Karma Is A Bitch

by JFstories

"I was busy loving him, while he was busy hating me." -Ayeza Montemayor Legazpi-
Deogracia of MONTEMAYOR SAGA © JamilleFumah Wattpad 2015

=================

PROLOGUE

This book is for mature readers due to the adult nature and scenes. 18+

"FUCK!"

Napalingon ako sa pintuan ng townhouse. "M.A!"

He started walking towards me. Saglit kong nilingon ang friend kong si Luke na
mabuti na lang ay nakaalis na sakay ng kotse nito.

"Kanina pa kita hinahanap!" Gigil na hinawakan niya ako sa braso. Sumunod pa ang
tingin niya sa papalayong sasakyan ni Luke.

"I'm sorry, kasi..."

"Sino iyong kausap mo kanina?" He was looking furious.

"K-Kaklase ko sa France-" Nahinto ako sa pagsasalita nang dumiin ang pagkakahawak

niya sa braso ko. "Aray ko! Ano ba?!"

"Kaklase mo sa France?!" Gagad niya sa mapanganib na tono. Lalo pang humigpit ang
pagkakahawak niya sa braso ko. "Tapos may payakap-yakap ka pang nalalaman?!"

"Friend ko iyon at-!"

PAK!

Halos tumabingi ang mukha ko sa lakas ng pagkakasampal niya.

"Wag mo akong gaguhin!" Bulyaw niya sa mukha ko habang nagyeyelo ang kanyang mga
mata. "Tangina ka! Gagaguhin mo pa ako!"

"Kaibigan ko nga-"

PAK!

Isa pa uling sampal ang nagpatulig sa akin. Nangilid kaagad ang mga luha ko.

"Pumasok ka sa loob!" Halos kaladkarin niya ako papasok sa town house namin.

Pasalya niya akong itinulak sa pinaka sala ng bahay.

Kung kanina ay nagyeyelo sa lamig ang mga mata niya ay ngayon nama'y nag-aapoy na
naman iyon sa galit. "Hindi ka pa ba nakokontento ha?! Nasa'yo na ako! Tangina!
Ilan pa sila ha? Ilan pa ang mga lalaki mo?! Ang landi mo talaga!

"M.A!" Halos magkanda-talisod ako nang hilahin niya ang buhok ko patungo sa
kinaroroonan ng hagdanan.

"Aray!" Muli niya akong kinaladkad paakyat sa second floor ng town house hanggang
sa makarating kami sa kwartong nasa dulo ng pasilyo.

"M.A! Nasasaktan ako!"

"Talagang masasaktan ka kapag hindi mo itinigil ang kalandian mo!" Inihagis niya
ako sa gitna ng malaking kama.

"M.A!" Pakiramdam ko'y nabalian ako ng buto sa likod. Pero mas masakit pa sa
pisikal na sakit ang nararamdaman ko ngayon.

"Hindi ka pa rin nagbabago! Malandi ka pa rin! May asawa ka na't lahat nangangati
ka pa sa ibang lalaki!" Naghubad siya ng suot nitong T-shirt at saka ibinato iyon
sa mukha ko.

Pinigil kong mapahagulhol. Ayokong umiyak. Hindi ako iiyak.

"Maghubad ka!" Utos niya.

"Ha?" Napatingin ako sa kanya. Naka brief na lang ngayon si M.A at nasa paahan na
niya ang suot niya kaninang itim na pantalon.

"Maghubad ka!" He repeated. "Ito ang gusto mo 'di ba? Ibibigay ko lang sa'yo para
hindi ka na naghahanap ng ibang lalaki!" Sinunod niyang alisin ang natitirang
saplot sa katawan.

"M.A..." Napatitig ako sa katawan niya at saka napalunok nang sunod-sunod. He is

ready at kitang-kita ko iyon sa pagkalalaki nitong nagmamalaki ngayon sa aking
paningin.

"Ako ang asawa mo Ayeza! At mula ng ikasal ka sa akin ay sa akin ka na! Akin lang!
At ayoko na kung kani-kanino kang lalaki ka lumalapit gayong kayang-kaya ko namang
ibigay sa'yo ang pangangailangan mo!"

Pangangailangan ko? Bakit hindi mo maibigay sakin ang pagmamahal mo! Gusto ko
sanang isigaw sa kanya pero hindi ko ginawa. Kung sasagot ako mas magkakagulo lang
kami.

Tumayo ako at sinimulan nang hubarin ang suot kong bestida. Sa kasal namin ay ito
lang naman ang tanging benepisyong nakukuha ko mula kay Michael Angelo.

Tanging ito lang!

Sa kama lang kami mag-asawa!

At least, nararamdaman ko pa ring mag-asawa kaming dalawa kahit pa kapag wala kami
sa kama ay daig ko pa ang may ketong kung iwasan niya ako.

Nalaglag sa sahig ang damit ko at naiwan sa aking katawan ang aking dalawang
panloob.

Tumungo ako habang kagat-kagat ang aking labi dahil hindi ko kayang salubungin ang
mga titig niya.

Kahit gabi-gabi naming ginagawa ang bagay na iyon ay pakiramdam ko'y palaging iyon
palang ang una. Nahihiya pa rin akong tumingin sa mga mata niyang puno ng
pinaghalong galit at pagnanasa. Ni hindi ko makita ang damdaming matagal ko ng nais
na makita at maramdaman mula sa kanya.

Nakangisi siyang lumapit sa kaniya. "Look at me..." utos niya.

Naramdaman ko ang marahas na paghawak at pagpisil ng mga palad niya sa magkabilang

gilid ng aking balakang at ang pagbundol ng kanyang kahandaan sa aking harapan.

Marahan ako tumingala.

"You are mine, Ayeza. Ayoko na lumalandi ka pa sa iba... do you understand?"

Marahang akong tumango pero sa isipan ko ay minumura ko siya.

Pvtang inang buhay talaga!

Nasa akin nga ang lalaking mahal ko pero kung tratuhin naman niya ako ay parang
basahan!

"Makakalimutan mo ngayong gabi ang mga lalaki mo." Bumaba ang isang palad niya
patungo sa pagitan ng aking mga hita.

I know that I'm already soaking wet. Ganoon kabilis. Hawakan niya lang ako doon ay
basa na kaagad ako. Ganito ako sa kanya, alipin niya ang kabuuhan ko. Kahit
sinasaktan niya ako at araw-araw na nadudurog ang puso ko sa klase ng trato niya sa
akin ay alipin niya pa rin ako.

I am this pathetic. Kontrolado niya ang lahat ng pakiramdam ko. Mas sinusunod siya
ng puso ko kesa sa sarili kong utak.

"Take me now..." anas ko. Malandi ako, oo. Pero sa'yo lang ako lumalandi nang
ganito. "Take me..."

Ang mga mata niya ay saglit na kumalma pero bumalik din sa dati ang pagiging
matalim niyon. Nag-igting ang kanyang mga ngipin habang pinapasadahan ng tingin ang
kabuuhan ko.

"Shit! I can't believe how badly I ache for you right now." He said hoarsely. "I'll
make you sore tonight, dear wife..."

Napapikit na lamang ako nang mariin.

Ngayon. Kagaya ng mga nakaraan pang gabi na nagdaan... mararamdaman ko na naman

kung gaano kalupit magparusa ang lalaking minamahal ko.

Pero hindi ako tututol.

Hindi ako papalag.

Ginusto ko ang lahat ng ito kaya dapat lang na pagdusahan ko ito.

Kakayanin ko lahat.
Lahat para sa'yo, Michael Angelo.

Sa lahat ng nagsasabing matatag akong babae, oo matatag ako. Pinatatag ako ng mga
panahong malayo ako sa lalaking ito...

mga panahong hangga't maaari ay ayaw ko ng maulit pa.

This is my last chance and I'm not gonna let it go... never again.

Ako si Ayeza Montemayor-Deogracia.

I am not a bitch.

But my karma is.

JAMILLEFUMAH

(Completed on Wattpad 2014 / JFstories2012)

=================

1. Sorely Disappointed Bride

Chapter 1

NAPAKURAP si Ayeza Montemayor Legazpi habang nakatingin sa lalaking nakabarong

tagalog na naghihitay sa kanya sa altar.

Ikakasal na nga talaga siya. Gusto niyang magdiwang dahil natupad na ang pangarap
niyang maikasal sa lalaking ito. Nagbunga ang mga ginawa niya dahil hindi natuloy
ang kasal nito sa dapat nitong papakasalan... Naniniwala siyang sa kanya si M.A.
kaya ipinaglaban niya ito. 
'The Love of my life...'  Usal niya sa awiting pumapailanlang sa garden.

♪♫♫

'Love of my life...

Destined forever...

I will be right here by your side...

No falling tears... when we're together...' ♫♫

Nang makarating na siya sa dulo ng altar ay awtomatikong napahinto siya sa

paglalakad. Abot-abot ang kaba niya nang magkaharap na sila ni Michael Angelo
Deogracia— ang kanyang groom.

Pero tao nga ba talaga ang papakasalan niya? O yelong inukit na tao? 

Ang mga mata nito... daig pa ang ang Antartica sa kalamigan. Lalong tumahip ang
kaba sa dibdib niya dahil sa nakakalunod nitong mga tingin. Ito lamang ang lalaking
nagpakaba sa kanya sa buong buhay niya. She's maybe a brat... pero dito sa lalaking
ito ay tiklop na tiklop ang kamalditahan niya. Why? Simply because she's completely
and hopelessly in love with this handsome and intimidating man in front of her.

Inilahad nito ang palad sa kanya. Sa umpisa ay napatitig pa siya ron na tila
namamalik-mata.

'Forever starts from now, I promise you... Loving you is all that I can do...'♪♪♫

Tinanggap niya na rin ang kamay nito at sabay na silang humarap sa pastor na
magkakasal sa kanila... dito sa malawak na hardin ng Deogracia restaurant.

Ito na... wala na talagang atrasan. Ginusto niya ito at dapat na maging masaya siya
na kaunting oras na lang ay magiging Mrs. Deogracia na siya! Pero bakit hindi niya
makuhang maging masaya nang lubusan?
Ang bilis ng mga pangyayari... nangalay siya sa pagngiti samantalang ang groom niya
ay pormal na pormal ang mukha!

Kabado rin siya sa mga 'I do's' nila... Na sana ay makisama ang groom niya at
sumagot nang maayos! Sa awa ng Diyos ay nakisama naman si M.A.

Walang masyadong bisita dahil iyon ang gusto ni M.A. Gusto niyang tumutol nong una
dahil minsan lang siya ikakasal sa buong buhay niya at nais niya sanang imbitahin
ang lahat ng kaniyang kakilala pero hindi siya nagwagi sa lalaki.

Ipinagkibit-balikat na lang niya ang sakit na naramdaman niya dahil sa tila

pagbabalewala nito sa mga suhestiyon niya sa kasal nila. Ang gusto nito simple,
walang arte at iyong mabilisan lang... at ito na nga iyon.

Isang kasal na tila hindi naman masyadong pinag-aksayahan ng oras ang pagpa-plano.
Halatang minadali.

Iyong iba nga ay iniisip na buntis na siya dahil daw sa mabilisang preparasyon...
naku, kung alam lang ng mga ito ang tunay na dahilan kung bakit pinakasalan siya ni
M.A.

Nang sinabi ng pastor ang salitang 'You may kiss the bride' ay nanigas ang leeg
niya. Natatakot siyang hindi siya halikan ni M.A at mapahiya siya sa mga bisita—
pero good thing ay hindi iyon ang nangyari.

Tumungo si M.A. He lifted her chin and kissed her. Halik na halos magpamanhid sa
kanyang mga labi. Napapikit pa siya nang malasahan ang dugo sa kanyang bibig...
nang tingnan niya ito ay matalim ang tingin nito sa kanya pero sa mga labi ay
naglalaro ang nakakalokong ngiti.

'Jerk.' Hindi niya na lang pinansin ang ginawa ng lalaki. Walang mas importante
ngayon kundi ang kaalamang 'naitali' niya na sa kanya si Michael Angelo Deogracia!
And she'll make sure na hindi niya ito papakawalan pa.

Natapos na ang kasal ay sumakay na sila ng kaniyang asawa sa sasakyan nito.

"Saan tayo?" Mahinang tanong niya.

Hindi siya nito sinagot, sa halip ay pinaandar na nito ang makina ng kotse. 

Ang inaasahan niya ay dederetso sila sa hotel... pero hindi.

Lumampas na sila ng Cavitex ay tuloy-tuloy pa rin sa pagmamaneho si M.A. Diretso

ang tingin nito sa daan at tila ayaw paabala.
Nanahimik na lamang si Ayeza. Ayon na naman ang kaba niya lalo ngayong napag-isa na
silang dalawa. This is not her! Hindi siya ganito kaduwag pero ito nga't naduduwag
na siya!

Mukhang mahaba-haba pa ang biyahe nila kaya pumikit na lamang muna siya.

Mas maigi ng magpanggap siyang natutulog kesa iyong ganoong ilang na ilang siya na
katabi si M.A. sa loob ng sasakyan pero kung ituring siya nito ay parang hangin
lamang.

Hindi niya akalaing ang pagtutulog-tulugan niya ay mauuwi sa tuluyang pagkatulog.

Humigit kumulang dalawang oras din yata siyang nakatulog bago siya gisingin ng
tapik sa kaniyang balikat.

Namulatan niya ang bagamat pormal ay napaka-guwapong mukha ng kaniyang asawa.

Napasinghap pa siya nang maamoy ang mabangong hininga nito na lalong nagpa-
disoriented sa kaniyang tulog pang diwa.

"We're here." Malamig pa sa yelong sabi nito nang makitang nakadilat na siya.
Nagbawi ito nang tingin at tila nailang din sa pagkakatitig niya rito.

"Ha?" Iginala niya ang paningin sa paligid. Nang bumaba siya nang sasakyan ay doon
niya natiyak na nasa Tagaytay sila base na rin sa lamig na sumalubong sa kaniya.

Nasa isa sa mga rest house sila ng pamilya ni M.A. Kung gayon ay dito sila magha-
honeymoon? Not bad. Maganda naman ang view... very romantic! —sana sila rin.

"Pumasok ka na lang sa loob at saka magbihis. Nasa pangalawang silid ang maleta
mo." 

"Ikaw? Saan ka pupunta?" Takang tanong niya.

He threw her an icy glare. "Maninigarilyo ako. Just get inside."

Hindi na siya nagprotesta. Nauna na siyang dumeretso sa loob ng resthouse. Agad

naman niyang nahanap ang silid na tinutukoy nito. Naroon nga ang ilang gamit niya.
Kumuha siya ng ipapalit sa kaniyang wedding gown at saka pumasok sa loob ng banyo
para mag-shower.

Nang makatapos ay nahiga na siya sa gilid ng malaking kama. Pagod na pagod ang
pakiramdam niya at isang parte ng pagkatao niya ang nasasaktan. 

"Ayeza, everything will be okay." Alo niya sa sarili. Tinakpan niya ng unan ang
kaniyang mukha. "Mamahalin ka niya... Mamahalin ka niya...
Mamahalin ka... ulit niya..." 

Nang gabing iyon ay natulog siyang nag-iisa... malayong-malayo sa isang babaeng

ikinasal na dapat ay kapiling ang asawa at pinagsasaluhan ang init ng unang gabi
bilang mag-asawa.

NAGISING siya kinabukasan na tirik na ang araw. Agad niyang napansin ang kabilang
dako ng kama na di man lang nagulo ang sapin—ibig sabihin ay walang nahiga roon
magdamag. Ibig sabihin hindi siya tinabihan ni M.A.!

"M.A?" 

Bumaba siya sa pinakasala ng rest house pero wala doon ang asawa.

"M.A?" 

Umalis ba ito?

"M.A—" Natigilan siya nang mapansin ang bulto ng isang tao na nakahandusay sa sahig
ng patio.

Si Michael Angelo nga! Ang asawa niya!

Nakahilata ito at nakatingala sa kisame. Sa tabi nito ay ang mga nagkalat na bote
ng vodka.

"M.A." Hinila niya ang kamay nito. Pero dahil sa mabigat ang asawa ay siya pa ang
nahila nito pasubsob sa malapad nitong dibdib. 

"Hmn..." Ungol nito.

Halos nakadagan na siya rito kaya't malaya niyang napasadahan ng tingin ang mukha
ng lalaki.

"M.A..." Marahan niya itong tinampal sa pisngi. "Bakit di ka natulog sa kwarto?

Saka bakit dito ka nakahiga sa sahig?"

Dumilat ito. Ang malamlam nitong mga mata ay unting naging mabagsik nang makilala
siya. "You..." Kinabig nito ang batok niya para lalo siyang mapadikit dito.
Gagahibla na lamang ang pagitan nilang dalawa. Amoy na amoy niya pa ang amoy alak
nitong hininga na kakatwang hindi naman mabaho sa halip ay... sexy?

"M.A... Bakit ka naglasing?" 

"Really?" Tumawa ito. "Tinatanong mo talaga?" Humigpit ang pagkakahawak nito sa

batok niya.

"M.A. nasasaktan ako."

"Masasaktan ka talaga, bitch." Ngumisi ito. "'Di ba gusto mo ito? 'Di ba?"

"Aray!" Napaigik na talaga siya. "Ano ba?!"

"I hate you..." Sabi nito kasabay nang muling pagpikit ng mga mata. 

"Sinasabi mo lang iyan ngayon." Sagot niya. "Magbabago rin ang pagtingin mo
sakin... Mare-realize mo ring tama na AKO ang pinakasalan mo."

"You'll be be sorely disappointed you'll see." Tumaas ang isang sulok ng bibig
nito. "I hate you, Yeza... I hate you so fucking much..."

Naiiyak na lumayo siya rito. Tumabi siya sa pagkakahiga nito sa sahig. "Hate me all
you want..." Anas niya. 

Nilingon niya ang asawang naghihilik na sa kaniyang tabi. 

"You can hate me all you want, M.A." Kausap niya rito kahit di na siya nito
naririnig. "Pero wala ka ng magagawa... You can not hate your wife forever. In case
you forgot we're married yesterday, man."

Mapait siyang ngumiti...

Nagsisimula palang...

Dahil iyon palang ang umpisa ng mga paghihirap na ipinangako sa kanya ni M.A. bago
sila magpakasal.

Pero hindi niya ito susukuan.

Hindi!
JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

2. You Are Free To Scream

2.

SA MADILIM na silid... sa mga oras kung kailan sila nagkakasundo...

"Sinong mag-aakalang nakakailan ka na?" Anito habang pinapasadahan ang halos hubad
niya ng katawan.

Tanging bikini at bra na lang ang naiwan sa kanya matapos siya nitong hubaran... o
mas madaling sabihin na: matapos nitong punitin ang kanina niyang kasuotan.

Ilang gabi na rin siya nitong pinapasasaan, wala itong tigil sa pag-angkin sa
kanyang katawan. Gabi-gabi iyon... hindi ito sumasala.

"You are free to scream, babe." Marahas nitong hinablot ang brassiere niya.

"M.A.!" Napaigik siya nang bigla na lamang nitong lamasin ang magkabilang dibdib
niya. Wala man lang gentleness and he was so rough! Ganon gabi-gabi.

Nilapirot nito ang nipple niya at di pa nakontento'y tumungo ito para isubo pa iyon
at kinagat-kagat. Bumaba ang mga labi nito sa tiyan niya at saka dinilaan ang
kanyang pusod pabalik ulit sa isa niyang dibdib at muling sumipsip doon. Hindi ito
mapalagay sa uunahin. Malikot ang mga kamay nito at kung saan-saan pa nakakarating.

"Michael Angelo..." Nabitin sa ere ang paghinga niya nang hilahin naman nito ang
suot niyang bikini. Nang umabot iyon sa pagitan ng mga hita niya ay naubos na ang
pasensiya nito, bigla na lang nitong pinunit ang katiting na saplot.

Sa tuwing magniniig sila ay hindi puwedeng wala siyang masisirang damit! Ganoon
lang naman kagastos makipagtalik ang asawa niya sa kanya!
She moaned when he parted her legs. Ramdam niya pa ang hapdi ng napunit na tela sa
kanyang manipis na balat.

Saglit pa itong tumunghay sa kaselanan niya at tila nababato-balani doon. "Well

shaved." Tumaas ang gilid ng labi nito.

"Hmmm..." Napakagat labi si Ayeza nang ipasok ng asawa niya ang daliri nito sa
bukana niya.

"You're wet." Ngumiti ito. "Ang bilis. Basang-basa ka na... hindi ka pa rin
nagbabago. Napakalibog mo pa rin, Ayeza."

"Sa'yo lang..." Napaigtad siya when he started fucking her. Walang ingat! Halos
ibaon nito agad ang buong daliri sa kaloob-looban niya.

"Ang lambot ng loob mo... Alam mo bang naiinis ako kapag sumasagi sa isipan ko na
kung kani-kaninong lalaki ka na napunta?" Tama ba ang nakikita niya sa mga mata
nito? Selos?

"M.A!!! Ahhh..."

"But still... ang sikip mo pa rin." Tumungo ito at saka dumapa sa pagitan ng mga
hita niya. "Now let me taste your juices." And then she felt his tongue licking her
core.

"Ahhh! Shit! M.A!!!"

Nagtagal ito doon at pinagsawa ang dila at daliri sa paglalaro sa kaniyang

pagkababae. Pabiling-biling ang ulo niya sa sarap. Ito ba ang parusa? Shit! Ito na
ang pinakamasarap na parusa!

Pumwesto na ito sa ibabaw niya. "I will not make it gentle... kagaya ng mga
nakaraang gabi." Babala nito.

Tumango siya. Sanay na siya na wala itong pakialam kahit nasasaktan na siya. He was
too big at syempre hindi niya kinakaya sa umpisa, pero tinitiis niya. Ganoon siya
katanga! Basta maligaya ito ay kahit masakit okay lang sa kaniya... sa huli naman
ay nasisiyahan rin siya.

"Fuck, Ayeza! Ang sikip talaga!" Idiniin nito ang sarili sa pagitan niya. "I want
to reach your G-spot!" Mas lalo pa nitong ibinaon ang sarili hanggang sa maabot nga
nito ang pakay.

Pinigil niyang wag mapasigaw. Tinakpan niya ng palad niya ang kaniyang bibig at
saka pumikit. Hindi totoong nakarami na siya. It's been 11 years mula ng... ng huli
siyang makipag-sex. Ganoon pa rin ang sakit na naramdaman niya years ago. Ganoon na
ganoon pa rin ngayon at nitong mga nakaraang gabi.

"Ahhhh..." Bumibilis na ang paggalaw ni M.A. "You're so tight... Ang sikip-sikip

mo, tang ina! Uhhh..."

"Mmn..."

"Ugh... Ugh! P*tang ina ang sarap mo pa rin! Hindi pa rin nagbabago! Ang init at
ang sikip pa rin ng loob mo..."

Dahil hindi na ako nagpagalaw sa iba matapos sa'yo! Piping sagot niya.

"Ayeza... Sa akin ka na... Wala ng karapatan sa'yo ang ibang lalaki..." Humihingal
na sabi nito. "Ako na lang ang may karapatang pumasok sa'yo, naiintindihan mo?"

Tumango siya.

Kinuha nito ang mga kamay niya at saka inilagay sa kaniyang uluhan. Exposed na
exposed sa mga mata ng asawa niya ang umaalog-alog niyang dibdib dahil sa pagbalya
nito sa katawan niya.

"Sa akin lang din ang mga iyan..." Nag-aalab sa pagnanasang tintigan nito ang
kaniyang bouncing breats. "Sa akin..." At saka muling dumaklot ang isa nitong kamay
sa kanang dibdib niya.

"M.A..." Ungol niya.

"Ang lambot-lambot mo..."

"Mmn..."

"Dumapa ka." Humiwalay ito sa kanya. 

Sumunod siya. Hindi pa siya masyadong nakaka-puwesto ay naramdaman niya na kaagad

ang bumubulusok nitong pagkalalaki sa pwerta niya.

"Shit! Mas masikip!" Dumagan ito sa kaniya habang siya ay nakadapa. Ang mga kamay
nito ay lumalamas sa magkabilang dibdib niya at ang bibig nito ay humahagod sa
kaniyang makinis na likuran. "Ayeza... I'm close..."

"Inside me... come inside me..." Tangis niya. Nanginginig na rin ang mga tuhod
niya.
"Ahhh... Ahhh... Ahhh..." Pero sa pisngi ng puwitan ni inilabas ni M.A. ang likido
nito. "You don't deserve my sperm, bitch." Mahinang anas nito habang habol ang
paghinga dahil sa pagod.

Nang mahiga siya sa kama ay parang binugbog ang pakiramdam niya. 'You don't deserve
my sperm, bitch.' Umaalingawngaw sa isipan niya ang gabi-gabing linya nito matapos
ang kanilang pagniniig.

Ang gago! Takot na mabuntis siya gayong mag-asawa naman na sila?!

Masakit. Wala na yatang ginawa ang lalaking ito kundi ang saktan siya. Sinulyapan
niya ito. Nakapikit si M.A. at padapang nakahiga sa tabi niya. Alam niyang
magpapahinga lang ito saglit at pagkatapos ay iisa na naman sa kanya.

Tumagilid siya at inabot ang mukha nito. "Michael Angelo..."

"Hmn..." Ungol nito.

"I love you..."

Marahan itong dumilat. "I don't care." Iyon lang at muli na namang pumikit ang
asawa niya.

Malungkot na lamang na napangiti sa sarili si Ayeza. "I don't care too if you don't
care..." Anas niya. "But I love you..."

Hindi na muli pang sumagot ang lalaki.

...

KINABUKASAN ay nagkakandarapa si Ayeza sa paghahanda ng agahan nilang mag-asawa.

Pinag-aralan niya na ang mga gawaing bahay at pati ang pagluluto. Maaga siyang
gumising kahit nananakit ang katawan niya ay bumabangon na siya.

Mabilis ang mga kilos niya matapos ayusin ang sarili. Mas nauunang umaalis sa bahay
ang asawa niya kesa sa kaniya. Medyo malayo kasi ang tinitirahan nila sa opisina ng
asawa niya kesa sa kanyang malapit lang ang pinagta-trabahuan— ang Montemayor
Construction Company.

Nakita niyang pababa na si M.A ng hagdanan. Mabilis niyang hinubad ang suot niyang
apron at saka ito nilapitan.

"Good morning." Matamis ang ngiting bati niya rito.

Hindi siya nito pinansin. Tuloy-tuloy lang ito sa kusina at saka dumeretso sa ref
para kumuha ng tubig. Sinundan niya ito ng tingin. The way he carry himself... sa
lahat ng anggulo ay napaka-sexy. Hindi siya magsasawang titigan ito sa araw-araw,
kahit pa sinusungitan siya nito.

"M.A." Nilapitan niya ang umiinom na lalaki. "Kumain ka muna bago ka umalis, ha?
Nagluto ako ng breakfast, iyong paborito mo."

Inilapag nito sa lamesa ang basong pinag-inuman at saka siya tinapunan ng malamig
na tingin. "Sa office na ako kakain."

"Pero nagluto ako..."

Nagsalubong ang mga kilay nito. "Hindi mo ba ako narinig?"

Nakagat ni Ayeza ang ibabang labi niya. Bakit ba hindi pa siya nasanay? Tiningnan
niya ito at saka pinilit ang sarili na ngumiti. "Ah ibabalot ko na lang. Gusto mong
pagbaunan kita?"

"Ayeza." May iritasyon sa tinig nito.

"O-okay sige, wag na." Nanghihinayang na sinulyapan niya ang pinaghirapan niyang
almusal sana nila.

"Aalis na ako." Bitbit nito ang attache case na nagtungo sa pinto.

"Ah M.A!" Habol niya rito.

"What?" Iritadong lingon ang lalaki.

"Ah..." Napalunok siya. "Okay lang bang sumabay ako sa'yo? Madadaanan mo naman ang
opisina ko..."

Tumaas ang kilay nito at saka nagsalita. "No."

"Pero—"

"You have your own car so bakit kailangan pa kitang isabay?" Pormal pa rin ang
mukha nito.

Pilit ang ngiting tinanguan niya na lang ito. "Sige... Hihintayin na lang kita
mamayang gabi."
Nang makalabas na ito ng bahay nila ay nanghihinang napaupo siya sa silyang
nahawakan niya. Ilang beses siyang napailing at saka tila baliw na nasabunutan ang
sarili.

"Shit! Shit!" Mura niya. "Dammit!!!" Naghulas ang make up sa mukha niya dahil sa
masaganang luha na nag-uunahang tumulo mula sa kaniyang mga mata. 

Araw-araw na lang bang ganito?!

FB: JamilleFumahTwitter: @JFstories

=================

3. Then Don't

Chapter 3

"MA'AM Yez, may nagpapabigay po sa'yo." Inilapag ni Suzzy ang isang bungkos ng
bulaklak sa ibabaw ng desk niya. White roses iyon—paborito niyang bulaklak.

Ngunit agad na gumuhit ang disgusto sa mukha niya nang mabasa ang nakasulat sa
tarheta ng bulaklak. Hindi galing sa asawa niya kundi galing kay Zeke— her ex.

Iniusod niya ang pumpon ng puting rosas. "Ipabalik mo kung saan galing ang bulaklak
na iyan."

"Ay, hindi po ba galing kay Sir M.A?"

"Kung galing sa kanya iyan, eh di sana naglulu-lundag na ako sa tuwa rito."

Sinimangutan niya ang sekretarya niya na kaibigan niya na rin.

Nang makalabas na si Suzzy ay ibinalik niya ang atensyon sa binabasang papeles.

Nitong mga nakaraang linggo ay wala siya sa disposisyon... laging lutang ang isip
niya dahil sa kung ano-anong bagay. Dagdag pa sa konsumisyon niya ang pesteng Zeke
na ex-boyfriend niya.

Hindi pa nga sila nagkaka-ayos na mag-asawa ay heto at mukhang may balak pang
manggulo si Zeke. That man! Hindi talaga makaintindi. Sinabi niya ng tigilan na
siya pero hinahabol-habol pa rin siya.
Dinampot niya ang kanyang cellphone at nag-dial. 

Puro ring lang... 

"Busy siguro." Sabi niya sa sarili. 

'Busy'... iyon ang palagi niyang idinidikdik sa isip niya sa tuwing hindi sinasagot
ni M.A. ang mga tawag at texts niya.

Nagtipa siya sa keypad.

'Hi honey, kumain ka na ba? Nami-miss na kita... Sana umuwi ka ng maaga mamaya.
Magluluto ako ng dinner. I love you!'

Hindi siya napapagod i-text ito kahit ni 'ha' o 'ho' ay hindi siya nito nire-
replyan. Ni wrong send nga ay hindi ito naro-wrong send sa kaniya. Basta masaya na
siyang maiparamdam dito na hindi niya ito nakakalimutan.

Napabuntung-hininga si Ayeza. Hanggang kailan kaya sila ganito? O mas madaling

sabihing hanggang kailan kaya ito ganoon sa kaniya? Hanggang kailan ang malamig na
pakikitungo sa kanya ng asawa niya?

"Malamig?" Ulit niya sa nasa isipan at saka mapait na napangiti. "Hindi naman
palaging malamig, eh... lalo na kapag nasa kama kami." Napailing siya.

Nababaliw na siya o baliw na talaga siya. 

Nagring ang cellphone niya at sa sobrang pananabik ay hindi niya na tiningnan kung
sino ang tumatawag. She's hoping na si M.A. iyon. Baka nakonsensiya ito sa pang-i-
snob sa mga text messages niya.

But she's wrong. Hindi si M.A. ang caller.

"Hello my darling Ayeza." A husky voice na kilalang-kilala niya.

Nagtayuan ang mga balahibo niya sa katawan pagkarinig sa boses na iyon.

"Nagustuhan mo ba ang mga bulaklak na pinadala ko sa'yo? I missed you, baby...

Magkita naman tayo."

"Damn you, Zeke!"

"Hey! Ganyan mo ba kausapin ang boyfriend mo?"

"Hindi na tayo at kasal na ako!"

"Really?!" Sarkastikong sagot nito. "Eh, masaya ka ba sa Deogracia na iyon?"

"Of course! I love him at masaya ako sa kanya!"

"You what?" Humagalpak ito ng tawa. "Marunong ka pala non? Pagmamahal? You're
making me laugh!"

"Wag ka ng tatawag sakin dahil magseselos ang asawa ko! Wala na tayo Zeke kaya
tigilan mo na sana ako!" Bulyaw niya rito. May palagay siyang si Zeke rin ang
nagpapadala ng mga bulaklak sa townhouse nila ni M.A. Ilang beses niya ng
nalusutang itago ang mga bulaklak bago pa iyon makita ng asawa niya.

"Ano? Ganon-ganon na lang iyon?! Basta mo na lang akong itatapon na parang basura?!
Fuck, Ayeza! Akala ko seryoso ang relasyon natin! Kung kasal lang pala ang gusto mo
ay sana nagsabi ka agad sakin! I am more than willing to marry you kahit saang
simbahan o kahit oras-oras pa!"

"Stop it, Zeke! Please... Hayaan mo na ako! Parang awa mo na! Patahimikin mo na
ako!"

"I love you, baby! Ayokong isuko ka. Kung alam ko lang na magpapakasal ka sa
putanginang Michael Angelo Deogracia na iyan ay sana hindi kita iniwan."

"Iniwan mo man ako o hindi ay matutuloy ang kasal ko kay M.A.! Pwede ba, Zeke na
tanggapin mo na lang na wala na tayo! We're over! Tigilan mo na ang kakatawag
sakin! Tigilan mo na ako!"

"No! No way, baby! Hindi ako titigil hangga't hindi mo nare-realize na nagkamali ka
lang sa gagong Michael Angelo na iyan! I can give up everything for you, Yez! Kaya
kitang mahalin nang higit pa sa pagmamahal niyang asawa mo! Hindi ako papayag na
tuluyan ka niyang maagaw sa akin at wala akong pakialam kahit kasal na kayo!"

"Shit! You're crazy!"

"Yes I am, Yez. Baliw ako! Baliw na baliw sa'yo!"

"Go to hell!" Pinatay niya na ang cellphone at saka sumandal sa sandalan ng

kaniyang swivel chair. Humihingal siya sa inis.

Si Zeke ay isang model and businessman. Sa lahat ng naging nobyo niya ay ito ang
medyo seryoso. Lapitin ito ng mga babae at naging challenge dito ang pagpapasagot
sa kanya. Siguro dahil sa pagpapakipot niya rito ay lalo itong nahumaling sa kanya.

Madalas itong umuungot sa kaniya na mag-sex sila pero palagi niya itong
tinatanggihan dahilan para magkalabuan sila. 

Mapait siyang napangiti. Michael Angelo is her first love... and first everything.
Hindi na siya nagpatumpik-tumpik na hindi angkinin ang lalaki ng magkaroon siya ng
pagkakataon.

"And the rest is history." Mahinang saad niya habang ang mga mata ay nakatutok sa
kanyang lamesa kung saan nakatayo ang isang picture frame—their wedding photo.

HATING GABI na ay hindi pa rin umuuwi ang asawa niya. Pabalik-balik si Ayeza sa
harapan ng pintuan ng kanilang town house. Ikalimang beses na ang ganong eksena.
Iyong mararatnan niya sa bahay na wala pa rin ang asawa niya gayong dapat na mas
nauuna itong makauwi.

Bandang alas-onse ay nakarinig siya nang ugong ng sasakyan. Hindi siya pwedeng
magkamali. Bentley iyon ni Michael Angelo.

"SAAN ka na naman ba galing?!" Sita niya rito nang makapasok na ito sa main door.

Hindi siya nito pinansin o tinapunan man lang ng tingin.

"Asawa mo ako!" Humabol siya rito hanggang sa sala nila. "Of course nag-aalala ako!
Ni hindi mo man lang sinasagot ang mga text at tawag ko!" Napapadalas na itong
ganitong uwi ni M.A. samantalang alas seis palang ay out na nito sa kompanya ng mga
magulang nito.

Inihagis nito sa kaniya ang hinubad na polo. "Ano bang problema mo, huh?!"

Tinamaan siya sa mukha ng polo nito, hindi iyon amoy pawis sa halip ay amoy na amoy
sa tela ang mamahaling perfume ng asawa niya. "M.A. naman! Kanina pa ako
naghihintay sa'yo dito!"

"Wala akong sinabing maghintay ka! Pwede ba, umalis ka sa daraanan ko!" Tinabig
siya nito at akmang papasok na sa banyo.

"M.A!"
Hindi niya na ito napigil. Ilang sandali rin itong nagshower nang bigla siyang
mapansin sa polo nitong nasa mga kamay niya.

May marka ng lipstick!

Saktong paglabas ng lalaki sa banyo. Nakatapis na lang ito ngayon ng puting tuwalya
at tumutulo sa malapad na balikat ang basa nitong buhok.

"Ano itong nasa kwelyo mo?" Inis na ibinato niya sa harapan nito ang damit.

"Ano ba?!"

"Ano nga iyan?! Lipstick yan, ah?!"

"Alam mo pala eh, ba't nagtatanong ka pa?!"

Doon na sumulak ang dugo niya. "Sino?! Sino ang babae mo, huh?! Tell me?! Namba-
babae ka ba, Michael Angelo?! tell me! Kakakasal palang natin ay nambaba-babe ka
na!" Nilapitan niya ito ay akmang hahampasin pero naitulak na siya nito.

"Putangina! Napakaingay mo!" Ibinalya siya nito.

Sadsad siya sa dingding habang umiiyak. 

Natigilan naman ito nang makitang umiiyak siya. Saglit na lumambot ang matigas
nitong ekpresyon ngunit kaagad ring bumalik.

"Wag kang umarte diyan!" Singhal nito at saka siya tinalikuran.

Iika-ika siyang tumayo. Nabalian pa yata ang tadyang niya dahil sa pagtama sa
dingding. Pinahid niya ang luhaan niyang pisngi at saka nakatungong lumakad patungo
sa kanilang kama. Naupo siya at saka sumisigok na inayos ang hihigaan nila.

"Will you please stop crying?! Ang sakit sa tainga!" Inis na sita nito.

Pinigil niya ang pag-iyak at saka nahiga nang patalikod sa gawi nito. Hindi niya na
namalayan na nakatulog na siya sa mahinang pagtangis.

Ilang sandali lang ay naalimpungatan siya sa marahang haplos sa kanyang kaliwang

hita. Nararamdaman niya na rin ang lamig na nagmumula sa aircon kaya sigurado
siyang wala na siyang kumot.

Nagmulat siya ng mga mata at tama nga ang hinala niya. Si M.A. ay nakatagilid sa
kaniyang likuran at sinasamyo ang amoy ng kanyang buhok.

Inilapit nito ang bibig sa punong tainga niya. "Tell me Yez, nakailan ka na matapos
ang..." 

"W-wala... wala na..." Humarap siya rito. "Wala na M.A..."

"Sinungaling." His face is emotionless and unreadable.

She cupped his face. "Believe me. Ikaw lang ang lalaking hinayaan kong makalapit ng
ganito sa akin."

"I don't believe you."

"Then don't." Malungkot niyang sagot.

"Do your job now..." Anas nito habang hinihimas ang braso niya.

"M.A..." 

Dinala nito ang isang kamay niya sa ibabaw ng boxer nito. Nanginig ang palad niya
ng lumapat iyon sa matigas na bahagi ng katawan ng asawa. Naupo siya at humarap
dito. Doon niya nakita ng mas klarado ang mga mata nito na punong-puno ng
pagnanasa. 

"C'mon..." Ibinaba nito ang saplot at saka naupo at bahagyang bumukaka sa harapan
niya. "Suck it."

Saglit pa siyang napatitig sa bagay na tayong-tayo ngayon na tila nagmamalaki sa

kaniyang paningin.

"Suck it... wife." May diin sa huling salita nito at saka hinawakan ang kaniyang
ulo para itungo siya sa bagay na pinapasubo nito sa kaniya. 

At dahil asawa nga siya nito ay kailangan niyang sumunod. 

"Ahhh..." Lalo nitong inginudngod ang ulo niya sa pagkakalalaki nito. "Faster!
Shit! Ang galing mo!"

Halos mabulunan siya sa pagkakabaon ng ari ni M.A. sa bibig niya. Masyadong malaki
iyon at mahaba kaya halos sumayad na sa ngala-ngala niya.

"Ugh! Tama na!" Marahas siya nitong itinulak.

Nagtatanong ang mga matang tumingin siya rito.

"Ayokong labasan sa bibig mo." Nakasimangot nitong sabi at saka siya hinila sa
braso. "Tumuwad ka."

"Ah!" Napaigik siya nang bigla nitong hablutin ang garter ng panty niya. 

"Uhhh..." Agad itong lumuhod sa likuran niya. "Stay put." Hinawakan nito ang
magkabilang bewang niya nang gumalaw siya. "Do not move!" At sa isang pagbulusok
lang ay nasa loob niya na kaagad ang bagay na kanina ay subo-subo niya lamang.

=================

4. He Smiled At Me!

Chapter 4

"BROD!" Bumukas ang pintuan ng private office ni Michael Angelo.

"Teody!" Tumaas ang mukha niya mula sa dokumentong binabasa niya patungo sa kanyang
pinsan.

Nakapamulsa itong lumapit sa kanya. Teody is also a good friend of him. Kababata
niya rin ito at ngayon ay kasosyo na sa negosyo. Naka-leave si Teody dahil sa
pagbubuntis ng asawa nito.

"Bakit ang aga-aga ay nakasimangot ka? Dude, bagong kasal ka so dapat masaya ka."
Anito at saka naupo sa silyang nasa harapan ng desk niya.

Hindi niya ito sinagot.

Lalo itong napangisi dahil sa pandi-dedma niya. "M.A. So, hows Ayeza as a wife?"
Tanong nito na halatang nagpunta lang doon para asarin siya. "Congrats pala sa
wedding niyo! Grabe ni hindi ka man lang nakaisip na mag-imbita! Namalayan na lang
namin kasal ka na!"

Hindi pa rin niya ito sinasagot.

Napahalakhak na si Teody. "Hey, ano ba naman iyan?"

"Anong sadya mo rito?" Inis na tanong niya. "Can't you see I'm busy, man?"

"Kukunin kitang ninong ni Cedie." Sabi na nito sa tunay na sadya sa kanya. "Ang
aga-aga hot ka kasi agad!" He laughed again.

Umarko ang kilay niya. Hindi niya na pinansin ang huling sinabi nito.

Umayos siya ng upo at saka pinagmasdan ang kanyang pinsan na kaedaran niya lamang.
"Oo nga pala, nakapanganak na ang asawa mo." Walang emosyong sabi niya.
"Congratulations, Teody."

"Yup. Nakakatampo ka, ni di ka man lang dumalaw sa Hospital."

"Busy. Sorry."

Tumango-tango ito. "So, kamusta kayo ni Ayeza?"

"Okay lang." Matipid niyang sagot.

Ito naman ang umarko ang kilay. "Hmn... may kakaiba yata?"

Naiiritang kinuha niya muli ang kaninang binabasang mga dokumento. Mukhang marami
pang sasabihin si Teody sa kanya at ayaw niya iyong mapakinggan... kung tungkol
lang din naman iyon kay...

Beep! Ang kanyang cellphone na kanina pa nagba-vibrate sa ibabaw ng wooden desk

niya.

Pinatay niya ang telepono at saka tiningnan ang pinsan. "Teody! Umuwi ka na nga sa
asawa mo, marami akong ginagawa."

"Hey, kanina pa iyang cellphone mo ah? Wala ka bang balak sagutin iyan?"

Naiiling na lang siya kakulitan nito. Ito ang taong kahit suntukin mo ay hindi ka
pa rin titigilan hangga't hindi nito nakukuha ang gusto mula sa'yo. Nang umulan
yata ng kakulitan sa mundo ay gising na gising ito kaya marami-rami ang nasalo
nito.

"Dude..." muli'y tawag nito sa kanya. "Gusto ko lang makibalita! You know!"
"Teody, please?" May pagtitimpi na sa boses niya.

"Tsk. Ang masasabi ko lang ay wag mong pahirapan ang sarili mo... Mahal mo iyong
tao kaya—"

"Teody!" Singhal niya rito. Sabi na nga ba't iyon ang pinupunto nito.

Nakangisi itong sumandal sa upuan. Itinaas pa nito ang dalawang paa at ipinatong sa
mini desk na nasa tapat nito. "Okay! Sige sabihin na nating 'minahal'... past
tense! Ibalik mo iyong feelings para hindi kayo maging miserable!"

Ngali-ngaling ibato niya rito ang folder na hawak-hawak niya.

"Michael Angelo! Hindi ka ba naiinggit? Halos lahat kami ay nagsipag-asawahan na.

Si Gon ay ikakasal na rin sa girlfriend niya next month!" Anito.

"Kasal na rin ako, baka nakakalimutan mo." Inis na pakli niya.

"Kasal. Yeah. Pero happily married?" Lumawak ang pagkakangisi nito. "No. Dude! Life
is too short para sa pag-iinarte mo!"

Tumayo na siya at akmang ku-kwelyuhan ang pinsan nang biglang bumukas ang pintuan.

"Hi!" Si Ayeza! Ang babaeng may pinakamagandang mukha na nasilayan niya sa buong
buhay niya.

Napatayo na rin si Teody. "Oh, speaking!" Lumapit ito sa asawa niya.

"Teody..." Napamaang naman dito ang babae. At sa simpleng panlalaki ng mga mata
nito ay tila... lalong gumanda sa kanyang paningin si Ayeza.

Shit! Napamura si M.A. sa isiping iyon. Bakit ba kahinaan pa rin niya ang
inosenteng mukha ng babaeng ito?

"Hello gorgeous!" Hinalikan ito ni Teody sa pisngi. "Long time no see! Lalo kang
gumanda!" Kung di niya lang alam na mahal na mahal ni Teody ang napangasawa nito ay
baka nasapak niya ito dahil sa paghalik na iyon kay Ayeza.

Teody is a womanizer ng kabinataan nito. At naiinis siya dahil obviously ay

nagagandahan ito sa kanyang asawa.

"S-salamat!" Kiming sagot dito ni Ayeza at saka tumingin sa kanya. "Hi Honey..."
Hindi niya ito pinansin. Muli siyang naupo sa swivel chair niya. Ano naman kaya ang
sadya nito sa opisina niya?

Pumalatak si Teody. "Grabe, Yeza! Mas maganda ka sa personal kesa iyong sa mga
magazine! Akalain mo iyon? Kayo pa rin pala ang magkakatuluyan ano? Astig talaga!"

Nilapitan siya ni Ayeza. "Kanina pa ako tumatawag at nagti-text sa'yo..." nasa

mukha nito ang pagdaramdam.

Whenever he see her like this... iyong malamlam ang mga mata at tila may
itinatagong sakit at pait... parang gusto niya itong yakapin at aluin. Pero sa
tuwina ay tumitigas ang dibdib niya. Mas nangingibabaw ang ibang damdamin.

Hindi na ito ang Ayeza na kilala niya noon... ibang-iba na ito.

"Pinapapunta tayo nina Mommy sa Hacienda Montemayor. May salo-salo kasi ikakasal na
ang pinsan kong si Hunter. Parang reunion na rin..." Kuwento nito.

So iyon pala ang sadya nito kaya kanina pa siya kinukulit kaka-text na hindi naman
niya binabasa. "Marami akong gagawin." Sagot niya sa babae.

Saglit na bumaha ang kalungkutan sa magandang mukha nito pero muli rin iyong
napalitan ng simpleng ngiti. "I'll wait for you! Saka mamaya pa naman iyon, eh."

Nakalimutan nilang may iba pa pala silang kasama sa silid na iyon. Sumipol si Teody
na nasa pintuan na pala ng private office niya.

"Iwan ko na kayo lovers!" Ngising-ngisi ang loko!

BUMALING SI AYEZA sa pinsan ng kanyang asawa. "Nice to see you again, Teody."
Matagal niya ng kilala si Teody— kasing tagal ng pagkakakilala niya sa asawa.

Sumaludo ito sa kanya. "Nice to see you, too, Princess Yez..." Anito at saka
kumindat. "Paano, Prince Michael Angelo? Iiwan ko na kayo ng Prinsesa mo! Pumunta
kayo sa binyag ng anak ko, ha?" Saka ito lumabas ng pintuan.

Pinamulahan siya ng pisngi. 'Princess Yez'... iyon ang tawag sa kanya noon ni
Michael Angelo. Para dito ay isa siyang Prinsesa na dapat pakaingatan at mahalin...
iyon ang turing nito sa kanya... noon.

llang sandali ang lumipas. Hindi na rin nakatiis sa katahimikan si Ayeza. Tinanggal
niya muna ang bara sa kanyang lalamunan bago siya nagsalita.

"May anak na pala si Teody..." Simula niya.

Umismid ito.

"M.A..."

Tumaas ang seryosong tingin nito sa mukha niya. "Anong oras ba raw?"

Napangiti si Ayeza. "Ala-siete dapat nasa hacienda na tayo." Agad niyang sagot bago
pa magbago ang isip ng asawa niya.

MAGHAPON siyang hindi umalis sa opisina ni Michael Angelo. Kahit ilang oras ito sa
meeting at pagkatapos ay babalik at magbabasa ng dokumento na para bang wala siya
sa silid na iyon ay ayos lang. Kahit anong gawin nito ay hindi siya maiinip at
magrereklamo.

Talagang binantayan niya ito maghapon para lang di ito makatakas sa kanya. Sobrang
saya niya na dahil napapayag niya itong sumama sa family reunion nila mamaya.

Nang sa wakas ay sumapit ang gabi'y nagayak na silang umalis. Nag-retouch lang siya
saglit at saka sumunod na dito sa parking lot ng Deogracia Building.

"M.A..." Hinawakan niya ang kamay nito na nasa ibabaw ng manibela.

"What?"

"May sakit ang Grandma D." Masuyong sabi niya.

Lumingon ito sa kanya. "Si Senyora Dorcas? O, ano?"

Sana hindi magbago ang mood nito. "May ipapakiusap sana ako sa'yo..." napalunok
siya. "Sana... sana maging maayos ang pakikitungo mo sakin... kahit sa harapan lang
ng mga kamag-anak ko."

Kumibot ang bibig nito.

WALA silang kibuan sa loob ng sasakyan. Dalawang oras lang ay nasa harapan na sila
ng napakalaking welcome entrance ng hacienda. Sa dulo ng napakalawak na lupain ay
nakatirik ang mga naglalakihang mansion sa loob ng Villa Montemayor.

Ipinasok ni M.A. ang sasakyan matapos silang pagbuksan ng mga unipormadong guard.
Marami silang nadaanang naglalakihang mansion na pag-aari ng mga tiyuhin at tiyahin
niya gayon na rin ng ilang pinsan niyang nag-asawa na bago nila natunton ang
mismong casa— ang mansion kung saan naroon ang kanyang Lolo at Lola. Doon gaganapin
ang family reunion.
Puno ng ilaw ang lawn at bumabaha ng pagkain at mamahaling alak. Kompleto ang
angkan nila sa gabing iyon. Nakita niya ang ikakasal na pinsan; si Hunter at ang
private nurse nito na siya ring nakatuluyan ng huli. Buntis ang babae kaya hindi
niya naiwasang hindi mapangiti. Napakatulis talaga ng kanyang mga pinsan!

Natanawan niya rin ang kanyang Uncle H na halos hindi magkandaugaga sa pagkarga sa
ilang buwan pa lamang na baby nito. Sa tabi naman nito ay ang nakasimangot nitong
misis na tila nakukunsumi na! Ang balita niya nga ay buntis na naman ang asawa ng
Uncle H niya. Ang tulis talaga!

Hay... sana ay nandon din ang kanyang pinsang si Leo... Nalungkot siya sa isiping
nasa hospital pa rin ang kanyang paboritong pinsan.

Sa ibang parte naman ng lugar ay naroon ang ilan niya pang pinsan na kapwa masasaya
sa piling ng mga asawa ng mga ito. Bigla ay tila nais niyang managhili...

"Ayeza! Hija!" Magiliw na sinalubong siya ng may katandaang babae. Pustoryosa ito
at may pagka-istrikta ang aura. "Ang aming unica hija!"

"Grandma!" Agad siyang yumapos sa abuela.

Napatingin ito sa likuran niya. "Michael Angelo Deogracia!"

"Good evening po, Senyora." Magalang na bati dito ng 'asawa' niya.

"Grandma hijo!" Pagtatama rito ng lola niya. "Asawa ka na ng prinsesa namin."

Bahagyang ngumiti si M.A. "Grandma..."

"So kamusta ang bagong kasal?" Biglang sulpot ng mga magulang niya.

"Hi Dad! Hi Mom!" Medyo naaasiwa pa rin si Ayeza na makaharap muli ang kanyang
Mommy at Daddy after what happened— ang dahilan kung bakit naikasal sila kaagad ni
M.A.

"Honey..." Hinagkan siya sa pisngi ng kanyang Mommy Gabb. "Namamayat ka?"

"Naninibago lang, Mom." Pinilit niyang ngumiti.

Ngumisi ito. "Akala ko'y naglilihi ka na. Kelan ba kami magkakaapo?" Bumaling ito
sa asawa niya na walang kibo sa kanyang tabi.

Ang Daddy naman niya ay seryoso lamang din sa tabi ng kanyang Mommy.
Nagulat siya nang akbayan siya ni M.A. at saka hagkan sa noo. "Ayaw masira ang
figure. Sabi ko naman sa kanya na kahit tumaba pa siya ay maganda pa rin siya..."
wika nito habang nakatingin sa kanyang mukha.

Pinamulahan siya. Hindi niya mabasa ang tumatakbo sa isipan ni Michael Angelo...
pero kung sino man ang makakakita sa kanila ngayon ay iisiping napaka-sweet nilang
mag-asawa.

"Kita mo na, hija? Kahit ano pa ang maging size mo ay mamahalin ka pa rin ng asawa
mo." Sabat ng lola niya.

"Anak." Tawag sa kanya ng Daddy niya.

"Yes, Dad?"

"So kamusta ang aking baby bilang iyong may bahay, Deogracia?" Seryoso pa rin ang
mukha ng ama niya.

"Ano ka ba naman Isidro!" Saway dito ng Mommy niya.

Tumingin ang Daddy niya kay M.A. "Hindi ako tutol sa kasal niyo ng anak namin dahil
alam kong nagmamahalan kayo."

Tipid na ngiti lang ang isinagot dito ng asawa niya, pero naramdaman ni Ayeza ang
paghigpit nang pagkaka-akbay nito sa balikat niya.

Sa pagkakalapit nilang iyon ni M.A. ay damang-dama niya ang mabilis na pagtibok ng

puso nito... kinakabahan ba ito? Pero wala na siyang pakialam. Masyado na siyang
nalalasing sa mabangong amoy ng perfume nito gayon na rin sa init na nagmumula sa
katawan ng kanyang asawa.

"Noon pa man ay ikaw lang talaga ang alam naming makakapagpabago sa aming Ayeza."
Anang Mommy niya. "Natatandaan ko pa noon, aba'y kahit ang babata niyo pa ay
tumatakas pa kayo sa amin! Sabi ko na nga ba't kayo pa rin ang magkakatuluyan!"

"Mom..." saway niya rito. Bakit kailangang ipaalala pa ang nakaraan... ang nakaraan
na pinagmulan ng lahat ng sakit.

"Malupit magmahal ang anak natin. Hindi marunong lumimot." Makahulugang sabi ng
Daddy niya. Kay M.A. ito matamang nakatingin.

"It runs in the family." Sabat ng kanyang Grandma D sa sinasabi ng Daddy niya.
"Malupit magmahal ang mga Montemayor. Nakakalimutan mo na bang kinidnap ka ni
Gabriella noon?"
"Mommy!" Napahalakhak ang Mommy niya dahil sa sinabi ng kanyang Lola Dorcas.

"Tunay, hija!" Humagikhik si Donya Dorcas. "Ang Mommy mo ay kinidnap ang Daddy mo
noong araw! Kaya ito sila pa rin ang nagkatuluyan matapos ang ilang taong
paghihiwalay! Hindi na rin nakapalag ang Daddy mo dahil may baril ang Mommy
Gabriella mo!"

Natawa siya. Ang we-weird talaga ng love story ng kanilang angkan... na lahat ay
nagsimula sa cruise...

"Namamayat yata ang aking unica hija? Michael Angelo? Baka pinapagod mo masyado,
ha?" Saad ng Mommy niya kay M.A.

"Ako ang may ayaw na kumuha kami ng katulong Mom. Kaya ko ang house chores mag
isa." Aniya.

"Wow! In love ka nga!" Palatak ng mommy niya na wari mo'y teen ager na kinikilig.
"Ni hindi ka nga marunong humawak ng walis tapos ngayon ay ikaw ang nag-aasikaso sa
lahat? You're one lucky man, Deogracia."

NATAPOS ANG PARTY na nakisama ang kanyang asawa. Saglit niyang nakalimutan na hindi
sila 'okay' kapag sila na lamang dalawa.

Nag enjoy si Ayeza sa pagyakap-yakap kay M.A. at paghawak-hawak nito sa kanyang

kamay. Sinulit niya ang bawat segundo na hindi ito nagsusungit sa kanya kahit pa
hindi rin naman siya nito masyadong kinikibo.

Ngumingiti rin ito at nakikipagbiruan sa mga pinsan niya. Masayang-masaya... na

hanggang sa sasakyan pauwi ay hindi mapalis ang pagkakangiti niya.

"M.A..." Tawag niya sa asawa.

Nasa tabi niya ito at nakapikit. Siya ang nasa manibela dahil napasabak ng inuman
si Michael Angelo sa mga pinsanan niya.

"What?" Dumilat ang namumulang mga mata nito. Amoy na amoy niya pa ang aroma ng
alak sa hininga ng asawa... na lalong nagpa-hot dito.

Namumula na rin pala ang buong mukha ni M.A. Mula sa matangos nitong ilong pati sa
makinis nitong mga pisngi. And his lips na bahagyang nakaawang... Ganitong
namumungay sa kalasingan ang mga mata ng asawa niya ay lalo itong nagiging sexy sa
kanyang paningin.

Dumukwang siya rito at ginawaran ito nang mabilis na halik sa mga labi... ang mga
labing kanina pa tukso sa kanyang paningin. Hindi ito nakapalag dahil siguro sa
kalasingan.

"Salamat..." Nakangiting sabi niya rito.

Kumunot ang noo nito. "Salamat saan?"

"Basta... salamat."

Kahit hindi sumagot ang lalaki ay masaya na si Ayeza na makita ang isang pigil na
ngiti mula sa mga labi ni Michael Angelo.

Totoo! Ngumiti si kanya ang asawa niya!

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

5. HIS Family

Chapter 5

MAGAAN ang pakiramdam ni Ayeza sa pagising niya kinabukasan. Bumangon siya agad at
tumingin sa orasang nasa dingding. Alas siete ng umaga! Anyway Sabado naman.

"Honey?!" Tumungo siya sa banyo ng silid nila.

"What?" Inis na lumingon ito. Nasa shower ito at... well, nagsha-shower! Ano pa nga
ba!?

"Good morning!" Nginitian niya ito.

Isang irap lang naman ang isinagot sa kanya ng kanyang asawa. Kiber kay Ayeza! Ang
ganda kayang panimula ng umaga ang sexy butt ng kanyang mister.

"Anong nakakatawa?" Singhal nito sa kanya. Puro sabon ang katawan nito ng humarap.

"Masama bang ngumiti? Maganda ang araw ko." Kinindatan niya ito. Bumaba pa ang
tingin niya sa bagay na nasa ibaba ng puson nito.

"Come here!" Utos nito sa kanya. "Join me here!" Nakita niya ang pangangalit ng
'bagay' na iyon!

"Sorry hon! Pero nagugutom na ako! Later na lang!" At saka patakbo siyang lumabas
ng silid nila.

Dinig na dinig niya pa ang sigaw ni M.A. mula sa banyo nila. Natatawang bumaba na
siya ng kanilang hagdanan. Minsan masarap ding inisin ang isang iyon. At least
nakakaganti rin siya kahit paano.

"Ano kaya ang pwede for breakfast? Hmn..." Binuksan niya ang ref at tumingin sa
kanilang stocks. Mukhang paubos na ang imbak nila at kailangan na ulit mag grocery,
ah!

DING-DONG!

"Wait lang!!!" Sigaw niya at saka ibinuhol ang robang patong niya sa kanyang
manipis na pantulog. "Coming!"

"Good morning, Ma'am! I'm looking for Ms. Ayeza M. Legazpi!" Bati sa kanya ng
delivery boy.

"It's Mrs. Ayeza L. Deogracia... kasal na ako." She corrected.

"Ah, sorry po Ma'am." Inabot nito sa kanya ang isang kulay light blue cute teddy
bear. "Pa-receive na lang po, Ma'am."

Kunot ang noong tiningnan niya ang maliit na sobre na kipit ng maliit at matatabang
kamay ng teddy bear.

'Hi Darling! Can I see you tomorrow?' Iyon ang nakalagay sa maliit na sobre.

Nang umalis na ang delivery boy ay agad niyang itinapon sa trashcan ang teddy bear.
Sigurado siyang si Zeke na naman ang nagpadala niyon sa kanya.

"Hey, saan ka pupunta?" Pababa si M.A. sa hagdanan nila at bihis na bihis ito. Naka
coat pa!
"Sa office." Tipid na sagot nito habang itinutupi ang sleeves ng coat nito hanggang
sa siko.

Agad siyang lumapit dito. "Sabado po ngayon."

"Mabilis lang ako." Himala sumagot!

"Promise?"

Isang naiinip na tingin ang ibinigay nito sa kanya. Eh ang guwapo pa rin kahit
nagsusungit!

"Basta umuwi ka ng maaga, ha?"

"Be ready later." Sabi nito at saka nagtungo sa kusina para uminom ng tubig.

"May date tayo, Hon?" Natuwa siya. Anong meron 'later'? Hindi naman siguro
'jugjugan' iyon, di ba? Kasi kung labing-labing ay malamang hindi na kailangan ng
pagri-ready! Isang hagis lang nito sa kanya sa kama nila ay ready or not gogora na
ito sa pagpapasasa sa kaligayahan sa kanyang kandungan!

"Pupunta tayo sa Hacienda." Lumingin ito. Hindi malaman kung nakangisi o

nakasimangot.

"What?" Hacienda Deogracia?!

"Why?" Lumapit ito sa kanya at kinabig ang kanyang bewang.

"Ah... wala naman..." Umilap ang mga mata niya. Anong gagawin nila sa hacienda?!

"Amoy hamog ka na naman..." Inilapit nito ang mukha sa buhok niya. "Nakakali—"

Napalabi siya. "Hamog ka diyan!" Kapag ganito ito sa kanya ay kinikilig na kaagad
siya. Mababaw lang naman ang kaligayahan niya, eh. Wag lang siya nitong sungitan ay
masaya na siya! Ito pa kayang parang naglalambing ang asawa niya?

"Nabitin ako kagabi..." sumapo ang isang palad nito sa puwitan niya sanhi para
mapaungol si Ayeza.

Marahang nagmasahe ang isang palad nito sa pang-upo niya at ang isa naman at nasa
kaliwang hita niya at humahagod nang paakyat at pababa.
"Hmn..." Ikinawit niya ang mga braso paikot sa leeg nito. "Mamaya ka na pumunta sa
opisina..." Ungot niya. Tinablan na rin kasi siya.

Ngumisi ito. "Bihis na ako."

"Eh, di hubarin mo." Inirapan niya ito.

"No..." Lumakad ito palapit sa mesa na nasa kusina. Siya naman ay nakayakap na
rito.

Napasinghap siya nang kargahin siya nito at iupo sa mesa.

"Open your legs..." utos nito sa napakainit na boses. "Titingnan natin ang magagawa
ko sa problema mo."

Sumunod naman siya. Halos pabukaka siyang nakaharap dito habang nakaupo siya sa
ibabaw ng mesa. Kinabig nito ang balakang niya at saka itinaas ang kanyang robe
kasunod ng kanyang manipis na kamison.

"Hmmm..." Kumapit siya nang maayos sa balikat ni M.A.

Ipinatong nito ang dalawang daliri sa ibabaw ng panty niya. "You're so wet..." Anas
nito sa punong tainga niya.

"Ikaw ang salarin..."

Hindi pa ito nakontento na damahin ang pagkababae niya sa labas ng manipis na tela.
Ipinasok na nito ang dalawang daliri sa loob at saka malayang nilaro ang kaselanan
niya.

"Oh... Michael Angelo..." Impit na ungol niya.

Ngumisi ito. "Alam mo bang gustong-gusto kong tingnan ang mukha mo kapag ganiyan
ang reaksyon mo." Puno ng pagnanasa ang mga mata ng asawa niya.

He started fingering her. Pumikit siya at dinama ang paglabas-masok ng dalawang

daliri nito sa kaloob-looban niya. He was pleasuring her! Damn it!

"Ohhh M.A!" Kagat niya ang pang-ibabang labi sa sobrang tindi ng nararamdaman niya
o ng damdaming ipinagkakaloob nito sa kanya.

"Faster?"
"Yeah... oh... please!" She pleaded with tears. Nawala ang gutom niya dahil sa
ginagawa nito.

"Ibuka mo pa..."

"Ohhh ganito..." Kinabig niya ang batok nito at akmang hahalikan ito sa mga labi
pero umiwas si M.A.

"I want you..." Anas nito. "But not here and not now." Tumigil ito sa ginagawa.
"Mali-late ako."

Nakasimangot na tiningnan niya ang asawa. "Kainis ka po!"

"Just enjoy what I'm doing to your body!" Ibinaon pa nito nang husto ang daliri sa
loob niya. "Mamaya kita sisingilin."

"Ahhh M.A..." She looked up to see his eyes. Naramdaman niya ang mabilis na
pagtakas ng katas na mula sa kanya. She exploded. "Ahhh..." Nanginig ang mga tuhod
niya at nawalan siya ng lakas na napasubsob sa dibdib nito.

Marahan siya nitong itinulak. "Magugusot ang damit ko." Nakangising ibinaba nito
ang robe at kamison niya. "Napakalibog mo... Alam mo ba iyon?" Itinaas nito ang
kamay at kitang-kita niya ang basang-basa nitong mga daliri. Malapot ang tubig na
nakapalibot partikular na sa middle finger nito.

Biglang nag-init ang mukha niya. She smiled shyly. "K-Kasalanan mo..."

"Hmn..." Lumapit muli ito sa kanya at saka itinapat sa mukya niya ang kamay nito.
"Taste it..." Utos nito sa kanya.

"A-ayoko..." Umiling siya pero inilagay na nito sa mga labi niya ang daliri na basa
pa ng likidong nanggaling din mismo sa kanyang katawan.

"Does it taste good?" Halos pabulong na tanong nito.

Itinulak niya ito at saka siya bumaba sa mesa dahil bumalik na rin kaagad ang lakas
niya. "Umalis ka na nga kung aalis ka!" Yamot na saad niya rito.

"Wag mo akong utusan Ayeza Deogracia." Hinila siya nito pabalik at saka isinalya.

"Ah!" Napaigik siya sa pagtama ng tadyang niya sa kanto ng mesa. "Ano ba?!" Matapos
ba ang ligaya ay sakit naman? Hindi ba pwedeng puro ligaya na lang sana?!
"Wag mo akong angasan." Mapanganib na sabi pa nito at saka padaskol na kinubkob ng
isang palad ang kanang dibdib niya. Halos pigain nito iyon sa malaking kamay nito.

"Aray!" Daing niya sabay pilit na kawala niya rito. "Bitawan mo ako!" Pero higit na
mas malakas ang lalaki. "Please, Michael Angelo! You're hurting me!"

"Sino sa atin ang masusunod Ayeza?" Nakakalokong tanong nito.

"I-ikaw..." Nag-iwas siya ng tingin sa mapanganib nitong mga mata na tila tutupukin
siya.

Ano bang nangyayari? Bakit kasi napaka-bipolar ng asawa niya? Kanina sweet sila
tapos ngayon bumabalik na naman ito sa pagka-halimaw.

Sumunod na rin ang isang kamay nito sa pagkubkob sa isa pa niyang dibdib. Sabay na
minasahe o mad madaling sabihing nilamas ang dalawang bundok niya. Gusto niya itong
itulak dahil nasasaktan na siya sa ginagawa nito.

"Tsk." Ito na rin ang kusang huminto nang makitang papaiyak na siya. "Wag mo akong
artehan, Ayeza. Kung di ko pa alam ay laspag na laspag ka na."

Naiiyak na tumakbo na siya paakyat sa hagdanan ng kanilang bahay. Narinig niya pa

ang paghalakhak ni M.A. bago ito lumabas ng main door ng town house.

Demonyo talaga! Pero bakit imbes na nakakaasar ay mas nakakahalina ang tunog ng
tawa nito?

HAPON na ng dumating si M.A. Naligo lang ito at saka nagyaya ng umalis sila. May
sakit pala ang kapatid nitong bunso na si Poli kaya dadalaw sila sa Hacienda
Deogracia. "P-pupunta ba talaga tayo sa inyo?" Tanong niya ng nasa sasakyan na
sila.

"Pinagbigyan kita kahapon." Tukoy nito sa pagpunta nila sa Hacienda Montemayor.

"Pero..."

Hindi na siya nito kinausap pa. Tahimik silang nagbyahe palabas ng Maynila. Mabilis
ang tahip ng kaba sa dibdib ni Ayeza dahil alam niyang hindi magandang ideya na
humarap siya sa pamilya ng asawa.

Hindi na siya gusto ng pamilya ni M.A. Hindi na...

Napapikit siya nang maisip ang kasal nila ng asawa. Hindi um-attend ang Mommy nito
gayon na rin ang isang kapatid. Ang dahilan ay nagkasakit kuno ang Donya Isadora
pero alam niyang hindi iyon totoo. Nagpapasalamat na lamang siya at ang ilang
kamag-anak ni M.A. ay kaswal siyang pinakiharapan ng araw na iyon.

"Hijo!" Sa entrada palang ng mansion ay sumalubong na agad ang Mommy ni M.A. na si

Donya Isadora Cline Deogracia.

"Where's Poli?" Agad na tanong ng asawa niya. Si Poli ang dalagitang kapatid nito.
Ang bunso sa pamilya ng kanyang asawa.

"Nasa silid niya, kanina ka pa hinihintay ng kapatid mong iyon. Wag kang mag-
alala at okay naman na siya. Trangkaso lang pala hijo, pasensiya na at pinag-alala
ka pa namin."

Hindi na sumagot pa si M.A. dire-deretso ito papasok sa mansion at nakalimutan na

yatang kasama siya nito.

"Good evening, Mama..." bati niya rito nang maiwan sila. "Good evening, Hija." Si
Don Crassus Manuel Deogracia ang sumagot sa pagbati niya. Pormal ang maamong mukha
ng Don. "Halika sa lanai..." Yaya nito.

"Hello po, Papa..." Sumunod siya sa mga ito patungo sa magarbong lanai ng mansion
ng mga Deogracia— ang mansiong minsa'y naging takbuhan niya kapag naglalayas siya
sa kanila noong menor de edad siya.

Mula sa loob ng mansion ay nakarinig sila ng lagutok ng dalawang pares ng takong

ng sapatos.

"Akala ko dahil hindi kami um-attend sa kasal niyo ni kuya ay hindi na kita
makikita Ayeza! Anong ginagawa mo rito sa pamamahay namin?!" Isang matangkad na
buntis na babae ang nalingunan nila.

Ngumiti si Donya Isadora rito. "Leony, hija! Narito ka na pala."

"Hello, Mom." Nakipagbeso-beso ito sa don at donya pero sa kanya ay hindi.

Nang tingnan siya ng matalim na mga mata nito ay pinilit niyang ngumiti. "Malaki
na pala ang tiyan mo..." Bati niya sa kanyang... dating 'best friend'.

Iningusan siya nito. "Kung di dahil sa ka-demonyahan mo ay ganito na rin sana

kalaki ang tiyan ni Lowella ngayon! Sana ay magkaka-baby na rin si Kuya Michael!"
Maanghang na sagot nito sa kanya na ikinatanga nilang lahat.

"Leony!" Saway ni Don Crassus sa anak na babae.

"Totoo naman, Dad!" Angil nito sa ama. "Bakit pa ba tayo nagpapaloko sa maamong
mukha ng babaeng iyan?! Dahil sa kanya nasira ang sana'y magiging pamilya ni kuya!
Makasarili ang babaeng iyan!" Duro nito sa kanya.

"Leony, hindi ko naman sinasadya ang—"

"Shut up!" Bulyaw nito sa kanya. "Kung noon ay napapasunod mo ako sa mga
kamalditahan mo ay iba na ngayon, Yez! Hindi na kita best friend! Hindi ko na kayo
best friend ni Ava! Pareho kayong mga demonyita!"

Napalunok siya. Ito na nga ang ikinatatakot niya.

Namumula ang mukha ni Leony habang nakatingin sa kanya. "Hindi ko nga malaman kay
kuya kung bakit pinakasalan ka pa niya!" Bumaling ito sa mga magulang. "Bakit ba
natatakot kayo sa mga Montemayor?! We are Deogracias! Makapangyarihan din ang
angkan natin. Bakit niyo hinayaan ang kuya na pakasalan ang isang babaeng selfish
at bukod sa pera at pangalan ay wala ng ibang maipagmamalaki?!"

"You know nothing, Leony!" Hindi na niya kayang magtimpi. "Hindi mo alam ang
totoong nangyari!" Tumawa ito. "At ano? Gusto mong sabihing 'pagibig' ang dahilan
ni kuya kaya ka niya pinakasalan? Nangangarap ka ng gising!"

"Wala ka ba ng mga panahong nagmamahalan kami? You witnessed it!"

Bumuga ito ng hangin at saka ngumiwi. "Noon! Noon ng hindi mo pa inililitaw ang
totoo mong kulay!"

Sumabat na ang Mommy nito. "Tama na iyan, Leony! Hindi mo dapat pinapatulan ang
babaeng iyan!"

"Isadora!" Nanlaki naman ang mga mata ni Don Crassus sa pagkakampihan ng mag ina
nito.

Si Ayeza naman ay parang lulubog na sa kanyang kinatatayuan ano mang oras.

"Umalis ka sa pamamahay namin!" Hindi nagpapigil si Leony. "Get out of here!"

Tinatagan niya ang sarili. "Aalis ako na kasama ang asawa ko!" Mariing turan niya
at pangangatawanan niya iyon. Hindi siya aalis na di kasama si M.A.

Lalo namang nanggalaiti si Leony. "Ang kapal talaga ng mukha mo! Manang-mana ka sa
nanay mo! Malandi!"

Nagpantig ang tainga niya. "Hindi malandi ang Mommy ko!" Hiyaw niya.

"Anong hindi?! Ilang taon ka na bago malaman ng tatay mo na nagka-anak sila ng

nanay mo?! Kung di dahil sa'yo hindi naman magpapakasal ang parents mo!—"

PAK!

Hindi na siya nakapagpigil ay nasampal niya ang buntis na kapatid ni Michael

Angelo. "Hindi malandi ang Mommy ko! Nagpakasal sila ng Daddy ko because they love
each other! Bawiin mo ang sinabi mo!"PAK!

Halos tumabingi ang mukha niya sa lakas ng pagkakasampal sa kanya ni Donya Isadora.
"How dare you para saktan ang anak ko?!"

Naghuhumiyaw si Leony. "Papatayin mo rin ang baby ko?! Demonya ka talaga!"

"Si Michael Angelo lang ang asawa ko! Hindi ko tungkuling pakisamahan kayo! Kung
ayaw niyo sa akin hindi ko ipipilit ang sarili ko! Pero hindi niyo na kailangang
insultuhin pa ang mga magulang ko! Hindi rin naman kayo perpekto kaya wag kayong
masyadong magmalinis!"

"Bastos ka talaga!" Galit na hinarap siya ulit ng mommy nina M.A. Hindi ito na ito
napigilan ni Don Crassus. Dire-diretso ito sa kanya at saka siya akmang itutulak
pero nakaiwas si Ayeza.

Sa pag-iwas niya ay nasubsob sa marmol na sahig ang matandang donya. "Mom!" Tili ni
Leony. Maski si Don Crassus ay nagulat.'Diyos ko!' Napamulagat si Ayeza nang
matumba ang matandang Isadora Deogracia—ang mommy nina M.A.!

"Isadora!" Agad na dinaluhan ni Don Crassus ang asawa.

Doon na tuluyang natauhan si Ayeza. Windang na windang ang diwa niya sa mga
nangyari. Isang bagay agad ang pumasok sa isipan niya! Ang galit ng asawa niya!
Kapag nalaman nito na nakipagsagutan siya sa pamilya nito ay malamang na lalo itong
mamuhi sa kanya. Hindi pwedeng magalit lalo si M.A. sa kanya! Hindi pwede! Sa takot
niya ay agad niyang hinawakan sa braso ang mommy nito. "Sorry, Mama... Hindi ko po
sinasadya!" Abot-abot ang panalangin niya na sana'y patawarin na siya nito. "Sorry
po talaga! Nabigla lang ako!" "Ang sabihin mo ay bastos ka talaga!" Itinulak siya
nito. Tinawanan naman siya ni Leony. Humarap naman siya sa babae. "Sorry... Sorry,
Leony..." Naiiyak na siya. Sana'y di muna dumating si M.A. kundi yari siya!—
"What's happening here?!" Boses na nagpahinto sa pag-iisip niya. Nanigas ang leeg
niya. Hindi siya makalingon sa pinanggalingan ng matigas na boses. Mabilis namang
lumapit si Leony sa nagsalita. "Kuya!" Lagot na! Napayuko na lamang si Ayeza. Alam
niya nang magagalit sa kanya ang asawa niya. "Itinulak ng babaeng iyan si mommy! At
sinampal niya ako!" Pagsusumbong nito kay M.A. "What?!" Dumagundong ang boses ni
Michael Angelo sa buong lanai. "M.A..." marahan niya itong nilingon. "H-hindi ko
sinasadya... kasi..." Nagsimula nang mangilid ang mga luha niya lalo pa't nakikita
niyang nagtatagis na ag mga ngipin ni M.A. Maging ang mga mata nito ay namumula at
naniningkit na sa galit. "What happened to your face?" Matigas na tanong nito
habang nakatingin sa kanya. "Ha?" Takang kinapa niya ang kanyang mukha. Mahapdi
iyon at nang tingnan niya ang kanyang palad ay may kaunting dugo! Hindi siya
pwedeng magkamali, gawa iyon ng mahabang kuko ni donya Isadora! "Anong ginawa niyo
sa kanya?" Baling nito sa Ina at kapatid. "Mom! Leony!" "Siya ang nagsimula kuya!
Itinulak niya pa nga si mommy! Gumanti lang si mommy ng sampal dahil sinampal niya
ako!" "Because you insulted me!" Umiiyak na sabat niya. "You insulted my parents!"
"At kanino ka maniniwala, kuya?! Sa demonyang iyan na dahilan kung bakit namatay
ang—" "Shut up!!!" Lahat sila ay nagulat at napatigagal nang sumigaw si Michael
Angelo.

Nagbabaga ang mga mata nito nang harapan si Leony at ang mommy nito.

"Isang beses ko lang sasabihin ito! I don't care kung kapamilya ko kayo! Sa uulitin
na sasaktan niyo ang asawa ko ay ako na ang makakalaban niyo! Do you understand?!"
"Kuya..." natulala si Leony gayon na rin si Donya Isadora Deogracia.

"Michael..." maging si Don Crassus ay natigagal sa anak. Ngayon lamang ito nagtaas
ng boses sa Mommy nito... ngayon lang.

Napahagulhol si Donya Isadora sa bisig ni Leony na ngayo'y tulala pa rin.

"Let's go, Ayeza!"

"M.A...." Tanging nasambit na lamang niya. Hindi siya makapaniwala. Ni hindi na

siya nakapagsalita pa ng hilahin na siya nito sa braso palayo sa lugar na
iyon.JamilleFumah@JFstories

=================

6. EX

Chapter 6

"I AM thinking of you..." Habang nakasandal siya sa kanyang swivel chair at

nakataas ang kanyang mga binti sa ibabaw ng desk ng opisina niya.

"In my sleepless solitude tonight. If it's wrong to love you... Then my heart just
won't let me be right..."

Nakapikit pa si Ayeza habang kumakanta.

"'Cause I've drowned in you... And I won't pull through tithout you by my side...
Hmmmn..."
"Ma'am Yez! Patawag na lang po ba ng taxi?" biglang sumungaw ang mukha ng
sekretarya niyang si Suzzy sa pinto.

"Shit!"

Tumawa ito. "In love ang amo ko!"

"Tse! Kasal na nga, eh!" Inirapan niya ito. Umayos siya ng upo. "Panira ka ng
moment, eh! Nagko-concert kaya ako!"

"Sorry, hindi ako kumatok, bossing!" Nakangisi itong pumasok.

"Anong nangyari kay Hitler?"

"Wala, eh... sira talaga." Sagot nito.

'Hitler' ang pangalan ng kotse niya.

"Tsk!" Napailing siya. "Sige patawagan mo ako ng taxi mamaya."

"Sige, Ma'am. Tawagan niyo na lang ako kung uuwi na kayo. Pwede rin kitang ipahatid
sa service ng company."

"All right!" Itinaboy niya na ito.

Nang mapagsolo siya sa kanyang opisina ay muli siyang sumandal sa sandalan ng

kanyang swivel chair.

Kagabi pa siya good mood. Pagkatapos nilang manggaling sa Hacienda Deogracia ay

para na siyang nakatungtong sa alapaap.

Imagine that? Ang butihing anak ni Isadora ay ipinagtanggol siya mula sa pamilya
nito?

Oh, yeah... Her darling Michael Angelo! Kinampihan siya ng asawa niya laban sa
pamilya nito. Kinikilig siya at wala siyang balak maka-move on sa kilig na iyon.

So what kung may kalmot ang mukha niya? No match pa rin sa kanya si Leony.

"Hay, Leony..." Nalungkot siya ng maisip ang dating bestfriend.

Tatlo silang magbe-best friend noong Highschool. Siya, si Leony at si Ava.
Nagkahiwa-hiwalay din sila ng doon na siya mag-aral sa states. Ginusto niya ring
lumayo noon dahil nga sa super broken hearted siya. Iyon iyong araw na nagbreak
sila ni M.A.

Gusto niya nang tuluyang makalimot.

Napabuga siya ng hangin.

After so many years ay narealize niyang mali ang ginawa niyang pag-alis. Sana pala
ipinagsiksikan niya ang sarili niya kay M.A. noon... sana siguro hindi ito galit sa
kanya ngayon.

'Tanga! Galit na siya sa'yo noon pa!' Sumbat niya sa sarili.

Hindi lang si M.A. ang galit sa kanya... pati si Donya Isadora na dati'y kasundo
niya ay galit na rin sa kanya. Nakakalungkot. Sana kaya niyang ibalik ang
kahapon...

Iyong mga sandaling para siyang prinsesa ni M.A. Iyong kaunting lambing niya lang
ay sinusunod siya ng lalaki. Iyong kahit sabihin niyang tumalon ito sa bangin ay
gagawin nito mapasaya lamang siya.

Nakaka-stress ang 'past'!

So dito muna siya sa future!

Balikan ang pagiging 'api' niya at pagtatanggol sa kanya ng kanyang knight in

shining armor.

"I'd give my all to have just one more night with you. I'd risk my life to feel...
your body next to mine. 'Cause I can't go on living in the memory of our song. I'd
give my all for your love tonight..."

Ikinampay niya pa sa hangin ang isang kamay niya habang todo banat siya sa
pagkanta.

"Baby, can you feel me... Imagining I'm looking in your eyes

. I can see you clearly , hmmn... vividly emblazoned in my mind and yet you're so
far like a distant star I'm wishing on tonight... Oh..."

"Mali-mali ang lyrics mo."

Napadilat siya sabay tingin sa nakabukas na palang pintuan ng opisina niya. "M.A.!"

"Hanggang ngayon hindi mo pa rin kabisado ang lyrics niyan?" Humakbang ito papasok
sa loob. Pormal ang mukhang nakatingin ito sa kanya gayon pa man ay nasa tinig nito
ang... amusement?

"Ha? Ah... kasi..." Umahon siya mula sa upuan niya. Feel na feel niya pa ang
pagkanta iyon pala'y pinapanood at pinakikinggan na pala siya ng asawa niya!

"O, kinalimutan mo na talaga."

"Ha?" Nakasimangot na ito ng tingnan ni Ayeza. Iyon boses nito ay mas pormal na
ngayon. Teka nagagalit ba ito sa isiping nakalimutan niya na ang kanta na madalas
niyang kantahin dito noon? Saka hindi naman mali lyrics niya, ah?

"Anyway, nakausap ko na pala ang COO." Pag-iiba nito ng paksa. Namulsa ito at saka
umiwas ng tingin sa kanya. "Pati ang ilang board of directors ay nakausap ko na
rin."

"Ah, ganon ba? Naku, hindi ko naalalang ngayon din pala iyon... Galing rin kasi ako
sa meeting." Napakamot siya ulo niya. "Sorry, hon." Inaasikaso na kasi nila ang
pagme-merge ng Deogracia Construction at Montemayor Construction Company."

"Bakit di ka pa umuuwi?" Tumingin ito sa relong pambisig.

"Ah, natagalan ako sa pagkausap sa mga investors."

Tumango ito at akmang tatalikod na.

"M.A!" Habol niya sa asawa.

"What?"

Napakagat-labi siya. "Nasira yung kotse ko... baka mapa-taxi na lang ako."

Kumunot saglit ang noo nito at saka walang salitang lumabas na ng opisina niya.

Mabilis namang nag-dial sa intercom si Ayeza. Kinontak niya si Suzzy. "Hello! 'Wag
na kayong magpatawag ng taxi o service. Narito ang asawa ko. Thanks."

Dali-dali siyang nagsuklay at saka isinukbit sa balikat ang kanyang shoulder bag.
"Hoy! Ang lagkit ng tingin mo sa asawa ko!" Pinandilatan niya si Suzzy nang
makalabas siya sa opisina niya.

Kitang-kita niya ang pagtingin-tingin nito kay M.A. na ngayon ay may kausap na
ilang empleyado sa floor.

Bumungisngis sa kanya ang sekretarya niya. "Ito naman..."

"Baka maubos kakatitig mo!" Singhal niya pa rito.

"Ang damot mo talaga!"

Hindi niya na ito pinansin. Sumunod siya sa papalayo ng si M.A.

"Hon!" Sinabayan niya ang paglalakad nito patungo sa elevator.

Dalawa lang sila sa loob matapos niyang pandilatan ang ilang empleyadong dapat ay
makakasabay nila.

Kumapit siya sa bisig nito. "Sa bahay na tayo kumain? Tingin mo? Magluto na lang
ako? Maaga pa naman."

Hindi ito sumagot.

Pero dahil makulit siya ay go pa rin. "Ano? Or resto na lang tayo?"

Eh, wala... No answer pa rin!

"Hmp!" Napipikang ungol niya.

KRING!!!

Tiningnan niya ang cellphone niya sa kanyang bag. Lalong nadagdagan ang kunot sa
noo niya nang makita ang familiar na number ng caller.

"Kainis!" Pinindot niya agad ang cancel call button.

Eh, kaya lang mas makulit pa sa kanya ang caller. Maya-maya lang ay nagring na
naman!

KRING!!!
Bakit kasi di niya pa pinatay!

"Bat ayaw mong sagutin?" Nilingon siya ni M.A.

"Ha?! Wala to. Wrong number siguro. Di naka-register, o!" Iniharap niya rito ang
screen ng Iphone 6 niya. "See! Baka budol-budol gang pa itech!"

Umarko ang kilay nito na tila di naniniwala sa kanya.

"Hindi ko nga ito kilala..." Lumabi siya.

"Sagutin mo... baka importante."

Pagbukas ng elevator ay may humarang na lalaki kay M.A. Isa sa mga board nila.
Nakipagbatian pa ang asawa.

"Mauuna na ako sa parking lot!" Sabi niya rito. Hindi niya na ito hinintay na
sumagot at naglakad na siya palabas ng lobby.

"Buwiset ka talaga, Zeke!" Nanggagaliting binura niya ang mga texts nitong ni di
niya pa rin naman nababasa—at wala siyang balak basahin.

Binura niya rin ang mga missed calls. Bukas na bukas ay magpapalit na siya ng
number.

Sa parking lot ay kandahaba ang leeg ni Ayeza kakahanap sa sasakyan ni M.A. nang
biglang may humawak sa balikat niya.

"Hi." Nalingunan niya ang nakangising si Zeke.

Ito yung guwapong mukhang hindi gagawa ng maganda. Ragged kasi pumorma at saka
palaging may naglalarong pilyo at nakakalokong ngiti sa mga labi. Ibang-iba kay
M.A. na mukhang istrikto, palaging seryoso at pormal manamit.

"What the hell are you doing here?!" Asik niya rito. Hindi ito pwedeng makita ng
asawa niya.

"Bakit masama bang sunduin ang girlfriend ko?"

"Hindi ko kailangan ng sundo!"

"Bakit ba napakasungit mo? Hindi mo ba ako na-miss?" Nagpa-cute pa ang hudas!

Kung noong ay guwapong-guwapo siya rito ngayon ay hindi na! Bumalik na ang pagka-
adik niya kay Michael Angelo Deogracia kaya ito na lang ang guwapo sa paningin
niya. At itong Zeke na ito na akala mo kung sinong greekgod kung makaasta ay
basahan na lang sa paningin niya ngayon.

"Umalis ka na, Zeke! Makisama ka naman! Mahal na mahal ko ang asawa ko at ganoon
din siya sakin. Wala ka ng laban... tama na."

Nagusot ang makinis nitong mukha. "Bakit ba takot na takot ka? Wala 'pa' naman
akong ginagawa, ah!"

May narinig siyang papalapit na mga yabag kaya nataranta kaagad si Ayeza. "K-kasama
ko ang asawa ko. Parating na iyon! Sinundo niya ako." Mahinang sabi niya rito.
"Please naman, Zeke!"

"So?" Tumaas ang isang kilay nito. "Kung sinundo ka niya at naririto siya ay bakit
ka nag-iisa ngayon?"

"Zeke, naman!"

"Ayeza!" Sabay pa silang napalingon kay M.A.

Naglalakad na ito palapit sa kanila. Michael Angelo's face is unreadable. Hindi

alam ni Ayeza kung galit o normal lang na facial expression ng asawa niya ang
ganoong ka-pormal na mukha.

"Michael Angelo! It's nice to see you again." Nilapitan ito ni Zeke at kinamayan.

"Zeke?" Nakakunot ang noo ng asawa niya gayon pa man ay tinanggap nito ang
pakikipag-kamay ng ex niya.

"I'm glad you still remember me." Ani Zeke at palihim na kumindat sa kanya.

"Oh, yeah." Si M.A. ay nakatingin sa kanya... and now he's emotionless. Wala kahit
ano...

"Sige, Zeke! Nice to see you again!" Pinilit niyang ngumiti at saka lumapit kay
M.A. "Tara na, hon."

Tumungo ang asawa sa kanya at saka nagsalita. "May pupuntahan pa ako."

"Ha? Pero akala ko..."

"Mauna ka ng umuwi."

"Pero di ba't sira ang kotse ko..." gusto niya nang maiyak lalo pa't nakikita niya
ang pagkakangisi ni Zeke sa likuran ni Michael Angelo.

"May isa pa akong meeting sa Shang ngayon." Itinaas nito ang kaliwang kamay para
sipatin ang oras sa suot na relo.

Sumingit si Zeke. "Isasabay na kita, Yez. Madadaanan ko naman ang subdivision niyo
sa Q.C." Magalang na alok nito at saka tumingin sa asawa niya na tila nagpapaalam.
"Ayos lang naman siguro sa asawa mo. Pare?"

Hindi sumang-ayon pero hindi rin naman tumanggi si M.A. sa alok ni Zeke na ihatid
siya.

"What?" Asar na baling niya sa asawa.

Pero mukhang iiwan na nga siya nito kay Zeke.

"Bye, Yez."

Napanganga siya nang magsimula ng lumakad palayo si M.A. sa kanila. Papunta na ito
kung saang lupalop man nakaparada ang sasakyan nito.

"Ingat, pare!" Sigaw ni Zeke at saka siya muling hinarap. Ang ngisi nito ay parang
sa demonyo.

Isang nakamamatay na irap ang ibinigay niya rito.

Lalo itong napangisi. "Woah! Mahal na mahal pala..."

"Tse!" Naglakas siya palayo dito. Magta-taxi na lang siya.

Sumunod ito sa kanya. "Ang cold naman non! Ganon pala tipo mo? Iyong ikaw ang
naghahabol? Grabe, ah... kakakasal niyo lang parang balewala ka na agad? Hayaan ka
ba naming umuwing mag-isa?"

"May tiwala siya sakin." Nakaismid na sagot niya. "Besides I'm a black belter baka
nakakalimutan mo!"

"Babae ka pa rin." Anito at saka siya inakbayan. "Isang napakagandang babae."

"Tantanan mo nga ako!" Pinilipit niya ang braso nito pero dahil nagta-taekwondo at
judo rin si Zeke ay mabilis itong nakaalpas sa kanya.

Lumayo ito nang kaunti pero muling lumapit para asarin na naman siya. "Hindi ba
naisip ng gagong iyon na ex mo ako? Alam naman niya siguro o talagang dense lang
siya."

Hindi siya sumagot. Naglalatang sa inis ang dibdib niya. Lahat ng kilig niya kagabi
ay biglang naglaho ngayon dahil sa pag-iwan nito sa kanya.

"Oh, baka naman wala talagang pakialam sa'yo?"

"Fuck you!" Baling niya rito.

Tumawa ito. "Hey! Napakaganda mong babae ang tindi mo magmura!"

"Tangina ka! Gago! Ulol!" Binilisan niya ang lakad para mapalayo rito.

"Ayeza! Darling! Ayon ang kotse ko!" Turo nito sa puting brandnew toyota.

"Magta-taxi na lang ako!"

Bago siya makalayo ay hinila na siya nito sa braso.

"Ano ka ba!"

Hindi siya nito binitawan. Halos buhatin pa siya nito patungo sa kinapaparadahan ng
kotse nito.

"Bitawan mo ako tarantado!" Natigilan siya nang makitang iba na ang hilatsa ng
mukha ni Zeke.

"Diyan ka!" Galit na isinalya siya nito sa passenger's seat. Salubong na ang mga
kilay nito at seryosong-seryoso na.

Itinulak niya ito at saka lumabas ng kotse nito. "Sinabi ng uuwi ako mag-isa, eh!"
Bulyaw niya rito. Pikon na rin siya. Bakit ba ganito makaasta ang kurimaw na ito eh
hindi naman na sila.

Lalong nagsalubong ang mga kilay nito. "Ano bang problema mo, ha? Masokista ka ba?
Akala mo ba na hindi ko alam ang nangyayari sa inyo? Sa pagsasama niyo ng gagong
Michael Angelo Deogracia na iyon?!" Pati boses nito ay galit na rin. Wala na iyong
mapang-asar na tono kanina.
Namula ang mukha niya. "Anong ibig mong sabihin?!"

"Nasa tabi-tabi lang ako, Ayeza! At marami akong mata at tainga kahit saan ka
magpunta! Alam kong hindi maganda ang pagsasama niyo!"

Napatanga siya saglit. Nang makahuma ay muli niya itong binulyawan. "Wala kang
alam!"

Nag 'tsk' ito at saka siya pinamewangan. "Makinig ka sakin, babae! Hindi ako
papayag na ang babaeng mahal ko ay binabasura lang ng tanginang Deogracia na iyan!"
Malakas ang boses na sigaw nito. Buti na lang walang katao-tao ng oras na iyon sa
parking lot.

"Ulol!" Itinulak niya ito at saka umaktong tatakbo palayo pero nahuli na naman siya
nito.

Nagpumiglas siya mula sa pagkakahawak ni Zeke sa braso niya nang biglang may
tumikhim mula sa kanilang likuran.

"Bitawan mo ang asawa ko!"

Kusa siyang nabitiwan ni Zeke nang marinig nila ang matigas na boses ni ...

"M.A!" Naluluhang napatitig si Ayeza sa asawa. Bumalik ito!

Madilim ang mukha nito na nakatingin kay Zeke.

JamilleFumah

@JFstories

Acs8CZzMJq�Ԗ�;X�

=================

7. Pero sinayang mo..

Chapter 7

"GET IN!" Halos itulak siya ng asawa papasok sa passenger's seat.

Pagkapasok niya sa loob ng sasakyan ni M.A. ay binalikan nito si Zeke na nasa di

kalayuan.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ni Ayeza nang makita ang parehong seryosong mukha ng
dalawang lalaki habang magkaharap.

Anong pinag-uusapan ng mga ito? Pero mukhang wala namang balak magsuntukan ang
dalawa kaya napanatag na rin siya.

Dahil nasa loob siya ng sasakyan ay di niya marinig ang sinasabi ni M.A. sa kay
Zeke. Nakikita niya lamang ang pagbukas ng bibig nito at ang seryosong ekspresyon.
Si Zeke naman ay tumatango pero halata sa mukha ang di pagsang-ayon sa kung ano man
ang sinasabi dito ng asawa niya.

Ilang saglit ay nasa tapat na uli ng sasakyan si M.A. Pumasok ito sa driver's seat
at saka ini-start ang makina.

"M.A..."

"Fasten your seatbelt." Seryoso pa rin ang mukha nito habang nakatingin sa harapan
ng sasakyan.

"Akala ko may meeting ka pa?"

"To hell with that meeting!" Bulyaw nito na halos magpatalon kay Ayeza.

"I-iyong nakita mo kanina... Wala iyon... Nagbibiruan lang kami ni Zeke—"

"Shut up!"

Hindi na siya nagsalita pa. Nakita niya ang pagalawan ng mga muscles nito leeg at
mukha palatandaang galit ang asawa niya.

Nang makarating na sila sa Bel-Air ay hindi na nakatiis si Ayeza. Mas nakakabingi

ang katahimikan sa loob ng sasakyan kesa kung mag-uusap sila... kahit pa galit ang
asawa niya sa kanya. Kailangan nilang ayusin iyon kung ano man ang pinag-aalburoto
nito.

"M.A..." Hinawakan niya ito sa kamay nang makalabas sila ng kotse.

Ipinagpag lang nito ang kamay niya.

"M.A. naman!"

Matalim ang mga tinging ipinukol nito sa kanya. "Akala ko ba break na kayo?" Mas
malamig pa sa yelo ang boses nito.

"Break na kami." Gusto niyang mangiti, nagseselos ba ito kay Zeke?

"Sa kanya galing iyong mga bulaklak?"

Natilihan siya. How did he know? "Ha? Paanong—"

Naging mabangis ang anyo nito. "Ano bang akala mo sakin? Tanga?"

"Hindi naman sa ganon..." napakurap siya. Diyos ko! Away na naman ba ito? Paano
nalamang ni M.A. ang tungkol sa mga bulaklak? Inaagapan niya namang wag nitong
makita ang mga ipinapadala sa kanya ni Zeke ah. "M.A... H-Hindi iyon kagaya ng
iniisip mo..." Kandautal siya.

"Then what?!" Singhal nito. Halos maglabasan na ang litid nito sa leeg.

Tumungo siya habang nag-iisip ng sasabihin. She need to be careful. Ayaw niyang
mag-away sila, nong nakaraang gabi lang ay medyo nagiging okay na sila.

Muling nagsalita si M.A. "Ang asawa ko nagpapaligaw pa rin sa ex niya?! Shit

talaga!" Kausap nito sa sarili.

Di na siya nakatiis. "Eh, may ganyan ka palang issue bakit hinayaan mo ako kanina
na ihahatid sana ni Zeke?!"

Galit na nagbuga ito ng hangin. "Pwede kang umuwi mag-isa! Tangina!" Marami pa
itong sinabing hindi niya maintindihan. Malikot ang mga mata nito at tila pikon na
pikon na sa kanya.

"Nagpaalam siya sa'yo!" Hiyaw niya. Pulado na rin ang mukha niya.

"Anong gusto mong sabihin ko? Na wag kang sumama sa kanya?! Kailangan ko pa bang
sabihin sa'yo iyon?! Wala ka bang sariling desisyon?!"

"Ang gulo mo! Ang gulo-gulo mo!" Napahilamos siya ng kanyang mukha. Paano niya ba
ipapaliwanag dito na wala na sila ni Zeke at siya dapat ang nagagalit dahil
lantaran nitong ipinakita kanina sa ex niya na wala naman itong pakialam sa kanya.
"Shit!" Muli'y mura nito.

"M.A. naman... Wala naman na si Zeke, eh. Ikaw na ang asawa ko... Mag-asawa na
tayo... Saka kahit sa opisina ay hindi ko na pinapatungtong iyon, maniwala ka.
Iniiwasan ko na siya..."

"Bakit kasi hindi ka na lang magresign?! Kaya naman kitang buhayin!"

Napupunding tinitigan niya ito. "At dito mo ako sa bahay patutubuan ng ugat,
ganon?!" Okay lang naman siyang matali sa bahay nila kung may pakialam lang ito sa
kanya, eh. Iyon uuwi ito sa oras at magiging mag-asawa talaga sila, hindi iyong
tuwing gabi lang siya nito itinuturing na asawa —sa kama.

Umismid ito. "Ayaw mo palang matali sa bahay bakit pa tayo nagpakasal? Hindi ka pa
pala handang mag-asawa! Sana naisip mo iyan bago mo ako pinikot!"

Napahumindig siya.

"O, ginawa mo lang iyon dahil ayaw mong maisahan ka na naman?" Lumapit ito at saka
siya pinisil sa braso. "Di ba?! Am I right?"

"Ano bang sinasabi mo?" Parang gusto niya nang maiyak sa takbo ng usapan nila.
Bakit nauungkat iyon? Bakit kailangan pang ungkatin? "Hindi totoo yan! Nagpakasal
tayo dahil mahal kita! Bakit ba ayaw mong maniwala—"

"Don't take me for a fool, Ayeza! Kung noon ay napapaikot mo ako ay hindi na
ngayon!" Kinaladkad siya nito papasok sa loob ng townhouse nila.

"Ano ba, M.A.!" Halos magkandasubsob-subsob dahil mas matangkad sa kanya ang asawa.

Binitiwan siya nito nang makapasok na sila sa sala.

"Ilang taon, Ayeza! Ilang taon kang nasa Amerika! Umalis ka ng walang paalam sakin
'tapos bigla kang nagbalik nang malaman mong ikakasal na ako!" Dumadagundong ang
boses nito sa buong kabahayan.

"M-mahal kita..." Nagsimula ng tumulo ang mga luha niya. Naghihirap ang kalooban
niya sa nakikitang pinaghalong sakit at galit sa mga mata ni M.A.

"Mahal?!" Ngumisi ito at saka siya nakakalokong sinipat siya ng tingin mula ulo
hanggang paa. "Mahal mo lang ang sarili mo!"

"MA! I love you... Hindi ko naman ito gagawin kung hindi kita mahal, di ba?"
"Shit! Shit talaga!" Tinalikuran siya nito pero mabilis niya itong hinabol.

"M.A. naman!" Yumakap siya mula sa likuran ng lalaki.

Hindi ito kumilos at hindi rin nito inalis ang mga braso niyang nakapulupot sa
bewang nito.

"Pumunta ako sa states ilang araw mula nang umalis ka." Mahinang sabi nito na tila
bomba sa kanyang pandinig. Nasa boses nito ang pait.

"A-ano?" Napakalas siya rito. Si M.A.?! Sinundan siya noon sa Amerika?!

"Nakita ko kung gaano ka kasaya ron!" Kahit nakatalikod sa kanya si M.A. ay batid
niya ang sakit na nakabalatay sa mukha nito ngayon. "Putanginang buhay iyan! Ako
naghihirap dito sa Pilipinas kakaisip sa'yo! Pero ikaw? In a just a month nagka-
boyfriend ka na agad!"

"M.A..." Guilty siya. Oo, guilty siya! Totoo naman... wala pang isang buwan. Ni
wala pang isang linggo ay napalitan niya na agad ito... pero hindi sa puso niya.
Ginawa niya lang ang lahat para makalimot sa sakit na dulot ng paghihiwalay nila
noon.

"I was there..." Naroon ang kirot sa boses nito. "Nandoon ako hanggang pag graduate
mo! Alam ko kung kani-kanino ka nakipag-relasyon. Sumunod din ako sa France ng
puntahan mo ang best friend mong si Ava! I was there at nakita ko kung paano ka
makipaghalikan sa isa sa mga bisita sa party niya!"

Napahikbi siya. "H-hindi ko alam... Hindi ko alam na sinundan mo ako. God knows...
Hindi ko alam..."

"Hindi mo talaga alam!" Asik nito nang humarap sa kanya. Nagbabaga na naman ang mga
mata nito. "At wag mong maidamay-damay ang Diyos sa mga pinagaga-gawa mo, Ayeza!"

Wala siyang nagawa kundi tumangis sa harapan nito...at umasang mapatawad siya ng
lalaking mahal niya. God knows... hindi na siya nagmahal ng iba maliban dito.

"Alam mo kung ano ang narealize ko paglipas ng mga taon?"

Hindi siya kumibo. Ni hindi siya makatingin dito.

Hinawakan nito ang magkabilang balikat niya at saka pinisil nang mas mariin na para
bang nais talaga siya nitong masaktan. "Iyong pagkakamali kong minahal kita! Isang
napakalaking pagkakamali!"
"M.A..." halos hindi niya na ito makita sa dami ng luhang nakabalumbon sa mga mata
niya. Wala siyang pakialam sa sakit na dulot nang pagkakahawak nito sa kanya...
dahil higit na mas masakit ang isiping nasaktan niya ito nang sobra noon... o
maging hanggang ngayon?

"At noong okay na ako... Ikakasal na at magkakapamilya..." mapait itong ngumiti.

"Bigla kang bumalik."

"I'm sorry..."

"Saka ka bumalik... at ginulo mo na naman ang buhay ko."

"Hayaan mo akong bumawi..." nanginginig ang boses niya. "Hayaan mo akong bumawi
M.A! Gagawin ko ang lahat para mapatawad mo lang ako... sisikapin kong maging
mabuting asawa sa'yo... Mahal pa rin kita. Maniwala ka... Ikaw lang ang minahal
ko..."

Binitiwan siya nito at saka lumakad palayo sa kanya. "Kahit lumuha ka pa ng dugo
hindi na ako maniniwala sa'yo."

"M.A. please..."

"Minahal kita noon, Ayeza... Pero sinayang mo."

"Anong gusto mong gawin ko?" Ang pag-iyak niya ay nauwi na sa paghagulhol. Halos
maglupasay na siya sa makinis na sahig ng kanilang sala.

"Gusto kong maranasan mo ang hirap na dinanas ko noong panahong iniwanan mo ako."
Matigas at malalim na sagot nito sa kanya.

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

8. She can't live without him

Chapter 8

BUMANGON sa kama si Ayeza at saka nagsuot ng roba. It's already 2:00 am in the
morning pero di pa rin siya dalawin ng antok kahit ramdam niya ang pagod ng kanyang
katawan. Hindi naiba ang gabing nagdaan sa mga gabing nagdaan pa, mainiti pa rin
ang nakaraang sandaling pinagsaluhan nilang dalawa. Matapos ang sigawan nila ni
Michael Angelo sa sala pagkagaling sa opisina ay sinipingan pa rin siya nito...

Nakagat niya ang pang-ibabang labi.

Nilingon niya ang lalaking nakahiga sa kama. Kalahati ng katawan nito sa ibaba ay
natatakpan ng kanilang matress at ang kalahati naman ay nakalantad sa kanyang
paningin. Nakadapa ito at halos sakupin na pati ang espasyo na para sa kanya.

Sa pagkakatagilid ng mukha nito ay mas na-emphasized ang matangos nitong ilong at

ang mahahaba at itim na itim nitong mga pilik-mata.

He still handsome as ever... mas lumakas pa nga ang dating nito ngayon kesa noon.
Kung noon ay guwapo na ito, mas dumoble pa ngayon dahil na rin sa katapangan ng
aura nito. Nag-matured at mas tumikas si M.A.

Kahit sa pagtulog ay napaka-powerful ng asawa niya. Para itong Diyos na

natutulog... iyon bang hindi ka magkaka-lakas loob na gumawa ng kahit katiting na
ingay para magising ito.

Habang nakatitig siya sa nakahigang asawa ay parang tubig na umagos sa kanyang

isipan ang alaala ng nakaraan...

NAKARAAN...

"Yez!" Kinalabit siya ng best friend niyang si Ava. Nasa canteen sila non at nagme-
meryenda.

"That guy!" Turo niya sa matangkad na lalaking nakatayo sa dulo ng pila ng booth ng
shake.

"Kuya ni Leony?"

Nagni-ningning ang mga matang nilingon niya ang kaibigan. "Gusto ko siya, Ava!"
"Okay, hindi kita hahatian. Alam mo namang head over heels ako sa pogi mong uncle!"
Totoo yun. Kahit maraming nanliligaw kay Ava ay loyal, faithful at devoted ito sa
uncle Hendrick niya na di naman nalalayo ang edad sa kanila.

Nginitian niya si Ava. "Tingin ko kailangan nating makipagkaibigan kay Leony."

Tukoy niya sa nerd nilang kaklase. Kapatid kasi niyon ang lalaking crush na crush
niya.

HINDI nga natapos ang linggong iyon ay nagging kaibigan na nila si Leony Deogracia.
Naging masaya ang babae na kinaibigan nila ito.

Silang dalawa ni Ava ay nabansagang 'The Pretty Mean Two' ng eskwelahan nila dahil
may pagka-bratinella silang dalawa. Parehong anak-mayaman at maaarte. Sa umpisa ay
ayaw pa nga ni Ava kay Leony dahil may pagka-nerd nga ang huli, pero dahil sa
pagpupumilit niya ay natuloy ang OPERATION: 'Kaibiganin si Leony Deogracia' alang-
alang sa kanyang super duper crush na si Michael Angelo.

Well, isa si Michael Angelo sa maraming pogi sa Campus nila na napagtuunan niya ng
pansin. At nagging malaking challenge sa kanya na mukhang hindi siya napapansin ng
guwapong binata.

At kagaya ng plano... nauto niya si Leony na ipakilala siya nito sa kuya nitong si
M.A.

"Kuya, si Ayeza... Ayeza Montemayor-Legazpi."

Nginitian siya ni Michael Angelo. "Pinsan mo si Leo, 'di ba?"

"Yup." Tango niya. So hindi totoong hindi siya nito kilala. Of course ka-team nito
sa basketball ang paborito niyang pinsan. "Hello, M.A." Inilahad niya ang kanang
kamay niya rito. At halos mamilipit siya sa kilig nang tanggapin nito ang
pakikipag-shake hands niya.

Mula ng araw na iyon ay idinispatsa na ni Ayeza ang lahat ng manliligaw niya.

Palagi niya ring hinihila sina Ava at Leony sa college department para doon
tumambay. Hindi nako-kompleto ang araw niya na hindi niya nasisilayan ang guwapong
mukha ng kanyang crush.

"Hi!" Talagang itinaon niyang naglalakad na mag-isa si M.A. nang lapitan niya ito
sa hallway. Kung di siya nagkakamali ay breaktime din nito.

"Oh, Ayeza." Ngumiti ito sa kanya. Isa sa mga bagay na gusto niya rito ay ang hindi
pagiging suplado. Natural na mabait ang binata.

"Ah, sandwich, o..." inabot niya rito ang ginawa niyang sandwich. First time niyang
mag-effort nang ganoon para sa isang lalaki. Well, dahil nga para sa kanya ay iba
si Michael Angelo sa lahat ng lalaki sa school nila.
"Naku nag-abala ka pa."

"Ano ka ba?! Maliit na bagay lang na bigyan ko ng sandwich ang crush ko." Sobrang
saya niya nang tanggapin nito ang ibinigay niya.

Nakita niya ang pagkagulat sa guwapong mukha nito. "Crush? Ako crush mo?"

Bumungisngis siya at saka pinag-igihan ang pagpapa-cute dito. "Crush... Paghanga.

Matalino ka at responsableng estudyante, malamang marami kaming humahanga sa'yo."

Tumango-tango ito. Binuksan nito ang balot ng sandwich at saka kinagatan. "Hmn...
masarap."

'Mas masarap ka.' Natawa siya sa naisip niya. "Ah, oo nga pala M.A... Sa next
Saturday baka makita mo ako sa bahay niyo. May group project kasi kami ng kapatid
mo..."

"Welcome sa bahay namin ang lahat ng kaibigan ng kapatid ko."

"Thank you!" Sinabayan niya ito sa paglalakad.

And that day ay itinaga na ni Ayeza sa bato na si Michael Angelo Deogracia ay pag-
aari niya na.

NAPAPADALAS na rin ang pagdalaw niya sa Hacienda Deogracia kung saan nakatira sina
M.A. Palagi niyang idinadahilan ang kunwari'y pagdalaw niya sa kapatid nitong si
Leony. Pero may isang bagay na talagang kinainisan niya ng isang beses siyang
magawi sa Mansion ng mga Deogracia.

Nakita niya ang isang dalagita na hindi nalalayo ang edad sa kanya. Sa itsura nito
ay nalaman niya agad na hindi ito kamag-anak nina Leony. Simple lang ang babae at
mukha namang mabait pero ayaw niya rito. Ayaw niya rito dahil obvious namang may
crush din ito kay M.A.!

Her name is Lowella... at kahit wala siyang pakialam kung sino ito ay naiirita pa
rin siya sa isiping nakatira si Lowella at si M.A. sa iisang bubong!

"Sinong Lowella?" Nakakunot ang noo ng pinsan niyang si Leo.

"Iyong anak ng labandera ng mga Deogracia!" Sagot niya. Nasa lawn sila ng mansion
nila sa Villa Montemayor ng oras na iyon. Talagang tinawagan niya si Leo para
interviewhin ito tungkol sa mga babaeng malapit kay Michael Angelo.

So far ay wala naman daw nililigawan sa school ang apple of the eye niya. Mukha rin
talagang tutok sa studies at basketball team si M.A. kaya wala itong time na
pansinin ang isang batalyong kababaihang nagpa-papansin dito. Kakampante na sana
siya kung di lang dahil sa Lowella na iyon! They are living in the same roof for
God's sake! Natatakot siyang maakit ng babaeng iyon ang M.A. niya!

Nagkibit-balikat si Leo. "So what about her? Nakita ko na siya... and she's nice."

Binato niya ito ng hawak niyang notebook. "Nice?! Eh, lahat naman ng babae sa'yo,
eh nice! Kahit yata posteng may palda nice pa rin sa'yo!"

Ang lakas ng tawa nito. "Spare her, Yez. Mabait si Lowella! Maghanap ka ng ibang
pag-iinitan mo."

"Hmp! Basta I hate that girl! Grabe ang babaeng iyon! Bait-baitan! Halata namang
kumekerengkeng kay M.A. ko!"

"Aba! Inari mo na talagang sa'yo si Michael Angelo, ah!"

"Of course! Meron bang ginusto si Ayeza Montemayor-Legazpi na di niya nakukuha?"

Ang that's true! Lahat ng ginusto niya ay nakukuha niya by hook or by crook!

She was born rich and very beautiful. Ano ba ang hindi niya kayang kunin sa isang
pitik lang ng daliri niya?

Isa pa, bata palang siya ay prinsesa na siya ng mommy at daddy niya. Only child
kasi siya plus pang siya ang nag-iisang babae sa kanilang magpi-pinsan kaya
paborito siya ng lahat ng angkan nila especially her lolo and lola. Spoiled na kung
spoiled pero iyon ang totoo!

Mula sa pintuan ng mansion ay dumaan ang nakangiting si Ava. "Hmn... wala. At kahit
ang good boy na M.A. na ito ay sure na walang hirap mong makukuha, sistah!"

"Apir!" Nakangiting sinalubong niya ang kanyang original bestfriend. "Hi Ava! I'm
glad you're here! Inaaaway na naman ako ni Leo-pot!" Sumbong niya.

"Don't worry, Sis! Ipapabugbog ko iyan kay Hendrick!" Sabi ni Ava at saka
humagikhik.

Natapik na lamang ni Leo ang noo at iiling-iling na napabuga ng hangin. "Women!"

Tinawanan lang nila ito ni Ava.

NANG sumunod na Lunes ay hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. Kailangan niya ng
kumilos at dahil baka maunahan pa siya ng iba. Aba! Daig kaya ng maagap ang
masipag!

'This is going to be a great day!' she said to herself. Ngayong araw na ito ay
sisiguraduhin niyang hindi na makakawala sa kanya si M.A.

Pakanta-kanta pa siya habang papasok sa school.

Nagbaon siya ng dress sa kanyang bag pagpasok sa eskwela. Nag-cut siya sa huling
klase niya at dahil Presidente si Leony ng classroom nila ay napagtakpan siya
kaagad nito sa last subject teacher nila. Sinabi niyang masama ang pakiramdam niya.

Isinuot niya ang dress na baon niya at saka siya nagpaganda nang husto. Gusto
niyang malaglag ang panga ni Michael Angelo kapag nakita siya nito. Nang matapos
siyang ayusin ang sarili sa ladies room ay nagtungo na siya sa college building at
doon nag-abang sa binata.

Saktong ala-una ay nakita niya nang papunta ito sa main library. Sinundan niya agad
ito at saka nagkunwaring natapilok para maagaw niya ang pansin nito--at nagtagumpay
naman siya.

"Hey!" Alalang lumapit ito sa kanya. "Are you alright?"

Good thing at pag ganoong oras ay wala masyadong estudyante ang nagagawi sa hallway
na papunta sa library building.

"Ang sakit ng paa ko!" Arte niya at kunwari'y mangiyak-ngiyak pa. Kumapit siya sa
braso nito. Sa sobrang lapit nila sa isa't-isa ay amoy na amoy niya na ang
mabangong perfume ng binata na tila kumikiliti sa kanyang nostrils.

"Ihahatid kita sa clinic?"

Umiling siya. Pag hinatid siya nito sa clinic ay mabi-bisto siyang umaarte lang
siya.

"Ang sakit talaga... Dalhin mo na lang ako sa car mo." She said while sobbing. "Oh
my God! It hurts na talaga!!!"

"Ha? Mag-re-review pa kasi ako... Sa clinic na lang kita dadalhin."

"Ano ba 'yan!" Sinimangutan niya ito. "Ayoko nga sa clinic, eh!"

"Eh, paano iyan? Baka mamaga ang paa mo?"

"Hmp. Wala ka namang pakialam kahit maputol pa ang paa ko eh." Lalo siyang nag-
iiyak. "I hate you! Akala ko pa naman mabait ka!"

"Sige-sige... doon na lang kita sa bench dadalhin. Tingnan ko kung may pilay ka...
Ako na lang ang hihilot sa'yo."

Kunwaring inirapan niya ito. "That, at least, you could do for me."

Sa isang bakanteng bench nga siya nito dinala. Natuwa siya dahil malayo iyon sa mga
building at halos nasa dulo na iyon ng oval. Solo nila ang place at medyo nagdi-
dilim na rin sa parteng iyon dahil na rin sa mayayabong na puno sa paligid.

Hinilot nga nito ang paa niya. Masayang-masaya siya habang pinagmamasdan ito.
Nakapatong sa kandungan nito ang paa niyang may pilay 'kuno'.

"Masakit pa ba? Kaunti lang kasi ang alam ko sa paghihilot..."

"Okay na. Thank you, Doc!" Lumapit siya rito at saka hinagkan ito sa pisngi. "Iyan
ang premyo mo." At saka siya nag-beautiful eyes dito.

Nakita niya ang pamumula ng pisngi ni Michael Angelo. Wow! May lalaki pa palang
nagba-blush?! Lalo tuloy siyang nanggigil dito. Ang cute-cute nito ngayong pulang-
pula ang buong mukha nito.

Tumingin ito sa kanya. Kunot ang noo habang hawak ng isang palad ang pisnging
hinalikan niya. "I'm confused."

Tumaas ang kilay niya. "Confused over what?"

Hindi ito makapagsalita. Nanatili lamang itong nakamata sa kanya na tila ba nae-
engkanto.

"Are you confused by your feelings for me?" Umusod siya sa pwesto nito at saka
walang pasabing hinalikan niya ito sa lips... bagay na noong niya pa talaga nais
gawin.

Hindi ito nakagalaw sa pagkabigla kaya sinamantala niya ang pagkakataon. Nilaliman
niya ang halik na ipinagkakaloob niya rito. Marami na siyang nagging boyfriends at
nakahalikan niya na halos ang 50% sa mga iyon kaya masasabi niyang expert na siya
when it comes to kissing.

Sinipsip niya ang lower lip na ito at marahang kinagat-kagat naman ang upper lip.
Nang bahagyang bumuka ang bibig nito ay ipinasok niya ang kanyang dila sa loob at
saka doon pinaglaro iyon. Naramdaman niya ang paninigas ng kalamnan nito.

Napaungol ito at tila nagustuhan ang kapangahasan niya.

Nakangiti siya nang maghiwalay ang mga labi nila. "It feels good, doesn't it?"
Humihingal na tanong niya rito. "Confused ka pa rin ba?"

He gave her an endearing look. Para itong nakatingin sa isang napakagandang

tanawin. "Bakit mo ako hinalikan?" Mahinang tanong nito na halos di na umabot sa
kanyang pandinig.

Nilaro niya ng daliri ang kwelyo ng uniform nito. "Eh, ikaw? Bakit ka pumayag na
halikan kita?" She was teasing him.

"B-bakit nga?" Hindi nito pinagtuunan ng pansin ang balik-tanong niya. Pulang-pula
lalo ito ngayon.

"Gusto ko... gusto kita..."

Nang ngumiti ito ay parang ngumiti rin ang langit kay Ayeza.

Nanlambot ang mga tuhod niya dahil sa killer smile na ibinigay nito sa kanya. Gosh!
Ngayon lang siya nalusaw nang ganoon dahil lang sa ngiti ng isang lalaki! Maraming
nagkakagusto sa kanya pero walang talab ang mga ka-guwapuhan ng mga iyon kumpara sa
kaguwapuhan ni Michael Angelo. At kahit isumpa pa siya ng mga pinsan niya ay
ipaglalaban niya ang paniniwala niyang ang lalaking kaharap niya ngayon ay pinaka-
magandang lalaki sa buong mundo! As in!

Napakurap siya habang nakatingin dito.

A realization struck her: She's in love with him!

Hindi na lang pala basta gusto o crush! Hindi niya gagawin ang lahat ng pinagaga-
gawa niya kung simpleng pagkakagusto lang ang nararamdaman niya para dito! She's in
love with this beautiful guy infront of her!

"Gusto?" Ulit nito sa sinabi niya.

Umiling siya habang nakangiti. "Let me rephrase that. Hindi lang pala gusto... I
think I'm in love with you, Michael Angelo Deogracia."

Amusement ang bumadha sa mukha nito pero hindi nakaligtas sa kanya ang isang pigil
na ngiti sa mga labi nito.
Hindi ito nag-comment tungkol sa ipinagtapat niya... meaning: okay lang dito na
mahal niya ito!

Sumeryoso siya. "Wag ka ng magtanong kung bakit, kailan at paano... Kahit

pagbawalan mo ako ay hindi rin ako papayag o susunod sa'yo. I can't stop myself
from falling in love with you and I'm determined to make you love me too." Inilapit
niya muli ang sarili sa lalaki. "I love you, Michael Angelo... I really do."

Nakita niya ang pagalaw ng adam's apple nito habang nakatitig sa mukha niya... at
kahit hindi ito magsalita ay batid niya ng MALAKI ang pagasa niya sa puso ng
lalaking ito.

SA MGA sumunod na araw ay halos bakuran niya na nga ang lalaki. Palagi siyang
bumubuntot dito. Sa gym tuwing may practice ito ay naroon din siya. Taga sigaw,
taga cheer at tagapunas ng pawis nito. Wala siyang pakialam kahit mukha na siyang
cheap o kung nagiging usap-usapan na sila ng ibang mga estudyante.

"Go M.A!!! Whooo!!!" Ang kulang na nga lang sa kanya ay pom-poms. Wala siyang
pakialam kahit ang kalaban pa ni M.A. sa basketball ay mga pinsan niya. Mas trip
niya pa ring magcheer para rito. "Talunin mo sila!!! Whooo!!! Ilampaso mo iyang
sina Leo-panget!!! Whooo!!!"

Nangingiti na lamang sa kanya ang lalaki— at well, sa lahat ng pinagpaguran niya ay

sobra-sobra pa ang 'ngiti' nito bilang kabayaran at kapalit ng mga pinagaga-gawa
niya.

For the first time din ay pumapasok na siya sa library dahil doon ang madalas na
tambayan ni M.A. dahil ugali nitong magreview kahit wala namang exams. Nakabuti rin
iyon sa pag-aaral niya dahil tinuturuan siya nito sa mga assignments niya. At
syempre nagpapasikat siya rito kaya nag-aaral na siya nang mabuti ngayon!

May mga times pa na nagpapahatid siya rito sa bahay nila tuwing uwian. Ginawa niya
na itong personal service niya. May sariling sasakyan si M.A. kaya kapag uwian ay
nauuna na siya sa parking lot ng school para abangan ito at hindi naman na ito
nakakatanggi kapag nagsabi na siya ritong sasabay na naman siya pauwi.

Minsan bago umuwi ay niyayaya niya pa itong magmerienda muna. Habang nasa biyahe
sila ay nagku-kwentuhan din sila kahit pa hindi nila napag-uusapan ang totoong
estado ng kanilang reaksyon. Bago rin siya umibis sa kotse nito ay nakakagawian
niya ng halikan ito sa labi...hindi man matagal ay sinisigurado naman ni Ayeza na
hindi nito makakalimutan ang bawat halik na ibinibigay niya rito.

Sa lahat ng ginagawa niya ay hindi naman siya nito sinasaway kaya alam niyang gusto
rin nito ang kung ano mang unawaang meron sila.

At habang tumatagal ay mas lalong lumalala ang pagibig sa batang puso ni Ayeza. Mas
lumalalim... mas tumitindi... at mas nababaliw pa siya sa paglipas ng mga araw.
And now, she can't live without him anymore!

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

9. PAST

Chapter 9

Nakaraan [Part 2]

"Pinag-aaral namin si Lowella. Dito na tumanda ang mga magulang niya sa

paninilbihan sa amin... ibinabalik lang namin ang pabor sa pagiging butihing
katiwala ng pamilya nila sa aming angkan" Sabi ni M.A. habang kumakain kami ng
merienda sa canteen.

"May gusto sa'yo ang babaeng iyon." Nakairap niyang sabi.

"Ayeza..."

"Ayoko siyang lalapit-lapit sa'yo! Kung makatingin ay akala mo'y kakainin ka ng

buhay!"

Tumawa ito. "Nagseselos ka ba?"

"Kailangan mo pa bang itanong iyan? Really?!" Napipikang tumayo na siya. "Madamot

ako, M.A.! Ang gusto ko ang 'akin' ay 'akin' lang! Ayoko ng may ka-share!" At saka
niya ito iniwanan.

Naiinis talaga siya. Bakit ba ipinagtatanggol pa ni M.A. ang babaeng iyon? Babae
rin siya at alam niya kung kailan may gusto ang isang babae sa isang lalaki!

"Ayeza, naman!" Nakasunod pala ito sa kanya hanggang sa gate ng Campus.

Hinarap niya ito. "Stay away from her kung ayaw mong magalit ako sa'yo!"
Nagkamot ito ng ulo.

"Gagawin mo ba o hindi na kita papansinin?" Matapang siya dahil alam niyang hulog
na hulog na sa kanya si Michael Angelo Deogracia. Kulang ang salitang 'patay na
patay' ito sa kanya bilang description ng feelings nito for her.

Muli'y nagkamot ito ng ulo at saka marahang tumango.

Napangiti na siya. "Good boy! Good boy, baby!" Sa tuwa niya ay nayakap niya ito.

"Naku... Kung hindi lang ako takot sa galit mo, eh." Biro nito.

"Alam ko namang love mo ako kesa sa dukhang Lowella na iyon..." tumingkayad siya
para halikan ito sa pisngi. "I love you, M.A.!"

Hindi ito sumagot pero kita sa mukha nito ang malalim nitong pagmamahal para sa
kanya.

Mas naging maganda ang relasyon nila paglipas ng mga araw. Naging official na rin
silang magboyfriend. Marami ang nainggit sa kanya dahil sa nasilo niya ang isang
Michael Angelo Deogracia! Well, deserving naman siya rito. Maganda siya at mayaman
kaya hindi sila alangan sa isa't-isa! Isa pa, nag-aaral na rin siyang mabuti ngayon
para talagang hindi sila maging alangan ni M.A. at wala ng masabi ang mga tao
tungkol sa relationship nila.

Mukhang tama ang sabi ng mommy niya sa kanya... baliw ngang magmahal ang angkan
nila. Na-kuwento kasi nito sa kanya noon na kasing edad niya lang din daw ito ng
ma-in love ito sa daddy niya. After six years ay ang daddy niya pa rin ang mahal ng
kanyang mommy kahit pa marami namang nanligaw dito noong wala ang daddy niya.

The best iyong love story na iyon. Dalawang six years ang lumipas sa parents niya,
suma-total ng doseng taon bago nakamit ng mga ito ang happy ending... ganoon nga
katindi magmahal ang lahi nila!

Pero hindi naman siguro sila magkakahiwalay ni M.A. kagaya ng parents niya. Hindi
naman siguro lilipas ang six years at another six years! Mahal na mahal kaya siya
ni M.A.! Ni hindi nga ito mapakali kapag hindi siya nagti-text o tumatawag dito.

Hatid-sundo siya nito at palagi pa siyang may fresh flowers and chocolates. Lahat
ng hilingin niya rito ay ibinibigay nito. Super kung i-baby siya ng nobyo kaya
naman lalo siyang napamahal sa binata.

Sa lahat ng naging boyfriend niya ay ito talaga ang masasabi niyang sineryoso niya
nang bonggang-bongga!
KAYA walang dahilan para magdalawang isip si Ayeza na ibigay dito ang lahat-lahat
sa kanya...

"Ahhh... M.A..." Napakapit siya sa braso nito. Nasa isang kubo sila na nasa
kaparangan ng Hacienda Deogracia ng mga oras na iyon. She wrapped her arms around
his waist and laid her head over his heart. "I love you, babe... Hmn..."

Kakatapos lang ng klase at doon sila dumeretso. Ipinagawa pa raw ni M.A. ang kubo
na iyon para may pahingahan sila kapag mangangabayo sila sa Hacienda.

"Ayeza... Hindi ko na kaya..." Malamlam ang mga matang tinitigan siya nito. Ang
isang kamay nito ay nasa loob ng blouse niya... sa loob ng bra niya at kanina pa
humahaplos sa maselang parte niya.

Hindi niya ito sinasaway. Kanina pa sila naghahalikan sa kubo at wala siyang balak
na sawayin ito kahit saan pa mapunta ang kapangahasan ng binata.

"I love you, Princess..." he said and kissed the top of her head.

"Take me, I'm all yours!" Yumakap siya sa leeg nito. "Mahal na mahal kita, Michael
Angelo..."

"And I love you most, my princess..." Sinakop nito ang mga labi niya at nagsimula
na muling maglakbay ang maiinit na palad nito sa kabuuhan niya.

He lifted her up like a baby. Ipwunesto siya nito sa pinakagitna ng papag at saka
siya kinubabawan.

"Mmh..."

Napaliyad siya nang maramdaman ang isang kamay nito sa ilalim ng palda niya.

"Hubarin mo na ang polo mo... Gusto kitang makitang nakahubad."

Tinulungan niya itong mag-alis ng damit. Natawa pa siya nang makitang namumula ang
mukha ni M.A. Kung di siya nagkakamali ay virgin pa ito. Sabagay, siya nga ang
first girlfriend nito, di ba?

"Ah... Ayeza..." Napasabunot ito sa kanya nang sipsipin niya ang nipple ng lalaki.
Ang isang kamay naman niya ay nasa matigas na tiyan ni M.A.

"I love you, M.A..." Pinaglandas niya ang mga palad niya sa makinis at matigas
nitong katawan. Kahit mayaman sila M.A. ay banat pa rin ito sa trabaho. Ranchero
kasi ang pamilya nito at tumutulong ito sa mga gawain sa hacienda plus pang sports
nito ang pangangabayo.

"Uh..." Impit na ungol nito. "Ayeza... Hmn..."

Hinila niya pababa ang boxers nito. Halos malaglag ang panga niya nang bumulaga sa
kanya ang mahaba at malaki nitong pagkalalaki. M.A. is huge!

"Shocks! Ang laki!" Bulalas niya. "Kasya kaya sakin iyan?" Parang tangang tanong
niya.

Narinig niya ang mahinang tawa ni M.A. "Bakit? Maliit ba iyong sa mga exes mo?"

Gusto niyang tampalin ang bunganga nito. Of course hanggang kiss lang siya sa mga
naging boyfriends niya dati. Hindi naman sila nagmi-make out nang ganito!

Back to Michael Angelo's huge gun! My Gosh! Kakasya nga ba? Hindi pa rin siya maka-
get over.

Oh yes, nakakakita na siya nang ganoon sa mga magazines at sa mga porn videos na
ipinapanood sa kanya ni Ava pero iba pala talaga pag personal!

"Ahhh Ayeza... Binibitin mo ako..." Angal nito sa pagkakatulala niya.

Nakatanga pa rin siya sa nakatikas nitong 'alam niyo na'! Lalo siyang nakaramdam ng
pag-iinit sa ibaba ng puson niya habang nakamasid sa kahubaran ni Michael Angelo.
Gosh! He's so gorgeous!

"Wag mong masyadong pakatitigan at baka bigla kang tuklawin niyan!"

"Hmp!" Inirapan niya ito.

Sabi don sa nabasa niyang magazine ay mas nag-e-enjoy daw ang mga lalaki kapag
isinusubo muna ang 'kuwan' ng mga ito bago papasukin sa magic gate ng mga girls.
Tumungo siya at saka hinawakan ang katawan ng ari nito. Gusto niyang paligayahin ng
husto ang lalaking ito para hindi na ito maghanap pa ng iba! Kahit highschool lang
siya ay nais niyang malaman nitong kaya niyang ilampaso ang mga kaklase nitong
college girls!

"Umpp..." Halos mabulunan siya sa laki niyon.

"Shit! Ayeza, aaahhhh..."

"Slrppp..." Pinagbutihan niya ang pag-lollipop sa 'ano' ni M.A. "Amnppp...

Urppp..."
"Ahhh Ayeza... Shit!" Halos mabaliw ito sa ginagawa niya. "Ahhh tama na! Ahhh...
lalabasan na ako... Ahhh..."

Mabilis siyang huminto. Ayaw niyang labasan ito sa bibig niya noh. "Okay, game."

Namumungay ang mga mata nito nang tingnan siya. "Shit! Ang galing mo!"

Nakangising hinalikan niya ito sa labi. "Alam ko! Iyan nga at napapamura ka pa sa
sarap!"

"Oh, babe..."

"Let's do it na..." Inalis niya ang blouse niya at isinunod ang suot niyang palda
at mga panloob. "Titingin ka na lang ba diyan ha, pogi?"

Nakangiti itong lumapit sa kanya. "Ang ganda-ganda mo kasi..." Niyakap siya nito sa
bewang. "At ang bango-bango pa..."

"Take me now..." utos niya rito. "I want you, babe..." she smiled seductively while
playing his adam's apple with her fingers.

Bago ito pumwesto sa pagitan ng mga hita niya ay sumubsob muna ito sa dibdib niya.
Kahit hindi pa siya lubos na nagda-dalaga ay maganda na ang hubog ng katawan
niya... hindi siya mapagkakamalang nene.

"Akin ka, Ayeza... Akin ka lang..."

"Hmn..." Napaungol siya nang salit-salitan nitong kagat-kagatin at sipsipin ang mga
nipples niya. "M.A..."

"Shhh..." Inayos siya nito ng higa sa papag. "I love you, Ayeza Montemayor
Legazpi... Deogracia..."

Napangiti siya nang marinig ang huling sinabi nito. Sapat na ang pagibig para
bumigay siya... at ito na nga iyon. Alam niyang wala siyang pagsisisihan sa huli.

"Papanagutan ko ang mangyayari sa atin ngayon. Mahal na mahal kita, Princess."

Michael Angelo positioned himself between her legs. he entered her and at the same
time sank his teeth in her left breast.

"Ahhh! M-masakit!" Halos bumaon ang mga kuko niya sa hubad na likuran nito.
"You're a virgin?!" Gulat na napatitig ito sa mukha niya.

She opened her eyes and looked into his intense gaze. "Of course... Sa'yo ko lang
naman balak ibigay ito..."

Kalituhan ang bumadha sa mukha ni M.A. "I thought... I thought..."

Tinakpan niya ang bibig nito. "Continue!"

"Ahhh... Ayeza... Bakit di mo sinabi?" Pero gumagalaw na ulit ito sa pagitan niya.
"Ahhh... Ang sikip mo... Uhm..."

"Para sa'yo talaga iyan, mahal ko... Uhmmm... Dahan-dahan ka!!!"

"Uhhh... Sorry... First time din, eh... Ah... ang init-init ng loob mo... Ohhh..."

"M.A... Ahhh..."

"Pwede ko na bang bilisan? Hmn... Hindi ko na kaya Ayeza... Ahhh... I want to fuck
you hardddd..."

"Sige... Ahhh kaya ko na... um.... Faster now, M.A.! Uh..."

At mas bumilis na nga ang pagalaw nito na tila hinahabol ng sampung kabayo until
they both reached the pinnacle of their desire.

"Oh... Baby, I love you..." Sabi pa nito bago umalis sa ibabaw niya.

Kahit masakit pa ang katawan ay pinilit ni Ayeza na umusod palapit sa binata.

Yumakap naman ito sa kanya nang maramdaman ang paglapit niya. "I love you, M.A."

Michael Angelo kissed her forehead and tightened his arms around her, pulling her
closer.

JAMILLEFUMAH
=================

10. Goodbye

Chapter 10

Nakaraan [Part 3]

PERO HINDI PERPEKTO ang buhay kagaya ng inaakala ni Ayeza. Dahil paparating na ang
unos na sisira sa magandang samahan nila ni Michael Angelo.

"Hoy!" Sita niya sa kasam-bahay ng mga Deogracia na si Lowella.

"Senyorita..." napalingon ito sa kanya.

Halos magbuhol ang mga kilay niya nang makitang naka-lip gloss ito! "Alam mo palang
'Senyorita' mo ako." Nakaingos na sabi niya rito.

"Alam ko po iyon." Magalang na sagot nito.

"Girlfriend ako ni Michael Angelo! Layuan mo ang boyfriend ko kung ayaw mong
kalbuhin kita!"

"Wala akong ginagawa, Senyorita." Medyo tumigas na ang boses nito kesa kaninang
mababa lang ang tono. "Sadyang mabait lang si Senyorito M.A. sa aming lahat na
kawaksi ng angkan nila. Isa pa'y halos sabay kaming lumaki kaya naging ka-close ko
siya. Hindi siya mapangmata..."

Naiinis na dinuro niya ito. Hindi uubra sa kanya ang pa-inosente effect ng babaeng
ito. "Wala akong pakialam kung close kayo 'dati'! Ayoko na ngayon na nagdidi-dikit
ka sa kanya!"

"Senyorita..." bumaha ang pagtutol sa mukha nito.

"Ang kapal ng mukha mo! Pati assignment mo ay ipapagawa mo pa sa boyfriend ko!

Pinag-aaral ka na nga ay gusto mo pang makalibre ng tutor! Abusada!" Nang malaman
niya kay Leony ang bagay na iyon ay halos sumabog siya sa galit at inis.

Mula sa pintuan ng kusina ay lumabas si M.A.

"Ayeza!" Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kanilang dalawa ni Lowella.
Marahil ay nagtataka ito kung bakit papaiyak na ang huli. "What's happening here?
Bakit umiiyak si Lowella?"

"N-Napuwin lang po ako, Sir..." Mahinang sagot ng babae rito.

Inirapan niya muli ang kasambahay bago nilapitan si M.A. "Baby! Tara na nga!"
Umabri-siete siya sa nobyo at saka ito hinila palayo sa lugar na iyon.

...

PERO HINDI pa doon natatapos ang lahat. Akala niya ay napamukha niya na kay Lowella
na wala na itong aasahan sa boyfriend niya pero nagkakamalali lang pala siya.

Surpresa ang pagpunta niya sa Hacienda Deogracia ng araw na iyon. Sabado non at
yayayain niya sana si M.A. na mangabayo sa kaparangan at pagkatapos ay magpapahinga
sila sa kubo at saka 'iyong alam niyo na'. Nami-miss niya na kasi ang binata lalo
pa at naging busy sila lately dahil sa sunod-sunod na exams sa school.

Paakyat siya sa hagdanan nang makita niyang nakatayo si Lowella sa gilid ng

terrace. Nahuli niya itong hinahalikan ang picture frame ni M.A!

"Senyorita!" Gulat na napalingon ito sa kanya.

"Sabi ko na nga ba, eh!" Nagbabaga sa galit ang mga mata niya. "Ang kapal mo! Bakit
mo hinahalikan ang picture ng boyfriend ko?!"

Nagulat siya nang biglang mawala ang kaamuhan sa mukha ni Lowella at mapalitan iyon
ng kabagsikan. "Bakit ba?! Ano bang pakialam mo, huh?! Kung hindi ka dumating sa
buhay ni Michael Angelo ay ako sana ang mapapansin niya! Malapit niya na nga akong
mapansin kaya lang umentra ka pa! Panira ka! Ikaw ang mang-aagaw!"

Nanlaki ang mga mata niya. "Eh, hindi ka rin pala abusada eh, ambisyosa ka pa!"

Tumalim ang mga mata nito. Matapang ito dahil walang ibang tao sa mansion ngayon.
"Lamang ka lang ng ilang paligo sakin Ayeza! Kung sa ganda lang din naman ang pag-
uusapan ay may laban ako sa'yo! Mas makinis ka lang dahil marami kang pambili ng
mamahaling sabon at lotion plus pa na de-aircon ang kwarto mo!"

"Nasa loob talaga ang kulo mo ano?! Sinasabi ko na nga ba't hindi ka tunay na
mabait!" Sigaw niya.

"Mabait ako sa paningin ni M.A!" Ganting sigaw nito.

Sa sobrang inis niya ay ubod lakas na naitulak niya ito. "Hayop ka!!! Malandi!!!"

Pero isa iyong malaking pagkakamali!

Sa pagkakatulak niya kay Lowella ay bumangga ang likuran nito sa terrace ng hagdan!
Umikot ang katawan nito sanhi para bumalentong ito pahulog mula sa matayog na
second floor ng mansion ng mga Deogracia!

"Lowella!" Nahintatakutan siya nang makita ang ayos nito mula sa itaas.

Duguan ang babae at hindi na gumagalaw!

"Diyos ko! Hindi ko sinasadya!" Gusto niyang maiyak sa nagawa.

Nang marinig niya ang tunog ng papalapit sa sasakyan mula sa labas ng mansion ay
dali-dali siyang tumalilis. Sa likuran siya dumaan paalis. Hindi puwedeng may
makaalam na nanggaling siya sa lugar na iyon! Hindi pwede!

ISANG LINGGO sa hospital si Lowella. Halos buong angkan nina M.A. ay nag-aalala
para rito. Malapit kasi ang mga Deogracia sa mga kasambahay ng mga ito. They are
treating them like their own family. Lalo pa't mula pagkabata ay nasa poder na ng
mga ito si Lowella at ang mga magulang nito. Kasabay itong lumaki nina Leony at
Michael Angelo.

"Hindi pa rin siya gumigising." Sabi sa kanya ni M.A.

"G-ganoon ba..." Hindi siya makatingin ng deretso sa kasintahan. Nasa den sila ng
mansion nila— sa Villa Montemayor.

Hating gabi na noon ay nagulat siya nang sabihin ng guard na may bisita raw siya at
iyon ay si M.A. nga.

Nakatingin lang ito sa kanya at parang biglang gusto niyang maglaho dahil sa klase
ng pagkakatingin nito. Bakit may nakikita siyang apoy sa mga mata nito? Imagination
niya lang ba iyon? O repleksyon lang ng ilaw na nagmumula sa swimming pool area?
Medyo madilim na kasi sa den at patay na ang ilang ilaw.

"Anyway, what brought you here?" Tanong niya. "Namiss mo ako?" Maglalambing sana
siya rito kaya lang ay seryoso talaga ito ngayon.

"Nasaan ka ng mga oras na iyon Ayeza?"

"Ano?" Nabigla siya sa tanong nito.

"Nang mga oras na nahulog sa hagdanan si Lowella. Nasaan ka non?" Seryosong-seryoso
ang mukha ng lalaki.

Napailing siya at napaatras. "What's the big deal?! It doesn't really matter kung
nasaan ako—"

"Answer me!" Nagulat siya nang magtaas ito ng boses.

"Michael Angelo..." napahikbi na siya. Oh no... Alam na ba nito?

"Magsalita ka!" Confirmed. Nagbabaga nga sa galit ang mga mata nito at hindi dulot
lang ng imahinasyon niya o ng kung anong ilaw sa paligid.

"Okay, fine! Naroon ako! Naroon ako nang... nang mahulog siya." Napaluha siya nang
makita ang namumulang mukha nito. M.A. was raging mad.

"You are there." Nangalit ang mga ngipin nito. "You are the one who pushed her!"

Napuno ng takot ang puso niya."Hindi ko gusto ang nangyari..." napaluha na siya at
saka sumubsob sa kanyang sariling mga palad. Para siyang batang inapi. "Aagawin ka
niya sakin..."

"We're over, Ayeza." Matigas na sabi nito.

Napamulat siya at saka napatingala rito. "M.A..." Hindi siya makapaniwala. "No...
Baby... please?" Napahagulhol na siya. "H-hindi ko naman sinasadya! I am so jealous
and—"

"We're over." Ulit nito sa mas matigas pang tono. "I don't want to see you again."
Iyon lang at tumalikod na ito sa kanya.

Naiwan naman siyang parang binuhusan ng malamig na tubig. Nadaig niya pa ang
nahulog sa hagdan sa sobrang sakit na kanyang nararamdaman ng mga oras na iyon.

M.A. doesn't want to see her again! Ano pa ang mas sasakit doon?!

JAMILLEFUMAH
=================

11. AKALA lang pala..

Chapter 11

"ANO kayang mangyayari kung hindi ako umalis noon?" Anas niya habang nakamasid sa
natutulog na asawa.

Kung nagmatigas kaya siya? Kung hindi siya nagpadala sa galit niya. Kung
ipinagsiksikan niya pa rin ang sarili niya kay M.A. noon hanggang sa dumating ang
puntong mapatawad siya nito... masaya kaya sila ngayon?

Hindi pa naman siguro huli...

Muling dumaloy ang alaala ng nakaraan...

Iyong huling araw na palang magkikita silang dalawa...

Iyong pangyayaring parang kahapon lang...

Nakaraan [Part 4]

DALAWANG LINGGO nang hindi nagpapakita sa kanya si Michael Angelo at miss na miss
niya na ito. Ayaw niya pa ring maniwala na hiwalay na talaga silang dalawa. Gusto
niyang dumating ito para maunang manuyo sa kanya at para magkabalikan na sila.
Hinihintay niyang ma-realize nitong nagkamali lang ito at isang malaking kalokohan
ang pakikipagkalas nito sa kanya.

Pero mukhang hindi na mangyayari iyon.

Naka-dalawang lingo na nga siyang nagsasakit-sakitan at hindi pumapasok sa school

para mag-alala sa kanya si M.A. pero ni anino nito ay di pa rin nagpapakita sa
kanya hanggang ngayon. Nalaman niya pa sa kapatid nitong madalas pa rin daw si M.A.
sa hospital para bantayan ang Lowella na iyon. Mas pinanigan na talaga ng lalaki
ang bruhildang si Lowella kesa sa kanya.

At aminin man ni Ayeza sa hindi ay parehong durog na durog na ang puso at pride
niya!
"Ni hindi man lang niya hinintay ang paliwanag ko!" Inis na sumalampak siya sa
couch na naroon. "Mas pinanigan at mas pinaniwalaan niya pa ang babaeng iyon kesa
sa akin! Ayoko na talaga!"

Nasa verandah sila ng mansion.

"Don't make rash decisions, Sis." Mahinahong payo sa kanya ni Leony.

"Hayaan mo na nga siya, Leony!" Sabat ni Ava. "Ikaw, Ayeza, gawin mo ang gusto mo!
Malaki ka na!"

Tumango siya kay Ava. Medyo inis na rin kasi siya kay Leony ngayon, feeling niya
kasi ay wala naman itong ginagawa para mapatawad siya ng kuya nito. Mas close kasi
ito kay Lowella kesa sa kanya kaya nabu-bwiset siya rito.

"Good girl!" Tumayo si Ava at lumapit sa kanya. "Wag mong pababain ang sarili mo
para sa kuya ni Leony! Aba! Maraming nagkakagusto sa'yo para ipagsiksikan mo ang
sarili mo sa isang lalaking ayaw na sa'yo, noh!" Panggagatong pa nito.

Natigilan siya sa sinabi nito. 'Ayaw'? Parang ang sakit ng dating sa kanya ng
salitang iyon, ah. Ayaw na ba talaga sa kanya ni M.A.? Hindi ba't nangako ito sa
kanya na papanagutan siya? At saka hindi ba sapat ang pagmamahal na sinasabi nito
para mapatawad siya nito?

Malungkot siyang napatango ulit. "You're right, Ava."

Wala namang imik si Leony pero tila nais nitong tumutol.

"So what's your plan now? Ayeza, ilang araw mo nang ikinukulong ang sarili mo dito
sa mansion niyo! Kailangan mo nang mag-move on. Alam mo, isa lang ang gamot diyan
sa heart problem mo. Maghanap ka ng ibang pagtutuunan mo ng pansin. Ibang boylet!
Mamili ka sa mga nanliligaw sa'yo!" Susog ni Ava with matching pilantik pa ng mga
daliring may polish.

Tumayo siya at humalukipkip. Ava is right! She's right! "Oh, nakapagpasya na ako!
Thank you, Ava, ikaw talaga ang kaibigan ko!" Sinimangutan niya pa si Leony na
nakatungo sa tabi ni Ava. "Bukas na bukas din ay sasagutin ko na si Nathan and
that's final!" Tukoy niya sa isa sa mga masugid pa rin niyang manliligaw kahit pa
pinagtabuyan niya na iyon noon nang maging sila ni M.A.

"Ayeza!" Mabilis na tutol ni Leony. "Hindi pa kayo nagkakausap nang maayos ni kuya
—"

Pinandilatan niya ito. "Basta nakapagdesisyon na ako, Leony! Hindi ko na mahihintay

ang kuya mo! Masyado siyang maarte! Doon na siya sa Lowella niya!" Tuluyan na
siyang kinain ng inis niya.
Itinulak ni Ava sa balikat si Leony. "Puwede ba! Hindi ka naman talaga naming
friend, eh!"

"P-pero, Ayeza..." mangiyak-ngiyak si Leony habang sa kanya nakatingin. "Mahal ka

ng kuya ko..."

"I don't care!" Hiyaw niya. "Basta sasagutin ko na si Nathan! Sasama ako kay Nathan
sa Baguio bukas! Doon kami ng tatlong linggo at makikipagsex ako sa kanya!" Sabi
niya para tuluyang asarin si Leony. Badtrip na badtrip na kasi talaga siya.

"Don't your dare!" Malamig at matigas na boses mula sa hagdanan ng verandah ang
nagpalingon sa kanilang tatlo.

Napamulagat siya. "Michael Angelo!"

She's not expecting him today. As in not today na operasyon ng bruhildang si

Lowella! At ngayon pa talaga ito sumulpot habang dumadakdak siya! Ang galing naman
ng timing!

Lumapit ito sa kanila. Nakakunot ang noo. "At bakit ka sasama sa Nathan na iyon?!"
Nasa boses nito ang galit.

"What do you care?! Doon ka na sa Lowella mo!" Naalala niya ang ilang araw nang
pambabalewala nito sa kanya sukat doon ay ginanahan siyang inisin lalo ito. "Wag mo
kaming pakialaman ni Nathan! We're seriously and exclusively dating! Mataray niyang
sabi.

"What?!" Lalong nagsalubong ang mga kilay nito. Sa paligid naman nila ay ang mga
nakamasid na sina Leony at Ava.

"You heard it right! Sumasama na talaga ako kay Nathan!" Mas umangas siya nang
nakita ang pagseselos sa mga mata nito. Kung ganoon ay mahal pa rin siya ni Michael
Angelo!

Namutla ito. "M-may... may nangyari na rin ba sa inyo ng lalaking iyon?!"

"Anong pake mo?! Alangan namang ikaw lang ang nakikipagsex sa Lowella mo?! Syempre
ako rin sa Nathan ko—"

PAK!

Napaurong si Ayeza habang sapu-sapo ang kaliwang pisngi. Naiiyak na napatingin siya
kay M.A. Paano nito nagawang saktan siya?! Paano?!
"Kuya!" Napatda rin si Leony sa ginawa ng kapatid.

Si Ava naman ay napapalatak sa isang tabi. "Oh my gosh I need popcorn!" Maarteng
sabi nito.

Pinigil niya ang sarili na mapahagulhol dahil sa pananampal sa kanya ni M.A. Galit
na tiningnan niya ang binata.

"Damn you..." anas niya. "Anong karapatan mong saktan ako?! Wala pang kahit sinong
nanakit sa akin, Michael Angelo Deogracia! Wala pa! At tanging ikaw lamang!"

Pero hindi natinag ang pagkaseryoso at galit na ekspresyon ni M.A. habang

nakatingin sa kanya. "Pakinggan mo ang mga lumalabas na salita diyan sa bibig mo,
Ayeza Legazpi!"

Napailing siya sabay punas ng luhaan niyang pisngi.

Lalong naningkit ang mga mata nito. "At your young age... nagagawa mo ng ipagamit
ang katawan mo sa iba-ibang lalaki!"

Nagpantig ang tainga niya kaya hinampas niya ito. "Lumayas ka rito! Alis! Hindi ka
na lang sana nagpunta rito!!!"

"Para kang pera! Ang dami ng nakahawak sa'yo!"

Parang sinaksak na rin nito ng punyal ang dibdib niya dahil sa sinabi nito. "You
are my first baka nakakalimutan mo!" Hiyaw niya.

Ngumisi ito. "Oh! What an honor, my Princess." He said sarcastically. "At dapat ko
palang ipagpasalamat iyon sa'yo? Ganoon ba, Ayeza?"

Wala na siyang pakialam kahit pa naroon sila Ava o kung may mga tauhan sa Hacienda
ang makakita sa kanila. "I hate you!!!" Galit na pinaghahampas niya sa dibdib si
M.A.

Hindi naman ito umiiwas sa mga pananakit niya rito. Tinatanggap ntong lahat iyon
pero patuloy ito sa pagsasalita. "Alam mo bang dahil sa'yo ay nalumpo si Lowella?"

"Wala akong pakialam sa babaeng iyon kahit mamatay pa siya! Mamatay ka na rin!
Mamatay na kayong lahat!"

"Napakasama mo talaga." Nagtagis ang mga ngipin nito.

Tumigil siya sa pananakit dito. Pagod na pagod ang pakiramdam niya nang mapaupo
siya sa sahig ng verandah. "Umalis ka na, M.A..." mahina pero matigas na utos niya.
"Umalis na kayo!"

"Sis..." boses ni Leony. "I'm sorry..."

Tumingala ang luhaang mukha niya sa mga ito. "Umalis na kayo kung ayaw niyong
ipahabol ko kayo sa mga aso namin!" Banta niya.

"Let's go, kuya..." hinila na ni Leony si M.A. na parang biglang natigilan nang
makita ang miserableng itsura niya habang nakalugmok siya sa sahig.

"Alis!!!" Tili niya.

"Ayeza..." sambit ni M.A. Tila doon lang ito natauhan.

"Go to hell!!! Go to hell for all I care! I don't want to see your face again!
Ever!!!" Kahit wala na ang mga ito ay hindi pa rin natapos ang pag-iyak niya.

Buong magdamag siyang umiyak. Ni hindi siya naghapunan at kahit kinakausap siya ng
daddy at mommy niya ay hindi niya sinasagot ang mga ito. Masamang-masama ang loob
niya kaya kinabukasan din ay nahiling niya sa mga magulang na ipadala na siya sa
Amerika kung saan naroon ang ibang pinsan niya.

Akala niya kasi ang pag-alis ay makakatulong para makalimot siya...

Akala niya lang pala...

JAMILLEFUMAH

=================

12. You'll be fine

Chapter 12

Nakaraan...
SUMIMANGOT siya. "I just want this day to be different. That's all." Pumilantik pa
ang mahahaba niyang daliri sa ere.

Nasa condo siya ni Ava sa Milan. Ngayon na lang sila ulit nagkita matapos niyang
umalis ng Pilipinas ilang taon na ang nakakaraan. Ang alam niya ay na-accelerate si
Ava kaya naging kaklase nito ang uncle niya na type na type nito. Makalipas din ang
ilang taon ay nagpunta sa Amerika ang mga ito pero sa di niya alam na dahilan ay
naririto naman ngayon sa Milan sa Ava at may bago ng ka-live in.

"So, hindi pa ba ito iba sa mga nakaraang araw mo dito sa Milan?" Tanong nito.

"Boring kasi. Kahit gabi-gabi tayo sa gimikan ay nabo-bored pa rin ako." She said.

Tinaasan siya nito ng kilay. "Oh, baka bored ka na kay Zeke?"

Bumungisngis siya. "Kinda."

"Me too..." Ngumuso ito. "Bored na rin ako kay Lloyd." Tukoy nito sa OB na
kinakasama nito ngayon.

"Uwi tayo ng Pinas?" Suhestiyon niya.

"Ayoko pa..." umiling ito at saka dumi-quatro showing her two long legs. Lalong
naging kaakit-akit si Ava mula ng maging modelo ito. "Alam mo namang hanggang
ngayon ay moving on pa rin ang drama ko sa tiyuhin mo!" Maarte pang sabi nito.

Parehas pala tayo... Sa isip-isip niya.

Hey wait! Moving on?

It's been six or seven years na rin yata mula nang...

Natawa si Ava sa reaction niya. "Don't tell me na di mo pa rin nakakalimutan si

M.A.?"

Inirapan niya ito. "Eh, bakit ikaw? Nakalimutan mo na ba si Hendrick?" Tukoy niya
sa Uncle H niya.

Tumulis ang mapulang labi ng babae. "Well, nagkakaintindihan tayo."

Sumeryoso siya. "Hindi ka ba masaya ka Lloyd?"

"Eh, ikaw? Hindi ka ba masaya kay Zeke?" Balik nito sa tanong niya.
"Mahal ko si Zeke!" She answered. Hindi siya nagsisinungaling dahil mahal naman
niya talaga ang boyfriend niya iyon nga lang ay hindi kasing tindi ng naging
pagmamahal niya noon kay Michael Angelo Deogracia—ang lalaking dumurog sa puso
niya.

"Minahal mo naman lahat ng jowa mo!"

"Iba si Zeke... Mahal ko talaga siya." Nag-iwas siya ng tingin kay Ava. Lately kasi
ay nagkakalabuan na rin sila ni Zeke dahil bigla na lamang itong pumunta sa Amerika
matapos umuwi ng Pilipinas... parang biglang nakalimutan na may girlfriend ito.

"So, hindi ka na mahi-hurt kapag nalaman mong..." ibinitin nito ang pagsasalita.

"A-ano?" Bigla siyang kinabahan sa klase nang pagkakangiti ni Ava.

"Michael Angelo Deogracia is... getting married."

Bigla siyang nataranta. "Are you fucking kidding me?!" Hindi magandang biro iyon!
Okay lang na magkalayo sila ni M.A. ang importante ay hindi pa ito nakatali sa
ibang babae!

Saka paanong ikakasal na ito gayong sa pagkakaalam niya ay subsob ito sa pagma-
manage ng kompanya ng pamilya nito ngayon?

"Of course not! Nabasa ko lang sa mag kaninang umaga..." tumayo ito at may kinuha
sa drawer ng cabinet na naroon at saka lumapit sa kanya. "Here."

Tinanggap naman niya kaagad ang magazine at saka tiningnan. Hindi niya na
kailangang hanapin ang pakay niya dahil nasa frontpage na mismo iyon ng magazine!

"WHAT?!" Nanlaki ang butas ng ilong niya. "Ikakasal siya at sa Lowella na iyon,
huh?!" Parang may punyal na sumaksak sa dibdib niya habang nakatingin sa picture
nina M.A. at ni Lowella sa magazine. Ang bitch na iyon! Nagtagumpay pa rin pala!

Tila pinipiga ang puso niya sa tanawing iyon. Bumalik ang ilang taong pangungulila
niya rito... at ang sakit ng nakaraan.

Si Michael Angelo... hindi pa rin ito nagbabago. He's still handsome as ever... Ang
mga mata nito, ang matangos na ilong ang seryosong mga labi.. Parang biglang gusto
niyang magwala! Paanong papakasalan nito ang impaktang si Lowella?! Paano at
bakit?! So talagang niloloko lang siya nito noon?

O, na-develop na lang ito kay Lowella ng umalis siya ng Pilipinas? Ano?!

"Yes dear." Hinawakan siya ni Ava sa balikat. "Talagang inilampaso ka ng babaeng
iyon!"

"Damn!" Nagpupuyos siya sa inis.

Mas matatanggap niya pa na ikakasal si M.A. sa kahit sinong babae wag lang sa
pesteng Lowella na iyon! Ang babaeng iyon na dahilan kung bakit nagkahiwalan sila!
Hayop na Lowella iyan, talagang ipinursue si M.A.! Ang kapal ng mukha!

Naupo sa tabi niya si Ava at saka siya inakbayan. "Isa ng nurse sa ibang bansa si
Lowella ngayon. Hindi siya lumpo kagaya ng iniisip mo. Isang taon mula ng ihulog mo
siya sa hagdan ay nakalakad na ulit siya... at well, mas lalo siyang napalapit sa
mga Deogracia."

"Paanong..."

"Buntis ang babaeng iyon... si M.A. ang ama. Ayun, kaya ikakasal na sila." Ngumisi
ito. "Nagkataon kasing sa hospital namin huling pumasok si bitch, kaya ayun...
kalat ang lagim niya roon. Gold digger!"

"No way!" Napatayo siya at nagpakalad-lakad sa malawak na sala ng condominium unit

ng kaibigan.

"Ayeza?! Ang tagal na hindi ka pa nakaka-move on?! My God!" Tatawa-tawa ito. "Akala
ko pa naman ay pagtatawanan mo na lang ang balitang iyan."

Hindi niya pinansin ang sinabi nito. Gigil na gigil siya at pakiramdam niyang
makakapag-prito na ng itlog at hotdog gamit lamang ang init ng ulo niya. "So,
gumaling din pala ang talipandas na babaeng iyon?!"

"Anong balak mo?" Nangalumbaba ito sa harapan niya.

"Hindi pwedeng maging masaya siya. Hindi ako papayag!" Nagtatagis ang mga ngiping
sagot niya. "Ang kapal ng mukha niya! Ipapamukha ko sa kanyang hindi siya deserving
na ikasal kay M.A.! Ipapamukha ko sa kanyang hindi niya ako natalo! Hayup siya!
Impaktita!"

"Perfect!" Pumitik ito. "Ipapahanda ko ang Avamore mamaya rin. Mag status ka na sa
facebook na you're going homeeey."

At kagaya nga ng sinabi nito ay pinagamit ni Ava sa kanya ang Avamore private plane
para makauwi siya ng Pinas. Ni hindi na siya nakapagsabi sa parents niya na uuwi
siya kaya naman gulat na gulat ang mga ito sa biglaang pagbabalik-bayan niya.

HINDI SIYA tumuloy sa Hacienda o sa bahay nila sa Whiteplains. Sinadya niyang mag-
hotel sa mismong hotel na napag-alaman niyang tinutuluyan ngayon ng taong sadya
niya kaya siya umuwi ng bansa.

"Michael Angelo..." May kung anong hungkag na pakiramdam ang sumakanya nang makita
muli ang lalaking dahilan ng ilang taong pagdurusa ng puso niya.

"Ayeza!" Gulat na napalingon sa kanya ang isang matangkad na lalaking papasakay na

sana ng elevator.

Ngumiti siya nang ubod tamis dito, pilit iwinawaksi ang pagwawala ng puso niya sa
loob ng kanyang ribcage. Ganoon pa rin ang epekto nito sa kanya... Ganoon pa rin.

"Long time no see..." sumakay siya ng elevator kasama ito— as in silang dalawa
lang.

Alas-onse non... na alam niyang oras ng pagdating ni M.A. batay sa nahingi niyang
impormasyon sa hotel receptionist ng Deogracia Hotel—na swerte ay kaklase rin nila
nong high school kung kaya't di siya nahirapang tanungin ito ng oras ng pa-alis at
pag-uwi ng binata.

Nakakabingi ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Maski siya ay hindi malaman
kung paano kakausapin ito. Naliligalig ang sistema niya. Hindi normal ang paghinga
niya at iyon ay dahil sa lalaking katabi niya ngayon.

Ito iyong unang beses na magkita ulit sila matapos ang paghihiwalay nila noon.
Gusto niya itong yakapin pero pinigil niya ang sarili... kailangang kalkulado ang
lahat ng kilos para magtagumpay siya sa binabalak niya.

"Lasing ka?" Nagulat siya nang bigla itong magtanong.

"Oh, yeah..." tiningala niya ito. Uminom siya sa bar pampalakas ng loob. "Kanina pa
ako nahihilo..." mahinang sabi niya.

She was mesmerized by his looks. Mas lalo yata itong gumuwapo ngayon. At tama ba
ang nakikita niya sa mga mata nito? Pangungulila? Is she dreaming o epekto lang din
ng alak na ininom niya?

"Saan ka ba galing?" Muli'y tanong nito. Seryoso ang anyo nito at mukhang hindi
natutuwa sa kaalamang lasing siya.

"Sa party! Iyong friend ko kasi nagpa-party! At ito... lasing na lasing ako! Gosh!"
Sinapo niya ang sariling mukha. "Diyan iyon sa kabilang hotel... pero naisipan kong
dito na lang mag-check in." Hindi niya alam kung uubra dito ang hinabi niyang
kasinungalingan.

"Hindi mo ba kasama ang boyfriend mo?"

Tumaas muli ang tingin niya rito. "Mukha ba akong may kasama?"

Hindi ito kumibo.

"Hmn... sabagay, marami ang gustong sumama sakin kanina... Ihahatid daw ako... Pero
hindi sa bahay ko... kundi sa... langit." Gumewang siya sa pagkakatayo at
pasimpleng sumandig dito. "Oh, I'm sorry! Nahihilo na kasi ako..."

Nakita niya pagtaas-baba ng adam's apple nito. Mukhang natensyon din ito sa
pagkakalapit nilang iyon.

"Kaya mo pa bang maglakad?" Tanong nito at hindi siya pwedeng magkamali! Nate-
tensyon si M.A.

And why not? She's wearing a black spaghetti dress na halos iluwa na ang kaluluwa
niya. At oo sinadya niyang ibangga sa matipunong bisig nito ang kalambutan ng
dibdib niya.

"Oh, my! Nahihilo na talaga ako..." kinagat niya ang pang-ibabang labi at saka
muling tumitig sa nakakalunod na mga mata ni Michael Angelo. "Hindi ko na rin yata
mababasa ang numero ng silid ko... Ni hindi ko na nga makita ng malinaw ang mukha
mo..."

"Anong number ng kwarto mo? Ihahatid na kita." Nagulat siya sa alok nito pero mas
lamang ang tuwang naramdaman niya.

Nag-aalala ito para sa kanya... parang gustong humiyaw sa tuwa ng puso niya!

Sa 25th floor sila bumaba ng elevator kung saan naroon ang kwarto ni Ayeza. Halos
buhatin na siya ni M.A. sa hallway dahil sa kunwariang paglalasing-lasingan niya.

Inihiga siya nito sa kama at akmang aalis na pero hinila niya ito pabalik. "Michael
Angelo..."

"Nandito ka na sa kwarto mo... You'll be fine." Anito.

"Stay.. please..." Hindi niya binitiwan ang braso nito.

"Ayeza!" Hirap ang boses nito kaya alam niyang hindi siya mahihirapan sa pina-plano
niya.

"I missed you, Michael Angelo!" Kinabig niya ang batok ng nabiglang binata at saka
niya kinuyumos ng halik ang mga labi nito.
Oh how she miss this man!

Akala niya ay hindi niya na muling matitikman ang mga labing iyon! Ang mga labing
gabi-gabi niyang napapanaginipan.

Sa umpisa ay tila nakikipagtalo pa ito sa sarili kung tutugunin ang halik niya pero
sa huli ay nagupo na rin ito. Nagpalitan sila ng mainit na halik. Hinila niya ang
kamay nito patungo sa dibdib niya.

"Oh, Ayeza..." Ungol nito nang maghiwalay ang mga labi nila. Kapwa nila habol ang
paghinga.

"I miss you, honey... I'm yours tonight..." She smiled seductively.

Muli nitong inangkin ang mga labi niya and this time he's the one who's taking
control.

"Mmn..." pinaglakbay niya ang kanyang mga palad sa mas lumapad at mas tumigas ng
dibidb ni M.A.

Ito man ay hindi rin nag-aksaya ng oras. Para ring nauubusan ang bawat haplos nito
sa kanyang katawan at tila kinakabisa ang bawat kurba at korte niya.

"Michael Angelo... Oh..." She cried his name. Tinulungan niya itong hubarin ang
suot nitong polo.

His hand found the their way to her bra and unhooked it. "Shit, Ayeza!" Saglit
itong natulala sa dibdib niya na nagmamalaki ngayon sa paningin nito. Nasa bewang
niya na ang suot niyang dress at nakalantad na rito ang kalahati ng hubad niyang
katawan...

"Ahhh..." She gasped when she felt his warm mouth on her breast. "I missed you,
honey!"

"Ayeza!" Bigla itong humiwalay sa kanya at saka naupo sa kama.

"Michael Angelo..." Nagtatakang napasunod siya rito.

"I'm getting married." Usal nito. "This is wrong..."

"I don't care..." niyakap niya ito. "Alam mo bang kahit kailan ay hindi ka nawala
sa isip ko?" and that is true. Totoong kahit kung kani-kanino siya nakipag-relasyon
ay hindi nawala sa puso't isip niya si Michael Angelo... kahit pa ilang ulit niyang
itinanggi sa sarili iyon.

"Bakit ka umalis? Bakit mo ako iniwan noon?" Mahinang tanong nito. "Nang bumalik
ako wala ka na..."

"Pero iyon na rin ang gusto mo..." naguguluhang sagot niya. "You pushed me away..."
napahikbi siya. "Kahit kailan ay hindi ko ginustong iwan mo ako... Kahit kailan ay
hindi ko gustong mapunta ka sa Lowellang iyon!"

Tumingin ito sa kanya.

Sinapo niya ang mukha nito. Hindi siya pwedeng magsayang ng panahon dahil tumatakbo
ang oras... anytime ay maaring dumating na ang inaasahan niyang panauhin.

Inilapit niya ang mukha sa mukha ng binata. "You. Are. Mine. Tonight." Pagkatapos
ay itinulak niya ito pahiga sa kama.

"Shit!"

"Take me..."

Siya na ang umibabaw dito. Mabilisan niyang hinubad ang suot niyang dress hanggang
manipis na panty niya na lang ang matira sa kanya. "Sa'yo ako ngayon... Please, I
want you..."

Dumapa siya rito at saka pinaliguan ng halik sa leeg si Michael Angelo. Miss na
miss niya na ang lalaking ito. At handa siyang sumugal mapasakanya lamang ito ulit.
Napakalaking tanga niya ay ngayon niya lang naisipang bawiin ito. Hindi pa rin pala
nagbabago ang damdamin niya para kay M.A.

"Ahhh..." Napatid na rin ang pagtitimpi nito kaya itinulak siya nito para ito naman
ang umibabaw sa kanya.

Ni hindi na nila narinig ang kaluskos sa labas ng silid.

"Oh! Honey!" Sa isip niya ang nagbubunyi siya. Talo niya si Lowella... talo niya
ito noon, ngayon o bukas at sa makalawa! She'll make sure of it!

Biglang bumukas ang pintuan at iniluwa niyon ang isang matangkad at bagamat may
edad na ay isang guwapong lalaking may bughaw na mga mata.

"AYEZA!"

"Dad!" Naitulak niya si M.A. at saka mabilis na kinuha ang nahubad niyang damit
para itaklob sa sariling kahubaran. "Daddy!" Bigla siyang naiyak—which is part of
her plan. Tinawagan niya talaga ang mga magulang niya para sabihing namo-mroblema
siya.

Sinabi niya rin sa mga ito na puntahan siya sa hotel at basta na lang pumasok dahil
masama rin ang pakiramdam niya. Gumawa siya ng kuwento na may isang lalaki siyang
mahal na mahal pero magpapakasal na sa iba at balak siyang gawing kabit. Nagdrama
siya sa mommy at daddy niya pero hindi niya pinangalanan si Michael Angelo.

"Uncle Sid!" Si M.A. naman ay biglang namutla.

Nagsalubong ang mga kilay ng daddy niya nang makilala ang lalaking kanina ay
kaulayaw niya. "Michael Angelo?!"

"Mahal, anong nangyayari dito— Oh, God!" Napahinto si Gabriella Montemayor-Legazpi

sa nabungarang tagpo.

"Mommy!" Umiiyak na nanakbo siya sa ina at saka yumakap dito. "Siya ang lalaking
kinu-kwento ko..."

"Diyos ko, Ayeza!" Maluha-luha ang Mommy niya na tinulungan siyang maisuot ang
nahubad niyang dress. "Anong pinasok mong bata ka?!"

Ang Daddy naman niya ay sinugod si M.A. "Hayop ka!!!"

"Dad!" Napasigaw siya nang makitang sinuntok ng Daddy niya ang binata. Hindi pa
nakontento ang ama at tinadyakan pa nito ang nakalupaging si M.A. sa sahig ng
kwarto.

Duguan ang ilong at bibig ni M.A. "I can explain, Uncle Sid!"

"Hindi ka pa kasal ay ginagawa mo ng kabit ang anak ko!" Sigaw ng daddy niya.
Pulang-pula ang mukha nito sa galit. "Pinagkatiwalaan kita, Deogracia!
Pinagkakatiwalaan ng pamilya namin ang pamilya mo 'tapos ito ang igaganti mo?!
Gusto mong sirain ang kinabukasan ng anak ko?!"

"Dad! Wag niyo siyang saktan! Please!" Niyakap niya sa bewang ang ama. "Dad! Ako
ang may kasalanan... Mahal ko siya!"

Napatingin sa kanya si M.A. maging ang mga magulang niya.

Umiiyak na lumuhod siya sa harapan ng duguang lalaki. "Mahal na mahal pa rin

kita..."

Napatulala si Michael Angelo sa kanya... ngunit saglit lang dahil agad na napalitan
ng galit ang kanina'y nagtataka nitong mga tingin sa kanya.

Natigilan silang lahat nang tila kulog na muling nagsalita si Don Isidro Legazpi.
"Deogracia! Pakasalan mo ang anak ko!!!"

JAMILLEFUMAH

=================

13. Confirmed

Chapter 13.

[Present]

"GISING ka na pala..." Nagulat siya nang bumaba si M.A. mula sa hagdanan. Pupungas-
pungas pa ito. Naka-pajama at topless.

Putris na biceps at V-line iyan! Almusal na plus ang mga pandesal na abs! Iniwas
niya ang tingin sa katawan nito at nagfocus sa mukha nitong walang kasing guwapo!
Perpekto na sana kung di lang nakakunot ang noo nito eh! Parang pasan ang problema
ng buong mundo.

"Saan ka pupunta? Sabado ngayon." Pinasadahan siya nito ng tingin. Oo nga pala,
bihis na bihis siya.

"Ah... dadalawin ko lang sana si Leo. Okay lang ba?" Ayaw niya na kasing magkaroon
na naman sila ng pag-aawayan. Kung di siya nito papayagang umalis ay okay lang din
naman, basta wag lang silang mag-away.

But to her surprise he nodded.

Ngumiti siya rito. Mukhang good mood ito ngayon. Nakalimutan na yata ang pagtatalo
nila kagabi. Pwes siya hindi pa. Hurting pa rin siya pero masaya siya ngayon dahil
mukhang okay na ito.

"Oh, kamusta na pala si Leo?" Maya-maya ay tanong nito. Alam din kasi nito ang
pinagdaraanan ng pamilya nila ngayon.

Ang pinsan niyang si Leo ay hindi pa rin nagigising mula ng maaksidente ito. Ang
kapatid naman nito ay nawawala at di nila alam kung nasaan.

"Pag-alis mo aalis din ako."

Napatingin siya sa mukha nito. Seryoso as usual.

Hindi na siya nito hinintay na magtanong. "Pupunta ako sa opisina. May meeting
ako."

Talaga? Kahit sabado? Pero hindi na siya nagtanong pa at baka magkasagutan na naman
sila.

NANG matapos siyang payagan ni M.A. ay nagpunta na agad siya sa Montemayor

Hospital. Hayun comatose pa rin ang mokong nyang pinsan. Nag-iyakan pa sila ng
mommy nito na tita niya dahil until now wala pa ring improvement si Leo.

Sila nina H, Leo at Hunter ang halos magkaka-edad kaya magkakalapit talaga sila.
Pare-parehas silang baliw na mas nabaliw pa ng tamaan ng pana ni Kupido.

Si Hunter ay nalumpo dahil sa karma sa paglalaro nito sa damdamin ng mga babae.

Pero nakalakad pa rin naman at ngayon ay happily married na.

Si H naman na happily married na rin matapos ang ilang unos sa buhay nito. Sa
kanilang lahat iyon talaga ang nangungunang baliw. Hindi mo aakalaing may toyo kasi
nga kagalang-galang na businessman. Seryoso, suplado at yummy pero hindi nila alam
na may toyo, sayad, saltik lahat na! Pero ngayon ay matino na. Nakatagpo na rin ng
katapat, eh.

Sila na lang ni Leo ang negative ang lovelife ngayon. Pero kumpara sa kanya ay mas
kawawa si Leo...

Siya kahit bugnutin ang asawa niya at least may asawa siya. Eh, si Leo? Ito
comatose, tigang at hindi alam kung kailan pa magigising.

Bago pa siya ulit mapabunghalit ng iyak ay nagpaalam na siyang aalis.

Pagkaalis sa Hospital ay dumeretso naman siya sa mall. Isa sa mga stress reliever
niya rin kasi ang pagsho-shopping. Nakaka-stress din kasi iyong kagabi. Iyong
pagbabalik-nakaraan niya matapos ang pag-aaway nila ni M.A.

Siguro kapag umabot na sila ni M.A. sa kanilang Golden wedding anniversary ay

nabili niya na ang lahat ng mall sa Pilipinas dahil sa stress! Hay, wag naman po
sana. Kung kinakailangang lumakad siya ng nakaluhod sa simbahan ng Baclaran ay
gagawin talaga niya. Sana lang ay magbago na ang pakikitungo ng herodes na iyon sa
kanya.

Sana naman!

"Look who's here."

Napa-face palm siya nang makilala ang lalaking walang kangiti-ngiti sa mga labi na
nakatingin sa kanya. "Lloyd!" Bakit ang payat yata ni Lloyd ngayon? Ex o boyfriend
na ulit ito ngayon ng kanyang ex-best friend na si Ava.

"Long time no see, Ayeza-babe!"

"Where is Ava?" Ang totoo wala naman talaga siyang interes na makita si Ava. Wala
lang talaga siyang masabi dito.

Ngumisi nang nakakaloko ang lalaki. Para itong high na ewan. "Hayon nasa mental
na."

"Lloyd!" Pinanlakihan niya ito ng mata.

"Joke lang. Nasa condo ko... nagbabasag ng gamit. Kaya nga ako narito sa mall para
ipamili siya ng mga bago niyang babasagin."

Nginitian niya ito. "Kung hindi ako in love ngayon ay pagtatawanan kita. Pero dahil
baliw din akong kagaya mo ay naiintindihan kita."

Tumango ito. "I have to go. Sorry, hindi na kita mayayayang mag-coffee. Pakamusta
na lang sa gago mong tiyuhin."

Sinamaan niya ito ng tingin. "May asawa na si H. Si Ava ang rendahan mo para di na
nangangabit pa! Lintek na buhay iyan, o!"

Nang malampasan niya na ang binatang OB ay dumeretso siya sa isang jewelry store.
Ang Gabriella's Diamond. Isa sa mga branch ng jewelry store ng mommy niya. Marami
ng branch iyon... mga bente yata sa buong Pilipinas bukod pa sa pinaka-main. Bumili
siya ng isang set ng alahas at saka siya umakyat sa third floor ng Mall.

Nasa escalator siya nang bigla siyang mapatda.

She saw Michael Angelo! At may kasama itong babae! Isang babaeng batang-bata pero
makurba ang katawan! Nagmumura sa laki ang joga sa suot nitong bestida. Maliit ang
babae na halos balikat lang ng asawa niya.
"Sabi niya nasa opisina siya?" Parang piniga ang puso niya sa isiping
nagsinungaling ito sa kanya. Kaya pala pinayagan siya agad ng magpaalam siyang
aalis din.

Nang makarating siya sa third floor ay bumaba ulit siya ng escalator at sinundan
ang asawa. Shit! Hindi niya matatanggap na namba-babae ito! And who's that girl?
Parang ngayon niya lang iyon nakita ah! Although parang may kahawig ito.

Pumasok ang dalawa sa isang pamosong botique. Medyo pahila effect pa ang babae sa
asawa niya pero sa huli ay nagpatianod na rin papasok sa loob. Naghintay siya sa
labas niyon habang nakasilip sa salamin kung ano ang ginagawa ng mga ito sa loob.

Nakita niyang namimili na ng damit iyong babae. Pangiti-ngiti naman si M.A. dito.

"Hayup!" Naikuyom niya ang kamao niya. Gusto niyang sugurin ang mga ito pero
nagtimpi muna siya. Hindi pa siya ganoon kasigurado na kerida nga ng asawa niya ang
haliparot nitong kasama.

Lalo pa siyang nanggigil ng makapili ng damit ang babae. Pumasok ito sa fitting
roon habang ang asawa niya ay parang asong naghihintay dito sa labas. Nang
makalabas ang hitad ay suot na nito ang piniling damit.

"Bruha! Trying hard!" Asar na sambit niya nang magmodel-model pa ang hitad sa
harapan ni Michael Angelo.

Namili pa ng iba pang damit ang babae at pinagsusukat iyon. Puro floral at pang
bagets ang pinagpipili! Meron pa ngang jumpsuit at jumper! Lalo tuloy itong
nagmukhang high school student! At ang walang hiyang asawa niya ay tila kay ligaya
na ipinagsha-shopping ang kung sino mang babaeng iyon!

Nang akmang lalabas na ang mga ito sa boutique ay mabilis siyang nagtago. Nakaakbay
pa si Michael Angelo don sa babae! Pumasok ulit ang mga ito sa isa pang boutique ng
mga damit at tulad kanina ganoon na naman ang siste. Pili-sukat-bili! Lahat charged
sa credit card ng asawa niya!

Halos lahat yata ng boutique ay pinasukan ng mga ito. Nang matapos magshopping ay
kumain pa ang dalawa sa isang chinese restaurant. Kunwari pang nahihiya iyong babae
sa huli naman ay parang PG ng kumakain sa harapan ni M.A.! Ni hindi pa marunong
magchosptick! My gosh! At ang siba palang kumain! Hindi na nahiya! Walang kapoise-
poise!

Kitang-kita niya pa ang pagtatawanan ng mga ito habang kumakain. Ang asawa niya!
Kung ano ang ikinalamig sa kanya ay ang ikina-sweet naman sa babae nito!

Parang pinagsasa-saksak ang puso niya sa tanawing iyon.

Hindi na siya nakatiis. Kinuha niya ang cell niya sa bag at nagdial doon. Kailangan
niya na ng confirmation. She will call him. Tatanungin niya ito kung nasaan ito.
Kapag nagsinungaling ito ay isa lang ang ibig sabihin non.

Pinagmasdan niya ang bawat kilos ni Michael Angelo. Hindi nakaligtas sa paningin
niya ang tila pagka-irita nito nang biglang magring ang cellphone nito.

Ang gago! Ayaw pa-istorbo sa pamba-babae!

"Gago ka, sagutin mo!" Gigil na bulong niya.

Nang sagutin nito ang tawag niya ay tumigil din sa pagtawa iyong kasama nitong
babae.

"Bakit ka napatawag?" Iyon agad ang tanong nito sa kanya.

"Hello, honey..." sinikap niyang maging kaswal dito kahit kating-kati na siyang
pagmu-murahin ito.

"What?" Tanong nito at saka sumenyas sa kasamang wag munang mag-iingay.

Agad namang tinakpan nong hitad ang bibig at saka nagpapa-cute na nag-beautiful
eyes sa asawa niya.

Malandi!!!

"Honey, nasaan ka?" Pinalambing niya ang boses. "I'm just checking on you... nami-
miss kasi kita." Habang sinasabi niya iyon ay wala itong kaalam-alam na nadudurog
na sa milyon-milyong piraso ang puso niya.

"I'm in an important meeting with my clients." Sabi nito. "Magkita na lang tayo sa
bahay." At pagkatapos niyon ay pinatay na nito ang tawag.

Iyon lang at tumulo na nang tuluyan ang mga luhang kanina niya pa pinipigilan.

Confirmed.

Maliwanag pa sa sikat ng araw.

Niloloko siya ng asawa niya!

JAMILLEFUMAH
=================

14. Erie

Chapter 14

"AYEZA?!" Natigilan si M.A. nang makababa siya ng sasakyan.

Halos gumulong ang babae pababa sa hagdanan ng main door.

"Hi, honey!" Susuray-suray itong lumapit sa kanya. Naamoy niya kaagad ang
pinaghalong perfume at alak.

"Are you drunk?!" Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat dahil parang any moment
ay bubulagta na ito sa sahig.

"Hala! Hindi ah..." malawak itong ngumiti. "Mukha ba akong lashing? Huh, honey?"
Namumungay ang mga mata nito.

"Hindi lang mukha! Amoy pa!" Napailing siya lalo na nang mapasadahan ang itsura
nito.

Naka-mini dress itong nagmumura sa kulay PINK! Bulaklakin na may mga teddy bears
pang design! At hindi lang iyon, nakatirintas pa ang buhok nito kaya nagmukha itong
neneng.

Lalo pa siyang napailing nang mapatingin sa harapan nito. Sa gawing laylayan ng

bestida ni Ayeza ay halos masilipan na ang babae dahil sa sobrang iksi niyon. Sa
gawing itaas naman ay halos lumuwa na ang dibdib nito sa sobrang baba ng neckline.

Napalunok pa siya habang nakatingin sa nagmamalaking cleavage ng asawa. Kapag

ganito ito ay nawawala siya sa katinuan niya. Bakit kasi napaka-sexy ng babaeng
ito?!

Tumingin siya sa labas ng gate kung baka may ibang taong dumaraan.

"Pumasok ka na nga! Tingnan mo nga iyang suot mo!"

Kaya lang maglalakad palang ito ay gumewang na naman.

Inis na binuhat niya na lang ito papasok sa loob ng bahay nila. Mahirap na baka may
makakita pa dito.

"Ang sweet-sweet mo talaga!" Humahagikhik na yumakap ito sa leeg niya. "Uhm...

nahihilo na nga ako, honey!"

Pagkarating sa silid nila ay ibinaba niya na ito sa gilid ng kama.

"Ano ba iyang suot mo?" Asar na tanong niya sa babae.

Tumayo ulit si Ayeza at susuray-suray pa ring lumapit sa kanya. "This?" Hinawakan

pa nito ang suot na mini dress. "Bagay ba sakin? Mukha na ba akong teen ager ulit?
Dati ko pa itong damit, eh... kasya pa pala." Saka ito muling humagikhik.

Napatapik siya sa ulo niya. "Yeah! Bakit ganyan ang suot mo? Bakit pati ayos na
ayos ka? May lakad ka? Gabi na!"

"Wala akong lakad..." yumapos ito sa kanya kaya pinagpawisan siya lalo.

She's hot sa ayos nito. Parang character sa online games. Iyong mga babaeng bitin
ang suot na damit at halos kita na ang bilugang mga hita at dibdib. Plus pa ang
pagkakatali sa buhok nito.

"Ayeza! Ayusin mo nga ang sarili mo!" Sita niya rito. Nanikip kasi bigla ang
pantalon niya. Palagi na lang inuubos ng babaeng ito ang pasensiya niya.

Mamaya lang malamang na hindi niya na naman tatantanan ito hanggang mag-umaga.
Anyway linggo naman bukas. He can have her all he want.

...

KAHIT NAHIHILO si Ayeza ay pilit niya pa ring inaaninag ang mukha ng asawa. Narito
na sa harapan niya ngayon ang lalaking dahilan kung bakit nagpakalunod siya sa
alak. Ang sakit-sakit ng dibidib niya pagkauwi niya kanina at sa mini bar agad siya
ng town house nila dumeretso.

Kahit galit siya rito ay hindi niya ipinahalata. Ayaw niyang bigyan ito ng dahilan
na magkagalit na naman sila. Magpapaka-martyr muna siya. Hindi siya pwedeng mang-
away ngayon, hindi pwede dahil baka umalis lang ito at doon matulog sa kabit nito.

"Kumain ka na ba?" Malambing niyang tanong sa lalaki. "Ipagluluto kita... kahit

ano."
"Don't bother. Kumain ako kasama ng mga clients." Sabi nito saka tumalikod sa kanya
at nagsimulang mag-alis ng suot nitong polo.

Napakagat-labi siya. Nagsisinungaling ito. Inutusan niya ang sariling kumalma. "Oh!
Really? That's good." Sumunod siya rito kaya lang muntik na siyang madulas sa
natapakan niya.

"Ayeza!" Mabuti at agad siyang nahawakan sa braso ni M.A.

Tiningnan niya ang natapakan niya. Bote ng lotion!

"Putragis! Bakit ba kasi nakakalat 'tong lotion na 'to!" Tinadyakan niya iyon.

Kaya lang dahil sa hilo niya ay paa ni M.A. ang natadyakan niya. Nakita niya pa ang
pagngiwi ng guwapong mukha nito.

"Sareee!" Pero bagay lang iyan sa'yo! Manloloko! Babaero! Tarantado! Sa isip-isip
niya.

Hindi ito nagsalita. Nakatingin lang ito sa mukha niya.

Humarap siya rito at hinawakan ang mga huling butones ng polo nito. "Alisin na
natin ito..." Pagkakalas niya ng butones ay tinulungan niya itong mahubad nang
tuluyan ang pang-itaas nito.

Sinunod niya ang buckle ng sinturon nito hanggang sa malaglag na sa sahig ang
pantalon ng lalaki.

Ipapalasap niya rito ang ligayang hindi nito masusumpungan sa kandungan ng ibang
babae! Kailangan idikdik niya sa kukote nito na siya lang ay sapat na!

"Ito..." hinawakan niya ang boxers nito. "Hubarin na rin natin..."

"Ako na." Pinigilan nito ang kamay niya. "Magsha-shower na rin ako."

Wala siyang nagawa nang tumalikod na ulit ito at magtuloy-tuloy sa banyo ng kuwarto
nila.

"Shit!" Natigilan siya nang may maisip. Parang biglang nawala ang kalasingan niya.

Agad niyang dinampot ang polo ni M.A. na nasa sahig at binusisi iyon.
"Asan na iyon?" Kuntodo hanap siya sa gawing kwelyo ng polo nito. Naghahanap siya
ng marka ng lipstick pero wala siyang makita.

Sininghot-singhot niya iyon kung may amoy ng babae pero wala naman. Sinunod niya
naman ang pantalon nito.

"Cellphone! Cellphone!" Agad niyang kinuha ang cell phone nito sa bulsa ng pantalon
saka tiningnan ang ang mga messages.

Erie. So iyon pala ang pangalan nong babae!

Nanggigil siya lalo dahil sa pangalan ng hitad na iyon. Erie! Pangalan palang
batang-bata na! Ganoon na ba ang mga type ni M.A. ngayon? Pinagmumura niya ang
babae sa isip niya.

Inisa-isa niya ang mga messages nito.

Message from M.A. : Nagustuhan mo ba, Erie? Sana nag-enjoy ka kanina.

Anong nagustuhan? Anong in-enjoy? My God! Wag silang magkakamali! No! No way!!!

Message from Erie : Ang gaganda ng mga binili mo sakin! Saka syempre nmn nag-enjoy
aq! May kasama yta akong pogi kanina!

Malandi!!!!!!!!!! Bitch! Gold digger!

Kumulo ang dugo niya. Talagang pinag-shopping galore ng magaling niyang asawa ang
hitad na iyon!

Message from M.A. : At may ksma nmn akong maganda.

Shit! Daig pa yata ng puso niya ang minaso! Migosh! Nanghihinang napaupo siya sa
gilid ng kama.

Confirmed na ba talaga?

Confirmed na bang niloloko siya ng asawa niya?

Ano pa bang kailangang ebidensiya?! Malinaw pa sa mineral water ang mga nangyayari.

Ano pa ba ang aasahan niya? Hindi ba't hindi naman sila okay ni M.A.? Kahit pa okay
sila sa kama.
Pero ibinibigay niya naman ang lahat, ah? Bakit kailangan pa nitong humanap ng mas
bata? Saka bata pa naman siya, ah?! Limang taon lang yata ang tanda niya sa disi-
sais o disi-sieteng haliparot na iyon! Ilang taon na ba ang babaeng iyon? Baka nga
kinse palang iyon at hindi pa nire-regla!

Pero malaki na ang boobs nito! Gusto niyang maiyak habang naiisip ang sexy nitong
katawan. Hindi kaya't inaakit nito ang asawa niya? Hindi kaya?! Baka ayaw naman
talaga ni M.A. dito pero tinakot lang ito nung babae? O, baka ginayuma kaya?

Tiningnan niya ang mga pinaka-latest na messages.

Message from Erie: Hmn, handsome! Thank u sa paghatid!!!

Aba't talagang nagpahatid pa sa asawa niya!

Gusto niyang maiyak sa biglang pumasok sa isip niya. Hinatid lang kaya ito ni M.A.?
O baka nagtagal pa ito sa tirahan ng Erie na iyon! At baka...

"Oh no! No!!!" Gusto niyang sabunutan at kalbuhin ang babaeng iyon! Wag lang itong
magkakamaling hawakan kahit abs ng asawa niya dahil sisiguraduhin niyang pati sa
aso ay hindi ito makakahiram ng mukha!

At ang manlolokong asawa niya ay puputulan niya ng kaligayahan! Tatapusin niya ang
lahi ng mga Deogracia dito!

But wait!

No. Hindi rin pwede, dahil affected din pala siya pag pinutol niya iyon. Wala na
silang libangan sa gabi.

"Pero ano??? Anong gagawin ko?" She felt pathetic! Niloloko siya ng asawa niya.
Hindi pa nga sila isang taon na ikinakasal pero niloloko na siya kaagad nito.

Kahit parang pinipiga ang puso niya ay ipinagpatuloy niya ang pagbabasa sa mga
messages.

Message from Erie : Alam kong nakakailang sabihin ito... Pero gusto ko talagang
sabihin sau e, kahit nakakahiya... I Love you!!!

Message from M.A. : Bakit ka maiilang? U can say it anytime u want. Erie, gusto
kong malaman mo n mahal kita. Kahit ngayon lang tau nagkita... tanggap at mahal
kita.

Nagsimula nang mangilid ang mga luha niya. Nanginginig ang mga kamay na ini-scroll
niya pa ang inbox ng cellphone ni Michael Angelo.

Message from Erie : I'm crying ryt now. Sana tulad mo ay matanggap na rin ako nina
Polly at ate Leony... I love you, kuya M.A.

'Kuya M.A.?' Agad niyang pinunasan ang mga luhang nagsisimula nang mamalisbis sa
pisngi niya. Pinakatitigan niya ang screen ng cellphone.

Message from Erie : Salamat sa pagtanggp mo skn, kuya... I luv u!

Message from M.A. : Mttnggap ka rin nila. Sa ngaun kht kami muna ni Dad... I love u
lil' sis.

KUYA?!

LIL' SIS?

"Bakit hawak mo ang CP ko?"

Napaigtad siya sa gulat. Nakalabas na sa banyo ang nakatuwalyang si M.A. Tumutulo

ang tubig mula sa basang buhok nito pababa sa malapad nitong dibdib patungo sa
bato-batong tiyan at gilid ng V-line nito.

Parang biglang natuyuan ng laway si Ayeza. Agad niyang binitawan ang cellphone
nito. "Ah... eh... M-may alikabok. Oo, may alikabok! Inalis ko lang... hehe."

"What?" Kunot ang noon lumapit ito sa kanya. Nasa mga mata nito ang di paniniwala
sa palusot niya. Eh, hindi naman kasi talaga kapani-paniwala!

"W-wala..." Napatayo siya sabay kamot ng batok. "Ah, magsha-shower muna ako."

Pero humarang ito sa daraanan niya.

"Bakit?" Takang tanong niya. Bakit ang hot mo?

Tiningnan nito ang itsura niya. "Mukhang hindi mo naman kailangan ng shower..."

Napangiti siya sabay pamewang. "Fresh looking ba?"

Ngumisi si M.A. at hinagod muli ng tingin ang kabuuhan niya. "Akala ko nga ikaw si
Nene."
"Nene?"

"Iyong si Erich sa Katorse!"

Nanlaki ang mga mata niya. "Michael Angelo!"

Ang lakas ng tawa nito. Siya naman ay parang nahi-hipnotismo habang nakamasid sa
humahalakhak na si M.A.

Shettt ang guwapo langs..

Ba't ganon? Mapa-galit, tumatawa o kahit natutulog guwapo pa rin?! Bakit ganon!
Nasan ang hustisya?!

Saka hello! Ang hot kaya! Nakatuwalya lang ito meaning half naked sa harapan niya!
Naku!!!

Tatawa-tawa pa rin ito. "Bakit ka kasi nagsuot ng ganiyan?"

Inirapan niya ito. Good mood ang lolo ah. "Bakit ba? Eh, gusto kong magfeeling
young, eh!"

Nakangiti itong lumapit pa nang husto sa kanya. "Isip-bata ka na nga, magpi-feeling

young ka pa."

"Ganon din po yun!" Nagpa-cute pa siya nang husto. "Teka! Hindi ako isip-bata!"
sabay irap ulit.

"Really?"

"Oo!"

"I saw you..." Bigla ay sumeryoso ito.

"Ha?"

"Kanina. Sa Mall."

Umawang ang mga labi niya. Kung ganoon.. iyong paglingon nito kanina ay...? Nakita
na pala siya nito? Shocks!

Muli itong ngumisi. Nakakaloko ang tingin nito sa kanya. "Now tell me, bakit ka
nag-ayos nang ganyan?"

Nag-init ang magkabilang pisngi niya. "B-bakit ba?! Ano bang problema mo sa suot
ko?!" Kanda-utal na sabi niya. Itinago niya sa pagta-taray ang hiya.

Tatango-tango ito habang hinihimas ang sariling baba. "Nakita mo kami ni Erie sa
Mall. Do you think I am that dumb para di maintindihan kung bakit ka
nagkakaganyan?"

"Ano bang sinasabi mo diyan, ha?!" Akma niya itong tatalikuran nang pigilin siya
nito sa balikat. Iniharap siya nito dito.

"Erie is my half sister. Anak siya ni dad sa ibang babae. Kanina ko lang siya
nakilala nang ihatid siya ng nanay niya sa Hacienda Deogracia."

Nagpapaliwanag ba talaga ito sa kanya?

"Alam mong maraming naging babae si dad, marami kami. Isa si Erie sa mga kapatid ko
sa labas na itinatago sa amin noon ni dad. Ngayon ko palang nakita ang kapatid kong
iyon, at may isa pa akong kapatid na lalaki na makikila soon."

Pero it doesn't change the fact na nagsinungaling ito. "Eh, bakit sabi mo may
meeting ka sa mga clients?! Bakit kailangan mo pang magsinungaling?!" Nakataas ang
kaliwang kilay na tanong niya.

Ngumiti ito bago sumeryoso ulit. "At ikaw? Kailan pa naging hospital ang mall? You
told me na dadalaw ka sa pinsan mo sa hospital, di ba? Bakit nasa mall ka?
Sinusundan mo ako? Sinusubok?"

"Of course not! Nagkataon lang na—"

"Hindi ko sinabi sa'yo na pupunta ako sa hacienda kasi baka magpumilit ka pang
sumama." Putol nito.

"H-hindi naman..." Nakagat niya ang labi niya at saka siya napatungo. So ayaw siya
nitong isama sa hacienda? Masakit din pala ang dahilan!

"Kapag hindi kita pinasama, magtatampo ka." Sabi nito.

Napaangat ang mukha niya.

"Pag pinasama naman kita, baka kung ano na naman ang masabi sa'yo nila Mama. Baka
awayin ka na naman nila at baka masagot ko lang sila pag nagkataon."
"Michael Angelo..." gusto niyang maiyak sa kaligayahan. Ito ba talaga ang
nagsasalita ngayon sa harapan niya? Panaginip ba ito?

Pero nasira rin agad ang pangangarap niya nang ngumisi na naman ito na parang
demonyo.

"Ako lang ang may karapatang mang-away sa'yo." Sabi nito saka tumawa ulit.

Napalabi siya, pero kinikilig. Shetttt.

JAMILLEFUMAH

=================

15. Scandal

Chapter 15

"YES, hello?" Tinatamad na sinagot niya ang tawag.

Mag-a-alas onse na non ng gabi. Wala pa kasi si M.A. kaya nasa sala pa siya at
naghihintay dito. Wala namang sinabi ang asawa niyang maghintay siya, pero gusto
niya lang talaga. Natutuwa kasi siya dahil hindi sila nag-away mula kahapon. Ni
sagutan o simpleng bangayan ay wala.

Feeling niya nga ay may sanib si Michael Angelo dahil parang good mood ito. Hindi
ba nga't nakipagbiruan pa ito sa kaniya?

O nababaliw na lang talaga siya.

"Ayeza!" Boses iyon ng lalaki.

"Zeke?!" Ibaba niya na sana ang tawag. Paano nito nalaman ang bagong landline
nila?

"Ayeza! Please, 'wag mo munang ibaba, oh." Sa boses palang nito ay tiyak niyang
lasing ito.

"Zeke, nag-usap na tayo!" Galit na sigaw niya. Kapag talaga maayos ang mood niya
ay panira ang ex niyang ito.
 "Alam kong hindi maganda ang trato ng asawa mo sa'yo!" Sabi agad nito sa nag-
aalalang boses.

"Sinong may sabi?" Inis na tanong niya. "Okay na kami ngayon! Please naman, Zeke!"

"Ayeza! Hindi ko talaga kaya! I need you... I love you... I still love you, babe!"

"I don't love you anymore, Zeke! O baka nga hindi talaga kita minahal. Si M.A. ang
asawa ko. Siya ang mahal ko.Parang awa mo na—"

"No! Hindi ko talaga kaya! I can't live withou you, babe. Please... maawa ka naman
sakin..." Napahagulhol na ito sa kabilang linya.

"Zeke..." Parang nagbara ang lalamunan niya. Kahit paano ay she felt responsible
kung bakit nagiging ganito si Zeke. Wala silang maayos na break up ng bigla na lang
siyang magpakasal kay M.A.

Hindi naman niya akalaing seryoso pala talaga sa kanya ang gago. Ito nga't balita
niya'y nagpapakalunod ito sa alak at ayaw ng pumasok sa trabaho. Dinamdam talaga
ang hindi niya na pagbalik dito.

"Sasaktan ka lang naman niya, eh..." Sabi pa nito sa piyok na boses. "Hindi ka
naman niya mahal. Ako na lang, please! Papakasalan kita, Ayeza... Hindi ko kayang
wala ka... Ibibigay ko ang lahat-lahat sa'yo parang awa mo na..." Pagsusumamo nito.

Pero kailangan niya nang tapusin ang lahat para din sa kabutihan nito. Tinatagan
niya ang boses. "We're over, Zeke! Sana naman intindihin mo iyon! May asawa na
ako!"

"Hindi ako papayag!" Bigla ay sigaw nito. Nagbago na ang tono ng boses nito.
"Hindi ako papayag, Ayeza!"

"Zeke!"

"Pagsisisihan mo ito, Ayeza! Ako dapat ang piliin mo! Kahit kailan hindi ka sasaya
sa tarantadong Deogracia na iyan!"

Napundi na siya. "At anong gagawin mo ha?! Wala ka ng magagawa pa, Zeke! May asawa
na ako at mahal ko siya!"

Nang biglang may umagaw ng telepono mula sa kamay niya.

"Michael Angelo." Natulala siya nang makita ang seryosong mukha ng asawa paglingon
niya. Paanong dumating ito ng di niya namamalayan?
 Sinagot nito ang ex niya. "You son of a bitch. Tantanan mo na ang asawa ko kung
ayaw mong pilipitin ko iyang leeg mo!" Pagkasabi niyon ay basta na lang nito
ibinalibag ang telepono. Hindi pa ito nakontento at hinila pa nito ang mismong
saksakan.

'Tantanan mo na ang asawa ko' Parang nag-e-echo pa iyon sa pandinig niya! Pero
malamang galit lang ito kaya ganon.

Kinakabahang napaatras siya. "Hindi ko alam kung bakit niya nalaman ang number ng
bahay... Maniwala ka..." takot na takot siyang baka magalit nga ito.

Pero mahinahon itong nagsalita. "Tara na sa kuwarto."

"M.A..." Nagtatakang napasunod na lamang si Ayeza sa asawa.

Iyong totoo? May sanib ba talaga ito? Saka bakit kakaiba yata ang mga titig nito
sa kaniya nitong mga nakaraang araw? Kakaiba talaga eh...

MUKHANG hindi naman talaga galit si M.A. Wala ang inaasahan niyang pambubulyaw
nito sa kanya. Pagkapasok nila sa kuwarto ay naghubad na kaagad ito ng damit at
saka pumasok sa banyo nila.

After few minutes ay lumabas ito na nakatapis na lamang ng puting tuwalya mula sa
bewang.

Nakahiga na siya sa kama non. Hindi niya alam kung paano magsisimulang kausapin
ito. Mas mahirap kasi kapag ganitong wala itong imik kesa iyong sinisigawan at
inaaway siya.

Kalmante itong nahiga sa tabi niya. Ni hindi man lang nagpajama. Basta na lang
nitong inihagis kung saan ang kaninang tuwalyang nakatakip sa kaselanan nito.

Ayun, hubo't hubad na itong tumabi sa kaniya. Sabagay, ano pang itatago nito sa
kaniya eh mag-asawa na sila at ilang beses niya ng nakita ang 'kuwan' nito. Saka
hindi naman nito dapat ikahiya ang mala-greek god nitong body!

"Gaano kayo katagal ni Zeke?"

Gulat na napalingon siya rito. "Ha? Bakit?" Bakit mo naitanong...

 "I just want to know..." Sagot nito habang sumusukob sa kaniya ng kumot.

Napalunok siya. "K-Kayo ni Lowella... Gaano kayo katagal? I mean, kailan pa naging
kayo?" Gusto niyang batukan ang sarili sa pagtatanong tungkol sa bagay na iyon,
pero wala na dahil natanong niya na nga.

Umusod ito papalapit sa kaniya at saka marahan siyang hinila. "Wala pang isang
taon mula ng mamatay siya."

"Ha?" Naguguluhang napatitig siya sa itim na itim nitong mga mata.

"Bakit? Iniisip mo bang pagkaalis mo ng bansa ay naging kami kaagad?" Naglalaro sa

mga labi nito ang kakaibang ngiti, Ano yun? Shet. Ang guwapo lang!

"H-Hindi naman..." Nag-iwas siya ng tingin. Amoy na amoy niya ang pinaghalong
sabon at shampoo nito... ganoon na rin ang amoy mint nitong hininga. Gusto niyang
mapapikit lalo pa't ramdam niya sa kaniyang gawing tiyan ang matigas nitong
paghahangad.

Parang alam niya na ang susunod na mangyayari...

Umusod pa ito papalapit sa kaniya. "Ayeza Deogracia..." Halos yakap-yakap na siya

nito ngayon.

Ayeza Deogracia... Ninamnam niya sa isipan ang pagkakabigkas nito sa pangalan niya.
Bakit ang sarap pakinggan kapag mula dito ang pagtawag sa kaniya?

"M.A..." Napaungol siya nang maglakbay ang mainit nitong palad sa ibabaw ng
manipis niyang pantulog.

"Tell me, ilang lalaki na ang dumaan sa buhay mo?" Kay lapit ng mukha nito sa
kaniya.

Mapait siyang ngumiti. "Kung sasabihin ko bang ikaw lang, maniniwala ka?"

Hindi ito sumagot. Nanatili lang itong nakatitig sa mukha niya. Hindi niya mabasa
ang tumatakbo sa isipan nito. Seryoso ang mukha nito habang gagahibla na lamang ang
pagitan nilang dalawa.

"Michael Angelo..."Ayaw niyang masayang ang pagkakataon na kinakausap siya nito

nang ganito kakalmado. Halos pumiyok ang boses niya nang magsalita siya ulit.
"Hindi ko naman itatanggi ang maraming lalaking napaugnay sakin..." Totoo yun.
"Pero sa maniwala ka at sa hindi... Ikaw lang ang hinayaan kong makuha ako, ang
buong pagkatao ko... ang katawan ko... hindi ako ganoon karumi." Pinigil niyang
'wag maiyak. Sana maniwala ito sa kanya.

Hinaplos nito ang pisngi niya. Parang gusto niyang mapapikit sa marahang paghagod
ng likuran ng palad nito sa kaniyang balat. Wala na ang galit at bigat doon... sa
halip ay magaang pakiramdam.

"God knows..." Sabi niya pa. "Ikaw lang..."

"I want to believe you..."

"Then believe me." Samo niya. "Please, believe me. Magsimula tayo ulit... Let's
start anew." Siya na ang tumawid sa pagitan nilang dalawa. Hinawakan niya ang
pisngi ng asawa saka inilapat ang mga labi niya sa mga labi nito.

Napaungol siya nang mas mainit ang halik na ipinagkaloob nito sa kaniya. Parang
halik na punong-puno ng pananabik. Ni hindi siya makahinga nang daganan na siya
nito at itaas ang dalawa niyang mga kamay sa kaniyang ulunan.

"Ump..." Bumuka ang mga labi niya nang magpumilit ang mainit nitong dila na
makapasok sa loob ng kaniyang bibig.

Kagaya ng kagabi... o mas higit pa sa kagabi ay kakaiba ang bawat paghagod ng

kamay nito sa kaniyang katawan. Wala iyong dahas at ni kaunting bigat.

Mas masuyo ngayon ang bawat pagdampi ng palad nito sa kaniyang balat. Hinila nito
pababa ang suot niyang pantulog habang patuloy sa paghalik sa mga labi niya.

"Michael Angelo..." Impit na anas niya sa pangalan nito nang maramdaman ang palad
nito sa ibabaw ng isang dibdib niya. Napasinghap pa siya nang laruin ng mga daliri
nito ang magkabilang nipples niya.

His mouth left hers and trailed down to her neck.

"Hmmn..." Napakapit siya mga balikat nito. "Ahhh..." Hindi na rin niya kaya. Hindi
na aabot, kaya kailangang ngayon na. She need him... now.

At naramdaman naman nito ang pangangailangan niya.

"Ayeza..." Hinila nito pababa ang panty niya at marahang pinaghiwalay ang dalawa
niyang mga hita.

He slowly entered her, letting her feel his huge part. Damang-dama niya ang mainit
na paglagos nito sa kaloob-looban niya... pero sa maingat na paraan na tila ba ayaw
siya nitong masaktan.
 Ilang ulit pa siya nitong inangkin, ngunit hindi kagaya ng mga nakaraan...

That night... there's no more sex, but making love.

NAGISING si Ayeza kinabukasan na mataas na ang sikat ng araw. Alam niyang wala na
sa tabi niya ang asawa pero masaya pa rin siya.

Magaan ang pakiramdam niya at para siyang dinuduyan. What happened between them
last night was different from other nights.

Hindi iyon sex kundi making love! She was pretty sure of that. Iba ang kagabi sa
mga nakaraang gabi.

Sinulyapan niya ang hinigaan nito. Wala na nga ito, siguro pumasok na at di na
siya ginising pa. Marahan siyang tumayo at saka isinuot ang malaking T-Shirt nito
na nagkalat sa sahig ng kuwarto.

Nararamdaman niya, simula na iyon. Simula na ng pagiging maayos ng pagsasama nila.

Hindi pa man siya lubusang pinapatawad nito ay alam niyang patungo na rin doon ang
lahat. Gagawin niya ang lahat para muli siya nitong mahalin... at pagkatiwalaan.

Nagring ang cellphone niya. Dali-dali niya iyong dinampot sa pag-aakalang si

Michael Angelo ang tumatawag.

Pero hindi.

Si Suz pala—sekretarya niya.

"Yes, Suz?" Humihikab pa siya. "Sorry hindi yata ako makakapasok—"

"Ma'am Ayeza!" Putol nito sa nagpa-panic na boses.

Natigilan siya. Kahit kailan ay hindi pa tumawag nang ganito sa kaniya si Suzie.
Ano kayang problema.

"Ma'amAyeza! May malaki pong problema... Hindi ko po alam kung paano sasabihin sa
inyo."
 "Lintek naman, Suz! Sabihin mo na!" Lalo siyang kinabahan sa timbre ng boses nito.

"May kumakalat po... may kumakalat kayong pictures."

"So? Eh, ano? Model ako dati, natural lang na marami akong pictures na nagkalat!"
Iritableng sabi niya. Nakakainis, good mood na nga siya masisira pa!

"H-Hindi po iyon, Mam..." Mangiyak-ngiyak ito.

"Eh, ano nga!"

"Mga hubad na photos po! Opo! Mga nude..."

"What?!" Doon na siya napatda. Pinagpawisan siya agad-agad.

"Ma'am, kalat na kalat na po sa internet . Kahit dito sa opisina ay usap-usapan

na!"

"God! Saan galing ang mga photos na sinasabi mo! Sigurado ka bang ako iyan?!" Pero
ang lakas ng kabog ng dibdib niya... posible kayang?

"Wait po! Se-sendan ko kayo."

Maya-maya lang ay nag-beep na ang cell niya. Agad niyang binuksan ang photo at
ganoon na lang ang sindak niya.

Siya nga!

Siya nga iyon!

Mga hubo't hubad na pictures niya nga!

"P-Paanong lumabas ang mga ito?" Oo siya lahat iyon!

Wala maski isang saplot sa katawan habang naka-pose siya sa camera. Natatandaan
niya ang kuhang iyon sa Kuala Lumpur dalawang taon na ang nakakaraan.

Matapos ang photo shoot nila ay dumeretso sila noon ng mga kapwa model sa isang
hotel. Doon napagkatuwaan niyang kuhanan sa bathtub ang sarili niya habang
nakahubo't hubad siya.

Lasing din kasi siya non, at bored na bored siya. She was wild then. Kung ano-
anong eksperimento ang pinagaga-gawa niya. Naiwan ang mga photos na iyon sa laptop
niya sa France. Paanong nakalabas ang mga iyon?!

Sino ang walang hiyang nag-upload ng mga scandal photos niya sa internet?!

"My God..." Nanghihinang napaupo siya sa sahig.

Bakit ngayon pa?

Bakit ngayong nagkaka-ayos na sila ng asawa niya?

Hindi ang galit ng pamilya niya at kahihiyan ang naiisip niya ngayon. Oo, kilalang
pamilya sila at magiging malaking kasiraan iyon sa angkan nila at maging sa angkan
nina M.A.

Pero mas malaki pa roon ang problema niya.

Ano na lang ang sasabihin sa kanya ng asawa niya kapag nakarating dito ang
kumakalat niyang hubad na litrato?

 JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

16. MESS

Chapter 16

ANG isang picture niya ay nakahawak ang isa niyang kamay sa kaniyang kaliwang
dibdib while she's smiling seductively to the camera. May iba pang kuha na parang
stolen habang ibang maselang parte naman ng kanyang katawan ang kaniyang hawak-
hawak. 

"I'm a total mess..." Gusto niyang ibato ang cellphone niya kung saan naroon ang
mga nude pictures. Ipinasa lahat iyon ni Suzie ngayong umaga.

Kung pagmamasdan ang mga kuha ay iisiping may iba siyang kasama. Lahat ng pictures
ay pawang nakahubad siya. May isa pang pinakamalala na talagang malinaw ang
pagkakakuha. Nakaharap siya sa camera at bahagyang nakatungo. Sa kuhang iyon ay
kitang-kita ang mayayaman niyang dibdib at ang pinakagitna ng mga iyon. Walang
lalaking hindi mag-iinit kung magkakaroon sila ng kopya ng mga iyon.
She was a famous model before, pero kahit kailan ay hindi naman siya nag-pose nang
ganoon. Malamang na magiging Internet sensation ang mga kuha niya kung hindi pa
siya kikilos. Agad niyang tinawagan ang isa sa mga kaibigan niya sa internet world,
humingi siya ng tulong dito kung paano matitigil ang pagkalat ng mga pictures niya.
Handa siyang mag-ubos ng pera 'wag lang dumami ang may kopya ng hubad niyang
katawan.

"My body is for my husband's eyes only..." Napahikbi siya at napaiyak. Paano pa
ngayon? Bakit naman kasi sinalo niya ang lahat ng katangahan ng mga panahong
naisipan niyang kunan ang sarili habang wala siyang maski isang saplot? Bakit ba
napaka-wild niya noon?!

Kung sino man ang taong may gawa ng lahat ng ito, iisa lang ang nais nitong
mangyari: ANG SIRAIN SIYA.

"Damn..." Mabilis siyang naglakad pabalik sa sala. Halos magkanda-tapilok-tapilok

pa siya hanggang marating niya ang kinaroroonan ng telepono.

Nanginginig pa ang mga daliri niya sa pagda-dial. Saglit lang ay may sumagot na sa
kaniya pero hindi na siya nakapaghintay pa na makapag-salita ito.

"Hayop ka, Zeke! Hayop ka, papatayin kita!" Galit na salubong niya rito.

"Hello? Ayeza?" Halata sa boses nito na kagigising lang. Siguro ay nagising ito
dahil sa tawag niya. 

"Hayup ka!!!"

"What? Tatawag ka lang para—" Pinutol niya ang pagsasalita ng naguguluhang lalaki.

"Wag na wag kang magpapakita sakin!" Alam naman niyang nagpapanggap lang itong
inosente. "Papatayin kita! Hayuppp..." Hindi na niya napigil ang mapahagulhol.

Kahit pilipitin niya ang leeg nito o kahit patayin niya pa ito ay hindi na rin
naman mababago ang katotohanang daig niya pa ang bold star sa mga oras na iyon.
Nakita na ng madla ang katawan niya!

Napasalampak siya sa makinis na sahig at doon ngumuyngoy. Ang dami-daming bagay ang
unti-unting pumapasok sa isipan niya. ang mga maaaring maganap dahil sa
kinasangkutan niyang eskandalo.

Oo, eskandalo iyon. Sino pa ang gagalang sa kaniya matapos lumabas ang mga hubad
niyang larawan? Sino pa!? Kabilang siya sa angkan ng mga nasa alta-sociedad.
Malaking pamilya rin ang pinagmulan ng asawa niya. Anong mukha ang ihaharap niya sa
mga tao ngayon?
Tuluyan niya ng nabitawan ang telepono. Sapo-sapo niya sa dalawang kamay ang luhaan
niyang mukha.

Si Zeke naman ay di na mapalagay mula sa kabilang linya. Sumisigaw na ito doon na

para bang alalang-alala sa kaniya.

"Ayeza?! Ayeza, anong nangyayari sa'yo? Shit, Ayeza!"

Inabot niya ang kurdon ng telepono at buong lakas na hinigit iyon sanhi para
tumilapon ito sa sahig. Natanggal din sa saksakan ang telepono at halos madurog sa
sahig ang aparato.

Tumayo siya at tinungo ang mini bar na nasa sala ng kanilang town house. Wala siya
sa mood pumasok ngayon. Wala siya sa mood dahil ang buong sistema ay windang pa.

"Fu ck!" Gigil na pinagbabasag niya ang mga bote ng alak na walang laman. "Nasaan
ang mga alak dito!" Marahil inalis iyon doon ni Michael Angelo matapos ang gabing
naglasing siya.

Ngayon paano pa siya makakalimot? Paano niya kakayaning maghintay ng gabi sa

pagdating nito na hindi pa siya tuluyang nababaliw?

"Ang tanga-tanga mo, Ayeza!" Kastigo niya sa sarili. Malamang sa mga oras na iyon
ay mas kumakalat na ang mga pictures niya.

--

"MICHAEL ANGELO..." Napaangat ang mukha niya mula sa pagkakasubsob sa mesa. Gabi na
pala at nakatulugan niya na ang paghihintay sa pagbalik nito. Pagod na pagod kasi
siya kakaiyak. 

Hindi siya nagkalakas ng loob maghapon na tawagan ito o i-text man lang. Kinakain
siya ng takot. Mas takot siya sa magiging reaksyon nito kesa sa kung sinong tao.

"Ano iyan?" Halos iduldol nito sa mukha niya ang iphone. Ni hindi niya namalayan
ang pagdating ng sasakyan nito.

Agad siyang namutla ng makita ang ipinapakita nito. "M-magpapaliwanag ako..."

"Sabihin mo saking hindi ikaw iyan." Mahina lang pero puno ng damdamin ang boses
nito. 
Dahil hindi bukas ang main light sa kusina at umaasa lang ang liwanag nila sa ilaw
na nasa sala ay hindi niya maaninag nang husto ang mukha ng asawa. Dim light ang
liwanag nila kaya hindi rin nito malalaman na namumutla na siya. Gusto niya sanang
tumanggi at sabihing hindi siya ang mga pictures na iyon, pero lalong lalala lang
ang sitwasyon.

"It's... it's me." Halos pabulong na lang iyon. "I'm sorry..." Hindi siya
makatingin nang tuwid dito dahil mas masakit ang balik sa kaniya ng kirot na
nakikita niya sa magagandang mata ng lalaki. "I'm sorry..."

"Shit!" 

"M.A.!" Pag-angat ng mukha niya ay nakatayo na ito sa harapan ng pader sa sala at

doon ibinubuhos ang galit nito. 

"Fuc k!" Duguan ang kamao nito na paulit-ulit na bumabangga sa sementadong

dingding. Halos maglaglagan na rin ang mga gamit sa estanteng kanugnog ng pader.

Yumakap siya sa bewang nito. "Tama na... Huhuhu..." 

Binaklas nito ang mga braso niyang nakapulupot dito.

"I'm sorry... Hindi ko alam kung bakit lumabas ang mga iyan... Hindi ko alam..."
Halos maglumuhod siya sa harapan nito.

"Sino sa tingin mo ang may kagagawan niyan?" Kay bagsik ng mga mata nito na tila
lalo yatang naging kulay itim. 

Mas naaninag niya ang sakit sa mukha nito dahil sa mas maliwanag na ngayon sa sala
kesa kaninang nasa kusina sila.

"H-hindi ko alam..." Kanda-iling siya. "Si Zeke! B-baka..." Kusa rin siyang
natigilan nang makitang tumiim ang bagang ni Michael Angelo sa pagbigkas niya ng
pangalan ng kanyang dating kasintahan.

"You told me na walang nangyari sa inyo!" 

"Oo nga..." Mahinang sagot niya. Pulang-pula na ang mukha ng asawa niya at parang
ano mang oras ay mananakit ito.

"Sabi mo ako lang!" Dumadagundong ang boses ni M.A. sa buong kabahayan. "Sabi mo
ako lang sa lahat ng naging boyfriend mo ang nakagalaw sa'yo! Bakit nagkaroon siya
ng mga pictures mong iyan?! Paano at bakit?!"
"Michael Angelo..." 

"Tangina!" Sinabunutan nito ang sarili at saka hinarap ang estante kung saan naroon
ang mga picture frames ng kasal nila. Pinaghahablot nito ang mga iyon at saka
ibinato sa kung saang parte ng sala.

"H-hindi... Wala talagang nangyari samin kahit kailan..." Napapikit siya. Hindi
niya kayang makita ang mga binabasag nito. Para na siyang hihimatayin sa takot.

"Putangina mo! Wag mo na akong bilugin! Shit! Kung kalian pinag-iisipan ko ng

ayusin ang pagsasama natin saka pa lumabas ito! Tangina lang! Tangina niyo lang!"

"Wala talagang nangyari samin... Maniwala ka naman." Kumapit siya mga binti nito.
"Patawarin mo ako..."

"Maniniwala? Ako? Sa'yo? Pinapatawa mo ba ako?" Pilit siya nitong inilalayo na tila
ba diring-diri ito sa kaniya.

"I love you... Ikaw lang talaga..." Halos magkasamid-samid na siya. Kung sana
paniniwalaan siya nito. Kahit ito lang sana...

Pero sarado na ang isip nito. "Marumi kang babae." Ang mga salitang iyon na parang
pumatay sa kaniya.

"Michael Angelo..." 

"Ano sa tingin mo ang pakiramdam ko ngayon? Ha?!" Mapang-uyam na sabi nito. "Kalat
na kalat ang nude photos ng asawa ko! Pinagpi-piyestahan ng mga tao!" Pinaghalo ang
pait at galit sa boses nito.

"Michael Angelo..." Hagulhol niya. Wala na siyang pakialam kahit gaano ka-miserable
na ang itsura niya ngayon sa harapan nito.

"Hindi lang ako, Ayeza. Pati pamilya ko, pamilya mo maaapektuhan nito! Sana bago ka
nagpa-picture sa putanginang ex mo, inisip mo muna ang mga maaaring mangyari!"

Tinalikuran na siya nito at saka umakyat sa ikalawang palapag ng kabahayan. Naiwan

siyang parang pinagbagsakan ng langit at lupa. Sa lahat ng kagagahan niya ito na
yata ang pinaka-parusa niya. Ilang saglit pa siyang parang tanga na umaasang
panaginip o malupit na bangungot lang ang lahat ng naganap.

PERO HINDI.

Hindi dahil sinasampal na siya ng katotohanang kinakarma na siya sa lahat ng mga

pinagaga-gawa niya.
Kahit nanghihina ay pinilit niyang tumayo para sundan ito. Wala siyang Michael
Angelo na naratnan sa silid nila sa halip ay naka-lock na guestroom ang kaniyang
nakita.

Ayaw nitong makatabi siya. Ayaw nitong makita siya. 

"M.A..." Mahihinang katok niya sa dahon ng pinto.

Pero hindi siya nito pinagbuksan, at alam niyang hinding-hindi nito iyon gagawin.

Nakarinig siya ng kaluskos mula sa loob. Gising pa ito.

"M.A... I'm sorry..." Napahikbi siya habang nakasandig sa pinto. "Alam kong
naririnig mo ako. Alam kong galit ka... Sorry... I'm really sorry..." Siguro dahil
sa nangyari ay mas magiging malabo na kung maaayos pa nila ang kanilang relasyon.

"Maniwala ka naman... Ikaw lang... Ikaw lang, M.A. Kahit kailan hindi ako
nagpagalaw sa iba... Maniwala ka sakin..." Para na rin siyang pinatay dahil sa
isiping hindi na maaayos ang pagsasama nilang mag-asawa. 

Ang mahinang paghikbi niya ay nauwi na naman sa hagulhol. Kung naririnig iyon ni
M.A. ay hindi niya na alam... ang tanging nais na lang niya ay mailabas ang lahat
ng bigat sa dibdib niya.

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

17. Hindi Siya? Sino?

17.

TINANGHALI na pala siya ng gising. Magdamag kasi siyang nag-iiyak sa pintuan ng

guestroom. 

Masakit ang ulong bumangon siya sa kama. 

Kama?! Natigilan siya.

Nagtatakang iginala niya ang paningin sa paligid. Naroon siya ngayon sa kama ng
silid nila ni Michael Angelo. Pero wala siyang natatandaang bumalik siya sa kwarto
nila kagabi!

Ang alam lang niya ay nasa labas siya ng pintuan at doon nakalugmok at iginupo ng
antok.

Hindi kaya binuhat siya ng asawa niya papunta doon? 

"Sayang... ni hindi man lang ako nagising." Himutok niya. Pagkakataon niya na
sanang makausap ito at makapagpaliwanag siya.

Mabilis siyang bumaba sa hagdanan. Alas onse na batay sa orasan na nakasabit sa

dingding.

"Michael..." Nakarinig siya ng kalansingan mula sa kusina.

"Good morning, Mam." Isang payat na babae ang naroon. Naka-apron ito at nakapuyod
nang mataas ang medyo kulot na buhok.

"Sino ka?"

"Agnes po. Kinuha po ako ni sir para maglinis ng bahay niyo. Galing po ako sa
hacienda"

What? Kailan pa? "Nasaan si M— I mean ang sir mo?" Iniwas niya rito ang namumugto
niyang mga mata.

Bakit kumuha si M.A. ng kasambahay? Para ano? May makarinig ng away nila? Saka
kinakaya niya naman ang mga gawaing bahay eh. Ngayon tuloy ay mahihirapan na siyang
kumilos, paano kung magreport pa itong si Agnes sa Mommy ni Michael Angelo tungkol
sa mga kaganapan sa bahay nila diba?

"Maaga pong umalis, eh." May mga dina-dampot itong kalat sa sahig. Mga bote ng
alak!

"Ininom niya lahat iyan?" Manghang tanong niya.

"Oho, Mam. Kanina nga po parang lasing pa siya eh. Gulo-gulo pa buhok niya saka
tabingi pa ang kurbata niya."

"Sige..." Nilampasan niya na ito. 

"Mam kakain ho kayo? Maghahanda ako."

"'Wag na." Umakyat ulit siya sa taas para maligo at magbihis. Papasok na lang siya
sa trabaho kesa baliwin niya ang sarili sa kakaisip.

..

DUMERETSO agad siya sa opisina. Bakit kailangang magpa-apekto? Kailangan niyang

maging matatag. Kailangang maging maliwanag ang kaisipan niya para makaisip siya ng
paraan para mapatawad siya ni M.A.

Hindi siya artista, malamang magsa-subside din ang issue na ito. Ngayon kailangan
niya ng magtrabaho. 

Sa lobby palang ng Montemayor building ay kapansin-pansin na ang kakaibang tingin

sa kanya ng ilang empleyadong nakakasalubong niya. Isang tipid na ngiti lang ang
ibinibigay niya sa mga ito. 

Napanood na ba talaga ng lahat? Ipinagkibit-balikat niya na lamang ang isiping

iyon. 

"Good morning, Suz." Bati niya sa kaniyang sekretarya.

"Good morning..." Alanganin itong ngumiti sa kaniya.

"Pengeng coffee." Naupo siya sa kaniyang swivel chair. "Hay, grabe ang traffic.
Sorry na-late ako, ha?"

"Sige kuha na muna kitang kape." Hindi ito makatingin nang tuwid sa kaniya.

"Ah, 'wag na lang. Pupunta na lang ako sa cafeteria." Tumayo siya ulit. "Sama ka?"

"Ayeza..." Mahinang tawag nito. "'Wag ka ng umalis..."

"Oh?" Hindi niya narinig ang huling sinabi nito. "Suz... I'm fine. 'Wag kang mag-
alala sakin, okay? Ako pa ba?!" Tinawanan niya ito. Alam niyang nag-aalala sa
kaniya ang sekretarya. Kahit tauhan niya ito ay naging magkaibigan na rin sila ng
dalaga.

"Si sir Hendrick..." Muli'y sabi nito. "Pinapatawag ka niya."

"Mamaya na kamo." Ibinaba niya lang ang shoulder bag niya at lumabas ulit siya ng
opisina. 
Pasakay na siya ng elevator nang marinig niya ang usapan ng ilang lalaking
empleyado sa kalapit na cubicle.

"Shit! Nakita mo na?! Grabe! Wangkata! Ang sexy!" Si Troy na isa sa mga staff
kausap ang ilan pang kalalakihan.

Napakunot ang noo ni Ayeza. Oras ng trabaho ay nagchi-chismisan ang mga ito? At mga
lalaki pa man din huh?!

Hindi naman siya ganoon kahigpit na boss pero professional siya when it comes to
work. Nilapitan niya ang mga ito at akmang sisitahin nang marinig niya pa ang
pinag-uusapan ng mga ito.

"Alam naman nating sexy talaga siya! Pero pucha! Hindi ko akalaing ganon ka-sexy!"
Palatak pa nong balbas-saradong kaharap nito.

"Bilog na bilog ang suso, eh! Tayong-tayo parang di pa nalalama—"

"Anong pinag-uusapan niyo?"

Namutla ang mga ito nang makita siya.

"W-Wala po, Mam." Nagpulasan ang mga ito at kaniya-kaniyang nagbalikan sa mga
nakatalagang pwesto.

"I want you guys to be professional. Oras na ng trabaho." Hindi niya napigilan ang
kaniyang inis.

Mga manyakis. 

Pero masisisi niya ba ang mga iyon? Hindi naman siya mababastos kung di niya rin
kagagawan. Siya ang gumawa ng sarili niyang kahihiyan.

Nang makatalikod na siya sa mga ito ay nagtama pa ang mga mata nila ni Suzie.
Nakita niya ang pakiki-simpatya nito para sa kaniya.

So talagang kalat na kalat na pala? Mapait siyang napangiti saka tumalikod at

umalis na.

Hindi siya sa cafeteria ng Montemayor building nagpunta. Doon siya sa hindi siya
kilala. Umibis siya sa kaniyang sasakyan at pumasok sa Starbucks. Medyo malayo iyon
ng ilang metro sa opisina kaya siguro naman wala siyang empleyado doon.

"Ayeza Montemayor."
"Lloyd!" Nagulat siya nang mapatingin sa lalaking naupo sa harapan ng mesa niya.

"Nabalitaan mo na ba?" Ngumiti ito.

"Ang alin?" Takang tanong niya habang sumisipsip sa straw ng kaniyang coffee.

"Patay na si Ava." Wala itong kakurap-kurap habang nakatingin sa kaniya.

"What?!" Muntik niya nang maibuga dito iyong kape. "Is this some kind of a joke?
It's not funny!"

"Sana nga joke ito." Malungkot na sagot ni Lloyd.

Wala na ba siyang maririnig na good news?!

Gusto niya na talagang maiyak. Naging kaibigan niya si Ava kahit na medyo
nagkalabuan sila nang hindi niya ito matulungan. 

Ava is madly in love with her uncle Hendrick. Pero hindi naman niya hawak ang puso
ng uncle niya kaya wala siyang magawa. Besides napapansin niyang hindi na lang yata
pagibig ang nararamdaman ni Ava kay Hendrick... parang baliw na rin ang babae. 

"Anong nangyari sa kaniya?" Halos hindi na lumabas sa bibig niya ang mga salitang
iyon.

"May pakialam ka pa ba sa kanya?" Lloyd asked her sarcastically.

"Lloyd!"

"Anyway, sikat na sikat ka, ha." Pag-iiba nito.

"Ha?" Nag-init ang magkabilang pisngi niya. Parang alam niya na kung ano ang
sinasabi nito. Pero bakit ang bilis naman yatangh nakarating dito?

"Hindi ko alam na napaka-sexy mo pala." Muli'y sabi nito saka siya hinagod nang
malisyosong tingin. "Bakit nga ba hindi na lang ikaw ang niligawan ko noon?"

"Stop it, Lloyd!"

"Why Ayeza-babe?" Lalong lumawak ang pagkakangisi nito. "Tingin ko'y di hamak na
mas magaling ka kay Ava. Hindi ko alam na nasa loob ang kulo mo."
Gusto niyang ibuhos dito ang iniinom niyang coffee. Matagal niya ng kakilala si
Lloyd pero kahit kailan ay hindi siya nito binastos nang ganoon!

Nagulat siya nang biglang magring ang cellphone niya. Isang nakamamatay na tingin
muna ang iniwan niya sa lalaki bago siya tumayo sa mesa nila. 

"Ayusin mo ang sarili mo, Lloyd!" Saka siya nagtungo sa parking lot ng coffee shop.

"Hello, Mom?"

"Sabihin mong hindi ikaw iyon, Ayeza!" Timpi ang boses ng Mommy Gabriella niya.
"Diyos ko! Ayeza!"

Dinig na dinig niya ang impit na pagmumura ng Daddy niya kaya nalaman niyang naka-
loud speaker ang tawag. Nakarating na rin pala sa mga magulang niya ang eskandalong
kinasangkutan niya.

"Ayeza..." Boses iyon ng Daddy Sid niya. "We're living in a modern world now,
maaaring may galit sa'yo at in-edit ang mga pictures mo! Baka photoshop lang iyon.
Sabihin mo sa amin hija at gagawa kami ng paraan para mahanap ang mga kagagawan
nito!"

Napasigok siya. Ayaw niya nang mas lumala pa. Bakit niya itatanggi kung totoong
siya naman talaga iyon? Dapat niyang harapin ang kagagahan niya.

"I'm sorry Dad... Mom..." Napasibi siya.

"Ayeza..." Durog ang boses ng Mommy niya.

"It's me..." Pumiyok na siya. "I'm sorry... I'm really sorry..." Nanghihinang
ibinalik niya sa kaniyang bag ang telepono.

Ang pinaka-ayaw niyang gawin... ang saktan ang kalooban ng mga magulang niya. Pero
ano pa? Nagawa niya na! Wala talaga siyang kwenta. 

Marahas niyang pinahid ang luhaang pisngi. To hell with the poise! Eh ano kung may
makakita sa kaniya ngayon? Kalat at mascara, luhaan ang mukha at magulo ang buhok. 

"Fvck you all!" Nangingig na sambit niya nang makita ang ilang kalalakihang galing
sa katapat na building ng coffee shop. Nakatingin ang mga iyon sa kaniya.

Napa-paranoid na siya. Malay niya ba kung nakita na rin ng mga iyon ang scandal
niya? To hell with those pictures! 
Pabalik na siya sa sasakyan niya nang may tumawag sa pangalan niya. 

"Zeke?" Bumangon agad ang galit sa dibdib niya nang makita ang matangkad na
lalaking malungkot na nakatingin sa kanya.

"Ayeza... Hindi ako..."

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

18. Wag Ngayon

xKIABx

#KarmaIsABitch

"GET OFF ME you Motherfvcker!" Pinaghahampas niya si Zeke nang lapitan siya nito.

"Ayeza! it wasn't me! Please!" Panay ilag ito sa mga atake niya pero hindi pa rin
binibitawan ang kaniyang balikat. Pilit siya nitong inihaharap dito.

"I hate you! I hate you!" She shouted at his face. Nanghihinang itinigil niya ang
pananakit dito.

Binitawan na rin siya nito.

Sinamantala niya ang pagkakataong takbuhin ang pagitan ng sasakyan niya pero
mabilis si Zeke, nakasunod pa rin ito sa kaniya.

Pinigil nito ang tangka niyang pagsakay sa kotse. "Maniwala ka... Hindi kita kayang
saktan."

"Alis!" tabig niya sa kamay nito.

Pero hindi ito nagpatinag. Nanatili itong nakaharang sa sasakyan niya.

"Hayop ka..." Mahina pero maigting na sambit niya. HIndi siya naaawa dito kahit
umiyak pa ito sa harapan niya. Ito ang may kasalanan kung bakit nagkakagulo na
naman sila ng asawa niya!

"Fvck! Sinabi ng hindi ako!" Nagtatagis ang mga ngiping sabi nito. Tumingala pa ito
para lang i-relax ang sarili na tila sasabog na rin anytime.

"Don't expect me to believe you, motherfvcker!"

Nanlilisik na ang mga mata ni Zeke nang tumingin ito sa kaniya. "Puta! Hindi nga
ako! Oo gago ako pero hindi kita kayang ipahiya!"

"Gago...."

Napahilamos ito at saka muling sinikmat ang balikat niya. "Please... Maniwala ka.
Mahal talaga kita... Totoo iyon, Ayeza. Hindi ko gagawin ang ganito ka-cheap na
bagay para makuha ka dahil gusto ko lang. Pinipilit kitang mabawi sa tarantadong
Deogracia na iyon dahil alam kong hindi ka naman niya pinapahalagahan!"

"Tangina mo..." Mahinang turan niya. Gusto niyang kalmutin ang makinis na mukha ni
Zeke pero wala na siyang lakas. Wala na siya sa mood makipagtalo pa dito, dahil
hindi rin naman ito aamin. Siya pa rin ang talo sa huli at hindi ito.

Malungkot itong napailing. "Ayeza... Talikuran ka man ng buong mundo, ako hindi
kalianman mawawala sa'yo..."

Lalo niyang tinigasan ang anyo niya. "Umalis ka na sa harapan ko kung ayaw mong
bayagan kita!"

Marahan na siya nitong pinakawalan hanggang sa makasakay na siya sa kotse niya.

Pinaharurot niya iyon palayo sa coffee shop kahit pa pinituhan na siya ng guard ng
caffee.

..

HACIENDA MONTEMAYOR

"PAANO mo nagawa ito?!" Palakad-lakad si Don Isidro Legazpi sa malawak na lawn ng

Villa Montemayor. "Napakalaking kahihiyan sa pamilya natin ito! Tatakbo pa naman sa
eleksyon ang Uncle Isaac mo!"

Nasa pagitan sila ng Casa Montemayor kung saan nakatira ang lolo at lola niya at sa
Mansion ng mga magulang niya. Sa di kalayuan naman ay nakaparada ang sasakyan niya.
Bumyahe pa talaga siya para umuwi dahil sa utos na rin ng kaniyang mga magulang.
Hindi alam ni Ayeza kung paano nakarating agad sa lolo niya ang eskandalong
kinasasangkutan niya. Mabuti na lamang at ayos na ang pakiramdam nito ngayon dahil
hindi niya mapapatawad ang kaniyang sarili kapag may nangyaring masama dito ng
dahil sa kagagahan niya.

"Hija, tell your dad na hindi ikaw iyon. Diba?" Halos lumuhod sa harapan niya ang
kaniyang mommy.

"Mom..." Malungkot niya itong tiningnan. Sabi nila manang-mana siya sa mommy niya
sa tibay at lakas ng loob. Dati ring pasaway ang mommy niya pero kahit kailan ay
hindi ito nasangkot sa ganito kalaking eskandalo.

"Hindi mo naman magagawa iyon eh, siguro may naninira lang sa'yo. Maraming ganyan
eh, mga bitter na tao." Sabi pa nito habang hinahaplos ang braso niya. Magkatabi
sila ngayon sa mahabang Cleopatra chair. "My poor daughter... I promise you we'll
do everything para mahuli ang nasa likod ng lahat ng ito."

"Gabriella!" Sigaw dito ng Daddy niya.

"Sid! Hindi si Yeza iyon! Ano ka ba?!" Inis na nilingon ito ng mommy niya. "This is
a big joke! C'mon tell us honey. Sabihin mong photoshop lang ang lahat ng pictures
na iyon!"

Tumungo siya kasabay ng pagpipigil sa luhang nagbabadyang kumawala sa kaniyang mga

mata. "I'm sorry Mom... Dad..." Mahinang sabi niya.

"How could you do this to us!" Halos mabingi siya sa sigaw na iyon ng daddy Sid
niya. "My God! What a shame!" Napatapik pa ito sa sentido nito. Problemadong-
problemado sa gusot na ginawa niya.

"Dady... I'm sorry..." Napahikbi siya sabay tingin sa Mommy niya. "Sorry mom..."

Dinuro siya ng daddy niya. "Sumusobra na ang katigasan ng ulo mong babae ka!
Masyado ka na naming nai-spoiled ng mommy mo kaya nagkaka-ganyan ka! Mula't sapul
ibinigay naming lahat ng mga gusto mo! Sa kakabigay namin ay ganito pa ang igaganti
mo?! Anong mukha ang ihaharap mo ngayon sa mga tao? Buong mundo pinagpi-piyestahan
ngayon ang kahubaran mo! Ano pang maipagmamalaki mo sa asawa mo?!"

"Sid!" Pinanlakihan ito ng mata ng mommy niya. "Stop!"

Pero di nagpaawat ang daddy niya. "Ano, Ayeza?! Pinagbigyan na kita sa kalokohan mo
na pikutin si Michael Angelo! Ng dahil sa'yo namatay ang mag-ina ng asawa mo! Pero
hindi mo rin naman iniingatan ang pagsasama niyo! Isa kang malaking kahihiyan!"

Humahagulhol na niyakap na ito ng mommy niya. "Sid tama na sabi! Huhuhu... Tama
na..."

Alam ng mommy niya higit kanino man kung gaano niya kamahal si Michael Angelo. At
hindi rin lingid dito ang dinanas niyang lungkot sa isiping naging dahilan siya
para sa kamatayan ng mag-ina ni M.A.

Napaiyak na siya. Masakit palang manggaling sa daddy niya ang lahat ng iyon. So he
knows the truth at marahil ng buong pamilya nila. Alam na ng lahat kung gaano siya
kasamang babae!

Mahinay niyang pinunasan ang luha niya at saka walang paalam na tinalikuran ang mga
ito. Tama naman ang daddy niya, isa siyang malaking kahihiyan sa pamilya nila.

Siya lang pala ang sisira sa magandang pangalan ng kanilang angkan. Maski sa mga
magulang niya ngayon ay hiyang-hiya siya kaya paano niya pa magagawang harapin ang
lolo at lola niya?

"Ate..."

Napalingon siya sa boses na tumawag sa kaniya. "Santi..."

Isang matangkad na binatilyo na mula sa kabilang mansion ang nakangiti sa kaniya

ngayon. "Why are you crying?"

"Hindi mo pa ba alam?"

Nagkibit-balikat ito. "Masyado kasi akong busy kaka-babysit nong sakiting kapatid
ni Camilla." Inginuso nito sa di kalayuan ang isang payat bagamat magandang batang
babae.

"Bagay kayo..." Marahan niyang hinimas ang buhok ng pinsan. "Hintayin mong
magdalaga iyan." Tukso niya pa dito.

"Ate!" Nanlaki ang mga mata nito.

Natatawang niyakap niya ang binatilyo na halos mas matangkad na nga sa kaniya. "I
love you Santi. Baka matagalan bago ulit ako makabalik dito sa Hacienda..."

Gumanti naman ito ng yakap sa kaniya. "Take care... and please be strong."

Mapait siyang napangiti.

SA LOOB NG kotse ay panay ang contact niya kay Michael Angelo. Wala ito sa opisina
ayon sa sekretarya nito. Wala rin ito sa Hacienda Deogracia sabi ng kapatid nitong
si Polly. Nag-aalala na siya.

"Please pick up!"

Halos madurog na sa kamay niya ang kaniyang cellphone.

"Please!"

Isang text ang ipinadala niya rito.

'Hon, pls answer ur fone... Nag-aalala ako sau. Pls magusap tau hayaan mo akong
magpaliwanag... Mahal na mahal kta. Hindi aq magsisinungaling sau.. pls answer the
fone. Lets talk abt ds.'

Umalog ang balikat niya kasabay nang pagtulo ng mga luha sa mga mata niya.

Talikuran na siya ng lahat... 'wag lang si Michael Angelo.

Wag ngayon.

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

19. He Will Kill For Me..

IIWAN at tatalikuran siya ng lahat... siguro nga iyon ang katapusan ng kwentong
ito. Pero kahit anong siksik niya sa utak niya na kasalanan niya at deserving siya
sa lahat ng karma ng buhay niya... ay bakit masakit pa rin?

Masakit pa rin.

Masakit na masakit.

Wala kasi talagang kwenta ang buhay niya noon. She's earning high salary plus the
fame of being a model. Nakatapos na rin siya sa pag-aaral noon. Lahat ng iyon
noon... akala niya accomplishments nang maituturing.

Kaya lang hindi rin pala. Niloloko niya lang ang sarili niya.
Isa pa rin siyang basura.

A happy go lucky spoiled brat.

Walang alam sa buhay kundi magpaganda, magpasarap at mangwasak ng puso ng mga

lalaki. Dahil minsan sa buhay niya ay nawasak na rin ang puso niya.

Ang daming katangahan ang nagawa niya na.

Tapos ngayong nasa kaniya na ang buhay na gustong-gusto niya... kahit hindi ito
kasing tamis ng buhay niya noon, ito pa rin ang mas pipiliin niya. Kaya lang
mawawala na rin yata ang buhay na gusto niya ngayong bumabalik na ang mga bunga ng
katangahan niya noon.

Mawawala na ba talaga si M.A. sa kaniya?

Ang buhay na bagamat hindi ganoon katamis pero kapiling niya naman ang lalaking
mahal na mahal niya. Napaluha siya habang nakatitig sa malaking orasan sa dingding.

1:00 am. Iyon ang oras na isinasampal sa kaniya ng glow in the dark nilang wall
clock.

"Hindi na siya uuwi..." Anas niya na punong-puno ng pait ang dibdib.

Hindi na uuwi si M.A. sa isang maruming babae at isang kahihiyang katulad niya.
Lalo ng nawalan ng amor sa kaniya ang asawa niya. Hindi na ito babalik pa sa kaniya
—

"Michael Angelo?" Nabaling ang tingin niya sa biglang bumukas na pintuan ng bahay
nila.

Kahit isang lampshade lang ang nagsisilbing liwanag ay nakilala niya pa rin ang
susuray-suray na dumating.
"ANONG NANGYARI sa'yo?" Agad niya itong sinalo sa muntik na nitong pagkasubsob.
Amoy alak at marungis ito.

"Hmn..." Napakapit ito sa balikat niya.

Ini-akbay niya ang braso nito sa kaniya at saka marahang iginaya patungo sa
hagdanan. "Kumapit kang mabuti..."

Mabuti at hindi siya nito masyadong pinahirapan. Nakaakyat pa rin ito sa hagdananan
at nadala niya sa kanilang silid. Pabagsak itong nahiga sa kama pagkatapos.

"Sinong may gawa sa'yo nito?" Napamulagat siya nang buhayin niya ang lampshade sa
tabi ng kama.

May sugat ito sa braso at ilang pamumula sa gawing leeg. There are also bruises on
his handsome face. Gulanit din pala ang ibabaw ng polo nito.

Naiiyak na sumampa siya sa kama at inabot ang mukha nito. "Anong nangyari sa'yo?"

"Hmn..." Ungol lang ang sagot sa kaniya ng lalaki.

"Michael Angelo..." Tumayo siya at bumaba sa kusina. Kumuha siya ng batyang may
maligamgam na tubig at saka bimpo.

Pagbalik niya ay nilinisan niya ito. Kahit hirap ay pinilit niyang maalis ang mga
damit nito at saka kinumutan ang lalaki pagkatapos. Nang magamot niya na ang mga
sugat nito sa mukha at braso ay saka niya ito tinabihan.

"Hon..." Niyakap niya ito. Kahit paano ay sumaya siya dahil kasama niya ito ngayon.

Akala niya hindi niya na ito mayayakap nang ganito... Akala niya hindi niya na ito
makakatabi pa sa kamang iyon kahit kailan...

Siguro dahil sa kalasingan ay nawala ito sa sarili kaya ito umuwi sa kaniya. Siguro
kung hindi ito lasing ngayon ay hindi ito uuwi. Malamang na ayaw siya nitong
makita.

"Michael Angelo..."

Pumaling ang ulo nito. "I will kill them..."

"Ha?" Napatingin siya rito. Nananaginip ba ito?

Muling bumuka ang mga labi nito. "P-Papatayin ko sila... Papatayin..." Umungol ulit
ito at saka akmang tatayo pa.

"Tama na..." Hinila niya ulit ito pahiga sa kama. Alam niyang masakit ang katawan
nito. "Saan ka ba kasi galing at puro bangas ka?" Mahinang tanong niya.

"Ayeza..." Sumubsob ito sa unan at saka muling umungol.

"Nandito ako..." Hinaplos niya ang ulo nito.

Marahan itong dumilat at tumingin sa kaniya.

Napalunok siya. Para kasing maiiyak ang mga mata ni M.A.

Bumuka ang mga labi nito. "Tell me, sinungaling ka ba talaga?"

"M.A."

"Ang sabi mo... ang sabi mo ako lang..." Pumikit ito at saka inabot ang kamay niya.
"Ako lang diba?"

Naiiyak na sunod-sunod siyang tumango kahit hindi naman na siya nito nakikita.
"Ikaw lang... Maniwala ka..."

Bahagyang sumibi ang labi nito. "N-Nasasaktan ako..."

"Ha?" Napatitig siya sa mukha ng asawa. Sa guwapong mukha nito na ay bakas ang
paghihirap. Nahihirapan din ang kalooban nito kagaya niya? 

Nagulat siya nang may tumulong luha sa nakapikit nitong mga mata. "Shit! Ang
sakit!"

Napatulala siya. Umiiyak ba talaga si M.A.?!

"Akala ko hindi na ako masasaktan. Akala ko kaya kong panindigan ito..."

"Michael Angelo..."

"Sabi ko... Hindi na ako masasaktan..." May nginig ang boses na sabi nito. Para
itong batang nakasubsob sa unan. Halos bumaon na nga ang matangos nitong ilong sa
malambot na tela ng unan nila. Muli itong pumaling sa gawi niya kaya nakita niya
ang basa nitong pisngi.

"I'm sorry..." Awang-awa siya rito. Tumungo siya at tinuyo ang luhaang pisngi nito
na bahagya na ring napunasan ng kinasusubsuban nitong unan.

"Sabihin mo sakin..."

Mas humigpit ang pagkakayakap niya rito. "Ano? Ano M.A..."

"Sabihin mo na lahat..."

"Alam mo na ang lahat... Ikaw pa rin ang mahal ko..."

Umangat ito at saka yumakap ang isang braso sa gawing bewang niya. Napalitan niya
ang inuunanan nito ng kaniyang balikat.

Lalo pa itong nagsumiksik sa kaniya. "Those pictures? Wala akong pakialam don..."

Lumuluhang hinaplos niya ang ulo nito at hinagkan ito doon. "I'm sorry about
that..."

Hindi nito pansin ang sinabi niya. "P-Pero iyong pagsisinungaling mo... doon may
pakialam ako!"

"Hindi ako nagsisinungaling sa'yo. Wala akong kasama ng kinukuhanan ko ang mga
iyon. Oo napakalaking gaga ko lang kasi, pero hindi ako ganoon karumi!"

"Masakit..." Ramdam niya ang paninigas ng kalamnan nito. "Putangina nila! Papatayin
ko sila!"

Natigilan siya at saka marahang lumayo dito. "S-Sino? Saka ano ba talagang nangyari
sa'yo?"

"Dito ka lang..." Pero muli siya nitong kinabig palapit at ginawang unan ulit ang
kaniyang balikat.

"Michael..."

"Dito ka lang... 'Wag kang aalis sa tabi ko. Hindi ka nila makukuha sakin...
Papatay ako! Papatayin ko sila..."

"I love you... Hindi ako aalis."

SA POSISYONG iyon ay hindi niya na namalayang nakatulog na rin siya habang yakap-
yakap ang lalaki. 

Naalimpungatan lamang si Ayeza sa pagri-ring ng cellphone ni Michael Angelo. 

Ayaw niya pa sanang sagutin iyon kaya lang baka magising si M.A. Dahan-dahan niyang
inalis ang braso nitong nakadantay sa kaniya bago siya marahang umalis sa kama.

Nakita niya ang cellphone nito sa lapag. Siguro ay nahulog iyon mula sa pantalon
nito.

Marami na palang texts. Ang iba ay galing pa sa kaniya kaninang umaga, ang iba ay
galing sa Mommy nito at kay Leony na kapatid nito.

Nagulat siya nang magring ulit iyon. Tumatawag si Leony!

"HELLO?" Kinakabahang sinagot niya ang tawag ng dating kaibigan.

"Hayop ka talaga, Ayeza!" Galit at nanginginig ang boses ni Leony.

"Leony?"

"Hanggang kailan mo papahirapan ang kuya ko?!" Sigaw nito. Nai-imagine niya pa ang
itsura nitong galit na galit habang umiiyak.

"I'm sorry... Hindi ko naman ginusto—"

"Napaaway siya dahil sa'yo!" Bulyaw nito.

"Ha?" Napasulyap siya sa tulog na tulog pa ring asawa sa kama. Payapa itong
nakadapa sa kama habang nakasubsob sa unan.

"Napaaway siya sa kompanya ni Dad kanina dahil ipinagtanggol ka niya! Nagalit siya
at nagwala doon dahil narinig niyang pinag-uusapan ka ng mga empleyado! Narinig
niya ang pambabastos sa'yo kaya para siyang asong ulol na nagwala doon!"

Napatulala siya. Kung ganoon kaya puro pasa at galos si M.A. ay dahil ipinagtanggol
siya nito? "Hindi ko alam..." Mabilis pa sa alas-kuwatrong namalisbis ang luha sa
mga mata niya. Pero hindi na dahil sa sakit kaya siya naiiyak kundi dahil sa
saya... Ipinagtanggol siya ng asawa niya!

"At alam mo ba?!" Sigaw pa nito. "Sa galit ni dad sa kaniya dahil sa pagsagot-sagot
niya rito, inalisan niya ng mana si kuya! Pati ang kompanyang itinatag mismo ni
kuya ay maapektuhan din dahil lahat ng investors niya ay galing sa company ni Dad!
Pero wala siyang pakialam! Wala siyang pakialam dahil mas mahalaga ka pa rin sa
kaniyang malandi ka!"

"Leony... I'm sorry..." Napasibi siya. "Hindi ko naman gusto ang mga nangyari."
Masaya siyang malamang pinagtanggol siya ni Michael Angelo pero nako-konsensiya
siya. Napaaway ito pati sa pamilya nito ng dahil sa kaniya.

Humagulhol na mula sa kabilang linya si Leony. "Ano pa bang gusto mo... Sinisira mo
ang kuya ko... pati ba naman ang pamilya namin sisirain mo rin?! Huhuhuh..."

"Leony 'wag kang umiyak... Makakasama sa baby mo..."

"Shut up!" Singasing nito. "I fvcking hate you Ayeza Montemayor!"

"Leony..."

"Kahit ang sama-sama mo... Kahit puro perwisyo ang dulot mo sa buhay ng kuya ko...
Mahal na mahal ka pa rin niya..."

Wala na siyang kausap sa kabilang linya ay hawak-hawak niya pa rin ang cellphone ni
M.A. Hindi niya pa rin iyon mabitawan habang nakatanga siya sa kawalan.

Ilang minuto pa bago siya natauhan... para siyang namamatandang napatingin sa asawa
niyang hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin.

Sa mga labi niya ay unti-unting sumilay ang isang ngiti. Ngiting akala niya ay
hindi niya na magagawa pa kahit kalian...

"Michael Angelo..." Anas niya habang umiiyak na nakamasid sa natutulog na lalaki sa

kama.

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================
20. Montemayor Cruise!

Chapter 20...

"AHHH..." Nagising siya na halos hindi makahinga. Pagmulat ni Ayeza ay saka niya
lang nalaman kung bakit. May mabigat palang halos nakadagan na sa kaniya! Si
Michael Angelo! Halos kalahati ng katawan nito ay nakapatong sa kaniya plus pa ang
braso nitong nakayakap sa kaniyang bewang. Pero imbes na mainis ay napangiti siya.
Ngayon lang sila natulog nang ganito kadikit sa isa't-isa. Ngayon lang siya
nagising na halos nakapulupot na ito sa kaniya na tila ba ayaw nitong mawala siya
dito. Na parang may aagaw sa kaniya mula sa mga yakap nito. Kagabi ng lasing ito ay
nasabi nito sa kaniya ang mga bagay na alam niyang hindi nito masasabi kapag
nagising na ito. Wala na siyang pakialam kung pride o kung ano pa man ang pumipigil
dito. Isa lang ang importante sa kaniya... Ilang taon man ang lumipas at nasayang
sa kanila ay alam niyang kailanman hindi nawala sa kaniya ang lalaki. Hindi ito
nawala sa kaniya. Hindi ito naagaw ni Lowella. Walang nakaagaw kay Michael Angelo
mula sa kaniya. Siya pa rin. Siya at kailanman ay hindi napalitan. "Hmn..." Umungol
ito nang marahan niyang halikan ang nakatikom nitong mga labi. "Hi goodmorning my
loves!" Inalis niya ito sa ibabaw niya at saka siya tumayo. ...

NAGISING SI MICHAEL ANGELO dahil sa liwanag at init na tumatama sa mukha niya.

Bumalikwas siya ng bangon. Maaraw na sa labas ng malaking bintana ng kwarto. Bukas
na bukas ang kurtina niyon kaya pumapasok ang init at liwanag na ikinagising niya.
Kinusot niya ang mga mata. Nasa kwarto siya ng townhouse nila. Nasa harapan niya
ang malaking picture frame na nakadikit sa dingding ng kwarto nila, kung saan
magkasama sila ni Ayeza. Kuha iyon ng kasal nila. Parehong seryoso ang mukha nila
doon at daig pa ang umattend ng lamay kesa sa kasal. Napailing siya. Bakit ba siya
umuwi pa kagabi? Bakit dito dumeretso ang kotse niya? Ang balak niya ay sa
Deogracia Tower siya sa condo niya uuwi. Hindi na siya pwede sa Hacienda nila dahil
nagkasagutan sila ng Daddy niya. Kahit naman hindi na siya pwede sa kanila ay
marami pa rin naman siyang pwedeng uwian, halimbawa na nga sa dating pad niya o
kaya mag-che-check in na lang siya sa hotel. Pero ito nga at dito siya sa bahay
nila ni Ayeza dinala ng mga paa niya. Bakit? dahil sa pag-aalala... Nag-aalala kasi
siya. Nag-aalala siya para sa asawa niya. Hindi man halata pero nag-aalala siya.
Malaki ang kinasasangkutan nitong eskandalo ngayon. Eskandalong dahilan kaya
uminit nang husto ang ulo niya at pati ang Daddy niya ay nasagot-sagot niya. Kahit
sino sasagutin niya at kung kinakailangang sapakin niya pa ay gagawin niya. Sabihin
na nila ang lahat... wag lang nilang husgahan si Ayeza. JERK. Isang parte ng isipan
niya nangungutya sa kaniya. Paano, isa rin naman siya sa mga mapanghusga o humusga
agad sa asawa niya. What a shame. Mas nakakahiya pa siya kesa sa mga nude photos
nito. Tinawagan siya ng Uncle Hendrick ni Ayeza na isa sa mga ka-close ng asawa
niya, pinapahanap na nila kung sino ang gagong nagkalat ng mga nude photos. Wala
lang naman sa kaniya na marami itong pictures na nakahubad ito. Okay lang, pero ang
hindi okay ay ang mga nakakakita at makakakita ng mga photos. Sinong tanga ang
hindi magkaka-interes doon? At iyon ang kumakain sa kaniya ngayon. Naiinis siya at
kinakatkat ng selos ang puso niya. Wala siyang balak buhayin pa ang kung sino mang
hayop ang may gawa ng pagkalat ng pictures ni Ayeza, kaya kung sino man iyon
magtago na ito nang mabuti. Mabait siya pero kaya niyang pangatawanan ang kaniyang
pagiging Deogracia kapag may naaapi sa mga taong mahal niya. His clan is known of
being temperamental. Padalos-dalos at malupit sa larangan ng negosyo. Pero ngayon
ay wala siyang balak makipag-negosasyon. Kailangan niyang makita ang taong nasa
likod ng paninira sa asawa niya and he want him dead! Pero hindi niya ito papatayin
sa madaling paraan, papahirapan niya muna ito hanggang ito na mismo ang humihiling
na patayin niya na lang ito.

BUMUKAS ANG PINTUAN ng kwarto. Sumungaw doon ang pinakamagandang mukhang nakita
niya sa tanang buhay niya. Ang babaeng dahilan kung bakit tuluyang nasira ang
dating normal na pagtibok ng puso niya. Ang babaeng napagpalabas ng halimaw sa
pagkatao niya. "Gising ka na pala..." Matamis itong ngumiti. "Breakfast in bed!"
Kapag nakangiti ito sa kaniya nang ganito ay parang gusto nang matunaw ng lahat ng
hinanakit sa puso niya. But of course he won't let his guard down. Not now. Not
later. Not tomorrow. Hindi pa ngayon. Sinita niya ang walang puknat nitong
pagkakangiti. Kaunti na lang kasi ay baka mahulog na siya sa toreng pinaglagyan
niya sa sarili upang hindi muna siya nito maabot. "Anong nginingiti-ngiti mo?"
Inilapag nito sa gilid ng kama ang tray ng almusal niya. "Basta masaya lang ako."
Sagot nito. Hindi siya kumibo. Bigla kasing kumalam ang tiyan niya pagkakita sa
pagkain. Naalala niya, hindi pala siya naghapunan kagabi dahil diretso inom agad
siya. "Alam mo kung bakit?" Tanong nito na titig na titig sa kaniya. "B-Bakit?"
Shit! Bakit siya nag-stammer?! Mahina itong tumawa bago sumeryoso. "Dahil
talikuran man ako ng buong mundo... alam kong hindi ako tatalikuran ng taong mahal
ko." Natigilan siya. Parang nag-iba ang pakiramdam niya dahil sa pagkakatitig na
iyon ng babae. Kahit may sakit sa boses nito ay ramdam niya ang kakaibang init at
saya nito. Siya ba ang dahilan? Sa kauna-unahang pagkakataon ba mula ng maging mag-
asawa sila ay nakagawa siya ng bagay na hindi ikakasama ng loob nito? Kumurap ito
nang magsimulang manubig ang magaganda nitong mga mata. "I love you, Michael
Angelo." Ah hindi niya na kaya. Mabilis siyang tumayo at umalis sa kama. "Maliligo
muna ako." "Hep!" Mabilis naman itong humarang sa kaniya at saka siya itinulak
paupo sa tabi ng tray. "Kain muna!" "Shit!" Muntik pa niyang maupuan iyong pagkain!
"Kain po muna..." Tumabi ito sa kaniya. "Sige na..." Napahimas na lang siya sa noo
niya na biglang kumirot yata. Hang-over. Narinig niya ang mahina at napaka-sexy na
pagtawa ni Ayeza. "Oh diba? Masakit ulo mo?" Matalim niya itong tiningnan. Oo
hangover, masakit sa ulo. Pero ang babaeng ito? Ke aga-aga pinapasakit ang puson
niya! Hindi pa rin nagbabago ang epekto nito sa kaniya. At mas lumalala pa nga
yata! Inabot nito sa kaniya ang kulay brown na mug. "Kape na muna oh." Tinanggap na
lang niya iyon kahit ang totoo ay mas kailangan niya ng MALAMIG na maiinom kesa
mainit. "Thank you." Pumalakpak ito at tuwang-tuwa na tumingin sa kaniya. "Uy nag
thank you siya!" Napasimangot siya. "Ayaw mo ba? Babawiin ko na!" Bakit kahit anong
reakyon ang gawin nito sa mukha nito ay ang cute pa rin? Ngumisi ito sa kaniya.
"Ang mga nasabi na, hindi na binabawi pa!" "Parang 'thank you' lang." Bakit kasi
nag-thank you pa siya eh! Tatawa-tawa pa rin si Ayeza sa kaniya. "May isa ka pang
sinabi sakin kagabi." "What?" kinabahan niya. Peste talaga yung bibig niya kapag
nalalasing siya eh. Huminga ito nang malalim bago sinagot ang 'what' niya. "Na
mahal mo ako." Pati yata mga mata nito ay nakangiti sa kaniya ngayon. "What?!
Sinabi ko iyon?" Muntik niya nang maibuga sa mukha nito iyong kapeng ininom niya.
Nagkasamid-samid pa siya sa init niyon. "Na mahal mo ako... at hindi mo ako
hahayaang mawala ulit sa'yo. Na you felt so damn stupid noong pinakawalan mo ako
noon. Na hindi mo na ako papakawalan ngayon. Mahal na mahal mo ako at hindi ka
aalis sa tabi ko dahil mag-asawa na tayo." Ang masayang mga mata nito ay unti-
unting nagging malamlam. Seryoso at punong-puno ng pag-aasam. "Sinabi mo iyon,
Michael Angelo..." "I was drunk." Umiwas siya ng tingin dito. Oh how he hate
conversation like this. "Nagsasabi nang totoo ang mga taong lasing." Pagpupumilit
nito. Hindi siya nagsalita. Tuloy pa rin naman si Ayeza. "Unless nagkukunwarian ka
lang na lasing para masabi sakin ang mga iyon." "Stop that, Ayeza. Umalis ka diyan
at maliligo na ako." Akma siyang tatayo ulit pero pinigil siya nito sa kamay boxers
niya. Muntik pa tuloy siyang mahubuan. Ayun tuloy, ang alaga niya lalong nanigas.
Pambihira talagang babae ito! "Wala ka pong pasok ngayon, Mister." Ngingiti-ngiti
si Ayeza pero ang mga mata nito ay nanunuksong nakatingin doon sa galit niyang
harapan. Namumula ang mukhang naupo siya ulit at pasimpleng kumuha ng isang unan
pantakip DOON. "At bakit wala?!" Galit-galitan niya. "Tumawag ako sa kompanya mo,
sabi ko magli-leave ka." Proud pa ito. Nanlaki ang mga mata niyang nakatingin
dito. "What?!" WTF! Humalukipkip ito. "Kailangan natin ng time together. Marami
tayong babawiing oras na kasama ang isa't-isa. Magba-bakasyon tayong dalawa. Siguro
mga isa o dalawang buwan, what can you say? Isn't it great idea? Do you have any
suggestions?" "At kailan ka pa nagdesisyon para sakin?!" "Sa'yo? No..." Umiling pa
ito at nagpa-cute, na well... cute naman talaga. "Nagde-desisyon ako ngayon para
'sating dalawa'. Wala ng words na 'sakin' o 'sayo', you wanna know why?" "Why?"
Para na siyang uto-uto na umaayon sa mga sinasabi nito. "Because we are one."
Malapad ang ngiting sagot ni Ayeza. "Huh?" "We are one." Ulit nito at umusod
papalapit sa kaniya. Halos langhap niya na ang mabangong amoy nito na lalong
nagpa-init sa kaniyang ma-hangover na umaga. Jeez, yung shampoo nito... ang lakas
maka-turn on. He'll make sure na ibibili niya ito ng isang box ng brand na iyon.
Tumaas ang isang kamay nito patungo sa kaliwang pisngi niya. Nang humaplos ang
malambot nitong palad sa balat niya ay para siyang nako-kuryente. Oh how he love to
take her now. Right here. Pero nahihilo pa siya sa hangover, to hell with the
alcohols he drank last night!

Bumuka ang mga labi nitong parang mas nagging sensual sa kaniyang paningin. "I'M
YOURS. AND YOU ARE MINE." Wala siyang mai-sagot dito. Ano nga ba dapat? Mulit itong
nagsalita. "Iyon ang sinumpaan natin sa mata ng Diyos at ng batas... lahat iyon ay
nangyari ng pinakasalan mo ako Mr. Deogracia." Okay, mukhang napaikot na siya nang
tuluyan ng babaeng ito. Sabihin na nito ang gusto nitong sabihin—"Kaya sa ayaw mo
at sa gusto, sasakay tayo sa Montemayor cruise! Panahon na para mag-honeymoon!"
Nalaglag ang panga niya. "What?!"

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

21. All Of You Is Mine

"ANONG itinitingin-tingin mo diyan? Nagagandahan ka sakin noh?" Biro niya rito

habang nagmamaneho. Panay kasi ang sulyap sa kaniya ni M.A. pero hindi naman ito
nagtatangkang kausapin siya.Kanina pa ito ganoon. Parang tanga lang. Pero ang cute.
Bakit ganon?Yes. On the way na sila sa pier kung saan naghihintay ang Montemayor
great ship na kanilang magiging tirahan ng ilang linggo... Ang pinakauna nilang
'honeymoon' at bakasyon. Inis na nilingon siya ni M.A. nasa passenger seat ito sa
katabi niya. Hindi na ito nakatutol sa bakasyong plinano niya. Ikinatuwa niya iyon,
hindi ito nakipagtalo pa sa kaniya. Himala diba?"What?" Malalim ang pagkakakunot ng
noo nito. Ginulo niya ang buhok ng lalaki. "Wag mong sabihing hindi! Hindi ako
papayag na hindi ako maganda.""Maganda ka naman talaga." Sabi nito na di tumitingin
sa kaniya. Inis nitong inayos ang buhok na ginulo niya. Tumingin pa ito sa rearview
mirror para tingnan ang sariling repleksyon. "Alam ko." Nangingiting saad
niya. "Pero hindi lahat nakukuha sa ganda." Anito. Tinapik niya ito sa hita. "Pero
nakuha kita... Okay na iyon."Hindi naman ito nagkomento.Nagsalita siya ulit.
"Dati." Paglilinaw niya. Mahirap ng maging ambisyosa. Wala ng komento mula
dito."Ngayon ba?" Kinalabit niya ito. "Makukuha pa kaya kita?""Ayeza..." Hindi ito
makatingin sa kaniya. Itinutok pa nito lalo ang paningin sa dinaraanan
nila. "C'mon, wag mo na akong sungitan diyan! Bumawi ka naman sakin.""Bumawi?"
Tanong nito. Doon siya nito tiningnan sa rearview mirror. "Basta let's be happy
please? Kahit ngayong bakasyon lang na ito..." Aniya. Kahit ngayon llang...Ngayon
lang...Hindi na ito nagsalita. Tahimik na lang sila buong biyahe. Nakakabingi ang
katahimikan, iyong parang hindi niya rin ito kasama. Hindi na siya nakatiis. Muli
niyang sinulyapan ang tahimik na si M.A. sa kaniyang tabi."Alam mo bang muntik na
akong magpakamatay." Simula niya. Totoo iyon. Agad pumihit ang ulo nito patungo sa
gawi niya."Magpapakamatay ka?!" Halos mabingi siya sa lakas ng pagkakasigaw ni
M.A.Tumango siya."You're better than that!" Mariing sabi nito. Kung nakakamatay
lang ang tingin siguro talagang namatay na nga siya! .Siya naman ang umiwas ng
tingin dito. "Kahit gaano kalakas ang isang tao, may kahinaan pa rin
siya."Napailing si M.A. Tumingin ito muli sa labas ng bintana ng sasakyan. Kita
niya pa sa rearview mirror ang pagkakasalubong ng kilay nito."Kasi..." Nagpakawala
siya ng buntunghininga. Nagpatuloy siya. "I'm so down... Kahit si Dad, nagalit
sakin.""Sino ba ang hindi magagalit? Sukat ba namang gumawa ka ng scandal mo."
Umismid pa ito. Nagkibit-balikat si Ayeza. "I know... Ang tanga ko lang. Sobrang
depressed ako... Kita mo, pinagkakaguluhan ng madla ang mga pictures ko! Ni wala na
akong itatago sa kanila. Mga magulang ko nagalit sakin. Grandparent ko inatake
because of my stupidity. Pinahiya ko ang pamilya ko... Dinungisan ko iyong
reputasyon ng pangalang iniingatan nila. Sino ba ang hindi makakaisip ng
magpakamatay na lang? Asawa ko nga hinusgahan din ako. Pero okay na, hindi ko naman
ginawa. Saka natakot ako sa lasa ng muriatic acid." Binuntunan niya iyon ng pekeng
tawa. "Saka sayang ang ganda ko kung matu-tsugi lang diba?""Pero hindi tama na
kitilin mo ang sarili mong buhay." Sinulyapan niya ito, seryoso. Nagalit talaga
siguro."Alam ko naman iyon, ang sabi ko lang naman... 'tinangka' hindi 'ginawa'.
Naisip ko lang, wala na kasing nagmamahal sakin.""Bakit mo naman nasabi iyan?"
Asiwang tanong nito. Natigilan siya at lumingon dito. "Oo nga pala, si Zeke." Wala
sa loob na sabi niya. Matalim ang mga tinging ipinukol nito sa kaniya. Nakita niya
pa ang paghila ni M.A. sa kwelyo ng suot nitong poloshirt. Bigla yatang kinapos ng
paghinga!Natigilan siya. "Eh kasi si Zeke lang naman ang—""Don't finish that
sentence." Banta nito. "Unless gusto mong magbakasyon ng mag-isa." Sabi nito sa
pagitan ng paglalapat ng mga ngipin."Oo hindi na." Takot niya lang magbakasyon at
'maghoneymoon' mag-isa! Haha."Mahal ka ng mga magulang mo, nasaktan lang sila kaya
ganon ang reaksyon nila." Maya-maya ay saad nito. Sumimangot siya. "Ganon ba kapag
nasasaktan ang nagmamahal?""Ewan ko..." Mukhang lalo pa itong naasiwa sa itinatakbo
ng usapan nila. "Ikaw? Kaya ba nagbago ka sakin dahil nasaktan kita?""Focus on
driving Ayeza. Baka mabangga tayo kakatingin mo sakin." Sita nito sa kaniya."Oo na
nga. Pero hindi lang naman ikaw ang nasaktan..." Nanahimik na ulit siya. Mahirap na
at baka maasar na ito nang tuluyan sa kaniya.Sinipat niya ang suot na
wristwatch."Alas tres ang andar ng barko. Nakatawag na ako, alam na nilang parating
tayo." "Okay." Sumandal ito nang maayos sa passenger seat at saka pumikit. Para na
rin nitong ipinahiwatig na 'wag niya na itong kausapin'.Isang oras lang ay nasa
pier na sila. Kinalabit niya ito at agad naman itong dumilat. So nagtutulog-tulugan
lang pala para di niya na kulitin!"Let's go?" Inalis niya ang seatbelt niya, ni
hindi man lang ito nag-offer na ipagbukas siya ng pintuan ng kotse!Okay lang, wala
naman ng mag iimportante ngayon maliban sa 'magkasama' silang dalawa! Aarte pa ba
siya?Matapos ipa-check ang mga dalahin nila sa mga guards ay pumasok na sila sa
loob ng pier. Dumaan pa sila sa Montemayor lodge bago dumeretso sa
barko. Naglalakad na sila sa companion way kung saan tanaw na sa terasa ng barko
ang asul na karagatan. Masaya niyang nilingon ang lalaki."Sabi ko dati, dadalhin
kita dito. Plano ko iyon sa first anniversary natin noon... eh kaya lang nagbreak
agad tayo." Sabi niya. Tumingin lang ito sa kaniya. Emotionless.Inilingap niya sa
paligid ang tingin. "Kasi ang ganda-ganda dito. Kaming magpi-pinsan, tuwing
bakasyon sumasama kami sa cruise eh, relaxing kasi ang karagatan. Alam mo iyong
feeling na—""Tara na." Binilisan nito ang paglalakad patungo sa magiging cabin
nila. "Ito naman, KJ." Nagmamartsang sumunod na lamang siya rito. Sa isang cabin
sila huminto. Hindi iyon ang cabin na palaging ginagamit ni Ayeza kapag sumasampa
siya sa barko. Ini-request niya talaga ang medyo may kaliitang cabin at walang
kuwarto para sa kanila ni M.A. Oh di mas magkakalapit sila ngayon. Walang choice na
hindi sila magtabi sa kama o hindi magkakitaan. Pagbungad palang sa pintuan ay kama
agad ang sasalubong. Konting lingon lang naroon na ang kusina at pinaka
sala. Nilingon niya ang lalaki. Mukhang wala naman itong reklamo sa itsura ng cabin
nila. The whole day ay hindi ito pumalag sa mga nais niyang mangyari —and yes,
ikinatutuwa niya iyon."Ang dami kong plano non, M.A." Hindi na naman niya napigil
ang sarili na ungkatin ang nakaraan."Hindi natupad." Tuwid ang tingin nito. Parang
balewala lang ang sinabi niya."Kasi nga nag-away tayo." Inilapag niya ang mga
maleta sa ibabaw ng malaking kama. "Nag-away kasi tayo noon eh, sana ngayon ilang
anniversary na dapat ang dumaan satin. Saka siguro may mga babies na tayo
ngayon.""Paano mo nasasabi sakin ang mga iyan?" Nakataas ang isang kilay nito. Nasa
mukha nito ang di pagkapaniwala. Nginisihan niya ito. "Simple lang, ibinubuka ko
ang bibig ko, tapos nagsasalita ako.""Stop joking!" Tinalikuran siya nito at
kunwa'y nag-aayos ng mga kagamitan nila. "Ito naman, pinapatawa lang kita. Ang
seryoso mo naman kasi.""Pwes hindi nakakatawa.""Ang sungit mo." Nang maisa-ayos na
nila sa closet ng cabin ang mga gamit ay niyaya niya ito. "Kumain muna tayo?"
Ginutom na rin kasi siya. Ang haba ng biyahe nila kanina. Saka nakakagutom rin ang
katahimikang namayani sa kanila sa sasakyan kanina habang nagtutulog-tulugan ang
magaling niyang asawa."Okay." Patianod nito.Sa companion way ay wala itong imik
habang naglalakad sila. Seryoso ang mukha nito habang nakatingin sa daraanan
nila. "Bakit ba ang seryoso mo? Ngumiti ka naman. Baka isipin ng mga taong
nakakasalubong natin kinidnap lang kita papunta rito." Kiniliti niya ito sa
tagiliran pero pinalis lang nito ang kamay niya."Hindi ba?" Sikmat nito sa
kaniya. "Hoy! Hindi ko namana ang 'kidnappan-chorva' sa lovestory ng mga magulang
ko!" Buti na lang wala silang nakakasalubong na tao. Hindi ito umimik. Kanda-habol
siya sa paglalakad nito. Palibhasa mas matangkad sa kaniya ay mas mahahaba ang
biyas ni M.A. , hirap habulin.Nang maabutan niya ito ay kumapit kaagad siya sa
braso ng lalaki. "Pasalamat ka hindi ako kasing brutal ng mommy ko. Wala akong
dalang baril.""Pero iyong bibig mo parang baril. Ratatat nang ratatat.""Oy joke
iyon?" Natawa siya sa pagkakagusot ng mukha nito. Hindi masyadong nakakatakot.
Medyo lumambot na nga ang ekspresyon nito kesa noon na parang palaging sasakalin
siya. "Alam mo bang mas guwapo ka kapag nakangiti ka?"Lalo yata itong naasar.
Inalis nito ang pagkakahawak niya sa braso nito."Ano ba kasi ang ikinaiinis mo?"
Napipikon na rin siya. Kung ganitong kasama niya nga ito sa bakasyon pero ganito
naman ito sa kaniya na parang nagme-menopause na pusa ay mag nanaisin niya pang
ihulog na lang ito sa dagat! At saka ipakain sa pating.Inis siyang tumalikod. Wala
na, nasira na nang tuluyan ang mood niya. Kainis lang.Babalik na lang siya sa cabin
nila at doon magpapakagutom kesa makasama ito sa pagkain pero hindi rin naman siya
mabubusog dahil sa inaarte nito. Sino ba ang gaganahang kumain kasama ang isang
lalaking permanente na yata ang pagkaka-simangot ng mukha! Wag na lang.Sakit lang
sa puso.Palakad na siya nang hilahin siya nito sa balikat at ipaharap dito."Ayeza,
alam mo ba kung gaano kadelikado ang naiisip mong lumaklak ng lason? Hindi ka
bubuhayin ng muriatic acid!"Napamata siya rito. Iyon pa rin pala? Lumabi siya at
humalukipkip. Isang bahagi ng puso niya ang biglang nakaramdam ng tuwa. Oo ang
weird lang pero natutuwa siya. Nag-aalala sa kaniya ang asawa niya! "Alam ko. Hindi
ko naman itinuloy eh." "Kahit na. Hindi pinaglalaruan ang buhay!""Hindi na...
Masama lang kasi ang loob ko non... Nagsisisi na rin ako na naisip ko iyon.""Good.
Hindi mo buhay iyan para basta mo na lang wakasan.""Hmp." Inirapan niya
ito.Niyugyog nito ang balikat niya sanhi
para mapatingala siya dito. Ang mapatingin siya sa nagliliyab na mga mata ni
Michael Angelo. Huminga siya nang malalim at saka pilit na ngumiti sa lalaki. "I
know, labag sa kagandahang asal iyon. Hiram ko lang ang buhay ko —""It's not your
life anymore..." Putol nito. "It is not you to decide on what are you gonna do with
your life." Hinapit nito ang bewang niya and lifted her chin up. Pinakatitigan nito
ang mga mata niya na parang dahil doon ay mauunawaan niya ang mga sasabihin
nito."M.A..." May kung anong sumakal sa puso niya. Bakit ganito ang mga titig nito?
Bakit gusto niyang maiyak habang sinasalubong ang nagbabaga nitong mga mata.Galit
ito... Pero hindi sa kaniya... Hindi sa kaniya kundi sa mga kagagahang pinagaga-
gawa niya. Nakikita niya sa mga mata ng asawa... He still care for her. Napahikbi
na siya.Wala na ang babaeng nagpapanggap na matatag kanina.Wala na ang babaeng
nagbabalat-kayong matapang at kumikilos na parang wala lang ang lahat."Sakin iyan."
Mariing sambit nito. "Akin at hindi sa'yo, kaya wala kang karapatan na wakasan
iyan. It is mine. Your life is mine because you are mine. Remember our vows ng
ikasal tayo? Sa akin ka na... ALL. OF. YOU. IS. MINE. So don't your dare to end my
life... Do you understand?"Sa pagkurap ni Ayeza ay kusa nang tumulo ang mga luhang
kanina pa pala nagbabadya. Para siyang biglang nawala sa sarili niya. Lahat ng
barikada niya ay tila bulang naglaho. Parang magic na nawala ang tapang niya. Sa
pagkurap niya ay mas marami pang luha ang nalaglag mula sa kaniyang mga
mata. "Shhh..." Ang mainit na mga daliri ni M.A. ang tumuyo sa luhaan niyang
pisngi.The last thing she knew, nasa mga bisig na siya nito at doon sa matigas at
malapad nitong dibdib niya na ngayon ibinubuhos ang kaniyang pag-iyak. 

JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

22. One More Try

Chapter 22I'M bluer than blue, sadder than sad...You're the only light this empty
room has ever hadLife without you is gonna beBluer than blue...♪♪

"Bakit ganyan mukha mo?" Tumingala siya sa asawa. "Wala...""Doon tayo." Iginaya

siya nito papunta sa dulo ng mga mesa. Iyong walang masyadong mga tao.Hindi siya
tuminag. "M.A. Gusto kong sumayaw.""Akala ko ba nagugutom ka na?" Takang tanong
nito."Sayaw muna tayo, please?" Pagpupumilit niya. "You know I don't know how to
dance." Nakasimangot ito.Lumabi siya. "Tamang yakapan lang naman sa dancefloor eh.
C'mon!" Hinila niya na ito."Tsss..." Wala na rin naman itong nagawa nang makarating
na sila sa gitna ng bulwagan ng barko.

May mga ilang magkaka-pareha na rin ang nagsasayaw doon pero wala siyang pakialam.
Ipinulupot niya ang mga braso niya sa leeg ni Michael Angelo. Dati niya pa pangarap
ito eh, ang makasayaw ang lalaki.Sana nong prom niya noon ay matutupad na iyon.
Sana noon natupad iyon, pero hindi eh. Umalis siya kaya hindi natupad na maisayaw
siya nito. Hindi naman importante ang sayaw-sayaw. Marami na rin siyang nakasayaw
mula sa mga formal gatherings, parties o kahit sa mga bar na pinupuntahan niya
noon. She's a party girl and she loved nightlife. Noon. Hindi na ngayon.Mula ng
ikasal siya kay M.A. ay pinutol niya na lahat ng pagpapakasaya. Hindi mahirap
iwanan ang mga nakasanayan mo na kung talagang gusto mo. Lalo na kung mas priority
mo ang ipinagpalit mo. Lahat kaya niyang talikuran para sa asawa niya. Lahat kaya
niyang bitawan. Kung hindi man nito napapansin ang mga sakripisyo niya ay wala na
siyang magagawa pa, basta ginawa niya naman ang lahat. Kung kulang pa, handa naman
siyang dagdagan iyon. Dadagdagan niya pa ang mga isasakripisyo niya.Hindi siya
tanga. Hindi siya martir. Nagmamahal lang siya.Natutuwa siya dahil hindi naman na
ito nagreklamo na nagsasayw sila ngayon. Mas humigpit ang pagkakayakap niya rito.
Hanggang kailan kaya ganito? Hanggang kailan niya ito mapapasunod?Sapat na ba na
nag-aalala at may pakialam pa si M.A. sa kaniya para umasa siya? Tiningala niya ang
lalaki. Nakatikom ang mapupula nitong mga labi habang nakatingin din pala sa
kaniya. Napansin niya ang ilang babae na nakatingin sa gawi nila, ganito naman
palagi ito. Eye catcher. Namumukod tangi din kasi ito ngayon. Ito lang ang ragged
ang porma sa mga lalaking sumasayaw doon. Medyo class kasi ang resto na pinasukan
nila sa barko kaya karamihan ng naroon ay nakagayak pormal. Si M.A. medyo magulo
ang buhok at hindi naka-tuck in ng maayos ang poloshirt sa suot nitong jeans. Mukha
itong naliligaw na model sa restaurant na iyon. He look so sexy with his attire,
raggedly sexy and she's proud of him. Hindi lang nito alam pero marami ang naloloko
sa itsura nito. Guwapo mukhang mabango kahit parang hindi pinag-isipan ang isinuot.
Noon pa man uugali na nito iyon, parang basta na lang kumukuha ng damit na isusuot
sa closet at hindi tinitingnan kung babagay ba rito-- which is bumabagay naman dito
lahat ng naiisipan nitong isuot. 

Napangiti siya nang mahuli pa ang isang babae na halos hindi na tantanan ng tingin
ang asawa niya, somehow nakaramdam na rin siya ng iritasyon."Look at them, they are
all staring at you." Tudyo niya kay M.A. "Ha?" As usual, wala itong kamalay-malay
na pinaglalawayan na pala ito ng mga babaeng nasa dancefloor."Ang guwapo mo kasi."
Mas lumapit pa siya rito na parang ipinapaalam sa lahat na pag-aari niya ang
lalaking ito. At hindi naman pumalag si M.A. kahit halos masakal niya na ito sa
pagkakayakap niya. Mas dumiin din ang pagkakakapit nito sa magkabilang bewang
niya. "Pero hindi kita basta minahal dahil guwapo ka." Pinaglaro niya ang kaniyang
daliri sa ibabaw ng matigas nitong dibdib. "And?" Naramdaman niya ang mainit at
nakakadalang paghinga ni M.A. sa ibabaw ng ulo niya."Minahal kita... kasi ikaw ay
ikaw. Walang explanation." Lalo siyang nagsumuiksik dito."Walang explanation." Ulit
nito. Kung may nais itong ipagkahulugan sa sinabi nito ay hindi niya alam. Wala na
ring pakialam, walang mahalaga ngayon kundi ang posisyon nilang iyon na kaya niyang
ipagpalit ang lahat para mas tumagal pa ang pagkakadikit ng kanilang mga
katawan."Ako ba?" Tumaas ang tingin niya rito. "Ayeza..." he said softly. Mas
naging maiitim ang mga mata nito na tinampukan ng mahahabang pilikmata. Naramdaman
niya ang pagluwag ng pagkakahawak nito sa bewang niya."Shhh.. Wag mong sirain ang
moment." Takot na humigpit ang pagkakayakap niya rito.Nagpatuloy sila sa marahang
pagsasayaw sa dancefloor. Iyong bawat pagbanggit nong singer sa kanta parang
tumatagos sa kaniyang kaluluwa. Damang-dama niya. Totoo naman, halos madurog siya
sa libong piraso ng magkahiwalay sila noon. Doon niya narealize na mas maiging
masaktan siya kesa iyong mahiwalay dito. Pero sadyang duwag siya noon, ang dami
tuloy nawala sa kaniya ngayon.Bumuka ang mga labi niya. "Bluer than blue... Sadder
than sad..." Mahinang kanta niya.Dinig na dinig ng tainga niyang nakadikit sa
dibdib nito ang mabilis at eratikong pagtibok ng bagay na nasa loob niyon. Is he
nervous? Ano ang nararamdaman ngayon ni Michael Angelo?Nagulat si Ayeza nang
marinig ang malamig na boses nito. "Life without you is gonna be... Bluer than
blue..."Naiiyak na isinubsob niya ang mukha sa poloshirt nito. "I missed you..."
Anas niya. "I missed you so damn much."Natapos na ang kanta at napalitan ang tugtog
ng kanta ni Mariah. ♪'I am thinking of you...In my sleepless solitude tonightIf
it's wrong to love you...Then my heart just won't let me be right'Cause I'm drowned
in youAnd I won't pull throughWithout you by my side...'♪♪

Bumagay sa boses ng singer ang bagong kanta. Parang pinagti-tripan lang sila,
parang sinadya? Bakit iyong mga kanta kulang na lang idedicate sa kanilang dalawa
ni M.A.?"Remember that song?" Tanong niya habang kayakap pa rin nito."Iyong hindi
mo makabisa-kabisado." He chuckled that sounds very sexy to her ears. Ngumiti siya
sa dibdib nito. "Uh, perfect ko na kaya iyan.""I mean iyong tono.""Ang sama mo!"
Pero mas kinikilig siya sa marahang paghaplos nito sa buhok niya. Kailan niya pa
huling naramdaman ang ganitong M.A.? Iyong para siyang babasaging kristal kung
ituring nito."Kahit sabi mo noon ako ng ang pinakamabait na lalaking nakilala mo?"
Tanong nito. "Noon iyon, nong di ko pa nakikita ang sungay mo.""Pero nanatili ka pa
rin sakin." Mas humina na ang boses nito pero ganoon pa rin ang epekto sa kaniya.
Dinig na dinig pa rin ng puso niya ang lahat ng mga salitang lumalabas sa bibig
nito. "Hindi mo pansin ang sungay ko.""Ang pinaka-guwapong lalaking may sungay."
Marahan siyang kumalas dito at saka tiningala ang lalaki. "Kasi nga mahal kita.
Pinapatunayan ko lang sa'yo na mahal kita... Na kahit anong pananakit mo sakin;
physically or emotionally.""Hindi kita gustong saktan..." Lumamlam ang mga mata
nito pero hindi niya alam kung tuluyan na bang nawala ang galit nito sa
kaniya."Pero ginawa mo..." Anas niya. Oh bakit kailangan pang maungkat ang mga
sakit? Hindi ba't dapat nagsasaya sila? Kasalanan niya, inungkat niya pa
kaso."Hindi lang ikaw ang nasasaktan, Ayeza." Mabagal itong umiling habang hindi
nilulubayan ng tingin ang mga mata niya."Tingin mo ba... We're still worth one more
try?"Nakatitig lang ito sa kaniya.Inagapan niya ang akmang pagbukas ng mga labi
nito. "Wag mo munang sagutin..."Pumikit ito na tila dinadama ang kalambutan ng mga
daliri niya sa ibabaw ng mga labi nito. Pakiramdam ni Ayeza ay may naghahabulang
daga sa loob ng dibdib niya at puno ng paruparo ang kaniyang sikmura. "Ibigay mo
sakin ang bakasyong ito... Ibibigay ko lahat. Gagawin ko lahat." Nangininig ang
boses na saad niya. "Gusto ko... bumalik tayo sa dati. Kagaya ng dati... Tulad ng
dati..."Hindi dumilat si M.A. parang pinapakiramdaman nito ang bawat pagka-utal ng
pagsasalita niya. Kailangan niyang ayusin ang lahat. Siguro ito na ang pagkakataon.
Humugot siya nang malalim na paghinga at saka muling nagsalita. "Kung maibabalik ko
ang nakaraan... hindi ako aalis." Shit! Ayun na iyong mga luha niya. Hindi niya na
mapigilan ang pagkasira ng mga ngiti niya. Pati ang paghikbi niya ay mas
nagkakatunog. Pero kailangan niyang tapusin ang sinasabi niya. "M.A. Kung hindi ako
umalis, hindi tayo magkakalayo... hindi ka msasaktan, hindi ka magagalit sakin...
Hindi ka magpapakasal kay Lowella dahil nabuntis mo siya. Hindi ako gagawa ng ka-
desperadahan para mabawi ka... Hindi sila mawawala... Hindi ka masusuklam sakin...
Hindi tayo masasaktan... Walang masasaktan..." "Shhh..." Kinabig siya nito at
isinubsob ang kaniyang mukha sa dibdib nito. "I'm sorry..." Sumisigok na sambit
niya. Doon na siya tuluyang napaiyak sa poloshirt nito. God knows kung paano niya
pinigilan ang sarili na wag umiyak. Pero heto at parang gripo ang luhang
naglalandas mula sa mga mata niya patungo sa nanlalamig niyang pisngi. Muli ang
paghaplos nito sa buhok niya. "Wag kang umiyak dito... Baka isipin nila inaaway
kita." he bent down and kissed the top of her head."Inaaway mo naman talaga ako..."
Aniya sa pagitan ng pagsibi. "Basta, sisiguraduhin ko... This time around, I'll
give my best. My very best to win you back... Walang pikot, walang houkus pokus...
Babawiin kita... Kahit iyong tiwala mo na lang...""Magtira ka para sa sarili mo.
Ang Ayezang minahal ko noon, matapang... Hindi ko rin siya minahal dahil maganda
siya. Minahal ko siya dahil siya ay siya. Hindi siya kumikilos para sa sasabihin ng
ibang tao... Nagpapakatotoo siya kung ano ang nilalaman ng puso niya."Parang may
malamig na mga kamay ang humaplos sa kaniya. Tinuyo niya muna ang kaniyang kaniyang
mga mata sa poloshirt nito na halos nabasa na ng luha niya. Tumingala siya ulit
dito. "Paano mo nalaman ang nilalaman ng puso niya?"Tipid itong ngumiti. "Madali ng
malaman iyon, kung nagpapakatotoo ang isang tao.""So nalaman mong ikaw ang lamang
ng pusong sinasabi mo."Wala itong sagot. "Alam mo bang nagbabago ang mga tao
paglipas ng panahon..." Aniya. Itinaas niya ang isang palad at hinaplos ang mukha
nito. Pumikit ang lalaki pero ilang saglit lang ay muli itong dumilat. And there,
sa mga mata nito... naroon ang samu't-sariling emosyon. Muli siyang nagsalita. "Iba
na ang Ayezang kaharap mo ngayon... Kung nakasama o nakabuti ang pagbabagong iyon
ay hindi ko alam. Pero sa lahat ng pagbabago... may isang naiwan. Natira.""And care
to tell me what is it?""Nagbago ang lahat... pero hindi ang pagmamahal ko
sa'yo."Nakita niya ang pagtaas ng isang sulok ng bibig nito. Is he smiling?Kumapit
siya sa balikat ni M.A. "Give me another chance..."Nakatingin ito sa kaniya na tila
inaarok ang kasiguraduhan ng mga sinasabi niya."Let's try it again..." Nang tingnan
niya ito ay napansin niyang gumalaw ang adam's apple nito. It was as if he was
trying to say something, but found it hard to. "Sabi ko nga, hindi ko kailangan ang
sagot mo ngayon. May ilang lingo ka para pagisipan iyan. Pero sa ngayon, hayaan mo
lang ako... Hayaan mo ako... Bigyan mo ako ng chance, pagkatapos saka ka magpasya.
Promise, ano man ang maging pasya mo sa huli ay tatanggapin ko..." Kahit masakit.
Kahit ikamatay ko.Muli siyang yumakap dito at ito man ay ganoon din sa kaniya.
World didn't matter now... Walang mas mahalaga kundi ang sandaling iyon. Ang bawat
kataga ng kanta...Ang bawat marahang pag-indak nila...Ang pagpapalitan ng tibok ng
mga puso nilang dalawa...Dapat sulitin... baka kasi pagkatapos ay hindi na maulit
pa.'I'd give my all to have...Just one more night with youI'd risk my life to
feelYour body next to mine♪♪'Cause I can't go onLiving in the memory of our songI'd
give my all for your love, tonightBaby can you feel me..Imagining I'm looking in
your eyesI can see you clearlyVividly emblazoned in my mindAnd yet you're so far
like a distant starI'm wishing on tonight...' ♪

"Gagawin ko ang lahat..." Bulong niya. "lahat para marealize mo na...we are worth
one more try..." 

JAMILLEFUMAH

Twitter: JFstories

=================

23. SPG

Chapter 23... HomeSPG MATAPOS nilang kumain sa restaurant ng barko ay dumeretso na

sila sa cabin nila. Hindi naman na sila masyadong nag-usap pero batid ni Ayeza na
may unawaan na sila ng asawa niya. She was given a second chance... their
relationship a one more try. Wala mang kasulatan, o pormal na usapang verbal ay
nauunawaan niya... Nagkakaunawaan sila. At gaya ng pangako niya... pagkatapos ng
cruise na ito... pagkatapos nito... Ano man ang kalabasan ay tatanggapin niya.
Tatanggapin niya kahit ikadurog niya pa iyon sa maraming piraso. Pero sa ngayon,
she will do her best. She'll do everything para hindi mangyari ang kinatatakutan
niya. Matatapos ang cruise na maibabalik niya ang pagibig ni Michael Angelo para sa
kaniya. She will win him. May happy ending. "Paalis na ang barko, hon." Nilingon
niya ito. Marahan siyang lumapit dito. "Our first world cruise together..."
Nakatingin ito lang ito sa kaniya. "Don't you know that the Montemayor Cruise ship
is the ship of lost and found love?" "Really," "Yes. Ito ang iniregalo ni grandpa
kay grandma D. Dito rin sa barko nabuo ang karamihan sa love stories ng mga pinsan
o maging ng mga tiyahin ko. Even my parents lovestory!" Mataman lang itong
nakikinig sa kaniya. Parang kagaya noon... kahit kung ano-ano lang ang mga sinasabi
niya ay pinapakinggan nito. Tila ba takot itong maramdaman niyang naba-alewala
siya. "You know what? Noong mga panahong ipinagbu-buntis ni Tita Aria si kuya Leo.
That was the time when dad kidnapped my mom! Pag napapakinggan ko ang lovestory
nila mula kay Grandma Dorcas ay kilig na kilig ako! Dito sa cruise na ito nagsimula
ang forbidden love nila... tapos akala ng dad ay niloko siya ni mom so nagkaroon ng
kidnap chorva!" "Hindi ko na mabilang kung ilang beses mo na iyang nai-kwento
sakin." He roller his eyeballs which make him sexier in her eyes. Namewang ito.
Ngumisi siya. "Pero hindi ka nagsasawang makinig sakin...noon." "Famous cruise.
Kaya pala maraming lovers ang sumasakay dito, hmn..." Pumalatak siya. That is true!
Sikat kaya ang barko ng Montemayor pagdating sa world cruise! "Kahit loveless,
bababa ng barko na nakangiti ang puso. True love is in the ocean, hon." "Hopeless
Romantic!" Natawa siya. "Oh, hindi ako na-Marcelo Santos III. But I do believe in
forever..." Lumapit siya rito at humawak sa bewang nito. "Infinity and beyond."
Nakangiting kinindatan niya ito. Oh how she missed conversation with him like this.
She's loving 'their one more try'. "Mag-sha-shower muna ako." "I'll join you."
Sabi niya habang ina-unbuckle ang sinturon nito. Hinagis niya iyon sa gilid ng kama
at saka hinagilap ng kaniyang mga daliri ang zipper ng suot nitong jeans. "What?"
Hindi naman sinaway ng lalaki ang ginagawa niya kahit nang tuluyan ng lumapag sa
sahig ang pantalon nito. "Para tipid sa tubig. Saka it's our honeymoon right?"
Itinaas niya naman ngayon pahubad dito ang poloshirt nito na kanina lang ginawa
niyang panyo ng mga luha niya. "Ayeza." Napakainit ng hininga nito na ngayon'y
tumatama sa kaniyang leeg. Unti-unting nagbago ang atmosphere. Tumingala siya sa
asawa. "Sabi ko hayaan mo ako diba?" Umakyat ang mga kamay ni M.A. mula sa braso
niya patungo sa kaniyang balikat. Tig dalawang daliri ni M.A. ang pumaloob sa
tirante na nakapatong sa magkabilang balikat niya. "Okay then, let's remove this,
too." Normal lang ang mga labi nito, hindi nakangiti o nakasimangot. Kagaya ng
reaksyong hirap niyang mahulaan ang nasa isipan nito. Tumango na lamang siya. She
allowed the spaghetti straps to fall from her shoulders, letting the dress slip
down. Agad lumantad dito ang kahubaran niya. She's not wearing anything inside that
dress. Wala siyang brassiere dahil may foam na mismo ang damit niya kanina. Halos
mapaso siya sa nagliliyab na mga mata ng asawa nang hagurin nito ng tingin ang
dalawang mayamang dibdib niya. Tumungo siya para isunod na hubarin ang suot niyang
manipis na underwear. Nang umangat siya ay wala na talagang kahit anong nakatabing
sa kaniya. Ngumiti siya rito. "Tara na?" Bumaba ang mga labi nito patungo sa
kaniyang pisngi. Iniyapos niya ang kaniyang mga braso paikot sa ma-muscle nitong
leeg... nang mahigpit. Iyong halos mapisa na ang harapan niya sa matigas na dibdib
ni Michael Angelo. Damang-dama niya pa ang pagkabog ng puso nito. "I've changed my
mind." Anito. "Hindi shower ang kailangan natin..." "I agree." Malamyos ang boses
na tugon niya. Siya na ang tumingala para ipa-angkin dito ang kaniyang mga labi. At
hindi siya nito binigo. He kissed her like there's no tomorrow waiting for them.
Nagpakawala siya nang impit na ungol ng ipasok nito ang mainit nitong dila sa loob
ng bibig niya. Halos mapisa na rin siya sa higpit nang pagkakayakap ni M.A. Kung
sakali mang mawalan siya ng malay-tao dahil sa makapugtong halik na iyon ay okay
lang. Ayos lang. Kahit ikamatay niya pa. Kung ang halik ni Michael Angelo ang
puputol sa paghinga niya ay malugod niyang tatanggapin. Pero hindi. Hindi siya
mamamatay dahil mas higit pa siyang nabuhay dahil sa kakaibang sensasyong
ipinapadama ng mga halik nito sa kaniya. His lips could do wonders. Kung
magkakasakit siya o makakakain ng sinumpang mansanas ni Snow White ay ikabubuhay
niya ang mainit at nakakasabik na halik nito. Bitin pa ang pakiramdam niya nang
humiwalay ito sa kaniya para kapwa sila makahinga. They never left each other eyes.
Parang walang gustong humiwalay sa kanilang dalawa. He lifted her up like a baby
and laid her gently on the bed. Their lips met again as he half covered her with
his body. Napaliyad pa siya nang marahan nitong ikiskis sa ibabaw ng kaniyang puson
ang handang-handa na nitong pagkalalaki. He still wearing his Goddamn boxers! Ang
unfair! Mabilis ang kaniyang mga kamay na dumako sa pinaka-garter ng underwear nito
at hinila iyon pababa. "Ouch!" Daing nito. Sa sobrang intensidad ng pagkasabik niya
ay nakalimutan niya na ang salitang 'dahan-dahan'. Marahil sumabit ang 'kuwan' nito
sa boxers sa biglaang paghubo niya sa lalaki. "I'm sorry... but no sorry." Ayeza
opened her eyes and looked into his intense gaze. "You will." Lalong nag-iba ang
repleksyong nakikita niya sa mga mata nito. His eyes wild with longings. Bumaba ang
mga labi nito mula sa kaniyang makinis na pisngi patungo sa kaniyang leeg. Bawat
dampi ng mga labi nito sa kaniyang balat ay napapaangat siya sa malambot na kamang
kinahihigaan. Malikot din ang mga kamay nito na tila kinakabisa ang bawat kurba ng
kaniyang katawan. His tongue keep exploring her body. Kissing, sucking and
licking... Nang magawi ang bibig nito sa isa niyang dibdib ay napakapit siya sa
sapin ng kama. He teased her nipple with his tongue. Ang isang kamay naman nito ay
nasa pagitan na ng mga hita niya at doon gumagawa ng kakaibang init. Humahaplos,
dumadama at nanunudyo. She almost lost her breath when he slid his finger inside
her. Sa una ay marahan lang hanggang sa bumibilis na nang bumibilis ang paglalabas-
masok ng daliri nito sa pwerta niya. Halos mahibang siya sa ginagawa nito. He was
sucking and licking her nipples while fingering her. "You want this, right?" Anas
nito sa pagitan ng pagpapaligaya sa kaniya. "You missed this... Hmn..." Bumaba ito
mula sa kaniyang dibidb... Sa kaniyang hapis na tiyan... Sa puson... at huminto
kung saan naroon ang salbahe nitong mga daliri. "Ahhh... Michael Angelo
Deogracia.... Uhm..." Napasabunot siya sa buhok nito. Hindi niya na ito nahila
pataas dahil naroon na ito. Doon sa mismong bagay na nasa pagitan niya! Doon naman
nito pinaglaro ang dila nito. Kung kanina ay matigas na daliri nito ang nasa loob
niya ay ngayo'y malambot at basang bagay naman ang ipinalit nito. He's licking her
down there! He's fvcking her with his tongue! Ano pa ang hindi niya
ikakahalinghing sa pinagaga-gawa nito. Basang-basa na siya but still patuloy pa rin
sa paglabas ang mainit na likidong nagmumula sa nilalabas-pasukan ng dila ni M.A.
"Shit! Oh shit!!!" Napapikit siya nang muling maramdaman ang tension sa pagitan
niyang iyon. She's going to explode! She'll have her release inside his mouth! "Oh
M.A. tama na... Ahhh..." Pero hindi ito huminto. Patuloy lang ito sa pagsipsip at
paghalik sa parte niyang iyon. "Come for me, baby..." Anas nito sa pagitan ng
pagsamba sa kaniyang pagkababae. "Ahhhh..." Ungol niya. "Stoppp... Hmn..." And
right then, naramdaman niya ang pagsabog niya sa bibig nito. "Stop..." "Liar." He
said raggedly. Umangat ito at pinagmasdan ang itsura niya. Punong-puno ng pagnanasa
ang nagliliyab nitong mga mata. Nahihiyang tinakpan niya ang kaniyang dibdib na
hindi pa rin bumabalik sa normal. Her nipples are still hard. Hard for him. Pumikit
siya at gustong murahin ang sarili. Ngayon pa siya nahiya dito? Really? "You're
gorgeous..." Sabi nito. Hula niya'y titig na titig pa rin ito sa katawan niya lalo
na sa bandang ibaba niya na hindi natatakpan ng kaniyang dalawang kamay. M.A.
positioned himself between her legs and opened them wider. "I'll take you now..."
Anito. Dumilat siya at sinalubong ang nagbabaga nitong mga mata. He is right, he
missed this. Iyong mga bagay na ginagawa nila noon bago siya nito angkinin. Doon sa
kubo na ipinagawa nito noon... Doon kung saan paulit-ulit niyang ibinigay dito ang
kaniyang sarili. "Ohhh..." Mahabang ungol nito nang mapag-isa na ang kanilang mga
katawan. "Shit!" "I love you..." Anas niya. Hindi niya na hinintay na sumagot ito,
she cupped his face with her hands at inabot ang mga labi nito. They kissed
again... and again... Dama niya ang lalo pang pagtigas ng bagay na nasa loob niya
ngayon. His slamming thrusts make her dizzy. Nakakawindang ang bawat pagbalya nito
sa pagitan niya. Itinaas pa nito ang mga hita niya to gain more access to her sex.
Just when she thought she had all of him, he pushed her hips down and was in her
deeper. "Ahhh...." Halos bumaon na ang mga daliri niya sa malapad na balikat ng
asawa. "Ugh... Uh..." Parang musika ang bawat daing nito sa ibabaw niya. Mas
bumibilis ang paglabas-masok
nito sa kaloob-looban niya. Mas lumalakas na din ang pintig ng puso ni M.A. She
looked up to see his eyes. "Inside me... please?" Hindi ito sumagot. Pinakiramdaman
niyang maigi ang pagtibok ng pagkalalaki nito sa pwerta niya... He was close, she
could feel it. Ipinulupot niya ang mga binti sa bewang nito and wait for his
release. At gaya ng nais niya... Michael Angelo exploded inside her. Yes inside
her. Hindi niya alam kung saan galing ang hiling na sana... sana mabuntis na siya
ni M.A. this time. Nang maghiwalay ang mga katawan nila ay agad niyang hinila ang
kumot para tabingan ang kanilang kahubaran. Hindi mapuknit ang maliit na ngiti sa
kaniyang mga labi. Kapwa sila pawisan at habol ang mga hininga. "Hindi na tayo
nakapag-shower..." Sabi niya sa pagitan ng paghingal. Kumuha si Michael Angelo ng
unan mula sa paanan nila at pinagpatong iyon para higaan. "Tomorrow, or kahit
kailan pa... marami pa tayong panahon para doon." Tumagilid siya paharap dito.
"Okay..." "Now come, we must sleep." Niyakap siya nito pulling her to his side.
"Matulog ka na dahil napagod kita." She wrapped her arms around his waist and laid
her head over his heart. "Okay..." Sa pagpikit niya ay tuluyan na siyang nilamon ng
antok hanggang sa makatulog na siya na hindi pa rin napapalis ang ngiti sa kaniyang
mga labi. Pero si M.A.? Nanatili itong nakatitig sa kisame habang tila kay lalim ng
iniisip.JAMILLEFUMAH

May survey ako hehe, pagbigyan niyo na sana... TAGA-SAAN po kayo? Thnkxmuch!

=================

24.

HACIENDA DEOGRACIA"SI AYEZA?" Galing siya sa school non. Pagkagaling sa Hospital

para dalawin si Lowella ay naghalf day pa siya sa school. Umaasa siyang makikita
niya si Ayeza. Ilang araw niya din silang nag-iiwasan nito pero sa huli siya na rin
ang sumuko.Gusto niya itong kausapin. Humingi ng tawad dito at magpaliwanag. Jeez,
ilang gabi siyang hindi pinatulog ng konsensiya niya! Tuwing pumpikit siya ay ang
luhaang mukha nito ang sumasalubong sa kaniya.Ayeza maybe a brat sometimes, but
she's the girl he loves. Tanggap niya ang lahat dito. Talagang nasagad lang siya sa
huli nilang pag-uusap. And God knows kung paano niya pinagdusahan ang isiping
nasaktan niya ito.Malungkot na umiling ang kapatid niyang si Leony. Inilapag nito
ang mga gamit sa kalapit na lamesa at saka lumapit sa kaniya. "Umalis na siya,
kuya...""What?!""Kuya..." Yumakap sa kaniya ang kapatid. "I'm sorry... Nagtry ako
na pigilan siya pero hindi siya sakin nakikinig." Humikbi ito. "Ayaw niya na rin
akong maging kaibigan...""Kaya ba hindi siya pumasok?" Parang may malaking kamao
ang sumuntok sa kaniyang dibdib. "Kaya ba hindi niya sinasagot ang tawag at mga
emails ko?"Nagpunas ng luha sa pisngi si Leony at saka siya nito tiningala. "Kuya,
galit na galit ka sa kaniya non... Nasaktan mo pa siya." May halong sumbat at
paninisi ang boses ng kapatid niya. "Inaway mo siya, inisip niyang mas kinakampihan
mo si Lowella kesa sa kaniya!"Sumipa nang kaunti ang pride niya. "Ganon naman siya
eh, gusto niya kasi siya palagi ang tama. Ang nasusunod." Pero hindi kayang talunin
ng pride niya ang pangungulila dito. Sumandal siya sa haligi ng lanai at malungkot
na tiningnan ang kapatid. "I know it's wrong to hurt her... Pinagsisihan ko naman
iyon eh, gusto kong kausapin siya... Gusto kong malaman niya na nagsisisi na ako."
Tumalikod siya kay Leony at saka ipinatong ang braso sa posteng haligi at don
sumubsob. He's an asshole. Kasalanan niya. Ayaw niyang ipakita sa dalagita ang
sakit na nadarama niya. This is the first time. The fucking first time na nagmahal
siya! Na nagmahal siya ng babae nang sobra-sobra! Alam naman niyang nasaktan niya
si Ayeza. Alam niyang tarantado siya. Alam niyang gago siya. Alam niyang hindi siya
nag-iisip. Alam niyang may mali din siya.At ito ang kabayaran ng lahat ng iyon.
Umalis na si Ayeza. Galit ito sa kaniya kaya ito umalis!"Shit!" Ibinuhos niya sa
malaking poste ng lanai ang galit niya. Wala siyang pakialam kahit mapudpod ang
kamao niya sa kakasuntok sa malaking sementadong haligi. Wala siyang pakialam kahit
duguan na ang kamay niya. Gusto niyang ilabas ang sakit sa kaniyang
dibdib."Kuya..." Yakap ni Leony mula sa kaniyang likuran ang nagpatigil sa pag-
atake niya sa poste.Para siyang batang napahikbi. "Leony, mahal ko si Ayeza...
mahal na mahal ko siya...""Mahal ka rin niya, kuya." Humagulhol na ang dalagita sa
likod niya. Ramdam niya ang pagkabasa ng likuran ng school polo niya dahil sa luha
ng kapatid."Pero nasaktan ko siya..." Anas niya. "Leony, alam ko galit na galit
siya sakin ngayon. Baka nga isinusumpa niya nang nagkakilala pa kami... Paano kung
hindi na siya bumalik? Paano ako?""Kuya... Hindi pa katapusan ng mundo.""Para sakin
katapusan na. I love her so damn much... Nasaktan ko ang babaeng mahal ko! Ang gago
ko! Ang gago-gago ko lang! Tangina!" At isang suntok pa muli sa sementadong haligi.
Nanginginig siya pero manhid na ang mga ugat sa kaniyang katawan. Ang unang beses
na umiyak siya para sa isang babae."Kuya!" Hinila siya nito. "Tama na! Dumudugo na
ang kamay mo! Baka mapaano ka!""Hindi na siya babalik..." Napaupo siya sa sahig at
saka sumubsob sa kaniyang mga palad. "hindi niya na babalikan ang gago, tarantado
at walang kwentang lalaking kagaya ko...""Kuya..." Lumuhod sa harapan niya ang
dalagita at iniangat ang kaniyang mukha paharap dito. "Stop it okay? Don't make
yourself miserable. Hindi man siya bumalik pwede mo naman siyang puntahan. Kahit
bukas na bukas din. Magpaliwanag ka sa kaniya at sabihin mo sa kaniya kung gaano mo
siya kamahal... I know Ayeza kahit sa maikling panahon ng pagiging magkaibigan
namin. She maybe a bitch, pero mabait siya. Saka alam kong mahal ka
niya..." Napatitig siya sa magandang mukha ni Leony. May pagasang sumilid sa puso
niya. Posible kaya? Bumuka ang kaniyang mga labi. "Haharapin niya kaya ako?
Mapapatawad niya pa kaya ako?"Ngumiti ito. "Hindi natin masasagot iyan kung hindi
mo susubukan..." May dinukot ito mula sa bulsa ng suot nitong uniporme. "Mahal ka
niya at mahal mo siya... wala ng mas iimportante don." Inabot nito sa kaniya ang
panyo. "Fix yourself. Ayaw ni Ayeza sa lalaking mahina, kaya ayusin mo ang sarili
mo. Win her back kahit pahirapan ka pa niya, you deserve it anyway. Never give up.
Wala sa bokabularyo ng mga Deogracia ang salitang pagsuko."Isang araw matapos ang
pag-uusap nila ni Leony ay tumulak nga siya patungong Amerika. Buong byahe ay wala
siyang ginawa kung hindi ang magdasal na sana mapatawad siya nito. Na sana
tanggapin siya nito ulit. Kung kinakailangang lumuhod siya at halikan ang mga paa
nito ay gagawin niya. He really missed her. He missed her so damn much.Gusto niyang
humingi ng isa pang pagkakataon. Gusto niyang sabihin dito na nagsisisi na siya. Na
ito ang pinapaniwalaan niya. Na kahit mali o ito pa ang may kasalanan ay dito pa
rin siya kakampi.Nang malaman niyang wala ito sa Amerika ay hindi siya nagdalawang-
isip na sundan ito sa Paris. Kinontak niya ang bestfriend nitong si Ava at
nagmakaawa siyang ituro kung nasaan si Ayeza. Hindi siya napagod kahit pa paikot-
ikot lang siya. Walang mas mahalaga kung hindi ang makita niya ang babae. Balewala
sa kaniya kahit mukha na siyang tanga.Kaya lang lahat ng pagasa niya ay parang mga
bulang isa-isang nagputukan nang makita niya ito sa isang party. Sinabi sa kaniya
ni Ava na naroon ito kaya kahit wala pang tulog at pahinga ay nagmamadali siyang
umalis para puntahan nga ito. And at last... nakita niya nga ang hinahanap niya.But
he's too late. Too late.Nasa bisig na ito ng ibang lalaki...His Ayeza... nakapikit
at nakayakap ang mga braso sa kung sino mang lalaki ang kahalikan nito.Daig niya pa
ang pinatay sa nasaksihan niya. He was raging mad and deeply hurt. Ganoon na lang
siya nito kadaling pinalitan? Pero hindi siya lumapit para komprontahin ito.Hindi
niya hinayaan ang sarili na guluhin pa ito.Pero hindi rin siya umalis.Nanatili siya
doon. Nanatili siyang nakatingin dito habang unti-unti nitong dinudurog sa maraming
piraso ang puso niya.Ito pala ang dahilan kaya hindi nito sinasagot ang mga texts,
tawag at mga emails niya. Pero kagaya ng ibang nagmamahal... hindi pa rin siya
umalis. Naglagi pa siya ng ilang linggo pa sa bansang kinaroroonan nito.Araw-araw
mula sa kotse niya ay nakatanaw siya sa bawat kilos at galaw nito. Mula sa school
na pinapasukan ni Ayeza, sa mga parties na pinupuntahan nito o sa mga bars na
ginigimikan ng babae.Palagi siyang naroon. Nakatanghod at parang tangang
nagbabantay dito.Wala itong kaalam-alam... wala itong kamalay-malay na nasa malapit
lang siya.Na sa di kalayuan dito ay may isang pusong namamatay. Habang hawak nito
ang kamay ng lalaking ipinalit sa kaniya, habang nakakalong ito doon at
nakikipagtawanan. Habang nakikipaglambingan, nakikipag-yakapan at nakikipag-halikan
ito sa bagong lalaking iyon.Hanggang sa natanggap niya rin... She had moved
on.Hindi na ito babalik sa kaniya.Kung kaduwagan na hindi niya ito lapitan, so be
it. Siguro nga duwag siya o wala na talaga siyang pakiramdam.At araw-araw
idinidikdik niya sa isipan niya na masaya na si Ayeza... para naman sana... sana
makapag-move on na rin siya.And then, umuwi na siya ng Pilipinas na manhid na
manhid siya. ...

KASALUKUYAN.HINAWI ni Ayeza ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa kaniyang

mukha. Malakas ang hangin sa promenade deck ng barko kaya nagkagulo-gulo lampas
balikat niyang buhok."Kanina ka pa tahimik, hon?" Puna niya kay Michael Angelo.
Magkatabi sila sa terrace. Wala itong kibo at tila kay lalim ng iniisip.Lumingon
ito sa kaniya at saka ngumiti. "Tara na sa loob..." Nauna na ito patungo sa
passageway ng barko.Sumunod siya dito at kumapit sa braso ng lalaki. "Ano bang
iniisip mo?""Iyong mga naiwan kong trabaho sa opisina."Napanguso siya. "Minsan ka
lang naman magbakasyon eh..."Mabilis ang mga hakbang ni M.A. at halos magkanda-
tapi-tapilok na siya kakasunod dito. Gusto niya tuloy batukan ang kaniyang sarili
kung bakit nag stilettos pa siya. Mula nang tumungtong sila sa barko ay palagi
siyang bihis na bihis. Gusto niyang siguraduhing palagi siyang maganda sa paningin
ng asawa niya.Tiningnan niya ang mukha nito. Mula sa pagkaka-sideview ay kitang-
kita niya ang pagkakakunot ng noo nito. Ang matangos nitong ilong at ang mga labi
nitong nakatikom. "Feeling ko, hindi naman iyong pending jobs mo ang naiisip mo...
parang mas malalim." Lalong itong kumunot. "Saan mo naman nakuha ang pakiramdam na
iyan."Iniyakap niya ang isang braso sa bewang nito. "Alam kasi ng Diyos na sagad
magmahal ang mga babae... kaya binigyan Niya kami ng matalas na pakiramdam para
hindi kami maloko ng mga kasinungalingan niyong mga lalaki." Aniya. Marahan itong
tumawa at saka tumingin sa kaniya. "Really?""Oh, yeah." Huminto siya sa paglalakad,
gayon din ito. "So ano nga ang iniisip mo diyan?" Humarap siya rito at tiningala
ito. "Wala."Sumimangoit siya at inabot ang matangos nitong ilong para pisilin. "Ano
nga? Hindi kita titigilan!"He cupped her face with his big hands. Nabitawan niya
ang ilong nito at saka ngumuso dito. Akala niya kasi tutungo ito para halikan siya
pero hindi naman pala.Nakita niya ang pagsungaw ng amusements sa mga mata nito.
"Kung ano-ano lang. Mga nangyari kahapon... Wala iyon. Past is past...""Hindi rin."
Pagmamaktol pa rin niya. Nabitin siya, akala niya kasi kissing scene na ang kasunod
eh. "Past nga..."Umiling siya at saka inabot din ang pisngi nito. Ikinulong niya sa
mga palad ang mukha nito kagaya nang ginawa nito sa kaniya. "Wag kang maniniwala sa
Past is Past... Tingnan mo ang pagmamahal ko sa'yo, hanggang ngayon hindi
kumukuPAST!"Natatawang tumingala ito at kumawala sa kaniya. "Eh di wow.""Wow ka
diyan!" Inis na hinampas niya ito sa dibdib.

Para silang mga batang nag-aasaran sa passage way. May ibang napapatigil pa at
napapatingin sa kanilang dalawa ni M.A.Imbes na sa cabin sila dumeretso ay
nakarating na sila sa second deck. "Hey ayoko na! Kita mong nakatakong ako eh!"
Reklamo niya. Hinihingal na rin siya kakahabol dito. Para itong batang inaasar pa
siya kapag nagpapabagal-bagal siya sa paglalakad. At ito nga, imbes na sa cabin
nila ay dito sila napadpad.Huminto ito at saka naglakad palapit sa kaniya.
Nakapamulsa ito at nakangisi habang pinagmamasdan ang yamot niyang ekspresyon.
Naku! Kung hindi nga lang siya nagpapalakas dito ay baka naibato niya na sa mukha
nito ang isang stiletto niya. Kaya lang hindi talaga kaya ng konsensiya niya.Saka
magagawa niya bang saktan ito... lalo ngayong nakatitig ito sa kaniya na para bang
siya lang ang nakikita ng magaganda nitong mga mata.Kainis naman!Itsura palang ni
M.A. nalalasing na siya. Hinila niya ang kwelyo nito. "Daan tayo sa bar!"Tumaas ang
isang kilay nito. "Ano na naman gagawin natin don?""Hmp." Hinigit niya pa ang
kwelyo nito hanggang sa mas mapatungo pa ito at magkapantay na ang mga mukha nila.
"I told you, bawal umangal. Ang buong cruise natin ay AKO ang masusunod! Si AYEZA
lang.""Kailan pa napatupad ang batas na iyan?""Ngayon lang." At saka niya na ito
hinila paalis sa second deck. Binitawan niya ang kwelyo nito dahil baka hindi na
makahinga ang asawa niya. Ayaw naman niyang mabyuda agad noh. "Pagbigyan mo na ako,
after naman nito..." Natigil siya sa pagsasalita nang makitang hindi nito inaalis
ang titig sa mukha niya."Ano?" Naninimbang na tanong nito. Umakbay pa ito sa kaniya
at saka itinaas ang kaniyang mukha. Tinabig niya ang kamay ni M.A. at inirapan ito.
"Wag muna nating pagusapan ang mangyayari pagkatapos ng cruise..."Hindi ito
nagsalita."Gusto ko kasing maging masaya ang bawat oras na kasama kita. Kagaya
noon, ng mga panahong okay pa tayo. Gusto ko maging okay din ang lahat ngayon..."
Aniya na hindi tumitingin dito.Nakakainis.Iyong mga sandaling sobrang saya nila,
ang taas ng energy at parang okay na okay sila... tapos sa isang kisap-mata
maglalaho. Magkakailangan, magpa-pakiramdaman at hindi na mag-uusap. "Videoke
tayo!" Pilit ang pagpapasigla niya sa boses. "Baka bumagyo... kawawa ang barko niyo
at ang mga pasahero.""Hmp! Hindi mo ba alam na nag-voice lesson ako sa America!"
Pumasok sila sa videoke bar."What? Nagsayang ka ng pera?!" Pang-aalaska nito sa
kaniya."Excuse me! Worth it ang ginastos ko noh!" Irap niya rito. At kagaya ngayon,
bumalik na naman sila sa kanilang energy. Nawala na naman iyong awkward moment.Sa
isang sulok ng videokebar sila pumwesto. May kaniya-kaniyang videoke ang bawat
booth na divided ng mga soundproof glasses pero hindi sila pumasok sa isa sa mga
iyon. Mas pinili ni Ayeza ang live videoke kung saan may mangilan-ngilang
makakarinig sa kaniya. May mini bar sa tabi ng pinuwestuhan ni M.A. Umakyat siya sa
dalawang baitang na stage at kinuha ang mic matapos itipa ang kantang napili
niya. "Mic test." Tumingin siya kay M.A. na nangingiti lang sa mini bar. Kinawayan
niya ito."Wag mo akong ipapahiya dito." Sigaw nito saka kumindat sa kaniya."Hmp.
Makinig ka." Sabi niya sa mic. Nagtawanan pa ang mga taong naroon at tila kinikilig
sa bangayan nila.Nagsimula na ang tugtog. Umayos si Ayeza sa pagkakatayo sa
stage."Para sa pinaka-guwapong lalaki na sakay ng barkong ito... ang pinakamamahal
kong asawa... Michael Angelo Deogracia."Nagpalakpakan ang mga nanonood. Ang iba ay
tumigil talaga sa mga ginagawa para panoorin at pakinggan ang performance
niya."Pakinggan mo ang improvements ng boses ko, hon!"Huminga siya nang
malalim.♪"Two old friends meet again... Wearing older faces, and talk about the
places they've been...Two old sweethearts who fell apart. Somewhere long ago... How
are they to know. Someday they'd meet again, and have a need for more than
reminiscin'..."

Nakita niya ang pagtigas ng panga ni Michael Angelo at ang paglagok nito sa laman
ng kopitang hawak. Titig na titig ito sa kaniya habang kumakanta siya."It's the
same old feeling back again... It's the one that they had way back when.They were
too young to know, when love is real."Sa bawat pagbanggit niya ng lyrics ng kanta
ay parang may kung anong kumukurot sa puso niya. And the way her husband looking at
her... batid ni Ayeza na hindi na rin normal ang nararamdaman nito ngayon. "But
somehow, some things never change and even time hasn't cooled the flame.It's
burning even brighter than it did before. It got another chance and if they take
it...She's back in his life and it feels so right...Maybe this time, love won't
end..."Kailangan niyang pumikit... kasi hindi niya na kayang salubungin ang mga
titig ni Michael Angelo."Maybe this time... Love won't end..."Nakangiting binitawan
niya ang mic. Sinalubong siya ng masigabong palakpakan sa paligid.Kinawayan niya
ang mga naroon at saka bumaba sa stage para puntahan ang kinaroroonan ni M.A."Ikaw
naman?!" Tudyo niya rito. Ipinatong niya ang mga braso sa matigas nitong mga
balikat."Ayoko.""Mas maganda kaya iyong boses mo sakin.""Hindi, ayaw kong kumanta."
Anito at saka itinaas siya paupo sa katabi nitong upuan. "Dati niyayabangan mo
ako." Inagaw niya rito ang hawak nitong kopitang may lamang martini. "Oh bakit
ngayon ang duwag mo!"Pinanood nito ang pag-inom niya sa kopita. "I'm not coward,
okay? It's just that I don't like to sing.""Eh ano na lang?" Tuwid ang tingin niya
rito kahit medyo nahilo agad siya sa nainom niya."Nothing..." "Pwede ba iyon?
Nothing? Sayang ang oras..." Importante sakin ang bawat sandali. Gusto sana niyang
idugtong, pero hindi niya na kaya ang isa pang awkward moment. Namayani ang
katahimikan. Humingi siya ulit sa bartender ng panibagong shot at agad na tinungga
iyon. Nang balingan niya si M.A. at tahimik pa rin ito. May kung anong matalim na
bagay ang parang dumutdot sa dibdib niya at nag caused ng panibagong sakit. Bakit
ba kahit kasama niya ito, ganito kalapit at hindi naman sila nag-aaway... bakit
nakakaramdam pa rin siya ng ganitong pakiramdam. Na parang kahit mukhang perpekto
ang lahat ay hindi pa rin. Na may puwang pa rin ang sakit... na pwede pang sumingit
ang alin man sa doubt, insecurities and pain."Napipilitan ka lang ba?" Mahinang
tanong niya na ikinalingon nito sa gawi niya. "Sa lahat ng ito... hindi ka ba
masaya? Sabik na sabik ka na bang matapos ang cruise na ito para makaalis ka na...
Sabi ko bigyan mo ako ng chance... Baka naman, baka kahit papano mabago ang pasya
mo at—" Hindi niya natapos ang pagsasalita. Nanlaki ang mga mata ni Ayeza.It was
his lips who shut her mouth from talking! Sinakop ng mainit na mga labi nito ang
katinuan niya at lahat ng mga nararamdaman niya. Kasabay ng pagpatak ng luha ay ang
pagpikit ng kaniyang mga mata. 

Facebook: JamilleFumah

Twitter: @JFstories

=================

25.

Chapter 25"AYEZA MONTEMAYOR..." Napapiksi siya mula sa pagkakaupo sa umbrella chair

na katapat ng swimming pool. Inalis niya ang suot na pink Ray-Ban sunglasses at
inilapag sa kaniyang tabi.Isang matangkad at maputing lalaki ang nakatingin sa
kaniya. Naglalaro sa mamula-mula nitong mga labi ang isang nanunudyong ngiti.
Pamilyar ang itsura nito bagamat hindi niya matandaan kung saan niya ito nakita.
He's wearing a blue cargo shorts and a black jacket. May highlights ang buhok nito
at maganda ang tindig.Bumuka muli ang mga labi nito at hinagod siya ng tingin.
"Ayeza M. Legazpi." Pagtatama nito sa pangalan niya. "Right?""It's Ayeza
Deogracia." Tumayo siya at binitiwan ang bandanang kanina ay takip niya sa kaniyang
mga balikat. "I am already married." Aniya. Sa tingin niya sa kausap ay half
brazillian ito, marahil isang modelo na nakasama niya noon kaya pamilyar ito sa
kaniya.Tumango-tango ito at naghimas ng baba. Hindi pa rin inaalis ang tingin sa
kaniyang mukha. "Hmn... mas maganda ka sa personal kesa sa...""Stop right there."
Mariing utos niya rito. Siguro na-trauma na siya sa mga taong nagsasabi ng mga
salitang 'mas maganda, sexy at kung ano-ano pa siya sa personal'. Sabagay, hindi
malabong nakita na nito ang mga nude photos niya.Tumawa ito. "Hey! Wala pa akong
sinasabi. I'm not gonna say that...""Adios." Tinalikuran niya na ito. Kumukulo ang
dugo niya, bakit pa kasi siya umalis sa cabin nila. Hindi naman niya kasi akalaing
hanggang dito sa barko ay may mga makakasalamuha siyang ganitong tao.Kagaya ng mga
taong mapanghusga. Mga iilang empleyado niya, kaibigan o kakilala. Halos lahat nga
yata ay nakita na lahat-lahat sa kaniya. Pero bakit kailangan pang banggitin sa
kaniya? Hindi ba pwedeng manahimik na lang ang mga ito? Pabayaan na lang siya! O
kaya laitin siya patalikod, wag iyong harap-harapan! Mas gusto niya pang gawin
siyang tanga ng mga ito kesa iyong ipapamukha pa sa kaniya ang isang bagay na alam
naman niyang mali siya.Siya ang may kasalanan, oo. Pero sana tama na!"Sikat na
sikat ka."Napahinto siya sa paglalakad nang marinig na nagsalita muli ang
estrangherong lalaki."Napakaswerte ng kung sino mang napangasawa mo."Doon na siya
lumingon at ubod lakas na sinampal ang kaliwang pisngi nito.PAK!Halos matabingi ang
mukha nito. "What the fuck?!" Gigil na sambit nito sabay sapo sa pisnging sinampal
niya.Sabay lapit ng isang naparaang cabin steward. "Mam may problema po ba rito?"
Agad na tanong nito at saka palinga-linga na tila naghahanap ng security.Namumula
ang mukhang hinarap ng lalaki ang empleyado ng barko. "Itong babaeng ito! Bigla
akong sinampal!" Itinuro pa siya nito."Bastos ka kasi!" Singhal niya rito."Damn!"
Lalong nanggalaiti ang lalaki kung di lang ito napipigilan ng steward ay malamang
nasakal na siya nito. "Ganito ba kayo trumato ng guests niyo?"Iiling-iling na
lamang si Ayeza. Tinalikuran niya na ito at nagbingi-bingihan sa masasakit pang
salitang ipinahabol sa kaniya ng lalaki.She deserved it.Malay niya ba kasing iyong
mga nude photos niya ang tinutukoy nito. Pasensiya na lang kung hindi ito sanay na
masampal ng babae.Nang nasa companion way na siya ay bigla siyang nakaramdam ng
ginaw. Nakalimutan niya pala ang bandana niya at eyeglasses sa may pool. Nagpatuloy
siya sa paglalakad habang yakap-yakap ang sarili.Bumuga siya ng hangin. Masyado na
siyang napa-praning sa mga pictures na iyon. Minsan naiisip niya rin kung paano na
lang kung kasama niya si M.A. tapos biglang may mambastos sa kaniya. She will end
up humiliating him."Saan ka galing?"Napatigil siya sa paglalakad nang marinig ang
boses na kahit nakapikit siya ay kilalang-kilala niya kung sino ang may ari.Sa pag-
angat ng mukha niya ay hindi nga siya nagkamali.It's him."Sa..." Napalunok siya
nang masamyo ang mabangong aftershave ng lalaki. Preskong-presko ito sa suot na
puting T-shirt na pinatungan ng kulang abong jacket. Mamasa-masa pa ang buhok na
tanda na kaka-shower lang nito.Nagulat siya nang lumapit ito sa kaniya at yakapin
siya. Mas naaamoy niya ngayon ang pinaghalong bango ng men's perfume nito at
aftershave. Parang biglang nag somersault ang puso niya sa loob ng kaniyang dibdib
dahil sa pagkakadikit ng mga katawan nila.Sa bisig nito ay naibsan ang lamig na
kaniyang nararamdaman. She felt safe and contented in his arms. Ipinikit niya ang
kanyang mga mata at dinama ang kapayapaan sa pagyakap nito."Why?" Mahinang anas
nito sa kanyang punong-tenga."Ha?" Dumilat ang namimigat niyang mga mata. Gusto
niya pang magtagal ang tagpong iyon. Who cares kung pinagtitinginan na sila ng mga
dumaraan!Itinaas nito ang mukha niya. "Nanginginig ka... Akala ko giniginaw ka."
Bulong nito.Napakurap si Ayeza. "Ah...oo, nakalimutan ko kasi iyong bandana
ko.""C'mon, nagpa-deliver ako ng merienda sa cabin natin." Inakbayan siya nito at
iginaya palakad pabalik sa cabin nila. "Akala ko kung saan ka nagpunta eh, pagising
ko wala ka na."Ngumiti na lang siya at saka pasimpleng ipinulupot ang kaniyang mga
braso sa matigas na bewang ni Michael Angelo. Lahat ng inis, takot at galit na
naramdaman niya kanina ay parang mga bulang biglang naglaho....HABANG KUMAKAIN sila
ay panay ang sulyap niya sa asawa. Kahit anong gawin nito ay nakatingin siya.
Ultimo paghati sa graham cake na nasa platito nito ay hindi niya pinapalampas.
Halos magkatapon-tapon na nga ang sarili niyang pagkain dahil dito lang siya
nakatingin. Naaaliw siyang panoorin ang mahinhin nitong pagsubo at
pagnguya.Ikakaligaya niya na ang mga ganitong simpleng bagay. Ang makasama at
makasabay ito sa bawat merienda ng buhay niya. Ang kasabay niya ito sa pagkain,
pagtulog at pagising.Sa mga oras na inilagi nila sa barko ay busog na busog ang
puso niya sa tanawing hatid ng pagiging malapit nito sa kanya. Parang magandang
panaginip lang.Natigilan siya.SECOND CHANCE. Dalawang simpleng salitang ngunit may
mabigat na kahulugan.Pagkatapos kaya ng cruise na ito ay ganito pa rin sila?Maiisip
ba nitong katulad niya ay nais din nitong dugtungan ang nakaraan? Mali. May mga
bahagi pala ng nakaraan ang hindi na dapat balikan. Hindi na dapat dahil sakit lang
ng kalooban ang dulot ng ilang alaala.Dapat ngayon ay ang kalimutan ang mapapait at
magsimula ng bago.Pero katulad niya ba ay ganoon na rin ang magiging pananaw nito?
O pagkatapos ng lahat ay ma-realized ni Michael Angelo na hindi pala."PWEDE ba
tayong magusap?" Pukaw niya sa asawa. Binitiwan nito ang tinidor at tiningnan siya.
"Okay." Ngumiti ito na nagpasirko sa puso niya."Ah..." Alam kaya nito na kanina
niya pa ito pinagmamasdan? Malamang. Hindi naman manhid si M.A."Sige na," Susog
nito. "Tungkol saan ba?" He look cool. Alam na kaya nito kung ano ang pag-uusapan
nila?"About what happened... kay... Lowella." Lumunok siya nang makita ang saglit
na pagpormal ng mukha nito. Mukhang hindi yata tamang inungkat niya iyon? Pero
gusto niya ng pag-usapan. Gusto niya ng closure tungkol sa bagay na iyon. Hindi
sila makakausad kung hindi pa rin nila nase-settle ang tungkol sa isa sa mga
malaking kasalanan niya rito."What about her?" Tanong nito at muling ibinalik ang
pansin sa merienda nito."Namatay siya dahil sakin." Mahina ang boses na sabi
niya.Nakamasid lang si M.A. sa kaniya habang nilalaro ang tinidor sa ibabaw ng
platito. Hindi niya alam kung anong hangin ang pumasok sa utak niya para ungkatin
pa iyon. They are okay now. Kinakausap na siya ni Michael Angelo na hindi galit o
pasuplado. Tapos ito at nag-uungkat na naman siya ng mga bagay na maaaring maka-
apekto sa mood nito.Hindi niya mabasa ang tumatakbo sa isipan nito habang
nakatingin pa rin ito sa kaniya.Huminga siya nang malalim. wala ng atrasan dahil
sinimulan niya na. "Ikakasal na kayo, tapos bigla akong dumating. Sinira ko ang mga
plano niyo, pinilit kitang agawin sa kaniya kahit alam kong mas may karapatan na
siya sa'yo." Ito ang unang beses na pag-uusapan nila ang yumaong ex-fiancee
nito. Inis siya kay Lowella pero hindi naman niya gustong namatay ito... bagamat
aaminin niyang may isang bahagi niya ang natuwa dahil wala na siyang karibal kay
Michael Angelo. Nakokonsensiya rin naman siya kahit hindi siya ang literal na
pumatay sa babae, lalo pa't alam niyang nagda-dalang tao ito. "Karapatan?" Kumunot
ang noo nito."Buntis siya. Ipinagbubuntis niya ang anak mo... Dapat lang na siya
ang pakasalan mo." Mas lalo pa yatang lumiit ang boses niya, good thing ay mukhang
naririnig pa rin ni Michael Angelo ang mga sinasabi niya."Why are you saying all
these?" Seryosong tanong nito. "Bakit ngayon pa kung kailan kasal na tayo? Kung
kailan wala na siya at ang... anak namin." Lumikot ang mga mata nito. "Sinabi ko na
sa'yo noon." Napatungo siya. "Mahal kita at hindi ko kayang mapunta ka sa
iba.""Lalo kay Lowella?" Mahina itong tumawa. "Dahil hindi kayang tanggapin ng
pride mo na sa isang katulad niya lang ako mapupunta?"Naiiyak na tumingin siya
dito. "Michael Angelo..." guilty siya sa parteng iyon. "Ilang taon, Ayeza... Ilang
taon ka sa iba't-ibang bansa... Sa ilang taon na iyon ay hindi mo narealized ang
mga bagay na iyan? Kung kailan ikakasal na ako ay saka mo lang naisip na mahal mo
ako at hindi mo ako kayang mapunta sa iba?""I know, it's weird. Saka para akong
tanga... baliw nga siguro ako. Nang makita ko sa magazine ang nalalapit na kasal mo
ay biglang nagsikip ang dibdib ko."Huminga ito nang malalim at saka inilayo ang
platitong kinalalayan ng tira nitong graham cake. Mukhang tuluyan na itong nawalan
ng gana.Nagpatuloy siya. "Malayo ka sakin... magkalayo tayo. Pero kahit ganoon
kampante ako dahil alam kong wala kang nakaka-relasyon. Isa siguro iyon sa mga
bagay na nagpakampante sakin. Akala ko hindi ka magmamahal ng iba at--""At
hihintayin kita?" Putol nito. "At hinintay nga kita..."Malungkot siyang tumungo.
"At hindi ako bumalik.""Bumalik ka... You're here now. At mag-asawa na
tayo.""Sinasabi ko ito para hindi sirain ang pagsasama natin ngayon. My goal is to
make things right. Gusto kong itama ang mga mali ko. Kung kinakailangang
araw-araw akong humingi ng sorry sa'yo, pagsisilbihan kita at ipaparamdam ko sa'yo
kung gaano kita kamahal ay gagawin ko. Walang hindi ako gagawin para sa'yo." Puno
ng conviction na sabi niya. Wala siyang kakurap-kurap sa pagkakatingin dito."Hindi
ko akalaing magkakaganito ka, Ayeza." Ang mga labi nito ay nagbabadya ng panibagong
porma."Ha?" Napamaang siya."Nag-matured ka na." Ngumiti ito displaying his two
dimples. Maaliwalas ang mukha nito na para bang hindi mabigat ang pinag-uusapan
nilang dalawa. "I'm glad na kaya mo ng tanggapin ang mga pagkakamali mo.""Patawarin
mo ako..." Umusod pa siya palapit dito. "Alam kong nasaktan kita. Nasaktan din
ako... akala ko hindi mo ako sinundan sa Amerika."Nakatingin ito sa kaniya na tila
tinatantiya ang mga sinasabi niya."Hayaan mo lang ako..."Tumango ito at muling
hinila ang platito ng graham cake pabalik sa harapan nito. "Magtira ka para sa
sarili mo." Anito at saka muling tinusok-tusok ng tinidor ang cake."Hindi ako
ganoon magmahal, M.A." Umiling siya at kinuha ang kamay ng lalaki sa ibabaw ng mesa
at dinala sa kaniyang mga labi, hinagkan niya iyon at saka tiningnan nang buong
pagsuyo ang asawa. "Ibubuhos ko ang lahat at wala akong balak magtira maski
katiting para sa sarili ko."Hindi na ito muling nagsalita. Gamit ang isang kamay
nito ay muli nitong nilantakan ang merienda nila.Nakangiti niya na lamang na
pinagmasdan ito. Hindi niya akalaing dito mauuwi ang pag-uungkat niya ng tungkol
kay Lowella. Ang ini-expect niya ay galit mula dito at hindi ganitong para bang
okay na rito ang lahat.Na parang napatawad na siya nito at handa na itong
ipagpatuloy ang kanilang pagsasama.Sana nga......

"AYEZA MONTEMAYOR."Napatayo siya. "What the hell are you doing here?"Nasa labas
sila ni Michael Angelo para pumunta sa bar. Kakatapos lang nilang magmerienda at
ang 'alam niyo na'. Nasa super deck sila kung saan siya nag-videoke nong nakaraan.
This time kasi ay napapayag niya na itong kumanta. Magpapalipas lang sila ng gabi
at magliliwaliw sana. Nagpaalam lang ito sandali na magba-banyo at kasalukuyan
siyang naghihintay nang biglang may lumapit sa kaniya."Hey, hindi ko alam na bawal
na pala ako dito?" Naka-arko ang kilay na tanong sa kaniya ni Dr. Lloyd Garais."Ano
ngang ginagawa mo rito?!" Pigil niya ang pagtaas ng kanyang boses dahil baka
makakuha siya ng atensyon ng ibang guests na naroon. Ano ba kasing ginagawa ng
Lloyd na ito dito?"Nagku-cruise." Naguguluhan itong tumitig sa mukha niya. "May
masama ba kung gusto kong libangin at ipamper ang sarili ko? Besides I'm broken
hearted! Kakamatay lang ng girlfriend ko.""I'm sorry..." Tumalikod na siya nang
pigilan siya nito."Sandali!""What?""Kilala mo na ba ang nagkalat ng mga pictures
mo?" Tanong nito."Hindi." Umiling siya. "Pero malalaman ko rin. Actually, wala na
akong pakialam kung sino pa siya." mamatay na siya kung sino man siya, dugtong niya
sa isip."It's Ava." Walang gatol na saad nito.Doon na siya napatingin sa mukha ni
Lloyd. Literal siyang nakanganga dito na tila hinihintay na sabihin ng lalaki na
'joke lang' iyon. Pero hindi. "Ano kamo Lloyd?!" Nakangisi itong parang demonyo.
"Sino pa sa tingin mo ang makakapag-access sa mga gamit na iniwan mo? Of course
it's Ava! Your one and only trusted friend."Parang biglang umakyat sa ulo niya ang
lahat ng dugo sa kanyang katawan. Bago pa siya nakapag-isip nang maayos ay nasugod
niya na ito. "Hayop ka!""Hey! Lady!" Todo-sangga naman ito sa mga sampal at hampas
niya. "Stop!""Hayop!!!" Hindi pa siya nakontento at tinadyakan niya pa ito sa binti
sanhi para mapaluhod ito sa sahig. "Napakahayop mo!""Ayeza!" Malamig at matigas na
boses mula sa kaniyang likuran.Gulat na napalingon siya sa tumawag sa kaniya.
"Michael Angelo!" Nakatayo ito at madilim na madilim ang mukhang nakatingin sa
kanilang dalawa ni Dr. Lloyd Garais.JAMILLEFUMAH

@JFstories

=================

26.
The Montemayor Saga presentsAyeza Montemayor Legazpi"KARMA IS A BITCH"Chapter 26

TAHIMIK lang si Ayeza habang naglalakad sila pabalik sa cabin. Panaka-naka niya
itong nililingon dahil naiiwan ito sa likuran niya. Sumabay siya sa marahang
paglalakad nito at saka niya ito inakbayan. Naramdaman niya pa ang marahan nitong
pagpitlag na tila ba hindi nito inaasahan ang pag-akbay na ginawa niya."Relax..."
Bulong niya rito at saka niya ito hinagkan sa ulo.Hindi ito umimik. Nanatili lang
itong tahimik at nakatungo... and her silence is killing him. Dammit! "Ayeza..."
Hindi niya napigilan ang sarili na kausapin ito. She's scaring the hell out of him!
Ano bang problema?!"Not now, please..." Her voice was tired. Hindi ito ganito
makipagusap sa kanya. "What's bothering you? Sino ba kasi ang lalaking iyon?" Hindi
niya pinansin ang sinabi nito. His curiousity is eating him.Umiling ito at
binilisan ang paglalakad. "Please...""Fine." Paungol na lang na sabi niya. Ayaw
nitong magkwento, okay. Pero ano ba kasi ang nangyari ng umalis siya kanina?
Nagulat na lang siya nang pagbalik niya mula sa CR ay may kaaway na itong lalaki.
Kung hindi siya nagkakamali ay si Lloyd Eric Garais ang kausap nito. Ang lalaking
iyon ay ang boyfriend ng bestfriend ni Ayeza na si Ava. Nang nagmamadaling umalis
ang lalaki at pigilan siya ni Ayeza na habulin ito ay mas lalo siyang na-curious
kung ano ang nangyari. Nakikita niya pa sa mga mata ng asawa niya ang galit at
paghihirap ng kalooban nito. Pero sige, hindi na siya nag-usisa pa. Hindi
muna. Sooner or later ay malalaman niya rin ang lahat and he'll make sure of
that.Sa ngayon ay hahayaan niya muna si Ayeza...Napailing siya sa sarili. Their
'one more try'... karapat-dapat ba siya doon? Karapat-dapat ba siya sa panibagong
pagkakataon kapiling ang babaeng ito? Karapat-dapat ba siya kay Ayeza sa
pangalawang pagkakataon ng mga buhay nila?Deserving ba sila sa panibagong
pagkakataon na iyon? Pero may parte niya ang nais manatilis sa tabi nito. Ang
protektahan ito laban sa lahat ng magtatangkang manakit dito.He laughed at himself
with the thought. Really? Po-protektahan sa lahat ng mga mananakit dito? Pero sa
mismong sarili niya ay hindi niya nga ito nagawang protektahan.Bakit ba naging
ganito ka-komplikado ang lahat?Napailing siya kasabay ng unti-unting pagdaloy ng
nakaraan....HACIENDA DEOGRACIA (ang nakaraan)"She's dead... and the baby. Wala na
sila." Yumuko ang kapatid niyang si Leony saka ito mahinang humagulhol."What?! Are
you fucking kidding me?!" Tinapik siya ni Rash sa balikat. "No dude! She's dead."
Sabi nito at saka inalo ang umiiyak na si Leony. Si Rash Montenegro ang asawa ng
kapatid niya."Paanong?" Hindi pa rin siya makapaniwala. Galing siya sa isang out of
town business seminar at ito ang nadatnan niya. Wala ang buntis na si Lowella sa
Hacienda nila kung saan niya ito iniwanan. Marami siyang inasikaso these past few
weeks at kinailangan niya munang tapusin ang lahat ng iyon. Ang plano niya ay
kakausapin niya si Lowella kapag nakabalik na siya—pero huli na para doon. Naunahan
na siya ni kamatayan!"See this." May inabot sa kaniya si Rash. Newspaper
iyon."Shit!" Ganoon na lang ang pagkunot ng noo niya nang makita ang nasa diyaryo.
Nasa front ng society page ang nalalapit nilang kasal ni Ayeza, halos sakupin na
nga ng larawan nila ng dalaga ang buong pahina. Mukhang ginastusan ng sobra ng mga
Montemayor ang buong column ng diyaryo para makita agad ang tungkol sa kasal nila
ni Ayeza. "Sabi ng Nanay niya ay iyak daw nang iyak si Lowella... Pinuntahan siya
ni Ayeza at ipinakita sa kaniya ang diyaryo." Sabi pa ni Rash habang hinahagod ang
likuran ng umiiyak pa ring si Leony. Napalapit na rin kasi talaga ang kapatid niya
kay Lowella mula ng maging nobya niya na ang huli."Kinagabihan ay nagwala si
Lowella... Lumabas siya ng bahay nila na umiiyak at... nasagasaan siya." Umiling-
iling pa si Rash. Nasa mukha nito ang pakikiramay. He doubted that. Malamang hindi
ito nasagasaan... kundi nagpasagasa mismo ito. Tanging sila lang ni Lowella ang
nakakaalam sa tunay na pinagdaraanan nito. Sumisigok na nag-angat ng mukha si
Leony. "Nasa morge na ang bangkay niya o baka nakaburol na sa kanila ngayon... sa
Quezon." Pulado ang mga mata nito dahil sa pagluha. Marahan siyang tumango. "Kaya
pala walang tao sa bahay nila sa Dazma..." Kumuyom ang kaniyang mga palad. "Yes
pare." Si Rash na diretsong nakatingin sa kaniya. "Kanina ko lang ito nalaman sa
Nanay niya... Sorry at hindi ko naitawag agad sa'yo. Ayaw ka rin nila munang makita
ng pamilya ni Lowella... Masama ang loob nila sa nangyari.""Ayeza killed her!
Huhuhu..." Nanginginig pang sabi ni Leony. "Bakit ba siya bumalik pa?! Ano bang
plano niya? Bakit niya ginugulo ang buhay natin! I hate her! Hindi pa rin siya
nagbabago! Ang sama-sama niya pa rin!""Stop it, Leony!" Alo dito ni Rash.
"Makakasama sa baby natin ang pag-iyak mo, and also stop blaming Ayeza. Hindi naman
ginusto nong tao ang mga nangyari. Walang may alam na masasagasaan si
Lowella.""No!" Patiling tutol ni Leony dito. "Masama talaga siya! Bakit ngayon niya
pa naisipang bumalik kung kailan okay na ang kuya ko? Bakit ngayon kung kailan wala
na siyang babalikan ay saka pa siya nagbalik! Hinintay siya ni kuya ng matagal...
umasa ang kuya sa kanya pero sinayang niya iyon! Tapos ngayon darating siya at
babawiin ang kuya ko? Hindi niya kasi matanggap na magkaka-pamilya na si kuya at
naka-moved on na ito sa kanya! Bumalik siya para sirain ang kuya ko! Makasarili
talaga ang babaeng iyon! She killed Lowella! Masama siyang babae!""Leony, tama na
sabi!" Saway pa rin ni Rash sa di magpapigil niyang kapatid. "Let go of me!"
Itinulak ito ng kapatid niya at nagtatakbong lumabas ng silid na iyon.Napapalatak
na lang si Rash. "Women...""Follow her." Ngumisi ito. "Kakaiba ang kapatid mo,
kapag sinusuyo lalong nagiging tigre." Nagpakawala ito ng bahaw na tawa. "Balik
tayo sa iyong new 'fiancee'."Umungol siya at saka napasandig sa dingding ng
library. Biglang nanghina ang mga tuhod niya. "That bitch!" Tiim-bagang na sambit
niya. Galit na galit siya...higit sa kanyang sarili. Gusto niyang magwala at
magbasag. Nakikita niya pa sa isip niya ang magandang mukha ni Ayeza na nakangisi
sa kaniya ngayon. "Dude... Hindi naman siguro ginusto ni Ayeza na mapahamak ang
mag-ina mo. Una sa lahat, nagda-dalawang isip ka rin namang pakasalan si Lowella
kung di mo lang siya nabuntis diba?"Umiling siya at nagliliyab ang paninging
tiningnan ang asawa ng kanyang kapatid. "Si Lowella... matagal niya na akong mahal.
Hindi niya ako sinukuan at hindi siya napagod sa akin kahit kailan. She's the
mother of my child... my poor un born child." "Mahal ka ni Ayeza. Hindi niya
gagawin ito kung hindi ka niya mahal. Ituloy mo ang kasal mo sa kaniya Dude..."
Payo pa ng lalaki.Mahal? Pero bakit ngayon lang nito iyon na-realize? Ang tagal
niyang naghintay dito... at sa nakikita niyang lifestyle noon ni Ayeza sa America
ay naisip niyang nakalimutan na siya nito. She had been dating many guys in US sa
loob lamang ng ilang buwang pagkakahiwalay nila noon. Leony is right. Makasarili
kasi si Ayeza... at hindi pa rin ito nagbabago, o mas lumala pa nga. Nagagalit siya
rito ngayon dahil sa gulong nilikha nito. And he hated himself too, dahil
nakakaramdam siya ng kakaibang pananabik na dapat ay hindi niya maramdaman sa taong
dahilan ng pagkamatay ng babaeng dapat ay papakasalan niya. Ang babaeng dumamay sa
kanya ng mga panahong lugmok siya ng iwanan siya ni Ayeza."So what's your plan now?
Minamadali ka na rin ng mga Montemayor na panagutan ang kapangahasan mo sa dalaga
nila." Idiniin pa ni Rash ang salitang 'kapangahasan' na lalong nagpakirot sa
sentido niya."Yeah..." Tumango siya. "Matutuloy ang kasal naming dalawa."
Nagtatagis ang mga ngiping saad niya. "I'll give her what she wants.""Tsk..."
Napailing na lamang si Rash sa nakikitang galit sa kanyang mga mata.

JAMILLEFUMAH

=================

27.

Chapter 27(Continuation of flashback)HABANG papalapit sa kanya ang nakangiting si

Ayeza sa araw ng kanilang kasal ay hindi niya maiwasang humanga dito. Wala pa rin
itong ipinagbago, she's still beautiful as ever. Kaya pa rin nitong patigilin sa
pag-inog ang kanyang mundo sa pamamagitan lang ng simpleng ngiti nito. Ganoon pa
rin kabilis ang pagtibok ng puso niya kapag nasa paligid lang ito. Iyong dating
pakiramdam na akala niya'y hindi niya na mararamdaman pa.Hindi pa rin niya
mapaniwalaang ikakasal silang dalawa. Anong klaseng laro ba ng tadhana ito?Ilang
araw silang hindi nagkita pero naisaayos na agad ng pamilya nito ang kanilang
kasal. Kaunti lamang ang mga bisita ay solemn ang selebrasyon. Inihiling na rin ng
pamilya niya iyon sa pamilya ni Ayeza bilang pagalang sa pagkamatay ng kanyang
unang fiancée.Tila biglang sumakit ang sentido niya nang tuluyan na silang
magkaharap nito. Wala pang babang-luksa ang una niyang fiancée ay heto nga at
magpapakasal na agad siya. Sumasalit pa sa isipan niya ang kalunos-lunos na
kalagayan ng umiiyak na si Lowella.Umiiyak ito habang hawak sa kaliwang kamay ang
isang pregnancy test na may dalawang kulay pulang guhit sa gitna niyon. Awang-awa
siya sa babae at dinala niya ito sa kanyang mga bisig para aluin. Para patigilin
ito sa pag-iyak at pagwawala nito. Ang sumunod na mga pangyayari ay ang maputla
nitong mukha na nasa loob na ng kabaong nitong nakaraan lang. Hindi siya pumayag na
hindi niya makita ang babae sa huling pagkakataon. Nakiusap siya sa pamilya nito at
nagpaliwanag. At dahil sa likas na mabubuting tao ang pamilya ni Lowella ay
naunawaan rin siya ng mga ito. Pero kulang pa iyon. Kulang iyon dahil iba ang sipa
ng konsensiya niya kesa sa iniisip niyang sasabihin ng ibang tao.Minahal na siya ni
Lowella noon pa man, pero kahit kailan ay hindi lumampas sa pagtinging-kapatid ang
kaya niyang ipagkaloob dito.Mahal siya nito at kailan man ay hindi ito umalis sa
tabi niya kahit todo na ang pagtanggi niya rito noon.He offered her marriage—iyon
ang kailangan nito. Pagkakataon niya na sanang bumawi sa mga sakripisyo nito para
sa kaniya. Ang plano niya ay panagutan ang ipinagbubuntis nito. Aalagaan niya si
Lowella at sisikaping mahalin. Ito at ang sanggol na dinadala nito. Pero binigo
niya si Lowella. Siya pa ang naging mitsa ng kamatayan nito.Si Lowella ang ang
hindi sumuko sa kaniya noon, pero ang makikinabang sa kaniya ngayon ay ang babaeng
nang-iwan sa kanya noon. Gaano ka-unfair iyon?At mas unfair dahil kahit patong-
patong na ang kasalanan sa kanya ni Ayeza ay hindi niya pa rin kayang magalit nang
lubusan dito. God knows kung gaano niya pinaglabanan ang urge na yakapin ito tuwing
umiiyak ito, tuwing nasasaktan ito dahil sa kanya. ..."F*CK!" Ganoon na lang ang
pagsulak ng dugo sa ulo niya ng isang gabing makita niya si Ayezang may kayakap na
lalaki sa gate ng kanilang townhouse. Gulat na napalingon ito sa gawi niya.
"M.A!"Nakaalis na ang kotseng kinalulunan ng kung sino mang Poncio Pilatong
kayakapan ng asawa niya kanina. He was raging mad. Para siyang toro na sumugod sa
kinatatayuan nito."Kanina pa kita hinahanap!" Gigil na hiniklas niya ang braso nito
at saka sinundan ng tingin ang papalayong sasakyan. He wanted to kill that bastard.
ANong karapatan nitong yakapin ang asawa niya sa sarili niya mismong pamamahay?!
Parang minamaso ang dibdib niya sa galit na kaniyang nadarama. Mangiyak-ngiyak na
tiningala siya ng babae. Nasa mga mata nito ang takot sa kanya. "I'm sorry
kasi...""Sino iyong kausap mo kanina?" Paasik na tanong niya rito. Ganito siya
kapag nagseselos, nagiging halimaw siya at nawawala ang lahat ng tama sa kanyang
sistema. Mula ng ikasal sila nito ay para na siyang asong ulol na palaging nag-
iisip ng kung ano-ano at hindi siya masisisi nito. "K-Kaklase ko sa France—"
Nahinto ito sa pagsasalita nang dumiin ang pagkakahawak nito niya sa braso nito.
"Aray ko! Ano ba?!" Gumuhit ang sakit sa magandang mukha ng asawa niya."Kaklase mo
sa France?!" Gagad niya sa mapanganib na tono. Lalo pang humigpit ang pagkakahawak
niya sa braso nito. "Tapos may payakap-yakap ka pang nalalaman?!" Lumikot ang mga
mata nito. "Bestfriend ko kasi—!"PAK!Halos tumabingi ang mukha ni Ayeza sa lakas ng
pagkakasampal niya rito. Nagdilim ang paningin niya at nawala na talaga siya sa
katinuan. Galit na galit siya sa babae, paano niya papaniwalaan ito kung alam na
alam niya ang bawat pagkilos nito noon? She was a flirt, at hindi malabong niloloko
rin siya nito ngayon. Ayeza is Ayeza at walang makakabago sa makasariling babaeng
ito, kahit pa totoong mahal siya nito. At tungkol sa pagmamahal nito? Hindi siya
naniniwala. "Wag mo akong gaguhin!" Bulyaw niya. "Tang ina ka! Gagaguhin mo pa
ako!" Not this time. Hindi na siya papayag na sa huli ay siya na naman ang maiiwan
sa ere. Siya na naman ang talunan. At ito ay babalik sa dati nitong buhay kung saan
puro pagpapasarap ang alam nito. Hindi siya papayag! Bumaha ang pagtutol sa mga
mata nitong unti-unti nang nagtutubig. "Kaibigan ko nga—"PAK!Isa pa uling sampal
ang ipinagkaloob niya rito. Sinungaling! Sinungaling talaga ito! Hindi na siya
kasing tanga ng lalaking naka-relasyon nito noon. He was a changed man now. Hindi
na isya papaloko dito! "Pumasok ka sa loob!" Kinaladkad niya ito papasok sa loob ng
bahay nila at pasalyang itinulak sa sala.Hindi niya gustong saktan ito, pero nagawa
niya na sa tindi ng galit niya. Hindi niya magawang pagkatiwalaan ang mga akto
nitong mahal kuno siya. Manhid na rin sa pagtitiwala ang puso niya. He had enough
of her lies, her selfishness and stupidity!Everytime he's having sex with her ay
parang tuksong bumabalik sa isip niya ang senaryo noon sa party kung saan niya ito
nakita makalipas lang ang ilang buwan ng paghihiwalayan nila. Kung paano ito
kumalong sa lalaking kahalikan nito. Para ring tuksong sumasalit sa isipan niya ang
maari pang naganap ng gabing iyon.Kumukulo ang dugo niya sa grabeng selos at galit.
Galit na rin sa sarili niya dahil sa kabila ng lahat ay nasasaktan pa rin siya.
Kaya pa ring saktan ng babaeng ito ang damdamin niya kahit pa pilit niya ng
binabakuran ang sarili mula dito. Dinuro niya ang luhaang mukha ni Ayeza. Tuluyan
na siyang kinain ng pait. "Hindi ka pa ba nakokontento ha?!" Dinakma niya ang buhok
nito at iniharap niya ang mukha nito sa kanya. "Nasa'yo na ako! Tang ina! Ang landi
mo talaga!" Yes, ganoon niya ito pagsalitaan. A bitch and a class whore! Nakailang
lalaki na ba ito bago bumalik sa kanya? Humihikbing umiling ito. Hinila niya ito
paakyat sa hagdanan patungo sa kanilang second floor. Ibibigay niya ang bagay na
nagpapatahimik sa kakatihan nito."M.A!" Tili nito habang pigil-pigil ang mga kamay
niya. "Aray!" Nang makarating sila sa tapat ng pintuan ng kanilang kwarto ay
itinulak niya ito papasok."M.A! Nasasaktan ako!""Talagang masasaktan ka kapag hindi
mo itinigil ang kalandian mo!" Binuhat niya ito at inihagis sa gitna ng malaking
kama."M.A!" Nakabaluktot itong ngumungoyngoy doon. Naghalo na ang luha at ang
mascara sa makinis na mukha ni Ayeza. She looked helpless while her teary eyes are
staring at him.Saglit siyang natigilan nang mapagmasdan niya ang ayos nitp. Tila
siya sinikmurahan. He's a beast. Siguro nga isa siyang gago, tarantado at baliw sa
pananakit niya rito. Pero galit siya rito. Walang lugar ang awa dahil mabibigyan
niya lang ito ng pagkakataong muling lokohin at saktan siya. Kaya hindi siya
luluhod at hihingi ng tawad dito."Hindi ka pa rin nagbabago! Malandi ka pa rin! May
asawa ka na't lahat nangangati ka pa sa ibang lalaki!" Hinubad niya ang suot na T-
shirt at ibinato sa mukha nito. Kita niya ang mariing pagkaka-kagat labi ng babae
na marahil ay sa pinipigil na paghulagpos ng hagulhol. Alam niyang tinatatagan na
lang ni Ayeza ang sarili pero hindi nito kayang itago sa kanya na nasasaktan na ito
sa pinagaga-gawa niya.Pero kulang pa ang sakit na dinaranas nito kumpara sa sakit
na ipinaranas nito sa kanya. "Maghubad ka!" Utos niya rito at saka sinimulang I-
unbuckle ang kanyang sinturon at hinayaang malaglag sa kanyang paahan ang kaniyang
jeans. "Ha?" Ayeza opened her eyes and looked into his intense gaze. "Maghubad ka!"
He repeated. "Ito ang gusto mo diba? Ibibigay ko lang sa'yo para hindi ka na
naghahanap ng ibang lalaki!" Isinunod niya ang natitirang saplot niya sa katawan at
saka nilapitan ito sa kama. "M.A..." She swallowed and looked down na tila
iniiwasang mapatingin sa katawan niya. Bitch. Akala mo naman hindi pa sanay.
Maniniwala pa sana siya kung hindi niya nakita noon na kung kani-kanino itong
lalaking sumasama. And that fucking hurt him to the core!Nginisihan niya ito. "Ako
ang asawa mo Ayeza! At mula ng ikasal ka sa akin ay sa akin ka na! Akin lang! At
ayoko na kung kani-kanino kang lalaki ka lumalapit gayong kayang-kaya ko namang
ibigay sa'yo ang pangangailangan mo!"Kahit paulit-ulit na sumasaksak sa isip niya
na kung sino-sino na ang lalaking nakahawak dito ay hindi niya pa rin mapigilan ang
sarili na hangarin ito. Sex. Doon na lang naman sila nagkakasundo. Ayeza is a
screamer, nakakataba sa puso na naabot niya ang pamantayan nito sa pakikipagtalik.
Na sa bawat pag-ulos niya sa pagitan ng mga hita nito ay malalim na orgasm ang
isinusukli nito sa kanya. Sinisigurado niya na sa bawat pagbaon niya sa katawan
nito ay babaon din sa utak nito na wala ng ibang lalaking kayang abutin ang langit
na pinagdadalhan niya rito. Na hindi na ito maghahangad ng iba pang lalaki maliban
sa kanya... na makokontento ito sa kanya. He moved closer to her. "Look at me..."
Utos niya sa babaeng ngayon ay nakatayo na rin sa harapan niya.A goddess and a
bitch in one. At nasasabik siya rito... na palagi niya naming nararamdaman. Kinabig
niya ang malambot na balakang nito palapit sa kanyang nagwawalang pagkalalaki. Ito,
at ang lahat ng mga nangyayari sa kanila sa kuwartong iyon. Gabi-gabi... o kahit
araw-araw. Hindi siya magsasawang angkinin ito, dahil si Ayeza ay sa kanya
lang.Ginusto nito
iyon at ibibigay niya rito ang gusto nito. "You are mine Ayeza. Ayoko na lumalandi
ka pa sa iba... Do you understand?" He looked more monsterous this time, pero
sadista rin si Ayeza. Ini-enjoy nito ang pananakit niya sa kama... oo sa kama.
She's really a bitch.Marahan itong tumango. Sa magagandang mga mata nito na
nakukumpulan ng mahahabang pilik-mata ay nasinag niya ang nag-aapoy nitong
damdamin. Lust. "Makakalimutan mo ngayong gabi ang mga lalaki mo." Bumaba ang isang
palad niya patungo sa pagitan ng makikinis nitong mga hita. "Shit! I can't believe
how badly I ache for you right now." Paos ang tinig na wika niya. Ibinaba niya ang
mukha para magkapantay sila. "I'll make you sore tonight, dear wife..."Wife... yes,
Ayeza is his wife. His karma. And she's a bitch.

JAMILLEFUMAH

@JFstories on twitter

=================

28.

Chapter 28

(Pagbabalik sa kasalukuyan)

"AYEZA Montemayor?" Nahinto sila sa paglalakad pabalik sa kanilang cabin. May

dalawang lalaking naka-brown leather jacket ang humarang sa daanan nila ni M.A.
Natigilan si Ayeza nang makilala niya ang isa sa mga ito kahit hindi niya na
matandaan ang pangalan. Ito iyong lalaking nasampal niya sa promenade deck!

May kasama ito at parehang malagkit ang pagkakatingin sa kanya. Kaagad siyang
kinabahan at napahigpit ang pagkakahawak sa braso ni M.A. Napasipol pa ang kasama
nito habang gumagala ang mga mata sa kabuuhan niya na tila siya hinuhubaran.

"Whoah! Tama ka nga, mas maganda at sexy siya ... sa personal." Sabi pa noong fake
blond na malaki ang katawan na tila modelo rin.

Nakangising naghimas ng baba iyong sinampal niya. "I told you. Hindi siya binigyan
ng justice ng mga pictures niya."

"Umalis na kayo." Mariing utos niya. Nangangamba na siya lalo pa't nang tingalain
niya si M.A. ay pormal na pormal na ang mukha nito.

Bumaling ang tingin ng nambastos sa kanya sa deck patungo sa asawa niya na ngayon
ay seryosong-seryoso sa kanyang tabi. Nginisihan nito si M.A. at pagkuway bumaling
muli sa kanya. Nanunukso ang mga mata nito. Noon niya lang napansin mula sa ilaw ng
post na naroon sa passage way na namumula ang mga mata ng lalaki, kung sa alak o sa
droga ay hindi niya alam at wala na siyang pakialam pa at sana'y lumayas na ang mga
ito sa daraanan nila.
Pero hindi. Mukhang gusto ng away ng mga walang hiya! Oh please!

Lalong lumaki ang pagkakangisi ng hayop nang mapunang napipikon na ang asawa niya.

"Oh... Is he the husband you talked about?" Sa kanya ito nakatingin habang nakaturo
kay Michael Angelo. "Lucky but not so lucky man!"

Naramdaman niya ang paninigas ng katawan ng katabi, kinakabahang pinandilatan niya

ang dalawang lalaki.

"Back off, dude." Mariing bitaw ni M.A. Madilim na ang aura nito at base sa
nagagalawang muscles sa mukha ay alam niyang galit na ito.

"Tama na, umalis na sabi kayo." Hindi niya man gusto ay naging tunog nagmamakaawa
ang boses niya. Pero tinawanan lang siya ng dalawang lalaki.

"Bakit? Nahihiya ka ba sa asawa mo?"

"Tara na, M.A.!" Hinila niya ang asawa pabalik sa bar. "Doon na lang muna tayo
sa--"

"Hey... not so fast!" Muling humarang sa daraanan nila ang dalawa.

Napipikang dinuro niya ang nakaaway niya sa deck. "Gusto mo bang dagdagan ko ang
sampal ko sa'yo?" Kahit natatakot na siya ay pinilit niyang magtapang-tapangan.

Takang napabaling sa kanya si M.A. "What? Sinampal mo siya? Kailan nangyari 'yon?"
Nagtatanong ang magagandang mga mata nito na ngayon ay nababalutan na ng lamig at
tila nais niyang ginawin.

"Dito rin sa barko, dude." Nakakalokong sabi ng isa sa mga pesteng humarang sa
kanila. Pinaka-diinan pa nito ang salitang 'Dude'. Ito ang sumagot sa tanong ni
M.A. at proud pa ang gago!

"Tara na sabi!" Hindi niya ito pinansin. Hinila niya muli si M.A. pero para itong
bato na hindi nagpapatinag sa kinatatayuan nito kahit anong panghihila ang gawin
niya.

"Hey!" Humalakhak iyong isa pang fake blond na lalaki. "Aalis na agad kayo?! Ni
hindi pa tayo tapos magbonding!" Hayop na lasing!

Tinapik ito nong nasampal niya. "Hayaan mo na sila Tristan!" Tumingin ito kay M.A.
"Okay lang umalis kayo, ang damot ng asawa mo! As if naman hindi pa namin nakita
ang lahat ng pinakatatago niya."
Pinanlakihan siya ng mga mata. Kasabay nang pagkawala ni M.A. sa pagkakahawak niya.

Namalayan na lamang niya na bagsak na sa sahig ang isa sa mga lalaki at ang isa
naman ay kinu-kwelyuhan na ng asawa niya.

Napamulagat siya nang iika-ikang tumayo ang nauna nitong napatumba at saka umamba
ng paganti kay Michael Angelo.

Napatili na siya ng tamaan ito ng suntok sa panga. "Michael Angelo!"

Pero hindi iyon ininda ng asawa niya. "Gago ka!" Gumanti ito ng sapak sa sumugod
dito at saka binigyan ng isang flying kick sa mukha iyong may pangalang Tristan.

"Tama na!" Hiyaw niya. Kahit pa marunong sa
ang kalaban nito, at mukhang maalam din ang
Inilibot niya ang paningin sa paligid. Wala
na iyon ay nagpapahinga na ang ilang guests
barko.
self defense si M.A. ay dalawa pa rin
mga ito sa pakikipag-basag-ulo!
pa ring katao-tao. Malamang sa mga oras
at ang ilan ay nasa mga deck o bars ng

Patuloy sa pag-aaway ang tatlo. Nagpanic na siya nang makitang nade-dehado na si

M.A. Pinitserahan ito sa mukha nong Tristan at nang bumagsak ito sa sahig ay agad
itong tinadyakan sa tiyan nong lalaking nasampal niya. Parang siya ang nakaramdam
ng sakit sa nakitang pamimilipit ng asawa niya. Kung alam niya lang na 'iyon' ang
magiging kapalit ng pananampal niya rito ay sana hindi niya na lang ito sinampal at
tiniis na lamang niya ang lahat ng pambabastos nito sa kanya.

"Gago! Ano ka ngayon!"

"Tama na! Tama na!" Nagtitili na siya pero patuloy lang ang mga ito kahit nakita
niyang sumuka na ng dugo si M.A.

"Tayo!" Tinadyakan pa ng mga ito sa tagiliran ang asawa niya.

Si M.A. naman ay nakakuha ng tyempo na hilahin sa paa ang tumadyak dito. Napaupo
iyon sa sahig at kaagad na kinubabawan ng asawa niya at pinaliguan ng suntok sa
mukha hanggang pumutok ang nguso ng lalaki. Ang isa naman ay pilit umaawat at
umaatake sa likuran ni M.A., pero mukhang manhid na ang asawa niya dahil wala itong
pakialam sa nasa likod nito dahil ang buong atensyon nito ay naroon sa pagwasak sa
mukha ng kinukubabawan nito ngayon.

"Somebody help!!!" Natakot siyang baka mapatay ni M.A. ang kalaban nito o kung baka
mapuruhan din ito.

Nagtatakbo siya sa dulo ng passage way at doon nagsisi-sigaw. "Saklolo!!!

Saklolo!!!"
May mga nakasalubong siyang iilang guests sa deck. "Please help us! Please help my
husband!" Tumatangis na halos maglambitin siya sa isang lalaking foreigner na
nakasalubong niya.

Mukhang napagkamalan pa siyang wala sa katinuan ng ilang guests kaya nilampasan

lamang siya ng mga ito. Wala na siyang choice kundi magtatakbo ulit at humanap ng
ibang makakatulong sa kanya.

"Mam! Ano pong nangyayari!" Tatlong malalaking bouncer sa bukana ng bar ang
nakakita sa kanya.

"Please! Please help me!" Pinasunod niya ang mga ito kasama ang dalawang
housekeeper na nakasalubong nila sa second deck ng barko.

Nadatnan nila ang asawa niya at ang mga kabunuan nito na patuloy pa rin sa
paglalaban. Sa ngayon ang asawa niya naman ang nadedehado. Gayon pa man ay isa na
lang ang kaaway nito dahil pasuray-suray na sa pagkalasing o sa pagkahilo iyong may
pangalang Tristan.

"Awatin niyo!" Sigaw niya sa mga kasama. "Please! Awatin niyo!" Awang-awa siya nang
makitang putok na ang labi at dumudugo na rin ang ilong nito at maga na ang
kaliwang mata.

Pinaghiwalay ang mga ito ng dalawang malalaking bouncer at ang isa ay pilit itinayo
ng mga housekeeper.

"Gago ka!" Kahit hindi na maidilat ni M.A. ang isang mata nito ay nagawa pa nitong
duruin ang nambastos sa kanya. "Wag mong mabastos-bastos ang asawa ko! I'll kill
you!"

Tumawa nang nakakaloko ang dinuduro nito. Putok-putok na rin ang mukha at hindi na
makatayo nang maayos. "Ulol! Bago pa namin mabastos ang asawa mo malamang binastos
na siya ng buong mundo! At hindi mo kayang bugbugin ang lahat ng lalaking
mambabastos sa kanya!"

"Fuck you!"

"She's a bitch!"

"Tama na!!!" Pumagitna siya sa mga ito at kinuha sa isang bouncer ang asawa niya.
"Tara na, M.A." Umiiyak na iniakbay niya ito sa kaniya upang maalalayan niya nang
mabuti pabalik sa kanilang cabin.

Habang hinihila niya palayo si M.A. ay nakita niya pang nginisihan ito nong isa sa
mga lalaki.
....

MATAPOS niyang malagyan ng gasa ang tiyan nito hanggang likod at magamot ang mga
galos ay pinainom niya ito ng pain reliever. Tahimik lang ito habang nakasandal sa
headboard ng kanilang kama.

"OKAY ka lang ba? Gusto mo bang dalhin kita sa Clinic ng barko?" Nag-aalala pa rin
kasi siya sa kalagayan nito.

"Yeah." Ngumiti ito nang tipid. "Wag mo na akong dalhin don, okay lang ako."

"I'm sorry..." Nagsimulang pumatak ang mga luha niya. Kanina niya pa iyon
pinipigilan habang ginagamot ang mga sugat sa balat nito. Siya ang may kasalanan
kung bakit nabahiran ng mantsa ang makinis na balat ng kanyang asawa.

"Shhh..." Idinampi nito ang likod ng palad sa kanyang pisngi para tuyuin ang mga
luhang naroon.

Kinuha niya ang kamay nito at dinala sa kanyang mga labi para hagkan iyon.
"Kasalanan ko naman kung bakit sila ganoon eh." Inilapag niya ang bulak at saka ito
tiningnan ng diretso. "I'm sorry. Hindi lang pala sa kompanya niyo ikaw mapapaaway
ng dahil sakin, pati rin pala dito sa barko." Mapait siyang napangiti. "I'm sorry,
Michael Angelo. Nasabi pala sakin ni Leony ang nangyari sa kompanya ng daddy mo. At
nalaman ko rin na dahil sa pagtatanggol mo sakin ay posibleng maapektuhan ang
kompanyang itinatag mo"

Nagtagis ang mga ngipin nito. "Kailan sinabi sa'yo ni Leony ang bagay na iyan?"

"Wag kang magalit sa kanya..." Sumigok siya. "Sakin ka magalit... ako ang puno't
dulo ng lahat..."

"Tell me..." Mahina pero mariing sabi nito.

"Ha?"

"Sino si Lloyd Garais?"

Kumurap siya. Paanong napunta doon? Pero dahil sa nakikita niyang galit sa mga mata
ni M.A. ay napilitan na rin siyang sumagot. "Boyfriend siya ni Ava..."

"I know that." Lalong lumalim ang boses nito. "Hindi iyon ang gusto kong sabihin mo
sakin. Dammit."
"Si Ava ang naglabas ng mga photos..." Nakatungong saad niya. What's the use of
hiding the truth kung sooner or later ay malalaman din nito ang bagay na iyon? They
were conducting an investigation at di malabong sa pagdaong nila sa lupa ay may
magrereport na rito tungkol sa balitang si Ava nga ang may pakana ng scandal niya.

"What?!" Gulat na bulalas nito.

"Oo, si Ava... ang kaibigan ko." Aniya, kagat-labing sinilip niya ang reaksyon ni
M.A. Salubong ang mga kilay at magkalapat ang mga labi.

"That bitch!" Kumuyom ang palad nitong hawak-hawak niya. Ramdam niya ang tensyon ng
mga muscles nito. Mad M.A., medyo hindi na siya sanay na tinitingnan nito sa
ganoong ekspresyon... Medyo nasanay na talaga siya na okay sila nitong mga
nakaraang araw sa barko.

"Patay na si Ava, M.A." Maliit ang boses na saad niya.

"Huh!" Umikot ang bilog sa mga mata nito. "Bago siya namatay ay naghasik muna siya
ng lagim niya! At ikaw pa talaga na bestfriend niya? Wala na siyang pinatawad!"

Alam niyang mali ang ginawa ni Ava. Oo, nasaktan talaga siya sa ginawa nito. Pero
hindi niya pa rin kayang magalit nang lubusan sa babaeng ilang taon niyang naging
matalik na kaibigan. "Kasalanan ko rin... Hindi ako nag-iingat. Tanga ako kasi,
hinayaan kong may mga iniwan akong pictures na ganon. In the first place ako pa
mismo ang kumuha ng mga pictures na iyon!"

"Wag mo ng pagkatakpan ang babaeng iyon!" Inis na saad nito. Namumula ang mukha
nito sa galit. "Of all the people ay siya pa talaga!"

Muli niyang nakagat ang pang-ibabang labi niya.

"Noon pa man ay ayoko na siyang kaibigan mo eh!"

Hindi siya kumibo. Alam niyang noon pa ay tutol na si Michael Angelo sa pakikipag-
kaibigan niya kay Ava. Kahit naman ang ilang pinsan niya ay ayaw sa babae. Wala
kasing nakakaintindi kay Ava maliban sa kanya.

"Masama ng impluwensiya, pahamak at makasarili pa!"

"Hindi mo siya lubos na kilala!" Hindi na siya nakatiis pa. "M.A. patay na siya...
tama na."

"Nang umalis ka sa bansa noon ay ang kapatid ko ang pinagbalingan ng kabaliwan

niya." Anito sa magkalapat na mga ngipin. "Napakasama niya."
"Ano?" Kinabahan siya. "Anong ginawa niya kay Leony?"

Madilim ang mukhang tumingala ito sa kisame at saka muling nagsalita. "Hindi niya
matanggap na ang kapatid ko ang naging Prom Queen ng Prom night. Inagaw niya ang
korona nito at sinabunutan niya si Leony sa harapan ng maraming tao! Halos hubaran
niya pa ang kawawang kapatid ko!"

"G-Ginawa ni Ava iyon?" Gulat na gulat siya. Hindi yata na-kwento ni Ava sa kanya
ang bagay na iyon? Oo, at mahilig silang mang-trip nong highschool pero never naman
silang nanakit nang ganoon. At kay Leony pa talaga nadating kaibigan nila? No
wonder kung bakit pati sa kanya ay galit na galit na si Leony ngayon... maging ang
mga magulang ng mga ito.

"Alam kong alam mong kaya niyang gawin iyon." Umismid ito. "She's a cruel bitch."

What do you excpect? Tanong niya sa sarili. Alam naman niyang kaya talagang gawin
ni Ava iyon. "I'm sorry..." Tangi niyang nasabi.

"She even seduced Rash Montenegro, ang boyfriend ni Leony. Hinalikan niya si Rash
sa harapan ng kapatid ko!"

Rash Montenegro? ... Montenegro... Very familiar.

"Si Rash. Member siya ng JF Omega Black Society." Paglilinaw nito sa tanong sa
kanyang isipan.

Ah, JF Omega Black Society. Bigla niya tuloy na-miss ang kanyang pinsang si
Terrence. Ito ang kasalukuyang head ng frat na iyon, kaya lang ay biglang naglaho
ng parang bula ang pinsan niyang iyon bago magsabing 'wag na wag daw itong
hahanapin dahil sa nasa isang malayong bakasyunan ito... na hindi naman pala totoo.
Dahil ang totoo ay talagang nawawala nga ang mokong na iyon.

Malungkot siyang napatitig sa bulak na nasa ibabaw ng sidetable. Napakagulo ng

buhay niya, ng pamilya niya... Ngayon niya lang na-realize kung gaano kawalang ayos
ang lahat.

Hindi na siya nakaimik. Sunod-sunod na buntung-hininga ang pinakawalan niya.

"The point is wala talagang kwenta ang kaibigan mong iyon." Patuloyn nito. Si Ava
pa rin ang ipinagsi-sintir.

"May malalim na pinaghuhugutan si Ava." Mahinang saad niya. Nakapagtatakang wala na

siyang makapang galit sa dibdib niya ngayon, at mukhang si Michael Angelo pa ang
hindi makakatulog sa kakaisip tungkol sa bagay na iyon. "Kilala ko na siya noon pa
man. She came from a broken family. Bago pa makapag-asawa ulit ang daddy niya ay
naging battered child siya. Oo nga at naliligo siya sa luho at salapi... pero
maraming kulang sa pagkatao niya. Siguro nga bully siya, siguro nga tingin ng mga
tao sa kanya ang masama siya at wala siyang puso... pero hindi totoo iyon. Alam ko
kailan siya umibig at mabigo ng husto."

"Wala akong pakialam sa kanya."

"M.A!" Nabuhay ang inis sa dibdib niya. Hanggang ngayon ba naman ay ganito pa rin
sila? Pag-aawayan si Ava? Noong magkasintahan sila nito ay madalas na ganito sila,
pinagtatalunan ang tungkol kay Ava.

"Ipinagtatanggol mo pa siya matapos niyang ikalat ang mga pictures mo?" Iritadong
tanong nito.

Hindi siya nakapagsalita. Given na iyon, e hindi niya talaga kayang magalit ng
matagal kay Ava kahit kung ano-ano pang kabaliwan ang pinagaga-gawa nito sa
kanya... sa huli ay kaibigan niya pa rin ito. May kasalanan din naman siya rito.
Nakalimutan niya na ito mula ng magpakasal siya kay Michael Angelo. Siguro ay
inakala nitong masayang-masaya na siya kaya hindi niya na ito naalala pa... gayong
alam niyang ng mga panahong iyon ay kailangang-kailangan siya nito.

"Ang tunay na kaibigan ay hindi gagawa ng kahit anong ikapapahamak ng kaibigan

niya." Sabi pa ni M.A.

Napatungo siya.

"Wag mo na siyang ipagtanggol, Ayeza! At ang Lloyd na iyon... may kinalaman ba rin
siya rito?"

"W-Wala..."

"At mga gagong iyon! Kung ako ang masusunod ay ipapatapon ko sila palabas ng
barkong ito para kainin sila ng mga pating!"

Nangngitngit siya nang maalala ang dalawang bastos sa passage way kanina.

"Marami pa sila. At hindi mo sila kayang ipakain lahat sa mga pating." May
nalasahan siyang pait sa bibig niya nang sabihin niya ang mga salitang iyon. Mapait
kasi totoo.

"Wala akong pakialam kahit gaano pa sila karami."

"Michael Angelo..." Nakita niya ang determinasyon sa mukha ng asawa niya at alam
niyang hindi ito nagbibiro. May guilt siyang naramdaman, kung iyon pa nga lang na
i-kwinento sa kanya ni Leony na napaaway si M.A. ay halos hindi niya na kayanin...
iyon pa kayang nakita niya ito kanina ng harapan habang nakikipag-basag ulo ito.
That so unlike him, hindi ito ang uri ng nakikipag-basag-ulo! At for the first time
ay bumaba ito sa matayog nitong lebel para lamang ipagtanggol siya.
Hinawakan nito ang baba niya at itinaas ang kanyang mukha upang magtama ang
kanilang mga paningin. "Listen, gumagawa na kami ng paraan para matapos na ang
pagkalat ng mga pictures na iyon." Masuyo na ang boses nito sa pagkakataong iyon.

"Tumigil man iyon ay mananatili sa isipan nila kung anong klaseng babae ako." Saad
niya. 'Kung gaano ako karumi... kagaya ng pagkaka-kilala sakin ngayon ng pamilya mo
at ng ibang tao...' Sa isip-isip niya.

Lumambot ang ekspresyon nito. "Hindi ba't ikaw na rin ang nagsabi sakin noon. Kahit
talikuran ka ng buong mundo..."

"Hindi mo ako tatalikuran?" Pinilit niyang ngumiti dito. Maski siya ay nagtataka na
rin sa sarili niya. Diba dapat ay masaya siya na ipinagtanggol siya nito? Pero
bakit puro pait ngayon ang nararamdaman niya?

Hinila siya nito palapit at niyakap nang mahigpit. "Ikaw lang naman ang tumatalikod
sa atin, Ayeza."

Napapikit siya nang hinagod nito ang kanyang likuran. "And about my company,
naitatag ko iyong mag-isa... kaya kaya ko rin iyong ipagpatuloy mag-isa na walang
tulong ni Dad."

"I'm sorry... I'm so sorry..." Tama si Leony, hindi lang repustasyon ng asawa niya
ang sinira niya... kundi pati ang relasyon nito sa pamilya nito.

At ano pa ang kaya niyang magawa para sirain ang lalaking mahal niya? Hindi pa siya
nakontento sa pagsira sa magiging mag-ina na sana nito... pati ang mga nalalabi
dito ay gusto niya pang alisin sa lalaki. Ang sama niya... wala siyang karapatang
sabihin na mahal niya si Michael Angelo kung simula't sapul ay puro kamalasan lang
naman ang hatid niya rito.

At ang nangyari kanina... ang mabugbog ito sa harapan niya na wala siyang magawa
kundi magsisigaw at humingi ng tulong. Alam niyang hindi iyon ang huli. Napapikit
siya nang mariin. Ano pa ang mga maaaring mangyari? She knew that the worst wasn't
over yet.

JAMILLEFUMAH

=================

29.

Chapter 29
... NAGING masaya naman ang huling mga araw nila sa barko. Parang iyon nga ang una
nilang honeymoon. Masaya sila at hindi na nila pinag-uusapan ang sagot sa mga
tanong na tila may sariling isip na gumagawa ng dahilan para guluhin ang utak niya.
Hindi na nila inungkat kung ano ang kakahinatnan ng lahat kahit ng mismong araw na
dumaong sila sa Maynila. Sana habangbuhay na lang sila sa karagatan... iyong malayo
sa pamilya niya at pamilya nito. Nabitin pa rin siya kahit mahigit dalawang buwan
din sila sa pagku-cruise. "Kanina ka pa walang kibo." Lingon sa kanya ni M.A. Nasa
driver's seat ito at siya naman ay inaabala ang sarili sa pagtingin sa tanawin sa
labas ng bintana. "What's running on your mind?" "Pagod lang ako." Ngumiti siya sa
asawa. "Pagkarating sa bahay ay magpahinga ka." Anito sa masuyong boses na
pumipiga sa puso niya. Wala na sila sa cruise pero mabait pa rin ito sa kanya.
Hanggang kailan kaya? Hanggang kailan sila ganito? Hanggang kailan siya tila
nangangapa? Their relationship status was still a blur. Ipinilig niya ang ulo. She
heaved a sigh. Napa-paranoid siya kakaisip. Sana lang kahit tapos na ang cruise ay
okay pa rin silang mag-asawa. Hindi niya na yata kayang bumalik sila sa dati. Hindi
niya na kayang mawala ulit si Michael Angelo... hindi niya na kaya. Inihatid lang
siya nito sa townhouse nila dahil dideretso raw ito sa opisina. Kaninang pagkababa
nila sa Montemayor Ship ay may tumawag dito at nakita niya ang pagseryoso ng mukha
ng asawa niya. Siguro ay problema sa trabaho. Ibinaba nito sa harapan ng main door
ang mga maleta nila at saka siya nilapitan at niyakap. Pati puso niya ay napangiti
sa ginawa nito. Gumanti siya ng yakap sa lalaki at inihilig ang kanyang ulo sa
dibdib nito. "Kumain ka ha?" His eyes were full of love and tenderness which melted
her heart. "Wag kang magpapaka-pagod." Ngumiti siya rito. Marahan niya itong
itinulak kahit buong sistema niya ay tumatanggi sa nakatakda nilang paghihiwalay.
"Sige na, baka mahuli ka na..." Pagtataboy niya rito kahit pa ang totoo ay ayaw
niya itong umalis. Na kahit saglit lang ay mami-miss niya na ito. Ngumiti ito at
pakiramdam ni Ayeza ay nahulog ang puso niya sa sahig. Para kasing hindi siya sanay
na nginingitian nito nang ganoon. Parang iba iyong pakiramdam. Ang saya, napapawi
lahat ng mga agam-agam niya. Sana palagi na lang itong nakangiti kapag magkasama
sila. "We will talk later." He planted a sweet kiss on her head bago siya nito
talikuran. Kinabahan siya. Ano ang pag-uusapan nila? 'Iyon' na ba? Mamaya na ba
niya malalaman ang score ng kanilang pagsasama. "I'll be back before seven."
Sumakay na ito sa kotse nito. Wala na sa paningin niya si M.A. ay saka palang siya
nakapagsalita. "Magingat ka..." Mahinang anas niya. ... PUMASOK siya sa sala at
pahinamad na naupo sa sofa. Nasa ganoong posisyon siya ng magring ang kanyang
cellphone. Kinuha niya iyon sa bag niya at saka tiningnan ang screen.UNKNOWN NUMBER
"Hello?""Ayeza Montemayor Legazpi." Isang baritonong boses na hindi niya kilala.
"Hows the famous slut in town? Balita ko nakabalik na raw kayo ng asawa mo sa
Manila. Ibe-verify ko lang sana kung totoo." Nag-init ang kanyang pisngi. "Who's
this?" Humalakhak ito. "You wouldn't wanna know, whore." "Sino ka ba?!" Ngali-
ngaling dukutin niya sa cellphone niya ang kausap para sampalin. Bastos at walang
modo ang kung sino mang lalaki ito."Malapit na..." He said in a cold husky voice
that made her shivered. "malapit ka ng magbayad sa mga kasalanan mo, b*tch. Oh,
masyadong maraming pangalan para sa'yo hmn? B*tch, sl*t, wh*re... Pero lahat ay
bagay sa'yo... what do you think?" "Fvck you!" Gigil niyang sinigawan ang kausap.
Tumawa ulit ito bago nagsalita. "Oh sure, babe. We will fvck... I'm gonna fvck the
hell out of you. Abangan mo ako... isa sa mga araw na ito." Nanginginig na inihagis
niya ang aparato. Nagkahiwa-hiwalay iyon ng tumama sa pader na dingding ng sala.
"Sino iyon?" Takot na sambit ni Ayeza habang hawak ang dibdib sa sobrang kaba.
Prank call? Hindi. Sino ang baliw na iyon at bakit siya nito tinatakot? At anong
kasalanan niya rito ang sinasabi nito?! Iniakyat niya muna ang mga gamit niya
pabalik sa kuwarto bago siya lumabas ulit ng townhouse nila ni Michael Angelo.
Hindi niya kayang mag-stay sa bahay at baka mabaliw lang siya kakaisip. Magulo na
nga ang utak niya ay dinagdagan pa ng kung sino mang walang magawa sa buhay na
tumawag sa kanya kanina. Kailangan niyang libangin ang sarili bago dumating ang
kanyang asawa. Mamayang gabi ay kakausapin niya na si Michael Angelo. Pag-uusapan
na nila ang estado ng kanilang pagsasama.
 Dumiretso siya sa mall kung saan naroon ang main branch ng Jewelry Store ng Mommy
Gabriella niya. Nami-miss na rin kasi niya ang Ina at hindi niya naman matitiis
ito. Naisip niyang gumamit na lang ng elevator kesa mag-escalator kaya kumaliwa
siya sa dulo ng kinapu-pwestuhan ng mga foodchains. "AYEZA!" "Zeke!" "Hi. Kumusta
ka na?" Maaliwalas ang mukha ni Zeke ngayon kesa noong huli nilang pagkikita.
Bagong ahit ito at nakangiti. "Okay lang..." Kiming sagot niya. "and I'm sorry."
Napagbintangan niya ito at inaway pa tungkol sa mga kumalat niyang pictures e hindi
naman pala ito ang salarin. Masyado kasing naging makitid ang isip niya. Saglit
itong natigilan at maya-maya lang ay kita niya na naman ang mga biloy sa
magkabilang pisngi nito. "Okay lang din. Saan ka ngayon?" "Sa boutique ni Mommy."
"Pupunta rin ako don, ibibili ko ng bracelet iyong Tita ko. Birthday niya." Sumabay
ito sa paglalakad niya. "Si Tita Sally?" Kasundo niya ang Tita nito. Noong sila pa
ni Zeke at botong-boto iyon sa kanya. "Yeah. Itinatanong ka nga niya eh, and
hinahanap na rin." Sumulyap ito sa kanya. Hindi siya kumibo. "Alam mo namang sa
lahat ng naging girlfriends ko ay ikaw lang ang nagustuhan niya. Ni hindi pa niya
matanggap na ikinasal ka na sa iba." Lumungkot ang tinig nito. Nagkibit-balikat
siya. "I doubt kung gusto niya pa rin ako ngayon." "Walang nagbago. Hindi makitid
ang isip ni Tita." "Thank you, Zeke." Sincere niyang saad dito. Sana lahat ng tao
katulad nito, katulad ni Tita Sally... iyong hindi siya huhusgahan. Pero alam
niyang malabo iyon. Mahina itong tumawa at saka siya inakbayan. "Ano ka ba? Ikaw pa
ba." Ngumiti na rin siya rito. "Saka wag kang magdrama diyan! Hindi bagay sa'yo.
Ang minahal kong Ayeza ay iyong matapang!" Napalis lang ang ngiti niya ng
mapatingin sa buntis na babaeng matalim na nakatingin sa kanya ngayon. Tumuwid siya
ng tayo ng makilala ito. "So?" Nakaarko ang kilay na nilapitan sila nito. Lumunok
siya. Biglang naging maalinsangan. "Hi Leony." Pinilit niyang ngitian ang dating
kaibigan. Hindi siya nito pinansin sa halip ay nakay Zeke nakatutok ang paningin
nito. "Si Zeke..." Pakilala niya sa kasama. Malamang kung ano-ano na ang naisip ni
Leony sa nakitang pag-akbay sa kanya ni Zeke kanina. Ngumiti ng mapanuya ang babae.
Malayong-malayo sa dating mabait at maamong kaibigan niya noon. "Your ex... or
nagkabalikan na kayo?" Tanong nito. "Kaibigan ko si Zeke." Mariing saad niya bago
pa kung saan mauwi ang pag-iisip nito. "At alam mong kasal kami ng kuya mo."
"Really?" Lalong umarko ang plakado nitong kilay. "Mrs. Leony Montenegro." Hindi na
nakatiis na hindi sumabat si Zeke. "If you will excuse us, may pupuntahan pa kami."
kilala pala nito si Leony, no wonder dahil kilala rin ang mga Deogracia sa larangan
ng pagne-negosyo. Pero mukhang walang balak si Leony na paalisin sila. "Masaya ka
na ba Ayeza?" Ang kaninang kontroladong ekpresyon ng mukha nito ay napalitan ng
inis at sarkasmo. "Alam mo ba kung gaano mo pinahirap ang sitwasyon? Nasa alanganin
lang naman ngayon ang business ni kuya! Ang negosyong dugo't pawis niyang itinayo!"
"Ano?" Natigilan siya. "Hindi pa man sila nagkakagalit ni Dad ay on the rocks na
ang M. Deogracia." Tukoy nito sa kompanya ni M.A. "At lalo na ngayong hindi na siya
tutulungan ni dad para sa mga investors niya." Ngumisi ito. "Nagwagi ka ba sa
pagkakataong ito?" "I'm sorry..." Pumiyok ang boses niya. Kaya pala natataranta si
M.A. ng may tumawag dito kanina mula sa kompanya nito. Kaya pala kahit masaya sila
sa barko ay may ilang pagkakataon na tila malalim ang iniisip ng asawa niya. "You
should be!" Nanlalaki ang mga mata ni Leony. "Dahil lang naman sa'yo ay mawawala
lahat ang pinaghirapan ng kuya ko! Lahat!" Pumalatak ito. "At ang kapal pa ng mukha
mong kaladkarin si kuya para mag-cruise?! Sa mga panahong dapat ay inaayos niya ang
problema ng kompanya niya ay naroon siya sa kandungan mo at pinapaligaya ka!"
Pinigilan niya si Zeke ng akma siya nitong hihilahin palayo kay Leony. Masokista
nga siguro siya dahil nais niya pang marinig ang iba pang sasabihin nito sa kanya,
gaano man iyon kasakit. Bahagyang lumambot ang ekspresyon ni Leony. "Hindi lang ang
kuya, Ayeza. Marami pang tao ang maaapektuhan! Maraming trabahador na umaasa sa
kompanya ni kuya. Maraming pamilya ang mawawalan ng hanapbuhay dahil sa pagiging
makasarili mo. Saka maging napakaligaya mo ngayon." "Stop it!" Mahina pero mariing
saway ni Zeke kay Leony. Bumaling si Leony dito. "At sino ka? Tagapag-tanggol ng
babaeng iyan?" Nang-uuyam nitong nginisihan si Zeke. "I'll tell you what! Kapag
hindi ka na niya kailangan ay itatapon ka na rin niyang parang isang maruming
basahan!" Doon na siya hindi nakatagal. Alam niyang ang tinutukoy ni Leony na
parang basahang itinapon niya ay kuya nito noon. Hindi totoo iyon, kahit kailan ay
hindi niya itinapon si M.A. Kahit nasa malayo siya ay hindi nawala sa puso't isipan
niya ang kapatid nito. Pero maling patulan niya si Leony ngayon. Buntis ito at
marahil dala lang din ng kalagayan nito kaya galit na galit ito sa kanya.
Kakausapin niya ito kapag okay na ang lahat. Sa ngayon ay si Michael Angelo muna
ang dapat niyang kausapin. "Tara na, Zeke!" Siya na ang humila sa binata paalis.
Pero humabol sa kanila si Leony kaya wala siyang nagawa kundi hilahin ito sa isang
tabi kung saan di sila makakasagabal sa mga dumaraan. "Leony, please!" Frustrated
na saway niya rito. "Tama na!" Matalim ang mga matang ipinukol nito sa kanya at
saka ipinagpag ang brasong hawak-hawak niya. "Hindi mo matatakasan ang mga
kasalanan mo! B*tch!""Wala akong kasalanan na hindi ko pinagbayaran Leony!" Mariing
sagot niya. Pinilit niya ang sariling wag humulagpos dahil baka hindi niya matantya
ang maari niyang gawin. Hindi siya santa! "Pinagbayaran ko na lahat! Lahat!"
Nangangalit ang ngiping saad niya. Tumaas ang sulok ng bibig nito. "Akala mo ba
maganda ang trato sakin ng kuya mo? Na mahal niya pa rin ako? Hindi ako sigurado
don! Malamig pa siya sa yelo ng magsama kami. Sa lahat ng sakit na idinulot ko sa
kanya, siguro kulang pa ngang mamatay ako!" Nanatili lang itong nakatingin sa kanya
subalit hindi nababago ang ekspresyon. Galit. Walang pakialam kahit pa yata lumuha
siya ng dugo sa harapan nito ngayon. Nasaan na ba ang dating Leony na kaibigan
niya? Ang mabait, pasensiyosa at maamong Leony? "Mahal ko ang kuya mo!" Puno ng
damdaming hayag niya rito. Maniwala man ito o sa hindi ay gusto niya pa ring
sabihin dito. Ni hindi siya nahihiya sa presensiya ngayon ni Zeke kahit pa
nagpapakababa na siya. "Leony... Ginagawa ko ang lahat para bumawi sa kanya! Hindi
ako perpekto pero hindi ako ganoong kasamang tao. Kung kinakailangang lumuhod ako
sa harapan mo o sa buong pamilya niyo ay gagawin ko! Hindi ko gusto at hindi ko
gugustuhing mahirapan si M.A. dahil sakin!" "Then, let him go." Pormal ang mukhang
utos nito. "Leony..." Napatanga siya. Hindi... hindi niya kaya ang sinasabi nito.
Kaya niya nga bang pakawalan si Michael Angelo? "Pakawalan mo ang kuya ko mula sa
ka-miserablehan." Sabi pa nito na tuwid na nakatingin sa mga mata niya. Wala siyang
mabakas na kahit anong emosyon ngayon sa mga mata ng dati niyang kaibigan. "I
can't... Mahal na mahal ko si Michael Angelo." Umiling siya at dama ang pamamasa ng
kanyang mga mata. "Umaasa pa rin akong magiging maayos ang pagsasama naming...
umaayos na kami." "Akala mo lang iyon." "What do you mean?" Kinakabahang tanong
niya. Tila siya biglang nanghina. "Hindi magiging maayos ang buhay niyo dahil
matagal ng may lamat ang pagsasama niyo." Narindi ang mga tainga niya. Parang
biglang may pumigil sa kanyang paghinga. Ngumisi ito, ngisi ng tagumpay dahil sa
nakikitang reaksyon niya. "Lamat, Ayeza... at ang lamat ay hindi natatapalan ng
kahit ano. Walang makakapigil sa lamat para mauwi iyon sa tuluyang pagkabasag."
Mariin niyang nakagat ang ibabang labi. 'Lamat'? Tama si Leony, at ang tama at
totoo ay masakit. Umismid ito. "Nagpapagod ka lang, Ayeza." "Leony!" Mula sa
likuran nito ay ang isang matangkad at guwapong lalaki ang tumawag. Napalingon dito
si Leony at ganoon na rin sila ni Zeke. "Nandito ka lang pala." "Rash!" Tumingin sa
kanya si Leony at saka tumango. Marahil ang Rash na iyon ay ang asawa nito. "Bye
Ayeza! See you around!" Ngumiti ito nang matamis at saka nag-flying kiss sa kanya
bago umabri-siete sa asawa nito.'Not if I see you first.' Bulong niya. Ayaw niya
ng magkasalubong sila ulit at magkausap. Tama na ang mga sinabi nito. Tama na.
Habol niya pa ng tingin ang papalayong mag-asawa at hindi niya maiwasang hindi
makaramdam ng lamig sa kanyang dibdib habang nakamasid sa mga ito. Sa bawat
pagtagilid ng mga mukha nito ay nakikita niya kung gaano kasaya ang dalawa. Bahagya
pang tumungo si Rash para hagkan sa pisngi si Leony. May mangilan-ngilan pang
nakakasalubong ang mga ito na tila kinikilig sa kanila. Masaya siya para sa
kaibigan niya dahil sa wakas ay natagpuan na nito ang lalaking magpapaligaya
rito... Sana nga ay ganoon rin ka-perpekto ang buhay niya... Sana... sana hindi
siya umalis noon. Sana maayos pa ang lahat ngayon. Sana wala ang 'lamat' na
sinasabi ni Leony sa kanya. At sana hindi galit ang angkan ng Deogracia sa kanya.

"Ayeza..." Pukaw ni Zeke sa pagkakatulala niya. Malungkot niyang nilingon ang

binata. "Hindi na pala ako tutuloy." "But why? Akala ko ba'y dadalawin mo rin ang
mommy mo?" "I'm..." Gumaralgal ang boses niya. Hindi niya pa pala kayang harapin
ang mommy niya. Hindi. Hindi pa ngayon. Hindi niya pa pala kaya... akala niya kasi
ay kaya niya na. Pero hindi. Dahil hindi niya kayang harapin ang mga taong
nagmamahal sa kanya na sinaktan niya. Hinawakan siya ni Zeke sa balikat. "Wag mong
intindihin ang mga sinabi ng babaeng iyon. Naluluhang tiningnan niya ito. "I'm a
fvcking messed up..."JAMILLEFUMAH

=================

30.

The Montemayor Saga presents Ayeza Montemayor Legazpi "KARMA IS A BITCH" Chapter 30

... INIHATID siya ni Zeke hanggang sa parking lot ng Mall. Sabay silang umibis sa
elevator. "Sigurado ka bang hindi ka na tutuloy?" Tanong nito habang inaalalayan
siya. "Saka na lang..." Aniya. Nanghihina kasi siya. Hindi lang ang mga tuhod niya
kundi pati ang kaluluwa niya. Saglit siyang huminto at inayos ang sarili. Talagang
naubos kasi ang lakas niya sa paghaharap nila ni Leony kanina. "Ayeza..." "I'm
fine. Salamat, Zeke." Nginitian niya ito kahit pa nanlalabo sa mga luha ang kanyang
mga mata. Mabuti na lamang at walang katao-tao sa parking lot. Hinawakan nito ang
kanyang pisngi. "Maging masaya ka, Ayeza. Kahit iyon lang..." Namasa na talaga ang
mga mata niya. Gusto niyang yakapin si Zeke pero pinigil niya ang sarili. Ayaw
niyang bigyan ito ng maling isipin. "I still love you, Yeza..." Bulong nito na
nagpa-angat sa kanyang mukha. "Pero hindi ako ang mahal mo. Mula noon hanggang
ngayon... hindi naman talaga ako." Malungkot ang boses nito pero nakangiti ang mga
labi. "I'm sorry..." Pinisil niya ang kamay nito. "Makikita mo rin ang para
sa'yo... basta magtino ka lang. Mahirap magsisi sa huli." Nagpakawala siya ng pilit
na tawa. "Sana maging aral sa'yo ang nangyari sakin." Lumapad ang ngiti nito. "I'll
keep that in mind." Kahit paano ay lumuwag na rin ang dibdib niya. "Mag-ingat ka
Zeke..." "Basta ipangako mong magiging masaya ka." Tumungo ito at hinagkan siya sa
noo bago ito tumalikod.

IPINAGPATULOY niya ang paglalakad patungo sa kinakaparadahan ng kanyang sasakyan.

Kinuha niya ang cellphone mula sa kanyang shoulder bag. Tatlong missed calls galing
kay Michael Angelo at limang missed calls mula sa baliw na tumawag sa kanya kanina.
Napabuga siya ng hangin. Mag-uusap sila ni M.A. mamaya, at ang isiping iyon ay
nagdadala sa kanya ng sobrang kaba. Alam niyang ang pag-uusapan nila ay ang estado
ng kanilang pagsasama. Handa na ba talaga siyang malaman ang mga sasabihin ni M.A?
Sa maiksing panahon ba na magkapiling sila sa cruise ay na-realize na ni M.A. na
mahal pa rin siya nito? Na sa kabila ng lahat ay maaayos pa ang relasyon nila? O
ang na-realize nito ay wala na talaga silang pagasang dalawa? Ngumiti siya ng
mapakla. Ang mga nangyari sa barko... palabas man iyon at pakitang-tao lang ay
importante pa rin sa kanya. Lahat iyon ay hindi niya makakalimutan. Lahat iyon ay
aalalagaan niya at itatago sa kaibuturan ng kanyang puso. Hindi niya na kayang
makita pa ang sariling magmamahal ng iba kung hindi lang din si Michael Angelo ang
mamahalin niya. Pasakay na siya sa kotse niya ng biglang may pulang van na pumarada
sa likuran ng sasakyan niya at nagbabaan doon ang dalawang malalaking lalaking
kapwa naka maong na jacket. "Isakay iyan!" Utos ng driver na nasa loob. Balbas-
sarado ito at mukha ring isang malaking tao. "Bitiwan niyo ako!!!" Nagtig-isa ang
mga ito sa mga kamay niya kaya hindi siya naka-bwelo. Black belter siya pero this
time ay hindi niya magawang ipagtanggol ang sarili dahil sa sobrang pagkabigla.
Pabalya siyang inihagis ng mga ito papasok sa van. Nakita niya pa ang gulat na
mukha ni Zeke na napahinto sa pagsakay sa elevator pabalik sa loob ng mall.'Please,
save me! Zeke!' Pero kahit umiyak siya ng dugo ay mukhang hindi na makakahabol si
Zeke. Matulin ang paglabas ng van sa parking lot. Walang nakapansin maliban kay
Zeke na hindi niya na matanaw ngayon. "Sino ba kayo! Anong kailangan niyo sakin!
Kung pera ang kailangan niyo ibibigay ko! Mayaman ako! Just please let me go!"
Nagpapadyak siya pero sadyang malakas ang lalaking may yapos-yapos sa kanya.
Isiniksik siya nito sa bintana ng van at saka sinampal nang malakas. "Busalan mo
iyan!" Utos ng driver. "At talian!" Iniiwas niya ang mukha niya pero nasukol siya
ng may hawak sa kanya. "Mmnp!" Isang magaspang na tela ang ipinasak nito sa bibig
niya at saka iginapos ang kanyang mga pulso. Hinila naman siya nong isa pang lalaki
sanhi para malilis ang suot niyang bestida. "Ang puti nito ah!" Palatak nito nang
mabistahan ang kanyang mahabang mga binti. Nagkakawag siya ng haplos-haplusin ng
mga ito ang mga hita niya. Ni hindi niya magawang ipagtanggol ang sarili dahil
dalawa ang mga ito at medyo nanghihina pa siya sa pagkakasampal sa kanya ng may
hawak sa kanya kanina. Panay biling ng ulo niya habang umiiyak siya. Wala siyang
nagawa ng ipahiga siya ng mga ito sa upuan ng van at paghihipuan siya. Hindi pa
nakontento ang isa sa mga kidnappers niya dahil pinaghahalikan pa nito ang leeg
niya habang ang mga kamay ay marahas na pumipisil sa kanyang mga dibdib. Ang isang
lalaki naman ay panay haplos at dila sa kanyang nakalantad na mga hita. "Wag daw
papakialaman iyan sabi ni boss." Sigaw nong driver na halatang naiinggit sa mga
kasamahan nito. "Itigil niyo yan! Kanya 'yan!" "Ano ba iyan!" Umungol sa pagtutol
ang humahalik sa leeg niya. "Libog na libog pa naman ako dito! Ngayon lang ako
makakatikim ng ganito kaganda at kakinis eh!" Tatawa-tawa naman ang nasa ibaba
niyang lalaki. "Wag kang mag-alala, malay mo kapag nagsawa si bossing ay ibalato
rin satin iyan! Isa pa, wala naming balak si boss na buhayin pa iyan pagkatapos
makuha ang ransom!" "Ayos!" Takot na takot si Ayeza pero tanging pag-iyak na lamang
ang kanyang nagawa. Sa isip niya ay nananalangin siyang may magligtas sa kanya sa
mga walanghiyang kumidnap sa kanya. "SINO ka?" Sa isang maliit na kuwarto siya
dinala ng mga lalaki. Iginapos ng mga ito ang mga paa niya sa paahan ng isang
lumang papag na may manipis na kutson. Isang lalaking naka-itim na T-shirt ang
pumasok sa silid matapos siyang iwanan ng mga bumihag sa kanya. Nakapamulsa ang
bagong dating at natiyak agad ni Ayeza na ito ang pasimuno ng pangingidnap sa
kanya. Matangkad ang lalaki, may itsura ngunit puno ng pagkamuhi ang mga mata. Ang
mga tingin nito sa kanya ay magkahalong pagkasuklam at pagnanasa. "Sino ka ba?!
Sino kayo!" Sigaw niya. "Pakawalan niyo ako! Hindi niyo ako kilala! Nagkakamali
kayo ng binangga niyo!" Nanggagalaiting sabi niya. "Pakawalan niyo ako at babayaran
ko kayo! Pakawalan niyo na ako bago pa mahuli ang lahat!" Kahit takot ay pinilit
niyang magmatapang. Ngumisi ang lalaki at nagsimulang lumakad papalapit sa kanya.
"Ayeza Montemayor Legazpi." Natigilan siya nang marinig ang boses nito. "S-Sino
ka?" May kung anong kabang bumundol sa dibdib niya nang tumabi ito sa kanya.
Familiar ang boses... at ang mukha nito... "Hindi mo ba ako namumukhaan?" Habang
nakatitig siya sa mukha nito na ngayon ay malapit na sa kanya ay ganoon na lang ang
panlalamig na kanyang naramdaman. "Ikaw?" Ang mukha nito... kilala niya ito! Nakita
niya na ito noon! Hindi lang isang beses, hindi lang dalawa... Ang mukha nito na
nagmatured dahil sa paglipas ng panahon... ang mga mata nito na noon ay tumitingin
sa kanya ng may paghanga. Ang mga labi nitong ngumingisi sa kanya kapag iniirapan
niya ito noon. Anong klaseng biro ba ito?! "Louie..." Anas niya sa pangalan nito.
Lumapad ang pagkakangisi ng lalaki. "Yes, my dear." "Bakit mo ito ginagawa?!"
Sinabunutan siya nito. "Dahil dapat lang na gawin ko ito sa'yo, b*tch!" "Don't
touch me!" Asik niya rito. Iiling-iling ito. "I will touch you... kahit kalian ko
gusto..." Bumaba ang isang kamay nito sa bewang niya. "At kahit saan..." At saka
padaskol na dinakma ang nasa pagitan ng kanyang mga hita. "Hayop ka! Bastos!" "Mas
hayop ka!" Mas dumiin ang mga kamay nito sa kanyang kaselanan. "Bitiwan mo ako!!!"
"Pinatay mo ang kapatid ko!" Sinakal siya nito. "Pinatay mo ang magiging anak niya!
Pinatay mo sila ng pamangkin ko!" "Hindi ko sila pinatay!" Umiiyak na sagot niya.
"Please! Let me go!" "Malandi kang babae ka." Inginudngod siya nito sa papag. "Nang
dahil sa'yo ay nawala kay Lowella ang lalaking pinakamamahal niya. Nawala sa kanya
ang masagana at magandang buhay na dapat lang naman ay kanya! Siya sana ang Mrs.
Deogracia ngayon!" "Wala ka ng magagawa pa sa bagay na iyan!" Tinadyakan siya nito
sa tagiliran sanhi para mamilipit siya. Halos mamilipit siya sa sakit pero hindi
siya nagpatinag dito. "Hayop ka, Louie!" "Alam mo bang napakalayo mo sa kapatid
ko?" Hindi siya papayag na maging masaya ito sa pananakit sa kanya. "Dahil mas
maganda ako sa kanya? Mas matalino? O dahil ako talaga ang mahal ni Michael Angelo
at hindi siya!" "Pokpok ka talaga!" Muli siya nitong tinadyakan at sa hita niya
tumama ang paa nito. Lumuhod ito sa harapan niya at saka dinaklot ang buhok niya.
"Ang kapatid mo ang pokp*k!" Sigaw niya kahit hinang-hina na siya. "Alam niya ng
may girlfriend noon si M.A. pero hinaharot niya pa rin! Kunwaring mahinhin pero
nasa loob pala ang kulo—"PAK! Lumagapak siya sa sahig sa lakas ng pagkakasampal
nito sa kanya. "Wag mong mapagsali-salitaan ng ganyan ang kapatid ko!" Tila kulog
ang boses nito sa silid na iyon. "Mabuting babae si Lowella kumpara sa'yo! Kung
tutuusin ay yaman lang ang inilamang mo sa kanya!" Hindi siya kumibo. Putok ang
gilid ng mga labi niya at lasang-lasa niya pa ang dugo sa kanyang bibig dahil sa
sampal nito. "Noon pa man ay iniibig niya na si senyorito M.A." Sabi nito.
"Nagsikap siyang mag-aral nang mabuti. Napakabait niyang anak at kapatid. Pangarap
niyang iahon kami sa kahirapan at tinupad niya iyon. Naging nurse siya sa ibang
bansa at ng bumalik siya ay sobra naming siyang ipinagmamalaki." Pinilit niyang
makapagapang papalayo rito pero muli nitong dinaklot ang kanyang buhok. Pinisil
nito ang mukha niya. "Hindi niya kinailangan ng tulong ng kung sino-sino o maging
ang pera ng mga Deogracia! Tinanggihan niya ang lahat ng tulong nila Michael Angelo
dahil nais niyang tumayo sa sarili niyang mga paa! Dahil gusto niyang ipakitang
karapat-dapat siya sa lalaking iniwanan mo!" Nagsimulang tumulo muli ang mga luha
sa kanyang magkabilang pisngi. Kitang-kita niya ang sakit sa mga mata ni Louie. Ito
ang mapagmahal na kuya ni Lowella, hindi man tunay na kapatid ay sobrang mahal nito
ang babaeng iyon. Natatandaan niya na ito dahil palagi niyang nakikita itong
nakatingin sa kanya kapag pumupunta siya sa Hacienda Deogracia noon. Boy ito sa
hacienda, ang pagkakalam niya ay malayo itong kamag-anak na inampon at pinalaki ng
mga magulang ni Lowella at tumayo ng kuya ng huli. "At noong napansin na siya ng
senyorito, noong minahal na rin siya nito... napakasaya ng kapatid ko. At ako,
hangad ko ang kaligayahan niya. Alam kong pangarap niyang pakasalan siya ni Michael
Angelo... at walang tumutol doon. Gusto rin ng mga Deogracia ang kapatid ko dahil
alam nilang mabuti itong babae." Napahikbi siya nang humigpit ang pagkakasabunot
nito sa kanyang buhok. "Pero dumating ka, Ayeza. Bumalik ka at nanggulo." "Hindi ko
kasalanan na nasagasaan ang kapatid mo! Hindi ko kasalanang wala siya sa sarili na
tumawid ng kalsada!" Napahagulhol na siya. "Let me go..." Bumangis ang mukha nito.
"Hindi ka magiging masaya, Ayeza! Hindi! Ipinangako ko iyon sa puntod ng kapatid at
pamangkin kong pinatay ng kasakiman mo!" Pagkatapos niyon ay kinaladkad siya nito
pabalik sa papag. "Ah!" Nagkandasabit-sabit pa siya dahil sa tali sa kanyang mga
paa. Itinulak siya nito pahiga at saka nagsimulang maghubad sa kanyang harapan.
"Tutal naman ay kung sino-sino na rin naman ang mga lalaking nakagamit sa'yo, okay
lang siguro kung patitikimin mo rin ako." "Bastos! Hayop!" Nagpumiglas siya
sinimulan nitong punitin ang kanyang bestida. "Bakit? Hindi naman ako pangit ah? At
wag kang mag-alala, mag-e-enjoy ka rin." Inihagis nito sa sahig ang damit niya
at saka siya dinaganan. "Sa ganitong paraan ay maigaganti ko si Lowella at sina
Itang at Inay!" "Wag! Parang awa mo na!" Hagulhol niya. Ang natira na lang sa kanya
ay ang dalawang maliit na saplot pantakip sa kanyang kaselanan. "Dapat nga ay
magpasalamat ka pa dahil bago kita patayin ay papaligayahin muna kita."
Pinaghahalikan siya nito habang nilalamas ang kanyang magkabilang dibdib. "Ahhh!!!"
Umiyak siya at nalaban pero talo siya ng lakas nito. Pinagsa-sampal siya nito kaya
halos mahilo siya. "Alam mo bang noon pa man ay pinagnanasahan na kita?" Kinagat
nito ang balikat niya at saka dinilaan ang ibabaw ng kanyang dibdib na bahagya ng
lumuluwa sa nalilis niyang bra. "Matagal na akong nililibog sa'yo at sa wakas
maaangkin ko na rin ang katawan mo! Pagsasawaan kita at ipapasa sa mga tauhan ko
pagkatapos! At kapag sawa na rin sila sa'yo ay saka ka namin papatayin!" "Bitiwan
mo ako! Huhuhu..." "Ang bango-bango mo... ang lambot-lambot ng katawan mo!"
Sinipsip nito ang kanyang nipple at marahas na hinila pababa ang suot niyang panty.
"Sakin ka ngayon Ayeza Montemayor Legazpi!" "Wag!!!" Diring-diri siya sa pinagaga-
gawa nito sa kanya. Awang-awa siya kanyang sarili. "Kahit sumigaw ka ay walang
makakarinig sa'yo... Hmm... Slrrrp..." Isinubsob pa nito ang mukha sa pagitan ng
dalawa niyang umbok. Marahas ang mga palad nito sa pagdama sa kanyang balat.
Sinibasib rin siya nito ng halik at halos magdugo ang mga labi niya. "Umnnn!!!"
Muli siya nitong sinampal na lalong nagpalabo sa kanyang paningin. Wala na...
Katapusan niya na... Hanggang dito na lang talaga siguro... Ni hindi niya na
mahihintay ang desisyon ni Michael Angelo. Hindi niya na maririnig ang sasabihin
nito... at hindi niya na ito makikita pang muli. Hindi niya na makikita ang
lalaking pinakamamahal niya.'Michael Angelo...' Umiiyak ang puso niya at namamanhid
na ang kanyang katawan. Nang biglang huminto si Louie. Nawala bigla ang mga palad
nito sa kanyang katawan. Nahinto ang marahas nitong pagdila at pangangagat sa
kanyang balat. Anong nangyari? "Ayeza!" Isang buo at malagom na boses na pamilyar
sa kanya! Hindi si Louie iyon! Hindi kay Louie ang boses na iyon! Hindi rin sa mga
kasama nito! "Ayeza!" Muli ay ang boses na pamilyar. Sa nanlalabo niyang diwa ay
naaninag niya pa ang pambubuno ng dalawang malaking tao sa kanyang harapan.

x x x

Sori po kung sobrang na-enjoy ko ang pagpapahirap sa inyong kalooban. Puro na lang
kasi tawa sa ibang kuwento, mukha na akong payaso. Gusto ko kasi iba-iba,
haha. Ume-emote lang ako kay Ayeza. Anyway-hyway, sasagarin ko na ang
'pagpapahirap'.. May video po na ginawa ang isa sa mga admins ko *Admin Margie* ,
baka isa sa mga araw na ito mapanood niyo ang video sa aking official FB page. Wala
lang, ang kyoot kasi ni M.A. at Ayeza dun! Haha. Nandun din ang ibang video ng mga
stories ko at ilang spoliers.

Pero yung KIAB's vid... sakit sa heart hahahhahaha. Mwah! Sori na..Facebook:
JAMILLFUMAH

Twitter: @JFstories

=================

31.

"HOW IS SHE?"

Nagising ang diwa niya sa boses na iyon. Amoy alkohol ang kapaligiran, malamig at
komportable ang kanyang ayos. Nasa isang malambot na kama siya at naghihina ang
kanyang buong katawan at hindi siya makakilos. Ni hindi siya makadilat dahil
namimigat pa ang kanyang mga mata dahil sa pinagsamang pagod at antok."She's fine."
Boses ng hindi niya kilalang lalaki. "Mrs. Deogracia is still unconscious but she's
in a stable condition now. She wasn't raped, wala akong nakitang laceration." So
he's a doctor.

Kung ganoon ay nasa Hospital siya?

"Thank God!" Nakilala niya ang boses ng kausap nito. Si Michael Angelo!"And by the
way Mr. Deogracia, your wife is two months pregnant.""What?" Sa boses ng asawa ay
hindi niya matimbang ang timbre ng tuwa at pagkagulat nito.Tuwa? Posible kayang
natuwa si Michael Angelo sa kaalamang buntis siya?Teka! Buntis siya? As in
magkakaanak na sila?"Congratulations!" Sabi pa ng doctor. "At pasalamat tayo sa
Panginoon dahil hindi napaano ang dinadala niya. Sa ngayon ay kailangan lamang ni
Mrs. Deogracia ng pahinga.""Salamat Doc!"Ilang sandali ang lumipas ay naramdaman
niya ang pagkuha ng kanyang asawa sa kamay niya. Alam niyang sila na lamang ang
nasa silid na iyon."Wake up, Ayeza..." Anas nito habang ang isang kamay ay
hinahaplos ang kanyang buhok.Ipinagpatuloy niya ang pagpapanggap na natutulog.
Hindi niya alam pero bigla ay ayaw niya itong makita. Ayaw niyang makita nito ang
lungkot sa kanyang mga mata."I'm sorry..." Mahinang sabi nito habang hinahalikan
ang likuran ng palad niya. "I'm sorry kung nahuli ako... God! Hindi ko mapapatawad
ang sarili ko kung may masamang nangyari sa'yo..."Napigil niya ang kahit anong
reaksyon pero ang kanyang mga luha ay hindi niya napigilan sa pag-alpas sa kanyang
nakapikit na mga mata.

ANG lakas ng kabog ng dibdib ni Michael Angelo. Nang tawagan siya ni Zeke kanina ay
agad niyang iniwanan ang mga ke-meeting niya. Wala na siyang pakialam kung tuluyang
bumagsak ang kompanya niya, walang mas importante kung hindi ang mapuntahan niya si
Ayeza.Hindi siya pumayag na hindi sumama sa mga pulis. Magkasama sila ni Zeke na
bumyahe papuntang Naic Cavite kung saan dinala si Ayeza ng mga dumukot dito. Hindi
siya nagkamali ng palagyan niya ng tracker ang singsing nito. Hindi man niya alam
na mangyayari ang ganitong bagay ay nagpapasalamat pa rin siyang ginawa niya nga
ang bagay na iyon.

Hindi sa wala siyang tiwala kay Ayeza, gusto niya lamang malaman kung saan-saan ito
nagpupu-punta. Siguro takot lang siyang mawala na naman ito sa kanya. Gaganon-ganon
lang siya pero ang totoo ay naliligalig din siya kapag nawawala sa kanyang
paningin. Nasira ang lahat ng plano niya. Ang balak niya sana ngayong gabi ay mag-
uusap sila. Sa ilang linggo nila sa cruise ay tuluyan niya ng kinalimutan ang mga
hinanakit at tampo niya sa babae. Nakahanda na siyang tanggapin ito ng buong puso,
sasabihin niya na sana iyon ngayon kung hindi nangyari ang paningidnap dito.'God,
please don't let anything bad happen to her!' paulit-ulit niyang usal habang buma-
byahe sila.Sa kasuluk-sulukan ng Naic pa sila nakarating. Isang maliit na bahay na
may pinturang asul ang nadatnan nila, which is very familiar to him. Tatlo lang ang
bantay doon at mga wala pang baril. Sumubok pang magpulasan ang mga ito pero hindi
rin umubra. Gusto niyang basagin ang mga mukha ng mga kidnappers ni Ayeza pero mas
nangibabaw sa kanya ang kagustuhang mahanap muna ang asawa.Pinosasan ng mga alagan
ng batas ang mga lalaki at dinala sa patrol car. May mangilan-ngilan ding pulis na
lumibot sa buong area."Ahhh!!!"Nagkatinginan sila ni Zeke."Ayeza!" Sabay nilang
bulalas at saka nila patakbong pinasok ang loob ng kabahayan.Hinalughog nila iyon
hanggang sa isang pinto ang nakita nila sa gawing dulo ng kusina.Halos manlaki ang
ulo ni M.A. sa nabungaran sa nag-iisang silid na naroon.Si Ayeza na halot hubo't-
hubad na ay napapatungan ng isang malaking lalaki. Nakasubsob ang mukha ng lalaking
iyon sa nakahantad na dibdib ng asawa niya na ngayon ay wala ng kakilos-kilos. Para
siyang tinadyakan ng paa ng kabayo sa kanyang dibdib dahil sa senaryong
iyon.Nagdilim ang paningin niya at agad niyang sinunggaban ang mapagsamantalang
lalaking naka-ibabaw sa asawa niya. Wala itong karapatan na hawakan si Ayeza! Ni
maramdaman ang daliri ng babaeng pinakamamahal niya!"Get off her!" Isang suntok sa
panga ang ipinagkaloob niya rito at saka muli itong binalikan para suntukin
ulit."Michael Angelo!" Gulat na bulalas nito.Naningkit ang mga mata niya nang
makilala niya ang lalaki. "You son of a bitch!" Kaya pala pamilyar din sa kanya ang
lugar na iyon. He had been here before, noong mga bata pa sila nila Lowella.
Naisama na siya ng mga ito doon, sa dating tirahan ng pamilya ng babaeng dapat ay
papakasalan niya."Hayop ka, Louie! Papatayin kita!" Sunod-sunod na suntok ang
ibinigay niya pa rito. Wala na siyang pakialam kahit mapatay niya pa ito. "Ugh!"
Umubo ng dugo si Louie at halos di na ito makabangon sa sahig. Hindi ito nakabwelo
dahil sa biglaang paglusob niya. Si Zeke naman ay si Ayeza ang agad na
inasikaso."T*ngina mo, Louie!" Tinadyakan niya pa ito sa mukha at sunod ay sa
tiyan. "Papatayin kita!" Nagtatagis ang mga ngipin niya at pulang-pula siya sa
galit. Para siyang halimaw na nakahandang pumatay. Nag-iinit ang buong katawan niya
at nanginginig siya. "Ahhh tama na!" Pagmamakaawa nito habang namimilipit.
"Ugh...""Hindi ako ang ama ng ipinagbubuntis ni Lowella! Gago!" Muli niya itong
tinadyakan. "Ililigtas ko lang siya mula sa kahihiyan! Walang kasalanan si Ayeza
kung tulalang tumawid si Lowella! Maraming problema si Lowella! At isa na kayo
roon! Masyado niyo siyang pini-pressure! Lowella was raped! Narinig mo? Hindi ako
ang ama ng dinadala niya!" Sa tindi ng galit na kanyang nararamdaman ay naisiwalat
niya ang ipinangako niyang hindi niya sasabihin kahit kanino na lihim ni Lowella. 

He was about to give the assh*le his final blow nang may pumigil sa kanya. Isang
naka-unipormadong pulis.

"Tama na 'yan Deogracia!" Boses ni Zeke sa tagiliran niya. "Dalhin na natin sa

Hospital si Ayeza!"Natauhan siya nang makitang buhat-buhat na nito ang walang malay
na asawa niya. Nakabalot dito ang hinubad na jacket ni Zeke.Nanghihinang lumapit
siya. "Give her to me."May pumasok pang dalawang pulis sa silid. Ni hindi na
nagtanong ang mga ito sa nangyari kay Louie. Agad na ring pinosasan ng mga ito ang
lalaki....

SONG PLAYING:Can't we try just a little bit harder?Can't we give just a little bit
more?Can't we try to understandThat it's love we're fighting for?Can't we try just
a little more passion?Can't we try just a little less pride?Love you so much
baby,That it tears me up inside....Gago siya. Tarantado. Siraulo. Halos magdugo na
ang bibig niya sa pagkaskas ng kanyang mga ngipin. Patuloy iyon sa pagtatagis dahil
paulit-ulit niyang minumura ang sarili sa isip. Bakit hinayaan niyang humantong sa
ganito ang lahat?Bakit ang gago-gago niya?! Sa loob ng sasakyan patungong Hospital
ay walang patid ang pagluha niya. So what kung umiiyak siya? Nakakalong sa kanya
ang walang malay na si Ayeza habang mahigpit niya itong yakap-yakap. Panay ang
halik niya sa mukha nito at sa kamay na walang lakas na kanyang hawak-
hawak."Honey... Please, hold on!" Garalgal na pakiusap niya. Nakikita niya ang mga
pasa sa braso nito na bahagyang kita sa pagkakalaylay ng jacket ni Zeke na
nakabalunbon dito. Nangangalit ang mga ngipin niya sa galit para kay Louie at sa
mga tauhan nito. Sisiguraduhin niyang mabubulok ang mga ito sa bilangguan!Oo,
sinisi niya rin nong una si Ayeza. Kung hindi dumating si Ayeza noon ay sana
naikasal sila ni Lowella. Malaki ang pasasalamat niya sa babae dahil hindi siya
nito iniwan kaya't nag-presinta siya ritong aakuin niya ang dinadala nito.

During that time ay manhid ang puso niya. Hindi na rin siya umaasang babalikan pa
siya ni Ayeza. Ilang beses na siyang pumunta sa Amerika para subaybayan ito at ang
tanging nakikita niya ay isang malaya at masayang babae, isang kontentong Ayeza.
Kaya kahit masakit ay tinanggap niya na lamang na hindi na talaga ito babalik pa sa
buhay niya. That's why he decided to marry Lowella.Pero bumalik si Ayeza at ginulo
ang unti-unti ng tumatahimik niyang buhay. At naligalig talaga siya sa pagbalik
nito. Hindi marahil kinaya ni Lowella ang kaalamang hindi niya na ito
mapapanagutan. Matayog ang pangarap ni Lowella para sa pamilya nito kaya tila
gumuho ang lahat para sa dalaga ng mapagsamantalahan ito at mabuntis ng kung sinong
lalaki. Walang nakakaalam non maliban sa kanilang dalawa. Alam niya ang mga
paghihirap ni Lowella at mga sakripisyo nito kaya hindi niya ito masisisi kung na-
threatened ito sa pagbabalik ng una at huling babaeng minahal niya.Boses ni Zeke
ang pumukaw sa kanyang pag-iisip. "You really love her, don't you?"Nasa driver's
seat ito at nakatingin sa kanya sa rearview mirror habang nagda-drive. Ang kotse
nito ang gamit nila. Nang patungo silang Naic Cavite kanina ay hindi na siya
pinagdrive ni Zeke dahil aligaga na siya. Ni hindi niya na kayang magsalita nang
maayos. Para siyang nababaliw at pabalik-balik habang nagpa-plano ang mga
pulis. "Higit pa sa buhay ko, Zeke." Pag-amin niya.Matipid itong ngumiti. "'She
deserved the best." Nagpakawala ito ng bunting-hininga. "What I mean
is..."Sinalubong niya nang tuwid ang mga mata nito sa rearview mirror. "Hindi ako
naging mabuti sa kanya, I know." "Pero mahal ka pa rin niya." Saad nito. "Ni hindi
ka napalitan sa puso niya."Napatitig siya sa babaeng nasa kanyang mga bisig.Muling
nagsalita si Zeke. "Nasaktan din siya sa mga nangyari. At nasasaktan pa rin siya
hanggang ngayon."Mas humigpit pa ang pagkakayapos niya sa malambot na katawan ni
Ayeza. "I know... at wala akong nagawa. Nagpabulag ako sa galit. Gago
ako...""Tarantado pa." Dagdag ni Zeke na nakangisi sa kanya."Sabihin mo lahat.
Tatanggapin ko.""Kahit gaano ka kasama sa kanya, mahal ka pa rin niya. Napakaswerte
mo..."Napatingala siya habang umuusal. "I'm sorry, Ayeza... I'm so sorry, baby."

JAMILLEFUMAH

Watch KIAB's vid by Admin Margie on JAMILLEFUMAH's Facebook. Sa sobrang nadala ako
sa vid, kasi ang guwapo ni M.A. habang nag-iinarte siya hahaha... ayun naka- 4 cups
of rice ako wahaha. 

=================

32.

MARAHANG dumilat ang mga mata ni Ayeza. Naroon pa rin sa kanyang tabi si Michael
Angelo. Hindi pa rin ito umaalis mula kanina. Agad itong napatingin sa kanya ng
marahan siyang gumalaw mula sa hospital bed. "AYEZA..." Hindi malaman kung ngingiti
o maiiyak ang ekspresyon nito. Namumula ang mapupungay nitong mga mata. 
Pinagmasdan niya ang itsura ng lalaki. Magulo ang buhok at wala sa ayos ang suot
nitong polo na bahagyang nakatabingi ang kwelyo. Mukhang hindi talaga ito umalis sa
tabi niya mula ng madala siya sa hospital. May kung anong pitik sa dibdib niya ang
natutuwa na makita ito pero mas malaking bahagi niya ang nakakaramdam ng sobrang
kalungkutan habang nakatingin sa napakaguwapong mukha ng kanyang asawa. She wanted
to hug him... kiss him... pero hindi niya gagawin. Hindi. Kahit nasa tabi niya
lang ngayon si M.A. ay pakiramdam niya'y napakalayo nito sa kanya... malayong-
malayo na halos hindi niya ito maabot o matanaw man lang. "Kumustang pakiramdam
mo?" Hinawakan nito ang kamay niya at dinala sa mga labi. "Nagugutom ka ba?
Nauuhaw?" "P-paanong..." Namamalat ang boses niya. Ang gusto niyang itanong mula
kanina pa ay kung paano siya nahanap nito. Hindi nakasunod si Zeke kaya imposibleng
nahanap siya kaagad ng mga ito. Saglit itong napatingin sa nagtatanong niyang mga
mata. Ilang beses na nagbaba-taas ang adam's apple ni M.A. bago siya nito nasagot.
"Your ring..." Napakurap siya sabay tingin sa kamay niyang hawak-hawak pa rin nito.
Ang kamay niyang kinalalagyan ng daliring may suot-suot wedding ring nila. "You..."
Muli siyang napakurap. May hapdi siyang nadama sa puso niya. Kahit kailan ay hindi
talaga siya pinagkatiwalaan nito. "Oo, I'm sorry." Umiwas ito ng tingin at saka
nagpakawala ng hangin. "Hindi sa wala akong tiwala..." Tila naman nabasa nito ang
nasa isip niya. "May tracking device ang singsing ko?" Paniniyak niya kahit obvious
na ang sagot. Hindi niya alam kung bakit pero nag-uunahang umalpas ang mga luha sa
kanyang mga mata. Kusa iyon, at tila gripong biglang binuksan na maski siya ay
hindi niya maawat ang sarili sa pag-iyak. Naalarma naman si M.A. Mabilis itong
tumayo at niyakap siya. "Bakit? May masakit ba sa'yo?" 'Masakit na masakit...'
Piping daing niya. Hindi niya alam kung bakit ngayon lang siya tinablan ng sakit o
marahil huli lang ang reaksyon niya sa lahat-lahat. Na kinailangan niya pang ma-
kidnapped para lamang matauhan siya. Para mauntog ang ulo niya sa katotohanan at sa
lamat na sinasabi ni Leony na meron ang pagsasama nilang mag-asawa. Ang mga
nangyari sa pagsasama nila. Ang mga taong nanghuhusga sa kanya. Ang pamilya nito
na ayaw sa kanya. Ang kompanyang itinayo nito mula sa sariling dugo at pawis na
ngayon ay nakatakda na ring mawala dito dahil sa kanya... at higit sa lahat ay ang
pagkamatay ni Lowella... at ng ipinagbubuntis nito. Ang pagkasira ng buhay ni M.A.
dahil sa kanya. Lalo pa siyang napaiyak nang bumalik sa isipan niya ang mga
nangyari. Akala niya ay katapusan niya na sa kamay ni Louie... akala niya ay hindi
niya na muling makikita pa si Michael Angelo. Siguro nga ay may mga bagay na
sadyang itinakda na. Hindi niya pa oras... at iyon ang mahalaga sa ngayon. Dahil
may batang nasa sinapupunan niya, at kahit hindi pa iyon lumalabas ay tiyak ni
Ayeza na mahal na mahal niya ito... pagmamahal na katulad ng pagibig niya sa ama
nito. Pagmamahal na higit sa pagibig niya sa kanyang sarili. Higit sa sarili niyang
kaligayahan. Hinagod ni M.A. ang kanyang likuran. Hinalikan ang kanyang buhok at
hinimas ang kanyang mga braso. Mas lalo pa siyang napaiyak sa iginagawi nito. Mas
naiiyak siya dahil inaalo siya nito. Mas nakakaiyak na ito mismo ang nagpapatahan
sa kanya imbes na ang sarili niya, katulad ng nakasanayan niya na. Parang mas
nanaisin niya na lang na umiyak nang nag-iisa katulad ng kinasanayan niya na...
hindi iyong nakikita ni M.A. kung gaano siya kahina. Napapagod na siya... sana tama
na. Ang dami-dami na pala niyang iniyak sa loob ng isang taong mahigit na pagsasama
nila mag-asawa. "Shhh... ang importante ay okay ka na." Hinagkan nito ang ulo niya.
"God! Halos mabaliw ako kakahanap sa'yo! Mabuti na lang at tinawagan ako ni
Zeke!" Na siyang bukas ng pintuan ng kuwarto. "Zeke..." Napahiwalay din si M.A. sa
kanya at napatingin sa pintuan. "Hi Ayeza..." Nakangiti si Zeke at sa mga kamay
nito ay basket ng mga prutas. "Kumusta ka na?" "Zeke..." Sambit niya. Para siyang
biglang nakakita ng isang matagal ng kakilala. Nang isang mapagkakatiwalaang
kaibigan. "Zeke..." Hindi niya na pinansin ni M.A. na nakatayo pa rin sa kanyang
tabi. Marahan niyang tinabig ang mga kamay nitong nakayakap sa kanya. Lumapit sa
kanila ang bagong dating. Tinapik nito sa balikat ang asawa niya bago siya
binalingan. "Kumusta na ang pakiramdam mo?" "She's okay now." Si M.A. ang sumagot
dito. "Zeke..." Hinila niya ang kamay nito, nagtataka man ay napayukod na rin sa
kanya ang binata. "Princess..." Saad nito at hinalikan ang kanyang pisngi. Umiiyak
siyang yumakap dito, gumanti naman ito nang magaang yakap sa kanya. "Shhh... Wag ka
ng umiyak. You're safe now..." Sa lahat ng iyon ay nakamasid lamang sa kanila si
M.A. Nang hindi na ito makatiis ay tumikhim ito. Tumingala si Ayeza sa asawa. "Iwan
mo muna ako..." "Ha?" Kumunot ang noo nito. "Please?" Seryoso siya. Gusto niya
itong lumabas.  "Pero baka..." Nasa mukha nito ang sakit at pagtutol. "I said iwan
mo muna ako!" Natigilan ito sa pagtaas ng boses niya. "Okay, just call me if you
need anything... Nasa labas lang kami. Nasa labas lang ako." Tumingin ito kay Zeke.
Akmang susunod din kay M.A. ang binata pero pinigilan niya ito sa kamay. "Maiwan ka
Zeke." "Ha?" Sabay pang tanong ng dalawa. Higit si M.A. na halog magsalubong na ang
mga kilay sa pagtataka. Nagugulumihanan pa ito habang manaka-nakang napapasulyap sa
magkahugpong pa ring kamay nila ni Zeke. Nagpapaunawang tiningnan ito ni Zeke.
"Sige na M.A., iwan mo na kami." Hindi pinansin ni Ayeza ang paguhit ng kirot sa
mga mata ng asawa. Kailangan niya itong tikisin. Eh ano kung masaktan ito? Mas
masasaktan lang ito kapag nanatili pa ito sa tabi niya. Ngayon lang luminaw ang
isipan niya... Tahimik na lumabas ng silid na iyon si M.A. "What is it?" Tanong ni
Zeke nang mapag-isa na lang silang dalawa. "Bakit pinaalis mo ang asawa mo? Alam mo
bang sobra siyang nag-alala sa'yo? Halos hindi siya mapakali habang nagba-biyahe
kami papunta sa kinaroroonan mo..." Hindi naman nanenermon ang tono nito pero
napaiyak siya. "Zeke..." Humagulhol siya sa kanyang mga palad. Agad naman siyang
kinabig ng binata at dinala ang kanyang ulo sa dibdib nito. "Shhh..." Alo nito sa
kanyang pagiyak. "You're breaking me... Please, stop crying." Sumisigok siyang
huminto. Sa pagitan ng paghikbi niya ay nagsalita si Ayeza. "Zeke..." Yumakap siya
rito. "Ayoko na siyang makita..."

...

PINUNASAN niya ng hawak na panyo ang mga butil ng luhang pumatak mula sa kanyang
mga mata.

"I'm sorry, Ava... I'm sorry..." Inilapag ni Ayeza ang basket na may lamang ibat-
ibang uri ng magagandang bulaklak sa harapan ng punton ni Ava, her bestfriend.

May kasalanan din siya sa mga nangyari. Hindi marahil siya naging mabuting kaibigan
kay Ava. Ni wala siya sa tabi nito ng mga panahong kailangang-kailangan siya ng
kaibigan niya. She had been busy chasing M.A. Nakalimutan niya ng may isang
kaibigang nangangailangan sa kanya.

"Ayeza, tara na? Mahamog na... baka makasama sa baby."

Tinanguan niya ang lalaking nakaalalay sa kanyang braso. "Salamat, Zeke."

Ngumiti ito at pinisil ang kanyang pisngi. Sa pagngiti ni Zeke ay ilang tinik ang
tila nabunot sa kanyang dibdib. Sa wakas, nakadalaw na rin siya sa libingan ni Ava
sa tulong ni Zeke. Ito ang nakiusap kay Lloyd at sa pamilya ni Ava na pahintulutan
siyang makapag-paalam sa kanyang yumaong kaibigan. Ito ang unang beses na
pinagbuksan siya ng guard sa mausoleum ng pamilya ni Ava.

Ngumiti rin siya. "Salamat kasi sa kabila ng lahat ay hindi mo ako tinalikuran,
Zeke."

Inakbayan siya nito at saka iginaya palabas ng mausoleum. "Hindi naman dapat
tinatalikuran ang minamahal."

Huminto siya sa paglalakad nang makalampas sila sa guard house. "Mahal mo pa rin
ako? Kahit buntis na ako?" Nasa ika-apat na buwan na ang tiyan niya at medyo malaki
na rin iyon.

Nagkamot ito ng pisngi bago siya hinarap. Hindi niya mabasa ang nasa isipan nito.
Nakangiti ang mga labi subalit may lungkot sa mga mata. "I still love you, 'Yeza.
Hindi magbabago iyon. Saka eh ano kung buntis ka? Bahagi mo ang dinadala mong
iyan... Kaya mahal ko na rin si baby." Bumaba ang tingin nito sa kanyang maumbok ng
tiyan.

"Thank you, Zeke."

Marahan itong tumawa at saka siya kinabig palapit. "Puro na lang 'thank you' ang
naririnig ko sa'yo ha."
Totoo naman kasi. Sa magda-dalawang buwang lumipas ay araw-araw siyang
nagpapasalamat kay Zeke. Kahit sa mga simpleng ginagawa lang nito ay abot-abot na
ang pagpapasalamat niya. "I love you." At alam din nito ang meaning ng 'I love you'
na kaya niyang ibigay dito.

"And I love you, too." Ginulo nito ang kanyang buhok. "Mahal ko kayo ni baby."
Hinawakan nito ang tiyan niya at hinagkan siya sa pisngi.

Sa loob ng kotse nito ay tahimik lang siyang nakatingin sa labas ng bintana.

Pinaandar na nito ang sasakyan palabas ng sementeryo.

Napalingon siya sa binata nang tumikhim ito upang kunin ang atensyon niya mula sa
pagkakatulala. "Si Michael Angelo pala..."

Hindi siya nagsalita. Ang simple at panatag na pagtibok ng puso niya ay unti-unting
naging eratiko pagkarinig ng pangalan ng kanyang asawa.

"Kinukumusta ka niya." Sabi ni Zeke. Panaka-naka siya nitong sinusulyapan habang

nagma-maneho. "Hindi mo pa rin sinasagot ang mga tawag niya."

Hindi pa rin siya kumikibo. Pinanatili niyang kalmado ang kanyang ekspresyon kahit
ang totoo ay nabuhay ang dugo niya sa sinabi ni Zeke.

Kinumusta siya ni Michael Angelo. Kinukumusta siya ng asawa niya!

Pero kaagad ding umasim ang kanyang pakiramdam ng maisip niyang marahil ang baby
nila ang kinukumusta nito at hindi naman talaga siya. Dahil doon ay may kirot na
namang pilit na sumisiksik sa kanyang sistema. Wala si M.A. ngayon dahil nasa USA
ito. Nagkaayos na ito at ang ama nito. Siya na mismo ang nagtulak sa asawa na
umalis upang asikasuhin ang negosyo nito. Gusto niyang makaahon ang kompanya ni
M.A. hindi dahil nakokonsensiya siya kundi dahil hindi iyon karapat-dapat na
lumubog ng ganoon na lamang.

Pinaghirapan nito iyon, at hindi makatarungang basta na lang mawala iyon dito dahil
sa ilang bagay na may kinalaman sa kanya.

"Ayeza..." Pukaw ni Zeke.

"Ayoko na muna siyang pagusapan." Saad niya sa mahinahong boses. "Gusto ko rin
kasing malaman kung..." Nahinto siya sa pagsasalita.

Kung kaya niyang wala si M.A... pero kahit anong tanggi niya sa isip na hindi niya
ito hinahanap ay alam niyang nagsi-sinungaling siya.

Na sa tuwing tumutunog ang telepono ay iniisip niyang ito ang tumatawag. Na sa

tuwing tutunog ang doorbell ng condo niya ay ito ang dumating.

Pero hindi.

Napagod na rin yata ang asawa niya sa pagsuyo sa kanya o marahil ay talagang subsob
ito ngayon sa trabaho. Na kahit umuuwi-uwi ito ng Pilipinas ay hindi na siya nito
pinupuntahan pa sa condo niya, o maski ang umuwi sa bahay nila sa Bel-Air.

Nilingon niya si Zeke at inabot ang kamay nitong nakapatong sa manibela. "Samahan
mo ako..."

Hindi ito sumagot. Alam na nito ang binabalak niya. Noong nakaraang linggo pa kasi
siya nagpaparinig dito na gusto niyang mag unwind.

"Gusto kong sumakay sa cruise bukas ng gabi. Patungong Santorini ang unang biyahe."
Aniya.

Nakatawag na siya sa Montemayor Agency kagabi pa. Pinagplanuhan niya na iyon lahat.
Mamamatay lang kasi siya sa lungkot at kakaisip kung hindi siya aalis para
maglibang. Ayaw din naman niyang umuwi sa Hacienda Montemayor kahit ayos na sila ng
daddy niya.

"I'd love to..." Sagot nito.

"Sige na, Zeke..."

Natuwa siya ng sa wakas ay tumango ito. Tila pinag-isipan pang mabuti ang pagsang-
ayong sumama sa kanya. "Makakatanggi ba ako sayo, buntis?"

"Salamat!" Sa tuwa niya ay nayakap niya ito at napupog ng halik sa mukha.

Kung noon ay pilit niyang iniiwasan si Zeke, ngayon naman ay itinuturing niya na
itong isang malapit na kaibigan. Kahit sa mga panahong naguguluhan siya sa
nararamdaman niya ay wala siyang matandaang nanamantala ito.

Nanatili ito sa tabi niya bilang kaibigan...

kaibigan na handang dumamay na walang hihinging kapalit.

Sana kaya niya na lang talagang tuluyang ibaon sa limot si Michael Angelo.

..pero paano niya magagawa iyon? May buhay na alaala nito na ngayon ay pumipintig
sa kanyang sinapupunan.
JAMILLEFUMAH

=================

Last Chapter: MONTEMAYOR CRUISE SHIP

Last Chapter: MONTEMAYOR CRUISE SHIP

Thank you sa mga nakaabot dito. Masyadong makaluma ang story na ito kaya
naiintindihan ko kung naiiksian o nauumay kayo. Lovelots! See you sa ibang stories
ko. See you when I see you :*

Ayeza's POV

"WHERE the hell are you, Zeke?" Inis na nagpalinga-linga ako. Ang sabi niya sakin
ay nauna na siya dito sa barko. Nakapagtataka lang dahil hindi niya ugali na hayaan
akong bumyahe nang mag-isa mula ng maghiwalay kami ni M.A.

"Nasa VIP deck. Come over here." Utos niya sakin.

"Kainis ka! Alam mong buntis ako tapos ako pa ang papupuntahin mo diyan!" Yamot na
sagot ko pero nagsisimula na rin akong puntahan ang lugar sa barkong tinutukoy
niya.

Sa VIP deck ay tanging mga VIP at Diamond members lang ng M. Cruise ang may access.
Doon ay may mangilan-ngilang pwesto na maaaring gamitin sa mga special occasions
katulad ng valentines dates at mga dinner dates ng mga magkapareha.

"Sige na!" Susog niya. "I have a surprise that you'll surely love!"

Napanganga nga ako nang makita ang second floor ng VIP deck. Puno iyon ng mga
paborito kong bulaklak at sa pinakagitna ay may maliit na arkong puno ng christmas
lights. Nagniningning ang marami at iba't-ibang kulay ng liwanag sa kadiliman ng
gabi.

It was so romantic na halos pangapusan na ako ng hininga dahil sa paghanga sa

paligid.

"Zeke!" Naluluhang tinawag ko ang nakangiting si Zeke. Nakaputing polo siya at

maroon na jeans. Kumaway siya sa akin at saka nakapamulsa akong nilapitan.

Ang lawak ng pagkakangiti niya. "You look dashing tonight!" I said to him.

Kumindat lang siya sa akin at saka inilahad ang kamay sa candlelight dinner na
naroon. "Nagustuhan ba ng aking prinsesa?"

"Ang ganda!" I exclaimed.

Ang huling beses na naranasan ko ang ganitong sorpresa ay noong dalagita pa ako...
noong isang beses na sinorpresa ako ni M.A. sa kubo na palagi naming tinatambayan.

Isang beses ay pinapunta niya ako doon ng mag-isa para lamang masorpresa. Ang loob
ng kubo ay puno ng tulips at napupuno rin ng liwanag ng ibat-ibang kulay ng
Christmas lights ang paligid. Tanging si M.A. lang ang may gawa ng lahat ng iyon
kaya pala hindi ito nagpakita sa akin maghapon. Siya rin ang nagluto ng turkey at
steak na nakahain sa maliit na lamesita sa kubo noon.

Kumirot ang puso ko sa pag-alala sa nakaraan. Iyon ang first dinner namin ni M.A.
together at iyon na rin ang huli. Dahil matapos ang masayang sandali ay nangyari
naman ang di namin pagkakaunawaan na dumeretso sa biglaang hiwalayan at pagtulak ko
patungong Amerika.

Tumingin ako sa lamesang nasa gitna ng arko. Toasted turkey na paborito ko at steak
na paborito ni M.A. ang nakahain... katulad na katulad ng nasa kubo noon. Sa gilid
ng vase at mga kandila ay may bote ng wine at isang pumpon ng red roses.

"Salamat, Zeke..." my voice was cracked. Gusto kong bumunghalit ng iyak dahil sa
samu't-saring damdamin.

Naiiyak ako dahil kahit si Zeke ang kasama ko ay si M.A. pa rin ang nasa isipan ko.
Naiiyak ako dahil pakiramdam ko'y kahit libutin ko pa ang mundo sakay ng cruise ay
magiging malungkot pa rin ako. Naiiyak ako dahil kahit anong gawin ko ay hindi na
yata ako makakalimot pa.

"I'm still your princess..." pinagmasdan ko ang maaliwalas na mukha ni Zeke. Pero
bakit ganoon? Kahit nakangiti siya ay parang malungkot din si Zeke na katulad ko?
Dahil ba alam niyang kahit kailan ay hindi na yata mapapalitan sa puso ko si
Michael Angelo?
"Oh! You're not my princess anymore. You are our queen now." Hinaplos niya ang
aking tiyan. "And this blessing in your womb is our prince." Kahit ang tawa niya ay
parang pilit na lamang din.

"Thank you, Zeke..."

"Thank you na naman?"

I blinked. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Sa lahat kasi ng bagay na
ginagawa ni Zeke sa akin, kahit pa halos paglingkuran niya ana ako ng bente-kuwatro
oras ay tanging 'thank you' lamang ang kaya kong sabihin sa kanya.

But I love Zeke... Hindi nga lang katulad ng pagmamahal na gusto niyang ibigay ko
sa kanya. Sinikap kong ipunin ang hangin sa kanyang dibdib at saka iyon marahang
pinakawalan. Bakit nga ba hindi na lang si Zeke?

Pero alam kong hindi pwede. It will be very unfair to his side.

I looked up to meet his eyes. "I-"

"Shhh..." pigil niya sa sasabihin ko. "Mahal na mahal kita, Ayeza. Papatunayan ko
ngayon kung gaano kita kamahal..."

"Zeke..." napasigok ako. Ngayon naman ay hindi 'thank you' ang nais kong sabihin sa
kanya... I want to say 'sorry'... to apologize. Sa ilang linggo at magda-dalawang
buwang lagi siya ang nasa tabi ko niya ay batid kong tahimik siyang nasasaktan
kapag malungkot ako.

At alam naman naming pareho na isa lang ang dahilan ng lungkot na aking nadarama.
At alam ko rin na hindi si Zeke ang makakapagpaalis ng lungkot na iyon, at hindi
rin si Zeke ang may kakayahang paligayahin ako.

"Ayeza... hangad ko ang kaligayahan mo. Maging masaya ka sana." This time ay
tuluyan na niyang ipinakita sa akin ang kalungkutan sa mga mata niya. "Please be
happy..."

"Zeke..." pumatak ang mga luha ko. Para bang unti-unti niya kong nauunawaan ang
lahat. Bigla rin ang pamamanhid ng aking katawan.

At mula sa likuran ni Zeke ay narinig ko nga ang boses na sobra kong pinangulilaan
at kinasabikang marinig.

"Honey..."
Umalis si Zeke sa harapan ko upang makita ko ang kung sino mang nasa kanyang
likuran.

Natulala pa rin ako kahit may ideya na ako sa mga magaganap. "Michael Angelo."
Bumilis sa normal na pagtibok ang puso ko at nanginig ang aking mga palad. Maski
ang baby sa loob ng tiyan ko ay tila ba biglang naging aktibo.

Nakatayo sa harapan ko ngayon ang nag-iisang lalaking kayang iparamdam sa akin ang
lahat ng klase ng emosyon... ang lahat ng klase ng pakiramdam.

Ang tanging lalaking kaya akong paiyakin, patawanin, pasayahin at palungkutin. Ang
lalaking kaya akong sirain, patinuin at muling buuhin.

Tuluyan na akong napaiyak habang nakahawak sa aking tiyan.

Si M.A. nga ang nasa harapan ko ngayon... blood and flesh.

Nakaformal tux siya at malinis tingnan, gayunpaman ay halatang kulang sa tulog.

Tila nangayayat din ang asawa ko. Mukhang sobra itong na-stress sa pag-aasikaso sa
kompanya nito.

Humakbang siya papalapit. "Tama na, Ayeza..."

Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi. Gusto kong makita nang malinaw at
malapitan si M.A. dahil baka nananaginip lang ako... katulad ng ilang gabing
panaginip na bumalik na raw siya sa akin.

Muli siyang nagsalita. "Mamamatay na ako sa lungkot..."

Nilingon ko si Zeke sa aking tabi. "Zeke..."

Ngumiti ito at pinisil ang aking kamay. "I love you... and I wish you the best."
Inalis nito ang pagkakahawak ko sa kanyang kamay at saka nilapitan si Michael
Angelo.

"Una na ako."

"Salamat, pare!" Sabi ng asawa ko kay Zeke. So magkaibigan na pala ang dalawa? At
magkumpare pa nga raw?!

"Walang ano man. Basta wag mo ng papaiyakin ang reyna natin, kundi babalik ako at
aagawin siya sa'yo."

Napangiti ako nang makita ang pagkalukot ng mukha ni Michael Angelo dahil sa sinabi
ni Zeke. Sa huli ay ngumiti rin siya sa ex ko at saka tumango. "Over my dead body,
pare!"

Bago tuluyang umalis si Zeke ay nilingon niya ulit ako. "Ayeza, ninong ako ni baby,
huh?"

Umiiyak akong tumango. Of course, hindi mawawala si Zeke sa listahan ng magiging

ninong!

NANG mapagsolo na kaming dalawa ni M.A. sa VIP deck ay napaatras ako. I am so

nervous. Dumadagundong ang dibdib ko at hindi ko alam kung paano ako makikiharap sa
kanya ngayon.

Sigurado akong alam na niya na sinasadya kong hindi sagutin ang mga tawag niya
noon. Alam niya na rin siguro na umalis ako sa townhouse namin at hindi ako totoong
umuwi sa Hacienda Montemayor gaya ng pangako ko nang umalis siya. Alam niya na
umiiwas ako at ang pagnanais kong sumama sa cruise ngayon.

Nagulat ako nang bigla niya akong kabigin at yakapin nang mahigpit. Kung hindi niya
lang yata naalala na buntis ako at baka mayupi ang aking tiyan ay hindi pa siya
bibitiw sa akin. Humiwalay nga siya subalit ang mga kamay ay nasa bewang ko pa rin.

"Michael Angelo..." I looked at him. Mas nakikita ko na ngayon ang pagkahupyak ng

kanyang mga pisngi. Ang black circles sa ilalim ng magaganda niyang mga mata at ang
hindi maayos na pagkakaahit sa kanyang bigote. Pero gayon pa man ay si M.A. pa rin
ang pinakaguwapong lalaking nakita ng aking mga mata.

I swallowed hard and composed myself "Kumusta ka na?"

Pero mukhang hindi niya nais sagutin ang katanungan ko. Naningkit ang mga mata niya
at humigpit ang pagkakahawak niya sa aking bewang.

"How pathetic that you think you don't deserve me!"

I bit my lower lip. Pinigil ko ang urge na yakapin siya at halikan sa mga labing
ngayon ay nangangatal sa aking harapan. Tila ba napakarami niyang gustong sabihin
sa akin.

"Michael Angelo... 'wag ka nang magagalit." Ani ko sa mahinang boses. Ayaw ko na

nang sigawan, bangayan at away. I had enough of those stupid things in the past.
"'Honey'," pinisil niya ang baba ko. "Iyon ang gusto kong itawag mo sakin, honey.
Nami-miss ko na iyon eh."

Sumabay pa sa pagtango ko ang pagpatak ng ilang luha na akala ko ay hindi na tutulo

pa. Akala ko ay tapos na akong umiyak pero hindi pa pala.

Tumaas ang mga kamay niya at masuyong hinaplos ang aking mukha. Tinuyo niya ang mga
luha ko't hinagkan ang aking noo. "Kahit nasa malayo ako... kahit sinusubsob ko ang
ulo ko sa trabaho, kahit patayin ko ang sarili ko sa pagka-busy... walang oras,
kahit segundo na nakalimutan kita."

Napahikbi ako.

"Kayo..." dagdag pa niya.

Muli kong pinunasan ang pisngi niya pero hinawi niya ang aking mga kamay at siya
muli ang tumuyo sa mga rebeldeng luha sa aking mukha. Tumaas ang sulok ng mga labi
niya habang buong pusong nakatingin sa akin.

"Nasira na yata ang ulo ko sa kaiisip ko sa'yo. Kahit saan ako tumingin ay mukha mo
ang nakikita ko..."

Gosh! Miss na miss ko na talaga siya at parehas pala kaming nagdurusa dahil
magkalayo kaming dalawa. "Kumusta na ang kompanya mo?" Kahit gumagaralgal ang boses
ko ay pinilit kong magsalita ng kaswal.

"Okay na ang kompanya. Okay na kami ni Dad at maging ng iba ko pang kapamilya. Pero
kahit mawala lahat iyon... basta 'wag lang ikaw..." Humigpit ang pagkakahawak niya
sa pisngi ko. "Please, 'wag mo na akong ipagtabuyan. Ikaw na ang pamilya ko... kayo
ng magiging anak natin. Alam mo bang sobrang sakit noong pumayag kang umalis ako.
Araw-araw akong namamatay kakaisip. Natatakot ako dahil baka hindi mo na ako
gustong makasama pa, na ayaw mo ng bigyan ng pangalawang pagkakataon ang pagsasama
natin. Nasaktan ako sa pagbabago mo at sinisisi ko ang sarili ko sa lahat kung
bakit napagod ka sakin...

Please, Ayeza... wag mo namang ipagkait sakin na makasama ka ulit... na alagaan ko

kayo. Na makasama mo ako sa pagbubuntis mo."

Napasubsob na ako sa ilalim ng leeg ni M.A. habang patuloy sa pag-alog ang aking
mga balikat.

Nagpatuloy siya sa pagsasalita. Na sa boses niya ay hindi ko tiyak kung umiiyak na

rin ba si M.A. o hindi.

"Ayokong si Zeke o kahit sino ang nasa tabi mo kapag masakit na ang tiyan mo. Na
kapag naglilihi ka, naghahanap ng makakain, nagta-taray o kahit ano pang gawin mo!
Gusto ko ako ang kasama mo... ako..."
"Sinasabi mo ba iyan dahil sa baby natin?"

"Sinasabi ko ito dahil ayokong mawala kayo sakin." Lalo pang sumeryoso ang mukha
niya nang itingala niya ako. "Hindi ko na kayang umalis ka sa piling ko. Sapat na
iyong ilang taon noon na wala ka. Hindi ko na kakayanin ngayon kapag naulit pa
iyon."

"Michael Angelo." Mariin akong napapikit habang dindama ang bawat haplos niya sa
aking buhok at likuran. How I missed his touch...

"Kung iniisip mong nakakagulo ka sa buhay ko, then be it! Eh ano kung magulo ang
buhay ko? Kahit wasakin mo pa ako, okay lang. Basta wag mo akong iiwan..." pumiyok
siya sa huling salita.

Nagulat ako nang biglang siyang lumuhod sa harapan ko at parang tangang kumapit sa
aking mga binti.

"Nagmamakawa ako, Ayeza. Parang awa mo na. Handa akong laklakin ang pride ko na
sana nga ay noon ko pa ginawa."

"Tumayo ka diyan!" Nabibiglang utos ko sa kanya. Hindi ako makapaniwalang luluhod

sa harapan ko si M.A. and God! Umiiyak ito!

Sumubsob siya sa aking tiyan. "Hindi ako tatayo dito kahit abutin pa ako ng pasko!"

"Michael Angelo!"

"Parang awa mo na... pabalikin mo na ako sa buhay mo." His voice was cracked. At sa
bawat pagkabasag ng boses niya ay parang may maliliit na blade ang humihiwa sa puso
ko.

Ganoon ba ang nagmamahal? Iyong hindi mo kayang makita at marinig na nasasaktan ang
taong mahal mo?

"Mahal na mahal kita. Na-realize ko kung gaano ako katarantado! Kung gaano ako
kagago! Kung gaano kalaki ang mawawala sakin kapag tuluyan ka ng sumuko. Parang awa
mo na, Ayeza... patawarin mo ako..." Kulang na lang ay humagulhol na siya.

"Ako ba..." pilit kong inaabot ang mukha ni M.A. "Ako ba, napatawad mo na?"

Yumakap ulit siya sa tiyan ko. "Kahit kailan... kahit kailan ay hindi ako nagalit
sa'yo. Galit na galit ako, oo! Galit ako sa mga ginawa mo... pero kung sa'yo mismo?
Hindi."
Napangiti ako. Ano nga ba iyong 'lamat' na sinasabi ni Leony?

Iyong lamat na panghabangbuhay ay maaaring mauwi sa tuluyang pagkawasak. Pero hindi

ba't may mga lamat naman na basta iniingatan ay hindi natutuluyan. At isang lamat
ay maaaring maging pundasyon ng mas matibay na pagsasama. Ang lamat na maaaring
maging parte na lang ng nakaraan. Ang lamat na pwedeng maging aral at halimbawa sa
kanila... para hindi sila mauwi sa tuluyang pagkabasag at pagkapira-piraso.

"Michael Angelo..." anas ko habang hinahaplos ang buhok niya.

Bakit kailangan naming gawing miserable ang buhay ng isa't-isa kung maaari naman
kaming maging masaya sa piling ng isa't-isa?

"Ayeza... I'm sorry... I'm sorry..." patuloy siya sa pagiyak. "I hated myself dahil
hinayaan kong pabulag ako sa galit na iyon... pero maniwala ka, pinagdusahan ko
lahat ng iyon ng ilang linggong hindi kita nakikita..."

"Tumayo ka diyan, honey..."

Tumingala siya sa'kin. Hindi makapaniwala at nanlalaki ang mga mata.

Matamis akong ngumiti sa kanya. "Oo na... Sige na, tumayo ka na. Please?"

Hinila ko ang kuwelyo niya at sumunod naman siya sa akin.

"I'm sorry..." muli ay hingi niya ng tawad nang magkaharap na ulit kami.

Nakatingala ako sa kanya habang hinahaplos ko ang luhaan niyang pisngi. "Okay lang
ba sa'yo na ang misis mo at ina ng iyong magiging anak ay isang scandal queen?
Internet sensation? Okay lang ba sa'yo na nakita na ng lahat ang mga ipinakatatago-
tago ko?" Nakangiting tanong ko. "Ano okay lang?"

Maiksi siya tumawa at saka umiling. "I won't mind. Hindi ka naman nila maaagaw
sakin."

Pinisil ko ang matangos niyang ilong. "Hindi naman ako magpapagaw..."

"Maglaway sila! Malas nila at ang swerte ko lang dahil akin ka. AKIN KA."

"Okay."

Sumimangot siya at muling sumeryoso. "Pero hindi ako papayag na babastusin ka nila.
Papatayin ko silang lahat."

This time ay pati puso ko o maging ang baby sa loob ng tiyan ko ay nakangiti na
rin yata. "Ayokong maging criminal ang daddy ng baby ko." Nakalabing saad ko.

Hinimas niya ang aking tiyan. "Pag lumabas na ang junior natin ay dalawa na kaming
tagapag-tanggol mo."

Kapwa kami nakahawak sa aking tiyan habang magkahinang ang aming mga mata.

"Pinakamamahal kita, Ayeza... Ayeza Montemayor Legazpi- Deogracia."

"And I love you, too, Michael Angelo Deogracia..."

"Pangako... sasaktan ko muna ang sarili ko, bago ka masaktan ulit..."

Sa katahimikan ng gabi ay pumailanlang ang mabining awitin.

'Tonight I celebrate my love for you...

It seems the natural thing to do

Tonight, no ones gonna find us

We'll leave the world behind us...'

Pinagdikit niya ang aming mga noo at saka mahinang umusal. "Buong buhay
paglilungkuran kita..."

"Walang forever!" Humagikhik ako habang nakayapos ang aking mga braso sa leeg ng
aking pinakamamahal na asawa.

Maiksi siyang tumawa. "Mga bitter lang ang nagsasabing 'walang forever'."

"Patunayan nating may forever?"

Tumango siya at sinalubong ng same intensity ang mga titig niya. "To infinity and
beyond!"

He kissed me with all the passion and love he felt for me and I couldn't help but
to respond his kisses.

'Tonight I celebrate my love for you...'

WAKAS

Maraming salamat po sa inyong pagtangkilik!

Maiksi lang talaga ito... sorna.

JAMILLEFUMAH

Written last 2012 and posted to Wattpad last 2014