pa, wala namang
mangyayari.

Nakita ko tong bumuntong-hininga saka ipinikit ang mata, matagal pa bago to

nakapagsalita.

"Diba sabi mo noon, mahal mo siya?" sabi nito.

Naalala ko, inakala niya talagang higit pa sa kaibigan ang pagtingin ko kay Lance,
di niya kasi ako pinatapos na magsalita nung nag-aaway kami galing sa masquerade
party.

"Oo, pero bilang isang kaibigan." bigla namang lumiwanag ang mukha nito.

Mukhang di naman to kakain kaya sinubuan ko na lang. Nang matapos ay iniligpit ko

na ang pinagkainan niya.

"Itutuloy mo ba talaga ang annulment?" bakas ang kalungkutan sa boses nito.

"Kung inaakala mong mapipigilan nito ang desisyon ko, nagkakamali ka, pakawalan mo
na lang ako Cade." sagot ko.

"Please Aliya, isang pagkakataon lang ang hihingin ko para mapatuyan sayo na
nagsisisi na ako. Inaamin ko, napakalaki ng kasalanang nagawa ko sayo, sinaktan
kita. Isa akong malaking tanga. Mahal naman talaga kita noon pa, pero pumaibabaw
sakin ang galit dahil inakala kong maagaw mo sakin ang lahat, pero habang tumatagal
nahuhulog at nahuhulog na ako sayo. Kaya ginamit ko si Ella, akala ko talaga
makakalimutan kita, pero parang mas lumala pa... Naiinis ako kapag kay Lance kana
sumasama, kaya nung lumipad siya papuntang Europe nakabuo ako ng plano na
pahihirapan ka nagkataon namang ipinagkasundo tayo ng lolo..." tumahimik to, habang
isinusobsob ang mukha sa kamay ko.

Alam kong umiiyak siya dahil basa na ang kamay ko.

"Cade..." pagtawag ko sa pangalan niya.

Nagulat ako nang bigla niya na lang akong yakapin.

"I love you so much Aliya, and one more chance was all that I am asking for." sabi
niya, halos di na ako makagalaw... Kanina si Lance ngayon si Cade nanaman.

Humihigpit lalo ang yakap ni Cade parang ayaw niya na nga akong bitawan. Kelangan
kong maging malakas, tapos na ang sakit, tama naman sigurong magtira ako para sa
sarili ko.

"Cade... Magpahinga ka muna, pag-usapan natin yan kapag magaling ka na.

"
Tumayo na ako para sana lumabas, natigilan ako nang magsalita to.

"Hindi ko alam kung... Kung ano ang magiging desisyon mo. Pero pwede bang makatabi
kang matulog, kahit ngayon man lang?" sabi nito.

Naisip ko wala naman sigurong masama, kaya sumampa na ako sa kama at tinabihan
siya.

"Salamat." bulong nito, habang niyayakap ako ng mahigpit.

O diba? may pinaghuhugutan si Dane... Bwahahaha.

"Reality sucks, Ella!" hahaha

Bumabawi ako... Hahaha...

Thank u sa lahat ng nagcomment... Ang saya ko. Thnk u din sa lahat ng nag vote...

Keep reading, keep voting... Comments are very much awaited...

Luvlotz mga baby qoh...

####################################
Chapter-30 Memories of the Past
####################################

Aliya's POV

May isang bata na medyo kulot ang dulo ng buhok. Parang napakapamilyar nito...

"Ate?" tawag nito.

Lumingon din yong batang tinatawag niya, napakapamilyar din nito.

"Ate, asan sila mom at dad? Anong ginagawa mo dyan?" tanong nung batang kulot ang
buhok sa ate niya, nang makitang sumisilip ito sa pinto.

"Shhh..." senyas nang ate niya.

Maya-maya lang may lumabas na mag-asawa mula sa kwartong yon. Sa tingin niya ay
magulang nung mga bata, agad namang hinila nung ate yong batang kulot ang buhok.
Nagkunwari silang naglalaro, nakita nilang parang problemado ang asawang babae
habang pilit naman itong pinapakalma nung lalaki. Nakita nila Itong lumabas.

Agad namang hinila nang ate ang kapatid niya papasok sa kwartong pinaglabasan ng
mag-asawa.

"Ate, ano ba kasing ginagawa mo diyan?" reklamo nung batang kulot ang buhok sa ate
niya.

"Hindi ito yon eh!" narinig niya ang sinabi ng ate niya habang nagpapatuloy parin
sa paghahalungkat ng mga CD's sa devider. Halatang bugnutin yong ate pero
nagtityaga lang para mahanap yong bagay, kung ano man yon ay di niya alam.

"Ano ba kasing hinahanap mo ate?" tanong nito ulit.

"Eto... Eto yon!" bulalas nung ate, habang iwinawagayway ang isang CD. Nakita
niyang isinaksak eto ng ate niya sa dvd player.

"Ate, anong movie yan? Cartoons ba?" Tanong ulit nito.

"Hindi, pakiramdam ko kasi may problema ang mom at dad." Sabi nung ate dahilan para
kumunot ang noo nung nauna.

Pawang nagulat ang dalawa nang makita ang nilalaman ng CD... Sa pakiramdam nila ay
isang malaking problema ang hinaharap ng kanilang pamilya ngayon, pero alam nilang
wala silang maitutulong dahil mga bata pa lamang sila.

"Alonso... Alonso... Alonso." sabi ng taong nasa CD, di gaanong kita ang mukha nito
dahil bahagya itong natatakpan ng suot-suot na sombrero. Ang tanging makikita lang
ay ang pilat nito sa mukha.

"Kung gaano ka taas ang lipad niyo ganon rin kasaklap ang magiging bagsak niyo. At
yang mga anak mo, bago pa sila mawalan ng buhay, ang mabaho kong hininga ang huling
maaamoy nila" patuloy nung lalaking nasa TV habang tumatawa.

Abot-abot ang takot na naramdaman ng magkapatid do dahil sa napanood nila, kundi

dahil nahuli sila ng magulang nila.

"Anong ginagawa niyo dito?!" tanong ng daddy nila.

Parang isang palabas ang lahat na nag-iiba ng scenario ang mga kwento.
Napunta sila sa isang yate, masaya naman sila, nakita ng isang bata na binigyan ang
ate niya ng kwentas, maganda yon na kapag binuksan ay may litrato ng mga magulang
nila.

Nang biglang umusok ang yate, nagkagulo ang lahat nawala ang ate niya sa kinauupoan
nito, dali-dali siyang binigyan ng kwentas ng mommy niya katulad nung sa ate niya
ang pinagkaiba lang ay ang nakaukit na pangalan.

Napalingon soya nang may narinig siyang sumigaw, pilit niya iniaabot ang kamay para
masaklolohan ang ate niya na nahulog sa tubig...

Pero hindi niya nagawa, tuluyan na itong nilamon ng karagatan. Saka lang dumating
ang kanyang daddy.

"Aliya bilis!" tawag ng kanyang daddy.

"Si ate po dad.. Huhuhu." sabi nito habang umiiyak.

"Babalikan ko siya don't worry." pangako ng dad niya.

Nilangoy nila ang baybayin, iniwan siya nito sa isang malaking bato. Tinatanaw niya
lang to habang lumalangoy pabalik sa mommy niya, sa di kalayoan rin ay nakita
niyang lumulutang ang ate niya, nang biglang sumabog ang yate, at ang mga sumunod
ay naging malabo na.

"Ate!" habol hininga ako nang magising, pawis na pawis rin ako. Isang masamang
panaginip, panaginip lang ba talaga yon o may kinalaman sa sinasabi ni Ashley na
hindi ko naaalala.

"Are you okay?" concern na tanong ni Cade, nagising siguro to sa sigaw ko.

"Yes, panaginip lang." sagot ko. Saka hinipo ang noo niya, di naman siya maiinit.

"Okay na ako." nakangiting sagot nito.

"Ano bang napaniginipan mo mukhang balisa ka?" tanong nito, nakita kong bahagya
pang kumunot ang noo nito.

"Ate?... May ate ako." sagot ko.

"May ate ka?" sabi nito habang mas kumunot pa ang noo.

"Sa panaginip ko." sagot ko.

"Baka mga ala-ala mo yon?" sagot nito saka tumayo.

"Kukuha lang ako ng tubig." sabi nito saka lumabas ng kwarto.

Maya-maya lang may narinig akong nabasag sa ibababa, agad-agad akong lumabas ng
kwarto. Sakto namang nakita ko si Cadden na pinupulot ang mga bubog.

"Ahh!... F**k!" sigaw nito nang masugatan. Kaya nilapitan ko na to, malaki-laki rin
ang hiwa sa kamay niya.

"Tsk! Tanga!" ang nasabi ko saka dinala siya sa sala. Natatakot man sa dugo ay
pinilit ko na lang, nakakamangha kaya ko naman pala.

Kinuha ko na ang firstaid kit at sinimulan ko na ang paglilinis sa sugat niya.

"Ganito ba kasakit ang naramdaman mo nang masugatan ka?" biglaang tanong nito, alam
ko na ang tinutukoy nito ay noong masugatan ako ng bubog.

"Hindi... Mas malala yong sakin, kasi pati puso ko, sumasakit rin." patuloy pa rin
ako sa paglilinis ng sugat niya.

"Kung ganon, nararamdaman ko na rin ngayon ang naramdaman mo noon." bakas ang
kalungkotan sa boses nito. Dahilan para matigil ako.

"Ano bang pinagsasasabi mo Cade?" bigla rin akong nakadama ng lungkot nang sabihin
ko yon.

"I don't wanna lose you wife, at natatakot ako, anytime pwede kang mawala sakin
parang temporary lang ang lahat... Totoo naman lahat ng sinabi ko sayo, mahal na
mahal kita at gagawin ko ang lahat para maniwala ka lang na nagbago na ako." sabi
nito.

"Then do it." sabi ko na lang, di naman siguro masamang bigyan ko siya ng

pagkakataon, after all I still love him.

"Thank you... Promise, patutunayan ko." masayang sabi nito saka niyakap ako.

"Promises are made to be broken, Cade." sabi ko.

"But, not mine, wife." saka hinalikan ako sa noo.

Kinuha ko ulit ang kamay niya saka tinapos ang paglilinis ng sugat.

"Uuwi na tayo ngayon ng bahay." biglaang sabi nito.

"Talaga?!" syempre nasaya ako sa narinig ko.

"Yan naman diba ang gusto mo?" tanong nito, tumango lang ako.

Lance's POV

Napabalikwas ako nang marinig ang pag ring ng phone ko. Kumunot ang noo ko nang
makita kung sino ang tumawag.
Mangkukulam Calling...

Wala naman akong naaalala na nag save ako ng ganitong number... Napakamot ako sa
ulo nang biglang sumagi sa isip ko ang nangyari noong Masquerade.

Flashback...

Naglalakad ako sa pasilyo ng may nakita ako sa di kalayoan isang babaeng

nakamaskara, naka black long gown, naglalakad rin to papunta sa direksyon ko. Kung
di lang dahil sa gown na suot nito mapagkakamalan ko talagang si Aliya to, dahil
kuhang-kuha nito ang hubog ng katawan ni Aliya. Palapit na kami sa isat-isa
hanggang sa magtama na ang mga mata namin at...

...at aksidenteng natalisod ako...

...at aksidenteng nabuhos ang bit-bit kong wine sa kanya.

Sumigaw to sabay tanggal ng maskara niya, nagulat ako nang makitang si Ashley pala
ang nasa likod ng maskarang yon.

Kaya pala napakapamilyar nito.

"Look! What have you done." sukmat nito.

"I'm sorry talaga." paghingi ko ng tawad, di ko pa rin tinatanggal ang maskara ko,
baka lalo tong magalit sakin.

"I'm sorry?! Bakit malilinis ba ng sorry mo tong damit ko?" sumbat nito.

Aba! Buti naman nakatagal si Aliya sa ugali nito ang sama pala ng ugali ng babaeng
to, ang sungit-sungit.

"Oo nga naman no? Di pala malilinis ng sorry ko ang gown mo... What if, hubarin na
lang kaya natin... Lalabhan ko." ganti ko, epic masyado... Nanlaki ang mga mata
nito at kahit medyo madilim sa parteng yon ay mapapansin paring namumula to. Gusto
kong tumawa pero pinipigalan ko.

"Bastos!" sigaw nito.

*pak!*

Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula sa kanya.

Napahawak ako sa pisngi ko, humahapdi to.

"Wag kang maarte hindi ka maganda!" nasabi ko na lang sa kanya.

"Wag ka ring suplado hindi ka gwapo!" ganti nito.

Nagulat ako ng hablutin nito ang maskara ko.

"Sabi ko na nga ba! Hindi ka talaga bagay sa bestfriend ko." sigaw nito.

"Bakit? Siguro iniisip mo sayo ako bagay no?" panunukso ko sa kanya. Nakita kong
napakuyom ito ng kamao, saka ako sinuntok sa bibig.

"Aray! Grabe ka!, nakakadalawa ka na ah!" sigaw ko, medyo malakas din ang suntok
nito.

"Gusto mo may pangatlo pa? Sisipain ko talaga yang 'ano' mo!" Sabi nito.

"Ang 'ano' ko?... alin?" pagmamaangmaangan ko habang lumalapit sa kanya, atras

naman to ng atras.

"Bakla!... Pumapatol ka sa babae!" sigaw nito.

Parang tumigil ata ako sa paghinga ng tamaan nito ang 'akin', nahawakan ko naman to
bigla ng akto na tong tatakbo.

"Bitawan mo ko!" pagpupumiglas nito. Agad namang nakabalik ang lakas ko at idiniin
siya sa pader.

"Bakla?" tanong ko sa kanya, habang nakangisi.

Para naman tong nanigas nang hinalikan ko siya, I can't forget that sweet lips.
Parang nag-eenjoy na ako sa paghalik sa kanya nang...

"Ahrg! F**k!" sigaw ko, habang hawak-hawak ang paang inapakan niya.

"Ah sh*t! Pang-apat mo na to!" sobrang sakit talaga ng ginawa niya dahilan para
mabitawan ko siya, tumakbo to palayo.

Nakita ko tong tumigil, akala ko talaga babalikan niya ako at tutulongan, pero
laking gulat ko ng ibinato nito sakin ang wallet niya, di ako nakailag dahilan para
matamaan ang ulo ko.

"Ayan panglima!" sigaw nito habang nakangisi.

"Aray! Witch ka talaga!" sigaw ko.

"Panget!" ganti nito, siya lang nakapagsabi sakin ng panget, lahat ng babae
nababaliw sakin, maliban kay Aliya at sa kanya.

Sa sobrang inis ko ay pinalitan ko ang contact name nito, instead of *ashley* ay

ginawa ko ng *mangkukulam*.

End of Flashback...

Sinagot ko na ang phone na patuloy pa rin sa pagri-ring.

"Witch?" bati ko.

"Hoi, panget ma..." di ko na to pinatapos.

"Ano?, namimiss mo siguro ako noh, o baka mag-sosorry ka na sa ginawa mo?" ako.

"Ako?! Mag-sosorry, ikaw ang dapat mag-sorry sakin!, ang tagal mo pang sinagot ang
tawag ko, tanghali na, tulog ka pa rin... Ugly lazy duck!" litanya nito.

"What? Ugly lazy duck?!, stupid!, gumagawagawa ka nanaman, baka malaman ko na lang,
may gusto ka na sakin!" tumatawang sabi ko.

"Ano ba kasing kailangan mo Witch?, manghihiram ka ng malaking kawali?" pang-aasar

ko ulit nang di to makasagot.

"Hindi! Manghihiram lang ako ng kunting kapangitan mo at ng mabawasan naman tong

kagandahan ko.!" galit Na bulyaw nito, pikon talaga, saka nito ibinaba ang linya.

Natatawa ako, alam kong sumisigaw na to sa inis. Naaaliw lang akong inisin siya.

Ashley's POV

Nakakainis!, itatanong ko lang naman kung alam niya ba kung nasan si Aliya. Kung
alam ko lang na ganon ang mangyayari sa pagtawag ko sa kanya, edi sana di na lang
ako tumawag.

Nauubusan na ako ng oras, kailangan ng malaman ni Aliya ang lahat. Kailangan ko ng

makausap ang kapatid ko.

Hey babies, eto muna ha... Baka thursday makakapag-update na ako..

Keep reading, keep voting... Comments are very much accepted...

Luvlots...
####################################
Chapter-31Cadden's Way
####################################

Aliya's POV

"Aalis na ako Cade." paalam ko kay Cade, papasok na ako sa klase, mga ilang araw
rin akong absent dahil sa mga kalokohan niya.

Pangatlong araw na ngayon mula ng makabalik kami dito sa bahay.

"Ihahatid na kita." sabi nito.

"Wag na, kaya ko naman." sabi ko, habang patuloy pa rin sa pamumulot ng libro.

"No, I insist!" sabi nito saka inagaw ang mga dala ko.

Wala na akong nagawa, sinunod ko na lang to.

"Thank you." biglang sabi nito nang makasakay na ako.

"For what?" tanong ko.

"For everything, thank you dahil hinayaan mo kong ihatid ka, thank you for giving
me a second chance... Thank you for loving me, wife." litanya nito na ikinatahimik
ko.

"Susunduin kita mamaya." biglang sabi nito na ikinagulat ko.

"No, wag na, ako na lang." pagtutol ko.

"Bakit? May sasakyan ka ba? Ayaw mo naman sigurong mag commute diba?..."
nakangiting turan nito.

"...isa pa, isa ako sa mga judges sa iheheld nyong University day." dugtong nito.

"Isa ka sa mga Judges?" nagulat kong tanong.

"Yup, our company is the main sponsor, nakalimutan mo ba, atin ang school na yan."
sabi nito ng nakangiti.

"Sige, sasabay na lang ako sayo pauwi." sabi ko na lang, napaigtad ako nang
hinawakan niya ang kamay ko gamit ang isa niyang kamay habang ang isa naman ay
nakahawak pa rin sa manebela.

Tahimik lang kami hanggang sa mabasag ang katahimikan nang magsalita ako.

"Dito na lang Cade." sabi ko nang makarating na sa gate ng eskwelahan.

"Ihahatid kita sa loob." mungkahi nito.

"Wag na, okay na ako Cade." ako.

"Okay." sabi nito.

Kinuha ko na ang mga gamit ko at binuksan ang pinto.

"Cade... Open the door." sabi ko nang mapansing naka automatic lock pala ang pinto.

Tinititigan niya lang ako habang kinakagat ang pang-ibabang labi.

"In one condition..." sabi nito.

"Ano nanaman ba to Cade?" reklamo ko.

"Ayaw mo? Malelate ka na." pananakot nito.

"Ahrg!, sige ano?!" ako.

"Kiss me, wife." sabi nito ng nakangiti.

"What?! Cade, baka may makakita." reklamo ko.

"Eh ano naman ngayon, mag-asawa tayo diba?" sabi nito.

"Cade naman eh." ako.

"Malelate ka na." siya.

"Okay!" pagsuko ko.

Inilapit ko ang mukha ko sa kanya, smack lang sana, pero hinablot niya ang ulo ko
at mas idiniin pa lalo, di na ako nakaiwas, mga ilang segundo rin kami nanatiling
ganun, habol hininga kami pareho ng magbitaw.

I tried to open the door pero ayaw pa rin.

"Cade!" sigaw ko.

"One more." sabi nito.

"Cade, please." pakiusap ko.

"One more, please." nagpapaawa pa to.

"Smack lang ha." sabi ko.

Smack lang naman talaga, pero madaya siya, tumagal nanaman ulit.

Ang resulta, na late ako.

Pagpasok ko parang balisa ang lahat.

"Andiyan na si Aliya." narinig kong may sumigaw. Dahilan para magtaka ako.

"Oh thanks God, buti naman pumasok ka." sabi ng president namin.

"A-ano ba kasing problema?" tanong ko, sobrang nagtataka na talaga ako sa mga
ikinikilos nila.

"Mizzy can't make it today." malungkot na sabi nito. Sa pagkaka-alam ko si Mizzy

ang participant namin for the pageant.

"But why?" natatakhang tanong ko.

"Nadisgrasya ang sinasakyan nila kanina, papunta na sana sila dito. She had a
severe injury Aly." malungkot ang pagkakasabi nito, pero anong kinalaman ko dito,
ba't parang ako lang ang inaantay nila.

"At napagkasunduan namin, na ikaw ang ipapalit." sabi nito.

"What! Nababaliw na kayo. No, ayoko!" bulalas ko habang ikinukumpas ang kamay,
nilagpasan ko na siya at umupo na ako sa upuan ko.

Ano bang problema nila, gusto ata nilang tunawin ako dito sa inuupoan ko, kung
makatitig naman parang ang laki talaga ng kasalanan ko.

Parang di ko matatagalan ang mga titig nila, lahat kasi ang sama-sama ng tingin
sakin.

"Okay fine... Ako na, wag niyo lang akong titigan ng ganyan." pagsuko ko.

"Yehey!!!" hiyawan ng lahat.

"Diba, effective ang drama." rinig kong sabi ng bakla kong kaklase.

"Ms Guevara, pinapatawag na po ang mga participants." singit ng isang eatudyante.

Halos kaladkarin ako ng presidente namin...

"Pero di ko alam ang gagawin ko." reklamo ko. Kinakabahan ako ayoko namang maging
isang malaking kahihiyan ng department namin.

"Kaya nga pinapatawag tayo for the final rehearsal, Aliya, I trust in you, we trust
in you, kung sa talino at ganda lang daig mo pa si Mizzy... Kaya wag kang
kakabahan. At first pa lang, ikaw na ang bet ko kaso nagrepresenta agad siya na
siya na lang, di naman ako makaalma kasi... Alam mo na, malakas kapit nun eh... Eh
tayo? Ayoko namang pag-initan ka niya, buti sana kung ASAWA ka ng may-ari nitong
school.... Hahaha... OMG! Ang hot hot nun, ang gwapo kaya nung may-ari nitong
school... Haze Cadden Monteverde... Oh my, why so hot my dear?" nanatili lang akong
tahimik habang patuloy pa rin to sa pagtatalak.

"Oi baka iniisip mo, ang landi-landi ko ha... Hahaha." dugtong nito.

"Ahm, sino bang magiging partner ko." pag-iiba ko ng usapan.

"Si ken." sagot nito.

"Si ken?.." parang kinabahan ako nang marinig yon.

"Wag kang mag-alala harmless yon." tumatawang sabi nito habang tinatapik pa ako sa
balikat.

"Harmless..." nasabi ko na lang sa sarili, harmless ba yong ganong itsura, eh ang

playboy tingnan.

"Oh andito na tayo dear, you make ayos ha... Your first and final rehearsal...
Itayo mo ang bandera natin girl... Hahaha." sabi nito, habang ipinapasok ako sa
loob ng studio.

"Ikaw?" tanong ko, seriously? Iiwan niya ako dito?

"Don't worry kasama mo siya." sabi nito habang may itinuturo.

Napalingon ako and so I find out, it's Ashley. Nagtitigan lang kaming dalawa,
napaka weird ng feeling na yong taong kinilala mong kaibigan ay nag turn out into a
twin sister of yours.

Pero parang wala naman akong galit na nararamdaman sa puso ko. I missed her, I
missed my Ate.

"Aly.." mahinang sabi nito, Pero sapat lang para marinig ko.

"Ate..." sagot ko saka tinakbo siya at niyakap.

"I'm sorry..." sabi ko.

"Ako ang may kasalanan Aly, naglihim ako." sagot nito.

"O ano? Magyayakapan na lang ba kayo diyan?" sigaw noong bakla na sa tingin ko ay
siyang hahawak samin. Napatawa na lang kami ni Ashley saka bumitiw.

"Dito lang ako." nakangiting sabi ni ashley na ginantihan ko rin ng ngiti.

Abot-abot ang kaba ko ngayon, sana lang talaga magawa ko to ng tama. This is a big
event... Magsisimula na ang pageant.

Lalo pa't isa rin si Ella sa mga contestant, ano kayang ibig sabihin ng pagbabanta
niya kanina.

Flashback:

"Break!" sigaw nung baklang nagtitrain samin.

Papunta na sana ako kay Ashley nang biglang humarang sa dinaraanan ko si Ella...

"Oh, nakasali ka pala?..." mapang-uyam na sabi nito. Umaakto pa tong gulat na

gulat.

"Wow! Late reaction lang?... ano yan? After shock lang! Malamang nandito e, now I
wonder kung bulag ka ba o sadyang tanga lang." di na ako nagulat kung biglang
sumingit si Ashley.

"Di ikaw ang kinakausap ko! Ba't ka ba singit ng singit? Napakapakialamera mo

naman!" halatang naiinis na si Ella kay Ashley.

"Walang pakialamera kung walang ilusyunada... Bobita!" banat ni Ashley. Halata

namang nagpipigil lang si Ella. Nakukuha pa nitong ngumiti dahil alam niyang may
nakatingin sa kanya.

"Ang plastic mo teh, try kaya kitang ihulog sa tubig for sure lulutang ka o di kaya
ibenta na lang kita at least sa kunting halaga magkaroon ka naman ng kwenta."
patuloy ni Ashley dun na sumabog si Ella, sasampalin niya sana si Ashley pero
nasalo naman to agad ni Ashley.

"Nagbabait-baitan ka diba?" paalala ni Ashley sa kanya.

"Remember this Aliya... Maghanda-handa ka na sa isang malaking pasabog mamaya."

baling ni Ella sakin.
"And you sl*t! May oras ka rin sakin." baling nito kay Ashley, pero si Ashley ay di
ko talaga kinakitaan ng kahit kunting sindak, sa halip ay ngumisi to Na ikinabigla
naman ni Ella.

"May pasabog rin pala ako mamaya, sana lang hindi ka maiyak." banta rin ni ashley.

End of Flashback...

Cadden's POV

Nagsimula na ang pageant isa-isa ng nagsilabasan ang mga contestant, nakakamangha

ang mga suot nito, pero iisa lang ang humuli ng atensyon ko... Yon ay ang number 10
na kamukhang kamukha ng asawa ko pati ang paglalakad at hubog ng katawan, kuhang-
kuha nito.

Sinusundan ko ang paglalakad nito hanggang sa paglapit sa mikropono.

"Good evening ladies and gentlemen..." pati ba naman boses?

"...Aliya Rodrigo...." di ko na narinig ang iba pang sinabi nito.

Ba't hindi ko to alam, imposible naman, wala siyang nasasabi at isa pa dapat sana'y
alam ko na to.

Rinig kong naghiyawan ang lahat, narinig ko pang may lalaking sumigaw malapit
sakin...

"Whoah... Aliya, akin ka na lang..." sigaw nung di ko kilalang lalaki dahilan para
lingonin ko to.

'Tatandaan ko yang pagmumukha mong g*g* ka!' nasabi ko na lang sa isip ko habang
napapakuyom ng kamao.

Napabalik ang atensyon ko sa stage nang mas umigting ang hiyawan, nakita kong may
lalaking lumabas parang naningkit ang mata ko nang lumapit to sa asawa ko, humawak
sa bewang at kinabig siya papalapit sa kanya.

Napatayo ako sa galit at susugurin na sana to nang makita kong inilapit ng lalaki
ang mukha sa mukha ng asawa ko, f*ck! Mababaliw ako.
"Pare ano ka ba, umupo ka nga, play lang yan." tumatawang sabi ni Greg.

"F*ck Greg!, he's touching my wife!" sabi ko.

"Play nga lang yan." tumatawang sabi nito.

Nanigas na ang bagang ko sa galit, damn, nagseselos ako!, ayokong may lumalapit sa
kanyang iba!

Kumalma lang ako at bumalik sa pagkakaupo nang mahiwalay na sila.

Nagsimula ng maglakad si Aliya papuntang harap para sa question and answer portion,
tumahimik ang buong paligid nang biglang namatay ang lahat ng ilaw.

Napadako ang atensyon ng lahat sa malaking screen nang magplay ang isang video...

Video namin ni Aliya sa kotse habang naghahalikan, nakita ko siyang nanigas sa

kinatatayoan, di na to gumagalaw... Nabalot ng bulong-bulongan ang buong paligid.

"OMG... Diba ang may-ari yan ng school? Fiance ni Ella, oh my, kinakabit ni Aliya."
rinig kong sabi ng iba.

"Ay ano yan? Para lang manalo? Ang landi naman." komento ng iba. Di nila pwedeng
gawin to sa asawa ko, parang alam ko na kung sino ang may pakana nito.

Tumayo ako at umakyat sa itaas ng stage, tumahimik ang lahat.

"C-Cade?" nagbabanta na ang luha sa mga mata nito.

Hinila ko to pabalik sakin at niyakap nang akma tong tatalikod para umalis.

"Don't worry, ipapakita ko kung sinong binabangga nila." sabi ko sa kanya.

Kinuha ko ang mikropono at nagsalita.

"Sa may gawa nito...shame on you!, dahil ba alam mong matatalo ka niya kaya ka
nagpalabas ng videong to?..." tumigil muna ako saglit, nakikinig ang lahat ng
naroon.

"...well, thank you for making this... Di na ako mahihirapang ipagsigawan sa lahat
na may relasyon kami..." nabalot ulit ng bulong-bulongan ang paligid.

"...tama ang narinig niyo may relasyon kami... Dahil asawa ko siya... And nobody
should treat my wife, this way... The moment na may ginawa kayo sa kanya, ako ang
makakabangga niyo." para namang napahiya ang lahat ng naroon. Ipinakita ko pa ang
wedding ring ko at isinuot ko kay Aliya ang kanya. Naghiyawan ang lahat,
nagpalakpakan, and to end this... I kiss her.

Nabigla ang lahat nang mapalitan ang video.

Kitang-kita dun ang kababoyang ginagawa nila Ella at ni Smith, sa sobrang hiya ay
tumakbo si Ella patungong backstage.

Si Smith naman na isa sa mga judges ay nag back out rin.

Please read this Authors note:

Hello mga baby qoh... Gumawa si Ms. Bunnybear0713 ng loveteam...

#Cadya

#Ashlan

Raw... Hehe, this chapter is for her...

And I want you to know my second story entitled:

SLAVE OF THE DEVIL'S LOVE

Check it out if you like...

Keep reading, keep voting, comments are very much accepted...

Luvlotz... Mwuahhh.

####################################
Chapter-32 Second Chance
####################################
Aliya's POV

Nakauwi na kami ng bahay pero hagang ngayon, lutang parin ako. Hindi ko alam kung
ano ang dapat kong maramdaman.

Flashback:

Nakita kong umakyat ng stage si Cade.

"C-Cade?" naiiyak na ako, eto na siguro ang sinasabi ni Ella na pasabog.

Hinila niya ako pabalik sa kanya at niyakap nang akma akong tatalikod para umalis.

"Don't worry, ipapakita ko kung sinong binabangga nila." sabi nito sakin

Kinuha nito ang mikropono at nagsalita.

"Sa may gawa nito...shame on you!, dahil ba alam mong matatalo ka niya kaya ka
nagpalabas ng videong to?..." tumigil muna to saglit, nakikinig sa kanya ang lahat
ng naroon.

"...well, thank you for making this... Di na ako mahihirapang ipagsigawan sa lahat
na may relasyon kami..." nabalot ulit ng bulong-bulongan ang paligid. Nanlalamig na
rin ako sa kaba.

"...tama ang narinig niyo may relasyon kami... Dahil asawa ko siya... And nobody
should treat my wife, this way... The moment na may ginawa kayo sa kanya, ako ang
makakabangga niyo." para namang napahiya ang lahat ng naroon. Ipinakita niya pa ang
sariling wedding ring at isinuot sakin ang singsing na hinubad ko nong bago ako
tumakas. Naghiyawan ang lahat, nagpalakpakan, pero ang tumatak sa isip ko ay nang
halikan niya ako.

"To make this game clear and fair... Hindi na ako sasama sa magdya-jugde." sabi ni
Cade,

"And you..." sabi ni Cade habang itinuturo si Ken na partner ko.

"...know your place." dugtong niya pa, naikinatawa ng mga audience, ang iba naman
ay halatang kinilig pa.

Nagpatuloy ang contest at ako ang nanalo.

End of Flashback...
"What are you thinking, wife?... I mean, who?... Sana ako yan." napalingon ako nang
marinig ang boses ni Cade, masyado sigurong napalalim ang pag-iisip ko at napansin
niya pa.

Naramdaman ko ang paglapit nito at ang pagyakap niya sakin mula sa likuran.

"Malalim na ang gabi, andito ka pa... Di ko na mabasa ang iniisip mo." sabi nito
habang nakayakap pa rin sakin.

"Di lang ako makapaniwalang ginawa mo yon sa harap ng lahat." sagot ko.

"Ganon na ba talaga ako kasama para hindi ka makapaniwala?" tumatawang sabi nito.

"I mean... Diba dapat tinatago natin to." ako.

"Aliya, asawa ko... wala na tayong dapat itago... Wala kang ideya kung gaano ko
kagustong ipagsigawan sa buong mundo na akin ka noon pa... Kung hindi lang sana ako
naging ma pride, ang tanga ko lang no." seryosong sabi nito saka ako hinalikan sa
ulo.

"Bakit ba kasi, galit na galit ka sakin?" pagtatanong ko.

"When I was a child, parang nabubuhay ako sa isang kompitesyon, kelangan kong
makipagtagisan kay Lance, lagi akong ikinukumpara ng lolo kay Lance, hanggang sa
dumating ka, naisip ko dadagdag ka nanaman sa poproblemahin ko... Naaaliw sayo ang
lolo, hindi ko naisip na first time niyang magkaroon ng apong babae kaya
nagkakaganon siya... Bata pa lang tayo gusto na kita, kapag ngumingiti ka kahit
nakasimangot ako, kinakausap mo ko kahit na sinisungitan kita, niyayakap mo ko
kahit ayoko, which is gusto ko naman talaga...

Until one day, sinabi ng lolo na pag-aaralin niya ako sa labas, di ako pumayag
dahil ayokong malayo sayo pero nakita ko kayong magkayakap ni Lance, abot langit
ang galit ko nun na naging dahilan upang magbago ang desisyon ko... Pumayag ako sa
gusto ng lolo pero mali pala dahil kahit anong pilit ko, ikaw at ikaw pa rin ang
naiisip ko...

Lagi kong naiisip na kayo ang magkasama ni Lance palagi samantalang ako
nagtitiis... parang sasabog ang puso ko sa sobrang selos... Kaya tinawagan ko si
Lolo na pag-aralin rin si Lance sa labas,at nangyari nga.

Nasaktan ako nang malaman kong umiyak ka at niyakap mo pa siya noong aalis na siya,
naisip ko, mahal mo talaga siya. Kaya nung ipinagkasundo tayong ikakasal, nabuo
agad sakin ang isang plano na gaganti at sasaktan ka, isa akong malaking gago para
magpalamon sa galit ko.

Natakot ako nang makauwi si Lance sa Pilipinas, naiisip ko na aagawin ka niya

sakin..." naramdaman kong mas humigpit pa ang pagkakayakap nito.

"Kaibigan lang naman talaga ang tingin ko kay Lance..." ako.

"I'm sorry." malungkot ang boses nito.

"Si Ella, minahal mo ba siya?" tanong ko. Narinig ko pa tong tumawa bago nagsalita.
"Malinaw saming dalawa ang lahat na walang seryosohan na magaganap, kasama sa plano
kong saktan ka ang pag-uwi niya dito, akala mo siguro nakalimutan ko ang araw ng
kasal natin?, hinding-hindi ko yon makakalimutan, yon na ata ang pinakamasayang
araw ng buhay ko... Pero dahil nga sa galit, sinaktan pa rin kita, noong araw ng
monthsary natin, wala talagang nangyari samin ni Ella, yong nakita mo hanggang dun
lang yon hindi ko tinuloy at kahit kelan hindi ko siya ginalaw... Nagsashower lang
ako nun nang marinig ko siyang umuungol,dali-dali akong lumabas at tinakbo siya,
tinakpan ko pa ang bibig niya dahil ayokong isipin mong ginawa talaga namin ang
bagay na yon.

Dali-dali akong bumaba pero wala ka na, nakita ko na lang na nakabukas ang pinto,
palatandaan na lumabas ka, nag-alala ako dahil masyadong malakas ang ulan kaya
hinanap kita... Pero nabigo ako, kaya wala akong ibang nagawa kundi ang hintayin
ka... " pagkekwento nito.

"Kaya salamat sa second chance, hinding-hindi ko yan sasayangin." sabi nito saka
iniharap ako sa kanya.

"Minsan lang ako magtiwala Cade, pag sinira mo pa ulit... Mahirap ng ibalik."
nasabi ko na lang...

"Minsan na akong nasaktan, nagtiis ako, lahat ginawa ko mahalin mo lang ako...
Ngayon susugal ulit ako, susugal ako sa pagmamahal mo Cade, pero... Kapag sinaktan
mo ko ulit,susuko na ako." lahat na ata ng emosyon ko ibinuhos ko na sa salitang
yon.

"I love you, wife at hindi ako gagawa ng bagay na ikasasakit ng puso mo."
nararamdaman ko ang sinseredad sa sinabi nito. Ginantihan ko na lang to ng ngiti
habang sapo-sapo niya naman ang mukha ko.

Naramdaman ko na lang ang paglapat ng mga maiinit nitong labi sa labi ko, it
started with just a simple kiss hanggang sa mas naging mapusok na siya masyado na
akong nalulunod sa sensasyon na hatid niya sa puntong di ko na magawang tumutol pa.

Napasigaw ako nang binuhat niya ako. Nakakahiya para kaming bagong kasal...

"Stay still, wife." sabi nito napansin niya sigurong naiilang ako at gustong
bumaba.

Hinalikan niya ulit ako na ginantihan ko naman, kumapit na lang ako sa leeg niya
pangsuporta.

Masyado na akong nalulunod sa nararamdaman ko na di ko na namalayang naipasok niya

na pala ako sa kwarto niya at inihiga sa kama.

Bumaba ang mga halik nito sa leeg ko at nagiging malikot na rin ang mga kamay nito.

"Wife..." that husky voice na para bang kailangang-kailangan niya ako.

Suddenly I feel his hands inside my robe, damang-dama ko ang init ng mga palad
nito, napaigtad ako nang maramdaman ko ang paghaplos nito sa dibdib ko.
"Ca..." he kissed me to prevent me from talking.

"Perfect..." rinig kong bulong nito, don ko lang napansin na pareho na pala kaming
walang suot.

His kisses goes down tracing my neck down to my breast, he's sucking my right
breast while his hand was cupping the other one.

I moaned when I feel him touching my thigh... I grabbed his hand, for him to
stop... But he didn't.

"I love you so much, wife." in his hoarse voice.

"I love you too, Haze." puno ng pagmamahal na sagot ko for the second time...
Minahal ko siya ng buong-buo.

"Ahh... Cade!" I scream when his kisses goes down to my navel continuing to the
most sensitive part of mine.

Napasabunot ako sa buhok niya sabay hila pataas.

"Whaat?" tumatawang tanong nito nang magkalevel na ang paningin namin.

"W-wag lang diyan... P-please" nahihiyang sabi ko saka nag-iwas ng tingin.

Narinig ko ang mahinang pagtawa nito, bakit kaya ang sarap-sarap pakinggan ng tawa
niya.

"Just let me... You're perfect, Aly." sabi nito.

I squirm when I feel his toungue on mine in between the thighs.

"Can I?" he asked me as he goes on top of me. I nod as an answer.

I can feel the pain whe he entered."I'm sorry..." paghingi nito ng tawad nang
mapansing nasaktan ako, then he move slower... then faster...

"Aly..." he screamed as we both reach the climax.

"I love you.." he whispered as he lay beside me, he hugged me, enclosing me with
those firm hands and for an instant I feel secured.

*
Cadden's POV

Nagising ako na yakap-yakap si Aliya, kinuha ko ang phone at tinawagan si Dane,

gusto kong paglaanan ng oras ang asawa ko ngayong araw na to.

Matapos kong ipa reschedule ang mga appointmenta ko ay pinatay ko na ang phone ko,
ayoko ng distorbo ngayong araw na to, gusto ko siyang solohin.

Napakaamo ng mukha nito, maganda, ang ilong nito... 'Ang swerte ko kasi ako ang
napili mo' mga bagay na tumatakbo sa isip ko.

Maraming kalokohan ang tumatakbo sa isip ko ngayon, nakakatawa lang isipin kung
papano ko pagnasaan ang asawa ko.

Kaya hinalikan ko na lang to sa labi para matigil ako sa pag-iisip ng kung ano-ano.

Nagising to sa halik ko at agad nagtakip ng katawan ng mapansing nakabalandra ang

hubad niyang katawan.

"Nah, I saw it already." panunudyo ko sa kanya, nakita ko kung pano to mamula. Ang
cute-cute niyang tingnan dahilan para mapatawa ako at niyakap siya.

"Kain tayo sa labas?" anyaya ko, bigla namang nagliwanag ang mukha nito.

"Talaga?" parang hindi naman to makapaniwala.

"Yup, so you better get dressed." natatawa ako sa reaksyon niya, para siyang bata.

Agad naman tong tumayo habang nakabalot pa rin sa katawan ang kumot, kaya hinila ko
na ang kumot dahilan para malantad sa harap ko ang maganda nitong katawan.

"Cade!" pag alma nito. Saka dali-daling tinakbo ang shower room. Para namang
sasakit ang tiyan ko sa kakatawa.

Tumayo na ako at tinungo ang shower room pero nakalock to kaya kinuha ko na rin ang
susi.

Wala siyang ideya na nakapasok na ako. Sakto namang nagsasabon to ng mukha kaya
pinatay ko ang shower, kinapa-kapa niya ang gripo kaya sinalo ko ang kamay nito,
napaigtad pa nga to nang maramdaman ang paghawak ko sa kamay niya.

"Wife..." sa mababang tono. Niyakap ko to saka ko isinobsob ang ulo sa balikat

nito, pinaandar ko na ang shower at sabay kaming nababasa.

Yakap-yakap ko lang to bago ko siya iniharap sakin. Hinawi ko ang mga mumunting
buhok na sumagabal sa mukha niya, sinapo ko ang mukha nito, napakainosente niya
para saktan lang... Mababaliw ako kapag nawala sakin ang asawa ko.

Bahagya pa nitong kinagat ang labi, God knows how much I love this woman.

Isinandal ko siya sa pader at ikinulong saka buong pagmamahal na hinalikan... And

we did it again at the shower.

Ella's POV

"Hindi ganito ang gusto kong mangyari!" bwiset na bwiset na talaga ako. Sino ang
kumuha ng videong yon?! sinasagad talaga ni Aliya ang pasensya ko!

'Kung inaakala mong magiging masaya na kayo, guguluhin ko ang buhay niyo at
magiging akin rin si Cadden.'

Calling Beatriz...

"Anong sumapi't napatawag ka?" Bungad agad nito.

"Magkita tayo, may ipapagawa ako." sabi ko.

"Malaki ba?" tanong nito na ang tinutukoy ay ang ibabayad ko.

"Malaking-malaki." sagot ko.

"Sige, pupunta ako dyan." sagot nito.

Napapangiti ako habang nabubuo ang isang plano...

Hi babies...

Keep reading, keep voting, comments are very much awaited...

Luvlotz...
####################################
Chapter-33All of Me
####################################

Aliya's POV
Sobrang saya ko talaga kasi inaya niya akong kumain sa labas, nagbago na talaga
siya at sana tuloy-tuloy na.

Pinagbuksan niya ako ng pinto ng restaurant, iginiya niya ako sa isang mesa bago
siya nag order ng pagkain.

"Wife?" kanina pa pala niya ako kinakausap, magkaharap kaming naupo, di ko

namalayan dahil sa sobrang pag-iisip.

"Y-yes? Akin na." Habang hinihingi sa kanya ang menu. Binigay niya naman to agad,
namili na ako saka binigay sa waiter.

"Wife, anong gusto mo kapag nagkabunga yong ginawa natin?" nakangiting tanong nito
habang hawak-hawak ang kamay ko.

"H-ha?" ano ba tong mga itinatanong ni Cade sakin. Natawa pa to sa reaksyon ko.

"I mean, kung magkakababy tayo anong gusto mo." laglag na laglag na ako sa mga
ngiti nito.

"Anong klaseng tanong ba yan Cade." nag-iinit ang pisngi ko sa mga tinatanong niya.

"Normal lang naman yan, asawa ko. Just accept the fact na magkakababy na tayo."
parang siguradong-sigurado to sa mga sinasabi niya.

"Kung makapagsalita ka, parang siguradong-sigurado ka na." sabi ko na lang sa

kanya.

"Of course, wife. For how many times we did it... Tapos may mamaya pa, ilang rounds
ba?" tumatawang sabi nito,

"Cade!" saway ko sa kanya, parang inaasar niya lang ako.

Tumigil to sa pagtawa saka nagsalita "seriously, wife. I want us to have a baby.

Okay lang sakin kahit ano, pero mas maganda sana kung lalaki para kapag nagka baby
girl tayo ipoprotect niya." seryoso talaga siya sa sinasabi niya, at masaya rin ako
sa mga narinig ko.

Dumating na ang inorder namin. "San mo gusto tapos natin dito?" bigla na lang
tanong nito habang kumakain kami.

"H-ha?" wow parang word of the day ko na ang 'ha' ah.

Tumawa pa to ng bahagya bago nagsalita, "mamasyal tayo after this?" oh my Cadden.

"Talaga?" gusto ko yong sinabi niya.

"Oo naman, this is our day." sabi nito.

"Pero may pasok ka pa diba?" tanong ko.

"Kinansel ko na lahat, para sayo mahal ko." teka lang, parang andami na nitong
tawag sakin ah.

"Cade, sobrang dami naman ata ng endearment mo sakin?" reklamo ko pero syempre
kinikilig ako.

"Talaga! Dahil Sobrang mahal na mahal kita, kung gusto mo nga, lahat ng endearment
na mayron ang mundo uubusin ko, ikaw nga lang tong walang endearment sakin." sabi
nito sabay pisil sa ilong ko, umakto pa tong nagtatampo nang sabihin na wala akong
endearment sa kanya, tama nga naman siya, wala talaga.

"Sige, anong gusto mo?" tanong ko sa kanya.

"You should be the one thinking... not me, wife." sabi nito na parang nagtatampo
tapos bumalik sa pagkain.

"Oi sorry na, mag-iisip ako, promise." sabi ko.

"..." di na ako sinasagot.

"Cade..." tawag ko sa kanya. Pero tumigil to sa pagkain saka tumingin sa malayo.

"Haze..." sabi ko sa malambing na tono.

"..." di pa rin to umimik.

"Cadden... Kumain ka na." nilalambing ko pa rin to saka umaktong susubuan siya,

pahamak di talaga ako pinapansin, nagtatampo talaga siya, hanggang sa may naisip
ako.

"Hubby ko... Kain ka na." sabi ko sa malambing na tono, saka ko lang to nakitang
ngumiti.

"Sige na nga, pero subuan mo ko." nakangiting sabi nito, baliw na ata tong si Cade.

No choice, sinubuan ko na lang to. "Mas masarap pala kumain kapag sinusubuan mo
ko." sabi nito. "Tsss.." ang tanging nasabi ko, pinisil niya pa ang ilong ko.

**

Pumunta kami sa mall matapos kumain, hawak-hawak niya ang kamay ko habang
naglalakad.

"Anong gusto mo?" tanong nito. "Ikaw?" tanong ko rin sa kanya na curious naman ako
sa ngiti nito.

"What's with that smile Cadden?" tanong ko sa kanya. "Parang gusto ko ata yong
sagot mo, AKO ang GUSTO mo?, you're being naughty, wife. Don't worry mamayang gabi,
iyong-iyo ako." sabi nito na sinabayan pa ng kindat.

"Don't be a d*mb *ss h*le Cadden, you're such an idiot..." di ko na natapos kasi
hinalikan niya ako ng apat na beses, smack ang tatlo at ang panghuli ang tumagal.

"What!" ang nasabi ko ng maitulak ko na siya sabay tingin sa paligid, andami palang
nakatingin.

"That's a rule, remember?... In every badwords there's a kiss... [d*mb, *ss h*le,
idiot]" sabi nito habang binibilang sa kamay ang badwords na nasabi ko.

"Para san yong pang-apat?" nakakunot na ang noo ko, nagtataka ako kung bakit
sumobra.

"For calling me by name." sabi nito, masyadong mapang-akit ang mga mata nito
dahilan para matagalan ako sa pag sagot.

"W-wala akong natatandaan na may rules tayo tungkol dyan!" wala naman talaga kaming
rules tungkol sa ganyan ah.

"Eh di ngayon meron na." sabi nito, parang wala lang sa kanya.

"What?!" bulalas ko.

"I love you..." sigaw nito.

"... Wag ka na munang sasagot, mamaya mo na lang ako sagutin." dugtong nito, na
curious naman ako sa sinabi nito, gusto ko pa sanang magtanong pero hinila niya na
ako papunta sa department store.

Namimili lang ako ng damit nawala si Cadden pero di ko na lang pinansin, naisip ko
na baka namimili rin to ng para sa kanya.

Nagulat ako nang bigla na lang tong sumulpot, "asawa ko, I think bagay to sa baby
natin." sabi nito habang hawak-hawak ang dalawang pares ng damit panglalaki.

"Baby? Cad... Hubby, di ako buntis." muntik ko pang makalimutang tawagin siyang
'hubby'.

"E di, bubuntisin kita." para namang uminit ang mukha ko sa sinabi niya, kaya
tinalikuran ko na to.

"Wife..." tawag nito, kaya nilingon ko to. "... May bagong rule tayo, effective
this day only." sabi nito.

"Ano?" tanong ko na lang para tumigil na to, "you should never answer 'NO'." sabi
nito,

"Ha? Pano kapag..." pinutol niya ang pagsasalita ko.

"Of course, sa iba you can say 'NO', effective lang ang rule na to sating dalawa."
paliwanag nito, na ikinatango ko.
"Okay." sagot ko saka niya ako hinalikan sa noo. Kinuha ko na ang mga damit na
napili ko para sukatin sa dressing room.

"Dyan ka lang ha." sabi ko sa kanya bago tuluyang pumasok sa loob, "pwede namang
dalawa tayo dyan." sagot nito na di ko na lang din pinatulan.

Nang may napili na ako at nakapagbihis na rin ako, sakto namang namatay ang ilaw,
kaya lumabas ako, pero paglabas ko biglang umilaw ulit, hinahanap ko si Cadden pero
di ko siya makita.

Laking gulat ko nang may lalaking humablot ng bag ko, abot-abot ang kabang
nararamdaman ko, hinabol ko to, nahihirapan pa akong maabutan to dahil may mga tao
na bumabangga sakin, humihingi ako ng tulong pero walang sumasaklolo, wala ring
guards sa paligid, nakita ko tong bumaba ng ground floor kaya sinundan ko to,
hapong-hapo na ako, pero kelangan ko tong maabutan.

Nakita ko tong nadapa at natapon ang bag ko, nilingon niya ako at nang makita
niyang malapit na ako ay di na niyo pinulot pa ang bag ko.

Pasalampak akong naupo sa sahig sa harap ng bag ko, habol hininga ako nang yakapin
to, hindi to pwedeng mawala sakin, dahil aside na nasa bag na to ang pera ko andito
rin ang kwentas na bigay ng magulang ko.

Nang biglang namatay ulit ang ilaw, madilim ang buong paligid, nakasalampak pa rin
ako sa sahig, "asan ka ba kasi Cade?, iniwan mo nanaman ako." naiiyak kong sabi.

"Andito ako, asawa ko." parang nag e-eco ang boses nito, nagpalinga-linga ako pero
wala akong mahagilap, tumahimik ang lahat... Parang nananaginip ako, nagsisimula na
akong matakot.

"Cadden!" sigaw ko na para bang humihingi ng tulong. Bakit ba kapag takot ako at
tinatawag ko ang pangalan niya, nawawala ang lahat ng yon.

Natigil ako sa pag iyak nang marinig ang isang kanta...

What would I do without your smart mouth?

Drawing me in, and you kicking me out...

Kilalang kilala ko talaga ang boses na yon.

You've got my head spinning, no kidding, I can't pin you down...

Damang-dama ko ang pagmamahal sa bawat salitang binibitawan nito.

What's going on in that beautiful mind
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy, don't know what hit me, but I'll be alright...

Parang di ako makakilos sa mga narinig ko, madilim ang paligid at ang kantang to
lang ang naririnig ko, wala akong nakikita pero parang iginuguhit ng isip ko si
Cadden na kumakanta, nakaharap sakin at tinititigan ako.

Para naman akong nasilaw nang biglang bumukas ang ilaw. At may nalaglag na petals
of roses. Nabalot ng hiyawan ang buong paligid.

My head's under water

But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind

Andaming nakatingin sakin, ang daming nakapaligid lahat nakangiti, napatingin ako
sa taas... Napakaraming taong nakadungaw sakin mula second floor hanggang third
floor. Kitang kita ko silang lahat dahil nasa ground floor ako. Pati yong taong
nagnakaw ng bag ko, nakikitingin rin, anong ibig sabihin nito?

May lumabas na lalaki... At si Cadden to, iba na ang damit na suot nito, naka over
all white siya at ang... Gwapo niyang tingnan.

"Don't forget the last rule, wife..." sabi nito na isiningit sa pagkanta.

"... Never say 'NO'." pabulong na dugtong ko nang maalala ang sinabi nito sakin
kanina.

'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges...
Patuloy lang to sa pagkanta...

All your perfect imperfections

Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all of me
And you give me all of you, ohoh

Nakalapit na to sa kinaroroonan ko na magpasahanggang ngayon ay nakasalampak pa rin

sa sahig.

Inialok niya sakin ang kamay niya na inabot ko naman. Umiiyak na rin ako.

How many times do I have to tell you

Even when you're crying you're beautiful too...

Napatawa ako sa linyang yon dahil umiiyak rin kasi ako.

The world is beating you down, I'm around through every mood
You're my downfall, you're my muse
My worst distraction, my rhythm and blues
I can't stop singing, it's ringing, in my head for you

Niyakap niya ako dahilan para mas lalo pang lumakas ang hiyawan.

"I love you wife." bakas ang sinseredad sa sinabi nito.

My head's under water...

But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind...

May mga nagsasayaw rin sa likuran niya.

'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all of me
And you give me all of you, ohoh...

Pahigpit ng pahigpit ang yakap nito.

Give me all of you

Cards on the table, we're both showing hearts
Risking it all, though it's hard

Malapit ng matapos ang kanta...

'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all of me
And you give me all of you

I give you all of me

And you give me all of you, ohoh.

Natapos ang kanta, at nag salita to...

"Wife... God knows how much I love you, even when we were still young, naging
mapride lang talaga ako, and I'm so sorry for that..." parang hindi to nahihiya na
marinig ng lahat.

"... Ikinasal tayo na itinago sa lahat, pinahirapan kita, sinaktan at

pinagmalupitan..." Sabi nito sakin. Bago bumaling sa lahat ng tao na naroon. "Oo,
tama ang narinig niyo, ganun ako katanga, kagago at pinagsisisihan ko yon." sabi
nito habang tinitingnan ang mga tao sa paligid at sa taas...

"... And the reason for this, of why am I here, of why are we here, is for all of
you to witness this very special time of my life..." sabi nito.

Dinugtungan naman niya kaagad, "I want to ask my wife a question that I had never
asked before..." dugtong nito, kinabahan ako ng lumuhod to...at may binunot sa
bulsa, isang maliit na box... Halos maiyak ako nang buksan niya to at magsalita.

"I'm begging you wife to please...please...please marry me... Again." sabi nito,
titig na titig to sakin na para bang nagmamakaawa.

Tumahimik ang buong paligid, para bang nag-aabang sa isasagot ko. Naalala ko rin
anh rule nito. NEVER SAY NO. natawa ako sa isiping yon, kaya pala.

"Yes." sagot ko saka inilahad ang kamay, tumayo siya at isinuot ang singsing saking
daliri.

Inagaw ko sa kanya ang mikropono, at ako nanaman ang nagsalita... "Sinagot kita not
because of the rule, but because I love you... And loving you means forgiving you
at sana wag mong sayangin yon, ibibigay ko sayo ulit ang lahat sakin ng buong-buo
kahit na naibigay ko na noon pa pero please, ingatan mo na...." I pause for a while
para magpunas ng luha.

"... I love you hubby ko." dugtong ko.

Niyakap niya ako ng pagkahigpit-higpit saka nag salita... "I love you too, wife and
promise... Di ko sasayangin and I'll give you ALL OF ME." sabi nito bago
nagsisisigaw.

"Yes!... Yes!... Thank you Lord! I love you po." para tong baliw na nagsisisigaw at
napaluhod pa, nagpalakpakan ang lahat at naghiyawan...

**

Sa lahat ng nag vote, nag comment, nag follow at nagbasa...

Pati na rin sa mga baby ko na di nakalimot igreet ako...ang sweet niyo may nag pm
pa talaga.. Hehehe eto lang ang masasabi ko.

[Kaya ngayong Pasko

Ang blessings ko'y kayo

Thank You, Thank You

Ang babait ninyo...]

Belated Merry Christmas and advance Happy New Year sa inyo mga baby ko... This
should not be 'BELATED MERRY CHRISTMAS' because everyday is Christmas day.

Sorry natagalan ang update, busy ang buhay... Speaking of buhay...

Magandang buhay sa lahat...

Keep reading, keep voting... Comments are very much accepted... and awaited parang
Christmas gift niyo na lang din...

Ms. Kim loves you mga baby qoh... Mwuahhugz...

####################################
Special chapter mga baby qoh...
####################################

Gusto ko malaman kung sino ang may gustong gawan ko ng story si Ashley at Lance...
Comment kayo mga baby qoh. Magdedepende ang desisyon ko sa numbers of comment niyo,
hindi ako hihingi ng vote for this chapter because this is not an update, pero kung
may mag bo-vote talaga, well thank you... Sobra-sobrang thank you...

So, pano ba yan mga baby qoh wait ko na lang mga answer niyo...

Love,

Ms. kim
####################################
Chapter-34The Twist
####################################

Aliya's POV
Kakahatid lang ni Cadden sakin sa school, tatlong linggo na mula nang mangyari yong
public proposal niya at simula nun parang nagkaroon ng isang malaking twist ang
buhay ko.
Marami ng nagbago kay Cade, naging mas maalagain siya, hatid sundo niya na ako sa
school, lagi niya akong pinapag-ingat dahil baka raw malaglag ang baby namin kahit
wala naman talaga. Pinapatunayan niya talaga kung gaano niya ako kamahal,
nakapagplano na rin kami para sa kasal.
May pagkakataon rin na napapadalas ang pagtatampo ko sa kanya dahil matagal siya
kung umuwi pero iniintindi ko rin dahil nagtatrabaho siya at pinapaliwanag naman
niya, ayokong bigyan ng puwang ang pagdududa sa aming dalawa ngayon.
Nakaupo ako sa bench habang hawak-hawak ang sing-sing na suot ko. Naaalala ko
nanaman ang isang masamang panaginip, kinukutoban ako dahil paulit-ulit lamang to;
Ano kayang kahulugan nun?
Nakita kong ikinakasal ako kay Cadden at nang ibigay na ng ring bearer ang sing-
sing, Cadden's ring was broken at nawawala ang isang pares; ang akin. Laging
hanggang dun lang ang panaginip ko pagkatapos nun bigla na lang akong magigising.
Pilit ko lang isinasantabi ang kaba dahil ayokong masira ang magandang buhay na
mayroon ako kasama si Cade, malaki ang tiwala ko sa kanya at hinding-hindi ako
maniniwala sa kahit na anong panaginip, tao ang gumagawa ng kanyang kapalaran at
ang panaginip ay bunga lamang ng sobrang pag-iisip at pag-aalala.
Marami na ring nagbago sakin at marami na ring mga kulang sakin na unti-unti ng
napupunan, marami ng ala-alang nagbabalik pero medyo malabo pa rin ang lahat at yun
ang pakay ko ngayon kay Ashley.
Napatingin ako sa oras, alas otso na pala... Grabe maaga naman akong natulog kagabi
pero bakit inaantok ako napatakip ako ng ilong ng may naamoy ako na hindi ko
nagustuhan, nagpalinga-linga ako para hanapin kung saan nagmumula... Sa canteen
pala.
"Hey!" nagulat ako nang may sumigaw.
"Ba't ka ba ganyan Ash?!" inis kong saway sa kanya habang nakakunot pa ang nuo.
"Grabe, ang sungit mo ata ngayon kapatid, don't tell me lalamangan mo ko."
tumatawang sabi nito, di na ako sumagot, hinila ko na lang to papalayo dun sa
mabahong lugar na yon.
"O, e maganda naman dun ah?" pagrereklamo nito.
"Ayoko dun, mabaho." sagot ko.
"Mabaho? di naman ah." sagot nito na ikinainis ko.
"Sige, dun kana! mukhang gusto mo dun eh." bulyaw ko.
"Grabe naman to, ang init-init ng ulo mo ah... Buntis ka ba?, kasi kong buntis ka
patatawarin kita..." derederetsong turan nito.
"Buntis?... Hindi kaya?..." natigil ako sa pagsasalita dahil parang sumama ang
pakiramdam ko, parang babaligtad ang sikmura ko...
Tumakbo ako sa gilid ng puno at dun na ako sumuka.
Tulala akong napaharap kay Ashley na tulala rin at nanlalaki pa ang matang
nakatitig sakin.
"Whaat?!" inis kong tanong.
"Omg! As in O to the M to the G!... Buntis ka!" bulalas nito.
"H-ha?" ako.
Hinila na ako nito... "Magpapacheck-up tayo." sabi nito.
**
"Congratulation, Mrs. Monteverde you're two weeks pregnant." sabi ng doctor, halo-
halo ang nararamdaman ko ngayon excited rin akong ibalita kay Cadden na buntis ako.
"I'm so happy for you Aly... Dapat dobleng ingat ka na lalo pa't dala-dala mo ang
pamangkin ko." sermon nito saka ako niyakap.
"Anong gagawin mo?" tanong nito nang makitang kinuha ko ang phone ko.
"Tatawagan si Cadden, ipapaalam ko sa kanya." excited na sagot ko.
"Ano ka ba, mas maganda kapag personal mong sinabi sa kanya kasi makikita mo talaga
ang reaksyon niya."
Napaisip ako, tama nga naman siya, isusurprise ko na lang si Cade mamaya.
**
"Ash marami sana akong gustong itanong sayo, naguguluhan na ako, at kailangan ko na
ng mga sagot." sabi ko kay Ashley habang naglalakad kami pabalik ng school.
Ngumiti lamang to saka hinawakan ang kamay ko, "don't worry, sasabihin ko sayo,
pero kailangan mong sumama sakin sa bahay." sabi niya.
"Don't worry, tatawagan mo si Cade na pupunta ka sa bahay ko at ako na ang
maghahatid sayo pauwi." dugtong nito nang makitang nag-aalangan ako.
Ginantihan ko lang to ng ngiti bago nagpatuloy sa paglalakad patungong parking lot
ng school, di naman malayo-layo ang pinag parkingan ni Ashley ng kotse niya kaya
narating namin to agad.
"Call your husband Aly." utos nito nang makaupo na kami sa loob na agad ko namang
sinunod.
Calling hubby ko...
"Wife?" Bungad agad nito sa kabilang linya.
"Hubby ko, magpapaalam lang sana ako." sabi ko na parang nag-aalangan pa dahil baka
hindi siya pumayag.
"What is it, wife?" sabi nito na bahagya pang tumawa. Alam kong alam niya na nag-
aalangan ako.
"Pupunta sana ako... Muna, sa bahay ni Ashley." sabi ko.
Matagal pa bago to nakapagsalita, "basta kay Ashley lang talaga ha, give her the
phone." utos nito.
"H-ha" ako na hindi naintindihan ang ibig niyang sabihin.
"I want to talk to Ashley." sabi nito. Kaya sinunod ko na lang rin, "okay, saglit
lang ha." sagot ko.
"Hello." sabi ni Ashley nang maibigay ko na sa kanya ang phone.
"Anong oras mo siya ibabalik sakin?" rinig kong tanong nito kay Asley, wala pang
ideya si Cadden na kapatid ko si Ashley, siguro mamaya ko na lang din sasabihin
kasabay ng pagbalita ko sa kanyang buntis ako.
Ngumiti nang bahagya si Ashley bago sumagot, "di ko alam, basta ibabalik ko siya
sayo, safe and sound." biro ni Ashley saka binalik sakin ang cell phone.
"Wife?" sabi nito sa kabilang linya na waring nililinaw kung ako na ba ang kausap
niya.
"Yes?" sagot ko.
"Mag-iingat ka ha, kung di ka niya maihatid tawagan mo ko agad ha." sabi nito,
dahilan para mapatawa ako
"Tss, anong nakakatawa?" tanong nito ng narinig ang tawa ko.
"Wala... Ang sweet mo kasi." sagot ko, ngayon ito nanaman ang tumatawa.
"I know it." rinig kong sabi nito habang mas lumakas pa ang tawa.
"Ang feeling mo!" singhal ko.
"At least mahal mo." sagot nito, parang naaaliw na kami sa pag-uusap.
"Sige na cade may klase pa ako." paalam ko.
"Okay, take care, wife... And I love you." sabi nito.
"I love you too, hubby." sagot ko, saka pinutol na ang tawag.
***
Sumama ako kay Ashley sa bahay niya nang matapos ang klase namin.
"Ash, ano ba talagang nangyari dun sa yate?" tanong ko.
"Hindi yon aksidente Aly, sinadya yon." sabi nito habang nagtitimpla ng juice.
Nabigla ako sa sinabi niya, sinadya? "Kung sinadya yon? Sino naman?" tanong ko.
"Yan ang malalaman mo mamaya, may ipapakita ako sayo, baka sakaling matandaan mo
na... Pero bago yan, kumain ka muna... Super gutom na ako noh." sabi nito habang
nakanguso.
"Eh, kakakain lang natin kanina ah." ang takaw naman ng babaeng to.
"Kunti nga lang yong kinain ko." umaakto pa tong nagtatampo.
"Tss." matakaw talaga siya, di naman tumataba.
**
Dinala ako ni Ashley sa loob ng kwarto mula sa ilalim ng kama at may kinuha siyang
isang libro, nagtaka naman ako kung ano ang kinalaman ng librong yon, naintindihan
ko lang nang buksan niya na to.
Mula sa librong yon ay may nakaipit na CD, isinalang niya to sa CD player at mula
dun ay lumabas ang isang imahe...
Nagulat ako nang mapanood to dahil yon ang nakita ko sa panaginip ko.
"Siya si Arman Sy." sabi ni Ashley na ang tinutukoy ay ang tao sa video.
"May kinalaman siya sa pagsabog ng yate?" tanong ko.
"Hindi lang basta may kinalaman, dahil siya talaga ang may gawa Aly." bakas ang
matinding sakit sa mga mata nito.
"Magkapatid sila ng dad... Narinig ko... hangang ngayon sariwang-sariwa pa sakin
ang pagtatalo nila, he's claming everything from dad... Which was a false claim,
dahil magkaiba sila ng ina ni dad at ang mama ni dad ang pinakasalan ng papa nila.
Nagalit siya, pinagbantaan niya si mom at dad at ito ang ebedensya."
"He's still looking around, finding us Aly... Because he knows that we are still
alive, the reason why I change my name." pagkekwento nito habang nakatingin sa
malayo.
"I am not a Galvez and you are not a Rodrigo..." sabi nito, inaabangan ko kung ano
ang idudugtong niya.
Ngumiti to bago nagpatuloy, "we are the heirs of the Alzalde's..."
"B-but... Malinaw sakin na Rodrigo ako." protesta ko.
"Rodrigo was the maiden name of mom... when we were young, everytime there's
someone na magtatanong sayo kung anong pangalan mo, you always answer... 'Aliya
Rodrigo Alzalde.' kinokompleto mo talaga, lucky for you na Rodrigo ang naaalala
mo." di ko mabasa kung ano ang nasa mga mata niya.
"Kung Alzalde tayo... Kaano-ano natin si Ella?.. Diba Alzalde siya?" natatakhang
tanong ko.
Nakita ko siyang ngumisi, "that stupid b*tch! Kinareer talaga niya ang pagiging
Alzalde niya na hindi naman dapat... For g*d's sake di natin siya kaano-ano at
kahit kelan sa panaginip ko, ayoko! Oo, inadopt siya nina mom but there's no legal
document na magpapatunay na adopted siya... Kaya kung ako sa kanya, sulit-sulitin
na lang niya ang pagiging Alzalde niya dahil bilang na bilang na." sabi nito saka
tumayo at pinatay ang tv.
"Tara hatid na kita baka hinahanap ka na ng asawa mo." nakangiting tanong nito.
"Pano natin mapapatunayan na tayo nga ang mga Alzalde?" nangangambang tanong ko.
"May tutulong satin." maikling sagot nito saka lumabas ng kwarto, tumayo na rin ako
para sundan siya.
Isang malaking katanungan sakin kung sino ang taong tutulong samin pero mas pinili
kung manahimik na lang... Si Ashley ang mas nakakaalam.
Madilim na ng umalis kami ng bahay gamit namin ang sasakyan ni Ashley, ihahatid
niya na sana ako papuntang bahay nang bigla itong tumirik.
"Sh*t! Ano bang problema ng sasakyan ko." inis na sabi ni Ashley.
"Tawagan mo nga si Cade." utos niya sakin habang pilit na ini-start ang sasakyan.
Nagri-ring lang to pero di sumasagot. Nakailang tawag na ako pero di niya talaga
sinasagot.
"Badtrip naman o wala pang sasakyang dumadaan." sabi ni Ashley.
"Di sumasagot eh." sabi ko na lang.
"Si Lance na lang." mungkahi niya, na sinunod ko rin.
Calling Lance...
"Hello?" sagot nito sa kabilang linya, kakaiba ang boses nito at mababakas ang
kalungkutan sa boses niya.
"Lance umiiyak ka ba?" tanong ko, napalingon si Ashley sakin dahil sa sinabi ko.
"N-no sweetie..." Sabi nito pero alam kong umiiyak siya.
"What is it?" tanong nito nang di ako makasagot.
"Nasiraan kami ni ashley dito sa may Quezon Ave. ... " sabi ko na agad niya namang
pinutol.
"... Okay, antayin niyo lang ako diyan." napangiti na lang ako sa sagot nito.
Inoff ko na ang phone... "Ano?!" nasabi ko na lang nang makitang ngiting-ngiti si
Ashley sakin.
"Gustong-gusto ka talaga ng Lance na yan." sabi nito.
"Magkaibigan kami." sagot ko.
"Oo, para sayo e sa kanya?" sabi nito na nakangiti pa rin.
Natigil lang kami sa pag-uusap nang makita namin ang sasakyan ni Lance na huminto
sa tabi ng sasakyan namin. Lumabas na kami at isinara ang sasakyan saka lumipat sa
sasakyan ni Lance.
"What happend?" tanong nito.
"Kitang nasiraan." pagsusungit ni Ashley, bakit parang saming dalawa siya tong
buntis.
"Wag ka ngang highblood, nagmumukha lalo kang nagmumukhang mangkukulam.
"
Nagulat ako nang kinuka ni Ashley ang unan na nasa likuran niya at ibinato kay
Lance.
"Tss, now your mad." sabi na lang ni Lance, natawa ako sa kanilang dalawa ang cute
nilang tingnan, parang may hindi ata ako alam.
**
Pagdating namin nang bahay ay tinulungan pa ako ni Lance at Ashley na bitbitin ang
mga gamit ko papasok.
Pareho kaming tatlo ng reaksyon nang makita ang damit pang babae n nagkalat sa
sala.
"Grabe naman Aliya, di ka ba nakapaglinis?" reklamo ni Ashley nang makita ang mga
nagkalat na damit, may mga bote pa ng beer.
"S-sana nga akin na lang yan... Pero hindi eh." para ata akong titiklop nang makita
ang mga to, ayokong isaksak sa utak ko ang ideyang may ibang babae dito ngayon.
Agad kong tinakbo ang kwarto ngunit mali ata... Matagal pa bago ako nakakilos titig
na titig lang ako sa dalawang taong mahimbing na natutulog sa kama namin, hubot-
hubad sila pareho at tanging kumot lang ang nakabalot sa hubad nilang katawan.
Bakit?... Akala ko ba totoo na? Akala ko ba wala na?... Bakit Cade?... Napaatras
ako at natabig ko ang vase na nasa mesa ni Cade, nahulog to dahilan para makalikha
ng ingay...
Napabalikwas si Cade at ang babae sa tabi niya... Hindi ko kilala ang babaeng to...
Alam ko lang, sumisikip ang dibdib ko.
Nakita kung tumayo si Cade, nakaboxers lang siya at ang babae nama'y pilit
tinatakpan ang katawan ng kumot, tumayo to at nakita kong may bakas ng dugo ang
kama...
Tumakbo ang babae sa likuran ni Cade ngunit tinulak siya nito.
"Who are you!" singhal ni Cade dito. Yumuko lang ang babae saka nagsimulang
humikbi...
"Wife, let me expl..." di ko na to pinatapos.
"Explain what Cadden?!" singhal ko. "Ee-explain mo kung gano ka-exciting ang ginawa
niyo? Kung gaano kayo kababoy?!" nagsisimula na akong maiyak.
"No! Mali ang iniisip mo!" sabi ni Cade, pero ayokong makinig... I had enough...
"nagtiwala ako ulit, pero anong ginawa mo!" bulyaw ko.
"Hindi ko sinira ang tiwala mo, mahal kita at totoo yon lahat." sabi nito.
"So anong tawag mo dyan?!" sabi ko...
"Wala akong alam dito..." sabi nito sakin saka nagtangkang lumapit.
"Wag kang lalapit!" sigaw ko.
"I had enough Cadden." malungkot kong turan saka lumabas... Nasa likod ng pinto
lang pala sila Ashley at Lance alam kong narinig nila lahat.
Niyakap ko si Ashley "ilayo niyo ko dito please pagmamakaawa ko." saka kami
lumabas.
Hinabol kami ni Cade, pero hinarangan siya ni Lance.
"Wag kang lalapit." malamig na sabi ni Lance kay Cade.
"Aliya please!" sigaw ni Cade, pero hindi ako nakinig. Sumakay na ako ng kotse ni
Lance, sa bahay muna ako ni Ashley titira.
Tahimik lang kaming tatlo sa loob. Maraming tumatakbo sa isip ko... Papano ang
magiging anak namin?... doon an ako simulang umiyak, hinahayaan lang nila ako.
Akala ko okay na, akala ko... "ahhh!... Ahhh!" impit akong napasigaw nang biglang
sumakit ang tiyan ko, dahilan para mapalingon si Lance.
"What's happening?" natatarantang tanong nito...
Naramdaman kong may mainit na likidong dumadaloy sa binti ko, kinapa ko to...
"Sh*t Aly, you're bleeding!" bulalas ni Ashley. Kitang kita ko ang dugo sa kamay
ko, halo-halo ang nararamdaman ko takot, galit, pagkamuhi... Dahil baka mawala
sakin ang anak ko at ayoko uon, siya na lang ang mayron ako... Parang sumisikip ang
dibdib ko, takot ako sa dugo... Parang nanlalabo na naman ang paningin ko.
"Wag mong ipakita sa kanya ang dugo!" sigaw ni Lance kay Ashley.
"Bakit?" sigaw rin pabalik ni Ash.
"Sumunod ka na lang!" sigaw ni Lance habang pinaharorot ang sasakyan.
"Hospital Lance sa hospital, bilis" nagsisisigaw na si Ashley habang niyayakap ako.
"What's going on? Ba't may sugat siya?" tanong ni Lance.
"Buntis siya! At yong dugong yon... Pwedeng mawala anytime ang pamangkin ko!" puno
ng pag-aalala ang boses ni Ashley.
"Pamangkin?" natatakhang tanong ni Lance, di niya alam na buntis ako at di niya
alam na magkapatid kami.
**
Lance's POV
Tahimik lang kami ni Ashley dito sa labas, walang sungitan, walang bangayan
inaantay namin ang paglabas ng doctor.
"So Aly is pregnant?" pagbasag ko sa katahimikan.
"Yup... At natatakot na..." sabi nito.
"...na mawala ang pamangkin mo?" pagdurugtong ko.
"Pano mo naging pangkin ang anak niya?" pagtatanong ko dahil naguguluhan na talaga
ako.
"Magkapatid kami... Actualy kambal." nagulat ako sinabi niya.
"Excuse me... Ikaw ba ang asawa?" naputol ang pag-uusap namin nang lumabas ang
doctor.
"H-hindi... Kaibigan ho." sagot ko.
"I see, maayos naman ang baby, pero maselan ang pagbubuntis niya kaya kailangan ng
dobleng ingat... May mga reseta akong ibibigay sa kanya para lumakas ang kapit ng
bata." sabi ng doctor.
"Thank you doc." sabi namin ni ashley.
"Pwede na ba namin siyang makita?" paalam ko sa doctor.
"Yes." nakangiting sagot nito saka kami iniwan.
Pagkapasok namin agad siyang niyakap ni Ashley, "anong gagawin mo?" tanong nito kay
Aliya.
"Hindi na ako babalik sa kanya, ayokong ipahamak ang anak ko, Ash." sagot nito na
nagsisimula nanamang umiyak.
'Nakakatawang isipin kung papano burahin ng isang pagkakamali ang lahat ng tama.'
Late update...
Marami ng naiimbyerna kasi nabibitin kayo sa sobrang tagal kong mag update...
Nasagot ko na to sa iba, pero sasabihin ko pa rin ulit:
Hindi lang dito umiikot ang mundo ko mga baby, hindi ko hawak ang oras ko, maswerte
na ako kung mahahawakan ko ang phone ko habang nasa oras ng negosyo.
NEW YEAR: once in a year season... We are a fruit dealer... At sa mga ganitong
panahon sobrang busy na namin... Pera na yon, yon ang ikinabubuhay namin... Hindi
ako makikipagplastikan pero alam kong alam niyo rin to, wala akong nai-earn na
money sa pagsusulat ko ng kwento, hindi ako napapakain at napapag-aral nito, kaya
siguro naman maiintindihan niyo kung ang business namin ang priority ko.
Sumusulat ako dahil gusto ko, binabasa niyo dahil gusto niyo pero kung ayaw niyo di
ko rin kayo mapipilit.
Salamat sa mga nakakaintidi, sobrang salamat. Ako yong klase ng tao na laging
tinitingnan ang positive side, kaya instead na magtampo dahil sa mga reklamo
iniisip ko na lang na, 'talagang gusto niyo ang kwento kaya nagkakaganun ang iba'.
You can always PM me mga baby qoh...
Luv u ol... And happy new year na lang, medyo na hurt ako nang mabasa yon, pero I
luv u parin. Hehehe
Keep reading, keep voting, comments are very much awaited.
Luvlotz...
####################################
Chapter-35The Chase
####################################

Cadden's POV

'Ganito lang ba kadali ang lahat sa kanya?' Napaluhod ako sa lupa habang
tinitingnan ang papaalis nilang sasakyan. Wala akong ginawa, alam ko yon... Ni
hindi ko nga alam kung papano nakapasok sa bahay namin ang babaeng yon.

Tumayo ako at dali-daling pumasok sa loob ng bahay nang maalalang andoon pa ang
babae sa loob.

Pagpasok ko nakabihis na to. Hinila ko to at idiniin sa ding-ding, nagpupumiglas

siya para makawala pero mas lalo lang humihigpit ang pagkakahawak ko sa braso niya,
wala na akong pakialam kung babae pa siya, tanging galit lang ang nararamdaman ko
ngayon.

"Sino ka?!" galit kong tanong pero di to sumasagot.

"Sumagot ka! Sagutin mo ko!" pamimilit ko.

"Sorry... *hik* sorry talaga napag-utusan lang ako... Wala naman talagang nangyari
satin... *hik* yong dugo sa kama, fake yon... I'm sor..." pangngatwiran nito.

"... I know!, alam kong walang nangyari satin!... Pero pano ka nakapasok?! Sinong
nag-utos sayo?!" nanggagaliiti na ako sa galit.

Napahawak ako sa ulo dahil sa sobrang sakit. Naalala ko, hinihintay ko si Aliya sa
bahay nang dumating si Smith at nagpilit na pumasok at inalok ako ng inumin...
"F*ck!, ang tanga ko para makipag-inuman sa kanya!"

"Now tell me, who the hell pay you to do this!" sabi ko habang niyuyogyog siya.

"S-si... Ella..." nabitawan ko to dahilan para makatakbo siya at makatakas, pero

hinayaan ko na lang... Galit ang tanging nararamdaman ko ngayon.

Dinukot ko ang phone ko at tinawagan si Greg...

"Pare, pwede ka bang pumunta dito sa bahay?" sabi ko nang masagot na nito ang tawag
ko, agad ko namang pinutol ang tawag matapos sabihin yon.

**

Nagbihis ako ng damit saka kinuha ulit ang cell phone para tawagan si Aliya, nagri-
ring lang pero hindi niya sinasagot, hanggang sa ang sumunod kong tawag ay inoff na
talaga niya, naibato ko ang cell phone ko sa sobrang inis at sakit. Parang kulang
pa ata at sa sobrang galit ko ay nagawa ko ng magbasag.

Tinungo ko ang mini bar ng bahay saka kumuha ng inumin, sakto namang dumating si
Greg...

Agad napadako ang mga tingin nito sa mga nagkalat na bubog "What happend?" tanong
nito sakin, dumiretso ako sa sala habang dala-dala ang inumin.

"Drink." pag-anyaya ko sa kanya.

"Ano nanaman bang nangyari?" tanong nito saka umupo kaharap ko.

Nakakabakla, pero ngayon lang ako naiyak ng ganito at sa harap pa ng isang lalaki.

"Now tell me." sabi nito.

Tumunga ulit ako ng alak bago nagsalita "wala na siya pare, iniwan na ako ng asawa
ko." pag-amin ko.

Halatang nagtataka to "akala ko ba okay na?" sabi nito.

"Sana... Kung hindi lang sinira ng babaeng yon."

"What are you talking about?" tanong nito.

"Naabutan ako ni Aliya na may ibang babaeng katabi sa kama..." nakita kong ngumisi
to, "...pero walang nangyari samin, sinabi ko na sa kanya pero ayaw niyang
maniwala." depensa ko dahil alam ko kung anong nasa likod ng mga ngiting yon.

Nakita kong bumuntong hininga muna to bago nagsalita, "kahit sino naman pare di
maniniwalang walang nangyari sa lalaki't babaeng magkatabi sa kama, parang ayaw ko
ngang maniwala." sabi nito habang nagsasalin ng alak sa baso.

"Alam ko sa sarili ko kung may nangyari o wala..." I burst out.

"I know, ba't ka kasi nagpapasok ng babae?" tanong ulit nito.

"Di ko siya pinapasok, the last thing I remember... Inaantay ko si Aliya and then
dumating si Smith, nakipag-usap, nakipag-mabutihan at nakipag-inuman... Tapos yon,
nagising ako sa isang ingay, nabasag pala ni Aliya ang vase, at kitang-kita niya
ang babaeng katabi ko, wala tong damit pati ako nagulat nga rin..." ako.

"... Masama yan." singit ni Greg.

"Pero umamin ang babae..." dugtong ko

"Na ano?" tanong ni Greg.

"Na binayaran siya ni Ella at alam ko na ginamit niya si Smith." napasabunot pa ako
sa sariling buhok.

"I need my wife back, Greg." napapikit ako, sana nga lang kayang pigilan ng
pagpikit ang pagdaloy ng mga luha.

"Then make a move, walang mangyayari kung uupo ka lang diyan at iiyak." sabi nito.

**

Maaga akong umalis ng bahay para puntahan si Aliya sa bahay ni Ashley.

Doorbell ako ng doorbell pero walang sumasagot hanggang sa may lumabas sa kabilang
bahay, kasambahay ata dahil sa suot nito at may bitbit pang walis, "ah sir..."
pagtawag nito sakin dahilan para mapalingon ako.

"Wala na pong tao diyan." pagbibigay alam nito.

Napakunot ang noo ko sa narinig, para namang bumilis ang tibok ng puso ko sana mali
ang kutob ko, "kelan pa? Ilan sila? San raw sila pupunta?" I stay calm as I asked
those questions.

"Di ko alam sir eh... Tatlo, isang lalaki at yong dalawang babae... Pero sa tingin
ko malayo ang lalakarin nila, mga maleta ang dala e..." napakuyom ako ng kamao nang
marinig yon.

"Salamat." ang tanging sagot ko saka sumakay na ng sasakyan, pupunta akong Airport.

**

Pabagsak akong naupo sa swivel chair, hindi ako makapaniwalang nawala agad ang
lahat sa isang maling akala. Hindi ko naabutan ang eroplanong sinasakyan nila kaya
dumiretso na ako sa opisina.

"Hahanapin kita Aliya." nasabi ko na lang sa sarili ko.

"Sir gusto po kayong kausapin ni..." di ko na to pinatapos, I cut her off.

"Can't you see Dane, I don't want to talk to somebody else!" bulyaw ko kay Dane,
tanging ang asawa ko lang ang gusto kong makita at makausap ngayon.

"But sir.." sabi nito.

"I said no!" sinigawan ko na to di ba to nakakaintindi.

Narinig ko ang pagsara ng pinto, salamat naman... Gusto ko talagang mapag-isa.

"Hi baby..." rinig kong may bumati, nanigas naman ang bagang ko nang marinig ang
boses na yon.

Ella's POV

Wala ng tinik sa lalamunan ko, "Ano ba, papapasukin mo ko o kusa akong papasok pero
pagkatapos mananagot ka?!" pambabanta ko kay Dane nang di niya ako pinayagang
makapasok.

Nakita ko tong pumasok saka lumabas, "sorry ma'am, pero ayaw niyang makipag-usap
kahit kanino at kapag nagpumilit kayo, tatawag na ako ng guards." walang habas na
sabi nito.

"Secretary ka lang Dane, baka nakakalimutan mo? Ako ang fiance kaya may karapatan
ako." sabi ko dito, nakakainis naman kasi masyado tong pakialamera.

Tinabig ko siya saka pumasok sa loob, "Hi baby..." Bati ko kay Cadden na
nakatalikod sa direksyon ko.

Hindi ako nilingon nito kaya umikot ako para makaharap siya, malalim ang iniisip
nito at halatang puyat.

"Hi..." sabi ko saka hinaplos ang pisngi niya, hindi niya ako pinansin pero okay
lang.

Dahil sa hindi siya umimik, hinalikan ko siya. Nang hindi siya gumanti ay naisipan
kong itigil na lang ngunit nang titigil na sana ako ay bigla niya akong hinila saka
hinalikan pero hindi halik ng pangungulila, sa halip ay halik ng pagkamuhi at
galit, malakas ang pagkakakagat niya sa labi ko dahilan para malasahan ko na ang
sarili kong dugo.

"Cade!" I pleaded in between.

Nakahinga ako nang bumitiw siya pero laking gulat ko nang sinakal niya ako gamit
ang isang kamay habang ang isang kamay naman ay nakatukod sa pader na pinagdiinan
niya sakin.

"Wala kang ideya kung gano ko kamahal si Aliya, sa oras na may mangyaring masama sa
kanya... Mapapatay kita!" bakas ang galit sa boses nito, halos di na ako makahinga
sa higpit ng pagkakasakal niya sakin.

"Cade, p-please... B-bitawan mo na ako." pagmamakaawa ko, napatitig ako sa mga mata
nito at bumabakas dun ang matinding pangungulila at kalungkutan.

Napaubo ako at habol hininga nang bitawan niya na ang leeg ko.

Malakas ang pagkakahawak niya sa braso ko, "umamin na ang binayaran mo..." sabi
nito na ikinagulat ko, may pinindot siyang switch saka nagsalita, nagulat ako dahil
nagpapatawag siya ng guards.

"You can't do this to me Cade!" bulyaw ko.

"But, I just did." sarkastikong turan nito, maya-maya lang may dumating na dalawang
guards at hinila ako papalabas, nang lingonin ko ang secretary niya, ngingiti-ngiti
pa to, "I warned you." rinig kong sabi nito, nagpupumiglas ako pero ayaw akong
bitawan ng guards napapahiya na ako dito.

Cadden's POV

Dinala na ng mga guards si Ella, mas mabuti na rin yon, dahil baka kung ano pa ang
magawa ko.

Sumasakit ang ulo ko sa kaiisip kung papano ko hahanapin ang asawa ko, mas mahirap
na ngayon dahil nakalabas na siya ng bansa, pero gagawa at gagawa ako ng paraan
para mahanap siya.

"Hawak ko ang mundo, asawa ko... Kaya alam kong makukuha ulit kita, sa kahit na
anong posibleng paraan, ibabalik kita." nasabi ko na lang habang tinitingnan ang
litratong nasa mesa.

Dinampot ko ang telepono saka nag-dial, magha-hire ako ng mga agents para mahanap
siya.

"Rey, may ipapagawa ako." sabi ko.

"Cade? Ano yon." sagot nito sa kabilang linya.

Nasabi ko na lahat ng kailangan ko, maghihintay na lang ako ng tawag nila.

**

Alas-dose na pero di pa rin ako makatulog, kanina nga... Parang ayoko ng umuwi,
kundi lang sa pamimilit ni Dane, isa pa naisip ko rin baka sakaling babalik siya ng
bahay at di niya ako maabutan dun.

Tumayo na ako at tinungo ang kwarto ng asawa ko, wala akong binago sa kwarto niya
at sa kwarto ko at wala rin akong babaguhin dun, dahil sa naiwan ang amoy ng asawa
ko, parang andito na rin siya.

Kinuha ko ang unan niya at niyakap yon, amoy na amoy ko ang bango ng buhok niya sa
unan na to.

Pabagsak akong naupo sa sahig, "bakit di kayang ibsan ng mga gamit na to at mga
alaala mo, ang pangungulila ko sayo?." mga katanungang tanging ako lang ang
nakakarinig, naguumpisa na naman akong maiyak.

Napalundag ako nang biglang magring ang telepono, halos liparin ko na to dahil sa
sobrang pagmamadali nakakaisang ring pa lang to ay nasagot ko na.

"Cade." alam kong si Rey to.

"Anong balita? Nakita mo na ba? Nahanap mo na ba? Saan? Pupuntahan ko." sunod-sunod
na pagkakasabi ko.

"Pasensya pare, pero wala talagang Aliya Rodrigo, walang nagmamatch sa sinasabi
mo." nakakapanghina man ng loob pero di ako nawawalan ng pag-asa

"Aliya Monteverde?" sabi ko.

"Sinubukan na rin namin, pero hindi siya yon." sabi nito.

"Aliya Alzalde lang..." dugtong nito.

"Hindi siya yan." sagot ko saka ibinaba ang telepono.

Nakatulugan ko na ang sobrang pag-iisip, paggising ko maliwanag na, naligo lang

ako, nagbihis saka umalis di na ako nag-agahan, wala akong gana.

Pagdating ko sa opisina, nakita ko ng nakaupo si Greg sa sofa, may dala tong

pagkain.

"Mag-agahan tayo, di ako nakapag-breakfast e." sabi nito, kumalam rin naman ang
sikmura ko kaya nakisalo na lang ako.

"Good, mabuti na yang di lang basta alak ang laman ng tiyan mo." sabi nito nang
makitang kumain na ako.

"Pano mo nasabing, nagsisi ka na rin minsan?" bigla na lang natanong ko.

Matagal pa bago to nakasagot, "minsan sa buhay ko, nakapag desisyon ako ng di

tama." sabi nito.

Nagtaka ako kung bakit ang tulad ni Greg ay iniwan ng babae, mayaman naman to at di
maitatangging gwapo.

"Kaya ka niya iniwan?" dugtong ko sa sagot niya.

"Hindi naman ako ang iniwan... Ako ang nang-iwan." di ko alam na may ganitong
kwento pala siya sa buhay niya.

Nakita niya sigurong kumunot ang noo ko kaya nagsalita siya ulit, "schoolmate kami,
high school siya noon college naman ako, maganda siya perpekto na para sakin...
Mahal ko siya, alam ko rin namang mahal niya ako. Nangako akong hindi siya iiwan,
pero nilamon ako ng ambisyon ko at di ko natupad ang pangako... Nasira ko yon,
lumayo ako, di nagpakita dahil alam kong sinira ko na ang pangako at galit siya...
Akala ko makakalimutan ko siya, pero hindi pala... Dahil sa bawat oras, siya at
siya lang ang hinahanap-hanap ko. Kaya isang araw napagdesisyonan kong hanapin siya
ulit... Pero wala na, hindi ko na siya mahanap." ngumiti to na para bang inaalala
ang nakaraan nila nung babaeng tinutukoy niya.

"Ano bang pangalan niya?" I asked out of curiosity.

"Alona Alzalde." sagot nito.

Gagawan ko sila Lance and Ashley ng story, pero pagkatapos na nito... Malapit-lapit
na rin...

Keep reading, keep voting, comments are very much accepted... and awaited.

Luvlotz..
####################################
Chapter-36Marshmallow
####################################

Aliya's POV

Limang taon na rin ang nakararaan mula nang sumakay ako ng eroplano palayo ng
Pilipinas at ngayon pabalik na ulit ako sa lugar na muntik ko ng makalimutan... Sa
lugar na walang ibang ibinigay sakin kundi puro pasakit at paghihirap... Kitang-
kita ko na ang NAIA sa ibaba napabuntong-hininga ako, unti-unti na namang
nagbabalik ang mga ala-ala ko sa kanya, napangiti ako... 'Iba na ako ngayon...
Hindi na ako ang dating Aliyang nakilala nila, hindi na ako iiyak dahil mas
matapang na ako ngayon.' Minsan man akong nadapa pero nakabangon naman ako at
naging mas malakas pa.

Nakalapag na ang eroplanong sinasakyan namin, nakaabang na rin ang sasakyang

susundo sa amin. At last, I'm back... para kunin ang lahat ng akin.

Maraming nagbago sa loob ng maraming taon, kinaya ko ang lahat ng wala si Cade
ngayon pa ba ako matatakot? Tiniis ko ang lahat ng sakit at nakaya ko yon. Di ko
rin naman yon magagawa kung wala sila Lance at Ashley na naging katuwang ko...
kahit na sila ay walang ibang nagawa kundi ang mag-away.

"Reid... Reid... Reid wake up." Rinig kong panggigising ni Blaze sa kapatid niya na
natutulog, di naman to nagising kaya medyo naiinis na si Blaze.

Hinayaan ko lang to sa ginagawa, "Reid! gising nga!" Sumisigaw na to, parehong

nakuha ng kambal ko ang pagiging mainipin sa ama nila.

Yes, I have two sons (Haze Reidden and Blaze Cadden) and they resemble each other,
I gave birth to a twin. Nasa dugo na ata namin ang pagkakaroon ng kambal.

"Tsk, you're so annoying Aze!" reklamo ni Reid na nagising sa kakulitan ni Blaze.

Natawa ako kasi alam kong may hihilingin nanaman si Blaze sa kuya niya, Reid used
to call Blaze as 'Aze' mas madali raw kasi, nakita kong nakanguso si Blaze habang
idinuduyan ang dalawang paa, panigurado nagdadalawang isip to kung sasabihin ba ang
gusto.

"Hihingi nga lang ako ng marshmallow mo." Hehe, nakakatawa talaga tong si Blaze.

"Ha? Bakit? Ubos na agad yong iyo?" Salubong ang kilay na tanong ni Reid sa
kapatid.

Tumango naman si Blaze saka nag pacute pa, "tss..." ang tanging nasagot ni Reid
saka binuksan ang sariling bag nakita kong dumukot to ng isang pack ng marshmallow
saka ibinigay kay Blaze.
"Hehe, thank you." sabi ni Blaze habang masayang tinitingnan ang marshmallow.

Di na siya sinagot ni Reid sa halip ay bumalik ito sa pagkakatulog.

Maya-maya lang ginising ulit siya ni Blaze... "Reid... Reeiiid?..." Halos pabulong
na ang pagkakasabi nun ni Blaze.

"Again?" Nakasimangot na ang mukha ni Reid.

"Hehe, do you still have a choco-choco." sabi ni Blaze na ang tinutukoy ay ang
chocolate drink na paborito nila.

"Tsk." Reklamo ni Reid pero dumukot pa rin nong hinihingi ng kapatid niya.

Dumukot to ng chocolate drink saka nagsalita, "I still have one but I will give it
to you, basta magpromise ka na di mo na ako gigisingin ha." sabi nito kay Blaze
saka ibinigay.

Nakangiti naman itong tinanggap ni Blaze bago humirit pa ng isa, "promise...

Promise, pano yung marshmallow sa bag mo?" Nakapout na tanong ni Blaze, parang alam
ko na kung anong ibig sabihin nito.

"Bakit kulang pa ba yan?" Natatakhang tanong ni Reid kay Blaze na ang tinutukoy ay
ang ibinigay niyang marshmallow.

Tumango naman si Blaze habang nakangiti... Ang cu-cute talaga ng mga anak ko.

"Tsss, takaw." bulong ni Reid pero sapat lang na marinig ko.

Binigay niya na lahat ng marshmallow kay Blaze, "eh ikaw Reid?... Di ka ba kakain?"
sabi ni Blaze habang iniaabot kay Reid ang isang pirasong marshmallow, "hindi na,
basta wag mo lang akong gisingin." sagot nito.

"Thank you, Reid." pasasalamat ni Blaze.

"Welcome... Matakaw kong kapatid." Sagot ni Reid na ikinanguso naman ni Blaze.

Kinurot ko to sa pisngi, "mommy, marami po bang marshmallow dito sa Pilipinas?"

baling nito sakin.

"Yes baby... Maraming-marami." bigla namang nagliwanag ang mukha nito.

"Talaga po? Ibibili niyo po ba kami ni Reid ng marami nun?" pangungulit nito.

"Syempre naman baby ko, ibibili kayo ni mommy... Kaya, ikiss mo na ako dali." sabi
ko sa kanya na agad niya namang tinugon.
Hinayaan ko na lang si Reid na makatulog at si Blaze na kumakain.

"Ba't ka kasi dito naupo?" rinig kong bulyaw ni Ashley kay Lance... Eto nanaman
sila.

"Kung alam ko lang gustong-gusto mo kong katabi" pang-iinis ni Lance. Rinig na

rinig ko ang pag-uusap nila dahil nasa likuran ko sila.

"Never in my mind na sumagi ang kagimbal-gimbal na pangarap na yan Lance... Baka

ikaw tong may gusto, huh!" ganti ni Ashley.

"Ako?! Kulamin mo pa lang ako." pang-aasar ni Lance.

"Panget ka na,kaya di ka na kailangang kulamin pa." sagot ni Ashley... matagal na

akong may napapansin sa kanilang dalawa kaya noong magtapat si Lance sakin at
gustong ligawan ako ay tinanggihan ko agad... Di lang naman dahil sa may napapansin
ako sa kanila ni Ashley kundi dahil alam kong hindi ako ang nararapat sa kanya at
isa pa... kahit papano may asawa pa rin ako at higit sa lahat kuntento na ako sa
mga anak ko.

Cadden's POV

"My schedules?" I asked my secretary as she entered.

4:40pm na at gusto ko ng magpahinga, gusto ko ng umuwi, parang tinatamad na rin

akong pumasok bukas, "tomorrow sir at 10:30 ng umaga you will have a meeting with
the Alzalde's" sabi nito habang binabasa ang sariling record.

"Talaga?... Di ba pwedeng imove yan?" walang ganang sabi ko sa secretary ko.

"As you said sir, that meeting is important." sagot nito.

Di na ako umimik, tama nga naman siya. Tumayo na ako at kinuha ang mga gamit para
umuwi.

"Don't be absent sir... Napakahalagang tao ang mga Alzalde sir." Paalala nito
sakin, kung pakikinggan parang siya ang boss na inuutusan ako pero alam kong hindi,
dahil alam niya kung gaano na ako kawalang gana sa trabaho ko ngayon at alam kong
concern lang siya.

Tinungo ko agad ang kusina pagdating ko ng bahay, pabagsak kong naisara ang pinto
ng ref nang makitang wala itong laman. Niluwagan ko ang pagkakatali ng kurbata ko
saka pabagsak na nahiga sa kama, maglilimang taon ng ganito ang takbo ng buhay ko,
nakakalungkot mag-isa... Kumukuha lang ako ng taong maglilinis ng bahay ko twice a
week, pinapalinisan ko rin ang kwarto ni Aliya pero di ko pinapagalaw ang mga gamit
dun, gusto kong manatili ito sa parehong ayos.

Ayoko na sanang bumangon pero naramdaman ko na lang ang pagkalam ng sikmura kaya
napilitan akong tumayo at damputin ang susi ng sasakyan, bibili na lang ako ng
makakain sa convenience store.

Pagdating ko, hinanap ko agad ang lagayan ng mga noodle cups. Habang namimili ako
ay nakuha ng ng isang batang naka sombrero at naka deep blue shirt ang atensyon ko.
Pilit nitong inaabot ang pack ng mga marshmallow sa itaas.

Nilingon ako nito saka tumigil sa ginagawa nang makitang tinitingnan ko siya.

"Tsk! Stop staring." Nagulat ako sa inasal nito pero instead na magalit ako ay
natawa na lang ako, nakikita ko ang ugali ko sa kanya.

"Tsss." Sabi nito saka binalewala ako at nagpatuloy sa ginagawa.

"Need help?" tanong ko dito.

"I don't need somebody's help." sabi nito na nagpatuloy pa rin sa ginagawa.

"Okay..." sabi ko na lang saka namili ulit ng mga noodle cup.

Nagulat ako nang may kumalabit sakin, "ahm... Pwedeng pong paabot po?" sabi nong
bata nang lingunin ko na to, natawa ako sa mukha nito halatang nagpapaawa... Ang
gwapong bata naman nito, siguro kung nagkaanak ako, kasing edad niya na.

"Okay." sabi ko habang kumuha ng tatlong pack at ibinigay sa kanya.

"Wait." bigla na lang sabi nito saka tumakbo, maya-maya lang ay bumalik na to at
may bit-bit na basket.

"Gano ba karami ang kukunin mo at kumuha ka pa ng basket." natatakhang tanong ko

dito.

Sa halip na sagutin ako ay sinimangutan lang ako nito at sumenyas na

magpapakarga... Kinarga ko naman to para maabot niya ang mga marshmallow.

Kumukuha lang to saka inihuhulog dun sa basket na nasa ibaba.

"Di ka pa ba tapos?" Tanong ko na nangangalay na, pero wala akong nakukuhang sagot
mula rito.

Nagulat ako dahil halos punuin niya na ang basket.

Bumaba to nang di man lang nagpapasalamat, halatang di niya kayang buhatin dahil
hinila niya lang to papuntang counter.

Tumigil to saglit saka nilingon ako at nagsalita, "thank you po." nakangiti nitong
sabi, akala ko makakalimutan niya na... Kung sino man ang magulang ng batang to,
sigurado ako na maganda ang pagpapalaki nila, bigla naman akong nakaramdam ng
kalungkutan... Kung hindi lang nasira ang relasyon namin ni Aliya siguro may anak
na rin kami.
"Naku bata, kulang ang pera mo." rinig kong sabi ng cashier dun sa bata.

"Magkano po bang kulang?" tanong nito.

"64,pesos." sagot ng cashier parang nagsisimula na tong malungkot kaya naisipan

kong ako na lang ang magbabayad.

"Ako na lang miss, magkano ba?" tanong ko sa cashier na ikinangiti ng bata,

kinindatan ko to na ginantihan niya naman ng mas malawak na ngiti.

Naisipan kong ihatid to sa address na sinasabi niya, sa tabi ko siya naupo, marami
akong tinatanong pero di niya gaanong sinasasagot... Masyado tong naaaliw sa
pagkain ng marshmallow hanggang da dumating kami sa isang malaking bahay, halatang
mayaman ang magulang ng batang to.

"Thank you po ulit." nakangiting sabi nito saka may ibinigay sakin, isang pack ng
marshmallow...

"Bakit di ka pa po ba nakakakain niyan?" tanong nito sakin ng makitang tinititigan

ko ang marshmallow na bigay niya.

"Hindi pa." sagot ko.

"Kaya po pala mukhang stress masyado kayo." sabi nito sakin.

"Ano namang kinalaman nun?" tanong ko.

"Dapat po kasi kumakain kayo ng marshmallow, nakakatanggal po yan ng stress." sagot

nito.

"Eh ikaw, ba't ang dami mong pinamili? Don't tell me na stress ka rin masyado."
tumatawang sabi ko sa kanya.

"Oo, nakakastress kaya yong mga pagmumukha ng mga nanliligaw sa mommy ko..." sabi
nito na ikinagulat ko.

"...ayoko sa kanila, aagawin lang nila ang mommy ko... Kahit nga yong kapatid ko na
si Reid alam kong ayaw niya rin pero nananahimik lang siya." patuloy nito, dun ko
na nalaman na may kapatid pa pala siya.

"Asan bang daddy mo?" tanong ko dito.

Pero di to sumagot, bakas ang kalungkutan sa mga mata nito kaya di ko na lang to
kinulit pa.

"Sige na, baka hinahanap ka na ng mommy mo." sabi ko dito, agad naman tong
nagpaalam saka bumaba, inantay kong lumabas ang mommy nito pero wala kaya umalis na
lang ako.

Habang nagdadrive napadako ang tingin ko sa marshmallow na binigay ng bata.

Binuksan ko to at kinain, masarap naman pala at nakakaaliw kainin, sakto namang may
convenience store na nadaanan ko, tumigil ako saglit saka bumili ng maraming
marshmallow.

"Wow sir, nakakastress naman, ang dami nito." bulalas nung matabang cashier.

"Kumain ka rin at ng di ka ma-stress." nakangiti kong sagot sa kanya sabay abot ng

bayad.

Matapos kong kainin ang noodle cup na hinanda ko ay ang marshmallow na naman ang
inatupag ko.

Nanghinayang ako nang maalalang di ko pala naitanong ang pangalan nung bata,
masyado kasi akong naaaliw sa pakikipag-usap sa kanya.

Naalala ko tuloy ang asawa ko, at ang batang yon... Ang anak na pinapangarap ko.

Keep reading, keep voting... Comments are very much awaited.

Hahaha

Luvlotz..

Ms. Kim...
####################################
Chapter-37Again
####################################

Aliya's POV

"Are you ready?" nakangiting tanong ni Ashley sakin.

"Of course." sagot ko sa kanya.

"Sure?" parang ayaw pa nitong maniwala.

"What do you mean?" sabi ko dito na ang tinutukoy ay ang sinasabi nito.

"Makikita mo na siya Aliya..." sabi nito, alam kong si Cadden ang tinutukoy niya.

"Tapos?" malamig kong sabi.

Nakita ko tong ngumiti habang nilalaro-laro ang sariling buhok, "hindi ako
naniniwalang wala ka ng nararamdaman para sa kanya, Aly." sabi nito na ikinatahimik
ko.

"Past is past Ash... and it's over, I moved on, e ano naman ngayon kung magkita
kami?" sabi ko dito.

"Yeah, maybe you moved on but moving on can't erase the fact that you owe him your
sons." derektang sabi nito.

"... Or don't tell me na itatago mo ang kambal niyo?" dugtong nito.

"Wala akong balak na itago ang anak namin, gusto ko rin namang makilala nila ang
ama nila... pero hindi muna ngayon... hindi pa sila handa." sabi ko.

"Hindi 'sila' handa? o 'ikaw' ang hindi handa?" sabi nito habang binibigyang diin
ang 'sila at ikaw'.

"Enough of this, Ash. Wag na natin siyang pag-usapan." sabi ko dito saka tumayo na.

Nakabihis na ako at handa ng umalis para sa meeting mamaya... nang biglang narinig
ko ang sigaw ni Blaze...

"Mommy, aalis ka po?" tanong nito sakin.

"Oo, pero saglit lang naman si mommy, babalik ako agad." sabi ko dito, akala ko'y
tulog pa to... Ito talaga ang iniiwasan ko ang makita ng kambal ko ang pag-alis ko.

Bigla namang sumulpot si Reid sa likuran nito, halatang kakagising rin. "Gusto po
namin ni Reid sumama." sabi ni blaze habang tumatango-tango naman si Reid.

Eto na nga bang sinasabi ko. Nagkatinginan kami ni Ashley halatang ayaw rin nitong
magsalita.

"No, the two of you will stay here, mag play kayo, manood ng TV, mag read ng books,
kahit ano... Magpatulong kayo kay yaya niyo, basta bawal kayong sumama." sabi ko
dito.

"Bakit po?" tanong ni Blaze.

"Cause the place that I am going to is not for the kids, like you." paliwanag ko sa
kanila.

"Bakit po?" tanong ulit ni Blaze, sa kambal ko si Blaze ang pinakamakulit at ang
mahilig sa 'bakit?' habang si Reid naman ang seryoso at maypagka suplado..

"Kasi nga pangmatanda yon." paliwanag ko pa rin dito

"Bak..." Mag babakit nanaman sana to pero tinakpan ko na ang bibig saka to niyakap.

"Tama na ang 'bakit' baby ko." malambing kong sabi dito.

"Bakit po?" nakakunot pa ang noo nito habang nagtatanong, natawa na lang kami ni
Ashley sa kanya.

"Wag ng maraming tanong, basta bawal kayong sumama, okay?" buti naman at di na to
nangulit pa kaya nakaalis na kami ni Ashley.

Pagdating namin wala pa si Cadden, baka nga hindi na to sisipot, hindi ko alam kung
may mali ba sakin pero parang bigla naman akong nanghinayang sa isiping yon.

Third person's POV

(Gagamit ako ng third person para mailarawan ko naman ang side ng kambal.)

"Pano na yan Reid? Naiwan tayo..." nakangusong sabi ni Blaze sa kakambal niya.

Napakamot ng ulo si Reid saka nagsalita, "tsk!... Bakit ka kasi ng bakit... Kung
nakiusap ka na lang kanina e di sana nakasama pa tayo." nakasimangot na turan ni
Reid sa kakambal niya.

"Waaaa Reid... Mag-isip ka ng paraan. Baka kasi andun nanaman yong mga lalaki."
naiiyak na pakiusap ni Blaze kay Reid na ang tinutukoy na lalaki ay ang mga
nanliligaw sa mommy nila.

Sa halip na sumagot ang isa ay pumunta lamang to sa may bintana at may sinilip,
"kunin mo yong isang cell phone sa itaas." utos nito kay Blaze na agad rin namang
sinunod nung isa.

Maya-maya lang bumaba na si Blaze na may dala-dalang cell phone.

Ibinigay niya to kay Reid na agad namang kinalikot nito.

"Magbihis na tayo." sabi ni Reid sa kapatid.

Tapos ng nakapagbihis si Reid pero si Blaze ay wala pa rin, likas na mainipin, ay

pinasok ulit ni Reid ang sariling kwarto upang tawagin ang kapatid.

"Aze..." pagtawag nito sa kambal.

"Sandali na lang..." sagot nito.

Pinasok niya to sa loob at nahuli niya tong may ginagawa sa bag, sinilip niya at
nagulat siya ng makita kung anong ginagawa nito.

"Diba ubos ng marshmallow mo?" nanlalaking tanong nito sa kakambal.

"Yup... Kaya bumili ako." wala sa isip na sagot ni Blaze.

"Lumabas ka ng bahay?!" pagrereact naman ng isa.

Nanlaki naman ang mata ni Blaze at napakagat labi pa nang marealize kung ano ang
nagawa niya na nabuko ng kapatid niya, "pero diyan lang naman ako sa kabilang kanto
bumili eh, please Reid wag mo kong isusumbong kay mommy." nakangusong sabi nito sa
kapatid.

"Bawal magsinungaling Aze." sabi ni Reid sa malamig na tono.

"Pero kasi... Kasi... Gusto mo?" sabi nito ng nakangiti habang inaalok si Reid ng
limang pack ng marshmallow.

"Sige na nga, di na ako magsusumbong." nakangiting sabi nito saka kinuha ang
ibinibigay ng kakambal.

Lumabas na ang mga to saka lumapit sa driver ng pamilya nila, "kuya max, ihatid mo
raw kami sa pinuntahan ni mommy." sabi ni Reid sa lalaki saka ibinigay at pinabasa
ang text na ginawa-gawa lamang nila...

Naniwala naman ang lalaki at pinasakay na sila para ihatid dun sa sinasabi nila.

"Okay na po kami kuya max, sasabay na lang kami kay mommy... Thank you po." sabi ni
Reid sa driver nang maibaba na sila sa kompanya na pinuntahan ng mommy nila.

Nang makaalis na sila ay agad namang tumakbo ang kambal papasok.

"Aze magsi-CR muna ako." paalam ni Reid sa kapatid.

"Bakit?" wala sa isip na sagot nito.

"Tsk!, naiihi ako... ayan ka nanaman sa bakit mo." sabi ni Reid bago pumasok ng CR.

Cadden's POV
Late na akong nagising kaya ang resulta lahat ng dapat kong gawin halos minamadali
ko na, halos di ko na rin respetohin ang traffic light.

Pagdating ko sa kompanya ay naisipan kong manalamin muna kaya naisipan kong dumaan
muna sa CR, nakakahiya naman na hindi ako presentableng tingnan pagdating ko.

Natigil ako sa pagche-check ng sarili nang makuha ng isang bata ang atensyon ko,
ang batang nakilala ko kahapon.

"Hey, anong ginagawa mo dito?" nakangiting tanong ko dito.

"Nagsi-CR." cold na sagot nito.

Natawa ako sa sagot niya kaya nilinaw ko na, "I mean dito sa company, what are you
doing here? Sinong kasama mo?" tanong ko habang umupo sa harap niya para
magkapantay kami.

"Kapatid ko ang kasama ko, pupuntahan namin ang mommy ko." sagot nito.

"Ah, kapatid mo... So kasama mo si Reid?" sabi ko dito, naalala ko kasing binanggit
nito kahapon ang kapatid na si Reid.

Kumunot ang noo nito saka akmang magsasalita pero naudlot lamang nang may
sumigaw...

"Reiiid... Antagal mo naman." narinig kong sigaw ng pambatang boses mula sa labas,
bakas sa boses nito ang pagkainip.

Napakunot ang noo ko sa narinig, nalilito ako kung bakit tinatawag ng batang nasa
labas ang batang kaharap ko ng Reid...

Napatitig ako dito at tinitigan rin naman ako nito.

"I am Reid." sabi nito sakin sa malamig na tono bago ako nilagpasan at lumabas,
agad ko rin tong sinundan at talagang nagulat ako sa nakita ko...

Dalawang batang magkamukha ang isa ay inaakbayan ang batang kumakain ng

marshmallow.

"Hi po..." bati sakin ng batang kumakain ng marshmallow, ngayon lang nag sink in
sakin na kambal ang kaharap ko at sa palagay ko ang batang bumati sakin ang
nakilala ko kahapon.

"H-hello... Wow!, so ang sinasabi mong Reid ay kakambal mo pala." namamangha kong
sabi.

Nakita kong kumunot ang noo ng isa saka nagtanong, "excuse me po, ba't niyo po
kilala ang kapatid ko po?" tanong nito sakin.

"Ah...kasi..." magpapaliwanag sana ako pero agad namang pinutol ng batang kumakain
ng marshmallow.

"Sa convenience store Reid, tinulungan niya akong maabot ang mga marshmallow ko."
pagpapaliwanag nito sa kakambal.

"You talked to a stranger?!" waring nagulat pa to nang sabihin yon.

"Ikaw nga rin, kinausap mo kaya siya, at isa pa hindi naman siya stranger."
pangangatwiran ni Blaze...

"Sige nga kung hindi siya stranger anong pangalan niya?" panghahamon ni Reid. "Ewan
ko." nakapout na sagot ni Blaze.

"See, he's a stranger!" pagbibigay diin ni Reid.

"Hindi nga sabi..." sagot naman ng isa nagpapalitan na sila ng katwiran, sakto
namang dumating si Dane na namumutla pa, nagtaka tuloy ako na baka di pa to
nakapag-agahan.

"What's wrong Dane?" tanong ko dito, dahil halatang gulat na gulat to.

"A-ano y-yo... A ka...kasi yo..." nauutal na sabi nito.

"Ano ba Dane?! Problema nanaman ba?" nasigawan ko na to, mukhang nagulat naman to
at nakapagsalita ng deretsahan "No sir." sabi nito.

"Hindi naman pala problema, unahin mo na muna tong mga bata, hinahanap nila ang
mommy nila." utos ko dito.

"Yes sir." sagot naman nito, di ko to maintindihan pero halatang balisa to.

"Ahm hi babies..." bati ni Dane sa dalawang bata.

"Hello po..." sagot naman ng dalawa, hindi ko alam sa sarili ko pero ang gaan-gaan
ng loob ko sa kanila.

"Ano ngang pangalan niyo." tanong ulit ni Dane sa dalawang bata habang
nagsisimulang maglista.

Unang nagsalita ang batang kumakain ng marshmallow...

"Siya po (habang itinuturo ang kapatid) si Haze Reidden Alzalde tapos ako naman po
(habang itinuturo ang sarili) si Blaze Cadden Alzalde..." nakita kong napatigil sa
pagsusulat si Dane at bahagya pang napalagok.

"Ms. Alzalde has a twin?" natatakhan kong tanong... Dahil sa pagkakaalam ko ay

dalaga pa to... Isa rin sa ikinagulat ko ay ang pagkakatugma ng pangalan ko sa
pangalan ng dalawang bata. Pero imposible naman ata...

"O-okay... Anong name ng mommy niyo?" tanong ulit ni Dane.

"Aliya Alzalde po." sagot ng dalawa.

Doon na ako nagsimulang kutuban. Naalala ko bigla ang pag-uusap namin nung agent...

"Aliya Alzalde lang..."

"Aliya Alzalde lang..."

"Aliya Alzalde lang..."

Parang sirang plaka na paulit-ulit sa pagpi-play sa utak ko ang sinabi sakin ng

agent pero inayawan ko.

"A-asan si Ms. Alzalde Dane?" bahagya pang pumiyok ang boses ko ng sabihin yon.

"N-nasa loob na sir, inaantay kayo." sagot nito.

Agad-agad kong tinungo ang Conference Room, alam kong sumusunod sakin si Dane at
ang dalawang bata.

Natigilan ako pagpasok ko nang makita kong sino ang nasa loob, maraming tao,
halatang ako na lang ang hinihintay... Ngunit sa dinami-rami ng taong naroon, nag-
iisang tao lamang ang siyang kumuha ng atensyon ko... Ang babaeng matagal ko ng
hinahanap limang taon na ang nakararaan, ang babaeng minahal ko at magpasahanggang
ngayon ay mahal na mahal ko.

"You're ten minutes late, Mr. Monteverde." malamig na turan nito, I did'nt expect
this... that she would be as cold as this

"M-my Apologies." pinipilit kong maging kalmado kahit na hindi ko alam kung ano ang
dapat kong maramdaman...

Napalingon ang lahat nang pumasok ang kambal sa loob, "mommy..." sigaw ng mga to
saka lumapit sa kanya at yumakap, halatang nagulat si Aliya sa pagdating ng mga to,
napatingin siya sakin ngunit hindi ko mabasa-basa ang pinapahiwatig ng mga titig
nito...

Para akong maiiyak sa nakikita ko ngayon, ang asawa ko at ang mga batang yon...
Alam ko, alam ko sa sarili kong akin ang kambal na yon... Dahil sa physical
features ng mga to maging sa ugali, dahil sa pangalan at dahil sa nararamdaman ko,
'oh God! May kambal ako.' di kayang tumbasan ng kahit na ano ang sayang
nararamdaman ko.

Alam kong malabo pa ang makapiling sila pero nagpapasalamat pa rin ako, at ngayong
nakita ko na sila, hinding-hindi ko na pakakawalan pa...

Aliya's POV

"Ashley iuwi mo muna ang mga bata." pakiusap ko dito nang matapos na ang conference
meeting.

"Okay ka lang ba dito?" nag-aalalang tanong nito.

Tumango naman ako saka sinabayan sila sa paglabas.

"Di ka pa po ba uuwi mommy?" tanong ni Reid sakin.

Hinalikan ko to saka sinabihan, "may work pa si mommy baby ko, kaya mauna na kayo."
nakita ko tong nagpout kaya kinurot ko ang nguso nito, "sige ka sa kakanguso mo,
hahaba talaga yan." sabi ko kay Reid, nakita ko namang napatakip ng bibig si Blaze
halatang natamaan sa sinabi ko dahil ugali rin nitong ngumuso, sobrang naaaliw ako
sa kambal ko kaya niyakap ko to, natigil lamang ako nang may narinig akong
tumikhim.

Paglingon ko nakita ko si Cadden na nakatingin samin at nakapamulsa.

"Tara na?... magba-bye na kayo kay mommy niyo." rinig kong sabi ni Ashley sa
kambal.

"Bye mom..." sabi ng mga to sakin saka humalik sa pisngi ko.

Bago umalis ay humirit pa si Reid ng salita, "I'm watching you... stranger." sabi
nito kay Cadden, nakita kong ngumiti si Cade kay Reid bago nagsalita, "don't worry
son, she'll be safe." nagulat ako sa sinabi nito, tiningnan ko kung ano ang
magiging reaction ni Reid pero parang wala lang sa kanya.
Lumapit naman si Blaze kay Cade saka yumakap sa hita nito kaya lumuhod si Cade para
magkapantay sila, "ba-bye po, Mr. Stranger." sabi nito saka may dinukot sa bag,
mula sa bag ay kumuha to ng isang pack ng marshmallow at ibinigay kay Cade, "baka
po mastress kayo ulit, hehe." tatawa-tawang sabi nito kay Cade habang ibinibigay
ang isang pack ng marshmallow, hindi ako sigurado kung tama ba ang nakikita ko sa
mga mata nito... Bakas ang kalungkutan na sinapawan ng panandaliang kaligayahan,
nakita kong niyakap niya si Blaze ng mahigpit saka pumikit, para naman akong
nanigas sa kinatatayuan ko nang makita ko ang pagdaloy ng mga luha sa mata nito.

"Umiiyak ka po?" tanong ni Blaze dito.

Ngumiti muna si Cade bago nagsalita, "masaya lang ako baby, sige na uwi na kayo...
Magkikita pa naman tayo diba?" tanong nito kay Blaze, "alam niyo naman po diba ang
bahay namin? Magdala lang po kayo ng marshmallow, hehe" sabi nito, napakunot ang
noo ko sa narinig ko...

**

"Akin sila, hindi ba?" biglang tanong na lang ni Cade nang makaalis na sila Ashley.

Hindi ako umimik kaya nagsalita pa to ulit, "... Kahit itanggi mo, alam kong akin
sila." sabi nito.

"Wala akong balak ipagkait sila sayo Cade." pinapanatili ko ang pagiging malamig ko
sa kanya.

"Dahil ipinagkait mo na, bakit mo nilihim? Sa loob ng limang taon itinago mo sila
sakin." bakas ang kalungkutan sa mga mata nito.

Nagsimula akong maglakad at nilagpasan siya, "Bakit di mo yan itanong sarili mo."
sagot ko dito.

"I'm sorry... Pero yong nangyari, yong nakita mo five years ago hindi yon..." I cut
him off.

"Stop Cadden, wag na natin yong pag-usapan, ayoko na yong balikan. Kinalimutan ko
na yon. I moved on." sagot ko dito sa malamig na tono habang ikinukumpas ang kamay
senyales na pinapatahimik siya, ayoko ng makarinig ng kahit na ano mula sa
nakaraan.

"So... Are you giving me a chance?" napatigil ako sa paglalakad nang sabihin niya
yon, bakas sa boses nito ang pag-asa.

"Moving on doesn't mean, giving you a chance, Cadden." sabi ko dito saka sumakay na
ng elevator.

Akala ko'y di niya ako susundan pero sumakay rin siya, "But you came back?" sabi
nito.

"...for the annulment." dugtong ko sa sinabi nito.

"N-no,don't say that, aayusin natin to... Maayos natin to." nagmamadaling sabi nito
saka lumapit sakin at sinapo ang mukha ko, sa loob ng limang taon sa kaunaunahang
pagkakataon, naging ganito ulit ako kalapit sa kanya.

"Stop this Cadden." sabi ko sabay tabig sa kamay niya.

"And if I won't?" panghahamon nito, eto nanaman ako sa nararamdaman ko... 'I don't
want this feeling again, cause the hardest part of my life was being his unwanted
wife.'

"Wag na tayong maglokohan Cade, di ka ba nakahanap ng bago kaya nagkakaganyan ka?"

I said in a sarcastic way.

"Maybe I'm too busy being yours to fall for somebody new." sabi nito sa mapang-akit
na tono saka ako siniil ng halik.

Pilit ko tong itinutulak pero sadyang malakas siya, he parted his lips from mine
then he said; "what's mine is only mine and I am going to get you back in any
possible way, wife." I shiver upon hearing those words. I know what he mean, I know
what he could do, I know the ways of a Monteverde.

Hi babies...

Try to read lenne06's Secretly Inlove... It's my friends story.. She made it and I
find it cute...

Luvlots...

Keep reading, keep voting comments are very much accepted.

Luvlotz...

Mwuahhh...

Ms. Kim
####################################
Chapter-38Monteverde's way
####################################

This chapter is for Redainesse, salamat sa suporta bhe.

Aliya's POV

Tulala akong nakaharap sa malaking salamin ng kwarto. Parang mali pa ata ang
pagbabalik ko, pero kailangan... My family has part on this at tanging kami lang ni
Ashley ang tagapagmana... Bahala na, ang tanging masasabi ko sa ngayon.

Sumakay na ako sa sariling kotse papuntang kompanya, My first day of work or my

first day in hell.

I fixed myself before I entered. "Good morning, Ms. Alzalde." bati ng mga
nadadaanan ko, "good morning." sagot ko.

"Good morning ma'am." bati sakin ni Dane na agad ko namang tinugon, "good morning
Dane... San ba ang magiging opisina ko." tanong ko dito, agad niya naman akong
iginiya sa isang silid, "salamat." nakangiti kong sabi dito saka pumasok.

Napatigil ako nang makita ang loob ng opisina. Magkatabi ang opisina ko at opisina
ni Cadden at Glass wall lang ang naghahati sa dalawang opisina kaya kitang-kita ko
siya.

Inaantay ko kung ano ang magiging reaction niya pero wala. Nagtataka ako sa
ikinikilos nito, ni hindi niya ako magawang lingunin...

Parang nainis naman ako sa sarili ko dahil bakit ko ba hinihintay na tingnan niya
ako, bumuntong hininga muna ako saka umupo sa sariling upuan.

Nakita ko tong may dina-dial sa sariling cell phone at may kinakausap... Nakita ko
tong ngumingiti habang may kinakausap, naiinis ako sa nakikita ko, mukhang masaya
siya sa kinakausap niya, pilit kong kinakapa ang tamang salita para sa nararamdaman
ko, selos?!.. No! I don't even give a damn!

Nakita ko tong ibinaba ang cell phone saka inilagay sa bulsa, ngumiti pa to bago
lumabas.

Sa palagay ko ay makikipagkita to sa tinawagan niya.

Hindi ko alam kung anong nagtulak sakin na tumayo para lumabas, gusto kong makita
kung kanino siya makikipagkita.

Abot-abot ang kaba ko nang pagbukas ko ng pinto ay ang gwapong mukha agad nito ang
bumungad sakin.

"What's with that face?... You look... Jealous?" he chuckled as he said those
words na para bang nahuhulaan ang nararamdaman ko.

"I am not." pagtanggi ko to defend myself...

Ngumiti pa to at bahagya pang umismid na para bang hindi naniniwala sa sinasabi ko.

"What are you doing here, Mr. Monteverde." casual kong sabi as a diversion.

"Seeing my jealous wife, Mrs. Monteverde." he said while smirking.

"Wala akong panahon sa mga biro mo, Cade." sabi ko dito.

"E sakin, baka may panahon ka?" natigilan ako sa sinabi nito.

"What do you want?" walang ganang tanong ko dito.

"You and our sons." seryosong sabi nito.

Mapakla akong napatawa, "di ko ipagkakait ang kambal sayo, pero tayo?, sa tingin ko
di na maaayos pa." sagot ko dito, saka tinalikuran siya.

"Pano na tayo?" sabi nito, habang hinila ako paharap sa kanya.

Titig na titig ako sa mga singkit nitong mata, "Tayo? Baka nakakalimutan mo ang
sinabi mo noon Cadden, 'walang tayo'." sabi ko na isinasampal sa kanya ang mga
sinabi niya noon.

"Hindi, aayusin ko to, maaayos ko to." determinadong turan nito.

"Imposible yan Cadden, kung ako sayo, wag ka ng mag-abala pa na maaayos mo ang
tungkol sa ating dalawa, nagsasayang ka lang ng panahon." cold na sabi ko dito.

"I'm sorry wife... Hindi kita mapagbibigyan." sabi nito saka ako hinalikan bigla sa
pisngi. Di na ako nakapalag sa sobrang bilis ng pangyayari, namalayan ko na lang na
nakaalis na pala siya.

"Ahrg!..Damn you haze!" I burst out sa sobrang inis, napasapo ako sa sariling mukha
dahil ramdam ko ang pang-iinit nito... Agad-agad ko namang ibinaba ang kamay nang
mapalingon ako sa opisina niya, kitang-kita ko ang pagtawa nito habang nakatingin
sakin.
Inirapan ko lang to saka bumalik sa sariling mesa, napabalik ako sa harapan ng mesa
ng mapansin ang pangalang nakasulat...

"Aliya Alzalde Monteverde

Executive Vice President"

"Monteverde?!" Pabulong na sabi ko, out of frustration sa nabasa ko ay hinablot ko

ang name board sa ibabaw ng mesa pero nagkamali ako dahil built in pala to.

Nilingon ko si Cadden na ngayo'y ngingiti-ngiti habang nagbubuklat ng mga folders.

"F*ck y*u Cadden!" sigaw ko kahit na alam kong di niya naman maririnig.

"Really?" nabigla ako nang may marinig na nagsalita alam kong boses yon ni Cadden,
nagpalingalinga ako hanggang sa makita ko sa isang sulok ang isang speaker,
"...really? You wanna do it with me?" I heard him say then he chuckled, para naman
akong nilalagnat sa sobrang init ng pisngi ko.

"I hate you!" sigaw ko dito habang nakaharap sa kanya, akala ko'y sa ganoong paraan
ay makakaganti ako pero hindi pala, sumenyas pa to ng "ha?" habang inilalagay ang
kamay sa tenga senyales na hindi niya narinig ang sinabi ko saka nito ipinakita ang
isang maliit na bagay na sa tingin ko ay isang remote control.

"Ahrg!" inis kong sabi habang nagdadabog.

I heard him chuckle again, sa palagay ko ay tinurn on nanaman niya ang speaker,
"oh, I'm sorry wife... You're pissed off already." seriously? ginagawa niya lang
akong katatawanan dito.

Alam kong wala tong patutunguhan kung papatulan ko siya kaya naisipan kong wag na
lang siyang pansinin at bumalik na lang sa sariling mesa

Pero natigilan ako ng magsalita to bakas ang pagiging seryoso nito sa sinasabi, "I
have something to tell you, first is... I am the one who designed your office,
wife. And I intended it for me to have a full hold on you..." saglit akong
napatigil ngunit nakabawi naman agad, anong ibig nitong sabihin.

Nakita niya sigurong naging blanko ako kaya nagsalita siya ulit, "as I've said... I
have a bad attitude that whatever is mine will always be mine and you know where
you belong, wife... Kaya kung may maglalakas loob na ligawan ka, malalaman ko...
Blaze told me that, so you should tell 'who that man was' to get rid of you
starting today and if he wouldn't... He'll pay the price, I am going to get the
hell out of him, my wife." natulala ako sa sinabi nito, magkaiba nga ang opisina
namin pero para naman akong preso nito na bantay sarado niya.

"And the second is... I love you. I always mean what I say." dugtong nito bago
nabalot ng katahimikan ang buong opisina, nilingon ko to ngunit dina siya
nakatingin sakin.

Sakto namang may kumatok sa pinto, wala pa akong personal assistant kaya ako muna
ang kumikilos ngayon.

Pagbukas ko si Dane agad ang bumungad sakin, "may gusto pong kumausap sa inyo
ma'am." sabi nito.

"Sino raw?" tanong ko dito.

"Mr..." magsasalita na sana si Dane pero natigilan siya ng may biglang sumingit at
mula sa likuran niya ay sumulpot ang isang lalaking di ko lubos akalain na
makakapunta dito.

"Austin?... W-what are you doing here?" natatakhang tanong ko dito. Si Austin ang
naging doctor ko nung nasa Europe pa lang kami, siya rin ang naging doctor ng
kambal ko... Aaminin kong nanliligaw siya sakin at alam rin yon ng mga anak ko,
alam ko rin na ayaw na ayaw ng kambal ko sa kanya. Di ko alam kung bakit hanggang
ngayon ay nagtityaga pa rin siya kahit ilang beses ko ng sinabi na ayoko sa mga
commitment at isa pa may asawa pa rin ako, alam niya yon kaso handa raw siyang
maghintay, alam niya rin kasi ang sitwasyon namin. Gwapo naman si Austin at
matalino, mabait naman pero may pagkamayabang rin to minsan kaya kung ihahambing
kay Cadden, napakalayo niya pa rin... I shaked my head just to erase that
thought... Damn! Ba't ko ba siya kinukumpara kay Cadden.

"Are you okay?" nakangiting tanong ni Austin sakin.

"Y-yeah, what are you doing here in the Philippines?" I asked him.

"My family live here, kumusta ka?" nagulat ako nang magsalita to ng tagalog, nung
nasa Europe kami ay English talaga ang ginagamit nito.

"Hey, ano ka ba... I can speak filipino, dito kaya ako lumaki. " tumatawang sabi
nito.

"Ah..o-okay." nakangiting aso na ako habang inihaharang ang sarili sa pinto, pilit
kong iniiwasan na makapasok siya, malinaw pa sakin ang mga sinabi ni Cade at
ayokong madamay si Austin, mabuti siyang tao at nakakahiya naman pagnagkataon.

"I have something for you, Aly." nakangiti pa rin to habang sumisenyas na pwede ba
siyang pumasok.

"Ah e ano... Wag lang, kasi ano... Ano ba?...makalat?...oo makalat talaga."
pagsisinungaling ko.

Nakahinga naman ako nang paglingon ko ay wala na si Cadden sa opisina niya. Dahil
sa sobrang pag-iisip ko na baka makita siya ni Cade ay di ko na namalayan na
nakapasok na pala si Austin.

"Akala ko ba makalat?" sabi nito na di ko nasagot.

Nakita kong inilapag nito ang isang bouquet ng white roses sa mesa at isang red box
na may pink ribbon.

Pareho kaming napalingon nang biglang bumukas ang pinto, "Wife." di ko alam kung
sinasadya ba ni Cadden pero napaka husky ng boses nito nang tinawag niya ako,
nakapamulsa tong pumasok at bakit napakacool niyang tingnan sa ayos niya.

Sa sobrang kakatitig ko sa kanya ay di ko na napansing nakalapit na pala siya at

humalik sa noo ko, "who is he?" cold nitong sabi na ang tinutukoy ay ang bisita ko.

Napatingin ako kay Austin na ngayoy tulala na nakatingin samin, pero agad naman
tong nakabawi at siya na mismo ang nagpakilala, "Austin... Austin Ridge." sabi nito
habang inilalahad ang kamay, pero sa halip na makipagkamay si Cadden ay umupo to sa
ibabaw ng mesa dahilan para maupuan rin nito ang bulaklak na nakapatong dun.

"Ops, I-Im sorry..." nakangising sabi ni Cade habang iniwawagayway ang nalantang
roses.

"... And I guess this is not for my 'wife' (idinidiin ang salitang 'wife'), cause
as far as I know my 'wife' doesn't like white roses. At kung ibibigay mo naman to
dun sa dapat mong pagbigyan... Ang pangit naman, lanta na, dapat dito itapon na
lang." sabi ni Cade sa mapang-uyam na tono saka ipinasok ang bulaklak sa loob ng
trash can.

Alam kong punong-puno na si Austin pero nagpipigil lang to dahil sakin, sunod na
binuksan ni Cade ang box, parang gustong umalma ni Austin pero nanatili pa rin tong
mahinahon...

"Wow, chocolate Cake, patikim nga." sabi ni Cade saka ito kinain.

Kinurot ko to dahilan para mapaigtad to. "Oh, I'm sorry, I didn't know you want
this too, wife. Don't worry, ibibili kita ng mas mahal at mas masarap pa dito."
nakangiting sabi nito sakin saka ako kinindatan.

Parang di na ata kinaya ni Austin kaya tumayo na to at nagpaalam, "I need to go,
Aly. Thanks for the time." sabi nito saka akmang lalapit sakin para humalik sa
pisngi.

Napatigil to nang kwelyohan siya ni Cadden na ngayoy nakaupo pa rin sa mesa,

"lapitan, hawakan at halikan mo ang asawa ko... At yang pagmumukha mo babasagin
ko." nanggigigil na sabi ni Cadden.

Napabuntong-hininga si Austin saka deretsahang lumabas, "ihahatid na kita." sabi ko

kay Austin saka siya sinundan, alam kong sumusunod rin si Cade samin pero hinayaan
ko na lang.

"F*ck!" napatigil ako nang marinig ang pagmumura na yon ni Austin, napasabunot to
sa sariling buhok habang tinitingnan ang gulong ng sariling kotse.

"I know you're the one who did this." bulyaw ni Austin kay Cadden habang itinuturo
ang gulong.

"At kung ako nga, anong magagawa mo?" sabi ni Cade sa mapanghamon na tono.

Nabigla ako nang sugurin siya ni Austin at suntukin, napasigaw ako dahil gumanti
rin si Cade, nagpapalitan na sila ng suntok.

"Akala mo hindi ko alam kung gano na kayo kalabo?" singhal ni Austin kay Cade.

Napatingin si Cade sakin at tanging sakit lang ang makikita ko sa mga mata na yon,
"sinabi mo sa kanya?" bakas ang kalungkutan sa mga mata nito na biglang napalitan
ng matinding galit, sinugod nito si Austin dahilan para mapahiga to at pumaibabaw
siya, "sa oras na makikita ko pa yang pagmumukha mong umaaligid sa asawa ko,
mapapatay na kita!" pulang-pula na si Cade, nang magkaroon si Austin ng pagkakataon
ay agad tong tumayo at tumakbo papalayo habang pinapahiran ng sariling kamay ang
bibig na dumudugo.

Dalawa kaming naiwan ni Cadden sa parking lot ng kompanya, nakayuko to habang ang
isang kamay naman ay nakatukod sa haligi ng parking lot dahilan para hindi ko
makita ang mukha nito, ang alam ko lang galit na galit siya.

Ngunit laking gulat ko nang magtaas siya ng mukha, ngayon ko kang siya nakitang
umiyak ng ganito, "anong nangyari? Ganon mo na lang ba talaga ako kaayaw kaya
kailangan mo pang ipagsabi sa iba? ha Aliya?!" napaigtad ako nang suntukin nito ang
haligi saka to napasuklay sa sariling buhok gamit ang kamay kaya kitang-kita ko ang
pagdurogo nun.

Nanatili akong tahimik ngunit saglit lang dahil niyakap niya na ako ng mahigpit,
"C-Cade..." pagrereklamo ko dahil sa higpit ng yakap nito.

"Please, stay still... I just wanna touch you again just like before." bulong nito
saka ko naramdaman ang pagpatak ng mga mumunting butil ng tubig saking balikat,
alam kong umiiyak siya, alam ko.

Maya-maya lang naramdaman ko ang pagluwag ng mga yakap nito saka siya nagsalita,
"thank you for letting me." sabi nito.

**

Simula nung nangyari kanina ay di niya na ako kinukulit o di kaya'y tinatapunan man
lang ng tingin.

Napatingin ako sa orasan nang makita kong tumayo na to at mukhang handa ng umuwi.

"Dane? Anong oras ba umuuwi si Cade?" pagtatanong ko dito nang makaalis na si Cade.

"Noong nawala po kayo ay halos gawin niya na pong bahay tong opisina niya, madaling
araw na nga ho minsan kung makauwi si sir, naaawa na nga po kami..." nagulat ako sa
sinabi nito.

"Alam mo ba kung anong dahilan kung bakit ang aga niya ngayon, 3:30 pa lng ah.?"
tanong ko dito.

"Hindi po ma'am eh, pero sa tingin ko po ay may ikakikita siya... Narinig ko pa nga
po na, excited na siyang magkita sila at may pasulubong pa raw siya." something
strike me upon hearing those from Dane, di ko lang alam kung ano ang tamang salita
para dun sa nararamdaman ko.

"Ah, sige salamat ha." sabi ko dito na agad namang lumabas.

Di ko alam kung ano bang problema sakin at nawalan agad ako ng gana, 4:25 pa lang
ay naisipan ko ng umuwi.

"Mommy.." salubong sakin ng kambal ko saka ako niyakap na ginantihan ko naman.

"Asan ang tita niyo?" tanong ko dito nang mapansin kong wala to, "umalis po." sagot
ni Reid.

"Alam mo ba kung san nagpunta?" tanong ko dito pero hindi niya raw alam, hinalikan
ko sila pagkatapos ay umakyat na ako sa kwarto ko.

Nagshower ako saglit saka nagsuot ng robe, pagkatapos ay pabagsak akong nahiga sa
kama, marami akong iniisip, ramdam ko ang pagkapagod pero hindi sa trabaho kundi
dahil sa mga nangyari kanina, nasa ganoon akong sitwasyon nang marinig ko ang
sigawan ng mga bata sa ibaba.

Dali-dali akong lumabas ng kwarto only to find out Cadden...

"Hi..." nakangiting bati nito sa kambal.

"What are doing here, stranger?" sita ni Reid habang naka crossed arm.

Nakita kong may ibinulong si Blaze kay Reid dahilan para manlaki ang mata ng huli
at tinanggal ang pagkaka-crossed arm ng kamay.

"Hi po, Mr. Stranger." rinig kong bati ni Blaze habang ngiting-ngiti. "may
pasalubong ka po?" sabi naman ni Reid.
Napatawa si Cadden sa sinabi ng kambal, bakit ba napaka manly ng tawa nito, bahagya
niya pang ginulo ang buhok ng dalawa. Nakita kong inilabas ni Cadden ang dalawang
malalaking supot.

"Marshmallow... Choco-choco." natutuwang sabi nung dalawa.

"Eh si mom po ba meron?" bigla na lang tanong ni Blaze habang si Reid naman ay
napatigil parang hinihintay kung ano ang magiging sagot ni Cade, ilang segundo rin
silang nagtitigan bago binasag ni Cade ang katahimikan, "of course." sabi nito
sabay gulo ulit sa buhok ng kambal, first time kong nakitang ganito kasaya ang
kambal ko.

Lumabas si Cade saglit tapos ay bumalik, bitbit niya ang isang bouquet ng red roses
at isang box ng chocolate cake.

So this explains everything. Di ko alam pero parang nakahinga ako.

Abala na ang dalawang bata sa ginagawa nila sakto namang napatingin si Cade sa
kinaroroonan ko, di ko alam kung papano niya nagawang makaakyat agad at mahawakan
ako. O di kaya'y masyado akong nalulunod sa mga iniisip ko tungkol sa kanya kaya
ang bagal kong nakakilos.

"How's my wife?" here he goes again with his hoarse voice.

"Back off, Cadden." pagmamatigas ko.

"Ouch! So that's how you treat your husband huh!" he smirked while saying those.

"You're definitely insane, Cade!" sabi ko dito.

"Yeah, specially whe I see my wife wearing this." he said in a husky voice habang
hinahaplos ang suot kong robe.

Alam kong nananadya siya kaya isinara ko na ang pinto pero iniharang niya ang
sarili kaya nakapasok siya.

"Get out!" sigaw ko dito nang makita kong isinara niya ang pinto pero hindi naman
inilock.

"And if I wouldn't?" panghahamon nito.

Di ko alam kung anong isasagot ko kaya ang tanging nagawa ko ay atras lang ng atras
hanggang sa natumba ako sa kama at nasa ibabaw ko siya.

Nagkatitigan kami and the next thing I know, he's kissing me, tumigil siya nang
maramdamang di ako gumaganti.

"I missed you." bulong nito saka isinubsob ang ulo sa balikat ko.

Dumistansya siya ng kunti habang nakapaibabaw pa rin sakin, saka ako hinaplos sa
mukha, "for how many years na hinanap kita di ko akalaing kusa kang babalik... but
the different you, I missed the old you, wife." malungkot na sabi nito.

Natigilan ako sa sinabi nito, nasa ganun kaming sitwasyon nang biglang bumukas ang
pinto at kitang-kita ng kambal habang nanlalaki pa ang mga mata ang kalagayan
naming dalawa.

Alam niyo mga baby ko, kung bakit gustong-gusto kong nagkocomment kayo kasi kahit
na mahirap gumawa ng story ay napapagaan niyo pa rin ang pakiramdam ko.

Keep reading, keep voting... Comments are very much awaited...

Luvlotz..

Ms. Kim,
####################################
Chapter-39Reality
####################################

Self prohibition is badly needed, my BS po.

Dedicated to Jammypotpot... Salamat.

Cadden's POV

Tahimik kaming nakaupo ni Aliya dito sa sala habang ang kambal namin ay mansinsing
nag-uusap sa di kalayuan, natutuwa talaga ako sa kanilang dalawa, maayos silang
napalaki ng ina nila at ang higit na ikinatutuwa ko ay ang pagiging possessive nila
sa mommy nila.

Naiimagine ko na kung magiging ano sila paglaki nila.

"Hey, I'm asking you stranger!" bulyaw ni Reid sakin, kanina pa pala ako kinakausap
nito.

"I'm sorry, what is it again?" tanong ko dito.

"See, he's not listening Aze." sabi nito kay Blaze na abalang-abala sa ginagawa.

"What are you doing?" animo'y gulat na sabi ni Reid sa kapatid niya nang makitang
di rin ito nakikiisa sa kanya sa halip ay kumakain lang ito ng marshmallow.

"Kumakain, baka kasi isauli mo na sa kanya." ang cute ng anak ko nakanguso pa to

habang nagsasalita, takot talaga tong ibalik ni Reid ang mga marshmallow.

"Di ko naman yan isasauli eh." sagot ni Reid na ngayo'y salubong na ang kilay.

"Talaga Reid?" di makapaniwalang tanong ni Blaze na ngayo'y lumiliwanag na ang

mukha.

"Oo, lalo tayong matatalo kapag isinauli ko yan, inaagaw niya na si mommy tapos
makukuha niya pa ulit yong marshmallow." seryosong sabi nito.

Abot langit ang saya ko nang marinig ang sinagot ni Blaze, "bakit pa kasi? Okay
naman si Mr. Stranger ah, gusto ko nga siya para kay mommy." nakangusong sabi ni
Blaze habang napakamot pa sa ulo.
Masaya akong malaman na gusto na ako ng anak ko sa palagay ko kay Reid ako
mahihirapan dahil mukhang ayaw niya talaga.

Pero ang sunod na isinagot nito ang hindi ko talaga inaasahan at siyang nagpawala
sa lahat ng takot at pangamba ko, "ano ka ba Blaze, ang mommy natin para lang sa
daddy natin, pano kapag bumalik ang daddy natin?... Kawawa naman siya." naiiyak na
sabi ni Reid.

Natulala ako sa narinig, ganito ba sila kasabik sa ama. Nakita kong natulala rin si
Aliya at napabuntunghininga nilapitan niya si Reid na ngayo'y nagsisimula ng
umiyak.

"Reid... Reid... Umiiyak ka na? Akala ko ba mamaya pa? Should I cry na rin ba?"
natigilan kaming dalawa ni Aliya sa narinig, alam kong nagtataka rin siya kung ano
ang ibig-sabihin nito.

"Wag muna, di to kasali." sagot ni Reid habang umiiyak.

"Okay, akala ko kasi nakalimutan mo yong pinag-usapan natin kanina." halos pabulong
na ang pagkakasabi ni Blaze nun pero narinig ko pa rin. Saka ko lang naisip na may
pinagkasunduan sila nung nag-uusap sila.

Pinaupo muna ni Aliya si Reid sa isang sofa saka pinapatahan, habang si Blaze naman
ang pumalit sa pwesto ni Reid.

Nakacrossed arm to habang palakad-lakad sa harap ko, "ano pong ginawa niyo ni mommy
kanina?" seryosong tanong nito.

"H-ha?" bakit ba sa lahat ng tanong ito ang pinakamahirap sagutin, sa sobrang hirap
ay niluwagan ko na ang pagkakabuhol ng necktie ko, "tss, ano pong ginawa niyo
kanina?" pag-uulit nito sa tanong habang napapakamot pa sa ulo.

"A-ano, w-wala naman kaming ginawa ah, may ginawa ba kami? Parang wala naman ah."
pagsisinungaling ko.

"Nag-aaway po ba kayo kanina kaya nasa ibabaw ka niya?" napakainosente ng anak ko,
wala pa talagang alam sa nangyayari.

"Hindi... Hindi kami nag-aaway, magkaibigan nga kami." sagot ko dito.

"Ganun po pala ang magkaibigan?" napalagok na ako, nahihirapan na akong magpalusot

kaya naisipan kong sagutin to ng isang biro, "gumagawa kami ng baby..." sagot ko,
saka ko naramdaman ang pagdapo ng isang matigas na bagay sa ulo ko, "mag-ayos-ayos
ka, Haze!" bulyaw ni Aliya sakin.

"Ano pong gumagawa ng baby?" inosenteng tanong nito.

Sakto namang hinila siya at niyakap ni Aliya, "Blaze, anak... makinig ka muna kay
mommy ha, may sasabihin ako." saka nito pinaupo ang kambal ng magkatabi.

"May sasabihin ang mommy ha." sabi nito nang makaupo na ang kambal, parang
kinakabahan ako sa tono ng pananalita nito.

"Ano po yon?" sagot ni Blaze habang si Reid ay sisinghot-singhot pa.

"Gusto niyo bang makilala ang daddy niyo?" tanong nito sa kambal.

Tumango lang ang dalawa, senyales na gusto nila. bumuntong hininga muna si Aliya
saka nagsimula.

"Kami ni Mr. Stranger... Ahm... magkakilala... Hindi ano, mag-asawa at diba baby ko
kayo?... Baby niya rin kayo kasi si Mr. Stranger ang daddy niyo." sabi nito,
matagal pa bago nakapagsalita ang kambal.

"Yehey! siya ang daddy ko, siya ang daddy natin Reid." sigaw ni Blaze na siyang
unang bumasag sa katahimikan.

"Totoo po?" pagtatanong ni Reid na halatang di pa rin makapaniwala.

"Kelan ba nagsinungaling ang mommy?" sabi ni Aliya ng nakangiti.

"Reid, may daddy na tayo." sabi ni Blaze na ngayo'y tuwang-tuwa at nakayakap sakin,
ngumiti na rin si Reid saka lumapit at yumakap sakin.

"Bakit ang tagal niyo pong nawala?" umiiyak na tanong ni Reid.

"May problema kasi ang daddy, bakit ayaw mo na ba sa daddy?" kinakabahan kong
tanong dito.

"Gusto pa rin po, akala ko nga po di na kayo babalik?" sabi nito na umiiyak pa rin.

"Pero okay naman po, diba Reid? Basta lang may daddy na kami." singit ni Blaze.

Bigla akong tinamaan ng lungkot, ang sama ko palang ama, kung hinanap ko sila ng
maigi baka nahanap ko sila, for how many years na wala ako sa piling nila gayong
sabik na sabik sila. Mahigpit kong niyakap ang kambal ko saka lihim na naiyak.

"Umiiyak ka po?" tanong ni Blaze dahilan para mapatingin rin si Reid.

"Yes, because I am so happy." sagot ko dito.

"Ganun po pala pag happy? Umiiyak, diba dapat po tumatawa." litanya ni Blaze,
habang pinupunasan naman nilang dalawa ang pisngi kong may luha.

"Iiyak talaga, lalo na kapag sobra-sobra-sobrang saya." pagpapaliwanag ko.

"Manood po tayo daddy ng movie." biglang anyaya ni Reid saka bumitaw sa

pagkakayakap sakin at tumakbo sa itaas.

Umalis rin si Blaze para kunin ang mga marshmallow niya.

Maya-maya lang ay bumalik na ang dalawa, si Blaze bitbit ang marshmallow habang si
Reid naman ay bitbit ang mga Cd's.

"Ano yan?" tanong ko dito.

"Age of Extinction po." sagot nito.

"Transformers? napanood niyo na ba yan?" tanong ko dito. Nakita kong marami pa tong
dalang Cd's.

"Hindi pa po, tinago namin to ni Blaze baka po umuwi kayo." sabi nito kaya ginulo
ko ang buhok nito.

"Ano pong pangalan niyo, dad?" tanong ni Blaze habang nanonood kami.

"Haze Cadden Monteverde." sagot ko dito saka ipinakita ang ID ko.

Nagkatinginan ang dalawa habang tumatawa, "daddy ka nga po talaga namin." sabi ng
mga to, di ko man naintindihan ay nakitawa na rin ako.

Aliya's POV

Alam kong tama ang naging desisyon ko, kaya ngayon masayang-masaya ang kambal ko.

"Handa ng hapunan." pagtawag ko sa mga to na abalang-abala sa pagkukulitan sa sala.

"O tama na, kain na raw tayo." rinig kong sabi ni Cade sa mga bata.

Sabay silang lumapit sa mesa saka nagsimulang kumain, "mommy, pasubo po." hiling ni
Reid na pinabigyan ko naman, "ako rin po." hiling rin ni Blaze na pinagbigyan ko
rin.

Susubo na rin sana ako nang biglang humiling rin si Cade, "Pwedeng pasubo rin ako."
sabi nito habang nagpapacute pa.

"Subuan mong sarili mo!" sabi ko dito.

"Ayaw akong subuan ng mommy niyo." nagulat ako nang sabihin to ni Cade sa kambal,
nakanguso pa to nang sabihin yon.

"Mommy?!" sabi nang kambal sakin habang nagpapaawa pa na para bang gusto nilang
pagbigyan ko si Cade.

I sigh, pinandilatan ko to ng mata saka labag sa loob na sinubuan, pagsubo ko ay

sinadya pa nitong hawakan ang kamay ko saka ako kinindatan, kaya ang ginawa ko ay
idiniin ko ang kutsara sa bibig niya.

"Aray naman!" reklamo nito.

"Umayos ka sabi." pagsusungit ko dito.

Natigil lamang ako nang marealize ko na nakatingin pala ang kambal sakin.
"Daddy, dito ka po matutulog ha." sabi ni Reid.

Nagkatinginan kami ni Cade saka ko siya sinenyasan na 'wag'. Sa halip na sundin ako
ay ngumuso to sakin, pahiwatig na dapat sakin magpaalam ang kambal.

"Pwede po?" tanong ng kambal sakin.

"Ah, kasi ang daddy maraming gagawin eh." paliwanag ko.

"Totoo po?" baling nito kay Cade.

"Hindi yon totoo." sabi ni Cade na kumakain pa rin.

Napakagat na lang ako ng labi sa sobrang inis.

"Wala naman po pala, sige na po." pamimilit ng kambal.

"Okay fine, san siya matutulog?" tanong ko sa mga to.

"Sa tabi mo." singit ni Cadden saka ako kinindatan.

"Sa amin na lang po." sabi ng kambal dahil para makaganti ako, ngumisi ako kay
Cadden na ngayo'y dismayado.

**

"Salamat ha." nabigla ako nang biglang sumulpot si Cadden sa likuran ko.

Tumabi to sa kinauupuan kong wooden swing, "sa mga bata ka magpasalamat." plain
kong sagot.

"Alam ko, pero salamat pa rin." sabi nito saka tumingala, " sa buong buhay ko,
ngayon ko lang lang napansin na ganito pala kaganda ang langit kapag gabi." litanya
nito.

Hinahayaan ko lang siyang magsalita, "alam mo, noong lumayo ka mga ganitong oras
nasa labas na ako ng bahay, tinitingnan ang bituin na yan, nangangarap na sana kung
nasaan ka man naroon, nakatingin ka rin sa parehong bituin na tinitingnan ko at
least man lang sa ganung paraan, magiging konektado tayo." saka to yumuko at
pinisil ang mata, hindi ko alam kung umiiyak ba siya, pero pakiramdam ko, oo.

Napaigtad ako nang hawakan niya ang kamay ko, "hindi ko na babanggitin ang nakaraan
kung yon talaga ang gusto mo, hindi naman yon mahalaga, ang mahalaga nakabalik ka
na at handa akong magsimula sa pinakauna, kaya kung papayag ka, gusto ko sanang
ligawan ka..." nagulat ako sa sinabi nito? Manliligaw?

"Manliligaw?" salitang hindi ko alam na nasabi ko pala.

"Hindi ko yan nagawa noon, kaya gagawin ko yan ngayon." sabi nito, kahit madilim sa
parteng to ng harden ay naaaninag ko pa rin ang mukha nito, ang matangos nitong
ilong at ang labing...
Naramdaman ko na lang ang pagdapo ng mga labi nito sa labi ko ngunit panandalian
lang nang marinig namin ang isang sigaw, "manliligaw ka pa lang diba? bakit may
kiss na?!" sigaw ni Blaze habang nakanguso, pareho kaming napakamot ni Cade sa
batok.

"Tsk! Sayang." rinig kong bulong nito saka tumayo, "sumunod ka na lang mamaya."
sabi nito sakin, natawa na lang ako sa reaction niya.

Nararamdaman ko na ang pagdapo ng malamig na hangin sa balat ko kaya naisipan ko ng

pumasok sa loob... bago tumuloy sa sariling kwarto ay naisipan kong dumaan muna sa
kwarto ng mga bata.

Napapagitnaan si Cade ng kambal habang nakayakap sa tagiliran niya. Inirapan ko si

Cade nang makita kong nakatingin to sakin.

"Nagseselos ka lang eh, pwede ka naman dito sa ibabaw ko." pilyong sabi nito habang
nakangisi, kaya kinurot ko to sa paa.

"Aray!" nagulat ako nang sumigaw to.

"bakit po?" tanong ng kambal.

"Kinurot ako ng mommy niyo." pagsusumbong nito.

"mommy..." pagrereklamo ng kambal ko.

**

Ninanamnam ko ang hotshower nang bigla kong maalala na naiwan ko pala sa kama ang
sabon ko.

Alam kong walang taong makakapasok sa kwarto kaya lumabas ako ng nakatuwalya lang.

Napasigaw ako at nalaglag ko pa ang tuwalya na tanging bumabalot sa hubad kong

katawan nang mabunggo ako sa isang matigas na bagay.

Dali-dali kong pinulot ang towel saka ibinalot sa hubad kong katawan, "pano ka
nakapasok?" bulyaw ko dito, imposible naman, wala siyang hawak na kahit na anong
susi.

"Nakabukas eh." he's using his husky voice again. Itinukod pa nito ang isang kamay
dahilan para mapasandal ako sa pader, "ba't ka pumasok?!" galit kong tanong dito.

"Manghihiram lang sana ako ng unan, but now... I changed my mind, I wanna join you
in the shower." mapang-akit na sabi nito saka inilapit ang mukha sakin.

Mga ilang segundo ring nagtatalo ang puso't isip ko, pero sa huli, puso pa rin ang
pinili ko.
He kissed me as he pressed me against the wall, I could feel his tongue asking for
an entrance and when I didn't give him a way he bite my lower lips causing me to
scream, having my mouth slightly opened he entered his tongue and he bite mine.

I could feel his gentle hands caressing my cheeks, traveling down to my neck, to my
shoulder and then he untied my towel resulting for it to fall.

After so many years sa kanya pa rin pala ako mapupunta, siya parin pala talaga.

He hugged me as he guides me to the shower room, hindi ko alam kung papano niya
nahubad ang pang-ibabaw niya.

Pareho na kaming nababasa ng tubig, "I love you, wife... And will always be." then
he kissed me again, traveling down to my neck to my collar then a soft moan escaped
from mine.

"Cadden..." I scream when I feel his hands touching the most sensitive part of
mine.

I closed my eyes and bite my lips to prevent myself from moaning, "nothing had
change, my perfect wife." he whispered.

I tilted when I feel his warm mouth on my right breast, while his other hand was
gently touching the other one.

He pinned me even more against the wall as he kissed me again, he started

unbuckling his pants.

We were totally naked when he carried me out of the shower room and bring me to my
bed.

He put me on the bed while not breaking the kiss. I responded to his kisses as it
goes torridly insane.

"I love you." he said as his kisses goes down to my navel continuing down to the
most sensitive part of my body, I could feel his tongue there then a loud moan
escaped from my slightly opened mouth.

He stopped then he kissed me again, "ready?" he asked me. Concern was written all
over his face.

"Yes." I answered, then he positioned his to mine, I screamed the moment he

entered. "I'm sorry, wife." he stop thrusting while asking me.

"J-just continue." I said, I could feel the pain until I noticed him wiping my
tears away, "I'm sorry." a touch of sincerity.
I smiled then I grabbed his head to kiss him and he started to thrust.

We both scream upon reaching the climax.

"Now that I found you... I will never let you go..." he said before we fall to a
deep slumber...

Keep reading, keep voting... Comments are very much accepted and awaited...

Love lots...

Ms. Kim
####################################
Chapter-40Heartbreaks
####################################

Aliya's POV

Nagising ako na wala si Cadden sa aking tabi, napapikit ako ng maalala ang nangyari
kagabi para naman akong may sinat sa sobrang init ng mukha ko.

Pinatay ko na ang alarm clock saka naisipang magbihis pero laking gulat ko ng may
damit na pala ako, wala namang ibang magbibihis sakin kundi si Cadden lang.

Parang may naririnig akong ingay sa ibaba kaya lumabas na ako, nakita ko si Cadden
at ang kambal na abalang-abala sa kusina.

"Lagyan po natin ng marshmallow dad." rinig kong mungkahi ni Blaze habang

nakapatong sa upuan upang makalevel ang ama.

"Hindi naman nilalagyan ng marshmallow ang sunny-side up eh." reklamo naman ni

Cade.

"Bakit po?" tanong ni Blaze, ayan nanaman siya sa bakit niya.

"Kasi mauubos!" singit ni Reid habang nakanguso na nakapatong sa upuan sa right

side ni Cade at nakadungaw sa niluluto nito.

Narinig kong tumawa si Cade and I swear it sounds so manly.

"May itatanong ang daddy, and you should answer honestly." sabi ni Cade sa mga
bata.

"Opo." sagot naman ng dalawa habang tumatango pa.

"Nung nasa Europe kayo may mga lalaki bang umaaligid sa mommy niyo?" tanong ni Cade
sa mga to.

Tumango naman ang mga to saka nag salita, "opo." sagot ni Blaze, "pero ang papangit
po." parang wala sa isip na dugtong ni Reid sa sinabi ng kapatid.

"Reid." saway ni Blaze sa kapatid, "I'm just being honest." masungit na sagot ni
Reid.

"Tama, eh si daddy pangit rin ba?" tanong ni Cade na para bang umaaproba sa sinabi
ni Reid.

"Hindi po... Pogi po kayo." sagot ng dalawa habang nakangiti.

"Ganyan nga! Dapat laging honest." sabi ni Cade habang tumatawa, minsan naisip ko
ang sarap-sarap nilang pagsamahin puro. Ang yayabang at masyadong mapamintas.

"marunong ka ng magluto?" tanong ko kay Cade.

Halatang nabigla pa to dahil gising na ako, "Oo naman, mahirap kayang mabuhay mag-
isa." makabuluhang sabi nito.

"mommy, ayaw po lagyan ni daddy ng marshmallow yong egg." sumbong ni Blaze sakin
habang nakanguso pa.

"Hindi naman talaga yan nilalagyan ng marshmallow." paliwanag ko dito.

"Good morning." nakangiting bati sakin ni Cade habang inihahanda ang mesa.

Parang hindi naman ako makakatitig sa mga mata nito nang maalala ang nangyari
kagabi.

"What's wrong?" tumatawang tanong nito.

"W-wala, gutom na ako." sabi ko saka umupo na sa hapagkainan.

"Mommy may lagnat po kayo? Ang pula-pula niyo po." bigla na lang tanong ni Reid.

Napahawak ako sa mukha ko, nakita kong nakatingin sakin si Cade at bakas ang pag-
aalala sa mukha nito.

"Hindi, w-walang sakit si mommy." depensa ko.

"Are you sure?" bakas parin ang matinding pag-aalala sa boses ni Cadden.

"Y-yes." sagot ko saka nagpatuloy sa pagkain.

Napatigil ako nang makitang nakatingin silang tatlo sakin.

"Why?" I asked.

"I think you're not feeling well." napakunot ang noo ko sa sinabi ni Cade.

"Ang lakas niyo pong kumain." sabay na sabi ng kambal ko.

Tiningnan ko si Cade kung totoo ba, agad naman tong tumango at tumingin sa
pinagkainan ko, napatingin na rin ako at pati ako ay nagulat nang makitang naubos
ko agad ang pagkain.
"Hayaan niyo na lang ang mommy, napagod kasi yan kagabi." sabi ni Cade habang
tumatawa.

Nakita kong napakunot ang noo ng kambal kaya sinipa ko si Cade sa paa.

"How sweet." sabi ni Cade habang hinihipo ang parte na nasipa ko.

"Anyway, susunduin na kita araw-araw." sabi nito.

"What?!" bulalas ko.

"Manliligaw ako diba, kaya gagawin ko yon araw-araw." sabi nito.

**

Di pa ako natatapos ay nasa labas na si Cadden at hinihintay ako.

Pinagbuksan niya ako ng pinto saka pumasok na rin sa loob.

Halos lahat ng mga mata ay samin lang nakatuon nang pumasok kami sa loob ng
kompanya.

Napaigtad ako nang hawakan niya ang kamay ko, pilit kong tinatanggal ang
pagkakahawak niya dahil baka kung ano-ano na ang iniisip ng mga nakakakita, pero
parang wala siyang pakialam.

Hinatid niya ako sa opisina ko bago siya pumasok sa sariling opisina.

Nagulat ako kung ano ang nakita ko sa loob ng opisina.

Napapalibutan ito ng red roses ni hindi man lang nag-iwan ng distansya sa bawat
kumpol ng bulaklak na naroon, I can't even barely step on the floor because it was
totally covered with rose petals.

Parang paraiso kung titingnan ang opisina ko, pumasok ako sa loob at nilibot ito ng
tingin hanggang sa makarinig ako ng tunog ng gitara, napatigil ako... Luma na ang
kanta pero alam kong maganda, alam kong narinig ko na to pero hindi ko lang
maalala.

Napalingon ako sa opisina ni Cadden at nakita ko siyang bahagyang nakaupo sa mesa

niya at may hawak na gitara.
He started to sing...

Everybody needs a little time away

I heard her say

From each other

Even lovers need a holiday

Far away from each other

Hold me now

It's hard for me to say I'm sorry

I just want you to stay

Nagkatitigan kami ni Cade at para bang mas may malalim na mensahe ang pilit na
inihahatid ng mga mata niya kay sa sa kantang itinutugtog niya.

After all that we've been through,

I will make it up to you

I promise to

And after all that's been said and done

You're just a part of me I can't let go

Ramdam na ramdam ko ang katutuhanan sa bawat kataga ng kanta.

Couldn't stand to be kept away

Just for the day

From your body

Wouldn't want to be swept away

Far away from the one that I love

Buong-buo ang boses nito at kung sasadyain ko talagang lunurin ang sarili ko sa
kakaibang karismang dala nito, malamang kanina pa'y lunod na lunod na ako.

Hold me now

It's hard for me to say I'm sorry

I just want you to know

Hold me now

I really want to tell you I'm sorry

I could never let you go

After all that we've been through,

I will make it up to you

I promise to

Bakit Cadden? Bakit ang hirap mong iwasan... Ba't mo ba ako pinapahirapan.

And after all that's been said and done

You're just a part of me I can't let go

After all that we've been through,

I will make it up to you,

I promise to

Titig na titig ako sa kanya, pilit kong kinakapa sa sarili kahit na kunting galit
na meron ako, pero parang wala talaga.

And after all that's been said and done

You're just a part of me I can't let go

You're gonna be the lucky one

Everybody needs a little time away

I heard her say

Di ko namalayang tapos na pala ang kanta kung hindi pa to nagsalita.

"Pwede ba tayong kumain sa labas mamaya?" tanong nito.

"Nagsayang ka ng bulaklak, para lang yayain akong magdate?!" bulalas ko.

"Kaya nga sumagot ka ng 'oo' at ng walang masasayang." sagot nito ng pabiro.

Natahimik ako, agad naman tong nagsalita ulit, "wife, please... Be my date
tonight." sabi nito in a very serious tone.

"...please say 'yes'." dugtong nito nang di parin ako sumasagot, bakas ang pangamba
sa mga mata nito.

"Yes." sagot ko, at ang lahat ng pangamba na kaninang makikita sa mga mata niya ay
agad namang nawala.

**

Napatingin ako sa orasan, 5:47 na pala, malapit na kaming lumabas ni Cadden.

Lumabas ako ng opisina para aliwin ang sarili at para na rin siguro makatakas sa
kwadradong kwarto na to.
Napatigil ako nang makabunggo ako ng isang tao, kung tao pa bang matatawag to.

"So totoo palang umuwi ka na?!" mapang-uyam na turan nito.

Nginisihan ko lang to, kung meron man akong natutunan sa mga paghaharap namin noon
ni Ella, yon ay ang lumaban.

"What's with that freaking smile?!" maarteng sabi nito.

"Di ka parin nagbabago Ella, insecure ka parin." sabi ko dito.

"Nga naman, nakaangat lang ng kunti naging matayog na agad." she said in a
sarcastic way.

"Wala akong panahon sayo." sabi ko dito saka siya nilagpasan.

Pero hinila niya ako at iniharap sa kanya, "ba't ka pa bumalik? Diba dapat hindi
na?!" binibigyang diin nito ang bawat salitang binibitiwan.

"Don't tell me natatakot ka na? To make everything clear, bumalik ako para kunin
ang lahat ng akin." sabi ko dito, nakita kong kumunot ang noo nito kaya nagsalita
ako ulit, "huh!, kahit kelan talaga ang hina-hina ng utak mo, alam ko si Cadden
nanaman ang iniisip mo, dahil sa tingin mo si Cadden lang ang habol ko sa
pagbabalik ko... Well, pwede rin namang siya, bakit hindi?, kung akin naman talaga
siya sa simula't simula pa." I said in a sarcastic way, nakita kong nanigas ang
bagang niya.

"Bitch!" rinig kong sabi nito.

"Wag mo ngang ipasa sakin ang title mo." sumbat ko dito.

Nagtaas to ng kamay para sampalin ako, agad ko namang naagapan kaya nahawakan ko
ang kamay niya, "Cadden is mine, tandaan mo to Aliya kukunin ko siya sayo."
pambabanta nito.

"Tama na nga Ella! Gasgas na gasgas ka na, noon ko pa yan naririnig sayo, hanggang
ngayon yan parin? How pathetic!" I said in sarcasm again.

"Guard!" pagtawag ko sa mga guards para palabasin si Ella.

"Sorry po Ms. Alzalde, hindi namin alam na bawal siya dito..." paghingi ng
paumanhin ng mga to.

Nakita kong tinitigan ni Ella ang mga guards at nanlalaki ang mga matang tinitigan
ako, "Alzalde?" bakas ang pagkalito sa boses nito.

"Siguro alam mo na kung ano ang mangyayari sayo sa mga susunod na araw." sabi ko
dito na may kasamang pagbabanta.

"Ikaw ang anak ng mga Alzalde?!" bulalas nito.

"fortunately, yes and my sister Ashley. Di ka ba maghahanda ng welcome party para

samin? 'My dear... Oh? What should I call you? Adopted sister?'." sabi ko habang
nakangisi.

Nakita kong nanlaki ang mga mata nito, "patay ka na dapat, patay na kayo!" sigaw
nito pinagtitinginan na kami ng lahat, "but unfortunately not." pang-iinis ko sa
kanya.
Sa sobrang galit niya siguro ay naisipan niya ng pagbuhatan ako ng kamay, napapikit
ako pero agad namang napadilat ng hindi ako makaramdam ng sakit, "C-Cadden?" halos
pabulong na lang ang pagkakasabi ni Ella nun, pero rinig na rinig ko parin.

"Hit my wife and I'll kill you!" sabi ni Cade kay Ella sa matigas na boses saka ako
niyakap.

Parang hindi naman makapaniwala si Ella sa nakita kaya nagsisisigaw na to, "I hate
you, Cadden!.. diba ako ang mahal mo?..." sigaw nito habang sinusuntok si Cadden sa
likuran.

"Ilabas niyo na yan!" utos ni Cadden sa mga guards na agad naman siyang dinampot
para ilabas sa kompanya.

"You'll going to pay Aliya! Tandaan mo yan!" pambabanta nito sakin na di ko na

pinansin.

"Are you okay?" tanong ni Cade sakin.

"Yeah." sagot ko na lang saka humiwalay sa pagkakayakap niya at bumalik sa sariling

opisina.

Sumunod si Cadden sakin sa loob na agad ko namang niyaya na umalis.

**

Magkaharap kaming naupo sa isang mesa sa loob ng isang seafoods restaurant, "kanina
ka pa tahimik." pagbasag ni Cadden sa katahimikan.

Kasalukuyan naming hinihintay ang pagserve ng pagkain, "natatakot ako para sa mga
anak ko, Cade." sagot ko dito.

Nakita kong bumuntonghininga muna to bago nagsalita, "I promise, walang

mangyayaring masama sa mga anak natin, kaya wag ka ng mag-alala." pangako nito.

Ginantihan ko lang to ng ngiti, sakto namang dumating na ang mga pagkain kaya
kumain na kami.

"Pano ka naging Alzalde?" bigla na lang tanong nito.

"Rodrigo ang dala-dala ko dahil yon lang ang apilyidong naaalala ko, may kakambal
ako..." pagkekwento ko na agad niya namang naputol.

"May kakambal ka?" kunot-noong tanong nito.

"Oo, si Ashley." sagot ko saka sumubo ng pagkain.

"S-si Ashley?... How come?" tanong nito, halatang di makapaniwala.

"Kung tutuusin mas mapalad parin ako, kasi nakita at inampon ako ng lolo, kesa kay
ashley na nabuhay mag-isa sa loob ng maraming taon habang dala-dala ang lahat ng
sakit at pangungulila. Mahirap ang pinagdaanan niya pero nagawa niya paring hanapin
ako, nasasaktan siya pero nakaya niya paring magpanggap na kaibigan ko maitago lang
ang tunay naming pagkatao at mailayo kami sa masasamang loob na may masamang
plano." pahayag ko dito.

"H-hindi ko alam na ganito na pala." sabi nito.

"Noong umalis kami papuntang Europe, may isang taong tumulong samin para maiayos
ang lahat." sabi ko.

"Sino?" tanong nito.

"Ang lolo mo." pagbibigay alam ko.

"Ang lolo? Kung ganon, alam niya ang tungkol dito? Ba't niya nilihim?" bakas ang
maraming katanungan at pagkadismaya sa mukha nito.

"Mas mabuting siya na lang ang tanungin mo Cade." sagot ko, ayokong manggaling
sakin ang mga sagot, nakita kong napakuyom to ng kamao.

Cadden's POV

Hinatid ko si Aliya sa bahay, "ayaw mo ba talaga akong patulugin dito?, gabi na

tapos ang lakas pa ng ulan." nagpapaawa pa ako para lang pumayag siya, pero ayaw
niya talaga.

"Cadden, gusto ko ng magpahinga." plain na sabi nito.

"Kahit ngayong gabi lang talaga, bukas ng maaga, promise aalis agad ako." pakiusap
ko dito.

"Cadden ano ba?! Di mo ba naiintindihan, nahihirapan ako kapag nandito ka!"

tumataas na ang boses nito.

Mahal ko siya kaya naiintindihan ko, "I'm sorry." sabi ko dito saka siya niyakap.

"Itigil mo na ang panliligaw mo." para akong nanigas nang sabihin niya yon.

"H-ha? B-bakit?" naguguluhan kong tanong dito.

"Lalo lang gugulo kapag magkasama tayo." matigas na pagkakasabi nito.

"Please, okay naman tayo, o-okay na diba?" sumisikip na ang dibdib ko.

"Umuwi ka na Cade!" bulyaw nito.

Napapikit ako ng mata para magpigil ng iyak saka siya tinalikuran at sumakay na sa
sariling sasakyan.

Nagpunas ako ng katawan dahil basang-basa na to sa sobrang lakas ng ulan sa labas.

Agad kong tinungo ang kwarto at pabagsak na nahiga sa kama.
Napasabunot ako sa sariling buhok, all this time? Para akong tanga na nababaliw na
sa kakahanap sa asawa ko, gayong alam niya pala kung nasaan... Limang taong
nangulila ang mga anak ko sa ama itinago niya lang pala!

Halo-halo na ang nararamdaman ko ngayon. Hirap na hirap na ako.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga para maalis ang galit na nagsisimula
ng maboo sa loob ko.

Para namang isang pelikula ang pagbabalik tanaw ko sa pag-uusap namin ng lolo
noon...

Nakita kong pumasok na si Aliya sa kwarto.

"Ano po palang tungkol sa mga Alzalde lo?" tanong ko nang kami na lang ang naiwan
sa hapag.

"I just want to remind you Cadden, Ella was not a real Alzalde... She doesn't even
have a one percent share of those properties Cadden, she doesn't even carry the
name of an Alzalde... Baka inaakala mong wala akong alam sa mga kabaliwan mo sa
kanya?!. I have my ways Cadden, alam mo yan." sabi nito.

"What's your point, lo?" tanong ko.

"Stay away from her, stay away from that girl." sabi ni lolo.

"Ba't parang andami mo atang alam.." ako na may himig ng pagdududa.

"Sabihin na lang natin Haze (alam ko kapag tinatawag niya na ako sa ganong pangalan
ay dapat seryosohin ko na ang usapan.) Kakarampot lang ang nalalaman mo kung
ikukumpara sa mga nalalaman ko." makabuluhan ang mga sinasabi nito habang
nagsisindi ng sigarilyo.

"Hidi ko parin makuha ang punto mo lo.." napabuntonghininga na lang ako.

"Humihina na ata yang utak mo Haze..." nakangising sabi nito na di ko na lang

tinugon.

"Parang kapatid ko na rin si Alonso at Liyana... Alam mo naman siguro kung gaano
kakilala rin sa buong mundo ang mga Alzalde?" patuloy nito, kaya tumango na lang
ako. Tama nga naman, maihahalintulad ang mga Alzalde sa pamilya namin. Pero wala ng
balita tungkol sa kanila magmula nang mamatay ang mag-asawa... para ring bulang
naglaho ang pangalan nito ng mga panahong yon.

"Wala ba silang anak?" natanong ko na lang.

"Meron, kambal...at magpasahanggang ngayon ay hinahanap pa... Huh! (Nakita kong

ngumisi to) ang hihina nila..." sabi nito.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito.

"Sa katunayan nakita ko na sila... Nakita ko na ang mga anak ng Alzalde."

pagbubunyag nito.
"Kung ganon sino po?, bakit di niyo na lang sabihin." ako na gulat na gulat.

"Don't be too foolish... Kung gagawin ko yan, magbabago ang lahat ng wala sa
oras... Oras ang kumuha... Hayaan nating ang oras ang magbalik para maging tama ang
lahat ng mali." sabi nito na ngumingiti, saka tumayo...

"Aalis na ako..." sabi nito ng nakatalikod sakin. Nakita kong tumigil to...

"A piece of an advice Haze... Wag na wag mong hahayaang mawala siya sa paningin mo,
kahit segundo man lang... What did I told you when you were young?.." tanong nito
habang nakatalikod parin sa kinaroroonan ko. Alam kong si Aliya ang tinutukoy nito.

"...sa isang kisapmata maraming pwedeng mangyari..." padurugtong ko nang maalala

ang palaging sinasabi nito noong bata pa ako.

"Exactly! akala ko nilulumot na yang utak mo...(Bulalas nito) alam ko kung ano ang
estado ng relasyon niyo ngayon Haze and I don't want you to lose her... But the
moment na maiwala mo siya, hinding-hindi kita tutulongang maibalik pa siya." sabi
nito, saka umalis, na nakapamulsa.

Para naman akong nasa isang malaking ilog na may malakas na agos at hinihigop ako
pabalik sa kasalukuyan.

Nakapagdesisyon ako na makikipagkita kay lolo bukas.

Napabalikwas ako ng may marinig na nabasag sa ibaba, "sh*t." napamura na ako, may
ibang tao sa bahay.
Nakikinig lang ako sa mga ingay na ginagawa nito, rinig kong umaakyat to sa hagdan,
dinampot ko ang susi ng sasakyan.

"Hanapin niyo dun." rinig kong utos ng isang lalaki sa iba, napapikit ako, halatang
hindi lang to basta magnanakaw, ako talaga ang sadya nito at sa palagay ko tatlo
sila.

Sinilip ko sila mula sa siwang ng pinto, hindi ko kita ang mukha nila dahil pawang
nakatakip mga ito.

Naalala ko ang terrace sa kwarto ni Aliya, doon ako dadaan. Hinahanap ko pa ang
susi sa pinto na nagdudugtong sa kwarto ni Aliya at sakin.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko pilit inaalala kung saan ko yon pwedeng
mailagay.

Napaatras ako, sakto namang may naapakan akong susi, lumikha to ng ingay at alam
kong narinig nila, wala na akong pakialam, ang alam ko lang kailangan kong
makatakas, posibleng isusunod nila ang mag-ina ko.

Dinampot ko na ang susi at binuksan ang pinto na nagdudugtong sa kwarto namin ni

Aliya.

Pagpasok ko dun ay sakto namang nakapasok na rin sa kabilang pinto ang mga to.

"Tigil!" rinig kong sigaw ng isa sa kanila, hindi ko sila pinakinggan sa halip ay
tumalon ako mula sa terrace papuntang ibaba, kasabay ng pagtalon ko ay isang
malakas na putok, dalawang putok, naramdaman ko ang pagtama ng isang matigas na
bagay sa aking braso at ramdam ko ang pagtaob nun, sanhi nito ay pabagsak akong
nahulog sa ibaba, masakit ang katawan ko pero pilit kong ininda, nasa masamang
kalagayan ang pamilya ko at hindi ako makakapayag na may mangyaring masama s
kanila.

Alam kong walang kapitbahay na makakasaklolo sakin dahil sa sobrang lakas ng ulan,
baka nga'y di nito narinig ang pagputok ng baril.

Sinuong ko ang lakas ng ulan makapunta lang sa sasakyan, pinaputukan nila ako
ngunit sakto namang nakaalis na ang sasakyan na dala ko.

Malabo ang daan, hindi ko alam... Kung dahil ba sa lakas ng ulan o sa tama ng bala
na hanggang ngayo'y nakataob parin sa braso ko ngayon kaya lumalabo na ang paningin
ko.

Dapat sana'y sa ospital ang tungo ko, pero mas pipiliin kong mapahamak ako at
mailigtas ang pamilya ko. Napasigaw ako ng makaramdam ng kirot sa tagiliran, "f*ck!
May tama ako!" bulalas ko nang makita ang dugo sa tagiliran, ang akala ko'y sa
braso lang

Kunti na lang ay aabot na ako sa bahay ng asawa ko, nakikita ko na ang kanto.
Ngunit parang hindi ko na kaya, parang bumibigat na ang mga talukap ko sa mata,
umiikot na rin ang paligid, napapikit ako saglit at kasabay nun ang isang malakas
na tunog.

Napamulat ako, nabangga pala ang sinasakyan ko sa isang puno, gumapang ako palabas
at saka pinilit na makalakad makarating lang sa bahay ng asawa ko.
Sa bawat hakbang na gagawin ko, kumikirot lalo ang sugat ko, parang kusang tumataob
upang patayin ako.

Nakaabot ako sa bahay niya pero parang wala ng lakas na natitira, matagal pa bago
ako napagbuksan.

"Cadden?!" rinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko at sa mukha ng babaeng mahal

ko

mababakas ang matinding pag-aalala at awa. Masaya na ako sa ganung tanawin... Ang
makitang nag-aalala siya para sakin.

Luha?.. Tama kaya?, umiiyak siya dahil sa kalagayan ko, "w-wife." halos pabulong na
ang pagkakasabi ko nun pero alam kong narinig niya, hinaplos ko ang mukha niya at
ang kasabay nun ay ang pagdidilim ng paligid at ang pagbagsak ng katawan ko, wala
na akong nakikita pero naririnig ko ang iyak ng asawa ko, mga hagulgol na hindi ko
inaakalang ipagkakaloob niya sakin, naramdaman ko ang kakaibang saya ngunit sa
isang iglap ay bigla namang nawala na agad tinabunan ng kirot... Unti-unti ng
naglalaho ang ingay sa paligid hanggang sa tuluyan na itong nawala at kasabay nito
ang pagbabalik ng lahat ng masasayang ala-ala.

Kung ito na talaga ang huli. Nagpapasalamat ako, asawa ko... sa lahat ng masasayang
ala-ala na ibinigay mo...

This is not the END of everything.

HOLD ON lang mga baby qoh...

Yan lang ang masasabi ko, dahil hindi pa natatapos ang kwento... Kung ang kamatayan
ang kabayaran sa lahat ng pagkakautang, edi sana wala ng mga tao ngayon... Patunay
na hindi kamatayan ang tatapos sa lahat.

Keep reading, keep voting, comments are very much awaited...

Luvlotz...

Ms. Kim
####################################
Chapter-41Forgive
####################################

Aliya's POV

"Pasensya na po Mrs. pero hanggang dito lang po kayo." sabi ng doctor sakin.

"Doc, please gawin niyo po lahat." I pleaded.

Nakita kong ngumiti to, "I assure you that." sabi nito pero ang katagang yon ay di
parin sapat para mawala ang lahat ng pangamba na mayroon ako.

"Aly..." rinig kong pagtawag sakin ni Ashley.

I hugged her to console myself from the pain, "this is all my fault!" paninisi ko
sa sarili, "shh!, it is not your fault, walang may gusto sa nangyari." sabi nito.

"Hindi eh, kasalanan ko to, gusto niyang makitulog sa bahay pero di ako pumayag..."
humahagolgol kong sabi.

"Akala ko ba okay na kayo? Ba't hindi mo pinatuloy?" tanong nito habang pinapaupo
ako.

"Nagdadalawang-isip parin kasi ako, sa tuwing tinititigan ko siya naaalala ko

nanaman ang ginawa niya noon?" umiiyak kong sagot.

"Bakit Aliya? sa ngayon yon pa ba ang mahalaga? Sa ngayon ikaw pa ba ang dapat na
unahin dito at yang nararamdaman mo?, hindi mo ba naisip ang kambal? Kung gaano
sila kasabik noon at kung papano sila umiyak kanina nang makita ang kalagayan niya?
Aliya, hindi na yon mahalaga, matagal na, oo, marahil nagkamali siya, pero kahit
minsan lang ba naisip mong pakinggan ang paliwanag niya?" alam kong tama si Ashley.

Nakita kong nakatulog na ang kambal sa lap ni Lance, naaawa akong pagmasdan sila,
hindi pupwedeng lumaki silang walang ama.

"Gusto mong ibili kita ng tubig?" tanong ni Ashley sakin, narinig ko ang tanong
niya pero wala akong ganang sagutin siya, maraming tumatakbo sa isip ko, kung ano
ba ang dapat at kung sino ang may gawa nito. Naramdaman kong tumayo si Ashley at
umalis.

Napabuntong-hininga ako... Sa sobrang pagod ay napapikit na lang ako ng mata.

"A-aliya?" napamulat ako nang marinig ang pagtawag na yon, hindi pamilyar sakin ang
boses pero ang mukha nito, hindi lang basta pamilyar kundi kilalang-kilala ko.

"Pwede ka bang makausap?" sabi nito.

"Bakit, luluhod ka? Magmamakaawa at hihingi ng sorry?!" I said in a sarcastic way.

"Gusto ko lang itama yong pagkakamali..." sabi nito.

*pak!*

Isang malakas na sampal ang pinakawalan ko, nakita kong napapikit siya habang sapo-
sapo ang pisngi, "I deserve it." malungkot na sabi nito.

"Ngayon magsalita ka na!" singhal ko dito.

"Yong nangyari five years ago, ang nakita mo, hindi yon ang inaakala mo, walang
nangyari samin ni Cadden... Binayaran ako ni Ella para gawin yon, kumagat ako kasi
kailangan ko ng panggamot sa nanay ko." nagulat ako sa rebelasyon nito.

Hinawakan niya ang kamay ko pero tinabig ko, "hindi mo ba alam kung gaano kalaki
ang pinsalang nagawa mo sa pamilya ko?!" naiinis ako, naiinis ako sa sarili ko,
ang tanga ko! Ang tanga-tanga ko!

"Alis!" sigaw ko dito, "alis na sabi!" singhal ko dito na siya namang nagmadaling
umalis.

Padausdos akong naupo sa sahig, wala ng tigil ang pag-agos ng mga luha, naramdaman
ko ang paglapit ni Lance at tinabihan ako, he hugged me dahilan para maiyak ako
lalo, "hindi ko siya pinakinggan Lance, ang tanga ko talaga!" sabi ko habang
umiiyak.

"Excuse me." napatayo agad ako nang marinig ang pagtawag ng doctor.

"Kumusta na ho doc?, please tell me he's okay." I pleaded.

"Yes, your husband is fine, but he need some rest... mababaw lang naman ang tama,
kahit nga sa susunod na araw ay pwede niyo na siyang ilabas..." marami pa tong
sinabi pero hindi ko na gaanong narinig, ang importante sakin ay okay na siya.

Ella's POV

*Pak!*

Isang malakas na sampal ang pinakawalan ko, "ba't niyo dinamay si Cadden? He's not
a part of the plan!" napasuklay na ako sa sariling buhok, bakit ba naman kasi ang
tatanga ng mga taong inutusan ni papa!

"Anak!" napalingon ako sa tumawag sakin, "anong problema?" tanong nito.

"Walang kwenta tong mga tauhan mo, papa!" pagsusumbong ko dito.

"Easy lang Ella." tumatawang sabi nito, "anong easy papa?! Binaril nila si Cadden,
ang sabi ko si Aliya lang at yong pesteng kapatid niya!" masyado ng mainit ang ulo
ko kaya hinablot ko ang baril ng isa sa mga tauhan niya at itinutok dun sa pinuno
nila.

"Ella, huminahon ka... Hindi mo ba naiisip kung gaano kabuting mawala na lang
siya?" sabi nito habang ibinababa ang baril na hawak ko saka bumuga ng usok na
nagmumula sa sigarilyong hinihithit niya.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito, alam niya sigurong di ko naintindihan kaya
nagsalita to, "para kasi sakin... Ang bagay na hindi magiging akin mas mabuting
hindi na rin mapapasakanya." sabi nito saka bahagyang tumawa.

"Ibig sabihin..." sabi ko na pinutol niya naman agad, "oo, ang lalaking yan,
hinding-hindi magiging iyo, kaya kung ako sayo mas mabuti ng mawala yan kesa iba
ang makinabang." sabi nito saka pinatay ang sigarilyo.

Napaisip ako sa sinabi niya, tama nga naman.

"Mr. Arman Sy, may naghahanap po sa inyo." rinig kong sabi ng isa sa mga tauhan ni
papa sa kanya.

Arman Sy, ang taong hindi ko inaakalang ama ko pala, nalaman ko na lang 3 years ago
nang humingi ako ng tulong sa kanya patungkol sa magkakapatid na Alzalde.

"Sino?" tinig kong sabi ni papa

"Agent Celix." sagot naman nito. Sa pagkakatanda ko ito yong taong laging kausap ni
papa.

"Patuluyin mo." utos ni papa.

Tumalikod na ang tauhan niya saka pinagbuksan ang taong nasa likod ng pinto.

"Anong balita?" kalmadong tanong ni papa.

Nakita kong may ibinigay tong envelope na agad namang binuksan ni papa.

Nakitingin na rin ako, napakunot-noo ako nang makita ang nilalaman nito... Isang
larawan, sa pagkakaalam ko ito ang pinsan ni Cadden na si Lance habang kasama ang
dalawang batang... Pareho ang mukha?, kambal?.. Kambal nga, sa likuran naman nito
ay si Ashley at Aliya na nasa bandang likuran at nag-uusap.

"A-anong kinalaman ng dalawang bata diyan?" pagtatanong ko.

"Anak po yan ng Alzalde at Monteverde... Nakapaloob na rin po diyan ang address..."

hindi ko na narinig ang mga sinasabi nito, napakuyom ako ngnkamao sa sobrang inis,
"may anak sila?" halos pabulong na ang pagkakasabi ko nun saka nagsimulang maiyak.

Narinig kong tumawa si papa, nagpunas ako ng luha saka bahagyang napangiti nang
makaisip ng isang magandang plano.

Aliya's POV

"Wife?" nagising ako nang makaramdam ng mainit na kamay na humawak sa ulunan ko.

Umaga na nang magising si Cadden, dito na rin sa tabi niya ako natulog para lang
maabangan ang paggising niya...

"I'm sorry..." sabi ko dito saka hinawakan ang kamay niya at niyakap, nakita kong
kumunot ang noo nito kaya nagpaliwanag ako, "I'm sorry kasi, hindi kita pinakinggan
noon, I'm sorry kung naging manhid ako at di ka pinatuloy kagabi... I'm sor...." di
ko na natapos ang sasabihin ko dahil pinatahimik niya na ako gamit ang mga daliri
niya, "it's okay wife, I'm fine." sabi nito na para bang walang nangyari.

"P-pero nabaril ka..." I paused for a while as tears falls down from my eyes, "this
is all my fault, wala akong nagawa... A-ang tanga-tanga ko talaga..." I continued
but he cut me off.

"Stop crying..." he paused for awhile as he wiped my tears away, "your scream, your
tears, the way you react, the way you called my name last night... It means a lot,
it was more than enough... So please stop crying, I can't bare to see those sadness
in your eyes." he said then I saw him smile.

Tumayo ako para mayakap siya, "where's the twin?" tanong nito, halatang balisa
siya.

"Nasa kay Lance." maikling sagot ko.

Nakita kong kumunot ang noo nito, "Lance..." pag-uulit nito sa pangalan niya saka
bahagya pang umismid bago ako tinalikuran, ano bang problema nito?

"Cade" pagtawag ko sa pangalan nito pero parang wala lang tong naririnig.

"Cadden!" pero sa halip na lingunin ako ay kinuha nito ang headset saka inilagay sa
tenga, anong bang nangyayari sa kanya?

"Hubby..." pagtawag ko sa malambing na tono, napabuntonghininga ako nang makitang

tinanggal na nito ang headset sa tenga saka humarap sakin.

"What?!" kunwari'y naiinis pa nitong tanong.

"Nagseselos ka ba?" tanong ko dito habang nagpipigil ng tawa.

"Tsk!, lagi na lang si Lance!" busangot na ang mukha nito.

Kaya pinisil ko ang ilong nito, "seloso..." sumbat ko dito kaya di na ako magtataka
kung san nagmana ang kambal ko, "magkaibigan nga lang kami... malinaw na yon." sabi
ko.

"Talaga?" tanong nito habang nakanguso, "oo nga." sagot ko saka siya hinalikan sa
labi.

Halatang nagulat to sa ginawa ko pero ngumiti naman bahagya, "isa pa nga." sabi
nito sakin.

"Ayaw." sagot ko.

"Sige na, isa lang naman eh." nakangusong pakiusap nito.

"Ayaw nga." pagmamatigas ko.

"Tsk! Sige na sabi." sabi nito saka ako hinila at siniil ng halik.

"Ahhhh! Nanliligaw ka pa lang po diba?!" napatigil kami ni Cade nang marinig ang
sigaw ng kambal.

Keep reading... Keep voting, comments are very much awaited...

Love lots...

Mwuahh.

Ms. Kim,
####################################
Chapter-42Greed
####################################

"Kasakiman? bagay na di dapat kailanman pamarisan... Mas mabuti pang hayaang ang
kasakiman ang siyang tatapos sa kasakiman."

Thank you sa lahat ng sumuporta sa second story ko yong 'Slave of the Devil's
love'.
Marami sa inyo ang gustong makita kung sino ang kambal, kaya ayan na, sana
magustuhan niyo mga baby ko.

Aliya's POV

"Bye..." I said as I kissed him on the lips, "i love you, wife." he whispered then
he hugged me, he kissed me again but this time on my forehead.

I chuckled, "why?" natatakhang tanong nito.

"Malelate ka na." sabi ko dito, "baka nakakalimutan mo? Atin ang kompanya?"
mayabang na sabi nito.

"Ang yabang mo talaga." sabi ko dito saka siya mahinang pinalo.

"Mahal mo naman." he smiled then hugged me again.

I laugh then hugged him back, "sige na malelate ka na." sabi ko ulit saka siya
bahagyang tinulak.

"Sons?" pagtawag nito sa kambal na agad namang humalik sa pisngi ko, isasama kasi
sila ni Cade sa kumpanya.

"Yaya Marta, pakialagaang mabuti ha." pakiusap ko sa yaya ng kambal.

"Yes ma'am." sagot naman nito.

"Babies, laging susunod sa yaya Marta ha, wag magpapasaway." sabi ko dito saka to
hinalikan at niyakap.

Nakaalis na ang sasakyan nila Cade, mga tatlong araw na rin ang nakararaan mula
nang makalabas si Cadden sa ospital, hindi muna ako papasok ngayon dahil marami
akong aayusin para sa kaarawan ng kambal namin sa susunod na linggo.

"Ashley..." pagtawag ko sa kapatid ko.

"Saglit lang, tatapusin ko lang to." sigaw nito habang tinatapos ang pagkain,
mahilig kumain si Ashley pero hindi naman to tumataba, sa kanya nga ata nahawa ang
kambal.

"Aalis pala ako ngayon Aly, kailangan kong kausapin yong magki-cater sa party ng
mga pamangkin ko." sabi nito.

"Yan nga rin ang sasabihin ko sana." sagot ko dito.

Cadden's POV

Kasama ko ang kambal ngayon sa opisina, dinala ko sila dito para hindi nila malaman
ang surprise namin para sa kanila, "Daddy... namimiss ko na po ang mommy." sabi ni
Blaze habang nakanguso.

"Ako rin po." reklamo rin ni Reid.

"Gusto niyo na bang umuwi?" tanong ko dito, "Hindi rin po?" they both say while
shaking their heads.

"Why?" natatakhang tanong ko rin dito.

"Pag-umuwi po kami, ikaw nanaman po ang mamimiss namin." sagot ni Reid.

Napangiti ako sa sobrang kalambingan ng mga anak ko.

"Mga apo." napalingon kami pareho nang marinig ang boses na yon.

"Papa lolo..." sigaw ng kambal ko saka lumapit sa kanya at yumakap, napakunot ang
noo ko sa uri ng tawag nila dito. Hindi na ako nagtataka kung malapit ang loob ng
kambal sa kanya, dahil siya ang nandun sa mga panahong wala ako.

"Yaya Marta..." pagtawag ko sa tagabantay ng kambal ko, agad naman tong tumalima,
"sir?" sabi nito na nag-aabang ng utos ko.

"Iuwi niyo na ang kambal ko, sabihan mo si Max na wag ng pupunta kung saan-saan...
Dito(I said while pointing the floor) hanggang bahay lang, wag na kayong titigil
kung saan-saan." bilin ko dito.

"Yes sir." sagot naman nito, saka dinala na ang mga bata.
**

"Kumusta, apo?" tanong nito sakin nang makaalis na ang mga bata.

"Maayos naman po." sagot ko dito.

"I have to discuss a certain issue regarding your family's safety, Haze." sabi
nito, napakunot ang noo ko, ano kaya ang tungkol dun.

Umupo na ako na kaharap siya, pinagtimpla ko pa ng kape si Dane para sa kanya.

"What is it lo?" tanong ko dito.

"Napag-alaman kong anak si Ella ng tinatawag na Arman Sy..." sabi nito saka uminom
ng kape.

"Ano naman ngayon?" tanong ko dito.

"Si Arman Sy ay kapatid sa labas ng ama ni Aliya, matindi ang alitan nila at ngayon
gumaganti siya, kaya kung ako sayo wag mong wawalain sa paningin ang pamilya mo
Haze." kinabahan ako sa narinig ko.

"Hindi isang aksidente ang pagkamatay ng mga magulang nina Ashley at Aliya." sabi
nito saka ibinaba ang basong hawak-hawak niya.

"sinandya yon?" tanong ko dito.

"Oo, at si Arman Sy ang may gawa, kaya nung hindi nahanap ang katawan ng magkapatid
ay hindi siya napanatag, pinapahanap niya ang mga to... Ang dahilan kung bakit ko
ikinubli ang asawa mo at si Ashley na kapatid niya." nakita kong nagsindi to ng
sigarilyo, inagaw ko to saka pinatay.

"Pinapadali mo lang buhay mo." sabi ko dito.

"Tsk! paminsan-minsan na nga lang tayo maninigarilyo." may katigasan na sabi nito,
saka bumunot pa ng isa.

"Isusumbong kita sa kambal." pananakot ko dito nang akma na nitong sisindihan ang
sigarilyo.

"Tsk!" ang tanging na sabi nito saka inis na napakamot sa ulo.

Sumenyas ako na kukunin ko ang lighter at sigarilyo niya, "kukunin mo pa?!" inis na
tanong nito, "oo nga, tsk!" sagot ko dito, ang tigas ng ulo ng matandang to.

"Hindi ko na nga sisindihan, kukunin mo parin?" masama na ang tingin nito sakin.

"Isusumbong kita." pananakot ko dito.

Pabagsak nitong ipinatong sa mesa ang isang kaha ng sigarilyo at lighter saka
itinulak papunta sakin, lihim akong napangiti, the unbreakable giant Don Alberto
Montervede could be shaken just by mentioning his great grandsons' name... How
ironic, that the great giant could be baffled by those little twin.

Third Person's POV

Lumabas sa pinagtataguang kurtina ang kambal, "*huk**huk*, bakit si mommy at tita

ang kinuha nila? bakit hindi si yaya?*huk*" umiiyak na wika ni Blaze.

Nagkibit balikat lamang si Reid saka sumilip sa bintana, "nakikita mo ba yong van
na yon?" tanong nito kay Blaze.

Tumango naman ang isa habang pinupunasan ang luha, "kailangan natin makasakay
diyan, kasama yan sa mga kumuha kay mommy." sabi ni Reid na agad namang sinang-
ayunan ng isa.

May ibinulong si Reid kay Blaze bago nito nilapitan ang yaya na ngayo'y nakatali
ang kamay at paa at may busal pa sa bibig.

Tinanggalan ni Blaze ang yaya nila ng busal sa bibig pero hindi sa kamay at paa,
"Sorry po yaya, kasi po kapag tinanggal namin yung mga tali baka po pigilan niyo
kami." nakangusong sabi ni Blaze sa yaya saka ito hinalikan sa pisngi, humalik rin
si Reid sa yaya nila saka nagwika, "love you, yaya.". Walang ibang nagawa ang yaya
kundi ang tawagin sila.

Pumasok na ang dalawa sa bandang likuran ng van ng hindi namamalayan ng mga lalaki.

Tahimik silang naupo dun, dumukot si Blaze ng marshmallow sa bag saka kumain,
"gusto mo?" tanong nito sa kakambal saka dumukot pa ng isa at ibinigay sa kapatid.

"Anong gagawin natin dun?" tanong ni Blaze, "kukunin si mommy at tita." simpleng
sagot naman ni Reid.
"Ililigtas natin sila..." nanlalaki ang mga matang sabi ni Blaze, "... Pero diba sa
TV kapag may nililigtas dapat may baril?" dugtong nito.

"Sa TV lang naman yon." sagot ni Reid.

Naramdaman nilang huminto na ang sasakyan, hinintay nilang makaalis ang mga lalaki
bago sila lumabas.

Tinakbo nila ang isang abandonadong building, "andaming rooms, san natin sila
hahanapin?" reklamo ni Reid, "pasukin natin lahat." sabi naman ni Blaze.

Napakamot ng ulo si Reid, "pagnawala tayo?" sabi nito.

"Hindi tayo mawawala, mag-iiwan tayo ng palatandaan na nakapunta tayo diyan, tulad
nung sa Hansel and Gretel." mungkahi ni Blaze.

"Okay, anong meron ka diyan sa bag mo?" tanong ni Reid.

"Marshmallow." proud na sagot ni Blaze.

"Sige, gamitin natin yan." mungkahi ni Reid.

"H-ha? Anong gagamitin?" nangangambang tanong nito.

"Palatandaan... mag-iiwan tayo ng marshmallow sa madadaanan natin." plain na sagot

nito.

"Bakit akin? Sayo pala? May marshmallow ka rin naman diyan." nakangusong
pagrereklamo nito.

"H-ha?... Wala kaya... Wala akong marshmallow no." pagsisinungaling ni Reid kahit
na ang totoo ay meron naman talaga.

"Bawal magsinungaling Reid." naniningkit ang mga mata ni Blaze habang sinasabi yon
at nakacrossed armed pa.

"Bibigyan naman kita mamaya eh." sabi ni Reid bago nagpakawala ng malalim na
buntong hininga.

"Talaga? Bibigyan mo ko?" di makapaniwalang napabulalas si Blaze.

"Oo nga." parang napipikon na sagot ni Reid saka nagkamot ng ulo.

Hinila nito si Blaze saka sinimulan na nilang suyurin ang buong building habang
nag-iiwan ng marshmallow para maging palatandaan na nadaanan na nila ang lugar na
yon.

"What are you doing?!" bulalas ni Reid habang nanlalaki pa ang mga mata nang
makitang pinupulot ng kakambal niya ang mga marshmallowng inihuhulog niya.

"Kawawa naman kasi yong mga marshmallow Reid, di ka ba naaawa?" nakangusong sagot
nito.

"Yuck! kadiri ka talaga!" sabi ni Reid sa kakambal, di na sumagot ang isa sa halip
ay ngumuso lang to at inihulog na sa sahig ang mga marshmallow bago nagpunas ng
kamay.

Natigil sila sa pag-aalitan nang makarinig ng pamilyar na boses, "mommy?" pareho

nilang bulong.

Tinungo nila ang isang kwarto, pero sinilip muna nila.

"Nakikita mo ba yong babaeng yon?" sabi ni Reid na para bang nagpipigil ng hininga
habang itinuturo si Ella.

"Na-kha-kha-tha-kot siya..." sabi ni Blaze na para bang halos hangin na lang ang
lumalabas sa bibig niya.

"May kamukha siya." bulong ni Reid.

"Yong wicked witch." panong hindi maihahambing si Ella sa isang witch ng kambal,
nakasuot to ng itim lahat at nag apply pa to ng dark lipstick.

"Waaah, Reid kakainin niya si mommy." agad namang tinakpan ni Reid ang bibig ng
kapatid niya.

"Wag kang maingay, maririnig niya tayo." bulong nito.

["Ano sa palagay mo Aliya ang gagawin ko sayo?" nakangising tanong ni Ella kay
Aliya na ngayoy nakatali na at may busal sa bibig.]

"Kakainin mo..." bulong ni Reid na para bang siya ang sumasagot sa tanong ni Ella.
[Bumaling si Ella kay Ashley, tinanggal nito ang telang nakatali sa bibig ni
Ashley, "how's life, b*tch?!" sabi nito kay Ashley.]

"Bad words ba yon Reid?" tanong ni Blaze sa kakambal na ang tinutukoy ay ang
salitang 'b*tch' na sinabi ni Ella sa tita nila.

"Hindi ah, hindi naman bad words ang beach eh, maganda nga dun." sabi ni Reid,
halatang walang alam sa mga masasamang salita.

"Bakit galit siya?" tanong naman ni Blaze.

"She hate beach, takot sigurong umitim." paliwanag naman ni Reid.

"May panakot na tayo sa kanya, hehe." sabi ni Blaze.

["F**k y**!" singhal ni Ashley kay Ella.]

"sabi ni tita, bawal magsalita ng bad words, tapos siya pala magsasabi."
nakangusong sabi ni Blaze.

"Dapat lang yon sa kanya." Sagot naman ni Reid.

[Sa sobrang galit ni Ella ay sinabunutan niya si Ashley, dahilan para mapatakip sa
bibig ang kambal. Nakita nilang ngumisi ang tita nila saka dinuraan sa mukha si
Ella dahilan para mapapalakpak ang kambal.]

Dahil sa nalikha nilang ingay ay napalingon sa kinaruruonan nila sila Ashley at

Aliya pati na rin si Ella.

Halos lumuwa na ang mga mata nilang lahat, si Aliya at Ashley dahil sa sobrang
kaba, si Ella dahil sa gulat at ang kambal dahil sa takot.

Agad namang nakabawi si Ashley mula sa pagkabigla, agad niyang sinipa ang paa ni
Ella dahilan para matumba ito, inapakan niya ang likuran nito para hindi ito
makagalaw, "Dalian niyo, kalagan niyo ang mommy niyo." sabi nito na agad namang
sinunod ng kambal.

Cadden's POV

Natigilan kami ni lolo nang may pumasok.

Napabuntong-hininga ako, "Lance apo." agad namang tumalima si lolo.

"Ba't niyo po ako pinatawag?" sabi ni Lance sa malamig na tono.

Napakunot-noo ako, ano kayang pag-uusapan nila.

Nakita kong naupo si Lance sa sofa, "kumusta na kayo ni Ashley? at ang pinag-usapan
natin?" tanong nito kay Lance, parang may hindi ako alam, minsan naisip ko rin...
Ano ba si lolo dito? Kupido?

"Lo, I can't do that!" bahagya ng nagtataas ng boses si Lance.

Tahimik lang akong nakikinig dito, "apo, wala ka ng hahanapin pa kay Ashley." sabi
ni lolo kay Lance.

"Hindi ko siya mahal!" matigas na sabi ni Lance, parang nakikita ko ang dating
sarili ko kay Lance ngayon.

"Yan din ang sinabi ni Cade noon, pero kita mo ngay..." Lance cut him off.

"I said no!" matigas na sabi ni Lance.

"Madali lang naman akong kausap Lance. Aalisan kita ng mana." malamig na sabi ni
lolo.

"What?! No! You can't do this to me lo!" bulalas ni Lance na ngayo'y napatayo na.

May parte ng isip ko na naiinis dahil alam kong ang asawa ko ang dahilan, ang asawa
ko ang mahal niya... Nakakainis!

"Of course, I can. Balang araw maiiintindihan niyo rin kung bakit ko to ginagawa,
para rin naman to sa inyo, pano pag nawala ako?, I can't rest in peace dahil nawala
ako na hindi ko naiaayos ang buhay niyo." litanya nito.

Saglit na katahimikan ang namayani sa loob ng opisina, ngunit binasag naman agad ng
tunog ng telepono, agad akong tumayo at sinagot ito.

"What?!" bulalas kong sabi nang malaman mula kay Marta ang nangyari sa pamilya ko.

"What's wrong?" tanong ng lolo.

Naibagsak ko ang telepono at napasuklay sa sariling buhok.

"Pinasok ang bahay nila Aliya, dala nila pati si Ashley..." nakita kong napatayo si
Lance at bakas sa mga mata nito ang matinding pag-aalala, hindi ko alam kung para
kay Ashley ba o kay Aliya ang pag-aalala nito.

**

"F**k!" inis kong sabi habang tinutulinan ang takbo ng sasakyan, "dahan-dahan lang
apo, imbes na umabot tayo, e baka'y hindi." tumatawang sabi ni lolo.

"Ba't kayo tumatawa?" sabi ko kay lolo, how could he laugh in this kind of
situation.

"Para maiba naman apo, look at the two of you, it seems that both of you had a hard
time loosing your bowel." he said then he chuckled.

"Lo?!" sabay naming nasabi ni Lance.

"Hindi mo ba alam na andun ang kambal?" alam kong tumatawa to dahil inaakala niyang
sila Ashley at Aliya lang ang andun.

Nakita kong nanigas to nang marinig na andun ang kambal, "B*llsh*t!, that g*dd**n
bastard!... Wag niya lang mahawak-hawakan ang mga apo ko!" kita? mas grabe pa to
kung magmura.

"Lo? It's seems that you're getting a hard time loosing your bowel too?" sabi ko na
nagpipigil ng tawa.

"Stop talking Cadden! Make it fast, will you make this f*ck**g car even more
faster!" sabi nito na para bang hindi alam ang gagawin.

"Why? Can't loose your bowel lo?" painosenteng tanong ko dito.

"Tumahimik ka Haze Cadden, papaluin kita ng tugkod!" pambabanta nito, tumahimik na

ako dahil alam kong galit na ang lolo, sinilip ko si Lance mula sa rear view
mirror, bakas ang matinding pag-aalala sa mukha nito at napapapikit pa kung minsan.

**

Narating na namin ang lugar na sinasabi ng mga pulis, kasunod rin namin sila.
Halos takbuhin ko na ang loob kung di lang ako pinigilan ng isa sa mga opisyal ,
"sir, huminahon po muna kayo." sabi nito.

"Huminahon?... Pano ako hihinahon, pamilya ko ang nandiyan!" sigaw ko dito.

Aliya's POV

Kinalagan ako ng kambal, tinulungan ko rin si Ashley.

Lalabas na sana kami pero natigilan kami ng may mga lalaking tumutok samin ng
baril, isa dito ay ang tinatawag nilang Arman Sy.

"Ano ba talagang gusto mo?!" singhal ko kay Ella.

"Anong gusto ko? Simple lang naman, ang maging akin ang asawa mo at angkinin ang
mga anak mo." sabi nito saka ngumisi, naiinis ako pero wala akong magagawa dahil
hawak ako ng mga lalaki.

Nakita kong lumalaban si Ashley at nakita kong hinarap siya ni Ella saka hinampas
ang baril sa mukha niya, "Ashley, wag... Wag.." pagmamakaawa ko ng makitang
dumudugo na ang ilong nito at inulit pa ni Ella ang ginawa niya.

Nawalan ng malay si Ashley at nakita kong natumba siya sa sahig.

Hindi ko alam kung saan nila itinago ang kambal dahil hindi ko to makita-kita.

"Para hindi naman unfair sayo, bibigyan kita ng pagkakataong makalaban." sabi ni
Ella, saka nito inutusan ang mga lalaking humahawak sakin na bitawan ako.

"Alam mo matagal ko na tong gustong gawin sayo." sabi nito saka nagpakawala ng
malakas na sampal, nakita kong ngumisi si Arman.

Nagtangka siyang sampalin ulit ako pero sinalo ko at mahigpit na hinawakan ang
kamay niya saka ko ito nilagay sa likuran niya dahilan para mapaluhod siya sa
sobrang sakit.
Hinawakan ko ang buhok niya saka malakas na isinubsob ang mukha nito sa semento,
narinig kong sumisigaw siya pero sa sobrang galit ko ay hindi ko na kayang
kontrolin ang sarili ko. Humilata siya kaya tinadyakan ko ang tiyan niya.
Pumaibabaw ako sa kanya saka ilang beses siyang sinuntok.

Tumayo ako saka hinila pa ang buhok niya patayo, kitang-kita ko ang mga gasgas sa
mukha nito ang dugong dumadaloy sa ilong niya.

"B*t*h!" sabi nito kaya sinuntok ko siya sa bibig, tinitigan niya ako saka
pinahiran ang dugong dumadaloy sa bibig niya.

Nakita kong lumapit si Arman sa isa sa mga tauhan niya at dumukot ng baril,
itinutok niya sakin kaya napapikit ako... naramdaman kong may yumakap sakin,
kasunod nun ang sigaw ni Ella, "No, Cadden!" na sinundan ng isang malakas na putok
na siyang bumalot sa katahimikan, mabilis ang pangyayari... Nakita ko na lang na
natumba si Ella at si Arman na tila hindi makapaniwala.

"Anak!" sigaw nito saka napaluhod sa sahig, agad namang dumating ang mga pulis at
dinakip siya.

"Are you okay, wife?" tanong ni Cadden sakin, tumango naman ako saka nagwika, "ang
mga anak natin Cade?" nag-aalalang tanong ko dito.

"Don't worry, nasa kay lolo na sila." sagot nito na ikinaginhawa ko.

Napalingon ako sa kinaruruunan ni Ashley, nakita kong kinarga siya ni Lance, walang
malay si Ashley habang nasa mga bisig ni Lance na ngayo'y titig na titig sa kanya,
bakas ang matinding awa at pag-aalala sa mga mata nito ngunit may nakikita pa akong
mas mahigit pa dun... Bagay na di ko kayang intindihin kung ano ang mas nakahihigit
pa,ang alam ko lang... May kakaiba.

Keep reading, keep voting, comments are very much awaited.

Luvlotz...

Mwuahhh,

Ms. Kim,
####################################
Chapter-43Birthday
####################################

@PandaPanda07 sobrang thank you sa suporta bhe... I dedicate this to you.

Hi mga baby ko...

Super tagal kong nakapag-update, sorry talaga pati mga nagtatanong kung kelan ang
susunod na update di ko na narereplayan.

Sa mga nag-aabang, THANK YOU... eto na talaga..

Namiss ko ang wattpad.

Well... I'm back...

Third Person's POV

Maraming bisita, halos lahat ng mga kilalang tao ay imbitado sa loob ng bulwagan.

"Happy birthday Reid." bati ng isang batang babae na may mahabang buhok, natural na
tuwid ngunit may kulot sa bandang dulo, may maninipis at mapupulang labi, matangos
na ilong at singkit na mga mata.

Iniaabot nito ang isang kahon na may nakataling puting laso, napataas ng kilay si
Reid, "what's that?" cold na tanong nito.

Namula naman ang pisngi ng batang babae, "gift ko sayo." bahagya pa tong napakagat
sa labi.

Napangiti ang batang babae nang tanggapin ni Reid ang regalo niya, "Thank you."
malamig na sabi ni Reid.

"Welc..." hindi natapos ng batang babae ang sasabihin dahil sa isang sigaw.

"Reid... Reid..." napalingon si Reid sa tumatawag sa kanya, nakita niyang

humahangos ang kapatid niya papalapit sa kanya.

"Hide!" sigaw ni Blaze, napakunot ang noo ni Reid sa sinabi ni Blaze. Wala na
siyang nagawa nang hilain siya nito para magtago sa ilalim ng mesa, "tsk! Your
hiding away from her again?" sabi ni Reid sa kapatid na ngayo'y bahagyang
iniiaangat ang table cloth para masilip ang batang pinagtataguan.

"Tss, I don't like her." sabi ni Blaze habang nakanguso, nakisilip na rin si Reid,
nakita niya ang isang batang babae na halatang may hinahanap habang dala-dala ang
isang malaking paper bag.

Ibinaba ni Reid ang table cloth ngunit nabigla siya nang may sumilip rin dito, "Hi
Reid... Blaze." nakangiting bati ng batang babae na nagbigay sa kanya kanina ng
kahon na may puting laso.

Agad namang tinakpan ni Reid ang bibig ng batang babae saka hinila papasok sa
pinagtataguan nila, "shhh!" sabi ni Reid dito, nanlalaki naman ang mga mata ng
batang babae saka tinanggal ang mga kamay ni Reid na nakatakip sa bibig niya.

"Ba't kayo nagtatago?" wala sa isip na tanong nito.

"Wag kang maingay!" sabi ni Blaze saka sumilip ulit. Aksidenteng na bitawan niya
ang hawak-hawak na bola at nagpagulong-gulong palayo sa kanya, nanlalaki ang mga
matang tinitigan niya si Reid na para bang humihingi ng tulong, wala siyang sagot
na nakuha mula dito sa halip ay nagpalingo-lingo ito.

Napabuntong hininga siya saka nagsimulang dumapa, sinilip niya kung nasa paligid ba
ang pinagtataguan niya, laking pasasalamat niya nang makitang wala.

Pilit niyang kinakapa ang bola nang biglang...

"Ahhhhh... Reidddd..." sigaw niya nang may humila sa paa niya papalabas sa
pinagtataguan niya.

Tumayo siya at matamang tinitigan ang humila sa kanya, "hi Blaze, kanina pa kita
hinahanap, hehe andito ka lang pala." sabi ng batang babae na naka puting dress at
naka boots, bumagay sa kanya ang suot niya kaya ang cute-cute niyang tingnan, dala
na rin siguro sa mahaba at tuwid nitong buhok.

"What do you want from me?" masungit na tanong ni Blaze, agad namang ngumiti ang
batang babae saka ibinigay sa kanya ang malaking paper bag na dala-dala nito.

"Tsk! Thank you." pabagsak na sabi ni Blaze saka hinablot ang regalo, nabigla siya
nang yakapin siya nito at halikan sa pisngi, "happy birthday Blaze." sabi nito saka
umalis na.

Magara ang handaan, iniba ang para sa mga matatanda at iniba ang sa mga bata,
'Marshmallow Party' yon ang tawag ng kambal sa birthday party na inihanda sa
kanila, syempre hindi nawawala ang paboritong pagkain nila, may inilaang lugar para
sa mga marshmallow kung saan ang lahat ay pwedeng lumapit at kumuha lang dun,
'maganda at mamahalin' yon ang tamang dipenasyon sa okasyon na yon.

MARSHMALLOW CORNER...

ang pinakapaboritong lugar ng kambal, halos sa buong araw ng birthday party nila ay
doon lang sila nakatunganga sa isang malaking chocolate fountain na pinapaligiran
ng maraming marshmallow.

"Attention... Everyone please?, may I have your attention..." napalingon ang lahat
sa sigaw na yon, pati ang kambal ay nakatingin na rin sa taong nagsasalita,
napakunot noo sila nang makitang ang daddy nila ang taong yon.
"...she said, YES." ang salitang narinig nila mula sa daddy nila habang itinataas
ang kamay at hawak-hawak ang kamay ng mommy nila.

"Di ko maintindihan Reid?" sabi ni Blaze.

"Ang alin?" tanong naman ng isa.

"Anong nakakatuwa kapag sinagot ka ng 'YES'?" kunot-noong tanong nito.

Napakunot-noo lang din ang isa saka sumagot, "ewan? Ganun siguro talaga ang
matatanda nagiging happy sa 'YES'." paliwanag nito.

Napangiwi si Blaze, "bakit?" tanong nito.

"Ewan?" sagot ni Reid.

"bakit ewan?" tanong ulit ni Blaze.

"Ewan ko nga sabi." sagot ni Reid na napapakamot na sa ulo.

"Bakit ewan mo nga?" nakangusong pangungulit ni Blaze sa kapatid.

"Tsk! ayan ka nanaman sa bakit mo e!" singhal ni Reid, alam niyang di titigil ang
kakambal niya sa kakabakit kaya nag-isip siya ng isasagot, "... Alin ba ang
nakakatuwang pakinggan? 'YES o NO'?" tanong nito kay Blaze.

"Yes." nakangiting sagot ni Blaze.

"Edi yon na yon?" sabi ni Reid saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga.

"Ahh, dapat pala ang isasagot ko kay lolo ay YES para maging happy rin siya." sabi
ni Blaze na sinang-ayonan naman ni Reid.

"Mga apo..." natigil sila sa pag-uusap nang marinig ang boses ng lolo nila.

"Papa lolo..." sigaw ng dalawa saka yumakap sa kanya.

"Bakit po kayo nandito? papa lolo?" tanong ni Blaze dito.

"Nakakatanda dun, buti dito sa inyo... Pakiramdam ko bata pa rin ako... matanda na
ba ang papa lolo?" tanong nito sa kambal.

Nagkatinginan ang dalawa saka ngumiti, "Yes po." sagot nila. Napaubo si Don Alberto
saka inakay ang dalawa sa marshmallow corner saka dumampot ng marshmallow at
isinawsaw sa chocolate.

"Sabihin niyo nga matanda na ba talagang tingnan ang papa lolo?" tanong ulit nito
sa kambal.

"Yes nga po." sagot ng kambal.

Napabuntong hininga ang Don, "gwapo ba ang papa lolo?" pabulong na tanong ng Don sa
kambal.

"Yes po!" sagot nila habang nakathumbs up pa.

Napatawa ang Don ng malakas dahilan para magsigawan ang mga bata na naroon at
magtakbuhan palayo.

"Oww?" ang tanging nasabi ng Don saka tumahimik na.

May mga iilan na napalingon dahil sa pangyayari, nakita ng Don na lumapit ang apo
niyang si Cadden, "what are you doing there lo?" tanong nito sa kanya.

"Wala." palingo-lingong sagot nito.

Di nagsalita si Cadden pero mataman siyang tinitigan habang nakapamulsa, "what's

with that look Cadden, wala akong ginawa." sabi nito.

"Guilty?" sabi ni Cadden habang tumatawa saka tumalikod na.

"Tito Lance?" sabi ng kambal nang makita ang tito nila na may dala-dalang dalawang
malalaking kahon.

Tumayo ang Don saka nagpaalam sa kambal. Iniwan niya ang kambal at si Lance saka
lumabas para manigarilyo...

"So how's my little boys?" tanong ni Lance habang ginugulo ang buhok ng mga to nang
makalapit na.

"Amin po ba to?" tanong nito kay Lance, tumango si Lance saka nagwika, "open it."
utos nito sa kambal na agad namang ginawa ng mga to.

"Wooowww, thank you po." sabi ng kambal nang makita ang regalo nito, isang
malaking replika ng paborito nilang transformer characters.

"Ipapakita po namin kay papa lolo." sabi ni Reid, tumakbo na ang kambal para
ipakita sa lolo nila ang regalong bigay ni Lance sa kanila.

"Naninigarilyo ka nanaman po!" sabi ni Blaze sa lolo nila.

Dali-dali namang pinatay ng Don ang sigarilyo saka itinapon, "h-ha, naninigarilyo?
hindi ah." pagsisinungaling nito.

"Bakit po umuusok ang bibig niyo?!" pang-iimbistiga naman ni Reid.

"Umuusok? Malamig kasi dito, kaya umuusok." kasinungalingan ulit.

Di niya namalayang umakyat si Blaze saka inamoy ang bibig niya, bumaba ulit ito
saka may ibinulong kay Reid.

"Mabaho ang bibig niya.." bulong ni Blaze sa kakambal.

"Bakit?" tanong ng Don waring nag-aabang kung ano ang sasabihin ng kambal.

"Mabaho ang bibig niyo po, amoy sigarilyo." deklara ni Blaze.

Nanlaki ang mga mata ng Don halatang nauuubusan na ng palusot, "bad breath lang
talaga ang lolo." Pagsisinungaling ulit nito saka napakamot sa ulo, ayaw niya
talagang nahuhuli siya ng apo na naninigarilyo dahil nung nandon sila sa Europe ay
halos tatlong linggo siyang di inimikan ng mga to

"Nah... not a goog liar, papa lolo." pahayag ni Reid saka inabot mula kay Blaze ang
upos ng sigarilyo.

"Look, mga apo... Papa lolo is sorry... Promise di na uulitin ni papa lolo ha."
pakiusap ng Don sa mga apo na ngayoy mataman siyang tinititigan.

"You always say that." nakangusong sabi ni Blaze.

"Sorry." sabi ng Don saka lumapit sa kambal.

"Promise niyo pong di niyo n atalaga uuliti?" tanong ni Reid.

"Promise." may kasiguraduhan sa boses nito.

"Okay po." nakangiting sagot ng kambal para namang nakahinga ang Don nang marinig
ang sagot ng kambal.

Ashley's POV

Lumabas ako para magpahangin, malamig naman sa loob pero iba talaga kapag sariwa
ang hangin.

Napatigil ako nang makita si Lance na nakaupo sa may gazebo, sinundan ko ang
tinitingnan nito at nakita kong si Aliya ang tinititigan nito, hindi ko alam sa
sarili ko pero parang sumisikip ang dibdib ko.

Naaawa ba ako?, alam kong gustong-gusto niya si Aliya at alam kong nasasaktan
siya... Bilib lang talaga ako sa taong to, tunay siya kung magmahal dahil handa
siyang magparaya at masaktan, lumigaya lang ang minamahal niya.

Lumapit ako sa kinaroroonan niya pero hindi ako umimik, naupo ako sa tabi niya pero
nag-iwan ako ng distansya sa pagitan naming dalawa.

"Kinausap ka ba ng lolo?" siya ang unang bumasag sa katahimikan.

Di ko to sinagot kaya nagpatuloy to, "wag kang pumayag, I warn you, hindi magiging
masaya ang buhay mo kasama ako." may pagbabanta sa boses nito kaya napatingin ako
sa kanya, nakatingin pa rin siya kay Aliya at hindi nakaligtas sa paningin ko ang
luhang dumaloy mula sa mamula-mula nitong mga mata.

Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit pero bigla na lang akong naluha ng makita ang
ganoong senaryo, alam ko... Alam kong nasasaktan siya.

"Hindi naman ang kaligayahan ko ang isyu dito." sagot ko.

"Basta sinabihan na kita, wag kang papayag." sabi nito, saka tumayo at iniwan ako.

Totoong kinausap ako ng lolo ni Lance, gusto niyang pakasalan ko si Lance, nabigla
ako nang marinig yon, pero naisip kong yon ang tanging paraan na makakabayad ako sa
kabutihang loob ng Don sa amin ng kapatid ko, bagay na gumugulo sa isip ko dahilan
para magdalawang-isip ako na tanggihan ang alok na ito.

Keep reading, keep voting, comments are very much awaited.

Luvlotz

Ms. Kim
####################################
Chapter-44Wedding
####################################

Self prohibition is badly needed, my BS po.

Aliya's POV

"Will you marry me again?" nagulat ako nang sabihin niya yon, napatitig ako sa
hawak niyang maliit na box na may lamang sing-sing, maganda ang sing-sing.

Napanganga ako sa tanong niyang yon, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko o kung
ano ang irereact ko kaya inulit niya ang tanong

"Wife? will you marry me again?" he asked, bakas sa mga mata nito ang pangamba.

"P-pero..." agad akong napatigil nang patahimikin niya ako.

"Just answer YES or OF COURSE." seryosong sabi nito. Bahagya akong napangiti sa
sinabi niya, this man never fails to make me tremble.
"Of course." sagot ko, agad nitong isinuot ang sing-sing sa daliri ko saka mahigpit
akong niyakap.

"Thank you." he whispered.

**

Aliya's POV

Ngayon na ang araw ng kasal namin, hanggang ngayo'y di parin ako makapaniwalang
magiging ganito ako kasaya. Parang kailan lang nang halos limusin ko na ang
pagmamahal niya ngunit ngayon sobra-sobra pa.

Cadden's POV

Bakit wala pa? Hindi na ako mapakali, wag naman sanang may masama pang mangyari.

"Pare, relax lang." pagpapakalma sakin ni Greg.

Di ko na to sinagot sa halip ay nagpakawala ako ng malalim na buntong-hininga

nakatayo na ako dito at hinihintay siya, nakatingin lang ako sa pinto ng simbahan
hinihintay ang pagdating niya.

Napatingin ako sa relo, sampong minuto na, wala parin ba? Gusto kong isantabi ang
mga masasamang bagay pero di ko kaya. Abot-abot na ang kaba ko nang biglang may
sumigaw...

"Here comes the bride..." napangiti ako nang marinig yon.

It seems that I am dreaming... Then the music started to play, I saw here wearing
her elegant wedding gown, as she walk down the isle...

[Perhaps love is like a resting place

A shelter from the storm

It exists to give you comfort

It is there to keep you warm]

Aliya's POV

Parang isang lumang palabas na nagbalik lahat sa aking alaala kung papano kami
umabot sa ganito...

Cadden's POV

Marami akong nagawang pagkakamali, mga kasalanang di na dapat pang patawarin pero
eto siya patuloy na nagmamahal sakin.

[And in those times of trouble

When you are most alone

The memory of love will bring you home]

Aliya's POV

Naulila man ako at halos kunin na sakin ang lahat, pero may isang siya na dumating
at binago ang lahat.

Cadden's POV

Nakatingin lang ako habang naglalakad siya papunta sakin nasa likuran niya si
Ashley, ang pangarap ko, nakikita ko na, ang bumuo sa pagkatao ko.

"A-alona?" nauutal na sabi ni Greg napansin kong tila nanigas si Greg nang makita
si Ashley, parang nililinaw pa nito kung tama ba ang nakikita, hindi ko kasi sinabi
sa kanya ang tungkol kay Ashley at ang pagiging Alona nito.

[Perhaps love is like a window

Perhaps an open door

It invites you to come closer

It wants to show you more

And even if you lose yourself

And don't know what to do

The memory of love will see you through]

Cadden's POV

Once in my life I've lost track of myself but she came and bring me back to my
proper place.

[Oh, love to some is like a cloud

To some as strong as steel

For some a way of living

For some a way to feel

And some say love is holding on

And some say letting go

And some say love is everything

And some say they don't know]

Cadden's POV

She is my life my love and no one can break it, I close my eyes to prevent myself
from crying.

[Perhaps love is like the ocean

Full of conflict, full of pain

Like a fire when it's cold outside

Or thunder when it rains

If I should live forever

And all my dreams come true

My memories of love will be of you]

Cadden's POV

We've been through a lot but still we made it here.

Natapos ang kanta sakto namang dumating siya, inabot ko ang kamay niya.

This is it...

**

Ashley's POV

"G*d! bakit ngayon pa?!" napakagat labi ako sa sobrang nerbyos. Hindi ko inaasahang
dito ko makikita si Greg, no!, hindi dapat...a-ayoko.

Nang matapos ang kasal kanina ay dali-dali akong umalis upang mauna sa lugar na
paggaganapan ng reception.

Hindi ko parin malimutan ang mga titig sakin ni Greg, bakit ngayon pa?!

Unti-unti ng dumarating ang mga tao sa bulwagan, nakita ko ang pagdating ni Greg na
para bang may hinahanap, kaya nagkubli ako sa mga tao.

Nagpalinga-linga ako kung may malilipatan pa ba ako dahil papalapit na siya sa

kinaroroonan ko. Kunti na lang talaga at makikita niya na ako, wala akong ibang
nagawa kundi ang umatras, kunti na lang talaga... Ayan na siya, atras lang ako ng
atras hanggang sa may nabunggo ako, rinig ko tong nagmura kaya napalingon ako, si
Lance pala, magkukubli pa sana ako pero huli na dahil nakita na ako ni Greg.

"Alona!" sigaw nito saka nagmadaling nilapitan ako, dali-dali kong isiniksik ang
mga kamay ko sa braso ni Lance and when I saw Greg in front of us, I tiptoed just
to reach Lance's lips and kiss him.

Nakita kong nanlaki ang mga mata ni Lance pero ako naman ang pinanlakihan ng mata
nang pumikit to at siniil ako ng halik, malambot ang mga labi nito, nagising lang
ako nang putulin na nito ang halik.

Blangko akong napatingin kay Greg nang makita ko tong nakatingin samin, "a-anong
namamagitan sa inyo?" tanong nito samin.

Ewan ko ba pero parang hindi ako makasagot kaya siguro si Lance ang sumagot.

"Wala." cold na sabi nito, ay tanga... tanga ka talaga Lance kahit kelan!
nanggigigil na ako kay Lance dito sa sobrang inis.
Nakita kong kumunot ang noo ni Greg, "then why did you kiss her?" tanong nito.

"Anong paki mo?! Gusto ko lang siyang halikan." maangas na sabi ni Lance kay Greg.

Nakita kong nanigas ang mga bagang ni Greg pero hindi na to sumagot.

"Alona, let's talk." pakiusap nito sakin saka hinawakan ang kamay ko, nang biglang
magsalita ang emcee...

Naramdaman ko na lang ang pag-agaw ni Lance sa kamay ko mula kay Greg saka ako
hinila papunta sa mga mesa, "pare..." matigas na sabi ni Greg habang nakawak sa
balikat ni Lance na para bang pinapatigil niya si Lance, nilingon siya ni Lance
saka nagsalita, "can't you wait?, respetohin mo naman ang kasal. At pwede ba wag mo
kong hahawakan, ayokong hinahawakan ako ng kung sino-sino lang." mapang-uyam na
sabi ni Lance.

**

"Tanga ka talaga!" bulyaw ko dito nang makalayo na kami.

"Tumahimik ka!" matigas na utos nito sakin.

"Hindi ako tatahimik! Ang tanga mo! Kung nagkunwari ka na lang na tayo, e di sana
di na siya bubunto't-butot sakin!" paninisi ko dito.

"Sabi ng tumahimik ka!" bulyaw nito sakin.

"Hindi ako tatahimik... Naiinis ako say..." naputol ang sinasabi ko.

"Ibibigay kita!" pananakot nito sakin.

"Sige, edi ibigay mo, wala naman ng kwenta to..." pinutol niya ulit ang pagsasalita
ko.

"Tumahimik ka sabi... Hahalikan kita!" pananakot ulit nito.

"Aba, aba... Nakatikim ka lang ng halik, namimihasa ka na... Hoi! hindi ako
tatahimik, hindi mo ako matatakot!" napansin kong tumigil kami sa paglalakad.
"Hindi ka talaga tatahimik?" pagtatanong nito sa malamig na tono na sinagot ko lang
ng iling.

Nakita ko tong ngumisi saka nagwika, "Okay pagbibigyan kita. mamili ka, hahalikan
mo ko o hahalikan kita?" napanganga ako sa tanong niyang yon.

"Baliw ka ba? para na ring di mo ako pinapapili nun!" bulyaw ko dito, natigil lang
kami nang may tumawag samin, dinilaan ko to sabay irap saka nagmadaling tinungo ang
harap ng stage.

"May utang ka na sakin." rinig kong sabi nito na di ko na lang pinansin.

**

Throwing of wedding garter and bouquet na pala... Pinagtipon kaming lahat na mga
babae sa gitna, ayoko ngang sumalo di naman ako naniniwala sa mga ganyan, pero ewan
ko ba kung tadhana o sadyang malas lang talaga dahil sakin tumama ang bouquet at sa
mukha ko pa talaga. Ayoko namang maging KJ kaya binitbit ko na.

"OMG? ang swerte niya naman... Ang gwapo pa namang nong nakasalo ng garter..."
tilihan ng mga babae. 'Ang lalandi, ano te? nagmamadaling ikasal?' mga bagay na
tumatakbo sa isip ko.

Dinala ako sa gitna only to see Lance holding the garter.

"We have our next Bride and Groom..." napangiwi ako sa sinabi ng emcee nakita kong
inirapan lang ako ni Lance.

Nagsalita ulit ang emcee, "so how do you want it? Hot or cold?" tanong nito sa mga
tao, nagtaka ako kung anong ibig sabihin...

"...pag cold ang pinili niyo ibig sabihin simpleng isusuot lang ng groom to-be
natin ang garter sa legs ng bride to-be natin, pero kapag hot... It will be the
other way around, dahil imbes na kamay niya ang gagamitin, bibig niya ang gagamitin
para maisuot yon." nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya, tiningnan ko si Aliya na
para bang nagmamakaawa pero nginitian lang ako nito na para bang sinasabing 'okay
lang, katuwaan lang naman.'.

"So what do you want?" sigaw ng emcee sa mga tao... Wag naman sanang 'hot' ang
piliin nila, pero siguro nga sadyang akin talaga ang araw na to...
"Hot!... Hot!... Hot!" sigaw ng mga tao.

Tumawa ang emcee, tumikhim muna to bago nagsalita, "the mob want it hot... So what
does our groom to-be want? Are you going to serve it hot or... Cold?" tanong nito
kay Lance, ako?, pano ako? Di niya ba ako tatanungin?. Palibhasa bakla, kaya si
Lance ang pinapansin niya!

Tumahimik ang paligid na para bang inaabangan kung ano ang magiging sagot ni Lance,
napangiti ako dahil alam kong cold ang pipiliin niya.

Nakita kong bahagyang ngumiti si Lance saka ipinitik ang kamay sa ere, "Hot!"
nakangising sabi nito.

Napanganga ako nang marinig yon habang nabalot naman ng tilian ang paligid.

Pinaupo ako sa isang upuan, para lang akong puppet na pinapagalaw nila dahil lutang
parin ako.

"Ready?" mahinang tanong ni Lance sakin pero ewan ko ba dahil parang may ibang
pinapahiwatig ang tono nito.

Alam kong samin nakatoon ang atensyon ng lahat. He bend his one nee saka tinanggal
niya ang soot kong six inches high heeled mary jane shoes saka inilapag sa sahig.
Iniangat niya ang laylayan ng gown ko exposing my legs in front of him.

'Damn! ba't ba ang init-init dito!' I screamed at the back of my mind, ramdam ko
ang init ng mga kamay nito habang isinusuot sakin ang garter at itinigil hanggang
tuhod.

Tumingin muna siya sakin bago yumuko, ramdam ko ang init ng hininga niya bago nito
kinagat ang garter paitaas, napasinghap ako nang marinig yon at naririnig ko ang
mga impit na sigaw ng mga nanonood.

"Higher!" sigaw ng mga tao nang makitang tumigil si Lance. Sumunod naman to saka
kinagat ulit ang garter, parang may boltaheng dumaloy sa katawan ko nang sumayad
ang mga labi niya sa balat ko.

"Higher!" sigaw ulit ng mga tao, rinig kong tumawa siya nang magmura ako dahil
masyado ng mataas ang garter, pinapaangat pa nila.

Bago siya natapos ay bahagya niya pang kinagat ang hita ko saka siya nag-angat ng
tingin sakin, pawis na pawis siya habang ako pulang-pulang na. Napalunok ako nang
bahagya niyang kagatin ang pang-ibabang labi.

Ibinaba niya ang gown ko saka isinuot sakin ang sapatos ko. Akala ko'y tapos na
dahil tumayo na siya, tumigin siya kay Greg saka yumuko, "can I get the payment?"
sabi nito, napakunot-noo ako nang marinig yon, di ko alam kung ano ang ibig nitong
sabihin.

"May utang ka diba? Kanina?" nakangising sabi nito, yong halik ba ang tinutukoy
niya? Seriously?! Bago pa ako makapalag ay siniil niya na ako ng halik.

Saglit na tumahimik ang paligid bago umalingawngaw ang impit na tilian.

Tulala parin akong nakaupo nang iwan ni Lance. Bago pa may makapansin sakin ay
tumayo na ako, nangangatog man ang tuhod ay tumakbo na ako pabalik sa sariling
upuan , ininom kong lahat ang tubig na nasa baso dahil parang tinutuyuan na ako ng
lalamunan.

"Heart ba't ka ba nagiging abnormal?!" parang tangang kinakausap ko ang puso ko

habang hawak-hawak ang dibdib ko.

**

Aliya's POV

Nauna na kaming umuwi sa mga bisita dahil na rin sa hiling ni Cadden.

"Ahrg damn you, wife." bigla na lang sabi nito, nakita ko pa tong napahilamos sa
mukha.

"Why?" tanong ko dito, dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

"I badly want you, I wanna do it all with you tonight." sabi nito sa malamig na
tono, napatingin ako sa mukha nito at kita kong seryoso siya sa sinasabi niya.

Matulin ang takbo ng sasakyan kaya napatawa ako, "can't wait?" tumatawang sabi ko
dito.

"I can't, pwede bang itigil na lang natin dito?" he said in his husky voice habang
pinapahinaan ang takbo, napanganga ako sa sinabi niya.

"What?! Baliw ka na Cadden!" bulalas ko.

"Just kidding wife." tumatawang sabi nito.

"I hate you." nagtatampong sabi ko.

"I know you don't mean that." sabi niya naman.

Nakarating na kami sa bahay, agad siyang lumabas at umikot para pagbuksan ako,
nabigla pa ako nang kinarga niya ako papasok sa bahay.

Agad niya akong inihiga sa kama, "cadden magsho-shower lang ako." sabi ko dito.

"Wag na." reklamo nito, hindi ko na to pinakinggan sa halip ay tumayo na ako pero
pinahiga niya ako ulit saka pumaibabaw sakin.

"Kapag hindi mo ko pinagligo, hindi mo ko makakatabi sa loob ng isang linggo."

pananakot ko dito.

Inis na napasuklay to sa buhok saka hinayaan na ako.

Cadden's POV

Nakita ko tong nahihirapang hubarin ang wedding gown niya, "let me." alok ko dito,
agad naman tong tumalikod, dahan-dahan kong ibinababa ang zipper hanggang sa
tuluyan ng lumantad ang hubad nitong likuran, nalaglag ang gown nito kaya pinulot
ko at inilagay sa isantabi.

"Thank you." malambing na sabi nito bago tuluyang pumasok sa banyo.

Maya-maya lang ay sinundan ko to sa loob, nagulat pa ako nang di na to nabigla sa

pagpasok ko.

"I know you will do this." sabi niya.

I just smiled back as I pressed her against the wall, I could feel her soft lips
moving with the rhythm of my kisses, only God knows how much I love this woman, I
moved my tongue asking for an entrance and when she didn't give me a way I bite her
lower lip causing her to moan, having her mouth slightly opened I freely entered
her mouth, playing with her tongue, I chuckled when I've noticed she bite mine, my
wife... My naughty wife.
I could feel her warm hands caressing my cheeks, I lowered my head to kiss her on
the neck traveling down to her shoulder.

Pareho na kaming basa ng tubig, "I love you, wife... Always." I said then I kissed
her again, traveling down to her neck to her shoulder blade then a soft moan
escaped from her slightly opened mouth.

"Cadden..." I heard her scream when I touch her sensitive part.

She closed her eyes and bite her lips, I guess to prevent herself from moaning,
"you're damn gorgeous , my perfect wife." I whispered.

She tilted the moment I suck her right breast, while my other hand was gently
touching the other one.

I pinned her even more as I kissed her again, my hands was exploring his body,
that's when I noticed that she's still wearing her undies.

I bite her lips before I stopped, I bent my knee, "w-what are you doing?" nauutal
na sabi nito.

"Shhh." ang tugon ko.

I bite the waistline of her undies then pulled it down, "cadden!" halatang nabigla
to.

She grabbed my hair for me to stop but instead of doing so, I grabbed her hands and
intertwined our fingers.

We were both naked when I carried her out of the shower room and bring her to my
bed.

"I love you." I said as my kisses goes down to her navel continuing down to the
most sensitive part of her, I could feel her trembling, then a loud moan escaped
from her mouth.

I could taste the sweetness of her body, she tilted again as I spread her legs
wider, I licked her mid-thighs sucking it, leaving love bites before I get back to
her core and did it.

I stopped, then I kissed her again, my hands went down into her, inserting one
finger, "ready?" I asked her. She answered me with a moan and swear it sounds like
heaven, her body jolted the moment I entered.
"I'm sorry, wife." I stop thrusting while asking her, I felt sorry, I know she's
still hurt.

I wiped her tears "I'm sorry." I saw her nod.

She smiled at me then she grabbed my head to kiss me and I started to thrust.

"Ahh, so tight!" I screamed, like a rhythm we both move in unison.

She kept on screaming my name, making scratches and I know it will be a scar the
next morning, but I don't care.

"Deeper..." she commanded, "your will be done, ma'am." I joked.

"Ahh, faster Cade." she said, I love the way she say those words, it's turning me
on, I kissed her as I hugged her tightly then after a while we both scream upon
reaching the climax.

I lay beside her and kiss her on her forehead, she closed her eyes immediately, I
know she's tired but still I want her more...

"Cadden... I'm tired..." pagrereklamo nito nang pumaibabaw ako sa kanya ulit.

"Don't worry, you don't need to move." I said, then I kissed her again torridly.
And we did it again and again...

"Aren't you tired?" she asked tiredly...

"Nope..." I smiled... Nakita ko siyang ipinikit ang mga mata kaya nagsalita ako
ulit, "...cause I want a baby." nakita ko kung papano to magmulat ng mata, shocked
was written all over her face.

"Again?" bulalas nito.

"Yeah, again." I answered smiling.

After awhile I let her rest, I just hugged her from behind and then I fall into a
deep sleep, this is the best night of my life.
Keep reading, keep voting, comments are very much awaited...

Love lots...

Ms. Kim,
####################################
Chapter-45Haylee Brooklyn
####################################

Malapit na tayong matapos, dahil sa hiling ng nakararami na gawan ko ng story sina

Lance at Ashley well ngayon ay sinisimulan ko na mga baby ko...

Entitled:

SOLACE LOVE

Aliya's POV

"Wife?" napalingon ako nang tawagin ako nito.

"Hmm?" baling ko dito habang isinasalang ang kalan, nakaupo lang to sa mesa habang
inaantay akong matapos sa pagluluto, mas gusto ko kasing ako ang naghahanda ng
pagkain niya.

"Are you okay?" halatang nag-aalala to, sa ekspresyon pa lang nito at sa tono ng
pananalita.

"Yes?" sagot ko dito, medyo alanganin ako kasi parang naghihina ako.

"Don't answer me with a question wife." sabi nito saka nakita ko siyang ngumiti.

"I'm fine, okay. Bakit ba kasi?" tanong ko dito, pinatay ko na ang stove saka
hinain ang niluto ko.

Inilapag ko na to sa mesa, napansin kong panay ang tingin nito sakin, "you look
pale, halika nga." pahayag nito bago ako tinawag na lumapit sa kanya.

Tumayo siya saka hinaplos ang likod ko bago sinapo ang noo ko, "I'm worried my
wife." malungkot ang boses nito.

"Don't be... I'm fine." I assured him then kissed him on the cheek, "kain na tayo."
pang-aanya ko.

Tapos na akong kumain kaya tumayo na ako, napahawak ako sa ulo sabay hawak sa mesa
nang makaramdam ng pagkahilo, naramdaman ko ang biglaang paglapit ni Cadden saka
ako niyakap.

"What's wrong?!" natatarantang tanong nito.

Di ko na magawang sumagot pa dahil parang babaligtad na ang sikmura ko, napatakip

ako sa bibig saka malakas na itinulak si Cadden at patakbong tinungo ang lababo.

Napaluha na ako dahil sa kakasuka.

Napaupo ako dahil sa sobrang sama ng pakiramdam, naramdaman kong binuhat ako ni
Cadden at isinakay sa kotse.

**

Cadden's POV

Pabalik-balik lang ako dito, inaantay ang paglabas ng doctor.

"Are you the husband?" napalingon ako nang marinig ang tanong na yon...

"Yes, how is she? How's my wife? Is she okay?" sunod-sunod kong tanong.
Nakita kong ngumiti to, "yes, she's fine. But starting today you must be careful,
sa mga susunod na araw ay magiging sensitibo siya, wag kang gagawa ng mga bagay na
ikasasama ng loob niya..." marami pa tong sinasabi pero di ko parin maintindihan,
iba ang tinatakbo ng isip ko sa mga sinasabi nito.

"Doc, ano ba talaga ang sakit niya?" pagtatanong ko ulit, medyo naiinis na ako
dahil pinapatagal pa niya.

Mahina tong tumawa saka nagsalita, "your wife is pregnant Mr. monteverde,
congratulation."

"your wife is pregnant Mr. monteverde."

"your wife is pregnant Mr. monteverde."

"your wife is pregnant Mr. monteverde."

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman.

"H-ha?" ang tanging nasabi ko.

Ngumiti to saka ako hinawakan sa balikat, "congratulation, she's pregnant." sabi

nito, bahagya pa nitong tinapuk ang balikat ko bago tuluyang umalis.

Tulala pa rin akong nakatayo sa hallway, "hoy! Ano? Tatayo ka na lang ba diyan?!"
napalingon ako nang may suminghal sakin, nakita ko ang isang matandang babaeng
mataba na naka-wheel chair.

"Ah sorry po." paghingi ko ng paumanhin saka siya pinadaan.

"Pesteng to, ahhsgrt! wfhjskl mahsuwkwjzhyyw!..." di ko na naintindihan pa ang
ibang sinabi nito, matatanda tatalaga.

Pumasok na ako sa loob ng kwarto ng asawa ko.

Mahimbing tong natutulog kaya lumapit na ako, inilapat ko ang kamay ko sa tiyan
niya at doon na kusang dumaloy ang mga luha.

Aliya's POV

Nagising ako na hawak-hawak ni Cadden ang tiyan ko at umiiyak to.

"C-cade?" pagtawag ko sa pangalan nito, napatingin to sakin at niyakap ako.

"Thank you, thank you for granting my wish, thank you for giving me an angel... I
love you." malambing na sabi nito.

"H-ha?" nagtataka man sa mga pinagsasabi nito ay gumanti na lang ako ng yakap.

Kumawala to saka hinaplos nag mukha ko, "you're pregnant wife." nakangiting sabi
nito, doon ko lang naramdaman ulit ang saya na naramdaman ko nong malaman kong
ipinagbubuntis ko ang kambal.

**

Cadden's POV

"Diba sabi ko yong manggang may kunting dilaw sa dulo ang gusto ko." halatang
naiinis na si Aliya, panglimang beses ko na tong balik dahil puro mali ang dinadala
ko.

"Pareha lang naman yan diba?" pagpapakumbaba ko.

"Hindi nga yan ang gusto ko." nakabusangot na to.

"Okay, babalik ako, hahanap ako sa palengke, don't cry ha." sabi ko dito habang
inaalo siya, parang nagsisimula na kasi tong umiyak.

Nakita kong lumiwanag ang mukha nito, 'salamat naman' nasabi ko na lang sa sarili
saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Ayokong sumama ang loob niya kaya
lahat gagawin ko, ayokong mapahamak ang baby namin.

Sa palengke ang punta ko, alam kong doon ko yon mahahanap, "ahm manong? may mangga
po ba kayong may dilaw sa dulo?" pagtatanong ko dito.

"Nako ala tayo niyan iho, kunti lang ang manggang dumating ngayon eh." sabi nito.

Lumipat ako sa ibang tindahan, pinunasan ko na lang ang pawisan kong noo, 'sana
naman meron na.' panalangin ko.

"Ale, mangga po sana... Yong may dilaw sa dulo." sana lang talaga meron na.

"Ay naku, saglit lang at maghahanap ako." sabi nito.

Napangiti ako nang pagbalik nito ay may bit-bit na to, "magkano po ba?" tanong ko.

"Setenta lang, isat kalahating kilo." sabi nito. Nagbigay ako nang buong dalawang
daan, "sa inyo na po yang sukli." sabi ko.

"Ay salamat iho." nakangiting sabi nito, pauwi na ako nang maalala kong dumaan muna
sa flower shop, huminto ako saglit saka bumili ng isang bouquet ng red roses.

**

Agad na lumawak ang ngiti nito nang ibigay ko na ang roses sa kanya, "ang ganda..."
komento nito.

"Kasing ganda ng asawa ko." pagsasabi ko ng totoo.

Nakita ko tong namula habang bahagya pang kinagat ang pang-ibabang labi.

Pinakita ko rin kay Aliya ang dala kong mangga, saka inutusan ang alalay namin na
ipahiwa pero pumalag si Aliya, "pero gusto ko ikaw." sabi nito.

"Ako ang gusto mong maghiwa?" tanong ko dito na para bang nagulat pa sa sinabi
niya.

"B-bakit ayaw mo ba?" nagbabadya nanaman tong iiyak kaya ngumiti ako agad.
"Syempre, gustong gusto ko." sabi ko saka siya niyakap.

**

"F**k!" napasigaw ako nang mahiwa ang kamay ko.

Agad ko tong hinugasan para hindi makita ni Aliya, ngayon alam ko na, na ganito
pala kahirap kapag buntis ang asawa.

Naramdaman kong lumapit to sakin, niyakap ako nito mula sa likuran kaya ibinigay ko
na sa kanya ang manggang nahiwa ko.

Umupo to sa mesa saka kumuha ng ketchup, napakunot ang noo ko nang maglagay to ng
ketchup sa mangkok saka isinawsaw ang mangga roon.

Parang babaligtad ang sikmura ko sa isiping yon, ganito ba talaga ka weirdo ang
mga babae kapag nagbubuntis.

Ang ikinakatakot ko lang ay baka ipakain niya sakin, "kain ka." nakangiting sabi
nito, eto na nga bang inasabi ko.

"H-ha? Ah e... Busog ako wag na... Thank you." sabi ko dito habang panay ang
pagtanggi.

"Ayaw mo ba? Bakit? siguro iniisip mo na marumi na to kasi hinawakan ko na."

nakangusong sabi nito.

"I've changed my mind, gusto ko pala... pahingi nga." sabi ko saka inagaw ang
mangga at pilit na kinain.

Bigla namang nawala ang ngiti sa labi nito nang tumigil ako sa pagkain, "Hindi mo
nagustuhan." lumungkot nanaman ang boses nito.

"Anong hindi? Syempre sarap na sarap ako." pagsisinungaling ko, saka nagkunwari
pang hihingi ng dagdag pa para lang maniwala siyang nagustuhan ko talaga.

Nakahinga lang ako nang lumawak ang ngiti nito, pero ang ikinabigla ko nang...

"Ayan, dahil nasasarapan ka ubusin mo yan lahat." sabi nito ng nakangiti.

Ito na ata ang pinakamalaking kalbaryo ng buhay ko, ang kumain ng mangga na may
ketchup.

Eight months Later...

Cadden's POV

"Ahhhh, Cadden!" napabalikwas ako sa sigaw na yon.

"What happened?" tanong ko.

"Manganganak na po ata si ma'am sir." sabi ni yaya Marta.

Dali-dali kong binuhat si Aliya saka isinakay sa sasakyan, "ang mga bata yaya."
sabi ko dito.

"Sama po kami ni Reid daddy." pakiusap ni Blaze.

"Hurry!" sigaw ko dito, agad namang sumakay ang kambal pati ang yaya nila.

Aliya's POV

Napakagat labi ako sa sobrang sakit, nasa magkabilaan ko ang kambal na ngayo'y
matamang nakatingin sakin, "mommy?" rinig kong sambit ni Blaze.

"Hmm?" ang tanging nasagot ko, "puputok na po bang tiyan niyo?" parang gusto kong
matawa sa tanong niya pero di ko magawa.

"This is all your fault daddy, you blow mommy's tummy!" paninisi ni Reid sa daddy
niya.

Narinig kong tumawa si Cadden habang nilalakasan ang takbo ng sasakyan.

Kasalanan rin to ni Cadden eh, pano kasi nang tanungin siya ng kambal kung bakit
parang lobo raw ang tiyan ko ay sinagot niya ng kalukuhan...
Flashback...

"Daddy? What happened to mommy's tummy ?" tanong ni Blaze.

" daddy blows it." sagot ni Cadden sa kambal, dahilan para makurot ko to.

Natigil lamang ako sa pag-iisip nang makarating na kami sa hospital.

**

"Ang ganda niya..." namamanghang sabi ni Cadden habang nakatitig sa anak namin at
nilalaro ang munting mga kamay nito.

Napangiti lang ako, "anong gusto mong ipangalan sa kanya?" tanong ko dito.

Halatang nagulat pa to, "are you sure wife? Gusto mong ako ang magpangalan sa
kanya?" namamanghang tanong nito.

Tumango lang ako, saka marahang hinawakan ang kamay niya.

"She's pretty..." mahinang sabi ni Cade, "Hi sweetie, daddy's here..." sabi nito
habang kinakausap ang sanggol.

"Ano ng pangalan mo sa kanya?" tanong ko ulit dito.

Ngumiti muna to bago nagsalita ulit...

"Haylee... Haylee Brooklyn Monteverde." sabi nito habang nakatitig sa sanggol.

**

Third person's POV

Matulin na lumipas ang mga araw, malaki na si Brook, mas nagiging malapit to sa ama
niya.

Nakatanaw lang si Cadden at Aliya mula sa malayo, habang si Brook ay nakikipaglaro

sa ibang bata at ang kambal naman ay masinsing nag-uusap sa di kalayuan.

Kasalukuyan kasi silang nasa isang birthday party ng isa sa mga kakilala nila.

"Hi Haylee." bati ng isang batang lalaki.

"Happy birthday." ang tanging sagot ni Brook dito.

Nabigla si Brook nang hinalikan siya ng batang lalaki sa pisngi.

"Isusumbong kita sa mga kuya ko!" naiiyak na turan ni Brook habang hawak-hawak ang
pisngi.

Patakbong nilapitan ni Brook sina Reid at Blaze.

"What's wrong?" nag-aalalang tanong ng kambal nang makitang umiiyak ang bunso nila.

"Hinalikan ako nung batang may birthday." pagsusumbong ni Brook.

Para namang uusok sa galit si Reid at Blaze at sinugod ito.

"What did you do?!" galit na tanong ni Reid sa batang lalaki, mga isang taon lamang
ang agwat nila sa isa't isa.

"I just kissed her." cold na sagot nito.

Nanliliit ang mga matang kinwelyuhan ni Reid ang batang lalaki, "why did you do
that!" parang nagdidilim na to.

Si Blaze naman na nagtitimpi lang ay nagpupuyos na sa galit, itinulak ng batang

lalaki si Reid sabay tabig ng kamay nito na nakahawak sa damit niya, "sa pisngi
lang naman." pangangatwiran ng batang lalaki.

"But still you kissed her!" bulyaw ni Blaze na halatang sumabog na sa sobrang
galit, nagawa na nitong itulak ang bata dahilan para matumba to, tumayo naman to
agad at tinulak rin si Blaze, nagkakagulo na ang mga bata dahilan para ma kuha ng
mga to ang atensyon nila Cadden at Aliya.

"Stop!" sigaw ni Cadden na ngayo'y nakalapit na.

"What's the problem? gentlemen?" pagtatanong ni Cadden sa mga bata.

"He pushed me!" pagsusumbong ng batang lalaki kay Cade habang itinuturo si Blaze.

"Yeah, because he kissed Haylee!" inis na pangangatwiran rin ni Blaze.

Para namang binuhusan ng malamig na tubig si Cade, at tiim-bagang tinitigan niya

ang bata, nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga nang maalalang bata ang
kaharap niya.

"I'm sorry tito, but I like haylee." sabi ng batang lalaki kay Cade.

"No!" inis na pagtutol ni Reid.

"Wag mo muna yang sabihin sa kanya ngayon, paglaki niyo na lang ha." sabi ni Cade
sa bata na agad namang tumango.

"I wanna go home dad." pakiusap ni Brook.

Keep reading, keep voting, comments are very much awaited...

Love lots...

Ms. Kim,

####################################
Must Read!
####################################

Kimberly's POV
Sa kwento ko, maraming naiyak, maraming nainis, maraming natawa, maraming
kinilig... Pero ang mahalaga sa lahat... Marami ang natuto.

Salamat sa lahat ng nagtiyaga, salamat sa lahat ng nagmahal sa kanila, salamat

talaga.

Lumalabas ang pagiging TAO ko... ibig sabihin marami akong pagkakamali, marami
akong pagkukulang (ibig sabihin, normal ako) pero ni isa sa inyo walang nangutya...
May iba sa inyo na itinatama ang mga pagkakamali ko, kaya nagpapasalamat ako lalo
na dun sa iba na palihim kung ikorek ako... Hehe salamat, di niyo talaga ako
pinapahiya sa ibang readers.

May mga readers na napalapit na sakin, sobrang active kung mag message (alam niyo
na kung sino kayo mga baby ko) grabe... Nagkainstant kapatid ako, hahaha.

Salamat sa pag-intindi kung bakit ako matagal kung mag-update... maraming plot na
tumatakbo sa isip ko, oras lang ang wala ako.

Maraming nagtatanong kung bakit grabe ang hugot ko? True story ba raw o naranasan
ko?

Ang sagot ko;

Oo, totoong nangyari yun lahat... sa loob lang ng utak ko, hehe... Pero hindi sa
buhay ko at sa kung sino.

One big fact about me na nasali sa story is about marshmallow...

Every time I'm stressed I always ran for a pack of marshmallow, it is my stress
reliever... My mind over matter. Sa ganoong paraan ginagamot ng utak ko ang sarili
ko 'CURE THYSELF' kumbaga.

Sinisimulan ko na pala ang book 2 ng Being His Unwanted Wife, entitled SOLACE LOVE
the AshLan story.

See you there! *wink*

Love lots...
Ms. Kim,

####################################
Chapter-46Epilogue: The beginning
####################################

Epilogue- The beginning

Napaka-ironic diba? Epilogue na pero ang title 'The beginning?'.

Indeed, because in reality, sometimes life is ironic.

Alam kong maraming ayaw wakasan ang storyang to pero sasabihin ko, ang katapusan ay
simula lamang...

Minahal niyo ang kwento nila Cadden at Aliya pano pa kaya ang sa mga anak nila?

Aliya's POV

"Are you ready?" tanong ni Cadden habang pinapaandar ang makina, dalawa kaming nasa
harapan, sa likuran naman ang mga bata at si yaya Marta kasama si yaya Rema, nasa
pinaka likuran naman ang mga body guards.

Ngayon ang araw ng alis namin, kailangan naming pumunta sa Europe at dun mamalagi
dahil sa idinagdag niyang negosyo.

Pinatay ulit ni Cadden ang makina, nilingon niya ang mga to "what's with that
faces? Kiddos?" nakangiting tanong ni Cadden sa mga bata nang makitang nakasimangot
ang mga to.

"Do we really need to go to Europe?" nakasimangot na tanong ni Brook.

"For now princess..." ang tanging sagot ni Cade.

"Hey, young men.." pagtawag ni Cade sa kambal na ngayo'y nakatingin sa magkabilaan.

"Tsk!" rinig kong sabi ni Reid.

"I will miss tito Lance and tita Ashley for sure." rinig kong bulong ni Blaze.

"Babalik parin naman tayo dito." pagpapaliwanag ni Cade.

**

Europe
Agad na nakatulog ang mga bata pagdating namin sa bahay.

Matapos kong ayusin ang mga gamit ay nagliwaliw muna ako sa paligid, binusog ko ang
paningin sa kabuoan ng bahay, halos walang pinagkaiba ang bahay namin sa Pilipinas
at dito maliban sa mga iilang disenyo na may bahid na ng kulturang Europeo.

Napaigtad ako nang may humapit ng bewang ko, "wife..." malambing na tawag nito.

Iginiya niya ako patungong balkonahe, at mula dun ay kitang kita-kita ko ang
malawak na tanawin ng lugar.

Humawak ako sa kamay niya na ngayo'y nakapulupot sa bewang ko, isinandal ko ang ulo
ko sa balikat niya saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga.

Naramdaman ko ang pagdampi ng maiinit nitong labi sa bandang kilay ko, "you didn't
rest." bakas ang pag-aalala sa boses nito.

"Hindi naman kasi ako inaantok." sagot ko.

Matagal pa bago to nakapagsalita, "are you happy with me?" tanong nito sa mababang
tono.

Bahagya kong pinalo ang kamay niya bago nagsalita, "anong klaseng tanong ba yan
Cadden, may mga anak na tayo?!" tumatawang sabi ko dito.

"Oo nga naman, may mga anak tayo... Kaya andito ka kasama ako." malungkot na sabi
nito.

Napakunot-noo ako sa narinig ko, ano bang nangyayari sa taong to, para bang
pinapahiwatig na mga anak lang namin ang dahilan kung bakit nananatili ako sa
kanya.

"I've been so stupid to hurt you Aly and now I'm such a one lucky bastard to have
you." lalo pang humigpit ang pagkakayakap nito.

"Nandito ako hindi lang dahil may mga anak na tayo... Nandito ako kasi mahal kita."
sabi ko dito.

Narinig ko ang bahagya nitong pagtawa, "anong nakakatawa?" nagsisimula na akong

mainis kaya humiwalay ako sa kanya.

"Don't be mad... Alam ko na lahat ng sinasabi mo." tumatawang sabi nito.

"Alam mo na pala, ba't ka nagtatanong?!" gusto niya lang ba akong gawing
katatawanan?

Hinila niya ang kamay ko pero tinabig ko, tumawa siya na ikinainis ko, "now you're
pissed off, why so cute my wife." malambing na sabi nito habang nakangiti.

Tinalikuran ko to at akmang aalis na pero hinapit niya ulit ang bewang ko, "let me
explain..." bulong nito sa tenga ko habang nakayakap sakin mula sa likuran.

"Five seconds to explain Mr. Monteverde." pagmamatigas ko.

"Bakit ko tinatanong sayo? Kasi gustong-gusto kong laging naririnig kung gaano mo
'ko kamahal kaya sana di ka magsasawang ulit-ulitin yon dahil ako... Hinding-hindi
magsasawang pakinggan ang mga salitang yon." malambing na sabi nito, sa isang iglap
lang nawala lahat ng inis na nararamdaman ko kanina.

Iniikot niya ako dahilan para magkaharap kami, napaatras ako at napasandal sa
balkonahe.

Mahigpit niya akong niyakap saka isinubsob ang ulo sa leeg ko,mga ilang segundo rin
siyang nanatiling ganun hanggang sa nag-angat to ng ulo, akala ko'y hahalikan niya
ako dahil inilapit niya ang mukha niya sa tenga ko pero hindi pala...

"Alam mo bang hindi pantay ang anak natin?" bulong nito.

Agad akong napatitig sa kanya at napakunot-noo, nakita niya siguro ang reaksyon ko
kaya nagsalita to ulit...

"Dalawa ang lalaki pero nag-iisa lang si Brook." nakangising sabi nito.

"W-what do you mean?" naguguluhan kong tanong dito.

"Iminumungkahe kong dagdagan natin." seryosong sabi nito saka ako siniil ng halik
dahilan para di ako makasagot.

**

Third Person's POV

"Chase... Asan ang mga kuya mo?" pagtatanong ni Aliya sa bunso nila...

[Chase Hayden Monteverde- youngest son of Aliya and Haze Cadden Monteverde]

"Andun po sa playground." wala sa mood na sagot nito saka inayos ang eyeglasses at
nagpatuloy sa pagbabasa.

[Kung inaakala niyong simpleng playground lang ang tinutukoy ni Chase dito,
nagkakamali kayo... Ang playground ng kambal ay hindi na yong tipong may seesaw,
may swing at may kung ano-ano pa... Dahil ang playground na yon... Ang laman
ay...]

"Kotse?! kotse nanaman... yan na lang lagi ang inaatupag ng kambal mo Cadden!"
galit na baling ni Aliya sa asawa na ngayo'y nagkakape.

"Relax ka lang asawa ko, pati kotse pinagseselosan mo." nakangiting sagot ni Cadden
saka uminom ng kape.

Biglang huminahon si Aliya, "kasi naman kinokonsente mo, pinagawan mo pa ng

playground..." reklamo ni Aliya.

"Kung hindi ko yan pinagawan ng Playground, san natin ilalagay ang mga sasakyan
nila?" sagot ni Cadden.

"Kaya nga, kung hindi mo yan ginawan ng playground titigil na yang dalawa sa
kakabili ng sasakyan." sagot naman ni Aliya.

"Hayaan mo na lalaki eh." ang tanging nasagot ni Cadden.

"Nasan palang ate mo?" tanong naman ni Cadden kay Chase.

Sasagot na sana si Chase pero natiglan silang lahat dahil sa isang sigaw...

"Ahhhhhhhhh!" agad na inakyat ng mag-asawa ang kwarto ni Brook, ang pinagmumulan ng

sigaw.

"Open the door Haylee!" sigaw ni Cadden, halatang nag-aalala at nagawa na nitong
magmura.

"Haylee!" sigaw ulit ni Cadden.

Maya-maya lang ay bumukas na ang pinto mababakas sa mukha nito ang matinding
problema, "what's wrong Haylee?" pagtatanong ni Cadden habang umiikot ang paningin
sa buong kwarto.

"Oh my gosh daddy, nagkapimples ako, I... I don't like this." parang naiiyak na
sabi ni Brook.

Napabuntong-hininga na lang si Cade saka napangiti.

"Tsss! Maarte." pabulong na sabi ni Chase pero sapat lang para marinig ni Brook.

"Nerd!" singhal ni Brook kay Chase.

"At least matalino." sagot naman ni Chase habang ibinubuklat ang libro.

"Bakit? Matalino rin naman ako ah." pangangatwiran ni Brook.

"Tss, matalino nga, maarte naman." sagot naman ni Chase.

"Enough!" sigaw ni Aliya...

**

"Reid!" tawag ni Blaze sa kakambal.

"...anong plano mo kapag nakauwi na tayo ng Pilipinas?" tanong niya nang di siya
nito pinansin.

"Wala." maikling sagot nito.

"Wala? Eh pano na ang mga baby natin?" baby... Baby ang tawag nila sa mga sasakyan
nila.

"Dadalhin natin." matipid na sagot ni Reid, di na nagsalita pa si Blaze, parang

kampante na sa sinagot ng kakambal.

"Kuya Blaze, can I borrow your car?" tanong ni Brook.

"Which one?" seryosong tanong ni Blaze.

"That!" sabi ni Brook habang itinuturo ang isang puting sasakyan.

"Nah, no! Not that one sweetie." pagtutol ni Blaze dahil sa lahat ng sasakyan yon
ang pinakapaborito niya.

"But I want that one..." nakangusong sabi ni Brook.

Napabuntong-hininga na lang si Blaze, ayaw niya pero di niya matanggihan ang

kapatid, papayag na sana siya pero biglang nagsalita si Reid.

"Goodluck sa sasakyan mo Blaze." nakangising sabi ni Reid.

Agad na lumapit si Brook kay Reid at buong lambing itong niyakap, "kuya Reid naman
eh... what if ito na lang kaya?" paglalambing nito kay Reid, habang itinuturo ang
kulay gintong sasakyan nito.

"No Haylee." pagtutol nito.

"But why?" biglang lumungkot ang boses nito.

"Tss! You drive like a drunken driver Haylee!" deretsahang sagot ni Reid.

Bumitiw siya kay Reid saka bumaling kay Blaze.

"Now I'm afraid." sabi ni Blaze nang nginitian siya nito.

Walang nagawa si Brook kaya iniwan niya na lang ang kambal.

Nilapitan niya ang daddy niya na ngayo'y nakikipag-usap kay Aliya, umupo siya sa
tabi nito saka isinandal ang ulo sa dibdib ni Cade, "what's the problem, honey?"
tanong ni Cade sa anak.

"They won't let me borrow their car dad." pagsusumbong nito.

"That's good." nakangiting sagot ng ama.

"What? But daddy.." pagtutol ni Brook.

"No buts, honey." sagot ni Cade.

"Mommy.." pagtawag niya sa mommy niya na para bang humihiling na kampihan siya.
Umiling lamang to na ikinadismaya niya.

"Why? Why you wouldn't allow me?" frustrated na tanong niya.

"Because your careless." singit ni Chase sa mababang tono.

"Hindi naman ako careless ah." depensa ni Brook.

"Di raw, ilang sasakyan na ba ang naibunggo mo?" panghahamon ni Chase.

"Anim pa lang naman ah." sagot ni Brook.

Di na umimik si Chase sa halip ay ngumisi na lang to.

"What's with that smirk? Nerd?!" naiinis na sabi ni Brook.

"I feel sorry." maikling tugon nito.

"For whom? sa akin ba?!" namumulang tanong ni Brook, ang ayaw ni Brook yong
kinakaawaan siya.

"Nope, for the car." sagot ni Chase na ikinatahimik ni Brook.

Pumasok na ang kambal at nakiupo sa sala...

Tumayo si Cade saka may kinuha sa kwarto, paglabas ay may dala-dala na tong mga
passport.

Ngumiti muna to bago nagsalita habang iwinawagayway ang mga pasaporte...

"Next week, uuwi na tayo."

Nagdaan ang mga araw hanggang sa lumipas ang mga taon, ngunit ang pagmamahalan nila
Cadden at Aliya ay hindi pinaglipasan ng panahon.

Ang mga buhay na kanilang nabuo ang siyang magsisimula ng panibago, mga kwentong
kung sadyang aabangan ninyo ay magbibigay saya at mabibilang sa inyong mundo.

To be continued...

####################################
hey... read this..
####################################

D*mn! I can't bare to read those comments and messages asking for a special
chapter!

Kaya I change my mind, hindi pa to completed, may SPECIAL CHAPTER PA TAYO... dun ko
na rin ipopost ang pic., nila Chase at Haylee... Wait until next week mga baby ko,
finals na kasi namin ngayon, kelangan kong magreview...

So pano ba yan, may special chapter tayo ha...

Antay antay lang..

Till then...

Love lots mga baby ko,

Mwuah

Ms. Kim,
####################################
Special Chapter
####################################

This is dedicated to @cantyouseeimnumb, check her story, it's pretty cool.

Third Person's POV

Napatingin si Blaze sa natutulog na kakambal, kinapa niya ang sariling bag at

dismayadong napabuntong hininga nang malamang ubos na pala ang marshmallow niya.

Tinapunan niya ulit ng tingin ang natutulog na si Reid at ang pack ng marshmallow
na nakapatong sa harap ng inuupuan nito, saka dahan-dahan itong inabot.

Pigil hininga siya sa ginagawa dahil baka magising ang kakambal, nakahinga lamang
siya nang mahawakan niya na ito.

Ngunit laking gulat niya nang hawakan ni Reid ang kamay niya, "akin yan!" galit na
sabi ni Reid kay Blaze habang masama itong tinititigan.
"Ah e... hehe, di mo naman kinakain e." ang tanging nasagot ni Blaze habang
napapakamot pa sa ulo.

"Kahit na, akin to e, asan na ba yong sayo at nang-aagaw ka nanaman?" kunot-noong

sabi ni Reid.

"Hindi ko nga rin alam? Pagtingin ko na lang wala ng laman ang bag ko, o baka kaya
may nagnakaw?" pagsisinungaling nito.

"Eh ano yang mga empty packs diyan?" taas kilay na tanong ni Reid habang itinuturo
ang mga basura sa ilalim, sa simula pa lang alam niya ng nagsisinungaling si Blaze.

Napabuntong-hininga na lang si Blaze, "pahingi na lang kasi." waring naiinis pa to

nang sabihin yon.

"Tsk! Ikaw na nga tong manghihingi, ikaw pang galit!" bulyaw ni Reid.

"Sige na Reid, bigyan mo na ako." pakiusap ni Blaze habang nagpapaawa pa.

Tinitigan lamang siya ni Reid ng masama habang sumusubo ng marshmallow...

Napalagok na lamang si Blaze ng sariling laway habang pinagmamasdan si Reid na

kumakain at tila ba sarap na sarap sa bawat subo.

"Matitiis mo ba ang kakambal mo Reid???" kunwariy naiiyak pa si Blaze nang sabihin

yon.

"Aish! Tsk! Isa lang ha." naiinis na sabi ni Reid saka nagkamot ng ulo.

Sa kabilang upuan naman na nasa harap lang ng inuupuan ng kambal...

"Di ko talaga magets sila kuya..." sabi ni Brook sa nakababatang kapatid na si

Chase.

Wala siyang nakuhang sagot mula dito dahil seryoso ito sa pagbabasa ng libro kaya
nagsalita siya ulit, "ano bang nagustuhan nila sa marshmallow e ang panget naman ng
lasa." sabi ni Brook habang maarteng tinitingnan ang kuko.

"Hoi, magsalita ka naman." sabi ni Brook habang sinisiko si Chase.

"..." Chase.

^.^ Brook.

"..." Chase.

°_° Brook.

"..." Chase.

-_-! Brook.

"What's wrong with you ate Haylee?" reklamo ni Chase sa kapatid.

"Ladies and gentlemen, we have just been cleared to land at the NAIA airport.
Please make sure one last time your seat belt is securely fastened. The flight
attendants are currently passing around the cabin...

...

"Ladies and gentlemen, welcome to NAIA Airport. Local time is 9:30AM.

For your safety, please remain seated with your seat belt fastened until the
Captain turns off the Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked
at the gate and that it is safe for you to move about.

Please check around your seat for any personal belongings you may have brought on
board with you and please use caution when opening the overhead bins, as heavy
articles may have shifted around during the flight...

"We're home again, wife." sabi ni Cadden sa asawa saka bahagyang pinisil ang kamay
nito.

Gumanti lang ng ngiti si Aliya saka hinalikan ito sa pisngi.

**

Haylee Brooklyn's POV

I let my whole body fall into the soft bed of mine, I smiled as I blankly stare on
the chandelier.

"Oh romeo, romeo... Where art thou oh romeo, thy Juliet is patiently waiting for
you." I laugh after uttering those words.

"Asan ka na nga ba? ang huli nating pagkikita ay nung birthday mo, ten years ago,
di ko man lang nalaman pangalan mo. I can't forget that day... You're wearing blue
shirt and a blue shoes... And then you kissed me on my cheek. What if?... I'll name
you 'BLUE'." I smiled, I'm glad that I'm back here.

I stand up and ran to my closet, lalabas ako. I'll choose the best dress for me,
pero nalilito ako, I have a lot of best dresses... So I came up to an idea...

"Mini mini minimo..." I chanted, the chant stoped on a blue dress so I pick it.

I close the closet and ran to the other closet, hundreds of shoes, mahirap pumili,
so I close my eyes to imagine myself kung alin ba ang babagay, "you're perfect!"
bulalas ko nang makita ang isang deep blue gladiator converse shoes.

I ran to my table and watch myself on the mirror, I braid my own hair, I get a lip
gloss and apply it, I open the drawer, "jewelry?" usal ko nang makita ang mga
alahas, I smiled, "no to jewelry, simplicity is beauty." I said.

Lumabas na ako ng bahay para mamasyal sa labas, sa pagkakaalam ko may mga bisita
sila mom at dad, kaya hindi na ako nagpaalam pa safe naman ang subdivision namin
kaya kampante ako.
Dusk Thunder Montalban's POV

[Anak, asan ka na?] My mom ask, calling me from the phone.

"On my way ma." I answered.

[Dusk, ikaw na lang ang hinihintay, nakakahiya sa mga Monteverde.] sabi nito.

"I'm coming ma." sabi ko saka ibinaba ang phone.

Bigla akong napapreno nang may tumawid na babae wearing a blue dress and a blue
shoes.

Lumabas ako ng sasakyan para malaman kung ayos lang ba ang sasakyan ko.

Tumakbo ako sa harap saka hinimas ang kotse ko na baka nagasgasan niya.

"Yan pa ang inuna mo kesa sakin?!" napalingon ako sa babae na ngayo'y galit na
galit na.

"Miss, as far as I see, wala kang gasgas, baka nga itong kotse ko pa ang nagasgasan
mo." sabi ko dito saka tinanggal ang shades.

Mataman ko tong tinitigan, parang may kung ano sa babaeng to na ramdam kong nakita
ko na siya noon pa, "what?! You're incredible, you could have hit me with that
f*ck*ng car!" galit na sabi nito saka sinipa ang sasakyan ko.

Napanganga ako sa ginawa n.iya, pambihirang babae to, "okay, how much?." tanong ko
dito saka dinukot ang wallet.

"How much?" pag-uulit ko dito nang di to makasagot.

"What?!" nalilitong tanong nito, pa as if pa to, magpapabayad rin naman.

"Magkanong kailangan mo, para tumahimik ka na!" sabi ko dito.

Nakita kong napakagat labi to halatang nagpupuyos na sa galit, "ahhrg!" napasigaw

ako nang suntukin niya ang bibig ko.

"Eat that dirty money, cause I don't need that! We have a lot!" rinig kong sabi
nito bago tuluyang umalis, bumalik ako sa kotse na sapo-sapo ang bibig.

"D*mn! I mess up with a wrong girl!" I burst out.

Binilisan ko ang takbo ng sasakyan dahil masyado na akong late sa pakikipagkita sa

mga Monteverde...

"What happened?" pagtatanong ni tito Cade sakin nang makita ang pasa ko sa bibig.

"Nothing tito, I've been hit by a ball." maikli kong sagot.

Brook's POV
Maganda na sana ang araw ko pero nasira lang ng lalaking yon, umuwi na lang ako
dahil nawala na ang mood ko.

Napahinto ako nang may makitang kotse na nakapark sa harap ng bahay namin at
kapareha nung kotse nung bastos na lalaki, binalewala ko na lang saka tumuloy na sa
loob.

"Oh, you're here, come here princess." pagtawag sakin ni daddy kasama ang mga
bisita niya, agad naman akong lumapit only to find out...

"You?!" sabay pa kaming nagsalita nung walang modong lalaki, hindi ko alam kung ano
ang ginagawa niya dito...

**

Third Person's POV

"Whoah!" naiiyak na bulalas ni Blaze nang makita ang paborito niyang silver McLaren
MP4-12c, "namiss kita baby boy." sabi Blaze habang niyayakap ang sasakyan.

"Tsk!, stop it Aze, you look stupid!" sita ni Reid sa kakambal.

"I'm glad your back babe." bulong ni Reid sa sariling kotse saka ito mahinang
tinapik, a gold Lamborghini Aventador.

Way back in Europe their friends used to call them;

Reid: the man with a flaming Golden Lamborghini.

And

Blaze: the man with a blazing Silver McLaren.

**

Matapos ang klase ay nakaugalian na ng kambal na tumambay sa parking lot ng

paaralan kasama ang mga bagong grupo.

Nakasandal lamang si Reid sa kanyang kotse nang biglang dumating si Blaze na tila
ba may humahabol.

"Reid! Don't tell them I'm here or just pretend to be me and drive them away."
himahangos na sabi ni Blaze saka pumasok sa kotse ng kakambal.

"Blaze? baby?" napatingin si Reid sa dalawang babae na tila ba may hinahanap.

"Aish! Pahamak ka talagang kakambal ka, kahit kelan." bulong ni Reid habang
napapahilamos sa sariling mukha.
"Oh... H-hi?!" maarteng sabi ng dalawang babae nang makita si Reid, sinimangutan
lamang ito ni Reid saka binuksan ang kotse at dun tumambad si Blaze sa mata ng
dalawa.

Inis na napamura si Blaze saka lumabas ng kotse, "so you have a twin, babe."
maarteng sabi nung isa, agad na lumapit sa kanya ang isa at ang isa naman ay tila
ba nahumaling na kay Reid at para bang tangang nakatunganga lang sa kanya.

Napakunot-noo si Reid nang lumapit ito sa kanya at inabot ang kanyang mukha, agad
na sinalo ni Reid ang kamay nito, "never ever dare to touch me!" malamig na sabi ni
Reid, sanhi ng pagkasindak ay agad na binawi ng babae ang kamay.

"Stop chasing me." cold rin na sabi ni Blaze dun sa isa.

"But..." pagtutol ng isa.

"No buts!" matigas ang tono ng pananalita ni Blaze.

Napaatras ang dalawa, "hmp! Sungit!" sabi ng mga to bago tumakbo palayo.

Nang makaalis ang mga to ay inis na tinitigan ni Reid ang kakambal, "lagi na lang
akong damay sa mga kalukuhan mo, yang pagiging Casanova mo... Makakahanap rin yan
ng katapat." pambabanta ni Reid kay Blaze.

"Ano bang magagawa ko, e gwapo ako." mayabang na sabi ni Blaze kay Reid.

"Yabang!" tumatawang sabi ni Reid saka sumakay na sa sariling kotse.

Sumakay na rin si Blaze at ang iba sa kani-kanilang mga kotse.

**

"Mom, I'm home." bati ni Hayden sa inang si Aliya nang makauwi na.

"Magmeryenda ka muna anak." nakangiting sabi ni Aliya.

Napanganga si Aliya nang makita ang mga dala-dala nitong libro, sinundan niya
lamang to ng tingin habang inilalalapag nito ang mga libro sa mesa.

"Ahm anak, chase..." sambit ni aliya.

"Po?" nakangiting sagot ni Chase.

"Pwede ka namang magpahinga sa pagbabasa." nag-aalalang sabi ni aliya.

"Nagpapahinga naman po ako." sagot ni Chase.

"Nagpapahinga raw? Eh halos tinatabi mo na nga yan sa pagtulog, tingnan niyo po

yong kwarto niya Mom, puro libro." sabat ni Brook sa usapan.

"At least, di puro sapatos." sagot ni Chase na ikinasimangot ni Brook.

"Kuyaaaa." sigaw ni Haylee nang makita ang kambal.

Maya-maya lang ay dumating na rin Cadden, sinalubong siya ni Aliya saka tinulungang
makabihis para makasabay sa meryenda.
"Come here wife." pagtawag ni Cadden na agad namang sinunod ni Aliya.

"After all this years, you've never change." sabi ni Cadden saka mahigpit itong
niyakap.

"You too." maikling sagot ni Aliya habang isinusubsob ang mukha sa dibdib ni
Cadden.

"I love you wife." sabi nito.

"I love you too hubby." sagot ni Aliya saka buong pagmamahal na hinalikan siya ng
kabiyak.

So this is it... Gagawan ko ng story ang mga anak nila antay-antay lang... Salamat
sa lahat ng suporta.

Salamat talaga...

Keep reading, keep voting comments are very much awaited.

Love lots,

Ms. Kim,