Do czytania Pisma Świętego trzeba być przygotowanym...
(10)
Na wołowej skórze?
Na półce stoi Biblia. Wydana na pięknym, kremowym, cieniutkim papierze.
Wyglądem zachęca, aby do niej zajrzeć. Niemniej piękna jest Biblia w internecie. Wystarczy połączyć się z adresem www.biblia.poznan.pl, aby doświadczyć bogactwa słowa Bożego. A jak wyglądały oryginały Ksiąg biblijnych? Zdecydowanie inaczej. Powstały przecież 2 - 3 tysiące lat temu. Archeologowie penetrują Ziemię Świętą wzdłuż i wszerz, szukając śladów z przeszłości. Niestety, przez wiele dziesięcioleci wśród wykopalisk niewiele było tzw. materiałów pisanych. Dlaczego? Bo Izraelici (i nie tylko) z reguły używali bardzo nietrwałych materiałów piśmiennych. Zniszczyła je wilgoć i pleśń. Przełom w odkryciach archeologicznych dokonał się dopiero po II wojnie światowej, kiedy w trudno dostępnych grotach skalnych Qumran nad Morzem Martwym odkryto ogromne ilości zapisanych zwojów, po prostu całą bibliotekę (1947). Manuskrypty znajdowały się w głębi jaskiń, w glinianych dzbanach z glinianymi pokrywami, osznurowane i opieczętowane. Suchy, gorący klimat Qumran i brak dostępu światła sprawiły, że rękopisy przetrwały tysiące lat.
Jak pisano w starożytnym Izraelu? Wyjątkowo trwałym materiałem
piśmiennym jest kamień Używały go do pisania prawie wszystkie ludy starożytne. Wszystkie oprócz... Izraelitów. Archeolodzy znajdują w Izraelu niewiele napisów na kamieniach; napisów zaś monumentalnych nie odkryli w ogóle. Z kamienia wycinano podręczne płyty, chyba niewielkie. Na takich kamiennych tablicach Mojżesz otrzymał od Boga na Synaju tekst Dziesięciorga Przykazań. Czytamy w Księdze Wyjścia: Mojżesz zszedł z góry z dwiema tablicami Świadectwa w swym ręku, a tablice były zapisane na obu stronach, zapisane na jednej i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich było pismem Boga, wyrytym na tablicach (32,15-16). Badacze starożytności izraelskich przypuszczają, że być może lęk przed naśladowaniem kamiennych tablic Przymierza, pochodzących od Boga, powstrzymywał Żydów przed ryciem znaczniejszych tekstów na skałach. Dlatego inskrypcje kamienne są rzadkością. Częściej wykorzystywano do pisania specjalne gliniane tabliczki, wypalane w ogniu, albo po prostu skorupy z rozbitych naczyń, nazywane z grecka ostraka Atrament łatwo wsiąkał w tabliczkę, utrwalając słowa na tysiące lat. Zachowało się wiele ostraków ze starożytności: są na nich krótkie notatki, transakcje handlowe, pokwitowania, listy czy... ćwiczenia szkolne. W starożytnej Grecji znany był „ostracyzm” czyli tzw. sąd skorupkowy, polegający na głosowaniu nad wydaleniem z kraju ludzi groźnych dla demokracji, których imiona wypisywano na ostrakach. O pisaniu na ostrakach czytamy też w Piśmie Świętym. Bóg mówi do proroka Ezechiela: Synu człowieczy, weź sobie tabliczkę glinianą, połóż ją przed sobą i narysuj na niej miasto Jerozolimę... (4,1). Innym materiałem pisarskim były drewniane deseczki i atrament. Znów zajrzyjmy do Pisma Świętego. Do tego samego proroka Ezechiela Bóg mówi: Synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim... (37,16). Kiedy trwała burzliwa dyskusja rodzinna i sąsiedzka nad imieniem dla syna Elżbiety i Zachariasza, domyślamy się, że pozbawiony mowy Zachariasz właśnie na drewnianej tabliczce napisał słowa: Jan będzie mu na imię, ponieważ czytamy w Ewangelii wg św. Łukasza: Zachariasz zażądał tabliczki i napisał na niej... (1,63). Nieraz pisano atramentem na drewnianych tabliczkach, a niekiedy pokrywano je warstwą wosku, a wtedy litery rzeźbiono małym dłutkiem czyli rylcem. Znów odwołajmy się do Biblii. Czytamy w Księdze proroka Habakuka polecenie: Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można je było łatwo odczytać (2,2). Choć w starożytności używano do pisania kamieni, ostrak i tabliczek z drewna, to jednak właściwym materiałem pisarskim był papirus. O nim (i nie tylko) za tydzień.
ks. Piotr Ostański
Proponuję dwa zdjęcia, zapisane we formacie JPG:
- Dzbany.jpg i podpis: Trzy typowe kształty dzbanów z Qumran
- Ostraka.jpg i podpis: Ostraka z tekstami Ewangelii, tzw. Biblia ubogich