------------------------------

TITLE: For The Love of EOS [Completed]

LENGTH: 1879
DATE: Jun 24, 2013
VOTE COUNT: 661
READ COUNT: 103001
COMMENT COUNT: 44
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: JamilleFumah
COMPLETED: 1
RATING: 3
MODIFY DATE: 2014-09-25 13:32:01

------------------------------

####################################
PROLOGUE
####################################

Original Story of JamilleFumah. All Rights Reserved 2014.

╰ღ╮ E O S ╭ღ╯

The Prologue

Ako si Jerusha Lopez

Simple lamang akong babae.

Iyon ang akala ko...

Kasi simple lang ang buhay ko...

Magtinda sa palengke para sa araw-araw.

Maging mabuti at masunuring anak sa aking Inay na sa di ko malamang kadahilanan ay
palaging galit sa akin.

Pero hindi ko akalaing magbabago ang buhay ko ng dahil sa isang lalaking muntik ng
makabangga sa akin sa tapat ng simbahan.

Isang lalaking tagos-tagusan kung makatingin...

Isang lalaking may magagandang mga mata... Na tila ba hindi pangkaraniwan...

Isang lalaking may mapupula bagamat hindi pala-ngiting mga labi.

Isang misteryoso at guwapong lalaki na akala ko noong una ay isang demigod! Ang
guwapo naman kasi talaga!
At sa kahit anong anggulo ko siya tingnan ay alam kong mayaman ang lalaking ito.

At base sa pagtibok ng puso ko habang tinititigan ko siya ay nabatid kong

SIYA na nga ang lalaking para sa akin!

Siya ang lalaking makakapagbigay ng mga pangangailangan ko!

Ang lalaking mag-aahon sa akin sa kahirapan!

At ang lalaking... Magliligtas sa akin kay Diego. Ang may ari ng bar na gustong
pagbentahan sa akin ng nanay ko.

SI EOS.

Siya ang lalaking karugtong nang aking hininga.

Another not so ordinary love story...

x x x

Copyright ⓒ JamilleFumah 2014, All rights reserved.

WARNING: This book contains violence and mature contents. Readers discretion is
adviced.

No part of this book may be reproduced in any form or by any means without the
author's consent. Please obtain permission.

BOOK: Names, characters, places and incidents are products of the author's
imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales
or persons, living or dead, is entirely coincidental.

FB Page: JamilleFumah
FB Group: JFamily Wattpad
Twitter: @jfstories　
####################################
2. KAPANGANAKAN
####################################

GOTHIC LOVE OF DARKNESS presents EOS

Copyright ⓒ JamilleFumah 2014, All rights reserved.

Ang kwentong magbubukas ng inyong isipan sa kakaibang mundo ng pagibig...

Eos Geryon Tan

Ang lalaking may itim na itim at magagandang mga mata na tila ba ikalulusaw ng mga
titigan nito.

Sanggol pa lamang siya ay alam niya ng may kakaiba sa kaniya...

Pero hindi siya mawawalan ng pag-asa, na isa sa mga araw na ito ay mapagbabago siya
ng pagibig. Kung tunay mang may nag-e-exist sa ganoong pakiramdam sa mundong ito.

At ito ang buhay niya...

∞❁∞

SI SAB

"Lalaki ho ang anak niyo. Congratulations sir..." Bungad ng doktor. "Hintayin niyo
na lamang ho sa nursery ang sanggol." Pagkuway umalis na ito.

Nawala ang lahat ng kaba na lumulukob sa kaniya dahil sa sinabi ng doktor. Lalaki
ang unang anak nila ni Hani. Walang pagsidlan ang ligayang kaniyang nadarama sa mga
oras na iyon. Gusto niyang pumunta na sa nursery subalit gusto niya din munang
makita ang asawa at pasalamatan ito.

"Eos Geryon ang pangalan ng aking apo, Sab!"

Napalingon siya sa kabilang hallway. Ang Daddy ni Hani at may mga dala-dalang
prutas at bulaklak.

"Youre the boss." Nakangiting sagot niya sa may edad na lalaki.

Magkaakbay silang tumungo sa nursery, sabik na makita ang bagong myembro ng

pamilya.
 ✞ ✞ ✞ ✞

Matuling lumipas ang ilang taon...

SI HANI LEMON TAN

"Sab... " Marahang tawag niya sa asawang nanonood ng T.V sa sala.

TAKANG lumingon ang lalaki at tumayo. "Bakit namumutla ka?" Masuyo niyang
hinawakan ang balikat ni Hani at hinagkan ito sa noo. Ang kaniyang minamahal na
kabiyak.

Sa gesture na iyon ng asawa ay napapawi lahat ng mga nararamdaman niyang agam-agam.

Ngumiti siya at yumakap kay Sab.

"Mahal... Kasi..." Hindi niya alam kung paano sasabihin ang kaniyang nakita. Takot
na baka magdamdam ang asawa. Ayaw niya ng maungkat pa ang mga bagay na gusto na
nilang kalimutan...

"Ano yun? " Ulit ng lalaki na tila ba sinasabing ayos lang kung ilalabas niya ang
sinasaloob.

Lumunok siya muna bago ibinuka ang bibig. "Si Eos..." Nabibikig ang kaniyang
lalamunan sa kaba.

"Bakit? What's wrong with our son?" Kunot noong tanong ng lalaki.

"I saw Eos..." bahagya ng nanginginig ang boses ng babae.

Taka pa din si Sab.

Alam niyang may bumabagabag sa kaniyang asawa kaya't hindi niya na ito hinintay na
sumagot pa, sa halip ay siya na mismo ang naglakad papunta sa kwarto ng apat na
taong gulang nilang anak na lalaki. Sumunod naman si Hani sa asawa.

Pagkapihit pa lamang ng seradura ng pinto ay naulinigan na nilang mag asawa ang

tila malakas na hangin sa loob ng kwarto ng bata.

"Eos?" Mulagat si Sab sa natunghayan.

Nakatayo si Eos sa gitna ng kwarto. Seryoso ang maamo nitong mukha subalit ang mga
mata nito ay nagdidingas na tila sa isang demonyo. Ang mga matang iyon na huli niya
pang nakita sa kaniyang yumaong kuya Leandro!

"Anak?" Nilapitan niya ang bata at biglang niyakap.

Si Hani naman ay parang itinulos pa din sa bukana ng pinto.

Parang bangungot ang nakikita niya... matagal niya ng napapansin na tila may
kakaiba sa kanilang anak subalit hindi niya na iyon binibigyan pa ng pansin. Si Eos
na anak nila... hindi pwedeng manahin nito ang maitim na dugo ni Sab! Pero sa
tuwing tititigan niya ang anak ay bumabalik ang nakaraan na gusto na talaga nilang
kalimutang mag-asawa.

"Hani... Kumuha ka ng basang bimpo! Dali, mainit si Eos!" Tarantang utos ni Sab sa
nakatayong babae.

Nang maihiga na nila si Eos sa kama nito ay nakatulog na din ang bata. Naiiyak na
napayakap si Hani kay Sab.

PERO HINDI pa doon natatapos ang lahat. Dahil habang lumalaki ang kanilang anak ay
mas nakikita na nila ang ilang pagkakaiba nito mula sa ibang kabataan sa edad nito.

Mainitin ang ulo ni Eos at palagi itong napapa-away sa mga kapwa-bata nito. Kapag
naman kinakausap nila ang anak ay hindi naman ito sumasagot. Kahit subukan nila
itong tanungin ay hindi din naman ito nagkwi-kwento... Lahat na ng pag-iintindi ay
ibinigay nila sa anak subalit ganoon pa din ang ginagawa ng batang lalaki, wala
talaga itong nakakasundong kamag-aral. Isa na din iyon sa mga dahilan kung bakit
nililipat-lipat nila ito ng paaralan.
Pinagmasdan nila ang batang naglalaro sa kanilang hardin. Wala man lamang karea-
reaksyon ang mukha nito habang hinihimas ang asong kalong-kalong nito. Ni hindi
nila maunawaan kung ano ba ang tumatakbo sa isipan nito.

Bagamat naiintindihan ni Sab ang kalagayan ng anak. Pinagdaanan niya din nama na ng
hirap na dinaranas ni Eos noong ka-edad niya ito. Pero iba pa din talaga ang
kanilang anak...

UP NEXT... Binata na ang ating baby boy!

Sorry kinda boring ang first chap, pero kailangan iyon! I promise, ang mga susunod
na chappy will be lovely! XOXO~
####################################
3. Si USHA
####################################

LUMIPAS ang mga araw...

At ang mga araw ay naging buwan... At ang mga buwan ay naging taon...

TAONG 2002

Nakatayo ang isang babae sa harap ng isang lumang simbahan.

May kung anong pwersa ang humihila sa kaniya papasok sa loob noon subalit parang
nakakadena ang kaniyang mga paa na hindi niya maihakbang papalapit. Naikuyom niya
ang kaniyang mga kamay. May kakaibang damdamin na unti-unting lumukob sa kaniya.

Nagpasya siyang lisanin na lamang ang pook na iyon makalipas ang ilang minuto.
Nagsimula na siyang maglakad sa mahabang kalsada palayo sa simbahan.

Ipinasok niya ang dalawang kamay sa bulsa ng kaniyang kulay asul na simpleng
bistida. Ang kaniyang mukha ay blangko at ang kaniyang tingin ay nakatutok sa
malayo kaya't hindi niya napansin ang ang daan at muntik na siyang mahagip ng isang
mabilis na motor.

Halos tumilapon ang lalaking nakasakay sa motor na iyon dahil sa pag-iwas sa

kaniya.

　
Nahintatakutan naman ang dalaga ng makitang bumagsak sa di kalayuan ang lalaking
naka-helmet pa din. Nagmamadali siyang lumapit sa lalaki upang tingnan ang
sitwasyon nito.

Nasa malayo ang motor na kanina ay nilulunan nito at ang lalaki naman ay nakahiga
sa gilid ng kalsada.

"Mister?" Tawag niya.

Subalit hindi pa din kumikilos ang lalaki.

Naka itim na jacket ito at itim na pantalon. Ang helmet nito ay kulay itim din
gayon din ang gamit nitong motor sa di kalayuan.

Sa tantiya niya ay may kaya ang lalaki at isa itong matangkad na nilalang dahil sa
haba ng katawan nitong nakabalandra sa kalsada.

'Hindi kaya nasaktan siya? marahil sapagkat napakalayo ng tinalsik niya.' Kabadong
naisip niya.

Tatalikod na sana siya upang humingi ng tulong subalit biglang kumilos ang
nakahigang lalaki.

Takang napatitig dito ang dalaga. Parang hindi nito ininda ang aksidente, parang
balewalang tumayo ang matangkad na lalaki sa kaniyang harapan.

"A-ayos ka lang ba? Pasensya na..." Nabubulol niyang sabi dito.

Pero bigla siyang napa-tanga ng hubadin na nito ang suot-suot nitong itim na
helmet. Natutop niya pa nga ang kaniyang bibig sa pagka-bigla. May ganito pa palang
taong nag-e-esixt?! Sobrang guwapo nito sa tunay na kahulugan ng salitang iyon!

Maliit lamang ang mukha ng lalaki at napakatangos ng ilong nito. Napaka istrikto ng
dating lalo pa't seryoso ang mukha nito. Para bang mawawalan ka ng lakas sa tuwing
tititigan ka ng sobrang itim na mga mata nito.

Bigla ang ragasa ng sandamakmak na kaba sa kaniya habang nakatingala sa matangkad

na lalaki.
"Sorry..." Muli ay paumahin niya. Nakita niyang nagdudugo ang gilid ng mapupulang
labi ni Pogi.

Pero nawala lahat ng paghanga niya dito nang magsalita na ito...

"Umalis ka sa daraanan ko..." Walang reaksyon ang mukha ng guwapong lalaki at saka
basta na lamang siyang nilagpasan para puntahan ang nakahandusay nitong motor na
nasa di kalayuan.

x x x
####################################
4. His Eyes...
####################################

####################################
5. LUSAK
####################################

ALAM niyang labag sa loob ng binata na iangkas siya sa motor nito pero dahil sa
kakulitan niya ay naihatid pa din siya nito.

Lihim niyang pinagmamasdan mula sa side mirror ng motor ang nagdadrive na lalaki.
First time niyang umangkas sa ganoong kagarang motor na kahit saang anggulo tingnan
ay batid niyang mamahalin ito. Para siyang prinsesang angkas ng isang gwapong
prinsipe sa kaniyang kabayo.

"Dito na lang!" Napatili siya. Muntik na kasing lumampas dahil sa di niya napansin
ang lugar. Busy kasi siya sa pangangarap.

Inihinto naman nito ang motor sa tabi ng palengke. Kahit naka helmet ay halatang
nakasimangot ang binata.

　
"Salamat ha?" Ngumiti siya ng matamis. Praktisado ang ngiting iyon dahil alam
niyang maganda siya pag ganoon ang ngiti niya.

Pero ni hindi man lamang siya tiningnan ng lalaki ,sa halip ay ini-start na nito
ang motor at paharurot na pinasibad. Halos kumain ng alikabok ang dalaga pero wala
siyang pakialam. Masyado na siyang nalulunod sa kakaibang damdaming lumulukob sa
kaniya ngayon.

"Bye!" Kinawayan niya ang papalayong binata.

Nagpababa siya malapit sa palengke, doon kasi malapit ang lugar nila.

Tulad kanina wala pa ding reaksyon ang lalaki habang pinapatakbo ang motor niya.
Nangingiti naman si Yusha, naku-kyutan talaga siya sa pagka seryoso ng mukha ng
estrangherong lalaki.

"Wag ka mag alala magkikita pa tayo! Promise!" Nakangiting bulong niya sa hangin.

Iiling-iling na naglakad na lamang siya papasok sa eskinita ng palengke.

"He made my day..." Pakiramdam niya na-inlove na agad siya. Love at first sight ba?

Napahagikhik siya, para siyang baliw na tumatawang mag isa.

"Ang bango... Mukhang mayaman... At ang pogi...!" Nagtititili siya habang

naglalakad. Pag napangasawa niya ang mokong na yun sure na ang kinabukasan niya!

　
"Siguradong wala pa siyang girlfriend! Sa sungit niyang iyon, malamang wala pa
talaga! Ako pa lang pag nagkataon! Kaya kong tyagain ang ugali niya, saka maganda
naman ako kaya hindi malabong magustuhan niya din ako!" kausap niya sa sarili.

"HOY! kinakausap mo na naman ang sarili mo!" Mula sa kung saan ay may sumulpot na
lalaki. May dala itong basket at base sa itsura nito ay isa itong tindero. Iyon nga
lamang ay bata pa ang lalaki at may itsura naman kaya't magdadalawang isip muna ang
makakakita dito kung ito ba ay tindero talaga.

"Ano ba Kiko?! Ginulat mo naman ako eh!" Singhal niya dito. Kababata niya ito.

Tumawa ng malakas ang lalaki. "Para ka kasing bale na nagsasalita mag-isa."

Inirapan niya lamang ang kaibigan. "Mag aasawa na ako noh! Aalis na ako sa mabahong
lugar na ito dahil mayaman ang mapapangasawa ko!" Pagtataray niya sa lalaki.

"Wow huh! Anong tinira mo? Naka drugs ka ba ha Bashang?" Nakakalokong tanong nito
sa kaniya. Sinabayan siya nito sa paglalakad.

"Tse! Wala nga akong pangbili ng bigas! Drugs pa kaya?! Saka wag mo nga akong
tawaging Bashang! Usha ang pangalan ko!" Inis na sagot niya sa kaibigan.
"Huwatttt? Usha kamo? Akala ko ba ayaw mo ng pangalan mong yun ha?"

"Eh gusto ko na ngayon... Saka mas sosyal yung pakinggan kesa sa Bashang ano!"

"Pero ang meaning ng Usha ay anak ng demonyo... Prinsesa ng mga demonyo diba?"
tanong ni Kiko.

Nagdilim naman bigla ang mukha ng dalaga sa narinig.

"Pwede ba Kiko! Umalis ka na nga lang dito!!!" Asar na iniwan niyang nakatulala
lang ang kaibigan. Nagmamadali na siyang umalis.

Mabilis ang mga yapak niya pauwi ng kanilang tahanan.

Maliit lang ang bahay nilang mag-ina. Iisa lang ang tulugan,sala at kusina.

Isang libo ang upa nila sa kanilang bahay buwan-buwan. Hindi na masama para sa
kanilang dalawa at isa pa wala namang hanap buhay ang kaniyang nanay eh... halos
siya na nga ang bumubuhay sa kanilang dalawa sa pamamagitan ng pagtitinda sa
palengke.

Nakapag highschool naman siya iyon nga lamang ay hanggang third year lang siya
dahil hindi niya na kayang pagsabayin ang kaniyang pag-aaral at pagtatrabaho.

Ang tanging konswelo niya na lamang sa buhay at kaniyang lubos na pinagpapasalamat

ay dahil ipinanganak siyang maganda! At iyon ang puhunan niya para makasilo ng
mayamang mapapangasawa na mag-aahon sa kanilang mag ina mula sa kahirapan.

"Inay, narito na ho ako!" Sigaw niya.

Madilim ang kabahayan at halos madulas pa siya ng may matapakang bote. Inis na
dinampot niya iyon at ipinatong sa lamesita.

Kinapa niya din ang switch ng ilaw sa bandang kaliwa ng dingding. Naiiling na
iginala niya ang tingin sa maliit nilang bahay. Napakagulo... nagkalat ang mga
damit sa sahig at mga ilang pang bote ng alak.

"Nay..." Tawag niya sa inang nakahilata sa sahig.

Mukhang gaya ng lagi niyang nauuwian ay lasing na naman ang kaniyang inay.
Nilapitan niya ang babae at dahan-dahang inalalayang makaupo.

"Inay naman... Kay aga-aga ay alak na naman ang hinarap niyo. Kumain ho muna kayo.
May dala ho akong puto diyan..." Masuyo niyang wika sa ina.

Nagmulat ng mga mata ang may edad ng babae.

Kahit gula-gulanit ang buhok nito at may pagka madungis ang mukha ay mababanaag pa
din ang taglay nitong kagandahan noong kabataan nito.

Payat na ang babae subalit naroon pa din ang pagiging istrikto ng mukha. Tumingin
ito sa dalaga at ng makilala siya ay padabog itong tumayo.

"Demonyita ka! Wag mo nga akong mahawak-hawakan!" Singhal nito sa kaniya.

Nasaktan man ang dalaga sa itinawag sa kaniya ng kaniyang ina ay hindi na lamang
niya iyon pinansin pa. "Nay... kumain ho muna kayo."

"Hoy! Wag mo nga akong matawag-tawag na nanay ha! Nakakadiri ka!" Tinabig siya nito
at padaskol na naupo sa maliit na upuan habang hinihilot ang sentido.

"Usha! Kuhanan mo ako ng tubig dali!" Utos nito sa kaniya.

Tumalima naman agad ang dalaga. Sanay na siya sa trato ng kaniyang nanay sa kaniya
mula pa noong bata pa siya.

Tanging ang lola niya na lamang ang nagtaguyod sa kaniya noon kaya siya lumaki ng
maayos. Subalit ng pumanaw ang kaniyang lola ay naging miserable na ang buhay
nilang mag-ina dahil na din sa ugali ng kaniyang nanay. Pero lahat naman ay kaya
niyang tiisin para dito. Mahal na mahal niya ang ina kahit pa basura lamang ang
tingin nito sa kaniya.

"Ito ho..." Abot niya ng tubig sa babae.

Pahablot na inabot nito sa kaniya ang basong may lamang tubig. Basta na lamang
nitong nilagok ang laman noon at pagkatapos ay padabog na inilagay sa lamesita ang
baso. Mabuti na lamang at gawa lamang sa plastic ang basong iyon kung hindi ay
nabasag na ito sa klase ng paglagay ng kaniyang ina.

Umikot ang paningin ng babae, ng mapansin nito ang supot ng dinala niyang puto ay
agad nito iyong sinunggaban. "Linsyak na yan! Ito lang ang ipapakain mo sa akin?"
Gigil na ibinato nito sa kaniya ang supot na may lamang puto.

Hindi nakailag si Usha kaya't sapul siya sa mukha ng ibinatong supot ng kaniyang
nanay. Napangiwi siya sa sakit dahil sa ilong siya natamaan noon.

"Nay, almusal pa lang naman ho iyan... Magsasaing pa naman ho ako ng kanin maya-
maya..." Pangangatwiran niya habang pinupulot at pinapagpagan ang mga putong
kumalat sa sahig.

"Hay naku! Ang sabihin mo ay wala ka talagang silbi! Araw-araw na lang binu-bwisit
mo ako! Bilisan mo ang kilos at maghain ka na! Wala ka talagang kwentang anak!
Manang-mana ka sa mga tatay mong halimaw! Mga demonyo! Sinira ninyo ang buhay ko!
Kaya ikaw demonyita ka!" Sigaw muli ng babae. Nakabukaka ito habang nakaupo at
namamaypay gamit ang napulot na karton.

Naiiyak man ay pinigil ng dalaga ang pagtulo ng luha.

Kailangan niyang mas maging matatag. Inangat niya ang mukha at pilit na siniglahan
ang kaniyang itsura.
"Nay ano ho bang gusto ninyong ulam?" Pag-iiba niya.

Natahimik ang may edad na babae at pagkuwa'y nag-isip.

"Adobong baboy! Yung matamis." Sagot nito na dumidila-dila pa na animoy natatakam.
Iyon ang kahinaan nito.

　
Tila gustong pagsisihan ni Usha ang pagtatanong. Naalala niyang kinse pesos na lang
ang natitirang pera sa kaniyang bulsa. Hindi pa naman pwedeng bumili ng kalahating
order lang sa karinderya. Hindi na din siya pwedeng mangutang sa tindahan nila
aling Aba dahil mahaba na ang listahan doon ng kaniyang inay sa araw-araw na
pagkuha nito ng alak.

"Hoy... nakausap ko si Diego! hinahanap ka." sabi ng kaniyang inay.

Napasimangot ang magandang mukha ng dalaga sa narinig na pangalang binanggit ng

kaniyang inay.

Si Diego ay may ari ng isang club ng mga magdalenang mababa ang lipad. Batid niyang
natipuhan siya ni Diego kaya't kinukumbinse nito ang kaniyang nanay na magtrabaho
sa naturang club na iyon.

"Nay..." May himig pakiusap ang kaniyang tawag dito.

Umingos lamang ang babae. "Hoy nag-iinarte ka pa! bakit hindi ka na lamang kasi mag
GRO! bagay iyon sa'yo! Kikita ka pa ng malaki plus pa pag tini-teybol ka na ng mga
customer!"

"Nay hindi ko po masisikmura ang ganoong trabaho! Nagsisikap naman ho ako sa

palengke eh! Lahat ho kaya kong pasukin wag lang ho ang ganoong trabaho!" Tumaas na
ang kaniyang boses.

Galit na tumayo ang kaniyang inay at dinuro siya sa mukha. "Hoy! Anong
pinagmamalaki mo ha? Eh wala ka namang pinag-aralan eh! Iyan na nga lang na katawan
at mukha mo ang puhunan mo mag-iinarte ka pa? Anong gusto mo mabulok sa palengke?
Aba, Usha mag-isip-isip ka ha! Sawa na ako sa ganitong buhay baka gusto mo namang
kumayod kayod para sa akin! Baka naman si Kiko na kaibigan mong dukha din ang
makatuluyan mo lamang huh! Naku mapapatay kita! " litanya ng babae.

"Nay... Kaya ko ho kayong iahon sa hirap, pero wag ho sa ganoong paraan. Magtiwala
lang ho kayo!" Pagmamakaawa niya.

"At paano aber?" Nakataas ang kilay na tanong nito.

Dagli siyang nag-isip. "May boyfriend na ho ako! Mayaman ho! Kanina ay hinatid pa
ako ng motor! Pag nagkatuluyan ho kami ay kahit araw-araw adobong baboy ang
ipapaulam ko sa inyo! Pati litson inay! Lahat ng masasarap! " Tuloy-tuloy niyang
wika. Bigla niyang naalala ang gwapong lalaki sa simbahan.

Nanlaki ang mga mata ng babae sa narinig. "Talaga? mayaman ika mo? aba'y dapat ko
na yang makilala!" Nagliwanag ang mukha nito. "Akalain mo yun at may nagkagusto
sayong demonya ka! Wag mo ng papakawalan yan kung ayaw mong mag-pokpok sa club!"

Parang dinudurog ang puso ng dalaga subalit pinilit niya pa ding ngumiti sa ina.

"Wag ho kayong mag-alala... Ipapakilala ko ho siya sa inyo..." Pangako niya kahit

batid niyang mahihirapan siya kung saang parte ng pilipinas niya hahanapin ang
estrangherong lalaking iyon.

'Diyos ko...Tulungan niyo ho ako...' Piping dasal niya.

Kailangan niyang makita ang lalaking iyon.. kailangan..

####################################
6. Looban
####################################
NAKAHIGA na siya sa kaniyang maliit na folding bed ay hindi pa din maalis sa
kaniyang isipan ang supladong lalaki na inangkasan niya kanina sa simbahan.

Sa totoo lang nahihiwagaan siya dito kung bakit napaka sungit nito.

Hindi kaya broken hearted? Natawa siya sa naisip.

Hindi ba sabi nila na kapag daw broken hearted ang isang tao ay mas vulnerable ito
at mas madaling paibigin. May kung anong ideya ang naglalaro sa kaniyang isipan
hanggang sa nakatulugan niya na ang pag-iisip sa lalaking estranghero. Gigising pa
siya ng mamayang hapon dahil magbebenta siya ng kakanin sa may kanto.

ALAS kuwatro na ng hapon ng bigla siyang maalimpungatan.

Pupungas-pungas na tumayo ang dalaga at tinungo ang maliit nilang lababo.

"Nay?" Tawag niya sa ina subalit walang sumasagot.

Wala na naman siguro ang kaniyang nanay at marahil ay nakikipag inuman na naman ito
sa labasan. Mabigat ang katawan na naghilamos siya at nagpalit ng damit.

Pumili siya ng medyo maayos na bestida. Iyong regalo ng ninang Boyang niya noong
nakaraang pasko.

Maganda siya doon kahit pa mumurahin lamang ang damit niya ay nadadala naman niya
dahil likas ng maganda ang dalagang si Usha.

Nagpaikot-ikot pa siya sa harapan ng kanilang basag na salamin. Kailangang maging

prepared siya sa ano mang oras, malay mo ay bigla na namang magsanga ang kanilang
landas ng gwapong lalaki kahapon.

Sa naisip ay hinalungkat niya ang bag ng kaniyang nanay upang kumupit ng lipstick
at pulbo.

Nakangiting pinagmasdan niya ang repleksyon sa salamin pagkatapon niyang mai-apply

ang pulbo at lipstick sa mukha niya, napakaganda niya nga talaga lalo kapag siya ay
naayusan. Binitbit niya na ang kaniyang bilao ng kakanin at lumabas na ng kanilang
barong-barong.

Oras na para magbanat ng buto.

"Aba may diyosa pala dito sa looban!" Nakatawang wika ng kanilang kapit-bahay na si
Mang Isko.

Natatawang kinawayan ni Usha ang may edad ng lalaki. "Bolero ka talaga mang Isko!"

　
"Kay gandang bata talaga nitong si Bashang!" Isa pang kapit-bahay.

Pati ang mga tambay sa kanilang eskinita ay gandang-ganda sa dalagang naglalakad.

Kilala niya na halos ang mga tao sa kanilang lugar dahil bata pa lamang siya ay
lamang kalsada na siya.

Kahit maraming loko sa kanilang lugar ay wala namang bumabastos sa kaniya dahil
itinuturing siyang prinsesa ng looban. Dahil halos ang mga kapit-bahay na din niya
ang nagtulong-tulong na alagaan siya kapag nagta-trabaho noon ang kaniyang yumaong
lola sa kadahilanang wala namang pakialam sa kaniyang ang kaniyang Nanay.

Palaban din siya sa buhay hindi siya nagpapatalo sa kahirapan. Magaling din siyang
makisama sa mga kapit-bahay minsan ay kaya naman talagang mahal na mahal siya ng
mga ito, tanging ang kaniyang Ina lamang naman ang hindi nagmamahal sa kaniya.

"Bashang tagay ka muna!" Tawag ng mga nag-iinuman sa gilid ng bangketa.

　
Nakangiting lumapit ang dalaga. "Kow! Mapa-umaga at mapa-hapon sunog baga pa din
kayo huh!" Inabot ng dalaga ang baso na may lamang alak at tinungga iyon lahat. "Oh
tama na iyan!" Nilantakan niya ang barbecue na pulutan ng mga ito.

"Bashang iniisahan mo na naman kami huh! Namumulutan ka lang ata." Kakamot-kamot na

sabi ng isang lasenggo doon.

Lumawak ang pagkakabungisngis ng dalaga sabay batok sa nagsalita. "Ito naman si

Betong oh! O siya aalis na ako at maglalako pa kasi ako ng kakanin." Dinampot pa ng
dalaga ang isang pirasong tsitsirya na pulutan ng mga ito. "Oh! Arbor na ito ah!"
At lumakad na siyang palayo.

Natatawa nalang na sinundan ng mga nag-iinuman ang papalayong dalaga.

Alam nilang mahirap ang pinagdadaanan sa buhay ni Usha pero napakamasayahin pa din
nito.

"ANG LAGKIT ng tingin natin mga 'tol ah!" Wika ng bagong dating na lalaki.
Napalingon naman ang mga lasenggo. "Oh Kiko! Tagay muna!" Nakangising yaya ng isa
sa mga nag-iinom.

　
"Hindi na... May gagawin pa ako eh." Tanggi ng binatang si Kiko.

Tumawa lamang ang tinanggihan. "Ang sabihin mo babakuran mo na naman si Usha!"

Kantiyaw pa ng mga ito.

Namula naman ang mukha ng binata. "Hindi ah! Hindi ko na kailangang bantayan yon
noh! Eh mas maton pa nga sa akin yon."

"Ligawan mo na kasi! Sige ka baka maunahan ka pa ng iba!"

"Oo nga naman Kiko napaka-torpe mo! Kung tutuusin ay sa lahat ng kalalakihan dito
sa looban ay ikaw lang naman ang lumalamang ng isang paligo!" Nakatawang nag apiran
pa ang mag ito.

Tama nga naman ang mga tambay na 'yon dahil sa totoo lang ay may itsura naman siya
at hindi alangan sa dalaga. Ang nanay niya ay isang prostitute noong araw kaya
naman isinilang siyang guwapo dahil ang ama niya ay isang amerikano.

Mestizo siya at matangkad kaya bagay sila ng mestizang si Usha.

Iyon nga lamang ay natatakot siyang magtapat sa kababata kahit matagal na siyang
may pagtingin dito.

Alam niyang matayog ang pangarap ng dalaga at hindi siya kasama sa pangarap na
iyon.

Kung siya ang mapapangasawa ni Usha ay hindi din makakaalis sa lusak ng kahirapan
ang dalaga kaya naman pilit na lamang niyang sinisikil ang nadarama.

"Sige mga pare... Mauna na ako." Paalam na lamang niya sa mga nag-iinom doon.

JAMILLEFUMAH
####################################
7. One Point For Bashang!
####################################

ABALA na si Usha sa kaniyang pagtitinda sa may kanto sa kanilang labasan.

"Aleng maganda! Manong na pogi bili muna kayo ng kakanin! Masarap 'to!"
Nagsisisigaw ang dalaga habang iwina-wagayway pa ang kamay.
"Bili-bili rin pag may time! C'mon people!"

Si Kiko naman ay amazed na amazed sa kaniyang kababata. Napaka energetic talaga ni

Usha.

Nilapitan niya ito at nakisigaw na rin siya upang matulungan sa pagtitinda ang
kababata. Napangiti naman si Usha ng makita siya.

　
"Pareng Kiko salamat huh!" Baling nito sa kaniya.

　
"May bayad to'!" Biro naman ni Kiko.

Tinulungan niya itong magtinda hanggang sa maubos na ang mga paninda nitong
kakanin, puto at ilang pangmeryenda.

"Oh bakit malungkot ka diyan? Naubos naman ang paninda mo ah..." Baling muli niya
sa nakasimangot ng dalaga, nang mapansin ang pananamlay ng huli.

　
"Wala." nakatulis pa ang nguso na nililigpit ni Usha ang mga ginamit sa pagtitinda.

"Teka bakit tila pormang-porma ka ata ngayon ah? Naka lipstick ka pa." Nakatawang
puna ni Kiko. Noon lang niya napansin ang itsura ni Usha.

NANLISIK ANG KANIYANG mga mata na pinagbalingan ng tingin ang kababata. "Pwede ba
Kiko wag mo na nga akong asarin."

"Eh bakit nga kasi?" Pangungulit pa ng lalaki. "Saka kanina pa kita napapansin na
palinga-linga ah? sino bang hinahanap mo?"

"Eh kasi iyong mahal ko hindi ko nakita ngayon." Nakasimangot niyang sagot.

Nangunot naman ang noo ni Kiko. "Sinong mahal? Totoo ba ang sinabi mong may
boyfriend ka na?" May halong pait ang boses na tanong nito.

"Yup." Tumango siya. "Super pogi iyon at mayaman. Iyon nga lang ay mahiyain
siya..." Pagsisinungaling niya.
　

Hindi niya napansin ang kirot sa mga mata ni Kiko.

"Sige Bashang una na ako sa looban huh? Baka hinahanap na ako ni Nanay." Biglang
paalam ng binata na hindi na hinintay kung ano ang isasagot niya.

Nagtataka namang hinabol niya na lamang ng tingin ang lalaki habang naglalakad ito
papasok sa eskinita.

"Ang moody naman noon oh, siguro nag-away na naman ang tatay at nanay niya."
Sapantaha niya.

Binuhat niya na ang kaniyang bilao at basket para umuwi na din sa kanila.

Maglalakad na sana siya pauwi ng biglang may mahagip ang kaniyang mga mata.

"Oh my gee!" Hindi niya napigilan ang mapatili. "Juice Colored!!!"

Iyong lalaking nag-angkas sa kaniya nakikita niya ngayon na nakatayo sa katapat

niyang kalsada!

At hindi lang iyon, wala ang motor nito dahil ang gamit nito ay isang kotseng kulay
itim na nangangahulugan lamang na mayaman talaga ang binata!

Ibinagsak niya na lamang basta ang kaniyang mga dala-dala maging ang basket niya.

Mabilis pa sa alas-kuwatro na tumawid siya ng kalsada. Sinuklay niya muna ng

kaniyang mga daliri ang kaniyang mahabang buhok bago tawagin ang lalaki.

"Hi." malambing ang boses na tawag niya sa lalaki.

Kaya naman pala, nasira ang sasakyan nito kaya nakatigil ito sa gilid ng kalsada
upang ayusin ang sasakyan.

"Need some help?" Muli ay papansin niya dito.

Umangat ang ulo ng lalaki mula sa pagkakatungo nito. Nangunot ang noo nito
pagkakita sa kaniya. Syempre inihanda na ng dalaga ang kaniyang pamatay na ngiti.

"Hi... Remember me?" tanong niya dito with matching beautiful eyes!
　
Nanatili namang nakatikom pa din ang mga labi ng lalaki habang pinapasadahan siya
ng tingin. Sinamantala ni Usha ang pagkakataon upang makausap ang lalaki.

"Sabi ko na nga ba at magkikita pa tayong muli eh! Distini ba!" Ngumiti siya ng
matamis sabay lahad ng kaniyang kamay sa lalaki.
"I forgot na magpakilala kahapon. Ako nga pala si Usha! taga diyan ako sa looban at
palagi akong nandito sa kalsadang ito tuwing hapon." Matabil na wika pa niya.

Lalo lamang nangunot ang noo ng lalaki.

Ilang sandali muna siyang tiningnan nito at pagkatapos ay muli nitong ibinalik ang
tingin sa sasakyan.

　
Bigla namang nakaramdam ng pagka-irita ang dalaga. 'Suplado talaga!' Pero kailangan
niyang pagtiyagaan ang lalaki. Huminga muna siya ng malalim tyaka bumwelo ulit.

"Alam mo ba marunong akong mag ayos ng sasakyan! tambay ako ng talyer diyan sa
looban eh." Pagmamalaki niya. Umusod siya at nakiusyoso sa ginagawa ng binata.
Hmmmn ang bango! "Kulang lang 'yan sa tubig. May stock ka ba diyan?" Tanong niya.

Umiling naman ito.

Nagustuhan ni Usha ang ginawa ng binata atleast ay nagre-response na ito sa kaniya

kahit paano.

Nginitian niya muli ang binata, kailangan makuha niya ang loob nito.

"Okay ganito na lang ha? Samahan mo ako sa bahay namin at kukuha tayo ng tubig.
Ayos ba 'yon?" magandang dahilan na din iyon upang makarating sa kanila ang lalaki
at ng makita na din ito ng kaniyang nanay.

Mukha namang walang balak sumama sa kaniya ang lalaki kaya't napakamot ng ulo ang
dalaga.

"Ayaw mo bang maayos ang sasakyan mo?"

"Kumuha ka ng tubig at hihintayin kita dito." Sa wakas ay nagsalita na din ang

lalaki.

ANO KAMO?!
"Aba abuso ka na!" Napuno na siya sa kasungitan nito. Inis na tinalikuran niya ang
lalaki. "Kung gusto mo ay sa kanal ka na lamang kumuha ng tubig para diyan sa kotse
mong 'yan!"

Naiinis na siya kahit mahirap lamang siya ay hindi pa siya nakakaranas na

baliwalain ng kahit sinong lalaki ano?! Siya kaya ang Binibining Talipapa 2001 sa
lugar nila!

"Wait!" Biglang habol ng lalaki.

Lumingon siya na nakataas ang kaliwang kilay. "What?!" umi-english na tanong niya.
Syempre noh! Marunong din naman siya ng mga sosyal na salita kahit kaunti dahil
nakapag highschool naman siya iyon nga lamang ay hindi niya natapos.

"Oh, sige sasama na ako." anito habang lumalakad papunta sa gawi niya.

Lihim naman na napangiti ang dalaga. Tagumpay! "Okay sige bilisan mo."

JAMILLEFUMAH

####################################
8. My Knight
####################################

MAGKASAMA silang naglakad papunta sa looban, panay ang sulyap ng dalaga sa kaniyang
katabi.

Hindi niya maiwasang kiligin dahil sa pagkakalapit nilang iyon.

Sa buong buhay niya ay kinaiinisan niya ang pagiging makipot ng eskinitang papasok
sa lugar nila. Pero sa mga oras na iyon ay gusto niyang ipag-pasalamat ang
kasikipan ng daanan dahil halos magkadikit na sila ng binata. Amoy na amoy niya
tuloy ang mabangong pabango nito na halata namang mamahalin. Isa pa, gusto niya din
ang natural na amoy nitong humahalo sa cologne nito.

"Malayo pa ba?" tanong nito.

"Relax! Malapit na. Alam mo kasi hindi tayo basta-basta makakahingi ng tubig kung
kanino man, dahil de-poso kami lahat dito kaya importante ang bawat patak ng
tubig." paliwanag niya.

Sumunod na lamang din ang binata.

EOS

HABANG PINAGMAMASDAN NIYA ang dalaga ay di maiwasang makaramdam siya ng kakaibang

damdamin. Hindi siya kailanman nagkaroon ng paghanga sa kahit kaninong babae pero
hindi niya maipaliwanag kung bakit napakalaki ng atraksyon na nadarama niya para
kay Usha.

Sa totoo lang matapos niya itong ihatid kahapon ay hindi na nawala sa kaniyang
isipan ang masayahin nitong mukha. Ayaw niyang yumabong pa ang umuusbong na
damdaming iyon... hindi niya din alam kung bakit ayaw niyang ma-involve kahit na
kanino.

"Dito na ang bahay namin!" Nakangiting lumingon sa kaniya ang dalaga. Sinenyasan
siya nitong maghintay muna bago ay tuloy-tuloy na itong pumasok sa loob ng barong-
barong.

Nanatili siyang nakatayo at naghihintay sa muling paglabas ng dalaga.

Habang hinihintay niya ito ay iginala niya ang paningin sa paligid.

May kabahuan ang lugar lalo na ang sa may bandang mga kanal-kanal. Ang bahay din na
tinitirahan ng dalaga ay hindi niya maiwasang pagmasdan. Simple lamang iyon at ang
dingding ay gawa sa pinagpatong-patong na tabla at kalahati lamang ang simento.
Napailing ang binata, hindi niya lubos maisip kung paano nakakatiis sa ganoong uri
ng pamumuhay si Usha, hindi ito bagay sa ganoong klaseng lugar.

USHA

SAMANTALA ANG DALAGA naman ay nagulat sa napasukan niya sa loob ng kanilang maliit
na tahanan.

Nakatayo ang nanay niya kasama ang isang pamilyar na lalaki at higit pa doon ang
ipinanlaki ng kaniyang mga mata.

Kitang-kita niya ng tumatanggap ng pera ang babae mula sa lalaking kausap nito.

Si Diego iyon! Ang may ari ng club na gustong pagbentahan sa kaniya ng kaniyang
ina.

　
"Nay!" Nabigla niyang sigaw.

Ngumisi naman ang dalawa ng makitang dumating na pala siya.

"Nariyan na pala ang aking next club star!" Parang demonyong pinasadahan pa siya ng
tingin ng lalaking nagngangalang Diego. Mistulan siya nitong hinuhubaran sa klase
ng pagkakatitig nito sa kaniyang kabuuhan.

"Anak nariyan ka na pala." Ngumiti ang babae. Ngayon lamang siya nito tinawag na
anak kaya't alam na agad ng dalaga na may kailangan ito sa kaniya.

"Anong ibig sabihin nito Nay?" Mangiyak-ngiyak na tanong niya sa Ina.

"Naku anak, tingnan mo oh... limang libo ito na binigay ni Diego! Aba'y
napakalaking salapi na nito anak." Ipinakita nito ang tig-lilimang-daang piso sa
kaniya. "Ang tanging gagawin mo lang naman ay sumayaw ng naka bra at panty ka lang!
Ganoon lang at presto! may pera ka na agad." Nakangisi pa sa kaniya si Carmelita.

Para namang sasabog ang ulo ng dalaga sa naririnig. Mangiyak-ngiyak siya habang
nakatitig sa perang hawak ng babae.

"Nay... Kaya ko ho namang kitain ang mga iyan sa paglalako sa labasan eh, hindi ko
na ho kailangang magpakababa ng ganiyan..."

Umismid ang may edad na babae. "Tonta! Baka kamo bali na ang mga buto mo sa likod
ay hindi ka pa maka isang libo sa isang araw diyan sa pagtitinda mo ng kakanin.
Anak, maging praktikal na tayo hane, malaki ang kikitain mo gabi-gabi sa bar ni
Diego plus pa ang tip na matatanggap mo! Wag mong sayangin ang katawan at mukha mo
sa pagtitinda lang ng kung ano-ano sa palengke." anito.

"Pero nay maawa naman ho kayo! Hindi ko naman ho masisikmura ang magtrabaho sa
ganoong lugar eh!"

Nakisabat na din ang lalaking nagngangalang Diego.

"Wag kang mag-alala Usha, sa umpisa lamang iyon nakakailang pero pagtagal ay
makakasanayan mo din ang kalakaran sa club ko. Kikita ka ng malaki at mabibili mo
na ang lahat ng iyong gusto. Doon ay palagi kang maganda samantalang sa palengke ay
palagi kang nanlilimahid tapos maliit pa ang kinikita mo." Panghihikayat nito
habang titig na titig sa dalaga.

"Aba anak malay mo matipuhan ka ng isang mayamang customer mo, presto at yayaman na
agad tayo! Hindi malayong mangyari iyon dahil sa totoo lang ay napakaganda mo anak!
Hindi ka nga bagay sa lugar na ito dahil mukha kang mayaman eh!"

Kung sa ibang pagkakataon siya pinuri ng kaniyang ina ay baka natuwa pa ang dalaga.
Ngayon niya lamang ito naringgan ng pamumuri sa kaniyang kagandahan subalit ang
nakasasama ng loob ngayon ay batid niya ang dahilan kung bakit siya pinupuri ng
kaniyang ina. Para siyang pusang ibinibenta nito kay Diego.

Ibinubugaw na siya ng sarili niyang nanay.

"Aba Usha! Mas hindi ko matatanggap na taga dito lamang sa looban ang mapapangasawa
mo huh! Ano magpapakalosyang ka dito? Nararapat lamang na mapakinabangan ka naman
hindi ba!" Dagdag pa ng Nanay niya.

Bigla niyang naalala ang binatang iniwan niya sa labas, dagli na nagliwanag ang
mukha ng dalaga. "Inay kasama ko ho sa labas ang boyfriend kong mayaman!" Bigla
niyang naibulalas.

Nangunot naman ang noo ng babae. "Iyong sabi mong mayaman ha?"

Si Diego naman ay umasim bigla ang mukha. Matagal na kasi itong may pagnanasa sa
dalaga at naiisip nitong magagawa na nito ang maiitim na balak kapag si Usha ay
naging tauhan na sa club. Lingid sa mag-ina ay hindi naman talaga tunay na pagta-
trabahuin ni Diego si Usha kung hindi ay aasawahin nito ang pobreng dalaga. At
dahil batid ni Diego na walang pakialam si Carmelita sa anak at mukhang pera ito
kaya pinamudmuran nito ng pera ang Nanay ni Usha.

Nagmamadali namang lumabas si Usha para puntahan ang binata.

Sumunod naman ang Nanay niya at si Diego.

"Ano nasaan na ang lalaking pinagmamalaki mo ha?!" Nasa pinto pa lamang ay malakas
na ang boses ng kaniyang ina. Napatigil ito ng makita ang matangkad na lalaki na
katabi ni Usha, maging si Diego ay biglang nanliit.

　
Nagtataka naman at nagtatanong ang mga mata ng binata.

Hindi nito alam kung ano ang nangyayari sa paligid subalit nanatili lamang itong
hindi nagsasalita.

"Inay ito ho ang boyfriend ko. Nasa labasan ang kotse niya, dinalaw niya ho ako
para makilala kayo." May pagmamalaking kwento ng dalaga. Kumapit pa siya sa braso
nito, ipinagpapasalamat na lamang niya na hindi nito tinabig ang kaniyang kamay.

Namilog naman ang mga mata ng kaniyang ina habang nakatingin sa kanilang dalawa.
Napadako din ang tingin nito sa suot na relo ng lalaking kasama ng anak, tiyak
nitong mamahalin ang relong iyon.

Si Diego naman ay hindi na nakapagtimpi dahil nakikita nitong bumabalimbing na ang

Nanay ni Usha. "Aba, anong ibig sabihin nito? Hindi mo na papasamahin sa akin si
Usha?! Kung gayon ay ibalik mo na ang pera ko!" Inis na siniko pa nito ang Inay
niya.

Bigla naman ang pagbago ng anyo ng babae sa tinuran ni Diego. Napatitg ito sa
perang hawak-hawak at sa kaniya na tila ba naninimbang.

"Sandali Diego ha." Lumapit ito sa lalaking kasama niya. "Anong pangalan mo hijo?"
tanong ng Inay niya dito.

Tila nagdalawang isip pa ang binata kung sasagutin ang tanong na iyon, subalit
napilitan na din itong magsalita. "Eos. I'm Eos Geryon Tan."

Napakalamig ng boses ng lalaki na parang kumikiliti sa tainga ni Usha.

"Kung gayon nobya mo ang aking anak hindi ba?" Nakangising tanong ng babae.

"Nay maari ho bang mag-usap muna kami ng boyfriend ko? Mabilis lang ho naman."
Kailangan niyang makausap ang lalaki tungkol sa nagaganap.

Hindi niya na hinintay pang sumagot ang kaniyang Nanay ay agad niya nang hinila ang
lalaki palayo sa dalawa.

　
"What's the problem lady?" Madilim ang mukhang tanong nito sa kaniya.

"Eos... Sorry. Pero kailangan ko ang tulong mo ngayon eh. Please tulungan mo ako
parang awa mo na..." Maluha-luha siyang nakatingin sa binata umaasang maawa nga ito
sa kaniya.
"Nanay ko iyon. Binibenta niya ako doon sa kasama niyang lalaki na bugaw sa isang
club, binayadan na kasi siya ng limang libo kaya pinapasama niya na ako ngayon kay
Diego. Ayoko Eos, ayoko sumama sa kaniya... Tulungan mo ako! Please..." Kinuha niya
ang kanang kamay ng binata. "Please Eos. Sabihin mo lang na boyfriend kita..."

EOS

Naguguluhan man ay parang nahinuha niya na ang gustong maganap ni Usha.

Hinawakan niya ang kamay ng dalaga na nakahawak sa kaniyang kamay at hinila ito
pabalik sa nanay nito. Nagsisimula ng magtalo ang dalawa ng mabalikan nila, tila
binabawi na ng nagnga-ngalang Diego ang pera mula sa nanay ng dalaga.

USHA

"Eos..." Mangiyak-ngiyak na tawag ni Usha.

Nakikita niya kasi na galit ang nasa mga mata ng binata.

　
"Ibalik niyo na ho ang pera." Utos ni Eos sa Inay niya.

Napatingin naman ang kaniyang Nanay kay Eos. "Bakit may ipapalit ka ba dito sa
perang ito aber? Oo gwapo ka at mayaman bat I nid Kash!" Mayabang na sagot naman
nito.

Nagulat si Usha ng biglang kinuha ng binata ang wallet mula sa bulsa nito.

Naglabas si Eos ng tig-iisang libo na pera, malulutong pa ang mga iyon na tantiya
niya ay umaabot sa sampung libo o higit pa. Lumapit ito sa Nanay niya at inilagay
ang pera sa mga palad ng babae na natulala na din dahil sa dami ng pera.

　
"Eos..." Manghang-mangha ang dalaga habang nakatingin sa lalaki.

Kinuha ni Eos ang perang mula kay Diego at ibinalik iyon sa lalaki. "Ayos na ho ba
iyan?"

Kulang na lang ay mabali ang ulo ng nanay niya sa pagtango. "Oo okey na okey na
ito!"

Tarantang binilang nito ang perang mula sa binata. "Naku disi-siyete mil? Sigurado
kang akin na lahat ito?" Namimilog ang mga mata ng Nanay niya. "Salamat ha? Sige
dalahin mo na ang anak ko bahala ka na kung anong gusto mong gawin diyan." Ngiting-
ngiti ang kaniyang Ina kay Eos.

Si Diego naman ay parang nalugi ang itsura. Inis na umalis na siya dahil alam
nitong wala na itong papel pa sa lugar na iyon.

　
Si Usha naman ay hindi malaman ang nararamdaman.

"Nay..." Alam niyang mauulit pa ang ganoong eksena kapag naubos na ang pera na
inabot ni Eos sa ina.

　
"Sige ho." Muling kinuha ng lalaki ang wallet sa bulsa ng pantalon at may kinuha
mula doon. Inabot nito sa kaniyang Ina ang isang calling card na malugod namang
tinanggap ng Nanay niya.
"Diyan niyo ho ako mako-contact kapag may kailangan kayo oh pag ubos na ang pera
niyo. Aalis na ho kami."

'Kami?' Biglang lingon si Usha sa katabi.

Anong ibig sabihin nitong 'aalis na ho kami'?! Naudlot ang pag-iisip niya ng bigla
na siyang hilahin ng binata sa kaniyang kamay.

Para siyang manikang de-susi na hinid nakapalag at nagpadala na lamang sa binata.

"Mag-ingat kayo! Enjoy mga anak! Asahan niyo ang pagtawag ko ha!" Pahabol na sigaw
ng kaniyang Nanay. "Usha pagbutihin mo!!!"

　
Parang hindi mapaniwalaan ni Usha ang nagaganap.

Huli na ng malaman niyang nasa passenger seat na siya ng kotse ng binata. At ang
salbaheng kotse bigla na ding nag-start.

Parang nagdahilan lamang ito kanina na nasiraan, subalit ngayon ay okey na muli
iyon.

Tila ba pinag-aadya ng tadhana. Tiningnan niya ang katabi. Seryoso ito sa

pagmamaneho na hindi man lamang siya magawang tapunan ng tingin.

Lubos ang pagpapasalamat niya sa binata dahil sa pagsagip nito sa kaniya mula sa
lusak na sana ay kahahantungan niya na. Pero ang hindi niya maunawaan kung bakit
tila wala pa rin itong balak kausapin siya?

At saan siya nito dadalhin???

"Saan tayo puputa?" Hindi niya napigilang magtanong.

　
"Just wait." Tipid na sagot ng binata.

Nanahimik na lamang siya sa passenger seat. Ayaw niyang magalit si Eos at baka
pababain pa siya nito sa sasakyan, sa kangkungan siya pupulutin pag nagkataon.
Malayo-layo na ang binabyahe nila ng makaramdam ng pagka-antok ang dalaga.

JAMILLEFUMAH
####################################
9. Home... With Him?!
####################################

SI EOS NAMAN ay palihim na sinusulyapan ang nakatulog ng katabi

Hindi niya alam kung bakit tinulungan niya ang babaeng ito, tila may kakaiba dito
na nagma-magnet sa kaniya papalapit sa buhay ng dalagang katabi.

Pinilit niyang iwaksi ang isipan.

Nakarating na sila sa harap ng mataas na gate ng kanilang bahay. Bumusina ng

dalawang beses ang binata bago may nagbukas sa tarangkahan ng gate.

"Good evening ho Señorito Eos. Hinahanap na ho kayo ni sir Sab at Mam Hani..." ang
nagbukas na katulong na si Bebang.

　
Tinanguan lamang ito ng binata.

Binalingan niya ang katabi na himbing na himbing pa din sa pagkakayupyop sa upuan

ng kaniyang sasakyan. Pinitik niya ang sentido nito na ikinagulat naman ng dalaga.

"AY ANO BA?!" Biglang balikwas si Usha sabay himas sa nasaktang noo.

　
"Nandito na tayo." Maiksing wika ng binata pagkuway nauna na itong bumaba ng
sasakyan na hindi man lamang siya pinag-aksayahang ipagbukas din ng pinto.

"Huh?" Takang iginala ng dalaga ang paningin sa labas ng sasakyan.

Halos malaglag ang panga niya sa nakikitang karangyaan. Napakalaki ng bahay nina
Eos, parang palasyo sa laki.

Atubili pa siyang bumaba ng sasakyan.

Para siyang nanliliit sa laki ng paligid.

Ang ganda ng malawak na hardin at solar na para bang alagang-alaga ang mga halaman
at mga bulaklak doon. Ang daan patungo sa gate ng bahay nila Eos ay gawa sa
kakaibang bato na mistulang marmol pa nga yata.

Sa buong buhay niya hindi niya inakala na makakatungtong siya sa ganoong karangyang
tirahan.

"Tatayo ka na lang ba diyan?"

　
Napalingon si Usha sa nagsalita.

Nakatayo si Eos at nakaharap sa kaniya na bahagyang kunot pa ang noo.

Hindi naman niya malaman kung susunod ba siya dito o hindi. Nangangamba siya na
baka masungit at matapobre ang mga magulang ng binata.

Nagsimula ng lumakad papasok sa main door si Eos samantalang siya naman ay parang
slomotion ang paglalakad pasunod dito.

SA LOOB NAMAN NG KABAHAYAN ay alalang-alala naman ang mag-asawang Tan dahil

dalawang araw nang hindi umuuwi ang kanilang panganay na anak.

"Hon, calm down. Wala namang masamang mangyayari sa anak natin, kita mong mas
malakas pa yata kay iron man si Eos eh." Dinaan na lamang ni Sab sa biro ang pag-
aalala.

　
Mangiyak-ngiyak naman si Hani na yumakap sa asawa. "Pero Sab, hindi mo naman ako
masisisi... Ina ako. Nag-aalala ako lalo pa't batid naman nating hindi normal ang
ating anak!"

"Nandito na ako." Pinutol ng nagsalita ang kanilang usapan.

Sabay pa silang napalingon sa gawing pinto. "Eos!" halos takbuhin ni Hani ang
pagitan nila ng anak.

Niyakap at pinaghahalikan ni Hani ang panganay na anak. "Saan ka galing hijo?

Kumain ka na ba ha? Bakit ngayon ka lang? Pinag-alala mo kami." Hindi magkamayaw
ang babae.

Salubong ang kilay na lumapit si Sab sa kaniyang mag-ina. "Eos, ano ba talagang
gusto mong mangyari ha? Palagi mo na lang ba ito gagawin sa Mommy mo?" May bahid ng
pagka-asar ang tanong ni Sab.
Hindi naman sumagot ang binata.

Napatingin sila sa pinto ng mapansing may iba pang tao doon.

"Sino siya?" Halos sabay pa ang mag-asawa.

NANGINGINIG NAMAN ang dalagang si Usha, hindi niya alam kung papasok pa ba siya o
hindi na.

Napakaganda ng Mommy ni Eos at napaka gwapo din ng ama nito, no wonder dahil gwapo
rin naman ang binata.

Sa itsura ng mga ito tiyak na tiyak talaga na mayayamang tao ang pamilya ni Eos,
parang biglang gusto niyang matunaw sa kinatatayuan.

"G-Good evening po..." Hiyang-hiya siya sa mga ito.

Mukhang wala pang balak ang binata na ipakilala siya.

"Bisita mo ba siya anak?" Si Hani.

"Yes." Nagulat pa silang tatlo sa pagsagot ni Eos.

Pakiramdam naman ni Usha ay bigla siyang lumutang sa cloud nine dahil sa tinuran ng
binata.

Ang mag-asawa naman ay hindi malaman kung paano magre-react paano'y kahit kailan ay
wala namang nabanggit ang anak na may nagugustuhan ito o nililigawan.

Si Usha lamang ang tanging bisita ni Eos sa buong buhay nito.

Pakiramdam ni Hani ay mas gusto niya pang magalak kesa magtaka. "Talaga anak may
girlfriend ka na?" Napakapit pa siya sa balikat ng lalaki.

Sa halip na sumagot ay walang sabi-sabi na hinila ni Eos ang tila naitulos na

dalaga sa pinto.

Halos matalisod naman ang dalaga sa paghakbang pasunod sa binata.

　
"Teka..saan tayo pupunta?" Tanong niya.

　
Nanlaki naman ang mata ng mag-asawa ng makitang mukhang dadalhin ng binata ang
girlfriend nito sa kwarto. "Hey!" tawag ni Sab sa anak.

　
"Eos! Nakakahiya sa mga magulang mo!" Pigil ng dalaga subalit wala na atang balak
pang tumigil ng binata. Kulang na lang ay kaladkarin siya nito sa hagdanan.

"Eos!" may galit na ang tinig ni Sab para sa anak.

Malumanay naman na inalo ni Hani ang asawa. "Hon, hayaan mo na ang mga bata..."

Nagsalubong ang kilay ni Sab sa tinuran ng kabiyak. "What?! Anong hayaan??? Paano
kung anong gawin ng anak mo doon sa babae?"

Ngumiti ng kimi si Hani. "Wala siyang gagawing masama sa babaeng iyon... May tiwala
ako sa anak natin. Alam kong mabuti siyang tao kahit na hindi natin maunawaan ang
totoo niyang sinasaloob. Hindi ko din alam mahal, pero magaan ang loob ko sa
girlfriend niya... Umaasa akong dahil sa kaniya ay magbabago na ang ugali ng ating
anak." Ewan niya pero pakiramdam niya ay matagal niya ng kilala ang babaeng kasama
ng kaniyang anak.

Wala ng nagawa si Sab kung hindi sumang-ayon sa asawa. "Okay...but nag-aalala pa

din ako. Unang bese pa lamang na may dinalang babae dito iyang anak mo eh."

"Ayaw mo noon? Ibig sabihin lang na normal ang anak natin. Marunong siyang
magkagusto o magmahal... Tyaka nasa hustong gulang na si Eos."

"Pero paano kung..." Hindi na niya maituloy ang nais na sabihin dahil nakikita niya
na ang unti-unting pagbabago ng anyo ng asawa.

"Stop it Sab! Hindi ganoon ang anak natin! Hindi siya kagaya ng kuya mo at ng
lahing pinagmulan mo!" Bigla ay napikong sigaw ng babae.

Gumuhit naman ang lungkot sa mukha ni Sab. "I'm sorry..."

Tila natauhan naman si Hani sa nabitiwang salita. Alam niyang apektado pa din si
Sab sa nakaraan nito, ayaw niya lamang na kwinikwestyon ang kanilang panganay.

　
"I'm sorry din mahal..." Hingi niya ng paumanhin.

JAMILLEFUMAH
####################################
10. First Kiss?!!!
####################################

"DAD!!! Mom!!!"

Mula sa main door ay pumasok ay isang dalagita na nasa edad disi sais.

Nakapuyod ang maiksi nitong buhok sa lalong nagpaliit sa cute na mukha nito.
Pinkish ang nguso nito dahil sa kulay ng lipstick na gamit-gamit.

Kung titingnan ay malalaman agad na isa itong anak mayaman dahil sa mala porselana
nitong kutis at magandang kasuotan.

"Kye!" Sinalubong ni Hani ang bunsong anak. Dalawa lamang ang naging anak nila ni
Sab. Ipinangalan niya sa yumaong kaibigan ang kanilang nag-iisang anak na babae.

Nakasimangot ang maganda nitong mukha at pasalampak na umupo sa malaking sofa sa

gitna ng sala. Nagkatinginan naman ang mag-asawa.

Spoiled sa kanila ang kanilang bunso kaya naman may pagka-bratinella ang ugali nito
subalit mabait naman ang dalagita kahit ganoon.

"Si kuya!" Nakangusong umpisa nito.

"Oh bakit anong ginawa ni Eos?" Halos sabay pa silang nagtanong.

"Pumunta siya sa school kanina! Tapos binugbog niya 'yong manililigaw ko! Kung
hindi pa siya inawat ng mga guards muntik niya pang mapatay si Ryan.!" Tukoy nito
sa manliligaw.
"I hate kuya! Lahat na lang ng mga nanliligaw sa akin kung hindi takutin ay
binubugbog niya! I hate him! Para siyang monster eh! I really hate him! Kaya pag
nagka girlfriend siya lagot din sa akin ang magiging girlfriend niya! But for sure
hindi siya magkaka girlfriend kasi nga monster siya!" tuloy-tuloy ang bibig ng
dalagita.

Nagkakatinginan na lamang ang mag-asawa. Kilala nila si Kye, galit talaga ito sa
lagay na 'yon.

　
"I hate kuya! Ryan is so cute pa naman!" maktol pa nito.

"Hep-hep... Anong cute-cute ka diyan ha?" Nakapameywang si Sab sa harapan ng anak.

"Bata ka pa. Baka naman dinidigahan ka noong Ryan na 'yon kaya siya binugbog ng
kuya mo? Eh kung ako din 'yon baka binugbog ko din yang Ryan na 'yan eh." Wika ni
Sab.

"Sab!" Nandidilat naman ang mga mata ni Hani sa asawa.

"Daddy naman eh!" Inis na tumayo ang dalagita at nagmamartsang umakyat na sa

hagdan.

"Kebata-bata pa... Ligaw-ligaw na." Naiiling na napaupo na lang si Sab sa sofang

tinayuan ng anak.

Natatawa namang tinabihan si Sab ni Hani at niyakap. "Sus ikaw talaga! Syempre
maganda ang anak natin kaya normal lamang na maging ligawin siya. Ako nga noon ay
grade 6 palang madami ng nanliligaw eh..." Nakangiting humilig siya sa balikat ng
lalaki.

　
"Aba ikaw ha..." Humiwalay si Sab sa asawa.

Natatawang niyakap siya ulit ni Hani. Kahit marami ng taon ang lumipas ay sweet pa
rin sila sa isat-isa.

SAMANTALA sa silid naman ni Eos. Nananatiling nakatayo lamang si Usha sa harapan ng

kama habang pumasok naman sa banyo ang binata. Narinig na lamang niya ang lagaslas
ng dutsa na nangangahulugang naliligo si Eos sa loob.

Pakiramdam niya ay napasubo siya sa sitwasyong iyon. Hindi niya akalaing hahantong
sa ganoon, pero ayos na ang ganito kesa naman doon siya sa kabaret ni Diego
napunta. Nahihiwagaan kay Eos pero sa kaibuturan ng kaniyang puso ay batid niyang
mabuti itong tao.

　
Wala sa loob na nahiga siya sa kama nito.

Nakadipa ang kaniyang dalawang kamay na animo'y ulap ang kaniyang kinahihigaan. Ang
sarap ng pakiramdam ng hanging nagmumula sa aircon ng silid at napakalambot ng
kama. Ngayon pa lamang siya nakahiga sa ganoong higaan, sanay siya sa kaniyang
masikip na folding bed pero mas masarap pala kapag kama ang iyong hinihigaan.

Ipinikit niya ang kaniyang mga mata, napakasarap talagang mahiga doon parang
hinihila siya ng antok at relax na relax ang kaniyang buong katawan.

　
SI EOS NAMAN ay palabas na ng banyo ng bigla siyang natigilan pagkakita sa dalagang
si Usha.

"Tulog na naman?" Naiiritang nilapitan niya ang babaeng akala mo ay nakahiga sa

alapaap dahil nakadipa pa ang dalawang kamay.

Pinagmasdan niya ang nahihimbing na kagandahan sa kaniyang harapan.

Ang malapuso nitong mukha at ang natural na mamula-mulang labi na tila ba kay sarap
damhin. Maganda nga si Usha at hindi niya iyon maipagkakaila.

Iba ito sa lahat ng babaeng nakasalamuha niya sa ibat-ibang university na kaniyang

pinagmulan. Hindi man ito sosyal ay taglay naman nito ang kakaibang simpleng
kagandahan.

Wala sa loob na hinaplos niya ang malasutla nitong pisngi.

Hindi niya alam kung ano ba ang balak niya sa babaeng ito o kung ano ba ang
mangyayari matapos niya itong iuwi sa kanila pero isa lamang ang nasisiguro niya...
nag-aalala siya na umuwi itong muli sa lugar na 'yon. Ayaw niyang mapahamak si
Usha.

Sa unang pagkakataon may naramdaman siyang pag-aalala para sa ibang tao at nagpasya
na siyang alagaan ang damdaming iyon. Naniniwala siyang isa siyang normal na tao at
si Usha ang susi para matupad 'yon.

Hindi niya namalayan na gahibla na lamang ang pagitan nila ng dalaga at tila ba may
sariling isipan ang kaniyang mga labi upang abutin ang natitirang pagitan na iyon.
Parang nahihipnotismo siya sa mabango nitong hininga.

NAALIMPUNGATAN NAMAN ANG naidlip na babae. Akala niya panaginip lamang na may
kahalikan siya, subalit wala itong mukha kaya natakot siya at sa kaniyang pagdilat
ay mukha ni Eos ang kaniyang nabungaran. Nakakalasing ang halik ng lalaki!

Iyon ang una niyang halik at nagmula pa sa isang lalaking hindi naman niya lubos
pang kilala!
Subalit pasaway talaga ang kaniyang puso na nag-uutos sa kaniyang damahin pa lalo
ang mga labi ng binata. Kusa na ding pumulupot ang mga kamay niya sa leeg nito.

Nang maramdaman naman ni Eos ang pagpapaubaya niya ay parang lalo itong nag-init,
napaungol pa ito nang madamang gumaganti siya ng paghalik dito.

　
Sa isip ng binata ay napakalambot ng katawan niya na pinapatungan nito... Mas
nagningas ang init sa pagitan nilang dalawa.

"Eos..." Parang nahihibang na tawag niya sa pangalan nito. Kalahati ng diwa niya ay
tila natutulog pa...para siyang nasa ilalim ng masarap at magandang panaginip.
JAMILLEFUMAH
####################################
11. His Loving Arms...
####################################

####################################
12. My LORD
####################################

x EOS x

PAKIRAMDAM NI Usha ay napakahaba ng kaniyang gabi sa bahay na iyon.

Nanlulumong napaupo na din siya sa kamang hinihigaan ni Eos.

"Hoy..." Kinalabit niya sa tagiliran ang nakahigang binata.

"Hoy..." Ulit niya dahil mukha atang walang balak si Eos na pansinin siya.

Dumukwang siya papalapit sa binata na halos dumapa na siya sa gilid ng kama patabi
sa binatang nakadipa.

Malaya niyang pinagmasdan ang nakapikit na lalaki. Napakatangos lalo ng ilong nito
lalo pa pag ganoong pa-sideview niya ito binibistahan. At natalo pa ang kutis niya
sa kinis ng mukha nito.

Napabuntung-hininga siya. Kahit saang anggulo ay pogi talaga ang bipolar na ito.

Tikom ang mapupula at maninipis nitong labi. Bigla niyang naalala ang ginawa nitong
paghalik sa kaniya noong natutulog pa siya. Totoo nga kaya iyon?

"Eos..." anas niya. Alam niyang hindi ito totoong tulog at alam niyang naririnig
siya nito. "I'm sorry..."

Nagulat pa siya ng bigla itong dumilat at tumagilid paharap sa kaniya. Blangko ang
mga mata nito pero pakiramdam niya ay nakakapaso pa rin ang tingin nito.

"Wag kang maingay." Pormal ang mukha na utos ng binata bago pumikit muli.
Naramdaman niya ang mabigat na braso nito na dumantay sa kaniyang bewang.

Masyadong mabigat ito para itulak niya. Nangingiti na lamang siya habang
pinagmamasdan ang nakapikit na si Eos. Isa pa, masarap pala sa pakiramdam na halos
yakap na siya nito.
At tila napakabilis naman makatulog ni Eos dahil maya-maya lamang ay malalim na ang
paghinga ng binata.

Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiinis sa mga nangyayari.

Napakabilis nga naman kasi at kahit siya ay nahihiwagaan sa mga nagaganap sa buhay
niya.

Estranghero si Eos maging ang pamilya nito pero alam niyang nasa mabuti naman
siyang mga kamay. Iyon nga lang ay mukhang mahihirapan siyang makasundo ang babaeng
kapatid ni Eos na si Kye.

　
Ibinaling niya ang tingin sa pintuang winasak ng ama ng binata.

Nakakamangha...

Napakalakas ng lalaki para magawa iyon.

Batid niyang mamahalin at matibay ang pinto na iyon para magawa nitong sirain sa
pamamagitan ng isang sipaan lamang.

May alaalang nagbalik sa kaniyang isipan... Noong bata pa siya, oo bata pa siya
noon ng ...

nagawa niya rin ang kakaibang bagay na iyon.

Hindi niya alam kug panaginip ba o hindi pero natatandaan niya na sa edad niyang
limang taong gulang ay nagawa niya ding makasira ng isang matibay na pinto sa
pamamagitan lamang ng kaniyang pagsipa.

Naipilig niya ang kaniyang ulo.

Ayaw niya ng alalahanin pa iyon. Isa iyon sa mga dahilan kung bakit kinamumuhian
siya ng kaniyang Nanay, dahil sa kakaiba niyang lakas... sabi pa nga ng Nanay niya
ay anak daw siya ng isang demonyo kaya ganoon siya. Ayaw niyang paniwalaan iyon,
siguro dahil lang sa galit ang Inay niya sa kaniya kaya kung ano-ano ang nasasabi
nito.

Pero magpasa-hanggang ngayon ay wala pa rin siyang edeya kung ano ba talaga ang
totoo sa pagkatao niya.

Tumingin siya sa kisame ng kwarto at doon na lang ibinuhos ang kaniyang pansin.
Pagkakataon niya ng matakasan ang impyernong buhay na iyon... Sa buhay na puro
pahirap at pasakit lamang.

"Eos... salamat." Tinapik niya sa balikat ang natutulog na binata.

Hindi naman siguro masamang pangarapin niya si Eos diba? Mukha namang mabait ito at
siguradong matututuhan niya rin itong mahalin ng totoo...di nga kaya't mahal niya
na talaga ito?

Gusto niyang matawa sa sarili dahil sa isiping iyon. Sabagay, kumpara naman kay
Diegong badbreath ay mas nanaisip niya na itong ubod ng pogi at bangong katabi niya
ngayon noh!

Wala sa loob na humarap na siya rito at saka gumanti ng dantay sa natutulog na si

Eos.

Hinila na rin siya ng antok at magkayakap silang nakatulog sa malamig na kwartong

iyon.

MATAAS na ang sikat ng araw ng magising silang dalawa.

Mabilis siyang tumayo at sinuklay ng mga daliri ang kaniyang mahabang buhok.

Ewan bakit tila nako-conciuos siya kung ano ang kaniyang itsura ngayong bagong
gising siya.

Pero parang balewala naman ito sa binata. Tuloy-tuloy itong pumasok sa banyo na
wala man lang 'ha' o 'ho' na binanggit para sa kaniya.

Grabe... Paano kaya niya magagawang pakisamahan ang ugali nito lalo kung
magpapakasal siya dito?

　
Naputol ang pagmumuni-muni niya ng biglang pumasok ang kapatid ni Eos sa kwarto.

Nakapantulog ito na kulay pink at may yakap-yakap pang stufftoy na isang cartoon
character. Nakasimangot ito habang papalapit sa kaniya.

　
"Hi..." Kimi niyang bati dito.

Tumaas ang kilay ng dalagita. "I dont like you!" Seryosong wika nito at tiningnan
pa siya mula ulo hanngang paa.

Namula naman siya sa pagkapahiya.

"Someone is looking for you. Nasa baba siya, I'm pretty sure na he's your
boyfriend."
　

Nagtaka siya at kinabahan. Hindi kaya si Diego 'yon at sinusundo siya?! Bigla ang
gapang ng takot sa kaniyang katawan at bigla pa niyang nilingon ang pinto ng banyo
kung saan nasa loob noon si Eos.

Tumikhim si Kye bago muling nagsalita. "Babain mo na 'yong boyfriend mo!" Utos
nito. "Get out of here! Hindi ka bagay sa kuya ko dahil mukha kang poor! Mas bagay
kayo ng boyfriend mo, mga dukha!" Mataray na sabi nito.

　
Aba... may katalasan pala ang dila ng kapatid ng lalaki. Hindi siya ang tipong
nagpapa-api kahit kanino(Maliban sa Nanay niya) pero ayaw naman niyang mang-away sa
bahay ni Eos lalo pa't sampid lang siya doon.

Hindi niya ipapakita ang pagka-palengkera niya dahil nakakahiya sa mga magulang ng
mga ito.

"Ano pang tinitingin-tingin mo diyan? Babain mo na ang Kiko na 'yon at lumayas na

kayo dito sa house namin!"

　
Natigilan siya ng marinig ang pangalang binanggit ng dalagita.

Kung gayon si Kiko pala ang nasa ibaba, pagkarinig noon ay agad na siyang tumalima
at iniwan si Kye sa kwarto ni Eos.

Para siyang nakakita ng kakampi ng makita sa ibaba ng hagdan ang nakatalikod niyang
kababata.

"Kiko!" Tawag niya sa kababata niya.

Nagmamadali ang mga hakbang niya pababa ng matayog na hagdanan. Agad namang
lumingon ang binatang si Kiko pagkarinig sa boses niya. Bakas ang pag-aalala sa mga
mata nito maging ang labis na kasiyahan na makita siya.

"Bashang!!!" Salubong nito sa kaniya sa dulo ng hagdanan ng Mansion ng mga Tan.

Nagulat pa siya ng bigla siya nitong yakapin ng mahigpit. Gulat na gulat siya sa
ikinilos ng kaibigan, subalit tila naman napahiya din ang lalaki sa ikinilos nito
kaya kusa na din itong kumalas sa kaniya.

　
"Im sorry..." Hingi nito ng paumanhin. Hindi pa din natitinag si Kiko sa
pagkakatitig sa kaniyang mukha.

"Kiko, paano mo nalamang naririto ako?" Takang tanong niya.

"Hindi na importante 'yon! Basta iuuwi na kita Bashang! Nang malaman kong ibenenta
ka ng Nanay mo ay labis talaga akong nag-alala sa'yo... Okay ka lang ba?" Alalang
hinawakan siya nito sa balikat.

Mahina siyang tumawa. "Oo naman ano... Okay lang ako Kiko wag mo akong
alalahanin..." Natutuwa siya sa ipinapakitang pag-aalala sa kaniya ng kaniyang
kababata.

"Nasaan ang lalaking pinagbentahan niya sa'yo dahil ngayon din ay tutubusin kita sa
kaniya!" Biglang umatras ang binata upang sipatin ang paligid. May hinahanap ang
mga mata nito.

Bigla namang naalarma ang dalaga. "Naku Kiko! Nagkakamali ka... Hindi ganoon 'yon!"

"Bashang! Hindi ako pwedeng magsawalang kibo na lamang! Gagawin ko ang lahat para
ma-protektahan ka kahit sa Nanay mo mismo! May pera naman akong naiipon at tingin
ko sapat na iyon para mabayadan ang lalaking pinagbentahan say'o ng Nanay mo! Iuuwi
na kita pangako yan!" Matapang na wika nito.

Namimilog naman ang mga ni Usha habang nakatingin sa binata. Nagkalabo-labo na nga
talaga ang lahat... "-Hindi Kiko..." Umiling siya at lumayo sa binatang kaibigan.

Lalo namang kumunot ang noo ng lalaki dahil sa pagtanggi niya dito.

"I'm sorry Kiko, pero dito lang ako!" Buong sabi niya, hindi siya makatingin sa
kababata dahil sa kaniyang naging desiyon. Alam niya nasaktan niya ang pride nito.
Gusto niya ng sumama dito pero parang hindi sang-ayon ang puso niya sa hindi
malamang dahilan.

"Bashang ..." Malungkot na napatungo si Kiko. Parang alam niya na kung bakit.

Naputol ang pag-uusap nila ng biglang sumulpot ang dalagitang si Kye.

Hindi nila napansin na nakababa na pala ito sa hagdan at ngayon ay papalapit na sa

kanilang dalawa.

"Anong drama 'to mga pulubi?" Maarteng tanong nito.

NANLISIK NAMANG ANG mga mata si Kiko sa narinig. "Hoy batang mukhang rag doll wag
ka ngang makialam dito!" Inis na baling niya kay Kye.

Kanina pa siya naiirita dito, ito kasi ang unang sumalubong sa kaniya sa mansyon na
iyon. Batid niyang matapobre ang dalagita dahil kita naman iyon sa mukha nito. Oo
nga at maganda ang babae subalit nakabadya naman sa mukha noon ang pagiging spoiled
brat nito.

"Hoy ka rin palaboy!" Sagot nitong namewang pa sa harap nilang dalawa. "Pwede ba
lumayas na kayo dito bago ko pa kayo ipahabol sa mga aso namin!"

"Aba! Napakasama talaga ng ugali mo!"

"Kiko, kapatid siya ng nobyo ko!"

　
Napamaang si Kiko sa narinig. "Nobyo mo?"

MARAHANG TUMANGO SI USHA. "Iyong kini-kwento ko sa'yo... iyong mayamang lalaki na

boyfriend ko. Siya ang nakatira sa bahay na ito. Hindi ako totoong ibinenta ni
Inay, naririto ako dahil isinama na ako ni Eos dito." Bulong niya sa sa kababatang
nanlalaki ang mga mata sa gulat at pagtataka.

Nakita niya ang pagbalatay ng kakaibang sakit sa mukha ni Kiko. "Kung gayon ay mag-
aasawa ka na Bashang?" Mangiyak-ngiyak ito.

"Ewww! Bashang?! DUH..." Nakisabat muli ang dalagitang kapatid ni Eos. "Ang pangit
ng name mo huh! Pang poor talaga! At ikaw naman Kiko-Matsing! Bagay kayong dalawa!"

"Eh kesa naman sa'yo! Ang pangit din ng pangalan mo kasing pangit ng mukha mo!"
Napipikong sagot ni Kiko. Mukhang hindi na nito mapagtiisan ang kamalditahan na
iyon ng dalagita.

Nakita ni Usha na nanlaki ang mga mata ng kapatid ni Eos. Natutop niya ang bibig,
hindi pwedeng magalit ito sa kaniya kung hindi maninilikado siya sa pagibig ni Eos.

"Naku nagbibiro lang siya Kye! Napakaganda mo kaya..." BIglang bawi niya.

Napasimangot naman lalo si Kiko. Alam nitong hindi magiging maganda ang panunuluyan
ni Usha sa bahay na iyon dahil sa babaeng kanilang kaharap ngayon na mas bagay pang
tawaging 'Demonyita' kesa 'Dalagita'.

　NANG...

"Anong meron dito?" Parang kulog ang boses na iyon na nagpalingon sa kanilang tatlo
sa tuktok ng hagdanan.

　
SI EOS!!!

Akala ni Usha ay isang Diyos sa greek mythology ang kaniyang tinitingala ng mga
sandaling iyon. Nakatayo si Eos sa tuktok ng hagdanan at nagsisimula ng humakbang
pababa sa lugar nila. Pormal ang ekspresyon ng mukha nito bagamat may halong
pagtatanong na nakatingin sa gawi nila ng kaibigang si Kiko.

"Sino siya?" Pormal na tanong nito.

SINALUBONG NI KIKO ang tingin ng bagong dating na lalaki. Malakas ang pakiramdam
niyang ito ang nobyong tinutukoy ng kaibigan at kababata niyang si Usha.
Pinasadahan nito ng tingin ang lalaki, hindi naman siya nalalayo ng itsura dito
magging sa tangkad at tikas. Lihim siyang napaismid, mukha nga kasing lamang ng
ilang paligo sa kaniya itong si Eos.

"Kuya boyfriend yan ng babaeng 'yan!" Matabil na kwento ni Kye at kumapit pa sa

braso nong Eos.

"Hindi Eos! Kaibigan ko lang si Kiko!" Sabat naman ng kanina'y natulalang si Usha.

Gayon na lamang din ang sakit na nadama ni Kiko dahil sa sinabing iyon ng kababata.
'Kaibigan' ?, Oo nga naman... magkaibigan lang sila nito.　

Marahan siyang umatras upang lumayo sa dalaga. Ibinaling niya muli ang tingin sa
sinasabing Eos.
"Pare, sinigurado ko lang na okay siya..." Simula niya. Nakikipagsukatan siya ng
tingin sa kaharap.

　
Tumango lamang si Eos.
"Aalis na ako Bashang..." Nakatungo at laglag balikat na paalam niya rito. "Basta,
pag kailangan mo ako naroon lamang ako sa atin. Mag-ingat ka sana ..." Tinapunan
niya muna ng makahulugang tingin ang kapatid ni Eos bago tuluyang naglakad patungo
sa pinto.

"Kuya pasamahin mo na rin siya!" Nakangusong turo ni Kye kay Usha. Pero hindi ito
pinansin ng Kuya Eos nito.

NABIGLA NAMAN SI USHA ng bigla siyang akbayan ni Eos. Lumapit sila sa gawi ni Kiko
na kasalukuyang napahinto nang makita ang pag-akbay na iyon ni Eos sa kaniya.

Bumukas ang bibig ni Eos para magsalita.. "Wag kang mag-alala...hangga't nasa akin
siya ay walang mangyayari masama sa kaniya."

Parang gustong maghihiyaw ni Usha ng marinig ang sinabing iyon ni Eos kay Kiko.

Nananaginip ba siya? Totoo bang galing kay Eos ang mga salitang iyon? Maging si Kye
ay hindi makapaniwala sa mga sinabi ng kuya nito.

"Kung gayon, aasahan ko 'yan Pare." Muli ay naglakad ng palabas ng pinto ng mansyon
si Kiko.

Gusto pa sana niyang ihatid si Kiko pero naramdaman niya na mahigpit ang pagkaka-
akbay sa kaniya ni Eos. Nagseselos ba ito?

"Kye, ihatid mo ang bisita ng Ate mo..." Baling ng binata sa kapatid. Seryoso ang
mukha nito kaya't sa takot ni Kye ay maagap naman itong tumalima sa inutos ng
nakatatandang kapatid.

OH MY!!! "ate mo" ???! Pakiramdam ni Usha ay mas gusto niya pang lamunin siya ng
lupa kesa iyong gayon na pinapatay siya sa intense na kilig!

OO NAKAKAKILIG NA YON! ..para sa isang taong "Man of Few Words".

Iyong tipong papakinggan mo talaga at kakasabikan ang bawat salitang kaniyang
bibitiwan.

INIHATID NAMAN NI Kye si Kiko hanggang sa gate ng mansyon. Ewan niya pero parang
gusto niyang maawa kay Kiko. Napangiti siya, may naiisip siyang maganda pero
malupit na kalokohan para sa poging dukha na kaibigan ng kaniyang ate Usha.

"EWWW? ATE USHA?" parang bigla niyang gustong sabunutan ang sarili dahil sa isiping
magiging ate niya na nga ang isa pang dukha na iyon.

SI KIKO NAMAN ay hindi makapaniwala sa mga nagaganap... ito na nga ba ang

kinatatakutan niya. Ayaw niyang tuluyang mawala si Usha sa kaniya.

Matagal niya ng iningatan ang pagmamahal na iyon sa puso niya para sa dalagang
kababata.

Kung sana ay mayaman lamang din siya. Natigil ang pag-iisip niya ng makitang
kabuntot niya ang salbaheng kapatid ni Eos.

Napasimangot siya dahil ngiting-ngiti sa kaniya ang dalagita.

"Hoy palaboy! Ba-bye! Ingat ka huh!" Kumakaway pa ito sa kaniya.

Inis na tuluyan na siyang lumabas ng gate. Badtrip na badtrip talaga siya dito, may
ganoon pa palang tao...saksakan ng sama ng ugali. Nangangamba tuloy siya para kay
Usha.

TBC
####################################
13. Lovely Little Witch
####################################

Dalawang araw ang lumipas...

Hindi malaman ni Usha kung paano niya nalalampasan ang mga sandaling nakakasama ang
isang lalaking "HINDI NAGSASALITA" ! Kaya lagi na lamang siyang nagkukulong sa
kanilang kwarto.

　
Umaasa siya na sana ay kausapin naman na siya ni Eos....

Nahihiya na siya sa bahay na iyon, pakiramdam niya ay isa siyang malaking SAMPID.

"Hay...ang hirap naman..." Naghihimutok na humiga siya sa malambot na kama. Tabi

nga silang matulog ng binata pero hindi naman siya nito pinapansin.

Nahihiya din siya mauna na makipag usap dito dahil baka deadmahin lamang siya nito.

Mabuti ang napakabait sa kaniya ng mommy ni Eos, ipinagshopping pa siya ng kaniyang

mga gamit. Kabaliktaran naman iyon ng kapatid ng binata na sobra sa kasupladahan...
Inis na ipinikit niya na lamang ang kaniyang mga mata.

Samantala sa gate ng mansyon ay nakatayo ang binatang si Kiko.

Hindi kasi siya mapakali at gusto niyang kamustahin ang kaniyang kaibigan...

"Hoy dukha!"

Napalingon siya sa pinanggalingan ng matinis na boses.

Ang malditang hipag ni Usha... ang nagpapahirap sa buhay ng kaniyang minamahal na

si Bashang. Tinaasan niya ito ng kilay.

"Hinahanap ko si..." Hindi niya naituloy ang sasabihin dahil magkalapit na

magkalapit na sila ng babae.

Nakakagigil ang itsura nito na malaya niyang napagmamasdan dahil sa pagkakalapit

nilang iyon.
　

Ang mga mata nito ay tila may taglay na kakaibang gayuma na umaakit sa kaniya.

Napadako naman ang kaniyang tingin sa mapupula at nakapinid nitong mga labi na tila
ba kay sarap kuyumusin ng halik. "Kalimutan mo na." ayaw niyang makabangga na naman
ang dalagita, mahirap na... Akmang tatalikod na siya pero humarang ito sa kaniya
kaya halos magkauntugan na silang dalawa.

Ang cute ng mukha ni Kye na oo nga't maganda si Usha pero iba naman ang dating sa
kaniya ng makulit at mayamang malditang kaniyang kaharap.

Alam niya papaluhain lang siya nito pero hindi niya masikil ang kakaibang damdaming
umuusbong sa kaniyang puso. Mabilis ang responde ng kaniyang utak, ilang araw niya
ng iniisip ang mga pwede nitong gaiwn kay Usha habang naroon ito sa tahanan nila.

"Namiss mo ako ano?" Namumungay ang mga mata nito na nakatingin sa kaniya.

"Kung trabaho lang ang isipin ka, malamang mayaman na ako sa overtime!" Napipikon
sabi niya.Dahil totoo na hindi ito mawala sa kaniyang isipan... araw-gabi at walang
palya!

Kumipot ang bibig ng dalagita ng marinig ang mga sinabi niya. "Bakit mo ako
iniisip?"

"Kasi nag-aalala ako sa mga ginagawa mo sa kaibigan ko!" nag-iwas siya ng tingin sa
babae.

Tila hindi nagustuhan ng dalagita ang sinabi niya. "So? Eh ano ngayon kung itinulak
ko siya sa pool kaninang umaga? at ano din ngayon kung nilagyan ko ng madaming suka
ang soup na almusal niya? At ano din ngayon kung palagi ko siyang inaaway?"
pagsisinungaling nito.

Nanlaki ang mata niya sa tinuran ng babae. Sa kabiglaan ay hiniklas niya ang
magkabilang balikat nito at halos pigain niya na ang dalagita sa sobrang galit.

"Napakasama mo talaga ano?!" Gigil na yinugyog niya pa ito.

Maluha-luha naman si Kye sa kabiglaan. "OUH!!!" nagpapasag ang dalagita.

Nabigla din si Kiko sa kaniyang nagawa subalit ang higit niyang ikinabigla ay ang
kakaibang lakas ng dalagita.

Pakiramdam niya ay nakikipagbuno siya sa isang malakas na lalaki at hindi sa disi-

sais anyos lamang.

"Hoy sorry na!" Hingi niya ng paumanhin subalit nanlilisik na ang mga mata ni Kye
na nakatingin sa kaniya.

"Bitawan mo ako hampaslupa! Wala kang karapatang hawakan ako ng maruming kamay mo!"
Nagsisigaw na ang dalagita.

Nag-aalala naman siya na baka may makarinig dito.

####################################
14. Weirdos
####################################

HINDI MAKAPANIWALA si Kiko habang naglalakad palabas sa Subdivision na tinitirahan

na ng kaibigang si Usha. Hawak-hawak niya ang tila napilay na braso.

Nakapagtataka kasi napakalakas ng dalagitang si Kye.

Bigla na lamang itong nagtatakbo matapos makitang halos hindi na siya makagalaw sa
sobrang sakit ng pagpilipit na ginawa nito sa braso niya.

Nagulat din ang dalagita sa nagawa kaya nagtatakbo ito.

Pakiramdam niya ay lalaki ang kabunuan niya kanina lang. Napakamisteryosa sa kaniya
ng batang yun at ewan dahil pakiramdam niya ay nasa panganib si Usha habang
naroroon ito sa malaking bahay na yun.

Hindi na niya nakita pa ang dalaga... Gusto niya lang naman sana itong kamustahin
dahil nami-miss niya na ito subalit nakabanggaan niya pa kasi ang makulit na
kapatid ni Eos na si Kye.

Hindi na naman tuloy mawala sa isip niya ang magandang mukha ng dalagita...

"Kailangang maunawaan ko ang lahat... Alam kong may mali sa pamilyang yun... Hindi
ako matatahimik hanggat hindi ko natutuklasan kung ano man yun..." Buo ang loob na
tuluyan ng umalis si Kiko.

--

SA KWARTO...

ASAR na napasalampak sa higaan si Usha.

Naiinis na talaga siya sa malamig na pakikitungo ni Eos sa kaniya.

Ano bang akala nito sa kaniya? Isang laruan?

Ano ba siya sa bahay na yun ? Display?

Naiiritang isinubsob niya ang mukha sa unan.

"Kapag hindi siya nagbago bago kami ikasal ay lalayasan ko talaga siya! Pwede ko
namang pagtrabahuan ang perang ibinibigay niya sa nanay ko..." Diskumpyado din siya
sa mga sinabi niya. Alam naman niyang hindi niya kayang bayaran ang binata at mas
lalong hindi niya din ito kayang iwanan.

Magkatabi nga sila sa buong magdamag... Magkayakap pa nga sila eh! Pero hanggang
ganoon lang. Mabait naman si Eos lalo na pag natutulog!

"Grabe! Ganito pala ang buhay niya... napaka misteryoso! Maski mga magulang niya
nahihirapang pakisamahan siya! Ano pa kaya ako na isang bago lamang na kakilala?
Pag ikinasal kami eh anong buhay kaya ang naghihintay sa akin?" Pabiling-biling
siya ng higa sa kama.

Problema niya pa ang malditang si Kye...

Paano niya kaya mapapaamo ang isang yun?

Mabuti na nga lang at napaka bait ng mga magulang ni Eos.

Inis na pumikt na lamang si Usha, malamang hating gabi na naman uuwi ang magaling
na lalaking yun! Palagi namang ganoon, ang nakakainis pa nagugulat na lamang siya
sa kalagitnaan ng gabi na may bigla ng yayakap sa kaniya at tatabi sa kama.

Nakakatuwa pa nga dahil bahay naman iyon ni Eos pero sa bintana pa din dumadaan ang
binata...

WEIRD!

JAMILLEFUMAH
####################################
15. FALLING FOR HIM... [SPG]
####################################

####################################
16. My Moody Fiancee
####################################

"NASAAN BA SI KUYA?" Nagdadabog na umakyat ng hagdanan si Kye. Ang nakababatang

kapatid ni Eos.

"Mam sabi ho ng kuya niyo ay wag silang kakatukin ni Mam Usha sa kwarto..." Pahabol
na sabi ng katulong.

Pero tila naman walang narinig ang dalagita. Tuloy-tuloy siya sa pag akyat sa
mataas na hagdan at ang tinutungo ng kaniyang mga paa ay ang silid ng kaniyang
kuya.

Dapat niyang makausap ang kapatid. Unfair ang mga nangyayari. Umuwi na lamang ang
kuya niya na may bitbit na babae at basta na lamang ipapakilala na girlfriend niya
tapos papakasalan na agad-agad? Ni hindi pa nga nila lubos na kilala ang Usha na
yon. Sadyang mabait lang kasi ang mga magulang nila kaya hindi nagrereklamo.

Masama talaga ang kutob niya sa Usha na iyon! At mas higit pang ikina-inis niya ay
ang kaibigan nitong si Kiko! Ang masungit na lalaking si Kiko!

"Arghhh I hate that Kikong -Pulubi!!!" Ewan bakit mas inis pa siya sa kaibigan ni
Usha kesa sa babae mismo.
Unfair kasi talaga! Siya hindi pwedeng magka boyfriend? Tapos binubugbog pa ng kuya
niya ang lahat ng mga lalaking nagtatangkang manligaw sa kaniya! Tapos ngayon ni
hindi niya man lang pwedeng tarayan ang mapapangasawa nito?

"Kye ano na naman ba yan honey?" Bago niya pa kalampagin ang pintuan ng kwarto ng
kapatid ay bigla namang bumukas ang pintuan ng kwarto ng kanilang mga magulang.

Si Hani ay palapit sa bunsong anak. "Wag mong istorbohin ang kuya mo..."
Nakangiting pigil nito sa dalagitang nakasimangot.

Magka akbay pa ang kaniyang mommy at daddy. Hayyy napaka sweet pa din ng dalawa
kahit matagal na itong mag asawa.

"But mom!" Protesta niya.

"Come here... sumama ka sa amin. Mag almusal na muna tayo okay?" Hinila ni Sab ang
kamay ng pasaway na bunso. Ayaw nitong magtalo na naman ang magkapatid.

May pagtutol man ay sumunod na lamang si Kye sa kaniyang loving parents.

Mamaya na sila magtutuos ng Usha na yon.

"Pag wala ng tao ...Humanda ka sa akin bruha! " bulong niya sa sarili.

Sa loob naman ng silid nila Eos.

"MAGPAPAKASAL NA tayo maybe on next month. Depende kay mom, siya kasi ang kausap
noong pari." Tumayo si Eos pagkawika noon. "Saka before pasukan dapat maayos na ang
kasal."

Lumapit ito sa malaking bintana ng kuwarto nila. Nakatapis lamang ito ng tuwalya sa
pang ibabang bahagi ng katawan nito.

Kakatapos lang nila sa kanilang forbidden sin kasi hindi pa naman sila married.

"Sa...sa simbahan ba tayo magpapakasal?" habol ng tingin ni Usha sa lalaki.

Hindi niya maiwasang titigan ang kabuuan ng halos nakahubad ng binata sa kaniyang
harapan. Napaka ganda ng tayo ni Eos.

Ang katawan nito ay larawan ng isang modernong Adonis. Mestisuhin ang lalaki
subalit lumalaban ang pagka tan ng makinis nitong balat.

Nakatingin sa malayo si Eos habang nakatayo sa gilid ng bintana. Napakasarap

pagmasdan ng mukha nito habang ito ay nakatagilid. Lalong tumangos ang ilong nito
dahil sa pagkaka side view nito. Para kay Usha ay punong-puno ng hiwaga ang
lalaking ito sa kaniya... subalit gayon pa man ay iginuhit niya na sa kaniyang
palad na ito na nga ang lalaking makakasama niya habang buhay...

Choosy pa ba siya? Aarte pa ba siya?!

May nangyari na sa kanila at hindi mangyayari iyon kung hindi niya din naman
ginusto diba?

"Saan mo ba gusto?" Pagdaka'y balik tanong ni Eos. Marahan itong lumingon sa gawi
niya.

Nakaupo pa siya sa kanilang malaking kama habang nakatakip sa kaniyang kahubaran

ang puting kumot. "Ah...eh...kahit saan naman..." Pinilit niyang ngumiti dito.
Gusto niya sanang sabihin na 'kahit saan ,wag lang sa simbahan...'

"Ayoko sa simbahan." Malamig na sabi ni Eos.

Nanlaki naman ang mga mata ni Usha sa narinig. "Ha?! Bakit ayaw mo sa simbahan?"
Nabuhayan siya dahil mukhang si Eos na mismo ang tutugon sa kaniyang kagustuhan.

Tumawa ng mahina ang lalaki. "Alam mo bang hindi pa ako nabibinyagan."

Lalo namang napamaang ang dalaga.

"But dont worry ... Nilakad na nila Mommy ang bagay na yon noon pa. Pero sa totoo
lang hindi pa ako nakakapasok sa simbahan... kaming dalawang magkapatid ay
kailanman ay hindi pa nakakatungtong sa simbahan."

Titig na titig si Usha sa mukha ni Eos habang ito ay nagsasalita. Kung totoo ngang
lahat ng mga sinasabi nito ay talaga namang dapat na siyang magtaka at mahiwagaan!
Pero sino ba siya para manghusga?

　
"A-ano ba ang relihiyon niyo?" Wala sa sariling tanong niya.

"I dont have any... but I believe na merong creator ng lahat ng bagay sa mundo.
Sapat na yon dahil alam ko naman kung ano ang tama sa mali. Si Kye may mga
sinasalihan siyang religion, sina Mommy naman ay Catholic."

Tatango-tango naman si Usha. Mukhang pinag aadya talaga ng pagkakataon ang lahat.

"Ah...Eos..."

"Yes?"

"Kasi...ako man ay wala ding relihiyon..." Nahihiya niyang sabi.

Si Eos naman ang napamaang sa kaniya. Lumapit ito at umupo sa gilid ng kamang
kaniyang kinaroroonan.

"What do you mean?"

"Hindi pa din kasi ako nabibinyagan..." Nakatungong pagtatapat niya.

"Well, meant to be nga talaga tayo."

Napakunot naman ng noo si Usha. Bakit parang masaya pa si Eos sa sinabi niya? Baliw
nga ata talaga itong mapapangasawa niya.

Nakangiti si Eos at litaw na litaw ang maputing ipin nito. Napaka gandang tanawin
iyon para sa kaniya... Napaka perpekto naman kasi ng mukha ng lalaki lalo pa kapag
ngumingiti ito! -At ang ngiti nito ay madalang pa sa bulalakaw!

Kumbaga napaka ilap nitong ngumiti kaya naman talagang iti-treasure mo ang bawat
smile na manggagaling dito.

"Oo nga...parehas tayo." Sabi na lang niya. Titig na titig siya sa mukha ni Eos.
Para tuloy nai-imagine niya ang mapupulang labi nito na muli na namang aangkin sa
mga labi niya.

WOW HUH?! talagang fall na fall na ba siya sa charm ng aroganteng sumpunging lalaki
na kaniyang papakasalan?

　
"Bakit ganiyang ka makatingin?" Naka smile pa din na tanong ng loko.

Hindi naman napigilan ni Usha ang likas na katarayan dahil napahiya siya sa tanong
na yan na may halong pang aasar.

Bigla ang pag irap na ginawa niya sa binata. "Bakit masama ba?"

Tumawa nang mahina ang lalaki. What a music to her ears!

"Hindi masama..." Sabi ni Eos. Lalo itong lumapit sa gawi niya na halos gitgitin na
siya sa headboard ng kama.

"A-Ano ba?!" Ayon na anman ang paglatay ng kuryente sa kaniyang katawan.

"Alam mo ba kung anong nararamdaman ko sa pagkakatingin mong iyon kanina?" Pilyo

ang mga ngiting naglalaro sa mga labi nito ngayon.

"Eos!" Nanlaki ang mga mata niya dahil gahibla na lamang ang pagitan nila ng
binata.

Bipolar ba tong lalaking ito? Bigla-bigla na lang iba na naman ang gustong gawin?
Kanina nag-uusap sila ng matino tapos biglang ganito?

"It makes me want you...more..." Parang baliw na sabi nito.

"Hoy lalaki hindi pa tayo kasal kung ano-ano ng ginagawa mo sa akin!!! Isusumbong
kita sa Mommy mo!" Sa kawalan ng sasabihin ay bigla niyang nasabi.

Nakakalokong tawa lang na naman ang isinagot nito sa kaniya.

"Bakit ano bang 'kung ano-ano' ang sinasabi mong ginawa ko sa'yo?" Nakangising
tanong nito sa kaniya.

"Baliw..." Mahinang bulong ni Usha at ubod lakas na itinulak ang lalaki.

Sinamantala niya ang pag urong ni Eos. Bigla siyang tumayo sa kama habang hila-hila
ang malaking puting kumot na pantakip niya sa kaniyang kahubaran.

Akmang tatakbo siya papasok sa banyo pero nahila ni Eos ang kumot na dala-dala
niya.

"Eeeehhh!!!" Nagtitiling pumasok siya sa loob ng banyo pero wala na ang kumot na
nakabalot kanina sa kaniya.

"Salbahe ka!!! Ang sama-sama mo!!!" Tungayaw niya sa loob ng banyo.

Nakahubad tuloy siya ngayon! As in nakahubad with nothing to put on sa kaniyang

naked body. Walang tuwalya sa banyo at nasa labas din ang closets nila.

Narinig niya pa ang mala evil laugh ni Eos sa labas.

"Honey you forgot your clothes here." Pang aasar pa ng lalaki.

Inis na inis naman si Usha. Sinasadya talaga ng bipolar na iyon na inisin siya? Ano
bang problema non at parang nagiging playful ito ngayon?

Ang problema niya ngayon ay kung paano siya lalabas ng banyo? ayaw niyang lumabas
ng nakahubot-hubad dahil nasa labas pa ng banyo si Eos.

"Bwisit na lalaking to!"

Inis na inis na naghanap siya ng maaring ipangtakip sa katawn niya.

Wala siyang nakita maliban sa tissue paper na naka-rolyo sa gilid ng bowl.

"Eos! Please akina yung towel o kaya yung mga damit ko!" Pagmamakaawa niyang sigaw.

"Ano bang problema mo Usha? Magiging asawa na kita. Ang lahat ng yan ay magiging
pagmamay ari ko na at tska ano pa bang itinatago mo sa akin? Lahat naman ng yan
nakita at nahawakan ko na din diba?" Balik sigaw ng lalaki mula sa labas ng pinto
ng banyo.

Batid niyang nasa may pinto na si Eos. "Please naman... Don't do this to me..."
Naiiyak na talaga siya. At 'tamo! Naka-english na siya!

Maya-maya ay kumatok na si Eos sa pinto. Marahan niyang binuksan iyon. "Oh...suutin

mo muna. Bahala ka ng magpalit pagkalabas mo diyan." Seryosong sabi nito.
Isinilip niyang ang mukha sa pinto. Naka bihis na din pala si Eos. Naka pantalon na
ito at naka T-Shirt ng kulay puti.

"Sana iyong tuwalya na lamang ang iniabot mo sa akin..." reklamo niya.

Pero nagpasalamat na lamang siya dahil kahit paano may susuutin na siya.

Muli niya ng isinara ang pinto ng banyo at sinipat ang damit na ibinigay ng lalaki
sa kaniya.

Muntik ng bumagsak ang panga niya ng makita ang damit.

Isang sexy lingerie na kulay puti at sobrang nipis pala ang ibinigay sa kaniya ni
Eos!

"OMG!"

Nag init ang magkabila niyang pisngi ng iladlad pa niya lalo yung damit o damit pa
nga ba talaga ito?

Sobrang baba ng neckline at sobrang iksi pa ng tabas. Daig niya pa ang sasabak sa
isang mainit ng honey moon o kaya naman ay magpe-perform sa isang club.

"Ang sama-sama mo talagang bipolar ka!!!" Di niya napigilan isigaw yon.

Pero wala ng utgon mula sa labas ng banyo. Nakiramdam siyang mabuti.

Tahimik na nga sa labas. Mukhang umalis ni sa Eos pero sinigurado niya pa din muna
kaya't marahan niyang ibinukas ang pinto ng banyo at inilabas ang kaniyang ulo.

May kalakihan ang kanilang kwarto pero mukha namang lumabas na ang ang binata.
Nakahinga siya ng maluwag at muling ibinalik ang tingin sa damit na hawak.

Isusuot niya muna iyon hanggang sa makalabas siya kesa naman lumabas siyang walang
saplot ni isa.

Halos lumubog siya sa kinatatayuan niya ng makita ang itsura niya na suot ang
manipis na night gown na yon. Wala siyang under wear sa ilalim noon kaya naman
bakat na halos lahat ng babakat sa mala kulambong kanipisan ng damit na yon.

Pinasadahan niya ng tingin ang sarili sa malaking salamin sa banyo.

"Infairness... kamukha ko pala si Maria Ozawa!" Napahagikhik pa siya.

Si Maria Ozawa yung sikat na porn star! Ofcourse updated siya kasi sa palengke
nagkalat ang mga pirated DVD's. Palengke queen kasi siya!
May laban naman talaga siya sa pagandahan at pa-sexy-han. First time niya makapag
suot ng ganoong ka daring at revealing na damit.

"Hmmmp ano ba tong mga naiisip ko!" Saway niya sa sarili.

Yakap yakap niya ang katawan na lumabas ng banyo.

Magagaan ang mga hakbang na lumakad siya palabas ng banyo. Sumigid sa kahimay-
himayan ng katawan niya ang lamig na nagmumula sa aircon ng kwarto.

"Ahhh lamig. Impaktong Eos na yon hindi man lang pinatay ang aircon!" Mahinang
bulong niya.

"Impakto?" boses mula sa pinto ng kwarto.

Nanlalaki ang mga matang napatingin siya sa pintuan.

"Ahhhh!!!"

PLUG: Curious kayo sa pinagmulan ni Eos? Read the Love Story of Sab and Hani ,ang
pinagmulan ng 'not so oridinay love story' : "GOTHIC ROMANCE" [Completed Story] -
Dito din sa aking Wattpad acct. ILY awsome readers! xoxo
####################################
17. Totoo na nga ito....
####################################

"IMPAKTO?!!! What the?! " Natigil si Kye sa pagpasok sa kwarto.

Gulat siya ng makita ang ayos ng kaniyang hilaw na hipag.

Di niya tuloy napigilan mapa-taas kilay.

"AY!!! IKAW PALA KYE!" Gulat din at hindi magkandaugaga si Usha kung paano tatakpan
ang sarili. Dali-dali siyang lumapit sa kama para abutin ang kumot doon.

Nang mahimasmasan ay pumasok na ang dalagita sa kwarto. Isinara nito ang pinto at
hinarap siya. "Wow huh?! Tirik na tirik na ang araw may balak ka pa atang mag show?
Disappointed ka ba na hindi si kuya ang nabungaran mo?" Simulang pagtataray ni Kye.
 Di naman maka-imik si Usha. May katalasan talaga ang dila ng dalagitang kapatid ni
Eos.

"Hindi pa tayo tapos!" Nakapameywang pang sabi ng dalagita. "Ayusin mo yang sarili
mo at bumaba ka na. Pinapatawag ka ni kuya at mag aalmusal na." Malamig pang sabi
nito bago tuluyang lumabas ng kwarto.

Hinang-hina namang napasalampak sa kama ang dalaga.

Grabe talaga ang kaniyang magiging hipag...

Hindi niya na ata ito madadala sa santong dasalan. Anyway, hindi naman siya basta
magpapatalo... Ayaw niya lang ng gulo.

"Makakaisip din ako ng paraan para maka-isa sayo maldita ka!" Mahinang bulong ni
Usha. Hindi ang tulad niya ang magpapa-api ano?! DUH!

Batid niya namang ayaw na ayaw sa kaniya ni Kye, at kung ayaw nito sa kaniya ay
ayaw na din niya dito. War kung war...pero wag muna ngayon.

Nag-ayos muna siya ng sarili bago bumaba.

Nakita niya agad lalaking dahilan ng pagkapahiya niya kanina. Parang walang
nangyari dahil tahimik lang itong umiinom ng kape sa tabi ng maldita nitong
kapatid. Hindi niya talaga maintindihan ang ugali ng lalaking ito, daig pa nito ang
isang babae kung magbago ng mood.

Magiliw naman siyang sinalubong ng Mother nila Eos. Napaka sweet talaga ng mga
magulang nito, isa yon sa mga kina-iinggitan niya.

"Hija, maupo ka na. " Nakangiti din ang Daddy ni Eos sa kaniya.

Gwapo din ang ama ni Eos, parang ngang mabagal ang pagtanda nito. Until now kasi ay
aakalain mong trenta anyos pa lamang ang lalaki. Maganda pa din naman si Hani na
asawa nito dahil kahit may edad na ay hindi pa din mahahalata sa itsura.

"Salamat po..." Kiming sagot niya. Nagsimula na silang kumain ng biglang

tumayo si Eos.

"Tapos ka na ba anak?" Tanong ni Hani sa binata.

Pero hindi sumagot si Eos. Basta lang itong tumayo at nagsimula ng lumakad palayo.

"Eos! Kinakausap ka pa ng mommy mo! Where's your manners young man!" May halong
pagpipigil ang boses ni Sab para sa panganay na anak.

"May pupuntahan ako but I'll be back before lunch." Tipid na sagot ng binata at
tuluyan na nga itong umalis.

Hinagod naman ni Hani ang likod ng asawa. Batid niya kasing nagagalit na naman ito
sa anak. "Ano bang problema ng batang yan..." Mahinang sabi ni Sab.

"Hay naku dadddy! Wag niyo na ngang pansinin si kuya, para namang di kayo nasanay
sa lalaking yon!" Inis na sabat ni Kye.

Nginitian na lamang ni Hani ang bunsong anak at pagkatapos ay binalingan si Usha.

"Hija pasensya ka na sana kay Eos... Pero mabait naman yan. Medyo aloof lang talaga
siya minsan at hindi pala imik..."

"H-ho?" Nagulat naman si Usha. Sa totoo lang siya ang nahihiya sa mga ito dahil sa
inaasal ni Eos. "O-okay lang po mam... " Sabi na lang niya.

"Naku... diba't Mommy na nga lang din ang itawag mo sa akin? Naka 'mam' ka na naman
eh." Nakangiting inabot pa ni Hani ang kanang kamay niyang nakapatong sa hapag
kainan.

"O-opo mommy..." Ngumiti siya sa babae.

Di nakaligtas sa kaniyang paningin ang matalim na tingin ni Kye sa kaniya.

"Hala kumain ka ng kumain diyan. Mamaya pag dating ni Eos ay yayain mo na siyang
tumingin ng wedding gown mo." Wika ni Sab.

"Oo nga!" Si Hani. " Hija, kailangang asikasuhin niyo na ang mga detalye sa kasal
niyo. Napag usapan niyo na ba ni Eos kung saan gaganapin?"
"Opo... Garden wedding na lang po sana kung pwede?" Sagot niya. Ang totoo wala pa
naman talagang sinasabi si Eos kung saan gaganapin ang kasal nilang dalawa.

"Well good... Sige kakausapin ko na yung event decorator na nag ayos ng wedding
namin ni Sab noon. Magalin yon, ipapakilala kita sa kaniya." Sabi ni Hani.

Mukhang mas excited pa nga ito kesa sa kanilang dalawa ni Eos.

Tahimik na kumain na lamang siya. Balak niyang dalawin ang Nanay niya mamayang
lunch para kamustahin. Mukha namang walang balak si Eos na tumupad sa sinabi nitong
uuwi ng lunch. Napasimangot ang dalaga. Dapat ngayon ay naghahanda na sila sa
kanilang kasal pero iba pa ang inaatupag ng lalaking papakasalan niya.

Nagpaalam siya sa mag-asawa na dadalaw sa kaniyang nanay at doon na din

manananghalian. Hindi na din naman siya pinigilan ng mga magulang ni Eos.

Kahit paano nanay niya pa din iyon,kahit na kahit kailan ay hindi niya naramdamang
minahal siya ng babae. Pumili lamang siya ng simpleng damit at sapatos.

Ayaw naman niyang sabihing nagmamalaki na siya dahil sa mayaman ang kaniyang
mapapangasawa.

Nagdala din siya ng kaunting pera upang makabili ng kahit kaunting pasalubong.
Iniwanan naman kasi siya ni Eos ng pera pero ayaw naman niyang manamantala, tutal
halos lahat naman ng kailangan niya ay nasa mansyon na.

Hindi din naman siya marunong gumamit ng ATM cards at mga Credit Cards kaya
balewala lang din ang mga yon kaya iniwan niya na lamang sa kanilang kwarto.

Actually first time niyang sumakay ng taxi kasi naman wala talaga siyang makitang
tricycle sa subdivision nila Eos. Hindi na din siya pumayag na magpahatid sa driver
ng mga ito. Okey na sa kaniya ang mag jeep tutal doon naman siya sanay.

SA BUNGAD pa lamang ng kanilang tirahan ay pinagtitinginan na siya ng mga tao. Sa

palengke na siya dumaan kasi mas madali doon makapasok sa kanilang looban. Gaya ng
dati ay puno pa din ng mga tao ang paligid. Nilalangaw ang mga kanal at
nanlilimahid ang kalsada.

Ito naman talaga ang buhay niya at ikinararangal niya yon dahil legal at hindi
naman masama ang kabuhayan nila.

"Aba amy naliligaw na diyosa!" Napangiti siya ng makita ang lalaking nagbebenta
ng taho.

Kapit-bahay nila ito sa looban. "Kamusta ho?!" Bati ni Usha.

"Aba'y Jerusha ang laking ganda mo lalo ah. Mas kuminis ka!" Sabat naman noong
nagbebenta ng isda sa gilid.

"Nahiyang lang ho sa aircondition!" Nakatawang sagot niya. Jologs pa din siya at

wala naman siyang balak magbago. "Iyon hong box na bumubuga ng malamig na hangin!"

Simpleng bestidang kulang gray lang ang suot niya at gomang sapatos o madaling
tawaging doll shoes. Pero kahit simple ay hindi mapagkakailang mamahalin ang suot-
suot niya lalo pa't nadadala niya iyon ng maayos.

"Jerusha! Imbitahin mo naman kami sa kasal mo ng makahigop naman kami ng sosyal na

sabaw hane?" Si Mang Dorio na suki niya sa lugaw pag umaga.

"Bashang na lang ho! Mas sanay ako sa ganoong tawag ninyo! Oo naman imbitado kayong
lahat! Walang mawawala.!" Nakangiti pa din ang magiliw na dalaga.

Kahit ang totoo ay hindi niya tiyak kung maiimbitahan niya nga ang lahat ng ito.
Kumakaway na akala mo'y kandidato si Usha. Dumiretso na siya sa looban para
puntahan ang kaniyang nanay. Malamang sa mga oras na ito ay tulog pa ito at lasing
na naman.

Nasalubong niya sa daan ang kababatang si Kiko.

"Kiko!" Nagliwanag ang mukha niya ng makilala ang binata.

Pero isang tipid na ngiti lamang ang isinagot nito sa kaniya. Nagtataka man ay
hinayaan niya na lamang ito, mukha ding nagmamadali ang lalaki.

Kibit-balikat na pumunta na siya sa kaniyang dating barong-barong na tirahan.

Babawi na lamang siya kay Kiko, ito ang gagawin niyang best man sa kaniyang kasal.

"Nay..." Nagulat siya dahil ke aga-aga ay madaming tao sa kanilang bahay. May
inuman pa nga ata!

Kitang-kita niya na abala ang kaniyang Nanay na umiistima sa mga bisita nito. May
nagma-majong sa gilid at meron ding nagbabaraha. Sa kabila naman ay nagsisikain ang
mga kaibigan nito. Bumabaha ng alak sa katirikan ng araw.

Nagtatakang nilapitan niya ang kaniyang Nanay.

Rebonded ang hanggang balikat nitong buhok at maayos ang suot na damit. Hindi
lamang iyon dahil nagkikislapan ang mga lahas nito sa katawan. Nang makita siya ng
kaniyang nanay ay abot sa tainga ang ngiti nito.
 "Ayyy! Ayan na ang anak ko!!!" Sigaw pa nito sanhi para pagtinginnan siya ng mga
tao.

"Ke ganda naman pala niyang anak mo!" papuri ng isang babaeng may hawak ng baraha.

"Aba'y oo naman! Mag-a-anak ba ako ng pangit eh ke-ganda ko rin naman!" Ungol ng

Inay niya.\

"Aba ay mukha ng mayaman ano?! " Sabat pa ng isa. Pinagtitinginan siya ng mga
bisita nito.

"Ay oo naman! Anak ko yata yan!" Ang sabi ulit ng nanay niya. Himala?!

WOW huh?! At kailan pa siya nito natutunang kilalaning anak at ipinagmamalaki pa

siya?!

"Nay ano hong meron?" Takang tanong pa niya.

"Ay susme kang bata ka! Bakit pumarito ka pa? Aba'y hindi ka na bagay dito kasi
sosyal ka na..." Magiliw na sabi ng kaniyang Nanay. Inalalayan siya nito makapupo
sa isang upuan doon at inutusan pa ang kaibigan nitong paypayan siya.

"Nay?" Takang-taka naman siya.

"Napaka galante ng Nanay mo Bashang! Aba'y laging bumabaha ng alak dito sa inyo!"
Sabi ng kaniyang Ninang Boyang. Naroon din pala ito at nakikisaya. "Aba Bashang
napaka lihim mo ah! Hindi ko akalaing makakabingwit ka ng mayamang lalaki."
Nakangiti ang kaniyang ninang.

"Mabuti at naririto na din kayong lahat! Ito ang aking anak, ikakasal na ito! At
napakayaman at napaka gwapo ng mapapangasawa niya ano!" Pagbibida ng kaniyang
nanay.

"Oo nga! Ang tangkad at ang kinis noong lalaki! Kasing kinis ng kotse niya at
madaming pera!" Sabat ng mga nagto-tong its.
Ha? Paano? Nagtataka si Usha. Nakita na ba nila si Eos?

Para namang nabasa ng kaniyang nanay ang nasa isipan niya.

Umusod ito at bumulong sa kaniya. "Tonta ka talaga! Palaging pumupunta dito si Eos
para dalhan ako ng datung! Textmate kasi kami, kaya tinitext ko siya pag naaubos na
ang kwarta ko! Palibhasa nakatira ka lang sa mansyon ay nakalimot ka na sa Ina mong
nagluwal sa'yo!"

Namilog naman ang mga mata ni Usha. Kung gayon? Kaya umaalis si Eos ay dahil
pinupuntahan nito ang Nanay niya?

"Ang totoo galing siya dito kanina. Kakaalis lang!" dagdag pa ni Carmelita.

Nakita niya ang celfone na hawak-hawak nito. Sigurado siyang hindi mumurahin ang
gadget na yon. Nakakahiya naman talaga kay Eos!

"Hoy hala umuwi ka na at baka nami-miss ka ng mapapangasawa mo! Dapat palagi kang
nasa tabi niya para hindi ka niya makalimutan, mamaya makahanap pa yon ng iba!"
Halos pasigaw na sabi ng kaniyang Nanay. "Sige na.! Alis na!"

"Nay iyong mga lahas mo? Sa kaniya din ho ba galing?" Nanginginig ang tinig niya
habang nagtatanong.

"Ay! Oo naman! Wala naman akong pangbili nito ano!" Lumawak ang pagkakangiti nito.
"Kasi noong isang araw niyaya ko siya mag shopping! Aba alangan namang magpahuli
ako sa kasosyalan ng magiging balae ko ano! Dapat magkasing sosyal kami ng magiging
biyenan mo! At anak hindi mo ba alam na pinaka despidida ko na din itong party ko
dito sa looban?" Sabi pa nito.

"Ha? Bakit saan kayo pupunta?" Kabadong tanong niya.

"Eh di doon sa mansyon niyo! Alangan naman hayaan kitang mag-isa doon? Halerrr?"
Maarteng sabi pa nito.

Windang na windang naman si Usha sa mga naririnig.

"Naku anak napaka swerte talaga natin sa lalakinng yon!" Nangangarap pang tumingala
ang kaniyang Nanay. Tumalikod na ito at bumalik sa mga kaibigan nito.

"Hala! Magpakabusog kayo! Mag inuman pa tayo hanggang gabi! Malapit na kasi akong
tumira sa mansyon ng anak ko kaya naman baka ma-miss niyo ako! Basta if you need me
pwede niyo ako bisitahin doon! Anytime 'yon! May swimming pool doon magpa-party
tayo anytime!" Pagyayabang nito.

"Wow! Exciting!" Sigaw naman ng kaibigan nitong lasengga.

Nagpalakpakan pa ang mga bisita ng Nanay niya.

Tila naman sumakit ang ulo niya sa mga naririnig kaya pinagpasyahan niya ng lumakad
paalis sa lugar na yon. Para siyang tinakasan ng lakas sa katawan. Kailangang
makausap niya si Eos. Hindi pwede ang gusto ng nanay niya dahil nakakahiya...

NAKAKAHIYA TALAGA!

DUMIRETSO na siya agad sa mansyon. Nag taxi na din siya para mas mapabilis. Parang
sasabog ang ulo niya sa mga pangyayari. Ngayon pa lang ay parang natatauhan na siya
na hindi talaga sila nararapat ng binata.

"Mam, kanina pa ho kayo hinahanap ni Sir Eos." Salubong sa kaniya ng may edad na
katulong.

Tinanguan niya lamang ito at dumiretso na siya sa loob ng mansyon. Dali-dali siyang
umakyat sa kwarto nila ni Eos.

"Eos..."

Nakaupo ang binata sa gilid ng kama at nag-aalis ng sapatos.

"Why?" tipid na tanong nito.

"Bakit mo ginawa yon?" tanong niya.

Nagtatanong naman ang mga mata ng binata na tumingin sa kaniya.

"Wag ka nang magmaang-maangan... Alam ko namang pinupuntahan at binibigyan mo ng

pera si Nanay. Hindi mo kami obligasyon. Sapat na ang mga nabigay at naitulong mo
sa akin... Tirahan mo naman ako ng kahit kaunting pride. Oo mahirap lang kami Eos,
pero ayoko manamantala..." Naiiyak na sabi niya.

Ipininid niya na ang pinto ng kanilang kwarto at naupo sa kabilang dulo ng kama.

Parang balewala namang tumayo ang binata. Hinubad nito ang suot nitong jacket at
pagkatapos ay isinunod naman ang suot nitong T-shirt. Nakatingin lamang ito sa
kaniya.

Napamulagat naman si Usha ng makitang half naked na naman sa kaniyang harapan ang
binata.

"T-teka?! A-Anong binabalak mo huh?!" Napatayo siya at napayakap sa sarili. "Hindi

porket papakasalan mo ako at binibigyan mo ng pera ang Nanay ko ay pwede mo ng
gawin ang lahat ng gusto mo sa akin! " Nagbabantang sabi niya.

Amused na nakatingin lang sa kaniya ang lalaki. Palapit ito ng papalapit sa

kinatatayuan niya habag unti-unting kinakalas ang sinturon ng suot-suot nitong
pantalon.

"Hoy Eos! Hindi na ako papayag sa pagkakataong ito!" Nanginginig na ang boses niya
at napaatras na siya malapit sa side table ng kama.

"What are you saying?" Nang makalapit ay hinawakan ni Eos ang balikat niyia at
marahan siyang hinawi.

Takang napatingin naman ang dalaga sa inaabot ng binata mula sa kaniyang likuran.

"Kukunin ko lang yung tuwalya because I'm going to take a shower. Mainit sa
labas..." Nangingiting sabi ng binata.
Pulang-pula naman ang mukha ng dalaga dahil sa pagkapahiya. Supalpal siya sa
pangalawang pagkakataon.

"Init lang yan. Mag shower ka na din after me." Iyon lang ay pumasok na sa banyo
ang lalaki.

Inis na napaupo sa kama ang dalaga. "Grrrr... kakainis talaga ang lalaking to.!"
Nahiga na din siya sa kama. Hindi niya alam pero mukhang wala namang pakialam si
Eos sa mga nangyayari at mga mangyayari pa.

Concern ba talaga ang binata sa kanilang mag-ina? lalo na sa kaniya? ...

Sana totoo... piping hiling ng puso niya.

Ilang minuto pa ay lumabas na din sa banyo ang lalaki. Habol ang tingin na
pinagmamasdan niya lang mga kilos nito. Kumuha ng isusuot sa closet si Eos at
pagkuwa'y nagsimula ng magbihis. Umiwas na siya ng tingin dahil ayaw naman niyang
isipin nito na nananamantala siya.

"Bababa muna ako..." Paalam niya.

"Okay. Be ready... later aalis tayo para bumili ng singsing para sa kasal natin."
malamig na sabi ni Eos.

Maang na napalingon naman si Usha. Totoo na ba? At si Eos pa mismo ang nagyayaya sa
kaniya?!

"Oh ano pang tinatanga-tanga mo diyan? Akala ko ba bababa ka? If you can't see
nagbibihis ako kaya isarado mo yang pinto." Supladong sabi pa ni Eos.

Nabigla naman si Usha. Nasabihan pa siya ng tatanga-tanga. "-Ha? Ah... pasensya

na!. " Dali-dali naman niyang isinarado ang pinto ng kwarto.

WAAA ang sungit! Bipolar! Butiki ! Pero pogi ! Sagad ! :)

-thanks for reading ! God bless! >.<

JAMILLEFUMAH
####################################
18. Kabado :)
####################################

HABANG nakatayo si Kiko sa tapat ng gate ng mansyon ng mga Tan ay nagtatalo ang
isipan niya kung magdo-doorbell na ba siya o hindi na lang.

Alam niya na nagtaka si Usha kung bakit hindi niya ito pinansin kanina ng dumalaw
ito sa looban. Hindi niya kasi alam kung paano pa papakiharapan ang babae. Ikakasal
na si Usha sa mayamang Eos Geryon Tan na yon at kahit pa bali-baliktarin ang mundo
ay higit na mas lamang ang lalaking yon kesa sa kanya.

"Usha..." Nai-usal niya sa hangin.

Wala na ang ilang taong pangarap na iningatan niya mula ng kanilang pagkabata. Wala
na dahil wala naman siyang laban.

Sa kaniyang pagkakatayo ay napatingin siya sa malaking terrace ng mansyon. Nakita

niya ang bunsong kapatid ni Eos na si Kye. Napataas ang kilay niya habang
nakatingin sa dalagitang saksakan ng sungit.

"Maganda sana... Napakasama naman ng ugali." Naiiling siya habang pinagmamasdan ang
kabuuhan ng dalagita.

Kahit bata pa si Kye ay may kurba
ang kutis nito na nagpapatunay na
hindi niya mawari kung ano ba ang
pinagmamasdan ang dalagita. Ilang
ang ugali nito. Mataas ang tingin
kay Usha. Umpisa pa lang ang alam
na ang balingkinitan nitong katawan. Makinis din
anak mayaman ito. Sosyal din ang malditang babae,
nararamdaman niya sa mga oras na yon habang
beses niya na itong nakabanggan at kilala niya na
sa sarili at mukhang walang gagawing maganda para
niya ng spoiled brat ang dalagitang si Kye.

Ang inaalala lamang ni Kiko ay kung bakit may taglay na kakaibang lakas ang
dalagita? As in kakaiba talaga... kulang na nga lang ay mabali nito ang buto niya
sa pagkakapilipit sa braso niya. Kakaibang babae.

"Pambihira..." Titig na titig siya kay Kye.

SAMANTALA SI KYE naman ay biglang nakaramdam na para bang may nakamasid sa kaniya.
Malakas ang pakiramdam niyang meron nga.

Luminga-linga siya sa paligid pero wala naman siyang nakita. "Ang weird..." inis na
sabi na lang ng dalagita at pagkuwa'y pumasok na lamang sa loob ng sliding door.

Nagsimula na ding lumakad palayo ang mahirap na binata. Nangingiti siya habang
inaalala ang nakasimangot na mukha ng dalagitang si Kye.

SA LOOB NAMAN ng kwarto ni Eos ay nakaupo lamang sa kama si Usha.

"Hay naku ang tagal naman ng bipolar na yon..." Inis na nangalkal na lang ng mga
tambak na gamit doon si Usha.

Umalis sandali si Eos at pinatawag ito ng Daddy nito sa library para kausapin. For
sure pasok na naman sa kabilang tenga at labas sa kabila ang mga sasabihin ng daddy
nito. Matigas talaga ang ulo ng kaniyang fiancee.

Sa kakakal-kal niya ng mga gamit ay nakakita siya ng album. Out of curiousity ay

binuklat-buklat niya yon. Mga lumang pictures nila Eos at Kye noong bata pa sila.

Ahh.. naalala niya na, inilagay iyon ng Mommy ni Eos sa kwarto nila noong unang
araw niya pa lamang sa mansyon.

Bumalik siya sa kama para usyusuhin ang mga litrato.

"Eeee... ang cute pala ni Eos noong bata pa siya." Aliw na aliw si Usha sa
pagtingin sa mga pictures.

Sa lahat ng pictures doon mula pagkabata ni Eos hanggang pagbi-binata ay

nakasimangot ang lahat ng mga kuha nito. Ang kulit... seryoso sa lahat ng pictures
pero ang cute pa din ng mukha ng lalaki. Singkit na singkit ito noong teen ager pa
lamang at cute din naman ang kapatid nitong si Kye. Bakit may pakiramdam siya na
napakalayo ng loob ni Eos sa pamilya nito?

"Sabi ko sumunod ka sa baba diba?"

Napalingon si Usha sa pintuan ng kwarto. Si Eos! Nakatayo doon at nakatingin sa

kaniya.
"Ha?! Ah- eh... di ko narinig na sinabi mo yon... akala ko babalikan mo ako dito
pasensya na." Dali naman siyang tumayo at pinagpag ang damit na nagusot sa
pagkakaupo sa kama.

"Let's go. " Tipid lang na sabi ng binata bago tumalikod at lumabas na ng kwarto.

Sumunod naman si Usha sa lalaki. Diretso sila sa garahe at naupo na agad siya sa
passenger seat ng sasakyan ni Eos. Tahimik naman si Eos at ini-start na ang kotse.
Wala silang kibuan habang buma-byahe sila.

Hindi niya alam kung saan sila pupunta, basta alam niya lang na bibili sila ng
singsing ngayon for their wedding.

Panisan ng laway tulad ng dati. Wala silang kibuan kahit na nata-traffic na sila.
Sa inip ay binuksan ni Usha ang radio sa tapat niya.

"Ano yan?" Salubong ang kilay na baling sa kaniya ni Eos.

"Ha?" Hininaan niya ang music. "Eh di music!" Nakangiting sagot niya.

"Patayin mo yan." Tipid na sabi nito.

Napasimangot naman ang dalaga pero sinunod niya na lamang si Eos. "Okay, kung
nagtitipid ka sa kuryente eh ako na lang ang kakanta."

Lalo namang napakunot-noo ang binata. Wala naman ng pakealam pa si Usha dahil sa
too lang ang naba-badtrip na siya kay Eos. Ano bang gusto nito? Buruhin siya sa
katahimikan?

"May request ka ba?" Nakangiting tanong niya sa katabi habang kinukuha ang remote
ng radio sa compartment.

Seryoso lamang ang mukha ni Eos habang nagda-drive.

Nagsimula na siyang kumanta. Iyong kanta ng paborito niyang OPM band na MYMP.

♫ "Kailan, kailan mo ba mapapansin ang aking lihim

Kahit ano'ng aking gawin, 'di mo pinapansin
Kailan, kailan hahaplusin ang pusong bitin na bitin...
Kahit ano'ng gawing lambing, 'di mo pa rin pansin..."

♫ ♫

Todo kanta siya at ginawa pa niyang microphone ang remote sa ibabaw ng radio.

"Kailannnnnn...." ♫ Papansin pa niya. Pero mukhang bingi ata ang katabi.

Diretso pa din sa pagda-drive si Eos. Inis na itinigil ni Usha ang pagkanta at

padaskol na ibinalik ang remote ng radio sa compartment ng sasakyan.

"Bakit ka tumigil?" Baling ng binata sa kaniya. Seryoso pa din ang mukha nito
subalit hindi maikakaila ang ningning sa mga mata ni Eos.

"Ha?" Takang napalingon naman si Usha.

"Go on... hindi aksaya sa kuryente kung ikaw mismo ang kakanta." Sagot ni Eos at
muling ibinalik ang atensyon sa pagmamaneho.

Lihim namang kinilig si Usha. Hay naku... Daig pa ni Eos ang babae! Sobrang hirap
spellengin ng ugali. Nag ready na siya para kumanta ulit.

"Tell me where it hurts now baby!!! And I'll do my best to make it better... yes
I'll do my best to make, the tears all go away! .. ♫ "

Sa buong byahe ay kanda paos-paos man sa pagkanta ang dalaga ay bawi naman, dahil
nakikita niyang kahit na itinatago ni Eos ay alam na alam niyang enjoy naman ito sa
kabaliwan niya. Huli niya pa nga minsan ang mga ngiti ni Eos sa reviewer mirror ng
sasakyan.

"Dito na ba?" Tanong niya. Nasa tapat sila ng isang mataas na building.
"Bumaba ka." Utos nito at nauna na itong umibis sa kotse.

Ni hindi man lamang siya nito ipinagbukas ng pintuan. Bumaba na lamang mag-isa si
Usha at hinabol ang lalaki. Matangkad kasi si Eos kaya hirap siyang habulin ang mga
hakbang nito kahit pa matangkad din siya.

"W-wait!" kanda-tapilok-tapilok pa siya sa paghabol sa binata pero ni hindi man

lamang siya nito nilingon .

Sa isang sliding door sila pumasok ni Eos.

Lakas ng kabog ng dibdib niya ng pumasok sila sa loob ng elevator. Nakakahiya mang
sabihin pero first time niyang sumakay doon. Oo nga't may ilang mall na merong
elevator pero hindi naman siya madalas makapasok sa mall.

"Get in." Medyo irritated na ang boses ng binata.

Paano ay nakatanga pa siya sa harapan ng elevator. "Ah...O-Oo!" Sagot niya.

Sa loob ay pinagtitinginan sila ng mga kasabay nila.

"Bagay sila ano...?" Bulong ng katabi niyang babae.

(Bumulong pa! Rinig naman! Shonga!) Natatawa na lamang siya. Proud kasi siya kay
Eos.

"Ang pogi nong lalaki!" Sabi pa ng isa.

"TSE! Mamatay kayo sa inggit. WAHAHAHA." sa isip-isip niya ay napaka swerte talaga
niya kay Eos.!

Sa isang boutique sila pumunta. Nakita niya agad ang karatula na gawa sa isang
mamahaling lapida?

Rajo laurel Wedding Gowns. Pang mayaman yon diba?

"Ano pa bang ginagawa mo diyan?" Nakasimangot na naman si Eos.

"To naman napahinto lang saglit, galit agad." Reklamo ng dalaga.

Sinalubong sila ng isang baklang naka uniporme sa loob.

"We're here to look for a wedding gown." Malamig na sabi ni Eos.

Todo estima naman ang bakla sa kanilang dalawa. "Oh yes come... My name is Kimmy
ako yung assistant ni Mother pasok kayo."

Isinukat ni Usha lahat ng magagandang gown sa loob. Manghang-mangha siya habang

nagsusukat sa harapan ng life size na salamin. Alam niyang mamahalin lahat ng gown
doon kaya naman di niya akalaing makakapagsuot siya ng kahit isa man sa mga gown na
nakalatag sa kaniyang harapan.

"Naku para kang prinsesa mam." Nakangiting sabi pa ng bakla habang tinutulungan
siyang hubadin ang huling gown na isinukat niya.

"Ikaw din..." Nakangiting puri din ni Usha kay Kimmy.

Magandang bakla kasi si Kimmy at mapagkakamalan mo talagang isang babae. "Naku si

mam bolera. Sige ipakita niyo na sa mapapangasawa niyo yung napili niyong gown."

"Naku wag na... " tanggi niya. Paano'y mukha namang walang pakialam si Eos dahil
kitang-kita niya sa salamin na nakatulog na ito sa sofa ng boutique.

"Sabagay...may pamahiin pala tayo ano?" Humagikhik pa si Kimmy.

"Sabi pala ni Mommy na magpapatahi ako ng sariling gown... Bale tiningnan ko lang
sa mga sinukat ko kung ano ba talaga ang gusto ko." Sabi niya. Kinuha niya ang
unang wedding gown na isinukat niya.

"Yan ba ang gutso mong design?" Tanong ni Kimmy.

Ngumiti naman si Usha. "Oo... pero..." Nabitin ang mga sasabihin pa niya sana.

"Pero?" Sabik na tanong ni Kimmy.

"Gusto ko sana ay... kulay pula ang gown ko." Seryosong sagot niya habang nakatitig
sa salamin at pinagmamasdan ang repleksyon ng gown na hawak-hawak.

"Ha?" Taka naman si Kimmy pero maya-maya lang ay nakabawi na ito. "Ah...sureness
madam! Okay lang naman ang red wedding gown! Anong sinabi ni Regine Velasquez
diba?!" Pumalakpak pa ito.

"Thanks Kimmy!" Niyakap niya ang bakla.

"Hindi pa ba tapos?" boses mula sa labas ng sliding door.

"Ayy!" Halos sabay pa silang napatili ni Kimmy sa gulat.

Nasa sliding door si Eos at sambakol ang mukhang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Tapos na ho sir..." alanganing sabi ni Kimmy. "Sungit buti na lang pogi, meron ata
ang mister-to-be mo..." Biro pa ni Kimmy sa kaniya.

"Kimmy pasensya ka na ha? Need na naming umalis... babalik na lang ulit kami?"
Paalam ni Usha at paghingi na din ng paumanhin sa inasal ni Eos.

Tumango lamang si Kimmy. Lumabas na sila ng fitting room at pagkatapos ay mabilis

na siyang sinukatan at kinuha na din ang down payment sa gown na tatahiin. Inip na
inip naman ang mukha ni Eos habang hinihintay na lumabas ng boutique si Usha.

"Ang tagal niyo." Inis na sabi ni Eos at nauuna na naman itong maglakad.

Hindi naman sumagot si Usha. Medyo naiinis na naman siya sa lalaki. Wala silang
kibuan hanggang makarating sa parking lot ng building. Nauna na din siya sa loob ng
sasakyan dahil mukha namang hindi na naman siya pagbubuksan ng lalaki.

Gaya kanina ay wala na naman silang kibuang dalawa.

Dumaan muna sila sa isang restaurant para kumain pero hindi pa din sila nag-uusap
ni Eos at yon ang talagang ikina-asar ni Usha sa binata. Diba dapat nga ay inaamo
siya nito? Nakasimangot na umupo siya sa table for two na pinagdalhan sa kanila ng
waiter.

Ibinaba ng waiter sa harapan niya ang menu. Syempre unang beses niya pa lang
makapasok sa ganoong ka class na kainan kaya hindi niya alam ang gagawin. Tiningnan
niya si Eos na abala sa pagpili ng o-orderin at mukhang walang balak na tulungan
siya.
Lumipas ata ang ilang minuto pero titig na titig pa din ang dalaga sa menu na hawak
niya. Nakita niyang nakapili na ng oorderin para sa sarili si Eos.

"Can I take your order mam?" Nakangiting baling naman sa kaniya ng waiter.

"Ha?" Hindi niya malaman ang isasagot.

Oo nga't nakakapanood naman siya ng mga palabas sa T.V tungkol sa pag order sa mga
class na restaurant pero iba pa din talaga pag totoo ng nangyayari!!! Pakiramdam ni
Usha ay taga bundok siya.

Paano ba naman parang scientific name ata yung pangalan ng mga dishes sa menu.
Hindi niya din maaninag kung ano bang putahe ang nakadrawing don kasi nga mas
madami pa ata ang design ng pagkain kesa sa mismong putahe. Iyong iba naman eh
parang puro soup lang.

"Mam?" Untag muli ng waiter.

Pero namamawis na ang mga kamay niya ay wala pa din siyang mapili sa menu.

"Bakit naman sa lahat ng oras ay ngayon pa ako tinamaan ng katangahan..." Inis na

bulong niya sa sarili. Baka iniisip ni Eos na hindi siya maka intindi ng English?
Nakakahiya naman...

Actually hirap din siyang i-pronounce yung mga nakasulat sa menu... nakakahiya
naman kung magkakamali pa siya.

"Ah eh... wala ba kayong float?" Naisipan niyang itanong.

"Ano pong float mam?" Taka naman yung waiter.

Hinila niya ang laylayan ng polo ng waiter at bumulong. Ayaw niyang mapahiya sa
harapan ng bipolar niyang mapapangasawa.

"Iyong float? Parang sa McDo? parang sundae! Iyong icecream...ganon na nga lang."
Bulong niya sa waiter.

Di naman napigilan ng waiter na matawa.

Si Eos naman ay napatikhim na sa pagka-inip.

"Wala dito niyon. Dapat sinabi mo na sa fastfood mo pala gustong kumain." Sabi ni
Eos na seryosong nakatingin sa kaniya.

Sobra naman ang pagtataka ni Usha. Sobrang hina kasi ng pagkakabulong niya sa
waiter at tska may kalayuan din ang distansya nila ng binata, pero paanong NARINIG
nito ang ibinulong niya sa waiter???

Narinig niya pa yon ha?

JAMILLEFUMAH
####################################
19. Just Married !
####################################

....

Ilang beses pa ba siya dapat mapahiya sa harapan ni Eos?

Sa harapan ng ibang tao?

Hindi naman niya kasalanan kung first time niya lang makasakay ng elevator at
escalator. Isang 'tor' lang naman kasi ang nasasakyan niya sa palengke eh... Yung
karag-karag na motor ni Kiko na ginagamit sa pagde-deliver ng gulay!

First time niya ring kumain sa isang 5 star na restaurant... First time niya ring
makahawak ng menu na dudugo ang ilong mo dahil sa super 'English' ang mga nakasulat
doon. Mas gugustuhin niya pang umorder na lang ng isang basong tubig kesa pasakitin
ang ulo niya kung paano i-pronounce ang mga nakasulat doon sa menu.

At alam ni Usha ng marami pa siyang pagdaraanan...

Mahirap din palang makapangasawa ng mayaman...

Este magkaroon pala ng mapapangasawang mayaman. Kasi hindi pa naman sila kasal...

A garden wedding...

Ikakasal pa lang sila mamaya.

Bilis noh ?
Yes mamaya na...

Mamaya na sila ikakasal ni Fafa Eos !

...Teka anong oras na ba?

"Oh my gulay! Jerushaaaaa"

Halos magkanda-dulas-dulas si Usha sa sahig ng banyo. Tinanghali na siya ng

gising !

IKAKASAL NA PALA SIYA NGAYON ! OO! AS IN NGAYON!!!

"Nalintikan na oh! Ngayon pa ako tinanghali..." Agad siyang nag-shower.

Hindi siya pwedeng ma-late dahil nakakahiya sa mga bisita. Malamang mayayaman yung
mga panauhin ng pamilya ni Eos. Lalo na ang maldita niyang hipag na si Kye.

Maya-maya lang kakatukin na siya ng baklang mag-aayos sa kaniya.

"Anak ka ng tipaklong Uh-oh!" Binalot niya agad ang sarili sa tuwalya.

Pano di siya nakatulog ng maaga kagabi. Excited much lang. Si Eos naman sa
guestroom pinatulog ni mommy Hani at Daddy Sab. Buong gabi tuloy siyang mag-isa.

After the wedding lilipad daw sila ni Eos patungong Hongkong for their 1 week
honeymoon. Taray noh? Oo Hongkong nga! First time na naman siyang makaka-sakay sa
airplane! Yahooo!

Makakarating na rin sa Disneyland ang ating si Usha.

...
-HIM-

Black tuxedo at isang pulang rosas sa kaniyang dibdib.

It's his wedding...

At his young age ay magpa-pakasal na siya... Umaasang sa ganitong paraan ay

magiging normal na ang takbo ng buhay niya.

"Hijo..."

PUMASOK NA NANG tuluyan si Hani sa silid na kinaroroonan ng panganay na anak.

Ni hindi man lamang siya nilingon ng lalaki. Masuyong hinawakan niya ang balikat
nito.

"I am proud of you son..." Aniya rito.

Walang tugon mula kay Eos.

"Hindi na ikaw ang baby boy ko... You'll soon gonna have your own babies. Sana dito
pa rin kayo tumira ni Usha... Malaki naman ang Mansyon para sa ating lahat. Ayoko
pa kasing mawalay sayo anak."

"For the mean time mag stay pa kami dito. Gusto ko na ring magsolo kami ng
mapapangasawa ko." He said coldly.

Ngumiti lang ng tipid si Hani. Sanay na siya sa kalamigan ng anak. Hindi man showy
si Eos ay alam naman niyang mahal na mahal siya nito. Hindi niya alam kung bakit
ayaw mag open up sa kaniya ng anak pero God knows kung gaano niya sinubukang
makapasok sa buhay nito. Mabuting tao si Eos at sapat na 'yon sa kaniya.

"You will always be my baby boy...son." Di niya na napigilang yakapin ang anak.
Hindi naman ito pumalag. Kahit mahirap hulihin ang ugali ng binata ay huli naman
niya ang loob nito.

"Hey...Anong meron? Hindi ata kami kasali ah?" Si Sab. Akbay-akbay nito ang bunsong
anak nilang si Kye.

"We're just having a moment here... You know , mother and son moment..."
Nakangiting pinupunasan ni Hani ang luha sa kaniyang mga mata.

Nakasimangot namang yumakap si Kye sa kanilang mommy Hani.

"Pasali... Family moment na lang...."

"Oo nga naman love." Si Sab na nakiyakap na rin sa kaniyang mag-iina.

"Yeheyyy" Nagtitili naman ang bunsong si Kye.

"Hey Kye! Naiipit ako!" Asar namang pilit humihiwalay si Eos sa kanilang group hug
pero hindi nila ito pinagbigyan. Mas hinigpitan pa nila ang yakapan.

...

- USHA -

Ang pamilyang kulang kay Usha.

Ikakasal na siya...

Pero walang maghahatid sa kaniya sa altar kasi wala naman siyang tatay. Yung nanay
naman niya mamaya pa raw darating pag kainan na dahil maiinip lang daw ito sa
seremonya.

Ang malala pa niyan, baka isang batalyon ang isama ng nanay niya.

Si Kiko lang talaga ang matinong bisita na naimbita niya. Actually pinilit niya nga
lang ito kasi parang ayaw pa yatang pumunta ng kaniyang kababata.

"Ngiti Usha..." Utos niya sa sarili.

Napakaganda niya sa kaniyang red wedding gown.

Yes, nasunod ang gusto niyang 'pula' ang kaniyang traje de boda! Nong una ayaw sana
ng kaniyang in-laws -to be pero wala na ring nagawa ang mga ito. Isa pa wala naman
yatang pakialam si Eos kahit pa dahon lang ng saging ang isuot niya sa kasal nila
eh.
"Perfect!"

Nagulat ang dalaga sa tili ng kaniyang gay make up artist.

"Napakaganda ng bride! Winner ang gown, bonggang-bongga ang pagka bloody red! Lalo
kang pumuti soon to be Mrs. Tan! Para kang prinsesa. Laglag ang panga ng groom mo
kapag nakita ka paarrrraaamiiiisss!" with matching palakpak pa.

"Thank you..." Nahihiyang sabi niya.

Malaglag nga kaya ang panga ni Eos pag nakita siya?

Hindi siguro...

"Tara na! Eeee tara na!" Mas excited pa sa kaniya si bakla ! Yung totoo? Ito ba ang
ikakasal?

Yung pakiramdam naman ni Usha na para siyang giniginaw sa kaba.

...

All my life...

Without a doubt I gave you, All my life...

Now and forever till the day I die...

You and I will share...

All the things this changing world can offer, so I sing... *

Parang tumatagos kay Usha yung music. Si Kiko ang maghahatid sa kaniya sa altar.

"Okay ka lang ba? Nanginginig ka..." Bulong ng binata.

Gwapong-gwapo si Kiko sa suot nitong barong. Ang kaniyang kababata at kaniyang
bestfriend. Iniisip ng lahat ng taga sa kanila na sila ang magkakatuluyan kaya
nagulat ang mga kabaryo nila ng malamang ikakasal na siya sa isang mayamang lalaki.

"Oo... okay lang ako Kiko..."

"Mas mukha ka pang makikipaglamay sa hilatsa ng mukha mo kesa magpapakasal eh."

"To naman oh... Kabado lang syempre!" Pinilit niyang ngitian ang kababata.

Ayan na malapit na sila sa altar.

Sa altar kung saan naroroon ang kaniyang super gwapong groom!

Aw na-miss kita Eos! Sumisigaw ang isipan niya at tinatambol ang dibdin niya sa
kaba.

I'll be happy just to stay this way...

Ibinigay na siya ni Kiko kay Eos. Parang ayaw pa nga siyang bitawan ng kaniyng
kababata eh!

"Ingatan mo siya at wag na wag mo siyang sasaktan dahil pag hindi eh kukunin ko si
Usha sa'yo." Madiin subalit pabulong lang na sabi ni Kiko sa kaniyang groom.

Napatingin naman siya sa kababata pagkatapos ay kay Eos. Balak pa atang magsuntukan
ng dalawa?

"Hindi ko siya ibibigay sayo." Mahinang sagot ni groom.

'Kilig much'

Napalitan na yung music.

SI KYE at KIKO sa isang parte ng kasalan.

"Hoy pulubi ! "

Napalingon namans i Kiko sa matinis na boses sa kaniyang likod.

Syempre sino pa nga ba kundi si Kye ang malditang hipag ni Usha. Hindi niya sana
ito papansinin pero natakot na rin syang manggulo pa ito sa kasal ng kaniyang lihim
na minamahal na kababata.

"Halika nga dito bubwit ka!" Hinila niya sa braso ang dalagita.

"Hey let go of me you amoy bausra!!!" Magti-titili pa sana ito pero maagap niyang
tinakpan ang bibig ng babae.

"Manahimik ka diyang bubwit ka! Kasalanan mo dahil tinawag mo pa ako! Ilalayo muna
kita dito hanggat hindi pa tapos ang kasal ni Usha at ng kuya mong weirdo!"
Pasimple niyang kinaladkad si Kye sa likod ng mansyon ng mga Tan.

"I hate you!!! You piece of trash! You mabahong pulubi ng galing sa basurahan!!!"
Pulang-pula ang mukha ng dalagita sa inis. "Look anong ginawa mo! Nabura yung
mamahalin kong lipstick because of your kadiring kamay!!! Idedemanda kita ng
harrassment!!!" Tungayaw pa nito.

"Hoy ikaw bubwit ka manahimik ka diyan huh! Matagal na akong nagtitimpi sa'yo baka
akala mo! Tigilan mo na ang panggugulo mo sa kaibigan ko! Tsaka hindi ako basura
noh?! May ganito bang ka-gwapong basura?!" Itinuro pa ng binata ang sariling mukha.

Napatitig naman sa kaniya si Kye.

NATIGILAN SI KYE.

Oo nga naman... ang pogi ni Kiko para maging basura! Super cute kaya ito... yun nga
lang ewan ba ng dalagita kung bakit nabu-bwisit siya sa lalaking kaibigan ng
kaniyang hipag-to-be.

"Panget ka kaya! Mukha kang palaboy!" Pinilit nyang tapangan muli ang boses kahit
ang totoo ay nalulunod na siya sa titig ni Kiko. NO hindi siya pwedeng magka crush
sa mahirap lang na lalaki noh!

"Ako panget? Wow huh?" Inis na tinulak siya nito. Napakasama talaga ng ugali ng
bunsong kapatid ng mapapangasawa ni Usha, sa isip-isip ni Kiko.

"Oo panget kaaaa! Kaya nga ang kuya ko ang nagustuhan ng basura mong friend kasi
panget kaaa!!! Bleee!" Binirahan naman agad ni Kye ng takbo ang lalaki. Alam niya
kasing pikon na pikon na sa kaniya si Kiko.

[All My Life : KC & JOjo-

And all my life I've prayed for someone like you

And I thank God that I, that I finally found you

All my life I prayed for someone like you
And I hope that you feel the same way too
Yes, I pray that you do love me too...]

Nagsalita na rin si Father. Parang ang bilis ng oras... Nagmisa ng konti at maya-
maya lang ay nagpa-palitan na sila ng vows.

"Ikaw lalaki. Tinatanggap mo ba ang babaeng ito bilang kabiyak ng iyong puso sa
lugkot at saya sa hirap at sa ginhawa, saksi ang lahat ng tao dito at ang ating
Panginoong Diyos?"

Hala ! Ang tagal sumagot ni Eos!!!

'Nagda-dalawang isip ba siya?! 0 Nagbago ng isip niya? Na-realize niya bang hindi
ako bagay sa kaniya kasi mahirap lang ako? O baka na-turn off na siya dahil malakas
akong humilik? Bakit??? Baka natakot kay Kiko? Si Kiko kasi ehhhh!!! Si Kiko ang
may kasalanan! Baka-"

"Opo Father." Buong sagot ni Eos.

'Ano daw? Anong sabi? Oo daw ba? Di ngaaaa? Eeeeeeeeee--'

"Hoy Usha tinatanong ka na!"

Nagulat pa siya ng sikuhin siya ni Eos. Kanina pa pala siya tinatanong ni Father!
Siya na pala ang sasagot! Nagbubulungan na tuloy yung mga tao! Nakakahiya!

"Oo 'yan! Kabado lang yan'! Mahal na mahal niyang anak ko si Eos eh!" Napalingon
naman ang lahat ng bisita sa bagong dating.

'Nay?!' Gulantang si Usha.

Hindi lang pala 'Nanay ' niya ang dumating kundi 'Nanay and Friends!'

"Hoy Bashang! Ano pang hinihintay mo diyan? Pasko?! Lintek na batang 'to ah! 'I do'
na daliiii. Naghihintay si pogi oh!" Malakas pa sa tunog ng kampana ang bunganga ng
nanay niya.

Hiyang-hiya naman si Usha sa ibang bisita pati na din sa pamilya ni Eos.

Ang linsyak...ang dami pang kasama ng nanay niya na mukha namang walang ibang pakay
kundi ang pagkain lang sa kasalan. Kaniya-kaniyang pwesto ang mga ito.

Pakiramdam niya e pulang-pula ang mukha niya sa hiya.

"O-opo father tinatanggap ko po si Eos Geryon Tan bilang aking mapapangasawa."

Nakatungong sagot niya.

At nagpalakpakan ang kaniyang Nanay and friends! Para siyang nasa game show at
hindi sa kasal.

Naramdaman niya ang pagpisil ni Eos sa kaniyang kanang kamay na para bang
sinasabing okay lang...

Hindi alam ni Usha kung bakit o pano...basta bigla na lang siyang napangiti ng ubod
ng tamis.

Nagtataka siya bigla. Parang di niya matanawan si Kiko?

Saan ba nagsuot si Kiko? Bigla na lamang itong nawala sa gitna ng seremonya ng

kasal?
At ang pinakahihintay na palitan ng vows... Syempre ang pinakahihintay ay kung
nakabisado ba ni Eos yung line niya?

"I, Eos Geryon Lemon Tan take you Jerusha Lopez, to be my wife, to have and to hold
from this day forward, for better or for worse, for richer, for poorer,

in sickness and in health, to love and to cherish; from this day forward until

death do us part..."

At sinundan naman ng vow ng bride...

Na hindi niya na matandaan kung paano niya nai-deliver ng maayos ang speech dahil
bako-bako ang diction niya ng English!

Basta maliwanag lang yung mukha ni Father.

"May your marriage bring you all the exquisite excitements a marriage should bring,
and may life grant you also patience, tolerance, and understanding. May you always
need one another - not so much to fill your emptiness as to help you know your
fullness...

And now, you may kiss the bride!"

Inangat na ni Eos ang belo niya.

"Kiss!!! Kiss!!!" Aba't may nagchi-cheer pa ha?

Yung nanay niya na kulang na lang tumungtong sa upuan para lang i-cheer ang kiss
nila ng kaniyang napangasawa!

Yung pagharap niya ay isang mainit na halik ang sumalubong sa kaniya!

[ I said you're all that I'm thinkin' of, baby

Said I promised to never fall in love with a stranger
You're all I'm thinkin' of, I praise the Lord above
For sending me your love,

I cherish every hug

I really love you...]

"Mabuhay ang bagong kasal !!!!!!!"

Mind blowing kiss! Parang sa commercial lang ng toothpaste!

Nakakalunod !

Na-miss niya ang halik ni Eos!

Aw si Eos? Napano na? Mukhang ayaw pang tumigil sa paghalik sa kaniya?

Nakalimutan na nilang kasal pa lang nila.!

Wala na yong pari, nasa kainan na din ang ibang bisita pero sila ni Eos?

...naghahalikan pa din sa altar!

"Hoy tama na yan! Kain na! Wala pa kayo sa honeymoon! Dyaskeng mga bata to!" Boses
ni nanay!

Istorbo e haha.

Kapwa habol-hininga pa sila ng maghiwalay ang kanilang mga labi.

Holding hands silang naglakad ni Eos papunta sa reception sa garden.

Woooot ! Kinasal na sila! Umpisa na ng buhay mag-asawa! Ano kaya ang naghihintay na
buhay para sa kanilang dalawa?
Up Next : "A New Life"
####################################
20. A New Life?
####################################

THE AWARD FOR WINNING YOU IS HAPPINESS!

-Julius Trevor

NEW LIFE...

"Two hearts, two minds, in time did find

one love, one aim, two paths the same.

Rejoice! Hold fast! And love will last!"

Lahat ata ng lakas ni Usha ay naubos sa kanilang kasal ni Eos. Kaya ito siya ngayon
bumabanat ng kain sa reception!

Kain kung kain!

Pakialam ba nila? Moment niya to diba?

Natigil lang siya sa pagngab-ngab sa hita ng manok ng lapitan siya ng kaniyang

hipag na si Kye. Sa wakas ay nagpakita na rin ito sa kanila... saan nga ba ito
nagsuot kanina? Kasabay pa nitong naglaho ang kaniyang kababatang si Kiko.

"Hoy magdahan-dahan ka sa pagkain mo! Look! They are all staring at you? Baka
isipin nila na ginugutom ka namin!"

Napahiya naman siya. Sana pala hindi na lamang nagpakita ang dalagita.

Binalingan niya ng tingin ang katabi.

Her husband...

Poise na poise ito habang kumakain.

Yung kaing mayaman na di tulad niya na parang mauubusan!
"Awww!"Napahawak siya sa tiyan niya.

"Why?" Napatingin si Eos sa kaniya.

"E-ewan... Biglang sumakit ang tiyan ko!" Impit na sagot niya.

"Ha?" Nagtaka naman ang lalaki lalo na sa nakikita nitong pamumutla ng mukha niya.

"W-wala Toh... Okay lang ako... " Nauutal na sagot niya. Kasi ba naman naghalo ang
tensyon, kaba at pagka-excited niya kaya parang hindi ata gumana ng maayos ang
pangtunaw niya sa loob ng kaniyang tiyan.

"Mam ,Sir start na po ng program..." Isang balingkinitang babae na nakaputi ang

lumapit sa kanilang dalawa.

Hula ni Usha ay ito ang wedding planner na laging kausap ng mommy ni Eos.

Sa kabilang table naman ay maingay na kumakain ang Nanay ng bride kasama ang mga
kaibigan nito.

"Mare! Pag siniswerte ka nga naman eh noh? Instant donya ka na!" Halos talsik-
talsik pa ang laman ng bibig ng babaeng nagsa-salita.

MALAWAK NA NAPANGITI si Carmelita Lopez. "Aba'y oo naman! Hindi ko naman

palalakihin ang anak ko na hindi ko mapapakinabangan! Utang na loob niya sa akin
ang buhay niya kaya nararapat lamang na suklian niya yon!"

"Swerte ka na talaga! Mabuti na lamang at hindi natuloy ang pagpapalaglag mo kay

Bashang noon ano? Kung natuluyan 'yon, malamang eh nasa looban ka pa rin ngayon at
nagti-tyaga sa barong-barong niyo!" Walang prenong sabat naman ng isa pa niyang
kasama.

Nag-iba naman ang mukha ng nanay ni Usha. Hindi niya nagustuhan ang pagkadak-dakera
ng nagsalita. "Hoy Boyang! Magdahan-dahan ka sa pananalita mo! Lintek kang mahadera
ka ha?! Gusto mo bang palayasin kita rito ? Punyeta ka ah! Kung 'yang si Bashang ay
tuluyan kong naipalaglag noon malamang ngayon eh teacher na ako! Natuloy sana ang
pag-aaral ko at sana'y pinakasalan ako ng nobyo ko noon! Hindi pa rin mababayadan
ng anak ng demonyong 'yan ang buhay na ninakaw niya sa akin mula ng ipagbuntis ko
siya! Punyeta ka Mare ah?! Panira ka ng araw!!!" Malakas ang boses na tungayaw
niya.

"Naku Mare! Pasensya ka na kay Boyang! Kalma ka lang! Hala kain lang ng kain..."
Naki-awat naman ang isa sa kanila.

Kilala siya ng mga ito. Ayaw na ayaw niya na inuungkat ang nakaraan niya! Lalong-
lalo na ang pinagmulan ng anak niyang si Bashang.　

"Eh punyeta kasi tong si Boyang eh!" Alsa boses pa rin siya habang panay subo ng
salad.

Naahimik naman si Boyang. Kung noong kapanahunan nila ay isang mahinhin na babae si
Carmelita Lopez, ngayon ay isa na itong tigre na hindi mo nanaising makaaway.

...

SI HANI TAN naman ay abala sa pag-istima ng mga bisita. May iilan din silang na-
imbitang malalapit na kaibigan lamang ng kanilang pamilya dahil sa biglaan ang
kasalang iyon. Kahit mabilisan ay engrande pa rin ang naging salo-salo sa kanilang
malaking hardin.

Sa mga dumaang pagsubok sa buhay nila ay masasabi niya ng matibay na ang kanilang
pamilya. Umaasa siyang okay na ang lahat... Lalo pa ngayong ikinasal na ang
kaniyang panganay na anak na si Eos.

Noon iniisip nilang mag-asawa na hindi normal ang kanilang anak, dahil na rin sa
ipinapakita nitong kaibahan sa mga normal na kabataan noong lumalaki pa lamang ito.
Aloof at tahimik na bata si Eos noon. Madalas din itong mapaaway at magpalipat-
lipat ng paaralan dahil na din sa pagiging temperamental ng kanilang anak. Ilang
beses na rin nila itong nahuhuli na tila ba may malalim na iniisip at pagkatapos ay
may kakaibang pangyayaring magaganap...

Akala nila noon ni Sab ay sumpa ito ng angkang pinagmulan ng kaniyang asawa. Ang
mga mata ni Eos ay punong-puno ng galit at hinanakit na maski sila ay hindi nila
kayang ipaliwanag kung ano ba iyon. Hindi man naging open sa kanila ang anak ay
masaya na rin sila dahil batid naman nilang mabuting tao si Eos.

...Oo normal ito. Dahil sa pag-unawa at pagmamahal nilang mag-asawa... At ang

pinaka ikinaluwag ng loob nila ay ang malamang pwede din palang tumibok ang puso ng
kanilang anak. Hindi man nila ganoong kakilala ang babaeng inuwi nito sa kanilang
bahay at ngayon ay pinakasalan na... may tiwala naman sila sa anak. Pinagkakatiwala
niya na rin si Eos sa asawa nitong si Usha. Umpisa pa lamang ay magaan na rin naman
kasi ang loob niya sa napangasawa ng kaniyang panganay na anak...

Ngayon nasisiguro na ni Hani na tuluyan na nga silang nakatakas sa bangungot ng

nakaraan.

"Balae!!!"

Pasalubong sa kaniya ang isang may katabaang babae na tantiya niya ay hindi naman
nalalayo ang edad sa kaniya. Nang makalapit ito ng tuluyan ay tsaka niya lamang
napagtanto na ito ang ina ni Usha. Inihanda niya ang isang matamis na ngiti para
dito.

"Balae! Ikaw ba yan?" Malakas ang boses nito. Sa kabila ng kahirapan at edad ay
bakas pa rin dito ang kagandahan nito noong kabataan pa lamang nito.

"Kamusta balae? Sana ay nag-enjoy kayo..." sagot niya dito.

"Aba'y oo naman noh? Ang sasarap kaya ng fudang dito!!! Pang mayaman eee!"

"Ah... mabuti naman at nagustuhan niyo..." Hindi malaman ni Hani kung paano
kakausapin ang Nanay Carmelita ni Usha... Malayong- malayo ito sa kaniyang naging
manugang.

"Hay naku balae! Pagpasensyahan niyo na ang aking si Usha ha? May kaartehan lang
yan pero pakipot lang yan! Sabihin mo kay Eos eh ibili na siya ng kotse para naman
lagi niya akong madadalaw!!!"

Nagulat pa si Hani ng bigla siyang akbayan ng kaniyang 'balae kuno'.

"Naku halika ipapakilala kita sa mga friendship ko! Mababait ang mga yon! Tara!!!"

Halos magkanda-talisod-talisod siya nang yakarin siya nito sa mesa kung saan
naroroon ang mga kasama nito. Maganang kumakain ang mga kabigan nito na halos hindi
pa nga napansin ang pagdating nilang dalawa.

　
"Hoy mga patay-guts! Magsi-tigil nga muna kayo sa paglamon niyo! Nakakahiya dito sa
balae ko!" Sigaw nito sa mga kaibigan.

Isang kiming ngiti naman ang ibinigay ni Hani sa mga kaharap.

"Aba'y ang ganda naman ng balae mo! Mukhang imported!" Puri ng isa pero patuloy pa
din sa pagkain na halos mabulunan pa.

"Syempre gwapo yung manugang ko! Kaya maganda din ang Nanay! Haysus! Kung
sandamakmak ba naman ang pera mo ay hindi ka pa ba gaganda? Tanga na lang ang taong
mayaman na hindi makakabili ng mga pampaganda ano!" Sinundan pa nito ng tawa. "Pero
balae hindi ko naman sinasabing retokada ka ah? Syempre alam ko namang natural
beauty mo yan! Pero aminin mo na nagpapa Belo at Calayan ka pa rin paminsan-
minsan?"

Pulang-pula naman ang mukha ni Hani sa hiya. Pinilit na lamang niyang ngitian ang
nanay ni Usha. Hindi niya akalaing ganito ka-taklesa ang kaniyang balae...

"Naku sige na nga balae bumalik ka na doon at baka hinahanap ka na ng mga mayayaman
mong bisita! Wag ka dito at mainit na ang tingin ng mga kaibigan ko sa mga lahas
mo! Hahaha" Biro pa nito.

Nagtawanan naman ang mga kasamahan nito. Nakangiting nagpaalam na nga muna siyang
aalis. Hindi niya na din matagalan ang klase ng pananalita ng nanay ni Usha.

...

SA PAG-START naman ng program ay nagsimula ng mag-sayaw ang bagong kasal.

"Grow old along with me; the best is yet to be."

"Hoy masakit pa din ba yang tiyan mo?" Maya-maya ay naririnig niyang bulong ng
kaniyang 'husband'.

　
Sasabihin niya ba ditong 'oo'? Nakakahiya naman... isa pa kaya pa naman niyang
tiisin eh. Sayaw-sayaw pa sila sa gitna with the sweet music habang pinapanood sila
ng mga bisita. Matagal din niyang prinactice kung paano sumayaw ng sweet dance
habang naka heels ng 4 inches noh. Ang tangkad kasi talaga ni Eos kaya kailangan
niyang pumantay dito.

"Hindi na masakit..." Pagsi-sinungaling niya. Oh diba? Kakakasal pa lang nila

nagsi-sinungaling na siya agad? What a good start!

"You're a terrible liar..." Mahinang sagot sa kaniya ng lalaki.

Ano daw? English yon eh... Hindi siya handa! Tsaka masyadong islang magsalita si
Eos! Maka nose bleed talaga! Hindi na lamang siya umimik. Basta masaya siyang
maramdaman ang init ng katawan ng kaniyang napangasawa. Daig niya pa ang nanalo ng
Miss Talipapa, Miss World o Miss Universe sa ligayang nadarama niya. Napanalunan
niya kasi ang lalaking ito... Ang lalaking pinangarap niya! Her Prince Charming...

Nang biglang...

*Brrrr LLLuuuurrrkkkk PPrrrr ttttt ...!

'Aw! Wag po!'

Tumulo na ang kaniyang pawis mula sa noo hanggang sa kaniyang leeg. Nakakahiya kung
matutuloy ang digmaan sa loob ng tiyan niya! Hindi siya pwedeng mag 'may I go out'
kasi 'kasal niya ito! Hahanapin siya ng mga bisita pag nawala siya!

"You're not okay..."

"Ha?" Napatingala siya kay Eos. Naramdaman ba nito ang pagkulo ng tiyan niya?

O baka naman... Naamoy nito?

Para siyang malulusaw sa pagkakatitig ng lalaki. Hindi siya pwedeng mapahiya na

naman! Kailangan niyang paglabanan ito! Pinilit niyang ngitian si Eos.

　
"I'm okay!" Napa-English tuloy siya ng wala sa oras.

Back to sayaw-sayaw na naman sila. Nangangawit na nga siya pero ang utos nong
wedding coordenator ay dapat daw tapusin nila yung music kasi vini-video sila!
Kumbaga recorded kung makakagawa na naman siya ng kahihiyan!

Ano bang sunod nito?

...Magsu-subuan sila ni Eos ng cake? Magpapalitan ng wine? Magbubukas ng gifts? Hay

ang dami pa! Pero mukha talagang wala ng balak makisama ang tiyan niya! Gusto na
tuloy niyang pagsi-sihan ang pagkain ng marami kanina!

"You look tensed..."

"Hoy tigilan mo ako sa kaka-inggles mo diyan kung ayaw mong mag divorce tayo agad!"
Inis na bulong niya dito. Wala na siyang pasensya dahil sa nadarama niya ngayon.

Wala namang reaksyon ang lalaki. Oo naman... alam na alam naman ni Usha na 'NEVER'
niyang masisindak si Eos!

"Pwede ba mamaya sabihin mo sa coordinator na 'wag tagalan yung ibang gagawin?

Nakakangalay tumayo eh..." Pakiusap niya.

"K."

Oh diba? Ang haba ng sagot niya?

Iginala ni Usha ang tingin sa paligid. Busy ang lahat sa pagkain... panonood sa
kanila... pagkwe-kwentuhan... at kung ano-ano pa. Hinanap ng kaniyang paningin ang
kaniyang Nanay with friends. Agad naman niyang nakita ang hinahanap. Busy din ang
nanay niya sa pag-istema sa mga kaibigan nito... ni hindi man lamang siya nagawang
batiin ng kaniyang Nanay.

Napansin naman ng lalaki ang biglang paglungkot ng kaniyang mukha.

　
"Hey?" Untag nito sa kaniya.

"Ha?"

"Sino bang hinahanap mo?"

"Ah... Si Kiko!" Pagsisinungaling na naman niya. "Kanina ko pa kasi siya hindi

nakikita..." Totoo namang kanina niya pa hindi napapansin ang kaniyang kababata.

Umasim naman bigla ang mukha ng kaniyang napangasawa. Nagulat pa siya ng biglang
lumuwag ang pagkakahawak nito sa bewang niya na muntik niya ng ika-out of balance.
Paano'y tiwala na siya sa pagkakahawak ni Eos sa kaniya.

"Ay ano ba?!"

Maagap naman siyang sinalo muli ng lalaki.

Nakarinig siya ng palakpakan mula sa kanilang mga bisita. Akala siguro ng mga tao
ay naglalambingan sila ni Eos.

"Bipolar ka talaga ano?" Inis na bulong niya.

"Ako na lang ang lalaki sa buhay mo. Kasal ka na sakin." Malamig na sabi ni Eos.

Wos huh? Possesive much? Nagse-selos ba ito kay Kiko? Lihim naman siyang napangiti
dahil don... so hindi naman pala bato ang kaniyang napangasawa.

"To naman! Parang tinanong ko lang eh! Init naman ng ulo mo!" Kunwari ay galit siya
pero ang totoo ay parang kinikiliti na naman siya sa kilig.

BACK sa kaniyang problema.

Ilang minuto pa ba ang titiisin nila sa dance floor? Ang hirap pa namang hulihin ng
ugali ni Eos! Naisipan niyang kulitin na lang muna ang kaniyang supladong groom
para malimutan na rin niya ang pagkulo ng kaniyang tiyan.

"Baka magsisi ka..." Umpisa niya ng kanilang topic.

"For?" Napataas naman ang kaliwang kilay ng lalaki.

Shocks gwapo pa din sya kahit nagsu-sungit ito!!!

"Sa akin... kasi mayaman ka, may sinabi sa buhay at gwapo pati... Pero bumagsak ka
sa isang babaeng katulad ko. Hindi maganda ang buhay na kinalakhan ko... Anak ako
ng isang disgrasyada at bunga ng pagsasamantala... Mahirap lang kami at hindi ako
nakatapos ng pag-aaral k...-"

"So you're questioning my taste? Eh hindi ba't ito ang gusto mo?"

Bulgaran naman magsalita ang lalaking 'to... Napasimangot ang magandang mukha ni
Usha.

Napangiti naman ng bahagya si Eos nang makita ang pagkakasimangot ng mukha niya.
Marahan nitong itinaas ang kaniyang baba upang magpantay ang kanilang mga mata.

"I have crossed oceans of time to find you... and I will not regret it." Mahinang
sabi nito.

Namilog naman ang mga mata niya sa sinabi ni Eos. Takte naman kasi eh, English na
naman. Medyo matagal niya pang ipapa-process sa sariling utak kung ano ang meaning
ng mga binitawang salita ng asawa.

"Kow! Pwede ba?! Wag mo naman akong pahirapan sa kaka-English mo!"

"Akala ko ba okay yung tutor na kinuha ni mommy for you."

"Oo okay siya... pero naman kasi eh! Nag-aaral pa lang ako at hindi ko naman
matututunan lahat agad-agad... Hinay-hinay lang kumbaga!"
Natawa naman si Eos sa sinabi niya.

Waaa ang precious! Dapat kuhanan ng video ang pagtawa nitong iyon! Minsan lang
tumawa ang lalaking ito kaya kailangan mo talagang i-treasure!!!

Grabe ang cute niya talaga tumawa! Lalong naningkit ang singkit niyang mga mata. At
ang ngipin niya ang puti!!! Sumabay pa ang natural red lips niya! Hulog nga naman
ng langit sa kaniya ang kaniyang handsome groom!

*Brrrttttt LLllooorrrrrrrrttttt ! Panira talaga ang tiyan niya.

"Aghhh!" This time hindi niya na kayang pigilan! Napabitaw na siya sa balikat ng
asawa at napayakap sa sariling tiyan.

"Bakit?" Bumadha naman ang pag-aalala sa mukha ni Eos.

Kailangan niyang maging tapat! Kasal na sila... masamang maglihim! Masamang mag-
sinungaling! Kaya kahit nakakahiya... aamin na siya kay Eos.

"Eos... Najo-jorbaks ako !"

Napakunot naman ang noo ng lalaki. "What?"

Brrrrtttt ! Ayon na !

Paano sila aalis sa gitna ng maraming tao? Marami pang program! Marami pang picture
taking at mga thanks giving sa mga visitors! Babati pa sila sa mga ninong at
ninang! ...pero hindi na kayang maghintay ng salbaheng tiyan niya! NAKAKAHIYA
TALAGA!

Nainitindihan na rin ni Eos ang mabigat niyang dinadala. Pero paano?

-Nagulat na lang si Usha ng bigla siyang buhatin ni Eos.

Nagpalakpakan naman ang mga bisita. Hiyang-hiya namang nagsumiksik lang si Usha sa
balikat ng kaniyang bagong asawa. Karga-karga siya ni Eos na parang baby habang
naglalakad patungo sa Mansyon.
Hinarang naman agad sila ng coordinator. "Sir hindi pa po tapos ang program..."

Nasa likuran din ang Mommy at Daddy niya na nagtatakang nakatingin sa kanilang
dalawa.

"Sorry but I can't wait any longer." Mahinang sagot ni Eos.

Nagtilian naman ang mga bading ng designer sa gilid. "Oh my!!! Ang sweet ni groom!
Hindi na siya makapaghintay na masolo ang kaniyang bride!!! Honeymoon na itech!!!"

Nagpalakpakan na lamang ang mga bisitia. Hindi bastos ang tingin nila sa maagang
pag exit ng newly wed bagkus ay they find it 'SWEET'.

...Kung alam lang nila ang katotohanan!

ANG DALAGITANG si Kye naman ay hindi mai-pinta ang mukha. "Hindi na nahiya! Hindi
man lang nakapaghintay na umalis muna ang mga bisita! Malamang inakit na naman ng
babaeng yon ang kuya ko!"

"Magdahan-dahan ka sa pananalita mo bubwit !" Nakatayo sa likuran niya ang binatang

si Kiko. Kanina pa siya doon at tahimik na nagmamasid sa ikinasal.

Bakit ba laging nagtatagpo ang landas nila ng malditang kapatid ni Eos?

"Hey! Stop calling me like that you jerk!" Asar na tinadyakan nito ang tuhod niya.

"Aray!-" Halos mabasag ang buto niya sa tuhod sa sakit. Naka doll shoes lang ang
dalagita pero ang lakas pa din ng impact ng pagkaka tadyak nito sa kaniya. Daig pa
nito ang naka-combat shoes!

"Buti nga sa'yo!" Saka siya nito tinalikuran.

"Napakasama mo talagang bubwit kaaa! May araw ka rin sakin!!!" Namimilipit pang
pahabol niya sa tumatakbong dalagita.

Sa kwarto naman ng bagong kasal.

Inabot na yata ng isang oras si Usha sa loob ng banyo pero hindi pa rin siya
lumalabas. Nakapag withdraw na rin naman siya, actually nakaligo na rin siya pero
nahihiya pa rin talaga siyang lumabas.

Tok-tok!

"Diyan mo na ba balak matulog?" medyo asar na ang boses ni Eos mula sa labas ng
banyo.

"Ah-eh ito na palabas na...!" Pulang-pula man ang mukha niya sa hiya ay lumabas na
din siya. "S-sorry... Masama lang talaga yung tiyan ko kanina eh..." Nakayukong
paliwanag niya.

"It's okay... but may utang ka sa akin." Seryosong wika nito.

Napatingin naman si Usha sa kaniyang brandnew husband. "Utang?"

"Yeah... debt. For saving you a while ago." Naupo ito sa kama at hinawakan ang dulo
ng switch ng kanilang lampshade. The only thing na nagbibigay ng liwanag sa buong
kwarto sa mga oras na yon.

Namula na naman ang kaniyang magkabilang pisngi dahil sa malagkit na titig ni Eos.
Napansin niyang nakapagbihis na din pala ito. Tanging pajamang kulay puti at T-
shirt na kulay puti na lang ang suot nito.

"C'mon... Let's do the private sweety!"

OFF SWITCH! At pagdilim ng paligid.

"Eeee!" Nagulat siya ng biglang may humila sa kaniyang palapit sa kama. Dahil sa
madilim ang buong paligid ay natalisod pa siya na saktong ang bagsak niya ang isang
matigas na bagay.

Ang dibdib ng kaniyang gwapong asawa!

"Are you ready?" Mahinang bulong nito sa tainga niya.

Pakiramdam ni Usha ay nag-init ang tainga niya dahil sa boses ni Eos. Pinilit pa
rin niyang hamigin ang sarili. Hindi siya pwedeng maging ganito na lang habang
buhay na alipin ng kakaibang charm ng lalaking ito!!! Dapat paglabanan niya!

"Ah ano ba!" Kunwari'y itinulak niya ang lalaki. "Pwede ba? May kasalanan ka rin
sakin noh? Tinadtad mo ako ng English maghapon! Humanda ka sa akin kapag natuto na
ako dahil ako naman ang magpapadugo ng ilong mo!" Pagta-taray niya.

"Then I'll give you an assignment..."

"What is it?!" Matapang niyang tanong. Huwow! Naka-English na siya ah.

Nakadagan na sa kaniya si Eos ngayon at halos mayupi siya sa bigat ng lalaki.

Damang-dama niya na halos lahat ng pwede niyang madama rito!

"Kailangan malaman mo ang ibig sabihin ng mga sasabihin ko sayo..." Halos

magkalapit na magkalapit na ang mga mukha nilang dalawa dahil naamoy niya na ang
mabangong hininga nito.

"Ano b-ba yon?" Kanda-utal niyang tanong sa lalaki.

"You are all I need... With you I'm complete... I need you like the air I
breathe..." Sagot nito at pagkatapos ay tuluyan na nitong sinakop ang nakaawang
niyang mga labi.
Kahit medyo hindi niya maintindihan ang mga sinabi ni Eos ay sure naman niyang
ikatutuwa niya ang ibig sabihin non...

Ang sarap pakinggan... Pinapaliwanag na sa kaniya ito ngayon ng maiinit nitong

yakap at halik.

x x x

[A/N: Visit:JamilleFumah page on Facebook for updates. Get the link on my account!]

####################################
21. Going To School?
####################################

Hindi natuloy ang Hongkong honeymoon nila... Paano masyadong paimportante ang
napangasawa niya.

Kahit naiinis si Usha ay masaya pa din naman siya,.

Atleast ngayon ay legal na silang mag-asawa ni Eos.

Siya na ngayon si Mrs. Jerusha Lopez Tan.

At hindi lang yun... papag-aralin daw siya ng kaniyang byenan! Sa isang malaking
university! Halos malusaw ang puso niya sa tuwa.

Ibinalita niya agad yun sa nanay niya pero mukhang mas excited pa ang nanay niya sa
pagpunta nito sa Boracay kasama ang mga kaibigan nito.

Okay lang... pakonswelo niya sa sarili.

Mag-uumpisa na din ang buhay na pinapangarap niya. May bonus pa! Doon daw siya mag-
aaral sa pinag-aaralan na university ni Eos! Mababantayan niya na ang kaniyang
supladong Mister!

Kinabukasan...

"Ginusto talaga namin ni Sab na doon ka sa school na yon. "

"First time kong pumasok sa isang maganda at mamahaling university mommy..."

Nakangiting sabi niya sa babae.

Natawa naman si Hani sa tinuran ng manugang. "Ikaw talaga..."

"Totoo naman po. Ang totoo kahit kailan naman ay hindi pa ako nakakapasok sa kahit
saang mamahaling school. Hanggang highschool lang po talaga ako..."

"Kahit kailan ay hindi magiging huli ang pag-aaral kahit ano pa ang edad ng isang
tao. Isa pa bata ka pa naman." Nakangiting sabi ni Hani. Tumayo siya para
magpaalam.

"Sige na Usha ayusin mo na ang mga gamit mo ha? Andiyan na ata si Sab. Ipaghahanda
ko pa kasi siya ng dinner."

"Sige po salamat po ulit."

Nakangiti niyang sinundan ng tingin ang palabas na babae.

Napakabait talaga sa kaniya ng mga in-laws niya. Nakadipang inihiga niya ang sarili
sa kanilang malawak na kama ni Eos.

"Di ako makapaniwala na mag-aaral na ako!!! Eeeeee!!!" Di niya napigilang

magtititili.

Bigla naman ang bukas ng pinto.

"Hey what happened?!" Gulat at may pag-aalalang tanong ni Eos.

Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kaniya.

Napahiya naman si Usha pero napangiti na din siya ng makita ang asawa.

"H-Hi..." Tumayo siya sa kama at nilapitan ang lalaki.

"Bakit ka ba nagsi-sigaw?" Inis na pumasok na ng tuluyan si Eos sa kanilang kwarto.

"Ah...wala. Hehe na excite lang po ako." Dinampot niya ang kaniyang school uniform
na nakalatag sa isang bahagi ng kanilang kama.

"Ano yan?" Takang tanong ni Eos.

"Eh di uniform ko!" Nakalabing sagot niya habang ihina-hanger ang blouse at skirt
uniform niya.

Kinilatis namang mabuti ni Eos ang unipormeng inaayos ng kabiyak. Nanlaki ang mga
mata niya ng makilala ang uniform na katulad ng sa kaniyang bunsong kapatid.

"Hey!"

Nakita naman agad ni Usha na papalapit si Eos kaya agad niyang iniiwas ang hawak-
hawak.

"Hoy ano ba! Baka magusot to!" Tumakbo pa siya papunta sa kabilang dako ng kama.

"I told you Usha! Ayoko na sa school ka namin pumasok!" Salubong na salubong ang
kilay ng lalaki.

"Blehh!! Sorry ka na lang dahil nai-enroll na ako dun kanina ni mommy Hani!"

"What?!" Nanlaki ang singkit na mga mata ni Eos sa narinig. Gumawa na naman ng
hakbang ang kaniyang mommy na walang pasabi sa kaniya.

"NO WAY!" Iritable at halos napasigaw pa ang lalaki bago lumabas ng kanilang
kwarto.

Nabigla naman si Usha sa ikinilos ng asawa. Bakit ganoon na lang ba ang pagtutol ni
Eos na maging school mate siya? Hindi nga ba't dapat maging masaya pa ito na
makasama siya?
Hurt na hurt naman siya. Syempre na-offend siya... Siguro nahihiya si Eos na
malaman ng mga ka-schoolmate nito na asawa siya nito.

Tumayo siya para sundan kung saan pupunta ang lalaki.

"Eos?" Alam niyang sa library ng daddy nito ang tungo ng lalaki.

"Hoy!"

Napahinto siya dahil may tumawag sa kaniya. Kahit naman hindi siya lumingon ay
kilala niya na ang boses na yon.

"Bakit?" Kalmanteng tanong niya. Kahit paano ay okey naman na siya sa ugali ng
malditang si Kye.

"Sa school ka namin papasok?" Nakataas ang kilay na tanong nito.

"Ah oo...sana."

"Kung ako sayo ay wag na doon. Maraming school pa naman na pwede mong pasukan..."

Napataas na din ang kilay ni Usha. Bakit parang hindi naman pagtataray ang nadadama
niya sa boses ni Kye at sa halip ay pag-aalala.

"At bakit?" Tanong niya.

"Simpe lang... because 'kuya' is a monster!" Yun lang at iniwan na siya ni Kye.

Talaga? So mas na-excite pa siya... Siguro nga natatakot si Eos para sa kaligtasan
niya. Balita niya nga diba na madami itong nakaka-away Campus. Mahirap espellengin
ang ugali ni Eos. Alam niya na madami pa itong tagong ugali at yun ang gusto niyang
matuklasan sa lalaki.

"Kye!" Sinundan niya ang dalagita sa pinasukan nitong kwarto.

Naabutan niya itong paupo sa harapan ng dresser nito.

"What?" Maarteng tanong ng dalagita na hindi man lang tumitingin sa kaniya.

"Ah okey lang ba...kasi may itatanong lang sana ako..." Alanganing sagot niya sa
dalagita.

"Ano yun? Bilisan mo at busy ako." Mataray pang sabi ng dalagita. Nagsimula na
itong brushin ang maiksi nitong buhok.

Maganda din si Kye. Cute ang mukha ng dalagita, iyon nga lang ay mukha talaga itong
spoiled brat.

"Alam mo... ikaw lang ang nakitaan kong binagayan ng maiksing buhok. Ang cute kasi
ng mukha mo..." Di niya napigilang purihin ito.

Good naman dahil nahuli niyang nanginang ang mga mata ng dalagita.

"Talaga?" Mataray pa ding tanong nito.

Pero alam ni Usha na medyo nakukuha niya na ang kiliti ng babae.

"Oo... Kamukhang-kamukha mo ang mommy mo." Bukal naman sa loob niya ang papuri
niyang 'yon kay Kye.

Tuluyan ng napangiti ang dalagita.

"Really? Bakit sabi ng iba mas kahawig ko daw si dad? Anyway okey lang naman kahit
sino sa kanila ang kamukha ko eh."

"Oo naman. Gwapo at maganda naman ang parents mo eh!" Nakangiting sagot niya.

"Well...You're right! Anyway what's your questions nga pala?"

"Ah eh..."
"Wait lang Usha! May tanong pala muna ako.!" Bigla ay napatayo pa ang dalagita.

"Ha? A-ano yun?"

"Ah...yung friend mong pulubi... I mean yung si Kiko!"

"Ha? Ano si Kiko?" Ewan ni Usha kung matatawa ba siya o maiinis sa pagka-matapobre
ng kaharap.

"Ah wala naman... ask ko lang kung ano bang nagustuhan niya sayo?"

"Ha?" Nagulat naman siya sa tanong nito.

"--Ah I mean... Kasi alam naman nating lahat na gusto ka niya kahit pa asawa ka na
ni kuya diba! Syempre concern lang ako sa kuya ko noh!"

"O-okey...wala ka naman dapat ipag-alala dahil kasal na kami ni Eos."

"Hindi yon! Ano nga kasi ang nagustuhan niya sayo???" Napataas na ang boses nito.

Nagtataka naman si Usha sa ikinikilos ng dalagita. Napapansin niya din na parang

may something sa dalawa tuwing dinadalaw siya ng kababatang si Kiko.

"Hindi ko alam Kye... Magkaibigan lang kami ni Kiko..."

"Whatever!" Nakasimangot na pinasadahan siya ng tingin ni Kye.

"Alam mo Usha... Hindi mo kamukha yung mama mong jologs... Yung papa mo ba ang
kamukha mo?"

Natigil naman si Usha. "S-siguro..." sagot na lang niya.

"Alam mo? May hawig ka din sa daddy ko eh? " Biglang bulalas ni Kye. Hinawakan pa
nito ang baba niya.

"Ha?" Sabagay napansin niya din yun dati.

"Oo hawig ka kay daddy!!!" Nakatawang ulit pa nito.

"Ah Kye... Iyong itatanong ko sayo..." Paalala niya.

Ngumiti naman ng matamis ang dalagita. "Ano nga pala yon?"

"Yung tungkol kay Eos at sa pagpasok ko sa University..." Umpisa niya.

Nakaunawa namang tatango-tango si Kye. Muli itong naupo sa kaniyang mini chair na
nakaharap sa dresser.

"Ah si kuya... abnormal yon." Pa-balewalang sabi nito habang ipinagpa-patuloy ang
pagba-brush ng maiksing buhok nito.

Nakatingin lang naman si Usha at naghihintay sa mga susunod pang sasabihin ng

dalagitang sumpungin katulad ng kuya nito.

"Sa totoo lang ayaw ko ding school mate si kuya Eos. Mainitin ang ulo niya at
palagi siyang napapa-away. Since elementary o grade school ay ganoon na siya. Wala
siyang nakakasundong tao sa totoo lang!" Simulang pagku-kwento ni Kye.

Tahimik lang siyang nakikinig. Curious talaga siya sa buhay ni Eos.

"Ang paborito niyang pag-initan ay ang mga nanliligaw sa akin... Minsan nga kahit
kaibigan ko lang na lalaki ay pinagdi-diskitahan niya na agad! Nandon yung takutin
niya tapos bugbugin! Laging muntik ng makapatay yan si kuya! Mabuti nga di pa
natutuluyang makapatay yan eh. Palipat-lipat kami ng school because of him and his
annoying attitude."
"Nagka girlfriend na ba siya?" Wala sa loob na tanong niya.

"Yup... Madami." Nakasimangot na sagot nito habang nakatingin sa salamin. "You know
what... lahat ng girlfriends niya ay hindi niya maalala ang pangalan. Ang weird
noh? Basta lahat ng girlfriends niya ay tumatakbo sa akin para humingi ng help..."

"Help?"

"Yes...help. Paano lagi silang luhaan. Tingin ko they are just flings for kuya...
sanay na ako sa mga girls niya. Tatahi-tahimik siya pero heart breaker naman. Wala
kang maririnig na anything about them from kuya... laging in denial yan. Siguro
siya ang hinahabol ng mga babaeng yon. Anyway wala namang tatagal sa ugali ng
monster na yon! Even his teachers dislikes him! "

"Ganoon ba..." walang gana niyang sagot. At least may possibility na hindi pa
talaga nagkaka- girlfriend si Eos.

"Over protected siya. Ako naman...kayang-kaya kong ipagtanggol ang sarili ko kaya
less worry siya sa part na yon. Ayaw lang niya na may lalaking aaligid-aligid sa
akin. Siguro kaya ayaw ka niyang maging school mate eh dahil natatakot siya na pag
malaman ng mga kaaway niya na doon nag-aaral ang asawa niya ay ikaw ang pagbalingan
nila. Pwede din naman ayaw ni kuya na makita ka ng mga girls na nagkakandarapa sa
kaniya. Pwede ding ayaw niyang ma-tsismis." Tuloy-tuloy na kwento nito.

"Salamat Kye..." Nakangiting sabi niyia. Totoo ang pagpapasalamat niya.

Hindi siya dapat alalahanin ni Eos. Gusto niyang pasukin ang mundo ng lalaki...
Tatanggapin niya lahat para sa lalaking minamahal niya.

Niyakap naman niya ang nagulat na dalagita.

"Thank you baby sister..." Hinalikan niya ito sa noo bago binuksan ang pinto ng
kwarto. "Mas maganda ka pag naka smile ka... Gusto ni Kiko ng mga masayahing
babae." Nakangiting pahabol niya pa bago tuluyang lumabas ng pinto.

Naiwan namang nagba-blush si Kye.

Usha is very excited sa bagong buhay na kinahaharap niya ngayon...

"I want to know more about you baby... " Nakangiti siya habang inuulit sa isipan
ang mga katagang sinabi sa kaniya ni Eos noong isang gabi.

Magiging school mate sila ng asawa. Syempre isi-secret nila yon para walang
tsismis... tsaka gusto niya ding malaman kung ano bang klaseng estudyante si Eos.
Mas mababantayan niya ito lalong-lalo na sa mga girls na ikwini-kwento ni Kye!

"Kaka-excite!!!"

Nasalubong niya pa sa hallway si Eos.

"Hi baby!" Bati niya dito.

For sure hindi ito nanalo sa pakikipag debate sa mga magulang nito tungkol sa
pagpasok niya sa same university na pinapasukan ni Eos.

Nakakunot na naman ang noo nito.

"Tara na sa kwarto. See tulog na yung mga tao, may balak ka pa bang gumala huh?!"
Pang-aasar niya pa sa asawa.

"Wala naman akong gagawin. Papahangin muna ako sa labas." Tamad na sagot nito at
akmang tatalikuran siya pero pinigilan niya ito sa braso.

"What?!" Inis na tanong ng lalaki.

"Anong walang gagawin ka diyan?" Nakasimangot na balik tanong niya.

Lalo namang nangunot ang noo ni Eos. His favorite expression.

Naglakad na si Usha patungo sa pinto ng kwarto nila at binuksan iyon ng bahagya.

"Pasok na!" Nakangisi niyang utos sa lalaki. "Let's do the private sweetie!"
Nakita niyang di napigilan ni Eos ang pagtawa. Nauna na siya sa loob ng kwarto,
alam niyang susunod sa kaniya ang asawa.

Hehe... naalala niya lang na sinabi sa kaniya ni Eos yon dati. kahit English yun eh
alam niya naman ang ibig sabihin non noh! Kayo ba alam niyo? wahaha...

Ano kaya ang magiging lagay nila Eos at Usha bilang school mate? hmm... abangan!

####################################
22. Business Ad !
####################################

"Sigurado ka na talagang doon mo sa school namin gusto?" Nakangusong tanong ni Kye.

Nilalaro-laro nito ng tinidor ang pagkain sa sariling plato.

Nasa harapan sila ng hapag-kainan noon.

At himala ng mga himala... dahil kasama nila si Eos na mag lunch ngayon.

"Na-enroll na ako ni mommy Hani at daddy Sab..." Nakangiting sagot naman ni Usha sa
hipag.

"Maigi na din iyan ng mabantayan niya ang asawa niya." Nakangiting biro naman ni
Hani.

Namula naman si Usha dahil sa sinabi ng kaniyang biyenan.

Wala namang imik si Eos sa pwesto nito. Wala na din naman siyang magagawa pa eh,
nakapag-pasya na ang kaniyang mga magulang pati na din ang kaniyang makulit na
napangasawa.

"Well goodluck!" Si Kye na labas sa ilong ang pag-gu-goodluck sa kaniya.

"Excited na nga po akong mag-aral ulit..." Nakangiting sabi naman ni Usha.

"Salamat naman hija at pinagbigyan mo kaming business ad din ang kuhanin mo..."Si
Sab.

Nakangiting tumango naman si Usha. "Gusto ko din naman ho ang kursong iyon...
Business woman din naman ang dating ko noon sa palengke!"

Natatawang napatango na din si Hani. "Oo nga naman! Experienced na si Usha sa

pakikipag-deal sa mga customers!"

"Opo! Magaling po ako diyan! Naku hindi pati ako naiisahan sa pagsu-
sukli!"Nakatawang pagmamalaki na din niya.

"That's my girl." Tuwang-tuwa naman si Hani sa kaniyang manugang.

"Ngayon pa lamang ay nakikita ko ng magiging malaki ang parte mo sa pamamahala ng

ating mga negosyo." Nakangiting sabi naman ni Sab.

Si Kye naman ay pa-ismid-ismid na lang sa kaniyang upuan.

At si Eos naman ay mukhang wala namang pakialam sa pinag-uusapan nila.

"Naku! Hindi ko po yata iyon kaya?" Nagulat naman si Usha sa tinuran ng kaniyang
mga biyenan.

Ipagka-katiwala ng mga ito sa kaniya ang mga negosyo ng pamilya pagdating ng araw?

"At bakit hindi? Mag-aaral ka na hindi ba? Isa pa asawa ka ng aming tagapag-mana...
Parte ka na din ng aming pamilya!" Nakangiting sagot naman ni Hani.

Inabot pa nito ang kanang kamay niya para pisilin.

Nahihiyang napatingin naman siya kay Eos na busy sa pagkain.

"Kaya ikaw Eos." Baling naman ni Sab sa panganay na anak.

"What?" walang ganang tanong naman ng lalake sa ama.

"I want you to prepare yourself. Ayusin mo ang pag-aaral mo this year. Kailangan ka
na ng ating kumpanya... Isa pa, you're not getting any younger hijo. May asawa ka
na... at hindi magtatagal ay magkaka-anak na din kayo ni Usha..." Seryosong sabi
nito sa anak.

Namula na naman ang magkabilang pisngi niya sa pagkaka-banggit ni Sab ng salitang

'magkaka-anak'.

Oo naman at may nangyayari na sa kanila ni Eos... Pero hindi niya pa naiisip ang
bagay na iyon. Kaya bigla tuloy siyang kinabahan!

Paano kung..?

Naputol naman ang pag-iisip niya ng sumabat na si Hani.

"Iyon nga sana ang ipapakiusap ko sa mga bata..." Malumanay na umpisa nito. "Na
kung maaari ay mag kontrol muna silang dalawa... Hindi sa ayaw ko pang magka-apo...
Iyon naman ay dahil sa babalik na sila sa pag-aaral na dalawa..."

Si Kye ay sumabat na din. "You mean my pamangkin? Magkaka-baby sa bahay na ito?"

Naka-simangot na tanong nito.

Napangiti naman si Sab sa tinuran ng kanilang bunso. "Matagal pa naman iyon Kye!
Ikaw pa din muna ang baby namin ngayon."

"Daddy!" Napangisi na ang dalagita.

Natawa na din si Hani. "Sige, kaya spoiled iyang bunso mo eh!"

Napapangiti na lamang si Usha mula sa kaniyang inuupuan.

Ito ang pangarap niyang pamilya...

Buo...

Masaya...

At may pagmamahal...

Ang pamilyang ipinagkait sa kaniya...

Na labis niyang ikinaka-inis kay Eos.

Ano bang toyo ng kaniyang asawa? Heto at may masayang pamilya siya, pero dini-
deadma naman niya!

Hay... mga tao talaga...

Pero umaasa siyang sa pamamagitan ni Eos ay magkakaroon din siya ng pamilyang

maitu-turing niyang kaniya pagdating ng panahon...

Nang biglang nag beep ang kaniyang celphone.

Oo nga pala...

Binilhan na naman siya ng kaniyang mabait na biyenan ng Iphone 5C. Sosyal na din
ata siya ngayon.

"Excuse po?" Magalang na paalam naman niya.

Umalis muna siya sa hapag-kainan para basahin ang text sa celphone niya.

Isa lang naman ang inaasahan niyang magti-text sa mga oras na iyon eh...

Walang iba kung hindi ang kanyang 'NANAY'.

At hindi nga siya nagkamali...

Ang pangalan nga ng kaniyang ina ang nag-aappear sa screen malaking screen ng
kaniyang celphone.

NANAY: Anak! Wala na aq datung! Ang hirap pala mag casino d2 sa Macau! Mga
bigatin ang mga tao! Pautangin u nmn muna aq! Cge n! Nkkhiya nmn kay Eos kung xa n
nmn ang ittxt q! aba'y nakakamagkano na aq jan sa asawa u! Labyu!

Napa-iling na lamang siya sa nabasang text ng kaniyang nanay.

Ni hindi man lamang siya nakuhang kamustahin man lang muna... straight to the point
talaga ang text nito. Luma-'Labyu' lang pag may kailangan...

Sa loob ng tatlong buwan ay ngayon lang nagparamdamang nanay niya sa kaniya...

Nakahinga na din siya ng mauwag... atleast okay naman ito sa Macau.

Ang problema na lang niya ngayon ay kung paano mabi-bigyan ng pera ang nanay niya.

May sarili na din pala siyang bank account ngayon. Siguro doon na lamang siya
kukuha ng ipangbi-bigay dito...

x x x

Makalipasang ilang oras...

Sa library ni Sab...

"Mahal?" Naka-ngiting sumilip si Hani sa pintuan ng kwarto.

"Oh?" Tiningnan naman ni Sab ang babaeng pumasok sa kaniyang opisina.

Itong library na din kasi ang nagsi-silbing opisina niya sa kanilang mansion.

"Dinalhan lang kita ng kape..." Nakangiting inilapag ng babae ang isang tasa sa
ibabaw ng kaniyang wooden desk.

"Thanks."

"Tama na kaya iyan? Pahinga ka na?" Malambing na sabi ni Hani sa asawa.

"No mahal ko... I really need to finish this tonight."

Nilapitan ni Hani ang asawa at niyakap ito.

"I love you mahal ko..."

"I love you most... My queen..." Gumanti naman si Sab ng yakap sa asawa, kahit pa
nakaupo siya sa swivel chair.

"Salamat dahil saiyo nagkaroon ako ng dalawang anak na gwapo at maganda!" Biro pa
ni Hani sa lalaki.

"Mana kasi sila sayo..." Ani naman ni Sab sa kaniyang misis.

Nangi-ngiting kumalong na ng tuluyan si Hani sa asawa. "Mana sa atin..."

"Oo naman mahal ko... Pero si Eos? Mana sayo ng pagka-toyoin." Nakatawang biro ni
Sab.

"At si Kye? Mana ng kaartehan sayo Mr. Tan!"

"Ganoon talaga... Ang importante ay mabubuting tao ang mga anak natin."

"Iyon na din ang ipinagpapa-salamat ko sa Diyos... na hindi nagkatotoo ang sumpa ng

iyong kuya Leandro..." Biglang sumeryoso ang mukha ni Hani pagkasabi noon.

"Dahil tulad ko... Tunay na pagibig lang din ang magiging daan para tuluyang maging
cleared ang angkan natin..." Wika ni Sab.

Hinawakan naman ni Hani ang mukha ng kaniyang mister. "Magkasama tayong tatanda
mahal..."

Malungkot na tumango na lamang si Sab.

"At ang ating mga anak... Sila ay mananatiling normal... Magkakaroon ng masaya at
tahimik na buhay, kasama ng kanilang mga magiging pamilya..."

Ngumiti si Sab. "Oo mahal ko... matutupad ang lahat ng iyan... Manalig tayo."
Dinala niya ang kamay ng kaniyang kabiyak sa kaniyang mga labi upang dampian iyon
ng mapagkalingang halik.

x x x

####################################
23. Caught On Act !
####################################

"Good luck sa pagpasok..." Nakangiting paalam ni Hani sa kaniyang manugang.

"Salamat po mommy..." Medyo excited na din si Usha sa kaniyang unang araw sa

eskwela.

Palabas na siya ng main door ng mapansing wala ata si Eos?

"Si Eos po Mang Tonyo?" Tanong niya sa driver na naghihintay sa kaniya.

"Naku mam, hindi po sumasakay si Sir Eos sa van eh... May sarili po siyang kotse
kapag pumapasok sa school." Paliwanag nito.
"Ha? Ganoon ba..." Nairita naman siya bigla kay Eos ng malamang iniwan na pala siya
nito.

"Si Mam Kye po ba?" Tanong naman ng driver.

Sakto namang lumabas ng main door ang dalagita.

"Manong! Hindi po ako sasabay ngayon! Dadaanan ako ng mga friends ko eh." Maarteng
sabi nito.

"Baka ma-late ka Kye?" Baling naman ni Usha sa dalagita.

Samatala pumasok na si Hani sa loob ng mansyon.

"Oh no! Iba ang sched ko sa sched mo noh!" Nakasimangot na sagot naman nito.

"Ah ganon ba... sayang akala ko pa naman sabay tayo." Malungkot na sabi niya.

"Kaya mo na iyan noh! Malaki ka na! Tyaka bawal ang tatanga-tanga doon! Kung ayaw
mong pagtawanan ka, at mahalatang galing ka sa hirap ay ayusin mo ang pagda-dala sa
sarili mo!" Pa-malditang sabi pa nito.

Hindi na dinamdam ni Usha ang tinuran ng kaniyang hipag. Sanay na siya sa katabilan
ng dila nito.

"Salamat sa paalala Kye." Nakangiting sabi naman niya.

Sumakay na siya sa loob ng van.

Super excited na kasi siyang pumasok sa college, kaya naman kaya niyang palampasin
ang lahat ng hindi magagandang nangyari sa araw na iyon.

Humigit kumulang trenta minutos bago nila narating ang harap ng prestihiyosong
Unibersidad.
"Wow!!!" Halos malaglag ang panga niya pagkakita sa kaniyang bagong school.

Ang kaniyang magiging pangalawang tahanan.

Mga nagta-tayugang building na ay malawak na daan papasok.

"Mam okay na ho ba kayo dito?" Pukaw sa kaniya ng driver na si Mang Tonyo.

Ipinarada na nito sa harapan ng malaking gate ang van.

Nilingon niya ito at binigyan ng matamis na ngiti.

"Oo naman, yes na yes Mang Tonyo!"

Napangiti na din ang driver. "Naku Mam! Goodluck ho sa pagpasok niyo sa school!"

"Salamat ho! Good luck din ho sa pagda-drive niyo!" Nakangising sabi naman niya.

Nakipag-apir pa siya sa driver bago tuluyang pumasok sa malaking gate ng

Eskwelahan.

"Good morning!!!" Halos lahat ng makasalubong niya ay hindi niya pinalalampas na

hindi batiin.

Syempre, first day eh!

Excited. At gusto niya na ding magkaroon ng bagong friends.

"Hi, hello!" Bati niya sa mga nakaka-salubong na estudyante.

Iyong iba, ngini-ngitian din siya, iyong iba naman ay parang nawi-wirduhan na sa
kaniya.

Puro mayayaman ang makakasalamuha niya sa lugar na iyon, kaya naman naghanda din
naman siya kahit papaano noh.
May baon siyang kaunting English at kaunting pakikipag-sosyalan.

"Hi! Do you know where's the RMC building?" Tanong niya sa babaeng nakasalubong.

Pinilit niyang pagandahin ang pagbigkas ng kaniyang katanungan.

Ngumiti naman ng matipid ang babae.

Nakasalamin ito ng may kakapalan at kung titingnan ay mukha itong matalino.

"Doon nga din ako pupunta..." Sagot nito.

Napangiti naman si Usha. Atleast nagta-tagalog din naman pala ang mga tao sa
prestihiyosong ekwelahan na ito.

"Ako nga pala si Jerusha Lopez Tan..." Pakilala na din niya sa babae.

"Ako naman si Briana Johnson. Bree na lang." Nagulat pa siya ng iabot ni Briana ang
kamay nito sa kaniya para makipag shake hands.

"Hi Bree!" Masayang tinanggap niya ang pakikipag-kamay nito. "Usha na lang itawag
mo sakin! Freshman ako!"

"Pareho pala tayo..."

Naglakad na silang dalawa papunta sa loob ng campus.

Masaya naman si Usha at may kaibigan na siya sa wakas.

Hindi naman pala ganoon kahirap makisama sa mga mayayaman eh.

Sa paglalakad nila ay napag-alaman niya na galing na pala sa highschool department

ng school na iyon si Bree, at ngayon ay freshman na din ito sa college na katulad
niya. Mukha namang mabait ang dalaga at mukha ding magkakasundo silang dalawa.

Matanda siya ng dalawang taon dito.

Sakto pa at parehas din pala sila ng kurso ni Bree, kaya mukhang sila na nga talaga
ang magiging magkasama sa buong sem na iyon.
"Dito tayo Usha..." Hinila nito ag kamay niya.

"Sige." Pati-anod naman niya.

Halos tumulo ang laway niya ng makapasok sila sa kanilang unang subject.

Grabe... parang classroom ni Princess Sarah ang itsura ng kanilang room.

Airconditioned din iyon kaya naman hindi niya naiwasang lamigin, paano sobrang
lakas din ng aircon at medyo hindi kinaya ng balat niya. Mabuti na lamang at may
dala-dala siyang jacket sa bag niya.

Maganda ang buong room.

Pati ang mga upuan ay hindi basta-basta...

Malayong-malayo sa kwarto ng mga nagging eskwelahan niya dati.

Ang board nila ay white board, at pentel pen ang gamit at hindi ang nakaka-an-an na
chalk. May malaki din silang flat screen T.V sa taas ng white board, na parang
kaunti na lang ay magiging kasing laki na ng screen sa sinehan.

"Ang gara naman dito!" Hindi niya naiwasang masabi.

Na umabot naman sa pandinig ni Bree. Nilingon siya nito at binigyan ng matamis na

ngiti.

Dumiretso sila sa dalawang bakanteng upuan sa dulo ng pangalawang row.

Sa tantiya ni Usha ay nasa bente lamang sila sa kwartong iyon.

Sa laki ng room ay aalog-alog pa sila doon.

Hindi niya tuloy maiwasang ikumpara na naman ang kaniyang mga nakaraang classroom.
Sa pampublikong paaralang pinanggalingan niya ay para silang nasa lata ng sardinas.
Bukod sa siksikan na ay mainit pa dahil iisa lang ang electricfan.

"Ayan na pala si Bree!" Napatili pa ang isang estudyante ng makita sila.

Iyong grupo ng mga estudyanteng ang aarte ng itsura. Oo magaganda sila, pero ramdam
mo pa din na mahirap silang maabot dahil kulang na lamang ay ipagsigawan nila kung
gaano sila kayayaman.

"Oh my! So dito ka din pala Bree!" Nilapitan ng isang matangkad na estudyante si
Bree.

Parang model itong kumikembot-kembot pa na naupo sa desk na upuan na kaharap nila

ni Bree.

Napatingin naman si Usha sa katabing dalaga, pero wala man lamang itong karea-
reaksyon sa mga bumabati dito.

"Bree kinakausap ka nila..." Mahinang bulong niya sa bagong kaibigan.

"Don't mind them Usha..." Mahinang sagot nito.

Natawa naman ang matangkad na babaeng nakaharap sa kanila. "So you have your new
friend na pala?"

Nilingon naman ni Usha ang babae. "Hi... Ako si Jerusha." Nakangiting pakilala niya
dito. Inilahad niya pa ang kaniyang kanang kamay para sana makipag-kamay sa babae.

Pero tinaasan lamang siya nito ng kilay at pagkatapos ay tumayo na ulit ito para
bumalik sa mga kasama nito kanina.

Napapahiyang binawi na lamang ni Usha ang kamay niyang naiwan sa ere. Hindi pala
lahat ay kagaya ni Bree na friendly...

"Usha, wag mo silang pansinin. Malalakas mang asar ang mga yan, tyaka pa-plastikin
ka lang nila..." Mahinahon ang boses na salita ni Bree sa tabi niya.

Mukha ngang tama ito... Mukhang wala talaga sa bukabolaryo ng mga iyon ang makipag-
kaibigan.

"Ha?" Napalingon siya sa kabilang dako ng row.

May isang babae doon na bagong dating lang. Mukhang kaibigan ito noong tatlong
babae kanina. Ang ipinagtataka lamang ni Usha ay bakit may dala-dala itong kape?
Kape at tyaka isang donut.

Pwede bang kumain sa loob ng classroom? Lalo na sa ganoong kaganda at ka-

enggrandeng silid aralan?

Natatandaan niya iyong kape na iyon, starbucks? Mamahalin iyon diba? Gayon din ang
donut na kinakain nito.

Mayayaman nga sila... alam nya iyon kasi kumain na din sila noon ni Eos.

Medyo nalula pa nga siya sa presyo nong kape at donut na iyon eh... buong buhay
niya kasi ay noon lamang siya nakakita ng kape na mas mahal pa sa ilang kilong
bigas.

"Hoy!" Nagulat pa siya ng sikuhin siya ni Bree.

"Ha?"

"Ano ka ba Usha? Baka naman matunaw na niyan si Zamantha?" Natatawang sita nito sa
kaniya.

Napansin pala nito ang pagtitig niya sa bagong dating na babae.

"Ang ganda niya kasi..." Sagot na lang niya. Oo nga pala, hindi transferee si Bree
kaya halos kilala na nito lahat ng estudyante sa eskwelahang iyon.

"Oo maganda nga siya, suplada lang." Sabi naman nito. "Alam mo ba? Napaka-yaman ng
pamilya nila! Sikat na sikat din siya sa buong Campus mula pa noong highschool,
dahil sa isa ang pamilya niya sa nagma-may ari sa St. Louisse University. May ari
din sila ng isang malaking mall sa alabang at isa ding sikat na model ang mommy
niya! Plus pa na maganda si Zamantha, kumbaga good catch talaga!"

"Talaga?!" Namimilog naman ang mga mata niya sa pagka mangha. "Good catch talaga!"

"Yep! Sa babae siya ang good catch, at si Tan naman ang sa lalake!"

ANO DAW? TAN?

"Ha?" Kinabahan siya doon ah...

"Oo si Tan! Pogi iyon! As in super pogi!!! Mayamang pogi, kaya good catch!" Parang
nangangarap pa na sabi ni Bree habang nginangat-ngat ang dulo ng balpen na hawak-
hawak nito.

"S-sinong Tan?" Kabadong tanong niya.

Ngumiti naman si Bree sa kaniya. "Hindi mo kilala iyon, hindi friendly ang isang
iyon eh... aloof at may pagka suplado, pero iyon ang lalong nagpa-gwapo sa kaniya!"

Doon siya lalong kinabahan. Hindi kaya si Eos ang tinutukoy nito? Si Eos na asawa
niya.

"Alam mo ba Usha? Highschool pa lang ako ay crush na crush ko na si Tan!" Nagni-

ningning ang mga matang kwento nito. " Ang gwapo at hot niya! Kahit hindi sya
varsity o hindi siya active sa mga sports ay daig niya pa ang isang MVP sa
kasikatan niya a Campus na ito!"

"Talaga? Gwapo talaga siya?" Curious na tanong niya na din.

"Oo naman noh! Walang duda! Kung makatitig siya akala mo hihimatayin ka sa lakas ng
impact! Tyaka malayo pa lang siya ramdam mo na yung tindi ng arrive eh!"

"Wow! Ganoon siya ka-gwapo?" Manghang sambit naman niya.

Tatango-tango naman ang dalaga. "Kaya lang, sabi ko nga ... aloof siya! Hindi siya
friendly. Maraming nali-link sa kaniya pero parang hindi naman totoo. Sa totoo lang
ay halos kalahati ata ng mga kababaihan dito sa Campus ay may gusto sa kaniya, pati
nga ata mga babaeng teachers eh."

"Kung gayon ay wala pa siyang girlfriend?" Nananantiyang tanong niya.

"Hindi ko alam eh..." Nakalabiing sagot naman ni Bree.

Hindi niya alam kung bakit pero pakiramdam niya ay proud na proud ang puso niya
dahil sa mga sinasabi ni Bree sa kaniya ngayon.

Kung si Eos nga at tinutukoy nito ay ang haba naman ng hair niya! Akalain mo iyon?
Ang asawa niya ay isang heartthrob?!

x x x

After class ay halos dumugo na ang ilong ni Usha dahil ni hindi man lamang siya
nakarinig ng salitang 'TAGALOG' sa haba ng kanilang pagka-klase.

"Uy ayos ka lang ba?" Siko sa kaniya ni Bree.

"Ha? Oo naman..." Napa-pilig pa siya ng kaniyang ulo.

Dahil tapos na ang unang klase ay tumayo na ang ibang estudyante. Iyong iba
nakipag-beso-beso na sa mga kaibigan nila, iyong iba naman ay basta na lamang
nagsi-alisan sa classroom.

"Gutom na ako..." Nakalabing pagtatapat niya kay Bree. Kanina pa talaga kumukulo
ang tiyan niya sa gutom.

Ngumiti naman ang babae. "Ako din." Humagikhik pa ito."Wait ah, may ite-text lang
ako?" Wika pa nito.

Napatingin siya sa upuan noong si Zamantha.

Tumayo na din pala ito at sumama na sa iba nitong kaibigan.

Napatitig tuloy siya sa iniwan nitong baso ng starbucks sa ibabaw ng desk. Ni hindi
man lamang nangalahati ang mamahaling kape sa loon noon.

Inilibot niya ang panigin sa paligid. Wala na masyadong estudyante sa loob ng

classroom. Si Bree naman ay abala sa kinakalikot nitong celphone sa tabi niya.

Wala sa loob na tumayo si Usha.

Luminga-linga muna siya.

Mukhang busy naman ang lahat.

Ewan pero natatakam at nanghihinayang kasi siya doon sa naiwang kape sa ibabaw ng
desk ni Zamantha.

Mukha namang malinis si Zamantha, wala naman siguro itong badbreath o ano pa man.

Nang makalapit siya sa upuan ni Zamantha ay agad niyang kinuha ang nasabing
starbucks coffee.

'Ang babaeng iyon, hindi niya siguro naranasang magutom, kaya ganoon na lang siya
magsayang ng pagkain.' Bulong niya.

Si Bree naman ay naramdaman na ang pagkawala niya sa tabi nito. Hinanap agad siya
ng paningin ng dalaga.

Para namang nahi-hipnotismo si Usha sa mabangong amoy ng kapeng ngayon ay hawak-

hawak niya na.

"Uhmm sarap nito..." At pagkatapos noon ay walang sabi-sabing tinungga niya ang
natitirang laman noon.

"OH MY GOD USHA!!!" Mangha naman si Bree sa nakitang ginawa niya.

Na saktong pagbukas muli ng sliding door ng classroom. Iniluwa noon si Zamantha at

ang tatlo pa nitong maaarteng kaibigan.

"I forgot my coffe---" Natigil sa pagsa-salita si Zamantha pagkakita sa kaniya.

"Errrr" Chorus na sabi naman ng tatlong girls na kasama ni Zam.

Napatingin na din tuloy sa kaniya ang kaunti pang estudyanteng na natira sa

classroom.

Caught on act!

Iniinom niya ang kapeng hindi kaniya!

Unang araw...
Unang kahihiyan!

x x x

SALAMAT SA PAGHIHINTAY!!! Pa-Vote & Comment, may nakakaalala pa ba kay Eos? ^_^v
####################################
24. Patay Gutom Kay TAN :P
####################################

"Errrr! Patay gutom!" Palatak pa noong isang babaeng nasa likuran ni Zamantha.

Hindi naman niya malaman kung anong klaseng palusot ang sasabihin niya.

Nilapitan siya ni Zamantha at tinitigan ng masama.

"Bakit mo ininom ang kape ko? You sticky rat!" Nakasimangot ang magandang mukha ni
Zamantha.

Sticky rat? Kahit pa 'rat' lang ang naiintindihan niya sa sinabi nito ay batid
niyang masama ang ibig sabihin noon.

"Iniwan mo kasi eh..." Napapahiyang inabot ni Usha ang kape sa kaharap na si

Zamantha. "I'm sorry... akala ko kasi hindi mo na babalikan..." Nakatungong sabi pa
niya. "Nanghinayang lang naman kasi ako..."

Pero hindi tinanggap ni Zamantha ang ina-abot niya. "Inubos mo na! Ano pang gagawin
ko diyan?!" Mataray na sagot nito.

Si Bree naman ay alanganin kung lalapit ba para tulungan siya o ano.

"Papalitan ko na lang..." Hiyang-hiya namang sabi ni Usha. "I'm sorry Zamatha,

babayaran ko na lang kung gusto mo..."

Sumingit naman iyong isa pang babae. "Naku Zam pabayadan mo na nga lang iyan! Iyan
eh kung may pangbayad iyang patay gutom na iyan!"

Doon na hindi nakatiis si Bree. "Huwag niyo naman siyang ganyanin! Hindi siya patay
gutom! Nanghinayang lang siya sa kape! Hindi niyo kasi siya katulad na nagsa-sayang
ng pagkain!" Dinipensahan siya ng kaniyang bagong kaibigan.

Tumawa naman ang mga kasama ni Zamantha. "Eh di sige bayadan mo na lang yang
ninakaw mong kape!" Kay Usha ito nakatingin.
Si Usha naman...
Oo nga pala?! Bigla niyang naalala... hindi siya nagdala ng pera dahil sa nahihiya
na din siya sa pamilya ni Eos.

Isa pa may baon naman siyang pagkain at may service pa, kaya naman hindi talaga
siya nagdala ng pera maliban sa 50 pesos na laman ng kaniyang wallet!

Pakiramdam niya bigla siyang nanigas sa kaniyang kinatatayuan.

"180 pesos lang naman 'yang kape ko... Kahit hindi mo na bayaran pa." Naka-irap na
sabi ni Zamatha na akmang tatalikod na pero pinigilan ito ni Bree.

"No! Babayaran ka ni Usha at doble pa sa halaga ng kapeng 'yan!" Matapang na sabi

ni Bree. "Diba Usha?" Baling nito sa kaniya.

Nakahinga na sana siya ng maluwag dahil sa sinabi ni Zamantha, kaya lang sumingit
pa si Bree.
"Ha ah eh..." Hindi niya tuloy malaman kung ano ang sasabihin.

"Sige na Usha." Tumabi na sa kaniya si Bree. "Bayadan mo na sila!" Binulungan pa

siya nito. "Tig-iisang libo ang ilabas mo para mapahiya sila!"

"We're waiting!" Inip na sabi naman noong isa pa sa mga kaibigan ni Zamantha.

"Ano? Sabihin mo lang kung wala kang pang bayad!" Si Zamantha na para bang naiinip
na din.

Wala sa loob na kinuha niya ang kaniyang maliit na wallet mula sa kaniyang bag.
'Diyos ko... sana may milagrong mangyari...' Piping panalangin niya.
Sinilip niya muna ang loob ng kaniyang pitaka at ganoon na lamang ang panlulumo
niya ng makita ang laman noon.

Dalawang limang piso...

Dalawang bente...
At tatlong pisong luma...

Paano niya sasabihing wala siyang pera?!

Pero dahil nga sa humiling siya ng milgaro ay may nangyari ngang milagro!

Bigla na lamang nagkagulo ang mga estudyante sa labas.

"Si Tan!!!" Tumili pa ang isang babaeng estudyante.

"Si Tan!!! Waaa si Tan!!! Akala ko hindi siya papasok ngayong taon!!! WAAAA"
Doon naman nawala ang pansin nina Zamantha sa kaniya.

"Zam, si Tan." Sabi noong isa sa mga alipores nito.

Ganoon na lamang ang pagbabago ng aura ni Zamantha pagkarinig sa sinabi ng kaibigan

nito. Mabilis pa sa alas kwatro na nagsilabasan sina Zamatha sa sliding door ng
classroom.

"Ha?" Napaawang na lang ang mga labi niya dahil sa pagkakagulong iyon ng mga
estudyante.

SINO BA IYONG PONCIO PILATONG PINAGKAKAGULUHAN NG LAHAT?

Ganoon na lamang ang pagkabigla niya ng pati si Bree ay lumabas na din ng

classroom.

"Bree!!!" Sumunod din siya sa kumpulan ng mga estudyante.

Dahil matangkad din naman siya, ay medyo naaabot ng paningin niya ang pinagti-
tinginan ng mga ito.

"Si Tannnn!!!" Tilian ng mga bading at mga babae.

"Waaa he's so yummy!!!" Tili pa ng mga ito.

YUMMY? Ano iyon pagkain?

At iyong tinutukoy nilang si Tan?

Sino ba siya???

Pero kung sino may iyon, ay iniligtas siya nito ngayon sa kahihiyang sana'y
dadanasin niya pa sa kamay nila Zamantha at ng mga kaibigan nito!

Dali-dali na siyang tumakas habang busy pa ang lahat.

Hindi na din siya nakapag-paalam pa kay Bree na bago niyang kaibigan.

x x x

####################################
25. Isn't It Weird?
####################################

CHAPT Dedicated to Miss Ayan, Hehe 'yan na po :)

"Oh kumusta naman ang unang araw?" Nakangiting tanong ni Hani sa kanila.
Nasa harapan na sila ng hapag-kainan noon at kumakain ng dinner.
Iyon nga lamang ay wala pa si Eos.

"Okay naman mom!" Si Kye ang maarteng sumagot sa pagitan ng pagsubo.

"Okay lang po..." Nakatungong sagot din ni Usha. Siyempre hindi okay noh?Pero ayaw
niya ng pag-alalahanin pa ang kaniyang mga butihing biyenan.

"That's good to know." Si Sab na nagsalita na din. "Nasaan nga pala si Eos?" Tanong
nito.

"Mahal, baka na-traffic lang iyon..." Si Hani ang sumagot sa katanungan ng kaniyang
asawa.

Hindi naman kumbinsido si Sab. "Naku iyang batang iyan... wag niyang sabihing unang
araw pa lamang sa eskwela ay magloloko na siya? Tsk..."

"Daddy! Parang hindi ka pa nasanay kay kuya! May sariling mundo iyon eh!" Sabat
naman ni Kye.

Bumaling naman si Sab sa nakatungong si Usha. "Hindi ba kayo nagkita ni Eos sa

Campus?" Tanong nito sa babae.

"Po?" Napataas ang tingin niya sa kaniyang biyenang lalake. "H-hindi po daddy..."
Sagot niya.

"Nandito na ako..." Boses ni Eos.

Sabay-sabay pa silang napatingin sa pinanggalingan ng boses.

Si Eos na kararating lang.

"Oh anak? Kumain ka muna..." Si Hani na unang pumansin dito.

Pero hindi iyon ang napuna ni Sab sa itsura ng kaniyang panganay na anak. "Hey
young man? Bakit hindi ka nakasuot ng uniform?" Salubong ang kilay na tanong nito.

"Parang hindi ka pa nasanay diyan dad!" Nakaingos na sabat na naman ni Kye.

"Kye!" Saway ni Hani sa kanilang bunso.

"Kung itatanong niyo kung galing talaga ako sa school ay, the answer is yes.
Nothing to worry about dad, mom. So if you'll excuse me." Sagot ng lalake at
tinungo na nito ang papunta sa hagdanan.
"Hijo kumain ka muna?" Habol naman ni Hani sa anak.

"Busog po ako mom..." At nagpatuloy na ito sa paglalakad palayo sa kanila.

"Hay naku 'yang batang 'yan..." Iiling-iling na lamang si Sab.

"Mahal... pagod lang siguro ang anak natin..." Si Hani na hinagod ang likod ng
kaniyang asawa.

SI USHA naman ay hindi mapalagay sa kaniyang upuan. Ni hindi man lamang kasi siya
pinansin ng kaniyang magaling na asawa! Isa pa may kasalanan din ito sa kaniya,
hindi ba't hindi siya nito hinintay kanina sa pagpasok?

"Ah mom, dad... susunod na po sana ako kay Eos?" Paalam niya.

Napatingin naman sa kaniya ang mag-asawa.

"O sige... pero busog ka na ba hija?" Si Hani ang sumagot.

Kiming ngiti naman ang isinukli ng dalaga sa kaniyang mabubuting biyenan.

Nginitian niya din ang kaniyang hipag na moody, at tyaka tumayo para tumungo na din
sa hagdanan ng malaking kabahayan.

Umakyat na siya sa second floor at tinungo ang kanilang kwarto ni Eos.

Hindi nga siya nagkamali...

Nakahiga na si Eos sa kanilang kama.

Nakadipa ito at nakapikit na din.

Ni hindi man lamang nito hinubad ang suot-suot nitong itim na boots.
Pinasadahan niya ng tingin ang natutulog na atang lalake.
Napakagaling talaga magdala ng damit ng kaniyang asawa.

Sa suot nitong itim na hood at maroon na may kahapitang pantalon, plus ang
mamahaling itim na boots ay nadaig pa nito ang mga bidang lalake sa Vampire
Diaries!

Ang hot kaya ng kaniyang asawa!

Kaya hindi niya maiwasang mag-alala... baka kasi may mga babaeng nahuhumaling dito
sa campus.

Marahan siyang naupo sa dulo ng kanilang kama. Ingat na ingat siya dahil baka
magising ang natutulog na lalake.

Aalisin niya sana ang suot nitong boots sa paa dahil baka madumihan ang sapin ng
kama, pero kumilos si Eos.

Sa biglaang pagkilos nito ay di sinasadyang natadyakan tuloy siya ng lalake.

"Awwww!!!" Lagpak sa sahig si Usha.

Na siya namang bangon ni Eos. "Hey?! Bakit nandiyan ka?" Takang tanong nito.
Nakangiwi naman si Usha habang hawak-hawak ang nasaktan niyang balakang.
"Obvious ba? Natadyakan mo lang naman ako?!"

Napasimangot naman si Eos dahil sa sinabi niya. "Bakit? Sino bang may sabi sayong
pumwesto ka sa paahan ko?"

"Napakasama mo talaga!" Asar na turan na lamang niya sa asawa.

Tumayo na si Eos at parang wala lang na dinaanan siya nito.

"Hoy?! Hindi mo ba ako tutulungan??!" Paanoy napilayan yata siya sa puwet dahil sa
taas ng binagsakan niya. May kataasan kasi ang kama nila, dagdag pa na napalakas
ang pagtadyak ni Eos sa kaniya.

Pero tiningnan lamang siya ng lalake.

Wala tuloy siyang choice kundi tumayo na lang mag-isa.
"Nakakainis ka talaga!" Inis na sabi niya.

Si Eos naman ay pumwesto na sa may closet para kumuha ng tuwalya. Mukhang maliligo
ang lalake.

"Hep-hep!!!" Humarang siya agad sa harapan ng kanilang banyo. "Hindi ka po pwedeng

maligo mahal na prinsipe!" Pigil niya.

Nangunot naman ang noo ng nito. "And why?"

"Kasi nga pagod ka! Galing ka sa labas, baka mapasma ka!" Paliwanag niya.

"Maliligo ako kung kailan ko gusto."

"Pwes hindi kita papayagan! Ayoko kayang ma-byuda agad ng maaga noh!" Sagot naman
niya dito. "Kung gusto mong maligo, magpahinga ka muna ng kaunti okay? Iyon,
papayagan na kita pagkatapos."

Kakamot-kamot naman ng ulo na bumalik si Eos sa kama.

Hinubad muna nito ang ang hood na suot-suot gayon na din ang boots.

Nangi-ngiti naman si Usha habang pinapanood ang bawat kilos ng kaniyang asawa.
Ang sarap kayang panoorin ni Eos habang nagbi-bihis.

Muntik pa siyang mapa-talikod ng bigla na lamang hubarin ni Eos ang suot din nitong
T-shirt. Akala niya kasi ay iyong hood lang ang huhubarin nito.

Ayon nakita niya na naman ang 6 pack abs ni Eos.

Tanging iyong pantalon na lamang ang suot nito ngayon.
"Pakipunasan nga iyong likod ko." Utos ng lalake. May inia-abot itong bimpo na
kulay puti sa kaniya.

Nahimasmasan naman si Usha.

Doon niya lang napansin na pawisan pala ang likod ng asawa. "H-ha... ah oo!" Kanda-
utal na sagot niya. Lumapit siya agad dito at tinanggap ang bimpo.

Napa-isip tuloy siya. Airconditioned naman ang buong Campus, gayon din dito sa
mansyon, pati na din ang kotse nito... pero bakit ganoon na lamang pagpawisan si
Eos?

"Bakit pawis na pawis ka? Ano bang ginawa mo?" Hindi niya napigil ang sariling
magtanong.

"Wala." Tipid na sagot lang ni Eos sa kaniya.

Hay... ano pa nga bang inaasahan niyang isa-sagot sa kaniya ng asawa?

Ipinagpatuloy na lamang niya ang pagpunas sa pawisang likod nito.

Mula sa batok...
Sa malapad nitong balikat...
Sa matigas nitong likuran...

Pababa sa well shaped nitong bewang at sexy butt!

Pakiramdam tuloy ni Usha ay pinagpa-pawisan na din siya!

"Ah...okay na..." Ibinalik niya ang bimpo kay Eos.

Ipina-panalangin na lang niya na sana ay hindi napansin ni Eos ang panginginig

niya.
Pero mukhang ito ang panalanging hindi trip tuparin ni Lord.

"Bakit nanginginig ka?" Tanong ni Eos ng humarap ito sa kaniya.

At ngayon! Ang 6 pack abs naman nito ang kaharap niya!

"H-ha? Hindi ah..." Tanggi naman niya. "Malamig kasi dito sa kwarto..." Palusot
niya na nag-iiwas ng tingin.

"Really? Malamig dito?" Tanong ni Eos na lumapit ng kaunti sa kinatatayuan niya.

"Eh bakit pinagpa-pawisan ka kung malamig?"

Napataas naman ang mukha niya. "Wala nga sabi eh!" Itinulak niya ang asawa at
tiyaka tumakbo papunta sa closet. Agad siyang kumuha ng tuwalya niya at dali-daling
pumasok sa naiwang nakabukas ng pintuan ng banyo.
"Hey?! Maliligo ka???" Tanong ng lalake.

"Oo!!!" At tiyaka niya ibinagsak pasara ang pintuan. Ini-lock niya din iyon.

"Baka mapasma ka!" Habol nito. "Baka ma-byudo agad ako?"

Inis na inis naman si Usha sa loob ng banyo.

"Ang abnormal na iyon!!! Nakakainis!!!" Gigil na maktol niya.

Ayan tuloy... para makaiwas ay wala siyang ibang option kundi ang maligo na lang!

x x x VOTES & Comments! Gusto niyo na ba ng kasunod ? :)

####################################
26. My Precious
####################################

"So kumusta naman ang unang araw?" Si Eos ang unang bumasag ng katahimikan.

Kasalukuyan siya noong nagpupunas ng kaniyang basang buhok at nakaupo sa gilid ng

kama.

Si Eos naman ay nakahiga na sa puwesto nito sa kabilang side ng higaan.

Ganoon naman sila palagi...

Pakiramdaman...
Panisan ng laway...

Actually siya pa nga itong palaging nag-uumpisa ng topic na mapag-uusapan nila.

Himala naman ngayon at si Eos na ang naunang nagtanong.

"O-okay lang..."Sagot niya. Ayaw niyang i-kwento dito ang mga kahihiyang nagawa
niya sa unang araw niya sa Campus.

"Really? Pero bakit parang hindi okay sa tono ng pananalita mo?" Tanong ulit nito.

Napatingin naman si Usha sa pwesto ng asawa. Sabagay, hindi talaga siya magaling
mag-sinungaling.

"C'mon tell me..." Tumagilid pa ito paharap sa kaniya. "I want to know what
happened to you sa unang araw mo sa Campus. Alam ko kasing interesante iyon."
Walang emosyong sabi pa nito.

Medyo naasar naman siya sa pagkakasabi noon ni Eos. Ano bang iniisip nito? Na
nagkalat siya? Malamang iyon nga ang nasa isip nito!

"Excuse me!" Inis na sagot niya. "Kung iniisip mong nagkalat ako ay nagkakamali
ka!!!"

"Wala naman akong sinasabi ha?" Nakakalokong salag naman nito.

Matalim ang tinging ipinukol niya sa lalake. "For your information, may bago na
akong kaibigan noh! At mabait pa! Saka mabilis akong nakapag adjust. Isa pa gusto
ako ng mga kaklase ko!"

"Okay..." Matabang na sagot ni Eos.

Hinarap niya ang lalake. "Eh ikaw? Kamusta ang first day mo? Wala ka pa ding
friends noh?" Pang-aasar niya dito.

"I don't need friends." Sagot naman nito.

Tatango-tango naman si Usha. "Okay... Pero ako? Ang dami ko na agad kaibigan! Mapa-
girls at mapa boys!" Pagmamalaki niya.

"Boys?" Umasim naman ang pagmumukha ni Eos.

"Yes! Boys!" Taas noong sagot niya. "Hindi naman nila alam na may asawa na ako eh!
Tiyaka ang ganda ko kaya? Kaya naman normal lang na may mga boys na lumapit sa akin
para magpakilala... Pero siyempre, alam ko naman ang hangganan ng lahat ng iyon
ano!"

Nakatingin lang sa kaniya si Eos.

"At alam mo ba? Ang ganda ng bago naming classroom! Tiyaka puro mayayaman ang mga
kaklase ko! Mababait sila at gusto nila ako!"

Tahimik lang na nakikinig si Eos.

"Hay... grabe! Hindi ko akalaing hindi ako mahihirapan sa unang araw ko sa

eskwelahan ng mayayaman! Kayang-kaya ko palang dalahin ang sarili ko!"
Pagmamayabang niya pa. Kahit ang totoo ay nagsi-sinungaling na siya.

"Then good."

"Good talaga! And isa pa nga pala Eos..." Hirit pa niya. Ganado talaga kasi siyang
pagyabangan ito ngayon. "May isang lalake doon na ubod ng sikat sa mga girls! Iyong
si Tan! Gwapo iyon at pinagkakaguluhan talaga ng lahat!"

Doon naman napakunot ng noo si Eos.

"Alam mo ba? Kahit pinagkakaguluhan siya ng mga babae ay suplado pa din siya!"
Kwento niya based sa pagkakalarawan ni Bree sa Tan na iyon. "Pero pagdating sa
akin? Pinansin niya agad ako! At nakipagkilala pa!!!" Pagsi-sinungaling niya ulit.

Hindi niya napansin ang pagbago ng ekspresyon ng mukha ni Eos. Hindi malaman kung
matatawa ito o sisimangot dahil sa pagku-kwento niya tungkol doon sa Tan na iyon.

"Diba? Lahat nagkakagulo sa mayaman at gwapong Tan na iyon? Pero ako lang ang
pinansin niya?! Hay... grabe... Tingin ko, nagka-crush sa akin ang isang iyo! Pero
dahil nga sa may asawa na ako ay sorry na lang siya." Nakangiting kwento niya pa.
Pero hindi na siya pinapakinggan ni Eos. Tinalikuran na siya nito.
Natatawang humiga na din siya sa tabi ng asawa.

Sinadya niya talagang mag-sinungaling.

Iniwan siya nito kanina, kaya gusto niya itong gantihan.

Mukha namang napag-selos niya si Eos doon sa kwento niya tungkol kay Tan, na sa
totoo lang ay hindi pa naman talaga niya nakikilala o nakikita man lang.

x x x

KINABUKASAN...

Maaga pa lang ay gising na silang lahat.

Pangalawang araw sa school.

"Hindi ka na naman mag-u-uniform?" Takang tanong ni Usha ng makita si Eos na pababa

na ng hagdan.

Naka itim itong leather jacket, at kulay asul na T-shirt sa loob. Sa pang-ibaba
naman ay isang kupasing baston na maong ang suot nito at itim na high cut nike
shoes. Wala din itong dalang bag o kahit anong gamit na pang school.

Hindi siya nito sinagot.

Napansin niya ding basa pa ang buhok nito. Kung gayon ay kaliligo lamang ng lalake
at siguro sa pagmamadali ay hindi na nakapag-punas man lamang ng maayos. Mukha
ngang hindi pa ito nagsu-suklay!

But wait!!! Partida pa din iyon!

Kasi kahit yata hindi maligo si Eos ng ilang araw ay gwapo pa din ito!
Halos mapa-singhap pa siya ng dumaan ito sa harapan niya.

Iyong mamahaling pabango na gamit nito na una niyang naamoy sa kanilang unang
pagkikita?

Ah... grabe, hindi niya pagsa-sawaang amuyin ang matikas na amoy na iyon ng lalake.
Sumunod siya sa asawa. "Eos pwede ba akong sumabay sa'yo?" Tanong niya.

"Magmo-motor ako ngayon." Malamig na sagot nito.

"Eh okay lang! Na-miss ko na ding sumakay don sa big bike mo eh!"

"Hindi pwede..."

Lumungkot naman ang anyo niya. "Ano ba yan..."

Na siyang pagdating ni Hani.

"Hija... wag ka ng sumakay sa motor ni Eos." Nakangiting sabi nito.

"Goodmorning po mommy..." Nakangiting bati naman ni Usha sa biyenan.

"Goodmorning din sa inyo..." Ganting bati nito. "Usha, sumakay ka na lamang kay
Mang Tonyo sa van. Baka kasi magusot ang uniforme mo kapag umangkas ka pa diyan kay
Eos."

"Sige po mommy..." Wala na siyang nagawa kundi sundin na lamang ang kaniyang
biyenan.

Sabagay... tama naman ito.

Malaki nga yung motor ni Eos pero kaskasero naman ang lalaki.

Isa pa plantsado ang kaniyang magandang uniporme at sayang naman kung mauusukan
lang ito sa kalsada kung aangkas siya sa motor nito.
Sa araw na iyon ay sumabay din ang dalagitang si Kye sa van.
Magkatabi silang dalawa sa loob ng sasakyan.

Nauna na ding umalis si Eos gamit ang motor nito.

"Seatbelt po mga Mam!" Nakangiting paalala ni Mang Tonyo bago nito in-start ang
sasakyan.

Sa labas naman ay ang kumakaway na si Hani.

"Bye po!" Kinawayan niya din ang babae.

Medyo nailang pa siya dahil hindi siya kinikibo ng katabing si Kye. Busy kasi ito
sa gadget na hawak-hawak nito.

"Anong ginagawa mo?" Tanong niya dito.

"Facebook!" Walang ganang sagot nito habang kinakalikot ang hawak nitong tablet.

Napangiti naman si Usha. "Ah... alam ko 'yan! Uso din iyan sa amin eh!"

"Malamang! Uso naman ito sa buong mundo eh!"

Umusod naman si Usha palapit s dalagita. "May facebook din ako eh,kaya lang hindi
ko nabubuksan... Hindi kasi ako marunong."

"Paano ka nagka facebook kung di ka marunong?" Mataray na tanong naman ni Kye.

"Ginawa lang ni Kiko..." Sagot naman niya.

Doon naman biglang nagka-interes si Kye na kausapin siya.
"May facebook din si Kiko?" Tanong nito na hindi maita-tago ang kuryosidad sa
boses.

Pakiramdam niya ay alam niya na kung paano mahuhuli ang loob ng kaniyang moody na
hipag.
"Oo may facebook si Kiko." Nakangiting sabi niya dito.

"Ah okay..." Kunwari naman ay balewalang sagot ng dalagita.

"Pero bihira lang iyong mag open, kasi wala naman siyang sariling computer sa
kanila eh... pero sa school nila meron."

Napatingin naman si Kye sa kaniya. "School?"

"Ah oo... nag-aaral si Kiko. Working student siya... ang galing noh? Ang sipag
niya!"

"Oo nga..." Sagot lang ni Kye.

"Mabait iyon... isa pa, kahit mahirap lang siya ay hindi siya napapagod na mangarap
sa buhay..." Pagmamalaki niya pa sa kababata.

"Eh diba may lahi siyang foreigner?" Tanong ni Kye.

"Ah oo... Iyong nanay niya ay naanakan ng isang parokyano nito. Si Kiko ang nagging
bunga noon... Pero hindi naman na nakilala ni Kiko ang tunay niyang ama kahit noong
bata pa siya..." Kwento niya.

Tatango-tango naman si Kye. Naiisip na nga din niya na ganoon ang mga nangyari sa
buhay ni Kiko. Lihim din naman siyang humahanga sa binata... kahit mahirap ay
mapursige ito sa buhay...

"Kaya ito... siya na din iyong tumatayong padre de pamilya sa kanila..." Dugtong pa
niya.

"Tatlo silang magkakapatid diba?" Tanong ni Kye na itinigil na ang pagpi-facebook

sa tablet nito.

"Oo..." Imbitado sa kasal nila ni Eos ang pamilya ni Kiko kaya nakita na din iyon
ni Kye.
"Dalawang babae iyong kapatid niyang sumunod sa kaniya." Sabi pa niya.

"Iyong isa sa mga maid of honor mo diba?" Si Kye.

Ngumiti si Usha sa kaniyang hipag. "Oo... Si Francia, at iyong bunso nila si

Freya... kahit walang lahi ay magaganda pa din ang mga kapatid niya ano?"

Tipid na ngumiti naman si Kye. "Yeah, but that Francia... I think hindi niya ako
gusto..."

Natatawang inakbayan naman ni Usha ang kaniyang hipag. "Ah si Francia? Ka-edad mo
iyon... Mabait iyon. Siguro nailang lang sa iyo dahil sa sosyal ka..."

"You think so?"

"Oo... Promise! Katulad ni Kiko ay mababait din ang mga kapatid niya." Paniniguro
niya.

Ngumiti na din si Kye. Hindi din maintindihan ng dalagita kung bakit nagkaka-
interes siya sa buhay ng kababata ni Usha.

"Hanapin mo sa facebook si Kiko. Francisco Elwood ang pangalan niya!" Kahit hindi
pa itinatanong ng dalagita ay sinabi na din niya. Siguro kasi ay nahihiya pa si Kye
na itanong iyon sa kaniya.
"Elwood?"

"Oo... apelyido iyon ng tatay niyang kano. Iyon nga lamang ay hindi na nito
binalikan ang nanay niya... pero atleast dala niya ang apelyido ng tatay niya
diba?"

"Ah oo nga..." Lumikot naman ang mga mata ni Kye. Naiilang kasi siya dahil
pakiramdam niya ay alam na ni Usha na interesado siya sa kababata nito.
"Nandito na pala tayo!"Pag-iiba niya ng usapan.

"Oo nga!" Napasilip din naman si Usha sa labas ng bintana ng sasakyan. "Tagal pala
nating nagkwentuhan ano?" Natatawang sabi pa ng babae.

Inihimpil na ni Mang Tonyo ang van sa harapan ng gate ng malaking paaralan.

Hindi sabay sina Usha at Kye na pumasok sa loob.

Ayaw din kasi nilang malaman na magkasama sila sa bahay...

Dahil nga sa hanggat maaari ay inililihim pa nila sa eskwelahan ang tungkol sa
relasyon niya sa kapatid ni Kye.

"Jerusha!!!" Nasa bungad pa lamang ay sinasalubong na siya ng kaniyang bagong

kaibigang si Briana Johnson.

Naka-tirintas pa ang mahabang buhok nito at siyempre nakasalamin pa din ito ng may
kakapalan.

"Hi Bree!" Nakangiting bati niya dito.

"Ano ka ba naman Usha? Bakit bigla ka namang nawala kahapon???" Agad na tanong nito
sa kaniya.

"Ha? Ah eh... sumakit kasi iyong tiyan ko..." Pagda-dahilan niya. "LBM."
Napangiwi naman si Bree. "Ewww... ah ganon ba?"

"Oo eh... Sorry Bree ha? Hindi na ako nakapag-paalam pa sayo..."

Naglalakad na sila papasok sa loob ng kanilang unang subject.

"Akala tuloy nina Zamantha ay tumakas ka, dahil wala kang pangbayad."

Nakangiting humarap naman si Usha sa kaibigan.

"No... Actually may dala nga akong pangbayad ngayon eh! Kung gusto pa nga niya ay
ili-libre ko silang lahat ng starbucks! Iyong pinaka-mahal na kape!!!" Mayabang na
sabi niya.

Ang totoo ay kumuha siya ng pera sa wallet ni Eos kagabi, habang natutulog ang
asawa niya. Sampung tig-iisang libo ang kinuha niya dito. Barya lang naman iyon kay
Eos eh.

"Wow! Sabi ko na nga ba rich girl ka eh!" Nakangiting inakbayan pa siya ni Bree.

"Oo naman! I'm a rich girl!!!" Nakangising sagot niya.

Tuloy-tuloy na sila sa pagpasok sa loob ng classroom.

Kagaya kahapon ay doon pa din sila naupo sa inupuan nila.

Kakaunti pa din ang mga estudyante at ang iilan ay busy pa sa pakikipag-huntahan sa
kaniya-kaniyang katabi ng mga ito.

"Sayang Usha... Hindi mo nakita si Tan kahapon!" Si Bree na kakaupo pa lang sa tabi
niya.
"Hindi naman ako interesado sa kaniya!" Nakalabing sagot niya.

Totoo naman... hindi siya interesado sa kung sino mang poging lalake meron ang
St.Louise University.

Dahil sapat na sa kaniya ang isang Tan! Ang kaniyang Eos Geryon TAN !

"Hay... nasasabi mo lang iyan kasi hindi mo pa siya nakikita!" Nakanguso namang
sabi ni Bree.

"Eh basta! Hindi ako interesado!"

"Okay... pero sa totoo lang sayang eh!" Himutok pa din ng dalaga.

"Bakit?" Takang tanong niya.

Tiningnan naman siya ng mataman ni Bree.

"Kasi Usha... alam mo bang sa lahat ng babae sa Campus ay si Zamantha Meneses

lamang ang medyo angat na bagay kay Tan?"

"Dahil parehas silang good catch?" Tanong niya.

Tumango naman si Bree. "Oo... actually highschool pa lang kami ay crush na ni Zam
si Tan... Kaya nga madalas kaming tambay noon dito sa college department!"

'KAMI'? So dati pa lang tropa nila Zamantha si Bree?

"Tapos?" Curious na tanong niya.

"Dati may mga good catch na girls sa college dept. Kaya lang graduate na sila! At
dahil may mga back subject si Tan ay hindi siya nakasamang maka graduate sa batch
nila!"

"So bobo pala si Tan?"

Sumama naman ang mukha ni Bree sa sinabi niya. Hinampas pa siya nito sa balikat.

"Awww..." Nakangiwing hinimas niya ang kaniyang nasaktang balikat. "Sabi mo kasi
madami siyang back subjects eh!!!"

"Hindi dahil sa bobo siya!" Naka-irap na sagot naman ni Bree. "Lagi lang kasi
siyang cutting o kaya absent sa klase! Palagi kasi siyang napapa-away last year!"

"Basagulero siya? Paanong naging good catch iyon?"

"Hindi iyon eh! Si Tan kasi ay sikat sa buong Campus! Actually sa lahat ng school
na pinanggalingan niya ay sikat talaga siya! Sinusundan pa nga siya ng mga babae
kapag nagta-transfer siya! Dahil sa kasikatan niya ay madalas naman siyang pinag-
iinitan ng mga lalake! Pati lalakeng teachers!"

"Wow ha?"

"Pero hindi nila kaya si Tan! Malakas kaya iyon! Napatumba niya nga ang dalawang
black belter sa taekwondo ng school eh! At napakatalino niya din. Iyong tipong
hindi pa naitu-turo ng teachers ay alam niya na agad! Ang lupit talaga! Super
genius siya at ang galing pa sa Math. Bukod sa mayaman na ay matalino at gwapo pa!"
Nami-milog pa ang mga mata ni Bree sa pagku-kuwento.

"Grabe Bree! Ang fanatic mo naman sa Tan na iyan!" Manghang sabi niya.
Nakapangalumbaba siya sa ibabaw ng kaniyang desk habang nakatingin kay Bree.

"Oo naman noh! Pangarap ko kaya si Tan! Kaya lang... si Zamantha lang ang pwedeng
magmay-ari sa kaniya!"

"Bakit naman? Nililigawan ba siya ni Tan?"

Umiling si Bree. "Nope... pero nali-link sila..."

"Ah..."

"At malabong hindi niya matipuhan si Zam..." Malungkot na sabi ni Bree na medyo
mangiyak-ngiyak pa nga.

"Bakit naman?"

"Eh kasi bukod sa siya ang may pinaka- magandang mukha sa Campus College department
ngayon, isa din siya sa pinaka mayaman... talented... at matalinong estudynte na
hindi aalangan kay Tan! Si Zamantha na isang half Filipina at isang half brazilian
na ubod ng sexy! Anong laban ko sa kaniya?" Malungkot na sabi pa ni Bree.

Tiningnan naman niya ang kaibigan. Bukod sa may kaunti itong pimples at makinis
naman ito at mukha ding mayaman... iyon nga lamang ay hindi kasing ganda ni
Zamantha si Bree. Dagdag pa na may pagka manang pumorma ang kaniyang kaibigan.
"Wag ka ng malungkot Bree..." Medyo naawa tuloy siya dito.

Tinitigan siya ni Bree. "Ako walang laban... pero kung ikaw? MERON!" Nagbago na
ulit ang mood nito. "Mas matatanggap ko pa kung sayo mapupunta si Tan!"

"Ako?" Mangha naman si Usha.

"Oo noh! Ang ganda mo kaya!!!" Lalong lumawak ang pagkaka-ngiti ni Bree habang
nakatitig sa kaniyang mukha.
"Ano ka ba naman Bree..."

"Jerusha! Maganda ka! Sexy... mukha ka ding matalino! Isa pa, diba't mayaman ka?
Baka nga mas mayaman ka pa kay Zamantha eh! Ibig sabihin, good catch ka din!!!"

Para namang pumalakpak ang magkabilang tainga niya sa pagkaka-sabi ni Bree ng

salitang 'good catch din siya'.

Pero hindi pwede... dahil sa may asawa na nga siya diba?

At good catch din naman ang kaniyang napangasawa!

"Ano-ano ba ang ari-ariang meron ang pamilya niyo?" Nagnining-ning ang mga matang
tanong ni Bree sa kaniya.

Kagyat namang napaisip ang babae. Kung sa pamilya niya? Maliban sa luma at kakarag-
karag na karitong pinagti-tindahan niya ng kalamay, puto at kutsinta... ay wala na
silang iba pang ari-arian...

Pero sa pamilya ng napangasawa niya? MADAMI.

Huli na dahil kusa ng bumukas ang kaniyang bibig. "Meron kaming benteng sasakyan na
mamahalin sa aming garahe... marami kaming rest house sa ibat-ibang probinsiya sa
ibat-ibang dako ng Pilipinas, gayon din sa ibang bnsa... partikular na sa Europa at
Estados Unidos. Para sa mga negosyo naman ay, katulad ni Zamantha, ay meron din
kaming malaking kumpanya worldwide! Pag-aari din namin ang isang Mall sa Alabang at
ilang bangko sa Pilipinas at ibang bansa... Pwera pa ang ilan pa naming maliliit na
negosyo." Matabil na kwento niya.

Sa buong buhay niya... ngayon lamang siya nakapag-yabang ng ganoon. Oo maling

ipagyabang ang mga bagay na hindi sayo, pero masarap din pala sa pakiramdam?

Tungkol sa mga impormasyon na sinabi niya tungkol sa mga ari-arian nila Eos ay
nabasa niya lamang ang lahat ng iyon sa isang magazine. May nakita kasi siyang
magazine na ikwini-kwento ang mga asset ng pamilya nila Eos.
Samantala nanlalaki naman ang mga mata pati ang butas ng ilong ni Bree dahil sa mga
sinabi niya. "OH EM GEEEE!!!" Napatili pa ang dalaga.

Nginitian niya ng matamis si Briana Johnson.

"Oh my!!! Jerusha!!! You're so yaman pala!" Halos yakapin na siya ng dalagita sa
tuwa. "I'm so lucky to be your friend!!! And I love to be your bestfriend!"

"Talaga? Gusto mo akong maging bestfriend???"

"Oo naman Usha! Gustong-gusto! Mula ngayon, bestfriends na tayo ha? At sana ako
lang ang maging pinaka matalik mong kaibigan!" Masayang sabi pa nito. "One time...
isama mo naman ako sa mansion niyo at sa mga rest house niyo! Tapos minsan ilibre
mo naman ako ng trip around the world! Pumunta tayo sa France! Sa Puerto Rico! Sa
korea... Sa Singapoe, Malaysia at sa ibat-ibang bansa!"

"Ha?"Para namang biglang nalula si Usha sa mga request ng kaniyang brandnew

bestfriend! Eh kahit nga siya ay hindi pa nakakarating sa mga lugar na sinabi nito
sa kaniya ngayon!

"Naku Usha! Ang laki pala ng laban mo kay Zamantha Meneses! At kaya mo pa siyang
talbugan!" Masayang-masaya si Bree.

Para namang gustong pagsisihan ni Usha ang pagya-yabang niya dito.

ITUTULOY!!!

Vote & Comment! ~I'll update soon... naging busy lang ng very very light!
####################################
27. The M.V.P Heartthrob! -A third party?!
####################################

"NANDITO na sila!" Nakasimangot na bulong niya kay Bree.

Nasa canteen na sila noon para kumain sana.

Mula sa malaking pintuan ng canteen ay pumasok ang tatlong babae na pare-parehong

sa gawi nila nakatingin.

Sa pustura pa lang ng mga ito, ay masasabi ng hindi pumunta ang mga iyon doon para
kumain.
Sa halip ay para makita lamang si Usha.

Buong klase ay iniirapan sila ng tropahang iyon ni Zamantha Meneses. Anyway,

nabayadan niya na din pala ang utang niyang starbucks coffee dito.

"So ganoon kayaman ang babaeng iyan?" Nakangiwing sabi nong si Claudia Poon na isa
sa mga alipores ni Zamantha.

"Oo...kalat na kalat ang kwento tungkol sa kayamanan daw niya! But hindi ako
naniniwala anoh! Wala sa itsura!" Naka-simangot naman iyong si Ally Vernice.

Ah... Oo nga pala, si Bree ang nagkalat tungkol sa yaman ni Usha.

Bulungan iyon pero mukhang sadyang ipina-parinig sa lahat!

"I don't believe her!" Si Zamantha na pormal ang mukha.

Lalo namang sumama ang mukha ni Usha sa naririnig na bulungan.

"Duh..." Sabi pa nong isang babae na dilaw ang buhok. Iyong si Ally Vernice.

"Yeah sis!" At umirap pa ito sa gawi nila.

"Walang ka-Class class sa katawan! Basura!" Parinig pa ng mga ito. "Hey Zam and
Ally, umalis na nga tayo dito! Masyado ng polluted ang lugar na ito!"

Sa mesa naman nila...

"Wag mo silang pansinin..." Nakangiting sabi ni Bree.

"Nakakainis na eh... Sino ba sila para ganyanin ako?!" Nakasimangot na sagot naman
niya.

Napahagikhik naman si Bree. "Tapang mo talaga!"

"Ayoko lang ng nagpapa-api!"

"Tara na nga! Doon na nga lang tayo kumain sa labas..." Hinila na ng dalaga ang
kamay niya.

Sumunod na lamang si Usha.

Mahirap na, at baka hindi siya makapagtimpi ay mapa-away pa siya ng wala sa oras.

Actually wala namang problema kung makikipag-away siya eh! Sanay na siya sa basagan
ng mukha, wala siyang kinatatakutan...

Pero iba ngayon,

May pangalan na siyang iniingatan...

Pangalan ng kaniyang asawa, at pangalan ng mabubuting magulang nito.

Mamaya siguro kakalma na din siya.

Naroon siya para mag-aral, at hindi para makipag-away sa mga mayayamang estudyante.

Naupo sila sa may bakanteng bench sa labas ng canteen. Maigi na din iyon na
makasagap siya ng sariwang hangin.

"Usha... sorry ha?"

Natigil naman si Usha sa pagsipsip ng kaniyang juice dahil sa pagsa-salita ni Bree.

Napatingin siya sa kaharap na babae.

"Usha... ako kasi iyong nagkalat na sobrang yaman mo..." Simula nito habang
nakatungo. "Ayoko lang kasi na lokohin ka pa nila..."

"Salamat Bree..." Sinsero niyang sabi dito.

Ngumiti na din ang dalaga. "Alam mo Usha... may ipagta-tapat ako saiyo..."

"Ha? ano 'yon Bree?" Nakita niyang sumeryoso na ang mukha ng kaharap.

"Hindi naman ako talaga mayaman katulad ng ibang estudyante sa Campus na ito..."
Nahihiyang sabi nito. "Patawarin mo ako Usha... Nag-sinungaling ako sa iyo... Pero
ayoko ng lokohin ka, dahil mabuti kang tao..."

Nanatili lamang siyang nakatingin sa babae.

"Ang totoo... dati akong ka-tropa nila Zamantha noong highschool..." Sumisigok na
kwento ng dalaga. "Pa-sosyal... pa-maldita... ganoon kami..."

"Bree..."

"Pero... ng malaman nilang hindi pala kami pareho ng estado sa buhay ay iniwasan na
nila ako...
Tinanggal nila ako sa grupo. Ayaw na nila sa akin dahil gold digger daw ako at
social climber! Na totoo naman... gusto ko kasing maranasan ang buhay mayaman...
Nakakahiya ako diba? Nakakapag-aral lang ako sa mayamang paaralan na ito dahil sa
scholarship ko sa academics, at sa nanay kong katulong sa bahay ng Dean ng St.
Louise University... I'm sorry Usha... Siguro ngayon ay ayaw mo na ding maging
kaibigan ako..."

"Ano ka ba naman Bree!" Natatawang pinisil niya ang kaliwang pisngi nito.
"Bestfriends tayo hindi ba?!"

"T-talaga? Gusto mo pa din akong maging bestfriend? Kahit pa nalaman mo na ang

totoo?" Manghang tanong nito.
"Oo naman anoh!" Nakatawang sagot niya.

"Salamat Usha! Mabait ka talaga." Pinunasan na nito ang luha sa sariling mga mata.

"Kaibigan pa din kita Bree! At sina Zamantha, Ally at Claudia ay hindi mga totoong
kaibigan! Kaya kahit mayayaman sila ay hindi ko pa din sila matatawag na good
catch!"

Natawa na din si Bree dahil sa sinabi niya. "Kaya nga gusto ko si Tan eh! Para
maging daan ng biglang pagyaman ko!"

Napasimangot naman si Usha. "Ay... wag ganon! Wag mong i-asa sa iba ang ikagi-
ginhawa mo... masarap pa din ang pinaghi-hirapan ang kaluwalhatiang mararanasan mo
sa buhay mo. Masarap iyong galing sa sarilimong pagod at pawis." Kahit ang totoo
ay ganoon din ang ginawa niya. Humanap siya ng mayamang mag-aahon sa kaniya sa
kahirapan...

Ayaw niyang matulad si Bree sa kaniya.

Iba si Bree at iba din siya...

Siya noon ay muntik ng mapahamak kaya naman napakapit na siya sa patalim...

Swinerte lang siya sa patalim na kaniyang nakapitan...

At ang patalim na iyon? Ay ang lalakeng kaniyang napangasawa.

Mahirap din iyong wala kang maipagmalaki sa buhay mo...

Kaya gusto niyang umasenso muna si Bree bago ito humanap ng isang mayamang lalake.

"Sabagay... korek ka diyan Usha."

"Hindi tayo magkatulad Bree... Ikaw, matalino ka at bata pa... May pagasa ka pang
guminhawa sa pamamagitan ng sarili mong pagsisikap. Walang nagma-madali saiyo,
walang pumipilit na kumapit sa patalim... Malaya ka... Kaya mong makapag-tapos sa
pamamagitan ng iyong scholarship... at isa pa, mahal ka ng nanay mo, dahil
itinataguyod ka niya... Mas marami kang kayang gawin dahil doon. Mas masuwerte ka
Bree..." Madamdaming payo niya dito.

Nakamaang lang naman sa kaniya ang dalaga.

"Alam mo kasalanan itong lahat ni Cinderella eh!" Nakasimangot pa na sabi ni Usha.
"Hindi siya magandang ihemplo! Masama siyang impluwensiya sa ating mahihirap!
Tinuturuan niya tayong maging ambisyosa at hindi magsikap! Tinuturuan niya tayong
maging gold digger!" Kahit hindi niya alam ang ibig sabihin ng gold digger ay
ginamit na din niya ang salitang iyon. Mukha naman kasing ganoon din ang ibig noong
sabihin katulad ng nasa isip niya.

Doon na lalong nagtaka si Bree. "K-kung gayon ay... mahirap ka din?" Tanong nito.

Nginitian niya ang dalaga. "Oo... at proud ako sa pagiging mahirap ko."

"Kung ganon? Iyong mga kayamanang sinasabi mo? Imbento mo lang lahat iyon?"

Umiling siya. "Hindi..."

Lalo namang naguluhan si Bree sa isinagot niya.

Tutal naman ay naging totoo na sa kaniya si Bree ay handa na din siyang maging
totoo dito.

"Bree... isa din ako sa mga na-impluwensiyahan ni Cinderella!" Nakangiting sabi

niya.

"Ha?"

"May asawa na ako..." Pagtatapat niya. "Iyon ang dahilan kaya hindi ako interesado
doon sa Tan na pinagkaka-guluhan niyo..."

Awang naman ang bibig ni Bree dahil sa ikwinento niya.

"Isa akong babaeng mahirap na may mapait na buhay... at ang aking napangasawa ang
nagsalba sa akin sa sana'y yurak na kinasasadlakan ko na ngayon. Isa lamang akong
tindera sa palengke noon. Ikinararangal ko ang trabaho at lugar na pinanggalingan
ko... dahil marangal iyon! At kahit kailan ay proud ako! Magaling akong magkwenta
ng sukli... at hindi ako maiisahan pagdating sa pagbi-bilang ng pera! Magaling din
akong mag sales talk at sikat akong Palengke Queen sa amin!" Pagmamalaki niya.

"Kung gayon ay naka-pangasawa ka lang ng mayamang lalake? Ano iyon? Dirty Old Man?"

"Hindi ah! Baka nga kasing gwapo pa ng Tan na iyon ang itsura ng asawa ko! O baka
nga mas gwapo pa doon!" Agad na sagot niya.

"Whoaw!!! Eh nasaan ba ang asawa mo?" Amaze na tanong ni Bree.

"Dito din siya nag-aaral... Kasi kailangan niyang kumuha ng masteral degree, dahil
siya na ang mamamahala ng mga business nila next year!"

Nakalimutan na nila ang kinakain nila sa pagka-busy sa kanilang pag-uusap.

"Grabe! Ang astig mo pala talaga Usha!" Hangang-hanga si Bree sa kaniya.

"Naman!" Mayabang niyang sagot.

Pero napa-isip naman si Bree.

Kung gwapo at mayaman ang asawa ni Jerusha Tan...bakit hindi niya ito kilala?

O hindi kaya...

Iyong asawa ni Usha...

At si

Tan

Ay...
IISA?

x x x

SI USHA

Parang nakahinga na siya ng maluwag ngayon...

Masasabi na din niyang totoong bestfriend na nga niya si Briana Johnson.

Hindi lamang pala siya ang nag-iisang mahirap at galing sa hirap sa paaralang iyon.

Dahil magkapareho sila ni Bree, ang kaniyang bagong bestfriend.

Iyong sina Zamantha naman?

Wala siyang pakialam sa mga ito.

"Hay... nasaan kaya si Eos?" Iniikot niya ang paningin sa buong school. Ni hindi
niya pa ito nakikita sa Campus mula noong first day.

Iniiwasan nga yata talaga siya ng bipolar na iyon. Sabagay, wala naman sa usapan
nila na magpakilala silang mag-asawa sa Campus. Ayaw niya ding guluhin ang buhay ni
Eos. Ayaw niya ding maging kumplikado ang lahat.

Maaga pa naman kaya naisip niya munang mag-ikot-ikot sa Campus.

Si Bree naman ay maagang umuwi. May shift pa daw kasi ito sa McDonalds... Working
student din kasi ang babae.

Kaya ito, mag-isa siya ngayon na pagala-gala sa napakalawak na St. Louisse

University.

"Maski si Kye ay hindi ko din makita..." Nakalabing bulong niya.

Naisipan niyang pumasok na lamang sa malaking GYM ng school. Hindi niya pa kasi
nakikita ang loob noon.

Napahanga din siya pagkapasok sa loob ng gym. Napakalaki noon at napakalinis!

Parang iyong pinagba-basket-bolan ng NBA?

Walang sinabi ang gym ng dati niyang school na parang binakbak na ng panahon ang
itsura!
Ang gym ng St. Louise ay ubod ng sosyal!
State side ang itsura! Pati sahig ang kinis!

"Wow! Ang sarap namang mahiga dito..." Nangi-ngiting ikiniskis niya pa ang kaniyang
sapatos sa makinis na sahig ng gym.

"MISS TABIIIII!!!!!"

Isang malakas na sigaw ang nagpagulat sa kaniya.

"Ha?" Napalingon siya.

Huli na!

Tinamaan na siya ng bola sa ulo.!

May naglalaro pala! Hindi niya napansin kanina.

Lagpak siya sa makinis na sahig ng gym!

Oh diba? Iniisip niya pa lang na masarap mahiga sa sahig na iyon kanina? Ngayon
heto at nakahiga na nga siya ng tuluyan sa floor ng gym.

Dream come true!

"Miss!!!" Tumatakbo naman ang mga player palapit sa kinaroroonan niya.

"Miss okay ka lang ba?" Isang nag-aalalang tinig ang agad niyang narinig sa kabila
ng iba pang ingay sa paligid.

"Miss okay ka lang ba huh?" Isang malamyos na boses ang nagsa-salita noon.
Napamulat si Usha.
Ano nga ba iyong tumama sa ulo niya kanina?

Ah... bola...

Original na bola ng basketball.

Plus iyong impact ng pagkakabato noon sa ulo niya.

"Ah..." Hawak-hawak niya ang nasaktang ulo at tiyaka marahang bumangon. Medyo hilo
pa siya...

"Miss? Okay ka lang ba? Dadalhin ka na namin sa Hospital?" Tanong nito.

Maraming tao ang nakapalibot sa kaniya pagkadilat niya.

Pero iisang mukha lamang ang hindi mapuknit sa kaniyang mga mata.

Iyong mukha noong lalakeng nagsa-salita.

"Ayos ka lang ba?" Nakangiting tanong nito. Una niyang napansin ang mapupula nitong
mga labi, na para bang hindi makatarungang napunta sa isang lalake.

"Ayos lang..." Sagot niya.

Tinulungan siya nitong makatayo.

"Sorry at tinamaan ka ng bola..."

"Ayos lang..." Pinilit niyang bigyan ito ng kiming ngiti. Medyo nakakahiya na sa
mga estudyanteng naroroon kaya inayos niya a din ang kaniyang sarili.

Bumalik na din sa laro ang iba pang player ng makitang mukha namang ayos lang siya.
Pero iyong isa ay nanatili lang sa kaniyang harapan.

"Okay na ako... sumunod ka na sa kanila..." Nahihiyang sabi naman ni Usha sa

lalake.
Ngumiti naman ito.

Noon niya lang napansin na gwapo talaga at malakas ang dating ng lalakeng tumulong
sa kaniyang makatayo.

"Ako nga pala si Wade... Wade Montero..." Inilahad nito ang kanang kamay sa kaniya.

"Ha?" Nagulat naman si Usha sa lalake. "Ha? Ah eh... Ako si Jerusha... Jerusha
Lopez." Ewan pero hindi niya binanggit kay Wade ang apelyido ni Eos.

"Nice to meet you Jerusha..." Nakangiting sabi nito.

At nag shake hands silang dalawa. Para bang may kuryenteng umakyat sa kaniyang
braso mula sa kaniyang mga palad dahil sa pakikipag-kamay na iyon ni Wade.

"Montero back to practice na!" Sigaw ng isa sa mga kasamahan nito.

"Tinatawag ka na nila..." Nahihiyang sabi naman niya sa binata.

Ngumiti muli ang lalake. "Sana magkita pa tayo Jerusha!" at kumindat pa ito sa
kaniya bago tumakbo pabalik sa mga kasamahan nito sa ginta ng gym.

Naiwan namang natitigilan si Usha dahil sa iginawi noong si Wade.

Hindi siya plastic... dahil ang totoo ay na-gwapuhan naman talaga siya sa Wade
Montero na iyon!

May laban ito sa pa-pogian kay Eos! Pero siyempre, mas gwapo si Eos dito!

Naiiling na nagsimula na siyang lumakad palabas ng gym.

Baka nanghihintay na din si Mang Tonyo sa labas ng school eh.
TBC

[A/N: Comment your reactions! Paano 'yan? My golly! Sino si Fafa Wade?! Ano kayang
itsura ni EOS magselos? Naku patay na! Aariba ang next update soon! Pa-vote naman
sa mga pogi at magaganda kong readers! Pampasipag langs... xoxo]
####################################
28. My Cold Husband
####################################

Sa Mansion...

"Bakit ba hindi kita makita sa school?" Habol niya kay Eos.

"Pwede ba?" Inis na umiiwas naman ito sa kaniya. Mukhang badtrip ito, napagalitan
na naman siguro ni Daddy Sab.

"Hindi ko naman ipagka-kalat na mag-asawa tayo eh! Gusto ko lang naman makita ka!"
Pangungulit niya pa.

Pormal naman siyang hinarap ng lalaki. "Ano bang problema mo?"

Napa-simangot naman siya. "Ikaw! Bakit ba ang sungit mo huh?!"

"Bakit ang kulit-kulit mo?!" Asar na balik-tanong naman nito.

"Makulit pala huh?!" Inis na tinalikuran niya na lang ito.

Habol-habol lang naman siya ng tingin ni Eos.

Pero si Usha...

Naiinis talaga siya sa kaniyang asawa.

Mula kasi ng bumalik ito sa pag-aaral ay mas lalo na siya nitong hindi
napapansin...
Pakiramdam niya kahit magkasama sila sa iisang bubong at iisan kama ay hindi pa din
sila ganoon ka-close.

Tahimik na nahiga na lamang siya sa kanilang kama...

Patalikod sa pwesto nito...

Basta galit siya kay Eos!

Hindi niya ito papansinin!

x x x

Nasa kahimbingan na siya ng pagtulog ng maramdamang may mabigat na bagay na dumagan

sa tagiliran niya.

Pupungas-pungas na napadilat si Usha.

Braso pala ni Eos ang bagay na nakadagan sa bewang niya.

Inis na tinabig niya iyon.

Bukod sa display at tandayan, ano pa bang silbi niya sa kaniyang asawa maliban sa
mga bagay na iyon.

"Hmmm..." Napa-ungol naman si Eos at lalong sumiksik sa balikat niya. Tulog na

tulog ito.

"Ano ba?!" Bumwelo siya at buong lakas na itinulak ito with matching tadyak pa.

Dahil sa natutulog ay walang lakas ang lalake. Para itong papel na tumalsik papunta
sa kabilang dako ng kwarto.

Lumikha iyan noong malakas na pagkalabog.

"Eos!!!" Nabigla naman siya sa nagawa niya. Diretso bangon si Usha.

Ungol lang ng lalaki ang naulinigan niya.

Dahan-dahan siyang lumapit sa nakabulgatang si Eos.

Putok ang noo nito.

"Eos?!"
Pero ganoon na lamang ang asar na naramdaman niya ng makitang natutulog pa din ang
magaling niyang asawa!

Imbes na maawa sa itsura nitong naka-lugmok sa sahig ay lalo pa siyang nanggigil sa

lalaki.

"Wala ka talagang silbi!!!" Inis na tinadyakan ang tiyan nito.

"Argh!!!" Doon na nagising si Eos.

Namilipit ito sahig.

"Ang kapal ng mukha mong tandayan at yakap-yakapin ako sa pagtulog mo! Anong akala
mo sa akin? Unan mo?!" Naghihinanakit na bulyaw niya dito.

"Ano bang problema mo?!" Galit na sabi nito at saka naupo sa sahig. Hawak-hawak pa
din ang nasaktang tagiliran.

"Ang sama mo! Napakasama mo!!!" Naiiyak na sigaw niya sa asawa. "Asawa mo ako pero
ang hirap mong abutin!!!"

Tumayo na din si Eos mula sa sahig. "Bakit ang lakas mo?!" Manghang tanong nito sa
kaniya.

Isang nakamamatay na irap naman ang isinukli niya dito. "Oo malakas ako! Kaya kong
baliin iyang mga buto mo sa katawan! Kaya 'wag mo lang susubukang mang-babae!!!
Dahil kapag nalaman ko na may kinakalantari ka sa Campus ay pagbu-buhulin ko kayo
ng kabit mo!"

"You're impossible!" napahawak na lang si Eos sa kaniyang noo. Mukhang wala ng

sense na makipagtalo pa ito sa kaniya.
Sunod-sunod na katok naman ang narinig nila mula sa labas ng kanilang kwarto.

"Eos?! Anong nangyayari diyan?" Nag-aalalang boses ni Sab ang nasa labas ng silid.

"Tingnan mong ginawa mo?" Inis na baling ni Eos sa kaniya bago nito tinungo ang
pintuan.

Sumunod naman siya dito.

"Dad." Binuksan nito ang pintuan.

Nasa likuran ni Sab ang asawang si Hani. Kapwa nakapang-tulog pa ang mag-asawa na
halatang kagigising lamang.

"Ano iyong kalabugang nadinig namin kanina?" Ani Hani na nakatingin sa loob ng
kanilang kwarto.

"Wala dad..." Si Eos na hinaharangan ang pintuan. Ayaw niyang makita ng kaniyang
mga magulang ang nasirang dingding ng kanilang kwarto.

Nahihiyang sumingit naman si Usha. "Mommy... Daddy... sorry po! Naglalambingan lang
po kami ni Eos... sorry po kung na-istorbo ang pagtulog ninyo..."

Alanganin naman sina Hani at Sab.

Sa huli's niyaya na din ni Hani ang kaniyang asawa.

"O siya matulog na kayo at may pasok pa kayo bukas..." Si Sab na tumalikod na din
para bumalik sa kanilang silid ng kaniyang asawa.

"Goodnight po... Pasensiya na po ulit..." Hiyang-hiya si Usha.

Isinara na din ni Eos ang pintuan ng kanilang kwarto.

Nauna na siya kay Eos na bumalik sa kama. Nagharang siya ng dalawang unan sa
pagitan nila dalawa ng kaniyang asawa.

"Hey, ano 'yan?" Iritadong tanong naman nito sa kaniya.

"Inaantok na ako! Ayokong ma-istorbo!" Sagot niya at tinalikuran niya na din si

Eos.

Naiilng na nahiga na lamang din ang lalaki na patalikod sa kaniya.

Lalo namang nagngit-ngit ang kalooban ni Usha, ng hindi man lamang nagpumilit si
Eos na tanggalin niya ang harang sa pagitan nilang dalawa. Ni hindi man lamang siya
sinuyo ng kaniyang asawa!

At ang masaklap pa noon ay maya-maya lamang ay naririnig niya na itong humihilik!

x x x

Sa University

Mahirap din palang mag adjust sa kaniyang bagong buhay...

Iyong mga teachers na hindi ata marunong mag- Tagalog!

Iyong mga estudyanteng ubod ng so-sosyal!

Iyong aircon na sobrang lamig!

Iyon bang tipong lahat ay okay lang naman na nakaupo sa kani-kanilang upuan.
Samantalang siya ay naka-baluktot na sa kaniyang pwesto at kulang na lang ay ibalot
niya sa buong mukha niya ang kaniyang color pink na jacket.

"Oy okay ka lang ba?" Siko sa kaniya ng katabing si Bree.

"O-Oo... Ang lamig..." Nangangatog na sagot niya.

Napahagikhik naman ang dalaga. "Problema ko din iyan noon... Masasanay ka din pag
tumagal!"

"Errr... sini-sipon na nga yata ako..." Napa-singhot pa siya.

"Ito oh..." Inabutan siya ni Bree ng panyo.

Agad naman niya iyong tinanggap at ipinunas sa kaniyang ilong.

"Miss Johnson, Miss Lopez!" Sita sa kanila ng kanilang Professor ng mapansin ang
kanilang pagbu-bulungan.

"Papansin!" Naka-ingos na sabi ni Ally na katabi ni Zamantha.

"Tse!" Naka-irap naman na sagot ni Bree kay Ally Vernice.

x x x

Pagkatapos ng klase ay magkasama silang dalawa ni Bree na pumunta sa gilid ng

school para magpahangin sa ilalim ng puno.

Mas masarap mag review doon kesa sa library na puno ng mga sosyal na estudyante.

"Talaga? Natamaan ka ng bola?" Natatawang tanong ni Bree.

I-kwinento niya dito ang nangyari sa kaniya noong nakaraang hapon sa gym.

"Oo... pero tinulungan ako noong isang player."

"Sinong player?" excited na tanong ng dalaga. Batid kasi nitong mga gwapo ang mga
basket ball player ng St. Louise University.

Saglit namang napa-isip si Usha. "Wane? Wale? Wa---" Hindi niya maalala iyong
pangalan noong player.

Nagulat pa siya ng biglang napatili sa tabi niya si Bree. "Eeee!!! Si Wade? Si

Wade Montero!!!" Kilig na kilig na tili ng dalaga.
"Oo! Wade nga! Wade Montero!" Natatawang sagot niya.

Naka-upo na sila sa lilim ng isang malaking puno noon. Okay din naman pala si
Bree... Marami itong alam na mata-tambayan nila.

"I knew ittttt!!!! Si Wade nga!!!!! Isa siya sa mga good catch dito! Isa siya sa
mga ultimate crush ko na puma-pangalawa kay Tan!!!!!"

Natatawang kinuha niya na lamang ang kaniyang libro sa kaniyang bag. "Hoy Briana
Johnson mag-review na nga tayo!"

"Eh mag kwento ka muna?! Gwapo si Wade diba??? Hay... sana ako na lang iyong
tinamaan ng bola!!!"

"Tumigil ka nga diyan! Ang sakit kayang matamaan ng bola sa ulo!"

"Okay lang! Basta ba tutulungan din ako ni Wade!" Naka-ngising sabi nito na humilig
pa sa kaniyang balikat para mangarap ng gising.

"Baliw! May asawa na ako kaya wala siyang dating sa akin ano!"

"Oo nga pala noh? Taken ka na?!"

"Yes! At kahit masungit at bipolar iyong napangasawa ko ay love na love ko iyon..."

Nakangiting turan niya.

"Wow naman! Lalo tuloy akong na-excite na makita 'yang husband mo!"

"Ako nga eh hindi ko siya makita sa school na ito... ikaw pa kaya!" Nakatawang
pabiro niyang siniko si Bree.
Natawa lang naman ang babae. Iniunat nito ang dalawang paa sa ma-berdeng bermuda
grass.
"Hay... buti ka pa may love life na..."

Mapait na lang siyang napangiti. Maitu-turing nga ba niyang love life iyong kaniya?
Eh madalang pa sa blue moon niyang makalambingan si Eos?

x x x

[A/N: 30 comments then I'll update! Gusto ko lang makasagap ng reactions...

Nakalimutan niyo na yata kasi ang asawa kong si Eos wahahaha. Salamat po sa mga
nagbu-vote! XOXO]

####################################
29. Hurt Hurt
####################################

I adore you guys for not giving up sa paghihintay sa updates ko. I'm sorry been
busy nitong mga nakaraang araw, at nagkaroon pa ng problema. ^_^

∞ ✞∞∞

NASA lilim pa din sila ng puno ng...

"Look who's here!"

Matinis na boses mula sa kung saan ang narinig nila.

Sakto naman sa pagtingala nila ay naroon pala ang grupo ni Zamantha Meneses.

"Pakalat-kalat talaga ang mga basura sa lugar na ito!" wika ni Ally.

Si Zamantha naman ay tahimik lang na nakatingin sa kanila.

Tumayo na din sina Usha at Bree. Pinagpagan nila ang kanilang uniform bago harapin
ang tatlong bagong dating.

"Hoy Briana Johnson!" Sita naman ni Claudia. "Anong ginagawa niyo dito? Siguro nag-
I - spy kayo ano?!"
"Spy?" Takang tanong ni Usha.

Tumawa naman ng pagak si Claudia. "Ofcourse alam na alam niyang si Bree na dito
ipina-parada ni Tan ang motor niya kapag hapon!"

Napamulagat naman si Usha. "Hindi iyon ang sadya namin dito!" Pagta-tanggol niya sa
kaibigan.

Umikot naman ang eyeball ni Ally. "Hoy Bree! Ang kapal mo naman ano? Hanggang
ngayon ay pina-pangarap mo pa din si Tan? You gold digger!"

"Tara na Usha..." Nakatungong hinila na ni Bree ang kamay niya para maka-iwas na
lamang sa mga bagong dating.

Pero humarang sa daraanan nila si Zamantha. Nagulat pa si Usha ng biglang sampalin

ni Zamantha sa pisngi ni Bree.

"Bree!!!" Napatili naman siya.

Matalim ang mga matang tinitigan pa ng babae ang kaibigan niya.

"Para iyan sa panloloko mo sa amin noon Briana Johnson!" Wika ni Zamantha.

Samantala, nakamata lamang ang lahat.

"How dare you na makipag-kaibigan sa amin?! Niloko mo kami! Mahirap ka pa pala sa

daga! Gusto mong makipag-sosyalan kaya nagpumilit ka na sumama sa grupo namin? To
the point na pati si Tan ay pina-pangarap mo pa palang hitad ka!"

Ngayon lamang nila nakitang nagalit ng ganoon ang tahimik at mataray na si Zamantha
Meneses.
Kahit ang dalawang kaibigan nito na sina Claudia at Ally ay nagulat din sa inasal
ng dalaga.

Dahil doon ay nakaagaw pansin na sila sa iba pang estudyanteng nasa ground.

"Bakit? Kahit kailan naman ay hindi niyo ako itinuring na kaibigan? Naglokohan lang
din tayo!" Umiiyak na si Bree.

"Hindi ka namin itinuring na kaibigan dahil noong umpisa pa lang ay may hinala na
kami sayong peke ka!"Sigaw naman ni Claudia.

Sumingit na din si Ally. "Nakipag-kaibigan ka sa amin para magkaroon ng magagandang

damit at makasama sa mga party! Social climber! Balak ka na sana naming palampasin,
pero heto at umi-epal ka pa! Sinama mo pa iyang yaman-yamanang bago mong kaibigang
basura!"

"Hindi basura si Usha! Kayo ang basura!" Pagkasabi noon ay tumalikod na si Bree at
umiiyak na tumakbo palayo.

Naiwan naman si Usha na natu-tulala pa sa mga nangyayari.

"At ikaw basura? Ano pang hinihintay mo? Lumayas ka na din dito! Nadudumihan ang
hangin dahil sa'yo!" Mataray na sita naman ni Ally Vernice sa kaniya.

Doon na nagpantig ang tainga ni Usha.

Hindi niya mapapalampas ang panglalait nito sa kaniya at sa kaibigan niya.

"Hindi kami basura! Kayo ang basura!!!" Sinugod niya ang mga ito.

War freak na kung war freak! Pero this time hindi na siya magpapa-api!

Akmang pagtu-tulungan siya ng tatlo pero tig-iisang suntok lamang niya ay nabuwal
na ang mga ito.

Nagka-gulo naman ang mga estudyante dahil sa tensyon na nagaganap.

Gulat na gulat sila kung paano nakaya ni Usha na patumbahin ang tatlo nitong
kalaban.

Sargo pa ang dugo sa ilong ni Zamantha.

"Ahhhuhuhuu my face!" Umiiyak na wika nito. Paano'y na-bingot ata siya sa pagkaka-
sapak niya.

Doon naman natauhan si Usha.

Ipinangako niya noon na hinding-hindi na siya makikipag-away! Batid niya na iba ang
lakas na taglay niya! Kung siguro ay galit na galit siya sa grupo ni Zamantha ay
malaki ang chance na mapatay niya pa ang mga ito!

Napaatras siya.

Mali...
Hindi siya dapat makipag-away...

Dahil sa simpleng kilos ay maaari siyang makapatay!

Pero kinutya siya ng mga ito...

"Anong klseng halimaw ka?!!!" Umiiyak na sigaw ni Claudia. Tila nabalian ito ng
likod dahil sa layo ng itinalsik nito sa pagkaka-sapak niya dito.

Pati ang ibang estudyante ay tila natakot na din sa kaniya.

Na siyang pagdating ng isang kilalang lalaking lulan ng isang malaking itim na

mamahaling motor.

"Si Tan!!!" Sigaw ng isa sa mga estudyante.

Ganoon na lamang ang gulat ni Usha ng makilala kung sino iyong 'Tan' na tinutukoy
ng lahat.

Ang lalaking bumaba mula sa motor...

Ang lalaking naka-itim na leather jacket...

Si Tan ay walang iba kundi ang kaniyang asawa!

"E-Eos?!"

Napalingon naman ang lahat sa kaniya.

"Eos lang ang tawag niya kay Tan? Kapal much?" Maarteng turan ng isang babaeng
estudyante.
Sina Zamantha naman ay nagpumilit na makabangon mula sa damuhan.

"Tan... " Kahit hirap ay nilapitan ni Zamantha si Eos.

Pero hindi ito pinansin ng lalaki , sa halip ay sa kaniya ito nakatingin.

"That girl! Sinaktan niya sina Zam!" Sumbong ng isang estudyante.

"Para siyang monster! Ang lakas niya! Sinaktan niya sina Zamantha!!!" Second the
motion ng isa pang nakiki-usyosong babaeng estudyante.

"Hindi naman! Sina Zam yata iyong nanguna!" May iilan din namang kumakampi sa
kaniya.

"Pero hindi pa din siya dapat makipag-away! Wala siyang breeding! Basagulera!!!"
Iyong iilang kampi naman kina Zamantha.

"That trash!" Turo naman ni Zamantha kay Usha. "Palengkera! Basagulera! Anong
karapatan niyang mang-away at magwala dito! Parang walang pinag-aralan!!!"

Pero nakatitig lang si Eos kay Usha.

Pakiramdam naman ni Usha ay ano mang oras ay matutunaw na siya dahil sa pakaka-
titig na iyon ng kaniyang asawa.

Wala na... sukol na siya...

Nahuli siya ni Eos na nakikipag-away!

Nakikipag-away sa mayayamang tao...

Kahihiyan na naman ang ginawa niya...

"Say sorry to them." Seryoso ang mukhang utos ni Eos sa kaniya.

Pero sila ang nanguna...

Hinamak nila ang pagkatao niya...
Pero hindi niya naisa-boses pa iyon...

"A-ayoko..." Naiiyak na umiling siya.

Maliwanag pa sa sikat ng araw kung sino ang kinakampihan ni Eos.

Ano bang alam niya sa mga nangyari?

Wala naman siya diba?

Patuloy sa pag-agos ang luha niya...

Nagbilang siya ng tatlo sa kaniyang isipan...

Isa

Dalawa

Tatlo...

Pagkatapos noon ay madali siyang tumakbo palayo sa lugar na iyon.

Hindi niya na hihintayin pa si Mang Tonyo!

Gusto niya ng umuwi...

Pakiramdam niya ay napagod ang buo niyang pagkatao sa araw na iyon.

Nakasalubong niya pa ang nagtatakang si Kye.

Ngayon...

Mas lalo niyang kinamuhian ang kaniyang asawa!

Pumara na agad siya ng taxi.

x x x

"ANONG problema noon?" takang tanong naman ng dalagitang si Kye ng makitang umiiyak
na pumara ng taxi ang kaniyang hipag.

Pauwi na din sana siya noon with her friends.

"Hey why Kye?" Tanong ng mga kaibigan niya.

"Uhm nothing! I just need to go home!" Sagot niya sa mga ito. "See yah tomorrow
girls!" Nag-paalam na siya sa mga ito.

Bigla kasi siyang kinabahan...

Hindi kaya nakita na nito ang kaniyang sikat na kuya sa Campus at nagselos ito sa
mga may gusto dito?

Pumara na din siya ng taxi.

Mahirap na...

Nasa business trip ngayon ang mommy at daddy nila...

Walang ibang tao sa bahay maliban sa kanilang mga kasam-bahay.

Ewan pero kinakabahan talaga siya.

Itinext niya na lamang si Mang Tonyo na nakauwi na sila ni Usha at wag na silang
sunduin pa.

x x x

Sa gate naman ng subdivision...

Naglalakad si Kiko dala-dala ang ilang kalamay sa isang supot.

Bibisitahin niya at kakamustahin na din sana ang kaniyang kababatang si Usha.

May katagalan na din niya kasing hindi nakikita ang babae.

"Kamusta na kaya si Bashang?" Miss na miss niya na ang kaniyang kaibigan.

Kahit naman may asawa na ito ay hindi niya pa din kinakalimutan si Usha, bagamat
hindi na din siya umaasa pa na magiging sila pa din sa huli.

Sa ngayon ay busy na din siya sa kaniyang pag-aaral... at sa pagta-trabaho na din.

Balita nga niya ay nakakapag-aral na din ngayon si Usha. Masaya siya para dito.

Bigla niyang naalala ang makulit at malditang kapatid ng napangasawa ni Usha.

Napailing siya, mukhang makaka-banggaan niya na naman ang dalagitang iyon.

Ewan pero parang bigla din siyang nasabik na makita muli si Kye.

Habang naglalakad ay may biglang dumaang taxi sa kaniyang harapan.

"Usha?" Nagulat pa siya ng makita kung sino ang sakay noon.

Dahil sa transparent ang salamin ng taxi ay nakilala niya agad ang babae.
At malinaw niya ding nakita na umiiyak ito sa loob ng taxi!
Ganoon na lamang ang pag-aalalang dumagsa sa dibdib niya.

Kilala niya si Usha. Matibay itong babae at hindi ito iyakin! Hindi ito basta-basta
umiiyak kahit nahihirapan na ito.

Kaya kung ano man ang iniiyak nito ngayon ay malamang na may napaka-lalim na
dahilan!

Dahil doon ay lalo niyang binilisan ang kaniyang paglalakad patungo sa mansion ng
mga Tan.
At pagdaan ng isa na namang taxi na kinalulunan naman ni Kye.

"Oh bakit kanandito?" Mataray na salubong ni Kye kay Kiko.

"Ano ba? Gusto kong makausap si Eos!" Inis na binangga niya lang ang nakaharang na
dalagita.

Asar na muling humarangnaman muli sa kaniyang daraanan si Kye.

　
"Hoy! Trespassing ka!!!"
　
"Tumahimik ka!" Tuloy-tuloy pa din sa pagpasok sa malaking bahay si Kiko.
Kabado siya sa kunganong nangyayari kay Usha eh.

"Eos!!!" Sigaw niya na halos mag echo sa malaking mansyon.

　

　
Nagmamartsang sumunod naman ang dalagitang si Kye. "Stop ano ba?!"
　

　
Mula naman sa dulo ng mataas na hagdan ay pababa si Usha.
"K-kiko?"Nakita agad nito ang binata.

　
　
"Usha! Nakita kita kanina, pero kasi nasa loob ka ng taxi kaya hindi mo ako
narinig!" Agad siyang lumapit sa dalaga.
　

　
"Kiko..."Hindi naman malaman ni Usha ang sasabihin. Kung gayon ay nakita pala siya
ng kaniyang kababata na umiiyak kanina sa taxi.
　
　

Si Kiko ...

"Usha okay ka lang ba?" Hinawakan niya sa magkabilang balikat ang natu-tulalang
dalaga."Bakit ka umiyak? Bakit? Anong ginawa nila sayo? Hindi ba maayos ang trato
nila sayo dito ha?" Puno ng pag-aalalang tanong niya.
　
　

"Excuse me!"Sabat naman ng dalagitang si Kye na nadidinig ang sinasabi ni Kiko.

"Anong ginawa namin? Bakit mga monster ba kami ha? Dumating siyang umiiyak ano!
Wala kaming kinalaman sa pag-e-emote niya!"
　

　
Hindi naman pinansin niKiko ang pagma-maldita ni Kye.
Mas importante sa kaniya ngayon si Usha...
　
"Usha? Ayoko na iiyak ka... alam mong mga bata pa lang tayo ay iniingatan na kita
diba?" Masuyong hinaplos ni Kiko ang makinis na pisngi ng babae.

　
　
At iyon naman ang tagpong naabutan ni Eos.
　
Kakapasok pa lamang nito sa main door ng mansyon.
"Bitawan mo siya!" Matigas na utos nito.

　
Napunta naman dito ang atensyon ng lahat.
"Bakit mo hinahawakan ang asawa ko?!" Tila kulog na tanong nito.

　
　
Kung gulat ang rumehistro sa mukha ni Usha, ay takot naman ang kay Kye. Kilala niya
kasi ang nakatatandang kapatid. Alam niyang galit na ito, at natatakot siya sa
maari nitong gawin kay Kiko.

TBC
####################################
30. How Can He Be So Sweet? [SPG]
####################################

"KUYA, umiiyak kasi si Usha ng dumating siya..." Humarang na agad si Kye sa pagitan
ng mga ito.
　

　
Pero hindi papatalo si Kiko. "Nakita kong umiiyak si Usha! Akala ko ba iingatan at
aalagaan mo siya? Bakit mo pina-iiyak si Usha! Kung ganito lang din ang mangyayari
ibalik mo na lang siya sa amin!"

Nagtagis naman ang mga ngipin ni Eos dahil sa mga sinabi ni Kiko.

Si Usha naman ay hindi na matagalan ang tagpong iyon...

Nahihiya siya sa kaniyang kababata.

Walang lingong-likod na tinakbo niya ang pagitan nila ng malaking front door.

Pakiramdam niya kasi ay hindi na siya makahinga.

"Usha!!!" Si Kiko naman na biglang naalarma.

Agad naman na humarang kay Kiko si Eos. "Away mag-asawa ito. At aayusin namin itong
dalawa. Kaming dalawa lang!" May pagbabanta sa tinig nito.

Medyo nagdi-dilim na sa labas at mukhang bubuhos pa ang matinding ulan.

PERO BALEWALA iyon kay Eos...

Susundan niya ang kaniyang nagta-tampong asawa.　

Batid niyang nasaktan niya ang damdamin nito kanina...
　
　
"Kuya wag mo siyang sundan!" Awat ni Kye sa panganay na kapatid.
　

Pero isang matalim natingin lamang ang isinagot nito sa dalagita.

　

"Kuya!!!" Tili naman ni Kye na akmang hahabol pa.

　

"Pwede ba wag ka ng makialam!" Inis na hinila ni Kiko ang braso ng dalagita at

ibinalya ito paupo sa sofang naroroon.
　

Tuluyan naman ng sinundan ni Eos ang nanakbong si Usha.

　

SI KYE

"YOU JERK!" Inis na muling tumayo si Kye at inundayan ng malakas na suntok ang
binatang nagpa-upo sa kaniya.
　

Halos tumilapon si Kiko sa lakas ng suntok ng disi-sais anyos na dalagita.

Bigla ang pagkahilo ng pobreng binata nang maramdaman ang masaganang dugo na
tumutulo mula sa sariling ilong at bibig nito.

"Shit ... B-bakit ang lakas mo?" Gumegewang-gewang pa si Kiko habang pinipilit ang
sarili na makatayo.

Nabigla rin ang dalagita sa nagawa.

Tarantang nilapitan niya si Kiko.
　

"Oh my! Nabigla lang ako! I'm sorry..." Naiiyak na aalalayan niya sana ang binata
pero nagulat siya nang tuluyan na itong bumagsak muli sa sahig.
　

Tuluyang nawalan na ng malay si Kiko. Bulagta ito sa marmol na sahig ng kanilang

mansyon. Hindi naman malaman ng dalagita kung ano ang kaniyang gagawin.
　

"Oh my! Oh my! Hindi ka nila pwedeng makitang ganyan! Magagalit sa akin sina Daddy!
Lagot ako!!!" Paikot-ikot siya sa nakahandusay na lalaki.
　

Marahan niyang sinipa si Kiko. "Huy please gising!"

Pero walang sagot mula dito.
　
"Parang awa mo na Kiko gumising ka!"
　

Wala na siyang ibang naisip... kailangan niyang maitago ang lalaki... pero saan?

"Sa kwarto ko na lang kaya?" Naguguluhan man ay iyon na nga lang ang naisip niyang
paraan.
　

Pero bakit parang kakaiba ang nararamdaman niya sa isiping doon niya itatago ang
binata sa kaniyang kwarto?
　

'Kilig' ba yon? Inis na ipinilig niya ang ulo.

"No way! Yuck! Stop it Kye!" Saway niya sa sarili.

　

Pero kahit pa itatwa niya ang damdaming yon, ay batid naman niyang iba na ang
isini-sigaw ng kaniyang batang puso.
　
　

--

Samantala...
　
SI USHA
　

Lakad-takbo si Usha.
Hindi na siya makahinga sa mga nangyayari...
　
Patuloy lang sa pag agos 'yung luha niya.
Ang sakit lang kasi na umasa sa wala...
　

Yung mamahalin ka rin ngtaong minahal mo. Minahal mo siya dahil gusto mo siyang
mahalin at yun ang gusto ng puso niya...
　
Pero yung lalaking yun na walang pakiramdam?
　
Ano ba siya isang pang-display? Display na ikinahihiya naman?!
　
Oo mayaman sila Eos at kahit ano ay kaya niyang bilhin... Pero hindi naman yun ang
gusto niya... Kasi mas uhaw siya sa pagmamahal... Umaasa siya ng magkakaroon din
siya ng normal napamilya... yung maituturing niyang kaniya.

Pero paano?
　
Kung bato ata ang napangasawa niya!
"Kainis kang luha ka! Bakit ba ayaw mo pang tumigil! Emotera ka talaga!" pagalit
niya sa sarili.

Dahil sa nanlalabo naang mga mata niya sa luha ay hindi niya napansin na dead end
na ang kaniyang napuntahan.

Napalinga-linga siya sa buong paligid. Nasa loob pa din naman siguro siya ng
subdivision nila Eos?

Madilim na sa lugar nayon kasi may kalayuan na ang kaniyang tinakbo.

　
Tinunton niya ang kadulu-dulohan ng bitak-bitak na kalsada malapit sa ginagawang
daan.

Construction site iyon kaya malamang nga ay nakalabas na siya ng subdivision...

　

Hindi niya na nga napansin...

　
Kung lalakad pa siya ay baka malambot na ang lupa sa bandang dulo dahil na din sa
lakas ng ulan. Kahit madilim ay nasigurado niyang creek na ang kasunod ng daan na
'yon.

　
Nanghihinang napaupo siya sa dulo ng kalsada.
　
Wala na siyang pakialam kung narurumihan na ang mamahalin niyang damit dahil sa
putik-putik ng lupang kanugnog ng kalsada. Basang-basa na rin siya ng ulan.

Matagal siya sa ganoong posisyon.

Sapo-sapo ng kaniyang dalawang palad ang kaniyang luhaang mukha.
　
Hindi naman ito ang gusto niyang buhay...

Hindi ito...!

Nahihiya rin siya sa kaniyang kababatang si Kiko.

　

"Usha..."
　

Napalingon siya sa malamig na boses sa kaniyang likuran.

　
Bigla ang pagtayo niya.
　
It was Eos who's standing infront of her. Basang-basa na din ito ng ulan.

Hinabol siya nito?

"Pabayaan mo na ako..." Sagot niya sa lalaking unti-unti ng lumalapit sa kaniya.

　
"At bakit ko gagawin 'yon? We promised to be together... I promised to be there for
you, and be with you forever kaya hindi kita hahayaang iwan na lang ako basta-
basta." Nangangalit ang mga bagang ni Eos habang humahakbang palapit.
　

Dahil sa matangkad at may mahahabang biyas ang kaniyang asawa kaya naman ilang
saglit lang ay halos magkaharap na silang dalawa.
　
Gahibla na lamang ang pagitan nila.

Sukol na siya ni Eos at kung aatras pa siya ay malamang na mahulog na siya sa

ibaba.
　
"Promise? Anong promise? Anong poreber na 'yan? Sino bang niloloko mo huh?!" Ayun
at sargo na naman ang luha niya.
　

"We promised... We made an oath."

　

"Owt your face! Anong akala mo sakin? Hindi nakakaintindi ng English? Eh ikaw ata
ang bobo diyan eh!" Sigaw niya kahit napupuno na siya ng tubig sa mukha dahil samas
lumalakas na ang ulan, humalo na din iyon sa luha niya.

Inis na pinahiran niya ng mga basang kamay ang kaniyang mukha.

Gumilid siya palayo sa bangin at para na rin maka-iwas sa lalaki.
　
　

EOS

"Hindi man natin ipinangako na tanggapin at pagpasensyahan ang topak ng isat-isa ,

ay nangako naman tayo ng walang iwanan."

　
Titig na titig siya sa babaeng basang-basa ng ulan.
　

Sigurado siyang giniginaw na ito subalit talagang mataas ang pride ng kaniyang
napangasawa.

"Let's go home Usha." Yaya niya rito.

Pero kanda-iling ang babae.

"Ayoko! Ayokong sumama sa'yo! Bakit hindi mo pa ako hayaan? Pabigat lang naman ako
eh! Gulo lang ang madadala ko sa malinis na pangalan ng pamilya niyo!"
　

"Kasal na tayo baby..." Nakangiting inilahad pa ni Eos ang kaniyang kanang kamay
para alalayan sana ang asawa.
　
NATIGILAN SI USHA.

"Anong baby?!" Alsa boses na naman siya. "Baby mo mukha mo! Eh diba ayaw mong
tawagin kitang baby? Tapos ibi-baby mo ako ngayon diyan! Uutuin mo pa ako huh!
"Inambahan niya ng suntok ang lalaki. Hindi siya mangingiming suntukin din ito gaya
ng ginawa niya sa grupo nila Zamantha.

"Bakit ayaw mo na ba ng baby? Eh ano bang gusto mo? Sweetheart?, Honey? or

Mahal..."

　
Lalo namang nag-init angulo niya dahil sa mukhang pinagti-tripan na naman siya ng
lalaki.

"Wag mo ng bilugin ang ulo ko Eos! Kasal nga tayo, pero wala ring silbi 'yon, kasi
ako lang naman ang nagmamahal sa atin eh! Ako lang! kasi wala kang puso!" Huli na
parabawiin niya ang mga nasabi niya na.

Gumuhit naman ang isang pilyong ngiti sa mga labi ng lalaki.

　

"At anong ngini-ngiti-ngiti mo diyan ha?!" Asar na sigaw niya dito.

　

"Oo nga... wala nga akong puso." Seryosong tugon nito habang ang kanang kamay ay
kumakapa sa sariling dibdib.
　

Nasaktan naman si Usha dahil sa sinabi nito.

　
"Wala akong puso dahil nasa'yo na ang puso ko... Kinuha mo na, mula ng una tayong
magkita at hanggang ngayon ay hindi mo pa ibinabalik sa akin." Dugtong pa ng lalaki
habang humahakbang palapit. "Pero wala naman akong balak bawiin iyon..."
　

Kanda usod naman siya sabawat hakbang na ginagawa ni Eos. "S-sinungaling ka

talaga..." Naiiyak na sabi niya. 　

Bakit ganoon? Kahit basang-basa ay ang gwapo pa din ni Eos sa kaniyang paningin?
Jusko! Malapit na siyang bumigay sa poging ito!!!

　
Ngumiti muli ang lalaki.
　
Iyong ngiti na may halong lungkot habang nakatingin sa kaniya.
Hindi niya matagalan ang pagkakatitig nito sa kaniya kaya napatungo na lamang si
Usha.
　

"Nasa'yo na ang puso ko kaya hindi kita hahayaang iwanan ako... Dahil ikamamatay ko
yon Mrs. Jerusha Tan."
　
Pakiramdam ni Usha ay nagtatatalon ang puso niya sa loob ng kaniyang dibdib. Kailan
pa tinubuan ngka-sweetan sa katawan ang bipolar na lalaking ito.
　

"P-pwede ba! Alam ko namang ... alam ko namang wala akong katangian na dapat mong
mahalin! Sino ba ako? Isang basahan lang na dikit ng dikit sa'yo diba? Kung
tutuusin ay parang pinikot lang talaga kita... Isa akong basagulerang walang
breeding..."Nauutal na sabi niya pa.
　
　
"That's not true. I really like you Usha. I like your innocence. I like your
frankness. I like your cuteness. I like your intelligence and your fragility... I
like everything about you... Kahit pa ang pagiging basagulera mo... And I just want
to protect you..."
　

"Hoy naiinitindihan ko 'yon! Iba ang 'like' sa 'love'!" Nakasimangot niyang sabi.
Inarte pa more!
　

"...and I love the way you love me." Dugtong ng kaniyang 'asawa'.
　

Waaaa...

Yun lang naman anghinihintay niyang sabihin nito diba? Ang sabihin nitong mahal din
siya nito...

Sisinghot-singhot pa rin siya dahil sa pag-iyak at dahil sa lamig na dala ng ulan.

　

Yung totoo?

　
Talagang dito sa gitnang malamig at madilim na lugar sa tabi ng creek pa talaga
sila nagda-drama. To the point na umuulan pa! Ang romantic diba? as in konting usod
pa ay mahuhulog na sila sa creek.
　

Ngumiti na siya at last.

"Corny mo..." Nahihiya pang sabi niya saba'y tulak sa lalaki.

　

Pero ang totoo parang kiniliti pati ang kaluluwa niya dahil sa tinuran nito. Saglit
niyang nakalimutan ang sakit... Ganito naman palagi... kapag kaharap niya na si Eos
ay nawawala na ang lahat sa kaniya.
　
Kung ganito ba palagi si Eos sa kaniya ay makakaya niya ng tiisin ang lahat.
　
Kaya naman nila, basta magkasama lang sana sila... at kung wala lang ang malditang
Kye na kapatid nito at iba pang extra bulate.
　

Lumakas ang ihip ng hangin sanhi para maramdaman niya ang lamig. Nayakap niya ang
basang katawan. Nakita naman iyon ni Eos kaya kusa na siya nitong hinapit para
yakapin.

"Usha sasama ka sakin pauwi..." bulong nito sa kaniyang punong tainga.

　

Marahang tango lang ang isinagot niya at ang pagganti sa yakap nito.
　

Nagulat pa siya ng bigla siyang buhatin ni Eos. Hindi na lamang siya umimik, sa
halip ay hinigpitan niya na lamang ang yakap sa leeg ng lalaki.

"Uuwi na tayo baby..."

Ang sarap lang sa pakiramdam...

　
Yung taong inaasahan mong wala man lang kahit katiting na lambing sa katawan ay
gagawin ang mgabagay na ito... Ano ba talaga ang tumatakbo sa isipan nito? Sana
kung ano man 'yon ay maging consistent ito...

Iyon na nga ba talagaang simula ng maayos nilang pagsasama?...

O simula pa lamang nang matutuklasan nila tungkol sa isat-isa...

At ano ang magiging papel ng isang Wade Montero sa kanilang pagsasama?

　

KARGA-karga siya ng kaniyang asawa na umuwi ng mansion.

"Ayyy sir bakit po basang-basa kayo ni mam?" Agad na salubong sa kanila ng kanilang
kasam-bahay.

"Manang pa-bukas na lang ng kwarto namin." Si Eos.

Wala na sa sala sina Kye at Kiko. Hindi na rin iyon pinagtuunan pa ng pansin ni
Usha. Siguro nakauwi na ang kaniyang kababata. Siguro magpa-paliwanag na lamang
siya dito sa susunod na mga araw.

Ang importante ngayon ay bati na sila ng kaniyang asawa. Ang babaw niya diba?
Mabilis masaktan at magtampo... pero kaunting lambing at suyo lang ni Eos ay okay
na siyang muli.

At sigurado naman siya... hindi niya kayang iwanan ang bipolar niyang asawa.

"Ayyy ang sweet-sweet naman nila!" Kinikilig pa ilang kasam-bahay na nakakita sa

kanila.
"Sweet na sweet din naman pala si Sir Eos!!!" Napapa-pikit pa ang ilang dalaga
nilang kasam-bahay.

Tumutulo sa marmol na sahig ng malaking bahay ay basa na nagmumula sa katawan

nilang dalawa.

Pakiramdam ni Usha ay nahihiya siya sa mga katulong na suma-salubong sa kanila.

Nang makapasok sila sa loob ng kanilang kwarto ay nagulat pa siya ng hindi pa rin
siya ibinababa ni Eos.

"O-okay na ako dito..." Sabi niya.

Pero hindi siya nito sinagot. Dinala siya nito sa kanilang personal bathroom.
Ang lakas ni Eos, ni hindi man lamang ito nangalay sa kaka-karga sa kaniya mula pa
kanina.

"Magbanlaw ka muna... Baka magka-sakit ka." Sabi ni Eos.

Hindi naman niya napigilang hindi kiligin. Ramdam niya ang concern sa kaniya ng
lalaki.

"Kaya ko na mag-isa..." Na ipina-pahiwatig niya na lumabas na sana si Eos sa banyo

at iwan na lamang siyang mag-isa doon.

"Bakit ikaw lang ba ang magba-banlaw?"

"Ha?" Inilapag siya ni Eos sa tapat ng dutsa.

"Baka magka-sakit din ako."

Natawa naman siya sa expression ng mukha nito. Para itong batang paslit na nagla-
lambing.

Muntik pa siyang mapa-lundag nang bigla na lamang nitong pihitin ang shower.

"Eeee lamigggg!!!" Napasinghap si Usha. Naka-damit pa sila sa ilalim ng dutsa.

Patuloy naman sa pag-agos ang tubig papunta sa kanilang mga katawan.

Hinubad na din ni Eos ang suot nitong hood at T-shirt. Naka-pantalon na lamang ito
ngayon.

"Eos..." Napa-paos niyang tawag sa pangalan nito. Nakabalandra na naman kasi sa

kaniya ang abs nito! Naku! Naku! At ang pusod nito... may pinong balahibo pababa
sa...
"Hmmm?" Tumungo ito para salubungin ang tingin niya.

Nilinis niya muna ang kaniyang malisyosang isipan bago siya magsalita. "Totoo ba
talaga iyong sinabi mo sa akin?" Alanganing tanong niya.

"Alin?" Maang-maangang tanong nito.

"Na talagang mahal mo na ako?" Titig na titig siya sa mukha ng lalaki. Ayaw niyang
may makaligtas na kahit isang emosyon sa mga mata ni Eos.

Seryosong-seryoso naman ang mukha ng lalaki. Para tuloy gusto ni Usha na magsisi sa
pagtatanong niya dito.

Bakit pakiramdam niya ay bumalik na naman ang malamig na Eos na una niyang
nakilala?
Ang hirap naman espellingin ng ugali ng kaniyang bipolar na asawa.

"Wag mo na nga lang sagutin..." Napatungo na siya. Balak niya na sanang tapusin na
lang ang pagsa-shower at saka lalabas na siya ng banyo.

Pero nagulat siya ng bigla na lang siyang haltakin ni Eos sa bewang.

"E-Eos?" Hindi niya na nakuha pang mag-salita.

Sakop-sakop na pala ng mainit na mga labi ng lalaki ang kaniyang mga labi.

"Hmmm..." Napa-ungol siya at muntik pa siyang madulas sa tiles ng banyo, pero

maagap naman siyang nayakap ng kaniyang asawa.

Pakiramdam ni Usha at tumakas ang lahat ng lakas niya sa katawan.

Kahit malamig ang tubig na nagmu-mula sa dutsa ay hindi pa rin niyon kayang pawiin
ang init na nagmumula sa kanilang mga katawan.

Sa huli ay lumalaban na rin siya ng halikan kay Eos.

Iyong para silang matagal na hindi nagkita...

Ang mga labi nito na gumagalugad sa labi niya. Isa pa ito sa ikinaba-baliw niya sa
lalaki, he's a damn good kisser. At ang munting dila nito na may sariling isip na
pilit pumapasok sa kaniyang bibig. Masarap ang bawat pag galaw noon, nakakapanghina
at nakakanginig laman.

Ahhh nakakaliyo ang mga halik ni Eos.

Napa-kapit siya sa leeg nito habang tinutugon ang mga labi nito na nakalapat sa mga
labi niya. Maya-maya lang ay kusa ng nagla-lakbay ang mainit na palad ng lalaki sa
kalambutan ng kaniyang katawan.
Napaiktad pa siya ng maramdamang narating na ng mga kamay nito ang kaniyang dibdib.
ang dibdib niyang na-miss ang mga palad nito. At nakakubkob na nga ang isang palad
nito sa kaliwang umbok niyon. Pero hibang na siya para pigilan pa ito, at bakit
niya ito pipigilan aber?

Kahit pa ilang beses nang may nangyari sa kanila ni Eos ay parang hinding-hindi
siya magsa-sawang ipa-angkin dito ang kaniyang katawan.

Si Eos ang unang lalaki sa buhay niya...

At hindi siya magsisisi kung ito na rin ang huli...

Namalayan niya na lamang na unti-unti ng bumabagsak sa tiles ang kaniyang suot-suot

na damit.

Tanging ang kaniyang bra at panty na lamang ang natitirang saplot niya ngayon sa
kaniyang katawan.

"Eos..." Napasinghap siyang muling kumalas ito sa paghalik sa kaniya.

Parang biglang nag-rebelde ang isipan niya at bigla niyang na-miss agad ang mga
labi ng asawa.

TBC

AUTHOR'sNote: SO? anong masasabi niyo? Galit pa ba kayo kay Fafa Eos?

JAMILLEFUMAH
####################################
31. My Loving Husband. His OTHER Side. [SPG]
####################################

CHAPT dedic to: idoreliloveu ---Salamat sa nobelang komento, thnks po! at sa lahat
ng nag-comments, binabasa ko po un. Nakakataba po ng puso ang patuloy niyong pag-
aabang sa kwento nina Bashang at Eos... Lahat po nang katanungan nyo ay unit-unti
nang masa-sagot!

x EOS x

NAHINTO ang paghalik nito sa kaniya... Natulala si Usha. Nabitin. Nasasabik...

Pero hindi naman pala siya balak iwan ni Eos sa ere. Narinig na lamang niya ang
pagkaka un-lock ng kaniyang bra at ang pagdausdos niyon pababa sa kaniyang katawan.
At ngayon ay nasa kaniyang makinis na leeg na ang uhaw na mga labi ni Eos.

Nang magsawa ito doon ay unti-unti na ring bumaba ang mga labi nito sa puno ng
kaniyang dibdib. Sinasamba nito ang tuktok ng kaniyang dibdib at tila ba sinusukat
ng mga palad nito ang laki ng mga iyon.

Pakiramdam ni Usha ay maba-baliw na siya sa kakaibang sensasyon na ipina-paramdam

sa kaniya ni Eos ngayon.

Hanggang sa hubot-hubad na siya sa ilalim ng dutsa.

Tuluyan na siyang binuhat ni Eos pabalik sa loob ng kwarto at saka siya marahang
ihiniga sa kanilang malaking kama.

Wala na siyang kahit anong nakatabing sa kaniyang katawan. And there! Nagsa-sawa na
naman ang mga mata ng magaling niyang asawa sa pagpi-piyesta sa kaniyang kahubaran.

"You are so beautiful..." Paos ang tinig nito. "Ano bang ginawa mo sa akin..."

Kahit hindi siya dumilat ay alam niyang titig na titig ito pa rin ito sa kaniya. Sa
hiya niya ay nayakap niya ang kaniyang sarili, pero agad din nito siyang pinigilan.

Inilagay nito ang mga kamay niya sa uluhan. "Sa akin ka Jerusha... Sa akin ka
lang..." Marahang bumaba ang kamay nito patungo muli sa kaniyang dibdib pababa sa
kaniyang bewang...

"Sa akin ito... Sa akin ka... Akin lang..." Paulit-ulit na wika nito. "I will kill
anyone na magtatangkang kuhanin ang sa akin. You are mine... and forever will be."

Her cold yet possesive husband!

Napasinghap siya ng madama ang init ng hininga ni Eos sa gawing leeg niya. Dumampi
ang mamasa-masa nitong labi doon at gumawa ng sirkular na mosyon.

Oh nakakabaliw ang pakiramdam...

Nang tumayo ito ay nadinig niya ang pagbaba ng zipper ng suot nitong pantalon.

Napa-pikit lalo si Usha. Kahit kailan ay hindi niya pa rin kayang makita ang
kabuuhan ni Eos kapag ito ay nakahubad. Nahihiya pa din siya dito kahit ito ay
nakita na ang lahat-lahat sa kaniya.

"Open your eyes..."Utos nito sa malamyos na tinig. Oh! What a voice!

Umiling siya habang nakapikit pa rin nang mariin.

Naramdaman niya ang paglapat ng mainit nitong katawan sa kaniyang medyo basa pang
katawan.

Agad naman siyang yumakap sa leeg ng lalaki.

"You don't want to see me?" May halong lungkot naman ang mahinang boses ni Eos sa
kaniyang punong tainga.
Muli siyang umiling. "H-hindi ko pa kayang makita ka..."

Narinig niya pa ang mahinang pagtawa ni Eos. "Okay... Just feel it for the mean
time.." Sagot nito.

At doon niya na naramdaman ang bagay na ayaw niyang makita. Unti-unti na iyong
nagpu-pumilit na makapasok sa kaibuturan ng kaniyang pagka-babae. Malaki iyon at
sobrang tigas. Halos mapuno siya lalo pa nang magsimula na iyong maglabas-masok sa
kaniya.

Napa-ungol pa siya nang unti-unti na ring bumilis ang kilos ng kaniyang asawa sa
ibabaw niya. Wala na ang kontrol. Mabilis din ang pagtibok ng puso nitong
nararamdaman niya sa ibabaw ng kaniyang dibdib.

"M-mahal kita... Ah..." Nagde-deliryong wika niya habang sinasalubong ang bawat
pag-ulos ng katawan nito. Minsan masakit ang pagkilos nito pero keri niya iyon. Mas
lamang pa rin ang sarap sa sakit. Nagkusa na rin ang mga palad niya na haplusin ang
makinis na likuran ni Eos... Matigas iyon at ma-muscle... Napuno ng ligaya ang puso
niya. Dahil ang guwapong lalaking kaulayaw niya ngayon ay kaniyang-kaniya!... at
hindi siya papayag na mawala ito sa kaniya. "Ohhh... Eos..." Impit na ungol niya.

Pabilis ng pabilis ang galaw nito na tila ba mauubusan. Mainit ang mga kamay nito
na humahaplos sa kaniyang balat. Nakakadarang iyon at nakaka-lagnat.

"Sa akin ka lang Jerusha..." Anas ni Eos habang patuloy ito sa pagsamba sa kaniyang
katawan. "Sa akin ka lang... Ako lang ang nagma-may-ari sa'yo... Sa akin ka
lang...Ahhh..."

Bakit imbes na masakal siya sa mga sinasabi ni Eos ay mas nangingibabaw pa din ang
kilig na kaniyang nadarama? Oo naman... kay Eos lamang siya...

"Kakaiba ka Usha... Ibang-iba ka... Ah... At pag-aari kita..." Lalo pa nitong

ibinaon ang sarili sa kaniya. "Ugh... Ah... Usha..." Pinanggigilan nito ang
kaniyang dibdib habang ang mga labi ay uhaw na uhaw na nakalapat sa kaniyang leeg.

Malapit na... ramdam niya na ang pagdating nila sa nais nilang patunguhan.

Lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa lalaki. "E-Eos... Oh... Eos..."

"Jerusha..." Nakapikit si Eos... Ang guwapong mukha nito ay kababakasan ng

tagumpay.

And then, naramdaman niya ang malapot na bagay na unti-unting pumuno sa kaniya.
Kung hindi lamang siya umiinom ng gamot ay malamang makakabuo na sila ni Eos.
x x x

Sa kwarto naman ni Kye.

Kanina pa paikot-ikot ang dalagita sa harapan ng kaniyang kama.

Nasa kaniyang kama naman ang nawalan ng malay na si Kiko.

"Ano ba namang pulubi 'to?! Ang tagal magising! Nakakainis!!!"

Nagtataka rin siya sa kaniyang sarili.

16years old pa lamang at magsi- 17...

Pero bakit ganoon na lamang ang lakas niya? Sabagay, matagal niya na din iyong
pinagta-takhan sa kaniyang sarili. Ano bang klaseng mga tao sila? Hindi lang pala
ang daddy at kuya niya ang weird! Kundi siya din mismo.

Iyon bang kaya niya ng makasira ng mga gamit kung gagamitin niya lamang ang
kaniyang lakas.

Sinabi at pinaliwanag na din ng kaniyang mommy at daddy na iba sila sa mga

pangkaraniwang tao...
Pero hindi niya pa din lubos na maunawaan ang bagay na iyon.

Iniiwasan din ng kanilang parents na mapapa-away sila.

Kagaya ng kaniyang kuya Eos,

Kapag nagagalit ito ay kulang na lamang ay basagin nito ang mukha ng mga nakaka-
away nito.
Palipat-lipat sila ng school dahil doon.

Oo mayaman at kilala ang pamilya nila.

Sikat din ng gwapo niyang daddy dahil sa napakababy face daw nito! Pero ang
totoo... napa-pansin na nilang parang hindi tumatanda ang kanilang padre de
pamilya.

Hindi kaya immortal din sila?

Napailing ang dalagita. "Stupid..." anas niya.

Nilapitan niya na ang natutulog na binata sa kaniyang kama "At ang pulubing ito na
nag-e-enjoy sa paghiga sa kama ko!" Nakasimangot na sumampa siya sa gilid ng kama.

Hindi naman niya maiwasang titigan ang natutulog na si Kiko.

"Ang cute mo talaga..." Natutuwang pinitik niya ng mahina ang matangos na ilong ng
lalake.

"Bakit kaya hindi mo pa tinatanggap ang friend request ko sa FB?" Nakalabing tanong
niya sa natutulog na binata. "Hindi ka ba nahihiya sakin? Ako ang ina-add! I have
thousands of followers! Pero ikaw??? Ni hindi mo man lang i-accept iyong friend
request ko?!"

Tinitigan niya ang mukha ni Kiko.

Ang mala-puso nitong mukha...
Ang napakatangos talagang ilong...
Ang mahahabang pilik-mata.

No wonder, hindi maipagka-kailang may lahi nga ang lalaki.

Pero gayon pa man, kahit walang lahi ang mga half sisters nito ay magaganda pa din
naman ang mga iyon.

"Nakakainis... Nagkaka- crush na yata ako sayong dukha ka!" Nakapangalumbaba pa

siya sa gilid ng ulo nito.

Hanggang sa hindi niya na natiis ang pagtitig lang sa mukha ng binata.

"Ang pula-pula ng lips mo..." Hanggang sa namalayan niya na lamang na para siyang
nama-magnet palapit dito.

At ngayon ay nakalapat na ang kaniyang murang mga labi sa mga labi ng natutulog na
binata.

"Hmmm ang lambot..." Tukoy niya sa labi ni Kiko. Hindi pa siya nakuntento at gusto
niya pang umisa!

Akmang hahalikan niya itong muli ng biglang magdilat ng mata ang lalaki.

"Huli ka! Batang manyak!"

x x x

MATAAS na ang sikat ng araw ng magising si Usha. Nagulat pa siya ng makitang

nakasubsob pa din sa tabi niya ang kaniyang asawa.

Kapwa sila walang saplot sa ilalim ng malaking puting kumot.

Ganoon na lamang ang gulat niya nang makita ang oras sa nakasabit na orasan sa
dinding.

"Hala!!!" Napasigaw siya.

Doon naman nagising ang kaniyang katabi. Gulat namang napa-bangon bigla si Eos.
Sanhi para malilis ang kumot na tumatakip sa 'kuwan' nito!
Nanlaki naman ang mga mata ni Usha ng mapatingin siya sa lalaki.
NAKITA NIYA NA ANG BAGAY NA ILANG BUWAN NIYANG INIWASANG HINDI MAKITA!!!

At ito! Live na live sa sikat ng araw na pumapasok sa kanilang malaking bintana ang
asset ni Eos! Kahit patay iyon ngayon ay super biggie pa rin!

"Eeehhhhh!!!!!!!" Napatili siya sabay takip sa kaniyang dalawang mga mata.

"Hey stop!" Pigil naman ni Eos sa kaniyang pagpa-panic. "Baka may makarinig na
naman sa'yo! Sabihin nila Mommy pinipilit na naman kita!" Naka-simangot na saway
nito sa kaniya.

"S-sorry..." Hingi niya ng paumanhin ng mahimasmasan na siya. Iniba niya ang

kaniyang tingin. Ayaw niyang tumingin ulit dito.

"Shit!" Napamura naman si Eos ng makita rin nito ang oras. "We're late!" Palatak pa
nito.

Bumangon na ng tuluyan si Eos sa kama at tumungo sa kaharap na closet para humanap

ng isu-suot.

Aba't ang magaling na lalaki! Nagmo-model pa sa harapan niya with nothing at all?!

"Baka gusto mong magdamit muna? Or mag-tapis man lang ng tuwalya?! Masyado ka
namang proud diyan sa 'ano' mo!" Hindi tumitinging sabi niya dito.

Pero isang nakakalokong tawa lang ang isinagot sa kaniya ng asawa niya.
Nauna na itong naligo.

Pagkatapos ay sumunod na din siya.

Halos sabay pa silang bumaba sa sala ng makatapos silang mag-ayos ng mga sarili.

"Good morning po Mang Tonyo..." agad namang sumalubong ang driver kay Usha
pagdating niya sa main door ng mansion.

Bigla niyang naalala si Kye.

Nakakahiya, na-late siya... siguro nauna na sa kaniya ang dalagita dahil nainip na
ito sa paghihntay sa kaniya.

"Wala pa rin po si Mam Kye?" Tanong ng driver.

Napamaang naman si Usha. "P-po?"

At tulad ng dati, pag pinag-uusapan ay tsaka dumarating!

"Sorry I'm late!!!" Sumisigaw na nanakbong palapit sa kanila ang dalagita.

"Ha?" Takang-taka naman si Usha sa kaniyang hipag.

Napatitig siya sa nagkukumahog na dalagita. Ni hindi pa nito nasu-suklay ang

sariling buhok... ni hindi na nga nito nakuha pang mag-blower kaya basa pa ang
halatang bagong ligong buhok ni Kye. Nagtataka tuloy siya, bakit kaya tinanghali
ang early bird na ito?

Maya-maya lang ay narinig na nila ang pag-andar ng big motor ni Eos palabas ng
malaking gate.

Sumakay na din sila sa loob ng service van nila.

Sa kanilang biyahe ay wala silang kibuang dalawa. Pero okay lang, kasi busy naman
siya sa pag-iisip sa kaniyang hot husband!

TBC

JAMILLEFUMAH
####################################
32. He Saw Us
####################################

####################################
33. My Knight For Today?!
####################################

Uunahan ko na kayo ha? THIS chapter is X for Usha & Eos :D

Drop yer comments below!

@mjvelasc0 this chapter is for you! Namangha ako sa flood votes mo sa mga stories
ko. :D

AFTER ng huling subject ay nagkita na muli sina Usha at Bree.

"And she's here!" Maarteng sabi ni Ally.

"Uh... The nerve na magpagala-gala pa dto sa Campus!"Gigil na sabi naman ng katabi

nitong si Claudia.

Wala namang imik si Zamantha sa kinauupuan nito. Nasa dulo ang tatlo ng hallway at
hindi ito napapansin ni Usha at ni Briana.

SA UPUAN nila Usha...

"Hindi talaga ako makapaniwala bestfriend! Until now ay di pa din ako maka get over
doon ha!" Wika ni Bree habang naglalakad sila.

Papunta sila sa library noon para mag review.

"Kahit ako ay hindi din makapaniwala na asawa ko siya..." Nangingiting sabi naman
ni Usha.

"Grabe! Ang swerte mo talaga! As in super lucky! Akalain mo 'yon? Nayayakap mo

siya, nahahalikan at nakaka-'ano' pa anytime na gustuhin mo!!! Eeeee!!!"

"Hoy! Anong nakaka- 'ano' ka diyan?!" Natatawang baling ni Usha sa kaibigan.

Napahighik naman si Bree. "Sus! Alam mo na 'yon noh!!!"

"Hindi kaya..." Nakangusong sagot naman niya.

Pumasok na sila sa loob ng library at naupo sa isang bakanteng pwesto.

"Wow! Ano ba yan? Pati ba naman dito sa library ay super lamig din?" Si Usha na
yakap na yakap sa sarili.

"Okay na dito kesa sa labas tayo noh?! Dito hindi tayo maaaway nila Zam!"
Nakatawang sabi ng dalaga sa kaniya.

Matagal-tagal din silang nagbasa sa library kaya naman medyo nakalimot na din si
Usha.

x x x

SA KABILANG dako ng library...

KYE

Hawak-hawak niya ang kaniyang tablet habang nagsu-surf sa internet ng mga oras na
iyon.

"Hi Kye!" Bati ng ilang kalalakihang dumaan sa harapan ng mesa ng nag-iisang

dalagita sa pwestong iyon.

Tamang ngiti lamang ang isinu-sukli ni Kye sa mga ito. Sanay na siyang laging
pinagpa-papansinan ng mga lalake sa St. Louise, pero lahat ng mga ito ay walang
dating sa kaniya. Lahat naman ng mga iyon ay takot harapin ang kanyang kuya Eos.

Minsan ay natutuwa na din siya sa pagiging over protective ng kaniyang kapatid,

atleast nakikita niya ang tunay na ugali ng ma tao sa kaniyang paligid.

Kagaya noong huling nanligaw sa kaniya, si Anthony.

Sisiga-siga, tapang-tapangan pero takot pala sa kuya niya! Napa-ismid ang dalagita.
Ang gusto niya sa lalake ay iyong kaya siyang ipag-laban! Iyong kayang harapin ang
kuya Eos niya!

Iyon bang parang si...

"Si Francisco Elwood!!!" Napatili pa si Kye ng makitang in-accept na ni Kiko ang

kaniyang Facebook friend request. "Eeeee!!!" Impit pa siyang napatili ulit.

Oo parang katulad ni Kiko...

Ayon at kinain niya na lahat ng mga sinabi niya tungkol sa binatang mahirap na
kababata ng kaniyang hipag.

Agad niyang tiningnan ung single or in a relationship na si Kiko.

Nagliwanag naman ang kaniyang mukha ng makitang 'single' pa ang lalake!

Nangi-ngiting tiningnan naman niya ang mga pictures ni Kiko sa gallery nito. Pero
dismayado siya ng makitang da-dalawa lang ang picture nitong solo doon. Iyong iba
ay tag na lamang ng kung sino-sino.

"Hay... Bakit ba ang pogi ng butiki na ito?" Tanong niya sa kaniyang sarili.

Napaka-sipag ni Kiko at talaga namang humahanga siya dito. A working student at

isang scholar! Ibig sabihin matalino talaga si Kiko! Kini-kilig na nag matyag-
matyag pa siya sa profile ng binata.
Manaka-naka naman siyang napapa-simangot ng may mangilan-ngilang babae na nagko-
comment at nagpo-post sa profile ni Kiko. Pero sumasaya na siya muli ng makitang
hindi naman iyon pinapansin ng binata.

x x x

"BASHANG!!!"

Palabas na sana siya ng Campus noon kasama si Briana.

Napalingon si Usha sa malaking gate ng St. Louise, para lamang manlaki ang kaniyang
mga mata sa kaniyang makikitang tumawag sa pangalan niya.

Ang kaniyang inay!

Pasugod ito sa kaniya ngayon, huli na para makaiwas siya dahil isang malutong na
sapak sa mukha ang agad na ibinigay nito sa kaniya.

"Oh my God!" Nagulat naman ang katabi niyang si Bree maging ang ilang estudyanteng
naroroon at nakakita sa nangyari.

Lahat ay nakatingin sa nanay ni Usha.

Nakabihis man ng maganda ang kaniyang nanay ay hindi naman maita-tago sa kilos nito
at pagdadala ng sarili na galing ito sa hirap dati.

"Walang kwenta kang anak!" Tungayaw nito. "Ano?! Nakapag-aral ka lamang sa malaking
unibersidad na ito ay lumaki na ang ulo mong tonta ka?! Anong pinagmamalaki mo sa
akin ngayon ha?! Iyong dahil may pera ka na?! Na hindi mo na ako iginagalang na
hinayupak ka!"

Sapo-sapo naman ni Usha ang nasaktang pisngi. "Inay... 'Wag po kayo dito mag
eskandalo..." Pagsusumamo niya.

"Eh di umamo ka din ulit?!" Nakangising wika pa nito. Namewang pa ito sa kaniyang
harapan at pagkuwa'y dumura sa sahig na sementado.
"Nay..."

Awang-awa naman si Bree sa kaniya, pero hindi na ito nakisali pa sa kanilang mag-
ina.

"Anong Nay' Nay' ka diyan?! Matapos mong iwasan ang mga text at tawag ko?! Alam mo
bang muntik na akong makulong sa Hongkong dahil sa utang ko sa casino?! Aba'y
naibenta ko na iyong bahay na ibinigay sa akin ng lalake mo! Wala na akong pera at
sa hotel na lang ako ngayon nakatira!" Tungayaw pa nito.

Gulat na gulat naman si Usha ng malaman ang ginawa ng kaniyang nanay sa bahay at
lupang ibinigay ni Eos dito matapos ang kasal nila. "Inay?! Bakit niyo ibinenta
iyon bahay?! Nakakahiya po---" Hindi niya pa natatapos ang kaniyang sasabihin ng
isang sampal na naman mula dito ang natanggap niya.

"Aba't ang kapal naman ng mukha mong babae ka! Ano?! Mayabang ka na ha Bashang?!"
At pinagsa-sabunutan pa siya ng babae sa harapan ng marami.

Umiiyak na todo iwas na lamang si Usha sa kaniyang nanay. Doon na tuluyang umawat
si Bree sa mag-ina.

"Mam tama na ho! Nasasaktan na ho si Usha!" Pigil-pigil ni Bree ang sa balikat ang
galit na galit na nanay ng kaibigan.

"Hoy wag kang makialam dito!" Galit na tinabig naman siya ng inay ni Usha.

Doon na lalong dumami ang nanonood sa kanilang estudyante. Maging ang mga guards ay
nagsilapit na din upang ayusin ang tensyong nagaganap doon.

"Mam tama na ho..."Iyong mga guards na mismo ng Campus ang pumigil sa nagwawalang
ginang.

Panay tulo naman ng luha ni Usha habang inaayos ang nagulo niyang buhok dahil sa
pagkaka-sabunot ng kaniyang nanay.

"Aba't mga hayop na ito!!! Bitiwan niyo ako!!!" Nagsisi-sigaw naman ang nanay niya.
"Anak ko iyan! Normal lang na disiplinahin ko ang bruhang iyan sa kalapastanganan
niya!!!"

"Mam... Nakaka-eskandalo na ho kayo sa mga ibang estudyante dito..." Paliwanag

naman ng guard.
"Inay... Sa labas na lang ho tayo mag-usap, parang awa niyo na ho..." Umiiyak na
makaawa ni Usha sa Ina. Ayaw niyang mabanggit nito ang tungkol kay Eos, tama na
muna na siya lang ang mapahiya sa lahat... Hindi niya na maatimpang madamay pa sina
Eos at Kye sa kahihiyan niya ngayong araw.

"Ayoko!" Sagot ng babae. "At para ano? Takasan mo na naman ako?! Aba'y awala na
akong pera!!! Puny*ta ka! Pinagta-taguan mo ako! Porket mayaman ka na ginaganito mo
na lang ako?! Bigyan mo ako ng pera ngayon din!!!" Sigaw nito.

Gustuhin man ni Usha na bigyan ng pera ang kaniyang nanay ay hindi niya magagawa.
Wala siyang dalang cash ngayon... At batid niyang wala ding dalang pera si Bree.
Alam din niyang hindi titigil ang nanay niya hanggat hindi nito nakukuha ang gusto
nito ngayon.

"Inay... Wala ho akong dalang pera... Maniwala po kayo... Hindi ko ho kayo

tatakasan..."

Tumawa naman ng malakas ang babae. "Eh di doon mo ako hingian ng pera sa sponsor
mo! Hindi ba't dito din nag-aaral ang lalakeng iyon?" Tukoy nito kay Eos.

Dahil sa sinabi ng kaniyang nanay ay lalong umugong ang bulungan ng mga estudyante.

"Inay... Parang awa niyo na ho... Umalis na ho kayo..." Halos lumuhod na siya sa
harapan ng nanay niya.

Akmang hahampasin siya ng bag ng babae pero may humarang dito. Ito ang tinamaan ng
kaniyang nanay.

Iniharang ng bagong dating ang sarili sa kaniya.

Ganoon na lamang ang gulat niya ng makilala ang lalaki. "W-Wade?!"

"At sino ka namang Poncio Pilato ka?!" Duro ng kaniyang nanay kay Wade.

"Tigilan niyo na ho si Usha! Please!" Nangangalit ang bagang ni Wade habang

nakatingin ito sa nanay niya, at ang mga braso naman nito ay nakayakap sa kaniya.

Natigil naman ang lahat ng estudyante. Para silang nanonood ng isang drama sa isang
soap opera sa telebisyon.
"Kung kailangan niyo ho ng pera..." Agad na dinukot ni Wade ang makapal na pitaka
nito sa bulsa ng pantalon. "Ito ho!" Inabutan nito ang kaniyang nanay ng tig-iisang
libo.

Bente mil ang ibinigay ni Wade dito.

Agad naman iyong sinunggaban ng kaniyang mukhang perang nanay.

"Pasensiya na ho kayo at iyan lamang ang cash ko..." Si Wade. "Huwag ho kayong mag-
alala, dadagdagan ko pa iyan." Inabot din ni Wade ang calling card nito sa nanay ni
Usha.

Manghang-mangha naman si Bree sa isang tabi habang pinanonood nito ang mga
nangyayari. Parang isang knight ang shinning armor na dumating si Wade Montero
upang sagipin ang kaniyang kaibigang si Usha.

"Aba't ngayon na talaga ako naniniwalang maganda ang aking anak!" Nakangising sabi
ng nanay ni Usha habang inaamoy-amoy ang perang ibinigay ng binata dito. "Salamat
sa iyo hijo... Asahan mo ang tawag ko sayo." At inilagay na nito sa dalang shoulder
bag ang pera at ang calling card ni Wade.

Hiyang-hiya naman si Usha kay Wade at sa iba pang estudyanteng naroroon.

"Paano anak? Itext mo na lamang ako okay? Alam mo na? Mabilis maubos ang perang ng
nanay! At mainit ang ulo ko kapag wala akong datung!" Nakangiting baling naman sa
kaniya ng nanay niya at tumalikod na ito para umalis.

Nakatungo na lamang ang lumuluhang si Usha. Hindi niya alam kung ano pa bang mukha
ang ihaharap niya sa kaniyang mga kaeskwela dahil sa pangyayaring ito.

Nang tuluyan ng makaalis ang nanay niya ay isa-isa na ding na-alisan ang mga
nakiki-usyoso kaninang mga estudyante ganoon na din ang mga guardiya.

"Usha..." Si Wade.

Itinaas ng lalaki ang kaniyang mukha upang tumingin siya sa mga mata nito.
"Ayos ka lang ba?" Masuyong tanong nito sa kaniya. Marahan ding tinuyo ng mga
daliri ng binata ang luhang nasa kaniyang mukha.

"S-sorry Wade..." Nahihiyang napatungo siya ulit. Hindi niya kayang salubungin ang
mga tingin nito sa kaniya. "Huwag kang mag-alala... Babayaran kita..."

"Kahit hindi na Usha... Masaya akong natulungan kita." Sagot nito. "Pero hindi ka
dapat ginaganon ng nanay mo... Hindi ka niya dapat sinasaktan!" Doon na nahaluan ng
kaunting galit at pag-aalala ang boses ng binata.

Touched na touched namansi Bree sa kanilang likuran, kagyat dinnitong nakalimutan

na may asawa na ang kaniyang kaibigan.

"Nanay ko pa din siya... Siya na lang ang natitirang kamag-anak ko sa mundo..."

Mahinang bulong niya.

"Pero kahit na! Hindi ko na hahayaang saktan ka pa niya muli! Hindi na Usha!"
Madiing sabi ni Wade at pagkatapos ay kinabig siya nito at niyakap ng mahigpit.

Napatulala na lamang siya, ganoon din si Bree.

TBC

[A/N: Guys I have a new short story here in wattpad titled: I LOVE YOU, ARA! -Hope
you read it! Medyo kakaiba ito sa mga nagawa ko na, pero kailangan ko pa ding
gawin! And my D.A. 101 ay mapa-publish na hopefully next month by PSICOM. Thanks
for not giving up on me kahit ang tamad ko. As sa pagtangkilik sa aking mga akda!
XOXO ]
####################################
34. Give A Title For This Chapter
####################################

xchapt for : @mhizy_26... salamat po sa pambobola, kahit di mo pa yata ako

nakikita? haha :D

@EOSians! Mahaba-haba itong isang 'to... Sana magustuhan niyo hahahaha...

HABANG naghihintay ng taxi si Carmelita ay panaka-naka niyang sinusulyapan ng

tingin ang malaking eskwelahan ng kaniyang anak na si Bashang.

Naiinis siya dito dahil para bang balewala na siya sa kaniyang anak.

Dati-rati naman ay halos hindi nito matiis na wala sya, kahit pa nga
pinagmamalupitan niya ito.
"Nakaranas lang ng kaginhawaan at magandang pamilya ay kinalimutan niya na ako?!"
Asar na bulong ng babae sa hangin.

Anak niya sa pagka-dalaga si Usha.

Bunga ito ng kalapastanganang dinanas niya noong nag-aaral pa lamang siya.

Kung hindi sana siya nabuntis at na-trauma noon ay hindi sana ganoon ang buhay
niya...

Sana ay nakatapos siya ng kaniyang pag-aaral. Sana din ay hindi siya nilayuan ng
kaniyang nobyo noong araw. Sana ay may maganda at maliwanag siyang buhay ngayon.

Pero naglaho ng parang bula ang mga pangarap niya sa buhay mula ng mabuo sa
sinapupunan niya si Usha.

Gusto niya itong ipalaglag noon pero hindi din kinaya ng konsensiya niya. Hindi din
pumayag ang nanay niya na patayin niya sa kaniyang sinapupunan ang kaniyang
supling.

Sabi ng inay niya ay inosente at biktima lamang din ang batang dala-dala niya.

Pero bakit ganoon? Sa tuwing tititigan niya ang mga mata ng anak niya ay kusang
bumabalik sa kaniya ang masasamang alaala? Nakikita niya kay Usha ang mga lalaking
gumahasa at nagpahirap sa kaniya... Nakikita niya sa kaniyang anak ang mga lalaking
pumatay sa kaniyang kaibigan.

Nagtagis ang mga ngipin niya. Ayaw niya na sanang maalala pa ang bangungot ng
nakaraan... Pero kapag hindi siya nakainom ng alak ay kusa naman niya iyong
naaalala.

Isinisisi niya sa anak ang kabiguan niya sa buhay...

Masaya siya kapag pinahihirapan niya ang kaniyang anak.

Nasa gitna siya ng pag-iisip ng biglang may mahagip ang kaniyang mga mata mula sa
tapat ng kalsada.

Bigla ang daloy ng sandamakmak na kaba sa kaniyang dibdib ng makilala ang apat na
lalaking nakikita niya. Hindi siya pwedeng magkamali!
Ang mga lalaki ng iyon! Sila... Sila ang mga bumaboy sa kaniya noon!

Pero bakit ganooon?

Hindi sila tumanda?

Ni hindi man lamang nagbago ang itsura ng mga ito makalipas ang mahigit
dalawangpung taon?

"Mga demonyo..." Muling nabuhay ang ngitngit sa puso niya.

Hindi niya na pinansin ang humintong taxi sa harapan niya, sa halip ay agad siyang
tumawid upang puntahan ang mga ito.

May dala-dalang pajero ang apat na lalaki at tila ba may minamatyagan sa loob ng
St. Louise University kayat hindi nito napansin ang paglapit niya.

"Kompirmado! Dito nag-aaral iyon."Tinig ng isa sa mga lalaki.

Ang boses na iyon... Hinding-hindi niya makakalimutan iyon!

"Mabuti pa matyagan na lang natin... Tsk... Sa hinaba-haba ng panahon mula ng

magbalik tayo ng Pinas ay makikita na din natin siya." Sabi pa noong isa sa mga
lalaki.

Natigilan naman si Carmelita.

Sino ang tinutukoy ng mga lalaki na minamatyagan nila?

Hindi kaya si Usha ang tinutukoy ng mga ito?

Hindi kaya ang kaniyang anak ang pakay ng apat na lalaki?
Nalaman na ba nilang nabuntis siya ng mga ito at ngayon ay gustong kunin ang
kaniyang anak?
Para namang bigla siyang nakadama ng takot na kuhanin ng masasamang lalaking iyon
ang kaniyang anak.

"Hoy ale?! Anong problema mo ha?!" Sita sa kaniya noong isa sa apat na lalaki.
Paano'y napansin na ng mga ito ang presensiya niya.

Kagyat namang napa-atras si Carmelita. Bigla siyang naduwag...

Bumilang lamang ng ilang segundo ay muli na siyang tumakbo patawid sa kabilang dako
ulit ng kalsada.

Nanginginig ang buong katawan niya sa takot. Pakiramdam niya ay muling nanariwa ang
lahat sa kaniya...

Ang mga paso ng sigarilyo sa kaniyang katawan...

Ang mga hagupit ng latigo...

Ang mga tadyak, sipa at suntok na inani niya habang pinagpaparausan naman ng mga
ito ang kaniyang murang katawan noon...

Lahat iyon ay kusang bumalik sa kaniyang alaala at pakiramdam.

Ang hirap niyang pagtakas mula sa kamatayan, at ang pag-iwan niya sa kaniyang
kaibigan sa piling ng mga ito...

Pero bakit hindi siya natandaan ng mga lalaking iyon?

Ah... dahil sa nagbago na pala ang kaniyang itsura...

Dahil na din sa paglipas ng mga taon ay tumanda na din siya...

O baka naman dahil sa dinami-dami ng babaeng ginawan ng mga ito ng masama ay

imposible na talaga siyang maalala ng mga ito.

SAMANTALA lulan na ng pajero ang apat na lalaki.

"Sino ba iyong ale kanina?" Tanong ni Victur.

"Ewan! Pero parang pamilyar eh... Di ko na matandaan!" Nakangising sagot naman

noong si Elijah na nagda-drive sa pajero.

"Wala tayong pakialam sa kahit sino... Iba ang sadya natin sa pagbabalik dito sa
Pilipinas." Seryosong sabi naman ng isa sa mga lalaki sa likuran ng sasakyan.

"Alam namin 'yon Carl." Tugon naman n Elijah.

"Panahon na para bawiin natin ang talaga namang sa atin!" May galit sa mga matang
wika ni Carl.

"Oo naman, ng maipaghiganti naman natin ang kuya Kiron mo!" Si Victur na nakatingin
kay Carl.

Sumabat na din ang tatahi-tahimik na si Timon. "Para din sa nakababatang kapatid

kong sina Marcus at Timotheo... Para sa nasira nating samahan... Sa ating lahi...
At sa paghihiganti sa suwail na pamangkin mo Elijah!"

Ngumiti naman ng mapait si Elijah. "Hindi ko ginustong lumaki ng ganoon si Sab.

Kasalanan ng kuya Leandro... Masyado niyang ibinigay ang lahat ng nais ng kaniyang
anak!" At dumura pa ito sa labas ng bintana ng sasakyan.

"Kaya nga ang puntirya natin ay iyong anak niyang lalaki sa St. Louise eh!" Si
Victur.

"Sa ngayon, kailangan muna natin ng ipapakain sa ating uhaw na mga kaluluwa..."
"Isang babaeng alay sa ating Panginoon..."

Makahulugang nagkatinginan na lamang ang mga lalaki.

Sa Mansion...

"WHO'S that guy?!"

Hindi pa man nakakapasok ng tuluyan si Usha sa loob ng kanilang kwarto ay dinig

niya na ang dumadagundong na boses ng kaniyang asawa.

Bagamat madilim sa loob ng silid at tanging isang lampshade lamang sa gilid ng

kanilang malaking kama ang nagsi-silbing ilaw ay nakita niya pa din si Eos.

Nakatayo ito sa tabi ng bintana at may hawak na kopita ng alak sa kanang kamay
nito.

"Bakit ginabi ka?" Tanong muli nito.

Pakiramdam naman ni Usha ay naumid sa kaba ang kaniyang dila.

Naka-pajama na si Eos at medyo gulo ang buhok nito na halatang galing na sa

paghiga. Wala din itong suot na pang itaas. Kahit madilim ay alam niyang
nakasimangot ang lalaki.

"A-ang dami kasing projects?..." Totoo naman, dami talaga silang projects sa araw
na iyon.
"Oh nakipag date ka sa Wade Montero na iyon?" sarkastikong tanong ni Eos.

Nagulat naman siya. Paanong nalaman ni Eos ang tungkol kay Wade? Ang bilis namang
nakarating sa kaniyang asawa ang tsismisan ng mga estudyante! Saka ganoon ba ka-
tsismoso si Eos para makinig ito sa tsismis?

"Kye told me that she saw you with that jerk. Sumakay ka pa sa kotse niya!"
Nangangalit ang mga ngiping sabi nito. Palapit ito sa kaniya.

Kung gayon, iba pa pala ang alam ni Eos.

Nakita pala sila ni Kye kanina pagkatapos nilang kumain ng fishball...

"Hindi ganoon iyon Eos..." Medyo nakaramdam siya ng takot sa asawa. Nakow!

"At ano?" Kaharap niya na ito ngayon.

Halos tingalain niya na si Eos dahil sa tangkad nito sa kaniya. Muntik pa na siyang
mapa-singhap ng maamoy ang mabangong hininga ng kaniyang asawa na hinahaluan ng
amoy ng ininom nitong brandy.

"I-I'm sorry Eos..." Napatungo na lamang siya. "Nakita niya lang kasi ako doon
kanina... Kaya sumabay ako sa kaniya pabalik sa school..." Pagsi-sinungaling niya.
Ayaw niya ng magka-issue pa sila ng kaniyang asawa. Isa pa kababati nga lang nila
noong isang gabi diba?

"Sana nagpasundo ka na lang kay Mang Tonyo..." Umamo na ang mukha ni Eos, kumalma
na ito salamat naman. "Ayoko na may ibang lalaking lumalapit sa asawa ko." Bagamat
mahinanon ay may tigas na wika nito.
"Sa susunod... Ganoon na ang gagawin ko... Pasensiya na..." oo nga pala, ang kay
Eos ay kay Eos lang...At siya ay kay Eos lang.

Tumalikod naman na sa kaniya ang lalaki. Napangiti na lamang ng lihim si Usha...

Nagse-selos kaya si Eos kay Wade?

"Kumain ka na ba?" Tanong niya dito. Pag-iiba ng paksa. Whew! Kinabahan siya don!

"Yeah..." Tipid na sagot nito at nahiga na ang lalaki sa kanilang kama.

Kumuha muna siya ng isusuot sa kanilang closet at tiyaka niya tinungo ang kanilang
banyo sa loob ng kanilang kwarto. "Magsha-shower muna ako baby?!" Paalam niya kay
Eos.

Pero hindi na siya nilingon ng lalaki.

Pagkapasok sa banyo ay agad na siyang naghubad at tumapat sa dutsa.

Hindi naman siya mapa-pasma dahil hindi naman siya ganoon ka-pagod... Dahil mas
napagod ang isipan niya maghapon kesa sa kaniyang katawan.

Malamig ang tubig na nagmumula sa shower kaya hindi niya napigilang mayakap sa
ginaw ang kaniyang sariling katawan.

Habang patuloy na nababasa ng tubig ang kaniyang kahubaran ay kung saan-saan naman
naglalakbay ang kaniyang isipan...

Ang mga nangyari kanina...

Ang pagtatanggol sa kaniya ni Wade, at ang concern nito sa kaniya.

Hindi niya mawari kung bakit patuloy na bumabalik sa kaniyang balintataw ang
gwapong mukha ni Wade Montero...
Ang perpektong hubog ng mukha nito. Mula sa mapupulang labi at magagandang mata na
ubod ng amo...

Mabait si Wade...

At siguro kung wala si Eos ay madali na para sa kaniya na magustuhan ang binata.

Ano nga kaya kung si Wade ang napangasawa niya? Mas masaya kaya siya sa piling
nito?

Naipilig niya ang kaniyang ulo dahil sa mga isiping iyon. Kahit isip lang ang lahat
ng iyon ay hindi siya pwedeng magkasala sa kaniyang asawa! Hindi pwede!

At si Eos ang mahal niya...

Mabilis na siyang nagsabon at nagbanlaw.

Pero habang hinahawakan niya ang kaniyang katawan ay ang yakap ni Wade pa din pilit
na ngsusumiksik sa kaniyang isipan.

Matapos maligo at magbihis ay tumabi na siya sa natutulog niyang asawa.

Malalim na ang hininga ni Eos kaya batid niyang tulog na nga ito.

Yumakap siya sa nakatalikod na lalaki at isinubsob ang kaniyang mukha sa likod

nito.

"Ilove you Eos..." Bulong niya kahit pa hindi siya nito naririnig.

At tuluyan na nga siyang kinain ng antok sa tabi ng kaniyang asawa.

Hindi niya na nakita ang marahang pagngiti ni Eos sa dilim...

KINABUKASAN...

"KYE?! Pwede ba kitang makausap?" Tanong niya sa kaniyang hipag.

Nasa loob na sila noon ng van na maghahatid sa kanila sa Campus.

"What?"Maarteng tanong nito sa kaniya. Tulad ng nakagawian nito ay nagpi- facebook

na naman ang babae sa Iphone 5s nito.

"Iyong nakita mo kahapon..." Umpisa niya.

"Uh? About that MVP Campus heartthrob Wade Montero?" Nakataas ang kilay na tanong
nito.

"Ah oo..." Naiilang na sagot niya. "Walang something sa aming dalawa ni Wade...
Nagkataon lang na nagkita kami doon. Sana sa susunod ay wag ka naman basta-basta
nagsu-sumbong sa kuya mo." Mahinahong sabi niya sa dalagita.

Pero nagusot lamang ang makinis na mukha ni Kye. Agad siya nitong tiningnan ng
masama at pagkatapos ay tinaasan ng kilay. "So you're telling me that I'm a
sumbungera?"

"Hindi sa ganoon Kye. Ang akin lang naman eh, kapag ganoon ay tanungin mo muna
ako..."

"Bakit sa tingin mo ganoon lang iyon?! Hindi mo pa lubos na kilala si Kuya Eos...
ang pinaka ayaw niya sa lahat ay ang may kaagaw siya sa mga bagay na inaari niyang
kaniya! At dahil sa kamalasan mo ay pag-aari ka na niya mula ng araw na magpakasal
kayo! If you really care for that Wade guy, ay much better na iwasan mo na lang
siya! Or else gusto mong makita na bali-bali ang buto ng MVP heartthrob mo!"
Mahabang sagot ni Kye sa kaniya.

Natigilan naman si Usha dahil sa sinabing iyon ng kaniyang hipag.

Bigla tuloy siyang nakaramdam ng takot sa kaniyang asawa. Paano nga pala pag
nalaman pa nito ang pagta-tanggol ni Wade sa kaniya kahapon laban sa nanay niya?

PAGKARATING sa Campus ay si Bree kaagad ang hinanap ni Usha.

Nasa gate pa lamang siya ng St. Louise ay pinagti-tinginan na siya ng mga

estudyante.

"A gold digger mom! Like mother like daughter!" Wika pa ng mga ito.

"Urgh! What a shame! May isang social climber na nakatungtong sa prestigious

University na ito!" sagot pa ng isa.

Nakatungo na lamang si Usha bang naglalakad.

"Duh?! So talagang pini-perahan niya si Wade?! Oh my! Of all the people ay si fafa
Wade pa talaga?! Bruhang ambisyosang 'yan!"

"Yeah! Alam mo ba, malinaw pa sa sikat ng araw ang mga sinabi ng nanay ng gold
digger na 'yan! Nakakapag-aral lang siya dito sa St. Louise dahil sa pera ni Wade!
Suportado siya ni Wade at kapalit noon ay ang katawan niya! Nakakahiya!!!"

Nagtagis ang mga ngipin ni Usha dahil sa mga narinig. So nakalikha na pala ng
sariling istorya ang mga ito mula sa nangyari kahapon? Iniisip nilang si Wade ang
tinutukoy ng nanay niyang nag-i-sponsor sa kaniya sa St. Louise?

"Pulubing kumakapit sa mayaman para lamang makatikim ng kaginhawaan sa buhay! Hindi

na nahiya! Gold digger!" Iyong grupo na naman ng mga kababaihang nakasalubong niya.

Pakiramdam ni Usha ay kaunti na lamang ay matutunaw na siya sa hiyang nadarama niya

sa mga oras na iyon.

Nang makapasok siya sa loob ng classroom ay ganoon din ang tingin ng mga kaklase
niya sa kaniya.

"Talaga?! Grabe naman iyong nanay niya noh? Nakakahiya!" Bulungan ng ibang
estudyanteng kaklase niya.

Iyong bulungan na sadya namang ipina-parinig sa kaniya.

Siyempre,hindi naman papahuli sina Zamantha, Claudia at Ally. Itinuturing na nga

yata siyang mortal na kaawayng mga ito.

"So bagay nga silang magkaibigan ni Briana! Parehong social climber! Mga kalapating
matataas ang lipad pero mga mabababa naman ang pinagmulan! Ambitious bitches!"
Boses iyon ni Ally Vernice.

"I pity Wade! Nagkamali siya, kailan pa ba nawalan ng taste ang isang iyon?" Si
Zamantha habang sinisipsip ang hawak nitong baso ng serenitea.

Dumikwatro naman sa kinauupuan si Claudia. "That bitch! Talagang si Wade pa huh?!

My gosh, I can't imagine na para siyang bayarang babae na binabayadan ni Wade! Kung
ako pa iyon ay hindi niya na kailangan pang bayadan noh! Wade can have me for free!
Pero bakit ang mapag-panggap pang bruhang iyan ang napili niya?!" Ngit-ngit na wika
naman ng dalaga. Malakas ang boses ni Claudia na para bang ipinaparinig pa sa buong
room.

"Wag mo na lang silang pansinin Usha..." Pigil ni Bree sa braso niya.

Nilingon naman niya ang nagsusumamong kaibigan. "Pero sobra na sila Bree!"

"Usha... Wag mo na lang silang patulan please?!"

Pasalampak na napaupo na lamang siya sa tabi ni Briana Johnson. "Bree, kapag hindi
tayo lumaban ay lalo lamang nila tayong aapihin! Isa pa, mali naman sila sa mga
pinagsa-sasabi nila! Kawawa din si Wade dito!"

"Usha... Wag na please? Kausapin na lang natin si Wade mamaya..."

Bigla namang tumayo si Zamantha. "Hey stop na guys! Baka mamaya ay mag transform
into a monster na naman ang babaeng iyan! You know! Kahit saang place ay handa
siyang makipag basag ulo! Wala siyang breeding remember?!"

"OMG! Parang wala na tuloy akong balak na makinig sa lesson ngayon! I think magka
cut na lang ako!" Si Claudia na tumayo na din at dinampot ang mamahalin nitong bag
para isukbit sa balikat.

"I'll go with you sis." Si Ally na tinapunan pa siya ng masamang tingin.

"And you guys?!" Baling naman ni Zamantha sa iba pa nilang kaklase. "Ayos lang ba
sa inyo na manatili dito? Masyado ng polluted ang lugar na ito! Nakakahinga pa ba
kayo? Kasi kami, we're leaving na!" Pagkasabi noon ay sumunod na din si Zamantha sa
dalawang kaibigang lumabas ng classroom.

"Tara na nga!" Hanggang sa isa-isa ng nag gayahan ang iba pang estudyante.

Iilan na lamang silang naiwan sa room hanggang sa dumating na ang kanilang

professor.

"Nasaan ang ibang tao dito?!"Takang tanong ng kanilang professor.

Napatungo na lamang si Usha, gayon din si Bree.

SA labas naman ng bintana ng kanilang room ay malungkot na nakatingin si Wade

Montero.

Hindi niya maipaliwanag ang kakaibang damdaming lumulukob sa kaniya... pero

mahalaga sa kaniya si Usha.

Na sa unang beses na pagkikita pa lamang nila ay alam niya ng magkakaroon ito ng

espesyal na parte sa buhay niya...

He wants to take care of her... To take care of Usha...

MATAPOS ANG KLASE ay inabangan nga ng binata si Usha.

"JERUSHA!!!" Habol ni Wade.

"Wade..." Alanganin naman si Usha kung kakausapin niya ba ang lalaki.

"Okay ka lang ba? Ginulo ka naman ba ng nanay mo?" Alalang tanong ng binata sa
kaniya.

"O-oo... Ayos lang naman ako." Hindi niya kayang harapin ang lalake dahil
pakiramdam niya ay hanggang ngayon nangangapal pa din ang kaniyang mukha.

Nagulat pa si Usha ng bigla siyang akbayan ni Wade.

Mabilis naman niyang inalis ang mga braso nito sa kaniyang balikat. "Ah Wade
kasi... M-may sundo ako... Baka hinahanap na ako noong driver namin..."

"Ah ganoon ba? Gusto pa naman sana kitang ihatid sa inyo..." Bigla namang nalungkot
ang mukha ng binata.

"Kaya ko na naman eh... At iyong utang ko pala sayo na twenty thousand na ibinigay
mo sa nanay ko, baka bukas mabayadan na kita?"

"Ano ka ba naman Usha?! Okay lang iyon noh... Sa iyo na 'yon... Pera lang naman
iyon eh..."

Pero hindi niya sasamantalahin iyon. "Hindi Wade! Pera mo iyon... Utang ko sa'yo,
at babayadan ko iyon kahit na ano man ang mangyari okay?"

Hinawakan siya ng dalawang palad ni Wade sa kaniyang mukha. "It's yours babe..."

Pumiksi naman siya. Baka mamaya ay may makakita pa sa kanila at ma-tsismis na naman
siya kay Wade.
"Galing ako sa hirap Wade Montero... Alam ko kung gaano kahirap kitain ang bawat
sentimo... Hindi ko ikinakahiyang mahirap ako noon. Nag-trabaho ako sa palengke,
nagpa-alipin kung kani-kanino... Para lamang kumita ng perang ipangtu-tustos ko sa
gamot ng lola ko, sa renta ng bahay namin,sa pagkain namin sa araw-araw... at ang
huli ay sa kakarampot na pangarap kong Edukasyon."

"Usha..."

"Mahirap kitain ang pera kaya hindi iyon basta-basta lamang ipinamimigay Wade. Oo
mayaman ka... pero iyong perang ibinigay mo sa akin ay galing din naman sa mga
magulang mo. Wala kang mapapala sa akin kaya gusto kong ibalik sayo ang pera mo...
Saiyo 'yon... at nagpapa-salamat ako sa pagtulong mo sa akin..." Iyon lang at
tinalikuran niya na ang binata.

Mabigat ang mga hakbang niya palayo kay Wade.

Mas mabuti ng maaga pa lang ay lumayo na siya dito. Iyong hindi pa nalalaman ni Eos
na may lalakeng gustong makipag-mabutihan sa kaniya.

Nasa tapat na siya ng gate ng makitang nakatayo doon ang kaibigan niyang si Bree.
Marahil ay kanina pa din ito nakatingin sa kanila ni Wade.

"Bree..."

Agad naman siyang nilapitan ng babae. "Usha... Pwede ka ang makausap?"

Napakunot-noo naman siya sa nakikitang ka-seryosohan ng mukha ng ni Briana.

"Sige..." Saglit niya munang sinilip ang labas ng gate kung naroon na ba ang
kaniyang sundo, ng makita na wala pa si Mang Tonyo ay hinila niya na si Bree sa
isang sulok.

"Ano ba iyon?" Agad na tanong niya dito.

"Iyong si Tan. Ipaalam mo na sa lahat ang tungkol sa inyong dalawa. Isalba mo sa

kahihiyan at panglalait ng mga tao ang sarili mo Usha." Sabi nito sa seryosong
tinig.
Napahalukipkip naman si Usha. "H-hindi ko alam kung paano..."

"Kung gayon si Tan na mismo ang dapat na gumawa ng paraan. Kung mahal ka niya
kailangan ka niyang ipaglaban! Isa pa iginagalang si Eos Tan sa Campus na ito...
I'm sure wala namang magtatangkang lumaban sa kaniya eh! And that bitchy Zamantha
Meneses? Make her cry sis! Pagkakataon mo ng ibangon ang dignity mo sa kanilang
lahat diba? Ikaw ang babaeng napili ng isang Eos Tan! You should be very proud of
it!"

"P-Pero..." Wala naman siyang maapuhap na sabihin. Oo gusto niya ang ideyang iyon,
hindi nga ba't matagal niya ng pinapangarap na mangyari ang bagay na iyon?

Sinukat naman siya ng tingin ni Bree. "Don't tell me na hindi pa alam ni Wade na
may asawa ka na?"

"H-Hindi niya pa alam..." Napatungo naman siya. Bakit nga ba hindi niya pa
nagagawang magtapat kay Wade?

"Oh my Usha?! Do you like Wade Montero???" Nanlaki naman ang mga mata ni Bree ng
makita ang reaksyon niya. "Alam mo bang dati ay napagkamalan pang bading ang hot
MVP na iyon kasi never pa siyang nagka girlfriend? Unlike your Eos Tan na kung
kani-kanino nali-link! Kung talagang nagiging malapit sa'yo si Wade ay isa lang
ibig sabihin noon my dear! He really likes you!"

"Bree naman!"

"You like him! Sabagay, sino nga ba ang hindi magkakagusto kay Wade?! Eh pati nga
nanay ko may crush doon eh! Hay... Bakit ba napaka lapitin mo sa mga pogi? Bakit
hindi na lang ako? I'm single and ready to mingle naman diba?!"

Natatawang hinampas niya sa balikat ang babae. "Ano ka ba?! Hindi ganoon iyon noh?!
Mahal ko ang asawa ko!!!"

"Then magpa -legal na kayo sa eskwelahang ito!" Panghahamon ni Bree sa kaniya.

Isinabay niya na sa kanilan service ang dalaga. Wala namang kibo ang kaniyang hipag
na si Kye sa loob ng van.

PAGKARATING sa bahay ay si Eos agad ang hinanap niya.

Sigurado naman siyang nasa kwarto na nila ang lalaki.

"Eos?" Gaya ng palagi niyang nadadatnan ay madilim ang kanilang buong kwarto.

"Nakahiga na ako..." Boses ng lalaki na halatang bagong gising lamang.

"Sorry ha? Ginabi ako..." Agad siyang sumampa sa kanilang kama kahit pa naka
uniporme pa siya.

"Sobrang traffic ba?" Tanong nito.

Himala... ngayon lang nagtanong ng ganoon si Eos. Natuwa naman siya sa ipina-pakita
nitong interes.

"Oo eh... Grabe nga." Nahiga siya sa tabi nito.

Na-miss niya ang pag-uusap nila ng matagal ng kaniyang asawa. Minsan na lang kasi
niya ito makalambingan...

"Gusto mo bang sumabay na lang sa akin mula bukas?" Bigla'y tanong ni Eos.

Nagulat naman si Usha sa alok ng asawa. Totoo ba 'yong naririnig niya? Agad siyang
napatagilid paharap dito. Nakapikit na si Eos kaya mas malaya niyang napagmasdan
ang mukha nito.
"Talaga?Ayos lang sayo?" Manghang tanong niya.

Dumilat naman si Eos at humarap sa kaniya. "Yes... aalukin ba kita if I'm not
serious about it?"

Napa-bungisngis naman si Usha. "Ang tarush! Englishhhh!!!" Masayang napayakap siya

sa kaniyang gwapong asawa. "Dahil diyan ay asahan mo ng palagi mo na akong angkas
sa motor mo!!!" Tuwang-tuwa siya.

Napangiti na din si Eos at gumanti ng yakap sa kaniya.

Siguro dapat niyang i-refresh ang damdamin niya para sa lalaki, para naman hindi
ito nababaling na lang sa kung sino-sino...

Magkayakap silang nakatulog sa kamang iyon katulad ng mga nakaraang gabi.

TBC

Gusto niyo na ba na malantad na ang katotohanan sa university? Abangan ang pagluhod

ni Wade Montero sa harapan ni EOS! LOveLoVeLovE!

VOTE VOTE VOTE & Comment!

Hey guys! Iyong story kong 'DemonsAct101', we have a FREE shirt po! Pakicheck na
lang siya sa wattpad acct ko din for the details! :) Jamxxx

####################################
35. Haba Ng Hair!
####################################

Dedic to : @jaja45711 .Hi there! Thanks for your comment! Malapit na tayo sa selos-
selos na sinasabi mo! Can't wait na ding mabasa ang mga reaksyon niyo kapag
dumating na ang araw na yun! Haha.

Ayun sa lahat ng nag-VOTE at nagko-comment sa kwentong ito, salamat po!

xxFTOxx

SA KWARTO naman ng mag-asawang Hani at Sab...

"May problema ba mahal ko?"Alalang tanong ni Hani sa kabiyak.

Marahang bumangon naman sa kanilang higaan ang lalaki.

"Kinakabahan ako... Pakiramdam ko may mangyayaring hindi maganda isa sa mga araw na
ito..." Seryosong wika ni Sab.

Nahintatakutan namang napatayo na din si Hani. Ganitong-ganito din ang sinabi noon
ni Sab ng sumugod ang mga kalahi nito sa rest house noong hindi pa sila ikinakasal.
Ayaw niya ng mangyari pa ulit iyon ngayon. Hindi niya na kakayanin pa...

"Ayoko Sab... Ayoko ng mangyari ang mga nangyari noon..." Impit na wika nito.

"Hindi iyon mangyayari mahal..." Masuyo siyang umupo sa gilid ng kanilang kama para
yakapin ang babaeng una at huli niyang minahal at mamahalin sa kaniyang buhay.

"Natatakot kasi ako... Ngayon pa bang masaya na tayo? Ngayon pang magkaka-pamilya
na din ang panganay natin? Hindi ko kaya Sab..." Tuluyan ng napahagulhol si Hani.

Kinabig niya papalapit ang babae. "Patawad mahal... Nangangako ako na magiging ayos
muli ang lahat. Iyong nararamdaman ko... Gagawan ko ng paraan para hindi mangyari
iyon." Pangako niya sa babae.

"Alam mo ba kung gaano kahirap?" Humiwalay sa kaniya si Hani. "Dahil immortal ka at

hindi ka tatanda... Samantalang ako ay lilipas sa mundong ito... Maiiwanan kita..."

"Bakit hindi ka din naman tumatanda ah? Maganda ka pa din mahal..." Nakangiting
pampapalubag-loob niya dito.

Umingos naman ang babae. Bagamat luhaan ay napangiti na din siya sa sinabi ni Sab.

"Salamat Dok 'tong gandang ito... Ang hirap kasi magkaroon ng gwapo at baby face na
asawa!"

"Hindi ah! Maganda ka pa din mahal ko! Mula ng una kitang makita... Hanggang
ngayon, partida ng nanganak ka na ng dalawa." Nakangiting wika ni Sab.
DOON NA Nawala ang ilang agam-agam ni Hani. Alam na alam talaga ni Sab kung paano
papayapain ang kalooban niya.

"Salamat mahal ko..." Yumakap siya dito.

Panatag ang loob niya kapag ganoong malapit siya sa kaniyang asawa.

Pero si SAB...

Hindi naman maalis-alis ang kaba sa kaniyang dibdib. Hindi niya lang basta
nararamdaman na may kakaiba sapalig, dahil naaamoy niya din mismo ang dugo ng iba
pa niyang kalahi... Malapit na malapit na lamang sila ngayon.

Hindi namatay ang lahat ng kalahi niya sa rest house. Natirang buhay ang kapatid ni
Timotheo na si Timon at sina Victur at kapatid ni Kiron na si Carl.

Kung hindi siya nagkakamali ay buhay pa din ang kaniyang tiyuhin na si Elijah.

Gusto niyang mapanatili ang kaligtasan ng kaniyang pamilya.

Siguro panahon na din upang harapin niya na ang mga ito.

At uumpisahan niya iyon sa pagsa-sabi ng totoo sa kanilang mga anak ni Hani.

x x x

USHA

Ngayong araw na ito ay magbabago ang lahat...

Dahil sa kasama niya na si Eos...

Ang sikat na si Tan...

Ang pinag-uusapan ng lahat...

Ang kinaba-baliwan ng mga babaeng kinabi-bilangan ni Zamantha Meneses at ng grupo

ng mga ito.

Sa gitna ng ground pumarada ang malaking motor ng lalaki.

Napapa-nganga talaga ang lahat ng makitang sa kauna-unahang pagkakataon ay may
angkas-angkas na babae ang nangungunang heartthrob ng St. Louise University.

Kahit pa maraming nali-link kay Eos ay wala pa talaga silang nakitang kahit sino na
isinabay nito sa motor nito. Mas lalo pang nagulat ang lahat ng hubarin ni Usha ang
suot-suot niyang helmet.

"That gold digger?!" Iisang reaction na bulungan ng mga estudyanteng nasa parteng
iyon ng Campus.

Hindi naman na pinansin pa iyon ni Usha. Pagkababa niya ng motor ni Eos ay nag-
paalam na din siya sa asawa.

"Pakita ka naman paminsan-minsan..." Biro niya kay Eos. Bahagya niya pang inayos
ang kwelyo ng suot nitong leather brown jacket. 'Mamatay kayo sa inggit! Bleh!'
Isip-isip niya.

Ngumiti lang naman ng tipid ang lalaki.

"Mga 6:00pm ang tapos ng last class ko." Sabi niya pa kay Eos, gusto niyang
patagalin pa ang pag-uusap nila for the sake of the people around them na halos
pasukan na ng hangin sa pagkaka-nganga sa kanila. "Basta maaga ang tapos ng klase
ko! Hintayin mo ako ah." Alam niya kasing maagang natatapos ang klase ni Eos, back
subject lang naman kasi iyon at ilang subjects na kailangan nito sa negosyong
hahawakan nito after ng taon na iyon.

"I'll be waiting." Iyon lamang ang tugon ng lalaki pero daig niya pa ang sinabihan
ng isang daang 'I love you' sa kilig na naramdaman niya. 'He'll be waiting daw!!!'
Parang gusto niyang magtiti-tili!

"Aalis na ako Eos!" Kumakaway na iniwanan niya na sa ground ang kaniyang Eos!

Hindi naman maalis-alis sa kaniya ang tingin ng lahat ng taong naroroon. 'Manigas
kayo diyan!'

"My Gosh! Hindi pa talaga siya nakuntento kay Wade huh?! The nerve!" Palatak ng
isang babaeng estudyanteng nadaanan niya.

Kiber!
AT DAHIL mas sikat si Eos kay Wade kaya ilang araw pa lamang ay kumalat na agad sa
buong Campus ang tungkol sa pagha-hatid at pagsu-sundo ni Eos sa isang babae.

Hindi pa man nila alam na may asawa na si Eos ay grabe ng nagngit-ngit ang lahat
dahil sa umuugong na tsismis na iyon.

Para tuloy gustong magsisi ni Usha sa mga nangyari... Iyan tuloy, nadamay pa si Eos
sa kagagahan niya.

SA CLASSROOM . ..

"GOSH! You're so popular na!!!" Masayang tumabi sa kaniya si Bree.

Nginitian niya lamang ang kaniyang kaibigan at saka itinuloy ang pagbabasa ng
librong hawak-hawak.

"So what girl? Ipapaalam niyo na ba sa lahat na kasal na kayo ni Tan?" Excited na
tanong ng dalaga.

"Para ano?" Ibinaba niya ang librong hawak sa kaniyang arm chair. "Hindi naman na
importante iyon eh... Aalis na din si Eos sa school na ito after this year. Tama na
iyong ganoon lang na napamukhaan niya na ang lahat. Ang yayabang kasi."

Tumirik naman ang mga mata ni Briana Johnson. "Errr you're so boring!!!" Wika nito.

"Ayoko na nga gulo Bree. Tama na iyong ganoon atleast nasupalpal ko na sila. Sa
ngayon ayaw ko na pala munang manggulo pa, si Eos ang kawawa eh. At gusto ko na
lang kasing mag-aral... ng maipagmalaki naman ako ng mga biyenan ko... Para
magkaroon na ako ng trabahong maganda, ng sa gayon ay hindi na ako hihingi pa ng
pera sa asawa ko! Para ma-suportahan ko na din sa sarili kong kikitain ang nanay
ko!" Mahabang paliwanag niya.

"Wow lalim ha?!"

"Wala naman akong mapapala sa pakikipag-away... Lalo ko lang kasing patutunayan sa

lahat na wala akong breeding kapag pinatulan ko pa sila." Malungkot niyang sabi.
"So anong sense nong pag- angkas-angkas mo sa motor ng hot husband mo?"

"Wala lang... Iwas traffic." Bumungisngis pa siya.

Natawa naman si Bree. "Baliw ka talaga Mrs. Tan!"

"I just want Wade to see na ... hindi talaga ako interesado sa kaniya. Iyong pag-
angkas-angkas ko kay Eos ay way ko na din para unti-untiin ang mga tao... Para
masanay na sila sa amin. In that way kasi ay magiging immune na sila sa presensiya
ko! Kaya hindi na sila ganoon mabi-bigla in time kapag lumabas sa mga news papers
na ako ang asawa ni Eos Geryon Tan."

"Hays... Bakit kasi walang nakaalam ng marriage niyo?! Bakit hindi man lamang
nalaman ng lahat ang tungkol sa kasal niyo eh!" Nakapangalumbabang tanong ni Bree.

"Eh kagustuhan na din namin iyon... Iwas tanong-tanong... Lalo pa nga't mag-aaral
na ako diba? Isa pa, engrande din naman iyong kasal namin... Ang siste lang ay puro
mga malalapit na kakilala lang at mga mayayamang business partners lang ang
inimbitahan. At knowing Eos ay wala namang kaibigan ang isang iyon diba?"

"Sabagay... Wala namang nagtatangkang i-invade ang personal life ng hubby mo!
Hay... takot lang nilang mabasagan ng bungo!" Natatawang sabi ni Bree.

Bigla tuloy siyang na-curious dahil sa sinabi ni Bree. "Bakit? Ganoon ba talaga
siya ka-basagulero?"

"Uhm.. Hindi naman Usha. Maiksi lang talaga yata iyong pasensiya niya. Alam mo sa
totoo lang ay sobrang talino niyang asawa mo! Hindi pa nga yata naitu-turo ng Prof
ay alam niya na agad! Dahil doon ay medyo iwas din sa kaniya ang mga Professors
niya! Mainit naman siya sa mga mata ng mga boys... Dahil sikat at gwapo ay madalas
siyang mapag-tripan, pero ang malas lang nila ay kahit ilan pa silang magtulong-
tulong ay hindi naman nila kayang patumbahin si Fafa Eos!"

"Ganoon siya kalakas huh?" Nahihiwagaang tanong niya.

"Yeah! Kaya nga bagay kayo eh! Malakas ka din diba? Akalain mong napatumba mo sina
Zam ng ikaw lang mag-isa?"

Napa-isip naman si Usha sa sinabi na iyon ng kaibigan. Pakiramdam niya ay hindi

niya pa nga ganoong ka-lubos na kilala ang kaniyang asawa...
Matagal na nga niyang naiisip ang tungkol sa kakaibang lakas ng lalaki, iyon bang
katulad ng sa kaniya?

Iyong kakaiba...

Iyong hindi normal...

At maging sa pag-uugali nito...

Hindi niya maipaliwanag pero para talagang may mali sa kaniyang asawa...

x x x

KINABUKASAN SA SCHOOL

"HOY Usha?!" Habol ni Bree sa kaniya.

"Oh?" Bahagya niya lamang nilingon ang kaibigan. "Sis need ko ng bumalik sa school
kasi mahuhuli na ako sa isang subject ko!"

"Hoy Usha! Worried lang kasi talaga ako sa mga nangyayari eh!" Habol pa din ng
dalaga sa kaniya.

Doon na siya tumigil sa paglalakad para harapin ang kaniyang kaibigan. "Bakit
Bree?"

Humugot muna ng malalim ng paghinga si Bree bago bumwelong mag-salita. "I saw
Tan... Your husband kanina sa harapan ng gym kung saan may practice sina Wade
Montero..."

Bigla namang kinabahan si Usha. "B-bakit kaya?"

"Kumakalat na ang chismis sa love triangle niyo sa school eh... Alam mo na? Ikaw
ang apple of the eye ni Wade tapos biglang for the first time ay may nakita ang St.
Louise University na babaeng angkas ng isa pang good catch na si Eos Tan! At
siyempre ikaw yon! Any moment ay baka makarating na sa asawa mo ang chismis!" May
pag-aalala sa tinig ni Bree.

Natahimik naman si Usha.

"Usha! Hindi mo pa kasi kilala si Tan! Malupit makipag basag ulo 'yon... Isa pa
sayang naman kung maki-kick out pa siya diba? Isang taon na lang graduating na ang
asawa mo!"

"Kakausapin ko si Eos tungkol sa bagay na iyan..." Kinakabahang sabi niya.

"Mabuti pa nga... Ako ng bahalang makipag-usap kay Wade ha? Hay... bakit kasi
dalawang sikat na lalaki pa ang naugnay sayo dito sa Campus! Ayan tuloy... instant
celebrity ka na agad!"

Ngumiti si Usha sa kaibigan. "Salamat Bree..." Humakbang siya palapit dito upang
bigyan ito ng isang magaang yakap.

Napangiti na din ang dalaga. "Bestfriend na tayo eh..."

"Oo naman Bree..."

"At sina Zam? Titigil din ang mga iyon kapag nalaman nila ang totoo..."

Tinanguan niya ito. "Sige bye Bree!"

"Goodluck sa klase mo!"

Naglalakad na si Usha papunta sa huling subject niya ng bigla na lamang may humila
sa kaniyang braso.

"A-Ano ba?!" Nabigla siya kaya hindi nakahuma agad.

Kinaladkad naman siya nito papasok sa isang bakanteng classroom. Nang makapasok
sila doon ay agad nitong ini-lock ang pintuan ng silid.

"W-Wade?" Nagulat pa si Usha ng makilala ang lalaki.

Seryoso naman siyang tinitigan ni Wade. Kinabahan naman siya sa klase ng pagkaka-
titig nito sa kaniya.

"B-Bakit mo ako dinala dito?" Tanong niya. "May klase pa ako Wade..."

Pero hindi siya nito sinagot, sa halip ay lumapit ito sa kaniya at niyakap siya ng
mahigpit.

"A-Ano ba?!" Nagimbal siya sa ginawa nito. Pinilit niyang maitukod ang kaniyang
dalawang kamay sa pagitan ng kanilang mga dibdib.

"Jerusha..." Anas ng binata sa pangalan niya.

"Ano bang problema mo Wade?" Marahan niyang itinulak ang binata, kusa naman itong
humiwalay sa kaniya subalit naroroon pa din ang mga braso nitong yakap-yakap siya.

Malungkot ang mga mata nito...

"K-Kailangan ko ng umalis Wade... May klase pa kasi ako..."

"Jerusha... Si Tan ba?" Tanong nito.

"H-Ha?" Napamaang siya. Ano bang problema ni Wade?

"Siya ba iyong lalaking tinutukoy ng nanay mo? Siya ba iyong sponsor na sinasabi
niyang nagbi-bigay sa inyo ng pera at nagpapa-aral sayo dito?" May pait na tanong
muli ng binata.

Hindi na siya nagulat pa sa tanong na iyon. Wala na siyang dapat pang ilihim kay
Wade, isa pa maigi na ding malaman nito na asawa niya na si Eos Tan upang hindi na
din ito umasa pa sa kaniya.

Marahang tango ang itinugon niya sa lahat ng katanungan ni Wade.

Ganoon na lamang ang galit na nabanaag niya sa mukha ng binata pagkatapos. Nagulat
pa siya ng umakyat ang mga kamay ni Wade sa balikat niya.

"Wade?" Namilog ang mga mata niya.

Humigpit ang pagkakahawak nito sa kaniya na para bang gusto siyang pitpitin.

"Usha?! May pera din ako! Kaya ko ding ibigay sa'yo at sa nanay mo ang lahat ng
kayang ibigay ng Tan na 'yon!"

Nabigla talaga siya sa mga sinabi ni Wade kaya napatitig na lamang siya dito, medyo
masakit na din ang pagkakahawak nito sa kaniya.

"I can give you everything! Everything! Mayaman din ako! Mayaman din ang pamilya
ko... Kaya kong pahigain ang nanay mo sa limpak-limpak na salapi... at higit sa
lahat, kaya kitang mahalin..."

"Ano bang sinasabi mo diyan?!" Medyo napi-pikong tanong niya dito. Medyo nailang na
tuloy siya sa binata.

"Bakit Usha? Sa tingin mo ba ay pakikipag-kaibigan lang talaga ang habol ko sayo?"

Bigla namang bumalik ang maamong mukha ni Wade Montero.

"Hindi pwede... Hindi pwede ang mga sinasabi mo..." Umiiling na wika niya dito.

"Pero bakit? Mahal kita Jerusha! Higit pa sa pagmamahal na kayang ibigay sa'yo ng
Eos na 'yon! His weird, at abnormal ang taong 'yon!" Kulang na lang ay yugyugin pa
siya nito para matauhan siya.

Ano?! Abnormal si Eos?! Bigla ang pagsulak ng dugo niya dahil sa sinabi nito.
"Tumigil ka Wade!!!" Nabibiglang naitulak niya ang lalaki. Halos lumipad sa
pagtalsik si Wade Montero.
Lagabog ito sa dingding ng bakanteng kwarto.

"W-Wade?!" Natakot naman si Usha ng mahimasmasan siya. Hindi niya dapat ginawa
iyon!

Plakda ang binata at halos hindi ito magka-gulapay sa kinasasadlakan nito. Hindi na
naman niya na-control ang kaniyang sarili...

Nasaktan niya si Wade.

Marahan siyang lumakad palapit sa nakahandusay na binata.

"Wade I'm sorry..." Hindi naman magkanda-ugaga si Usha kung paano niya ito
tutulungang makatayo. "A-Ayos ka lang b-ba?!" Paano niya ipapaliwanag dito ang
lakas niyang iyon?

"A-Ang lakas mo..." Hawak-hawak pa ni Wade ang tila napilayang balakang. Ngumiti ng
tipid ang lalaki habang nakatingin sa kaniya.

"Ikaw kasi eh... Sorry Wade..." Aalalayan niya sana ang binata ng bigla naman siya
nitong hilahin sa braso.

"Dito ka lang!" Biglang sabi nito sabay haltak sa bewang niya.

Dahil sa hindi iyon inaasahan ni Usha ay hindi siya agad nakapalag. Namalayan na
lamang niya ang sarili na nakahiga na sa ilalim ng binata, at ngayon ay nasa ibabaw
niya na ito.

"I love you Jerusha Lopez...." Pinangko nito ang dalawang kamay niya patungo sa
kaniyang uluhan. "Ngayon lang ako nagkaganito sa isang babae... Ngayon ko lang
naramdaman ito... and I won't let you go..." Matapos sabihin iyon ni Wade ay
tinawid na nito ang pagitan ng kanilang mga mukha.

Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya ng maramdaman ang pagsakop ni Wade
sa kaniyang naakawang na mga labi. Pakiramdam ni Usha ay ilang libong boltahe ng
kuryente ang dumaloy sa kaniyang katawan. Hindi siya agad nakapag-react. Dilat ang
mga mata niya na nakatitig sa kisame at para bang walang pagkilos na kayang gawin
ang kaniyang biglang nanghinang katawan.
Si WADE naman ay patuloy sa pagdama sa malambot na mga labi ni Usha. Marami na ding
dumaang babae sa buhay niya... pero hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganoon sa
isang babae.

Alam niyang gusto niya si Usha... gustong-gusto niya ito...

At hindi siya papayag na mauwi lamang sa wala ang damdamin niyang iyon.

TBC

~ Omo omo!!! Makita kayoo ni Fafa Eos! Hahahaha... VOOTEEEEEE COOMMEEEENNNTTTT!

/PLUG: *New Story: "The Billionaire's Obsession" - Kung si Fafa Eos minahal niyo sa
kasungitan, well hindi papahuli ang hot na hot na si Hendrick! --- At napatunayan
iyan ng kaniyang brandnew sex slave na si Camilla Honrado~ Check it out dito din
saking WATTPAD acct! XOXO

####################################
36. BEWARE Of HIM!
####################################

####################################
37. Is This 'Goodbye Tan?' Chapter?
####################################

[ Near End ]

St. Louise University GYM.

"Oh looks who's here!" Biglang nahawi ang mga estudyante sa gym ng makita nila ang
paparating.

Titig na titig ang lahat kay Eos.

Matangkad ito kaya kita agad kahit ng mga nasa bandang likuran ng kumpulan ng mga
naroong estudyante. Lahat ay napatitig sa bagamat seryoso at walang kangiti-ngiti
ay napaka-perpektong mukha ni Eos.

Hindi naman mapigilan ang pagpapa-cute ng mga estudyanteng babae na naroroon.

Madami kasing tao ngayon sa gym para manood ng practice, malapit na din kasi ang
laban ng St. Louise kaya suportado nila ang kanilang basketball team specially ang
mga kababaihan na naroroon para mag cheer sa mga gwapong players.
Dahil nasa kalagitnaan ng practice ang team ni Wade ay hindi nila napansin ang
pagdating ni Eos Geryon Tan.

"Anong ginagawa niya dito?" Bulungan ng mga kababaihang naroroon.

"Is he stalking me?" Kinikilig na sabi naman ng isang cute na dalagita sa tabi ng
dadaanan ni Eos.

"Ambisyosa!" Hampas naman dito ng katabi nito.

Napansin naman ng coach ng basketball team ang biglang pagkakagulo ng mga

estudyante sa entrance ng gym. Napakunot ang noo ng coach ng makita si Eos.

Ang lalaking kahit anong gawin niya ay hindi niya mapatungtong sa gym na iyon.
Lumawak ang pagkakangiti niya pagkakita dito.

"Tan!" Biglang sigaw ng coach dahilan para mapatingin din ang mga players sa
entrance ng gym.

Ganoon na lamang ang pagsa-salubong ng kilay ng MVP na si Wade Montero ng makilala

ang dumating.

EOS

Tuloy-tuloy naman si Eos papasok sa gitna ng gym. Wala siyang pakialam kung nakaka-
istorbo na siya sa larong iyon.

"Mr. Tan! Anong masamang hangin ang nagdala sayo dito?" Masayang salubong ng coach
kay Eos. "Or dininig na ba ng langit ang panalangin kong tanggapin mo ang aking
alok na maging bahagi ka ng aking team?" Matagal na kasing sinusuyo ng coach ng
basketball team si Eos na sumali sa kanila, nakikitaan niya kasi ng malakas na
istamina ang lalaki at magandang pangangatawan. Higit pa doon ay sa tingin niya ay
malaki ang magiging pakinabang ng team kay Eos dahil sa taglay nitong katangkaran.

Pero hindi iyon pinansin ni Eos. Sa halip ay dire-diretso ang kaniyang tingin sa
isa sa mga player na naroroon.
None other than Wade Montero. The MVP heartthrob of St. Louise University.

"So?" Tila napahiya naman ang coach sa pandi-deadma ni Eos. "Is there anything that
we can help you Mr. Tan?" Alanganing tanong nito.

"I want to talk to that man!" Mahina pero ma-awtoridad na sagot ni Eos sa coach
habang ang kaniyang mga mata ay nanatiling nakapako kay Wade.

Umugong naman ang bulungan sa loob ng gym partikular na sa mga estudyanteng

naroroon.

"Oh... My MVP?" Napalingon naman ang coach sa kinaroroonan ni Wade.

Kusa na din namang lumapit ang binata kay Eos.

Kapwa seryoso ang mga mukha ng mga ito.

Nagtatagisan ng titig sa isat-isa...

Nagtataka naman ang lahat maging ang coach ng basketball team.

"Anong sa atin?" Pormal na tanong ni Wade.

"What is your plan man?" Matalim ang tinging tanong naman ni Eos sa lalaki.

Ngumiti ng mapait si Wade.

"Hindi mo alam kung anong pinapasok mo." Tiim na ang mga bagang ni Eos at kuyom na
din ang kaniyang mga kamao.

HINDI naman maiwasang matakot ni Wade. Kilala si Eos sa buong University.

Alam ng lahat kung gaano ka impluwesiya at kayaman ang pamilya nito, oo at mayaman
din siya subalit hindi kasing yaman ng lalaking kaharap.

Hindi naman sa pagiging basagulero pero kilala din si Eos sa pakikipag-away nito.
Halos lahat yata ng nagtangkang makipag-suntukan dito ay umuuwing bingot at bungi.
Noong una kasi ay madalas mapag-tripan ang lalaki dahil sa pagiging aloof nito at
dahil na din sa popularity nito sa mga kababaihan dahil sa taglay nitong karisma at
talino na hindi maiha-halintulad.
Kalaunan ay hinayaan na lamang ng lahat si Eos dahil na din sa mukhang wala naman
silang laban dito.

Nagpakawala ng malalim na paghinga si Wade. Alam niya ang tinutukoy ni Eos...

walang iba kung hindi ang babaeng nagpapa-tibok ngayon ng puso niya.

Si Jerusha Lopez.

"I want you to stay away from her." Bagamat blangko na ngayon ang repleksyon sa
mukha ni Eos ay mababanaag pa din ang nagliliyab na poot sa mga mata nito.

"At sino ka para utusan ako?" Ngumiti naman ng mapakla si Wade.

"So you're telling me na hindi mo gagawin?" Nagtatagis ang ngiping tanong ni Eos.

"We're friends... May masama ba doon? SHE IS MY FRIEND!" May diing bitaw ni Wade na
bahagya na ding tumigas ang anyo.

Si Eos naman ang napangiti ng mapakla. "In your dreams..."

Napikon naman si Wade sa sinabing iyon ng kaharap. "And in my dreams she's with
me!"

"And in reality I'm with her." Pormal na pagsasara ni Eos sa usapan nila.

Mababakas naman ang pagtataka sa lahat ng tao sa gym kahit sa mga players na
nahinto sa pagpa-practice. Lahat ay nakamasid sa dalawang lalaki na tila ba
nagkakainitan na.

"Pare bago pa kayo magsuntukan!" Sabat ng isa sa mga player na ka-team ni Wade.
"Ito oh!" Biglang nitong ibinato kay Wade ang bola ng basketball.

Alertong nasalo naman ng binata ang bola at pagkatapos ay tumingin ulit ito kay Eos
na kaharap pa din nito.

Umugong naman ang tilian at hiyawan sa buong gym. Ramdam ng lahat ang mga susunod
pang mangyayari.

"Catch!" Malakas namang ibinato ni Wade kay Eos ang hawak nitong bola na maagap din
namang nasalo ng huli.
Hudyat na iyon para tumabi ang ibang players na nasa gitna pa ng court ng gym.

Ang coach naman ay hindi maitago ang excitement na nasa mukha nito. Ang pangarap
niyang maging player at ang kaniyang MVP ay maglalaban sa gym na iyon! Kulang na
lamang ay tumulo na ang laway ng coach.

Halos mapuno ng hiyawan ang buong gym mula sa mga excited na estudyante!
First time na maglalaro si Tan! At versus pa sa isa sa mga sikat ding heartthrob na
si Wade Montero. Nahati naman ang mga kababaihan kung sino ang ichi-cheer nila.

"Tan!!! Go Tan!!!"

"Wade!!!!"

Ang laro na hindi palalagpasin ng kahit sino sa St. Louise University.

"EEEEEEeeeee!!!!!"

"Go Tan!!!"

"Montero!!!"

"I love you EOS TANNNN!!!!"

Punong-puno ng sigawan at tilian ang buong covered court gym ng St. Louise
University.

Hawak-hawak ni Eos ang bola at nakaharang naman si Wade sa kaniyang harapan.

Lamang ng ilang pulgadang tangkad si Eos kay Wade subalit kahit ganoon ay hindi
naman papahuli si Wade sa lalaki.

Napangiti si Wade.
Hindi nito akalaing darating ang panahon na lalaban ito ng basketball para sa
pagibig.

"Pagbibigyan kita..." Walang emosyong sabi ni Eos dito.

Samantala si Wade ay hindi niya alam kung ini-insulto ba siya ni Eos o ano... Pero
nakikitaan niya ng poot ang mga mata nito. Ano ba talaga ni Usha ang taong ito?

Bakit kailangan siyang kalabanin ng isang Eos Tan para sa isang babae? Ganoon ba
ka-tindi ang pagna-nais nitong ma-solo si Usha?

Hindi niya ito pagbi-bigyan!

Hinding-hindi!

"Pwede ka pang umatras... Kahit anong kalabasan ng laban na ito, sa huli talo ka pa
din." Wika ni Eos.

Namula naman ang mukha niya dahil sa sinabi nito. "Thanks but no thanks!" asar na
sagot niya at saka bumwelo para agawin ang bola sa kamay ng kaharap.

Mabilis pa sa kidlat na bumaling sa ibang direksyon si Eos. Mabilis ang pag-dribble

ng bola. Tamang stock knowledge lang sa basketball.

"Whoohhhhhh!!!!" Lalong lumakas ang sigawan ng mga tao.

Ang coach naman ng basketball ay siya na ding tumayong referee ng laban na iyon.
Hindi niya papalampasin ang laban na ito.

3 points agad for TAN.

Halos hindi makahawak ng bola si MONTERO.

Pinanghihinaan na din ang fans nito sa audience.

Pero dahil hindi naman ganoon kaalam sa basketball si Eos ay na three-second

violation agad ito, na sinundan pa ng traveling o walk violation.

Kahit pawisan na si Wade at medyo nakakadama na ng pagkahapo ay hindi pa din siya

tumigil. Pagkakataon niya ng bumawi!

Mabilis na tumakbo sa kabilang parte ng court si Wade pero nahabol pa din ito ni
Eos.
Partida ng naka-pantalon ang lalaki at naka black shoes.

Mangha naman ang coach sa ipina-pakitang lakas ng estamina ni Eos. Para kasing
hindi man lamang pinagpa-pawisan o nakakadama ng kahit kaunting pagod man lamang
ang lalaki.

Lalong umiinit ang laban.

Halos magkiskisan na ang dalawa sa gitna ng court.

"Hindi ka na dapat lumalapit pa sa kaniya!" Madiing sambit ni Eos.

Para namang nakakita ng multo si Wade dahil sa pagkaka-titig sa kaniya ng kaharap.

Sigurado siya na nakita niyang nagli-liyab ang mga mata ng lalaki! Literal na
umaapoy ang loob noon! Parang sa isang galit na Diyablo!

Sa pag-ikot ni Eos ay halos ibalya niya na ang natulalang si Wade. Kita ng lahat
ang ginawang iyon ng lalaki.

Kasunod na noon ay ang pag-pito ng coach/referee.

Bagsak patihaya si Wade sa makinis na sahig ng court.

Foul !

Matagal bago nakatayo si Wade.

Maya-maya ay bawi na naman ang binata.

Isa pang foul, offensive foul ng akmang magshu-shoot na si Wade sa basket. This
time pakiramdam niya ay nabalian siya ng buto dahil sa simpleng tulak ni Eos sa
kaniya.

Nang mabawi ni Eos ang bola mula sa hinihingal ng si Wade ay hindi niya na ito
ibinalik pa dito.

Sunod-sunod na ang 3 points na itinambak niya kay Wade.

Maluha-luha naman ang coach/referee mula sa kinatatayuan nito habang pinagmamasdan

ang bawat galaw ni Eos sa court.
"I WANT YOU!!!"

Hingal-aso na ang MVP na si Wade Montero. Hindi niya matanggap na ang isang Eos Tan
na walang alam sa basketball ay ang kauna-unahang taong magla-lampaso sa kaniya!

O tao pa nga ba talaga ito?

Iyong mga tingin niya na parang may kinalaman sa biglang panghihina ng mga tuhod
niya.

NAKANGISING binalingan ni Eos ang halos nanghihina ng si Wade Montero.

"H-Halimaw ka..." Usal ni Wade. Tuluyan na itong napaluhod sa gitna ng court.

Nakatayo si Eos sa harapan niya ngayon.

Doon na nanahimik ang buong gym. Lahat sila ay nagulat sa pagluhod ni Wade Montero.

"B-Bangon bata..." Mahinang dasal naman ng coach.

Pakiramdam nito ngayon ay halimaw nga ang kalaban ng MVP na si Wade.

"Incredible!" Palatak pa nito.

SI EOS

"Tigilan mo si Jerusha..." Mahina pero ma-awtoridad na utos niya sa nakaluhod na

lalaki sa kaniyang harapan. "Tigilan mo ang asawa ko kung ayaw mong manghiram ng
mukha sa aso!"

Gulat naman na napaangat ang mukha ni Wade dahil sa narinig. "A-Asawa?"

"She is my wife. Ikinasal siya sa akin... Ako ang lalaking makakasama niya hanggang
nabubuhay pa siya. At habang nabubuhay ako ay ako lamang ang lalaking para sa
kaniya!"

Para namang nasisilaw si Wade sa klase ng pagkakatitig ni Eos.

NAPAPIKIT SI WADE.

Kung gayon... Tama nga ang sinabi ni Eos kanina. Umpisa pa lamang ay wala na siyang
kalaban-laban dito!

Para siyang nalugi... Asar na pinagsu-suntok niya ang sahig ng court.

"Ahhhgg!!!!!!!!" Nagsi-sigaw si Wade at halos magdugo na ang kamao nito.

Tulala naman ang lahat.

Lahat sila ay nagtataka na sa nangyayari at kung ano ang sinabi ni Eos kay Wade
para magkaganoon ito.

Nagsimula ng lumakad paalis sa gym si Eos.

Habol tingin ang mga estudyante dito.

Samantalang awang-awa naman ang mga ka-team ni Wade sa binata na nakalugmok pa din
sa gitna ng court.

x x x

GANOON na lamang ang tahip ng kaba sa dibdib ni Usha. Hindi niya alam kung para
saan iyon, subalit pakiramdam niya ay may malaking problema siyang haharapin sa
araw na iyon.

"Usha!!!"

Si Bree. Nasa library sila ng mga oras na iyon. Magre-review sana siya para sa
kanilang midterm.

"B-Bakit?" Kabadong tanong niya. Agad niyang itiniklop ang librong kaharap.

Hinihingal pa ang kaniyang kaibigan ng maupo ito sa katapat niyang upuan. "Si... Si
Tan at si Wade... S-sa gym!"

Hindi niya na tinapos pa ang mga sasabihin pa sana ni Bree. Mabilis siyang tumayo
at tumakbo patungo sa gym ng St. Louise University.
"Usha!!!" Hindi naman na siya nahabol pa ni Bree.

x x x

LAKAD-takbo naman si Usha para lamang mabilis na makarating sa gym. Nagtataka pa

siya at bakit parang walang katao-tao sa paigid, huli na ng ma-realize niyang baka
lahat ay nakiki- usyoso na din sa nangyayari sa gym ng mga oras na iyon.

"'Wag naman sana..." Mangiyak-ngiyak na siya.

Kasalanan naman niya eh... Pero paano kung mapa-away si Eos? Paano kung masaktan si
Wade? Kasalanan niya lahat... Hindi niya akalaing hahantong sa ganoong sitwasyon.

Bigla niyang naalala ang sinabi ni Kye noon... Ayaw na ayaw ni Eos na may
nakakahati ito sa mga bagay na itinuturing nitong pag-aari. Higit sa lahat ay ayaw
din nitong pinanghihimasukan ang pribadong buhay nito.

Pero hindi niya magawang masabi kay Wade ang lihim na asawa niya na si Eos dahil
nangangamba siyang masira ang reputasyon ng asawa niya sa school na iyon.

"E-Eos?" Natigil siya sa pagtakbo ng makita ang paparating na lalaki.

Mabagal lamang paglalakad ni Eos patungo sa kaniyang kinatatayuan. Pakiramdam niya

ay lalong bumilis ang tibok ng puso niya ng makita niya ito.

Nakapamulsa ang kaniyang asawa at tuwid na nakatingin sa kaniya. Hindi naman niya
mabasa ang iniisip nito sa mga oras na iyon.

Alam niyang galing na ito sa court kaya't kabado siya.

"S-Si Wade..." Mahinang simula niya.

Bigla naman ang pagtalim ng mga mata nitong nakatingin sa kaniya. Parang biglang
gusto niyang pagsi-sihan ang kaniyang pagsa-salita.

Ilang segundo lang ay nasa harapan niya na ang lalake.

"Kailan pa?" Malamig na tanong nito.

Napakunot naman ang kaniyang makinis na noo. "Nagkakamali ka Eos..."

Matiim ang mga titig sa kaniya ng lalaki.

"T-Tinulungan niya lang ako... W-Wala kaming relasyon..." Nahihiyang paliwanag

niya. Kulang na lamang ay lumubog na siya sa kaniyang kinatatayuan.

"Bakit hindi ka sa akin humingi ng tulong? Bakit sa ibang tao pa?" Mahina pero
pakiramdam niya ay isinigaw sa kaniya ni Eos ang mga katagang iyon.

"S-sorry... Sorry kung nag-sinungaling ako sa'yo... Sorry..."

Nag-iba ng tingin si Eos. Sila lamang ang tao sa lugar na iyon, hindi naman na
makakilos si Usha sa kaniyang kinatatayuan.

"Niloko mo ako..." Mapait ang pagkakasabi noon ni Eos.

Tuluyan ng bumagsak ang mga luha ni Usha mula sa kaniyang mga mata. "H-Hindi...
Pero kung talagang iyan na ang tingin mo sa akin... Hindi kita masisisi... Kung
ayaw mo na talaga akong pakinggan... O-Okay lang..."

"Tandaan mo Jerusha Lopez, Ikaw ang unang tumalikod sa ating dalawa." Malamig na
wika ng asawa niya sa kaniya.

Para namang may pumiga sa puso niya. "K-Kung ganoon makikipag-divorce ka na sa

akin?" Umiiyak na tanong niya sa asawa.

Doon naman na nagbago ang kaninang walang emosyong mukha ni Eos. Nahaluan ng
lungkot ang mga mata ng lalaki habang pinapanood siya sa kaniyang pag-iyak.

"Eos... Halos mabaliw na ako sa pagibig ko sa'yo... Kaya hindi kita lolokohin...
Maniwala ka sa akin... Mahal na mahal kita... Hindi dahil sa mayaman ka o ano pa
man! Alam ko sa puso ko na minamahal kita! Kahit noong una pa lamang kitang
makilala..." Sumisigok na pagtatapat ni Usha sa kaharap. Hindi niya alam kung paano
niya nagagawang sabihin dito ang lahat ng sina-saloob niya ngayon. "Eos... Sinabi
mo sa akin noon na kailangan mo ako... Hindi naman ako lumalayo sa'yo baby,
naririto lang ako kahit may mga panahong naba-balewala mo na ang presensiya ko..."

"Because I'm protecting you." Tipid na sagot naman ni Eos.

Napatingala siya dito. "Protecting me? Saan? Kanino?"

"Sa sarili ko..." Mapait na tugon muli nito.

"H-Ha?"

"Hindi ako normal na tao Jerusha... Pero minahal kita. Minahal kita na higit sa
buhay ko... Pero sinaktan mo ako ngayon..."

Patuloy sa pag-agos ang luha ni Usha.

Tama si Eos... Sinaktan niya ito...

Wala siyang kwentang babae...

Tahimik na naglakad na palayo si Eos. Tahimik din na sumunod na lamang din siya
dito...

Uuwi siya sa mansion kasama ang asawa niya...

Pero batid niyang may lamat na sa kanilang pagsasama...

TBC

~Reactions? Hihi
####################################
38. My Darling Vampire [The Secrets]
####################################

Mga PINAKAMAMAHAL, pls wag kayong ma-shock sa kabanatang ito. Alam naman nating
lahat na si Fafa E. ay naiiba sa lahat :)

@abbott651 at sa iba pang tumatangkilik sa aking asawa... asawa nating lahat

haha. :D

xxx

SA MANSION...
SI KYE

"May bisita ho..." Ani ng kasambahay.

Kadarating lang nina Eos noon at kakaakyat lamang sa kwarto ng mga ito, at tila may
tampuhan pa nga ang dalawa.

Napataas naman ang kilay ng dalagitang si Kye. Paakyat na sana siya ng kaniyang
kwarto noon ng bigla siyang kausapin ng kanilang katulong. Kagagaling niya lamang
sa school.

"Sino?" Mataray niyang tanong.

"Iyon hong kaibigan ni Mam Usha... Iyon hong gwapong binata..." Nakatungong sagot
naman nito sa kaniya.

Ganoon na lamang ang pagliwanag ng mukha niya ng malaman kung sino ang kanilang
bisita. "Let him in." Utos niya.

Agad namang sumunod ang kaniyang inutusan.

Mabilis naman niyang sinuklay ng kaniyang mga daliri ang may kaiksian niyang buhok.
Na-miss niya na ang mahirap na binatang iyon. Napatingin pa siya sa gawi ng
kanilang hagdanan. Ipinapanalangin niya na 'wag muna sanang bumaba ang kaniyang
kuya at hipag.

Maya-maya lamang ay nakita niya ng papasok sa malaking pintuan nila ang binatang si
Kiko.
Hindi niya maiwasang mapangiti ng makitang naka gel ang buhok ng parating na
lalaki. Ito kasi ang unang beses na nakita niya itong nag effort para sa may pagka
long back nitong buhok.

[ Ang parteng ito ay makikita din sa Book ng KYE THE LAST PRINCESS ]

Simpleng asul na T-Shirt lamang ang suot nito at isang kupasing pantalong maong. Sa
pang-ibaba naman nito ay isang lumang itim na rubbershoes na halata namang hindi
branded. Gayon pa man ay gwapo pa din ito...

Simple lamang si Kiko pero kahit paano ay may laban naman ito sa pa-pogian sa
kaniyang kuya Eos!

"Good afternoon..." Magalang na bati nito sa kaniya.

"Good afternoon!" Mataray niyang sagot dito. Ayaw niya pa kasing tuluyang maging
mabait sa binata sa hindi naman niya mai-paliwanag na dahilan.

"Nandiyan ba si Usha?" Bigla'y tanong ni Kiko.

Doon na lalong napa-simangot ang dalagita. Akala pa naman niya ay siya ang sadya ng
binata, iyon pala ay ang kaniyang hipag pa din!

"Wala siya dito kaya umalis ka na!" Halos sigaw niya dito.

"Napakasama talaga ng ugali mo!" Naiiling na sabi naman ng binata.

Akmang tatalikuran na sana ni Kye si Kiko ng bigla siya nitong hawakan sa kaliwang
braso.
Pakiramdam ni Kye ay bigla siyang na-kuryente dahil sa pagkakahawak na iyon ng
binata.
"Hey! Get off me you son of a---"

"Son of what?!" Gigil na tanong naman ni Kiko.

"Pwede ba bitawan mo ako!!!" Inis na hila niya ng braso niya mula dito.

"At pag hindi kita bitawan? Anong gagawin mo huh?! Patu-tulugin mo ulit ako sa
suntok mo?" Seryosong tanong ng binata.

Napalunok naman si Kye. "I-I don't know what you're saying...err..."

"Iba ka Kye... Iba kayo..." Umiiling-iling na sabi pa ni Kiko.

Bumadha naman ang sakit sa mukha ng dalagita. Oo alam naman niyang iba sila eh, iba
ang pamilya nila! Pero matagal niya ng tinatakasan ang katotohanang iyon!

"You're thinking ... na... I'm a...monster?" Mahinang tanong niya kay Kiko.

Hindi sumagot ang binata. Nanatili lamang itong nakatingin sa kaniyang mukha.

"Ano?!! Monster din ang tingin mo sa akin???!" Pumiyok na ang boses ng dalagita.

Pero ikinagulat niya ng bigla siyang kabigin ng binata ay yakapin ng mahigpit.

"K-Kiko?..."

"Shhh... Lalo kang magiging monster kapag nag-sungit ka na naman, sige ka!"
Malambing na anas ng binata sa kaniyang punong-tainga.

Nahihiwagaan naman si Kye sa ikini-kilos ng lalaki. Subalit nagugustuhan naman niya

ang pagkakalapat ng kanilang mga katawan sa mga oras na iyon.

"May kilala akong ganiyan... Na mga bata pa lamang kami ay batid ko ng iba siya...
Itinatago niya ang kakaiba sa kaniyang pagkatao...Pero kahit ganoon ay alam kong
mabuti siyang tao... Kaya gusto ko siyang protektahan..." Mahinang sabi ng binata.

"Si... Ate Usha ba ang tinutukoy mo?" Malungkot na tanong ni Kye. Pakiramdam niya
ay may kumirot sa isang bahagi ng puso niya. "Asawa na siya ng kuya ko..."

Ngumiti naman si Kiko at pagkuway hinawakan ang kaniyang mukha. "Magpakabait ka na

ha?" Malambing na sabi nito.
Napa-simangot naman ang cute ng mukha ng dalagita. "Why should I?" Mataray na
tanong niya.

"Kasi... gusto kong hintayin ang pagda-dalaga mo..." Diretsang sagot ng binata
habang nakatitig sa kaniyang mga mata.

Para namang malulusaw sa kilig si Kye dahil sa kaniyang narinig.

Napa-ngiti na lamang sila sa isat-isa...

Hindi nila alam na bilang na lamang pala ang mga oras sa pagdating ng panibagong
dagok na naman sa kanilang mga buhay...

Dahil mula sa labas ng mansion ay isang pajero ang huminto at lulan noon ay ang mga
kalakihang may kinalaman sa nakaraan ni Sab Mondragon Tan.

x x x

Samantala...

Ang nanay ni Usha na si Carmelita Lopez.

Nasa late 40's na ang babae, bagamat nagkaka-edad na ay bakas pa din ang dating
kagandahan nito ng kaniyang kabataan. Madilim din ang buhay na dinanas niya mula ng
siya ay maging dalagang ina...

Sa kabila noon ay nanatili pa din siyang nakatayo kahit pa napariwara na din ang
buhay niya.

"Bakit bumalik ang mga hayop na iyon?" Nanginginig ang kalamnan niya habang
inaalala ang mga mukha ng mga lalaking humalay at nagpahirap sa kaniya noon.

Nasa harapan siya ngayon ng malaking bahay ng mga Tan. Hindi niya mai-paliwanag ang
kabang lumulukob sa kaniyang pagkatao. Gusto niya sanang tawagin ang kaniyang anak
na si Bashang pero hindi niya magawang mag doorbell sa gate ng mansion.

"Ano bang nangyayari sa akin?" Naihilamos niya ang dalawang palad sa kaniyang
namumutlang mukha. Muli niyang ibinalik ang paningin sa malaking bahay.

Nasisiguro niyang naroroon na ang kaniyang anak.

Sa unang pagkakataon ay gusto niya itong makita...
Hindi dahil sa kailangan niya na naman ng pera, kundi dahil gusto niya lang.
Aminado siya na wala siyang nadaramang pagmamahal sa babae, pero kahit paano ay
nagsu-sumigaw pa din sa isang dako ng isipan niya na dugo at laman niya din ang
anak niya.

Nasira man ang buhay niya ay nakaganti na din siya sa kaniyang anak. Sa lahat ng
pahirap niya sa buhay nito ay hindi pa din siya nito sinukuan...

Beep ng cellphone ang pumukaw sa lumilipad niyang isipan.

Agad niyang tiningnan kung sino ang nagtext sa kaniya.

MESSAGE FROM : BASHANG

Nay nasaan ho kayo? Okay lang ho ba kayo? Nakahingi na ho ako ng pera sa asawa
ko... Pasensiya na ho kayo kung natagalan... Nasa hotel pa po ba kayo? Pwede po ba
tayong magkita?

Tila naman biglang hinaplos ng habag ang dibdib niya dahil sa text na iyon ng
kaniyang anak.

Kahit pa halata namang pera na lamang ang habol niya dito ay hindi pa din ito
pumapalag sa kaniya. Sa kabila ng mga kasamaan niya dito ay puro kabutihan pa din
ang isinu-sukli nito sa kaniya. Napailing siya dahil batid niyang huli na din naman
na kung magbabago siya.

May sarili ng buhay si Bashang, sa piling ng bagong pamilya nito... Maayos na ang
buhay ng kaniyang anak para manghimasok pa siya. Ito nga siguro ang parusa ng
langit sa kaniya, ang mabuhay ng nag-iisa...

Huli na para maging mabuting ina pa siya sa kaniyang anak.

Isa pa wala na din naman siyang balak...

Nagsimula ng magtype ng kaniyang reply si Carmelita.

: Narito ako sa labas ng gate. Ilabas mo na lang ang pera, madali ka.

SEND.

Napa-ngiti siya ng mapait.

Hindi ba't napaka-walang kwenta niyang Ina?

Matagal niya ng inari ang koronang iyon... ang pagiging WALANG KWENTANG INA. Walang
kwentang ina sa dalawa niyang anak, at syempre hindi alam ni Usha ang tungkol sa
isa pa.
Masaya na din siya at kahit paano ay naging ayos naman ang buhay ni Bashang,
atleast hindi na siya uusigin pa ng konsensiya niya kung sakaling iwanan niya na
ito ng tuluyan.

Natigil siya sa pag-iisip ng may isang pamilyar na Pajero na biglang huminto sa

harapan ng bahay ng mga Tan.

Ganoon na lamang ang kaba niya ng makilala ang mga lulan ng sasakyang iyon!

Ang apat na demonyong humalay sa kaniya!

Anong ginagawa nila doon???

Hindi kaya? Hindi kaya si Usha na anak niya ang sadya ng mga ito??? Parang biglang
nanigas ang kaniyang buong katawan. Hindi siya papayag na kuhanin ng mga ito ang
kaniyang nag-iisang anak! HINDI! Sukdulang ikamatay niya pa!

Parang biglang nagkaroon ng sariling isip ang kaniyang mga paa at nagmamadaling
tinalunton ang daan patungo sa mansion ng mga Tan.

Ang mga hayop na 'yon? Hindi pa ba sila titigil sa ka-demonyohan nila?! Nagniningas
sa galit ang mga mata ni Carmelita.

TULOY-tuloy na pumasok ang apat na kalalakihan sa malaking mansyon ng mga Tan.

"Sino ho kayo?!" Tanong ng katulong subalit pabalya lamang silang itinulak ng mga
ito.

Inagaw ng mga ito ang mga baril ng mga guwardiya sa mansion at pinapasok ang lahat
sa loob.

"Anong nangyayari???" Takang tanong naman ni Kye. "Mommy!!! Daddy!!!!" Nagsisigaw

na ang dalagita.

Humahangos na bumaba naman ng malaking hagdan ang mag-asawang Hani at Sab kasunod
ang mag-asawang sina Eos at Usha.

"Sir! Bigla na lang ho silang pumasok!" Paliwanag ng isang guard na putok ang labi
at dumudugo pa ang ilong.

Takot na takot naman ang lahat ng mga katulong na nagku-kumpulan sa isang sulok.

Nilapitan naman ni Sab ang kanilang mga kasambahay.

"Lahat kayo! Bumalik sa servants quarter! Walang aalis, walang lalabas doon o
sisilip man lang! Kahit anong mangyari o marinig niyo! Maliwanag ba?!" Utos ni Sab
sa mga ito. "Walang tatawag ng pulis o kung ano pa man..."

"P-pero sir?" Takot na tanong ng isa sa mga guard na sugatan na din.

"Magtiwala kayo sa akin..." Seryosong sagot lang ni Sab sa mga ito.

Agad namang tumakbo si Kye palapit sa Ina nitong si Hani at takot na yumakap doon.

Nang mawala na ang mga kasambahay ay saka na hinarap ni Sab ang apat niyang
panauhin.

"Kamusta ka naman mahal kong pamangkin?" Wika ng isa sa mga ito.

SAB

Nagtagis ang mga ngipin ni Sab ng makilala ang apat.

[From The Book Of GOTHIC ROMANCE Hani&Sab]

Sina Elijah, Victur, Timon... at ang kapatid ng kaibigan niyang si Kiron na si

Carl.

Ang mga kamag-anak niyang parte ng kaniyang nakaraan...

Batid niyang dalarating din ang oras na ito...

"What's this dad?!" Takang tanong naman ni Eos sa ama.

Si Kiko at Usha ay takang nakamasid lamang.

Nang biglang bumukas muli ang malaking main door at iniluwa noon ang nanay ni Usha
na si Carmelita.

"MGA HAYOP KAYOOO!!! ANONG GINAGAWA NIYO DITO??? NARIRITO BA KAYO UPANG KUHANIN ANG
AKING ANAK???!!!" Bulyaw ni Carmelita sa mga ito.

"At sino ka namang babae ka?!" Baling ni Elijah dito. Ito ang pinaka-pinunong
tumatayo ngayon sa apat. Ito ang malayong kapatid ni Leandro sa lahi kaya masasabi
pa ding malayong pamangkin nito si Sab.

Nagsimula ng gumaralgal ang boses ng nanay ni Usha. "Hindi niyo ako natatandaan?
Ako lang naman ang babaeng nakatakas mula sa inyong maruruming kamay! Ang babaeng
sinira niyo ang buhay!!! Mga kampon kayo ng Diablo! Kayo ang sumira sa buhay
kooo!!!" Tangis nito.

"N-Nay?!" Gulantang naman si Usha sa narinig.

Halos lahat ay nagulat sa sinabing iyon ni Carmelita.

"Small world pala!" Nakangiting wika naman ng isa apat na lalaki. Si Timon.

Nangalit naman ang bagang ni Sab. "Ano bang kailangan niyo?! Tapos na ang lahat
bakit bumalik pa kayo?!"

Walang tigil naman sa pag-agos ang luha ni Usha habang nakatingin sa apat na
lalaking iyon.

Tumawa naman ng mahina si Timon. "Kung gayon ay nagbunga pala ang pagpaparaos namin
sa'yo tanda? Akalain mo ano..." Baling nito sa nanay ni Usha. "At iyon ang bunga ng
ginawa namin sa'yo? Sa totoo lang ay wala kaming pakialam sa naging anak mo! Siguro
kung naging lalaki siya ay maari pa kaming magka-pakialam sa kaniya. Pero isa lang
din siyang walang kwentang babae! Saka mamaya matulad pa siya dito kay Sab!" At
bumaling naman ito sa gawi ni Usha. "Si Sab na isang traydor!"

Samantala ang nanginginig na si Usha.

"Anong klaseng mga tao kayo?" Nagtataka siya, kung totoo ngang ang mga ito ang
nanggahasa sa kaniyang nanay ay dapat matatanda na ang mga ito ngayon hindi ba?

Tila naman nabasa ni Elijah ang tanong na tumatakbo sa isipan niya. "Hindi kami
tumatanda! Grupo kami ng mga bampirang may buhay na walang hanggan! At mga
kababaihang ginagahasa namin ang pinagkukuhanan namin ng aming lakas at kabataan!"

"Mga hayop!" Gigil na wika naman ng nanay ni Usha.

Tahimik at tikom kamao namang nakikinig lamang si Eos sa mga sinasabi ng mga ito.
Isa-isa na nito ngayong napagtatagpi-tagpi sa isipan kung bakit hindi tumtanda ang
kanilang daddy Sab... at kung bakit iba sila sa lahat ng mga tao.

Hindi naman makapaniwala si Kiko sa kaniyang mga nadidinig.

Naglakad palapit si Timon kay Sab. "Matagal kaming nagtago at nagpalamig... Akala
namin pwede naming ibaon sa limot ang lahat... Pero hindi Sab! Dahil kinamumuhian
namin ang ginawa mong pagtalikod sa aming lahi!" Pagkasabi noon ay agad na tumaas
ang kamay ng lalaki.
"Sab!!!" Napasigaw naman si Hani.

"Daddy!!!" Halos sabay pa sina Eos at Kye.

Hindi naman nakailag si Sab sa kabiglaan. Sugat ang kaniyang kaliwang balikat.

"Ugh..." Napaluhod ito sa sakit na nadama.

"Wala kang kwenta Sab Mondragon! Or shall we say... Sabastian Tan? Hayop ka! Inubos
mo ang lahi natin dahil sa pagibig mo sa isang mahinang babae! Wala kang karapatang
maging masaya!" At tinadyakan pa nito ang nakaluhod na si Sab.

Doon na hindi nakapagpigil si Eos.

Namumula ang mga mata niyang lumapit sa lalaking nanakit sa kaniyang ama.

Sa kauna-unahang pagkakataon...

Nakita nilang lahat ang pagbabago ni Eos...

Ang mga mata nitong nagniningas at ang mga kamay nito ay tinubuan ng mahahabang
kuko na matalas pa sa isang matalim na balisong.

"Demon!!!" Agad nitong itinarak ang kaniyang kamay sa leeg ng lalaki na sumipa kay
Sab.

"Timon!!!" Nagulat naman ang tatlong kasama nito.

Subalit bumagsak na ng tuluyan si Timon sa marmol na sahig ng mansyon.

Umaalingasaw ang dugong tumapon mula sa wakwak na leeg nito. Tila ba isa itong
nabubulok na hayop na unti-unti ng nagiging abo.

"E-Eos..." Mangha naman si Usha sa nakikita niya.

Maging si Hani ay gulat na gulat...

Kailan man ay hindi niya inaasahang makikitang ganoon ang kaniyang anak!

Si Victur naman ay agad na sumugod sa gawi ni Eos. Pero alerto na si Eos.

Nakipagtagisan ito sa kalaban.
Sa kauna-unahang pagkakataon ay natuwa naman si Eos dahil may nakalaban na siyang
hindi niya napapatumba kaagad!

Mabilis pa sa mabilis ang mga kilos. Nakikipagtagisan. Nakikipagsukatan.

Sa mga labi ni Eos nakaguhit ang hindi maipaliwanag na ngiti. Kailanman ay hindi
niya inakalang makakahanap siya ng kaniyang katapat sa lakas at galing. Nauuhaw
siya sa dugo ng kaniyang kalaban. Gusto niyang wakasan ang buhay ng mga demonyong
iyon.

TBC
####################################
39. TEARS and Lots of BLOOD
####################################

@engellynpacala :)

x E O S x

AT si Carl naman ay patungo sa gawi nila Usha. Pero maagap na humarang si Carmelita
dito.

"Hayop!!! Kayo ang dahilan kung bakit nasira ang buhay ko!!!"

Isang malakas na sampal naman ang natamo ni Carmelita mula sa lalaki. Halos
tumilapon ito at nawalan ng malay.

"Inaaayyyy!!!" Napasigaw naman si Usha.

Agad namang hinarangan ni Kiko ang mga babae. "Kye, iakyat mo sila sa kwarto madali
ka!!!" Utos ng binata.

Agad na sinunggaban ni Carl si Kiko. Pilit namang humuhulagpos ang binata mula sa
halimaw subalit hindi nito kaya ang lakas ng bampira.

"Kikoooo!!!" Sabay pang sigaw nina Usha at Kye.

"Bitawan mo siya!!!" Tila isang mabangis na hayop na sinalakay ng dalagitang si Kye

ang lalaking sumasakal kay Kiko. Namumula ang mga mata ni Kye.
"Aba't lalaban ka!!!" Isang hagupit naman ang ibinigay nito sa dalagita sanhi upang
tumilapon ito dingding.

"Kye!!!" Umiiyak na dinaluhan naman ni Hani ang bunsong anak. Bagsak ang katawan ni
Kye sa sahig at bahagya pang pumutok ang mapulang labi nito.

"K-Kye..." Hirap na tawag ni Kiko sa dalagita, kitang-kita nito ang namumulang mga
mata ni Kye. Itinaas si Kiko sa ere ni Carl na hawak lamang ang leeg. Pinagta-
tadyakan nito ang tiyan ng bampirang kaharap pero hindi ubra ang lakas ng mortal sa
isang demonyong kagaya ni Carl.

Akmang dudukutin na ni Carl ang tiyan ni Kiko ng biglang sumigaw si Kye.

"WAGGGGG!!!!" Nagpilit na makabangon ito, pero niyakap ito ng mahigpit ni Hani.

Napigilan din iyon ni Sab na agad na sumugod sa gawi ni Carl. Bumagsak naman sa
sahig ang nanghihinang si Kiko.

Talsik ang bampira, subalit muli itong bumangon. "Ipag-hihiganti ko ang kuya Kiron
ko!" Ang maputlang si Carl.

"Hindi ako ang pumatay sa kaniya... Kundi ang mga kalahi niyo din. Sa kahuli-
hulihang pagkakataon ay nagsisi si Kiron... Tinalikuran niya na ang mga kasamaan
ninyo..." Malungkot na wika ni Sab.

"H-Hindi ako naniniwala!!!" Galit na sumugod muli si Carl sa sugatang si Sab.

Pero isang malakas na tadyak ang ibinigay ni Sab dito.

Tumalsik naman ito sa kinatatayuan ni Eos.

Si Eos na tila natutulala pa sa dugong nakabalot sa mga kamay nito. Ang aura ni Eos
ay ibang-iba na sa aura nito noon. Nasa mga mata nito ang labis na pagkagalak sa
dugong nakikita, at nasa mga labi nito nakaukit ang isang ngiti na nakakakilabot.

Hindi pa nakakatayo ang lalaki ay agad na itong kinubabawan ni Eos. Nagpapa-pasag

si Carl pero higit na mas malakas ang anak ni Sab. Itinarak nito ang kanang kamay
sa dibidb ng kaaway.

Pero lumalaban pa din si Carl. Humulagpos ito sa lalaki kahit pa hinang-hina na.
Akmang tatakbo ito palayo pero mas mabilis ang mga kilos ni Eos na hindi papayag na
matakasan!

Iba ang ang pakiramdam ni Eos ngayon... Humihiling pa ng mas madaming dugo ang
kaniyang mga uhaw na kamay.
"TAMA na Eos..." Pagmamakaawa ni Hani sa anak. Hindi niya na kayang makita pang
nagkakaganoon ang kaniyang anak. Hindi niya na ityo kayang makitang ganoon! Parang
pinipira-piraso ang puso niya... Hindi niya matatanggap na maging bampirang walang
puso ang kaniyang anak... Hindi kailanman!

Pero madilim na ang paningin ni Eos. Nagbabaga ang mga mata nito. Dire-diretso ito
sa patakbong si Carl at walang sabi-sabing itinarak sa likod nito ang isang kamay.
Lumagos iyon sa katawan ng kaaway.

Napatay ni Eos si Carl na dilat ang mga mata nito.

Tuluyang naging abo ang Bampira matapos ang ilang segundo. Napaiyak na lamang si
Hani sa nasaksihang kabangisan ng panganay na anak.

"WALANG HIYA KA!!!!" Galit namang hinaltak ni Victur si Eos at pabalandra itong
inihambalos sa kisame ng mansyon.

Bagsak sa sahig si Eos dahil sa di nitong inaasahang pag-atake sa isa pang bampira.
Pero parang balewala lang iyon kay Eos, nakangiti pa nga ito habang pinupunasan ang
pumutok nitong bibig.

"Parang awa niyo na tama na!!!" Sargo ang luha ni Usha sa kaniyang mga mata.
Humarang siya sa harapan ng bampirang si Victur pero tinabig siya nito.

Hindi tuminag si Usha. Hindi siya natatakot dito! Dahil ang ikinatatakot niya ay
ang nakikitang pagbabago kay Eos. Hindi iyon ang Eos na asawa niya! Hindi isang
halimaw!

Kung kina-kailangan siya ang humarap at magmakaawa sa mga bampirang ito ay gagawin
niya... Pero kung sasaktan siya ng mga ito, kahit pa isa sa mga ito ang tunay
niyang ama ay lalaban siya.

Malakas din siya...

Iba din siya...

Taglay niya din ang maruming dugo na taglay ng mga ito!

Si Elijah naman ay balot na balot na ng galit. Tinakbo niya ang pagitan nila ng
anak ni Sab na si Eos , na kasalukuyan na ngayong nakalugmok sa sahig na marmol.

"Wagggg!!!" Naalerto naman si Sab ay pabalyang binangga si Elijah.

"Hayop ka Sab!!!" Galit na turan ni Elijah, naging kulay putik na ang balat nito
ngayon.
Isang putok ang narinig nilang lahat.

Si Victur naman ay bigla na lamang tumimbwang sa sahig.

Sa tuktok ng hagdan ay nakatayo ang asawa ni Sab na si Hani. Sa dalawang

nanginginig na mga kamay nito ay naroroon ang isang baril na batid nilang pilak ang
bala. "L-Lubayan niyo ang pamilya namin!!!" Umiiyak na wika ng babae.

Ang dalagitang si Kye naman ay nasa likuran ng kaniyang ina. Lihim silang bumalik
sa kwarto upang kuhanin ang bagay na iyon.

Mabilis pa sa alas-kwatrong naging abo si Victur.

"Tumigil ka na Elijah..." Si Sab na nakatingin sa natitirang buhay na kalahi.

"Bakit Sab?" Ngiting parang sa demonyo naman ang kay Elijah.

"Dahil hindi niyo naman na ito dapat pang ginagawa." Malumanay ang pagkakasabi noon
ni Sab.

Takot na takot naman si Hani sa isang tabi habang yakap-yakap ang kaniyang bunsong
anak. Nabitawan niya na ang baril...

Sa isang sulok naman ay nakabulagta pa din si Kiko at ang ina ni Usha.

"Daddy!!!"Umiiyak na tawag naman ni Kye sa ama.

Tumawa naman ng malakas si Elijah. "A complete family... Ang matagal mo ng

pinangarap mahal kong pamangkin..."

"Oo." Sagot lang ni Sab. "Ang kaligayahang ipinagkait sa atin ng kulto ninyo! Ang
magkaroon ng masayang buhay at magkaroon ng pamilyang matatawag nating sa atin."

"Kulto? Iyon na lang ba ang tawag mo sa ating samahan ha Sab? Sa ating lipi?"
Nagbago na ang ekspresyon ng mukha ni Elijah ngayon.

"Maliban sa nakakaumay na buhay na walang hanggan at kayamanang walang saysay ay

ano pa ba ang nakukuha natin sa samahang sinasabi mo? Masaya ka ba?"

"Oo Sab. Masaya ako... Masaya ako sa kapangyarihan, kayamanan at buhay na walang
hanggan na binabalewala mo! Matagal na kaming nabubuhay sa mundong ito! Pinagsawaan
na namin ang lahat ng bagay na maaaring ibigay ng sanlibutan!"
"Na hindi ba kayo napapagod? Sa palipat-lipat ng tirahan? Na kayo-kayo lang din ang
magkakasama? Na sumasamba kayo sa demonyo at pumapaslang ng mga inosenteng
kababaihan?! Ha?! Iyon ba?" Naroon na ang pait sa tinig ni Sab.

"Iyon na lamang ang magagawa namin Sab..." Palakad-lakad si Elijah sa kabuuhan ng

kanilang sala. "Pero ngayon? Napatay mo na ang halos lahat ng kalahi natin... Hindi
ko alam kung bakit umatras kami noon. Oo inaamin ko na sobrang natakot ako sayo...
Alam kong higit kang mas malakas sa amin. Ewan ko ba kung bakit sayo pa napunta ang
ganoong kakaibang lakas? Dahil ba sa anak ka ng ating pinuno? O dahil sa anak ka ni
Leandro sa isang normal na babae?"

"Dahil alam ng Diyos na hindi ko gagamitin ang lakas kong ito para sa kasamaan!"
Naglakad na siya palapit sa kaniyang tiyuhin. "Ipagta-tanggol ko ang pamilya ko
laban sa lahat ng gustong manakit sa kanila... Kahit pa kamag-anak ko iyon! O kahit
pa ang lipi na aking pinagmulan! Hindi ko nanaising maging imortal kung kapalit
naman ay panghabang buhay na kalungkutan!"

Si Hani naman ay labis ng nag-aalala para sa kaniyang kabiyak. "Sab..."

"Daddy!!!" Walang tigil naman sa pagpalahaw si Kye. "Daddy!!!"

"May mga ina din kayo... May mga babae din sa lipi natin noon..." Salitang
binibitawan ni Sab habang lumalapit kay Elijah. "Hindi pa huli... Pwede pa naman
tayong maging masaya... Magsisi kayo..."

"Huli na Sab. At ang mga babae sa liping sinasabi mo... matagal na silang binura ng
ating angkan sa aming mga isipan. Ang mga babae ay parausan na lamang natin... Ang
mga babae ay alay na lamang natin sa ating Panginoong Diyablo. Siya at ang
kapangyarihan ang aming sinasamba!"

"Pwes hindi ko kayo hahayaan!" Tumalim na din ang mga mata ni Sab. Matagal na ding
hindi nasasayadan ng dugo ang kaniyang mga kamay, pero kung para sa kaniyang
pamilya ay gagawin niya ang lahat!

Pasugod pa lamang siya kay Elijah pero nagulat na lamang silang lahat ng biglang
sumuka ng dugo ang lalaki.

Gulat naman si Sab ng unti-unti na lamang napaluhod sa kaniyang harapan si Elijah.

Namimilog ang mga mata nito habang bumubulwak ang dugo sa bibig.

"U-Usha?..." Hindi naman makapaniwala si Eos sa nakita niya sa kaniyang pagdilat.

Saktong pagbagsak ni Elijah at nakatayo naman sa likuran nito ang luhaang babae.

Maski si Sab ay nagulat sa ginawa ng kaniyang manugang.

"I-Inay... W-wala na ho sila... Wala na ho ang mga hayop na lumapastangan sa
inyo..." Umiiyak na palapit si Usha sa kaniyang inay na nagulat din sa kaniyang
ginawa.

"Usha?" Si Hani naman ay hindi maiwasang maawa sa kaniyang manugang.

"Nay... Wala na sila... Wala na ang mga halimaw na dahilan ng pagkasira ng buhay
niyo..."

Pilit na bumangon naman si Carmelita mula sa pagkakasadlak nito sa marmol na sahig

ng mansion ng mga Tan.

CARMELITA

"Bashang?" Hindi naman malaman ng babae kung paano kakausapin ang kaniyang anak. Oo
kinamumuhian niya ang mga lumapastangan sa kaniya, pero ngayon? Kahit pa nalaman
niyang talagang literal na halimaw ang mga ito at ganoon din si Usha ay hindi na
siya ganoon katakot.

Nakapatay ang anak niya dahil sa kaniya...

Dahil sa mahal pa din siya nito sa kabila ng lahat ng kasamaan at pagkukulang niya
dito...

"Anak..." Kusa na lamang iyong nanulas sa mga labi ni Carmelita. Nilakad niya ang
pagitan nilang mag-ina...

Pero bigla na lamang bumangon ang halimaw sa likuran ni Usha.

Kaya hindi naging abo agad si Elijah ay dahil sa buhay pa ito!

Nakatayo na ngayon ang lalaking anyong bampira at akmang itatarak na nito ang
matutulis na kamay sa likod ni Usha ng biglang makita ni Carmelita ang halimaw.

"Bashang!!!" Parang biglang bumalik ang lakas niya ng makitang nasa panganib ang
kaniyang anak.
Maagap niyang nahila ang kamay ni Usha at saka niya ito niyakap.

Pumalit si Carmelita sa posisyon ni Usha.

Huli na para sumaklolo pa si Sab.

USHA

Naramdaman na lamang ni Usha ang pagkabasa ng kaniyang likuran.

"N-Nay???" Sa paglingon niya sa ina ay sumalubong sa kaniya ang duguang mukha ng

babae.

Nakabawi na ng lakas si Eos mula sa kinaroroonan nito. Kahit pa masakit pa ang

katawan ay pinilit na ng lalaki na makatayo. Nagbalik ang katinuan nito nang makita
ang ginawa ng asawa.

"Jerusha!!!" agad nitong sinunggaban ang halimaw na nasa likuran ng mag-ina.

Halos mahati ni Eos ang katawan ng nanghihina na ding si Elijah.

Napapikit na lamang sina Hani at si Kye,si Kiko naman ay wala pa ding malay sa
isang sulok ng mansion.

Duguang humandusay naman si Carmelita sa mga bisig ni Usha.

"Inaaayyyyy!!!!" Palahaw ng babae. "Nay!!!" Humahagulhol na niyakap ni Usha ang

naghihingalong babae.

Para namang itinulos ang lahat sa mga oras na iyon. Wala na silang nagawa pa kung
hindi panoorin na lamang ang pagluluksa ni Usha.

Hindi na din maisa-salba pa si Carmelita. Hindi na nila ito kayang buhayin pa...
Halos hiwa na ang katawan ng babae dahil sa ginawa ni Elijah. Segundo na lamang ang
itatagal ng babae.

"Nay..." Hindi naman alintana ni Usha ang langsa ng dugo na halos bumalot na sa
kaniya. "W-Wag mo akong iiwan nay... Marami pa tayong pagsa-saluhang masasayang
bagay... Nay... Lahat gagawin ko para sa inyo... Lahat po, lahat ibibigay ko sa
inyo... Parang awa niyo na ho... mabuhay lang kayo..."

Kahit hirap ay pilit namang inabot ni Carmelita ang luhaang mukha ng anak.

"P-Patawarin... mo a-ako... anak..." Naghalo ang dugo at luha sa mukha ng babae.

"Nay?!... Nay!!! Nanay!!!!!!!!" Pero kahit ano pa man ang sigaw na gawin niya ay
hindi na muling magmu-mulat pa ang mga mata ng kaniyang ina.Iniwan na siya nito...
Pero kahit huli na ay nakahingi naman ng tawad sa kaniya ang babae.

Hindi na yata matatapos pa ang pagtangis niya.

Kagaya naman nina Victur at Timon ay tuluyan na ding naging abo si Elijah.

Masuyong inalalayan naman nang nahimasmasan ng si Eos na makatayo ang nagluluksang

asawa.
"Tama na Usha..." Hindi nito alam kung paano aaluhin ang babae. Nasa mukha niya din
ang labis na pagsisisi.

"Nay..." Parang bata namang ayaw humiwalay ng babae sa bangkay ng kaniyang ina.

Nakakaunawang nakatingin na lamang si Sab sa kaniyang manugang. Batid nito ang

hirap na dinadala ni Usha, dahil kung ano man iyon ay naranasan din nito dati ng
mamatay ang sariling ina sa kamay ng kaniyang tinalikurang lahi.

Patuloy pa din sa pag-iyak ang dalagitang si Kye. Tumayo na din si Hani para
lapitan ang panganay nitong si Eos.

"Anak... Hayaan mo muna ang asawa mo..." Mahinang sabi nito sa lalaki na tila
itinulos na sa pagkakatitig sa lumuluhang asawa.

"Pero mom?" Puno naman ng kalungkutan ang mga mata ni Eos ng lumingon ito.

Kalungkutang ngayon lamang makikita sa mga mata nito.

"Malaki ang papel na gagampanan mo sa pagpapa-hilom ng sugat sa puso ni Usha...

Tatagan mo ang loob mo anak. Wag mong papabayaan ang asawa mo... Nangyari na ito
noon sa amin ng daddy mo... Magpakatatag ka anak."

EOS

Napatingin na lamang si Eos sa nagluluksang babae.

At sa sarili niya, batid niyang hindi niya hahayaang habang-buhay na maging

malungkot ang kauna-unahang babaeng minahal niya at mamahalin hanggang sa malagutan
siya ng hininga.

TBC

This time, I need your comments and reactions morethan I need votes... Hope to hear
more from you guys! Thank you so much for supporting EOS, the next part ay medyo
sasaya naman na kayo. More to come... I'll update soon! And I want you guys to know
that I am enjoying reading your comments.. :) xoxo JAMILLEFUMAH
####################################
40. Is This The End of Everything?
####################################

A/N : Ako'y nagagalak... (Tagalog 'yan) Haha. Salamat sa pagmamahal niyo sa aking
asawa, pero sige share-share na tayoo kay Eos! Ayan huh, para sa mga nagsasabing
ISA AKONG MADAMOT na writer! Naku! ,ooopps! Teka, wag mashadong mag-expect sa isang
itoo. Hintaying niyo ang ibaa. :D
x x E O S x x

ISANG buwan ang matuling lumipas...

Si Usha...

O si Bashang dito sa palengke...

"Good aftrernoon Bashang!!!" Nakangiting bati sa kaniya ng kanilang mga kapit-

bahay.

Maba-bait sa kaniya ang mga ito. Mahal na mahal din naman niya ang lahat ng tao sa
kanilang looban. Kahit pa iyong mga tambay at sunog-baga sa kanila ay mahal niya
din. Parte na sila ng buhay niya at hindi na iyon mabubura pa.

"Good afternoon din po!!!" Pilit niyang siniglahan ang kaniyang tinig.

Lahat ay nakiramay sa kaniya dahil sa pagkamatay ng nanay niya. Itinago nila ang
tunay na dahilan ng pagkamatay nito... maliban kay Kiko at kina Eos ay wala ng iba
pang may alam ng tungkol sa mga lalakeng sumugod sa bahay ng mga Tan.

Dala-dala niya ang kaniyang bilao habang pabalik sa kanilang barong-barong.

Siya na ulit ngayon si Bashang... Ang simpleng tindera ng mga kakanin, puto at iba
pang pang almusal at meryenda.

Maliban sa cellphone na ipinilit ni Hani sa kaniya ay wala na siyang iba pang

dalang gamit mula sa mansion. Kahit isang kusing ay wala din siyang dinala kaya
naman balik muna siya sa pagti-tinda para kumita. Ito nga yata talaga ang buhay na
para sa kaniya.

Pinayagan siya ng mag-asawang Tan na umuwi muna sa dati nilang tinitirahan ng

kaniyang nanay. Paraan niya na din iyon upang makalimot sa mga nangyari.

Doon muna siya sa maliit nilang bahay. Nabili na din kasi nila iyon. May
sentimental sa kaniya ang maliit na barong-barong, doon siya isinilang at nagka-
isip... Doon siya pinalaki ng kaniyang yumaong lola. At kahit pa masasakit ang mga
alaala niya doon kasama ang kaniyang nanay noong nabubuhay pa ito ay okay lang.
Kahit pa gaano ka-pangit ang mga alaala na iyon ay alaala pa din itong
maituturing...

Mahal na mahal niya ang nanay niya. Ito ang nagsilang sa kaniya sa mundong iyon.
May mga mabubuting bagay din naman na naitulong sa kaniya ang kahirapan ng buhay na
pinagdaanan niya. Natuto siyang magsikap at magpakatatag. Natuto din siyang maging
matapang sa buhay...

At higit sa lahat... Dahil doon ay nagsanga ang landas nila ng isang Eos Geryon
Tan.
Napangiti siya ng mapait pagka-alala sa kaniyang asawa.

Kamusta na kaya si Eos ngayon?

Ni hindi siya nito pinigilan ng umalis siya sa mansion...

Hindi din siya nito tinatawagan o tini-txt man lang. Mukhang gusto na din nitong
tuluyan ng makipag-hiwalay sa kaniya. Dahil sa isiping iyon ay parang may kumurot
sa kaibuturan ng puso niya.

Nami-miss niya na ang kaniyang asawa...

Pero wala eh, mapag-laro talaga ang kapalaran...

Hindi ba't kaya siya nagustuhan ng lalaki ay dahil sa umaasa itong siya ang
magiging daan para maging normal ito? Gayon din siya kaya niya ginustong magmahal.
Pero ano ang natuklasan nila sa isat-isa? Na ang iniiwasan nilang madilim na parte
ng kanilang pagkatao ay matatapuan din pala nila sa bawat isa.

Na hindi pala dapat tumatakas... Kung hindi ay dapat harapin mo ito... Harapin mo
ng buong puso ang mga bagay na kinatatakutan mo.

x x x

Sa bahay naman nila Kiko.

"Kuya may bisita ka!!!" Sigaw ng sumunod kay Kiko na si Freya.

Nginitian naman ni Kye ang dalagita na halos ka-edad niya lang.

Dahil may kaliitan lamang ang bahay ng binatang mahirap ay halos nasa sala na
nagsi-siksikan ang buong pamilya nito.
Naroon din ang nanay at amain ni Kiko na abala sa pagba-baraha.

Ang bunso naman si Francia ay nasa sala din at abala sa panonood ng cartoons sa
maliit na telebisyon.

"Good afternoon po..." Magalang na pumasok na din sa loob ng maliit na bahay si

Kye.

Agad naman siyang namukhaan ng mga magulang ni Kiko.

"Naku hija?! Napadalaw ka!" Magiliw naman siyang agad na inistima ng nanay ni Kiko.

Nginitian naman ito ni Kye.

Maganda ang nanay ni Kiko kahit pa hindi ito naka-ayos. "May dala ho ako...
Meryenda ho..." Inabot niya ang dala-dala niyang malaking kahon ng cake.
Doon naman napatayo ang nanonood ng T.V na si Freya. "Wow red ribbon!!!!!!"
Tuwang-tuwa ang paslit.

"Kiko!!! May bisita ka!!!" Sigaw naman ng amain nito na si Mang Armando.

Napatingin naman si Kye sa may edad na lalaki. Mukha namang mabubuting tao ang
lahat ng nakatira sa munting bahay na iyon. Napangiti ang dalagita, kaya pala
lumaking mabuting tao din si Kiko.

Nagkamali siya ng panghuhusga dito...

Mula sa maliit na hagdan sa isang sulok ng kabahayan ay bumaba ang matangkad na

binata. Muntik pa nga itong mauntog sa kisame. Hindi naman maiwasan ni Kye na lihim
na matawa. Ang cute-cute kasi ng lalaki, halata namang kabado ito.

"Kamusta?" Nakangiting salubong niya kay Kiko.

"O-okay lang naman..." Nahihiyang sagot ng binata.

"Eeeee kuya!!!!" kantiyaw naman nina Francia at Freya.

Ngingiti-ngiti na lamang ang mga magulang ni Kiko.

"Hija... pag-pasensiyahan mo na ang bahay namin ha?" Ang amain ni Kiko.

"Naku! Love is all that matter!" Sabad naman ng nanay ni Kiko.

Pulang-pula naman ang mukha ni Kye dahil sa sinabing iyon ng nanay ni Kiko.
Naisip niya tuloy kung halata bang may gusto siya sa binata?

Sabagay ano pa nga ba? Eh kaba-babae niyang tao ay siya pa ang dumalaw sa bahay
nito diba?

"Pasensiya ka na sa pamilya ko..." Nahihiyang paumanhin naman ng binata.

Ang pamilya nito ay kasalukuyan namang pinagpi-Fiesta-han ang dala niyang cake.

"Okay lang 'yon noh..." Nakangiting sagot naman ng dalagita.

"Halika..." Hinila siya sa kanang kamay ni Kiko.

Malugod naman siyang sumunod dito.

Dinala siya nito sa second floor ng maliit na tahanan ng mga ito. Sa taas noon ay
may malaking bintana na gawa sa nangangalawang na yero, at sa labas noon ay may
kulungan ng kalapati.

"B-Bakit mo ako dinala dito?" Maang na tanong niya.

"Ipapakilala ko lang sayo si Kyko." Nakangiting sagot naman ng binata.

'Kyko'? Parang pinagsamang pangalan nila?

Iyong kalapati pala ang tinutukoy ng binata. Sumampa ito sa bubong at pagkatapos ay
kinuha ang kalapating si Kyko mula sa kulungan nito. Nakamasid lang naman siya sa
ginagawa ng binata.

"Ito ang libangan ko mula noong bata pa ako... Wala naman kasi akong pambili ng
laruan. Pero napagkaka-kitaan ko din ang mga alaga kong kalapati." Kwento ni Kiko.

"Ang cute naman niya..." Di naman niya napigilan ang kaniyang kamay na hawakan ang
ibon.

"Kyko... Iyon ang pangalan niya."

"Bakit ganoon ang pangalan niya?" Nakalabing tanong naman ng dalagita. Kanina pa
siya kinikilig pero pinipigil nya ang sarili.

"Malalaman mo pag dalaga ka na..."

"Pero hindi na ako bata!!!" Pagmamaktol niya.

Natatawa na lamang si Kiko na niyakap siya.

"Hindi ka nandidiri sa akin?" Maya-maya ay mahinang tanong niya dito.

"Hindi kahit kailan..." Masuyong kinintalan naman siya ni Kiko ng halik sa kaniyang
noo. "Basta gusto ko magpakabait ka na ha?"

Sunod-sunod na tango na lamang ang isinagot niya sa binata.

"Good!"
Pilyang nginitian niya ito at saka siya tumingkayad upang abutin ang mga labi ng
binata.

GANOON na lamang ang gulat ni Kiko ng bigla siyang halikan ni Kye pero hindi na din
siya pumalag pa.

Actually matagal niya na talagang na-realize na may gusto na nga siya sa malditang
dalagitang ito.

CHILD ABUSE!

Di bale...hihintayin niya ang pagda-dalaga nito...

Pagdating ng araw na iyon ay may maipagmamalaki na din siya... Ga-graduate na siya

noon sa kolehiyo at harinawa ang makakuha na din ng magandang trabaho.

Para na din hindi na siya matawag pa ni Kye na pulubi o palaboy!

xxx

SI USHA.

"Kakanin!!! Kakanin!!!"Sigaw ni Bashang.

Magdi-dilim na noon kaya pinapa-ubos niya na ang kaniyang paninda.

Sa totoo lang ay ayaw niya pa talagang umuwi sa bahay. Malulungkot lang kasi siya
doon kasi nga siya lang mag-isa...

Pero kailangan niya ng masanay... Mukhang magiging mag-isa na nga lamang siya doon
habang-buhay.

"Magkano lahat?" Isang pamilyar na boses ang nagpalingon sa babae.

Nagulat pa siya ng makita kung sino ang kaniyang galanteng parokyano.

Si Eos!
Parang biglang nanghina ang mga tuhod ni Usha pagkakita sa lalaki.
Bumilis din ang tibok ng kaniyang puso dahil sa matinding pananabik dito.

"E-Eos..." Halos maluha na siya ng lumapit ito sa kaniya.

"Ang tagal kitang hinintay na bumalik..." Malungkot na sabi nito.

Napansin naman ni Usha ang pagka hupyak ng pisngi ng asawa. Pansin niya din na tila
pumayat ito, medyo hindi na din naaahit ni Eos ang bigote nito at balbas na
bahagyang nagsitubuan na sa makinis nitong mukha. Pero kahit ganoon ay gwapong-
gwapo pa din naman ang lalaki.

"Gusto mo na talaga akong iwan..." Pumiyok na ang boses ni Eos.

Hindi na din napansin ni Usha ang iba pang bumibili sa kaniyang paninda kaya nag-
alisan na din ang mga ito.

Wala na siyang pakialam sa paligid. Pakiramdam niya ay huminto ang pag-ikot ng

mundo dahl sa pagdating ng lalake.

"Hinalukay mo ang kailaliman ng puso ko... Pinalambot mo ang matigas kong puso...
Na akala ko noon ay wala ako..." Madamdaming wika ni Eos. "I don't know how to live
without your love..."

"Eos..." Para naman siyang naitulos sa kaniyang kinatatayuan. Miss na miss niya na
ang kaniyang asawa at wala na siyang pakialam pa sa nakaraan. Bakit niya nga ba
tinitiis ito? Biktima din naman si Eos na katulad niya.

"Miss na miss na po kita Misis..." Tuluyan na itong lumapit sa kaniya.

Gahibla na lamang ngayon ang pagitan nilang dalawa. At ang init na nagmumula sa
katawan ni Eos ay para bang mina-magnet siya palapit dito.

"Pwede bang umuwi ka na sa atin Mrs. Jerusha Lopez Tan. Magsimula tayong muli...
Mahal kita Usha... mahal kita... mahal na mahal kita, sagad at sobra! Kailangan
kita sa tabi ko. Hindi ko kayang mawala ang nag-iisang babaeng bumago sa buhay
ko... Ikaw ang nagbigay liwanag sa madilim kong mundo... Mahal na mahal kita..."

Sa mga oras na iyon ay lumuluha na ang lalaki.

Pakiramdam ni Usha ay dinudurog ang puso niya dahil sa nakikita niya.

Hindi normal para sa isang Eos Geryon Tan na umiyak...

At ang umiyak sa harapan niya?

Totoo ngang minamahal siya ng kaniyang asawa.
"Hindi ka na magiging seloso?" Tanong niya, na lumuluha na din. Inabot niya ang
luhaang mukha ni Eos at pinunasan ito ng sariling mga kamay.

Medyo amoy kakanin pa nga iyong kamay niya.

"Hindi ko maipa-pangako iyan..." Nakalabing sagot nito.

Napangiti na siya at pagkuwa'y kinabig si Eos sa para yakapin ng mahigpit.

"Ilove you so much Mr. Bipolar!!! Miss na miss na po kitaaa!!!"

"Hindi mo na ako iiwan diba?" Nakikiusap ang maamong mga mata ng lalake.

"Sa tingin mo ba ay kaya ko talagang iwanan ka? Eh hindi mo nga ako sinundo agad
dito e!!!" Lumuluhang sabi niya.

Saglit lang ay agad na siyang kinabig ni Eos palapit dito. Buong puso naman niyng
sinalubong ang maalab na halik ng lalaki. Naglaban ang kanilang uhaw na mga labi.
Tuluyan na siyang yumakap sa asawa. Hindi niya na kayang takasan pa ang nag-uumapaw
na pagibig niya kay Eos, sukdulan pang ikamatay niya ay ipaglalaban niya ito.

Ah... P.D.A sila.

So? Wala na silang dapat ikahiya! Wala na silang pakialam sa mga tao sa paligid.

Mahal na mahal niya ang kaniyang asawa...

Mahal na mahal niya ito...
Higit sa sarili niya...

"Ikaw ang buhay ko..." Nang maghiwalay ang kanilang mga labi. Nakapatong ang noo ni
Eos sa kaniyang noo habang sinasalubong niya ng buong pagmamahal ang mga tingin
nito sa kaniya.

"At nabubuhay ako para sa'yo..." Tugon ni Usha.

"Sa akin ka lang..."

Marahang tango naman ang isinukli niya dito at pagkuway nangunyapit siyang muli sa
leeg ng lalaki. Tumingkayad siya para siya na mismo ang umabot sa mga labi nito.

Nang matapos ang huling halik ay tinitigan siya nito sa kaniyang mga mata.
"Will you marry me again?" Tanong ni Eos. "Magsimula tayong muli..."
Wala namang mapagsidlan ang ligayang naramdaman niya. "Oo naman noh! Papakasalan
kita ng paulit-ulit, sa kahit saang simbahan pa iyan Mr. Sungit!" Natatawang
napayakap siya kay Eos. Oo this time church wedding na! Ano bang dapat nilang
katakutan sa simbahan? Wala as long na may pananalig sila sa Panginoon!

"Thanks baby! I will never ever make you cry again my love... I promise!"

Doon na siya napabungisngis. "I missed you so so much baby!!!"

Natawa na din ang lalake at gigil siyang niyakap at pinupog ng halik sa kaniyang
buong mukha.
Napapatili na lang siya sa kiliti at tuloy ay gumanti na din siya dito. Nauwi sila
sa harutan at lambingan.

Ngayon... Masasabi na ni Usha na buo na ang kaniyang pagkatao.

Walang lihim, walag itinatago... at walang kinatatakutan...

Dito...

Sa tabi ni Eos... at sa pamilya ng mga Tan...

Dito siya nababagay...

Dito ang mundo niya...

Hindi sila masasamang tao...

Tulad niya ay biktima lamang din sila ng madilim na kahapon...

Pero kaya nilang sugpuin ang sumpa ng nakaraan...

Iyon ay sa tulong isat-isa...

At sa tulong ng wagas nilang pagmamahalan ng kaniyang asawa...

TBC

[Yes, it's TBC as in TO BE CONTINUED! Abangan ang second part! Ku! Kung naaasar
kayu kay Eos sa Unang part, sure ako na kikiligin kayu sa kaniya THIS time!
ILOVEYOU Eosians!]

FB Page: JamilleFumah -> See the TAN boys in my official FB page.

PLUG: Basahin niyo din ang In Love With The Devil dito rin sa aking Wattpad
account. Hihi...
####################################
PATIKIM
####################################
[ Ang mababasa niyo ay medyo malayo sa katotohanan. Patikim muna. Mababasa niyo
ulit ang parteng ito sa second part ng EOS.]

Dedicated sa lahat ng sumuporta sa aking asawa. Haha @AbbyMoore6 , asawa ka din

pala ni E.! Ang dami pala natin wahahahah

x E O S x

NAKASUOT siya nang kulay dilaw na bestida habang nakatayo sa harapan ng life sized
mirror sa kanilang silid.

"AKO si Mrs. Jerusha Lopez Tan!" Malawak ang ngiting wika niya sa harapan ng
salamin.

Umikot pa siya ng isang ikot. Simple lamang ang tabas ng kaniyang dilaw na bestida.
May kahabaan iyon subalit sexy pa din siya kahit medyo nagkalaman na ang kaniyang
dating petite lang na katawan. Hinayaan niya lamang din na nakalugay ang kaniyang
alon-along buhok.

Tinitigan niyang muli ang sariling repleksyon sa salamin. "Ako lang naman ang ma-
swerteng babaeng pinakasalan ng heartthrob na si Eos Geryon Tan." Nakangising
kausap niyang muli sa sarili.

Para lamang siyang baliw na nagsa-salitang mag-isa. Eh ano ngayon? Eh sa tunay

namang nabaliw na siya mula pa nang mahalin din siya ni Eos. Kahit sino naman yata
ay mababaliw sa lalaking iyon!

Sobrang guwapo! Ang kinis ng balat! Ang bango! Ang porma kahit pa effortless iyon
sa araw-araw! Kahit pa nga yata gusot-gusot ang isuot ng asawa niya ay pwede pa din
itong pang ramp model!

At higit sa lahat ng assets nito ay ang... 'killer eyes'!

Doon siya unang tinamaan eh! Iyong tingin pa lang, ulam na!

May talent kaya ang mga mata ni Eos! Iyong pag tiningnan ka ay hihimatayin ka na
agad sa kilig.

Kaya heto, palagi siyang kabado. Eh kasi naman, kahit alam na yata ng buong mundo
na 'taken' na ito ay madami pa ding nagpapa-cute na girls dito.

Pero anyway, mapapagod lang sila sa pagpapa-cute.

Dahil isa lang naman ang cute sa mga mata ni Eos eh! Walang iba kung hindi siya.
Hindi pa siya nakontento at umikot pa siya ulit sa harapan ng salamin. Hinaplos-
haplos niya pa ang kaniyang makinis na pisngi na walang ano mang bahid ng
cosmetics.

Bumaling ang maamo niyang mukha sa kwadradong frame na nakasabit sa dingding ng

silid. Ang litrato ng kanilang kasal ni Eos.

Ngiting-ngiti siya doon samantalang ang kaniyang asawa naman ay blangko ang
ekspresyon ng mukha.

Bahagya siyang napa-simangot. "Ang aking saksakan ng pogi pero super tahimik na
asawa! Iyon bang panis palagi ang aking laway!" Napahagikhik pa siya.

Humakbang siya palapit sa frame. "Pero kahit ganoon siya... Mahal na mahal ko
siya."

Itinaas niya ang isa niyang kamay para haplusin ang larawan nila. Unti-unting
lumamlam ang kaniyang mga mata na tila ba nais nang maiyak... ngunit iyon ay luha
nang kaligayahan. "Kasi siya lang naman ang daddy ng aking magiging babies!"
Maramdaming saad niya.

Muli siyang napangiti sabay haplos ng isa naman niyang kamay sa kaniyang impis pang
puson. "Babies? Oh yes, babies!"

Hinaplos-haplos niya ang kaniyang tiyan nang pataas at pababa, sirkular na paraan.
"Kasi sabi ng OB ko ay kambal ang baby ko!" Matamis na muli ang ngiting nakapagkit
sa kaniyang mga labi.

Inayos niya na ang kaniyang sarili at humakbang na palabas nang naturang silid.

BUMABA na siya sa hagdanan nang kanilang malaking townhouse. Matapos kasing

maipagawa ang bahay na iyon sa New Manila ay lumipat na sila agad na mag-asawa.
Marami na din ang nangyari matapos nilang maka-graduate ng college. Nauna lamang si
Eos sa kaniya ng ilang taon at pagkatapos ay siya naman ang nagtapos ng kolehiyo.

Si Eos ngayon ang tumatayong Presidente na ng Princess Honey Corporation. At siya

naman ay may sarili ng Fashion Agency. Hindi lamang iyon, marunong na din siyang
magsalita ng English... Iyon nga lamang may pagka-barok pa din minsan. Pero okay
lang, sabi nga ng asawa niya... hindi naman doon nasusukat ang pakikipag-
kombersasyon.
Wala pa ding hihigit sa kapangyarihan ng 'Body Language!'

Naabutan niya si Eos na nakahiga sa kanilang mahabang sofa sa sala. Nakapikit ito
at may earphones sa tainga.

Kaya pala hindi nito narinig ang paglapit niya.

Bumwelo siya at saka niya ito sinigawan. "Hoy lalaki!"

Gulat namang napabalikwas si Eos. Agad itong nagmulat nang mga mata at naupo sa
sofa.

Pinanlisikan niya ito ng mga mata.

Kakamot-kamot naman nang ulo si Eos. "Hi." Alanganing bati nito sa kaniya.

Pinamewangan niya ito. "Anong ginagawa mo?" Pinanlakihan niya ito ng mga mata.

Gumuhit ang takot sa guwapong mukha ng lalaki. Naka T-shirt itong puti at saka
pajamang kulay abo. Simple pero yummy!

"Diba sabi ko maghanap ka ng kamote? Bakit natutulog ka dito?!" Angil niya pa sa

asawa. "Naglilihi ako sa kamote! Humanap ka ng kamoteee!!!"

"Baka kasi... Magmukhang kamote ang mga baby natin..." Napalunok pa ito. "Araw-araw
na lang na kamote ang kinakain mo..." Mailap ang mga mata nito.

Lalo namang umusok ang ilong niya sa inis. "Anong sabi mo?! Aba't sumasagot ka na
huh?!" Dinuro-duro niya ang mukha nito.

"W-Wala! I mean, wala pa kasi iyong kotse ko..." Nauutal na sagot nito sa napaka-
hinang boses. " Hiniram ni Mang Tonio. Nasa talyer pa din ang motor ko..." Dagdag
nito.

Tumikwas ang isang kilay niya. "So?"

Napakamot ng ulo si Eos.

"Bakit di ka mag Taxi?" Tanong niya pa sa asawa.

"Walang dumaang taxi eh..." Katwiran nito bagamat mahina pa din ang boses. Para
bang ayaw na ayaw nitong galitin siya.

"Talagang walang daang taxi dito sa sala! Tumayo ka diyan at mag-abang ka ng taxi
sa labas! Kung wala talaga eh pwede ka namang mag tricycle ah!" Bulyaw niya pa.

"Pero walang tricycle dito sa loob ng subdivision..." Maamong mukha na paliwanag

nito. Feeling niya pa nga ay ipinagdarasal nito na maawa siya dito.

Pero hindi. Talagang ganado siyang kawawain ngayon ang kaniyang handsome husband!
"Eh di maglakad ka! Ano ba 'yan?! Napaka-tamad mo naman!" Pina-bagsik niya pa ang
kaniyang boses.

At tumalab nga, tila nataranta itong napatayo. "K-Kasi mainit..." Saad nito sa
halos paanas na boses na lamang.

Pinigilan niya ang matawa. Kailangang pangatawanan niya na ang pagiging kumander
niya. "Mag payong ka! Gusto mo mag kumot ka pa! Ang arte-arte mo! Takot ka bang
umitim ha? Hindi mo ba alam na noon ay nagtitinda ako sa palengke nang walang
payong?! Maghapon ako doon at nasa akin na lahat ng amoy ng polusyon at araw! Pero
hindi ako nag-inarte!"

Nagkamot ulit ito ng batok. Parang batang pinagalitan ng nanay. "Hindi naman ako
nag-iinarte eh..."

Inambahan niya ito nang suntok. "Aba't sumasagot ka na talaga huh!"

Agad naman itong umatras at humingi ng "Sorry..." sa pinaka-maamo nitong boses.

"Anong sorry lang?!" Asik niya dito.

"A-Ano ba dapat?"
Napangisi na siya. "Sumunod ka sa akin sa kwarto." Tila Diyosang utos niya dito.

"H-Ha?" Namilog naman ang mga mata ni Eos. Naghalo doon ang kislap nang pagkagulat,
pagka-taranta at... pananabik?

"Pero before that maligo ka muna!" Natatawang tinakpan niya ang kaniyang ilong.
"Amoy patis ka na! Sabi ko naman sa'yo, kapag magluluto ka ay sa niluluto mo ilagay
ang mga sahog! Hindi iyong pinapaligo mo! Amoy bagoong ka din tuloy ngayon!" Anyway
si Eos na nga pala ang bago niyang cook at personal yaya ngayon.

"O-Opo!" Parang maamong tupang sagot nito.

Nginitian niya na ang lalaki. "Anong tawag mo sa akin?" Tanong niya dito.

Ngumiti si Eos. "Mahal na reyna..." At bahagya pa itong yumukod sa kaniya. "Ang

reynang magsi-silang sa aking mga prinsipe."

Napabungisngis si Usha. That's it! Under niya na ngayon ang dating lalaking wagas
kung isnobin siya! "Good! Sige na alipin ko, gawin mo na ang utos ng iyong reyna!"
At tinalikuran niya na ito.

Halos magkanda-tapilok-tapilok naman si Eos sa pagsunod sa kaniya. "Opo! Opo!"

Narinig niya pang wika nito.

Habang paakyat naman si Usha sa hagdanan ay napapangiti siya. See that?

Nagkabaliktad na ang kanilang mundo!

Ang supladong Eos na 'yon na palaging umi-snob sa kaniya ay alipin niya na ngayon!

Isang guwapo at masunuring alipin!

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞
####################################
41. PRIVATE EOS
####################################

@To All EOS Readers

NAKALUHOD siya sa harapan ng kulay puting lapida na kinalalagyan ng mga labi ni

Carmelita Asuncion Lopez. Ang nanay niya...
 Death anniversary nito ngayon.

"Nay... Sana kung nasaan ka man ay masaya ka." Matapos niyang ilapag ang dala-
dalang bulaklak at sindihan ang puting kandila ay tumayo na siya.

May mainit na kamay na pumatong sa kaniyang balikat. Nagbigay iyon ng kapayapaan

sa kaniyang sistema. "I will take care of Usha. Rest in peace mama Carmelita..."
Saad ng baritonong tinig nito.

Nilingon niya ang lalaki.

His husband.

Eos...

Ngumiti siya dito at saka magka-hawak kamay na nilang nilisan ang lkugar na iyon.
It's been three years mula ang trahedyang iyon.

Ang trahedyang bumawi sa buhay ng inay niya...

Ang nag-iisang kamag-anak na mayroon siya sa mundong ito.

Hindi man sila ganoong naging malapit ng inay niya ay minahal niya ito. Mahal na
mahal niya ito, kahit pa sa mga huling sandali na lamang ng buhay nito siya
naituring na anak.

Nang makasakay sila sa kotse ay nilingon niya ang kaniyang asawa.

Eos Geryon Tan. CEO ng isa sa mga tanyag at pinaka-mayamang kompanya sa Pilipinas.
Naka-suot ito ng itim na polo at itim na slacks. Hindi na ito long hair subalit
long back pa din ang makintab at bagsak nitong buhok na tila ba kay lambot kung
hahaplusin.

Si Eos... Ang natitirang meron siya ngayon.

Ang lalaking napangasawa niya. Ang lalaking nagbigay sa kaniya ng katakot-takot na

sama ng loob noon, at walang kahulilip na kaligayahan ngayon.

Nakatagilid ito sa kaniya dahil sa pagkaka-harap nito sa manubela ng sinasakyan

nilang Camaro EU na nagkaka-halaga lang naman ng ilang milyong piso.
 Nakakatuwa, isa lamang siyang dating mahirap pero ngayon ay halos isa na siyang
donya sa piling ng kaniyang asawa.

Kahit pa yata mamigay siya ng pera oras-oras ay hindi niya makakayang ubusin ang
pera ng pamilya nito. Napakayaman nila Eos, kahit mismong ang lalaki ay kumikita ng
mahigit dalawam'pung milyong piso kada oras. Wala pa doon ang kinikita ng mismong
kumpanya nito at ilan pang negosyo na nagkalat sa ibat-ibang parte ng mundo.

Ganoon siya ka-suwerte dito. Pero hindi naman iyon ang minahal niya sa lalaki.

Minahal niya ito bilang ang kaniyang 'Eos'. Ang toyoin, sumpungin at masungit
niyang Eos...

Napangiti siya habang minamasdan ang nakatagilid nitong pigura. Sa kahit ano naman
talagang anggulo ay napaka-guwapo nito. As in saksakan ng guwapo!

Iyong ka-guwapuhang hinding-hindi mo pagsa-sawaang titigan...

Iyong ka-guwapuhang pinapantasya ng mga kababaihan...

Exagerated? Oo ganoon siya kaguwapo! Exag!

Iyon nga lang, kasama sa package ang pagiging suplado ng kaniyang mister!

Okay lang, tubong-lugaw na din.

Nahaluan ng lungkot ang nadarama niya habang tinititigan ito.

Paano niya makakaya kapag nawala sa kaniya si Eos? Paano? Saan siya pupulutin?

"Bakit?" Takang tanong nito nang mapansing kanina niya pa ito pinagma-masdan.

Ngumiti siya ng tipid at saka umiling. "Bakit masama bang tingnan ang asawa ko?"
Mahinang tanong niya.

Nakita niya ang pagka-ilang sa anyo ng lalaki. "H-Hindi naman..." Muli nitong
ibinalik ang pansin sa pagma-maneho.

Siguro kung sa ibang pagkakataon ay matatawa siya. Akalain mo iyon? Si Eos

naiilang? Kailan pa?
 SA kalagitnaan ng biyeha nila ay tinawag niya ito.

"Eos?"

"Hmn?" Hindi siya nito nilingon. Abala ito sa pagma-maneho.

Nasa south express way na sila at medyo na-traffic pa. Kita niya ang pagka-bagot
sa itsura ng asawa niya. Mainipin ito at maiksi ang pasensiya. Kung hindi lang sa
pagba-bawal niya ay mas nais pa nitong mag motor na lang silang dalawa.

Pero maski ang mga magulang nito ay tutol na sa pagamit nito ng big bike. Hello?
Saan ka nakakita ng CEO na naka-tie at amerikana pero naka-motor?

"Uhm, wala..." Nahiya siya.

Doon na siya nilingon nito. "C'mon tell me? Ano iyon?"

Napalabi siya. "Mag-isa na lang ako..." Ayaw niya sanang mag-open ng sina-saloob
niya dito, pero para na kasing sasabog ang dibdib niya sa sari-saring emosyon.

She felt alone.

Balisa siya nitong mga nakaraang araw.

Palagi na kasing busy sa kompanya si Eos. Isa pa may sarili na silang bahay dalawa
kaya naman mas dama niya na ang pag-iisa kapag wala ito.

Ewan, pero lately napra-praning na siya.

Ni hindi na siya nakakapunta sa boutique na pag-aari niya.

"No you're not." Mahinang saad nito. Hinawakan nito ang isang kamay niya at
marahang pinisil.

Tumaas ang tingin niya dito.

"I am here." Ngumiti ito sa kaniya.

 Smiling Eos! Oh marami na talagang nagbago dito...

"Eos..." Napa-hikbi siya. Ano bang mabuting bagay ang nagawa niya upang biyayaan
siya ng ganitong asawa?

Natawa naman ito sa reaksyon niya. "Hush... Baby..."

"Nami-miss ko na si Nanay..." Nangi-ngilid na ang mga luha niya at ano mang oras
ay nagba-badya ng bumagsak.

"Hey, stop. Ayokong makita kang umiiyak, you know how much I hate it. So please
stop... It breaks my heart Usha... Hush, baby..." Alo nito sa kaniya. "Hindi naman
siya nawala, nasa puso mo pa din siya diba?"

"Eos..."

"I am here. I will never leave you... because I love you, and I'll alway wil Mrs.
Tan."

Dahil traffic ay nakahinto ang sina-sakyan nila.

"Mahal din kita Mr. Tan." Nag-uumapaw ang tuwa sa puso niya.

"Oh my wife..." Umusod ito para yakapin siya. Hinagkan nito ang noo niya at
marahang sinapo ang kaniyang pisngi gamit ang mainit nitong mga palad.

"Thank you..." Anas niya.

"For what?" Malamlam ang mga matang tanong nito habang nakatitig sa kaniya.

Ngumiti siya. "For everything... Sa lahat."

 "May kapalit iyon." Gumuhit ang kakaibang ngiti sa mga labi nito.

"H-Ha?"

"I want a child Usha..." Seryosong sagot nito.

"Ha?" Namilog ang mga mata niya. Of course alam niyang darating din sila sa
puntong iyon dahil mag-asawa na sila, pero ang di niya akalain ay ito pa ang mag-
uungkat ng bagay na iyon.

Totoo ba ito? Gusto na ni Eos na magka-anak silang dalawa?

Hinagkan siya ulit nito sa noo, at sa dulo ng kaniyang ilong na bumaba sa kaniyang
mga labi. "I want a family... Let's build a family Mrs. Tan. Me. You. And our
future children..."

"Eos..."

Ngumiti ito ng matamis. "In that way masisiguro kong akin ka na... Akin lang..."

Napangiti na din siya. Oh Eos, napa-cute nito sa ganoong ekspresyon. Parang bumata
ito ng sampung taon. Just like baby Eos na nakita niya sa photo album nito. "Sa'yo
ako..."

"I know, and I won't let anyone, any man come near you. You are mine... Kayo ng
mga magiging anak natin."

"Mga? Madami agad?" Napanguso siya.

Dinampian nito ng mabilis na halik ang nakatulis niyang nguso. "A twins perhaps."

"Oh..."

"Do you like the idea Mrs. Tan? Aren't you?"

 "Ah eh..." Ano pa nga ba?

"We'll work for it." Umayos na ito sa pagkaka-upo sa driver's seat. Wala na ang
traffic pero nakatigil pa din sila.

Ngumisi ito ng makarinig ng sunod-sunod na busina mula sa mga sasakyang nasa

kanilang likuran. Kinindatan siya nito.

Marahan siyang natawa. "Agad-agad na ba iyon?"

"The sooner the better." At saka na nito pinahagibis ang sasakyan.

SA BUNGAD ng kanilang bagong tayong mansion sa New Manila ay sinalubong agad siya
ni Mikay. Ang kanilang pinaka-batang kasam-bahay.

Nauna na siyang umibis ng kotse at naiwan naman si Eos dahil ipapasok pa nito sa
garahe ang Camaro.

"Ate may nagpapabigay po sa inyo nito." Isang puting sobre iyon.

Napa-kunot-noo siya. "Ha? Ano ito?" Sinilip niya ang sobre. Galing sa isang
nagnga-ngalang Maria Andrea Bartolome. Sino iyon?

Napaangat ang mukha niya ng marinig ang mga yabag ni Eos papunta sa kinatatayuan
niya.

"Kanino galing iyan?" Kunot ang noong tanong nito.

"H-Hindi ko alam..." Naku, explain agad. Seloso kasi si Eos, magwa-wala na naman
ito kapag nalamang may suitor na naman siya.

TInitigan muna siya nito ng maigi para bang tini-timbang ang sinabi niya. "C'mon,
let's go to our room..." Pagkuway yaya na nito.
 "T-Teka..." Inilagay niya sa bulsa ng kaniyang maong fitted pants ang tinupi
niyang sobre. Mamaya niya na iyon babasahin.

Hinila na siya nito sa braso. "Let's go... Saka mo na asikasuhin ang ibang bagay."

"Hmp..." Napa-irap na lang siya dito. Medyo gets niya na ang gusto nitong gawin
nila.

Sa sala sila huminto. Hindi na nakatiis ang loko, agad siya nitong hinapit sa
kaniyang maliit na bewang. Aba wala pa sila sa kuwarto pero nagsi-simula na ang
kaniyang hot husband!

"So what now?" Nakangising tanong nito.

"Ha? Anong so what?" Natawa siya sa ekspresyon nito.

"Say this..."

"Ano?"

"Mahal mo ako..." Parang nanghi-hipnotismong utos nito sa kaniya.

"Mahal kita..." Tugon niya.

"You are mine..." Pagaya pa ulit nito.

"I am yours..." Teka tama ba English ko?

"And I am yours..." Seryosong anas nito na para bang kumiliti pati sa kaluluwa
niya.

Napapikit siya ng makitang papalapit na ang mukha nito sa kaniya.

 Pero matagal na siyang nakapikit ay wala pa din ang halik na inaasahan niya.

"Hush baby, not here." Nakangiting mukha nito ang nadilatan niya.

Nagkulay makopa ang mukha niya sa kahihiyan, lalo pa't nakita niyang may ilang
kasambahay na tila kinikilig at natatawa sa tabi nila.

Naku naman! Nasa sala pa nga pala sila!

Ngiting-ngiti naman si Eos sa kaniya.

"Ahhh kainis ka po." Hinampas niya ito sa braso.

"Come..." Hinawakan nito ang palad niya.

"Hmp..." Inis na tinabig naman niya ang kamay nito. Pinagti-tripan yata siya ng
kumag na 'to eh!

Naghahagikhikan ang mga kasambahay nila.

"Di pa ako kumakain..." Nakalabing saad niya kahit busog pa naman talaga siya.

"Later." Hinila na siya nito at inakbayan. Dahil mas matangkad si Eos sa kaniya ay
nagmistula siyang unano sa tabi nito.

Pinanlakihan niya ito ng mata. "Gugutumin mo ako?!"

"May pagkain sa taas. Sa kuwarto." Nakangising sagot nito.

"Ows? Hindi ako naniniwala..." Wala naman kasi silang ref sa kuwarto kasi di pa
sila nakakapag-ayos ng ilang gamit mula ng lumipat sila last week.

"Just come..." Para siyang batang binitbit nito.

"Ha?" Syempre wala naman siyang balak tumutol lalo na nang sabihin nito sa kaniya
ang magic words na:

"We'll do the private sweetie..."

TBC
####################################
42. The Letter
####################################

@readers... Arigatou!

E O S

Bagong Yugto

"GIVE me a twins..." Mahinang anas nito habang hinahaplos ang kaniyang braso.

Tumingala siya. Nakahiga siya noon sa kama at ito naman ay nasa tagiliran niya at
nakatunghay sa kaniyang mukha. Nginitian niya ito. "Paano 'yun? Hindi ko naman
hawak kung magiging kambal ang magiging anak natin."

Matagal lang siya nitong tinitigan sa mga mata, ni hindi nito sinagot ang
katanungan niya. Kumpara noon ay mas okay na si Eos ngayon. Alam niya na kapag
naiinis ito, naiirita o natutuwa. Mas madali na itong basahin kaysa noon na hirap
na hirap siyang hulaan kung ano ba ang tumatakbo sa isipan nito.

May buhay na din ang dating blangkong ekpresyon sa magagandang mata nito. This
time, hindi na din siya nangangapa sa pagsasama nila.

The day na sinundo siya nito sa tirahan nila noon, ay ang araw na hinayaan na siya
nitong tuluyang makapasok sa buhay nito. At habang tumatagal ay lalo siyang
napapamahal dito.

Ngumiti ito sa kaniya. Oh, his smile... Kung noon ay napakadamot nitong ngumiti,
ngayon naman ay hindi lumalampas ang isang araw na hindi niya ito makikitang
nakangiti. Mas lalong gumwapo si Eos ng umaliwalas na ang mukha nito. Tahimik pa
din naman ito subalit nagsa-salita na din naman kapag kinakausap.
Mabilis ang tibok ng puso niya habang sinasalubong ang titig nito. "You are mine
Mrs. Tan..."

Inabot niya ang pisngi nito. "Oo..."

Pero kinuha nito ang kamay niya at saka inilagay sa kaniyang tagiliran. At ngayon
ay dumagan na ito sa ibabaw niya. "Can we do it now?" Tanong nito.

Tumango lang siya. Sino siya para tumanggi?

Inilapit nito ang mukha sa kaniya hanggang sa ramdam niya na ang mainit nitong
paghinga.

"Kiss me..." Kung hiling ba iyon o utos ay hindi niya alam. Pero buong puso niya
iyong gagawin dahil gusto niya... At gagawin niya iyon kahit hindi iyon sabihin ni
Eos. Ang mapupulang labi ni Eos ang kahinaan niya...

"Oo Eos..." Namumungay ang mga matang tugon niya. Kinabig niya ang batok nito upang
pagtagpuin ang mga labi nila.

Iginalaw niya ang sariling mga labi. Malambot ang mga labi nito. Mainit at amoy na
amoy niya ang mabangong hininga ng lalaki. Hinayaan lang siya nito na siya ang
kumilos, samantalang tinatantiya naman niya ang bawat galaw ng kaniyang bibig.

Pero mahirap magpigil, ganitong napaka-guwapo at napakabango ng hininga ng lalaking

kahalikan niya.

Pinalalim niya ang halik na iyon. Tinudyo-tudyo niya ang nakatikom nitong bibig
hanggang sa bumuka na iyon ng kaunti. Hindi niya na sinayang ang pagkakataon na
pasukin ang bibig nito gamit ang dila niya.

Kahit yata oras-oras niya itong halikan ay hindi siya magsasawa o mapapagod man
lang. Parang may magnet ang mga labi nito dahil hindi niya kayang bumitaw.

"Don't leave me..." Humihingal na pakiusap nito ng saglit silang magkahiwalay.

Hinaplos niya ang makinis nitong pisngi na ikina-pikit nito. "Hindi kita iiwan..."

"Can you promise?" Parang makulit na batang paniniguro nito. Oh how she love Eos
para iwanan niya ulit ito. Awang-awa siya dito noon ng magkahiwalay sila. Kye ,Eos
sister told her kung paano ito nagdusa ng wala siya. At doon niya natiyak kung
gaano kalaki ang pagibig nito sa kaniya.

"Oo naman... Hindi ba dapat ako nga ang magsabi sa'yo niyan? Pag nawala ka paano na
ako?"

Dumilat ito at muling tinitigan ang buong mukha niya. "Maganda ka... Mabait...
Hindi ka mahirap mahalin..."

"Eos..." Parang may bumara sa lalamunan niya. How sweet of him... Tuwing pinupuri
siya nito ay parang nalulunod sa kilig ang puso niya.

"Sa akin ka lang Usha..."

"Sa'yo lang..."

"Ipangako mo iyan sakin..." Ayan na naman po siya at naninigurado.

Nginitian niya ito ng ubod ng tamis. "I love you Eos... Salamat at dumating ka sa
buhay ko."

This time, ito na ang kusang tumungo upang abutin ang mga labi niya. Kasabay ng
pagsakop ng bibig nito sa mga labi niya ay ang pagkubkub nito sa isang dibdib niya.
Napaigtad siya pero nasanay na din siya agad sa kakaibang pakiramdam na iyon.
Iniyakap niya ang mga braso niya sa leeg nito at saka buong pusong tinugon ang
halik ng kaniyang asawa.

Oh Eos... Bulong ng puso niya.

Hindi niya ito kayang iwan, bakit? Hindi lang dahil nag-iisa na lang siya sa
mundo... kundi dahil hindi niya kayang mawala ito sa kaniya. Marami pa silang mga
bagay na tutuklasin sa isat-isa... Maraming bagay pa din silang pagdaraanan...
Dahil ang tunay na buhay nila ay nagsi-simula pa lang.

Napangiti siya ng maramdaman ang tuluyan ng pagkahubad ng kanilang mga kasuotan.

Mahal na malah niya ang lalaking ito, at isa sa pinaka-masarap na pakiramdam sa
mundo ang maramdaman ang mainit at nakahubad nitong balat sa kaniyang balat...

MADALING ARAW na nang makatulog si Eos. Nakasubsob pa ito sa balikat niya at parang
batang nakayakap sa kaniya.

Hindi niya napigilan ang isang ngiti na kusang gumuhit sa kaniyang bibig. Ganito
palagi ang lalaki, hindi ito nakakatulog na hindi siya kayakap. Para siyang
mawawala ano man oras kaya todo yakap ito sa kaniya.

Minasdan niya ang nakapikit na si Eos.

Her handsome husband. Ang lalaking nagligtas, nagpakain, nagbihis at nagpa-aral sa

kaniya. Ito ang lalaking dahilan kung ano siya ngayon...

Utang na loob niya dito ang lahat.

At ang pinaka-tinatanaw niyang utang na loob dito ay ang pagtuturo nito sa kaniya
kung paano magmahal ng lubusan.

Marahan niyang dinampian ng halik ang bahagyang nakaawang nitong mga labi.

"I love you..." Bulong niya dito, at saka siya yumakap sa lalaki upang matulog na
din.

Pagod na pagod na din kasi siya, paano'y hindi siya nito tinantanan hangga't hindi
sumuko ang mga tuhod nito kanina. Hay, ang lakas pa naman ng resistensya ng mokong!

KINABUKASAN ay nauna pa din siyang magising kay Eos. Dahan-dahan siyang bumangon
upang hindi ito magising. Dumiretso siya sa banyo para maghilamos at mag-
toothbrush. Suot niya ang malaking plo na hinubad ni Eos kagabi. Sa ilalim niyon ay
wala na siyang iba pang saplot sa katawan. Who cares? Nasa kwarto lang naman sila.
At sabi nga ng kaniyang asawa, kahit anong suot niya ay maganda pa din siya.

Nangi-ngiting nilikom niya ang mga pinaghubaran nilang damit sa sahig pagkatapos
niyang gumamit ng banyo. Gabi-gabi, halos walang palya ay inaangkin siya ng
kaniyang asawa. Eos is a passionate lover in bed, and a monster sometimes. Hindi
mapalis ang ngiti sa mga labi niya. Ang sarap lang sa pakiramdam na marami na ang
nagbago sa pagitan nila.

Tuwing inaangkin siya nito ay paulit-ulit nitong binibigkas ang pangalan niya.
Sinasabi na din nito ang nararamdaman nito para sa kaniya. Mahal siya ni Eos at
okay lang kahit may pagka-possessive ito. Mas ramdam niya nga kung gaano siya
kahalaga dito.

And about the 'monster thing'? Well, masasabi niyang nakakabaliw ang pakiramdam
kapag ginagawa nila iyon. Malakas ang resitensiya nito at para bang palaging gutom
na gutom sa kaniya. He can't get enough of her. Parang palaging unang beses lang
kung may mangyari sa kanila. His touch... his kisses... lahat iyon parang nag-iiwan
ng kakaibang titis ng apoy sa kaniyang balat. At tuwing dumidilat siya ay nakikita
niya ang maamong mukha nito na nakatingin sa kaniya ng buong pagmamahal.

NANG matapos niyang ilagay sa basket ang mga damit ay bigla niyang naalala ang
sulat na ibinigay sa kaniya ng kanilang kasambahay kahapon. Inalis niya ulit ang
mga damit sa loob ng baket at hinanap ang kaniyang pinaghubaran.

"Ano kaya iyon?" Nawala na sa isip niya ang hang-over niya sa lovemaking nilang
mag-asawa kagabi. Kinuha niya ang sobre sa bulsa ng pinaghubadan niya at wala sa
loob na binuksan iyon.

May yellow paper na nakatiklop sa loob niyon.

*Ako si Maria Andrea Bartolome, anak ako ni Gardo Bartolome na taga Tondo. Umalis
kami ng Maynila noong taong 1989 ng Oktobre sa kadahilanang nakapag-asawa ang itay
ng taga Indang Cavite. Sanggol pa lang ako noon.*

Nangunot ang noo niya.

Gardo Bartolome? Pamilyar iyon sa kaniya.

"Iyon ang pangalan na naririnig kong binabanggit ni Inay kapag nananaginip siya. At
sa tuwing magigising siya ay bigla na lang siyang magagalit sa akin..." Naguguluhan
siya.

Pinag-patuloy niya ang pagbabasa.

*Nang mamatay ang itay ay saka ko lang nalaman na hindi ako anak ng kinilala kong
ina. Kaya pala kailanman ay hindi niya ako itinuring na anak. Anak ako ng itay sa
ibang babae, sa unang babaeng minahal niya sa Maynila. Iniwan niya ang babaeng iyon
dahil nalaman niyang may ibang anak na pala ito sa pagka-dalaga. Nagalit siya dito
kaya kinuha niya ako sa hospital noong sanggol pa lang ako. Pinalabas niyang
namatay na ang sanggol na ipinanganak ng babaeng iyon upang hindi na ako mahabol
pa.*

May kung anong bumundol na hinala sa dibdib niya. At ang hinalang iyon ay nalinawan
sa sumunod na istansa ng sulat ni Andrea.

*Carmelita Lopez ang pangalan ng aking tunay na ina. Taga Tondo siya at may isang
anak na babae na matanda daw sa akin ng dalawang taon.*

Napamulagat na siya. Nanginig ang buong katawan niya.

*Sumulat ako para malaman kung may natitra pa ba akong kamag-anak. Hindi naging
madali sa akin ang buhay... Hindi kailanman naging masaya sa piling ng kinilala
kong mga kapatid at ina. Lumaki akong salat sa pagmamahal na sana ay nakuha ko sa
aking tunay na ina at kapatid.*

Tumulo na ang luha niya. "Totoo ba ito?!" Hindi niya mabitawan ang sulat na iyon,
patuloy pa din siya sa pagbabasa nito kahit pa halos manlabo na ang paningin niya
dahil sa luha. Hinaplos ng kung anong pakiramdam ang puso niya...

*Tinungo ko ang dating barong na tinirahan niyo ni Inay noong nabubuhay pa siya.
Masakit sa akin ang kaalaman na wala na pala siya, kung kailan nalaman ko na ang
katotohanan. Masaya na din ako sa magandang kapalarang tinatamasa mo ngayon.

Ang sulat na ito ay naipadala ko sa'yo dahil na din sa isang samaritanong nagbigay
ng iyong bagong address sa Tondo. Sa kaniya ko nalaman ang naging buhay niyo ng
inay...

Kung matatanggap mo man ang sulat ko, ate... Sana hayaan mo akong makilala ka.
Nasasabik ako sa isang kapatid, hindi mo man ako tanggapin ay magiging masaya na
ako na makilala ka. Na may isang tao sa mundo na kadugo ko, na nabubuhay pa.

Magiging masaya na ako sa kaalamang ito. Ito ang aking numero : 09197213456, Sa
Pureza Manila ako nakatira ngayon sa isang kaibigan. Nanunuluyan ako ditong
kasambahay nila, pinalad na magkaroon ng mabuting amo sa katauhan ng aking
tinutuluyan ngayon. Ate, hindi ko hangan kung ano ang meron ka ngayon, batid kong
masagana na ang pamumuhay mo... Sana lang huwag mo akong pagkaitan na makilala
kita.

Andrea*

"Usha..."

Malamig na boses na tumawag sa kaniya mula sa kaniyang likuran. Nagising na pala si

Eos.

Marahan niyang pinunasan ang basa niyang pisngi gamit ang likuran ng kaniyang palad
bago harapin ang lalaki. "Eos..."

Nakatapis lang ito ng tuwalya sa pang-ibaba nito. Halatang kababangon pa lang sa

kama dahil magulo pa ang buhok nito, gayon pa man ay napaka-guwapo pa din ng
lalaki.

Nangunot ang noo nito nang makita ang itsura niya. "What happened?"

Inilang hakbang ni Eos ang pagitan nilang dalawa at saka ikinulong ang kaniyang
mukha sa mga palad nito.

Napahikbi siya sa nakikitang pag-aalala sa mga mata ng kaniyang asawa. "M-May

kapatid ako..." Mahinang sagot niya. Inabot niya dito ang sulat na binasa niya.

Nagulat naman ito.

Napayakap na siya dito at saka itinuloy sa malapad nitong dibdib ang kaniyang pag-
iyak.

TBC

JAMILLEFUMAH
####################################
43. I love you too
####################################

@IndieGo10.
xxEOSxx

TOTOO nga kaya iyon? Tunay kayang kapatid niya si Andrea? Napabuntung-hininga siya.
Kung tunay ngang nagsasabi ng totoo ang babaeng iyon ay kaawa-awa ito. Wala itong
matutuluyang iba dito sa Maynila. Tulad niya noon ay hirap din ito sa buhay at
hindi nakatapos ng pag-aaral. Wala itong makukuhang matinong trabaho na
mapagkukunan nito ng pangtustos sa araw-araw nitong pangangailangan. Paano niya ito
matutulungan?

"Usha..." Napalingon siya sa pintuan papunta sa lanai ng kanilang tahanan.

Nakatayo doon si Eos. Kaliligo lang nito base sa buhok nitong medyo tumutulo-tulo
pa. Naka T-shirt itong kulay puti at jogging pants na kulay itim. May nakasampay
ding puting maliit na tuwalya sa balikat nito. Oh what a view nga naman oo! Nawala
tuloy siya sa iniisip niya kanina.

Nginitian niya ang kaniyang guwapong asawa. "Kanina ka pa ba diyan?" Nahiya naman
siya dito. Kanina pa kasi siya parang bale na nakatanghod doon na para bang
naghihintay sa wala. Nitong mga nakaraang araw kasi ay medyo magulo ang isipan
niya.

Hindi nito sinagot ang tanong niya. Sa halip ay lumapit ito sa kaniya at saka
ipinulupot ang matitigas nitong braso sa maliit niyang beywang. "Kanina ka pa
nakatulala diyan..." Masuyong hinagkan nito ang pisngi niya.

"S-Sorry. Kumain ka na ba?" Tiningala niya ito amoy na amoy niya pa ang ginamit na
after shave ni Eos.

"Yeah. oo nga pala pinabibigay ni Bree." May dinukot ito mula sa likod ng pajama
nito.

Natutop niya ang kaniyang bibig. "Oh! Nakalimutan kong may usapan pala kami
ngayon."

Binuksan niya ang puting sobre na bigay ni Eos. It was an invitation. A wedding
invitation! Nangningning ang mga mata niya sa tuwa. At last... Ito na ang katapusan
ng paghihirap ng kalooban ng kaniyang bestfriend.

Nakangiting bumaling siya kay Eos at itinapat sa mukha nito ang invitation card.
"Naku ito na pala ang invitation sa kasal nila!"
"Ikakasal na sila ni Wade?" Hindi man lang kakikitaan ng interest ang mukha nito.
Pakitang ewan lang ba!

Pero hindi niya na iyon pinansin dahil excited na siya. "Oo! Naku ang ganda ng love
story nila! Iku-kwento ko sa'yo pag may time." Hinila niya na ang kamay nito
papasok sa sala.

"Hindi ako mahilig sa chismis."

Inis na nilingon niya ito. "Chismis ka diyan! Ano ko chismosa?!"

"Wala akong sinabi." Pormal lang ang mukhang sagot nito.

"Hmp! Ganon din iyon!" Inirapan niya ito.

Dire-diretso sila sa kusina. Ayaw na muna niyang mag-isip ngayon, baka napapansin
na din ni Eos na palagi siyang wala sa sarili mula ng malaman niya ang tungkol sa
kapatid niya sa ina. Bakit kasi napaka-gulo ng naging buhay nila. Sana magkasama na
lang silang lumaki ng kapatid niya, disin sana'y sila na lang ang nagmahalan noong
mga panahong salat sila sa pagmamahal ng magulang. Di niya na napansing nakatingin
pala sa reaksyon ng mukha niya si Eos habang nakasimangot siya.

Kumain na muna sila ng hapunan at saka niya na ito niyayang umakyat sa kuwarto
nila. Naligo lang siya at saka niya na tinabihan sa kama si Eos. Inagaw niya dito
ang nilalaro nitong PS Vita at saka iyon inilapag sa katabing table ng kama nila.

"Tama na iyan mister! May pasok ka pa sa opisina bukas!" Hinila niya ito palapit sa
kaniya. "Remember? Ang daming tao ng inyong kumpanya na umaasa sa'yo Mr.
President!" Yumakap siya dito.

Ganoon naman sila eh. Mula ng nagkabalikan sila ay hindi na sila nakakatulog ng
hindi nakadikit sa isat-isa. Hindi niya kayang maka-survive ng isang gabi na di
nararamdaman ang init ng katawan ni Eos. At kahit hindi iyan magsalita si Eos ay
alam niyang ganoon din ito sa kaniya.

"Meme na pogi..." Hinigpitan niya ang pagkakayakap dito saka siya pumikit.

Napadilat lang siya ulit ng pisilin ni Eos ang pisngi niya.

"Bakit na naman ba?" Nakasimangot niyang tanong.

"Nanghihinayang ka ba?" Tanong din nito. Hindi ito sa kaniya nakatingin kundi sa
kisame.

"Ha?"

"Kay Montero?" Seryosong tanong nito.

Napakunot-noo siya. "Kay Wade? Bakit naman?"

Nilinga siya nito. "Bakit naka-busangot iyong mukha mo diyan mula ng makita mo ang
invitation sa kasal nila ni Bree?"

Napabangon siya at saka dumapa sa ibabaw nito. "Asus! Bakit pag ikaw naman ang
naka-busangot, pinapakialaman ba kita huh?!" Pinisil niya ang matangos nitong
ilong.

Nakita pala nito ang pagsimangot niya kanina?! Eh hindi naman si Wade ang dahilan
eh!

Nagsi-selos pa din pala ito kay Wade. Naku, tanda niya pa ang paghu-hurumentado
nito noon ng malamang hinalikan siya ni Wade sa classroom. Mabuti na lang at naroon
si Bree to the rescue. Nagpanggap itong nobya ni Wade para lang matigil na si Eos
sa pagwawala nito.

Super cute kahit nakakatakot magalit ang kaniyang asawa!

Pero good thing din. Dahil ang pagpapanggap ni Bree na girlfriend ni Wade ay naging
totohanan na. Na-develop ang dalawa makalipas ang ilang buwan. Masaya na din siya
para kay Wade, alam niya kasing labis din itong nasaktan ng malamang may asawa na
siya.

Saglit na katahimikan hanggang sa tila may naalala ang kaniyang asawa.

Marahan siyang itinulak ni Eos pabalik sa pagkakahiga sa tabi nito. Bumangon ito
para kumuha ng kung ano mula sa drawer ng kanilang side table.

"Tingnan mo ito." Isang envelop na kulay brown iyon.

"Ano iyan?" Napaupo na din siya sa kama. Tinanggap niya ang envelope.
"Open it."

Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya ng makita ang laman ng envelope.
Paanong nagkaroon si Eos ng mga ito?

Doon napako ng matagal ang paningin niya sa isang 4x4 colored picture na nakata-
ibabaw sa ilang papeles.

Si Andrea! Ang kapatid niya sa kaniyang inay Carmelita!

"Si-Siya ba ito?" Tukoy niya sa babaeng nasa picture. Nakangiti iyon sa camera na
tila ba nahihiya pang magpakuha. Simple lang ang ayos nito pero maganda din ang
mukha nito na tila sa isang maamong anghel.

Walang duda! Magkapatid nga sila! Para silang pinagbiyak na bunga. At nakita niya
din sa ilang papel sa envelope ang ilan pang katibayan. Mga birthcertificate zerox
copies at mga kung ano-ano pang nagpapatunay na ito nga ay kapatid niya!

Paano nito nakuha ang mga iyon? Oo nga pala, mayaman si Eos. Maraming magagawa ang
pera nito.

"Yeah. Pinahanap ko ang tinitirahan niya sa Sta. Mesa. Pina-imbestigahan ko rin

muna siyang mabuti, for your safety. At okay naman dahil nagsasabi nga siya ng
totoo ay hindi lang basta gumagawa ng kwento. Kung gusto mo ay ipapasundo ko siya
bukas sa driver para makaharap mo na siya."

Naiiyak na napatingin siya sa lalaki. "S-Salamat Eos..." Pumiyok ang boses niya.
Sobra talaga siyang na-touched sa ginawa nito. Ang plano niya kasi ay bu-bwelo muna
siya bago makiusap dito na hanapin at puntahan nila ang address na ibinigay ng
kapatid niya. Nahihiya din kasi siya dito kung pati iyon ay ipapakiusap niya pa
dito.

Ngumiti lang ito ng tipid. "Alam kong hindi ka makatulog dahil sa bagay na iyan."

Sa saya niya ay nayakap niya ito. "Thank you po!" Pinagha-halikan niya ang buong
mukha ni Eos.

"May bayad iyan." Natatawang itinulak siya ni Eos. Oh ang sarap pakinggan ng
mahinang pagtawa niya! Ang sexy pa din! Natawa na din siya lalo na ng makitang todo
punas ito ng kumot sa mukha nito. Napuno kasi ng laway niya ang pisngi nito.
"Kahit may tubo pa!" Bumungisngis siya.

Doon na muli itong sumeryoso at saka siya pinakatitigan ng matiim sa kaniyang mga
mata. "Just be a good girl Mrs. Tan."

"And be a good boy Mr. Tan." Nakabungisngis pa ding sagot niya dito.

Nakatulog na siya sa malapad na dibdib ni Eos. Atleast medyo gumaan na ang

pakiramdam niya ngayong nakita niya na ang picture ng kaniyang kapatid. At mukhang
hindi na din siya mahihirapang makumbinse si Eos na sa kanila na niya muna
patirahin si Andrea. Para naman makasama niya ito at mabawi ang mga nasayang na
oras na dapat ay sabay silang lumaki.

EOS

TULOG NA si Usha pero nanatili pa ding nakatulala sa kisame si Eos. Marahan niyang
inalis ang braso ng asawang nakadantay sa kaniya. Bumangon siya sa kama at saka
inungo ang kanilang mini bar sa isang sulok ng kanilang kuwarto. Kailangan niya ng
isang shot para antukin.

Nagsalin siya ng brandy sa baso at saka ito nilagyan ng ice cubes mula sa kanilang
mini refrigerator.Inisang tungga niya lang ang alak at saka siya sumandal sa
dingding na katabi ng mini bar.

Mula sa kinatatayuan niya ay kitang-kita niya ang kabuuhan ng kanilang kuwarto ni

Usha. Ang kanilang master's bedroom.

Dumako ang tingin niya sa babaeng mahimbing na natutulog sa gitna ng malaking kama.

Isang tipid na ngiti ang agad na sumilay sa kaniyang mapupula at misteryosong mga
labi habang nakatingin sa kagandahang nakahimlay sa kaniyang harapan.

Her better half.

Lumamlam ang mga mata niya habang nakatingin dito.

Ito ang dahilan ng pagkalusaw ng yelo sa puso niya...

Si

Jerusha.

'She's my woman.

She's my wife.

She's my one and only.'

Wala sa loob na napahawak siya sa kaniyang dibdib dahil sa biglang pag eratiko ng
tibok niyon dahil lang sa pagkakatitig niya sa nahihimbing niyang asawa.

Muli siyang napangiti. Pero tipid man ang ngiting iyon ay masasabi naman itong
tunay at hindi peke.

'Yeah I love her... I love her with all of my heart. With all of me.

And I will love her as long as I breath...

Because she's the reason why I believe in love.'

Lalo siyang narahuyo sa pagkakatitig dito.

'I will give her everything.

Iaalay ko ang lahat sa kaniya...

Higit pa sa kailangan niya.

I want her to be happy always... And I want to be the only reason of her happiness.
Siguro ganoon ako ka-sakim, pero para sa kin lang siya.

MINE.

She is mine...

Walang ibang lalaking magmamay-ari sa puso niya maliban sa akin.'

At isang plano o pangarap ang nabuo sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Usha.

'And she will be the mother of my children.

Soon.

We will be a real family.'

Naglakad na siya pabalik sa kanilang kama at saka marahan uling tinabihan ang
natutulog na babae.

Pero naalimpungatan na ito sa paglundo ng kama. Dumilat ito at takang napatitig sa

kaniya ang maiitim at maganda nitong mga mata.

SI USHA naman ay nagising sa paglundo ng kama. Pagdilat niya ay nagisnan niya ang
papahiga pa lang na lalaki.

"Eos..." Paos na tawag niya sa pangalan nito. Bakit ba hindi pa ito natutulog?
"Yes?"

"Halika na nga..." Hinila niya ang laylayan ng T-shirt nito.

"Okay." Nahiga nga ito sa tabi niya pero medyo malayo naman sa kaniya ng kaunti.

Nawala na ang antok niya. Siya na ang umusod palapit dito. Pag ganito si Eos ay
gusto lang nito ng lambing. "Sus ang arte nito! Hmn! Pa-kiss nga!" Inginudngod niya
sa leeg nito ang mukha niya. "Hmn ang bango!"

Parang nakiliting bigla naman itong napaurong palayo sa kaniya."Hey!" Pinigilan

siya nito sa gagawing paghalik ulit sa leeg nito.

Oo may kiliti ito doon!

"Bakit? Nahihiya ka pa ba sa akin?" Nakangising tanong niya. Nangalumbaba siya

padapa sa tabi nito samantalang ito naman ay nakatihaya.

Sumimangot naman ang mukha nito. "Matulog na tayo." Uh-oh! Ayan na naman si Mr.
Sungit / Suplado.

Nakaisip naman siya ng kalokohan. "Wow ikaw ba talaga iyan? Sure kang gusto mo ng
matulog tayo?" Pinagapang niya ang isang kamay niya sa dibdib nito pababa sa well
built nitong tiyan na may mga yummy so much na pandesal!

Tiningan siya nito ng masama. "Kailangan mo ng lakas para bukas, sa paghaharap niyo
ng kapatid mo." Paalala nito.

Siya naman ang napasimangot. "Basta nasa tabi kita, malakas ako."

Nangiti na din naman si Eos. Ang pormal nitong mukha kanina ay unti-unting
napalitan ng pagsuyo... Inabot nito ang kaliwang pisngi niya at saka hinaplos iyon
ng mainit nitong palad. "Pag nasa tabi naman kita, nanghihina ako..." Malamlam ang
mga matang wika nito sa pamamagitan ng husky voice na ilang taon niya ng
kinakikiligan dito.

Errr! Nanayo na naman ang mga balahibo niya sa katawan dahil sa klase ng
pagkakatitig sa kaniya ng hot husband niya. Naatawang tinampal niya ang kamay nito.
"Sus! Lakas magpakilig!"
Ito naman ang yumakap na sa kaniya. "C'mon matulog na tayo, bago pa magbago ang
isip ko." At saka marahang kinagat ang kaniyang earlobe.

Hayun sangkaterba at bolta-boltaheng kiliti, kilig at kilabot at kilig ulit ang

sumakanya dahil sa ginawang iyon ng lalaki.

Ngiting-ngiti siyang gumanti na din ng yakap dito. "Sige na nga! At baka pag
nagbago ang isip mo abutin pa tayo ng umagang mga gising pa!"

At totoo iyon! Dahil sa lakas ng resistensiya nito si Eos ay malamang na uumagahin

talaga silang dalawa! Siya na din ang unang sumusuko dito, at ito naman ay hindi
niya malaman kung bakit ba parang bitin pa din kahit nakaka-ilang round na sila sa
magdamag! Monster talaga!

Humalik siya sa pisngi nito. "I love you!"

"Too." Maiksing sagot nito. Pumikit na din si Eos.

"Ano ba yan?!!!"

Umusod palapit sa kaniya si Eos at saka masuyo siyang binulungan sa kaniyang

tainga...

"I love you too."

TBC

JamilleFumah
####################################
44. Meet Andrea...
####################################

@hanoriko , haha... Hindi na bata si Kye... Nakagawa na nga rin ng bata :D

Salamat sa inyong patuloy na pagbabasa... Very light ang isang ito. Saka ko na
papakuluin ang mga dugo niyo! Pwamisssx!

xxEOSxx

"POGI! Umaga na po!" Isang matinis at malambing na boses ang gumising sa kaniya.

"Hmn..." Marahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata para lamang masilayan ang
mukha ng babaeng nagpapa-eratiko ng tibok ng puso niya sa tuwina.

"Hello!" Nakangiting bati ni Usha sa kaniya. Nakadapa ito sa tagiliran niya habang
nakapangalumbaba. Kahit bagong gising at medyo messy pa ang buhok nito ay
napakaganda pa din ng kaniyang asawa...

Iyong gandang hinding-hindi niya pagsasawaang tingnan araw-araw ng buhay niya.

"H-Hi..." Ganting bati niya dito.

Lumawak ang pagkakangiti nito ng magsalita siya. "Kain na tayo, gutom na ako!"
Hinila na siya nito patayo.

Wala na siyang nagawa kundi bumangon na din sa kama kahit medyo inaantok pa siya.

Tumayo ito sa kaliwang bahagi ng kama at nagsuot ng roba. Bawat galaw nito ay
sinusundan niya ng tingin.

Bawat tikwas ng buhok...

Bawat kibot ng mapupula nitong mga labi...
At bawat pagkurap ng mga mata...

Lahat iyon sa araw-araw ay hindi niya pinaliligtas sa kaniyang matalas na paningin.

Nang makapagsuklay na ito ay magkahawak-kamay na silang lumabas sa kanilang

kuwarto.

Sabay na silang pumanaog sa kitchen para mag-almusal. Ito ang masasayang bahagi ng
araw niya, ang makasama ito bago siya pumasok sa opisina at kapag uuwian niya na
ito matapos ang mahabang araw ng trabaho.

His wife...

His queen...

His loving Usha...

USHA

HAPON at maagang umuwi si Eos gaya ng napag-usapan nila. Ngayon nito ipinasundo ang
kapatid niyang si Andrea para pumunta sa mansion nila.

Ito na ang araw ng kanilang unang paghaharap...

As in una pa lang talagang paghaharap nila ng kaniyang kapatid sa ina.

Ganoon na lamang ang sasal ng dibdib niya dahil sa sari-saring emosyon.

Ginagap ni Eos ang nanlalamig niyang palad at marahan iyong pinisil.

"Are you nervous?" Bulong nito sa kaniya.

"Medyo..."

"Don't be." Hinila siya nito at niyakap para hagkan sa noo.

Napatango na lang siya.

Tinapik-tapik nito ang pisngi niya at saka siya niyakag na pababa sa sala.

"Mam, sir narito na ho si Carding kasama iyong Andrea." Salubong sa kanila ni Aling
Mona.

"Patuluyin mo na Manang." Si Eos ang sumagot dito.

ISANG matangkad na balingkinitang babae ang pumasok mula sa kanilang main door. Ang
buhok nito ay lampas hanggang balikat. Mapusyaw ang balat nito at may hugis pusong
mukha na natatapukan ng malalantik na pilik-mata, katamtamang ilong at manipis na
mga labi.

Sa unang tingin ay mapapagkamalan itong siya, pero hindi dahil ito si Andrea. Si
Maria Andrea Bartolome... Ang kaniyang half sister sa yumaong ina niyang si
Carmelita.

"Magandang hapon..." Bati nito sa kanila sa nahihiyang boses. Naka-pantalong maong

ito at naka fitted T-shirt na kulay asul.

"Hi..." Ganting bati niya dito. Hindi niya maipaliwanag ang kaniyang nadarama
ngayong nasa harapan niya na ngayon ang kapatid na ipinagkait sa kaniya.

Maging si Andrea ay nadala na din ng emosyon nito. Agad na nangilid ang mga luha sa
mga mata subalit maagap nito iyong pinigilan. "A-Ate..."

Nginitian niya ito. "Andrea? Diba?"

"Oo."

Tumikhim si Eos mula sa kaniyang tabi. "Sa lanai muna ako." Paalam nito para bigyan
silang dalawa ng privacy.

"Sige." Tugon niya dito. Pero batid ni Usha na makikiramdam si Eos mula sa lanai,
ganoon ito ka-protective.

Naglakad na si Eos patungo sa lanai na kanugnog ng kanilang malaking sala. Nakatayo

lang ito doon habang nakatingin sa kanilang malaking swimming pool.

Binalingan niya si Andrea. "Maupo ka..."

"Salamat..."

Magkaharap na ngayon sila habang pinagsasawa ang mga paningin sa kanilang mga
mukha. Sa huli ay natawa na lamang sila matapos ang ilang minuto ng pagkailang sa
isat-isa.

"Kamusta ka ate Usha?" Umpisa ni Andrea.

"Bashang ang tawag sa akin ng mga tao... Maliban sa asawa ko't sa kaniyang
pamilya."

Ngumiti ito na nagpalabas ng dalawang biloy nito sa magkabilang pisngi. "Para sa

akin ay mas bagay sa'yo ang Usha... Mayaman ka na at napakaganda mo, hindi na bagay
sa'yo ang pangalang mahirap."

Nangiti na din siya. Umayos siya ng upo at pinakatitigan ang mukha ng kapatid.
"Mahirap pa din ako Andrea. Ang asawa ko lamang ang mayaman."

"Napaka-swerte ng naging buhay mo ate... Balita ko ay nakatapos ka na ng pag-

aaral."

"Gusto mo bang mag-aral Andrea?" Tanong niya dito. Nais niyang malaman ang sagot
nito dahil interesado siyang tumulong. May sarili na naman siyang pera dahil
kumikita na ang boutique nila ni Bree.

Tumango ito at humalukipkip. "Kung... may pagkakataon sana, bakit hindi?"

"Tutulungan kita..." Sinserong saad niya.

Tumayo ito at lumipat ng upo sa tabi niya. "Salamat sa pagtanggap mo sa akin."

Kababakasan ng tuwa ang maganda't maamo nitong mukha.

Bumungisngis siya. "Lukso ng dugo."

"Ganon din ang naramdaman ko." Tuluyan na itong yumakap sa kaniya. "Ate salamat..."

Hinagod niya ang likod nito. Ang sarap pala ng pakiramdam na may kamag-anak na
nagmamahal sa'yo...

"Kamusta ang buhay mo Andrea?" Tanong niya dito. Nakayakap pa din ito sa kaniya at
gayon naman din siya.

"Kagaya ng nakalagay sa sulat ko." Tipid nitong sagot. Tila ayaw na din nitong pag-
usapan pa ang nakaraan nito... At ayaw na din niyang ungkatin pa iyon.

"Parehas lang pala tayo. Sana ay sabay na lang tayong lumaki, para tayo na lang ang
nagmahalan ano?"

"Sinabi mo." Doon na ito humiwalay sa kaniya at saka umayos ng upo.

"Marami tayong pagkakataon para bumawi sa isat-isa diba?" Nakangiting wika niya.
Hinawakan niya ang kamay nito.

"Oo naman!" Nagniningning ang mga matang sang-ayon nito.

Ilang minuto din silang nagkwentuhan matapos niyang magpahatid ng juice at sandwich
na merienda kay Manang Mona.

Masayang kausap si Andrea. Matabil din pala itong katulad niya. Hanggang sa
napansin niya ang panay sulyap nito sa asawa niyang nasa lanai at nakatalikod sa
gawi nilang dalawa.

"Siya ang asawa mo diba?" Hindi nakatiis na tanong nito habang kumakagat ito sa
sandwich.
"Oo, si Eos."

"Ang guwapo niya." Tumingin lang ito saglit sa kaniya at pagkatapos ay muling
nilingon ang matangkad na lalaki sa lanai.

"Salamat." Tumaba naman ang puso niya doon. Oo naman, alam na alam niyang guwapo si
Eos. Kaya nga madaming babae ang nagkakagusto dito kahit magpasa-hanggang ngayon.

"Para siyang artista. Siguro kung dadayo iyan sa amin baka magpa-autograph ang mga
kapit-bahay namin sa kaniya. Mas guwapo pa siya sa mga artista eh!"

Natawa siya sa komento nito. "Ganoon din ang palagay ko sa kaniya noong una ko
siyang makilala."

"Napaka-swerte mo sa kaniya. Mayaman na ay guwapo pa." Doon na siya nito tiningnan.

Hindi niya mabasa ang iniisip nito. Natutuwa naman siya't nagiging close na ang
pag-uusap nila ni Andrea.

"Mabait din iyan, kahit tatahi-tahimik."

"Malambing ba siya sa'yo?"

"Ha?" Napakurap siya dahil sa tanong na iyon.

"Mapagmahal ba siyang asawa?" Muli'y usisa nito.

"O-Oo naman..." Medyo nailang na siya sa takbo ng usapan nila. Hindi kasi siya
sanay na pinag-uusapan ang tungkol sa samahan nilang mag-asawa. Pero ipinagkibit-
balikat niya na lamang iyon, marahil concern lang sa marriage niya ang kaniyang
kapatid.

"Ang swerte mo talaga."

Ngumiti lang siya ulit. "Sandali tatawagin ko ha?"

Tumango si Andrea na para bang super excited. Tumayo na din siya at saka tinawag
ang lalaki.

"Eos!"
Lumingon ito sa gawi nila. Malakas ang pandinig nito! Ewan, pero ganoon eh. Talent
ni Eos yun, marahil narinig din nito ang pinag-uusapan nila ni Andrea kanina pa.

Sa paglingon nito, kahit simpleng kilos lang, oo na! Guwapo naman talaga! Kaya di
niya masisisi si Andrea kung nagka-crush man ito sa asawa niya.

Naglakad na ito patungo sa kanila. Seryoso ang mukha at nakatikom ang mga labi
gayon pa man hindi na ito mukhang masungit na katulad ng dati.

Nang makalapit ito ay agad itong umakbay sa kaniya.

"Si Andrea, siya ang kapatid ko." Pakilala niya sa dalawa.

"Nice to meet you." Pormal ang mukhang saad ni Eos. Ni hindi na ito nag-abalang
makipag-shake hands man lang sa kapatid niya.

"Nice to meet you too Eos." Malambing namang sagot ni Andrea. Nahiya na din itong
maglahad ng kamay sa asawa niya, paano ba naman kasi itong si Eos wala man lang ka-
friendly-friendly sa katawan. Sa kaniya lang talaga ito friendly.

Naawa tuloy siya kay Andrea. Kaya hayun parang sinisilihan na ang puwitan nito at
panay na ang tingin sa pinto palabas ng kanilang mansion. Na-intimidate yata sa
asawa niya.

"Ah ate Usha? Kailangan ko na sigurong umalis... Kasi iyong tinitirahan ko, baka
magalit kapag ginabi ako." Maya-maya'y paalam nito.

"Ha?" Bumaha ang pagtutol sa dibdib niya. Aalis na kaagad ito? Tiningnan niya ang
lanai, madilim na din pala sa labas. Ginabi na pala sila sa pag-uusap na
magkapatid.

"Noong nakaraang araw tinapon na nga nila iyong mga gamit at damit ko kasi ginabi
ako sa pinapasukan kong karinderya..." Kwento ni Andrea. Hindi ito makatingin ng
diretso sa kanila na para bang nahihiya.

"Dumito ka na lang." Suhestiyon ni Eos na nagpagulat maski sa kaniya.

"Ha?" Napaangat ang tingin ni Andrea sa asawa niya.

"Dito muna patuluyin ang kapatid mo Usha." Muli'y seryosong mungkahi ni Eos,
mungkahi nga ba iyon o nakapag-desisyon na talaga ito?

"Eos!" Nagalak siya. Ang bait naman ng asawa niya, hihingin niya pa lang sana ang
pabor na iyon pero ibinigay na agad nito.

"Tawagan mo ang tinutuluyan mo na dito ka na tutuloy." Baling ni Eos sa natulalang

si Andrea.

Umiling-iling ito. "Naku! Nakakahiya! Wag na-"

Nakangiting hinawakan niya sa balikat ang kapatid. "Malaki ang bahay, pwede ka sa
guestroom."

"Eos..." Kay Eos nakatingin sa Andrea na para bang nananantiya.

Binalingan siya ng kaniyang asawa. "Para magkasama kayong magkapatid."

Masayang-masaya siya, good idea iyon ha! "Tama dito ka na lang Andrea."

"Salamat Eos!" Napangiti na din si Andrea. Sa itsura nito ay pagay na payag na ito.
"Pero paano ang mga gamit ko?"

Tumikhim si Eos. "Mamili na lang kayo bukas ng bago."

Lalong lumiwanag ang mukha ni Andrea.

Maski siya ay masaya para sa kaniyang kapatid at para sa mga susunod pa nilang
bonding moments! "Sige..." Tuwang-tuwa siya habang nakatingin sa masaya ding si
Andrea.

Tinawag ni Eos ang isa sa kanilang kasambahay. "Manang Mona, pakisamahan ang
kapatid ni Usha sa guestroom. Pakibigay ang mga iba niya pang kakailanganin."

Agad namang tumalima ang inutusan. Si Usha naman at si Andrea ay nagkaka-ngitian na

lamang...

TBC

50 Comments at ipo-post ko na ang kasunod... Salamat sa inyong pagtangkilik!

JAMILLEFUMAH
####################################
45. Mr. & Mrs. Tan
####################################

####################################
46. The Angel's Demonic Face (The Other Half)
####################################

@Jarvaldez, Hi po mam! Welcome to Wattpad! Nandito na rin po pala kayu :)

xEOSx

PAIKOT-ikot si Bree sa harapan ng salamin habang nakasuot dito ang kwintas na

herloom ng pamilya ng mapapangasawa nitong si Wade Montero. Nasa loob sila nang
opisina ng kanilang cosmetic boutique. "Maganda ang sister mo ah." Wika nito habang
sinisilip si Andrea na nasa labas ng mirror wall.

"Syempre, maganda ang inay ng kabataan niya pa." Napangiti siya habang ang paningin
niya ay nasa kaniyang kapatid din na inaabala ang sarili sa pagtingin-tingin ng
kanilang mga products. Nakaupo si Andrea sa mahabang sofa na nakaharap sa istante
ng kanilang mga panindang cosmetics.

Pang-ilang araw niya na itong isinasama sa boutique nila matapos umalis si Eos para
sa out of town business trip nito.

Naka-ingos na si Bree ng balikan niya ito ng tingin. "Mali ka naman sa sagot mo

eh!"

Nangalumbaba siya na hindi pa din mawala ang ngiti sa kaniyang mga labi. "Ano ba
dapat?"

Tumawa ito. "Kasi maganda ka!"

Iiling-iling na lang siya. Totoo naman, hindi sila nalalayo ng itsura ni Andrea.
Ang halos karamihan ng mga pisikal nilang kaanyuan ay nakuha nila sa inay nila, at
kung mayroon man sa kanilang kaniya-kaniyang ama ay masasabing kaunti lang.

　
Sa ngayon ay hindi niya na iniintindi pa iyon. Ang importante ay masaya siyang
makasama ang nawalay niyang kapatid. Tumayo na siya at kinuha ang kaniyang shoulder
bag na chanel. Regalo iyon sa kaniya ng mommy ni Eos dahil kung siya ay hindi naman
siya palabili ng mga mamahaling gamit kahit pa nga may pangbili na siya.
Nananatiling payak pa din ang pamumuhay niya kahit pa nga milyonaryo ang kaniyang
napangasawa.

"Bree iiwan ko muna sa'yo si Andrea ah? Pupuntahan ko kasi iyong isang branch natin
sa Ermita, babalik agad ako before lunch." Tiningnan niya ang suot na wrist watch
at saka muling nilingon ang kaibigan.

Ikinumpas nito ang isang kamay. "Sige! Ingat!"

Nakangiting lumabas na siya ng kanilang opisina. Nagpaalam din muna siya kay Andrea
at mukhang okay lang naman na iwan niya muna ito sandali.

SI BREE naman ay nagligpit-ligpit muna sa opisina bago niya nilabas ang

nakababatang kapatid ni Usha. Saglit niya muna itong pinagmasdan, nagbu-buklat-
buklat ng magazine si Andrea. Maganda itong babae bagamat simple, masasabi ring
katulad ni Usha ay may mala-anghel itong mukha pero sa di niya maipaliwanag na
dahilan ay parang mabigat ang aura nito.

Naipilig niya na lamang ang kaniyang ulo at saka sinimulan ng maglakad patungo
dito. Hindi niya dapat pinag-iisipan ng kung ano-ano ang dalaga, nakakahiya naman
sa kaibigan niya.

"Hi Andrea." Matamis na bati niya dito.

"Hi." Malamig ang balik nito sa kaniya. Bahagya lang din siya nitong tiningnan at
saka nagpatuloy sa pagbabasa nito ng magazine. Hawak nito ang isang fashion mag na
pinagbalingan nito ng atensyon matapos ang pagtingin-tingin sa mga paninda nila sa
boutique.

"Kamusta? Okay ba sa'yo ang business namin ng ate mo?" Inignora niya ang kalamigang
pinapakita nito sa kaniya, ah baka marahil ay nahihiya lang ito, pakonswelo niya sa
sarili.

"Okay naman." Hindi na siya nito tinapunan ng tingin. Dumi-kwatro ito at saka nag-
concentrate sa binabasa.
　

May pagka-antipatika pala ang isang ito. Huminga siya ng malalim, pasasaan ba't
mahuhuli niya din ang ugali nito."Good. Sa susunod na linggo sumama ka sa seminar
na pupuntahan namin ha? Marami kang matututunan don." Friendly pa ring kausap niya
dito.

"Okay."

"Kung may kailangan ka ay sabihin mo lang sa akin ha? Or kung gusto mong ituro ko
sa'yo ang pasikot-sikot nitong negosyo namin tutal ay di magtatagal na baka
makasama ka na din namin sa pagpapatakbo nito." Niluwagan niya ang kaniyang ngiti
ng muli na siya nitong tingnan.

"Sige." Pero ang mga mata ni Andrea ay mapanuri.

Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa at pabalik muli sa kaniyang mukha. Para
tuloy nais niyang pagsisihan ang paghiling na tingnan siya nito ulit.

Pinilit niya pa ding maging friendly kahit medyo naiilang na siya dito. "Ah
Andrea-"

Nagulat siya ng biglang malukot ang maganda nitong mukha. "Sige na! Umalis ka na
Bree." Nakasimangot na utos nito sa kaniya.

Oh yes 'utos' iyon at hindi 'pakiusap'.

Wala na siyang nagawa kundi ang bumalik na lang ulit sa opisina nila ni Usha.
"Problema non?" Takang umupo siya sa kaniyang swivel chair.

Iniisip niyang baka pagod lang ito o may iniisip kaya siya pinag-sungitan, pero
hindi din eh. Antipatika talaga ang kapatid na iyon ni Usha! Malayong-malayo sa
mabait niyang kaibigan!

Balak pa naman sana niyang ika-close ito pero mukhang mahihirapan siya.

　
　

SAMANTALA si Usha. Sakay siya ng puting Honda Accord ng tumunog ang cellphone niya.
Marunong na siyang mag-drive matapos siyang ipasok ni Eos sa isang driving school.
Malaki na din ang improvements niya buhat ng maka-graduate siya ng kolehiyo, at ang
lahat ng iyon ay nais niya ding maranasan ni Andrea balang araw...

"Hello?" Sagot niya sa kaniyang caller na obvious namang ang kaniyang asawa na nag-
long distance call lang sa kaniya. Miss na miss niya na ito kaya sabik siya sa
tawag nito.

"Buti contacted ka." Buo ang boses na mula sa kabilang linya. Lalaking-lalaki at
baritono.

Napangiti siya. "Oo naman, kanina ko pa hinihintay ang tawag mo eh."

"Hey? Tatawag ulit ako mamaya." Biglang nabahiran ng pagmamadali ang boses ni Eos.

"Ha?" Nagtaka naman siya.

"Sige na, bye."

"E-Eos!" Toot-toot na lang ang narinig niya pagkatapos.

Inis na nahampas niya ang manubela. "Hmp! Ano kaya iyon? Tatawag lang para
pagbabaan ako ng fone kaagad? Ano iyon nagpapa-miss lang? Hmp!"

Paano'y nami-miss niya na agad ito tapos parang tinakam lang siya!

Naiiling na lang siya habang patuloy na nagmaneho. Bibisitahin niya kasi ang bago
nilang branch ngayon, ilang araw na din kasi niya iyong hindi napapasyalan dahil
naging busy siya kay Andrea.

Masaya siya sa nakikitang pag-unlad ng pinagso-sosyohan nilang negosyo ni Bree.

Nagsimula lang sila noon sa ilang beauty products na nadagdagan pa ng mga pabango
at ngayon ay may iilang fashion clothes na din.
　

Ayaw din naman kasi niyang umasa na lang palagi kay Eos kaya naisipan niyang
magtayo ng negosyo kasama ang matalik niyang kaibigan. At ngayong ikakasal na si
Bree ay mas magiging super hands on na siya sa boutique nila, syempre pa't magli-
leave ang kaibigan niya para sa honeymoon nito. Sasamantalahin niya iyon para
turuan si Andrea sa pasikot-sikot ng negosyo nila, dahil hindi magtatagal ay
tutulong na din ito sa kanila ni Bree.

Muling tumunog ang cellphone niya. Si Andrea ang nag-a-appear sa screen, may
cellphone na din kasi ito.

"Hello Andrea?"

"Ate!"

"Okay ka lang ba diyan?"

"Oo, salamat sa binigay mong fone at nalilibang ako sa kaka-selfie." Kababakasan ng

pagkabagot ang boses nito at nag-alala naman siya.

"Ganoon ba? Bakit hindi ka ba nag-e-enjoy diyan sa shop? Nariyan si Bree kung
kailangan mo ng ka-kwentuhan--"

"Busy siya." Pakli nito.

"Ah ganoon ba?"

"Masyadong busy ang alalay mo ate, halos hindi na nga niya ako pinapansin eh." May
pagkayamot sa tinig nito.

"Ha? Ah baka busy nga lang..." Nai-imagine niya ang nakangusong bibig ni Andrea,
napansin iyang ganoon ito kapag naiirita ito.

"Ate, kailan mo pala ako ibibili ng mga bagong damit? Iilan lang kasi iyong mga
damit mong kinuha ko sa closet mo eh..."
　

Napatampal siya sa kaniyang noo, oo nga pala. "O sige, mamaya dadaan tayo sa Mall
ha."

"Okay thank you ate!" Pagkasabi niyon ay 'toot-toot' na lang ulit ang narinig niya
sa kabilang linya.

Ano bang problema ng mga tao ngayon? Binabagsakan na lang siya ng telepono kaagad.
Pero saglit lang ay muli na namang tumunog ang cellphone niya.

Si Eos! Tumatawag ulit! Na-excite naman siya at agad na nawala ang inis niya dito
kanina.

"Hello?"

"Sorry ha?"

"Ano bang problema?" Nakarating na siya sa boutique pero hindi muna siya bumaba ng
sasakyan. Ipinarada niya lang muna ang Honda Accord niya sa parking lot.

"Iyong manager kasi nong sa GRG Inc. biglang nagpatawag ng biglaang meeting, doon
na sana ako dideretso kanina."

"Ah, kumain ka na ba?" Sumulyap siya sa wristwatch niya.

"Yup."

"Sa restaurant ka kumain?"

"Yeah, wala namang iba." Narinig niya pa ang pagbuntung-hininga ni Eos mula sa
kabilang linya.

　
Naawa naman siya dito, lately kasi ay mahina itong kumain kapag hindi siya ang
nagluto ng kakainin nito. "Hayaan mo pag uwi mo ipagluluto kita ng paborito mo."
Pangako niya.

"Hindi naman niluluto mo ang paborito ko eh."

Pinamulahan siya ng pisngi. "Hmp!" Naisip niya na agad ang kalokohang tumatakbo sa
isipan nito, pero medyo kinilig siya don kahit di man niya aminin.

May pagka-loko din itong si Eos kahit tatahi-tahimik. Diba nga't super wild ito pag
sila lang dalawa? na para bang he can't get enough of her kahit pa madalas siyang
puyatin ng kahanga-hangang resistensiya nito.

Hay, parang may kumurot sa puso niya knowing the fact na malayo ito sa kaniya ng
ilang araw. Nami-miss niya na ito...

Pero nauna na itong magsabi ng sinasaloob.

"I miss you, my wife..." His voice, damang-dama mo don na totoo ang sinabi nito.

"I miss you too." Hindi niya maiwasang hindi maiyak, pero hindi niya na pinahalata
dito. Mag-aalala kasi ito ng bongga kapag nalamang nalulungkot siya. Ayaw na ayaw
nitong iiyak siya kahit na ano pang dahilan non, maliban sa tears of joy kapag
dinadala siya nito sa cloud nine hehe.

"Kamusta kayo ng kapatid mo?" Pagkuwa'y tanong nito.

"Okay naman..." Umayos siya ng upo niya sa driver's seat.

"Mag-ingat ka." Seryoso ang tinig na habilin nito.

Nahiwagaan naman siya pero hindi na lang pinansin iyon. "Ikaw din."

"Basta mag-ingat ka." Ulit nito.

　
Mahina siyang tumawa, ayan na naman si Eos sa pagiging kabado at over protective
nito. "Kasama ko ang kapatid ko, at isa pa kaya kong alagaan ang sarili ko... Alam
mo iyan." Paalala niya dito. Tanggap na nila na kakaiba sila sa lahat, kaya nga ng
alukin siya ni Eos ng body guards noon ay pinagtawanan niya lang ang asawa. Siya pa
ba ang mangangailangan non? Eh baka nga siya pa ang magtanggol sa mga magiging
guards niya kapag napunta sila sa alanganing sitwasyon eh, sa huli ay hindi na din
nagpumilit pa si Eos.

"Eos, si Andrea ang kasama ko palagi... Ligtas ako, wala kang dapat ipag-alala
okay?"

Saglit itong tumahimik na para bang pinag-isipang mabuti ang sinabi niya.

Maya-maya ay nagsalita na ulit ito."Basta mag-iingat ka... Mag-ingat ka Jerusha."

"Oo... Salamat." Kahit pa nakaramdam na din siya ng kaba dahil sa pagbuo nito ng
pangalan niya. Tinatawag lang naman siya nito sa buong pangalan niya kapag talagang
seryoso ito, pero kakaiba talaga ngayon. Kinukutuban ba ito? Pero para saan?

Narinig niya ang muling paghugot ng malalim na paghinga ni Eos mula sa kabilang
linya. "Sisikapin kong makauwi kaagad. Hindi ako mapakali dito."

"Wag mong i-pressure ang sarili mo, O.A ka talaga." Natawa na lang siya dito para
pangtanggal ng tensyon.

Nang matapos ang kamustahan nila ay nagpaalam na ito. Bumaba na din siya sa
sasakyan niya para pumasok na sa boutique.

EOS　

SAMANTALA si Eos naman ay hindi mapalagay at talagang parang gusto niya na agad na
umuwi ng Maynila. Hindi naman bago iyon, palagi naman siyang nag-aalala para sa
kalagayan ng kaniyang asawa kapag malayo siya dito.

Hindi lang siya mapakali kapag alam niyang milya ang layo ni Usha sa kaniya, iyong
tipong wala siyang magagawa para ma-protektahan ito, kahit pa alam niyang kayang-
kaya naman nito ang sarili. Kung di nga lang dahil sa trabaho, o kung mapipilit
niya lang sana itong sa kaniya na lang magtrabaho bilang sekretarya niya para di na
sila magkahiwalay. Pero hindi, matigas ang ulo ng kaniyang asawa at ma-pride ito.
Kaya gustuhin niya mang itali ito sa bewang niya ay hindi din ito papayag.
　

At dahil sa iginagalang niya ang desisyon nito ay sinuportahan na lamang niya ito
sa pagtatayo nito ng cosmetics at clothing boutique kasama ng matalik nitong
kaibigang pinagkakatiwalaan na din naman niya.

Napailing na lang siya habang minamasdan ang picture nito na wallpaper ng kaniyang
cellphone. "I missed you Mrs. Tan..." At saka na niya inilagay sa kaniyang bulsa
ang telepono.

Time to work. He'll check her from time to time na lang to make sure na she's okay.

TBC

See? Nag UD ako agad kasi natuwa ako sa maraming comments! Malapit na malapit na
tayooo... And PS. It is not what you think it is... Oyasumi! Arigatou!

JAMILLEFUMAH
####################################
47. Love Call VS Wrong Call
####################################

EOS 47 : @AcelAce7 , Arigatou!

At sa lahat ng Eoshans! Lahat ng bumabagabag sa inyo ay masasagot soon! Happy

reading! At salamat sa inyong mga boto at komento!

xxEOSxx

MATAPOS ang ilang araw ay lalong naging malapit si Usha sa kaniyang kapatid na si
Andrea. Nalaman niya na mahilig pala sa magagandang damit ang huli, iyon nga lamang
ay kapos ito sa pera noon. Kaya ngayon ay ibinili niya ang lahat ng naibigan nito
ng mag Mall silang dalawa.

Sa tagal niya ng asawa si Eos ay ngayon niya lamang naranasang gumastos ng ganoon.
Pero di bale, bawi naman ang lahat dahil sa nakikita niyang saya sa mukha ng
kaniyang kapatid.

Alas onse ng tanghali ng tawagan siya ni Eos. Gaya ng parati, ay sabik na naman
siyang sagutin ang tawag nito.

"Hi."

Napangiti siya ng malapad pagkarinig sa makalaglag panty nitong'HI' sa kaniya.

Boses pa lang ulam na. "Hello. Kamusta?"
"It's boring here." Bakas sa boses nito ang pagkabagot.

Natawa ng mahina si Usha. "Eh ikaw? Hindi ka ba boring?"

"Hmn, wala akong pakialam kung nabo-boringan sakin ang mga tao dito." Na-imagine
niya pa ang nanunulis na nguso ni Eos.

"Hmn... Boring din dito kasi wala ka... Ang lamig kapag gabi, wala akong kayakap."
Naupo siya sa gilid ng kama at saka nilaro-laro ng kaniyang daliri ang bedsheet na
hindi niya naitiklop ng bumangon siya kanina.

"Two days na lang naman."

Napatingin siya sa kisame. "Hmp. Tagal pa... Miss na miss na kita... Hmnnn... I
miss your lips... Your touch... Your..." Ibinitin niya ang mga sinasabi, hindi niya
na namalayang naging sensual na pala ang pag-deliver niya ng mga salitang binitiwan
niya.

Tumahimik saglit si Eos. Oh! Madaling tablan ang isang 'to! Mahirap na! Baka doon
ito maghanap gayon wala naman siya doon! She hated herself dahil sa kagagahan niya.

"You're teasing me aren't you?" Paos ang boses na sabi nito matapos ang ilang
minuto.

Huminga siya ng malalim. "'Umi-english na naman ang lolo!" Pinilit niyang pasayahin
ang boses niya, para malihis ang topic nila.

Good thing at mukhang kinagat nito.

"Practice sa'yo. Magaling ka na ding mag-english, hanga nga ako eh."

"Weh?" Napangiti siya. Oo naman, pina-practice niya na ang English niya noh! Paano
itong si Eos ang hilig siyang englishin kahit na alam nitong 1/4 lang lagi ng
sinasabi nito ang naiintindihan niya minsan!

"Yeah... Lalo na kapag nag-e-english ka habang nagmo-moan..." Hayun, paos na naman

ito!

"Ay manyakis!" Moan daw?! Diba ungol iyon? Gosh!!!

"Can you do it later?" Napakalambing ng boses ni Eos ng humiling ito sa kaniya.

"Later? Paanong?"

"I'll teach you..."

"Eos!" Namilog ang mga mata niya ng ma-gets niya ang gusto nitong ipagawa sa
kaniya!

Tumawa ito mula sa kabilang linya. Sobrang lakas ng tawa! Baliw!

"May skype ka diba? We can do video call my dear sexy wife..." At ito naman ang
nangti-tease ngayon!

"Bastos ka!" Pulang-pula ang mukha niya. S.O.P daw ba?! Kahit matagal na silang
mag-asawa ay hindi pa nila nasusubukan iyon! Everrrrr! At anong pumasok sa kukote
ni Eos at niyayaya siya nitong maki-uso?! Teen ager lang ang peg?!

Pero on the other hand. Exciting iyon!

'Maldita! Manyakis kang babae ka! Mahiya ka nga!' Saway niya sa sarili.

Pero nakaka-curious lang kasi!

"I missed you..." Wika ni Eos. At sapat na iyon para mapapayag siya nito!

Buong lambing niya itong sinagot. "I missed you too..." Oo! Miss na miss niya na
ang kaniyang guwapo at bipolar husband!

Matagal-tagal pa ang pinag-usapan nilang dalawa bago niya pinutol ang tawag.

Uh! Can't wait for tonight!

Paano kaya siya tuturuan ni Eos? Saka paano kaya iyon? Hmn! Exciting! -- Na
nakakahiya rin. Pero kesa naman sa ibang babae maghanap ng kalinga ang asawa niya
eh di mag video call na lang silang dalawa. Isa pa kasalanan niya din, tinukso niya
ito.

Sukat sa pagka-isip non ay natawa na lamang si Usha.

SA DULO naman ng pasilyo paakyat sa pangalawang palapag ay nakatayo si Andrea. Nasa
mga mata nito ang inis, lungkot at iba pang hindi maipaliwanag na emosyon.

"Lahat na nasa'yo... Gusto mo lahat na sa'yo..." Mahinang-mahina lang ang pagkaka-

banggit nito ng mga salitang iyon kasabay ng pamamalisbis ng luha sa mga mata ni
Andrea. "Pati ba naman siya? Makakaganti rin ako sa'yo..."

SA KUSINA

"Naku ang sarap naman talagang magluto niyan ni Mam Usha eh!" Wika ni Bebang. Isa
ito sa dalawang naiwang kasam-bahay sa Tan residence. Ipinilit talaga ng mommy ni
Eos na doon ito madestino sa mag-asawa upang matulungan sa gawaing bahay ang
dalawa.

"Eh kasi laki naman siya sa hirap. Ganoon naman talaga diba?" Sagot ng isa pang
katiwala doon. Si Manang kung tawagin, hinahalo nito ang umuusok na ulam mula sa
malaking kaserola.

"Napakabait niya pa ano?" Ani Bebeng habang nagtatadtad ng rekado.

"Kaya nga masuwerte tayong dalawa dahil tayo ang naging tagasilbi nila dito. Aba
wala tayong masabi sa mga amo natin, maliban kay Sir Eos na palaging tahimik lang."

"Eh iyong kapatid kaya ni Mam Usha?"

Bahagyang nilinga ni Manang si Bebang. "Si Mam Andrea? Malamang mabait din iyon."

Nagpagpag naman ng kamay ang medyo bata pang tagasilbi at lumapit sa kausap nito.
"Alam mo wag kang maingay ah?" Halos bulong na umpisa nito.

"Bakit? Ano na naman iyang dala-dala mong chismis Bebang?!" Iiling-iling naman si
Manang.

"Eh kasi Manang, iyang kapatid ni Mam Usha parang may itinatago."

"Anong itinatago?" Nabuhay ang kuryosidad ng may edad ng taga silbi.

"Ay di ko sure ha Manang! Pero kasi kagabi ay talilis siyang lumabas ng silid niya!
Mga bandang alas-dose na yata iyon ng tulog na ang lahat dito sa bahay. Dahan-dahan
ang kilos niya! Akala ko nga akyat-bahay eh! Mabuti na lang at nakilala ko agad"
Bulong ni Bebang.

"Oh saan siya pumunta? Baka naman nauhaw lang kaya bumaba ng kusina? O kaya naman
baka nagbanyo?"

Umingos naman si Bebang. "At bakit? Aba kung mauuhaw siya ay may personal ref naman
siya sa kwarto niya diba? May sarili din naman siyang banyo kung maiihi siya! At
wag niyang gawing dahilan ang magpapahangin lang siya dahil may sarili din siyang
verandah sa silid niya!"

"Ay kung gayon bakit siya lumabas?" Napakunot ang noo ni Manang. Kahina-hinala!
Saka bakit kailangan pang magdahan-dahan nitong si Andrea?

"Iyon na nga ang ipinagtataka ko eh. Sa totoo niyan ay di ako nagpakita sa kaniya.
Kahina-hinala kasi ang kilos niya kaya nagtago at pinagmatyagan ko na lamang ang
mga kilos niya mula sa dilim."

"Ano bang ginawa ni Andrea?"

"Parang... parang may tinawagan siya sa telepono sa sala."

"Ha? Ay may sarili naman na siyang cellphone ah? Bakit pa siya gagamit ng telepono
sa sala? Saka sino ang tatawagan niya ng dis oras ng gabi?!"

Natigil sa pag-uusap ang dalawa ng bumungad si Usha sa kusina.

"Ah Manang, Bebeng." Dumiretso ito sa loob ng kusina.

"Ah mam..." Si Bebeng naman ay natarantang bumalik sa ginagayat na rekado. Kabado

ito kung naulinagan ng kanilang amo ang panti-chismis niya sa kapatid nito.

"May itatanong lang sana ho ako." Nakangiting umpisa ni Usha.

NAPATINGIN si Usha sa parang nanginginig na si Bebang. "Bebeng okay ka lang ba?"

Tanong niya dito.

"Ah--Opo mam." Ngumiti ito ng kimi sa kaniya.

"Uhm, kasi tumawag ang sir Eos niyo kani-kanina lang."

"Ah ganoon po? Ano hong sabi?" Si Manang ang nagtanong.

Tumikhim muna siya. "May tumawag daw kasi sa kaniya kaninang Alas dose ng hating
gabi, pero di naman daw nagsa-salita. Ang gamit daw ay ang telepono sa sala, may
nalalaman ho ba kayo doon?"

"Ho?" Nagkatinginan ang dalawa.

"Ah, kasi bigla siyang nag-alala. Alam niyo naman ho iyon may pagka-O.A. kapag nasa
malayo siya."

"O-Oo nga ho mam, ang sweet ni sir Eos..." Si Bebang na parang wala sa sarili.

"Wala ho ba kayong alam dun? Baka po na-wrong call kayo at siya ang natawagan
niyo?" Muli'y tanong niya sa dalawa. Pero hindi naman siya nagsu-sungit.

NANG biglang iluwa din ng pintuan mula sa sala si Andrea. Diretso ang tingin nito
sa dalawang kasambahay.

Pinagpawisan ng malapot si Bebeng. "Naku... W-wala po mam Usha... baka nagkamali

lamang ho si sir Eos." Tila may kinatakutang biglang sagot nito.

"Ganoon ba?" Napatango na lamang siya. "Ikaw Andrea?" Bumaling siya sa bagong
dating na babae.

Ngumiti ito ng tipid. "Ate maaga ho akong natulog kagabi."

Muling nagkatinginan ang dalawang kasambahay.

Ngumiti muli si Usha. "Baka nga nagkamali lang si Eos. Sige pasensiya na kayo sa
pag-istorbo ko?"

"Walang ano man iyon Mam..." Si Manang ang sumagot na hindi na magawang itaas ang
mukha mula sa pagkakayuko.

Ayaw nilang salubungin ang tingin ni Andrea... Ang babaeng may mala-anghel na mukha
pero hindi maunawaang pag-uugali.

- 0 -

SI EOS. Dalawang araw na lamang pero hindi niya na mahintay pa. Gusto niya na
kasing bumalik ng Maynila.

Nami-miss niya ang babaeng bumihag ng puso niya...

Ang babaeng kaniyang kabiyak...

Ang babaeng iniwan niya sa Maynila...

Si Usha...

Napaunat siya mula sa kinauupuang executive chair. Tambak ang papeles sa mesa niya
at medyo inaantok pa siya para isa-isahing basahin iyon.

Anyway wala siyang problema sa pagbabasa. Isa sa mga katangian niyang ipinagpapa-
salamat niya ay ang bilis niya sa pagbabasa at pagkabisado.

Noon ay itinuturing niyang curse iyon.

Imagine, nababasa niya ang 500 pages sa loob ng sampung minuto lamang, dagdag pang
kabisado niya na agad iyon lahat.

His dad told him na imbes na kasuklaman niya ang kakayahang iyon ay ituring na
lamang niya itong biyaya. At iyon nga ang ginagawa niya ngayon.

Ah back to her beautiful wife...

Nami-miss niya ang mga ngiti nito.

Ang mga pangungulit...

Ang mabangong amoy nito na kahit nasa malayo siya ay naamoy niya pa din.

He missed her so much. So damn much.

Niluwagan niya ang belt ng kaniyang pantalon. Ganon siya katindi kapag nami-miss
niya si Jerusha. Ewan kung anong drugs meron sa babaeng iyon because he can't get
enough of her.

Parang shabu na kinahuhumalingan niya. Now alam niya na ang feeling ng addict.

Tsk.

Naiiling na sumandal siya sa kinauupuan.

Daig niya pa ang tino-torture!

Tumunog ang cellphone niya.

Dinampot niya iyon bago pa magring ulit.

Unknown number iyon. Hindi niya ugaling sumagot ng mga hindi kilalang tawag pero
hindi niya natiis ang kakulitan ng caller na iyon.

Paano'y ilang beses niya na itong dini-deadma pero patuloy pa din ito sa pagtawag
sa kaniya.

"Hello?"

No answer.

"Hello?"

Still no answer.

Hindi pwedeng mahina ang cignal dahil katabi lang nila ang tower. Plus naririnig
niya ang background ng kaniyang unknown caller. May mahinang musika iyon ng hindi
malamang singer!

Pero bakit ayaw nitong magsalita?

"Hello? Who's on the line? Hello?!" Napipikon na siya.

Geez. Sinasagad ng kung sino mang nasa kabilang linyang iyon ang pasensiya niya.

At mabilis siyang mapikon!

Kay Usha lang available ang 'pasensiya' niya! At kung sa World record lang din
naman ang pag-uusapan, pwede na siyang maging candidate sa mga taong maiiksi ang
pasensiya!

"Who the hell are you?! Darn! Stop pestering me!" Padaskol na inilapag niya ang
kaniyang iPhone sa mesa.

Muli iyong tumunog.

Huminga siya ng malalim. Pag di siya nakatiis ay papaliguan niya ng mura ang kung
sino mang caller ito!

"Hello?!"

Pero this time ay nagsalita na ito.

Mahina nga lamang...

Parang?

Parang ungol?

Ungol ng babae?

Mahinang ungol ang narinig niya.

Damn! Sino ba ito?! Hindi ba nito alam na sa mga oras na iyon ay nababaliw siya
kakaisip sa kaniyang magandang asawa?!

"Hello?"

Ang mga ungol...

Sunod-sunod...
Natukso siyang pakinggan pa iyon.

Maya-maya lang ay mga hingal na ang pumalit sa mga ungol.

What the hell is that?! Asar na tinitigan niya ang screen ng cellphone niya.

Kagabi ay may tumawag din sa kaniya mula sa bahay nila ni Usha ng dis oras ng gabi.
Nakalagay sa phonebook niya ang number at iyon ang landline nila sa sala.

Nag-alala tuloy siya ng husto. Dahil kung si Usha iyon sana sa mismong cellphone
siya nito tinawagan o kaya naman ang landline nila sa kwarto ang ginamit nito.

May koneksyon kaya ang tawag na iyon sa unknown caller niya ngayon?

Pero sino iyon? Alangan naman ang Mayordoma nilang nasa 40 years old na? O kaya si
Bebang?

O di naman kaya si...

si...

Andrea?

Nangunot ang noo niya.

Pero bakit?

Wrong call kaya?

Imposible. Hindi naman ang number ng unknown caller ang number ni Andrea. Naka-
saved na ang number nito sa fone niya bago pa siya umalis ng Manila.

Pero iisa lang ang naisip ni Eos,

Kailangan niya ng umuwi ng Maynila at hindi niya na mahihintay pa ang dalawang

araw.

TBC

So how was it? Throw me your violent reactions! Love to read your comments!
Huhooo... Malapit na tayooo. UD agad ako pagkabasa ko ng comments! Arigatou!

JAMILLEFUMAH

Visit my FB page for more EOS... : JamilleFumah

####################################
48. He Can Not Wait! - toot-toot. [SPG]
####################################

xEOSx

"ANDREA!"

"Ano ba?!" Agad niyang binuksan ang tarangkahan ng malaking gate. Alas nueve na ng
gabi at papuslit siyang lumabas ng mansion. "Ano bang ginagawa mo dito? Paano mo
nalamang dito na ako nakatira?" Sita niya sa lalaking nakatayo na sa harapan niya
ngayon.

Nakakulay itim itong jacket at nakasombrelo ding kulay itim. May itsura ito,
matangkad at mukha ring may sinabi sa buhay subalit halatang-halata ang pagiging
bad boy nito. Nasa aura din nito ang pagiging spoiled brat at easy go lucky. Nasa
di kalayuan naman nakaparada ang motor nito.

Hiniklas siya nito sa braso. "Bakit ka ba umiiwas sakin? Ano? Yumaman ka lang
yumabang ka na huh?! Ginamit mo lang ako sabi ko na nga ba pakawala kang babae!"

PAK!

Gigil na sinampal niya ito. "Umalis ka na bago pa kita ipahuli sa pulis Kendo!"

Hindi ito natinag. Lalong bumalasik ang mga mata. "Tsk. Ang taas mo na din talaga
ano?!"

"Hindi ako nagbibiro Kendo! Ipapakulong kita kapag hindi mo pa ako tinantanan!
Sinabi ko na sa'yong tapos na tayo kaya tigilan mo na ako!" Tumingin siya sa
paligid kung baka may nakakakita sa kanila. Hindi pwedeng malaman ng ate Usha niya
na may pumuntang lalaki sa kaniya ngayon, dahil ang alam nito'y wala pa siyang
boyfriend at hindi pa nagkakaroon kahit kailan. Isa pa, ang sbai niya dito'y
kadarating niya lang ng Maynila.

"Sino bang ipinagmamalaki mo huh? Saka sino bang tumutulong sa'yo ngayon?! Iyong
peke mong-"

"Tumahimik ka!" Bulyaw niya dito. Ipinagpag niya ang brasong hawak-hawak nito.
Nagbabanta ang mga tingin niya sa lalaki.
"Hindi ako mananahimik Andrea. Hindi ako papayag na basta mo lang akong itapon na
parang basura!"

Umilap ang mga mata ni Andrea. Kailangan niyang makaisip ng paraan kung paano
maita-taboy ang kaniyang ex. Agad na pumasok sa isip niya si Eos. "May boyfriend na
ako... Magpapakasal na kami!"

Nagulat naman ang lalaki sa sinabi niya. Saglit lang ay halos magliyab na naman sa
galit ang mga mata nito. "Hindi! Hindi ako papayag!"

"Kahit ayaw mo ay wala ka na din namang magagawa pa! Mayaman siya at

makapangyarihan! Wala kang laban sa kaniya Kendo! At higit sa lahat, mas guwapo
siya sa'yo!" Inis na tinalikuran niya na ito. "Sana ito na ang huling pagkikita
natin Kendo! Umalis ka na!"

Pero bago pa siya makapasok pabalik sa kabahayan ay narinig niyang sumigaw si

Kendo.

"Pwes sulitin mo na ang mga panahong kasama mo ang boyfriend mong iyan! Dahil
sinasabi ko sa'yo Andrea, bilang na ang mga araw ng lalaking iyon sa mundong ito!
At sa huli babalik ka din sa akin dahil AKIN KA! Wala pang babaeng nauunang mang-
iwan sa isang Kendo Kim!"

SA SILID naman ni Usha ay hindi siya mapakali. Ano ba iyong sinasabi ni Eos na
gagawin nila mamaya? Nae-excite siya pero kinakabahan. Marami talagang surpresa ang
isang iyon, napailing siya sabay upo sa gilid ng kama. INi-ready niya na ang laptop
niya at ipwinesto iyon sa ibabaw ng unan.

Pagsampa niya sa kama ay tumunog na ang kaniyang cellphone.

"Hello baby!" Maagap niya itong sinagot. No. 1 rule: Bawal itong paghintayin.

"I missed you." Buong-buo ang boses na sagot nito sa kaniya.

"Miss na din kita!" Naiimagine niya ang lungkot sa mga mata ni Eos. Oh ang kaniyang
mahal na asawa, ang kaniyang baby... Ilang gabi niya na itong hindi katabi at miss
na miss niya na ito.
"Can you open your cam now?" Anito.

"Ha?" Napasulyap siya sa laptop. Nakabukas na din iyon, ngayon niya lang napansin
na naka-online na din pala si Eos.

"Kanina pa ako naiinip kakahintay sa oras na mag gabi na sana."

"Sige, open ko na." Inayos niya ang laptop at saka binuksan ang cam.

Sumandal siya sa headboard ng kama para kitang-kita ang kalahati ng katawan niya sa
webcam. Nang magbukas ang cam ni Eos ay ganoon din pala ang pwesto nito. Napangiti
siya ng masilayan ang kaniyang asawa.

Ito na yata ang pinaka-guwapong lalaking nakita niya sa tanang buhay niya. At ito
na din ang pinaka-hunk! Pinagsawa niya ang kaniyang mga mata sa pagtitig sa
kabuuhan nito.

Wala na itong pang-itaas at hula niya'y naka-pajama na lamang ito sa ibaba. Ganoon
ang lagi nitong get up kapag patulog na. Hmnn... Parang gusto niya itong hilahin
palabas ng computer monitor para yakapin ng mahigpit.

"Itaas mo." Utos nito sa kaniya.

Sumunod naman siya. "Iyan?"

"Better." Ngumiti ito. Displaying his two cute boyish dimples.

"Parang pumayat ka? Wala ka bang makain diyan?" Puna niya dito. Mukha din itong
puyat ng matitigan niya sa malapitan ang lalaki. Gayon pa man ay di naman iyon
nakabawas sa kaguwapuhan nito. Medyo matured na din ng kaunti ang kaniyang baby
Eos.

"You're not here, remember?" Nanunudyo ang himig na sagot nito.

Namula naman siya. "Hindi ako pagkain! Hmp!"

"Kamusta ka diyan?" Sinuklay nito ang buhok gamit ang mga daliri. At sobrang
nakaka-on ang ginawi nito!
"Iyon palaging busy sa work. Diba nga't nagbukas na kami ng bagong branch."

"Ah yeah..."

"So anong gagawin natin Mr. Tan?" Nangalumbaba siya sa harapan ng camera. Kaya
hayon bumaba tuloy ang neckline ng suot niyang manipis na pantulog. Nakita niyang
napalunok si Eos habang nakatingin sa kaniya.

"Hmnn... I told you na tuturuan kita..." Namaos na din pati ang boses nito. Susme!
Tinablan na!

"Ano bang ituturo sa akin ng guwapo kong asawa hmn?"

"Wait... I want you to see something." Ngumisi ito.

"Ha?" Kinabahan siya sa klase ng pagkakangisi nito. Ganong-ganon ito kapag may
naiisip na kalokohan! Akala mo tatahi-tahimik iyan? Sus! Wag kang palilinlang!

At di nga siya nagkamali ng hinala. Bahagyang umangat ang katawan ng asawa niya
kaya nahantad sa paningin niya ang suot nitong asul na cotton pajama. Iniangat nito
ang web cam para lalong makita ang kabuuhan nito sabay hila pababa ng pajama.

"Eos!!!" Shocked na shocked siya. Halos hubad na si Eos sa paningin niya ngayon. Ay
hindi lang pala 'halos' kasi hubad na hubad na talaga ito! My goshhh! Nasa gitna na
ng ma-muscle na mga hita nito ang pajama at ang suot pa nitong brief! Hindi niya
malam kung pipikit ba siya o tatalikod dahil sa pagkapahiya niya!

Uh... Ganon pala ang itsura non kapag pa-web cam?

Natawa ito sa reaksyon niya. "Hey! Wag kang magalit!"

Napakurap-kurap muna siya bago niya ito sinita. "Ano bang kalokohan iyan? Diyos ko
po! Mamaya may makakita sa'yo! Takpan mo iyan!" Hiyang-hiya talaga siya! Naku
kalokohan talaga ni Eos! Paano kung may ibang makakita sa toot-toot nito? Oh shet
hinding-hindi siya makakapayag! Kaniya lang iyon! Kaniya lang at siya lang ang may
karapatang makakita non!
"Her relax! Ako lang mag-isa dito. Nasa suite ako, my personal room here in the
hotel." Tatawa-tawa ito.

"Eeehhh takpan mo iyan!" Kulang na lang ay suntukin niya na ito sa monitor ng

laptop. Pero hindi pwede dahil mahal ang bili niya sa laptop niya! Sayang pag
masira hehe.

"Usha... There's no wrong in doing this." Umayos ito ng pagkakaupo at sinimulang

himas-himasin ang toot-toot nito.

"Eos!" Pinanlisikan niya ito ng mga mata. "Isa!" Pero ang mga mata naman niya ay
nanatiling nakapako sa matigas nitong toot-toot. Ah teka-teka?! Bakit ang tigas
non?! Diba dapat matigas lang iyon kapag magkasama sila?!

Ngumiti ito sa kaniya ng mapatingin siya sa mukha nito. "Kanina pa ako

nagkakaganito... I don't know kung bakit grabe kitang nami-miss ngayon. One week
going to two weeks na kitang hindi nakikita. I really missed you my wife..."

Humalukipkip siya. "Hmn... Nami-miss din kita. Pero hindi ba makakapag-hintay

iyan?"

"Hindi raw."

"A-Anong gagawin ko?" Susme! wala na siyang choice kundi pagbigyan ang kaniyang
bipolar husband or else baka maghagilap ito ng iba at hinding-hindi niya iyon
matatanggap! Makaka-kalbo siya ng babae pag nagkataon!

Kababakasan naman ng tagumpay ang ngiti ni Eos. "Remove your nighties..." Halos
pabulong na utos nito sa kaniya.

"Sige..." Ayun, masunuring bata siya ngayon.

Hinubad niya ang suot niyang manipis na pantulog. Wala na siyang ibang suot maliban
doon kundi ang kaniyang lacey bikini. Naramdaman niya kaagad ang lamig sa kaniyang
katawan na dulot ng aircon. Noon niya lang naramdaman ang ganoong kahungkagan dahil
wala ang mainit na katawan ni Eos para yakapin siya.
Muli siyang tumingin dito. Ayun mukhang aso itong nauulol sa kakatitig sa kaniyang
katawan. Oh... Kung titigan siya nito palagi ay daig niya pa ang Diyosang ubod ng
ganda. Ganiyan si Eos... At sure na sure niyang kung naririto lang ito ngayon sa
kwarto ay hindi na naman sila matutulog hanggang sumikat ang araw.

Napansin niyang lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa toot-toot nito kaya naman
sa hiya niya ay kinuha niya ang katabing unan at itinakip sa dibdib niya.
Nakakahiya pala kapag cam to cam na loving-loving noh?

"Alisin mo iyong unan... Bakit ka nahihiya?" Saway nito. Nakasimangot ang lolo!

"Eh basta!" Inirapan niya ito.

"Nakita ko na iyan baby. Hindi lang nakita... Nahawakan at nahalikan ko pa. Walang
parte mo na nakalimutan kong haplusin at sambahin..." Lumamlam ang mga mata nito.

Sus nagpapa-awa si pogi! At maaawain siya, konti na lang bibigay na naman siya
dito.

Umiling siya. "Pero iba iyong ganito. Pakiramdam ko nangangapal ang mukha ko sa
hiya..."

"Look at me..." Malambing na utos nito.

Urrr... Ayun tumingin nga siya dito. May balak yata itong hipnotismuhin siya! Ang
lagkit ng titig at nakaka-buang! Eh kung ganito ka-guwapo matatanggihan mo ba? Saka
minsan lang maging ganito si Eos sa web cam! Madalas naka-simangot pa nga ito pag
nakaka-chat niya eh! Pero ngayon? ang lambing-lambing at ang hot-hot! Kaya hindi
niya na talaga kayang magpakipot my golayyy!

"I missed you... Nangungulila ako sa'yo..." Anas nito sa pagitan ng paghimas sa
toot-toot nito.

"Eos..." Diyaskeng boses niya! Napaos na din! Tinatablan na din siya!

"Can you follow my instruction?" Malambing na wika nito.

"O-Oo... Sige..." Naka-ilang tango yata siya dito. Meaning: PAYAG NA SIYA.

"Open your legs... Wide..."

Para siyang robot na sumunod. Ibinuka niya nga ang mga hita niya paharap sa
monitor. Pinagpawisan siya sobrang kaba at excitement! Shhhettt ayos pala ang
ganito.

"Touch it baby..." Utos ulit nito.

Ipinatong niya ang isang palad niya sa kaniyang harapan. May takip pa iyon dahil
suot niya pa ang kaniyang lacey bikini so hindi nakakahiya masyado kahit
nakabukangkang na siya.

"Your left hand on your breast... And right hand inside your lacy panty."

Sinunod niya ulit ang utos nito. Ang isang kamay niya ay ipinasok niya sa loob ng
bikini niya, shocked kasi basa na pala siya! Kaagad! In denial lang pala ang pag-
iinarte niya kanina. Ang isang kamay naman niya ay sa isang dibdib niya inilagay.
Ahhh... It feels good. "Ganito?" Tanong niya sa namamaos ng boses.

"Yeah... And look at me... Look into my eyes..." Ito man ay gumagawa na din ng
paraan para sa sarili.

"E-Eos..." Sa bawat paghaplos ng mga palad niya sa kaniyang katawan ay lalo siyang
nangungulila sa kaniyang asawa. Oh how she wish na sa si Eos ang gumagawa non
ngayon. Napapikit siya sa tindi ng sensasyong lumukob sa kaniya.

"Ah shit!" Bigla itong napamura. Ng malakas!

"Bakit?" Napadilat siya at gulat na napatingin dito.

Wala na ang desire sa mga mata nito sa halip ay pagkayamot. Anong nangyari kay Eos?
Mabilis nitong hinila pataas ulit ang pajama at saka dinampot ang isang T-shirt na
mula sa kung saan at isinuot iyon.

Takang-taka siya sa ikinilos nito. Nagbago na naman ba ang mood nito? Tino-toyo na
naman ba? Hindi ba okay ang ginawa niya? Na-disappoint ba ito sa kaniya? Ano?!
"Stay there." Anito ng tingnan siya.

"H-Ha?"

Nawala na si Eos sa screen. At kung saan ito pumunta o kung babalik pa ba ito para
ipagpatuloy ang ginagawa nila ay hindi niya alam. Basta gulong-gulo siya. Ano bang
nangyayari?

Lumipas ang mahigit isang oras ay wala pa ding Eos na bumabalik sa harapan ng
monitor. Hindi na din malaman ni Usha kung maiinis siya o mag-aalala sa asawa.
Nasaan na ba si Eos? Umalis na lang ito ng walang paliwanag sa kaniya! Bitin tuloy
siya at nai-stress ngayon kakaisip sa dahilan nito. Hay naku! Ano pa nga ba? Daig
pa ng kaniyang asawa ang babae sa pagbago-bago ng isip nito.

Lumipas pa ang ilang minuto ay tinamaan na din siya ng antok. Pahinamad na nahiga
na din siya sa kama katabi ang laptop niya at cellphone...

NASA kahimbingan na siya ng pagtulog ng makarinig siya ng humahagibis na ugong ng

sasakyan at sunod-sunod na busina. Pupungas-pungas na bumangon si Usha sa kama.
Sino ba iyong dumating?

Sumilip siya sa bintana. Magma-madaling araw na pala!

Nagkakagulo sila Bebang at ang personal driver at hardinero nila sa pagbubukas ng

kanilang malaking gate. Nanlaki ang mga mata niya ng makilala ang lalaking
nagmamadaling umibis sa toyotang kulay itim.

"Here's the key! Pakipasok na lang sa garahe ang kotse." Utos nito sa mga tauhan
nila na halatang mga na-istorbo din ang pagtulog.

"E-Eos?!" Gulat na gulat siya ng makompirmang ang asawa niya nga ang biglang
dumating.

Dinig na dinig niya ang pagsasalita nito mula sa kinasisilipan niyang bintana.
Nagmamadali ang kilos ng lalaki na para bang may humahabol dito. At ang higit
niyang ipinagtaka ay ang suot nito!

Nakapantulog pa rin si Eos!

Naka-pajama pa ito na kulay asul na cotton at T-shirt na kulay puti! Ang suot-suot
nito kanina ng magka-chat silang dalawa. Pero teka? Bakit umuwi ito ng walang
pasabi? At bakit agad-agad?

Bumalik siya sa kama at saka itinabi ang laptop na nakalimutan niyang ibalik sa
mesa kanina. Nang matapos ay kinuha niya ang kaniyang roba para sana suutin iyon
pero bigla ng bumukas ang pintuan ng kwarto. Iniluwa niyon si Eos.

"Eos? Bakit ka umuwi ng biglaan?" Takang tanong niya dito.

Inilang hakbang nito ang pagitan nilang dalawa at pagkatapos ay niyakap siya ng
ubod ng higpit.

"Eos?"

"I missed you... Hindi ko pala kayang sa monitor lang kita ng computer makikita!"

"Eos..."

"I want you... In flesh and blood..." Mahinang anas nito habang hinahalikan ang
leeg niya.

"Paano ka nakauwi kaagad dito? Ka-chat lang kita kanina?" Tanong niya ng sa wakas
ay matagpuan niya na muli ang dila niya. Gumanti din siya ng yakap dito.

Ikinulong nito sa mga nanlalamig na palad ang kaniyang mukha at pinakatitigan siya
sa kaniyang mga mata. "Umarkila ako ng chopper hanggang sa condo ni Kye, sa kaniya
na din ako humiram ng kotse. I can't wait to see you... Nagmamadali na akong
makabalik dito. Mababaliw na ako sa pangungulila sa'yo."

Speechless siya. Ibig sabihin kaya ito nawala sa screen kanina ay dahil sa bumyahe
ito kaagad pauwi ng Maynila just to see her in person?! Ohhhhh!!!

TBC

, see photos of Tan Boys in her FB Page: JamilleFumah

####################################
49. Babies! Babies! Babies!
####################################

Kinda short one, babawi ako next! muahx!

xxEOSxx

SA HAPAG kinabukasan ay nakasimangot ang dalagang si Andrea. Maaga pa lang ay

nagising na siya dahil sa ilang bangungot na humahabol sa kaniya. Ang daming
masasamang pangyayari na patuloy na nagbabalik sa kaniyang gunita at patuloy siyang
pinahihirapan. Napailing siya sabay tungga sa di niya alintanang may kainitang kape
sa kaniyang harapan.

"Mam, bakit po ang lungkot niyo?" Tanong ni Bebang.

"Wala, may iniisp lang ako." Maiksing tugon niya.

"Ah nariyan na ho pala si sir Eos." Anang kasambahay habang sinasalinan nito ng
fresh lemon juice ang mga baso sa mesa. "Dumating ho kaninang madaling araw."

Sukat sa narinig ay nag-angat ng mukha si Andrea. Dumating na pala ang bayaw niya?!
"Nasaan ho sila?" Hindi maitago ang excitement niya.

"Naku nasa kuwarto pa. Mukhang miss na miss ang isat-isa!" Kinikilig pa si Bebang.
"Hay ang sweet talaga ni sir Eos! Tatahi-tahimik pero sweet talaga! Biruin mong
umuwi pa talaga siya ng dis oras ng gabi para lamang makita si mam Usha!"

"Hmp.! Wala na akong ganang kumain!" Padabog na tumayo siya sa upuan. "At ikaw
mahadera ka! Napaka-tsismosa mo!" At saka niya tinalikuran ang napatangang si
Bebang.

SI BEBANG naman ay napailing na lang habang tanaw ang papalayong si Andrea.

"Sinasabi ko na nga ba at may crush ang hitad na ito sa asawa ng ate niya!"

"Hoy!" Si Manang na may dalang tray ng mga prutas. Kanina pa pala ito nakikinig sa
kusina. "Intriga ka na naman!"
"Naku Manang! Ipupusta ko ang buong sahod ko ng isang buwan ay walang gagawing
matino ang Andrea na iyan dito! Alam niyo ho bang nahuli ko iyan sa laundry room na
inaamoy-amoy ang mga pinaghubarang damit ni sir Eos! At higit pa don ay napapansin
kong iniirapan niya si mam Usha kapag hindi ito nakatingin sa kaniya! Ku maldita
ang babaeng iyan!" Iiling-iling pa ito.

"Hay naku, maging ako ay mabigat ang dugo sa batang iyan... Pero wala tayong
magagawa dahil kapatid siya ni mam Usha."

"Kapatid nga ba talaga?!" Nakataas ang kilay na gagad ni Bebang.

"Bebang!" Pinanlisikan ni Manang ng mga mata ang babae. "Tumigil ka na diyan ha!
Wag tayong manghimasok sa buhay ng mga amo natin, wala tayong alam!"

"Sabi niyo eh." Inis na bumalik na lang sa kusina si Bebang.

SI ANDREA naman ay paroot-parito sa malawak na hardin ng bahay nina Usha. Maya-maya

lang ay kinuha nito ang cellphone at nag-dial.

"Hello Kendo!"

"Sabi ko na nga ba't hindi mo din ako matitiis eh!" Maangas na wika ng lalaki sa
kabilang linya. "Nami-miss na kitang mayakap at mahalikan! Aba parang masisira na
ang ulo ko nang sabihin mong ayaw mo na sa akin!"

"Sorry nabigla lang ako." Umismid siya. Dapat ay mapasakay niya si Kendo sa plano
niya. "Alam mo namang sabik na sabik ako sa maalwang pamumuhay. Pero di mo
maibibigay sakin iyon dahil sa asa ka lang sa yaman ng parents mo!" Saka alam naman
niyang di ganoon ka-seryoso sa kaniya ang binata.

Si Kendo kasi ang klase ng lalaki na mas nao-obsess kesa nai-inlove sa kapareha
nito. Barumbado din ito at maangas na isa sa inaayawan niya dito. May mutual
attraction lang talaga sila sa isat-isa kaya nag-click sila, isa pa guwapo din kasi
ang binata at malakas ang dating. Pero gaya ng nasabi niya ay may iilan silang
problema sa kanilang relasyon. Babaero si Kendo at lagalag. Pasaway din ito at
palaging naita-takwil ng may kaya nitong pamilya.

Gayon pa man ay proud siyang sabihing sa dinami-dami ng mga naging babae nito ay
siya ang talagang kinahumalingan nito. Seloso ito at possessive. Ang nasi ay ariin
siya at ikulong sa kahon, pero dahil matigas ang ulo niya ay di siya dito
nagpapahawak sa leeg. Isa pa, hindi niya nakikita ang sarili na magiging asawa ito,
una dahil hindi ang tipo nito ang pang-asawa! Ang nais niya ay pang material
husband! Iyong mabibigyan siya ng masayang buhay may asawa! --Kagaya ng buhay na
tinatamasa ni Usha ngayon!

"Kendo... Tulungan mo ako..." Pinilit niyang haluan ng lungkot at pagpapa-awa ang

kaniyang boses.

"Ano iyon my labs?"

"Si Ate..." Nagkunwari siyang humihikbi.

"Ano ang ate mo?" Alalang tanong nito. "May ginawa ba sayo ang ate mo? Tarantada
siya! Wag na wag ka niyang masasaling at makakatikim siya sakin kahit babae iyan!"
At ayon na naman ang pagiging barumbado nito.

"Kasi Kendo... Hindi maganda ang trato niya sakin." Humikbi pa siya ulit. "Parang
nagpapanggap na lamang siya na gusto niya akong makasama. Napakalamig niya sa akin
at palagi niya akong sinasamaan ng tingin..."

"Umalis ka na kasi diyan! Sumama ka na lang sakin! Ba't sinisiksik mo pa kasi ang
sarili mo diyan eh! Tsk! Hindi mo naman kapatid iyan!"

"Kendo! Maniwala ka! Kapatid ko talaga siya... At gusto ko siyang makasama..."

"Siya ba talaga ang gusto mong makasama diyan o iyong Eos na sinasabi mo huh?!"

"Si Eos?" Natigilan siya. Oo nga pala, nabanggit niya dito si Eos. "Wag mo munang
intindihin si Eos, sa ngayon ay si ate ang problema ko... Kung di niya ako kayang
makasama, sana hindi niya ipagkait sa akin ang yaman niya! Karapatan ko din naman
lahat ng meron siya dahil kapatid niya ako!"

"Sus! Eh di lumabas din ang totoo, hindi ate mo ang pakay mo diyan kundi ang pera
niya! Tuso ka talaga Andrea kaya gustong-gusto kita eh!" Humalakhak ito. "Sige!
Akong bahala diyan sa ate mo!" Kampanteng wika nito.

Napangiti siya. Sabi na nga ba't maaasahan niya ang gunggong niyang boyfriend!
Unti-unting napalitan ng pait ang lungkot sa mga mata niya. Galit siya, galit na
galit siya... at iyon ang tunay niyang nararamdaman! Namumuhi siya sa babaeng iyon!
At naiinggit siya sa magandang buhay nito ngayon. Ah hindi maaari! Tama na ang
pagtitiis! Tama na! Dahil nagbalik siya para bawiin ang kaniya! Ang totoong
'kaniya' at iyon ay walang iba kundi ang lalaking pinakasalan ng ate-atehan niya!

- o -

HE kissed her torridly na parang walang bukas. "I missed you my wife..." Sa
kanilang silid ay magkayakap silang dalawa ng kaniyang asawa.

"E-Eos..." Marahan niya itong itinulak. "Tama na, umaga na oh..." Sumulyap siya sa
liwanag na naglalagos sa malaking binatana ng silid nila. "Pupunta pa ako sa
boutique ko..."

"Wag kang umalis..." Sumubsob ito sa balikat niya. "You're tired... Pinagod
kita..."

"So sinadya mong pagurin ako para di ako makapunta sa boutique ngayon?" Pinisil
niya ang matangos nitong ilong. "Bad..."

Umungol lang ito. Nakapikit pero ang isang kamay ay naglalakbay na naman sa ibabaw
ng tiyan niya. Natatawang hinuli niya ang kamay nito.

"Eos?! Tama na ha!"

Dumilat ito at sinimangutan siya.

"Ikaw! Kararating mo lang nakakarami ka na, may mamayang gabi pa naman eh."

"Gusto ko ng magka-baby." Seryosong wika nito.

"Pag nagka-baby tayo ay di na pwede ang ganon."

"Pwede pa hanggang eight months."

Napahalakhak siya. "Tumigil ka nga diyan! Naku!"

"I want babies..."

"Babies?! Hindi ba pwedeng baby muna?" Napangiti siya sabay haplos sa mukha nito.
Oh how she love the idea of having his baby. Iyong kamukhang-kamukha nito...

"I want two sons." Seryoso pa din ito.

"Hindi naman tayo tumitigil sa pag-try diba?"

"Yeah, pero naiinip na ako." Yumakap ito sa bewang niya at saka sumubsob muli sa
kaniyang leeg. "Kaya nga magli-leave muna ako. Nasabi ko na din kay dad, si Kye
muna ang mamahala sa PHC at PHGC." Tukoy nito sa mga kumpanyang pinapatakbo ng
pamilya nito. "Magbakasyon muna tayo for a couple of months."

"Pero hindi ako maaaring magleave sa boutique, alam mo namang ikakasal si Bree."
Ang kaniyang kasosyo sa cosmetics business niya ay ikakasal at magha-honeymoon kaya
iiwan nito sa kaniya ang buong responsibilidad sa dalawang boutique nila.

"Iwan mo kay Andrea." Tinatamad na tugon nito.

"Pero hindi pa siya sanay, ilang araw ko pa lang siyang tini-train sa business na
iyon." Pagpapa-unawa niya dito.

"Matalino ang kapatid mo, makakaya niyang pamahalaan ang negosyo niyo. Isa pa two
months lang naman ang hinihingi ko..." Lalo itong sumubsob sa kaniya.

"Baka hindi kayanin ni Andrea?" Kabadong sagot niya.

"Hayaan mo na, kaya niya iyon. Eh di kung malugi de magtayo ka ulit ng bagong
boutique." Balewalang anito.
"Hoy! Hindi ako kasing yaman mo huh! Dugo't pawis namin ni Bree kung paano namin
napalago ang boutiques namin!" Kinurot niya ito sa tagiliran.

Hindi ito kumibo. Naku mukhang magtatampo ito kapag di napagbigyan ah! At wala na
din siyang choice kundi ang mag 'yes' dito. Napabuntung-hininga siya. "O siya-siya
sige! Magba-bakasyon na po tayo mister!"

Doon na ito nag-angat ng ulo. At ang herodes hanggang tainga ang pagkaka-ngisi.
Nagwagi na naman ito!

"Sige na mister Tan! Tumayo ka na diyan at mag-almusal na tayo!" Inabot niya ang
kaniyang roba na nasa gilid ng headboard at isinuot.

Ganado naman itong bumangon sa kanilang kama. Naka-boxer lang ito at gulo-gulo pa
ang buhok, but still wala pa ding mas hot dito sa kaniyang paningin! Ever!

"Mag-shower muna tayo." Hinila siya nito sa kamay. "Scrub my back Mrs. Tan!"

"Ayan ka na naman!" Pero napatili na lang siya ng bigla na siyang buhatin nito
papasok sa banyo. Doon ay inabot na naman sila ng ilang oras bago sila lumabas! At
talagang kotang-kota sila ng kaniyang asawa kahit hindi pa man nangangalahati ang
araw!

TBC

Sino nga ba talaga si Andrea? At hanggang saan ang mga masasayang sandali! Wait sa
aking inilulutong mga eksena! :)

See Tan Boys sa aking official FB page!

JAMILLEFUMAH
####################################
50. Kendo Kim
####################################

@chia2x , hehe marami na raw pong pipikot. Pipila na lang tayu :D

xEOSx

"AY kalabaw!" Muntik na siyang mapaupo sa semento dahil sa pagka-out of balance

niya. Hindi niya napansing may tao pala sa kaniyang harapan at ngayon ay
nakabanggaan niya na. Sa kagustuhan niyang umiwas ay natapilok si Usha.

"Hey watch out." Maagap naman siyang inalalayan nito.

"Sorry, hindi ko kasi nakita na may tao..."

Isang lalaki na tantiya niya ay kasing height ni Eos ang kaniyang nakabangga.
Mestizo ito at may pagka rugged pumorma pero mukha namang may sinabi sa buhay.

"Okay lang, kasalanan ko rin." Nakangiting wika nito. Ang mata nito ay nakapako sa
mukha niya na labis niyang ikina-ilang.

Umatras siya. Pasimple niya ding hinila ang braso niyang hawak-hawak pa nito. "Ah,
sige... Sorry ulit. Bye." Hindi siya pwedeng makipag-usap ng ganoon kalapit sa
isang lalaki! Diyos ko! Kung makita sila ni Eos ay malamang na manghihiram agad ng
mukha sa aso ang lalaking ito!

Medyo matagal-tagal na din siyang hindi nagkaka-usap ng kung sinong lalaki. Maliban
siguro kina Kiko at Wade. Hindi naman sa pinagba-bawalan siya ng asawa niya, kundi
dahil lang sa gusto niya din. Ayaw niya lang bigyan ng dahilan ang kaniyang mister
na magselos.

Ku! Ano bang meron sa araw na ito maliban sa rehearsal nina Bree at Wade ngayon ng
kasal ng mga ito?! Sa susunod na linggo na kasi ang wedding ng dalawa.

Mabilis ang mga lakad niya patungo sa parking lot kung saan naghihintay na ang
kaniyang kaibigan. Sasama kasi siya sa simbahan kaya maaga silang nagsara ng
kanilang boutique.

"Ah wait! Miss!" Nagulat siya ng humabol sa kaniya ang estrangherong lalaki. At
dahil mahahaba ang biyas nito ay naabutan siya kaagad.

"H-Ha?" Takang napalingon siya. Ano bang kailangan nito?

"I'm Kim."

"Ha?" Napatitig siya sa palad nitong nakalahad sa kaniya. Sila lamang ang tao sa
parking lot kaya lalo siyang kinabahan na baka may ibang makakita sa kanila.

Ngumiti ito. A boyishly smile. "Kung okay lang sana sa'yo na malaman ko ang
pangalan mo?"
"Ah... Ano kasi..." May asawa na ako at seloso iyon! Sasabihin niya sana dito pero
iba na lang ang sinabi niya. "I'm Jerusha. Sige bye." Akmang tatalikod na siya ulit
ng marinig itong nagsalita muli.

"Nice name... Jerusha."

"S-salamat. Sige." Nagpatuloy na siya sa paglalakad patungo sa kinapaparadahan ng

sasakyan ni Bree. Hindi niya kasi dinala ang kotse niya dahil kay Bree na siya
sasabay pag-uwi din mamaya after the rehearsal.

NANG makarating siya sa kotse ng kaibigan ay kaagad siyang kumatok sa bintana

niyon. Agad naman siyang pinagbuksan nito. Nagmamadali siyang umupo sa passenger
seat. Regalo ni Wade ang kotseng iyon kay Bree, mahal na mahal talaga ng lalaki ang
kaniyang bestfriend.

"Hoy bruha! Sino 'yong poging iyon ha?" Nagulat siya sa tanong ni Bree kaya agad
siyang napalingon sa gawi nito. Nakita sila nito ng lalaking nakabungguan niya!

Umiling siya. "Naku wala! Nakabungguan ko lang." Isinuot niya na sa kaniyang

katawan ang seatbelt.

"Bungguan talaga?" Nakangising sabi nito. Nasa driver's seat ito nakaupo.
Ang mga mata ni Bree ay nanunudyo kaya kinabahan siya agad.

"Eh hindi ko kasi napansing may tao dun eh..."

"Hmp. Ikaw ha? Lapitin ka pa rin ng pogi kahit may asawa ka na." Hindi pa din nito
ini-start ang sasakyan. Mukhang gusto pa nitong maki-chismis.

"Di ko nga kilala iyon! First time ko lang nakita dito sa shop natin. Saka 'wag mo
na ngang banggitin iyon!"

"Wag kang mag-alala, hindi ko babanggitin lalo pag nariyan ang asawa mong saksakan
ng seloso! Susme, ultimo aso pinagse-selosan niyang si Eos eh!"

"Kaya nga..." Napangiti pa siya ng maalala ang plano niya noon na mag alaga ng aso
pero hindi natuloy. Bakit? Well, dahil sa pati nga aso ay pinagse-selosan ng
kaniyang asawa! Hindi naman siya nasasakal kay Eos, actually nagugustuhan niya din
ang pagiging possessive nito.
Para sa kaniya si Eos ang kabuuhan ng lalaking gusto niya! As in gustong-gusto sa
lahat ng aspeto. Eh ano kung possessive ito at seloso? Doon niya nga nararamdamang
mahal na mahal talaga siya nito. Sukat sa pagka-isip dito ay namiss niya agad ang
kaniyang poging mister. Ah malamang busy din si Eos ngayon para sa pagli-leave
nito. Di nga ba't may bakasyon grande silang mag-asawa? At pansamantala ay kay
Andrea niya muna iiwan ang business nila ni Bree na Cosmetics.

"O siya. Sige na gogora na tayo Mrs. Tan!" Ini-start na nito ang makina ng
sasakyan. "Baka naghihintay na sa akin ang labi-dabs ko!"

"Oo nga! Tara na at mahuhuli na tayo sa rehearsal ng kasal mo! Sige ka baka mainip
si Wade at di na ituloy ang pagpapakasal sa'yo!"

"Tse! Hindi na magbabago ang isip non noh!" Iningusan siya ni Bree na kinahagikhik
niya.

Kung di niya pa alam ay mahal na mahal ng kaibigan niya si Wade. Hay sino nga ba
ang makakapagsabi na magkakatulyan ang mga ito? Hay pagibig nga naman...
Napakamahiwaga!

SA PARKING lot naman ay nanatiling nakatayo ang isang lalaki.

Nakapamulsa ito sa suot na pantalong kupasin. Nasa mga mata niya ang di
matatawarang paghanga.

"SO SIYA PALA..." Habol tingin si Kendo sa papalayong sasakyan na kinalulunan ng

babaeng nakabangga niya kanina.

Ilang araw niya na ding tinitik-tikan ito. Nakasunod siya sa mansion maging sa
boutique ng babae, pero tanging ngayon niya lang napag-desisyunang lapitan ito.
Nagpanggap siyang nabangga niya ito kunwari para magkaroon ng dahilan na makausap
ito. Pero sadyang mailap ang babae... na isa sa mga ugaling nakakakuha ng kaniyang
interes.

Iyon pala ang kapatid kuno ng kaniyang girlfriend na si Andrea. Napailing siya,
malayong-malayo ito sa deskripsyon ni Andrea sa kaniya. Kahit hindi niya pa man
ganoon kakilala ang Usha na iyon ay batid niyang nagsi-sinungaling lang sa kaniya
ang kasintahan. Pwes nagkakamali ito ng taong bibilugin ang ulo. Dahil wala pang
sino man ang nakabilog sa kaniya...

Pero hindi naman porket di siya naniniwala kay Andrea ay di niya na tutuparin ang
sinabi niya dito. Pwede pa naman niyang ituloy, iyon nga lang ay mukhang
magkakaroon na siya ng sarili niyang plano.
Iyong babaeng si Usha, maganda ito. At may kakaiba siyang nararamdaman dito. Iyon
bang kahit nasa itsura nito ang tila di makabasag pinggan ay nanunuot pa din ang
kakaibang personalidad ng babae. Para bang may itinatago itong tapang... Tapang na
mabilis makapagpa-turn on sa kaniya.

Hmn... Ano kayang itsura ng babaeng iyon kapag nakahiga na ito sa ibabaw ng kama
niya?

At ano ang sasabihin ng asawa nito?

Sayang at may asawa na ang Usha na iyon. Pero ano ba kung may asawa na ito? Hindi
ba't mas may thrill ang larong maraming komplikasyon? Saka hindi nga ba't pino-
pormahan ng asawa nito ang kaniyang tusong si Andrea? Well, mukhang masaya ang
kalalabasan ng larong ito.

"Mukhang mag-e-enjoy ako..." Gumuhit ang isang kakaibang ngiti sa mga labi niya
habang sinasariwa sa kaniyang gunita ang inosente at mala-anghel na mukha ni
Usha...

TBC

NEXT UD... Tomorrow. Sorry maiksi lang ito. Nasira kasi ang PC ko. Comments! I'll
update agad! Promise!!!-May ilang parts ng kwentong ito ang magbabago. Sa susunod
na Kabanata ay magkakaroon kayo ng hint ukol sa pinagmulan ni Andrea. At ang brutal
ng welcome niyo kay Andrea haha...

JamilleFumah
####################################
51. Dog Instinct
####################################

@EOSIANS! ,salamat sa mga boto niyo. at sa mga bagong readers at sa mga nagko-
comment... Binabasa ko lahat, natutuwa po kami ni E. :D

xxEOSxx

"WHY?" Nagtaka siya ng biglang tumigil sa paglalakad si Eos. Kunot ang noo nito
habang gumagala ang paningin sa paligid.

Nasa mall sila niyon dahil sinamahan siya ni Eos bago ito pumasok sa opisina na
bumili ng mga magazines para sa business niya. Malapit na sila sa lobby ng maging
malikot ang paningin nito.
"Someone is following us." Madilim ang mukhang anito. "I can tell."

Ginaya niya ang ginagawa nito. Nilingap niya ang paligid nila, pero wala naman
siyang napansing kahina-hinala. "Wala naman, napa-praning ka lang."

Masama ang tingin ni Eos ng muling bumaling sa kaniya. "You should be very careful
Usha." Sermon nito.

"Careful? Kanino? Saan?" At umandar na naman ang pagiging paranoid ng asawa niya!

"Basta." Sumimangot ito. Nanghahaba ang pulang nguso.

Natukso tuloy siyang abutin ang mga labi nito para bigyan ng mabilis na halik.
Nagulat naman ito sa ginawa niya. Napatitig ito sa kaniyang mukha habang ang mga
mata ay nagtatanong.

Kinilig naman ang ilang nakakita sa kanila. May mga babae pa ngang dumaraan na
parang biglang nainggit sa kaniya. Well, sanay naman na siyang madami talaga ang
nagkaka-crush sa kaniyang husband dahil sa itsura nito!

"Sorry! Nakaka-temp kasi iyong ekspresyon ng mukha mo kanina." Nakangising saad

niya.

Mula naman sa madilim nitong mukha ay dahan-dahan na ring ngumiti ang lalaki. Iyon
nga lang ay tipid na ngiti pa din. Pero okay na kesa wala diba?

"Eos... Wag mo na akong alalahanin okay?" Kumapit siya sa matigas nitong bewang.
"Ako pa ba?! Eh yakang-yaka ko ang sarili ko."

Hindi ito kumibo. Binaklas nito ang pagkaka-kapit niya sa bewang nito sabay hila sa
kaniya. Wala siyang nagawa kundi ang sumunod dito kesa makaladkad siya.

Susme! Ang haba ng biyas ni Eos noh! Kailangan niyang bilisan ang mga hakbang niya
dahil ang bilis nitong maglakad. Nang makarating sila sa parking lot ng Mall ay
saka lang siya nito binitawan.

"A-Ano bang problema?" Bigla na tuloy siyang kinabahan.

Kita niya ang titis ng apoy sa mga mata ng asawa niya. Narinig niya pa itong
nagmura ng ilang ulit bago siya hinarap. Nakasandal siya ngayon sa kotse nito at
ito naman ay nakapamewang sa kaniyang harapan. At dahil higit na matangkad si Eos
sa kaniya ay nakatingala siya dito.

"Someone is following us! Someone is staring at us!-Sa loob ng mall! I can feel
it!" Iritadong wika nito.
"Ha?" Napatitig siya sa mukha nito na hindi na maipinta. "Ano bang pinagsasabi mo?"

"Damn! Sabi ko may tumitiktik sa atin! May sumusunod!"

"Alam ko! Tinagalog mo lang eh! For your information dear husband ay nakakaintindi
na ako ng english ngayon noh!" Inirapan niya ito.

"May admirer ka ba?" Nagulat siya sa diretsang tanong nito.

Anak ng tokwa naman oh! At umiral na naman ang pagka-seloso + paranoid = Eos!

"Admirer?!" Halos mapasigaw na siya. "Saan ako makakakuha ng admirer aber?! Kita
mong bahay-boutique lang ang iniikutan ng buhay ko eh! Plus lahat ng tauhan ko sa
boutique ay puro babae! Ultimo guard nga doon ay babae rin- dahil iyon ang gusto
mo!" Naiirita na siya.

"Malay ko ba!" Pananalakab nito. "Basta alam kong may sumusunod!"

"Eos naman!"

"Hindi ako matatahimik! Ayaw ko na may ibang bumubuntot sa'yo!"

"Wala namang bumubuntot sakin eh!"

Naka-simangot ito ng muling magsalita. "Meron! Malakas ang pakiramdam ko na merong

sumusunod satin kanina, amoy lalaki! Hindi basta-basta ang amoy, kasi amoy imported
na pabango! Tantya ko ay ka-edad ko lang iyon. Malaking lalaki din at may...
itsura."

Hindi niya na napgilan ang pagbunghalit ng kaniyang tawa. "My God! Grabeee!!! At
talagang detalyado huh?! Ibang klase naman iyang pang-amoy mo!" Mangiyak-ngiyak na
siya sa kakatawa niya. "Nadaig mo pa ang aso! Wahahaha!!!"

Lalo namang napikon si Eos. "Stop laughing, Jerusha!"

Pero ayaw niyang paawat. Tawa much with matching himas tiyan pa siya.

"I said stop!"

"Wahahahahaaaa!!!"

"Stop or I'll fuck you here in the parking lot!" Biglang sabi nito na nagpatigil sa
kaniya. Mahina na ang pagkakasabi nito niyon pero doon na siya napahinto sa
pagtawa.

Napalingon siya sa paligid ng parking lot, baka kasi may nakarinig dito. Pero
walang ibang tao don kasi nasa VIP lane sila. Pero kahit na, baka biglang may
makakita kapag itinuloy ni Eos ang banta nito.

"Bastos ka..." Sita niya dito na ikina-iling nito.

"Tawa ka ng tawa!" Iritadong binuksan na nito ang pinto ng passenger seat at saka
siya itinulak papasok sa loob.

"Aray naman!"

Nang makapasok siya ay pumasok na din ito sa driver's seat. "I mean it." Anito ng
lingunin siya.

"Ang alin?" Maang-maangan niya habang nginangat-ngat niya ang kaniyang kuko.

"I'll fuck you here... kung di ka tumigil sa kakatawa."

"Hmp." Inirapan niya ito. Pero naisip niya din, ano kayang feeling na mag 'ano' sa
pampublikong lugar? May thrill iyon ha? Pero agad niya ding sinaway ang kaniyang
sarili sa kabtusang naiisip.

Lintek kasi itong si Eos eh! Simpleng manyak talaga!

"Okay back to our topic." Lalo itong sumeryoso. "From now on papahatid-sundo ka na
sa driver. Ayaw ko na munang mag-drive kang mag-isa." Anito.

"Ano?"

"Para maka-iwas ka sa mga lalaki! Ayaw ko na may ibang tumitingin sa'yo."

"Grabe ka naman! So anong gusto mong gawin ko? Ikahon ko ang sarili ko?" Pinatay
niya ito sa irap.

"Basta! Ayoko na may ibang tumitingin sa'yo... Call me selfish but I want you for
myself only! Do you understand?"

Ngumuso siya. Ano pa nga ba? Hmp. Akala mo naman ito ay wala ding admirer! Jusko!
Ito kayang si Eos ay isang batalyon ang babaeng nagkakagusto! Kanina nga lang ay
pati sa department store ay maraming patingin-tingin dito. Iyon nga mismong cashier
nung nagbabayad na sila ng mga pinamili nila ay nagkandamali-mali pa ng sukli sa
kanila. Mga na-star struck sa kaniyang sexy husband!
Buti na lang at snob ang asawa niya, kaya sorry na lang ang ibang girls! -Dahil
siya lang naman ang 'pinagpala sa babaeng lahat'!

"Opo master! Masusunod ang mga kahilingan niyo." Aniya ritong nakangisi.

"Gawin mo na lang, baka kasi di ko mapigilan ang sarili ko at makabasag ako ng

bungo ng kung sino man ang tititig sa'yo! Na kahit sa aso ay mahihiya silang
manghiram ng mukha!" At nahalinhinan ng poot ang mga mata nito. Ang mga kamay naman
ni Eos ay humigpit ang pagkakahawak sa manibela ng sasakyan.

Hay! Kapag ganito talaga ang topic ay hot na hot ang asawa niya! Ganda problems
lang! "Ito naman, wag ka ngang O.A.!" Hinampas niya ito sa braso. "Buti naman sana
kung ang ganda-ganda ko para magka-ganyan ka! Saka takot lang nila sa'yo na
manligaw sakin noh!"

"Maigi na iyong sigurado." Matabang na wika nito.

"Opo! Sige na po! Gagawin ko na ang gusto niyo..."

"Bigla na lang kasi akong kinabahan, and you know me... I trust my instinct."
Nagkibit-balikat si Eos at saka siya nginisihan. "Bawal ka na munang magsuot ng mga
sexy na damit. Siguro lagi ka na munang mag-pantalon ngayon, bawal muna ang dress
na above the knee." Pinasadahan pa nito ng malisyosong tingin ang binti niyang
nakahantad dahil sa kaiksian ng suot niyang color blue dress.

"Ano ba iyan! Ngayon na nga lang ako nagsu-suot ng ganitong damit, binawalan mo na
agad ako." Lumabi siya.

"Hey baby, kahit ano namang suot mo ay maganda ka."

Tumaba ang puso niya don. Aba! Minsan lang mamuri ang bipolar niyang aswa huh?!
Kaya naman kinikilig siya kapag pinupuri siya nito, kahit sa simpleng bagay lang.

"Saka, mas gusto ko ang simpleng Bashang na nakilala ko noon." Ngumiti pa muli ito
bago i-start ang makina ng sasakyan.

Napangiti na rin siya. Hindi naman siya nagbago eh, kahit na nagbago na ang antas
ng pamumuhay niya ay nanatili pa din siyang simple... katulad ng 'Bashang' na
minahal at minamahal pa din hanggang ngayon ng kaniyang asawa.

ALAS OTSO sa Buendia.

"AHHH..." Bumalikwas ng bangon si Andrea sa kama. "Shit! Ano ba?!"

Napabangon na din ang pawisang si Kendo. "What's wrong?" Tanong nito. Pero sa mukha
nito pa din ang parang tuliro.

"Anong what's wrong?! Punyeta Kendo 'wag mo akong ma-english-english diyan! T*ng
ina ka!" Tuluyan na siyang bumangon sabay kuha ng mga damit na nahubad sa sahig ng
kwartong kanilang kinaroroonan.

Nasa isang Motel sa Buendia ng mga oras na iyon. Ang paalam ni Andrea ay nasa
eskwela siya subalit narito nga siya ngayon sa piling ng kaniyang ex boyfriend na
si Kendo. Ex with benefits pa din sila kapag kailangan ng 'isa't-isa'.

"Hey di kita maintindihan!" Galit naman siyang hiniklas nito sa braso. "Hindi pa
tayo tapos! Anak ng pucha naman oh, bitin ako Andrea!"

"Gago! Bagay lang iyan sa'yo! Wala kang silbi!" At nagsimula na siyang magbihis.

Paano ba naman, nasa momentum na silang dalawa ay napansin niyang parang patay na
bata ang kaniyang kaulayaw. Malayong-malayo sa Kendo na parang palaging nauubusan
kung magsex sila. Parang ibang-iba ito nitong mga nakaraang araw. Parang laging ang
lamya!

Madalas ay siya ang palaging nasa ibabaw, at ito naman ay kung hindi tulala ay
palaging parang naglalakbay ang diwa kung saan. Lagi lang din itong nakatitig sa
mukha niya. Ito ang pinaka-ayaw ni Andrea, ang mga bagay na walang thrill! -As in
para sa kaniyang walang kwenta!

Nang makapagbihis siya ay iniwanan niya na sa silid na iyon si Kendo.

SAMANTALANG hindi na hinabol ni Kendo ang umalis na babae. Ah, wala siyang pakialam
kay Andrea! Eh ano kung nabitin siya? Para din naman kasing bigla siyang nawalan ng
gana.

Oh yeah, the first time na mawalan siya ng gana! Imagine that? Siya si Kendo Lim na
isang playboy ay biglang nawalan ng gana sa isang babae? Gaano kapani-paniwala
iyon? Pero iyon ang totoo ngayon.

Kahit sinong babae ang lumapit sa kaniya nitong mga nakaraang araw ay hindi na siya
tinatalaban. Kung dati-rati'y hindi siya pumapayag na walang babaeng maikakama
gabi-gabi ay ngayon ay nag-iba na siya. Kaya niya ng matulog sa gabi na hindi siya
nakipag-sex sa kung kanino man.

At nagsimula iyon ng may isang babae siyang palaging binabantayan mula sa malayo...

Isang babaeng may magandang mga mata at nakaka-akit na ngiti...

Isang babaeng hawig na hawig kay Andrea sa itsurang panlabas, subalit malaki ang
kaibahan sa ugali. Oo, ibang-iba kay Andrea ang pag-uugali ng babaeng ito... at
nakakatiyak siya don. Kahit mula sa malayo lang siya nakatanaw sa babaeng iyon ay
nabatid niya ng mabait ito- malayo sa description ng tuso niyang ex.
Sino ang babaeng tinutukoy niya?

Ang babaeng pinababantayan sa kaniya ni Andrea...

Ang babaeng dahilan kung bakit bigla-bigla siyang nabalisa ng ganito.

Ang babaeng unang beses na kinahumalingan niya ng ganoon.

Ang babaeng nagngangalang Jerusha Lopez Tan.

Ilang araw niya ng tinitik-tikan ang bawat galaw nito, ilang araw na din niya itong
pinagmamasdan mula sa malayo... at ewan kung bakit parang na-adik na siya sa
pagbuntot dito kahit saan.

Kanina nga lang sa Mall ay tuksong-tukso na siyang lapitan ito, kundi nga lang sa
lalaking kasama nito na grabe maka-guwardiya dito.

"You're driving me crazy, girl." Gumuhit ang mapaglarong ngiti sa kaniyang mga
labi. "Mukhang hindi ako matatahimik kung hindi kita makukuha..."

At wala pang sino mang nakaligtas sa isang Kendo Lim! Gaya ng kaniyang motto in
life na 'what he want's he gets'.

SI ANDREA naman ay nakarating na sa gate ng mansion.

"Andrea? Ba't ngayon ka lang?" Bungad ni Usha sa kapatid. Alas nueve na kasi,
kanina pa siya nag-aalala para kay Andrea. Ang alam niya kasi ay alas sinco pa ang
huling klase nito sa eskwela.

"Sorry ate, ang dami kasing project." Nginitian siya nito.

"Ah ganoon ba?" Naniwala naman siya kaagad dito. "Sige na, kumain ka na sa loob.
Ipa-init mo na lang kina Bebang iyong ulam."

"Sige ate..." Papasok na sana ito sa loob ng mansion ngmay marinig silang busina ng
paparating na Honda civic.

"Eos!" Nakangiting sinalubong niya ang asawa na pababa na ngayon sa sasakyan.

Ibinigay naman ni Eos ang susi ng Honda sa sumalubong din na tauhan nila. Ito ang
magpapasok sa garahe ng sasakyan gaya ng nakagawian.

Walang salitang tinanguan siya ni Eos.

"G-Godd evening Eos..." Bati ng naroon pa din pa lang si Andrea.

Tango lang din ang isinagot ni Eos sa babae, at saka siya muling binalingan. "How
was your day?" Napaka-lamig ng boses nito.

"Okay lang... Nakapag-file na ako ng leave. Nakausap ko na din si Bree about our
vacation." Sagot niya sa asawa. "Hindi ko pala maiiwan kay Andrea ang boutique
dahil may klase siya, naroon naman ang sekretarya ni Bree at ito na muna ang
bahala."

"One month." Sabini Eos.

Napalabi siya. "Two weeks lang..."

Sumimangot naman ang guwapong mukha ng lalaki. "At tumawad ka pa!"

Napahagikhik siya. "Please? Two weeks!"

"Bakit kasi nag business ka pa! You know I can provide for you na higit pa sa
kailangan mo." Lalong sumambakol ang mukha nito.

"Ito naman oh! Napag-usapan na natin ito ah!"

"Ehem..." Napalingon sila sa naroon pa din pa lang si Andrea. Titig na titig ito sa
kanilang dalawa.

Nahiya naman sa kapatid si Usha kaya marahan siyang humiwalay sa asawa. "Ah,
Andrea... Nariyan ka pa pala." Nakangiti siya ng harapin ang kapatid.

Ngumiti naman ng tipid ang dalaga. "Ang sweet niyo... Nakaka-inggit." Ang mga mata
nito'y masisinagan ng pananaghili.

"Thank you!" Napangisi siya. "Wag ka ng mainggit! Ku ikaw, makakatagpo ka din ng

para sa'yo." Tudyo niya sa kapatid.

Hindi kumibo si Andrea, pero nanatiling nakapagkit ang titig nito sa kaniyang asawa
na di naman niya binigyan ng malisya. Si Eos naman ay walang kare-reaksyon sa tabi
niya.

"Pumasok na tayo, mahamog na." At naka-angkala siyasa asawa na pumasok sa loob ng

kanilang mansion.

Hindi niya na din napansin ang matalim na tingin ni Eos sa mga kilos ni Andrea.
TBC

Napaka P ni Fafa E. ano? Bukas ipo-post ko yung pic ni Andrea sa FB Page ko.
Hihi... malalaman niyo kung bakit ako na-inspired sa kaniya. :D Comments I'll UD
soon!

JAMILLEFUMAH
####################################
52. Tantrums
####################################

@JenjenCatipon, I like the Andromeda Galaxy :)

xxEOSxx

"EOS!" Tawag ni Andrea sa bayaw. Inabangan niya talaga ito sa lanai dahil alam
niyang maaga itong uuwi at gagabihin naman ang kaniyang ate Usha.

"What?" Pormal ang mukhang hinituan siya nito.

"Ah... K-Kasi..." Gusto niyang tampalin ang sarili dahil sa pagka-utal niya.
Madyadong intimidating ang titig ng mga mata ni Eos kaya bigla na lang nawala ang
dila niya.

Bumuka ang mga labi ni Eos. "What? I'm in hurry, Andrea."

Napalunok siya. Suplado talaga ang isang ito. Mabilis siyang nag-isip ng rason. "Ah
kasi, may assignment ako... Sabi ni ate Usha ay magaling ka raw sa Math."

"Gusto mo bang ikuha ka namin ng tutor?" wala pa ring emosyong tanong nito.

"No! I mean okay lang ako... Ngayon lang naman ako nahirapan sa assignment ko."
Ngumiti siya. Ngiting hindi mahihindian ng kahit sinong lalaki -ewan na lang sa
isang ito.

Nagsalubong ang mga kilay ng kaharap. "Magpapatulong ka sakin?"

"S-Sana..." Nauutal na namang sagot niya. Ilang beses siyang napamura sa isipan!
Bakit ba nanghihina siya at nawawalan ng tapang kapag kaharap niya ang lalaking
ito? Anong meron kay Eos?!

"I'm busy Andrea." Saka siya nito nilampasan.

"Teka Eos!" Hinila niya ito sa laylayan ng polo nitong suot.

Naging iritable ang lalaki. "What?"

Gusto niya ng tumigil sa pangungulit rito pero nilabanan niya ang hiya at pagka-
asar. Hindi pwedeng magpadala siya sa kahinaan niya. Pinalungkot niya ang kaniyang
mga mata gaya ng nararamdaman ng puso niya ngayon.

"Pwede bang magtanong?" Mahinang anas niya.

Hindi kumibo si Eos.

"Bakit pakiramdam ko'y ayaw mo sakin?" Shet. Totoong nalulungkot siya sa FACT na
iyon! "I mean, parang ilag ka sakin. Bakit Eos? Anong nagawa ko?"

Tumalim ang mga mata ng lalaki na ikina-atras niya. "Don't push me to answer your
question little girl." At saka nito tinabig ang kamay niyang nakahawak sa lapel ng
polo nito.

Nakapasok na't lahat si Eos sa loob ng mansion ay tulala pa rin si Andrea sa lanai.
What the fvck?! Bakit ganon makatingin ang lalaking iyon? Saka bakit parang biglang
sumama ang pakiramdam niya dahil sa pagkakatitig nitong iyon?

Sa huli'y napuno ng inis ang puso niya.

"Buwisettt!!!" Gigil na natadyakan ni Andrea ang paso sa tabi ng pintuan ng

malaking bahay.

Kahit nagngi-ngitngit ay sinikap niyang huminahon. Hindi pwedeng may makakita sa

bahay na iyon nang pagiging bayolente niya. "Napaka-suplado mo Eos! Pero di bale,
atleast may thrill."

Humalukipkip siya. "Hindi mo na talaga ko natatandaan! Ano bang meron sa Usha na

iyon ay nahumaling ka sa kaniya?!" Lalo tuloy nadagdagan ang panggi-gigil niya sa
babaeng napangasawa ni Eos.

"Hindi matatapos ang buwang ito ay masisira ang pagsasama niyong dalawa! Itaga mo
yan sa bato! Magiging sakin ang lahat ng meron siya! -Including you my handsome
brother in law."

SA MASIKAMPO ST.

JERUSHA

Galing siya sa isa niyang boutique at inabot na siya ng gabi roon dahil sa pag-
iimbentaryo. Takang-taka si Usha kung bakit pumutok ang gulong ng kotse niya ng
makarating siya sa paborito niyang shirt cut. May mga nagharang ng bubog sa daan-
nagkataon pang hiniram ni Andrea ang driver na pinasama sa kaniya ni Eos. Ngayon ay
mag-aalas nueve na ng gabi pero nasa kalsada pa rin siya. Malas pa at low batt na
ang fone niya.

"JERUSHA!"

"Ha?" May isang itim na Mercedez na huminto sa kabilang way ng malawak na kalsada.

Bumaba mula sa sasakyan ang isang lalaking nakangiti sa kaniya. Naka stripe itong
polo at rugged maong pants. Nang makalapit ito sa kaniya ay saka niya lang ito
namukhaan. "Hi! It's me 'Kim'. Remember?"

"Ah eh... Oo..."

"Saan ang punta mo? Teka what happened to your car?" Sinipat nito ang gulong ng mga
kotse niya. "Napagtripan yata ng mga adik ang kalsada, tsk." Umiling-iling pa ito.

"Ah hindi ko nga alam, paglabas ko ay putok na ang gulong... Dahil nga siguro sa
malalaking bubog, di ko na napansin kasi medyo madilim rito."

"Wala kang driver?"

"Ah kasama ng kapatid ko. Kinailangan niya kasi ng driver..."

"Ah, magta-taxi ka?" Kita niyang nangislap ang mga mata ni Kim.

"Siguro... Wala pa kasing dumarating na tulong... Lowbatt din kasi ako." Napatungo
siya. Sa isip niya ay sinasabihan niya ng tanga ang kaniyang sarili. Naisip na rin
niyang baka pwede siyang makisuyo ng telepono rito kay kim tutal ay mukhang mabait
naman ito.

Pero bigla itong nagsalita. "Papagamitin sana kita ng telepono ko, iyon nga lang
lowbatt din ako. Sumabay ka na lang sakin. Idadaan kita sa inyo." At muli'y ngumiti
ito ng simpatiko.

"Naku wag na! Nakakahiya!" At iniisip niya rin na baka makita sila ni Eos! Ku gulo
iyon!

"Hey ano ka ba? Okay lang iyon noh." Pero mukhang hindi papayag ang isang ito na
matanggihan. Hinawakan na siya nito sa braso at iginaya patawid sa kabilang
kalsada. "Pakuha mo na lang ang kotse mo pagkauwi mo sa inyo."

"Ah kasi..." Aandap-andap ang kalooban niya. Magandang ideya na ihatid siya nito
dahil baka nag-aalala na rin si Eos kung bakit di pa siya nakakauwi sa bahay pero
baka pagtalunan pa nila kung sino si Kim sa buhay niya?

"May magagalit ba?" Lumungkot ang mukha ng binata ng harapin siya.

"Ah, hindi naman... Kaya lang baka magtaka lang ang asawa ko." Napatungo siya.
Maigi na ring malaman nitong may asawa na siya... hindi naman kasi siya manhid eh,
obvious na parang trip siya ng lalaki.

"Oh you're married?" Kitang-kita niya ang pagka-dismaya sa boyish na mukha nito.

"Oo..." Matapat niyang tugon.

Nang makabawi ay muling nagsalita si Kim. "Hindi naman siguro makitid ang isip ng
asawa mo. I can explain to him kung bakit kita isinabay. Mauunawaan niya iyon
malamang. Kita mo madilim na, baka mapaano ka."

"Ha?"

"I'm a friend Jerusha..." Pinalamlam pa nito ang mga mata.

"S-Sige na nga!"

Ang lawak nang ngiti nito nong pumayag na siya. "Cool! Let's go."

SA LOOB ng sasakyan ay ilang na ilang siya kay Kim. Nalaman niyang apleyido lang
pala nito ang 'Kim' at 'Kendo' talaga ang unang pangalan talaga nito. Kagaya rin
pala ito ni Eos na may lahing intsik. Nakasulat sa taas ng reviewer mirror nito ang
buo nitong pangalan in a graffiti style -mukhang may pagka hiphop ang lalaki.

Nilibang na lamang niya ang sarili sa pagmamasid sa labas ng bintana ng sasakyan.

Nakakailang kasi ang nahuhuli niyang pagsulyap sa kaniya ni Kendo Kim. Isa pa ay
pino-problema niya pa kung paano sasabihin kay Eos na madi-delay ang bakasyon
nilang pina-plano.

"HINDI ko masisisi ang asawa mo kung seloso siya when it comes to you." Maya-mayang
anito.

"Ha?" Natigilan siya sa pag-iisip kung paano uumpisahang sabihin sa asawa na mapo-
postpone ang kanilang planong bakasyon. Napalingon siya sa katabing nagma-maneho.

"Kung ako ang asawa mo ay magiging mahigpit din ako. Ang ganda mo kasi..." Ngumiti
pa ito nang lumingon siya sa gawi ng binata.

"S-Salamat."
Napangisi ito nang pamulahan siya ng pisngi. "Bakit di ka ba naniniwalang maganda
ka?"

Hindi siya kumibo pero sa sarili niya'y nangangako siyang hindi na mauulit ang
ganitong tagpo.

"Simple ang ganda mo pero ma-appeal ka. Expressive ang mga mata mo... Inosenteng-
inosente."

"Kim..." Mag pagbabanta sa boses niya. Oo pinupuri siya nito pero hindi naman dapat
sa ganoong paraan. Masyadong malambing ang boses nito- para tuloy siyang walang
asawa.

"Hey, wag kang mailang sakin... Ganito lang talaga ko." Tinapik nito ang balikat
niya. "Mahilig akong magkomento at kapag nagagandahan ako sa isang tao o bagay ay
di ko napipigilan ang sarili ko na purihin ito."

Pinagpasalamat niya't natanaw niya na ang malaking gate ng subdivisiong

tinutuluyan. Hindi na kasi niya matagalang makasama ang lalaking ito. Hindi na rin
siya umangal nang pilitin siya nitong ihatid hanggang sa gate ng mismong bahay
nila. Nagtaka pa nga siya't parang kabisado pa sa kaniya ni Kendo ang mga Street.

"Narito na tayo..." Aniya.

Inunahan siya nitong bumaba ng sasakyan at saka siya magalang na ipinagbukas ng

passenger seat.

"Sorry di na kita maaalok ng kahit ano..." Aniya. Gabi na rin kasi.

"Okay lang. Kailangan ko na ding umalis eh... Sorry at hindi ko na maipapaliwanag

sa asawa mo na-"

"It's ok. Thank you Kim." Ngumiti siya. Thankful din siya sa binata dahil kung di
dahil kay Kendo ay baka nasa Masikampo St. pa rin siya hanggang ngayon at
naghihintay ng taxi gayong madalang ang motorista sa lugar na iyon.

"Sige, goodnight." Bumalik na ito sa kotse nito.

"Goodnight..." Pumasok na rin siya sa loob ng gate. Hapong-hapo ang kaniyang

pakiramdam...
KABADO siyang pumasok na mismo sa loob ng kabahayan.

"Goodevening mam." Salubong sa kaniya ng kasambahay na si Bebang.

"Nariyan na ba ang sir mo?" Agad niyang tanong.

"Nasa kwarto niyo na po mam. Maagang umuwi."

"Salamat Bebang." Umakyat na siya sa hagdanan. Paano nga ba niya uumpisahan ang
pagsasabi kay Eos?

Hmn, malamang excited na ang isang iyon sa kanilang planong bakasyon... Pero sa
malas ay made-delay sila ng mga isang linggo pa...

"EOS."

Nakaupo sa gilid ng kama ang kaniyang asawa at abalang nag-aayos ng mga papel-papel
nito sa opisina. Mukhang handang-handa na itong mag-leave.

"Magandang gabi... Sorry ngayon lang ako ha?" Naupo siya sa tabi nito at saka
humilig sa balikat ni Eos. Naamoy niya pa ang sabong ginamit ng asawa, obviously
bagong paligo ang lalaki.

Hindi ito kumibo. Busy talaga!

"Oo nga pala... Iyong tungkol sa bakasyon baka di muna matuloy?" Yumakap siya sa
bewang nito na parang naglalambing.

"Why? Pinagusapan na natin iyon ah?" Tumingin ito sa kaniya, nakataas ang isang
kilay.

"Pwede pa namang matuloy kaya lang baka... sa susunod na linngo pa? May nangyari
kasi..."

"Sino iyong naghatid sa'yo?" Putol nito sa pagpapaliwanag niya.

Waaa nakita siya nito?! Mabilis siyang sumagot. "Ah... Si Kim... Nakilala ko sa-"

"Hindi ko alam na may kaibigan kang 'Kim' ang pangalan." Muli'y agaw nito sa
pagsasalita niya. Naloko na!

Ngumisi siya at saka hinigpitan ang yakap dito. "Hoy! Nagseselos na naman ang
bata..."

"Hindi ako nagseselos." Binaklas nito ang mga braso niyang nakayapos dito at saka
ito tumayo. "Oo nga pala, tumawag ako sa agency... Kinuhanan kita ng dalawa pang
bagong driver. Siguro naman wala ka ng dahilan para magpahatid sa iba."

"Huy!" Napatayo na rin siya patingala sa matangkad niyang asawa. Dalawang driver?!
Aanhin niya iyon???

"At kung ayaw mong magbakasyon e di wag. Mukhang mamimiss mo iyong Kim na iyon kaya
ayaw mo ng-"

"Hoy! Hindi iyon ang rason noh?!" Siya naman ang pumutol sa pagsa-salita nito.
"Nanganak kasi iyong sekretarya namin ni Bree-"

"I'll go to sleep." Tinalikuran siya nito.

"Eos!!!" Hinabol niya ito.

Kaya lang mas mahaba ang biyas ni Eos kaya di niya na ito nahabol nang pumasok ito
sa loob ng banyo. Narinig niya ang paglagitik ng lock ng pintuan.

Kinatok niya ito, natatawa siya sa kinikilos nito. Umandar na naman ang pagiging
isip-batang nagtatampo."Wag mo sabihing diyan ka matutulog sa banyo?!" Sigaw niya
sa pinto.

"Buti pa ang banyo hindi ako pinapaasa!" Sagot nito mula sa loob.

Naku nagtapururot na talaga ang bata!!!

"Waaa ang arte mo!!!"

TBC

JamilleFumah

####################################
53. Pochero
####################################

xxEOSxx

"HUY! Wag ka na ngang magtampo diyan!" Kausap niya si Eos sa telepono. Paano
paggising niya kinabukasan ay nakaalis na pala ito. Ni hindi man lang siya hinintay
na magising.
"I'm not!" Tanggi nito pero daig pa ang yelo sa kalamigan ang boses.

"Eh bakit inaangilan mo ako?" Nangingiti siya. Nai-imagine niya na ang naka-
busangot na mukha ng asawa niya.

"I'm busy, Usha."

"Akala ko ba nagleave ka na?"

"Binawi ko na."

"Eos..."

Toot-toot- Toot-toot!

Babaan ba daw siya ng telepono?

HMP! Nagtampo na nga talaga...

Ibinalik niya sa lalagyan ang landline fone nila at saka hinarap ang tupperware na
may lamang ulam sa mesa.

"Tingnan ko lang kung magtampo pa siya after niyang matikman 'tong special Pochero
ko!" Pagkagising niya ay nagpabili kaagad siya ng mga rekado kay Bebang.

Knowing Eos? Kahinaan yata nito ang luto niyang Pochero. Matapos maligo ay gumayak
na siya paalis. Nagpaganda pa talaga siya!

Nagulat siya nang makarating siya sa garahe ng mansion ay may apat na lalaking
naka-barong.

"Ako po si Arnold, Mam!" Anang isa na medyo chubby pero bata-bata pa naman ang
itsura.

"Ako naman po si Zackarias, Mam!" Sabi naman nung isang malaki ang katawan na
mukhang bouncer sa Club.

"Ako naman si Ben." Ang huli na halos ka-edad lang yata ng pirmihan nilang driver.

Nakangiting lumapit sa kaniya si Mang Domeng. "Mam, galing ho silang lahat sa

agency. Ipinagbilin po ni Sir Eos na isama niyo ho lahat sila sa mga lakad niyo."

"Ano?!" Nawindang siya! At tinotoo pala talaga ni Eos ang sinabi nito?!
"Mga drivers niyo ho kami Mam Usha, hindi po kami bodyguards kaya wag po kayong
magalit sa asawa niyo. Kinuha niya po kaming apat bilang reserba. Para daw po hindi
niyo na kailangang magpahatid sa iba kapag hihiramin ng kapatid niyo si Mang
Domeng." Nakangiting paliwanag ni Ben.

Narinig niya pang bubulong-bulong sa sulok iyong nagngangalang Zackarias. "Ang

ganda pala ng amo natin. Di ko masisisi iyong asawa niyan kung bakit ober
protektib!"

"Ah, okay-okay." Suko niya. "Sige tara na. Pupunta tayo sa opisina ng magaling kong
asawa."

Nagulat pa siya ng lahat nga ito ay bumuntot sa kaniya. Kaya no choice sila kundi
sa Van sumakay para lang sila magkasya!

PRINCESS HANI Group Of Companies

"Good morning mam!" Magiliw na salubong sa kaniya ni Thea. Sekretarya ito ng asawa
niya.

"Hi. Nandiyan ba si Eos?"

"Ah yes po. Nasa office niya po siya ngayon."

"Okay thank you!"

PAGKARATING SA harapan ng pintuan ng opisina ni Eos ay hindi na siya kumatok.

Tuloy-tuloy na siya papasok.

"HELLO." Todo-smile niyang bati rito. Naabutan niya itong nagliligpit na ilang
dokumento sa naroong mga shelves.

"What are you doing here?" Nilingon siya nito nang nakakunot ang noo.

"Dinalhan kita ng tanghalian." Hindi pa rin napapawi ang ngiti niya kahit pa
sinungitan na agad siya nito. Sus! Sanay na siya noh! Inilapag niya sa desk nito
ang paperbag na kinalalagyan ng dinala niyang pagkain.
"May business meeting ako. Paalis na rin ako, don na ako magla-lunch." Anitong
walang kangiti-ngiti.

Napasimangot naman siya. Mukhang di tatalab dito ang dinala niyang 'peace offering'
ah? "Hoy! Kahit tikman mo lang oh, paborito mo kaya 'to! Pochero specialty by :
Jerusha 'Bashang' Lopez- Tan!"

Nilampasan lang naman siya ng lalaki. Bitbit na agad nito ang attache case nito.
"I'm in hurry. Ipakain mo na lang iyan sa sekretarya ko, or better yet dalhin mo
kay Kendo."

Umusok naman ang ilong niya sa inis. "Eos!!!"

"Bye." At saka na ito nagmamadaling lumabas ng pintuan ng opisinang iyon.

"Hoy!" Lagapak na lang ng pinto ang sumalubong sa kaniya nang akma siyang hahabol.

Ang sakit non ah! For the first time ay in-snob nito ang 'Pochero' niya!
Pinaghirapan niya pa man ding lutuin iyon! Tapos nag-effort pa siyang pumunta sa
opisina nito tapos ganon lang?

"Grabe naman siyang magtampo?!" Napaupo siya sa sofang katapat ng desk nito. Bigla
siyang nanghina. "Grabe... Ang lakas yata ng toyo niya ngayon?"

Waaa! Mukhang mahihirapan siyang suyuin ito!!!

NANG sa tingin niya'y di na babalik ang magaling niyang asawa ay laglag ang balikat
na lumabas na siya ng building. Mukhang nakaalis na nga ang kumag kasi wala na ang
sasakyan nito sa Parking lot.

Kinambatan niya na ang apat na Drivers na nakatambay sa tabi ng Van nila. "Uuwi na
tayo..."

Nagsilapitan naman ang mga ito sa kaniya.

"JERUSHA!"

Napatigil siya sa paglalakad. May tumigil na pulang kotse na nakabukas ang salamin
sa tabi niya.

"Kendo..." Anong ginagawa nito dito sa PH Group Of Companies?

"Kim." Saad nito nang makababa sa sasakyan. Sinabayan siya nito sa paglalakad niya.

"Kendo ang pangalan mo diba?" Tinaasan niya ito ng kilay.

"Ah yeah, sige Kendo na nga lang itawag mo sakin. Anyway, apelyido ko iyong Kim."
Ngiting-ngiti ito. Amoy na amoy niya pa ang ipinaligo nitong pabango.

"Uh, wait bakit ka pala narito?" Tanong niyang may pagdududa. Sinusundan ba siya
nito?

"May dinaanan lang." Napansin nito ang mga lalaking nakabarong na nakasunod sa
kaniya. "Bodyguards?"

"Ah, hindi... Drivers... Iyong asawa ko ang may gusto niyan."

"Ah, I see..." Ngumiti muli ito. "Yayain kitang mag-lunch, okay lang ba?"

"Naku hindi na..." Baka lalo pang lumala ang away namin ng asawa ko eh. Pero hindi
niya isinatinig iyon. "Ah sige, una na ako." Tinalikuran niya na ito pero muli
itong tumawag.

"Usha!"

"Ha?" Out of courtesy siyempre ay lumingon ulit siya.

Malungkot itong nakatingin sa kaniya. "Sinabi ba niyang iwasan mo ako?"

"Ha?" Natigilan naman siya.

"Maiintindihan ko naman eh... Kaya lang baka nakapag-isip na siya ng kung ano.
Would you like me to talk to him?" Sinserong alok nito.

"Naku wag na..." Kanda-iling siya. Baka kasi lalo pang lumala.

"Ano pala iyang bitbit mo?" Puna nito sa paperbag na bitbit niya.

"Ah... Pochero. Ulam sana ng asawa ko, kaya lang may
Nais niyang batukan ang sarili sa pagkausap pa rito.
nang ipinagsi-sintir ng asawa niya eh! Dapat niya na
rito iyon. Pero sadyang may sariling paraan itong si
konbersasyon nilang dalawa.
business meeting pala siya."
Ito nga ang isa sa mga dahilan
itong iwasan -kahit unfair pa
Kendo para masundan ang
Agad naglaho ang lungkot sa mukha nito. "Wow! Ang swerte naman ng asawa mo! Sayang
hindi niya na makakain iyang niluto mo... Tsk, sayang naman. Alam mo bang paborito
ko ang Pochero? Iyong lutong bahay mismo, hindi iyong sa mga resto. Kaya lang wala
akong cook ngayon eh... Hay ano ba itong sinasabi ko? Pasensiya ka na ha? Bigla
lang kasi akong natakam diyan sa dala mo... Weakness ko talaga ang Pochero."
Ngumisi ito at dumila-dila pang parang bata habang nakatingin sa paperbag niya.

"Ah... G-Ganoon ba?" Medyo napaisip siya. Mabuti pa si Kendo, na-appreaciate ang
Pochero niya.

"Pasensiya ka na Usha, ang daldal ko masyado. Ah, sige aalis na ako..." Nagkamot
ito ng batok at saka ito naman ang tumalikod sa kaniya para bumalik sa sasakyan
nito.

"Ah, wait!" Nabibigla niyang tawag rito.

"Bakit?" Lumingon ito. At as usual ay nakangiti na naman!

Lumapit siya rito at inabot ang paperbag. "Sa'yo na lang..."

"Ha?" Napatitig ito sa inaabot niya at sa huli'y nakangiti nitong tinanggap iyon.

"W-Wala na rin namang kakain niyan. Sa'yo na lang kesa masayang." At saka na siya
naglakad patungo sa kinaroroonan ng Van nila.

Bago pa siya makapasok sa likod ng Van ay narinig niyang sumigaw si Kendo.

"Usha, thank you!"

At teka? Paano nga pala nito nalaman ang nickname niya?

KRINGGG!

Nabaling ang pansin niya sa bag niya kung saan naroon ang kaniyang Cellphone.
Mabilis niyang kinuha iyon sa bag at tiningnan ang screen para lamang mapangiti.

EOS Calling...

"Hello?" Nilangkapan niya 'kunwari' ng lungkot ang boses niya.

"Where are you?" Agad na tanong nito.

"Pauwi na."
"Ahm... Cancelled ko iyong meeting. Wag ka munang umuwi." Medyo nagbago na ang
timbre ng boses nito. Natauhan na siguro sa pagsu-sungit sa kaniya kanina.

"Ha?"

"Bumalik ka sa office ko, I'll be there in 10 minutes." Anito.

"S-Sige..." Natuwa siya... at na-excite. Hindi pa rin siya nito natiis! Ang saya!!!

Kaya lang bigla ulit itong may sinabing nagpabagabag sa kaniya...

"I'm excited with that Pochero of yours." Malambing ang boses nitong sabi.

Naumid ang dila niya. Agad niyang sinilip si Kendo sa labas ng bintana ng Van! Pero
wala na ang kotse nito! As in nakaalis na!

Oh no!

"See you in a bit." At saka na siya nito binabaan ng cellphone.

TBC

Kayo? Gusto niyo rin ng pochero?

JAMILLEFUMAH
####################################
54. It's LOVE x LOVE
####################################

xxEOSxx

NANG bumukas ang pintuan ng opisinang iyon ng kaniyang asawa ay agad siyang
napatayo sa kinauupuang sofa. Inayos niya ng mga daliri ang lampas balikat na
buhok.

Nawala lahat sa isip niya ang mga hinabi niyang palusot dito pagkakita sa lalaki.

"So where's my pochero?" Agad na tanong ni Eos sa kaniya. Napansin niyang iba na
ang mood nito ngayon. Nakangiti na ito at mukhang nahimasmasan na mula sa pagsu-
sungit sa kaniya kanina.
"Ha?" Hindi niya tuloy alam kung paano sasabihin sa lalaki na wala na ang Pochero.
Parang di niya yata kayang sabihin! Muli siyang napaupo sa sofa.

"Nasaan na ang lunch ko?" Naupo ito sa tabi niya at saka naghubad ng suot na
amerikana. "Wew! Ang init sa labas." Sumandig ito sa sandalan ng sofa at saka siya
inakbayan.

"Ah...eh..." Napasandig na rin tuloy siya sa sandalan dahil sa pagkaka-akbay nito.

Dumagdag pa sa pagkalito niya ang nasamyong pabango ni Eos. Naghalo ang natural na
masculine scent nito at ang pabangong hindi niya mabigkas ang pangalan dahil sa
masyadong mahaba.

"I'm hungry. Maghanda ka na. Sinabi ko na sa sekretarya kong i-cancel lahat ng

appointments ko today..." Ngumisi ito. "See what your Pochero can do?"

Nalagot na! Humiwalay siya rito at saka mabilisang nag-isip ulit ng palusot.

Nangunot naman ang makinis na noo ni Eos sa nakikitang pagkabalisa niya. "Don't
tell me ibinigay mo talaga don sa Kendo na iyon?" Halos di niya na makita ang mga
mata ng lalaki dahil sa pagsingkit non sa pagkakatingin sa kaniya.

Waaa! Paano nitong nalaman? Pero hindi siya pwedeng umamin! Hindi talaga! Hinding-
hindi lalo pa't konti na lang ay mukhang bubuga na ng apoy ang dragon na nasa
harapan niya! -este ang asawa niya pala!

"Ha? Naku hindi!" Yari. Natakot siya kaya agad siyang tumanggi. Naku naman!
Dahil sa isinagot niya ay lumambot muli ang ekspresyon ng mukha nito bagamat naroon
pa rin ang pagkainip. "So nasaan nga?"

Lumunok muna siya. "T-Tinapon ko na..."

"What?" Nagsalubong ang mga kilay nito.

"Sorry... Nagtampo talaga kasi ako sa'yo kanina..." Napatungo siya. Hindi niya
kayang magsinungaling kay Eos na nakatingin sa mga mata nito.

"Hindi mo ugali ang magtapon ng pagkain." Nasa boses nito ang di paniniwala sa
sinabi niya. "Nasaan ang pochero ko?" Ulit nitong tanong.

"Mag-order na lang tayo..." Hinawakan niya ang kamay nito pero tinabig siya ng
lalaki.

"Usha." May pagbabanta na sa boses nito. Lagot na talaga!

"Eos naman." Nahihirapang napatitig na siya dito. At ito nga! Hindi na maipinta ang
mukha ng pogi niyang asawa!

"Tell me. Where's the pochero?"

"K-Kasi..."

"Sa pagkakatanda ko... Ang babaeng pinakasalan ko ay hindi nagsasayang ng pagkain.

Iyong ultimo mapapanis na ay pinipilit niya pa ring ubusin para lang hindi
masayang. Wag mo akong paglakuan Usha."

Napatungo siya muli. Nangilid na ang mga luha. Matagal-tagal na siyang hindi nase-
sermunan ni Eos... Naiiyak na siya sa inis at awa sa kaniyang sarili. Paano niya ba
sasabihin dito na ibinigay niya nga kay Kendo ang Pochero na hindi ito maghu-
hurumentado? Knowing Eos ay malamang lahat ng gamit sa opisinang iyon ay mababasag
nito kapag nagtapat siya dito.

Wala pa man ay natatakot na siya. Hindi niya tuloy napansing medyo nanginginig na
siya.

Tila naman natauhan ang lalaki sa nakikitang takot sa mukha niya. Para itong
binuhusan ng malamig na tubig.

"Shit!" Napahilamos si Eos sa mukha nito at saka siya biglang kinabig palapit. "Hey
wag kang umiyak. Hindi naman kita pinapayak eh..." Anito habang hinahaplos ang
buhok niya.

Tuluyan na talaga siyang napaiyak sa dibdib nito.

"Shhh... Don't cry! Oh damn!" Sunod-sunod pa ang narinig niyang pagmumura nito pero
sa mahinang tinig lamang. "Ayokong umiiyak ka because of me! Please stop it... It's
breaking me baby. Sinabi ko sa'yo noon na hindi na kita papaiyakin sa kahit ano
mang paraan." Walang tigil ito sa kakaalo sa kaniya kaya agad na rin siyang
tumahan.

Hinaplos nito ang pisngi niya at saka tinuyo ng panyo nito ang kaniyang mga luha.
"C'mon... Tell me. I promise you hindi ako magagalit... basta wag ka lang
magsinungaling sa akin." Malumanay na sabi nito.

Napatitig muna siya sa guwapong mukha ni Eos. Sasabihihn na ba niya rito?

"I..Ibinigay ko kay..." Kumibot-kibot ang mga labi niya.

Pero ang loko parang nahulaan na ang sasabihin niya. "Shit!" Mahinang mura ulit
nito.

"Eos!"

"Kanino?" Magkalapat ang mga labi nito.

"Sabi mo di ka magagalit?" Naiiyak na naman siya.

"Eh kanino-"

"Kay Mang Domeng!" Bigla niyang sabi. Naloko na talaga! Hindi siya naniniwalang
hindi nga ito magagalit pag nalamang kay Kendo niya ibinigay ang Pochero na dapat
ay dito. "Sa mga bagong drivers! Nagugutom na kasi sila kaya-"

Nawala na ang pangungulimlim ng mukha ni Eos at mukhang 'okay' na ang naisagot niya
rito. "It's okay... I'm sorry." Muli siya nitong kinabig para yakapin.
Yumakap na rin siya ulit dito. Ayan, nakapag-sinungaling na siya kay Eos at
siguradong hindi na siya papatahimikn ng konsensiya niya. "Kasi na-hurt ako
kanina... Ang lamig-lamig mo. Nagtampo ka agad na hindi-"

"Sorry..."

"Order na lang tayo ha?" Tumaas ang mukha niya rito at saka ito nginitian.

"Okay." Tumayo na ito.

"Ah, ano bang gusto mong kainin?" Tanong niya.

"Kahit ano... 'wag lang Pochero." Nakangusong sagot nito.

Napangiti siya. Hindi nga ito galit pero alam niyang may kaunti pa itong tampo.
Niyakap niya muli ang asawa at pinupog ng halik ang leeg nito-iyon lang kasi ang
abot niya eh hehe. Hello 6'2 kaya si Eos!

"Hey what are you doing?" Bahagya itong lumayo sa kaniya.

"Ang bango-bango mo kasi!" Humagikhik siya sabay hila sa kurbata nito. "Pa-kiss
pa!"
"Remember? May atraso ka pa sakin ah!" Salubong ang kilay na anito.

"Kaya nga babawi ako." Ikinawit niya ang mga braso niya sa leeg nito. "Gutom na
ako... At wag kang magkaila Mr. Eos Tan... Alam kong gutom na gutom ka na rin."

Nakita niyang namula ang mukha ni Eos. Waaa itong lalaking ito! Kahit anong
ekspresyon o kulay ng mukha eh ang guwapo pa rin talaga!

Saka ibang 'gutom' ang tinutukoy niya. At sure na sure siyang 'naramdaman' niya ang
simbolo ng gutom ni Eos ngayon. Obvious na obvious iyon dahil sa pagkakadikit ng
mga katawan nila. Nginisihan niya ito.

"Yeah I'm hungry." Anito sabay dakma ng telepono sa tabi ng desk nito. "Hello?
Yes."

Hula niya'y sekretarya nito ang kausap nito ngayon.

"Yeah, I'm with my wife. Orderan mo kami ng lunch. Bahala ka na kung ano. -Ah wait!
Kapag dumating iyong order ay palipasin mo muna ang isang oras bago mo ipasok dito
sa office ko."

Napangiti si Usha. Mukhang mauuna ang 'dessert' kesa sa lunch nila ah!

"Okay thank you! - And one more thing! Ayoko ng may istorbo hangga't di lumilipas
ang isang oras. Do you understand? -Good! -Bye." At saka nito ibinaba ang awditibo
ng telepono para harapin siya.

"Hoy!" Natatawang lumayo siya rito.

"Hey not so fast!" Muli nitong kinabig ang bewang niya palapit dito. "Ginutom mo
ako... So you have to feed me now." Mapanganib na wika nito.

Napatili na lang siya ng sunggaban siya ni Eos sa kaniyang leeg.

ANG sekretarya naman sa labas ng opisina ay nangingiti na lamang mag-isa. Buong

kumpanya yata ay nagbubunyi kapag dumadalaw ang misis ni President Eos Geryon Tan.
Bakit kamo? Kasi mula sa pagiging malamig na Dragon nito ay nagiging isa itong
maamong tupa dahil kay Mrs. Jerusha Tan.

Hay... tanging ang asawa lamang talaga nito ang may kakayahang tunawin ang yelo ng
moody at super hunk at pogi nilang boss.

Lalong napangiti ang sekretarya nang marinig ang kalabugan sa loob ng opisina ng
Presidente. Mukhang may 'action' na naman! ang ipinagtataka niya lang ay kapag may
nasisirang gamit sa loob ng opisina ng amo, grabe ba mag acrobatic ang mga ito?

Napailing na napapangiti na lamang ang sekretarya.

Pero sa isipan ay nagtatanong : Hay... Kailan kaya niya matatagpuan ang para sa
kaniya?

MATAPOS ang mainit na tagpo na nagpayanig sa opisina ni Eos...

Magkatabi silang nagsisksikan sa sofa na naroon. Nakaunan siya sa ma-muscle na

braso ng asawa habang ang mga kamay niyang nakayakap dito. Si Eos naman ay abala sa
paghaplos sa kaniyang makinis na balakang.

"Eos... Malapit ng matapos ang isang oras. Baka kumatok na ang sekretarya ko...
Nariyan na rin yata iyong inorder niyang lunch."
Hindi nito pinansin ang sinabi niya. Busy ito sa pagkabisado sa bawat kurba ng
kaniyang katawan. Napaungol pa siya ng dumausdos ang palad nito sa kaniyang
puson...

"Wala pa bang laman 'to?"

"Ha?" Napatingin siya sa mukha ni Eos dahil sa tanong nitong iyon.

"Itong tiyan mo..." Anito. "Wala pa ba?"

"W-Wala pa..." Sumiksik siya sa leeg ng asawa. Hindi niya kayang makita ang lungkot
sa mga mata nito. Alam niyang sabik na sabik na si Eos na magkaanak sila.

"Palagi naman nating ginagawa ah?"

Umiling siya saka lalong yumakap ng mahigpit dito. "Siguro kasi parehas tayong
pagod pagdating ng gabi."

"Ginagawa rin naman natin sa umaga." Disappointed ang tinig nito.

"E-Ewan ko. Hindi pa yata kaloob." Aniya.

"Tsk. Dapat talaga mag bakasyon na tayo."

"Magba-bakasyon naman tayo eh... Diba nga baka next-next week lang ay-"

"Yeah, right." Ungol nito.

"Huy... Hindi ka na ba nagtatampo sa akin?" Marahan niyang kinurot ang lalaki sa

tagiliran.

"May magagawa pa ba ako?" Anitong hindi na naman maipinta ang mukha.

Tuluyan na siyang napahalakhak at saka pinupog ng halik ang buong mukha ng kaniyang
super pogi, super hunk at super lab na lab niyang asawa! Napaungol na lamang si Eos
sa kapusukan niya!

-Ah mukhang madadagdagan ang isang oras na ibinigay nito sa sekretarya ah!

--

SI ANDREA naman;

"HI darling." Masayang boses ni Kendo mula sa kabilang linya.

"Nasaan ka ba?" Iritadong tanong niya rito. Nasa balkonahe siya ng kaniyang kwarto
at inip na inip.

"Nandito sa condo ko."

Lalo siyang napasimangot sa sagot nito. "Hindi mo pa ako dinadala diyan sa condo
mo, ever. Palagi na lang motel!" Himutok niya. "Talaga bang ganoon kababa ang
tingin mo saking gag* ka?!"

"Hindi sa ganon, darling! Mahirap na kasi, baka biglang sumulpot ang mama ko.
Kilala mo naman iyon!" Medyo nahaluan ng inis ang boses ng lalaki.

"Hmp! Bakit hindi na ako mahirap ngayon ah!"

"Ah basta." Pagtatapos nito.

"Ano bang ginagawa mo?"

"Kumakain... ng pochero." Muli ay ang masayang boses nito.

Lalo naman siyang nanggalaiti. "Shit! Lumalamon ka lang pero di ka man lang
makapag-text! Ginagago mo ba ako? T*ngina ka Kendo! Pag ganiyan ka ng ganiyan hindi
na talaga ako makikipagbalikan sa'yo!" Ayaw niya na nga sanang balikan ang patapong
ito kung di nga lang niya kailangan ang tulong nito ngayon.
Tumawa naman ang lalaki mula sa kabilang linya. "Iyong peke mong kapatid ang
nagluto nitong Pochero."

Tumigil siya sa kakadada. Daig niya pa ang nakarinig ng 'magic word'. Totoo kaya?
Pero bakit naman magsi-sinungaling si Kendo sa kaniya?

"Oh de natahimik ka?" Tatawa-tawa si Kendo. "Totoo! Nagkatampuhan yata sila nong
Robot niyang asawa kaya sakin bumagsak 'tong Pocherong dinala niya sa Princess Hani
Group of Companies! Ulol yang Eos na iyan, masyadong maarte! - Good thing na rin at
nagkaroon ng silbi ang pagsunod-sunod ko kay Jerusha! Lalo tuloy akong natakam sa
kaniya dahil sa sarap nitong Pochero niya!"

Napangisi siya at lumamig na rin ang ulo niya sa binata. Hindi niya na pinansin ang
lantarang pagpapakita nito ng interes sa kaniyang ateng hilaw. "Makinig ka Kendo.
Pumunta ka rito sa Sabado! May plano na ako. Tandaan mo, sabado ng gabi."

"Shoot. Na-excite ako bigla." Anitong tatawa-tawa pa rin. Gung-gong talaga! Uto-
uto.

Lalo siyang napangisi. Pinatay niya na ang telepono at saka parang baliw na tumitig
sa kalangitan. "Sa akin ka Eos... ako ang dapat mag-maya-ri sa'yo! Kung di mo na
talaga ako natatandaan, pwes ipapakilala ko sa'yo muli ang aking sarili... Ako lang
naman ang babaeng...

Dapat na talagang magmay-ari sa'yo."

TBC

Love~Love~Love~~~

JAMILLEFUMAH
####################################
55. Mad Husband [SPG]
####################################

xxEOSxx

'To the most beautiful girl I've ever seen'

Napakunot ang noo ni Usha nang mabasa ang nakasulat sa card. Pindalhan siya ng
flowers ni Kendo? Pero bakit? Ibinaba niya ang bouquet ng pulang rosas sa mesitang
nasa gilid ng sala. Ipinag-kibit-balikat na lamang niya iyon.

Nang sumunod na araw ay mga puting Tulips naman ang natanggap niya mula rito. Umaga
palang ay naroon na ang delivery boy ng nasabing bulaklak. Binasa niya ang nasa
maliit na card.

'Thank you for being my friend.'

Bago sumapit ang araw ng Sabado ay may natanggap na naman siyang bouquet ng
bulaklak. Sunod-sunod na araw na at alam niyang hindi na iyon nalingid sa kaniyang
asawa bagamat hindi naman nagsa-salita si Eos tungkol dito.

'I hope you're okay... Haven't seen you for a while now. And I miss my friend.'

Nagulat siya nang sumulpot sa likuran niya si Andrea. Nakangiti ito habang
minamasdan ang mga naipon ng bouquet ng bulaklak sa isang gilid ng sala.

"Sino ang nagpapadala ng mga bulaklak sa'yo ate? Nakakatuwa naman. Kahit may asawa
ka na eh may suitor ka pa rin. Ang ganda mo kasi at ang BAIT pa..." Anito habang
kinukuha pa ang bouquet ng tulips.

HINDI na siya niya nasagot pa ang sinasabi ni Andrea nang makarinig siya ng tikhim
mula sa kaniyang likuran.

"E-Eos!" Napamulagat siya. Ang aga yata nito ngayon?

"Hi." Tipid lang siya nitong nginitian.

Lumapit siya rito para halikan ito sa pisngi trying to divert his atention mula sa
matalim nitong tingin sa mga bulaklak na hawak-hawak ni Andrea sa kaniyang likuran.
Hinila niya na ang lalaki patungo sa hagdanan.

"Magbihis ka na..."

"Bakit nagpapadala pa rin ng bulaklak sa'yo ang Kendong iyon."

Kabadong tiningnan niya ito. Seryoso ang mukha ni Eos. "H-Hindi ko pa nasasabi sa
kaniya na tumigil na siya. Isa pa, friendly-"

Ngumiwi ito. "Ayoko na nililigawan ng kung sino ang asawa ko."

Napangiti na siya sabay yakap sa bewang nito. "Hello? Nagpapaligaw ba ako? Hayaan
mo pag nakita ko iyon, lagot sakin iyon."

Hindi ito kumibo. Para bang may malalim na iniisip. Kinabahan naman siya lalo.

"Eos..." Hinaplos niya ang braso ng lalaki nang makapasok na sila sa loob ng
kanilang kwarto.

Tiningnan siya nito at saka umiling na para bang nahihirapan. "Kaya nga gusto kong
mabuntis ka na... Siguro naman pag malaki na ang tiyan mo ay wala nang manliligaw
sa'yo." Tumungo ito para idantay ang noo sa kaniyang noo.

Napalabi siya. "Iyon pala ang talagang dahilan mo."

Ngumiti si Eos at hinaplos ang kaniyang pisngi. "I love... And you are mine... Only
mine."

Pero kahit nakangiti ito ay hindi nakaligtas kay Usha ang pagbabaga ng mga mata ng
kaniyang asawa. Nakita niya na ang tingin na iyon... noon. Ang mga tinging sana'y
hindi niya na makita pa. Napapikit siya para iwasan ang nakakatunaw na mga mata ni
Eos. Parang nanikip ang kaniyang paghinga at bigla siyang kinilabutan.

Itinaas niya ang kaniyang isang palad para himasin ang pisngi ng lalaki patungo sa
leeg. Pinapakalma ito ng mga haplos niya. "E-Eos... Sa'yo lang ako... Hindi ka
dapat nag-aalala..." Kilala niya ito. Masamang magalit ang asawa niya. At dapat
maaga palang ay mapagsabihan niya na si Kendo. Kung bakit ba naman kasi may mga
ganoong pakulo pa ang huli.

Napamulat siya nang hapitin siya ni Eos sa bewang. "C'mon." Anito.

"Ha?" Mukhang okay na ito. Wala na ang nagbabagang tingin sa halip ay kasing lamig
na naman ng yelo ang mga mata nito. "Saan tayo pupunta?" Hinila siya ni Eos.

Saglit lang siya nitong sinulyapan. "Let's take a bath... together."

Tumango na lamang siya. Binuhat siya ni Eos patungong banyo at saka siya inilapag
patayo sa tiles. Ito na rin ang naghubad ng lahat ng kaniyang suot hanggang sa
kahuli-hulihan niyang panloob. Hindi na siya umawat pa. Nakamasid lamang siya rito
habang ito naman ang naghuhubad ngayon sa kaniyang harapan.

Nang tuluyan na silang mawalan ng mga saplot sa katawan ay hinila na siya nito
patapat sa dutsa. Hindi na rin siya kumibo nang ito na rin ang magsabon sa kaniya.
Walang parte itong pinaligtas na hindi masasayaran ng sabon at ng mapagpalang mga
palad nito.

Napaungol siya ng sapuhin nito ang isang dibdib niya at marahan iyong pisilin. "E-
Eos..."

"This is mine..." Seryosong saad nito. Ang isang kamay nito ay bumaba sa kaniyang
balakang at doon gumawa ng sirkular na mosyon. "You. Are. Mine." At muli ang
pagpula ng mga mata ng kaniyang asawa.

Natakot siya dahil sa nakikitang pagbabago ng mga mata nito subalit hindi niya iyon
ipinakita sa lalaki. Sa halip ay matamis siyang ngumiti rito. "Mr. Tan... Mahal na
mahal kita..." Masuyo niyang ikinawit ang kaniyang mga braso sa leeg nito.

Ngumiti ang mapupulang labi nito dahil sa sinabi niya. "Then... make love to me..."

Tumango siya. Iyon din naman ang nais niya.

"Now... Here... Mrs. Tan." At isang maalab na halik ang isinunod nito sa mga
katagang iyon.

Buong puso niya naman sinalubong ang mainit nitong mga labi. Mas humigpit ang yakap
nito sa kaniya at ganoon din ang yakap niya rito. Dama niya ang naghuhumiyaw na
pangangailangan sa kaniya ni Eos, at mas lalo siyang nag-init dahil doon.

Isinukbit nito ang mga hita niya paikot sa bewang nito at saka siya isinalya sa
pader ng banyo. Nag-crack agad ang tiles sa dingding.

Ilang sandali pa ay bumwelo na ito sa paglusob sa kaniya.

Mas nagwala ang halimaw sa kaniyang dibdib dahil sa pangahas na pag-ulos nito sa
kaniyang kaibuturan. HOT, iyon ang tamang salita ron.

Para siyang tinuhog. Ganoon ang pakiramdam! Sobrang hot! Lalo niyang ibinuka ang
kaniyang mga hita para i-welcome ito.

Bumaba ang mga labi ni Eos sa leeg niya habang ang mga kamay nito ay sumasabay sa
ritmo ng pagalaw ng balakang nito. Dinakma nito ang magkabilang dibdib niya.
Napakagat-labi siya. Kulang. Kulang pa, dahil higit pa ang gusto niya.

Marahas niyang itinulak ang asawa pabalya sa kabilang dingding ng banyo at saka
siya paharabas na dumikit dito. Nalasahan niya pa ang dugo sa mga labi ni Eos ng
kuyumusin niya ito ng halik. Mas naging mapusok naman ito sa nadamang ka-
agresibuhan niya. Naglaban ang mga dila nila at mas bumilis ang pag-indayog sa
musikang silang dalawa lamang ang nakakarinig.

"Uhhh..." Ungol ni Eos at saka siya halos ibalibag sa bathtub.

"Oh! Eos!" Buong pagmamahal naman niyang ginagad ang ginagawa nito. Halos mapunit
niya na ang likuran nito sa kaniyang mga kalmot.

Sa tindi ng nararamdaman niya ay natadyakan niya pa ang pihitan ng shower at agad

iyong nasira. Bumaha na ng tubig sa loob ng banyo pero wala silang pakialam.

Sumunod na sandal ay para silang mauubusan sa isa't-isa.

"Uh-uh!" Si Eos na pabilis nang pabilis ang mga galaw sa likuran niya. Bumubunggo
ito sa puwitan niya habang halos nakatuwan na siya. Acrobatic! Na-realized nilang
may talent sila don, hehe.

"Ah..." Siya naman ay nakakapit sa seradura ng pinto ng banyo. Huli na para

magpigil siya dahil sa sobrang intense ng ginagawa nila ay nawasak niya na ang
pintuan.

Sa muling pag-ikot nila ay nabarag naman ang dingding na tiles ng banyo.

Wala yatang parte sa banyong iyon ang hindi nila napuntahan... at nasira.

Napapatanga na lamang ang mga kasambahay na napaparaan sa kanilang silid dahil sa

malakas na lagabugan at tunog ng mga nababasag na gamit. Walang nagtangkang
makialam sa kanila dahil sanay na ang mga ito.

Kakaiba pero iyon ang totoo. Pagkatapos ng mainit na tagpo na iyon ay napangiti na
lamang si Usha dahil sira na naman ang pinto ng kanilang banyo. Hindi lang iyon,
dahil bumagsak din ang kisame at durog ang ilang tiles at basag din ang mismong
bathtub.

Lumipat sila sa kama upang doon ituloy ang kanilang sinimulan sa banyo. This time
behave na sila... dahil kung masisira pa ang kanilang mismong Master's Bedroom ay
magiging pang-dalawampu't limang kama na nila ang bibilhin nila next time.

Yes... ganoon sila mag make love!

KINABUKASAN ay takang-taka si Usha dahil nagising siyang wala ang kaniyang
Cellphone sa pinaglapagan niya niyon kagabi bago siya matulog.

"Iyong CP ko, Andrea... Nakita mo ba?" Tanong niya sa nakasalubong na kapatid.

"Ha? Kanina po hawak ni kuya Eos..." Anito sa magalang na boses. May dala itong
tasa ng umuusok na kape at mukhang bagong gising lamang.

Iiling-iling na lang si Usha. Unang beses na hinawakan ni Eos ang kaniyang

Cellphone. Pero bakit?

Nasagot ang katanungan niya nang magring ang landline nila sa sala ng Mansion.

"Hello?" Siya ang sumagot.

"Jerusha, this is Kendo Kim. Tumawag ako kanina pero bigla mong in-off ang CP mo."

Napahawak siya sa kaniyang dibdib. "T-Tumawag ka kanina?"

Handa na sana siyang magsalita para pagsabihan si Kendo nang maulinigan niya ang
paghikbi nito mula sa kabilang linya.

"Usha..." Mahina na ang boses nito na para bang naiiyak. Para itong batang inapi.

"B-Bakit?" Tanong niya.

Sumigok muna ito bago sumagot. "My dad... died yesterday."

"Ano?" Nakonsensiya tuloy siya sa nakatakda na sanang pagtataray dito.

"I'm sorry, hindi ko dapat sinasabi ito sa'yo. Pero itinuturing na kasi kitang
kaibigan ko... You know, I don't have much friend here in the country. Lumaki akong
malayo sa lahat... Jerusha, alam kong mabuti kang tao... At alam kong hindi
magandang isipin na nais pa kitang maging kaibigan gayong may asawa ka na... P-
Pero... Kailangan ko lang talaga nang paglalabasan ng mga sama ng loob ko. Namatay
ang daddy ko na hindi ko man lang nasasabi sa kaniyang mahal ko siya... Na handa na
akong maging mabuting anak. Ang sakit, ang sakit Usha... ang mawalan ng magulang sa
hindi mo inaasahang pagkakataon." Anito sa napakalungkot na boses. "I'm sorry kung
nai-istorbo pa kita..."

Naguluhan siya. Napapikit siya at napatapik sa kaniyang noo. Namatayan si Kendo ng

isang kapamilya at alam niya kung gaano kasakit iyon. Kaya siguro ito tumatawag
dahil sa nais nga nito nang makakausap. Kaya lang sa kaso niya ay mukhang hindi
niya ito matutulungan o madadamayan man lang. "Kendo... Sorry, kasi alam mo
namang..."

Nagsalita ito kaagad. "I know. I know, dahil kahit ako ang asawa mo ay magseselos
din ako. I'm sorry... Siguro hahanap na lang ako ng ibang makakausap ko.
Salamat..." Muling pumiyok ang boses nito.

"Kendo..." Pero wala na ito sa kabilang linya.

"Who's that?"

Muntik pa siyang mapalundag sa gulat nang marinig ang boses ni Eos. Nasa likod niya
pala ito at mataman siyang pinagmamasdan. Narinig kaya nito ang usapan nila ni
Kendo?

Hindi niya gustong makitang naiirita na naman si Eos kaya pansamantala muna siyang
nagsinungaling. "Ah... S-si... Bree."

"Long distance call?" Nakakunot ang noong tanong nito.

"Ah...O-oo..." Umiwas siya ng tingin.

Tumango si Eos at nauna nang lumakad patungo sa sofa. Naupo ito roon at saka
sumandal nang nakapikit. Mukha itong pagod... o may iniisip lang?

Tinabihan niya ito. "Tara na? Kumain ka na ba ha?" Malambing niyang tanong rito
habang inaalis ang kurbata nito.
Dumilat ito at pinagmasdan ang mukha niya. Naiilang na nagbawi siya ng tingin.

"Mamaya na ako kakain." Anito. "Nagluto ba si Bebang?"

Umiling siya at saka sumandig sa balikat ng asawa. "Sabi ko babawi ako diba? Hindi
ko pinagluto sina Bebang. Ako ang nagluto ngayon... Nagluto ulit ako ng Pochero,
and it is all yours!" Nang humarap siya rito ay medyo nakangiti na ang mga mata ni
Eos.

SABADO.

Maaga palang ay nasa silid na siya. Last week niya pa alam na medyo gagabihin
ngayon si Eos ng uwi dahil sa business meeting nito sa Pampanga. Nag-aayos-ayos
siya ng mga damit nila sa closet nang katukin siya ni Andrea bandang alas-onse ng
gabi.

"Ate... May bisita ka po..." Anito. Nakapantulog na rin ang babae.

"Ha?" Wala siyang inaasahang bisita lalo ng ganoong oras.

"Kim daw." Saad ni Andrea. "Nasa gate eh, ayaw pumasok... Hintayin ka raw niya
'Te." At isinara na nito ang pintuan.

Nag-isip muna si Usha. Bakit pupunta si Kendo ng ganoong oras? Hindi kaya't may
mabigat itong problema? Pero bakit gabi? Parating na si Eos! Baka magkita pa ang
dalawa.

Sukat sa isiping iyon ay dali-dali niyang isinunot ang kaniyang roba upang patungan
ang suot niyang manipis na pantulog. Pagkababa niya ng hagdanan ng Mansion ay
napakunot-noo pa siya. Tulog na ba ang lahat? Wala na kasing ilaw sa pinaka sala.

"Usha..." Isang malungkot na Kendo ang napagbuksan niya ng gate. Mukha itong walang
tulog dahil sa pangangalumata nito. Kung hindi siya nababaitan dito ay iisipin
niyang tumira ito ng bawal na gamot dahil sa pamumula ng mga mata nito.

"Anong problema Kendo?" Alalang tanong niya. Mukha kasi itong kawawang bata habang
nakakapit ito sa tarangkahan ng bakal na gate. Kahit madilim sa gawing iyon ay kita
niya ang di matatawarang lungkot sa mukha nito.

"N-Nandiyan ba ang asawa mo?" Tanong nito at saka parang takot na takot na hinila
pa siya sa gilid ng poste ng gate nila.

"Ha? W-wala pa... Bakit?" Naguluhan siya. Ano bang problema ni Kendo?

"Can we talk?" Seryosong tanong nito.

"Sige. Halika sa sala..." Akmang hihilahin niya ito nang pumiksi ang binata.
Napatingin naman siya ritong nagtataka.

"H-Hindi na... Dito na lang. Saglit lang naman eh."

Tutol sana siya dahil parang hindi magandang doon sila mag-usap sa labas. Mukha
tuloy silang mga rebeldeng kabataan na pumupuslit sa mga magulang tuwing hating
gabi upang magtagpo. "Okay, ano ba iyon? Bilisan lang natin ha? Ano bang problema
Kendo?"

"May..."

"Ha?"

"May nananakot sakin." Napatungo ito.

"Ano?"

Nakita niya ang pangangatog nito. "Pag hindi raw kita nilayuan... May mangyayaring
masama sakin."

"Sino naman ang gagawa non?" Bumundol ang kaba sa dibdib niya. Hindi kaya si Eos?
Nang tingnan siya nito ay nabakas niya ang labis nitong takot. "Sabi niya... Sa
kaniya ka lang daw. Hindi ko alam kung sino siya... Pero malakas ang kutob kong...
Ang asawa mo ang taong iyon."

"A-Ano?!" Doon na siya napamulagat. Yes, capable si Eos na gawin iyon. Pero bakit
naman nito gagawin? Nilinaw niya ng kaibigan niya lang si Kendo. Ni hindi na nga
siya nagpupunta ng madalas sa Boutique o kaya naglala-labas ng bahay upang hindi
niya ito makita.

Ayaw niya man pero mas mabuti kasing iwasan niya si Kendo para matahimik si Eos.
Naaawa siya kay Kendo dahil wala naman itong ginagawang masama, subalit mas
importante sa kaniya ang damdamin ng kaniyang asawa.

Muli itong tumungo na parang hiyang-hiya. "I'm sorry about the flowers. Pinapadala
ko iyon sa'yo as a token of appreciation sa pagtanggap mo sakin bilang kaibigan mo.
Sorry kung dahil don ay nagselos ang asawa mo. Nilinaw ko naman sa mga cards na I
only want you as a friend." Umalog ang balikat nito. "You're a friend of mine Usha.
Hindi ba't kaibigan kita..."

"Kendo kasi..." Umiiyak ba si Kendo?

"Usha, sobrang kapal na ba ng mukha ko?" Nang mag-angat ito ng mukha ay hilam na
pala ang mga luha nito.

Nakita niya ang nanginginig nitong mga labi sa tulong ng liwanag ng buwan.

Umiling-iling ito at tila mababaliw na humikbi. Sa isang lalaki ay napakabihira ang

umiyak nang ganoon. Nakakaawa ito.

"I'm sorry..." Iyon lang ang nasabi niya. Namatayan si Kendo at pakiramdam nito'y
nag-iisa ito. Nai-kwento na rin sa kaniya nito minsan ang pagiging malayo ng loob
nito sa Ina nito. Siguro'y marami pa itong problemang kinakaharap at nadagdagan pa
ng kung sino mang nananakot dito.

Hindi niya tuloy maiwasang pag-isipan ng masama ang asawa niya. Si Eos ba ang
nagbabanta kay Kendo? Pero nagtitiwala siya sa asawa niya. Kakausapin na lamang
niya siguro si Eos pagkauwi nito mamaya.

"Kendo, hindi magagawa ni-"

"Hindi kita balak agawin sa kaniya." Agaw nito. "Alam mo kasi, natutuwa akong
maging kaibigan ka. Ngayon na lang ulit ako sumaya matapos ang mga masasamang
pangyayari sa buhay ko... Alam ko ang kapal ng mukha ko na magpakita pa. I want you
to know na mahal kita bilang kaibigan..." Pinahid nito ng mga palad ang sariling
mukha. Ngumiti ito nang matipid subalit naroon pa rin ang lungkot sa mga mata.

"Kendo..." Hindi niya tuloy alam kung ano ang sasabihin dito. Nakokonsensiya siyang
ipagtabuyan ito dahil malalim na ang gabi.

"Pero aaminin ko na ring... mahal kita higit pa sa sa kaibigan."

Napaatras siya. "A-Ano? May asawa na ako..." Bigla siyang kinabahan, at di niya
alam kung bakit. Saka niya naalalang anytime ay maari nang dumating si Eos.
Kailangan niya nang tapusin ang usapan nila ni Kendo at paalisin na ito. Kailangan
niya na rin itong pagsabihan na layuan siya... kahit pa nga naaawa siya rito.

Malungkot itong tumingin sa naguguluhan niyang mukha. "I know... Skaa don't worry
because I can handle my feelings. Kaya nga bago pa lumawig ang damdamin ko sa'yo at
tuluyan akong makagulo ay aalis na ako."

"Saan ka pupunta?"

Mapait itong napangiti. "Susunod na ako sa Mommy ko sa States... sa makalawa na. I

came here just to say goodbye... Sana wag kang magalit sa akin."

"H-Hindi ako galit Kendo." At totoo iyon.

Alanganin itong humakbang palapit sa kaniya. "Pwede bang... bago ako umalis ay
mayakap kita? Juts a friendly hug. Please? kahit saglit lang..." Ang mukha at boses
nitong nagmamakaawa.

"Ha?" Napaawang ang mga labi niya. Pero bago pa siya nakapag-react ay hinila na
siya ng binata papalapit dito.

"I will miss you, Jerusha."

Napamulagat na lang siya nang maramdaman ang pagkakadikit ng mga katawan nilang
dalawa. Niyakap siya ni Kendo! Siguro nga 'friendly' at 'goodbye' hug lamang
iyon... Pero ayaw niya! Ayaw niya kasi alam niyang hindi iyon magugustuhan ng asawa
niya. Saka siya mismo... Tumututol ang buong sistema niya sa pagkakalapit nilang
iyon.

Para bang ang buong katauhan niya ay nakadikit na sa alaala ni Eos at ng buong
pagkatao ng asawa niya... Kaya ang kaniyang katawan ay tumututol na madaiti sa
ibang katawan.

Narinig niya ang marahang paghikbi ni Kendo. "I'm sorry... I'm sorry at nagulo ko
ang buhay mo..."

Naaawa siya rito pero kailangan niya nang kumalas. Baka maabutan sila ni Eos.
Akmang itutulak niya ito nang lalong humigpit ang pagkakayapos nito sa katawan
niya. "Kendo hindi-"

"I'm sorry that I fell in love with-"

Hindi na nito natapos ang pagsasalita dahil naramdaman na lamang ni Usha ang
paharabas na paghihiwalay ng katawan nila ni Kendo. Ang huli niyang natatandaan ay
ang pagtilapon ng katawan nito palayo sa kaniya.

"ASSHOLE!" Galit na galit na boses ng lalaking ngayon ay nakakubabaw na sa binata.

Kahit may kadiliman sa parteng iyon ay nakilala niya ang lalaking bagong dating.
Ganoon na lang sasal ng puso niya.

"Eos!!!"

Si Eos! Binubugbog si Kendo! Napahumindig siya nang makitang duguan na ang huli.
No! Baka mapatay ito ng asawa niya!

"Eos!!!" Mabilis siyang tumakbo sa gawi ng mga ito. Halos yapusin niya ang asawa
palayo sa nakatihayang si Kendo.

"I will kill you!!!" At isang pang suntok ang pinawalan ni Eos sa dibdib ni Kendo.

"Urgh..." Sumuka ng dugo ang binata at mangisayngisay ito.

"T-Tama na Eos! Ano ba?!" Naiiyak na pilit niya itong itinayo palayo kay Kendo.

Diyos ko! Basag ang mukha ni Kendo! Putok ang labi ay halos hindi na makita ang mga
mata dahil sa paglobo ng balat nito. Daig pa nito ang hinataw ng maso sa ulo! Ilang
suntok palang sa sikmura nito ay wala na agad itong malay! Naliligo na ito sa dugo
at akala mo'y pinagtulungan ng marami.

"Ate! Eos!" Nagkandarapa naman si Andrea sa pagsugod sa kanila. "Oh no! Anong
nangyari rito?!" Gulat na gulat ito sa sinapit ni Kendo.

"Please! Andrea!" Sigaw niya rito habang pigil-pigil si Eos. "Tumawag ka ng

ambulansiya! Buhay pa si Kendo... Ipadala mo siya sa Hospital!"

Pahila niyang ipinasok ang asawa sa loob ng mansion. Mabuti na lang at tulog na ang
mga kasambahay nila. Good thing din at naka-leave ang kanilang guwardiya at
hardinero.

Nagpasalamat siya't hindi na nagpahila si Eos dahil kusa na itong naglakad papasok
sa sala. Iniwan pa siya nito sa bilis nitong maglakad.

Nang tingnan siya nito ay napaurong siya. Nagliliyab ang mga mata ni Eos... mas
grabe pa noong nakaraang araw.

Nanlilisik ang mga mata nito nang magsimulang humakbang papalapit sa kaniya. "Bakit
ka niya niyayakap?! Bakit ka nagpapayakap sa lalaking iyon?!!!" At isang kampay
lang ng kamay nito ay tumalsik na agad ang malaki at antigong vase na nasa tabi
niya.

Napapikit na lang siya nang marinig ang pagsalpok niyon sa malaking flat screen
Smart TV na nakadikit sa dingding ng sala. Lumangitngit ang ingay ng mga nabasag na
bagay.

"Eos kaibigan ko lang si-" Napaurong siya ulit ng tadyakan naman ni Eos ang
mahabang sofa.

"Shit! Shit!" Galit na sigaw nito, bagama't hindi siya ang direktang minumura.
Talsik ang sofa pabalandra sa hagdanan ng Mansion. Napaatras siya... Paano niya
haharapin ang galit na galit niyang asawa? Paano?

Sa mga gamit nito ipinukol ang galit na nadarama. "I heard him! -I heard him!!!"
Sigaw nito habang pinagbaba-bato ang malalaking paintings na nakalagay sa dingding.
"I will kill that jerk!" Galit na pinagsisi-sira nito ang mga mamahaling
kasangkapan.

Tumalikod ito sa kaniya. Siguro ay sa ganoong paraan ito kakalma... sana nga...

Tuluyan na siyang napaiyak nang makita ang mga nagising nilang kasambahay.
Nagtataka ang mukha ng mga ito lalo na nang makita ang mga sirang kagamitan.

"Bebang... Manang... Matulog na ho ulit kayo." Nagpapaunawang saad niya sa mga ito.
"Wag niyo na po kaming pansinin, please. Maglock na lang po kayo ng pinto." Aniya
at saka sinundan si Eos sa lanai.

Nakakaunawang nagsipasukan na muli ang dalawang butihing kasambahay sa silid ng mga

ito. Sanay na rin naman ang mga ito dahil naroon sila sa Mansion ng mga Tan noon
nang maganap ang karahasang kinatakutan nila noon sa poder ni Sabastian Tan.

"Eos... Magpapaliwanag ako ha..." Nilapitan niya ang lalaking nakalugmok sa upuang
naroon. "Si Kendo, aalis na kasi siya. Pumunta siya rito para magpaalam..."
Hinawakan niya ang balikat nito at hinimas-himan. Oh... Eos, kumalma ka na...
Bulong ng puso niya.

"Drat!" Maigting nitong tugon. Nakasubsob ang mukha nito sa sariling mga palad.
"YOU ARE MY WIFE! SA AKIN KA LANG! SA AKIN! HINDI KA DAPAT HINAHAWAKAN NG KUNG
SINO!"

"Eos!"

Sinalubong nito ang luhaan niyang mga mata. "I will kill him. I will kill him!"
Nangangalit ang mga ngipin nito.

At ang mga mata ni Eos... Ang mga matang kulay pula... Ang mga mata ng... demonyong
ayaw niya nang makita pa!

Oh no! Ito na nga ba ang kinatatakutan niya! Sa itsura nito ay sigurado siyang
hindi ito mapipigilan. Sa pagkaka-kagat nito ng sariling labi ay dumugo na iyon.
Ang guwapo at maamong mukha ni Eos ay puro galit na ngayon.

Natatakot siya. Natatakot siya pero hindi para sa sarili... kundi para kay Eos.
Ayaw niyang makita itong ganito. Nasasaktan siya...

Tumayo ito. Tikom ang mga kamao. "Where is he?" Mapanganib nitong tanong.

Doon na siya napahagulhol ng tuluyan. "Eos ano ba?! Tama na sabi eh! Hindi ka pa ba
titigil?!!!" Ang basag niyang boses ay tila naging kampana para matauhan ang
lalaking nawala na yata sa sarili dahil sa matinding galit.

Umiling-iling ito. Naroon pa rin ang galit sa mga mata subalit kahit paano'y natuwa
siya nang makitang hindi na iyon ganoon kapula sa dilim.

Kumapit siya sa mga braso nito. "Eos...Nagkakamali ka... H-Hindi naman kita
lolokohin... Alam mo iyan..."

Nakatitig lamang ito sa kaniya. Umaasa siyang maniniwala ito at kakalma na. Aamuhin
niya ito at lalambingin... Papapayapain niya ang damdamin nito. Wala itong dapat
ipagselos dahil mahal na mahal niya ito. Higit kanino man.

"You are not lying to me?" Seryoso at tuwid na tanong nito.

Ngumiti siya nang pilit. "Hindi ako nagsi-sinungaling... Hindi ko kayang

magsinungaling sa'yo Eos."

Biglang lumabas si Andrea sa pintuan ng lanai na kanugnog ng sala. Ang mukha nito
ay parang nagulat sa nakitang mukhang okay na sila ni Eos.

"Ate..." Alanganin nitong simula. "Naisakay ko na si Kendo sa ambulansiya... B-Baka

nasa Ospital na siya ngayon..."

"Salamat Andrea..." Tinanguan niya ito. Pilit niyang itinatago rito ang asawa at
baka makita nito ang namumulang mga mata ni Eos at matakot ito.

Bago pumasok muli sa loob si Andrea ay muli itong nagsalita.

"Ipinabibigay pala nung Kendo... Pasensiya na raw..." Inilapag nito sa mesitang
naroon ang isang paperbag na nagpakabog na naman ng kaniyang dibdib. "Ibabalik niya
lang daw itong... pinaglagyan mo ng Pochero." At pagkawika niyon ay tumalikod na si
Andrea.

Nang tumingin siya kay Eos ay bumalik at mas tumindi ang pagliliyab ng mga mata
nito habang nakatitig sa paperbag na dinala ni Andrea. Pakiramdam ni Usha ay mas
nanaisin na lamang niyang bumuka ang lupang kaniyang kinatatayuan upang lamunin na
lamang siya ng tuluyan.

TBC
####################################
56. CLICK!
####################################

####################################
57. EOS is LOVE
####################################

####################################
58. He's Still The Boss
####################################

x EOS x

"ANO NA?!" Pigil ang sigaw niya sa kausap sa telepono.

"T*ng ina Andrea! Nakukulile na nga ang tainga ko kay Mommy dadagdagan mo pa!"
Anang kausap niya.

"Hmp." Inis at padaskol na naupo sa sofa si Andrea habang hawak ang cordless
telephone sa sala.

"Galit na galit ang mommy ko... Gusto nilang mag-demanda!"

Tumawa siya nang mapanuya. "Wag niyo ng tangkain. Barya lang ang yaman niyo kumpara
sa mga 'Tan'."

"Eh tingnan mo ang ginawa sakin ng Eos na iyon! Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako
makalabas sa Hospital na ito! Ni mag-unat di ko pa magawa dahil sa bali ko sa
likod! At ang mukha ko? Nakita mo ba? Halos tumagilid iyong panga ko!"
Sumama ang mukha ni Andrea. "Mas malala pa diyan ang ginawa ng babaeng iyon sa
mukha ko..." Mahinang anas niya. Nalukob ng galit ang dibidb niya.

"What?!" Nagtaka naman si Kendo sa sinabi niya.

Tila natatauhang napailing siya kahit gayong nasa telepono naman ang kausap niya.
"W-Wala... Eh ano nga palang plano mo?! Eto ikinulong ni Eos si Usha!" Pag-iiba
niya.

"What?! Ikinulong niya?!" Nagulat naman si Kendo sa ibinalita niya. Nasa boses nito
ang galit at pagka-irita.

"You sounded concern huh!" Napangisi siya, sinasabi na nga ba't mukhang 'tunay' ang
pagnanasa ng ulol niyang ex sa kaniyang 'ate Usha'. "Are you for real Kendo? Do you
really like her?"

Pumalatak ito. "Wow! Uma-accent ka ah... Ang galing mo palang mag-english!"

"Wala kang pakialam!" Inis niyang tugon dito. "Ano na nga ba kasi iyong plano mo?"

"Tsk. Paano ba ako makakakilos dito? Kita mong baldado ako!"

Siya naman ang nairita. "Kendo, kailangan kita! Kung wala kang silbi hahayaan na
kitang mabulok diyan sa Hospital!"

"Wag kang mag-alala! May plano ako sa Eos na iyan! Kahit gaano pa siya kalakas
sisiguraduhin kong mapapaiyak ko siya ng dugo sa gagawin ko sa kaniya pag nakalabas
na ako rito."

"Siguraduhin mo lang!" Binabaan niya na ito ng telepono.

Lumabas muna siya sa lanai upang magpahangin. Hapon na rin at nabuburyo na siya sa
pagkakatunganga. Hindi kasi siya pumasok sa school. Para niya lang kasing niloloko
ang sarili niya kung papasok siya. Hello? Bakit siya mag-aaral gayong nakapag-aral
naman na talaga siya?
Iba ang pinagtutuunan niya ngayon ng pansin... At iyon ay ang tumatakbong oras.

"SHIT! Kailangang mangyari na ang plano ko! Hindi ako pwedeng pumalpak! Dapat hindi
na magkabati ang mga iyon!" Alam niyang hindi imposibleng magbati pa rin ang mag-
asawa, at ang isiping iyon ang lalong nagpapakulo ng dugo niya.

"Hindi ka magiging masaya Jerusha! Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa mukha ko! At

pagbabayaran mo ang pag-agaw mo sakin kay Eos! Kung hindi ka dumating ay ako sana
ang Mrs. Tan ngayon! Ako sana! Hindi sana nasira ng mag-asawang umampon sakin ang
buhay ko!" Nanggi-gigil niyang tiningnan ang nakasaradong verandah ng silid nito.

Ang matapang niyang mukha ay unti-unting nahahalinhinan ng lungkot. "Ayoko ng

maging kawawa... Ayoko na! Pagod na akong magpanggap na okay ako... Ayoko na..."
Nakagat niya ang ibabang labi para pigilan ang nagbabadyang pagpatak ng kaniyang
mga luha.

--

NAKARINIG SI USHA ng ugong ng sasakyan. Agad siyang sumilip sa bintana ng silid

nila ni Eos. Saktong bumaba ang sakay ng kotseng huminto sa harapan ng kanilang
front door.

Dumating na pala ang asawa niya.

Maaga ito ng 40 minutes bago mag-alas singko ng hapon.

Agad siyang nagsuklay ng kaniyang buhok at saka pumwesto sa tapat ng pintuan para
salubungin ito.

Anong akala nito? Na simpleng 'I love you' lang ay malilimutan niya na lahat? No
way! Pero kinikilig pa rin siya! -pero di niya pwedeng ipahalata ang kilig niya sa
kaniyang bipolar hubby! Hindi pwede!

PAGbukas ng pintuan ay sinalubong niya agad ng talak ang bagong pasok na lalaki.

"Ano?! Buti naabutan mo pa akong buhay! Alam mo bang balak ko ng magbigti sa sama
ng loob?! Grabe ka! Paano mo ako natiis na ikulong? At pinapalitan mo pa ang pinto
nang mabilisan at iyong di ko nalalaman huh?! Paano mo nagawa iyon?! Siguro ginawa
mo iyon nong natutulog ako ano?! Porket alam mong mantika ako matulog ay
sinamantala mo ang pagkakataon saka mo isinakatuparan ang maitim mong binabalak!
Ano?! Ano?!- At wag kang magsalita diyan! Ano sasabihin mo ha? Akala mo maidadaan
mo ako sa 'I love you' mo?! Nakakainisss!!!" Napaupo siya sa gilid ng kama.
Nilapitan naman siya nito at hinawakan sa magkabilang balikat para itayo.
"Jerusha..."

"Bakit mo ako ipinadlock?" Nakalabing tanong niya rito.

Nanatiling nakatitig lang ito sa kaniya. Napakalagkit ng titig nito.

"Bakit?!" Asik niya sa asawa.

Inilapit nito ang mga labi sa pisngi niya. "Tomorrow we'll talk... not now, okay?"
Bulong nito sa kaniya.

"Ayoko! Gusto ko ngayon!" Nagpa-padyak siya.

"Kung hindi kita ini-lock, pupunta ka sa Hospital."

"And so?!" Nanggagalaiti siya sa inis. "Eos, natural na kamustahin ko ang kalagayan
ni Kendo. Alam mo bang sobrang apektado ang pamilya niya-"

"I don't care!" Matigas nitong sabat.

"Eos!!!"

"Kung gusto mong hindi tayo mag-away, just stay here!"

"Pwede naman eh, okay lang... Pero hindi mo ako kailangang ikandado!" Lumabi ulit
siya. Naiinis siya rito dahil parang ito pa yata ang galit ngayon.

Binitawan siya ni Eos. Saglit itong tumalikod sa kaniya, at ng humarap na ito ay

salubong na ang mga kilay at nakakunot na ang noo. "I know Wade kissed you!" Mahina
pero mariin nitong sabi.

"Ano?" Nanlaki ang mga mata niya. Paano nito nalaman?!

"Alam kong hinalikan ka ni Wade sa bakanteng kwarto noon sa St. Louise." Pormal na
saad nito habang hindi inaalis ang tingin sa mukha niya. Iyong parang nais nitong
mahuli ang lahat ng reaksyon niya.

"K-Kanino mo nalaman iyan?" Nabubulol niyang tanong. Pinanlamigan siya ng katawan.

Takot na takot siya noon na malaman nito ang bagay na iyon, iyon pala ay alam
talaga nito?!

Tumaas ang gilid ng labi ni Eos. Madilim pa rin ang mukha nito habang nakapamulsa
sa suot nitong slacks. "Nakalimutan mo na bang matalas ang panrinig ko?" Lumakad
ito palapit sa kaniya.

"P-Pero..."

"Narinig ko kayo ni Bree, alam ko ring hindi sila tunay na magnobyo. Alam ko
lahat... I was there ng mag-usap kayo at pagkasunduan niyong pagtakpan ang ginawa
ni Wade." Malamig na malamig ang boses nito.

"Eos..." Napalunok siya. Shocks! Nakakahiya! All along ay alam pala ni Eos ang
totoo!

Ang madilim nitong mukha ay naging malungkot. Pati ang mga mata nito ay mababakasan
ng pait. "Hindi ko sinabi sa'yo... But I was deeply wounded then. Kahit hindi mo
sinasadya o hindi mo gusto."

Parang gusto niyang maiyak pero pinigilan niya. Kailangan niyang mag-explain at
mag-e-explain siya ngayon. "Matagal na iyon... Saka... Hindi alam ni Wade na may
asawa na ako. Kayo na rin ang nagsabi na ilihim ang tungkol sa ating dalawa ng mga
panahong iyon. Si Bree lang ang may alam na mag-asawa tayo non." Umiling siya.
"Ikakasal na sina Wade at Bree... Hindi na sila issue rito."

"Holding back the truth is considered lying... Mrs. Tan." Anito sa ganoon pa ring
boses.

"Anong koneksyon sa ngayon?" Siya na ang lumapit sa lalaki at saka yumakap sa

bewang nito. "Eos... Sorry..."

Ikinulong nito sa mga palad ang kaniyang mukha at saka tumungo para idantay ang noo
sa kaniyang noo."I believe in you... I still trust you... But that Kendo, I don't
trust him even a little."

Napapikit siya. She was guilty. "Hindi ako lalabas ng bahay na ito kung iyan ang
gusto mo."

"Then wag kang magreklamo kung ila-lock ko ulit ang pinto."

"Paano kapag nagkasunog?" Tanong niya nang dumilat siya. "Pati ang verandah ini-la-
lock mo..."

Saglit itong nanahimik. Nang sumagot ito ay iba na ang kislap sa mga mata nito.
"That won't happen."

Napatungo na lamang siya. Kung ikakagaan ng loob ng asawa niya na ikandado siya ay
sige, okay lang. Kung sa ganoong paraan ba siya makakabawi rito eh. Masakit sa
kaniya na magsinungaling kay Eos, pero ayaw din naman niya itong masaktan.

Noong tinalikuran sya nito sa harapan ng Gym ng ST. Louise noon ay parang hinati sa
maraming piraso ang puso niya... Nakita niya ang kirot noon sa mga mata nito, at
ayaw niya ng makita sana ulit iyon. Ayaw niyang masaktan si Eos...

Kahit siya na lang sana ang masaktan, wag lang ito.

Nang minahal niya ang kaniyang asawa ay natuto siyang maging selfless, ito ang
buhay niya. Mag-asawa sila... at gusto niyang maging maluwat ang kanilang
pagsasama.

Minasdan niya ito.

Hinubad na nito ang sapatos at medyas. Maging ang amerikana at poloshirt. Tanging
pantalon na lang nitong slacks ang nasa ibabang bahagi ng katawan ng kaniyang
asawa, bukas na rin ang zipper niyon kaya kita na ang kulay ng suot nitong boxer sa
loob.

He's a hunk.

Guwapo. Mayaman. Lahat na. Pero siya na isang ordinaryong babae ang pinili nitong
mahalin at makasama sa habang-buhay.

Umikot ito sa gilid ng kama at saka umupo roon para sumandal sa headborad.

"Come..." Tawag nito sa kaniya.

Naiiyak na umiling siya. Nahihiya pa rin kasi siya rito. "Ayoko..."

Sumimangot ito nanalim ang mga mata. "Jerusha!"

Ayun, pag di sinunod magagalit na naman ito. Wala na siyang nagawa kundi lumapit
dito. Naupo siya sa tabi nito pero nakatungo pa rin siya.

Inalis nito ang buhok niyang tumatabing sa kaniyang mukha at saka siya ipinaharap
dito. Seryosong mukha ni Eos ang nakita niya. "Hindi ko na kayang mapagsamantalahan
pa ng ibang lalaki ang asawa ko..." Anito.

Napalabi siya. Asawa o pag-aari? Saka maka' samantala' naman itong word! Para
namang ginahasa siya ni Wade!

Napatingin ito sa labi niyang kagat-kagat niya.

"Walang sino mang hahalik sa mga labi mo..." Anas nito habang nakatingin pa rin
doon. Nakita niya pa ng mapalunok ito.

Ang palad ni Eos na nasa gawing balakang niya ay unti-unting umakyat sa gilid ng
kaniyang dibdib at marahang pumisil doon.

"Akin lang ito..." Wika nito habang magkahinang ang kanilang mga mata.

Napasinghap siya dahil sa init ng palad nito na ngayon ay nakakubkob sa kaniyang

kaliwang dibdib. Ang isa nitong kamay ay sumunod din sa isa pa, sa kanang dibdib
niya naman iyon humahaplos at pumipisil ngayon.

"Ito..." Muli'y anito. Maya-maya pa ay bumababa na ulit ang isang kamay nito sa
kaniyang balakang... pababa pa sa kaniyang mga hita.

Doon na siya napaungol ng huminto ang kamay nito sa pagitan niya. Doon ay marahang
dumama ang mainit nitong palad hanggang sa tuluyan na iyong pumasok sa loob ng
kaniyang suot na pajama.

"At ito..." Anas nito at saka hinagod ng mga daliri ni Eos ang kaniyang pagkababae.

"E-Eos..." Impit niyang sambit sa ngalan nito. Kumapit siya sa mga braso nito.

Nag-aalab ang mga mata nito sa pagnanasa nang tuluyan siyang ihiga sa gitna ng
kama. "Lahat ito..." Isa-isa nitong inalis ang mga sagabal sa kaniyang katawan mula
sa kaniyang T-shirt, pajama at suot niyang panty at saka pinagmasdan ang kaniyang
kabuuhan.
"Sa akin lang..." Ito naman ang nag-alis ng pantalon nito maging ang suot nitong
boxer.

Nang lumuhod ito sa pagitan ng mga hita niya ay tayong-tayo na ang pagkalalaki
nito. Ang mga mata ni Eos ay nakapako sa kaniyang mukha. Naroon ang pagnanasa
subalit naroon din ang titis ng galit?

Dumagan ito sa kaniya at saka siya hinaplos sa kaniyang pisngi. "Nasagad na ako..."

"E-Eos..." Napapikit siya dahil sa napakaraming emosyong lumulukob sa kaniya

ngayon.

Bumaba ang labi nito sa kaniyang leeg. "Walang may gugusto kung paano mas masagad
pa ang isang Eos Geryon Tan... Wala... Kahit ikaw Jerusha." Wika nito. Pababa nang
pababa ang halik sa kaniya.

Napunta ang mainit nitong mga labi sa pagitan ng kaniyang mga dibdib pababa sa
kaniyang sikmura hanggang sa kaniyang puson.

"Eos.. Ah..." Napaliyad si Usha sabay kapit sa ulo ng lalaki.

Pero hindi niya na napigil ang tuluyang pagbaba nito hanggang sa totoong pakay
nito.

Pinaghiwalay nito ang dalawang hita niya at saka pumwesto roon. "Let me taste my
'property'..." At saka nito pinagtuuman ng pansin ang nasa pagitan niya.

Ilang beses siyang napaliyad dahil sa kagagawan nito. Mapanudyo ang dila ni Eos
doon, hinahalikan ang sensitibong parte ng kaniyang pagkababae. Para bang nais
nitong ipaalam sa kaniya kung gaano kasarap ang maging 'Mrs. Tan'.

Patuloy ito sa ginagawa, halos tumirik na ang mga mata ni Usha at halos mapunit na
rin niya ang sapin ng kama dahil doon siya nakakapit upang kumuha ng lakas.
Hanggang sa tuluyan na niyang maabot ang dapat ay sabay nilang aabutin.

Tumaas ito at saka siya buong pagmamahal na tinitigan.

Ngumiti ito. "Sa ayaw mo't sa gusto... Tuloy ang bakasyon nating dalawa..."
"Eos..." Namimigat ang mga talukap niya sa klase ng titig nito... nakakaantok...

Hinalikan nito ang pisngi niya.

"E-Eos..."

"You will have my sons... I will make sure of that." Bulong nito sa kaniya kasabay
ng pagpasok nito sa kaloob-looban niya.

"Ahhh..." Ungol niya. Damang-dama niya ang bagay na sumisimbolo sa kaniyang asawa
na ngayon ay nasa loob niya na. Pinag-isa na nito ang kanilang mga katawan. Punong-
puno ang kaniyang pakiramdam.

Marahan ang pagalaw nito hanggang sa unti-unti nang bumibilis...

"You say my name..." Utos nito sa kaniya habang ang mga mata ay nag-aalab pa rin.

Ngumiti siya at saka yumapos sa leeg nito. "E-Eos..."

Lalo nitong binilisan ang pag-indayog sa ibabaw niya. Bumaba ang mga labi nito sa
kaniyang leeg at doon ay naramdaman niya ang kakaibang sakit na dulot ng mga ngipin
nito. "YOU. ARE. MINE."

Napapikit na lamang si Usha sa pinaghalong sakit at sarap na umahon sa kaniya.

TBC
####################################
59. ANG PAGBABALIK!
####################################

x EOS x

NAGISING si Usha sa parang tunog ng salamin na binato ng kung anong matigas na

bagay. Painot-inot siyang bumangon mula sa kama.

Wala na si Eos sa tabi niya. Alas-onse na rin pala, tinanghali na nga siya ng
gising. Hindi kasi siya tinantanan ng kaniyang asawa hangga't hindi sumuko ang
kanilang mga katawan sa pagod at antok. Madaling araw na rin sila nakatapos sa
paulit-ulit nilang pagsasalo.
Napangiti ng maalala ang mga naganap.

"Pumasok na siguro siya..." May nakita siyang note sa ibabaw ng side table.

'Good morning! Everything you need is here. Enjoy your day resting. I'll be back
before 5:00 pm.'

Iyon ang nakalagay sa note at sulat kamay iyon ni Eos. Hindi niya pa man niya nai-
chi-check ay batid niya nang naka-lock ulit ang pinto ng kanilang silid. Ang mga
tinutukoy marahil nitong 'everything' sa note na iyon ay ang mga pagkain na laman
ng personal ref sa silid nila at ilang mga pagkaka-abalahan like: Magazines, DVD's
at computer.

Pinilit niyang wag mainis. Pumayag naman siya kay Eos na gawin pa rin nito sa
kaniya ang bagay na iyon, hindi niya lang talaga maiwasang hindi malungkot.

Tumayo siya habang kipkip sa katawan ang kumot na tumatakip sa kaniyang kahubaran.
Medyo iika-ika pa ang lakad niya, pano ba naman magdamag kaya siyang nakabukaka! Ku
ang pilyo niyang husband! Akala mo palaging mauubusan.

O baka naman sinadya talaga nitong pagurin siya para makapag-rest siya maghapon sa
silid nila.

Muling naulit ang tunog na narinig niya kanina na nagpagising sa kaniya. Napalingon
siya sa bintanang salamin na katabi ng sliding door patungo sa verandah.

"Ha?" May bumabato doon!

Dinampot niya ang T-shirt ni Eos na nakakalat sa sahig at kaniyang isinuot bago
siya lumapit sa bintana.

"Andrea?" Ang kapatid niya ang nakita niya mula sa kabilang terasa. Nakatayo ito
ron ay akmang babatuhin ulit ang kanilang bintana.

Ngumiti ito nang makita siya. "Ate! Buti gising ka na! Hindi ka nagigising sa mga
katok ko sa pinto mo eh, nanakit na rin iyong kamay ko sa kakakatok kasi bakal
iyong pinto niyo." Anito.

"P-pasensiya ka na..."

"May ibibigay ako sa'yo! Matutuwa ka." Sigaw nito.

"Ano?"
May dinukot ito mula sa bulsa ng suot nitong bestida. Kumalansing iyon at saka
nakangising tumingin ulit sa kaniya. "Ate ito yung susi!" Sabay bato niyon sa
kaniya. "Catch!"

Maagap naman niyang nailabas sa grills ng bintana ang isang kamay niya para saluhin
iyon.

"Saan mo nakuha ito?!" Takang tanong niya ng mahawakan ang susi. Malaki iyon at
parang matigas na card ang itsura.

"Basta! Ang importante ay you're free as a bird now." Kumindat ito. "Automatic pala
iyong pinto niyo, tanging susi lang ni Eos ang makakapagbukas niyon."

"Paano ka nga nagkaroon nito?"

"Okay! Sige na, I'll tell you na." Nakangiting sabi nito. "Mahirap hanapan ng susi
ang pinto niyo kasi parang ipinasadya talaga iyon. Kahapon ng hiramin ko iyong
honda accord mo may nakita akong kahon, nakalagay don iyon pangalan nung taong
gumawa ng pinto! Maharlika ate! Talagang ipinasadya talaga ni Eos ipagawa ang door
ng kwarto niyo. Tatlong susi lang ang makakapagbukas niyon, iyong dalawa nasa
kaniya at iyong nasa'yo. Iyong kaniya gagana sa labas at loob ng pinto tapos iyong
sa'yo ay gagana lang sa loob. So pwede mo na siyang buksan kahit nasa loob ka pa ng
silid, just use that key!"

"Ano? Baka hanapin niya ito." Nag-aalalang sabi niya.

"May susi na siya, aanhin niya pa iyan? Saka sa'yo iyang susi na iyan dahil ikaw
ang nasa loob ng kwarto. Kaya lumabas ka na ate, free na free ka na! Wala si Eos at
di niya naman malalaman na lumabas ka." Susog pa nito.

Nag-aalinlangan pa rin siya. "P-pero... Baka kasi..."

Napasimangot ito. "Baka ano?! Magalit si Eos?!"

"Wala ito Andrea... Kasalanan ko rin naman."

Tuluyan nang nagalit ang kapatid. "Pero hindi niya dapat ginagawa iyan! Hindi ka
dapat pumapayag!"

"Magkabati na kami..."

Umismid ito. "Pero hindi ka niya dapat ikulong na parang hayop! Akala ko pa naman
mabait siya! Napaka-seloso niya pala at bayolente! Binabawi ko na ang sinabi kong
swerte ka sa kaniya!"

"Andrea... Mabait si Eos."

Asar na inayos nito ang mga hibla ng buhok na bumagsak sa noo nito. "Mabait? Mabait
ba iyong muntik ng makapatay? Saka mabait ba iyong ikinulong ka niya diyan? Paano
kung magkasunog? Anong gagawin mo? Tatalon ka diyan sa bintana?! Eh ni di ka nga
kasya diyan sa grills eh!"

"Andrea..."

"Wag kang mag-alala ate, kakausapin ko iyang magaling mong asawa!" At saka siya
nito nagdadabog na tinalikuran.

INIS na bumaba ng hagdanan ang dalagang si Andrea. Nakakunot ang noo nito at
nakatulis ang nguso.

SAMANTALA ang dalawang kawaksi na si Manang at Bebang na naglilinis ng lanai ay

palihim na pinagmamasdan ang mga kilos ng kapatid 'kuno' ng kanilang amo.

Papunta ito sa kusina nang mag-ring ang telepono sa sala.

Kringgg!!!

Tamad na nilapitan nito iyon. "Hello! Tan residence." Narinig nilang sagot ng
dalaga sa caller.

Maya-maya ay biglang napasimangot ito. "Sino ito?"

"Sinong hinahanap mo? Si Usha?! Wala dito!" Agad na sabi nito.

Nagkatinginan sina Manang at Bebang dahil alam nilang hindi nagsasabi ng totoo si
Andrea sa kausap nito sa telepono.

Ilang sandaling nakinig ito sa sinasabi ng caller tapos ay bigla na lamang namula
ang babae. "Sino nga sabi ito eh!" Halos sigawan na nito ang caller.

Mula sa inis nitong mukha ay napalitan iyon nang sobrang galit sa kung sino mang
tumatawag na iyon. Mukhang imbyrenang-imbyerna si Andrea dito.

"Hoy 'wag na 'wag mo akong ini-english diyan! At hindi ako julalay for your
information ay isa ako sa mga amo sa mansiong ito!" Galit na sabi nito sa caller.

Napamaang ang dalawang kawaksi sa klase ngang pakikipag-usap ni Andrea sa kung sino
mang tumatawag na iyon.

"Yes! At sino ka bang istorbo ka huh?! Makiki-chismis ka? Wala, magkaaway ang mag-
asawa! At ewan kung magkakabati pa! Kaya ikaw kung sino ka man wag ka ng tatawag
dito! Do you understand!"

"Do you understand?!" Sigaw pa ni Andrea sa telepono. Imbyernang-imbyerna ito,

hindi tuloy mapigil ng dalawang kawaksi ang kanilang kuryosidad kung sino ang
kausap ni Andrea.

"What?! Sinong bitch?! Kapal ng mukha mo ah! Baka gusto mong ipa-salvage kita kung
sino ka mang hitad ka!" Lalong nanggalaiti si Andrea.

Si Bebang naman ay di naiwasang di mapangiti, tinawag daw na 'bitch' ng caller si

Andrea! Bigla ay nais niyang magdiwang dahil sa nakikitang hindi maipintang
pagmumukha ng dalaga. Naiinis na rin kasi sila sa kaartehan ni Andrea.

"Pwede ba you're wasting my time! 'Wag ka nang tatawag dito! Bye!" At saka nito
pabalibag na ibinalik ang telepono.
Humihingal pa sa galit si Andrea. "Kapal ng mukha ng kung sino mang hitad na iyon!"
Nangangalit ang bagang na wika nito. Napatingin ito sa lanai at lalong napakunot
ang noo nang makita ang dalawang kawaksi na naroon.

"Sino po iyong tumawag mam?" Di nakatiis na tanong ni Bebang.

"Wala ka na ron!" Singhal sa kanila ng dalaga.

"Eh baka po importante ang sadya..." Sabi ni Manang sa mahinahong tinig.

Dinuro sila ni Andrea. "I don't care! Pag tumawag ulit 'wag na 'wag niyong
sasagutin! Malay natin kung baka budol-budol gang iyon!" At saka sila nagma-
martsang iniwanan.

Iiling-iling ang dalawang kawaksi na pumasok sa sala.

"Hay di ko na talaga maunawaan ang mga amo natin..." Tila hapong-hapo na wika ni
Manang.

"Naku! Magmula lang naman nang tumungtong dito ang Andrea na iyan ay saka minalas
ang mag-asawa! Kung bakit ba kasi napakabait ni Mam Usha, at si sir Eos naman ay
masunuring asawa na medyo seloso at sexy!" Palatak ni Bebang.

Siniko naman ito ni Manang. "Kailangang may 'sexy' pa?!"

Humagikhik naman ang bata-bata pang kawaksi. "Eh sexy naman talaga si sir Eos!
Mabango pa!"

Pinandilatan ito ni Manang.

Nang biglang mag ring ulit ang telepono.

Kringgg!!!

Nagkatinginan sila.
"Ako na po ang sasagot..." Mabilis na inangat ni Bebang ang awditibo.

"Hello?" Sagot ni Bebang sa tumatawag.

Bigla itong natigilan at maya-maya ay parang natataranta na.

"Naku... Opo! Opo!" Sunod-sunod na tango ni Bebang na animo'y takot na takot.

Nakinig ito sa sinasabi ng caller.

Maya-maya ay napapangiti na ito. "Opo! Opo!"

"Sige po! Sige po! Bye po!" At ibinalik na nito ang telepono.

"Sino iyon Bebang?!" Nagtatakang tanong ni Manang.

Nakangisi namang lumingon si Bebang. "Hulaan mo!"

"Ano ba iyan pa-suspense ka pa riyan! Sino nga iyong tumawag?!" Asik ng may edad na
kawaksi.

Namewang ito. "Sino pa ba?! Ang nag-iisang pinakamagandang kontrabida at numero

unong malditang kilala natin! Guess what?! Nakabalik na siya ng Pinas!"

Nanlaki ang butas ng ilong ni Manang. "Ano?! Nagbalik na sa bansa si Senyorita-"

"Yes na yes! No other than Senyorita Kye!" Tili ni Bebang. "Kaya humanda ang
bruhildang Andrea na iyan!"

"Susmaryosep!" Napapangiti pero kinakabahang napatingala si Manang. Nagbalik na ang

kaniyang malditang alaga!

Ngingisi-ngisi naman si Bebang habang nakatingin sa pintong pinasukan ni Andrea.

"Budol-budol gang pala huh! Bilang na ang masasayang araw niya!"

TBC
Guys... Maraming salamat sa pagtangkilik niyo kay E. Sa ngayon ay 'ilang' update na
lang ay tapos na ang kwentong ito. Maraming salamat ulit sa pagsubaybay mula kina
Hani & Sab hanggang kinag Bashang at Eos...

Sana ay maibigan niyo rin ang kwento nina Eos Seth Tan at Alexis Bartolome sa 'THE
WORST MAN TO LOVE' na ngayon ay posted at updated na rin sa aking Wattpad account.

Sana ay hindi kayo magsawa...

At sa mga ADIXANS na sumunod sakin sa Wattpad, salamat po sa inyo...at sa

pagtatanggol niyo sakin laban sa mga basher na pinupulaan ang aking mga gawa. Kung
hindi dahil sa inyo ay baka tuluyan na akong sumuko... Sa lahat salamat po!

JAMILLEFUMAH
####################################
60. Who Is She?
####################################

x EOS x

NAPAPIKIT si Andrea kasabay nang pagdaloy ng ilang alaala...

[Flash back]

MAY dalawang nag-uusap sa Patio ng kanilang Mansion. Isang babae at isang lalaki...
Iyon ang kaniyang mga magulang 'kuno'.

"WHAT now?" Boses noong babaeng nakasuot ng amerikanang kulang puti. Sa itsura nito
ay naroon ang ka-istriktuhan. May edad na ito subalit pustoryosa pa rin.

Nagdadabog na naupo sa malaking sofang naroon ang kausap nitong may edad na ring
lalaki. "Bakit mo kasi inampon-ampon pa ang babaeng iyan! Wala namang silbi!" Wika
nito.

Nilapitan ito ng babaeng naka-amerikana. "Look, kung wala siya ay maari tayong
paghinalaan ng mga tao." Kumumpas-kumpas pa ang dalawang kamay nito na tila ba
talagang nagpa-paliwanag.

Inis na humalukipkip ang lalaki. Sa inasta nito ay nahaluan ng kalambutan ang

brusko nitong itsura. "I hate that girl!" Angil nito sa babae.

"Who cares kung malaman nilang hindi tayo tunay na mag-asawa? Who cares kung
malaman nilang you're a gay and I am a lesbian?"

"Fvck! Carlota! Hindi ko kayang kaladkarin sa kahihiyan ang pangalan ko!"

Gigil na dinuro nito ang lalaking nakaupo sa sofa. "I don't care Zeus! So?! Matagal
ng patay ang mga magulang mo at nakuha mo na ang kumpanya niyo. Hindi ka nila
itinakwil dahil pinalabas nating mag-asawa nga tayo. Nakuha na natin ang mga gusto
natin, siguro pwede na tayong magpa-annul."

Doon na siya lumabas sa pinagtataguan niya upang awatin ang dalawang taong tumayong
magulang niya.

"Mom... Dad..." Alam niyang siya ang pinagtatalunan ng dalawa.

Nginitian siya ng kaniyang Mommy Carlota. "So? Our lovely daughter."

Inis na nilingon siya ng Daddy Zeus niya. "Lovely? Eh bakit hindi siya nagustuhan
ng anak ni Sab?! Aba, akalain mong mas pinili pa nong Eos na iyon ang isang dukha
kesa sa kaniya!"

Napatungo siya pagkarinig sa pangalan ni Eos.

"Oh baby!" Niyakap siya ng kaniyang Mommy Carlota.

Gusto niyang humiwalay sa pagkakayakap nito sa kaniya. Kahit mabait sa kaniya ang
tumayong Ina niya ay hindi niya pa rin maiwasang hindi mandiri dito, lalo pa at
naaalala niya minsan ang mga pang-aabuso nito sa kaniya. Alcoholic kasi ito at may
pagka-sadista kapag nasa ilalim ng kapangyarihan ng alak.

"Oh Carlota! Tigilan mo nga iyan!" Si Daddy Zeus niya ang humila sa kaniyang Mommy
palayo sa kaniya.

Inis na tinabig naman ni Carlota ang kamay ni Zeus. "She is pretty... Prettier kesa
sa babaeng pinakasalan ng anak ng Sab Tan na iyon."

Umingos ang Daddy Zeus niya. "Pretty? Pero walang silbi! Kung alam ko lang na hindi
natin mapapakinabangan ang batang iyan ay hindi ko na sana inampon pa iyan! Asang-
asa pa naman ako na su-swetehin tayo because of her!"
"Ang sabihin mo kaya ka nagagalit sa kaniya ay dahil sa nakita mo ang boyfriend mo
na pinagsa-samantalahan itong baby natin." At muli na naman siyang niyakap ng
kaniyang Mommy Carlota.

"Carlota!" Namula ang buong mukha ng Daddy Zeus niya.

"Totoo diba?" Angil ni Carlota rito na parang nang-aasar pa.

"At ikaw? Hindi mo ba siya sinasamantala ha?!" Balik ni Daddy Zeus.

"Damn you Zeus!" Galit na kwinelyuhan ito ng Mommy niya.

Wala siyang nagawa kundi ang mapatungo na lang. Sanay na siya... Sanay na siya mula
pa noong bata pa siya...

Sanay na sanay na siya sa mga kababuyan at kahayupang nagaganap sa tahanang iyon.

Ang Mommy Carlota niya at Daddy Zeus na inampon lamang siya upang hindi mapulaan
ang pagsasama ng mga ito na binuo lamang ng kasinungalingan.

Her Daddy Zeus na walang ginawa kundi saktan siya physically and emotionally...

Muli siyang binalingan ng kaniyang Mommy Carlota. "You are lovely, my dear... Akala
namin ay ikaw na ang swerte sa amin. We are very disappointed na hindi mo nagawa
ang hinihiling namin." Anito na iiling-iling pa.

Nagsimula na siyang maiyak. "I've tried... Sinubukan ko Mommy Carlota... P-pero

nagpakasal na pala siya sa iba..."

"Dahil nagpabaya ka." Gigil na sigaw sa kaniya ni Daddy Zeus.

Umiling siya sabay pahid sa kaniyang mga luha na nagsimula nang mamalisbis sa
kaniyang magkabilang pisngi. "Masyado siyang mailap... Iwas siya sa mga tao. He's
cold and distant... Akala ko wala siyang idini-date. Akala ko ay walang babae na
makakalapit sa kaniya dahil sa ganoong attitude niya. Naging kampante ako. Masaya
na ako na nali-link kami at naniniwala ang lahat sa Campus na ako ang bagay sa
kaniya..."
Nagkibit-balikat si Zeus. "Pero may asawa na siya ngayon. At dahil may asawa na
siya ay hindi na matutuloy ang merger ng kumpanya natin at ng isa sa mga kumpanya
ng mga Tan. Ang pagasang maisalba ang ating papaluging negosyo ay tuluyan ng
naglahong parang bula." At saka ito lumakad palayo sa kanila.

"Dad..." Lumuluhang tawag niya dito pero hindi na ito lumingon pa. Alam niyang
katapusan na ng lahat...

Alam niyang tuluyan ng nawala ang Pamilya niya na hindi rin naman naging tunay na
pamilya sa kaniya kahit kailan...

Inakbayan siya ng kaniyang Mommy Carlota. Sila na lang ang naiwan doon. "Tama si
Zeus. You are a failure... But I'm not angry with you, baby."

Umiiyak na napatungo siya muli.

Kinuha nito ang kamay niya at may inilapag doon. "Here."

Isang card iyon. "A-Ano po ito?"

Nginitian siya nito. "ATM, sa'yo na iyan. May laman iyang dalawang milyong piso,
gamitin mo para makapagbagong buhay ka. Umalis ka na rito dahil patuloy ka lamang
na masisira sa piling namin."

Tuluyan na siyang napahagulhol. Akala niya'y wala ng matitira sa kaniya kapag

binitiwan na siya ng mga taong umampon sa kaniya. Mabuti pa rin pala si Mommy
Carlota kahit papaano.

Naramdaman niya ang isang kamay nito sa kaniyang puwitan. "Itinuring din naman
kitang anak kahit paano, but we don't need you now. Aalis na ako patungo sa
Australia sa Monday, handa na akong magpakatotoo sa sarili ko. Magpapa-annul na
kami ni Zeus at hindi ka na namin kailangan."

"Mommy..."

Ngumisi ito. "Don't call me that. Alam mong hindi ako naging ina sa'yo."
Tinalikuran na rin siya nito.

"I'm leaving." Saglit siya nitong nilingon. "If I were you, umalis ka na rin dito
sa Mansion. Gamitin mo ang pera na iyan at magbagong buhay ka... Tutal ay nakatapos
ka na rin naman ng College. Huwag ka ng mag-stay dito sa poder ni Zeus kung may awa
ka pa sa sarili mo."

IYON NA ang huling beses na nakita niya ang kaniyang Mommy Carlota. Pero hindi pa
rin siya umalis sa poder ng kaniyang Daddy Zeus. Umaasa pa rin kasi siya na may
matatanggap pa siyang kahit kaunting pera mula rito...

Pero malaking pagkakamali pala ang desisyon niyang iyon.

ISANG ARAW sa library ni Zeus.

"Fvck!!!" Lahat ng mahawakan nito ay itinatapon nito sa ere.

Magulong-magulo ang buong study room nito dahil sa pagwawala at pagbabasag nito.

"Argh!" Maging ang ilang papeles sa malaking desk na naroon ay pinagpunit-punit

nito.

"Mga hayop ang mga lalaking iyan! Alam nilang wala na akong pera kaya iiwan na nila
ako sa ere?!"

Lasing na lasing na ito at marahil ay nasa ilalim pa ng ipinagba-bawal na gamot.

Nalaman niyang tuluyan ng nagsara ang mga negosyo nito. Lubog din ito sa mga utang
sa Casino. Wala na ang kumpanya nitong inaasahan na maililigtas pa ng mga Tan.
Nalaman na rin kasi ng ilang kasosyo nito ang mga anomalya nito sa negosyo kaya
tuluyan na itong iniwanan sa ere.

Nalulong ito sa lalaki at sugal... dagdag pa ang ipinagba-bawal na gamot. Lahat ng

ari-arian nito ay nakatakda na ring mailit.

"Daddy?" Nilapitan niya ito.

"Ikaw?!" Galit na dinuro siya nito.

"What happened to you?" Tanong niya. Gusto niya itong libakin.

"Anong ginagawa mo rito?!"

"Daddy..."

"Bakit di ka pa umalis?! Pahamak ka talaga!!!" Hinablot nito ang buhok niya.

Sa kabiglaan ay hindi agad siya nakapag-react. Halos mabingi siya sa ginawa nitong
pagsampal sa tainga niya.

"Ikaw ang dahilan kaya iniwan ako ng dating nobyo ko! Mapang-akit ka! Haliparot!"
Inginudngod siya nito sa sahig ng Study room.

"Aray!!!" Palahaw niya. Hindi siya makakilos dahil nakakubabaw ito sa kaniya.
Lalaki pa rin ang Daddy Zeus niya kaya mas malakas pa rin ito sa kaniya.

"Wala kang silbi! Pinakain kita! Binihisan at pinag-aral! Wala ka palang

pakinabang!" Pinagsusu-suntok nito ang likuran niya.

"Daddy!" Iyak niya. Pilit siyang nanlalaban pero higit itong mas malakas sa kaniya.

Galit na galit si Zeus sa kaniya. "Simple lang ang gagawin mo! Dapat ikaw ang
papakasalan ni Eos Tan! Pero anong ginawa mo? Lalamya-lamya ka kaya naunahan ka ng
iba! At ngayon wala na ang kumpanya natin! Tuluyan na iyong lumubog!" Itinulak siya
nito sa sofa.

Subsob siya sa gilid ng malaking sofa at halos mahilo-hilo pa siya. Duguan na rin
ang kaniyang ilong at mga labi. "Dad! Hindi ko naman ginusto ang nangyari! Bata
palang ako ay umaasa na akong si Eos ang makakatuluyan ko gaya ng sinasabi niyo.
Masaya ako na inililipat niyo ako ng Paaralan mula noong Elementarya ako para
sundan siya. Masaya ko dahil umaasa akong mapapansin niya. Pero masyado siyang
mailap..."

Umiling-iling si Zeus habang ang mga mata ay galit na galit pa rin sa kaniya.
Tumatangis na lumuhod siya sa harapan nito. "Mahal ko si Eos... Umaasa ako na kami
na. Umasa ako sa usapan niyo ni Don Sabastian Tan na ako ang mapapangasawa ng anak
nila. Hindi ko alam na isang bakasyon lang ang lilipas ay tuluyan na siyang
mawawala sakin!"

"Dahil wala kang kwenta! Sinira mo ang mga plano ko!!!"

Iika-ika siyang nagpilit na tumayo at saka ito hinarap. "Sinira niyo rin naman ang
buhay ko ah! Sinira niyo rin! Hindi naging maganda ang trato niyo sakin at never
niyo akong itinuring na anak! Ibinigay niyo nga ang lahat ng luho at kailangan ko
pero kapalit niyon ang pagsira niyo sa pagkatao ko! Ginamit niyo lang ako para
pagtakpan ang mga tunay niyong kulay!!! Ginamit niyo lang ako! Bagay lang sa inyo
na magdusa kayo ngayon! Bagay lang iyon sa'yo! ang mga nagaganap sa'yo ngayon you
deserved it all! Halimaw ka!" Bulyaw niya rito. Akmang susugurin niya ito pero
naunahan na siya nito.

Nadampot na ni Zeus ang malaking vase na nasa gilid ng malaking desk na naroon.
"Hayop kang babae ka! Inggrata!"

Nahintatakutan siya. "Daddy... W-Wag!!!"

Pero naihampas na nito sa mukha niya ang malaking vase.

Lugmok siya sa carpeted na sahig ng study room.

"D-Daddy..."

Duguan ang buong mukha niya dahil sa pira-pirasong bubog na bumaon sa kaniyang
balat. Halos hindi na niya makita ang paligid dahil sa nandidilim na niyang
paningin.

Ang huli niyang naaninagan ay ang pasuray-suray na paglalakad ng kaniyang Daddy

Zeus palabas ng study room na iyon.

NANG MAGISING siya ay nagpumilit siyang makalabas ng mansion. Sakay ng iniwang

kotse ng kaniyang Mommy Carlota ay nilisan niya na ang lugar na iyon na naging
impyerno na.

Inihinto niya sa gilid ng kalsada ang kaniyang sasakyan. Halos mabaliw siya nang
masilayan niya sa liwanag na nagmumula sa posteng naroon ang kaniyang mukha.

Napaiyak siya sa harapan ng reviewer mirror ng kinalulunan niyang sasakyan.

Ang mukha niya... Halos di na siya makilala sa itsura niya!

Sira na ang mukha niya!!!

Nangangalit ang mga ngipin niya. "Hayop ka Usha... Hayop ka!"

Sumubsob siya sa kaniyang manibela.

"Kung di ka dumating ay hindi sana ito mangyayari sa akin!!!"

Patuloy siyang umiyak... iniyakan niya ang sinapit niya.

Ang malupit na kapalaran niya...

Ang kapalarang akala niya ay mababago pa kapag nakasama niya na ang lalaking mahal
niya.

Akala niya ay may happy ending para sa kaniya...

Na kapag ikinasal sila ni Eos ay mahihiwalay na siya at makakalaya sa mga taong

umabuso sa kaniya.

"Sana ay natupad na ang pangarap kong makaalis sa impyerno at makasama ang nag-
iisang lalaking minahal ko. Hayop ka talaga!"

Ilang minuto rin siyang nakangudngod sa manibela. Tigmak na ang mga luha niya at
puro pait na lamang ang nasa kaniyang dibdib ngayon...

KRINGGG

Tunog ng kaniyang telepono ang nagpabalik sa diwa niya.

"H-Hello..." Sagot niya na hindi man lang tinitingnan ang caller. "S-Sino ito?"

"Hello Mam! Si Aldo Ramirez ito, itong detective na inupahan niyo." Isang lalaki
ang nasa kabilang linya. Brusko ang boses nito.

"A-Anong balita?" Nanginginig pa ang boses niya. Ito ang inutusan niyang halughugin
ang baho ng babaeng napangasawa ni Eos Tan.

"Nalaman ko pong bastarda ang Jerusha Lopez na iyon. Bunga siya ng isang gang rape.
Isa pong rape victim ang Ina niyang si Carmelita Asuncion Lopez noong kabataan
nito. Sa isang slum area sila nakatira bago makilala ni Eos Tan si Jerusha."

"A-Ano pa?" Lalong nagngitngit ang kalooban niya. Di hamak na mas basura pa pala
talaga ang Jerusha na iyon kesa sa kaniya! Anong nakita ni Eos sa babaeng iyon!
Nagpupuyos ang damdamin niya.

Nagpatuloy sa pagsasalita ang Detective. "Natuklasan ko ring muntik na ibenta ng

Nanay niya si Jerusha sa isang bar, pero iniligtas ito ni Eos Tan at dinala sa
Mansion ng mga Tan. Nang sumunod na araw ay itinakda na agad ang kasal ng dalawa.
Sa madaling sabi ay maraming butas ang pagsasama ng dalawa. Parang mabilisan ang
lahat ng pangyayari. Dalawang beses palang silang nagkikita ay naisama na agad ni
Eos Tan ang babaeng iyon sa kanila at papakasalan na kaagad."

"Malamang inakit ng babaeng iyon si Eos! Gold digger! Bitch!" Gigil na sigaw niya.

"May isa pa ho Mam. May isang babaeng naghahanap kay Jerusha, Andrea Bartolome ang
pangalan niyon."

Napailing siya. At ka-apelyido niya pa ha? Bartolome kasi ang tunay niyang apelyido
bago siya maampon ng mag-asawang Zeus at Carlota. May ilang kamag-anak pa siyang
Bartolome ang apelyido na nakakalat kung saan-saan pero wala siyang pakialam sa mga
ito.

"At sino naman ang Andrea na iyan?" Inis na tanong niya.

"Half-sister ni Jerusha Tan. Hindi pa ito alam ni Jerusha." Sagot ni Detective Aldo
sa kaniya.

"May litrato ka?" Bigla siyang nagka-interes dito.

"Oo. At may good news ako Mam."

"Ano?"
"Kasama ko ngayon iyong Andrea. Kakaluwas niya lang galing ng Probinsya."

Napangisi na rin siya sa wakas. "Good job Aldo! Pupunta ako riyan! Sa ngayon wag
mong paalisin ang Andrea na iyan"

NANG mawala na sa kabilang linya ang kausap niya ay nag-dial siya ng panibagong
number.

"Hello Dr. Phil? Ako nga."

"What can I do for you my dear?" Tanong ng kaniyang paborito at kaibigang Surgeon.

Minasdan niya ang kaniyang nakakatakot na repleksyon sa reviewer mirror bago

sagutin ang tanong ni Dr. Pil. "Magpapa-surgery ako." Aniya.

"Sure. Ano ba? Lips... Ilong or skin?"

Lalo siyang napangisi. "I mean... major surgery talaga."

"Ha?" Halata sa boses nito ang pagkagulat.

Syempre pa ay alam nitong wala naman ng problema sa mukha niya dahil napakaganda
niya na. Anak yata siya ng kaniyang Biological mother sa isa nitong banyagang
parokyano kaya natural na siyang maganda.

Mahina siyang tumawa. "Don't ask why, I just want to change my face."

"Oh... interesting." Anito sa kabilang linya.

"I-schedule mo na ako."
"Sure Miss Zamantha Meneses."

TBC

Thanks for reading the special chapter. Watch out for CH 61! May good news po!
Hehe... At opo, magba-byebye na ang asawa ko sa inyo haha... Pero parating na ang
mga anak namin para pakiligin ulit kayo. Salamat po ulit! Haha.. Baka maraming
magalit sakin sa pag-angkin ko kay E. ,joke lang :D

JamilleFumah
####################################
61. THREAT
####################################

x EOS x

"SI USHA?" Tuloy-tuloy si Bree papasok sa Mansion ng mga Tan. Galing pa siya sa
Airport niyon at nagpaalam lamang siya kay Wade na dideretso kina Usha para
kamustahin ang kaibigan niya.

"Nasa kwarto niya." Ang nakasimangot na si Andrea ang nakasalubong niya sa hagdanan
ng Mansion.

"Sige puntahan ko na lang siya?"

"Bakit?" Tinaasan siya nito ng kilay.

"A-Anong bakit? May sasabihin ako sa kaniya..."

"Ayaw niyang makipag-usap." Sinenyasan siya nitong umalis na.

"What?" Naguguluhan siya at nagtataka. Napaka-antipatika naman ng kapatid ng

kaibigan niya.

"Anong what? Bingi ka ba? Saka bakit ka pupunta sa kwarto niya aber?"

"Bakit? Lagi ko namang ginagawa iyon ah..." Nagsisimula na rin siyang mainis dito.
Dahil lang naman kay Usha kaya niya pinapakisamahan ang babaeng ito- na sa totoo
lang ay hindi niya rin gusto. Ewan pero may something dito kay Andrea na para bang
hindi siya mapalagay.

"Pwes hindi na ngayon." Sagot nito sa kaniya. Sa klase nang pakikipag-usap nito sa
kaniya ay para bang matindi talaga ang issue nito sa kaniya.

Hindi na siya nakapagtimpi. "Teka lang Andrea... Ano bang problema mo ha?"
Inis na dinuro siya nito. "Ikaw. Ikaw ang problema ko! Umalis ka na kasi, nagpa-
pahinga si Ate Usha!"

Napaatras siya sa pagsigaw nito sa kaniya. "Hindi kita maintindihan... Ayaw mo ba

sakin?"

Taas-noo itong sumagot. "Yes. Hindi ka bagay maging kaibigan ng ate ko! You're a
scheming gold digger!" Hiyaw nito na ikinapula ng mukha niya.

"Ano?!" Tinawag siya nitong 'gold digger'. Bakit? Dahil ba mahirap lang siya at si
Wade na napangasawa niya ay isang super rich? At dahil din sa mayaman si Usha at
kinakaibigan niya ito? Napailing siya. Parang gusto niyang maiyak sa sama ng loob.
Iisa lang ang tumatawag sa kaniya ng 'gold digger' na tumatagos sa kaloob-looban
niya... Iyon ay walang iba kundi ang dating bestfriend niya bago niya nakilala si
Usha noong college siya - Walang iba kundi si Zamantha Meneses.

Itinulak siya nito sa balikat. "Umalis ka na nga lang!"

Hindi na siya umimik pa. Tinalikuran niya na si Andrea. Para walang gulo ay aalis
na nga lang siya.

"Pasensiya na po kayo sa kaniya Mam Bree..." Salubong sa kaniya ni Bebang.

Nakikiramay ang mukha nito sa kaniya- marahil ay narinig nito ang pang-aalipusta sa
kaniya ni Andrea.

Hindi niya rin alam pero para siyang pinanghinaan bigla... kaya nagpasya na lang
siya na umuwi na lang. Isa pa, may away din silang mag-asawa kaya siguro sa ibang
araw niya na lang kakausapin si Usha.

Tinanguan niya na lamang si Bebang.

Akmang sasakay na siya sa kaniyang toyota ng may matinis na boses na tumawag sa

kaniya.

"Brianna!"

Nagulat siya. "K-Kye?!"

"Who's that?" Ang tinatanong nito ay ang babaeng pumasok sa front door ng Mansion -
si Andrea.

Saglit siyang natigilan. Hindi niya alam kung bakit... pero parang bigla siyang
nag-alangan kung sino ba ang babaeng iyon. Sa huli ay nagsalita siya. "K-Kapatid
daw ni... Usha."
Sumimangot ang magandang mukha ni Kye. "Ang baho niya." Anito.

"Ha?"

"Naaamoy ko siya..." Umiling-iling pa ito. "She is 'Ewww'"

"Ano?"

Nginisihan siya nito. "Sarili niya dapat ang tawagin niyang 'scheming gold digger'.
Amoy masangsang ang ugali niya."

"Kye..." Hindi niya alam kung mangingiti o magtataka pa rin. Paano nito narinig ang
sinabi ni Andrea sa kaniya gayong kakarating palang nito?

Umikot ang mga mata nito. "Kapatid siya ni Usha? But why is it na pakiramdam ko ay
nakita ko na siya before?" Tanong nito sa kaniya.

"Ha?" Lalo siyang nagtaka sa sinabi nito.

"Ganon din ba ang pakiramdam mo?"

Napakamot siya sa braso niya. "Ha... Ah eh..."

"Go home Bree. Ako muna ang kakausap sa hipag ko." Hindi na nito siya hinintay na
sumagot. Tinalikuran na siya nito.

Kumi-kembot-kembot ang puwitan nito nang maglakad na ito papasok sa Mansion.

Samantala gulong-gulo pa rin si Bree nang sumakay na siya sa kaniyang toyota.

Parang may isang malaking palaisipan na nabubuo sa utak niya.

SA FRONT DOOR ng Mansion.

"Mam Kye!!!" Sinalubong siya nang tuwang-tuwang si Manang at Bebang. Mga kawaksi
rin nila ito sa Mansion nila dati bago ito isama ng kuya Eos niya sa bahay na iyon.

"Si Sir Kiko po?" Kulang na lang ay lumambitin sa braso niya si Bebang.

Nginisihan niya ito. "Hay naku! Nandon sa condo ko ang matsing na iyon at
naglilinis. Babalik siya sa States sa isang araw."
Pumalatak naman si Manang. "Kuu wala pa man ay under na!"

"I have pasalubong for you guys! Kunin niyo na lang sa sasakyan ko." Tinalikuran
niya na ang dalawang tuwang-tuwang kawaksi.

SA HAGDANAN ng Mansion ay natigilan sa pagbaba ang isang babaeng pamilyar sa kaniya

ang amoy.

"Kye!" Nagulat ito nang makita siya.

"So you are?" Nakataas ang kaliwang kilay na nilapitan niya ito.

"A-Andrea... I am Andrea Bartolome..." Nabu-bulol na sagot nito. Confirmed. Ito ang

babaeng nakausap niya sa telepono.

"Eew, what a name." Sinimangutan niya ito.

"Ah... K-Kailan ka pa dumating?" Nabu-bulol pa ring tanong nito.

"Do I need to tell you? Close ba tayo?"

"Kye..." Napahiya naman ito.

"Hey! Wag mo nga akong tawagin nang tawagin!" Nilampasan niya ito at saka siya
nagtungo sa silid ng kuya Eos niya.

Napahinto siya sa pamilyar na silid pero nagtaka sa itsura ng pinto niyon- bakal?

"Ate Usha?" Kinalabog niya ang pintuan.

Bakal nga! Lalo siyang napakunot-noo. "What the?!" Kailan pa naging kahadyero ang
silid ng Kuya at hipag niya?

"Kye?!" Boses mula sa loob. Good thing at narinig siya nito kahit bakal ang pagitan
nila.

"What happened?" Tanong niya rito. Di niya na masyadong nilakasan ang boses niya
tutal maririnig pa rin siya ni Usha.

"Mahabang kwento... " Tugon nito. "Pero wala ito, wag kang mag-alala."
"Si kuya talaga. Baliw talaga iyon eh..." Napailing siya. Obvious namang ang may
sayad niyang kapatid ang may gawa niyon. Napaka-possessive at napaka-abnormal!

"Kye."

"Naku! Wag ka ngang papayag sa mga kabaliwan non! Minsan patikimin mo rin ng
karinyo brutal! Wag kang papa-under kaya lumalaki ulo non eh."

"Kasalanan ko rin naman eh."

"Naku! Ewan ko sa'yo! Masyado kang mabait, nasobrahan ka sa bait! Kapag sumobra pa
iyan baka sa Mental ka na pulutin." Pumalatak siya. Di niya na alam kung matutuwa
pa siya sa kabaitan ng hipag niya o masasabunutan niya na ito sa kagagahan nito.

Hindi na sumagot si Usha mula sa kabilang bahagi ng bakal na pintuan.

Nagsimula ulit siyang dumakdak. "Saka iyong kapatid mo, hindi ko type. Mukhang
demonyita!" Aniya. So what kung ma-offend si Usha?

"Kye!" Nagulat naman ito sa sinabi niya.

"Naku Usha! Hindi porket kapatid mo ay kukunsintihin mo iyan! Nakita mo bang

kinunsinti ako ng kuya ko sa ka-malditahan ko? Hindi diba? Saka hindi ako ganon ka
bad, unlike your sister na doble-kara! Kilalanin mong mabuti ang babaeng iyon bago
mo pagkatiwalaan!" Litanya niya pa.

"Kye..."

"I'll go ahead. I'll be back tomorrow. May mga pasalubong ako sa kotse, kainin mo
pagdating ni kuya Eos! I'm sure magugustuhan mo iyon kasi imported iyon! Alam ko
namang sabik ka sa mga imported dahil hindi ka nakakatikim non dati."

"S-Salamat!" Anito na lamang.

"Sige na ba-bye!" At umalis na siya sa harapan ng bakal na pintuan.

Pero sa isipan ni Kye...

"I think... something bad will happen... today..." Ewan pero biglang kumabog nang
malakas ang dibdib niya.

Napailing na lamang siya muli.

PRINCESS HANI GROUP OF COMPANIES

"Sir Tan... May nagpapabigay po sa inyo..." Pumasok ang sekretarya ni Eos sa

kaniyang opisina matapos ang ilang katok.

"What is that?" Napatingin siya sa kahong inilapag ng sekretarya niya sa ibabaw ng

kaniyang desk.

"Package po eh."

Nangunot ang noo niya. "Paanong may nakapasok na package dito na hindi nai-chi-
check?"

"Ahm, direkta po kasi ito sa table ni Miss Romualdez. Na-check na po yata. pero
nagtaka rin po ang staff kung bakit walang address kung saan at kanino iyan
galing... pero naka-pangalan po sa inyo ang receiver." Sagot nito sa magalang na
boses.

"Okay, thank you." Pinalabas niya na ang sekretarya niya.

Sinipat niya ang package na iyon. Puting kahon iyon na may balot na masking tape.
Presentable ang itsura- marahil ay mula sa kung sinong empleyado na nagpapa-
salamat. Marami rin kasi siyang natatanggap na munting regalo mula sa mga tauhan
nila na tumatanaw ng utang na loob sa foundation nila.

Binuksan niya ang package. Ang inaasahan niya ay isang munting figurine na may card
ang laman niyon pero hindi-

Isang manikang luray-luray ang laman niyon!

Parang sinadyang surain ang manika!
Mula sa pinugot na ulo, kinalbong buhok at maruming kasuotan niyon.

Sa likod ay may papel na nakatupi. Kinuha niya iyon at binasa ang nakasulat.

'Bantayan mo nang mabuti ang asawa mo... Huwag kang malilingat.'

"Damn." Nangalit agad ang mga ngipin niya.

Kung bomba ang laman ng kahon na iyon ay matatanggap niya pa... Pero hindi ang
isang 'banta' para sa kaniyang asawa.

Maari pa siyang biruin na katapusan na ng mundo bukas... pero hindi ang ganitong
klase ng biro. Hinding-hindi niya ito matatanggap!

Ibang usapan na when it comes to his dear wife Usha.

Tikom ang mga kamao na nagmamadali siyang lumabas ng kaniyang opisina.

Sinalubong siya ng nakangiti niyang sekretarya. "Sir may appointment po kayo kay
Mr. Eul Montemayor after lunch." Anito.

"Cancel it." Tipid niyang tugon dito.

"P-Po?!"

Inis na nilingon niya ito. "I said cancel it! Damn it!"

Napatingin ang ilang empleyado dahil sa pagsigaw niya.

Natataranta namang tumango ang kaniyang pobreng sekretarya. "O-Opo!" Susukot-sukot

itong umatras dahil sa takot sa kaniya.

Dumiretso si Eos sa parking lot ng building. Salubong ang mga kilay niya ng sumakay
siya sa loob ng kaniyang kotse. Pinaharurot niya agad iyon pauwi sa bahay nila.

Sa daan ay halos madurog na ang manibela dahil sa higpit nang pagkaka-kapit niya
ron. Nagtatagis ang mga ngipin niya at nagliliyab sa galit ang mga mata niya.

Kung sino man ang taong nagpadala ng threat na iyon ay hindi niya sa-santuhin kapag
nagkita sila. Sisiguraduhin niyang pupulbusin niya ang mga buto niyon hanggang sa
tumatak sa kukote nito na masamang biruin ang isang EOS GERYON TAN!

TBC

~Hala ka...

5 chapters to go na lang po.

JAMILLEFUMAH
####################################
62. I HATE YOU
####################################

To: @jhanice1989 , salamat sa iyong message sa JAMILLEFUMAH's facebook page :)

x EOS x

MALAYO palang ay naririnig na ni Usha ang paparating na sasakyan ni Eos. Kung di

siya nagkakamali ay nasa kabilang kanto na ito ng Subdivision. May kahinaan kasi
ang panrinig niya kumpara rito na sobrang lakas pa pati ng radar.

"Ate saan ka pupunta?" Habol sa kaniya ni Andrea. "Hindi pa tayo tapos dito."
Nagpapatulong kasi itong mag bake ng cake.

"P-parating na si Eos eh, babalik na ako sa kuwarto." Nagkukumahog na inalis niya

sa kaniyang katawan ang suot niyang apron.

"Ang aga pa ah? Hapon pa uwi non." Pigil nito sa kaniya.

"Basta. Sige na, babalik na ako sa itaas." Nanakbo na siya pabalik ng kanilang
silid na mag-asawa. "Andrea! Paki-lock pala iyong pinto sa labas please."

"Okay!" Tamad na sumunod sa kaniya si Andrea.

Hindi siya pwedeng maabutan ni Eos sa labas ng kwarto nila. Ayaw niyang magkaroon
na naman sila ng alitan na mag-asawa. Kaya lang, another kasinungalingan na naman
kung malalaman nitong sinuway niya ito at lumabas siya ng kwarto nila.

Naalala niya ang sinabi sa kaniya ni Kye kaninang umaga. Siguro pwede naman niyang
kausapin si Eos na wag na siyang i-lock. Hindi naman talaga kasi makatao iyon noh,
ang arte lang kasi ni Eos. Madsyado rin siyang masunurin dahil sinunod niya lang
ito, eh kasi naman guilty rin siya kaya pinagbigyan niya na lang ang asawa niya sa
'lock-lock chorva' na ito eh.

Pagpasok niya sa kwarto ay ipina-lock niya na ang labas niyon kay Andrea. Nahiga na
siya sa kanilang kama at naghintay sa pagdating ng kaniyang selosong Eos! Medyo
pagod at gutom ang pakiramdam niya.

"Hmnp... Nakakatamad na talaga..." Nakangusong napatitig na siya sa kisame.

Kapag nasa loob siya ng kwarto ay hindi niya na masyadong maulinigan ang mga
nangyayari sa labas, masyado kasing makapal ang pinto na ipinalit ni Eos sa dating
kahoy na pintuan nila.

Maya-maya pa ay bumukas na nga ang bakal na gate at iniluwa niyon ay pinaka-

guwapong lalaking nakilala niya sa buong buhay niya.

Dali-dali siyang tumayo at sinugod ito ng yakap. "Hello! Mahal!"

"Lumabas ka?" Iyon agad ang isinalubong nito sa kaniya. Magkadikit na naman po ang
kilay nito!
"Ah..."

"Wag ka ng magsinungaling." Bumuntong-hininga ito. "Naiwan pa sa sala at sa

hagdanan ang amoy mo." Anito na walang kangiti-ngiti.

Lumabi siya. Sabi na nga ba at malalaman din nito! Bukod kasi sa malakas na
pandinig ay malakas din ang pang-amoy nitong Mister niya. "Sorry na dougie..."
Lambing niya rito.

"Dougie?" Lalong nagsalubong ang mga kilay nito.

"Joke!" Bumungisngis siya sabay yakap ulit dito. Isinubsob niya ang kaniyang mukha
sa matigas na dibdib ni Eos. Ayaw niyang makita ang seryosong mukha nito, malamang
kasi magse-sermon ito sa kaniya. "Sorry na talaga... Nakaka-inip kasi rito sa
kwarto eh. Saka puro english movies ang mga DVDs pati ang mga palabas sa cable...
Nakakatamad nang panoorin."

"I told you not to-"

"Sorry na nga po..." Hinila niya ang kwelyo ng polo nito para mapatungo sa kaniya
si Eos. Nang bumaba ang mukha nito ay kaagad niyang inabot ang mga labi nito ng mga
labi niya.

Eh kaya lang umiwas agad ito kaya hindi natuloy ang kaniyang 'Suhol de Romansa'!

Ayun...Pahiyang konti si Usha.

Napasimangot na lang siya. "Eh kasi naman, bakit mo ako kailangang ikulong?! Ano ko
hayop? Ano ko may sayad at maaaring makapanakit ng tao kaya kailangang ikulong?
Takas ba ako sa Mental?! Pugante sa bilibid? Ang labo mo 'Tsong! Pinagbigyan na
kita ah, akala ko naman one day mo lang ako ika-kandado! Hindi mo naman sinabing
forevs' na pala ang pagiging bilanggo ko!" Himutok niya. Naglakad siya palayo rito
at saka humalukipkip sa tabi ng bintana.

"Hindi ka hayop at hindi ka takas sa Mental." Anito habang nag-aalis na ng sapatos.

"Hmp!" Inirapan niya lang ito.

"Matigas ang ulo mo at makulit ka." Muli'y saad ni Eos habang ang sinturon naman
ang sinusunod na alisin.

"Talaga!" Sagot niya. "Matigas ang ulo ko at makulit ako! -Thank you at ipinaalala
mo sa akin kung ano talaga ako! So ibig sabihin non ay hindi na kita susundin!"
Binelatan niya ito at saka siya naglakad patungo sa pintuan. Ewan pero bigla na
siyang na-buwiset kay Eos.

"Jerusha!" Gigil na tawag sa kaniya ni Eos.

Mabilis pa sa tatlong segundo na kinuha niya ang susi mula sa pinagtataguan niyang
drawer at saka ipinangbukas iyon sa pintuang bakal.

At dahil sa nahubad na ni Eos ang pantalon at boxer nito ay hindi ito kaagad
nakahabol sa kaniya. Naka-brief na lang kasi ito!

"Babayu!!!" At saka siya nagmamadaling lumabas ng kwarto.

"Jerusha!!!"

NASALUBONG pa ni Usha ang kapatid na si Andrea sa hagdanan ng Mansion. Nagulat ito

nang makita siya.

"A-Ate?"

"Hindi na ako papa-under!" Nakipag-apir siya sa natulala pang babae.

Nakangisi siya habang pababa ng hagdan, samantalang si Andrea ay naiwan pa niyang

tulala. Hindi niya masisisi ang kaniyang kapatid kung nagulat ito at nagtataka
kung bakit sinuway niya si Eos.

-Eh ang kaso, hindi pala iyon ang ikinatulala ni Andrea!

Alam niyo kung ano?

Kundi ang papalabas ng kwarto na si Eos! At guess what?! -Si Eos naka-boxer short
lang!

"E-Eos..." Itong si Andrea ay nalulon yata ang sariling dila.

"Get out of my way!" Halos tabigin naman ito ng nagmamadaling si Eos.

NASA sala na si Usha. Wala naman siyang balak na umalis at tuluyang suwayin ang
kaniyang asawa eh, gusto niya lang talagang lumabas ng kwarto. Hindi na lang kasi
tama na pati sa loob ng bahay nila ay pagbawalan siya ni Eos na mamasyal...
"Jerusha!!!" Parang kulog ang boses na nagpalingon sa kaniya.

"Oh!" Gusto niyang matawa sa itsura ni Eos! -Pero pinigil niya kasi mukhang galit
na galit na ito sa asar sa kaniya.

Nakuntento na lang siyang mangiti habang pinagmamasdan ang papalapit na lalaki.

Si Eos ay..

Nakayapak lang...
Walang suot na pang-itaas..

at naka-boxer lang! Juskooo!

Makatulo-laway!

Partida ng gulo-gulo na ang buhok nito at naka-simangot pa ang pagmumukha! Kahit

anong itsura naman ang guwapo pa rin ng kaniyang asawa!

Ang broad ng balikat! Impis ang puson na may 6 packs! At ang mga hita na litaw sa
boxer ay mapipintog! -Ano na lang ang mapintog na bagay sa gitna ng mga hita nito?!
Juskooo talaga! Idagdag pa ang pinong balahibo na nasa ilalim ng pusod nito pababa
sa..........

"B-Bakit ka lumabas na ganiyan ang itsura mo?" Kagat-labing tanong niya rito.

"Who cares?! This is my house!" Galit na sagot nito.

"Hello?! Kahit bahay mo ito ay may iba pa ring nakatira rito, at mga babae pa po!
Mahiya ka naman po! Kahit konti po!" Inirapan niya ito.

"Go back to our room!" Utos nito sa kaniya.

"Ayoko nga!"

"Jerusha!"

"Ayoko sabiii." Akmang tatalikuran niya na ito pero hinila siya nito sa bewang.

"Ano ba?!!! Kasi naman eh!" Pumiksi siya.

"Isa-!"
"Isa mo mukha mooo!" Pumiksi siya at saka nagma-martsang lumayo rito.

"Jerusha!!!" Pulado na ang mukha ni Eos sa inis.

Nagtakip siya ng magkabilang tainga niya. Tama na ang martial law! "No! No! I said
noooo... No as in HINDI! -My gulayyyy! Hindi ka na nakaka-intindi ng English Mr.
Tan! You're so kakakakaka..."

Kulang na lang ay magbuhol na ang mga kilay ni Eos sa sobrang pagsa-salubong niyon.
Nangangalit na rin ang mga ngipin nito. "Jerusha." Matalim na ang boses nito.

Napaatras siya nang makitang seryosong-seyoso na ang mukha ni Eos at mukhang

pipitpitin na siya.

"Ate..."

Sabay silang napalingon sa tumawag sa kaniya.

"Andrea!" Napangiti siya- save by the bell! -Pero mali!

Kasi hindi ito gaanong pinansin ni Eos. Mas humigpit pa nga ang pagkakahawak nito
sa kaniya kahit nariyan na si Andrea.

Inis na hinarap niya si Eos. "Ano?! Wag mong sabihing dito mo ako mo-molestiyahin
sa harapan ng kapatid ko?" Tinaasan niya pa ito ng kilay.

Alanganin naman siyang binitawan ni Eos. Nasa mukha nito ang disgusto.

Nilapitan naman siya ni Andrea at hinila sa kamay. "Ate tara! May ipapakita ako
sa'yo! May maganda akong DVD na binili, nood muna tayo sa kwarto ko ng movie."

Sumunod siya sa kapatid niya. Hindi naman na nakapalag pa si Eos.

Sa kwarto ni Andrea ay nanood nga lang sila ng kung ano-anong movies na binili
nito. Sa buong panonood nila ay wala siya sa sarili. Naiisip niya kasi si Eos.
Hindi na ito bumalik sa opisina at mukhang wala itong balak umalis ng araw na iyon-
siguro para mabantayan siya.

Malamang galit sa kaniya si Eos ngayon dahil sa pagsuway niya rito. Nakaka-limang
oras na siya sa kwarto ng kapatid niya nang magpalaam na siya rito na pupunta na sa
kwarto nilang mag-asawa. Hindi naman na siya napigil pa ni Andrea kahit mukhang
ayaw pa siya nitong payagan.
NAABUTAN niyang nakadapa si Eos sa kanilang kama ng pumasok siya sa kuwarto nila.

"Eos..." Sinilip niya kung tulog na ba ito...

Pero sure siyang 'hindi'. Malamang nagtutulog-tulugan lang.

"Eos..." Naupo siya gilid ng kama at saka inuga ang balikat nito.

Kumilos ito at saka marahang humarap sa kaniya. "Hindi mo ba talaga ako kayang
sundin?" Malamig na ang tinig na tanong nito.

"Eos..."

Naupo na ito at saka tinitigan siya nang mataman. "Mahirap ba ang mga pinapagawa
ko? I just want to protect you."

"May iba pa namang paraan eh..." Mahinang sagot niya rito. "H-hindi mo naman ako
kailangang ikulong o sobrang paghigpitan..."

Narinig niya ang pag 'TSK' nito.

"Eos... Kasi..." Hinimas niya ang kamay ng asawa.

"Hindi ako papasok bukas." Biglang sabi nito.

"Ha?" Ano yun? Papabayaan nito ang trabaho para lang bantayan siya? Sobra na yata
ang pagka-praning nito sa safety niya.

"Aalis tayo ng bansa sa susunod na araw."

Naguluhan siya at saka napailing. "P-Pero... Hindi pa pwede. Anniversary na ni

Nanay at dadalaw ako sa sementeryo-"

"No! Aalis tayo at walang dahilan para hindi matuloy iyon!" Putol nito sa
pagsasalita niya.

"Dadalaw nga ako sa Semen-"

Tumigas ang anyo ni Eos. "Ipapahukay ko ang katawan ni Inay Carmelita bukas na
bukas din at ipapa-cremate ko. Pwede mo nang dalhin ang abo niya kahit saan pang
lupalop tayo pumunta! Basta aalis tayo at hindi ka pwedeng tumanggi!" May pinalidad
ang tinig nito.
Napakurap siya.

Ano yun?

sa pagkakatitig niya sa mukha ng galit niyang asawa ay may unti-unting lumukob sa

kaniyang dibdib... 'rebelyon' para sa mga pinagsasabi nito. Nasagad na yata siya?

"Ako ang masusunod Usha." Muli'y saad nito na tila ba isa siyang alipin na dapat
itong sundin dahil ito ang kaniyang amo.

Kusang bumukas ang bibig niya para magsalita. "I hate you..." Mahinang-mahina ang
boses niya.

Natigilan naman si Eos at napatitig sa mukha niya at tila di makapaniwala sa

lumabas na salita sa bibig niya. "Usha..." Akmang hahawakan nito ang kamay niya
pero iniiwas niya ito rito.

Umiling siya at saka tumayo. Ewan pero parang bigla na siyang nanghina. Parang may
mabigat na bagay na dumagan sa dibdib niya at hindi siya makahinga. Hindi na siya
makahinga!

Umiling pa siya ulit habang nakatingin kay Eos na nakatingin din sa kaniya. Muli
siyang nagsalita pero this time ay may tigas na ang boses niya. "I hate you!" Saad
niya habang nakikipagtagisan ng titigan sa kaniyang asawa. Oo, tama! Gusto niyang
magrebelde. Parang hindi na kasi tama.

Kahit nang biglang lumungkot ang mukha ni Eos ay hindi niya na pinansin pa. Buo na
ang bigat sa dibdib niya... na para bang ano mang oras ay sasabog na. Oo puno na...
naipon lang pala.

Umatras siya papalayo kay Eos habang umiiling-iling siya. "I hate you... Ipa-
cremate mo sarili mo! I hate you!!! Galit ako sa'yo!!!" Sigaw niya kay Eos. Bago pa
tumulo ang mga luha niya ay tinalikuran niya na ito at saka nanakbo palabas ng
silid nila.

Nataranta naman si Eos. "Jerusha! Come back here!"

Pero hindi.

Hindi siya babalik.

Hindi muna...

TBC
####################################
63. LQ [Patayin Sa Sindak Si Eos!]
####################################

[ Ito naaaaa.... ]

x EOS x

"ATE?" Nakasalubong niya si Andrea sa gitna ng hagdanan ng Mansion.

"A-Andrea..." Huli na para itago niya rito ang basa niyang mga mata.

"Bakit ka umiiyak?"

Napayakap na siya rito at saka tumuloy sa paghagulhol. "Andrea!"

Himas-himas naman nito ang kaniyang likod habang inaalo siya. "Tahan na ate..."

Umiyak siya nang umiyak sa balikat nito. Hindi niya alam kung bakit pero
napakabigat ng dibidb niya.

Hinila siya ni Andrea patungo sa silid nito. Pinaupo siya sa gilid ng kama at saka
niyakap ulit.

"Tahan na ate..."

Sumigok-sigok siya. "Salamat Andrea..."

"Ano bang nangyari ate?"

Pinunasan niya ang kaniyang luhaang pisngi. "H-Hindi ko alam... ngayon lang naman
ito nangyari samin..."

"Bakit?"

"Si Eos... Hindi ko alam pero parang hindi ako makahinga..."

"Masyadong mahigpit ang asawa mo. Hindi ka niya dapat ginaganiyan. Wala ka na tuloy
sariling buhay. Ano na ang career mo? Housewife? Paano ang boutique mo? Wala na ba
iyon? Bakit kailangang siya ang masusunod palagi? Dapat give and take kayo."

Napatungo siya. May point si Andrea.

"Ate..." Hinawakan nito ang kamay niya.

Napaiyak na siya ulit. Ang sarap pala sa pakiramdam na may isang taong nag-aalala
at dumadamay sa'yo... Lalo na at ang taong iyon ay kamag-anak mo. "Salamat talaga
Andrea..."

"Walang ano man iyon Ate..."

"Mahal ko si Eos... Pero... Tama ka, tuluyan ng nawala ang dating Usha dahil sa
kaniya." Tangis niya. "Ako si Usha, si Bashang... Matapang ako at hindi ako
nagpapa-api. Pero bakit ganon? Bakit bigla akong nawala? Bakit parang tuluyan na
akong naging mahina dahil sa kaniya? Dahil sa pagmamahal ko sa kaniya ay nagbago
ang lahat sa akin. Tinanggap ako ang pagbabago sa buhay ko dahil mahal ko siya...
Hindi pa ba sapat iyon? Hindi ba ako katiwa-tiwala?! May kulang pa ba sa pagbabago
ko?! Nag-aral ako... Naging edukada, hindi na ako nakikipag-usap sa ibang lalaki
para makipagkaibigan mula ng magkabalikan kami noon. Tinanggap ko lahat... Kasi
masaya naman ako sa kaniya..."

"Ate..."

Napatungo siya habang umiiyak. "Masyado niya akong pinaghihigpitan... Hindi na ako
makahinga. Galit ako sa kaniya... Ramdam ko ang pait sa dibidb ko... Ang bigat
lang. Akala ko kaya ko, mahirap palang mapuno... Para na akong sasabog. Galit ako
sa kaniya Andrea, tuluyan na akong nawala dahil sa kaniya... Hindi ko na alam, pero
kanina parang napuno na ako... Ang sakit-sakit ng puso ko. Kanina habang
tinitingnan ko siya nang sinisigawan niya ako ay hindi ko na siya nakikitang bilang
ang lalaking asawa ko... Sa halip ay isa ng halimaw ang tingin ko sa kaniya!"

Hindi na nila napansin si Eos na nakatayo na pala sa bahagyang nakabukas na pintuan

ng silid na iyon ni Andrea.

Narinig nito ang mga huling salitang sinabi ni Usha...

Malungkot na nilisan na ni Eos ang lugar na iyon.

- o -

NAKAUPO LAMANG si Usha sa gilid ng kama ni Andrea habang pinagmamasdan ang

natutulog na kapatid. Matapos nilang mag-usap at maihinga niya rito ang mga hinaing
niya ay tumahan na rin siya.

Hindi na niya nagawang tumabi rito dahil ayaw niyang maistorbo ang mahimbing nitong
pagtulog. Tumayo na siya at iniwanan ito.

DUMIRETSO siya sa kusina ng Mansion. Tulog na rin ang mga kasambahay nila dahil
malalim na ang gabi.

Tinungo niya ang refrigerator dahil bigla na lang kumalam ang tiyan niya. Siguro'y
ginutom siya kakangalngal. Lately ay ginugutom na talaga siya ng hating-gabi eh.

Pagbukas niya ng ref ay sumalubong kaagad sa kaniya ang amoy ng kare-kare na tira
nong hapunan. Hindi siya kumain non kanina kasi parang hindi nga maganda sa pang-
amoy niya ang nasabing putahe.

"Ay! Ano ba ito? Ang baho!" Mabilis niyang isinara ang pinto ng ref.

Kinuha na lamang muna niya ang maliit na lata ng biscuit sa cabinet at saka
nagtungo sa guestroom sa second floor. Doon muna siya magpapalipas ng tampo niya
kay Eos.

Naiinis siya kay Eos. Galit siya kay Eos. Badtrip siya at mainit ang ulo. Period!

Bitbit niya ang lata ng biscuits nang pumasok siya sa guestroom na katabi ng silid
ni Andrea. Umupo siya sa gilid ng kama at saka tumulala. Hindi pa siya inaantok at
mukhang hindi talaga siya makakatulog sa gabing iyon.

"JERUSHA." Biglang bumukas ang pinto ng kuwarto at iniluwa niyon ang kaniyang
asawa. Naka-pajama pa rin ito at walang pang-itaas, malungkot din itong nakatingin
sa kaniya.

Tumungo siya. Ayaw niya itong makita muna. "Wag mo muna akong kakausapin please?"
Mahinang sabi niya rito.

Pero hindi ito tuminag. Lumakad ito palapit sa kaniya at saka namulsa.

Inis na tumayo siya at inilapag ang biscuit sa ibabaw ng side table. "Tabi!" Akmang
lalampasan niya ito nang pigilan siya nito sa braso.
Agad naman siyang pumiksi. "Ano ba! Wag ka sabing humarang sa daraanan ko eh!"

Pero lalo siyang hindi pinakawalan ni Eos. Niyapos siya nito nang pagka-higpit-
higpit. Siguro'y kung normal na tao lamang siya ay nagkabali-bali na ang mga buto
niya sa kaniyang katawan.

"Ano ba?!" Nagpumilit siyang kumawala rito.

Pero bawat pagpalag niya ay mas lalong humihigpit ang pagkakayakap nito sa kaniya.

"Ano ba Eos?! Ano bang trip mo sa buhay mo ha?!" Singhal niya rito.

Nagpapasag siya. Nanipa at nanampal. "Bitiwan mo ako!!!" Ewan pero parang bigla
talagang naging mainitin ang ulo niya. Regardless na kawawang-kawawa na si Eos sa
kaka-sampal niya rito. Pulado na rin ang mukha nito sa mga kalmot niya.

Kahit sinasaktan niya na ito ay hindi pa rin ito nagsa-salita. Nananatili lang
itong nakayapos sa kaniya.

"Ano ba?! Ba't di ka nagsasalita?!" Sigaw niya rito. At talagang asar na asar na
siya sa pananahimik nito.

"Diba sabi mo 'wag kitang kausapin?" Mahinang tugon nito.

Lalo naman siyang nanggigil dahil sa sinabi nito. "Bitiwan mo ako!!!"

Marahan siya nitong pinakawalan pero hindi pa rin nito binibitawan ang braso niya
na para bang ano mang oras ay tatakasan niya ito.

Pinakatitigan niya ang seryosong mukha ni Eos. Oo na pogi, pero parang may mali?

Parang naiinis siya sa mukha nito?

Parang naiirita siya?

Parang nabu-buwiset siya?

Inipon niya ang lakas niya at saka hinila ang braso niyang hawak-hawak nito.

Nabigla naman si Eos kaya nabitawan siya nito. "Jerusha!" Namilog ang mga mata
nito.
Sinipa niya ito sa tuhod at saka bumwelong patakas dito pero nahagip siya nito
balikat.

"Agh!" Napaigik siya nang isalya siya nito pahiga sa naroong kama. Agad din itong
dumagan sa kaniya. Inumpog niya ang kaniyang noo sa noo nito pero hindi nito
masyadong ininda iyon sa halip ay lalo pa siya nitong dinaganan para hindi siya
makaalis sa ilalim nito.

"I am powerful than you." Nangangalit ang mga ngipin at nagliliyab ang mga mata ni
Eos nang magtama ang mga paningin nilang dalawa.

"Oo na! Palagi mo namang ipinaparamdam sakin iyon eh!"

"Dahil iyon ang totoo." Matigas na sabi ni Eos. "At gagamitin ko ang lakas ko para
protektahan ka."

Inalis niya ang tingin niya sa mukha nito.

"Look at me Jerusha..." Utos nito.

"At bakit?" Tanong niyang hindi sumusunod sa inuutos nito.

Namumula na ang mukha niya sa inis kay Eos. Lalo na nang maramdaman niya ang
matigas nitong 'ano' na bumubundol sa tiyan niya ngayon!

Gigil na napatingin na siya sa mukha nito. "Ano? Nalilib*gan ka na namang bipolar

ka?"

Napatanga ito sa sinabi niya. Parang napahiya? ang cute- pero hindi! Galit siya
dito kaya hindi siya pwedeng ma-kyutan sa Eos na 'to.

"I hate you!" Sigaw niya sa mukha nito. Tumalsik pa nga ang laway niya sa pisngi ni
Eos.

"And I love you." Sagot nito na napakatiim nang pagkakatitig sa kaniya... na para
bang isa siyang napakagandang Diyosa sa paningin nito.

Lalo naman siyang nainis. "Bipolar ka!!!" Sigaw niya sabay igkas ng tuhod niya para
bayagan ito.

Gumulong ito sa kabilang side ng kama habang sapo-sapo ng dalawang palad ang
harapan nitong dinisgrasya niya. Namula ang buong mukha ni Eos.

"E-Eos?!" Medyo nag-alala rin siya dito, naku baka mabaog ito! Pero- no way! Hindi
siya pwedeng mag-alala dahil galit siya rito!

Halos mamilipit si Eos sa kama dahil sa ginawa niya. Iyon nga lang bago pa siya
makaalis sa kama ay nahila na siya nito sa paa.

"I'm not going to have sex with you, okay?!" Galit na rin ito. Mukhang napuno na
dahil sa ginawa niya sa 'balls' nito.

"Ano ba?!" Tinadyakan niya ang guwapo at kaawa-awang mukha ng kaniyang asawa.
"Bitawan mo ko!!!"

Akmang hihilahin siya ulit nito kaya tinadyakan niya ulit si Eos. Sapul ito sa
dibdib.

"Agh!" Kahit nasaktan ay nagpilit pa rin itong abutin siya.

Nang makatayo na si Usha ay tumayo na rin si Eos kahit medyo namimilipit pa ito.

Iniharang niya ang sofa sa pagitan nilang dalawa. "Wag kang lalapit sakin!!!"

"Shit!"

"Shit mo mukha mo! Mukha kang kare-kareng panis!!!" Sigaw niya rito.

"Ano bang problema mo ha?! Nakakarami ka na!" Inis na inis na ito. May pasa na ito
sa gilid ng labi at marami na ring pula at gasgas sa mukha dahil sa mga sampal at
kalmot niya.

Inirapan niya ito.

"Bakit ba hindi mo maintindihan? Pino-protektahan lang kita!" Galit na tinabig ni
Eos ang sofa. Lumipad iyon sa bintana at nabasag ang sliding window at nawasak ang
mga grills!

Hindi siya nagpa-apekto. Hindi siya matatakot dito! Never! "Ikaw ang hindi ko
maintindihan! Ang labo-labo mo!!!" Ganting sabi niya kay Eos. Talagang iritang-
irita na siya sa pagmumukha nito. Lahat ng mahawakan niyang gamit ay ibina-bato
niya rito.

"Stop it!" Natamaan ito ng silya pero tinabig lang nito iyon.

"Hindi! Naiinis ako sa'yo!!!" At ang malaking frame naman na nahawakan niya ang
ibinato niya rito. "Ang pangit mo!!! Ang pangit pati ng ugali mo!"

"Jerusha!" Inis na nilapitan siya nito habang sinasangga lahat ng gamit na

inihahagis niya rito.

"Wag mo akong sindakin dahil matagal na akong sindak sa'yo! Wala ka ng ginawa kundi
manduhan ako! Hindi na ako makahinga! Pati ba naman dito sa bahay natin
pagbabawalan mo akong kumilos ng ayon sa kagustuhan ko!"

Nahawakan siya nito sa bewang.

"Ano ba?!" Mabilis niya itong itinulak at saka sinapok sa panga.

Halos tumabingi naman ang mukha ni Eos dahil sa pagkaka-sapok niya. "Jerusha! Stop!
Damn it!!!" Gigil na gigil ito ng mahuli nito ang mga kamay niya.

"Bitiwan mo ako!" Lalo naman siyang naging mabalasik.

Tumalon siya para iuntog ang noo niya sa ulo nito.

"Ugh!" Sa ilong tinamaan si Eos! Sa nose bridge nito! Napaatras ito ng isang
hakbang habang sapo ang sariling ilong.

Itinulak niya ito pagkatapos. "Hindi lang ikaw ang malakas, kahit pa mas malakas ka
sakin!"
Dumura ng dugo si Eos. "Psh." Nang tumingin ito sa kaniya ay mas lumala na ang
pagliliyab ng mga mata nito.

"You're not going anywhere! You stubborn woman!!!" Parang kulog na sigaw nito sa
kaniya. Galit na galit na ito!

"Hindi mo ako mapipigilan!" Umabante siya.

Kaya lang mas mabilis si Eos. Pinilipit nito ang isang braso niya at daig pa ni
Usha ang nabalian ng mga buto! Pero hindi siya papatalo! Tinapakan niya si Eos sa
papa at saka umikot para masapak niya ulit ito.

"Jerusha!" Muli siya nitong pinilipit at saka ipinansakal ang bruskong braso nito
sa leeg niya habang pigil siya ng isang kamay nito payakap sa bewang niya. "Stop
it!!!"

"Bitawan mo ako!!!" Animo sila nagbubuno. This time hindi niya na natatamaan si Eos
dahil umiiwas na ito.

Sa isang maling pag-ikot ni Usha ay lumagapak siya sa sahig ng guestroom.

"Agh!" Tatayo pa sana siya pero biglang nanakit ang kaniyang balakang.

"J-Jerusha?" Gulat naman at nanlalaki ang mga mata ni Eos habang nakatingin sa
kaniya.

Sinubukan ulit ni Usha na tumayo pero masakit talaga ang balakang niya!
Kinakabahang napatungo siya...

At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makitang puro dugo ang
kaniyang pajama!

At bigla ang pagsigid ng di matatawarang kirot sa kaniyang puson. "Ahhh..."

Halos mawalan naman ng kulay ang mukha ni Eos habang nakatitig sa kaniya!

TBC
####################################
64. Evil Plans
####################################
x E O S x

"JERUSHA!!!" Namimilog ang mga mata ni Eos habang nakatingin sa kaniya.

"Ah... E-Eos..."

"Shit!" Mura nito na sinundan pa ng maraming mura dahil sa pagkataranta.

Ang huli niyang natandaan ay ang pag-angat ng kaniyang katawan at ang mga bisig ng
kaniyang asawa.

"Hold on! Hold on please!" Nagpa-panic ang boses ni Eos.

--

NAALIMPUNGATAN siya sa mga haplos sa kaniyang pisngi. Malamig ang paligid at tila
hinang-hina ang kaniyang pakiramdam.

"E-Eos..." Sa pagmulat ng mga mata niya ay ang lalaki agad ang nakita niya.

Ngumiti ang maputlang mukha nito, tila pagod na pagod at walang tulog. "You're okay
now..." Anito habang hinahalikan ang kamay niya. Nanlalalim ang mga mata nito at
gulo ang buhok.

"N-nasaan ako?" Tanong niya. Inilibot niya ang paningin sa puting silid.

"Sa Hospital... 10 hours ka ng tulog..." Hinalikan siya nito sa noo. "I'm sorry
Usha... I'm sorry..."

Nagtataka siya. Ano bang nangyari?

Biglang bumukas ang pinto ng hospital room na iyon at saka pumasok ang isang
lalaking naka-puting Hospital gown.
Lumapit ito at saka siya nginitian. "Gising na pala ang pasyente. Congratulations
Misis. Nagda-dalang tao ho kayo... 6 weeks. Napa-swerte niyo at isa ring himala na
malakas talaga ang kapit ng bata..." Anito.

"B-Buntis ako?" Nanlaki ang mga mata niya. Totoo?! Bumaling siya kay Eos.

Tumango ito bilang pagkonpirma. "Yes, at nauunawaan ko na kung pinaglilihian mo man

ako." Muli nitong pinupog ng halik ang isang kamay niya. "You made me a happy man."
Nangingislap ang kulang sa tulog na mga mata nito.

"Ah..." Napatango na rin siya. Kaya pala...

"May masakit ba sa'yo ha?" Si Eos, alalang-alala ito dahil sa pananahimik niya.

"B-Buntis ako..." Hindi pa rin siya makapaniwala. "Magkaka-anak na tayo..." Napuno

ng kaligayahan ang puso niya.

Masayang pinisil ni Eos ang kamay niya. "Yeah... you're having our babies."

"Babies?" Nagtaka ang Doktor.

Pero hindi ito pinansin ni Eos, sa kaniya lang ito nakatingin. "Seth and Samael."

"Ha?" Ano daw?

Nagsalita ulit si Eos. "Seth at Samael ang gusto kong ipangalan natin sa kanila."
Excited na wika nito.

Sumabat ang Doktor. "Hindi pa ho sigurado-"

Hindi na naman ito pinansin ni Eos. "Malulusog ang mga baby natin... Naririnig ko
ang tibok ng mga puso nila." Tuwang-tuwang anito. "Bakit hindi ko agad napansin
iyon? Akala ko'y tibok lamang iyon ng puso mo... kaya pala mabilis iyon nitong mga
nakaraang araw."

"Eos..." Hindi niya alam kung paano pipigilan ang bibig nito sa kakasalita. Iyong
Doktor naman sa likod nito ay nahihiwagaan na sa pinagsasabi ng kaniyang asawa.
Malamang ay nawi-weirduhan na ito kay Eos!

"Aalagaan ko kayo nina Seth ha? Please wag ka ng magalit sakin..." Pinupog na rin
nito ng halik ang impis niya pang tiyan.

"Eos..." Kahit nanghihina pa ay inaawat niya ito. Nakakahiya sa doktor!

Pero hindi talaga ito papipigil. "Wait! Naririnig ko si Seth!" Bigla itong humiyaw.

"Seth?" Napatapik na lamang si Usha sa kaniyang noo. At talagang may pangalan na

ang mga 'babies' kuno nila ha?

Itinaas pa ni Eos ang suot niya para makita nito ang impis niyang tiyan. "Yeah...
Mas aktibo siya kay Samael." Itinuro nito ang gawing itaas ng pusod niya. "He's
here! Napakalakas niya... brusko..." Anito na ang tinutukoy ay si 'Seth' daw na isa
sa mga ipinagbu-buntis niya!

Nang tumingin si Usha sa Doktor ay nakita niya ang pagkakanganga nito.

Nang mahimasmasan ay nagpaalam na ang Doktor. "M-Maiwan ko na ho muna kayo..." At

saka ito nagmamadaling lumabas ng hospital room na kinaroronan nila.

Nang wala na ang doktor ay dinagukan niya si Eos. "Ano ka ba naman! Tinakot mo
iyong doktor!"

"And why?!" Nakasimangot na tanong nito. Nasaktan yata sa pagkakabatok niya.

Hinamas-himas pa nito ang ulo nito.

Pinandilatan niya ito. "Hello?! ang liit-liit pa ng tiyan ko ay kung ano-ano na ang
sinsabi mo diyan! Dinaig mo pa ang ultra sound ah!"
"But it's true! Kambal ang anak natin! At malulusog sila... mga lalaki..."

"Eos! Dugo palang ito! Ano na lang ang iisipin nong doktor? Baliw ka?" Asar na asar
talaga siya. Kahit ang cute nito at pogi pa rin kahit haggard ay naiinis pa rin
siya sa pagmumukha nito. Noon niya napansin na naka-pajama pa rin ito, malamang
hindi pa ito umuuwi sa kanila mula ng dalhin siya nito sa Hospital.

"I don't care!" Inis pa rin ito. "Lilipad tayo patungong ibang bansa... Siguro doon
ka hanggang makapanganak ka. I wanna make sure that you're safe." Sa timbre ng
boses nito ay mukhang hindi ito papaawat sa plano nito.

"Akina ang cellphone mo! Iti-text ko si Andrea at baka nag-aalala na iyon sakin..."
Hindi niya na hinintay pa na sumagot ito dahil agad niya ng kinuha ang iPhone nito
sa bulsa ng pajamang suot ni Eos. Hindi niya alam ang tumatakbo sa utak ng kaniyang
asawa, maigi ng maging handa siya kung saan man siya nito dadalhin kaya magpapaalam
na muna siya kay Andrea. Sasabihin niyang dalawin siya nito sa Hospital na iyon at
para masabi niya na rin dito ang tungkol sa magiging 'pamangkin' nito, tiyak na
matutuwa ang kaniyang kapatid para sa magandang balitang iyon.

Nakakailang pindot palang siya sa cellphone nito nang bigla itong magsalita.

"We're leaving now."

Nagulat siya ng bigla siya nitong buhatin. "Hey ano ba?!" Pinaghahampas niya ang
likuran nito.

"Uuw na tayo! Walang alam ang Ospital na ito." Inis na sagot nito.

"Eos!!!" Napatili siya at napakapit sa leeg nito. Natatakot siyang mahulog! Pero
mukhang maingat naman ito sa pagkakabuhat sa kaniya na tila siya isang babasaging
kristal.

"Tatawagan ko ang personal doctor ni Mommy, iyong OB niya. Kukuha rin ako ng mga
limang nurse para mag-stay in sa bahay natin bago tayo umalis patungong States.
Ayaw ko na naririto ka, hinintay lang talaga kitang magising." Final na desisyon
nito.

"Eos!" Nang makalabas sila ng hospital room ay napapatanga na lamang ang nurses at
mga taong nadadaanan nila. Pano ba namang hindi? Naka-hospital gown pa siya,
nakayapak at kaladkad-kaladkad pa ng kamay niya ang kaniyang dextrose! Jusko
naman!!!

At isa pa sa ikinatutulala ng mga ito ay ang matangkad at guwapong may buhat-buhat

sa kaniya ngayon! Hay naku! Ikaw ba naman magkaroon ng artistahin at weird na
asawa!

Wala siyang nagawa kundi sumubsob na lang sa dibdib ni Eos. Pulang-pula ang mukha
niya.

--

SA MANSYON.

"ANO NA NAMAN ang ginagawa mo rito ha?" Kumunot ang noo ni Andrea nang makitang may
mga maletang dala si Kye-kapatid ni Eos. Papalabas siya ng pintuan niyon nang
makasalubong niya ito.

Tinaasan siya ng kilay ng nakababatang kapatid ni Eos. Matagal na siyang naiinis sa

katarayan nito pero nagtitimpi siya dahil sa umaasa siya noon na si Eos na nga ang
makakatuluyan niya pagdating ng araw.

Humalukipkip siya ng di siya nito sagutin. "Wala rito sina Ate! At wag mo akong
tinataasan ng kilay!"

Umismid ito. "Tataasan kita ng kilay kung kailan ko gusto. And for your information
ay dito muna ako titira habang nasa ibang bansa ulit ang boyfriend ko." Hinila na
nito ang kulay purple nitong maletang de-gulong.

ANO?! Dito ito titira sa Mansiyon?! Hinabol niya ito hanggang sa hagdanan.
"Isusumbong kita kina Ate! Papalayasin ka nila dito!" Nanlalaki ang mga matang
sigaw niya rito.

Inip na nilingon siya ni Kye. "Eh kung kayo kayang dalawa ng ate mo ang palayasin
ko?"

Lalo namang nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. "What?! How dare you! Bahay
ito ni Ate Usha at Kuya Eos!"
Nagulat siya nang humalakhak si Kye. "For your information: WALANG NAIAMBAG ang ate
Usha mo kahit isang pako sa pagpapatayo ng bahay na ito! LAHAT ng ito ay nagmula sa
kayamanan ng pamilya ko!" Malakas na sabi nito matapos ang mala-kontrabidang tawa.

Nalito siya. "Pero mag-asawa sila ni Kuya Eos!" Bakit ganito si Kye? Alam niyang
mataray ito at maarte, pero hindi niya akalaing ganito kalala ang pag-uugali nito!

Umikot ang mga mata nito. "Kung ayaw mo akong makasama then you are free to leave."
Itinuro nito ang direksyon ng main door.

Nag-usok ang bumbunan ni Andrea
ito. Kung noon ay tinitiis niya
what kung magalit ito? Wala rin
Usha dahil sa pag-aakala nitong
kumampi kay Usha, so ang ending
(Zamantha) sa ginawi ni Kye. Tampalasan ang babaeng
ang ka-malditahan nito pwes ngayon ay hindi na! So
naman itong magagawa dahil siya ang kakampihan ni
magkapatid sila. At malamang din na si Eos ay
ay walang laban sa kaniya ang malditang Kye na ito!

"Maldita ka talagang babae ka!" Hindi na siya nagdalawang isip na bigyan ng

kasiyahan ang sarili niya na masaktan ang babae. Agad niyang hinablot ang naka-curl
na buhok ni Kye.

Pero maagap si Kye. Agad din nitong nahawakan ang mga kamaya niya at saka siyang
pinilipit.

"A-Aray!" Napaigik siya sa sakit. Paanong nangyaring naunahan siya nito?!

Nagniningas ang mga mata nito ng tumingin siya rito. "Kapag hindi ka tumino ay
babaliin ko ang lahat ng tinik diyan sa katawan mo!" Banta nito sa kaniya.

"Agh! Let go of me!" Tili ni Andrea pero hindi pa rin siya binibitawan ni Kye.

Kahit anong palag niya ay hindi siya makawala sa pagkaka-kapit nito sa kaniya.

"Ah!" Muli'y hiyaw niya dahil mas lalo nitong pinilipit ang kaniyang braso! Nang
bitawan siya nito ay halos matumba pa siya!

"Umalis ka sa daraanan ko!" At saka siya nito nilampasan. Umakyat na ito sa

ikalawang palapag ng Mansiyon.
Naiiyak sa sakit na pagpumilit si Andrea na makatayo mula sa pagkakasubsob sa
marmol na sahig. Nagkanda-bali-bali nga yata ang tadyang niya dahil sa malditang
Kye na iyon!

"Buwiset na babaeng iyon!" Gigil na gigil siya dahil ni di man lang siya nakaisa
dito.

Tumayo siya at nagtungo sa naroon sofa upang pakalmahin ang kaniyang sarili. Gusto
niyang gumanti! Gusto niyang pagsasampalin ang mukha ng Kye na iyon pero mas
malakas ito sa kaniya!

"Shit! Shit!" Lalong kumulo ang dugo niya nang makitang may pasa na siya sa braso
at balikat niya.

"Buwiset!!!" Lalo pa siyang na-imbyerna nang mabasa ang text sa kaniya ng kaniyang
ate Usha. Hindi na siya nagsayang ng panahon ay kaagad niya nang tinawagan ang
isang taong kakampi niya...

"Kendo! Gago ka!!!" Nang sagutin siya nito ay ito ang pinagbuhusan niya ng mga inis
niya sa buhay.

"Ano na naman iyon?! Busy ako!" Inis na sagot nito.

"Gawin mo na ang pesteng plano mo punyeta ka!"

"Why?! What happened?"

"We are running out of time! Aalis ng bansa si Jerusha kasama si Eos! Mangingibang-
bansa sila!" Nagpa-panic na talaga siya. No! Hindi pwedeng hindi matuloy ang mga
pina-plano niya!

"Shit!" Napamura naman ang lalaki.

"Nasaan ka ba?" Tumayo na siya at saka iika-ikang lumabas ng Mansion. Dumiretso

siya sa garahe at namili ng gagamiting sasakyan. Napili niya ang itim na Jaguar ni
Eos.
Natataranta naman ang kaniyang kausap. "-I... Okay-okay! Sasabihan ko na ang mga
bata ko. Nasaan ba sila?" Tanong nito. "Kikilos na kami!"

"Nasa St. Lukes! Sa Global!" Sumakay siya sa Jaguar matapos niyang kunin sa guard
house ang isang susi. May mga susi kasi doon bilang reserba.

"Umalis ka na diyan Andrea, para pag magkagipitan ay wala ka diyan."

"Whatever!" Umikot ang mga mata niya at saka ini-start ang makina ng sasakyan.
"Papunta na ako sa bodegang binili mo."

Ito na... Ito na ang pinakahihintay niya!

SAMANTALA sa guestroom ay natigilan ang dalagang si Kye. May mga boses siyang
naulinigan... kung di siya nagkakamali ay nasa sala ang mga nag-uusap. Ang isa ay
babae at ang isa ay lalaking nasa telepono.

"Bitch!" Bigla ang pagbalik niya sa pintuan palabas ng silid na iyon.

TBC

TATLONG KABANATA NA LAMANG...

Kinda short udate.. Sana magustuhan niyo ang kahahantungan ng kwentong ito.

EOS SETH ang pagbabalik sa pagtatapos ng FTLOE

JAMILLEFUMAH
####################################
64. Don't Make Him Mad...
####################################

x EOS x

[NEAR END]

PINAGTITINGINAN sila ng mga tao nang harangin sila ng isang nurse.

"SIR..."

"What?" Iritableng tanong ni Eos dito.

Napakamot naman sa ulo ang nurse. "Lalabas na po ba kayo? Kailangan niyo munang
pumirma sa-"

Kinurot niya sa braso si Eos kaya ibinaba muna siya nito. "Sige na... Hihintayin
kita rito..." Aniya.

"P-Pero..." Atubili pa ito.

Pinagtulakan niya na si Eos para sumama sa nurse. Nahihilo kasi siya sa pabango
nito. "Sige na."

"I'll be back! You stay here okay?!" Salubong ang kilay na utos nito. "Hindi ako
magtatagal."

Nang mawala na sa paningin niya si Eos at ang nurse ay paika-ika siyang naupo sa
naroong hilera ng mga upuan.

Wala pang ilang minuto nang makarinig siya ng pagsitsit.

Napatayo si Usha at napatingin sa pinto ng fire exit na kaharap lang ng inuupuan

niya.

"Jerusha..."

Nanlaki ang mga mata niya nang makilala ang lalaking naka-all black at naka-cup.
May bangas pa ang mukha nito at bahagya pang namumutla. "Ke-"

Napatayo siya sabay lapit dito. Kapag nakita ito ni Eos ay malilintikan ito sa
asawa niya! Akmang magsasalita na siya para paalisin ito nang bigla siya nitong
higitin sa kaniyang kamay papasok sa fire exit.

"Ke-" Hindi na siya nakapagsalita dahil sa pagkabigla.

Ang sumunod niyang natandaan niya ay ang mabahong amoy na nagmumula sa panyong
ipinangtakip ni Kendo sa mukha niya.
Umangat sa lupa ang katawan niya na tanda ng pagpangko nito sa kaniya.

Bago pa siya tuluyang kainin ng dilim ay narinig niya pa ang utos nito sa kung
kanino.

"SUV dali!" Boses iyon ni Kendo.

"Areglado boss!" Boses na hindi pamilyar sa kaniya.

ASAR NA IBINAGSAK ni Eos ang ball pen sa mahabang mesa. "Can we leave now?!"

"Sir sukli niyo-"

"Take it!" Inis na sagot niya rito. Sumasakit na rin ang ulo niya sa pinaghalo-
halong amoy ng mga gamot sa Hospital na iyon, ni hindi niya na maamoy ang amoy ni
Usha. Saglit palang ay nag-aalala na siya rito.

"Po?!" Hindi naman siya maunawaan ng nurse. Nagko-compute pa rin ito.

"Keep the change! Damn it!" Agad niyang tinalikuran ang nurse. Kung bakit kasi wala
sa wallet niya ang mga credit cards niya.

Nasa kalagitnaan na siya ng hallway nang mapansing wala si Usha sa pinag-iwanan

niya rito.

"Usha?" Iginala niya ang kaniyang paningin. Walang masyadong tao sa way na iyon
maliban sa iilang napapadaang nurse na may inaalalayang mga pasyente.

"Usha?" Napatakbo na siya sa mismong pinag-iwanan niya sa asawa, pero wala ito
doon. Ni hindi niya maamoy kung saan ito nagsuot. Wala siyang ibang maamoy kung
hindi ang amoy ng alcohol sa buong paligid.

"Shit!" Binalikan niya ito sa silid na inalisan nila kanina, pero wala rin ito
doon!
Lakad-takbo siya sa buong Hospital kakahanap sa asawa, pero ni isang bakas ay wala
siyang makitang iniwanan nito.

"JERUSHA?!!!"

Pinagtitinginan na siya ng mga tao dahil sa kakasigaw niya. Pabalik-balik siya at

pawisan na rin ang mukha niya't leeg.

"Jerusha?!" Sa lobby ng Hospital kung saan hindi niya na masyadong amoy ang halo-
halong gamot at alchol ay may isang kakaibang amoy ang nasagap niyang pamilyar sa
kaniya.

Lalong nangalit ang mga ngipin ni Eos kasabay nang pagdingas ng kaniyang itim na
itim na mga mata.

SA MANSION.

"KUYA..." Napatayo si Kye mula sa sofa nang biglang bumukas ang main door-o mas
madaling sabihing humambalos sa pagkakabukas.

Iniluwa niyon si Eos na madilim na madilim ang mukha.

"Nawawala si Jerusha." Magkalapat ang ngiping wika nito.

Napalunok naman si Kye sabay baling sa kakarating lang din na si Bree.

"Bree..." Napatingin din dito si Eos.

"Sabi ni Kye... B-Bka... K-kasama ni Usha si Andrea..." Halata naman sa mukha ni

Bree ang takot. Unang beses pa lang kasi nitong makita na nagliliyab sa galit si
Eos.

"What?" Lalo namang nagsalubong ang mga kilay ni Eos.

Napasapo sa sariling noo si Kye. "I heared them..."

"Them?" Ulit ni Eos. Nasa mukha nito ang pagkainip.

"Kendo... Oo Kendo ang pangalan ng kausap niya." Ani Kye.

"Oh no!" Si Bree naman ang napatayo mula sa pagkakaupo sa sofa.

"Bakit Bree?"

"Kendo?" Ulit ni Bree.

"Kilala mo?"

"H-Hindi ko sigurado... p-pero..."

"I knew it!" Palatak ni Kye sabay hawak sa braso ni Bree..

"Kye?"

"Is she Zamantha Meneses?"

"Ha?" Natulala si Bree.

"What?!" Si Eos naman ay tila mabangis na hayop na bigla na lamang nagliyab sa tabi
ng sofa. Iyong kung bibiruin mo ito ngayon ay baka mapatay ka nito.

Si Bree naman ay halos magsumiksik na kay Kye. Hindi nito nauunawaan ang mga
nangyayari pero nangangatog ito sa takot.

"Brother! Bakit hindi mo alam ito? Bakit ka nagpapasok ng ahas sa bahay mo?!" Si
Kye.

"Shit!" Doon lang ay tumalikod na si Eos palabas ng Mansion.

"Eos!" Takot man ay pilit na hinabol ng tawag ni Bree ang papalayong lalaki.

"Hayaan mo siya. Hindi mo mapipigilan iyan..." Hinawakan ni Kye sa braso si Bree

para mapaupo muli ito.

"P-Pero..." Mangiyak-ngiyak si Bree nang bumaling sa kaniya.

"Ngayong alam niya na kung sino ang kalaban, madali na niyang malulutas ang
problema." Aniya.

"P-Pero..." Nasa mukha ni Bree ang pag-aalinlangan.

Nginisihan niya ito. "Don't worry be happy!"

Nanlaki ang mga mata nito. "Nasa panganib ang kaibigan ko! At buntis pa siya! Paano
kung mapahamak siya?!" Na-text kasi siya ng Usha kanina ukol sa pagda-dalang-tao
nito kaya alalang-alala siya sa kaibigan.

"Hindi siya mapapahamak." Dumi-quatro muli sa sofa si Kye.

Halos maglabasan naman ang mga litid ni Bree sa leeg nang muling harapin siya.
"Paano mo nasasabi iyan?! Wala siyang kalaban-laban sa Kendo na iyon! Plus pa iyong
sinasabi niyang si Andrea na si Zamantha?! Diyos ko! Babae ang kaibigan ko at
buntis pa! Dapat tayong Tumawag na mga pulis para iligtas si Usha-"

"Hindi siya ordinaryong babae." Putol niya sa kakadakdak nito.

"What?!" Lalo itong naguluhan.

Tiningnan niya ito nang matalim. Natuturete na siya sa kadaldalan ng kaibigan ng

kaniyang hipag. "Pwede ba? Manahimik ka na nga lang! Umuwi ka na sa inyo at baka
namba-babae na ang asawa mo!" Sigaw niya rito.

Saglit munang natulala si Bree bago ito magpasyang umalis. Nagdadabog pa itong
lumabas ng pintuan ng Mansion.

Iiling-iling na lang si Kye habang naka-de-quatro siya sa sofa.

Napabuntung-hininga siya. "Hmp. Sabi ko na nga ba may something sa bruhang iyon!

Amoy palang niya kilala ko na... Tsk, ang problema kay kuya Eos ay wala siyang
pakialam sa nangyayari sa paligid niya. Ni hindi niya matandaang may isang Zamantha
Meneses na nag-e-exist once upon a time! Hay... palibhasa si Jerusha lang yata ang
nakikita at naaamoy niya!"

Itinaas niya ang kaniyang mga binti sa katapat niyang lamesita.

"Anyway, napakalaki na talaga ng ipinagbago ni Kuya... Mula sa isang taong parang

bato. Thanks to ate Usha, ginawa niyang normal ang kuya ko." Nangingiting wika niya
habang nakatingin sa malaking chandelier na nakasabit sa pinakagitna ng sala.

"Love...Love...Love..."

Lalong lumawak ang pagkakangiti niya.

Wala na siyang pakialam sa paligid...

Pinapaubaya niya na ang lahat sa kaniyang kapatid.

Isa pa, naroon siya para magrelax dahil ang totoo ay may LQ sila ng kaniyang
fiance' na si Kiko kaya siya naroroon.

Ah ayaw niya na munang ma-stress!

"You'll be okay Usha... You'll be okay..." Aniya at saka pumikit. Inaantok siya...

"At sa mga kidnappers mo... Good luck sa mga buto nila!"

SA ISANG BODEGA

NAALIMPUNGATAN si Usha sa marahang paghaplos ng mainit na palad sa kaniyang pisngi.

"Hmn..."

"Mabuti at gising ka na." Nakangiting mukha ni Kendo ang nabungaran niya.

"K-Kendo?!" Namilog ang mga mata niya pagkakilala rito.

"Jerusha..." Ikinulong nito sa mga palad ang mukha niya. "Nag-alala ako sa'yo...
Lalo na nang mabalitaan kong ikinulong ka ni Eos!"

"B-Bitiwan mo ako!!!" Nang magpumiglas siya at saka niya lang nalamang nakatali
pala ang mga kamay niya at mga paa. Doon niya lang din napansing nasa isang hindi
pamilyar na lugar siya. Sa isang kuwadradong silid na wala mang lang kabinta-
bintana ni isa.

"Bibitiwan kita... Kakalagan kita, pero wag kang tatakas ha?"

"A-Ano?!" Naguguluhang napatitig siya sa mukha nito.

Niyakap siya ni Kendo. "I love you Jerusha!"

Sabay bukas ng pintuan ng bodega.

TBC

Ngayong Linggo na po magtatapos...

JAMILLEFUMAH
####################################
65. He's Coming...
####################################

x EOS x

"A-ANDREA!" Napamulagat siya sa babaeng pumasok sa silid na kinaroroonan nila.

"Hindi ako si Andrea! Bitch!" Matalim ang tinging sagot nito sa sa kaniya.

Napailing si Usha. "P-Pero..." Naguguluhan siya at medyo nahihilo pa. Ano bang
nangyayari? Bakit siya nasa lugar na iyon? At bakit narito si Kendo at Andrea? Ano
ba talagang nangyayari?

At bakit ganito ang aura ng kapatid niya? Nasaan na ang maamong aura nito? Bakit
tila napakabagsik na nito ngayon?

Lumakad palapit si Andrea at saka lumuhod sa harapan niya. "Patay na si Andrea!"

Napaawang ang mga labi ni Usha. Ano?! Maging si Kendo ay naguluhan sa sinabi ng
kasintahan.

Umismid naman ang babae. "Bakit Kendo?" Angil nito sa lalaki.

"Andrea! Ano bang sinasabi mo?!" Gulong-gulo si Usha. Lalo yatang sumakit ang ulo
niya.

Tiningnan siya nito at saka nginisihan.
kapatid mo nang makita ko siya! Lumuwas
kasamaang palad ay sakin siya bumagsak.
niya sa poder ko ay binawian na siya ng
lahat ng mga sinabi ko sa'yo."
"Hindi nga ako si Andrea! May sakit ang
siya sa Maynila para makita ka okay? At sa
May TB siya, malala na. Ilang araw palang
buhay... Totoo iyon. Iyon lang ang totoo sa

"A-Andrea..." Tuluyan nang pumatak ang mga luha niya. Nanghihina na nga siya ay mas
nanghina pa siya lalo sa mga pinagsasabi nito.

"Sinabi ng hindi ako si Andrea!" Singasing nito.

"Shit!" Napatayo na si Kendo at saka hinila sa braso si Andrea papalayo sa kaniya.

"Ano bang nangyayari ha?!" Angil ng lalaki dito.

"At ikaw Kendo?! Nakilala kita ng mga panahong kailangan ko ng makakapitan. Totoo
naman ang pagkakakilala mo sakin, oh well... I really enjoy your company." Ngumisi
nang nakakaloko si Andrea.

Nakamasid lang naman ang naguguluhang si Usha. Ni hindi niya magawang kumilos dahil
sa pagkalito. Nananaginip lang ba siya? At ano ang sinasabi nitong patay na ang
kapatid niya?

"So?" Umarko ang kilay ni Kendo.

Tiningnan siya ni Andrea. "I am Zamantha. The Zamantha Meneses na ninakawan mo ng

coffee back then my dear class mate. Sana naman ay naaalala mo na..."

Lalo siyang napaluha. Hindi siya ganoon katanga para di maunawaan ang lahat...
Siguro nga'y naging tanga siya dahil nagpalinlang siya ... pero ngayon... alam niya
na ang mga sinasabi nito. "K-Kaya pala pamilyar ang..." Nakagat niya ang ibaba ng
nanginginig niyang labi.

Umingos ito. "Oh cut that! So hindi talaga lukso ng dugo or whatever okay?"

"B-Bakit mo ito ginawa?!" Nangangatal ang mga labing tanong niya rito.

"Because I hate you! I fvcking hate you Jerusha!" Naging mabagsik ang mukha nito.

"Zamantha..." Bakit ganoon? Niloko siya nito pero wala siyang makapang galit para
sa babaeng nagpanggap na kapatid niya.

Masama ang tingin sa kaniya ni Andrea o Zamantha. "All my life... nabuhay ako sa
lungkot at pagpapanggap! Alam ko, hindi kita dapat sisihin... Pero wala akong
choice! Gusto kitang sisihin! Gusto kitang bawian!!!"

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin.

"Si Eos! Siya na lang ang pagasa ng mga taong umampon sakin! Siya na lang! Buo na
ang plano... Bata palang ako ay pinapangarap ko na ang katuparan ng planong
iyon..." Ang matigas at mabagsik na boses nito ay nasalimbayan ng poot at pait.

Si Kendo naman ay nakasandal lamang sa dingding at tila nanonood ng isang drama sa

TV.

"Mahal ko siya noon pa... Umaasa kong kapag kami ang nagkatuluyan ay matatakasan ko
na ang kalbaryo ko sa piling ng pekeng mag-asawang umampon sa akin!" Dinuro siya
ni Zamantha.

Napatungo si Usha.
"Hindi mo alam! Wala kang alam sa pinagdaanan ko! Nasakin nga ang lahat ng
karangyaan at luho sa mundo pero nadaig ko pa ang isang palaboy na walang
patutunguhan ang buhay!
I am battered child... At higit pa roon ang naranasan ko sa pisikal at emsyonal na
trauma! Natuto akong mapag-isa... ang maniwala sa sarili ko kahit hindi ko na alam
ang dapat kong paniwalaan!"

Panay iling siya... tumatagos sa kaniya ang mga salita ni Zamantha. Kasalanan niya
ba ang lahat?

Gumaralgal na ang tinig nito. "Pero nabigyan ako ng pagasa ng isang araw ay
makilala ko siya... Si Eos. Sabi ko sa sarili ko na siya na ang kapalit ng lahat ng
paghihirap ko..."

"Tama na!" Hinila na ni Kendo si Zamantha pero pumiksi ang babae.

Hindi nagpaawat ang luhaan ng si Zamantha. Nagpumiglas ito kay Kendo at muling
lumapit sa kaniya. "Kasalanan mo ito Usha! Bata palang ako ay dinikdik na nila sa
kukote ko na siya ang para sakin. At mahal ko siya... Bata palang ako noong una ko
siyang makita...
He's so cute... A handsome aloof boy...

Kapag tinitingnan niya ako ay nabubura lahat ng sakit sa puso ko...

Hinintay ko ang paglaki namin, iningatan ko sa puso ko ang pagibig ko sa kaniya...

Umaasang sa pag-graduate namin ay matutuloy ang merger ng kumpanya ng mga magulang
namin...

at kasunod niyon ay ang usapang kasal...

Naging kampante ako! Naging kampante ako sa takbo ng mga pangyayari!

Na ako... at si Eos pa rin sa huli!

He's cold... distant... walang babaeng makalapit sa kaniya dahil mas kinatatakutan
siya...

At ako... handa akong mahalin siya!

Iahon niya lang ako sa sakit at pagdurusa! Matagal ko ng hinintay ang araw na
makasama siya!

Pero ano?!

Dumating ka at sinira mo ang lahat ng pangarap ko!!!" Napaluhod na ito sa harapan

niya at saka doon humagulhol.

"Baliw ka..." Naiiling na wika niya habang tigmak na rin ng luha ang kaniyang mga
mata.
Tumingala ito sa kaniya at pinanlisikan siya ng mga mata. "Oo! Baliw ako! At
gagawin ko lahat to get even!!!" Humihiyaw na sabi nito.

Tumalim na rin ang tingin niya rito. "Nagkakamali ka ng kinalaban mo Zamantha!"

Maigting na wika niya.

Tumayo ito at gegewang-gewang na dinuro na naman siya. "Sa'yo ko dapat sabihin

iyan!"

Akmang susugurin siya nito nang haltakin ito sa bewang ni Kendo. "Stop this Andre-
or whatever your name is!" Gigil na pigil ni Kendo dito.

Marahas nitong itinulak ang lalaki. "At ano Kendo?"

"Hindi ko alam kung bakit pinatulan kita! Ang lakas pala talaga ng tagas diyan sa
utak mo eh."

Umismid si Zamantha. "Nasasabi mo lang iyan kasi tinamaan ka sa babaeng iyan! Gosh!
Ano bang nakita niyo sa basurang iyan?"

Natatawang tumingin naman sa kaniya si Kendo. Para itong nakatira ng droga habang
nakatingin sa kaniya. "I don't know, maybe that's love... Hindi alam ang reason!"
Nilapitan pa siya ng lalaki at hinaplos ang kaniyang pawisang mukha.

Mabilis naman niyang iniiwas dito ang mukha niya. Gusto niyang kumawala sa mga ito
pero nanghihina pa siya... at sa ngayon, hindi na lang naman sarili niya ang dala-
dala niya...
dahil may mga buhay na rin siya sa kaniyang sinapupunan na dapat protektahan.

'Oh Eos... dumating ka...' Piping hiling niya. Hindi niya na matagalan ang mga
nangyayari. Parang sasabog na ang utak niya.

"Fvck Kendo!" Angil ni Zamantha.

Muli itong binalingan ni Kendo. "Ako? Ginamit mo lang ako... wala ka ng pera Ms.
Meneses, at ako? Kahit tinatakwil ako ng parents ko ay may pera pa rin ako... Kaya
nga sakin ka lumapit."

"Oh well, attracted din ako sa'yo... Kagaya ng ibang lalaking dumaan sa buhay ko.
Pero sorry at nananatiling faithful ang puso ko kay Eos! Na inagaw ng magaling na
babaeng iyan!"

Inakbayan ito ng lalaki. "Let's make a deal."

"What deal?"

Hinalikan nito sa pisngi si Zamantha. "You'll have your Eos... Ipaubaya mo sakin si
Jerusha!"

Namilog ang mga mata niya habang nakikinig sa mga ito. "Anong karapatan niyong pag-
tig-isahan kami ng asawa ko!"

"Shut up bitch!" Inilang hakbang lang ni Zamantha ang pagitan nilang dalawa at saka
siya sinampal.

PAK!

"Zamantha! Wag mo siyang saktan!" Gigil na hinila na naman ito ni Kendo papalayo.

"Bakit? Talaga bang hulog na hulog ka na sa babaeng iyan ha?" Pinagbabayo nito ang
lalaki sa dibdib at pilit na kumakawala sa pagkakayakap ng huli.

PAK!

Natulala si Zamantha ng ito naman ang sampalin ni Kendo.

"Tumigil ka na sabi! Ang gulo-gulo mo!"

Napamaang si Zamantha at parang baliw na muling tumingin sa kaniya. Naluluha ang

mga mata nito. "A-Ano bang meron sa kaniya?!"

Napalunok si Usha. "Zamantha..."

Nagningas ang luhaang mga mata nito. "Napakahayop mo talaga! Ano?! Gusto mo sa'yo
na lang lahat? Selfish ka rin eh!" Para itong batang muling nalugmok sa sahig.

Si Kendo ay hindi malamang kung maiinis o maaawa dito.

Parang wala sa sarili na nagsalita ang babae. "Papatayin kita! Tapos ipapa-retoke
ko ang mukha ko... ulit. Magiging ako ikaw! Papalabasin kong na-trauma ako at
nagka-amnesia!"

Napasipol na si Kendo. "Malala ka na..."

"Baliw talaga ako!!!" Napuno ang buong bodega ng matinis na hiyaw ni Zamantha.
Muling bumukas ang pintuan at may pumasok roon na dalawang lalaking naka-maong na
jacket. Sa itsura ng mga ito ay mapagkakamalang mga goons sa pelikulang aksyon.
Kapwa pa may mga baril sa bewang ng mga ito.

"Boss!" Anang nauuna. Bigotilyo ito at may kalakihan ang katawan.

"Ano?" Inis na binalingan ito ni Kendo.

Napakamot ng ulo ang lalaking bigotilyo. "M-May lalaki sa labas!"

Napangiti si Usha. "Eos!" Ito agad ang pumasok sa isipan niya.

Umiling ang pangalawang lalaki kay Kendo. "Eh, boss. Hindi po namin alam kung
sino!"

Sumabat si Zamantha. "Baka pagala-gala lang iyon! Imposibleng may makatunton satin
dito." Tumayo na ito at parang wala lang na inayos nito ang sarili.

"Siguro nga boss!" Kay Kendo nakatingin ang mga ito. "Wala naman kasing dalang
armas eh, saka tulala! Parang wala sa sarili!"

"Ganoon naman pala eh! Ba't sinasabi niyo pa sakin? Itumba niyo na!" Nagkamot ng
pisngi si Kendo na tila naiinip.

Sumabat naman ang isa pang lalaki. "Para pong naka-drugs eh! Namumula iyong mga
mata! As in pula talaga boss!"

Lalo namang nairita si Kendo sa mga tauhan nito. "Mga gago! Ano iyon demonyo?
Patayin niyo na lang ng wala ng problema!"

"Sige po boss!" Natuwa ang isa sa dalawang lalaki. Iyong medyo punggok at malaki
ang tiyan. "Ako na papatay don! Galit ako sa pogi eh!" Anito sa kasama.

Nang wala na ang dalawang goons ay nagsalita si Usha.

"Itigil niyo na ito habang maaga pa..." Pakiusap niya sa pinakamababang boses.

Hindi pinansin ng mga ito ang sinabi niya.

May kinuha si Kendo sa cabinet na naroon. Isang kuwarenta-isingkong baril at saka

isinukbit sa bewang nito. Bumaling ito kay Zamantha. "Lalabas muna ako Zamantha!
Wag na wag mo siyang sasaktan!"
Nang makalabas na rin sa silid na iyon si Kendo ay nakangisi siyang nilingon ni
Zamantha.
"Sorry pero hindi ko maipapangako." Anito na ang kausap sa isip ay ang lumabas na
lalaki.

Sinalubong naman ni Usha ang titig nito. "Iyong lalaking nasa labas... Si Eos
iyon." Saad niya at saka niya nginitian nang ubod tamis si Zamantha.

TBC

JAMILLEFUMAH
####################################
66. He Will Kill For His Wife
####################################

x EOS x

"PAKAWALAN MO AKO ZAMANTHA."

"At bakit ko gagawin?" Dinaklot nito ang buhok niya.

Napaigik siya sa sakit pero tiniis niya. Titiisin niya.

Pak!

"Ahg!" Subsob siya sa dingding. Bahagya pang gumewang ang upuang pinagkakatalian sa
kaniya. Mabuti na lamang at hindi iyon bumagsak.

Muling dinaklot ni Zamantha ang buhok niya.

Pak!

Pak!

"Kasalanan mo! Kasalan mo lahat ng ito!!!" Galit na galit na bulyaw nito.

Nagtatalsikan pa ang laway nito sa mukha niya.
PAK!

Mas malakas iyon. Pakiramdam ni Usha ay umikot ang paningin niya dahil sa
pagkakasapak nito.
"Agh!" Dumura siya ng dugo. "T-Tama na!" Tumingin siya kay Zamantha. "Tama na
Zamantha..."

Pero nagliliyab na sa galit ang babae. "Mamatay ka na lang sana!" Tumalikod ito sa
kaniya...

akala niya at titigilan na siya nito,

pero hindi...

kumuha lang pala ito ng ipapalo sa kaniya!

ISANG SIRANG KAHOY!

Hindi!

Hindi siya maaaring masaktan nito ng husto!

Inipon ni Usha ang natitirang lakas niya at saka niya hinila ang kaniyang mga
nakagapos na kamay sa kaniyang likuran. Halos mabali ang sandalan ng upuan dahil sa
pwersahang kilos niya.

Kahit nangangatog ang mga tuhod ay tumayo siya at itinulak ang papalapit na si
Zamantha.
"Tumigil ka na!!!"

Talsik ito sa kabilang dingding.

"Agh..."

Nilapitan niya ito. "Tama na sabi Zamantha!!!"

Manghang napatitig sa kaniya ang napahigang babae sa sahig. "P-Paano mo nakalas ang
pagkakagapos sa'yo?" Nagpilit itong bumangon kahit halatang napilayan ito sa
pagtalsik nito. "H-Halimaw ka..."
Pak!

Siya naman ang sumampal dito.

Halos tumabingi ang mukha nito. Nang balingan siya nito ay nakita niyang dumugo ang
gilid ng bibig nito at namula nang husto ang pisngi nitong sinampal niya.

Nangalit ang ngiping sinugod siya nito. "Hayop ka! Halimaw!!!"

Hindi napansin ni Usha na hawak na muli nito ang kahoy. Huli na para makaiwas siya
sa paghampas na gagawin nito sa kaniya.

"Wag Zamantha!"

"Hayop ka Jerusha!" Tinamaan siya sa tagiliran.

Bagsak siya sa sahig. "Wag..." Napakapit siya sa kaniyang puson... kumirot iyon
dahil sa pagkakabagsak niya sa sahig.

"Papatayin kita!" At isa pang hampas ang ginawa nito sa kaniya.

Sinalag naman ni Usha ng kaniyang braso ang kahoy na ipinanghampas nito sa kaniya.
"Hindi ka mamamatay-tao Zamantha!" Gigil na sigaw niya rito.

"At sino ka para sabihin sakin iyan?!"

"Nabubulagan ka lang!" Nagpilit siyang makatayo at nakipag-agawan dito sa hawak

nitong kahoy. Kahit hinang-hina ang pakiramdam niya at nanlalabo na ang kaniyang
paningin ay nilabanan niya pa rin ito... ng patas sa lakas nito.

"Punyeta ka!"

"Ahhh..." Napaangat ang mukha ni Usha. Ayun na naman ang kirot sa puson niya!
Hindi paawat sa pananampal at pangangalmot si Zamantha. "I hate you!"

Naagaw niya rito ang kahoy at inihagis niya iyon sa kung saan. "Tama na sabi!!!"

Lalo tong nanggalaiti nang itapon niya ang kahoy. "Walang hiya kang babae ka!"
Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat at akmang isasalya sa sahig.

"Ah bitawan mo ako!" Hindi pwede! Inipon niya ang natitirang lakas niya para ihagis
si Zamantha.

Lumipad ito sa sulok ng silid na iyon.

"Ugh! B-Bakit ang lakas mo?!" Putok ang noo nito at di magkanda-gulapay.

Humihingal na nginitian niya ito. "Adrenaline rush!"

"Ahhh!!!" Napahagulhol ito nang tumayo na ito. Hindi na ito makalakad nang tuwid,
marahil ay sa pagbagsak ng katawan nito.

Si Usha naman ay napaluhod na rin sa sahig. "Ugh!" Sapo niya ang kaniyang tiyan.
Sunod-sunod na kirot kasi ang sumalakay sa kaniya. Nabigla yata ang kaniyang
katawan sa pagpipilit na labanan si Zamantha gayong hindi pa maayos ang kalagayan
niya.

Si Zamantha naman ay nais pa ring makalapit sa kaniya. Halos gapangin nito ang
pagitan nilang dalawa.

Kapwa sila nakabalandra sa sahig ng silid na iyon na mukhang bodega.

"Sabi ko... T-Tumigil ka na..." Tiningnan niya ito. Pareho na silang pagod at di na
makabangon.

Ang galit na mukha ni Zamantha ay napalitan ng takot nang mapatingin ito sa binti
niya. "D-Dinudugo ka?" Nalalaki ang mga matang wika nito.
Doon na naramdaman ni Usha ang sakit. Halos mamilipit siya dahil hindi na tumigil
ang kirot sa kaniyang sinapupunan. "Ahhh..."

"Huh!" Nakurap si Zamantha. Matagal itong napatitig lang sa kaniya, sa huli ay

bumagsik na naman ang mukha nito. "Tumayo ka! Hindi pa tayo tapos Jerusha!"

Kahit hirap ay pinilit din niyang gumapang papalapit dito. "K-Kaya pa rin kitang
patawarin Zamantha..." Nanghihinang wika niya rito.

Nakamata lang sa kaniya si Zamantha.

"K-Katulad mo... Hindi din naman ako lumaking masaya..."

Hindi ito tumanggi nang abutin niya ang kamay nito. Mistula silang magkatabi sa
pagkakahiga sa sahig na iyon.

"Naghirap din ako..."

Mapait na ngumiti si Zamantha. "N-Naranasan mo na bang molestiyahin?"

Iminulat niya ang namimigat na mga mata. "H-Hindi... Pero mas masakit na tunay kong
Ina ang umaapi sa akin. Na hindi niya ako kinilala..."

"Swerte ka pa rin." Umismid ang dalaga.

"Oo... Swerte pa rin ako dahil nakasama ko ang Nanay ko... K-Kahit pa hindi siya
naging mabuti sa akin noon..."

Kapwa nila habol ang kanilang paghinga habang nakatihaya sa sahig. Dinig na dinig
niya pa ang mabilis na pintig ng puso ni Zamantha...

"Hindi ka lang pala tanga... Boba ka rin pala Jerusha." Mahina itong tumawa. "Sa
Mental ang dapat na puntahan mo. Sumobra ka sa bait... Hindi na maganda."
Nakatingala na ito sa kisame ng silid na iyon.

Napangiti siya sa sinabi nito. "Thank you Zam..." Saad niyang may sinseridad.
"What?" Takang napalingon ito sa kaniya.

Pumikit siya. "Kahit hindi napunta sa poder mo ang kapatid ko ay hindi ko na rin
naman siya maaabutang buhay. Hindi ko na siya maabutan pang buhay dahil nasa out of
town kami ni Eos ng mga panahong lumuwas siya ng Maynila. Kung nagkataon na patay
na siyang dumating sakin... Hindi ko kakayanin iyon..." Payapa ang mukha niya
habang binibitiwan niya ang mga salitang iyon. "Pero dumating ka... Dumating ka
bilang si Andrea... Dumating ka bilang kapatid ko..."

"Ano bang sinasabi mo?!" Asik nito.

Hindi niya pinansin ito. Nagpatuloy siya. "Kahit nagpapanggap ka lang... Kahit
niloloko mo lang ako... Atleast, naramdaman ko ang sarap ng pakiramdam na may
kapatid. May kapatid na inaalala... May kapatid na nag-aalala... Iyon bang merong
tunay na itinuturing kong kapamilya. Ang sarap ng pakiramdam na hindi pala ako nag-
iisa... Salamat Zam. Nakasama ko si Andrea sa pamamagitan mo. Nagampanan ko ang
tungkulin ko sa kaniya bilang ate niya sa pamamagitan mo. Masakit mang malamang
wala na siya ay... kaht paano natanggap ko na ito kaagad ngayon."

"Ikaw pala ang baliw eh!"

"Siguro nga baliw ako!" Natawa na rin siya sa mga pinagsasabi niya.

Nakamasid sa kaniya ang naguguluhan at nahihiwagaang si Zamantha. "Isa kang baliw

Jerusha! Mas nakakatakot ka sakin!"

Nakangiting bumaling siya rito. "Hindi ko nayakap ang kapatid ko... Pero nayakap
kita..."

"Tumigil ka!" Namumula ang mukhang bulyaw sa kaniya nito.

Mapait siyang napangiti sabay abot sa pisngi nito. "Hindi ka man naging totoo
sakin, naging totoo ako sa'yo. Binuhos ko sa'yo ang pagkalinga na dapat lang na
ibigay ko sa kapatid ko... K-Kahit galit ka sakin... sana naramdaman mong totoo
ako, Zamantha... Sana naramdaman mo kung paano mahalin ng tunay na kapamilya..."

Napaluha na rin si Zamantha. Umiiling itong pilit na lumalayo sa kaniya. "I hate
you! I hate you! I hate you Jerusha!"
"Si Bree... Minahal ka rin niya bilang kaibigan niya. Sinabi niya saking mabait ka
sa kaniya noong mga panahong hindi niyo pa natutuklasan na hindi talaga siya
mayaman... At alam ko, nasaktan ka rin sa nalaman mong niloko ka niya. Alam kong
minahal mo rin bilang tunay na kaibigan mo si Bree... Alam ko... Mabuti kang
tao..."

"You're annoying! Tumigil ka na sabi!"

"Sorry kung ako ang minahal ni Eos... Sorry kung hindi ikaw... Pero... Sorry...
kahit ikaw pa si Andrea... kahit ikaw pa ang kapatid ko... H-hindi ko kayang
ipaubaya sa'yo ang... lalaking mahal ko..."

Nanghilakbot si Zamantha nang mas dumami na ang dugong umaagos sa binti niya.
"Jerusha!!!"

Namumutlang pilit niyang inabot si Zamantha. "Z-Zamantha... Ang baby ko... Ang...
mga pamangkin mo..."

"Jerusha..." Napaawang na lang ang bibig ng babae. "B-Buntis ka..." Gumapang muli
ito palapit sa kaniya.

Pabalibag na bumukas ang pinto. Nanlaki ang mga mata ni Kendo sa naabutang tagpo.

Sa sahig ay nakahiga ang duguang si Usha at sa tabi nito ay ang iinot-inot at

nagpupumilit na makatayong si Zamantha.

"Shit! Anong nangyari dito Zamantha?!" Sigaw nito.

Mangiyak-ngiyak namang napatingin si Zamantha sa lalaki. "D-Dinudugo siya..."

"Shit!" Napamura si Kendo. Hindi alam kung ano ang gagawin.

Nang bigla silang makarinig ng sunod-sunod na putok sa labas ng warehouse.

Takot na napakapit si Zamantha sa lalaki. "A-Ano iyon?!"

"Si Eos! Ang hayop na iyon! Narito na siya!" Gigil na sagot ni Kendo.
Napahigpit ang kapit ni Zamantha sa braso ni Kendo. "Baka mapaano siya! Baka
patayin siya ng mga tauhan mo!"

Pero tila wala sa sarili ang lalaki na napasandal sa dingding ng silid na iyon.

"Kendo!"

"Hindi..." Parang masisiraan na napasabunot pa si Kendo sa sariling buhok nito.

"Ano?" Iika-ikang nilapitan ito ni Zamantha. "Baka anong mangyari kay Eos!"
Natitilihang pinagbabayo nito sa dibdib ang lalaki.

"H-Hindi siya mapapatay ng mga tauhan ko..." Tila hibang na sagot ni Kendo.

"Ano bang sinasabi mo?!"

Namimilog ang mga mata ni Kendo nang tumingin ito kay Zamantha. "H-Hindi ko alam...
Hindi ko alam kung anong klaseng nilalang siya!"

"Bakit?!"

"Pula ang mga mata niya... at... at... H-Hindi siya tinatablan ng bala!"
Nangangatal ang mga labing wika ni Kendo. "At... inuubos niya na ang mga tauhan
ko!"

TBC

[ Thank you sa lahat ng MB msg niyo, sorry I can't dedic8 right now kasi naka
mobile po ako... See the Epilogue photo ng Tan Family sa aking official FB page:
JamilleFumah. At sa nagtatanong abt the twins... posted na po ang Eos Seth sa aking
Wattpad acct din. At si Fafa Sam, soon ^^]
####################################
67. Broken Monster
####################################

WALA ng malay si Usha habang nakahiga ito sa sahig. Duguan ang mga binti nito
maging ang suot nitong hospital dress.

"Shit!" Hindi naman malaman ni Kendo ang gagawin. Nilapitan nito ang nakahigang
babae at akmang kakargahin nang hilahin ito ni Andrea.

"KENDO!" Tili ni Andrea sabay hila dito.

"Andrea!" Gigil naman siyang nilingon ng lalaki.

"A-Anong gagawin mo kay Usha, Kendo?!" Medyo nabawi niya na ang lakas niya kahit pa
napilayan yata siya sa paghagis sa kaniya ni Usha kanina.

"Aalis na tayo dito!" Maigting na saad ng lalaki, balisa ito at natataranta.

"A-Anong..." Napatitig siya sa takot na takot na mukha ni Kendo. "P-Paano si Eos?!"

Napahilot ito sa sentido nito. "Hindi siya tinatablan ng bala! At ang mga tauhan
ko... sa isang iglap... nauubos na niya!" Mailap ang mga matang anito. "N-Nakaya
niyang sanggain ang mga bala... At-At... ang mga tauhan ko..."

NAKARINIG sila nang sunod-sunod pang putukan sa labas ng warehouse.

"E-Eos..." Bigla ang salakas ng kaba sa dibdib ni Zamantha. Unti-unti siyang

nakabuo ng konkusyon sa kaniyang isipan. Napapailing at tila nanghihinang napaupo
siya sa sahig. "N-No... Hindi maaring mangyari ito... Imposible..." Lumipat ang
tingin niya sa walang maya na si Usha, at mas lalo siyang napaiyak. "H-Hindi..."

Naulinigan nila ang tila kulog na sigaw mula sa labas ng silid.

"Ibalik niyo ang asawa ko!!!" May kalayuan pa ang tinig na iyon pero batid nilang
matutunton din sila nito.

Napatayo si Kendo at matamang tumingin kay Zamantha. "H-Hindi lang siya basta
baliw.... halimaw siya..."

Tumulo ang masaganang luha sa mga mata ni Zamantha. Tila siya nagising sa mahimbing
na pagkakatulog habang ang mga mata niya ay nakapako pa rin sa walang malay na
babae sa sahig. "Si Jerusha..." Mahinang anas niya. Nanginginig ang kaniyang mga
kamay.

Agad namang binuhat ni Kendo si Usha at saka siya muling binalingan. "Tatakas tayo
Zamantha! Dadalhin ko si Usha!" Anito na nasa boses ang pagkataranta.

"No!" Tutol niya.

"At bakit?! May usapan na tayo!"

"Hindi Kendo..." Umiiyak na hinila niya si Usha sa pagkaka-karga ng lalaki

hangggang sa ibaba muli ito ni Kendo sa sahig ng bodega.

"Ano?! Wag mong sabihing umaatras ka?!" Nanlalaki ang mga mata ng lalaki habang
natingin sa kaniya. "Kailangan na nating tumakas Zamantha! Si Usha! Baka mamatay
siya! Namumutla na siya! Tara na at takasan natin si Eos! Ituloy mo ang plano mong
pagpapa-opera ng mukha mo ng sa gayon ay mapasa'yo na si Eos! Gawin natin ang
plano! Umalis na tayo rito!"

Umiiling na napatungo siya habang patuloy sa pag-agos ang masaganang luha niya.
"Tama na... Tama na..."

"Zamantha!" Niyugyog siya nito sa balikat. "Nasaan ang tapang mo?! Anong nang
nangyayari sa'yo?! Kailangan na nating makaalis kung hindi ay malilintikan tayo sa
halimaw na Eos na iyon!"

Patuloy siyang umiling. "Sila... Sila ang talagang nababagay sa isa't-isa..."

Garalgal ang boses na wika niya.

"Ano?" Naguguluhang tanong ni Kendo.

"Kendo... Isipin mo... kapag tinangay mo si Usha... Hindi matatahimik si Eos...

Hahanapin niya kayo! Hindi siya titigil hangga't hindi niya nababawi ang asawa
niya!"

"Magpapakalayo-layo kami!" Sagot nitong determinado. Tila ito lasing na wala na rin
sa huwisyo.
Pinaghahampas niya si Kendo. "Kahit magpakalayo kayo! Kahit anong gawin mo! Walang
malapit! Walang malayo! Hindi uubra ang plano mo sa isang Eos Geryon Tan!"

"Zamantha..." Nababaghan ito sa ikinikilos niya.

"Kendo makinig ka! Hindi sila normal..."

Napakurap ang binata.

Pilit niyang kinukumbinse ang binata. "Hindi mo pa ba nakikita? H-Hindi sila

normal... G-Gayon din si Usha... Tayo... Tayo ang nasa panganib! At... tama siya
nang sabihin niyang nagkamali tayo ng kinalaban..."

"Ano?"

"Sa tingin mo? Paano niya nalamang narito tayo? Paano niya nalaman?"

Umiling si Kendo.

"Kahit saan tayo magtago ay hahanapin niya tayo... tingnan mo siya..." Itinuro nito
ang nakahigang si Usha. "K-Kapag nagising siya... hahanapin niya rin ang asawa
niya. A-At... hindi mo siya kaya..."

Ang nakahigang si Usha at halos kasng puti na ng papel sa kaputlaan... Wala itong
malay ngunit ang bahagyang nakabukas nitong mga mata ay bagamat blangko ay tila
nag-aapoy.

Namimilog ang mga mata ni Kendo. "B-Bakit... bakit nag-aalab ang mga mata niya..."

"H-Hindi siya normal na tao... Hindi sila normal ni Eos..." Ulit ni Zamantha na
nahihintatakutang napakapit sa braso ni Kendo.

"What the hell are you saying?!"

Hinarap niya sa kaniya ang mukha ng kasintahan. "Ilang suntok palang sa'yo noon ni
Eos ay halos ikamatay mo na... Sa tingin mo ngayon? May makakapigil ba sa kaniya
kung papatayin ka niya ngayon?"

"Zamantha?"

Nagpilit siyang makatayo ulit at saka hinila sa kamay si Kendo. "T-Tara na...
Walang kapatawaran ang ginawa nating ito..."

"Akala ko ba mahal mo siya? Akala ko mahal mo si Eos?!"

Mapait siyang napangiti. "Hindi siya... H-Hindi siya ang minahal ko... Hindi ko
alam na mas malala pa siya sa iniisip ko... At si Jerusha... Sila... sila ang
nababagay sa isa't-isa!" Amin niya sa sarili sa kauna-unahang pagkakataon. "Hindi
na si Eos ang lalaking minahal ko... Ibang-iba na siya..."

"Zamantha!"

"T-Tara na..."

Pero bago sila umalis sa silid na iyon ay muling nilingon ni Kendo si Usha. "Paano
siya?"

Malungkot na tiningnan din ni Zamantha ang nakahigang babae. "Hindi siya normal...
H-Hindi naman niya siguro ikamamatay iyan..."

"P-Pero..." Bantulot si Kendo.

Naiinis na hinampas ni Zamantha ang lalaki. "Tara na sabi! Darating na si Eos dito!
Kapag naabutan niya tayo ay malalagot tayo sa kaniya! Gusto mo bang matulad sa mga
tauhan mo?!"

Nagmamadali silang lumabas ng silid na iyon habang hila-hila niya si Kendo. Hindi
pa man sila nakakababa ay narinig na nila ang pagsigaw ng isa sa mga tauhan ni
Kendo. Ang mga nakakasalubong din nila ay nagpupulasan at tila takot na takot.

"A-Anong nangyayari?" Harang ni Zamantha sa isa sa mga tauhan ng kasintahan.

Putok ang labi niyon at duguan ang braso. "D-Demonyo... M-May demonyo!" Nanginginig
na wika nito at saka sila walang lingon-lingong iniwanan.

"Si... Eos iyon..." Mahinang anas niya. Maging ang mga kalamnan niya ay nanginig sa
takot.

"Anong gagawin natin Zamantha?" Maging si Kendo ay kabado na.

"Aalis na tayo rito." Aniya. "Sa likod tayo ng warehouse dadaan!"

"Sige naroon ang kotse ko!"

Pero bago pa sila makabalik sa likuran ng bodega ay natanawan na nila ang isang
bulto na papalapit sa kinaroroonan nilang dalawa.

Matangkad iyon at malaking lalaki...

Bigla ang pag-atras nilang dalawa.

"E-Eos!" Takot na halos magtago siya sa likuran ni Kendo.

Si Eos!

Pula ang mga mata nito... at ... galit na galit ito! Ang mga kamay nito ay tila
kamay ng isang hayop? Mahahaba ang kuko niyon...

"Zamantha." Nagtatagis ang mga ngiping wika ng bagong dating. Mas lalong nag-alab
ang mga mata nito na tila kaya ng tumupok ng ano mang bagay na matititigan nito.

Naiiyak na halos mapaluhod na si Zamantha. "E-Eos... Magpapaliwanag ako..."

Hindi nito pinansin ang pagmamakaawa niya. Naglakad ito papalapit.

"NASAAN. ANG. ASAWA. KO." Matigas... Malamig.... at punong-puno ng poot na wika

nito. Ang boses nito ay tila nagmula sa kailaliman ng lupa.

"Eos..." Humagulhol na si Zamantha. "Patawarin mo ako... Nabulag lamang ako ng pait

sa puso ko! Patawad!"
Ang kulay pulang mga mata ni Eos ay napalitan ng pag-aalala nang makita ang duguang
mga kamay ni Zamantha.

"Is it her blood?" Tanong nito na biglang namutla.

Nanginginig na sumagot si Zamantha. "She's fine..."

Muling bumalasik ang mukha ni Eos. "Nasaan si Jerusha?! Anong ginawa niyo sa
kaniya?!"

Isang iglap lang ay nasa tapat na ito ni Kendo.

"Ugh!" Isinalya nito ang lalaki sa dingding gamit lamang ang isang kamay nito.

"Ugh! B-Bitiwan... Mo... A..Ako!" Agad nawalan ng kulay ang mukha ni Kendo dahil sa
pagkakasakal dito ni Eos. Animo ito ibinigti ng lalaki dahil sa pagkakaangat ng
katawan nito mula sa lupa.

"Wag Eos... Aalis na kami..." Agad namang lumapit si Zamantha sa lalaki ngunit
mabilis din siyang naisalya ni Eos. Lumagapak siya sa sahig at halos mawalan na
siya ng ulirat. Nagkasugat-sugat ang braso niya. "E-Eos... B-Bitiwan mo siya... B-
Baka m-mapatay mo si Kendo..." Luhaang nagpilit na makalapit pa rin si Zamantha.

Pero bingi na si Eos. Ang isang kamay nito ay nasa leeg ni Kendo na halos di na
makahinga... ang isang kamay naman nito ngayon ay paakyat na sa ulo ng lalaki.

"Ibabalik mo sakin ang asawa ko...

o dudurugin ko ang bungo mo!"

"Eos!" Tili ni Zamantha. "Ibibigay namin siya sa'yo... Pero..." Napahikbi siya.
Kailangan niyang makaisip ng paraan para mailigtas si Kendo mula sa halimaw na may
hawak dito. "May kasama siya ngayon! Isang maling kilos mo lang at mamamatay siya!"

Tila naman nagbalik bigla ang katinuan ni Eos. Nabitawan nito ang hinihingal na si
Kendo.

Nang bumaling kay Zamantha si Eos ay malamlam na ang mga mata nito. "I will give
you everything... Just bring her back to me."

"E-Eos..." Naiiyak na usal ni Zamantha. Ngayon, batid niya na talagang hindi niya
maaangkin ang lalaking ito. Hinding hindi niya maaagaw kay Usha ang nagyeyelong
puso nito. Pag-aari na ito ni Usha... at mismong ang babae ang kahinaan ng taong
bato na ito.

Nakita niya ang samut-saring emosyon na dumaan sa guwapo bagamat seryosong mukha ni
Eos. "She's pregnant with my sons, please don't hurt her... Don't hurt them..." Ang
pulang mga mata nito ay bumalik sa pagiging kulay itim.

"E-Eos... I'm sorry... I am sorry..." Tumatangis sa takot at pagsisising halos

maglumuhod siya sa harapan ni Eos.

"Where is Jerusha?"

Tumayo na si Zamantha ay inalalayan ang namumutlang si Kendo. Itinuro niya ang

kinaroroonang silid ni Usha. "Nasa loob... Puntahan mo siya... habang hindi pa
huli... ang lahat..."

Hindi na muling nagsalita pa si Eos. Tumalikod na ito at saka tinakbo ang silid na
itinuro niya rito.

Lumuluhang niyakap ni Zamantha si Kendo. "T-Tara na... Wala na tayong lugar dito...

Wala tayong lugar... sa buhay nila..."

"JERUSHA!"

HALOS masira ang pinto ng bodega sa pagkakabalya ni Eos.

"Shit!" Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang walang malay na asawa sa sahig ng
silid na iyon.

Nanghihina ang tuhod na nagsimula siyang humakbang palapit sa kinaroroonan ng

maputla at nakahigang babae sa sahig. Nanunuyo na rin ang dugo sa laylayan ng suot
nitong hospital gown maging ang dugo sa mga binti nito.

"Jerusha?!" Agad niyang niyakap ang katawan nito.

"E-Eos...." Bumuka ang namumuti ng mga labi ng babae. "I-Ikaw na ba iyan?" Tumaas
ang nanlalamig nitong mga kamay upang abutin siya.

"Jerusha!" Tumulo ang luha niya sa mukha nito. Inabot niya ang kamay nito at dinala
sa kaniyang pisngi. "Yes baby, it's me..." Sagot niya sa basag na boses.
Nang magmulat ng mga mata si Usha ay umagos ang luha nito pababa sa nawalan na ng
kulay nitong mga pisngi. "W-Wag mo... siyang sasaktan..." Anas nito.

"A-Ano?"

Muling nagsalita ang babae. "Sobra na... sobra na siyang nasaktan... Wag mo siyang
sasaktan..."

"Shhh... I'll bring you to the Hospital!" Pigil niya dito. Nanginginig na ang buong
sistema niya. Hindi niya kakayaning may mangyaring masama kay Jerusha! Hindi!

Pero muli ay nagpilit itong makapagsalita. "E-Eos... Mangako ka... W-Wag mong
sasaktan si Z-Zam..."

Nang pumikit na ulit ang mga mata ng babae ay lalong bumalong ang luha niya.
Pinaghahalikan niya ang buong mukha ni Usha. "Don't close your eyes! Please...
Don't leave me... I love you Jerusha... I love you... I love you!" Natataranta na
siya.

"M-Mahal na mahal kita... E-Eos..."

"No wag kang pipikit!" Halos pasigaw na sabi niya rito. Binuhat niya na ito at saka
niya tinungo ang pintuan.

Yumakap ang nanghihinang mga braso nito sa kaniyang leeg. "S-Sorry... Sorry kung
baka hindi kami makakaligtas ng ...k-kambal..."

"Don't say that! Don't say that!!! Dadalhin kita sa Hospital!" Halos takbuhin na
niya ang palabas ng warehouse. Dumiretso siya sa kinapaparadahan ng kaniyang
toyota. Ipinasok niya agad si Usha sa back seat.

Halos mawala siya sa sarili nang makitang wala na talagang kulay ang mukha nito.

"Baby! Jerusha! Please... hold on... hold on!" Para siyang batang nagsusumamo rito.

Marahang nagmulat ng mga mata ang babae. Gumuhit ang pilit na ngiti sa maputla
nitong mga labi. "E-Eos... S-Sorry..."

"Shhh..." Hinalikan niya ito sa noo nito at pinakahigpitan ang pagkakahawak sa mga
kamay ng babaeng iniibig.

"S-Sorry sa pang-aaway ko sa'yo... At sa di ko pag-intindi sa... pag-aalala mo s-

sakin..."
"Jerusha..." Halos madurog ang puso niya sa kalagayan nito. "Kahit awayin mo ako
palagi... Kahit na saktan mo ko palagi... Kahit sipain mo ako sa 'ano' ko... Kahit
ikaw na ang maging pinaka-matigas ang ulong asawa sa buong mundo... Kahit ano... B-
Basta wag mo lang akong iiwan! Kahit naiinis ka sa mukha ko, kahit napa-pangitan ka
sakin... Kahit sipain mo ako, sampalin, kalmutin o sabunutan... Tatanggapin ko! Wag
mo lang akong iiwan... Parang awa mo na baby! Wag niyo akong iiwan..."

Humaplos sa mukha niya ang malamig na palad ni Usha. "W-Wag kang magagalit... Hindi
totoo iyong s-sinabi kong... pangit ka... Guwapo ka... sobra... i-ikaw ang
pinakaguwapong lalaking nakita ko sa buong buhay ko..."

"Jerusha! Mahal na mahal kita... Mahal na mahal... Mahal na mahal... Mahal na mahal
kita..."

"I-I love you Eos..." Usal nito.

Mahigpit niyang niyakap ang malamig na katawan nito.

"I love you daddy..." At pumukit na nang tuluyan ang mga mata nito... kasabay na
pagbagsak ng kamay nito.

"Jerusha!!!" Hiyaw niya na halos magpayanig sa buong paligid ng lugar na iyon.

TBC

JAMILLEFUMAH
####################################
x EOS x
####################################

FOR THE LOVE OF EOS

Original Story By: JamilleFumah

----------------

TRUE LOVE CAN CHANGE A MAN.

x EOS x

"NAGING maganda ang dulot ni Usha sa buhay natin..." Hinaplos ni Sab ang buhok ng
kabiyak.

Malungkot itong tumingin sa kaniya. Nasa mga mata nito ang bakas ng pagluha.
Niyakap niya si Hani at hinagkan sa noo. Gusto niyang papayapain ang kalooban nito.
"Nang dahil sa kaniya, natuto ng maraming bagay ang ating anak. Natuto siyang
ngumiti... Tumawa... at magmahal."

Wala pa rin itong kibo.

"Akala ko dati, mananatiling kasing lamig ng yelo si Eos... Pero tingnan mo siya
matapos niyang makilala ang simpleng babaeng kaniyang pinakasalan. Nalusaw ang
pader na nakapalibot sa kaniya..." Aniya.

Matipid na ngumiti sa kaniya si Hani.

"Marunong ng ngumiti ang anak natin..." Dagdag niya pa.

Malungkot na umiling ito. "M-Marunong na rin siyang.. lumuha..." May piyok sa tinig
na wika nto.

"Hani..."

Muling namalisbis ang luha sa magagandang mga mata nito. "Sab? Alam mo ang
nararamdaman ko. Alam mo ang pakiramdam dahil magulang ka rin... Pero higit pa sa
sakit na nariyan sa puso mo ang sakit na nakapatong sa dibdib ko ngayon. Our son...
Our Eos... H-Hindi ko kayang makita siyang nagdurusa!" Mapait na saad nito sa
pagitan ng pagluha.

"Mahal ko..."

Sunod-sunod itong umiling. "Mas nanaisin ko pang isa siyang taong walang emosyon...
kesa ngayong araw-araw akong namamatay sa tuwing nakikita ko ang lungkot at pighati
sa kaniyang mga mata! Hindi ko na kayang makita siyang nagdurusa!"

Ikinulong niya ang mukha nito sa kaniyang mga palad. "Mahal ko... Bahagi ng buhay
ang kabiguan..."

"No..."

"Nakakaramdam na ng sakit ang anak natin... Isa lang ang ibig sabihin niyon...
normal siya..."

Tuluyan nang yumapos sa kaniya ang kabiyak at sa kaniyang dibdib patuloy na umiyak.

Para namang binabarena ang puso ni Sab sa nakikitang pighati ng kaniyang asawa.
Pero kailangan nilang maging matatag. Kailangan sila ni Eos ngayon, higit kanino
man. "Tayo ang tutulong sa kaniyang maka-recover... Tayo ang magiging sandigan niya
sa unos ng buhay na kalaban niya ngayon..."
"Sab..." Humihikbing tumaas muli ang mukha nito. "Ang anak natin..."

"Please be strong for our son... And believe in HIM." Aniya na pilit tinatatagan
ang tinig.

"Sab..."

"Mabuti ang nasa ITAAS... Hindi NIYA tayo papabayaan..."

Tumango si Hani at nagpunas na ito ng luhaang mukha. "T-Tama ka... Hindi tayo dapat
magpakita ng kahinaan..."

SA SILID NI EOS... Nakasarado ang mga bintana at mga kurtina kaya napakadilim ng
loob niyon. Magulo ang mga gamit at nangangamoy alak ang paligid.

Pumasok si Hani sa loob ng silid ng panganay na anak. Binuksan niya ang switch ng
ilaw para lamang mapailing sa itsura ng silid nito. Siya lamang ang nakakpasok sa
silid ni Eos dahil siya lamang ang nakakatagal sa mood ng anak.

Araw-araw niya itong dinadalaw sa bahay nito dahil ayaw naman nitong bumalik sa
Mansion nila.

"Eos... Hindi ka na naman kumain." Pansin niya sa dinala niyang tray ng pagkain
kaninang umaga. Ni hindi man lang nagalaw iyon.

Walang kakibo-kibo si Eos. Nakaupo lamang ito sa gilid ng kama at nakatungo.

"Eos..." Humakbang siya papalapit dito. Halos maluha siya ng makitang duguan ang
kanang kamao nito. Alam niyang nagsira na naman ito ng gamit patunay na rin ang mga
bubog na nakakalat sa sahig. "Buntis na si Zamantha... at si Kendo ay nasa rehab
na." Kwento niya rito.

"Leave me alone!" Mahina pero matigas na wika nito. Ni hindi siya nito nilingon.

Hindi niya pinansin ang pagtataboy nito. Sanay na siya sa ilang buwang ganoon ito
sa kaniya. Naupo siya sa tabi nito at marahang hinaplos ang likuran ng lalaki. "I'm
glad na wala kang ginawa para makaganti sa mga taong iyon..."

Umiling ito at nagtagis ang mga bagang. "Dahil iyon ang gusto ni Usha, kung
naririto man siya ngayon..."
"Magiging masaya ang asawa mo sa naging pagpapasya mo, anak."

Marahas itong nagpakawala ng buntung-hininga. "Masaya? Ako ba masaya? Kung ako ang
masusunod ay gusto kong patayin ang dalawang iyon! Sila ang dahilan kung kaya wala
sa akin ang asawa ko ngayon! Kasalanan nila ito!" Nangangalit ang mga ngiping turan
nito. Lalo ring nagdugo ang kamao nito dahil sa mahigpit na pagkakatikom niyon ni
Eos.

"Anak..." Napatungo na lang si Hani. Nauunawaan naman niya ang nadarama ni Eos.
Kung sa kaniya man ay mawala si Sab ay hindi niya rin kakayanin.

Sina Zamantha at Kendo ay nagpakalyo-layo na... Pero pina-imbestigahan pa rin niya

ang mga ito. Nalaman niya ngang buntis na ang babae at nasa rehab na si Kendo. Wala
ng pamilya ang dalawa. Namatay din sa plane crash ang mga magulang ni Kendo
dalawang buwan na ang nakakaraan. Tuluyan na ring nalugi ang negosyo ng mga
magulang nito mula ng manahin iyon ni Kendo at malulong ito sa bisyo nito. Si
Zamantha naman ay malaki na rin ang ipinagbago... Maski siya ay naaawa sa babaeng
iyon dahil sa pagkaligaw nito ng landas... Nais nitong humingi ng tawad kay Eos
pero pinigilan niya ito. Hindi niya alam kung ano ang maaaring gawin ng kaniyang
anak kapag nakita nito ang babaeng dahilan kung bakit hindi nito kasama ang asawa
sa mga oras na ito.

Eos is devastated.

Wala na itong pakialam sa sarili. Naging mas mainitin ang ulo nito kaya pinauwi
niya muna sa Mansion ang mga kawaksi sa bahay na iyon. Sa madaling sabi ay nag-iisa
lamang ang kaniyang anak doon, gaya ng nais nito: ang mapag-isa.

Hindi man napatay ni Eos ang mga tauhan ng Kendo na iyon ay namroblema pa rin sila
ni Sab kung paano buburahin ang mga bakas ng ginawang karahasan ng kanilang anak sa
warehouse na nabili ni Kendo Kim Kave Lim. Binayaran nila ang pamilya ng mga tauhan
ng lalaki at ipinakulong ang ilang may matatagal ng records sa krimeng kidnapping.
Madali na rin nilang nalinis ang gulo sa tulong na rin ng pera nila.

Sa ngayon ay ang bunso na muna nilang si Kye ang namamahala sa kompanya nila dahil
na din sa hindi na iyon naaasikaso ni Eos.

Nahahabag na niyakap ni Hani ang anak pero pumiksi ito.

"Leave me alone mom! Gusto kong mapag-isa please!" Tumayo ito at may dinampot sa
dresser -alak!

Tumayo na rin si Hani at inagaw ang bote ng alak mula dito. "Anak... Tama na..."

Hindi kumibo si Eos. Hindi rin nito binitawan ang bote ng alak.

Hinila niya ang kwelyo ng suot nitong polo shirt na ilang araw na ring suot nito.
"Look at yourself... Masyado mo nang pinapahirapan ang sarili mo..."
Nilaklak ni Eos ang natitirang laman ng bote at saka nito inihagis iyon sa kung
saang parte ng silid. Lumikha iyon ng ingay ng mga nabasag na gamit.

Tuluyan nang napaiyak si Hani. "Baby..." Niyakap niya sa bewang ang anak.

"Leave me alone mom..."

"Anong nangyari sa'yo... Baby?" Hinaplos ni Hani ang pisngi ng lalaki. "Look at
you... Kailan ka pa ba huling nag-ahit ha? Where are you now Eos?"

Hindi ito sumagot. Blangko ang mga mata nito nang tumingin sa kaniya.

"Hindi maso-solusyunan ng alak ang kalungkutan mong nadarama... Sa tingin mo ba

magugustuhan ni Usha na makita kang ganito?"

Malungkot itong umiling. "H-Hindi niya naman ako nakikita..."

"Eos..."

Humiwalay ito sa kaniya at saka naupos sa sahig ng silid. Nakatungo ito at parang
batang nananaghoy. Nakasabunot ang mga kamay nito sa buhok nito. "Ilang buwan na...
Ilang buwan na mom... Ang sakit-sakit pa rin!" Garalgal ang boses ni Eos.

"I'm sorry..." Naluluhang napaluhod siya sa harap nito. "I'm sorry hijo... Kung
kaya ko lang ibalik sa'yo si Usha ay sana noon ko pa ginawa..."

Luhaan ang mukhang tumingin ito sa kaniya. "Leave me alone mom..."

Durog na durog na ang pusong ina niya sa nakikitang pagdadalamhati nito. Inabot
niya ang kamay ni Eos at pinisil iyon. "Hijo, naririto lang kami para sa'yo..."

Nanlisik ang mga mata ni Eos. "Hindi kayo ang kailangan ko! Ang kailangan ko ay ang
asawa ko!!!" Sigaw nito.

Nang biglang bumukas ang pintuan ng silid.

"Eos!" Iniluwa niyon ang salubong ang kilay na si Sabastian Mondragon Tan.

Agad namang tumayo si Eos at lumapit sa ama. "Dad... I want my wife back!" Tila
wala sa sarili na lumuhod ito sa harapan ni Sab.

"Hijo..." Lumuluhang lumapit si Hani sa kaniyang mag-ama.

Si Eos naman ay nakakapit sa paahan ni Sab. "You said we have powers! Ikaw! Ikaw
ang pinakamalakas! Do something! Bring her back to me!!!" Desperadong pagsusumamo
nito.

"Eos!" Awang-awa naman si Sab sa kaniyang panganay. Napaka-miserable na nga nito

ngayon. Ni hindi na ito makilala bilang ang dating kanilang anak na tila walang
pakialam sa paligid at walang kaemo-emosyon sa katawan. Hindi na ito taong-bato
ngayon. Malaki na nga talaga ang ipinagbago ng panganay nila ni Hani mula ng matuto
itong umibig...

"Please dad! I'm begging you... Ibalik mo ang asawa ko sakin!" Pagsusumamo nito.
"Parang awa niyo na... Nagmamakaawa ako... Please... I need her..."

Napailing si Sab. "But that is impossible... Hindi ko kaya ang hinihiling mo... Ang
Diyos ang..."

Napahagulhol na si Eos. Naningipuspos ito sa paahan ng ama. "No!!! Ayoko ng

paniwalaan iyan! Bakit Niya ginawa sakin ito?! Bakit Niya inalis sa buhay ko ang
tanging nagbibigay sakin ng pagasang mabuhay! Si Usha lang! Si Usha lang ang
dahilan kaya ako nabubuhay!"

"How about us, kuya?" Mula sa likod ni Sab ay lumitaw ang malungkot na si Kye.

"Kye..." Anas ni Eos nang makita ang kapatid.

"Narito pa naman kami ah..." Anang ng bagong dating na babae.

Tumungo si Eos. "I want her back... I want my wife back..."

"Kuya... Hindi lang ikaw ang nahihirapan... Naiintindihan namin na nagdurusa ka...
Pero sana naman, 'wag mo kaming itaboy nila mommy... Wag mo kaming itaboy sa palayo
sa buhay mo..."

"Anak, mahal ka namin..." Si Sab.

"At kahit wala si Usha... Naririto kami... Naririto kami para sa'yo..." Ani Hani na
aalalayan sanang makatayo si Eos pero tinabig lamang nito ang kaniyang kamay.

KRING!!!
Umatras si Kye para sagutin ang tumatawag sa cellphone nito. "Hello? Yes Kiko! Oh
thank you honey!" Mayamaya ay napangiti ang babae.

Nagtataka naman ang mukha nina Hani at Sab habang nakatingin sa kanilang bunso.

"Mom si Kiko!" Tili ni Kye nang matapos na ang call nito.

"What happened hija?" Nakakunot ang noong tanong ni Sab.

Ngumiti si Kye at saka lumingon sa panganay na kapatid na nakalugmok pa rin sa

sahig. "Mom... Dad... Kuya... This is a good news. Ngayon na raw natin makikita ang
kambal..."

Nagliwanag ang mukha ng mag-asawa samantalang si Eos naman ay namimilog ang mga
matang napatingin sa kapatid at tila di makapaniwala sa narinig nito.

"W-What?" Napatayo na ang lalaki at saka hinawakan sa magkabilang balikat si Kye.

"A-Ang kambal?"

Matamis na ngumiti si Kye sa nakatatandang kapatid. "Yes kuya... Makikita mo na ang

mga anak niyo ni ate Usha... Daddy ka na..."

Bagamat luhaan ay masayang niyakap ni Hani ang halos matulalang si Eos.

"Congratulations son!"

x x x

UP NEXT: EPILOGUE

Wag niyo muna akong gerahin... hehe. Para hindi kayo kabahan... Visit my Facebook
page: JAMILLEFUMAH

( https://www.facebook.com/howsjam )

JamilleFumah ay wala pong 'space'. See the photo of Tan Family. See you there! :)

####################################
═════EPILOGO═════
####################################

CHAPTER DEDICATED SA LAHAT NG TUMANGKILIK SA ASAWA NATING LAHAT :)

●♥●
NAKASUOT siya ng kulay dilaw na bestida habang nakatayo sa harapan ng life sized
mirror sa kanilang silid.

"AKO si Mrs. Jerusha Lopez Tan!" Malawak ang ngiting wika niya sa harapan ng
salamin.

Tinitigan niyang muli ang sariling repleksyon sa salamin. "Ako lang naman ang ma-
swerteng babaeng pinakasalan ng heartthrob na si Eos Geryon Tan." Nakangising
kausap niyang muli sa sarili.

Para lamang siyang baliw na nagsa-salitang mag-isa. Eh ano ngayon? Eh sa tunay

namang nabaliw na siya mula pa nang mahalin din siya ni Eos. Kahit sino naman yata
ay mababaliw sa lalaking iyon!

Sobrang guwapo! Ang kinis ng balat! Ang bango! Ang porma kahit pa effortless iyon
sa araw-araw! Kahit pa nga yata gusot-gusot ang isuot ng asawa niya ay pwede pa din
itong pang ramp model!

At higit sa lahat ng assets nito ay ang... 'killer eyes'!

Doon siya unang tinamaan eh! Iyong tingin pa lang, ulam na!

May talent kaya ang mga mata ni Eos! Iyong pag tiningnan ka ay hihimatayin ka na
agad sa kilig.

Kaya heto, palagi siyang kabado. Eh kasi naman, kahit alam na yata ng buong mundo
na 'taken' na ito ay madami pa ding nagpapa-cute na girls dito.

Pero anyway, mapapagod lang sila sa pagpapa-cute.

Dahil isa lang naman ang cute sa mga mata ni Eos eh! Walang iba kung hindi siya.

Bumaling ang maamo niyang mukha sa kwadradong frame na nakasabit sa dingding ng

silid. Ang litrato ng kanilang kasal ni Eos.

Ngiting-ngiti siya doon samantalang ang kaniyang asawa naman ay blangko ang
ekspresyon ng mukha.

Bahagya siyang napa-simangot. "Ang aking saksakan ng pogi pero super tahimik na
asawa! Iyon bang panis palagi ang aking laway!" Napahagikhik pa siya.

Humakbang siya palapit sa frame. "Pero kahit ganoon siya... Mahal na mahal ko
siya."

Itinaas niya ang isa niyang kamay para haplusin ang larawan nila. Unti-unting
lumamlam ang kaniyang mga mata na tila ba nais nang maiyak... ngunit iyon ay luha
nang kaligayahan. "Kasi siya lang naman ang daddy ng aking magiging babies!"
Maramdaming saad niya.

Muli siyang napangiti sabay haplos ng isa naman niyang kamay sa kaniyang impis pang
puson. "Babies? Oh yes, babies!"
PINAMEWANGAN niya ito nang maabutan niya itong nakahiga sa sofa nila sa sala.
"Anong ginagawa mo?"

Gumuhit ang takot sa guwapong mukha ng lalaki. Naka T-shirt itong puti at saka
pajamang kulay abo. Simple pero yummy!

"Diba sabi ko maghanap ka ng kamote? Bakit natutulog ka dito?!" Angil niya pa sa

asawa. "Naglilihi ako sa kamote! Humanap ka ng kamoteee!!!"

"Baka kasi... Magmukhang kamote ang mga baby natin..." Napalunok pa ito. "Araw-araw
na lang na kamote ang kinakain mo..." Mailap ang mga mata nito.

Lalo namang umusok ang ilong niya sa inis. "Anong sabi mo?! Aba't sumasagot ka na
huh?!" Dinuro-duro niya ang mukha nito.

"W-Wala! I mean, wala pa kasi iyong kotse ko..." Nauutal na sagot nito sa napaka-
hinang boses. " Hiniram ni Mang Tonio. Nasa talyer pa din ang motor ko..." Dagdag
nito.

Tumikwas ang isang kilay niya. "So?"

Napakamot ng ulo si Eos.

"Bakit di ka mag Taxi?" Tanong niya pa sa asawa.

"Walang dumaang taxi eh..." Katwiran nito bagamat mahina pa rin ang boses. Para
bang ayaw na ayaw nitong galitin siya. "Saka mainit sa labas..."

Pinigilan niya ang matawa. Kailangang pangatawanan niya na ang pagiging kumander
niya. "Mag payong ka! Gusto mo mag kumot ka pa! Ang arte-arte mo! Takot ka bang
umitim ha? Hindi mo ba alam na noon ay nagtitinda ako sa palengke nang walang
payong?! Maghapon ako doon at nasa akin na lahat ng amoy ng polusyon at araw! Pero
hindi ako nag-inarte!"

Nagkamot ulit ito ng batok. Parang batang pinagalitan ng nanay. "Hindi naman ako
nag-iinarte eh..."

Inambahan niya ito nang suntok. "Aba't sumasagot ka na talaga huh!"

Agad naman itong umatras at humingi ng "Sorry..." sa pinaka-maamo nitong boses.

"Anong sorry lang?!" Asik niya dito.

"A-Ano ba dapat?"

Napangisi na siya. "Sumunod ka sa akin sa kwarto." Tila Diyosang utos niya dito.

Nauna na siya paakyat sa ikalawang palapag ng kanilang bahay nang...

Lumingon siya...

Bakit parang hindi sumunod si Eos sa kaniya?

"E-Eos?" Bigla ang lukob ng kaba sa dibdib niya ng makitang madilim na ang buong
paligid!

Nasaan si Eos?!

"Eos?"

"JERUSHA..." Mahinang boses ni Eos.

Napahawak siya sa kaniyang ulo... bigla kasi iyong sumakit.

"Ha?" Lumabo ang paningin niya sa paligid at napuno ng usok ang kaniyang harapan.
"Eos! Nasaan ka?" Takot na hanap niya sa asawa.

"I am here... Baby I am here..." Sagot ng boses nito pero hindi niya naman ito
makita.

Nagpalakad-lakad siya sa madilim na daanan. Ni di niya na matanaw kung saan ang

patungo niya.
"Eos..." Nagsimula na siyang maiyak.

Nasaan ba siya? At nasaan si Eos?

"Eos..."

Muli ay ang boses ng lalaki...

"Mahal na mahal kita..." Punong-puno ng kalungkutan ang tinig nito.

Nagpalinga-linga si Usha pero di niya pa rin makita si Eos. Ano bang nangyayari?!

"Mahal na mahal kita Mrs Tan... Parang awa mo na... Bumalik ka na sakin..."

Tumingin siya sa kaliwa. Wala si Eos.

Sa kanan. Wala pa rin ito.

Sa likuran niya. Wala rin!

Anong klaseng bangungot ba ito?

"Eos..."

Naulinigan niya ang tila impit na paghikbi.

Umiiyak si Eos?

Muli ay ang malungkot na boses nito. "Usha... Ipina-pangako ko... Gagawin ko ang
lahat ng makakapag-paligaya sa'yo... Magiging mabuti akong asawa... Gagawin ko ang
lahat ng gusto mo at hindi ako magtatanong..."

Napaiyak na siya. Nasaan si Eos?! Bakit ito nalulungkot? Bakit naririnig niya ang
boses nito pero hindi niya ito makita?

Nagpatuloy ang malungkot na boses nito. "Pagsisilbihan kita... Mamahalin...

Aalagaan at paliligayahin habang nabubuhay ako..."

"Eos..."

"Usha... Bumalik ka na... H-Hindi na po ako magiging masungit at seloso..."

Patuloy na naglakad si Usha habang hinahanap kung saan nagmumula ang tinig ng
kaniyang asawa. Nais niya itong yakapin at aluhin... nais niyang sabihin ditong
mahal na mahal niya rin ito.

Sinundan niya ang pinanggalingan ng tinig ni Eos.

"Kung gusto mo... palagi kitang ku-kwentuhan..."

Tumakbo siya patungo sa boses nito.

"Kahit pakantahin mo pa ako... O kaya pasayawin...

Lahat baby, lahat gagawin ko ng walang pag-aalinlangan..."

Umaagos na ang luha niya. Nais niya ng makita si Eos ay yakapin ito nang mahigpit!

"I will give you EVERYTHING..." Garalgal ang boses na wika pa nito na lalong
nagpangulila sa puso ni Usha.

Sinubukan niyang tawagin din si Eos pero tila walang lumalabas na kataga sa mga
labi niya.

"Jerusha... Bumalik ka sakin...

Kailangan kita...

Kailangan ka namin..."
At bigla ay nakarinig siya ng iyakan ng mga sanggol...

'Uhaaa... Uhaaaa....'

'Uhaaa...'

Sanggol?

Kaninong mga sanggol iyon?

Bakit napakasarap pakinggan ng boses ng mga ito? At bakit tila nangungulila rin
siya sa mga sanggol na iyon. Kaninong anak ang mga iyon?

Bakit tila siya lalong nangungulila?

"I LOVE YOU MRS. JERUSHA LOPEZ-TAN..."

Napalingon si Usha sa mas malakas ng boses ni Eos.

"Kayo ng mga anak natin... Kayo ang buhay ko..."

'Anak natin?' Inulit niya sa isipan ang sinabi ni Eos...

Anak? May anak sila?

Sukat sa isiping iyon ay napahawak siya sa kaniyang tiyan para lamang manlaki ang
kaniyang mga mata! Impis na ang puson niya! Saan napunta ang ipinagbu-buntis niya?!

Nang magsalita muli si Eos...

"Kailangan kita sa pagpapalaki sa kanila... Parang awa mo na... Nagmamakaawa ako...
Balikan mo kami..."

Nangangatog ang buong katawan na napalingon si Usha sa kaniyang likuran.

Ang madilim na paligid ay unti-unting nagliwanag...

At sa dulo ng daan ay may nakita siyang nakabukas na pintuan...

Pintuan kung saan nagmumula ang boses ng mga nag-iiyakang sanggol.... at ang boses
ng lalaking nagsasabing... :

"KAILANGAN KA NAMIN."

walang lingong-likod na tinakbo ni Usha ang distansya niya sa pintuang iyon!

Tama na ang pagkakahimbing!

Tama na ang pananaginip!

Tama na ang pantasya!

Tama na!

Kahit gaano kaganda ang isang panaginip ay bangungot pa rin iyon kung di niya tunay
na makakasama ang kaniyang mag-aama.

Mas masarap mabuhay sa realidad!

Sa realidad na bagamat hindi perpekto ay makakasama naman niya ng 'totoo' ang

kaniyang mahal sa buhay... o 'mga' mahal sa buhay...

Si Eos... at ang mga anak nila!

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

NANLAKI ANG MGA mata ni Eos nang makitang gumalaw ang mga talukap ni Usha. Bahagya
ring bumuka ang maputlang mga labi nito.

"E-Eos..." Bagamat paos ay tila musika iyon sa kaniyang panrinig.

"God!" Napahigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ng kaniyang pinakamamahal na si

Usha.

Ilang buwan na ba itong na-comatose?

Akala niya noon ay tuluyan na itong mawawala sa kaniya. Dumating din siya sa
sandaling kailangan bitiwan ang kambal... pero lumalaban ang katawan ni Usha na
tila ayaw isuko ang buhay ng kanilang mga anak. Ang pribadong doktor nila ay binali
ang protocol nito at hindi in-abort ang mga fetus dahil sa pagkamangha nito sa
reaksyon ng katawan ni Usha habang comatose ang babae. Usha was in stable condition
despite her vegetative state at himala na ito ay may good prognosis. Malakas si
Usha at alam niyang fighter ang kaniyang asawa.

Nailabas sa mundo ang kanilang mga supling after 18 weeks... sina Eos Seth at Eos
Samael Lopez-Tan. Malulusog na mga sanggol... ang mga ito ang dahilan kung bakit
kahit paano ay lumalaban na siya ngayon sa buhay kahit pa nagdurugo ang puso niya
sa kalagayan ng ina ng kaniyang mga anak.

Mula noon ay palagi na ulit siyang dumadalaw sa Hospital kasama ang kambal upang
kausapin ang natutulog na si Usha.

Araw-araw niyang dinadala ang kambal kay Usha. Hindi siya napapagod at nagsasawang
ipakilala kina Seth ang mommy ng mga ito. Araw-araw din niyang hinahalikan sa noo,
hinahaplos sa mukha at hinahawakan ang kamay ng babaeng mahal niya. Palagi siyang
nakikiusap dito na sana ay gumising na ito...

Nag-ulap ang mga mata niya nang makitang nakadilat na talaga si Usha at ngayon ay
nakatingin sa kaniya.

"You're awake!" Bulalas ni Eos.

SI USHA NAMAN ay napatitig sa mukha ng kaniyang asawa.

"E-Eos..." Inabot ng nanghihinang kamay niya ang mukha ng lalaki. May kung anong
kumurot sa puso niya sa nakikitang anyo nito.

Bumagsak ang pangangatawan ni Eos at medyo haggard ang itsura nito. Nanlalalim ang
mga mata na tila kulang sa tulog. Magulo rin ang buhok nito at medyo gusot ang suot
na T-shirt na kulay abo. Bagaman halatang napabayaan na nito ang sarili ay hindi pa
rin nabubura ang malakas na dating ng kaniyang asawa.
Ito pa rin ang kaniyang Eos na guwapo at nakakailang kung tumitig. Pumayat man ito
ay matipuno pa rin. Nabura na nga lamang ang ka-istriktuhan ng aura nito at
napalitan ng di matatawarang kalungkutan at pangungulila.

Napakurap siya... Siya ang dahilan kung bakit nagkaganito si Eos... Siya ang
dahilan kung bakit nalulungkot ito?

"Gising ka na? Gising ka na ba talaga?" Ang lambong sa mga mata ng lalaki ay unti-
unting napalitan ng tuwa.

Marahan siyang ngumiti rito.

Halos maluha si Eos habang nakatingin sa kaniya. "Hindi ba ito panaginip lang? Oh
God! Thank You!"

Pinaghahalikan nito ang buong mukha niya.

"Baby! Anong nararamdaman mo? Kilala mo ba ako? Natatandaan mo pa ba ako?"

"E-Eos..."

"Oh Jerusha!" Niyakap siya nito at pinag-aalis ang mga tubong nakakabit sa katawan
niya.

Nakamasid lamang siya dito na para bang isa itong magandang tanawin na nagbibigay
ligayar at kapayapaan sa puso niya.

"Anong gusto mo? Nagugutom ka ba? Nauuhaw? What do you want? Tell me!" Sunod-sunod
na sabi nitong natataranta. "Kahit ano... C'mon tell me!" May pinindot ito sa tabi
niya at saka sumigaw doon. "Nurse!!! Gising na ang asawa ko!"

Hindi ito magkamayaw sa pag-asikaso sa kaniya.

"GISING NA ANG ASAWA KO!!!" Para itong tange na nagsisigaw. "WHoooo!!!"

"E-Eos..." Nangi-ngiti niyang hinila ang kamay nito.

Tumungo ito sa kaniya at saka siya ginawaran ng mabilis bagamat mariing halik sa
labi. "I love you! I love you! I love you!"

Pati yata puso niya ay napangiti nito. "I-I love you too..."

"Miss na miss na kita..."

"I'm sorry..." Hinaplos niya ang pisngi nito na may bakas pa ng bigote na tila
hindi nito naahit ng maayos.

Pumikit ito habang dinadama ang kaniyang palad sa mukha nito. "Kamusta? May masakit
ba sa'yo ha? Ano ang gusto mo ha?" Malambing na tanong nito.

Biglang may naalala si Usha. Nanlaki ang mga mata niya nang tingnan niya si Eos.
"A-Ang baby..." Nag-aalalang tanong niya. Oo, nasaan na ang mga anak nila?!

"Ang baby natin?" Humiwalay ito sa kaniya.

Magsasalita na sana si Usha nang biglang bumukas ang pintuan.

"OH HOLY LORD!" Si Hani Tan na mommy ni Eos ay gulat na gulat na nakatingin sa
kaniya.

"Mom! Gising na si Usha! Gising na ang asawa ko!" Masayang balita ni Eos dito.

Kasunod ni Hani Tan ang asawa nitong si Daddy Sab na may bitbit na baby... at sa
likod nito ay ang nakangiting si Kye na may bitbit ding baby.

Tumulo na ang mga luha ni Usha habang nakatingin sa mga sanggol na ngayon ay
inilalapit na sa kaniya ng mga kapamilya ni Eos.

"Ito si Seth... Ito si Samael..." Inihiga ni Eos ang mga sanggol sa tabi

"M-mga baby ko..." May bikig sa lalamunang pinagmasdan niya ang kanilang mga anak.
May kung anong malamig na bagay na dumampi sa puso niya habang nakatingin sa mukha
ng kambal.

Kamukhang-kamukha ni Eos ang mga ito. Hindi identical twins sina Seth at Samael
pero may ilang pagkakahawig ang mga ito. Ang matangos at istriktuhing ilong pati
ang mga mata ay nakuha ng mga ito kay Eos. Sa hugis ng mukha ay nakuha naman sa
kaniya gayon na rin ang biloy ni Samael sa kanang pisngi nito.

"Ang po-pogi ng mga baby ko..." Masayang-masaya siya nang bumalik ang tingin niya
sa mukha ng kaniyang asawa.

"Baby natin... Baby natin mahal ko..." Masuyong sagot ni Eos. "Maraming salamat...
salamat Usha.."

Luhaan niyang ngintian ang kanilang mga supling at nilaro-laro ang matatambok na
pisngi ng mga ito. Ang isang baby ay nag-ingit at tila paiyak na ay binuhat ni Eos.
"Itong iyakin at palaging nagwawala ay si Seth..." Anito habang hine-hele ang isang
sanggol.

Ang isang sanggol naman ay naiwang nasa tabi niya at nakapikit na para matulog.
Nanggi-gigil na hinaplos niya ang pisngi niyon. "At itong antukin ay si Samael..."
aniya na nakatingin sa sanggol nang buong pagmamahal.

Masayang yumukod si Kye sa kaniya at hinagkan siya sa kaniyang pisngi. "Welcome

back ate Usha..."

"Kye..."

"Hija..." Si Mommy Hani din at si Daddy Sab ay humalik sa kaniyang pisngi.

"Salamat po... Mommy... Daddy..." Aniyang naiiyak.

Nakangiting tumango si Sab. "Wag mo na ulit iiwan ang asawa mo hija... Mabaliw-
baliw ang isang iyan... He was so lost without you."

Nahihiyang tumango din siya rito. "S-Sorry po..."

"Nothing to sorry about hija... Dapat pa nga kaming magpasalamat sa'yo..."

Pinisil ni Hani ang kamay niya. "Dahil sa'yo... nagbago ang aming anak... Thank you
so much Jerusha..."

Nakasimangot namang sumabat si Eos. "Mom! Dad! Umalis na muna kayo dito! Gusto kong
masolo ang mag-iina ko!"

Nakangusong umentra naman si Kye. "Sus! Ni hindi mo nga kayang palitan ng diapers
ang mga baby niyo eh!"

Nagkatawanan sila. Masama anman ang tinging ipinukol ni Eos sa kapatid.

Tatawa-tawang nanakbo na si Kye sa pintuan ng hospital room na iyon, pero bago ito
lumabas ay nagpahabol pa ito ng pang-asar. "Takot sa wiwi ni Seth si kuya Eos!"

Namumula ang mukhang umiling sa kaniya si Eos. Kahit nanghihina ay natawa na lamang
si Usha.

"Hija... magpagaling ka..." Paalam sa kaniya ng mag-asawang Hani at Sab. "You have
the rest of your lives para sulitin ang mga nasayang na sandali..." Maluha-luha ang
nakangiting mukha ni Hani Tan.

"S-Salamat po..."

NANG Magkasolo na sila ni Eos ay muli na nitong inilapag sa tabi niya ang nakatulog
na ring si baby Seth. Ni hindi na nila pinagusapan ang nakaraan... Sa ngayon ay ang
pagasa na lamang ng bagong bukas ang kapwa nila nais tanawin. Ang bukas sa piling
ng isa't-isa ang kanilang mga supling...

"Ang popogi nila diba?" Anas nito habang hinahaplos ang kaniyang braso.

"Mana sa'yo..." Nakangiting saad niya.

"Mana satin..." Pagtatama nito.

Nangilid muli ang mga luha niya. "Salamat Eos... Salamat..." Totoo naman... hindi
niya akalaing sa kabila ng mga pinagdaanan niya sa buhay ay dito siya hahantong.
Ang isang lalaking hindi man ganoon kaperpekto pero tinanggap siya ng buo sa kabila
ng hindi niya rin pagiging perpekto. Ngayon ay matutupad na ang pangarap niyang
buong pamilya. Pinisil niya ang kamay ni Eos. "Salamat sa paghihintay sakin..."

"No baby... Ako ang dapat magpasalamat na dumating ka... kayo... sa buhay ko... at
dahil binalikan mo ako..." Inabot nito ang labi niya at buong pagalang at
pagmamahal na hinagkan siya.

Napapikit na lamang si Usha...

Malugod niyang tinanggap ang halik na iyon ng lalaking pinakamamahal niya... ang
halik na titighaw ng kanilang pangungulila sa mga nasayang na sandali...

Wala ng iiyak... wala na... tama na...

Siguro naman ngayon ay pagkakataon na nilang sumaya... Salamat sa mga pagsubok na

mas lalong nagpatatag sa kanilang pagsasama.

Niyakap niya si Eos at buong pusong ginanti ang pag-angkin nito sa kaniyang mga
labi.

Dito... sa tabi ng mga anak nila... dito ang tunay niyang tahanan.

- o -

AKO SI JERUSHA LOPEZ TAN...

Ngayon... alam ko na kung bakit ako nabubuhay...

iyon

ay

ang mabuhay...

para sa pagmamahal ng aking mag-aama...

at sa mga oras na ito...

Nagpapasalamat ako...

Ipinagpapa-salamat ko ang pangalawang pagkakataon... para makasama sila...

Salamat po... salamat sa pagtitiwala Niyo...

Maraming-maraming salamat po!

I will be forever thankful....

"FOR THE LOVE OF EOS"

Original Story By:
JamilleFumah

PLUG: EOS SETH (The Worst Man To Love) Now posted on my acct!

GR SERIES: GR1 Gothic Romance (Hani&Sab), GR2 For The Love of Eos, GR3 Kye The Last
Princess, GR4 The Worst Man To Love & GR5 The Beast-Man (Completed/On-Going/Up
Coming)