SAVAGED - R18 - Jamille Fumah - Wattpad - Wattpad

Prologue
141K 4.6K 2.1K

by JFstories
WARNING : Private story. Not suitable for young readers or sensitive minds.
Contains graphic sex
scenes, violence, strong language, disgusting humor and situation intended for
mature readers
only. Read at your own risk.
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and
incidents are either the
products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any
resemblance to actual persons,
living or dead, or actual events is purely coincidental.
PROLOGUE
SPG
www.ebook-converter
"WILL YOU PLEASE STOP?!"

Inis akong lumingon kay Zantha.
"Ako iyong nahihilo sa'yo dahil palakad-lakad ka." Zantha complained. Nakatayo siya
sa isang tabi habang
ako naman ay nakatayo at hindi mapakali.
"Shut up, slut! You are drunk kaya ka nahihilo ka. Hindi dahil nakatunganga ka sa
akin!"
She just laughed, itinapon ang stick ng sigarilyo. "Oh, come on, Kia! Eh, ikaw nga
itong mas maraming
nainom kaysa sa akin!"
Napahalukipkip ako. "So what do you want me to do, huh? Mamaril ako ng mga tauhan
ko para hindi ako
mainip?"
Wattpad Converter de
Lumapit sya sa akin. Gumegewang na rin siya tulad ko. "Relax. Why don't we talk
about blowjob? Para kahit
papaano ay malibang ka."
"Seriously?"
"Damn, Kia. Ikaw lang ang kaibigan kong ganyan! Ano ka ba?!"
I know what she was trying to say. That I am boring. And besides, I'm still a
virgin at this age.
P 1-1
"Fine," umikot ang bilog ng mga mata. Gusto ko rin kasing pakalmahin ang sarili ko.
"Give me some tips."
"Have you tried it to a banana?"
Napabuga ako ng hangin. "A lot of times. And I always end up eating it."
"Ouch." Napangiwi si Zantha. "Imagine na lang pala kung totoong titi na iyon. Baka
na-murder mo na si
Leonardo."
Umangat ang isang kilay ko. Binanggit niya lang naman kasi ang pangalan ni Leonardo
Saavedra. At alam
niya kung gaano ako patay na patay sa lalaking iyon. "If I have a gun in my hand,
I'm gonna shoot you."
"What?!" lumawak ang kanyang ngiti. "Eh, kaya nga kita tinuturuan ng blow job ay
para mabingwit mo na si
Leonardo."
"Shut up."
"Listen to me." Hinawakan niya ako sa aking magkabilang balikat. "Sa panahon
ngayon, wala ng 'it's started
with a kiss.'"
"Huh?"
www.ebook-converter
Isinubo niya ang kanyang hintuturo. "Lahat ay nagsisimula na sa blow job."
Tumulis ang nguso ko. Is that really the only way para makuha ko si Leon? Iyong na
lang ba ang paraan para
mapasaakin ang lalaking iyon?
"That's why I am here, Kia. Tuturuan kita. Dahil nasa babae nakasalalay ang
itatagal ng relasyon nila sa isang
lalaki. Gets?"
I nodded.
Pero paano ko naman matututunan iyon nang walang pinagpa-praktisan? Sabi kasi ni
Zantha, gawin ko iyon sa
katawan ng saging. Kapag daw kasi nakayod iyon habang isinusubo ko palabas-masok,
ibig sabihin daw ay
sumasayad ang aking ngipin. Dapat daw walang sayad at suwabe. Eh, ang problema kasi
ang nagiging ending
ay nangunguya ko.
"I don't like banana anymore. Ilang araw na rin akong constipated."
Napaisip si Zantha. "Okay. Let's find another way. You want me to call my ex?"
"For what?"
"Of course, he has a penis! Puwede nating pagpraktisan ang kanyang titi."
"Are you out of your mind? Ew!"
"Ang arte mo. Pare-parehas lang naman ang hitsura nyan. Nagkatalo lang sa laki at
haba."
P 1-2
Napangiwi ako. "Let me think of something else."
Biglang bumukas ang malaki naming pinto. Iniluwa nito ang mga tauhan ko bitbit ang
isang stretcher kung
saan naroon nakahiga ang hinihintay ko.
I gulped. Ito talaga ang dahilan kung bakit kanina pa ako hindi mapakali. Nilapitan
ko agad ang isa sa mga
tauhan ko.
"Is he really dead?" Kabado kong tanong.
Tumango ito. "Yes, Lady Kia. Hindi na po humihinga."
Napapikit ako. Kilala ko ang bangkay.
It was an accident na nabangga ng tauhan ko ang sinasakyan nyang kotse. Well, maybe
he was drunk during
that time kaya hindi niya napansin ang sasakyan na nakasalubong niya. Tumilapon ang
kanyang kotseng
sinasakyan at nang subukan syang i-revive ng mga tauhan ko ay huli na. Wala na
syang buhay at hindi na
humihinga.
Noong ni-report sa akin ng mga tauhan ko ang nangyari ay wala lang sa akin at
first. Pero nang malaman kong
siya pala ang napatay nila, agad ko silang pinabalik dito. Not just because I was
too worried, but because I
know him. He is one of Leonardo Saavedra's younger brothers for Pete's sake!
www.ebook-converter
Siya si Dipen Psyche Saavedra!
Iyong makulit na si 'Dipsy' nong highschool!
Heto siya ngayon sa ibabaw ng stretcher at natatabingan ng puting kumot ang buong
katawan pati ang mukha.
He was already dead.
Yari ako.
Palalabasin ko na lang na naaksidente siya o kaya naman ay iba ang may gawa nito sa
kanya. Kunwari ay
nakita ko ang kotse niya sa bangin at ako ang kumuha sa kanya. Lilinisin ko na lang
ang ibang detalye.
Gusto ko ay ako mismo ang magsabi nito kay Leonardo. And I'm pretty sure na
magiging down siya sa
pagkawala ng isa sa kanyang mga kapatid. Doon ako ngayon papasok sa eksena niya at
iboblow job siya.
Dammit! Bakit ba blow job agad ang nasa isip ko?
Sinenyasan ko na ang mga tauhan ko. "Iwan niyo muna kami."
Sumunod naman sila sa utos ko.
"Bakit hindi mo na tawagan ang mga Montemayor? Sabihin mo na sa mga Montemayor-

Saavedra na patay na
ang isa sa kanila."
"Not now, Zantha. Gusto kong makipagkita bukas kay Leonardo para personal na
ipaalam sa kanya."
P 1-3
"Iba ka rin talaga, Kia."
Napangiti ako.
"What the fuc k?!" hiyaw ni Zantha.
"What happened?" Bakit ba sumisigaw na lang bigla itong babaeng ito?!
Nilapitan ko siya. Hayun siya at nakatingin sa bangkay ni Dipen Psyche.
"Oh, God! He's so gorgeous! He doesn't even look dead!"
Inalis pala ni Zantha ang kumot na nakatakip sa bangkay.
Kumunot ang noo ko. Lumapit pa sa stretcher.
Yeah, what the fu ck?! Is this really Dipen Psyche?
He changed a lot. And yeah, I must admit na mas lalong gumuwapo ang mokong. Mas
tumangkad. Mas lumaki
ang pangangatawan. At ang mukha, fuck talaga!
Kahawig ito ni Leonardo pero parang mas guwapo na siya ngayon sa kapatid niya!
Anong nangyari?! The last
time na nakita ko siya ay noong highschool pa kami.
www.ebook-converter
Para lang syang si Sakuragi noon at ang kuya nyang si Leonardo ay si Rukawa.
Masyado syang kengkoy sa
paningin ko noon kaya ayaw ko sa kanya. Especially noong time na niligawan niya
ako. As in, he's not my
type. Hindi lang dahil korni siya kundi dahil naiirita ako sa suot niyang braces
noon.
Napapailing na lang ako. Sayang, guwapo pa naman. Nakakalungkot lang na ang bilis
nyang namaalam.
"Ang ganda at ang gu-guwapo talaga ng lahi ng mga Montemayor, ano?" Saad ni Zantha
habang sinusuyod ang
mukha ni Dipen. "Parang galing sa Mount Olympus si koya!"
Napapasintido na lang ako.
"Oh, look at that!" mayamaya ay napatili siya nang magawi ang kanyang paningin sa
harapan ng bangkay.
Sumunod naman ang tingin ko.
Doon sa ibaba ng sinturon ni Dipsy.
Is that a bird?
Mukhang tuwang-tuwa pa si Zantha sa nakita. Akma nyang bubuksan ang zipper ng

pantalon ng bangkay nang
awatin ko siya.
"What?" reklamo niya.
"I forbid you to look at it. Baka nakakalimutan mo, kapatid siya ni Leonardo!"
P 1-4
"Eh, ano naman kung tingnan ko?! Wala namang mawawala dahil patay na siya!"
"Could you just... get out of this place!" I said, irritatedly.
She crossed her arms. "Madamot ka, bitch."
"Gusto mong ipagahasa kita sa mga tauhan ko?"
Tumirik ang kanyang mga mata. "Fine, I'm getting outside." Padabog syang lumabas ng
malaking pinto.
Nang maiwan na kami ni Dipen Psyche sa madilim at malawak na likuran ng mansion ay
napabuntung-hininga
ko.
Isa na siyang bangkay, ang galing naman ng muli naming pagkikita.
Hindi ko alam kung bakit hindi ko maiwasang hindi mapatingin ulit doon sa bahagi
nyang iyon na nakatirik.
Para kasing imposible na patay na siya pero ang kanyang titi ay buhay na buhay.
Bakit nag-fa-flag ceremony iyon kahit wala namang national anthem?!
And a naughty idea entered my mind. Hindi yata ako makakatulog hanggat hindi ako
nakakakita ng titi ng
isang Montemayor.
www.ebook-converter
Maingat kong ibinaba ang kumot na nagmula sa kanyang mukha, pababa sa kanyang
dibdib, pababa pa
hanggang sa kanyang patag na tiyan.
Napangisi ako. Superb! He really had a body of a Greekgod, holy cow!
Hindi ko alam na ganito na siya kahot at ka-sexy. If he was a food, he might be so

spicy!
Ipinilig ko ang aking ulo. Bakit ba ngayon pa ako hahanga sa lalaking ito? Kung
kailan ba wala na ito sa
mundo? Ngayon pa ba kung kailan bangkay na lang ito?
Pero hindi maalis sa isip ko na silipin ang kanyang kuwan na nakatayo. Kaya naman
walang pasubali na
tinanggal ko nakatabing doon. Pagka-kalas ko ng sinturon niya ay hinila ko na agad
ang pants niya kasunod
ang briefs at boxers. And voila!
Napatigagal ako.
Napalunok. Pinagpawisan. Nanginig.
May ganito palang kalaki at kahabang titi? Akala ko kasi sa palabas lang ganito ang
size. Sa totoong buhay
pala ay may nagmamay-ari din ng ganito kataba.
Napakagat-labi ako. May bigla na naman kasing pumasok sa isip ko.
Blow job.
Why not? Di hamak naman na mas magandang magpraktis dito kumapara sa saging. At isa
pa, hindi naman
P 1-5
niya siguro ako mumultuhin kahit pagpraktisan ko itong putotoy niya.
Okay then, hinawakan ko ito. Katulad ng turo ni Zantha ay itinaas-baba ko ang kamay
ko sa katawan na hindig
na hindig niyang pagkalalaki. Grabe, sobrang hard. Ano kaya ang nasa isip ng
lalaking ito bago namatay at
ganito katigas ang kanyang lawit?
Let's go down to the real business. Yumuko ako at inamoy ito. In fairness ang
bango. Kulay brown, mabango
at mamula-mula ang tuktok.
Kaya naman isinubo ko na. Halos mabulunan ako dahil dahil parang lalo itong lumaki
ng isubo ko. hindi pa
ako nangangalahati pero hindi na ako makahinga.
Kailangan kong mag-stick sa turo ni Zantha. Isipin kong ice cream stick ito at
hindi isang saging. Baka kasi
ang ending ay manguya ko na naman.
I sucked its body until I reached the head. I used my tongue to play with it.
Sinabayan ko ng handjob. Kung
magagawa ko kaya ito kay Leonardo ay mag-e-enjoy kaya siya? Matutuwa kaya siya sa
akin kapag ginanito
ko siya?
Nagulat ako nang may biglang may pumilandit na mainit sa loob ng bibig ko! Malapot!
What the hell?! Sperm?
www.ebook-converter
Fuck! Sperm nga!
Paanong nilabasan ang isang patay? Nag-angat ako ng katawan at ang mukha niya ang
bumungad sa akin.
Hindi na siya nakahiga! Nakaupo na ang kumag! Shit! He's alive!
And he was grinning at me!
"That was the best blow job I've ever had, babe." He said.
Crap! He's not dead!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
All rights reserved. No part of this book may be reprinted orreproduced or utilized
in any form or by
any electronic,mechanical, or other means, now known or hereafterinvented,
including photocopying
and recording, or in anyinformation storage or retrieval system withoutpermission
in writing from the
author Copyright © Jamille Fumah 2017
Hahhahahahha wews?????? Hahahahaha
P 1-6
DAMNED PHOENIXES
84.4K 1.5K 70
by JFstories
JAMILLEFUMAH
All Rights Reserved 2016
No part of this book may be reproduced in any form or by any means without the
author's consent. Please
obtain permission. Names, characters, places and incidents are products of the
author's imagination or are
used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living
or dead, is entirely
coincidental.
FB Page: JamilleFumah
FB Group: JFamily Wattpad
Twitter: @JFstories
Miss ko tlg ang mga story ng jf Wow
www.ebook-converter
P 2-1
Chapter 1
60K 2.8K 671
by JFstories
CHAPTER 1
"WHAT kind of drug is that?"
Itinaas iyon ni Quiro, my cousin, at sinuri. His pointed nose wrinkled. Isa iyong
bote na may mga pildoras sa
loob. Marami pang botse sa mesa, katulad din ng boteng hawak niya.
"Zombie pills." My older brother Leonardo supplied. "Ito ang ginagamit ng samahang
'Oval'. Isang pekeng
relihiyon o kulto na nanloloko ng mga tao. But there's a bigger fish na nagsu-
supply nito sa kanila — a
durglord."
Tumango-tango ako. Interesting, huh?
"This can lower pulse and body temperature. Ang iinom nito ay maaring maging
paralisado nang
panandalian. The effect of this drug can be mistaken for death."
www.ebook-converter
"At iyon ang ginagamit ng Oval para makapang-recruit ng bagong miyembro na

peperahan nila. Palalabasin
nilang kaya nilang bumuhay ng patay. And some gangsters used this to deport drugs.
Itinatago nila ang
cocaine sa katawan ng patay kuno na tao. Besides, these pills are also converted
into tablets." Inabutan niya
ako ng mga tabletas.
So this our next mission. Tungkol pa rin sa droga, pero ibang mukha ng droga.
We're working undercover for the Saavedra Security Agency. Isa akong propesyonal na
dentista sa
probinsiya namin sa Dalisay bago ako pumasok sa Saavedra Phoenixes, isang pribadong
ahensiya. Itinatag
ito ng dalawa sa panganay kong kapatid; sina kuya Raphael at Kuya Leonardo. They
are both ex-Navy Seals.
Si Kuya Raph ay nakapagtrabaho na rin sa Central Intelligence Agency noong nasa
ibang bansa siya. Parehas
sila ni kuya Leon na ilang undercover operations na rin ang sinuungan at
pinagtagumpayan.
Sa ngayon ay lumalaki na ang ahensiya namin at pinagkakatiwalaan na kami ng
gobyerno. Kaming mga
kapatid ko at mga pinsan ang nasa unahang line up ng mga secret agents.
As secret agents, we're named The Damned Phoenixes. Hindi sa pagyayabang, pero
sige, ipagyayabang ko na
rin. Isinumpa raw kami sa positibong paraan. Because we're all handsome men. We are
also muscles and
brains. Idagdag pa na mula kami sa mga kilalang pamilya sa asya.
"Hey, Dip! Wanna try it?"
Dirty finger ang isinagot ko kay Quiro, he's our computer specialist and hacker.
Malupit pa sa malupit.
Parehas sila ng bunso kong kapatid na lalaki, si Pocholo.
P 3-1
"C'mon! Malalaman mo kung ilang babae ang iiyak sa'yo."
"Damn you, Q! Hindi ko pa gustong mamatay." Tumayo ako at namulsa. "Bakit kaya
hindi mo i-try iyan sa
sarili mo?!"
Ngumisi lang ang ulupong.
Pero ano nga kayang feeling ng mamatay?
"Delikado ang gamot na iyan." Wika ni Kuya Leon. "Kapag sobra ang dosage, it can
cause diaphragmatic
paralysis because of the suffocation. Maaring matuluyan sa tunay na kamatayan ang
iinom."
"Delikado pala." Ungol ni Quiro. Sinamaan siya ng tingin ni kuya.
"Dipsy, dalhin mo ang mga iyan kay Raphael." Utos ni kuya Leon.
"Alright." Inilagay ko sa isang safe na box ang tatlong maliliit na bote kasama
ngmga tabletas. Sa Phoenixes
laboratory ako tutuloy, nasa Bulacan iyon.
Sa biyahe ay tinawagan ako ni Mommymg G, my mommy. Her name's Cynthia Saavedra, but
we call her
Mommy G. 'G' stands for 'Ganda'.
www.ebook-converter
"Where are you, baby ko?" Malambing niyang tanong.
Umikot ang bilog sa mga mata ko. "Mommy! Will you please stop calling me that!
Hindi na ako baby. In fact,
kaya ko na ngang gumawa ng baby!"
"Dipsy!" tili ni Mommy. "Hindi pa puwede! Baby ka pa!"
"It's Dipen Psyche. Psh. Bye." Pinindot ko ang end call.
Nang mawala ang tawag ay bumalik ang wallpaper ng cellular phone ko. It was a
candid half body shot.
Saglit akong nag-menor at napatitig doon.
It had been years since I last saw her, ang babae sa wallpaper. Kumusta na kaya ang
malditang ipinaglihi sa
sama ng loob ng Nanay niya?
It was Kiana Louise Montenegro. A woman whose face was sculpted to perfection.
Ipinasa lang sa akin ng
pinsan ko ang copy na ito.
She was wearing a black halter dress in the photo, showing more of her flawless
skin. And her boobs? Darn
it! They were to die for! Kahit naka-jacket pa yata ang babae ay hindi makakaligtas
sa akin ang laki ng
hinaharap niya. Kahit hindi ko pa iyon naDadakma ay kalkulado ko na ang sukat.
Muli kong pinagmasdan ang larawan. She was really a beauty. Her hair in the photo
was tied in a messy bun.
May ilang buhok pa sa gilid ng mukha, mamula-mula ang mga pisngi at ang labi ay
kulay itim dahil sa
mamahaling fashionable lipstick na gamit.
Damn. Buwiset kang babae ka! Bakit ba hindi ko pa binubura ang picture mo sa kabila
ng inis ko sa'yo?
P 3-2
High school palang ako ay pinagnanasaan ko na si Kia. Pero mailap pa sa mailap ang
babae. Parang
nakakakita ng nakakadiring basura kapag napapatingin sa akin.
Pasalamat nga siya at natipuhan ko pa siya kahit isinusuka siya ng kuya ko. She was
pain in my brother's ass.
Masahol pa sa stalker at nakakatakot siyang babae. Mahilig siyang magbanta, manakot
at gumawa ng mga
bagay na hindi mo aakalaing kaya niyang magawa.
Noon ay dinadaan-daanan lang ako ng babaeng ito. Palibhasa ay payat ako noon, may
braces at baby version
ng kuya ko. At ayaw niya raw sa baby, gusto niya ng 'real man'.
Eh, kung ipakita ko kaya sa kanya ang anaconda ko? Matatawag niya pa kaya akong
'baby'?
I was now a lady killer. Kung tutuusin ay hindi ko na dapat iniisip ang buwiset na
babaeng ito. Pero palagi ko
na lang nakikita ang sarili ko na bumabalik sa kanya.
I was still lusting over her. Shit.
Or is it just a lust? Double shit.
Sa pagliko ko ng kotse ko ay natigilan ako sa binabagtas kong daan. Hindi ito
patungo sa Phoenixes Lab, but
the road was very familiar.
www.ebook-converter
Papunta ito sa lugar kung saan nakatira ang babaeng iyon.

Si Kiana Louise Montenegro!
At sa hindi ko alam na dahilan ay napatingin ako sa compartment ng sasakyan ko,

kung saan naroon ang drugs
na mula sa Phoenixes Agency.
JAMILLEFUMAH
Who's still waiting for this? ;)
hahaha me im waiting Haha
P 3-3
Chapter 2
49.2K 2.4K 307
by JFstories
CHAPTER 2
PANAGINIP!
Napabalikwas ako ng bangon. I found myself on my bed. Napahawak ako sa aking mga
labi.
It was just a dream! A worst one I ever had!
Damn that asshole! Akalain mong e-extra siya sa paniginip ko gayung hindi ko na nga
halos matandaan ang
hitsura niya. It's been a long time since nang huli ko siyang makita.
Bumangon ako at hinarap ang mirror on the wall. Nanlaki ang mga mata ko nang
mapansin ang namumuong
puti sa aking pisngi.
What the heck?! Don't fucking tell me that it wasn't just a dream! Don't tell me na
totoong naputukan ako ni
Dipen Psyche Saavedra sa aking bibig!!!
www.ebook-converter
Biglang may umungol sa aking likuran. Nang lingunin ko ito ay namilog ang mga mata
ko.
Zantha? What the hell is she still doing in my house? In my room?!
Bago pa lang siya mag-uunat mula sa mahimbing na pagkakatulog nang gisingin ko

siya. "Wake up, bitch!"
"What?!!" angil niya.
"Are you fucking with me?"
"Seriously?" sapu-sapo niya ang kanyang ulo.
"You are in my bed!"
Nangunot muna ang kanyang noo bago siya napabangon. "Excuse me? Eh, ikaw kaya itong
lasing na lasing
kagabi."
Lasing na lasing? So, it's confirmed! Everything about Dipsy was just a dream! Dala
lang siguro ng
kalasingan ko iyon. Nakahinga ako nang maluwag.
"What happened? Nakailang bote tayo?" I asked.
"Well," bumangon siya. "We end up here." Sabay harap niya rin sa salamin. "You're
gonna hate me if I'll say
we just only kicked four bottles."
P 4-1
Kinabahan ako. I thought she would tell me that Dipsy was dead. Mabuti na lang at
naglasing lang pala kami
ni Zantha.
"Good." I said out of nowhere.
Nilingon ako sa Zantha na para bang nagtataka. "What's good about that?"
"Nothing." Tumayo ako at tinungo ang pintuan. "Water?"
"Yes, please."
I'm about to go outside when she suddenly asked something. I didn't hear.
"Ano 'yun?" sinilip ko siya mula sa labas ng pinto.
"Ang sabi ko, anong plano mo kay Dipen?"
Dumagundong ang dibdib ko. "D-Dipen?"
"Yeah." Lumapit siya sa akin. "Dipsy. Dipen Psyche 'Lickable' Saavedra."
Namutla ako. "H-ha?"
www.ebook-converter
"He died last night, remember?"
So it wasn't just a dream?! Napalunok ako nang mariin. "Where is he?"

"Downstairs."
"A-and he's dead, right?" tanong ko na hindi pa rin makapaniwala.

"He's dead." Napangiti si Zantha. "But not his cock."
...
I'M ALL STANDING here in front of his corpse. I still can't believe of what I'm
seeing. Dipen Psyche
Saavedra is dead.
Leon's brother is dead!
Pero gaya ng sabi ni Zantha, kakaiba na nanatiling buhay titi niya. Nakatirik ito
at iyon lamang ang bukod
tanging nakatayo sa kanya habang nalulukuban siya ng puting kumot.
What am I gonna do now? Totoo pala ang lahat. Hindi pala panaginip lang ang lahat.
What happened last
night is real. I sucked his cock. Gustuhin ko mang masuka ay hindi ko magawa, wala
naman kasing nakakadiri
maliban sa hindi ko siya type. Hindi ko siya type kahit ang hot niya na ngayon
dahil ang puso ko ay
nananatiling loyal sa kuya niyang si Leonardo.
P 4-2
"Are we gonna call Leon?" Zantha said beside me.
Leon? Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang pangalan ng lalaki. "No." I
whispered.
Naningkit ang mga mata ni Zantha na halatang narinig ang aking sinabi. "Why the
hell not? Hindi ba iyon ang
plano kagabi?"
"Don't tell this to anyone please."
Napahilot siya sa sintido. "Kia, he's a Saavedra. He's a Montemayor. By the time he
died, you're already a
dead meat!"
"Yet I'm a Montenegro." Matalim ko siyang tinitigan. "Don't forget that."
Napamura siya. "He's the younger brother of Leon! He's gonna kill you!"
"So, what do you want me to do, huh?" Asik ko kay Zantha.
"Stick to the plan. Ipaalam na natin ito kay Leon."
"Ikaw na ang nagsabi. By the time he died, I'm already a dead meat."
www.ebook-converter
Napaatras siya at napatigagal mayamaya. Mukhang nakukuha na niya ang nasa isip ko.
Alam ko rin na alam na niya ang nasa isip ko nang magtama ang aming mga mata.
"Please keep this only in
between us. No one should know about this."
Malamlam ang mga mata niyang napatingin sa bangkay ni Dipsy. "Are you gonna dump
his body?"
"Bahala na."
"Is there anything I could do?"
"Just go home. Ako na ang bahala sa kanya."
Ilang sandali pa'y wala sa sariling naglakad si Zantha palabas ng pinto. Nang
tuluyan na siyang nawala sa
paningin ko ay agad kong ini-lock ito. Nilapitan ko ang bangkay.
Iningat ko ang kumot na nakatabing sa mukha ni Dipen. Hindi pa rin nagbago kung ano
ang nakita ko kagabi.
He's still that fucking gorgeous.
Ginawa kong salawal ang kumot na nakatabing sa buo niyang katawan nang igapos ko
ito doon sa kanyang
ibabang bahagi. I don't wanna see his cock. Baka kung ano na naman ang pumasok sa
isip ko.
Hinila ko siya kahit mabigat. Sinikap ko siyang maiupo sa isang upuan. Pagkuwan ay
tinitigan ko siya nang
matagal. Kumuyom ang aking kamao at nagtagis ang aking bagang.
"Time is up, Dipen. I know you're just pretending. I remember what happened last
night."
P 4-3
Nanatili lang siyang walang kibo at nakapikit.
"N-nagising ka nang maputukan mo ako sa bibig." Pinamulahan ako. "R-remember? I
know you're just
pretending that you are dead."
Ngunit heto pa rin siya na tila walang buhay.
Kumibot ang ugat sa aking sintido. Napipika na ako. Lumapit ako sa kanya at saka
siya sinuntok. Nasapol ko
siya sa panga. Bumagsak siya sa pagkakaupo. "Get up, Saavedra! You cannot fool me!"
Katulad kanina ay wala pa rin itong malay.
Dinakot ko ang kanyang bayag. "Kapag hindi ka pa dumilat dyan ay pipisain ko 'to!"
He's still not moving.
Crap! Hindi ko pwedeng pisain ito. Baka mamaya ay buhay nga ito at ako pa ang
sisihin niya kapag nawalan
siya ng itlog.
Think of something else, Kia.
Hinawakan ko siya sa tagiliran. "Babangon ka ba dyan o kikilitiin kita?"
www.ebook-converter
Ano ba itong pinaggagawa ko?
Wala pa rin siyang kakilos-kilos.
"Ah, ganun." Kiniliti ko siya gamit ang aking mga daliri. Hanggang sa nilalapirot
ko na pala iyong abs niya.
Oh, come on!
Pero hindi siya natinag. Nanatili lang siyang nakapikit.
Kainis! Saan kaya siya may kiliti?
Sa inis ko ay umupo ako sa kanyang dibdib. Pinagsasampal ko siya. "Get up! Get up!"
His grin is still on my mind last night. Nakangiti pa siya sa akin 'nun at nang-
aasar. He said that it was the
best blowjob he ever had. Kaya imposibleng patay na siya. Imposibleng pati iyon ay
panaginip ko lang.
I ended up crying on his chest. I realized that he really died. I heard nothing on
him but my cry. Hindi na
talaga tumitibok ang kanyang puso. Hindi ko na rin maramdaman ang kanyang pulso.
Anong gagawin ko? Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang lahat kay Leon. Lalo
lang siyang
mapapalayo sa akin. Baka lalo lang niya akong hindi mahalin.
...
P 4-4
I WAS STARING at Dipen's face when my phone rang. Sinagot ko ito agad nang makita
ko sa screen ang
pangalan ni Zantha.
"Did you dump the body?" tanong niya.
"I'm gonna."
Napabuntong-hininga siya. "It looks like this is the only way."
"I know."
"Don't worry, bitch. You can trust me. No one has to know about this. I will keep
this only in between us."
"Make an arrangement. Pagtaguin mo iyong mga tauhan ko na involved sa aksidente
nang gabing iyon."
"Consider it's done."
Pagkasabi niya niyon ay ibinaba ko na ang linya.
Binuhay ko na ang makina ng kotse kung saan naroon ako at ang katawan ni Dipen. I
will stick to the first
plan, ang palabasing aksidente ang lahat. Palalabasin ko na lang na car accident
ang ikinamatay niya. At sa
mga panahong nagluluksa si Leon ay ako ang Dadamay sa kanya.
www.ebook-converter
Inihanda ko na ang aking sarili nang bigla akong mapatingin sa titi ni Dipen. Hindi
ko alam pero natigilan
ako. He's dead, but his cock is not.
Pinatay ko ang makina. Binaklas ko ang pantalon na isinuot ko sa kanya kanina at
hinubo ito.
There it is!
Nangako pa naman ako na hindi ko na ito titingnan pa. Pero mukhang mapapakinabangan
ko ito nang husto.
Hinawakan ko iyon. Dalawang kamay ang gamit ko habang minamasahe ito. Kulang kasi
ang isang kamay
dahil mahaba ito. If I wasn't wrong, this cock is functioning well. Kaya naman I
gave him a handjob and wait
what will happen.
Shit, nangangalay na ako! Kanina ko pa ito hinihimas pero walang nangyayari. Mainit
naman ang kanyang
b*rat. Ano kayang problema?
Binilisan ko pa ang paghimas. Please don't give up on me.
Please prove me something!
Ilang sandali pa'y nilabasan siya. Tumilansik sa mukha ko ang *** niya.
Grrrr! Kung buhay lang siya ay baka binali ko na ang titi niya!
Gamit ang tissue ay pinunasan ko ang aking mukha. Binuhay ko ang makina at
pinaandar ang sasakyan. I'm
going home. We are going home.
P 4-5
I don't know exactly what happened to him, but I'm certain that his cock is still
functioning. Now, I'm on the
bright side of this mess. I just made a better plan. And I'm going to keep Dipen
Psyche Saavedra's body.
Napangiti ako sa naisip ko.
I'm. Going. To. Keep. Him.
I will make myself pregnant. That is the only way para mapasaakin si Leon Saavedra.
Desperada na kung desperada. Pero walang hindi ginusto si Kiana Louise Montenegro
na hindi niya
nakukuha!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Hahahaha hahaha hala happy talaga si dipen niyan
www.ebook-converter
P 4-6
Chapter 3
46.1K 2.4K 399
by JFstories
CHAPTER 3
"L-LEON," tumikhim ako. "Y-your brother is dead." Pinalamlam ko ang mga mata ko.
"D-dipen Psyche is
dead–" natigilan ako. I rolled my eyes as I was staring at the mirror.
Until now ay hindi ko pa rin alam ang gagawin ko. Iyon lang kasi ang naiisip kong
plano. That I will dump
Dipsy but not now, maybe sooner. He have to make me pregnant before I do that to
him.
Then I will tell Leon that his brother is dead. I will make myself a damsel in
distress by having Dipen's baby
in my womb.
Taong bato si Leon. But I'm sure na hindi niya ako pababayaan. At ang ending –he
will be the acting father to
us.
Idagdag pa iyong kalungkutang mararamdaman niya dahil sa pagkawala ng kapatid niya.
Believe me, he will
find someone to lean on, and it's gonna be me.
www.ebook-converter
That's what I'm talking about! That's a fabulous plan!
Later on, kinuha ko ang aking cellphone. Tinawagan ko si Zantha. Sumagot naman agad
ang bruha. "Tell me
that you already dumped his body."
Napapikit ako. "Yes, I did." Pagsisinungaling ko.
Narinig kong napabuga siya ng hangin. "Oh, thank God."
"I need a favor."
"Spill."
"Set me up a meeting with Leonardo Saavedra."
Hindi na siya nagsalita.
"Did you hear me? Please don't talk about medicine."
Narinig ko siyang napalunok. "We know that guy, we all do."

"And so?"
"Baka pagtawanan lang ako ng lalaking 'yun kapag nag-set ako ng meet up para sa
inyo."
"Then tell him about Dipen."
P 5-1
"Are you sure about this? Paano kung hanapin niya ang katawan ng kapatid niya?"
"Tell him I know. That's why we need to talk."
Napabuga siya ng hangin. "I'll do my best."
"You should be." Pagkasabi ko ay pinatay ko na ang linya. I threw my phone
somewhere else and went inside
the room — the room where Dipen could be found lying on bed.
Bakit kaya ganito ang pakiramdam ko? Bakit sa tuwing titingnan ko ang kanyang mukha
ay tila ba may
nararamdaman akong mali? Hindi kaya naiinis siya sa akin dahil sa masama kong
plano? Natatakot tuloy ako
dahil baka multuhin niya ko.
Ipinilig ko ang aking ulo. Hindi ako takot sa multo dahil wala naman talagang
multo.
Lumapit ako sa katawan ni Dipsy at nagawi ang paningin sa nakatayo niyang titi.
Hindi naman siguro
masamang makipagsex sa patay. Wala naman sigurong mawawala kung sa kanya ako
makikipagtalik.
Para saan pa't kilalang may topak ang pamilya ko kung 'di ko iyon pangangatawanan,
like duh!
Necromania lang ang peg.
www.ebook-converter
Anyway, Dipen's dead. He's nothing. Dapat nga ay matuwa pa siya dahil
mapapakinabangan ang kanyang
lawit. Besides, kung nabubuhay man siya, pabor naman sa kanya iyon dahil alam kong
patay na patay pa rin
siya sa akin hanggang ngayon.
All of sudden ay bigla na lang akong kinabahan sa aking naisip. Sex? Oh, help me
darn. I'm a virgin, and I
don't how the hell I'm gonna put his thing inside me.
But I have to do this. This is the only way para mapasaakin si Leon.
...
FOUR HOURS HAD passed, pero palakad-lakad pa rin ako. Kung lupa lang itong
nilalakaran ko ay baka
nahukay na ito gamit ang mga paa ko.
Kinakabahan ako. Natatakot ako. Paano kung masakit pala?Paano kung mahapdi pala?
Gusto kong tawagan si Zantha kaso baka mahalata niya ako. Magtatanong sana ako
tungkol sa first experience
niya in sex.
Humugot ako nang malalim na paghinga. Bahala na. I can do this!
Pumasok na ako sa kwarto at nadatnan ko doon ang hubad na katawan ni Dipsy. Damn
his body, it's
wonderland. Mapilantik ang kanyang pilikmata dahil sa pagkakapikit. Ang kanyang
ilong ay tila may hiwa sa
gitna. He had those surprising lips. Dapat ay wala na itong kulay ngunit para bang
meron siyang buhay dahil
sa kulay nito.
P 5-2
Bumaba ang paningin ko sa kanyang malapad na dibdib, patungo sa kanyang tiyan ay
naroon ang kanyang
eight-pack abs. Bumaba pa ako para naman matagpuan ko ang sandata niya na nakatayo.
Hindi ko namalayan
na tumutulo na pala ang laway ko.
Crap!
Pagkuwan ay napahugot ako ng paghinga. Pucha, kasya ba yan? Para kasing sobra
yatang ang laki niyan.
Kamuntik na akong mabuwal. Baka mamaya ay ma-reach nito ang intestine ko. O kaya ay
baka mamatay ako.
Kusa kong nadampot ang aking cellphone. Tinawagan ko si Mommy.
"Hey, Kia. What's up?" sagot niya sa kabilang linya.
"M-Mommy?"
"Are you all right? How you holding up?"
Pumiyok ako. "D-did I ever tell you how much I love you?"
"Is everything all right, Kia?"
www.ebook-converter
"I-I love you, Mommy. Please tell that too to Daddy."
"You are making me worried, Kia. Tell what's happening."
Napahikbi ako. "I might die tonight. Please pray for me." Pagkasabi ko ay ibinaba
ko na ang linya. I turned
off my phone para walang istorbo. Humarap na ako kay Dipen pagkatapos.
Sa laki ng titi niya ay baka nga mamatay ako.
Isa-isa ko nang hinubad ang suot ko. Hanggang ang matira sa akin ay ang bra ko at
undies. Pinagmasdan ko
muna ang aking sarili ko sa life-size mirror.
"Goodbye, V." Usal ko. "I'm gonna be a woman tonight."
Humarap muli ako kay Dipen at saka hinubo ang aking undies. Maingat kong binaklas
ang aking brassier at
ipinalit ang aking mga braso na pantakip sa aking dibdib. Aakalaing may malay-tao
ang nakaratay sa kama
kung pamulahan ako ng mukha.
I can't believe I'm gonna do this.
Kumubabaw ako sa kanya. I reached his cock and pointed it to my entrance.

Kaya ko ba 'to?
Nang mapatingin ako sa mukha ni Dipen ay ngali-ngaling nasampal ko siya.

"Napakaswerte mo, hayop ka.
Ikaw ang makakauna sa'kin!"
P 5-3
As if naman na maririnig niya pa ako.
Ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa. I went up to google, and according to my
research, I have to put this
cock inside my pussy and make it slide. And I have to make it slowly. Masakit nga
kasi talaga sa umpisa.
Yet it could be hard at first, especially when I'm not wet. I need to be wet, but
how? Nahihirapan akong
ipasok ang titi niya lalo na't malaki ito at mataba.
Napaisip ako. Maybe my saliva could do.
I gave him a blowjob and let my saliva covered his manhood. I gave him a handjob
that could make his cock
looks slippery. And then kumubabaw muli ako sa kanya. I held his dick to put it
inside of me, pushing it
slowly.
Shit, ang sakit!
I think 'yung head pa lang ng titi niya ang nakakapasok.
Napapikit ako. I dropped my hands on his chest and balanced myself as I was sitting
on his cock over. I
gently humped to feel his shaft inside my channel.
It was effin' electrifying!
www.ebook-converter
I cried as it goes deeply. Naramdaman kong may napunit sa akin. Hindi na talaga ako
virgin.
Napariin ang lapat ng mga palad ko sa matigas niyang dibdib habang gumagalaw ako sa
kanyang ibabaw.
Mabagal lang sa una dahil hindi ko kaya ang sakit na aking nararamdaman.
I still can't believe I'm doing this. I'm fucking a dead guy.
Am I crazy? Do I have mental illness? Abnormal lang kasi ang makakagawa ng ganitong
bagay sa isang
bangkay.
Ilang sandali pa'y hindi ko na namamalayan na para bang nagugustuhan ko na. May
kung ano sa bahagi ko na
para bang ayaw ko ng tigilan.
What is this feeling? Why do I suddenly feel lust?
Mayamaya pa'y napaungol na ako. Nawawala na ang sakit at napapalitan na ng kiliti.
Para bang nahihibang
ako. Para bang wala akong ibang gusto kundi ito.
"D-Dipen..." I cried out his name.
I looked at his face, and damn, he's perfect. He's a good view actually, as I was
humping on top of him. I
think I'm going really crazy. I going crazy if I stop this! And any Moment ay alam
kong may lalabas sa akin. I
have to feel that Moment. I have to wait for that Moment.
"S-shit..." I moaned.
P 5-4
What's this? Pakiramdam ko ay may kumakawala sa akin na libu-libong kuryente mula
sa aking kalamnan.
Nanginig ako kasabay ng aking pagkahibang.
Ang sarap...
Napasalampak ako sa dibdib ni Dipsy na walang malay. Para akong nanakbo ng ilang
milya.
Ano ang pakiramdam na iyon? Ito na ba ang sex? If this is, I am fucking doing it
again!
Kaya lang hindi nilabasan si Dipsy. I think I need to hump again. But I'm out of
fuel. Pagud na pagod ako.
Maybe next time na lang. I'm sure naman na uulitin ko ito.
Hindi ko namalayan na nakatulog ako.
...
WHAT TIME IS IT? NAPADILAT AKO.

Bumangon ako at agad na tinabingan ang aking sarili gamit ang kumot. Dipen is
beside me with his cock. I
stood up.
www.ebook-converter
Masakit pa rin ang aking gitna habang naglalakad. Nagtungo agad ako sa shower at
naligo. Paglabas ko ay
nilinis ko siya gamit ang wet tissue.
I think there's something wrong with his body. If he's really dead, he should be
cold by now. Matigas na sana
siya at nangangamoy.
Pero iba ang nangyayari. Mainit pa rin ang katawan niya at tila ba tulog lang nang
amuyin ko siya. Pero wala
akong makapang pulso. Hindi ko rin marinig ang tibok ng kanyang puso. Hindi kaya
may nainom siyang drugs
or something sanhi para magkaganito ang kanyang katawan kahit patay na siya.
Napabitaw ako nang malalim na paghinga.
But his cock is good. Mukhang kailangan ko talagang mag-alaga ng bangkay.
Pagsasawaan ko muna ang
kanyang katawan. Wala namang mawawala sa'kin dahil patay na siya. It feels like
everything is going well
with my plan.
Nagbihis ako at lumabas upang uminom ng wine. Subalit bago pa lang ako kukuha ng
kopita nang mapahinto
ako.
There's someone in my back!

"Who are you?" I asked.
"It's me."
Kilala ko ang tinig na iyon kaya mabilis ko itong nilingon. "Quiro?"
P 5-5
Quiro Saavedra is my cousin — and also my partner in crimes. Pero madalas na
kinokontra niya ako kapag
sumusobra na ang kamalditahan ko. May hawak siyang champagne flute at lumapit siya
sa akin. Sinalinan
niya ang hawak kong flute.
"How the hell–"
"The door is unlocked."
Tumikwas ang isang kilay ko. "I don't believe you."
He smiled. "I know that guy."
Dumagundong ang dibdib ko. "H-ha?"
Nilingon ni Quiro ang kwarto kung saan nandoon si Dipen. "He's my cousin, too. Ano
na namang gulo ang
pinasok mo, you little brat?"
Patay!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
www.ebook-converter
Hahahahaha Shit mamatay na ako kakatawa
P 5-6
Chapter 4
48K 2.2K 594
by JFstories
CHAPTER 4
"SO YOU and Dipsy were fucking, huh?" Quiro said. Nakasandal siya sa kinauupuan
niya habang
pinagmamasdan ako. Nandito kami sa isang coffee shop, di kalayuan sa aking condo
kung saan ko dinala si
Dipen.
Pinamulahan ako habang nilalaro ko ang straw na nakasawsaw sa aking drinks. "Nakita
mo lang natutulog sa
kama ko, fuck agad. Di ba pwedeng lasing lang 'yung pinsan mo?"
Pinaningkitan niya ako ng mata. "Cut the crap, Kia. I know you when you're lying."
Napahigop na lang ako sa drinks ko. Wala yata talaga akong maitatago sa lalaking
ito. He knows me better
than I know him. This guy knows even my favorite movie. "Listen," I said abruptly.
"We were just–"
"Experimenting?" hindi na niya ako pinatapos.
Natigilan ako nang bahagya. "S-sort of."
www.ebook-converter
"I don't think so."
Umangat ang isang kilay ko. "What do you mean?"
"Dipen Psyche is a certified womanizer. He will never do the experiment. Especially

with you. Fuck is all he
does."
Really? But I see him like a loser since we were in highs chool. Well, that's a
long time ago. But first
impression last.
Napalabi ako. "Wow, close sila."
"We're not. Iyan lang ang pagkakaalam ko tungkol sa kanya. He's a happy-go-lucky
fucking machine." I know
he's lying when he said they were not close.
"So what are you saying? That I should stay away from him? As if hindi ko kaya ang
sarili ko. Damn it, Q,
kilala mo ba kung sino ang kausap mo? May amnesia ka ba? I am Kiana Louise
Montenegro, in case you
forgot, cousin."
Hinawi ni Quiro ang ilang pirasong buhok na bumagsak sa kanyang sintido. Ang kulay
tsokolate niyang mga
mata ay bumabagay sa blonde at curly niyang buhok. Malayong-malayo sa hitsura ko si
Q, sa mata kong kulay
karagatan at sa buhok kong kasing itim ng gabi ay walang mag-aakalang magpinsan
kami, na magkapatid ang
aming mga ina.
Ngumiti ang mapulang labi niya. "I'm just concern about you. I know you. You're
madly-crazy-bitch when
P 6-1
you're in love."
Sinimangutan ko siya. "I can't believe you're saying that."
Tumayo siya at humugot ng pera sa wallet. Inilapag niya iyon sa mesa. "I'm just
concern." Pagkuwan ay
humalik na siya sa pisngi ko. "Hindi kay Dipsy, kundi sa'yo. Pareho ko kayong
pinsan. Pero alam mong mas
matimbang ka sa puso ko kahit na saksakan ng sama ang ugali mo."
Nilingon niya ako bago siya lumabas sa sliding door.
"Dipsy has the most dangerous dick in the planet. Be careful." Pagkasabi ay nawala
na siya sa aking
paningin.
Really? Paano niya nalaman? Weird. Kahit kailan ay weird si Quiro Saavedra. Buwiset
na kulot na iyon,
ginulo pa ang utak ko.
Nasapo ko ang aking mukha at napasalampak sa mesa ng wala na si Quiro sa paningin
ko.
Sa isang iglap ay maaaring masira ang plano ko. I can't continue this plan with
this kind of thing. Quiro saw
Dipen. And soon he will know the truth. Wala akong maitatago sa kanya. Wala na,
sira na ang plano ko.
No. Hindi ako papayag na mauwi sa wala ang lahat. Sayang naman ang V-card ko na
napunta lang sa Dipen
na iyon. Hindi pa ako puwedeng sumuko. I have to think of something.
www.ebook-converter
...
HABOL KO ANG aking paghinga matapos kong mailagay si Dipsy sa bathtub. Grabe, ang
bigat niya.
What to expect, Kia? Na kasing gaan siya ng bulak?
Like, duh! He was a big man kaya natural na mabigat siya. Hindi ko na rin maisip
kung paano ko ba siya
nabuhat papunta dito sa bathroom.
Actually, kinabahan ako kanina. Akala ko kasi talaga ay nangangamoy na ang bangkay
niya. Buti na lang pala
ay dahil hindi ko lang kasi siya nalilinis. Kapag nagkataon kasi na nangangamoy na
siya ay baka hindi ko na
keri na makipagsex sa kanya.
Ew kaya!
Hinagod ko ang kanyang abs at kusang bumaba ang paningin ko sa kanyang gun. So the
story about
Montemayor men is true. Dakota sila.
Gamit ang sabon ay pinunasan ko ang katawan niya. Inumpisahan ko sa titi. Siyempre
ito ang importante, di
ba?
I noticed na makapal ang hair niya ron. I think I'm gonna shave it later para clean
cut siya.
Idinapa ko si Dipsy at sinabon ko ang kanyang pwet. Damn, nice ass! Hindi ko tuloy
napigilang tampal-
P 6-2
tampalin. At ang sarap pagmasdan. I'm really a fan of butt. I'm an ass lover.
Hindi pa ako nakuntento at nilamutak ko iyon. Minasa ko iyon na parang tinapay.
Itinihaya ko siya muli. Sinabon ko ang kanyang dibdib at minasahe ito. Totoo ba ang
sinabi ni Quiro about
Dipen? Na isa na siyang babaero ngayon? Para kasing ang hirap paniwalaan na ang
dating kengkoy na tulad
niya ay nag-transform ng ganito. Pero hindi pa rin ako naniniwala na nagbago na
talaga siya. Siguro ay siya
pa rin iyong lampa at tatanga-tangang Dipen na ka-schoolmate ko noon.
Umakyat ang aking mga palad patungo sa kanyang leeg, patungo sa kanyang panga.
Hanggang sa nagawi ang
aking paningin sa kanyang mga labi. I never had an experience kissing a guy. Ano
kaya ang pakiramdam?
Ipinilig ko ang aking ulo. If I kiss this guy, masyado na siyang sinuswerte!
Besides, he's dead. Masyado
naman na yata akong abnoy niyon kapag ginawa ko iyon.
Then I went to his thing. Nakatayo pa rin ito at tirik na tirik. Hindi ko alam pero
nae-excite ako sa tuwing
nakikita ko ito. May kung anong kaba akong nararamdaman dito sa dibdib ko.
Sinabon ko ito. Sinubukan ko itong ihiga pero tumatayo pa rin.
Ang galing!
www.ebook-converter
After that, I showered him. Hindi ko na rin matandaan kung paano ko siya nailipat
sa sofa. Iniupo ko siya
doon at binihisan. Nilagyan ko siya ng deodorant at pinabanguhan. Pinulbusan ko
siya at sinuklayan ng buhok
na para bang may buhay. Pinagmasdan ko siya habang nakasandal siya sa kinauupuan.
He's the type of guy na kababaliwan ng mga babae kung hindi pa siya nakikilala.
He's really so deucedly
effin' gorgeous. Mako-confused ka kung pang hot CEO o pang male stripper ang tikas
niya. Kahit sinong
babae siguro ay papangarapin na makasiping siya sa kama.
Except me. I know this loser. Hindi ang tipo niya ang gusto ko. I want a fierce
looking guy. Iyong suplado at
masungit. A man of few words, pero tarantado sa bed — like Leon. Sa unang tingin ko
pa lang sa kanya ay
alam ko ng siya ang karadapat-dapat kong mapangasawa.
Maybe this week or tomorrow, I'm gonna have sex again with Dipen. Papagaling lang
muna ako ng puke.
Iipunin ko rin muna ang kanyang tamod. In that way, baka mabuntis niya agad ako. Sa
ngayon ay pag-iisipan
ko muna kung ano ang plano ko kay Quiro. At mamimili muna ako ng damit ni Dipen.
He needs clothes. I should treat him like he's alive.
...
"BITCH, we need to talk." Bungad sa akin ni Zantha nang sagutin ko ang tawag niya
sa aking cellphone.
"Where are you?"
"Mall. Pero pauwi na rin ako. Nasaan ka ba?"
"In your condo."
P 6-3
Naibagsak ko ang aking cellphone. Dali ko itong dinampot kahit puno na ako ng kaba.
"What the hell are you
doing in my condo?"
"Haler? You gave me a dup key card, remember?"
Shit! Napasuntok ako sa aking noo.
"Please, help me. Nandito ako sa parking."
"Ha? Anong ginagawa mo dyan?"
"Listen to me. Please, don't freak out." She's shivering.
"Okay."
"I saw Dipsy."
"W-what?" napangiwi ako.
"I know, it's sounds crazy! But I saw him sitting on your sofa. He's in your
condo!" napaiyak na siya.
"Minumulto niya ako!"
www.ebook-converter
"Calm down, Zantha. I'm on my way to you." Binaba ko na ang linya pagkatapos. Nag-
drive na ako papunta
sa parking ng aking condo. Napapaisip ako kung paano ko ipapaliwang kay Zantha.
Lumiliit ang mundo para sa mga plano ko. First, it's Quiro. Ngayon naman ay si
Zantha ang nakadiskubre.
Wala akong ideya kung paano ko ipapaliwanag sa kanya.
Ilang sandali pa'y kaharap ko na siya. Yumakap siya sa akin na umiiyak. "I saw him,
I swear! I saw him!"
"Shhh..." alo ko sa kanya.
Kumalas siya sa akin. "He was just sitting there. His eyes were closed, but he was
sitting there —"
"Clam down, bitch."
"Paano ko kakalma, eh nakita ko nga siya!" kumapit siya sa mga braso ko. "Minumulto
niya ako, Kia! Galit
siya! Minumulto niya ako!"
"He's not."
"How can you be so sure–"

"Because I kept him!"
Napatigagal siya. "W-what?"
Napayuko ako na para bang pinapagalitan ng ina. "I'm sorry, but I have to do this."
Napatulala siya.
P 6-4
"I've got a better plan this time."
...
KULANG NA lang ay takpan ko ang aking tainga habang sinesermunan ako ni Zantha.
Daig niya pa si
Mommy kung manermon. Aakalain ngang siya ang ate ko dahil galit na galit siya.
"So that's your plan?" she asked. Nakahalukipkip siya.
"It's better, right?"
"You're crazy."
"What?"
"How can you be so sure na aakuin ni Leon kung sakali mang mabuntis ka ni Dipsy,
huh? And how the hell
you will get pregnant in the first place, by the way?!!"
"You are right. His cock is alive."
"You mean, bumubuga."
www.ebook-converter
Tumango ako nang may ngiti.

"You're kidding me."
"I'm not. Do you wanna try?" Sabay kami napalingon sa nakatayong harapan ni Dipen.
Nakita ko ang takot sa
mga mata ni Zantha. Napalitan lang ito ng kinang nang ilabas ko ang titi ng lalaki
mula sa zipper na suot
nitong pantalon.
"Gosh, is that his cock?"
"It's a monster, isn't it?"
Napaluhod siya sa harapan nito ay kagyat na hinawakan.
Ewan pero nakaramdam ako ng galit na makitang may ibang nakahawak sa titi ni Dipen.
Agad kong tinanggal
ang mga kamay ni Zantha na nakasakal na sa ari ng lalaki. "Don't touch it, it's
dirty." Kunwari ay saway ko sa
kanya.
"But look at that. Buhay na buhay, right?" Nakaturo ang daliri niya rito.
"'Told you."
Hindi napakali si Zantha at muling hinawakan ito. "It should be cold by now. Bakit
ang init pa rin nito?"
Binaklas ko muli ang kamay niya na nakakapit na dito. "I don't know. Something's
wrong with him. Dapat nga
ay matigas na siya at nangangamoy na."
P 6-5
"I think may paliwanag ang science dito." Humawak muli siya doon. How I wish na
sana ay 'wag siyang
magkwento tungkol sa medicine.
Inalis ko muli ang kamay niya. "I hope so. But one thing is for sure — he's dead."
"I see. Hindi na nga siya humihinga." Bigla niyang inangat ang shirt ni Dipsy.
"What are you doing?" nagtagis ang aking bagang.
"I wanna see his abs."
Inawat ko siya. "You know what, you have to go. Kailangan mo na kong maiset-up ng
meeting kay Leon,
remember? Nasa bansa na siya kaya mas madali mo ng magagawa ang utos ko. Use your
goddamn company's
name!"
Napailing siya. "That guy is the real deal. I don't I can do that."
"Do something. 'Wag kang susuko! Kailangan kong makausap si Leonardo!"
"Paano, eh mukhang busy nga siya? But what if sabihin ko na patay na ang kapatid
niya? Baka 'dun magkainterest na siyang kausapin ka."
www.ebook-converter
"Wag muna. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya."
"Fine. By the way," bigla siyang ngumiti habang nakatingin kay Dipsy na nasa
likuran ko. "Did you fuck
him?"
Kandautal ako. "A-ah..."
Napahalakhak siya nang hindi ako makasagot.

"Could you just go!" itinulak ko siya palabas ng pinto.
Natatawa lang siya sa akin habang ako naman ay hiyang-hiya. I'm such a pathetic
lame for doing this — a
desperate one. Siguro ay iyon din ang tingin sa akin ni Zantha. But at least, she
knew what my plan is. Hindi
naman niya siguro ako pababayaan. Kahit naman lukaret siya ay alam kong hindi niya
ko ilalaglag.
...
PAGBABA KO ng aking kotse ay dumerecho na ko sa elevator. I bought some shirts and
jeans for Dipen.
Binilhan ko rin siya ng mga boxers and briefs. Hindi ako nahirapan sa isusuot niya
dahil kahit ano naman
yatang isuot niya ay babagay sa kanya.
Bumili rin ako ng bottled water with straw. Natutuyot kasi ang mga labi niya at
kailangan yatang mabasa.
Susubukan ko rin siyang painumin.
Napansin ko rin na namamayat siya kaya bumili ako ng dextrose. Subukan kong ikabit
ito sa kanya para kahit
papaano ay may pumasok na glucose sa kanya. According to Zantha, it will replace
the lost fluids and
P 6-6
provide carbohydrates in the body. Iyon ay kung Dadaloy nga ito sa mga ugat niya.
Plano ko ring mag-shake ng mga fruits at ipakain sa kanya. Siguro gagamitan ko na
lang ng tube na pwede
isalpak sa kanyang lalamunan. Susubukan ko kung gagana ang mga naiisip ko.
Pagbukas ko ng pinto ay may bumungad agad na ingay sa akin.
"Oh, shit! Ang sarap... uhmn..."
Ano iyon? Ungol ba iyon?
Pumasok ako nang marahan at dumampot ng vase. Maingat akong naglakad patungo sa
pinagmumulan ng
boses.
"A-ang sarap mo pala, tangina ka ahmn..." ungol ng isang babae.
Pagsilip ko kung nasaan ang tinig ay ganoon na lang ang panlalaki ng aking mga
mata. It was Zantha who was
humping on top of Dipen. She was naked, and she's fucking the dead.
Nawala ako sa sarili ay patakbo ko siyang nilapitan. Hinampas ko siya ng vase sa
ulo sanhi para tumilapon
siya.
www.ebook-converter
I'm gonna kill this bitch!!! I will kill her!
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Bakit parang si van ang tinutukoy dito hahahaha Alam mo kung bakit kia? Kasi
drugged na nga, buhay na buhay parin HAHAHA
P 6-7
Chapter 5
46.8K 2.8K 828
by JFstories
CHAPTER 5
NAKASIMANGOT si Zantha habang sapu-sapo ang sariling ulo. May hawak siyang ice bag
na gamit niya sa
kanyang batok. Hindi ko naman magawang tingnan ang kanyang mukha.
"Why the hell did you do that?" Tanong niya. Actually, hindi ko na mabilang kung
ilang beses na niyang
naitanong ito sa akin.
I hit her on the head — end of story. Pero hindi ko alam kung paano ipapaliwanag
kung bakit ko nga ba siya
hinampas sa ulo.
Maybe because I caught her having sex with Dipen?
"You shouldn't do that." I said, without looking at her.
"Shoudn't I?" singhal niya. "I just fucked a dead, what's wrong with that?!"
www.ebook-converter
Very wrong! I said to myself.
Hindi ko alam kung bakit tila ba ayaw kong may ibang nakikialam kay Dipen. I'm
selfish, I get it. Pero iba
ang pakiramdam ko ngayon. Gusto ko ay akin lang siya.
"He's mine." Bigla na lang lumabas sa bibig ko.
"What?"
"As long as I have the plan, he's mine. No one is allowed to touch him, do you
understand?"
Humalikipkip siya. "Don't tell me that you're falling in love with him? Yes, he's
gorgeously hot, yet he's dead,
Kia. "
Hindi ko pinansin ang mga sinabi niya. "Do you understand?!" Tinitigan ko siya nang
masama.
"Fine." Itinaas niya ang magkabila niyang kamay. "You win. He's all yours." Lumikot
ang mga mata niya.
"Just to let you know, I've got a feeling that there is something wrong with him."
Tumaas ang isang kilay ko. Naisip ko na rin iyon.
"It can't be happened that he's still hot. Hindi sa aspetong sekswal, pero puwede
na rin. Mainit pa si Dipsy.
Dapat ay malamig na siya ngayon, 'di ba? At dapat naagnas na siya."
Napailing ako. Kakaiba nga si Dipen, pero wala akong pakialam. "There's a
scientific explanation about this.
Hindi ko nga lang alam kung ano 'yun."
P 7-1
"I think you need some expert advise– "
"No." Ayokong marinig ang mga scientific explanation about medecine.
Nangingiti na lang siya.
"What's funny?"
"You're crazy."
Tinaasan ko siya ng kilay. "Just make Leon agree to meet up with me. Siya pa rin
ang mahal ko, at tuloy ang
plano."
Naglakad si Zantha patungo sa refrigerator. "Noted. Just to let you know, also, na
ako ang bumili ng mga
stocks mo kahapon. And look what happened."
"Huh?"
Nakasapo pa rin siya sa kanyang ulo. "It's all gone."
"Really? Akala ko nga ay ikaw ang kumain ng mga stocks ko nitong nakaraan."
www.ebook-converter
"Sinong kumain, si Dipsy?"
Napalunok ako. "That's impossible. He's already dead."
Biglang nagluha ang mga mata ni Zantha. "O baka minumulto niya tayo?"
...
NAPAUNGOL ako habang napapakapit sa malapad na dibdib ni Dipen. I placed myself on

top of him and let
his cock slide inside my pussy.
Damn, it's still hurts! Dapat ay hindi na ito masakit dahil second time na ito. O
baka dahil sobrang laki lang
niya talaga.
I tried to make it deeper, but I can't. His length's too long. Baka maisuka ko na
ang bituka ko nito kapag
ibinaon ko pa.
I humped on him slowly. Sa umpisa ay mabagal lang. Hanggang sa bumilis. Hindi ko

namamalayan na may
sarili na akong sayaw na nililikha. Ni hindi ko rin namalayan na gumigiling na pala
ako sa ibabaw niya.
"D-Dipen..." I moaned. Masyado na pala akong nadala sa mga pingagagawa ko.
A fantasy started everything. It's all the reason why I came up into this again.
Dipen is really fukcing
gorgeous even he's dead. Hindi siya mahirap gawan ng ganitong karumaldumal na
gawain kahit patay na siya.
P 7-2
"Shit!" I shivered. Hindi ko akalain na babaliwin ako ng lalaking 'to. Imagine na
ginagalaw ko ang lalaking
kinaasaran ko. A guy that I looked as a loser? At ang nakapagtataka, hindi na ako
ganoon ka-excited na mameet si Leonardo. Pero hindi puwede, si Leon pa rin talaga
ang dapat, pinaka dapat at karapat-dapat.
Fuck!
Mayamaya pa'y nae-enjoy ko na ang lahat. Alam kong ilang sandali na lang ay may
lalabas na sa akin. Hindi
ako titigil sa paggalaw sa kanyang ibabaw hangga't hindi ko iyon nararating.
"Hmn... malapit na..." I groaned. "Dipen, malapit na... malapit na... hmn..."
My rythm became faster. I finally balanced myself on as I fucking him. Hindi na ako
sumasablay. Sa una kasi
ay pumapalya pa ang titi niya. Pero ngayon ay tanchado ko na.
"Ahhhh!" I trembled. Hindi ko naman kasi akalaing lalabasan din siya kasabay ko.
"Ang sarap... shit..."
Halos pawian ako ng ulirat nang mapahiga ako sa matigas niyang katawan. May ngiti
sa aking mga labi
habang hinihimas ko ang kanyang malapad na dibdib.
...
www.ebook-converter
NAKATITIG ako sa mukha ni Dipen na hinas na hinas ang buhok. Kakatapos ko lang
paliguan siya. He was
sitting beside me. Para lang siyang buhay na nakatulog sa pagkakaupo.
What if he's really alive? What if he's not dead?
Bakit ba naiisip ko naman iyon? Ipinilig ko ang aking ulo. No, hindi puwede.
Kinuha ko ang kanyang palad at inilagay iyon sa aking tiyan. Nakakapagtakang
hinagkan ko ang kanyang
mukha at ngumiti ako sa kanya. "You're going to be a father."
He was just there na parang natutulog lang.
Biglang tumunog ang aking cellphone at sinagot ko agad ito. "Good news, please."
Ani ko kay Zantha.
"Tonight at the cafeteria. 7 PM."
"Pumayag siya?"
"He hates late."
"I know." Pinatay ko na ang linya.
Hindi ko alam kung bakit parang wala ang kaba sa dibdib ko. Gayunpaman ay hindi pa
rin ako
makapaniwala. Finally, magkikita na ulit kami ni Leon.
Sa sobrang tuwa ko ay nayakap ko si Dipsy. Nakakainis lang dahil kahit patay na

siya ay ang bangu-bango pa
P 7-3
rin niya. Bukod kasi sa inilalagay kong pabango sa kanya ay may natural talaga
siyang amoy. Hindi tulad ng
mga nagiging syota ni Zantha na ipinakikila nito sa akin na amoy mga putok.
Ew!
Dipen is different from them. Kung nabubuhay siguro ito ay napakabango nito.
Anyway, na-enjoy ko yata masyado ang pagyakap sa kanya dahil hindi ko namalayan na
nakatulog ako.
Pagmulat ko ay madilim na. Kaya naman nagmamadali akong nagtungo sa shower room at
nagbihis.
Pagkatapos ay hinanda ko ang aking sarili at nag-make up. Palabas na sana ako ng
pinto nang kusa kong
balikan si Dipen at halikan sa pisngi. Maging ako ay hindi ko alam kung bakit
ginawa ko iyon.
Pinaharurot ko ang aking kotse patungo sa cafeteria. Pagdating ko doon ay hinanap
ko agad ang table na
nakareserve sa amin ni Leon. Natagpuan ko siya agad. Hayun siya at prenteng
nakaupo. He's wearing a white
kinght jacket and black jeans. And as usual, nakasimangot siya.
Tumayo siya nang makalapit ako sa kanya. His eyes is as cold as the wind that
night. Tiningala ko siya dahil
kasing tangkad yata niya si Dipen.
But there's something that I was certain. I don't feel nervous and I don't know
why.
www.ebook-converter
I smiled at him. "I need to tell you– "
"Stay away from me." Hindi na niya ako pinatapos. "Hindi ikaw ang dahilan kaya
umuwi ako ng Pilipinas."
"Ha?"
Naghintay ako nang matagal sa pagbabalik niya, dahil 'pag balik niya ay alam kong
handa na siya... handa na
siyang magkajowa kasi he's not getting any younger na. Pero ba't ganito?
"Don't call for another meeting. Tell that to your friend."
"You don't understand. I'm here because of Dipen."
"I don't care if you two were fucking." Biglang sabi niya.
Napatigagal ako.
"Quiro told me everything. I know you're with my goddamn younger brother."
Pagkasabi ay naglakad na siya
palampas sa akin. Subalit bago niya ko lampasan ay may sinabi pa siya. "Tell Dipsy
that Delta has replaced."
Ano raw?
Pagkasabi niyon ay tuluyan na siyang nawala.
Kasabay niyon ang pagpatak ng aking mga luha. Hindi ko alam kung bakit bigla kong
naramdaman ang sakit.
Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay nabigo ako nang ilang ulit.
P 7-4
What the hell just happened? Ano bang tingin niya sa akin, bitch? Bakit ganun ang
pakiramdam ko? Bakit
para akong tae nang lampasan niya ako?
Darn, Kiana Louise Montenegro. Hindi ka pa ba nasanay sa kanya? Kaya nga minahal mo
siya dahil
ginaganiyan ka niya, 'di ba? Masokista kang gaga ka. Bulyaw ng isang parte ng
isipan ko.
I was about to say to him that Dipen is dead.
...
PASALAMPAK kong binuksan ang pinto ng aking condo. Dumerecho ako kay Dipen at
pinaghahampas ito ng
bag ko. "Tangina niyo! Kayong mga Saavedra, paasa talaga kayo!"
Natumba ang katawan niya.
Kumubabaw ako sa kanya at pinagsasampal siya. "Dapat sa inyo mawalan ng titi! Dapat
sa inyo mabulukan
ng bayag!!!" Tigmak ng luha ang mukha ko.
Nang mapagod ako ay napahagulhol ako. Napasalampak ako sa dibdib ni Dipsy at doon
umiyak nang umiyak.
"I did everything..." hikbi ko. "But everything I do always went to nothing..."
www.ebook-converter
Halos maligo na siya sa mga luha ko.
"I'm always nothing to him... ano pa ba ang dapat kong gawin para mahalin niya
ako?" Sinuntok ko siya sa
dibdib. "Tell me! Tell me what to do to make him fall in love with me, too!!!"
Nanghihina akong napasubsob sa kanyang katawan.
"If you're alive, will you love me?" wala sa sariling naitanong ko.
Walang ibang tumutugon sa akin kundi ang nakakabinging katahimikan.
"No one could love me. I've got parents, but they're busy loving each other! I
don't know if my Mommy and
Daddy still love me. Narinig mo? Walang nagmamahal sa akin! There's a lot of guys,
but all they want is to
get into my pants." Napasinghot ako. "No one could love me..."
"I do."
Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Napabangon agad ako. "D-Dipen?"
His eyes still shut, but his kissable wet lips was smiling. Ilang sandali pa'y
dumilat siya at nasilayan ko ang
kulay chokolate niyang mga mata. Bumangon siya mula sa pagkakahiga at umupo. "I do.
I could love you."
Oh, God.
JAMILLEFUMAH
P 7-5
@JFstories
OMG OMG OMGGGGG PUSO KOOO Tunay nga namang napaka daldal mo quiro ??
www.ebook-converter
P 7-6
Chapter 6
45.8K 2.5K 629
by JFstories
CHAPTER 6
PANAGINIP? IMAGINATION? HALLUCINATION?
Or maybe I'm just being crazy. I guess there's something wrong with me that night.
Daig ko pa ang lasing nang
gabing iyon. Nagmistulang katotohanan sa isipan ko na bumangon si Dipen at nabuhay
– which is so
imposible. Ang mga luha sa aking mga mata ang bumubuhay sa aking imahinasyon.
Dipen Psyche is dead. And it's going to be forever.
Bumangon ako mula sa aking pagkakaupo. Isinandal ko siya at pinagmasadan ang mukha.
Napatitig ako sa
kanyang mga labi. I never kissed anyone.
Gamit ang aking daliri ay hinaplos ko ang kanyang mga labi. What if I do something
more crazy tonight? What
if I kiss him and experience his lips?
www.ebook-converter
Well, there's nothing more crazy when I fucked him. He's dead, for crying out loud.
Bumaling ako sa kawalan at tumayo pagkuwan. Tumungo ako sa fridge upang kumuha ng
tubig. Nagulat ako
nang buksan ko ang refrigerator. Nasaan ang mga stocks ko? Kabibili ko lang kanina,
ah.
Kinusot ko pa ang aking mga mata dahil baka namimilik mata lang ako. Pero hindi ako
nagkakamali.
Naglahong parang bula ang mga pinamili kong karne at gulay.
Hinagilap ko agad ang aking cellphone at nang makita ko ito ay tinawagan ko si

Zantha. Pero hindi ako
sinagot nito.
Mukhang pinakaelaman na naman ni Zantha ang mga stocks ko. Siguro ay dahilan niya
lang na nawawala ang
stocks ko to save herself. Alam ko naman na siya ang kumukuha nito.
She has a problem with her dad na nagpapatakbo ng kanilang negosyo. Wala daw siyang
ideya kung anong
negosyo iyon pero kumikita daw ito ng bilyon. The problem is hindi niya ito
makasundo. Marami silang
pinagtatalunan pero hindi niya sa akin naikukwento kung ano. All I know is she's on
her own. Ang laki na nga
ng utang sa'kin ng bitch na yun.
I went on my phone again and tried to call my Mommy. Hindi rin siya sumasagot.
How about my daddy?
Napailing ako. It's imposible to reach him. No one could reach him. Hindi ko nga
alam kung nagkikita pa sila
ni Mommy. Basta ang alam ko lang ay busy siya. He was just going home when he needs
to fuck Mommy.
Damn, I need him now. I missed him so much.
P 8-1
I'm so fucking lonely tonight and I don't have a fucking food to eat. Namalayan ko
na lang na napatitig ako sa
harapan ni Dipsy. Itinihaya ko siya at binuksan ang zipper ng pants niya. Sumulpot
ang burat niya na galit na
galit.
I took off my undies and went on top of him. I held his big dick and pointed it to
my entrance. When I felt his
hardness, I gently put it inside. I let it slide into my core.
Shit, ang sarap!
I couldn't feel the pain. All I can feel right now is that my pussy is aching. Damn
that Leon, ibabaling ko na
lang ang pagkainis ko sa *** ng kapatid niya. I'm gonna fuck Dipen tonight till I
feel the sore. I'm gonna do
some crazy things tonight until my tears went away.
...
WE WERE ON A BATHTUB, and we just made out. Nakahiga ako sa dibdib ni Dipsy habang
pinagmamasdan ang bula sa paligid namin. Nilalaro ng mga daliri ko ang kanyang
malapad na dibdib.
"I'm a failure, you know that?" wala sa sarili ay kinausap ko siya. Hindi ko alam
kung bakit pakiramdam ko
ay buhay lang siya. "Buong buhay ko, wala akong ginawa kundi ang habulin si Leon. I
did not finish my
studies and I was busted in business. I did nothing but to love him." Tumingala ako
upang magtagpo ang
aming mukha. "A-and now I fucked you. You're dead." pumiyok ako.
www.ebook-converter
Prente lang siyang nakasandal at walang buhay.
"H-hindi ko tuloy alam kung may patutunguhan ba ang buhay ko. Wala naman akong alam
gawin sa buhay
kundi ubusin ang pera sa bank accounts ko." Garalgal ang boses ko.
Napasubsob muli ako sa dibdib niya at saka napahagulhol. Wala rin akong ideya kung
bakit ang bigat ng
dinadala ko ngayon.
"M-my parents have no time for me. Wala akong matakbuhan kapag nangangailangan ako
ng advice. Wala
akong maiyakan kapag kailangan ko ng makakausap."
Napapasuntok na pala ako sa dibdib niya.
"I-ikaw lang ang meron ako... ikaw lang ang nasa tabi ko..." humarap muli ako sa
kanya. "I'm sorry for
savaging you. I should have given you a proper burial, but I did not. I'm sorry..."
hinagkan ko siya sa mukha.
"D-don't worry. This time, I'm gonna do the right thing."
Napagtanto ko na lang na nakayakap na pala ako sa kanya.
And somehow, I feel my heart beating. I felt him. It's like when I first saw Leon
when we were a child. It's
the first time that someone touch my heart. It felt like someone is there for me.
But the sad part is – he's already dead.
P 8-2
...
"ARE YOU SURE ABOUT THIS?" tanong sa akin ni Zantha matapos naming ayusin si Dipen
sa pagkakaupo
sa backseat ng aking sasakyan.
Sumakay ako sa driver seat at humawak sa manibela. "My plan was failed. This is the
only way to settle this
thing right."
Tumabi sa akin si Zantha sa passenger seat. "I warned you. Galit yata sa mundo ang
Leon na 'yun."
Binuhay ko ang makina at pinaandar ang kotse.
"Why don't we just dump the body?" nakakunot noong tanong niya.
Napabuntong-hininga ako. "My decision has been made. I want a proper burial for
him."
Umikot ang bilog ng mga mata ni Zantha. "In short, in love ka na sa patay."
"Shut up!"
www.ebook-converter
"Think of it, bitch. We're going to your parents house. And what are you gonna tell
them?" nanlaki ang mga
mata niya. "Surprise! May kasama nga pala ako. Si Dipen Pysche Saavedra... he's
dead by the way."
She's right. Ano kayang gagawin sa'kin ni Mommy kapag nalaman niyang may dala akong
bangkay? And
worst is isa sa mga Montemayor-Saavedra ang nilalang na ito na walang buhay.
"I need strength from them, so they should know." I said. Isa pa ay kanina pa ako
tinetext na Mommy na
umuwi ngayon dahil kailangan daw naming mag-usap.
This is the first time that she texted me like that. Maybe there's a chance that
they know my situation, at
uunahan ko na sila. Ayokong magsinungaling sa kanila. Besides, I need their
decisions, too. Whatever it may,
bahala na. I just need them right now — end of story.
Nanatili akong tahimik hanggang sa makarating kami sa mansyon.
"You still have a chance to back out, do you know that?" namumutla na sabi ni
Zantha.
Binaklas ko ang seat belt sa aking katawan. "Ihanda mo na ang wheel chair."
Napasintido na lang siya. "All right." Bumaba siya ng sasakyan at kinuha ang wheel
chair sa trunk ng kotse.
Maingat at maayos naming nailagay sa wheel chair si Dipen kahit mabigat ito.
Dumerecho kami sa pinto. Mabuti na lang at walang sumalubong sa aming mga tauhan ni
Daddy.
I was about to press the doorbell nang mag-alarm ang cellphone ni Zantha. Hinugot
niya agad ito sa bulsa.
"Shocks!"
P 8-3
"What?" umangat ang isang kilay ko at walang sa sariling nahawakan ang siradura ng
pinto.
"You have to–"
"Will you tell me that later?" hindi ko na siya pinatapos at agad itinulak ang
pinto para magbukas. Halos
mapatalon ako sa gulat nang sumalubong sa akin ang ilang mga katao na may hawak na
mga lobo.
"Happy birthday!!!" Sabay-sabay sila.
Naestatwa ako.
Mommy has the cake with candle, and Daddy is holding a bouquet of flowers. Even
grandpa Ybarra was
here. They were all looking at Dipen in the wheel chair.
Napatingin ako kay Zantha na pawisan na. "I-I was about to tell that it's your
birthday today..." nakahawak
siya sa cellphone. "A-and I made an alarm for it..."
Shit! Hot seat!
"Honey, who is he?" Nagtatakang tanong ni Mommy.
Napabaling ako sa kanila na ang mga mata ay nakatutok ngayon kay Dipen. "W-well..."
www.ebook-converter
Crap, paano ito? Is it the right time para sabihin ko sa kanila ang totoo?
Siniko ako ni Zantha.
"M-my boyfriend..." napabulalas ako. Yari, ano ba itong nasabi ko?
Pumaling ang ulo ni Daddy. Ang kanyang asul na mga mata ay tila nagliyab.
"H-he's Dipen Psyche Saavedra. M-my boyfriend..." hindi na ako makatingin sa kanila
nang derecho.
"Saavedra? Wow." Alanganing ngumiti si Mommy. "But what happened to him? Bakit siya
nasa wheelchair?
May sakit ba siya?"
"Uhm..." nautal ako. "H-he is de–"
"H-he's asleep." Si Zantha na ang nagprisintang sumagot.
"Right." Napalunok ako. "He's tired."
Tumaas ang isang kilay ni Mommy.
"Ah, e... kasi, Mommy pagod talaga siya. At... nananakit ang mga tuhod niya kaya
nag-wheelchair muna siya."
"Can we wake him up?" Tanong ulit ni Mommy. "Birthday mo, baby. Dapat gising ang
boyfriend mo."
"N-no." Kandabilog ang mga mata ko. "H-he needs to rest."
P 8-4
Napapailing si Granpa Ybarra habang nakatingin sa akin. Mukhang isa siya sa mga
papaliwanagan ko.
Naglakad si Daddy palapit sa akin. Para siyang bampira. Halos walang nagbago sa
hitsura niya. Parang hindi
siya tumatanda. Puwede nga kaming pagkamalang magjowa kung hindi lang kami
magkamukha.
Huminto si Daddy ilang hakbang mula kay Dipen.
Kinabahan ako sa klase ng titig ng asul niyang mga mata. "D-Daddy..." tiningala ko
siya.
Kalmado ang mga mata niya na tumitig sa akin. Ilang sandali pa'y humugot siya ng
baril sa kanyang likuran at
tinutukan si Dipen sa ulo.
Pagkatapos ay kinalabit niya ang gatilyo nito.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
jusq ruthy and kyo hahagduwhshwj puro sex lang ba nasa isip nyo!? may anak kayo!!
putapets KYO BDJSJCKAJCKSKC
www.ebook-converter
P 8-5
Chapter 7
44.8K 2.7K 741
by JFstories
CHAPTER 7
IT'S EMPTY!
The gun is empty!
Kamuntik na akong mabuwal sa aking pagkakatayo. Akala ko ay sumabog na ang bao ng
ulo ni Dipen pero
hindi pala. Ang baril na ginamit ni Daddy ay walang bala.
"Pabebe ko!" saway ni Mommy. Nakapamewang siyang nakasimangot kay Daddy.
Oh, come on! Pabebe ko? Hindi pa rin pala natatapos ang endearment nilang ito?
Gosh, ang tatanda na nila!
"I was just kidding." Tugon ni Daddy nang hindi nililingon si Mommy. Pinaikot niya
ang baril sa daliri bago
niya iyon isinuksok sa kanyang tagiliran. Bumaling siya sa akin. "Take your
boyfriend and your friend
upstairs."
www.ebook-converter
Para akong robot na kusang kumilos ang aking katawan.
Sinalubong naman ako ni Grandpa Ybarra at hinagkan sa noo. "Happy birthday sa apo
kong manang-mana sa
akin. Ibinili nga pala kita ng bagong yacht, iyong may kanyon sa itaas."
Tumango lang ako dahil tila namamanhid pa ang aking katawan.
Nilapitan ako ni Mommy at hinalikan sa pisngi. "Napakasaya ko at lumaki kang isang
mabuting bata. Ang
regalo ko sa'yo ay peace of mind. Hindi kita dadalawin sa condo mo."
Tumango lang ako ulit. Itinulak ko ang wheelchair ni Dipen patungo sa elevator ng
mansion namin. Patakbong
sumunod sa akin si Zantha. Lumalagutok pa sa sahig ang takong ng stiletto niya.
Papasok na kami ng elevator nang magsalita muli si Daddy. "Happy birthday, baby."
Nilingon niya ako. "You
look horrible today."
Tigagal lang ako sa kanya. Nakikita-kita ko na ang sarili ko, mukha na siguro akong
bruha. At ang ganitong
itsura ang gustong-gusto ng daddy ko.
"Party will start shortly." Pahabol ni Mommy. "Inimbita ko lahat ng kaklase mo

since nursery! Mag-eenjoy
ka, baby, I am sure of that!"
Hangggang sa nagsara na ang elevator. Walang imik si Zantha sa tabi na hindi pa rin
yata makapaniwala sa
klase ng pamilyang meron ako.
...
P 9-1
"DUMP the body, Kia!" singhal sa akin ni Zantha.
Katatapos lang ng party nang gabing iyon. As usual, parang hindi ko naman kasama
ang family ko. May mga
kausap silang business partners na hindi ko naman kilala.
At ang mga bisita ko? Well, lahat sila ay mukhang hindi rin in-enjoy ang party ko.
Kanya-kanya silang mundo,
at ni wala man lang nagtangkang lapitan ako para batiin man lang. Hindi ko
maintindihan kung ipinakidnap
lang ba sila nina Mommy o kaya ay tinakot para um-attend or what. At wala rin naman
akong pakialam sa
kanilang lahat.
Ito ang pinakaayaw ko tuwing sasapit ang kaarawan ko.
"Kia, are you listening?!" Untag sa akin ni Zantha.
"Ano nga ulit?"
"Sabi ko, idispatsa na natin si Dipen Psyche! That's the only way to make yourself
free from this." Huminto
siya sa kalalakad sa aking harapan at lumapit sa akin. Lumuhod siya dahil nakaupo
ako at iniangat niya ang
nakayuko kong mukha. "Dump the body."
www.ebook-converter
Napalunok ako. Dump Dipen? Kaya ko ba?
Napansin niya ang pag-aalinlangan sa aking mga mata. "Oh, no, you're not." Sabay
tayo niya nang mabilis at
tinalikuran ako.
"What?!"
"You're in love with him, aren't you?" humarap muli siya sa akin. Naglalangis na
ang mascara niya.
"Huh?" Nag-init ang pisngi ko.
"God, Kia! He's dead!"
"A-ano ka ba?" Lumikot ang mga mata ko.
"Damn you, for denying it!"
"Zantha, please!"
Humalukipkip siya.
"I'm not that crazy to fall in love with a dead, okay?!" Pero bakit pati ako ay
nasisintunaduhan sa sinabi ko.
"I believe in you." Lumapit muli siya sa akin ay hinawakan ako sa aking magkabilang
balikat. "You're not in
love with him, so let's dump the body."
Matagal ako bago nakatugon. "Okay."
P 9-2
"Good." She smiled. "I'll help you."
"But first..." bumaling ako sa kama na kinahihigaan ni Dipsy. Hayun siya at tila
anghel na mahimbing na
natutulog. Kasalukuyan kaming nandito sa aking bedroom. "Gusto ko munang mapag-isa
na kasama siya."
Itinulak ko palabas ng kwarto si Zantha. Isasara ko sana ang pinto nang ikalang
niya ang kanyang kamay.
"Kia!" Nanlaki ang butas ng kanyang ilong.
"Give us a minute, please."
Umikot ang bilog ng mga mata niya.
"We... we just need to fuck for one last time."
"Can I join?" Sigaw ni Zantha nang maisara ko na ang pinto.
"Absolutely, no." sagot ko.
...
www.ebook-converter
THAT WAS THE longest day of my life. Well, I have lots of 'longest day of my life',
but this one is different.
Para kasing ang bagal ng oras nang mga sandaling iyon. Para kasing hinihila ako
pabalik.
Hindi ko namalayan na kanina pa pala ako nakasandal sa balikat ni Dipen. Nakasandal
siya sa passenger seat
habang ako ay nagmumuni-muni.
Ibinabalik ko sa aking alaala kung saan ba nagsimula ang lahat. Kung paano kami
muling nagkita, at kung
kailan ko siya huling nakita.
We made love many times today. Ewan ko ba sa sarili ko kung anong pumasok sa isip
ko. All I know is that
I'm gonna miss doing that 'thing' with him. I'm gonna miss his body, I'm gonna miss
everything about him.
Maybe Zantha was right. I was falling to him. But, for godsake, he's a goddamn
dead! And, also, falling in
love with him is too much word to describe. Malay ko ba if I was just attracted to
him lang. He's so fucking
gorgeous now, and no one could resist his body – even he's dead now.
Ilang sadali pa'y tumunog na ang aking cellphone. It's Zantha. Sinagot ko.
"Matagal pa ba yan?"
"Just a minute. May inaayos lang ako dito." Pagdadahilan ko.
"I'm just few blocks away. Bilisan mo at baka may makapansin pa sa inyo sa sasakyan
na yan."
We were on a car. An unknown car. Unregistered car. No one knows about this car.
Basta ang plano ay iwan
dito ang bangkay ni Dipsy. I don't know what else might happen, but I only need is
to dump his body.
P 9-3
Bahala na. Ipapaliwanag ko na lang kay Daddy and Mommy. Hindi naman nila siguro ako
pababayaan.
And to Quiro, I must call him after I dumped Dipen's body. I should tell him
everything. Dipen needs a
proper burial. He deserves it.
And me? Well, I deserve to be a suspect. Montemayors will hunt me down, so I'm
gonna hide... forever.
Ayoko ng war. At ayokong idawit ang buong Montenegro because I pissed.
But Zantha did not know about this plan – my own plan. Ang alam lang niya ay
palalabasin naming
natagpuang patay si Dipen sa isang sasakyan na walang pagkakalilanlan — and that is
bullshit. Bobita kasi si
Zantha pagdating sa pagpaplano. Hindi man lang niya naisip ang tungkol kay Quiro at
sa parents ko who
witnessed Dipen that was with me.
And now, the decision is final. Mayamaya pa'y bumaba na ako ng sasakyan.
Pinagmasdan ko muna nang
mabuti si Dipen bago ko iyon ginawa. Hindi ko alam, pero parang pinipiga ang puso
ko sa mga sandaling ito.
Napakalakas ng tibok ng puso ko. Naglakad ako palayo sa kotse upang tanawin kung
nasaan naroon si Zantha.
Nakita ko siya na nakasandal sa puting benz.
Pikit mata akong naglakad papunta sa kanya. Ipinagbukas niya ako ng pinto at saka
siya lumulan sa driver
seat. Pagpasok ko sa kanyang sasakyan ay binuhay niya agad ang makina.
www.ebook-converter
"Let's go." Pagkuwan ay pinaandar na niya ang kotse. "We need to leave."
Blangko ang isip ko. Hindi ko alam kung saan lumilipad ito. Para bang napakabagal
ng galaw ng paligid.
Pakiramdam ko ay may mali sa akin.
"Kia, what's wrong?" tanong sa akin ni Zantha. I just heard her voice na tila ba
kanina pa siya nagsasalita.
"W-wala."
"Are you serious? You're crying."
"Huh?" Kinapa ko agad ang aking pisngi. Naramdaman ko nga na basa sa aking mukha.
Napapailing si Zantha habang nagmamaneho. May mga sinasabi siya pero hindi ko na
naririnig.
What now, Kia? Think hard! Ano ang gagawin ko? Habang lumalayo ang sinasakyan namin
sa kotseng
kinalulunan ni Dien ay bumibigat ang dibdib ko.
"Stop." Bigla ay nasabi ko.
"What?" Iritableng lumingon sa akin si Zantha. Mahigpit ang kapit niya sa manibela.
"Just pull over!" Hiyaw ko sa kanya.
Inihinto niya ang sasakyan ay inihimpil sa tabi ng madilim na daan. Mabilis akong
bumaba ng sasakyan at
patakbong bumalik sa kinaroroonan ni Dipen.
P 9-4
Narinig ko ang boses ni Zantha pero hindi ko na siya pinagtuunan pa ng pansin.
Wala ng ibang mahalaga sa akin ngayon kundi si Dipen. Wala ng mas importante ngayon
kundi ang makasama
ko siya muli.
Eh, ano kung patay na siya. Wala akong pakialam kung bangkay lang siya. Itatabi ko
siya, aalagaan. Kung
pwede sana ay pakakasalan.
Wala na akong pakialam sa kuya niyang si Leonardo. Tanggap ko ng nabulag lang ako
sa pantasiyang
makukuha ko ang lalaking iyon. Pero ngayon ay higit pa sa sapat ang nasa akin.
Dahil nasa akin ngayon si
Dipen Psyche Saavedra. At wala akong pakialam kahit patay na siya o kahit tuluyan
na akong mabaliw.
Sa maiksing panahon na nakasama ko siya, kahit wala siyang buhay, ay may namuo ng
espasyo dito sa puso
ko para sa kanya. Hindi pa kompirmado kung ano ito. Basta ang alam ko lang ay hindi
ko kayang malayo sa
kanya.
Siya lang ang tanging tao na nagtagal sa akin. At ayaw kong mawala siya. Buo na ang
pasiya ko, hindi ko siya
iiwan dito.
Nang makalapit ako sa kotse kung saan naroon siya ay binuksan ko ito. There he is –
walang malay. O mas
tamang sabihin na walang buhay.
www.ebook-converter
Niyakap ko siya na para bang ngayon lang ulit kami nagkita. Kasabay nito ang hindi
maampat na mga luha
mula sa aking mga mata.
I can't let him go, hindi ko talaga kaya.
"I-I'm sorry, hindi na. H-hindi na kita iiwan, hindi na..." I cried.
Hinagkan ko nang ilang beses ang kanyang gwapong mukha. If only he's alive, maybe
he could feel how much
regret I feel right now.
He was all alone here at walang kalaban-laban, but I planned to leave him?
Pathetic! Bakit ko hinayaan ang
sarili ko na maging duwag?
Nagulat ako nang may biglang humila sa akin mula sa labas ng kotse. Nagulat ako
nang makita ang mukha ni
Zantha na pawis na pawis.
Nasundan niya pala ako.
"What the hell, Kia? You know I'm trying to save your ass!" Bulyaw niya sa akin.
"I know." Nilingon ko siya. "And you're a good friend for doing that." Pagkasabi ay
bumaling ako kay Dipen.
"But this one is different. He needs me, I need him."
"Need him for what?! To fuck with?!" hinawakan niya ako sa braso. "Kung kailangan
mo lang pala ng FUBU,
eh di sana 'dun ka na sa buhay! Doon sa gumagalaw pa!" napabaling din siya kay
Dipen. "Hindi iyang titi lang
ang buhay."
P 9-5
"Damn you, bitch!" Sinapak ko siya sanhi para pumutok ang nguso niya. "Hindi mo
naiintindihan!"
"Ikaw ang hindi nakakaintindi!" Duguan ang nguso na tiningnan niya ako nang masama.
"I want to save you,
Kia, kahit gaga ka. Kahit nakakainis ang ugali mo ay kaibigan pa rin kita! I want
to save you!"
"If you're saving me from Montemeyors and Saavedras, no need. I can handle their
wrath–"
"Not from them, moron." Malungkot siyang umiling.
Nanlaki ang mga mata ko. "Eh kanino, sa Daddy ko? Sa Mommy ko? Sa mga Montenegro? I
can handle them,
you know that!"
Umiling siya.
Nangunot ang noo ko.
"From my father."
Napatigagal ako. "What the heck?"
Lumamlam ang kanyang mga mata. "I'm sorry for not telling you this from the
beginning."
www.ebook-converter
Nakatanga lang ako sa kanya.
"He wanted Dipsy dead. My father wanted Dipsy dead!!!" Tumulo na ang mga luha ni
Zantha habang
nanginginig siya. Hulas na ang make up sa kanyang mukha.
"But he's already dead..." Naguguluhang sambit ko.
Umiling siya ulit. "Nakialam ako sa mga papers ng daddy ko, and I discovered
something confidential."
"I don't get it..."
"Matalino ka, Kia. Higit kang mas matalino sa akin, pero bakit hindi mo agad
napansin? Hindi mo ba nakikita
na parang hindi naman patay ang kasama mo? Mainit pa rin siya, hindi naagnas, at
higit sa lahat ay mabango
pa rin. Isa lang ang ibig sabihin 'nun..."
"What the hell, Zantha?!" Huminto ang pagtibok ng puso ko. "Will you please stop
beating around the
bushes!"
"Dipsy is not totally dead..."
"Nababaliw ka na..."
"Ikaw ang nababaliw, Kia. Bakit hindi mo magawang unawain ang katotohanan? Masyado
ka ng nagpalamon
sa kabaliwan mo kaya hindi mo makita ang totoo! Hindi pa patay si Dipsy! At iyon
mismo ang nabasa ko sa
files ng daddy ko!"
"Your daddy? Anong kinalaman niya rito?"
P 9-6
Lalong nanginig si Zantha. "My daddy... he's a drug lord. At isa sa mga droga na
pinapaikot ngayon ng daddy
ko ay ang zombie pills."
"Zombie pills? What?!"
"Dipsy's not really dead, Kia. He was just under with this drugs..."
Nang lingunin ko si Dipsy ay ganoon na lang ang panlalamig ko nang makitang gumalaw
ang mahahaba niyang
pilik-mata.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
HAHAHA yet funny
www.ebook-converter
P 9-7
Chapter 8
43.9K 3K 572
by JFstories
CHAPTER 8
DID I HEAR IT RIGHT? Dipen is not really dead?
I hear what Zantha said — clear as crystal. Dipsy is not dead. He was just under
influence of some kind of
drugs they called zombie pills.
Kamuntik na akong matumba mula sa aking pagkakatayo. Ilang beses akong napatitig sa
gwapong mukha ni
Dipen, at pagkatapos ay kay Zantha.
Hindi ako makapaniwala. Magkahalong emosyon ang nararamdaman ko. All this time, I
believed that he's
dead. Gusto kong magalit pero may tuwa sa isip ko. Gusto kong umiyak ngunit
maligaya ang puso ko.
Pero paanong nangyari na buhay pa nga si Dipen? It's been so many days na hindi
siya humihinga. Hindi na
dumadaloy ang dugo sa katawan niya dahil hindi na tumitibok ang puso niya.
www.ebook-converter
Pero bakit din hindi pa nade-decompose ang katawan niya? At mainit pa rin siya? So
maybe Zantha is right.
Buhay pa siya. Buhay pa si Dipen Psyche Saavedra. Hindi ako nababaliw. But what
kind of drugs was that?
Iyong droga na dahilan kung bakit mistulang patay ang lalaking ito ngayon?
"'You okay?" Zantha asked.
"Are you certain?" Tiningnan ko siya.

"Actually, that's all I know. Ginagamit nila ang drugs na ito para makapagdeport ng
mga droga na nasa
katawan ng tao. Besides, supplier ang Daddy ko sa isang community na may pekeng
relihiyon."
"Pero anong kinalaman ni Dipen dito?"
"Hindi ko rin alam. But all I know that my father wanted him dead. Maybe Dipsy is
chasing them."
"Why would he chase your father?"
Napatingin kami sa katawan ni Dipsy. "Do you know who he really is?"
"He's Montemayor and Saavedra. In one. A crossed bred." Gusto kong matawa sa huli
kong sinabi.
Si Zantha ang natawa. Umikot pa ang bilog sa mga mata niya. "Lakas makahayup ng
sinabi mo, Kia. Sabagay,
hayup naman talaga sa kaguwapuhan at kakisigan ang dalawang angkang binanggit mo."
"I am serious, bitch."
"All right." Sumeryoso siya ulit. "Well, baka may atraso siya sa father ko, or
maybe..."
P 10-1
"Maybe what?" Nabibitin kong tanong. Gusto ko ng sabunutan si Zantha.
"May atraso siya."
Tumikwas ang kilay ko. Pinaglolo-loko ba ako ng babaeng ito?
"Chill." Sumimangot si Zantha. "I mean... may atraso nga siya kay Daddy. At isa
lang ang puwedeng dahilan
ng atraso niya."
Bigla kaming nagkatinginan ni Zantha.
"Dipsy's some kind of special agent."
"Special agent..." ninamnam ko sa mga labi ko ang salitang iyon. "He's a Phoenix. A
Damned Phoenix."
Doon bumalik ang paningin ko sa lalaking wala pa ring malay. Hinawi ko ang
bahagyang buhok na
nakaharang sa mukha niya. Talagang nagbago na siya, mula sa pagiging nerd noon,
lampa at payatot noong
high school kami, ngayon ay parte na si Dipen ng isa sa mga top notch security
agency sa bansa. Ang
Saavedra Phoenixes. Ang ahensiyang alam kong kinabibilangan din ng pinsan kong si
Quiro.
May maliit na ngiti na gumuhit sa labi ko.
www.ebook-converter
...
TINUTUKAN KO ng baril si Dipen sa ulo. Pinarinig ko sa kanya ang aking pagkasa para
alam niya na
babarilin ko siya. "Play time is over, Dipsy. Alam kong hindi ka talaga bangkay."
Pero wala pa rin siyang malay. Kanina ay sinuntok ko na siya sa sikmura pero parang
hindi siya naapektuhan.
Dinala ko muna siya dito sa isang tagong hotel. Bilin sa akin ni Zantha na magtago
muna kami habang nagiisip siya kung paano itatapon ang katawan ni Dipsy.
Her father is a drug lord. Makapangyarihan daw ito dahil sa pera at koneksyon.
Hindi ko alam kung ano ang
kayang gawin nito. Basta ang alam lang namin ay target nito si Dipen. And since
nasa akin si Dipen ay
delikado na rin ako. I don't think na poprotektahan ako ng pamilya ko kapag nalaman
nila Daddy ang
kinasuungan kong kalokohan.
"Come on, Dipen! We're done here! I'm done with you! Ayoko na! Tapusin na natin
'to!" bulyaw ko sa wala
pa ring malay na katawan niya.
Subalit kahit paggalaw ng kanyang pilik-mata ay wala akong nakita.

"Damn!" sigaw ko. "I swear to you, babarilin talaga kita!"
Ngunit tulad kanina ay wala pa rin siyang imik.
Kinapa ko ang pulso niya at ganun pa rin, wala akong maramdaman. Ganoon din ang
kanyang puso, wala
P 10-2
akong marinig na tibok.
Totoo kaya ang sinasabi ni Zantha? Na may ganun talagang klase ng drugs na
posibleng ininum ni Dipen?
Tumunog ang aking cellphone at agad ko iyong sinagot.
"Kia, where are you? Meet me in 5th Street!" Utos niya na parang may humahabol sa
kanya.
"Anong nangyayari?"
"We're being tracked. They know where you are."
"What?! Hindi ko maintindihan!"
"Kia, you're in danger! You have to dump his body! Umalis ka na dyan!"
"I can't do that!"
"Why not?! Gusto mo bang madamay?!"
"I can't leave him."
www.ebook-converter
"Yes, you can. Or else you're gonna die tonight."
Hinid na ako nakasagot. Hindi ko alam ang gagawin ko.

"Kia, are you still there?"
"Y-yes..."
"Listen to me carefully." Nanginginig na rin ang boses ni Zantha. "You're young,

you're beautiful. Sayang
naman ang buhay mo kung mamatay ka lang sa isang taong hindi natin alam kung patay
na ba o buhay pa.
Leave him now! Save yourself! Magkita tayo sa–"
"No!" hindi ko na siya pinatapos.
"Kia, mag-isip ka naman. Kahit minsan lang, please!"
"Nakapag-isip na ko." Hinalikan ko ang makinis na pisngi ni Dipen. "Hindi ko siya
iiwan..."
"Shit!" bulong ni Zantha.
"Mamatay muna ako bago nila mahawakan ang katawan ni Dipen."

"Mahal mo ba siya–"
"Oo! Mahal ko siya! Mahal na mahal ko siya!" sigaw ko sa gitna ng aking pagluha. "I
don't effin' care if he's
already dead. Ang alam ko lang ay ayokong mawala siya sa akin. Ang alam ko lang ay
hindi ko kayang
magkahiwalay kami..."
P 10-3
"Jesus, you're crazy..."
"Siguro nga baliw ako. Pero ganun talaga..."
"You're gonna die..."
"I know. Pakisabi na lang sa parents ko ang lahat."
Narinig kong napabuntong-hininga siya.
"Goodbye, Zantha."
Napahalakhak siya. "You, bitch. Where are you?"
"Huh?"
"Nasaan ka at pupuntahan kita!"
"Pero–"
"Tutulungan kitang magbuhat. Mabigat si Dipsy. Itatakas natin siya."
www.ebook-converter
"But–"
"This is a suicide, you know that. And you owe me so much for this!"
Napangiti ako habang nagpupunas ng luha. "I love you, bitch..."
...
"WHAT'S THIS?" Tanong ko kay Zantha matapos niyang iabot sa akin ang isang maliit
na medicine box. Sa
loob niyon ay may dalawang injection.
"It's Adrenaline." Sagot niya sabay silip sa kurtina ng bintana. "We need to move
fast, I think I'm being
followed."
"A-anong gagawin ko dito?"
"I-inject mo sa kanya."
Nanlaki ang mga mata ko. "Seriously?"
"Yes. That's the only way para magising siya." Bumaling siya kay Dipsy. "If the
drugs contain verapamil or
diltiazem, that's the only way."
Pansamantalang huminto ang pag-inog ng mundo ko. Is everything real? Na babangon si

Dipen once na maiinject ko ito sa kanya? Na buhay talaga siya at nasa ilalim lang
ng isang drugs?
P 10-4
Nanginig ako bigla. Lumakas ang tibok ng puso ko na para bang katapusan ko na.
"I wish I knew what you're talking."
Inagaw niya sa akin ang injection at siya na ang nagturok kay Dipen. "We're running
out of time, you know
that."
Napalunok ako nang mariin. Habang tumatagal ay lalong lumalakas ang tibok ng aking
puso. Hindi ko alam
kung handa na akong makita siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Pero huli na ang
lahat. Naiturok na ni
Zantha ang Adrenaline. Any moment ay babangon na siya. Anumang sandali ay gising na
siya.
"Fuck!" Usal ni Zantha.
"Bakit?"
"He should be awake by now. What the hell is happening?"
Nanlumo ako. Anong ibig niyang sabihin, na palpak ang lahat? Na mali ang
espekulasyon niya? Nanghihina
akong lumapit sa katawan ni Dipen. "Bakit wala pa rin siyang malay? Bakit hindi pa
rin siya nagigising?"
"I-I don't know, Kia..."
www.ebook-converter
Nag-umpisa nang pumatak ang mga luha ko.
Biglang may sumipa sa aming pinto. Napatalon ako sa gulat dahil napakalakas niyon.
"Shit!" hiyaw ni Zantha. "Please tell me that you have a fire exit!"
"Meron!"
Dali naming pinagtulungang buhatin si Dipsy. Hinala namin siya patungo sa likod na
pinto. Inabot sa akin ni
Zantha ang isa pang injection. "Go! I-inject mo ito sa kanya kapag nakakuha ka ng
pagkakataon!"
"Pero–"
Biglang may humablot kay Zantha. Wala akong nagawa dahil hawak ko si Dipen. Mabilis
kong hinugot ang
aking baril subalit nabitawan ko ito. Nalaglag ito sa hagdan hanggang sa ibaba.
"Go!" Sigaw ni Zantha sa amin habang may nakahablot sa kanyang malaking lalaki.
Halos gumulong kaming dalawa ni Dipen pababa ng hagdan. Hindi nagtagal ay nalaglag
kami na sa tancha ko
ay isang palapag ang taas. Nabitawan ko siya at humiwalay siya sa akin. Nalaglag
siya sa kalsada, at
samantalang ako ay nalaglag sa malaking garbage can.
Hirap mang makatayo ay sinikap kong umalis sa kinabagsakan kong mga plastic.
Hinagilap ko agad si Dipen.
Madali ko siyang natagpuan subalit nahagip din ng paningin ko ang mabilis na
pagbaba ng ilang mga lalaking
nakaitim. Ang bawat isa sa kanila ay may dalang handgun.
Nagmadali akong bumangon kahit masakit ang aking balakang. Nilapitan ko agad si
Dipen at mabilis na
P 10-5
itinurok sa kanyang leeg Adrenaline na ibinigay sa akin Zantha. Ito na ang huli.
Kapag hindi pa siya nagising
ay lagot na kami.
Subalit dalawang minuto na ang lumipas ay wala pa ring nangyari. Katulad niyong una
ay wala pa rin siyang
malay. Wala ni isang muscle niya ang gumalaw.
Luminga ako sa paligid at nakita ko ang aking baril. Kinuha ko ito at akmang
itututok sana sa mga kalaban
ngunit may sumipa sa aking kamay sanhi para mabitawan ko ito ulit. Tumalsik ito sa
kung saan. Kaharap ko
na pala ang isang lalaking nakaitim.
Noong una ay nasindak ako. Pero kapag iniisip ko na papatayin nila si Dipsy ay
kusang kumikilos ang
katawan ko. Sinubukan kong lumaban at nagtagumpay ako.
Sinuntok ko sa betlog ang isa dahilan para matumba ito. Ngunit nasipa ako niyong
isa kaya tumilapon ako.
Halos mahilo ako sa lakas ng sipa nito. Tiningnan ko ang mukha ng lalaki nang
sakalin ako nito pataas. Hindi
ako makahinga dahil napakalakas nito. Mukhang sanay sa bakbakan ang mga ito. They
looked like they were
trained for this.
Gusto ko siyang sikmuraan pero hindi ko kaya. Nanghihina na ako. pero kusa pa ring
lumalaban ang aking
katawan.
www.ebook-converter
Katapusan ko na ba? Siguro nga. Halos nanlalabo na rin ang aking mga mata. Pero
ayokong sumuko. Ayokong
mamatay si Dipen nang walang kalaban-laban.
Ilang sandali pa'y natumba ang lalaking sumasakal sa akin. Napasalampak ako sa
pader habang habol ko ang
aking paghinga.
Did I hit him? Pero wala akong maalala. Hindi ko matandaan kung nabayagan ko ba
siya.
Sa muling pagdilat ko ay may nakita pa akong tumitilapon sa pader. Mayroong
ibinabaligtad sa ere at ang isa
namang lalaki ay binalian ng leeg.
Ganoon na lang ay pagyanig ng aking katawan. Kasabay nito ang panlalaki ng aking
mga mata. There's a guy
standing in front of me. Hindi ko alam kung paano niya pinatumba ang tatlong
lalaki. Basta ang alam ko lang
ay napatanga ako. Naestatawa ako habang nakatitig ako sa kanya.
"D-Dipen..." usal ko.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
Kala ko buntis n sya? nagising na sya!!!!!
P 10-6
Chapter 9
47.6K 2.9K 844
by JFstories
CHAPTER 9
TIGAGAL ako habang nakatanga sa lalaking nakatayo sa harapan ko. "D-Dipen..." usal
ko.
May isang susuntok sana sa kanya mula sa likuran subalit walang kahirap-hirap niya
itong nailagan. Nahuli
niya ang braso nito at binali. Nangasim ang mukha ng lalaki bago niya ibinaligtad
sa ere. Wala na itong malay
nang bumagsak sa lupa.
Sa di kalayuan naman ay may isa pang lalaki na may hawak na dagger ang papalapit sa
kanya. Kalmado
niyang inilagan ang lahat ng pag-atake nito na animong umiilag lang siya sa langaw.
Nang mahuli niya ang
kamay nito ay pinaikot niya rin ito sa ere. Pagbagsak nito sa lupa ay pinihit niya
ang braso nito sanhi para
mabali. Napahiyaw sa sakit ang lalaki.
Akma ring aatake ang kababangon lang na isang lalaki ngunit nasipa niya agad ito.
Nagmukhang mga batang
paslit ang kaninang mga kalaban na inaakala kong mga professional assassin. Wala
akong nagawa kundi ang
mapanganga.
www.ebook-converter
I can't believe I'm seeing this right now. Siya ba talaga si Dipen na dating
nanligaw sa akin noong
highschool? Siya ba talaga iyong nerd na saki'y laging habol nang habol? Damn, he's
really good! I'm so
turned on! The way he moves, the way he kick those butts – para siyang isang bida
sa action movies na
napapanood ko.
Naningkit ang magaganda niyang mga mata nang makita niya ako. "Kia?" he said.
Oh, thank Moises, wala siyang amnesia.
Napalunok ako. Hindi pa rin ako makapaniwala that he's speaking, standing in front
of me. Breathing and
fully awake and so fucking alive.
Nakakunot ang kanyang noo nang lumapit siya sa akin. "What the hell are you doing
here?"
Seriously? Hindi niya alam kung bakit ako narito?
"Oh, God, you're real..." I whispered.

"Huh?"
Unti-unting nanlabo ang paningin ko.
"What do you mean real?" hinawakan niya ako sa balikat.
P 11-1
Nanghihina na ako. "Y-you're real..."
Inalog niya ako sa balikat. "What do you mean I'm real?!"
Nagawi ako sa harapan niya. Bago ako nawalan ng malay ay nakapagsalita pa ako. "I
mean your dick... it's
real..."
...
NAPAMULAT agad ako nang marinig ko ang boses ng isang babae. Mabilis akong
napabangon sa aking
kinahihigaan, at bumungad sa akin ang mukha ni Zantha. She was combing my hair
using her fingers. "Are you
all right?" she asked.
"Where are we?" sinuyod ko nang tingin ang paligid. All were white. Walls, ceiling,
and even my bed were
white. Kahit ang suot naming damit ay white.
Tumayo si Zantha at nilingap din ang paligid. "I don't know. I think we're on
facilities, something like that."
www.ebook-converter
I was about to stand up nang bumukas ang pinto. Iniluwa nito ang dalawang malaking
lalaki na nakacamouflage. Both are wearing mask. One of them is holding a chart.
"Kia Montenegro." He called.
Napatayo na ako. "What the hell is this? Nasaan kami?"
Lumapit ang isa at hinablot ako. I tried to punch him pero malakas siya. Sinubukan
ding lumaban ni Zantha,
but she's too late. May itinarak na injection sa kanyang leeg dahilan para manghina
siya.
"What did you do to her?!" sigaw ko.
Wala na rin akong nagawa nang hilahin nila ako patungo sa labas ng kuwarto.
Pinagmasdan ko ang logo na
nakadikit sa kanilang kaliwang dibdib. It was phoenix. Now I get it. We are in the
Phoenixes HQ.
Ipinasok nila ako sa isang kuwarto at doon iniwan. Huminto lang ako sa
pagpupumiglas nang matanaw ko ang
lalaking nakaupo sa isang mesa. "Take a seat, Miss Monetenegro." He said.
Marahan akong lumapit sa bangko paharap sa kanya. He was neat and looked clean.
Just like when I first saw
him, he's still so goddamn gorgeous. Ang kaibahan lang ay buhay siya. Nagsasalita
siya at nakakausap ko
siya. He was looking at the papers na hawak niya. Hindi ko maiwasang titigan siya.
He has glasses, and that
glasses made him million times hotter this time. He's also wearing a black fitted
coat.
I slapped myself. This isn't dream anymore. Hindi rin ito bangungot.
"So, Miss Montenegro," he started. "Is there any medication that you took this last
24 hours that could affect
you to answer all my questions not correctly?"
What is he, a lawyer? Ni hindi niya nga ako matingnan sa mga mata habang
nagtatanong siya, eh!
P 11-2
"Miss Montenegro, are you with me?"
Finally, our eyes met.
"No medication." I answered.
"Good." He wrote something on the paper. "Are you hurt?" he asked again.
"Yes."
"What part?"
"Pusho."
He looked at me at nagunot ang noo. "Pusho?"
Umikot ang bilog ng mga mata ko. "Ang slow mo."
Umigting ang kanyang panga. "Please answer me correctly, please."
"What happened to you?"
www.ebook-converter
"Excuse me?"
"Anong nangyari sa'yo? Ikaw ba talaga si Dipen Psyche Saavedra noong highschool?"
Matagal siya bago nakasagot. All I know is I'm staring at his brown eyes that
blowing my mind. "Time has
passed." Bumaling muli siya sa mga papel na hawak. "I changed."
"Are you a soldier now? Are you part of Damned Phoenixes?"
"The less you know, the better."
"What did you – "
"I'm saving your ass here!" hindi na niya ako pinatapos. "Care to listen to what I
will say? Because right
now, your life depends on me, understand?!"
Nangilid ang luha sa aking mga mata nang makita ko sa kanya ang galit.
"Here's my report: You just found me lying. There are guys chasing me. Then,
suddenly, I woke up. After
that, nawalan ka na ng malay. That's it, okay?"
Tumango ako. He's totally different compare noong patay siya. Parang hindi si Dipen
ang kaharap ko ngayon
kundi isang sundalo na sumusunod sa protocol. I still don't understand. But like
what he said, the less I know,
the better.
"Anyway, I have some few questions that is not for the record." Sumandal siya sa
kanyang upuan. "When did
you find me?"
P 11-3
Pinilit kong sumagot. "A weeks ago, maybe."
"How many weeks?"
"I can't remember."
"I see." Napahawak siya sa kanyang baba. "Did you shave me?"
"W-what?" nautal ako.
"W-what did you do to my body? I mean, w-what did you do to me?"
Hindi na ako makatingin sa kanya. "N-nothing. I just kept you."
Nakatitig lang siya sa akin na para bang hinuhuli niya ako.
"I-I cleaned you, that's all."
Tumango-tango siya. "Did you see it?"
"Ha?"
www.ebook-converter
"M-my bird." pinamulahan siya.

Cute!
"Your dick? Yeah, I saw it."
Tumalim ang tingin niya sa akin. "Did you shave me?"

Oh crap, how will I tell him? Hindi ako nakasagot.
"Did you touch it?"
I think he's talking about his cock. Paano ko ba sasabihin that I fucked it? "Come
on, it's just a dick, nothing is
special to it." Pagyayabang ko. Pero nagbubutil-butil na ang pawis ko.
Napapikit siya. "But you touched it?"
Hindi ako sumagot.
"It's hard, isn't it?"
Tinitigan ko siya nang masama.
"Just for my report." Binalingan niya muli ang kanyang papers. "Isn't it hard?"
"Yes."
"Is it big, right?"
P 11-4
"Yes."
"Is it long?"
"Yes."
"You fantasized it?"
"Yes."
Napaangat ang kanyang mukha.
Nangapal ako. "Of course, I did not! Kapal mo, ha!"
Pumungay ang kanyang mga mata na para bang nababasa niya ang nasa isip ko. "You
know I woke up every
12 hours?"
"Ha?" Napanganga ako.
"I took those drugs that made me like I'm dead. But it only take for 12 hours."
So Zantha was right!
www.ebook-converter
"I kept drug tablets in my mouth to hide it. I have to take it again every time I
woke up. I had to get up every
12 hours to eat food, take a bath, and to vowel. Ang alam ko lang ay nasa isang
condo ako. Hindi ko alam na
pag-aari mo pala iyon."
Kumuyom ang kamao ko.
"You ruined my mission. And now I have to save your ass."

"Ano bang misyon ang sinasabi mo?"
"You don't have to know."
Nagtagis ang aking bagang. "Then we're done here."
"Of course, we're done here." May tinawagan siya sa kanyang cell phone. Ilang
sandali lang ay may dumating
muling dalawang lalaking naka-camouflage. Hinawakan nila ako sa magkabilang braso
at inilabas.
Nakasunod lang sa amin si Dipen.
Bumaba kami ng basement gamit ang elevator. Dinala nila ako sa isang madalim na
lugar ngunit malawak.
Pagkuwan ay iniwan na kami niyong dalawang lalaki. Naiwan kami ni Dipen.
May hinugot siya sa kanyang likuran. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang
isang handgun na
nilalagyan niya ng silencer. "By the way, I also included to my report that you
tried to assault. That's why I
killed you." Bigla niya akong tinutukan ng baril.
Habol ko ang aking paghinga habang napapaatras ako. Hanggang sa namalayan ko na

lang na napasandal ako
P 11-5
sa pader. Hindi na talaga siya si Dipen na kilala ko. Lalong hindi na rin siya
iyong bangkay na inalagaan ko.
"I'm sorry, but I have to kill you." Aniya kasabay ng pag-igting ng kanyang panga.
"A-anong plano niyo kay Zantha?"
"Of course, we'll kill her, too."
Napangisi ako kahit na kinakabog ang dibdib. Natatakot ako, oo, pero lamang pa rin
ang sakit na
nararamdaman ko. "So you people lived in the shadow."
Pumaling ang kanyang ulo.
"Walang nakakaalam ng ginagawa niyo. You killed people to protect your damn
agency."
"Government hired us to fight drugs and crimes."
"Any acomplishments?"
Napapikit siya. "Lander Montenegro, the most wanted drug lord."
Lumabo na siya sa paningin ko.
www.ebook-converter
"We made him surrender."
"Yet he is free now. You made him surrender because you offered him a great deal.
And he's my uncle, by the
way."
"I know." He aimed my head. "Damned Phoenixes."
"H-ha?"
"That's how we called. I think it's nonsense even if you know about that."
Napangiti ako kasabay ng paglandas ng mga luha ko. He doesn't know that I already
know that. Quiro is one
of them. "I like it bald."
Umangat ang isa niyang kilay. "What?"
Inginuso ko ang harapan niya. "I like it bald... that's why I shaved it."
JAMILLEFUMAH
omg!! just lander!!!!!! ?????? JUST LANDER ??????????
P 11-6
Chapter 10
47.3K 3K 881
by JFstories
CHAPTER 10
HINDI KO NA maawat ang mga luha sa mga mata ko. I don't wanna die crying. Not like
this.
"Don't — cry." Mariin niyang sambit. He was pointing a gun on my head.
"Eh, sa anong magagawa ko kung naiiyak ako!"
He had those fierce eyes before he closed it. I saw hesitation on him. "Ano ba
kasing iniiyak mo dyan, ha?!"
angil niya.
"Pucha, sino bang di maiiyak kung mamamatay na?!"
"Just don't make this harder than the way it used to be, okay?"
Pinunasan ko ang aking mga luha. "Dami mo pang satsat. Basta barilin mo na lang
ako. Patayin mo na ako
para sumaya ka na."
www.ebook-converter
Umigting ang kanyang panga habang nakatutok sa mukha ko ang kanyang baril. Hanggang
sa ilang sandali pa'y
nanginig ang kamay niya. Mabilis niya akong tinalikuran kasabay ng kanyang
pagmumura. Pagkuwan ay
humarap muli siya sa akin at tinutukan niya ako ulit ng baril.
"Just pull the trigger! Hindi 'yung pinapaasa mo ko!"
Nakita ko ang galit sa kanyang mga mata. "Say your last word, dammit!"
Lumamlam ang mga mata ko nang marinig kong sabihin niya iyon. "P-please don't kill
Zantha."
Matagal siyang napatitig sa akin. "That's all?"
"W-wag mo kong barilin sa mukha. Ayaw kong sira ang beauty kapag binurol ako."
"What else?"
"P-pakisabi sa parents ko, pakyu sila."
Bahagyang umangat ang isang kilay niya. "What else—"
"Will you please just put a bullet in my head! Hindi 'yung pinatatagal mo pa!"
napahagulhol na ako. "I'm
tired..."
I suddenly saw a glint in his eyes. Mayamaya pa'y tila nanlambot ang kanyang kamay.
Dahan-dahan niyang
ibinaba ang kanyang baril.
P 12-1
"Kayong mga lalaki... paasa kayo. Dapat kung gagawin niyo... gawin niyo na lang.
Hindi 'yung ang dami niyo
pa'ng dahilan..."
Nagulat ako nang bigla niya akong talikuran. Isinuksok na niya ang kanyang baril sa
kanyang tagiliran at
naglakad palayo.
"What the hell?!" sigaw ko.
"Meet Zantha on the third floor. The exit is on the left door."
"Is this kind of a joke?!"
Nilingon niya ako gamit ang matatalim niyang mga mata. "I'll do the report. 'Wag ka
ng magpapakita sa akin
kahit kelan." pagkasabi niyon ay umalis na siya. Subalit bago siya sumakay ng
elevator ay nilingon niya muli
ako. "I still hate you for shaving me."
Nang mawala siya sa paningin ko ay napa-upo ako, nanlambot ako. I thought I was
gonna die today. It felt
like I died today. He's different now. Hindi na siya 'yung bangkay na inalagaan ko.
Hindi na siya 'yung patay
na pinagpantasiyahan ko.
Maybe this is the reason why I feel this pain. I'm so damn broken about it.
Nasasaktan ako. Hindi ko alam,
pero nasasaktan ako.
www.ebook-converter
...
"ANIYARE SA'YO? Ilang araw ka ng hindi kumakain, ah." Sermon sa akin ni Zantha
matapos niyang maupo
sa harapan kong sofa. Nakade-quatro pa siya habang kumakain ng yogurt.
"I'm not hungry." I answered.
"Pss. Ang sabihin mo, tinamaan ka na sa Dipsy na 'yun!"
"Of course, not!" sinimangutan ko siya. Hindi ko alam kung bakit sa tuwing
mababanggit ang pangalan ni
Dipen ay may kirot akong nadarama. "Na-trauma lang ako sa mga nangyari."
pagdadahilan ko. Pero ang totoo
ay si Dipsy ang dahilan kung bakit ilang araw na akong walang ganang kumain.
"Oo. Nakaka-trauma talaga dahil 'yung patay na si Dipsy, buhay na —"
"Can you stop saying his name in front of me!"
"You're really in love."
Padabog kong nilayasan si Zantha. Baka kasi kung ano pa ang masabi ko sa kanya.
We're still lucky because we're still alive. We were supposedly dead by the time we
knew everything about
the Damned Phoenixes. Maswerte na lang talaga kami at pinauwi kaming nakapiring
lang ang mga mata. But I
still don't understand why Dipen went through in that kind of situation. Sino ba
talaga ang target nila? Hindi
kaya 'yung father ni Zantha?
P 12-2
Nagising lang ako mula sa naglalakbay kong diwa nang bumukas ang pinto ng aking
kwarto. Iniluwa niyon si
Zantha.
"What?!" singhal ko sa kanya.
"You have a visitor, my friend."
"Ha?" I don't expect any visitors to come. "Who?"
"Si Saavedra."
Biglang kumabog nang malakas ang dibdib. It's Dipen, I'm sure. But how did he know
where I live? How
come he visited me? Nagbago ba ang isip niya? Papatayin niya ba kami?
Agad akong tumayo at tinungo ko nang mabilis ang aking mirror on the wall. Madalian
kong sinalaminan ang
aking sarili. "Where is he?" tanong ko kay Zantha nang hindi siya nililingon.
Nang hindi sumagot ang babae ay hinarap ko na siya. Nanlaki ang aking mga mata nang
makita ko ang
lalaking nakatayo sa likuran niya. "We need to talk." anito sa baritonong boses.
"L-Leon..." sambit ko sa isip.
www.ebook-converter
...
IT WAS COLD as night. Mataas naman ang sikat ng araw pero giniginaw ako sa
restaurant kung saan naroon
kami ni Leon.
Leon is my ideal man. He's the one that I wanna marry someday, and be the father of
my child. And here he
is, in front of me. Same as old time, a man of few words. He was just staring at me
with his fucking gorgeous
eyes. And somehow I don't feel anything for him like the last time. Parang wala
lang. Tila normal lang siyang
tao na nasa harapan ko ngayon.
I think I got over him.
"What do you need?" Pagbasag ko sa katahimikan.
"I got the report of D." Humugot siya ng folder mula sa kanyang maleta. Mukha
siyang assassin dahil sa suot
niyang itim na coat at gwantes. Kinakabahan tuloy ako na baka bigla na lang niya
akong barilin. "And I'm not
happy with it."
"Why don't you ask your brother?"

"There's nothing to ask about."
"Then why are you here?"
"Because you're involved."
P 12-3
"Ha?"
"You ruined his mission."
He's right. I ruined Dipen's mission. I ruined his life for savaging him, I ruined
everything. "Are you here to
kill me?"
"I can't do that."
"Why not?"
"Because we're not a killer."
"Pero kamuntik na akong patayin ng kapatid mo."
Biglang pumaling ang kanyang mga mata sa kung saan. "He just wanna see you crying."
"Ano?!" nagpantig ang tainga ko.
"We're not allowed to kill anyone unless we need to defend ourselves."
Shit! Lecheng Dipsy yun, pinag-trip-an lang pala ako! "So why are you here? Para
sermunan ako?"
www.ebook-converter
He crossed his arms and reclined himself. "Your life is in danger."

"I'm a Montenegro. I know how to protect myself."
"You don't even know who's the real enemy."
"I know. Kilala ko." Alam ko ang tinutukoy niya — Zantha's father. He's a drug
lord, at nasa panganib ako
dahil kaibigan ko si Zantha.
"How long have you known Zantha?"
Sabi na nga ba? Napaisip ako. "I can't remember. Pero matagal na. Why?"
"Nothing. That's all I wanna know."
Pagkasabi niya niyon ay bigla na lang nagdilim ang paningin ko. It's like
everything went dark.
"Are you okay?" I heard his voice echoing.
"W-wala. Nahilo lang ako." Tumayo ako at wala sa sariling dumerecho sa comfort
room. Ilang sandali pa'y
luminaw na rin ang aking paningin. Natagpuan ko na lang na may kaharap na pala
akong salamin.
What the hell just happened?
Daig ko pa ang sinikmuraan, dahil mayamaya lang ay sumuka ako. Bigla na lang akong
pinagpawisan ng
malapot.
P 12-4
Fuck! Ano bang nakain ko? I know hindi ako makakain nang maayos, pero kahit papaano
ay kumakain pa rin
ako. And Zantha doesn't know that. Ang alam niya ay ilang araw na akong hindi
kumakain.
Panandalian pa ay muling sumakit ang tiyan ko. Nahilo ako muli pero hindi na
nagtagal.
Oh God, this can't be!
buntis bwiset
www.ebook-converter
P 12-5
Chapter 11
45.4K 3.3K 939
by JFstories
CHAPTER 11
EVERYTHING went wrong. All I wanna do now is to break this thing that in my hand.
Gusto ko itong ibato
sa pader, tadyakan nang tadyakan hanggang sa madurog, o kaya ay i-flush sa toilet
bowl. Gusto ko itong
sunugin nang mawala na ito sa mundo. Bakit ba kasi naimbento pa ito?
I'm talking about PT, by the way. And yes — I'm positive. I am goddamn pregnant.
How could I tell this to Dipsy? Paano ko sasabihin sa kanya na siya ang ama? Ni
wala nga siyang alam na
may nangyari sa amin. He doesn't have a fucking idea that I savaged him while he's
dead.
But my plan worked out. Ito naman talaga ang plano, ang mabunits ako. All I have to
do is to use this as my
leverage. Kung sasabihin ko na anak namin 'to ni Leon ay pagtatawanan lang nila
ako. Wala naman kasing
nangyari sa amin ni Leon, and I failed to seduce him — yet that was my first plan.
Iba na ngayon.
My feelings had changed now.
www.ebook-converter
I have to be strong. Hindi ako papayag na lumaking walang ama ang magiging anak ko.
It doesn't matter to me
kung papaniwalaan niya ako o hindi. I need to tell him everything.
...
I'M REALLY good at stalking. After sixteen hours ay natagpuan ko rin kung saan
tumutuloy si Dipsy.
But I have to be careful. He knows when he was being followed.
Through Internet ay nahanap ko agad ang kanyang tinutuluyan. Montemayors and
Saavedras now are easy to
find. They have their business empire. I just simply looked into their new business
site, et cetera. Then I
accidentally saw a photo of Dipsy having shake hands in some investors. That is how
I found where he
currently residing.
Actually he has seven places na tinutuluyan. Sadyang maswerte lang yata talaga ang
buntis dahil mabilis ko
siyang natagpuan sa unang condo na aking pinuntahan.
I waited him to get outside the building. And there he is — guwapo pa rin. God, I
missed him!
Bumaba ako ng kotse at maingat na pumasok papuntang lobby. I'm proud of myself
today. Wala pa rin talaga
akong kakupas-kupas pagdating sa pagiging stalker. I should be a detective someday.
And I can't believe na ganoon ko kadaling nautakan si Dipsy. I thought he's tough
and smart, hindi pala. I'm
not trained for this, pero hindi man lang ako pinagpawisan na matiktikan siya.
Dumerecho ako sa front desk. Ang acting ko ay girlfriend ako kunwari ni Dipsy para
papasukin ako.
P 13-1
"Hey!" ngumiti ako sa lalaking nasa desk.
"Welcome to Montemayor Hotel. How can I help you?"
Naningkit ang mga mata ko, kunwari galit. "You don't remember me, do you?"
Nangunot ang noo ng employee.
"I'm with Dipen Psyche Saavedra. I just came back to get his car keys. He forgot,
you know."
Humalukipkip lang ito at tinitigan ako.
"Come on, it's me! We fucked last night."
Ngumuso siya sa likuran ko.
Isang tinig naman ang nagsalita sa likuran ko. "Really? We fucked last night?"
Nang lingunin ko ito upang mapagsino ay namilog ang mga mata ko.
Dipsy!
www.ebook-converter
Now I'm dead.

...
"WHAT THE hell are you doing here?!" habang hila-hila niya ako sa kamay. Kulang na
lang ay kaladkarin
niya ako palayo. Dinala niya ako sa sasakyan ko.
How did he know?
"Sandali!" nakawala ako sa kanya. "Bakit mo ba ako hinahawakan?" Ako pa talaga
'yung galit?
"E, ano kung hawakan kita?" marahas siyang bumuga ng hangin.
Pinamulahan ako. "Wala lang..." I rolled my hair with my fingers. "Para kasing
nanabik ka, e..."
"Huh?"
"Forget it. Kaya kong umuwi mag-isa."
Pasakay na ako ng kotse nang hawakan niya ako sa braso. "Don't ever come back
again, understand?"
Naamoy ko ang mabango niyang hininga. Halos isang pulgada na lang kasi ang layo ng
mukha niya sa akin.
He was wearing black jacket and jeans. And hell, it was fitted on him. Magulo ang
buhok niya pero lalo itong
nakadagdag sa kaguwapuhan niya. Naiinis ako kasi mukha na siyang perfect sa eyes
ko. I set myself because I
have to, or else ay baka mahalata niya ako. "Hindi naman ikaw ang pakay ko dito."
"Well, how about that 'we fucked last night,' huh?"
P 13-2
"Ini-stalk mo ba ko?" Pambabaliktad ko kay Dipsy.
Mapakla siyang natawa. "Seriouly? You tracked me through the Internet, don't you
know that?!"
Crap! Paano niya nalaman 'yun?
"Listen to me, Montenegro. If you wanna live forever, don't let yourself to cross
my way again. If this would
happen again, I'm gonna kill you."
"Can you?"
"Huh?"
Binaklas ko ang kamay niya sa braso ko. "Leon told me everything. Pinaiyak mo lang
ako, pero wala ka
naman talagang balak na patayin ako."
Napamura siya nang mahina. "What do you want, Montenegro?"
Napalunok ako. I have to tell him that I'm preggy. "M-may sasabihin sana ako
sa'yo," bigla akong nautal.
"I don't fucking care of what you are about to say. I'm asking you, what do you
want? Money, car, or my cock
—"
www.ebook-converter
Hindi ko na siya pinatapos dahil sinampal ko na siya. "Fuck you!" Pagkasabi'y

sumakay na ako sa aking
kotse. Pinaharurot ko ito palayo sa kanya.
Nanlabo ang aking paningin dahil sa aking mga luha.
Damn that guy, ang kapal ng mukha. Akal niya yata habol ko ang titi niya, eh. Pakyu
siya, dapat pala
sinagasaan ko siya.
...
HERE'S THE PLAN. Since wala na sa plano ko na sabihin kay Dipsy ang lahat, then I
need to tell this to my
parents.
Inumpisahan ko kay Mommy pero hindi niya sinasagot ang aking tawag. I tried to call
her so many times, but
until now ay hindi pa rin siya sumasagot. Nasaan kaya siya? Naka-ilang missed calls
na ko pero bakit hindi
siya sumasagot?
I attempt to call my Daddy pero nagbago din agad ang isip ko. Ano bang aasahan ko
sa isang Kyo
Montenegro? Baka ang ending ay ipapatay niya pa ama ng aking magiging anak kapag
nalaman niya.
Well, balik ako kay Mommy. Lucky me this time dahil sinagot na niya ang tawag.
"Hey, daughter. What's
up?"
"Bakit ang tagal mo sumagot?"
"I'm having sex with your dad. Why?"
P 13-3
Hindi ako nakasagot. I think I'm not in the right time. "Nothing. Just don't get
pregnant." Pagkasabi ay pinatay
ko na ang linya.
And now I need to stick with my first plan. I drove back to Dipsy's condo. Hindi ko
na ito pinag-isipan, but I
think this is the right decision. Kaysa naman sirain ko ang mood ng parents ko na
naglalabing-labing.
Just like what I expected, wala siya sa kanyang unit. I looked for a near 24-hour
fastfood at dito ako nag-stay.
Until lumipas ang limang oras ay wala pa ring Dipsy na nagpapakita. I'm sure about
it dahil walang
nakakaligtas sa paningin ko habang nakatanghod ako sa entrance ng building.
Another five hours have passed pero wala pa rin si Dipsy. Inabot na ako ng dilim at
dito na kumain nang
kaunti. I'm hungry but I can't eat too much. Ilang araw ko na itong nararamdaman.
In fact, pinatatagal ko na
lang itong pagkain sa aking mesa para hindi naman ako masita. In case naman na
ubusin ito ng langgam ay oorder na lang ulit ako.
Hanggang sa hindi ko namalayan na naigupo na pala ako ng antok. Naalimpungatan lang
ako nang may
kumalabit sa aking likuran.
Inabutan na pala ako ng umaga.
"Sleepy?" isang tinig ng lalaki.
www.ebook-converter
Kamuntik na akong mapalundag nang matagpuan ko si Dipsy na prenteng nakaupo sa

aking harapan.
Nakadequatro siya na parang nanunuya ang itsura.
Napanganga ako sa kaguwapuhan niya "W-what are you doing here?!"
"I should be the one asking you that question, Montenegro."
"H-ha?" napatanga ako. "K-kumakain..."
Napatingin siya sa suot ko. "Kaya pala ganyan pa rin ang suot mong damit?"
Shit.
"Let me tell you this." Lumapit ang mukha niya sa akin at pinantukod ang siko sa
mesa. "Stay away from me."
"Bakit ka ba galit sa'kin? Ano bang nagawa ko sa'yo?"
"You ruined everything. Thanks to you, I don't have any mission 'till next year."
"E, di ako na lang magbibigay sa'yo ng misyon."

"You think this is funny?"
"Seryoso ako!"
Padabog siyang tumayo at nilayasan ako.
P 13-4
Kagyat akong tumayo pang habulin siya. I can't believe I'm doing this. First,
pinaghintay niya ako ng almost a
day. Second, heto at hinahabol ko siya.
"Wait!" sigaw ko sa kanya.
Pero wala yatang balak tumigil sa paglalakad ang lalaking ito.
"May sasabihin ako sa'yo!" I'm almost catching my breathe.
"Get lost." Aniya nang hindi ako nililingon.
Grabe talaga siya. Mukhang wala talaga siyang balak lingunin ako. At dahil mahaba
ang biyas niya ay
katumbas na ng paglalakad niya ang pagtakbo ko.
Isinuksok ko ang aking kamay sa aking dibdib at hinugot ko ang aking bra sa gitna
ng aking pagtakbo. Nang
mabaklas ko ito ay ibinato ko sa kanya. Sapol siya sa ulo.
Galit siyang nilingon ako. "What the hell is your problem?!"
"Buntis ako."
Pumungay ang kanyang mga mata na puno ng tanong.
www.ebook-converter
"Buntis ako... at ikaw ang ama."
JAMILLEFUMAH
WENGYAAAA HAYP HAHAHAHA
P 13-5
Chapter 12
43.6K 3K 1K
by JFstories
CHAPTER 12
"BUNTIS AKO..." pumiyok ako. "At ikaw ang ama."
Blangko ang mga mata ni Dipsy habang tigagal siya sa akin. Did I say it loud and
clear? Did he hear what I
just say?
"You're the father, Dipsy." Pag-uulit ko. "You're going to be a father." I have to
make sure that I delivered it
correctly, and I'm sounded like I'm not crazy.
Animo lang siyang estatwa na nakatitig sa akin.
"I promise, I'll be a good wife. I'll be a good mother to our child."
Nagdilim ang kanyang mukha.
"Hindi ako maarte. Kahit saan mo ako itira —" natigilan ako.
www.ebook-converter
He suddenly laughed so quitely. "You're funny, though."

"Ha?"
Lumapit siya sa akin at dinakot niya ang aking ulo. He's six footer kaya halos
tukuran niya lang ako. "Don't
make me laugh."
Hinawi ko ang kanyang kamay na nasa aking uluhan. "I'm not kidding!"
"Are you high?"
"Ano?!"
"Humithit ka, 'no?"
"Pucha, ano bang pinagsasasabi mo?"
He grinned, and he's fucking hot when he did that. "Why the bra, anyway?" iniangat
niya ang kanyang isang
kamay na hawak ang aking bra.
Nangapal ang aking mukha. "Be thankful. Kung high heels ko yan ay may poknat ka na
ngayon sa ulo." Sabay
hablot ko sa hawak niya. "Akina nga yan!"
"You're totally insane." Tinalikuran na niya ako.
"Hoy, ano ba? Sinabi na ngang buntis ako, eh!"
P 14-1
Nagulat ako nang humarap siya sa akin dahil hinuli niya ang pulso ko. "Buntis?
That's a no. Pero bubuntisin
pa lang, pwede pa." Hinila niya ako.
"Bitawan mo nga ako!" in fairness, ang init ng palad niya. I can't help myself
imagining na sana ay nakalapat
din ang palad niya sa kawatan ko.
He's strong kaya wala akong nagawa habang halos kaladkarin na niya ako.
"Saan mo ba ako dadalhin..."
"Bubuntisin."
"What?!" pumreno ako gamit ang aking mga paa.
Binitawan niya ako kaya halos tumambling ako pabalik. Maigi na lang at nakabalanse
ako.
Samantalang siya ay prente lang na nakatayo na parang walang nangyari. Hindi nasira
ang poise mula sa
nakapamulsa niyang mga kamay. "Now tell me that you're pregnant."
"Preggy nga ako!"
"How did that happen?"
www.ebook-converter
"Nabuntis mo ako."
"How?"
Panno ko ba ipapaliwanag? "Iyon ano mo, pumasok sa ano ko..."

Umangat ang isa niyang kilay.
"Tapos pumutok... 'yun sabog..." Grrrr! Nakakahiya! Kailangan ko ba talagang i-

explain sa kanya?
Humakbang siya palapit sa akin at iniangat niya ang aking mukhang pulang-pula. "I
never fucked you."
Ngumuso ako. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang mga katarantaduhang
ginawa ko noong
bangkay pa siya.
"You're just high." Sabi pa niya.
"Listen —" napapikit ako. Pilit kong nilalabanan ang kahihiyan ko. "When you're
dead —"
Isang tinig ang nagsalita sa aking likuran. "Honey?"
Nang lingunin ko ito ay isang babae ang naroon. She's on a red dress and has a bag
on her shoulder. She
looks sophisticated as she was staring at me. "Who's she?" tanong nito kay Dipsy.
Napakamot sa sintido si Dipsy. "She's —" Hindi malaman ang sasabihin.
Lumapit sa amin ang babae na nakapamewang. Tila piniga ang aking puso nang makita
kong kumapit ito sa
P 14-2
braso niya.
Tumikhim si Dipsy. "She's — no one."
Ouch.
"Then why are you talking to her?" tanong ng babae.
"It's nothing," hinila ni Dipsy ang babae papasok ng building. "She was lost,
asking for a right direction."
paliwanag pa nito habang papalayo sila sa akin.
So I'm nothing? Nabuntis ako at siya ang ama, and it's nothing?
Naiwan akong tulala at duguan ang puso. Sino kaya ang babaeng iyon? Bakit ganoon na
lang nito hawakan si
Dipsy?
...
"I'M PREGNANT."
Nangunot ang noo ni Quiro. "Are you high?"
www.ebook-converter
Umikot ang bilog ng mga mata ko. "Pati ba naman ikaw, ganyan ang reaksyon?"
"What do you mean?" sabay simsim niya sa kopita na may wine. Nag-meet lang kami sa
isang restaurant na
pag-aari din ng mga Montemayor.
"Ganyan ba talaga kayong mga Saavedra? Kumo't buntis ako, ang tingin niyo sa'kin
high na?"
"It's just — it's hard to believe, 'couz."
"I'm pregnant. I'm going to be a mother. Buntis nga ako, Q."
"Okay."
"So naniniwala ka na?"
"Cocaine or Meth?"
"Oh, come on!" Napamura ako. "I'm not high. I'm not using drugs!"
"Did my cousin broke up with you?"
Pinamulahan ako. I know it's Dipsy that he's talking about. "It's complicated."
Matagal ako bago nakasagot.
"I warned you. That guy is a certified womanizer."
"Tse! Lahat naman yata kayong mga Montemayor - Saavedra ay womanizer!"

"So how complicated it was?"
P 14-3
"Ang alin?"
"Your realtionship with him."
"Parang status lang sa Facebook."
"Ganun kakumplikado?"
"Ganun kakumplikado." Dati patay na patay sakin si Dipsy, mula elementary hanggang
high school. Kaso that
time ang kuya niya ang type ko, 'tapos ngayon na ayaw ko na kay Leonardo at siya na
ang gusto ko... ayaw
naman niya na sa akin ngayon. At hindi lang iyon, nagbago na siya. Mas yumabang,
porket naging hunk lang!
"And that's really complicated." Sumimsim muli siya. "You're just stressed."
Damn. Bakit ba ayaw nila akong paniwalaan? Binanggit ko rin ito kay Zantha pero
pinagduduhan niya rin ako
na baka high lang ako. Mukha ba akong gumagamit? Mukha ba akong humihithit?
"Do you have a number of Cynthia, by the way?"
Naningkit ang kulay tsokolateng mga mata ni Quiro. "Tita G?"
"Nanay ng pinsan mong gago, yes. Si Cynthia Dimagiba-Saavedra."
www.ebook-converter
"Why are you asking?"
Pumangalumbaba ako sa harapan niya. "Baka kasi sakaling siya ay paniwalaan ako."
...
SAAN ko ba hinugot ang lakas ng loob ko? Kanino ko ba namana ang kakapalan ng mukha
ko? In just a few
minutes ay papasok sa sliding door na nasa harapan ko ang mommy ni Dipsy. I don't
remember how I
convinced her na makipagkita sa akin. Quiro gave me her number kaya tinawagan ko
siya agad.
I told her na kailangan akong pakasalan ng isa sa mga anak niya. Of course,
suspense kung sino sa mga anak
niya para makipagkita siya sa akin. And voila! Heto na nga siya. Heto at papasok na
sa sliding door na
kanina ko pa kinatatanghuran.
At first, she looks like an ordinary female mature model. Hindi halata sa kanya ang
kanyang edad. Makinis pa
rin siya at sophisticated. Para siyang Miss Universe kung maglakad. Ultimo ang
paglingap niya sa paligid ay
may poise. Sabay kuwit niya sa kanyang puwit at tila doon ay may pinilipit.
"Pisting pwet ito, nangangain ng T-back."
Seriously? Si Cynthia Saavedra ba talaga siya? At bakit siya naka-T-back?
Umisnab siya nang makita ako. I know she knew me. Ilang taon ko ba namang hinabul-
habol si Leon, how it
couldn't be. Agad siyang lumapit sa akin. "Sinong anak ko ang dumeposito sa'yo?"
P 14-4
"Po?" napatigagal ako.
Pasalampak siyang umupo na akala mo'y pagod. Dinampot niya ang menu ng restaurant
saka tiningnan ako.
"Baka manlibre ka pa niyan, ah? Baka bilhan mo pa ko ng steak niyan, eh nakakahiya
naman."
Ibang klase talaga siya. Tumawag ako ng waiter at umorder ng steak.
"Baka order-an mo rin ako ng coffee frappe, eh sobra-sobra na 'yon." Pahabol niya.
She's — totally unbelievable. Umorder din ako ng coffee frappe.
"So —" humigop siya sa frappe niya. "Sino sa mga anak ko ang tumira sa'yo?
Imposibleng si Leon, eh ilang
beses ka ng na-basted 'nun."
Ouch. Ako pa talaga ang na-busted? Tumikhim ako. "May kailangan po kayong malaman,
Mommy —"
"Don't call me mommy dahil hindi kita tanggap na daughter in law."
"Tita?"
"'Wag din tita dahil hindi kita gusto."
www.ebook-converter
"E, ano pong itatawag ko sa inyo?"
Umismid siya. "Sige, ka-finger na lang."

"Po?"
"Ka-finger."
What is she?! "Okay po, ka-finger." Napalunok ako para makabwelo. "Si Dipsy po —"
"Tangina!"
Nagulat ako sa biglang pagsigaw niya.
"Si Dipsy, eh matulis ang batang 'yun, aba!" aniya sa pagitan ng kanyang pagnguya.
"Eh ano, kinaya mo ba?
Malalaking tao mga anak ko, malaking tao 'yun si Dipsy."
Ano bang point niya?
Napabuntong-hininga ako. "Iyon na nga po. Nabuntis niya po ako."

Bigla siyang na-estatwa. "Nabuntis?"
"Opo. Nabuntis niya po ako."
Pumaling ang kanyang ulo. "High ka, nuh?"

Oh, come on!
P 14-5
"Anong tinira mo?" tanong niya pa.
"I'm not using drugs po, Ka-finger. Seryoso po ako."
Napailing siya. "Lintik talagang lalaki yan, oh. Ang daming bubuntisin, ikaw pa! E,
ayoko sa'yo,e! Letseng
buhay naman 'to, o!"
Nagpantig ang tainga ko. "May sinasabi po ba kayo?"
"Wala naman. Sadyang ayoko lang sa'yo."
She's a bitch. Malapit nang mapatid ang pasensiya ko. "Pero alam niyo naman po
siguro na kailangan akong
pakasalan ng anak niyo?"
Napasintido siya. "'Laking problema niyan. May syota 'yun si Dipsy, eh."
Syota? Hindi kaya iyon 'yung babaeng nakita ko kahapon?
Pakiramdam ko ay may gumuhit sa puso ko. Gagong lalaki 'yun, ah, may girlfriend na
pala. And I'm not gonna
let him na mapunta siya sa iba. Hindi ako papayag lalo na't magkaka-anak na kami.
Nilagok ni Cynthia ang frappe. "I think kailangan nating pumunta sa Hacienda
Montemayor."
www.ebook-converter
"Nandun po siya?"
"Oo, at magbabakasyon daw muna siya."
It's my fault kaya bakasyon siya ngayon. Maybe wala siyang mission sa Saavedra
Phoenixes dahil sa ginawa
ko.
"Dadalhin kita dun para ipaliwanag 'yang kalagayan mo."
"So you're gonna help me po?"
"May choice ba ko? Eh, dinadala mo ang magiging anak ng anak ko. And somehow-
carabao... walang hindi
pinanagutan ang mga Montemayor. Batas nila iyon. Bawal ang junakis sa labas!"
Nagningning ang mga mata ko. I think I judged her too much. Hindi naman pala siya
katulad ng iniisip ko.
Iyon nga lang ay may problema pa pala ako sa Hacienda Montemayor. Minsan ko na
kasing nakabangga si
Camilla Montemayor nang mahuli niya akong kinukutusan ko ang kanyang apo na anak ni
Carick Montemayor.
Iyon ay iyong mga panahong pinagseselos ko si Leon — which is hindi naman

nagseselos — kaya nilalandi
ko si Carick. Well, anyway, mukhang sinakyan lang naman ako ni Carick during that
time. In fact, kinaibigan
ko lang talaga siya at magkaibigan lang kami. Maldita lang talaga ako masyado para
kutusan ang anak niya.
But now, I've got leverage. Ako lang naman ang nagsabi kay Camilla na nakakulong si
Lander Montengro, my
uncle, na kasalukuyang asawa ng kanyang anak na si Aviona. Nang mga panahon kasing
iyon ay 'di malaman
ni Aviona kung saan hahanapin ang uncle ko. I gave the information to Camilla,
that's why the old woman
P 14-6
owes me that much.
"'Nga pala," tumawag si Cynthia Saavedra ng waiter. "Baka naman ipagbalot mo pa ako
niyan eh sobrang
nakakahiya na masyado."
Damn it!
Read advanced updates, completed stories, uncut stories and save 25k (instead of
buying all JF books)
by joining our Privileged Group :JF VIP Group for only 3k (lifetime membeship).
Message JF Wattpad
inbox if interested. An admin will assist you there. Limited slots only. For 18yrs
old up only. -admin
parang channel lng sa tv lodi
www.ebook-converter
P 14-7
Chapter 13
41.3K 2.9K 1K
by JFstories
CHAPTER 13
FINALLY, nandito na muli ako sa bayan ng Dalisay kung nasaan ang Hacienda
Montemayor. I couldn't even
remember when was the last time. With the help of Cynthia Saavedra, nakatungtong
muli ako rito. Exclusive
lang kasi ang place na ito sa mga Montemayor.
Nakapasok lang ako noon dito dahil na rin kay Quiro. Ngunit dahil sa pagdikit ko
noon kay Carick ay
napalayas din ako ng nanay nitong si Camilla Montemayor.
Zantha wanted to come with me here in hacienda. Sino ba namang hindi ang gusto
makapunta dito? Sariwa
ang hangin at napakaganda ng nakalapawak na lupain. Pero siyempre, hindi siya
pwede. Ako nga lang na
Montenegro ay pahirapan ng makapasok, siya pa kaya?
Isa pa, alam ko naman ang pakay niya — ang makakita ng mga guwapong Montemayor.
Tigang kasi ang
babaeng iyon.
www.ebook-converter
I packed my things that I could use for a week or more. Kailangang paghandaan namin
ni Dipsy ang nalalapit
naming kasal. Call me crazy, pero wala na siyang magagawa kahit pa may girlfriend
na siya. Buntis ako at
isang Saavedra ang nasa sinapupunan ko.
Hinatid ako ng mga tauhan na sumalubong sa akin sa malaking gate pa lang papasok
dito sa Hacienda
Montemayor gamit ang lumang kalesa. Tumagal din ng isang oras ang biyahe dahil nga
sa lawak ng lupain, at
dahil na rin sa kakarag-karag ang kalesa na sumundo sa akin. I wish I brought my
car. Pero sabi ni Cynthia ay
bawal daw ang sasakyan sa loob ng hacienda. Gusto raw kasi nilang panatilihin ang
magandang simoy ng
hangin dito.
Nagkalat ang mga baka sa paligid. Nagmistulang island din ang mga mansyon sa gitna
ng berdeng lupa nito.
And here I am — nasa harapan ng pinto ng mansyon ni Dipsy. Halos mahilo ako dahil
sa kalesang sinakyan
ko.
Half an hour na akong kumakatok pero wala pa ring nagbubukas ng pinto. Is Cynthia
certain that Dipsy is
here? Bukul-bukol na kasi itong mga daliri ko.
And then I discovered something nang pihitin ko ang seradura. Hindi pala ito naka-
lock. Pumasok ako at
bumungad sa akin ang malawak na sala. It's made wood even the walls. It felt like I
was in the middle of a
forest. Nagkalat ang mga halaman sa loob kahit saan ka tumingin.
"Hello?!" sigaw ko. I have to confirm if may tao nga sa loob ng mansyon na ito.
But no one's here, I guess. Wala akong ibang marinig kundi echo ng boses ko.
Nagtungo ako sa kusina at
natagpuan ko doon ang nagkalat na mga pinggan. It looks like a war came.
P 15-1
Ganoon din kakalat ang dining area. Maging ang kwarto ay nagkalat din ang mga unan.
Ano ba 'yung lalaking 'yun, napakakalat sa bahay?
I fixed myself in a mirror and changed my dress. Since wala pa si Dipsy ay
maglilinis muna ako. Kahit wala
naman akong gaanong alam sa paglilinis. Pero sana ma-impress siya sa gagawin kong
ito.
Hinugasan ko ang mga plato — I mean nilublob ko pala sa basin ang mga plato at
ibinalik sa lalagyan.
Itinapon ko rin sa basuran ang ilan ng hindi na talaga malilinis pa.
After that ay inayos ko ang dining area. Dumerecho ako sa mga kuwarto at niligpit
ang mga nagkalat na unan
at kumot doon. Sinabon ko ang mga bintana. Kinuskos ang mga pader gamit ang mga
nagkalat na damit.
Pinakintab ko rin ang floors gamit ang pinaghugasan ko ng mga pinggan.
Whew! Napagod ako. Tingnan ko nga naman kung magreklamo nito Dipsy. I'm sure maso-
surprise siya paguwi niya.
'Tada! Malinis na ang bahay niya!
Nagshower ako at nag-ayos. Madilim na nang bumukas ang pinto. Patakbo kong
sinalubong ang door.
"Surprise —"
www.ebook-converter
"Kanina ka pa?"
Crap — it's Cynthia.
"Naglinis ka?" nagniningning ang kanyang mga mata.

I just nodded.
"Pasensiya ka na. Ganun kasi talaga kami ng asawa ko kapag nasosolo namin ang
bahay, makalat. Alam mo
na, churva to the max."
Oh, God.
"Nasaan po si Dipsy?"
Ngumuso ito sa bintana. "Doon sa kabilang mansyon."
Bullshit.
Sa likuran niya ay may sumulpot na lalaking matangkad. "What happened to the

floor?"
Napatindig ako. I know who this guy is. It's Leo Montemayor- Saavedra— the father
of Dipsy.
"K-kumusta po?" napalunok ako.
"Who are you?"
P 15-2
"That's Kia Montenegro." Si Cynthia na ang sumagot.
"Montenegro?" nakakunot noo si Leo. Kung pagmamasdan ko siya ay tila halos kasing
edad niya lang ang mga
anak niya. Everyone says about them was right. They all thought that Montemayors
are vampire. Para kasing
hindi sila tumatanda sa hitsura.
Lumapit ako at kinamayan ko siya. "Yes, Sir, at buntis po ako."
Napatigagal si Leo.
"Nabuntis po ako ng anak mo."
Matagal siya bago nakasagot. "Bakit malagkit ang sahig, Kia?"
...
"WHAT the hell are you doing here?!" Nanggagalaiti si Dipsy sa galit. "And what the
hell did you do sa
mansyon nila Mommy, huh?! Bakit namumuti ang ang mga bintana nila?! Bakit
nanlalagkit ang mga pinggan?!
Bakit nilalanggam ang sahig nila?! Bakit ang mga damit nila puro mantsa?!"
"Naglinis lang naman ako." Tila ako maamong tupa.
www.ebook-converter
"Do you really need to do that? Anong alam mo sa paglilinis?"

It feels like I'm getting smaller and smaller while he's talking.
"And why the fuck did you tell my father na buntis ka at ako ang ama, huh?"
"Eh, nabuntis mo naman talaga ako —"
Sinakal niya ang braso ko at hinawakan ito nang mahigpit. "You ruined my mission."
Tiim-bagang niyang
sabi. "So don't you dare to ruin my life."
Isa-isa ng nalaglag ang mga luha ko.
Ibinato niya ang braso ko. "Dyan ka magaling — ang umiyak!"
"I-isa lang naman ang gusto ko," napahagulhol na ako. "A-ang sabihin sa'yo na
buntis ako... na ikaw ang ama
ng dinadala ko..." padabog akong tumayo at hinablot ko aking mga maleta. "N-
ngayon... kung ayaw mo akong
panagutan, eh 'di 'wag... hindi naman kita pinipilit..." naglakad na ako palabas ng
pinto. "K-kaya kong
buhayin ang anak natin nang ako lang mag-isa..." nagtuluy-tuloy na ako sa paglabas
ng pinto, hindi ko na siya
nilingon.
I don't wanna see his face anymore. He's an asshole, he's a dickhead.
I couldn't believe na isa siya sa Montemayor na pinaninindigan ang mga pananagutan.

I was wrong. Hindi
pala lahat ng Montemayor ay ganoon. Oo nga pala, Saavedra siya!
Isinaklay ko sa aking balikat ang isa kong maleta dahil nangangalay na ako. Ang isa
naman ay hinila ko na
P 15-3
lang. Habang ang pangatlo kong malaking bag ay kinaladkad ko nalang.
Paano ba ako uuwi nito, eh ang lawak ng hacienda na ito? I tried to call Zantha
using my phone, but I can't
find a better signal.
Mayamaya pa'y tumunog ang tiyan ko. Nawala sa isip ko na hindi pa pala ako
nananaghalian at
naghahapunan. Hindi na ito pumasok sa isip ko dahil excited ako masyado.
Ilang sandali pa ay nanlambot na ang mga paa ko sa paglalakad. Hindi ko napansin
ang isang bato na sanhi
para matapilok ako. Namilipit ako sa sakit at ilang beses napamura. Kasalanan ito
lahat ni Dipsy! Tamaan
sana siya ng kidlat — ay 'wag si Dipsy.
Tamaan sana ng kidlat ang girlfriend niya!
Napaiyak na lang ako sa pagkakaupo. Hindi ko alam pero bigla akong naawa sa sarili.
Bakit kaya ganun, lagi na lang akong nanlilimos ng pagmamahal? ANo bang problema
sa'kin, bakit hindi ako
kayang mahalin ng taong mahal ko?
Biglang nagliwanag ang madilim na paligid. Nang lingunin ko ang aking likuran ay
ilaw pala ito ng kotse.
Akala ko ba bawal ang sasakyan dito? Mukhang naisahan ako ni ka-finger!
www.ebook-converter
Bumaba ang isang matangkad na lalaki mula rito at lumapit sa akin. "Sakay."
Nang tingalain ko ito at nanlaki ang aking mga mata. "Dipsy..."
"Tatayo ka ba dyan o kakaladkarin kita?"
"Ayoko!" Buong lakas akong tumayo at hinila ang aking mga maleta. Iika-ika akong
naglakad palayo sa kanya.
Nahablot niya ako sa aking pulso. "Tingnan mo nga ang sarili mo. What happened to
you?"
"Wala kang pakialam!" kumawala ako sa kamay niya.
Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin mula sa likuran at buhatin papasok sa
kotse.
"Ano ba, bitawan mo nga ako..." naramdaman ko ang mainit niyang dibdib. "Bitawan mo
ko..."
"Kia, binitawan na kita."
"Ha?"
Kanina niya pa pala ako nailagay sa loob ng passenger seat. Naroon na siya sa
driver seat at binuhay na ang
makina.
'Yung seatbelt pala ang nakayakap sa'kin.
"Ihatid mo na lang ako sa sakayan."
P 15-4
"No."
"Diyan na lang ako sa tabi."
"No."
"Kaya ko ang sarili ko."
"Akala ko ba buntis ka?"
"Buntis ako."
"Then you have to take care of yourself."
Pinamulahan ako. Is that true? He cared for me? Tumikhim ako. "Saan mo ko
dadalhin?"
"Uuwi na tayo."
"Akala ko ba nagagalit ka na nandito ako? In fact, you don't want me to ruin your
life."
Hindi siya kumibo. Hindi na rin niya sinagot ang mga tanong ko. Pinili ko na lang
din manahimik dahil para
lang naman nakikipag-usap ako sa bato.
www.ebook-converter
Hanggang sa nakabalik na nga kami ng mansyon niya. I can't imagine kung naka-kalesa
lang kami. Though
pwede naman pala ang sasakyan dito.
Kinuha niya ang mga bitbit kong maleta na halos ayaw ko pang ibigay. Nang maipasok
niya ito ay ako naman
ang hinila.
I like him touching my hands. Pakiramdam ko ay niyaya niya ako sa kung saan.
Nakadagdag pa iyong
nararamdaman ko mainit niyang palad. Iyong sa hawak pa lang niya para bang
inaangkin niya ako agad.
Dumerecho kami sa sala habang hila-hila niya ako. Doon ay natagpuan ko ang isang
babae na agad napatayo
nang makita kami.
Mabilis na bumitaw si Dipsy sa akin. "Kia, this is Cassia." He was pointing on the
girl that was standing a
few steps away.
Maamo ang mukha ni Cassia na 'di tulad noong una ko itong makita. I could see the
fear in her eyes na para
bang nawalan ito ng pera.
"She's my girlfriend."
I know. Bukod sa na-meet ko na ito last time ay nasabi rin sa akin ni Cynthia na
may girlfriend nga si Dipsy.
"And Kia..." he sighed. "She's pregnant, too."
JFstories
JAMILLEFUMAH
P 15-5
ginalingan tangina bawal kang magbitbit ng mabigatttt!!!
www.ebook-converter
P 15-6
Chapter 14
50.9K 3.4K 2.3K
by JFstories
CHAPTER 14
CASSIA is beautiful. She's like an angel from above. Maamo ang kanyang mukha at
tila ba maamong tupa.
She's so different from the last time I met her. Siya ngayon iyong tipong kahit
suntukin ay hindi siya gaganti.
Yet I'm still hotter than her. Mukha naman wala siyang ibubuga. Nakaka-boring
siyang pagmamasdan habang
naghihiwa siya ng kamatis.
"Pasensiya ka, nagugutom ka na ba?" napakahinhin niya magsalita. I can't believe na
magkasama kami ngayon
sa kitchen para maghanda ng kakainin namin.
"You know what, you're supposed to be mad at me." Humalukipkip ako.
"Bakit naman?" para siyang boses ipis.
"Dipsy is about to marry you, but I ruined that. Buntis din ako. And like you, siya
rin ang ama."
www.ebook-converter
Napabuntong-hininga siya nang mahina na akakalaing utot. "Wala na tayong magagawa

ron, nangyari na iyan,
e. Ang dapat na lang nating gawin ay magbigayan..."
Gusto ko siyang suntukin. Alam ko naman na plastic siya. Halata sa paraan ng kilos
niya at pananalita.
Tinalikuran ko na siya. I went upstairs para harapin si Dipsy. Nadatnan ko siyang

nag-aayos ng kanyang
kurbata. "What the hell am I doing here?!" bulyaw ko sa kanya.
"You're pregnant, right?" tuloy lang siya sa kanyang ginagawa. "I still don't
believe that it is mine, so you
have to stay here until we prove it. I need a DNA test to be positive."
"So ano 'to, ititira mo ako sa kabit mo?"
Pinaningkitan niya ako ng kanyang mga mata. "Excuse me?"
"You want me to stay here habang kasama natin dito ang kabit mo?"
Umigting ang kanyang panga. "In the first place, she's my girlfriend! I'm about to
propose to her when
suddenly you ruined everything!"
"You mean ako pala ang kabit dito?!"
Sinakal niya ako at malakas na isinandal sa pader. "This is what gonna happen, Miss
Montenegro. You will
stay here as long as I want. I need to know if I'm really having baby with you,
understand?" tiim-bagang siya.
He's strong, at mukhang wala akong lakas para pumalag sa malaking braso niya. All I
can do is to nod.
P 16-1
"Good." Bumitaw siya sa akin. "Now go to the fucking kitchen and make some
breakfast."
He went out of the room at naiwan akong tulala.
Nagbago na talaga siya, hindi na siya ang dating Dipsy na aking kilala. He's so
matured than his looks, at
hindi na siya iyong kengkoy na naghahabol sa akin noon.
I thought everything will be fine. Akala ko magiging madali lang ang lahat. I was
wrong. But I have to be
strong. Ako si Kiana Louise Montenegro at hindi ako papayag na hindi ko makuha ang
aking gusto. Lalo na
ngayong may kaagaw na ako sa kanya. This is who I was made of — failure is not an
option.
...
"WHAT'S DINNER?" Nakasimangot na tanong ni Dipsy habang may pinapaikot siyang car
key sa kanyang
daliri.
"Malay ko!" Tugon ko na nakaharap sa isang malaking aquarium. Nakakatuwa kasing
pagmasdan iyong
malaking gold fish.
"Ihahatid ko lang si Cassia, pagbalik ko dapat nakapagluto ka na."
www.ebook-converter
"Bakit, wala ba kayong katulong?"
Hindi na niya ako kinibo matapos niya akong talikuran. Kung ihahatid niya sa
Cassia, it means kaming
dalawa lang ang maiiwan dito sa bahay.
Well, sige na nga, magluluto ako. Kinalikot ko ang fridge upang maghanap ng mga
isasahog sa aking lulutuin.
Ano bang klaseng fridge ito, wala man lang karne? Meron ngang gulay pero kalabasa
lang. Ano kayang ulam
ang lulutin ko?
But before anything else, I have to check if there's rice. Lucky me dahil nagsaing
nga pala si Cassia kanina.
Then I proceed cooking. After an hour ay bumalik na si Dipsy. It seems na siya na
lang mag-isa ang bumalik.
Mabilis akong naghain sa mesa at inihanda ang iniluto ko. Napatingin agad siya sa
mga pagkain na inilapag
ko. "Oh, kumain ka na."
Wala naman siyang imik na umupo sa hapag. Wala siyang tigil sa pagsandok na
halatang sarap na sarap. "Did
you really cook this?" he asked na parang hindi makapaniwala.
"Ako po ang nagluto niyan at hindi po ako high."
Nagpatuloy na siya sa pagnguya. "Anong klaseng luto 'to?"

"Hindi ko rin alam. Inimbento ko lang yan."
"Okay ka pala mag-imbento, eh." Halos mabulunan na siya. "Crunchy iyong balat ng
manok, this is what I
P 16-2
want."
"Hindi yan balat ng manok."
Nangunot ang kanyang noo. "Eh, ano ito?"
"Kalabasa."
"Eh, bakit crunchy?"
"Balat ng kalabasa?!" Nagdilim ang mukha niya. "Where did you get this meat?"
"Walang karne. Isda yan."
"Wala naman akong stocks ng isda, ah?!"
Ngumuso ako.
Namumutla siyang napatingin sa aquarium. "Damn it, Kia! Nasaan na ang mga goldfish
ko?!"
...
www.ebook-converter
"GALIT SIYA SA'YO, NUH?" Mahinhin na tanong sa'kin ni Cassia. Kung pakikinggan ang
boses niya ay
aakalaing madre ang nagsasalita. Si Dipsy ang tinutukoy niya sa kanyang tanong.
Hindi ko siya kinibo. Kasalukuyan kaming nasa supermarket at namimili ng stocks.

Hindi ko nga alam kung
bakit ako ang isinama niya dito. Pwede naman niyang isama si Dipsy.
"Bakit mo naman kasi niluto sina Dawin, Arkin at Berto?"
Napasimangot ako. "Who the hell are they?"
"Mga isda sila sa aquarium ni Dipsy. Pinangalanan niya kasi iyon."
"Malay ko ba na hindi pala pwedeng lutuin ang mga isda na 'yun."
Nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko. "I can teach u how to cook, if you
want."
Tinabig ko ang kamay niya. "I can cook."
Napatanga siya sa akin pero maamo pa rin ang kanyang mukha. "I'm sorry."
"For what?"
"I understand what you feel. Buntis din ako."

"Hindi ka lang basta buntis. Malandi ka rin."
P 16-3
"Are you mad at me?"
"What do you want me to feel about you, huh?"
"I just want us to be okay —"
"We will never be okay!"
Panandalian siyang tumahimik. "No one has fault here. Mga tao lang tayo. We are
born to love."
Naiirita na talaga ako sa bait-baitan niya. "Bilisan na lang natin at baka gutom na
si Dipsy." Kinuha ko sa
kanya ang cart at tinungo ko na ang cashier.
Humugot siya ng credit card sa wallet niya. Inawat ko siya. "Ako na ang
magbabayad." Hinanda ko na rin ang
credit card ko.
"No, Kia. I insist." Pilit niyang inaabot sa akin ang card niya.
"No."
Napabuga siya ng hangin. "Fine. I'll prepare the car." Lumabas siya ng supermarket
at nagtungo sa parking
lot. Pasulyap-sulyap ako sa kanya habang isa-isa kong inaabot sa cashier ang
pinamili ko.
www.ebook-converter
Umandar na ang sasakyan sa tapat sliding glass door ng entrance. Hindi kalaunan ay
bigla siyang humarurot.
Iniwan ko ang aking pinamili at hinabol ko sa labas ang kanyang sasakyan. Pero
masyadong mabilis ang
patakbo niya kaya hindi ko na siya naabutan. Napasabunot na lang ako sa aking
sarili.
What the hell is she thinking? Bakit iniwan niya ako? Alam ba niya na wala akong
alam dito sa place nila?
Paano ako uuwi nito? Wala pa naman akong nakikitang taxi dito. Nanlalambot nalang
akong napaupo sa
gutter.
...
DAIG ko pa ang sinabunutan nang makauwi ako sa Hacienda Montemayor. I almost forgot
how I get back
here. Basta ang alam ko lang ay may naawa sa'king cheesemaker na nagpasabay sa akin
sa kanyang karawahe.
Madaling araw na ako nakauwi dito sa mansyon dahil nagpahatid ako sa mga tauhan
nila na naka-kabayo.
Gutom, pagod at uhaw ang dinanas ko. May times pa nga na umiyak ako dahil sa galit.
Nagngingitngit ako sa
tuwing maaalala ko ang mukha ni Cassia na devil in disguise.
Pumasok agad ako at hinanap si Dipsy. Nakarinig lang ako ng ingay sa itaas kaya
umakyat ako. Pinakinggan
ko ang kwarto niya at dito ko narinig ang halakhakan yata nila ni Cassia.
Ang kakapal ng mukha! Mabuti pa sila masaya, samantalang ako ay parang hihinatayin
na. I can't measure
how many mile I took.
P 16-4
Napaiyak na naman at nanlalatang bumaba. Pagod akong napahilata sa sofa. Nakarinig
ako ng yabag na
pababa ng hagdan. It was Cassia that is smiling at me na parang walang nangyari.
"You made it." Bati niya.
"Why the hell did you do that?"
"Wala lang. I just wanna do it." Lumapit siya sa akin na nakapamewang. Naka-panty
lang siya at long sleeve
naman ang pang-itaas. "I enjoyed doing it."
Kumuyom ang kamao at saka tumayo.
"Do you really think na magmamakaawa ako sa'yo para lang kaibiganin mo ako at
hihingi ng tawad?" she said
sarcastically.
I expected this. Lumapit ako sa kanya dahil nagdilim ang aking paningin. Buong
lakas akong bumwelo upang
sakapin siya. Sapol ang panga niya.
"Stop!" isang baritonong boses at nagsalita mula sa hagdan. It was Dipsy na naka-
boxers lang.
Biglang humagulhol si Cassia. "I just want you to be my friend..."
What the hell is she talking about?
www.ebook-converter
Lumapit sa amin si Dipsy. "What the heck is wrong with you?!" dinuro niya ako.
"Bakit mo iniwan si Cassia
sa supermarket nang mag-isa? Don't you know that she's pregnant, too?!"
"Seriously?" matalim kong tinitigan si Cassia na halatang namang uma-acting lang.
"I don't know what is your fucking problem, Kia." Dipsy continued. "Cassia is doing
everything to make it
okay. Pero hindi ko alam kung bakit binabalewala mo ito. Ano bang klaseng attitude
yan? Hindi mo ba alam
na hinanap ka pa niya sa kung saan-saan?!"
"So that's the real story, huh?" pagkasabi ko nito ay sinugod ko si Cassia.
Nahablot ko ang kanyang buhok at
winasiwas ko ang kanyang ulo. Iyong halos humiwaly na sa anit niya ang kanyang
buhok.
Balak ko pa sana siyang kaladkarin pero nahawakan na ako ni Dipsy. Binuhat niya ako
at ibinato sa sa kama.
"Dammit, Kia, what the hell is your problem?!" dali niyang dinampot si Cassia at
inalo ito.
Sinubukan kong tumayo mula sa aking pagbagsak pero nahihirapan ako. Hindi ko alam
kung bakit bigla na
lang akong nahilo.
Nanlamig ako at namutla. Lalo na nang makita kong may umaagos na dugo sa aking
hita.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
VIP lifetime membership is still up. PM JF's Wp inbox for reservation. First come
first serve. -Admin
P 16-5
you're a dickhead SHET
www.ebook-converter
P 16-6
Chapter 15
43.2K 3.2K 1.5K
by JFstories
Unedited
CHAPTER 15
When I open my eyes, I saw a man who was sitting a few steps away from me — it was
Carick Montemayor.
Tumayo agad siya nang makita niya akong nakadilat. "W-where am I?" Nanghihina kong
tanong. Napatingin
ako sa pulso ko na may karayom ng dextrose.
"You're in the hospital."
Naalala ko bigla ang mga nangyari. "A-ang baby ko?" pumiyok ako.
"The baby is fine."
Nakahinga ako nang maluwag. Akala ko ay nakunan na ako nang tuluyan.
"I'm just a few blocks away from Dipsy's, you know that." His voice was cold as an
ice.
www.ebook-converter
"How you've been?"
He smiled. "She came back."
I know who was he talking about. It was Apple— ang ina ng kanyang anak na si Cate.
Ngumiti ako sa kanya. "Good for you."
Umiling siya. "Nope. We're not."
I wanna ask why pero iniba niya ang usapan.
"How about you? First, Leon. And now his younger brother, Dipsy."
"It's a long story."
"Who's the father?"
"The younger."
"I see. Kaya pala siya nag-panic three weeks ago at halos katukin niya lahat ng
mansyon sa Hacienda
Montemayor."
Nangunot ang noo ko. "Three weeks ago?"
"You've been in a comma, Kia."
P 17-1
Napatigagal ako. I couldn't believe it happened. Para kasing nangyari lang ang
lahat kanina.
"Don't worry, you're baby is safe." Carick touched my hand.
Carick is a good man. I saw him like a brother. I know how he loves Apple so much.
Hindi man kami close
pero alam kong nagkakaunawan kami. "Where is he?" si Dipsy ang tinutukoy ko.
"Maybe he's upset right now. Pinauwi ko muna siya dahil ilang araw na siyang
nakabantay dito."
Is that real? Bakit parang gumaan ang pakiramdam ko na malamang binantayan ako ni
Dipsy dito nang ilang
araw?
Carick continues. "That was the first time I saw him crying."
"Ha?"
"That night it happened. Buhat-buhat ka niya habang kumakatok siya sa mansyon ko.
He was crying, Kia.
Begging for help."
Hindi ko alam dahil bigla na lang tumulo ang mga luha ko. "You think he loves me?"
"Since then, yes." Inabutan ako ni Carick ng panyo.
www.ebook-converter
"Who else came by here?"
"Your friend, Zantha. My nephew, Quiro. Cynthia made it also, and cousin Leo."
Their names made me more comfortable. "Did my parents know about this?"
"Do you want me to call them —"
"No, please, don't."
He sighed. "As you wish."
Hindi pwedeng malaman ito nila Mommy and Daddy. Ayaw ko ng gulo. We are
Montenegros, and they are
Montemayors. Matalik na magkalaban ang mga lahing pinanggalingan namin.
"You may stay at my place if you want. Magulo ngayon kila Dipsy."
"I don't know. He always had fight with his girlfriend."
May maganda rin palang kinalabasan.
Carick grinned. "And I think I need to call a doctor. You're awake."

...
I STAYED at Carick's house for almost four days. Hindi ko alam kung anong plano
niya pero may kutob
akong pinagseselos niya si Apple. Hindi ko alam kung anong issue nila. Wala naman
akong choice kundi ang
P 17-2
sakyan ko siya sa drama.
I was standing now in front of Dipsy's house. Actually, I always did this every
night. Kahit ako ay hindi ko
maintindihan kung bakit ako narito. Hindi ko alam kung bakit laging ginagawa ko
ito. Maybe I missed him so
much. At kung talagang nagkakalabuan na sila ni Cassia ay pagkakataon ko na ito.
Bigla akong nilamig kaya tinangka ko ng buksan ang pinto. Subalit bago ko iyon
nagawa ay may nagsalita sa
likuran ko. "You wanna come in?"
Nilingon ko agad ito. "Ah... ano kasi..." It was Dipsy.
Nilampasan niya ako at pumasok siya ng pinto. "Come in."
Napalingap muna ako bago ako tuluyang pumasok. Yakap ko ang aking sarili dahil
malamig. "I just need to
get my things, that's all."
Nakatitig lang siya sa akin. Wala siyang imik. Napansin kong bahagyang kumapal ang
bigote niya at namayat
siya nang kaunti.
"Uhm... where's Cassia?"
Sumimangot siya. "Bakit ganyan ang suot mo?"
www.ebook-converter
Napatingin tuloy ako sa suot ko. Kaya pala ako nilalamig ay dahil naka-maiksing
skirt ako. I was wearing
sleeveless shirt kaya nakalitaw ang mapuputi kong braso. "Ah... dyan lang naman ako
kila Carick."
Tinalikuran niya ako at tumungo siya sa fridge. Kumuha siya ng wine at nagsalin sa
kopita. Nilagok niya iyon.
"You like him?"
"Ha?"
Lumagok muli siya. "Carick. Do you like him?"
Is he jealous? Napapangiti ako sa isip. "Can I get my things?" humakbang na ako
paakyat ng hagdan.
"How did it happen?"
Nilingon ko siya. "Ha?"
"I get you pregnant. How did it happen?"
Napalunok ako nang malalim. "When you are state of being dead... I savaged you."
Nagsalubong ang kanyang kilay. "What do you mean savaged?"
Nangapal ang mukha ko. "Y-you're dead that time, but not your cock..." kandautal
ako. "S-so..."
"So?" lumapit siya sa akin.
P 17-3
"S-so I fucked you..."
"Why did you do that?" mas lumapit pa siya sa akin.
"I-I don't know... it's just..." napatingala ako sa kanya.
"It's just what?"
Naamoy ko ang amoy alak niyang hininga. "I-it's just... you're too hot to do good
things..."
"So you did bad things on me?"
Tumango ako.
"You savaged me."
Napakagat labi ako.
Matalim ang mga titig niya sa mga labi ko. "Damn, that savaged... but I like it..."
pagkuwan ay siniil niya ako
ng halik.
He groaned and pulled me closer. I was too weak to stop him. His kiss was way
beyond my imagination.
He's so damn good at it. I could feel his tongue inside my mouth, while his fingers
sliding inside mine.
www.ebook-converter
The raw hunger in his eyes made me whimper. And now I am leaking between my legs.
Binuhat niya ako mayamaya upang ilapag sa hagdan. I was elevated to him when he
opened my legs.
"Dipsy, 'wag..." inaawat ko siya pero sa salita lang. I told him not, but that is
not what I want.
Heat rush through my veins as he pulled out my undies. Wala akong nagawa para
pahintuin siya sa kanyang
ginagawa.
I tried to cover my folds pero tinabig niya ito. "N-nakakahiya..."
"I really need to do this or else I'll be damned." His deep voice sent shivers all
over my body.
Hindi na ako nagsalita. Napaigtad na lang ako nang halikan niya ang harapan ko. His
tongue slid inside my
entrance. "Oh... fuck..." napahiyaw ako.
Hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko. Ganito ba talaga ang totoong sex,
nakakabaliw? This is
way better than I did it when he's dead. The situation is different now. He is
alive, and he had a goddamn
fucking tornado tongue.
He suddenly stood up to show me his cock. Oh, how I needed him buried it inside me
now. Hoping he was
feeling the same heat, too.
He spread my legs and pointed his shaft in my core. After a while, he pressed his
throbbing length into my
wetness. I screamed when I felt his hardness swiped along my moisted folds.
P 17-4
"Shit, you're so tight..." he said huskily.
Then I felt him again. Long, thick and powerfully hard forcing its way inside my
tight core.
"D-Dipsy..." Our eyes locked as his thick length was bruttaly hard inside me. I am
now meeting his every
thrust. More cream leaked between my legs.
"You want it deep?" he asked between his gasp.
Wala akong maisagot sa kanya kundi ungol.
"Answer me, bitch..." Sinakal niya ako. "You want it deep?"
I am losing myself kaya tumango na lang ako. Hindi ko na ininda ang sinabi niya sa
akin. He abruptly became
a monster.
He made a deeper thrust like there's no ending. There's nothing I could feel on
that moment but his cock
ravaging against my pussy.
And all of sudden, he kissed me savagely. "I-Im coming... dammit..." he pulled out
his cock and stood up. He
made a release and did a shot on my face. Halos malunod ako sa dami nito na
tumilamsik sa aking pisngi. He
growled so hard as he's doing a handjob.
www.ebook-converter
What the hell is he doing? Bakit sa mukha ko?
Pagkatapos ay humakbang siya upang laktawan ako. Dumerecho siya sa kwarto at iniwan
ako.
I thought everything will be okay after he fucked me. Pero parang may mali. Bakit
pakiramdam ko ay may
mali?
WHEN I woke up in the morning, I didn't find Dipsy in bed. I think he just went out
without breakfast. I also
couldn't see his car in the garage.
Nagpunta muna ako kay Carick. Nakipaglandian muna ako kuno sa kanya habang
nakamasid si Apple. That is
all he wanted — ang pagselosin si Apple. Nagpanggap din pati ako na doon ako
nakatira.
Hindi rin ako nagtagal at bumalik na ako sa mansyon ni Dipsy. Madilim na nang mga
sandaling iyon pero
wala pa rin siya. Minabuti ko na lang na magbasa muna sa Wattpad.
Ayoko ng maglinis dahil baka kung ano na naman ang kahinatnan. Ayoko na rin magluto
dahil baka sa huli ay
ako rin ang mapagalitan. After an hour ay narinig ko na ang sasakyan ni Dipsy.
Mabilis kong inayos ang aking
sarili at inabangan ko siya sa pintuan.
Bumukas ang pinto at bumungad siya sa harapan ko. Kasabay nito na parang sinaksak
naman ang puso ko.
Nakaakbay siya kay Cassia at nagtatawanan sila. Iyong tipong parang ang saya-saya
na nagkikilitian pa.
Napansin niya ako na nakatayo sa harapan niya. "Did you cook for dinner?"
P 17-5
Hindi ako sumagot dahil baka gumaralgal ang boses ko.
"Nakalabas ka na pala ng hospital?" puna naman ni Cassia.
"Listen," hinila ni Dipsy si Cassia patungo sa hagdan pero sa akin siya nakabaling.
"Prepare some food for
us, okay?" Pagkasabi'y masaya na silang umakyat pataas.
Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. I don't have a fucking idea kung bakit
narito pa rin ako sa lugar
na ito. Being in here is insane. Nanginginig ako sa galit, umiiyak ako. Nabuwal ako
sa aking pagkakatayo at
nalugmok ako.
I am wasted. I am savaged.
JAMILLEFUMAH
@JFstories
wtf? you kayo.
www.ebook-converter
P 17-6
Chapter 16
48.9K 3.7K 1.6K
by JFstories
CHAPTER 16
"AY, PUTA pala 'yang lalaking yan, eh. Iwan mo na!" singhal sa akin ni Zantha sa
kabilang linya. Umakyat
lang ako sa puno na malapit sa bahay ni Carick para makasagap ng signal.
"I can't. Kilala mo naman ako. Hindi ako marunong sumuko."
"At ikaw rin 'yung Kia na kilala kong hindi nagpapa-agrabyado. What happened,
bitch? Mukhang tiklop ka sa
lalaking 'yan, ah."
Natahimik ako sa sinabi niya. She's right. Handa nga yata akong magpaalipin sa
lalaking iyon.
"If I were you, bumalik ka na dito. Tayong dalawa na lang ang magpalaki sa batang
dinadala mo."
"Are you out of your mind?"
"Anong mali sa sinabi ko? Isa pa gusto ko na rin magkaanak."
www.ebook-converter
"Are you a lesbian?"
Napahalakhak siya. "What kind of question was that?"

"May gusto ko yata sa'kin, eh."
"It's not funny."
"See? Ganyan ang magiging tingin sa'tin ng mga tao kapag sinunod ko 'yang gusto mo.
Besides, hindi ko
susukuan si Dipsy. Mahal ko siya."
"Oh, di inamin mo rin."
Pakiramdam ko ay biglang nangapal ang aking mukha. "Can we just meet some other
time?"
"Kung magkikita tayo, iyon na 'yun. 'Wag ka ng babalik dyan,"
"Why is that?"
"Nagtatago kasi ako,"
"Kanino ka naman nagtatago? Sa daddy mo?"
"Yeah." Pagkasabi niyon ay nawala na si Zantha sa kabilang linya. Sinubukan ko

siyang tawagan ulit pero
uncontacted na siya. Na-dead battery siguro ang bruha.
P 18-1
Pagbaba ko ng puno ay kamuntik na akong mapalundag. Kung hindi pa ako lumingon sa
aking likuran ay hindi
ko pa mapapansin si Dipsy na tila ba kanina pa naroon.
He was wearing fitted polo shirt kaya bakat ang kanyang malapad na dibdib. Basa ang
kanyang buhok at
amoy bagong paligo siya. Nakakainis ang kanyang ripped jeans dahil lalo siyang
pinagwapo nito. "What the
hell are you doing there?" nakasimangot siya.
"I'm fucking using my phone."
"Hindi ka ba talaga marunong mag-ingat? What if you fall from the tree? Paano 'yung
bata?"
"Seriously? Do you care?" lumapit ako sa kanya upang tingalain siya. "How about
when you fucked me so
hard last night? Hindi ba delikado rin 'yun para sa bata?"
Lumikot ang kanyang mga mata. Bigla siyang namula.
Pigil akong mapangiti dahil ang cute niya. I can't believe I'm seeing him like
this, na parang 'di malaman kung
saan titingin.
Naglakad na ako upang lampasan siya. I'm wondering why he's staring at my butt.
Hinuli niya ang aking pulso sa gitna ng aking paglalakad. "Ano ba?!" tinabig ko
siya pero hindi siya bumitaw.
Hinila niya ako nang bigla siyang naglakad.
www.ebook-converter
"Saan mo ba ako dadalhin?!" asik ko sa kanya.
Wala siyang kibo at derecho lang sa kanyang paglalakad. Dahil mahaba ang kanyang
mga biyas ay halos
kaladkarin na niya ako sa bilis niyang maglakad.
Hanggang sa makarating kami sa isang hardin ay doon niya lang ako binitawan. Ito
iyong bakuran ng kanyang
mansyon. "What the heck are we doing here—"
Hindi ko na natapos ang aking sasabihin nang sunggaban niya ako ng halik.
Itinulak ko siya at saka sinampal. Pero hindi siya sumuko ay siniil muli ako ng
halik.
I tried to push him hard, but he's stronger than me. Lalo na't nasakop na niya nang
tuluyan ang aking mga labi.
Nanghina na ako nang maramdaman ko na ang mainit niyang hininga. His masculine
scent was enveloping me.
I felt his shaft that was greedy to be inside me again.
"D-Dipsy, why are you doing this?" I asked between our gasp.
"K-kasalanan mo..." paos na sambit niya.

"H-ha?"
"W-wag ka na ulit magsusuot ng ganyan..." sabay pisil niya sa pisngi ng pwet ko.
And then I realized na naka-mini skirt nga pala ulit ako. And since mukhang kanina
pa siya nakatanaw sa'kin
P 18-2
habang nasa itaas ako ng puno ay baka nasilipan na niya ako. "B-bastos..."
sinabayan ko ang mga labi niya.
His tongue slid inside my mouth. A moan issued from his lips. I felt thousands of
electricity in my body.
She captured my chin, stroking my bristles. "Open your mouth and close your eyes."
I did as I instructed.
Pinaluhod niya ako.
Narinig kong binuksan niya ang kanyang zipper at mayamaya lang ay may sumasampal ng
mahaba at matigas
na bagay sa mukha ko.
He held my hand and helped me touched it. Gosh, it's so fucking hard. And it's
bigger than the last time.
"Suck it..." he commanded, raggedly.
I bravely took it inside my mouth.
He growled. "Fuck, you're good..."
I licked his cock and played his balls using my tongue. He pushed himself a lot
closer as his length explored
inside my mouth. I could feel it growing hard and thick.
I was already aroused but I was contented by just blowing his dick like this. In
fact, I love hearing his moans
of pleasure.
www.ebook-converter
Hindi pa siya nasiyahan at isinubsob niya pa ako. Halos mabulunan ako nang bumaon
ang kanyang ano
hanggang sa lalamunan ko.
A little longer, his body convulsed. "S-shit..." Then he exploded inside. I could
almost drowned with his
fluid.
Saka lang ako dumilat nang mapuno na ang bibig ko ng mainit niyang likido. I spat
it on my palm.
Tumalikod siya sa akin at isinara ang kanyang zipper. Tumunog ang kanyang cellphone
at sinagot niya ito.
"Cassia."
Seriously?
"Okay, I'm coming." Ibinulsa na niya ulit ang kanyang cellphone. "Sunduin ko lang
si Cassia. We'll talk later,"
And that is something na hindi ko mapapalampas. Buong lakas akong tumayo mula sa
pagkakaluhod. Ibinato
ko sa kanya iyong sperm na nasa palad ko.
Sapol siya sa batok.
"What the fuck?!" galit niya akong nilingon nang maramdaman niyang may malagkit na
tumama sa kanyang
batok.
"Anong tingin mo sa'kin, parausan?!"
P 18-3
"You don't understand."
"Actually, I understand. Si Cassia ang balak mong pakasalan. Pero kapag putukan na,
ako na ang tinatamaan."
"I don't need to explain it to you." Pagkasabi ay tuluyan na niya akong
tinalikuran.
Inirapan ko siya. "Langgamin sana 'yang batok mo!"
...
"IKAW ba ang naglaba ng mga damit ko?" nakakunot-noong tanong sa akin ni Dipsy. His
hair was messy, yet
he still look gorgeous with that looks. Even he's wearing a loose shirt ay mukha pa
rin siyang mabango. And I
really want him when he's in cargo shorts.
"Sino pa bang naglalaba niyan, eh di ako." I continued watching TV.
"Eh, bakit ganito, namumuti? At saka bakit ganito ang amoy?" sininghot niya iyong
hawak niyang boxers.
"Amoy sperm?"
"Malay ko. Baka kasi ilang beses mo ng sinuot."
www.ebook-converter
"Akala ko ba nilabhan mo? Dapat mabango na 'to."

"Baka hindi tinablan ng sabon."
"Ano bang sabon ang ginamit mo?"
"Wala ka naman ibang sabon dyan kundi Zonrox."

Napamura siya. "Hindi sabon ang Zonrox!"
Tumayo ako dahil sinigawan niya ako. "Kung hindi sabon 'yun, bakit laging gamit
iyon ng mga kasambahay
namin kapag naglalaba?!"
"You mean, ito ang ginamit mo sa lahat ng mga damit ko?!"
"Eh, ano pa nga bang gagamitin ko?!"
Napasintido siya. Nanakbo siya papuntang dressing at namumutlang bumalik habang
hawak ang pantalon
niya. "This is my favorite blue jeans." nagtatagis ang bagang niya.
"Yeah," sinipat ko iyon ng tingin. "And it's white jeans now,"
Pigil niya ang kanyang sarili na ambahan ako. "Don't ever touch my things again,
understand?!"
"I don't intend to, in the first place. Eh, di ba, ikaw lang ang nag-utos sa'kin na
maglaba ako?"
"Palpak ka sa paglilinis ng bahay. Palpak ka rin sa pagluluto. Pati paglalaba,

palpak ka rin. Ano bang alam
P 18-4
mo sa buhay—"
"Ang mahalin ka."
"Huh?"
"E-este..." kandautal ako. "A-ang mahalin ang sarili ko." Narinig niya kaya iyong
unang sinabi ko?
Nakatitig lang siya sa akin habang naniningkit ang kanyang mga mata.
Hindi ko tuloy alam kung saan ako babaling. "M-makasarili na kung makasarili, wala
akong magagawa.
Sarili ko lang talaga ang kaya kong mahalin, ganun talaga." Pagsisinungaling ko.
After a while ay tinalikuran na niya ako. Umakyat siya papuntang dressing room at
doon nagtagal. Pagbaba
niya ay nakabihis na siya. He's wearing his fitted black na slux na ngayon ay
batik-batik na. Ganoon din ang
nangyari sa sapatos niyang brown. Ang light blue naman niyang longsleeves ay
nagmukhang tagpi-tagpi.
Pero bakit kaya ganun? Kahit saang anggulo ko siya tingnan ay gwapo pa rin siya.
Kahit ano yatang isuot niya
ay babagay sa kanya. O baka naman magaling lang talaga siyang magdala.
He eyed me with fierce.
www.ebook-converter
"See? Eh, di bumagay sa'yo ang mga suot mo." Pang-aasar ko.
Hindi niya ako pinansin at dumerecho palabas patungo sa kanyang sasakyan.

Magbibilang ako sa isip ko ng tatlo.
One, two, three. Heto nga siya at padabog na bumabalik. "Anong ginawa mo sa
sasakyan ko?!" halos labas na
ang kanyang litid.
"Nilinis ko." Kalmado kong sagot.
"Eh, bakit puro gasgas?!"
"Kinuskos ko ng basahan 'yung dumi, pero hindi kinaya. Hayun, ginamitan ko ng
liha."
JAMILLEFUMAH
fructose grv pucha??????
P 18-5
Chapter 17
40.5K 3.4K 749
by JFstories
CHAPTER 17
"HEY, wake up."
Napamulat ako sa isang tinig. Halos hindi ko maimulat ng sabay ang dalawa kong
mata. "Ha?"
"I said, wake up."
It was Dipsy. Mukhang kanina niya pa ako ginigising. "Ano ba 'yun? Inaantok pa ko."
Reklamo ko.
"Later mo na ituloy yang tulog mo."
"Bakit ba? Ano ba 'yun?"
"Just wake up."
Doon agad ako napatingin sa abs niya. He's topless at ripped jeans lang ang suot
niya. Bakas sa mukha niya
na kagigising lang niya dahil sa magulo niyang buhok. "Kasi naman, eh..."
tinabingan ko na lang ng magulo
kong buhok ang aking mukha. I don't wanna see him me like this — na bagong gising.
www.ebook-converter
"It's time for breakfast."
Ano raw? Hindi ba ko nabibingi? "Breakfast?" Napalunok ako nang magawi ako nang
tingin sa harapan
niyang nakabukol.
Nakakabusog na umaga 'to!
Nagulat ako nang bigla niya akong buhatin gamit ang malalaki niyang mga bisig. "Ano
ba?! Bitawan mo nga
ako!"
Hindi na ako nakawala dahil mabilis siyang nakababa ng hagdan. Isa pa, nanghina ako
nang masiksik ako sa
kanyang kili-kili.
Totoo bang kagigising lang niya? Eh, bakit ganito siya kabango?
Hanggang nga sa nailapag na niya ako sa bangko kaharap ang mesa. Hindi ba ako
nanaginip lang? Bakit
parang bigla siyang nagbago. Imagine that I ruined his clothes and car yesterday.
Parang imposible yatang
bumait siya sa akin nang ganito. Umalis siya at nagtungo sa kitchen. Pagbalik niya
ay may dala na siyang fried
rice at beaf steak. May kamatis itong kasama na hiniwa sa maayos na
pagkakasalansan. Organized din ang
pagkakalagay ng onion nito sa ibabaw ng karne. Kasunod niyang inilapag sa mesa ang
lemon juice in a sexy
glass.
"Eat." Utos niya.
P 19-1
"Let me guess," humalukipkip ako sa pagkakaupo. "Ito 'yung kabayo niyo sa rancho,
ginawa mo lang steak,
nuh?"
"I'm not like you." Nilagyan niya ako ng kutsara. "Eat."
"Why the sudden change?"
"I'm just doing this for the baby. Napansin ko kasing hindi ka nag-aalmusal."
"I don't believe you."
"Just eat, please."
Napatingin ako sa pagkain na inihain niya. Napalunok ako dahil mukha itong masarap.
Lalo akong naglaway
nang maamoy ko ito. "Ayoko." Tinalikuran ko ang pagkain.
Lumapit siya sa akin at dinampot ang kutsara. Kumuwit siya ng sinangag at ulam at
saka sapilitang isinubo sa
akin. "You need to eat."
"Ano ba —" wala na akong nagawa dahil naisubo ko na.
Shit, ang sarap.
www.ebook-converter
"Do I really need to feed you?" aniyang nakasimangot.
Kinuha ko sa kanya ang kutsara't tinidor at ako na ang kumain mag-isa. Hindi ko
namalayan na sunud-sunod
na pala ang aking pagsubo. Sa bawat paglunok ko ay hindi ko maiwasang mapatingin sa
namimintog niyang
dibdib.
"Kakain ka rin pala, dami mo pang arte." pagkasabi'y tinalikuran na niya ako. Doon
agad ako napabaling sa
kanyang pwet. "Get dress."
"Bakit?"
"We're gonna see a doctor."
"For what?"
"You need a proper check up for your pregnancy."
Kinusot ko ang mga mata ko. Kinurot ko ang pisngi ko. Hindi naman ako nanaginip.
Anong kayang nangyari?
Bakit bigla siyang naging mabait sa'kin?
ANG isinuot ko ay halter dress and shorts na kulay puti, para mukha akong mabait.
Sandals lang sa pansapin
ko sa paa na ka-partner ng brown ko na bag. Tumunog ang doorbell. Nagulat ako sa
napagbuksan ko ng pinto.
It was Leon. He's wearing a brown shirts and a black fitted jeans. Halos kasing
tangkad niya si Dipsy kaya
nakatingla ako sa kanya.
P 19-2
"D-Dipsy is in the shower." I said.
"It's fine. Ikaw naman talaga ang pakay ko." Dumeretso pasok siya.
"What can I help you with?"
Nanatili lang siyang nakatayo at nakapamulsa ngunit nakatalikod sa'kin. "Did Zantha
still calling you?"
"Of course, she's my friend?"
"Where is she now?"
"I don't know. Hindi pa kami nagkikita." Totoo naman. Hindi ko alam sa bruha na
'yun kung bakit ayaw
magpakita sa'kin. Ang balita ko pa sa kanya ay lumipat na siya ng condo.
"I see." Humarap siya sa akin at lumapit. "I need to know where she currently
resides."
Wala man lang 'please'? Pinaningkitan ko siya ng mata. "May gusto ka ba sa kaibigan
ko?"
Hindi siya sumagot. Nanatili lang siyang nakatitig sa mga mata ko.
"Will you stop stalking her? I can assure you, hindi magsusumbong 'yun or
magkukwento about sa inyong mga
Damned Phoenexis."
www.ebook-converter
"That's not my concern."

"Then what?"
"Is everything okay here?" biglang sumulpot si Dipsy. Bakas sa kanyang panga ang
pag-igting nito.
Halos hindi tuloy ako makasagot. "Ah..."
"We have to go." Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa kamay.
What the hell is happening?
Humarap siya kay Leon. "If you wanna see me, you have to wait me in your office."
Pagkasabi niya niyon ay
hinila na niya ako palayo kay Leon.
"Teka, dahan-dahan naman." Halos kaladkarin na niya kasi ako. Gayunpaman ay
nararamdaman ko ang mainit
niyang palad. Kasabay nito ang mabilis na pagtibok ng aking puso.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at inilagay niya ako sa passenger seat. He went to
driver seat at saka binuhay
ang makina. Pinaharurot niya ang sasakyan pagkuwan.
"You shouldn't talk to him." Sabi niya habang nagmamaneho.
"Kelan pa naging bawal?"
Gumalaw na naman ang kanyang panga. "You still like him?"
P 19-3
"Wala namang hindi magkakagusto sa kanya dahil ang gwapo niya."
Nagdilim ang kanyang mukha. Hanggang sa makarating kami sa isang private clinic ay
wala siyang kibo.
"Are we here?" tanong ko.
"Ikaw na lang ang magpa-check up. I'll wait you here."
"Ha?" nanlumo ako. "Hindi mo ko sasamahan?"
"Why the hell would I do that?"
Ano na naman kayang problema niya? Kanina lang ay mabait na siya. Ang lalaking ito
talaga akala mo may
regla. Pabagu-bago ng mood.
Padabog kong binuksan ang pinto ng kotse. Mabibigat na mga paa ang gamit ko papunta
sa clinic. Subalit
ilang metro pa ang layo sa pinto nito nang iluwa nito si Cassia. May kasama siyang
babae kaya hindi niya ako
napansin.
What the hell is she doing here? Alam kaya ni Dipsy na narito siya? O baka dito rin
siya nagpapa-check up.
Sinundad ko siya ng tingin hanggang sa makasakay sila ng sasakyan. Nagulat na lang
ako nang may humintong
taxi sa aking harapan. "Taxi po, Ma'am?"
www.ebook-converter
Iiling sana ako nang mapatingin muli ako kila Cassia. Hindi ko alam kung bakit kusa
akong napasakay ng taxi
cab. "Pakisundan ang sasakyan na 'yun."
...
HINDI naman ganoon kalayo ang sasakyan ni Cassia na sinundan namin ng taxi cab.
Pero maraming pasikutsikot na dinaan bago sila huminto sa isang eskinita. Bumaba na
ako nang makita kong bumaba rin sila ng
kasama niya.
Pumasok din ako sa eskinita na pinasukan nila. The place is more different than I
expected. Dikit-dikit ang
bahay at nagkalat ang langaw sa paligid.
What is she doing in this kind of place? Don't tell me that she's living in here?
Well, since curious talaga ako ay sinundan ko pa siya. Sa isang tagpi-tagping bahay
ko sila nadatnan
pumasok. Halos ang pader nito ay tila ba gawa sa tela. Iyong tipong isang ihip mo
lang ay matutumba na.
So may chance na baka dito tumutuloy itong si Cassia. Or maybe hinatid niya lang
itong babaeng kasama
niya. Pero kaanu-ano naman kaya niya ang babaeng ito? Bakit nang huli ko silang
makita bago sila pumasok
ay para bang nag-aaway pa sila.
And if ever man na dito nga nakatira si Cassia ay malaking kasiraan iyon sa kanya.
Alam ko naman kasi ang
pagpapakilala niya sa mga Montemayor ay mayaman siya. Wala siyang ligtas sa'kin.
Ibubunyag ko kay Dipsy
ang pagkatao niya.
P 19-4
Naghintay ako ng mga ilang minuto. Until it became half hour. Pinagtitinginan na
nga ako ng mga tambay na
nag-iinom.
Hindi nagtagal ay lumabas na si Cassia na palinga-linga pa. Bakas sa mukha niya ang
galit.
Sinalisihan ko siya. Dumerecho ako sa bahay na pinasukan niya. Natagpuan ko doon
ang babaeng na kasama
niya kanina. Umiiyak ito nang makita ko.
"Sino ka?"
"Kaibigan ako ni Cassia."
"Wala na dito ang kaibigan mong bruha, kakaalis lang."
"Alam ko. Tinawagan niya ako para puntahan kita dito. Sayang at hindi ko siya
naabutan." Pagpapanggap ko.
"Anong kailangan mo?"
"Hindi, may itatanong lang ako. Dito ba siya nakatira?"
Nagpunas siya ng luha. "Hindi. Pero siya nagbabayad ng upa ko rito."
www.ebook-converter
The heck, paupahan 'to?! Eh, parang bahay ito ng aso.
Nangunot ang noo ko. "You mind if I ask, bakit niya binabayaran ang upa mo?"
Inginuso niya ang kanyang tiyan. "Dahil sa baby ko."
"Ha?"
"Buntis ako. Ang usapan namin ay aalagaan niya ako kapalit nitong baby ko."
Naestawa ako sa sinabi niya. Sinikap kong hindi magpahalata. "Bakit naman gagawin
iyon ng kaibigan mo eh
buntis din siya?"
"Haler?" aba at tumayo siya. "Hindi po kayang magbuntis ng babaeng iyon kasi baog
siya!"
Okay. Gets ko na. Yari ka ngayon sa akin, Cassia.
JAMILLEFUMAH
hahaha buset baog pala Kaya ka siguro naging sweet bigla kasi may threat.
P 19-5
Chapter 18
45K 3.7K 1.2K
by JFstories
CHAPTER 18
AFTER kong malaman ang katotohanan about Cassia ay bumalik agad ako sa clinic. But
before that ay inalam
ko muna ang pangalan ng babaeng nagbubuntis para kay Cassia.
Her name is Lanie. We're on the same age. Kasambahay siya ni Cassia, pero nang
mabuntis siya ay itinago na
siya ng amo.
Sabi ko na nga ba ay may itinatagong baho itong si Cassia. And I'm lucky to find it
out. Now I have my
leverage.
Pagbaba ko ng taxi cab sa clinic ay nagkalat ang kapulisan. Ano kayang nangyari?
Kahit saan ako tumingin ay
naroon ang mga awtoridad. Pinuntahan ko si Dipsy sa kanyang kotse subalit hindi ko
siya doon natagpuan.
Sinubukan kong pumasok pero hinarangan ako ng mga pulis.
Kinakabahan ako. Baka kung ano na ang nangyari kay Dipsy.
www.ebook-converter
Maige na lang at may lumapit sa aking isang police officer. "Escuse me po, Ma'am.
Kayo po ba si Kia
Montenegro?" nakatingin siya sa hawak niyang papel na may sketch ko.
"Oo, ako nga. Anong nangyayari dito? May kasama kasi akong naiwan dito, nakita niyo
ba?"
"Si Mr. Saavedra po ba?"
Napatakip ako ng bibig. "A-anong nangyari sa kanya?"
"Kanina pa po kayo hinahanap ng asawa niyo."
"Ha?"
"Nagpatawag po siya ng kapulisan para hanapin po kayo."
Napangiwi ako. "Nasaan siya?"
Inihatid ako ng lalaking police officer sa loob ng clinic. Paakyat ko pa lang ay

naririnig ko na ang boses ni
Dipsy. Para bang mayroon siyang pinapagalitan. Nadatnan ko siyang may kausap sa
phone habang nakahawak
sa sintido. "I don't fucking care, just find her!!!"
Tumikhim ako. "Ahem."
Agad siyang napalingon sa akin. Namumula ang kanyang mga mata na tila ba hindi
makapaniwala.
"Mr. Saavedra, narito na po ang asawa niyo." Sabat ng police officer.
P 20-1
Tinalikuran ako ni Dipsy na ipinagtaka ko. Nakita kong kinusot niya ang kanyang mga
mata. "So you're here."
Sabi niya nang hindi ako nililingon.
"Sorry, may pinuntahan lang ako —"
"It's fine." Pagkasabi'y pumasok na siya ng clinic.
"Kanina pa po hindi mapakali ang asawa niyo, Ma'am. Halos sigawan na nga po kaming
lahat dito dahil
natataranta po siya."
"Ha?"
"Iyon nga pong doktor na titingin sa inyo, idinemanda niya. Sinisisi niya po dahil
hindi niya po kayo makita."
Habang sinasabi sa akin ito ng police officer ay para bang nasa alapaap ako. It
feels good, and I never had
felt it before.
Dumating pa ang isang pulis na may hawak na papel. "Ma'am, papirma na lang po. At
saka pakisabihan na rin
po ang asawa niyo na wag agad magpa-panic kapag nawala kayo sa kanyang paningin."
"Wala tayong magagawa, eh sa mahal na mahal ako non, eh."
www.ebook-converter
Biglang tumunog ang aking cellphone. Sinagot ko agad nang makita ko ang pangalan ni
Quiro. "Where the hell
are you?" bungad nito sa akin.
"City. Here outside the Hacienda Montemayor. Why?"
"Did D find you?"
"I'm with him. Why?"

"Eh pucha, buong angkan yata namin ay tinawagan niya. Nagpapatulong na hanapin ka.
Akala ko tuloy kung
ano na ang nangyari."
Napahalakhak ako.
"Happy lang?"
"I have to go." Binabaan ko na si Dipsy ng tawag. Pagkatapos ay may biglang humawak
sa aking kamay. Nang
tingalain ko ito ay si Dipsy.
"Let's go." Hinila niya ako palabas ng building.
Wala siyang kibo habang halos kaladkarin na naman niya ako. "Anong tingin mo
sa'kin, gulong ang mga paa?"
Isinandal niya ako sa kotse ng makarating kami doon. "Saan ka ba nagpunta?"
Napalunok ako. Hindi ko alam kung bakit napipilan ako. Though sa side ng utak ko ay
gusto ko nang sabihin
sa kanya ang tungkol kay Cassia.
P 20-2
Napahilamos siya. "Next time, tell me where are you going, understand?"
"Bakit, nag-alala ka?"
"Huh?" natameme siya.
"Nag-worry ka, 'nuh?"
"Of course not. 'Yung bata ang inaalala ko." Sabay talikod niya sa akin.
Napakagat-labi ako. "Sorry."
He looked at me with his fucking fiercely beautiful eyes. "Apology not accepted."
"Ha?"
"You need to be punished."
...
DIPSY spread my legs apart and started licking my thighs. He was on my back dahil
pinatuwad niya ako. We
we're outside of his car and my arms were just leaning. We're in the middle of a
woods and I have no fucking
idea where the hell is this place. Basta dito niya lang ako dinala sa kung saan man
itong kakahuyan na ito sa
bayan ng Dalisay.
www.ebook-converter
This is gonna be an outdoor sex.
I felt his finger inside me, while his tongue continued to lick my butt. I gritted
my teeth as I moaned. Damn
that tongue, it was incredible. His fingers drove in and out, stretching my wet
walls. He wanted to feel the
tightness of my inner walls.
Mayamaya pa'y tumayo na siya at nagbukas ng zipper. He slowly entered to me,

letting me feel his huge male
part. I felt his shaft slid through my juicy wetness.
Napakapit siya nang mahigpit sa baywang ko. He lifted my hips to his thrusting
body. I gasper, hard when the
hard and huge head of his manhood pressed against my pussy.
My core throbbed. I want more. I wanted him so bad. "D-Dipsy..." I sobbed his name
as he parted my folds.
"Y-you're tight..." His moans fed my libido, enjoying the sound of his ragged
breath.
His ryhtm suddenly became faster. I could feel every ridge and throbbing of his
hardness. He was still hard
and big inside me. He will not stop until he felt my cum.
And I'm not mistaken. Dahil ilang sadali lamang ay naramdaman ko na may lumabas
mula sa akin. It felt
addictively so good to explain. Nanginig ako at napahiyaw sa sarap.
He stopped for a while to pull out his dick. Ilang sadali pa'y itinihaya niya ako
sa ibabaw ng kotse. I parted
my legs and welcomed him. He placed himself on top of me and his cock again inside
me.
P 20-3
He thrust deeper this time, harder. Faster than the last time, tougher. He was
looking at my face while he was
moving inside of me. Then he kissed me full in my mouth. He kept on stroking me,
while he kept on rubbing
my bud and kissing my lips thoroughly.
Lalo siyang bumilis. He deepened his cock until we're both lost.
"Dammit..." He growled as he plunged deep. "I'm coming..." He exploded inside me.
Nangisay siya sa
ibabaw ko.
"Galit ka pa?"
His hands captured my cheeks, kissing me hard and breathing heavily. "Apology
accepted."
...
PAGBABA ko ng hagdan ay si Dipsy agad ang bumungad sa akin. Nakaupo lang siya sa
sofa at
nakahalukipkip. He's like he just woke up.
"Hey, can I use your car?" bati ko sa kanya.
"Nope."
www.ebook-converter
"Damot." Nilayasan ko siya.
I'm about to open the door to get outside when he suddenly asked. "Where are you
going?"
"I have to meet Zantha."
Tumayo siya at lumapit sa akin. "You're lying."

"And where do you think I'm going?"
"You can't go. Baka makasama sa bata."
"Maingat po ako, don't worry."
Iniangat niya ang kanyang isang kamay na may hawak na susi. "Just be here before
noon."
"Opo. Mahirap na baka maparusahan na naman ako."
Tinalikuran na niya ako at hindi man lang tinapunan ng ngiti. Napapailing na lang
akong sumakay ng kanyang
kotse.
Nagmaneho na ako patungo sa place na napag-usapan namin ni Zantha. I consumed

almost an hour driving.
Pagdating ko sa isang resto ay wala pa si Zantha doon. Naghintay pa siguro ako ng
kalahating oras. Pero
mayamaya lang ay nagpakita na nga siya. Bumaba siya ng kotse at lilingap-lingap.
"Something wrong?" tanong ko sa kanya ng makalapit siya sa akin.
P 20-4
"Nothing. Let's go."
"Which car?"
"Sa akin na lang. Iwan mo na lang muna yan dito, ihatid na lang kita later." Kotse
ni Dipsy ang tinutukoy niya.
"Fine."
Pasakay pa lang kami ng sasakyan niya nang may dumating na apat na itim na
sasakyan. Nagbababaan ang
mga sakay nito na mga armado. Ang mga baril nila ay nakatutok sa amin. "Put your
hands in the air!" sigaw
niyong isa.
Itinaas ko naman ang mga kamay sa gitna ng aking kaba. Samantalang si Zantha ay
tila ayaw sundin ang inutos
sa amin.
"What the hell are you doing?" bulong ko sa kanya.
"I can't." Aniya.
"Gusto mo bang mamatay?"
"I can't go to jail."
www.ebook-converter
"Ano bang sinasabi mo?"
Lumapit sa amin ang mga lalaking nakaitim at tinutukan kami ng malapitan. "Put your
hands in the air!" gagad
niyong isa.
Sa huli ay napilitan na rin si Zantha na itaas ang kanyang kamay. Kinapkapan nila
si Zantha at nakuhaan ito ng
baril sa likod — which is na ikinagulat ko naman. Paano siya nagkaroon ng baril?
Alam niya ba gamitin ito?
Sa likuran ko naman ay nagsalita ang lalaki. "Are you hurt?"
Nakilala ko ang boses nito kaya agad kong nilingon. "L- Leonardo..."
"Finally, we found her..." nakatingin siya kay Zantha na pinoposasan.
"She's not criminal... her father is —"
"She has no father, Kia."
"Ha?"
"She never had."
Napatigagal ako sa sinabi ni Leonardo.
"She's the real druglord. She wanted you dead."
JAMILLEFUMAH
P 20-5
JF VIP MEMBERSHIP for privileged group IS STILL OPEN. Sa hahabol, just inbox this
WP acct.
bakit? the f
www.ebook-converter
P 20-6
Chapter 19
36.8K 3.4K 1.6K
by JFstories
CHAPTER 19
HERE'S what really happened. According to Dipsy, it was all set up. Hindi pala
talaga siya natanggal sa
misyon niya. It was Zantha, the target, all along. At hindi rin aksidente na
matagpuang bangkay ang katawan
niya ng mga tauhan ko. It was also part of his plan.
Zantha is a freak-expert in medicine. She was just only a part of a mob noong nag-
aaral pa siya ng medisina.
She failed in medicine school. After that, she tried to develop some kind of a
drug. Inspiration niya ang pain
sa paglikha nito. She's competitive sa lahat ng bagay kaya ginawa niyang ispirasyon
ito.
From the very beginning ay nangangarap na siyang maging isang Montenegro. That was
the time noong
kasagsagan ni Lander Montenegro — my uncle. Yet her plan changed. She wanted to
eliminate all the
Montenegros — which is the narcos of this country — after Lander's drug boomed in
the market. And she
wanted to start with me.
Dipsy played me well.
www.ebook-converter
Kaya pala pinahiram niya sa akin iyong sasakyan niya ay para ma-track nila kung
saan kami magkikita ni
Zantha. Kaya pala itong si Leon ay may mga babala. Bakit nga ba hindi ko na-gets
agad na si Zantha ang
target nila? For some reason, ang pagkakaalam ko kasi ay may father talaga ang
babae iyon. And somehow, I
should be thankful to them. Kung dahil sa kanila ay baka patay na ako. Iyon na pala
iyong time na balak akong
torturin ni Zantha nang magkita kami.
She wanted to use me as her prison and leverage to kill all the Montenegros.
"Kung siya talaga ang target niyo, bakit hinayaan niyo pa siyang makaalis nang time
na madala niyo kami sa
HQ niyo?" I asked Leon. Nandito kami sa head quarters ng Saavedra Phoenixes Agency.
"It's because we don't have enough evidence. Though we already suspected her."
Pumatak ang mga luha ko. "Where is she?"
"You're not allowed to —"
"I need to talk to her. Just a minute, please."
Umigting ang panga ni Leon. Mayamaya pa'y may tinawagan siya sa kanyang intercom.
Ilang minuto lang ay
may dumating na lalaking sundalo. Sinamahan ako nito sa kanilang underground kung
saan pansamantalang
naroon ang kanilang mga huli.
I entered in a room with mirror wall. Sa kabilang pader na ito ay naroon si Zantha
kung saan nakikita ko siya
at nakikita niya ako. Nagkakarinigan din kaming dalawa.
P 21-1
Napaangat siya ng mukha nang makita niya ako. "I should've killed you from the
beginning."
"I can't believe this is happening."
"Yeah, this is real."
"Anong naging kasalanan ko sa'yo?"
"You are a Montenegro. Lander Montenegro killed my biological parents."
Nanlaki ang mga mata ko. Panandalian lang ay naglandas na naman ang mga luha ko.
"Iyong mga umatake
sa'tin — tauhan mo iyon, di ba? At hindi tauhan ng daddy mo? Dahil wala ka naman na
palang daddy."
"I just wanna get you hit. I just wanted them to hit you hard. Swerte ka pa rin
dahil nagising na si Dipsy nang
time na 'yun."
"So you knew all along na gamit ni Dipsy ang drugs mo?"
Napahalakhak siya. "I tried to kill him so many times, but I can't." biglang
lumalam ang kanyang mga mata. "I
like him, you know that?"
Napalunok ako.
www.ebook-converter
"I fucked him, too, you know that?"
Pinunasan ko ang mga luha ko. "That was before."

"What?"
"That was before. My Uncle Lander had changed now."

"He's still a Montenegro. He still killed my biological mom and dad."
"That's how the business works. You have to kill if you wanna succeed. You don't
need a partner if you want
to be on top." Napayuko ako. "Iyon din ang akala ko. Until there's fucking word
call love. Love could change
everything."
Napahalakhak muli siya. "You're a fool, Kia. What do you know about love? Wala ka
naman ibang ginawa
kundi ang maghabol sa love. Ni hindi ka nga kayang mahalin ng mga taong mahal mo,
di ba?" napapailing
siya. "Sometimes, you need to quit. Hindi dahil kailangan na talaga kundi dahil
nagmumukha ka ng tanga."
"Good-bye, Zantha. Good riddance."

"Fuck you."
"Fuck you, too, bitch." Pagkasabi ko ay lumabas na ako. Sa elevator ako dumeretso
at doon ako umiyak nang
todo.
Zantha was right. Wala naman akong alam sa love. Wala akong ginawa kundi ang
maghabol sa mga taong
P 21-2
mahal ko. Hindi ako magawang mahalin ng mga taong mahal ko.
I feel tired, yes. Pero ngayon pa ba ako sa susuko? Ngayon pa ba na magiging dalawa
na kami? Napahimas
ako sa aking tiyan.
Pero bago iyon ay kailangan ko munang gawin ang dapat kong gawin. Umalis si Apple
ng hacienda ayon kay
Carick.
Nagbunga nang todo ang pagpapaselos ni Carick sa babae, at ngayon ay halos mabaliw
ang kaibigan ko sa
pangungulila sa ina ng anak nito. Kaya naman dinaanan ko muna si Apple sa opisina
nito. Inimbita ko siya sa
nalalapit naming kasal ni Dipen Psyche Saavedra.
Alam ko ang pakiramdam ng halos mamatay na sa selos, at hindi deserve ni Apple na
maramdaman iyon.
Carick loves her so much, at mahal niya rin ang kaibigan ko... they both deserve to
be happy.
...
BUMALIK ako sa Hacienda Montemayor, sa mansyon ni Dipsy. Narito ako dahil
ipaglalaban ko siya. Ako
ang dapat niyang pakasalan at hindi ang baliw na si Cassia.
Ngunit si Casia lamang ang aking nadatnan. It looks like she came from the shower.
May mga bagahe siya sa
di kalayuan. "Hey," nakangiti siya sa akin. "You're back."
www.ebook-converter
"Where's Dipsy?"
"I don't know. He's not around." Naupo siya sa sofa at pinidot ang remote ng TV.
"Pewde mo ba ko ipagluto
ng makakain? Ang haba kasi ng biyahe ko, ginutom ako —"
"I know everything."
Nangunot ang kanyang noo.
"About Lanie."
Napatayo siya. "What the hell are you talking about?"
"You can fool Dipsy, but not me."
Napaatras siya na para bang gulat na gulat. Bakas sa mukha niya na para bang
katapusan na ng mundo.
"No..."
"Game over, Cassia."
"No..." bigla niyang pinagsusuntok ang sarili.
Napatanga ako sa ginagawa niya. Sinasaktan niya ang kanyang sarili habang umiiyak
siya.
"No! No! No!"
P 21-3
"Cassia, stop it!" gusto ko siyang awatin pero pabor sa akin iyon.
"Hindi pwede! Hindi niya pwedeng malaman!"
"He should know, Cassia. If you really love him, you should tell him the truth —"
"No! Mawawala ang lahat sa'kin! I can't!" Nanakbo siya sa kusina. Mabuti na lang at
sinundan ko siya dahil
dumampot siya ng kutsilyo.
"A-anong balak mo?"
Walang salita niyang hiniwa ang kanyang braso. Pagkatapos ay isinunod niya ang
kanyang mukha. Kumalat
agad ang dugo sa kanyang bathrobe.
"Cassia, no!" sinunggaban ko siya at hinuli ang kutsilyong hawak niya. Nahablot ko
naman ito pero
naghinalahan kami.
"Hayaan mo na akong mamatay..."
"Not in front of me, bitch."
Maige na lang at nakuha ko iyon. Itinulak ko siya pagkuwan.
www.ebook-converter
Humagulhol siya habang nakalupagi sa sahig. "Please, Kia..."
Dinuro ko siya ng kutsilyo. "Kung ako lang, matagal na kitang gustong patayin. Pero
—"
"Kia!" isang baritonong boses ang nagsalita sa aking likuran. Nang lingunin ko ito
upang mapagsino ay si
Dipsy.
"Dipsy, mabuti at —" Lumapit siya sa akin at malakas akong tinabig. Nabitawan ko
ang kutsilyo at tumama
ang katawan ko sa pader.
"D-Dipsy..." humahagulhol na yumakap si Cassia sa lalaki ng lapitan siya nito. "S-
she tried to kill me..."
What the hell?!
"S-she told me some weird stuff... she told me that I don't have our baby..."
Matalim akong tinitigan ni Dipsy habang naka-alo sa babae. "What the heck are you
trying to do, huh?"
"That's the truth. HIndi naman talaga siya buntis. Kumuha lang siya ng magbubuntis
para sa —"
"That's enough!"
"Oh, come on, ano 'to teleserye? Na hindi mo ako papaniwalaan at ipagtatanggol mo
ang kontrabidang 'yan?"
"Get out!" sigaw niya.
"What the fuck, Dip?! Maging open-minded ka naman!!!"
P 21-4
"You tried to kill her, Kia. I supposed to put you in jail, but I'm not. You should
be thankful, at least."
"Will you listen to me first —"
"Just get out, please." binuhat niya si Cassia. "I need to take her to the
hospital. I don't wanna see you here
when I come back." nilampasan niya ako derecho sa kanyang sasakyan.
Oh, God. Bakit ba napakatanga ng mga bidang lalaki sa isang istorya?
...
IT'S BEEN TWO DAYS, pero hindi pa rin umuuwi si Dipsy. Baka nag-inarte si Cassia at
ayaw siyang
pauwiin. Samantalang ako ay dalawang araw na ring hindi nakakatulog. Hindi ako
napakali hangga't hindi ko
naipapaliwanag kanya ang lahat.
Hindi ko namalayan na naigupo ako ng antok nang gabing iyon. Narinig ko na lang na
may mga tunog na ng
pagkilos downstairs.
Bumaba ako at si Dipsy ang aking nadatnan. Prente siyang nakatayo sa pintuan at
nakatalikod sa'kin.
"Finally, nandito ka na." bungad ko sa kanya. "I will explain to you everything —"
www.ebook-converter
"You don't have to."

"Ha?"
Humarap siya sa akin upang balingan ang mga maleta na nasa aking likuran. "It's
been decided."
"What do you mean?"
"You need to leave."
Nag-umpisa ng pumatak ang aking mga luha. "Y-you can't do this to me. Paano ang
baby natin?"
"Susustentuhan ko na lang."
"The baby needs a father..."
"So was Cassia."
"She's not pregnant!"
"I know you're gonna say that."
"Why don't you ask her doctor? It was Lanie. Siya 'yung buntis, at hindi si Cassia.
She was playing you. She
was fooling you —"
"Kia —"
"Listen. Here's what happened. Sinabi ko sa kanya na alam ko na ang lahat. Then
nang malaman niya iyon ay
P 21-5
sinaktan niya ang kanyang sarili. Kumuha siya ng kutsilyo at sinugatan niya ang
kanyang sarili. Inawat ko —"
"That's exactly what she told me that are you gonna say."
"Ha?"
"You're good at making stories."
"But that's what happened —"
"I like you, Kia!!!" napasigaw na siya.
"Ha?"
"I loved you since college, you know that?! But you always rejected me. Leon is
only that matters to you. You
don't care to others. Especially to me." pumiyok siya. "Until I met Cassia. I
finally found someone that could
be there when I failed to you. She saved me from pain."
I was just looking at him.
"Then we met again because of my fucking mission. And then this happened. I got
over you, but you came
again..."
www.ebook-converter
"D-Dipsy..."
"M-my parents don't like you... everyone doesn't like you... No one likes you,"
bahagya siyang natigilan.
"Everytime I see you, all I can see is the past."
"H-hindi totoo yan..." lumapit ako sa kanya at kinuha ko ang kanyang kamay. "We
have to give it a try."
"I can't..."
"Why you can't?"
"Because you're a bitch."
Huminto ang pag-inog ng aking mundo dahil sa sinabi niya. Daig ko pa ang sinampal
ng isang daang beses.
"I'm gonna marry Cassia. You need to leave, Kia."
JAMILLEFUMAH
Unedited parts
Tangina ka papatayin kita hayop ka! Masakit pero tama sya
P 21-6
Chapter 20
53.6K 4.5K 4.4K
by JFstories
Unedited.
CHAPTER 20
I have no place to go. Zantha is an enemy. She's in jail. Hindi pala siya ang isang
kaibigan na takbuhan ko sa
tuwing malungkot ako, na pag-aalayan ko ng mga sekreto.
And now that she's not around, hindi ko na alam kung kanino ako tatakbo. Hindi ko
naman pwedeng sabihin
ito sa parents ko, especially to Daddy.
Quiro is out of the town, according to him. Tinawagan ko siya at baka sa isang
buwan pa ang uwi niya. I
guess there's someone that I think could help me with. Natanaw ko siya agad na
nakaupo sa malaking bato na
nasa tabing ilog. May hawak siyang pamingwit.
"A kingpin turns to a fisherman." Nakangiti ako sa kanya. "How is that possible?"
"Well, I went to prison," nilingon niya ako. "How's my niece?"
www.ebook-converter
Biglang nagluha ang mga mata ko. "Not fine."
Tumayo siya na halos tingalain ko. "Don't make a drama, hindi bagay sa'yo." He
smiled.
He seems younger now than the last time I saw him. Actually, mas lalo nga siyang
gumwapo ngayon. Ganito
ba talaga ang mga lalaki kapag nakakapag-asawa. "I missed you, Lander Montenegro."
"You have to start calling me uncle, young lady."
"I'm pregnant."
Napatigagal siya. "And you want me to kill the father?"
Napahalakhak ako. "Of course, not!" lumamlam ang mga mata ko pagkuwan. "I just need
to unwind."
"You are always welcome to unwind here."
Iniba ko ang usapan. "Did you kill them?"

"Huh?"
"My friend Zantha. She told me that you killed her parents."
He sighed. "I think we've got a lot things to talk about."
P 22-1
...
LANDER'S PLACE is not that so complex. Actually, it's a good definition of
simplicity. It seems that I was
in a right place to unwind.
Bumukas ang pinto ng kwarto at iniluwa niyon si Lander. May dala siyang tray. "You
need to eat."
I smiled at him. "You changed so much."
"I know."
He told me a lot of things about his past. To make the story short, hindi na niya
matandaan ang tungkol sa
parents ni Zantha. He just said to me that if you wanna succeed and to be on top,
you have to kill. Sometimes,
you have to dump even your allies.
"Where's Aviona?" Aviona Camille Montemayor is his wife. Matindi ang pinagdaanan
nila bago sila
nagkatuluyan.
"She will be here next week. We planned to stay here for a while with our baby."
"Is it okay to her that I'm here?"
www.ebook-converter
"That woman would be happy to know that you're here."
"When did you know that you love her?" bigla akong sumeryoso.
"Aviona?"
I nodded.
"When I began to love her?"
Nangunot ang aking noo. "Huh?"
"Love begins when you are hurt, and ends when it's time to let go."
"You mean, love continues when someone you love loves you, too?"
Itinuro niya ang dibdib ko. "You can't love someone who can't love you back. You
have to love yourself. And
you can only do that if you learn to let go."
"But I love him."
"Then fight for him."
"You said I can't love someone who can't love me back."
"I told you, you can't, but I never told you you can't fight for him." Hinawakan
niya ako sa kamay. "We are
made to take choices. We will fail if we don't take that chances."
P 22-2
He's so different now. And because of him, I will take my chances. I will choose
from choices. I will fight
for him. "I need a car."
"Use my old one." Binigyan niya ako ng susi.
"Thank you."
"Don't thank me. I just want you to go dahil makakaistorbo ka sa'min ni Aviona."
Inirapan ko siya.
"I was kidding."
"Got to go."
Paalis na ako nang magsalita siya. "May I know who's the father?"
"Not now."
"Got a clue?"
Nginitian ko siya. "Montemayor."
www.ebook-converter
"Oh, not again." Napasintido siya.

...
IT TOOK me four hours bago ako nakabalik dito sa Hacienda Montemayor. Kamuntik na
akong 'di
makapasok kundi dahil lang sa tulong ni Camilla. She doesn't like me, pero wala
siyang choice kundi
papasukin ako.
Dumerecho ako sa bahay ni Dipsy. Until now ay hindi ko pa rin alam kung bakit
humugot ako ng lakas sa
sinabi sa akin ni Uncle Lander. Pero ang importante dito ay nandito na ako. I will
tell Dipsy how much I love
him.
Hindi na ako kumatok, basta na lang ako pumasok. It seems like no one is here.
I went upstairs at tiningnan ko ang kwarto. Wala rin akong nadatnan doon. Hindi
kaya nasa hospital pa si
Dipsy at binabantayan si Cassia?
Pababa na ako ng hagdan nang bigla may sumabunot sa akin. Halos sakyan ako nito
hanggang sa parehas
kaming gumulong pababa.
Paglapag namin ay parehas kaming namimilipit sa sahig. Peromukhang siya ang labis
na napuruhan. Naibalanse ko kasi ang aking sarili sa ere kaya nakapangibabaw ako sa
kanya.
Pagtayo ko ay namukhaan ko agad ito. "C-Cassia..." sapu-sapo ko ang aking ulo.
P 22-3
Iika-ika siyang tumayo. "You shouldn't come back here!" Nakatingin siya sa tiyan
ko.
"Ha?"
"Sisiguraduhin kong makukunan ka!" pagkasabi'y sinugod niya ako. Nayapos niya ang
aking katawan at saka
ako itunulak. Natumba ako nang patihaya.
Sinuntok ko siya sa bunbunan. Maka-ilang ulit ko siyang kinutusan. "Tangina ka,
bubukulan kita."
Kumubabaw siya sa aking at pinagsusuntok. Sinabunutan niya ako at ilang beses
inuntog sa lapag.
"Your baby will die, bitch."
Nahihilo na ako kaya hindi ako gaanong makabawi. Mabuti na lang at nadakot ko ang
dibdib niya. Piniga ko
ito hanggang sa mapahiyaw siya. "Fuck!"
Itinulak ko siya pahiga. Ako naman ang kumubabaw sa kanya. "Bubungian muna kita
bago ako makunan."
Akma ko na siyang susuntukin nang may sumalo ng kamao. Nang lingunin ko kung sino
ito ay nakita ko ang
nanlilisik na mga mata ni Dipsy.
Sinampal niya ako sanhi para bumaligtad ako.
www.ebook-converter
Halos mawalan ako ng malay sa ginawa niya. Pero mas masakit ang isiping
pinagbuhatan niya ako ng kamay.
Lumapit agad siya kay Cassia at niyakap ito. "Are you all right?"
Hamagulhol na ang babae. "Inatake niya ako..."
Sinikap kong makabangon kahit nahihilo ako. "S-she's lying... Siya ang unang
umatake sa'kin. Gusto niya
makunan ako —"
"Shut up!" sigaw niya. "I'm gonna put you in jail kapag nakunan ang mapapangasawa
ko!"
Ito na siguro ang pinakamasakit na na narinig ko mula sa kanya.
"Listen... it's not —"
"I don't wanna hear your explanation. Hindi ko naman alam kung totoo pa ba ang mga
sasabihin mo."
Pumatak na ang luha ko. "S-she's the one who's lying —"
"Leave!"
"Dipsy —"
"I said, leave!"
"No!" gumaralgal ang boses. "I'm not leaving until you listen to me."
P 22-4
Galit siyang tumayo at dinakot ang aking braso. Kinaladkad niya ako hanggang sa
mailabas niya ako ng pinto.
Nagmistulan akong basura nang itapon niya ako. "I don't wanna see you again!
Susustentuhan ko na lang ang
bata!"
Mabilis akong tumayo kahit nahihilo ako. Nakapitan ko ang kanyang mga hita bago
siya tumalikod. "S-sorry,
Dipsy... Sorry..."
"I just want you to disappear."
Napahagulhol na ako. Hindi ko na kasi kinaya iyong mga sakit na sinasabi niya.
Isinipa niya ang kanyang paa para makalas ako sa pagkakakapit. "We're getting
married, Kia. Nothing gonna
stop us. No one can stop us." tinalikuran niya ako pagkuwan at sinaraduhan ako ng
pinto.
Wala akong nagawa kundi ang umiyak. Paano ko ipapaliwanag sa taong sarado na ang
isip ang totoong
nangyari?
Paano ko ipaglalaban ang taong ayaw na sa akin?
Nang gabing iyon ay hindi lang ako lumuluha. Ilang sadali lang kasi ang lumipas ay
nag-umpisang pumatak
ang ulan.
www.ebook-converter
I'm not going anywhere, dito lang ako. Hihintayin ko hanggang sa bigyan na ako ng
chance na makausap siya.
Marami akong gustong sabihin sa kanya. Marami akong gustong ihingi ng tawad sa
kanya.
Hindi ko alintana ang buhos ng ulan. Ipinagpapalagay ko na nga lang na sumasabay

ito sa aking mga luha.
And I know it's shit para magpakabasa ako nang ganito. Pero wala talaga akong balak
umalis dito sa lumabas
siya ng bahay. After a few hours ay bigla na lang akong nanghina. Nabuwal ako sa
aking pagkakatayo at
nagblangko na ang paningin ko.
...
NANG magmulat ako ay puting ceiling na naman ang bumungad sa'kin. I expected it —
dito na naman sa
hospital ang bagsak ko.
Bumangon ako pero masakit ang katawan ko. Wala akong makita sa paligid kundi ang
aking dextrose at
oxygen tank. Sinubukan kong tumayo ngunit nabuwal ako. Natumba ako sa sahig dahil
hindi ko maramdaman
ang mga paa ko.
What the hell is happening? Bakit hindi ko maramdaman ang mga paa ko?
Sinubukan ko muling tumayo subalit ganoon muli ang nangyari. Wala akong ideya kung
bakit hindi ako
makatayo gamit ang aking mga paa.
Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Aviona. I'm expecting uncle Lander sa likuran
pero doktor ang aking
nakita. Pinagtulungan nila akong ibangon.
"You should be resting." Sermon sa akin ni Aviona.
P 22-5
"I have to go." Pagpupumilit ko.
Inawat ako niya ako. "Saan ka pupunta?"
"I have to see Dipsy."
"You can't right now —"
"He's the father, Aviona."
Nanlaki ang mga mata ni Aviona.
"Siya ang ama ng ipinagbubuntis ko."
Nagtubig bigla ang mga mata niya. "I'm sorry."
"You shouldn't be. Pupuntahan ko siya, ngayon na."
"Kia, stop it!" napasigaw na siya. "You have to be strong, okay. Hindi ka naman
namin pababayaan ng Uncle
Lander mo."
"A-anong pinagsasasabi mo? M-may nangyari ba kay Dipsy?"
www.ebook-converter
Umiling siya kasabay ng kanyang mga luha.
Kinutuban ako nang masama. "T-then tell me what happened?"
"I'm not saying sorry for you having a baby." Napahikbi siya. "I am sorry for...
the lost of your baby."
Napatulala ako sa sinabi niya.
"K-Kia... nakunan ka."
JAMILLE FUMAH
ganyan dapat sa wrestling XD gumaya siya sayo lander HAAH
P 22-6
Chapter 21
45K 4.4K 3K
by JFstories
CHAPTER 21
KAHIT saan ako tumingin ay makalat. Sa uluhan ko ay may nilalanggam na pagkain. Sa
di kalayuan naman ay
nilalangaw ang mga hugasin. Naamoy ko rin ang mabahong amoy ng panis na kanin. May
mga nakatumbang
bote ng alak na nakatabi sa akin.
Bumangon ako nang paupo. Pagkatapos ay gumapang ako pababa ng aking kama. Gamit ang
aking mga siko ay
nagpadausdos ako sa sahig para makarating sa pitsel na malayo sa akin. Nang maabot
ko ito ay uminom ako
ng nakahiga.
I can't stand, I can't walk. The doctors tried to explain to me what happened but I
never listened. Ayokong
malaman kung bakit isang buwan na akong hindi hindi makatayo at makalakad. This was
happened after
makunan ako, after kong magising sa hospital.
I heard something about my situation habang kausap ni Lander ang mga doctor. They
told my uncle na
nangyayari talaga ang ganitong kaso sa five out of ten patients matapos makunan.
But the good news is ninetyeight percent ang nakakalakad muli after six months, or
maybe a year, kapag sinuwerte one month — with the
help of therapy, of course. And the bad news is — I don't want any therapy.
www.ebook-converter
I don't want anything.
I just wanna lay down on bed, drink all night, and cry forever. I lost my child.
There's no reason for me to
make myself better.
Tumunog ang aking cellphone at nakita ko sa screen ang pangalan ni Mommy. I don't
wanna hear her voice,
so I turn off my phone. They don't have fucking idea what I've been through. Wala
rin silang alam na nakunan
ako. Hindi rin nila alam na lumpo na ako ngayon.
Kumatok sa pinto ang kasambahay na iniwan sa akin ni uncle Lander, si Lola Peach.
I've known her since I
was a kid. Siya kasi ang nagpalaki kay Aviona. "Kia, may bisita ka."
Hindi ko siya pinansin. Alam niya na iyon. Na ayaw kong tumanggap ng bisita. Kahit
si Quiro ay nagsawa na
rin na kausapin ako. Maging si Aviona ay pagod na rin na payuhan ako.
I don't speak at all when someone tried to talk to me. Pinipili ko na lang na
manahimik at isipin ang aking
mga pagkakamali. Gusto ko na lang na manatili dito sa kwarto ko na marumi.
Nagpapatulong lang ako kay
Lola Peach kapag dudumi ako or maliligo. Or kung minsan ay ay sa higaan na ako
umiihi at dumudumi. Ito
marahil ang dahilan kung bakit ganito ang amoy ng paligid.
Lumilipas ang maghapon na ganito lang ako. Babalik sa higaan ko, gagapang lang
kapag nagutom ako. In fact,
minsan lang ako magutom. Mas madalas akong umiinom kasama si Lola Peach. Lagi lang
nagkukwento ang
matanda tungkol as prinsesang kinayog ng kuba. And she always told me that story
over and over. Hindi siya
nagsasawa.
P 23-1
Everyday she knocked on the door. Lagi niyang ipinapaalam na may bisita raw ako.
Kahit naman sabihin niya
sa akin iyon ay hindi ko siya kinikibo. I'm satisfied of lying all alone.
Pagsapit ng gabi ay iiyak na naman ako. Pagdating ng madaling araw ay mag-iinom.
Hanggang sa
makakatulog ako sa kasalingan. Paggising ko ay ganoon na naman. Walang nagbago.
Ganito pa rin sa
kwartong ito.
Araw-araw ay papasok si Lola Peach para lang hatiran ako ng pagkain at inumin.
Lilinisan niya ako at
bibihisan, pero kung minsan ay ayaw ko. Mas gusto kong naamoy at nakikita kung
gaano ako kabaho.
Sometimes, I wish I died. No one cares, anyway. I'm tired of what I am today.
Besides, napapagod na rin
akong pakinggan ang mga kwento ng matanda.
"Nakow, eh, bumalik siya. Gusto ka raw niya makausap." Ani Lola Peach. Sinilip niya
lang ako sa pinto.
Hindi ko siya kinibo. I can't remember when she told me about that visitor who
always came. A week ago,
maybe. She didn't mention the name. She was kept saying the word 'siya.'
"Owki, paalisin ko na." Isinara na niya ang pinto.
"Lola Peach."
www.ebook-converter
"Ow?"
"Gusto kong tumanaw sa bintana."
Pumasok siya sa kwarto at kinailangan niya pang laktawan ang aking mga basura para
lang makuha ang isang
upuan at mailagay sa tabi ng bintana. Dumulog siya sa akin at inalalayan akong
makaupo doon. Binuksan niya
ang bintana at nilanghap ang sariwang hangin. Nag-umpisa na naman siyang magkwento.
"Alam mo ba 'yung
prinsesa na tinira ng kuba —"
"Gusto ko munang mapag-isa."
"Ay, uu nga pala. Paalisin ko nga pala iyong bisita mo." Nanakbo na siya palabas ng
kwarto.
Dinungaw ko ang bintana. Ngayon ko lang nalaman kung gaano kataas ang kwarto ko. I
think I'm in a condo.
Pag-aari yata ito ng mga Montemayor.
Sumampa ako sa bintana kahit hirap ako. Lumambitin ako para makadungaw ako nang
husto. What if I jump?
Mamatay kaya agad ako?
Tapusin ko na kaya ang paghihirap ko?
Pumikit ako at hindi ko napigilang mapaluha. In the back of my mind, I don't wanna
die. But this is the only
way para matapos na ang lahat. Para makalimutan ko na ang lahat. Para hindi ko na
maalala si Dipsy.
The thought of his face makes me angrier. I feel the pain everytime I saw his face
in my dreams.
He savaged me. He killed our baby. Ayoko na siyang maalala kahit pa paulit-ulit
siyang pumapasok sa isip
P 23-2
ko. The guy is already married. Nagkalat na nga sa mga diaryo ang wedding of the
year — he and Cassia.
Both of them were my nightmare.
Pumikit ako at inalala ang Daddy ko, ang Mommy ko. Si Quiro and Zantha. Lander and
Aviona. Everyone I
know, bigla kong naalala. I think it's really time to say goodbye. Sayang at hindi
ako makakapagpaalam ng
pormal kay Mommy.
Maybe I should write a letter for Lola Peach. Ayaw ko kasing masisi siya kapag
nagpakamatay ako ngayon.
O baka wag nalang. That granny-bitch is strong. She can handle herself.
I'm gonna jump now.
Akma na akong tatalon nang may humila sa akin. Kapwa kami napahiga sa sahig nang
kanyaniya akong
hilahin. "What the hell are you trying to do?!"
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses niya.
—it's Dipsy.
JF's on Twitter: @JFstories
www.ebook-converter
Pak u ka gago ?? FUCKYOUUUU
P 23-3
Chapter 22
46.8K 4.2K 2.5K
by JFstories
CHAPTER 22
DIPSY was staring at me for almost an hour. He was sitting on the bed near me.
Nakatanaw lang ako sa
malayo at walang imik. I don't wanna see him. I don't fucking care if he saw me
like this, I just don't wanna
talk to him.
"I heard what happened." He said in deep voice. "How you holding up?"
I could see him in he reflection of the glass window. Napalingap siya sa paligid. I
think he already got the
answer of how am I holding up.
Humugot siya nang malalim na paghinga. "I'm sorry about what happened."
Nilingon ko siya at tinitigan nang masama.
"I want you to know that—"
www.ebook-converter
"Leave."
"Kia, I'm here for —"

"Leave me alone."
"Kia, please—"
"I said, leave."
Lumamlam ang kanyang mga mata. I admit I never saw him like this before. And I know
how sincere he was
of saying sorry. Pero hindi na niya maibabalik ang nawala sa akin. Hindi na niya
maibabalik ang anak namin
na pinatay niya.
Tumayo siya at lumabas ng kwarto. Maingat niyang isinara ang pinto. Siya pala iyong
tinutukoy ni Lola Peach
na ilang linggo nang pabalik-balik dito.
Nang mawala siya sa paningin ko ay saka bumuhos ang aking mga luha. I must tell to
myself na mahal ko pa
rin siya. Pero paano ko pa nga ba mapapatawad ang taong sumira sa buhay ko? Ang
taong pumatay sa anak
ko?
...
NAPAMULAT ang isa kong mata nang maamoy ko ang mabangong amoy ng pagkain. Saan kaya
iyon
nagmumula? Imposible namang luto iyon ni Lola Peach dahil hindi naman marunong
magluto ang matandang
iyon.
P 24-1
Pagbangon ko ay bumungad sa harapan ko ang isang putahe ng ulam. It was beef steak
with tomatoes in side
and onion on top. May katabi rin itong fried rice at sawsawan.
Bumukas ang pinto ang sumulpot si Dipsy na may dalang juice. "Breakfast in bed."
Anong ginagawa ng lalaking ito dito?
"You need to eat." inilapag niya ang juice sa harapan ko. Lumapit siya sa akin at
akmang bubuhatin ako. "I
have to lift you para madala kita sa mesa—" sinampal ko siya.
"What the fuck are you doing here?"
Napapikit muna siya bago siya nagsalita. "I need to take care of you—"
Dinampot ko ang juice at isinaboy sa mukha niya. "What do you want?"
Matagal siya bago nakasagot. "I want nothing. I'm here to take care of you—"
"Lola Peach!" tinawag ko ang matanda.
Mabilis namang rumespunde si lola. "Anyare? Anong status?"
www.ebook-converter
"Take Dipen outside. And don't let him na makapasok ulit dito — ever!"
Bumaling si Lola Peach kay Dipsy. "Oh, panu pogi. Teyk awtsayd daw."
Tumango si Dipsy at kusa na siyang lumabas. Nang mawala sila sa paningin ko ay

itinaob ko ang pagkaing
alam ko naman na siya ang nagluto. Hahayaan ko itong langgamin. Hahayaan kong
magutom ako hanggang sa
ikamatay.
...
myworks/61822
EVERYDAY, narito si Dipsy. Noon unang linggo ay hindi siya pinapapasok ni Lola
Peach, pero kalaunan ay
nakakapasok na ulit ang gago. Nang tanungin ko naman si Lola Peach ay may dahilan
ang matanda. Si Dipsy
lang daw kasi ang nakita niyang matiyaga sa lahat ng dumalaw sa akin dito.
"Did you eat your lunch?" tanong sa akin ni Dipsy.
Araw-araw niya itong itinatanong sa akin pero hindi ko naman siya pinapansin.
"By the way, I bring you some food here. Sana kainin mo." Inilapag niya iyon sa
tabi ko.
P 24-2
Hindi ko siya kinibo hanggang sa umalis siya. Pagbalik niya kinabukasan ay makikita
niya na nakakalat lang
sa lapag ang dinala niyang pagkain. Lilinisin niya iyon kasama na ang ilang kalat
ko sa kwarto. Araw-araw
niya ring nililigpit ang mga kalat maliban sa akin.
Hanggang sa nakasanayan ko na na lagi siyang pumupunta. Naiinis ako sa kanya pero
wala na akong
magagawa. Iniiwasan ko na lang na tingnan dahil alam ko naman na gwapo pa rin siya.
Kinakausap niya ako
pero never ko siyang kinausap. Lumalapit siya sa akin ngunit never niya akong
hinawakan.
Wala ba siyang ibang pinagkakaabalahan? Paano si Cassia, ang asawa niya? Kasal na
malamang sila. Wala
ba siyang trabaho kundi ang maglinis ngmga kalat ko? I wanna ask him pero ayoko.
Ayaw kong kausapin ang
katulad niyang tao.
"I got to go." Aniya isang araw. "Please eat the cake. It's my birthday today."
Hindi ko siya pinansin. Para lang siyang nakikipag-usap sa hangin. Ang lakas ng
loob niyang dalhan pa ako
ng cake, though alam naman niya kung saan niya ito pupulutin kinabukasan.
Pagkalabas niya ng pinto ay binuksan ko ang cake. Inihagis ko iyon pataob para
plakda kapag tumama sa
sahig. Hindi pa ako nakuntento kaya ikinalat ko iyon gamit ang aking palad. Bukas,
maglilinis na naman siya.
Bahala siya buhay niya. Alam ko namang hindi magtatagal ay magsasawa rin siya.
Paggising ko ng umaga ay wala akong Dipsy na nakita. Nakakalat pa rin ang cake na
kinalat ko. Nilalanggam
na ang mga ito.
www.ebook-converter
Naghintay pa ako hanggang hapon. Sumapit na ang gabi, pero hindi na talaga siya
nagpakita. Siguro nalasing
dahil birthday niya kahapon. O baka naman hindi pinayagan ni Cassia.
Kinabukasan ay wala pa ring Dipsy na dumarating. Everytime na bubukas ang pinto ay
napapaangat ako.
Akala ko siya na ngunit si Lola Peach lang pala. Gusto ko sanang tanungin kung
napadaan siya subalit
nahihiya naman ako.
"Nakow, eh, two days ka ng hindi kumakain, hija." Puna sa akin ni Lola Peach.
"Dadalhan ba kita ng
pagkain?"
"Napagod na rin siya sa wakas." Pasaring kong salita. Alam kong alam niya kung sino
ang tinutukoy ko. Isang
paraan na rin para pagtakpan ang pride ko.
"Ay, nagbabasa ka ba ng text, hija?"
Napalingon ako sa cellphone na ilang araw na yatang low battery.
"Hindi mo ba nabasa ang text ni Sir D?"

Nangunot ang aking noo. "Anong text?"
"May sakit daw siya. Paanong hindi magkakatrangkaso eh maghapon nandito. Halos
hindi kumakain
kababantay dyan sa'yo."
Really? So hindi pala agad siya umuuwi kapag lumalabas na siya ng kwarto.
P 24-3
Well, hindi ko na kasalanan kung nagkakasakit siya. Inutusan ko ba siya na bantayan
ako?
Hindi ko maintindihan kung bakit ako masayang malaman na kaya pala siya hindi
nakakapunta ay dahil may
sakit lang pala siya. Hmp. Akala ko napagod na.
Ipinilig ko ang aking ulo. This is wrong. I shouldn't feel this. Not ever again.
...
"NAKOW, hija, ang taas ng lagnat mo!" natatarantang sabi ni Lola Peach matapos
hipuin ang aking noo. "Eh,
paano ba ito? Bakit kasi ngayon pa nagkabagyo? Wala tuloy signal."
Malakas ang ulan sa labas dahil sa bagyo. Kahit ako ay naririnig ko ang pagyanig ng
paligid dahil sa malaks
na hangin.
Nakadagdag pa iyong kawalan ng kuryente. Nasira yata ang generator ng building kaya
wala kaming ilaw.
Sinubukan ni Lola Peach na humingi ng tulong sa mga kalapit na unit pero wala
siyang nahingian. Karamihan
kasi sa mga nakatira dito ay hindi nakauwi galing ibang bansa dahil sa cancel ang
flight gawa ng bagyo. Wala
tuloy choice si Lola Peach kundi ang painumin ako ng kung anu-ano. Wala tuloy
choice si Lola Peach kundi
ang painumin ako ng kung anu-ano.
www.ebook-converter
Nagulat lang kami nang may nag-doorbell. Nagtatatalon sa tuwa ang matanda nang
pagbuksan niya ng pinto si
Dipsy.
Anong ginagawa niya rito? Akala ko ba may sakit siya? Basang-basa ang pantalon
niya. Basa rin ang buhok
niya. Halata rin sa ubo niya na may transkaso pa siya.
"Maige at dumating ka, hijo. Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko. Hindi ako
makakontak dahil walang
signal ang deputang cellphone ko dito." Mangiyak-ngiyak na sabi ni Lola Peach.
"She needs a doctor." Ani Dipsy.
"Dadalhin natin siya sa doctor?" tanong ng matanda.
"To the hospital." Binuhat niya ako. "May sasakyan ba kayo?"
Umiling si Lola Peach.
Mabilis niya akong nailabas papuntang elevator.
Nakababa agad kami sa lobby ng building. Doon ay nagtangka sila ni Lola Peach na
tumawag ng ambulance
pero walang linya ang telepono. At saktong walang tao sa front desk ng condo. At sa
kamalas-malasan ay
wala ring nadaang taxi, dagdag pa na walang dalang cell phone si Dipsy.
"Nakow, eh, paano ba yan?" naiiyak na ang matanda.
Tinanggal ni Dipsy ang kanyang jacket at ibinalot sa'kin. Mayroon iyong hood na
isinuot niya sa aking ulo.
Pagkatapos ay binuhat niya ako.
P 24-4
"Anong gagawin mo, hijo?" tanong muli ni lola.
"I have to take her to the hospital."
"Pero malakas ang ulan sa labas."
"But I have to." Pagkasabi ay sumuong na kami palabas. Isiniksik niya ako sa
kanyang dibdib.
"A-anong ginagawa mo?" tanong ko na nanginginig. It's freezing outside.
"Don't talk."
"S-saan mo ako dadalhin?"
"There's a hospital nearby. I have to take you there."
"F-fuck you, Dipsy."
" Saka mo na ako pagalitan kapag okay ka na." Lumingap siya sa paligid. "Fuck!
Bakit walang cab?"
"D-don't tell me you you sold your car?"
www.ebook-converter
"I left it in the flood."
"Sa baha?" kaya pala basang-basa ang pantalon niya.
"I think I need to run." pagkasabi'y nanakbo siya habang inuubo. Nararamdaman ko
rin ang panginginig ng
kanyang katawan.
"B-baka mabinat ka niyan."
"Shut up." Aniya sa kabila ng malalim niyang paghinga. May times pa na kamuntik
siyang madapa. Para bang
hinang-hina siya. Nararamdamanko rin na gumegewang siya.
Hindi nagtagal ay nakarating kami sa hospital. Ito na ang pinakamalapit sa hospital
dito. Napakaraming
pasyente sa emergency. Ni wala ngang sumalubong sa amin para daluhan kami. Siguro
dumami ang pasyente
dahil sa bagyo. inihiga ako sa stretcher.
Inilapit niya ako sa isang nurse. "Help her."
"Sorry, Sir, pero kailangan niyo pong pumila—"
"You have to take her first!" Sigaw niya. Napatingin na sa kanya ang mga pasyente.
"I'm sorry, pero may nauna. Mag-fill up na lang po muna kayo sa front desk."
Lumingap si Dipsy sa paligid. Hindi ko alam kung saan niya ako inilapag pero
mukhang may inagawan lang
siya ng stretcher.
May dumating na doctor. "Sir, you have to go to the admission area first."
P 24-5
"You need to check her immediately!"
"I'm sorry, Sir, but you have to—"
Sinapak niya ito at kinwelyuhan. "Uunahin mo ba siya o papatayin kita?"
Nagdatingan na ang mga gwardya at inawat siya. Limang tao pa yata ang umawat sa
kanya.
Gusto ko siyang pakalmahin pero hindi naman niya ako naririnig.
"Please... unahin niyo siya..." nagulat ako nang magmakaawa siya. "I'm begging you,
she needs a doctor..."
gumaralgal ang boses.
"D-Dipsy..."sambit ko sa mahinang tinig.
Lumuhod siya kahit marami ang nakakapit sa kanya. At nang mag-angat siya ng mukha
ay tigmak na siya ng
luha. "Please..."
JAMILLE FUMAH
www.ebook-converter
@JFstories
Wow! Wow! Wow! Grabe! ??????????????
P 24-6
Chapter 23
55.5K 4K 1.5K
by JFstories
Hi, @DontStealMyBias! Thank you for your comment. Super naging busy lang.try ko
sumagot sa mga inq
hanggat kakayanin ng time. :*
Sana di ko pa tapos itong story, kaso tapos na, e... no chance na para baguhin ko
iyong flow.But will do
something abt it. Alam ko namang sobrang bad ni Dipsy, wala na kasi akong maisip
that time, one night
lang kasi nong ginawa siya kaya super bilis, pero may plan na ako bumawi.stay
tuned. ;)
Chapter 23
IT'S PNEUMONIA according to the doctor. Mabuti na lang daw at naagapan ako, or else
ay pwedeng
ikamatay ko. I must admit thatDipsy saved my life. And I saw how he fought for my
life. He suddenly touched
my heart in that moment. Subalit kahit gawin niya iyon nang paulit-ulit ay hindi pa
rin mawawala ang aking
galit sa kanya.
www.ebook-converter
Everytime na imumulat ko ang aking mga mata ay si Dipsy ang aking unang
nasisilayan. Hindi ko siya
namulatan na umalis sa aking tabi while I was in the hospital bed. Minsan ay
naririnig ko ang boses ni Lola
Peach. Kinukwentuhan niya si Dipsy tungkol sa prinsesang tinira ng kuba.
"Good news." he said tiredly. Sa hitsura niya ay mukhang di pa siya natutulog.
"You're going home today."
Umaga ng mga sandaling iyon at kamumulat ko lang.
Hindi ko siya kinibo. I still hate him.
I've been confined for only five days. Si Dipsy ang naghatid sa akin pauwi at
buhat-buhat niya ako paakyat ng
elevator. Nang mailapag niya ako sa kwarto ko ay malinis na ito. May mga welcome
poster din naman na
nakadikit sa pader. And since may drawing na kuba ay malamang si Lola Peach ang may
gawa nito.
Hinawakan ni Dipsy ang aking kamay. "Are you all right?"
Tinabig ko ang kanyang kamay.
"Starting today, I will take care of you. Para naman makapag-FB ang Lola Peach mo."
Tulad ng dati ay hindi ko siya kinibo.
"Okay. Maybe I'll just come back tomorrow." Malungkot ang kanyang tinig.
Patayo pa lamang siya nang magsalita ako. "Change my clothes."
"Huh?"
P 25-1
"Umihi ako. Palitan mo ang damit ko." Sinadya ko talagang umihi. Tingnan natin kung
hanggang kelan ang
kaya niyang tiisin.
Dali sang pumunta sa dressing room. Pagbalik niya ay may dala na siyang undies at
pajama. May dala rin
siyang bimpo na nasa basin na may mainit na tubig. "I will clean you up."
Napatingin siya sa pang-ibaba ko at
napalunok.
"Take off my short." utos ko.
"But—"
"Arte mo, nakita mo na yan." Ako na ang naghubo sa sarili ko. Isinunod ko ang aking
undies.
Tumingala siya.
"So paano mo ako lilinisan kung nakatingala ako?"
Humugot muna siya ng malalim na paghinga. Binasa niya ang bimbo at pinunasan ang
hita ko.
Kunwari ay hindi ako apektado sa ginagawa niya. Pero ang totoo ay nangungulila ako
sa mga haplos niya. But
everytime I looked at it, bumabalik ang galit ko sa kanya. Everytime I felt it,
nasasaktan lang ako nang sobra.
www.ebook-converter
Narinig ko ang malalim niyang paglunok.
Nang mapunasan niya ang aking mga hita ay sinuutan na niya ako ng undies, sumunod
ang pajama.
"Matutulog na ako."
"Wait lang." Tumayo siya at pagbalik niya ay may dala na siyang pulbos. Pinulbusan
niya ako sa likod.
"You have to leave. Matutulog na ako."
"Okay." Patayo na siya nang may maamoy siyang mabaho.
"Palitan mo ulit ako." Utos ko muli.
"Why?"
"Dumumi ako."
...
KAILAN kaya mapapagod ang taong ito? Dipsy and I are in the bathtub. Kasalukuyan
niyang sinasabon ang
aking likod. He seems enjoying taking care of me since last week. Hindi siya
nagsasawang kwentuhan ako ng
kung anu-ano kahit hindi ko siya pinapansin.
I tried to ask him about Cassia pero iniiba niya ang usapan. What happened to her?
Bakit kaya ayaw niyang
banggitin? Though umuuwi naman siya tuwing gabi. Maybe also Cassia wanted my
forgiveness for her to live
a happily married life with him.
P 25-2
"Stop..." I whispered. Sa isang linggo niyang pag-aalaga sa akin at pagpapahirap ko
sa kanya ay ngayon lang
ulit ako nagsalita.
Narinig ko ang malalim niyang paghinga. "Did you know that the word dead has four
letters, so does life. The
pain has four letters, so does heal."
Hindi ko siya pinansin. Pagkatapos niya akong banlawan ay binalutan niya ako ng
tuwalya. He was being
gentleman every time the whole week he cleaned me up.
Binuhat niya ako gamit ang kanyang braso habang nababalutan ako ng tuwalya.
Iniakyat niya ako papuntang
kwarto. Maingat niya akong inilapag sa kama. These past few days ay ngayon lang ako
napreskuhan dahil
may nagpapaligo na sa akin. Hindi naman kasi ako kaya ni Lola Peach na ibaba para
lang paliguan.
He went to my dressing room at naka-isip ako ng kalokohan. I think it's time para
makaganti ako kay Cassia.
Pagbalik ni Dipsy ay bitbit na niya ang aking bibihisin. "Here." Inabot niya sa
akin iyon.
Tumingin ako sa kanya. "I need your cock."
"Huh?"
"Fuck me."
www.ebook-converter
Nakatulala lang siya sa akin.
Tinanggal ko ang nakabalot na twalya sa aking katawan. Umalon ang kanyang Adam's
apple nang makita niya
ang aking dibdib.
Nabitawan niya ang kanyang hawak na damit. He slowly went to my lips na para bang
na-hypnotize. His
mouth claimed my lips. He kissed me so gently. He is so fucking different when we
did this that last time.
Napakalaki ng ipinagbago. I could totally feel the passion in his kiss this time.
He brought my hands in his lips and licked my fingertips. Napasinghap ako.
He touched my breast and softly pinched the tips of it. He took one mound into his
mouth after that. I gasped
as I felt his tongue between my breasts, sliding down my stomach. He put my legs on
his shoulders before I
realize what is he doing, he already went down on my wetness. His lips touching,
playing and lightly
exploring gently. I'm too stricken to utter a words.
I pushed him away and let him stand. I wanna see his body. "Strip for me."
He took off his shirt, and then his pants. Tumalbog ang kanyang kuwan nang
tanggalin niya ang kanyang
boxers.
I couldn't help myself from admiring his body. He had those eight-packed abs and
big biceps. He smells so
good, so manly.
"Come near me." I commanded.
P 25-3
I held his shaft, sliding my hand up and down.
Umigting ang kanyang panga bago siya napatingala. I went on tasting it. My mouth
swallowed his full length.
"K-Kia..." He groaned in bliss.
I sucked it hard before I went to his balls. Para siyang mababaliw kung makaungol.
He sounded so hot. And I
loved watching his aroused expression. He was hard and aching while I was wet and
ready for him. He lifted
up my thighs again and started licking me, tasting my folds hungrily.
In a moment, he moved and positioned himself between my thighs. Biting my lower
lip, I rubbed my folds
against his hard shaft. We pressed our lower body together as our bodies joined
together. He cried out my
name as he fucked me. He was gently bonking his hardness inside of me before he
found himself thrusting
harder into mine after a while. The combination of lust and anger was intense.
"You're still tight..." he moaned. He was looking intently at me, as if he was
looking at my soul. He started
kissing my lips again.
"Your body knew that you belonged to me." He said huskily, possessively. Our eyes
remained locked as his
thick length was brutaly hard inside my core.
I cried out as my walls tightened around his cock. "I'm coming..."
www.ebook-converter
He made his thrust faster and deeper. "Malapit na rin ako..."
He held my hands while he continously pounding inside. Mayamaya pay nangisay na

siya sa aking ibabaw.
Napakapit ako sa kanya at napayapak. Halos sabay lang kasi kaming nilabasan.
"I love you..." he said with a barest whisper.
JAMILLEFUMAH
PUTANGINA NAKAKANTOT KANA LOVE AGAD. Potakte.
P 25-4
Chapter 24
45.8K 4.1K 1.7K
by JFstories
restored raw/unedited copy
Chapter 24
THERE'S no changes, I still hate him. Even though I felt his love when we fucked, I
still fucking hate him.
Walang nagbago sa sistema namin, ganoon pa rin.
Pero nag-eenjoy ako na makitang nahihirapan si Dipsy. Alam kong hirap na hirap na
siya pero hindi pa rin
siya napapagod. Lilinisin niya ang mga kalat ko, lilinisan niya ang dumi ko. I
can't find the answer why he
chose this life. He has a wife. He should spend his time on Cassia instead on me.
What if I give him the forgiveness he wanted? Will he stop doing this shit?
Titigilan na ba niya ako?
www.ebook-converter
"Hija, nandito si abs, este! Si Sir D pala." Bungad sa akin ni Lola Peach pagpasok
niya ng kwarto.
I thought he quitted after he'd gone for two days. Iyon pala mukhang bumwelo lang.
Pagpasok ni Dipsy para
buhatin ako ay nabigla ako. Bukul-bukol kasi ang kanyang mukha at puro putok ang
mga labi niya. Napansin
niya yatang nabigla ako sa hitsura niya.
"Nadapa."
"Saan ka nadapa, Sir? Sa bangin?" Sabat ng matanda.
Hindi siya tumugon. "Let's go." Binuhat niya ako pababa ng hagdan.
Ano kayang nangyari? Sino kaya ang nakaaway niya? Sa hitsura niya kasi ay para bang
binugbog siya kesa
nadapa. Pagbaba namin ay madilim at walang ilaw. Pansamantala niya akong inilapag
sa isang upuan.
Binuksan niya ang ilaw.
"Surprise!!!" sabay-sabay nilang sigaw. It was Quiro and Aviona na nakahawak sa

tarpaulin. My Mommy is
holding a pink balloon and Lander is lifting a huge cake. Daddy was just in the
corner. Cynthia and Leo
Montemayor are also here.
"Happy birthday!!!" they chorused.
I was shocked. I really am. Hindi ko talaga ine-expect ito. In fact, I don't want
them to see me like this. In this
horrible condition! This is not what I want.This should stop.
"Happy birthday, Kia." Lumuhod sa harapan ko si Dipsy at nagbukas ng maliit ng
kahon. Pero bago pa niya
P 26-1
nagawa iyon ay nasampal ko na siya. Nakakuha ako ng kopita na may alak sa tabi ko
at isinaboy ko iyon sa
ulo niya.
Natahimik ang lahat.
Napayuko na lang si Dipsy habang basang-basa ng wine ang kanyang mukha.
"Kia —" magsasalita pa lang si Mommy ay inawat ko na siya.
"I don't wanna hear any words from all of you."
Tumayo si Dipsy. "But, Kia—"
"Fuck you!"
Napapikit siya. "Please tell me what to do—"
"Die."
"Huh?"
"Kapag namatay ka ay saka lang kita mapapatawad." Bumaling ako kay Uncle Lander.
"Please take me
upstairs."
www.ebook-converter
Walang nagawa si uncle at binuhat niya ako. Dinala niya ako sa kwarto ay inipag sa
kama ko.
"I don't wanna hear any lesson from you. Please just leave."
"Okay." Lumabas siya ng pinto at pumalit si Dipsy.
"What are you doing here?"
Nakayuko lang siya sa harapan ko na para bang nagsusumamo.
"Why don't you start killing yourself? Kapag namatay ka ay baka mapatawad pa kita."
"I did it for you."
"Ang alin? Ang ipangalandakan sa lahat na lumpo ako? Ang idaldal sa parents ko na
nakunan ako?!"
"I'm sorry."
"You just make things worst."
Lumuhod siya bigla sa harapan ko. "Kia, please, let me stay. I still want to take
care of you. Please, wag mo
akong ipagtabuyan..." pumiyok siya.
"Kung gusto mo ng kapatawaran ko, umalis ka at wag ka ng magpapakita sa'kin—"
"I love you..." pumatak ang luha niya sa sahig. "Mahal na mahal kita, Kia... mahal
na mahal kita..."
P 26-2
May kung anong kumurot sa puso ko na makita siyang nagkakaganito. His face is in a
bad shape and he's
crying. I thought he's a Montemayor, but why the hell is he crying?
"K-kahit pahirapan mo ako... kahit paglinisin mo ako... Basta 'wag mo lang akong
itaboy... magtitiis ako.
Alam ko naman na napakalaki ng kasalanan ko sa'yo, at kahit anong gawin ko ay hindi
ko na maibabalik ang
nawala sa atin. Pero sana... sana mahanap mo sa puso mo na patawarin ako... kasi
kahit ako ay hindi ko
mapatawad ang sarili ko..."
Pigil ang luha ko habang nakatingin sa kanya. "I don't wanna see you again.."
Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Daddy. Nanlaki ang mga mata ko nang madatnan
niya kami.
Napabaling ako sa kanyang kamao. Puro tuklap, band aids iyon at galos. I think I
found the answer kung bakit
puro bangas ang mukha ni Dipsy.
Nakakapagtakang lumapit siya kay Dipsy at tinapik ito sa balikat. "Rest. I'll take
it from here."
Tumayo si Dipsy at lumabas.
Lumapit sa akin si Daddy at tumabi sa kinauupuan. "No one gets tired of loving,
'you know that?"
Nakayuko lang ako.
www.ebook-converter
"But everyone gets tired of hurting."
I can't believe he's saying this to me. For those years of being a father to me ay
ngayon niya lang ako
pinayuhan.
"He told us everything." Tumingin siya sa akin at hinawakan niya ang aking kamay.
"I love you, daughter.
You should've told me everything. I could leave the world but not you."
Isa-isa nang pumatak ang aking mga luha.
"You are the best thing that I ever had. I will understand everything because I'm
always on your side."
"I failed, Daddy. I made a big mistake and I failed."
"Don't think that." Inangat niya ang aking baba. "Please don't quit because of one
mistake you made. You
didn't fail, baby. Each mistake teaches us something. It's not how far you fall,
but how high you bounce that
counts."
"D-Daddy..." napahagulhol na ako.
"We are always here for you. Don't quit on us, baby. Because me and your mommy will
die first before we
quit on you."
"Oh, Daddy..." napayakap na ako sa kanya. "I'm sorry..."
"Don't be."
P 26-3
"I can't forgive him."
"Don't pressure yourself, baby. Forgiveness always takes time. And the only way for
us to forgive someone
we hate is to let go of them."
Napaangat ako ng mukha. "I just wanna get out of here. Get some place to be, away
from him."
"Tell me where you wanna go."
"Anywhere. How about in Europe?"
"As you wish."
"I want now, Daddy."
Napabuga ng hangin si Daddy. "Fine." binuhat niya ako at dinala sa kotse. It was
really painful na kailangan
ko na talagang magmove on kay Dipsy.
@JFstories
Kyo huhu ?? KYOOOO
www.ebook-converter
P 26-4
Chapter 25
38.2K 3.8K 1.8K
by JFstories
Chapter 25
NADALA ako ni Daddy sa sasakyan nang hindi kami napapansin ni Dipsy. Yumakap muna
ako kay Lola
Peach at nagpaalam. Pagsakay ko sa backseat ay nandoon na si Mommy. Niyakap niya
ako nang mahigpit at
saka siya napahagulhol. "I'm so sorry, baby..."
"I love you, Mommy."
"I love you, too, baby..."
Pinaandar na ni Daddy ang kotse. Pero sa parte ko ay para bang may naiwan ako. At
hindi nga ako nagkamali
— it was Dipsy. I wanted to tell him na pinatawad ko na siya para mamuhay na sila
ng tahimik ni Cassia. But
not now, maybe sooner. Kailangan ko munang mag-unwind sa Europe para pag-isipan
iyon nang mabuti.
Daddy suddenly stopped the car. Nakatingin siya sa rearview mirror. Saka ko lang
din napansin na may
sumusunod sa amin.
www.ebook-converter
Napanganga ako ng makilala ko siya. It was Dipsy!

"Kia!" Sigaw niya.
"Daddy, drive the car!"

"Are you sure?"
Napakapit si Mommy sa kamay ko.

"Drive the car, please." Utos ko muli.
Pinandar naman ni Daddy ang kotse.
"Make it faster." Pumiyok ako. HIndi ko alam kung bakit nasasaktan ako.
Pinaharurot ni Daddy ang sasakan. Pero sa side mirror ay nakikita kong humahabol pa
rin si Dipsy.
"I've seen this scene a lot. Especially in Montemayors'." Ani Mommy na nakangisi.
Wala nga yatang balak huminto si Dipsy. Kahit malayo na kami ay hindi pa rin siya
sumusuko sa paghabol sa
amin.
"Why don't you give him a chance?" Mommy suggested.
P 27-1
"He's married. Para ko lang niloko ang sarili ko."
Nagkatinginan ang dalawa. "Kia, you don't know?"
"Ang alin?"
"He backed out on his wedding." Si Daddy ang nagsalita.
Yumakap sa akin si Mommy. Bigla ay naglandas ang mga luha ko.
...
YOU'RE NOT GONNA BELIEVE this. I canceled my flight when I'm about to fly to
Europe. I don't know
why pero ito ang gusto ko. I chose to stay here in the Philippines.
In fact, it's been a month since my dad and mom took me home. And believe it or
not, I took the therapy. And
only weeks passed at heto — nakakalakad na 'ko. At ang baliw na si Cassia ay nasa
mental hospital na.
But there's more unbelievable than that. I've got friends and you're not gonna
believe on this one, too. It was
Cynthia Saavedra and Camilla Montemayor.
It's a long story and I don't know how it happened. Basta ang alam ko lang ay ka-
finger na nila ako. Pati
kapatid ni mommy na aunt ko ay ka-finger din pala nila! Si Aunt Rosenda!
www.ebook-converter
Plan ko rin palang gawing ka-finger na rin si Lola Peach para naman mai-share niya
kina Aunt Rosenda,
Cynthia at Camilla Montemayor ang kuwento niya about sa prinsesang tinira ng kuba.
Sana kasama namin si Mommy para kompleto ang mashoshonda, kaya lang ay possessive
ang daddy ko.
Maski makipagbarkada ay ayaw nitong payagan si Mommy!
"Oo nga pala, ka-fingers! I have a good news. I'm pregnant." Masayang balita ko sa
bago kong friends. They
are far better than Zantha the bitch, anyway.
Napanganga ang tatlo. "Pucha, ang libog mo naman!" ani Cynthia.
Iningusan ko siya.
"Hindi ka nakuntento sa vibrator?" Rosenda asked.
"It's a good thing for me. At least, magiging dalawa na ulit kami." Hinimas ko ang
aking tiyan. Naka-recover
na ako, kahit na aminin ko na may kirot pa rin sa puso ko. Dahil may isa pang tao
na hinihintay kong bumalik
pero hanggang ngayon ay ni hindi ko makita maski ang anino.
"Who's the father?" si Camilla ang nagtanong.

"Secret."
"Wish ko lang sperm yan ng isa sa mga Montemayor." Bumakas sa mukha ni Cynthia ang
lungkot sa isiping
hindi na ako magiging bahagi ng pamilya nila.
P 27-2
Biglang tumunog ang aking cellphone at nakita ko sa screen ang pangalan ni Leon.
"Hello?" sinagot ko ito.
"Kia?"
"Leon. Why?"
"Brace yourself."
Napapikit ako. Alam kong masamang balita ito. "Tell me."
"Dipsy is dead."
Naibagsak ko ang aking cellphone. Nang magtama ang mga mata namin ni Cynthia ay
bumagsak na ang luha
ko.
Ganito na lang?
Ganito na lang ba iyon?
Kapag may dumating ay meron namang mawawala?
Wala na ba talaga akong karapatang sumaya?!
www.ebook-converter
...
IT FELT LIKE now is the end of the world. He was there, a few steps away. Habang
papalapit ako sa kanya
ay napapahagulhol ako.
Ang tanga... ang tanga-tanga niya. Bakit tinotoo niya ang sinabi ko na mamatay na
siya?
He was sent out for a mission, but he failed. Kaya heto siya at natatakluban na
naman ng puting kumot.
Nang makalapit ako sa kanya ay dahan-dahan kong binuklat ang takip sa mukha niya.
It was him. Wala siyang
buhay at hindi na humihinga.
Nanlambot ako at napasalampak sa sahig. Gusto kong sumigaw at maglumpasay at mag-
asik.
Ilang beses ko siyang itinaboy. Ilang beses ko siyang sinisi. Ilang beses ko siyang
sinaktan, kahit na nakikita
ko sa mga mata niya na parehas lang kami ng pinagdadaanan...
Nang hindi na siya magpakita ay akala ko okay na ako. Akala ko okay na ako na wala
siya...
Nagsisisi ako sa mga nagawa ko. What if kung napatawad ko siya at hindi ko siya
iniwan? What if kung
inamin ko sa kanya na siya pa rin ang aking mahal? Siguro ay kasal na sana kami
ngayon. Siguro ay hindi siya
ipapadala sa isang misyon at buhay pa siya ngayon.
Tumayo ako at niyakap siya nang mahigpit. Doon ako humagulhol sa kanyang dibdib.
Inalo ako ni Leon na nasa aking likuran lang. Si Quiro naman ay hinihimas ang aking
likuran. "Be strong,
P 27-3
Kia."
"I-I can't..." Tiningnan ko sina Quiro at Leonardo, sila pa lamang ang nakakaalam
na patay na si Dipsy, may
mission pa kasi silang kailangang gawin kaya inililihim pa nila sa iba ang tungkol
dito.
"You once lost someone. You will get over this." Leon said.
"N-not this time." Tagaktak angmga luha ko. "N-ni hindi ko man lang nasabi sa kanya
na napatawad ko na
siya. Hindi ko man lang nasabi sa kanya na mahal ko pa rin siya. Hindi ko man lang
nasabi na magkaka-anak
na kaming dalawa..."
Nabigla ang dalawa. "You mean, you're pregnant?"
Tumango ako. "It's two months."
Nagulat ako nang biglang bumangon si Dipsy. "You're pregnant?!!"
Napaatras ako. "D-Dipsy?"
Bumangon siya na para bang hindi alintana na wala siyang saplot. "Buntis ka?
Nabuntis kita?" garalgal ang
kanyang tinig.
www.ebook-converter
Napahinto ako sa pag-iyak. "What the hell is this?" napatingin ako sa dalawa na
ngayon ay palabas na.
"Hey!"
"Buntis ka, Kia?" lumapit sa akin si Dipsy at hinuli ang aking kamay.
Tinabig ko siya. "Oo. At ikaw ang ama—"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang sunggaban niya ako ng halik. Pagkuwan ay
nagtatakbo siya
palabas at nagsisisigaw. "I'm gonna be a father! I'm gonna be a father!"
Sana alam niyang na nakahubo siya.
Bumalik siya sa akin. Naluluha ang kanyang mga mata. "Kia, I swear, I'll be a good
father..." nanginginig ang
boses niya. "I swear to you I'll be a good husband..."
Inis ko siyang itinulak. Ilang buwan din siyang hindi nagpakita sa akin, 'tapos
ganito? Hindi ba niya alam na
halos himatayin ako sa daan kanina habang papunta ako rito. Alalang-alala ako sa
kanya.
"Kia... "
"Bakit, pumayag na ba ako na pakasalan ka?"
Lumuhod siya sa harapan ko. "I love you... I will take care of you... oh, I love
you so much..."
Humalukipkip ako. "Tumayo ka nga diyan at sumasayad na 'yang titi mo sa lupa."
Tumayo siya. "Is that a yes?" lumuluha ang kanyang mga mata.
P 27-4
Nagbagsakan na rin ang mga luha ko. Miss ko na siya. Hindi ko puwedeng ikaila iyon
sa sarili ko, na
namimiss ko na siya. "Y-yes."
Niyakap niya ako at saka humagulhol. "I love you, Kia... I love you... maniwala ka
sa akin, mahal na mahal
kita. Babawi ako sa'yo, magpapa-alila ako sa'yo kung gusto mo... but please...
ayoko ng mawala ka sa akin."
"Pakasalan mo na ko, ngayon na..."
Kumalas siya sa akin at ikinulong mukha ko sa mga palad niya. Siniil niya ako ng
halik, napapikit na lang ako
habang tila siya uhaw sa mga labi ko. Punong-puno iyong puso ko ng pag-ibig para sa
lalaking ito, and yes,
handa na akong magsimula ulit na kasama siya.
May luha pa rin sa mga mata niya na magkahiwalay kami. Titig na titig siya sa mukha
ko.
"Ah... Dipsy..." Napangiwi ako ng akma niya ulit akong hahalikan. Kagat-kagat niya
na ang ibabang labi ko.
"Ano 'yun?" ayaw niyang tigilan ang paghalik sa akin pero itinulak ko na siya.
"Saka na natin ituloy kasi nakakatusok ka na." Bigla kasi ay tinigasan siya. "And
please, magdamit ka."
www.ebook-converter
END FOR NOW
Spoiler on JFstories Facebook page. Announcement will be posted there, too
JAMILLEFUMAH
hahaha pls update miss a ...pls update na po...26-27 last chapter po...plsss...
P 27-5

SAVAGED - R18 - Jamille Fumah - Wattpad - Wattpad

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

SAVAGED - R18 - Jamille Fumah - Wattpad - Wattpad

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Prologue

141K 4.6K 2.1K

"WILL YOU PLEASE STOP?!"

Isinubo niya ang kanyang hintuturo. "Lahat ay nagsisimula na sa blow job."

Siya si Dipen Psyche Saavedra!

Iyong makulit na si 'Dipsy' nong highschool!

Sumunod naman sila sa utos ko.

"Bakit hindi mo na tawagan ang mga Montemayor? Sabihin mo na sa mga Montemayor-

Mukhang tuwang-tuwa pa si Zantha sa nakita. Akma nyang bubuksan ang zipper ng

Hindi ko alam na ganito na siya kahot at ka-sexy. If he was a food, he might be so

Fuck! Sperm nga!

Hahhahahahha wews?????? Hahahahaha

"At iyon ang ginagamit ng Oval para makapang-recruit ng bagong miyembro na

"Where are you, baby ko?" Malambing niyang tanong.

Papunta ito sa lugar kung saan nakatira ang babaeng iyon.

At sa hindi ko alam na dahilan ay napatingin ako sa compartment ng sasakyan ko,

Bago pa lang siya mag-uunat mula sa mahimbing na pagkakatulog nang gisingin ko

"He died last night, remember?"

So it wasn't just a dream?! Napalunok ako nang mariin. "Where is he?"

"A-and he's dead, right?" tanong ko na hindi pa rin makapaniwala.

Ano ba itong pinaggagawa ko?

Wala pa rin siyang kakilos-kilos.

Please prove me something!

That's what I'm talking about! That's a fabulous plan!

Narinig ko siyang napalunok. "We know that guy, we all do."

Humugot ako nang malalim na paghinga. Bahala na. I can do this!

"I-I love you, Mommy. Please tell that too to Daddy."

"You are making me worried, Kia. Tell what's happening."

Kumubabaw ako sa kanya. I reached his cock and pointed it to my entrance.

Nang mapatingin ako sa mukha ni Dipen ay ngali-ngaling nasampal ko siya.

"D-Dipen..." I cried out his name.

WHAT TIME IS IT? NAPADILAT AKO.

There's someone in my back!

Kilala ko ang tinig na iyon kaya mabilis ko itong nilingon. "Quiro?"

Hahahahaha Shit mamatay na ako kakatawa

"I don't think so."

Umangat ang isang kilay ko. "What do you mean?"

"Dipen Psyche is a certified womanizer. He will never do the experiment. Especially

"How can you be so sure–"

Napatigagal siya. "W-what?"

Tumango ako nang may ngiti.

"Wag muna. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya."

Napahalakhak siya nang hindi ako makasagot.

I'm gonna kill this bitch!!! I will kill her!

Very wrong! I said to myself.

Tumaas ang isang kilay ko. Naisip ko na rin iyon.

"Sinong kumain, si Dipsy?"

Napalunok ako. "That's impossible. He's already dead."

NAPAUNGOL ako habang napapakapit sa malapad na dibdib ni Dipen. I placed myself on

I humped on him slowly. Sa umpisa ay mabagal lang. Hanggang sa bumilis. Hindi ko

"He hates late."

"I know." Pinatay ko na ang linya.

Sa sobrang tuwa ko ay nayakap ko si Dipsy. Nakakainis lang dahil kahit patay na

I smiled at him. "I need to tell you– "

Pagkasabi niyon ay tuluyan na siyang nawala.

Halos maligo na siya sa mga luha ko.

Hinagilap ko agad ang aking cellphone at nang makita ko ito ay tinawagan ko si

Prente lang siyang nakasandal at walang buhay.

Napagtanto ko na lang na nakayakap na pala ako sa kanya.

"M-my boyfriend..." napabulalas ako. Yari, ano ba itong nasabi ko?

Tumaas ang isang kilay ni Mommy.

Para akong robot na kusang kumilos ang aking katawan.

"Party will start shortly." Pahabol ni Mommy. "Inimbita ko lahat ng kaklase mo