Forbidden Lust

11.3K
203
24
He is a living temptation that I shouldn’t let myself be tempted.

Leslie "Lace" Scott. My mother’s husband.

The man I hate the most.

And the man I desired the most

_________

SOON ON 2022

Comment
Prologue
8.12K
273
91
Prologue

“No fucking way!” Hinampas ko ang aking office table at sinamaan ng tingin si
mommy. “Pumayag na akong pakasalan mo siya, but please have respect to my father!
Huwag mong dalhin ang lalaki mo sa bahay namin ni papa!”

“Keith Gil!” galit na sigaw ni mommy at tumayo. “I didn't came here for your
approval. I'm here to let you aware that we already moved unto your mansion.”

“Mayaman naman si Leslie, 'di ba?! Bakit 'di kayo bumili ng sarili niyong bahay?!
You can even move out of the country and leave the fuck of me alone! Lubayan niyo
na ako!” Iritadong balik sigaw ko.

Sinamaan ako ng tingin ni mommy. “Do you really hate me that much?”

“No,” I replied and chuckled nonchalantly. “Hate is the understatement of what I

feel for you. I loathe you. Magmula nang mamulat ako sa mundong ginagalawan ko,
ayoko na sa'yo. Pinapakisamahan lang nga kita kasi ikaw ang ina ko.”

Hindi na ako nagulat pa nang umikot siya sa mesa at sinampal ako. My head tilted a
bit due to the impact of her slap. She slapped me again.

“Ang kapal-kapal ng mukha mo! Hindi ka mabubuhay sa mundong ito kung wala ako!” she
yelled in front of my face.

I tucked some strands of my hair behind my ears and look at her without emotions.
“Alam mo kung ano ang pinagsisihan ko? 'Yun ay ang maging anak mo, Kimberly
Germosa. Nagsisisi akong ikaw ang naging ina ko.”

I saw her got taken-aback with my words and blinks several times. “A-anong sabi
mo?”

Pabagsak ako sa'king kinauupuan at pinulot ang ballpen. I began flipping pages of
the marketing sales report as I spoke, “Leave my office, mom. Walang akong
sinasabing pinapayagan ko kayong manirahan sa bahay ko, but don't expect me to
treat you nicely.”

“Kaugali mo talaga ang ama mo, Keith,” mariing saad nito na hindi ko na binigyang-
pansin.

I acted like I'm reading while waiting for her to storm out of my office. Nang
makalabas ito ay nanghihina akong napasandal sa'king office chair at binitawan ang
ballpen. My eyes darted on the picture frame at the right part of my table. It was
me and my father's only picture before he passed away.

Mariin kong kinuyom ang aking mga kamao habang nakatitig sa frame. Hot tears
forming on my eyes as my left hand raised to touch my cheeks. I feel like it was
burning heat. Malakas ang pagkakasampal ni mommy sa'kin na hindi na rin bago para
sa'kin.

“I'm sorry, dad,” mahinang usal ko habang nakatitig sa litrato naming dalawa.
“Hindi ko napigilan ang emosyon ko.”

He loves her so much, and if ever he's still alive, he would probably  scold me for
talking back to my mother. He's that kind. Sa sobrang bait, pinagloloko na ng ina
ko. Nakakagago.

A knocked on the door interupted my deep thoughts. “Miss Gil, your meeting together
with the board members would start any moment.”

Napatikhim ako at pasimpleng pinahiran ang aking mga mata. Inayos ko ang aking suot
na corporate attire bago sumagot. “Yes, Gemma. I'll be there. Just a minute.”

“Yes, miss.”

Tumayo ako at dumiretso sa human sized mirror ko dito sa loob ng opisina. I glanced
to myself and found out that my cheeks were really red. Ganoon kalakas ang sampal
ni mommy na mananatili ang bakas nito sa balat ko.

Bumuntong hininga ako at nagkalkal ng pressed powder sa'king handbag. Matapos ay

nilagyan ko ang aking pisngi para hindi mahalata ang pagkapula nito. I also painted
my lips with candy-apple lipstick. Inayos ko ang pagkakatali ng buhok ko bago
muling sumilip sa salamin.

Nang makuntento sa'king hitsura ay lumabas na ako ng opisina na walang dala.

Sinalubong
naman ako ni Gemma ng ngiti at sumunod sa'kin.

I checked my wrist watch and took a deep breath. “Do I have any appointments this
five up until night?”

Maagap namang binusisi ni Gemma ang dala niyang notepad. “Actually meron po. Five-
thirty, meeting with Mr. Alfonso for the opening of our branch in Davao and on
seven sharp, you have dinner meeting with Corpuz family for our business' expansion
in Abu Dhabi. But I cancelled it all since your mother visited this afternoon.”

Napangiti ako. “Salamat, Gemma.”

“Magba-bar ka na naman ba?” she asked. Now she's not my secretary, but my friend—
Gemma.

Tumango ako dito. “Yeah. I need to breathe.”

“Relax yourself, Keith. Baka mapano pa ang kalusugan mo. Alam kong ikaw lang ang
namamahala sa Gil Corporate and Gil Empire, ngunit kahit minsan ay magpahinga ka
naman.”
I nodded. “Yeah. Medyo na-focus lang ako masyado sa pagpapalago ng negosyong iniwan
ni papa.”

Tumango lang si Gemma. Saktong bumukas ang pinto kaya agad akong lumabas. She
immediately opened the door of conference room for me. Mahina ko itong
pinasalamatan bago tuluyang pumasok sa loob.

Nagtayuan naman ang mga board member at bahagyang yumuko upang batiin ako. Sinagot
ko lang sila ng ngiti at dumiretso sa upuang nakapwesto sa dulo ng hugis oval na
mesa. Kompleto na ang lahat kaya naman hindi na ako nagtataka kung bakit naka-set
up na ang projector.

“Let's start...”

--

“Punyeta 'yang nanay mo, e.” Tinunga ni Nicole ang alak mula sa kanyang baso. “Baka
kapag nalaman niya ang nakaraan niyo ng step-father mo, baka mahimatay 'yan.”

Napailing nalang ako. Alam nila ang totoong pag-uugali ni mommy kaya hindi na ako
nagtataka sa inaasta nila ngayon.

“Bakit ba kasi hindi niya maintindihan na ikaw na nga itong dumidistansiya sa

demonyong step-father mo?” dagdag pa ni Nicole.

“Hot step-father kamo,” sabad ni Jona. “Ano bang klaseng gayuma gamit ng mama mo
para naman makaakit kami ng bilyonaryong gwapo na malaki ang etits.”

“Etits?” sabay na tanong namin ni Nicole.

Jona eyed us and laughed. “Tite.”

“Punyeta ka!” Binato ni Kiara si Jona ng plastic cup na nailagan din naman agad ni
Jona. “Titeng-tite ka na ba?”

“Hindi pa kasi nadidiligan,” nakangising usal ni Nicole.

I saw how Jona's face stained red. “Hoy, gago! Fresh na fresh 'tong pechay ko, 'no!
Baka kay Keith kamo, walang dilig-dilig. Limang taon na.”

Bigla akong nasamid sa iniinom kong alak. Nilapag ko ang baso sa mesa at umubo. I
felt Nicole caressed my back up and down motion as they burst out laughing. Namula
naman ang pisngi ko sa narinig.

“E, ano naman?” I asked as if that didn't bother me at all.

“Bakit ba kasi ayaw maghanap ng hote papa!” kantiyaw ni Jona.

Inirapan ko sila at muling kinuha ang aking baso. Nilagok ko ito at napapikit sa
pait ng lasa. They have been my friends since I became the vice-chairman of my
father's company. Sila ang karamay ko maliban sa mga kaibigan kong si Vielle at
Sam.

“Baka nawili sa etits ni ugh-daddy..” gatong naman ni Kiara na talaga iniungol pa

ang huling dalawang salita.

“Kahit sino naman bababa ang panty sa step-father ni Keith. Ang gwapo-gwapo tapos
umiigting pa ang panga,” sambit ni Nicole.
“Bali-balita din na halimaw din daw siya sa kama,” tumunghay si Jona. “Ang swerte
naman ni Keith. Minsan lang makatikim, pero bigatin naman.”

Buong usapan nila ay namumula ang buong mukha ko. Hindi ko alam kung bakit si Lace
ang usapan nila samantalang si mommy ang problema mo.

Tinapik ni Nicole ang balikat ko. “Kung ako sa'yo, ma' friend, magpapadilig na ako
sa iba. Sige ka, malalanta 'yang pechay ng sinilangan natin.”

Inismiran ko sila. “Nah. I'll pass.”

“Stress reliever nga kasi ang sex,” saad ni Jona at sumimangot. “Stressful ang
trabaho mo kaya you need something to freshen you up. Nakaka-blooming ang ano,
sis.”

“Anong ano?” I asked in confusion.

Humagikhik silang tatlo. “Hindi mo alam?”

“Magtatanong ako kung alam ko?” pamimilosopo ko. “Ano nga kasi?”

“'Yung nilulunok mo tuwing nagkakantunan kayo, sis,” Iritang sagot ni Jona.

“Ano nga?”

“Tamod, punyeta. Ang dami pang kuda, Jona,” ani ni Kiara at lumaklak sa kanyang
alak.

Muling namula ang pisngi ko sa narinig. Nag-iwas ako ng panginin sa kanila nang
magsimula na naman silang manukso.

Damn, hindi ko nilulunok 'yun. Nagpi-pills ako.

“Oy, namumula si Keith!” Inuga ni Nicole ang balikat ko. “Nilulunok mo? Masarap?”

Napailing ako dito. This conversation is normal for us. Walang inose-inosente
sa'min. Ngunit kahit sanay na ako sa kanilang pambubuska ay hindi mo maiwasang
mailang. Lalo na ngayon na may tama na kaming lahat.

“Mga yawa kayo,” I murmured.

Nagsalin ako muli ng alak sa baso at tinunga ito. Nagpaalam sila na magtutungo sa
dance
floor para sumayaw habang ako ay naiwan sa aming upuan at inuubos ang alak na in-
order namin. Sayang din sa pera.

Napasinghap ako nang may biglang humila sa braso ko. “Come on, Keith! Let's dance!”

Ngumiti ako dito at sumayaw na rin. Tinatamaan na rin ako ng alak kaya wala na
akong pakialam kung pinagtitinginan n kami. I just swayed my hips to the beat of
sexy music the DJ is playing. Sa ganitong paraan ko pansamantalang nalilimutan ang
problema ko.

“Hey,” someone whispered behind me.

Napasinghap ako nang humawak ito sa bewang ko. I tried to freed myself, but damn
he's much stronger.

“L-let me go...” I said.

He chuckled giving me goosebumps. “Let's enjoy each other's company in my unit.”

“Bitiwan mo ako!”

Pilit kong tinatabig ang braso niya sa bewang ko ngunit mas hinihigpitan niya ang
kapit dito. The moment his hand moved up to my chest, bigla itong nawala sa likod
ko.

Nilingon ko ito at napasinghap nang makilala ko ang lalaking nakadagan sa isang

lalaki na sa tingin ko ay ang mapangahas na humawak sa katawan ko.

Few more punch, the man stood and said. “No one is allowed to touch my girl.”

Napaatras ako nang humarap ito sa pwesto ko. “L-leslie...”

“Let's go home, wife...”

Author's Note:

Ito na, atat kayo, e. Huhu. Nilipat ko si Lucas at Shaun sa dreame.

Find me on my socmed accounts:

Dreame: SenyoritaAnji
Facebook: Senyorita Anji
Facebook Page: Senyorita Anji Stories

Your comments and votes are highly appreciated🥺

Chapter 1
6.01K
228
29
Chapter 1

“Class dismissed.”

Agad akong tumayo at sinukbit ang bag sa 'king balikat. I yawned as I take steps
towards our room's door. May nakakasabay ako sa paglabas dahil katulad ko, atat din
sila sa awasan.

Napangiwi ako nang maramdaman ko ang pananakit ng likod ko. Dalawang oras din akong
nakaupo dahil takot akong mag-excuse sa terror naming subject teacher. Parang halos
ikamatay na namin kapag titignan niya kami, e.

Sinalubong ako ni Kiara pagkalabas ng classroom. Nakangisi ito at mababatid mo

talagang may kapilyahan na namang iniisip. The glints of wickedness on her eyes is
like telling me she's planning something.

“Mamaya ka na umuwi,” bungad nito at pinalibot ang kanyang braso sa braso ko.

Napailing ako dito. “Pagod ako, Ara. Bukas nalang.”

“But tomorrow's saturday!” Sumimangot ito. “Dali na kasi. Para naman makapagmove-on
ka minsan.”

Natigilan ako sa sinabi niya. Bumigat ang paghinga ko dahil sa biglang pagsagi ng
mga alaala nang pagkawala ni papa. Ramdam ko ang pagkirot ng aking dibdib at
pangilid ng luha sa 'king mga mata.

“Hey.” Inuga ako ni Kiara dahilan para mabalik ako sa reyalidad. “Are you okay?”

Ngumiti ako dito at sasagot na sana nang may biglang bumundol sa balikat ko.
Nilingon ko ito
at bumungad sa 'kin si Vielle Martinez na nagmamadaling naglakad palayo. Nihindi
man lang humingi ng paumanhin.

“Ang ganda talaga ni Vielle,” saad ni Kiara. “Kaso ang sungit.”

Napailing ako dito at nagsimula nang maglakad. It's friday kaya halos lahat ng
estudyante ay kating-kating umuwi. Ang iba ay didiretso sa kani-kanilang gimik
habang ang iba ay gusto na magpahinga. Ewan ko lang kay Kiara kung bakit ako ang
pinupuntirya nitong isama.

“Bakit ba kasi nag-tourism ka? Ayan tuloy, nangangapa ka magpalago sa negosyo

niyo,” ani ni Kiara habang naglalakad kami sa hallway.

Humugot ako ng malalim na hininga. “Ayos lang, Ara. May tutulong naman siguro sa
'kin magpatakbo ng negosyo.”

“Kaya nga mag-bar tayo ngayon. Para maiwas-iwasan ang stress mo sa works mo. Dagdag
stress pa ang nanay mo.” Umismid ito na ikinailing ko.

“Marami pa akong gagawin, Ara. Kailangan ko pang mag-aral.” I took a deep breath.
“Ayokong mawala ang pinaghirapan ni daddy kapag hindi ko pinatunayan sa mga board
members na deserving ako maging CEO ng kompanya.”

Hindi na nagsalita si Ara at nagpatuloy lang sa paglalakad. She's still clinging on

my arms while walking. Ganito palagi ang eksena naming dalawa sa tuwing nag-aaya
siya gumimik.

“Ara,” I called her name. Tinanggal ko ang braso niyang nakakawit sa 'kin at
sinamaan siya ng tingin. “Uuwi muna ako bago pumunta sa gimik—”

“No need,” she cut me. “I have extra clothes especially for you. Huwag ka munang
umuwi. Baka ma-stress ka pa.”

Hindi na ako nito pinagsalita. Basta nalang niya akong hinila patungo sa nakatambay
niyang kotse sa gilid ng parking lot at nagtungo ito sa driver's seat. Wala akong
nagawa kundi ang bumuntong-hininga at naglakad papuntang shot-gun seat. I opened
the door and was about to go inside of the car when somebody called my name.

“Keith!”

Natigilan ako at nilingon ito. Kita ko ang pagtakbo ni Marco palapit sa pwesto ko.
Hindi ko maiwasang mapatingin sa mga kababaihang kung makatitig kay Marco ay parang
huhubaran na
nila ito.

“Hey,” I gretted the moment he arrived in front of me.

Yumuko ito at humawak sa kanyang tuhod. I heard him taking a deep breath before
standing straight and smile at me. “Hey, uuwi ka na?”

Napalingon ako kay Ara na busy kaka-type sa kanyang phone habang nakaupo sa
driver's seat. Muli akong bumaling kay Marco at umiling. “No. Gigimik kami mamayang
gabi.”
“Ahh, ganoon ba?” he murmured and scratched the back of his neck. “Are you busy
this coming sunday?”

Mataman ko itong tinignan at kita ko ang pamumula ng kanyang leeg at tenga. Umiwas
naman ito ng tingin na ikinatawa ko ng bahagya. “Why?”

“I... uhm... ” muli nitong kinamot ang kanyang batok. “Aayain sana kitang lumabas?
Kung ayos lang sa 'yo? Kung hindi, may next time pa naman?”

I bit my lip to supress a smile. Damn, he looks cute! Tumikhim ako at dahan-dahang
tumango. “Sure. No prob.”

I saw how relief flashed through his honey colored eyes. Nginitian ako nito ng
malawak. “Great! I'll be fetching you this sunday on your house, is that okay with
you?”

Tumango ako dito. Marco Umali is my grade school friend. Niligawan ako nito ngunit
hindi ko pinayagan dahil ayoko siyang masaktan. I only think of him as a friend.
Nothing more, nothing less.

“No problem, Marco. Aantayin nalang kita.” I smiled. “For now, I have to go. See
you on sunday!”

“See you.” Tumango ito at ngumiti.

Nginitian ko siya sa huling pagkakataon bago pumasok sa loob ng sasakyan. Kiara

threw her phone towards the dashbord before starting the car's engine.

“Anong pinag-usapan niyo?” she asked.

I took off my bag and placed it on my lap. Sinabit ko ang aking seatbelt bago siya
sinagot,
“He asked me out this Sunday.”

Tumili ito at otomatiko namang tumakip ang mga palad ko sa aking tenga. “Oh gosh!
Inaya ka niyang makipag-date?”

Napailing ako dito. “Silly. Just a friendly date.”

“Kahit na!” She stomp on the accelerator and maneuvered the car out of the parking
lot. “Date pa rin 'yun.”

Inirapan ko ito at tumingin sa labas ng bintana. “Malisyosa ka lang talaga, Ara.”

“Bakit ba kasi hindi mo siya magustuhan? Marco is the campus's face! Varsity player
at Magazine Model. Running as suma cum-laude pa at tagapagmana ng Umali Resorts.
Saan ka pa? Kay Marco Umali ka na!”

Bahagya akong natawa sa mga pinagsasabi nito. She really love shipping me with
Marco which I really can't get to understand. Wala akong feelings para sa tao tapos
pinagduduldulan pa niya ako du'n.

“Manahimik ka nalang at mag-drive. Hindi 'yung kung ano-anong lumalabas diyan sa

bibig mo,” I said.

“Awit sa 'yo, Keith Gil.”

Nginitian ko lang ito ng peke bago sumandal sa headreast ng upuan at pumikit.

Damn, I want to rest!

--

“Hi, bitches!” masayang bati ni Kiara sa mga babaeng kasalukuyang umuukupa ng mesa.

We're inside a not-so-classy kind of bar. Simple lang ang lugar na ito at laking
pasalamat ko na walang dance strippers. Tanging mga banda lang ang nagpapatugtog sa
entablado upang aliwin ang mga kostumer.

“Hey, Ara!” the lady in a blue off shoulder greeted.

“Hey, Nicole,” balik bati ni Kiara at inaya akong umupo. “Anyways, girls, this is
my friend Keith Gil.”

“Hi, Keith!” greeted by the girl in a white string tops. “I'm Jonalyn West. Jona
for short.”

“Nicole here!” Nginitian ako ng babaeng bumati kay Ara kanina. “Call me Niks or
Nicole or beautiful.”

“Or stupid,” sabat ni Jona.

“Hi.” Pilit akong ngumiti. “I'm Keith.”

“You're pretty,” Nicole said. “Do you have a boyfriend?”

Mahina akong natawa sa tanong niya. “None,” I replied.

“But...” Kiara flicked her fingers. “Marco Umali is courting her.”

Sinamaan ko kaagad ng tingin si Kiara na hindi man lang niya pinansin. She called
for a waiter and not minding my deadly stares.

“Marco Umali? As in the Varsity Player of UP?” Jona gasped. “That one is a big
catch!”

“Crush siya ni Jona,” nakangising saad naman ni Nicole.

Napangiti ako nang hinampas ni Jona ang braso ni Nicole. “Hoy, hindi na. May bago
na naman akong crush.”

“Sino?” pang-uusisa naman ni Kiara matapos maka-order. “Lagi ka nalang nagpapalit

ng crush.”

“That handsome billionaire on her father's birthday.” Nicole shrugged. “As if naman
papatol 'yun sa kanya. Masyadong mayaman at gwapo ang isang 'yun. Dagdag pang may
dugong banyaga kaya manahimik ka nalang, Jonalyn.”

“Putangina mo talaga, Nicole.” Iritang bumaling si Jona dito. “Manahimik ka,

pwede? Panira ka lagi sa mala-fairy tale life ko.”

“Neknek mo,” saad ni Nicole para inisin lalo si Jona.

Napailing nalang ako sa kanila. They look so fine for a lady, ngunit kung
magbangayan daig pa ang mga batang naglalaro ng chinese garter. Walang gusto
magpatalo. Which I find amusing.
Dumating ang order ni Kiara at agad akong uminom. Hindi na bago sa 'kin ang
pagguhit ng pait sa 'king lalamunan dahil sanay na ako sa ganito magmula ng malawa
si daddy.

It's been a couple of months since he died, and a couple of months of sulking at
the corner of my room. Walang ni-isang dumamay sa 'kin dahil si mommy wala namang
pakialam sa 'kin. She hated dad, actually. Hindi ko alam kung bakit ngunit galit
siya kay daddy.

Dad became my mother and father at the same time even if I still had a mom. He
braids my hair, sang me song to sleep, read poems for me, and he was even the one
who love taught me a lot of things, especially my favorite hobby. Horseback riding.

Kaya ngayon ay lunod na lunod ako sa pagkawala niya. Halos hindi ko na makilala ang
sarili ko nitong mga nagdaang buwan. Iyak, kain, inom ng alak, at tulog lang ang
inaatupag ko. I forgot about my studies. I forgot to take care of myself. Siguro
kung hindi ako pinuntahan ng abogado ni daddy para sabihin na sa akin ipinamana ni
daddy lahat at ako ang mamumuno ng mga ari-arian niya, siguro nasa kwarto pa rin
ako hanggang ngayon. Kinukulong ang sarili at umiiyak.

“Ang lalim naman ng iniisip mo.” Kiara flicked her fingers in front of my face.

Napaiwas ako ng tingin sa kanya at muling lumaklak ng alak. “Naalala ko lang si

Dad.”

Her face flashed sadness. Tinapik nito ang balikat ko at pilit na ngumiti. “Hindi
ko alam paano ka aluhin, ngunit sana maging matapang ka.”

Hindi na ako nagsalita pa at patuloy nalang sa pag-inom ng alak. Uuwi na naman ako
sa bahay, ibig sabihin at makikita ko na naman si mommy. At ang isipin palang na
makikita ko na naman siya ay nagpapabigat sa pakiramdam ko.

Mom and I aren't in good terms. We seldomly have conversation that always end up
into an argument. Lalo na nang malaman niyang nasa pangalan ko lahat ng iniwan si
daddy. Including the mansion we're both residing is now under my name.

“Hoy, seryoso ka?” Kinalabit ako ni Nicole. “Tatlong bote na ng alak ang naubos mo
mag-isa, hindi ka pa ba nahihilo?”

I look at her and blinked several times. Dalawa na mukha ni Nicole, ibig sabihin
tinamaan na ako ng alak. Napahawak naman ako sa aking sintido at ngumiti pilit sa
kanya. 

“Kiara, aalis na ako,” paalam ko dito.

She look at me, her eyes were sleepy. “Gushto mo ihatid kishta?”

Natawa ako ng bahagya dito at umiling. “I can handle myself just fine, Kiara. I'll
go ahead.”

Napaalam na din ako kila Nicole at Jona bago tumayo at lumabas ng bar. Nang
makalabas naman ako ay sinalubong ako ng malamig na hangin. I'm wearing a backless
body-con red dress that really hugs my curves. Mabuti nalang at nasa kotse ni Kiara
ang bag ko kaya dinaanan ko naman ito sa parking lot bago pumara ng taxi.

I told the driver our exact address the moment I entered the car. Nahihilo na ako.
Masakit ang ulo ko at gustong-gusto ko na magpahinga.

“Eight-hundred pesos po, ma'am,” said the driver.

Nagkuha ako sa aking wallet ng isang libo at inabot ito sa kanya. “Keep the change,
manong.”

I took off my heels before going out of the car. Bitbit ang backpack sa kanang
kamay habang heels namang sa kaliwa ay naglakad ako papasok ng kabahayan namin.
Binati pa ako ng guwardiya namin na hindi ko pinansin. Nahihilo na ako at
pakiramdam ko talaga ay pasuray-suray ang paglalakad ko.

Natigilan ako nang may mapansin akong isang McKlaren na nakapark malapit sa
fountain. Did mom buy another car?

I shrugged to myself before walking towards the house. Nang makapasok ako ay
bumungad sa pandinig ko ang masayang boses ni mommy na parang may kausap.

“Of course she'll like you. Antayin nalang nating— oh there she is!” mom squaled.

Binitawan ko ang heels at hinilot ang aking sintido. Naglakad ako dire-diretso
patungong hagdanan at hindi na binigyang pansin ang bisita niyang nakaupo sa
mahabang sofa ng sala.

“Keith, halt on your spot,” I heard her said.

Napairap ako sa hangin at sumagot na hindi lumilingon. “I want to rest, mom.”

“I need to tell you something,” saad nito sa malumanay na tinig.

I scratched the back of my neck and gently massaged it before starting to walk
upstairs. “Just tell me tomorrow.”

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad at nang nakatatlong baitang na ako sa hagdanan,

nagsalita ito.

“I'm married today, Keith.”

Natigilan ako sa sinabi nito. Nabitawan ko ang bag at napahawak sa handrail ng

hagdanan. I move myself to face them. Nakatayo si mama habang ang kasama niyang
lalaki ay hindi ko masyadong naaninag dahil sa dala-dalawa na paningin ko.

“A-ano?” I chuckled humorlessly. “Kinasal ka ulit? Kaya pala atat kang magpa-
annulled kay daddy?”

“Keith—”

“What?” Naglakad ako pababa ng hagdan at tumayo sa harap niya. Isang metrong
distansiya. “Can you hear yourself? Can you fucking hear yourself?! Mommy,
kamamatay lang ni daddy! Hindi mo man lang ba ipapaabot ng isang taon bago ka
kumirengkeng sa iba?!”

“Keith, ayusin mo ang pananalita mo! Nasa harap tayo ng asawa ko,” mariing saad
nito na na ikinangisi ko.

“Wala akong pakialam,” I said and licked my lower lip.

Nilingon ko ang lalaking tumayo at nagtungo sa harap ko. His hand wrapped around my
mother's waist, pulling her more closer to her. Mataman ko naman siyang tinignan.

Wala sa sarili akong napaatras nang dumapo ang malamig nitong titig sa mga mata ko.
Pinasadahan ko siya ng tingin kahit nahihilo.
He's six-seven tall I think? Napaawang ng kaunti ang labi ko nang mapagtanto ko
kung gaano kagwapo ang estrangherong kaharap ko.

“I'm Lace Scott, your step-father.” He took a step forward and held my hand for a
handshake. “It's nice to meet you, Keith Gil.”

Fuck, I think my panties are soaking wet by now. Damn it!

Chapter 2
4.71K
227
38
Chapter 2

Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng pagkagutom. Hawak-hawak ang aking ulo,
bumangon ako sa kama at umupo. I massaged my temple lightly before pushing away the
heavy duvet that was covering my body.

Bumaba ako sa 'king kama at nagsuot ng tsinelas. I run my fingers through my messy
hair while walking my way out of my room. Binalewala ko ang lamig na nararamdaman
ko dahil sa suot kong spaghetti strap satin blouse. Hindi ako komportableng matulog
na hindi satin ang suot, kahit pa lasing ako.

Hinilot ko ang aking balikat nang sumakit ito, siguro ay sa paraan ng pagtulog ko
ito kaya masakit. Ikaw ba naman matulog na mala-helicopter sa sobrang likot, tignan
natin kung hindi sasakit ang katawan mo kinabukasan.

I yawned the moment my feet reached the door to enter the kichen. Kinapa ko ang
switch ng ilaw at ini-on ito. Bahagya kong pinikit ang aking mga mata nang masilaw
ako. I even rubbed my eyes to adjust my eyesight to the brightness of the
surrounding.

“Fuck,” I murmured to myself.

Bakit nakalimutan ko mag-grocery?

Pabalda kong sinara ang pinto ng fridge at dumiretso sa mesa. Buti nalang at may
loaf bread na nasa mesa katabi ang ibang mga prutas. Kinuha ko ang loaf bread at
nagtungo sa bread toaster.

Pinasak ko ito sa saksakan at nahihilong itinoast ang tinapay. Ewan ko lang kung
hindi 'yun masusunog. Wala pa naman akong pakialam.

Pumulot ako ng isang piraso ng grapes sa mesa habang inaantay ang tinapay maluto.
Medyo masakit pa ang ulo ko sa dami ng alak na nainom ko, ngunit hindi naman ako
nakaramdam ng pagkasuka kaya okay lang.

“Was it good?”

Halos mapitlag ako nang may biglang nagsalita. I look at the door's direction and
found out it was my mother's husband. Leaning on the door's frame while looking at
me intently.

Napaiwas ako ng tingin dito at tumikhim. “Hindi ka pa pala umuwi.”

My eyes shifter to the bread toaster the moment it spit out the bread. Tinungo ko
naman ito at kinuha, nihindi man lang ako nakaramdam ng init. Basta ko nalang itong
nilagay sa plato at naghanap ng peanut butter at hindi na pinansin ang lalaking
nakatayo sa hamba ng pinto at tinititigan ang mga galaw ko.

Ignore him, Keith. Don't mind that bastard step-father of yours. Pretend that
you're not having a crush on him. Damn you for feeling that.

Kung pwede lang sigurong kutusan ang sarili baka ginawa ko na. Isa rin sa rason
bakit hindi maayos ang tulog ko at naabutan ako ng gutom dahil sa step-father kong
dinaig pa si Zayn Malik sa itsura.

“Damn,” I murmured to myself after seeing the peanut butter above the cabinet.
Nakapatong ito sa isa pang bottle kaya kailangan ko pang tumingkayad ng todo.

Sumubo ako ng isang piraso ng grape na hawak ko at tumingkayad upang abutin ang
bottle ng peanut butter. Tangina naman. Sino bang gagong naglagay ng peanut butter
sa mataas na parte ng cabinet? Baka mapukpok ko siya ng kutsilyo.

I extended my arms higher to reach for the bottle. I even jumped just to reach it,
damn it. I'm 5'7, why the fuck I can't reach this one?

Napasinghap ako nang may humawak sa bewang ko at inangat ako nito. I unconsciouly
reached the bottle of peanut before I felt him turned me around to sit on the sink.

Napaawang ang labi ko kasabay ng paghawak ko sa kanyang balikat dahil sa

pagkabigla. The lights of the kitchen didn't helped on hiding my red cheeks. Lalo
na nang dumapo ang paningin ko sa kanyang mga mata. Those ebony orbs are eyeing me
with an unexplanable emotions.

I swallowed the lump on my throat. “A-anong ginagawa mo?”

“Lending a helping hand,” he murmured.

Napaiwas ako ng tingin dito. “Let go of my waist.”

Nang hindi ito sumunod sa sinabi ko ay ako na mismo ang nagtulak sa kanya palayo.
His distance was leaving me breathless. Parang nakakalimutan ko na ang huminga sa
sobrang lapit naming dalawa.

Nang mapaatras ito ay agad akong bumaba sa sink. Sinadya kong banggain siya at
nagtungo sa deriksiyon ng mesa. “Ano pang ginagawa mo dito?”

“I was hungry,” he replied.

“Walang pagkain na nakaimbak sa ref.” Hinarap ko ito. “If you are hungry, you can
leave the house and never come back.”

I saw how a mere grin lift up his luscious lips. What?! Where the hell did that
word came from?

“You're quite bold,” he said. “Is that how you treat your father?”

Inirapan ko ito at nagsimulang magpahid ng peanut butter sa toasted bread gamit ang
kutsara. “Wala akong ibang kinikilalang ama bukod kay daddy. So could you please,
spare me with your bullshits in life. Kasal na kayo ni mommy, umalis na kayo.”

Umupo ako sa isang silya at kumagat sa toasted bread. I don't care anymore if my
words are harsh or whatever. I just want them out of my sight. Ayoko silang makita.

“Hindi mo man lang ba ako aayaing kumain?”

Napatingin ako dito. I shot him deadly glares when I found him smirking at me. Agad
kong inubos ang tinapay at nginitian siya ng peke. “I only toasted one.”

Tumayo ako at tinuro ang mga prutas na nasa mesa. “You can have those.”

Kumuha ako ng isa at sinubo 'yon. Medyo nakaramdam ako ng pagkailang sa paraan ng
kanyang paninitig na hindi ko pinahalata. But honestly, havoc is starting to wreck
my system and I
don't fucking know the reason why.

“I don't like fruits,” malamig na sambit nito.

I admit, he's intimidating. But who cares? I don't fear him. “Masarap naman, e.”

His lips lift a smirk. “Really?”

I nodded at pumulot ulit ng isang piraso ng grape. Sinubo ko ito at nginuya.

“Yeah.”

“Well, then. Let me taste it.”

Buong akala ko ay didiretso siya patungo sa mesa upang pumulot ng prutas. Ngunit
taliwas ang ginawa niya sa naisip ko.

My mouth gape in appalled when he sneak his arms around my waist, pulling me
towards him. My body bumped unto his as his ebony orbs are observing my reaction.

Hindi pa ako nakapagsalita nang bigla ako nitong siniil ng malalim na halik. Dala
ng gulat, umawang ang labi ko at simantala niya ang pagkakataon upang ipasok ang
dila sa loob at tinutudyo ang dila ko.

I raised my hand to his chest to push him, but instead of pulling, I grasped on his
chest as my body tingled with the sensation he's giving me. Ramdam ko ang paghigpit
ng hawak niya sa bewang ko at mas diniin pa ako palapit sa kanya.

Mariin kong pinikit ang aking mga mata at ibabalik na sana ang intensidad ng halik
niya nang lumayo na ito. My lips parted to breath after his kisses. Damn, I almost
lost my breath.

“You're right.” He leaned in to my right ear and bit my earlobe making my grip on
his shirt tightened. “They are damn delicious. I could taste them forever.”

--

A loud knock on the door disturbed my beautiful and peaceful sleep. Iritadong
tinakpan ko ang aking tenga gamit ang unan at nagtalukbong ng kumot.

Ramdam ko pa rin ang pagkirot ng ulo ko dala ng alak na ininom namin ni Kiara sa
bar kagabi. Inaantok pa rin ako dahil halos alas-sais na ako nakatulog kanina dahil
sa nangyari sa kusina.
Punyeta talaga.

“Fuck!” I murmured to myself.

The person knocking must have plans on destroying my damn door. Feeling ko baseball
bat na ang gamit nito sa pangangatok sa sobrang lakas kaya't inis akong bumangon at
naglakad patungong pinto na nakapaa.

I opened the door and mom's face welcomed my view. “What?”

“Time for breakfast,” she said; her eyes are throwing me dagger looks.

Napairap ako dito. “You can eat alone. Stop disturbing my sleep.”

“Could you please, just this once, act like a daughter to me. Lace is my husband
and I love him that's why you need to respect him,” mariing saad nito na ikinangisi
ko.

“Respect is earn, mother, not asked. So quit disturbing me and just focus your
attention on your husband because I don't like him here,” diretsahan kong sambit.
“And don't worry about me telling your bad smells as a mother to him, secret kept.
Now, leave.”

Akmang isasara ko na ang pinto nang pigilan ako nito. “Eat with us. Don't make me
repeat myself, young lady.”

Napabuga ako ng hangin at inirapan ito. I turned my back at her and walked towards
my bed, leaving my door open. Hinanap ko ang aking tsinelas at agad na sinuot ito.
Kahit naman galit ako kay mommy, may parte pa rin sa 'kin na gustong sundin siya.

All I asked for her is to love me genuinely. Lalo na ngayon at wala si daddy, wala
na akong kasangga sa buhay. Wala na akong matatakbuhan sa problema ko.

“Your father's attorney will be here.” Sinamaan ako nito ng tingin habang pababa
kami ng hagdan. “What's your transaction with that man?”

Hindi ko nalang ito pinansin. Ayokong makipag-argumento kay mommy ng sobrang aga.
Gusto ko pang matulog at magpahinga. I was drained the whole week. Mas drain ako
ngayong araw dahil pupunta akong kompanya ni daddy upang bisitahin ang mga
employees namin at para rin makasama ako kay tito Baron— the current chairman and
CEO of the company— sa mga meetings niya. He's the one who trained me on running my
father's business. Mabuti nalang
at hindi ito kagaya ng iba na gahaman sa pera.

“Have a sit, anak,” malumanay na sambit ni mama at pinaghila ako ng upuan.

I bit the inside of my cheek to restrain myself on rolling my eyes. Umupo ako sa
upuang katapat ang asawa ni mommy. Napaiwas ako dito ng tingin at ramdam ko ang
pamumula ng mukha ko nang maalala ko ang nangyari kaninang madaling araw.

“Let's eat?” mom excitedly said.

Pilit akong ngumiti na hindi sila tinatapunan ng tingin. Tumingin lang ako sa mga
pagkain at tuluyang napangiwi nang mapansin kong hindi ang paborito kong umagahan
ang nakahanda sa lapag.

“What's wrong?” the man asked.

Nag-angat ako ng tingin dito ngunit agad din akong nagbawi. Hindi ko kayang
makipagsukatan ng tingin sa kanya. “Nothing.”

I took a deep breath and stood. Hinanap ng mga mata ko si manang Bebeth upang
magpaluto ng agahan. Bukod kay daddy, si manang Bebeth ang nagluluto sa 'kin ng
pagkain.

“Where's manang Bebeth?” I asked mom.

Mother lifted her eyes on me and smiled. “Pinauwi ko na sila. Andito naman na ako,
e. I can take care of you now.”

Nawala ang pekeng ngiti ko. My cold eyes stare at her like she wS some kind of
stranger. “You shouldn't have done that without my permission, mother.”

Kita kong natigilan sa pagsubo ang asawa ni mommy sa sinabi ko at sa uri ng

pananalita ko. He looked at me and I raised my eyebrow. I can feel my heart beating
rapidly because of his stare that I just didn't mind at all. Damn this infatuation.

“Bakit, Keith? Ayaw mo ba akong mag-alaga sa 'yo?” mommy asked like she was hurt
with my words.

Such a great pretender.

“Noon, oo,” kumpisal ko dito. “But now, I don't need your company.”

Umalis ako ng hapag at lumabas ng kusina na walang naririnig mula sa kanilang

dalawa. It's good. My mood was ruined the moment she disturbed my sleep, and now
this.

Dumiretso ako sa landline at itinype ang cellphone number ni manang Bebeth. I want
them back in my mansion, in my house.

Few more rings and someone picked up the phone. “H-hello? Sino 'to?”

“Manang, it's me, Keith,” I said. “Bakit po kayo umuwi?”

“Ay, ikaw pala 'yan, anak.” I heard her sighed in relief. “Pinauwi kasi kami ng
mama mo kaya wala na kaming nagawa.”

I bit my lip and leaned on the table where the telephone was placed. “Pwede ka pa
po bang bumalik dito?”

“Ha? Ah, e, naku...” I can feel she's hesitant.

I bit my lip and took a deep breath. “Balik ka na, nanay. Iniwan na nga ako ni
daddy, tapos iiwan mo pa ako.”

I used to call her nanay whenever I request something for her. Kapag nilalambing ko
siya tinatawag ko siyang nanay. She stand as my second mother, my nanny and my
mother.

“Naku, dinadaan mo na naman ako sa panlalambing mo,” mapang-akusa nitong saad.

Natawa ako ng mahina. “Sige na po, nay. Dodoblehin ko po ang suweldo niyo, bumalik
lang po kayo.”

I heard her taking a deep breath, a sign of surrender. “Oo, sige. Kahit kailan ka
talagang bata ka, ang galing mong mangonsensiya.”

A triumph smile appeared on my lips. Damn, I won. “Aantayin ko po kayo, nay.”

Huminga ako ng malalim matapos ang pag-uusap namin ni manang Bebeth. Hinilot ko ang
aking batok at tinahak ang daan paakyat ng pangalawang palapag.

Naligo ako at nagbihis ng itim na t-shirt na naka-tuck in sa suot kong turn-up

denim shorts. Hindi naman siya maluwag ngunit nagsuot ako ng GG belt. I wore my
favorite white ankle converse shoes. I tied my dark brown hair into a low ponytail
using a satin tie, a gift from my father that I treasured the most. May babyhairs
pang naiwan nagmumkhang bangs dahil sa kapal, ngunit bumagay naman sa 'kin.

I sprayed my favorite perfume and tainted my lips with a light red lipstick. Hindi
na ako nag-abala pang maglagay ng make-up dahil natural na ang haba ng aking pilik-
mata, makapal din at hulmado ang kilay ko at namumula ang pisngi ko na animo'y
laging kinikilig. The genes of mexicans mixed with a beautiful genes of Filipino.

Maganda si mommy, kaya siguro naakit niya ang asawa niyang ubod ng gwapo.

Natigilan ako sa 'king iniisip at napairap. Kinuha ko ang sling bag na nakalatag sa
center table mg silid ko at sinulbit ito sa kaliwang balikat ko. I glanced myself
for the last time before going out of my room.

Halos maglakad-takbo ako pababa ng hagdanan. Nadatnan ko naman ang attorney ni

daddy na nag-aantay sa akin sa sala na at kasalukuyang kausap ni mommy.

“Good morning, Mr. Olavides. Shall we?” I asked the moment I arrived in front of
them.

Hindi ko na tinapunan ng tingin sila mommy at ang asawa nito. Nginitian ako ni Mr.
Olavides at tumango. Nauna akong lumabas ng bahay na hindi man lang nag-abalang
magpaalam kay mommy. I'm not in the mood to talk to them.

“Get inside, Ms. Gil.”

Chapter 3
4.74K
229
53
[ This chapter contains some explicit scenes that are not suitable for age under 17
and below. ]

Chapter 3

“That was tiring!” I yelled at the top of my lungs.

I dropped myself on my office’s couch as I heard my uncle’s chuckle. “You should

get used to this, Keith. Mas malala pa ang pagod na mararamdaman mo kapag may mga
business trips ka na out of the country.”

Napasimangot ako. Buong araw akong nakaupo dito sa loob ng sarili kong opisina at
tanging mga paper works lang ang inaasasikaso. Ito pa lang nakakapagod na, paano pa
kaya kapag ako nalang mag-isa ang magpapatakbo ng kompanya?

“If the day would come that you'll appoint me as the CEO, you won't left me behind,
right?” I asked in a low voice.

Ngumiti ito. “The moment I'll appoint you as the CEO, wala na ako sa kompanya. May
isang pinagkatiwalaan ang ama mo na tutulong sa 'yo sa oras na maging CEO ka na ng
kompanya.”

My forehead creased in confusion. “Who?”

Nginisihan lang ako ni uncle at inangat ang hawak niyang goblet. “Cheers?”

Pabiro akong umirap dito at pinulot ang baso ko. I raised my glass and collided it
with his gently, enough to make a sound. “Cheers.”

He just closed a deal worth billions that's why we are celebrating here inside my
office.
Komportable ako kay uncle dahil parang siya na ang pumapangalawang daddy ko. He has
almost the same features with my dad and that makes me miss my father. Marahil sa
magkapatid sila kaya ganito sila kamagkamukha.

“You're staring at me again.” Napailing si uncle. “Are you thinking about your
father?”

Wala sa sarili kong tinunga ang alak na hawak ko at mapait na ngumiti. “Yes,
uncle.”

I heard him took a deep breath. Malapit sa isa't-isa si daddy at uncle kaya niya
pinagkatiwala dito ang kompanya. Mayroon ding sariling kompanya si uncle kaya hindi
ko alam kung paano niya hinahati ang kanyang oras para pamahalaan ang kompanya ni
daddy.

“How about your mom?” he asked. “Was she good to you?”

Sumandal ako sa sofa at pinalobo ang aking pisngi. “She got married with a young
man yesterday.”

“With what?” Ramdam kong natigilan ito. “Kaka-annulled lang nila ng daddy mo last
week, 'di ba?”

Tumango ako dito at mapait na ngumiti. “Parang wala lang kay mommy ang pagkamatay
ni daddy. I didn't even saw her on dad's funeral. Hindi ko alam na kating-kati na
pala siyang mapawalang bisa ang kasal nila ni daddy dahil may ipapamalit na siya.”

“And did you happened to know your new step-father?” Ngumiwi pa ito nang sambitin
ang dalawang huling salita.

I nodded and took a sip on my champange. “He's Leslie Scott.”

Tuluyan nang natigilan si uncle na ipinagtaka ko. I look at him and witnessed how
stiffened his body was. “Scott? Leslie Scott? That multi-billionaire who owns a
lots of firms and companies all over the globe?”

Nag-isang linya ang kilay ko sa narinig. “Billionaire? Multi-billionaire? You must

be kidding me, uncle. That man didn't even looked a business man at all.”

“Looks can be deceiving, Berlin,” he said.

Napasimangot ako sa tinawag nito sa 'kin. “Uncle! Stop calling me Berlin! I'm not a
goddamn capital city of Germany!”

Natawa ito sa inasta ko at muli ay nagseryoso. “Bakit niya pinakasalan ang mama mo?
Sa pagkakaalam ko...”

“Ano?” I asked when I noticed he's not planning on adding something on his hanging
sentence.

Umiling ito sa akin. “Nothing. Maybe he has plans.”

“Kilala mo siya?” Namuo ang kuryosidad sa katawan ko. Nagiging tsismosa na naman
ako. “Kilala mo ang lalaking 'yun?”

He smiled and nodded. Sumimsim ito sa hawak niyang champange. “He's a good man,
Keith.”
Nakagat ko ang aking ibabang labi. Good man ba ang manghalik ng labi na walang
pasabi? And worst is, sa step-daughter pa? Damn, they must be crazy!

“Paano niyo nasabi?” Tinaasan ko ito ng kilay. “Are you that close with each
other?”

Uncle looked at me, and I don't know if it just me or sadness really passed through
his eyes. Humugot siya ng malalim na hininga. “Someone introduced him to me and
said he's a good man.”

“Iyan ang problema sa 'yo, uncle. Ang bilis mong maniwala.” Nilapag ko ang baso sa
mesa at tinignan siya. “Ayoko sa lalaking 'yun. Naiinis ako sa kanya.”

“Bakit?” natatawang tanong nito.

I blew some stray stands of my hair and close my eyes while my back is leaning
against the back rest of the sofa. “I just don't... I don't like him.”

Lie!

--

Sinipa ko ang isang guping lata ng coke at napagdesisyunang maupo sa isang bench at
tumanaw sa malawak na Manila Bay. 

It's breezy. The wind was blowing my hair and the calmness of the surrounding hugs
me, and somehow, it was comforting. Mas lalo pang gumaan sa pakiramdam ko ang
paghampas ng alon sa dalampasigan.

I took a sip on my favorite milk tea while staring over the horizon. Dito na ako
dumiretso matapos ng usapan namin ni uncle. Mabuti nalang at pinayagan niya akong
magmaneho ng sasakyan dahil sa pinakitaan ko siya ng driver's liscense.

“I missed you, dad,” I muttered.

Siguro kung buhay pa si daddy, siguro nasa bahay ako ngayon, busy sa pag-aaral
dahil nalalapit na ang graduation ko. Siguro hindi ako namomroblema kung paano i-
handle ang mga naiwang negosyo niya.

I took tourism for he told me that I am free to choose my desired career. That I
shouldn't hold back because he can handle the company himself. But sudden blow of
the wind turned my life upside down. And now, I was left alone. He left me. My
father..

Wala sa sarili akong napahawak sa aking pisngi, doon ko nakapa ang luhang
namalisbis mula sa aking mga mata na hindi ko man lang namamalayan. Suminghot ako
at tinuyo ang mga nalaglag kong luha. I lifted my eyes up to the sky and forced a
smile.

I know he's watching me out there. Ayaw niya akong nakikitang umiyak, gusto niyang
masaya ako lagi. Kaya siguro ay malungkot siyang nakatingin sa 'kin ngayon mula sa
langit. Sobrang bigat ng dibdib ko hanggang ngayon ngunit alam kong unti-unti ay
maiibsan din ito.

I fished out my phone out of my pocket and dialed Kiara's number. A few more rings
and she finally picked up the call.

“Hey, Ara. Did I disturbed you?” malumanay kong tanong.

It's already twelve in the evening that why I'm a bit hesistant to call her. I
don't want to disturb her sleep.

“No, you didn't. Actually, I was about to call you.” Narinig ko itong bumuntong
hininga. “Where are you now? Your mommy called me because you are not on—”

“I missed him,” I cut her. “My dad.”

Natahimik naman siya sa kabilang linya. Moments later, she spoke, “Are you safe?
Kailan ka uuwi?”

“S-siguro mamaya. Gusto ko munang mapag-isa,” sambit ko.

Rinig ko itong muling bumuntong hininga. “Mag-iingat ka, ha? Text me when you get
home.”

I just hummed and bid my good bye before ending the call. Muli na naman akong
napabaling sa malawak na dagat ng Manila Bay. It funny because I find being alone
comforting. Parang mas gumagaan ang pakiramdam ko kapag ako lang mag-isa. Mas
nakakapag-isip ako ng tama.

It took me almost an hour before finally deciding on going home. Nilalamig na rin
ako dahil sa short na suot ko kaya gusto ko ng umuwi. My body demands rest, lalo
na't may lakad pa ako bukas kasama si Marco.

Pumasok ako sa loob ng sasakyan at pinaandar ito. Saktong nagronda ang mga
kapulisan sa gilid ng Manila Bay kaya agad kong pinaharurot paalis ang aking
sasakyan para hindi nila mapansing nakatambay ito sa gilid.

My hand reached for the stereo and turned it on. A song from Kina ‘Can we kiss
forever?’ blasted, perfect for a night drive.

Pinapakinggan ko lang ang musika at paminsan-minsang kinakanta ang mga linyang

medyo pamilyar ako. My fingers are tapping the steering wheel as sang the familiar
line.

“I felt pain, when you came...”

Gano'n lang ako sa buong biyahe para mawala ang aking antok. Medyo masakit ang
likod ko dahil sa buong araw akong nakasalampak sa opisina. My head is also
throbbing in pain which means I really need to sleep.

The guards of the house greeted me. Pinarke ko agad ang sasakyan sa garage at
lumabas. Hilot-hilot ang sintido, pumasok ako sa loob ng kabahayan at dumiretso sa
hagdanan na hindi namamalayang may nakaupo pala sa couch ng sala.

“Where have you been?”

I halted on my spot as I heard his baritone voice lingered all over the quite room.
Nilingon ko ito at natagpuang nakatitig ito sa 'kin habang nasa kandungan niyang
kanyang laptop.

Umismid ako dito at nagpatuloy sa paglalakad. “None of your business.”

Nasa ikatlong baitang na ako nang may biglang humigit sa aking braso at kinaladkad
ako paupo sa couch. I settled myself on the long couch while he sat on the single
one. Binalingan ako nito ng matalim na tingin.

“Where have you been?” he asked for the second time.

I bit my lip and rested leaned against the backrest. “Somewhere...”

Natahimik siya. I choose to close my eyes to relax myself.

“You mother was worried.”

“Stop acting like a father to me.” I opened my eyes and look at him without any
emotions. “Walang ama ang hahalik sa anak niya.”

A devilish smirk formed on his thin lips. “We both wanted it.”

“You wanted it,” mariing tugon ko para pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko. “You
know what, let's just forget it never happened.”

His smirk fades. Muling bumalik ang matigas na expresiyon sa kanyang mukha habang
nakatitig sa 'kin. “What?”

“Let's forget about that,” I said. Damn butterflies, stop flying on my stomach. “I
hate you and mom. Step out of my— ahh!”

Napasinghap ako nang bigla niya akong tinulak pahiga sa couch at dinaganan. His
hand gripped my both wrist and pinned it above my head. Halos matutop ko ang aking
hininga nang bigla niyang siniil ang labi ko sa marahas niyang halik.

“I never agreed on forgetting that kiss, Kitty.” His voice hoarsed.

What? Kitty?!

I tried stuggling away from his grip when he suddenly sucked and bit my lower lip
earning a
groan from me. I felt his hand harshly pushed my legs sidewards and slapped my
buttcheeks making me gasp.

“Why do you always object my words, Kitty?” he asked in a hum.

My body tingled when his hands start caressing my bare legs. Ramdam ko ang init na
nagmumula sa kanyang mga palad.

“Fuck, Lace!” halos mapatili ako nang biglaan nitong tinampal ang pag-upo ko at
nilamas ang dibdib ko.

“Follow my words, Kitty.” He leaned in and kissed my ear.

“Lace?”

Natigilan ako nang makarinig kami ng boses mula sa pangalawang palapag. Agad kong
tinago ang aking katawan sa katawan ni Lace para matabunan ako.

“What?” he asked not even bothering to look at mom.

Nakagat ko ang aking ibabang labi. Laking pasalamat ko nalang at nakapatay ang ilaw
ng buong sala at tanging ilaw nalang mula sa lampshade na malayo sa amin ang
nagbibigay ng kaunting liwanag sa paligid.

“Hindi ka pa matutulog? Maybe Kieth spent the night on her boyfriend's house,”
malambing na saad ni mommy.

Gusto kong umirap sa paraan ng pananalita nito. “Later, I'll just finish this.
Matulog ka na.”

“I'll wait for you on our room, hmm?” I heard her said.

“Yes, sure.”

Nakarinig ako ng mga yapak. Nang mawala ito ay mabilis kong tinulak paalis ng
ibabaw ko si Lace. Tumayo ako at akmang aakyat na sa taas ngunit muli na naman ako
nitong hinigit.

He held my waist and sat on the couch making me sit on his lap. Sinamaan ko ito ng
tingin at pilit na tinatanggal ang kapit niya sa bewang ko.

“Stay still, Kitty,” he muttered.

“Stop calling kitty, damn it.”

He chuckled and held my chin making me face him. His thumb brushed my lips back and
forth making me feel damn wet down there.

“You are my kitten,” he said. “Call me daddy.”

“Heck, no!” I exclaimed. “Why the hell would I call you that?”

Napasinghap ako nang bigla niya akong pinahiga sa couch at pinihit ang katawan ko
padapa. A groan escape from my lips the moment he slapped my butt, again.

“I told you never object my words, didn't I?” His voice screamed danger.

Napalunok ako at pigil na napamura nang bigla niya na namang tinampal ang pang-upo
ko.

“Say the magic word, Kitty.”

He squeezed my butt and slapped it again. Damn this manipulative jerk!

“I won't,” matigas kong saad.

Napasinghap ako nang bigla nitong piniid ang aking mga kamay sa 'king likod at muli
na naman akong tinampal.

“Hmm?” he hummed.

Fuck, feeling ko namumula na ang pisngi ng pang-upo ko kahit may suot pa akong
shorts.

“Fuck it, let me go!” malakas kong sambit. Sana marinig kami ni mommy. “Damn it!”

“You're being a bad girl, I see.”

Tang ina, humihithit ba siya? Bakit ganito siya? Putangina talaga!

“Stop slapping my butt!” I said. “Fuck... stop... Don't touch my boob... Damn...”

Tuluyan na akong napaungol nang bigla nitong hinimas ang dibdib ko. He may stop
slapping my butt but he is now massaging my boob in a very sensual way.

“Damn, I missed you,” he said something that didn't reached my ear.

“Ohh... D-dadyy...”

Natigilan ako sa biglang salitang lumabas sa bibig ko. I felt him stilled and
moments later he began cursing out loud.

Binitiwan niya ang kamay ko at tinulungan akong makatayo.

“Fuck, sorry—”

Natigilan ito sa biglaang pagsampal ko. “If you want to be a father of me, then act
like one.”

Paakyat ng hagdanan ay dala ko ang sama ng loob. Gusto kong maiyak dahil wala pang
kahit sino ang nangahas na humawak sa mga sensitibong parte ng katawan ko.

Ngunit nakakatawang isipin na kahit gaano ka-hindi sang-ayon ang isip ko sa ginawa
niya ay kinukontra ito ng katawan ko.

Damn, I think I'm high.

Chapter 4
4.8K
244
37
[Warning: This chapter contained some explicit scenes and are not suitable for
readers aged under 17 and below.]

Chapter 4

Pinunasan ko ang luhang namalisbis sa akin pisngi. It's already two in the morning.
Dilat na dilat ang mga mata ko at parang nawalan ako bigla ng ganang matulog.
Pabaling-baling na ako sa kama ngunit hindi pa rin ako makatulog.

I can't help myself on recalling the incident a moment ago. Hanggang ngayon ay
nanghihina pa rin ang mga tuhod ko kapag naaalala ko ang nangyari kanina.

Natigil ako sa pag-iisip nang may kumatok sa pinto. It was only a three knock
before a paper slipped under the door. Nawala rin ang katok at nakarinig ako ng mga
yapak palayo.

Out of curiousity, nilapitan ko ang papel at pinulot ito. Kinapa ko ang switch sa
gilid at ini-on ito. I stare at the letter he slipped under my door with a heading
of ‘Sorry’.

Hindi ko na maisupil ang ngiti sa labi ko habang binabasa ang sulat kamay niyang
liham. Parang nawalang bigla ang overthinking ko kanina dahil sa sulat niya.

‘I didn't mean what I did earlier, I'm sorry. I was just carried away with my
madness and jealousy. Please don't hate me, Kitty. I'll make it up to you.’

Nangunot ang noo ko sa salitang ‘jealous’. Bakit naman siya magseselos? Nababaliw
na ba siya?

I abruply opened the door, thinking I might catch a glimpse of him. But I found
none. Instead, I saw a glass of milk in front of my door. It has a green sticky
notes which drives my curiousity, again.

Pinulot ko ang baso ng gatas at tinanggal ang sticky notes na nakadikit dito.
Binasa ko ito at muli na naman akong napangiti.
‘Good night, Kitty. Sleepwell :)’

Tumikhim ako para sitahin ang aking sarili sa pagngiti. Tinitigan ko ang baso ng
gatas na iniwan niya. I wonder why he left milk in front of my door? Does he knew I
drink milk before going to bed?

I shrugged off my random thoughts and went inside my room, bringing the glass of
milk with me. Pinatay ko ang switch ng ilaw at ang lampshade sa gilid ng kama ko
nalang ang nagbibigay liwanag sa 'king silid.

Umupo ako sa kama at tinunga ang gatas sa baso. I wiped my lips using the back of
my hand after drinking and placed the glass on my night stand, just beside the
lampshade. Dinikit ko rin ang sticky notes at wala sa sariling napangiti.

Nababaliw na 'ata ako.

Kinurot ko ang aking sariling pisngi. Darn, I shouldn't give meaning to that act.
Baka nakonsensiya lang siya kaya niya akong pinagtimpla ng gatas.

Yeah, baka ganun nga.

Nawala ang ngiti ko at napalitan ito ng simangot. Humiga ako sa kama at nagkumot. I
stare at my ceiling and I'm having a deep thought again.

Humikab ako at pumihit patagilid ng higa. I closed my eyes and my mind start
flashing the vivid memory a while ago. And it's kinda weird because I found myself
became comfortable and the darkness immediately eat me whole.

--

“Hindi ka na naman uminom ng gamot mo, Keith?” bungad ni mommy.

Hindi ko nalang ito pinakinggan at nagpatuloy sa pagkain. Magana akong kumakain

ngayon dahil si manang Bebeth ang nagluto ng agahan, dagdag na rin kung bakit
magana ako ngayon ay maagang umalis si Lace.

“Keith, nakikinig ka ba?!” she yelled.

Napatigil ako sa pagkain at napairap. “Umiinom ako, okay? Mommy, umaga pa lang pero
ang ingay mo na.”

She glared at me. Nagkibit-balikat lang ako at nagpatuloy sa pagkain. May lakad pa
ako ngayon kasama si Marco. Ilang pag-aaya na niya kasi ang tinanggihan ko kaya
nahihiya na akong humindi.

“I was just thinking about your health,” she said and sat beside me.

Minsan ay hindi ko maintindihan si mommy. She's sweet to me sometimes, but most of

the time she is a bitch who loves commotions and attentions.

Hindi na lang ako sumagot. Minadali kong kumain at agad namang niligpit ni manang
Bebeth ang pinggan ko matapos kong kumain. Hindi na rin ako nag-abala pang
magpaalam kay mommy, basta nalang akong umakyat sa 'king kwarto at nagbihis ng
damit dahil baka nandito na si Marco.

I choose to wore a black crop top and gray jeans. I exposed my navel piercing.
Well, I'm a little bit clothes rebel individual. As long as hindi nakikita sa
school. I'm fine with it.
Humikab ako at saktong tumunog ang aking phone. I look for the caller only to see
Marco's name flashing on my screen. Nakangiti ko naman itong sinagot.

“Yes?”

“I'm outside your house already,” he said.

“Just a moment.” Walang paalam ko itong pinatayan ng phone.

Agad akong tumayo at lumabas ng silid. Komportable ako sa suot ko kaya mabilis ang
mg naging galaw ko. Nagmamadali akong bumaba sa sala naabutan kong nagwawalis si
ate Hinata, isa sa mga kasambahay dito sa mansion.

“Ate, nasaan si nanay?” I asked.

Tumigil ito sa pagwawalis at tinignan ako. “Nasa kusina po, nagluluto.”

“Sige, salamat po.” Tipid ko itong nginitian at agad na tingungo ang kusina. Doon
ko
naabutan si manang Bebeth na busy sa pagluluto. Nilapitan ko ito at kinalabit.
“Nay, aalis po muna ako. Baka gabi na ako makakauwi.”

“Nakapagpaalam ka na ba sa mommy mo?” she asked.

I just shrugged. Niyakap ko muna ito bago muling nagpaalam at lumabas ng kusina.
Nagtungo kaagad ako palabas ng mansion at naabutan ko si Marco na prenteng
nakasandal sa kanyang dalang ferarri.

“Hey, gorgeous!” he greeted with a smile.

Pabiro ko itong inirapan at ngumiti. “Ang aga natin, ah?”

“We need to catch the chruch mass.” He glanced at his wrist watch. “Let's go?”

Masigla akong tumango dito. Pinagbuksan niya ako ng pinto at agad naman ang
pumasok. Umikot siya sa sasakyan at pumasok na rin sa loob. I fastened my seatbelt
before asking.

“Agter chruch, saan tayo?” I asked.

Hinawakan nito ang kanyang baba na animo'y nag-iisip. “Arcade? In the mall?”

Napangiti ako dito at tumango. “Game!”

We've been classmates and batchmates since gradeschool, that makes us somehow knew
something towards each other. Alam niyang nagka-cutting ako before just to visit
malls and play arcades.

“Bakit nga pala naisip mong ayain ako ngayon?” I asked while he was busy driving
the car.

He gave me sideway glances. “Of course, Keith, I wanted to court you. Ayaw mo lang
sa 'kin.”

Mahina akong natawa sa kaekekan nito. “Alam mo, pwede ka na mag-artista.”

“Pasado ba?” He chuckled making me roll my eyes.

Tumingin ako sa labas ng bintana at napangiti. I'll make this day forget about that
man.

I'll get over him in my system.

--

“Ang duga mo naman!” I can't helped myself to pout.

Kanina pa ako nanggigigil sa lintek na claw machine na 'to. Si Marco marami nang
nakuha pero ako niisa wala man lang. Favoritism yata 'to, e!

“You're cute,” biglang sambit ni Lace.

Nilingon ko ito at pinaningikitan ng mata. “Alam kong cute ako, huwag mo masyadong
pinapahalata.”

Humalakhak ito at hinawakan ang pulso ko. Kinaladkad niya ako patungong stalls ng
nagbebenta ng hotdog na may ngiti sa kanyang labi.

I can't stop a smile to linger my lips. Kung tutuosin, ang swerte ko na kay Marco.
He's very sweet, caring, and always think of others first before himself. Kung
financial status naman ang pag-uusapan, may ibubuga rin siya dahil siya ang
tagapagmana ng mga ari-arian ng mga Umali.

After we go to chruch, we immediately head here in the mall to play games and have
fun. We almost spend the day inside this mall. Lalong-lalo na sa mga games at food
court. Hindi ako pinabayaan ni Marco kung pagkain ang usapan.

“Stop staring, kinikilig ako.” Inabot niya sa 'kin ang isang tuhog ng hotdog.
“Here.”

Nginisihan ko ito at agad na tinanggap ang kanyang inalok. We started walking

towards a vacant bench at sat there. Medyo masakit ang likod ko dahil sa kagagawan
namin ngayong araw. But it was all worth it because I forgot my problems
temporarily. Marco is really a good instrument to forget your problems. Ngunit ayaw
kong i-take as advantage 'yun.

“Marco,” I called him. “Salamat ngayong araw.”

He stopped eating and look at me. His lips lifted a smile and he gently patted my
head.
“Ako dapat ang magpasalamat. Thank you for accepting my invitation. You made my
day.”

Nginitian ko lang ito at nagpatuloy sa pagkain ng hotdog. Inalis na rin niya ang
kamyang kamay sa 'king ulo at nagpatuloy din sa pagkain.

“Marco, can we go to bar.” Nilingon ko ito at nag-puppy eyes. “Please...”

“Bars are a dangerous place for an angel like you, Keith.” Umiling ito. “I'll take
you home after this.”

“Kasama naman kita, e.” Hinawakan ko ang kamay nito at bahagyang pinisil. “Please?”

Magaling yata ako magpaawa. Kay Marco pa, e malakas ako dito. Hihi.

“Sigurado ka ba?” I nodded making him took a deep breath. “Fine. Ngunit hindi tayo
magpapaabot ng alas dose ng gabi. Pagtuntong ng eight, uuwi na tayo.”
Nangunot ang noo ko. “What? Malapit na mag-alas otso, e!”

Napasimangot ako nang kinurot nito ang ilong ko. “Hindi mo ako madadala sa pagpapa-
cute mo, Keith.”

I rolled my eyes and finished eating the hotdog. Agad ako tumayo nang maubos ito at
nilingon siya. Hinawakan ko ang kanyang braso at hinila siya patayo.

Alam ko namang labag kay Marco ang dalhin ako sa bar. Sa pagkakaalam ko nga, isa
siyang santo na halos ayaw tumikim ng alak. Kabaliktaran kami. Nitong mga nakaraan
araw kasi panay ako inom, tas mag-iinom pa ako mamaya.

“Hindi tayo iinom, okay?” he said.

Inirapan ko ito bago pumasok sa loob ng kotse. I buckled my seatbelt and turned on
his stereo by myself. The song ‘Bestfriend’ blasted.

“You love that song?” tanong nito nang makapasok sa sasakyan.

Tumango ako dito at ngumiti. Pinaandar na niya ang sasakyan pinausad paalis ng
parking lot. Prente naman akong sumandal sa 'king kinauupuan at tumitig sa labas ng
bintana.

Hinahabol ko ng tingin ang mga nadaraanan naming mga building. Bigla ko tuloy
naalala si daddy. He used to drive me home at night, then we'll sing his  favorite
band's songs, and we both laugh whenener one of us got out of tune.

“Marco, thank you.” Puno ng sinseridad ang boses ko at nilingon siya. “Kahit ngayon
araw, nakalimutan kong umiyak dahil kay daddy.”

He glance at me. Ang kamay nito ay hinawakan ang kamay ko at bahagyang pinisil. “I
told you, I am your human handkerchief and diary.”

Wala sa sarili kong hinawakan din ang kamay niya. Magaan ang pakiramdam ko kay
Marco, ngunit hindi ko talaga siya makayang mahalin na higit pa sa pagkakaibigan
katulad ng hinihiling niya.

“We're here,” he announced and look at me. “Damn, Keith. How can you make my heart
beat fast with just a simple gesture?” Umiling ito. “This is quite unfair.”

Napangiti ako bago binitiwan ng kanyang kamay at lumabas ng sasakyan. The wind
blows and my hair got blown. Napangiti ako at nilingon si Marco na kakalabas pa
lang ng sasakyan.

“Let's go?” I asked.

Inakbayan ako nito at tumango. “Tara.”

Sabay kaming naglakad papasok ng bar. Nang mapasok kami sa loob ay sinalubong kami
ng amoy ng alak at sigarilyo.

“I told you, we shouldn't be here.” He squeezed my shoulder.

Nginitian ko lang ito at dumiretso kami sa counter. “One vodka, please.”

“I told you, hindi ka iinom.” Sumama ang timpla ng mukha ni Marco.

Nginitian ko lang ito at saktong nilapag ng bartender ang alak na ini-order ko.
Pinulot ko ang baso at pinakita ito sa kanya bago tinunga. Naiiling niya naman
akong tinignan at nag-order nalang din.

“Umiinom ka? I thought you were the saint of your basketball team for not drinking
liqours?” natatawang tanong ko.

Inirapan ako nito. “Hindi ako santo, Keith. Gusto ko lang tumikim. Baka walang
maghatid sa 'yo kapag nalasing ako.”

Tinatawanan ko lang ito at bumaling sa karagatan ng mga taong nagsasayaw sa gitna

ng dancefloor. Bigla ko tuloy naalala si Kiara. She loves going to bar. Siya ang
nag-endorse sa 'kin ng bar at ng alak kaya heto ako ngayon.

“Are you okay?” I heard him asked. “You look so gloomy all of a sudden.”

Nilingon ko ito at nginitian. “Nothing. Naalala ko lang si Kiara. Mahilig sa bar

'yun, e.”

“Madalas kayong magpunta—” Naputol ang sasabihin sana ni Marco. He fished out his
phone from his pocket and stare at his phone screen. Nag-angat ito ng tingin sa
akin. “It's dad.”

“Sagutin mo. Mag-aantay ako.” I smile, assuring him that I will be alright here.

“Sigurado ka? Huwag kang aalis dito. Mabilis lang 'to,” he said before he excused
himself and answered his father's call.

Muli akong nag-order ng vodka at tinunga ito bago umalis sa high stool at naglakad
patungong banyo ng cr. Medyo nahirapan pa ako dahil sa nagtutulakang mga tao at
dahil na rin sa nahihilo ako.

“Fuck!” I cursed out loud when a drink spilled on my tops.

“Sorry!” natatarantang saad ng babaeng naka-eyeglass.

Anong ginagawa ng nerd na 'to dito sa bar?

Hinawi ko ang kamay nitong pupunasan sana ang damit ko at sinabing ayos lang.
Nagpatuloy ako sa paglalakad at hinanap kung nasaan ang women's comfort room.

Papasok na sana ako nang may humigit sa braso ko at sinandal ako sa pader.

“Hi, miss.” Naamoy ko ang mabahong alak mula sa kanyang bibig. “Ang ganda mo
naman.”

“Let me go!” I tried to struggle ngunit mas diniin pa ako nito sa pader.

“Bigatin, pre. Araw-araw na ako magpupunta dito sa bar. Maraming bigatin dito, e,”
saad ng isa niya pang kasama.

“Oo nga, e.” Ngumisi ito. “Sumama ka sa'min. Ipaparamdam namin sa 'yo ang langit.”

“Tangina, sabing bitiwan niyo ako, e!” I kicked the mans balls and was about to run
when somebody grabbed my hair and pulled me inside the comfort room.

“Pa-hard to get to ka, ah.” Napasinghap ako nang bigla nitong pinunit ang tops na
suot ko.

Tuluyan na akong napaiyak nang masahiin ng lalaki ang dibdib ko at hinalikan ang
leeg ko. Pilit akong nagpupumiglas ngunit talagang mas malakas siya sa 'kin.

“Help!” My voice broke. “Tulungan niyo ako!”

“Walang makakarinig sa 'yo dito, Miss.” Humalakhak ang lalaki at hinawakan ang
binti ko.

Pilit ko siyang tinutulak ngunit mas dinidiin niya ang sarili sa 'kin. His hand on
my legs was about to reach my feminine when his body suddenly parted from me.

Dahil sa biglaang paglayo ng katawan niya ay bumagsak ako sa malamig na sahig.

Malabo ang paningin ko dahil sa luha nang makarinig ako ng mga pagdaing.

“How dare you to touch my property.”

Mas lalo akong napaigtad nang mapansin kong biglang natumba ang dalawa nitong
kasamahan ha4bang ang isa ay gumulong-gulong sa sahig. At sa bawat paggulong nito
ay mababakas ang dugo na nagmumula sa kanya.

It took almost five minutes and I'm still lying on the ground, crying helplessly.

Marco, nasaan na ka ba?

Nilapitan ako ng isang lalaki. Dahil sa luha ay hindi ko maaninag kung sino ito.
Nang akmang
hahawakan ako nito ay agad akong umatras at niyakap ang aking sarili.

“H-huwag mo akong hawakan.” Umiling ako. “P-please... Huwag mo akong hawakan.”

“Fuck,” I heard a familiar voice cursed. Napaigtad ako nang balutin ako nito ng
isang leather jacket. “Hush, it's me, Kitty.”

Napakurap ako nang marinig ang sinabi nito nag-angat ako ng tingin sa kanya at wala
sa sariling niyakap siya. “Lace...”

“Hush now. You are already safe,” he whispered and I felt him kissed the side of my
head.

For the first time, I called him with something he wants me to address him.
“Dad...”

Napasinghap ako nang bigla ako nitong kinarga. Otomatikong pumalibot ang braso ko
sa balikat niya at naramdaman ko ang parang isang matigas na bagay na hawak niya.

“Stay still. Let me handle everything,” he said before starting to walk out of the
bathroom

Nang matamaan ng ilaw ang kamay niya ay napasinghap ako.

It was a... a gun...

_____
Author's note:

Sorry for this chapter was sabaw-sabaw huhuness. Nabusy ako sa paggawa ng chapters
ng The Billionaire's Mistress that would be soon to publish on dreame exclusively.

Your votes and comments are highly appreciated🥰

Chapter 5
4.96K
230
20
Chapter 5

Lumabas ako ng banyo habang tinutuyo ang aking buhok. Nandito kami ni Lace sa
kanyang condo. Dito kami dumiretso matapos niya akong kunin sa bar. At kanina pa
ako sa loob ng banyo.

I scrubbed my body just to erase the marks of that man in my body. Umiiyak pa nga
ako kanina habang naliligo at nagsasabon sa 'king sarili. Kasi paano nalang kung
hindi siya dumating? B-baka tuluyan na nila akong ginahasa.

"Are you okay now?" he asked and stood.

Pilit ko itong nginitian at tumango. Hanggang ngayon pa rin ay hindi nawawala sa

isip ko ang baril na hawak niya kanina. Parang nawala ang kalasingan ko nang makita
ko ang baril na hawak niya.

Umupo ako sa kama habang pinupunasan ang aking buhok. "Uhm... Lace," I called him.

He walked towards my direction and sat beside me. Parang otomatiko namang umatras
ang pwet ko palayo sa kanya.

"What's the matter?" he asked with his knotted forehead.

Napaiwas ako ng tingin dito. "T-tungkol doon sa mga lalaking humandusay sa women's
comfort room. B-binaril mo ba sila?"

Napaangat ang kilay nito. "Are you afraid of me because of that?"

Hindi ako nakapagsalita. Natigilan ako sa pagpupunas ng aking buhok at nakagat ang
aking
ibabang labi. Gusto kong sabihin na hindi ako natatakot, kinakabahan lang.

Nagtaka ako nang tumayo ito at naglakad sa harap ko. Halos mapaigtad ako nang
lumuhod ito sa harap ko at hinawakan ang pisngi ko.

"I didn't kill them," he murmured. "Madness drived me a while ago after hearing
your scream inside that fucking comfort room. I just shot their knees and
shoulders."

Napalunok ako habang nakatitig sa kanyang mga mata. "B-bakit ka may dalang baril?
Bakit hindi 'yun tumunog?"

Tumayo ito at inagaw sa 'kin ang tuwalya at siya mismo ang nagpupunas ng buhok ko.
"I have gun with me all the time, Kitty. That one was a silencer that's why it
didn't create noise."

Hindi ako nagsalita. Umupo siya sa tabi ko at pinihit ang katawan ko patalikod sa
kanya. He continue drying my hair silently using his black towel.

"Thank you," mahinang bulong ko. "I-I'm sorry for acting like a bitch in front of
you and were here, genuinely protecting me from that j-jerks."

Rumagasa sa isip ko ang mga pangyayari kanina. Ang mga mapangahas na paghawak nila
sa dibdib at hita ko. Ang paghalik ng lalaking 'yung sa leeg ko, at ang pagpunit
nila sa suot kong damit. Lahat bumabalik na hindi ko mapigilan ang aking sarili na
humagugol habang nakatitig sa nightstand.

Lace held my shoulders and made me face him. Agad niyang pinunasan ang luhang
namalisbis sa pisngi ko habang nagtatakang tinitignan ako.

"What's wrong?" he asked.

I sniffed. "Naalala ko lang kanina. 'Yung pahawak nila sa 'kin, 'yung kung paano
nila ako bastusin. L-lahat parang sirang plaka sa utak ko. H-hindi ko na alam. P-
papano kung hindi ka dumating paano kung-"

Naputol ang paghi-histerikal ko nang dampian niya ng magaang halik ang labi ko. "I
arrived because I don't want anyone touching my property, Kitty."

Nakatitig lang ako sa kanya. My heart suddenly felt the longing. Bigla akong
nakaramdam ng pagka-miss sa hindi ko malaman kung sino. Siguro kay daddy.

"Are you fine now?"

Umiling ako at umiwas ng tingin. "P-pakiramdam ko nanatili ang mga hawak nila sa
katawan ko."

I saw how is eyes darken with raw anger. "Where did they touched you?"

Napalunok ako bago sumagot, "S-sa bewang, hita malapit sa kaselanan ko, sa d-dibdib
ko-"

"Fuck!" he cursed out loud before capturing my lips. "I should've killed them."

"Lace..." I breathed.

Napapikit ako nang maramdaman kong dahan-dahan niya akong inihiga sa kama. The
moment my back felt the soft mattress, he immediately towered above me.

"Let me erase their prints on you, Kitty," he whispered and kissed the tip of my
nose. "Now, point out where they touch you and let me erase them."

Parang nadadala ako sa uri ng pananalita nito. "H-he kissed my neck."

Napasinghap ako nang dampian nito ng magaang halik ang labi ko bago bumaba ang
kanyang ulo at hinalikan ang parte ng leeg ko na hinalikan ng lalaki kanina.

“L-lace... Ohh...”

Napaungol ako nang bigla nitong masahiin ang dibdib ko kahit may suot pa akong
damit. Humawak naman ang isa niyang kamay sa bewang ko at hinihimas ito. It's as if
he's appreciating my waist.

“Did they stripped your blouse?” he asked in a whisper.

Napalunok ako at tumango. Nagulat ako nang bumangon ito sa pagkakadagan sa 'kin. He
spread my legs apart ang settled himself in between.

“As much as I love seeing you wore my clothes but I have to rip it off.”

Napasinghap ako nang hawakan niya ang neckline ng damit na suot ko. He ripped off
the shirt and my mountains came into the view. Darn, wala akong suot na bra.

He held my chin and lock my gaze with his. “I want you to remember how I kissed
your neck, ripped your clothes, and probably...” He caressed my legs up to my
feminity. “How I pleasure you. Not that incident on the bar. Did you get me?”

Napalunok ako at dahan-dahang tumango. “Y-yes, Lace.”

“Call me daddy, Kitty. It's daddy, not Lace.”

Muli akong napalunok at nag-iwas ng tingin. “Yes, D-daddy.”

“Good girl,” he said in a low voice making my body tingle in delight.

He let go of my chin and dipped his head unto my neck. He suck, bit, and nip my
skin as a moan escape from my mouth. I felt his bare warm hand squizzing my
mountains simultaneuosly.

“Shit!” I cursed when he suddenly lower his head and inserted my little taut bead
on his mouth. “D-dad, they didn't sucked my breast— ahhh...”

“I want to suck it, Kitty,” he murmured. “I've been reining myself on ravishing you
tonight after seeing you wore my shirt. But I guess I failed.”

Wala sa sarili akong napahawak sa buhok niya habang patuloy niyang dinidilaan ang
tuktok ng dibdib ko. He would bite it and suck like a baby seeking for milk.

“Dad...”

“Where else did they touched you?” he asked in a raspy voice.

Napalunok ako sa uri ng tingin nito. “L-legs...”

I gasped as I felt his hands started caressing my legs up to my inner thigh, near
my peak. Hindi ko maiwasang mapaungol nang muli na naman nitong sinubo ang utong ko
at pinaglaruan ito gamit ang kanyang dila.

Damn, I think I'm already wet.

“Dad... Lace— ahh.” Napahalinghing ako nang umangat ang halik nito sa leeg ko.

“Erase the memories of them harassing you, Kitty. Replace that with this memory,”
he whispered and gently bit my earlobe.

Hindi pa ako nakapagsalita nang bumaba ito at dinampian ng halik ang tiyan ko.
Ramdam kong saglit siyang natigilan.

“You have navel piercing.” He touched my piercing and look up at me. “Kailan ka pa
nagpalagay nito?”

I gulped. “A-a year ago.”

“Damn,” he cursed and to my horror, his tongue played my piercing: tickling my

belly button.

My body started to feel unexplainable sensations. I can feel my feminine being

giddy for his attention.

“Lace... Daddy— oh!” Halos mapaliyad ako nang biglaan nitong pinadaan ang mahaba
niyang daliri sa hiwa ng pagkababae ko.

My body is now sensitive to his touch. Parang naman niya 'yun dahil paulit-ulit
niyang pinaglalandas doon ang daliri niya.

“What do you want me to do, Kitty?” he asked.

Napapikit ako at binagsak ang aking ulo sa kama habang nasa gitna pa rin siya ng
mga hita ko. “I don't know.”

“Hmm...” I heard him sniffed. Dinilat ko ang aking mga mata at nagbaba sa kanya ng
tingin. “Smells good.”

Namula ako sa pinaggagawa niya. I'm wearing his boxer. Feeling ko tuloy tumagos ang
pagkabasa ng pagkababae ko sa boxer na suot ko.

“W-what are you doing?” mahinang tanong ko.

“I want to eat you,” he replied while staring at my clothed central part. He lifted
his gaze at me and asked, “Can I?”

Parang wala ako sa huwisyong tumango. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung
bakit napapasunod ako sa mga gusto niya. And I really find it weird.

He pulled himself up and arranged the pillows that was rested on the bed's
headboard. Nagulat ako nang hawakan niya ako sa bewang at parang isang magaang
papel, pinabangon niya ako sa pagkakahiga at pinasandal sa inayos niyang mga unan.

He leaned in and kissed my jaw. “I want to you watch me as I eat you. Don't ever
close your eyes. Did you get me, Kitty?”

Wala sa sarili akong tumango habang kagat ang aking labi. I saw him stared at my
lips and gulped.

“Say the word, Kitty.”

Mas napadiin ang kagat ko sa aking labi. “Y-yes, daddy...”

“Good girl.” Ngumisi ito at siniil ng halik ang labi ko.

My hand gripped his firm muscle as moans escape from my lips. His warm hand cupped
my mound and run his fingers along with my labia.

“Daddy...”

I should feel awkward. I'm calling him ‘daddy’ when I used to call my father
‘daddy’. But no. Calling him daddy made me more horny. Damn.

“Yes, Kitty?” He dipped his head and sucked my nipples.

Napaliyad ako. “Ahh...”

“Moan my name, Kitty. Moan daddy's name,” he whispered before lowering his head and
played with my navel piercing.

He held the waistband of my worn boxer when his phone suddenly rang. Natigilan ito
ngunit nagpatuloy din. He was about to pull it down when his phone rang again.

“Shit!” I heard him hissed. Bumangon ito at hinalikan ang labi ko. “I'll just
answer
that call.”
Kinagat ko ang aking ibabang labi. Disappointment filled me in. Napasimangot ako
nang makita itong nagtungo sa terrace ng kanyang condo.

“Fuck!” I cursed to myself.

Ang sakit ng puson ko!

--

“Hey, nabalitaan ko ang nangyari last night. Sinabi sa 'kin ni Marco. Are you
alright?” bungad ni Kiara nang makalabas ako ng building namin dahil uwian na.

I forced a smile and nodded my head. “Ayos na ako, Ara. Medyo na-trauma lang.”

“Anong medyo?! Talagang matu-trauma ka sa pangha-harass nila sa 'yo!” Tumaas ang

boses nito. “Pero balita ko nasunog ang bar na 'yun after mo daw makalabas bitbit
ka ng isang lalaki. Sinong fafable 'yun?”

Napakurap-kurap ako sa narinig at nilingon siya. “N-nasunog ang bar?”

“Oo.” She nodded. “Ang dami ngang nasugatan, e. Mabuti na lang at walang naiulat na
patay.”

I took a deep breath in relief after knowing no one died. “That's a relief.”

Alam kong masamang magduda. But I can't blame myself on suspecting it was him who's
behind of what happened on that bar.

“Alam mo, ang galing mo mag-iba ng usapan.” Sinamaan ako nito ng tingin. “Sino
'yung bumuhat at nagpaka-knight in shining armour mo?”

Napangiwi ako sa sinabi nito.

Knight in shining armour? O baka naman Knight in shining gun?

Tanginang baril 'yan. Bakit ba lagi siyang may bitbit na baril? Silencer? Shiz.

“It was my daddy,” biglang usal ko habang naglalakad. Ngunit natigilan ako nang
mapagtanto ko ang lumabas sa bibig ko.

“Daddy?” Hinarap ako ni Kiara na may pagtataka ang mga mata. “Your father just
died, right? I mean—”

“My mother's new hushand. They got married last friday,” I cut her.

“What?! That fast? Grabe naman mommy mo. Who's the unlucky guy?” she asked.

I shrugged and continue walking. “Leslie Scott. They call them Lace.”

“What?!” biglang sigaw nito dahilan para pagtinginan kami ng mga estudyante. Ngunit
parang wala siyang pake sa mga ito. “You mean, Lace Scott? Damn, that one is a big
shark in business! How come they got married? I meant no harm nor to offend you but
your mother's age is far from his...”

Nginitian ko lang ito. “It makes me wonder also.”

“Grabe!” She fanned herself using her hands. “Ang angas ng kamandag ng nanay mo.”

We continue talking. Simula na ng graduation march practice namin next week. After
I graduate, focus na kaagad ako sa negosyong iniwan ni papa. Kahit mahirap
kakayanin ko.

“Sheyt.” I saw Kiara's lips parted in shock. “Ang ganda ng kotse!”

Nagtataka kong nilingon ang tinigan niya at napakunot ang aking noo nang mapansin
kong pamilyar ang sasakyang papalapit sa pwesto namin.

The car stopped in front of us and the window of on the passenger's side rolled
down, revealing the person we are just talking about earlier.

“I-Is that...” Napanganga si Kiara habang nakatitig sa driver ng sasakyan.

He took off his sunglasses and look at me. “Hop in, Kitty.”

Chapter 6
4.86K
250
83
Chapter 6

“Bakit mo ako sinundo?” tanong ko upang basagin ang nakakabinging katahimikan.

He glanced at me sideways and answered, “I just want to. Got a problem with that?”

Hindi na lang ako umangal pa at tumahimik na. Feeling ko kasi wala akong mapapala
kung magtatanong pa ako.

“How’s your day?” Naramdaman ko ang kamay nitong nag-landing sa hita ko.

Hindi ko maiwasang umirap at sumimangot. “My day was tiring.”

“Is it that hard to study tourism?” he asked again.

“Yeah.” Kinamot ko ang aking pisngi. “Dapat sa mga ganyang kurso may jowa kang
teacher na panel. Hay! Kung may manligaw sa ‘king teacher, automatic sagot.”

Naramdaman ko ang biglang pagbagal ng takbo ng sasakyan hanggang sa itinabi niya

ito sa gilid ng kalsada. Malapit na mag-night fall kaya medyo madilim na. Dagdag
pang kulay itim ang sasakyan niya kaya hindi ito nakakahakot ng tingin.

He took off his seatbelt and faced me. His right hand held the head rest of my
seat, while his other hand is holding the window’s frame: cornerning me in between.

“What did you just say?” His voice were cold and dominating.

Napalunok ako. “H-huh?”

He clenched his jaw and leaned more towards my direction. Ako naman ay halos
sumiksik sa ‘king upuan habang nakakatitig sa malalamig niyang mga mata.

“Kapag may manligaw sa 'yong teacher, sasagutin mo agad?” he asked. His left hand
reached the drawer below, he pulled it out and my mouth almost gaped of what I saw.
“Kung may manligaw sa 'yo, hindi ako mangingiming patayin sila agad.”

I awkwardly laughed. “J-joke lang 'yun, daddy.”

Putangina, bakit may baril dito?

His eyes suddenly darken after calling him 'daddy'. His right hand held my chin and
leaned in to capture my lips. Mas napadiin pa ako sa gilid ng sasakyan habang
hinahalikan niya.

I felt him caressing my legs up to my private part sensually. Bahagya pa akong

napakislot nang kagatin nito ang ibabang labi ko. I opened my mouth unintentionally
and he used it as an opportunity to slid his tongue inside: roaming inside my mouth
like he fucking owns it.

His tongue found mine and he sucked it without hesitation. Ang mga kamay nito ay
nasa aking tiyan niyan na. He lift up my blouse and inserted his hands inside. Nang
dumapo ang kamay nito sa dibdib ko ay napaungol ako. But my moans were supressed by
his sinful lips that is ravishing my lips at the very moment.

“How can you make me jealous and horny at the same time?” he asked between our
kiss.

Nakikiliti ako sa paraan ng paglaro sa nipples ko. Dagdag pa ang panay sipsip nito
sa dila ko. Bababa na sana ang halik nito sa leeg ko nang biglang kumalam ang
sikmura ko.

My tummy create noise and I can't help but to bit my bottom lips because of
embarassment. Nag-angat naman siya ng tingin sa 'kin. He has this playful smile on
his lips making me feel more embarassing!

“You're hungry?” he asked in a low and very calm voice.

Wala rin naman akong mapapala kung sasabihin kong busog pa ako. Gutom na gutom na
ako. Kaya sa halip na mag-deny, tumango ako at pilit na ngumiti. “I didn't eat on
lunch break.”

Ramdam ko natigilan ito. His playful smile was gone and was replaced with an
emotionless mask. “You didn't eat?”

“Oo.” I bit my lip. “I was busy finishing the task on my morning's last subject,
then I didn't got the chance to glance at the time that's why my lunch break was
occupied with finishing an unfinished task,” I explained.

He groaned. “You shouldn't let yourself get hungry.”

He pulled himself away and sat back to his seat. He started the engine and
maneuvered the car. Nagtaka akong napangitin dito. He looked so pissed.

“Ayos ka lang?” hindi ko mapigilang magtanong.

“You didn't eat lunch and you think I'm okay with that?” Parang galit itong
nakatitig sa daan.

Nangunot ang noo ko. “Bakit ka galit?”

He glanced at me with his eyebrows that's almost in a straight line. “You didn't
eat your lunch.”

“Anong pinuputok ng butsi mo? Ikaw ba ang nagutom? Ako naman, 'di ba?” Napakamot
ako sa 'king leeg.

Inismiran lang ako nito at nagpatuloy sa pagmamaneho. Ako naman ay nakatitig lang
sa gwapo niyang mukha kahit nakalukot at nagtataka kung bakit napakapikon kahit
wala naman siyang dapat ikakagalit du'n.
“L-lace...” I called him but didn't respond.

Mas lalong nangunot ang noo ko sa inaanto niya. Akala ko ba intimidating ang isang
'to? Bakit napakaisip bata? Parang 'di lang ako kumain, e.

“Daddy,” I called him again.

Still no response.

Inis kong tinanggal ang aking seatbelt at hinarap siya. “Leslie!”

Tinignan lang ako nito. “What?”

“What's with you? You're acting mad all of a sudden just what the hell?!” Iritang
tanong ko.

He didn't replied to my question, instead, he asked me back. “What do you want to

eat?”

Sinimangutan ko ito. “Gusto ko ng milktea, at saka burger, at saka fries.”

I saw his forehead knotted. “What? Those were unhealthy.”

“Magtatanong-tanong ka kung ano gusto ko tapos aangal ka naman.” Napapantastikuhan

ko itong tinignan. “Magtapat ka nga, Leslie. Humihithit ka ba?”

I heard him chuckled. Bipolar ba ang isang 'to? “You've been fond of calling me
with my real name, huh.”

Pinanliitan ko ito ng mata. “Nagda-drugs ka, 'no?”

He suddenly burst out laughing while holding the steering wheel. He keep glancing
at me from time to time with a supressed smile.

Mas lalong nanliit ang mga mata ko. Did he just laughed? Tumawa talaga? Seryoso?
Hindi ako nagha-hallucinate?

“What makes you think I'm on drugs?” he asked and cleared his throat.

I pouted. “Kasi naman kanina horny ka, ta's bigla ka nalang nagalit, tapos ngayon
tatawa-tawa ka. Kung hindi ka humihithit, may bipolar disorder ka?”

Muli na naman itong humalakhak at niliko ang sasakyang sa drive thru ng isang fast
food restaurant. “You're really unbelievable.”

Inirapan ko lang ito. “Baka nga nakahithit ka, e. Kaya ka siguro laging may dalang
baril.”

Ang masayant aura niya kanina ay biglang nagseryoso. Nakaramdam agad ako ng
pagsisisi dahil
sa biglaang pagbigat ng tensiyon sa loob ng sasakyan.

“I'm not bringing guns because I'm a drug addict. I'm bringing guns to protect
myself and my loved ones. I don't want to happen the shit happened several years
ago because of my carelessness.” He took a deep breath. “So please, don't be scared
if I'm having guns around. I want to protect you and me.”

“M-may gusto bang pumatay sa 'yo?” I asked in confusion.

He smiled and glanced at me. His hands reached for mine and he intertwined our
fingers together making my heart skip a beat. “I'm a business man, Kitty. Many
opponents wants my head. I need to held my guard up all the time if I want to stay
alive.”

Nakatitig lang ako dito hanggang sa tumigil ang sasakyan. “Even if it means ending
someone's life?”

Natigilan ito sa pag roll down ng katabi ng bintana at nilingon ako. He smiled and
nodded his head. “Yes, Kitty. Even if it means ending someone's life.”

Halos pinigilan ko na ang aking sariling paghinga sa sinabi niya. He turned his
attention towards the girl on the counter and order something.

Halos tulala lang ako habang inaanalisa ang naging usapan namin. He was busy to
talking to the cashier while I'm busy thinking what the hell we'd just talked
about.

“Hey,” he called my attention. “Are you okay?”

Napakurap-kurap ako at nilingon siya. I nodded my head and forced a smile. “Y-yeah.
I'm fine.”

Inabot nito sa akin ang supot ng binili niya mula sa babae kanina at pinausad na
ang sasakyan dahil marami pa ring nag-aantay na kasunod namin.

“You should eat,” he said.

Pinilit ko ang sarili kong kalimutan ang usapan namin kanina at binusisi ang loob
ng supot. Napangisi naman ako nang makita ko ang fries, isang bucket ng chicken
joy, at may kanin pa na nakabalot sa plastic. Meron ding drinks na mas lalong
nagpangisi sa 'kin.

“I thought these foods were unhealthy? Why did you bought them?” I asked.

He just tsked. “Of course, you're hungry.”

Tumango ako at kumuha ng isang chicken leg kinagatan ko ito at kunurutan din ito.
Hinarap ko si Leslie at iniumang sa kanyang bibig ang kinurot kong chicken leg.

“Say ahh...” I said.

Hindi ko rin alam kung bakit ko ito ginagawa. I just find myself doing this like
it's just a normal thing we always do. Hindi ko rin alam kung bakit hindi ako
nakaramdam ng takot sa kabila ng impormasyong kaya nitong pumatay.

He glanced at me. “Seriously? You won't let me take a bite?”

“You're driving, stupid,” tugon ko.

Nagkatinginan kami at bigla akong nahiya. Okay, I just called him what? Relax,
Keith. Nagmumukha ka ng tanga.

Bahagya akong napaigtad nang sinubo niya ang inuumang ko sa kanyang bibig. He held
my hand and licked my fingers. He even sucked it which made my body tingled.

“Do you have plans tomorrow after school?” he asked all of a sudden.
Wala sa sarili akong umiling. “Bakit?”

He gave me his infamous smirk. “Nothing. Just asking.”

Pasimple akong lumingon sa gilid ng bintana at kumagat sa chicken leg na hawak ko.

Akala ko pa naman aayain ako mag-date.

--

“Ang gwapo!” Tumili si Kiara dahilan para pagtinginan kami ng mga kapwa namin
estudyante habang naglalakad. “Akitin mo 'yun, dae!”

I just rolled my eyes on her and throw my bottled water on the near trash can.
Kakatapos lang ng last subject namin at ang walang hiyang professor namin, pinag-
squat pa kami.

“Gawin mo, ikaw nakaisip,” I replied.

Biglang may umakbay sa balikat ko. Nanuot sa ilong ko ang pabango ni Marco at nang
lingunin ko ito ay tama nga ang hinala ko.

“Hey, my beautiful angel.” Napakamot ito sa kanyang batok. “Sorry nga pala last
time, kung hindi siguro—”

“It's fine, Marco.” I gave him an assuring smile. “Nangyari na rin, e. And besides,
Leslie was there to help me with those scumbags.”

“Leslie?” Nangunot ang noo nito. “You mean, your step-father? His name is Leslie?
For real?”

Natatawang tumango ako dito. “I know his name sounds girly but—”

“That's not what I meant,” he cut me. “You really mean Leslie Scott? That half
american breed idiot?”

Nagtaka ako sa sabi nito. American breed? Grabe, hindi naman aso na nangangagat si
Lace, e. “Oo. Paano mo siya nakilala?”

Umiling lang ito at pilit na ngumiti. “Nothing. Pauwi ka na ba? You want me to take
you home?”

Ngumiti ako dito at tumango. Natigilan kami nang makarinig kami ng tikhim. I turned
my head to look at Kiara who's not smiling not-so-genuine towards us.

“Baka nakakalimutan niyong nandito pa ako?” Inirapan kami nito na bahagyang

ikinatawa ko. “Anyways, Keith and Marco, mauuna na ako sa inyo. I still need to run
some errands. Bye!”

Without further ado, he immediately ran her way out of the campus. Nagkatinginan
naman kami ni Marco at sabay na natawa ng mahina.

We started to walk side by side, of course with a distance. Ramdam ko ang mga
mapanuksong tingin nga mga kapwa ko estudyante. Sino ba naman kasing hindi
mapapalingon sa lalaking katabi ko?

A famous varsity player and a suma-cum laude in Business Management course?

Pagiging varsity player palang, maipangangalandakan na. Paano pa kayang suma-cum
laude rin. I'm pretty sure that whoever lucky girl that he'll fall in love with,
she would be so proud of him.

“Uhm, Keith...” he called me.

I just hummed while walking. “Bakit?”

“Did you somehow felt something or experienced something that you feel like you've
already experienced from the past? Like a dejá vu?”

Nagtataka ko itong sunulyapan. I nodded my head. “Oo. Meron. Bakit? Naniniwala ka

sa past life?” I chuckled.

Ngumiti ito sa 'kin. “Siguro? Parang ganito din kasi dati, e. Parang feeling ko
napagdaanan ko na 'to. Hindi ko lang maalala kung kailan.”

I nodded my head again in response. Saktong nakalabas kami ng campus at habang

naglalakad sa gilid ng kalsada patungong sasakyan ni Marco, bigla nalang may
humarurot na sasakyan at halos ma-side ship ako kung hindi lang ako nahila agad ni
Marco.

“Gago 'yun, ah!” His voice raised.

Napahawak ako sa aking dibdib at humugot ng malalim na hininga. I feel my body

numb. Hinabol ko ng tingin ang sasakyang parang walang modo ang driver at bahagyang
nagtaka nang mapamilyar ako sa hitsura ng sasakyan.

“Hey, are you okay? Are you hurt somewhere? That asshole...” he murmured while
scanning my whole being.

Ngumiti ako dito. “I-I'm fine, Marco. Ihatid mo na lang ako.”

“You sure?” He look at me suspeciously. “Parang sinadya talaga ng gagong 'yun, e.”

“It's fine.” I took a deep breath. “Let's go.”

Sinunod naman ni Marco ang sinabi ko. He took me home without complain and I
thanked him
after stepping out of his car.

Nang makaalis ito ay pumasok na ako sa loob ng bahay. Bahagya pa akong nagulat nang
makita ko ang sasakyang halos masagasaan ako kanina. I proceed inside the house.
Bumungad naman sa 'kin si mommy at Lace na naglalampungan sa sala.

“Oh, Keith. Kumain ka na?” mommy asked.

“Hindi. Wala akong gana,” tipid kong sagot at umakyat sa hagdan.

Dumiretso ako sa kwarto at sinarado ang pintuan gamit ang aking paa. I threw my bag
on the couch and went inside my bathroom.

Nagbanlaw ako sa aking sarili. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nawalan ng
gana. Sobrang takot ang naramdaman ko kanina dahil sa sasakyang halos ma-side ship
ako.

Ano ba 'tong mga nangyayari sa 'kin nitong mga nakaraang araw. Puro kamalasan.

I groaned. Binilisan ko ang pagligo agad na nagbihis sa loob ng banyo. Isang kulay
peach na pajama at blouse ang suot ko hindi ko trip magsuot ng satin ngayon dahil
naaalibadbaran ako.
Dumiretso ako sa kama. Humiga ako rito at nagtalukbong ng kumot. Alas siete pa lang
ng gabi pero inaantok na ako. Wala akong gana. Parang 'yung insidente na 'yun lang
ang sisira sa mood ko buong araw.

Moments later, I felt someone wrapped their arms around my waist and a warm feeling
envelope my whole being.

“I should be mad at you.” He rested his chin on my neck.

Napakapit ako sa bed sheets ng mahigpit. “Why are you here?”

“I miss touching you,” he murmured on my ear.

Okay, self. Huwag kang kiligin. Babatukan kitang boang ka kapag kinilig ka.

I bit my lip to supress my smile. “Get out of my room. Mommy might catch us.”

“No,” pagmamatigas nito.

Iritado ko itong hinarap. “What the fuck do you want?”

His fingers traced my cheeks. “You skipped meal again.”

“You don't care.”

“I care,” he contradicted. “I care in every things you do because sono il tuo

fottuto marito.”

My forehead creased. “What?”

“Presto, Keith, ti ricorderai di me. E nel momento in cui accadrà, ti punirò

duramente per aver dimenticato tuo marito,” he said something I can't understand.
He leaned in and kissed my forehead. “For now, sleep, Cara. Goodnight.

______

Author's note:

I sincerely apologize for not updating on-time. Nilalagnat po kasi ako last days at
now lang ako nakapagsulat. Hope you understand po.

DON'T FORGET TO COMMENT YOUR THOUGHTS AND VOTE FOR THIS CHAPTER!

Chapter 7
4.66K
240
32
Chapter 7

Days passed just like a blink of an eye. It's been two weeks since mom introduced
me his husband, and it's two weeks since he start clinging me around.

He would take me to school, fetch me, buy me foods, hand me crafts for motivation,
cook me meals, and sometimes sleeps on my room that I never could imagine would
actually happen. I mean, just what the hell, right? Hindi ako ang asawa niya pero
kung makaasta parang kami ang mag-asawa.

Kagaya nalang ngayon. Kasalukuyan siyang naghahanap ng damit for my graduation

ceremony mamaya. Yes, people. Finally, graduate na ako. My life was about to begin
the moment I'll accept the diploma on-stage. And I'm feeling nervous with a mixed
of being thrilled.

“Cara, how about this?” he asked showing me a business suit which made me laugh.

Sa loob ng dalawang linggo, may mga pag-uugali niya ang nasilayan ko na hindi ko
lubusang maisip na meron pala siya. He's funny sometimes. He would initiate corny
jokes, specially whenever I'm down.

Having him around lifted my mood.

Minsan ay hindi ko nalang pinapansin ang mga matatalim na titig sa 'kin ni mama
kapag nahuhuli niya kaming nag-uusap ni Lace. It gives me thrill sometimes. The
thought that mom might catch us give me thrills.

“Graduation ceremony ang pupuntahan mo, hindi business meeting,” I replied.

For the past two weeks, unti-unti na rin akong nasasanay sa baril na palagi niyang
dala. I
really don't know the deep reason behind him bringing gun all the time.

“I want to look handsome,” saad nito sa malamig na tinig.

Tumayo ako sa kama at nilapitan siya. My arms wrapped around his waist and my lips
pressed on his jaw. “Gwapo ka naman, e.”

He look down at me and captured my lips. Narinig ko ang paglagatak ng hanger na

pinaglagyan ng hawak niyang business suit kanina at kinabig ang batok ko para mas
palalimin ang aming halik.

His other arm pulled me by my waist while his other hand that was used to pull my
nape was now busy caressing my jaw. Sinuklian ko naman ang kanyang halik.

“Damn, huwag ka na pumunta sa graduation mo,” he mumbled between our kisses.

I pulled away and pinched his cheeks. “Silly, I need to. Cum-laude kaya ako.”

He just rolled his eyes on me before capturing my lips again. Napahawak naman ako
sa mga balikat nito at naramdaman ko ang kamay niyang nilalamas ang dibdib ko.

A knock on the door disturbed us. Ayaw pa sana niyang lumayo ngunit kunurot ko ang
tigiliran nito. Pinandilatan ko siya ng mata para magtigil.

“Darling, have you seen Keith? Nandito na stylist niya,” tanong ni mommy mula sa
nakaradong pinto.

I rolled my eyes after hearing her endearment. Irita kong tinulak si Leslie at
tinalikuran. Nagtungo ako sa kama at umupo. Napansin ko namang nakasunod lang ang
tingin nito sa 'kin at parang walang planong sagutin ang pagkatok ni mommy sa
labas.

I raised my eyebrows on him and he took a breath. Bumaling siya sa pintuan at

sinagot si mommy, “I haven't.”

Hindi ko maiwasang mapangisi. I am not as wicked as my mother, but well, I think I

think I got this traits from her. Isa pa, I'm sure darating ang araw na malalaman
ni mommy kung ano ang meron kami ni Lace, if that day happens, I would be the most
victorious person on breaking my mother's heart.
“I don't like the way you smirk. Are you plotting something inside your head?” he
asked, slowy walking towards my direction.

Nag-angat ako ng tingin dito at ngumisi. Tumayo ako sa kama at nag-inat. Pinikean
ko sya ng ngiti. “I need to go. My stylist has arrived. Baka ma-late na rin ako sa
graduation ceremony.”

I pecked a kiss on his lips before gracefully went out of his room.

Wala naman talaga akong ibang agenda sa patagong tagpuan namin ni Lace, but then my
wicked thought butt-in and now I am plotting something inside my head.

Look, I don't want to be unreasonable or something. Ngunit hanggang ngayon ay

nasasaktan pa rin ako sa isiping masaya si mommy sa piling Lace. Ang sayang hindi
niya ipinakita sa amin ni daddy nang buhay pa siya.

I want her to experience sadness and pain dahil hindi niya 'yun naramdaman nang
mamatay si daddy. Para ngang mas natuwa siya dahil malaya na niyang mailantad ang
lalaki niya. At ayokong makita ang kasiyahan niya. Ayoko.

If stealing his man would be the only way to make her suffer, why not?

Let's just hope that the fire I am playing won't burn me.

“Hi, my favorite barbie!” my hairstylist, Golden exclaimed.

Nginitian ko ito at niyakap. She's my personal stylish everytime I'm going to

attend a ball or any celebration. Magkasundo kami ni Golden kaya komportable kami
sa isa't-isa.

“Shall we start?” she asked and I nodded.

Giniya ko siya sa loob ng aking silid at umupo ako sa harap ng aking vanity
dresser. Nang makaupo naman ako ay agad niyang sinimulang taliin ang buhok ko.

“I heard your mother have a new husband, totoo ba 'yun?” tanong niya.

I forced a smile and nodded. “Yeah.”

“Anong plano mo ngayon?” Nagsimula na itong ahitin ang kilay ko. “Kilala kita
bilang isang babaeng mahilig maghiganti. Naku! Ikaw talagang bata ka.”

I bit my lip as I close my eyes to make it easy for her on forming my brow. “I'm
actually planning to make my mom feel what I exactly feel when my father was gone.”

“Paano? E, napaka-heartless ng mama mo. At saka, wala akong makitang alternatives

para masaktan mo siya. So paano?”

“My mother loves her current husband.” I felt a pinch on my chest that I didn't
mind.

“So you're saying that you'll seduce your step-father to hurt your mom, is my
assumption correct? Or I'm concluding wrong?”

Nagdilat ako ng mga mata at bumungad sa 'kin ang nagtataka niyang hitsura. “Yes,
Golden. You are right.”

She chuckled and started putting some liquid shits on my face. “Anyways, I heard
that your step-father is a hunk. Maybe stealing him won't be a bad thing.”

See? Nagkakasundo talaga kami.

“Yeah, it won't.” Napangisi ako.

She hummed. “Congratulations nga pala. Your real life finally starts now, princess
Keith.”

Natawa lamang ako ng mahina dito. Pinikit kong muli ang aking mga mata at hinayaan
na siyang lagyan ng kalorete ang mukha ko.

--

Siniko ako ni Vielle habang nakatitig sa papalapit na si Lace. “He's a hunk.”

I can't help myself not to bit my lower lip and agreed.

Naging kaibigan ko na rin si Vielle. Akala ko masungit siya dahil hindi siya
namamansin sa mga kaklase niya, kasama na ako du'n, ngunit taliwas 'yun sa naisip
ko. She's kind and stubborn sometimes. I like her attitude.

Napansin ko ang mga tingin ng iba kong ka-batchmate kay Lace. Tingin na akala mo ay
hinuhubaran na nila si Lace sa kanilang isipan.

“Keith!” Kinalabit ako ni Marco mula sa likod na nakikisingit pa para kulitin ako.
“Congrats!”

“Thank you,” I replied and smiled widely.

He nodded. “Usap tayo mamaya, ah. Balik lang ako sa pwesto namin.”

Naka-separate ang pwesto ng iba't-ibang kurso ng mga estudyante kaya si Marco ay

sumingit pa sa likod para mangulit.

“Ehem.” Someone cleared their throat. Nilingon ko ito at sinalubong ako ng matalim
na tingin ni Lace. “Done staring at that asshole?”

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. Nilingon ko si Vielle kung napansin niya ba
'yun, buti nalang busy ito sa pakikipag-usap sa kuya niya.

“Hi! Are you Keith's step-father?” Fiona tucked some strands of her hair behind her
ear. “I'm Fiona nga pala.”

Ano raw? Kilala niya ako?

Tinignan ako ni Lace at sinamaan ko naman ito ng tingin. Kita ko namang hindi siya
pinansin ni Lace na ikinangisi ko. Umayos na ako ng tayo at inantay nalang mag-end
ang event.

The moment the emcee announced congratulations to us all, everyone throwed their
caps in the air and I joined them.

Ganito pala ang pakiramdam makapagtapos, magaan at kontento. Ramdam ko namang may
umakbay sa akin at nang lingunin ko ito ay bumungad sa 'kin si Kiara.

“Graduate na us!” Pagkokonyo nito.

I chuckled and hugged her. “Congrats sa 'tin!”

“Pwede maki-group hug?” sabat ng isang boses mula sa likod namin.

It was Marco.

Binitawan ko si Kiara at dinambahan ng yakap si Marco. Ang saya ko! Finally,

nakatapos na rin ako ng pag-aaral. Akala ko pa naman pag-aaral ang tatapos sa 'kin.

“Ang saya mo, ah,” Marco said after we pulled away from our hug. “Nga pala, meron
kaming handaan sa resorts mamaya, pupunta ka ba?”

Sasagot na sana ako nang may humigit sa braso at hinila ako palayo kay Marco. “No.
We also have celebration. Excuse us.”

Hindi na ako nakaangal sa biglang pagsungit ni Lace. Dire-diretso ang lakad nito
palabas ng university, ni-hindi man lang ako nakapagpaalam ng matino kay Vielle,
Kiara, at Marco.

Ano ba 'yan!

“Ayos ka lang?” I asked.

Hindi ito sumagot. Nang makalapit kami sa kanyang sasakyan ay pinagbuksan niya ang
backseat at pinapasok ako sa loob. Kahit nagtataka ay pumasok ako at nadatnan ko si
mommy na nagli-lipstick sa front seat.

“Are you throwing a celebration, Keith?” mom asked.

Umiling ako at sumandal sa aking kinauupuan. “I'm not. I want to rest.”

Pumasok sa loob ng sasakyan si Lace at umupo sa driver's seat. Humikab naman ako at
walang pasubaling hinubad ang suot kong toga dahil naiinitan ako. Kami-kami lang
naman dito sa loob ng sasakyan, e.

Lace maneuvered the car and the atmosphere was heavy. Tahimik kaming lahat habang
si mommy ay busy sa pagme-make up sa kaniyang mukha.

“Sumama ka na lang kaya sa 'kin later, darling.” Mommy faced Lace who's busy
driving. “I'll be spending my night in the resort because of that damn business
meeting.”

Napangiwi ako. May negosyo ni mommy pero hindi gaanong malaki kagaya ng kanila
daddy. Actually, they met because of business, 'yun ang pagkakaalam ko.

“Uuwi rin ako sa condo ko, Kim. I'll spend my night there,” he replied.

So maiiwan akong mag-isa sa bahay ngayong gabi? That would be great!

I stretched my body and a moan accidentally escaped from my lips. Napatakip ako ng
aking bibig at napatingin sa pwesto ni Lace na mahigpit na nakahawak sa steering
wheel.

Tumikhim ako nang mapansin ko ang matalim na tingin ni mommy mula sa rearview
mirror. Humilig na lang ako sa bintanang nasa tabi ko at pinikit ang aking mga
mata.

Dala ng pagod sa event, nakatulog kaagad ako kahit hindi ako komportable sa aking
kinauupuan.
Hindi ko alam kung ilang minuto ang naging tulog ko, pero nagising na lang ako nang
maramdaman kong may tumapik sa pisngi ko.

Tinabig ko ito at bumaling pa talikod ngunit bahagya akong nagtaka nang ma-realized
kog nasa kotse ako huling nakatulog. Dinilat ko agad ang aking mga mata at tama nga
ako. Nasa loob ako ng backseat ngunit meron itong parang higaan na nilalagyan lang
ng hangin.

Kaya pala ang sarap ng tulog ko...

“How's your feeling? Inaantok ka pa?” tanong ni Lace sa malumanay na tinig.

I yawned and streched my body. “Si mommy?”

“I dropped her off to her business meeting,” he replied.

I nodded and slowly pulled myself up. Nalislis pa paangat ang blouse na suot ko
kaya inayos ko ito.

“Nasaan tayo?” I asked.

“My paradise,” tipid nitong tugon at inalalayan akong makababa.

Halos mapaawang ang labi ko nang makita ko ang paligid. Tuluyan na akong mapanganga
nang mapagtantong gabi na pala at kitang-kita ko na ang mga nagkikingangang mga
bituin mula sa kalangitan.

“Ilang oras ba ako tulog?” mahinang tanong ko dito.

He chuckled. “You slept the whole afternoon.”

Umihip ang hangin at tinangay nito ang mga takas kong buhok. Marami akong
katanungan sa isip ko ngunit naisasantabi ito dahil sa kagandahan ng paligid.

“Wow,” I whispered. “Ang ganda!”

“You like it here?” I heard him asked.

Tumango ako na hindi man lang lumilingon sa kanya. “I love it!”

He chuckled and sneaked his arms on my waist. Giniya niya ako sa nakalatag na
picnic mat at inalalayang makaupo.

Meron nang mga pagkaing nakalatag kagaya na lang ng paborito kong ulam na chicken
adobo. May mga prutas din gaya ng mansanas, grapes, orange, at iba pa.

“Congratulations, Kitty.”

Napatingin ako sa kanya at ngumiti ng matamis. “Thank you! Nag-abala ka pa.”

“This day should be celebrated,” he replied and sat beside me.

Napalingon ako sa paligid at napansing nasa isang burol pala kami na puno ng mga
bulaklak. A flower garden. Pansin ko ring kami lang dalawa dito.

“Nasaan tayo?” mahinang bulong ko.

“Somewhere,” tipid nitong sagot at hinalikan ang noo ko. “Stop asking questions and
let's just enjoy this moment.”
Magtatanong pa sana ako tungkol kay mommy pero pinigilan ko na ang sarili ko. I
should also take a break from mommy, nakakairita na siya.

Dumaan ang halos isang oras at wala ni-isa sa amin ang nagsalita. We just savour
the moment silently and we are both calm.

“What were you thinking, Kitty?” he asked, finally breaking the silence.

I just hummed. “Nothing. Iniisip ko lang kung ano ang mangyayari sa 'kin ngayon.
Mahihirapan ako sa pagtataguyod ng negosyo ni daddy dahil hindi ako nakapag-aral ng
business management.”

I took a deep breath and rested my head on his chest. Pinikit ko ang aking mga mata
at dinama ang malamig na hangin. His arms were wrapped around me and his chin is
resting on the top of my head.

“I can help you,” he said.

Ngumiti ako at umiling. “You don't have to.”

He just kissed my hair and out of the blue, he asked, “How old are you now?”

“I'm twenty-three, why?” I replied while my mouth is busy chewing grapes. “Ikaw?
Ilang taon ka na?”

“I'm twenty-seven,” sagot nito. “You'll turn twenty-four on the next five months,
am I right?”

Tumango ako at hindi na nagsalita pa. Gusto kong magtanong kung paano niya nalaman
ngunit tinamad akong magtanong.

Dumaan pa ang ilang minutong puno ng katahimikan hanggang sa basagin niya muli ito.

“I'm thinking of having a vacation somewhere in Visayas,” saad nito. “You want to
come with me?”

Napaayos ako ng upo at nilingon siya. “Where in Visayas?”

He smiled and leaned in to captured my lips. “My place...”

Chapter 8
4.5K
352
58
Chapter 8

“Did you packed your things already?” he asked the moment he entered my room.

Tumango ako dito. “Nasaan si mommy?”

“She's in a business meeting.” He shrugged. “Let's go?”

Kinunotan ko ito ng noo. “Anong excuse sinabi mo kay mommy?”

Naglakad siya patungo sa kama at umupo doon. “I told her I'm on a business trip
somewhere and she just agreed.”

Napangisi ako dito. Tumayo ako at naglakad palapit sa kanya. I straddled on his lap
and he immediately wrapped his arms around my waist.

Hindi ko maunawaan sa sarili ko kung bakit masaya ako sa isiping masosolo ko si

Lace. It gives me thrills. I want to know him more. Everything about him.

Dalawang linggo na kaming ganito pero pangalan at lahi niya lang alam ko. He never
talked about his family or his past. And I guess this is a good start.

“I hate it when you're silent,” Lace said dragging me back to my reality. “What are
you thinking, Kitty?”

Napakurap-kurap ako at pinalibot ang aking braso sa kanyang leeg. Yumuko ako para
dampian ng magaang halik ang kanyang labi at agad na umayos ng upo. Hinabol niya pa
ang labi ko ngunit hinarang ko ang aking palad sa bibig niya.

“I was just thinking what excuse I should make for her not suspect we're going out
together,” I replied.

Well, that one was a white lie. Nag-iisip rin ako kung ano ang idadahilan ko ko kay
mommy. Dagdag pa sa isipin ko si uncle Baron na kagabi pa ako kinukulit magpunta sa
kompanya dahil urat na urat na daw siya sa mukha ng mga investors at board members.

“How about your dad's company? You said after graduation you'll help your uncle
manage that one,” he said and nuzzled at the hallow of my neck.

Nakiliti ako sa ginawa nito kaya bahagya akong gumalaw sa pagkakaupo ko. Ngunit mas
nakiliti pa yata ako nang maramdaman ko ang bukol nito na kasalukuyang inuupuan ko.

“Damn,” I mumbled. “You're hard...”

His shoulders vibrated and it was followed by his small chuckle. “I'm always hard
when it comes to you.”

Namula ang pisngi ko sa narinig. My hand lifted to brush his hair using my fingers
and I rested my chin on his head. Ramdam ko naman ang paghigpit ng yakap niya sa
'kin.

Everything really happened damn fast. Parang kahapon iritang-irita pa ako sa

presensya niya, tapos ngayon kung maglampungan kami parang magkarelasyon.

“Anong gagawin natin doon?” I asked, changing the topic. “I mean, doon sa lugar
mo?”

He won't spit on where the fuck in Visayas is his place. He said it would be a
surprise. Hindi rin siya nagpa-book ng ticket dahil gagamitin daw namin ang private
helicopter niya kaya hindi ko talaga malalaman kung saan.

“I don't know,” he replied. “Relax? You've been stressed these past few days. So
yeah, we'll relax there.”

Tumango na lang ako. His face still buries on my neck and his boner just get bigger
and bigger in every second that passed by. Damn, this man is horny all the time!

But I guess he's good at self-control. He's vulgar about his boner but he never
tried taking advantage on me anymore. He would just kiss me and excuse himself to
the washroom. Poor guy... I gigled.

“What are you thinking?” Inalis nito ang mukha sa leeg ko at tinignan ako. “Hmm,
Kitty?”
Umiling lang ako at hinawakan ang panga niya. I kissed his lips and suck his bottom
lip. Sinagot niya naman agad ito at mas pinalalim pa. My lips left his and my
tongue traced his jaw. I felt his hans caressing my waist as if familiarizing my
body, including my back and shoulders.

I slowly pushed him to bed and now I'm towering above him. Strands of my hair fell
on his face while I am busy licking his jaw to his earlobe earning a groan from
him.

“Damn, Kitty. Stop making me horny,” kapos hininga nitong saad.

Napangisi ako at agad na umalis sa ibabaw niya. Inayos ko ang aking gusot na damit
at pinanood siyang bumangon. Sinamaan ako nito ng tingin na siyang nagpagikhik sa
'kin.

Masakit puson nito panigurado...

I brushed my fingers through my hair and said, “I still need to go to my office

today, Leslie. Magpapaalam ako kay uncle sa personal para hindi siya gaanong
mabahala. Knowing that man, daig pa si daddy mag-alala.”

He groaned frustratedly and stood. “I need to go to the washroom. You want me to

take your there?”

“No need,” I smiled sheepishly. “I can handle myself perfectly fine, daddy.”

Kumaripas kaagad ako ng takbo palabas ng sarili kong kwarto. I ran downstairs and
head towards our garage. Kinuha ko ang susing nakasabit sa gilid at pinatunog ang
sasakyang pagmamay-ari ni uncle Baron.

I'm wearing a blue sleeveless dress. Hindi na ako nag-abala pang maglagay ng make-
up dahil wala rin naman akong meeting na dadaluhan. Isa pa, magpapaalam lang naman
ako kay uncle para aware siya kung kailan ako magbabalik.

Pinatakbo ko kaagad ang sasakyan dahil excited na rin akong maglakwatsa sa lugar na
pupuntahan namin ni Lace. How I wish it would be somewhere in Coron, Palawan or
somewhere with beach. Beach is one of my favorite place to go whenever I'm
stressed.

Speaking of beach, I suddenly missed the memory of my surfing activity in Canggu,

Bali.
Damn, I missed playing with the waves! Bigla tuloy akong nakaramdam ng pagka-miss
kay daddy. He was the one who brought me to Indonesia for a business meeting and
ended up teaching me how to surf.

Dad was the most good teacher I've known. He taught me almost all. Most of my
hobbies were influenced by him. From playing billiards, to surfing and such. He's
good in almost everything! Hindi ko lang alam bakit galit si mommy kay daddy gayung
na kay naman lahat ng hinihiling ng isamg babae.

I reached for the stereo and turned it on. Pumailamlang naman ang kanta ni Olivia
Rodrigo na ‘Happier’. Damn, my cup of tea! I love her musics even though I ain't
broken.

“I hope you're happy but don't be happier...” I sang along while driving.

Call me weird, but I love songs with sad lyrics. Specially, after knowing that the
singer relates the song to the happenings in her life.
Iniliko ko ang sasakyan papasok sa building ng Gil Empire at ipinarke ito sa
parking lot. I yawned before going out of the car. I'm seriously not in the mood to
talk right now. Gusto ko na magbakasyon!

“Chinita,” saad ng isang boses

Nilingon ko ito at bigla akong nakaramdam ng pagkagalak nang makita si Bailey, ang
gago kong pinsan.

“Bailey dugyot!” I chanted with a wide smile on my face.

Otomatikong umasim ang timpla ng mukha nito matapos marinig ang tawag ko sa kanya.
Naglakad ito palapit sa 'kin at hindi ko nasalag ang pagkurot nito sa pisngi ko.

“Stop calling me that.” Sinamaan ako nito ng tingin.

Natatawa kong tinabig ang kamay nitong nakakurot sa pisngi ko at kumawit sa kanyang
braso. “Anong masamang hangin ang sumapi sa 'yo at napadpad ka dito?”

We started walking towards the elevator. “Mom's here. I'm also paying a visit at
your company.”

Humilig ako sa balikat nito. I missed this idiot. Minsan lang kasi ito bumisita sa
Pilipinas
dahil busy siya sa pamamalakad ng kanilang negosyo sa Mexico.

Oh, I forgot. He's my cousin on father's side. Bailey Gil.

“Na-miss mo lang ako, e.” Sinundot-sundot ko ang tagiliran nito.

Inis niyang binaklas ang braso kong nakakawit sa kanya at sinamaan ako ng tingin.
Ang sungit naman. “Bakit kita mami-miss? Kaumay na pagmumukha mo, Berlin.”

“Gago ka ba?” Sinuntok ko ang balikat nito. “Bakit ba Belin kayo ng Berlin? Naging
crush mo lang ako dati, e.”

Mas lalong sumama ang timpla ng mukha nito. Hmm, amoy rambulan dito sa elevator.
“Asa ka namang crush kita.”

“Sus...” Nginisihan ko ito. “Crush mo 'ko dati kaya ka nagsusungit kasi pinsan mo
pala ako.”

Napahalakhak ako sa hitsura niya. The door opened and I hurriedly went out of the
elevator. Knowing that guy, kukurutin na naman niya ang pisngi ko gaya ng ginagawa
niya kapag nakukulitan siya sa 'kin.

“Mommy!” I exclaimed the moment I entered uncle Baron's office.

“Sweetie,” malambing na sambit ni mommy Macey. Yes, I call her mommy even if she's
Bailey's mother. “Na-miss kita.”

Kung gaano kasama ang tingin sa 'kin ni Bailey kanina, mas masama ang tingin ni
uncle. Of course, they was about to kiss but I interrupted. Hindi ko maiwasang
mapahagikhik. Mag-ama nga sila ni Bailey.

Nilapitan ko si mommy Macey at dinambahan ng yakap. Her arms wrapped around me

which made me feel light and comfortable. Ngunit naputol ang yakapan namin nang may
asungot na pumasok sa loob ng opisina ni uncle. Sabay kaming napalingon ni mommy
dito.

“Oh, Bailey. What's with the face?” mom asked.

Ngumisi ako nang irapan niya ako. “Berlin mocked me.”

“Ayaw pa kasi aminin ni Bailey na crush niya ako dati,” nakangising sambit ko at
mas yumakap kay mommy.

Mommy Macey gasped. “Is that true, Bailey?”

Mas napahalahak ako nang mas lalong sumama ang timpla ng mukha ng pinsan ko. But
nonetheless, his handsome face didn't changed. Gwapo pa rin. Kahit pa yata umiyak
'to, gwapo pa rin.

“Mom!” he raised his voice making me and mom laughed.

I pulled out from our hug and glanced at uncle Baron. “Uncle, I came by to say I'm
having a vacation somewhere in Visayas.”

“With?” sabat ni Bailey at umupo sa bakanteng couch.

“Lace,” I replied.

Kita kong nagkatinginan silang tatlo. Matapos ang ilang segundo ay biglang nagmura
ng malakas si Bailey at sinamaan ako ng tingin. “Did you just lose your mind?!
Bakit ka sasama sa gagong 'yun?”

Bahagya akong napaatras sa uri ng pananalita nito. His face showed no emotion, even
his voice turned to cold. Alam kong seryosong tao ang pinsan ko, ngunit hindi
ganitong kaseryoso.

“Bailey,” sita ni mommy sa malumanay na tinig.

“What?” His eyes darted at mommy. “Baka kapag nagka—”

“Okay, Keith. You may take a vacation anywhere you like,” pagpuputol ni uncle sa
sasabihin sana ni Bailey. “Basta mag-iingat ka lang palagi.”

Napangiti agad ako sa sinabi ni uncle at hindi ko na lang pinansin si Bailey na

masama ang tingin.

“No!” Bailey roared. “She can't come with that man!”

Napanguso ako at bumaling kay Bailey. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang
galit niya
kay Lace, ngunit hindi rin mapanatag ang loob ko kung ganito siya. Bailey is like a
brother to me.

Lumapit ako dito at binalewala ang matatalim niyang titig. I encircled my arms
around his waist and hugged him. I rested my cheek on his chest.

“Payagan mo na ako, dugyot,” nakasimangot kong ani. “Ngayon lang, e.”

He took a deep breath and hugged me back making me smile. “Hindi ka talaga
mapipigilan?”

Nag-angat ako ng tingin dito at umiling. “No, you can't. At saka, vacation ko na
rin from stressful college life.”
Umirap ito sa 'kin at kinurot ang pisngi ko. “Just call me when he do something you
don't like. Mexico isn't that far from Philippines.”

Napahagikhik ako dito at kumalas sa yakap. I took a step back and smiled sheepishly
towards mommy Macey before looking back at Bailey.

“Sabi ko na nga ba, mommy! Crush ako ni Bailey!” I chanted and ran towards the
door. I heard him called my name but I didn't heed him any attention.

Bago ako makalabas ng opisina, nilingon ko sila uncle Baron at mommy Macey.
Nginitian ko sila ng matamis. ”Bye po!”

“Berlin!” pagtawag ni Bailey dugyot.

Tinignan ko ito at nginisihan. “Pasensiya ka na, Bailey. Un-crush mo na ako kasi

magpinsan tayo.”

“Keith Berlin Gil!”

Tumili ako at nagmamadaling umalis sa takot na mahabol niya.

--

“Ako na kasi, hindi naman ako baldado,” I said, trying to reach my luggage from his
grip.

Mas nilayo pa nito ang bagahe ko at hinapit ang bewang ko. “Hindi ka pwedeng
magbuhat ng mabibigat.”

“Hindi ako buntis,” saad ko. “At lalong hindi ako ako PWD kaya ibigay mo na sa 'kin
ang bagahe ko.”

“Stop talking, Kitty.”

Giniya niya ako papasok sa paliparan ng Rial Airlines. Doon niya kasi ipinarke ang
kanyang ‘baby’. Ugh! Why do boys calling their favorite things baby?!

“Stop making face. Aren't you excited?”

Napalingon ako sa kanya at humawak sa braso niyang nakahapit sa at bumuntong

hininga. “Ano bang pangalan ng helicopter mo?”

“You don't need to know,” saad niya at saktong nasa airside na kami kung saan
nakatambay ang mga pribadong sasakyang panghipapawid. “Let's go.”

Nagtungo kami sa isang helicopter na nasa gitna ng runway at umaandar. Naglibot ako
ng tingin at napansing wala namang mga eroplanong papalipad dahil tahimik ang buong
lugar.

“This is terminal three, still not used,” saad nito na para bang alam niya kung
ano-ano ang mga tumatakbo sa isip ko.

I just nodded my head. Napatakip naman ako sa 'king tenga nang makalapit na kami sa
helicopter. The pilot smiled at us and continue pressing on whatever he was doing.

“Hop on,” he whispered on my ear.

The wind blew some strands of my hair and it covered my face. Ngunit hindi
nakaligtas sa paningin ko ang letrang nakaukit sa ibabang parte ng bintana malapit
sa cockpit.

Kitty...

______

Author's note:

Jusq! Tatlong kape nilaklak ko para dito HAHAHA. Beke nemen mey votes keye jen
HAHAHA

Drop feedbacks mga senyoras. Mga expectations niyo at kung ano-ano pa. Gusto ko ma-
enganyo pang magsulat :>

Chapter 9
Dedicated to chelseaobin
4.35K
262
17
Chapter 9

I raised my arms and bend backwards to stretch my body. I hummed as I felt the soft
mattress that I am in at the moment. Nakakakomportable ang lambot ng kama kaya
parang gusto ko pang matulog.

"If you're thinking on going back to sleep, don't." Wala sa sarili kong naidilat
ang aking mga mata nang marinig ang tinig niya. "It's past seven and you're still
not eating. Get up."

He was leaning against the door frame with arms crossed along his chest and looking
at me with his cold eyes. He's wearing a white sando and a blue shorts for men.
Magulo ang kanyang buhok na para bang bagong gising lang.

Damn, ang gwapo...

"Nasaan tayo?" I asked and slowly pulled myself up to sit. Humikab pa ako.

"In my resthouse," he replied and began taking steps towards me. Umupo ito sa kama
at inabot ang pisngi ko. "I confiscated your phone and other gadgets."

Nangunot ang noo ko. "Ano? Bakit?"

"Walang signal dito kaya walang kwenta 'yun." He tucked some strands of my hair
behind my ear. "Let's eat now?"'

Tumango ako dito at ngumiti. Tumayo naman siya at napasinghap ako nang bigla ako
nitong kargahin. My arms wrapped around his nape to prevent myself from falling. I
heard him chuckled.

"Anong tinatawa-tawa mo diyan? Ibaba mo ako," nakasimangot na sambit ko ngunit

hindi ako nito pinakinggan.

He continue walking out of the room. Bumungad naman sa amin ang malinis na sala. I
was about to take time appreciating the place when he suddenly proceed towards the
small dining area.

"Angas naman dito," sambit ko nang ibaba niya ako sa isang silya. "Pang-probinsiya
ang dating."
"Of course, we're in a province, Kitty." Binuksan nito ang takip na nakatuntong sa
mesa.

The aroma of adobo lingered on my nose making my mouth watered. Parang maghuhugis
puso na ang mata ko habang nakatitig sa mga ulam na nasa mesa.

"Say grace first." I slapped his hand that was about to get some rice.

"What?" Nangunot ang noo nito.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Sabi ko, dasal muna bago kain."

Ang nakakunot na noo nito kanina ay biglang nawala. A mere grin plastered on his
face like I said something interesting and damn, he looks like a handsome maniac at
the moment.

Tumango ito at nag-sign of the cross. Napailing na lang ako dito at sinabayan siya
sa pagdadasal. Matapos ay halos sabay kaming nagsandok ng kanin. Nagulat pa ako
nang nilagay niya ang sinandok niyang kanin sa pinggan ko.

"Ang ganda pala dito," biglang saad ko habang naglilibot ng tingin sa munting
kusina ng resthouse niya. "I didn't knew that small places like this would be very
comfortable."

Parang mas malaki pa nga garage namin sa mansion kesa sa kusina na 'to. The place
is in a rectangle shape with a counter at the right side when facing from the door.
Nasa kanang bahagi ang sink at sa adjacent location nito ay ang kalan at gasul.

Gawa sa kawayan ang dingding, pati na rin ang mga counter para sa lutuan at
hugasan. Ang silyang inuupuan namin ay gawa sa narra tree at ang mesang inuukupa
namin ay gawa rin sa narra. Hindi ko maiwasang mapangiti sa pagiging simple ng
paligid.

"Isa lang ba ang silid dito?" I asked while chewing my food.

He hummed. "This is where I spent most of my vacation days."

"Talaga?" Nanlaki ang mga mata ko.

Not to be judgemental, but by the looks of didn't looked like someone who would
live in this kind of small place!

"Yeah." Naglagay ito ng isang hiwa ng adobo sa plato ko. "I just hired someone to
clean this house every sunday to avoid dusts."

"Grabe..." Halos umawang ang labi ko. "Bakit mo naisipang magtayo ng ganitong klase
ng bahay? Look, alam kong bilyonaryo ka. Sobrang yaman. Pero bakit? Why settling
yourself in this kind of small place when you can build a mansion as wide and big
as Mall of Asia?"

Binaba niya ang kanyang kutsara at pinakatitigan ako. "Yes, you're right."

"Then why?" I put down my spoom and look at him in the eye. "Bakit sa bahay na
'to?"

Umiwas ito ng tingin. "I just want to experience living like a normal person.
Without works to worry and a camera's flash to fake a smile."
Napalabi ako sa sinabi nito. Tama nga naman siya. He's a billionaire for fuck's
sake! He can have anything in a snap of fingers that's why many cameras seek for
his presence.

"Yeah, you're right," I mumbled and continue eating.

Tahimik lamang kaming nagpatuloy sa pagkain. Paminsan-minsan niyang sinasalinan ng

ulam at kanin ang plato ko na hindi ko naman sinisita.

Gusto kong matanong kung paano ako napunta dito dahil ang huling alaala ko ay
nakasakay kami 'baby' niya. Ngunit naisip ko rin na baka ay binuhat niya ako. Tulog
mantika pa naman ako.

"You can take a shower first," he said while cleaning the whole table after eating.

Tumango ako dito at nagtungo sa kwarto. Maliit lang kasi ang bahay kaya mabilis ko
lang natandaan. Paglabas mo ng kusina ay bubungad sa 'yo ang malinis at
presentableng sala. The chairs and tables are still made out of narra wood but
unlike the dining, these long chairs
have cute throw pillows situated for someone to sit on.

May tv rin na nakadikit sa pader habang sa baba nito ang isang mesang
pinagpatungang ng isang DVD player katabi ng isang flower vase na merong tatlong
tangkay ng pekeng bulaklak.

Gawa pa rin sa maninipis na kawayan ang mga pader at ang munting chandelier naman
ay pinalibutan ng nakahiwang kawayan.

I head towards the room and look for a bathroom. Hindi naman ako nabigo dahil
nakita ko kaagad ang pinto patungong banyo. Naghalughog muna ako ng masusuot na
damit sa dala kong bagahe at napili ang isang pares ng maroon satin nighties.

I was humming a song while making my way towards the bathroom. At halos mapanganga
ako nang masilayan ang banyo.

Kung gaano ka simple ang sala, kusina at kwarto, ganoon naman kabigtin ang banyo.
Naka-tiles ang sahig at may munting area na napapalibutan ng blurry glass sliding
door. It might be the shower area.

"Ang ganda dito," nakasimangot kong tugon sa 'king sarili.

Magpapatayo din ako ng ganitong klaseng bahay... yung malapit sa dagat.

--

I was busy rubbing my hair with a towel as I walked out of the room. Naabutan ko
naman si Lace na nanonood ng palabas sa tv. Nang mapansin ako nito ay nag-angat
siya ng tingin sa 'kin.

"Can't sleep?" he asked.

Nakasimangot akong tumango. Alas onse na ng gabi at hindi ako makatulog. Basa pa
rin ang buhok ko dahil nakabalot ito ng towel kaya pinapatuyo ko pa. I forgot to
bring my blower and hair curler. Damn.

"Wala ka bang blower dito?" I asked and settled myself on the ladderback chair and
placed the throw pillow on my lap.

"What blower?" balik-tanong nito at pinulot ang remote at nag-switch ng channel.

Napapantastikuhan ko itong tinignan. "What? Pati blower hindi mo alam?"

"I only know blow job. Not blower," nakangising saad nito at tumayo.

Pinanliitan ko ito ng mga mata habang naglalakad siya palapit sa 'kin. "Grabe
talaga utak mo, 'no?"

He just smirk and pulled my arms for me to stand. Giniya niya ako sa upuang hugis
parisukat at pinaupo doon. Inagaw niya sa 'kin ang tuwalya at pinatalikod ako sa
kanya.

And just like what he did to me when I almost got rape, he dried my hair using the
towel. Napangiti naman ako nang maalala ko si papa.

"I missed him," biglang saad ko.

Ramdam kong natigilan siya sa sinabi ko. "Him who?"

"Daddy." I sigh. "He used to dry my hair and comb it afterwards. He loves
babysitting me and spoiling me everything."

"Hmm..." Pinagpatuloy nito ang pagpunas sa buhok ko. "You really love him."

"I do," I responded. "Si daddy ang nagpalaki sa 'kin kahit kasama namin sa iisang
bubong si mommy. So don't ever ask me about my hatred towards her."

"Don't you like me as your step-father?" His voice sounds hopeful.

I bit my lip. "Hindi. Ayaw ko sa 'yo."

"Then why-"

"But then when you kissed me, I realized why not?" I giggled. "Hidden affairs
always give me thrills."

"So you love having an affair with your step-father?"

"Are we having an affair?" I asked with a mockery on my voice. "We just kissed. And
kissing in other country is normal."

Tuluyan na itong natigilan. I heard him chuckled. "I licked your navel, and we are
here. Don't you call this affair?"

Namula ang pisngi ko sa narining. Laking pasalamat ko na lang na nakatalikod ako sa

kanya. "No."

"Hmm? Why?" Tinabig nito ang buhok ko pakaliwa at naramdaman ko ang hininga nito sa
balikat ko. "Why is that, Kitty?"

"F-friends do body shot and french kissing. It's normal." Fuck! Bakit ba ako
nauutal?

He hummed and the next thing I know, he is now busy playing with my earlobes.
Licking and sucking it gently that made me moan. "But I'm not your friend, Kitty."

"I know," kapos-hininga kong tugon.

"Good."
He reached for my jaw and made me face him. His lips captured my lips for an ardent
kiss. His hand held my legs and pulled me to turn and face him without breaking our
kiss.

"Lace!"

Napasinghap ako nang bigla ako nitong inangat at pinaupo sa kanyang kandungan. My
right arm encircled on his neck, habang ang isang kamay ko ay itinukod ko sa upuan
para suportahan ang sarili ko sa pagkakaupo sa kandungan niya.

My left foot touched the cold tiled floor while my other foot was rested on the
chair, my knee was cage by his arm and his hand was caressing my inner thigh.

His lips dropped on my neck. Napakapit naman ako sa kanyang buhok at bahagyang
napaliyad nang dumapo ang mainit niyang kamay sa kaselanan ko.

"Leslie," a moan made its way out from my lips.

My hand gripped his hair when he inserted his hands inside my shorts and cupped my
mound. Wala sa sarili kong mas binuka ang hita ko at hindi inalintana ang hiya.

Of course he's my step-father! No matter what wicked plans I had, I'm still shy
towards him.

"That's right, Kitty." He left wet kisses on my neck and licked my jaw. "Moan my
name."

"Oh my gosh!" Impit kong tili nang bigla nitong pinasok ang kanyang gitnang daliri
sa kaselanan ko. "M-masakit, Lace..."

"It's just my fingers, baby," he whispered.

I bit my lip to supress a moan the moment he start thrusting his finger in and out
of my feminine. Pinaglalaruan naman ng kanyang dila ang likod ng tenga at mas
humigpit ang kapit ko sa kanyang buhok.

Ang bahagyang pagkirot kanina ay napalitan ng nakakakiliting pakiramdam. My hands

that was used to support my balance on his lap was now holding his hands that was
finger-fucking me.

"Ohh, Leslie... N-nakikiliti ako."

Napasinghap ako nang dinagdagan niya pa ng isang daliri at mas bumilis ang
paglalabas-masok nito sa pagkababae ko.

He held my waist and locked my lips with his. Nakukulong ng halik niya ang mga
ungol ko. Hindi ko rin maiwasang igiling ang balakang ko at mas diniin pa ang kamay
niya sa pagkababae ko.

"Damn, baby. You're giving me a boner," he mumbled between our kisses.

Binitawan ko ang kamay niyang nasa kaselanan ko at hinimas ang sarili kong dibdib.
Hindi ko alam. It's like I'm reaching for something and something inside me is
about to explode.

"Damn," he cussed and hook his finger inside me that made my body bend in
anticipation.
"Lace, Lace, fuck! M-malapit na ako..."

Napasinghap ako nang abutin niya ang neckline ng damit ko at nilislis ito malapit
sa bewang ko. His warm mouth conquered my breast: sucking and bitting my nipples
like a caveman seeking for water.

"I-isagad mo," I whispered. Tumingala ako at paulit-ulit na humugot ng malalim na

hininga upang pigilan ang pagpag-ungol.

"Fuck, Kitty. Your language might  kill me." He sucked my nipple hard. "It's making
me fucking horny."

A long moan escape from my lips as I climax. Nanghihina naman akong napasandal sa
dibdib niya. He pulled his hands out from my shorts and without futher ado, he
licked his fingers that was full of my cum.

"It's gross, Leslie," bulong ko.

He grinned and sucked his middle finger. "It's not."

Naputol ang usapan namin nang makarinig kami ng katok mula sa pinto. Nagkatinginan
naman kaming dalawa dahil sa pagtataka. It's midnight and someone knocking at the
door?

"May bisita ka?" I asked.

Umiling ito. He licked his lower lip before scooping me in his arms. Maingat niya
akong nilapag sa upuan at nagulat ako nang may binunot siya sa kanyang likuran.

Damn, bakit baril na naman?!

"Stay here," he commanded in a very cold voice. Very unlikely from what tone of
voice he used earlier.

He walked towards the window beside the door. Sumilip siya sa labas at napakawala
ng marahas na hininga. He put back his gun at his back and turned the knob to open
the door.

"Ano pong kailangan niyo, mang Carding?" he asked.

"Ay! Ikaw pala 'yan, hijo. Akala ko may napasok na magnanakaw." I heard someone's
voice. Maybe a middle-aged man. "Nakarinig kasi kami ng mga ungol na parang
nasasaktan kaya napagdesisyunan kong tingnan dito."

Namula ang pisngi ko sa narinig. Pinagdikit ko ang aking binti at napangiwi nang
makaramdam ako ng lagkit sa aking kaselanan.

"No, it's just my DVD player," he firmly lied.

I catched him throwing me sideway glances with a hint of evil grin on his goddamn
handsome face.

Tang ina ka, Leslie Scott.

Napanguso naman ako.

Ang lagkit ko na...

______
Autor's note:

Maraming salamat sa votes! Owemjii I ignored my modules kasi ginanahan ako sa

pagsulat. Sorry sa mga lutang moments lalo na nung date ni Keith at Marco HAHAHAHA
jusq pi.

Keep voting and sharing your thoughts of this story my beloved Senyoras! Mahal ko
kayooo ❣️

Chapter 10
Dedicated to iskaaanggg
4.61K
280
38
Chapter 10

Nagising ako na walang nakitang Leslie na nakahiga sa lapag. Yes, he slept on the
floor with only one blanket, a thin foam, and one pillow. Hindi ko siya pinatabi
dahil naiinis ako sa pasimple niyang pagngisi habang kausap si mang Carding kagabi.

Napag-alaman ko rin na si mang Carding pala ang caretaker ng resthouse ni Lace

kasama ang asawa nito na pawang nakarinig daw sa ungol kagabi kaya nagpunta dito sa
mang Carding.

Hindi ko naman maiwasang pamulahan kapag naaalala ko ang nangyari kagabi. Damn, did
I moaned too loud?

Bumangon ako sa kama at dumiretso sa banyo. I took a quick shower to freshen up

myself and choose to wear a blue floral dress with its length's just above my knee.
Kinuha ko din ang sandals sa gilid at sinuot ito. Ayokong maglakad nang nakayapak.
Pwera na lang kung sa buhangin ako naglalakad. Baka gugulong-gulong pa ako.

I combed my hair and tied it into a low ponytail even if it's still wet. Nang
makuntento ako sa aking itsura ay saka pa ako lumabas ng kwarto. Gutom na rin ako
kaya maghahanap ako ng makakain sa kusina.

"Good morning, kitty. What do you want to eat?" bungad na tanong nito.

He's wearing a blue faded pants and the apron he's wearing is the only piece of
cloth that's covering his upper body. Hindi ko maiwasang mapalunok at umiwas ng
tingin.

"You cook?" I asked, trying to divert my attention into something else.

I head towards the dispenser to get some water to drink. His appearance just made
my
throat dry in this early morning, fuck.

"Of course. I won't have asked you what to eat if I don't know how to cook." He
shrugged.

Napatango naman ako at umupo sa isang silya. I look up at him and ended up looking
away. "Just cook me anything. I want light meals for morning."

"What about coffee?" he asked.

Umiling ako dito. "I can wait for the food, thanks."

"Kuya Lace!"
Sabay kaming napalingon sa batang tumakbo papasok ng kusina. May bitbit itong
laruang truck at kulang pa ng isang gulong. Nakangiti siya at dinambahan ng yakap
si Leslie.

"Oh, Bugoy. Pa'no mo nalamang nandito ako?" he asked and scooped the kid on his
arms.

Hindi ko maiwasang titigan ang masayang mukha nilang dalawa. The Lace at the moment
was very far from the Lace I've known in the City. Nakangiti ito ng totoo at ramdam
na ramdam kong magaan ang loob niya.

"Sabi kasi ni lolo Carding nandito ka daw po." The kid named Bugoy smiled. "May
pasalubong po ako, kuya?"

Ginulo ni Lace ang buhok ng bata at ngumiti. "Hindi nakadala si kuya, e. Pero kung
gusto mo, punta tayong mall mamaya. Bibilhan ka namin."

"Yehey!" He clapped his hands in joy. Ngunit natigilan ito nang dumapo ang paningin
nito sa 'kin. "Ate Kiki?"

Nangunot ang noo ko. "Kiki?"

"Oh, by the way Bugoy, meet your ate Berlin."

Mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang sambitin niya ang pangalawang pangalan ko.
Tanging si daddy at pamilya lang nila uncle Baron ang may alam ng pangalan na 'yan!

Did he just hired some investigator to dig my profile.

"Berlin?" nagtatakang sambit ng bata. "Hindi po siya si ate Kiki?"

Umiling si Lace at binaba ang bata. He bent down to level the child and tapped his
head. "Hindi siya si ate Kiki mo. Siya si ate Berlin."

"Girlfriend niyo po?" Inosenteng tanong ng bata.

Para naman akong nasamid ng aking sariling laway at napaubo matapos marinig ang
tanong ng bata. Rinig ko pa ang pagtawa ng mahina ni Lace habang hawak ko ang
dibdib ko't panay ang mahinang pag-ubo.

"No, Bugoy. She's my..." Nag-angat ito ng tingin sa 'kin. "... kitten."

Nanlaki ang mga mata ko dito. Sinamaan ko kagaad siya ng tingin na sinagot lang
niya ng ngisi at muling bumaling sa bata.

"Kitten? Pusa po 'yun, 'di ba? Bakit mo po kitten si ate Berlin, e tao po siya?"
Bakas ang pagiging inosente sa boses nito.

Napailing ako at tumayo. Nagtungo ako palapit sa kanila at pasimpleng siniko si

Leslie. Umupo ako para maka-level ko ang height ng bata at bahagyang kinurot ang
pisngi niya.

"Hi! I'm your ate Berlin. Anong pangalan mo?" I asked.

"Bugoy po," he replied. "Ate, ba't ang ganda niyo po?"

Bahagya akong napangiti. "Maganda ba ako? Salamat kung ganoon."

"Hindi po ba talaga ikaw si ate Kiki? Singkit din po kasi siya, e. At saka maputi
din. Pero mas matangkad pa kayo kaysa kay ate Kiki."

Ewan ko ba ngunit bigla akong nakaramdam ng selos. Ibig sabihin, may ibang nadala
na ring babae si Leslie dito? Kiki?

I bit my lip. Of course, what do I expect? He's handsome and filthy rich. He can
have a woman in an instant with just his stares and manipulative voice. And damn, I
ain't in a pocket book kind of life. Perfect men only exists only on books. Loyal
and serious ones?

Shiz, they are like dinosaurs. So hard to find.

"Ganu'n ba?" I smiled and was about to ask another question when it was interrupted
by Lace.

"Kumain ka na, Bugoy?" he asked.

Umiling ang bata at bumaling kay Leslie. "Nagpunta po agad ako dito kasi sabi ni
lolo nakauwi ka na daw po."

Tumayo na ako at binalingan si Lace. "Magluto ka na. Ang daldal mo naman."

He just chuckled. Hindi agad ako nakapag-react nang dampian nito ng halik ang noo
ko at ginulo niya ang buhok ni Bugoy.

He turned his back and proceed towards his cute fridge to fish some recipe to cook.
Inaya ko naman ang bata na tumambay sa sala habang hinihintay matapos makapagluto
si Leslie.

"Bugoy, ilang taon ka na?" tanong ko matapos ma-on ang tv at nilipat sa cartoon
channel.

"Five po, ate Kiki," he responded.

Napaangat ang kilay ko nang marinig ko na naman ang pangalang Kiki. "Ate Berlin na
lang itawag ko sa 'kin, Bugoy. Hindi ako si ate Kiki mo."

Napalabi ang bata at tumango. "Sorry po, ate Berlin."

I smiled and patted his head. "Ayos lang. Nga pala, nag-aaral ka pa?"

"Opo." He nodded. "Si kuya Lace daw po ang bumibili lahat ng gamit ko sa school
sabi ni lolo."

Napatango ako. Kung gano'n, mabait pala talaga si Leslie? May mabait bang laging
may dalang baril? Parang mga laging handang makipagbardagulan kung saan-saan, e.

"Hey," someone called our attention. "Breakfast's ready. Come here."

--

"Nahihiya ako," nakangusong sambit ko.

"Don't be shy. They are excited to meet you. Come on." He pulled me up to stand and
dragged me outside his cute resthouse.

Dahil sa hiya, kinawit ko ang braso ko sa kanya at nagpatianod na lang sa

paglalakad. Napaawang naman ang labi ko nang makalabas kami.
All I thought is that we are near in a beach or something. But none. Walang dagat
kundi puro magagandang bulaklak ang nandito. May malaking bulwagan at sa medyo
kalayuan ay tingin ko'y isang basketball court.

"Ang linis ng paligid," bulong ko.

I heard him chuckled but I just didn't mind it. Nagpatuloy lamang ako sa paglilibot
ng tingin. Nakakalula ang malalaking puno ng kahoy, lalong-lalo na ang mga
kalapating nagliliparan.

Napakasariwa ng hangin at nakakagaan ng pakiramdam. Siguro ay ito ang dahilan kung

bakit dito iginugugol ni Leslie ang bakasyon niya.

"Oh, Lace! Mabuti at lumabas na kayo," saad ng isang boses. Nilingon ko ito at
napakapit sa braso ni Leslie nang mahigpit dahil sa hiya. Dimwit. "Ito na ba 'yun
asawa mo, hijo? Napakagandang dalaga naman."

Napakamot ako sa 'king batok matapos marinig 'yun. Seriously? Kanina ang tanong ni
Bugoy ay kung girlfriend ba ako ng kuya Lace niya. Tapos ngayon asawa na?

Mukha na ba akong may asawa?

"She's Berlin, manang Tessa," nakangiting saad ni Lace.

Napilitan akong kalasin ang aking braso mula sa kanya at ngumiti ng matamis sa
ginang. I slightly bowed my head. "Hello po."

"Napakapormal mo naman, hija. Halika dito. Ipapakilala kita sa ibang kasama namin."
Hindi na ako nakaangal pa nang hinila nito ang braso ko palapit sa kanya. "Nga
pala, hijo. Tutulong ka ba sa pagkuha ng niyog kasama si Jerry?"

"Kailan, manang Tessa?" he asked.

"Maya-maya. Nag-igib pa 'yun ng tubig." Bumaling ito sa 'kin kaya napilitan na

naman akong ngumiti. "Halika na, nagagalak na akong ipakilala ka."

She dragged me by my arms towards a certain direction. Pasimple ko namang nilingon

si Leslie na nakasunod pala sa amin.

He has this genuine smile plastered on his lips as people we passed by greeted him
hi. The vibe around him is far different from a cold business tycoon. I can feel
that this is the place where he can he him. No acts and no masks to use.

"Ang ganda mo namang bata. Gaano na kayo katagal ni Lace? Naku, napakabait na bata
niyan." She giggled like a teenager on our way into somewhere God knows where.

I bit my lip. "H-hindi niya po ako asa-"

"Nandito na tayo!" she exclaimed.

Napatingin naman ako sa parang bahay ngunit walang dingding. What should I call it?

"Ito ang waiting shed namin, hija." She faced the people that are sitting on their
waiting shed. "Mga mare, ito si Berlin. Asawa ni Lace."

Nanlaki ang mga mata ko. Aangal pa sana ako nang may brasong pumulupot sa bewang
ko. Binitawan naman ni manang Tessa ang braso ko at napangiti sa biglang turan ni
Leslie.
"Iyan na pala asawa mo, hijo? Napakaganda naman. Kailan pa kayo nakauwi?" saad ng
isang babae na sa tingin ko ay kaedaran lamang ni manang Tessa.

"Kahapon po," Lace replied politely. Hindi ko maiwasang manibago.

"May asawa ka na pala, Lace. Akala ko pa naman wala pa. Irereto kita sa anak kong
si Dendie," sambit ng isang ginang.

Hindi ko maiwasang sikuhin ng mahina si Leslie nang natawa ito. "I'm married
already, manang."

I bit my lip and heaved a deep breath. Tama naman siya. He's married... with my
mom. And
somehow, the thought itself is like a stab on my chest not knowing the reason why.

"Oh, Jerry! Magmadali ka! Huwag mong paghintayin si Lace." Napalingon kami sa
lalaking nakahubad-baro at nakasampay ang damit nito sa kanyang balikat.

"Oy, tol! Andito ka na pala," he greeted Lace and his eyes darted on me. "Oh, sino
'tong kasama mo? Kapatid mo?"

Hindi ko maiwasang matawa. Narining ko ring ang mahinang pagtawa ng mga taong
nakatambay sa waiting shed sa tanong nito.

"Ano ka ba, Jerry. Siya si Berlin. Ang asawa ni Lace," saad ni manang Tessa.
"Berlin hija, ito nga pala si Jerry ang anak ko."

Nginitian ko at bahagyang yumuko. Nangunot naman ang noo ko nang maagap na tinakpan
ni Leslie ang neckline ko kung saan makikita ang cleavage ko kapag yumuyuko ako.

"Ang sweet na bata," saad ng isang ginang na nakaupo sa waiting shed. "Ang swerte
mo naman, hija."

Kime akong ngumiti. Inaya naman kaagad ni Leslie si Jerry na kukuha daw sila ng
niyog.

"Malayo pagkukunan niyo?" mahinang bulong ko.

He just shook his head and shamelessly kissed my lips in front of many people!
"Malapit lang. Gusto mo sumama?"

Napanguso ako at umiling. "Ayoko. Mainit."

Tumango lang ito at nag-angat ng tingin kay manang Tessa na kasalukuyang nakikipag-
usap sa iba niya pang kaibigan na nasa kanyang kaedaran lang din.

"Manang Tessa," he called out. "Maiiwan ko muna si Berlin dito. Saglit lang po
kami."

"Aba, oo naman! Halika na dito, Hija. Mainit na ang sikat ng araw," she said.

Tumango ako dito at hinalikan muna ni Leslie ang noo ko bago pinakawalan ang bewang
ko. Naglakad ako patungo sa waiting shed at pinanlabanan ang hiya.

"Kung gaano ka-ganda sa malayo, mas maganda sa malapitan!" she middle aged woman
exclaimed.

Nahihiya akong napangiti dito. "S-salamat po."

"Halika, maupo ka dito." Umusog ito at tinapik ang katabi niyang pwesto. "Baka
mangalay ka sa pagtayo."

Ngumiti ako at umupo sa itinuro ni manang Tessa sa pwesto. The women began
chitchatting which I can't relate. Napansin siguro ng isang babae ang pananahimik
ko kaya tinanong ako nito.

"Ilang taon ka na, Berlin?" she asked.

Lihim akong napangiwi. Hindi ako sanay matawag na Berlin ng ibang tao. "I'm twenty-
three po."

"Ang hinhin mong bata," magiliw na ani ng babaeng nakasuot ng maluwang na bistida
at may hawak na pamaypay. "May anak na ba kayo ni Lace?"

Namula ako sa narinig at napatungo. "W-wala po."

"Hindi pa handa magkaanak si Berlin. Diyos ko naman, Marites." Manang Tessa

caressed my hair.

"Mga kagaya ni Lace 'yung mga hindi dapat pakawalan. Mabait, masipag, matulungin,
magalang. Mayaman at gwapo pa. Naku! Kung hindi ko lang nalaman na may asawa na
pala si Lace, baka ipilit kong pakasalan niya si Marie," mahabang lintiya ng
babaeng tinawag ni manang Tessa na Marites.

"Grabe ka naman mangarap, mare." Naiiling ang isang babae. "Wala nga sa
kalingkingan nitong si Berlin iyang anak mo, e."

"Palibhasa kasi 'yang anak mong lalaki puro nga kanto girls ang pinapatulan," sagot
ni aling Marites. "At isa pa, maganda ang anak ko, 'no! Ang gu-gwapo nga ng mga
manliligaw niya, e."

"Alam niyo, kaya pinakasalan agad ni Lace si Berlin dahil wala nang mas hihigit pa
sa kagandahan na nakita niya kay Berlin." Pinagdidiinan pa talaga ni manang Tessa
ang mga salita nito. "Kaya huwag na kayong magtalo. Bisita si Berlin dito kaya
umayos kayo."

"Mama!" umalingawngaw ang matinis na boses ng isang babae. She was running towards
our direction. Nang nakarating ito sa harap ni aling Marites ay ngumiti ito nang
malawak. "Nandito si Lace?"

I bit my lip when manang Tessa tapped my back. She then whispered, "Iyan ang anak
ni Marites. Si Marie. May gusto 'yan sa asawa mo kaya bakuran mo."

"Ganu'n po ba?" mahinang usal ko. Hindi ko na lang kinontra ang sinabi nitong asawa
ko si Leslie kahit hindi naman.

"Ahh, si Lace kamo? Kasama si Jerry kumuha ng niyog sa bukid. Kanina pa nga 'yun—
oh andito na pala sila," sambit ni Marites habang nakatitig sa dalawang nakahubad-
baro at may bitbit na niyog sa magkabilang-kamay.

I took a deep breath to rein my anger watching how the girl named Marie went
towards their direction and volunteered to help Lace with the fucking coconut.
She's wearing a very short shorts and a hanging blouse that would lift any moment
whenever the wind would pass, especially when she's running.

"Marie, ito na lang sa 'kin kunin mo," rinig kong wika ni Jerry.
Nanliit ang mga mata ko nang ngitian ni Lace si Marie. I saw how the girl fiested
her eyes on Lace's tummy. "Bakit, ikaw ba si Lace?"

Napasinghap ako nang pinatayo ako ni manang Tessa at may binigay sa aking puting
piece towel. Tinginan ko ito na may pagtataka. She then smiled.

"Puntahan mo na ang asawa mo. Huwag mo hayaang matuyuan ng pawis," saad nito na may
kalakasan.

Hindi ko maiwasang mapangiti at tumango. Nilapitan ko naman si Leslie at kita ko

kung paano ako titigan ng babaeng nagngangalang Marie.

"Sino ka?" She even raised her eyebrows while looking at me.

"Berlin," pagtawag sa 'kin ni Lace at agad na lumapit. "How are you doing here."

Nginitian ko siya at alam kong alam niya na peke ito. "I'm good."

Ngumiti din ito sa akin at hinapit ang bewang ko. Ang suot niyang damit kanina ay
nakasambay
na sa kanyang balikat at punong-puno ng pawis ang katawan niya.

He leaned in and kissed my forehead. "What's with your smile?"

Inirapan ko ito at pinahiran ang pawis sa kanyang balikat gamit ang towel na bigay
sa 'kin ni manang Tessa. Pasimple kong sinusulyapan si Marie at nagsalita.

"Ano ba 'yan." Ngumuso ako. "Ang dami namang dumi ang dumidikit sa 'yo."

His forehead knotted: arms' still wrapped around my waist. "May dumi ako?"

Nginitian ko ito at tumango. Pasimple kong piningot ang tenga nito at sa halip na
umaray, tumawa pa ito. "Nanggigigil ko sa 'yo, Leslie."

"Damn." He nuzzled on my neck. "Is my kitten jealous?"

________
Author's note:

Sige sabay nating panggigilan si Marie at Marites HAHAHA si Spencer kasi ಥ‿ಥ

Anyways. An early update bcs I'll be very busy next days.

Hoping my silent readers would hit the vote for the first time ಥ‿ಥ

Chapter 11
Dedicated to Army_Agape
4.07K
228
24
Chapter 11

"Ate ganda! Tignan niyo po, oh!" Pinakita sa 'kin ni Kim ang isang flower crown na
gawa sa santan.

Napangiti ako. Lace took a quick shower after they arrived from harvesting
coconuts. Kinuyog din ako ng ikalawang anak ni manang Tessa na si Sharon. She's in
the same age as mine and she also hates that girl named Marie's gut.
"Ilagay mo sa ulo ni ate Berlin, dali," Sharon encouraged the kid.

Parang nahihiya namang itong lumapit dala ang piangdudugtong-dugtong niyang

bulaklak ng santan. Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa pagiging creative ng mga
bata.

I slightly bowed my head para maabot nita ang ulo ko. Agad niya namang nilagay sa
ulo ko ang ginawa niyang flower crown at pumalakpak.

"Ang danda!" sambit ni Tintin habang nakatitig sa 'kin. Isa rin siya sa mga batang
gumagawa ng flower crowns and ito kami ni Sharon, nakikihalubilo kahit hindi angkop
sa aming edad.

"Berlin," tawag pansin ni Sharon. "Pupunta daw kayong hacienda ni Lace mamaya?"

Nangunot ang noo ko. "Wala siyang nabanggit, e. At saka, hindi ko alam na may
hacienda siya."

She smiled. "May hacienda si Lace dito sa S-" Natigilan ito at muling nagpatuloy.
"Basta, may hacienda si Lace dito sa 'min. Kapag nagpupunta siya dito, madalas
siyang tumatambay doon kasi nandoon si Sawyer."

"Who's Sawyer?" I asked.

"Ang paboritong kabayo niya."

Nanlaki ang mata ko sa narinig. "M-may kabayo siya?"

Sharon nodded. "Meron. Mahal na mahal niya 'yun, e. Maraming gusto bumili kay
Sawyer pero ayaw ibenta ni Lace kasi paborito niya, e."

"Ahh..." Napatango-tango ako. "Ano bang pangalan ng lugar-"

"Kitty..."

Naputol ang itatanong ko sana kay Sharon at napalingon sa lalaking nalalakad

patungo sa deriksiyon namin.

He's wearing a khaki shorts and a white shirt that hugged his broad shoulders.
Hawak nito sa kanang kamay ang cellphone. And the moment he arrived at our spot, he
looked down at me for I was sitting in this bermuda grass and helping the kids make
flower crowns.

"What are you looking at?" I asked, raising my brow.

"Why are sitting there?" He bent and helped me to stood. "Ayaw mong sumama? I'll be
out for horseback riding."

I gasped and my fingers immediarely pinched his stomach. "Bakit hindi mo sinabing
may hacienda ka dito?"

He chuckled and tucked some strands of my hair behind my ear. "You didn't asked,
baby."

Nalapabi ako sa isinambit niya. He pulled me into a hug and kissed my hair. Ngunit
natigilan ito nang mapansin ang flower crown na nilagay ni Kim sa ulo ko kanina.

"What's this?"
"It's a flower crown." I smiled.

I pulled away from our hug and face back where Sharon and the kids situated at.
Ramdam ko
ang napanuksong tingin ni Sharon sa 'kin na binalewala ko lang. Pinulot ko ang
ginawa kong flower crown kanina bago humarap sa kanya.

"Here! I made one for you." Lumapit ako dito at tumingkayad para mailagay ito sa
ulo niya.

But he was far taller than me. I can't reach his head. I bet he noticed that one
because he leaned in for me to reach his head. At dahil nga malapit lang ang
distansiya naming dalawa, para na niya akong hahalikan sa lagay namin ngayon.

"Nailagay mo na?" he asked in a hush voice.

Namula naman ang pisngi ko at nag-iwas ng tingin. Inayos ko ang flower crown sa ulo
niya at humakbang paatras. But his hands moved damn fast to sneak it into my waist
and pulled me back, making my lips crashed with his.

"Pikit mga bata," ani ni Sharon.

Hinawakan ko ang balikat nito at nilingon ang mga bata. My cheeks heated as I saw
them covering their eyes using their cute hands. Sharon was laughing watching the
kids obeying her command.

"Ang landi mo," bulong ko at muling kinurot ang tiyan niya bago ko siya tinulak
palayo. "Magbibihis lang ako."

"Samahan na kita," he said.

Sinamaan ko ito ng tingin. "Dito ka lang."

Nagmamadali naman akong nagtungo sa resthouse niya. May kalayuan ang bahay ni Lace
mula sa malaking bulwaga kung saan kami nakatambay kanina kaya naglakad pa ako ng
ilang distansiya.

Mabilis lang din kumalat ang balita dito na umuwi si Lace at may dala daw'ng asawa.
Most of the people here are welcoming na maiisip ko talagang kilala si Lace ng mga
ito. Ngunit marami din ang pansin kong may ayaw sa 'kin lalo na ang mga kababaihang
kaedaran ko lang.

Hindi ko maiwasang mapailing. Paano na lang kaya kapag nalaman nilang hindi ako
asawa ni Leslie? What if they'll found out that I am his step-daughter?

"Ate Kitty!"

Papasok na sana ako sa loob ng bahay nang tawagin ako ni Bugoy. Nilingon ko ito at
nginitian.

"Oh, Bugoy. Bakit?" I asked.

Lumapit ito sa 'kin. "'Di ba po sabi ni kuya Lace pupunta tayo sa mall para bumili
ng laruan?"

I bit the insides of my cheeks remembering what Lace told the kid this morning.
Nakalimutan niya ba? Tae. Mahirap pa naman mangako sa mga bata, lalo na't kapag
hindi ito tinutupad.
I bent my knees to level his height. "Sige, ganito na lang. Magbihis ka dahil
pupunta tayong mall."

"Talaga po?" Umaliwalas ang mukha nito. "Sige po, Ate Kitty! Antayin niyo po ako."

My smile fades watching the kid ran to his mom and asked her to change his clothes.
Natigilan ako nang mapagtanto kong hindi Berlin ang itinawag ni Bugoy sa 'kin.

Did he just called me Kitty?

Nagkibit balikat na lang ako at pumasok sa loob ng bahay para magbihis. And I
choose a blue pants matched with a rose satin tie-strap cropped tank top. Naka-
criss cross ang style ang likod nito kaya kinakailangan kong patungan ng kulay pink
na long-coat para mag-match sa top na suot ko.

Pinaresan ko ito ng puting sneakers. Hinayaan ko lang ang buhok kong malugay. I put
on some light make up to highlight my natural beauty... Okay, self. Ang kapal mo.

Matapos ay agad akong lumabas ng bahay. Ini-lock ko ito at namataan ko naman si

Bugoy na hawak ang kamay ni Leslie at naglalakad palapit sa pwesto ko.

"What took you so long?" he asked with a knotted forehead.

I smiled sweetly at him. Nagbaba ako ng tingin kay Bugoy at kinurot ang pisngi
nito. "Hi, Bugoy."

"Hi, ate Kitty!" He smiled.

Natawa ako dito at napailing. "Ready ka na?"

"Saan tayo pupunta?" Lace asked.

Pinanliitan ko ito ng mata. "We're going to mall. You promised Bugoy, remember?"'

Umirap ito sa 'kin at sinipat ang suot ko. "We're not going to mall unless you
change your tops."

I chuckled and smiled. I leaned in and scooped Bugoy on my arms. Napangiti naman
ang bata at yumakap sa leeg ko.

"Ang bango mo po, ate Kitty."

I smiled and pinched his nose. "Thank you. Pero, kapag pinagpalit ako ni kuya Lace
mo ng damit, mawawala ang bango ko."

"Po?" he asked and look at Lace. "Kuya, huwag niyo na lang po ipagpalit ng damit si
ate Kitty. Mawawala po ang bango niya."

I turn to face Leslie and showed him my triumph smile. "See?"

His jaw clenched. "You-"

I cut his words by kissing his lips. Agad din akong dumistansiya nang humagikhik si
Bugoy. I look at Bugoy and we both smiled with each other. Nag-apir kami at
naramdaman ko naman ang braso ni Lace na humapit sa bewang ko.

He then whispered, "You really know how to piss me big time, Kitty."

--
"Stop raising your arms for fucks sake..." he murmured.

Hawak niya ang hem ng blouse ko at pilit nihila ito pababa. I was cheering for
Bugoy while he's playing arcade and there this conservative person beside me.

"What's wrong with me raising my arms? And by the way, stop pulling my blouse
down."
Sinimangutan ko ito.

Nang makababa kami ng sasakyan, agad niya akong pinapasok sa loob ng mall. I didn't
got the chance to know where the hell this mall is located.

Unti now, he still had my phone. Habang siya naman ay gamit ng gamit ng phone.
Imagine how unfair is that? At tapos bibigyan ka lang ng rason na 'It would be a
surprise'.

"Your clothes just revealed my property, damn it," saad nito ngunit ang pagmumura
lang niya ang naintindihan ko.

Magsasalita na sana ako nang tumatakbong naglakad palapit sa amin si Bugoy kaya
walang nagawa si Lace kundi ang yumuko at kargahin ang bata.

"Ate Kitty, pwede laro tayo du'n." Nginuso nito ang direksyon ng claw machine na
bakante.

Nakatinginan kami ni Lace. I smiled sweetly at him and pulled him towards the claw
machine. Bumaba naman si Bugoy mula sa pagkakarga ni Leslie at lumapit sa machine.
Nagpa-exchange ako ng token at ibinigay kay Bugoy.

Parang nasasabik naman ang batang kinuha sa 'kin ang token. He started playing
using the grip to control the claw and would yell in frustration whenever he fails.

"Ano ba 'yan!" Sumimangot ito na ikinatawa ko. "Kuya Lace, pwede po ikaw laro? 'Yun
po pikachu gusto ko."

Bumaling ako kay Leslie nang pumayag ito. Kinarga ko ang bata sa aking braso at
pinanood namin si Leslie na maglaro. Pansin ko rin ang mga babaeng pasimpleng
tumitingin sa gawi niya habang siya ay seryosong nakahawak sa grip at seryosong
nakatingin sa claw ng machine.

"Go kuya Lace!" pagchi-cheer ng bata na ikinangiti ko.

"Go, daddy," I cheered.

Kita kong natigilan ito. Nilingon ako nito at nginitian ko naman siya ng matamis. I
raised my right hand in a motion of fighting. He just gave me a deadpan look and
focused on the claw machine.

"Ay!" halos sabay naming saad ni Bugoy nang mabitawan ng claw ang stuff toy na
pikachu.

"Ulit na lang po, kuya Lace," saad ni Bugoy.

I saw his clenched and drop a token again. Muli nitong ginalaw ang controller ng
machine at sinubukan muling kunin ang pikachu na hiling ni Bugoy.

Pinanood ko itong maglaro. My eyes darted on his veiny hands, long fingers, and
fine arms. Umangat ang tingin ko sa seryosong mukha nito. Ang pag-igting ng kanyang
panga na parang pinipigilan ang pag-usbong ng inis na nararamdaman niya.

"Fuck!"

He slammed the claw machine hard, dragging me back from my reverie. Napakurap-kurap
ako at naramdaman ko naman ang pagyakap ni Bugoy sa leeg ko at parang natatakot na
tumitingin kay Leslie.

"A-anong nangyari?" I asked.

He slammed the machine once again. Nilingon niya ang isang mall staff at tinawag
nito. "Hey, you."

Tumigil sa paglalakad ang babae at nanginginig ang kamay na tinuro ang sarili. "A-
ako po?"

"Yes, you." He slammed the claw machine making us all jolt in surprise. "How much
is this fucking claw machine?"

Napakurap-kurap ulit ako. Nang ma-realized ko na kung ano ang nangyayari ay bahagya
akong natawa. He shot me dead glares which I just didn't mind. Hinarap ko ang staff
na kinausap niya at ngumiti.

"I'm sorry for disturbing you. Tinopak lang po siya," I said.

Nilapitan ko si Leslie at inabot sa kanya ang bata. Tinampal ko ang braso nito at
pinanlakihan ng mga mata. I dragged him out of that arcade until we reached the
first floor.

"What was that?" I asked.

He rolled his eyes on me and his jaw clenched. "Damn that machine. I'll surely
phase it out next week."

Naiiling ako dito at muli na naman siyang hinila palabas ng mall. We already bought
a lot of toys for Bugoy kaya nag-aya na ang bata maglaro ng arcade kanina.

"Iuuwi na natin si Bugoy, baka hinahanap na siya ng kanyang mga magulang," saad ko.

Walang imik naman itong dineposito ang bata sa backseat habang ako ay pumasok na sa
passenger's seat. I was buckling my seatbelt when he entered the car.

"We'll just drop him there. Sa mansiyon tayo matutulog ngayong gabi," aniya.

Nangunot ang noo ko dito at umayos ng upo. "Mansiyon? May mansiyon ka dito?"

He nodded and started the car's engine. "May hacienda ako dito, Kitty."

I nodded. Hindi na ako nagtanong pa dahil parang drained ako sa nangyari buong
araw. Napagod ako sa paggala namin ni Bugoy at sa kakulitan nito.

"I'm sleepy," I murmured.

"Adjust the seat, Kitty. Sleep."

Sinunod ko ang gusto nito. I adjusted my seat. Umayos ako sa aking pagkakaupo at
pumikit. He turned on the stereo and the song blasted just made me doze off to
sleep.
Nagising na lang ako na parang lumulutang ako. I tried opening my eyes, but the
irritating brightness of the light welcomed my sight making me close it back and
groaned.

"Just sleep, Kitty. I know you're tired."

I just hummed and yawned. I wrapped my arms around his neck and rested my head on
his shoulders.

Bukas na ako magtatanong sa mga katanungang gusto kong magkaroon ng sagot.

______

Sorry for a late update. I was busy finishing my modules kasi. Hoping for feedbacks
and votes 🥺👉👈

Chapter 12
Dedicated to CherylJoyQuibuen
4K
226
30
Chapter 12

Naalimpungatan ako dahil sa nakaramdam kong pagkauhaw. I rubbed my eyes using my

left hand and yawned. Bumangon ako mula sa malambot na kama at naglibot ng tingin.

The room is dim, but I can perfectly see how wide and large this room is. Ang
tanging nagbibigay lang ng liwanag ay ang lamp shade na nasa night stand.

Bumaba ako mula sa kama at naglakad palapit sa pinto at kinapa sa gilid ang switch
ng ilaw. I turned on the lights and the modern interior of the room welcomed my
eyes.

Everything is in black and gray. From the sofa, to the carpet, the curtains, and
even the wall and bed was in gray and black. The scent of the room filled my nose
and I smiled. I think that came from the humidefier.

Lumabas ako ng silid at bumungad naman sa 'kin ang handrail na gawa sa babasaging
salamin 'di kalayuan sa pinto ng silid ko.

Sinarado ko muna ang pinto bago naglakad patungong stair case. Humawak ako sa
handrail at naglibot ng tingin. Dumapo naman ang paningin ko sa chandelier na
nagbibigay ilaw sa magarang living room sa baba. Mula rin dito ay kita ko ang
magarang wall paintings na sa tingin ko'y gawa ni Michael Angelo.

"Cool," I twisted my lips and start making steps downstairs.

Ang bawat baitang ng hagdan ay gawa rin sa marble. The mansion looks smaller than
the usal mansions, but it has a unique style. The walls are made up of rocks and
the living room set are all in color creame.

Dumiretso ako sa isang pinto kung saan ay ang paningin ko'y kusina. At tama nga
ako. It was the kitchen and the left part is the dining area.

Tulog ako nang makarating kami ni Lace sa mansiyon na ito. Hindi ko rin alam kung
saang kuwarto siya natutulog dahil sa paningin ko'y marami namang silid ang bahay
na 'to.

Dumiretso ako sa harap ng doble door fridge at binuksan ito. I reached for the
pitcher and pulled it out before closing the fridge. Nagtungo rin ako sa glass
cabinet at nag-abot ng isang baso.

After drinking, I spilled some water on my neck. Naiinitan ako. Nakapatay kasi ang
aircon sa kwartong tinulugan ko kaya sobrang naiinitan ako.

"It's still two in the morning, Kitty. Why are you still awake?" asked by the voice
behind me.

Binaba ko ang baso at nilingon ang nagmamay-ari ng boses. I almost lost my breath
after seeing him wearing on a boxer. A single piece that was covering a certain
part of his body.

"Lace," I whispered.

He stride towards me and his arms immediately wrapped around my waist. I gasped as
I felt him traced my jaw using his fingers. "Why is my kitten still awake?"

"I-I was..." Napalunok ako at umiwas ng tingin. "I was thirsty."

He lowered his head and his lips touched my neck. Nabitawan ko ang baso at
napakapit sa kanyang braso. He held my waist and lifted my weight for me to sit on
the counter.

"You look hot while spilling the water on your neck, baby." He kissed the back of
my ear making me groan. "But you need to dry it or else you might catch cold."

"Leslie..." mahinang usal ko.

"Let daddy clean the mess you made, kitten," he said before his sinful and hot
tongue traced the length of my neck.

My head tilted a bit to give him full access on my neck. My hand gripped his hair
and my legs straddled on his waist. I bit my lip to supress a moan upon escaping my
lips.

I don't know what to think anymore. I know this kind of deeds is forbidden. He's my
step-father, the one who my mom loved the most. Even if we both ain't in a good
relationship right now, I still respect her as my mother.

But what are you doing right now? You snaked your mother's husband! Saad ng maliit
na boses sa isip ko.

But this is my plan, right? To seduce her man to make her suffer about my dad's
death?

You're just making a reason, stupid. Replied the voice in my head.

"Ohh, Leslie..." a moan escape from my lips when he suddenly suck a skin on my neck
in a sensual way.

"Damn it, Kitty. You're making me addicted to yo," he said.

His lips left wet kisses on my neck down to the valley of my breast. At dahil nga
isang tie strap ang suot ko, madali niyang natanggal ang strap ng damit ko. He
pulled down my blouse and my breast came into the view.

Napaiwas ako ng tingin at tinakpan ang aking dibdib nang titigan niya ang hinaharap
ko. "Stop looking."
"Shit." He licked his lower lip and lifted his gaze on my eyes. "You're not wearing
a fucking bra?"

"T-there was a foam on my blouse." Napayuko ako at kinagat ang ibabang labi ko.

"I should've noticed that." He dipped his head and his warm mouth conquered my bud.

"Oh gosh..." I moaned.

Napahigpit ang kapit ko sa kanyang buhok nang sipsipin niya ang dibdib ko at
nilalaro-laro ng kanyang dila ang ut-ng ko.

"I'm fucking addicted to this, baby. Fuck," he mumbled while sucking my nipples.

"I have no milk, Leslie," I said.

"I don't care." His mouth left my breast and his hand reached for my jaw. "Would
you let me taste you, again?"

I was about to nod when somebody talked.

"Ay! Diyos ko po!"

Bigla kong naitulak si Lace at mabilis kong inangat ang suot kong blouse para
takpan ang dapat takpan.

"Aling Aileen," Lace said.

Bumaba ako sa counter and napayuko. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko sa

nangyari.

"Nagising kasi ako sa tunog ng nabasag na baso kaya nagpunta ako dito." I heard her
took a deep breath. "Bakit naman kasi dito niyo pa naisipang gawin ang bagay na
'yun? Diyos ko namang mga batang 'to."

Mas lalo akong napahiya sa narinig. Mas yumuko pa ako. "E-excuse me."

Nagmadali akong lumabas ng kitchen at pumanhik sa hagdan. Ngunit nangangalahi pa

lang ako sa hagdan nang biglaang kumirot ang ulo ko.

"Fuck!" I cursed out loud and my knees feel on the stairs. Mahigpit ang pagkakapit
ko sa handrail nang mas sumakit ang ulo ko. "Putang ina naman."

I forgot bringing my medicine with me!

"Hey, are you okay?" Someone pulled me to stand and held my waist to held me still.

"My medicines," I mumbled. "I forgot to bring my medicines."

"What? May sakit ka ba?" he asked.

I bit my lip and shook my head. "I have none. Just migraine- fuck!"

Mas lalong kumirot ang ulo ko hanggang sa hindi ko namalayang kinain na ako ng
purong kadiliman.

--
"She's fine, Mr. Scott. She just lost consciousness because of the severe pain she
was feeling."

"Thanks, Gregor."

"I'll take my leave, Mr. Scott."

I moved my fingers and lifted my eyelids. The brightness coming the opened window
welcomed my eyes and I have to close it once again to adjust my sight.

"You're awake." Ramdam kong lumubog ang kama at ang kamay na humaplos sa pisngi ko.
"How are you feeling?"

Inalalayan ako nitong makaupo at dinaluhan ako ng tubig. Ininom ko ito at muling
binigay sa kanya ang basong wala ng laman. "I-I'm fine."

"You fainted last night." He eyed me suspiciously. "You sure you have migraine?"

Tumango ako dito habang hawak ang ulo ko. "My mom always let me took a single
tablet everyday to avoid migraine attacks."

Nakatitig lang ito sa akin. His eyes were blank but I can perfectly feel that his
mind is thinking about something that he can't spit out loud. "Is that so?"

I nodded my head and forced a smile. "Nga pala, anong oras na?"

"It's nine in the morning." He blew a loud breath. "I'll be out today. I'm going to
take Sawyer out of my-"

"Sawyer?" I cut him. "You mean, your horse?"

Tumango ito. "Did Sharon told you?"

Tumango rin ako dito at humikab. "Sasama ako. Miss ko na mag-horseback riding."

"You're not in a good shape, kitty," he contradicted.

Inirapan ko ito at inalis ang makapal na comforter na tumatabon sa katawan ko. He

tried to stop me as I got off from the bed and faced him.

"Migraine attacks is just normal for me, Leslie. Don't be so over-reacting." Nag-
inat pa ako ng katawan.

Napatili ako nang bigla ako nitong hinila at bumagsak ako sa kanyang kandungan. He
snake his arms around my waist and put his chin on my shoulders.

"You made me worried, kitty," he murmured.

Hindi ko alam kung bakit ngunit nakita ko na lang ang sarili kong nakangiti sa
sinabi nito. I feel something warm inside me that seems familiar.

"I'm fine, Leslie," I replied. Hinawakan ko ang pisngi nito at hinalikan ang
kanyang ilong. "I'm good. Let's go?"

Parang napilitan itong tumango kaya tumayo na ako. Mabilis niyang hinuli ang kamay
ko at sinabayan ako maglakad palabas ng silid na inuukupa ko. His hands holding my
waist that I find territorial.

"About last night," he thrilled. "I already talked to aling Aileen about that."
Napayuko naman ako habang pababa kami ng hagdan. Hanggang ngayon ay tinatablan pa
rin ako ng hiya sa nangyari kagabi. She caught us!

"T-that's good," mahinang usal ko.

Silence filled us until we reached our destination, the kitchen. Namataan ko naman
ang babaeng nakahuli sa'min kagabi na busy sa paglalapag ng pinggan sa mesa.

"Oh, Lace. Kain na kayo," pag-aaya nito nang mapansin ang pagpasok namin ng kusina.

"Thank you, aling Aileen," wika ni Lace.

Inilapag ni aling Aileen ang isang basong may lamang tubig sa gilid ng isang
pinggan bago
nag-angat ng tingin sa amin. "Ayos lang, hijo. At isa pa, matagal-tagal na rin nang
huli kang bumisita dito."

Tipid na ngumiti si Leslie sa kanya at muling nagpasalamat. Nagpaalam naman ang

ginang na aalis dahil mamamalengke pa raw ito sa bayan.

"Eat up now, Kitty. Stop staring at the plate," he said after putting many
vegetables on my plate.

Sinamaan ko ito ng tingin. "I don't like vegetables."

"Don't lie to me I know you like it," he replied. "Here. You love eating cabbage."

Pinanliitan ko ito ng mga mata. "Did you hired someone to investigate me?"

Kita kong natigilan ito. His gaze lifted on me. "What?"

I bit my lip. "First, you knew my second name. That's weird you know. Only dad and
my uncle's family knew and call me that name. How come you knew that, too?"

"Wha—"

"Second, you knew my favorite dish is chicken adobo. Even my mom didn't knew that
one so it's impossible that it was her to tell you all that," I cut him. "And now,
you said I love cabbage. We never talked about our favorites."

Natahimik ito. Pinanood ko kung paano naging blanko ang expresiyon nito at kung
paano nawalan ng emosyon ang mga mata nito.

"Think what you want to think, Kitty." His voice came out cold. Tumayo ito at
tinitigan ako. "I lost my appetite. I'll be at the farm."

Walang lingon itong umalis ng kusina habang ako ay pinanood siya hanggang sa
tuluyan na siyang mawala sa paningin ko. Mapakla akong natawa nang ako na lang mag-
isa ang nandito sa dining room.

Bakit ayaw niyang sagutin ang tanong ko? It's just between yes and no. What's so
hard about that?

"Keith, hija."

Napakurap-kurap ako at nabitawan ang kutsarang mahigpit ko na palang hinahawakan.

Nilingon ko ang nagsalita at pilit na ngumiti. "A-aling Aileen..."

She smiled and went to me. "May problema ba kayo ni Lace?"

Kahit gusto kong magsinungaling, nakita ko na lang ang sarili kong tumango. "Opo,
e."

"Kaya pala." Umupo ito sa inupuan ni Leslie kanina. "Akala ko pa naman maayos na
kayo."

"A-akala ko rin po," I replied. "Aling Aileen, t-tungkol po kagabi—"

"Ano ka ba naman, hija. Ayos lang 'yun. Sa susunod, doon niyo na sa kwarto gawin.
Huwag na dito sa kusina," pagpuputol nito sa sasabihin ko.

Namula ang pisngi ko sa narinig kaya napayuko na lang ako. "O-opo."

Natawa ito ng mahina. "Nga pala, hindi ka ba bibisita sa farm mamaya? Doon ang
punta ni Lace dahil gusto niyang ipasyal dito sa bukid si Sawyer."

Tumango ako. "Mamaya na po siguro. Hindi ko rin po alam nasaan ang farm ni Lace,
e."

"Paanon hindi mo malalaman? E, pagkalabas mo ng mansiyon na 'to, sa kabilang banda

naman ang farm ni Lace. Gusto mong samahan kita?"

"Huwag na po, aling Aileen." Umiling-iling ako. "B-baka may lakad pa po kayo sa
bayan."

"Ay, oo nga pala!" Napakamot ito sa kanyang kilay. "Basket pala ang pinunta ko dito
sa kusina. Pasensiya ka na, hija. Nagiging makakalimutin ka talaga kapag may edad
ka na."

Natawa ako dito at pinanood siyang kunin ang basket na pagsisidlan daw niya ng mga
gulay para mamalengke.

"Aling Aileen, malayo po ba ang bayan? Pwede pong sumama?" I asked.

Tumingin ito sa akin at umiling. "Mahigpit na tugon ni Lace na huwag kang paalisin.
Dito ka na lang. O 'di kaya, magpasyal kayo ng asawa mo sa bukid. May falls naman
dito."

Napasimangot ako nang tuluyan nang lumabas ng pinto si aling Aileen. Bumaling ako
sa aking plato at nagsimula nang sumubo.

Kainis naman! Daig ko pa ang preso.

________

Author's note:

Kung si Vielle at Daze muntik mahuli, si Lace at Keith naman ay huling-huli HAHAHA.

I'll try updating everyday. Try lang naman :<

Anyways, drop yo feedbacks and hit the vote if you like this chapter 🤗

Chapter 13
Dedicated to _lemonnyxl
4.17K
255
70
Chapter 13

Kinuha ko ang isang summer hat na nakasabit sa gilid at muling pinasadahan ng

tingin ang aking sarili. I'm wearing a black tube na pinatungan ko checkered at
tinali ang harap nito. I'm also wearing a short shorts. Suot-suot ko rin ang
paborito kong frye boots na bigay sa akin ni daddy.

Hindi ko alam kung paano umabot ang mga gamit ko dito sa mansiyon. Siguro ay
pinadala ni Leslie sa kanyang mga tauhan at wala na akong pakialam pa.

I tied my hair into a ponytail and tainted my lips with a light red lipstick. Nang
makuntento sa aking hitsura ay lumabas na ako ng silid ko dito sa mansiyon at
bumaba sa sala. Naabutan ko naman si mang Donny na palabas ng mansiyon. Siya ay isa
daw sa mga tauhan ni Leslie sa farm.

"Mang Donny!" I called him and hurriedly went downstairs. "Pupunta ka pong farm?"

"Oh, Keith." Nilingon ako nito at tumango. "Oo, pupunta ako doon. Sasama ka ba?"

I nodded and smiled. "Sasama po ako."

Ngumiti lang ito sa akin at inaya na akong umalis. Nagmadali naman ako sa paglakad
para mahabol ko siya habang hawak ng mabuti ang summer hat ko. Sinuot ko rin ang
sunglasses na dala ko at luminga-linga sa paligid.

"Mukha kang amerikana sa ayos mo ngayon, hija," naiiling na sabi ni mang Donny na
sinagot ko lang ng ngiti.

"Sabi po kasi, may kabayo daw si Lace kaya gusto kong dumayo. I missed horseback
riding," I replied.

"Ganoon ba?" he asked. "Mabuti naman. Idadayo rin daw ni Lace si Saywer sa bukid."

Tipid ko itong nginitian at tumango. We just continue walking until we reached the
entrance of Lace's farm. At kahit na may suot akong shades, hindi nakaligtas sa
paningin ko ang mga tinging ginagawad ng mga taong nandito. Lalo na ang mga kasing-
edad ko.

"Mang Donny, sino po 'yang kasama niyo?" tanong ng babaeng may hawak na phone at
nakatitig sa'min

"Ahh, ito si Keith," pagpapakilala ni mang Donny sa 'kin.

Ngumiti ako dito at tinanggal ang suot kong shades. "Hello."

Pansin ko ang pagsiko ng babae sa isang babaeng busy sa pag-aahit ng kanyang kilay.
Nag-angat naman ito ng tingin sa nagsiko sa kanya bago bumaling sa 'kin.

She raised her eyebrows. "Kaano-ano ka ni Leslie?"

Napangiwi ako? Tanggalan ko kaya ng kilay 'to?

"She's my w-"

"I'm his step-daughter," I cut Lace's words. Binalingan ko ito at nginitian ng

sobrang tamis. Nanggigigil ako sa 'yo, Leslie. "Right, dad?"
Bakit ba parang kabute 'to?

I saw how his jaw set. Pinasadahan nito ng tingin ang kasuotan ko. "Yes, kitty."

He walked towards my direction and my mouth gaped when he suddenly grabbed my waist
and his lips landed on mine. Locking it like no one was watching.

Napapikit ako napahawak sa balikat niya. He sucked my lower lip before pulling
away. "She's lying."

"A-ano?" I muttered.

Nilingon niya ang mga taong nanonood sa 'min, including the girl who asked me what
am I to Leslie. "She's my wife. We're just having a quarrel, so yeah. Excuse us."

Hindi na ako nakaangal pa nang kaladkarin ako nito palayo sa mga taong nanonood sa
'min. I tried struggling from his tight grip to no avail. He just made his grip
tight.

"Bitiwan mo ako, Leslie. Ano ba?!" I yelled.

Nang makapasok kami sa isang munting bahay ay saka niya lang ako binitiwan. He
faced me with visible anger on his face.

"Ano bang problema mo? Ba't bigla-bigla ka na lang nanghihila?!" Sinamaan ko ito ng
tingin. "And why the hell did you told them that I'm your wife and we're having a
fucking quarrel?!"

Sinamaan ako nito ng tingin. "What the hell are you wearing, Kitty?"

Tinignan ko ang aking sarili. "Ano bang problema mo sa suot ko?"

"You're attracting maniac eyes, damn it!" Napahilamos ito sa kanyang mukha at umupo
sa isang single wooden chair. "Fuck!"

Pinanood ko itong paulit-ulit na hinihilamos ang sarili mukha. He looks so

frustrated.

"E, ano naman ngayon? Dapat nga ako ang magalit dahil iniwan mo ako sa hapag
kanina. Tapos sinabi mo pang asawa mo ako. Nahihibang ka na ba?!" pasigaw kong ani.

Hindi ito sumagot, sa halip ay pinatong nito ang kanyang siko sa kanyang tuhod at
tinabon ang palad sa kanyang mukha. I heard him took a breath. "Damn..."

"Ano bang meron kung ganito ang damit at ayos ko? Anong pinuputok ng butsi mo
diyan? Malay mo pa nga isa sa kanila magiging jowa-"

"Fuck it! Shut up!" Ginulo nito ang kanyang buhok at nag-angat ng tingin sa 'kin.
"I just want your lambing, pero bakit pinapaselos mo pa ako?!"

Napanganga ako sa sinabi nito. "A-ano? Anong sabi mo?"

Iritadong nitong ginulo ang kanyang buhok at tumayo. "Wala. Diyan ka na."

I bit my lip. I held my waist using my left hand while my right hand covered my
mouth to supress my laughter as I watched him stormed out of the place.

"What the heck?" natatawang usal ko.

Ang inis at pagtatampo ko kanina ay biglang nalusaw sa biglaang pag-conyo niya. At
ano? He just wants my lambing? Tangina? Bakit ako pa manlalambing, e siya ang may
kasalanan sa 'min? Siraulo ba siya?

Sinundan ko ito at naabutan ko siyang inaayos ang upuan niya sa ibabaw ng kulay
puting kabayo. Nilingon ako nito ngunit agad ding binalik ang atensiyon sa kabayo.

He caressed the horse's back. So this is Sawyer? Walang-lingon naman ang gagong
umakyat at sumakay sa kabayo. He ordered the horse to walk and it obeyed
immediately.

Nilapitan ko ang isang kabayo at walang pag-aalinlangang binuksan ang kulungan

nito. Kinuha ko ang saddle at bit. Mabilisan ko itong tinali at inayos sa likod ng
kabayo. I reached for the horse whip and was about to climb when someone
interrupted me.

"Hija, bawal ilabas ang mga kabayo dito nang walang pahintulot mula sa manager-
Keith?" Kita kong natigilan ang isang lalaking hindi ko kilala.

Hilaw akong ngumiti dito. "P-pasensiya na po. Hahabulin ko lang po si Leslie.

Tinopak na naman."

Natawa ito ng mahina at tumayo. "Oh, siya. Magdahan-dahan ka."

Tumango ako dito at muling ngumiti. Sumampa kaagad ako sa ibabaw ng kabayo at
pinatakbo ito. I held the halter tightly.

Hindi ko alam kung saan ko hahabulin si Leslie, ngunit parang sanay na ang kabayong
dala ko dahil alam nito ang daan patungo sa bukid na sinasabi nila kung saan
dadalhin ni Leslie si Sawyer.

"Yah!" I yelled as I moved the halter to command the horse to run fast.

Namataan ko ang tumatakbong kabayo ni Leslie at papaliko na. Mas pinabilisan ko pa

ang takbo ng kabayo para maabutan ko sila.

I look behind me and was about to command Sawyer to run when my horse immediately
blocked his way. Napaatras ang kabayo nito dahil sa pagharang na ginawa ko. Bumaba
ako ng kabayo at nilapitan siya.

I saw him rolled his eyes on me. "What are you doing here?"

Inirapan ko rin ito. "Kapag nagtatampo, tampo lang. Walang takbuhan. Bumaba ka
diyan."

Hindi ako nito pinakinggan. Instead, he whipped his horse's butt and commanded it
to run. Ngunit ang paa at binti ko ay mas maagap pa sa kanya dahil agaran akong
sumampa at nag-landing ako sa harap niya. Maagap naman ang kanang braso niyang
pumalibot sa bewang ko.

"What the fuck?!" He cursed and pulled the halter to stop the horse.

The horse stop and I giggled. Nilingon ko ito at gamit ang kanang kamay, inabot ko
ang pisngi nito at sinunggaban ng halik ang labi niya.

I felt him tightened the grip of my waist as he responded to my kiss with the same
ferocity and need. Sumandal ako lalo sa dibdib nito habang siya naman ay mas yumuko
para habulin ang labi ko.
"Lace," I moaned when his hand that was holding my waist suddenly went down on my
feminine.

"Damn, woman." He bit my lips and snake his tongue inside my mouth.

My legs parted more and my left hand held his arms to gain strength. Ramdam kong
gumalaw ang kabayo ngunit hindi ko ito pinansin. My attention were focused on
Leslie's scorching kiss.

"Ohh, Leslie.."

Bumaba ang labi nito sa leeg ko kasabay ng pagpasok ng kamay niya sa shorts ko. His
warm hand cupped my mound. Diniin niya ang kanyang daliri sa kaselanan ko at
bahagyang ginalaw pabilog na ikinanginig ng binti ko.

He suck and bit a skin on my neck ang lick it afterwards. I felt him entered a
digit inside me making me moan. I can hear the horse as it started to walk.

Akmang iaalis na niya ang kanyang daliri sa kaselanan ko nang pigilan ko ito. I
look up at him and bit his lower lip and pressed his finger more inside me.

"Keep going," I murmured.

"Damn, we're above Saywer," he replied between his deep breaths.

Napatingin ako sa kabayong walang kamalay-malay sa pinaggagawa namin. I chuckled

and caressed Leslie's arms; slowly guiding it to move in and out of my flower.

"Sorry for stealing your innocence, Sawyer— ohhh..." I groaned when he suddenly
hooked his finger inside me.

"You're being a naughty kitten, Kitty," he whispered using his seductive voice.

Mas lalong nadagdagan ang pagnanasa ko at nawalan na ko ng pake kung may nakatingin
man sa amin. Leslie Scott was the fuel to my fire.

"M-move your fingers fast, daddy." I keep heaving a deep breath to supress my
moans.

"Gladly, baby." He nibbled my earlobe as the movement of his fingers gone fast.

I sucked my breath when he suddenly added another digit inside me. My left arm
reached to grip his and my legs spread more. Mas lalo akong napasandal sa kanyang
dibdib habang dinadama ng kamay ko ang maugat niyang braso ang ang sarap na hatid
ng daliri nito.

"F-faster..." Napayuko ako upang tingan ang kamay niyang nakasilid sa loob ng
shorts ko.

He keep thrusting his fingers inside me until I felt something was about to burst.
My hand gripped his hair tightly and my hand reached for my back to touch his
covered cóck.

"Shit, baby, don't tease me," rinig kong wika nito.

A long moan escape from my lips as my body convulse and I felt something inside me
just burst. Nakalmot ko ang braso nito at nanghihinang napasandal sa kanya.

Pareho kaming hinihingal. My hand still touching his díck and massaging it gently.
He pulled out his hand from my shorts and before he could lick his fingers, I
immediately reached for his hand and without hesitation I inserted his middle
fingers on my mouth.

I moaned while sucking his fingers. I swirled my tongue around and gently big it.
Ramdam ko naman na mas lalo pang tumigas ang kaibigan nito kaya't mas lalo akong
ginanahan sa pagsipsip sa daliri nito.

"Stop massaging my díck, baby." He licked the back of my ears. "I don't wanna take
you here."

I giggled again before pulling his fingers out of my mouth. Inayos ko ang suot kong
shorts at bahagya siyang nilingon.

"Hindi ka na nagtatampo?" I asked with a smile.

I saw him got taken aback. "W-what?

Ngumiti ako ng matamis dito at ginawaran siya ng magaan na halik. "Don't be jealous
if I wore something revealing, Leslie. Hanggang tingin lang sila, samantalang
ikaw..." I held his hand and guide in to caress my thigh. "... nahahawakan mo."

I saw him bit his lips. "You really know how to manipulate me, kitty."

I giggled once again. "I'm not Keith Berlin for nothing."

"Sabi ni aling Aileen, may falls daw dito. Kanina pa tayo naglalakbay, wala pa
rin," pagrereklamo ko.

"We're almost there," tipid na sagot nito.

Napasimangot ako. Alas tres na ng hapon at naglalakbay pa rin kami. Nawala kanina
ang kabayong dala ko at wala akong balak hanapin. Sabi kasi ni Leslie ay baka umuwi
daw 'yun.

Mabuti na lang at matatayog ang puno ng kahoy dito na nagsisilbing pananggala namin
sa
masakit na init ng araw. Malamig din at presko ang hangin, dagdag pa ang huni ng
mga ibon at ang tinig ng mga kuliglig kahit na may araw pa.

"Ang ganda dito," wika ko. "Kaso baka may makabili ng bukid na 'to tapos puputulin
lahat ng kahoy."

Nakakalungkot kasi isipin na sa halip na alagaan ang kalikasan ay inaabuso pa ito

ng iilan. Parang three-fourth na nga lang ang percentage ng gubat ngayon, e.

"I bought this place, Kitty." Inuga nito ang halter para utusan si Sawyer na
bilisan sa paglalakad. "Every anniversarry of my business, my people plant more
trees in this mountain."

"Talaga? E, ano— teka..." Natigilan ako nang makarinig ako ng paglagaslas ng tubig
sa may 'di kalayuan. "Malapit na ba tayo?"

He smiled and nodded. He kissed my forehead first and tightened the grip on my
waist.

"Yah!" he yelled.
Napangiti ako habang pinapanood ang mga ibong malayang nagliparan nang dumaan kami
sa pinaglalakaran nila.

Ang cute naman...

"Wow!"

My mouth gaped at the view. Naramdaman kong bumaba si Lace sa likod ko at nilahad
ang kanyang kamay para mahawakan ko.

Nakangiti ko itong tinanggap at inalalayan niya akong makababa kay Sawyer. My eyes
glued at the view in front of me.

The water's clear as crystal. May mga malalaking bato ngunit mahahalata mong
regular na nililinisan dahil walang masyadong lumot ang mga bato at wala rin
masyadong patay na dahon ang nagsihulugan.

The water flowing from above makes the scenery very captivating. Mayroon ding mga
tanim na bulaklak sa gilid na mas lalong nagpaganda ng paligid.

"You like it?" he asked.

Nilingon ko ito at tumango. Binalik ko ang aking paningin sa falls at ngumiti. "I
love it! Pwede ba akong maligo?"

I feel sticky because of what we did on our way here, kaya gusto ko ring magbabad
sa tubig.

"Wala kang pamalit."

Nginitian at ito ng matamis. "That's not a problem!"

Walang pagdadalawang isip kong hinubad ang suot kong checkered at sinunod ang crop-
top tube. I also removed my shorts, leaving me only with my matching peach two
piece.

"Are you seducing me?" he asked and I giggled.

Umiling ako dito. "Of course, not!"

Naglakad agad ako palapit sa tubig at napanganga sa sobrang linaw nito. Dahan-dahan
kong inapak ang paa ko at bahagyang nanginig nang makaramdam ako ng lamig.

"Leslie!" Nilingon ko ito. "Halika, ligo tayo."

I looked like a child that's so excited about something. And that something is
diving into the cold water coming from the falls.

"Careful," rinig kong ani nito.

Hindi ko na ito binalingan ng tingin. Nilublob ko ang sarili ko sa tubig at

pinanood ang paghulog ng tubig mula sa itaas. I wonder kung nasaang lugar ako. Lace
just won't spit about where I am now.

"Hey," someone whispered behind my back.

Nilingon ko ito at hinarap. Kinawit ko ang aking braso sa kanyang balikat at

matamis na ngumiti. "Hey."
He smiled. "Did I ever told you you look beautiful? Every fucking day?"

Natatawa akong umiling dito. "You haven't."

"Well..." He tucked some strands of my hair behind my ears and leaned in to kiss
the tip of my nose. "You are fucking beautiful, baby. Enticing."

Siniksik ko ang aking mukha sa kanyang leeg. Pinamulahan ako sa sinabi nito. I
think my heart just melted.

"T-thank you," I murmured.

He held my waist and pulled my face away from his neck. He held my chin to lift my
face and locked my gaze with his.

"Baby..."

"Hmm?"

"I love you..."

_______

Author's note:

Owemjiii sana tuloy tuloy na to daily update ko noee HAHAHA mahal ko kayo mwuaaa

Just keep rewarding me with comments and votes, nagiging ganado ako magsulat 🥴

Chapter 14
Dedicated to Pinky_Bwii
4.26K
310
47
Chapter 14

"A-ano?" Napalunok ako. "Anong s-sabi mo?"

A smile lifted on his lips and his hand held my nape; pulling me and capturing my
lips for an ardent kiss. His arms tightened the grip on my waist and pulled me
more.

Ang lamig ng tubig kanina ay biglang nawala, napalitan ito ng init. Hindi ko alam.
I'm certain that the water's cold, so I guess it was my body who felt heat. Like
something is burning inside me that was sent to my central part.

Bumaba ang halik nito sa leeg ko. His tongue licked the length of my neck; sucking
and biting a neck of it making me moan out of pleasure. I felt his hands cupped my
buttcheeks and slapped it creating a noise.

"You love slapping my butt, don't you?" I breathlessly asked.

His lips were now tracing my shoulder blades as he answered, "Yes, Kitty. I love
your butt, and I love you too."

I raised my left leg. Ang kamay niyang hawak ang batok ko kanina ay hawak na ang
pang-upo ko ngayon, samantalang ang kamay niyang hawak ang bewang ko kanina ay
kasalukuyang hinihimas ang hita ko malapit sa 'king kaselanan.
"Ohh..." I moaned when his hand suddenly reached my peak.

His lips licked my collar bone, down to the valley of my breast. At dahil tanging
strapless bra na lang ang suot ko, kinagat niya ito at hinila pababa kasabay ng
paggalaw ng kanyang
daliri at pinaglalaruan ang hiyas ko.

"Oh gosh..." I muttered while heaving a deep breath.

My hands gripped his hair as I throw my head backwards due to the unexplainable
sensations. He spread my legs wider and inserted his hands inside my undies.

"God..." He breathed. "You're fucking beautiful, cara."

Napasinghap ako nang alisin nito ang kamay sa kaselanan ko at tinulak ang pang-upo
ko paangat dahilan upang maikawit ko ang aking mga binti sa kanyang bewang.
Napahigpit ng kapit ko sa kanyang leeg at naramdaman kong naglakad ito.

Droplets of water rippled down from my hair to my neck. Hindi ko maiwasang

humalinghing nang maramdaman ko ang pagdila nito sa leeg ko habang naglalakad siya.

Napasinghap ako nang walang pasubali ako nitong inangat at pinaupo sa malaking
bato. His head leveled my stomach and his hands spread my legs apart, showing my
soaking wet undies in front of his face.

"I want to lick you," he muttered.

Napaiwas ako ng tingin dito at tumikhim. "G-go on."

I heard him chuckled and moments later, I felt a breathing fanning on my flower.
Napatingin ako dito at kinagat ang aking ibabang labi habang pinapanood siyang
hipan ang may takip kong kaselanan.

"You're making me crave for you," he said.

Tinukod ko ang palad ko sa batong kinauupuan ko. I look down at him and watched him
pushed the crotch of my undies on one side. Hindi ko maiwasang mapasinghap nang
maramdaman ko ang pag-ihip ng malamig na hangin na dumampi sa kaselanan ko.

Kita kong nilapit niya ang kanyang ilong sa mismong gitna ko at inamoy ko. Red
stained my cheeks and I was about to push his head when he spoke.

"Fucking smells good," he muttered.

"Ahh..." I moaned lowly when he suddenly stucked out his tongue and traced it on my
clit.

He groaned. "You taste sweet, baby."

Napasinghap ako nang bigla nitong pinunit ang suot kong panty at sinunggaban ang
kaselanan ko. My hand gripped his hair and my body bend backwards.

"Gosh..." I look up the sky while biting my lips and spreading my own legs to give
him more access on my feminine.

He suck my clit hard and bit it gently. Pinalibot nito ang braso sa aking hita at
mas pinaghiwalay pa ang binti ko. He spit on my pússy and rubbed my clitorial hood
using his thumb.
Halos pigilan ko na ang paghinga ko nang dahan-dahan nitong pinasok ang kanyang
dalawang daliri sa kaselanan ko. Mas lalo akong napaliyad at napahigpit ang kapit
ng isa kong kamay sa kanyang buhok.

"Ohh, Leslie..."

He spit on me once again before licking me. His tongue played with my clít like how
he played with my lips. Napasinghap ako nang biglaan niyang tinigas ang kanyang
dila at dahan-dahang nilalabas-masok sa pagkababae ko kasabay ng paggalaw ng
kanyang daliri sa loob ko.

"Ahh... God, you're good. Lick me like that— ohhh..." mahinang halinghing ko.

He hooked his fingers making my body trembled in anticipation. My mind was filled
with lust. I can't think straightly.

Binitawan ko ang buhok niya at dumapo ang kamay ko sa aking dibdib. I massaged my
own breast and my fingers played with my nipples.

"Fuck," hinihingal kong sambit. "F-faster..."

My hips started to move and my hands reached for his hair again. Ang hiyang
naramdaman ko kanina ay nawala nang mas diniin ko pa siya sa kaselanan ko.
Sinasalubong ko ang bawat paggalaw ng dila at daliri niya.

"I-I'm almost there... Ohh..."

I sucked my breath and my hands covered my mouth to supress a long moan upon
escaping my lips as I spasm in pure bliss.

Parang nanghihina akong tinukod ang aking dalawang kamay sa likod ko at hinayaan
siyang dilaan ang mga katas na nilabas ko.

He pulled out his fingers and start licking my flower to clean my cúm surrounding
my pússy.

"Tired?" I heard him asked.

Napasinghap ako nang hawakan nito ang bewang ko't inangat ako para makababa sa
bato. His lips then landed on mine as soon as I felt the cold water and stones
touching my feet.

"We're just starting, kitty," he said. "Turn around."

Napalunok naman ako at hindi na kumontra pa. I turned around just like what he told
me to.

"Bend over and hold on the rock," aniya.

Dumukwang ako at humawak sa bato. A gasp escape from my lips when I felt him
slapped my buttcheeks.

Pilit kong hinanap ang kahihiyang gusto kong maramdaman. We're in the middle of a
forest and in a falls. There would be a chance na may pupunta dito at makita kami.

But the idea of being caught excites me. Parang mas lalong nadadagdagan ang
pagnanasang nararamdaman ko.

"W-what's that?" mahinang tanong ko.

I heard him chuckled and continue tapping my butthole with something hard. It keeps
poking me and my body tingled.

"It's my friend, baby," he replied. "You ready?"

Napalunok ako. Nag-aalinlangan man ay tumango ako. Kumapit ako ng maiigi sa bato at
hinanda
ang sarili sa pag-ulos na gagawin niya.

He held my waist and his other had slapped my buttcheeks twice. I opened my mouth
to breath and I heard him making a sound like he spitted something. Sunod na
naramdaman ko ay ang paglapat ng madulas niyang daliri sa kaselanan ko at kasabay
nito ang panaka-nakang pagbundol niya ng kanyang ari sa 'kin.

We moaned in unision the moment he pushed himself inside of me without any warning.
I bit my lips as my eyes teared because of pain.

"God, don't move..." nanghihinang sambit ko. "M-masakit..."

Damn, I felt to full. Ramdam ko ang nakakakiliting hatid ng kaibigan niya sa loob
ko. Parang umabot ito sa matres ko, tangina. The position even made me feel his
cóck inside me more.

"D-did I bleed?" I asked in a low voice.

I felt him touched my clit making me jolt in sudden pleasure. "There's none."

I nodded my head. "M-move now."

He didn't asked further questions. He moved his hips in a slow pace making my knees
weakened. Ramdam ko ang dahan-dahang pag-ulos nito paatras.

"Ohh..." My voice appeared rapsy when he suddenly pushed himself in and I felt the
end of his díck reach my ovary. Tangina talaga.

"Hold on tight," he said.

Hinawakan nito ang bewang ko at ang kaninang mabagal na paggalaw ay dahan-dahang

bumilis. A moan escape from my lips the moment he started slamming his hips hard
towards me.

"Damn, baby." He groaned.

"L-leslie.. ohh... A-ang sarap..." Napatingala ako nang hablutin niya ang buhok ko.
He gripped my hair but not that tight to hurt me.

He leaned in and kissed my shoulders. Ang isa niyang kamay ay patuloy sa paglalaro
ng kaselanan ko kasabay ng pag-ulos niya.

"Damn, baby. You feel so good." He licked the back of my ears. "So tight..."

"Ahh... L-leslie..." I moaned. "M-malapit na ako."

"Call me daddy, baby," he whispered and his kissed dropped on my neck; licking and
nipping a skin of it. 

Napaliyad ako at halos maitirik ang aking mga mata nang sa bawat pag-ulos niya at
sagad na sagad ito. "D-daddy... Ahh... M-malapit na ako..."
He let go of my hair and fondled my breast. Mas bumilis ang paggalaw nito na halos
hindi ko na masabayan pa.

"A-ayan na... Fuck! Deeper— ohh!"

One more thrust and I feel like something inside me explode. I long and loud moan
escape from my lips and I felt his semen filling my core. Warm and fucking
satisying.

Nanginig ang katawan ko habang patuloy na umaagos ang katas naming pareho pababa sa
hita ko. He wrapped his arms on my waist to support my balance. Sinandal niya ang
kanyang noo sa aking balikat habang ako ay nakakapit sa bato.

"B-bakit mo pinutok sa loob?" nanghihinang sambit ko. "W-what if I'll get

pregnant?"

He didn't said a thing. Inalalayan ako nitong makatayo ng maayos at pinaharap sa

kanya. My lips locked with his the moment I turned around to face him.

Napaungol ako nang sipsipin nito ang dila ko. "Let's get you cleaned. Come."

--

"Nakakailang naman," mahinang reklamo ko habang nakasakay sa ibabaw ni Sawyer.

Lace is just behind me. His chin resting on my shoulders and his breathing fanned
my neck. Nakapulupot ang isang braso nito sa bewang ko habang ang isa ay hawak ang
tali ng kabayo.

"Why?" he asked and begun planting wet kisses on my neck.

Napanguso ako. "I'm not wearing any panties! You ripped it off."

He chuckled and suck a skin on my neck. "I love you."

I stilled. Para akong nalagutan ng hininga sa narinig. He kissed my cheeks at

saktong nakarating na kami sa malawak at malinis na farm ni Leslie.

"Oh, andito na pala sila!" rinig kong wika ni mang Donny at naglapitan naman sila
sa pwesto namin. "Akala namin kung ano na ang nangyari sa inyo. Umuwi dito kasi ang
kabayong dala ni Keith."

Bumaba kaagad si Leslie sa kabayo at hinarap ang kanyang mga tauhan.

"We're fine. I just toured her around," he explained and look up to me. "Can you
walk?" he mouthed.

Nakagat ko ang aking labi. Bukod sa masakit ang kaselanan ko, basa rin ang shorts
ko at wala akong suot na bra sa ilalim. Thank God I brought my checkered with me.

"Uuwi po muna kami," saad ni Lace na nagsimulang maglakad bitbit ang tali ni
Sawyer.

"Ahh, hijo? Hindi mo ba iiwan si Sawyer dito?" tanong ng isang ginang.

Nilingon siya ni Leslie at umiling. "I'll bring him home. Iuuwi ko siya bukas ng
umaga."
Nagtanguhan naman ang mga ito kaya't nagpatuloy siya sa paglalakad. At dahil sa
hawak niya ang tali ni Sawyer, sumunod sa kanya ang kabayo habang nasa ibabaw ako
nito.

"Are you tired?" he asked in the middle of our journey way back to his mansion.

Tumango ako at humikab. "I can still feel your cóck inside me," I replied bluntly.

He look up at him and cursed. "Stop talking dirty, Kitty. I know you're still sore.
Baka makalimutan ko."

Namula ang pisngi ko sa narinig at mas piniling manahimik. Agad din naman kaming
nakarating sa mansiyon nito kaya't itinali niya si Saywer sa puno ng niyog na
walang bunga saka hinahawakan ang bewang ko at inalalayan akong bumaba.

Muli na naman ko napangiwi nang maramdamn ko ng lamig ng hangin na pasimpleng

dumaan sa kaselanan ko dahil sa wala akong suot na panloob.

"Take a shower and go down after. Kakain pa tayo ng dinner," he said.

Tumango ako dito at pumanhik na sa pangalawang palapag. Nagtungo kaagad ako sa

silid na kasalukuyang inuukupa ko.

I took a quick shower and change into a presentable outfit. A green satin button-up
shirt and its matching short. Hinanap ko ang slippers sa gilid ng vanity dresser at
tinuyo ko rin ang aking buhok bago ko naisipang lumabas ng silid.

Humihikab akong naglalakad pababa ng hagdan. Nang makaabot ako sa unang palapag,
sinalubong ako ng yakap ni Leslie na ipinagtaka ko.

"Anong—"

"I love you," he cut me and nuzzled on my neck.

Hindi ko ito sinagot, sa halip ay namutawi sa bibig ko ang tanong na hindi man lang
sumagi sa isipan ko.

"Kung mahal mo ako, paano si mommy?"

_______

Author's note:

Bukas pa sana ako mag-uud kaso biglang nag 90+ ang votes niyo kaya nakatype ako ng
biglaan HAHAHA.

Salamat sa pag-iingay iskaaanggg

Fill me with your votes and comments, Senyoras 🥰

Chapter 15
Dedicated to CydniMonde
4.62K
250
87
Chapter 15

"Usog ka du'n." Nginuso ko ang malawak na space sa likod niya.

Since he confessed his feelings, he became clingy as hell. Kapag tinatanong ko siya
tungkol kay mommy ay hindi niya ito sinasagot at naghahanap ng ibang mapag-uusapan.

We spent our week here in his hacienda. Marami akong nakilala at naging kasundo
dito. Nalaman ko rin kung anong klaseng amo si Leslie sa kanila. Ibang-iba sa
Leslie na nakilala ko noong nasa Maynila pa kami.

"No." He nuzzled on my neck. "I want it here."

Napairap ako sa hangin at nilaro-laro na lang ang kanyang buhok. His head is
resting on my right arm while my left hand is holding his arms that was placed
above my tummy. His legs tangled with mine because he says he wants to cuddle
before sleep.

"Bukas na ang alis natin, pero wala man lang tayong naging picture habang nandito,"
sambit ko. "Asan na ba kasi ang phone ko?"

"I'll give it to you when we get back there," he replied. "I have a camera on my
drawer. We can use that one."

Tumango ako dito at tumitig sa kisame habang nilalaro ng daliri ko ang buhok niya.
"Hindi ka pa inaantok?"

Umiling ito at dinampian ng halik ang leeg ko. "Nope."

"Kantahan mo ako," I said. "Dali na. Gusto ko 'yung kanta na makakatulog ako."

"Hindi maganda boses ko," sagot nito.

I gripped his hair. "No. Kantahan mo ako, dali na."

I heard him took a deep breath before humming a song. His nose still touching me
neck as he sang a song that was very familiar to my ear.

"I've never go with the wind, just let flow. Let it take me where it wants to go,"
he sang.

Napangiti naman ako habang pinaglalaruan ang kanyang buhok. I closed my eyes and
listened to his very calm voice. Parang dinuduyan ako sa lamig ng himig ng boses
niya.

"Till you open the door, there's so much more. I've never seen it before..." I felt
him planting wet kisses while murmuring the lyrics.

"You lift my feet of the ground, you spin me around. You make me crazier, crazier.
Feels like I'm falling and I'm lost in your eyes. You make me crazier, crazier,
crazier..."

Hindi ko na narinig pa ang mga sunod pang lirika ng kanta dahil unti-unti na akong
hinila ng antok. But before I doze to sleep, I felt him kissed my lips and
tightened his embrace.

Nagising na lang ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. I yawned and
stretched my body. Dinilat ko ang aking mga mata at bumangon mula sa kama.

I looked around and found there was no Leslie Scott around. Ganito lagi tuwing
umaga. Matutulog akong katabi siya at sa paggising ko ay wala na. But I always
found him in the kitchen, cooking a light breakfast for me.
Naligo muna ako at nagbihis ng damit. I wore a gray jagger and black spaghetti
strap blouse. I tied my hair into a bun before heading out of our room. Yes, our
room. Magkatabi na kami matulog, e.

"Good morning, baby," he greeted and welcomed me with a very warm and tight
embrace.

Natawa ako sa ayos nito. He's only wearing a faded blue pants with no cloth
covering his upper body. Tanging ang apron lamang na suot niya kanina ang tumatabon
sa itaas na parte ng kanyang katawan ngunit hanggang dibdib lang rin ito umabot.

"You woke up early than usual," puna nito at inakay ako paupo sa high stool ng
kanyang kitchen.

I smiled. "Nothing. Siguro para na rin makapag-impake dahil uuwi na tayo."

Minsan na ring sumagi sa isipan ko kung ano na ang mangyayari sa amin kapag bumalik
na kami sa bahay. If ever we gonna stay like this, treat each other like how we
treat each other here in his province, or go back to square one.

I should be celebrating victory. I made him fell for me. Umaayon sa plano ko ang
mga pangyayari kaya dapat ay magbunyi ako. Ngunit bakit ganito? Bakit parang mas
gusto ko pang manatili dito dahil may kutob ako na sa oras na umapak kami ni
Maynila, mayroong mababago.

"You're spacing out." He pecked a kiss on my lips.

Napakurap-kurap ako at tumitig sa kanyang mga mata. "A-ano? May sinasabi ka?"

"I already packed our things. May iniwan akong mga damit mo dito incase you decided
on having a vacation in here."

Napataas ang kilay ko dito at napapantastikuhan siyang tinignan. "You didn't let me
know a single clue on where we are at naisip mo pang baka magbakasyon ako dito?"

He chuckled upon my remarks and shrugged. "Ipaghahanda ko lang ang magkakain mo."

Tumango na lang ako dito. Napabaling naman ang tingin ko kay aling Aileen nang
pumasok ito sa kusina na may ngiti sa labi.

"Lace, hijo. Nandito si Cameron. Nais ka daw niyang makausap," saad ng ginang.

"Tell him to wait at the living room," walang lingon-likod na sagot naman ni
Leslie.

Tumago lamang si aling Aileen at muling umalis. Sakto namang tapos na si Leslie sa
pagsasandok kung kaya't isa-isa na niyang nilapag ang mga pagkain sa mesa.

Nilapitan ako nito at inalalayang makababa ng high stool. Tinawid namin ang
ditansiya patungo sa silyang kaharap ang mesa at umupo ako dito.

"Kakausapin mo pa ang bisita mo?" I asked.

He nodded and kissed my forehead. "Mauna ka nang kumain. Cameron won't just drop by
to say hello. Baka importante."

Tumango rin ako dito at ngumiti. Hinalikan niya ulit ang noo ko bago lumabas ng
kusina.
As soon as he vanished from my eyesight, my hand reached for my chest. I bit my lip
and questioned myself.

Why the hell is my heart beating fast with a single gesture from him?

Napakurap-kurap ako ako pinilit ang sariling kumain kahit na nasa malalim na pag-
iisip.

I'm sure as hell... that this is not good anymore...

--

"Balik kayo dito sa fiesta, ha?" tugon ni mang Donny.

I smile and nodded my head. "Oo naman, mang Donny. Kukulitin ko po si Lace para
makabalik kami dito."

"Ano ba 'yan, hija. Mami-miss ka namin," saad naman ni Dane.

Napangiti na lang ako. Nasa likod ng sasakyan si Leslie, inaayos ang dala naming
bagahe dahil ngayon na ang alis namin. Sayang lang at hindi na kami nakabalik pa sa
falls matapos nang nangyari sa'min doon.

"Mag-iingat kayo sa pag-uwi. Hihintayin namin ang pagbalik niyo," nakangiting usal
ni aling Aileen at niyakap ako.

Mami-miss ko rin sila. Sa loob ng mahigit isang linggo kong pananatili dito ay
napalapit na ang loob ko sa kanila. But now, I need to face my reality again.
Gustuhin ko man talagang manatili ngunit ayokong pabayaan na lang si uncle Baron sa
negosyo ni daddy. Baka makurot na naman ni Bailey dugyot ang pisngi ko.

"We'll go ahead," sabat ni Lace sa usapan at hinawakan ang bewang ko.

Nagtanguhan naman sila kaya't inalalayan na ako ni Leslie papasok ng sasakyan. Nang
makapasok ako ay umikot ito sa driver's seat at doon pinuwesto ang sarili.

I buckled my seatbelt and yawned. Pinaandar na ni Leslie ang sasakyan at minaneho

paalis ng lugar. Sayang lang at hindi na kami dadaan sa resthouse niya. Hindi na
tuloy ako nakapag-paalam kay Bugoy at manang Tessa.

Sana lang makabalik pa ako dito...

"You keep heaving a deep breath. What are you thinking?" Inabot nito ang kamay kong
nakapatong sa aking kandungan at dinala ito sa kanyang labi. He kissed the back of
my palm. "Tell me what's bothering you."

I bit my bottom lip when he intertwined our fingers. "Wala. Naisip ko lang kung
makakabalik pa ba ako dito."

I saw him stilled. He glance at me and smiled. "Of course, you can. Makakabalik ka
pa dito."

Ngumiti ako dito. Inabot ko ang stereo niya at pinatugtog ng kanta ni Taylor Swift.
I'm a swiftie. Sana naman mag-concert si Taylor dito sa Pinas. Nakakatamad mag-book
ng ticket papuntang ibang bansa just to attend her concert.

Speaking of which, bigla kong naalala ang pangyayari kagabi bago ako kinain ang
antok. Ang pagkanta ni Leslie sa 'kin. Ang malamig na himig ng kanyang tinig na
hindi na maalis sa isip ko.
"Are you a swiftie?" I asked out of the blue.

I saw how his forehead knotted and glance at me with a confused expression. "What
swiftie?"

I chuckled. "Swiftie. Fandom ni Taylor Swift."

"Who the hell is Taylor Swift?"

Napanganga ako sa tanong nito. "Si Taylor. The singer of the song you sang to me
last night. Hindi mo siya kilala?"

Umiling ito at iniliko ang sasakyan. "Hindi. Bakit?"

Natampal ko ang aking noo. Helpless naman ng taong 'tao.

Nang tumingin ako sa unahan ay nagulat ako nang basta-basta niya lang pinasok ang
kanyang sasakyan sa pribadong daanan patungong airside.

Tinigil nito ang sasakyan at kinalas ang kanyang seatbelt kaya't ganon rin ang
ginawa ko. I unbuckled my seatbelt and stepped out of the car; not waiting for him
to open the door for me.

"Bakit mo pinasok basta-basta ang sasakyan mo dito? Baka makasuhan ka," sambit ko.

He pulled out our lugagge from his trunk and faced me. "I partly own this airport,
Kitty."

Nanlaki ang mata ko sa narinig. Akmang magtatanong pa sana ako ngunit agad niyang
hinapit ang bewang ko at giniya ako patungo sa nakatambay na helicopter sa gitna ng
runway. Umaandar na ito na para bang kami na lang ang inaantay.

"Hop in." He held my waist and pushed me up to hop on the aircraft.

Nang makaakyat ako ay sumunod rin siya agad. He poked the pilot and the latter
nodded its head.

Bumaling siya sa 'kin at ikinabit ang seatbelt, matapos ay inayos niya ang headset
sa tenga ko bago inasikaso ang sarili niya.

Tinitigan ko ito. "Hindi mo pa ba ibibigay ang phone ko?"

He smiled and me and shook his head. Matapos niyang maisuot ang headset ay prente
itong sumandal sa kanyang kinauupuan.

His hand reached for mine. He intertwined our fingers and look at me. And again,
there goes my erratic heartbeat. Hindi ko alam kung bakit ganito kung tumibok ang
puso ko.

"I love you," he mouthed and lift my hand to kiss the back of my palm. 

Napaiwas ako dito ng tingin dahil sa ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi. The
chopper
slowly lift up in the air and I felt sleepy again.

"You can sleep," rinig kong wika niya mula sa headseat na suot ko. "I'll just wake
you up when we arrived."
Tumango ako dito at ngumiti. I close my eyes as I felt him tightened the grip of my
hand. Napangiti ako kahit nakapikit at hinayaan ang sariling lamunin ng dilim.

Nagising ako ng mga bandang alas nuwebe ng gabi at nasa loob na ng aking silid. I
covered my mouth as I yawn. Nag-inat ako ng  katawan bago umalis ng kama.

Hapon na kasi nang umalis kami sa lugar na 'yun kaya umabot ng gabi ang tulog ko.
At dahil sa pagtulog ko kanina, hindi na ako nakaramdam pa ng antok.

My eyes darted on my phone that was vibrating on above my night stand. Excited ko
itong nilapitan at tinignan kung sino ang caller.

It was Kiara!

"Hey, Ara!" masayang bungad ko matapos angatin ang tawag.

"Huwag mo akong ma-Hey, Kiara. Saan ka galing? Damn, Keith. Ang dami mong
celebrations na hindi napuntahan!" she said.

Umupo ako sa kama na may ngiti. "Sabihin mo na lang kasi na miss mo ako, papakipot
ka pa."

"Heh! For your fucking information, si Marco ang nakaka-miss sa 'yo. He kept asking
me question kung nasaan ka, e wala naman akong alam. Asan ka ba kasi galing?" sagot
naman nito.

"Basta. Hindi ko alam kung saan ako galing," I said which is partly true. "Basta
somewhere in Visayas."

"What? Paanong hindi mo alam..." she keep talking when my stomach suddenly let out
a growl.

Napahawak ako sa aking tiyan at kinagat ang aking ibabang labi. "Ara, tatawag ulit
ako mamaya. Kakain muna ako."

"Oh, sige. Eatwell. Aantayin ko ang tawag mo."

I just hummed in response before turning off the call. Agad akong tumayo at
humihikab na lumabas ng silid.

Ngunit bago ako bumaba, dumaan muna ako sa guestroom kung saan nananatili si
Leslie. Sakto rin na medyo may siwang ang pinto kaya napangiti ako.

Akmang itutulak ko na ito pabukas nang makarinig ako ng dalawang boses na nag-
uusap. And those voices were familiar.

"... so what happened? Don't tell me that you fell in love with my daughter,
darling," I heard mom said.

Pinili kong sumandal sa gilid ng pader habang pinapakinggan ang kanilang usapan.

"Your daughter was nothing to me, hon," he said that just made me stilled. "I
played and trapped her just like what you told me."

Natutop ko ang aking bibig. Parang nanghihina ang tuhod ko sa narinig na hindi ko
namalayang nakasalampak na pala ako sa malamig na sahig.

"I knew it!" masayang wika ni mommy. "I love you!"

"I love you, too."

Napahawak ako sa aking dibdib. I slam my chest as I cried in silent. Narinig ko ang
tunog ng pagbukas ng pinto at sinundan ito ng mga yapak.

I should run. Hindi nila ako pwedeng makitang ganito. Hindi nila pwedeng makita na
apektado at nasasaktan ako!

But my knees were so weak to even crawl back to my room or away from where I am at
the moment. Nanghihina ang buong katawan ko.

Bakit ba ako nasasaktan? Hindi ko naman siya mahal, 'di ba?

"Oh, my dear daughter. Why are you crying in there?" nakangising tanong ni mommy.

I bit my lip and compose a smile even if my tears are falling on my cheeks.
"Nothing,
mommy. Nasugatan kasi ako sa bakasyon ko tapos biglang humapdi. S-sige. Aalis na
ako."

I forced myself to stand. And when I did, I give Leslie a glance and saw how cold
his expression was.

"Let's go, hon," he said. "I don't want to stare at her any longer."

And those words broke me even more.

I guess my instinct was right...

I fell into the trap of my stepfather. I fucking did.

______

So how was this? So far, para ito pa lang yata ang sad scene na naisulat ko? Ain't
sure.

Anyways, thank you for your massive support. To those readers ko na tahimik lang,
comment naman kayo para made-dedicate ko sainyo mga parts ng kwento ko.

Keep voting and commenting, Senyoras! 🥰

Chapter 16
4.31K
267
80
Chapter 16

I put on my white blazer to cover myself before going out of my room; bringing my
car keys and a bottle of rum. A drink on the pool will do before I'll proceed to
Kiara's house.

Ngunit natigilan ako nang madatnan kong si Leslie sa isang lounge chair dito sa
pool area ng mansion ko. Tahimik at humihithit ng sigarilyo. His eyes' staring at
the blue water of the pool.

Sa halip na tumalikod dahil sa sakit at kirot na aking nararamdaman, pinili kong

humakbang palapit sa pwesto niya. Kita ko namang nag-angat ito ng tingin sa 'kin.

“What are you doing here?” I asked.

He looked down at the bottle of rum I was holding and lifted his gaze back to my
eyes. “I should be the one asking you that. What are you doing here and bring a
bottle of rum?”

I shrugged as if my heart's not thumping fast; painfully. Umupo ako sa isa pang
lounge chair at sumandal sa back rest nito. I inhaled deeply and tightened the grip
of my car keys as I spit some questions.

“Was that a show?” mahinang tanong ko. “I heard your conversation.”

“I know,” he replied.

Nilingon ko ito. “Was that all a lie?”

Ang inaasahan kong pagtango niya ay hindi nangyari. Instead, a devilish grin formed
on his lips as he calmly leaned against his chair. “That was true.”

“You said you love me.” I tried not to let my voice cracked.

Tumawa ito ng mahina at bumaling sa 'kin dala ang malamig na tingin. “What happened
on that province is a show, Keith. It was your mom's plan. I love you mom that's
why I followed her.”

You asshole! Napahigpit ang kapit ko sa bote ng rum.

No way, Keith. Don't cry. Hindi ka dapat umiiyak. I convinced myself. Hindi naman
niya talaga ako dapat makitang umiiyak. I don't want him to witness and know that I
fell into his trap, and I fell in love with him. Hindi pwede.

So instead of bursting all the emotions I contained inside me, I choose to stand
and smiled at him. A wicked one. It's as if my heart wasn't breaking and torn into
tiny pieces.

“I was right,” I said. “If you think the plan was success, you are wrong.”

“I penetrated you,” may diing sambit nito na ikinahalakhak ko.

“I didn't bleed, Leslie. It means, someone got me first before you,” mapang-uyam
kong sambit. “Your mission failed. I played you, too. Ang mga kagaya mo ay hindi
siniseryoso.”

I started making steps out of the pool area when he spoke, “And where are you
going?”

Tumigil ako sa paghakbang at nilingon siya. “Magpapadilig. Ikaw sana papadiligin ko

kaso ayoko na pala. Enjoy!”

I winked at him before finally walking out of the place. Dumiretso ako sa garage at
pina-alarm ang sasakyan ni uncle Baron. Matapos ay sumakay ako dito at pinaandar
ang sasakyan.

I maneuvered the car out of the place. Pinagbuksan naman ako ng guard ng gate kaya
hindi na ako bumaba pa.

I bit my lips as I drove my car into the empty highway. Mariin ang kapit ko sa
manibela habang ang isip ko ay binabaybay ang alaala namin nang nasa probinsiya
kami.
Bakit parang ang bilis? Parang kahapon lang naglalampungan pa kami sa kama. Parang
kahapon lang, bukam-bibig niya pa ang salitang mahal kita. Tapos biglang ganito.

Sometimes reality sucks. Kung kailan masaya ka na sa sarili mong mundo, bigla ka na
lang kakalabitin ng reyalidad. Bakit nga ba hindi ko ito naisip agad? Nang tanungin
ko siya tungkol sa pagmamahal niya kay mommy at hindi siya sumasagot, sana doon pa
lang ay nagduda na ako.

Stupid me. He won't marry my mother if he don't love her. Kasi kung tutuosin, na sa
kanya na ang lahat. Pera, kapangyarihan, at pagiging sikat. He loves my mother and
not me. Those three words he spit was a lie.

Keep convincing yourself, Keith. Diyan ka naman magaling, e.

I took a deep breath as a lone tear escape from my left eye. Hindi ko ito
pinahiran. Hinayaan ko na lang itong tumulo dahil wala akong lakas para punasan pa
ito.

A sob escape my lips are I whispered, “Daddy, I hope you're here.”

--

“Are you sure you're okay?” uncle Baron asked for the nth time.

He's been asking me that questions for a couple of time now. Kanina niya pa akong
umaga kinukulit.

“I'm fine, uncle,” I responded to his question.

“Did something happened on your vacation?” tanong ulit nito at umupo sa vistor's
chair sa harap ng mesa ko. “You didn't took a quick break. Nag-lunch ka ba?”

Binaba ko ang ballpen at nag-angat sa kanya ng tingin. I forced a smile and nodded
my head. “Ayos lang naman ako, uncle. I'm just a little big sleepy. I didn't had a
proper sleep last night.”

“Why?”

Nakagat ko ang aking ibabang labi at napayuko. Sorry, daddy. “Na-miss ko lang si
daddy. I remembered that every vacation, he would take me to Bali and let me enjoy
my life to the
fullest.”

Tumango-tango na naman ito na parang kumbinsido. “Alright. Anyway, your new

secretary would be here for your personal interview.”

Nginitian ko lang ito at tinanguhan muli akong nagpatuloy sa pagbabasa ng mga

dokumento na kinakailangan kong permahan at intindihin.

“Kieth, someone wants to talk to you,” saad ni uncle.

“Who? I'm busy at the moment,” I replied; not bothering to look at him.

“Keith,” pagtawag ng isang pamilyar na boses.

Doon ko na inangat ang tingin ko at bumungad sa 'kin si Marco na nakangiti at may

dalang bulaklak ng tulips na kulay lila. Uncle excused himself and walked out of
the room, leaving me alone with Marco.
“Oh, Marco. Napadalaw ka.” Tumayo ako at iminuwestra ang sofa dito sa loob ang
aking opisina.

“Stop faking your smile. Hindi nababagay sa 'yo.” He handed me the bouqet of violet
tulips. “Here, accept my love.”

Natawa ako sa sinabi nito. Umupo ako sa mahabang sofa at tumabi naman ito sa 'kin.
“Seryoso, alam kong may rason kung bakit ka nandito. Ano 'yun?”

Ang nakangiting mukha nito ay napalitan ng pagkaseryoso. “Kiara called me last

night, saying you're wasted and crying. I asked her the reason and she told me to
ask you personally because it's not her story to tell. Care to share it with me?
Sinong nagpaiyak sa 'yo?”

Parang otomatikong bumuka ang bibig ko ang sinatinig ang pangalang kinamumuhian ko.
“Leslie.”

I saa how Marco's jaw clenched. He run his fingers through his hair and look back
at me. “What did he do to you this time?”

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at tuluyan nang umiyak. The last string that
controlled my tears was gone. I burst out crying like a baby in front of Marco.

“I fell in love with him,” I confessed. “T-tapos sabi niya na laro lang daw lahat.
Na pag-uutos lamang daw 'yun ni mommy at—”

He pulled my hand and wrapped his arms around me for a warm embrace. Mas lalo pa
yata akong naiiyak dahil sa pag-aalo niya.

“Hindi ko ba deserve ang seryosohin?” I cried. “Ang tanga-tanga ako, punyeta.”

“Shh.” He tightened his embrace and caressed my back in an up and down pace.

“Bakit ko ba kasi pinatulan 'yun, e asawa niya ang mommy ko. Ang landi ko rin,”
pagkakastigo ko sa aking sarili habang patuloy na umiiyak.

“Hush, now.” I felt him kissed my hair. “Your precious tears don't deserve a guy
like him. Stop crying.”

Sa halip na tumahan, mas lalo pa tuloy akong naiyak. Lalo na nang maalala ko si
daddy. He was my comforter back then. Hindi na ako nasanay.

Hindi na nagsalita pa si Marco at hinayaan na lamang akong umiyak. Hindi siya

nagreklamo kahit alam kong basang-basa na ang balikat ng kanyang damit dahil sa
luha ko. He just hugged me tight like he's telling me that everything's gonna be
alright.

Nang tumahan na ako ay dahan-dahan akong lumayo sa kanya. Medyo blurred ang
paningin ko dahil sa luhang nasa mga mata ko. I keep sobbing as I whispered.

“Thank you, Marco.”

He held my chin and lifted it to lock my gaze with his. Pinunasan nito ang mga
takas kong luha sa 'king pisngi. “I told you, I'm one call away.”

I smiled at him and took a deep breath. Pinunasan ko ang aking mga mata. Wala na
akong pakealam kahit magkalat pa ang maskara sa mga mata ko.

“Stop wiping your eyes.” Hinawakan nito ang kamay ko. “Don't ruin your maskara. A
man should ruin a woman's lipstick, not her maskara. Stop crying because it doesn't
suits you.”

Napangiti ako sa sinabi nito. I wiped my cheeks and sniffed. Nag-angat ako ng
tingin sa
kanya at bumuntong hininga. “Sorry you have to witness that.”

He just ruffled my hair. “Stop worrying. I'm pleased that you trusted me about that
very serious matter. I'm happy about that.”

I smiled. Sakto namang may kumatok sa pinto kaya't nagpaalam na rin si Marco na
aalis.

“Susunduin kita mamaya, is that okay with you?” he asked.

I checked my wristwatch and shook my head. “May lakad kami ni Kiara mamaya.”

“Is that so? Just give me a call if you want me to fetch you.” He kissed my
forehead first before proceeding towards the door.

Pagbukas nito ng pinto ay bumungad naman si uncle Baron kasama ang isang dilag.
Marco said goodbye to him before out.

“Keith, this is Gemma,” pakilala ni uncle Baron at ngumiti. “Gemma, this is Keith.
She will be the one to interview you since sa kanya ka magtatrabaho.”

Gemma bowed her head. “Hello, po. I'm Gemma Fortun, applying as your secratary po.”

Ngumito ako dito at tinuro ang sofa. “Have a seat and let's start.”

--

“Keith, seryoso ka ba? Kaya mo pa?” Nicole asked for the nth time.

I nodded my head. Muli kong tinunga ang isang baso na puno ng alak. I'm not in the
mood to talk, nor to spit some shit. But something inside me wants to burst.

Maybe it was my tears. The emotions I've been reining since my father died.

Bakit ba kasi ang malas ko? Iniwan na nga ako ni daddy, sawi pa ako sa love life.
Maybe I should thank God that I haven't confesed my feelings yet.

Of course, you realized it late. Saka mo lang napagtantong mahal mo siya nang
marinig mo usapan nila ng mommy mo.

Muli akong nagsalin ng alak sa aking baso at walang imik itong tinunga. Nakatitig
ako sa mga taong hindi magkamayaw sa pagsayaw. They danced as if their lives are
depending on it.

“Ano ba kasing nangyari, Keith? Bakit nagkakaganito ka?” Jona asked. She's sober,
so am I.

Binalingan ko ito gamit ang aking mapupungay na mga mata. “It's something that...
that would blow your mindsh.”

Nicole turned to me. “What is it?”

I leaned against my seat as I felt ny head starting to spin. “I had an affair.”

“With whom?” Jona asked. “With a married man? O my gosh! You a mishtresh?”

I burst out laughing after hearing her. I pointed her and laughed. “Yesh, bitch.
Natumbok mo poshta!”

“God, these two people!” I heard Nicole exclaimed. “Kaira, maihahatid mo ba si

Keith? Ako na bahala kay Jona.”

“I can't, Nics,” Kiara replied. “My head's starting to spin. Let me call Marco.”

Tumayo ako bigla kaya nakaramdam ako ng pagkahilo. Mabilis kong binalanse ang aking
tayo. “Don't call him.”

“No, Kieth. Maupo ka. Eto na nga ba sinasabi ko, e. You should've told us what's
bothering you. Hindi 'yung nagkakaganito ka.”

Natawa ako ng mahina. “Shh, I'm good.”

Napaigik ako nang hilahin ako ni Nicole para paupuin kaya't mariin kong pinikit ang
aking mga mata.

“Rest. We already called someone to fetch you.”

Umungol lang ako bilang pagresponde habang nakapikit ang aking mga mata.
Pinagpahinga ko muna ang aking sarili. It took me almost an hour of eyes closed
before I heard a familiar voice calling my name.

“I told you not to enter a bar, didn't I?” I heard him asked.

Kasunod nito ay ang pakiramdam ko ay umangat ako sa hanging. I didn't bother to

open my eyes dahil susuka ako kapag nagkataon.

Ramdam ko ang pagdampi ng malambot na bagay sa likod ko.

“I'll take you home.”

I just groaned but didn't bother to speak. Hinayaan ko na lang siya.

“Why don't you leave the house and live away from them?” he asked.

Umayos ako ng upo at binalingan siya. “I don't wanna go far away.”

“Live in with me.”

Sa sinabi niya napahalakhak ako.  “Patay na patay ka talaga sa 'kin, Marco.”

“Who wouldn't?” he murmured something I can't understand. “We're here.”

Ramdam kong huminto ang sasakyan at bumaba siya ng kotse. Kinapa ko naman ang
seatbelt ko at binuksan ng kusa ang pintuang na sa tabi ko.

“Hey, careful.” His hand held my elbow to support my balance.

Tinabig ko ang kamay nito. “I'm fine, Marco. I can walk.”

I blinked my eyes to make sure na hindi pasuray-suray ang lakad ko. Ngunit
nakaisang hakbang pa lang ako ay nakaramdam na ako ng pagkahilo.

“Stop pushing my hands. I know you can't walk,” Marco said.

Nginitian ko lang ito at sasagot pa sana nang may sumabat sa usapan namin.

“It took you almost midnight to come home. Kasama mo pala si Umali,” wika ni Leslie
na
Chapter 17
Dedicated to oof_lav
4.69K
269
80
Author's note:

Sa mga hindi nakikita ang Chapter 15, kindly follow the following instruction;

1. Delete my story
2. Download it again
3. Refresh

If not effective, try niyo i-reset data ang wattpad niyo. Thank you!

Ps. Picture on the multimedia is Keith's car.

Chapter 17

Napaungot ako nang maramdaman kong parang mabibiyak ng pinong-pino ang utak ko.
Wala sa sarili akong bumangon mula sa kama habang hinihilot ang aking sintido.

Damn, hard drinks.

"I told you not to go on a bar again, didn't I?"

Naidilat ko bigla ang aking mga mata at namataan ang kakapasok pa lang Marco na may
hawak na tray. He's wearing a white shirt and blue jersy shorts. Mahahalata mo rin
na bagong ligo pa ito.

Wala sa sarili akong naglibot ng tingin at napanganga nang mapansin kong hindi ito
ang kwarto ko.
I pulled the duvet up to my neck and looked at him horrified. "N-nasaan tayo? Bakit
kasama kita? A-anong nangyari? Pinagsamantalahan mo ba ako?!"

Marco gave me a deadpan look. Nilapag nito ang tray na may lamang pagkain sa mesa
at nakapamaywang na hinarap ako. "I just wanna let you know that this is your
desicion."

"Huh?" Napahawak ako sa 'king sintido. "Wala akong maintindihan."

"Kiara called me to fetch you at the bar. Hinatid kita sa inyo pero nung makita mo
si Lace sa gate niyo, sinabi mong gusto mong sa bahay ko manatili." He held his
jaw. "Damn, his punch feels like a rock hitted my face."

Napanganga ako sa sinabi nito. "N-nagkasuntukan kayo?"

He just smiled and pointed the tray of foods. "Kumain ka na. Your phone's been
vibrating multiple times. Kung iniisip mong may nangyari sa 'tin, wala. Walang
nangyari. I won't take advantage to a drunk woman like you."

Muli itong ngumiti at nagpaalam na lalabas muna ng silid. He head towards the
closed door. Nang hawak nito ang door knob ay nagsalita ako, "Marco."
"Hmm?" Nilingon ako nito.

I smiled. "Salamat."

"Huwag ka munang magpasalamat. May pag-uusapan pa tayo. You have your clothes
inside that bag." Nginuso nito ang bag na nasa ibabaw ng sofa. "Take your time.
I'll be waiting at the sala."

I bit my lower lip as soon as he disappeard from my sight. Napayuko naman ako at
sinabunutan ang aking sarili.

"Fuck, bakit wala akong maalala?" I whispered to myself and shut my eyes tightly.
"Anong pinagagawa ko kagabi?"

Natigil ako sa pag-iisip nang marinig kong mag-ring ang phone ko. I opened my eyes
and search for my phone. Nakita ko ito sa ibabaw ng nightstand kaya't mabis ko
itong inabot at tinignan kung sino ang tumatawag.

"Yes, uncle?" I asked.

"Where are you? Alas diyes na. Marami ka pang sisiputing meeting."

Napasandal ako sa headboard ng kama at hinilot ang aking noo. "P-pwede ba akong
mag-absent ngayong araw? M-may aasikasuhin lang."

"Bakit? Saan ka pupunta?" he asked.

"Basta, uncle. Something important," I replied. "I-I'll hang up, uncle. After this,
focus na ako sa company."

Hindi ko na inantay pa ang sagot ni uncle at pinatay na ang phone. Ginulo ko ang
aking buhok ko at kinagat ang aking ibabang labi.

"Fuck," I murmured.

Umalis ako sa kama at inabot ang shopping bag na nasa gilid night stand. Sinilip ko
ang laman nito at napangiwi nang mapansin kong damit ni Kiara ang laman.

Hindi naman sa nangdidiri o ano, pero kasi halos lahat ng damit ni Kiara ay puro
revealing. Halos kinulang sa tela.

I proceed to the bathroom and took a quick shower. Matapos ay nagbihis ako ng damit
na siguro ay dala ni Ara. It was a blue faded wrist length shorts that comes with a
GG belt, and a white spaghetti strap that showed my cleavage. May kasama rin itong
leather brown coat na ipagpasalamat ko.

I picked up my phone from the night stand before storming out of the room. Bumungad
naman sa 'kin ang sala kung saan prenteng nakaupo si Marco at nagtitipa sa kanyang
laptop.

Tumikhim ako para agawin ang kanyang atensiyon. He immediately lifted his gaze at
me and motioned the chair adjacent to his seat.

Umupo ako rito at hilaw na ngumiti. "M-Marco, about last night..."

"It's fine."

"Sorry," I muttered. "Wala ako sa katinuan kagabi kaya kung ano-ano ang mga sinabi
ko.
Sana huwag mong seryosohin."

I saw how an emotion flashed through his eyes that he immediately hide before I
could even decipher. "Alam ko."

Tumango ako dito at napakamot sa 'king batok. I'm nervous, al'right.

"A-anong pag-uusapan natin?" I asked.

He took a deep breath. "Kaya mo pa ba?"

Napalunok ako at pilit na tumawa. "Of course, kaya ko."

"Mahal mo pa rin ba siya?" he asked.

Napaiwas ako ng tingin at napayuko. "H-hindi ko alam."

"Bakit ba kahit ganito na ang mga nangyayari, siya lagi ang iniiyakan mo." He
leaned against his seat and closed his laptop. "You know why I like you? It's
because you are tough and strong. Pero anong nangyayari? Dahil sa lalaking 'yun
nagiging ganito ka na."

I have no words left to speak. Nahihiya ako. Nahihiya ako dahil tama ang sinabi
niya.

Nagpalag siya ng isang purse sa mesa at tinulak ito palapit sa pwesto ko. Nagtataka
naman akong napatingin dito.

"Inside of that purse are the only things I could give you. I don't know how to
comfort a person," he said.

Inabot ko ito at tinignan ang laman. Umawang ang labi ko matapos kong silipin ang
loob ng purse.

A car keys, keycard, and a small notes with a handwritten made by him.

"Hindi ako sigurado kung tatanggapin mo 'yan. But if you really want to move on,
escaping this city temporarily is not bad. Malayo na ang Batanes mula rito. People
are approachable." He smiled at me. "Let that place be your temporary escape."

I bit my lip and shook my head. I pushed back the purse towards him. "H-hindi ko
matatanggap 'to, Marco. My company would be my temporary escape."

"Still..." He pushed it back towards me and smiled. "Accept it. Alam ko namang
magulo pa ang isip mo kaya pag-isipan mo muna 'to."

Tumayo ito kaya't wala sa sarili rin akong napatayo. Nilapitan ako nito at hindi na
ako nakaangal pa nang niyakap niya ako.

"I can't bear seeing and watching you cry because of someone unworthy of your
tears." He kissed my temples and whispered, "So, please accept my offer and build
yourself again."

--

"Miss Keith, this are the reports from marketing departments and operation
management." Nilahad ni Gemma ang dalawang makapal na folder sa mesa. "Your meeting
with Mr. Chan was moved this six in the evening in Chinese Cuisine, Luxury
Restaurant."
Napatango ako at hinilot ang aking sintido. "Thank you, Gemma. You may now leave."

"Gusto niyo pong ipagtimpla ko kayo ng kape?" nahihiyang sambit nito.

I smiled and nodded my head in agreement. "Yes, please."

Mabilis itong tumalima at dumiretso sa coffee maker ng opisina ko. Pansamantala

kong binitawan ang ballpen na gamit ko sa pagpipirma. My hand reached for my laptop
and started typing my presentation for the upcoming board meeting.

"Ito na po, Ms. Keith." Maingat na nilapag ni Gemma ang isang tasang may lamang
mainit na kape.

"Thank you, Gemma," I said without even lifting my gaze on hers. Ngunit natigilan
ako nang mapansin kong hindi ito gumagalaw sa pwesto niya. I look up at her. "May
kailangan ka pa?"

Napakamot ito sa kanyang kilay. "S-sorry po kung mangingialam po ako, pero sana po
bigyan niyo naman po ng konting pahinga ang katawan niyo. Tingnan niyo po, malaki
na po eyebags niyo. Nangangayayat na rin po kayo. Isang linggo na rin po kasi
kayong ganito. Sorry po kung pakialamera ako."

I bit my lips and forced a smile. "Don't worry about me, Gemma. After the meeting
tomorrow together with the board members, I'll take a break."

It's been a week since I last saw Marco. At sa isang linggong 'yun, nilunod ko ang
sarili ko sa trabaho. I worked overtime para hindi ko sila maabutan na gising kaya
minsan ay nasa sementeryo ako natutulog, sa puntod ni daddy.

It's weird, but it was comfortable than sleeping in the mansion with the man who
played and torn my heart into pieces.

Its been a week since I started avoiding him. Pero kahit na umiiwas ako, hindi nu'n
naiibsan 'yung sakit na nararamdaman ko. Masakit pa rin lalo na 'pag nahuhuli ko
sila ni mommy naghahalikan sa kusina o 'di kaya'y sa sala tuwing umaga.

"You can continue your works, Gemma. No need to accompany me to my last meeting. I
can handle myself."

Tumango ito at ngumiti. "Yes, miss. Excuse me."

Nang makaalis na si Gemma ay nagpatuloy ako sa pagtitipa ng aking presentation.

Mahirap na, magaling pa naman manggisa ng tanong ang mga board members. They're
still in doubt kung deseve ko bang maging CEO ng kompanya which made me want to
roll my eyes on them. Like, hello? This is my father's business. Alangan namang
sasayangin ko ang effort ni daddy sa kompanya na 'to.

Pasimple akong sumimsim sa kapeng tinimpla ni Gemma habang nag-iisip pa ng mga

posibleng katanungang ibabato nila.

My phone vibrated above the compiled folders on my desk. Inabot ko ito at tumingin
sa wall clock para alamin ang oras, and it was five-thirty in the afternoon. I
should be going now para hindi ako ma-late.

"Hello, Kiara?" I asked after answering the call. I connected the call directly to
my bluetooth earpiece while busy fixing my things. Including the reports Gemma
handed me earlier.
"Let's go to bar! May banda daw mamaya," she said which earned a rolled eyes from
me.

"Don't tell me it's the 'Black Labels' again." Pinulot ko ang aking sling bag bago
naglakad palabas ng silid.

"Then I won't tell you!" she giggled. "Dali na! Pangatlong beses mo na akong
tinanggihan."

"This would be the fourth time, Ara. I can't come. May business meeting ako by six
pm, I'm not free."

Nang makalabas ako ay mabilis na tumayo si Gemma sa kanyang kinauupuan. I motioned

her to sit and gestured that I'll go ahead first which she responded with a nod.

"Kagigil ka naman! Puro ka trabaho, e."

I chuckled and pressed the elevator down. "I told you, I need to win the board
member's heart. I need to close every deals as I can."

"Sige na nga! Basta sa birthday ko, babawi ka ha." Tunog yata 'yun ng pagtatampo.

The door opened and I walked in. Sumandal ako sa pader ng elevator at pinindot ang
ground floor which is the parking lot.

"Sure, sure," I replied and checked my time. "Anyways, I have to hang-up na. I'll
call you when I'm free."

"Sige, ingat ka!"

I hummed before turning off the call. Humikab naman ako at tumuwid ng tayo.
Nangangalay ang likod ko dahil sa ilang oras kong pagkakaupo. Masakit din ang leeg
ko, magkaka-stiff neck yata ako.

Nang muling bumukas ang pinto ay lumabas na ako at dumiretso sa sasakyang binili
ko. My baby bugatti chiron. The first ever car I bought using daddy's allowances
that I saved from before. Ayoko na manghiram ng sasakyan kay uncle.

I alarmed my car and opened the door beside the passenger's seat and went in.
Prente akong sumandal sa 'king kinauupuan at nilanghap ang amoy ng vanilla sa loob
ng sasakyan.

I turned on the engine and turned it into sports mode. Damn, I wanna hear my baby's
voice. I didn't knew I had this obession on cars, maybe I should buy another one.

Nang marinig ko ang pagtunog ng sasakyan ay napangiti ako. I stamp on the

accelerator to
hear him more. Nang makuntento ako ay pinatakbo ko agad ang sasakyan paalis ng
parking lot.

I was humming while driving calmly along the highway. Hindi ko maiwasang mapangiti
ng mapait habang binabaybay ng alaala ko ang mga pangyayari sa buhay ko. Simula sa
pagkamatay ni daddy, sa depression na sinapit ko, sa pagdating ni Leslie sa buhay
ko, at sa panloloko nito sa 'kin.

I stomp on the break when my eyes catched the red light coming from the traffic
lights.

This is gonna be a long night for me.

--

"Hey, mom," matamlay kong bati kay mommy nang makauwi ako ng bahay.

It's still eight kaya gising pa sila. I need to rest for today. Pagod ako sa office
works at nangangalay din ang pisngi ko sa kakangiti habang kausap ang investor
kanina. And gladly, I was able to closed the deal.

"Akala ko hindi ka na uuwi dito." Tinaasan ako ni mommy ng kilay kaya't hindi ko na
lang siya pinansin.

Dumiretso ako sa kusina at doon nadatnan si nanay Bebeth na naghahain ng pagkain.

Nilapitan ko kagaad ito at niyakap.

"Nanay," I murmured.

"Diyos ko kang bata ka. Bigla-bigla ka na lang sumusulpot," sambit nito nang
kumalas ako sa yakap. "Heto, kumain ka muna bago ka pumunta sa taas. Baka makatulog
ka at hindi na makakain."

I smiled genuinely and nodded my head. Naghila ako ng aking upuan at mabilis na
umupo. Si nanay Bebeth ang naglagay ng kanin at ulam sa plato ko na ipinagpasalamat
ko. Ewan ko ba pero parang drained ako sa araw na 'to.

"Kumain ka ng marami. Pumayat ka na. Matulog ka rin minsan. 'Yung eyebags mo, oh."
She ruffled my hair. "Sa bakuran lang ako, ha. May iniwan pa akong dina-dryer sa
washing machine."

I nodded and smiled. I just did the sign of the cross before eating. Hindi ako
kumain kanina dahil hindi ko bet ang pagkain sa Chinese Cuisine kanina. At saka,
business meeting ang pinunta ko, hindi pagkain.

Minadali kong kumain dahil inaantok na ako. Sinalansan ko ang mga pinggan bago
tumayo at nilagay ito sa sink. I reached for the glass and pitcher for a drink.
Matapos ay pumihit ako paharap at napaatras nang bulto ni Leslie ang bumungad sa
'kin.

Umiwas ako ng tingin nang maramdaman ko ang mabilis na pagpintig ng puso ko.

I moved to the other side thinking he wants to drink water as well. Ngunit kasabay
ng paggalaw ko ay ang pagharang ng braso niya para i-trap ako.

I look up at him and erased every emotions on my eyes. "What do you want?"

He didn't speak. Instead, he leaned in and captured my lips. I didn't move nor
respond. Mas bumilis ang pagtibok ng puso ko to the point that I felt afraid he
might hear it.

"You don't respond to my kisses now," he said in a very cold tone.

Walang buhay ko siyang tinignan. "I don't like your kisses anymore?"

His jaw clenched. Diniin niya ang kanyang katawan sa katawan ko. "Why? You
preferred Umali's kisses than mine? Was he good in bed?"

I chuckled nonchalantly. "Yes, Lace. Marco was good in bed." I lied.

Tinulak ko ito at naglakad palabas ng kusina. Habang naglalakad palabas, biglang

sumagi sa isip ko ang huling usapan namin ni Marco.

Maybe he was right. Leslie being near me would only make me feel pain. A vacation
on a faraway land won't hurt, but I guess it will heal my wounded heart for a mean
time.

Comment
Chapter 18
4.42K
281
77
Chapter 18

"No fucking way!" Hinampas ko ang aking office table at sinamaan ng tingin si
mommy. "Pumayag na akong pakasalan mo siya, but please have respect to my father!
Huwag mong dalhin ang lalaki mo sa bahay namin ni papa!"

"Keith Gil!" galit na sigaw ni mommy at tumayo. "I didn't came here for your
approval. I'm here to let you aware that we already moved unto your mansion."

"Mayaman naman si Leslie, 'di ba?! Bakit 'di kayo bumili ng sarili niyong bahay?!
You can even move out of the country and leave the fuck of me alone! Lubayan niyo
na ako!" Iritadong balik sigaw ko.

Sinamaan ako ng tingin ni mommy. "Do you really hate me that much?"

"No," I replied and chuckled nonchalantly. "Hate is the understatement of what I

feel for you. I loathe you. Magmula nang mamulat ako sa mundong ginagalawan ko,
ayoko na sa'yo. Pinapakisamahan lang nga kita kasi ikaw ang ina ko."

Hindi na ako nagulat pa nang umikot siya sa mesa at sinampal ako. My head tilted a
bit due to the impact of her slap. She slapped me again.

"Ang kapal-kapal ng mukha mo! Hindi ka mabubuhay sa mundong ito kung wala ako!" she
yelled in front of my face.

I tucked some strands of my hair behind my ears and look at her without emotions.
"Alam mo kung ano ang pinagsisihan ko? 'Yun ay ang maging anak mo, Kimberly
Germosa. Nagsisisi akong ikaw ang naging ina ko."

I saw her got taken-aback with my words and blinks several times. "A-anong sabi
mo?"

Pabagsak ako sa'king kinauupuan at pinulot ang ballpen. I began flipping pages of
the marketing sales report as I spoke, "Leave my office, mom. Walang akong
sinasabing pinapayagan ko kayong manirahan sa bahay ko, but don't expect me to
treat you nicely."

"Kaugali mo talaga ang ama mo, Keith," mariing saad nito na hindi ko na binigyang-
pansin.

I acted like I'm reading while waiting for her to storm out of my office. Nang
makalabas ito ay nanghihina akong napasandal sa'king office chair at binitawan ang
ballpen. My eyes darted on the picture frame at the right part of my table. It was
me and my father's only picture before he passed away.

Mariin kong kinuyom ang aking mga kamao habang nakatitig sa frame. Hot tears
forming on my eyes as my left hand raised to touch my cheeks. I feel like it was
burning heat. Malakas ang pagkakasampal ni mommy sa'kin na hindi na rin bago para
sa'kin.

"I'm sorry, dad," mahinang usal ko habang nakatitig sa litrato naming dalawa.
"Hindi ko napigilan ang emosyon ko."

He loves her so much, and if ever he's still alive, he would probably scold me for
talking back to my mother. He's that kind. Sa sobrang bait, pinagloloko na ng ina
ko. Nakakagago.

A knocked on the door interupted my deep thoughts. "Miss Gil, your meeting together
with the board members would start any moment."

Napatikhim ako at pasimpleng pinahiran ang aking mga mata. Inayos ko ang aking suot
na corporate attire bago sumagot. "Yes, Gemma. I'll be there. Just a minute."

"Yes, miss."

Tumayo ako at dumiretso sa human sized mirror ko dito sa loob ng opisina. I glanced
to myself and found out that my cheeks were really red. Ganoon kalakas ang sampal
ni mommy na mananatili ang bakas nito sa balat ko.

Bumuntong hininga ako at nagkalkal ng pressed powder sa'king handbag. Matapos ay

nilagyan ko ang aking pisngi para hindi mahalata ang pagkapula nito. I also painted
my lips with candy-apple lipstick. Inayos ko ang pagkakatali ng buhok ko bago
muling sumilip sa salamin.

Nang makuntento sa'king hitsura ay lumabas na ako ng opisina na walang dala.

Sinalubong naman ako ni Gemma ng ngiti at sumunod sa'kin.

I checked my wrist watch and took a deep breath. "Do I have any appointments this
five up until night?"

Maagap namang binusisi ni Gemma ang dala niyang notepad. "Actually meron po. Five-
thirty, meeting with Mr. Alfonso for the opening of our branch in Davao and on
seven sharp, you have dinner meeting with Corpuz family for our business' expansion
in Abu Dhabi. But I cancelled it all since your mother visited this afternoon."

Napangiti ako. "Salamat, Gemma."

"Magba-bar ka na naman ba?" she asked. Now she's not my secretary, but my friend-
Gemma.

Tumango ako dito. "Yeah. I need to breathe."

"Relax yourself, Keith. Baka mapano pa ang kalusugan mo. Alam kong ikaw lang ang
namamahala sa Gil Corporate and Gil Empire, ngunit kahit minsan ay magpahinga ka
naman."

I nodded. "Yeah. Medyo na-focus lang ako masyado sa pagpapalago ng negosyong iniwan
ni papa."

Tumango lang si Gemma. Saktong bumukas ang pinto kaya agad akong lumabas. She
immediately opened the door of conference room for me. Mahina ko itong
pinasalamatan bago tuluyang pumasok sa loob.

Nagtayuan naman ang mga board member at bahagyang yumuko upang batiin ako. Sinagot
ko lang sila ng ngiti at dumiretso sa upuang nakapwesto sa dulo ng hugis oval na
mesa. Kompleto na ang lahat kaya naman hindi na ako nagtataka kung bakit naka-set
up na ang projector.
"Let's start..."

--

"Punyeta 'yang nanay mo, e." Tinunga ni Nicole ang alak mula sa kanyang baso. "Baka
kapag nalaman niya ang nakaraan niyo ng step-father mo, baka mahimatay 'yan."

Napailing nalang ako. Alam nila ang totoong pag-uugali ni mommy kaya hindi na ako
nagtataka sa inaasta nila ngayon.

"Bakit ba kasi hindi niya maintindihan na ikaw na nga itong dumidistansiya sa

demonyong step-father mo?" dagdag pa ni Nicole.

"Hot stepfather kamo," sabad ni Jona. "Ano bang klaseng gayuma gamit ng mama mo
para naman makaakit kami ng bilyonaryong gwapo na malaki ang etits?"

"Etits?" sabay na tanong namin ni Nicole.

Jona eyed us and laughed. "Tite."

"Punyeta ka!" Binato ni Kiara si Jona ng plastic cup na nailagan din naman agad ni
Jona. "Titeng-tite ka na ba?"

"Hindi pa kasi nadidiligan," nakangising usal ni Nicole.

I saw how Jona's face stained red. "Hoy, gago! Fresh na fresh 'tong pechay ko, 'no!
Baka kay Keith kamo, walang dilig-dilig. Limang taon na."

Bigla akong nasamid sa iniinom kong alak. Nilapag ko ang baso sa mesa at umubo. I
felt Nicole caressed my back up and down motion as they burst out laughing. Namula
naman ang pisngi ko sa narinig.

"E, ano naman?" I asked as if that didn't bother me at all.

"Bakit ba kasi ayaw maghanap ng hot papa!" kantiyaw ni Jona.

Inirapan ko sila at muling kinuha ang aking baso. Nilagok ko ito at napapikit sa
pait ng lasa. They have been my friends since my college and until now. Sila ang
karamay ko maliban sa mga kaibigan kong si Vielle at Sam.

"Baka nawili sa etits ni ugh-daddy.." gatong naman ni Kiara na talaga iniungol pa

ang huling dalawang salita.

"Kahit sino naman bababa ang panty sa step-father ni Keith. Ang gwapo-gwapo tapos
umiigting pa ang panga," sambit ni Nicole.

"Bali-balita din na halimaw din daw siya sa kama," tumunghay si Jona. "Ang swerte
naman ni Keith. Minsan lang makatikim, pero bigatin naman."

Buong usapan nila ay namumula ang buong mukha ko. Hindi ko alam kung bakit si Lace
ang usapan nila samantalang si mommy ang problema mo.

Tinapik ni Nicole ang balikat ko. "Kung ako sa'yo, ma' friend, magpapadilig na ako
sa iba. Sige ka, malalanta 'yang pechay ng sinilangan natin."

Inismiran ko sila. "Nah. I'll pass."

"Stress reliever nga kasi ang sex," saad ni Jona at sumimangot. "Stressful ang
trabaho mo kaya you need something to freshen you up. Nakaka-blooming ang ano,
sis."

"Anong ano?" I asked in confusion.

Humagikhik silang tatlo. "Hindi mo alam?"

"Magtatanong ako kung alam ko?" pamimilosopo ko. "Ano nga kasi?"

"'Yung nilulunok mo tuwing nagkakantunan kayo, sis," Iritang sagot ni Jona.

"Ano nga?"

"Tamod, punyeta. Ang dami pang kuda, Jona," ani ni Kiara at lumaklak sa kanyang
alak.

Muling namula ang pisngi ko sa narinig. Nag-iwas ako ng panginin sa kanila nang
magsimula na naman silang manukso.

Damn, hindi ko nilulunok 'yun. Nagpi-pills ako.

"Oy, namumula si Keith!" Inuga ni Nicole ang balikat ko. "Nilulunok mo? Masarap?"

Napailing ako dito. This conversation is normal for us. Walang inose-inosente
sa'min. Ngunit kahit sanay na ako sa kanilang pambubuska ay hindi mo maiwasang
mailang. Lalo na ngayon na may tama na kaming lahat.

"Mga yawa kayo," I murmured.

Nagsalin ako muli ng alak sa baso at tinunga ito. Nagpaalam sila na magtutungo sa
dance floor para sumayaw habang ako ay naiwan sa aming upuan at inuubos ang alak na
in-order
namin. Sayang din sa pera.

Napasinghap ako nang may biglang humila sa braso ko. "Come on, Keith! Let's dance!"

Ngumiti ako dito at sumayaw na rin. Tinatamaan na rin ako ng alak kaya wala na
akong pakialam kung pinagtitinginan n kami. I just swayed my hips to the beat of
sexy music the DJ is playing. Sa ganitong paraan ko pansamantalang nalilimutan ang
problema ko.

"Hey," someone whispered behind me.

Napasinghap ako nang humawak ito sa bewang ko. I tried to freed myself, but damn
he's much stronger.

"L-let me go..." I said.

He chuckled giving me goosebumps. "Let's enjoy each other's company in my unit."

"Bitiwan mo ako!"

Pilit kong tinatabig ang braso niya sa bewang ko ngunit mas hinihigpitan niya ang
kapit dito. The moment his hand moved up to my chest, bigla itong nawala sa likod
ko.

Nilingon ko ito at napasinghap nang makilala ko ang lalaking nakadagan sa isang

lalaki na sa tingin ko ay ang mapangahas na humawak sa katawan ko.
Few more punch, the man stood and said. "No one is allowed to touch my girl."

Napaatras ako nang humarap ito sa pwesto ko. "L-leslie..."

"Let's go home, wife..."

My mouth gape in horror. Sunod-sunod ang mga hakbang ko paatras habang siya naman
ay humakbang palapit. I almost lost my breath when he suddenly pulled my waist
towards him.

“Lace...”

“Let's go,” malamig nitong tugon bago ako hinila paalis ng bar.

Nilingon ko ang pwesto nila Nicole para sana manghingi ng tulong ngunit sa halip na
maawa, ngumisi lang ang mata ito habang si Kiara kinindatan ako.

Sinamaan ito ng tingin hanggang sa tuluyan na silang mawala sa karagatan ng mga

tao. Napabaling ako sa lalaking hila-hila ako. I tried to struggle but he's much
stronger than I am.

“Ano ba?! Bitiwan mo ako!” I yelled the moment we stepped out of the bar. Mahigpit
ang kapit nito sa pulso ko kaya naiinis ako.

Ngayon ko lang napansin na umuula pala kaya't naglakad-takbo kaming dalawa.

Nang mapansin kong maluwang na ang pagkakapit nito sa pulso ko ay mabilis kong
hinila pabalik ang kamay ko. He faced me and my hand raised to give his cheeks a
slap.

“Ano bang gusto mo?!” I can't help myself to raise my voice. “Bakit ka ba nandito?
Bakit ka ba nanghihila?!”

“Damn it. I'll answer your questions when we get inside my car. Halika na!” he
said; raising his voice for me to hear him because of the loud noise of dripping
rain.

Sa halip na pakinggan siya, tumalikod ako at nagsimulang humakbang. Sa bawat

hakbang na ginagawa ko ay ang pamamalisbis ng luhang walang kapaguran sa pagtulo.

It's been five years, and I thought I'm over him already. Akala ko maayos na ang
puso ko. Akala ko hindi na ako iiyak ng paulit-ulit dahil sa isang tao. Akala ko
okay na ang lahat. Akala ko lang pala.

Just the sight of him made my brain replayed the memories from the past. How I
killed myself with works, liquors, and smoke. Yes, I smoke. Akala ko kasi kakalma
ako sa paninigarilyo. Mali pala ako.

The pain I tried burying from the past came back. Parang mas lalo lang sumakit
ngayon. Tangina naman, limang taon na, e!

“Hey, Keith.” Hinigit niya ang braso ko kaya't nang iharap niya ako sa kanya ay
muli ko na naman itong sinampal.

Basa kaming pareho dahil sa malakas na buhos na ulan, at wala lang sa 'kin 'yun.
Namamanhid ang buong katawan ko. Siguro epekto na 'to ng alak.

“Ano pa bang kailangan mo?” I asked in a low voice.

He didn't speak. He just pulled my arms and embraced me tightly. Binaon nito ang
kanyang mukha sa leeg ko.

“I'm sorry,” he said.

I laughed humorlessly. “Bakit ka magso-sorry? Dahil ba titira ka na naman sa bahay

ko? Gusto mo na naman bang tikman ako ulit kaya makikipagsiksikan ka sa teritoryo
ko?”

“It's not that way...”

I pushed him and slammed his chest. “It's that way! Akala ko ba hindi mo
makakayanang nakita pa ako? Anong ginagawa mo dito?

“Five fucking years is too late to say sorry, Leslie. Alam kong alam mo na minahal
kita...” I sobbed. “Kaya ka biglang nanlamig noon, 'di ba? Kasi nasunod mo na ang
gusto ni mommy kaya please lang, umalis ka na! Hindi kita kailangan at ayoko na sa
'yo!”

Maybe I should thank the liqours for giving me this strength to face him and tell
him what I wanted to say.

“Kitty, listen...”

“Stop calling me kitty!” Hilam ang mga luha sa mata ko. “I already cut my ties with
you five years ago. M-masaya na ako sa buhay ko, Leslie. Stay away from me.”

Tumalikod ako dito. Hindi pa ako nakakahakbang nang may brasong pumulupot sa bewang
ko at kasunod nito ang pagdampi ng mainit niyang hininga sa leeg ko.

“Un no, tesoro. Sono sempre con te e ti guardo da lontano. Per favore, non odiarmi
così tanto,” he whispered. “Uwi na tayo.”

________

Author's note:

Someone asked me what story ang isusunod ko, nasa dreame po. Si Lucas Clemente kaya
follow niyo na aki dun haha.

Drop feedbacks and gigil moments niyo kay Lace. Mwua!

Keep voting and commenting, my senyoras! 🤗

Chapter 19
Dedicated to Hindiakoito66
4.34K
264
89
Chapter 19

"Dahan-dahan, miss Keith." Maagap ang kamay ni Gemma na alalayan ako sa siko.

Nilakad namin ang distansiya ng sofa at binagsak ko ang aking sarili doon. I
ordered Gemma to lower down the cold temperature. Nanlalamig ako at hindi maganda
ang pakiramdam ko. Siguro ito na ang aftermath ng pagpapaulan ko kagabi.

Tanginang Leslie kasi, e.

"Huwag na lang po kaya kayong sumali sa board meeting? Maputla po labi niyo tapos
'yung mata niyo parang inaantok," Gemma suggested and handed me a glass of water.

Tinanggap ko ito at ininom; matapos ay nilapag ko ang baso sa mesang nasa harap ko
bago sumandal sa aking kinauupuan. I massage my temple before biting my lips.

"You know I can't, Gemma. Today would be the day that the chairman will show up and
be introduced. I don't want to miss this chance. Baka pwede ko siyang kausapin
tungkol sa kompanya." I covered my nose as I sneeze.

"Teka lang po. Tawagan ko po family doctor niyo. Magpahinga ka po muna," she said.

Umiling ako dito. Sinubukan kong umupo ng tuwid na napagtagumpayan ko naman. "Just
give me medicine. I'll be fine."

Mabilis namang tumalima si Gemma at umalis sa harapan ko. Humikab naman ako at
muling sumandal sa 'king kinauupuan. I closed my eyes and the scenery from last
night flashed inside my head like a fucking disc.

Matapos niya akong bulungan kagabi ng salitang 'di ko maintindihan ay wala na akong
maalala. Maybe I lost consciousness because of being drunk. Nagising na lang ako
kanina na nasa loob na ng aking kwarto at mabigat ang pakiramdam.

My phone that was inside of my pocket vibrated. I reached for my phone and lifted
it in front of my face to see who's the caller, and it was Marco.

I swiped the screen to answer the call and placed the phone beside my ear. "Hello?"

"Hey, babi. Saan ka?" he asked.

Napangiti ako sa turan nito. Marco became my friend for the past five years. Maayos
na ang relasyon namin at klaro na sa kanya na pagkakaibigan lang ang kaya kong
ibigay sa kanya. I far as I've heard, he's dating a model. It's all over the news.

"I'm at my office. Why?" I replied.

"Great! May free time ka ba? Wanna crash in my resort tonight?"

Humikab ako at umiling. "I don't think I can. I'm not feeling well, babi.
Magpapahinga ako tonight."

"What? Nilalagnat ka ba? Pupuntahan kita." I sensed panic in his voice which made
me chuckle. "Hey, don't laugh at me. I'm worried here!"

"Kalma lang, babi. Inaantay ko pa si Gemma para sa gamot. At saka, ngayong araw
ipapakilala ni uncle Baron ang bagong chairman ng kompanya ni daddy. I just hope na
magkakasundo kami."

"No. Pupunta ako diyan. Hintayin mo ako." The line suddenly beeped, means he ended
the call without saying goodbye.

Sakto namang pumasok muli si Gemma sa opisina bitbit ang isang baso ng tubig at ang
gamot. She immediately handed it to me carefully.

"Salamat, Gemma." Binigay ko sa kanya ang baso at hinilot ang aking sintido. I
yawned and stretched my body.

"Miss Keith, hinahanap ka na ni former Chairman Baron Gil," sambit Gemma sa pormal
na
boses.

I nodded my head. "Tell him I'll be there in ten minutes time."

"Yes, miss." Tumalima kaagad si Gemma.

Pinilit ko ang sarili kong tumayo kahit ramdam kong nahihilo na ako. I walked
towards the mirror to take a look of myself. I can't face the new chairman in this
kind of situation.

Maputla ang labi ko at 'yung mata ko ay namumungay na. Mahahalata sa hitsura ko ang
pagod at pagka-antok.

I cleared my throat and strenghten my back. Tinanggal ko ang tali ng aking buhok at
muli ko na naman itong tinali into low ponytail. May nagsihulugang hibla ng buhok
ko sa 'king noo na hindi ko na lang pinansin.

I searched for my purse and looked for my make up. Naglagay ako ng kaunting blush
on sa 'king magkabilang pisngi. I also put a light red lipstick on my lips to hide
my pale ones. Inayos ko ang aking ocean blue long sleeve dress na tatlong dangkal
mula sa 'king tuhod.

I cleared my throat and stare at my reflection on the mirror. Mas maayos na akong
tignan kaysa kanina. Hindi na masyadong maputla ang pisngi at labi ko. Inayos ko
ang mga babyhairs kong nakatayo at ngumiti sa 'king sarili.

"Kaya mo 'to, Keith." I tried cheering myself.

Bumukas ang pinto kaya't nilingon ko ito. Pumasok sa loob si Gemma na may ngiti.

"Miss Keith, according to the former chairman, they'll just visit you here and you
don't have to bother yourself to attend the meeting," nakangiting usal nito.

Pinanliitan ko ito ng mata. "Sinabihan mo ba siyang masama ang pakiramdam ko?"

Humagikhik ito at inakay ako paupo sa sofa. "Nahuli niya po kasi akong may bitbit
na gamot kaya tinanong niya ako kung sino ang iinom. E syempre honest ako kaya
binuking kita."

Natawa ako ng mahina sa sinabi nito. Gemma is quite stubborn. Dahil na rin siguro
sa tagal ng kanyang pagtatrabaho sa 'kin ay hindi na siya masyadong nahihiya sa
'kin.

"Babi!"

Someone slammed the door opened, revealing Marco's worried look. Nilapitan agad ako
nito at niyakap. Bahagya akong nakaramdam ng pagkahilo ngunit hindi ko ito
pinahalata.

I chuckled and answer his hug. I saw Gemma smiled and gestured that she'll give us
a time together which I just responded with a smile. Nang makalabas si Gemma ay
saka lamang kumalas si Marco.

"Are you hurt somewhere?" Dinampi nito ang kamay sa 'king noo at napasimangot. "You
have fever. Bakit pumasok ka pa?"

Nginitian ko lang ito. "I need to, babi. May mga business meeting—"

"Health is more important than attending some business meeting!" Iritatong bulyaw
nito at sa halip na magalit ako, natawa ako.

I pulled the hem of his shirt and pulled him to sit beside me. Yumakap agad ako sa
kanyang bewang at hinalikan ang kanyang panga.

I'm always like this with him around. We flirt with each other but I am not
planning to commiting a serious relationship with him. He's kind, and I'm happy
when he's around.

Kung may ipagpapasalamat man ako sa nangyari sa akin limang taon ang nakakaraan,
'yun ay ang pagkabuo ng malapit na pagkakaibigan namin ni Marco.

"Huwag mo 'kong malambing-lambing, babi. Hindi ka pupunta sa mga meetings mo. Uuwi
ka o 'di kaya ay magpahinga. You have a room here, you can rest. I'll call Ysrael
to check on you," he said.

Umungot ako. "Huwag si Ysrael. Tanginang doktor 'yun, napakapokpok."

Natawa si Marco sa sinabi ko at niyakap ako. He kissed my hair and tightened his
embrace.

"Bakit ayaw mo kay Rael? He's kind," natatawang usal nito.

Umiling ako at mas sumiksik sa kanya. Mainit katawan niya, e. "Kasi naman, e! Lahat
ng lumalabas sa bibig nu'n puro kapokpokan. Tinatanong mo ng maayos sasagutin ka ng
banat pangkalye."

Ysrael Ferrell is Marco's friend. He's a doctor and the CEO of Ferrell Hospitals
all over the asia. He's that reach. Ewan ko lang kung bakit napakapokpok nun. Basta
talaga nagsusuot ng palda, tipo agad niya.

"Hindi ko nga maisip kung paano ko naging ka-sosyo 'yun sa negosyo, e," I added and
closed my eyes.

Mabait naman si Rael, pokpok lang. Gwapo at talagang may ibubuga in terms of
physical features. Kaya siguro nagkakasundo kami minsan kasi mahilig siya mang-trip
at laging si Marco ang pinagti-tripan namin.

"Sus. Kasundo mo nga 'yun, e." He chuckled. "Nonetheless, I'll be calling him. You
need to be checked baka malala na ang lagay mo."

Napairap ako at muling pumikit. Mabigat pa rin ang pakiramdam ko at parang anytime,
bibigay na ang katawan ko. The medicine Gemma handed me a while ago didn't even
lessen my fever. It just made me feel worse.

Bumukas ang pinto kaya't napatingin ako dito. There I saw uncle Baron with someone
beside him. Napakurap-kurap pa ako para siguraduhing hindi ako namamalik-mata. I
can feel Marco's embrace tightened.

"Anong ginagawa mo dito?" my babi asked.

The man chuckled. "I should be the one to ask you that, Umali. What are you doing
here?"

Tumingin ako kay uncle Baron na may pagtataka. "Uncle? What's this all about? B-
bakit nandito 'yan?"

Uncle Baron took a deep breath and smiled. "This is Leslie Scott, hija. He is the
chairman at the moment and the mysterious owner of fourty-percent shares of our
company."

Napatayo ako dahil sa narinig. Bahagya akong gumewang ngunit mabilis akong
dinaluhan ni Marco. "A-ano? Uncle, the fourty percent shares was named to my
father! Is this a joke?"

"Kitty, it's not," said the man with an stoic face. "Your father entrusted me his
shares and now I owned the Gil Corporate."

"Pero may sarili kang kompanya, 'di ba?! Bakit ka nandito at pinapakialaman ang
kompanya ko?!" There I raised my voice. 

Biglang kumirot ang ulo ko sa narinig kaya't napahakbang ako paatras habang hawak
ang aking sintido.

"Keep calm, babi," bulong sa 'kin ni Marco at hinigpitan ang kapit sa 'king bewang.

I saw how Leslie's stare dropped on Marco's arms. He clenched his jaw and I saw his
hand balled into fist. "Wala ka nang magagawa."

Umiling ako. "Hindi 'to pwede."

Biglang umikot ang mundo ko at hindi ko na narinig pa ang sinabi ni uncle. At bago
ako tuluyang mawalan ng ulirat, naramdaman ko ang brasong sumalo sa katawan ko at
ang pagsatinig ni Leslie sa pangalan ko.

--

"She's fine. Painumin niyo lang sa gamot na binigay ko. Nagsabay ang stress at
lagnat niya," I heard Rael's voice. "Ano ba kasing katangahan ginagawa niyan? Ang
init-init ng temperatura kanina."

"Hindi ko rin alam," Marco replied.

Ysrael groaned. "I left that model to rush here you know. Alagaan mo naman 'yan. I
saw some symptoms of fatigue kaya niyo muna pagpatrabahuin 'yan."

I decided to open my eyes and shot glares at Rael's back. "Ang ingay mo."

Nilingon ako nito at mabilis nila akong dinaluhan. "Buhay ka pa. Kumusta pakiramdam
mo?"

I lifted my hand and massage my nose. "I'm good."

"Don't overwork yourself," seryosong sambit ni Ysrael na ikinaiwas ko ng tingin.

"Muntikan ko pang suntukin si Marco kanina dahil sa pagpapabaya niya sa 'yo."

"Oh, come on. I was taking care of her! Siya lang ang matigas ang ulo," angal ni
Marco na nasa gilid ko pala at nagbabalat ng mansanas.

"Whatever." Inirapan ni Rael si Marco na ikinatawa ko. Kung hindi ko lang kilala si
Rael bilang dakilang malandi, iisipin ko na talagang bakla 'to. "Take care with
your health, Keith."

"Yes, doctor," I replied.

Sumimangot ito. "It's baby! Not doctor."

"Taas mo namang mangarap." Marco handed me the peeled apple.

"Syempre, ang gwapo ko kasi."

Natigilan sila sa pagbabangayan nang bumukas ang pinto. I roamed my eyes around to
avoid his gaze at ngayon ko lang napansin na nasa isang hospital private ward ako.

"Can I have a moment with my niece?" tanong ni uncle Baron.

Napalunok naman ako nang bumaling sa 'kin ang lahat. I look at Marco and nodded my
head. Rinig ko ang pagbuntong-hininga ng mga ito bago yumukod si Marco para halikan
ang noo ko. Ganoon din ang ginawa ni Ysrael bago sila lumisan ng silid.

"Keith," tawag ni uncle.

Bumaling ako dito at ngumiti. Bumangon ako sa kama. Lace tried to help me but I
immediately manage to sit, kaya't ang ginawa na lang niya ay lagyan ng unan ang
likod ko para masandalan.

Umupo si uncle sa tabi ko at hinimas ang aking buhok. "Pinapagod mo na pala ang
sarili mo."

"I can handle everything just fine, uncle. Nagpaulan lang ako kagabi kaya nilagnat
ako," nakangiting tugon ko.

Uncle Baron is almost in his sixtie's kaya hangga't sa maaari, ayoko na siyang mag-
alala. Siya na rin ang nagsilbing ama ko kaya't ayoko siyang mabahala sa 'kin.

"Alam ko namang ginagawa mo ito para sa daddy mo, but take a break sometimes. Huwag
mong pagurin ang sarili mo. Ayokong magkasakit ka," uncle said.

Ngumiti ako dito ng pilit at napatingin kay Leslie na nakatayo sa paanan ng kama ko
at nakatiti
sa 'kin na para bang sinusuri ako.

"Uncle." I cleared my throat. "Tama po ba ang narinig ko kanina? H-hindi ka po

nagbibiro?"

Hinawakan ni ni uncle ang kamay ko at pinisil ito. "Yes, hija. Ang daddy mo mismo
ang nagsabi at nagbilin sa inyong attorney na si Scott ang sasalo ng shares niya."

"P-pero ako ang anak niya, 'di ba?" I asked.

Look, I'm not being greedy or something. But it's my right! Ako ang nag-iisang anak
niya. Bakit naman niya naman ipagkakatiwala sa isang estranghero ang importanteng
bagay sa kanya?

'Di kaya...

"I want to talk to her, can I?" wika nito sa malamig na tinig.

I gulped and looked away. I can't stand his scorching stares. Ayoko maging marupok.
Ayoko na.

"Sure, iiwan ko muna kayo." Tumayo si uncle at nilingon ako. "I'll be just
outside."

Piliti ko itong tinanguhan at hilaw na ngumiti. Nang makalabas siya ng silid ay

bigla akong nakaramdam ng pagkauhaw. And now we're left alone.
"Spit what you wanted to say," I said coldly.

"My chairman role is only temporary, Gil." He walked towards where Ysrael was
situated a moment ago. "But the decision is still with me. Earn my trust before
I'll transfer everything under your name."

I laughed nonchalantly and shot him glares. "Ang kapal naman ng mukha mong sabihin
sa 'kin 'yan. You were the one who should earn my trust."

"That's between our personal life. Business is business. Don't let your personal
shits interfere with our business," he firmly replied.

Napakuyom ako sa aking kamao. "Asshole."

Naiinis ako.

No...

Naiinis dapat ako...

Pero putangina ba't kinikilig ako?!

______

Author's note:

Thank you so much for supporting my story! Huwag masyado manggigigl kay Keith at
Leslie. 'Yun hart naten jan.

Keep voting and commenting mga mahalll🥰

Chapter 20
Dedicated to janecpl
4.46K
267
86
Chapter 20

"Cut the crap! I've been reviewing this fucking file already!" I exclaimed in
anger.

He just look at me and drag his gaze back to what he was fucking doing. "I still
saw many mistakes and errors. Review it again."

I blew a loud breath and looked at him in disbelief. Pabalda kong nilapag ang
makapal na folder sa mesa niya at sinamaan siya ng tingin. "If you don't trust my
skills as the vice chairwoman of this company, then suit yourself."

Tinalikuran ko ito at taas-noong naglakad patungo sa nakasarado niyang pinto. I

want to get out of here as soon as possible. I don't trust myself when I'm with him
or when he's around. I can't trust my heart.

"Keith Berlin Gil," mariing sambit nito.

I bit my lip and rolled my eyes. Hinarap ko ito na may pekeng ngiti sa labi. "Yes?"

He leaned against his seat and fold his finger together; looking like a goddamn
gorgeous businessman. Oh come on, Keith. Stop praising your stepfather. "How will
you earn my trust if you're stubborn?"
Inirapan ko ito at mapaklang tumawa. "Hindi lahat ng oras ko ay sasayangin ko para
diyan sa putanginang mga papel na 'yan. If you found errors, then correct it. I
still have to run some errands. Hindi umiikot ang mundo ko dito at sa pag-babysit
sa stepfather ko."

"Errands? Like what?" He placed his elbow above his glass office table and tapped
his
fingers along the white folders. "Flirting with your babi?"

I smirked. "My errand are none of your business, daddy."

Agad akong tumalikod at mabilis na lumabas ng kanyang opisina. I shut his door
close and head towards the elevator with a loud thud of my heart.

Nang makabalik ako sa opisina ko ay sinalubong ako ng ngiti ni Gemma. She handed me
my daily schedule for today and the next days.

"The meeting you'll supposed to have noon was moved on Wednesday for your lunch
time. The chairman ordered us— secretaries— to clear our boss' schedule next week,"
Gemma said. "May i-aannounce po siya mamaya kaya't ang meeting sana na nasa five pm
slot niyo ay nilipat ko bukas."

I massaged my temple while looking at my busy schedule for the next days. Ano na
namang pakulo ni Leslie 'to? "Bakit daw?"

Gemma shrugged. "Hindi niya po sinabi. Basta may meeting po kayo."

Tumango na lang ako at nginitian siya. "Can you make coffee for me?"

"Yes, miss."

I head towards my desk. Sumalampak ako ng upo at sumandal sa 'king upuan. I yawned
and opened my laptop. Bumungad naman sa 'kin ang presentation kong hind ko pa
matapos-tapos. May meeting pa ako this nine sharp, and it's already eight in the
morning.

Napaangat ang tingin ko sa pinto nang bumukas ito at pumasok ang tatlong hindi
inaasahang bisita. They were smiling ear to ear as the settled themselves in my
office couch.

"Gemma, make one coffee for me please," nakangiting sambit ni Jona.

"Me, too," said Nicole.

"Me three." Kiara raised her hands without taking off her eyes from her phone.

Sinamaan ko sila ng tingin. "What the fuck are you three doing here?"

Sumandal si Nicole sa likod ng sofa at nginitian ako ng matamis. "You see, miss
Vice Chairwoman, we are just worried. Nabalitaan naming naisugod ka sa hospital
kasi mataas ang lagnat mo."

"Oo nga." Ngumisi si Kiara. "Bakit ka ba nilagnat? E, sinundo ka nga ni daddy mo,
'di ba?"

"Baka nilagnat kasi sinagad," sambit ni Jona.

"Tangina niyo," I muttered.

Nagtawanan sila at narinig ko rin ang paghagikhik ni Gemma habang nagtitimpla ng
kape. Napairap na lang ako. I leaned against my seat and turned my chair from side
to side.

Nang matapos si Gemma sa pagtimpla ay binigay niya ito sa 'min bago siya nagpaalam
na lalabas. I just nodded at her with a tight smile on my lips. Pagkalabas ng
sekretarya ko ay sinamaan ko sila ng tingin.

"Anong agenda niyo?" I asked as I took a sip of my coffee. "Alam kong may binabalak
kayo."

"Duh!" Nicole rolled her eyes. "I need to chill first before I fly to California.
Damn, album tour is exhausting!"

"Pwede ka namang matulog lang, e. Inaabala mo pa sarili mo," Jona said. "You said
passions aren't stressful, scam 'yan. Stress na stress ka na, e."

Nicole is a singer and an actress, Kiara is a businesswoman, and Jona is a doctor.

After many years, we all became successful. We have our different careers and we
earn money to make a living.

Hindi ko lang din alam kung bakit ako ang trip nilang distorbohin. We have busy
schedules ahead, specially Jona. Hindi ko alam kung bakit nandito na naman sila at
balak na namang bulabugin ang araw ko.

"You can chill on your own, Nics." Tumayo ako at naglakad patungon sa pang-isahang
sofa saka umupo. "Bakit binubulabog niyo pa ako."

"Nicole went into my house before I could even go to hospital," nakasimangot na

sambit ni
Jona.

"Gusto mo lang makita si Ysrael, e!" Nicole exclaimed. "I told you many times,
Ysrael bedded many to mention girls. Wala sa kanya ang magseryoso."

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Bumaling ako kay Jona na nakasimangot. "You
like that pokpok? Gosh, Jona! Why?! That Ferrell is not good for you."

"Actually..." Napayuko ito. "He's my h-husband..."

Natigilan kaming lahat. Kahit si Kiara na nakatutok lang sa phone ay nag-angat ng

tingin sa kanya. Our eyes hold confusion, especially when Jona suddenly teared up.

"If you know, I'm already Jona Alistair– Ferrell. Pero dahil ayaw niyang matali,
hinayaan ko na lang siya. I let him pretend he's single and has no wife. Kasi in
the first place napilitan lang naman siya sa kasal namin, e."

Napipilan kaming lahat. We all know that Jona is a happy-go-lucky girl. We didn't
knew this coming. She maybe blunt with everything but not with her problems.

Para akong nasaktan sa narinig. Kilala ko si Ysrael kaya alam ko kung gaano siya
kaharot pagdating sa isang babae. Funny how he fooled anyone he's fucking single
and hurt my friend's feelings. That fucktard.

"Tangina ka, Jona." Sinamaan siya tingin ni Nicole. "My plan is to chill today, not
to problem your problem with that fucker. Bakit ka ba kas pumayag?! Hindi mo ba
pwedeng kantutin na at 'wag na pakasalan?!"
Napayuko si Jona at suminghot. "S-sorry."

Napahilot ako sa aking sintido. Guess I have no choice but to hang out with them
today. Tumayo na ako at ngumiti. "Let's go, bitches. I'll cancel all my
appointments today. Dinadaan niyo ako sa iyak niyo."

Kiara let out an awkward laugh to lift up the atmosphere. "Oo, nga. Tara na! Libre
tayo ng CEO."

Sa sinabi ni Kiara, sabay na tumayo si Nicole at Jona na nagpupunas pa ng luha.

"Tara!"

"Tangina niyong tatlo," I murmurered and they laughed.

--

"Team building what?!" I asked and everyone's eyes settled on me. "Patapos na ang
buwan kaya't kailangan nating mag-rush. Tapos isisingit mo pa ang team building?"

Sumang-ayon naman sa 'kin ang lahat. Ang when I mean lahat, as in lahat ng head ng
lahat ng department, including their assistants and the board members.

"That's why I want you all to take a vacation for a week. I want my employees to
take a rest before our busy days," he firmly replied. "It's mandatory. Everyone in
this meeting shall obey. No worries, you are still paid. Dismiss."

Nangangalaiti ang ngipin kong tumayo at naglakad palabas ng conference room. My

mood just got ruined. Naiinis ako. Sobra!

"Miss Keith, sasama po ba tayo?" mahinhing tanong ni Gemma.

I blow a loud breath and nodded my head. "Pack your things. Cancel all my
appointments next week at kung magtatanong kung bakit, tell them that the great
Leslie Scott rented all my time for a week."

"Copy," she replied.

Inis akong pumasok sa loob ng elevator at pinindot ang ground floor. I checked my
time on my wrist and massaged my temple.

After crashing to mall this whole day, dumiretso pa ako dito sa kompanya para sa
meeting na ganito pala ang kakalabasan. He just said that we'll go to Siargao
Island for a team building.

I don't know what came up on his mind to organize this team building shit. We're in
the middle of rushing tbings. Nakakairita.

Nang makarating kami ng ground floor ay dumiretso ako sa 'king sasakyan. I

instructed Gemma some important errands before entering my car and maneuvering it
out of the place.

Kalmado kong binaybay ang mahabang kalye ng EDSA. My mind is in chaos. Sobrang dami
kong iniisip. Mabigat ang pakiramdam ko. Isa na sa mga iniisip ko ay ang patungol
kay Jona at Ysrael.

I've known Ysrael for being flirty, I but never know he would be this ruthless to
make his wife suffer for his happiness. Jona maybe blunt, but she's kind, and don't
deserve her situation at the moment.
Dagdag pa sa isip ko na maabutan ko na naman si mommy sa bahay. Hindi ko rin alam
kung bakit mas tumindi ang galit ko kay mommy. And I thank God before when they
decided to left my house. Hindi na masyadong umaatake ang migraine ko.

My hand reached for my stereo and let Taylor Swift's playlist blasted over it. I'm
a swiftie, that's why.

Nang makarating ako ng bahay ay saktong alas siete na kaya't dumiretso na ako sa
kwarto at hindi na pinansi pa si mommy na busy sa pagma-manicure sa kanyang kamay.

I packed my important things on that vacation. Aminin ko man o hindi, excited na

rin ako sa bakasyon. That's Siargao, people! I've been reading articles about that
place and I'm damn excited.

I brought a four pairs of two piece bikini, a summer dress and others, but I made
sure it would fit in a single lugagge. Tamad pa naman ako magdala ng mga bagahe.

"Hija," tawag ni nanay Bebeth. "Halika na, maghapunan ka muna bago matulog."

"Susunod po ako, nay!" I replied to her knock.

Nagbihis agad ako ng manipis na satin nighties at nilugay ang aking buhok. I look
for my sleepers before storming out of my room.

Mabilis ang mga hakbang ko pababa dahil sa gutom. Dumiretso ako sa kusina at
naabutan doon si mommy at Leslie na kumakain habang si mommy ay nagsasaita.

"Maupo ka na, anak. Niluto ko paborito mo," nakangiting saad ni nanay Bebeth na
ikinangiti ko ng malawak.

Magiliw akong lumapit dito at hindi ko na lang pinansin ang titig na ginagawad sa
'kin ni Leslie.

"Thank you, nanay. You're the best!" I kissed her cheeks before settling down.

"My gosh, Keith. Where's your manners?!" singhal ni mommy nang magsimula na akong
sumandok ng pagkain. "Nasa hapag tayo and you're not wearing any bra?!"

Tinaasan ko siya ng kilay. I look down at my breast before I continued putting

foods on my plates; not minding how sharp her stares was.

"This is my house, mom. I can wear what I want and do what I want. If I want to
wander around naked, why not? This house is mine. My house, my rules," I replied as
if someone's stares didn't bother me at all. 

"Alam mo, anak." She tried making her voice appeared sweet. "It's really not good
when your father is around."

"Stepfather," I corrected her. "And no worries, hindi naman siguro maaakit si daddy
sa 'kin." I shrugged.

"Keith Berlin," mariing sambit ni mommy.

Inirapan ko ito at nagpatuloy sa pagkain. I have no intention on seducing him at

the moment. Iritado ako sa kanya. Naiinis ako.

"I'm done." I wiped my lips using the tissue beside me after drinking a glass of
water.
Tumayo agad ako at walang lingon-likod na umalis sa kusina. And instead of heading
back to my room, I went to my pool and sat on one of the lounge chair.

Prente akong umupo dito at pinikit ang aking mga mata. Dinama ko ang lamig ng
hangin at katahimikan ng paligid. This place has been always my safe place except
from my room. Mas kumakalma ako dito at nakakapag-isip ako ng mabuti habang
nakatitig sa langit at sa tubig na mula sa pool.

Biglang bumalik sa alaala ang nangyari kani-kanina lang. I didn't mean to act like
that. I just want to provoke her. Mahal ko si mommy, pero ang isiping gusto niyang
paglaruan ako ang nagpapainit sa 'king ulo. Konting-konti na lang iisipin ko na
talagang may sayad si mommy, e.

Biglang sumakit ang balikat ko kaya't inabot ko ito at minasahe. I tilted my head
with eyes closed as I continue massaging my shoulder.

"Hmm..." I hummed when I hit a spot.

Nakakangalay rin pala mag-impake dahil sa labis na pagkasabik. I wonder if may

surfing activity doon? Damn, hindi talaga ako magdadalawang isip sumubok.

"Are you really trying to seduce me?"

Napadilat ako nang may biglang magsalita. Bumungad sa harap ko si Leslie na may
dalang isang baso ng gatas at malamig na nakatitig sa 'kin.

Napaiwas ako dito ng tingin nang makaramdam ako ng mabilis na pagtibok ng aking
puso. My hand balled into fist and I slowly release a breath.

"No. And not planning to," I replied and stood. "Ciao."

I began taking steps and was about to passed by him when he grabbed my wrist to
stop me. "I want to talk to you."

I bit my lips and rolled my eyes. Nilingon ko ito at pinekean ng ngiti. "Save your
saliva, Mr. Scott. If it's about the company, then we'll about it tomorrow. If that
shit includes our personal life, then I don't give a damn."

Tinabig ko ang kamay nito at nagsimulang maglakad. My hand raised to hold my chest
as I bit my bottom lip tightly. So tight than I can taste my own blood.

Looking at him would strike pain in my heart.

And I don't wanna get hurt again.

Not anymore...

______

Author's note:

Oh, sunod-sunod na daily ud para worth it ang pinaload niyo. Ganon ko kayo ka mahal
HAHAHA. Anyways, you can click my tt. Tiktok yan baka t*te ang meaning niyo.

Tiktok: @SenyoritaAnji

Dreame: SenyoritaAnji
Facebook: Senyorita Anji
Add/follow niyo ako sa fb para mabasa niyo mga annoucements ko.

Ayun lang. Drop feedback. Feeling ko lame ang part na 'to.

Chapter 21
4.26K
294
Chapter 21

I yawned while were making our way inside Rial's Hotel. Inaantok ako dahil wala
akong tulog kagabi. Sleepy enough for me not to even care about my surrounding.

“Hi!” A girl approached me. “I'm Avirielle, one of the board members. I hope we can
be friends, vice chairwoman.”

Tipid ko itong nginitian at nagpatuloy sa paglalakad. We stopped in the lobby and

the assistants immediately handed us our room's keycard.

Nang matanggap ko ang susi ay tinignan ko kung saang kwarto ako tutungo.

Room 106, second floor.

I heard them chattering while holding their keycards. Habang ako ay naglakad
patungong elevator dahil gusto ko muna magpahinga.

I pressed the second floor's button and leaned on the elevator's wall sideward. I
closed my eyes while waiting for the door to close and move. I heard footsteps but
I didn't bother to open my eyes.

Rinig ko ang tunog pagsara ng elevator kaya't umayos ako ng tayo ngunit nakasandal
pa rin patagilid. Kung pwede lang siguro maglatag dito sa loob ng elevator, baka
ginawa ko na.

My phone vibrated. Pikit-mata ko itong kinuha mula sa 'king bulsa at sinagot na

hindi tinitignan ang caller.

“Yes?”

“Babi, where are you? Ang tahimik ng opisina niyo. Even Gemma wasn't here, too.
Nasaan kayo?” I sensed panic in his voice which made me smile.

“Stop worrying, babi. We're fine here. Uuwi rin kami sa susunod na linggo. Where
having a team building here in Siargao—”

“What?! Susunod ako diyan.”

Mas lalo akong napangiti. “I told you it's fine, babi. I am safe here. Tatawag ako
kapag kailangan kita.”

I heard him took a deep breath. “Fine. But never hesitate, okay? I'll come even if
it's midnight.”

“Yes, sir,” natatawa kong tugon.

Nagpaalam din kaagad ito na may pupuntahan pa daw siya kaya't sumang-ayon na lang
din ako. Saktong bumukas ang pinto kaya't dinilat ko na ang aking mga mata.

Natulos ako sa 'king kinatatayuan habang nakatitig sa lalaking prenteng nakasandal

sa pader at nakaharap sa 'kin. He was shotting me cold glares before he started
walking out of the elevator.

My hand gripped the handle of my lugagge tightly before I started making steps out
of the four sided room. Dumiretso agad ako sa room 106 at ini-swipe doon ang
keycard na dala ko. I didn't bother throwing him glances and just entered my hotel
suite.

Nang makapasok ako ay agad kong ni-lock ang pinto. I took off my sandals and went
straight into the bed. Malaki ang buong kwarto kaya't komportable ako. May isang
long sofa at flatscreen tv. Meron ding closet at banyo.

Binitawan ko ang aking dalang bagahe at dumapa sa malambot na kama. Inalis ko ang
suot kong blouse at hinayaan na lang ang bra at pantalon ko.

I let darkness eat and I was just awake by a phone ringing. Inabot ko ito at
dinilat ang aking mga mata. I turned off the alarm and streched my body against the
soft and comfortable bed I am in.

Bumangon ako sa kama at humikab. Tumayo ako at naglakad patungo sa aking maleta
para maghanap ng damit. It's already four in the afternoon, at wala pa akong kain
kaya kakain
muna ako.

I choose to wear a floral summer dress na hanggang ibabaw ng tuhod ng haba. Kinuha
ko ang isang flats na nasa gilid para iyon ang suotin ko. I took a quick shower to
freshen up myself before changing my clothes.

I blow dried my hair before tying it into a low ponytail. Nagmamadali naman akong
lumabas ng silid dala ang isang purse na may lamang isang valid ID, pera, phone,
and including my keycard. I made sure to lock my doors before proceeding towards
the elevator.

The moment the elevator's door closed, my hand fished for my phone and dialed my
secretary's number.

“Keith, buti napatawag ka. You haven't eaten your lunch yet,” bungad na wika ni
Gemma matapos ng ilang ring.

“Nakatulog ako, e.” I checked my wristwatch for the time. “Anyway, can you reserve
a table for me on the hotel's restaurant. I'm starving.”

“Sure. I'll be waiting for you at the resto. Isa lang naman ang resto dito sa loob
ng hotel,” she said.

I just hummed. “I'll hang up now.”

I immediately clicked the end button and placed back my phone inside my purse.
Inayos ko agad ang aking buhok nang bumukas ang pinto bago ako lumabas.

“Hi, Miss CEO!” pagbati ni Avirielle. Yeah, I remembered her. “Saan ang punta mo?”

“Kakain,” tipid na sagot ko.

“Ahh, sige. Kain ka muna. Magsisimula ang mga activities mamaya kaya sana nandu'n
ka.”

Tipid akong tumango dito bago dumiretso sa loob ng dining area ng hotel which I
think is the resto. Namataan ko naman kaagad si Gemma na busy sa pagpipindot ng
phone at may mga pagkain na sa harap.
Napailing na lang ako. What I told her is to only reserve my seat, not to order
foods. But well, I'm hungry by the way.

“Keith,” she greeted. “Nag-order na rin ako dahil sabi mo gutom ka na.”

I nodded and settled myself on the chair in front of her. “Kain ka rin.”

“Nabusog ako sa sea food grills kanina. Aayain sana kita, e. Kaso sabi ni chairman
natutulog ka daw kaya hindi na lang kita pinuntahan. Room 106 ka, 'di ba?” wika
nito.

Tumango ako at pinulot ang chopsticks. Nagsimula akong pumulot ng mga pagkain at
tinikman ito isa-isa. Parang mas lalo tuloy naglaway ang bagang ko nang matikman ko
ang pagkain.

“Nga pala, Keith. Mamaya magsisimula ang mga activities for team building natin
kaya magpalit ka ng damit mamaya. Baka kung ano-ano ang maging activities tapos
naka-dress ka.”

Tumango lamang ako dahil busy sa pagnguya ang bibig ko. I'm literally starving! I
feel like I could finish everything that Gemma ordered for me.

“Pero, Miss Keith.” Humina ang boses nito. “Alam mo bang maraming pogi dito?”

Bigla akong nabulunan sa sinabi niya. My hand slammed my chest hard as I keep on
coughing. Inabutan kaagad niya ako ng tubig.

“Sorry, Keith,” natatarantang wika nito.

Nang matapos ako sa pag-ubo ay sinamaan ko ito ng tingin. “Gaga ka, kita mong
kumakain ako, e.”

Humagikhik ito. “At alam mo din po ba na malaki ang chance natin makitang naka-
topless si chairman? Ilan kaya abs niya?”

“Shut up, Gemma.” Umiwas ako ng tingin nang maramdaman kong namumula ang pisngi ko.
“Kumain ka na lang.”

--

“Ayos na ba 'tong suot ko?” I asked Gemma.

We're inside my hotel suite. It's already seven in the evening and any moment by
now ay
magsisimula na daw ang activity kaya pinagpalit na ako ng sekretarya ko.

I'm wearing a pink shirt na naka-tuck in sa suot kong wide leg shorts. I have
cyclings inside kaya hindi ako nasisilipan. I also tied my hair into a tight bun.

“Ang puti niyo po talaga, miss Keith!” she exclaimed. “Halika na po. Baka makaakit
tayo ng gwapong turista.”

Natawa ako sa sinabi nito. I reached for my small sling bag which contains my
hanky, phone, cash, and my keycard. Lumabas naman agad kami ng silid at ni-lock ko
muna ito bago kami nagtungo sa elevator.

I've never been in a team building for all my life. Ngayon lang. Wala akong kaide-
ideya sa mga gagawin namin at sa mga activities na gaganapin. Katulad din kaya sa
christmas party?

Nang makarating kami ng lobby ay agad kaming lumabas ng hotel suite. Gemma dragged
me towards the group of people around a bonfire.

“Nandito na kami!” Gemma said.

Napalingon naman sa 'min lahat ng nandito. Maraming ngumiti at inanyayahan kaming

umupo kaya umupo kami sa bakanteng pwesto katabi si Avirielle at isan babaeng hindi
ko kilala.

“Tite, usog ka du'n.” Nginuso ni Avi ang gilid ng babaeng tinawag niyang tite.

“Bakit ba tite ka ng tite? Titania pangalan ko, Avi. Sasakalin kita,” saad naman ng
isa.

Natawa ako sa bangayan nilang dalawa. Naagaw naman ng atensiyon ko ang lalaking
hindi ko kilala na tumayo at pumalakpak.

“And now, everyone's complete! Shall we start?” he asked and the crowd said yes.
“Okay. This game is called ‘Tell me you know me and I tell you I know you’.”

“Huh? Ang basic naman yata?” anas ng isang lalaking 'di ko kilala.

“Yes, it's very easy. But, there would be a twist!” he said. “You'll be the one to
pick your partner and I'll give you instructions. Now, pick your pair!”

Bumaling ako kay Gemma na yakap na ng isang babae. She look at me apologetically.
Napakamot naman ako sa 'king kilay at naglibot ng tingin hanggang sa dumapo ito kay
Leslie na nakatitig ng mariin sa 'kin.

“Okay, may partner na ba ang lahat?” tanong ng lalaki. Everyone said yes except for
me and Leslie. “How about you, chairman? Wala ka pong partner?”

He raised his finger and pointed me and I rolled my eyes. “It's her.”

Naghiyawan naman ang lahat kaya't hindi ko na lang sila pinansin. The instructor
began talking and I'm left with no choice but to listen to him instead of having an
eye contact with my stepfather.

“This game 'Tell me you know me and I tell you I know you' is one of the easiest
activities. Magtatanong ako at sasagutin niyong pareho kung ano ang tamang sagot ng
isa't-isa. For example, for the pair of our chairman and the beautiful lady, their
question would be: What is your favorite color? Dapat ang isasagot ni chairman ay
ang paboritong kulay ni miss beautiful. Are we clear about that?”

Many agreed, some didn't replied. At isa na ako doon. Paano ako makaka-yes, e hindi
ko nga masyadong kilala 'tong kumag na 'to.

“Let's start! I'll be the one to choose!” Ngumiti ang instructor at nagsimula nang
pumili.

The game was fun. Especially when others can't guess their's partner's correct
answer. Gaya na lang ni Gemma.

“What is your favorite word?” tanong ng instructor.

“Gago,” said Gemma's partner.

“Bobo,” sagot din ni Gemma.

“Tama ba ang sagot niyong pareho?” tanong ng instructor.

“Hindi.”

“Oo.”

“Hoy, gago ka. Bakit hindi?” anas ni Gemma na ikinatawa ko.

I laughed together with them. Naaaliw na ako. I never knew that this activity would
be fun.

“Okay, for the next players...” The guy roamed his eyes around and stopped at me.
“For miss beautiful. Anong pangalan mo?”

“Keith,” I replied.

“Okay, Keith. Si chairman ang partner mo, 'di ba? Handa na ba kayo?” he asked.

Bored akong tumango. Talo ako nito. Wala akong kaalam-alam sa kanya samantalang
siya pinaimbestigahan ako. Ang unfair naman.

“For the first question...” he said. “What is your favorite sport?”

“Surfing,” mabilis na sagot ni Lace na ikinasinghap ng lahat habang ako ay nag-

iisip pa rin.

“What about you, miss Keith? Anong favorite sport ni mr. Chairman?” he asked me.

Everyone eyed me and was waiting for my answer. Pilit ko namang inaalala ang mga
nangyari sa 'min limang taon na ang nakakalipas.

“Let's count down from five!”

“Four!”

“Three!”

“Two!”

“Gun shotting!” I replied before they could reach to one. Bigla ko kasing naalala
na palagi siyang may dalang baril kaya sana lang ay tama ang sinagot ko. Dahil kung
hindi ay sasakalin ko siya.

“Tama ba ang ang sagot ni mister chairman, miss Keith?” he asked and I nodded.
“I don't know her crush,” malamig na wika Leslie. “But she's wrong.”

Napaangat ang kilay ko sa narinig. Tumahimik naman ang lahat at parang nag-aabang
ng sagot.

“Why? May iba ka pang crush bukod kay mommy?”

He stood. “Your mom isn't my first crush. It was the current vice chairwoman.”

________

Medjo bangag ako sa chapter na 'to. Nagawa kasi ako special chapt ng Forbidden
Affair for book publication.
Anyways, thank you for votes and comments. You inspired me allll huhu

Keep voting and commenting my Senyorasss

Chapter 22
3.99K
278
86
Chapter 22

“Hmm...” Umikot akong muli sa harap ng salamin para kilatisin ang sarili.

I'm wearing a peach colored two piece. It's a push-up bra kaya parang ini-
emphasized ang cleavage ko. Nilugay ko rin ang aking buhok para kahit papano ay
makatulong ito sa pagtabon ng dibdib ko.

Me and the other girls are planning to visit Naked Island today. Mamayang hapon pa
ang activities namin kaya sa umaga ay malaya kaming gawin ang lahat ng gusto namin.

Sinuot ko ang isang kulay peach na flat sandals at isang blazer na hanggang tuhod
ang haba, enough to cover my revealing outfit. Natutuwa rin kasi ako dahil kitang-
kita ang piercing ko sa pusod.

“Miss Keith. Tara na po. Naghihintay na ang bangka.” Kinatok ni Gemma ang pinto ng
hotel suite ko.

Bitbit ang phone, nilagay ko sa front cover ng phone ang isang libong cash at ang
keycard. Tinatamad ako magbitbit ng bag o purse. Dagdag pa na walang bulsa ang
blazer ko kaya sa phone ko siniksik lahat.

“Huwag mo tabunan ang sexy body mo, Miss Keith. Baka chance na natin 'to para
makahanap ng bebeboys,” bungad na saad ni Gemma pagkalabas ko ng silid.

Napailing ako dito at ni-lock muna ang pinto bago kami nagsimulang maglakad patungo
sa elevator. Napatingin naman ako kay Gemma nang mapansin kong may dala itong
camera.

“Ba't bitbit mo 'yan?” I asked.

She smiled sweetly. “I want to document everything po. Ang ganda kasi ng lugar na
'to, at saka feeling ko mas presko dito kaysa sa Maldives.”

I chuckled on what she said. “Both Maldives and Siargao is a paradise, Gemma.”

“Nga po pala, Miss Keith...” She pressed the elevator's button to open the door and
we both walked inside. “Bakit kaya ganon si Chairman kagabi? Parang halos
ipangalandakan na niya na may affair kayong dalawa, e.”

Natahimik ako sa sinabi niya. Sa limang taon na pananatili ni Gemma bilang

sekretarya ko, maalam na rin siya sa nga pangyayari sa buhay ko. She's a secret
keeper din naman kaya alam kong safe ang sekreto ko.

“Hindi ko rin alam.” I saw her pressed the first floor button. “Baka naalog lang
utak niya.”

“Sayang pinakawalan mo si Chairman. Yummy pa naman isang 'yun,” she said and
giggled. “Alam mo po ba kanina naglakad-lakad sa dalampasigan si Chairman,
nakahubad-baro. Hindi mo naman sinabing may walong abs 'yun. Ikaw, Miss Keith, ha.”
The elevator's door opened and we quickly stepped outside. Maraming tumingin sa
amin, especially kay Gemma na nakasuot lang ng makiling shorts, bralette, at summer
hat. Other than that, there's nothing more that covers her body.

Maganda naman ang hubog ng katawan ni Gemma kaya dapat lang na ipangangalandakan
ito. She's pretty, too.

“Ayun po sila.” Tinuro niya ang bangka kung saan naghihintay sila Avi at Titania.
Yeah, I remembered their names.

Ngumiti ako naglakad patungo dito. Inalalayan kami ng mga bangkero paakyat ng
bangka. Medyo nagtaka pa ako nang mapansin kong lima na lang kami ang nandito.

“Nasaan ang iba?” I asked.

“They went there first. Mga sabik magtampisaw sa tubig,” sagot ni Avi at ngumiti.
“Bakit may suot kang blazer, Vice Chairwoman?”

Napangiwi ako. “Just call me Keith. Cut the formalities since we're to bond with
each other.”

Tumunghay si Titania at nginitian ako. “Bagay kayo ng Chairman. Bakit ba kasi 'yung
mommy mo ang pinakasalan niya?”

Hindi ako sumagot. Instead, I face Gemma and gestured to borrow her camera. Maagap
naman nitong tinanggal ang pagkakasabit ng camera sa leeg niya at inabot sa 'kin.

I murmured my thank you at pinahawakan muna sa kanya ang camera. Humikab pa ako
bago ini-on ang cam at hinarap ito sa napaka-asul na dagat.

The water glimmered under the sun's light. Marami rin kaming nakakasabay na bangka
na may lamang mga turista at sa tingin ko ay parehas ang destinasiyon na aming
pupuntahan.

“Ang swerte mo naman, Keith.” Avirielle brushed her finger through her hair. “May
hot kang stepfather. How to be you?”

Tumigil ako sa pagkuha ng litrato at bumaling sa kanya. “Actually, I'm not please
with the thought of him being my stepfather. Pero tinanggap ko na lang kasi
nakikita ko namang masaya si mommy.”

Gusto ko irapan ang aking sarili sa mga sinabi ko. The latter sentence was only a
lie. Pake ko naman sa happiness ni mommy.

“Pero, Keith.” Umayos ng upo si Titania. “Never mo ba nagustuhan si Chairman? I

mean, he's damn hot and drop-dead gorgeous! Kahit ako halos malaglag panty kanina
habang pinapanood siyang naka-topless.”

I bit my lip. Should I spit another lie?

“Miss Keith, nag-text si sir Marco.” Inabot ni Gemma ang phone ko.

Nagtataka ko itong tinignan nang mapansin kong wala namang mensahe mula kay Marco o
kahit kanino. Gemma winked at me and it was her turn to take photos using her
camera. Napailing na lang ako ito.

She just saved me from hot seat.

Nang sabihin na ng bangkero na nakarating na kami, nag-unahan si Avi at Titania sa
pagbaba, kasunod nila ang isang babaeng tahimik lang. Hindi ko siya kilala.

“Gago, ang ganda dito!” Gemma exclaimed and ran along the white sands of Naked
Island.

Nang makababa ako sa bangka ay naglibot ako ng tingin. Gemma handed me her hat and
she continue taking pictures of the surrounding.

Napatingin ako sa isang grupo ng mga taong sa tingin ko ay mga artista dahil sa
dami ng atensiyon na kanilang nakukuha. I shrugged and started walking.

Pinabayaan kong tangayin ng hangin ang blazer na suot ko, pati na rin ang nakalugay
kong buhok ay sumasabay sa pag-alpas ng hangin. I was busy wandering my eyes around
until it dropped on him.

Napatingin ako sa grupo ng mga artistang nakatitig kay Leslie. Hindi ko maiwasang
mapairap at naisipang maglakad-lakad sa puting buhangin.

Maraming nandito at naglalaro sa tubig sa kabila ng masakit na init ng araw. I can

even feel the hotness of the sand. May mga namataan akong kasama namin sa team
building na busy sa pagkukuha ng litrato sa sarili.

I picked up my phone and click the camera app. Kinunan ko ng litrato ang
magagandang senaryo na nakikita ko. I had fun alone while Gemma was busy laughing
together with the other girls. Hindi naman ako hilig makihalubilo kaya ayos na sa
'kin maglakad-lakad mag-isa.

“Hey,” someone said.

I stopped taking pictures and faced the person who spoke. He's a foreigner; Chinese
to be exact. “Yes, sir?”

“Ni zenme yige ren zai zheli?”

Napaangat ang kilay ko. Ano raw? “Pardon me, sir? Can you speak in english?”

He chuckled. “Jin wan xiang wan de kaixen ma?”

Napaatras ako nang haplusin nito ang braso ko. Sinamaan ko siya ng tingin. Wala
akong maintindihan sa sinabi niya at naiinis na ako sa kanya.

He has this common Chinese man features. Singkit na mata, matabang pisngi at
katawan, at malaki ang tiyan.

“I'm sorry, sir, but whatever the fuck you are talking about, I'm not interested.”
Sinamaan ko ito ng tingin bago tumalikod.

“Ni zhege bu zunzhong de biao zi!” he said.

Hinarap ko itong muli at napapikit nang makita kong nakataas ang kamay niya para
sampalin ako.

“Ni yinggai xuehui she ding jeixian, pang xiansheng. Wo de nuhai buxiang yao ni de
peiban,” saad ng isang malamig na boses.

I opened my eyes and saw Leslie holding the fat man's hand tightly. The latter
struggle. “Rang wo zou. Ni bu renshi wo ma? Wo keyi rang ni de shenhou bian cheng
diyu! Wo you qian!”
Nangunot ang noo ko habang nagpapalit-palit sa kanila ng tingin. Wala akong
maintindihan sa usapan nila. Pero isa lang ang sigurado ko, galit si Leslie sa
inaakto ng mataba.

Lace chuckled dangerously. I can sense that we're already gaining attention.
Bumaling ako kay Leslie at napasinghap nang hapitin nito ang bewang ko at diniin
ako sa katawan niya. He shot the man with deadly glares.

“Women hui kan kan ni de qian keyi dai ni qu nali,” Leslie replied and dragged me
by waist towards the boat.

Lumingon pa ako sa pwesto nila Gemma at napansing nakatitig ang lahat sa 'min.

“Sakay,” he said.

Walang imik kong sinunod ang utos niya. Ramdam ko ang pagkairita niya kaya hindi na
ako nagsalita pa. Mahirap na't baka ako pa ang mabulyawan niya.

Inutusan niya ang bangkero na paandarin na ang bangka kahit na kaming dalawa lang
ang lulan. Tahimik namang binaybay ng bangka ang lawak ng karagatan. The only thing
that's making noise is the noise from the motor of the boat.

Pasimple akong nag-angat ng tingin sa kanya at napansin ang pag-iigting ng panga

nito na parang pinipigilan ang sariling magalit. His eyes grow darker and darker
every moment passed by. Very dark that I could almost suck my breath and tremble in
fear.

“Nandito na po tayo,” saad ng bangkero.

Leslie handed him some cash and helped me get off from the boat. Maugat ang kamay
at panay ang pag-igting ng panga nito ngunit banayad ang kapit niya sa bewang ko na
para bang takot siyang magasgasan man lang ako.

I sucked my breath when he suddenly faced me and took off his shirt. Umiwas ako ng
tingin dala ang pamumula ng aking pisngi. Damn, how could he take it off like that?

“Wear this,” he said and handed me his shirt.

Walang angal ko itong tinaggap at nanginginig ang mga kamay kong sinuot ito. His
scent filled my nose the moment I wore his shirt.

Hinapit niya naman kaagad ako sa bewang at nagsimula kaming maglakad papasok ng
hotel na tinutuluyan namin.

Pinagtitinginan kami ng ibang turista. Some are looking at Leslie, while others
eyed me with confusion. Of course, who wouldn't? Lumampas ang haba ng blazer ko,
lalong-lalo na sa braso kasi long-sleeve blazer ito.

“Lace—”

“Don't talk,” he cut me.

Napalunok naman ako at umiwas ng tingin. We entered the elevator and he immediately
closed the door even though he saw a person gestured him to wait for him to close.

Parang mas lumiit ang espasyo ng elevator sa klase ng aura niya. Nanunuyo ang
lalamunan ko at natatakot akong magsalita.
Nang bumukas muli ang elevator, lumabas kaming dalawa. I tried to freed myself from
his hold which I did sucessfully.

Humarap ako dito at tipid na ngumiti. “T-thank you for what you did.”

He heaved a deep sigh. “Bakit ba ganyan ang suot mo?”

“H-huh?” Napaangat ang kilay ko. “Leslie, there's nothing wrong—”

“There is! Hindi ka babastusin ng kalbong 'yun kung hindi ka nagsusuot ng

malalaswang damit!” He raised his voice. “He's talking some nasty stuffs using his
native language ang God knows what the fuck he was thinking!”

Biglang uminit ang ulo ko sa pagtaas ng boses niya. “Kung labag pala sa kalooban mo
ang ginawa mo kanina, sana hindi ka na nag-abala pa! Sino 'yung ipaglalaban mo ako
du'n tapos sisinghalan mo ako dito!”

“Kitty, listen—”

“Shut up!” I yelled. “Bakit ba big deal sa 'yo ang pagsusuot ko ng ganito? It's
fucking normal because we are in an Island!”

I saw him keep heaving a deep breath. I can see some veins that's visible on his
neck and fisted hand.

“Alam mo, it's better if hindi mo na lang ako pinakialaman. Stay away from me from
now on!”

I swiped my cardkey on the knob and pushed the door opened. I slammed the door hard
as hot tears trailed down my cheeks.

Nasasaktan ako. Bakit ba galit na galit siya? Bakit parang kasalanan ko pa ang
mabastos ng kalbong baboy na 'yun? Ginusto ko bang mabastos? Tangina niya, ha.

I wiped my tears and with heavy feeling, I started making strides towards my hotel
suite's bed. Pinikit ko ang aking mga mata at pinilit ang sariling matulog. But his
scent lingered on my nostrils the moment I realized I'm wearing his shirt.

Wala sa sarili kong inangat ang neckline ng shirt sa 'king ilong at suminghot.
Parang mas naiyak pa ako nang makaramdam ako ng pagka-miss.

Putangina, Keith. Malala ka na.

--

“Okay, this time, this will be another knowing each other game. It is 2 lies, 1
truth. Alam kong familiar na sa inyo 'yan, ngunit baliktarin natin. Dalawang
kasinungalingan ang
sasabihin ng player at huhulaan niyo ang nag-iisang katotohanan. Game na kayo?” ani
ng lalaking sa tingin ko ay host ng bawat laro namin.

“Game na!” nasasabik na saad ng mga kasama ko.

Napailing na lang ako. Ang mas marami kasing nahuhulaan ay may premyo. Ewan ko lang
kung ano.

“I shall pick...” Naglibot ito ng tingin hanggang sa dumapo ito sa isang lalaki.
“You.”
Nakangising tumayo ang binatang hindi ko kilala. “Sige. Two lies, one truth. Gwapo
ako, wala akong girlfriend, may aso ako.”

“Ako!” the girl in a cute double ponytail raised her hand. “'Yung truth ay 'yung
wala siyang girlfriend!”

Nagtawanan naman ang lahat. The game goes on. Pilit ko namang makisabay sa kanila
kahit ang totoo ay naiilang na ako sa klase ng paninitig ni Leslie sa deriksyon ko.

“Ikaw na, Keith!” Tinapik ni Titania ang braso ko. “Ikaw pinili ni Gemma.”

Pilit akong ngumiti at dahan-dahang tumayo. Tumikhim ako at kinagat ang aking
ibabang labi bago nagsalita. “Two lies, one truth.”

Ano bang sasabihin ko?

“I am married, I love to sing, I'm a swiftie,” I said.

Sabay na nag-angat ng kamay si Gemma at Leslie. I was about to choose Gemma ngunit
mabilis niyang binaba ang kanyang kamay at humagikhik. Napairap naman ako at no
choice na bumaling kay Leslie na nanatiling blanko ang expresiyon.

“What's the truth between two lies, Mr. Chairman?” tanong ng host.

Leslie look at me and I saw an emotion that flashed through his dark orbs.

“She is married.”

______

Author's note:

Sorry if delayed. May ini-edit kasi akong manus ng co-writer ko. And anyway,
malapit na tayo sa revelation at suyuan portion haha

Drop your feedbacks mga mahal. Gusto ko maging ganado noe ಥ‿ಥ

Keep voting and commenting!

Chapter 23
4.09K
266
85
Chapter 23

"She is married."

An awkward silence fills the air. Lahat ay naging tahimik. Some are looking at me
with confusion and confirmation if what he said was true.

Napalunok naman ako at pilit na ngumiti. "Wrong."

"What's the correct answer, Miss Keith?" tanong ng host.

I bit my bottom lip and answered, "I'm a swiftie."

"Oh em ji! Same!" ani ng isang babae na nginitian ko lang ng tipid.

The game goes on. Ang kaninang nakakailang na aura ay nawala dahil sa kakulitan ng
mga kasamahan ko. Some of them are teasing each other.

Tahimik ko silang pinanood. Umugong naman ang phone ko kaya tinignan ko kung sino
ang nag-text. And it was Marco, checking on me.

From Marco:

Kumusta ka diyan? Hindi ka ba kinukulit ng stepfather mo? Wala ba siyang ginawang

masama sa 'yo? Tawagan mo ako agad.

A smile formed on my lips. Wala man akong naging kapatid ngunit masaya akong
nakilala ko si Marco. He's like my right arm and right foot.

To Marco:

I'm fine. Nag-eenjoy nga ako sa mga activities nila dito, e. Ang kukulit nila.

I pressed send and waited for him to reply. Hangga't sa maaari ay ayokong pag-
usapan si Leslie. I felt awkward talking about him and more awkward for I can feel
his gaze on me.

From Marco:

Kailan kayo uuwi? Ako susundo sa 'yo sa airport.

I giggled after seeing his heart emojis attached to his texts.

To Marco:

Maybe the next three days? Marami din ako aasikasuhin sa opisina. So yes, please.
Sunduin mo ako sa airport.

I blew a loud breath. Malapit na nga pala kami umuwi ngunit hindi ko pa nasubukan
ang mga water activities nila dito. Lalo na 'yung surfing. Damn, I want to ride and
play with the water!

Kinalabit ko si Gemma sa 'king gilid. Napatingin naman kaagad ito sa 'kin na may
pagtataka. "Can you reserve me a surf board tomorrow?"

"Bakit, Ms. Keith?" she asked in confusion.

"I'm planning to surf tomorrow. You know, ease my boredom during daylight," I
replied.

Tumango lang ito at ngumiti. Muling akong napabaling sa 'king phone para replyan
ang text ni Marco.

From Marco:

Just call when you're on your way to Manila, okay? I'll be waiting for your call.

Napangiti na lang ako sa reply ni Marco at napagdesisyonang huwag nang replyan ang
text niya. Humikab naman ako at muling bumaling sa kanila.

"Anong laro na naman 'to?" I asked.

Bumaling sa 'kin si Gemma. "Truth or dare, Miss Keith. Pero bola ang gagamitin.
Kung sino ang mahihintuan ng musika at nasa kanya ang bola, siya ang magtu-truth or
dare."
I nodded my head and watched them get too excited about the game. Some are excited
to give dares and some are nervous for the truths.

"Music play!"

The song started playing and the ball was pass to one and another. Patuloy na
umikot ang bola hanggang sa dumating ito sa 'kin. Mabilis ko itong binigay kay
Gemma at saktong tumigil ang kanta.

Napangisi naman ako nang sumimangot siya at nagmamaktol na bumulong, "Ang daya ni
Miss Keith."

"Okay, for our first player. Truth or dare?" tanong ng host.

Tumikhim si Gemma. "Dare!"

"For your dare, ako muna mag de-decide. The next person na hihintuan ng bola ay
ikaw naman ang tatanong ng truth or dare," wika ng host. "Okay. You said dare. My
dare for you is to hug someone you like."

Namula naman kaagad ang pisngi ni Gemma at napayuko. "Paano kung hindi ko gagawin?"

"You have to take the consequences. Drink three glasses of this hard drink!"

Nagulat ako nang mabilis tumagay si Gemma at tinunga ang tatlong baso ng alak.
Pikit-mata niya itong inubos.

"Next player!"

The song continues and the ball dropped on Leslie. Napangisi naman ako nang tumigil
sa kanya ang music. Tatayo sana si Gemma ngunit gumewang ito kaya't umupo na lang
siya sa tabi ko.

"Truth or dare, Chairman?" she asked.

"Dare," he replied.

Humagikhik si Gemma. "Forget that you have a wife now. Kiss the girl that you find
beautiful in our circle!"

Nanlaki ang mga mata ko at bumaling kay Gemma na talagang may tama na. Of course,
that's three glasses of hard drinks. Wala na sa katinuan ang sekretarya ko.

"Uhm," ani ng host. "I think that's a little bit beyond the line dare. You have a
choice, Mr. Chairman."

His jaw clenched. Nagbaba naman ako ng tingin dahil ayokong makita ang babaeng
hahalikan niya. I'm hurt, okay?

Anong magagawa ko? Mahal ko pa, e.

Napasinghap ako nang may humigit sa braso ko at hinila ako patayo. The next scenes
went in fast pace when a hand wrapped around my waist and his lips crashed on mine.

Dilat na dilat ang mga mata ko habang dinadama ang labi niyang nakalapat sa labi
ko. He pulled me closer and bit my bottom lip. He sucked it first before finally
pulling away.
Rinig na rinig ko ang malakas nilang tilian ngunit ang atensiyon ko ay naka-focus
kay Leslie. Ang mga tingin nitong parang kinikilatis ang buong pagkatao ko.

"Lace..." I breathed.

He smiled and kissed my nose.

Tangina, tama na...

--

"Sigurado ka po, Ms. Keith? The trip to Alegria Beach is hours away. At isa pa, may
activities tayo mamaya. Baka hindi ka makasipot," wika ni Gemma.

I smiled at her. "Nakahanda na ba ang bangka? Gusto ko munang mapag-isa ngayong

araw,
Gemma. About attending the acitivies tonight, it would be my choice if I'll attend
or not."

"What about the surfing?"

Bumaling ako kay Gemma. "Bakit parang pinipigilan mo ako?"

Naglikot ang mga mata nito. "H-hindi naman sa ganon, Miss Keith."

Ngumiti ako ng matamis dito. Kinuha ko ang sling bag na pinagsidlan ko ng mga
importanteng bagay at nilisan ang hotel suit na tinutuluyan ko. Babalik rin naman
ako mamayang gabi. Masyado lang over reacting si Gemma na parang hindi na ako
babalik mamayang gabi.

Gusto ko lang ng tahimik na lugar, and I think Alegria Beach would suffice the
pleasure I've been looking for.

Gusto ko munang mapag-isa. Magulo ang isip ko ngayon at mas nagulo pa dahil sa
ginawa ni Leslie kagabi. Hindi ako pinatulog ng halik na 'yun. Damn.

Nang makalabas ako ng hotel ay namataan ko ang bangka na nakatambay sa

dalampasigan. Tumungo ako dito at nakangiting nilapitan ang bangkero.

"Hi po, manong. Alegria Beach po?" I asked. May kasama siyang ginang na sa tingin
ko ay asawa niya.

"Ikaw lang ba mag-isa, hija? Wala pa naman masyadong magpupunta doon," ani ng
bangkero.

I smiled. "Ayos lang po, manong. Tara na po."

Tumango ang dalawa at inalalayan ako ng ginang na umakyat ng bangka. Medyo

nahirapan pa ako dahil sa suot kong summer dress.

"Ilang taon ka na, hija?" tanong ng ginang.

Umayos ako ng upo nang umandar na ang bangka. "I'm twenty-seven po."

"May anak ka na ba, hija?" tanong din ng bangkero.

Napangiti naman ako. "Wala pa po, manong. Wala nga po akong boyfriend, e. Anak pa
kaya."
Natawa naman silang dalawa. Nagkwentuhan kaming tatlo. Mababait naman sila at
nalaman ko ring mag-asawa sila at isa sa mga nangangalaga ng Alegria.

"May pasahero din kami kanina. Lalaki," anas ni aling Jessy. "Wala rin 'yung asawa.
Gwapo 'yun. Bagay kayo."

Pilit akong ngumiti. "Sa Alegria din po ba ang punta?"

"Ay, nako. Sa Naked Island ang punta nu'n. Sayang nga, e. Bagay na bagay siguro
kayo," sambit ni mang Rafael.

Pilit akong ngumiti. I asked their numbers para kung sakaling magpasundo ako dito
ay matawagan ko kaagad sila.

"Naku, hija. Walang signal sa lugar na 'yun. Sabihin mo na lang kung anong oras ka
namin susunduin," wika ni manang Jessy.

I bit my lip and checked my wrist watch. "Uhm, pwede po around five or four-
thirty?"

"Sige." Tumango si mang Rafael. "Andito na tayo."

Napalingon naman ako sa beach na sinasabi nila. Napangiti agad ako nang mapansing
walang tao. At nang dumaong ang bangka ay excited akong bumaba.

The hour trip was worth it! Sariwang-sariwa ang simoy ng hangin at nakakagaan ng
pakiramdam.

"Salamat po sa paghatid." I smiled.

Nang magpaalam sila ay kumaway ako. I watched them drove back to where we came
from.

The moment they vanished from my eyesight, I started making my way under the big
shadow of coconut tree. Maraming puno ng niyog ang nandito na nagsisilbing harang
sa mainit na sinag ng araw.

The long trip wasn't in vain though, it's worth it. Alegria Beach's tranquil vibe,
fine white sand, salty sea breeze, and crystal clear water is sure to refresh me.

I watched how the powder like white sand entered the sandal I'm wearing. Humangin
naman kaya't sumasabay sa hangin ang summer dress na suot ko.

This place is perfect for overthinking.

Binaba ko ang sling bag at umupo sa buhangin. I watched how the water glimmered
under the daylight. It's worth witnessing for. A very beautiful scenery that I'll
never forget 'til I'm old.

Tumayo ako at hinubad ang suot kong summer dress, leaving me with only my matching
red two piece. Hinubad ko rin ang tali ng aking buhok at sumulong na sa napakalinaw
na tubig dagat.

I dived into the cold water and opened my eyes underneath. Napangiti ako sa sobrang
linaw ng paligid kaya't mas lalo pa akong sumisid sa ilalim.

Pumulot ako ng isang bato para mas lalo pa akong mapasisid sa ilalim.

Nang maramdaman kong parang kinakapos na ako ng hininga ay lumangoy ako paangat.
The moment my face resurfaced above water, I inhaled deeply.

I decided to float myself while staring at the bright blue sky. Masakit sa balat
ang init kaya't pakiramdam ko ay nagmumula na ang pisngi ko.

"Fuck!" I muttered and tried to kick my feet.

Pinupulikat ako! I tried kicking my feet back to the shore but I can't. Parang may
nakadagan sa binti ko at hindi ko maigalaw. I tried curling my toes to no avail. My
body's starting to sink along the cold crystal water.

I tried to swim back. Nasa malalim na parte ako at walang tao sa 'kin na tutulong.

"Help!" I screamed even knowing no one's gonna hear me.

At least I'll give a shot.

At least...

I tried kicking my other foot but too late, the water is slowing consuming my
lungs. I breathed in the water and my eyes shut close.

Fuck, help me... Leslie...

Bago ako tuluyang lamunin ng kadiliman, namataan ko ang isang kamay na humila sa
braso ko.

"Fuck, Berlin. Wake up!"

I feel someone pushing my chest and giving me air using my mouth.

"Gumising ka. Fuck! Kundi ipapasara ko ang lugar na 'to!"

The person keep pushing my chest hard until I felt something I want to spit.

Few more push and my upper body raised to cough water. Napatukod ako sa buhangin at
umuubo. Someone caressed my back that's really a big help for I feel like my back
is aching everytime I cough.

"God!" he pulled me close and embraced me tightly. "You're making me nervous."

Nanuot kaagad sa ilong ko ang amoy niya. "A-anong ginagawa mo dito?"

"I was here since this morning. I saw you dived into that fucking sea. Bakit ba
nasa ilalim na nagpunta?!" singhal nito at kumalas sa yakap. "Are you hurt
somewhere?"

Napalunok ako at umiling. "I-I'm good."

"Shit!" He frustratedly run his finger througg his wet hair. "Pinag-alala mo ako!"

"S-sorry," I said.

Pinanood kong pumatak ang mga butil ng tubig sa leeg niya mula sa kanyang buhok. "I
don't accept sorry."

Napaangat ang tingin ko sa mga mata niya. "A-ano bang tinatinanggap mo?"

Napasinghap ako nang bigla niyang kabigin ang batok ko at siniil ako ng malalim at
mainit na halik.

I didn't know what gotten into me when I wrapped my arms around his neck and pulled
him more close to answer his kiss. Kahit ramdam ko pa ang pangangalay ng binti at
kanang kamay ko ay binalewala ako.

"Damn, Kitty." He cupped my face and bit my lip. "I thought I've lost you."

The rest was history. He was now towering above me and I'm lying underneath him and
on the bare sand.

Bumaba ang balik nito sa leeg ko at bahagyang sinipsip ang balat ko. A moan escape
from my lips when his kissed traced the valley of my breast.

"Ahh..." I moaned.

Napaliyad ang katawan ko nang biglaan niyang binaba ang suot kong bra at
sinunggaban ang dibdib ko.

"God," he muttered. "I missed this."

Nilamas ng isang kamay niya ang kabilang dibdib ko at pinaglalaruan ang utong ko
gamit ang daliri niya.

He suck, bit, and nip my nipples hard. He separated my legs and position himself
between me and continue kissing me.

"Ohh, Leslie..."

"Fuck, baby." His hand squeezed my sized. "I love you..."

Natigilan ako sa sinabi nito. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig
ko.

Kahit nanghihina ay tinulak ko siya at mabilis na tumayo.

"Kitty, wait!"

I shouldn't be doing this. Oo, mahal ko siya pero hindi ito pwede. I should've not
respond to his kisses. This damn body of mine is betraying me when it comes to
Leslie!

My strides became faster. Ayokong maabutan niya.

Ngunit isang maling hakbang ang nagawa ko at namalayan ko na lang ay bumagsak ang
ulo ko sa malaking bato.

Damn... Is this my worst day?

______

Author's note:

I was mad while writing this chapter HAHAHA. Gago kasi may nangungulit sarap
sakalin. Chos.

Next chapter will finally unviel the questions you had and now, lapagan ng theories
HAHAHA. Ano sa tingin niyo ang mangyayari sa susunod na kabanata?
ps. sa mga hindi pa alam, may english novel po ako, you can give it a shot. :>

KEEP VOTING AND COMMENTING MGA MAHAL!

Chapter 24
331
137
Chapter 24

I was happily walking down the street while holding a box of cake for my Leslie. I
got a call from his secretary, telling me that he closed a deal worth billions! Can
you imagine that?

Napatingin ako sa singsing na nasa daliri ko. I'm happy being his Mrs. Scott. This
present would be my gift for his every good deeds he did to me as his wife.

May tumigil na sasakyan sa tabi ko at bumaba ang bintana nito. “Buntis, saan ka
pupunta?”

“Marco!” I greeted. “Sa kompanya ng asawa ko. I want to give him some present.”

Tumango ito at ngumiti. “Hop in.”

The scenery suddenly changed. Hindi ko alam kung bakit ito ang panaginip ko. Kung
bakit ganito ang napapanaginipan ko.

Bakit kasama ko sa panaginip si Marco?

I was walking on a hallway towards my husband's office. Nang mapansin ako ng

sekretarya ay parang natataranta itong tumayo.

“Mrs. Scott!” she greeted with a hint of nervousness plastered on her face.

“Hi, ate Melan. Nandito po ba ang asawa ko?” energetic kong tanong. “May regalo po
kasi akong dala. Andito po ba siya?”

“Ahh...e... A-ano. N-nasa loob siya pero—”

“Thank you po!” putol ko sa sasabihin nito at pumasok na sa loob ng opisina.

But the scenario welcome me torned me into pieces. Nabitawan ko ang dala kong cake
dahilan para lingunin nila akong pareho.

Wala sa sarili akong napaatras. “M-mommy?” Bumaling ang tingin ko kay Lace na
parang natataranta. “Lace? A-anong ibig sabihin nito?”

Umalis si mommy sa kandungan ng asawa ko at inayos ang bahagyang nakabukas na

butones ng kanyang damit. Sumikip ang dibdib ko lalo na't nakita ko ang pulang
marka na nasa leeg ni Leslie.

My knees trembled and my heart felt suffocated. “M-may namamagitan sa inyo?”

“As you can see, Keith, bata ka pa. You're still eighteen and you don't deserve
him. I love him more than you do,” sambit ni mommy na nagpaluha sa 'kin ng todo.

Hot tears are rolling down my cheeks. “Leslie...”

He didn't speak. He just eyed me with a hint of sorry on his eyes. Wala itong
sinabi. He just sit there, looking so nervous but not bothering to talk nor
explain.

“Mga gago. Gago kayong pareho!” Pinulot ko ang nahulog na cake at tinapon ito sa
pwesto nila dahilan para magkalat ang icing sa sahig. “Fuck you!”

I stormed out of his office and ran with no direction. Instead of taking the
elevator, I choose to take the stairs.

Parang nag-aalpasan ang luha sa mga mata ko habang tumatakbo pababa. Ramdam ko
pananakit ng tiyan ko ngunit hindi ko ito ininda. I keep running downstairs until I
reached a silent floor.

Napatingin ako sa aking binti nang maramdaman ko ang pagdaloy ng malapot na dugo.
Mas lalo akong naiyak.

My child... no...

Napaupo ako sa malamig na lapag. Tuluyan nang nawalan ng lakas ang tuhod ko at
nahirapan ako sa paghinga.

“Baby...” I cried. “No.. my baby...”

Tuluyan na akong napahiga sa lapag. Tears kept rolling my cheeks as my eyes shot
close.

Bigla akong naluha. Bakit ganito? Bakit ramdam ko ang sakit? Am I still dreaming?

“Dalawang linggo na po siyang hindi kumakain at panay ang pagtawag sa pangalang

Lassie. Hindi po namin kilala kung sino.”

“All right. Get out.”

He went near me and touched my hand. “Kitty, you need to eat—”

Tinabig ko ang tray ng pagkaing dala niya at nagwala. “Umalis ka! Ayokong makita
ang pagmumukha mo! Dahil sa 'yo nawala si Lassie! Nawala ang anak ko!”

Naikuyom ko ang aking kamao. Did I perhaps suffered amnesia? Are these memories
came from the past? My lost memories?

The scene suddenly switch.

Nagising ako nang pakiramdam ko ay hindi na ako makahinga. Nanlaki ang mga mata ko
nang mapansin ko ang unan na nakatabon sa mukha ko.

“You should die... my child. Ikaw ang hadlang sa amin ni Leslie!” Mom's voice
thundered the room.

Buong lakas ko siyang tinulak at umalis ako ng kama. Nag-uunahang tumulo ang luha
sa mga mata ko.

“M-mommy.”

“Mamamatay ka ngayong gabi, Keith Berlin. Papatayin kita!”

Sinubukan kong tumakbo sa kabila ng panlalabo ng mga mata ko at iniwasan siya.

“Ahh!” I screamed when she grabbed my hair.

“Wala kang takas!” she yelled and pushed me hard causing me to fall on the cold
tiled floor.

“M-mommy, huwag niyong gawin sa 'kin 'to, oh,” I begged her. “Please, mommy. No.” 

Wala akong lakas at wala akong naging lakas nang hablutin nitong muli ang buhok ko
at hinawakan ito ng mahigpit. I can feel the pain at the back of my palm, and also
my head.

“Kung mamamatay ka, magiging masaya ako. Ikaw ang naging bunga ng pananamantala ng
ama mo! Kung hindi niya ako ginahasa, hindi ka mabubuhay at wala akong magiging
kaagaw sa buhay ni Leslie!”

Those were the last words I heard from her before she pushed me hard. Ramdam ko ang
pagtama ng ulo ko sa malamig na pader at tuluyan na akong nawalan ng malay.

I slowly lifted my gaze as I heard the sound of a cardiac monitor, beating along
the rythm of my heartbeat. I tried moving my fingers to know if ever I can move a
limb of my body, and I'm glad I did.

“Gising na ang pasyente, doc!” anas ng isang nurse.

Inilibot ko ang aking paningin sa kabuoan ng silid. Everything is in white. Even

the curtains. Ramdam ko rin ang mga aparatos na nakakabit sa katawan ko para bang
iyon na lang ang sumusuporta sa buhay ko.

I heard people rushing to enter the room I am in. My eyes darted at the man I kept
dreaming... no... The man I finally remembered.

“Miss Gil, can you hear me?” tanong ng doctor.

A nurse went to my side and wrapped the blood pressure checker on my right arm.

I blinked twice to tell him I can. Kita ko namang ngumiti ang doctor at tinaas ang
kanyang kamay.

“Sundan mo ang galaw ng kamay ko,” he said and moved his fingers slowly to right.

Sinundan ko naman ito ng tingin. Muli niyang ginalaw ang kamay niya patungong
kaliwa kaya't sinundan ko na naman ito. I can't talk. I can feel something between
my lips.

“Now, can you lift your right leg?” he asked.

Dahan-dahang kong inangat ang kanang binti ko. He told me to move my fingers and I
did.

“Can you recognize them?” He pointed Marco and Lace who's now looking at me;
looking so worried and relief at the same time.

I blinked twice. Nanubig ang mga mata ko nang biglang sumagi sa isip ko ang mga
napanaginipan ko.

They all lied to me. Pinaikot nila akong lahat. Si uncle, si daddy, si Leslie, pati
si Marco. Lahat sila pinaikot ako...

I-I am married. Ibig sabihin tama ang sagot ni Leslie sa team building activity
namin. Kasal ako at may anak... and the worst part is...nawala ko siya.
Si Lassie...

Ang anak ko...

“Her brain is working fine. She followed my instructions and she recognized you
both. For now, we'll tranfer her to her private room and she'll still be under
observation,” wika ng doktor.

I closed my eyes as I felt tears falling on my cheeks.

Si mommy. Kaya pala mainit ang dugo ko sa kanya. Kaya pala kahit unang beses ko
pang nakita si Leslie ay nag-react na agad ang puso ko. Kaya pala kilalang-kilala
na niya ako. Kaya rin pala sa kanya ipinagkatiwala ni daddy ang negosyo.

Dahil isa na rin akong Scott. Lahat ng pag-aari ko ay pag-aari niya rin, ganoon din
sa kanya. I owned his company and business as well. I am Mrs. Keith Berlin Gil–
Scott. I am a fucking Scott.

Ramdam kong gumalaw ang hinihigaan ko. Tumingin ako sa pwesto ni Leslie at doon
nagtama ang tingin naming dalawa. Pain and sadness assaulted my chest as I closed
my eyes and let darkness consumed me once again.

--

“Kanina pa ako kinukulit ni Marco na gusto ka niya makausap. Ano ba kasing nangyari
sa team building niyo? You're two weeks asleep for fuck's sake! Kung hindi ka lang
inuwi ng stepfather mo dito—”

“Naalala ko na lahat, Kiara.” Tumulo ang mga luhang parang kapaguran. “H-he's not
my stepfather.”

“Ano?” naguguluhang tanong nito. “T-teka, anong naalala? Bakit? May amnesia ka ba?”

“I got married when I was eighteen. I had a baby inside my tummy, b-but I lost her
when I saw my husband cheating with my mom.” Mas lalong lumakas ang hikbi ko. “H-
he's not my stepfather, Kiara. He's my h-husband.”

Napipilan ito sa narinig habang ako ay patuloy lang sa paghikbi. Masikip ang dibdib
ko at mas lalong sumisikip ang dibdib ko sa isiping sa mahigit walong taon, hindi
ko naalala ang anak ko.

“N-niloko nila ako lahat. Niloko nila ako!” Tinapon ko ang unan at mas lumakas ang
pag-iyak ko.

Pinilit akong aluhin ni Kiara na katulad ko ay umiiyak din habang pinapanood ako.
She gripped my hand and hugged me tight.

“Kumalma ka, Keith. Baka bumukas ang tahi sa ulo mo. Tahan na.” Umiiyak na alo
nito.

Tumigil ako sa pananapon ng mga unan at humikbi na lang sa balikat ni Kiara.

Ayoko silang kausapin. Lahat ng mga nanloko sa 'kin. Lahat sila. Lahat sila binilog
ang ulo ko.

“Bakit ganito, Kiara?” I asked. “Bakit ganito ang mga nararanasan ko? Wala akong
ibang maalala kung ano ang maling ginawa ko at ganito ang dinaranas ko!”

She just hugged me tight and let me cry with all my heart's out. Patuloy lang ako
sa paghagugol sa balikat niya.

It took me ten minutes or so before I stopped crying. I was still sobbing that's
why she handed me a glass full of water.

“Anong gagawin mo ngayon?” she asked. “Kailan mo balak kausapin si Marco at ang
asawa mo?”

Napahigpit ang kapit ko sa aking hawak na baso. “I don't know. Kakausapin ko si

Marco pagka-discharge ko dito.”

Gusto ko siyang sampalin lahat. Lahat-lahat ng naalala ko.

“P-pero, Keith.” May pag-aalinlangan akong tinignan ni Kiara. “Kung kasal ka, a-
asan ang singsing mo? 'Yung marriage contract? Naalala mo ba saan mo nilagay?”

Natigilan ako sa tanong nito. Mariin kong pinikit ang aking mga mata nang may
biglang pangalan ng lugar ang pumasok sa isip ko.

Samar...

“Nasa Samar,” maluha-luha kong sagot. “N-nasa mansion ng hacienda namin. Doon kami
nanirahan dati. I can remember that!”

The door suddenly opened and Jona together with Nicole came. Nicole was panting and
Jona was smirking.

“Tanginang babae 'to. Buti na lang wala akong asthma, hayop ka, Jona.” Humihingal
si Nicole na lumapit sa 'kin. “Ayos ka lang? Fuck, gustong-gusto ko na sakalin
piloto ka na. Ang tagal i-landing ang helicopter.”

I smiled at them. Masaya ako na nagkaroon ako ng kaibigang gaya nila na sa kabila
ng pagiging busy ng schedule, nagagawa pa rin akong siputin.

“Jona, is it possible for a person who suffered amnesia to remember her lost
memories eight years ago? And also, when she can fully remember her childhood but
can't remember a certain year in her life.”

Tumango si Jona at naghanap ng upuan bago ito hinila sa tabi ng kama ko at umupo.

“That kind of event is called a selective amnesia. Where a person can't remember a
traumatic event that happened in her life,” she explained. “As you can see, our
brain creates a defense mechanism for a person to temporarily forget the memory or
memories that hurt the person the most.”

“Ibig sabihin, si utak natin mismo 'yung nag-aalis ng mga memoryang ayaw na nating
maalala dahil sa trauma o sakit?” tanong ni Kiara.

Jona nodded. “Yeah. Bakit? Did you have that one, Keith?”

“I think I had,” I replied. “M-may naaalala ako.”

“Gosh! Like what?” Nicole asked.

Nagkatinginan kami ni Kiara at siya na mismo ang nagsalita. “Her stepfather is

really not her stepfather, it was her husband.”

“A-ano?!” I saw how their mouth gaped with the revelation.

“E, p-paanong naging asawa siya ng mommy mo? Teka, naguguluhan ako.” Napahawak si
Nicole sa kanyang noo. “Are you sure your memory serves you right, Keith?”

Tipid akong tumango. “I was eighteen when we got married. I caught him cheating
with my mom and... and I lost my child. I got miscarriage because my brain and
heart can't handle my situation anymore. Dagdag din na hindi malakas ang kapit ng
anak ko t-that time.”

Muli na namang tumulo ang pesteng luha ko.

“Oh gosh!” Nicole covered her lips in shock.

“H-hindi ko rin alam paano niya naging asawa si mommy. Malay mo pinawalang-bisa
niya ang kasal namin kahit walang perma ko. Mayaman siya, e.” Pinahiran ko ang mga
luhang parang tangang ayaw tumigil sa pagtulo.

“B-but why?” Nicole asked. “Bakit ngayon mo lang naalala kung gayong walong taon na
ang nagdaan?”

“May ganyan talaga,” singit ni Jona. “Some people who suffered selective amnesia
remembers their lost memories after a week, a month, a year, and some other people
don't remember it forever.

“Sa sitwasyon mo, Keith, something might be the reason that triggered your lost
memories to come back. So be thankful at naalala mo pa sila. Kung hindi ay habang-
buhay mong makakalimutan na may anak kang nawala.”

______

Author's note:

I literally did teared while writing some scenes of this chapter. Idk why. Mabigat
sa loob ko huhu.

Start na ng suyuan at pahirapan portion ng story owemjiii ayoko pang matapos 'to 😭

And btw HAHAHAHA the moment Keith and Lace's story ended, the new series called
SEDUCTIVE SWAN SERIES will finally show off.

Kilala niyo ba si Captain Eli Alcantara? HAHAHAHA sa mga kilala shh. Say present
mwehehe

Keep voting and commenting my beloved Senyoras! Pakiligin niyo din ako. Unfair kung
kayo lang lagi 😾

Chapter 25
3.93K
292
74
Chapter 25

“Dahan-dahan,” ani ni Kiara habang inaalalayan ako papasok ng mansion.

Sa pananatili ko sa ospital na 'yun, hindi ako pumayag na makapasok man lang si

Leslie o si Marco. Tanging sila Kiara lamang ang nagtitiis na bantayan ako sa
ospital dahil ayoko pa silang makita.

“Hindi ako baldado, Kiara. I told you I can walk,” I muttered.

“Ano ka ba. Nag-aalala lang ako baka madulas ka o ano. Hindi pa naghihilom ang tahi
sa ulo mo kaya dapat sa bawat hakbang mo ay maging maingat ka,” she replied. “At
sigurado ka bang ayos lang na dito ka manatili? My house is open for you.”

I nodded my head and wandered my eyes around the mansion. Walang katao-tao. Marahil
ay may kanya-kanya silang trabahong ginagawa.

“For now, I just need to act like I didn't remember everything. In that way,
magiging madali lang sa 'king malaman ang lahat ng gusto ko pang malaman,” mahinang
saad ko.

Sabay kaming napaangat ang tingin sa pangalawang palapag nang makarinig kami ng mga
yabag pababa...

“Glad you're finally home, my daughter.” Ngumiti ito ng matamis.

My hand balled in fist watching how sweet her smile is despite of what she've done
to me in the past.

Pero bakit hindi niya pa ako pinatay?

“Ihahatid kita sa kwarto mo, Keith,” malakas na saad ni Kiara para gisingin ako sa
reyalidad.

I forced a smiled and acted nothing as I nodded my head. Inalalayan naman ako ni
Kiara paakyat ng hagdanan.

I was careful with every steps I take. Panay ang bulong ni Kiara na nanggigigil
siya kay mommy na ikinangit ko. Hindi ko siguro alam ang gagawin ko kung hindi ko
naging kaibigan si Kiara. Baka nangangapa ako ngayon.

Nang makarating kami ng silid ko ay siya mismo ang nagbukas ng pinto para makapasok
kami. Kinapa ko ang lights sa gilid at pinailaw ang buong silid. Rinig ko ang pag-
click ng lock at sabay kaming naglakad palapit sa 'king kama.

“Careful,” she said.

Umupo ako sa kama at humikab habang siya naman ay parang lantang dahon na bumagsak
sa kama ko at nag-inat ng katawan.

“Anong plano mo bukod sa magpanggap na hindi mo pa naaalala lahat? Si Marco? Kailan

mo siya kakausapin?” she asked.

I took a deep breath and bit my lip. “Kakausapin ko siya bukas.”

“Really?”

I nodded my head. “Wala ng ibang makakatulong sa 'kin sa pagpunta ng Samar kundi

siya. Kapag gagamit ako ng mga aircraft na pag-aari ko, malalaman kaagad ni Leslie
'yun.”

“How about your husband?” Bumangon ito sa kama at hinarap ako. “Anong gagawin mo?
I'm sure uuwi siya dito mamaya. Paano mo siya haharapin?”

Natahimik ako. Then slowly, a devilish grin appeared on my lips. “Asawa ko naman
siya, 'di ba?”

“Oo. Pero anong pinaplano mo?” nagtatakang tanong nito.

I bit my lip and let out a nonchalant chuckle. “Seducing him won't be a bad thing,
is
it?”

“It is!” angal nito. “You're playing fire with fire! Paano na lang kung ikaw ang
masunog sa apoy na lalaruin mo? Nag-iisip ka ba? With the look of your husband, I
know he can make you kneel. Marupok ka pa naman.”

Napaisip ako sa sinabi ni Kiara. Tama nga naman siya. There's really a big chance
that I'll end up in his bed and moaning his name.

But why not give a shot, right?

“Susubukan ko lang naman. And if my plan fails, I'll go with my plan B,” mahinang
usal ko.

“And what plan B is that?”

Ngumisi ako dito. “That would be a secret, Ara.”

--

Nagising ako dahil sa masakit sa tengang tunog ng alarm clock na nasa night stand.
Pikit-mata ko itong inabot at ini-off para makatulog pa ako ng mas maaga.

Ngunit naidilat ko ang aking mga mata nang ma-realized ko kung bakit nag-set ako ng
alarm. At 'yon ay ang para maabutan ko si Leslie at mommy na nag-aalmusal sa
kusina.

Magana akong bumangon at naligo. I was careful with my head. They shaved the part
where my wound is, gladly my hair volume is high. Hindi mapapansin na may kinalbong
parte sa ulo ko dahil sa natatabunan ito.

Nagsuot ako ng isang maikling shorts at oversized shirt. Sinadya ko talagang suotin
'yung maikling short. I even put lotion on my legs and arms.

Kinuha ko ang isang eyeglasses na nakasabit sa rak nito at sinuot ito. I look at
myself in the mirror and smiled.

My lips is already red and I looked like an eighteen year old girl while wearing my
glasses.

Hinahanap ko kaagad ang slippers ko at lumabas ng silid. Nagtaka ako nang

makasalubong
ko si manang Bebeth na may bitbit na tray na may lamang pagkain at naglalakad
patungo sa deriksyon ko.

“Good morning, nanay. Para saan 'yan?” I asked.

Nag-angat ng tingin si manang Bebeth sa 'kin na may pagtataka. “Para sa 'yo sana
dahil sabi ni Lace huwag ka munang pagalawin ng todo. Teka, hija. Bakit ganyan ang
suot mo? Bakit may salamin ka?”

I smiled sweetly at her. Nilapitan ko ito at hinalikan ang kanyang pisngi. “Shh ka
lang, nanay. May gagawin ako ngayon, e. Pakibalik na lang po ng pagkain sa kusina
kasi doon ako kakain.”

For the past eight years, si manang pa rin ang kasama ko dito sa bahay. I am fully
aware that she knew my past and decided not to tell it to me. Hindi ko lang alam
kung bakit hindi ko magawang magalit kay manang Bebeth.

Sabay kaming bumaba sa pangalawang palapag. May iilang kasambahay na bumati sa 'kin
na sinusuklian ko na lang ng ngiti.

Pumasok kami sa kusina at sabay na napatingin sa 'min si mommy at Leslie. I just

give them my sweetest smile and gracefully and carefully walked my way towards the
chair opposite to Leslie.

Umupo ako dito. “Good morning, mom.” Tumingin ako kay Leslie. “Good morning, dad.”

“Keith, what are you doing here? You should be on your room. Inumin mo ang gamot na
bigay ko sa 'yo.”

Natawa ako dito. “No need, mom. Hindi na ako inaatake ng migraine.”

Inasikaso kaagad ni manang Bebeth ang pagkain ko. She was careful between the do's
and don't's na bilin ng doctor sa mga pagkain ko.

Napatingin ako kay Leslie nang mapansing mariin itong nakatitig sa 'kin. Nginitian
ko ito ng matamis.

I took off my slippers and my right foot touched his feet. Ramdam kong natigilan
siya doon ngunit hindi rin naman nag-react.

“Kumain ka ng marami, anak. Nangangayayat ka na,” puna ni manang Bebeth sa katawan

ko.

Tumango ako dito. Pasimple akong bumaling kay mommy at nakita ang pagtataka niya sa
pag-uugali ko. I can't help not to giggle and my foot move to touched his knees.

Natatabunan ng mesa ang leg namin kaya walang nakakapansin.

“Kain ka na, daddy.” I gracefully said; my foot keep moving upwards until it
reached his crotch.

Tuluyan na siyang natigilan habang pinapanood ako. Nagtaka ako nang hindi man lang
siya nag-abalang tabigin ang paa ko o 'di kaya'y tignan ako ng masama.

“Darling, eat more. Alam ko namang napagod ka kagabi,” anas ni mommy.

Napangisi ako sa sinabi niya. Talaga? Napagod siya? Hmm...

I moved my foot to massage his crotch. Napangiti naman ako nang maramdaman kong
nagresponde ang kaibigan niya.

Nagsimula akong sumubo na parang wala lang habang ang paa ko ay patuloy na
gumagalaw para mas lalong painitin siya.

“Eat up more, daddy,” I said and licked my lower lip. “Ayaw ni mommy magutom ka.
Ano ba kasing ginawa mo kagabi at napagod ka?”

I saw mom held his hand and look at him seductively. Napangisi naman ako sa biglang
galaw niya.

Ganito pala feeling kapag harap-harapan mong makitang may kalandian ang asawa mo.

“We did something extra-ordinary last night, right, Darling?” malambing nitong
saad.
I keep moving my foot while watching his reaction. I saw how his adam's apple moved
in up an down pace.

“Y-yeah...”

I nodded my head. “Kaya pala. Kain ka ng marami, daddy. Baka mapagod ka ulit
mamaya.”

Tinusok ko ang isang hotdog at dinala ito sa labi ko at sinubo. Bigla namang sumagi
sa isip ko kung paano ko kakausapin si Marco.

To be honest, masama ang loob ko sa kanya dahil sa pagtatago niya sa 'kin ng

katotohanan. I mean, he's my friend since we were kid. Bakit kailangang kasama siya
sa mga dapat manloko sa 'kin?

What should I say the moment we'll talk? Should I curse him?

“Fuck!”

Napakurap-kurap ako nang marinig ko ang pagmumura ni Leslie. Binalingan ko ito

habang nakataas ang kilay. Saka ko lang napagtanto kung bakit siya nagmumura.

Sinubo ko lang ang hotdog at hindi kinagat. My foot kept moving while my mouth is
busy playing with the fucking hotdog! Damn, bakit hindi ko narealize 'yun?!

“Stop playing with the food, Keith,” naiinis na wika ni mommy.

Hindi ko maiwasang ngumisi bago kinagat ang ulam. I chew my food and withdraw my
foot from his crotch. I saw some contradiction from his face that I just shrugged
off.

“I was thinking of something, mom.” Ngumiti ako dito at nagpatuloy sa pagkain.

“Keith, anak,” tawag ni manang Bebeth. “Kanina pa nagri-ring ang cellphone mo sa

kwarto kaya pinuntahan ko. Ito oh.”

Binitawan ko ang tinidor at tinanggap ang phone na iniabot niya. Tinignan ko ang
caller at napangiwi nang makita si Marco ito.

Without bothering to stand up, I answered his call. “Hello?”

“Glad you finally picked up the call. Can we talk? Babi, please? Miss na kita,” he
said.

Napatingin naman ako kay Leslie na masama ang tingin sa 'kin. I smiled at him
sweetly.
“I'll come to your house, babi.”

“Really? Susunduin kita diyan. What time?” Bakas ang pagkakataranta sa boses nito.

I bit my lip. “I'll give you a call.”

“I'll be waiting,” he replied.

I just hummed and ended the call. Mabigat pa rin sa loob kong makausap o makita man
ang mga taong bumilog sa 'kin. At isa na doon ang dalawang taong kasama ko sa hapag
ngayon.
“Are you heading somewhere, Keith?” tanong ni mommy.

I shrugged. “Marco's house. Gonna do something extra-ordinary as well.” Tumingin

ako kay Leslie at lihim na napangiti nang mapansin kung paano gumalaw ang panga
nito.

Sige lang, Leslie. Magalit ka. Gagalitin pa kita.

--

“Gusto mo ng maiinom?” he asked.

Tipid akong ngumiti at naglibot ng tingin sa penthouse niya. I decided to go in a

silent and indoor place and he suggested his penthouse that's why I agreed.

“Just water,” tipid na sagot ko.

“Okay, just wait here.” Ngumiti ito sa 'kin at nagmamadaling tumungo sa kusina
niya.

I bit my lip as I felt my chest tightened. Wala sa sarili akong napahawak sa 'king
tiyan. Durog na durog ako ngayon at hindi ko alam kung mabubuo pa ba ako o
mananatiling durog hanggang sa huling hininga ko.

“Are you hungry?” tanong ng lalaking naglalakad palapit sa 'kin. Inabot niya sa
'kin ang isang baso ng tubig. “I'm glad you finally decided to talk—”

Kinuha ko sa kamay niya ang baso at binuhos sa ulo niya ang tubig dahilan para
matigilan siya. My smiled fades and was replaced with blank emotion. Binitawan ko
agad ang baso at nabasag
ito sa lapag.

“B-babi...”

“Kasal ako, 'di ba?” malamig kong tugon. “Hindi na ako isang Gil, 'di ba? Kinasal
ako nung tumuntong ako ng labing-walong gulang, tama?”

He blinked his eyes several times as water keep dripping from his wet hair. Ramdan
ko ang pagkabigla niya sa mga tanong na binato ko.

“Ano? Sagutin mo ang tanong ko, Marco. Kasal na ako, 'di ba? Sagutin mo ako!” I
slapped him. “Sagutin mo ang tanong ko.”

“Keith...” Kita ko ang pagkabalisa sa mukha nito. “N-nakakaalala ka na?”

I chuckled nonchalanty and my tears start forming on my eyes again. “Hindi pa ba

halata?” My voice broke. “Naalala ko lahat, Marco. Lahat-lahat.”

“Babi...”

“Bakit mo tinago sa 'kin ang katotohan?” Mahina akong humikbi. “Bakit pati ikaw
binilog ang utak ko? Bakit mo ako hinayaang mamuhay sa kasinungalingan?!”

“Keith...” Humakbang ito palapit sa 'kin ngunit maagap ang paa kong umatras. “Babi,
let me explain....”

“I suffered from selective amnesia for nine fucking years. At nandiyan ka sa tabi
ko. Pero bakit? Bakit hindi mo sinabi sa 'kin ang totoo? Bakit hinayaan mo akong
mamuhay at maniwala sa mga kasinungalingan?! A-akala ko ba kaibigan kita?”
I watched him kneel in front of me. He was sobbing. “B-babi, pakinggan mo muna ako,
oh. M-magpapaliwanag ako.”

I swallowed the lump on my throat. “Then explain. Ipaliwanag mo sa 'kin, Marco.

Kasi nangangapa ako. Nangangapa ako ng mga dahilan kung bakit pati ikaw na mas
pinagkakatiwalaan ko...kasama sa panloloko sa 'kin.”

Umupo ako sa sofa nang makaramdam ako ng pagkirot ng tahi sa ulo ko. I took a deep
breath to relax myself as I watch him kneel and speak.

“It was your father's decision,” he started. “N-nine years ago, nakunan ka. You
lost your baby and you suffered both depression and anxiety. Nang malaman ng daddy
mo ang nangyari, kahit labag sa kalooban naming lahat, he told us to keep
everything as a secret. P-para rin naman sa 'yo 'yun, e.”

“Para sa 'kin?” I chuckled nonchalantly. “Nagsinungaling kayo para sa kapakanan ko?

Is this some kind of joke?”

“Kasi kapag pinipilit mo ang sarili mong makaalala ay magdudurugo ang ilong mo.
You'll end up collapsing and the more you'll collapse, the more memories you forget
kaya hinayaan ka na lang naming makaalala na hindi pinipilit.” He took a deep
breath. “Natatakot din kami na baka kapag nagkaalala ka na ay babalik ka na naman
sa dati. Babalik ka na naman sa Keith na kung makatitig sa 'min ay parang taong
nawawala. Lassie was gone and you can't accept that fact. Galit ka sa lahat at
kahit si Leslie ay hindi mo kinakausap.”

“Dahil siya ang rason kung bakit nawala ang anak ko!” I raised my voice. “S-sa
tingin mo kung hindi ko nasaksihan ang meron sa kanila ni mommy, s-sa tingin mo
malalaglagan ako?”

He bit his lip. “Kaya nung nagpatuloy ka sa pag-aaral, I did my best to approach
you and befriend you back and bring back our closure. Magsisinungaling din ako kung
sasabihin kong hindi ko tinake advantage ang pagkakaroon mo ng amnesia.

“I thought that maybe it was my chance to finally have you because you already
forgotten all about him.” He chuckled humorlessly. “But your husband show up again
and blew my chance. Kahit pala hindi mo na siya maalala ay siya pa rin ang
mamahalin mo.”

Mas lalo akong naiyak sa sinabi niya.

“The doctor told us that your amnesia is only temporary. Babalik din daw ito kaya
hindi ko na lang pinilit ang sarili ko sa 'yo. Alam kong maaalala mo pa rin siya.
Puso mo nga nakilala agad siya, e. I was certain that you'll remember him sooner.”

“Pero bakit inabot pa ng ilang taon?” I asked with a broken voice.

“Iyan din ang pinagtataka ko,” he replied. “Why does it have to take many years
before you can finally remember?”

All the time he was explaining, his knees sticked to the ground.

“Please, Babi. Maniwala ka. If only I have the decision to decide, gusto kong
sabihin sa 'yo ang lahat.” Yumuko ito. “T-tell me what should I do to make you
forgive me. I swear, I will do anything you want me to do. Just please, Babi, just
forgive me.”

Pinahiran ko ang luha sa aking pisngi at malamig siyang tinignan. “Anything?”

He nodded his head. “Yes, Babi. Anything. Patawarin mo lang ako.”

_______

Author's note:

Ahhh Keith and her wicked ways to trap Marco huhuhu. Ano kaya plan B ni Keith?
Saka, bakit niya kaya haharutin si Leslie?

Anong pinaplano ni Keith?

HAHAHA. Drop your feedbacks mga mahal. Natatakot man ako pero malapit na talaga us
matapos :<

I want to know what you think about this story. Huhu ako ang naaawa kay Marco, e.

Keep voting and commenting mga mahal! Inspire me more🥰

Chapter 26
4.14K
52
Chapter 26

“Where do you want to go?” mahinang tanong ni Marco.

Tumingin ako sa labas ng bintana at humugot ng malalim na hininga. “To uncle

Baron's house.”

Walang imik na tumango si Marco at pinatakbo ang sasakyan. Matapos ng usapan namin
kanina, pinagbihis ko siya dahil may pupuntahan kami.

“Babi,” I called him. “Sorry sa ginawa ko kanina.”

His hand reached for mine and squeezed it gently. “It's okay. Naiintidihan ko kung
bakit ganoon ang inakto mo.”

Tipid akong ngumiti dito at muling bumaling sa labas ng bintana. Hanggang ngayon ay
mabigat pa rin ang loob ko sa mga nalaman. Parang kahit naibigay na ni Marco ang
mga ekplenasyon na nais ko ay parang may kulang.

Mas lalo pang mabigat ang loob ko sa isiping sa lahat ng iba bakit si mommy pa ang
pinatulan niya. Ang ina ko.

“Anong gagawin mo sa bahay nila uncle?” he asked while eyes were fixed on the road.

I bit my lip. “I want further explanations. Pakiramdam ko kasi kulang.”

He nodded his head. Ramdam kong mas binilisan niya ang pagpapatakbo ng sasakyan
para makarating kami kaagad sa aming pupuntahan.

I was silent the whole time. Ramdam kong nahihirapan na ako ng hininga dahil sa mga
luhang pilit kong pinipigilan. Nananakit na rin ang lalamunan ko dahil sa
paghagugol kanina.

“We're here,” he announced.

Wala agad akong inaksayang oras. Mabilis akong lumabas ng sasakyan at hindi na
pinakinggan si Marco na panay ang sambit ng 'dahan-dahan'.
Mainit ang ulo ko at galit na galit pa ako. I want more explanations why I have to
live in lies. Gusto ko ng explanation na makukumbinsi ako. Kasi feeling ko ginagago
na ako ng lahat.

“Nasaan si Uncle?” bungad kong tanong sa isang kasambahay na may bitbit na

nakatuping kurtina.

“M-ma'am Keith. Nasa kwarto po nila,” sagot nito.

Mabilis ang mga hakbang kong tinungo ang silid ni uncle. Rinig ko naman ang mga
yapak ni Marco na sa tingin ko'y sinusundan ako.

Umakyat ako sa pangalawang palapag at mabilis na sinipa ang pinto ng silid ni

uncle. I felt a hand held my elbow to support me as the door blew open.

“Anong— Keith? B-bakit ka nandito— Marco?” Naguguluhan niya kaming tinignan. “Anong
ginagawa niyo dito? Keith, you should be resting right now. Why did you run your
way here—”

“I want to hear your explanation,” I cut him. “Huwag niyo ring subukang
magsinungaling sa 'kin, uncle. Kilala mo ako magalit.”

The puzzled look he had was gone and replaced by a guilt expression. He gestured us
to come inside and we did. Ramdam ko pa rin ang paminsan-minsang pagkirot ng tahi
ko ngunit hindi ko na lang ito pinansin.

Umupo ako sa couch at bumaling sa kanya dala ang malamig na tingin. “Explain,
uncle.”

“Keith, ano bang—”

“Naaalala niya na ang lahat, uncle,” sabat ni Marco sa usapan. “Kaya sana po
sabihin niyo lahat ng katotohanang alam niyo.”

Nanginginig ang mga kamay ko. Hindi dahil sa kaba, kundi dahil sa galit at sakit.
Kahit ang tuhod ko ay nanlalambot.

Umupo si uncle sa paanan ng kanyang kama at tinignan kaming dalawa ni Marco. “It
was your father's choice—”

“Alam ko,” pagpuputol ko sa kanya. “Ang gusto kong malaman ay kung bakit buong-buo
pa rin ang tiwala niyo kay Lace? Niloko niya ako, uncle. He cheated on me with my
mother and that is fucking okay with you?!”

He took a deep breath. “Malaki ang tiwala namin ng daddy mo sa asawa mo. He has
reasons.”

“Oh, come on!” My tears rolled down my cheeks in an instant. “Whatever the fuck
that reason is, bakit niya pinatulan si mommy?!”

“Siya ang nararapat mong tanungin niyan dahil siya ang mas may karapatang
magkwento,” he replied.

Ramdam ko naman ang pag-aalo sa 'kin ni Marco sa pamamagitan ng paghimas ng likod

ko para patahanin ako.

“Before I suffered from amensia, I heard her screamed.” I sobbed. “Totoo ba ang
sinabi niya? Did daddy raped her? Uncle, hindi magagawa ni daddy ang bagay na
'yun!”

Kita kong nanlaki ang mga mata niya habang nakatitig sa 'kin. “She said that?”

Tumango ako habang patuloy na humihikbi. “Please tell me the truth. Sawang-sawa na
ako sa kasinungalingan, uncle.”

He took a deep breath and forced a smile. “What she said was true.”

Halos mapugto ang hininga ko sa narinig. “A-ano?”

“Brian was drunk that time after our game in casino. He was, Keith. Hindi niya alam
ang pinaggagawa niya kaya doon niya ginahasa ang mommy mo.”

My tears stopped falling. Kahit ang paghinga ko ay huminto. “I-ibig sabihin a-ako
ang bunga ng ginagawa ni daddy? Ng panggagahasa niya?”

He nodded his head. “But believe me, Keith. You know how kind your father is.
Minahal ka niya ng mas higit pa sa buhay niya kaya't sana huwag magbago ang tingin
mo sa namayapa mong ama.”

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. My mind's analyzing the revelations I

discovered today and realized how fucked up my life is.

“Saan ka pupunta?” sabay na tanong ni uncle at Marco nang bigla akong tumayo.

“M-magpapahangin lang ako.”

Mabilis ang mga hakbang kong nilisan ang silid ni uncle and tumakbo patungong
rooftop ng kanilang bahay. Mabuti na lang makulimlim ang panahon kaya't hindi
mainit ngayong alas dos ng hapon.

Nang makatuntong ako sa rooftop ay doon na nag-aalpasan ang mga luhang parang
gripong walang hangganan sa pagtulo. Bumigat ang pakiramdam ko at mas lalo pa akong
naiiyak dahil sa kung paano ako nabuo.

Kaya ba ganoon na lang ang galit ni mommy sa 'kin?

Kaya ba ni-minsan ay hindi niya pinaramdam sa 'kin na anak niya ako?

Kasi hindi niya ako gustong ipagdalang tao?

Kasi bunga ako ng kapangahasan ni daddy sa kanya?

“Stop crying, chinita. Wala ka ng mata niyan.”

Napalingon ako sa nagsalita. It was Bailey. Binitawan nito ang stick ng sigarilyong
hawak niya at inapakan agad ito. Nilapitan ako nito.

“Bailey,” I called him. Nang makalapit ito sa akin ay agad ko itong niyakap.

He immediately responded to my hug and even tighter. Muli na naman akong umiyak sa
mga balikat niya.

“Cry.” He caressed my hair and kissed my temple. “If that'll make you feel better.
I'll be your hanky today.”

“Anong plano mo ngayon?” tanong ni uncle.

Nandito kaming lahat sa sala ng kanilang bahay. Matapos kong tumahan kanina ay saka
ko lang naisipang bumaba at pag-usapan ang mga dapat naming pag-usapan.

“I'll go to Samar without his knowledge. Kung gusto niyong makabawi, tutulungan
niyo ako.” I know I sound like a manipulating bitch but I don't care. “Doon ang
huling pagkaalala ko. Nandoon ang marriage contract namin. I want to find that
one.”

“Then?”

“Using one of my aircrafts will allow him to know where the hell on earth I'm
heading to. I'll use Marco's aircraft on my way to Samar.”

Tumango si Bailey. “Ganito na lang. Let Gemma pretend that she's you. Dito siya
mananatili sa bahay habang ikaw ay puputang Samar. I know your husband. He's
putting secret cameras on your office to monitor you the whole time. It's way safer
if she'll stay here.”

Napangiti naman ako sa turan ng pinsan ko. “That's exactly what I want to happen.”

“Kapag nakuha mo na ang marriage contract niyo, anong gagawin mo?” tanong ni uncle.

Bumuga ako ng marahas na hangin. “Wala pa akong plano. For now, my goal is to find
that marriage contract I had.”

“What if wala na doon?” anas ni Marco. “What if he already placed it into

somewhere?”

“Let's just hope I can find it there.” Napahawak ako sa likod ng aking ulo nang
sumakit ang tahi ko. “For now, I think those revelations is enough for today. G-
gusto ko munang magpahinga.”

Tumango agad silang tatlo. Uncle volunteered to give me one of their house's room
but I refused. Gusto ko munang bisitahin ang kompanya namin.

“Ihahatid na kita,” Marco said.

Tumango ako dito at nagpaalam na ako sa mag-ama. Inalalayan naman ako ni Marco
hanggang sa makapasok ako sa kanyang sasakyan.

“Sigurado ka na ba sa pinaplano mo?” he asked as he maneuvered the car away from

uncle's residence.

Tumango ako dito at prenteng umupo. “Though I still can't understand some things, I
can proceed to my plans without knowing them.”

“You mean, your husband's explanation,” pagtutumbok nito sa iniiisip ko. “I really
think Lace has his reasons.”

I scoffed and closed my eyes. Pinatunog niya naman ang stereo para kahit papano ay
may mag-ingay sa loob ng sasakyan.

Before I doze to sleep, I heard the music played. My chest tightened and my heart
bleed. Tears rolled down my closed eyes while listening to the song.

Nagising ako sa mahinang pag-uga ni Marco sa balikat ko. Tumingin agad ako sa labas
ng bintana at mahinang nagpasalamat.

“Want me to escort you inside?” he offered and I shook my head.

“No need, Marco. Thank you. Mauuna na ako.”

Agad akong lumabas ng sasakyan at pumasok sa loob ng building. The guard greeted me
in delight same as the other employees which I just responded with a nod and tight
smile.

Dumiretso ako sa elevator at pinindot ang top floor kung saan naroroon ang opisina
ng Chairman. I'm in the mood to play games with him. And who knows nandoon din si
mommy.

I run my fingers through my hair carefully. Ayokong bumukas ang tahi ko. The doctor
said it would take a month before it'll turn into scar and my hair starts growing.

The elevator's door opened and I stormed out of the place. Agad na tumayo ang
temporaryong sekretarya ni Leslie at binati ako. Hindi ko ito pinansin at pumasok
agad sa loob ng opisina ni Leslie.

Naabutan ko siyang busy sa pagpiperma ng mga dokumento habang panay naman ang pag-
ring ng phone niya.

“Jen, go to Financial Department. I want to talk to their head right now,” he said;
not bothering on lifting his gaze to see if the person who entered his office is
his secretary or nah.

Nang mapansin niya sigurong hindi ako gumalaw ay nag-angat ito ng tingin. I saw him
stilled while looking at me.

“Kitty...”

I bit the inside of my cheeks to rein my anger and burst of emotions. Pinilit ko
ang sariling ngumiti at magpanggap. I smiled widely and closed the door behind me.
Ini-lock ko pa ito at matamis na ngumiti.

I saw him eyed me from head to toe. I'm wearing a wrist length stripped pencil
skirt and a spaghetti strap blouse. Ito lang kasi ang nahagilap ko sa closet kanina
kaya ito na ang pinili ko bago ako nagtungo sa penthouse ni Marco.

“Hey, dad.” I smiled and walked towards his office table. Nilapag ko ang aking
phone sa mesa at naglakad patungo sa likuran ng upuan niya. My hand touched his
shoulders and gently squeezed it. I felt him stilled. “You're stressing yourself
again.”

“You should be resting, Kitty,” mariing saad nito.

I hummed and moved the back rest of his chair to make him face me. Walang pag-
aalinlangan akong umupo sa kanyang kandungan paharap sa kanya. Mabilis naman ang
mga kamay nitong pinalibot sa bewang ko para suportahan ang balanse ko.

My arms wrapped around his neck and I dramatically rested my forehead on his
shoulders and nuzzled on his neck. Mas naramdaman ko na natigilan ito sa reaksiyon
ko.

“I want to rest but I want to cuddle,” I muttered. “I went to Marco and he said I
should obtain my father's permissions. You know, you daughter—”

Napasinghap ako nang bigla nitong diniin ang balakang ko sa kanya kaya't ramdam na
ramdam ko ang namumukol na kaibigan niya. Nalislis naman paangat ang suot kong
pencil skirt kaya't alam kong litaw na litaw na ang pang-upo ko.
I can feel his calloused hand caressed my butt cheeks in a sensual way. “Why the
fuck you want to cuddle?”

I shrugged. I moved my hips and I felt the interaction of our clothed private
parts. Muli ko itong ginawa na nagpadaing sa 'kin ng mahina.

“I want to cuddle,” I murmured. “Let's cuddle, daddy. I promise this time I'll play
with you.”

Inalis nito ang mukha ko sa kanyang leeg at tinignan ako ng mata sa mata. Fury
ignited my chest while watching the man who broke my heart filled his eyes with raw
lust.

“What do you mean?” he asked in a very deep voice.

I bit my lips and moved my hips again. “You said you played me without me knowing
it was a game.”

Yumukod ako sa kanyang tenga at kinagat ang earlobe nito. “But now, I can be your
playmate.”

“What?” he asked; catching his breath.

I giggled and let desire fill me in. I continue grinding my hips on his as I felt
him getting more and more aroused. Diniin ko ang aking mukha sa kanyang leeg at
kinagat ito.

I bit, nip, and suck a skin on his neck where it could be seen easily even if he's
wearing a shirt with collar. Mas bumilis rin ang galaw ng balakang ko dahilan para
mahawakan nito ang bewang ko.

“Fuck, Kitty. Stop it.”

Umiling ako dito. “Ohh...”

I find it pleasurable even without our body touching each other's skin. Hindi ako
tumigil kahit panay ang pagpipigil niya.

I guided his hand to fondle my still clothed breast. Hinihingal na ako ngunit hindi
ako tumigil lalo na't nararamdaman ko na naman ang naramdaman ko walong taon na ang
nakakalipas.

“Ahh...” I moaned loudly as felt myself released juices I never thought I could
release. “That was good.”

“Damn, baby,” I felt him looked up the ceiling and exhaled. “Don't be a temptress.”

Hindi ko ito pinakinggan. I held his jaw and captured his lips for an ardent kiss.

Someone knocked on the door. “Sir. Nandito po ang asawa niyo.”

Sa sinabi ng sekretarya, nakagat ko ng mariin ang labi niya. I heard him groaned
before I finally pulled away.

Tangina mo, Leslie. Ako ang asawa mo.

I bit my lip and took a deep breath.

Kalma, Keith. Masasampal mo rin sila ng marriage contract.

______

Author's note:

Ahhh... Amoy ko na... Amoy ko na ang kamandag ni Keith HAHAHA

Anyways, I'll be posting the next series SEDUCTIVE SWANS right after Keith and Lace
ended.

First Series would be SPANK ME, BEKI. And yes po, kapatid pala ni Eli Alcantara ang
unang mapapublish.

Keep voting my loves!

Chapter 27
4.01K
61
Chapter 27

“Miss Keith. I rescheduled your flight to London next week. May gaganapin po kasing
board meeting this coming Thursday together with the investors that's why you need
to be there. I already give Mr. Jordan a call that this is importante and he agreed
to meet you next week,” Imporma sa akin ni Gemma.

Tumango ako at matamis na ngumiti. “Nakausap mo na si Marco?”

Namula ang mga pisngi nito at nag-iwas ng tingin. “A-ahh, ano po. Oo po, Miss
Keith. Kailan po natin gagawin 'yun?”

“This afternoon. Everything's in set. Sana lang ay may maabutan akong marriage
contract doon.” Pinanliitan ko siya ng mga mata. “May namamagitan ba sa inyo ni
Marco?”

“Po?! Wala po!” Biglang reaksiyon nito na mas lalong ikinapula ng kanyang pisngi.
“I mean, wala po, Miss Keith.”

Napangiti ako dito at napailing. I closed the folder I'm reading and arranged the
things above my desk. Nanatili namang nakayuko si Gemma marahil na rin siguro ay
nahihiya sa naging reaction niya kanina.

I yawned and checked my time. Tumayo ako sa 'king kinauupuan at tumung sa 'king
vanity mirror.

“Gemma,” I called her. “Wala ba akong schedule for the rest of the day?”

Umiling agad ito. “I cleared all your schedules for today, Miss Keith. What time po
ako pupunta sa bahay ni former Chairman?”

I twisted my lips and comb my hair using my fingers. Inayos ko ang nagusot kong
damit at ang suot kong itim na pencil skirt. “Mamayang hapon. Tatawagan kita
mamaya. For now, I'll be paying him a visit.”

Tumango si Gemma at agad niyang naunawaan kung sinong him ang ibig kong sabihin.
Nagpaalam agad ito na may tatapusin pa sa ini-encode niya at agad na lumabas ng
aking silid.

Hinagilap ko agad ang dala kong Hermes bag na bigay sa 'kin ni Bailey. He really
love expensive things that even his socks costs a hunded dollars! That brute. Si
uncle tipid na tipid sa pagwaldas ng pera habang siya parang kung sinong
bilyonaryo.

Well, he's a billionaire indeed.

Humikab ulit ako. Natigilan ako nang mahagip ng mata ko ang litrato naming dalawa
ni daddy na nakapatong sa ibawbaw ng mga nakasalansan kong folders na dapat
pirmahan.

Mapait akong napangiti bago pinulot ang handbag at naglakad palabas ng opisina.
Nakangiti namang bumati si Gemma sa 'kin na sinuklian ko lang ng tango. Nagpaalam
agad ako dito at nagmamadaling pumasok sa loob ng elevator.

I pressed the ground floor button and waited for me to arrive at my destination. I
fished my phone inside my bag and check if someone sent me a massage. Napanguso ako
nang walang notification na nalagay sa notification pannel ko.

The door opened and I immediately went out of the elevator. I alarmed my Rolls
Royce and opened the door beside the passenger's seat. Pumasok ako sa loob ng
sasakyan at agad na binuhay ang makina.

I deposited my bag on the passenger's seat. Napansin ko naman ang pag-ugong ng bag
ko kaya't kunot-noo kong kinuha ang phone sa loob. I looked at the caller ID and
found out it was Leslie.

Sumariwa sa alaala ko ang mga ginagawa kong kagaguhan nitong mga nakaraang araw.
And hell, the satisfaction seeing mommy getting mad at me made me happy.

I understand her side kung bakit galit siya sa 'kin. What daddy did to her is
really unforgivable. Ngunit alam kong minahal siya ni daddy. Ramdam ko 'yun.

Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit sa lahat ng taong papatusin niya, ang
asawa ko pa. Iyon ang kinakagalit ko.

Pinanood kong mag-off ang tawag na hindi sinasagot. He called again. I waited for
three rings before I answered his call.

“Yes, daddy?” bungad kong saad.

“Where are you?”

Napangisi ako at pinatakbo na ang sasakyan paalis ng kompanya. I connected the call
to my bluetooth earpiece to focus my hand on the gear and steering wheel. Baka
sakaling makabunggo ako at makalimot na naman.

“Somewhere. Why? Missed me?”

Teasing him was fun. Hindi siya makaangal dahil palagi kaming naaabutan ni mommy,
ngunit hindi nahuhuli.

I admit, after all the pain from the past, I still love him. Hibang na siguro ako,
ngunit aminado akong hindi madaling burahin ang pagmamahal sa isang tao ng ganon-
ganon lang. Hindi madali. Lalo na't bago pa ako makaalala ay muli niya akong
pinahulog sa patibong niya.

I don't care if teasing him would led me to his bed, panting and screaming his
name. He's my husband anyway. But my child...
Tumulo ang isang butil ng luha mula sa aking kaliwang pisngi. Agad ko rin itong
pinahiran at inapakan ang break bago ito diniin nang dahan-dahan dahil sa kulay
pula ang traffic light.

“Hey, still there?”

I closed my eyes and took a deep breath. I cleared my throat and answered, “Yeah.
Ano nga ulit sinabi mo?”

“I'm asking you, Kitty. Where the hell are you?”

Humikab ako at muling inapakan ang accelerator para patakbuhin ang sasakyan nang
maging berde ang traffic light.

“Somewhere. I call you later. Bye.” Hindi ko na inantay ang sagot nito at pinatay
na ang tawag.

I dropped my phone on the phone holder and continue driving my car. Hindi ko na
pinansin ang pag-ring nito ng paulit-ulit. I need to take a break from pretending.
I really need to take a break. Pakiramdam ko kapag hindi ako nagpahinga ay
mababaliw na ako.

Nang makarating ako sa destinasyon ko, agad kong ipinarke ang sasakyan sa bakanteng
parking lot. I reached for my bag and turned off the engine of my car.

Lumabas ako ng sasakyan at pinatunog muna ito bago taas-noong naglakad papasok sa
isang bahay. Well, it's a house made for my dad located beside the road.

“Dad,” I greeted him.

Nilapag ko ang bag sa mesa dito sa loob ng kaniyang bahay at naglakad palapit sa
kanyang puntod. I lighted my candle. Nilagay ko ito sa harap ng kanyang lapida at
hinaplos ito.

Pinagpagan ko muna ang maalikabok na sahig at doon umupo. Nahagip naman ng mga mata
ko ang mga litratong nakalagay sa frame at naka-display sa harap ng puntod niya.

My fingers traced the pictures one by one. May litrato ng graduation ko sa BSTM, my
promotion as the vice chairman, my birthday photos, and such.

A tear escaped from my eyes once again. “Alam mo palang may anak ako, daddy.”

Nag-angat ako ng tingin sa lapida nito. “B-bakit niyo po tinago sa 'kin ang lahat.
Why didn't you just let me bleed just to remember everything. Bakit kailangan ko
pang mamuhay sa kasinungalingan. Kung sana... Kung sana nalaman ko agad, sana mas
maaga ko silang napagpabayad sa mga nagawa nilang kasalanan.

“I'm sorry, daddy.” I sniffed. “I'm sorry for the things I'll do the next days. You
know how much I love revenge, daddy. And I can't just stand still and let
everything pass and slip away. I-I can't. Alam kong nakikita mo ang mga pinaggagawa
ko sa buhay ko ngayon.”

Lumakas ang hikbi ko at patuloy ang pagtulo ng mga luha sa pisngi ko.

“Guide me, dad.” My fingers traced our picture together. “I want justice for my
Lassie, daddy.”

Umihip ang malamig na hangin na mas lalong nagpaiyak sa 'kin. I know he's
comforting me. I feel like I can hear the mumbling of the wind in my ear like he's
murmuring something he
wants me to hear.

This is how cruel the world to me. They'll both hurt me in fantasy and reality.

“Guide me with my decisions, dad,” I whispered before standing up. Pinahiran ko ang
luha sa 'king pisngi at tipid na ngumiti. “I'll go ahead, dad. Babalik din ako.”

Pinagpagan ko ang aking pang-upo at kinuha ang aking handbag na nasa mesa. Mabilis
ang mga hakbang kong nilisan ang lugar at muling pumasok sa loob ng aking kotse.

I maneuvered the car out of the cementry. Tinahak ko naman ang daan patungo sa
bahay nila uncle. Mabilis ang pagpapatakbo ko kaya't mabilis din akong nakarating.

I texted Gemma to come over to start my plan. Kating-kati na ang kamay kong
kalkalin ang mga ebidensiyang gusto kong isampal sa kanila mommy.

“Chinita, here.” Tinapon sa 'kin ni Bailey ang uniform na madalas suotin ni Gemma.
“Move your ass fast.”

Tumango ako dito at pumasok sa isang bakanteng silid para magbihis. Mabuti na lang
at halos magkasingkatawan lang kami ni Gemma. Hindi ako masyadong nahihirapan sa
pagsuot at madali lang magpanggap.

I also tied my hair the way how Gemma tied hers. Matapos ay lumabas agad ako ng
silid at bumungad sa 'kin sa sala si Gemma, Marco, uncle Baron, at Bailey.

“Let's go.” I clapped my hand and Marco nodded. Siya ang magiging kasama ko.

“Keith,” Uncle called me. “Mag-iingat ka.”

--

“Sigurado ka bang dito ang daan?” tanong ni Marco habang nakatingin sa tahimik na
daanan.

I nodded my head. We're riding in a tricycle. Hindi ko alam paano kami nagkasya ni
Marco gayong maliit lamang ang tricycle na ito. Wala kaming dalang sasakyan kaya't
tiis-tiis kami sa tricycle.

“Manong, malapit na po ba tayo?” I asked the driver.

“Opo, ma'am.” Iniliko niya sa isang sementadong daan ang tricycle at huminto.
“Hindi na po ako pwedeng pumasok sa loob.”

“No, you can go in. Asawa ako ng may-ari.” Parang may sariling buhay ang bibig ko
at naisatinig iyon.

“Po? Sigurado po kayo?”

Tumango ako. Ilang tanong pa ang namutawi sa bibig niya bago siya pumayag na
ipinagpasalamat ko. Mainit ang panahon at hindi ko kayang maglakad na ilalim ng
araw na walang dalang pananggalang na payong.

“Andito na po tayo, ma'am,” anas ng driver.

Tumango ako at tinulak si Marco palabas. Nang makalabas ako ay humarap ako dito.
“Dito ka lang. I'll be quick.”
Marco nodded. “Go on.”

Tipid akong ngumiti dito at tinakbo ang distansiya ng entrance ng hacienda namin ni
Leslie.

“Miss, sino ka?” the guard asked.

Binalingan ko ito. “I'm Keith Gil– Scott. Si aling Aileen pa ba ang mayordoma ng
mansion?”

Kita ko ang pagbadha ng gulat sa mga mata nito. “Ikaw po ang asawa ni sir Lace?”

Tumango ako dito. “Don't tell him I came. Tataasan ko sweldo mo.”

Mabilis akong tumakbo patungong mansion dala ang malakas na kabog ng dibdib. My
hands were sweating cold and I feel like any moment I would stumble because of my
trembling knees.

Nang makarating ako sa harap ng mansion ay hindi ko maiwasang ngumiti ng mapait.

Huling punta ko rito ay limang taon na ang nagdaan. Still, the interior of the
house didn't changed a bit.

“Sino ka? Paano ka nakapasok? Wala si Sir Lace dito.”

Napatingin ako sa isang matandang babaeng kakalabas lamang ng kusina.

“Aling Aileen!” I exclaimed and went near her. “Si Keith po ito.”

“Keith? Sinong Keith?” she asked. “Teka, pamilyar ang mukha mo sa 'kin, hija.”

“Aling Aileen, pwedeng magtanong?” hingal kong anas.

“Ano ba 'yun?” Kumunot ang noo nito. “Alam niyo po ba kung saan nilagay ni Lace ang
marriage contract namin?”

Nawala ang pagkakunot-noo nito. “Keith? 'Yung asawa ni Sir Lace? Ikaw pala 'yan,
hija.”

I chuckled. “Opo. Saglit lang din po ako dito. Masyado po kasing importante ang
kukunin ko rito.”

“Ahh, 'yung marriage contract niyo ba?”

Bigla akong nakaramdam ng kaba sa mga samo't-saring eksenang pumasok sa utak ko.
What if sinunog na niya? What if dinala niya sa Maynila? What if wala na palang
bisa 'yun?”

“Opo, aling Aileen.” My voice trembled and I felt my hand turned to cold.

“Ahh... Sa pagkakatanda ko, nasa ilalim 'yun ng kutson ng kama niyo. Hanapin mo
du'n. Kung wala ay baka dinala niya sa Maynila.”

Tumango ako dito at agad na nagpaalam. Muli ko na namang nilakad-takbo ang

pangalawang palapag ng mansion at tumungo sa isang kwarto. I held the door knob and
my mouth fell open after knowing it was locked.

Napailing ako at hinawakan ang aking buhok. My fingers searched for a pin and
gladly I found one. Nanginginig naman ang mga kamay kong sinilid ito sa lagayan ng
susi at inikot.
The moment I heard the door clicked, I let out a sigh. It's as if my breathing
paused while doing that thing.

Binuksan ko ang pinto at pumasok sa loob. Agad ko namang tinungo ang kama at
inangat ang mabigat na kutchon ng kama. Napaubo pa ako sa mga alikabok nang galawin
ko ito.

“Nasaan ba 'yun?” I asked to myself.

I need to get hurry. Malapit nang sumapit ang alas singko at baka magtaka si Leslie
kung bakit nas bahay pa rin ako ni uncle.

“Fuck!” I cursed out loud.

Itinulak ko paalis ang kutchon sa kama upang hagilapin ang envelop na naglalaman ng
marriage contract.

Tears rolled upon my cheeks when I found out none.

Dinala niya ba sa Maynila?

Pumihit ako paharap sa kabinet at binuksan ito. Nanginginig ang mga kamay kong
hinagilap ang buong kabinet hanggang sa masapo ng kamay ko ang parang maliit na
handle ng pinto. Maliit lamang kaya't hindi ko agad napansin.

Walang pag-aalinlangan ko itong binuksan at mas lalo akong napaluha nang makita ko
ang isang box. The box!

Kinuha ko ito at dinala sa kama. Inalis ko ang packing tape na nagsasarado ng box
saka ito binuksan.

“Oh my god...”

My hands reached for the picture frames and the bottle full of dried petals of
roses. Isa-isa ko itong nilabas ng box habang hilam ang mga luha sa mata ko.

“What's this?” he asked.

“Oh?” Napatingin ako sa isang bote ng mango jam na ni-recycle ko at pinagsidlan ng

mga dahon ng mga bulaklak na dala niya. “Those are the petals of flowers you gave
me.”

Lumapit ito sa 'kin at dinampian ng magaang halik ang labi ko. “You love collecting
flowers?”

“I love collecting anything you give,” nakangiti kong usal.

My eyes darted on the large size of picture frame. Our wedding photo. Pareho kaming
nakangiti habang pinapakita ang singsing. Bumaba ulit ang tingin ko sa box at
napansin ang isang maliit na box.

Pinulot ko ito at binaba ang frame. My trembling and cold hands slowly lifted the
box open. At tama nga ang hinala ko.

It was my wedding ring.

Nasaan ang kanya? Hindi ko nakitang may suot siyang singsing kaya't bakit akin lang
ang nandito?
My phone inside my pocket vibrated. Tinignan ko ang caller at mabilis kong
pinahiran ang aking mga luha.

“Babi...”

“Did you found it?”

Tumango ako kahit hindi ko siya kaharap. “Even my wedding ring.”

“Good. Bilisan mo na. Madilim na ang langit.”

I nodded my head and ended the call. Kinuha ko muna ang isang envelop at tinignan
ito.

MARRIAGE CONTRACT

HUSBAND - Leslie Miller Scott

WIFE - Keith Berlin Germosa Gil

Pakiramdam ko biglang namanhid ang buo kong katawan. My eyes kept tearing as I bit
my lip in anger.

God, what have you done to my life...

Chapter 28
4.39K
297
153
Chapter 28

Nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang marriage certificate namin ni Leslie.
Tahimik kaming lahat at tanging paghikbi ko na lang ang naririnig.

“Now that you found the contract, what are you planning to do now?” Marco asked.

Umiling ako dito. “Hindi ko alam. Nalilito ako. B-baka wala ng bisa ang certificate
na 'to.”

“Wait.” He fished his phone inside his pocket. “Tatawagan ko si ninong. I'll ask
about your marriage kung naka-registered pa ba.”

Tumango ako dito at ngumiti. “Thank you.”

He excused himself. Napahugot naman ako ng malalim na hininga habang nakatitig pa

rin sa marriage contract.

Hindi ko na alam kung anong papaniwalaan ko. I'm confused. Fucking confused.
Nanginginig ang kalamnan ko at parang gusto ko silang sugurin at biyayaan ng mag-
asawang sampal. I badly want to do that. So bad.

“Gemma,” I called her. “May meeting ako this Thursday with the investors, 'di ba?”

She nodded her head. “Yes po, Miss Keith. Kasama rin po ang iilang board directors
dahil sobrang importante ng inyong pagpupulong.”

My hand balled into fist. Sakto namang pumasok si Marco at muling umupo sa tabi ko.
“He said there's still. He didn't do anything towards your marriage. Rehistrado pa
rin ang kasal
niyo.”

My jaw clenched in anger. Sinilid kong muli ang papeles sa envelop at inilahad kay
Gemma. “Have several copies of this.”

Nagtataka man ay tinanggap din ni Gemma ang envelop. “Yes, Miss.”

“Hand it to me after the board meeting,” pag-uutos ko.

She nodded her head. Bigla namang sumakit ang ulo ko kaya't hinilot ko ang aking
sintido. I can feel my chest tightening. It's like someone's hand was gripping my
chest real hard that I can't even breathe.

“Anong pinaplano mo?” tanong ni Uncle.

I chewed my lips. “Fill an annulment.”

Dumaan ang nakakabinging katahimikan. Everyone was gone silent and waiting for my
further words and sentences.

“Paano kapag hindi pumayag si Lace? You know your husband, Keith,” said Bailey.

“I suggest you to listen to his explanation first before making a move, Keith.”
Tumayo si uncle at ngumiti ng tipid. “Alam kong maraming bumabagabag sa isip mo.
Maraming katanungan ang nais mong masagot. At tanging ang asawa mo lamang ang
makakapagsagot ng mga katanungan mo.”

Nagkatinginan kaming lahat. Nagpaalam na din si uncle Baron na aakyat na siya dahil
kailangan na niyang magpahinga for his flight tomorrow. Today should be their
flight. Na-postponed dahil sa ginawa ko.

Napatingin kaming lahat kay Gemma nang tumunog ang phone nito. Hinugot niya ang
kanyang cellphone mula sa kanyang bulsa at tinignan ang caller. Seconds later, she
lifted her gaze at me with a worried look.

“S-si Mr. Chairman po,” she said.

I bit my lower lip and heaved a deep breath. I motioned her to answer the call and
that's what she did.

“Hello, Mr. Chairman?” bungad niya. “Yes po, I'm with the CEO. Okay po.” Inabot
niya sa 'kin ang phone. “Gusto ka raw po niyang makausap.”

Nagkatinginan kami ni Marco bago ko tinanggap ang phone ni Gemma. Dinikit ko ito sa
'king tenga bago nagsalita, “Hello?”

“Where are you? Let's go home.”

I bit my lips tightly when I felt the tightening of my chest once again. “I'm at
uncle's house.”

“I'll fetch you. Wait for me.”

Hindi pa ako nakapagsalita nang patayin na nito ang tawag. Hindi ko naman maiwasang
mapabuntong hininga at binigay kay Gemma ang phone niya.

“Anong sabi?” Marco asked.

“Susunduin niya ako.” Humikab ako. “Babi, can you take Gemma home?”

Kita ko na muling pinamulahan ng mukha si Gemma sa narinig. “M-Miss Keith, huwag na

po. Kaya ko—”

“Sure,” Marco cut her. “It's not safe for a woman to go home alone.”

Lihim akong napangiti. Kahit papano ay gumaan ang pakiramdam ko sa inaakto ni Gemma
tuwing kausap at napag-uusapan si Marco. I'm rooting for the both of them.

Nagpaalam naman si Bailey kaya't nagpaalam na rin kami. Gusto ko munang magpahinga.
Mabigat ang loob ko at masakit pa ang ulo ko.

I combed my hair as we start making steps out of my uncle's house. Pinapagitnaan

ako ni Marco at Gemma na parang nag-aabang sa biglang pagkahilo ko o ano para
alalayan ako.

“Mahal mo pa ba siya, Babi?” biglang tanong ni Marco habang si Gemma ay tahimik

lang na nakikinig.

I took a deep breath and forced a smile. “Hindi ko rin alam, Babi.”

“Hindi sa pinapanigan ko si Lace, but I really agree with your uncle's decision.
The missing pieces to complete your puzzle are his explanation. Wala namang
mawawala kung makikinig ka sa sasabihin niya. Hindi lang mapupunan ang sagot sa mga
katanungan mo, mas matitimbang mo pa ang mga susunod na hakbang na gagawin mo,” he
said.

I twisted my lips while staring at my every step. Wala akong masabi. Nagdadalawang
isip rin ako kung aayon ba ako na makinig sa explanation ni Lace o gumawa na ng
hakbang na hindi pinapakinggan ang panig niya.

“Deciding without listening to his side would be unfair for him,” he added. “I'm
sure may rason siya. Hindi siya pagkakatiwalaan ng ama mo kung isa siyang gago.”

Napatingin ako sa kanya at napansin kung gaano kaseryoso ang mukha niya habang
nagsasalita. Para itong may malalim na iniisip. Tumingin din ako kay Gemma at
nagkibit-balikat lang ito.

Saktong nakalabas kami ng bahay ay siya paghinto ng sasakyan sa harapan namin. The
window of the car rolled down and Leslie's face came into the view.

“Hop in, Kitty.”

Tumango ako dito at nagpaalam na kay Marco at Gemma. Nakaisang hakbang pa ako nang
bigla akong hawakan ni Marco sa braso. Bumaling ako dito na may pagtataka ang
hitsura.

“Bakit?”

“Remember what I told you.” He smiled. “Hindi kita mababantayan dahil may kailangan
akong asikasuhin sa labas ng bansa.”

Bigla akong nalungkot sa sinabi nito. Kapag may aasikasuhin siya sa ibang bansa ay
umaabot ito ng ilang buwan kaya't sigurado akong matatagalan siya.

Tumango ako dito. He pulled me for a hug and kissed my forehead. “Mag-iingat ka
dun.”
He nodded and pulled away. Muli ko itong nginitian bago bumaling kay Leslie at
naglakad palapit sa sasakyan nito. The door opened on its own which made me roll my
eyes. Damn sports car.

“Anong pinag-usapan niyo?” tanong nito nang makapasok ako.

I buckled my seatbelt and leaned against my seat. My heart is throbbing with pain.
I can feel a lump on my throat and my eyes badly want to tear.

Pinaandar nito ang sasakyan palayo sa bahay nila uncle habang sinusulyapan ako.
“Talk, Kitty.”

Napalunok ako at umiwas ng tingin. I choose to close my eyes. “Nothing. Just drive
me home.”

I'm exhausted. I'm drained. Wala akong ganang harutin siya kagaya ng ginagawa ko
tuwing uuwi kami. I'm not in the mood. My hands are aching to slap his and throw
foul words at him.

Ramdam ko ang paghinto ng sasakyan at kasunod nito ang paghawak niya sa kamay ko. I
opened my eyes and stare at his ebony orbs. I bit my lips and when I notice how
maturity hits his goddamn face.

“Are you okay? Your silence is killing me,” he said.

Napatitig ako sa labi nito. I may tease him but I never collided my lips with his.
Natatakot ako. Baka isang halik niya lang mabubura lahat ng pinaplano ko. Baka
isang halik niya lang, magiging marupok ulit ako.

“Can you kiss me?” I whispered in a cracky voice. “Like... Like you missed me.”

With puzzled look, he nodded. He held my chin and leaned in to capture my lips.
Napapikit naman ako kasabay ng pagbalot parehong sakit at pagmamahal sa puso ko.

Then I realized... I can't...

I can't listen to his explanation.

Because if I do, I'll only bent the plans I've made to avenge the death of my
child.

--

I stared to myself in front of the mirror. Today is Thursday the moment I've been
waiting for. I stare at my reflection in the mirror and turned around to see if my
outfit fits for my plan.

I'm wearing a black body con string dress that perfectly hugged my curves. It
emphasizes my butt and small waist. It's a wrist-length dress that shows a lot of
my legs.

Pinatungan ko ito ng office suit ko at pinaresan ng kulay puting high shoes. I tied
my hair in a high ponytail and applied some light make up to highlight my natural
look. I also painted my lips a light red lipstick.

“Miss Keith, nasa lawn na po ang kotse.” Pumasok si Gemma ng silid ko na may ngiti
sa labi.

“Ginawa mo na ba lahat ng pinapagawa ko?” malumanay kong tanong.

She nodded her head. “I already arranged your project proposal and instructed
everyone invited in that meeting according to your plan.”

Tumango ako dito at muling sinulyapan ang sarili sa salamin. Pinulot ko ang aking
purse at sinenyasan na si Gemma na maunang lumabas.

My phone suddenly made a noise inside my handbag. Kinuha ko ito at tinignan ang
caller. A smile immediately lifted my lips after seeing the caller.

“Hey, Sammy.”

“Gaga ka. Sorry huli ako sa balita. Ayos ka lang ba?”

Naglakad ako palabas ng silid habang ang cellphone ay nanatiling nakadikit sa 'king
tenga. “Oo naman. Isang buwan na ang lumipas since naospital ako, Sam. Hindi niyo
man lang ako kinausap ni Vielle. Ang sasama ng ugali niyo.”

I heard her chuckled on the other line. “Gaga. Si Vielle nagsabi sa 'kin na
naospital ka. She can't find free time to visit you kaya tinawagan niya ako. Ano ba
kasing nangyari?”

“It's a long story to tell, Sam.” Maingat akong naglakad pababa ng hagdan.

“Oh, Keith. Alea's birthday celebration would be a long day. Come over and we'll
talk about it.”

Napaangat ang kilay ko habang naglalakad palabas ng mansion. Nahagip ng mata ko si

mommy na busy sa paglalagay ng blush on sa pisngi.

“When would it be?” I asked.

Nang makalabas ako ay namataan ko si Gemma na nakatayo sa gilid ng sasakyan ko. She
smiled at me and I nodded my head.

“Next week. Dapat nandito kayo ni Vielle. Nag ninang pa kayo ni Alea kung hindi
niyo rin naman siya sisiputin sa kaarawan niya. Sakalin ko kayong dalawa.”

I massaged my temple and opened my car's door. Pumasok ako sa driver's seat habang
si Gemma naman ay nasa passenger's seat.

“May flight yata ako next week.” I exhaled. “But I'll try my best to arrive, Sammy.
For now, I still need to attend an important meeting. Call you later.”

“Okay.”

I hummed before ending our call. Pinaandar ko agad ang sasakyan at pinatakbo
patungong kompanya. My hands are sweating cold, damn it.

Tahimik lamang kami sa loob ng sasakyan ni Gemma. She's busy typing on her phone
while my eyes are fixed on the road. Tinatamad din akong magpatugtog ng stereo kaya
naman nakakabingi talaga ang katahimikan.

Nang makarating kami sa building ay sabay kaming lumabas ni Gemma. May lumapit
namang lalaki sa 'kin at sa kanya ko binigay ang susi ng sasakyan para iparke.

I checked my time and smirked. The meeting must start now. Sad for them, they had
to wait for me to arrive.
Nang makarating kami sa harap ng silid ng conference room ay si Gemma ang nagbukas
sa 'kin ng pinto. Nginitian ko siya bago ako naunang pumasok.

Everyone turned their head at me, including the one who's speaking in front.

“You're ten minutes late, Vice Chairman.” Nakataas ang kilay ng isang babaeng
kitang-kita ang cleavag.

I smiled sweetly at her and proceed to my seat at the right side of the chairman,
Lace. Prente akong umupo dito bago bumaling sa babaeng nagsalita kanina.

“Good things take time, Miss Board member. That's why I'm late.” Plastik ko itong
nginitian at bumaling sa nagsasalita. “Continue.”

Hindi pa man umabot ng limang minuto akong nakaupo nang makaramdam ako ng kamay na
humawak sa hita ko. Napalingon ako kay Leslie at napansing focus ang mga mata nito
sa nagsasalita, ngunit ang kamay naman nito'y hinihimas ang hita ko.

“Your dress is too short,” he said.

Ngumiti lang ako dito ng matamis at bumaling sa nagsasalita. His hand continue
caressing my thigh and I just let him.

“Ms. CEO, it's your turn.”

Tumango ako dito at tumayo. Rinig ko ang mahinang pagmura ni Leslie sa ginawa ko
ngunit hindi ko ito pinansin. I went in front and helped Gemma arranged the
projector.

Nang matapos ay nagsimula na ako sa pagsasalita. From the marketing strategy we

should do to increase our sales and most especially, the project I've been
researching for months.

Napabaling ang tingin ko kay Leslie na ang mga mata ay seryosong nakatitig sa white
board kung saan nakaproject ang mga pangyayaring nais kong mangyari sa kompanya.

I saw him look at me making me smile and intentionally bit my lip while explaining.

Nang nasa kalagitnaan pa lang ako ng aking project proposal ay bigla itong
nagsalita.

“Meeting adjourned,” malamig na sambit ni Lace na mas lalong ikinalawak ng ngisi

ko. “Everyone leave the room.”

Nagmamadali naman ang lahat na lumisan sa loob ng conference room dahil sa utos ni
Lace. Even my secretary was rushing out of the room not even thinking I'm still
standing here, having an eye to eye contact with the most intimidating business man
I've known.

“Lock the door when you leave, Den,” he commanded his secretary which the latter
followed.

Nang mai-lock ang pinto ay mas lalo akong napangisi. “Hindi pa ako nakakalabas.”

“Damn, woman. Are you trying to seduce me during our meeting?” he asked in a very
dangerous tone.

Dahan-dahan akong lumapit dito. He's sitting at the end of the long oval table
that's why I need to walk a some distance to reach his spot.
“I'm not...” I leaned in and whispered, “...daddy.”

Napasinghap ako nang bigla ako nitong hinila paupo sa kanyang hita at siniil ng
halik. I am facing him and my legs straddled on his waist. Tumayo ito at pinaupo
ako sa mesa.

He pushed off the folders that was on the table and it fell into the ground. “You
will pay for seducing me.”

“I told you, I'm not,” I playfully replied.

Napaigik ako nang walang pag-aalinlangan niyang pinunit ang suot kong polo. Nahulog
ang mga butones sa lapag na hindi man lang niya binigyang pansin.

He immediately captured my lips as his hands start fondling my bre-st. “Fuck,

Kitty.”

His lips dropped on my collarbone. He was nipping and biting it like a mad man.
Bumaba naman ang kamay niya sa binti ko at akmang iaangat na ang suot kong dress,
biglang bumukas ang pinto at nahuli kami ni mommy sa ganoong akto.

“L-lace?”

My eyes darted behind their back and saw Gemma holding a brown envelop on her hand.

I smirked at mom and was about to kissed Lace again when she suddenly ran to us and
grabbed my hair.

“Malandi ka!” she screamed.

Sa halip na maiyak sa sakit, natawa ako nang makitang hinila siya ni Leslie palayo
sa 'kin. I looked at her and saw how anger plastered all over her face.

“Mang-aagaw!” She struggled. “Bitiwan mo ako, Lace. Papatayin ko siya. Papatayin—”

“Kailan pa naging ganito katapang ang isang kabit?” I asked her. Umayos ako ng tayo
at hinubad ang suot kong business suit. “Matapang ka para sa isang kabit, mommy.”

“Ikaw ang kabit! Kasal kami ni Lace!” she said.

I chuckled nonchalantly. Humakbang ako rito at hindi ko na napigilan ang kamay ko

sa pagdapo sa pisngi niya. I gestured Gemma to hand me the envelop and she did.

“Kitty, stop—”

“Manahimik ka, Leslie,” mariing sambit ko. Bumaling ako kay mommy at sinampal sa
kanya ang envelop na naglalaman ng marriage contract namin ni Leslie. “Here, mom.
Open it and wake yourself in reality! Ako ang asawa ni Leslie!”

Kita kong sabay silang dalawa na natigilan. I took a step back and laughed like
I've gone mad. I saw Leslie let go of mom and picked up the envelop from the floor.

Binuksan niya ito at kinuha ang mga papeles sa loob. He lifted his gaze at me.
“Where did you get this?”

“Sa bahay natin.” Bumaling ako kay mommy. “Sa bahay namin.” Pagdidiin ko sa huling
salita.
I saw how mom balled her hand into fist. “Walang hiya ka!”

Nilapitan ako nito. Bago pa man makadapo ang kamay niya sa 'kin, sinalo ko agad ito
at malakas siyang sinampal.

“If you think I'm still weak like before, well think again. Hindi na ako mahina
gaya ng dati, mommy. Hindi na ako kasing tanga ng dati!” Tinulak ko ito at
sinampal. “You killed my child and you almost killed me!”

I felt an arm wrapped around my body. Anger blinsided my being. Nanginginig ang mga
kamay ko at nanunubig ang mga mata ko.

“Alam mo, mommy, handa ko naman ibigay si Leslie sa 'yo, e. But I realized, why
should I? Ako ang tunay na asawa! Stop your hallucinations because I am his real
wife!”

Umiling ito. “Hindi totoo 'yan!”

May humawak kay mommy para hindi ito makalapit sa 'kin. Mas humigpit naman ang
yakap ni Leslie sa 'kin.

“Ano ba! Bitiwan ko ako!” I pushed him with all my strength and slapped him.
“Hinding-hindi kita mapapatawad, Scott.”

“Kitty, let me explain—”

“Save your explanations,” I cut him. “I don't want to hear it.”

I run out of the conference room and headed towards my office. Pumasok ako dito at
pabaldang sinara ang pinto.

I screamed in anger and threw every things I grasp. Rinig ko ang pagbukas ng pinto
kaya't nilingon ko ito at namataan ang pagpasok ng lalaking kinamumuhian ko.

“Anong ginagawa mo dito?”

“Kitty...” He tried to hold me but I took a step back. “Please let me explain.
Hayaan mo naman—”

“Get out!” Pinulot ko ang mga folders at tinapon ito sa kanya. “Lumabas ka!”

Tears kept rolling my cheeks. Nasasaktan ako. Gustong-gusto ko silang patayin.

Lahat sila...

He kneeled on the floor. “Hindi ako aalis hangga't hindi mo ako pinagpapaliwanag.”

Parang nagkaroon ng sariling buhay ang kamay ko at kinuha ang babasaging vase. Bago
ko pa tuluyang mahinuha ang ginawa ko ay naibato ko na sa kanya ang vase.

I saw how it landed on his forehead before it fell on the floor. Blood start
flowing out from his forehead.

“L-lumabas ka na...” mahinang usal ko habang pinapanood ang masaganang dugo na mula
sa kanyang noo.

“Just hit me,” he said. “If that could ease your anger and make you listen to my
explanations. T-tatanggapin ko lahat ng ibabato mo, pakinggan mo lang ako.”

_____
Author's note:

Sinokin sana ang naawa kay Leslie HAHAHAHA okay isa nako dun huhu...

Ayoko pa silang bitawan ಥ‿ಥ paano ba to...

Chapter 29
4.2K
280
67
Chapter 29

“What the hell,” I muttered.

“Ano?” she asked; raising her brows at me. “Aangal ka na naman? Itikom mo bibig mo,
Liston.”

I bit my lip while watching her eating a slice of mango and dipping it on a ketchup
while watching TV. Nakaupo siya sa sofa habang seryosong nakatitig sa palabas.

I tilted my head and smiled. My wife looks so adorable in all the things she do.

“Tingin-tingin mo diyan?” She raised her brows again. “Gusto mo? Luh, asa ka.”

Binaba ko ang attaché case sa pang-isahang sofa. Nilapitan ko ito at umupo sa tabi
niya. I held her waist and carefully lifted her up to settle her on my lap.

I buried my face on her neck and inhaled her scent. Ramdam ko ang pagkalma ko at
parang wala ang pagod ko sa buong araw.

Her fingers start playing with my hair. “Pagod ka?”

Tumango ako at mas hinigpitan pa ang yakap sa kanya. Ironic. Ngunit totoo pala may
taong magiging pahinga mo sa nakakapagod na mundo.

“Come on! I know you like me!” she tried to kiss me. Iritado ko itong tinulak
palayo at sinamaan ng tingin.

“Are you fucking out of your mind?! Stop pestering me, Mrs. Gil,” mariing saad ko.

My jaw clenched when she suddenly hugged me much tighter than she did a while ago.
Pilit ko naman itong tinutulak. Damn, I don't want anyone to hug me if it's not my
wife.

Nang maitulak ko ito at bumukas naman ang pinto at pumasok si Tito Brian. “Kim.”

“Don't come near me!” she screamed and run to me. She hid herself behind my back.
“Darling, he's a monster.”

My jaw clenched once again before I pulled her arm and forcefully pushed her to
Tito. I saw terrified plastered her face. May pumasok na lalaki na agad hinawakan
si Tita at tinurukan ng syringe ang batok.

I was confused. Bakit naman nila tuturukan si Tita?

Umupo ako sa 'king office chair at napahilot sa 'king sintido. I gestured Tito to
take a seat.
“Sorry about that, hijo.” Tipid itong ngumiti.

“Why is she like that? She'd been pestering me since last week. Naiirita na ako.
Bakit hindi mo iligpit ang asawa mo?” I said.

Tito Brian took a deep breath. “She's like that since she saw you and Keith's
wedding picture. I asked a doctor about her condition and said it's her obsession.”

“Obsession? What?” My brows furrowed. “I don't get it.”

“Kaya ko kayo pinabukod ni Keith kahit ayaw ko ay dahil sa ina niya. May mga
panahong mahal na mahal niya si Keith, at may mga panahong nais niya itong
patayin.” Tito massaged his temple. “She developed a disorder called Borderline
Personality Disorder. She alternate between idolizing and devaluing someone that's
why I decided to let you have my daughter for her safety.”

“Then why the fuck is obsession being mentioned?”

“Hindi ko rin alam. She started hallucinating things that she's with you even if
I'm the one whose around. And you know obsession is a disorder, right? I don't know
why she developed that one. But maybe it's because of what I've done.” Bumuga ito
ng marahas na
hangin. “I felt so awful for doing that. I destroyed her life.”

Tumitig ako dito. “Now I know. Bakit hindi mo na lang siya i-admit sa mental? Or
any psychiatric? I'm always disturbed. Ayoko ng hinawakan ako maliban sa asawa ko.
You know how much I love your daughter, Tito.”

Tumango ito. “I tried talking about consulting a psychiatric, but she declined. She
said she has no disorder. Kaya't sana hangga't maaari ay habaan mo ang pasensiya mo
sa kanya. Keep pushing her away. Siguro tatantanan ka rin niya.”

That's what he said that I tried to obeyed. Not until such time she barged inside
my office with an irritating grin plastered on her face.

She walked towards me and I was shocked when she lend down several pictures of my
wife.

“Break up with my daughter.” She gestured the pictures. “I can order someone to
kill her.”

My jaw clenched, my fist balled. “I can also kill someone to kill you.”

“Oh, darling. You will never gonna do that.” She smiled. “Your wife will find out
and will get mad at you.”

Napahilot ako sa 'king sintido. Maybe I should ban her from entering my office.
“Get lost.”

But as stubborn as she is, umikot ito sa mesa at nagulat ako nang umupo ito sa
kandungan ko. My hands were too late to react, she already ripped the first three
button of my polo.

She leaned in and was about to kiss me when I heard a sound of something that's
been dropped. Nilingon ko ang pinto at halos malagotan ako ng sarili hininga nang
makita ko ang asawa ko na umiiyak.

“Fuck you!”
Napatayo ako at nakaramdam ng pagkataranta. Bahagya kong kinamot ang kagat ng lamok
na nasa leeg ko at sinamaan ng tingin si Tita na nakangisi.

Iritado ko itong tinabig at hinabol ang asawa ko. My nervous incresed when I saw
her running on the stairs. Fuck, she's pregnant!

Malalaki ang mga hakbang kong hinabol siya. I don't think I can forgive myself if
something happens to her.

“She got miscarriage. Mahina ang kapit ng baby niyo, nadagdagan pa ng stress. Sorry
for your loss, Mr. Scott.”

“Fucking pull yourself together, Scott. It's all done,” Cameron said while drinking
a glass of black labels. “Even you tear a hundred of basin, you can't bring back
what you had lost.”

Pabalda kong binaba ang bote sa mesa at nagsindi ng sigarilyo. I placed the stick
between my lips and inhaled deeply before releasing smoke.

“Fuck that Kimberly Gil. I'll kill her.” I gritted my teeth.

“I'm afraid you can't, for now.” Lucifer Russo said. “She's our target.”

“What the fuck do you mean?” asik ko dito.

Cameron released smoke and looked at me. “She's the one who killed Lucifer's
younger sister.”

Nangunot ang noo ko nang mahinuha ko ang ibig nilang sabihin. “You fucking want to
use me as a bait for her to confess?! What the fuck, Ferrell!”

“Kumalma ka muna, pre.” Hinila ako ni Cupid paupo. “This would be a win-win
situation.”

“Kimberly Germosa lost her mind long time ago. She killed Russo's younger sister
because of envy. Don't understimate a woman who lost her mind. If you're powerful,
she's crazy,” said Cameron. “Dahil hindi basta-bastang kalaban ang mga Germosa.
She's still hiding Luciana's corpse. We need your fucking cooperation, Scott.”

My body moved on its own and I found myself holding his collar tightly. Lucifer and
Cupid are trying to stop me.

“Are you fucking insane?!”

“It's a win-win situation, Scott.” Kalmado nitong inalis ang kamay kong nasa kwelyo
niya. “You'll be with her and guard your wife. Make her confess.”

“Fucking—”

“Uomini Pericolosi will help you guard your wife, don't worry,” he said. “It's all
or nothing, Scott. Think wisely.”

Her father decided on keeping everything a secret. It pained me everytime she look
at me like I mean nothing to her. Like a completed stranger.

“I'll transfer everything under your name, Lace. I entrust you my daughter. Take
good care of her.”

Those were the last words he said before I finally agree with Ferrell's idea. Kahit
nakalimutan na niya ako, alam kong balang araw ay maaalala niya rin ako.

“It's nice to meet you, Keith Gil.”

I want to hug her. To feel her. Gusto ko siyang yakapin tuwing umuuwi ako kagaya ng
dati. Gusto ko siyang halikan at yakapin bago matulog.

I was lying on the bed while I felt someone caressing my arms. Nilingon ko ito at
nakaramdam ng irita nang mamataan ko si Kimberly na nakangiti.

She bent down and before she could kiss me, I inserted a syringe on her nape to
doze her to sleep. This shit was provided by that fucking Cameron Ferrell.

Bumangon ako sa kama at tinignan ang ina ng asawa ko na natutulog ng mahimbing. My

hands are arching to choke her neck and kill her right now.

Binunot ko ang aking baril at kinasa. I pointed my gun at her and a Cameron's voice
in my head.

“If you'll end up killing her, I'll kill your wife. Habaan mo ang pasensiya mo.”

Binaba ko ang baril at bumuntong hininga. I went out of the room and went to the
pool area. Muli kong tinago ang aking baril sa 'king likod at kinuha ang aking
phone sa bulsa.

I opened my phone and the camera connected to my wife's room came into the view.
Mapait akong ngumiti habang tinitignan siyang mahimbing ang tulog.

Funny how unfair the world could be. She's sleeeping peacefully while I'm here,
wide awake and watching her using my phone. I missed touching her. 

“Kapag nagtatampo, tampo lang. Walang takbuhan. Bumaba ka diyan.”

Damn, how can she be so numb?

“How's the plan? Did she sing?”

Umiling ako at muling inisang lagok ang alak. “She won't. Fuck.”

“Catch her between lines. Diyan ka naman magaling.”

Napahilot ako sa 'king sintido.

“Don't tell me you fell in love with my daughter?”

Humugot ako ng malalim na hininga para pigilan ang sarili sa pagsakal sa kanya. “I
played her what you told me.”

“I knew it!” she exclaimed and clung her arms around my nape. “I love you!”

Lumingon ako sa gilid para iwasan ang halik niya. “I love you, too.”

Fuck. I never knew she was outside. And it pained me watching her cried because of
me. I'm afraid I might end up killing her mom just to be with her.

I know Cameron. Kung ano ang sasabihin niya, gagawin niya. That is why I convinced
her mom to move out of Keith's mansion. For her better security.

“Darling,” she called me. “Alam mo ba, there's a tunnel under the mansion.”
Doon ako natigilan. I looked at her and found her staring blankly at the horizon.
It's like she's talking to herself.

“I used to go there to see if everything's fine,” she said and looked at me. “Gusto
ko nang umuwi doon. I want to check it time to time. What if someone discovered it,
oh my
gosh!”

I stare at her. For five years, this is the first time that she talked about this
tunnel. And I want to know where, that's why I agreed.

“My house, my rules.”

I can't help myself to feel proud hearing her talking back to her crazy mother that
she never did before she lost her memories.

“Can you kiss me?” Natigilan ako sa narinig. I looked at her and found her looking
at me with sadness lingering at the depths of her eyes. “Like... Like you missed
me.”

I feel like someone stomped on my chest real hard that I suddenly want to burst in
many emotions I couldn't even name.

I held her chin and locked my lips with hers. I felt happiness and contentment the
moment my lips touched hers. And for a moment, I feel like it was her. My wife.

Natigilan ako nang humikbi ito. I was about to pull away when she grabbed my nape
and pulled me more towards her. She clung her arms around my neck and bit my lip.

Damn... I missed her lips.

Maybe I'll confess everything the moment she'll finally remember me. Because fuck,
the anticipation of having her again is killing me slowly everyday.

She pulled away and her soft hands touched my cheeks. I saw how tears formed on her
eyes as her finger traced my nose.

“Ako ang tunay na asawa ni Leslie!” she said that made me stunned.

Pinulot ko ang envelop at kinuha ang laman. “Where did you get this?”

Nakakaalala na ba siya?

“Hindi kita mapapatawad, Scott.”

She run out of the office. Mabilis naman ang mga hakbang ko sa pagsunod sa kanya
nang may
humawak sa braso ko.

“No, darling. Don't follow her! Ako ang asawa mo! No...”

I clenched my jaw and shove her hands away. Sinundan ko agad ang asawa ko sa
kanyang opisina at naabutan siyang pinagtatapon ang lahat ng bagay na makikita
niya.

“Get out!”

A vase landed on my forehead and I stop myself to flinch. I deserve this. Kulang pa
ang pagbato na 'yun sa pagtatago ko sa kanya.

“Just hit me,” I muttered. “If that could ease your anger and make you listen to my
explanations. T-tatanggapin ko lahat ng ibabato mo, pakinggan mo lang ako.”

Ramdam ko ang pagdaloy ng dugo mula sa noo ko at mahapdi ito. But I know this is
just nothing compared to what she felt.

I wanted to explain. To tell her that I didn't really cheated. Fuck. I can't even
imagine banging someone's hole if it's not her.

Umiling ito. “Hindi.” She took a step back. “H-hindi ko papakinggan ang sasabihin
mo. A-ayoko—”

Mabilis akong napatayo at agad siyang dinaluhan. She fainted. My hand touched her
neck to feel her pulse and I was damn worried knowing how slow her pulse is.

Mabilis ko itong pinangko at tumakbo palabas ng opisina. Sinalubong ako ng

sekretarya niya na agad kong inutusang ipahanda ang sasakyan.

The moment I reached the first floor, I ran the distance towards the door. Binuksan
naman ng driver and backseat kaya't doon ako pumasok.

“Damn, baby.” I tapped her cheeks. Fear blindsided my being. Just like how fear
assaulted me when she almost sank on the ocean.

Damn... Hindi pwede.

“Asikasuhin niyo ang asawa ko,” I roared to the nurses who attended me in the
emergency room.

Pinalabas nila ako kaya't doon at pinaghintay. Umupo ako sa bench at sinabunutan
ang sarili.

This is my fault.

“Fucking hell, man.”

I saw her doctor friend came out of the emergency room. Agad akong tumayo para sana
kumustahin ang lagay ng asawa ko nang kwelyohan ako nito.

“Gago ka!” His fist landed on my cheeks. Napaupo ako sa lapag nang muli na naman
niya akong kwelyohan. “Ilang beses kailangang maospital ni Keith dahil sa 'yo?!”

Umubo ako at hinayaan siyang suntukin ulit ako. Someone dragged him away from me
and I felt someone assisted me to stand.

“Gago ka!”

Muli akong umubo nang magsalita ang nurse na nasa tabi ko. “Sir, you're bleeding.”

Tinabig ko ang pagkakahawak nito. “My wife...” Pilit akong tumayo at pinunasan ang
aking labi. “How's my wife?”

Umiwas ito ng tingin. “We'll transfer her to her private ward...” Sinamaan ako nito
ng tingin. “...bastard.”

Chapter 30
4.61K
313
120
Chapter 30

“Umalis ka nga sabi dito, e! Bobo ka ba?!” I heard Nicole's voice. “Kahit pa lumuha
ka ng dugo, hinding-hindi ka mapapatawad ng kaibigan namin.”

“It's better for you to go out, Mr. Scott, before she wakes. For sure magwawala
siya kapag nakita ka. Please lang,” Jona said.

I didn't opened my eyes. Nanatili akong nakapikit habang nakikinig sa kanila. I

also don't want to see him. Naninikip ang dibdib ko kapag nakikita siya.

Memories kept flashing inside my head and I know, any moment I might sob.

“I want to talk to her,” paos nitong sagot.

“Gamutin mo muna ang noo mo bago ka namin hahayaang makausap siya,” anas ni Kiara.

Hindi niya ginamot ang sugat niya?

“T-this will be quick. Ayoko rin naman siyang magising na nandito pa ako,” he said.

Tumahimik naman sila. Sunod kong narinig ang mga yabag ng kanilang lakad paalis.
Maybe they agreed that I secretly wished they didn't.

Ramdam ko na may humawak sa kamay ko at ang pagdampi ng malambot na bagay sa likod

ng palad ko. I heard him sniffed.

“I'm sorry...” he said. “If sorry if it took me eight years for me to confess.”

I remained acting asleep. May parte sa 'kin ang gustong makinig sa sasabihin niya.

“Kailangan kong gawin 'yun para sa kapakanan mo. I'm sorry for manipulating your
life. Your dad was the one who told me to stay away from you since you've forgotten
all about me. Sobrang sakit para sa 'kin nu'n, mahal. I'm just watching you from
afar and being so happy like I didn't existed in your life, while I'm suffering
everynight because I badly want to see you.”

Did he just called me mahal?

“Alam kong hindi mo maririnig 'to ngunit sasabihin ko pa rin ang rason ko. Kasi
alam kong pagkagising mo, itataboy mo na ako. Hindi mo papakinggan ang sasabihin ko
kaya't heto ako, nagsasalita sa taong tulog.” His voice cracked. “I just wanted to
protect you from your mom. Your mother was suffering to an illness that she doesn't
want to admit she has. I never agreed to this plan, baby. But when tito died, sino
na lang ang poprotekta sa 'yo sa tuwing gusto kang patayin ng mommy mo? That's why
I agreed to Ferrell's decision to fool your mom.”

Naramdaman ko ang muling paghalik nito sa likod ng palad ko. “I'm sorry for fooling
you. But, baby, I didn't cheat. I can't cheat on you. M-masyado kitang mahal para
magloko ako sa 'yo. But I need to take part of my duty as one of the members of
Pericolosi. Our target was your mom.”

Si mommy? Anong Pericolosi? Kating-kati na 'kong idilat ang mga mata ko ngunit
nagpipigil ako. I want to hear futher kahit na natatakot ako.

“I can just easily hire someone to kill your mom, baby. But someone's stopping me
and even threatened your life.” He sniffed. “I have tons of money, Kitty. Damn,
kaya kitang ilayo dito at kalimutan ang misyon ko.”

Nanatili itong tahimik. His lips is still touching the back of my palm and I heard
his small sobs.

“It was all my fault, fuck.” Naramdaman ko na parang namamasa ang kamay ko. Is he
crying? “K-kung sana naabutan kita at nagpaliwanag, siguro buhay pa ang anak natin.
Sana buhay pa si Lassie. K-kung sana hindi ako pumayag sa desisyon ni tito na
lumayo, sana hindi nasayang ang walong taong nagkalayo tayo.

“Every night I was hurting myself. That's for eight years. Gabi-gabi kong
sinasaktan ang sarili ko dahil deserve ko lahat ng 'yun. I even asked Lucifer to
beat me til death because
of what happened.” I felt his thumb touching cheeks. “I was so damn happy when we
took a step on Samar. After three years, finally we came back from where we
started. I can't explain my happiness that time. I can finally hug you, kiss you,
and do things I badly want to do with you without fear that your mom might catch us
and kill you on your sleep.”

Nang humagugol ito ay ramdam ko ang pagsikip ng dibdib ko. “Sorry for what I did.
Gagawin ko lahat ng gusto mong gawin ko para mapatawad mo ako.”

Sa sinabi niya, dahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko. “Lahat gagawin mo?”

I saw him stunned. “Y-you're awake.”

“Tama ba ang narinig ko? Gagawin mo ang lahat para sa kapatawaran ko?” mahinang
tanong ko.

He nodded and kissed my hand. “Yes, Kitty. Anything.”

“Ipawalang bisa mo ang kasal natin,” I said; trying not to let my voice crack. “I
want an annulment, Lace.”

Pain stabbed my chest when I saw how his eyes dropped a tear and it was followed by
another and another until it continue flowing. “N-no... Gagawin ko ang lahat, 'wag
lang 'yan.”

Pagod akong ngumiti. “Ayoko ng masaktan dahil sa 'yo, Lace. K-kung totoo man lahat
ng sinabi mo, wala na akong pakialam. Your reasons didn't justify your actions. You
kissed my mom and you do things—”

“Baby, we didn't.” May hinugot ito sa kanyang bulsa at pinakita sa 'kin. A syringe.
“I would use this everytime she tried to kiss me. You know how much I hate it when
someone's trying to touch me. Please, believe me.”

“Mom said it herself. You did extraordinary things,” I said and the thought itself
broke me into pieces.

“It's her hallucination.” He squeezed my hand. “She had a Borderline Personality

Disorder and Obsessive Love Disorder. She also hallucinates things that aren't
true.”

Nakaramdam ako ng pagtataka ngunit hindi ko ito pinahalata. “Where did you knew
that?”

“Your dad. He told me that.” Yumuko ito habang hawak ang kamay ko. I saw his
shoulders shaking. “Please, Kitty. 'Wag mo 'kong iwan.”
Umiwas ako ng tingin dito. I pulled my hand from his hold and I felt a pang of pain
on my chest. “Three days from now, an annulment paper will arrive at your office.
Kung gusto mong patawarin kita, pirmahan mo 'yun at huwag ka na magpakita sa 'kin.
Let's move forward and end everything here. Because if you really love me, you
would think of ways to have me back without hurting me.

“Siguro rin isa na itong senyales na hindi talaga tayo pwede.” Hot tear rolled down
my cheeks as I took a deep breath. “Oras na para  tapusin lahat ng 'to, Lace.
Pirmahan mo ang annulment paper at hayaan na nating maging malaya ang sarili mula
sa isa't-isa. Your reasons can't change my mind, Leslie. Even if you explain to me
a hundred times.”

--

“Miss Keith, may gustong kumausap sa 'yo.” Gemma knocked on the door.

Humugot ako ng malalim na hininga. “I'm busy, Gemma. Kung wala siyang appointment,
send the person out.”

It's been a week since I last saw him. Simula nang lumabas ako ng ospital ay wala
na siyang paramdam. Hindi na rin sila umuuwi ng mansion ni mommy.

I'm hurt and broken at the moment. Pero pilit kong iniisip na tama ang ginawa ko.
That decision is only to set the both of us free. Inaamin kong isang linggo ko rin
iniisip ang mga narinig kong rason sa kanya.

Hindi ako naniniwalang may sakit si mommy. If she has, then dad should've submitted
her to a phychiatric. That's funny. Wala na akong tiwala sa kanya.

“Miss Keith...” Bumukas ang pintuan at sumilip si Gemma. “They are persistent po.
Gusto ka raw pong makausap.”

Napahugot ako ng malalim na hininga at tinanguhan si Gemma. “Let them in.”

Tumayo ako at nagtungo sa pang-isahang sofa. Hindi ko kilala kung sino man itong
nais akong makausap. But I feel like there's something in me na gusto ko itong
kausapin.

Bumukas muli ang pinto at pumasok ang dalawang lalaking hindi ko kilala. Tumayo ako
at tipid
silang nginitian.

They both had the looks. Pansin ko ang isa na may pagkakahawig kay Ysrael ngunit
seryoso ang hitsura nito. The other one looked really a pure foreigner with his
looks and posture.

“Hi, Mrs. Scott. I'm Lucifer Russo and this is Cameron Ferrell.”

Napaangat ang kilay ko nang tawagin niya akong Mrs. Scott. “Just call me, Keith.
Have a sit and spit what you wanted to talk.”

Umupo si Lucifer sa mahabang sofa habang si Cameron naman ay umupo sa single couch.
He then looked at me with his cold eyes.

“I don't waste time so I'll tell you exactly what's our agenda.” Sumandal ito sa
couch habang nakatitig sa 'kin. “It was me behind your husband's decision.”

Nangunot ang noo ko. “What?”

“I was the one who told him to be with your mom in exchange for your safety,” he
said.

“Your mom is our suspect for killing my sister eight years ago and until now, her
corpse is nowhere to be found,” Lucifer said.

Napasinghap ako sa sinabi nito. “You think my mom could kill?”

“She can. Muntik ka na rin niyang patayin, 'di ba?” Cameron said. “And by now, alam
mo na ang rason ng asawa mo at hindi mo ito tanggap. Sarado ang utak mo para sa
kanya.”

Natahimik ako sa sinabi niya.

“I witness his suffering while you are happy with your life and not remembering
him. Minsan na kaming magsuntukan dahil sa katangahan niya. Believe it or not, he
took the blame of losing your child. Hindi niya rin ginusto ang nangyari. He didn't
cheat on you. We provided him sleeping pills to inject on your mom if ever she do
something he don't like,” anas ni Lucifer. “Hindi lang ikaw ang nasaktan sa lahat
ng nangyari, Mrs. Scott. Both of you are just the victims and I'm sorry for using
your husband to find my sister.”

Napatayo ako at nanubig ang mga mata ko. “Mga walang hiya kayo. How dare you to
sacrifice someone's happiness and freedom for your selfishness?! Kaibigan niyo ba
talaga si Leslie?!”

“We are not just friends, Mrs. Scott. We are his family,” Cameron replied.

“Family?! May family ba na inaalila ang isa? Nagpapatawa ba kayo?”

Umiling si Lucifer. “That's his duty, Mrs. Scott. He acted to be your mother's
husand to get near you and guard you even when you're asleep. He's hitting two
birds in one stone. Do you think buhay ka pa kung hindi pumasok si Lace sa hospital
room mo matapos kang bagukin ng ina mo? After your father died, that's when he
decided to accept his mission. Sinong magbabantay sa 'yo sa tuwing tulog ka at
pinagbabalakang patayin ng mommy mo? Think about it, Mrs. Scott.”

Tumayo si Cameron kaya't napabaling ako dito. “As of now Lace had the annulment
papers you want him to sign. We came here to clarify that everything he did was
against his will. You can blame me for what happened to your life. But now you
finally had the decision to end everything with him, goodluck with that.”

“As of now rin,” ani ni Lucifer. “He might be signing the annulment. Gaya ng ginawa
namin sa 'yo, we let him choose. And he choose your happiness so expect that
tomorrow, you're no longer Mrs. Scott.”

Napipilan ako sa sinabi nito. Bigla akong nakaramdam ng pagsisisi sa mga sinabi ko
sa kanya nang nakaraan.

Nagpaalam na si Lucifer habang si Cameron ay walang imik na lumabas ng pinto. My

knees trembled and the moment they left my office, I fell into my sofa and I let
out a small sobs.

“What have I done?” mahinang tanong ko sa sarili.

Napaangat ang tingin ko kay Gemma nang bigla itong pumasok sa silid at may bitbit
na wireless telephone. “Miss, Keith. Sorry for bargin in without knocking but this
is urgent. Nanay Bebeth wants to talk to you.”
Wala sa sarili kong inabot ang telepono at dinikit ito sa tenga ko. “H-hello,
nanay?”

“Anak! Umuwi ka muna dito dalian mo.” she said. I heard some screams and I
recognized it was my mother's voice.

Parang nagkaroon naman ng sariling buhay ang paa ko na agad tumayo at tumakbo
palabas ng opisina. I pressed the button hard and I pressed ground floor button.

Nang makarating ako doon ay mabilis akong sumakay sa 'king sasakyan at pinaharurot
ito na hindi man lang nakapag-seatbelt.

Pakiramdam ko ay sasabog na ako sa samo't-saring emosyon na nasa loob ko. Hilam ang
mga luha ko sa mga mata at hindi ko na masyadong naaaninag ang kalsada.

Mas binilisan ko pa ang pagpapatakbo ko patungo ng mansion dahil sa kaba.

“A-anong nangyayari dito?” mahinang tanong ko.

The moment I arrived at the mansion, I saw several policemen and scene of the crime
cooperatives wandering around. Napabaling naman ang tingin ko sa grupo ng mga
kapulisan na may dalang sako mula sa likod ng mansion.

Nagtataka ko naman itong nilapitan at narinig ang kanilang usapan.

“Ito po ang bangkay na pinaghihinalaan ni Mr. Russo na kapatid niya,” wika ng isang
lalaki.

“Keith, anak!” Napabaling naman ako kay nanay Bebeth nang nagtatakbo itong lumabas
ng mansion at nilapitan ako. “Halika dito!”

“N-nay, ano pong nangyayari? Bakit may mga pulis?” I pointed the sack the guy said
that was a corpse. “S-saan galing 'yan?”

“We're here for search warrant and your mother's warrrant of arrest.” A policeman
approached me and showed me my mother's warrant of arrest.

“B-bakit—” My remaining words vanished into thin air as I saw two people in nurse
uniform went out of the mansion holding my mother.

“Bitiwan niyo ako! Hindi ako makukulong! I have money! Ipapapatay ko kayo! No!” She
kept struggling to get away from their grip.

Napatakip ako sa aking bibig habang pinapanood siyang isakay sa isang van at
humarurot ito paalis.

“Thank you for the cooperation, manang Bebeth, Mrs. Scott. Mananatili muna ang
iilan sa aming team para suyurin ang tunnel sa ilalim ng mansion niyo.”

Wala akong maintindihan sa sinasabi ng police. My mind's in chaos.

Bakit nangyayari ang lahat ng 'to?

“Miss Keith,” nakangiting bumati sa 'kin ang abogado kong kakarating lang sabay
abot sa 'kin ng isang brown envelop. “Mr. Scott's secretary handed this to me.
Naipasa na rin ang shares niya sa kompanya ng daddy mo sa 'yo kaya't ikaw na ang
bagong chairman ng Gil Empire. Congratultions, you are now back to Miss Gil.”

Parang mas lalo akong nanghina sa sinabi nito. Wala sa sarili kong inabot ang
envelop at binuksan ito.

I bit my lip to stop myself to cry after reading the paper. It was already
approved.

“May inilakip daw na liham si Mr. Scott para sa 'yo. Kindly read the letter, I'll
get going.”

Agad kong binusisi ang envelop para tignan kung may liham ba. At meron nga. Mabilis
ko naman itong binuksan at binasa.

Kitty,

The moment you're reading this, maybe I'm already somewhere far away where you
can't find me just like what you told me.

Please be happy now. Malaya ka na. You can do things you want to do without holding
back. Masaya na akong makita kang masaya. Just please, if you find someone new,
tell him to love you more than I did and not to hurt you the way I did.

Your happiness means everything to me, Kitty. Remember that.

I love you, you're now free.

Sincerely,
Leslie

Author's note:

Awts peyn, pighati, kirot, lungkot, poot, sakit, pagdadalamhati.

How's the chapter? Medjo sinipon mata ko sa chap na to kaya sana kayo rin

Care to drop some thought and feedbacks? 🥺

Epilogue
5.17K
317
93
Author's note: Picture on the multimedia is how Keith's hair looks like. Imagine it
silver gray na lang. Labyo ol

Epilogue

I ignited the ecstasy and was about to inhale it in when someone barged inside my
apartment. Hindi na ako nagulat nang makita ko si Ice at Daze ang pumasok.

"The fuck are you doing here?" mahinang tanong ko at tumunghay.

Daze fist welcomed my face. He held my collar and pulled me up. "Is this what you
fucking want after signing that annulment? Destroy your life instead of chasing
her?"

"Daze," someone called. And it was Kiyo Vasquez. "Kalma ka lang. Pag-usapan natin
'to."

Binitawan naman ni Daze ang kwelyo ko. I wiped the side of my lips using the back
of my palm. Muli akong umupo sa sofa at sinuklay ang aking buhok.
"Why are you just hiding here like a lunatic old man?" tanong ni Ice at tumingin sa
mesa. "You are even using goddamn illegal drugs. Are you insane?"

Umiwas ako ng tingin. "Matagal na akong baliw at sira. Umuwi na kayo."

"We're here to help you, dumbshit." I saw how Daze glare at me.

"You can't." I laughed nonchalantly. "You want me to fucking chase her again? Damn,
her happiness is not seeing me."

"Bobo ka." Kiyo lighted up his cigarette. "You really think she would cry for you
if she
don't love you?"

Natahimik ako. I would be probably lying if I say for the past two months, I didn't
stalked her. Damn, I even put cameras inside her room, office, and car just to
monitor her.

"Magpakita ka na." Ice also lighted his cigarette. "Ask her to start again."

"Magpakita ka na," anas ni Kiyo na nakangisi. "Hindi na silang dalawa nakaka-score

kasi utos ng asawa nila na hanapin ka."

"Tangina mo."

"Fuck you."

Never knew that a convincing words from them would finally pull myself together and
win her back. I realized that it's enough wasting my time.

"Are you fucking sure about this?" Lucifer asked. "Tangina, kakapalan ko na naman
ba mukha ko?"

"You don't have to." I rolled my eyes. "She'll be having a concert here tomorrow.
All I just want you to drag her in that concert."

"No need to drag, Mr. Scott," singit ng kaibigan ni Keith. She's a model I think.
"She bought Taylor Swift's VIP ticket. Damn, I wonder how she would react about
this."

The gang and her friends agreed with my idea. Pakiramdam ko ay biglang gumaan ang
dibdib ko dahil sa nangyayari. And all that's left is her.

"Kailan mo balak bisitahin si Mrs. Gil sa mental facility?" tanong ni Cupid.

I shrugged and continue flipping the pages of our sales report. Thank God it keeps
increasing even if I'm not around for the past two months. This is what I got when
I had a very trustworthy.

Humugot ako ng malalim na hininga at tumingin sa monitor. I watched her laid on her
bed and staring at her ceiling, not knowing I am watching her from the hidden
camera inside her room.

This has been her habit for the past weeks. After her work, she would go home and
then
lay on her bed and then stare at her ceiling. I'm thinking of placing another
camera on her ceiling...

"That singer agreed," Lucifer said. "That's worth millions, dude. Where's the
payment?"

Sinamaan ko ito ng tingin. "Parang mas mahal pa binayad ko sa 'yo, ah."

He chuckled and asked for my cheque anyways. Nang umalis ito ng opisina ay naiwan
na naman akong nakatingin sa monitor. I turned on the speaker to hear whatever
she's talking to herself.

My body stiffened when she suddenly looked at where the camera is. I saw her
shrugged and started unbuttoning her office attire.

I leaned against my chair as I slowly release a loud breath. Wala sa sarili akong
napalunok nang makita kong wala na itong saplot ni-isa. And damn, she was even
walking around her room like no one was watching her!

"Mr. Scott, the car is ready. Shall we?" Den asked.

Tumango ako dito at agad na pinatay ang monitor. I made sure to turn it off before
I stood and reached for my suit. Sinuot ko ito at agad na lumabas ng silid.

People greeted my but I heed them no attention. I'm not in the mood to greet
anyone, guess I'm back to being me again. That's good.

I already stopped using drugs and tried to look better and become better for her.
If she refused to marry me- no. She had no choice but to marry me.

Sumakay agad ako sa 'king sasakyan at pinausad ito patungong mental facility na
kinaroroonan ni Mrs. Gil.

"No! Hindi mo siya babalikan. Ako ang mahal mo! Ako lang!" She held my arms. "H-
huwag mo siyang babalikan."

I look at her blankly. I wonder what made her became so obessed towards me. "Hindi
ko siya babalikan..."

"That's good-"

"Only if you tell me where to find the tunnel is," I cut her. "Sabihin mo sa 'kin
kung nasaan ang tunnel, then I assure you I won't leave you."

I exhaled and parked the car along the facility's parking lot. Agad akong lumabas
ng sasakyan at pumasok sa loob ng mental facility.

Sinalubong ako ng isang nurse na nagturo sa 'kin ng daan patungo sa silid ni Mrs.
Gil. I don't feel calling her tita.

"No! Dadating ang asawa ko! Let me go!" Her scream filled my ear the moment they
opened the door.

Napatingin ito sa 'kin at agad akong niyakap. The nurses held her both arms to pull
her away from me which I was thankful about.

"Darling, ilabas mo ako dito! Pinipilit nila akong turukan ng gamot! They want to
kill me para malayo ako sa 'yo! I-Ilabas mo ako dito..."

I just stare at her. I felt pity. I'm not that heartless not to feel that she just
wanted love from a person, but that person isn't me. I can't love her the way she
love me. She's not my type. And definitely not the one I want.
Umupo ako sa isang silya samantalang siya ay tinurukan ng isang nurse ng
pampakalma. They deposited her to her bed, enough for her to see me and hear what
I'm about to say.

"L-lace..."

"I came here to say sorry, Mrs. Gil." I watched how she tried to open her mouth but
no words came out. "The one I truly love is your daughter. I love her since then.
And I'm also here to tell you we got annulled, but definitely marry each other
again to start a new."

Umiling ito at humikbi. "H-hindi..."

"I'm looking forward on your full recovery. I know you love your daughter despite
everything. Fix yourself. Hindi ko ipapadalaw dito ang asawa ko hangga't hindi ka
gumagaling. I want her safe," I said.

I checked the time on my wristwatch and checked my phone only to see a message from
Lyla's
Jewelry concerning the engagement ring I requested.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at tipid na ngumiti. "Hoping you'll feel better
and heal soon."

KEITH BERLIN's

"Huwag mo nga akong bwisitin, Kiara. Sasakalin kita," Iritadong sambit ko.

"Dali na kasi! Minsan lang ako mamilit mag-mall! At saka, gusto mong humarap kay
Taylor na ganiyan ang hitsura? Ang lalim ng eyebags mo, oh. 'Yung pisngi mo may
pimple na, ew!"

Sinamaan ko ito ng tingin. "Manahimik ka, Kiara."

"Halika na kasi! Si Jona ayaw sumama kasi alam mo na, 'yung chickboy niyang asawa
naiinis siya. Si Nicole naman naghahanda sa concert niya mamaya. Halika na!"
Pumadyak-padyak pa ito sa sahig na parang batang hindi binigyan ng lollipop.

"I still have to attend a meeting, bitch," I muttered while busy signing the
papers.

"Ang pangit ng ugali mo talaga. Ipagpaliban mo muna 'yan! Mukha naman akong tanga
kung ako lang mag-isa magpapa-massage doon," nakasimangot nitong sabi.

Napairap naman ako at binato siya ng ballpen. Mabilis naman itong umilag. "Umuwi ka
na, Kiara."

A knock on the door interjected our conversation. Pumasok si Gemma na may ngiti sa
labi. "Miss Keith, the remaining meeting you had today was moved tomorrow."

"Yes!" Pumalakpak si Kiara na parang tanga. "Halika na! Wala ka ng rason para
humindi."

Wala akong nagawa kundi ang hahayaan ang sariling kaladkarin ni Kiara papunta sa
sinasabi niyang body massage. She's always like this whenever her schedule for the
day is clear as fuck.

Minsan si Jona ang kinukuyog niya, minsan lang dahil parang 'yung paa niya may
sariling buhay at sa opisina ko mangdidistorbo.
"Ikaw na magpa-massage. Mag-aantay na ako," I said.

Umiling ito. "That's a no, my friend. Dali na. 'Wag kang choosy."

Napairap ako at no choice na dumapa sa isang kama. I took off my shirt and
brassiere. Muli akong dumapa sa kama at pinikit ang aking mga mata.

"Keith," Kiara called from the other bed. I just hummed. "Wala ka na bang planong
mag-move on? O 'di kaya humanap ng bagong mamahalin? Malapit ka na mawala sa
kalendaryo."

Naidilat ko ang aking mga mata at sinamaan siya ng tingin. "Kung makapagsalita ka
akala mo naman may jowa ka na. Sakalin kita, e."

Humagikhik ito. Naramdaman ko naman na nagsisimula na sila sa pagmasahe sa likod

namin.

"Pero paano kung bumalik si Lace? Tatanggapin mo ba?" she asked.

I closed my eyes and didn't answered her. Ayokong sagutin dahil kahit ako mismo ay
hindi ako sigurado. Inaamin ko naman na nasaktan at nagsisi ako nung pirmahan na
niya ang annulment. I didn't sleep for days with that. I even bought sleeping pills
for myself to sleep.

Tumahimik na rin si Kiara hanggang sa natapos sila sa pagmasahe sa 'min. Maybe it

was a good idea, tho. Gumaan ang pakiramdam ko at hindi na ako gaanong pagod kagaya
kanina.

"Next stop... Salon!"

Nairap akong muli. Pakunwari pang nag-iisip e doon rin naman ang punta namin.
Parang sira.

"Magpapa-manicure po kami. Gusto namin ng over-all make over. 'Yung tipong paglabas
namin dito mala-Liza Soberano na hitsura namin," taas kilay na anas ni Kiara na
ikinatawa ng lahat.

At dahil nga magkasama kami, damay ako sa kalokohan niya. They also manicured my
nails and pedicure my toes. Inayos naman nila ang buhok ko. I told them to cut my
hair into mullet style and dye it into silver gray.

"Oh my gosh! You looked so stunning!" the girl exclaimed while looking at me after
they did my hair. "Bumagay po sa chinita niyong mata 'yung buhok niyo. Para ka pong
portrayer ng isang anime."

Napangiwi ako sa sinabi nito. Anong anime? Pilit na lang akong ngumiti dito at
tumango.

After salon, we both went to mall to buy her necessity. Yes, sa kanya lang. But
well, I need to buy an outfit as well for the concert later. Damn, I'll be meeting
my favorite singer!

"What do you think about this, Ara?" I asked, showing a cargo pants and bralette
that matches together.

"Bilhin mo na. Mali-late na tayo!" she exclaimed.

Natawa ako dito at tumango. Didiretso na yata kami sa Araneta kaya't babayaran ko
na lang ito. Besides, Tan's Clothing Store items are all new and ready to wear.

Matapos ko itong suotin ay binayaran ko ito sa counter. Nagmamadali naman akong

hinila ni Kiara dahil any moment by now ay magsisimula na ang concert.

"Tangina, Keith. Ang ganda ng buhok mo. Para kang tomboy," natatawang usal nito.

I showed her my middle finger. "Fuck you."

I didn't bother using my car. Wala akong pera panggasolina at tinatamad din ako
mag-drive.

Nang makarating kami ng Araneta ay rinig na rinig ko na ang kantahan mula sa loob.
Parang bata akong lumabas ng kotse at ako mismo ang nagkaladkad kay Kiara patungong
entrance.

Kakalimutan ko munang broken ako right now.

Nagulat ako nang hindi pa man ako nakapasok ay may sumalubong sa 'king isang babae
at naglagay ng pink glowing bracelet. Ganoon din ang ginawa niya ay Kiara at giniya
kami papasok.

Huh? Hindi niya tatanungin kung nasaan ticket namin?

"If you could see that I'm the one who understands you, been here all along so why
can't you see? You belong with me," the crowd sang along with the singer.

Giniya kami ng babae sa VIP seat na talagang kaharap ng stage kung saan
kasalukuyang
kumakanta ang paborito kong singer.

It's Taylor!

The music fades and she spoke. "I'm so glad to be here in front of you all and
singing my songs. But I am more glad with this guy who really approached me and
requested to sing a song for his girl."

Nagsinghapan ang lahat. Napairap ako nang mapansin kong puro magkasintahan ang mga
katabi ko. I looked at Kiara who's now looking at Taylor dreamingly.

Parang tanga 'to.

"So, girl, I know you're here and you're listening. Please pay attention because
tonight is your night. I'm happy for my swiftie."

The music played and everyone was gone silent. Lahat ay pinapakinggan ang mala-
anghel na tinig nito habang nakaupo sa kanyang kulay pink na silya.

She then stood and walked acted her song lyrics.

"I got tired of waiting, wondering if you will ever coming around. My faith in you
was fading..." Unti-unting humina ang boses nito kasabay ng tugtog. "When I met you
in the outskirts of town, and I said..."

Tuluyan nang nawala ang musika at tanging mga swifties na lang ang nagpatuloy
kaya't nakisabay na rin ako.

"... I keep waiting for you but you never come..."

I was just staring at her with a smile. Kahit papano ay ngumiti ako sa gabing ito.
Her songs would always lift my mood up.

"... I don't know what to think. He knealt to the ground and pulled out a ring and
said..."

Nagtaka ako nang biglang tumapat sa 'kin ang spotlight. The stage turned off the
lights and all I could see are the glowing bracelets coming from everyone of us.

Lumingon ako sa likod upang sana tignan kung naka-on ba sa iba ngunit napasinghap
ako nang
mabasa ko ang letters na unti-unting nabuo mula sa mga nakataas na glowing
bracelets mula sa nasa itaas na parte ng coliseum.

Will you marry me?

Mas lalo akong napasinghap nang tumapat ang isang spotlight sa harap ko at bumungad
sa 'kin si Leslie na nakaluhod ang isang tuhod sa lapag habang may hawak na box.

Someone handed him a mic. Mas lalong tumahimik ang paligid na parang kami lang
dalawa ang nandito.

"Kitty..." His voice echoed all over the place. "I'm sorry for what I did in the
past."

Nanubig ang mga mata ko at parang pakiramdam ko ay sasabog na ang puso ko sa klase-
klaseng emosyon.

"I want us to start again. Let's bury everything that happened in the past. We'll
start a new life, Kitty. You and me," he said. "I want to start with you again
without lies and secrets. I want that."

Yumuko ito at palihim na pinunasan ang kanyang pisngi. He then lifted his head and
looked at me. I saw how a certain emotion flashed through his eyes that made my
heart flutter.

"So, Kitty. I want to ask you..." He slowly opened the box and my mouth gaped at
the view. It's a fucking ring! "Keith Berlin Gil, marry me."

Tuluyan na akong napaiyak sa sinabi nito. I wiped my tears and brushed my fingers
through my hair. "A-akala ko ba magtatanong ka? Bakit hindi patanong tono mo."

He chuckled. "Wala ka ng choice."

Nakarinig ako ng tilian ngunit hindi ko ito pinansin.

"So, baby, will you marry me?"

My heart fluttered and this time, both of my head and heart agreed to what my mouth
would spit.

"Yes, Leslie. Yes, I will marry you."

I heard him said yes. He held my hand and slid the ring on my ring finger. Ramdam
ko ang panginginig ng kamay nito habang sinusuot ang singsing sa daliri ko.

He then stood and pulled my nape for a kiss. Umilaw na ang paligid at nagpatuloy
sila sa pagkanta.
"Damn, baby..." He buried his face on my neck and wrapped his arms around me.
Sinagot ko naman ang yakap nito at hindi ko maiwasang humagugol.

"Leslie..." Akala ko hindi na kami pwede...na tapos na ang lahat.

"I want us to start again, baby." He pulled away and kissed my nose. "Araw-araw
kitang liligawan kahit na ikakasal na tayo."

"You don't have to-"

"Hush." He pecked a kiss on my lips. "I promise I won't waste this chance. I want
to prove myself again to be worthy of your love."

He leaned in and kissed my lips passionately.

".... it's a love story. Baby, just say yes..."

THE END

Author's note
3.82K
179
42
Never thought I could finish a series. Nanghihinayang ako na magtatapos ang
kwentong kinagigiliwan at kinaiinisan ng iilan sa mga Senyora ko. I always read
your comments and you guys always made my day. You keep me writing more and bleed
more, and I couldn't ask for more. Your comments and inspirational words would
always lift me up.

Today [July 19, 2021], FORBIDDEN SERIES HAS ENDED.

See in my next series! And if you haven't followed me yet, please click the follow
button below my profile name and you can interact with me on my social media
accounts.

FORBIDDEN SERIES:

Series 1: Forbidden Pleasure

Series 2: Forbidden Affair
Series 3: Forbidden Lust

More of my stories? Visit my timeline and check them! God bless! ❣️