Sandejas Siblings #3: A Bloodless War

348K
5.52K
427
Note: You can read this story as STAND-ALONE but for BETTER reading experience, you
can check the pinned book in my profile entitled "Book Updates (Story Guide! Check
Here!) >> Book Guide for New Readers" for the chronological order. You can still
read this book in any order if you like, just beware of some spoilers. Thank you!
Enjoy!

Warning: This novel is UNEDITED and in the first draft. This story is consist of
grammatical and typographical errors. Some words are redundant. This story contains
mature contents not suitable for young readers so read at your own risk!

I've warned you. Beware. If you don't want the story, just please leave.

Disclaimer:

I do not own the photo used for the book cover. All credits to the owners.

THIS IS A FILIPINO LANGUAGE STORY.

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, songs, places, events and
incidents are either product of the author's imagination or used in fictitious
manner. Any resemblance to actual person, living or dead or actual events are
purely coincidental.

PLAGIARISM is a crime √

All rights reserved 2017

©heartlessnostalgia (Chennie Ann Cerro)

---

Sandejas Siblings Third Installment:

A Bloodless War

Z E I J A N

"Let him pull the trigger and it will aim straight to your heart..."

Alyx Riadna Alarcon feels perfect, 'yan ang iniisip at pinaniniwalan niya. She has
no flaws, pretty face, a body to die for, fame, men are doing everything just to
ask her out but not anyone likes her, only a few at sanay na siya roon.

She thinks she's perfect, maganda naman siya pero bakit hindi lahat ay naaayon sa
pabor niya? She always lives the same old boring day at handa na siyang mamuhay ng
ganun habang buhay but one night changes everything.

That night, she met the most beautiful man she'd ever seen. Wavy black hair, thick
eyebrows, angled jaw, red pouty lips and oh, those beautiful blue eyes that got her
attention the very first time her eyes met his and when he smiled? Damn, she knows
she's fucked.

How will that man change everything in her life? What if the boring day becomes
chaotic? What if slowly, the secrets will unfold? About her? About him? Will it
start a war?
---

[PG-16]
All rights reserved 2017
©heartlessnostalgia

Comment
Simula
236K
6.28K
2.36K
Sandejas Siblings Series #3:
A Bloodless War

Simula:

Wearing my red stringed bikini, I walked with oozing confidence. Sinuot ko ang
aviators ko at ang natural na kulot kong buhok ay inilagay ko sa likod.

I walked with a bright smile on my face, and almost blew my fans a kiss. Ang mga
naglalakihang camera ay nasa harapan ko at nagsasalita na ang Direktor sa harapan.

"Okay, Alyx, all you have to do is to play with the water..." Ani ng Direktor sa
akin.

"Sure, Direk..." I smiled sweetly and gave him an okay sign. Nang tumalikod ang
Direktor ay kaagad akong naglakad patungo sa dagat kung nasaan sila nagshohooting.

I smiled.

I can see the crowd habang pinapanuod ng mga ito ang shooting na nagaganap sa
beach. Cameras and smart phones are all over, para lang makuhaan kami, well, I mean
ako lang pala. Sa sobrang ganda ko ba naman sa suot ko ay hindi sya mapapansin?

That's impossible! Alam ko sa sarili kong sya ang ipinunta ng mga tao rito at wala
ng iba. I knew it too well, I'm confident.

Nang mapunta ako sa dagat ay kaagad akong napatili sa lamig ng tubig. Kailangan
talagang matapos na ang scene na ito para makapunta na ako sa lilim!

I can't afford to sacrifice my skin for this show! Damn, I spent thousands to
maintain my beautiful smooth skin! Kung magpapa-tan naman ako ay sa susunod nalang
at hindi ngayon!

"Okay, stand-by!" The director shouted. Mas umayos ako ng tayo at hinawi ang buhok
ko.

A group of men waved at me with their cameras on kaya tinagilid ko lang ang ulo ko
at ngumiti. They are my fanboys, I guess?

I was about to blow a kiss for them when the director shouted, stoping me from what
I'm doing.

"Alyx! What are you doing?!" Napaayos ako ng tayo at lumingon sa direktor.
Tinanggal ko ang aviators ko at sumimangot sa kanya.

"What? I am blowing a kiss for my fans!" I shouted. Nakita ko ang pag-iling nito at
maya-maya pa ay narinig ko ang tawanan sa paligid.
My forehead creased. Nilingon ko ang mga tao at nakita kong nagsisikuhan ang mga
babae roon at nagbubulungan habang ang mga kalalakihan ay napatawa.

"Okay, okay..." Naiiling si Direk na nagsalita bago pumalakpak.

"Okay, Tessa and Brandy, pwesto na kayo..." My co-artists stood infront of me sa

may buhanginan kaya napairap ako at napataas ang kilay.

Naghawak ng kamay ang dalawang artista sa may buhanginan habang ako naman ay naroon
sa may tubig at nagpapanggap na interesado sa ginagawa.

"Rolling... In three, two, one..." Sigaw ni Direk. "Action!"

"I love you, Tessa..." Ani ni Brandy sa babae na kapartner nya. I rolled my eyes.

"But--" Ani Tessa.

Ang arte-arte nya o! Napangiwi ako.

I have no choice but to do what Direk has told me to do, I played with the water
and found myself enjoying in a moment later.

"Ayy!" I exclaimed and laughed softly. Tumama sa akin ang alon at kunwari'y naglaro
ako roon.

Hindi ko na rin pinansin ang ginawa ng mga tao roon at natuwa na ako sa alon. Isn't
it amazing? On how water changes color?

Minsan blue, minsan green. One of the best thing I like from the almighty's
creation is the sea. I don't know why, siguro kasi dahil maginhawa sa pakiramdam?

Siguro kasi kagaya ng alon ay sumasabay lang rin ako sa agos ng buhay?

Lumingon ako sa mga tao at pagkatapos ay ngumiti ng malambing. I know, I'm gorgeous
plus a body to die for. Alam ko rin namang maraming naiinggit sa katawan ko dahil
sa hulma nito.

My body is a fucking coca-cola bottle! I worked hard for this 'no! I always take
care of my body, dahil ang itsura ko ang puhunan ko para mabuhay.

This is my life and If I ruin my image, then say goodbye to showbiz na ako.

May kumaway sa akin kaya napangiti ako. I waved back softly.

"Cut!" Ani ng isang sigaw. "Alyx! What the hell are you doing?!" That stopped me.
Kaagad na napalitan ang tuwa ko ng inis.

"What?!" Naiiritang sabi ko bago humarap sa direktor.

"Anong ginagawa mo?!" Bulyaw nito sa akin at kaagad na nagpanting ang tenga ko.

"I'm not doing anything!" I exclaimed. Namaywang pa ako at nakita kong napangiwi
ang baklang direktor sa akin.

"Diyos ko, lord!" Sigaw nito. "H'wag kang papansin d'yan sa likod!" Ani nito.

Napataas ang kilay ko sa sinabi nito at napatawa roon. I shook my head. Is he

serious?
"Hindi ako nagpapapansin! I am doing what you asked me to do!" Sagot ko rito.
Napairap rin ako nang makitang vi-ni-videon-han ako ng mga tao.

"I told you to play with the water! Bakit ka puro pose at kaway d'yan?" Sita nito
sa akin. I scoffed.

What?

"What? Of course not!" I hissed.

"Yes, you do!" Sita nito. "Matatagalan tayo sa pinangagawa mo, Alyx!"

Napahawi ako sa buhok ko at nagpamaywang.

"Artista ako kaya dapat mapansin ako! What's the purpose of this film if--" The
director stopped me from speaking.

"Ayun nga 'e, hindi ka naman ang bida! Sila ang bida!" Turo nito sa dalawang
artista sa may buhanginan na nagpahinto sa akin.

"Extra ka lang, okay? Extra!" Sigaw nito.

Kaagad akong natigil. Umawang ang labi ko at nanuyo ang lalamunan ko roon. I felt
the familiar tug on my chest. I was about to say something when I saw my gay
friend, Jana, mouthing something.

"Quiet!" Jana mouthed. Inilagay pa nito ang daliri sa labi nito kaya nanahimik ako
at hindi umimik.

"Okay! Ulit!" Sigaw ng direktor.

Natameme ako at napatikhim, nakita kong nakatingin lang sa akin si Brandy, ang male
lead, habang si Tessa naman ay nakangiti kaya sumimangot ako.

"Plastik!" I whispered and almost curse her.

"Alyx, focus!" Sigaw ni Direk at maya-maya pa'y nag-umpisa muli kami. Sumimangot
ako at kulang nalang ay sipain ko ang tubig sa inis.

Kasalanan ko bang  marami akong fans? Syempre ay dapat na pansinin ko sila!

At ang baklang direktor na 'to! Halos mamutok na ang pisngi ko sa inis kaya
tumalikod nalang ako sa may camera at nagpanggap na naglalaro ng tubig habang
nakabusangot ang mukha.

"H-Hindi tayo pwede..." Narinig ko ang iyak-iyakan ni Tessa. I rolled my eyes.

"Hindi tayo pwede..." I mimicked. "Ang corny, pucha..."

"Okay, cut!" Sigaw ng direktor. "Good job, Tessa! Brandy!" Doon na ako humarap.

Taas noo at diretso ang lakad ko palapit sa direktor na binabati ang dalawa pang
mga artista. Halos mapangiwi ako.

"Oh, Alyx, good job..." Biglang sabi ni Direk sa akin.

I almost puked but chose to fake a smile instead.

"Thanks, direk..." Maarteng sagot ko at tumango lang si Direk sa akin kaya ngumiwi
ako at umalis.

Kaagad naman akong sinalubong ng kaibigan kong si Jana bitbit ang isang twalya para
sa sa akin pero umiwas lang ako dito.

I'm kinda cold but not enough to cover myself with the towel. I need to show them
what i got.

"No, I want them to see my body..." Sabi ko. "I worked hard for this, di pwedeng
itago..."

"Gaga ka, ano 'yung pinanggawa mo kanina?" Sa halip ay bungad nya sa akin kaya
napasimangot ako.

"I didn't do anything," Sikmat ko.

"Didn't do anything?! Naku, Alyx! Ikaw nanaman ang trending nyan! Nagvideo sila!"
Sita nya pero tumaas lang ang labi ko sa isang ngisi. I laughed and removed my
aviators.

"Let them, ayaw mo 'nun? Sisikat nanaman ako?" Sabi ko.

"Gaga, sisikat ka sa attitude mo!" Reklamo nito na mukhang naiinis sa akin pero
matayog ang paninidigan ko.

"Atleast, sisikat..." Walang pakialam na sagot ko bago humalukipkip. "Bad publicity

is still publicity, Jana... So..." I shrugged at napailing nalang sya.

I saw men staring at me kaya umangat ang sulok ng labi ko. Naku, men are men.

"Mas maganda at mas magaling naman ako sa Tessa na 'yun..." Sabi ko sa kanya na
naiiling na akin. "Pabebe um-acting..." Ngiwi ko.

"Hay naku, sissy... Goodbye career ka nanaman ba?" Ani ni Jana pero hinawi ko lang
ang buhok at dumiretso sa suite ko para makapagpahinga at makapagbeauty rest.

My nagging friend won't do any good for me now.

I decided not to open my social media accounts that night, nagkulong lang ako sa
kwarto ko at nagpreserve ng kagandahan.

I need to stay away from stress. I need to relax! Party!

Niyaya ko si Jana pero hindi naman ito sumama kaya ako nalang ang dumiretso sa bar
sa islang iyon.

Balita ko ay dinadayo rin iyon ng mga turista kaya why not try? Isa pa, gusto ko
ring magliwaliw. This day's been tiring for me.

Pagkatapos ko pa sa shoot ko ay marami pa akong responsibilidad at misyon.

Wearing my black halter dress and three-inches stilleto, I walked with my chin up 
inside the club.

Malakas na musika kaagad ang sumalubong sa akin pagkapasok at halos mapaindak ako.
Napangisi ako at hinawi ang buhok ko.

May mga usok at maingay ang mga tao. Lights are dancing all over the place at miski
ako ay napapasabay na sa tugtog.
Nakangising umupo ako sa bar counter at pinagmasdan ang mga tao roon.

Damn yes, this is life!

"What can I offer you, beautiful lady?" Napawi ang tingin ko sa mga tao at kaagad
na napatingin sa bartender roon sa counter.

"One Martini, please..."  I smiled seductively.

"One Martini for the beautiful lady, coming!" Ani ng bartender kaya napangisi
nalang ako at bumaling muli ang tingin sa mga tao roon.

Well, he's cute but sadly, I'm not here to flirt.

"Hey, lady, care to dance?" Isang mestiso ang naupo sa harapan ko at kinausap ako.
Sumulyap ako sa mukha nito at pagkatapos ay ngumiti ng maliit.

A typical handsome face, hmm...

"Sorry handsome, I'm not in the mood to dance..." I smiled.

"Oh, you must be alone..." Ani nito sa matigas na ingles.

"Yeah... I wanna have fun..." Tumango ako at napansing dumating ang Martini na in-
order ko.

"Thanks..." I winked at the bartender who just grinned at me at kaagad kong ininom
ang Martini.

May sinabi ang lalaki sa harapan ko na pilit kong iniintindi kahit walang
napoprocess pero naputol lang nang magsalita ang Dj sa harapan.

"Good party evening!" She exclaimed. Nagpalakpakan at nag-ingay naman ang mga tao
sa dancefloor habang ako'y umayos ng upo.

"Guess who's our Dj for the night?" Mas sumigaw ang mga tao roon habang ako nama'y
nakatitig lang at sumisimsim sa baso ko.

"Zeijan!" The people cheered at nagpalakpakan. Miski ako ay natahimik ng marinig ko

ang pangalan nito.

The name seems familiar, parang narinig ko na pero di ko lang maalala. Tsaka,
marami naman sigurong kaparehas ng pangalan ng ganoon diba?

"Are you excited?" Masayang sabi ng babaeng Dj doon at halos magwala na ang mga tao
sa paligid at nagulat ako.

"Zeijan! Zeijan! Zeijan!" They cheered. He seems pretty popular, huh? Napangisi ako
at tinagilid ang ulo ko.

Mas lumakas ang tugtog at mas umusok ang lugar kaya napatawa at naaliw ako roon.

"Zeijan! Zeijan!" They cheered at maya-maya pa'y may lumabas na lalaki roon sa
stage na mas ikinaingay ng mga tao at mas ikinalakas ng musika.

"Missed me?" A baritone voice said. Napaayos ako ng tayo at mabilis na bumaling sa
stage. The people cheered and clapped their hands.
"Let's party!" He exclaimed at mas lumakas ang sigawan.

Napakurap naman ako at mabilis na hinawi ang buhok ko. My forehead creased, animo'y
nawala ang pansin ko sa maingay na paligid at ang atensyon ko'y nanatili sa lalaki
roon sa harapan.

The man is wearing a black longsleeves shirt and black pants. Nang makaakyat sa
stage kung nasaan ang babaeng dj ay kaagad silang nag-apir at kaagad itong nagsuot
ng headphone.

May pinindot ang lalaki roon at maya-maya'y mas lumakas ang tugtog. Mas humiyaw at
sumayaw ang mga tao kaya napakurap ako.

Halos mabingi ako sa sigawan at nakagat ko ang labi ko. I focused my sight to the
man and gasped when he smiled briefly, showing a bit of his teeth.

"He's so cool!" Narinig kong sigaw sa may gilid ko kaya nilingon ko at kaagad kong
nakita ang dalawang babaeng nag-uusap roon.

"Yes! Kaya nga dito kita niyaya kasi dito ang gig nya ngayon!" Sigaw pa ng isa.

I heard the screaming crowd, tuwang-tuwa at indak na indak ang mga tao roon. I
shook my head unknowingly.

"Ang saya!" Sigaw ng isa at natungga ko ang iniinom ko at tumango bilang pagsang-
ayon.

I coudn't agree more! That Dj's cool!

Lumingon ako sa stage kung nasaan ang Dj na ang pangalan, ayon sa narinig ko kanina
ay Zeijan na may pinipindot at iniikot roon habang may headphone sa tenga.

He was dancing, tumatalon ito at itinataas ang kamay at gumagaya ang mga tao.

"Let me see your hands!" The man exclaimed and that's what the crowd did.

"Woooh!" Sigaw ng mga ito. I saw how the dog tag on the Dj's neck danced with his
every move at sumunod ang tingin ko roon.

Kaagad na dumako ang tingin ko sa mukha noong lalaki at kaagad na umawang ang labi
ko sa gulat ng makita ng maayos ang kabuuan ng mukha nito.

What...

He has a black, wavy hair, magulo iyon at nalaglag na ang ilang hibla sa noo nito.
From my sight ay kitang-kita ko ang matangos nitong ilong at ang perpekto nitong
panga.

I saw the man biting his lips while supressing a smile at kaagad na nanuyo ang
lalamunan ko.

"What's your--"

"Sshh!" Biglang sita ko sa mestiso na nagsalita sa harapan ko na narito pa rin

pala.

"What?" Gulat nitong sabi kaya kaagad ko itong nilingon at maliit na ngumiti.

"You can go now, thanks..." Mabilis kong sagot bago bumaling sa lalaki sa stage na
nagpipigil pa rin ng ngiti.

Kumislap ang isang kulay itim na earrings nito dahil sa mga ilaw at umawang ang
labi ko ng hawiin nito ang magulong buhok. Oh my God!

"Mis--" I stopped him.

"Go! Go away!" Iritang sabi ko sa lalaki at naguguluhang napatingin ito sa akin

kaya hindi ko na pinansing muli.

This man is just...

Nag-angat ng tingin ang lalaki at kaagad na nanuyo ang lalamunan ko nang

magsalubong ang
mata namin.

My heart skipped a beat. Nakita kong bahagyang umawang rin ang labi nito habang
nakatingin sa akin pero sa huli ay tumaas lang ang sulok ng labi nito at ngumisi.

Kaagad kong isinara ang bibig at napahawak ako sa dibdib kong malakas ang kalabog.
Oh shit, what's happening? Why is my heart beating like this?!

Am I sick? Should I go the the hospital?!

I saw how his blue eyes danced with the disco lights. Mas humiyaw ang mga tao sa
pagpapalit ng musika ang lalaki at ang daliri nito'y umiikot sa gear para kumalikot
roon.

I followed his every move again, staring intently into his face and when our eyes
met again, nakita ko ang pilyong kislap ng mga mata nito habang bahagyang tinagilid
ang ulo para sa isang sulyap.

He licked his lips at halos magwala na ang alaga ko sa sikmura.

Fucking shit. I am fucked.

"Uh, I need a hard drink!" Tawag ko sa pansin ng bartender.

"What Ma'am?" Ani nito.

"I need a hard drink!" Ulit ko at pinilit na h'wag tumingin sa stage kung nasaan
ang binata.

"What kind of--"

"Anything will do! Faster!" I asked him eagerly at nang ibigay ito sa akin ay
diretso ko itong tinungga.

Napadekwatro ako ng wala sa oras at napapikit ng makaramdam ng hilo dahil sa

biglaang lagok na ginawa ko.

"Mis--"

"Ayos lang ako," Sagot ko sa nahihilong boses. May dalawang lalaking nag-aya sa
aking
sumayaw pero umiling lang ako at muling sumimsim sa alak na hawak ko.

Wala sa sariling napatingin akong muli sa stage at halos mabilaukan ako at lumabas
sa ilong ko ang alak nang makitang seryoso na ang tingin sa akin nung lalaki!
Oh my God! What the hell, Alyx!

Something stirred inside of me, nakita kong umayos ito ng tayo at hinawi ang buhok
bago inilagay sa leeg ang headphone.

Nakita kong may sinabi ito sa babaeng Dj at maya-maya'y tinanggal nito ang
headphone at bumaba sa stage.

Napailing ako at uminom muli ng alak. Focus, Lyx! Focus!

What the heck, Alyx Riadna? That's just a man! Bakit ka naaapektuhan? Tanong ko sa
sarili at nakagat ang labi ko.

Ang gwapo kasi! Damn it! My inner goddess is screaming.

"Beautiful ladies shoudn't get drunk at this kind of place," A baritone voice said
na nagpatalon sa akin. Mabilis akong nag-angat ng tingin at nanlaki ang mata ko ng
makita ang lalaki sa harapan ko.

Napaatras ako sa gulat at muntik ng malaglag sa stool pero bago pa mangyari iyon ay
may sumalo sa baywang ko kaya hindi ako nawalan ng balanse.

The arms pulled me up and my breathe hitched when my face hit a hard chest.

"Are you fine?" Tanong ng lalaki. Kumalabog ang dibdib ko. Nag-angat ako ng tingin
at napalunok ng makitang ang lapit ng mukha namin sa isa't-isa.

I can feel his minty breath on my nose kaya kahit lutang ako ay marahan ko itong
itinulak palayo.

"Y-Yeah..." I cleared my throat. "Thanks..."

"Welcome," Sagot nito.

Napatikhim ako at nag-angat ng tingin at nakita kong nakatitig ito sa akin. Oh,
what the heck...

Napaayos ako ng upo at dumekwatro. I saw him took a glance on my long milky legs
kaya napangiti ako ng wala sa sarili.

I need my composure back! Nawawalan ako ng poise sa nilalang na ito!

"What do you need?" Biglang tanong ko, matapos tumikhim at hinawi ang buhok.

Medyo nahihilo na ako sa nainom pero sinubukan kong pumormal.

Nakita kong umangat ang sulok ng labi ng lalaki at pinasadahan nito ng palad ang
buhok. I saw his muscled arm stretched. Napamura ako sa isip.

"I saw you when I was on the stage..." Prenteng saad ng binata sa akin."And I
wonder if--"

"You wanna ask me to dance? Sorry but I am not interested..." Putol ko sa sinasabi
nito.

He wants to dance with me, I am sure! Kaya pala tingin ng tingin!

Instead of getting dissapointed, like how the other men looked when I rejected
them, this guy's reaction is different.
He chuckled. My forehead creased. Nakita kong binasa nito ang labi at mas kumislap
ang kapilyuhan sa mga mata nito.

"No, no, not that..." He smiled. His perfect set of white teeth was exposed.

Kumabog nanaman ang dibdib ko sa pagngiti nito.

Damn, those smile! Damn, that whole existence!

"Gusto ko lang sanang itanong kung..." Tumigil ang binata at tumitig sa akin.

"K-Kung?" Hindi na ako mapakali sa titig nito. It was intense and playful and... I
don't know!

His lip twitched and when he titled his head to the side ay nakagat ko ang labi ko.

"Gusto ko lang sana itanong kung open-minded ka ba sa business?" He answered

seriously. My jaw dropped.

xxx
61217
I changed the POV from 3rd to 1st.

The almighty Zeijan is sailing! 'Yan ang origin ng da moves ni Zeijan sa pagkendeng
nya! :'D

Kabanata 1
171K
6.01K
2.72K
Kabanata 1

"Gusto ko lang sana itanong kung open-minded ka ba sa business?" He answered

seriously. My jaw dropped.

Napakurap ako at hindi makapaniwala sa sinabi niya.

"P-Pardon?" I blinked.

I saw how his lip twitched. Ang pilyong mga mata nito ay mas lalong kumislap at
nang tinagilid nito ang ulo para pagmasdan ako ay bumaling ang tingin ko sa leeg
nya.

"I said..." Marahang sabi nito. "Open minded ka ba sa business?"

Sa halip na seryosohin ay natawa ako sa inasta nito.

What?

"Are you serious?" I chuckled. Umayos sya ng upo at humalukipkip sa harapan ko.

I suddenly saw him taking a glance of my chest kaya mas napangisi ako. Sinadya kong
humalukipkip para makita nito ang cleavage ko.

I have the body, why not be proud of it? Isa pa, may ibubuga naman talaga ang
dibdib ko! In fact, I was top 3 for this year's sexiest!

"I am not kidding," Ani nito. I saw him smirking and a soft laugh escape his lips.
"Mukha ka namang mayaman, I saw you from the stage so I thought, maganda kung
magiging kliyente kita..." Ani nito sa akin.

Tumaas ang kilay ko.

"You know, handsome..." I started. Nakita kong umigting ang panga nito habang
nakamasid sakin.

There was a glint of amusement and control on his eyes. Tamad itong nakasandal
habang nagmamasid sa akin.

"I know you like me," I said confidently, "But I am sorry, I am not interested..."

"Oh?" The man licked his lower lip and ruffled his hair.

"I think you misunderstood everything, Miss..." I stopped but managed to speak
again.

"I know your moves, you all just want to get my number..." Sabi ko at hinawi ang
buhok. I flashed a soft, mocking smile pero isang naaaliw na tingin lang ang
ibinigay sa akin nito.

"I like you..." He said hoarsely. Ang ngiti ko ay naglaho at kumalabog ang dibdib
ko.

My confidence was eaten by his hoarse voice and tender words.

Wh-What?

"U-Uh, I knew it..." I managed to say, not expecting my stuttering voice.

"Uh-huh..." He smiled. I stared at him and noticed how beautiful this man is, his
aura screams wealth and manliness.

None was a good boy's aura but a playful one. Ang ngisi nito'y mapang-akit. Ang
mata nito'y namumungay na tila malalim na dagat na hinihila ako para malunod.

His squared jaw, his reddish lips and pointed nose...

"Zeijan!" Nawala ang tingin nito mula sa akin at kaagad na bumaling sa tumawag
rito.

Nagsalubong ang kilay ko at napabaling sa babaeng Dj na bumaba sa stage para

lumapit sa lalaki sa harapan ko na naroon na ngayon ang atensyon.

I scoffed. How dare this woman call him! They were staring at each other! Tapos
tatawagin? Rude!

"Yes?" I heard him saying.

"Dun ka na sa stage," Ani ng babaeng may headphone pa sa leeg. Walang ngiti ang
mukha nito at nang bumaling ang tingin sa akin ay napansin ko ang gulat nito pero
kaagad ding naglaho.

I scoffed.

"Susunod ako, Gianne..." Ani nito at nanuyo ang lalamunan ko ng muling bumaling sa
akin 'yung lalaki.
"Faster, Zeij. The crowd's waiting for you, wala kang mapapala kakausap mo ng kung
sino..." Ani nito at halos mapamura ako.

Kahit sino? I wanted to laugh mockingly. Hindi ba ako nito kilala? I wasn't just
anybody!

"Excuse me?" Maang sabi ko sa Dj. She raised her brow, nakita kong napatingin rin
ang babae sa akin at tinaasan ako ng kilay.

"Alam mo, Mi--"

"Gianne, go..." Nakita ko ang pagsasalubong ng kilay nito nang magsalita si Zeijan.

"But--"

"Mauna ka na," Ani nito kaya wala ng nagawa ang Dj at bumalik sa stage pero bago pa
man ito makaalis ay inirapan muna ako.

I hissed.

"Akala mo kagandahan..." I murmured pero isang tawa lang ang nagpatigil sa akin.

"Don't mind her," Ani Zeijan sa akin. My gaze went back to him and smirked.

"Your  woman's calling for you, go..." Sabi ko. His jaw clenched, nakita ko ang
paglalaro nito sa labi nito at saglit na sumulyap sa akin bago bumaling sa stage.

"It'll be just a couple of minutes," Aniya.

"And?" Hinawi ko ang kulot na buhok sa balikat ko, showing my smooth milky skin.

"And... You," Bumaba ang tingin nito sa may leeg ko. "Wait for me here, hmm?"

"At bakit naman kita aantayin?" Nagtaas ako ng kilay.

"Hmm, bakit nga ba?" I chuckled. "Oh, because I want to tell you more about my
offer."

"Offer?" I asked.

"Hmm," He nodded. Tumayo ito sa stool sa harapan ko at halos maghabol ako ng

hininga ng bahagyang mapalapit ito sa akin.

"Hmm, I'll tell you more about it. Here's my calling card, you can check it while
I'm gone..." Ani nito at nang may iabot sa aking calling card ay kaagad ito ngumisi
at patakbong bumalik sa stage.

Zeijan Cueno

My forehead creased. So, Cueno is his surname, huh?

Napailing nalang ako at nang bumaling sa stage ay nakita kong may headphone na ulit
ang binata at kinakalikot na ang mga gamit roon.

I ordered a few hard drinks. I don't know why, I can actually go and leave the man
just like what I've been doing everytime with other man but what am I still doing
here?
Why am I still here for this man?

The crowd was wild. A remix of a hit was playing on the background. The waves of
lights is dancing with the crowd. They were shouting, probably enjoying the night.

"Go, Zeij!" A grin escaped that man's lips. Umangat ang tingin nito at kasabay ng
pagtatagpo ng mga mata namin ay ang indak ng kanta.

Where are you now?

Where are you now?
Where are you now?

Kasabay ng indak ay ang kalabog ng dibdib ko. Weird. Can someone tell me what I've
been feeling?

Was it all in my fantasy?

Where are you now?
Were you only imaginary?

"One...  Two... Tree!" The crowd shouted as the beat changed. Sumabog ang masaya at
nakakaindak na tugtog.

They were dancing wildly on the dancefloor. Nakita ko rin ang paggulo ng disco
lights at ang pagbagsak ng bula galing sa taas.

Where are you now?

Atlantis
Under the sea
Under the sea...

I drank the remaining liquor on my glass as I stood up and joined the dancing
crowd.

I've been in clubs and foam parties before but this one's different. Way too
different, not just the wildness of the crowd, but also the Dj's way too
different...

Where are you now?

Another dream,
The monster's running wild inside of me...

I danced with the beat. Nakita ko ang mga taong nagsasayawan. Some are wearing
their bikinis and some with their revealing dresses.

I swayed my hips and jumped. Feeling the song. Nabasa pa ako dahil sa mga bula na
nanggagaling sa itaas.

"Wooh!" I screamed. The party's lit, sa bawat indak ng kanta ay napapatili ako.
Some attempted to dance with me but I shooed them all.

I just want to be alone tonight!

I'm faded,
I'm faded...

I swinged my hips and a pair of warm hands hugged me from behind making me jump at
first but a soft smile left my lips, no one can really resist me, hmm?

I was readying myself to speak and shoo the man dancing behind me but stopped when
a soft whisper enveloped my ears.

"I told you to wait," That made me stop. Mabilis akong natigil sa paggalaw, kasabay
ng paglingon ko sa stage ay wala na roon ang lalaking kanina ko pa pinagmamasdan.

My jaw dropped. Ang babae nalang ang natira roon!

Mabilis akong gumalaw para sana lumingon pero pinirmi lang ng kung sinong lalaki
ang kamay nito sa baywang ko.

"Stay still, hmm?" A husky voice whispered.

Kumalabog ang tugtog, kasabay ng puso ko. I was stunned for a couple of moments but
when he started moving behind me ay doon na ako biglang nagkalakas.

His moves behind me served as my fuel to dance. I grinded my body, sa bawat galaw
ko ay mas pumipirmi ang hawak nito sa baywang ko.

I closed my eyes, sa muling paggalaw ko ay muntik na akong madulas dahil sa bula

pero kaagad kong naramdaman ang pagsalo sa akin at mabilis na hinawakan ang braso
ko.

I shifted my position, ang medyo basa kong buhok dahil sa mga bula ay napunta sa
gilid ng mukha ko.

I already know who's dancing behind pero pero hindi ko pa rin napigilan mapatigil
nang magkatinginan kami.

His blue eyes shined with the lights, magulo at siksikan ang dancefloor pero sya
lang ang
nakikita ko. It was weird, how the crowd becomes blurry.

"Are you alright?" Lumapit ito para bumulong sa akin. I smelled his scent, musk and
aftershave.

"Huh?" Kunwari'y hindi ko narinig at bahagyang tumingkayad para ilapit ang mukha ko
sa kanya.

"Are you alright?" Ulit nya, his breathe's fanning my ear making me burn with
unknown emotions.

His arms snaked on my waist as he pulled me closer to his body. Natulala ako, I am
already tipsy but still felt the warmth it gave me.

So lost, I'm faded

I'm faded
So lost, I'm faded...

"Yes," I answered.

"Good..." He said huskily as he pulled me more.

Nagkagulo ang crowd sa panibagong kanta sa speaker at dahil roon ay napaatras ang
mga tao sa akin, dahilan para mapaabante pa akong lalo at mapasubsob sa dibdib
nito.

Damn it, he smells smoke! Damn!

My stomach crumpled.
Ang usok sa suot nito ay marahil nanggaling sa stage na mas nagpadagdag ng appeal
nito.

"Careful!" He hissed. Mabilis akong nag-angat ng tingin at nakitang nakaigting ang

panga nito at mahigpit ang hawak sa akin.

"Watch your step, may natatamaan dito!" He hissed at those people behind us. Mas
iniangat ko pa ang mukha para tignan sya at napasinghap ng bumaba ang mukha nito
patingin sa akin.

Our eyes met again. I unconciously bit my lip.

I saw him taking a glance at my lips before licking his.

"Are you hurt?" Umiling ako at bahagyang lumayo rito. He stopped for a while but
managed to pull me in one swift move, making me jumped in shock.

"Let's dance..." Ani nito at dinala ang kamay ko sa leeg nito. "Dance with me,
hmm?" He smiled, I stopped, his earring's shining as he tilt his head.

Wala sa sariling napatango ako at pinirmi ang kamay sa balikat nito. Hindi ko alam
kung bakit nawawala ang confidence ko kapag kaharap sya!

I only know him for like hours! Tapos...

It was awkward at first but when he chuckled ay kaagad na gumaan ang loob ko.

"A beautiful woman can dance, hmm?" Bulong nito at napatawa ako. I encircled my
hands more on his neck as I danced with him.

"Of course," I chuckled as I felt his arms protecting me from the wild crowd.

"And the Dj can dance too..." Bulong ko na nag-ani lang ng tawa mula sa kanya
kasabay ng bahagyang pagdikit ng labi nito sa puno ng tenga ko.

"Of course, it's my expertise, love..." Bulong nito.

"Uh-huh..." I felt his hands moving from my waist to my bare back. I closed my eyes
when I felt his hands moving on my skin.

We danced together, grind to each other's body. I can feel his throbbing pain on my
stomach but he remained stoic, seryoso lang ito at nakaigting ang panga habang
nakatingin sa akin.

"Hmm... What's that?" Naliliyong tanong ko rito pero umiling lang ito at mahinang
napamura.

"Nothing," He said, breathing sharply when my hand went on his chest and drew small
circles on it.

"Stop it..." Bulong nya. I chuckled, naramdaman ko na ang pagkain ng alak sa

sistema ko.

I think I'm not thinking right.

I foolishly smirked and shook my head.

"No, let's dance more, Mr. Dj..." Zeijan groaned but hugged me. Sumubsob sya sa
leeg ko, narinig ko ang malalim nyang paghinga na tila'y pinipirmi ang sarili,
nagpipigil.

"Let's rest for a while," Bulong ni Zeij pero naaaliw na suminghap lang ako at
tumawa. "No, no! Let's dance!" I said.

He moved away, and with his creased forhead, held my arm but I danced. I jumped and
put my hand on his neck.

"Wooh!" I screamed and stepped on something but he caught me.

"Careful," He stopped me but I just screamed and danced more.

"Come on, Zeij! Let's dance! Enjoy the night!" I screamed. He smiled and shook his
head.

Mas napangiti ako. Kumapit pa ako sa balikat nya at sumayaw at nakahawak lang sya
sa baywang ko habang inaalalayan ako.

The song just become louder as the crowd gets wild. Nasisiksik na ako pero hindi
ako nasasaktan dahil sa paghawak sa akin ni Zeijan.

He must be protecting me, then? I smiled.

Iniangat ko ang mukha para sumilip sa may leeg nito at nangunot ang noo ko at
napapikit ng may maliwanag na flash ang tumama sa mata ko.

Pumikit ako at tumungo.

Media won't find me here in this wide crowd!

"Party! Party!" I screamed instead. Nakita kong nakakunot na ang noo ni Zeijan
habang ipinapalibot ang tingin kaya tinawag ko sya.

"Mr. Dj, sayaw tayo!" Hinila ko ang leeg nya, dahilan para mapatungo sya sa akin.

"Yes?" Tanong nya. I bit my lip. He showed me his loopsided smile.

"Let's sit..." He said.

"Sayaw! Sayaw!" I exclaimed. He sighed and opened his mouth kaya napangisi ako.

Papayag na 'yan! Papayag na 'yan!

He was about to say something when another flash almost blind me. Napaayos sya ng
tayo at nagulat nalang ako sa bigla nyang pagkabig sa katawan ko.

He cursed.

"B-Bakit, Zeij?" Umiling sya at sinubsob ang mukha ko sa dibdib nya.

"Dj..." His jaw clenched and immediately held my wrist. Nagulat ako roon sa ginawa
niya at napalingon-lingon pa sa paligid.

"W-Why?" Pasigaw kong tanong.

A flash of camera hit again. Mariing napapikit si Zeijan at halos maputol na ang
pisi sa galit ng tignan ko sya.
Sinubukan kong tumingin at 'yun nalang ang gulat ko nang makitang mga papparazzi
iyon na madalas akong puntiryahin.

My hands formed a fist, hindi na ako mapalagay at nagulat ako ng hawakan ni Zeijan
ang nakakuyom kong kamay at hinila ako paalis.

Nakipagsiksikan kami paalis sa mga tao, pinoprotektahan nya ako sa mga tulak ng tao
sa pamamagitan ng paghawak sa baywang ko.

I am lowering my head, naramdaman kong bumaba ang damit ko pero kaagad namang
ibinalik ni Zeijan iyon sa may dibdib ko.

Nakalabas kami ng lugar at napadpad sa parking lot sa likod lang ng bar.

Natulala ako. Todo tingin ako sa paligid para makita kung nakasunod ba sa amin o
hindi.

Those people shoudn't find me! Damn!

Ipinaikot ko ang paningin at naramdaman ko rin ang hilo.

"What about the cameras?" Tanong ni Zeij. I looked at him.

Antok na marahil ang mata ko at namumungay. Sabog ang buhok dahil sa gulo at
bahagyang basa pa ang damit.

I looked like trash!

I sighed. Nakita ko namang sumulyap sya sa paligid  at marahang hinila ako sa isang
tagong parte ng makitang naglalabasan ang iilang tao habang may hawak na mga
telepono.

"What is that?" He asked. I sighed again and closed my eyes. "Headline nanaman ako
n'yan..."

"Headline?" His forehead creased. Hinawakan nya ng narahan ang balikat ko para
hawiin ang buhok sa noo ko.

"Hmm," I nodded. "Articles will be released. The slutty Alyx Riadna..."

He looks confused. Napasulyap sya sa hantad na dibdib ng dibdib ko at napaigting

ang panga.

"I'm confused," Ani Zeijan at walang habas na inabot ang damit ko para iangat ang
damit sa may dibdib ko.

"Trending nanaman ako, tapos... Goodbye, career?" I chuckled at doon na umawang ang
labi ni Zeijan at napatingin sa akin.

"You're an actress?" Gulat na tanong nito.

His eyes widen. I smirked but felt dissapointed somehow.

"You didn't know?" Tanong ko. Umiling naman sya at hinawi ang buhok nya.

"No, I'm not watching TV..." Ani nito. Napanguso ako at bumaling dito.

"Poor you," I sighed. Nakita kong napatingin sya sa paligid at kaagad akong
napasinghap ng itulak ako nito ng marahan sa pinakagilid na parte para itago.
"What--"

"Sshh, makikita ka..." Bulong nito. Nakasandal ako sa pader habang ito nama'y
nakatakip sa akin. He was pinning me to the wall, ang isang kamay nito'y nasa taas
ng ulo ko habang lumilinga.

"Bakit--"

"Quiet!" He hissed. Natahimik ako. Sinubukan kong sumilip at nanlaki ang mata ko ng
makitang mga kilalang paparazzi ang mga naroon sa labas.

Oh my God! I thought it was not them!

"Nasaan na sya?"

"It's a big scoop, guys! We can't let her escape!" My eyes widen. Nakita ko ang
pagkunot ng noo ni Zeij sa narinig at hinanap kaagad ang mata ko.

I shook my head. Umigting naman ang panga nito at halos siksikin na ako sa gilid
maitago lang ako.

Sumilip muli ako.

"No!" Zeijan hissed pero di ako nakinig at sumilip at 'yun nalang ang panlalaki ng
mata ko nang sa pagsilip ay biglang humarap sa pwesto namin ang babaeng hinahanap
ako.

Kumalabog ang dibdib ko at sa sobrang panic nang marinig ang mga hakbang nito ay
wala sa wisyong hinila ko ang leeg ni Zeijan at kaagad na hinanap ang labi nito.

Zeijan gasped. Miski ako ay nagulat sa ginawa ko pero tumingkayad lang ako para mas
maabot ang labi nito.

Nanlalaki ang mga mata ni Zeijan habang nakatingin sa akin. Magkadikit pa rin ang
mga labi namin at nakayakap ako sa leeg nito.

Oh...fuck...

Sa bawat hakbang na naririnig ko ay lumalakas ang kabog ng dibdib ko. Nanlalaki pa

rin ang mata ng Zeijan sa ginawa ko.

Shit!

I was expecting him to push me away, to throw me to the paparazzi but I was stunned
when he closed his eyes and kissed me back.

Ako naman ang nagulat. Kumalabog ang puso ko at nawala ang utak sa mga paparazzi na
nasa likuran lang marahil.

Zeijan held my jaw and kissed me back, tumungo pa ito para hagilapin ang labi ko
dahilan ng pagpikit ko.

Nanghina ang kamay ko sa may leeg nya at nang pakiramdam ko'y malalaglag na ito ay
muli nya iyong ibinalik sa leeg nya.

My throat went dry. Sa pagmulat kong muli ay nakita kong nakapikit sya.

He held my waist tightly as he pushed me lightly on the wall. He towered me, his
large frame blocking me from the sight of those people behind us.
"Wala dito!" I heard a woman's voice pero di ko na naisip iyon dahil sa
naghaharumentado na ako. I am shaking, my knees are weak. He nibbled my lip and
kissed me deep.

It was soft, slow, yet breathe taking. Halos mawalan na ako ng ulirat.

Di ko na napansin ang nangyayari sa paligid!

It's just Zeijan and his kisses that I'm thinking! Damn it!

Isang impit na ungol ang kumawala sa labi ko ng haplusin ni Zeijan ang likod ko. I
gasped and hugged his neck. Kinagat-kagat naman ng niya ang labi ko at natigilan
ako ng maramdaman ang pagkalas ni Zeijan sa tali ng damit ko.

My mouth parted. Bumaba ang labi nito sa leeg ko habang kinakagat at sinisipsip ang
balat ko.

"Oh..." I moaned. Napaigtad ako ng makalas nito ang tali ng damit ko, dahilan para
malaglag ito sa harapan ko.

I held my breathe. Nakita kong napaatras sya at napatitig ang mga ito sa dibdib ko.
Nanuyo ang lalamunan ko.

I felt embarassed and ready to cover my breast when he shook his head and caught my
hands.

"No..." Bulong nito sa hangin at nagkasalubong ang mga mata namin.

"They're beautiful," He murmured and I lost my senses when I felt his fingers on my
peak. Napaigtad ako ng paraanin nito ang daliri sa dibdib ko.

"Z-Zeij..." I lost her voice, unti-unti nang nilalamon ng init ang katawan ko.

"Hmm?" He murmured. Kissing the side of my breast. I held my breathe, my knees are
shaking as he placed my hardened peak in between his fingers.

"I...I..." Nanginig ako. He sucked my other peak, napaungol ako at napakapit sa

pader. Inalalayan naman nya ang baywang ko.

Zeijan swirl his tongue on my sensitive bud. Halos hindi naman ako magkandamayaw sa
paggalaw. I tried grinding myself to him but he'll stop me everytime by kissing my
lips.

I was burning with heat and sensation. Napapapikit ako sa ginagawa nya.

I never felt this before. It was the first time a man has touched my private parts
and it feels different.

I gasped when Zeijan caught my eyes. Ang asul nitong mga mata ay malalim habang
nakatingin sa akin. He leaned in and gave me a kiss again.

Expose na expose na ako sa harapan niya pero wala na akong pakialam. Wala rin
namang nakakakita sa amin dahil nasa tago kami.

"Love..." He whispered against my lips. Nanuyo ang lalamunan ko. Iniangat ko ang
mukha at ako na ang humalik sa kanya. I will pull his hair everytime he'll bit my
lip and squeeze my breast.
Napaungol ako ng maramdaman ang kamay nito sa tyan ko at kaagad akong natigil nang
maramdamang bumaba ang kamay nito sa may malapit sa underwear ko.

"W-Wait," I whispered. Natigil naman si Zeijan pero hinanap ang mata ko.

Malamlam ang asul na mga mata nito at namamaga ang mapulang labi habang nakatingin
sa akin.

"Hmm?" He hummed and pushed his body on mine, my breast tightly pushed on his
chest.

"I..." Umawang ang labi ko nang humaplos ang daliri nito.

"Y-You what?" Hinahapong tanong nito. Namungay ang mata ko.

"I, uhh..." He kissed the side of my lip.

"Come on, say it..."

"K-Kasi ano," Hindi naman ako tanga para hindi maisip ang mangyayari sa amin sa
gabing ito.

"What, hmm?" He whispered.

"I...I want to do this when I got married," I confessed. Natigil sya roon at kaagad
na hinanap ang mata ko.

My cheeks flushed when I saw him grinning. Napatungo ako sa kahihiyan pero
nahawakan kaagad nito ang baba ko.

"You want to do this once you're married?" Amuse na tanong nito. I nodded shyly, my
face blushing.

"Uh-huh..." Napatango ito at nagtaka ako nang makitang sumulyap ito sa orasang
pambisig.

"Gising pa siguro 'yun..." Biglang sabi nito. Gulat akong nag-angat ng tingin at
nasalubong ko ang matiim na mga mata nito.

"B-Bakit?" Tanong ko.

"You want to get married?" Nanuyo ang lalamunan ko sa sinabi nya.

"H-Huh?" I blinked.

"Do you want to get married?" Ulit nito at hindi pa rin maproseso ng utak ko ang
nangyayari.

I blinked for a couple of times at natigil ang pag-iisip ko sa isang halik lang
nito sa akin.

"Answer me..." Bulong nito sa labi ko. I was preoccupied and nodding non-chalantly.

Kumakalabog ang dibdib ko at nang makita ang pagngiti ni Zeijan ay nanigas ako.

"Okay then, I want you to marry me tonight..." He whispered.

----
Hi, loves!

xx
-H💕

Kabanata 2
143K
4.89K
1.69K
Kabanata 2

Naliliyo ako habang hawak ni Zeijan nang muli kaming pumaloob sa bar.

My heart's beating faster. Napahigpit ang hawak ko sa kamay nito at nang maramdaman
nito iyon ay kaagad itong lumapit at hinawakan ang baywang ko.

"Let's go..." His faint voice whispered.

Zeijan was eyeing the crowd, napapapikit naman ako sa hilo pero napansin kong may
nakamasid sa akin. Napatigil ako saglit at napakurap 'yun nalang ang gulat ko nang
dagling umakbay sa akin si Zeijan.

I gasped when he did that pero hindi ko nalang ito pinansin. Idiniin nya pa ako sa
dibdib nya hanggang sa makalabas kami sa alon ng mga tao.

"S-Saan tayo?" Wala sa wisyong tanong ko. Namumungay ang mga mata ko panigurado at
nang mapansin iyon ni Zeijan ay napangisi sya.

"Just... Somewhere..." He answered me.

Napaangat ng tingin ko nang haplusin nito ang pisngi ko at inilagay ng maayos ang
cap sa ulo ko.

"P-Para saan 'yan?" Gulat kong sabi. He just shook his head and glance at the side.

"You don't want the media interrupting your wedding, right?" I nodded again and saw
a glimpse of his smile.

"Good..." He said before dragging me.

Gulong-gulo ako sa nangyayari pero mas nangingibabaw ang kagustuhan kong sumama sa
kanya. I was bewitched, alright! Simula noong makita ko ito kanina sa stage ay
hindi na ko mapakali.

There is something about him that I can't explain!

His mesmerizing eyes, faint, husky voice and bewitching smile! Damn it! Am I drunk
or what? Why am I seeing everything about this man?!

And now, we're getting married! Really?!

I feel giddy and excited. Halo-halo at hindi maintindihan ang nararamdaman ko.

Hindi ko alam kung dahil ba ito sa alak o talagang nagustuhan ko na ang lalaking
'to sa unang sulyap palang. Is that even possible?

Mabilis na naganap ang mga pangyayari at nakita ko nalang ang sarili na hawak pa
rin si Zeijan at kinakatok ang isang cottage mula sa kung saan.
"Oh, hijo?" Isang antok na lalaki ang lumabas mula sa cottage na kakamot-kamot pa
ng kilay.

"Good evening, judge..." Malamig na bati ni Zeijan sa may edad na lalaki. Tinignan
ko sya at halatang antok na antok pa ito.

"Good evening, hijo! Ano't napadpad kayo rito?" Gulong sabi nito bago napatingin sa
aming dalawa.

Zeijan was just standing beside me while I close my eyes. His arms are gently
wrapped around my waist at nakasandal lang ako sa kanya.

"Good evening, judge. I came here 'cause I want you to officiate our marriage..."
Ani nito. Napatalon qko sa sinabi nito pero sa huli ay napangisi ako at nagthumbs-
up sa Zeijan.

"Ah, yes po! Kasal nyo kami!" I exclaimed. Naliliyo at garalgal na ang boses.

"Marriage?" Nanlaki ang mata nito. "Seryoso, hijo?" Tanong nito, Zeijan took a
glance at me at mas sumandal lang ako sa kanya.

"Yes..." Zeijan answered swiftly.

Napatingin naman sa orasan ang judge at napatingin rito.

"At this time of the night?" Gulat nitong sabi.

"Yes! Yes!" I exclaimed. I hugged Zeijan's waist and sniffed his scent.

I giggled. I was about to stand straight when he leaned in.

"Calm down..." He whispered, his hand gently caressing the side of my waist.

"I can't..." I whispered back.

"Hmm?" He whispered back. I was about to speak when the judge told us to come in.

My head is spinning. Nagdodoble na halos ang paningin ko pero nagawa ko pa rin umu-
oo at tignan si Zeijan.

He's really handsome. Ang mapaglarong mga mata nito'y matiim na nakatingin sa akin.
His lips are in a tight straight line at nang magsalubong ang mga mata namin ay
kumalabog ang dibdib ko.

Everything happens so fast, parang pumikit lang ako saglit at pagmulat ko ay

nagsasalita na ang antok na judge sa harapan namin. It's the judge's wife who
serves as the witness at kaming tatlo lang.

"Do you Zeijan Cueno take..." Natigil ito at napatingin kay Zeijan.

"Hijo, ano nga bang pangalan ng kasintahan mo?" He stopped and took a glance at me.

I was just staring at him with all smiles, pouting my red lips and waiting for his
answer.

"Hmm? Tanong ka o..." I told him smiling. I saw Zeij's forehead creased, saglit
itong napatitig sa akin at napansin kong bigla itong tumikhim at ngumuso.

"Uhm, kasi..." He cleared his throat and leaned in. Napapikit pa ako ng tumama ang
labi nito sa may punong tenga ko para magtanong.

"Hmm?" I hummed. Kumapit ako sa braso nito at mas tumungo ito para bulungan ako.

I smiled when I smelled him.

"Uh, ano kasi... I have a question..." Bulong nito.

"Hmm?" I hummed. Tumikhim naman ito at bumulong.

"Uh, baby, what's your name again?" My jaw dropped. Parang nawala ang kalasingan ko
sa tanong nito at mabilis na hinawi ang mukha nito.

"What..." Nanlaki ang mata ko.

"Eh, ano..." He chuckled awkwardly.

"Anong klase kang--" Mas nanlaki ang mata ko nang mabilis nitong takpan ang bibig
ko para di ako makasigaw. Marahang hinawakan rin ni Zeijan ang baywang ko para
isubsob sya sa dibdib nito.

What the heck?!

Nagpumiglas ako pero yumakap lang lalo sa akin si Zeijan at maya-maya'y narinig ko
ang boses ng naguguluhang judge sa harapan namin.

"Ayos lang kayo, hijo?" Tanong nito. I moved my body to escape but Zeijan hugged me
tighter.

"Uh, wala, judge. Ang kulit lang kasi ng Misis ko..." Tawa nito. My heart skipped a
beat and my eyes widen.

"Tinatanong lang kita kung anong pangalan ng kasintahan mo nang maisagawa ang
seremonya. Anong nangyayari?" I wiggled from his hug.

"He doesn't know--" Nangyakap nanaman ang haliparot para manahimik aki.

"Uh, wala! Wala, judge! Ikasal nyo na kami!" He exclaimed.

"Uhm, are you really serious, hijo? Kung hindi gusto ng isa sa inyo, then, I can't
officiate your marriage. This is a serious matter, are you really sure you want to
get married?"  Ani nito.

That made me stop. Si Zeijan naman ay pinakawalan rin ako mula sa pagkakayakap
nito.

We both stared at the judge, nang lumipat ang tingin namib sa asawa nito ay
nakatulog na ito sa sofa.

Parang may sariling utak naman na pumaling ang mukha ko at nagtagpo ang mga mata
namin.

His deep blue eyes met my black one's.

Sa paraan palang ng pagtitig nito sa akin ay kaagad na nagwala ang mga halimaw sa
sikmura ko at nagrigudon ang dibdib ko.

He looks more of a greek God to my sight. I have seen models in different countries
but they're nothing compared to this man's stance and aura.
He's beautiful. I admitted to myself.

Nakita ko ang pagbaba ng tingin nito sa nakaawang kong labi at napansin ko ang
pagguhit ng aliw sa mga mata nito.

"I'm sure I'll marry her..." He said as if he's just deciding what to wear.

Mas nagwala ang sistema ko. Marry her? Really?

We barely knew each other! Kung ganoon, Alyx, bakit nandito ka at kasama ang
lalaking 'yan?!

"Oh, then how about you, hija?" Tanong ng judge sa akin kaya napabaling ako rito
saglit bago bumalik ang tingin ko sa binata na nag-aantay lang ng sagot ko.

Even with those messy hair, he still looks perfect. Nanuyo ang lalamunan ko.

"Are you willing to be my wife, then?" He asked me smoothly. My mouth gaped and
closed again. Napasulyap ako sa nanunuyang labi nito at hindi napigilan ang
sariling iangat ang sarili para dumampi ng halik roon.

Zeijan stilled. Napakurap ang mga mata nito pero sa huli ay ginantihan ako ng
nanunuyang halik.

He held my waist and bit my lip teasingly and when I supressed a moan ay napalayo
ito at mabilis na napatingin sa judge na natatawa nalang.

"Ganyan din ako noong kabataan ko," Tawa nito. Napatawa naman si Zeijan habang ako
ay napatungo lang at namumutok na sa init ang pisngi.

Oh my God, Alyx? What the hell? You're doing the first move now?

"So, anyway, ano ng ganap?" Zeijan chuckled when the judge asked him that.

Lumapit naman sya ng bahagya sa akin at marahang inilapit ang mukha para bumulong.

"So, you'll marry me?" He asked. I stared at him for a while and when I smiled a
little, I saw him relaxed.

I coudn't thinks straight, I wasn't really like this before but this man!

"I... Ano, I will..." I answered.

"Okay..." He kissed my cheek. "Thank you." I blushed.

"So, what's her name, hijo?" Ani ng judge at napasulyap sya sa akin.

"Uh..." He cleared his throat. Nanliit naman ang mata ko habang inaantay ang sagot
nya.

Subukan mo lang na mali ang sabihing pangalan at malilintikan ka. I thought.

"Uh, she's Allyza..." He said. Mas nanliit ang mata ko at napamura ng mahina.

"What--" He suddenly kissed me to shut me up.

"Joke! Joke lang!" He exclaimed.

"You jerk!" I hissed, nag-iinit ang pisngi sa irita at kilig. This man doesn't even
know my name!

I mean everyone knows me! Pero ang lalaking ito ay hindi manlang!

"Joke lang, Misis!" He exclaimed. "Ito naman, hindi ma-joke..." He laughed

nervously.

"Uh, ano, judge... Ito na talaga..." He stared at me and almost shrieked in horror
when I looked like a predator eyeing her prey. Subukan mo lang, lalaki!

I am looking at him like I'll cut him into tiny pieces in just one bad move.

"Uhm," He stared at my face. "I knew it!" Biglang nagliwanag ang mukha ni Zeijan
matapos akong titigan at lumingon sa judge.

"Alam ko na judge ang pangalan nya!" Nanlaki naman ang mata ng judge sa sinabi
nito. Gusto kong mapafacepalm.

"So, you mean..." He cut him off.

"Hindi! Hindi, I knew her, joke lang ulit..." He laughed.

"Okay," Gulong sabi nito. "So what's her name?"

"She's..." Napatitig ako sa kanya, pleasing to hear my name from his mouth but my
excitement faded when he spoke.

"Asunta! Sya si Asunta!" He proudly exclaimed.

I gasped. Miski ang judge ay nagulat rin sa sinabi nito.

"Diba, diba? Tama?" Nangingisi nitong sabi sabay sulyap sa akin pero nakasimangot
lang ako at halos may lumabas nang apoy sa paligid ng katawan ko.

Mukhang napansin ito ni Zeijan dahil bigla itong namutla at nanlaki ang mata.

"Uh, no?" Nanliit ang mata ko at mas namutla naman si Zeijan.

"Uh, he-he! J-Joke lang 'yun..." He said and raised his hand for a peace sign pero
bago pa man nya magawa iyon ay napamura sya ng batukan ko sya.

"You fucker!" I hissed.

"Fuck, oo! Sorry!" He exclaimed pero huli na dahil sinasabunutan ko na sya at

napapamura lang sya.

"Misis ko--aray!" He exclaimed.

"You prick! I will kill you!" I hissed at napamura si Zeijan.

"Tangina, katakot!" He shouted at mabilis na tumakbo sa judge at nagtago sa likod

nito.

"Tito! Tito, help!" He exclaimed. Napangiwi ako.

"What the heck?" Natatawa ang judge sa amin at ako naman ay mabilis na nakakuha ng
dyaryo na mabilis na binilot para maipalo kay Zeijan.
"Come here!" I hissed.

"Ayaw! Ayaw!" Sigaw nito. "Tito! Help!" Halos magtago na ito sa akin pero di nya
nagawa nang maglakad ako palapit roon at mabilis na nahawakan ng tenga nito.

"Halika dito!" I was holding his left ear.

"Aww! Aray!" He exclaimed. "Sorry na! Sorry na!"

"Anong Asunta?!" He made sobbing voices and shook his head.

"Sorry na, Misis!" I pinched his waist. "Shit, abs ko!"

This jerk!

"Anong Asunta, huh? Saan mo nakuha 'yan?!" Sita ko. Tanggap ko pa 'yun pangalan na
tinawag nya sa akin kanina dahil malapit kahit papano but Asunta?

Just what the heck?

"Hula ko lang--" I let go of his ear and punch his arm.

"Anong hula?! Huhula ka na nga lang ano pa!" I hissed.

"Aww! Ang harsh mo, feeling ko battered husband ako kapag naging misis na kita!" He
exclaimed while touching his arm.

"So, ganun? Edi, h'wag na tayo magpakasal!" Singhal ko. Nanlaki naman ang mata ni
Zeijan sa sinabi ko at napaayos sya ng tayo. He opened his mouth to speak.

I eyed him sharply before turning my back to go even before he utter a word but
stopped when I felt a pair of arms on my waist.

Tumalon ang puso ko ng hapitin ako nito palapit at isang mahigpit na yakap sa likod
ko ang nagpatigil sa akin.

"Joke lang, Misis..." He whispered softly.

My heart jumped. Napahawak ako sa kamay nito sa may tyan ko at lumambot bigla ang
puso ko.

You're tough, Alyx! Come on! What are yoi doing?!

"We, the Sand-- I mean," He cleared his throat. "Cuencos take responsibilities and
when I said, I'll marry you, I will..."

My heart thumped. I have heard sweet words from movies, read sweet lines from books
but was never moved, not until now...

"So, sorry..." Bulong nito. "Just please, tell me your name then I'll marry you..."

I sighed. Wala sa sariling inilagay ko ang daliri ko sa kamay nitong nasa baywang
ko at nang mapansin ito ni Zeijan ay mabilis nitong pinagsaklop ang daliri namin.

"Alyx is my name. Alyx Riadna Alarcon..." I whispered.

"Alyx Riadna..." He said, whispering, making my heart burst in so much happiness.

"Okay, Riri..." He chuckled.

"R-Riri?" Gulat na tanong ko at napalingon rito pero ngumiti lang ito at marahang
hinila ako palapit sa judge na naiiling nalang sa amin.

"Okay na, Tito! My Riri and I will get married!" He exclaimed and when he shifted
his gaze at me and gave me a light kiss, I froze.

"Good, now..." I saw how the judge's eyes went to Zeijan and raised his brows.

"Please officiate our marriage, Tito..." Zeijan answered him seriously and held my
hand.

"Okay then," He nodded. He checked his watch and put an envelope on the table.

"Let's get you married," Ani nito at kumalabog ang dibdib ko ng magsalubong ang
mata namin ni Zeijan.

"I think I'm crazy..." He said before kissing the back of my hand and caressing my
waist.

I said yes, we kissed, signed and I don't know what happened next. I just found
myself on a room with him, with our lips locked together.

I was pulling his longsleeves out of his body, my body's burning with heat. He was
gripping my hair and kissing my neck.

Isinandal nya ako sa pader at itinaas ang kamay ko sa itaas ng ulo ko. We kissed
again, iniangat ko pang lalo ang ulo ko at nang magsalubong ang mata namin ay
nakita ko ang pagkislap ng asul nyang mga mata.

He's sinfully handsome, I admit. I don't even know what drives me to marry him and
let him touch my body in different places.

Basta ang alam ko lang gusto ko ang nangyayari.

"Lift your hands, Misis..." Aniya sa paos na tono and I did. Mabilis kong itinaas
ang kamay
ko at walang hirap nyang naikalas ang tali ng damit ko at natanggal sa katawan ko.

He coaxed my mouth, his tongue playing with mine, french kissing me. I caressed his
chiselled chest and moaning with every sensation he makes me feel.

Naliliyo na ako pero nangingibabaw sa akin ang init ng pakiramdam. I gasped when he
cupped my boob and kissed the side of it, napasinghap ako ng hawakan nya ang pang-
upo ko at napakapit ako sa leeg nya.

I encircled my legs on his waist and gasped.

"Z-Zeij," My voice is shaking.

"Hmm? Yes? Ree?" Aniya.

"I..." Natigil ako nang pakiramdam ko ay umiikot ang sikmura ko.

"You what?" He asked. Inabot nya ang labi ko pero nag-iwas ako at nagpumilit
bumaba.

"Why?" Tanong nya.

"I-I'm..." Umikot ang tyan ko at natulak sya. Mukhang naguguluhan sya, dagli nya
akong ibinaba at hinawakan ang pisngi ko.

"Are you fine?" He asked me eagerly. Mariing napapikit naman ako at halos manliit
na sya sa paningin ko.

"Misis?" He called me at napakapit lang ako sa balikat nya.

May kung anong nasa lalamunan ko na hindi ko maipaliwanag.

"I-I want to..." I stopped.

"You want to?" Napahawak ako ng mahigpit sa balikat nya at umikot ang tyan ko.

"Wife, are you...fuck!" I puked on his clothes.

Kabanata 3
145K
4.78K
687
Kabanata 3

I was feeling heavy and dizzy the next morning, umikot ako sa kama at nag-unat. My
eyes are still close.

I can hear the sound of waves crashing on the shore. The chirping of the birds and
the blinding rays of sun.

I yawned.

Ano bang nangyari kagabi para maging ganito kabigat ang pakiramdam ko? Did I drink
a lot?

Bahagya akong umikot at sumubsob sa matigas na kung ano.

I can't remember if this is a wall or something pero hindi ko na pinansin.

Napaungol pa ako ng bahagya ng makaramdam ng humihigit sa baywang ko.

"Hmm..." I hummed. I smelled a pleasing scent, dahilan para sumubsob pa ako sa

pader at humilig.

"Misis..." I heard a husky voice. That stopped me, I was thinking that maybe, it
was just a dream pero nang makaramdam ng mainit na labi sa ulo ko ay mabilis akong
napamulat.

I was greeted by a man's deep blue eyes. Kumalabog ang dibdib ko.

"Morning..." He said again and I saw a smile on his lips. Natulala ako.

"W-Who..." Nangunot ang noo ko at nang marealize na yakap-yakap ako nito at sobrang
lapit ng mukha nito sa akin ay napabalikwas ako at napatili.

"Oh my God!" Mabilis akong umupo at nanlalaki ang matang tinignan sya.

"W-What's the problem?" He asked me. Pupungas-pungas na umupo ito at lumantad sa

akin ang katawan nito.

Oh, shit!
Nang bumaba ang tingin ko mula sa dibdib nito pababa sa ibaba at nakitang
nakaboxers lang sya ay mabilis akong napatingin sa katawan ko sa ilalim ng kumot.

I screamed when I saw myself almost naked under the sheets.

"Bakit--"

"Pervert!" I shouted and kicked him, dahilan para lumagapak sya sa lapag.

"Shit!" He cursed.

Napaayos naman ako ng upo at sumilip sa lapag.

"Manyak ka! Manyak!" Sigaw ko.

"Ow, fuck!" Napahawak ito sa balakang at mabilis na nag-angat ng tingin. "W-What

the hell is your problem, Ree?!" Asik nya.

Nanlaki naman ang mata ko at niyakap ang kumot sa dibdib ko.

"You pervert! You raped me!" I shouted.

"I did not!" He hissed, napapangiwi sa sakit ng balakang.

"Liar! You jerk! Isusumbong kita sa pulis!" Sigaw ko.

"You gave in easily last night--" I screamed and pulled the pillow before throwing
it on his face.

"Fuck!" He cursed again. Sumapol iyon sa mukha nya kaya natumba na sya ng tuluyan
sa lapag.

"Manyak ka! Manyak!" I screamed. Mabilis akong tumayo habang yakap ang kumot at
lumapit sa kanya na dumadaing habang nakahilata sa lapag.

"Why would I rape you?" He hissed. Sinubukan nitong tumayo pero bumagsak nanaman sa
lapag.

"Kasi manyakis ka!" Sigaw ko. "You...You probably took advantage of me

and...and..."

"And what?!" Hawak nito ang ulo at sinubukang tumayo.

"Forced me!" Halos maluha ako.

Oh my God! My innocence! Kinuha lang ng walanghiya ng ganun-ganun lang!

"Why would I force you to do that?" Nanliit ang mata nya sa akin. Seryoso ang mukha
nya habang hawak ang ulo at bumalandra nanaman sa akin ang katawan nya.

"Because I'm famous! Because you probably want money!" I screamed. I saw irritation
on his face.

"Look," Aniya.

"Don't look me, you fucking asshole!" Sigaw ko. "You took eveything! Tapos ano,
ikakalat ko sa media tapos..." Napasinghap ako nang maapakan ko ang kumot, dahilan
para mapatid ako at bumagsak.
I  was shocked when he cursed and catch me. Nadapa ako sa katawan nya at napahiga
syang muli habang yakap ako.

I heard a loud thump, nanlaki ang mata ko at napaangat ng tingin at binalot ng kaba
nang makitang nakapikit nalang sya.

"Oh my God!" I exclaimed. Mabilis akong napaupo sa may tyan nya at mabilis na
kinapa ang likod ng ulo nya.

Did I kill the man? Oh my, is he dead?!

Tumama ang ulo nya sa semento!

Kinapa ko ang likod ng ulo nya at napahinga nang makitang walang dugo.

But, is he breathing?!

Mabilis kong inilapit ang tenga ko sa labi nito at natigil nung wala akong narinig.
I panicked.

What should I do?! Nablangko ako at hindi na alam ang gagawin.

The man is just lying on the floor! Not moving with his eyes closed!

Patay na kaya? Am I a really a murderer now? Mahuhuli na kaya ako ng pulis?!

"Wake up!" I exclaimed. Hinawakan ko ang pisngi ng lalaki at pinalo. "Wake up!"

He did not even move.

"Come on, wake up! Don't scare me like this!" I exclaimed.

Should I give him CPR? Should I give him air?

Umayos ako ng upo sa tyan nya.

Go, Alyx! Revive him!

I put my both hands on his chest and started pumping but he wasn't moving!

"Shit!" I gave more pressure. I pumped his chest more that I can hear my heartbeat
beating fast.

May tumutunog sa labas pero hindi ko iyon binigyang pansin at inilapit ang mukha ko
sa lalaki para bigyan sya ng hangin.

This man has to live! Imagine my career kapag nalaman nilang nakapatay ako ng tao!

I move my face closer and caught his lips. I gave him air and gave his chest
pressure again, he moved a little.

"Come on!" I am desperate. Inilapit kong muli ang mukha ko para bigyan sya ng
hangin.

I puffed a breathe on his mouth but before I can even move my face away ay nagulat
ako ng biglang gumalaw ang labi nito at inabot ang labi ko.

My eyes widen we he kissed me and opened his eyes. Our eyes met and I felt his hand
on my neck, urging me to kiss him more.
Hindi ako nakagalaw. Tulala akong nakatingin sa kanya at ipinikit nya ang mata at
mas hinagkan ako. I am tempted to close my freaking eyes!

"Santisima!" Napatalon ako sa gulat at nabitawan nito ang leeg ko.

Sabay kaming napalingon sa gilid at napamura ako ng makita ang housekeeper na

naroon sa gilid.

"Aling Tessa!" Ani nung lalaki.

"Ay, pasensya na!" Halos mapatakip na ng mukha ang matanda nang makita kaming
dalawa.

"Hindi ko alam na honeymoon nyo pala!" Ani nito at doon ko lang napagtanto ang
pwesto naming dalawa.

Him, lying on the floor with only his boxer shorts and me only in my underwear
while seating on his stomach.

Oh, fuck!

Mabilis akong napatakip ng mukha at maya-maya'y umangat ang inuupuan ko at may

brasong yumakap sa akin at itinago ako.

"Sorry, Aling Tessa!" Ani nung lalaki.

"Ikaw talaga, Zeijan! Hindi ko kayo nakita! Kanina pa akong doorbell ng doorbell!"

"Pasensya na po, ano lang..." He cleared his throat. "Alam mo na,"

"Hindi ko alam na nandito pa rin kayo ng asawa mo! Akala ko lumabas kayo!" Aniya.

Asawa? What...

"Kagigising lang namin, sorry if we didn't hear you..."

"Naku, sige na at lalabas na ako! Lumabas ka na rin mamaya at hinahanap ka sa

kusina! Pinagseserve ka roon!"

"Sige po," He hugged my waist.

"At, ipakilala mo na 'yang misis mo sa mga katrabaho mo, gusto na daw nilang
makilala..." Mas nanlaki ang mata ko.

"Opo," Ani nito at nang makarinig ako ng pagsasara ay mabilis akong lumayo sa leeg
nito at hinarap sya.

"Anong..." Nagkatapat ang mga mata namin at napamura ako ng makita ang kabuuhan ng
mukha nya.

"Hmm? Misis?" Aniya sa inosenteng boses.

"A-Asawa?" Takang tanong ko.

"Huh? Yes?" He asked.

"I-I mean, paanong asawa kita?" Tanong ko at ngumuso sya at kumunot ang noo.
"You don't remember?" Tanong nya. I shook my head. Nanliit naman ang mata nya at
tinitigan ako, kasabay nito ang pagpintig ng ulo ko at ang pagsagi ng ala-ala sa
utak ko.

"Okay then, I want you to marry me tonight..."

"Okay na, Tito! My Riri and I will get married!" He exclaimed and when he shifted
his
gaze at me and gave me a light kiss, I froze.

Memories came that easily and my eyes widen when my realization hit me.

"O-Oh, God, no..." I shook my head.

"Oh, yes!" He said. Napailing naman ako at napakurap.

"I...I was just dreaming! Paanong..."

"Don't tell me you forgot everything?" He asked me. Sumulyap muli ako sa kanya at
napamura.

Come on, Alyx! He must be kidding!

"I am not kidding, Riri..." Oh, fuck! I remembered that nickname!

"S-So you mean," I stuttered.

"Yes, we're married..." Aniya at nanghina ako. I'm doomed!

Napakurap ako. Naramdaman ko ang hawak nya sa baywang ko kaya naalala ko ang
nangyari kanina.

I touched the back of his head again.

"D-Diba tumama ka..." Turo ko sa lapag. He nodded.

"Paanong..."

"I was just pranking you," Doon na ako nakaramdam ng inis. Mabilis akong napatingin
sa kanya na ngumisi lang sa akin.

"Uh, peace?" He awkwardly said at napatili ako at sinakal sya.

"Papatayin kita!" I screamed at napamura sya.

"F-Fuck! S-Sorry n-na!" He was choking. Sinakal ko sya at tinumba sa lapag.

"Hinayupak ka! You fucking scared me!" Sigaw ko.

"J-Joke l-lang! Mi...Misis!"

"Kung di ka namatay kanina, ako papatay sayo!" Sigaw ko. He coughed.

"M-Misis!" Namumutla na sya. He was pushing my hand away.

Kung kasal na nga kami, pwes, tutuluyan ko na 'to para single na ako ulit!

Suddenly, I stopped. Pero diba, kagabi lang 'yon?! The papers must not be processed
already!
Nabitawan ko ang leeg nya at napaisip.

"B-Baby!" He was coughing, hawak-hawak nya ang leeg nya at animo'y malalagutan na
ng hininga.

Tama diba? Kagabi lang naman iyon kaya impossibleng naprocess kaagad?

Napalingon ako sa lalaking nakahiga at napatango. Mukha itong nag-aagaw buhay dahil
sa pag-ubo at paghawak sa leeg nya.

But he's still handsome, isn' he?

I cursed myself. This pervert shoudn't need to be praised!

Mabilis akong tumayo sa tyan nung hinayupak at inayos ang sarili ko. He was still
struggling on the floor, I almost laughed.

"Tayo!" I hissed.

"H-Huh?" He blinked.

"Stand up!" I demanded.

"I can't breathe, wife!" He exclaimed.

"So?" I raised my brow. "Tumayo ka at samahan mo ako sa judge!"

Nang sabihin ko iyon ay napabalikwas sya ng upo habang hawak pa rin ang leeg nya.

"W-What?"

"Samahan mo ko sa judge! We'll talk to him! Baka hindi pa naprocess 'yung papeles!"
Sabi ko. Sinuklay naman nya ang buhok gamit ang daliri nya at sumulyap sa orasan.

"But it's only--"

"I don't care! Bilis na!" Mabilis kong tinakbo ang closet nya para kumuha ng kung
anong shirt doon bago sinuot at naabutan ko syang tulala lang sa lapag habang
nakamasid sa akin.

"What?" I hissed.

"You're--" Tinuro nya ang damit ko pero ngumiwi lang ako. Mabilis kong kinuha ang
shirt nya sa gilid ng kama at hinagis sa kanya kaya nagmamadali syang tumayo pero
napadaing pa.

"My back hurts..." Reklamo nya.

"Faster!" Mas nagmadali sya. Lumapit pa ako sa kanya at hinila pababa ang damit nya
at pagkatapos ay hinila ang tenga nya.

"Let's go!" Asik ko at hinablot ang phone ko sa sofa.

"Aww! Misis ko!"

"Don't call me that!" Sikmat ko.

"But you're my wife and..."

"I am not!" Sita ko at hinila sya palabas ng kwarto. Halos takbuhin ko na ang exit
palabas at mabuti nalang ay hindi pa masyadong matao kaya di ako pansin. Hila-hila
ko naman si Zeijan na namumula pa ang mukha at bahagyang nakaipit pa ang damit sa
boxers nya.

Nangunot ang noo ko roon pero napanguso at nag-iwas ng tingin.

Seriously, Alyx? How can you notice that?

"You're going on a wrong way, Ree." Aniya kaya napatigil ako sa kakahila sa kanya.

"Oh?" Napaikot ako ng paningin.

"This way," He held my hand and was shocked when he pulled me to his body before
walking to the opposite direction.

Naglakad kami ng sabay. Hindi ko na rin pinansin ang hawak nya sa kamay ko at
nagpadala sa kanya.

Iniikot ko lang ang tingin ko para masiguradong hindi ako makikita ng mga tao at
lalo na ng media.

Mai-issue ako kung nagkataon!

We walked towards a cottage. Nauna sa pagpasok roon si Zeijan na nakashirt lang at

boxers habang kasunod akong nakasuot ng shirt nya.

I don't care anymore, ang mahalaga ay maputol ang kasal na 'to!

He knocked on the door and an old woman welcomed us.

"Oh, hijo, napadaan kayo?" Ani nito.

"Magandang umaga po," He cleared his throat and took a glance at me. Nagbaba ako ng
tingin.

"Uh, is judge here? This is about the--"

"Ay, hijo! Nalate kayo, kanina lang ay nakaalis na si judge at ang asawa nya pa-
Maynila!" Aniya.

"Po?!" Napaayos ako ng tayo. "Nakaalis na?"

"Ah, oo..." Ani ng matanda. "Kanina pang madaling-araw..." Kumalabog ang dibdib ko.

Shit!

Napatingin ako kay Zeijan na nakatiim lang ang bagang at napahigpit ang hawak ko sa
kanya.

Paano na ako? Ayokong matali!

"Is there any way to contact him?" Aniya.

"Nasa chopper pa siguro iyon, hijo..." Ani ng matanda.

"Damn..." I whispered. Napalingon naman sa akin si Zeijan at nakagat nya ang labi
nya.
"Thanks, Manang..." Ani nito at hinawakan ang baywang ko.

"Let's go, Ree..." Aniya.

"But..."

"I'll try to contact him," Aniya sa matigas na tono at inakay ako palabas. Napaupo
ako sa upuan pagkalabas at hinilamos ang mukha ko.

This isn't happening!

Muling pumasok si Zeijan para makitawag habang ako'y namomroblema lang dito sa
labas.

I can't get married! Paano ang career ko? Ang trabaho ko? I can't get anyone
involved!

Halos mapatalon ako ng magring ang telepono ko at napamura ng makita ang pangalan
nito sa screen pero walang nagawa kung hindi ang sagutin.

"Yes, Hawk?" I answered formally.

"Viper, have you find him?" Aniya. Mariin akong napapikit at napahilot ng sentido
ko.

Here we go again!

"No..." I sighed.

"Until now? You only have two weeks to find him!" He exclaimed. I nodded.

"I know,"

"You must find him before they can do anything! Hindi lang ikaw ang mapapahamak
kapag nakilala ka nya, lahat tayo!" He hissed.

I almost cursed in desperation. Damn it! Now, nagkapatong-patong na ang problema

ko.

"Okay, I will..." I sighed.

"Two week, Viper. Just two weeks. Find Archer..." I nodded.

"And kill him." He said before cutting the call.

"Damn it." Mura ko at napasabunot sa buhok at napatayo.

"Are you fine?" Napatalon ako at mabilis na nag-angat ng tingin at nakita ang
seryosong si Zeijan sa harapan ko.

Kanina pa ba sya nandito?

"What happened?" Tanong ko. He sighed and shook his head.

"I can't reach him, he's probably still in the chopper." Aniya.

Napahugot ako ng hininga. Napatungo ako at nakagat ang labi ko at hindi na umalma
ng kabigin ako ni Zeijan para yakapin.
I sighed exasperatedly.

Hinaplos naman nya ang buhok ko at kinabig ako palapit at wala sa sariling
napayakap ako sa kanya.

I heard him sighed. I felt comfort on his arms.

"Do you really want to get rid of our marriage?" I stopped upon hearing that.
Bahagyang naitulak ko sya at ngumisi naman sya sa akin kaya pinalo ko sya.

"Anong drama nanaman 'yan?!" I hissed.

Tumawa naman sya at biglang lumiwanag ang mukha nya. He put his arms on his chest
and stared at me.

"You know, Misis ko..."

"Come on, you're not my husband!" Pagtataray ko.

He laughed, his eyes dancing like the waves in the ocean.

"Hmm, sorry, but we're tied like this..." Ipinagdikit nya ang dalawang daliri nya.

"As if naman, I'm sure it's still not processed and before it could even reached
the office, sure naman akong tatawagan mo 'yun at ipapacancel!" I said with
confidence.

The side of his lips lifted.

"Really, huh?" He chuckled.

"Yes!" I jumped when he moved his face closer to mine kaya hinawi ko ang mukha nya
at lumabas sa cottage at namaywang sa labas.

"As if! Gagawin mo 'yun! I know it!" He went out, laughing. Mas namaywang pa ako at
maya-maya'y nakarinig ako ng usapan at flash ng camera kaya natigilan ako.

"Bitch talaga!" I stopped.

Napatingin ako sa harapan ko at nangunot ang noo ko nang makitang nakatingin ang
dalawang teenager sa damit ko kaya unti-unting ibinaba ko ang mata ko sa damit ko
at halos mabuwal ako
nang mabasa ang nakasulat.

In bold, capital letters, these words are written on the shirt.

JUST GOT FUCKED.

What the hell?

Kabanata 4
157K
5.17K
1.74K
Kabanata 4

"What are we going to do now?" I sighed exasperatedly while looking around me.

"I don't know," Zeijan answered me. Sabay kaming humugot ng hininga.
We were both hiding behind a big rock near the shore. Halos kuyugin kasi ako nang
makaagaw ng pansin ang dalawang teenager matapos isigaw ang pangalan ko.

I grabbed him by the hand and we ran 'till we're both tired. Nakita ko ring
pinaghahanap ako nung ilan kanina na sa tingin ko'y paparazzi kaya hindi kami
makaalis ni Zeijan dito sa batuhan.

"Malas!" I shrieked. This is my last movie project for this year at ito pa ang
kahihiyan ko! Damn!

Hindi ba ako matatapos sa mga issue na 'to?!

Napatingin ako sa tabi ko at halos kumulo ang dugo ko ng makita si Zeijan na

nakaupo na sa may buhangin at naglalaro ng mga seashells.

I groaned. This is his fault!

"This is all your fault!" I hissed. Nakita kong natigil sya at napatingin sa akin.

"Me?" He pointed himself.

"Yes, you!" I hissed. I saw how his mouth parted. "I didn't do anything!" Iling
nya.

"Because of your shirt!" Turo ko sa suot ko. "Napag-usapan nanaman ako!" Maktol ko.

"I did not tell you to wear that," Aniya at ngumuso.

"You did!"

"I didn't!" Aniya. "You just opened the closet and wore the shirt!" Natigil naman
ako ng marealize ang sinasabi nya at nahila ang buhok ko.

I groaned.

Damn it! He's right!

Pabagsak na napaupo ako sa buhangin katabi nya at napasigaw. Napatawa sya roon kaya
sinamaan ko sya ng tingin.

"Anong tinatawa-tawa mo dyan?!" I asked him sharply.

"You're adorable," He smiled. His eyes shined when the rays of the sun reached it,
sumabay ang kabog ng puso ko sa paghampas ng alon kaya nagbaba ako ng tingin.

Tumikhim ako at tinignan nanaman ang shirt na suot ko at nakagat ang labi ko.

"Are you on your right mind when you bought this shirt?" Tanong ko. Sumulyap sya
doon at nakita ko ang pagngisi nya at ang pagsuklay nya sa buhok.

"My brother gave me that," Tawa nya.

"Really?" My eyes widen. Ngumuso sya bago muling sumulyap sa akin.

"I don't usually wear that, minsan lang kapag nasa bahay but then, you wore it now
and see what happened..."

"So, kasalanan ko pa?" Nanliit ang mata ko.

"I didn't say anything..." Ibinaon nya sa buhangin ang shells at nilingon ako.

"Tara na? It's already eight. Kain tayo." Aniya.

"I can't," Sabi ko at ipinalibot ang tingin ko. "Hindi ako makakapaglakad ng normal
sa lagay na 'to and what if they see you? Another issue nanaman?"

"Ganyan ba talaga kapag artista? Konting galaw lang may issue na?" Aniya. I nodded.

"Hmm, unfortunately." Sagot ko. "Kahit anong gawin ko, may issue so this isn't
new..." Kibit-balikat ko.

He nodded. I saw him licking his lower lip at maya-maya pa ay tumayo sya at nakita
kong sumilip sya sa may batuhan.

"I know a way para makabalik tayo sa hotel." Aniya sa akin.

"Sa hotel ko nalang ako," Sabi ko.

"Where is it?" Aniya. Tumayo rin ako para makisilip sa kanya at itinuro ang hindi
kalayuan hotel.

Nakita kong nangunot ang noo nya at nilingon akong muli.

"What's your whole name again?" He asked.

"Alam mo kagabi ka pa, kasal na tayo lahat-lahat di mo pa din maalala pangalan ko."
Reklamo ko.

"Sorry," He laughed. "I'm really not good with names."

"Alyx Riadna Alarcon," I answered.

"Ree," He bit his lip.

"Oh?" Tanong ko.

"Aside from being a celebrity, ano pang trabaho mo?" Aniya at napaisip naman ako
saglit
bago nagkibit-balikat.

"Pag-arte, modelling, that's my only job." Sabat ko naman. He nodded. Nakita ko

nanaman ang mapanuring tingin nya sa akin kaya bigla akong naconcious.

Napahawak ako sa pisngi ko at nilingon sya.

"M-May dumi ba?" I asked him. He lifted his hand and I was startled when he wiped
my cheek before putting my hair behind my ear.

"Wala," He said and towered me. Napahugot naman ako ng hininga at napatikhim.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nang magtagpo ang mata namin ay bumalik sa ala-
ala ko ang nangyari kagabi.

I am staring at this man's eyes again who took my attention but with a different
view behind him this time. Kung kagabi ay mga tao at ang makukulay na ilaw ang nasa
likod nya, ngayon naman ay ang magandang silaw ng haring araw ang nasa likuran.
Behind him now is a peaceful waves, and a clear blue sea that is same as his
piercing eyes.

"W-Why?" Nangangatal kong sabi. He moved a little closer, pushing my body on the
rock as he lower his head and kissed the tip of my nose.

"We'll be having trouble if we will go to your hotel, may nagbabantay sa lahat ng

exit." Aniya.

Namumungay pa ang mata ko nang nag-angat ng tingin sa kanya at matapos nito ay

marahang tinulak ko sya.

"U-Uh, paano mo nalaman?" I asked.

Damn, Alyx! It was just a kiss on the tip of your nose!

"I know everything here," Aniya na parang wala lang. I saw him pinching the bridge
of his nose before looking at me.

"What now, misis? Should we go back there?" Turo nya sa hotel kanina kung saan kami
nanggaling.

"I-I have to talk to my manager too, baka nag-aalala na kasi 'yun." Sabi ko.

"You can call him when we reach my place, it's safe there." Aniya kaya napatango na
rin ako ng wala sa sarili.

I can now imagine the headlines. Simula palang kahapon ang dami ko ng issues!
Kainis!

I walked past the rocks but before I can even move ay nahawakan ni Zeijan ang braso
ko kaya napabalik ako sa kanya at tumama ang likod ko sa dibdib nya.

I shifted my gaze at him and cursed myself when I found out how close our faces
are.

"W-Why?" I stuttered.
He let go of my arm. Nakita ko ang pagkunot ng noo nya at 'yun nalang ang gulat ko
nang hilahin nya ang shirt pababa sa likuran ko.

"B-Bakit?" Naguguluhan kong sabi.

"Your underwear's showing, you woudn't walk with your undies showing, right?" Irita
nyang sabi kaya napatawa ako at napairap sa hangin.

"You know, Mr. Cueno..." I said. He stopped and bit his lip afterwards.

"I walked only in my bikinis so this is really not a big deal." Sabi ko naman at
halos magsalubong ang kilay nya roon.

"Well, I'm sorry to tell you, Mrs. Cueno..." My smile froze.

"But you can't walk around your underwear with the sight of other people anymore."
He said.

"But..."

"If your husband says no, then you won't." He said in finality. My jaw dropped.
"It's impossible! Tsaka diba magpapa-annul na rin naman tayo agad so there's no
use--"

"Atleast, when we're still married." He shrugged.

"You're bossy!" I hissed. He laughed and ruined my hair.

"Not really, Misis. Just being protective." He said. "I can't stand seeing other
man drooling over my wife."

Hindi na ako nakapagsalita at halos mabingi na sa tambol ng puso ko ng hawakan nya

ang baywang ko palapit sa kanya bago ako itago sa mga tao.

We entered through the emergency exit. Ni hindi ko alam kung saan ang parte ang
exit sa mga hotel pero sya ay alam na alam nya.

He expertly opened the door with just a hairpin he found on my head. How amazing
was that?

Pagkaakyat palang namin sa kwarto nya kanina ay kaagad akong naupo sa sofa at
nagmukmok habang sya naman ay may kinakausap sa telepono.

Kinuha ko ang phone ko at halos masapo ang ulo ng makita ang sunod-sunod na text
galing sa manager ko at sa Direktor.

They were asking about my whereabouts at kay Jana lang ako nagreply, na manager ko
rin, I told him I'm fine and that's all.

Halos lumubog pa ako sa sofa ng mabasa ang headline ng mga article tungkol sa akin.

"Alyx, nagpakita nanaman ng attitude sa set!" The comments are just too much,
minsan nga napapaisip ako, why did I entered showbiz in the first place?

Mas marami nga ata akong haters kaysa sa fans so what's the use?

"Alyx, wearing JUST GOT FUCKED shirt. Exclusive!"

What the heck? Pati ang shirt na 'to?!

In-open ko ang article at nakitang naroon nga ang mukha ko habang suot ang shirt na
'to, wala pang isang oras 'to pero libo na ang likes at comments.

May isa ring litrato roon na kita si Zeijan pero mabuti nalang ay nakatagilid lang
ito at hindi
maayos ang kuha.

Jasmine Azcaragga: Who's the guy? Bf nya?

TeentalkPH replied: Not confirmed.

Rida Solis: Bitch! Talagang nagsuot ng ganyang damit para magpapansin? Palibhasa
kasi nalalaos na!

Kitsy Escueva: How desperate is she? Baka ni-reject ni Brandy kaya ganyan? Hahaha!

"Just turn it off," Natigil ako ng may magsalita sa harapan ko kaya naibaba ko ang
phone ko.

I was shocked when I saw Zeijan infront of me. Dumukwang sya at kinuha ang telepono
ko mula sa akin at inilagay sa lamesa.
He looked up at me, hindi ako nakagalaw nang hawakan nya ang kamay ko at dalhin ito
sa labi nya.

"I don't know what you're facing now but stressing about it will just ruin you
more." Aniya at nabakas ko ang sinseridad sa kanya.

Nakagat ko ang labi ko at napatungo. He smiled at me and caressed my hand.

"Just keep on nagging, Misis ko. Mas ayos pa saking susungitan mo ako kaysa sa
tahimik ka lang dyan." Aniya at napanguso ako.

"Ano, mas gusto mong inaaway kita?" He chuckled and nodded.

"Hmm, I prefer it that way." Tumayo sya at tumabi sa akin.

"Come on, take a bath, napadryer ko na kagabi ang mga damit mo so you can wear it
again." Aniya at iniwan ako roon para lumabas.

Sinundan ko sya ng tingin pagkalabas nya at ang tagong ngiti sa labi ko ay lumabas.

He's not bad after all, then.

I changed my clothes and take a bath. Pinakialaman ko rin ang shower gel nya sa
bathroom at
sa amoy at brand palang nito ay alam ko ng mamahalin.

Hmm, rich kid sya?

Pagkalabas ko ay tinutuyo ko pa ang buhok ko at halos mapaatras ako sa gulat nang

makita ang iba't-ibang pagkain sa kusina.

Napakurap ako. Wait, may fiesta?

"Uy, sorry, Miss a! Ngayon lang kasi naayos 'yung pinahandang pagkain ni Zeijan!"
Nanlaki ang mata ko ng makita ang isang lalaki roon sa loob.

"H-Huh?" Gulat kong sabi.

"Hindi naman kasi nasabi kaagad sa amin ni Zeij na ikinasal na sya! Malay ba
namin?" He laughed. Naguguluhan pa ako pero nakita ko ang pagpasok pa ng isang
lalaki bitbit ang litro ng coke.

"Uy, Miss! Nandyan ka na pala!" Ani noong gwapong lalaking kapapasok palang. "Ikaw
si Alyx Riadna, diba? 'Yung artista?"

"Y-Yeah?" Naguguluhan kong sagot.

"Uy, weh? Artista 'tong asawa ni Zeij?!" Ani nung nakaupo kanina.

"Oo nga, napapanuod ko sya sa TV!" Sabi naman 'nung isa.

"Talaga! Wow! Kaya pala familiar!" He exclaimed. "Ang swerte ni pareng Zeijan a!"
Aniya.

Muling napabaling ako sa lamesa na puno ng pagkain at bumuka ang bibig ko para sana
magtanong nang may maramdaman akong kamay sa baywang ko.

Napalingon ako kaagad ako sa tabi ko at nanlaki ang mata ko nang makita si Zeijan
na bagong paligo habang hawak-hawak ang baywang ko.

He was wearing a plain black shirt and pants. Nakapatong pa ang twalya sa ulo nya
at nagulat pa akong lalo ng halikan nya ang pisngi ko bago bumaling sa mga kasama
nya.

"Thanks for this, Phoenix, Marz." He thanked the two.

"Sige lang, Pre. Biglaan naman ata ang kasal mo? Kaninang umaga ka lang nagsabi na
maghanda?" Tanong noong nakaupong si Marz sa pagkakaalala ko.

"Hmm, biglaan." He smiled. I can almost smell his aftershave.

"We never know you had a girlfriend?" Ani ni Phoenix.

"Now, you know?" Inakay ako ni Zeij at pinaupo sa may upuan roon sa lamesa bago
umupo sa tabi ko.

"Let's eat, baby..." Aniya.

"P-Para saan 'to?" I asked at tinuro ang mga pagkain.

"For our late reception?" He grinned foolishly.

"What?" Nanliit ang mata ko. Lumapit naman sya para bumulong.

"Marriage without celebration is not good, hindi daw magiging prosperous at

abundant ang family." Aniya.

"Ganun?" He nodded and wiggled his brows. Nalaglag pa sa noo nya ang tubig galing
sa basa nyang buhok kaya tumagilid ako para abutin ang twalya at punasan ang ulo
nya.

"Matuto ka ngang magsuklay," Sita ko habang pinupunasan ang buhok nya. He was just
staring at me with those blue eyes again.

Tumungo pa sya ng bahagya para maabot ko ang ulo nya at natigil lang kami sa
kantyaw ng kanyang mga kaibigan.

"Zeijan is whipped." Ani Marz. Natigilan rin ako roon.

"Shut up," Zeijan hissed at akmang tatanggalin ko na ang kamay ko sa ulo nya ay
hinawakan nyang muli ang kamay ko at ibinalik sa ulo nya.

"Zeijan?" Tanong ko.

"Please?" He said kaya napailing nalang ako at pinagpatuloy ang ginagawa ko.

We ate after that, si Zeij ang naglagay ng pagkain sa plato ko at hindi ko

nahindian iyon.

Isa pa, I missed eating like this a lot. Sa trabaho ko kasi ay dapat akong nakadiet
para sa figure ko kaya kaunti at pili lang ang pwede kong kainin.

The food is a typical celebration foods, spaghetti, kutsinta, puto, palabok and the
likes kaya takam na takam ako.

"Zeij, hinahanap ka ni chef kanina. Hindi ka ata nagpaalam na absent ka ngayon?"

Ani noong Phoenix kaya napatingin ako sa kanila.
"I forgot, I was with my wife earlier." Aniya. "I'll just make up tomorrow,
overtime nalang ako." Aniya.

Ano ba talagang trabaho nya? He's a DJ the first time we see each other then now,
ano naman?

"Maraming magugulat kung nalaman nilang ikinasal ka na, sa isang artista pa! Lakas
ng karisma mo 'tol!" Tawanan nila.

"Uh, can you please not tell the others na kasal kami?" I told them. Nakita kong
natigilan sila roon.

"Bakit naman?" Tanong ni Phoenix.

"Kasi ano," Napatingin ako kay Zeij na nagseryoso at tumitig sa pagkain sa plato
nya. "S-Secret muna kasi 'to." Sabi ko.

They both nodded na parang nagegets ako at nakagat ko naman ang labi ko bago
sumulyap nanaman kay Zeijan na kinakagat ang pang-ibabang labi nya.

Why are you quiet now, hmm?

Wala sa sariling inabot ko ang kamay nya sa may hita at isiningit ang daliri ko sa
nakakuyom nyang kamay kaya napatingin sya sa akin.

He was shocked. Nakita ko ang pagtataka sa mata nya kaya maliit akong ngumiti at
bumaba ang
tingin nya sa kamay namin at pinagsaklop ang kamay namin.

"Keep it a secret first, please." Aniya sa mga kasama matapos ay ngumiti at

hinaplos ang kamay ko.

They left just after we ate. Tinulungan ko si Zeijan na mag-ayos muna nung
pinagkainan namin bago inilagay sa ref ang mga tirang pagkain.

Pwede pa namin itong makain dahil sa marami pang natira, isa pa, busog na busog din
ako sa dami ng kinain ko kanina.

I texted Jana first na h'wag muna akong hanapin ngayong araw at ipapaliwanag ko
nalang sa kanya ang lahat kapag nagkita kami.

Isa pa, hindi ako kailangan sa set ngayong araw na 'to dahil scenes lang naman nung
dalawang bida ang kukunan.

Tsaka, paki ko ba kung hindi ako kasama sa scenes? Kung tutuusin mas maganda akong
umarte kaysa 'dun kay Tessa!

Sadyang lapitin lang ako ng issues kaya di ako nabibigyan ng lead role!

"Anong trabaho mo?" Tanong ko kay Zeijan nang mapag-isa kami sa terrace. Mabuti
nalang at tahimik ang dalampasigan ngayon kaya wala marahil ang aaligid sa akin.

"Hmm, marami." Napatingin ako sa kanya ng sabihin nya 'yun.

He was leaning his arms on the barricade. I can see how his muscles ripped with
every push of his arms.

Ang kanyang shirt pa ay medyo hapit sa kanya kaya kita ko ang muscles nya.
Taong-gym ito, ano? His arms and body is just in right place, hindi gaanong
kalakihan pero kita ang kanyang katikasan.

"Paanong marami, diba DJ ka sa bar?" Tanong ko.

"Yeah, part time ko lang 'yun." Aniya. "Kapag free, magdi-dj ako tapos kapag
regular day naman, assistant chef ako o kaya waiter dito sa hotel." Umawang ang
labi ko sa sinabi nya.

"R-Really?" He nodded and grinned.

"Hmm, minsan, housekeeper." That made my jaw dropped. Napaayos ako ng tayo at
nanlalaki ang matang tinignan sya.

"Seriously?!" I exclaimed. He laughed before nodding.

"Yeah, If I won't do extra jobs then I won't live." Aniya. "Ako rin kasi bumubuhay
sa pamilya ko."

"P-Pero itong," Tinuro ko 'yung hotel room. "Sa'yo 'to diba?" I asked.

Paanong mageextra jobs sya kung mayaman sya? His showergels costs thousands! Paano
pa kaya ang lugar na 'to?

"This isn't mine," Biglang sabi nya kaya nilingon ko sya.

"What?" Wait, all along nag-iimagine lang akong mayaman sya?

"This was my friend's. Nakatira sya dito kaso nagpuntang states so ako muna ang
andito." Aniya.

"But your showergels! May jacuzzi pa sa loob! It costs--"

"Sa kanya lahat 'yun, pinapadala lang sakin para gamitin ko." Sumandal sya sa
teresa at nilingon ako.

So, I was expecting all along? Hindi naman sa nagpapakamaterialistic ako pero sa
ngayon kailangang praktikal na diba?

Naisip ko kasi kanina na, kung mayaman sya at kasal kami, hindi na masyadong
mahihirapan sa pagpapa-annul o hindi kaya ay ang buhayin ako.

Pero kung wala syang pera paano naman ako? Sa annulment fee palang lugi na ako?
Kung sakali namang di kami magpapa-annul paano ako?

I mean, sa trabaho ko ngayon, hindi maiiwasang maging dahilan iyon ng pagkamatay

ko, paano ako malilibing?

"If you're thinking that I won't be able to support you, stop it." Nag-angat ako ng
tingin sa kanya.

"H-Hindi naman sa ganun, naisip ko lang 'yung annulment." Sabi ko.

"Wala pa ngang isang araw na kasal tayo, 'yan na iniisip mo?" Napalabi ko.

"Of course, may career akong nakasalalay rito! Tsaka, ayokong madamay ka pa sa gulo
sa buhay ko." Sabi ko.
He sighed.

Nang muli ko syang lingunin ay nakita ko ang paglamlam ng mata nya. Umalis sya mula
sa pagkakasandal sa terrace at napaatras ako ng maglakad sya palapit sa akin.

I gasped when he pushed my body towards the railings and stared at me.

He ran his fingers on the side of my eyes, making it close.

"If you're worried about the annulment, it'll be hard." Bulong nya at dinampian ng
halik ang noo ko.

"H-Hard?" Nagmulat ako ng mata.

"Hmm..." He nodded.

"Hindi kayang ilihim sa media?" He shook his head and pouted. Hinawi nya ang buhok
ko at mas sumiksik sa katawan ko.

"Annulment has grounds, Misis. What are your grounds?" Bulong nya sa akin.

"U-Uh, na bakla ka?" I said. I saw how the side of his mouth lifted.

"Come on, Misis. Have you forgotten how smitten you are last night?" Nakagat ko ang
labi ko at pinalo sya.

"Kainis 'to! I was just drunk!" I hissed.

"Think, wife." Aniya. Napaisip naman ako roon.

Nanatili naman syang nag-aabang ng sagot sa tanong nya habang nakatitig sa akin.
Marahan pa nyang hinahaplos ang batok ko kaya nadidistract ako.

"Uh, ano," Tinanggal ko ang kamay nya sa batok ko at pinirmi sa balikat ko. "How
about impotence?"

Nang sabihin ko iyon ay napatawa sya. Naaaliw ang mata nya habang tinitignan ako at
mapailing sya sa akin at inabot ang pisngi ko.

"Seriously, Misis ko?" I pouted. "I can make you pregnant right here, right now!"
He exclaimed kaya tinampal ko ang bibig nya.

"Zeijan nga! Bastos mo!" I shouted. Mas napatawa sya.

"Hay, Riri. Give up. H'wag na tayong magpa-annul." Aniya.

"Akala mo ba madali lang sakin 'to?" Sita ko.

"Then why, what's making it hard for you?" Tinagilid nya ang ulo at tinitigan ako.
"Why don't you want to just accept the fact that we're married? Is it because of
the state of my life?" Natahimik naman ako roon.

"Hey, look at me..." He lifted my chin, making me look at him. Seryoso nya akong
tinignan at matapos ay nagsalita.

"If you're worried about the money, then don't be. I can support you, hanggang sa
apo pa natin sa talampakan." He licked his lips.

xxx
Kabanata 5
138K
4.88K
578
Kabanata 5

"What?!" Halos mabingi ako sa sigaw ni Jana sa kabilang linya.

"Ja--"

"Anong kasal?! Gaga ka!"

"I'll explain, okay?"

"Paanong explain?! Are you nuts? How Bout your career?!" He hissed.

"Look, Jonathan..."

"You bitch! Jana! Jana!" He hissed. I rolled my eyes.

"Okay, whatever. Just, I'll explain, okay? I was just drunk..." Sabi ko.

"Drunk pero nagpakasal ka?! Legal 'yun! Paano na ang advertisements--"

"Kalma, Jana!" I muttered under my breath. Eksaheradang huminga naman ang bakla sa
kabilang linya.

"Ikaw talaga, Alyx! Pinapasakit mo ang ulo ko!" Jana hissed but my sight shifted to
Zeijan who's been changing his clothes.

Mula sa suot nyang shirt kanina ay kasulukuyan syang nagpapalit ng isang puting
uniporme.

I was just staring at him, ogling at him. Nanlalaki ang mata ko sa bawat pagbatak
ng muscles nya sa braso habang inaayos ang butones ng damit nya.

He's wearing a white chef uniform. Ang sabi nya sa akin ay tutulong daw sya ngayong
gabi sa pagseserve sa hotel sa baba dahil sa absent sya kaninang umaga.

He was combing his hair using his hands at nang magtagpo ang mata namin ay nanlaki
ang mata ko at napasinghap.

I saw him smiled. Tinagilid nya ang ulo nya habang nakatingin sa akin kaya napamura
ako at mabilis na nagsalita sa kausap ko.

"S-Sige, Jana... B-Bukas nalang..." I almost cursed when I stuttered.

"Huh? E pano 'yung issue mo--" I cut the line. Mabilis na ibinaba ko ang phone sa
kama ni Zeijan at natulala ng maglakad sya papuntang harapan ko.

"Do you want to come to the kitchen?" He asked me.

"U-Uh, ano..." Napatikhim ako at nakita ang hindi maayos na pagkakabutones sa itaas
na parte ng uniporme nya.

Tumayo ako at inabot ang damit nya. He seems shocked. Kinalas ko ang butones ng
damit nya para ayusin.
"Hmm, do you want me to stay here?" Malambing nyang sabi. Nag-angat naman ako ng
tingin at nagsalubong ang mata namin.

"H-Huh?"

He chuckled. 'Yun nalang ang gulat ko nang hawakan nya ang baywang ko at hinapit
palapit sa katawan nya.

"If you want to cuddle all night, then..."

"Anong sinasabi mo dyan?!" My eyes widen.

"You're unbuttoning my uniform, you want to cuddle?" My heart jumped.

"No!" Natulak ko sya pero sadyang malakas sya at nahawakan ako. "I-I was just
fixing it! Hindi kasi maayos ang pagkakabutones!" Depensa ko.

"Okay, Misis..." He chuckled at bumaba ang tingin sa uniform nya. Marahang

binitawan nya ako at sumulyap muli sa damit nya pabalik sa akin.

"Fix it for me?" Napanguso lang ako at lumapit para ayusin ang uniporme.

He isn't bad at all, akalain mo ba namang maghanda para sa late reception kuno ng
wedding namin? Maganda naman sya kausap, minsan may pagkaabnormal at bastos nga
lang. But overall, mapagtitiisan na.

"Wala bang makakakita sa akin 'dun?" I asked him. Nakasuot ako ng cap at nakaitim
na shirt, this is his clothes. I have no choice but to wear these.

"Hmm, you'll stay in my room there. I don't think may makakakilala sa'yo..." Aniya
at humawak sa pulso ko.

"Paanong wala? Hello, I'm Alyx Alarcon! Walang hindi nakakakilala sakin!" I hissed.
He laughed, nanliit naman ang mata ko roon at sumulyap sa kanya.

"Hindi nga kita kilala," Aniya at nawala ang ngiti ko.

"You might be joking, right? It's impossible--"

"It is possible, I don't know you, so, hindi na nakakagulat kung di ka nila
kilala..."

"Are you guys, aliens?" I asked. Mas napatawa sya, ang asul nyang mata at sumayaw
at ang buhok nya'y sumunod sa hangin.

"Nah, we just don't know you..." Aniya.

Hinila ko naman ang kamay ko sa hawak nya at namaywang.

"Excuse me, Mr. Cueno, I mean, who would not know me? I'm the biggest star here!
I'm beautiful, sexy and seducing! Lakas ko pang maka-attract!" Pagmamataas kong
sabi. I even removed my cap and pointed my face.

"Ang dami kong lead roles ngayon! I'm like one of the FHM's sexiest and--" Natigil
ako ng mapansing nakatitig lang sya sa akin.

My throat went dry. Matiim syang nakatingin sa akin habang dumadaldal ako at may
maliit ns ngisi sa labi nya.
"You're lovely," Aniya. Natameme ako.

"And yes, you're fucking charismatic." Aniya at nang mapansing natutulala na ako sa
kanya ay mabilis akong napatikhim.

"Uhm, ano, let's go na..." I cleared my throat.

Damn it, I've been hearing compliments thousand times pero but I am not affected
but this man! Bakit nung sya ang pumuri sakin natahimik ako?

"Okay, misis..." He chuckled. Nagulat pa ako ng kunin nya mula sa kamay ko ang cap
nyang suot ko kanina at ibinalik sa ulo ko.

Sabay kaming pumunta loob ng resto sa hotel na iyon gamit ang back door.

Nagsisigawan na tao ang narinig ko kaagad pagkapasok namin. I was welcomed with
people in their uniforms carrying trays of foods.

"Table two daw! Follow up!" I woman in 40s exclaimed.

Naglakad kami ni Zeijan sa pagitan ng tatlong chef roon na nagluluto at napaatras

ako sa gulat ng lumaki ang apoy nung sa niluluto nung isa.

"Are you alright?" Nilingon ako ni Zeijan kaya mabilis akong tumango at kumapit sa
damit nya.

"Come on," Inabot nya ang kamay ko mula sa damit nya at hinila ako papalapit pang
lalo sa kanya.

We walked faster this time, hindi ko rin tinanggal ang cap ko sa takot na magka-
eksena.

Kahit naman sabihin nang lalaking 'to na hindi ako kilala rito ay malay ko ba? Sa
ganda kong 'to, impossibleng walang makarecognize sakin!

"Zeijan!" Natigil kami parehas ng sumalubong sa amin ang kaibigan nyang si Phoenix
na nakauniporme rin.

"Nix," Zeij called him.

"Kanina ka pa hinahanap ni chef," Aniya at napalingon sa akin. "Uy, Lyx, andyan ka

pala..." Bati nya.

Iniangat ko naman ang cap ko para ngumiti.

"I'll go," Ani Zeij at bago pa man makapagsalita sa Phoenix ay nahila nya ako
paalis.

We entered a quarters, sa tingin ko ay para sa mga nagtatrabaho. May double deck na

kama rito at cabinet. Dito marahil nagi-stay ang mga trabahante kapag break.

"Stay here," Hinawakan ni Zeij ang balikat ko at tinanggal ang cap mula sa ulo ko.
Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"Walang magbebreak ngayon so, walang papasok dito. Wait for me here, it will only
take an hour or two, tulong lang ako sa pagluto at serve." Paalam nya.

Napatingin naman ako sa paligid ng lugar at tumango.

"Can I walk around outside? Parang boring e." Sabi ko.

"No, stay here. We'll walk at the shore mamaya kapag out ko." I pouted and brushed
my hair.

"Boring dito," Reklamo ko. He shook his head and glance at his watch.

"It's late, Ree... Mapanganib sa labas and the paparazzis, baka mapagtripan ka pa."
I stopped and sighed.

"Okay," I gave up.

He grinned. Tinagilid nya ang ulo at hinaplos ang pisngi ko.

"Now, be a good girl and stay here. I'll cook for you later." He kissed my head and
left.

Napabuntong-hininga ako at pabagsak na naupo sa kama. I tried watching television

pero nabobored lang ako.

I changed the channel and smiled when I saw my commercial on TV.

It was a hard liquor commercial, nakahalter top lang ako doon at short shorts. My
hair was in curls and I'm wearing a red lipstick.

Napapangisi ako habang pinapanuod ang 30 second commercial na 'yun.

I am smoking hot there, so, impossibleng hindi pa ako napapanuod ng asawa ko sa TV?
O kaya di sya nagti-TV?

I stopped.

Wait, what? Asawa?

Napasinghap ako at dali-daling pinatay ang TV. Napatili pa ako at ibinaon ang mukha
sa unan na naroon.

No! No! Magpapa-anull kayo, Alyx!

Hindi porket gwapo sya ay tanggap mo ng kasal kayo? And he's not wealthy! Kailangan
mong maging praktikal!

Napaupo ako bigla ng magring ang telepono ko at halos mapamura ako ng makita ang
pangalan ni Hawk sa screen.

I have no other choice but to answer it.

"Hawk," I acknowledge him.

"Viper, how is it going?" Aniya.

"Wala pa ring balita," Sagot ko. Narinig ko ang buntong-hininga nya sa kabilang
linya.

"You only have two weeks there! Kung hindi mo magagawa 'yan ay mapapahamak tayong
lahat!" He hissed.

"I know! Just, how can I find him? Sa dami ba naman ng tao rito, sa tingin mo
mahahanap ko sya kaagad?" Sabi ko, naiirita. I am trying to be formal pero hindi ko
nagawa.

"That fucking agent is like a wind, walang pasabi! He doesn't even have a tracker
or what. Malinis na malinis ang pagtatrabaho." Aniya.

Nakagat ko ang labi ko at sinuklay ang buhok ko.

"Then, tell me how can you find him? Ni trace o ano wala nga ako." Sabi ko.

"I will call Trece," Aniya sa akin. Huminahon ang tono.

"Yes, you should. He only gave me two weeks to kill that bastard and yet, hindi ko
pa rin alam kung sino 'yun!" Reklamo ko.

"Swerte mo pa rin dahil dalawang linggo ang ibinigay nya sa'yo. The agent before
you was given only three days and when he failed, you know what happened." Aniya.
Mariin namang ipinikit ko ang mata at hinilot ang sentido.

"I saw how he killed him, Hawk." Sagot ko.

"Then you should work harder, hindi lang buhay mo at namin ang nakasalalay dito,
Viper." Sabi pa nya at napasinghap nalang ako.

"Call Trece and text me the details. Pagkatapos ng shoot ko, paplanuhin ko na ang
lahat." Paliwanag ko.

The line went off. Ibinagsak ko ang phone ko sa kama at napamura.

Damn it, ano ba 'tong pinasok ko?

Thirty minutes ang nakalipas na wala akong nagawa. I tried surfing online pero puro
pangbabash lang ang nababasa ko kaya itinigil ko.

Jana even called and told me to come to his suite pero hindi ko sinagot. Even our
director is furious, ni hindi daw ako sumipot manlang kanina pero para saan pa?

I was just an extra for pete's sake!

Tumayo ako at ibinulsa ang phone ko bago binuksan ang pintuan. Nang sumilip ako ay
nakita kong nagkakagulo pa rin sa kusina at nang hanapin ng mata ko si Zeijan ay
seryoso itong nagluluto.

He looks hot, nakagat ko ang labi ko habang nakatingin sa kanya pero nawala lang
nang may babaeng lumapit sa kanya at binulungan sya.

He lowered his face to listen to her at nang umapoy ang kawali ay napatili ito at
umatras.

Zeijan laughed. Nangunot ang noo ko.

Anong tinatawa-tawa mo dyan, hinayupak ka!

The girl looks scared. Humawak pa sya sa braso ni Zeijan at nagtago sa likuran nito
at halos manugod na ako roon.

The heck, you want me to wash your face with a hot cooking oil?

"Liza! Magserve ka dito!" Someone shouted. Bigla namang umayos yung nasa likod ni
Zeij at nagpaalam paalis.
Napanguso ako at napairap. Yan, sige, landi pa more!

Sa inis at bored ko ay umalis ako sa kitchen gamit ang back door. I decided to go
my unit and check my things, kung pwede rin ay dun na ako matulog.

Sana lang ay walang mga paparazzi.

Ibinaba ko ang cap sa ulo ko habang naglalakad. May nakasalubong akong grupo ng
kabataan at narinig ko pa ang usapan nila.

"Saw Alyx's article? Nakakahiya sya no?" The girl said.

"I know right! Palibhasa kasi, hindi gusto ni Brad at hindi sya ang lead role
ngayon!" Napangiwi ako roon.

The hell?

"Atsaka wala sya sa shoot! Guess she hid on her Mom's skirt! Nakakahiya sya!" Mas
nangunot naman ang noo ko roon.

Nang akmang lalagpasan na nila ako ay iniba ko ang boses, mas ibinaba ang cap ko at
nagparinig.

"Alyx didn't want Brad! So eww kaya!" Maarte kong sabi at natigilan sila roon.

Napalingon sila sa akin kaya natawa ako at mabilis na naglakad.

Sa backdoor ako dumaan sa hotel, thanks kay Zeijan at may bago na akong tip para
mabuksan ang door knob. Dati kasi kapag nagbubukas ako ng pintuan ay may tools
akong ginagamit and yeah, it kinda takes time.

Kinuha ko ang hairpin ko sa bulsa at binuksan ang door knob roon.

"Yes!" I exclaimed when I opened it. Luminga pa ako sa paligid at nang walang
makitang kahina-hinala ay umakyat na ako sa hagdan.

Good thing, my room is located at the third floor so hindi ako napagod paakyat. I
checked the hallway first at nang walang makitang tao ay naglakad ako.

"Guess I can probably stay here, then?" Bulong ko at binuksan ang unit ko.

I went in to change my clothes, I wore a comfy sleeveless top and shorts.

Nagtsinelas din ako at tinali ang buhok ko.

Nang sumilip ako sa terrace mula sa kwarto ay nakita ko sa may dalampasigan na

nagpa-pack up na ang production. They're done for today, ilang scenes kaya ang
nagawa nila?

Naupo ako roon at nang balak ko sanang matulog na ay naalala ko si Zeijan.

Napatingin ako sa orasan at nanlaki ang mata ko nang makita ang oras.

I am here for two hours! Ni hindi ko napansing nakatulala lang ako rito!

Kinalikot ko ang phone ko para tawagan si Zeijan pero naalala kong wala akong
number nya kaya napabalikwas ako.

Mabilis kong hinawi ang buhok ko at halos takbuhin na ang labas pero tumunog ang
phone ko.
I opened it and mu forehead crease when I saw a message from Trece.

From: Trece
Archer stays in Cilyest Hotel. Found this just now. Quick, Viper!

Kumalabog ang dibdib ko. This hotel is where Zeijan works! Hindi kaya nakasalubong
ko na si Archer kanina pero hindi ko lang alam?

Napaatras ako mula sa pintuan. Dagling tinakbo ko ang kwarto ko at kinuha mula sa
ilalim ng unan ko ang revolver ko.

Iniipit ko ang baril sa likod ko at mabilis ang matang ipinaikot ang tingin sa loob
ng kwarto ko.

What if he knows me and followed me here?

Nilapitan ko ang bintana at mabilis na isinara ang kurtina. I also locked the door
towards the terrace.

Nang makampante ay inayos ko ang sarili para lumabas. As long as I want to stay
here and plot something, hindi ko pwedeng hindi sabihan si Zeijan.

Knowing him, he must be worried right now.

Sa emergency exit muli ako dumaan pababa. I was gripping the gun at the my back
hard. Like a hawk, I checked the place, finding suspicious things.

Nakahinga ako ng maluwang ng makalabas ng exit pero halos mapatalon naman ako nang
makita si Brad roon.

"Brad?" Gulat kong sabi.

"Alyx," He called me. Bigla akong nagtaka at nandito.

"What are you doing here?" Takang tanong ko. Tinanggal ko ang kamay ko sa baril at
pinirmi sa harapan ko.

"I just missed you," Aniya. I stopped.

"What do you want?" I asked him. "And why are you here? You can just use the main
entrance and--"

"People will see me," Aniya. "Magkaka-issue nanaman..."

"At sa tingin mo kapag may nakakita sayo dito, hindi magkakaissue?" Sikmat ko.

"Alyx, please, I just want to talk..." Aniya. I sighed.

"Then, talk." Sabi ko at humalukipkip. "I have things to do, Brad."

"I missed you," Ulit nya.

"And?" Tumaas ang kilay ko.

"I want us to be together," He said and I wasn't shocked at all.

He's been secretly giving me motives, one time, I got to a date with him and that's
when my career gets ruined.
Dahil nga sa kaloveteam nya si Tessa ay sinabing inahas ko raw si Brad at malandi
daw ako. Issues spread around show business and where does it take me?

"Look, Brad." Mahinahon kong sabi. Humakbang palapit sa akin si Brad pero hindi ako
gumalaw manlang.

"What we did was only a one time thing," Sabi ko. Kumunot ang noo nya roon.

"Alyx--"

"I go out on a date with you, once, and that's it. Don't expect me to--" I was
startled when he held the back of my neck and kissed my lips.

Sa gulat ko ay natulala ako.

He massage my nape and pulled me even closer, when I felt him biting my lip ay
napasinghap ako at natulak sya.

Umigkas ang kamay ko at sinalubong nito ang pisngi nya.

"How dare you?!" I exclaimed.

"A-Alyx, look..." Mariing pinunasan ko ng palad ang labi ko at tinuro ang daan.

"Leave." Matigas kong sabi.

"Alyx, I was just..." Napuno ng alinlangan ang mata nya.

"Leave!" Sigaw ko. Napatungo naman sya at napabuntong-hininga.

"Fuck," He cursed and kicked the stone. Nang tumalikod sya at umalis ay napamura
ako sa galit.

"Shit!" I cleaned my lips using my hands.

"Damn it!" I cursed. Nasipa ko pa ang bato sa inis sa lalaking 'yun nang makarinig
ako ng kaluskos.

I stopped.

Mabilis kong ipinalibot ang tingin ko at nang makitang gumalaw ang halaman sa isang
banda ay mabilis kong hinawakan ang baril sa likod ko.

"Who's that?" No one answered. I walked quietly, mahigpit ang hawak ko sa revolver.

Mas marahan at walang ingay akong naglakad at hinawakan ang halaman. I breathe hard
at mabilis na hinawi ang halaman pero wala akong nakita roon.

Hindi kaya hayop lang?

Umayos ako ng tayo at napasigaw sa gulat ng biglang may humatak sa siko ako at
isinandal ako sa matigas na pader.

Kumalabog ang dibdib ko.

Iniangat ko ang baril na hawak pero bago ko pa man iyon maitaas ng husto ay nakita
ko ang mukha ng may hawak sa akin ngayon.
"Z-Zeij?" Biglang itinago ko ang baril sa likod ko.

Fuck!

His eyes were cold and blank. Natuyo ang lalamunan ko roon at kinabahan.

"Z-Zeij..." Tawag ko ulit.

Damn, his look is scarier than anything!

His lips are in a tight line and his eyes are piercing my insides. Mas kumalabog
ang dibdib ko.

"B-Bakit ka nandito? I was about to go back--" Itinaas ko ang isang kamay ko at

akmang hahawakan sya pero pinirmi nya iyon at 'yun nalang ang gulat ko nang idikit
nya iyon sa pader katapat ng ulo ko.

"Zeij," I muttered under my breath. Namumungay na ang mata ko sa kaba sa kanya at

sa epekto nito sa akin.

Bumagsak ang tingin nya sa labi ko kaya umawang ito at bumalik sa mga mata ko ang
tingin nya.

He looks mad, like I've done something wrong.

Kumunot ang noo nya at bumitaw sa kamay ko at may kinuha sa bulsa nya. I was
confused at first pero hindi makapaniwalang tinignan sya ng makitang panyo ito at
idinampi nya iyon sa labi ko na parang may nililinis roon.

"Who the hell give you the right to kissed another man, Alyx Riadna?" Matigas nyang
sabi bago salubungin ang mata ko.

Kabanata 6
133K
5.12K
2.84K
Kabanata 6

Hindi ako nakapagsalita. Mas umawang pa ang labi ko sa sinabi nya habang sya'y
seryoso at matiim pa ring nakatingin sa akin.

"U-Uh," Tumikhim ako at umayos ng tayo.

"Zeij--"

"And who told you to leave without telling me?" Sinalubong nya ang mata ko. Nabakas
ko ang galit nya.

"K-Kasi I was bored and..."

"You'll leave me whenever you're bored?" Kumunot ang noo nya.

"Hindi naman! Gusto ko lang magpahangin tapos 'yun!"

"Pahangin?" He scoffed. Ibinaba nya ang panyo sa labi ko at umayos ng tayo. "And
yet I saw you here kissing another man?"

"I don't!"
"You did!" He hissed. "I looked like a fool searching for you all over the place
yet you're just here with that boy!" Tinuro nya ang dinaanan ni Brad.

"I did not kissed him! He kissed me! Hindi mo ba nakitang sinampal ko sya?!" I
hissed.

"But you didn't pushed him rightaway!"

"Because I was shocked!" Sigaw ko. "Makaasta ka akala mo wala kang ginawa a! Akala
mo ba hindi ko nakita 'yung pakikipaglandian mo sa kusina! Patawa-tawa ka pa!"
Sigaw ko.

"She's just my friend!" Aniya. Kunot ang noo.

"Then, Brad's also my friend!" Sigaw ko.

Now we look like a couple fighting over petty things! Partida, second day palang
namin ito! Paano kung magtagal pa!

"You don't kiss your friends!" He hissed.

"And you don't laugh with your friends!" Nasigaw ko pabalik at natulala sya.

Miski ako ay natigil. What kind of fucking reason was that Alyx?!

Natahimik kaming dalawa, nag-iwas ako ng tingin at hinigpitan ang hawak sa revolver
ko. Damn, bakit ba hawak ko pa 'to?

What if he see this?

"Alyx," He called me by my name. Napatingin ako sa kanya na halos pagsisihan ko

naman kaagad.

His gaze was just too much, I am a socialite that I can stand gazes but his stare
is a bit more intense and intimidating.

Halos manlambot ang tuhod ko sa tingin nyang ibinigay sa akin.

"Don't change the topic, we're talking about you and the kiss from your man."
Matalim nyang sabi.

"He's not my man! He's just a friend!" Giit ko ulit.

"You two kissed!"

"Hindi! He kissed me, kanina palabas na ko then he came, he told me something then
ayon, hindi ako pumayag then he kissed me! Malay ko ba, nagulat ako sa ginawa nya
and it took me a while to push him! I know you saw I slapped him!" Kumunot ang noo
nya sa sinabi ko.

"What did he told you?" Tanong nya.

Tumikhim naman ako at nag-iwas ng tingin.

"W-Wala," Sabi ko.

"Alyx," He warned me.

"Wala nga e!" I hissed. Sinamaan ko sya ng tingin pero hindi sya nagpatinag. Kung
galit ang tingin ko sa kanya ay mas nakitaan ko ng awtoridad ang kanya.

"He won't force you to kiss if it's just a simple talk," Giit nya.

I breathe hard. Mariin ipinikit ko ang mata at sinalubong kong muli ang mata nya.

It was cold, like a clear blue sea at night.

Walang mangyayari kung magsisigawan lang kami rito, we might end up pulling each
other's hair!

"Okay," I said calmly. Ngumuso naman sya at maya-maya'y naramdaman kong gumaan ang
kamay nya na nakahawak sa may braso ko sa tapat ng ulo ko.

"Okay, I'm sorry..." He sighed. Ibinaba nya ang hawak sa braso ko at dinala sa mga
daliri ko.

"Explain," Marahang sabi nya.

"Kasi, ano..." Humigpit ang hawak ko sa revolver sa likod ko.

"What, hmm?" Tanong nya. "I'm sorry if I shouted, I was just scared when I didn't
saw you where I left you tapos nakita ko pang may..."

Tumikhim sya.

"Sorry," Sabi ko. "Kasi, si Brad uhm, was my co-star, tapos ano, he told me he
wants to be with me..." Pag-amin ko.

"And? Pumayag ka?" Mabilis akong umiling.

"Of course not! Bakit ako papayag? And he has a love team! Dahil nga sa kanya kaya
ako nababash!" Sabi ko.

"Then, why did he kissed you?"

"Kasi nga, tumanggi ako! Do you think papahalik ako kahit kanino? If it isn't for
my shoot then I won't let anyone kiss me! Sa'yo lang naman ako papahalik--" Bigla
akong natauhan.

Nanlaki ang mata ko at nang bumaling ako sa kanya ay nakita kong nakanguso sya,
nagtatago ng ngiti.

"I-I mean,"

"It's only you, I want to kiss too." Marahang sabi nya. Kumalabog ang dibdib ko.

Come on, heart! Function!

You're not like this, right?! Wala pa kayong isang linggong magkakilala nyan! Wake
up!

I almost slapped myself.

"Z-Zeij," Tumikhim ako.

"Hmm?" Sumulyap sya sa labi ko. I wet my lips.

Umiling naman ako nang walang masabi. I saw him gulped and stared at my lips again.
Nang bahagyang inilapit nya ang mukha sa akin ay dumukwang ako.

"I wanted to erase his mark on your lips so bad," He whispered.

Halos maamoy ko na ang bango ng hininga nya habang nakalapit sa akin. He was
breathing
hard, napapikit naman ako ng bahagyang dumikit ang labi nya sa gilid ng labi ko.

"E-Erase it, then..." Wala sa sarili kong sabi at hindi ako naging handa sa biglang
pagsalakay ng labi nya sa akin.

He kiss me fervently, kaagad akong kinapos ng hininga roon at mabilis na umangat

para mas mahalikan pa sya.

He nipped my lips, napapikit ako nang mula sa kamay ko ay umangat ang kamay nya sa
pisngi ko.

He held my cheek as he kissed me hard, wanting, erasing someone's mark and

replacing it with his.

He knocked my teeth and I immediately opened my mouth to welcome him. Naramdaman ko

ang pagtama ng likod kong lalo sa pader dahil sa pag-abante nya.

I lifted my other hand so I can touch him pero pakiramdam ko ay kulang. Mas humalik
pa sya at halos kapusin ako ng hininga ko. He tasted every side of my mouth.

Humawak ako sa braso nya but It isn't feels enough.

"W-Wrap you hands around my neck," Humiwalay si Zeij at hinihingal na nagsalita.

Mabilis akong tumango. He kissed me again. Ang isang kamay ko na nasa braso nya ay
kaagad kong iniangat sa batok nya. Wala sa isip na binitawan ko ang hawak kong
revolver para yakapin ang leeg nya.

Natauhan ako ng may narinig akong pagbagsak.

"What's that?" Humiwalay bigla si Zeij sa akin.

"H-Huh?" Maang ko.

"May bumagsak," Ani Zeijan at akmang sisilip sa gilid ko ay mabilis kong hinawakan
ang pisngi nya.

"H'wag!" I shouted.

"Huh?" He suddenly looks confused.

"H-H'wag mong pansinin 'yun!" I panicked.

"But something fell, baka--" Akmang sisilip sya ay mabilis akong tumingkayad at
hinuli ang labi nya.

Nanlaki ang mata nya sa ginawa ko pero sa huli ay kumislap lang ang mata nya at
hinawakan ang baywang ko. I hugged his neck, mas tumungo naman sya sa akin para mas
mahalikan ako.

Every touch of his lips makes me shiver. Humaplos ang palad nya sa baywang ko
pababa sa pang-upo ko kaya napaungol ako.
I left his lip and kissed his jaw kaya mas idiniin nya ako sa pader. Natamaan ng
paa ko ang baril ko kaya napahiwalay ako sa panga nya.

Damn it, pahamak ang baril na 'to!

Nawala nanaman ang focus ko sa baril nang si Zeijan na mismo ang humalik sa pisngi
ko. He kissed my cheek and my jaw softly, I can almost hear his peck.

Mabilis kong sinipa patagilid ang baril para mapalayo sa akin.

He kissed my neck and I tilted it to give him more access, I gasped when he bit my
skin. Nasabunutan ko ang buhok nya sa ginawa.

"Zeij," I gasped.

"Hmm?" He hummed ang bit my skin. Napaigtad pa ako ng haplusin nya pang lalo ang
pang-upo ko.

"Damn," I said heavily. Iniabot ko ang damit nya at wala sa sariling iniangat iyon.

I touched his chest. Napamura sya sa ginawa ko at humalik sa balikat ko.

"Damn it, Ree..." Bulong nya. Napalunok ako at nang bumagsak ang strap ng damit ko
ay naghabol ako ng hininga.

He kissed my throat, nang muling bumalik iyon sa labi ko ay mas hinaplos ko ang
matigas nyang
dibdib.

His breath is hard and fast, nang umangat ang kamay nya sa tyan ko paakyat sa
dibdib ko ay halos idiin ko na ang sarili sa kanya.

It was just too hot here! Parang natupok ako ng apoy sa kabila ng napakalamig na
hangin!

He molded my breast, napakapit ako sa kanya at iginalaw ang balakang ko.

"Damn it, wife..." Zeijan cursed.

"I...I want," Mas idinikit ko ang katawan ko sa kanya.

"Fuck," He kissed me harshly and his hand find its way inside my shirt to cupped my
boob.

"Zeijan!" I said in between our kisses. Hindi sya natinag. Napaigtad ako ng
paraanan nya ng daliri ang dibdib ko at minasahe iyon.

"Tangina," Mariing mura ko, halos silaban na.

"Your mouth," Zeijan said. Muling binigyan nya ako ng halik at mas humaplos sa
dibdib ko.

I groaned with his every squeeze, halos mapaupo na ako sa panlalambot ng tuhod ko
pero nakaalalay sa akin ang asawa ko. I am shaking, pilit namang ibinababa ni Zeij
ang strap ng damit ko para hanapin ang dibdib ko.

He kissed my collarbone, hinaplos ko ang ulo nya sa ginagawa at halos manghina na.
The intensity of his kisses is just too much for my being, it feels like I've been
in the highest cloud with just his touch and kisses!
"R-Ree," Kinagat ko ang labi ko at iniangat sya para sa palitan namin ng halik. He
let go of my breast at halos mapamura ako roon.

"Zeij!" I hissed. He chuckled and held my waist instead. Parang kaming teenager na
sabik sa isa't-isa. Halos mawalan na kami ng hininga sa mga halik at napaigtad ako
ng may maramdamang may gumagapang sa braso ko.

"Z-Zeij, makiliti!" Sita ko. Namumungay ang matang hinarap nya ako at kumunot ang
noo nya.

"Hmm?" He asked and gave me a confused look.

"Makiliti sa braso ko," Sagot ko.

"Why?" Aniya at tumungong muli sa akin pero bago pa man mailapit ang bibig nya ay
may parang gumapang sa braso ko.

I stopped.

"What's the matter?" Ani Zeij na nakahawak pa rin sa baywang ko.

"S-Sa braso ko," Sabi ko. Nangunot ang noo nya. He moved a little bit at mula sa
baywang ko ay umabot ang kamay nya sa braso ko.

"Why? Hindi naman kita hinawakan sa bras--" Nakita kong napatigil sya matapos
hawakan ang braso ko.

Nakita ko ang pag-awang ng labi nya at ang panlalaki ng mata nya.

"Zeij, what's--"

"Tangina! Ipis!" He shouted. Mabilis akong napatingin sa kamay nya at napatili ako
ng makitang nasa may braso nya ang ipis.

"Oh my God!" I screamed. Tumalon ako roon at napamura sya.

"Fuck! Fuck!" He was cursing! Lumayo ako sa kanya at nanlalaki ang mata ko.

Oh my God! I hate that creature!

Nakalayo na ako sa kanya pero hindi gumalaw si Zeijan habang nakaextend ang braso
nya. He was cursing real hard, ang ipis naman ay nasa may braso nya at hindi rin
nagalaw.

"Zeij!" I screamed.

"Fuck, misis! Help me!" He hissed. Mabilis akong umiling.

"No! Ayoko nyan!" Sigaw ko. "J-Just remove that thing from your arm!"

"I can't!" He hissed. Nakita ko ang pamumutla nya.

Halos hindi na huminga si Zeijan, nakita ko pang namumutla na sya habang nakatulala
sa ipis at napamura pa sya ng umangat ang pakpak nung ipis.

"Fuck! Fuck! Ito na sya!"

"Itaboy mo!" Sigaw ko. "Gumalaw ka! Para umalis!"

"No! Fuck, liliparan ako!" Sigaw nya.

"J-Just move! Oh my God!"

"Damn! Damn!" Naglakad pa ang ipis sa may braso nya at napatili ako ng lumipad 'yun
ng biglang ginalaw ni Zeijan ang kamay sabay takbo.

"Tangina!" Napamura si Zeijan, tumili ako ng lumipad papunta sa akin ang ipis at
tumungo.

"Alyx!" He hissed. Nang makita kong lilipad nanaman sa akin ang ipis ay tumitiling
tumakbo ako kay Zeijan na halos hilahin na ako paalis.

Kumapit ako sa braso nya. Halos hilahin ko naman syang paalis pero hindi sya
gumalaw. Nakita kong may tinitigan sya.

"Zeijan! Let's go!"

"Wait!" Hinawakan nya ako. "Buhay pa sya!" Aniya at tinuro 'yung ipis na nakadikit
lang dun sa pader.

"So?!" Frustrated kong sabi. "Let it be! Let's go! Baka liparan tayo ulit!"

"We have to kill it!" Aniya.

"Mag-isa mo!" I hissed. Ngumiwi sya sa akin.

"Samahan mo ko!" Hinila nya ako.

"No!" Pinalo ko sya. "Ikaw na mag-isa! Bakit kasi di nalang natin iwan!"

"What if he come back?! Then, visit me on my sleep?" Halos masapo ko ang noo ko.

"Asshole! Hindi syempre, kilala ka ba nyan?!"

"Kahit na! May napapanuod ako naghihiganti mga 'yan!" Aniya.

"What?!" Sinuntok ko ang braso nya.

"Let's kill it!"

"Ikaw na! H'wag mo akong idamay!"

"Damn it," Ngumiwi sya sa akin. "Samahan lang e!" Inarte nya.

"Go, Zeij! Bakit ka ba takot sa ipis, huh?"

"Hindi ako takot!" Aniya at pinanlakihan ko sya ng mata.

"Then, go! Kill it!"

"Lilipad nga!" Sabi nya.

"Akala ko ba hindi ka takot?! Patayin mo nga kung matapang ka!" He cursed.

Pinasadahan nya ang kamay ang buhok at nagpalinga-linga sa paligid.

"Tangina, nakakahiya ako!" He hissed.

"Buti alam mo!" I hissed. He gave me a sharp look, nagulat nalang ako ng walang
sabi-sabing sinakop nya ang pisngi ko para humalik sa labi ko bago bumitaw.

"Okay na, may strength na ko!" Huminga sya ng malalim at tumalon-talon pa.

"Fuck, baby, para sa'yo 'to!" He exclaimed at sa pagkawindang ko ay napailing ako

at halos matawa.

What the hell, Zeijan?

Naglakad sya paabante, nakakuyom pa ang kamay nya at lumapit roon sa ipis. Tumungo
pa sya at may dinampot ang nakita kong kumuha sya ng bato.

Oh, he's going to kill the cockroach with a stone? Habang papalapit sya ay halos
magcheer na ako.

Go, Zeijan!

Naririnig ko ang mura nya at nagulat ako ng bigla nyang hinagis ang bato dun sa
ipis na hindi manlang tinamaan at mabilis na tumakbo.

"Run!" He hissed at napatili ako ng lumipad ang ipis bago tumakbo.

I ran after Zeijan na nauuna pa sa akin! This asshole!

Halos hingalin na ako habang sumusunod sa kanyang parang may sayad na tumatakbo sa
may dalampasigan.

Nang makalayo na kami ay tumatakbo pa rin ang loko na hindi manlang ako hinintay
kaya napaupo ako sa buhangin sa sobrang pagod.

Mabuti nalang at gabi na at wala na ganoong tao sa beach at marahil tulog na.

Napapagod akong sumalampak roon. Halos mapahiga ako sa sobrang paghahabol ng

hininga dahil sa kaabnormalan ni Zeijan at napapikit.

"Water!" I exclaimed. Ipinikit ko ang mata ko at napahawak sa dibdib ko.

Napatungo ako at natigil lang ako ng makarinig ng yapak. Maya-maya pa'y may nakita
akong sapatos sa may tapat ko kaya nag-angat ako ng tingin at napairap ng makita si
Zeijan roon.

"Here," Inabot nya sa akin ang isang cup ng buko juice na nakangiti pa.

"O, buti naisipan mong bumalik?" I hissed. Tumawa sya at inabot ko naman ang dala
nya at
walang isip na lumagok roon.

Sumalampak din sya sa buhanginan sa tapat ko.

"I bought that kaya dumiretso ako," Napansin kong hinihingal rin sya. He was
wetting his lip, nakangiti pa sya sa akin at doon ko lang napansing basa ng pawis
ang buhok nya na nakabagsak sa noo nya habang namumungay ang mata.

Malamig ang paligid pero mainit ang pakiramdam ko habang kasama sya.

He was smiling brightly, naglalaro ang tinging iyon ng mga mata nya at kaagad akong
tumikhim at inabot sa kanya ang tirang juice.
"O, uminom ka." Sabi ko. Sumulyap sya roon bago umiling.

"No, drink it all..." Ngumuso naman ako at ininom ang natitira roon.

"Napagod ka ba?" Aniya. Inabot nya ang buhok ko at natigil ako ng ilagay nya iyon
sa likod ng tenga ko.

"Obvious ba?" I hissed. "Pinatakbo mo ko ng ilang beses and I never knew takot ka
sa ipis!"

"Sungit naman ng misis ko!" He exclaimed and chuckled.

"Shut up, Zeij!" Sita ko. Nakita ko pang kumapa sya sa bulsa nya at naglabas roon
ng panyo. He moved a little closer at hindi na ako nagulat nang punasan nya ang
pawis sa noo ko.

"Hindi nga ako kasi takot sa ipis," Aniya. Napairap ako.

"Come on, umamin ka na. Grabe nga 'yung ginawa mo kanina. I thought you're going to
kill it then guess what? You just throw a piece of stone!"

"Kasi nga biglang parang lilipad sya! Tangina 'nun, feeling butterfly!" Napatawa
ako bigla.

"Bwiset ka, Zeij! Kulang na nga lang tumili ka kanina nung sa ipis!"

"Nagulat ako! Damn, I really hate that pest! The last time na nagkaroon nyan sa
bahay ginawa akong human shield nung mga abnormal kong kapatid!" Napatawa ako roon
at naupo naman sya sa tapat ko ulit.

He's wearing a plain white shirt and pants.

"Then, bakit ka naman takot na takot dun? I understand myself kasi naman, I'm a
girl, tapos syempre it's normal naman na takot ako sa cockroach."

"So, kapag lalaki, bawal?" He said flatly.

"Oh, hala, bakit lalaki ka ba?" Sabi ko at nakita kong umayos sya ng upo at matiim
akong tinignan. I laughed with his reaction, tumiim pa ang panga nya sa sinabi ko.

"Baka gusto mong magbuntisan tayo dito?" I stopped laughing. Nag-init ang pisngi ko
at awkward na pinalo ang hita nya.

Damn it, Alyx!

"You're funny!" I laughed awkwardly.

"I'm not joking," Seryosong sabi nya. Luminga pa sya sa paligid at nagsalita ulit.

"No other person is here, and we're married so I think we should start planning for
a family."

"Zeijan nga!" Pinalo ko sya at doon na sya napatawa at ngumuso.

"So ayun nga, my brothers hid behind me tapos ako 'yung naliparan nung ipis!" I
laughed. Nawala ang uhaw ko at umayos ng upo para makinig sa kanya.

"Then, na-trauma ka dun?" Tanong ko.

"Di lang 'yun! They even made me watch a freaking show!" He hissed. Napangiti ako
roon at hinawi ko ang buhok sa may noo nya at inayos.

"Show?"

"Oo, sabi nila kapag di ko daw pinatay 'yung ipis, susugurin ako pabalik kasi di
lang daw isa 'yun e, tatlo 'yun sila magfi-friends." Kumunot ang noo ko sa sinabi
nya.

"What? Ano ba 'yung pinanuod sa'yo?" Tanong ko.

"Yung ano, 'yung may tatlong magkakaibigan na ipis tapos hmm, I don't know if the
big one is a cat or what tapos kahit anong gawin nung isang pusa na 'yun,
naghihiganti 'yung tatlo--"

"What the heck, Zeij?" Nanlaki ang mata ko.

"Cartoons 'yun!" Aniya pa nya.

"What exactly did you watched and why did you believe it?" Don't tell me it's a kid
show?

"Kasi daw totoo nga 'yun, tsaka may bumisita saking ipis nung gabi pagtulog ko..."
Kumbinse pa nya sakin.

"Ano 'yung title 'nun e, hmm... What's that again?" Napaisip sya at maya-maya'y
ngumisi nang maalala.

"Oggy and the cockroaches!" He exclaimed happily at sa gulat ko ay nabato ko sa

kanya ang plastic cup ng buko juice.

Kabanata 7
134K
4.56K
841
Kabanata 7

"Wala ka na bang ibang matinong sasabihin?" I hissed habang sya naman ay parang
mamamatay na sa kakatawa.

"S-Sorry, wife. I'm just--" He laughed again. Ako nama'y tuwang-tuwa rin sa
kalokohan nya kaya sinipa ko ang paa nya.

He bit his lip to stop his laugh. Namumula pa ang mukha nya at pigil na pigil ang
tawa nya.

"You're seriously watching that?" Natatawa ko pa ring sabi. I know that show, of
course! Ang mga batang pinsan ko ay ganyan ang pinapanuod!

"I did not watch it with my own will, pinilit lang nila ako!" Tawa nya. Napangisi
ako at kinurot ang tagiliran nya.

"Childish mo 'no?" Iling ko.

"Aww! Aww!" Kinuha nya ang kamay ko sa baywang nya at hinawakan.

"I'm serious!" Aliw nyang sabi. Napansin kong habang nagkekwento sya ay marahan
nyang inilalagay ang daliri sa pagitan ng daliri ko kaya hinayaan ko iyon.
"Tapos nung pagtulog ko ayos naman but in the middle of the night, damn! May
gumapang sa paa ko!" He told me.

"Binisita ka nga?!" Nanlaki ang mata ko. He nodded, convincing me.

"Yes! I was frantic! Napasigaw ako 'nun, tapos tumakbo ako palabas ng kwarto."
Napatawa
nanaman ako sa kanya. "Sa sobrang panic ko nadapa ako and I fell flat on my face!"

That made me laugh even louder, napalo ko ang braso nya at kinagat ang labi ko para
magpigil ng tawa.

Damn, I've never laugh this much since I can't remember!

Mabilis akong nag-angat ng tingin sa kanya at pinakatitigan sya. I was still in

awe, habang sya nama'y nagsasayaw ang mga mata habang nakatingin sa akin.

"Saan banda tumama sa mukha mo?" I asked. He pointed his nose at napatawa nanaman
ako.

I can imagine it! 'Yung tumatakbo syang nakaboxers lang sa gitna ng gabi dahil sa
ipis! Parang 'yung ginawa nya kanina!

"Nagpanic 'yung pamilya ko 'nun, grabe  if you have seen their faces, akala nila
may nanloob sa bahay namin tapos..." Ang daldal nya!

Mas napangiti ako.

I felt comfortable talking to him, I don't know why. Ang gaan-gaan ng loob ko.

"Tapos dahil madilim nga, di ako makita,  'yung kapatid kong si Dash, pinalo ako ng
walis tambo sa pwet!" Napafacepalm ako at halos matapon na sya sa dagat sa
kakatawa.

He laughed again. Hinila ko naman ang kamay ko sa hawak nya at pinalo ang braso
nya.

"I hate you, Zeij!" Natatawa kong sabi. Nakita ko ang pamumula ng mukha nya at ang
pilit nyang pagpigil sa tawa nya.

"I was screaming in pain! Pinalo nung walanghiya 'yung booty ko!" He pointed his
behind at halos masipa ko sya.

"Damn you, Zeij!" I laughed. Natatawang pinasadahan naman nya ang buhok at naiiling
rin.

"I sometimes imagine it and realized kung gaano ako nakakahiya." He said at
tumango.

"Right! Wala akong lalaking kilalang takot sa ipis, I swear! You're the first!" He
stared at me with amusement. Unti-unting nanahimik kami at kumakalma ako sa
kakatawa mula sa
kanya.

I enjoyed this kind of moments, parang ordinaryong tao lang ako at kausap ang isang
ordinaryong tao rin kagaya ko. I can't believe I'm still capable of laughing this
much!

He shifted his position, mula sa pagkakaindian-sit sa harapan ko ay unti-unting

humarap sya sa dagat at itinukod ang kamay sa likod nya at iniunat ang paa.

While I remained seated on my last position, sa biglaang paglingon nya ay natigil

ako.

That wonderful eyes that screams peace is what I saw. Malalim ito at nanghahatak at
nakita kong sumilay ang maliit na ngiti sa labi nya.

"Are you happy?" Natigil ako sa sinabi nya. I wanted to look away but his eyes is
telling me to just stare at them.

"I mean, right now?" Tumango ako ng walang pag-aalinlangan. His eyes shined, like
the stars above, like the moon giving light to a dark world.

"Good..." He said hoarsely.

"I...I felt like a normal person," Pag-amin ko.

"You're normal," Aniya sa akin. "Unless you have super powers with you or
tentacles--"

"Zeijan!" He laughed. Tinagilid nya ang ulo at binasa ang pang-ibabang labi.

"Sorry, baby..." He grinned.

"Baby ka d'yan!" Kinaltukan ko sya. Mas ngumisi sya pero hindi ko naman naitanggi
ang malakas na pagkabog ng dibdib ko.

His eyes are intense, I can almost feel my insides shaking at bago pa man ako
matuksong humalik sa kanya ay nag-iwas ako ng tingin at gumaya ng pwesto sa kanya.

I stretched my leg and looked at the peaceful sea. Kung sa umaga ay kulay asul ito
ay sa gabi naman ay itim.

Like us, if the person we love is here, we're capable of having every pastel colors
of life
and if they weren't here, it simply becomes dark, dull and lifeless.

"What were you thinking?" Ani Zeijan kaya napalingon ako sa kanya.

"Nothing," I simply shook my head.

"You can tell me anything," Aniya. Tumango naman ako at kinalma ang nagwawala kong
puso.

"Nakakapanibago lang na, nakakatawa ako ng ganito kalakas, na walang nagbabantay sa

galaw ko. Walang gumagawa ng scoop, ng issue..." Sabi ko. He sighed.

"Ang hirap 'no?" Nilingon ko sya at sinimangutan.

"Wow! Kunwari, may issue ka rin a? Famous?" He laughed. Tumaas ang kilay nya at
nakita kong naglaro ang kung anong emosyon sa mata nya.

"If only you knew," He said. Siniko ko sya at napadaing sya at napahawak sa may
tyan nya.

"Abs ko!" He hissed. Siniko ko sya ulit at mas napadaing sya. "Wife!"

"Abs ka d'yan, wala ka ngang ganyan." I said. I saw him smirked.

"Baka gusto mo pang makita ulit o," Akmang itataas nya ang shirt ay tinampal ko ang
kamay nya.

"Ikaw, Zeijan! Ang harot mo!" Ngumisi sya at ginulo ang buhok ko.

"Misis, I'm only like this to the people I'm comfortable with..." Aniya kaya
nilingon ko sya, nangingiti.

"Are you comfortable with me?" He nodded and smiled. "You?"

Tumango rin ako.

"It's just weird, I seldom laugh these days so, thank you..." I said sincerely.

"Welcome," Aniya. "Thank you for making me happy too..."

Tahimik na nangiti ako. Humawak ako sa mga daliri ko at pinisil iyon. As long as I
wanted to feel the fresh air and the sounds of the crashing waves, mas
nangingibabaw pa rin talaga ang tambol sa dibdib ko.

I can feel his presence behind me, sa bango nya ay hindi ko mapigilan ang sarili ko
na bahagyang umatras sa kanya.

Bakit sya palaging amoy bagong-paligo? He still smells fresh kahit na halos maligo
na sya sa pawis sa acrobatics nya kanina!

I shivered when the cold air touched my skin kaya napahawak ako sa braso ko.

"Are you cold?" Aniya at umiling ako. I suddenly felt a hand on my waist kaya
napatalon ako at nilingon sya.

"Let me warm you," Aniya at hinawakan ang balikat ko palapit sa kanya. I crashed on
his hard chest. Naipikit ko ang mata ko at dinama ang amoy nya.

Habang hinahaplos nya ang braso ko ay hindi ko maiwasang makaramdam ng saya. I

somehow felt loved, na may pakialam sa akin ang kahit isang tao para ganituhin ako.

"Zeij?" Paos kong tawag sa kanya.

"Hmm, yes?" Aniya. Inabot ko naman ang kamay nyang isa at dinala sa hita nya.

"Hmm, how about your brothers?" I asked. Hinuli nya ang kamay ko, natigil ako roon
at mabilis na nag-angat ng tingin sa kanya.

"What about them?" Ngumuso ako.

"I just want to know--"

"Pangit mga 'yun!" Natigil ako sa sinabi nya. Napaupo ako ng maayos at sumulyap sa
kanya at nakitang nakabusagot ang mukha nya.

His thick eyebrows almost met each other, mariing nakatikom ang bibig nya at
nakaigting ang panga.

"Huh?" Tanong ko.

"You like them?" Nangunot lang ang noo ko. "H'wag ka dun, mukhang paa mga 'yun!" He
discourage me.
"Yung Kuya kong si Kuya Iñigo, malaki mata nun tapos may tigyawat sa noo tapos si
Dash naman, may saltik minsan sa utak tapos may malaking nunal sa--"

"Zeij nga!" Natawa ako at hinawi ang buhok nya.

"I just want to know how are they?" Sabi ko. Ngumuso naman sya at binasa ang labi
nya.

"Ayos lang," Aniya. "Pero maitim kili-kili 'nun tapos may balat sa pwet kaya
pahamak!" Napatawa akong lalo.

"You're so hard at them!" He smirked and lifted his brows.

"Di naman, but I have a secret to tell you..." Bulong nya.

"What?" Curious kong tanong. I move my face closer to his at lumapit rin sya para
bumulong.

"Saming tatlo, ako pinakagwapo..." He wispered at halos sabunutan ko sya sa

kalokohan nya.

"Seryoso nga!" Sita ko. Nangingising hinawakan naman nya ang baywang ko.

"Hmm, sorry..." Halakhak nya pero maya-maya'y nanahimik sya.

"We're actually four. Si Kuya Iñigo, ako tapos si Dash..." Aniya.

"Pangalawa ka?" He nodded.

"Hmm, then uhmm..." Tumikhim sya. "Yung pang-apat kong kapatid si Zidney,"

"How about her?" I asked. Nang lingunin ko sya ay napansing kong malamlam ang mga
mata nya kaya hinarap ko sya.

"Zeij?" Takang tawag ko. He looks sad, tumungo sya at sa muling pag-angat ng tingin
nya sa akin ay nahuli ko ang pagkislap ng mata nya.

My mouth parted when he suddenly cried infront of me.

"Oh my God!" Bigla akong kinabahan. "Zeij?!" Hinuli ko ang mukha nya at hinawi ang
luha sa pisngi nya.

"I-I'm sorry," Aniya. Mariing pumikit sya at hinawakan ang kamay ko sa pisngi ko.

"I-I just can't forget everything. It's still fresh... Kahit tatlong taon na syang
wala..." Kumuyom ang kamay ko.

She's dead?

"I-Is she..." Umiling sya ng umiling at mas humigpit ang hawak sa pisngi ko.

"I-I believe she's not..." Paos nyang sabi. Something tugged my chest, mas lumapit
ako sa kanya at niyakap sya.

He calmed down. Malalalim na paghinga ang ibinuntong nya at sumubsob sya sa leeg
ko. He hugged my waist tightly and settled on my neck.

"W-We got involved in a car accident..." Aniya. 

Tumango ako at hinaplos ang likod nya.

I never know he has this big problem! I didn't know na...sa kabila ng masaya nyang
personalidad at ngiti ay nakatago ang sakit nya.

"Tapos...tapos masaya kami 'nun." Aniya. "T-Then a truck came and dahil sa gustong
makaiwas ni Dad--uhmm, n-ni Papa tumama kami sa puno." Bulong nya.

"I lost conciousness, pagkagising ko nalang nalaman na nagkafracture kami, si Kuya

Iñigo ang mas malala tapos si M-Mama naman na-comatose..."

"Sshh, Zeij..." Kinalma ko sya. Naramdamam ko ang pangingilid ng luha ko kaya

pumikit ako ng mariin.

We almost have the same fate, Zeij. Almost.

I can feel his pain, kasi...kasi ganyan din ako noon...

"T-Then, our princess, si Zid... We lost her, n-nakabukas ang pintuan sa side nya
sa sasakyan na diretso sa bangin. We...we never found her body..." Aniya at malalim
na huminga kaya mas niyakap ko pa sya.

"S-Sorry, Zeij..." Bulong ko. He shook his head.

"W-We still believe she's alive..." Bulong nya. I nodded.

"She still is," Bulong ko. "Maniwala ka lang..."

Ilang minuto pa kaming nagtagal roon. Malalim na ang gabi sa tingin ko dahil sa
medyo pag-angat pa ng tubig ay ang paglakas ng kuliglig.

Wala na rin ang mga taong nagkakasiyahan sa isang cottage sa hindi kalayuan at
kaming dalawa nalang ang natitira sa dalampasigan.

Zeijan just keep on staring at me as I dried his tears. I never know this funny,
and witty man has this side on his life.

His eyes are bloodshot, still glistening from the tears and his cheek with his dry
tears.

"Sorry if I cried," Mahinang sabi nya. Tumango ako at sinalubong ang mata nya.

"It's alright," Sabi ko.

"P-Pero di ako bakla, huh..." Napatawa ako roon at tumango.

"Wala naman akong sinasabi, huh?" Tawa ko. Ngumuso sya at hinawi ang buhok ko.

"Baka kasi asarin mo ko," Aniya. "Pero gwapo ba ako kapag umiyak?" Mas napatawa ako
roon at pinalo ang hita nya.

His side smile showed. There, he's back!

"Gwapo nga!" Sabi ko. Mas ngumisi sya. "O, h'wag lalaki ang ulo, hmm?" Tumango
naman sya at muling ngumiti.

"Real men cry." Sabi ko at hinawi ang buhok nya.

"Thanks, Ree..." Aniya.

"Welcome," Tumayo ako at pinagpag ang shorts ko. Inilahad ko ang kamay ko sa kanya
at hinawakan nya iyon patayo.

I pulled him up, hindi naman sya nagpabigat pero laking gulat ko nang sa pag-akyat
nya ay sinalubong nya ang labi ko sa isang mabilis na halik.

My mouth parted. He smiled again and held my hand.

"Uwi muna tayo sa kwarto ko?" Aniya. "Baka kasi sumugod 'yung ipis..."

I slept peacefully that night, sa kwarto ni Zeijan. I just feel comfortable

whenever he's around. I can feel that I'm safe, na mayroong taong may concern sa
akin.

Para ngang ilang taon na kaming magkakilala pero hindi, I just know him for what?
2, 3 days?

He slept on the sofa, kahit naman sabi kong sa tabi ko nalang sya kasi pwede naman
ay ayaw nya pumayag. Baka daw kasi maumpisahan nya 'yung Oplan: Family Planning nya
kaya miski ako ay halos palayasin sya sa unit nya.

Isang bagsak ng gamit ang narinig ko na nagpamulat ng mata ko. I was welcomed by a
bright rays of the sun from the window.

I yawned and moved sideways to hug the pillow. I am wearing Zeijan's shirt, dahil
nga sa nadumihan ang damit ko kagabi sa dramahan namin sa dalampasigan.

"Z-Zeij?" I murmured. Parang gusto ko ng milk!

Babalik na rin ako mamaya sa taping at sasagutin na ang mga sermon sa akin ni Direk
at ni Jana.

Nakarinig akong muli ng pagkalampag. Hindi ko na sana papansinin 'yun nang

makarinig ng pagbagsak at malakas na boses.

"Fuck you!" Nanlaki ang mata ko. Mabilis akong napaupo sa kama at nilingon sa sofa
si Zeijan pero wala na ngayon.

I become alert. Mabilis akong naupo sa kama at ipinalibot ang tingin ko. Nothing's
seem suspicious, pwera nalang sa ingay sa labas.

"Damn!" It was his voice! Mabilis akong tumayo. Nakarinig ako ng pagkabasag kaya
mabilis kong kinapa ang likod ng unan ko pero nang maalalang nahulog ko ang baril
ko ay napamura ako.

"Fuck!" I immediately opened the door and my eyes widen when I saw a few men lying
on the floor and Zeijan fighting with a three or more.

Umawang labi ko.

Damn it!

The man in black attacked him, nakita ko ang mabilis na paghawi ni Zeijan rito at
ang pagsipa nya sa tyan nito. The man groaned in pain, bumagsak iyon sa sahig at
sinipa iyon ni Zeijan bago inatake ang umamba pa sa kanyang dalawa.

I suddenly don't know what to do. I was trained for this! Damn it! Pero hindi ako
makagalaw ngayong nakikitang nakikipaglaban si Zeij sa kanina!

Damn, he has skills!

He punched the other man on the face while he kick the other man's feet dahilan
para mapaluhod ito.

"Fuck you!" Zeijan cursed.

Nang makitang may lalaking susugod sa kanya mula sa likod ay kaagad kong kinuha ang
vase doon sa may gilid at marahang naglakad.

I was walking cautiously but quickly. Nakita kong may inilabas na baril 'yung
lalaki sa likod ni Zeijan kaya gamit ang isang kamay ko ay mabilis kong hinaklit
ang baril nito at sa pagharap ay binasag ko sa ulo nya ang vase.

That made a loud sound, dahilan para makita ako ni Zeijan at manlaki ang mata nya.

"Misis!" He called me.

Mabilis akong napatingin sa lapag at nakitang ang lalaking natumba kanina ay

nakatutok na ang baril sa kanya.

"Zeij!" I screamed. He immediately looked down and my mouth parted as he kicked the
gun off his hand before punching the man on his left.

He then moved quickly above the man's body and twisted his hand making him shout.

Nang makitang may lalaking pumasok ay kaagad kong hinanda ang sarili ko.

"Alyx! Stay on the room! Akong bahala dito!" Hindi tumitinging sabi ni Zeijan
habang nakikipagsuntukan roon.

I did not listen, kaagad kong sinalubong ang lalaking palalapit at inabahan sya ng
suntok. I groaned when my hand ache.

Ang tigas ng mukha!

"Ikaw na babae ka!" Siniko ko sya at mabilis na hinampas ang baril sa mukha. As
much as I want to pull the trigger and kill him straight, iniisip ko si Zeij.

Nang bumagsak ang lalaki ay sya ring paglingon ni Zeijan kaya mabilis akong tumuwid
at itinago sa likod ko ang baril.

"Alyx Riadna! Stay in the fucking room!" He hissed and break the man's neck.

"H-Huh?" Kunwari'y takot kong sabi.

"Stay in the room! H'wag ka dito!" He shouted.

He jumped and kicked the other's man chest. Napaatras ito at tumama sa flatscreen
na TV.

When he moved his gaze away ay kaagad ko ring sinugod iyong lalaking naroon pa sa
gilid at
may akmang tinatawagan.

I kicked his balls and punched his face.

"Tangina mo!" Mura nya pero hinila ko ang buhok nya at inilahad ang kamay ko.

"Give me your phone!" Utos ko.

"Bitiwan mo kong puta--" I pointed the gun on his temple and I saw how his face
turned pale.

"Now," Mariing sabi ko. Sumulyap ako kay Zeijan nakikipag-agawan ng baril doon.

"Give me that." Utos ko.

"Hindi--" Idiniin ko ang baril sa ulo nya.

Mas naging bakas ang takot sa mata nya pero nagtapang-tapangan pa rin.

I gave him my sweetest evil smile, I lick my lips and put my finger on the trigger,
readying myself to pull it and kill him.

"Will you give me the fucking phone..." Marahang sabi ko. "Or die..." Hinagis nya
ang telepono palayo at nang sundan ko iyon ng tingin ay nasa tabi na iyon nung
napilayan.

"Fuck you!" I cursed quietly and we he smiled mockingly, I lost my grip. Mabilis
kong hinampas ang ulo nya ang baril bago binali ang leeg nya.

Tinakbo ko naman ang phone at hinaklit iyon sa lalaking nakahiga.

"Alyx! Stay inside the room!" Nanlaki ang mata ko nang sumigaw si Zeijan habang
nagpapabuno sila nung lalaking bago nanaman ngayon.

"O-Oo!" Sigaw ko kunwari. Damn! Nasa kusina na 'yung dalawa!

I cursed when the man lying pulled my hair. Tumalim ang tingin ko sa kanya.

"Akin na yan! Sumama ka sakin!" Sigaw nya. I pushed his hand away. Akmang aagawin
nya sa
akin ang baril na hawak ko ay mabilis ko syang sinuntok at sinipa sa mukha.

"Tangina mong--" I pulled his hair and bumped his head over and over again on the
floor until it bleed.

"Fuck! Let it go!" It was Zeijan's hard and dark voice. Nakarinig ako ng malakas na
putok ng baril kaya mabilis na kumalabog ang dibdib ko.

Tumayo ako at ibinulsa ang telepono.

"Zeijan!" Sigaw ko, kinakain na ng takot.

Damn! Damn! What if he was shot!

Halos takbuhin ko na ang kusina pero kaagad akong natigil nang nakitang
nakahandusay roon ang isang lalaki at sa harapan nito ay si Zeijan, nakasalampak at
duguan ang kamay habang hawak ang isang baril.

"Zeij..." Mabilis kong hinagis ang baril sa likod ko at nang makita ako ay mabilis
na tumayo si Zeij, lumapit at hinawakan ang pisngi ko.

"Are you fine?" Tanong nya, bakas ko ang pag-aalala sa mata nya.
I nodded at napamura sya bago ako mahigpit na niyakap.

"Damn it! Muntik ka ng madamay!" Mariing bulong nya at mabilis ko syang niyakap
pabalik pero ang mata ko ay nanatili roon sa nakahandusay na lalaki, wala ng buhay.

Who are these men? And how did they find me?

Fuck you, Archer! Pakana nya ang lahat ng 'to! I really have to kill that bastard
as soon as possible!

Kabanata 8
135K
4.51K
363
Kabanata 8

"Are you fine?" Kaagad akong napatingin kay Zeij nang magsalita sya at kaagad na
tumango.

We were sitting on my sofa, kanina lang ay dumating ang mga kaibigan nya sa unit
nya. He took me back to my room, aniya ay may pupunta raw na pulis roon at mag-
aasikaso.

He took me to my unit so I won't be seen, panigurado kasing kapag umabot pa ito sa

media at masangkot ako ay malaking gulo kung nagkataon.

Mabuti nalang at marunong si Zeijan kaya hindi kami nahirapan.

"Sino 'yung mga 'yun?" I asked him. Nilingon nya ako at nagkunwari akong nagtataka
at natatakot.

"I don't know," He sighed, filling the gaps in between my fingers with his.

"P-Panong nandun sila?" I asked again.

"I just woke up when I heard noises, hindi ko na dapat papansinin but when I heard
them saying a certain name, I don't know who was it, tumayo ako." Aniya.

"I walk outside and find them ruining my unit," He sighed. "Of course, I tried
talking but they attacked me." Paliwanag nya.

Sumulyap ako sa mukha nya at doon ko nakita ang pasa at sugat sa may gilid ng labi
nya. It must have been the punch from one of those bastards.

Humarap ako sa kanya at hinawakan ang pisngi nya. I gently held his face and touch
his
bruise, making him whimper.

"Ree..." Giit nya. I sighed.

"Bakit ka kasi nakipaglaban mag-isa 'dun! They have guns, Zeijan! Paano kung
napuruhan ka?!" Inis kong sabi.

"I can fight," Aniya at napatango ako.

"I know! But what if--"

"I'm safe, okay? Ikaw lang inaalala ko kanina, the men attempted to go inside the
room kaya hindi na rin ako nakapagpigil." Aniya.
"You should have called me so, I can help!" Sabi ko.

"If I called you, dalawa tayong mapapahamak!" His forehead creased. "Tapos kanina,
I told you to stay inside the room but you didn't!"

"I-I stayed!" Sabi ko pa. Nakita ko ang titig nya sa akin nang sabihin ko iyon,
tila naninimbang at binabasa ang nasa utak ko.

"I stayed!" Ulit ko at nang bumuntong-hininga sya at tumango ay napanatag ako.

Damn, I thought he saw me fighting!

Tumayo ako at pumunta sa banyo para kumuha ng medicine kit at naupo ako pabalik sa
harapan nya. Sumunod ang tingin nya sa hawak ko pabalik sa akin.

"Why?" Aniya. Kinunutan ko sya ng noo at napailing.

"Anong why? Let me heal your bruise," Sabi ko at umayos sya ng upo.

"H-Huh?" Aniya.

"Sabi ko gamutin natin 'yang pasa tsaka sugat mo sa may labi." Sabi ko sa kanya. He
stayed still, nakita kong napatulala sya nang ilabas ko ang alcohol.

"M-Misis, magaling naman na ako." Aniya at hinanap ang mata ko.

"Magaling? Look at your face, namumula tapos may dugo pa 'yang sugat mo!" I hissed.
Nilagyan ko ng alcohol ang cotton at nang i-angat ko iyon ay nanlaki ang mata ko
nang biglang umatras si Zeijan at napunta sa kabilang dulo ng sofa.

"What are you doing?" Takang tanong ko.

"I-I am completely fine! You don't have to..." Lumapit ako sa pwesto nya at
napasinghap sya at mas sumiksik sa gilid.

"Zeijan!" I hissed.

"Ayos nga lang!" Kumbinse nya. Nabakas ko ang takot sa mata nya. What the heck,
Zeij?

"Are you afraid of this?" Itinaas ko ang cotton at napamura sya bago umiling.

"Hindi! Hindi! Ano lang..."

"Then, let me clean that!" Nang umusog pa ako ay bigla syang tumayo sa sofa pero
bago pa man sya makalipat ay buong lakas kong nahila ang shirt nya kaya napabalik
sya ng upo sa sofa.

"Baby!" He shook his head. I held his shoulder to let him stay on his place so I
can clean it but he's just too strong.

Kahit anong pigil ko sa kanya at nag-uumalpas lang sya sa akin.

"Come on, wife! D-Di naman masakit!" Iling nya at akmang tatayo nanaman at nang
mairita ako ay buong lakas kong itinulak sya sa sofa sabay upo sa hita nya.

His eyes widen. The side of my lips shifted.

"B-Baby..." Aniya. I just raised my brow and shook my head. I'm straddling him to
make him stay, habang sya nama'y hindi gumagalaw at nakamasid lang sa akin.

"Stay." Sabi ko. He pouted.

"Ree..." Umiling sya.

"Come on, Zeij. It's just a sting of an ant." Sabi ko. Humawak naman sya sa baywang
ko at umayos ako ng upo sa hita paharap sa kanya.

"I really hate that," Nguso nya sa cotton ko.

"Lahat naman hate mo, lakas mo makipag-away kanina pero sa ipis at alcohol, takot
ka?" He sighed and rested his head on the back of the sofa.

"Okay but, will you kiss me if I let you do that?" My brow raised and I laughed
mockingly.

"Talino mo, huh?" He grinned and nodded.

"So, what?" He asked me attentively, amusement and naughtiness is on his eyes.

Humaplos pa ang kamay nya sa baywang ko paakyat at pababa kaya hinampas ko ang
braso nya.

"Zeij!" I hissed.

"What? Hmm? Will you kiss me if I..." Hinanap nya ang mata ko. He stared at me
deeply while he move his head towards mine. His lip twitched as he move his lips to
catch mine at nang mailapit nya iyon ay walang sabing sinalubong ko ng cotton ang
sugat nya.

"Aww!" He shrieked. "Alyx!"

I laughed. Namumula na ang mukha nya at tinakpan nya kaagad ang labi nya ng kamay
nya.

"Ang kulit mo kasi, para rin naman sayo 'yan..." Sabi ko. "Akin na, di pa 'yan
tapos..."

"Ayoko," Iling nya. "Sabi mo kagat lang ng langgam pero bakit..." I laughed again.

"Sorry, sorry..." I shook my head. "Pero mabilis lang 'to, I swear..."

"Ayoko pa rin," Tinatakpan pa rin nya ang bibig nya kaya nagbuntong-hininga ako at
inabot ang kamay nya.

I moved closer to him, I am fully aware that I am to that extent where I sat fully
on his maleness na nagpatigil sa kanya. Marahang tinanggal ko ang kamay nya sa labi
nya bago ko ito
dalhin pabalik sa baywang ko.

He stared at me with his starry eyes, malamlam iyon at nakita ko pa ang paglunok
nya.

"R-Ree," Aniya.

"Hmm?" I hummed sensually and moved my waist lightly, brushing his lower part. He
stilled. I saw how his body tensed up with my action kaya nangisi ako.
"Stop it, Lyx..." Mariin at malalim na bulong nya at humigpit ang hawak sa baywang
ko. I gave him a light kiss on the lips, umangat naman ang ulo nya at sinalubong
ako.

I bit his lip and my eyes shined when I met his blue ones.

"Hmm..." I hummed and let our lips touched again. Umangat naman ang kamay nya sa
batok ko para hagkan ako at bago pa man lumalim ay humiwalay ako sa kanya.

"Zeij," Hapong tawag ko. Nakaawang ang labi nya ng tignan ako kaya ngumiti ako at
hinagkan ang noo nya.

"There's your kiss, now, let me clean that..." He showed me his loopsided smile,
making him look more manly and hot.

"Okay..." Aniya at humugot ng hininga. His hand move back to my waist before
clenching his jaw, probably calming himself and his growing erection.

I smirked.

Napapangiwi man at napapamura ay hindi nagreklamo si Zeijan. He just let me clean

his bruise, humihigpit lang ang hawak nya sa baywang ko kapag nahahapdian sya.

"Diba, di naman masakit?" Tanong ko. He sighed and opened his eyes.

"If it wasn't for your kisses then I'd rather receive punches than having that
piece of shit." Napailing ako sa sinabi nya.

"Mas masakit nga ang suntok kaysa d'yan sa alcohol tapos..."

"I just don't want that..." Aniya. I nodded.

Sumulyap ako sa medicine kit at in-extend ang kamay ko para sana sa betadine pero
hindi ko sya maabot.

"Wait, I'll just get something." Paalam ko kay Zeij at ibinaba ang isang paa ko sa
sahig pero ibinalik nya ito paakyat sa sofa at binuhat ako kaya nanlaki ang mata
ko.

Napayakap ako sa leeg nya sa gulat ipinaikot ang hita ko sa baywang nya.

"What are you doing?" Takang tanong ko. Zeijan chuckled a bit and held my butt.

"Sama ako," Aniya at naupo sa sofa habang nakasampa ako sa kanya.

Kaagad kong inabot ang betadine dun sa medicine kit at nilagyan ang sugat nya bago
ko tinapalan ng band aid.

He keeps on staring at me while I fixed the band aid on his face, I don't know why.
A mixed of amusement and wonder was written on his eyes.

Nang maayos ko ang band aid sa may labi nya ay napangisi. He looks like a gangster
or mafia boss I've seen in movies and yeah, in person, but more handsome in his
case.

"There..." I smiled. Humawak ako sa balikat nya para makatayo at hinayaan nya naman
ako. He sat there, staring at me while I fix the kit.

"Hindi ka ba hahanapin ng pulis dun?" I asked and glance at him.

"Hmm, I don't think so..." Aniya. "Don't think about it, ako na bahala. I'm sure it
won't leak since hindi papayag ang hotel na masira ang reputasyon nila..."

I nodded but stopped when I remembered something.

"Zeij," I called him. "Uh, you said, they've been searching for a certain name,
right?" He nodded.

"Uh, what is it?" Tanong ko.

Hindi sya kaagad nagsalita. Nang mapansing pinagmamasdan nya ang itsura ko ay
kaagad akong nag-iwas ng tingin at ibinalik ang tingin sa kit na hawak ko.

"I just want to ask, baka kasi kilala ko..." Sabi ko.

"Viper..." I stilled. Naiwan sa ere ang kamay ko at kumalabog ang dibdib ko.

"That's the name, kilala mo?" I shook my head, not looking at him.

"Hindi," Mabilis kong sabi at saglit na lumingon at nakita ko ang seryosong tingin
nya. "Sige, I'll just put this back."

"Damn it!" I was cursing non-stop when I reached the restroom.

I knew it! They've been searching for me!

Nagpaalam si Zeij na aalis at naiwan ako sa kwarto ko at hindi mapalagay. Jana and
the director keeps on calling me but I ignored all their calls.

What I need right now is Archer! I have to find him! Now that he knows where I am,
kailangan ko ng kumilos. I still have more than a week to find him.

"Hawk, they found me..." Mariing sabi ko sa kausap.

"Damn, anong nangyari?" I shook my head and sighed.

"I survived, you see, but I know alam na ni Archer kung nasan ako." Sabi ko.

"Mapapahamak tayo nyan, Viper! If the supreme found out about this, then you're
dead." I nodded. Nasabunutan ko ang buhok ko at nagpalakad-lakad pabalik.

"I know, and sabi sa akin ni Trece, nasa Cilyest hotel sya. I was there earlier and
that's when his men attacked me. Muntik pang may madamay!"

"That's why you have to work harder, we're a team and once you lose, tayo nila
Trece ang madadamay, you know that right?" I nodded.

"I know but can you give me more infos about that man? I have to find him quickly."

"Open your laptop, we'll talk to you." I cut the line. Kaagad akong sumalampak sa
kama
bitbit ang laptop ko at kaagad na tumawag ang dalawa roon.

Trece, wearing her black headband, waved at me.

"Hi, Vipe!" I smiled and when Hawk called ay kaagad ko ring sinagot.

"Are you fine?" Ayun kaagad ang bungad nya. I nodded.

"So, talagang sinugod ka nung tauhan nung Archer?" Trece asked me.

"Yes, mabuti nalang may kasama ko but it's not good since may sibilyan pang muntik
madamay." Sagot ko sa kanya.

"Nasaan na 'yung mga tauhan nya?" Hawk asked.

"Don't worry, they've been dispatched." Sagot ko at nang maalala ang telepono na
nakuha ko kanina ay kaagad kong kinuha ito sa bulsa ng shorts ko.

"But I got this," I smirked and showed them the phone. Napaayos ng upo si Trece at
lumaki ang ngisi nya.

"Open it!" Aniya.

"Send me a code to unlock this, Trece. May password." Sabi ko at nakita ko ang
pagtipa nya ng mabilis sa laptop at kasabay nito ang pagtunog ng laptop ko.

"Done!" I put the code in replacement of the password and grinned when it opened.

Habang nagtitipa ako sa telepono ay nanatiling nakamasid sa akin ang dalawa sa

screen.

"Uy, Viper, anyway, why are you wearing a big shirt? You're not like that..." Ani
Trece kaya bumaba ang tingin ko sa damit ko.

It was Zeijan's shirt!

"So?" I raised my brow.

"So ka d'yan! Mostly, kahit umaga hindi ka papayag na ganyan ang suot mo! You're
always
aiming for an OOTD style kaya nakakapanibago!" Napangisi ako.

"Wala lang 'to," I smiled at nang sumulyap ako sa screen, kay Hawk ay nanatili lang
itong nakatitig sa akin habang nakasandal sa swivel nya.

Hindi ko sya pinansin nalang at ibinalik ang tingin sa telepono.

There's nothing weird on the phone, it was almost empty but a number caught my eye.
It wasn't registered but the message gives me chills.

Kill her.

It's what's written at kahit sanay naman na ako ay hindi ko naiwasang kabahan at
matakot. Humigpit ang hawak ko sa telepono at mabilis na tumingin sa dalawa sa
screen.

"I'll send you a number, track this and call me. ASAP." I typed the number and send
it to her.

Nang matapos ay kaagad akong nag-ayos na parang walang nangyari pero bitbit ko ang
telepono ko.

I know he's just here. Probably planning to catch and kill me.

Kaagad akong bumaba sa backdoor sa may emergency exit at laking pasalamat ko nang
makita ang baril kong nakatago sa may halaman.
I sighed, took a glance around me and placed the gun inside my hand bag.

Parang mamatay na sa stress 'yung baklang direktor pagkarating ko sa site. He was

shouting his lungs out, probably searching for me.

"Hi, guys!" I said sweetly and smiled. I walked towards them wearing yellow summer
dress, big sun hat and round sunglasses.

"Alyx Riadna!" Malakas na sigaw ni Direk pagdating ko. I am more than an hour late!

"Hi, Direk!" I called him sweetly and waved my hand.

"Bilisan mo!" Galit nyang sigaw. I chuckled, there goes the boss!

"Alyx!" Jana came rushing, hinila nya mula sa akin ang bag ko at hinatak ako
palapit sa upuan roon.

"Kanina ka pa namin tinatawagan!" My friend hissed.

"Sorry,  I was busy kasi..." Maarteng sabi ko at tinanggal ang sunglasses ko. I saw
a group of men taking a video, I smiled and waved, receiving an "Ohs!" from them.

"There she is again!" A woman whispered from somewhere. Ngumisi ako sa kanya.

"Alyx!" Sigaw ng direktor sa pangalan ko. Halos manginig na sya sa galit kaya
natatawang iniabot ko kay Jana ang glasses ko.

"Sorry, Direk, I was just--"

"Stand by! Kanina ka pa!" Stress nyang sabi. I shook my head. Naglakad ako palapit
sa kanya at nakita ko ang iritang si Tessa habang nakatingin sa akin.

"So unprofessional..." Bulong nya sa ere kaya natawa ako.

Sa scene na 'to, mag-on na sila at kung extra lang ako 'nung nakaraan, pwes I'm
their antagonist now.

Kahit gaano ako nairita sa role ko ay wala na akong nagawa. Once na ipalabas 'to,
I'm sure as heck, my haters will be doubled.

Natapos ang shoot na puro sermon ang inabot ko. I am doing everything right!
They're just mad at me for being late and all the blame kaya ako ang
pinagbubuntungan.

Alas-syete na ng gabi kami natapos, it was tiring but I stayed fresh. Hindi ko pa
rin naipaliwag kay Jana ang nangyari kahapon.

"Lyx," Nagulat ako ng humarang sa daanan ko si Brad.

"Yes?" I raised my brow. Iniikot ko ang tingin ko para makakita kung may paparazzi.

"Let's talk," Aniya at hinanap ang kamay ko pero itinago ko 'yon sa likod ko.

"There's nothing to talk about..." Sagot ko.

"About yester--"
"Forget that," Sabi ko at umayos ng tayo. Nang akmang magsasalita sya ay kaagad ko
syang tinalikuran at dumiretso kay Jana na nag-aantay sa akin.
"Ano daw 'yun?" He asked me.

"Wala..." Nilingon ko ulit si Brad at nakitang kinakausap na siya ni Tessa.

Jana and I talked. Halos sabunutan na nya ako habang pinapaliwanag ko ang tungkol
sa amin ni Zeij. Of course, minus the inappopriate scenes and that scene earlier
with the goons.

"Gaga ka! Paano ang career mo?" Aniya.

"This is gonna be a secret for now, kakausapin pa namin ang judge para sa
annulment." Sabi ko sa kanya.

"You just have to make sure na hindi ito kakalat, Lyx. Say goodbye to your
endorsement kung sakali."

"I know, I know. It will just take some time." Sabi ko.

"Too bad, separated ka kaagad sa unang kasal mo palang..." Aniya at napailing ako.
"Pero, girl, what does he looks like? Is he hot? Or mukhang tambay lang? Does he
have work?"

"Well, he's fine..." Sabat ko.

He's goddamn hot! That deep blue eyes, thick brows which has small cut on his left,
pointed nose, reddish lips and prominent jaw! I can't say anything!

He looks ruthless but scared of so many things!

"Fine? Do you honestly settled to a man just fine?" I smirked. "Anong work nya?"
Tanong nya.

"Hmm, iba-iba e..." Sabi ko.

"Paano?"

"Hmm, he's a DJ when I met him, sometimes, he's a cook, waiter, housekeeper?"
Natawa ako habang naiimagine ang iba't-ibang uniform ni Zeij.

"Seriously?" He was shocked, his mouth parted.

"Hmm..." I nodded.

"Alyx Riadna! Do you honestly married a--"

"It was an accident, 'kay? But he's good." Sabi ko.

"Good? Baka naman sobrang payat na 'nun sa iba't-ibang sideline, Alyx! I can't
believe you!" He exclaimed.

"You know, Jana, trust me, he's not thin." Tawa ko. "Magugulat ka..." Sabi ko.

"Magugulat sa sobrang laki ng katawan? Don't tell me body builder 'yan?!" I laughed
and shook my head.

"No, no... He's not that bulky." Sabi ko. He's body's well built, more than enough
para pantayan ang mga models ng sikat na mga brands.
Mas bagay nga sa kanya ang mag model e. He can also pass as a CEO or a heir of an
elite family.

"I wanna meet him," Ani Jana sa akin kaya tumingin ako sa paligid at ngumiti.

"Come on," Tawag ko sa kanya.

"Really?" His eyes widen. I grinned and nodded.

"Yes, shhh lang..." My gay friend held my arm, we passed through a group of teens
at nang makita ako ay didiretso nalang sana kami pero nang humingi sila ng oras sa
picture ay pumayag ako.

"Ang ganda nyo, Ate Alyx!" The curly girl said.

"Thank you..." I smiled. She screamed. May humingi pa sa akin ng autograph na

kaagad kong pinaunlakan.

Well, may humahanga pa rin naman pala sa akin.

Tatawagan ko sana si Zeij pero hindi ko pala alam ang number nya kaya nagbakasakali
kami sa bar kung saan kami unang nagkita.

He wasn't there, iyong babaeng DJ lang ang naroon kaya baka nasa kitchen sya.

We went to Cilyest, medyo alangan nga lang ako at nagmamasid sa paligid dahil baka
makakita ako ng bakas ni Archer.

"Saan tayo?" Jana asked me.

"Baka nasa resto sya..." I told him. Naglakad kami papasok roon at nagliwanag ang
mata ko nang makita si Zeijan sa may pintuan sa entrance habang may kausap.

I was speechless as I looked at him. Nakakulay gray lang sya na shirt ngayon na
hapit sa katawan nya at kulay black na khaki. He was wearing his silver dog tag
again.

I can see how the shirt hugged his sculptured body. Halos mapalunok ako.

"Saan ba girl?" I pointed Zeij at nakita kong natigilan ang kaibigan ko.

"Really?!" His eyes widen.

"Hmm!" I nodded at halos hilahin na sya palapit kay Zeij pero natigil ako nang
malipat ang tingin sa kausap nito.

It was a girl. Nanliit ang mata ko at tumiim ang bagang nang makitang si Tessa
'yon!

She said something to my husband and laughed. Halos magpalpitate naman ang kilay ko
ng paluin nya ang braso ni Zeijan! Sa harapan ko!

This bitch!

Binitawan ko si Jana at nagmartsa palapit. Wala na akong inisip na kung ano at

kaagad akong pumagitna sa kanila.

Napaatras si Tessa, maging si Zeij ay nagulat sa paglabas ko kung saan.

"What?!" Tessa exclaimed.

"Ree?" Bulong ni Zeij. I smiled sarcastically at him.

"What's your problem, Miss?" Iritang sabi ni Tessa kaya hinarap ko sya at mukhang
nagulat sya nang makita ako.

"Alyx?" Her forehead creased.

"Yes?" Maarteng sabi ko.

"What are you doing here?" Naiinis nyang sabi. Nakita kong sumulyap sya kay Zeij
kaya sumulyap rin ako kay Zeij na nakamasid lang sa akin.

He was biting his lip, supressing his smile.

"Can't you see na nag-uusap kami?" Matalim na tanong nya sa akin.

"So?" I held on Zeij's arms and speak. "Mag-uusap rin kami!"

Nabakas ko ang galit sa mata ni Tessa. Akmang aabante sya para makipagsagutan sa
akin ay mabilis akong nagsalita.

"I need him," Sabi ko. "May itatanong lang ako."

"Then, ask him! We're talking here at ang bastos mo naman kung--"

"Mister," Putol ko kay Tessa at bumaling kay Zeij. He has this amused face and
cocky smile.

"Hmm?" Naramdaman ko ang pag-angat ng kamay ni Zeij sa baywang ko kaya ginalaw ko

iyon
para di nya magawa.

"Can I ask you where the restroom is?" I ran out of reasons! Damn it!

"It's on the right side..." He bit his lip.

"Tatanungin mo lang pala 'yan! You should've ask the--"

"E sa gusto kong samahan nya ako 'e!" Sigaw ko na nagpatigil sa kanya. I heard
camera shots. Mabilis akong nagbaba ng tingin at hinatak ang natatawang si Zeijan
sa tabi ko.

Damn it!

Kabanata 9
4.24K
898
Kabanata 9

"Misis!" Ngumiwi ako at mas binilisan ang lakad ko.

"Baby ko!" I groaned. Tinakpan ko ang mukha ko para di ako makita at mas binilisan
ang lakad ko.

"Alyx!" He grabbed my arm, stopping me. He held both of my shoulder and search for
my eyes.
"Oh?" I said, raising my brow.

"Galit ka?" Aniya. Kumunot naman ang noo ko at kunwaring natatawa.

"Why would I?" Tawa ko kunwari. I know it sounds awkward! Hinanap nya ang mata ko
at umiwas akong muli.

I moved my shoulder but his grip tightened.

"Ows?" Aniya. Kumunot ang noo ko at pumalag.

"Hindi nga!" I hissed, still not looking at him.

"Look at me," He said, softly. My forehead creased. "Hey, wife, come on..."

Hindi ako gumalaw. Ayoko! Di ako haharap!

"Hey..." Mula sa balikat ko ay umakyat ang kamay nya sa pisngi ko. He cupped it and
searched for my eyes at nang magkatinginan kami ay siguradong nag-aapoy na ang mata
ko sa inis.

"Hmm, not mad?" He smiled.

"Hindi nga!" I exclaimed.

His eyes glistened, a mix of amusement and adoration is visible as he tilt his head
and I was startled when he bent and gave me a chaste kiss.

My mouth parted.

"Why..." Mahinang sabi ko. Kumakalabog ang dibdib sa bilis.

"That was nothing," Mahinang sabi nya sa akin. "She talked to me, katatapos lang
kasi ng shift ko kanina sa resto tapos nagtanong sya..."

"Do you really have to smile while talking to her?" Maliit na boses kong tanong. He
chuckled, halos mag-init naman ang pisngi ko sa sinabi at halos mapatungo pero
hindi ako hinayaan ni Zeijan.

"Come on, baby..." He chuckled. "That was just a smile..."

Oo nga! Ngumiti ka pa rin!

I sighed. Napaka-OA ko! That was just a smile!

"Do you know that woman?" I nodded.

"She's my co-star," Mahinang sabi ko. I saw him bit his lip and nodded.

"I'm sorry, are you jealous?" I stopped when he asked that.

"Of course not!" I exclaimed.

Hindi no! Why would I be jealous? Huh?

His lips moved and nodded.

"Okay then, if my wife says so..." Humiwalay sya sa akin at hinawakan ang braso ko.
I stopped when he put his arm on my shoulder and pulled me closer.

"Don't worry, you're still the most beautiful..." My heart thumped like crazy. Damn
you, Zeij!

Napatingin ako sa paligid at napansing nasa may pagitan pala kami ng mga halaman.
Napailing ako at napangisi.

"Anyway, may kumuha ng shots kanina, right?" Biglang naitanong ko sa kanya.

Sumulyap naman sya sa akin at tumango.

"Hmm, yes?" Nasapo ko ang noo ko at hinagilap ang phone ko. I called Jana while
we're walking.

May inilagay na cap si Zeij sa ulo ko para itago ang mukha ko at hinawakan ang mga
daliri ko.

Napangiti ako at ang tumitiling boses ni Jana ang narinig ko sa kabilang linya.

"Where are you, Alyx?!" He exclaimed.

"I..." Napalingon ako kay Zeij at prenteng naglalakad lang habang hawak ako. "Aalis
ako..."

"Girl! Muntik ng kumalat sa internet 'yung sagutan nyo ni Tessa! Damn, buti nalang
nakausap ko 'yung may camera!" I sighed.

"How about the photos?" Tanong ko. Napansin kong diretso ang lakad namin ni Zeij sa
parking lot ng resort.

"Isa pa 'yun! I already talked to her too! I deleted everything on her phone first
hand." Aniya.

Thank, God! Hindi pwedeng kumalat 'yun!

"Paano mo napakiusap?" Tanong ko.

"Binayaran ko! Duh!" I chuckled. Wala nang hindi nabibili ng pera ngayon, huh?

"Okay, thanks, Jana!" I cheered. "Check you bank account tomorrow." Sabi ko.

"Okay! Anyway, 'yung hottie mong husband!" Tili nya kaya napatawa ako at hinawakang
mabuti ang kamay ni Zeij.

"I know! I told you!" I said, feeling proud of him.

"Jusko! You really have to tell me a lot about him! That cutie!" He sounds
convulsing kaya napahagalpak ako.

Nakita kong napatingin sa akin si Zeijan.

"Pero I think I saw him somewhere..." Aniya sa kabilang linya.

"Oww, really? Where?" I asked, curious.

"Parang sa--"

"Come on, baby..." Nawala ang atensyon ko sa kausap nang magsalita si Zeij.
"Huh?" I asked. Ngumuso sya sa gilid at kaagad kong naibaba ang phone ko ng makita
ang tinuturo nya.

My eyes widen.

It's a freaking motorbike for pete's sake! Oh my God!

"What..." Takang tanong ko at tinuro ang motor. He grinned.

"I'll explain later," He chuckled. May kinuha sya sa gilid at nakitang kumuha sya
ng helmet.

He held my arm softly, fix my hair and placed the helmet on my head.

Gulat pa rin ako habang pinagmamasdan syag nagsusuot ng helmet. His arms
stretching, his dog tag dancing with his every move.

Goddamn it!

Nalaglag ang panga ko ng sumampa sya sa motor at ngumiti lang lingunin ako.

Too much hotness for this, Zeijan! I hate it!

He tapped his back. Lumunok naman ako at marahang naglakad palapit sa kanya.
Patagilid akong naupo at binuksan ko ang salamin ng helmet at nagsalita.

"Z-Zeij, this is my first time..." Mahinang sabi ko. Of course, that isn't true.
I've rode this a couple of times. I just want to...

Nilingon naman nya ako at inabot ang kamay ko bago dahan-dahang iniikot sa baywang
nya.

"Don't worry, just hold onto me and I won't let go of you..."

The night is peaceful. Yakap ko ang baywang nya habang nagbabyahe kami.

He didn't tell me where we're going, basta ang alam ko kasama ko sya kaya ayos lang
ako. It's windy, ramdam ko ang hangin sa mukha ko at iniikot ko ang paningin ko sa
paligid.

It's a wonderful night, indeed, just with the shining stars and the warmth of his
body yet it already feels perfect.

I never know I'm capable of feeling this, 'yung walang iniisip na ibang bagay.
Hindi pinoproblema ang paparazzi, lahat.

"Baby, hold tighter. We'll go fast." Malakas nyang sabi kaya mas yumakap ako.

The lights from the posts shine brightly on my eyes. The coconut trees swinging
with the wind. I can actually smell the ocean from here! Sobrang ginhawa talaga sa
pakiramdam ang amoy ng dagat at probinsya kumpara sa syudad.

I mean, it's good in the city but it feels more great here! Refreshing!

Napaayos lang ako ng upo nang tumigil kami. Kaagad na bumaba si Zeij at binuhat nya
ang baywang ko pababa kaya nangiti ako.

Matapos tanggalin ang helmet nya ay kaagad nyang inabot ang akin at tinanggal. He
fixed my hair after that and lend me his arm kaya mabilis akong kumapit.

"Where are we?" I asked. He smiled and kissed my head. "You'll see..."

Habang papalapit kami ay naririnig ko ang hampas ng mga alon. Are we in another
beach? Napapangiti ako.

I wanna swim!

Nang makita ko nang dagat nga iyon ay napatili ako. I jumped in happiness and
clapped my hands.

"Oh my God! I wanna swim!" I exclaimed. Zeijan laughed and nodded.

"I know, that's why I brought you here. Walang iistorbo satin..." He smiled and I
tiptoed and kissed his cheeks before dragging him near the shore.

"Thank you, baby!" I said, making him dropped his jaw.

I know! I know I sounds flirty but... He's my baby too so...

Binitiwan ko ang kamay nya at tumakbong mag-isa sa shore. Tinanggal ko ang sandals
ko at naglakad kaagad sa tubig.

"It's cold!" I screamed. I heard his laugh, nakita kong naupo sya sa may buhangin
at pinagmasdan lang ako.

Saglit akong umalis sa dagat at tumakbo pabalik sa kanya. Dumukwang ako sa harapan
nya habang sya'y nakatitig lang sa akin.

"Let's swim?" Tanong ko.

"Later, baby..." Aniya at hinawakan ang kamay ko. He pulled me softly to sit beside
him
and held my hand.

"What do you wanna eat?" He asked me.

"Hmm, anything." I answered. "Meron ba?" Iniikot ko ang tingin ko.

"Hmm," Turo nya dun sa may tindahan sa medyo malayo.

"Kahit ano nalang..." Ngiti ko at tumango sya bago nagpaalam paalis. I was smiling
as I looked at him walking.

He's amazing.

Hindi ko naiwasang mapatulala sa dagat na payapa habang nakaupo roon ng mag-isa.

Paano na kaya kapag natapos ang dalawang linggo ko rito? How would this turn out?

Paano kaya kung simpleng tao lang ako? Not an artist nor an agent? Would I be able
to do things a normal people would do without telling me anything?

Falling inlove, long walk at the beach, singing my lungs out in a KTV, eating
anything without them judging my physical aspects... How I wish.

"Here," I laughed when I saw Zeijan's holding barbeque, fishballs and other street
foods.
"You like it?" I grinned and nodded.

"Yes! Ang tagal ko ng di nakakain nito!" Naupo naman kaagad sya sa tabi ko at
nangingiting iniabot sa akin ang pagkain.

"Sorry, ito lang kasi 'yung tinda d'yan..." He said at tumango habang may ngiti.

"It's fine! I love these anyway!" I cheered.

Nagsalo kami sa binili nya at nang magkulang ay sumama ako sa kanyang bumili.
Namukhaan pa ako nung batang nagtitinda kaya nginitian ko sya at kinausap.

Inilapit ko sa bibig ni Zeij ang barbeque na kaagad nyang kinagatan.

"Thanks," He said. I nodded at kumagat din doon.

"How's your day?" Tanong nya at iniabot sa akin ang pandan juice.

"Not really that great," I confessed. "Talk of the town again, scolded nanaman sa
set..."

"Who scolded you?" Nakita ko ang pagkunot ng noo nya.

"Direk..." I answered. His jaw clenched, nakita ko ang pagbuo ng kung anong emosyon
sa mata nya at nang akmang magsasalita sya ay kaagad kong sinubo sa kanya 'yung
squid balls kaya natahimik sya.

"That's normal anyway, ganyan talaga sa showbiz..." Sabi ko pa.

He sighed. Inabot nya ang buhok kong nililipad ng hangin at inilagay sa likod ng
tenga ko.

"It's better to be a normal person, right?" Marahang sabi nya. I nodded, held his
hand on my cheek and sighed.

"Yeah, that's what I want..."

"We're the same..." Aniya na may ngiti.

"Normal person ka lang din, huh?" Takang tanong ko pero ngumisi lang sya sa akin at
isinubo ang kikiam.

Nang mabusog kaming dalawa ay nanatili akonh nakasandal sa kanya. I felt like my
stomach bloated with all the foods I ate!

"Ree," Bulong ni Zeij kaya nilingon ko sya. Nang magtama ang mata namin ay ngumisi
sya at pinisil ang ilong ko.

"You wanna dance?" He asked at dagli akong napaayos ng upo.

"Really?" My eyes widen.

"Yes," Aniya at tumayo. Inilahad nya sa akin ang kamay nya pero bago ko iyon
tanggapin ay
inabot ko ang phone ko para sa tugtog.

"What day is it?

And in what month,
This clock never seemed so alive..."
"Can I have this dance?" He said, smiling genuinely. Iniangat ko naman ang kamay ko
para tanggapin ang nakalahad nyang kamay.

"I can't keep up and I can't back down,

I've been losing so much time..."

He held my waist and I put my hands on his nape.

"Cause there's you and me

And of all people with nothing to do
Nothing to lose...
And there's you and me
And of all other people
And I don't know why
I can't keep my eyes off of you..."

I smiled as we sway slowly. Magkahugapo ang mga mata habang sumasayaw. I can feel
my heart beating fast as I danced with him.

"You're beautiful," He said softly.

"Something about you now,

That I can't quite figure out
Everything she does is beautiful
Everything she does is right..."

"You're handsome too..." I whispered. We both smiled I giggled when he slowly swirl
me around and catch my waist after.

"Zeijan!" I shrieked. He laughed and held my hand and brought it on air.

Now, we look like dancing a ballroom! I laughed. He was holding my waist and his
other hand is on my hands in the air, ang kamay ko nama'y nakapatong sa balikat nya
at marahang ang paggalaw namin.

"Cause there's you and me and all of the people with nothing to do,
Nothing to lose..."

He looks like a prince in Hallmark movies, with his blue eyes under the moon, he
can't be that perfect!

Sumandal ako sa dibdib nya at nang ibinalik nya ang kamay ko sa leeg nya ay mas
bumagal ang pagsayaw namin.

"Alyx?" He whispered.

"Hmm?" I hummed.

"Nothing," He breathe and kissed my hair.

The song changed. Naghiwalay kami at nagkatinginan nang naging maindak ang kanta.

Now, that's my song!

We both grinned at each other and I started dancing, swinging my hips.

He whistled. I winked and pointed him.

"Go, baby! Dance!" I cheered at nagkibit balikat sya at tumawa.

"To be young and in love in New York City,

To not know who I am but still know that I'm good long as you're here with me..."

He started dancing! I laughed hard when he danced sexily!

I whistled back. Nagkatawanan kaming dalawa. Mas iginalaw ko ang balakang ko at

tinabingi ang ulo.

"To be drunk and in love in New York City,

Midnight into morning coffee,
Burning through the hours talking..."

Hinawi ko ang buhok ko sa balikat. I danced more sexily, mula sa baywang ko ay

hinaplos ko ang katawan pataas.

He stared at me darkly, clenching his jaw. I chuckled.

"Damn, I like me better when I'm with you,

I like me better when I'm with you,
I knew from the first time, I'd stay for a long time 'cause...
I like me better when...
I like me better when I'm with you..."

I moved near him. Kumapit ako sa balikat nya. I danced with him.

Halos matawa naman ako ng mas umigting ang panga nya.

"Come on, Lyx..." He whispered.

"Why? Hmm?" I moved my waist. Humawak naman sya sa baywang ko at sumabay.

"You can't dance like that in front of other man..." Mariing bulong nya. I chuckled
and nodded.

"And you can't dance infront of other girls too..." He nodded and kissed the tip of
my nose.

I held both of his shoulder and swing my hips more sexily. I even bit my lip at
kita kong sumunod ang tingin nya doon.

Our face met, konting galaw nalang ay magtatagpo na ang mga labi namin at
naramdaman ko na ang hininga nya sa mukha ko.

I stared at him, he stared back at me, darkly and passionately.

I tiptoed. Mas tumungo naman sya at bago pa man magdikit ang labi namin ay
napangisi ako bago lumayo na tumatawa.

"Alyx!" He screamed. Natatawang umiling ako at tumakbo sa shore.

"Come here, Zeij! Let's swim!" I shouted bago hubarin ang summer dress ko, leaving
me
on my white two piece swimsuit.

"Mamaya ka sakin!" Sigaw nya at napahagalpak ako ng makitang hinuhubad nya ang
damit at itinapon sa may bato. He removed his pants, leaving him on his boxers kaya
napalunok ako.
Tumakbo ako sa dagat at nag-init ang pisngi ko.

I heard a loud splash of water. Napatingin ako sa likod at napatili sa biglaang

pagyakap ni Zeijan sa baywang ko at pag-angat sa akin sa ere.

"Zeij!" I screamed. Humalakhak sya sa tenga ko at dinala ako sa mas malalim na

parte.

Napahawak ako sa balikat nya at naiiling syang humawak sa baywang ko para alalayan
ako.

"You naughty little girl..." He hissed.

"Come on, little boy!" Tawa ko at ngumiwi sya at pinatakan ako ng halik.

Napaatras naman ako at pinalo ang hubad nyang dibdib.

"Kiss stealer!" I hissed.

"Hmm, jail me then..." Bulong nya at sa muling pag-ambang halik nya ay gumanti ako.
I smiled in between our kisses as I opened my mouth to welcome him.

He held my waist tighter at niyakap ko ang leeg nya habang nagpapalitan kami ng
halik.

Nagdikit ang noo namin habang naghahabol ng hininga. We're staring at each other's
eyes at umangat ang malamig nyang kamay sa pisngi ko kaya napapikit ako.

"Lubog tayo..." Bulong nya at ngumiti ako bago tumango.

Halos mapasinghap ako sa lamig ng lumubog kaming dalawa. Kaagad akong nanginig sa
lamig at napansing mas nauna akong umahon kaysa sa kanya.

Niyakap ko ang braso ko at literal na napanganga nang umahon si Zeijan sa harapan

ko mismo.

Pumilantik ang lintek kong puso.

He's dripping wet! I watch the water as it luckily moved from his hair down to his
prominent jaw and hard chest!

His wet hair is cleanly pushed back on his head, making me have a full view of his
face.

Deep blue eyes is what I've seen the moment he opened his eyes.

Napalabi ako at bumaba ang tingin ko sa dibdib nya. Damn, damn! Kalma, Alyx!

"Wife?" His brow raised. I bit my lip and utter a question.

"Zeij, taga-saan ka?" I asked.

He stilled. Nakita kong umangat ang labi nya sa ngisi at 'yun nalang ang gulat ko
ng humawak sya sa baywang.

"Taga-Manila..." He said and moved his waist. Gumiling sya sa harapan ko. He danced
like those I've seen in videos kaya napahagalpak ako ng tawa.
"Zeijan!" Sigaw ko at tinapunan sya ng tubig at napahagalpak sya bago mas kumendeng
at kumindat pa.

"Ikaw, baby, taga-saan ka?" Asar pa nya.

"Tigilan mo ko!" Tawa ko at mas tinapunan sya ng tubig.

He dried my hair using his shirt. Kasusuot ko lang ulit ng summer dress ko at
binigyan ako ng jacket ni Zeij para hindi ako lamigin.

"Do you have any other shirt?" I asked him. Natigil naman sya at sumulyap sa akin
bago tumango.

"Yeah, sa motor..." Aniya at nakagat ko ang labi at tumango.

Isang kulay puting shirt at isinuot nya pagkarating namin sa motorbike. Inayos rin
nya ang jacket sa katawan ko at zinipper sa harapan para hindi matanggal.

"Anyway, Zeij, is this yours?" I pointed the motorbike. Nakita kong sumulyap sya
doon bago ngumuso at umiling.

"Hiniram ko lang," He answered me, smiling. Tumango naman ako at nang inilagay nya
ang helmet sa ulo ko ay kaagad syang sumampa sa motor at inilahad ang kamay nya
para alalayan ako.

This is probably one of the best nights of my life! Sobrang saya sa pakiramdam!

"Thank you, Zeij..." Pasalamat ko nang makabalik na kami sa resort. It's already
11PM.

"Welcome," Zeijan smiled and caress my hair.

"Take a bath when you reached your room, then, sleep, 'kay? Text me when you'll
sleep."

"I don't have your number..." Mahinang sabi ko.

Napatango naman sya at iniabot ko sa kanya ang phone ko. May pinindot sya roon bago
ibinalik sa akin.

"Did you enjoy it?" Aniya at nakangiting tumango ako.

"Super! Thank you talaga!" Hinawakan naman nya ang baywang ko at humalik sa noo ko.

"Good, I'll take you to your room, 'kay?" Tumango naman ako at inilagay nya ang cap
sa ulo ko bago umakbay.

Habang naglalakad kaming dalawa ay narinig kong may binati si Zeij. Nag-angat rin
ako ng tingin at nakitang lalaki ito na ngayon ko lang nakita.

"Zeijan, bro..." He greeted Zeij.

"Arch, pare..." Bati pabalik ni Zeijan at natigilan ako roon. Napabaling ako sa
braso nung kausap ni Zeijan at halos manuyo ang lalamunan ko nang makita ang dragon
na tattoo nya roon.

If I'm not mistaken, that's...

"Sinong kasama mo?" He asked Zeij.

"Uh, my wife..." Ani Zeijan kaya dagli akong nag-angat ng tingin para tignan 'yung
lalaki.

Our eyes met. May kung anong meron sa sikmura ko nang makitang ngumisi ang lalaki
sa akin.

"Oh, you're wife..." The man smirked and took a glance at me again. Mabilis akong
nagbaba ng tingin at humawak sa shirt ni Zeijan.

"You know her?" Tanong ni Zeijan at mas humigpit ang hawak ko sa shirt nya.

Shit! Shit! I'm fucking doomed!

"Oh, no..." Tumawa ang lalaki pero nagsitayuan ang balahibo ko. Naramdaman ko ang
paghuli ni Zeijan sa kamay ko sa shirt nya at hinawakan nya ang kamay ko.

"But I guess we'll see each other again next time..." Sabi nito at mariing ipinikit
ko ang mata.

Nakuyom ko ang kamay ko at mas humigpit ang hawak ni Zeij sa isang kamay ko.

"Sige, pre, una na ko..." Paalam nya at narinig kong hindi na sumagot si Zeij.

The man left, kaagad namang humarap sa akin si Zeijan at hinuli ang tingin ko.

"Are you alright?" Puno ng pag-aalala nyang sabi.

"Y-Yes..." I nodded at hinabol ng tingin ko 'yung lalaki kanina. Nakita kong

lumingon muling ito at ngumisi sa akin kaya mabilis akong humarap muli kay Zeijan.

"I-Is Arch really his name?" I asked. I saw his forehead creased.

"Hmm, tawag lang. His name's Renzo..." Tumango ako at nagtanong ulit.

"In any case, Archer ba ang buong tawag sa kanya?" He stilled. Nakita ko ang pag-
igting ng panga nya at ang malalim na pagtingin sa akin.

"How did you know that name?" Seryoso at mariin nyang sabi. Muli akong napaharap
doon sa lalaki pabalik kay Zeijan na malalim ang tingin sa akin.

Napalunok ako. Fuck!

"Parang narinig ko lang sa iba..." Sagot ko kaagad.

He remained serious. Ngumiti ako at hinawakan ang braso nya.

"Wala na 'yun, Zeij. Curious lang ako..." Nakangiting sabi ko at nakita kong
bumuntong-hininga sya bago hawakan ang baywang ko.

I found Archer! Damn!

--
Advance Merry Christmas! Enjoy your holidays! I love you!

Songs: (try listening this! They're great!)

You and me -Lifehouse
I like me better -LAUV
Kabanata 10
140K
4.69K
653
Kabanata 10

"How is she?" I whispered. Lumayo ako sa set at tumabi sa may gilid para makausap
ang nurse.

"Ayos naman po, Ma'am, pero kadalasan po hinahanap kayo..." Aniya. I sighed.
Hinilot ko ang sentido ko at napailing.

"Anong sinasabi mo sa kanya?"

"Ang sabi ko po nasa shooting kayo, Ma'am. Umiiyak nga po madalas, gusto po siguro
kayo makita..." Aniya.

My heart flinched. Napahawak ako sa dibdib ko at naisip ang itsura ng Momny ko sa

sinabi nya.

"T-Tell her I'll be back soon," Nagpipigil na luha kong sabi.

My Mom was paralyzed and was left alone with my step-father.

"Sige po, Ma'am..." Aniya.

"Is he visiting her?" Tanong ko.

"Si Sir po?" Tukoy nya sa Step-father ko. "Hindi, Ma'am. Madalas po ay wala sa
bahay at hindi po nagsabi kung saan pumupunta."

Bumalik ako ng hotel na hindi nagsasabi sa mga staff. I just texted Jana about my
dissapearance. Nanghina na rin kasi ako nang marinig ang sinabi nya tungkol sa
Mommy ko.

I was twelve when the yacht we've been riding sinked. Kahit maliit pa ako, I can
still remember it clearly, on how I strived hard to live, kung gaano ko sinubukang
iligtas ang pamilya ko.

Papunta sana kami noon sa isang isla para mamasyal kasama ang mga magulang ko, i
requested that. Me, together with my Mom and Dad. We're really happy that time.
Kasi sa kabila ng schedule nila ay nagkaroon kami ng oras para magbonding.

As a twelve-year-old kid, ang gusto ko lang ay ang makasama ang mga magulang ko.

Hindi ko alam kung paano nangyari, hindi ko na rin masyadong maalala. Ang alam ko
lang ay sa isang iglap ay nagkagulo na ang mga tao, nag-umpisa nang lumubog ang
yate at nagsitalunan kami.

My Dad tried so hard to saved us pero dahil sa alon ay nahiwalay kami ni Mommy.
Like my Mom, I can't swim too kaya magkayakap kami habang lumuluha at sinusubukang
maghanap ng makakapitan.

Nahiwalay na rin kami sa karamihan ng passenger ng yate, hindi ko na rin nakita ang
Daddy ko. I remembered how a large waves ate us, nabitawan ko si Mommy at lumubog
ako.

I was struggling hard, hindi ako makahinga. Ang dinarasal ko lang noon ay ang
mabuhay at makasama ang mga magulang ko. Sana, sana hindi nalang ako nag-ayang
mamasyal. Sana ay nagstay nalang kami sa bahay, sana ay hindi kami nagkaganito.

I lost conciousness, I thought that was the end of my life but I woke up in a
hospital, full of bruise. Kaagad kong hinanap ang mga magulang ko, my mother was in
coma that time, head injury. Tumama ang ulo nya sa bato dahil sa alon, my dad,
Alejandro... H-He didn't make it... He's gone...

Napapikit ako at hinawi ang luha ko.

I don't know what happened, hindi sya nailigtas ng rescuers, hindi na rin nakita
ang katawan nya na mas ikinalungkot ko.

Half of the passengers died in drowning while me and my Mom are lucky enough to
lived.

Isang buwan matapos ang aksidente ay may pumunta sa ospital, Antonio daw ang
pangalan nya, ang sabi nya sa akin ay kaibigan daw siya ng mga magulang ko.

My Mom, Carmina, was still in coma, walang nag-asikaso sa negosyo nila ni Daddy
kaya lumubog ito sa utang. Hindi ko alam ang gagawin ko, I was just a child back
then. Wala akong nagawa kung hindi ang magdasal at umiyak.

That Antonio guy, helped us. Sya ang nagpatakbo ng negosyo ng magulang ko habang
walang malay si Mommy.

Isang taon pa ang lumipas at ibinalita sa akin na nagising na sya. Nagkukumahog

akong pumunta sa ospital, kagagaling ko lang noon sa school pero hindi ako
nagpapigil.

I rushed there, knowing that my Mom was paralyzed. Panibagong dagok ito sa buhay
ko.

Mas lumubog kami sa utang, mabuti nalang at nandito si Tito Antonio para alalayan
kami.

Naghihinagpis man ay naging matatag kami ni Mommy. She cries silently, kapag
nandyan ako ay tahimik sya at ngumingiti ng pilit pero kapag sa gabi, kapag
nagpapanggap akong tulog ay tsaka sya umiiyak.

Antonio offered to marry my Mom, in order to save our company. Wala akong nagawa, I
was just a kid and hindi rin kaya ni Mom kaya ikinasal sila sa papel.

He's good at first, inalagaan nya kami ni Mommy but time comes when his attitude
changes.

Umuwi nalang sya, isang araw, lasing. Naabutan nya akong alas-syete na umuwi kaya
nagalit sya. He pulled my hair, slapped me, kicked me, he abused me physically.

I was helpless that time, si Mommy ay nasa kwarto at hindi makagalaw at ang mga
maids ay wala ring nagawa.

That becomes his hobby. Uuwi syang lasing at bubugbugin ako. Ayos lang sa akin, as
long as he won't hurt my mother, ayos na ako, kaya kung tiisin ang lahat.

I just cried myself to sleep, hindi rin ako nagpakita kay Mommy dahil ayokong
makita nya akong ganoon.

One time, Antonio came knocking on my room. Yakap-yakap ko ang paa ko habang
naglalakad sya papasok.
I was scared. Paano kung saktan nya ako? Paano kung pagsamantalahan nya ako?

"Alicia," Aniya, malambot ang tono. That stopped me.

Nag-angat ako ng tingin, nanginginig sa takot.

He sat in front of me. Inabot nya ako pero lumayo ako sa takot.

"No, h'wag kang matakot." Aniya. "May i-ooffer lang ako sayo..."

"P-Po?" Nanginig ang boses ko.

"Sumama ka sakin, I have a proposal for you." Aniya.

"A-Ano po 'yun?"

"First of all, I am sorry for hurting you..." Napalunok ako roon at nakuyom ko ang
kamay ko. "I was just drunk, hindi ko sinasadya. Sana ay mapatawad mo ako..."

Hindi ako nakasagot roon at napatungo nalang.

"Alicia, hija..." Inabot nya ang baba ko para makita ko sya, napatalon ako pero sa
takot ay hindi ako pumalag. "Gusto mong tulungan ko kayo, diba? Gusto mong mas
umangat pa ang negosyo ng mga magulang mo, diba?"

I nodded. I saw his devilish smile na halos nagpakilabot sa akin.

"Come with me, ipapakita ko sa'yo." Isinama nya ako sa isang bodega.

I was scared at gusto ko mang umatras at umayaw ay natatakot akong saktan nya ako
at ang Mommy ko. I know he's influential the first time I saw him.

Sinalubong kami ng mga malaking tao pagpasok namin. They were all wearing black,
with their blank face and big bodies. They looked goons! May balbas rin ang iba at
nakashades pa.

Nang may dumaang grupo ng mga lalaki ay napaatras ako at naiwan ako ni Antonio. I
saw one of the goons smiling widely, ipinakita nya pa sa akin ang baril nya at
pinasadahan ako ng
tingin at halos tumakbo ako sa takot.

"Berto! Not her!" Sigaw ni Antonio na nagpatalon sa akin.

"Bagong bata mo, Boss?" Ani nito at mas tinitigan ako. I saw Antonio smirked and
nodded, kumalabog ang dibdib ko roon.

"Alicia! Let's go..." Mabilis akong tumakbo sa kanya at kumapit sa shirt nya.

The men laughed. Lumingon sa akin si Antonio sa matigas at malamig na ekspresyon

kaya nabitawan ko ang shirt nya.

"S-Sorry po..." I stuttered.

I thought his proposal is simple but it isn't. Nalaman ko na isa pala silang sikat
na drug dealer, marami silang planta sa iba't-ibang lugar sa bansa. Hindi lang
iyon, si Antonio ang founder at pinuno nito.

They're even exporting drugs in other countries. Hindi sila mahuli-huli ng pulis
dahil sa impluwensya, sa mga kakilala at kasabwat sa gobyerno.

They owned billions already at nadadagdagan pa iyon dahil sa mas lumaki at dumami
ang planta nila. He have thousands of men working for him at isa na ako roon.

I have no choice, tinakot nya akong papatayin nya ang Mommy ko kung hindi ako
papayag, tinakot nya akong ibibigay nya ako at hahayaan ang mga tauhan nya sa
gagawin sa akin kapag hindi ako pumayag.

I may look strong but my mother is my weakness.

Sa murang edad ay alam ko na ang takbo ng negosyo nila. Doon ko rin nakilala si
Trece at Hawk na mga ulilang bata at nakatira nalang sa lansangan.

Hindi lang kaming tatlo ang mga bata noong panahong 'yun, marami kami. Sila ang
naging malapit sa akin dahil sa iniligtas nila ako nang muntik na akong halayin
'nung Berto na matagal na palang pagnanasa sa akin.

Nagsumbong ako pero tinawanan lang ako ni Antonio at pinagalitan. Berto was still
there pero hindi nya ako pinakialaman ulit.

They trained us, together with the other kids as their agents to fight, steal and
even kill for them. Kapag hindi kami sumunod ay papatayin kami.

Para sa Mommy ko, para maging ligtas sya ay sumunod nalang ako.

He changed my name legally, from Alicia Marie Buenavides to Alyx Riadna Alarcon, I
don't know why.

Nag-aaral ako noon kapag weekdays at kapag weekends naman ay nasa headquarters ako
para mag-ensayo.

We have different trainers, we have one in taekwondo, kickboxing, fencing, mixed

martial arts, and any combat sport. They also trained us how to make a bomb, to
shoot, to use different kinds of deadly weapons I didn't even imagine of doing.

The trainers liked me because I'm a fast learner, ako rin ang isa sa leading agents
nila dahil sa mga achievements ko.

They recognize me as their best when I lead a drug operation, mag-aangkat kasi noon
ng droga patungong China at naroon ang mga pulis at mga agent ng FBI para mag-
abang.

Natunugan ko iyon kaya gumawa ako ng paraan para hindi mahuli. Nilito ko sila, we
have three vans for the operation at nagpadala pa ako ng tatlo pa para lituhin
sila.

We changed our route, akala ko ay iyon na pero may nakabantay rin doon. Good thing
mas kaunti kaysa sa orihinal na ruta.

Their leader was there, a senator, together with his hired policemen and
bodyguards.

We fought them, dinala namin sila sa isang secluded na lugar para walang makakita.
I killed the Senator, one of the most influencial and make it look like a suicide.
That was my first kill, I was eighteen back then.

Ipinalabas naming binaril nya ang mga kasamahan bago nagpakamatay and as easy as
pie, naideliver sa China ang mga droga.
On my first kill, they praised me, they cheered for me but I was sad. I am a
murderer, hindi iyon mawala sa utak ko.

Hindi ako nakatulog ng halos isang buwan habang hindi umiinom ng sleeping pills at
sa sobrang
depress ko, isang araw, I took a half bottle of pills. I was hospitalized, umiyak
si Mommy noon at galit na galit si Antonio.

He abused me when I woke up, halos mapatay nya ako noon sa katangahan ko, he put a
gun on my head, akala ko katapusan ko na noon pero hindi nya itinuloy dahil sa
isinulsol sa kanya ng mga tauhan nya.

I become numb after that, para sa Mommy ko nalang ako nabuhay.

Nakilala ko si Jana noong third year college ako, he's a talent scout at nirecruit
nya ako kaya ako naging artista. Sikat ako, I was one of the rising star of the
network, umuulan ako ng fans at endorsements.

Ayos lang din naman kay Antonio dahil nagamit nya ang pagiging artista ko para
dumami ang kliyente nya. I don't do drugs and will never use that.

Sumusunod lang ako sa utos ni Antonio para sa Mommy ko at sa negosyo naming

pinapatakbo nya.

I've killed a lot of people, ayaw ko man ay naging bahagi na ito ng misyon ko. My
team includes my two friends, Trece as our hacker and Hawk na kagaya ko ay ang
sumusugod sa mga misyon.

Unfortunately, now, sya ang naka-assigned sa Japan para sa pagmanman ng mga tauhan
roon ng kalaban at ako naman ay ang nakatakdang pumatay kay Archer.

Archer is one of the best agent of DEA or the Drug Enforcement Agency. I don't know
exactly if he works for them pero 'yon ang alam namin. That's what Trece found in
her research.

There's nothing we can know from him, no one knew him or even saw him. Para syang
hangin trumabaho. Natunugan kami ng mga pulis noon dahil nakapuslit si Archer sa
operasyon namin at nahuli ang iilang tauhan.

We trained those who are assigned in drug deliveries well. Kahit anong mangyari,
kahit anong itanong sa kanila ang mga pulis ay hindi sila maaaring magsalita, may
patalim sa leeg ng mga kamag-anak nila kaya once na magsalita sila, their families
would be in danger.

Maraming operasyon na ang sumablay dahil sa lalaking 'yun at isang paraan para
tumigil sya ay ang pagkawala nya sa landas namin.

I can't waste this, I have to kill him, that asshole. Mabuti nalang ay nakita ko na
sya. Itinago rin kasi ni Antonio si Mommy simula noong nag-umpisa ang misyon ko,
mabuti nalang at may number ako ng nurse nya kaya nakakamusta ko sya. Kung hindi ko
sya mapapatay ay hindi ko na makikita si Mommy.

Kung sasablay rin ako ay baka magaya ako sa isang kasamahan ko.

He was assigned to kill him but he failed, mismo ang taong inakala nyang si Archer
ay mali rin and because of that, Antonio killed him with his bare hands.

I saw how he died, they tortured him and mutilated him before throwing his body in
an open area with a signage, "Adik ako, h'wag gayahin."

That's how my work goes, you'll kill or they'll kill you instead. You have to do
dirty jobs just to live and survived.

How awful was that right?

Hanggang ngayon ay sinisisi ko pa rin ang sarili ko kung bakit ako narito. Dahil
ito sa kagagawan ko dati. Siguro kung hindi ko sinabing magbakasyon kami, siguro
kung nakontento nalang ako na makasama ang mga magulang ko sa bahay ay wala ako
rito.

Then, my father would've been lived, my mother would still be walking and happy and
I was living my life normally, with friends and family.

I bet we'll be really happy, I bet hindi ko nararanasan 'to.

I miss them, I really miss my family... I wish my father was here...

My tear fell. Kinagat ko ang labi ko para magpigil ng hikbi.

Inabot ko ang red wine sa tabi ko at sumimsim roon.

If they are here, hindi siguro ako nag-iisa. I wish...

Mas inilubog ko ang katawan ko sa tub na punong-puno ng bula. Kung magpakalunod

kaya ako rito, will I die?

Can dying stop the pain?

My phone suddenly rang, saglit akong umahon at sinulyapan ang telepono ko na katabi
ng wine.

Mister calling...

I smiled, he did that on my phonebook.

Tinitigan ko lang iyon hanggang sa mawala ang tawag. I sighed when it rang again at
hindi ko pa rin sinagot.

He left the island two days ago, pupuntahan raw nya ang kapatid nya at aalagaan
saglit.

He told me lately that his brother got blind because of an accident months ago.
Ayoko syang istorbohin, dahil may problema sya, ayokong makidagdag.

My phone rang again pero hindi ko ulit iyon sinagot at tinitigan lang. A received a
text from him.

Answer the phone, baby.

Namatay rin ang phone ko pagkalitaw ng message.

It rang again kaya napailing ako at iniangat ang kamay ko. Sa pag-abot ko ng phone
ko ay natabig ko ang baso ng wine kaya nabasag ito.

The wine scattered on the floor like fresh blood pero binalewala ko iyon.

I answered the phone and his mad voice is what I've heard on the other line.
"Why aren't you answering the phone, Ree?" Mariing sabi nya. "I was worried!"

"Sorry," I whispered on the phone. "M-Masama lang ang pakiramdam ko..." My voice
broke but I pretended to cough.

He stopped.

"Are you crying?" Biglang napalitan ng pag-aalala ang boses nya.

How did he know?

"N-No, may sipon lang..." Mahinang sabi ko.

"Where are you?" Tanong nya. Hindi ako sumagot. "Ree..."

"Hmm?" I hummed.

"Nasaan ka? Pupunta ako..." Aniya. I smiled bitterly, you can't, Zeij. You're not
here.

"Don't mind me..." I said. He sighed.

"Where are you? I'm worried, Misis..." Aniya sa kabilang linya. Hindi ako sumagot
at sa halip ay bumuntong-hininga.

"Alyx..." Aniya.

"H-How's your family?" Maliit na boses kong sabi.

He sighed exasperatedly. "They're fine, where are you?"

"Yung kapatid mo, ayos na sya?" Tanong ko ulit.

"Alyx..." He said in a warning tone.

"Pakisabi sa kanya, magpagaling sya..." Mahinang sabi ko. "Bantayan mo syang maigi
tapos ikaw, magpahinga ka rin--"

"Alyx Riadna!" He exclaimed. Natahimik ako. "Where the fuck are you?"

"W-Wala ka naman dito..." I chuckled awkwardly. Tumulo ang luha ko.

"Just tell me where you are." He said darkly. Umiling lang ako at pinatay ang
telepono.

I put it back on the side at closed my eyes.

Nakakapagod rin pala?

Mas inilubog ko ang katawan sa tubig. I lowered my face on the water until my whole
body is inside the tub.

Itinigil ko ang paghinga at hinayaang lumubog ang sarili. I don't know how long I
stayed there.

I wish in my second life, makasama ko na ang pamilya ko, sana sila pa rin. Sana,
maging maayos na ang buhay ko. I don't want to be involved in this kind of work,
anymore. Nakakapagod, nakakakonsensya.
I wish, in my next life, I'll find my husband again, Zeijan. He's been good to me.

I suddenly felt a tight grip on my arm. That pulled me up out of the water. Umawang
ang labi ko para sumagap ng hangin.

"What the fuck, Alyx?!" Nagmulat ako ng mata at napaatras nang makita ang galit na
mukha ni Zeijan.

"Z-Zeij..." My voice broke.

"What the hell are you doing?!" He exclaimed, enraged. Nakatiim ang panga nya at
matalim ang tingin sa akin. "Huh?! Alyx Riadna!" Inalog nya ang braso kong hawak
nya.

"Paano kung di aki dumating?!" He hissed. "You could have died!"

"Z-Zeij..." I called his name at nanginig ang boses ko. He stopped, umawang ang
labi nya at napasinghap ako ng bigla nya akong higitin at yakapin.

"S-Sorry..." Bulong ko at umiiyak na yumakap sa leeg nya. "S-Sorry, sorry..." I

said, sobbing.

Mas humigpit ang yakap nya sa akin, not minding that I am wet at nababasa na sya sa
katawan ko. Malalalim at mabilis ang paghinga nya sa may tenga ko.

"You scared me..." Mariing bulong nya. "Paano kung di ako dumating kaagad! Paano
kung--"

"W-Wala ako sa sarili..." Bulong ko at mas napahagulgol.

"What were you thinking?" Rumahan ang boses nya at hinaplos ang buhok ko. "You
fucking made me nervous..."

"P-Patawad..." He hushed me and caress my bare back.

"Sshh, ayos na..." Bulong nya. Lumayo sya sa katawan ko at hinawakan ang pisngi ko.
Lumuhod sya sa tabi ng tub at pinakatitigan ang mata ko.

"Don't do that again, okay?" Marahang sabi nya. He caressed my cheek back and forth
while drying my tears.

"S-Sorry..." Basag ang boses ko ng sabi. His calm blue eyes made everything fine,
my chaotic mind suddenly becomes peaceful.

Nang makitang nakaluhod sya roon at dagli ko syang hinila at napatingin sya sa
akin.

"M-May basag na baso, baka..." Naupo sya sa gilid ng tub at hawak ang kamay ko.

"I'm fine," Aniya. Nakita ko ang pagsulyap nya sa nabasag doon pabalik sa akin.

"Is that wine?" I nodded. Humawak ako sa kamay nya ng mas mahigpit. He sighed.

"I thought that was blood..." Ginulo nya ang buhok at pagod akong tinignan. "I was
scared."

"S-Sorry..." Mahinang sabi ko. I wasn't thinking straight, hindi ko alam kung
paanong nangyaring ganun.
Gumulo ang utak ko, maayos naman kanina tapos... Mariin akong napapikit.

"Come here..." Sa pagmulat ko ay nakita kong nakatayo na si Zeijan sa may tabi ng

tub. Napakurap ako ng ipinatong nya ang tuhod sa gilid at bigla akong binuhat.

"Zeij!" I panicked. I am naked!

Hindi sya sumagot at mas binuhat ako. Sa takot kong malaglag ay kumapit ako sa
batok nya.

Seryoso ang mukha nya habang naglalakad buhat ako while I looked like trash.
Nahihiya ako dahil sa wala akong suot na kahit anong damit, punong-puno ng bula ang
katawan ko at basa pa ako.

Ibinaba nya ako sa tapat ng shower. Napatungo ako at niyakap ang dibdib ko.
Nanginginig ang mga paa ko at bago pa man ako mabuwal ay nahawakan nya ang baywang
ko.

"I'll clean you," Aniya kaya nag-angat ako ng tingin.

"I-I can do it..." Mahinang sabi ko pero nangunot lang ang noo nya at tumaas ang
kilay.

"You can't even stand by yourself," Mariing sabi nya.

"B-Baka makaistorbo ako sa'yo... I..."

"I am your husband, Alyx. It's my responsibility to take care of you..." Aniya at
nangilid ang luha ko.

"S-Sorry..."

"Stop apologizing, magpahinga ka pagkatapos..." I nodded. Binuksan nya ang shower

at kaagad na tumama ang tubig sa ulo ko.

Binanlawan nya ang buhok ko na may bula pa. I watched him as he seriously washed my
body. Nakatiim lang ang bagang nya at madilim ang mga mata nya.

He looks tempted, I can see it pero ipapaling nya lang ang ulo nya at huhugot ng
hininga.

Pinatalikod nya ako at sinabunan ang likod ko. My heart is pounding hard, kung
ibang lalaki siguro ay pinagsamantalahan na ako dahil sa lagay ko pero sya... He's
different.

I can't help my heart from throbbing painfully. Sa sobrang sarap sa pakiramdam ay

sumasakit ang puso ko.

He's just too gentle and kind. He's a good person.

He washed my body, tinanggal nya ang sabon sa katawan ko pagkatapos akong banlawan.
Nakatiim pa rin ang bagang nya at animo'y walang pakialan kung nababasa na sya nt
tubig galing sa akin.

He's wearing a black body shirt and pants, nakasapatos rin sya at bagsak ang buhok
nya sa kanyang noo habang seryoso sa ginagawa.

"P-Paanong nandito ko?" I asked. Sumulyap sya sa akin at bahagyang umupo para
sabunan ang paa ko.

"I went back earlier, kararating ko lang, I was about to surprise you but you
surprised me instead..." Malamig nyang sabi. I bit my lip.

Tumayo naman sya at tinapos ang ginagawa nya. Hinawi nya ang buhok sa mukha ko bago
inilagay sa  likod ng tenga ko.

He bit his lip at mariing pumikit.

"Damn," He breathe at nanatili akong nakatitig lang sa kanya.

"Let's go inside," Aniya at kaagad syang umabot ng robe at ipinasuot sa akin.

Itinali nya iyon sa baywang ko at napasinghap ako ng bigla nya akong buhatin
palabas ng banyo.

Kumapit ako at sumandal sa dibdib nya. Nakita kong napasulyap sya sa akin sa ginawa
ko pero hindi nagsalita.

He put me carefully on the bed. Nakalaglag ang dalawang paa ko sa sahig at umayos
sya ng tayo matapos akong ilapag roon.

I saw him fishing his phone out of his pocket before calling someone on the phone.

"Phoenix," He called his friend. Nanatili syang nakasulyap sa akin.

"Yes, I'm here..." Aniya. Tumabi sya sa akin sa kama at hinawakan ang baywang ko
palapit sa kanya.

I hugged his waist and settled my face on his chest.

"Could you put my things to my place?" Aniya sa kaibigan. Hinaplos nya ang buhok ko
at hinawi.

"Yes, naiwan ko sa may lobby ng hotel." Aniya. "Tapos padalhan ako ng damit sa
kwarto ng asawa ko." Aniya.

"Yes, thanks..." Ibinaba nya ang telepono. Mas sumubsob ako sa dibdib nya at mas
naging marahan ang haplos nya sa buhok ko.

"Are you alright?" Aniya at sinilip ako.

I shook my head at napabuntong-hininga sya at marahang kinalas ang kamay ko sa

baywang nya. He tilted my chin and stared at me softly.

"H'wag mo ng uulitin 'yun, hmm?" I nodded.

"S-Sorry, wala lang ako sa sarili..." Bulong ko. "A-Are you mad?"

He stared at me and shook his head. Napapikit ako ng dumampi ang labi nya sa dulo
ng ilong ko at hinaplos ang pisngi ko.

"No, I was just scared. Sorry kung nasigawan kita..." I nodded.

"A-Ayos lang, salamat..." Sabi ko.

"Wait," Humiwalay sya saglit para tanggalin ang sapatos nya. Tumayo sya at nakita
kong pumunta sya sa cabinet ko. Kumuha sya ng damit ko roon at nanatili lang akong
nakamasid sa kanya.
Kumakalabog ang dibdib ko sa bawat galaw at ginagawa nya.

Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko at nang lumapit sya ay napatigil ako.

"Is it fine kung bibihisan kita?" Marahang tanong nya.

I nodded.

Inalalayan nya ang kamay ko patayo at kinalas ang roba ko. I saw him gulping as he
removed my robe pero pipikit lang sya ng mariin para kumalma.

He let me wear my undies. Humawak ako sa balikat nya at hinayaan sya. Matapos nun
ay
biglang tumunog ang doorbell kaya napatigil sya.

Humawak sya sa baywang ko at kaagad na kinuha ang roba at ipinatong sa balikat ko.

"Stay here," Aniya at lumabas sa kwarto.

Yakap-yakap ko naman ang roba sa dibdib ko at nang pumasok syang muli sa kwarto ay
may hawak syang damit. Inabutan nya ako ng baso ng tubig para uminom at inalis nya
ang roba ko.

He let me wear his shirt. Umabot iyon sa may hita ko at inalalayan nya ako paupo sa
kama. He changed his clothes infront of me.

He wore a white shirt, almost same as mine and leave his boxers on.

"Are you alright?" Hindi ako sumagot. I am not.

"Let's rest." Aniya at sumampa sa kama. Hinawi nya ang buhok ko at humiga sa kama,
marahang hinila nya ako pahiga sa braso nya at mabilis akong yumakap sa dibdib nya.

He sighed. Hinaplos nya ang likod ko at humalik sa buhok ko.

"I can listen, baby... If you need someone to talk to, I'll just be here for
you..." Bulong nya at mas inilapit ako sa katawan nya.

Iniangat nya ang kumot bago ako yakapin ng mahigpit. I smelled his scent, gumaan
ang pakiramdam ko noong dumating sya, parang nawala lahat ng nga iniisip ko dahil
sa kanya.

I clutched his shirt kaya napatingin sya sa akin.

"Hmm?" He hummed. I smiled weakly and shook my head.

"Salamat, Zeij..." Bulong ko.

"Basta ikaw..." He smiled gently.

Kabanata 11
131K
4.28K
828
Kabanata 11

I touched his chin while he's sleeping deeply beside me. Tahimik lang ako at
mabilis ang pagtibok ng puso habang pinagmamasdan sya.
He looks really good kahit natutulog. His long lashes, thick eyebrows and
aristocrat nose can sue all the male models I knew.

My heart's beating fast. Ang tanga-tanga ko.

Paano kung hindi sya dumating? What if I really drowned myself in the tub and died?
Paano na si Mommy? Paano na ang pangako ko sa kanyang aalagaan at poprotektahan ko
sya sa lahat ng bagay?

Napahugot ako ng hininga.

What are you thinking, Alyx? Why are you so reckless? Why are you so dumb?

"Hmm..." He hummed. Natigilan ako ng mas lalo nyang niyakap ang baywang ko at
isiniksik ako sa dibdib nya.

"Zeij..." I whispered. He hummed again and caressed my back.

"Yes?" Paos ang boses nyang tanong.

Hindi na ako umimik at niyakap ko nalang syang pabalik. If my life is simple,

masaya sana, kaso hindi...

I slept again for I don't know how long. Nagising lang ako nang marinig ang ring sa
cellphone
ko.

Gumalaw ako pero hindi ko nagawa dahil sa yapos sa akin ni Zeijan. Iniangat ko ang
tingin ko sa mukha nya at nakitang bahagyang nakaawang pa ang labi nya.

Napangisi ako. Ang gwapo talaga, kapag ako siguro ang nakanganga habang tulog,
mukha akong palaka pero kapag sya...

Why is it so unfair?

Iniabot ko ang kamay nya sa baywang ko at marahang inialis. He groaned pero hindi
nya ako muling nahigit.

Nang makawala ako sa kanya ay dagli kong kinuha ang phone sa gilid at lumabas sa
teresa.

It was still, I think, six in the morning. Medyo madilim pa kasi ang kalangitan at
wala pa akong nakitang nagkalat na mga turista sa ibaba.

Nayakap ko ang sarili dahil sa lamig at sinagot ang tawag.

"Viper!" Trece's voice is what I've heard from the other line.

"Morning," Paos kong sagot.

"I won't beat around the bush. You need to really get rid of Archer!" Natigil ako
roon.

"Why? May nangyari ba?" Tanong ko.

"Wala sya dito pero nahuli 'yung mga tauhan natin sa Japan! Hawk said that he
tracked us down and sent the infos he knew to his agency!"
"How..." Mariing naipikit ko ang mata. "How the hell did he do that?"

"I don't know how he knew about our operation! Nag-error nalang bigla kahapon ang
website natin at nagblocked! The moment I'm able to retrieved it, nawala lahat ng
files! From the name of the clients, to the address and bank statements!" She
hissed.

"Fuck him!" I cursed. Nag-uumpisa na akong mawalan ng timpi. Hinilot ko ang sentido
ko at
nagmura.

"I have back-up for that but we can't risk those informations!" Tumango ako at mas
pinakinggan sya. "What can we do, Viper? Please... Lagot tayo nito kapag dumating
sa kanya ang nangyari."

"He might use that to keep us all down." Mariing sabi ko. "I still can't understand
how he breached our system!"

"Ayun nga din ang pinagtataka ko, we've been working with this all these years na
hindi napapakialaman ang system pero ngayon..."

"Do you have any other infos from him? I think I found him..." Pabulong kong sabi
at iniikot ang paningin ko.

"He has a tattoo..." Aniya at kaagad kong naisip ang braso nung lalaking tinawag ni
Zeijan na Arch.

"What tattoo?" Tanong ko.

"I don't know, what kind or what part of his body. 'Yun lang ang nasagap kong
impormasyon. And I also know that he's also a part of Intelligence." Aniya. "He do
dirty jobs for them."

I sighed.

"That's probably one of the reasons kung bakit nya tayo napakialaman." Sabi ko.

The fucker is that skilled, I hate it!

"I saw someone with a tattoo on his arm, I can feel that it's him. Isa pa, Arch ang
tawag sa kanya dito. He have this weird look." I said.

"You only have days remaining, Viper..." Aniya.

"I know..." My jaw clenched. "I will kill him. I promise, just call me if you found
more infos from him or if Antonio found this already."

"Okay, Hawk is working things out in Japan, ayaw nyang makarating rin ito sa
iba..." Nang ibinaba ko ang phone ko ay napatungo ako.

Mariin ang hawak ko sa telepono ko at napatitig sa kawalan. How will I corner that
fucking asshole?

I only have three days remaining and I can't risk it! Hindi lang ako ang
mapapahamak, madadamay rin si Hawk at Trece! And my Mom!

Fuck, I can't screw this up!

My hand forms a fist. Malalalim ang paghinga ko at nang may naramdaman akong braso
sa baywang ko ay kaagad akong napatalon.

Mabilis kong hinablot ang kamay at inikot at sa pagharap ko ay mabilis na sinuntok

ang nasa likuran ko.

"Ouch!" My mouth parted when I saw Zeijan.

Nakahawak sya sa panga nya na sinuntok ko.

"A-Aww, M-Misis 'yung..." Napalingon ako sa kamay nyang pinipilipit ko at

napapasong nabitawan ko iyon.

"Oh My God!" I exclaimed in shock. "Sorry!"

"Aww..." Ipinaling nya ang ulo nya habang hawak ang panga nya at nakaangat sa ere
ang kamay.

"Shit, Zeij! Sorry!" I panicked. Mabilis kong hinila ang kamay nya para makaupo
pero napadaing pa sya sa sakit.

"Ree! Aww!" Nabitawan ko ang kamay nya at napalunok ng paulit-ulit. Namumula ang
mukha nya at dumudugo ang gilid ng labi nya.

"Sorry..." Hindi na ako mapakali at mabilis na inabot ang mukha nya. I held his
cheek and caressed it softly.

"Sakit..." Nakangiwi nyang sabi.

"Sorry, nagulat ako sa'yo..." Mahinang sabi ko. I wiped the blood on the side of
his lips at napaaray pa sya roon.

"Ree..." He whinned.

"Sorry, sorry..." I apologized. "Bigla ka kasing lalapit alam mong..."

"I just want a hug." Aniya. Napatitig naman ako sa kanya at ipinaling ang ulo ko.

Damn, this heart is not a friend. Why do you have to beat like that?

"H-Hug ka d'yan..." Sikmat ko. "Halika nga sa loob, gamutin ko..." Inabot ko ang
isang kamay nya at hinila sya pabalik sa kwarto.

He sat on the bed, kumuha ako ng bulak at panggamot sa medicine kit at bumalik sa
kanya.

Napasinghap pa ako ng makitang nagtatanggal sya ng shirt at ginulo ang buhok nya.

I cleared my throat.

"M-Magbihis ka nga..." Kumunot ang noo ko.

"Ayaw..." Iling nya at nag-indian sit sa kama. "Gamutin mo ko, Misis." Nguso nya.

"Ano pa nga ba..." I sighed.

Tumabi ako sa kanya at kaagad nyang hinawakan ng baywang ko kaya tinapik ko sya.

"Zeij, stay!" I hissed.

"Am I a dog?" Ngiwi nya. Napairap ako sa kanya at napangiti.

"Shut up, mas magdudugo 'yang labi mo sa kakadaldal mo..." Sita ko. Humarap ako sa
kanya at hinawakan ang panga nya.

"Ang lakas mo sumuntok, boxer ka ba?" Sinamaan ko sya ng tingin at inilapit ang
bulak sa
labi nya.

"Baka gusto mong suntukin ulit kita."

"Grabe ka sa Mister mo!" He hissed. "Tatanong lang..."

"Sa set 'yan," I lied. "Kapag may shoot kasi na may fighting scene, di ako nagdo-
double."

"Oh?" I nodded. Nang idikit ko ang bulak sa labi nya ay napamura sya at napaatras.

"Alcohol!" He hissed.

"Ano ngayon?" Sumimangot ako.

"Masakit!" Napahawak sya sa gilid ng labi nya.

"Kagat lang ng langgam 'yan!" Umiling sya at hinawi ang kamay ko. "Sinabi mo na
'yan 'e!" Reklamo nya.

"Hay naku," I sighed. "Ang laki mo na, takot ka sa alcohol..."

He laughed softly.

"Di pa ako malaki, baby mo ako 'e..." He chuckled.

"Zeijan!" I hissed. "Tigilan mo ko..." Lumayo ako.

He chuckled at inilahad ang kamay nya.

"Come here, baby..." He called me. "You're blushing,"

Napahawak naman ako sa pisngi ko at tumikhim.

"Mestisa lang 'yan..." Sabi ko at nangingiting tumango nalang sya sa akin at inabot
ako.

"Come on," Ngumuso sya.

Matapos ang ilang minutong harutan at sigawan dahil sa kalokohan nya ay natapos rin
kami. Maybe I punched him really hard at nagsugat ang gilid ng labi nya.

Zeijan was busy cooking in the kitchen while I check my email for any infos about
that certain Archer.

I plan to dispatch him in instant bago pa ito malaman nang nasa itaas.

I've seen his face, ang kailangan ko nalang gawin ngayon ay ang alamin ang
eksaktong kinaroroonan nya at kung may kasama sya rito.

Maybe he knew about our plans kaya gumagawa rin ito ng paraan.
The doorbell rang. Napatigil ako roon at kaagad na nilingon ang pintuan.

"Misis, sino 'yan?" Boses ni Zeijan mula sa kusina.

"I'll check!" I shouted back. Tumayo ako at inilapag ang phone ko sa sofa bago
lumapit sa pintuan.

I took a peek on the peephole at nangunot lang ang noo ko nang makitang walang tao.

"Who's that?" I whispered and shook my head.

Baka napagtripan lang, but the moment I stepped out ay kaagad itong tumunog muli.

My forehead creased. Mabilis akong tumingin sa kusina kung nasaan si Zeijan at

pabalik sa pinto.

Damn, I don't have my gun!

The doorbell rang again. Tumiim ang panga ko.

I started walking towards the door. I have a bad feeling about this.

Sa pagsilip ko sa peephole ay wala akong nakitang kahit ano kaya mabilis kong
pinihit ang
doorknob para magbukas.

I was welcomed by a cold air the moment I stepped outside. Inilibot ko ang paningin
but only an empty hallway is what I saw.

I stepped again but stopped when I step on something.

Kaagad akong tumungo at napasinghap ng makita ang isang maliit na kulay itim na
kahon na naroon.

My heart thumped. Kaagad akong sumulyap sa CCTV at dumukwang para suriin ang kahon.

It was just a plain black box, kaagad kong hinawakan iyon at binuksan at tumambad
sa akin ang isang papel.

I immediately fished that out of the box to take a look but what's written sent me
chills all over my spine.

In red, bold letters, a note was written.

SEE YOU TONIGHT, VIPER.

-A

Kumuyom ang kamay ko at mabilis na tumayo. I was about to run after to whoever
brought this here but Zeijan's voice stopped me.

"Misis, breakfast's ready!" Mabilis akong napalingon at nakitang nasa may pintuan
na sya at matamang nakatingin pa sa akin.

His bare chest showing, making me see his well-toned body. He's only wearing his
maong pants, slightly hanging on his waist.

Parang malalaglag na ng wala sa oras kaya napatikhim ako.

"Fix your pants..." Kumunot ang noo ko pero natawa lang sya at namaywang.
He combed his hair with his fingers and tilted his head.

"Ano 'yan?" Nakita kong nakabaling na ang tingin nya sa hawak ko kaya mabilis ko
iyong
nalukot at itinago sa likod ko.

"Wala," I said.

"Can I see?" Aniya.

"Bakit naman? Galing lang 'to sa manager ko, uhm, uuwi na daw muna sila dahil tapos
na ang shoot dito." I lied.

He stared at me, malalim ang tingin nya na tila sinusuri ako at mas napahawak ako
sa gusot na papel sa likod ko nang humakbang sya palapit.

I stilled. Halos mahabol ko na ang hininga ko habang seryoso syang naglalakad

palapit sa akin.

He towered me, nakita kong may sinilip sya sa likuran ko kaya halos mapamura na ako
sa harapan dahil sa kanya.

Pumunta sya sa likuran ko at mabilis akong nagsalita.

"Zeij! Wala lang--" Paglingon ko ay nakita kong nakadukwang sya doon sa box na
nabuksan kaya nakagat ko ang labi ko.

"Zeij! Ano lang--"

"Naiwan mo ata dito," Aniya at biglang tumayo. He smiled at iniabot sa akin ang
kahon.

Napamaang ako.

"Your manager's weird, kailangan kapag may sasabihin nakabox pa?" He asked. Hilaw
akong ngumisi.

"Ah, uso sa kanya 'yan..." Mahinang sabi ko at inabot ang kahon.

He smiled and nodded. Isinara nya ang pinto at hinawakan ang buhok ko.

"Let's eat..." Aniya at inakay ako.

We were silent the whole time, ako'y iniisip ang sulat na natanggap ko at si Zeijan
na tahimik at nagmamasid sa akin, sinasabayan ang pananahimik.

He was just looking at me with those piercing eyes, hinuli pa nya ang mata ko
habang sumisimsim sya ng kape kaya napanguso ako.

"Tahimik mo..." Bati ko at uminom ng kape.

"Ginagaya lang kita," Ngiti nya. "What are you thinking, baby?"

Halos mabuga ko at iniinom ko at napasinghap. Napatawa sya at inabutan ako ng baso

ng tubig.

I was paranoid the whole day, I immediately contacted Trece for back-up, pinacheck
ko rin sa kanya ang CCTV ng hotel but we found nothing on the footage, it was
already deleted before we even have the chance to see it.

An address was written at the back of the paper. Isang lumang warehouse iyon dito
at matagal nang naabanduna.

I received a message saying that I should go alone to see him which I didn't do. My
men is already on their way here at sa isang tawag ko lang paniguradong dadating
sila.

I tied my hair in a clean ponytail, put on my black leather jacket and tight pants.
Isinuksok ko sa sa likuran ko ang baril at ang patalim ay nakastrap sa may hita ko.

Mabilis na ipinaandar ko ang Ducati ko at nang makarating sa lugar ay napailing

ako.

Why would he choose an old building for a meeting? Wala man lang class? I thought
Archer's rich? We could fight in yacht para may class naman but...

I shrugged.

Typical place for movies, then?

I shook my head and examined the place. It was dark and creepy, halatang matagal na
itong walang tao dahil sa mga alikabok at sapot sa paligid. I checked my
surroundings, I knew my men are here, hiding somewhere.

We must let Archer think that I'm alone so I can corner him.

Habang naglalakad papasok ay nagring ang phone ko. I saw Zeij's name on my phone
but I ignored it.

He's at the club tonight, DJ daw sya sa ngayon.

The moment I entered the abandoned building, I felt uneasy. I saw a single chair in
the middle of nowhere, with a hanging lights in the center.

Wala nang ibang ilaw bukod roon at sa ibang parte ay mga naglalakihang mga karton
lang.

Kunot ang noo akong naglakad roon, everything's quiet na animo'y walang ibang tao
roon maliban sa akin.

I checked the gun on my back to make sure.

Lumapit ako at hinaplos ang bakal na upuan roon.

"You came," I almost jumped when I heard a voice. Nabitawan ko ang upuan at
napatingin sa may pintuan.

I saw a man walking, wearing a black shirt and pants. Nakapamulsa itong naglakad
papunta sa akin at umangat ang sulok ng labi ko ng makita kung sino ito.

"I knew it was you," I said coldly.

He laughed.

"You're lucky I gave you the privilege to see me, I could have killed you without
you, knowing." Aniya sa akin pabalik.
It was the man I saw last time with Zeijan. That man with a tattoo on his arm.

"So, why see me here? You missed the chance of killing me, I would kill you instead
this time." He laughed. I smirked.

Sige, magpakasaya ka.

"You woman, sa tingin mo ganun nalang iyon? You're nothing but a weak woman, anong
laban mo sakin?"

"Come on, Archer. You don't underestimate me." I said darkly.

"Archer?" Tumawa sya at umiling. "Yeah, yeah, I'm Archer." He showed me his grin.

Natigil ako saglit pero hindi ko ipinakita sa kanya ang pagtataka ko.

"You're obvious, how could I not know you?" Tumaas ang kilay ko at nakita ko ang
pagkatuwa sa mata nya. Nang-uuyam ang tingin nya at napatawa nanaman.

"You're feisty," Aniya. "I like it." Kumunot ang noo ko pero sa halip ay lumapit
lang ako sa kanya.

"Well, I don't like you." Mariing sabi ko. "I don't like someone meddling with my
job, I don't want someone ruining it for me."

"So, you're Antonio's daughter, huh?" Umiling sya.

"No." Mariing sabi ko. He's not my father and will never be.

"You're beautiful," He touched my cheek, napaatras ako ng bahagya roon pero hindi
nya ako hinayaan.

He have this strong aura, mariin ang tingin nya sa akin pero hindi ako nagpatinag.

"Pwede naman natin itong pag-usapan ng maayos, you can leave your so-called father
and join us, maganda ka, sexy, you're also great in fucking I think and--" I
slapped his face.

Natigilan sya roon at nakita ko ang galit nyang tingin sa akin.

"Too bad, you're not that good for my fucking." I said in grimace.

"Bitch!" Nang sumugod sya sa akin ay kaagad akong nakaiwas. I readied myself, nang
makalapit sya at kaagad ko siyang sinuntok.

His face welcomed my punch na mukhang nagpagalit sa kanya. Hinatak nya ang kamay ko
sa
ginawa pero mabilis kong sinipa ang paa nya.

He groaned in pain, cursing me.

"You don't underestimate what a woman can do, asshole." Malamig kong sabi.

He rose again, I was about to kick his face but he immediately caught my feet and
twisted it. Napaupo ako roon pero bago pa man nya ako masugod ay nasipa ko sya.

Mabilis akong nakatayo. I clicked my neck and looked at him.

"Stand. Ayoko ng mahinang kalaban." Nang-uuyam kong sabi.

"Fuck you!" Galit nyang sigaw. Napangisi ako.

Nang makatayo sya ay mabilis syang sumugod pero nakaiwas ako. Everytime he'll go
near me, I will change my pace.

Natatawa ako sa galit nya.

"Why can't you catch me, huh?" I laughed. That frustrates him even more.

"I will kill you!" He exclaimed in rage, sa sobrang bilis nya ay hindi ako nakaiwas
sa suntok nya. My cheek welcomed his punch that I groaned in pain pero kaagad akong
nakabawi.

Sinalag ko ang kamay nya at sinuntok sya.

I bumped my forehead with his and punched his nose. He cursed and held my arm
tightly kaya mabilis ko syang siniko at sinipa.

He fell on the ground again, masakit ang mukha ko sa suntok nya pero hindi ako
nagpainda. Mabilis akong naupo sa may dibdib nya at pinaulanan sya ng suntok.

He was pushing me but I struggled him, sa bawat paghawi nya ng kamay ko ay yun din
ang suntok na ibinibigay ko.

"Fuck you, bitch!" Tinulak nya ako. Pero halos pilipitin ko ang leeg nya.

He was flushing, almost suffocating.

"This is for meddling with me and this," I punched him twice. "For messing with my
face!"

Nawalan sya ng lakas sa ginawa ko. Pikit na ang isang mata nya at putok ang labi
nya.

I laughed and shook my head. Mabilis akong tumayo at inabot ang baril sa likod ko.

I pointed the gun on his forehead while he's struggling. Sinipa ko sya nang gumalaw
sya at mas idiniin ang baril sa ulo nya.

"Move and you'll die."

"F-Fuck you!" He coughed.

"You could have killed me when you still have a chance." Maang ko. "Weakling."

I put my finger on the trigger, readying myself to shoot him but stopped when he
grinned at me.

"Behind you." He said at sa paglingon ko at may tumamang matigas na bagay sa ulo

ko.

I fell, nabitawan ko ang baril ko at bumagsak.

Nanlabo ang paningin ko roon pero sinubukan kong tumayo. Nakarinig ako ng ingay,
tunog ng pagpasok at putok ng baril.

Sinubukan kong imulat ang mata ko at kahit nanlalabo ay nakita kong nakikipaglaban
ang mga kasamahan ko.
I tried standing, pero napapahiga lang ako ulit sa pagkahilo. Damn it!

"Fuck!" A familiar voice is what I've heard. Sa muling pagmulat ko ay nakita ko ang
isang lalaki sa harapan ko.

I can't see his face but I saw him fighting with Archer.

Napapikit akong muli at sinubukang magising.

Napahawak ako sa ulo ko at napamura nang may nabakas akong dugo.

Ipinaling ko ang ulo ko. Damn, I shoudn't be weak while my men is fighting!

Kahit nahihilo ay ginawa ko ang makakaya ko para tumayo. Kaagad na may sumugod sa
akin at sa isang putok ko ng baril ay tumumba sya.

Someone approached me again, nakaiwas ako sa suntok nya at mabilis kong sinuntok
ang mukha nya sabay sipa sa kanya.

I felt someone kicking me behind, dahilan para mapaabante ako sa gulat. Mabilis ko
itong nilingon at nakitang tauhan ito ni Archer.

He was grinning, tumatalon sya habang nakaambang susuntok kaya umangat ang labi ko.
I may be dizzy but I know how trying hard this man could be!

I smirked. Pinalis ko ang dugo sa gilid ng labi ko at lumapit.

"Puta tignan natin kung makaya mo ko!" He shouted. I laughed.

"You don't know what you're doing, old man." I smirked.

He ran towards me, kaagad akong sinalubong ng kamay nya pero kaagad akong umiwas at
pumunta sa likod nya. I punched his head, napamura sya at mabilis na humarap sa
akin. I pointed my gun at him pero sa gulat ko nang may dumamba sa likod ko ay
napasinghap ako at naramdaman ko ang pagtabig ng kung sino sa kamay ko.

I cursed when my gun fell on the ground. I immediately caught the asshole behind me
and wring his neck. Kaagad ko ring iniikot ang paningin ko at kaagad na umakyat sa
upuan at tumalon.

I kicked the old man's face, making him shout.

"Tangina mo!" I smirked. Nang may umamba sa akin ay walang awa kong sinipa ang mga
paa nila at iniuntog sila.

I crashed the other man's head on the ground until his blood splatter on my face.

Napasulyap ako kay Archer habang nakalaban pa rin nya 'yung lalaki kanina.

Tauhan ko ba 'yun?

My forehead creased. The man Archer is fighting is wearing black, nakacap rin itong
itim at nakahoodie kaya hindi ko makita ang mukha.

He was fighting Archer with his hand, kahit na may hawak na patalim si Archer ay
mabilis itong nasasalag 'nung lalaki.

He was punching his face, naiiwasan nya rin ang patalim ni Archer at napaawang ang
labi ko ng mabilis nyang mapilipit ang kamay nito para agawin ang kutsilyo.

Is this Hawk? Hindi naman ganito ang mga tauhan ko!

Gunshots is what I've been hearing all over the abandoned place, bodies are
scattered everywhere with bloods on the floor.

May humatak sa balikat ko kaya napaatras ako. The old man I've been fighting
earlier is with a gun now, pointing it on my head but instead of being scared, I
smirked.

"Go, pull it." Maang ko.

"Papatayin kita!" Sigaw nya. I laughed.

"Come on, go." I smirked. Nanginig ang kamay nya habang nakatutok sa akin ang
baril.

I smirked. Reverse psychology, people won't often do what you told them to.

He was shaking, kahit na ipinapakita nya sa aking kaya nyang iputok ang baril ay
hindi nya magawa.

While he was struggling, pasimple kong kinukuha ang patalim sa may hita ko at
itinago sa likuran ko.

"Scared?" I smiled wickedly. Mas nagalit sya, sumigaw sya sa galit at nang
naramdamang ipuputok na nya ang baril ay dagli kong tinabig ang kamay nya kaya
pumutok iyon sa kasamahan
nya at bumagsak.

I twisted his hand, headbutt him and stabbed his chest.

Pinagtutulungan na ngayon nang ilang lalaki 'yung kalaban ni Archer kanina! I rose
up immediately and walked towards them.

Mabilis kong hinatak ang shirt nung umamba doon sa lalaki at binali ang leeg nya. I
kicked the other one's neck.

Nakahiga na rin sa lapag iyong si Archer at basag na ang mukha.

Mabilis kong binalingan 'yung lalaking nakahoodie pero kaagad ito nag-iwas ng
tingin at hindi ko makita ang mukha nya sa dilim.

Napatitig ako sa kanya na napaupo dahil sa suntok nang isa pero mabilis nya itong
nasalag at umawang ang labi ko nang masaksak sya sa tagiliran!

"Behind you!" The man in hoodie shouted, sa paglingon ko ay nakita ko si Archer na

umiigting ang panga. His eyes are bloodshot, animoy galit na galit sa akin!

Hindi ako nakaiwas sa biglang pagsuntok nya sa akin. I groaned when his punch
landed on my stomach, nasapo ko ang tyan ko at napaupo.

Naghabol ako ng hininga sa ginawa nya. This is my weakness!

Bahagyang tumahimik. Nang nagkasa ng baril si Archer sa harapan ko ay napadaing

ako, my stomach hurts, miski ang ulo ko ay nananakit na rin.

"I told you to come alone pero di mo sinunod." Mariing sabi nya.
"Ano ako, tanga?" Natatawa kong sabi. "I won't go here without any plans, asshole!"

Archer laughed histerically.

"But guess they can't do anything now? You'll be dead before the sun rises,
Viper..." He smirked.

I heaved a deep breathe, I failed. Damn right, Viper, you fucking failed.

I stared at Archer directly without even blinking. I can't show him I am weak,
kahit na nasa bingit na ako ng kamatayan hindi ako pwedeng maging mahina.

"Too bad I can't fuck you before dying," He mocked me at nagpuyos ng galit ang
dibdib ko.

"I would rather die that fucking you, anyway." I spitted back.

"Mukhang masarap ka pa naman, artista ka diba? Baka naman laspa--" Before I could
speak ay isang putok ng baril ang narinig ko.

My mouth parted when Archer fell on the ground with a hole on his chest.

Sa paglingon ko ay nakita kong nakatayo na 'yung lalaking nakahoodie at pinaulanan

ng putok ang nakahigang si Archer sa lapag.

Nakita kong ang mga tauhan ni Archer na pinagtutulungan 'yung lalaki ay nakabulagta
na at walang buhay.

The man is continually shooting him! Kahit wala ng buhay ay inubos nung lalaki ang
bala nya sa katawan ni Archer!

"Viper!" I saw Trece and Hawk running towards me at muling ibinalik ko ang tingin
sa lalaking nakatalikod habang sapo ang tagiliran nya.

He was bleeding!

I was about to speak but my friends blocked him from my view.

"Are you alright?!" Trece shouted.

"Damn, Vipe! We'll go to the medic!" Hawk tried carrying me pero hinawi ko lang
sila paalis sa paningin ko.

The man!

"Teka! 'Yung--" I stopped when I saw nothing infront of Archer's dead body on the
ground.

"What is it?" Hawk asked, helding my arm.

"Yung lalaki..." Turo ko pero wala na ito na roon, what was left is his blood on
the ground.

Kabanata 12
124K
4.44K
1.66K
Kabanata 12
"Did you contact him?" Trece asked, sitting next to me on the hospital bed.

"No..." Mahinang sagot ko at ipinalibot ang tingin ko sa kwarto. I've been staying
at the hospital for a week now.

After that fight, my friends brought me here for my head to be treated. The injury
isn't that severe, wala naman ding internal bleeding ang nangyari kaya ayos lang.

Antonio was really happy for me, talagang binisita nya ako rito matapos kong
dalhin. He praised me, telling me na hindi sya nagkamali na ako ang pinili nya.

He was happy I finally killed Archer which I didn't. Hindi ko sya pinatay, that man
in black hoodie did it for me.

Hinanap ko sya pero hindi na rin sya naabutan. He's not one of our men, I am sure
of that. Wala ring naabutan sila Trece nang ipinahanap ko sa kanila ang lalaki.

He was gone in a blink of an eye, tanging ang bakas nalang ng dugo sa kanyang
nagiliran ang naiwan sa lugar.

Nasa Maynila rin ako ngayon dahil nga sa nangyari, I lost contact with my husband.
Nawala ang phone ko at hindi ko alam kung saan napunta.

As much as I want to call Zeijan, hindi ko magawa. Una, wala akong number nya and I
don't want him to see me at this state.

Magtataka 'yun panigurado, may pasa rin ako sa may pisngi at may sugat ang labi ko.

I looked tortured, what would my husband think if he see me like this?

"Madadamay sya dito, Vipe." Trece told me. I nodded.

"That's why I have to keep him away from me. Zeijan's a good man." Sagot ko sa
kanya. I've told her everything.

"Anong plano mo?"

"Annulment." Mahinang sagot ko. "I need to process the docs urgently, in secret.
Baka magamit pa sa akin ni Antonio si Zeij kung sakali. I can't risk his safety."

She sighed and nodded.

"Anong name nya? I can try getting his number para macontact mo sya." Aniya. "I
know a lawyer din who can help you with this case..."

"Zeijan Cueno." I answered. "But, if ever I contact him, anong sasabihin ko?"

"Tell him you have to break up." Aniya.

"E, hindi naman kami!" Nasapo ko ang ulo ko.

"Hindi kayo pero mag-asawa kayo!" Ani Trece sa akin. "You just have to choose, his
safety o malaman ni Antonio ang mga ito?"

"His safety, of course!" Nahihirapan kong sabi. "He deserves better, not some
murderer."

"Murderer..." Mapait na napangiti si Trece, her chinky eyes shining a little.

"Hindi natin gusto pero pumatay tayo ng tao..."
"Too bad, fate is cruel to us. Kung normal lang sana tayo, kung maayos ang naging
buhay natin edi sana..." Malungkot akong ngumiti.

"Edi sana, ikinasal na kami ni Hawk..." Malungkot nyang sabi. I stopped, kumalabog
ang dibdib ko sa sinabi nya at mabilis na inabot ang kamay nya.

"Trece..." Hinawi ko ang luha ng kaibigan ko.

"Sorry, Vipe..." Tumulong sya sa paghawi ng luha nya. "I...I just love Hawk so much
but we can't be together..."

"Malay mo, someday..." Mapait akong ngumiti. "Someday, we'll be together with the
person we love without barriers and hesitations. Someday, everything will fall into
its right places, hindi naman siguro masamang umasa na balang-araw ay makakalayo
tayo sa mundong 'to, diba?"

She nodded and I gave her a soft smile before pulling her into a hug.

"Ma'am?" Sabay kaming napalingon nang may pumasok na nurse bitbit ang isang pumpon
ng rosas at basket ng mga prutas.

"Yes?" Trece asked, drying her tears.

"Uh, may nagpapabigay po kay Ma'am Alyx..." Aniya kaya natigilan ako.

"Sakin?" She nodded. "Opo, Ma'am..."

Wait, may nakakaalam na ba na media na narito ako?

"Sino?" I asked.

"Uh, lalaki po, Ma'am. Hindi po nagsabi ng pangalan pero fan nyo daw po..." My
mouth parted, my heart suddenly skipped a beat.

"A-Anong itsura?"

"Uh, gwapo po!" Ngumisi sya. "Uh, matangkad, macho tapos..."

Napatayo ako sa kama at mabilis na naglakad palabas.

"N-Nandyan pa ba?"

"Po?" Mabilis kong binuksan ang pinto at mula sa malayo ay nakita ko ang isang
lalaking nakatalikod. Nakapamulsa ito habang naglalakad palayo.

Nagtambol ang puso ko. Nakagat ko ang labi ko pero bago pa man ako makatawag sa
kanya ay
may narinig ako komosyon.

"Alyx? Alyx Alarcon?" Natigilan ako ng makita ang photographer ng isang sikat na
magazine.

Hindi ako nakaimik. Nangunot ang noo nya ng makitang nakahospital gown ako at bago
pa man sya makapagsalita ay nahatak na ako ni Trece papasok.

Hindi na nakakagulat na headline na ako sa dyaryo kinabukasan, kaagad ring kumalat

na nasa hospital ako at mukhang bugbog-sarado sa social media.
Is my bruise a big deal? Oo masakit na nasapak ako sa mukha pero ang i-headline
'yun ay nakakairita!

"Are you sure Zeijan Cueno is his name?" I nodded while eating grapes.

I'm not sure that it was him I saw, parang sya pero paano naman nya nalamang
nandito ako? Isa pa, he could have called me!

"Wala sya sa database," Aniya. Nangunot ang noo ko roon.

"Paanong wala?"

"I coudn't find his name," Aniya habang nangangalikot sa laptop nya.

"Sure ka?" Tanong ko at hinaplos naman ang roses na dumating kahapon.

"Hmm," She nodded. "But anyway, mukhang hindi naman ata kumpleto 'to..." She
shrugged.

"May Zeijan, kaso iba naman..." Aniya.

"O? Sino?"

"Zeijan Ruias Sandejas..." Aniya. Kumunot ang noo ko, something stirred inside me
when I heard that kaya naipaling ko ang ulo.

"Parehas sila ng name..." I pointed out. She nodded and sighed.

"Oo, pero anyway, may naalala ako! 'Yung lawyer na tinutukoy ko may chance na
related dito sa Zeijan Sandejas na 'to..."

"Really? Anong name?"

"Ra...Rafael? Rafael Sandejas?" Napaisip sya. "Hindi Raf pangalan nya e, kumbaga
second name lang pero malay mo diba..."

I nodded. How can I tell Zeij that we'll breaking off the marriage?

"Di bale, tatry ko ulit mamaya para macontact mo sya..." Aniya sa akin.

Sandejas? Sounds familiar, marami akong naririnig tungkol roon pero hindi ko naman
sila kilala at nakita pa.

"Presscon, Alyx! Ikaw talaga, hindi pa nga showing ang movie pero may scandal
nanaman!" Aniya.

"You know how media works, Jana! Hahanapan lang nila ako ng butas." Reklamo ko at
inilugay ang buhok ko.

I wore a pink backless dress for this so called presscon, kasama ko rin sila Brandy
dahil nga para ito sa movie at dahil cast ako ay wala akong choice kung hindi ang
sumama at makihalubilo sa tao.

Of course, media is there at wala akong takas.

"I fell tapos nauna 'yung mukha ko..." I said straightly in the camera.

Yeah, that was the dumbest reason ever!

"Then why does it look like you've been punched?" Ani ng reporter. I smiled and
flipped my hair sideways.

"Sa bahay 'to, I lost track on the steps at gumulong ako pababa." Sagot ko naman.
"No one would punch me, anyway..." I smiled.

"Then, bakit hindi mo inilabas ito sa publiko?" This is what I hate about this.

"For privacy," I answered. "But then, it has been exposed so..." Nagkibit-balikat
ako.

Marami pa silang tanong sa akin pero hindi ko na ito sinagot. I rose from my seat,
kaagad na may guard na umabot sa kamay ko para alalayan ako pababa.

I walked towards the exit pero siksikan, sigawan at flash ng camera ang nakikita
ko. Kumunot ang noo ko, nagsisiksikan na sila para makalapit.

"Alyx! How about the man na kasama mo sa isla?!" I stopped. Gulat akong napatingin
roon at nakita ang isang lalaking nagsusumiksik palapit sa akin.

"Ano mo sya? Anong relasyon nyo? Bakit--"

"Move! Tapos na ang interview!" Sigaw ng mga guard at pinrotektahan ako paalis.

Did he saw Zeij?

Pagkapasok ko palang ng dressing room ay doon na ako nakahinga ng maluwang at

napahawak sa dibdib ko.

Pagaling na rin naman ang pasa ko at hindi na gayong kahalata.

"Alyx!" Gulat akong napaayos ng tayo nang lumapit sa akin si Brandy at hinawakan
ang balikat ko.

"Are you fine? Anong nangyari sa'yo? Why did you have--"

"I fell, okay?" Malamig kong sabi. Tinanggal ko ang hawak nya sa balikat ko.

"You fell? Bakit--

"Sinabi ko na sa presscon kanina kung bakit," Mahinang sagot ko naman. Kumunot ang
noo nya at akmang magsasalita nang lumabas kung saan si Tessa na nakataas pa ang
noo.

He eyed me from head to toe and smirked. Ipinaikot pa nya ang kamay nya sa braso
nang tulalang si Brad at nagsalita.

"Why don't you go back to the hospital, Alyx? Your face still looks..." Ngumiwi
sya.
Napasimangot ako.

"Still looks what?" Tumaas ang kilay ko at humalukipkip.

She looks disgusted, halatang nang-aasar ang mukha sa kinalagyan ko.

"Ugly," Aniya at tumaas ang labi. I chuckled.

Oh, come on! That pride we got there!

"Just admit it, Tess..." I smiled wickedly. "Admit it, na sa ating dalawa, ikaw ang
kailangan ng ospital. Not just for facial, maybe it'll be more great if you have
reconstructive surgery. Hindi na kasi kaya ng turok 'yang pisngi mo 'e..."

I saw how her mouth parted, nakita kong nagsisikuhan ang mga staff sa may likuran
at napangisi ako.

"I know someone who can do your face," Maarteng sabi ko. "I'll recommended you to
her,"

"You bitch--"

"Bye!" I waved and walked away. Kumindat pa ako sa mga staff doon kaya nagsitawanan
sila at nagthumbs-up sa akin ang iilan.

I contacted Jana when I got into the parking. Hindi rin kasi ako natuloy sa pagbaba
dahil sa paparazzi sa ibaba.

"Jana, how can I go out?"

"That's our problem, Lyx! Pinapalibutan ng reporters ang van! Akala nila nandito ka
sa loob!" He exclaimed.

I sighed at napahilot sa sentido ko.

"Pano 'yan?" Inilibot ko ang tingin ko at nang makitang walang tao sa kabilang
gilid ay dahan-dahan akong naglakad roon.

"Do you know someone? Pasundo ka?" Aniya. I sighed.

"Wala..." Mahinang sabi ko. Trece is back in our agency, samantalang si Hawk ay sa
isang misyon nanaman kaya wala talagang mangyayari sa akin dito!

Muli akong sumilip sa van namin pero napakaraming tao kaya napakamot ako ng kilay.
Damn, bakit ba hindi ba uso ang privacy sa mga taong 'to?

"How about I take a cab?" Tanong ko sa kanya at sinuklay ang buhok ko.

"Goodness, Alyx! No!" He said. "Ganito nalang, ilalabas namin 'tong van para iligaw
'tong mga 'to then we'll be back to fetch you... Nasaan kaba?"

"Near the parking's restroom..."

"Then, stay there. Hide if you saw some people, babalikan ka namin..." I saw how
the van drove away. Humabol roon ang mga reporter pero may iilang naiwan sa pwesto.

Mali ata ang pinasok ko, sanay naman na ako sa mga taong walang paki sa privacy but
it keeps on getting on my nerves every damn time!

I heard footsteps. I panicked. Hindi ako magkandaugaga kung saan magtatago kaya
tumakbo ako papasok ng restroom pero bago ko pa man iyon maabot ay may humila sa
kamay ko.

My breathe hitched. Hinatak ko kaagad ang kamay ko at sinubukang umalis pero mas
malakas sya sakin!

"Let go!" And before I knew it, I was being dragged to somewhere!

A man was holding my wrist and dragging me! Sa bawat haltak ko ng kamay ko ay sya
ring hila nya sa akin.

"Let me go!" I screamed and spank his arm. Biglang lumingon sa akin ang lalaki at
halos mabuwal ako ng makita ang madilim na mukha ni Zeijan habang nakatingin sa
akin!

"Zeij?!"

Hindi sya nagsalita at hindi na ako nagpumiglas sa hila nya. Nagulat pa ako nang
maglabas sya ng kung ano sa bulsa at maya-maya ay tumunog ang isang mamahaling
sportscar sa harapan namin.

Nagmartsa sya habang hila ako at binuksan ang sasakyan. Halos itapon na nya ako sa
loob ng sasakyan sa inis nya.

Padarag na isinara nya ang pinto at tumakbo sa kabilang side.

His aura's scary, walang imik nyang iniayos ang seatbelt ko habang tulala ako sa
kanya at hindi makapaniwala.

How did he find me here? Tapos... Sa kanya ba 'tong sasakyan?

"Zeij..." Mahinang tawag ko, hindi nya ako sinagot at nanatili ang tingin sa daan.
He was gripping the steering wheel hard, his veins protruding.

Umiigting rin ang panga nya sa bawat pagkalabit ko sa kanya pero hindi ako iniimik.

"Zeij..." Pangungulit ko. His lips moved as he bit it.

"Zeijan," Still no response.

"Baby!" I said. I saw him stilled, mas lumalim ang kunot ng noo nya pero hindi
nagsalita.

I bit my lip.

"Uy, Mister! Talk to me!" That's when he stopped. Napasinghap pa ako sa biglaang
pagpreno nya, kung wala akong seatbelt ay nalamang tumilapon na ako!

"What did you say?" Mariing sabi nya at napakapit lang ako sa seatbelt ko.

"Huh?" I blinked.

"Anong sabi mo?" Ulit nya. His jaw's clenching, halatang galit ang itsura.

"Sabi ko, kausapin mo ko..." Sagot ko at humarap sa kanya. "Zeij kasi, I can
explain..."

He clicked his neck and drove again. Hindi na ako humihinga habang nagdadrive sya.

Iniisip ko 'yung mga paliwanag ko. How will I explain my sudden dissapearance?
'Yung mga pasa ko, 'yung annulment?

He stopped in a prestigious hotel, kitang-kita ko habang nasa byahe ang

naglalakihang mga building. Pulos salamin ito simula paatas pababa at may mga puno
rin sa paligid na nagbigay ng sariwang hangin.

Nakaawang ang labi ko habang pumaparada si Zeijan roon. Kaagad syang lumabas ng
sasakyan at napakurap ako nang buksan nya ang pintuan sa side ko. He offered me his
hand at nagdadalawang-isip ako kung kukunin ko ba iyon o hindi!

Sa huli tinitigan ko lang iyon na mas nagpatiim ng panga nya.

"Get out," Matigas nyang sabi. Nakagat ko ang labi at mabilis na lumabas.

Nang maisara nya ang pinto ay nakatitig lang ako sa kanya. My breathe hitched when
our eyes met.

"S-Sa'yo 'to?" Turo ko sa sasakyan. Umirap sya at hinagilap ang kamay ko pahila sa
kanya.

Tumama ako sa dibdib nya sa ginawa kaya napasinghap ako at napakapit sa kanya.

I felt his hand on my back, caressing my exposed skin at narinig ko ang malalim nya
ng paghinga.

"Do you fucking have to exposed your skin?" Mariing sabi nya. Nagwala nanaman ang
friends ko sa sikmura.

"Uh, ano..." Hindi magkandaugaga kong sabi.

Lumayo sya sa akin at mabilis na hinubad ang jacket nya bago ipatong sa likuran ko
at hinawakan ang balikat ko papasok.

Naguguluhan pa rin ako, ni hindi sya nagsalita pagkapasok namin sa hotel at dire-
diretso lang ang lakad namin papunta elevator.

Nakita kong may pinindot sya roon at walang kibo habang magkatabi kami. I heard
nothing but his deep breaths and sigh.

Langhap ko rin ang pabango nya mula sa pwesto ko na pakiramdam ko ay kaya nitong
sakupin ang
buong pagkatao ko.

Gulantang ako nang makitang ang kwarto na pinasukan namin pagkaalis ng elevator ay
sakop ang isang buong malaking floor.

From the glass window, an ash colored sofa, round TV and intricate designs of
furnitures, nakakalula!

Sa muling pagsulyap ko kay Zeijan ay naroon na sya sa gilid at may kung anong
kinukuha kaya napatitig ako sa kanya.

I fucking missed him!

Sa isang linggo ko syang di nakita, sobrang namiss ko sya!

I didn't know what I'm doing, basta ang alam ko lang ay nabitawan ko ang jacket ni
Zeijan sa balikat ko dahil sa pagmartsa ko palapit sa kanya.

Hindi ko na rin napigilan ang sarili kong yakapin sya sa likuran na nagpasinghap sa
kanya.

"Damn!" He cursed in shock when he felt my embrace. I can feel him stopped for a
while kaya mas humigpit ang yakap ko sa likuran nya.

Why... Why does he feel so warm everytime? Why does his presence calm me? How can
he managed to make me feel home and safe?
"Mister..." I whispered. Hinawakan nya ang kamay ko at mabilis na pumihit at
kinabig ako palapit sa katawan nya.

Halos maiyak ako sa yakap nya kaya napasubsob ako sa dibdib nya. I sobbed, naalarma
naman sya sa narinig kaya mabilis nyang nahawakan ang balikat ko para silipin ang
mukha ko.

"Ree..." Malambing nyang sabi. His angry eyes is gone now but was replaced by his
soft one.

"Z-Zeij," My voice broke again. Napamura sya at mabilis akong binuhat kaya
napakapit ako sa leeg nya.

He let me sit on the sofa at mabilis na lumuhod sa harapan ko para hawiin ang luha
ko.

"Why are you crying?" I shook my head and lowered my face.

I honestly don't know why the hell I am crying. Is it because I finally saw him
after days? Is it because I missed him? Dahil ba malungkot lang ako?

Hindi ko alam!

"Ree..." He called me at hinanap ang mata ko.

"W-Why?" He stared at me for a while and shook his head.

"Stay here," Aniya bago tumayo. I dried my tears habang nag-aantay sa kanya.

Nababaliw na ba ako? Bakit ako umiiyak ng ganun? I cried the last time noong muntik
na ako magpakalunod tapos ngayon nanaman...

Bakit kailangang makita ni Zeijan ang mga kahinaan ko?

Natauhan lang ako ng makitang papalapit na si Zeijan habang hawak ang maliit na
batya ng tubig at medicine kit. Naupo sya sa tabi ko at nagtatakang napatingin ako
sa kanya nang hawakan nya ang pisngi ko at hawiin ang buhok ko.

"B-Bakit?" Paos kong tanong. Hindi naman sya nagsalita at pinigaan ang maliit na
twalya mula roon sa batya at ipinunas sa mukha ko.

He cleaned my face, nakita kong tinatanggal nya ang make-up sa mukha ko dahil sa
presscon kanina at kunot lang ang noo nya habang ginagawa iyon.

My bruise! Nang maalala ko ang pasa ko sa pisngi ay kaagad akong napaatras pero
tumiim lang ang tingin nya sa akin.

"Stay." He warned me at parang pusa akong ngumuso at hinayaan sya.

"Sorry, Zeij..." Mahinang sabi ko. Hindi sya nagsalita at nanatili sa pagpunas ng
mukha ko.

He was serious while doing that. His blue eyes darkening as he touch my cheek with
the bruise.

"Bakit hindi mo sinabi sakin?" Mariing tanong nya.

Kumalabog ang dibdib ko.

"S-Sinabing ano?" Damn, alam nya?

"What happened..." Aniya.

Anong nangyari? 'Yung kunwaring nalaglag ako sa hagdan o 'yung sa abandonadong

bodega?

"Uh, nala--"

"Tell me the fucking truth, Alyx Riadna. Anong nangyari sa'yo?" He scoffed.

"Nalaglag ako sa hagdan..." His forehead creased, tila namangha na hindi

maintindihan sa sinabi ko.

"Then, bakit hindi mo sinabi sakin? Why the hell did you leave without fucking
telling me about it?!"

"I lost my phone tapos nahihiya akong tawagan ka, you might worry--"

"At sa tingin mo hindi ako mag-aalala dahil hindi mo sinabi?" Natahimik ako. "I was
looking at you everywhere, ang sabi ko nasa bar lang ako. You even told me you'll
just stay home pero bakit wala ka na pagbalik ko? Huh?"

"K-Kasi nga nasa ospital ako--"

"Maynila pa talaga dinayo mong ospital, huh?" Mariing sabi nya. "I looked for you
in all those fucking hospitals there pero wala ka! Akala mo ba hindi ako nabaliw
kakahanap sa'yo?"

Natigilan ako. I saw him stopped too upon realizing what he'd said kaya napalunok
sya at nag-iwas ng tingin.

Pinigaan pa nya kunwari 'yung twalya kaya nakagat ko ang labi ko.

I really missed Zeijan! Nababaliw na ata ako!

"I-I missed you, Mister..." I confessed.

His jaw clenched.

"H'wag ako, Alyx Riadna." Tumikhim sya at dinilaan ang labi nya.

Nagpigil ako ng ngiti.

"Baby!" Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi nya. "Sorry na..."

He blushed. Napanguso ako nang mamula ang tenga nya kaya nagpigil ako ng tawa.

"Stop it, Alyx. Hindi ka nakakatuwa." Irita nyang sabi pero hindi nakaligtas sa
akin ang pagpigil nya ng ngiti.

"Don't you miss me?" Mahinang sabi ko. "Namiss kita ng one hour."

Sumimangot sya sa sinabi ko at pinasadahan ng palad ang buhok nya.

"One hour lang? The fuck, Ree?" I laughed. Napailing naman sya sa akin at pinisil
ang ilong ko.

"I'm fuming mad at you, woman. Hindi pa tayo tapos." Sikmat nya pero humalik sa noo
ko kaya nag-init ang pisngi ko.

"They don't even took care of you here!" Inis nyang sabi. "Are you sure you just
fell on the stairs? Para kang binugbog! Di naman kita binubugbog diba?"

Umiling ako at hinayaan syang tignan ang pasa ko.

"Your make-up make it look like it's fine but it is not fine with me!" Aniya.
"Pinacheck mo na ba 'to sa doktor? Bakit ganyan 'yan?"

E kasi ang sakit nung suntok 'nung hinayupak na Archer!

"Galing na nga akong hospital, diba nga hinatidan mo pa ako dun ng roses tsaka
fruits?"
Sabi ko. Hindi sya nakagalaw saglit pero umiling.

"Hindi ako 'yun," Aniya. Sumimangot ako.

"Come on, Zeij. I saw your back." Sabi ko.

"You know me from the back?" I nodded. "Syempre naman, bakit hindi?"

"Then, bakit hindi mo nakilala..." Nabitin sa ere ang sinasabi nya at inabot ang
ointment doon sa lamesa para lagyan ang pisngi ko.

"Nakilala 'yung ano?" I asked. Umiling sya at inabot ang baba ko, he examined my
lip and flick it kaya napatalon ako.

"Zeijan!" I hissed.

"Nagkaron ka rin ng sugat sa labi o!" Sita nya. Your lips isn't like this a week
ago!"

Napangiti ako roon.

"Syempre, tumama mukha ko kaya ganun, Zeij..."

"Zeij, Zeij nanaman! Kanina, Mister tawag mo sakin nung di kita pinapansin tapos
ngayon... Stop playing with my feelings!" Maktol nya.

Napahagalpak ako ng tawa at inabot ang pisngi nya.

"Sige, Mister na! Minsan lang ako ganito..." Tawa ko. Umirap sya at inilagay sa
likod ng tenga ko ang buhok ko.

"Anyway, give me your phone later." Aniya. Nagtaka naman ako at hinanap ang mata
nya.

"Why?" I asked.

"You owe me a week, Misis. Akin ka sa isang buong linggo..." Aniya kaya napangisi
ako at tumango.

"Okay..." I smiled. "Pero anyway, kaninong car yung kanina tsaka itong condo?"
Ipinalibot ko ang tingin.

"Friend," Sagot nya. "Pinahiram sakin."

"Ang yaman naman ng mga kaibigan mo!" I said, amused. "Ano 'yun, sobrang close nyo
naman para pahiramin ka nito!"

"Gwapo ang asawa mo, h'wag kanang magulat..." He laughed. Tinampal ko ang balikat
nya.

Ibinaba nya ang tingin nya sa tyan ko at hinawakan ang bandang sikmura ko kaya
napatingin ako sa kanya.

"Bakit?"

"Hindi masakit?" Aniya at marahang idiniin ang kamay nya roon. I shook my head and
stared at his hand. Doon ako, sinuntok nung nakaraan.

"Bakit naman sasakit 'yan?" Maang kong sabi at pinagmasdan sya pero wala namang
kakaiba sa reaksyon nya.

"Nothing, baka ginutom ka lang kasi nila..." Ngiti nya kaya napailing nalang ako.

"Your weird," Sabi ko pero umismid lang sya sa akin at tumayo sa harapan ko. I
stilled when he examined my head at may kung anong hinahanap roon.

"What the hell are you doing, Zeij?" Tanong ko at napangiwi pa nang masagi ng kamay
nya ang sugat ko sa ulo.

"Wala, tsine-check ko lang, baka may garapata."

"Zeijan!" I hissed. He laughed. Sa inis ko sa sinabi nya ay sinuntok ko ang

tagiliran nya at 'yun nalang ang gulat ko ng mapamura sya.

"Aray, fuck!" He cursed habang sapo ang tagiliran nya at pabagsak na naupo sa sofa.

Kabanata 13
127K
4.84K
1.9K
Kabanata 13

"Is there any possible way para makita ko si Mommy?" I asked my Mom's nurse.

"Ma'am, nandito po si Sir sa mansyon sa ngayon. Marami rin pong tauhan kaya mukhang
mahirap po makapuslit." Aniya sa akin.

"Uh, do you have schedule kung kailan dadalhin ang Mommy sa hospital para sa check-
up?" I asked.

"Wala pa po sa ngayon, Ma'am pero balitaan ko po kayo kung mayroon." Aniya.

"Sige, salamat..." I sighed and turned the phone off. Pikit-matang napasandal ako
sa headboard ng kama at hinilot ang sentido ko.

Patay na lahat-lahat si Archer pero hindi ko pa rin nakikita ang Mommy ko. I asked
Antonio about that pero ang sabi nya sa akin ay may tamang panahon para makita ko
sya.

Just heck, right?

I did that for my Mom yet he didn't allow me to see her!

Napatitig ako sa pintuan ng banyo kung nasaan naliligo si Zeijan. Mabilis kasi
syang tumakbo roon pagkasuntok ko sa tagiliran nya at hindi ko alam kung bakit.

He was almost crying in pain, tinatanong ko kung bakit pero umiiling lang sya at
mabilis na tumakbo dito sa kwarto nya. Sumunod ako at nakitang nagbanyo sya.

I rose up from my seat and walked towards the bathroom's door.

"Zeij?" I knocked. Lagaslas lang ng tubig ang naririnig ko.

"Zeij?" Ulit ko. Walang sumagot kaya idinikit ko ang tenga ko sa pintuan para
makinig sa ginagawa nya.

"Fuck!" Mura nya dun sa loob kaya kumatok akong ulit.

"Zeij?" No one answered. "Mister!" I hissed.

"Huh, Misis?" Sigaw nya doon. Kumunot ang noo ko.

"Ginagawa mo d'yan?" I asked.

"Nothing!" Sigaw nya.

"Okay ka lang?"

"Yes!" Aniya pero parang di ako kumbinsido.

"Weh? Sure ka? How about your waist? Patingin nga!" Sagot ko sa kanya. Hindi naman
sya sumagot sa akin kaya napanguso ako.

"Hey, Zeij..." I said. Nang wala syang sagot ay tumalikod ako sa pintuan ng banyo
para tumingin sa kwarto rito.

I can't believe he borrowed this to his friend, ang bait naman nito para magpahirap
ng mamahaling condo unit at sportscar?

The door creaked. Napalingon ako at napaatras sa gulat nang makita si Zeijan na
nakasilip doon sa siwang.

My mouth parted when he smiled. Nakasilip ang ulo nya roon sa pintuan at kitang-
kita ko ang tubig na mula sa ulo nya na bumababa sa pisngi nya.

He was dripping wet! I held my breath.

"I'm fine, you see..."

"B-Bakit ka nandyan?" I stuttered. I can see a glimpse of his chest from here! God!

"Hmm, sabi mo patingin..." He smiled again. Kumunot ang noo ko at nagseryoso ng

pilit.

"Okay na!" Tikhim ko. "P-Pumasok ka na ulit!"

"Hmm, pasok ka?" Bahagyang binuksan nya ang pintuan ng banyo kaya nag-init ang
pisngi ko at napasinghap.

"Zeijan! Isa, pasok!" I exclaimed. He laughed, sumilip pa sya sa pintuan muli bago
kumindat sa akin.

"Pasok mga suki, presyong divi--"

"Zeijan!" I screamed.

"May dancesteps ako, Ree! I can show it--"

"Isa! Balik, pasok!" Sita ko at nakita ko ang pagnguso nya bago tumango.

"Lalambing lang naman," He whinned at nakasimangot na sinara ang pintuan. Napatawa

ako at bumalik ng upo sa kama.

Hindi ko na rin napansin na nakatulog na ako at nagising nalang ako ilang oras ang
nakalipas. Kaagad na dumako ang paningin ko sa orasan.

I slept for three hours!

I yawned. Iginalaw ko ang ulo ko at natigil nang maramdaman ko ang unan ko. I
shifted my gaze only to find out that I'm resting on Zeijan's lap!

Nakahiga ako sa hita nya habang sya natutulog rin habang nakasandal sa headboard ng
kama. Napakurap ako at napangiti, napatingin ako sa kamay ko at kumibot ang puso ko
nang makitang magkahawak ang kamay namin.

I caressed his hand, marahang hinaplos ko ang daliri nya at dinala sa labi ko. I
kissed it softly, I saw him stirred a bit.

"Mister," Mahinang tawag ko.

Hindi sya sumagot at bumagsak ang ulo nya sa pagkakatulog kaya napasinghap sya sa
gulat.

"H-Huh?" Disoriented nyang sabi. Namumula pa ang mata nya kaya napahagikhik ako.

"Wala," Ngiti ko. Inabot ko at mukha nya at pinisil ang ilong nya.

"Nakatulog pala tayo," Boses ngo-ngo nyang sabi kaya napatawa pa akong lalo. I rose
up from the bed and sat beside him.

He yawned, looking like an adorable five year old boy.

"Sorry, Ree. I forgot to cook." I nodded and stared at him.

"Kamusta ka nga pala?" I asked. "Yung tagiliran mo? Anong nangyari?" I took a
glance at his waist.

"Uh, nothing, nakakonekta lang ata sa tyan ko. Tinatawag lang kasi ako ng mga
sanggre kanina." Aniya.

My forehead creased.

"Sanggre?" Tanong ko. He nodded.

"Nagpatawag na meron daw meeting sa encantadia, ayun nakipagbakbakan ako sa mga

hathor." Aniya. Mas nangunot ang noo ko.

What is he saying?

Nakita kong nagpigil sya ng ngisi nang hindi ko sya maintindihan.

"Are you in drugs?" Namula ang mukha nya at napahagalpak ng tawa.

"Di mo ko gets?" He said laughing, ngumuso ako at umiling. Halos maiyak sya sa
kakatawa at inabot ang baywang ko.

"Alam mo 'yung Encantadia?" I nodded.

"Yes? What about it?" Takang tanong ko. Tumayo sya sa kama habang hawak ang kamay
ko kaya nagtataka akong sumama.

Halos magsalubong ang kilay ko ng pumasok kami sa banyo.

"Diba 'yung kaharian ng Hathor, Hathoria?" I nodded. Napapanuod ko naman 'yung

palabas kaya medyo naiintindihan ko.

Ngumisi sya.

"Ito 'yung Hathoria..." Tukoy nya sa banyo.

"Ano?!" I exclaimed. He laughed.

"Tapos, nung sinuntok mo ko, natrigger 'yung inner Amihan ko kaya napasabak ako
bigla sa bakbakan." Nakaawang lang ang labi ko sa mga sinasabi nya.

"Nakalaban ko si Hagorn sa pagsugod ko dito," He gently pulled me towards the

toilet bowl.

"And I killed him," Ngisi nya. "Kaya ako na ang nakaupo sa trono..." He motioned
the bowl.

What...the fuck?!

Marahas akong napatingin sa kanya. Namula ang mukha nya.

"Pinalaki ba kitang ganyan?!" Sigaw ko. Napahagalpak sya ng tawa. Sinakal ko sya at
natatawang hinila nya ako.

"M-Misis, joke lang!" I choked him.

"Anong nalaklak mo?!" Nahila nya ang kamay ko at iniyakap iyon sa leeg nya.

"Joke lang," Tawa nya. Nakagat ko ang labi ko at pinalo ang likod nya.

"Walang hiya ka!" He laughed. Sa sobrang tawa nya ay napatawa rin ako at pilit na
kumakawala.

"Zeijan!" Tumatawa pa rin sya at inaabot ang baywang ko.

"Ako na ang hari ngayon sa ating kahariang Hathoria," Bulong nya at lumayo.

"At ikaw ang bagong reyna aking mahal na asawa," Kumunot ang noo ko at umawang ang
labi ko.
"You--" Bigla syang tumakbo palabas kaya tumakbo rin ako at nang maabutan ay
malakas kong sinipa ang pwet nya kaya nadapa sya sa kama.

Abot-abot ang kaba ko nang sabihin ni Zeijan sa aking pupunta kami sa bahay ng Kuya
nya. He told me that it's his niece and nephew's monthly celebration. Four months
na sila.

"K-Kasama talaga ako?" Tanong ko. He nodded.

"Of course," Aniya.

"In fact, I already bought you a dress..." Sabi nya kaya nanlaki ang mata ko.

"Talaga?" He nodded. Hinawakan nya ang siko ko papasok ng kwarto at nakita ko roon
ang malaking kahon.

Inabot ko iyon at nakitang damit nga ang laman.

"Kailan mo 'to nabili?" I asked.

"Nung bago ka pa nagstay dito," Aniya sa akin.

"Handang-handa?" He chuckled. Ngumuso naman ako at lumapit sya sa akin.

"Do you like it?" Aniya. Inilabas ko naman ang damit at pinakatitigan. It was a
navy blue sweetheart dress.

"Hmm," I nodded. He has taste, huh? "Thank you," I smiled.

"Welcome," Dumukwang sya sa harap ko at sinilip ang mukha ko.

"Pero uhm, how much is this?" I asked. Looking at the dress, I know it costs
thousands, mamahaling tela kasi ang gamit at may kristal pa sa may bandang dibdib
ng damit.

"Mura lang," Aniya na nangingiti.

"Mura?" Napasulyap ako sa dress. "No, it's not..."

"It is, sale kasi 75%" Napaling ko ang ulo. Really?

I don't think this kind of dress is on sale.

"Sigurado ka?" I looked at him. He nodded and reached for my chin.

"H'wag mo ng isipin, just wear it. Magpapalit na rin ako ng damit then we'll go..."
Aniya bago tumayo at iniwan ako roon.

I shouldn't be thinking about the price anyway pero diba nagleave sya sa trabaho sa
isla? Then, where is he getting his money?

Sa huli ay nag-ayos na rin ako. I'm nervous, kung ganoon ay makikita ko ang pamilya
nya. His parents might be there too, anong gagawin ko?

Hindi naman siguro magandang magpakilala agad akong asawa? I mean, it was shocking
and mag-a-anull naman kami so...

Itinali ko ang buhok ko sa likod at hinayaan ang iilang kulot na hibla sa gilid ng
noo ko. I wore Sapphire earrings paired with its blue necklace. I made it match the
dress Zeijan bought me.

I heard a knock kaya napalingon ako sa pintuan.

"Ree?"

"Coming!" Sigaw ko. Mabilis kong isinuot ang sandals ko at inabot ang purse ko.

I walked towards the door with composure, taas noo akong lumabas pero kaagad ako
nawala sa sarili nang maabutan ang ayos ni Zeijan.

My mouth parted and my heart skipped a beat.

He was wearing a navy blue button up shirt, matching mine, a brown pants and a
white sneakers.

I immediately saw the two open buttons of his shirt, nakataas rin hanggang siko ang
kanyang sleeves and a silver watch is attached on his wrist.

He was talking to someone on the phone that he doesn't know I'm here. I saw him
smiling at parang nagliwanag sya sa harapan ko.

"Damn," Bulong ko.

It's my first time seeing him like this! I'm almost screaming!

His manly aura is still here but it made him look stronger. His messy hair made it
look more hot for my liking!

"Yeah, we'll be going." Aniya sa matigas na ingles na mas nagpatuyo ng lalamunan

ko. Napakurap ako.

I saw him unconciously licking his lower lip kaya napatikhim ako. Calm down!

Sumabog ang kung anong dapat sumabog nang mapatingin sya sa akin. My dry throat
dried even more.

His blue eyes met mine, nakita kong napangiti sya at may sinabi sa kausap bago
ibinulsa ang telepono.

"Hey," He said at umayos ng tayo. He walked towards me with his hand on his pocket.
Halos mapahawak naman ako sa pader sa suporta.

Grabe na this!

"Hey, beautiful..." He said softly, almost whispering. Napalunok ako.

"O-Oh?" His lips twitched. Nakita kong pinasadahan nya ng kamay ang buhok nya bago
akong pasadahan ng tingin.

Malagkit ang tingin nya habang pinapasadahan ako ng tingin kaya halos hindi ako
makahinga.
He put his arms on his chest, looking strict while looking at me.

Kahit anong heels ko ata hindi ko sya mapapantayan. Dinudungaw nya ako at nag-init
ang pisngi ko ng itaas nya ang damit sa may dibdib ko.

"What are you doing?" I asked.

"I should have chose another dress," Ngiwi nya at napatingin ako sa dibdib ko, my
cleavage is exposed at mukhang naasar doon si Zeijan.

"M-Maayos naman, huh?"

He tsk-ed.

"No," His jaw tightened and licked his lip. "Maraming titingin sa'yo 'dun..."
Reklamo nya.
"Sus, dati pa akong head-turner, excuse me..." I chuckled. Mas pumirmi ang labi
nya.

"Damn confidence!" I laughed. Inabot ko ang kwelyo ng damit nya at inayos. Habang
pinapasadahan sya ng tingin ay napasimangot ako.

"Marami ding titingin sa Mister ko 'dun," I said softly while I fixed his sleeves.

He chuckled. Nag-angat ako ng tingin pero pinisil nya ang ilong ko at nagsalita.

"Sa'yo lang naman ako nakatingin," He winked.

Abot-abot ang kaba ko habang nasa byahe kami. Doon ulit kami sumakay sa sports car
nya at hindi ko na sya kinulit sa pinaghiraman nya 'nun sa kaba ko.

He was driving cooly, kagat ko ang labi ko habang pinagmamasdan sya at nang
sumulyap sya sa akin ay tumikhim ako.

"Uh, Zeij?"

"Yes, baby?" Aniya. Napalabi ako at nagsalita.

"Uh, wala bang masyadong tao 'dun?" I asked.

"Just my parents, brother and a few family guest." Aniya. "Don't worry, walang
kakalat na balita na nandun ka..." He smiled.

Hindi naman 'yun ang problema ko. I sighed.

"Uh, kasi ano, Zeij..." I hesitated.

"What is it?" Sumulyap sya sa akin.

"H-Hindi ba magagalit ang parents mo kung sasabihin mong kasal ka na?" Nakita kong
natigilan sya roon. "K-Kasi diba, ano biglaan tsaka diba kakausapin natin si judge
para..."

"I can just introduce you as my girlfriend..." Putol nya sa sasabihin ko.

"Friend nalang..." Kumunot ang noo nya sa sinabi ko at tumiim ang bagang.

"Uhm, diba ano..."

"We're here..." Malamig nyang sabi at sa pagsulyap ko ay nakita ko ang isang

napakalaking bahay. My mouth parted.

Isang busina lang ni Zeij ay nagbukas ang gate at tuloy-tuloy lang sya sa loob.

Wait! I thought...

"Whose house is this?" I asked him. Sumulyap sya sa akin at nagsalita.

"Sa asawa ni Kuya," Aniya. Kumurap ako at muling sumulyap sa bahay.

Ang laki 'nun!

Sa pagkakatulala ko ay hindi ko na napansing nakalabas na si Zeijan at pinagbuksan

na ako ng pintuan kaya nagulat ako.
His mood changed! Walang imik sya nang lumabas ako at malamig ang mga mata kaya
kinabahan ako.

"Uh, are you mad?" Mahinang sabi ko. His forehead creased na mas nagpalakas ng
dating nya.

"No..." He breathe. Nagsalubong ang kilay nya ng haplusin ko ang pisngi nya.

"Sorry," Mahina kong sabi.

You're annoying, Alyx! Maayos ang mood nya but you ruined it by mentioning the
judge!

His eyes soften, nakagat nya ang labi at tinungo ako.

"Sorry din, I was just annoyed..." Aniya. Ngumuso ako.

"Did I ruin the mood?" I asked. He nodded and sighed.

Ayan sige, Alyx! You idiot!

"Sorry, I shoudn't have mentioned it..." Mahinang sabi ko. Hindi sya sumagot kaya
nastress ako lalo.

What should I do? Arrgh, I ruined this day! The mood is great yet...

Inabot ko ang pisngi nya, mukhang nagulat sya roon at nag-aalangan pa ako kung
gagawin ko ang iniisip ko pero sa huli ay nagawa ko rin.

Marahang idinampi ko ang labi ko sa kanya at saglit syang natigil roon. His eyes
are wide as he look at me kaya yumakap ako sa leeg nya.

I moved my lips, maya-maya pa ay naramdaman ko ang yakap nya sa baywang ko at ang

pagsagot nya sa halik ko.

I gasped at his sudden move. Napayakap naman ako sa leeg nya at mas lumalim ang
halik na iginawad nya.

It was soft, yet deep. Kinagat pa nya ang labi ko at kaagad kong ibinuka ang labi
ko para
papasukin sya. It was still surreal, everytime our lips touched, still feels
unreal.

"Hoy, Zeijan!" Napatalon ako sa gulat. Mabilis kong natulak si Zeijan at namumungay
pa ang mata nya nang lumayo sa akin.

Mabilis akong napalingon sa gilid at nakita ang isang matangkad na gwapong lalaki
at isang magandang babae.

"Hmm, baby..." Akmang lalapit ang lutang na si Zeij kaya tinampal ko ang braso nya
at tinuro 'yung dalawa kaya napalingon sya 'dun.

"Kuya!" He was shocked.

What?!

His brother chuckled, his blue eyes smiling, kagaya 'nung sa mata ni Zeijan!
Umakbay sya 'dun sa babaeng katabi nya at nag-init ang pisngi ko.
"Ano nanaman?!" Zeijan hissed. Napatawa ang Kuya nya at nilingon ako, his strong
aura somehow intimidates me kaya napalunok ako.

"May kasama ka ata?" His brother's lip twitched. Napalingon rin sa akin ang
magandang babae at sinipat ako ng tingin.

She looks sophisticated on her white dress and curly hair bigla akong nahiya.

Where's your confidence, huh? Alyx?

"Girlfriend mo, Zeij?" The beautiful lady asked and smiled teasingly at Zeijan.

"Yes--"

"No!" Sabay naming sagot ni Zeijan. Natulala ako matapos 'nun at nanahimik din si
Zeij.

The couple laughed. Nakita kong may ibinulong 'yung babae sa asawa nya at napangisi
ito bago nilingon ang kapatid.

"Huli ka, balbon..." Tawa nung lalaki at napamura si Zeijan at hinawakan ang
baywang ko.

"Iñigo, Zeij's handsome brother..." Nahihiyang inabot ko ang kamay ko nang ilahad
nya ang kamay nya sa akin.

"Alyx po," Sagot ko at tipid na ngumiti.

"Handsome?" Zeijan hissed at inagaw ang kamay ko sa Kuya nya.

"Hoy, Kuya Raf mas gwapo ako sa'yo!" Ngiwi nya. The lady smiled at sinuntok si
Zeijan sa balikat.

"Mas gwapo si Iñigo, 'no!" She said.

"Hoy, Ate Thallia! Tignan mo nga kami, huh? Mas gwapo ako!" Pilit nya. Sinulyapan
ko naman silang dalawa.

Their look is somehow similar, blue eyes, aristcrat nose and chiseled jawline and
thin red lips. Hawig rin ang dalawa ang pinagkaiba lang ay may cleft chin ang Kuya
nya and Zeijan has a small cut on his eyebrow.

Iñigo looked more strict and cold, strong and intimidating while Zeij, he has this
bad boy look, he looks cocky and playful yet he has this soulful and dominating
look.

"Sige, ganito nalang..." Ani 'nung babae. "Why don't we ask Zeijan's friend?" Ani
'nung babae kaya napalingon ako sa kanya.

"A-Ako?" She nodded and smiled.

"I'm Thallia by the way," She offered her hand. "Thallia San--"

"Cueno!" Sigaw ni Zeij.

"Huh?" Thallia asked. Nakita kong napatingin rin si Iñigo sa kapatid nya.

"Nothing," Zeij cleared his throat.

"Uhm, Alyx..." I smiled and reached for her hand.

"So, sige Alyx..." She smiles sweetly at nagulat ako ng marahang hilahin nya ako
kay
Zeijan na nagpasimangot rito.

"Ate naman, akin 'yan!" Zeijan hissed.

"Kumalma ka, di ko naman tatangayin ang "friend" mo!" She quoted.

Sumimangot si Zeij at nagpapaawang tumingin sa akin.

"So, Alyx..." She started. "Choose, sinong mas gwapo sa kanila..." Aniya.

What?

Naguguluhan akong napatingin sa dalawang magkapatid sa harapan ko na nagtatagisan

na ng tingin.

"Mas gwapo ako," Iñigo hissed.

"Excuse me, mas gwapo ako." Zeijan hissed. Kulang nalang ay magsapakan sila kaya
napangiwi ako.

"Stand straight, please..." I said. Napaayos ng tayo ang dalawa.

Iñigo stood straight, namulsa pa sya samantalang si Zeijan ay matiim akong

tinitignan habang nakahalukipkip.

"Hmm," Napaisip ako.

Gwapo sila parehas pero...

Napalingon ako kay Zeij, halos manliit ang mata nya sa akin kaya napangisi ako.
Hindi papatalo 'tong Mister ko o!

"My baby's more handsome," Bulong ni Thallia sa akin.

"Ate Thallia! Walang ganyanan! Madaya!" Zeijan whinned. Tumawa si Iñigo at kumindat
sa asawa nya na tumatawa rin.

"Si ano," I bit my lip. Nangingisi na si Iñigo at napapasimangot na si Zeijan.

"Sige, Alyx Riadna, subukan mong piliin 'yan!" Turo nya sa kapatid. Nagpigil ako ng
tawa.

"I think," Napahawak ako sa baba ko habang pinagmamasdan sila.

"Sige na, piliin mo na 'to, kawawa 'e..." Iñigo teased.

"Fuck you, Kuya!" Sigaw nya.

"Hindi 'e..." Sagot ko. Mas nagsalubong ang kilay ni Zeijan at mas napahagalpak ang
mag-asawa.

Zeijan suddenly looks at me darkly, that made him look hotter. Sya naman talaga
pipiliin ko kahit anong mangyari. I don't know but he has this effect to me that
other guys woudn't have.
Malalim ang tingin nya, tila binabasa ako.

Saglit akong napalingon sa likuran nila at napansing may papasok na grupo ng mga
babae. I saw them giggled and I know they were pointing Zeijan.

Ngumuso ako.

The girls are close to us, mukhang bisita nila Iñigo kaya dagli akong nagsalita.

"Si Zeij," Mabilis kong sagot.

"I knew it!" Zeijan exclaimed. Nawala ang atensyon ko sa mga babae ng dambahin ako
ng yakap ni Zeij.

My eyes widen. The couple laughed.

"My Ree will always choose me!" Zeijan hissed at his brother at nag-init ang pisngi
ko nang hawakan ni Zeij ang magkabilang pisngi ko at paulit-ulit na hinalikan ang
ulo ko.

"Oh God!" Thallia exclaimed.

"Friends, huh?" Iñigo said. Nang mukhang ang labi ko na ang pupuntiryahin ni Zeijan
ay mabilis kong tinakpan ang bibig nya.

"Behave, Zeij!" Sikmat ko. Lumiit ang mata nya sa akin at tumango bago ko
naramdaman ang labi nya sa palad ko. Napaatras ako sa gulat at pinalo ang braso
nya.

I was really happy that time, hindi rin natuloy ang paglapit nung mga babae kay
Zeijan at nakakapit lang ako rito buong oras.

I know some of them knows me, nakita kong nagbulungan pa sila pagdaan namin pero
hindi ko sila pinansin. Like Zeijan said, I believe hindi naman ito kakalat kaya
okay lang.

Kinuha ako ni Thallia kay Zeij nang makita nya kami. She told him that Iñigo is
looking for him kaya sya ang kasama ko ngayon.

I somehow feels odd about something, I mean, napakayaman naman pala ng pamilya ni
Thallia para sa ganito kagandang bahay, celebration at mga bisita.

The guests looks rich, designer clothes din ang suot nila kaya nakakapagtaka kahit
papano.

"You look familiar," Aniya at pinasadahan ako ng tingin.

"Huh?" Napalingon ako kay Thallia.

"I think I saw you somewhere," Aniya sa akin. Napangiti ako.

"Artista ako," I said. I saw her eyes widen.

"Oh my God!" She exclaimed. "I remembered you! Ikaw 'yung may billboard 'dun sa may
Edsa?!"

I chuckled and nodded.

"Yung sa alak?"

"Oo,"

"You're gorgeous in person!" I smiled.

"Thank you, ang ganda mo rin, hindi na ako nagulat na nabighani si Iñigo sa'yo..."

"Nabighani talaga?" She chuckled. "If only you knew!"

"Anyway, is this your house? Ikaw bumili?" I asked.

"Huh? No, my husband bought this..." I stopped.

"Really? Sabi kasi ni Zeij..." Napaisip ako.

"Si Zeijan?" Nakita ko ang pagseryoso nya. "Uhmm, magkatulong naming binili 'to ni
Iñigo..." Nag-iwas sya ng tingin sa akin.

My forehead creased. This is just so...weird.

"Anyway, do you know his job?" She asked me. I nodded.

"Marami," Ngiti ko. "He's a cook, waiter tapos minsan DJ sya..."

"Really?" Nakita ko ang aliw sa mata nya pero kaagad ding nawala pagkatapos ay
nagseryoso sya.

"That jerk is lucky to have you," Aniya at sumulyap sa mga bisita.

Hindi ako nagsalita. Gusto kong sabihing hindi rin naman kami magtatagal, na may
annulment rin kami pero hindi ko ginawa.

"Anyway, Mommy and Daddy will like you..." She said at kaagad akong nakaramdam ng
kaba.

"T-They're coming?"

"They're on their way," She smiled at inakay ako papasok sa kusina.

I saw Iñigo and Zeijan talking, may hawak macaroni salad si Iñigo smantalang si
Zeijan ay nakapamaywang sa harapan nito.

"Pano ba malalaman na pag di na okay 'yung macaroni salad?" Iñigo asked Zeij.

My forehead creased. Nakita kong napaisip si Zeij at napahawak sa baba nya.

"Simple lang," Ani nito.

"Tanungin mo," Aniya. Napatawa si Thallia.

"Sabihin mo, 'Pre, okay ka lang?' kapag sumagot, tangina, Kuya itapon mo na 'yan!"
Zeijan exclaimed.

My jaw dropped. Napabuntong-hininga si Iñigo. Humagalpak ng tawa si Thallia at

tinulak ako.

Kabanata 14
4.35K
1.37K
Kabanata 14

Zeijan's Mom, Lena is pretty, she seems familiar pero hindi ko lang maalala kung
saan ko sya nakita. His father, Ejercito, is handsome too.

Hindi na nakakagulat na ang gagwapo nila. They look somehow foreign, siguro ay sa
mga ninuno nila?

"Dash finally have a donor!" Her father told them and I was just listening. I saw
their happy faces, naiyak pa ang Mommy ni Zeijan na nakaupo sa wheelchair habang
yakap-yakap ang Daddy nya.

Thallia, on the other hand is crying as he hugged her husband at nang sumulyap ako
kay Zeijan ay nakita ko syang nakatitig sa akin, teary-eyed.

I smiled at him and spread my arm, naglakad sya palapit sa akin at kumabog ang
dibdib ko ng hablutin nya ang baywang ko at tumungo sa balikat ko.

"Misis..." He sniffed. I chuckled and caressed his back.

"Are you happy?" I asked. He nodded on my shoulder.

"Yes," Bulong nya sa akin at may kung anong humaplos sa puso ko. Seeing them happy
makes me happy, nakakatuwa pero hindi ko rin maiwasang mainggit sa pamilya nila.

They're lovely, kita ko ang pagmamahal nila sa isa't-isa. If only I have a simple
and happy family like theirs, I would be really happy.

Tita Lena and Tito Ejercito welcomed me lovingly, I saw their sincerity, tuwang-
tuwa si Tita Lena habang kausap ako at kita ko ang ngiti sa labi ni Tito habang
nakikinig sa usapan namin ng asawa nya.

"Hija, magkaibigan lang ba talaga kayo ng pangalawa ko?" Malumanay na tanong ni

Tita. I stopped.

Nakita ko ang nanliliit na mata ni Zeijan sa akin kaya napatawa ako.

"Opo, Tita..." I answered. Someone harshly cleared his throat, napangiti din si
Tita at inabot ako.

"You're pretty, hija..."

"Salamat po..." I smiled.

"Alagaan mo ang Zeijan ko, huh?" Nawala ang ngiti ko roon. Alagaan?

Napasulyap ako kay Zeijan at nakitang nilalaro na nya ang kambal nila Iñigo habang
buhat ito ng Kuya nya.

I smiled and stared at Tita Lena's hoping eyes then nodded.

"Opo..."

It was ecstatic, the feeling of joining parties without someone harassing you,
being with lovely people, 'yung walang naiisip na iba, napakasaya.

I wish my daily routine was like this but it isn't, kinagabihan lang ay nakatanggap
ako ng tawag mula kay Trece na nagpaguho ng mundo ko.
"Archer's alive, Alyx..." Nanuyo ang lalamunan ko at pabagsak na naupo sa kama.

"W-What?" Nanginig ang boses ko.

"Hindi si Archer ito," Ani Trece sa mahinang tono.

"P-Pero diba, sya 'yung nakalaban ko, 'yung..."

"Last night, 'yung operation ni Hawk sa Spain, may nakatunog nanaman." Aniya.

"Who would do that other than Archer? Wala diba? Sya lang ang kilala kong kayang
gumawa nito since you know how hard it is to enter our website."

"Pwede namang iba! I mean, he was killed already! Paanong--"

"No one can sabotage us but him!" Putol naman nya sa akin. "I know how irritating
is this but I really think this isn't Archer."

Tumayo naman ako sa kama at napasabunot sa buhok ko. Kaagad akong lumapit sa
pintuan at binuksan iyon para sumilip sa labas ng kwarto.

Narinig ko ang pagko-concert ni Zeijan sa ibaba, paniguradong may live show nanaman
'yun habang nagluluto kaya di ko alam kung matatawa ako o maiinis nalang.

I locked the door and went back to the bed.

"What will we do now?" Mahinang sabi ko. "Hindi ko pa nakikita si Mommy, paano
kapag may gawing masama sa kanya si Antonio?" Bulong ko.

"Hindi pa confirmed, Lyx but I really think it isn't Archer that was killed. Ibang
tao iyon, Lyx." Trece said.

"I-Is there something that can tell me who the hell Archer is?" I said, hoping.
Damn, buhay ng ina ko ang nakasalalay dito! Once my freaking stepfather found out
about this then we're both dead!

"Tattoo..." Aniya sa akin.

"B-But that man has a tattoo on his arm..." Sagot ko habang nakatitig sa kawalan.

"Hawk have a lead where Archer's tattoo artist is sa Spain. We tracked him down
since we heard that his client's bigtime, mostly criminals and high people in the
society..."

"Please, Trece..." Mahinang sabi ko. "I need to keep my Mom safe... Please, tell me
if you found out..." Nanghihina kong sabi.

"Sorry about this, Lyx..." Mahinang sabi nya. "Ayoko ring mapahamak tayong lahat,
si Tita..."

"Ayos lang," Matamlay kong sabi bago tumayo papuntang balkonahe.

"May isa pa akong balita sa'yo," Aniya sa akin. "Yun ay kung ayos lang? If you're
still stress then I could tell it some other time."

"Spill it," Sagot ko. "Mas magandang isang bagsakan nalang kaysa sa ganito..."

"Uh, about the annulment..." Aniya. That made me stop, may kumirot sa puso ko kaya
humigpit ang hawak ko sa phone.

"W-What about it?" I cleared my throat.

"Atty. Sandejas rejected your case," Aniya. "Pagkasabi ko palang ng pangalan mo at

'nung husband mo, he told me he still wants to live."

"Huh?" My forehead creased. "Will that kill him?"

"I don't know, weird..." Aniya sa akin.

"Tsaka, remember when we searched Zeijan's name on the database, wala diba?"

"Hmm," I nodded.

"Just recently, lumabas na ang pangalan nya." Aniya sa akin. "Maybe, updated na ang
site..."

"Ahh..." I nodded.

"But anyway, I found you a new lawyer, magaling din ito, di nga lang kasing galing
ni Atty. Sandejas but he'll work." Aniya sa akin.

Tumango ako at napatungo.

"Babalitaan nalang kita kapag settled na ang papers, sisend ko nalang sa'yo para
mapapirmahan mo na..."

"Thank you," Mahina kong sabi at nanghihinang napahawak sa railings ng balkonahe.

So, it's really happening? Hihiwalay na ako kay Zeij?

Parang may maliliit na karayom na tumutusok sa puso ko habang naiisip iyon.

Nanghihina ako at nang maramdaman kong namasa ang pisngi ko ay kaagad ko ito
pinunasan.

What now, Alyx? Iiyak ka? Damn, that was your plan since the very first time you
get wed to him! H'wag mong sabihing nagbago na ang isip mo?

I was scolded by my inner goddess. Mariing naipikit ko ang mata ko at nasabunutan

ang buhok.

Think straight, hindi ko pwedeng idamay ang asawa ko sa gulo sa buhay ko! Ayokong
may mapahamak pa dahil sa akin, ayokong magaya sya kay Mommy na kahinaan ko kaya
hindi ako makalaban.

I can't risk my Mom and him. Sila nalang ang meron ako, na nagpapasaya at
nakakaintindi sa putanginang buhay ko.

Damn, I have to sacrifice him, even if it breaks me, I have to let go of him. Kahit
masakit, kahit ikakamatay ko.

I fixed myself as I go down to the kitchen, I have to cherish the remaining days I
have with him. He's lovely, a good man, and a very responsible husband, too bad he
wasn't meant for me.

Nasa malayo palang ako ay nakita ko syang nakapamaywang habang may kausap sa
telepono at nasa harapan ng lutuan.
Nakasando sya at boxers kaya napangiwi ako, buti nalang kaming dalawa ang magkasama
dito at kung hindi ay marami na akong natanggalan ng mata sa pagtitig kay Zeijan.

His strong back is at my view, halos maglaway pa nga ako d'yan kahit 'nung dati pa.

"Clear the site and report to me immediately..." Naabutan kong sabi nya sa kausap.
Ngumuso ako at yumakap sa likuran nya.

"Damn!" He cursed. Mabilis syang lumingon at nakita ko ang gulat sa mukha nya.

"Misis..." Aniya. I smiled.

"I'll talk to you later," Malamig nyang sabi sa kausap at ibinaba, matapos ay
hinarap nya ako at inangat ang braso ko sa may leeg nya.

"Why, Misis?" Aniya.

"Sinong kausap mo?" I asked. Hinawi naman nya ang buhok sa mukha ko at nagsalita.

"Sa resto lang sa isla," Aniya. "Wala daw kasi 'yung pinakagwapo nilang employee
kaya maraming naghahanap sakin tapos 'yung mga customer nagwawala na..."

"Ang lakas mo 'no?" Sinamaan ko sya ng tingin. He laughed and kissed my head.

"Ang hirap maging gwapo, Misis. Nakakastress kapag pinagkakaguluhan ako ng maraming
babae, minsan nga akala nila may artista, ako lang pala..."

Iniangat ko ang kamay ko at umambang susuntok sa tagiliran nya.

"Misie, h'wag!" He said histerically. Ngumiwi ako.

"Sa leaned body ko nalang, h'wag dyan..." Pero di ako nakinig at sinuntok sya sa
tagiliran. I saw how his mouth parted at maya-maya'y teary eyed na sya.

Napakurap ako.

"Hala, seryoso, masakit?" Marahas syang lumunok at tumango.

"Oh my God..." Nakagat ko ang labi. "Bakit, ano bang meron?" Tanong ko.

"H-Huh?"

"Patingin nga..." Hihilahin ko sana ang damit nya pero niyakap nya lang ako at
sumiksik sa leeg ko.

"No, I'm fine..." Tikhim nya. "Ano, uhm, natitrigger lang ulit ang inner sanggre ko
kaya no..."

Nagtatakang tumango ako at humiwalay sa kanya.

"Sure?" Marahang tanong ko. Tumango naman sya at kinagat ang labi nya.

"Hmm..." Aniya."Kain na tayo, hmm?"

"Okay," We ate. Wala ako talagang masabi kapag nagluluto sya, still great as ever.
Nung nagkasama nga kaming dalawa puro nalang lamon ang ginagawa namin. Minsan pa
kapag gabi, nag-oorder kami ng pizza tapos manunuod ng palabas sa TV.

Pumasok akong muli sa kwarto at nagshower, sya nama'y naiwan dun sa baba para
maghugas ng plato. I browse my social media for the first time again that night at
pagrefresh ko palang ng app ay napansin kong nagkakagulo ang notifs ko.

My forehead creased.

"Brad and Alyx caught kissing secretly in the beach?" An article caught my
attention. Kaagad na napaayos ako ng upo. It was posted 30 minutes ago.

Our faces are blurred but I know that it was me and Brad, ito 'yung nakita kami ni
Zeijan dati doon sa may likuran ng hotel! How did this happened?

Kaagad akong kinabahan, nabasa ko ang article at puro kasinungalingan ang laman
nito. It was like they're accusing me a third party at sinisira ko daw ang love
team nila ni Tessa!

My manager called at hindi ko iyon sinagot.

I saw comments saying, kaya ako nagtatago ay dahil nababahag daw ang buntot ko para
magpakita sa mga tao. They're telling me how bitch I am, na mang-aagawa ako at
malandi. Nagsilabasan din ang mga pictures na magkasama kami ni Brad na kumakain sa
resto nung pinagbigyan ko sya, mismo ang pag-uusap namin sa set hindi pinaligtas!

There's this one photo where he's telling me something, he's close that we looked
like we're kissing!

Mariing ipinikit ko ang mata at hinilot ang sentido ko pero nang may maalala ay
kaagad akong tumayo at inilapag ang telepono ko.

Si Zeij!

Mabilis akong bumaba at halos magpanic nang makarinig ng nabasag na kung ano.
Tumakbo ako
pababa at nakitang nakakalat ang basag na baso sa lapag sa kusina.

Nakita ko ring nakapatong ang telepono nya sa counter at sya nama'y may kung anong
ginagawa sa lababo.

Nabasa na ba nya?

Mabilis akong naglakad at kumakalabog ang puso ko.

"Zeij..." Mahina kong sabi. Hindi sya sumagot matapos akong lingunin gamit ang
malamig nyang mga mata.

"N-Nakita mo? Wala lang 'yun..." Mahinang sabi ko.

"Third wheel? Third wheel ka na ba ngayon?" Malamig nyang sabi habang naghuhugas ng
kamay roon.

Kumirot ang dibdib ko.

"Zeij, diba, alam mong wala lang 'yun? Diba nakita mong..."

"Ano 'yung iba? Bakit kahalikan mo rin sya sa iba?" Nilingon nya ako. Mariing
umiling ako.

"We're not kissing! May sinasabi lang sya! Hindi 'yun halikan, Zeij!" I said.
Ipinaling nya ang ulo at tumalikod sa akin.
Kumalabog ang dibdib ko.

"Bukas nalang tayo mag-usap," He said coldly and turned his back at me. Nang
makitang lalabas na sya sa kitchen ay dagli akong tumakbo para habulin sya.

"Zeij! Wait! I'll explain!" I gasped when I felt something piercing me. Kaagad
akong napatingin sa paa ko at napapikit ako ng makitang natapakan ko ang bubog.

Natulala ako roon at gulat nang makitang nakasimangot si Zeijan habang nakatingin
sa akin.

"Fuck," He cursed and walked towards me, napasinghap pa akong muli nang buhatin nya
ako kaya napakapit ako sa leeg nya.

"Z-Zeij..." Seryoso ang itsura nya habang buhat ako. His jaw's clenching, his heart
beating fast as he carry me.

He carefully put me on the counter, hindi pa rin sya nagsasalita at diretso lang
ang tingin sa akin.

"Wala lang 'yun, Zeij..." Mahinang sabi ko. Mas tumapang ang mga mata nya, his blue
eyes almost turned black as he clenched his jaw.

Tumalikod sya at iniwan ako. I sighed and stared at my wounded feet, may bubog na
nakatusok sa kaliwang paa ko pero hindi ko maramdaman ang sakit, I can see the
blood dripping from my feet pero wala na iyon sa akin, I've suffered severe wounds,
I almost died a couple of times kaya hindi na ako nasisindak sa dugong ito.

"Give me your feet," Malamig na boses ni Zeijan ang nagpabalik sa akin sa katinuan.
Napakurap ako at nakitang humila sya ng stool habang nakaupo ako sa counter.

Bitbit ang medicine kit ay naupo sya sa harapan ko at halos mapalunok ako nang
maramdaman ang haplos nya sa paa ko.

"You should have watched your steps..." Mariing sabi nya. I sighed.

"Sorry... Umalis ka kasi kaya..."

"Kukuha ako ng walis kaya ako umalis," Irita nyang sabi at napasinghap ako ng
maramdaman ang paghila nya ng bubog sa paa ko.

"Fuck..." I cussed.

"Breathe hard," Ani Zeijan kaya napalingon ako sa kanya. "Try stopping your breath
for a while while I remove this, masakit."

I nodded at nang matanggal nya ay doon ko mas naramdaman ang sakit ng paa ko. Wala
namang imik si Zeij pero ramdam ko ang concern nya, marahan ang haplos nya sa paa
ko.

"Wala lang talaga 'yun, Zeij..." Mahinang sabi ko. "It was just an angle, may
sinasabi sya kaya ganun kalapit, di kami naghalikan..."

"Anong pinag-uusapan nyo? You can't be that close to a man kapag may pinag-uusapan
lang
kayo!" He hissed but jealousy is all I can hear in his voice.

"I can't remember kung anong usapan namin but we weren't kissing! I swear!" Itinaas
ko ang kamay na parang nanunumpa. Sumulyap sya sa akin at sumimangot ulit,
napabuntong-hininga ako.

Ang sungit!

Ginamot nya ang paa ko at nakita ko pang masama ang tingin nya sa bubog na
nakakalat na parang gustong makipagsuntukan.

"Uy, Zeij..." Tawag ko.

"Pacheck natin 'to bukas." Aniya.

"Uy, Mister. Sorry na, wala lang talaga 'yun..." He put bandage on my wounded feet.
Hindi naman kalakihan iyon pero parang pilay naman ako kung gamutin nya.

"What am I to you?" Biglang tanong nya. My heart thumped, ang mga alaga kong dragon
sa tyan ay nagsimula nang manggulo at magwala.

Hindi ako nakasagot at nakagat ko ang labi ko. Iniangat nya ang tingin sa akin at
nang magkasalubong ang tingin namin ay mas nagwala ang puso ko.

"Ano ako sa'yo, Alyx?" Ulit nya.

"Asawa..." Mahinang sabi ko. I saw him gulped. His cold eyes starting to melt and
was replaced with his soft one.

"E 'yung Brad, ano sya sa'yo?"

"Friend? Co-artist?" I answered. Kumunot ang noo nya. "Why aren't you sure?" He
hissed.

Napatawa na ako.

"Ayun lang sya sakin, Zeij." He chewed his lips at pinirmi ang paa ko sa hita nya.

"Bati na tayo?" I smiled.

"Promise, wala lang sya?" He asked. I nodded. Hinawi naman nya ang buhok nya at
sinuklay gamit ang daliri nya.

"Okay," Marahang sabi nya. "I was just annoyed..." Inilapag nya ang paa ko sa stool
bago tumayo pero di pa man sya nakakaalis ay kaagad kong nahila ang kamay nya.

Starled, his body crashed mine. Dahil nga sa nakaupo ako sa counter ay halos
magpantay na ang mukha naming dalawa. Malaki ang mata nya nang tumingin sa akin.

"Ree?" Aniya. I saw him gulped, inabot ko naman ang leeg nya at ipinaikot ko roon
ang kamay ko. I brushed my lips lightly on his at nakita ko ang pag-awang ng labi
nya sa ginawa ko.

"What are you doing?" He said huskily, his minty breath fanning my nose.

Hindi ako sumagot at inabot muli ang labi nya. I gave him a soft kiss again,
napapikit sya roon at mas lumapit. He caressed my waist as he leaned closer.

"Baby..." Bulong nya sa labi ko. "What is this..."

"I'm kissing you," Bulong ko sa labi nya. Sa muling pagmulat ng mata nya ay kita ko
ang pungay roon. I smiled.
"Why?" Paos nyang sabi.

"Because I want to..." Sagot ko. I gasped when it's his turn to give me teasing
kisses.

Napahalinghing ako nang hapitin nya ako palapit sa kanya at sugurin ang labi ko. He
bit my lips, teasing me, ang kamay nya'y gumapang na rin sa likuran ko at
naramdaman ko ang pagkalas nya sa brassiere ko.

"Zeij..." Bulong ko.

"Yes, baby?" Aniya.

"Take me..." Bulong ko at nakita ko nanaman ang gulat nya.

"Are you sure?" He asked me. I nodded, namumungay ang mata.

He licked his lower lip, nakita ko ang pagbaba ng tingin nya sa labi ko at wala sa
sariling kinagat ko iyon.

"Damn freaking temptress," He hissed, that made me smile teasingly.

"Are you tempted?" Malambing na tanong ko. Nakita ko ang pagsasalubong ng kilay nya
at ang pag-igting ng panga nya.

"Damn you," Simangot nya. I laughed. Hinaplos ko ang pisngi nya pababa sa dibdib
nya.

"Come on, baby... What are you waiting for?"

"Love me like you do... La-la-love me--" Zeijan sang. Napatawa na ako at pinalo ang
braso nya.

"Panira ka ng moment! Ayoko na!" I hissed. Tumawa sya at hinaplos ang leeg ko.

"Na-uh," His lip twitched at 'yun nalang ang gulat ko nang hilahin nya ang stool at
naupo sa harapan ko.

"Hands up." I put my arms up at napakurap ako ng tanggalin nya ang damit ko, I was
starled when he moved my undergarment away with my shirt at kaagad kong nayakap ang
dibdib ko nang nakita ang tingin nya.

"No, don't..." Hinawi nya ang kamay ko.

"Nakakahiya!" I hissed. He chuckled and stood up before giving me an earth

shattering kisses. I opened my mouth to welcomed him and kiss him back with the
same ferocity he is giving me.

He held my arm and put it on his shoulder habang nawawala ako sa mga halik nya. It
was deep yet slow, lumabas ang mahinang ungol sa labi ko ng haplusin nya ang dibdib
ko.

He put my bud in between his fingers and pinched it, umawang ang labi ko at
napaigtad. He massaged my breast, naipaling ko ang leeg ko nang bumaba ang halik
nya roon.

He gave me small kisses and sucked my skin. The heat started eating me, animo'y
kahoy ako
na sinilaban para mag-init sa malamig na gabi.
His touch sent foreign sensation on my body, my skin tingling with his every kiss.

"Z-Zeij..." I put both of my arms on the counter for support when I felt his lips
on my breast, sucking and giving it a small bite, his other hand playing with the
left one while I grasp his hair.

I tried my best looking at him pero nanghina lang ang katawan ko sa panginginig sa
init na hatid nya. I saw how his tongue flicked on my buds, giving it a swirl,
taking me to the highest cloud.

He touched my stomach and I held my breath when his fingers started crawling inside
my pj's.

"W-What are you doing, Zeij?" Nanginginig kong tanong but he just winked at me at
halos kumawala na ako sa kanya nang maramdaman ang haplos nya sa ibaba.

He moved his finger up and down my sacred part, my undies is the only barrier
between him and me.

He moved his finger slowly and I felt the heat gushing in between my thighs.

"B-Baby, I'm..." Hinihingal kong sabi.

"Hmm? What?" He said softly while giving my breast a kiss.

"D-Do it, come on..." I moved my hips, naramdaman kong natigilan sya sa ginawa ko
at binalikan ang mga labi ko.

"Calm down, we'll get there..." Bulong nya sa labi ko.

"But I'm..." I moved my hips again. He cursed and held my other arm.

"Come on, baby... We'll both cum if you do that..." Bulong nya.

"Ang tagal mo kasi!" I hissed. Nakita kong napangiti sya at napatingala.

"Damn woman, chill..." Cool pa nyang sabi at halos masipa ko sya sa ginawa. His
finger moved my undies aside and touched my sacred part! Bare!

How dare him!

"Chill but you!" He moved his finger, teasing my clit. Mas napahalinghing ako at
mariing napapikit.

"Fuck you!" Sigaw kong nahihirapan. Humagalpak sya at humalik sa leeg ko.

"Kalma, Misis... We'll make love, not fuck..." Tawa pa nya at halos noo-han ko sya
sa inis.

"You can't tell me to calm down while you fuck me with your fingers!" He sealed my
lips. Tanging magugulong mga salita nalang ang lumabas sa labi ko sa biglang
paghalik nya sa akin.

"Brutal kang babae talaga," Reklamo nya na nang-aasar. My stomach crumpled when he
pushed his finger inside without any warning.

"Ahhh!" I cried in pain, hinawakan naman nya ang baywang ko at pinirmi ako.
"Sa una lang 'yan, Misis..." Aniya sa akin.

"Ang sakit nga kasi!" Naluluha kong sabi. Humalik sya sa dulo ng ilong ko at sa
pisngi ko.

"My wife's adorable," Ngiti nya sa akin.

"Adorable your face!" Sikmat ko but a moan escaped my lips when he started moving
his finger. He moved it in and out slowly, filling my insides with his long
fingers.

I can't help but to gasp and moan, almost screaming in pleasure and pain. His pace
fasten and I started shaking in pleasure when he inserted another digit.

His every pace gets me to another place everytime, he kissed my skin slowly and
lovingly while I moan and pull his hair everytime.

His pace went faster and I moaned when I felt something on my stomach wanting to
come out and burst. My stomach started clenching, naiunat ko ang paa at umawang ang
labi ko.

"Z-Zeij, I-I'm..." Tumungo sya sa balikat ko at mas binilisan ang daliri nya.

"Go, baby, cum for me..." He whispered and I screamed when I burst. Nanghihinang
napahiga ako sa counter, akala ko ay 'yun na 'yun pero humila si Zeijan ng stool
palapit sa akin at tinanggal ang pang-ibaba ko paalis!

"What are you doing?" I asked pero isang pilyong ngiti lang ang ibinigay nya sa
akin at iniangat ang hita ko sa balikat nya.

Oh my gosh! Is he going to...

Napakapit ako sa gilid ng counter nang maramdaman ang labi nya sa hita ko. He gave
each tiny kisses, sucking my skin a bit, napahalinghing ako.

"Zeij!" I hissed when I felt his lips on my lower part, he gave it a soft kiss,
teasing my insides as he licked my juices clean. Napaawang ang labi ko sa ginawa
nya at ipinaling ang ulo.

His tongue delved inside as he parted the lips of my feminity. His tongue flicked
inside as he pushed his finger inside. Pilit ko syang inaabot pero sa panghihina ay
hindi ko nagawa.

Malalakas na ungol ko lang ang naririnig at ang tunog ng halik nya sa akin sa
ibaba. His lips doing wonders as he pushed his fingers inside, hindi ako mapalagay.

I am burning in fire with him as I convulsed for the second time. He cleaned it and
I was still preoccupied when he held my waist up and kissed me hardly on my lips
again.

He kissed me sensually that I tasted myself on his mouth, it was sweet and hot.
Iniangat nya ang pang-upo ko at mabilis kong ipinaikot ang braso ko sa leeg nya at
ang hita ko sa baywang nya.

We kissed for I don't know how long, madilim ang kwarto pagkapasok namin at nang
ibagsak nya ako sa kama ay nagdikit muli ang labi namin.

I pulled his clothes out of his body, naupo sya at tinulungan ako roon at muling
inabot ang labi ko. We kissed till we ran out of breath at ang haplos ko'y marahan
sa dibdib nya.

I grinded myself against him, he groaned and held my waist.

"Kalma, Misis..." Nahihirapan nyang bulong. I groaned.

"I can't..." Hinihingal kong sabi. He pinched my breast and grinded his body
against mine this time.

Napasinghap naman ako roon.

"That's unfair, Zeij!" I hissed. He chuckled and kissed my neck. I felt his hand on
my mine and when he put my hands infront of his boxers, I stopped.

"Fair enough?" I saw Zeijan's naughty blue eyes as he sucked my neck.

I moved my hands on his boxers, up and down, I held his length in between my
fingers and caressed it softly. I tried moving it up and down but he cursed hard.

"Tangina," Hingal nya.

"Hala, masakit?" Takang tanong ko. He gasped and shook his head.

"You're fucking good at this, huh?" Bulong nya. I bit my lip and moved my hands
again.

"First time ko, gago!" I hissed. This jerk!

"Damn, why are you so damn good?" Mura nya sa tenga ko at idiniin ang sarili sa
akin.

"Ewan! Bakit mo ko tinatanong?" Reklamo ko. Humalakhak sya sa tenga ko at sumubsob

roon.

"Fuck, I'm about to... Damn..." Inabot nya ang kamay ko paalis roon kaya ngumiwi
ako.

"Akala ko ba gusto mo? Bakit mo tinaggal?!" Reklamo ko. Ayaw ba nya? Am I that bad?

"Because I was about to fucking cum!" He hissed. Natahimik ako.

"Now, I want you to keep your hands to yourself." Aniya bago tumayo at hindi ko sya
maaninag kung anong ginagawa nya.

Naramdaman ko nalang na lumubog ang kama at napasinghap ako nang daganan nya ako at
humalik
sa labi ko.

I kissed him back immediately, without second thoughts, I ruffled his hair, pulling
it with his every move.

I can feel the tip of his manhood on my entrance that made me burn more.

"Z-Zeij..." Bulong ko. He moved his body slowly, making his part touched mine.

"Zeij..." Ulit ko at yumakap sa leeg nya.

"Hmm?" He hummed against my lips.

"I-I want..." I moved my body and my hips. Napamura sya at pinirmi ako.

"Stay still, Alyx Riadna!" He stopped my waist.

"Pero ano..."

"This will hurt bigtime, I want you to relax first..." Aniya sa akin.

"Ayoko! Gusto ko ngayon na!" I hissed.

"Ang tigas ng ulo mo!" He hissed at nakita ko ang frustrated nyang tingin sa akin.

"Mas matigas 'yung iyo..." Asar ko. Natulala sya.

Napatawa ako pero kaagad na napasinghap nang maramdaman sya. He entered me slowly,
natigalgal ako.

"I-It hurts..." I whispered.

"I told you!" He hissed as he moved again, napasinghap ako at napadaing.

It was excruciating, something is ripping inside me, kaagad kong naramdaman ang
pamumuo ng luha sa mata ko at pigil ang hininga habang nakakapit sa bedsheet.

"Sshh, baby..." I felt his lips on my cheek, brushing my tears. "Ang kulit mo
kasi..."

"Ako pa! Huh!" Reklamo ko at napaluha ulit. Napamura naman sya at tumigil.

"I'm sorry, damn..." Nag-aalala nyang sabi. "Should I stop? Baby, do you want me to
stop?"

"N-No..." I shook my head.

"J-Just slowly," Bulong ko at nakita ko ang lambot sa mga mata nya. He kissed my
tears away as he tasted my lips.

Marahan at malambot ang labi nya nang hanapin ang labi ko. He kissed me
passionately, making me feel different kinds of emotions, the love, belongingness
and the feeling of being safe.

Hindi ko na rin namalayan ang sakit dahil sa mga halik nya. It was magical, caring
and passionate.

He moved slowly inside me, filling me to the brim. I can't explain how this feels,
my stomach is clenching as I wrapped my feet on his shoulders and moved with him.

It was fulfilling, he pounded me fast and hard and I moan with his move. I can hear
the bed creaking, his deep and fast breathing on my ear, and the sound my seductive
voice is giving.

And I lost it, I lost my innocence to my husband and I didn't regret it.

Nagising ako nang nasa braso ako ni Zeijan. He was snoring quietly, napangiti ako
at hinaplos ang ilong nito.

He looks good in the morning, kahit anong gawin naman nya he always looks good.

Last night is one of the best night of my life, wala akong masabi, sobrang saya ko
lang talaga.

Hinaplos ko ang pisngi ng asawa ko at humalik sa ilong nya. His forehead creased
pero hindi nagmulat at tulog na tulog.

I heard a ring, alam kong phone ko iyon kaya mabilis akong naupo sa kama at inabot
iyon sa
side table. I am still sore, napangiwi ako sa sakit sa pagitan ng hita ko at
napailing.

Damn, Zeijan! This irresistable man!

I saw Trece's name on screen. Kaagad ko iyong sinagot pagkatapos sumulyap sa tulog
na si Zeijan.

"Trece? Why?" I asked her.

"Damn, Vipe, you won't believe this!" Aniya.

"Believe what?" I asked. "Wait, Trece, labas lang ako."

Zeijan groaned kaya marahan akong tumayo at ika-ikang naglakad palapit sa closet. I
wore Zeijan's shirt and wore my undergarments.

Lumabas ako sa terrace at napayakap sa sarili sa lamig. It's just five in the
morning!

"What's up, Trece?" Tanong ko sa kanya.

"It was really Archer's tattoo artist!" Aniya sa akin.

"Then?" I asked. "May nakuha kang information?"

"Yes!" She exclaimed. My heart thumped.

"I know what his tattoo is! Ang sabi nung nahuling artist ni Hawk, he designed that
tattoo exclusively for him so hindi maaaring may makagaya 'nun!" Aniya sa akin.

My stomach clenched. Mahigpit na napahawak ako sa railings at ipinikit ang mata.

"He tattooed it on his thigh just a bit below his waist, 'yung ang sabi sa akin..."
Aniya sa akin. I almost see red when she said that.

Damn, the man last time isn't really Archer! His tattoo is on his arm!

"Name? Does he know his name?" I asked.

"No," Aniya. "He doesn't even know his face, nakamask at hoody daw madalas..."

Mariing naipikit ko ang mata at ang galit ay nabuo sa puso ko. Damn, I was fooled
by that man last time! Hindi sya si Archer! Fuck!

Tulala ako matapos ang tawag, I was thinking where to start again, paano kapag
dumating kay Antonio ito? And it's even hard to identify who that asshole is!

Masakit man ang paa ko ay muli akong pumasok sa kwarto. I saw Zeijan lying on the
bed, binuksan ko ang ilaw sa kwarto at nakita kong nangunot ang noo nya at
tumagilid ng higa.
Lalapit na sana ako pero medyo bumaba ang kumot sa may baywang nya na nagpatigil sa
akin.

My forehead creased when I saw a bandage on his right waist, may bahid pa iyon ng
dugo kaya mas nagtaka ako.

I walked slowly near him, what's this? Is this why he's groaning everytime I'll
punch his waist?

Nang lumapit ako ay dumukwang ako sa may gilid ng kama. I sat at the space beside
him and stared at it.

Kailan pa 'to? Why does he have this?

I reached for it but stopped when my phone rang. It was Trece, she sent me a
message where a photo was attached.

It was Archer's tattoo, a three different kinds of arrow in different sizes. Sa

gitna ay mas mahaba ang pana samantalang pantay naman ang laki nung dalawa sa
gilid. I zoom the photo and found a shape of a pyramid and diamond attached on the
arrows in divided lines, making it more unique.

Sa pagtitig ko roon ay napansin kong gumalaw muli si Zeijan. I moved a little so he

won't feel me beside him pero medyo bumaba pa ang kumot sa kalikutan nya.

Ngumuso ako at napatitig muli sa sugat nya. Saan galing 'to?

I moved closer so I can examine it but something caught my attention, mula sa

baywang ni
Zeij ay bumaba ang tingin ko sa may hita nya na bahagyang nalihis ng kumot.

I saw a black line in there at hindi ko alam kung bakit biglang kumalabog ang
dibdib ko.

I did my best and moved the blanket aside and what I saw scared me.

On his thigh is a three different kinds of arrows, a long arrow in the middle and
two short arrows on each side, I saw a shape of diamond and pyramid connecting the
arrows in divided lines.

Halos malaglag ako sa kama sa nakita. Kaagad kong binalikan ang telepono ko at nang
makita ang isinend sa akin ni Trece ay nanginig ang kamay ko.

N-No...

Nabitawan ko ang telepono ko at mabilis na tumayo sa kama.

I immediately went to get my gun and stood beside him before pointing it on his
head. My tears fell and my hand felt numb as I put my finger on the trigger.

xxx
Midterms exam coming! Updates will resume soon! Enjoy! Photos of Archer's tattoo
will be posted on my facebook for reference.

Comment
Kabanata 15
124K
4.58K
806
Kabanata 15

My tears fell. Napapikit ako at sa pagmulat ko ay nakita ko ulit ang nakahigang si

Zeijan.

My hand felt numb so I tightened the grip. One by one, I took a step forward and
each step feels wrong, it feels heavy.

I pointed the gun at him again and closed my eyes, that's when I remembered
Zeijan's warm smile while holding my hand, I saw his sweet blue eyes, his cheesy
jokes, his calming voice.

Naalala ko lahat at sa pagmulat ko ay nanghina ako. Suddenly, my fingers

shook.Nabitawan ko ang baril at napaupo habang sapo ang mukha ko.

"I-I can't..." I whispered. No, hindi ko kaya... Ayoko...

Napaluha akong lalo at tinakpan ang bibig ko.

"T-This isn't true... Hindi..." I keep on saying, convincing myself. Ang bigat sa
dibdib ko ay kinakain ang katawan ko, nawawalan ako ng lakas. Nanghihina.

He moved. I gasped. Kaagad akong napatayo at inabot ang baril ko, I am shaking as I
walked, gusto ko mang lumayo kaagad ay dinala ako ng mga paa sa kanya.

I sat next to him, shaking. Inabot ko ang mukha nya at umalpas ang hikbi sa labi ko
nang makita kung gaano ito kaamo. I touched his face softly, with my hands
trembling and my tears falling.

I touched him because this is the last time I will have to see him. I have to go,
aalis ako
dahil kailangan, dahil hindi kami pwede. Dahil niloko nya ako.

He moved again, aalis sana ako pero nahawakan nya ang kamay ko kaya natigil ako. He
didn't open his eyes and just held my hand, he seems to be asleep pero naramdaman
ko ang halik nya sa likod ng palad ko at ang pagyakap nya sa kamay ko.

I tried removing my hand but his grip is so tight I can't escape.

Zeij, please... Let me go...

I moved my hand again and tried removing it and when I did, kaagad akong tumayo at
mabilis na nagpalapit ng damit. I immediately get my important things while
shedding tears.

I have to go, I can't see him.

"T-Trece?"

"Lyx? Why?"

"C-Could you fetch me? Please?" Pabulong kong sabi sa telepono.

"Huh? Bakit?"

"P-Please, Trece... I have to go..." Bulong ko at mahigpit na napahawak sa

telepono.

"Huh? Sige, wait, where are you?" I told her exactly where I am at bago ako lumabas
ay muli akong sumulyap sa kama kung nasaan si Zeijan at mabilis na napatalikod
paalis.

I don't know how I got into Trece's car, tahimik akong umiyak sa likuran ng
sasakyan habang sya'y nakatingin lang sa akin sa salamin.

She's not saying anything, tanging ang mapanuri nya lang na tingin ang ibinibigay
nya sa akin at ikinaluwang ng loob ko iyon.

How is that possible? Si Zeijan... Si Archer...

How did that happened? Paanong... Parang impossible! Zeijan is just Zeijan, my
husband! Bakit... Bakit sya si Archer?

I remembered the man who saved me while I was fighting with the fake one, the one
wearing a black hoodie, that one man who got stabbed on the waist. Si Zeijan.

But why? Why did he lied? Why did he fooled me?

"Lyx..." Sa nanlalabong mga mata ay sumulyap ako kay Trece. Bumaba ang tingin ko ng
iabot nya sa akin ang isang panyong puti at pagkatapos ay malungkot na ngumiti.

"It's going to be fine..." She assured me, na tila alam nya ang nararamdaman ko.

"T-Trece..." I called her and she immediately stopped the car. Kaagad syang lumabas
sa sasakyan at lumipat sa backseat at nang makapasok ay kaagad akong hinila para sa
isang mahigpit na yakap.

I cried on her shoulder. Sobbing loudly as she caressed my back.

"Calm down, Lyx..." I shook my head.

"S-Si Zeij, Trece..." My voice broke.

"What about him?" Hindi ako nakasagot at mas niyakap lang sya. "Did you end
everything?" Umiling ako at halos maghabol na ng hininga.

"What happened?" Lumayo sya sa akin at pinunasan ang mukha ko mula sa mga luha.
"Alam mo na ba?"

"W-What?"

"You're are married to a Zeijan Sandejas, Lyx... Not to a Zeijan Cueno..." I

blinked back my tears, napatungo ako at nasapo ang dibdib ko.

So, he did lie to me again, this time, his surname...

"That's why Atty. Sandejas rejected us, kasi sa kapatid ka pala nya kasal..."
Aniya.

Now, that makes sense. He lied to me... For real now, p-paanong hindi ko ito
paniniwalaan?

"That man is a bachelor, Lyx. They owned different kinds of law firms, bars and
airlines. He's not just no one..."

Hindi ako nakasagot at nanatiling nakatulala sa kamay ko. I coudn't process

anything, in just a snap everything turned out to be worst.
One second, we're happy, now... It all turned upside down...

"P-Pwede mo ba akong dalhin kay Mommy?" I asked her and she looked at me,
concerned.

"Are you sure? Nandun ang mga tauhan ni Antonio. Your Mom's jailed in one of the
rooms there..." Aniya sa akin.

"I...I want to see her..." Bulong ko.

"It's impossible, mahihirapan tayong makalusot sa mga tauhan doon." Aniya sa akin.

"I can climb to the walls," Sagot ko. "I just have to see her..."

"But you're injured. Yung paa mo, ano bang nangyari dyan?"

"I'll be fine," I breathe. "I-I just want to talk to my Mom..."

"Okay..." Huminga sya ng malalim at hinawakan ang kamay ko.

"Study the mansion's structure first, kung saan ang mga bantay para makalusot
ka..." Aniya sa akin. "I'll just call Hawk para makibalita."

I nodded. Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko. You can't cry now, Alyx.
He fooled you, bakit ka pa umiiyak?!

"Here, Lyx." Trece hand me a tablet na kaagad kong inabot.

I have to see my Mom. I have to keep her safe, even if it means I'll be in danger.

The screen lit, forming a 3D image in the air. I put the tablet on my lap to study
the map in the air.

I studied the mansion's exit and every entrance. I saw where the guards are, where
his men are. I zoomed the map and move to see the details.

Matapos kong makita iyon ay kaagad kong ibinaba ang tablet at huminga ng malalim. I
fixed my hair in a bun and wipe the dried tears in my eyes.

Nang makarating kami sa exclusive subdivision kung nasaan ang mansyon ay pumarada
kami sa lugar malayo roon. I removed the bandage on my feet and smiled faintly
while looking at it.

This isn't actually deep but he insisted to... Sinaway ko ang sarili ko at umiling.

"Lyx, here..." Trece hand me something to cover my wound na kaagad kong ginamit. I
wore my boots and my leather jacket. Inayos ko ang baril sa likuran ng pantalon ko
at lumabas ng sasakyan.

"I'll check you from here," Ani Trece sa akin. She gave me a knife.

"Thank you..." I was about to go when she stopped me. Napatingin ako sa kanya nang
hawakan nya ang braso ko.

"Be careful, Lyx..." She said. Hinawi nya ang buhok at tinitigan ako. "Hawk told me
that he already found out, na hindi si Archer 'yung napatay..."

"Okay..." I nodded.
"They've been searching for you right now, don't get caught..." Marahang sabi nya.

"I won't..." I smiled at her and hugged her. "Thank you..."

Sa likuran ako ng mansyon dumaan pagkarating. I saw a lot of people there, wearing
their black fitted shirts and a gun on their sides.

I fished my phone out and called the nurse.

"What room is Mom in?" I asked.

"Po? Third floor po, 'yung pinakadulong kwarto sa kaliwa." Aniya sa akin. "Bisita
po kayo, Ma'am?"

"I'll go there, can you cover me? Sa terrace ako aakyat..."

"Po? Hala, Ma'am sa entrance nalang po--"

"I can't..." Mahinang sabi ko. "Abangan mo nalang ako sa kwarto ni Mom, I just have
to see her..."

"Sige po, sabihan ko rin po si Ma'am..." Aniya.

My phone beep before I could even keep it.

From: Mister
Saan ka, Misis?

I heaved a deep breathe. Kaagad kong pinatay ang telepono ko nang makita ang
pangalan nyang tumatawag at itinago sa bulsa ko.

Marahan akong naglalakad gamit ang backdoor at naabutang may nagbabantay na dalawa
roon. I walked slowly towards the first one and held his arm.

Nagulat sya sa biglang paghawak ko pero bago pa man sya makapagsalita ay hinampas
ko ang batok nya na nagpatumba sa kanya.

I dragged him to the side and get his gun. Lumapit naman ako doon sa may isang
guard sa may pintuan papasok ng kusina.

"Kuya..." Tawag ko. Nilingon naman nya ako at nakita ko ang gulat nya at bago pa
man nyang mahugot ang baril nya ay hinampas ko ang kamay nya. He attacked me,
umiwas ako sa ambang pagsuntok nya at pumunta sa likuran nya.

He turned and tried punching me but I caught his wrist and twisted it. He groaned,
he was about to get his gun again when I punched his face and pushed him to the
wall and bang his head.

Nang matumba sya ay kaagad ko syang hinila papunta doon sa may halaman at nang
makapasok ng kusina ay kaagad na nagtago.

I heard their talk, narinig kong hinahanap nila ako at utos raw ni Antonio. They
really knew that it wasn't Archer, huh?

I heard a voice coming near me kaya napatakbo ako palabas ulit. Damn! I was close!

I clicked my neck and stared at the distance between the ground and the second
floor. Kaagad akong sumampa sa bakod at inabot ang sanga ng puno para makaakyat.
Napangiwi ako nang namanhid ang talampakan ko pero kumapit ako. I brought myself up
the second floor immediately, jumping to the edge quietly.

"Where are you, Lyx?" Trece voice is what I've heard.

"2nd floor..." Sagot ko at idinikit ng maayos ang earphone sa tenga ko. "Can you
check if there are people in the hall?"

"Okay, activate your glasses..." I immediately opened my camera and threw the
lipstick with a hidden camera inside the hallway that is connected to my glasses.

An empty hallway flashed on my eyes.

"There, Lyx. Have you seen it?"

"Yes, thank you..." Mahinang sabi ko at ipinalibot ang tingin ko. I walked slowly,
get the lipstick and stood. Muli ko iyon ibinalik sa bulsa ko at marahang naglakad
sa gilid.

"Deactivate all the cameras inside the mansion," I asked Trece.

"Got it!" When I saw the green light slowly dissapearing from the cameras ay
mabilis akong naglakad ng diretso.

I used the stairs to go up to the third floor. I jumped and hid when I saw three
men talking.

"Lagot kay boss 'yung anak-anakan nya!" Humagalpak sila ng tawa.

"Nagmamagaling kasi, akala mo naman nakita talaga nya 'yung Archer!" Sabi nung
kalbo.

Bakit kayo? Nakita nyo ba? Have you ever attempted searching for Archer?

"Baka isasama na 'yun sa tatay nya!" Nagtawanan sila. "Swerte nalang nya at tulala
iyong
nanay nya at kung hindi, naku! 'Yun ang punterya ni Boss!" When they got out from
my sight ay tsaka lamang ako lumabas at pinakatandaan ang mukha 'nung tatlo.

You don't know me, assholes. Wait until I wring your neck and choke you to death.

"Lyx! Faster! Pumasok ka na sa kwarto! May aakyat dyan!" Trece exclaimed kaya mas
binilisan ko ang lakad ko at napasinghap nang may humarang sa akin.

"Aba't nandito ka pala!" Nagulat ako ng makitang galing sya sa isang kwarto roon.

He pointed the gun at me, kaagad akong nagtaas ng kamay.

"Wala akong balak na masama," I said calmly.

"Sumama ka sakin! Ihahatid kita kay Boss!" He groaned loudly and when he was about
to drag my arm, I quickly step on his foot and smack his arm to get the gun.

"Tangina!" Nahila nya ako kaya napamura ako at siniko ng malakas ang tyan nya.

"Putang--" I hit his head with my forehead and grabbed his shoulder. I dropped the
gun with my sudden move but immediately hit his head on my knee.

He groaned and reached for my hair, nahila nya iyon kaya nawalan ako ng balanse.
"Gago ka! Tanginang babae 'to!" He shouted, touching his bleeding forehead.

"Motherfucker..." I hissed at him.

Sumugod sya, kaagad akong nakaikot paalis sa lapag at tumayo.

"Viper! The gun! Get it!" Trece shouted on the other line at kaagad na nagfocus ang
mata ko sa baril sa lapag.

He's close! Bumalik ang tingin ko sa lapag at ginapang ang baril. I hissed when he
dragged my feet. Napamura pa ako ng tumama ang kamay nya sa masakit kong paa.

"Fuck!" I tried reaching the gun.

"Hayop kang babae ka! Papatayin kita!" He screamed. Napasinghap pa ako ng makita
nya ang patalim na nasa may sapatos ko.

He lifted the knife in the air. I did my best reaching the gun and I quickly moved
my body and shoot his head, making a loud noise as his body dropped on the floor.

Kaagad akong natigilan nang magalarm ang buong bahay. Kaagad akong napatayo at
mabilis na tumakbo papasok sa kwarto ni Mommy.

"Viper! Get out of the house!" Trece shouted on the other line pero hindi ko sya
pinakinggan.

I saw the nurse.

"Ma'am!" She exclaimed kaya kaagad na hinanap ng mata ko si Mommy at nang makita
sya na nakaupo sa wheelchair ay tinakbo ko ang distansya namin.

I kneeled infront of her and hugged her tightly, not minding the sound alarming the
whole house that I am here.

"M-Mom..." My voice broke. Kaagad akong humiwalay sa kanya at nang makita ang
lumuluha at maamo nyang mga mata ay napaiyak ako.

"M-Mommy..." Bulong ko at hinawakan ang pisngi nya.

"Hmm... Hmm..." He hummed, tears falling from her eyes.

"I-Ilalayo kita dito, Mommy... Ilalayo kita..." Paulit-ulit kong sabi at hinalikan
ang noo nya.

"Hmm..." I knew she wanted to speak but she coudn't, she was just humming as she
look at me.

"Mommy... Sorry, I love you..." Kausap ko sa kanya.

"M-Ma'am!" I stilled when I felt a hard thing on the back of my head.

"Hmm! Hmm!" My Mom hummed, panicking.

"Sumama ka samin!" A man's voice is what I've heard. Napatingin ako sa Mommy ko na
halos magpumiglas, maabot lang ako. Mas lumuluha ang mata nya at mas lalong
nanlambot ang katawan ko.

"I-I'll be fine, Mom..." I whispered.

"Tahimik!" Idiniin nya pa ang baril sa likuran ng ulo ko.

"S-Sasama ako!" Sigaw ko at itinaas ang kamay ko.

"Tayo!" He shouted. I heard the nurse crying and my Mom humming painfully.

"Harap!" Marahan akong humarap at nakitang halos limang kalalakihan ang nakatayo at
nakapaikot sa akin habang nakatutok ang mga baril.

I stilled. I coudn't fight anymore.

"I'll go with you..." Pabulong kong sabi, hilam ng luha ang mga mata. Kaagad na may
lumapit sa akin para itali ang mga kamay ko sa likuran habang ang isa'y nakatutok
ang baril sa sentido ko.

"Lumaban ka ang papasabugin ko 'yang ulo mo!" He hissed. I nodded slowly.

"I-I won't fight..." Hinatak nila akong palabas. Napaiyak ako sa sakit ng ginawa
nila pero mabilis na hinanap ko ang mata ni Mommy. I smiled at her, assuring her
pero tanging takot, sakit at panibugho lang ang nakita ko sa mata nya bago magsara
ang pinto.

They brought me to the hideout. Tulala ako at tanggap na ang kapalaran. I will die,
I knew it.

Pero atleast, diba, nakita ko si Mommy? Nakasama ko sya, nasabi kong mahal ko
sya...

Nadapa ako ng itulak nila ako sa lapag pagkapasok. I took a deep breath when my
body throbbed painfully.

Hinatak nung lalaki ang braso ko patayo at hindi na ako lumaban ng itapon nya ako
sa isang silya. Itinali nya ang kamay ko sa silya at lupaypay akong nakaupo roon,
nanghihina, natatakot para sa Mommy ko.

"Ang yabang mo, pumatay ka pa pala ng mga kasamahan namin para makita ang Nanay mo,
huh?" Mapang-uyam na sabi noong lalaking nagtali sa akin.

"They deserved to die anyway," I answered him back. His eyes widen, iniigkas nya
ang kamay at nang akmang sasampalin ako ay kaagad na nagbukas ang kwarto.

Nasilaw ako sa liwanag mula sa labas at nakita kong natigilan at mabilis na lumayo
ang lalaki sa harapan ko.

A slapped made me stop. Malakas na igkas ng kamay ni Antonio ang sumalubong sa

mukha pagkarating nya.

"Putangina mong babae ka!" He said, enraged. "Tanginang, ang lakas ng loob mong
galitin ako!"

Hindi ako sumagot at tumitig lang sa kanya.

"Lolokohin mo pa akong si Archer ang napatay mo--"

"I don't know it isn't him!" Sagot ko. Isang igkas ng kamay nya ang naramdaman ko
sa kabilang pisngi ko.

My cheek stung.
"Sasagot ka pa?!" Galit nyang sigaw sa akin. "You fooled me! Anong akala mo, hindi
ko malalaman, huh?!"

I was fooled too...

"Ang tanga-tanga mo! Kagaya ka lang rin ng iba! Palpak! Walang-kwenta!" I know, I
know I'm worthless...

"I sent you to that fucking mission because I believed you'll kill that asshole but
you didn't!" Sigaw nya. "Naloko ka na, Viper! Tangina, bakit ang bobo mo?!"

"I thought it was him! He asked me to fight! Akala ko sya!" Sinipa nya ang paa ko
at halos mapaiyak ako roon pero tinatagan ko ang sarili.

"It was hard finding him! No clues! No everything! You can't blame me if--" He
strangled me. Umawang ang labi ko at naghabol ng hininga.

"Puta, lumalaban ka na ngayon?!" My chest went up and down, catching my breath.

Nagpumiglas ako pero nakatali ang kamay ko at sipain ko man sya ay wala akong
lakas.

"Akala mo ang taas mo na?! Kinakalaban mo ako?!" His eyes are bloodshot. Parang
mawawalan na ako ng hininga at bibigay na ang katawan ko. His grip on my throat is
tight.

He finally let go. Parang mamatay na ako nang maghabol ako ng hininga at taas-baba
ang dibdib ko. I need air!

"Lalaban ka pa?!" I shook my head, retrieving all the air that I've lost.

"Sumagot ka!" Hinawakan nya ang panga ko at idiniin, hinahanap ang mga mata ko.

"N-No..."

"Sino si Archer?!" Sigaw nya. Nanahimik ako pero naghahabol pa rin ng hininga.

"Sino ang totoong Archer?!" His loud growl almost stop me.

Si Zeijan... Hinabol ko ang hininga ko at matapos ay umiling.

"I-I don't know..." Tinulak nya ako pabalik sa upuan at sinuntok ang pisngi ko.
Kinagat ko ang labi para mapigil ang pag-iyak.

"Who the hell is Archer, Viper?!" Sigaw nya.

I shook my head again.

"H-Hindi ko alam..." I breathe.

"Sino?!" I shook my head again and again.

"I-I don't know... I don't know..." Ulit ko.

"Putangina! Hindi mo sasabihin?!" Umiling ako at napaingit nang hilahin nya ang
buhok ko.

"H-Hindi ko alam! Hindi ko kilala si Archer!" Sigaw ko ng paulit-ulit.

"Walang-kwenta!" He hissed. Tinulak nya ang ulo ko at naputol ang hininga ko ng
maramdaman ang suntok nya sa sikmura ko.

"B-Baka mapahamak sya..." Nagising ako sa umiiyak na boses.

"She'll be fine..."

"S-She won't! Look at what happened to her, Hawk! S-Sana sumama ako sa kanya!
She's--"

"Sshh..." I saw Trece and Hawk hugging infront of me. Pilit na tinutulak ng umiiyak
na si Trece si Hawk habang hinihila sya payakap nito.

"She's strong, Trece... Come on, calm down..." He kissed her hair.

"N-No... Natatakot akong--"

"G-Guys..." I called them. Nakita kong natulak ni Trece si Hawk at nanlaki ang mata
nya.

"L-Lyx!" She exclaimed. Tumakbo sya palapit at napangiti ako nang yumakap sya sa
akin.

"S-Sorry, Lyx... Hindi ako nakapunta kaagad... Hindi kita naligtas..." She sobbed.

"I'm fine, Trece..." Mahinang sabi ko. "Wala kang kasalanan..."

"Kahit na! K-Kung sumama ako sa'yo, edi sana..."

"Kung sumama ka, dalawa kayong nakahiga dyan." Malamig na sagot ni Hawk. Napangiti
ako, napasinghap naman si Trece at nilingon ito.

"You jerk! Wala ka manlang bang concern sa kaibigan natin?!" Sigaw nya. I shook my
head, tumaas ang kilay ni Hawk at ngumisi.

"Viper is a cat, siyam buhay n'yan..." Sumulyap sya sa akin. "Diba, Vipe?"

"Fuck you!" Sigaw ko. Natawa sya at si Trece naman ay muling kumapit sa akin.

"H'wag mong pansinin 'yang bwiset na 'yan! Walang concern!" She hissed.

"Come on, Trece..." Hawk chuckled. Inabot nya si Trece pero sumimangot lang ang
huli at sinipa ito. "Lumabas ka dito! Mag-uusap kami ni Vipe!"

Hawk left. I smiled at Trece, ngumiwi sya at hinawakan ang pisngi ko.

"Your face's swollen..." Malumanay nyang sabi. Napatingin naman ako sa paa ko at
nakitang nakabenda ito at nananakit ang buong katawan ko.

"N-Nasan tayo?" I asked.

"Hawk's unit." Sagot nya. "I brought you here when I find you unconcious, kauuwi
lang din kasi ni Hawk galing sa misyon nya..."

"What happened?"

"You were asleep for a day and half, Lyx. Ako na ang gumamot sayo, si Antonio may
gawa nito, diba?" I nodded and stared at my hands.
"Buti nalang at hindi ka nya pinatay, I was scared for you, I called Hawk kaya
nagmamadali syang napauwi dito... Sorry if I was too late..." Mahinang sabi nya.

"Ayos nga lang," I smiled at her.

"How's my Mom?" I asked.

"Tita's fine, hindi naman sya pinakialaman ni Antonio. I manipulated the

surveillance sa kwarto ni Tita kaya namomonitor ko..." Aniya. Nakahinga ako ng
maluwang ang napahawak sa dibdib ko.

"Salamat..." I breathe.

Thank, God, even if I commited sin, you heard my prayer, she's safe.

"Oh, kumain ka muna..." Binigyan nya ako ng pagkain na kaagad kong kinain. I am
really hungry. Maamong nakatingin lang naman sa akin si Trece kaya ngumiti ako.

"Thank you, Trece... Sa inyong dalawa ni Hawk..." I said, sincerely.

"No worries, Lyx. Tayo lang naman magkakaramay diba? Walang iwanan..." She smiled.

"Uh, I saw you two earlier..." Sabi ko. "Naalala na ba nya?" Tukoy ko kay Hawk.

She stopped. Nakita ko ang pagkagat nya sa labi nya at sumagot.

"He somehow remembered us, kaunti lang... Minsan kapag may misyon sya..." Sagot nya
sa akin.

"That's good to hear,"

"I wish we'll be at peace someday..." Trece whispered.

Nakatitig lang ako sa telepono ko habang sunod-sunod ang pagdating ng mga mensahe
at missed calls.

My heart is beating loudly and it feels so damn heavy. I keep on seeing his name,
asking me my whereabouts, panicking, begging me to call him back.

My phone rang. Napatalon ako ng makita ang pangalan nya at bumilis ang paghinga ko.

I-I can't answer it!

The line was cut, nakagat ko ang labi at nakitang umilaw itong muli dahil sa tawag
nya.

Pikit mata kong sinagot iyon at sinalubong ako ng baritonong boses nya.

"Alyx! Fuck! You finally answered!" He sighed in relief. Naipikit ko ang mata ko.

"What do you want?" Malamig kong sagot sa kabilang linya.

"Where are you? Nawala ka nalang bigla paggising ko! I was damn worried, kung saan-
saan ako pumunta para--"

"Let's end this..." I said coldly. Natahimik sya.

"H-Huh?" He was confused.

"Let's separate..." I said. Humapdi ang puso ko kaya huminga ako ng malalim.

"M-May nagawa ba ko?" Narinig ko ang takot sa boses nya. "B-Baby, did I hurt you?
Nasaktan ba kita?" Malambing at nanginginig na ang boses nya.

Napakapit ako sa bedsheet at tumulo ang luha ko.

"Ayoko na sa'yo." Mariing sagot ko.

No, no, I'm sorry, Zeij...

"B-Baby, tell me what I did wrong... Please, baby, I'll make up for that..." He
sounds scared. Kinalma ko ang sarili ko.

"M-Misis ko, please, answer me... Nasaan ka? I'll come to you, sorry kung ano mang
nagawa ko--"

"Hindi ka ba nakakaintindi?" I said sharply. "Ayoko na sa'yo. 'Yun lang 'yun."

"A-Anong ayaw mo sakin? W-We can fix this, baby... Come on, where are you?" I
stopped my sob. Umiling ako at nagbaba ng tingin.

"Come home, wife... Please, let's talk. Sabihin mo sakin kung anong nagawa ko--"

"Wala kang ginawa! Ayoko lang talaga sa taong katulad mo!" Sagot ko. "I don't want
a lowkey guy like you! Ayoko sa taong wala akong patutunguhan! Ayokong pagtawanan
ako ng mga tao dahil sa mahirap ang asawa ko!" Sigaw ko.

"Anong trabaho mo, huh? Waiter? DJ? Mapapakain ba ako ng taong ganyan?" Hindi sya
sumagot.

I-I'm sorry, Zeij... I'm sorry...

"Ayoko sa mga taong kagaya mo. I don't want someone to laugh at my life! Hindi ka
nababagay sakin..." I heard his sharp breathe in the other line.

Napapikit ako at napahawak sa dibdib ko. I can't bear this. Damn! Ayokong maging
sagabal ako sa'yo, hindi ka bagay sa katulad ko kasi wala akong kwenta. Hindi tayo
pwede, hinding-hindi...

You're Archer at ako... Ipapahamak lang kita...

"Please, Zeijan. Just let me go, hindi na kita kayang pakisamahan..." Mariing sabi
ko.

Hindi sya sumagot sa kabilang linya pero naririnig ko ang paghinga nya. Napasinghap
ako at sinapo ang bibig ko.

"I will send you the annulment--"

"Kahit minsan ba, nagustuhan mo ko?" Deep, baritone voice is what I've heard.

I nodded repeatedly.

"No..." I answered. He gasped, I bit my lip. "Hindi kailanman kita nagustuhan..."

Sagot ko.

I am mad at you for fooling me... But I like you so much it hurts...
Katahimikan nanaman ang namayani. Hindi sya nagsasalita at ako nama'y nagpipigil ng
hikbi.

"S-Saan ko isesend sa condo na 'yan o sa--"

"Send it here, I will sign it..." He said coldly and my mouth parted when he cut
the line.

I felt like my heart dropped from my chest and shattered on the floor. Napahawak
ako sa dibdib ko at napahagulgol ng iyak.

In another life, Zeij. I wish our fates would cross paths again and I will find
you, I hope when that time comes, pwede na tayo...

Kabanata 16
119K
4.2K
987
Ito na! Happy Valentine's Day! Real na 'to! Mas real pa sa dalandan ni Kendra! Love
you! Bang bang bang!
xxxx

Kabanata 16

"Here, Lyx." Trece hand me a box na kaagad kong tinanggap.

"What's this?" I asked, sinisipat ng tingin ang kahon. Naupo ako sa sofa at
pinakatitigan iyon.

"Gown," Aniya. I stopped, kumunot ang noo ko at kaagad na napatingin sa kanya.

"Gown? For what?" Takang tanong ko.

"For your next mission," She told at napatawa ako at humarap sa kanya.

"What is it this time?" Nakangiti kong sabi.

"You're going to a party," Sagot nya sa akin.

"What is it? A simple or an elite party?" Tanong ko.

"Elite..." She told me.

"Kaninong party ba?" Binuksan ko ang kahon at napangisi ng makita ang kumikinang na
kulay pilak na gown.

"Hindi na importante..." Sagot nya. "All you have to do is shut the congressman's
mouth."

"What happened? May nakaalitan nanaman si Antonio?" I asked her, annoyed.

"Probably yes," She shrugged.

"Ang alam ko kasi tinanggihan ni Congressman Yap 'yung business proposal ni

Antonio." Aniya. "You know that man..."

"No one would even dare rejecting him, bago pa man makakanta sa iba ang mga taong
ganun, pinapatay nya na..." I continued.
"Hmm, nothing's new..." Sagot nya.

"But this certain man rejected his offer..." Nguso ko at sumulyap sa tablet kung
nasaan ang litrato ng Congressman. "Palaban..."

Trece laughed, naupo sya sa tabi ko at inayos ang buhok ko.

"We're really used in living this way..." Aniya.

"Bata pa tayo, nandito na tayo. Even if we don't want this, hindi natin kayang
lumayo dahil sa hawak nila ang leeg natin. We grow up with this, it's possible
we'll die like this..." I said bitterly.

If I was just another person then, I'll be happy.

Nang sunduin ni Hawk si Trece ay kaagad akong tumayo para pumunta sa kwarto ni
Mommy. She's with her therapist right now, ilang buwan na rin ang nakalipas nang
palihim ko syang hinanapan ng espesyalista para sa kalagayan nya.

I can see that she's improving, she responds to her therapist almost everytime they
have sessions, pasekreto nga lang dahil kung hindi hindi nya ito papayagan.

"Miss Alarcon?" I smiled at the Doctor.

"Yes, Doc?"

"Your Mom's doing great, Miss. She responds to every test and that's a good
sign..." Aniya sa akin.

"Thank you," Sumulyap ako kay Mommy at nakita kong nanunuod sya ng palabas na
ibinigay ng therapist na makakatulong sa recovery nya.

"She doing well, maybe months or weeks, mas malaki na ang improvement sa kanya." He
smiled again, ang maliit na biloy ay lumabas sa kabilang pisngi nya na mas lalong
nagpagwapo sa kanya.

"Mabuti nalang nakilala kita," Tawa ko. Ngumisi sya at nagkibit-balikat.

"You're lucky," He chuckled. "May magaling ng therapist ang Mommy mo, may gwapong
nakikita ka pa araw-araw."

"What?" My eyes widen. "You're not even handsome!" I hissed.

"Ows? You always look at me, Lyx. Ako kaya ang pinagwapo sa lahat..." He winked and
ruffled his hair.

I stilled. Not because I was amazed but because it reminded me of someone.

"Stop it, Ad..." Nag-iwas ako ng tingin at pinakialaman ang telepono ko.

"There you are again," Aniya sa akin. "Bakit kapag sinasabi kong ako ang
pinakagwapo sa lahat, tatahimik ka?" Kumunot ang noo ko.

"You're not even that "pinakagwapo" you're claiming you are..." Sagot ko at iniba
ang atensyon ko.

"Bakit? Do you know someone with a handsome face like this?" Aniya. Sumulyap ako sa
kanya, matapos ay pumahalumbaba.
"Hmm," I nodded. "Mas pa..." Sagot ko at nang mangulit pa sya ay hindi na ako
umimik.

I was busy the whole day, may shooting ako kaninang umaga para sa bagong commercial
ko and at night, there'll be a press conference for a movie together with Brad.

I know how it seems weird but three years ago, after months of being hiatus, we
became partners in movies. It all just started when I helped Brad in memorizing his
script tapos ay nakuhaan kami ng litrato.

It looks sweet but that was nothing for me. Nagulat nalang ako pag-uwi ko ay
nagkalat na ang article tungkol roon pagkatapos ay bumuo nalang ng love team. They
said we look good together, binawi rin nila ang mga bash na natanggap ko and that's
where the peak of my career started.

Too good to think that I'm still in show business after all those years. Mahirap
pero kinaya.

"Lyx, may bibilhin lang ako saglit tapos alis na tayo..." Tumango ako sa sinabi ni
Jana at tipid na ngumiti.

He left to go the counter. Nanatili naman akong nakaupo habang inaantay syang
bumili ng kape, I was in my disguise today.

Shades, black cap and a simple shirt and pants. Pauwi na rin kasi at ayokong
makaagaw ng atensyon.

Medyo mahaba ang pila sa counter kaya paniguradong matatagalan sya. Pinakialaman ko
ang mga latest magazine sa rack para libangin ang sarili ko.

I scanned every pages, wanting to see something interesting but I coudn't kaya
binuklat ko ito sa may bandang dulo at halos mapatalon ako nang makarating sa page
na binuksan ko.

My heart skipped a beat. Napaayos ako ng upo at tinaggal ang salamin ko para mabasa
ng mabuti ang article.

"Is the last Sandejas' bachelor dating?"

It was what was written on the page. Ibinaba ko ang tingin ko sa litrato at kaagad
kong nakagat ang labi ko sa nakita.

It was him, with his two piece blue tuxedo, his hair was cleany fixed on his head,
his arrogant eyes are looking at the camera and he has no smile on his face.

Nalipat ang tingin ko sa katabi nya sa litrato at naramdaman ko ang pagkirot ng

dibdib ko. It was an elegant lady in red, nakakapit iyon sa braso nya at matamis na
nakangiti sa camera.

Alliah, that's her name.

It was a charity event last week at ayon sa article ay pangatlong beses na silang
magkasama sa mga event.

I closed my eyes and smiled faintly. That's how life goes, Lyx. Baka kagaya ng
sinabi ng iba, baka kami yung pinagtagpo pero hindi itinadhana.

I heard the store door opening. Nanatili akong nakatitig sa litrato sa magazine at
iniangat ko ang daliri ko. I put my finger on his face, tracing his features.
If only I can see you again...

Those three years are hard to endure, it was the hardest years of my life, kung
alam mo lang, Zeij...

"I want Café Americano..." A british voice said from somewhere. Kinuha ko ang
telepono ko at kinuhaan ng litrato ang picture ni Zeijan sa magazine.

Of course, wala 'yung babae! Napangiwi ako.

"A black coffee will be fine..." I froze on the spot when I heard that.

Kumalabog ang lintik kong puso. My stomach suddenly felt weird, naramdaman kong may
nagwawala roon kaya nag-angat ako ng tingin at nanlaki ang mata ko ng makita ang
isang babae at lalaking nag-uusap sa harapan ko.

"Puro ka kasi black coffee kaya bitter ang life mo!" The woman exclaimed. She's a
beauty, I admit.

With those round, shining black eyes, atraight black hair, reddish thin lips and
pointed nose, she's something.

"Mana ka sa mga kapatid mo, dinadamay nyo pa ko..." Zeijan said in a deep baritone.

"It's true naman! You should try drinking sweets para maging sweet ka naman
minsan..." The lady said.

"Am I not sweet?" Namulsa si Zeijan at ngumiti sa babae. Napalunok ako.

"Sweet!" Ngumuso 'yung babae.

"Ayun naman pala," Ani nito.

"But...But I want you to try something new naman. Hello, it's already 2018!" She
exclaimed.

"No..." He shook his head, amusement is all I can see in his eyes.

"Yes!" She cheered.

"No..."

"Yes?" The lady pouted and stared at him cutely. "Hmm, sige na, please? For your
princess?" Ngiti nito.

I saw him stared at the lady deeply, maya-maya pa ay ngumiti sya at tumango at
napapalakpak naman ang babae at humalik sa pisngi nito.

"Thank you! You're the best!" She cheered. Hinawakan naman ni Zeijan ang balikat
nito at pinirmi.

"Calm down, princess..." He chuckled. "Ngayon lang 'to, okay?" Aniya.

"Okay! Ako na oorder, pahinga ka muna. Kanina pa tayo nag-iikot." Ani nung babae.

"Alright," Ngiti nya at ginulo ang buhok nito. "Go, order na, basta h'wag kang
makikipag-usap sa mga lalaki dun, huh?" Aniya.
"I won't..."

"Okay, love you..." He said. Napahawak ako sa dibdib ko at napabuntong-hininga.

"Love you too! Sayaw ka budots mamaya, huh!" Zeijan laughed and shook his head.

"Shut up," He said, chuckling.

Nang pumihit sya paharap ay dagli akong tumungo at ibinaba ang cap ko para matakpan
ang mukha ko.

My heart is thumping loudly, hindi ko alam kung ano or weirdo lang talaga ako pero
sa bawat tunog ng hakbang nya ay bumibilis ang tibok ng puso ko.
His steps and my heartbeat seems to be the sound I'm only hearing in this crowd.
Hindi ako mapakali, para akong maduduwal na hindi ko maintindihan.

His nearer! Nagpanic ako.

Nanginginig kong isinuot and sunglasses ko pero napatalon ako sa gulat nang may
magsalita.

"Excuse me," Nalaglag ang salamin ko. My eyes widen.

Shit!

Mas tumungo ako para itago ang mukha ko at ibinaba pa ang cap. I tried reaching for
the glasses pero malapit sa paa nya!

Sana kainin na ako ng lupa! Damn it!

I extended my arm, kulang na nga lang ay gumapang ako paalis at nang makukuha ko na
ay biglang inabot nya rin kaya nagkahawak ang kamay namin.

Oh my god!

Napatalon ako at mabilis na inalis ang kamay ko roon. Nanatili akong nakatungo
habang nagdadasal na maglaho nalang.

I saw him getting the glasses, napalunok ako.

"Here," Inabot nya sa akin ang glasses at hindi nililingong hinablot ko iyon.

"Woah!" He exclaimed. "Calm down, Miss..." He chuckled.

Hindi ako umimik at nanatiling nagtatago ng mukha. Inilagay ko rin ang buhok ko sa
gilid ng mukha ko para kahit papaano ay matakpan ang mukha ko.

"Uh, mind if I seat beside you?" He asked me. Nanatili akong nakatungo. "Miss?
I...won't do anything, don't worry..."

Why don't you just leave, huh? Alyx?

"Uh, Miss?" Aniya.

Mabilis at paulit-ulit akong tumango, mukhang tanga.

"O...kay?" He sounds amused, he sat beside me and I flinched in shock when our
shoulders touched!
Santisima! Bakit walang nagturo sa akin kung paano kumalma? I'm hyperventilating
for pete's sake!

Mabilis akong umusog palayo sa kanya kahit na sumiksik na ako sa pinakagilid but is
still isn't far enough for us!

Nagkunwari akong nagbabasa ng magazine pero wala na akong naiintindihan. I was

scrolling my phone, inaantay na dumating na si Jana para makaalis na kami rito.

Naramdaman kong gumagalaw ang sofa, palihim akong sumilip at nakitang umusog ng upo
si Zeijan.

Nang mapansing lilingunin nya ako ay mabilis akong tumungo at halos isubsob na ang
mukha ko sa binabasa ko kunwari.

"Hello, Kuya..." I heard him saying.

"Hmm, kasama ko. Bumili ng kape e..." Aniya sa telepono. "Okay, I'll take care of
her, d'yan kami sa bahay nyo ni Ate kakain ng dinner, huh? Tinatamad ako
magluto..."

"Of course, papayag ba akong may kausaping lalaki 'yun?" He chuckled, my heart
throbbed painfully.

"She's my princess, alangang pabayaan ko?" He said.

Princess? I smiled faintly.

He finally found his perfect match. Sabagay, bagay naman sila...

With that beauty he's with kanina, tapos sya, bagay na bagay sila.

Napailing ako at hinanap ang number ni Jana sa phonebook. I immediately called him
the moment I saw his name.

"Lyx? Wait lang, huh? Malapit na ang number ko..."

"Can we go home?" Pabulong kong tanong.

"Huh? Ayos ka lang? Did you cried?" Tanong nya at kaagad akong napahawak sa pisngi
ko at napansing basa iyon.

"No..." I chuckled, pretending again. "Masama lang ang pakiramdam ko, I wanna go
home..."

"Sige, sige..." He sighed. "Hang there in a minute, ako na sunod sa order..."

The line went off. Inilapag ko ang telepono sa taas ng magazine at tumitig nalang
roon. I can still his presence, weird but I felt like someone's staring at me pero
hindi ako nag-angat manlang ng tingin.

"Uy, latest magazine 'to, Miss?" Napatalon nanaman ako sa boses na iyon. I nodded,
still not looking.

"Patingin?" Inabot ko ang phone ko paalis at inabot sa kanya ang magazine. Kinuha
nya iyon, tahimik lang akong nakatulala sa hita ko.

While everyone is moving on, why I was left behind?

"Damn, ang gwapo ko talaga dito!" He whispered, amused.

Ang lungkot ko ay napalitan ng pagkamangha.

Ang kapal pa rin ng mukha o. Napatawa ako at napakagat labi.

"What's funny?" Natahimik ako sa tanong nya.

Umiling ako at mas tumungo.

"Why are you looking down? Are you alright?" Aniya.

Halos mapamura ako. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit likas na madaldal ang
lalaking 'to.

He's even talking to strangers!

"Oww, can you speak?" Kausap nya pa. Kinalabit nya ako at halos mapatakbo ako
palabas.

Itong lalaking 'to, hindi ka ba marunong makiramdam, huh?

I shook my head.

Ang tagal naman ni Jana!

I was really nervous, nang may naupo sa tabi ni Zeij ay umusog pa sya palapit sa
akin at nagkadikit ang braso namin. I can smell his scent, he still smells the
same.

I missed it.

"Lyx, halika na..." My eyes widen when I heard Jana's voice. Hindi ako kaagad
sumagot.

I saw a feet infront of me, probably Jana's.

Natahimik si Zeijan sa tabi ko. I felt him tensing beside me, parang may malaking
asong dumamba sa akin habang pinapakiramdaman iyon.

"Oh my God, I think I saw you somewhere..." Mabilis akong nag-angat ng tingin at
nakitang nakatingin si Jana sa tabi ko.

"Nakita kita e..." Aniya. Umawang ang labi ko. "Oh my God! Ikaw 'yung ex ni Aly--"
Mabilis akong tumayo at hinawakan ang braso ni Jana.

Mukhang nagulat sya sa ginawa ko.

"Lyx! Magkasama pala kayo ni--" Pinanlakihan ko sya ng mata. Napatango sya at
kinakabahan
man ay humarap ako kay Zeijan na nakaupo roon.

The moment our eyes met, memories came back that easily. I felt chills ran down to
my spine as I look at his blue eyes.

"P-Papasensya na..." Mahinang sabi ko at nanatili itong nakatingin sa akin.

His stare was cold as an ice. Blank, emotionless.

"Uh, ano..." Bago pa man ako makapagsalitang muli ay narinig ko ang boses nung
magandang babaeng kasama nya kanina.

"Let's go na..." Ani nito. Mula sa akin ay lumipat ang tingin nya sa babae, he
smiled at her, bumigat ang dibdib ko.

"Are you done?" Aniya at inabot ang hawak nung babae.

"Hmm..." She smiled at napasulyap sya sa akin.

"Hi..." Aniya. Umawang ang labi ko sa matamis na ngiti na ibinigay nung babae.

"H-Hi..." Tumikhim ako at inayos ang buhok ko.

"Oh, Lyx? Nandito ka pala..." Lumingon ako nang may magsalita at nagulat nang
makita si Brad sa likuran ko.

"B-Brad..." Bati ko, gulat. Si Jana naman ay nanlalaki lang ng mata habang
nakatingin sa akin.

"Why did you left early? Sabay tayo magdidinner diba?" Aniya.

"Huh... Ano..." Napansin ko na ang bulungan sa paligid. Some fished their camera
out to took pictures kaya inayos ko ang cap ko.

Nagulat ako ng maramdaman ang kamay ni Brad sa baywang ko. Napatingin ako roon at
nakitang pinipirmi nya ang kamay nya.

"Omg! Sila pala talaga sa real life!" I heard a giggle. Inabot ko naman ang kamay
ni Brad sa baywang ko para alisin pero pinirmi nya lang iyon.

Muli akong sumulyap kay Zeijan at nakitang nasa baywang ko ang tingin nya.
Kumalabog ang dibdib ko at muling pinaalis ang kamay ni Brad.

"Uh, I know you guys..." The lady said kaya napatingin ako sa kanya.

Zeijan remained looking, nang sumulyap ako sa kanya ay nanatili ang malamig nyang
tingin at mabilis na umiwas para sipatin ang telepono nya.

"You're the loveteam, right?" Aniya. Humugot ako ng hininga.

"Yup!" Brad smiled at her, mas lumakas ang bulungan at natamaan pa ang mukha ko ng
flash.

Damn it!

"Oh! Sabi na 'e!" She smiled at us. "Bagay na bagay kayo..."

May tumikhim. Lumingon ako kay Zeij at nakitang kunot na ang noo nito at umiigting
ang panga. He looks pissed, like he doesn't want to see me again.

"Let's go..." Ani nito sa dalaga.

"Okay! Anyway, you know them?" Tanong nya at nakita kong sumulyap sa Zeijan gamit
ang malamig nyang mata sa amin.

Sumulyap sya kay Brad at sa akin na nagtagal ng ilang segundo at naramdaman ko ang
pangingilid ng luha ko. He eyed us non-chalantly then later stared at the lady
before shaking his head.
"No..." Sagot nya.

My heart dropped. Nakagat ko ang labi ko at pilit na ngumiti doon sa magandang

babae.

"Uh, mauuna na kami..." Sabi ko at napakagat-labi ng medyo pumiyok ako.

She nodded. Natanggal ko naman ang kamay ni Brad sa baywang ko at nauna na akong
maglakad paalis pero hinabol ako ng mga tao kaya naipit kami sa gitna.

I smiled faintly and a tear escaped from my eyes.

Kabanata 17
123K
4.38K
662
Kabanata 17

"Are you alright?" I nodded.

Nakita kong tumayo si Trece at sinilip ako sa salamin.

"Kahapon ka pa tahimik..." Aniya sa akin. I sighed.

Inayos ko ang hikaw ko at nilingon sya.

"I saw him..." I said. Nakita kong natigil sya.

"Him? You mean..."

"Zeijan..." Mahinang sabi ko.

"Oh my God..." She gasped. "Anong nangyari?"

"Nothing," Sagot ko at naupo bago abutin ang sandals ko. "He pretended not to know
me..." Sagot ko.

"Really?" I nodded. Nakita kong napailing sya at naupo sa may kama katabi ko.
"Kamusta ka naman?" Aniya.

"Fine..." I answered. "I have to be fine..."

"Is this your first time seeing him again?"

"Yes," Sagot ko. "That was unexpected, sa coffee shop ko sya nakita, he's with a
girl..." Sagot ko sa kanya.

"Girlfriend?" Kumunot ang noo nya.

"I think..." Sagot ko. "He calls her princess, tapos they're really sweet so
probably..." I sighed.

"Do you want me to do a research?" Umiling naman ako kaagad at ngumiti.

"No need, wala na 'yun..." Sabi ko at nagbaba ng tingin at pinagtuunan ng pansin

ang sandals ko.

I probably shoud go on with my life. Ako rin naman kasi ang may kasalanan ng lahat,
I left without explaining my side kaya hindi na nakakagulat ang reaksyon nya
kahapon.

I didn't tell anyone about Zeijan being the Archer they're looking for. Ayokong
umabot pa ito sa iba dahil una sa lahat, umalis ako para hindi sya madamay at hindi
ko kayang makita pa sya nang wala akong nararamdaman.

Even Trece and Hawk ay hindi ko sinabihan. Ayokong madamay sila kung sakaling
malaman nila Antonio kung sino si Archer.

"Bakit hindi ka nalang magalit sa kanya?" Trece said out of the blue.

"Huh?" Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"He lied to you, not just by being a poor guy but even his name. He lied to you,
Lyx, miski ang trabaho nya hindi sinabi sayo..." Natahimik ako roon.

"You must be mad at him, for sticking at you kahit alam nyang ikaw si Viper..."
That stopped me at umawang ang labi ko.

"H-How..."

"Hawk and I know about this just two years ago," Aniya sa akin. "He was the Archer
we're all looking for..."

Umayos ako ng upo at hinarap sya.

"T-Trece, I..."

"I understand you, Lyx. You loved him." Aniya sa akin. "And you can't hurt your
love..."
"I-I'm sorry..." Napatungo ako.

"I did a lot of research, I dig everything  and found out that Zeijan is a retired
Navy Seal." Sagot nya sa akin.

"That's when I started being curious, I hacked CIA's account and found out that
he's working with them... Undercover..." Aniya.

"Plus the fact that you're acting weird, kapag pinag-uusapan si Archer tuwing may
misyon, nananahimik at umaalis ka..."

"I-I'm sorry, I know this isn't right pero hindi ko kasi kaya..." Sagot ko.

"We're not mad at you," Aniya. "We understand you, Lyx. Ayaw mo lang syang
mapahamak but why are you being so selfless? Niloko ka rin nya..."

I know... Naisip ko na 'yun pero ayaw paniwalaan ng puso ko.

"He pretended to be the person he's not, he lied to you. Don't hate me, okay? Gusto
ko lang na magising ka sa katotohanang hindi lang sya ang nasasaktan. I know you're
hurt too pero itinatago mo kaya ka mas nasasaktang lalo..."

"I thought about it but..."

"Why did he stick to you in the first place?" She cut me off. "Why did he pretended
to be someone you can trust kahit alam nyang kalaban ka, huh? Lyx? Ever thought
about that?"

"Paano pala kung kagaya mo ay misyon din nya ang kunin ang loob mo para bumigay
ka?" That hurt me.

Hindi ko naisip 'yun. I was thinking positive that maybe he's there to be my haven,
to be my family...

"Kalaban mo sya, Lyx... He's Archer and you're Viper. You're both in two different
sides, do you think he'll keep you because of other reasons?" That was my wake-up
call.

Kumirot ang dibdib ko sa sinabi nya at kumuyom ang kamay ko.

"I am just thinking about your safety, Lyx. What if one day he'll stab you to
death? Hindi natin alam, Lyx..." She said softly. Lumapit sya sa akin at naupo sa
tabi ko.

"I was just worried about you, kasi palagi nalang ang kapakanan ni Zeijan ang nasa
isip mo sa mga nakalipas na taon. Ayokong sisihin mo ang sarili mo sa pakikitungo
nyang iyon sa'yo kasi una sa lahat, sya ang unang nagsinungaling..."

Nangilid ang luha ko sa sinabi nya at inabot nya ang kamay ko at hinawakan.

"Think of your safety this time, Lyx. I'm worried about you, Antonio almost killed
you when you pretended not to know Archer's identity..."

"Ibig sabihin... Kaya nya ako nilalapitan dahil sa misyon nya?" Mahinang sabi ko.

"I think so, he knows you're Viper so bakit sya lalapit ng walang dahilan, diba?" I
nodded.

"Sorry, hindi ko naisip 'yun..." Bulong ko.

"For now, h'wag mo muna syang isipin. Focus on your work, mission tsaka sa Mommy
mo. Think of yourself, Lyx. Sarili mo lang ang makakapitan mo..." Napaluha na ako
sa sinabi nya at kaagad nya akong hinila para yakapin.

"I'm sorry, Lyx,  if you have to experience this..." My heart throbbed painfully.

He came so he can kill me too? Kaya ba sya nakipaglapit sa akin dahil sa misyon
nya? He didn't treat me as his wife? He sticked because of his mission. Ayun lang.

Para akong nabuhusan ng tubig sa nalaman at napagtanto. I was an idiot. Humapdi ang
puso ko at namuo ang galit sa puso ko.

He... He manipulated me, he betrayed me. I was just too dumb to even realize that.

I can't believe I believed his lies. He was nothing but a liar, a cheater and a
fucking
manipulator. I was just naivé enough to trust him.

"Wearing a black tuxedo, Vipe..." Hawk said. Inayos ko ang earpiece sa tenga ko at
tinabunan ng buhok.

"Hmm, 'yung picture na pinakita mo, is that the latest photo he has?" Tanong ko.

"Yes..." He answered. "He'll be there in five..."

"Okay, I'll keep you updated." Sagot ko. "Is Trece in there?"

"Yup, hacking the cameras so we can see his location..." Sagot nya.
I fixed my dress. I am wearing a silver satin maxi dress and a two inches black
stiletto for the night's event.

I honestly don't know what is this event all about. I just came here for my
mission, ni hindi ko manlang binuksan ang invitation.

Ang alam ko lang ay event ito ng isang sikat na pamilya, may mga artista,
negosyante at mga tao sa pulitika.

I'll just blend with people then do my task and go home.

"Lyx, he's there!" Umayos ako ng upo. I looked at the limousine entering the
garage. It was heavily tinted but I know it was the congressman inside.

Nakita kong umayos ang mga guard, they quickly went to the car when it parked at
nakita kong nagsitakbuhan ang mga reporters sa sasakyan.

The door opened, kaagad na nagsilabasan ang mga bodyguard at mas nagkagulo ang
media.

An old man in black tuxedo went out of the car, he has a beard and bald. Kumaway
sya sa camera nang lumabas at ngumisi roon.

I stared at him, it'll be hard for me tonight, I guess?

Nang mawala sila sa labas at nagsipasukan ay doon lang ako nagsalita.

"Got it, Hawk..." Sabi ko.

"Okay, we're on standby, take care..." Sagot nya.

"Thank you," Mahinang sabi ko at nawala sya sa kabilang linya. Kaagad kong inabot
ang baril ko sa likuran at itinago sa pouch ko. I strapped a small gun and a knife
on my legs and smoothen my dress.

Inayos ko ang buhok ko at kaagad na lumabas sa kotse. The moment I went out kaagad
akong nakita ng iilang reporter kaya itinuro nila ako.

"Si Alyx!" They shouted. Nagsitakbuhan sila at itinaas ko lang ang noo ko habang
naglalakad papalapit.

"Invited ka pala, Alyx?" Ani nung isa.

"Sino ang ipinunta mo rito?" Ani nung isa. Ginitgit nila ako kaya napaatras ako.
Flashes of camera flashed on my face.

"Tabi kayo! Tabi!" A guard shouted. Kaagad akong inalalayan nung isa at ang iba
nama'y pinapaalis ang mga reporter.

"Who are wearing, Alyx?" Sigaw pa ng isa. Nagkagulo sila.

"Anong ginagawa nyo kahapon ni Brad? Totoong kayo na ba?" Hindi ako sumagot at nang
mailayo ako ng mga guard ay napailing ako.

"Thank you..." Mahinang sabi ko.

Nanahimik ang lugar, we finally entered the hall. May iilang reporters roon pero
pili lang at nasa mga sikat na magazine. They asked me questions and I answered
them kindly. They were more calm than those reporters outside.

Kaagad kong ibinigay ang invitation ko at kaagad nila itong inabot. I scanned the
place, it was big and jaw dropping. Halatang mayaman ang may party dahil sa ganda
ng lugar.

This place is one of the most prestigious hotels in Makati, sa labas palang ay kita
mo na ang naglalakihang chandelier. Everyone is busy, nakita kong may mga waiter na
may dalang mga drinks habang papasok sa loob mismo ng venue.

Even the waiters look so elegant with their uniforms. I saw a couple of people
entering the main hall in the red carpet.

Hinawi ko ang buhok ko at napangiti.

"Here, Ma'am... This way please..." I nodded and followed the receptionist. Iginaya
nya ako sa entrance at kaagad akong naglakad papasok ng venue.

I walked to the red carpet, may panibagong batch ng mga reporters ang naroon na
walang ginawa kung hindi ang kumuha ng litrato. I smiled for them.

"Alyx!" I jumped in shock when someone caught my waist, kaagad akong napalingon at
nanlaki ang mata ko nang makita Adrian, he was my Mom's therapist.

"Ad?" Nangunot ang noo ko.

"Hi!" He smiled at me.

"What are you doing here?" Takang sabi ko. He chuckled, pinirmi nya ang kamay sya
baywang ko at inalalayan ako papasok.

"I was invited, therapist ako ng Mommy ng pamilya. I'm with my colleagues,
ipapakilala kita mamaya..." He said and smiled gently, he looks damn good on his
two piece black suit and a tie.

Maayos rin ang buhok nya ngayon at mukhang bagong gupit sya.

"Okay..." I smiled. Mabuti nalang rin at may kakakilala ako, I won't be out of
place if ever.

Kung humanga ako sa labas ay mas humanga ako pagpasok ng venue, it was more elegant
inside, the hall is screaming luxury and money!

A soft music is playing from a piano and a cello, may malaking hugis araw ang nasa
itaas ng kisame at there's a pine tree like structure in every sides of the room,
making it more beautiful.

There are two floors inside, sa ibaba ay may mga bisita na at ang mga musikero ay
nasa itaas. I saw rich people talking and laughing softly, animo'y kalkulado ang
mga galaw.

There's also an elegant white round stairs connecting the floors in the side.

"Wow..." Bulong ko.

"Is it?" Bulong ni Ad.

"Hmm..." I nodded. Ngumiti naman sya at humawak naman ako sa braso nya habang
naglalakad.
I saw a few co-artists na kaagad kong tinanguan. They nodded back at me, nakita
kong itinaas ni Ad ang kamay nya at ngumiti kaya bumaling ako sa tinitignan nya at
nakitang grupo iyon ng kalalakihan sa isang banda.

We walked towards them, habang papalapit ay nakita kong kausap ni Congressman ang
mga tao roon na taga-pulitika habang nasa likuran naman nya ang mga bodyguard.

"Alyx, this is my colleagues," Aniya sa akin kaya napaharap ako roon.

"This is Jed, Sandro, Xander..." Turo nya. "And this is Alyx..." Pakilala nya.

"Nice meeting you..." Ngumiti ako.

"Nice meeting you too..." Sagot nila. They smiled and they looked good in it,
inilahad nila ang kamay na kaagad kong tinanggap at hinalikan nila ang likod ng
palad ko bago yumukod.

"Hey, Ad..." May nagsalita sa gilid kaya napalingon ako at nakitang isang lalaki
rin iyon na nakakulay itim na tuxedo.

He was tall, lean and handsome. Maamo ang mga mata nito pero seryoso ang mukha nya.

"Oh, Lyx..." Aniya sa akin kaya humarap ako sa lalaki.

"This is Thorn Arzeus..." Aniya. "He's a psychiatrist..." The man smiled at me.

"And Thorn, this is Alyx..." We shook hands at nakita kong tumingin sya sa paligid
bago umalis.

We settled to the seats assigned to us, habang naghihintay ay nagserve muna ng

cocktail drinks ang mga waiter at pinagmasdan ko lang ang mga galaw nung
Congressman at ng mga bodyguards.

"Good evening everyone," The emcee started. Bumaba ang tingin ko sa telepono ko
nang magvibrate at nakita ang mensahe ni Trece. Nagsasalita ang emcee pero hindi ko
maintindihan dahil sa text nito.

From: Trece
Follow him somewhere he can be alone. Marami palang bodyguards 'yan.

I replied.

To: Trece
Yes, maybe I'll just follow him somewhere then I'll corner him.

Narinig ko ang palakpakan na nagpabalik sa akin. Nag-angat ako ng tingin at

nakitang nakatutok na ang spotlight sa hagdaan pababa.

Itinago ko ang phone ko.

"I can't believe the youngest is alive!" Ad exclaimed. Nabakas ko rin ang
pagkamangha ng ibang tao kaya nagtaka ako.

Ibinalik ko ang tingin sa hagdanan at halos malaglag ako sa upuan nang makita ang
isang lalaki roon habang nakaalalay sa isang magandang babae.

It was Zeijan with the girl last night!

Umawang ang labi ko.

He was wearing a three piece blue armani suit and his hair is brushed to the side
with the legth left on top. He looks fresh and sinfully handsome as he stared at
the crowd coldly.

Clinging on his arms is the beautiful lady with a long hair and black eyes. She was
wearing an elegant blue gown that hugs her body gracefully.

Her look is so soft at napatingin muli ako kay Zeijan.

"I still can't believe this..." Bulong nung babae sa tabi ko habang pumapalakpak.

Nangunot ang noo ko at tinitigan sila at halos hindi makapaniwalang napakurap ako.

"A-Ad, is that his sister?" Tanong ko. Lumingon si Ad at tumango.

"Yep, Zidney Sandejas, the missing one..." Kumalabog ang dibdib ko. Oh my God!

Pabalik-balik ko silang tinignan. They looked almost the same!

Nang makababa sila ay sa kanila parin ang pansin ng mga tao. May binulong sa kanya
si Zidney at nakita ko ang mahinang pagtawa ni Zeijan habang hawak sya.

Lumingon si Zeij at natigil ako nang magtagpo ang mga mata namin. I saw how his
forehead creased because of that. Napalunok naman ako at hindi makapaniwalang
napatitig rin sa kanya.

He stared to the person beside me at pagkatapos ay ibinaling pabalik ang tingin sa

harap at nilagpasan kami.

They went to the stage, hindi makapaniwalang nakatingin pa rin ako roon at
napapailing.

I saw Iñigo infront of the stage. Napailing ako.

This can't be happening! This is their event?!

"Their mother, si Ma'am Lena, she's my patient..." Aniya sa akin.

"H-Huh?"

"Yung Mommy nila Atty. Sandejas ay paralyzed dati, ako 'yung therapist nya..."
Aniya sa akin.

Nanatili lang akong nakatulala sa stage habang nangyayari iyon.

The second one, Dash Sandejas also spoke in the microphone. Piloto raw ito sabi ni
Ad.

At nang matapos ito ay kaagad akong napaupo ng makitang tumayo na s Zeijan para
magsalita sa mikropono.

"Good evening, everyone..." His cold voice echoed. Kumalabog ang dibdib ko.

"It was years ago when we lost our youngest, Zidney because of a car accident.."
Aniya.

Doon ko naalala ang kwento nya noon tungkol sa kapatid nya. In the beach, where he
cried for the first time infront of me.

"But three years ago, we finally found her unexpectedly. It took us a long time to
see her so we kept it a secret to all about her, for her safety and welfare..."
Aniya.

"It was hard for us when we lost her but it was harder when we found out that she's
alive but we didn't know about it..." Tumikhim sya at humugot ng hininga.

Napahawak ako sa puso kong kumikirot.

"We lost track for her in years as she grow up and that was the hardest, because we
weren't there when she needed us the most..." Aniya na nagpatahimik sa lahat.

"But after all the hardships, we finally found our long lost princess..." He smiled
genuinely.

Princess... Kaya pala princes...

"And now, let me formally introduced the Sandejas' one and only heiress, everyone,"
Aniya.

"Zidney Agnieszka Sandejas..." The lady rose from her seat. Mas lumakas ang
palakpakan at hindi pa rin ako makapaniwala habang nakatingin roon.

She's alive? Oh my God... That's a miracle...

"Lyx, alis muna ako..." Bulong sa akin ni Ad kaya nilingon ko sya. I nodded.
Ngumiti naman sya at sinundan ko sya ng tingin habang umaalis.

I brought my gaze back to the stage but stopped when I saw Zeijan looking at my
direction.

Kumunot ang noo ko. Seryoso at nakaigting ang mga panga nya habang nakatitig kaya
napaharap ako sa likuran ko.

Ako ba ang tinitignan nya?

Tumitig ako pabalik sa kanya, nakita ko ang pagkagat nya ng labi at ang pagsuklay
nya sa buhok nya gamit ang mga daliri at nag-iwas ng tingin.

Napatungo nalang ako.

Zidney called her brothers infront, nakitang kong tumayo ang apat roon at halos
mamangha ako habang pinagmamasdan sila.

Atty. Iñigo Rafael Sandejas is wearing a black suit and tie, looking serious and
dominant, the second one, Zeijan Ruais Sandejas almost owned the stage with his
blue armani suit, seryoso sya pero ang mga mata nya ay nagsusumigaw ng kapilyuhan.

While the third one, Captain Dash Rakiel Sandejas is wearing a gray suit, looking
more of a prince charming with his gentle but dangerous smile and the last one, the
only girl, Zidney Agnieszka Sandejas looks so beautiful but cold and stiff, and
like her brothers, dangerous.

Looking at the four of them is something, they looked great, like they own the
world as they stand together infront, raising their champagne glass. Looking so
damn powerful and treacherous.
"Alyx! He's going!" Mabilis akong napaayos nang magsalita si Trece. I fixed the
earpiece and whispered.

"Where is he?" Hinanap ko ito.

"I don't know, papatayo palang sya..." Aniya. Tumayo ako kaagad at hinanap ko kung
nasaan ang Congressman.

He was talking to his bodyguards, animo'y may sinasabi rito kaya napaisip ako.
Kaagad akong may hinalukay sa bag ko at nang makitang may paparating na bodyguard
nung Congressman ay kaagad akong naglakad papalapit roon.

When he's near ay nagkunwari akong natipalok.

"Aww!" I shrieked. Mukhang nagulat ang bodyguard at lumapit para alalayan ako.

"Miss, okay ka lang?" Aniya. Hinawakan nya ang braso ko patayo at humawak ako sa
kanya para sa balanse.

"Thank you..." I tapped his back and sticked the small recorder on his back.

"Sige po..." Umalis sya. Napangisi ako at kinausap si Trece.

"I got this, Trece..." Mahinang sabi ko at naglakad sa may tagong lugar. I
disconnected them to hear what's happening to the congressman.

"I'll get out for the money..." It was I think the congressman's voice.

"Sir, sasamahan pa po ba namin kayo?" Ani ng lalaking tinig.

"No, I'll go alone. I want you stay here and search for any suspicious people..."
Aniya.

I fished my gun out of my pouch and inserted the magazine.

"Antonio's men might be here, maghanap kayo at dispatsyahin. I will go alone

outside to get the money."

Napailing ako at hinawi ang buhok ko.

I will dispatch you first, asshole.

"Sige, Sir. Ihahatid ka namin sa labas." Sagot nung lalaki. Walang nagsalita sa
linya. Kaagad akong umalis sa may tagong lugar para sumilip sa hall.

They're still on the stage, nakita kong nakatayo si Ad at mukhang hinahanap ako
kaya ibinalik ko sa pouch ang baril at lumapit sa kanya.

"Lyx! Saan ka galing?" Aniya.

"Uh, nagCR lang..." Sagot ko. "Anyway, Ad, mag-iikot muna ako. Babalik rin ako
kaagad." Paalam ko.

"Sige, balik ka kaagad, okay? The food will be served in five..." Ngumiti ako at
tumango.

Muli akong bumaling sa stage. I saw Zeijan talking to his brother, nang mapalingon
ay napatitig sya sa direksyon ko pero hindi ko na iyon pinagtuunan ng pansin at
mabilis na tumalikod.
"Trece, activate the cameras, he's going outside..."

"Done!" Mabilis akong pumuslit sa emergency exit kung nasaan sila lumabas. I heard
them talking kaya marahan akong naglalakad para sumunod

He has atleast two bodyguards with him. Hinawi ko ang gown ko at napasimangot.

Bakit naman kasi ganito kahaba ang damit na 'to, I could have jumped to the next
floor for easy access!

They're meeting at the underground parking lot.

"Sa kulay puting sasakyan sila, Lyx..." Ani Trece. I walked faster, kaagad kong
kinuha ang pouch ko para kunin ang baril.

Bigla akong napaatras nang makitang may mga bodyguard na roon sa may unahan.
Mabilis akong nagtago roon sa may pader at inobserbahan ang bodyguards.

Medyo malayo ang kinaroroonan nung dalawa sa sasakyan na puti kung nasaan ang
congressman.

They were just standing there. Sumulyap ako sa tinted na puting sasakyan pabalik sa
mga guards.

I walked softly. Hindi ko mababaril 'yung matanda kapag may bodyguard. They'll
caught me for sure so I have to get them out of the way.

Naglakad ako at habang nakatalikod ay hinampas ko ng baril ang batok nya. He fell
immediately, hinila ko naman sya patago at napangiwi pa ng bumaba ng bahagya ang
gown sa may dibdib ko.

Damn, bakit ba ganito kasi?!

Sumulyap ako pabalik sa sasakyan at sa isa pang bodyguard doon. I quickly ran from
my place
to his and called his attention.

Humarap sya at sa gulat ay iniangat ang baril nya pero mabilis ko itong nasalag
bago pa man nya maiputok. I grabbed his arm, twisted it and caught the gun.

Aambang susuntok sya pero umiwas ako. I kicked his leg kaya napaatras sya.

He clicked his neck, akmang susugurin ako pero pinatid ko sya at sa pagharap nya ay
nasa sentido na nya ang baril ko.

He stopped.

"Kneel." Malamig kong sabi. Nakitaan ko sya ng alinlangan sa mata pero hindi nya
ginawa.

"Luluhod ka o hindi?" Idiniin ko ang baril sa ulo nya at nakita kong umigting ang
panga nito at unti-unting lumuhod. Umikot ako sa likuran nya habang nakatutok pa
rin ang baril sa sentido nya.

"Tayo!" Sita ko at kaagad syang tumayo. Idiniin ko pa ang baril sa likod ng ulo nya
habang pinapalakad sya.

I have to moved him away from here so I can kill him.

Habang naglalakad ay nagsalita ako.

"Trece, did the old man went out of the car?"

"No, Lyx. I'll inform you." Halos matipalok ako nang tumigil 'yung lalaki.

"Why did you stop?" Iritang sabi ko. "Lakad!" I hissed.

But he didn't, nairita ako pero bago pa man ako makapagsalita ay humarap sya at
hinablot ang kamay ko.

I cursed with his sudden move. This asshole!

I immediately punch him the moment he grabbed my arm. Napamura ako nang pilipitin
nya ang kamay ko para mabitawan ko ang baril.

"Fuck!" Mura ko at sinipa sya, nakaiwas naman sya at natulak ako kaya tumama ako sa
pader.

My gun fell, napasinghap ako roon at nakita kong may kinuha syang baril sa likuran
nya.

I immediately get the gun strapped on my leg but before I could even move ay
nakarinig ako ng mahinang putok.

Nakuha ko ang baril at itinutok sa lalaki pero nakita kong napaluhod na sya bago
nadapa. He was shot! I immediately rose and readied my gun.

Iniangat ko ang tingin and I almost lost my balance when I saw Zeijan on his blue
armani suit with the gun on his hand pointing it to the dead bodyguard.

Kabanata 18
4.87K
1.33K
Kabanata 18

Kumalabog ang dibdib ko. Infront of me is Zeijan with a gun on his hand.

Nang mag-angat sya ng tingin ay nanlaki ang mata ko at sa panic ay inangat ko ang
baril at itinutok sa kanya.

Kumunot ang noo nya sa ginawa ko at muling ibinaba ko ang tingin sa lalaking nasa
lapag.

He shot him! Damn, binaril sya ni Zeijan!

"Alyx? What's happening? I can't see you!" Trece's voice echoed my ear kaya kaagad
kong pinatay ang earpiece ko.

"What the hell are you doing?" Matigas nyang sabi sa akin at kinunutan ako ng noo.

Hindi ako nagsalita at tinutok sa kanya ang baril.

He took a step forward. Hindi naman ako natinag at nanatiling nasa ere ang baril
ko.

"Lower the fucking gun down." Mariin nyang sabi. Umiling ako.
"N-No!" I hissed. Lumapit sya, mas humigpit ang hawak ko sa baril.

"H'wag kang lalapit! I will shoot you!" Sigaw ko. Umigting ang panga nya at
pinasadahan ng kamay ang buhok.

"I won't hurt you, just lower it." Umiling ako.

"I don't believe you." Kumunot ang noo ko.

"Damn it," Mariing sabi at napaatras ako ng iangat nya sa ere ang baril nya at
itinutok rin sa akin.

Kumalabog ang dibdib ko at kumirot ang puso ko.

Kinasa ko ang baril ko at pinakatitigan sya habang malamig lang ang tingin nya sa
akin at nakatutok pa rin ang baril nya.

"Lower the gun down," Ulit nya sa akin.

"In your face," Sikmat ko at mukhang mas nainis sya sa sinabi ko. Halos mangitim na
ang kulay asul nyang mata sa akin.

He looks fucking frustrated!

Nagtitigan kami. Masama ang tingin ko sa kanya at irita rin sya sa akin. He was
eyeing me angrily.

"If you don't lower it down, dalawa tayong mahuhuli dito." Mariing sabi nya sa
akin.

"Edi dalawa tayo sa kulungan!" Sigaw ko.

"Damn, woman..." Bulong nya pero hindi ako nagpatinag.

I tightened my grip on the gun and eyed him furiously.

"Ibababa mo o hindi?"

"Hindi!" I hissed. "Atsaka, sino ka ba, huh? Did I know you?"

He sighed. Maya-maya'y ibinaba nya ang baril at napahilamos ng kamay sa mukha nya.

"Alyx Riadna, lower it." Mariin nyang sabi at natawa naman ako roon.

"Alyx? Huh? Akala ko ba hindi mo ko kilala?" I mocked.

"Tangina..." Mura nya.

"Tangina mo rin!" Sigaw ko. Napasinghap sya at napakamot ng ulo nya.

"I'm not cursing you," He shook his head. "Just, lower the gun."

"Why would I?" Aniya sa akin. "Sino ka ba, huh?"

"Why are you so stubborn?" Inis nyang sabi. "I'm just telling you to lower the
gun."

"E sa ayoko nga e!" I hissed. Hindi sya umimik at humalukipkip lang sa harapan ko.
I am strong, kahit nakaganun pa sya ay hindi ako natinag. Who knows? Baka kapag
ibinaba ko 'to ay may dumamba sakin mula sa kung saan!

I heard a sound kaya natigilan ako. Zeijan remained looking at me, nakatagilid pa
ang ulo nya na animo'y inaantay lang na barilin ko sya.

Hindi ka natatakot, huh?!

"Move away, babarilin kita!" Panakot ko.

He nodded.

"Go lang," Aniya sa akin. Kumunot naman ang noo ko sa kanya.

"Are you nuts?!" I hissed. "Umalis ka nalang dyan at aalis ako!"

"I won't." Sagot nya sakin. Sumimangot ako.

If I was stubborn, mas lalo sya! Ikaw kaya ang tutukan ng baril? Of course, you'll
run!

I walked slowly, my gun is still on my hand. Nanatili naman ang masamang tingin nya
sa akin.

I heard a weird sound again, nakita kong tumaas ang kilay ni Zeij at mabilis na
tumingin sa paligid.

"Lower the gun kung ayaw mong mahuli dito." I shook my head. "I am sure the police
is on their way because of the sound from the gun."

"Bakit? Huh? Ako ba ang bumaril?" I hissed. Nagsalubong ang kilay nya sa sinabi ko
at hindi ko maiwasang punahin ang itsura nya.

He looks fucking good with his suit and a gun on his hand make him looked more
amazing.

"You were holding the gun." Napatingin ako sa kamay ko. "So, it was easy for them
to assume that you shot him."

Nakita kong inilagay nya sa likuran nya ang baril na hawak.

I heard the weird sound again, animo'y alarm.

"Behind you!" Mabilis akong lumingon at nangunot ang noo ko ng wala naman. I was
about to look at him when I suddenly felt a grip on my waist.

Nanlaki ang mata ko. Sa paglingon ko ay napamura ako ng hawakan ni Zeijan ang braso
ko.

"What the fuck?!" I hissed. Hindi sya sumagot at hinigit pang lalo ang baywang ko
mula sa likod.

He reached for my arm, kaagad ko syang siniko kaya napamura sya pero hindi ako
pinakawalan.

Nang akmang sasabunutan ko sya mula sa likod ay nahuli nya ang kamay ko at isinama
sa may tyan ko kung saan ako nakakulong.

"Zeijan!" I hissed.
I stepped on his foot, napaatras kami roon sa ginawa ko kaya tumama sya sa pader.

"Fuck!" He cursed. I stepped on him again.

"The fuck, Alyx?!" Matigas nyang sambit, halos maramdaman ko na ang hininga nya sa
tenga ko.

He reached for my hand again pero hindi ako pumayag, kumawala ako sa kanya,
sinusubukang apakan ang paa nya pero umiiwas sya.

Nakawala ang isa kong kamay, I reached for his head and pulled his hair making him
groan in pain. Akala ko'y makakawala na ako pero sa isang iglap lang ay naabot nya
ang kamay ko at iniikot ako.

We switched place. Nanlalaki ang mata ko ng tumama ang likuran ko sa pader habang
ang isang kamay ko'y nakadikit sa pader.

Sinubukan kong tuhurin sya pero nakaiwas sya at inipit ang paa ko. Now I was
trapped!

"Damn..." Mura ko at iginalaw ang kamay kong may baril pero mabilis nyang naabot
iyon sa kamay ko at sa isang iglap lang ay nalaglag na ang magazine mula sa basyo
nito.

My jaw dropped. Nang mapatingin ako sa mukha nya ay nakita kong inis na inis na
sya.

Nabitawan ko ang baril ng higitan nya ang pulsuhan ko at idinikit rin sa pader

I blinked and cursed inside my head. Fuck! I am fucking trapped!

Nag-aalab ang mata nya nang sumulyap sa akin. His hands are gripping my wrist so I
can't move, ang kanyang labi ay nakatikom na parang nagtitimpi.

"B-Bitiwan mo nga ko!" Sigaw ko.

Hindi nya ako sinagot at mas nagsumiksik sa katawan ko. He smelled nice, like a
smell of fresh shower gel and perfume.

"Zeijan!" Sigaw ko pero hindi sya papatalo. Masama nya akong tinignan na parang may
nagawa akong masama.

"Oh, I thought you didn't know me, huh?" Singhal nya.

"Wow! Ako pa?! It was you who didn't know me for pete's sake!" I hissed.

Hindi sya nakasagot. Tikom na tikom pa rin ang labi nya habang nakadungaw sa akin.
I noticed
that he didn't changed at all.

His face is still the same, tho, it became more matured and strong since the last
time I saw him this close.

"Stranger ka na so, you shoudn't be holding me like this!" I hissed.

"Panong hawak ba ang gusto mo?" Sikmat nya. Kumunot na ang noo ko dun.

"Ayokong hawakan mo ko! I want you to let me go!" I hissed.

"No." Matigas nyang sabi. Nakita kong mula sa mukha ko ay bumaba ang tingin nya at
halos magmura ng makita ang suot ko. Napababa ang tingin ko dun at napangiwi ng
bumaba nga ang damit

"What the fuck are you wearing?!" Sita nya.

"Gown! Tanga!" Naiinis na binitawan nya ang kamay ko at umawang lang ang labi ko
nang ayusin nya ito sa dibdib ko.

Napakurap-kurap ako at kumalabog ang dibdib ko.

Instead of the dead man on the floor, why are we arguing about other things?

Wala sa sariling napasulyap ako sa lapag at halos mapatalon ako ng makitang

gumagalaw pa ang nasa lapag! He was pointing the gun at us at sa panic ko ay
hinatak ko si Zeijan palapit at mabilis na hinugot sa likuran nya ang baril at
pinaputukan ang lalaki roon.

Bumagsak itong muli at umagos ang panibagong sariwang dugo.

"What the hell?!" Zeijan hissed. Naibaba ko naman ang baril at napalingon si Zeijan
sa lapag at napamura. "What are you doing?!"

"He was about to shoot us!" Sigaw ko. Muli syang napamura at narinig ko ang
kalambog ng mga paa.

"They're here..." Malamig na sabi ni Zeij. Naguguluhang napatingin ako sa kanya

pero mabilis nyang naabot ang baril sa kamay ko at hinawakan ang kamay ko.

Naguguluhang sumama ako sa kanya nang hatakin nya ako paalis. We ran, nang may
makasalubong kaming guards ay kaagad akong itinago ni Zeijan sa likuran nya at
nagpaputok ng baril.

Kumawala ako para sana makatulong pero hindi ako binitawan nito.

"Stay there!"

"I want to help!" I hissed.

"Shut up!" Sita nya. Muli kaming tumakbo at nadaanan ko 'yung puting sasakyan kung
nasaan ang congressman kaya hinatak ko ang kamay ko mula kay Zeij at tumakbo roon.

"What--Alyx!" Sigaw nito.

May nakasalubong akong guard na kaagad akong inambahan ng suntok pero kaagad akong
nakaiwas at sinuntok ang mukha nya.

Natumba sya pero kaagad na nakatayo at hinatak ang braso ko. I was startled,
sisipain ko na sana sya pero napamura ito ng may sumapak ulit sa kanya.

Napatingin ako roon at nakitang galit na galit si Zeijan habang hawak ito. He was
punching his face, nakita kong tinutukan nya ng baril ang sentido nito at mabilis
akong sumilip sa sasakyan at napasinghap nang makitang wala ng tao roon.

I groaned.

"Alyx!" Lumingon ako at nagulat nang nagpapambuno na si Zeijan at 'yung guard. Nag-
aagawan sila ng baril at umawang ang labi ko ng makitang may paparating na isa pa
mula sa exit.

"Run, Alyx!" He shouted. Gulong-gulo na ang buhok nya habang nag-aagawan sila at
kumalabog ang puso ko sa kaba dahil roon.

Damn, what will I do?!

Hindi na ako mapalagay kung anong maitutulong ko at nang makitang papalapit na

'yung isa ay kaagad kong naalala ang patalim ko.

I immediately reached the knife strapped on my leg and cornered him. Nangunot pa
ang noo ko nang makitang mahahagip si Zeijan kaya napamura ako.

"Zeijan! Move!" Napabaling ito sa akin at inaangat ko ang patalim at hinagis sa

direksyon nung lalaki.

Zeijan moved away and the man fell on the floor when it hit his throat.

The guard hit his back on the white car. Pabiling-biling ang baril kahit saang
direksyon at nakita ko ang prostrasyon ni Zeijan dahil roon.

"Fucking run, Alyx!" Sigaw nya. Nagpalit naman sila ng pwesto. Zeijan was now on
the car at halos matutok na sa kanya ang baril.

Hell no!

I ran, kaagad kong hinatak ang buhok nung guard kaya bumaling sya sa akin.

"Puta!" He cursed at nagpumilit na humarap muli kay Zeijan at sa pagharap nya ay

sinalubong sya ng hampas ng baril sa mukha.

Napaatras sya at mabilis kong sinipa ang paa nya. He cursed again, napasulyap ako
kay Zeij at nakita kong halos mag-alab ang mata nya sa galit.

He clicked his neck, madilim ang mga mata nya at tumutulo ang pawis sa gilid ng noo
nya.

I kicked the man's leg again, napaupo ito sa lapag and one shot from Zeijan's gun
and he's dead.

Doon ko na narinig ang alarm sa parking lot, malakas ito at nakakabingi. Kaagad
akong napasulyap kay Zeijan at nakitang nakatingin rin sya sa akin.

We heard footsteps again, mabilis akong lumapit sa kanya at kaagad nyang hinigit
ang palapulsuhan ko at hinatak ako paalis.

Sunod-sunod na putok ng baril ang nagpatigil sa akin. Kunot ang noo ni Zeijan nang
lingunin ako.

"Don't stop!" He hissed. Kumapit ako sa braso nya at humawak sya sa baywang ko at
pinauna akong tumakbo.

I saw him shooting the men following us, ilang beses na akong muntik matamaan pero
hindi dahil sa humaharang itong si Zeijan at iniiwas ako.

Nagtatago kami sa mga kotse sa bawat paputok nila para hindi kami tamaan.

I want to help but I don't have any gun with me! Tanging si Zeijan lang ang meron
at nakita kong nagtataas-baba ang dibdib nya sa hingal.
He was sweating, nakita kong sumilip sya sa may gilid para makita ang mga lalaki
doon bago bumalik ulit sa pagkakaupo.

"Damn..." Naihilamos nya ang mukha at umigting ang panga nya. Mukhang kasalanan ko
ata kung bakit sya nadamay!

"Zeij..." Tawag ko. Nilingon nya ako, I bit my lip. "Uh, ano, you really don't have
to help me..." Sabi ko.

Kumunot ang noo nya at binasa ang labi nya.

"I am not helping you," He said as a matter of fact. Nanahimik ako.

"May atraso lang sakin 'yang mga 'yan..." Aniya at nag-iwas ng tingin.

Napatango ako. Good, wala akong utang na loob!

Sumilip ako pero napamura sa gulat ng hatakin ako ni Zeijan kaya napaupo ako sa
tabi nya pabalik.

"Ano?!" Bulong ko.

"Matatamaan ka! Damn it!" Irita nyang sita.

"Hindi 'yan! I'm used to this! Hindi ako basta-basta tatamaan!"

"I don't care! Basta h'wag kang sisilip!" Inis na sya. Bahagya syang tumayo para
sumilip at ako naman ang humila sa kanya kaya napaupo sya sa tabi ko.

"What?!" Nilingon nya ako.

"H'wag kang sumilip, tatamaan ka!" Sagot ko.

Nagsalubong ang kilay nya. Napapangiti na ako at maya-maya'y napailing sya at

pinitik ang noo ko.

"You're still stubborn..." He said and bit his lip. My heart stung.

Nakarinig kami ng papalapit na hakbang kaya nanahimik kaming parehas, sumiksik ako
sa kanya para magtago at humawak sya sa balikat ko habang inihahanda ang baril.

"I have one bullet left..." Bulong nya. Humawak ako sa suit nya.

"I can fight..." Bulong ko pabalik.

"Don't you dare..." Mariing bulong nya.

Kumalabog ang dibdib ko habag naririnig ang papalapit na hakbang ng mga lalaki.

My grip on his suit tightened, I am freaking nervous!

"Calm down... You'll be safe..." He whispered at doon kumalma ang puso ko.

The moment I saw a man's shoes on the side of the car ay mabilis akong humiwalay
kay Zeijan at hinatak ang paa nito. He fell, napamura ito at nagpaputok ng baril at
kaagad ko syang dinamba at pinilipit ang paa.

I heard a gun shot, sa pagsulyap ko ay nakita kong sunod-sunod na paputok ng baril

ang ginagawa nito kay Zeijan pero nakaiwas ito.

He flawlessly punched his face and kicked his leg. Sa bilis ay nagulat akong nasa
likuran na si Zeijan at iniipit ang leeg nung lalaki sa braso nya.

Nagising ako nang may humila sa buhok ko. I screamed and grabbed his face.

This jerk!

Nakarinig ako ng putok, sa muling pagsulyap ko ay bigla akong nanghina nang makita
si Zeijan sa lapag habang may tama ang braso.

I saw how his blood dripped on the floor. Kinabahan ako roon at hindi napansing
nahatak na ako nung lalaki.

I hissed when he slapped me, pumaling ang ulo ko roon at halos maging pula na ang
paningin ko ng makitang nakikipaglaban pa rin si Zeijan doon sa lalaki kahit na may
tama na ang braso nya.

I took a glance at the man and I immediately caught his face and punched him on his
nose repeatedly. I grabbed his arm and twisted it and before he could even do
anything ay kaagad kong hinampas ang ulo nya sa lapag hanggang sa magdugo iyon.

I rose up from the floor, get the gun and looked at the man who shot my Zeijan. I
was fuming mad at him!

Zeijan and him are exchanging punches. I saw how Zeijan pushed him and jumped to
kick him on the face at nang matumba ito sa lapag ay walang pagdadalawang-isip na
pinaputok ko ang baril sa ulo nya.

Napaupo si Zeijan sa lapag habang sapo ang braso nya. Kaagad naman akong tumakbo sa
kanya at hinawakan ang braso nya.

"Zeij..." Binalot ako ng takot. It was freaking bleeding!

"I'm fine..." Hinahapong sabi nya. Napaluhod naman ako at hindi mapalagay.

"Gamutin natin..." Mahinang sabi ko. He shook his head. "Daplis lang 'to..." Pero
hindi ako nakinig, kaagad kong pinunit ang laylayan ng gown ko at ipinambalot sa
sugat nya para tumigil ang pag-agos ng dugo.

"Kahit na!" I hissed. Hinawakan ko ang braso nya at inalalayan syang tumayo.

"Let's go..." Mahinang sabi ko. Umiling sya at sumulyap sa akin.

I saw how his eyes soften, bumuntong-hininga sya at sumulyap sa akin.

"Are you alright?" I nodded. Kumalabog ang dibdib ko sa takot para sa kanya.

"Yes... Ikaw..." Sumulyap ako sa braso nya.

"I'm fine as long as your safe..." Mahinang sabi nya.

Natahimik ako roon. Ayaw nanaman kumalma ang puso ko, akay ko sya habang naglalakad
kami at natigil lang nang magring ang telepono ni Zeij.

He fished his phone out, hawak-hawak ko ang baywang nya at nakaakbay sya sa akin
habang naglalakad.
"Kuya..." Aniya. "Get rid of the CCTV's for me..."

"We're safe..." Sumulyap sya sa akin. I stared back at him.

"Yeah, I'm with my wife..." Aniya at doon ako natulala.

Kabanata 19
120K
4.45K
832
Kabanata 19

"Wife?" Nagtatakang tanong ko. Ibinaba nya ang telepono at nilingon ako.

"Let's go..." Aniya. Nanatili akong nakatitig sa kanya, I coudn't get what he's
saying.

"Anong wife?" Takang tanong ko. Hindi sya sumagot, I saw how his jaw tightened, sa
paglingon ko ay nakita ko ang malamig nyang mga mata.

"Nothing..." He answered me pero hindi ko sya makuha.

"Pero kasasabi mo lang..." Mariing pumikit sya at nabakas ko ang sakit sa mukha nya
kaya napaayos ako ng tayo.

His wound!

"Sorry, uh..." I bit my lip. "Let's go..." Mahinang sabi ko.

Walang imik ko syang inalalayan habang naglalakad. I was being cautious, lumilingon
ako sa paligid at nagmamasid kung may kalaban.

"The CCTVs..." Mahinang sabi ko.

"That will be deleted by now..." Aniya sa akin. Nag-angat ako ng tingin at

kumalabog ang dibdib ko nang makitang nakasulyap sya sa akin.

"Ah..." I nodded at nag-iwas ng tingin. My heart was beating too freaking fast!

It has been three years since we got this close! I can't help myself from feeling
this way!

"Hanapin nyo sila!" That made us stop.

"Shit!" Zeij's hard voice is what I've heard, kaagad akong napalingon sa kanya at
nakitang salubong na ang kilay nya.

"Faster..." He said. I nodded, sumulyap sya sa paligid at ibinaba ang kamay nya sa
balikat ko.

Umayos sya ng tayo na parang walang sugat sa kamay nya at nagulat ako nang hawakan
nya ang kamay ko at hinila ako paalis doon.

"Zeij! Yung sugat..."

"Let's go..." He gritted his teeth. Nang makarinig kami ng yapak ay napamura ako.

We tucked. Kaagad na hinawakan ni Zeijan ang baywang ko nang magtago kami sa kotse
at nakita kong sumisilip sya roon.
"Do you have a gun?" Aniya sa akin. Napatingin ako sa baril na hawak ko mula doon
sa lalaki kanina at tumango.

"Oo pero..." I checked the gun and found only one bullet left.

"Isa nalang 'yung bala..." I whispered.

"Damn..." Nang may dadaan ay kaagad kaming naupo sa gilid ng kotse para magtago.

"Asan ba ang kotse mo?" Tanong ko sa kanya. Sumulyap ako sa braso nya at nakagat ko
ang labi ko nang makita ang bakas ng dugo roon.

"Left side, pinakadulo." Sagot nya sa akin. Napaisip ako.

From our place, we won't be able to run from here to there without being caught.
The parking is so wide at talagang mahuhuli kami.

"How about we ran faster to get there?" Bulong ko.

"That's impossible," Sagot nya. Nakita kong kinakalikot nya ang relo nya.

"How can we get there, then?" I asked. "How about you ran first tapos I will cover
you?" I suggested.

Nakita ko ang pagsasalubong ng kilay nya. He looked at me like  I was the weirdest
person ever!

"No." Mariin nyang sabi. "Why would I ran before you?"

"Because you're injured!" I hissed.

"Wala pa 'to sa bituka ko..." Aniya. Napakamot ako ng ulo sa frustration at hinarap
sya. "E pano tayo aalis?" Bago pa man ako makasagot ay may nagsalita kung saan.

"Babae at lalaki daw ang may pakana. Guest daw sa party." We both stopped.

"Nasaan na? Anong mukha?"

"Walang nasabi, patay na kasi lahat nung nakalaban nila!" Sagot nung lalaki. Nung
umangat ako para sumilip ay napasinghap ako nang may humila sa akin.

"I said stop looking!" Pagalit ni Zeijan. Napanguso ako.

"Sisilipin ko lang..."

"I said don't, Alyx!" Aniya at hinigit ang kamay ko palapit sa kanya.

"Kailangan nating makita 'yung mga animal na 'yun! Lagot tayo kay Congressman!" Ani
nung buong boses.

"Patayin mo 'yung lalaki kapag nakita tapos ako bahala 'dun sa babae..." Kumalabog
ang dibdib ko roon.

"Tangina mo, pare. Naisipan mo pa 'yan?" Humalakhak ito.

"Oo, para may silbi bago mamatay..." Napalunok ako. Naramdaman ko ang paninigas ng
katawan ni Zeijan sa tabi ko.
"E pano kapag pangit pala?" Naririnig ko ang yapak nito.
"Hindi 'yan, may nakita ka bang panget sa party kanina?" Nang sumulyap ako kay Zeij
ay nakita kong halos mangitim na ang mata nya sa galit.

Hinawakan nya ang braso ko at isiniksik ako sa kanya.

"Tangina, pare! Hanapin na natin, di naman 'yun makakaalis kaagad gayong ito lang
ang exit at wala lang lumalabas. Excited na akong mahuli 'yung babae, tangina,
pare, pashare!" Nanginig ang katawan ko sa galit sa narinig.

"Motherfucker..." Mariing bulong ni Zeijan. Napasinghap ako at idinikit ang mukha

ko sa dibdib nya at niyakap nya ang likod ko.

"Oo, isama mo rin si Waldo tapos ibigay natin kay Congress-" Naramdaman ko ang
pagtayo ni Zeijan kaya napamura ako at hinila sya paupo.

"No!" Umiling ako. Salubong lang ang kilay nya sa akin

"That asshole--"

"Ayos lang ako..." Mahinang sabi ko.

"They were harassing you--"

"I'm with you so I'm not scared..." Sagot ko. Umigting ang panga nya at mariing
napapikit.

"Hindi ako papayag na ganun ka pagsalitaan--"

"Sshh, our priority is to escape..." I calmed him. Huminga sya ng malalim, his jaw
is still clenching kaya inabot ko iyon at hinaplos.

"Calm down, let's escape..." Bulong ko.

He loosened up,  kinagat nya ang labi at inabot ang daliri ko.

"We'll go safely, okay? Hindi ka pwedeng masaktan, you have a wound, Zeij. We
shoudn't
fight them." Mahinang sabi ko.

"I can, this is just a wound..." Giit nya.

"Kahit na!" Sikmat ko. "Kapag lumaban ka, pati na rin ako kaya dalawa lang tayong
mapapahamak..." Paliwanag ko.

"All we have to do is to distract them, run and get in the car safely..."

"Hmm..." Tumango sya at sinuklay ang buhok nya. "But whatever happens, I want you
to run to my car and get away immediately."

"We!" Sagot ko. "We will run, okay? Walang maiiwan." Giit ko.

He sighed and nodded. Nakita kong sumulyap syang muli sa relo nya at maya-maya'y
inabot ang telepono nya.

"Nix..." Mahinang sabi nya.

"We're still here, parking lot." Aniya. "Connect me with the alarm here, I have a
plan..."
Naririnig ko naman ang mga tunog ng yapak doon sa isang banda at hindi ko maiwasang
kabahan. If it was just me, baka napatay ko na 'to but I'm with Zeij at ayokong
mapahamak ulit sya.

"I'm with my wife, I have to get away safely." I stopped. Muli akong napatingin sa
kanya at nang makita nya iyon ay nag-iwas sya ng tingin.

"Hmm, connect it now..." Ibinaba nya ang telepono. I was about to speak but he
shook his head.

"You..." Kumunot ang noo ko.

"We have to go in five." Prenteng sagot nya sa akin.

"Pero bakit mo--"

"Get ready..." Bahagyang dumukwang sya para sumilip. Umayos ako. I fixed my gown
and readied my gun, I don't know what his plan is but we have to get inside his car
safely.

We waited. Nag-uusap pa rin ang mga tao roon at sa hula ko'y hindi nalang sila
dalawa. Habang nakaupo roon at nakatulala ay may nakita akong ipis na gumagapang sa
may harapan ko.

My forehead creased.

Napasulyap ako sa tabi ko at nakitang abala si Zeij sa pagsilip roon. Sa muling

pagbalik ng tingin ko roon aa ipis ay umawang ang labi ko ng wala na ito roon.

Mabilis akong sumulyap kay Zeijan at 'yun nalang ang panlalaki ng mata ko ng
makitang gumagapang sa kamay nya yung ipis!

Damn! Bakit ipis pa!

"Zeij!" I called his attention.

"Huh?" Tanong nya pero natigilan sya. I saw how his forehead creased at napatingin
sa kamay nya.

Oh my God! No! Don't you dare shout, Zeijan!

"Putangina!" Sigaw nya. Napasapo ako ng noo.

"Fuck! Fuck no!" Tumayo sya at pinagpag ang kamay nya. "Tangina, ipis!"

Napatayo rin ako at nakitang nakaturo na sa amin ang mga lalaki.

"Ayun sila!" Sigaw nila.

"Fuck!" I hissed. Napalingon ako kay Zeijan na halos masuka na habang tinitignan
ang kamay nya at mukhang walang alam sa nangyayari kaya hinila ko sya.

"Nakita nila tayo!" Dun sya napaayos ng tayo.

"Huh?"

"Because you screamed!" I hissed. Napamura sya at mabilis na hinanap ng mata ang
mga lalaki roon.
"Shit!" Mabilis nyang hinagilap ang kamay ko at hinila, he pressed his watch, maya-
maya pa ay nag-alarm sa buong parking lot at nagkagulo.

"Habulin nyo!" Sigaw nila. Napasinghap ako nang marinig ang putok ng baril. I
tucked, kaagad namang pumunta sa gilid ko si Zeijan at hinarangan ako.

"Damn..." I saw him getting something on his suit. Hindi ko na masyadong napansin
kung ano iyon dahil sa bilis ng galaw nya at nang itapon nya iyon sa likuran ay
naglabas ng usok.

"Cover your nose!" He hissed. Mabilis kong tinakpan ang ilong ko.

We ran, nawala sa likuran ko si Zeijan kaya napalingon ako at nakitang

nakikipagsuntukan sya doon sa isang lalaki.

The smoke almost covered the whole place, it's getting blurry, napaubo rin ako.

"Run, Alyx!" He shouted pero sa paglingon ko ay biglang may tumulak sa akin kaya
napaupo ako. Gumulong ang baril na hawak ko dahil sa biglaang galaw.

I cursed, kahit medyo malabo na dahil sa usok ay nakita ko ang lalaking dadamba sa
akin.

I quickly kicked his feet kaya napaatras sya. He kicked me back, napamura ako sa
lakas nun at napasinghap. He moved closer and punched me, kaagad akong nakaiwas at
hinila ang buhok nya.

"Tangina!" He screamed. Mas lumabo ang paligid kaya medyo nahilo ako.

"Alyx! Damn it!" Hindi ko na napansing nahila rin nito ang buhok ko at hinawakan
ang leeg ko.

He pressed my neck and gripped my hair kaya napaubo ako pero sinubukan ko pa rin
syang suntukin. I punched every corner of his face.

"Puta, papatayin kita!" Sigaw ng lalaki sa harapan ko. I saw how his eyes reddened
like an addict.

Naghabol ako ng hininga at halos mawalan ng lakas dahil sa pagkakasakal nya sa akin
but suddenly, I heard a gunshot. The tight grip on my neck was gone at naramdaman
ko ang hawak ng kung sino sa braso ko.

"Come on, baby, let's go!" I rose up. Naramdaman ko ang hawak nito sa baywang ko at
may itinakip sya sa ilong ko.

"Let's run!" Aniya at mabilis akong tumango. Sa paglingon ko ay nakita ko ang galit
at takot na mukha ni Zeijan.

His face has this hard expression but he can't hide his soft eyes.

Sa pagtakbo namin ay naramdaman ko ang pananakit ng paa ko, I almost tripped kaya
napahawak ako kay Zeijan at inalalayan nya ako.

I heard gunshots, dahil nga sa malabo na ang lugar dahil sa usok ay hindi ko na
masyadong maaninag kung saan ito nagmumula.

Zeijan was guarding me behind. Hawak nya ako pero halos takpan ako habang may
naririnig akong sunod-sunod na putok ng baril.
I heaved a deep sigh and closed my eyes.

Calm down, Lyx! He needs your help too!

Sa muling pagmulat ko ay naaninag ko na ang dulo ng parking lot. I can almost see
his black car kaya mabilis akong lumingon kay Zeijan.

I grabbed him and ran. Mabilis syang nakaagapay at inabot ang palad ko.

"Faster!" Aniya at tumango ako.

"Habulin nyo! Bilis!" I heard after a cough. Mas nauna pa si Zeij sa pagtakbo
habang hawak ako at nakita kong inaabot nya ang remote ng sasakyan sa bulsa nya.

His car made a sound at napahugot ako ng hininga nang halos wala na ang usok roon.

Nakatakbo kami hanggang sa pintuan ng sasakyan nya at pumunta ako kaagad ako isang
pintuan roon.

I saw Zeijan going on the driver's seat kaya mabilis akong tumakbo roon.

"Enter the car, Lyx!" He hissed habang nakahawak sa pintuan ng driver's seat.

"Pasok!" I hissed habang inaaninag ang mga papalapit na mga lalaki.

"You enter the car! Ako ang magdadrive!" Aniya sa akin.

"No! Ako! May sugat ka!" Inaninag ko ulit.

"Don't be stubborn, Alyx! Ako ang--" Tinulak ko sya papasok sa driver's seat kaya
napaupo sya doon. "Lumipat ka sa shotgun!" I said.

"Pumasok ka!" Sigaw nya, mabilis akong pumasok sa driver's seat at napamura nang
bumagsak ako sa kandungan nya.

"What the hell?" Kumunot ang noo ko.

"Lipat dun! Ako ang magdadrive!" I hissed at ibinaba ang tingin ko sa kanya.

I was fucking seated on his lap! Dapat doon sya sa kabila!

"Ako ang magdadrive!" Aniya.

"Ako!" Sigaw ko. Umiling sya. "You were injured!" Gumalaw ako sa hita nya at tinuro
ang shotgun. "Lipat! Ako ang magdadrive!"

"Fuck, Alyx! Don't fucking move!" Sigaw nya kaya nangunot ang noo ko.

"Inaano kita d'yan?!" I hissed at him and shifted my position at nakitang halos
mamula na ang mukha nya.

"H'wag kang gagalaw! Damn it!" He hissed.

"Ako na kasi ang magdadrive! Lumipat ka!" I hissed.

"No!" He said hardly.

"Magpapahuli ako!" Sigaw ko.

"Don't you dare!" Kaagad akong lumabas sa kotse at napamura sya at mabilis na
lumipat sa shotgun.

"Damn, okay! Okay, get on the wheels!" Iritang sabi nya kaya napangisi ako.

Good boy!

I heard a gunshot. Nanlaki ang mata ko.

"Tangina, Alyx! Magpapakamatay ka ba?! Enter the fucking car and drive!" Mabilis
akong pumasok at naupo sa driver's seat then I immediately closed the car, entered
the keys and drove.

The car made a sound because of that at mabilis ko iyon pinaandar palabas ng
parking. Mula sa likod ay nakita kong nakasunod ang mga lalaki kaya napatawa ako.

"Burn!" Sigaw ko.

"I will burn you if you won't shut up!" Sinamaan ko sya ng tingin.

"Problema mo?!" Sikmat ko.

"Pano kung tinamaan ka ng bala 'dun, huh?!" Mariing sabi nya.

"Tinamaan ba ko? Di naman, huh!"

"Paano nga kung?! Paano, huh?! I can just drive instead! Bakit ang tigas ng ulo
mo?" Frustrated nyang sabi.

"Ayos nga lang ako! Tignan mo, I'm here beside you! Hindi ako napahamak!" Sagot ko
at mas binilisan ang patakbo at napamura sya doon.

"Bagalan mo! Mapapahamak tayo nyan!" Sita nya na nagulat sa bilis.

"Edi nahuli tayo kung binagalan ko! Duh!" I mocked at napamura sya at napailing.

Napapangisi na ako. Nagulo nya ang buhok at nasapo ang noo nya.

"You'll be the death of me..." Iling nya.

"Sorry..." Tawa ko at sumimangot sya.

"How can you still smile after that, huh? Muntik ka na." Sabi nya at hinila paalis
ang suit nya, leaving him on his white longsleeves kaya napatingin ako sa sugat
nya.

"Yung sugat mo..." Sabi ko. Nilingon nya ako at umiling sya.

"That's fine..." Aniya. Nakita ko na namumutla ng bahagya ang labi nya kaya sumikip
ang dibdib ko.

"It's bleeding..." Mahinang sabi ko. Tumingin ako sa paligid at mabilis na

ipinarada ang sasakyan sa tagong lugar.

"Why did we stop?" Aniya. Hindi ko sya sinagot at tumagilid para abutin ang braso
nya.

"You shoudn't have removed the cloth here..." Inayos ko ang braso nya.
"Ayos na ako..." Aniya.

"You're not, look at this... Tsaka 'yung dugo, bakit mas lumala?" Pumunit muli ako
sa laylayan ng gown ko at ipinantali sa sugat nya.

Kahit daplis lang ito ay hindi ito biro. I saw his blood on his sleeves kaya
napabuntong-hininga ako.

"That asshole earlier, he punched my arm..." Sumbong nya.

"Sino 'dun?" Kumunot ang noo ko.

"Yung bastos." Aniya.

"Ano? Walanghiya ang--"

"He harassed you. Don't worry, he's dead." Sagot nya. Nagulat ako roon at
napatingin sa kanya. Tumikhim sya at nag-iwas ng tingin.

Napatikhim rin ako at nag-iwas ng tingin.

"Uh, sa condo tayo." Aniya.

"S-Saan 'yun?" Tanong ko at pinaandar ulit ang kotse.

"That...unit three years ago." Aniya sa akin kaya natigilan ako roon.

Sa kanya 'yun? Napasulyap ako sa kanya at nakitang kunot ang noo nya habang
nakatitig kung saan.

Sabagay...

His phone rang. Nakita kong inabot nya iyon at dinala sa tenga nya.

"Alliah..." Sagot nya sa telepono. "Hmm, I'm fine..."

Napatungo ako at ibinalik nalang ang tingin sa daan.

I almost forgot, he has a girlfriend, he lied to me three years ago, kaya hindi na
rin nakakagulat na sa kanya iyon.

Kabanata 20
137K
4.94K
1.01K
My promise! Here you go! Last ten chapters left!💖

xxx

Kabanata 20

Tahimik na kami sa buong byahe and it was the most awkward time of my life. Halos
may marinig na akong kuliglig sa paligid at wala rin naman syang imik habang
nakasandal sa upuan nya at nakapikit.

He looks tired at panigurado'y antok na rin. It's I think one or two in the morning
at talagang nakakaantok na ang oras na 'to.
I wondered what happened to the party? Gayong nagkagulo sa parking. Did they
evacuate?

I sighed.

My Mom, sana ay naroon sina Trece sa bahay. Pagkatapos kong gamutin si Zeijan ay
uuwi ako kaagad kay Mommy.

Nananakit na rin ang katawan ko. Nakagat ko ang labi at naghanap ng mas maikling
daan patungo sa building ng condo nya.

I drove there within ten minutes at nang makarating ako sa parking ay kaagad kong
ginising si Zeijan.

"Zeij?" I called him softly. He slowly opened his eyes, umayos sya ng upo at nakita
ko ang pamumungay ng mata nya.

"Hmm?" Aniya.

"Uh, we're here..." Mahinang sabi ko. May sumalubong sa sasakyan na guard, nakita
kong ibinaba ni Zeij ang bintana ng sasakyan at sumilip.

"Kuya," Aniya.

"Sir Zeijan! Nandito na po pala kayo..." Ani nito.

"Pasok na po kami..." Ani nito. The guard nodded, nakita kong sumaludo sya kay Zeij
at ganoon rin ang ginawa ni Zeijan.

I parked pagkapasok namin ng parking lot at pinatay ko kaagad ang makina pagkatapos
at sumandal.

"Are you tired?" Mabilis akong sumulyap kay Zeij at umiling.

"Ayos lang," I smiled. Kumunot ang noo nya sa sinabi ko at tumango.

"Dapat ako na ang nagdrive..." He sighed. Hinawi nya ang buhok nya at lumingon sa
akin.

"Stay there." Aniya. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya nang lumabas sya ng
sasakyan dala ang hinubad nyang suit. Umikot sya at nagtaka ako ng pagbuksan nya
ako ng pinto.

"Come on," Aniya sa akin. I stared at him at nang inilahad nya ang kamay sa akin ay
napalunok ako pero tinanggap ko iyon.

Inalalayan nya ako palabas. Kaagad nyang isinara ang kotse paglabas ko at nagulat
ako ng hawiin nya ang buhok ko at inilagay ang suit nya sa balikat ko.

Nag-angat ako ng tingin at nakitang seryoso lamang sya sa ginagawa habang kunot ang
noo.

"Let's go..." Aniya. He held my waist at naglakad kami pero napangiwi lang ako ng
manakit ang paa ko.

It was probably because of that man at sa heels ko rin.

"Are you alright?" He asked. Nag-angat ako ng tingin at tumango sa kanya.

"Hmm, I'm just..." Tumingin ako sa paa ko. Nakita kongnapatingin rin sya doon at
binitawan ang baywang ko.

Dumukwang sya at nakita kong sinipat nya ang paa ko.

"Uy, ano, that's fine... Halika na..." Sabi ko. Hindi naman sya nagsalita at
napasinghap ako sa gulat ng sakupin nya ang likuran ng paa ko at binuhat ako.

Napakapit ako sa leeg nya sa biglaang ginawa.

"Zeij..." Mahinang sabi ko.

"Kumapit ka..." Aniya.

"I can walk... Ayos lang 'yung paa ko."

"Let me carry you..." Aniya at kumalabog ang dibdib ko. Ibinaba nya ang tingin sa
akin habang buhat ako at nabakas ko ang lambot sa mata nya.

"Hindi ba sasakit 'yung braso mo? Baka magdugo." Kausap ko sa kanya habang
naglalakad kami.

"It's alright. I let you drive 'till here, so, hayaan mong ako naman..." Hindi ako
nakapagsalita roon at kumapit pa ako sa balikat nya.

Inayos nya ang pagkakabuhat sa akin at huminga ako ng malalim bago sumiksik sa may
dibdib nya.

It still feels different, to be on his chest during tough days. Kahit nanghihina
ako ay nagkakalakas ako kahit ganito kaming kalapit dalawa.

I can feel his heart beating fast, probably, imitating mine. Ipinikit ko ang mata
ko at inamoy sya.

I still can't understand why I always felt like I'm home now that he's here. I'm
confused.

Tahimik lang ako habang nakakapit sa kanya. The guard chose the right floor for us
bago kami iniwan sa elevator.

We went to the hidden elevator here at hindi doon sa maraming tao.

Mabigat na masaya ang pakiramdam ko ngayon at hindi ko maintindihan kung bakit.

Sumiksik lang ako sa kanya at wala naman syang imik habang buhat ako.

I felt like it was the slowest elevator ride since pakiramdam ko ay napakatagal
namin roon.

The elevator opened. Kaagad akong tumingin sa may elevator at nakita ang pintuan
nya roon. Lumapit kami roon at kinalabit ko sya kaya napatingin sya sa akin.

"Baba mo na ko, uh, para mabuksan na..." Mahinang sabi ko.

"No need..." Aniya sa akin. "Just bring your finger to the lock para mabuksan..."

That stopped me.

"Huh?" Takang tanong ko. Paanong nangyari 'yun?

"You input your fingerprint there years ago," Aniya at naalala ko iyon. Dati kasi
noong kaming dalawa pa dito ay sinabihan nya akong i-input ang fingerprint ko para
mabuksan ko kaagad pero...

"H-Hindi mo tinanggal?" Gulat kong sabi. He cleared his throat and shook his head.

"No..." Napakurap ako. "I...don't have time."

Nagtatakang inilapit ko ang daliri ko sa lock ng pintuan at nang magbukas yun ay

umawang ang labi ko. Oh my God! Talagang nandun pa rin!

We entered the room and it suddenly feels nostalgic, kumalabog ang dibdib ko. It
still feels the same, the warmth this place and this man gives me, parehas pa rin.

Ibinaba nya ako sa sofa at nang makaupo ay kaagad kong inayos ang coat nya sa
balikat ko para iyakap sa sarili ko.

Umalis sya at nanatili lang akong nakatingin sa paligid. It was still the same, his
interiors, the floor, the things... Walang binago kahit ano.

"Here..." Inilahad sa akin ni Zeij ang baso ng tubig.

"Salamat..." Mahinang sabi ko at uminom. Nagulat pa ako ng lumuhod sya sa harapan

ko at tinanggal ang heels ko bago ilagay sa gilid bago tumayo ulit.

Napasulyap ako sa kanya at nakitang nakatitig lang sya sa akin.

He looks tired, mapungay ang mga mata nya at magulo ang buhok nya. Nakabukas na rin
ang butones ng damit nya at nang mapasulyap ako sa braso nya ay humugot ako ng
hininga.

"Come here," Marahang hinila ko sya kaya naupo sya sa tabi ko. "Saan 'yung medicine
kit mo?" Tanong ko.

"CR..." Sagot nya. I nodded. Sa muling pagsulyap ko sa kanya ay nakita kong

nakatingin pa rin sya sa akin kaya ngumiti ako.

"Why?" I asked.

"Wala..." Mahinang sabi nya at tumikhim. I nodded.

"Uh, sige, kunin ko muna dun..." Sabi ko.

"Changed your clothes first..." Aniya sa akin. "Baka nilalamig ka na..."

"I don't have any clothes here, sa bahay nalang siguro mamaya." Sagot ko.

"Upstairs, sa kwarto ko..." Aniya.

"Anong susuotin ko dun?" Takang tanong ko.

"Pili ka nalang..." Tumayo sya at kinalas ang butones nya kaya napakurap ako roon.
"I'll go clean myself first, magbihis ka na muna..."

"Yung sugat mo?"

"Later, ayos ka muna..." I nodded. Nang mawala sya sa paningin ko ay tsaka lamang
ako umakyat.
I still remember this place too well na parang kahapon lang ako huling pumunta.
Kagaya pa rin kasi ng dati ito at hindi din nabago kagaya nung sa first floor.

Sa may bandang dulo pa rin ang kwarto ni Zeij at pagpasok ko palang ay sinalubong
na ako ng pabango nyang gamit.

Napahawak ako sa dibdib ko at naglakad papasok roon. I suddenly remembered the

things we did here and I missed it so much, kung pwede nga lang ibalik but that's
impossible by now.

Once I cleaned his wound then, I need to go.

Naglakad ako palapit sa cabinet roon, this is where I once kept my clothes.

Binuksan ko iyon para makakuha sana ng pamalit pero natigilan ako ng makita ang mga
gamot roon. It's my clothes!

Napakurap ako at nakagat ko ang labi ko.

Bakit nandito pa 'to?

Lumapit ako para halukayin iyon at lahat nga ng naiwan ko noon ay narito pa rin!
Some of my perfumes are also here! My clothes are still hanging there, untouched.

Lumapit ako roon para hawakan iyon at kumalabog ang dibdib ko. He kept it for all
those years? Why? I mean... We're already off so bakit...

No, baka naman hindi lang nagalaw? Maybe... I'll just tell him na kukunin ko na ang
mga gamit ko. Baka inaantay nya lang na ako mismo ang kumuha...

I chose a simple shirt and shorts, naligo ako sa banyo nya at nakitang wala pa sa
kalahati ang mga shampoo at shower gel nya roon. I fixed myself, bathe and cleaned
my wound. Sa may paa ko kasi ay may sugat at bahagyang may kalmot ang pisngi ko
dahil nga sa lalaki kanina.

Those dimwits deserves to die, anyway. Hindi nanaman ako makakasabak sa shoot agad
dahil dito.

Nang matapos ay kaagad akong nagbihis at ibinalot ang buhok ko sa tuwalya ni

Zeijan. I smelled like him, ginamit ko kasi ang shower gel nya at napangiti ako
roon.

Ang problema ko naman ngayon ay si Antonio. He probably knows I failed right now,
kaya kailangan ko talagang makauwi at mabantayan si Mommy. I can't risk it again if
he touched her.

Nagsuklay ako ng buhok at bumaba ng sala. Wala sya roon kaya naglakad ako sa may
teresa at nakitang naroon nga sya at may kausap.

"I'm safe, how about you?" Aniya at mas lumapit ako roon. "Good, Kuya is worried
about his princess. Asan sina Kuya Raf? Sina Reah? Are they safe?"

Napangiti ako sa lambing ng boses nya. He's probably taking to his sister.

"Are there any casualties?" Aniya sa kausap at nakita kong umayos sya ng tayo at
pinasadahan ng kamay ang kanyang buhok.

He was only wearing his faded maong pants, wala rin syang pang-itaas na damit at
nakahubad roon kaya napailing ako.
Ang lamig ng hangin, baka magkapulmonya sya n'yan?

"Good, sorry, if Kuya ruined your party, Princess..." Aniya at napakurap ako.

He did not ruined the party! I did! Kung wala lang akong plano roon, edi sana hindi
ako makikita ni Zeij at hindi kami magkakagulo roon sa parking!

I started it first so, it was my fault why the party was ruined.

Magsasalita sana ako pero napatalon ako sa gulat nang may dumampi sa paa ko.

"My God!" Napahawak ako sa dibdib ko. Nakita kong napatingin si Zeijan sa akin kaya
mabilis kong ibinaba ang tingin ko at umawang ang labi ko nang may makitang
dalawang maliliit na huskies sa paa ko!

"God..." Gulat kong sabi at nakitang umiikot-ikot 'yung dalawang puppies sa paa mo.
Napangiti ako roon at mabilis na dumukwang.

OMG! Kailan pa sya nagkaroon ng aso?

I smiled. Mabilis akong naupo para haplusin ang ulo nung dalawa at napatawa ako ng
sumiksik
ang isa sa may hita ko at ang isa naman ay nagpumilit umakyat sa hita ko.

"Hi, babies!" I cheered. They barked a little, I chuckled and carried them. Naupo
ako sa lapag at inilagay ang dalawa sa hita ko.

"Ang cute nyo!" Tuwang-tuwa kong sabi.

"They like you..." Mabilis na nawala ang atensyon ko sa dalawang aso at napatingin
ako kay Zeijan na nakadukwang na rin sa harapan ko ngayon.

"Aso mo?" Nakangiting tanong ko at binalikan ng tingin ang dalawang cute na aso.
Nagtatatalon 'yung isa kaya nanggigil ako at binuhat iyon sabay yakap.

"Cute mo!"

"Hmm, bigay ni Dash..." Aniya sa akin at napatingin ako sa kanya. "Yung brother
mo?" He nodded.

"It was Skye's baby huskies. Binigay nila sakin 'tong dalawa para di naman daw
tahimik dito..." Aniya sa akin.

"Tahimik ba dito?" I asked pero hindi sya sumagot kaya napatingin ako sa kanya.
Kinuha nya ang isang aso sa lap ko at binuhat kaya kinarga ko 'yung isa at tumayo
rin.

"It's been three years since the last time this place is lively," Sagot nya nang
hindi tumitingin at naglakad paalis kaya umawang ang labi ko.

Sumunod ako sa kanya at nakita ko syang naupo sa sofa at ibinaba ang aso roon.
Hindi naman ako nakasagot, my heart is beating faster like a beating drum.

Nakita ko ang medicine kit sa lamesa kaya inabot ko iyon at naupo sa tabi nya. He's
touching the dog's head, ang puppy naman na hawak ko ay bumaba at tumakbo palapit
kay Zeijan.

"Uh, 'yung sugat mo..." Mahinang sabi ko. Lumapit naman sya at inabot ang shirt nya
para suotin.

Inabot ko ang braso nya at nagpadala naman sya. He moved closer, ang dalawang aso
naman ay inalalayan nya pababa ng sofa at napangiti ako nang tumambling 'yung isa
at nagsitakbuhan sila.

Inayos ko ang shirt nya paakyat sa may braso nya. He remained looking at the dogs
at
napalabi naman ako roon.

"Uh, what is their names?" I asked him.

"That one with an almost white head is a girl..." Aniya sa akin.

"Si Didith..." Pakilala nya. Napatawa naman ako roon at napasulyap sa aso.

"Really? Didith is her name?" Sumulyap sya sa akin ng bahagya at tumango.

"Hmm..." Sagot nya.

"E, 'yung isa, anong name?" I asked. Binuksan ko ang betadine at inilagay sa cotton
habang sinusuri ang sugat nya.

It's not that deep pero medyo malaki ito at kung hindi lilinisin ay baka
maimpeksyon.

Hinaplos ko ng marahan ang braso nya at bahagyang idinampi ang cotton.

"What's that?" Napatalon sya roon.

"Betadine lang," Napatawa ako. "Hindi alcohol, don't worry..."

Ngumuso sya at tumango at para maayos ang pagtingin ko sa braso nya ay nag-indian
sit ako sa sofa habang sya nama'y nakaupo sa tabi ko.

Para mawala ang awkwardness ay nagdaldal ako.

"Anong name nung isa?" Ulit ko.

"You won't like his name..." Nakita kong nakagat nya ang labi. Napasulyap ako roon
at napalunok nang makitang namumula na iyon.

"Huh? Bakit naman?" Tanong ko. Ipinatong ko ang kamay nya sa may hita ko para
macheck ng maigi ang sugat nya.

"I ran out of ideas kaya 'yun nalang ang pangalan na ibinigay ko." Aniya at
sumulyap sa
akin.

"What is it?" I asked. "Baka mamaya kalokohan lang 'yan, huh..."

"Uh, that puppy..." Turo nya dun sa mas maraming black na kulay sa may ulo.

"That's Duduth..." Nabulunan ako ng laway at napaubo. Napatawa naman sya at

nilingon ako.

"What the fuck?" I hissed. Tumawa sya at nanliit ang mata sa akin.

"I told you, wala na akong maisip." Pinalo ko ang braso nya.
"Marami namang ibang pangalan bakit..." Natigilan lang ako nang nakitang
napapangiwi na sya. Muli akong napatingin sa sugat nya at mabilis na umayos ng upo.

"Oh my God! I'm sorry!" I exclaimed. Napalo ko ang braso nya!

Nakangiwing humawak sya roon at tinignan ako.

"Akala ko ba concern ka? Then why are you hurting me?" Nakanguso nyang sabi.

"Nadala lang..." I chewed my lips. "Kasi naman, bakit Duduth?" Reklamo ko at

napatingin dun sa aso na walang kamuwang-muwang sa ipinangalan sa kanya nitong
lalaking 'to!

"Wala na nga kong maisip." Aniya at inagaw sa kamay ko ang cotton. "Akin na nga,
baka baliin mo 'tong braso ko..."

"Ako na!" Inagaw ulit sa kanya ang cotton at hinawakan ang braso nya.

"Kawawa naman 'yung aso sa pangalan nya, medyo katanggap-tanggap 'yung Didith pero
'yung Duduth? What the hell?" Napatawa sya roon at sumulyap sa akin.

"I was bored that time when Dash gave it to me, sabi nya ako na ang magpangalan
kaya 'yun, habang nakatulala sa hangin, naisip ko 'yun."

"You should have think of better names," Natatawa kong sabi. "Kawawa 'to kapag
laki."

"Then should I named the dog Alyx? Gusto mo, sya na si Alyx ngayon?" Sumimangot ako
at sinipa ang paa nya. Napatawa sya at inabot ang buhok ko para guluhin.

"Alam mo hindi ka pa rin nagbabago, are you taking meds? May amats ka pa rin."
Nakatawa kong sabi at nakita kong binasa nya ang labi at sumulyap sa kain.

"They say change is the permanent thing in the world pero wala 'yun sa bukabolaryo
ko, I still coudn't change like how people expect me to do. Palagi pa rin akong
bumabalik sa nakasanayan ko..." Nakangiti nyang sabi. Napatitig naman ako sa kanya
at may kung anong humaplos sa dibdib ko sa sinabi nya.

Is it double meaning or what?

"They say, addictions are bad but I kept on coming back to those addictions kasi
doon ako masaya. In that bad addiction, kahit gaano kasama, kahit gaanong ka hindi
pwede, I am who I am at kahit pilitin ko mang baguhin ang sarili ko, ang
nakasanayan ko, palagi kong nakikita ang sarili ko na nasa tabi 'nung taong
'yun..." Aniya at napalunok ako.

"Lahat naman nagbabago diba? Ewan ko lang sakin kung bakit hindi..." Sumulyap sya
sakin at nag-iwas lang ako ng tingin at pinakiaalaman ang bandage roon para iikot
sa braso nya.

"Uh, ano, ayos na 'to..." Mahinang sagot ko.

Tumango naman sya at sa muli pagsulyap ko ay nakita ko ang malamlam nyang mata. His
blue eyes reflects sadness and longing at habang nakatingin roon ay hindi ko na
naiwasang masaktan.

How I missed those deep blue eyes, that eyes that I missed seeing in those three
years we're apart.
Wala sa sariling inabot ko ang pisngi nya. Nakita kong nagulat sya roon pero unti-
unting lumambot ang mga mata nya.

"H-How have you been?" Mahinang tanong ko sa nanginginig na boses.

"Fine..." Sagot nya at tumikhim. "I told myself that I should be fine..."

My tear fell. Napatungo ako roon at pasimpleng pinunasan ang luha ko.

"S-Sinong kasama mo dito?" Tanong kong muli. Nanatili syang nakatitig sa akin at
nakita kong namumungay ang mata nya at inabot ang kamay ko sa pisngi nya.

"Ako lang..."

"Wala kang kasama?" I am breaking. Umiling sya at mas lumapit.

"Hmm, doon ako madalas sa mansyon, I...I seldom come here, it feels like it was big
enough for just my presence. It...feels so empty here so..." Nakagat nya ang labi
at bumuntong-hininga.

"I-I'm sorry..." I whispered, trying my best not to cry with the sight of him,
looking like a lost boy.

Hindi sya umimik, nakita kong mariin syang nakapikit habang hawak ang kamay ko at
sa muling pagmulat nya ay nakita ko may nakaambang luha na roon.

"Why...Why do you have to leave me?" Mahinang tanong nya at doon ako napasinghap at
mabilis syang niyakap.

Sumiksik sya sa leeg ko at yumakap sa baywang ko kaya napaluha ako at nakagat ang
labi ko.

"I-I'm sorry, Zeij... I'm really sorry..." Bulong ko.

"I-I can't understand why... Masakit kasi tapos... iniwan mo ko mag-isa..." Tumango
ako at mas napaluha. Narinig ko ang pagsinghap nya sa leeg ko at maya-maya'y
suminghot na sya at mas nagsumiksik sa akin.

"S-Sorry, if I broke what I told you..." Aniya sa akin at natigilan ako.

"W-We're still married, I can't bear processing it alone, I can't do it... I'm
sorry..." Bulong nya, kumalabog ang dibdib ko at napahagulgol ako ng iyak at mas
niyakap sya.

I can't do it too, Zeij...

Kabanata 21
135K
5.15K
1.29K
Kabanata 21

Why do you have to lie?

That was my only question as I was staring at my husband's sleeping face. Kanina pa
malalim ang tulog nya sa tabi ko.

He fell asleep after he cried, I coudn't say anything, hindi pa rin ako
makapaniwalang kasal pa rin kami. In those three years we're apart, I've never
tried checking if we're still married or not sa takot kong makitang hindi na.

That's why, I kept it all myself, naisip ko nga noon, kaya siguro walang
nagmemessage saking abogado ay nagawan na ng paraan ni Zeij ang annulment pero 'yun
pala ay hindi nya ito ginalaw kahit kailan.

I stared at his face, saglit lang akong nakatulog at ito'y gising nanaman at
pinagmamasdan sya. How I missed his face, inabot ko iyon at hinaplos.

Still handsome as ever, life has never been this unfair... Napanguso ako at mas
sinilip ang mukha nya.

His face are mixed with strong features and softness. Na kahit anong tapang at
seryoso nun ay hindi nya maitatago ang malambot nyang parte.

He looks like those hollywood actors I've seen, more handsome and attractive in
fact. Wala ata akong makikitang lalaki na mas higit sa kanya.

I know I was being biased because he's my husband pero sya talaga ang para sa akin.

A grip on my waist stopped me from staring at him. Bumaba ang tingin ko at nakitang
inaabot
nya ang baywang ko at tumagilid pa ng higa para mas malapitan ako.

Humiga ako ng maayos at hinayaan sya sa gustong gawin. Dumikit ako sa dibdib nya
habang sya'y, pinagkasya ang ulo sa leeg ko.

I felt his deep breathes. I know he's awake kaya lumapit ako para bumulong.

"Zeij, uwi ako mamaya..." Bulong ko sa kanya. He hummed and I shivered when I felt
his lips on the side of my neck.

"Dito ka lang sa tabi ko..." Bulong nya. Napalabi ako at hinaplos ang buhok nya.

"I can't..." Bulong ko pabalik. "My Mom needs me..."

"She's safe..." Bulong nya sa akin pabalik. "I made sure of that."

I stopped. Umawang ang labi ko at hindi makapaniwalang sinilip ang mukha nya at
nakitang may maliit na ngiti sa labi nya at nakapikit ang mata nya.

"How..."

"Trust me... Please, h'wag mo na ko iwan..." He whispered and moved closer.

Isiniksik nyang muli ang ulo nya sa leeg ko at napapikit ako at nakatulog rin.

I woke up and saw the rays of the sun sneaking on the white curtains. Sumulyap ako
sa tabi ko at nakitang tulog na tulog pa rin si Zeijan.

Nakayakap pa rin sya sa baywang ko.

Sa pagsulyap ko sa orasan ay nakita kong alas-syete na ng umaga at doon na ako

nagdesisyong umalis mula sa tabi nya.

I quietly and slowly removed his arm in my stomach at matapos ay marahang umalis ng
kama. I saw him moved a bit pero muling ngumuso at dumapa sa kama.

Lumapit ako para ayusin ang kumot sa hubad nyang dibdib bago inabot ang telepono
para tawagan si Trece.

"Oh my God, Vipe! Where the hell are you?!" Sa lakas ng boses nya ay nahalata ko
ang
pag-aalala.

"I'm safe..." Mahinang sagot ko at tumungo sa teresa.

"Nasaan ka?! We've been looking for you everywhere! Namatay nga 'yung congressman
yet you're not here? We're worried!" Natigilan ako.

My forehead creased.

"Patay? What? I did not kill him..." Mahinang sabi ko.

"Huh? Stop lying, Vipe..." Aniya. Hindi naman ako makapaniwala sa sinasabi nya.

"I swear!" Sagot ko. "He escaped from me! Nagkagulo sa parking kagabi kaya
paano..."

"His car crashed, Vipe. Wala daw preno tapos ayun..." Sagot nya. Napaisip ako.

"No..." Sabi ko. "I failed..."

"Are you sure it isn't you?" Aniya sa akin.

"Yes," Sagot ko. "I swear, Trece, wala akong nagawa sa kanya kahapon..."

"Then, that's luck, I think? Ang tadhana na ang nagwala ng landas nya sa'yo..."
Hindi naman ako nakasagot sa kanya at nanatiling nakatulala sa hangin.

I didn't remember doing anything last night, basta, ang mga bodyguard lang ang
nakalaban ko at wala akong nagawang kahit ano sa sasakyan nya.

Unless...

"And who are these people in your unit?" Kaagad akong naalerto sa sinabi nya.

"Tao? Huh? Ang Mommy?" Kumakalabog ang dibdib ko habang sinasabi ko iyon.

Sino ang mga 'yun?

"Tita's fine, nandito sya kasama ang therapist..." Aniya. "When we got here last
night, meron ng mga lalaki dito. They were in black suit, nasa labas ng unit..."

"Who are them?" I asked. "Anong ginagawa nila d'yan? Did they hurt my Mom?"
Kinakabahan kong sabi.

"No..." Sagot nya. Napahawak ako sa dibdib ko at napabuntong-hininga.

"Hindi nga kami pinansin nung pumasok kami sa unit, miski 'yung Doktor hinayaan
nila." Sagot nya sa akin.

"They seems harmless, kinausap nga 'yun ni Hawk kanina at sabi inutusan lang daw
sila..." Sagot nya sa akin.

I sighed. Sumilip ako sa pintuan ng terrace pabalik sa kama kung nasaan si Zeij at
nagsalita.
"I'm fine, Trece. Pasuyo naman si Mommy. Uuwi ako d'yan ngayon." Sagot ko.

Mukhang alam ko na kung sino ang may pakana ng mga taong 'yun and the Congressman's
death, may hinala ako kung sino ang posibleng may kagagawan.

"Okay, take care..." I turned my phone off. Bumalik ako sa kwarto at napatitig kay
Zeijan.

Is it you, then?

Sa huli ay dagli akong naglinis ng katawan at nagbihis para makauwi. I need to see
my Mom, hindi ako mapapalagay habang hindi sya nakikitang ligtas.

Sa paglabas ko ng banyo at tulog na tulog pa rin si Zeij. I walked near him,

gigisingin ko sana sya pero nang mapansing sobrang lalim ng tulog nya ay hindi ko
nalang ginawa.

I wrote a letter on a sticky note, saying I'll be back instead at iniwan iyon sa
side table. Dumukwang ako at humalik sa noo nya bago ako umalis.

Paglabas ko ng unit nya ay kaagad akong pumasok ng elevator at bumaba. I was

looking at my phone. The Congressman was dead, probably why Antonio isn't searching
for me.

May pumasok na mga tao sa isang floor kaya nagbaba ako ng tingin. I covered my face
with my
hair at umatras para hindi nila makita.

May iilang napapatingin sa akin pero mukhang hindi naman ako masyadong napapansin
at mas tumungo nalang ako.

The moment we reached the ground floor ay pinauna ko sila palabas. Lumabas rin ako
pagkatapos at ipinalibot ang tingin sa paligid.

Everyone seems busy with their task at mukhang wala namang makakapansin sa akin
kaya diretsong naglakad ako.

Narinig ko ang pagtunog ng elevator katabi nung pinaglabasan ko pero hindi ko ito
nilingon. I walked towards the exit with my head lowered but almost jumped in shock
when I felt a grip on my wrist.

I felt someone pulled me, making me crash on someone's chest. Nagulat ako, natulak
ko ito pero hindi ako nakawala dahil sa pagkabig nito sa baywang ko.

I was disoriented, lalo na nang makita ko ang takot at nagingintab na mata ni

Zeijan. My mouth parted.

"Z-Zeij?" Di makapaniwalang tawag ko.

I saw how a tear fell down on his cheek, hahawakan ko sana ang pisngi nya para
punasan pero hindi ko nagawa nang tumungo sya at sumiksik sa leeg ko.

He looked like lost boy who just found his home.

"H-H'wag mo ko iwan..." That broke me, nawala ako sa sarili.

"I won't..." Bulong ko.

"P-Please, h'wag... Dito ka lang..." He hugged my waist tightly at binalot ako para
hindi makawala. Kaagad ko syang niyakap pabalik at inabot ang buhok nya.

"Zeij..." Bulong ko. He hummed and kissed my ear, kumalabog ang dibdib ko.

"Hindi ko na kaya..." Aniya. I caressed his soft hair, mas tumungo sya sa akin.

"Babalik rin ako..." Sagot ko. He shook his head.

"H-Hindi ako naniniwala..." Aniya sa akin. "You'll leave again tapos..."

"Zeij," Marahang tawag ko sa kanya. Lumayo ako sa kanya at hinawakan ang pisngi
nya.

Nabakas ko ang pangingintab ng mata nya kaya hinawi ko ang luha sa may pisngi nya.

"Akyat tayo?" Marahang sabi ko. Hindi sya sumagot at nagbaba lang ng ulo.

I sighed. Natigilan lang ako nang may narinig na tunog ng camera kaya napalingon
ako.

I saw someone taking a photo of us, umawang ang labi ko nang marealize na nasa
gitna kami ng lobby!

"Damn..." Zeijan held my arm kaya napatingin ako sa kanya. "Let's go..." Aniya at
tinakpan ako mula dun sa babaeng kumuha ng litrato at inakay ako paakyat.

Tahimik kami habang paakyat pabalik sa unit nya. Panaka-naka lang akong sumusulyap
sa kanya habang sya ay nakatulala kung saan habang hawak ang palapulsuhan ko.

Lumabas kami kaagad at nakarating sa unit nya. He opened the door as we entered at
nang makitang tahimik pa rin sya ay inabot ko ang kamay nya kaya napatingin sya sa
akin.

"Upo tayo?" I told him. Nakita kong napatitig sya sa akin at napakurap.

"Dyan?" Turo nya sa sofa. I chuckled and nodded. Kaagad naman syang tumango at ako
na ang humila sa kanya paupo roon habang sya'y nakatitig lang sa akin.

Nang bumaling ako sa kanya ay napansin kong napakagulo ng buhok nya kaya napanguso
ako at lumapit sa kanya.

"Bumaba ka dun ng walang suklay?" I asked. Lumuhod ako sa may sofa sa tabi nya at
sinuklay ang buhok nya gamit ang daliri ko.

"I...woke up without you beside me so I panicked." Aniya at tiningala ako.

"Babalik naman ako..." Sagot ko sa kanya.

"But I was scared, that was exactly what happened the last time..." Humina ang
boses nya at natigilan ako. Bumaba ang tingin ko sa kanya at nakita ko ang pagkagat
nya sa labi nya at inabot ang kamay ko.

"Can we not talk about that?" He asked. Umayos ako ng upo at tumango sa sinabi nya.

"I'm sorry..." Mahinang sabi ko. "I just want to go home..."

"Ihahatid kita." Aniya sa akin.

"No need." Sagot ko. "I can do it naman and you have to get your wound check, baka
maimpeksyon."

"I'm fine..." Sagot nya sa akin. "This is just nothing."

"Anong nothing?" Kumunot ang noo ko at hinawakan ang braso nya. I checked his wound
and sighed when I saw it's all fine.

"I want you to take more care of yourself the next time. You just can't barge in
and get yourself shot. Paano kung hindi lang daplis 'yan?" Sabi ko at ibinaba ang
sleeve ng shirt nya.

"I'd catch a bullet for you..." Natigilan ako roon at napatingin ako sa mukha nya.
Nakita kong may maliit na ngiti sa labi nya.

"Stop joking..."

"Do I look like I'm kidding?" Seryosong tanong nya. "Whose on their right mind to
go and save a troublesome girl in a parking lot? Ako lang diba?"

"So you mean..." Tinitigan ko sya. He stopped when he realized something kaya
napangiti ako.

"You came to save me?" I smiled.

"Huh?" Nag-iwas sya ng tingin. Napatawa ako at sinilip sya.

"You said, may atraso 'yun sa'yo? Tapos ngayon..." Napatawa na ako nang tumikhim
sya at
hinawi ang buhok nya.

"You just misheard things." Tikhim nya. "May atraso talaga sakin--"

"Weh?" I chuckled when he stood kaya hinila ko sya at napaupo sya sa tabi ko.
"Seriously, Zeij? You saved me? Really?"

"Hindi nga..." Kumunot ang noo nya sa akin. I smiled.

"Pero sabi mo ngayon lang..." Sumimangot sya. I giggled and stared at him.

"H'wag ka nga, you missed me don't you? Umiyak ka pa nga kanina..." Namula ang
mukha nya. Pumirmi ang labi nya at tumalim ang tingin sa akin kaya mas napatawa pa
ako at inabot ang pisngi nya.

"Right, you missed me?" I pinched his cheek.

"No..." Sagot nya. Tumaas ang kilay ko.

"Talaga? Then, should I go now?" I asked.

"Subukan mo, then, I'll lock you up in this house." Banta nya. Nakagat ko ang labi
ko.

"I'm scared..." I mimicked him, jokingly. Mas tumalim ang tingin nya.

"Ang cute naman ng baby Zeij ko..." I teased. Parang bigla syang naging kuting sa
sinabi ko.

I laughed. His cheek flushed at maya-maya'y ibinaon nya ang mukha sa leeg ko at
hinablot ang baywang ko.
"I'd fucking kill for you..." He whispered at niyakap ko ang leeg nya.

"Ikaw ba ang may gawa 'dun sa Congressman?" Bulong ko.

"No..." Bulong nya. "Phoenix did something to his car, that fucker, you almost got
killed because of him, good riddance."

Napailing ako pero napabuntong-hininga rin. Nang marinig ako ay humiwalay sya sa
leeg ko at sinilip ako.

"You alright?" Aniya. Hinarap ko sya at tumango.

"Hmm, but Zeij, I...I really have to go." Nakita ko ang pag-aalinlangan sa mata nya
sa sinabi ko.

"But... You told me you won't..." Mahinang sabi nya.

"We..." Kumirot ang dibdib ko at nakagat ang labi ko. "We can't be together, we
can't be seen together. Hindi pwede..."

"Are you ashamed of me?" Nabakas ko ang hinanakit sa boses nya. The moment I stared
at his eyes, I saw sorrow and pain.

"No!" Umiling ako kaagad. "I-It's just that... We were two different from each
other, we can't..."

"Kailan ko ipinaramdam sa'yo na magkaiba tayo?" Natahimik ako. "I should be mad at
you for leaving me that day, three years ago. I should be mad at you, pero hindi ko
magawa."

"Dapat wala na akong pakialam sa'yo pero hindi ko magawa... I keep on moving on, I
keep on seeing someone far more better than you pero bawat babaeng makikita ko,
ikaw ang naaalala ko. I was fucking stuck at you for those years, kahit ang sakit,
hinayaan kita. I've never bothered you, I watched you reach your dreams kahit anong
oras, kaya kitang hilahin na umuwi sakin..."

"Hindi ko ginawa kasi..." Humugot sya ng hininga at inabot ang kamay ko. I stilled
when he placed my hand on his chest that I can feel his heart beating against mine.

"Kasi...kahit anong pigil ko, this heart only beats for you. Na kahit, gaano tayo
ka-hindi pwede, kahit gaano tayo kalayo sa isa't-isa, ikaw lang ang gusto nito..."
Bulong nya.

"I was fucking inlove with you, Alicia..." He said. Kumalabog ang dibdib ko at
napaluha.

He...knows my name...

"That even if you're Viper, my enemy, the one I have to get rid, I can't deny these
beatings. Na kahit anong pilit kong mawalan ng pakialam at gawin ang misyon ko,
nakikita ko
pa rin ang sarili kong pinoprotektahan at inuuwian ka..." Bulong nya.

"Even if it hurts a lot, I have to keep you because I love you... Despite of
everything, my heart keeps on fighting for you..." Aniya at hinawakan ang
magkabilang pisngi ko.

It feels surreal, how someone said my real name while confessing his feelings.
Halos marinig ko na ang pagkalabog ng dibdib ko.

My tears are falling from my eyes, non-stop. I've never felt this welcomed, I
thought napakasama kong tao, na wala nang magmamahal sakin. I kill for a living, I
kill for my Mother that makes me a bad person but I can't believe...

"P-Please accept me again, I promise... I promise to be a better person for you. I

will do anything to keep you, kahit ano..." He held my cheek closer and put his
forehead against mine.

"B-But you lied to me... Your whole self..." Puno ng hinanakit kong sabi.

"I will not lie anymore, I will tell you everything, I promise... Please..."
Hinanap nya ang mata ko at mas humigpit ang hawak sa akin.

"You're Archer and..." I stopped when he brushed his lips softly against mine.

"And I'm yours..." He whispered softly, napapikit ako at napasinghot.

"Z-Zeij..." He held me and hugged me tight. Mabilis ko rin syang niyakap pabalik at
isiniksik ang ulo ko sa leeg nya.

"Alicia, Alyx, Viper... My Ree... Whatever your name is, I'm inlove with you,
deeply and madly and you can't stop me from feeling this way..." He whispered as he
held me tight, caging me on his arms.

"I want to have my wife back, please, baby... Keep me, own me, please... I want to
have my home back..." Nakagat ko ang labi ko at mabilis na yumakap sa leeg nya at
suminghot.

"Zeijan Sandejas..." Bulong ko at humawak sa buhok nya.

"I love you, Ree... I keep on falling inlove with you, each time is harder than the
last time..." Lumayo ako at pinakatitigan ang asul nyang mga mata.

I stared at him. That eyes that keeps on drowning me for years now, those eyes that
keeps on haunting me. Those soulful eyes that I've always loved.

As he looked at me with those blue menacing eyes, my heart won't calm down. That
eyes that dances, ignites and shines with so much emotion I cannot bear, halos
hindi ko na makilala ang sarili ko.

While he's looking at me, I feel breathless, it was as if every ounce of my breath
was taken out of my lungs floating in the air like a midnight smoke.

I traced his lips lightly with my finger. It pouted lightly and I suddenly have the
urge to kiss it, to bite and make him feel that I feel the same. I wanted to wrap
us up in a quilt and listen to our gentle breathings.

"Do you..." I gazed at his eyes. "Want to have a war with me?"

"Gladly..." Sumulyap sya sa labi ko pabalik sa mata ko.

"I want a bloodless war with you, baby..." He breathe as he leaned in and gave me a
sweet peck on the lips. Isang dampi palang pero nawala na ako sa sarili. Bumaba ang
hawak ko sa balikat nya at muling idinampi ang labi ko.

His mouth parted. I saw how his lips reddened, nagpigil sya ng ngiti at hinawakan
ang kamay ko.
"Magbalikan na tayo..." Bulong nya. Natawa ako pero sa huli ay ngumisi at pinitik
ang noo nya.

"You still have a lot to explain, Mr. Sandejas..." I said and touched his lips
again.

"And you still have a lot to make up with me, Mrs. Sandejas..." Bulong nya matapos
ang isang ngisi.

He stole a kiss, pinalo ko ang hita nya at napatili ako nang buhatin nya ang
baywang ko at pinaupo ako sa hita nya.

I towered him, humawak sya sa likod ko at tinagilid ang ulo nya.

His hand interlocked with mine as we kissed, tentatively, passionately and

tenderly. We
kissed all the sadness away, all the longing and regrets. The time wasted, and the
war that has started in between us.

Damn, you made me so damn head over heels inlove with you Zeijan Sandejas. You
fucker.

Kabanata 22
145K
4.27K
1.26K
Kabanata 22

"Are you out of your mind?!" And for the nth time, I was ignoring him again.

It was our Director, dahil nga kumalat ang picture namin ng asawa ko sa social
media last time doon sa may lobby ng unit nya. Pinagpyestahan ito ng mga reporters,
not just because I'm an artist, but because it was Zeijan Sandejas.

Mas pinag-usapan pa nga sya kaysa sakin!

"It was nothing..." Sagot ko sa kanya at sumandal pa sa sofa.

"Nothing?! Alyx! May movie kayo ni Brandy! How could you?" Sikmat nya.

Lumipat naman ang tingin ko kay Brad na taimtim na nakatingin lamang sa akin.
Seryoso sya at halos husgahan na ako sa tingin kaya tumaas ang kilay ko at binasa
ang labi ko.

"Let's just forget about it..." Sagot ko. "Gossips will stop soon, don't worry..."

"Ang loveteam mo! Hindi mo ba naisip 'yun?!" Sikmat nya.

As much as I want to tell him that it was my husband I am hugging in the photo ay
hindi ko ginawa. Ayokong lumaki pa ito, nung isang araw pa may pumupunta sa opisina
ng asawa ko para interviewhin sya at kung makikisawsaw ako ay gugulo ang lahat.

And, I don't want this to reach Antonio. Hindi maaari, Zeij might get hurt kapag
nalaman nito.

"At sa shoot natin noon! Bakit magkasama rin kayo 'nung lalaki?" Patuloy nya. I
almost roll my eyes in annoyance.
He's been talking for an hour at naiinis lang ako makinig. Palagi syang movie,
loveteam, whatever...

"Nagkakilala lang kami noon..." Sagot ko.

Ang hindi ko lang alam ay kung saan nahugot ng mga reporter ang picture namin sa
isla noon ni Zeij. It was like...three years ago, so bakit pa nahalukay 'yun?

"That man is a tycoon, Alyx! Hindi mo manlang ba naisip na maaapektuhan sya? And,
si Brad! What will others will think?" Tessa suddenly blurted out.

This woman! Dati pa nga, nilandi mo ang asawa ko! You talked to him the last time
in the island!

"So? What will others think?" Sikmat ko.

"That you cheated on me..." Biglang sagot ni Brad na nagpatahimik sa lahat.

"What?" Kumunot ang noo ko. "We're not in a relationship anyway, so they won't
mind..." Sagot ko.

"Everyone thinks we're together..." Sagot nya sa akin at hinawi ang buhok nya

"That's what they're just thinking," Sagot ko. "Assumptions will be always there,
Brad. Let's not talk about this." Sagot ko at bumuntong-hininga.

"Just don't see that man again, naaapektuhan tayo lahat dito. Magfocus ka nalang sa
trabaho at sakin dahil tayong dalawa ang involved dito." Aniya at doon na ako
nairita.

"Don't tell me what to do." Mariing sabi ko. "I rule my life and I see who I want
to see." Sagot ko.

"Shut up, you two! We'll start at five! Get ready!" He dismissed us.

Brad looked at me, disappointed. Kumunot naman ang noo ko at sa umiling sya sa akin
bago umalis roon.

"Alam mo ang yabang mo," I stopped when I heard Tessa's irritating voice. Ikaw
nanaman?

She lost her shine, almost three years ago, too. May kumalat kasi syang scandal sa
isang sikat na pulitiko at doon din kami nakitang dalawang nagkasama ni Brad kaya
sa aming dalawa nalipat ang atensyon nila.

They shipped us, me and Brad, instead of Tessa because of the issue at simula noon
ay kadalasang extra nalang si Tessa at sa ngayon ay nagkataong kontrabida sya sa
movie.

How ironic, isn't it?

"If you don't have anything good to say, mas mabuting busalan mo nalang 'yang bibig
mo." Sagot ko sa kanya. I saw how her face flushed kaya tinalikuran ko sya pero
nahila nya ang braso ko kaya nilingon ko sya.

"Ang kapal ng mukha mo! Sumikat ka lang ang yabang yabang mo!" Sigaw nya.
Napatingin sa amin ang mga staff.

"Did I do something?" Malamig kong tanong. "Wala pa akong ginagawa sa'yo, Tessa."
"Ang yabang mo! Sabagay, sabik na sabik ka sa kasikatan! Kasi extra ka dati diba?
Hindi pinapansin? Hindi sinasamba? Kaya ngayon ang kapal mo na! Akala mo maganda
ka? Akala mo gusto ng mga tao sa'yo? Malandi ka lang naman 'e! Sumisikat ka kasi
kumakapit ka sa mga koneksyon mo!" She shouted angrily.

What? Halos mapamura ako at nangangati na hablutin ang buhok nya pero pinigilan ko
ang sarili.

"You're a slut! Hindi ka nalang makontento kay Brad! You even seduced a Sandejas!
If I know--" I slapped her.

My hand stung. Nakita ko ang pamumula ng mukha nya sa sampal ko at nakita kong nag-
uunahan palapit sa akin ang mga staff para kalmahin ako.

"H'wag mong ibintang sa akin kung ano ka." I told her. May humawak sa braso ko para
pumigil pero hinawi ko lang ito at malamig na tinignan si Tessa na hawak ang pisngi
nya at nangigilaiti sa galit.

"You better not speak another word to me again, kung ayaw mong pantayin ko 'yang
marka sa mukha mo." I turned my back and walked out.

I was irritated the whole shoot, halos bulyawan ko na ang tao sa paligid ko pero
hindi ko ginagawa. Lalo na at nahuli ko pa si Tessa na sinesearch sa google si
Zeijan.

"Kalma, Lyx..." Jana hand me a bottle of water.

"How can I? That woman keeps on getting into my nerves." Tumungga ako at hinayaan
ang make-up artist na ayusin ang mukha ko.

"She's just insecure," Aniya. "Kasi dati sya ang tinitingala, tapos biglang bagsak.
Ikaw ang pinagtutuunan kasi ikaw ang pumalit sa kanya."

"I don't care about the fame, I caught her looking for Zeij on google." Sagot ko at
masamang tumingin sa mahadera.

Jana laughed.

"Kaya pala, oo nga pala, nag-usap na kayo?" He asked. I looked at him and nodded.

"Oh my God, really?! Ano, kayo na ulit?" He almost screamed kaya tinakpan ko ang
bibig nya at tumawa.

"Secret muna..." Ngisi ko.

"Asus, di ka natiis!" Asar nya sa akin kaya napatawa ako at sinilip ang phone ko.

"Anyway, he's a Sandejas pala, kaya familiar sya sa akin noon. Hindi ko sila
actually kilala since they're not into showbiz naman but I once saw him on
magazine, kaya pamilyar..." Aniya sa akin.

"I...didn't know him too..." Sagot ko.

"Then, he lied?" I nodded, naramdaman ko ang bahagyang pagkirot ng dibdib ko roon

pero ngumiti ako.

"Hmm, we'll talk..." Sagot ko.

The shoot started again after a five minute break. Now, we'll shoot the ending
scene, where Brad and I will kiss in the middle of the crowd.

"Standby!" I stood infront of Brad, seryoso sya habang nakatingin sa akin.

"Sino 'yung lalaki?" Aniya sa akin.

"Let's not talk about that, we're in the middle of the shoot." Sabat ko.

"Gusto kong lumayo ka sa kanya..." Aniya.

"Okay! Take one!" Ani ng Direktor at mula sa naiiritang mukha ay pinaamo ko ang
ekspresyon.

Brad held my face, marahan ang naging paghaplos nya sa pisngi ko at diretso ang
titig nya sa mata ko.

"I am inlove with you since we were a kid..." He whispered softly.

"I...I don't know..." I acted like I was shocked and amazed. Mula sa pisngi ko ay
bumaba ang kamay nya sa panga ko.

"So, I will tell you now..." He smiled. "I am inlove with you, Tiana..."

"I..." I bit my lip and stared at his black eyes. "I am inlove with you too,
Blake..."

I saw how his lip twitched at nag-iwas ako ng tingin para kunwaring nahihiya.

"Hey, don't be shy..." Masayang bulong nya. "Come on, babe, look at me..."

Hinawakan nya ang pisngi ko para muling magtagpo ang mga mata namin.

Our eyes met, nakita ko ang pagsulyap nya sa labi ko at binasa ko iyon. He smiled,
I smiled back at him.

"I wanna kiss you right now..." He moved closer, bahagya akong tumingkayad at
inilapit ang mukha sa kanya.

"Then, kiss me..." Bulong ko.

He held my cheek, I closed my eyes and readied myself for the ending kiss pero bago
pa man magtagpo ang mga labi namin ay nabulabog ang lugar sa isang malakas na
alarm.

The alarm filled the whole room. Tinulak ko si Brad at nagkatingin kaming lahat.

"Go out, guys! Labas!" Sigaw ni Direk.

It was the fire alarm! Nagsilabasan ang mga nasa may unahan at sa takot siguro nung
iba ay nagsitakbuhan sila palabas.

"Let's go..." Brad held my wrist pero hindi nya ako nagawang hilahin nang
salubungin sya ng mga palabas. Napasama sya sa kumpulan ng mga tao.

Tinawag nya ako pero hindi ko sya nilingon at wala manlang naramdamang takot sa
alarm.

Is there a fire?
Habang naglalabasan sila ay nanatili akong nakatingin sa paligid. Halos ako na ang
naiwan roon sa hall. Nothing's wrong here, so why...

"Gosh!" I screamed in shock when someone jumped infront of me from upstairs. Sa

gulat ko ay nasipa ko ito kaya napaupo ito sa labag.

"Sadista!" Reklamo nito habang nakangiwi at hawak ang tuhod nya.

My mouth parted when i saw who it was.

"Zeijan?!" I hissed. "What the fuck?!"

"Hey, baby..." Ngisi nya pero napasimangot at napahawak sa tuhod nya. "But fuck, it
hurts!"

Muli akong napatingin sa second floor ng lugar pabalik sa kanya sa lapag habang
nakaupo at hawak ang tuhod nya.

"What..." Tinuro ko ang second floor at sya. "What the hell are you doing there?"

Hindi nya ako sinagot at nakangusong hawak ang tuhod nya habang nakasalampak sa
lapag.

Nang mapagtantong malakas nga ang pagkakasipa ko sa kanya ay kaagad akong dumukwang
palapit sa kanya.

"Oh my God, I'm sorry!" Lumapit ako at inabot sya.

"Sakit..." Ungot nya. The alarm is still ringing!

"Bakit ka kasi tumalon galing 'dun? Tsaka, anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa
kanya. Inabot ko ang tuhod nya at hinawakan.

"One... Two... Three..." Aniya at miski ako ay nagulat nang tuluyang mawala ang
alarm sa lugar.

My mouth parted again. Hinarap ko sya at nakitang nakanguso pa rin sya sa akin.

"Umamin ka," Nanliit ang mata ko. "What are you doing upstairs?"

Sumeryoso sya. He shook his head at umayos ng upo sa lapag.

"Wala po..." Aniya. Tumaas ang kilay ko sa kanya.

"Wala, promise..." Iling nya. Hindi ako naniniwala. This man, ang daming alam!

"Isa, Sandejas." Banta ko. Maya-maya'y napalunok sya at sumulyap sa second floor.

"Uh, I just played with the fire alarm's wires..." Nanlaki ang mata ko. Tumawa sya
at kinagat ang labi.

"What?! Ikaw ang may pakana sa alarm?!" I exclaimed. He nodded at napasapo ako sa
noo at pinalo ang hita nya.

"What the heck, Zeij? Why did you do that?" His lips protruded and his jaw
clenched.

"Because I was annoyed..." Reklamo nya

"Annoyed? Kanino?" Tanong ko. Naupo sya ng ayos sa lapag, tumingin naman ako sa
hall na
walang katao-tao at napailing.

"Tingin ka sakin," Aniya at naramdaman ko ang hawak nya sa kamay ko. Hindi ko sya
sinunod at hinanap ang mga CCTV sa paligid.

Patay kami nito kapag nakitang may kinalaman kami sa alarm.

"Misis... Look at me..." Inabot nya ang pisngi ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Oh?" I asked.

"Ayaw mo na ba sakin?" Aniya. Kumunot ang noo ko at tinaasan sya ng kilay. "Kasi
sabi ko tingin ka tapos di ka naman tumitingin, hindi mo na ko love?"

I sighed. Napalabi sya.

"Alam mo, gutom lang 'yan..." Napailing ako. "Why did you do that to the alarm? The
people panicked, Zeij. Pano kung may nasaktan doon palabas?"

"I came here to fetch you but I saw you with an asshole so, I was annoyed." Reklamo
nya. "And ayos sana kung 'yun lang, but you're about to kiss!"

Ngumiwi sya. His pouty lips forms a thin line, nagsalubong ang kilay nya at nang
makitang nagdidilim na ang ekspresyon nya ay natawa ako at pinitik ang ilong nya.

"We're on the shoot, so, that's normal." Sagot ko.

"Hindi normal 'yun!" Reklamo nya. "Tangina, ang lapit na nung labi buti
nakapagpigil ako, kundi magkakagulo sa set nyo!" Aniya.

"Is that why you went there?" Turo ko sa second floor. He nodded.

"I know you'll get mad if I punch him so, I just did the alarm." My heart melted.
"Selos ako, matagal na kong gigil d'yan sa pahalik-halik nyo..." I chuckled.

"Sorry, Zeij. Trabaho lang." Ngumiwi sya, mas natuwa ako sa ekspresyon nya at
akmang magsasalita nang makarinig kami ng mga yapak.

Nagkatinginan kaming dalawa. Wala pang ilang segundo ay nakatayo na si Zeijan at

mabilis
akong inalalayan patayo.

"Let's hide..." Mahinang sabi nya at inabot ang kamay ko. Kaagad kaming nagtago sa
may gilid ng pader patago sa hall at nakita ko ang pagsilip nya roon sa may mga
tao.

"Alyx's still here! Baka anong nangyari 'dun..." I overheard. Napatingin ako kay
Zeij at nakitang masama ang tingin nya roon.

"Baka naman lumabas na? You know, the place isn't clear, Brad. We have to get out!"
Bumilog ang bibig ko at akmang sisilip pero mabilis akong nadiin ni Zeij sa gilid
kaya tumama ako sa pader.

Kaya pala masama ang tingin. Napangiti ako.

"Pasilip..." Bulong ko.

"You stay there, woman." Iritang sabi nya. Natawa ako, medyo malakas ang boses ko
kaya nanlaki ang mata ko at nanliit ang mata sakin ni Zeij.

"Sorry..." Bulong ko at ngumisi.

"We really have to get out, Brad! This place is creeping me out, kanina nag-alarm
nang wala namang sunog tapos ngayon..." Zeijan bit his lip. Napasulyap ako roon at
binasa ko rin ang labi ko.

"Pero si Alyx--"

"Just go out, asshole!" Bulong ni Zeij. He was towering me, nakasandal ako sa pader
habang sya nama'y nasa may harap ko habang sumisilip roon, his hand is just above
my head.

Sumulyap ako sa damit nya at napailing. He was wearing a plain white shirt and a
black coat, nakaslacks rin sya na itim at leather shoes.

Ngumuso ako. How can he play the wires and jumped from the second floor wearing
these? I mean, he looks so damn good that I coudn't imagine him jumping from up
there with this.

Kahit nakakapanibago pa rin na ang pormal ng suot nya kumpara sa dati na pang-alis
at pangkusina ang suot nya.

He smells musk, nag-uusap pa rin ang dalawa roon sa may hall pero ang atensyon ko
ay na kay
Zeijan lang na nakikiusyoso 'dun sa dalawa.

I gently wrapped my arms on his waist, sa ginawa ko ay napatingin sya sa akin.

"Mister..." Bulong ko. Hindi sya sumagot at nanatiling nakatitig sa akin kaya mas
yumakap ako sa baywang nya at sumandal sa dibdib nya.

"Hmm?" Bulong nya. I shook my head, naramdaman ko ang haplos nya sa buhok ko kaya
napangiti ako.

"Naglalambing ang Misis ko, gusto mo kiss?" I nodded. Narinig ko ang mahinang tawa
nya at maya-maya'y inilayo nya ako sa kanya at hinaplos ang pisngi ko.

Napapikit ako sa ginawa nyang haplos.

That's the touch that I love, that touch that could soften my insides, the one that
can pound my heart. That touch that can make me feel something.

"I don't want anyone kissing my wife but me..." He touched my lips softly.

"It's part of my work..." Mahinang sabi ko ng nakapikit pa rin.

"Ako nalang trabahuhin mo..." Napamulat ako sa sinabi nya. He smiled wickedly.
"You'll be very busy if you do me, oras-oras tayo..."

"Your mouth!" I hissed.

"Sa kama, sa sofa, sa..." My cheeks flushed.

"Isa, Zeij, susuntukin kita..." Humalakhak sya. Tinakpan ko naman ang bibig nya
nang mag-ingay sya at nanahimik 'yung dalawang nag-uusap.
"Let's go, Brad! It's getting creepy in here!"

He kissed my palm, sumimangot ako at tinanggal iyon at nakitang sumasayaw ang mata
nya.

"I love you, Misis ko..." My heart thumped like crazy. Animo'y sasabog iyon sa
halo-halong pakiramdam kaya kumapit ako sa leeg nya.

"I wanna kiss you..." Bulong ko at sumulyap sa labi nya.

"Then, it's yours..." He whispered before claiming my lips for a sensual kiss.
"Your kisses are just for me, hmm?"

"Phoenix, can you get rid of the CCTVs from the site?" Ani Zeij habang hawak ang
kamay ko at naghahanap kami ng daan paalis sa venue kanina.

The entrance was blocked and the exit too, nalaman ata ng hotel na may nangialam sa
alarm kaya inaalam at binlock nila ang daan para mahuli.

"Thanks," Aniya at nilingon ako. Mas humawak naman ako sa kamay nya at maya-maya'y
napunta kami sa may tagong lugar sa hall.

There was a barrier there where we can go ouside kapag nabuksan. I don't know where
it is connected pero mukhang maayos naman.

Zeijan get a stool at nakita kong umakyat sya roon at sinilip ang butas.

"Parking lot 'to diretso..." Aniya sa akin. I nodded. I watched him as he removed
it at nang mailapag ang harang ay sumilip sya roon at sumulyap sa akin.

"Baby, I'll go down first..." Aniya. "Then, when I call you, go down here, I'll
catch you..." I nodded.

I watched him as he jumped from here at nang tawagin nya ako ay mabilis akong
umakyat sa stool at sinilip sya roon sa baba.

"Careful, Misis. Medyo masakit sya..." Ngiwi nya habang pinapagpag ang coat.
Umakyat ako roon pero hindi pa man ako nakakatalon ay may narinig akong boses.

"Ayun! Tumatakas!" My eyes widen.

"Fuck, Ree! Go down!" He exclaimed. I heard footsteps, patakbo na iyon kaya sa

panic ay tumalon ako.

Good thing is that Zeijan catched me. Mabilis akong umayos ng tayo at nakita ko ang
pagkunot ng noo ni Zeij at mabilis akong hinawakan.

"Nakatakas! Habulin nyo!" Nagkatinginan kami at napatawa.

"Come on, baby!" He grabbed me as we ran. Kaagad kaming nakarating sa Ducati  nya
at nagulat pa ako roon pero hindi ko na nagawang magreact ng suotan nya ako ng
helmet.

"Let's go..." Mabilis syang nakasakay at nang marinig ko ang mga mabibilis na yapak
mula sa likuran ay mabilis akong sumampa at mabilis na pinaandar nya ang Ducati
paalis.

They screamed as we go, sabay kaming napatawa ni Zeij at yumakap naman ako sa
baywang nya habang mas binibilisan nya ang paandar ng motorbike.

Dahil napagod ay dumiretso kami sa isang resto ni Zeij pagkatapos. Nang bumaba ako
mula sa likuran nya ay ngumisi sya sa akin.

"That was cool no?" He smiled.

"Hmm!" I gave him a thumbs-up. "But mabagal ka magpaandar ng bike, Zeij! Mas
mabilis ako." I laughed.

"You drive?" I nodded. Tumaas ang kilay nya at tinanggal ang helmet nya. I watched
as his hair fell on his forehead. May pawis rin ang gilid ng noo nya kaya inabot ko
iyon at pinunasan.

"I was slow because you're with me, I'm a race track champion, Misis..."
Pagmamayabang nya.

"Uh-huh?" Tawa ko. "Then, let's race some time, hmm?"

"Ayoko, baka mapano ka..." Iling nya kaya lumabi ako.

"Di a, I can drive better than you, akala mo..." He shook his head and get his cap
from the bike. Inilagay nya iyon sa ulo ko bago hagilapin ang daliri ko.

"You can drive me in our house instead." Ngisi nya kaya hinampas ko ang tyan nya at
sinipa ko ang paa nya.

"Perv!" I hissed.

"Harsh mo, Misis!" Reklamo nya habang tumatalon sa tabi ko.

We ate in silence when we reached the resto. I did my best not to be seen by those
people at mukhang nag-iingat rin si Zeij. I saw him observing the people around us
at matapos ay titingin sa akin.

"Hey, baby..." Hinarap ko sya at nakita kong tumaas ang kilay nya at may tinuro ang
labi nya kaya pasimple akong sumulyap roon.

Hindi kalayuan sa amin ay may isang lalaki akong nakitang nakaitim. He was wearing
a cap and shades, kanina pa ito nakatitig sa menu pero hindi naman nag-oorder.

"What about it?" I asked.

"He's been looking here, you know him?" I shook my head. Sumimsim ako sa juice
pabalik roon sa lalaki.

"You feel something bad?" I asked. Nakita kong kinagat nya ang labi at tumango sa
akin.

"Don't look at him again, baka malamang nakita natin sya. I'll send you home safe
so, don't worry..." Aniya at tumango lang ako pero sinusulyapan  pa rin ang lalaki.

Whose man is this?

Nawala rin ang atensyon ko dun sa lalaki dahil sa nag-agawan kami ni Zeij ng balat
ng manok. I wanted it but he wants it too kaya nagsisipaan kami ng paa kung kanino
mapupunta ang balat.

"Akin nalang, baby, I'm craving for it..." Nguso nya.

"No, akin 'yan." Sagot ko. He pouted. Hinawi nya ang buhok at halos masipa ko sya
ng makitang teary-eyed pa sya habang nakatingin sa balat.

"Aren't you touched? Your husband wants that." Nguso nya.

"Why don't we order again? Para di tayo nag-aagawan." Umiling sya at inabot ang
tinidor pero tinapik ko ang kamay nya.

"Wala na kong pera, Ree..." I rolled my eyes. Napatawa ako at inilagay ang plato ng
manok sa gitna namin.

"O ayan, Mr. Sandejas. Nakakahiya naman sa wala kanang pera..." Tawa ko at ngumisi
sya
at mabilis na inabot ang tinidor.

I was really happy as I was walking inside the building. My husband brought me here
pero hindi na ako nagawang ihatid sa loob dahil sa may emergency raw sa bahay nila.

I am starting to think about telling Zeij to help us to get away from Antonio.
Ayoko na roon, I just want my Mom safe, that's why I'm staying.

Balak ko sanang humingi ng tulong kay Zeij, maybe I'll surrender to them, for my
Mom's safety. Kahit ano, gusto ko rin namang magkalinawagan kaming dalawa.

I wanted to live at peace, hindi na ako bata at kailangan ko ng solusyunan ito. I

can't go kill everyone for our sake, my conscience strikes me.

Minsan ay nananaginip akong naliligo ako sa dugo, I can hear gunshots, men in black
and even now, kahit sanay na ako ay hindi ako hinihiwalayan ng mga panaginip na
iyon.

The moment I stepped on our floor ay biglang kumalabog ang dibdib ko. Napahawak ako
roon at biglang binalot ng takot ang puso ko at hindi ko alam kong bakit.

My Mom was with the Doctor kanina, tapos may guard doon na ipinadala ni Zeijan.

I walked, trying to calm myself. Mabilis ang tibok ng puso ko na hindi ko

maintindihan kung bakit.

As I gaze at our place ay natigilan ako. There are no guards in here!

I ran. Mabilis kong natulak ang pintuan papasok at mas kumalabog pa ang dibdib ko
ng makitang hindi iyon nakalock.

Tinakbo ko ang loob papasok at halos manghina ako nang makita ang dalawang tauhan
ni Zeij na nakabulagta sa sahig.

My mouth parted. Kaagad akong tumakbo roon at pinakiramdaman ang pulso ng isa pero
wala. He's dead!

I panicked. Mabilis akong tumayo at tumakbo.

"Mommy! Mommy!" I screamed. Halos mapatid na ako sa kakatakbo pero mas binilisan
ko.

I don't care! I just want to see my Mom!

I was welcomed by an empty, cold room. Napaupo ako sa lapag at nanginig ang kamay
ko.

"N-No... Mommy, no..." My tear fell, nangagatog ang katawan ko at napatitig sa

wheelchair ni Mommy. It was on the floor, lying. Magulo rin ang gamit roon kaya mas
napaiyak ako.

"M-Mommy... M-Mommy, no..." Shaking, I fished my phone out of my bag to contact

Zeij.

"Z-Zeij..." My voice broke. He's not answering his calls, nanatili lang itong
nagriring at mas nanghina ako roon.

"Z-Zeij, please, answer me..." Nanginginig kong pakiusap. "I-I need you, please..."

But there was no answer. Sinubukan kong tumayo pero napaupo akong muli sa
panghihina.

"H-Help me..." Bulong ko.

The telephone rang. Mabilis akong napatingin roon at halos gumapang maabot lang
iyon.

"H-Hello?" Nanginginig kong sagot.

"It's been a long time since I last heard your voice, my daughter..." Nanginig ako
sa galit at humigpit ang hawak ko sa telepono.

"Where's my Mom?! Ibalik mo sya!" Sigaw ko.

He laughed histerically.

"Oh, sorry..." He laughed again. "I was just bored so, kinuha ko muna ang Mommy
mo..."

"Don't you dare touch her!" I said sharply. "You lay a finger and I will fucking
kill you!"

"Then go, kill me, hindi ko lang alam kung makita mo pa ulit 'tong Nanay mo..."
Umikot ang sikmura ko. Patuloy na tumutulo ang luha ko at sumisikip ang dibdib ko.

"You think you can fool me, Alicia?" Aniya sa malamig na tono.

I felt uneasy.

"You think you can hide your lovely Archer forever?" My jaw dropped.

"W-What are you saying?" No way! He can't be possibly--

"What a good actress!" Narinig ko ang halakhak nya. Mariing naipikit ko ang mata at
humugot ng hininga.

"Ang kapal ng mukha mo, 'no?" Aniya. "After I took care of you and your Mother, ito
ang ipapalit mo sa akin?"

"You never took care of us! You never even treated me like a person! You treated us
like shit! Like some toys you can play in your fucking games!" Mariing sabi ko.
"Kaya h'wag mo sa aking isusumbat ang bagay na 'yan!"

"Sabagay," Tumawa sya. "I fooled you too, anyway. Ikaw naman itong uto-uto. I
married your useless Mom for your business which is unfortunately, bankrupt now.
Wala ng kwenta, kaya ikaw ang naging alas ko. Because of you, I gained a lot of
money."

"You heartless bastard!" I screamed. "Give me my Mom back!"

"Do your mission, Viper..." Tawa nya. "Kill your lovely Archer and you'll have your
Mom."

Umiling ako at humigpit ang hawak ko sa telepono.

"No?" Tawa nya. "Look at your screen,"

I saw the screen lit, lumingon ako roon at halos mapadausdos ng upo ng makita ang
Mommy ko habang nakaupo sa upuan at nakatali. She was crying, hindi man
nagpupumiglas ay nakita kong tumutulo ang luha sa pisngi nya.

"Mommy! No!" Umiling ako at mas napaiyak.

"Your Mom or that asshole? You choose Alicia." He said evilly

"D-Don't touch her!" Sigaw ko sa telepono.

"Oh, we have bonus here, look..." Aniya. The camera shifted at nanginig ako ng
makita si Trece at Hawk na nakatali rin sa isang upuan. They were struggling,
nakita kong nagpupumiglas sila at umawang ang labi ko ng makitang hinila ng isang
lalaki si Trece sa lapag.

"No! Trece!" I screamed. I saw Hawk trying his best reaching her, almost screaming.

"See them? Ayan ang kapalit ng buhay ni Archer, Alicia..." Aniya.

"N-No, please..." Bulong ko at umiling-iling. "H'wag mo silang sasaktan,

pakiusap..."

"Then kill him, Viper. Kill the man you fucking love." He chuckled. "How ironic,
loving your enemy? That sucks. That will kill you and your family, Alicia..."

"Go to their site, kill his member, his leader." Aniya sa akin.

"I will give you a day to kill him, bring his head here and you'll have your Mom
and friends back..."

I was pacing back and forth. Hindi ako mapakali at halo-halo ang nararamdaman ko. I
am scared, hindi ako makapagdesisyon.

I was crying, I wanted to die instead. Sana ako nalang ang naroon sa kanila. Mas
ayos pang ako nalang ang saktan!

My phone rang. Tinakbo ko iyon at napaupo ako ng marinig ang boses ni Zeijan sa
telepono.

"Misis, di you reached home safe? Sorry, sinugod kasi sa hospital si Zid..."
Mahinang sabi nya. My heart constricted.

"Let's break up." Malamig kong sabi.

"H-Huh?" Aniya. "Come on, Ree, that's not a good joke."

"Do I sound like I'm joking?" I told him. "I want you to leave. Ituloy na natin ang
annulment."

"What the fuck, Alyx? Are you still sane?" Mariing sabi nya. "If this is a joke
then, it isn't funny..."

"I am not joking, Zeijan." Mariing sabi ko. I'm sorry, Zeij... Sorry...

"Ree, come on..." He sighed. "Do we have a problem? Diba dapat pinag-uusapan natin
'yan, so we can solve--"

"You're my problem." Sagot ko. Natahimik sya roon.

"You know I was doing fine when you're gone pero ngayon? Nagugulo mo lang ako ulit.
I always get in trouble because of you!" I screamed.

"Mas mabuting wala ka, hindi ako namomroblema. But now, you're here again and
you're--"

"Do you have a problem?" I stopped. "I know what you're doing, Alyx." Malamig nyang
sabi.

Kumirot ang dibdib ko at bumagsak na ng tuluyan ang mga luha ko. I sobbed.

"You keep on running away when you should have talk to me." Mas napaiyak ako at
nasapo ko ang bibig ko.
"Where the fuck are you?" Umiling ako at suminghap.

"Z-Zeij, no, stay there... H'wag mo kong hanapin..." I said.

"What the hell, Alyx?! I will go there!" Mariing sabi nya.

"No!" I screamed. "I-Iwan mo nalang ako, Zeij. Please, ayokong...ayokong pati

ikaw..."

"Damn it, just fucking tell me where you are!" Narinig ko ang tunog ng makina.
Mabilis akong tumayo sa kama.

"No! Don't follow me!" Nagmamadaling kinuha ko ang baril ko sa may banyo.
"Don't you fucking dare leave!" He said hardly. "Don't try me, Alyx. Stay there!"

"Zeij, no... Umalis ka nalang. Let's break up, pumunta kang ibang bansa para ligtas
ka tapos iwan mo nalang ak--"

"I am your husband so I will decide for us!" Aniya. "So, if I tell you that we
won't break up then we won't! Understood?" Hindi ako nakasagot.

"Now, stay there and talk to me." He said. I cut the line. Nang marinig na tumunog
ang telepono ay tumakbo ako roon at mabilis na sinagot.

"23 hours left, Viper. The time is running." Mapanuyang sabi ni Antonio sa kabilang
linya. The screen projected again and I saw my Mom there, tied and crying, with
Hawk which is full of bruise and a crying Trece.

Humigpit ang hawak ko sa baril at mabilis na tumakbo palabas.

Kabanata 23
131K
4.53K
668
Kabanata 23

I drove my Ducati faster. Iniiwasan ko ang mga malalaking sasakyan at sumisingit

para lang mabilis na makarating kina Antonio.

Nanlalabo man ang mga mata ay kailangan kong makarating roon ng maayos at ligtas
para sa Mommy at mga kaibigan ko.

They shoudn't be there, ako dapat iyon! I am the one who failed so I should be the
one getting punished!

My phone keeps on vibrating pero hindi ko iyon sinasagot. I know it was my husband
pero hindi ko sya kayang kausapin ngayon.

Ayokong mapahamak sya, I don't want him hurt, ayokong madamay sya sa kapalpakan ko
kaya sana ay iwan nalang nya ako.

I didn't do anything good but to cause hindrances for my love ones. Pinapahamak ko
sila. I am that fucking useless!

Kung sana ay hindi ko nakilala si Zeijan, kung saan ay hindi ganito ang buhay ko,
kung sana ay hindi nakasalalay ang Mommy ko, ang mga kaibigan ko... Kung sana ay
naging normal akong tao ay hindi mapapahamak ang mga mahal ko.

I maneuvered my bike, biglang may humarang sa akin kaya napatigil ako. A big truck
was stucked infronf of me, mukhang liliko iyon na nag-ani ng traffic.

Napasulyap ako sa orasan ko at napahugot ng hininga. I took a glance at the cars

behind me, galit na ang mga ito sa truck sa gitna.

I tried looking for any way just to get passed the car the it was blocking every
site.

Malakas na ang kabog ng dibdib ko, I only have twenty-two hours left, kailangan
kong makausap si Antonio, sa kahit anong paraan. I will willingly surrender myself
just so he'll free my Mom and friends. He can kill me if he want, I don't care.

I was getting irritated, miski ang mga nakamotor roon ay hindi makadaan kaya
naghanap ako ng paraan.

I stared at the distance between the truck's lower part and the ground. Will my
bike fit?

I licked my lips. Muli akong sumulyap sa likuran ko at umatras ako ng andar.

The people started getting annoyed at nang bahagyang umusog ang truck ay umayos
ako. The truck stopped again and I did what I have too.

I drove fast, fitting the bike under the truck by sliding it. I heard a scream
because of what I did. I landed smootly on the other side.

I fixed my bike, went up and drive. Nakita ko pang lumabas ang driver ng truck para
sigawan ako pero hindi ako tumigil.

I drove faster than before. Halos marinig ko na ang tunog ng makina, I did not
follow any traffic lights.

Mabilis akong pumarada sa likuran ng hideout namin, nila Antonio. I prepared my

gun, itinago ko iyon sa likuran ko.

My phone vibrated again. I took a glance and saw my husband's name. He was calling
me, I also saw a few messages at napailing ako at napabuntong-hininga.

I'm sorry, Zeij... We really can't be together, I'm really sorry, Mister ko...

Nanginginig man ang kamay ay sinagot ko ang tawag.

"Alyx! I told you not to go without me!" He exclaimed. "Where are you? Pupuntahan
kita..."

"I-I'm sorry, Zeij..." Mahinang sabi ko.

"Alyx..." He puffed a breath. "Come on, baby. Don't leave me..." Nakagat ko ang
labi ko at napatungo.

"Tell me everything, okay? I'll help you, come on..." Aniya. "Just don't leave
me..." I heard his frustration...

"Z-Zeij, ayokong...ayokong madamay ka..."

"Do you think I'll be at peace while you're trying to protect me?" He sounded hurt.
"I wanted to protect you, I will do everything to protect you pero paano ko gagawin
'yun kung ayaw mong sabihin sa akin ang lahat?"

"H-Help me, Zeij..." Bulong ko at nalaglag ang luha sa mga mata ko.

"Shit... Where are you?" He breathe. "I'll go there, baby... Nasaan ka?"

I bit my lip. Napahawak ako ng mahigpit sa telepono ko at akmang magsasalita nang

isang mahigpit na hatak sa braso ko ang nagpatigil sa akin.

Marahas akong napatingin roon at napaatras sa biglang pagtulak nito. My phone

dropped, napatingin ako roon at sinubukang kuhain pero nasipa nya iyon at napapikit
ako ng mariin ng tumama iyon sa pader at nawasak.

"Fuck you!" I screamed.

"Huh, ang lakas ng loob mong pumunta rito! Alam ba ito ni Boss?" Mapanuyang tanong
nya. It was Berto, the one who attempted raping me while I was still young!

"Why do you care?" I spitted. Nakita ko ang galit sa mata nya sa ginawa ko.

"Akala mo kung sinong magaling ka! Mahina ka naman pagdating sa Nanay mo! Kung ako
na kaya ang pumatay sa walang kwenta mong ina?" He mocked me. I was enraged by what
he said kaya mabilis ko syang sinugod.

I punched his cheek, pumaling ang mukha nya sa ginawa ko at napamura.

"Putangina mong hayop ka!" He hissed. Nakita ko ang pamumula ng pisngi nya sa
ginawa ko.

"Serves you fucking right!" I answered. Akmang susugod sya pero naunahan ko sya. I
kicked his leg and punched his other cheek.

"That was for fucking molesting me!" Sigaw ko at sinipa pa sya.

"Tangina mo! Pokpok ka naman!" I tried kicking him again but he caught my feet and
twisted it, napamura ako at bumagsak sa lapag.

"Ang sarap mo nga dati! Pano pa ngayon?! Kung laspagin nalang kita bago ka
patayin--" I reached his head and smacked it.

Napaatras sya sa ginawa ko at nabitawan ang paa ko kaya lumuhod ako. I punched his
head and smacked it on my knee.

"Tangina--"

"You motherfucking moron!" I exclaimed, enrage. "Matagal ko na 'tong gawin sayo!" I

shouted and punched him non-stop.

Nahulog sya sa damuhan. Halos hindi nya maimulat ang mata pero sinusubukan nya
akong gantihan.

"This is for harassing me and my Mother!" I screamed and punched him non-stop. He
was groaning, halos wala ng lakas pero hindi ako nagpapigil.

Gusto kong pumatay, gusto ko syang patayin sa galit sa pagtatangka nya sa akin
noon. For every memories he'd given me, I am punching him.

His nose bleed, ang mata nya'y nakapikit na at putok ang labi nya.

"Pagbabayaran nyo 'tong lahat!" Sigaw ko at halos maiyak na sa pagsuntok sa kanya.

"M-Mamatay ka rin!" Sigaw nya sa akin pabalik and before I could even punch him,
someone pulled me up.

The men dragged me pero nagpumiglas ako. I punched the man but he pulled me and
dragged me.

I gasped when the other man punched me, napaupo ako sa lapag at sinubukang tumayo
pero nahila nila ako.

"H'wag ka ng lumaban!" He hissed. Nanghina ako at mas hinaltak nila ang braso ko
kahit anong pigil ko sa kanila.

"Tangina, pare! Matutuwa si Boss nito!" Humalakhak ang isa.

I moved again but gasped when someone pulled my hair.

"Ang palaban talaga nitong si Viper 'no?" Tawa nung isa. "Pinalagpas ka ni Boss
dati pero mukhang hindi na ngayon!"

"Mali ang kinalaban mo, sa lahat ba naman si Boss pa? Pinagkatiwalaan ka 'nun!" Ani
nung isa.

Hindi ako nagsalita at nagpatuloy sa pagpiglas. I wanted to fight them so bad pero
nanghihina ako sa sakit at sa mga iniisip.

Probably, I'll die now. When antonio happens to know I am here, this will be my
last day breathing.

"Boss, may pasalubong kami sayo..." Sa pagbukas nila ng opisina ay bumungad sa akin
si Antonio na nakaupo sa swivel nya.

He turned and his brows lifted when he saw me.

"What is that woman doing here?" He asked them. Tumayo sya sa swivel at pumunta sa
gitna.

"Boss, nahuli ko dun sa likod, halos mapatay na si Berto, buti naabutan ko." The
man tried holding my arm but I shrugged it off.

"Get off me!" I hissed.

"Ilapit nyo 'yan dito." Antonio's cold voice is what I've heard. Napasinghap ako sa
biglaang pagtulak sa akin 'nung dalawa kaya napadausdos ako ng luhod sa lapag.

I nearly hit my face pero naitukod ko ang kamay ko.

"Leave us." Malamig na sabi nito at nang narinig ko ang pagsara ng pintuan sa
opisina ay doon lang ako nag-angat ng tingin.

"You really are brave, huh?" Mapanuyang sabi nya.

"Let my Mom go." Mariing sabi ko.

"Just like that?" Humalakhak sya at pumunta sa table nya. I saw him lit a cigarette
before puffing it. "Hindi ako gagawa ng bagay na walang kapalit, Alicia..."
"What do you want?" Mariing tanong ko.

"Archer's head." Malamig nyang sagot. My mouth parted, sumikip ang dibdib ko at
bumilis ang paghinga ko.

"That asshole keeps on meddling, years have passed but still, pakialamero pa rin."
Tawa nya. "But he's great isn't he?"

"Akala mo nga namang pati ikaw ay nauto nya. You were about to kill him but did not
because you loved him." Napailing sya. "Putanginang pag-ibig, wala namang kwenta."

Hindi ako nagsalita at nakakuyom lang ang kamay ko.

"How stupid you are, Alicia..." Iling nya. "I trained you to be the toughest but it
just brought me nowhere... You failed and fooled me, you think it's that easy to
let your mother go?"

"Fuck you! You used us!" I said and looked at him sharply.

"Ngayon mo lang nalaman?" Tawa nya. "I have planned all of this, from the yacht
accident to this... Bonus na nga lang ang nangyari sa Nanay mo..."

Kumalabog ang puso ko.

"D-Don't tell me..."

"I made that happen." Ngisi nya. "I want your father to die,"

My heart was suddenly filled with rage and disgust kaya mabilis akong tumayo at
sinugod sya.

"Fuck you!" I screamed and was about to punch him when he moved faster and put a
gun on my head.

Natigilan ako.

"Go, punch me, woman para tuluyan na kita..." Tawa nya. Mariing napapikit ako at
napahawak sa damit ko.

I am shaking, ang luha ko ay nanatiling umaalpas sa mga mata ko.

"Hayop ka... Hayop ka..." I whispered.

"Oh, I am..." He laughed mockingly. Mas itinutok nya ang baril sa noo ko kaya
napaatras ako.

I felt the cold gun pero namamanhid ako. I just... felt empty. Sya... Sya ang
dahilan kung bakit kami nagkaganito.

"Alejandro died, hindi na nakita ang katawan." Tawa nya. "The wife, Carmina was
paralyzed and their daughter is a killer who works for the one who killed her
parents..." Tuya nya.

"D-Damn you..." Mas idiniin nya ang baril.

"How funny, Alicia, right? If it wasn't for you, matagal ko ng pinatay 'yang Nanay
mong walang kwenta para mapasunod ka. In this case, kapag hindi mo pa nagawa ang
misyon mo, hindi ako magdadalawang-isip na patayin ka at syempre ang Nanay mo."

"Oh, and not to mention your stupid friends? Tanginang, pabigat din ang dalawang
'yun!"

"D-Don't you fucking dare touching them!"

"How pathetic..." Tawa nya.

"I won't blink while I kill them, I can make you watch if you like while stucking
knife on their chest and molesting your moth--"

"Fuck you!" Sigaw ko at akmang susugurin na sya pero narinig ko ang pagbukas ng
pinto.

"Try it, Alicia at hindi lang ako ang magpapasabog sa bungo mo..." Ngisi nya.

"I only have one rule, Viper. It is to have Archer's head and your family's
free..."

"But on the other hand, you can go visit their site and killed every member and
their head..." Tawa nya. "That was more fun, right?"

"You heartless bastard!"

"Namumuro ka na, huh!" I was greeted by a punch on my stomach kaya napaupo ako sa
sahig. Tumulo ang luha ko at napahawak sa sikmura ko sa sakit.

"H'wag mo akong susubukan, Alicia." Mariing sabi nya. His red, mad eyes is staring
sharply at me. His lip is on the thin line.

I equalled his gaze. Malamig at galit ang tingin ko sa kanya at nakaigting naman
ang panga nito habang nakatingin sa akin.

"Akala mo ay hanggang huli ay ikaw pa rin ang panalo?" I asked him. I saw him
smirked at me.

"Is that a threat, woman?" Tawa nya. "You can't scare me, hawak ko ang leeg mo."
"And I want you to meet someone, he helped me guarding you. Sa kanya ko rin nalaman
ang kalokohan mo, kung itinago mo ang pinakamamahal mong Archer noon, ikaw rin ang
nagpahamak sa kanya ngayon."

Mabilis ang paghinga ko sa sinabi nya.

Lumayo sya sa akin, the door opened and a man in his black shirt entered. He stood
in front of me and my mouth parted when I saw who it was.

What...

"Alicia, meet my nephew, Brandy..." Nanatili akong tulala roon.

"B-Brad..." I murmured.

"Alyx," He nodded. Hindi makapaniwalang napatingin ako kay Antonio.

"Shocked?" Ngumisi sya at napatingin ako kay Brad na nakatingin lang sa akin. "You
think I'll let you go alone? I let him look after you, he may not saw your
relationship at first pero ngayon?" He laughed.

"I told you not to see him again," Malamig na sabi ni Brad.

"Y-You traitor..." Mariing sabi ko. Nakita ko ang pagngisi ni Brad. Tinagilid nya
ang ulo nya at tinignan ako.

"That fucking Sandejas will be dead, Alyx..." Aniya sa akin. "It's either you kill
or we kill him." Brad said coldly.

"Asshole!" The gun clicked as he pointed it to my direction.

"I want you to watch how we kill him if you can't..." Malamig na sabi nito. Tumawa
si Antonio at tinapik ang likod ni Brad.

"Ikaw na bahala sa kanya, Brad..." Ani nito.

"Yes, Tito..." Sagot nito at isang ngisi ang ibinigay ni Antonio bago lumabas.

The moment Antonio left ay nagsalita ako.

"How dare you do this to me?" Mariing tanong ko. "I trusted you, Brad..."

"Then, you've trusted the wrong person..." Dumukwang sya sa akin at napamura ako
nang hawakan nya ang baba ko.

"After I killed your lover, you will marry me..." He said hoarsely.

"Fuck you!" I screamed and slapped his arm.

"I will..." He said mockingly at napasinghap ako ng hatakin nya ang balikat ko at
inilapit ang mukha sa akin.

"Makukuha rin kita, Alyx... No one will have you but me, not even that fucking
Archer..." He attempted to kiss me pero mabilis kong ipinaling ang ulo ko.

I pushed him pero nahatak nya ako at mariing hinawakan ang panga ko.

I was shaking in rage, gusto ko syang patayin pero ayokong magkamali para sa Mommy
ko.
"That's what I always like about you," Pinasadahan nya ng tingin ang mukha ko.
"Fierce..."

"You'll be my wife as soon as I killed your Archer, then I will kill you mother and
friends..."

"I'd rather die than marrying you," Mariing sabi ko at mariing napapikit nang
tumama ang kamay nya sa pisngi ko.

"Slut!" He exclaimed. "Magpasalamat ka at bubuhayin pa kita!"

"Then kill me!" He slapped me again. Napapikit ako sa sakit ng balat.

"Mas pipiliim mo pa ang lalaking 'yun sa akin? Huh?! I am far better than him!" He
gripped my arm.

"Hindi sya hayop kagaya mo!" I screamed. "I'd rather die than being with you!" He
gripped my arm tightly.

I attempted kicking him but he was just strong. Nasipa nya ako kaya natumba ako. He
went on top of me.

"Lumayo ka sakin!" I screamed. He held my arm as he pinned it on my head.

"H'wag mo akong susubukan!" Napamura ako at napasinghap nang halikan nya ang leeg
ko.

"Fuck you!" I screamed and kicked him.

"H'wag ka ng lumaban!" He chocked me. Umawang ang labi ko at nanghina ang katawan
ko sa pagpisil nya sa leeg ko.

"You can't get away again from me, Alyx..." Mahinang sabi nya. I fought him pero
inipit nya ang paa ko at hinagkan ang leeg ko.

My tear fell. He touched my boob at napakislot ako at kumawala.

Oh my God, please...

Zeijan, please...

The door opened at doon natigilan si Brad.

"That was too soon, Brad... Easy..." He let go of my neck, napaubo ako at
napatagilid.

"I lost my patience, Tito..." Napaluha ako at niyakap ang tuhod ko.

H-Hindi ko na kaya... Please... Please help me, baby...

"We have to make plans, Brad. If the CIA and DEA find this out, mawawalan tayo ng
diskarte." Ani Antonio at nanatili akong nanginginig at yakap ang sarili ko sa
lapag.

"If we let her kill Archer, wala tayong mapapala..." Ani Brad. "She's a weakling,
papaltak 'to..."

"What do you suggest, Brad?"

"How about a bait? If they really have a relationship then we can use her." Ani
nito.

Kumalabog ang puso ko at mariing napapikit.

"How?"

"Give her to them," Aniya. "Then, I am sure Archer will know she's there at kung
sakali ay tutulungan nya. We'll stay there and once they get out, we'll attack."

"How are you sure he'll help her?"

"She's in their turf, so, he'll think it's safe at pupunta sya. We'll attack before
they knew it..." Brad answered.

No... Please, Zeij... H'wag mo nalang akong puntahan...

"Okay, ready her... We'll be out in an hour..."

The men tied my wrist as they dragged me inside their van. Tinakpan rin nila ang
bibig at ang mata ko.

Tahimik ako habang nakaupo roon. The van is moving pero hindi ako mapakali.

"How will we give her?" I heard a voice.

"Drop her to the hideout, let them see her. Tapos ay magtatago tayo..." Ani Brad.

My heart was beating rapidly. Namamawis ako at hindi mapakali.

If aything happens, I just want my Mom and friends to be safe... And my husband,
please, Zeij, be safe.

I almost fell on the seat as the van stopped. Narinig ko ang magpatay ng makina at
ang marahas na pagbukas ng pintuan. I remained seated.

"Ilabas nyo na 'yan..." Someone said, naramdaman ko nalang ang sarili kong hinihila
palabas.

I moved, nagpumiglas ako pero mas lumakas lang ang paghatak nila sa akin.

"Ilagay nyo dyan..." I gasped when I fell. Naramdaman ko ang pananakit ng baywang
ko sa pagbagsak sa konkreto.

"May lalabas d'yan mamaya," Ani nito. Hindi ako makapagsalita but I keep on trying
that gives a murmuring voice.

"Baka makatakas ito, Boss..." I heard a man.

"Let her sleep," Brad answered. Nagpumiglas ako, I moved, trying to free my wrist
from the rope.

I felt presence behind me, they held my arm, calming me down pero nagpumiglas ako.
They gripped me and made me smell something at doon ko naramdaman ang pagbigat ng
ulo ko at doon
na ako nawalan ng malay.

"Hindi ba 'to magigising?" Naulinigan ko ang pag-uusap.

"Buhusan mo..." I felt a cold water on my body. Napamulat ako at napasinghap.

"Ayun, nagising!" Ani nung isa. What I saw are blurred lights, I tried moving pero
nakatali ang kamay ko sa silya kaya hindi ko magawa.

I adjusted my sight, nanlalamig ako pero nawala ito nang makita ang nasa harapan
ko.

I was at I think, a building, I don't know... Sa harapan ko ay may dalawa hanggang

limang tao na nakatayo.

They were wearing black shirts.

"W-Where am I?" Nanginig ang boses ko.

"Who are you?" Matigas na sabi 'nung isa. Hindi ako nakapagsalita at inilibot ang
paningin.

I am at a different place, halos masilaw ako sa liwanag roon kaya naipikit ko ang
mata ko.

"Galing ata ito 'dun sa mga sindikato..." Ani nung isa.

"She's an artist..." Napaharap ako sa lalaking nagsabi 'nun.

"Ay oo nga..." Nagkatinginan sila. "What are you doing here, woman?" Hindi ako
nakasagot roon.

"Sumagot ka kung ayaw mong patayin ka namin ngayon 'din..." Malamig na sagot nung
maputi.

"T-They brought me here..." Mahinang sagot ko.

"Mukhang 'yung sa sindikato 'to, bakit hindi pa natin patayin, Axel?" Tanong nung
isa.

"Should we contact the Tiger first?"

"No, hindi nya na dapat pagtuunan ng pansin ang mga walang kwentang bagay..."
Aniya. "I've called someone and he'll go here to check this."

Umalis sya at naiwan ako roong nakaupo at nakatulala. The cold water is still on my
clothes, halos manginig na ako roon pero walang pakialam ang mga tao roon.

What will they do to me now?

"Pare, pano kaya napunta 'yan dito?" I overheard someone talking.

"Nakita ni Axel doon sa labas, nakatali kaya ipinasok nya. No one knows kung sino
ang nagdala."

"E diba, artista iyan?" Tanong nung isa.

"Oo, sikat 'yan..." Sabi nung isa.

"Maganda, huh? Sana kung sakaling bago patayin, bigay muna sa atin..." Kumalabog
ang puso ko. Napatingin ako sa kanila at nakitang nakatitig iyong dalawa sa akin.
Malagkit ang tingin na ibinibigay nila kaya nag-iwas ako ng tingin. Inilibot ko ang
paningin sa paligid.

Ang lugar pero malinis at maliwanag. The place is white, ang mga kompyuter ay nasa
gilid at ang mga nakaitim ay nakatayo lang roon.

I heard the door opened, nakita kong pumasok 'yung tinatawag nilang Axel.

"Just come here, nasa taas kami. There's someone in here, hindi ko kilala..."

"Alright, this will be fast..." Aniya sa kausap. "You can do your searching once
you see this, you'll decide if we kill her or what, hindi na 'to dapat umabot kay
Tiger..."

Ibinaba nya ang telepono at naglagay palapit sa akin. He stared at me coldly, I

stared at him back. Malamig ang tingin ko sa kanya at nakita ko ang pagtagilid ng
ulo nya habang nakatingin sa akin.

"Our leader will go here, he'll decide if we kill you or what... Magdasal ka na..."
Kumalabog ang dibdib ko at nakagat ang labi ko.

"Wala akong balak na masama..." I whispered. "P-Please let me go..."

"It's too late, any last wishes?" Aniya at humalukipkip sa harapan ko.

"Kami Axel, meron!" Ani nung isa at nakita kong pumunta sa harapan ko 'yung mga
nag-uusap kanina.

"Bago patayin, pahiram muna kami?" Ani nung nakataas ang buhok.

I gritted my teeth. Assholes.

"Sabihin nyo mamaya sa bagong dating..." Sagot nito.

"Sige, asan na ba sya?" Narinig ko ang pagbukas ng pinto. Nanatili akong tulala
nalang roon.

Damn, I'll be dead any hour from now.

"Hey, bro!" Ani nung isa bago naglakad. Gusto ko mang silipin 'yung palapit pero
nakaharang 'yung Axel kaya hindi ko nagawa.

"Bago mo patayin, samin muna, huh?" Ani nito sa bagong dating.

"What the fuck are you saying?" Mariing sabi nito.

"Yung babae, huh?" Sagot nito.

"Babae?" A baritone voice asked. Kumalabog kaagad ang puso ko roon at napaayos ng
upo.

"Hey, Archer..." Ani nung Axel.

"What's the matter, Axel? I won't take long, I am looking for my wife..." He said
coldly.

"Someone was here, dinala roon sa may gate... Sa sindikato ata..."

"Where?" He moved away infront of me and my tear fell when I saw Zeijan on his
black hoodie.

His cold eyes widen. Napaayos sya ng tayo at tinanggal ang kamay sa bulsa nya.

Kabanata 24
143K
5.35K
1.52K
12:55 AM
I'm sleepy na huhu! No proofread.  Goodnight :* Enjoy!
xx

Kabanata 24

I saw how his mouth parted at hindi pa man ako nakakapagsalita ay mabilis syang
tumakbo sa akin.

"R-Ree..." Lumuhod sya sa harapan ko at napasinghap ako at napatungo.

"Why..." Naguguluhang napatingin sya sa akin at nakita ko ang pamumula ng mata nya.

"Z-Zeij..." I sobbed When I saw him looking at me softly.

"Shit!" He cursed and I sobbed loudly.

"Damn, baby..." Naramdaman ko ang hawak nya sa daliri ko kaya napatingin ako roon
at nakitang nagmamadaling inaalis nya ang pagkakatali sa kamay ko.

He was in panic, nakita ko ang pagkunot ng noo nya at ang mahihina nyang pagmumura
habang ginagawa iyon.

"Archer, kilala mo? What are you--"

"Fucking help me here!" He hissed, annoyed.

"Huh? Pero kalaban iyan--"

"Get her out of here! Fuck! Just do it!" Habang nakatulala kay Zeij ay nakita kong
nagmamadaling lumapit si Axel at tumulong sa pagkalas ng pagkakatali sa kamay ko sa
upuan.

"Damn, why the fuck did you do this?!" Nakita ko ang galit sa mga mata ni Zeijan
habang inaalis naman ang tali sa paa ko.

"Kalaban sya, Archer! What do you think--"

"She's my wife!" He hissed, nakita kong natahimik silang lahat. Nanlaki ang mata
'nung dalawa roon sa likod at nakita kong natigilan rin si Axel.

"Huh? Pero diba--"

"And no one is fucking allowed to hurt her! Wala!" Galit nyang sigaw na miski ako
ay natulala. Kumirot ang puso ko at nakagat ko ang labi ko.

I cried as I saw him pushed Axel away from me just to eagerly free me from the
chair. Nanatiling gulat ang mga tao roon habang nagmamadali si Zeij na pakawalan
ako sa pagkakatali.

The moment our eyes met again, I melted. Napasinghap ako sa gulat sa biglang
pagyakap nya sa akin at nanghihina man ay umalpas ang hikbi sa mga labi ko.

"Misis..." Bulong nya. I sobbed harder and did my best to lift my shaking hand and
hug him back.

"I'm fucking scared... Shit..." Mahinang bulong nya. Mas humigpit ang yakap nya sa
akin, I felt him placed his hand on my nape as he leaned in as if he was protecting
me.

"Z-Zeij, I'm...scared..." Bulong ko sa nanginginig na boses. He cursed again and

gasped.

"I'll protect you, baby... No one will hurt you as long as I live..." He whispered
at marahang kumalas sa akin.

Sa muling pagsulyap ko sa kanya ay nakita kong may luha ang pisngi nya. I lifted my
hands and touched his face softly, nakita kong napapikit sya sa ginawa ko.

"S-Sorry, Zeij... Sorry kung pinag-alala kita..." Bulong ko.

Isinandal nya ang mukha sa kamay ko at tumango. He held my hand on his cheek and
kissed it lightly.

"H'wag mo na akong pinag-aalala, hmm?" Mahinang sabi nya. I nodded.

"Kasi mamatay ako, Alyx... Shit, I am nothing without you so...don't you fucking
scare me again like that..." Mariin pero nanghihina nyang sabi.

Napatango ako at nagpaubaya sa kanya. He held me, malalalim ang paghinga nya habang
yakap ako at humalik sa noo ko.

"Uh, Arch?" I heard Axel.

"What?" Mariing sabi ni Zeijan at tumayo para alalayan ako. I stood up, muntik pa
akong mabuwal mula sa pagkakaupo pero kaagad nyang naagapan at nahawakan ang
baywang ko.

"Who is she?" Napalingon ako at nakitang nakatutok ang lahat sa amin.

"My wife..." Sagot ni Zeij. His forehead's creased. Nakapirmi ang labi nya at
malamig ang tingin sa mga kasamahan.

They were eyeing me curiously, ang iba ay naguguluhan at ang iba'y nasa bingit na
ng pagsugod.

"Wife? She's an enemy, Archer!" Ani nung lalaki kanina.

"I know..." Malamig nitong sagot. Humigpit ang hawak nito sa baywang ko at
kumalabog ang dibdib ko nang makitang may inaabot sa likod ang isang lalaki.

"Are you out of your mind, Archer? Kung galing 'yan sa kabila, she's probably--"

"Viper..." Aniya. Napatingin ako kay Zeijan at nanlaki ang mata ko. "She's
Viper..." Pag-amin nya.

"What..." Before Axel could even get a gun ay miski ako nagulat nang mabilis na
mahila ni Zeijan ang lalaki sa isang gilid at inilagay ang braso nya sa leeg nito.

My eyes widen. I saw how he pushed the tip of his gun on the guy's head.
"Go, hurt my wife and I will kill him." Bahagya akong nagtago sa likuran ni Zeijan.

"Are you out of your mind?!" Sigaw ni Axel. I saw the men pulled their gun and
pointed it in our direction.

"No," Sagot ni Zeijan. "I just want you to lower your fucking gun down and let us
go..." Sagot ni Zeijan.

Napailing ako roon.

"Zeij..." Mahinang sabi ko at inabot ang hoodie nya. We can't go out! Brad is
there!

"What the hell are you doing, Archer? She's an enemy! We must kill her!" Sigaw nung
lalaking bastos.

"You want me to kill you first?" Mariing sabi nya.

"Archer! What the fuck?" Axel hissed. "Calm down, will you?!"

Nakita ko ang talim ng tingin sa akin ni Axel kaya mas kumalabog ang dibdib ko.
Damn, nadadamay pa sya dahil sa akin.

What if they hurt Zeij because of me?

"Zeij..." Mahinang sabi ko. I clutched his clothes pero nanatiling malamig lang ang
tingin nya sa mga kasamahan nya roon at nakatutok pa rin ang baril nya sa ulo nung
isang lalaki.

"Lower your gun, Arch..." Ani nung Axel at muli akong nilingon. Parang may sinasabi
sa akin ang mga tingin nya kaya muli akong napaharap sa asawa ko na determinadong
ilayo ako rito.

I know him, he can betray his mates for me. I know he can kill this man just to
save me but I can't let him do that.

"Zeij..." Mahinang sabi ko. He remained stoic.

"Just stay there, Alyx." Mariing sabi nya. "I'll get you out of here."

He may be thinking that they'll hurt me kaya nya ito ginagawa. He's using this man
so we can get out here safe but what will happen to him? Paano kung... Makaalis man
kami ay sya naman ang pagtuunan ng galit ng grupo nya?

Muli akong napatingin kay Axel at sa mga tao sa likuran nya. They were alarmed, ang
mga baril ay nakatutok sa amin.

Nahuli ko ang tingin ni Axel. He may look sharp but I don't think he's that bad.

"Let us go and I'll let him live." Ani Zeijan.

Damn, baby, you can't be bad for me...

I caught Axel's gaze, sumulyap ako sa mga tao sa likuran nya at inilingan sya. His
forehead creased, probably not understanding me pero umiling lang ako ulit.

He seems to understand me kaya muli syang sumulyap kay Zeijan.

"We're not gonna hurt your wife, Zeij..." Ani nito.

"You can't fool me." Ani Zeijan. "I don't want to do this but this is my wife we
are talking about..."

I saw Axel sighed. Maya-maya pa ay umiling sya at sinenyasan ang mga kasamahan.

"Lower your guns..." Utos nito.

"Axel? We can't! Hindi pwede makawala 'yang babae--"

"I sad lower your gun!" He hissed at natahimik sila pero sa huli ay ibinaba rin
nito ang mga baril.

Now it was left with us, Zeijan was still standing there, stiff, trying his best to
protect me.

Muling sumulyap sa akin si Axel. He nodded at me.

"Hindi namin sya sasaktan, Arch..." Ani Axel. "I promised, just please lower your
gun and let's talk about this."

"You know I can't, Xel..." Zeijan blurted out.

Now it was my turn. Lumapit ako kay Zeijan at nakita kong napatingin sa akin ang
mga lalaki roon.

"Zeij..." Marahang sabi ko. I held his arm, napansin kong nakapirmi iyon kaya
hinaplos ko.

"Calm down..." Mahinang sabi ko. He remained stiff and shook his head.

"Lyx, if I let go... Sasaktan--"

"You trust them, right?" Nakita kong natahimik si Zeijan. "They're your friends...
I... I know what they're saying is true..." Sumulyap ako kay Axel at nakitang
nakatitig sya at nag-aabang sa gagawin ni Zeijan.

"You can trust me..." Ani Axel. "We won't hurt her, Zeij. Just lower your gun..."

"Come on, Zeij, let go..." Mahinang sabi ko. I caress his arm at napansin ko ang
paglalim ng paghinga nya.

"Trust me, Zeij. Hindi naman nila ako sasaktan." Sabi ko sa kanya. Marahang inabot
ko ang kamay nya.

I softly caressed his hand with the gun, dumiin iyon pero hindi ako nagpatinag.

"I love you, Zeij... Trust me..." I reached for his palm and gently held the gun
out of his grip at sa gulat ay hindi na ako nahirapan roon.

The man pushed Zeij away making him step back kaya nahuli ko ang kamay nya.

I stared at him and saw his bloodshot eyes, ang lamig ay unti-unting nilamon ng
init at pagmamahal. I bit my lip.

"Okay, I love you... Calm down..." Mahinang sabi ko. He blinked and I saw a tear,
my mouth parted.
"Y-You do?" He whispered. Napangiti ako.

"Yes... Kaya kumalma ka na..." Sabi ko at hinaplos ang pisngi nya at napatawa
nalang ako nang biglang hablutin nya ang baywang ko at sumubsob sa leeg ko.

"Woah!" I heard voices. Niyakap ko naman si Zeij at nang lumingon ako dun sa mga
kasamahan nya ay napapailing at nag-aapir na.

"Crybaby!" Axel suddenly blurted out.

"Fuck you!" Zeijan hissed and hugged me tightly.

"Iyakin..." I chuckled. Nawala ang panghihina at takot ko sa ginawa nyang pagyakap

sa akin.

"Mahal mo naman..." Bulong nya at humalik sa noo ko at nang lumayo sa akin ay

hinawakan ang kamay ko.

"Okay, everyone, let's get back to work..." Ani Zeijan na parang walang nangyari
kanina. Pinunasan pa nya ang mata nya at kumurap-kurap.

"Yes, boss!" Aniya at sumaludo. I saw him stared at that man he almost held hostage
at nakita kong ngumisi si Zeijan.

"Sorry..." Aniya.

"Kinabahan ako, boss..." Tawa nito pero ngumiti din. "Ayos lang, congrats!"

I stared at Zeijan and when he caught my eyes he smiled.

"Is that it?" Naguguluhang sabi ko. "Hindi manlang kayo--"

"It's not new..." Aniya at nagkibit-balikat. "Kapag bored kami dito nagbabarilan
kami..."

My eyes widen. He chuckled and reached for his gun from me at dinala ako sa mga
kasama nya roon.

"Are you fine?" Aniya. Tumango naman ako ar kumapit sa kamay nya.

"Let's go..." Inakay nya ako. I saw Axel with the two other boys, 'yung kaninang
pinipilit na patayin ako. And these two are perverts!

The two guys smiled at me, tinaasan ko sila ng kilay at mas lumapit kay Zeijan.

"Why is she here?" Zeijan asked Axel as he caressed my hand.

"Don't know, saw her in the gate with her hands tied. Nakatakip din ang bibig at
mata nya." Aniya. Napatingin sa akin si Zeij, nag-iwas naman ako ng tingin at
nakagat ang labi.

"Axel brought her here, tapos tinawagan ka..." Aniya nung isa.

"We didn't know she's your wife, Archer..." Ani nung isa na medyo mataas ang buhok.

"Kaya binastos nyo?" Mariing sabi ni Zeij. Dumiin ang hawak nya sa akin at nang
mapatingin ako sa dalawa ay nakatungo na ito at hindi na umiimik.

"Sorry, Arch..." Ani nung dalawa.

"Say sorry to my wife, hindi ako ang binastos nyo, mga gago..." Kunot-noo nyang
sabi. Napatingin naman ako sa gulat nang pumunta ang dalawa sa harapan ko at
tumungo.

"Sorry, Miss!" Sabi nila ng sabay.

"Hindi namin alam... We didn't mean to say that..."

"Oo nga, Miss. Sorry, ang ganda mo din kasi kaya--"

"You want me to fucking blow your head off, Sanchez?" He said sharply.

"J-Joke lang, Archer! Ikaw naman!" He laughed awkwardly. Nang lumingon sila sa akin
ay tumango nalang ako at muling kumapit sa asawa ko.

"Upuan..." Ani Zeijan at nang paglingon ko ay may upuan na sa likuran ko. I sat
there, kaagad namang sinilip ni Zeijan ang mukha ko at sinuri.

"What did you do to her?" Ani Zeijan.

"Nothing..." Ani Axel.

"Then why is she wet?" Ani Zeijan. Nakita kong napatitig sya sa akin at inabot ang
damit ko.

"Uh, ano..." I saw Zeij stared at them. Nagtulakan iyong dalawa at maya-maya'y
tumikhim si Axel.

"Uh, I... We woke her up so..." Nagsalubong ang kilay ni Zeijan. He suddenly stood
up and was ready to punch him pero hinatak ko ang damit nya kaya napabalik sya sa
pwesto nya.

"Zeij, no..." I shook my head.

"But..."

"Ayos lang ako..." Sagot ko. He sighed, muli syang dumukwang sa akin at hinaplos
ang gilid ng labi ko.

"Who did this to you?" Bulong nya.

I swallowed the lump on my throat as I answer him.

"A-Antonio..." Sagot ko. I saw his jaw tightened.

"T-Tapos si Brad..." I saw how fire reflected his eyes. Nakita kong halos mag-iba
ng kulay ang asul nitong mga mata sa galit.

"That man?" I nodded. Humugot sya ng hininga at pinasadahan ng daliri ang buhok
nya.

"Tell me where are them..." Mariing tanong nya. Napansin ko ang pananahimik nung
tatlo habang nakikinig sa amin.

"T-They're outside." Mahinang sagot ko. They cursed, akmang aabutin na ni Axel ang
telepono nya pero pinigilan sya ni Zeijan.

"No, let's not make a move..." Ani Zeij.

"Archer, there are syndicates outside for--"

"Listen! Mapapahamak tayong lahat if you do that..." Ani Zeijan at muli akong
nilingon.

"Why did they brought you here?" Tanong nya sa akin.

"As a bait..." Sagot ko. "Y-You'll probably go here and save me, tapos... tapos
kapag labas natin tsaka sila susugod..."

I heard him cursed hardly in english. His jaw clenched and his eyes turned stoic.

"Ano pa?" Aniya.

"T-Tapos si..." Natahimik ako at huminga ng malalim para makalma.

"S-Si Mommy at mga kaibigan ko... They took them to scare me..." Pag-amin ko.

"Damn..." Axel cursed. "Bakit nila gagawin 'yon? You were Viper, right? So why..."

"I won't kill my husband..." Iling ko. His mouth parted.

"So, that is why..." Tumango ito at sumulyap sa asawa ko. "You should have told us
about her, Zeij! You said, hindi mo nahanap si Viper, yet you even married her!"

"Pakialam mo?" Sikmat ni Zeijan. "If I told everyone about this, do you think
she'll be safe? Hindi lang tayo ang gustong pumatay sa kanya, Xel. Almost everyone
is looking for Viper in planning to kill her so I won't fucking risk." I stopped.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Someone also wants to get you killed, Ree..." Aniya at hindi pa rin ako
makapaniwala.

"Who?" I asked.

"Maybe those people Antonio has debts." Aniya. Tumango ako. Maya-maya'y napatitig
sa
akin ang asawa ko at tumayo.

I saw how he removed his hoodie, making his shirt inside lifted a little. Lumapit
sya at isinuot sa akin ang hoodie nya at inayos ang buhok ko.

"What do you want us to do, Ree?" He asked. Napasulyap ako sa kanya at umiling.

"I...don't know, ayokong madamay pa kayo..."

"What if we you just tell Tiger about this?" Ani Axel.

"No, not now..." Iling ni Zeij at nanatiling nakatitig sa akin. "We'll solve this
for now, then contact him."

"Do you need help?" Tanong ko. "I...I can help you..."

Umiling si Zeij at inabot ang kamay ko.

"I just need you to be safe, let me do everything. We'll help your Mom and your
friends. We'll get Antonio in jail..." Aniya.
"Salamat..." Mahinang bulong ko. He smiled, his eyes shining as he looked at me.

"Everything for you, Misis..." Aniya.

The people around is still giving me those weird stares as I sit beside Zeijan. He
was on his laptop at nakatitig lang ako sa kanya habang mabilis syang nagtitipa
roon.

I saw codes, nakita kong ganun rin ang ginagawa ni Axel at maya-maya'y nag-uusap
silang dalawa.

"Connect me to the site," Ani Zeij at maya-maya'y ang codes ay napalitan ng CCTV
footage.

It was the CCTV outside their place, napatitig ako roon at nakitang walang kahit
ano. The moment Zeijan clicked something ay lumapit iyon at nakita ko ang iilang
van sa tagong lugar.

"That was them!" Sabi ko.

"Xel, contact Phoenix. Asked him to activate the bombs here." Aniya.

"Noted!" Axel fished his phone to contact someone.

"Baby, would you mind commanding those people?" Nguso nya sa mga lalaki roon. "Tell
them what to do..."

"Ako?" Gulat kong sabi.

"Hmm," He nodded.

"Susundin ba nila ako? I mean, I'm the enemy here..." I asked. Ngumiti sya at
sumulyap sa mga lalaki roon.
"Ron," Tawag nya sa isang lalaki roon. It was the man he hostaged earlier.

"Yes, boss?" Ani nito.

"She's my boss, follow she's going to say..." Ani Zeijan. My eyes widen.

"What?" Gulat kong tanong.

"Go, baby... Tell them what to do..." Aniya at doon na ako napatayo.

I instructed them what to do once Brad made their way here. Bombs are activated,
nakahanda na rin ang mga tauhan sa paligid ng lugar para hindi makita.

One thing I hate about Brad is his stupidity. Why would he let me hear their plans
kung pwede kong sabihin sa kanila Zeijan?

Damn, subukan nilang saktan sila Mommy, I will fucking kill them with my bare
hands.

I changed my clothes, nananakit pa rin ang katawan ay kailangan kong maging

malakas. I am not just fighting for myself, I will fight for my Mom, friends and
for my husband. I won't ever risk them.

I strapped the gun on my leg, I am wearing a tight black jeans and a black fitted
shirt. I also wore a black leather jacket and boots.
Nakialam ako sa mga gamit nila roon and saw this, sabi nila'y hindi naman iyon
gamit at pag-aari ng kompanya nila at spare lang. To my happiness naman ay kasya
ito sa akin at saktong-sakto sa katawan ko.

I checked my face in the mirror and saw my swollen lip and a cut on my cheek. Damn,
Brad, humanda talaga sa akin ang lalaking 'yun.

Sa paglabas ko ay nakita kong busy ang lahat. Some are checking their guns and
systems at nang maglakad ako palabas ay nakitang kong natigil sila.

I stopped.

What? Bakit sila nakatingin?

A topless zeijan caught my eye, nakatalikod sya mula sa akin at kita ko ang pag-
aayos nya ng baril.

My forehead creased. Why is he topless? And his muscles are just in the right
places! Damn, bakit ka ganyan?

Good thing is that, lalaki sila halos lahat rito. Kung may babae ay paniguradong
kanina pa ako nanusok ng mata.

He shifted his position, sa muling pagtatagpo ng mata namin ay nakita ko ang lamig
at seryosong mga mata nya. His hair fell freely on his forehead at may pawis pa ang
pisngi nya.

My heart pumped faster than before, napakurap ako at napasulyap sa katawan nya.

Gosh, one, two... Anim! Anim na biyaya!

Someone whistled. Nangunot ang noo ni Zeijan at mula sa akin ay lumipat ang tingin
nya doon sa lalaki kanina. 'Yun 'yung Sanchez na may pagkabastos.

"What, Sanchez?" Napasinghap ako nang i-angat ni Zeijan ang hawak na baril at
itinutok sa lalaki.

"H-Huh? Wala, Arch..." Ani nito at napamura bago nag-iwas ng tingin.

"What are you looking at?" Biglang malakas nyang sabi. "Go back to your work!" He
hissed at nakita kong napasulyap pa sila sa akin bago bumalik sa ginagawa.

What? Ako?

He stared at me coldly pero halos mapaso ako roon. He looks like he's gonna eat me
alive, masama ang tingin nya kaya nagtatakang lumapit ako sa kanya.

"What?" I asked. Ngumuso sya at dumampot pa ng isang baril roon para lagyan ng
bala.

"Woy, Zeij?" I asked. Hindi nya ako pinansin. "What have I done?" Tanong ko. "Galit
ka?"

"No..." Iling nya at nag-iwas ng tingin.

"Then why are you ignoring me?" He did not answered at tumalikod.

"Axel, paki--" I pulled his arm back and reached for his lips.
Napasinghap sya roon. Nanlaki ang mata nya sa ginawa ko at hindi pa gumalaw.

"Wala naman akong ginagawa..." Bulong ko sa labi nya. I kissed him lightly at ang
asul nyang mata ay napuno ng intensidad at tapang.

"That's it..." He caught my waist and gave me a french kiss. Umawang ang labi ko at
napakapit sa leeg nya.

"Wala ka pa ngang ginagawa ang dami nang naaakit... I fucking hate that..."

"I sent men in your Mom's place and they're making their way inside to ensure their
safety..." Ani Zeijan habang nakasilip sa bintana.

"Once we killed them, we go straight there and save them, 'kay?" I nodded. Kinuha
ko sa kanya ang telescope at sumilip din roon.

"Salamat, Zeij... I just want to make sure my Mom and friends are good..."
Pasalamat ko. Nakita kong nagsilabasan sa van ang mga tauhan nj Antonio.

They were bored, I guess... Kanina pa nila inaantay na lumabas si Zeij kasama ako
and yet, wala pa rin.

"They're out now, Archer..." Sabi ko. My husband laughed and held my waist.

"Talaga?" He laughed on my ear. "Shall we go now, my lovely Viper?" Siniko ko ang

sikmura nya at mas natawa sya pero pinindot ang earpiece at may kinausap.

"Do it now, Axel..." I suddenly heard gunshots.

"Stay safe, baby..." Zeijan gave me a peck on the lips before turning his back and
shooting the man infront.

I saw someone on his gun running towards me, he pulled the trigger pero kaagad
akong nakaiwas. I ran towards him, grabbed his arm and kicked his feet.

Natumba sya sa ginawa ko at mabilis na hinila ang paa ko. I kicked him again,
harder this time and twisted his hand.

"Humanda ka sakin!" I moved quickly when another man attempted to get me, making
him fell on the man in the ground.

I get the gun on the strap of my leg and shoot them, may humawak naman sa balikat
ko kaya kaagad kong hinuli ang kamay nito at ibinalibag sa lapag.

He punched me, nakaiwas ako roon at mas tinulak sya sa lupa. He fell again and I
punched his face before squeezing his neck with my legs.

He chocked. Pilit nya akong inaabot pero inipit ko rin ang kamay nya para hindi sya
makagalaw.

He cough and I moved my leg and twisted his neck, making him fell on the ground,
lifeless.

Halos putukan na ng baril ang naririnig ko sa minsang tahimik na gabi. They were
bombs everywhere, nakita ko ang pagliwanag nang mga pagsabog sa paligid at mabilis
kong inabot ang baril ko at tumakbo patungo kay Zeijan.

I shoot the man on hid back kaya napatingin sa akin si Zeijan. Sa ginawa nyang iyon
ay nasuntok sya kaya napaatras sya.

"Fuck!" He cursed and brought his attention back to the men.

I went behind him and shoot every man who attempted to hurt him.

"Baby..." Zeij gripped my arm and hid me behind his back.

"Ayos ka lang?" Hinihingal nyang sabi. I nodded at mabilis na nagpaputok ng baril.

"Where's your gun?" Tanong ko kay Zeij.

"Naubusan ng bala." Sagot nya at kaagad na hinatak ang braso ko para makaiwas sa
isang lalaki roon.

"Puta, nagkampihan pa kayo!" The man punched Zeij pero nakaiwas ang asawa ko. He
was still holding my arm at nang akmang susugod ang lalaki ay mabilis akong tumalon
at sinipa sya.

He fell on the ground as my husband catched me.

"Damn, baby..." Iling nya at napatawa ako at pumihit patalikod para sipain muli ang
lalaking umambang tatayo.

"Here..." Hinagis ko ang kutsilyo ko kay Zeijan na kaagad nyang sinalo.

I punched and shoot everyman on our way, I saw Axel and their team fighting too. Sa
kalayuan ay kita ko ang pag-utos ng duwag na si Brad sa mga tauhan ni Antonio.

My forehead creased. This fucking bastard.

"Stay close to me, Ree..." Ani Zeijan at napamura ako ng mawalan na ng bala ang
baril ko. Kaagad kong kinapa ang reserba ko sa likuran pero napamura lang nang
maalalang nalaglag ko ata kanina.

I cursed. Napaatras ako ng mapalibutan kami ng mga lalaki at tumama ako sa likuran
ni Zeijan.

"Damn it..." He cursed heavily. Sa paglingon ko ay nakita kong hawak nya ang
kutsilyo at may dugo sa kamay nya.

"Hindi na kayo makakawala, sumama nalang kayo sa amin nang hindi na kayo
masaktan..." Ani nung isang tauhan nila Antonio.

Damn, I remembered this face.

"Try..." Ani Zeij at inabot ang daliri ko.

"Madami na kami, sa tingin nyo kaya nyo kami? Kung ayaw mong masaktan itong si
Viper ay sumuko--"

"You die first." I tucked as Zeijan threw the knife on his direction, strucking his
chest.

The chaos started, palitan ng suntok at mga baril ang naririnig ko. They were
surrounding us, halos mabingi ako sa mga naririnig na sigaw pero hindi ko ito
ininda.

I twisted the other man's neck and crashed his head on the ground at mabilis kong
dinaluhan si Zeijan at hinila ang lalaking sumugod sa likuran nya.

I gave him an uppercut, nang mapaatras syang sa ginawa ko ay mabilis kong sinuntok
ang ilong nya at pinatid sya para tuluyang matumba.

Zeijan caught my waist, napunta ako sa harapan nya at mabilis na tumungo para
masuntok nya ang lalaki na kararating lang.

Their numbers are getting bigger! I saw fire everywhere, gunshots and screams.

The number of men going where we are is too much, I saw Zeijan's team doing their
best to help but these people are just too much.

Damn, I never thought they'd be this prepared!

They attacked us at nabaling ang pansin ko sa isang lalaki roon na may dalang
armalite. He was fighting but just keep on placing his gun on his back.

Napasulyap ako kay Zeijan at nakitang ang kamao nalang nya ang gamit sa
pakikipaglaban. One wrong move and we'll get on trouble.

So, I ran towards that man direction and fought him. Napaatras ako ng masuntok nya
ako. My jaw stung.

"Damn you..." I hissed and tripped him. Nahila nya ang paa ko pero nakaganti ako.

He gasped when he scratched my hand, nahila nya ang jacket na suot ko at akmang
kukunin ang baril sa likuran nya pero naunahan ko sya.

I saw a stone on the ground and quickly throw it on his face making him distracted.
His forehead bleed.

"Putangina mo!" Sigaw nya. Behind him is another batch of men and when he was about
to attack me ay mabilis kong naramdaman ang hawak ni Zeijan sa braso ko at mabilis
na sinuntok ang lalaki.

I immediately get his armalite when it fell and lifted it in the air. I was about
to pull the trigger when I felt Zeijan behind me, mabilis nyang kinasa ang baril na
hawak ko at kaagad kong hinawakan ang gantilyo ng baril at nagpaputok.

It was a multiplre gunshots, bawat madaanan ng baril ay natutumba sa lapag. Every

men coming on our way dies before they could even reached us.

The used bullets fell everytime it kills an enemy.

Nanghina ako nang mawalan ng bala ang baril at matumba ang huling lalaking sumugod
sa amin.

"Shit..." Sinalo ako ni Zeij at nanghihinang napasandal ako sa kanya.

"That was..." Hinahapo kong sabi.

"Damn, baby, ang galing mo..." Hindi makapaniwalang sabi nya. Napangiti ako at
tumango.

"You too, Arch..." Sagot ko.

Humiwalay sya sa akin at hinawakan ang pisngi ko.

"We'll go to your Mom now, alright?" I nodded and closed my eyes. I am just
exhausted.

Sa pagmulat ko ay humalik sa noo ko ang asawa ko at tumingin sa paligid. Napatingin

rin ako roon at napangiti ng makitang nakaupo na rin sa lapag sina Axel habang
hinihingal.

"I'll get guns then we'll save them..." Aniya at tumungo para kunin ang baril sa
isang patay na tauhan ni Antonio.

I smiled but gasped when I felt a grip on my neck. Sa gulat ko at napaatras ako at
kumalabog ang dibdib ko nang maramdaman ang malamig ma bakal sa sentido ko.

"Susuko ka o papatayin ko ang babaeng 'to?" It was Brad's voice.

"Fuck..." Umawang ang labi ni Zeijan at mabilis na iniangat ang baril sa direksyon
ng lalaki.

"Let her go." Mariing sabi ni Zeijan.

"Then, sumama ka sa akin, para makaligtas ang babaeng 'to." Ani Brad. I shook my
head, mas humigpit naman ang hawak nito sa akin at mas dumiin ang baril sa sentido
ko kaya napapikit ako.

Damn it!

"Don't fucking touch her!" Mariing sagot ni Zeijan. His eyes are burning with fire
and rage. Halos lumabas na ang litid nya sa leeg sa galit.

"Then lower your gun, Archer..." Halakhak ni Brad. "If you want this little slut to
live then lower your gun..." Mapanuyang sabi nito.

"No, Zeij..." I mouthed. Napaawang ang labi ni Zeij at napuno ng takot ang mga mata
at napamura ako ng itaas nya ang kamay at unti-unting ibinaba ang baril nya.

"I won't fight..." Aniya at muling sumulyap sa akin. "Just let her go..."

Humalakhak si Brad at mas idiniin ang baril sa sentido ko.

"Mahal mo ang malanding 'to?" Tumawa si Brad.

"Sasama ako sayo! Just let my wife go!" Zeijan exclaimed.

"Wife?" Humalakhak si Brad at napailing. "Interesting, huh?"

"Let her go!"

"I won't--" I heard a gunshot. Napatili ako sa gulat at napapikit.

"Fuck!" The grip on my neck disappeared. Napamulat ako at nanlaki ang mata ko ng
makitang nasa lapag na si Brad habang sapo ang balikat nyang dumurugo.

"Alyx!" Mabilis akong nahila ni Zeijan at isinubsob ako sa dibdib nya.

"Damn it..." He breathe and held me tighter, protecting me.

"Tangina nyo!" Brad screamed. Napatingin ako sa kanya at nakitang naroon pa rin sya
sa lapag.
"Y-You shoot him?" Tanong ko kay Zeij at nakita kong umiling at inilipat ang tingin
nya kung saan.

I shifted my gaze and saw a man with a hand gun on his 50's. He was wearing a black
coat and tie, looking so formal and respectable.

Sa likuran nito ay may mga iilang mga lalaki rin at napahiwalay ako kay Zeij at
napatitig roon sa lalaki.

He stared back at me and I saw a familiar black eyes. Kumalabog ang dibdib ko at
umawang ang labi ko nang mapatitig at mapagtanto kung sino ang nasa harapan ko.

Kahit matagal na ay hinding-hindi ko makakalimutan ang mukha nya. His face changed
a bit but this is him. I know it.

My tear fell.

It...It was the man whom we thought died in the yacht, the man I last saw when I
was just twelve.

"D-Dad?" My voice broke.

Kabanata 25
5.08K
1.94K
5 more chaps to go!!!

Kabanata 25

"D-Dad?" Pumiyok ako.

Nanahimik ang lahat. I saw his forehead creased as he looked at me, pinakatitigan
nya ako.

Napasinghap ako at nalaglag ang luha sa mga mata ko. This is him, I knew it...

His eyes, his face, everything... Kahit kay tagal na nang huli ko syang makita ay
ito pa rin sya...

"Ree," Naramdaman ko ang hawak sa akin ni Zeij kaya napatingin ako sa kanya.

"Z-Zeij... Si..." I pointed my Dad who was just staring at me. Nanatiling nagtataka
ang tingin nya at pilit akong kinikilala.

He's not dead.

"That's Tiger..." Ani Zeijan na nagtataka rin sa asta ko, I saw his men moved from
his back to get Brad pero hindi ako makapaniwalang nakatingin pa rin.

"T-Tiger?" I stuttered.

"Yes... He's our boss..." Sumulyap muling ako roon sa lalaki at mas napaluha ako ng
makita kong lumapit sya sa akin.

"Miss..." He cold voice said and I almost run towards him.

"D-Dad..." I whispered.

That made him stop. I saw how his mouth parted at nakita kong ang paglambot ng mata
nya.

Like he realized something and when his tear fell ay nasapo ko ang bibig ko.

"A-Alicia? Anak?" I sobbed. Mabilis kong tinakbo ang direksyon nya at napahagulgol
nang magdikit kami.

"Alicia..." Bulong nya at mas napahagulgol ako at mas humigpit ang yakap sa kanya.

He hugged me back tightly like he'd never lose me again. I heard his sob kaya mas
napasinghap ako.

"D-Daddy... Akala ko... Akala..."

"S-Sshh, I'm sorry, Anak... I-I didn't know..." He whispered as he caressed my

back. My heart is thumping wildly, mixed with both sadness and happiness.

His grip tightened around me as he held the back of my neck and hugged me tighter.

"Anak ko..." Basag na ang boses nya. He was shaking, I heard how he cried as he
calm me down.

Halos manginig na sya habang nagsasalita at matapos ay sisinghap at iiyak.

He moved away and I saw how his bloodshot eyes reflected mine. I can almost see my
own eyes on his, like they were mirror images.

"A-Ang laki mo na..." Umangat ang kamay nya sa pisngi ko at hinaplos ito. "Ang laki
na ng baby Ali namin..."

"D-Daddy..." Umatungal ako.

"G-God, I still can't believe..." He whispered. "How... My daughter..."

Kahit nagmatured ay halos wala syang ipinagkaiba sa pictures nya noon, only that he
has lines on his forehead and thin lines on the side of his eyes.

"P-Paano ka napunta dito, anak?" Mahinang sabi nya at umiling lang ako at muling
yumakap sa kanya.

"D-Daddy... I missed you... B-Bakit hindi mo kami binalikan..." I whispered, hurt.

"Anak..." Bulong nya. "I-I thought..."

"Sir, some syndicates are alive." Imporma sa kanya. Napahiwalay sya sa akin at
nakita kong tumingin sya sa lalaki roon.

"Kill them." His voice's cold. "Keep everything around my daughter safe."

"Copy, Sir..." Umalis ito at muling humarap sa akin.

"I'll explain, okay?" I nodded amd stared at him. I still coudn't believe this.

Why is he still alive? Ang sabi noon...

"Don't cry, darling..." Aniya at masuyong pinunasan ang mga luha ko. "I will keep
you safe..."

"S-Si Mommy..." I muttered. "We have to save her..."

I saw how his eyes soften, nakita ko ang pamumuno ng luha sa mga mata nya.

"W-Where is she? Where's your Mom? Is she safe? Is she..."

"She's with Antonio..." Mahinang sabi ko. "He hostaged her so she can scare me..."

"Fuck." He muttered in a hard voice. I saw rage forming on his eyes, ang galit na
iyon ay nakikita ko lamang sa mga mata ni Zeijan sa t'wing nanganganib ako.

The look on his eyes that could kill.

He gripped my hand at pinakatitigan ako.

"We will keep your Mom away from them, okay?" I nodded.

"Please..." Bulong ko. "Let's save her..."

He nodded. Humawak sya sa palapulsuhan ko at nakita ko ang paglingon nya sa

paligid.

I took a glance at my husband and saw him staring at us. Tulala lang sya at
napakurap.

"Archer, come here." My father strictly commanded but my husband didn't even move,
nakatulala lang ito sa akin.

"Archer!" That's when he stood straight.

"M-Me?" He pointed himself.

"Faster!" Mabilis na napunta sa harapan namin si Zeijan at nakita ko ang

pagkabalisa nya.

"Yes, Sir?" Alangang sabi nya at nakita kong kumunot ang noo ni Daddy rito.

"Are you fine? You look constipated." Ani Daddy.

"Yes, Sir..." Tango ni Zeijan at pumormal.

"I want you to alert the system, call Phoenix and the other members, we'll get on
the syndicate's warehouse tonight." Ani nito.

"How about the bombs?"

"Magtanim kayo roon, command them and let them do what you asked. We have to save
my wife." Aniya.

"Yes, Sir." Ulit ni Zeij at sumulyap sa akin. He looks shy and too formal kaya
ngumuso ako.

"Uh, Dad..." Napalingon sa akin si Dad at sumulyap ako kay Zeijan bago sa kanya.
"Ano nga pala--"

"Go, Archer! We don't have to waste our time! We have to save my wife!" Nakita kong
napaayos si Zeij at naguguluhang napatingin sa akin at maya-maya nagpapanic na
tumakbo palayo.

Napangiti ako. Yes, Zeij, your boss is my father...

"What is it, darling?" Ani Dad at napangiti nalang ako at umiling.

Next time, Dad. Not now.

"Come with me, tell me exactly the place they're hiding. I have stopped his men
from escaping kaya hindi pa marahil ito nakakarating sa kanila." Ani Dad sa akin.

"I will come too..." I said.

"No, you stay here, baka may mangyaring--"

"I'm also an undercover, Dad." Pag-amin ko, I saw how his forehead creased. "They
trained me to--"

"Bullshit!" Mariing sabi nya at pumikit. "What did they do? Did they hurt you? Ang
Mommy mo? Si Carmina."

"T-They used us." He cursed. Humugot sya ng hininga at maya-maya'y inabot ang
telepono nya.

"Tell the President about what happened and let him send more men. I will fucking
kill that asshole." Tumulong ako sa Dad ko sa paanong makakapasok kami sa
headquarters.

They were all busy, refilling the guns, dumping the dead enemy's bodies, and
preparing the bombs and knives.

Ako nama'y abot-abot ang kaba habang tumutulong. I still can't process everything,
on how he is still alive.

Why is he the head of this agency? Why didn't he helped us?

"Whatever happens, I want you to stay safe. I will let you come with us pero kung
sakaling maging alanganin ay hindi ka tutuloy." Pangaral ni Daddy.

I nodded.

"You and your Mom's safety is our priority so, help me." Nakita kong iniikot nya
ang tingin at nagsalita.

"Archer, come here." I saw how my husband jogged near us.

"Yes, Sir?"

"Take good care of my daughter. Kapag dating natin roon ay gusto kong siguraduhin
mo ang kaligtasan nya." Ani nito.

"Gladly, Sir." Ani Zeij at bahagyang dumikit sa akin kaya napakagat ako ng labi.

"And one thing," He stopped and I saw how my husband turned white.

"I'll talk to you later." He said coldly.

"F-For?"

"For you  touching my daughter." Aniya at natigil rin ako roon. "I just don't let
my daughter touch by any men but you hugged her."
"B-Because she's my--"

"We'll go in five, protect her. I am counting on you, kapag nagkagalos 'yan, my gun
is always ready for you." Kinasa ni Dad ang baril at pinakita kay Zeijan at nakita
ko ang panlalaki ng mata ng asawa ko.

I almost laughed at his reaction, nakita kong sumulyap sa akin ang Daddy ko bago
ngumiti at tumalikod.

He left but my husband remained staring at him.

"Uy..." I tugged his cheek and chuckled when I saw his lips turned pale.

"Mister?" I called him and reached for his cheek at doon lang sya napatingin sakin.

"D-Dad mo talaga sya?" I nodded and smiled. Nakita ko ang pagrehistro ng kaba sa
mukha nya at napalunok.

"Patay..." He whispered and shook his head. I laughed and reached for his face for
a quick kiss.

"Why?" Tanong ko. Inabot naman nya ang baywang ko at maya-maya'y tumungo at yumakap
habang nakasubsob sa leeg ko.

"Asar sakin 'yan..." Nanghihinang bulong nya. Mas napatawa ako at hinaplos ang
buhok nya.

"Why?"

"I am too fund of annoying him everytime and now, I'm fucking dead." Bigo nyang
sabi.

Everything is ready. Zeijan hacked the cameras inside the headquarters and saw my
Mom and friend's condition. Nasa isang madilim na kwarto sila at napapalibutan ng
mga lalaking may malalaking baril.

My Mom was still crying, same as my friend, Trece. Si Hawk nalang ang nanatiling
malakas at pilit kumakawala pero binubugbog lang sya ng mga tauhan roon kahit anong
gawin nya.

My Dad and Zeijan is mad, I saw my Dad kicking the chair as he looked at my Mom's
situation. Si Zeijan naman ay mariin at halos pasigaw na para utusan ang mga tauhan
na sumakay na at umalis.

I was with Zeijan the moment we left, I saw how his hand on the steering wheel
tightened. Si Daddy naman ay nasa isang sasakyan at mas nauna pa sa amin.

He was eager in saving my Mom at halos mamatay naman ako sa kaba habang mabilis na
pinapaandar ni Zeijan ang sasakyan.

"You don't have to fight, you can just stay--"

"No," Iling ko. "I will help in saving my Mom." Sagot ko.

"What if something happened?" Nilingon nya ako at nakita ko ang pagkabigo sa mata
nya.

"I was damn scared when I saw you with Brad, natakot ako. I can't afford to lose
you..." Mahinang sabi nya at nilingon ako.
"Zeij..." I sighed and touched his arm. "I will be safe, no matter what..." Sagot
ko.

"You'll protect me, right?" I smiled.

"Damn it, I will give my life just to protect you..." He said and took a glance at
me. Nang abutin nya ang kamay ko ay kaagad kong hinawakan ang kanya.

I let our fingers intertwined at kaagad kong hinalikan ang likod ng palad nya bago
pisilin.

"Salamat..."

"You stay here without my command." Zeijan commanded his men.

"Yes, Arch..." Ani Phoenix.

"Once we got inside, I want you to tell Axel and the team to go." Ani nito.

I quickly get the gun and put it on my jeans. I strapped a knife on my leg and the
armalite on my back.

"Be safe, Alicia..." My Dad suddenly told me, kaagad akong nag-angat ng tingin at
tumango.

"Yes, Dad. I will save Mom." Sagot ko.

"When you got inside, stick with Archer. He'll keep you safe. Connect with me
immediately and we'll attack." Ani nito. I nodded.

"Noted, Dad." I smiled. Kaagad naman syang yumakap sa akin at humalik sa noo ko.

"I promise to keep you and your Mother safe." Bulong nya sa akin. "Babawi pa ako sa
pagkawala ko. Pangako."

We will be the first one to enter the headquarters. Dahil sa kabisado ko rito ay
walang choice si Zeijan kung hindi ang isama talaga ako.

My Dad with his men is outside, hiding, waiting for our instruction before they'll
attack.

We went to hole on the ceiling. Nauna akong gumapang at nakasunod sa akin si

Zeijan. It was too hot in here, masikip rin masyado at medyo madilim pero kailangan
naming gawin ito.

"Left, baby..." I crawled to the left, naramdaman ko naman si Zeijan sa may paahan
ko kaya napalingon ako.

"It's hot in here..." He breathe.

"Hmm," I chuckled. "Ginusto mo 'to, diba?"

Ngumiwi sya pero napailing at napasinghap ako ng paluin nito ang pang-upo ko.

"Go, baby... We won't take much time here. It's damn hot." Napailing nalang ako at
binilisan.

Sinilip ko ang ibaba at nakitang may mga tauhan roon na naglalakad. They seemed
relaxed. Paniguradong hindi pa nila alam ang nangyari kina Brad.

"Ang tagal nung pamangkin ni Boss. Nakuha kaya nila 'yung Archer?" We both stopped
when we heard that.

"Hindi ko alam, baka bukas dala na iyon dito. Kung hindi kasi at natalo sila, tiyak
na patay itong mga kaibigan nung babae." Ani nung isa.

Kumalabog ang dibdib ko.

"Faster, baby. On the right side this time." Doon lang ako natauhan. Mabilis akong
gumapang patungo roon at halos sundan na namin ang mga lalaki habang naglalakad
sila.

I saw them went Inside the room at wala na kaming maiikutan rito sa itaas kaya
tumigil ako.

"This is the end." Sambit ko at nilingon si Zeij. "We have to get out of here and
get
inside."

Iniabot ang kamay ko at iniabot sa akin ni Zeijan ang screw. I screwed the barrier
and it fell, kaagad kong sinilip ang ibaba at nang makitang walang kahit sino ay
nagsalita ako.

"Clear, Zeij."

"Be careful, Ree..." I nodded and moved my body to jump on the hole. I landed
smoothly on the floor at narinig ko ang pagbagsak at nakita kong nasa tabi ko na
rin si Zeijan.

He was dripping with sweat, ang kanyang buhok ay medyo basa na rin kaya ngumuso
ako.

"Here," I handed him the handkerchief pero nanatili lang syang nakatingin roon kaya
marahang inabot ko sya at pinunasan ang mukha nya.

"Thank you..." He smiled and his eyebrow lifted kaya tumango ako kaagad ay pinisil
ang ilong nya.

"Welcome," Sagot ko at nang umawang ang labi nya para magsalita sana ay nakarinig
kami ng yapak.

I lowered the hanky as he grabbed my arm to hide. Pumunta kami roon sa may gilid at
kaagad kong inihanda ang baril ko pero inabot ni Zeijan ang kamay ko para pigilan
ako.

"Not now, Misis..." Iling nya. I saw him took a peek on their location and saw him
click his earphone before talking.

"We're inside." Imporma nya roon sa labas. "Yeah, we'll go to their room and once
we got them out, I'll call you again."

"Let's go..." Bulong nya. I nodded. My grip on the gun tightened as we walked
quietly. Zeijan was wearing his black shirt and leather jacket, ang isang kamay nya
ay may hawak na baril habang ang isang kamay naman nito ay nakahawak sa pulsuhan
ko.

I am looking everywhere with my gun in the air. Nang makitang may isang CCTV camera
roon ay kaagad kong tinawag si Zeijan at nakita kong ngumisi lang sya sa camera.

"Zeij! We will be seen here!" Tawag ko.

"No, that was Axel, Ree..." Aniya sa akin at bumilog lang ang bibig ko roon.

"Doon tayo sa kanan." I told him.

"Got it," He said.

We walked cautiously, hand on hand. Malakas ang pagkabog ng dibdib ko at sabay

kaming nagtago sa isang gilid ng may narinig kaming naglalakad.

I took a glance and saw an armed man kaya kaagad akong sumenyas kay Zeijan. He
nodded, his blue eyes pierce through me as he put his fingers on his lips.

"One..." He mouthed. "Two... Three..."

He smacked the man with his gun, kaagad itong napaayos kaya sinipa ko ang paa nung
lalaki. Hinampas ni Zeijan ang batok nito kaya kaagad itong nawalan ng malay na
kaagad ko namang sinalo.

Zeijan helped me as we quietly placed the man on the floor and confiscated his
guns.

I put one on my jacket and Zeijan put one on his back.

When he pointed the way ay kaagad akong umalis at pumunta sa likuran nya. We were
back to back, him pointing the gun on his way and me on the back.

"May nakapasok!" I immediately pull the trigger and shoot them. Natamaan ang isa at
ang isa'y nakatakbo kaya napamura ako.

"Run!" I exclaimed. Zeijan grabbed my arm as we ran, nag-alarm ang buong lugar, the
light turned red for emergency at kaagad kong nakita ang mga lalaki roon patungo sa
amin.

I heard Zeijan's gunshot at kaagad akong tumalikod sa kanya para tumulong. I shoot
every man who'll get on our way.

I kicked someone's face before shooting his head with my gun.

"Alyx!" I tucked when Zeijan shouted at mabilis na naiwasan ang bala mula sa
kalaban.

Itinapon ko ang baril nang maubusan iyon ng bala at akmang bubunot mula pero may
sumuntok
sa sikmura ko.

I gasped in shock. Natumba ako sa lapag at nang kinasa nung lalaki ang baril at
akmang itutok sa akin ay kaagad syang nawala sa landas ko dahil sa sipa ni Zeijan.

I saw him punched the man's face as he twisted his neck.

Mabilis akong tumayo at inabot ang kutsilyo. I immediately went on my husband's

back as I watched him shooting the enemies with two guns on each side of his hand.

"Zeij!" I screamed at mabilis syang umikot patabi nang ihagis ko ang kutsilyo sa
kamay ko.
The knife struck the man's throat at the other man's chest.

I then get two guns on my back and helped him shooting. Mas dumami ang mga tao,
nang maalala kong may mga kasama pala kami sa labas ay kaagad akong tumawag sa
kanila roon para sa tulong.

I heard the glasses shattering, sabay kaming napalingon ni Zeijan roon at nakita ko
ang mga armadong lalaki na pumasok roon para tulungan kami.

The men all wore a black gear, may malalaki ring silang baril at kaagad akong
nahatak ni Zeijan para makalayo.

"We have to save your Mom!" We ran towards the room pero hindi namin nagawa nang
may mga armadong lalaki rin doon.

Zeijan held my arm and hid me behind his back.

"Ayun sila!" I heard gunshots, at kahit anong pilit ni Zeijan na itago ako sa
likuran nya ay hindi ako pumayag. I immediately took a glance from his back and put
my arms on the side of his waist to shoot.

"Damn, woman!" Zeijan cursed and shifted his position, putting both of his arms
above my shoulder to shoot those men behind me.

I cursed as we both shifted our position, back to back and put both of our hands in
each side to shoot those men coming from our side.

"Go!" We ran, I throw daggers towards the enemies way.

"Baby!" Sa paglingon ko kay Zeijan ay nakitang naubusan na sya ng bala kaya mabilis
kong hinugot ang magazine sa bulsa ko at hinagis sa kanya.

He immediately catched it and quickly put it on his gun before shooting again.

I gasped when I saw Berto shooting and rage started filling inside of me. This
bastard!

Pinatamaan ko sya. Napamura ito at pilit akong hinablot kaya nabitawan ko ang baril
ko.

Siniko ko sya at hinila ang buhok nya pero nasampal nya ako kaya pumaling ang ulo
ko.

"Fuck you!" I screamed.

"Putangina mo! Halos patayin mo na ako kanina!" He screamed on my face at

napasinghap ako ng sakalin nya ako.

I coughed and punched his face pero nanatili syang nakahawak sa leeg ko. I chocked
when he gripped my neck tighter.

I kicked him pero naipit nya ang paa ko at muli akong sinampal.

"Puta ka! Sana pinatay na kita noon pa! Pahamak ka! Sana natuloy nalang ang
paggahasa ko sayong malandi--" Someone punched him.

Napahugot ako ng malalim na hininga nang mawala ang kamay nito sa leeg ko. I
coughed, nang mapalingon ako ay nakita kong nasa lapag na si Berto habang si Zeijan
ay nasa taas nito.

"Fuck you! Fuck you!" Zeijan cursed loudly as he punched the man repeatedly.

"You fucking asshole! This is for hurting my wife!" Zeijan exclaimed, his voice
filled with anger.

"Tangina, dapat sa inyo pinapatay!" Berto shouted as he tried to fight back but to
no avail, he can't.

I shoot everyone who'll get here at sa muling paglingon ko kay Zeij ay nakita kong
inabot nya ang baril sa likuran nya.

"And this is for molesting my wife, you fucking asshole!" Zeijan gritted his teeth
as he point the gun on his forehead before pulling the trigger.

Kumalabog rin ang puso ko nang makita ang walang buhay na katawan ni Berto sa
lapag, his blood splattered on the floor at ang malamig na mga mata lang ni Zeijan
ang nakita ko matapos.

His blue eyes are almost bloodshot, raging with anger and disgust. Nakapirmi ang
mga labi nya at igting ang mga panga nya.

"Zeij..." I muttered and ran towards him. Mabilis kong binalot ang braso ko sa
kanyang likod at napasinghap si Zeijan at maya-maya'y niyakap akong pabalik.

"S-Sorry, Ree..." He whispered at paulit-ulit akong tumango at mas niyakap sya. "I-
If I could just turn back the time, I-I won't ever let you touched by this man...
Patawarin mo ako, hindi kita natulungan..."

"N-No, baby..." Iling ko at maya'y napasinghot sya. "You're not at fault, wala kang
kasalanan rito..." Bulong ko at inabot ang pisngi nya para punasan ang mga luha
nya.

My poor baby...

"Calm down..." Bulong ko.

We get into my Dad's command. Hawak ang baril nya'y nauna sa amin si Daddy.

Armed men was infront of us, sila ang sumisipa sa bawat pintuan na papasukin para
malaman kung nasaan sila Mommy.

"It was I think at the last left side, doon madalas sila nagdadala ng tao." Bulong
ko sa asawa ko.

Zeijan nodded before telling this to his people. Humawak sya matapos sa baywang ko
at hinaplos iyon maya namungay ang mata ko.

Please, Lord. K-Kahit napakasama kong tao, please, I am begging you to keep us all
safe. I want to have my family back, my friends and my husband. Please, I want to
have them back. I am begging you, Lord.

"What are you doing Archer?" We both stop when we heard my father's voice. Mabilis
ma
nabitawan ni Zeijan ang bewang ko at napatingin kami sa kanya.

I saw his sharp eyes as he stared at Zeij.

"P-Po?"

"I told you to protect her, not touch her." Ani Daddy at nakita kong napalunok si
Zeijan at tumango.

"O-Oh, yes, Sir..." He stuttered.

"They're here!" Senyas ni Axel sa unahan. He pointed the door and the men get
readied.

I readied my gun, kaagad na inilagay ako ni Zeijan sa likuran nya at si Daddy naman
ay naroon na sa unahan.

I saw how the Axel kicked the door opened and pointed his gun inside.

Hinila ko si Zeijan roon at napasinghap ako nang makita si Antonio roon kasama ang
mga tauhan nya.

My heart constricted at the sight of my Mother, she has dried tears on her face at
mas nanlumo ako nang makita si Antonio sa likuran nya habang nakatutok ang baril sa
ulo nya.

"Fancy seeing you here..." Ani Antonio na may malaking ngisi.

"No!" I screamed.

"Alyx!" Zeijan pulled me pero kumawala ako sa kanya at lumapit roon pero itinutok
ng mga lalaki ang baril nila sa akin.

"Let her go!" Mariing sabi ko.

"Mautak ka ano, Alyx?" Tawa ni Antonio. "Talagang nakipagkampihan ka sa mga iyan

para rito? Don't you think it's useless if I just kill your Mother and them infront
of you?"

"Hindi!" Sigaw ko.

I felt my husband's presence behind me.

"At... Talagang kasama mo pa 'yan?" Halakhak ni Antonio ng makita si Zeijan.

"Let her go." Malamig na sabi nito. Mas napatawa si Antonio rito.

"And do you think I will follow you?" He mocked Zeijan. Nang lingunin ko ang mga
kaibigan ko ay nakita ko ang lumuluhang si Trece at ang duguang si Hawk.

My mouth parted at muling napaharap kay Antonio.

"Let them go... Please..." Bulong ko. I gasped when he pointed the gun more on my
Mom's head.

Umalpas ang luha sa mga mata ni Mommy habang nagmamakaawang nakatingin sa akin, she
probably wants me to just go and leave her.

She groaned pero umiling ako.

No, Mom, ililigtas namin kayo.

"Bakit hindi nalang kayo umalis rito?" Ani Antonio kina Zeijan. "Once I blow this
bitch's head ay wala na namang kwenta ang pagpunta nyo. Leave, iwan nyo dito ang
babaeng 'yan." Ani Antonio.

"No..." Mariing sabi ni Zeijan at hinawakan ang braso ko.

"Then, what should I do? Kung mapapatay nyo naman ako ay mas mabuti nang mamatay
muna ang mga ito..." Ngisi nya.

Kumalabog ang dibdib ko. I began shaking my head.

"N-No, sasama nalang--"

"No, Alyx!" Zeijan gripped my arm to let me stay on my place.

"Go, Viper. Come here or I will blow your Mother's head off." Iwinasiwas ko ang
kamay ni Zeijan.

He stared at me shaking his head at malungkot akong ngumiti sa kanya. Antonio

laughed devilishly.

Zeij...

"Go, kung ayaw mong patayin ko ang Nanay mo para magkita na sila ng Tatay mong--"

"What?" Sabay kaming napalingon nang may magsalita. It was my Dad, malamig ang mga
mata nya na nagpakita roon at nakita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Antonio.

The smirked on his face faded at the mere sight of my supposedly dead father.

"Fancy seeing you here, Antonio..." Dad smirked.

I saw how my Mom's eyes widen, nalaglag ang mga luha sa mga mata nya at nakita ko
rin ang hindi makapaniwalang mukha ni Antonio.

"How..." Antonio muttered at nang magkatinginan kami ni Zeijan ay kaagad nya sa

aking hinagis ang baril na kaagad kong itinutok at pinaputok kay Antonio.

His gun fell at nagsimula na ang gulo, mabilis akong sumugod at sinuntok ang mga
lalaking nakapalibot roon. Zeijan, on my side is fighting as he protect me.

Nakita ko ang pagsugod ni Daddy kay Antonio at mabilis kong tinakbo ang distasya ng
lumuluha kong ina.

"Mommy!" I removed the rope on her hand at ang malambing at malungkot nyang mga
mata ay nakita ko.

Her mouth parted at kaagad ko syang niyakap nang mahigpit at lumuha sa balikat nya.

"Mommy... Sorry..." I sobbed. Humiwalay ako sa kanya at nakitang umiiyak na rin

sya, she was groaning and I saw her took a glance on my Father who was fighting
Antonio.

"B-Buhay si Daddy, Mommy... He'll save us, he's alive..." Napahagulgol sya.

Sa muling pagsulyap ko sa mga kaibigan ko ay nakita kong nakatayo na ang dalawa

mula sa pagkakatali at nakita ko kung paano ihagis ni Zeijan ang baril nya sa
direksyon ni Hawk.

They shoot the men at nanatili lang akong nakaprotekta sa Mommy ko habang ang asawa
ko ay nasa harapan ko at pilit kaming itinatago.

Unti-unting naubos ang mga kalaban at nakita ko ang pagbagsak ni Antonio sa lapag
sa isang suntok ng Daddy ko.

"I... Will fucking kill you."

"Go, patayin mo..." Halakhak pa ni Antonio na umuubo pa ng dugo. "I played well
with your family, pinagkatuwaan ko sila..."

He shoot his arm, napamura si Antonio at napahawak sa balikat nya.

"That is for fucking with my life!" Mariing sigaw ng Daddy ko. He shoot his other
shoulder, making him scream.

"That is for making my family suffer!" Sigaw nya at sinipa ito. Nakita ko ang
paghampas ni Daddy ng baril sa nguso nito bago unti-unting itinapat ang baril sa
noo nito.

"Tangina mo!" Antonio screamed.

"Fuck you too..." Dad said mockingly and spitted.

"And this is for the years I am not with my family." He said hardly and laughed
mockingly at him. "Goodbye, asshole. May you rot in hell."

I saw how my Dad gripped the gun on his hand and in one shot, Antonio fell on the
ground with a bullet on his head.

Nanghina ako roon at napahinga ng malalim. I saw how my Father fell on the ground
at mabilis kaming nilingon at nakita kong ang pagkintab ng mga mata nya.

Napahagulgol ako at napasapo ng bibig ko, lalo na ng tumayo sya at halos takbuhin
ang distansya namin. I sobbed harder when he reached my Mom, hugging her tightly as
he cried on her shoulder.

"C-Carmina..." Bulong nito. My Mom cried and lowered her head on his shoulder.

"A-Al..." My mother muttered at nanghina ako roon at mabilis na yumakap sa kanilang

dalawa.

My father sobbed as he held both of us tight, not wanting to let us go.

"I-I'm sorry... I'm sorry..." Dad sobbed, apologizing.

Humiwalay ako sa kanila at hinawi ang mga luha ko, my heart just coudn't get what's
happening.

My heart almost burst in happiness as I looked at my parents reuniting. Something

touched my heart, looking at this sight.

This is the sight I've been wanting to see... My parents, my love one's safe...

Napalingon ako.

I saw my husband on the ground, staring at me. His blue eyes shined with tears on
his cheek.

He smiled at mabilis akong tumakbo sa kanya. I kneeled infront of him and hugged
him. Suminghap ako sa balikat nya at dinama ang init at pagmamahal na hatid nya.

He held me, touching my nape as he hugged me tightly.

"M-Mister ko..." Bulong ko.

"I am happy for you..." Paos nyang sabi at inabot ang mukha ko. He caressed my
cheek and I saw how his eyes smiled when he did.

"I am so proud of you, Ree..."

"Zeij... Salamat..." Bulong ko at kinagat ang labi ko para maiwasan ang pag-iyak.

"Don't cry..." Marahang hinawi nya ang luha ko at hinuli ang tingin ko.

"I love you..." Sinsero nyang sabi at masuyong hinalikan ang noo ko.

Kabanata 26
149K
5.39K
2.85K
Kabanata 26

"Report this immediately to the President," Ani Dad habang tulak ang wheelchair ni
Mommy.

"Yes, Sir." Ani Axel.

"Inform me of the number of casualties and send that asshole earlier in jail." Sabi
nya. He was referring to Brad, tho, may tama sya ay buhay pa rin iyon.

Uuwi na kami ngayon, it was a long day, indeed. Malalim na ang gabi at nakakapagod.

"Alicia, anak, saan nyo gusto tumuloy?" Ani Dad kaya nabaling ang atensyon ko sa
kanya.

"Po?" I asked.

"Where do you wanna stay for now? Doon ba tayo sa unit nyo ng Mommy mo o sa bahay
ko?" Napaisip ako pero nang maalala ang nangyari sa unit namin ay umiling ako.

"Your house is fine, Dad." Sagot ko. "I wanna see where you're living..." Ngiti ko.

"Alright..." He smiled sweetly at maya-maya'y nakita kong tumungo sya para silipin
ang Mommy.

"Hon, we'll stay at our house, 'kay? So I can keep you both safe..." Kausap ni
Daddy at hinaplos ang mukha ni Mommy.

My Mom groaned and I saw a small smile on her face kaya napangiti ako ng matamis.

Nang sumulyap ako sa asawa ko ay nakita kong nakaupo sya roon sa may silya at
nakatitig sa akin. I smiled at him, ngumiti sya pabalik at itinaas ang bote ng
tubig na iniinuman nya.

"Uh, Dad?" I called my father's attention.

"Yes, Nak?" Nag-angat sya ng tingin.

"Uh, may pupuntahan lang po ako saglit..." Mahinang sagot ko. He nodded and smiled
kaya naglakad ako palapit kay Zeij na kaagad tumayo para paupuin ako sa upuan nya.

"No, ikaw nalang ang umupo..." I told him. Umiling naman sya sa akin at inabot ang
daliri ko.

"Rest, baby... I know you're tired." Aniya sa akin. He motioned me to sit at nang
maupo ako roon ay kaagad syang dumukwang sa harapan ko at inabot sa akin ang
mineral water.

"Thank you..." I drank the water and gave it back to him.

"Maayos ang pakiramdam mo?" Tanong nya. I nodded. I saw a small wound on his
forehead kaya inabot ko iyon at nakita ko ang pagpiksi nya.

"Gamutin natin..." I told him.

"Hmm, pero walang alcohol, huh?" I chuckled. Ngumisi naman sya at inabot ang daliri
ko para halikan ang likod ng palad ko.

"Okay," Sagot ko, I caressed his cheek, nanatili naman syang nakatitig sa akin
habang nakadukwang roon.

"Pagod kana? You wanna sit here?" He shook his head.

"Kapag uupo ako dyan, gusto ko sa lap kita..." Aniya. Natawa ako. He looked like a
kid sitting there habang nakatingala sa akin.

Malambing ang mga mata nya at may ngiti na nakaguhit sa labi nya.

"Sige, I wanna sit on your lap too..." I played along. That made him smile even
more, akmang tatayo na sya nang makarinig kami ng boses.

"What's the matter here?" My eyes widen. Nanlaki rin ang mata ni Zeijan at
napabalikwas ng tayo, muntik pa syang matipalok kaya napasinghap ako.

"Sir!" Zeijan laughed awkwardly. Napatayo rin ako roon at nakita ang seryosong
mukha ng Daddy ko.

"Anong meron dito?" He asked. Sumulyap sya sa akin at maya-maya'y pabalik kay
Zeijan na napapalunok sa tabi ko.

"Uh, ano..." Zeijan cleared his throat. "Uhm, Sir, I want to introduce myself--"

"Oo na, ikaw si Zeijan Gwapo Sandejas, whatever..." Umirap si Daddy. I laughed.
Nakita kong namula ang mukha ni Zeijan at napakagat ng labi.

"What? Bakit may gwapo?" Tawa ko.

"He used to introduce himself over and over again kapag nagkikita kami. This jerk
always says that annoying word. Kala mo naman totoo." Sikmat ni Dad.

Naubo si Zeijan at napatawa ako at inabot si Zeij.

"Really, Zeij?" Tawa ko. He shook his head, halos mamula na sya sa kakaubo at maya-
maya'y napailing ang Daddy ko.

"Close kayo?" Ani Dad sa akin. Napangiti ako at tumango.

"I was just kidding Sir, I mean--" Hindi magkandaugaga si Zeijan.

"Whatever, Sandejas." Ngiwi ni Dad.

"Sir, Joke lang talaga--"

"Let's go home, Alicia..." My Dad cut him off. Hindi na ako nakaimik roon, si Zeij
naman ay nakatulala sa tabi ko kaya nang tumalikod si Dad ay hinawakan ko ang kamay
nya.

"Laban?" Tawa ko.

He nodded and licked his lip. "This is suicide, Misis..." He whispered.

"Ayan kasi, bakit mo kasi inaasar?"

"Di ko naman kasi alam..." He whinned. Napakamot pa sya ng kilay nya.

"Alicia!" My Dad called me as he walked towards my Mom kaya napabitaw ako kay Zeij.

"Tinatawag na ako. Bye, Mister, bukas nalang..." Sulyap ko sa asawa ko at makitang

nakanguso sya sa akin. He pouted, umangat naman ako para hagkan sya pero hindi pa
nagkakadikit ang labi namin ay narinig ko ang boses ni Dad.

"Faster, Alicia!" Napatindig ako at ngumisi nalang kay Zeij.

"Bye!" I waved at him at nanlulumo lang syang nakatanaw sa akin at umiling.

This man, sa lahat ba naman kasi ng pagtititripan, Daddy ko pa?

I turned my back at him, maybe later or tomorrow, ipapakilala ko na sya ng pormal

sa Daddy ko. Bahala na.

I jumped when I felt an arm on my shoulder, pipilipitin ko na sana 'yun pero

natigil ako nang may malambot na labi ang humalik sa pisngi ko.

My forehead creased. Napalingon ako roon at nanlaki ang mata ko nang makita si
Zeij.

"Oh? What are you doing?" He grinned and held my cheek to kiss my lip.

"Makikisipsip ako..." He said and gave me a peck again. "Pray for me, love you..."
Bigla syang humiwalay sa akin at maya-maya'y nagjog at tinawag ang tatay ko.

"Sir!" He screamed. Hindi sya hinarap ni Dad kaya mas binilisan nya ang takbo nya.

"Tiger!" Ulit nito pero hindi sya pinansin ni Daddy. Napahawi nalang ako sa buhok
ko at inayos ang jacket ko.

"Papa!" Zeijan screamed. I stopped, napatigil rin si Dad at kunot-noong bumaling sa

lalaki.

"Are you saying something?" My Dad asked strictly.

"P-Papa-drive ka?" Napakamot ng ulo si Zeij. "I mean, ano, ako nalang. Magaling
ako..." He laughed awkwardly.

Ang ending, Zeijan drove us home, di naman na nagreklamo si Dad dahil siguro'y
tamad na rin magdrive at pagod na.
I was seating at the backseat with my Mom. Doon sana ako sa tabi ni Zeij pero hindi
pumayag si Daddy at sinabing dapat daw lalaki ang sa harapan kaya di na ako umalma.

Pansin ko ang pasulyap-sulyap ni Zeij doon sa may salamin sa likuran, sa akin, kaya
nginingitian ko sya.

"Eyes on the road, Archer!" My Dad hissed.

"Yes, Sir!" Napaayos ng upo si Zeij at lumingon pabalik sa daan. Napabungisngis

ako.

"Kanina ka pa tingin ng tingin sa anak ko!" Simangot pa nya.

"S-Sorry..." Tikhim ni Zeijan kaya napangisi akong lalo at niyakap ang Mommy ko.

Patay kang bata ka.

We stopped in a mansion, namangha pa ako pagkakita roon kaya napahawak ako sa

dibdib.

"Is this yours, Dad?" Tanong ko.

"Ours, Ali..." Sagot ni Dad. I smiled and nodded.

"Ang ganda..." I said, amazed.

"Nagpagawa na rin ako ng bahay natin, maganda, gusto mo makita?" Biglang lapit at
sabi ni Zeijan.

"Talaga?" Tanong ko. He smiled and wiggled his brows.

"Oo, Misis, matagal ko ng napagawa--"

"Napagawa ko na rin ang kabaong mo..." Napaubo ako nang marinig ang boses ni Dad.

"Sir! Joke lang, ito naman..." Tawa ni Zeij. Napansin kong namumutla nanaman sya at
napatakip nalang ako ng bibig para di sya pagtawanan.

"Ipasok mo 'yung wheelchair ni Carmina." Simangot ni Dad sa kanya at nagmamadaling

lumapit naman si Zeij sa kotse at kinuha ang wheelchair ni Mommy.

"Dami mong satsat, kanina mo pa nilalandi ang anak ko..." Reklamo ni Dad sa pilit
na nakangiting asawa ko.

Napabungisngis ako. Napatingin sa akin si Dad at nagsalubong ang kilay nya.

"H'wag kang tatawa-tawa dyan, Alicia. Isa ka pa." Napalabi ako. "Sya sige, pasok sa
bahay!" Sermon nya kaya napasulyap ako sa asawa kong may hawak na wheelchair bago
napanguso at pumasok na.

Amazement filled me as I entered the mansion. It was filled with expensive and
world-class paintings, kulay puti ang pintura ng bahay at kaagad na nabaling ang
pansin ko sa isang litrato roon.

Inabot ko iyon at namangha nang makita ang litrato namin nila Mommy. It was years
ago, bata pa ako roon at ang Mommy ko'y nakakatayo pa. We looked happy here, mabuti
ay naitago pa ito ni Daddy?
"Anong gusto nyong kainin, Nak?" My Dad suddenly asked kaya naibaba ko ang frame.
Sa paglingon ko ay nakita kong nasa sofa si Mommy habang si Zeij naman ay pumasok
at buhat ang wheelchair.

"Anything po..." Sagot ko at ngumiti. Lumapit ako sa sofa at yumakap ulit sa Mommy
ko habang ipinapalibot ang tingin sa paligid.

Who would have thought I can have my whole family back? Sinong mag-aakalang ang
pangarap ko noon ay magiging totoo?

All I dreamt is to have a peaceful life yet God gave me more. Na kahit masama akong
tao ay pinakinggan nya ang dasal ko. I only asked for grains but he gave me a
cooked rice, ika nga.

"Ano bang masarap kainin?" Napaisip si Dad.

"Uh, Sir, I can cook..." Biglang singit ng asawa ko.

"Oh?" Nakita ko ang pagtaas ng kilay ni Dad.

"Yes po, kahit anong dish pa 'yan!" Pagmamalaki nya. Napangiti ako, I suddenly
remembered his "jobs" when we're still in the island.

"Baka sunugin mo ang kusina ko? I can let the chef cook--"

"I volunteer!" Ani Zeij at itinaas pa ang kamay nya. "Uh, ako na po ang
magluluto..." Sumulyap sa akin si Zeij and I gave him a thumbs up.

"He cooks well, Dad. Let him." Kumbinse ko kay Daddy at nanliit pa ang mata nito
kay Zeijan pero sa huli ay napatango nalang.

"Okay, okay, do whatever you like..." I saw Zeijan smirked. Maya-maya'y sumulyap
sya sa akin at kumindat bago nagtuloy sa kusina namin.

Nagbihis ako ng mga pinabili ni Daddy na damit para sa amin at hinayaan ang nurse
na gamutin ang sugat ko. My Mom is with my Dad, nagamot na sya ng nurse at saglit
akong sumulyap sa kusina kung saan nagluluto si Zeij.

"Uhm, after this, can I borrow the kit?" Turo ko sa medicine kit sa lamesa.

"Sige po," Ani ng nurse. I smiled. Pinagpatuloy nya ang paggamot ng sugat sa may
pisngi at sa may labi ko.

Ako nalang ang gagamot kay Zeij, nagbihis lang kasi iyon pero hindi pa nagagamot
ang galos nya.

Nang matapos ang paggamot ay tumayo ako. Dala ang kit ay pumasok ako ng kusina at
naabutan ko si Zeijan na naghahalo ng niluto nyang sinigang na pork.

"Mister," Tawag ko. Napalingon naman sya sa akin at napangiti ng makita ako.

"Misis, kiss!" I chuckled. Lumapit ako sa kanya at tumingala at nangingiting inabot

nya ang labi ko para sa mabilis na halik.

"Love you, tikman mo nga kung masarap..." Inilahad nya sa akin ang niluto nya at
hinipan bago isubo.

I tasted it, napatango ako at ngumiti.

"Masarap..." I gave him a thumbs up. Nakita ko ang pagngiti nya at paghugot ng
hininga.

"Well, I hope Tiger will get to eat this..." Aniya sa akin kaya hinawi ko ang buhok
nya at nagsalita.

"He'll love that," Sabi ko. "It tastes good, don't worry..." Malambing kong sabi at
pinatay ang kalan, maya-maya'y hinawakan ko sya paupo sa stool.

"What will you do?" Tanong nya habang tinitingala ako.

"I'll clean your wound," Sagot ko. I saw him took a glance at the kit at nang
makitang may hinahalukay ako roon ay kaagad syang nagsalita.

"No alcohol, please?" Aniya habang sumisilip sa lagayan roon.

"I don't get you, Zeij..." Panimula ko bago maglabas ng cotton. "You weren't afraid
to die yet you're afraid of alcohol and cockroaches..."

"Masakit kasi..." Nguso nya sa akin.

"So, hindi masakit ang suntok at tama ng baril?" Tanong ko.

"Masakit," Aniya sa akin. Natawa ako at naglabas ng agua.

"Ayan 'yung bumubula?" Aniya. I nodded.

"Hindi 'to masakit, I promise..." Sagot ko. "Naghilamos ka na ba?" Tumango naman
sya at nagsimula na akong linisin ang sugat nya.

He just stared at me while I fix him, halos hindi na sya kumurap kaya bigla akong
nahiya at napalabi.

"Stop staring at me," Hinawi ko ang mukha nya. Natawa naman sya at umayos ng upo.

"You're just beautiful, I can't stop staring at you..." He said. Sumimangot ako at
mas lumaki ang ngiti nya. "Promise, ang ganda ng Misis ko..." Asar nya.

He tickled me, napaigtad ako roon at pinisil ang ilong nya.

"Zeijan!" Reklamo ko. He shrugged and moved his hand on the small of my back to
pull me slowly towards him.

"The wounds are nothing for you," Aniya sa akin. "I am fine as long as I'm sure
you're safe..."

My cheeks flushed. Nakagat ko ang labi ko at tumikhim para itago ang kilig.

"Ang cheesy," Tagong ngiting sabi ko. Sumulyap ako sa kanya at natitigan ko ang
asul nyang mga mata.

That's really one of the reasons why I am into him... His eyes like vast oceans, so
deep with secrets.

"How's Zid?" Tanong ko sa kanya. I suddenly remembered him saying his sister was
sent in the hospital.

He stopped when I said that, his eyes shifted to a gloomy one.

"She fainted..." Aniya sa akin kaya kumunot ang noo ko.

"Why?" Humila ako ng stool at umupo sa tabi nya.

"Stress," He sighed. "She's been drown to her work, ayaw paawat. She's too
dedicated that she forgot to take care of herself and her daughter..." Aniya sa
akin.

"Wala syang katulong?" Tanong ko.

"I tried helping her but she declined." Sagot nya sa akin. "Kuya is managing the
firm, si Dash naman sa airline and well, me, I am into bars and restos. Minsan
naman sa agency..." Aniya sa akin.

"Kamusta na sya?" Tanong ko. Marahang inabot ko ang baba nya para lagyan ng band
aid ang
gilid ng noo nya.

"She's fine now," Aniya sa akin. "Nakauwi na sa bahay, we asked her to take a week
off, hindi ko lang alam kung gusto nya."

I sighed. I felt bad for her sister, she must have been in a lot of stress.

"Talk to her, 'kay? Masama 'yan sa kalusugan. Baka magkasakit pa sya sa kakatrabaho
nya..." He nodded and wetted his lips.

"I will, thank you..." I smiled and nodded. Chineck ko pa ang pagaling nyang daplis
sa may braso at pinalitan ng takip.

Abot-abot ang kaba ni Zeij nang mapunta na sa hapag sina Daddy. Halos magpalpitate
sya kaya natawa ako at bumulong.

"Fighting, Zeij!" I whispered pero sa halip na lumakas ang loob ay mas namutla sya.

Animo'y may wrestling habang nasa hapag kami. Masama ang tingin ni Daddy sa asawa
ko na halos mahimatay na sa pamumutla. I saw him pale lips, ilang beses ko pang
nakita ang pamumutla ng labi nya.

We sat on the dining room, si Mommy ay nagpapahinga na raw sa kwarto nila dahil sa
pagod. That left us three on the table.

Nasa kabisera ang daddy habang si Zeij ang nasa kanan at katabi ako.

"Uh, here's the food, Sir..." Ani Zeij. I almost groaned when I smelled the food,
kumalam na rin ang sikmura ko kaya napalunok ako.

My Dad's eyebrow lifted, taking a glance at the food. Zeijan rose to gave him some
pero umiling lang si Dad kaya naupo ito pabalik.

"Go, kumain na rin kayo..." Aniya. Nag-aalangang lumingon sa akin si Zeij. Maliit
akong ngumiti at nakita kong umabot sya ng kanin sa lamesa bago lagyan ang plato
ko.

"Is this enough?" Aniya. Lumingon ako sa plato ko at nanlaki ang mata ko ng makita
ang dami nito.

"This is too much!" I shook my head. "I won't finish this..."

"Ayos na 'yan," Ani Zeij. "You're skinny, Ree, you should eat more..." Aniya sa
akin.

"Pero madami sya, sayang..." Nguso ko.

"Don't worry, I'll eat kapag may tira..." He smiled at me. Napangiti naman ako
roon, I was about to say something when my father suddenly spoke.

"Alicia, lumipat ka rito sa kabila..." He said strictly. Napaayos ako ng upo.

"I'm fine here, Dad..." Sagot ko. His forehead creased, nakita ko ang sulyap nya
kay Zeij na nakatingin nalang sa kanya at nag-aabang ng reaksyon nito.

"Tingin-tingin mo?" Tumaas ang kilay ni Dad. Zeijan cleared his throat and shook
his head.

"Nothing, Sir... Uh, kain na tayo?" He said and took a glance at me.

"Let's eat..." Sabat ko. Zeijan gave me his sinigang at nakita kong sumasandok rin
ang Daddy ng pagkain.

When we are set to eat ay kaagad kaming napaharap kay Daddy. Sinandok nya ang sabaw
at hinipan.

It's his first taste, sana ay ayos sa kanya.

Napasulyap ako kay Zeij at nakitang nakatitig sya sa gagawin pagsubo ni Daddy.

Ibinuka ni Dad ang bibig para sumubo at nakita ko rin ang pag-awang ng labi ni
Zeij. Napatawa ako.

Feel na feel?

Habang papalapit ng papalapit ang kutsara ay mas umaawang ang labi ng asawa ko na
parang kakain rin sya kaya halos mamula na ako para mapigilan ang tawa.

Inabot ko ang panga nya at sinara ang bibig nya kaya napaayos ng upo si Zeijan.

"Why?" Aniya. I chuckled and shook my head. Sabay kaming lumingon kay Daddy at nang
makitang nasubo nya na ang pagkain ay sabay kaming nag-antay ng reaksyon.

He suddenly nodded and took a sip again kaya napahugot kami ng hininga ni Zeij.

God, he liked it!

"High five, baby!" Mahinang sabi ni Zeij at inilahad ang kamay nya sa may ilalim ng
mesa na kaagad kong tinanggap.

"High five!" I whispered at nang hindi nakatingin si Dad ay mabilis akong humalik
sa pisngi nya.

"You clean the dishes and go home..." Ani Dad kay Zeij na nakatayo sa tabi nya.

"Yes po," Ani Zeij na may malaking ngiti sa labi.

May one point na daw kasi sya.

Napangiti ako roon at tinali ang buhok ko. Napasulyap ako sa orasan at nakitang
madaling-araw na, nang lingunin ko si Zeij ay nakita ko ang pagod sa mukha nya sa
kabila ng mga ngiti nya.
My baby's tired...

Dumiretso sya sa kusina at nang maiwang mag-isa ang Daddy ko sa may sala ay mabilis
akong lumapit sa kanya.

"Hi, Dad!" I cheered and kissed his cheek.

"Alicia, pahinga ka na?" He smiled softly at me. "Your Mom's at our bedroom, ang
kwarto mo anak ay katabi lang namin..."

"We really have rooms here?" Ngiti ko. He smiled at me and nodded.

"I thought of the two of you while I was building this house," He sighed. "Na kahit
akala ko wala kayo dati ay umasa akong makikita ko kayo at makakasama ulit..."
Aniya.

"Wala kami?" Nagtaka ako. "What do you mean by that?"

He sighed and held my hand.

"Remember that accident when you were jist twelve?" I nodded and stared at his
soulful black eyes. How would I forget the accident?

"I woke up in a province," Aniya sa akin. "With no memories, with nothing..."

Napasinghap ako roon.

"You had an amnesia?" He nodded and smiled sadly.

"Unfortunately," He sighed. "Doon ako tumira, anak, I worked there and was found by
the CIA. They offered me a job there and I grabbed it, thinking of the ways on how
will it let me find my true self..." My heart stung at that.

"Little by little, I gained my memories back and the first thing I remembered is
your Mom..." Napatungo ako roon at naramdaman ang pangingilid ng luha ko.

"I coudn't remember her name, Ali..." Aniya sa akin. "But then when I remembered
you, naalala ko na ang pahat... I searched for the two of you, everywhere, and you
know where it brought me?"

Nag-angat ako ng tingin at nakita ang lungkot sa mga mata nya.

"In a cemetery, Nak..." His voice broke and my tears fell on my cheek.

"H-How?" Mahinang sabi ko. Ngumiti sya ng malungkot at hinawi ang luha sa pisngi
ko.

"I found your graves..." At doon na ako nanghina.

"You know how hurt I was seeing my family's grave? Anak, nanghina ako..."
Napasinghap ako at mabilis na yumakap sa kanya.

"H-How..." Bulong ko. "I...I didn't know we have that..." Bulong ko.

Damn, Antonio, it was probably him...

"The reports are telling you both died in the yacht, our business failed then... I
saw your graves, that's when I thought it was all over so I focused more on my work
until I got promoted and now..." Mahinang sabi nya.
"D-Dad..." I hugged him tight.

"S-Sorry, Nak... If Dad didn't worked enough to find you both... I'm sorry, sorry
for all the years I've missed, for all the struggles you faced without me...
Patawarin mo sana ang Daddy..." I sobbed and held him tighter. Narinig ko ang
pagsinghot nya sa may balikat ko kaya mas niyakap ko sya.

"I-I'm not mad, Dad..." Bulong ko. "What's important is you're here with us...
That's what matters now..." Bulong ko.

Nilayo ko sya sa akin. I saw his fragile eyes, I missed my Dad... Akala ko dati
hindi na mangyayari ang lahat ng ito but... I can't believe it's happening now...

"He changed my name..." Sabi ko at hinawi ang luha nya. Pinunasan din ni Dad ang
luha ko at tumango sa akin.

"That's why..." He said. "That man is our main target and he was my former
friend... Hindi ko naman alam na..." I saw how rage formed on his eyes.

"So... I asked Archer to kill that person he trusts with his transaction who
happens to be you..." Aniya.

"I...I didn't know anything, Dad..." I sighed. "Hawak nya kami sa leeg ni Mommy,
I...I coudn't go because he was hiding my Mom. Ayokong mapahamak sya kaya ko ginawa
iyon. I'm sorry..."

"No, ako dapat ang humingi ng tawad. Kasalanan ko, if only I know that you're with
him, edi sana... Sana nailigtas ko kayo, sana hindi nyo na dinanas ang lahat ng
ito..." Malungkot nyang sabi. He gripped my hand, he was sincerely apologizing.

"Sorry, Alicia... Sorry for everything, I promise to make it up for the both of
you, I will fix everything, we'll live happily, I promise that..." Tumango ako at
naramdaman ko ang paghaplos ng kung ano sa puso ko.

Finally... Finally makakasama ko na sila. This is the life I am longing for, the
life am praying for...

"Dad?" Tawag ko sa pansin ni Dad matapos kong mag-ayos, nasa kwarto na siya at
inaayos ang kumot ni Mommy.

"Yes, Nak?" Nilingon nya ako.

"Uhm, I just want to ask if I can let Zeijan stay here just for the night?" Tanong
ko. Tumayo sya at nilingon ako.

"Why? May bahay naman siya..." Nakagat ko ang labi at hinawi ang buhok ko.

"It's late na po kasi," Paliwanag ko.

Napaisip naman sya. Nakita ko ang titig nya sa akin at maya-maya'y nagsalita.

"Sa sofa sya sa sala, understood?" Lumaki ang ngiti ko at napatango.

"Thank you!" I cheered at yumakap sa kanya. "Goodnight, Dad! Kiss Mom for me..."

"Goodnight," He kissed my head. "But Alicia, after you gave him the pillows you
will stay inside your room." Banta nya.
"Opo!" Ngiti ko.

Masaya akong bumaba sa sala bitbit ang mga unan para kay Zeijan. Hindi nya kasi
alam na dito sya matutulog at siguro'y naghahanda na paalis but I can't let him.

He's tired. He helped me a lot today so he needs to relax at baka mapahamak pa sya
kung uuwi sya.

My heart melted when I saw him seating on the sofa. Nakasandal sya roon at
nakapikit habang nakasandal. His arms are crossed on his chest, magulo rin ang
buhok nya kaya marahan akong lumapit sa kanya.

I placed the pillow on the side and sat beside him. I hugged his waist at nakita
kong napatalon sya roon at mabilis na nagmulat ng mata.

"Ree?" He said. His eyes are half-closed, namumungay rin iyon kaya ngumiti ako at
humalik sa panga nya.

"Sleepy?" Tanong ko.

"Hmm, sorry..." He hummed. Sumandal naman ako sa dibdib nya at napayakap sya
pabalik sa akin at humalik sa ulo ko.

"I will see you tomorrow, Misis... I have to go home, baka magalit si Tiger..."
Aniya sa akin.

"No..." Sagot ko. "Pinagpaalam na kita, you can sleep here..."

"I will go home, baka magalit sya..." Lumayo ako sa kanya ar ngumiti.

"No, stay here just for the night." Sabi ko. "I can't let you drive, baby.
Pinagpaalam kita and he agreed."

"Thank you..." He sighed and sniffed my hair. "Dito lang ako sa sofa, Ree... Love
you..."

Tumango ako at humiwalay sa kanya. I caressed his cheek at napapikit sya roon.

"Love you, sleep na..." Humalik ako sa labi nya at nakita ko ang pagngiti nya at
hinaplos ang baywang ko.

"Go, sleep. I know you're also tired, I'll see you in the morning..." I nodded.
Tumayo ako at nakita kong nakasulyap pa rin sya sa akin habang papaakyat ako sa
hagdan kaya kumaway ako.

"Night, Mister!" I cheered. That made him smile even wider.

"Night, Misis! Dream of me..." He exclaimed. I chuckled before giving him a flying
kiss, I laughed when he catched it before placing his hand on his chest.

"Sarap!" Aniya at natatawang pumasok ako sa kwarto habang may malaking ngiti sa
labi.

I called Trece and Hawk that night, pinahatid sila ni Dad sa tinitirhan nila. They
are well, tho, medyo nagalusan si Hawk.

We will talk once we see each other again, now that Antonio's gone and Brad is on
jail, we are free... We can all have the life we always wanted.
They can get married and me? Uhm, maybe I can focused more on my career or maybe,
I'll join CIA?

An hour passed but I still can't sleep, maybe because naninibago ako. I've never
sleep this comfortable at night, kadalasan kasi ay lumilipad ang isip ko kung saan.
Thinking about my Mom's safety, Zeij, my Dad at naninibago siguro ako sa pakiramdam
na 'to.

I rolled on the comfy bed. Niyakap ko ang unan at dumapa pero hindi pa rin ako
makatulog.

I checked my phone and saw Zeijan's photo, I snapped this days ago and he looks so
damn fine here so I changed my wallpaper.

Can he sleep comfortably on the couch?

I closed my eyes again but groaned and opened my inbox.

To: Mister
Are you asleep?

I messaged him. Natulala ako sa phone ko at napatalon ng may nagmessage.

From: Mister
No, can't sleep. I missed you beside me.

I smiled. Mahina akong napatili sa kilig at bumalikwas ng upo sa kama.

To: Mister
Sleep ka na.

From: Mister
You first, do you want me to call so you can sleep?

Napahawak ako sa pisngi ko at muling nagtype.

To: Mister
Bakit naman?

From: Mister

Kwentuhan kita? My sister-in-law used to tell me that a good myth story will help.

He's so sweet.

Napasulyap ako sa orasan at bumagsak ng higa sa kama. Should I not text him back so
he can sleep na? But I wanna hear his voice. I can't sleep.

I stayed for five minutes on my bed, staring at the ceiling. Thinking of the ways
to sleep without bothering my husband.

"Sleep, Alyx..." I whispered and blinked my eyes. Nagbilang na ako ng mga tupa but
to no avail, I stayed up.

"I have decided..." I said with determination. Tumayo ako sa kama at tinanggal ang
tali ko. I then walked outside the room. Dumiretso ako sa sala at nakitang patay
ang ilaw roon.

I walked slowly downstairs at kita ko kaagad si Zeij na nakatagilid roon sa may

sofa at nakapikit. His phone is still on his chest kaya dahan-dahan akong lumapit.

Is he asleep? Tatabi lang ako...

I walked slowly at mabilis na inangat ang kumot nya. Wala syang reaksyon kaya
marahil ay tulog na.

"Mister..." I whispered. Hindi sya umimik and that's when I slipped beside him,
humiga ako sa braso nya at inayos ang kumot sa katawan ko.

"Hmm..." He groaned and moved kaya napangiti ako.

"Zeij, Zeij, Zeij..." I chanted. That's when he opened his eyes.

"Ree?" I smiled.

"Hi!" I cheered.

"What..." Tumingin sya sa akin at sa kamay nya at maya-maya'y natawa at inayos ang
ulo ko sa braso. He held my waist so I can move closer to him para di ako mahulog.

"What brought you here, hmm?" He teased me. I pouted. Inabot nya ang baba ko at
marahang hinaplos.

"I can't sleep and I missed you..." Bulong ko. His laugh roared the place.

"Oh, God, you're so adorable..." Aniya. Ngumuso ako.

"Patabi lang ako sa'yo? I want to sleep here."

"Hindi ka mahihirapan? Masikip dito, Ree and we coudn't move so you have to stay
really close to me para di ka mahulog..." Aniya sa akin at mas hinigit pa ako
palapit.

"If I know, this is favorable for you..." I chuckled. His eyes brighten as he
cocked his head to stare at me.

"How did you know?" He said, amused.

I punched his arm playfully.

"Let's sleep now, Zeij?" I asked. He hummed and lowered his head on my neck.

"Ayaw..." Aniya. I felt his lips on my neck that I shivered.

"And now, you're flirting with me?" Bulong ko. I felt his warm breathe. He growled
softly and kissed my neck even more, naghabol ako ng hininga.

He bit my skin at nayakap ko ang likod nya roon. He nipped my skin, sucking it like
a vampire craving for blood.

"Why did you go down?" Bulong nya. I just gasped and tilted my head. "Now I am
tempted to kiss you senseless, baby..."

I move my face and held his jaw and the moment our eyes met ay kaagad na nagdikit
ang mga labi namin.

His lips soft and slow as it moved with mine. He held my nape, lowering his head to
make the kiss more intimate. I felt his fast heartbeat against my chest, rapidly
moving as his breathing.

His insistent mouth parted my lips, sending chill all over my body. Kumapit akong
lalo sa
braso nya at umangat sya para mas palalimin ang halik.

He placed his arm above my head and I stared at his wonderful blue eyes, those
peaceful sky in the morning and the calming color of the sea.

"I'm inlove with you..." He breathe against my nose and my heart started pounding
faster than before.

His lips touch mine, briefly again, with too much need. Once, twice, until I’ve had
a taste and realize I’ll never have enough. He’s everywhere up my back and over my
arms and suddenly he’s kissing me harder, deeper, with a fervent urgent need I’ve
never known before.

I grasped his hair, moaning as he bit my lower lip. Our tongues fought with their
own battle, filling every gap possible.

"The last time I get to kiss you this intimate was three years ago," He breathe and
smiled.

"Well, it's just a seconds earlier now..." I said softly. I lifted my hand and
inserted it inside his shirt at nakita ko kung paano tumapang ang mga mata nya.

"Alyx..." Sita nya. I chuckled seductively, caressing his abdomen slowly and
placing my fingers on his navel.

"Stop seducing me, woman..." Aniya.

"I'm not," Ngisi ko. "I was just touching your stomach."

"Damn it..." He cursed and lowered his head. I gasped when he licked my jaw down my
neck. Naramdaman ko ang pagkalas nya sa pantulog ko kaya napaigtad ako.

"Zeij..." I moaned.

"Hmm?" He hummed and kissed my chest, naghabol ako ng hininga. Hindi naman sya
tumigil at nakita ko ang pangkalas nya sa bra ko.

My breast exposed at kaagad ko 'yung niyakap pero umiling sya at inabot ang kamay
ko.

"Still lovely as before, huh?" He smirked. "I missed my little babies..."

"Little?!" He laughed. Sasabunutan ko sana sya pero tumawa lang sya at humalik sa
gilid ng dibdib ko.

My heavy breathing and his growl is what I've heard as he sucked my peaks.

"S-Shit..." I moved his head more.

"Damn..." He licked his lips, his sweat fell on his forehead. Namungay ang mata ko
at nakita ko ang tapang ng mga mata nya at maya-maya'y ipinikit nya ang mata.

"N-No..." Malalim ang hininga nya at ipinaling ang ulo nya.

Why? No? Ayaw nya sakin?

Kumirot ang dibdib ko at mabilis kong niyakap ang dibdib ko.

"A...Akyat ako..." Mahinang sabi ko. His eyes widen, mabilis syang bumalikwas ng
upo at umiling sa akin.

"It's not what I mean..." Paliwanag nya. Tumikhim ako at nag-iwas ng tingin.

"I-I'll just..."

"No," Hinawakan nya ang braso ko at inalalayan ako patayo. "It's not that baby,
okay?" Malambing nyang sabi.

"Pero bakit..." Nagbaba ako ng tingin.

"Not here, baby... We can't do this here..." Paliwanag nya. His eyes are soft.

"Why?" I whinned.

"Because anyone might see us here," Paliwanag nya sa akin. "Ayokong kung anong
isipin nila sayo..."

Napalabi ako perk napangiti na rin.

"Come on, baby..." Ngumiti sya. He held my arm softly at pinagmasdan ko sya habang
inaayos ang damit ko.

We slept that night with smile on our faces, it was probably one of the best night
of my life. Hindi rin naman nya ako napigilang makipagsiksikan sa kanya sa sofa, in
fact, he liked it very much, niyayakap nya pa ako ng mahigpit para di raw ako
malaglag but I know better, manananching lang iyan!

"Alicia!" I heard a voice. Naimulat ko ang mata at kaagad kong nakita ang sandalan
ng sofa. I moved, at kaagad akong natigilan ng may naramdamang nakayakap sa baywang
ko.

My forehead creased. Kaagad akong tumungo at nakitang nakasubsob sa may taas ng

dibdib ko si Zeijan.

"Alicia!" Napatalon ako bigla at lumingon.

"D-Dad!" I exclaimed. Matiim na nakatingin sya at mabilis na tinanggal ko ang yakap

ni Zeijan sa baywang ko at bumalikwas patayo.

"D-Dad..." Tikhim ko.

"What are you doing?" Aniya sa matigas na tono. My heart thumped, napasulyap ako sa
sofa at nakitang tulog pa rin si Zeijan.

This man! Wala ba 'tong pakiramdam?!

"Uhm... Dad, I..."

"Wake Sandejas up!" He strictly said at napakurap ako at mabilis na naupo sa sofa.

"Zeij! Zeij!" Hinawakan ko ang balikat ni Zeijan at inalog sya.

"Hmm..." He groaned and held my hand. "Tulog pa tayo..."

"Zeijan! Get up!" I hissed. Napaupo sya sa tawag ko at sarado pa ang isang mata ng
tignan ako.

"Hmm? Misis?" He yawned. Nakatitig pa sya sa akin pero halatang wala pa sa wisyo.

"Si Dad!" I hissed. Napalingon sya roon bago ngumisi at sumaludo sa Dad ko.

"Hi, Dad!" Lutang nyang sabi. He smiled at nanlaki ang mata ko roon. Maya-maya'y
humarap sya sa akin at ngumuso.

"Morning, Misis... Morning kiss..." He pouted amd held my face pero mabilis kong
tinakpan ang bibig nya bago pa man sya makahalik.

"Si Daddy!" I exclaimed. Nakita ko ang pagkunot ng noo nya at maya-maya'y mukhang
natauhan at nanlaki ang mata.

May narinig akong kasa at sabay kaming napatingin sa Daddy kong naglabas ng baril
habang masama ang tingin kay Zeijan.

Kabanata 27
161K
5.18K
2.27K
April na pala. Wrote this until 2:30 AM so sorry for the typos. Three more chaps
and we'll say bye bye na. Mamatay naman sila sa ending hahahaha!

xxx

Kabanata 27

"D-Dad, we can talk about this, right?" Itinaas ko ang kamay.

"Tayo, Sandejas!" He hissed.

"S-Sir, pag-usapan--"

"I will fucking kill you!" I screamed when he pointed the gun at his direction.

"Dad! Dad! Calm down!" I hissed. Mabilis akong tumakbo palapit sa kanya.

"You fucking asshole! Hinayaan kitang matulog dito para magpahinga, hindi ang
pakialaman ang anak ko!"

"S-Sir, I'll explain..." Napatayo ng bigla si Zeijan at halos mawalan na ng kulay.

"You fucking--"

"Dad!" I screamed nang biglang tumakbo ang Daddy ko.

"Oh, Shit!" Zeijan cursed at nagulat ako ng bumalikwas sya at tumalon sa sofa bago
tumakbo palabas ng bahay.

"Oh my God!" Napatakbo ako palabas at sumigaw.

"Dad! Zeij!" I screamed pero hindi matigil ang dalawa.

My Dad is running after Zeijan, he was holding his gun with his hand at nakatutok
iyon kay Zeij. I cursed nang pumutok iyon at tumama sa may malapit sa paa ni Zeij.
"God!" Napahawak ako ng dibdib ko.

"S-Sir! Mag...Mag-eexplain ako!" Zeijan exclaimed.

"Explain my ass! You bastard! Come here, I will kill you!" Nakapaa si Zeij habang
naghahabulan doon sa may garden.

"Tiger, sorry na!" He stopped and shook his head. "Mahal ko ang anak mo--"

"Mahal?! Anong mahal?!" Binato ng tatay ko si Zeijan ng tsinelas at natamaan ang

balikat nya kaya napadaing sya.

"Promise po!" Itinaas nya ang kamay nya at hinahapong nagsalita. "I love Ree! Real
na real!" Aniya.

"Hindi ako naniniwala!" My Dad gritted his teeth. Halos mamula na sya roon.

"It's real! Mas real pa sa dalandan ni Kendra-- Joke lang!" He screamed nang
magpaputok si Dad at tumakbo ulit.

"Halika ka ditong lalaki ka! You took advantage of my daughter--"

"Hindi po!" Iling ni Zeij at ikinross ang kamay sa dibdib. "Love din nya ako!"

Aawatin ko na sana silang dalawa nang magsiakyatan sila sa may bench roon at doon
nagpatintero.

"What the heck?" My brow lifted. Napasinghap ako nang akmang magpapaputok muli si
Dad pero wala ng bala at itinapon nya iyon sa lapag sa inis at nahaklit si Zeijan.

"In your dreams, Sandejas! Mataas ang standards ng anak ko!" Nabatukan ni Daddy si
Zeij kaya nanlaki ang mata ko.

"Gwapo ako, Sir! Maganda ang genes ko! Ay! Aray!" Nahila ni Dad ang tenga nito.

"Sumama ka saking hinayupak ka!" Nahila nya ang tenga ni Zeijan kaya napatalon-
talon ito at napahawak sa braso ni Dad.

"S-Sir! Sorry na! Babait na ako!"

"Jerk!" He hissed kaya mapatakbo ako at mabilis na hinarangan si Dad.

"Dad!" I hissed kaya napatingin sya sa akin. "W-What are you going to do with him?"

Napatingin ako kay Zeij at nakitang naiiyak na siya sa kaba. He mouthed 'help' kaya
napaharap ako kay Dad.

"Ibuburol ko." My eyes widen.

"D-Dad, magpapaliwanag kami!" Iling ko. Damn, no!

"No! Stay right there, Alicia. Usapang lalaki 'to! Go to your Mom at babalitaan
nalang kita kung kailan ang lamay." Aniya at hinila ang tenga ni Zeijan.

"Sir! Bubuo pa kami ng pamilya--"

"Makipagkaibigan ka sa mga uod sa lupa!" Iritang sabi ni Daddy rito at hinatak ito
papasok ng bahay.
"Dad!" I exclaimed at sinubukang lumapit pero sinimangutan ako ni Daddy kaya
nanahimik ako.

"Misis!" Zeijan whinned when our eyes met at napailing lang ako sa kanya at
ngumuso.

"Goodluck..." I mouthed at mas namutla sya roon.

Bago pa man ako makapasok sa kwarto ni Mommy ay ipinagdasal ko na si Zeijan. I

don't know what will happen to him but I am certain, my father won't kill him,
atleast.

Mula sa labas ay rinig ko ang daing nya doon sa loob ng library kung nasaan sila ni
Dad kaya kumatok ako.

"Dad! Don't hurt him!" I exclaimed from outside. Sayang ang face ng Zeijan ko. I
hope my Dad won't ruin it.

"Misis ko! Aww!" zeijan exclaimed.

"Alis, Alicia!" My Dad exclaimed at napakurap ako bago nakagat ang labi at umalis.

I helped my Mom changing her clothes and taking a bath. Ibinaba ko sya gamit ang
built-in elevator sa mansyon at kaagad kong nakita ang dalawa na naroon na sa
dining.

"Kailan pa?" Ani Dad sa nakatalikod mula sa pwesto kong si Zeijan.

"Three turning four years--"

"What?! Binahay mo ang anak ko ng tatlong--"

"She left me," Natigilan rin ako ng marinig ang boses ni Zeijan. I heard his sad
voice at napatingin ako sa Mommy ko na malungkot na ngumiti.

I'm really sorry, Zeij...

"Why?" Ani Dad at nakita kong sumeryoso sya at pinakatitigan si Zeijan.

He didn't answered kaya doon na ako pumasok sa kusina.

"Tapos na kayo sa bakbakan?" I cheered. Napatingin sa akin ang dalawa at sumimangot

si Daddy bago tumayo at lumapit sa amin ng Mommy ko.

"Explain, Alicia." Ani Dad at kinuha ang Mommy mula sa akin.

Nang bumaling ako kay Zeijan ay nakita kong nakanguso at nanlaki ang mata ko nang
makita ang sugat sa may labi nya.

"Dad, anong ginawa mo sa mukha ni Zeij?!" I exclaimed at mabilis na lumapit sa

asawa ko.
Dumukwang ako palapit sa kanya at mas nagpaawa sya sa akin.

"Baby, may sugat..." Turo nya sa labi nya. Inabot ko naman ang pisngi nya at
pinakatitigan ang labi nya.

Hindi pa nga magaling ang sugat nya kagabi ay may bago nanaman. Sumimangot ako at
humarap kay Daddy.
"Dad, bakit mo naman sinugatan?"

Umirap si Daddy at umupo sa kabisera ng lamesa.

"Serves him right, buti nga hindi pisngi ang nagkapasa. Mas lalong papangit 'yan
kung sakali..." Ngiwi ni Dad kaya napalabi ako.

"Misis, I'm weak..." Inarte ni Zeijan kaya napailing ako at pinisil nalang ang
ilong nya.

"I'll take care of your lips later," Bulong ko bago tumayo at nakita kong nagpigil
sya ng ngiti at tumango.

"Set a schedule, I have to meet your family." Napaubo ako nang biglang magsalita si
Dad sa hapag.

"A-Agad?" Napatingin ako.

"Agad? Ikaw nga, nag-asawa ka kaagad ng walang paalam so I have to meet his parents
to talk..." Nanlaki ang mata ko roon at nakita kong ngumisi si Zeijan at itinaas
ang tinidor nya.

"Boto kana sakin, Dad?" Ani Zeijan at nakita ko ang pagsama ng mukha ng Dad.

"Anong gusto mong kulay ng kabaong, Sandejas?" Sikmat ni Dad kaya nanahimik si
Zeijan at ngumiti ng parang anghel sya.

"W-Wala naman po, nagbabakasali lang." Tikhim nya.

Ayaw pa akong payagan ni Daddy na umalis kasama si Zeij pero sa huli ay wala na
syang nagawa. Nagbihis ako at naabutan kong kinakausap ni Zeijan ang Mommy ko sa
may sala.

"Hi, Tita, sorry kung hindi ako kaagad nagpakilala..." I saw my Mother smiled at
him at pilit inaangat ang kamay nya at tumalon ang puso ko nang abutin ni Zeij ang
kamay nito at nagmano.

"Promise po, aalagaan ko ng mabuti si Ree. Sana po magustuhan mo ko kahit ayaw

sakin ni Dad..." Ngisi ng asawa ko. My Mom nodded slightly making my husband cheeks
flushed.

I kissed my parents goodbye before we go, habang naglalakad patungo sa sasakyan ay

natigil ako nang maramdaman ang hawak sa kamay ko.

Napalingon ako at napangiti nang makita si Zeijan.

"Let's hold hands?" Aniya sa akin. I smiled at him and nodded, bahagya akong
umatras palapit sa kanya at pinagmasdan ang kamay naming magkahawak.

He intertwined our fingers to fill the gaps and pulled me closer before kissing my
head.
"Where are we right now, Misis?" Aniya sa akin.

"Hospital..." Sagot ko at nilingon sya.

"Huh? Bakit? May masakit ba sayo?" He suddenly sound worried, humiwalay sya sa akin
para sipatin ang mukha ko pero ngumiti lang ako at umiling.

"No, hindi ako..." Ngiti ko.

"Then, who?" Aniya sa akin.

"You, pacheck natin 'yung sugat mo..." Turo ko sa braso nya.

Tumagal kami sa pilitan pero sa huli ay pumayag rin sya, we let his wound check.
Wala namang komplikasyon at pinalagyan ko rin ng ointment ang mukha nya para sa mga
galos.

Everything is good to go, my friends are fine, Brad is on jail at nakausap ko na

rin ang manager ko at sinabing nyang nagkalat na sa mga headline ang pagiging drug
lord ni Brad.

And now? I don't have any partners, nacancel na rin ang movie namin dahil sa issue
at solo flight ako.

But anyway, I gained a lot of endorsements. Nasama rin ako sa isang foundatin na
naglalayon
na ilayo ang kabataan sa ipinagbabawal na gamot.

How ironic was that, right? I used to deliver drugs and now...

"Okay, Alyx! One, two, three..." I posed at the camera.

I gave a seductive look before swirling as the photographer captured every moment.

I am doing a project with a well-known liquor, cover girl for their magazine this
April. I am only wearing a two piece, black stringed bikini.

"Okay, Lyx. I want you to kneel on the sand and raise your arms." I did what I was
asked. Lumuhod ako at itinaas ang kamay sa may ulo ko.

"Excellent! Few more shots, Lyx!" I smiled and sat on the sand, lifting my other
leg and placing my hand on the sand.

"Bravo! Amazing, Alyx!" Puri sa akin ng photographer.

"Thank you," Ngiti ko at tumayo. Tumalikod ako sa camera, there, I saw the ocean,
nakakamiss rin pala.

"Ibaba mo ng kaunti ang cover mo, Lyx..." Bahagyang humarap sa camera at patagilid
na ibinaba ang cover up ko mula sa balikat.

I stared at the camera seductively, I am aware na maraming nakatingin sa akin,

kinukuhaan pa nga ako ng mga litrato kaya palagi akong nakangiti.

I don't need to look snob in the camera, baka mamaya'y ma-issue nanaman ako.

"Oh, Tessa... You're here!" Ani ng isang staff roon. Napaayos ako ng tayo at inayos
ang cover up ko.

"Hi, nice meeting you, guys!" She said bubbly, I frowned.

"What is she doing here?" Takang tanong ko kay Jana.

"Kasama mo sya sa ibang shots," Aniya sa akin. Napangiwi ako roon, I watched the
woman as she greeted the people on the set.

"Plastic..." I sneered at napatawa si Jana sa tabi ko.

"Chill, Lyx. Baka makita ka ni Zeijan d'yan na mukhang constipated." Aniya sa akin.

"He's not here 'no," Sabat ko. "He didn't know na magshoshoot ako wearing bikinis,
ang sabi ko lang ay photoshoot sa isang brand."

"Loka! Buti pinayagan ka?!" Ngumisi ako at tumango.

"Oo naman, tinutulungan kasi 'nun 'yung kapatid nya sa company kaya hindi nakasama
and if he had known I'll wear these, baka ikulong ako 'nun sa unit nya..." Tawa ko
pero hindi naman na ako sinagot ni Jana at nakita kong napatulala sya kung saan.

"Hoy," Tawag ko sa kanya pero di nya ako sinagot. I followed her gaze at halos
mabuwal ako nang makita ang tingin nya.

My eyes widen when I saw Zeijan there, wearing his navy blue polo and slacks.
Nakahalukipkip sya roon at seryoso akong tinignan kaya napalunok ako.

"Shit..." I murmured.

Pinasadahan nya ako ng tingin at maya-maya'y tumaas ang kilay.

"Hi, Miss Alyx! Crush na crush ka ng kaibigan ko! Pwede daw bang magpapicture?"
Napalingon ako nang may magsalita.

I saw a bunch of teenagers, mga bata pa iyon at napansin kong nagtutulakan pa sila.

"Uhm," Napalingon ako sa kanila.

"Please, Miss Alyx. Gusto ka talaga naming makita sa personal at swerte kami
ngayon!" Tuwang-tuwa pa nilang sabi.

"Oh, ano..." Napasulyap ako sa asawa ko at nakitang nakaigting na ang panga nito at
halos manugod na. "Sure..." Ngiti ko.

Damn it!

Alangan ang ngiti ko sa camera habang nagpapapicture sila.

"Uh, pwede po paakbay?" Tanong nung isang medyo maputi.

I smiled softly and shook my head.

"Sorry, hindi pwede 'e, baka may magalit..." Sagot ko.

"Ayos lang po! Salamat, Miss Alyx! Ang ganda mo!" Paalam nila at nang makaalis ay
nakitang halos takbuhin na ako dito ni Zeijan pero nagtitimpi sya.

His jaw's tight, I am sure he was gritting his teeth kaya ngumiti ako ng maliit sa
kanya.

You are fucking dead, Alyx.

"Girl, doon muna ako, huh. Kausapin mo si Zeij, yari ka baka maging tigre 'yan
mamaya..." Aniya sa akin at nang balikan ko ng tingin ang asawa ko ay nagpanting
ang mata ko.

I saw Tessa talking to him, kita ko ang malamig na mga mata ni Zeijan habang
seryosong nakatingin sa babae.
Nagmartsa ako palapit sa kanila.

"Grabe, ang gwapo mo pa rin pala!" Ani ni Tessa. "Mas gumwapo ka from the first
time I saw you..."

"Baby!" Maarteng tawag ko at kaagad silang natigil roon.

Kumunot ang noo ni Zeijan at nagmartsa ako bago kumapit sa braso nya at nilingon
sya.

Zeijan is mine.

"Oh, Alyx! Fancy seeing you here!" Tessa suddenly exclaimed at kaagad akong ngumisi
sa kanya.

"Nice seeing you here too..." Sabat ko at bago pa man sya makapagsalita ay
hinarapan ko na kaagad ang nag-aalburotong si Zeijan.

"Hi, Mister!" I cheered. Ngumuso lang sya at tinaasan ako ng kilay.

"What the heck are you wearing, woman?" Aniya sa akin.

"Bikini?" Ngiti ko. Kumunot ang noo nya at inabot ang cover up ko bago takpan lalo
ang dibdib ko.

"Nagpaalam ka ba, huh?" Iritang sabi nya.

"Oo..." I nodded. "Sabi ko may photoshoot ako,"

"You did." Ngumiwi sya at sinenyasan si Jana na kunin ang towel at nang makuha ay
kaagad nyang binalot ang katawan ko. "But you didn't tell me na ganyan ang suot
mo." Pagalit nya.

"Ganun na rin 'yun," I smiled cutely pero sumimangot lang sya sa akin at sa gulat
ko ay hinapit nya ang baywang ko palapit sa kanya.

I fell on his chest, nanlaki ang mata ko nang makarinig ng bulungan.

"Sila nga talaga ata!" Napatawa ako.

This possessive man!

Maya-maya'y iniangat nya ang baba ko, he then gave me a peck on the lips at nag-
init ang pisngi ko sa ginawa nya.

"I...sound so possessive but," He bit his lip and sighed. "Damn, woman, ayokong may
nakatingin sa katawan mo." Reklamo nya.

"Bantayan mo nalang ako," I told him. Lumayo ako sa kanya at pinakatitigan sya.

"Ano pa nga ba?" Iling nya. "But next time you do this without telling me,
bubuhatin kita paalis kahit may mga tao."

"Yes, Mister!" Saludo ko. Inabot ko ang kwelyo nya at inayos at napangiti ako
habang inaayos ang cuffs ng damit nya.

"You looked like a businessman, baby..." Puri ko. "Look at those people looking at
you,
buti nalang sakin ka na..."

He stared at me with those blazing blue eyes again, he licked his lower lip at
nakita ko ang pagtago nya ng ngiti sa kabila ng kaseryosohan.

"Whatever, Misis. Go there, I'll watch you, one wrong move and I'll get you from
there at iuuwi kita, naiintindihan mo?" I nodded and kissed his cheek at nang
tumalikod mula sa kanya ay ngumisi ako kay Tessa na masama ang tingin sa akin.

"Mr. Sandejas, upo ka dito!" Nagkagulo ang mga staff pag-alis ko para bigyan ng
upuan ang asawa ko. May nag-abot sa kanya kaagad ng mineral water at may itinapat
sa kanyang minifan kaya napatawa ako.

What?

"You think you're a star now, huh?" Nawala ang tingin ko sa asawa ko nang magsalita
si Tessa sa tabi ko.

"Excuse me?" My brows lifted.

"Having a Sandejas as a fling and being a cover of the magazine?" Aniya sa akin.
"Nothing will stay forever, Alyx. Zeijan will leave you soon, lalo na kapag laos ka
na."

"Maybe you don't know what you're saying..." Tawa ko at hinawi ang buhok ko. "Kahit
malaos ako, Tessa, kung para sa akin, para sa akin." Ibinagsak ko ang towel na
nakabalot sa katawan ko sa lupa at tinignan sya.

"And fyi, Zeijan isn't my fling..." Sagot ko bago sumulyap sa asawa kong nanliliit
na ang mata sa pinaggagawa ko.

"He's my husband." I saw her jaw dropped. I smirked and flipped my hair.

I sat on the wooden chair in the middle of the beach, may manipis na tela ang
nakalagay sa upuan na 'yun na kinuha ko at inilagay sa balikat ko. Tessa was
kneeling beside me, hawak ang isang parte ng tela at parehas kaming nakatingin sa
camera.

I was very concious the whole time, hindi dahil sa tingin ng maraming tao kundi sa
tingin na ibinibigay sa akin ni Zeijan.

Ilang oras na rin ako rito at ilang palit na ako ng bikinis pero ngayon lang ako
nahiya.

"Alyx, you seems awkward. Look natural!" Ani ng photographer sa akin.

Natahimik ako, napatawa naman si Tessa at nilingon ako.

"Sorry," I smiled a little, sumulyap ako kay Zeij at nakitang masama na ang tingin
nya roon sa mga lalaki sa paligid na kumukuha ng litrato.

"Bawal 'yan!" He exclaimed kaya napatingin ang lahat sa kanya.

"Huh?" Ani nung lalaki.

"Taking pictures is not allowed here!" Animo'y manager ko sya na halos mamaywang
na. Tumayo pa sya roon para manermon.

"So? Pakialam mo ba? Hindi naman ikaw ang pipicturan--"

"Hindi pwedeng picturan si Alyx!" Aniya. "Picturan mo 'yung iba, h'wag sya!"

"Pero--"

"Tama na 'yan! Sya sige, bawal kumuha ng litrato rito!" Ani ng photographer at
umiling na. "Go, sige, bawal na dito..."

"Ang damot naman! Picture lang e! Makikita rin naman 'yan sa mga magazine--"

"Then why are you taking photos here, wala kang pambili, huh?" Sikmat ni Zeijan. He
seems annoyed kaya mabilis akong lumapit sa kanya at hinawakan ang pulsuhan nya.

"Baby," Tawag ko. His forehead creased at nilingon ako. "Calm down,"

"How can I? They're--"

"Come on, it's alright..." Mahinang sagot ko at hinaplos ang likuran nya. Marami na
ang nakatingin sa amin kaya marahang hinila ko si Zeijan paupo sa upuan nya.

"Hey," I started.

"Wala kang naaalala ngayon?" Aniya sa akin at napaisip ako roon. Ano bang araw
ngayon? Hindi ko na nga rin alam ang petsa sa sobrang busy ko.

"Wala naman... Meron ba?" I asked. Napalabi sya at tumango bago haplusin ang daliri
ko.

"Uwi na tayo," He sighed. Nakagat ko naman ang labi ko roon at nakita kong inabot
nya ang bathrobe at ipinatong sa balikat ko.

"Ngayon na?" He nodded. Inabot nya ang kamay ko at hinagkan.

"Sorry, Ree, if I was too jealous. Hindi pa rin kasi ako sanay na ganun... Na
maraming may gusto sayo. I am jealous... Sorry..." Aniya at bumuntong-hininga.

My heart melted. Muli akong napaharap sa mga tao roon na si Tessa naman ang
kinukuhaan bago hinawakan ang kamay ni Zeijan patayo.

"Paalam mo ko," I saw his eyes shined. Inabot nya ang kamay ko at hinila ako sa
photographer.

"Excuse me," Napatingin ito rito.

"Yes, Mr. Sandejas?" Ani nito.

"Can I take Alyx home?" He said. Humawak sya sa baywang ko at nakita ko ang
pagtingin roon ng photographer bago tumango.

"Sure, Mr. Sandejas..." Tumikhim ito at ngumiti sa akin.

"Pahinga ka na, Alyx..." Ani sa akin.

"Thank you..." I smiled at nakita ko pa ang pag-irap sa akin ni Tessa kaya tinaasan
ko lang sya ng kilay bago kumapit kay Zeijan.

Kaagad na may lumapit sa amin pagkaalis namin roon sa set.

"Ms. Alyx! Papicture po!" Napatingin ako kay Zeijan na nakahawak sa baywang ko at
maya-maya'y ngumiti sya at binitawan ako.

"Miss, sama po natin iyong boyfriend mo!" Ani nung dalagang chinita at tinuro ang
nakahalukipkip na asawa ko roon sa gilid.

"Uh, Zeij?" Tawag ko at tinitigan nya ako. "Sama ka daw..."

"Me?" Itinuro nya ang sarili at nang lumapit sya ay nagtilian ang mga dalaga roon
kaya napatawa na rin ako.

"OMG! Hi, Kuya!" Kaway nila.

"Hi..." He gave a small smile at nagsikuhan ang mga babae. Napalabi ako at napatawa
si Zeijan at kinindatan ako.

Seriously? Feeling ko, sya 'yung artista at hindi ako...

We rode his motorbike as we went back to the city, mahigpit na nakayakap ako sa
baywang nya habang nakatitig sa tanawin.

It was probably one of tbe best views ever, I suddenly missed our lifr back in the
island where we first met.

"Zeij?" I called him.

"Yes?" Aniya at mas yumakap ako sa baywang nya at humilig sa likod nya.

"If... If ever, can we go back to the island where we first met?" I felt his hand
on mine as he chuckled and nodded.

"Definitely," Aniya.

"Can we meet again with our real self?" Tanong ko.

"We will, Alicia... We will..."

We decided to go to the cinema once we reached the mall, pinasuotan ako ng cap ni
Zeijan at hinawakan ang kamay ko habang naglalakad kami sa mall.

He was a head-turner, mukhang kilala rin naman na sya kaya hindi na ako nagtaka na
pinagtitinginan sya habang naglalakad kami and because we are linked to each other,
alam na agad na ako ang kasama nito.

I saw someone taking a photo of my husband kaya tinanggal ko ang cap na suot ko at
sa halip ay inilagay sa ulo ni Zeijan.

He seems starled kaya napatingin sya sa akin.

"Ikaw ata ang kailangan ng cap..." Ngiwi ko at nang mapatingin sya sa paligid ay
natawa sya at mabilis akong inakbayan.

"I love you..." He chuckled against my ear.

"Excited na ako!" I cheered as we walked inside the cinema, dala ang dalawang
popcorn at softrdrinks ay naupo kami sa gitna.

Kaagad na umakbay sa akin si Zeij at humalik sa pisngi ko.

We decided to watched a horror movie, wala naman na kasing magagandang palabas at

ito lang ang alam kong maganda kaya ito ang papanoorin namin.

"Misis, h'wag kang matatakot, huh?" Ani Zeijan nang mag-umpisa ang movie.

"I won't..." Tawa ko. "I am an inborn horror lover, Zeij..."

"Parehas pala tayo..." Ngisi nya sa akin at sinubuan ako ng popcorn. "Mga kapatid
ko, takot na takot sa ganyan tapos ako lang 'yung hindi..." Pagmamayabang nya.

"Asus," Tawa ko. "Baka mamaya naman, takot ka pala?"

"Of course not!" Depensa nya. "Basta gusto ko mga ganyang palabas and if ever na
takot ka, ako bahala sa'yo... H'wag ka sisigaw, 'kay?"

I gave him a thumbs-up.

The movie started, sa una ay chill lang, usapan ng mga bida at nakasandal lang ako
sa balikat ni Zeijan na pansin kong popcorn ang nilalantakan.

"Hoy, pahingi..." Pinalo ko ang kamay nya.

"Say ahh..." I opened my mouth at kaagad na kinain ang ibinigay nya.

Sa muling pagharap ko ng screen ay may lumitaw kaya napatalon ako at napahawak sa

damit ni Zeijan.

"Huh? Huh? Why?" Ani Zeijan at nang ituro ko ang screen ay napaharap sya doon.

"Ay multo! Shit!" Nanlaki ang mata ko at napaharap sa kanya at nakitang nakatakip
na sya ng mata.

"Zeij?" Hinila ko ang damit nya.

"H-Huh? May multo pa?" Aniya. Napaharap ako sa screen at nakitang hinahabol na nung
multo 'yung bida.

"Takot ka?" I asked pero umiling sya at kinusot ang mata.

"Napuwing lang..." Aniya at unti-unti akong napangisi. Nakita ko ang pagkuha nya ng
bucket ng popcorn at nakatungong kumain roon.

The screen went black, tanging ang tunog nalang ng paghinga ng bida ang naririnig
at wala nang ano.

"Wala na... Pwede ka na tumingin..." Sabi ko kay Zeijan.

"Hindi ako takot, huh?" Nilingon nya ako at nakita kong namamawis na ang noo nya
kahit malamig naman.

"Napuwing lang ako--" Humarap sya sa screen at biglang lumabas ang mukha nung madre
kaya nasigaw si Zeijan at mabilis na umakyat sa upuan.

"Fuck! Takbo! Shit!" Sigaw nya at napatingin sa amin ang mga tao at napatakip ako
sa mukha ko sa kahihiyan.

"Ayan! Sige, shit!" Nakatakip ang kamay ni Zeijan sa mga mata nya habang bukas ang
isang daliri.

Napakain ako ng popcorn ng wala sa oras at napahigop sa softdrinks habang

nakatingin sa
kanya.

"Ayan na, Misis! Shit! Hinahabol sya!" Sigaw nya at napailing ako nang kumapit sya
sa braso ko at nagtago sa leeg ko.

He's hopeless...

The whole duration of the movie is full of his screams. Natatawa na ang mga tao sa
amin at wala naman akong magawa kung hindi ang hayaan sya dahil kahit takpan ko ang
bibig nya ay hindi sya mapigil kaya paglabas namin ay parang siyang hihimatayin.

He was almost paper white, namumutla ang labi nya at tulala habang palabas kami.

"Mister," Tawag ko at nang hindi sya tumingin ay ikinumpas ko ang kamay ko.
"Ayos ka lang?" He nodded, still disoriented.

"H-Hihilamos lang ako..." Naguguluhang tumango ako at pinagmasdan syang dahan-

dahang naglakad papasok ng banyo.

I also went to the restroom and saw the people around, looking at me. Bahagyang
tumungo ako at pumuntang salamin.

I fixed my hair and tied it in a ponytail, inayos ko ang kulay puti kong shirt at
nagpahid ng kulay pulang lipstick at lalabas na sana nang may humarang sa akin para
magpapicture.

The moment I stepped out of the restroom ay naroon na sa labas ang asawa ko habang
kunot ang noo at nagtitipa sa telepono nya, he was panicking, nakita kong palakad-
lakad sya roon habang lumilinga sa paligid kaya lumapit ako.

"Zeij--" I stopped when he suddenly moved and held my waist.

"Where did you go?! I've been searching for you!" Kunot noo nyang sabi, nabakas ko
ang takot at kaba sa mukha nya kaya inabot ko ang panga nya at hinaplos.

"I went to the restroom..."

"But you're almost 20 minutes in there!" He sighed.

"May...mga tao kasi..." Paliwanag ko na kinain lang sa biglaang pagyakap nya sa

akin.
I stilled and felt my heart beating faster, iniangat ko ang kamay ko para yakapin
sya at naramdaman ko ang malalim nyang paghinga sa balikat ko bago nagsalita.

"I...can bear watching all those fucking horror films but please... H'wag ganun,
Ree... I'm more scared losing you..." Mahinang sabi nya.

"You wont lose me," Sagot ko.

"I know... I just..." Lumayo sya sa akin at napatungo. "I was just paranoid, kapag
nawawala ka sa paningin ko, kinakabahan kaagad ako..."

Nagpaalam si Zeij sa Daddy ko na kakain muna kami bago nya ako iuwi sa bahay namin.
Sa condo unit nya kami kakain dahil lulutuan nya raw ako kaya dumiretso kami roon.

Pagkapasok palang ay kaagad kong nilaro si Didith at Duduth. Si Zeijan naman ay

dumiretso sa kusina para magluto.
"Hi, babies... Inaalagan ba kayo ni Daddy?" Tanong ko. The dogs barked, napangiti
ako sa cute na mga tahol nito kaya kinarga ko iyon at inilagay sa hita ko.

Umakyat ako sa kwarto ni Zeijan para humiga muna sa kama at hindi ko na namalayang
nakatulog ako. I woke up with a kiss on my cheek and my husband's smile.

"Misis, dinner is ready... Let's eat?" I nodded at inalalayan nya akong paupo sa
kama nya.

"What do we have for dinner?" I asked.

"Uhm, Pork Schnitzel with Dill Sauce, Pasta Pomodoro and wine?" Napangiti ako.

"That sounds delicious..." He wiggled his brows and nodded.

"Syempre naman, kasing yummy ko..." Pinalo ko ang balikat nya. Natawa naman sya at
inalalayan ako patayo sa kama nya.

Sumulyap ako sa tabi ko at nakitang naroon ang dalawang aso at tulog rin kaya
nagkibit-balikat nalang kami ni Zeij.

Zeij fixed his blankets to cover the puppies bago hawakan ang kamay ko pababa.

I was shocked when I saw a candlelit dinner the moment I entered the kitchen.
Kumalabog ang dibdib ko at napaharap kay Zeijan at nakita ko ang ngiti nya ng
makita ang reaksyon ko.

"Do you like it?" I nodded and moved closer to kiss his cheek.

"I loved it... Thank you!" Masayang sabi ko. Ipinag-angat nya ako ng upuan at
binuksan ang takip ng wine..

"How's your day?" I asked him.

"Great," Sagot nya. "Kasama kasi kita..."

Napaubo ako at sumimsim sa wine at tinitigan sya.

"You looked more and more handsome each passing day, Zeij." I saw how his cheeks
flushed, napainom sya ng wine sa sinabi ko. "But I never thought na takot ka rin sa
horror films..."

"Because they're creepy!" Aniya sa akin. Napangisi ako at napailing bago sumubo ng
pagkain.

"E, bakit sabi mo di ka takot?" Asar ko. Sumimangot sya at inilahad sa akin ang
tinidor nyang may karne na kaagad kong kinain.

"I'm shy..." Aniya at doon ako napatawa.

"Nung takot ka sa ipis at alcohol, natanggap ko naman a?" I laughed.

"Kahit na! Na-turn off ka na nga sa akin dahil 'dun at ayokong dagdagan but... I
failed, you know what happened and now, I'm fucking ashamed."

"That's normal..." Ngiti ko.

"No! Sinong lalaki ba ang takot sa ipis at multo, huh? Sa bahay nga ginagawa akong
shield kapag may ipis tapos kapag nanunuod sila ng mga horror lolokohin pa akong
comedy e pagtingin ko nga sa screen may multo!"

"You're hopeless..." Ngiwi ko.

"Yeah, mas hopeless pa kasi ikaw pinakasalan ko..." Sinipa ko ang paa nya.

"Aww! Brutal ka no?" Napahawak sya sa may paa nya.

"E, kung kausapin ko kaya si Atty?" Natahimik sya roon.

"Joke lang! Ito naman, love na love nga kita e! Pakiss nga, Misis!" Umangat sya
pero hinawi ko ang mukha nya at tinulak sya paupo sa upuan nya.

"Alam mo kung saan ako hindi takot?"

"Saan?"

"Ang mamatay para sayo..." Nanahimik ako. Tumawa sya at kumindat. "Ayun o! Kilig
ka? Ayiee, kinikilig sya!" Asar nya pa kaya napangiwi ako pero maya-maya'y
napangiti rin.

"Jerk..."
"Here, taste this..." Aniya at tinanggal ang plato ko para naman sa pasta na
inihanda nya. I can't get enough of his foods.

"Thanks!" Tinikman ko ang ang pasta at napatango-tango sa sarap. Sakto lang ang
timpla ng sauce at pati na rin ang mismong pasta.

"Misis, anong date ngayon?" Aniya.

"Uh, di ko rin maalala e... Ano nga ba?" I asked at uminom ng wine. Nakita ko ang
pagnguso nya.

"Wala kang naalala?" Umiling naman ako kaagad at napaisip. Birthday ko ba? Or nya?

"Hindi mo pa naman birthday, diba?" Humaba ang nguso nya at umiling.

"No..."

"Anong meron?" Napaisip naman ako roon. I can't even remember the date and day
today kaya... Paano ko maaalala?

Habang nag-iisip ay kumain ako ulit ng pasta at sa muling pagsandok ko ay natigil

ako nang may matusok na matigas na bagay. My forehead creased and tried getting it
again.

"Anong date ba ngayon?"

"April 1..." Aniya.

"Ahh, April fools?" Sumimangot sya sa akin at natawa ako. "Ano nga?" Napansin kong
parang ziplock na maliit iyong naroon kaya kumuha ako ng tissue at kinuha iyon.

"What is this?" I asked. Nangunot ang noo ko at pinunasan ng tissue ang ziplock.

"Open it..." Ani Zeij.

"Bakit nasa pagkain?" Tanong ko at naguguluhang binuksan ang ziplock. I saw

something round inside at napatingin ako kay Zeijan na nakatitig lang sa akin.
I fished the thing inside the small ziplock out and stared at it at kaagad na
umawang ang labi ko nang marealize kung ano iyon...

It was a white gold ring, filled with finest shining crystals. May malaking bato sa
gitna nito na mas lalong nagpagarbo sa itsura nito.

Kumalabog ang dibdib ko at kaagad kong naramdaman ang pagtayo ni Zeijan sa upuan
nya.

Umangat ang tingin ko sa kanya habang hawak ang singsing at napasinghap ako nang
dahan-dahan syang lumuhod sa harapan ko.

"Happy Anniversary, baby..." My mouth parted.

Oh my God...

"I..." He took my hand at nanginig ang kamay ko nang hagkan nya iyon.

"We're married for four years now and yet... I haven't even had the chance to give
you a ring..." He was teary-eyed at nakagat ko ang labi ko sa sinabi nya.

"I...I lied, we started at the the wrong foot, wrong time, and wrong
circumstances..."
Panimula nya. "Hindi sumang-ayon sa atin ang tadhana noong una, fate teared as
apart last time because we didn't started right..." Aniya.

"But... If I could turn back the time, I will still choose to meet you even if it's
wrong... I will do everything just to meet you again..."

My tear fell.
"Z-Zeij..." Hinawi ko ang luha ko at mahigpit na humawak sa singsing.

"I love you, Misis ko..." Mahinang sabi nya. I saw how tears fell on his cheek as
he held my hand so tight, I know he'll never let go.

He sighed and dried his tears. Inabot nya ang singsing sa kamay ko bago dinala sa
labi nya at humugot ng hininga.

"Alicia Marie Buenavides..." He breathe and stared at my eyes. "My Viper, My Ree,
My Alyx... Misis ko..."

"M-Mister..." My voice broke.

"I love you..." I nodded and cried harder. Ang kalabog ng dibdib ko ay hindi ko na
masundan.

"I am dying to make everything right this time..." Pumikit sya at sa muling
pagmulat ay nakita ko ang halo-halong emosyon sa mga mata nya.

I saw how love and sincerity danced on his eyes.

"Misis ko..." Malambing nyang sabi at nakagat ko ang labi para pigilan ang pagluha.

"H-Hmm?" I hummed.

"W-Will you marry me?" My tears fell uncontrollably this time. I bit my lip, trying
my best not to cry but I failed.
"Misis..." He gasped when I suddenly hugged him. Yumakap ako sa leeg nya at narinig
ko ang pagsinghot nya sa may leeg ko.

"I-Is that a yes?" Bulong nya. Umiyak lang ako at hindi sya nasagot.

Damn, I am so inlove with this man...

"M-Misis, mamatay na ako sa kaba... Yes na ba?" I chuckled and cried harder as I
nodded on his neck.

"Y-Yes,"

"Oh, yes!" He exclaimed and I watched as he slipped the ring, fitting perfectly on
my finger.

The moment our eyes met ay kaagad akong tumungo at sinalubong ang labi nya.

Our lips met in briefest instance, gasping as our lips touch. I pulled his hair at
ang kamay kong hawak nya ay marahan nyang hinawakan paakyat sa balikat nya.

He stood and held my waist at napatingala ako para maabot ang mga labi nya.

He coaxed my mouth, touching every sides with his tongue. Naramdaman ko ang haplos
ng isang kamay nya sa batok ko habang dumudulas ang isa sa baywang ko. I grasped
his hair even more, hugging his nape and kissed him more.

"B-Baby..." Hinahapong sabi nya ng maghiwalay ang mga labi namin. We were both
running out of air, taas-baba ang dibdib namin para makasagap ng hangin at kaagad
nyang idinikit ang noo sa noo ko habang naghahabol ng hininga.

"Happy anniversary..." Bulong nya sa labi ko. I smiled and opened my eyes to stare
at him.

"Sorry, nawala sa isip ko..." Ngiti ko at inabot ang labi nya.  "Happy Anniversary,
Mister ko..."

Nang may maalala ako ay lumayo ako at pinitik ang noo nya.

"Aww, Misis! Inaaway mo ako nanaman..." Napahawak sya sa noo.

"You jerk, why would you put the ring on the food, paano kung nakain ko 'yun tapos
nabulunan? Huh?" Nakita kong napangiti sya ng maliit at napahawak sa batok nya.

"Uh, ano..." Inabot nya ako at niyakap akong muli. "Sorry, Misis..." Aniya.

"Nakuha ko lang 'yung idea na 'yun... Sabi kasi nakakakilig daw 'yun..." Napatawa
ako.

"What? Where did you get that idea?" I asked.

"Sa Kdrama na pinapanuod ni Ate Thallia..." Sagot nya at napakamot ako ng kilay.

"Bakit ba ako um-oo sa'yo?" I asked. He whimpered and hugged me tighter. "Wala
kasing masearch sa youtube na nakakakilig..."

Comment
Kabanata 28
186K
5.43K
2.82K
Kabanata 28

"Damn it!" I gasped when my back was pushed on the wall. Our lips met again, each
with undying electricity and wanting.

I pulled his hair, gasping as I kissed him back savagely.

"Z-Zeij..." Hinihingal kong sabi.

"Hmm?" He hummed at mula sa labi ko ay bumaba ang halik nya sa sa leeg ko.
Ipinaling ko ang ulo ko para mas bigyan sya ng espasyo.

He kissed my neck, biting my skin. Ang kamay ko namang nasa balikat nya ay unti-
unting bumagsak sa dibdib nya.

I caressed his chest, feeling his built. He moaned a little at napatawa ako ng
maramdaman ang kamay nya sa tyan ko.

"Y-You never failed to turn me on, Ree..." He breathe against my neck. I felt his
hand under my shirt, caressing my stomach.

"H-Hindi ko na kaya, Ree..." Aniya at umawang ang labi ko nang maramdaman ang umbok
sa pantalon nya. He grinded himself against mine at kaagad kong naramdaman ang
lalong pag-iinit sa paligid.

"T-Then don't," Bulong ko at sa isang iglap ay nabuhat na nya ako.

I encircled my arms on his nape as he scooped my butt to carry me. Ikinapit ko ang
hita ko sa baywang nya at kaagad na nagtagpo ang labi namin nang iupo nya ako sa
lamesa.

I shivered with the touch of his fingers slightly stroking my hardened peaks
against my clothes. Hindi ako kaagad nakagalaw at nanf magmulat ako ng mata ay
kaagad ko syang nakitaan ng pagkaaliw.

"You like this, huh?" He asked, his eyes almost burning with desire. I nodded
slighty, catching his lips for an earth shattering kiss again.

Inabot ko ang butones nya. I softly removed his buttons, one by one at nakita ko
kung paano nya pagmasdan ang kamay ko habang ginagawa iyon.

"Tiger will kill me if you won't come home tonight," He said huskily, almost caging
his inner beast.

"He'll kill us both," I smiled seductively and removed his shirt. I traced his
chest, down to his stomach. Napansin ko ang pagbilis ng hininga nya sa ginawa ko.

"Damn, Misis..." Aniya at inilapit ang sarili sa akin. He caressed my waist, gently
pulling my shirt out of my body.

"Bahala na..." Bulong nya at kaagad kong itinaas ang kamay ko para mahubad ang
damit. I saw how fire reflected on his eyes as he saw me with my brassiere, sa
isang kalabit ay nalaglag iyon and like a hungry beast, been wanting to eat his
prey, he lapped my peaks.

One by one as he pinched the other. My back arched, moaning softly with his tongue
on my bare breast.
"B-Baby..." Ungol ko.

"Hmm..." His voice vibrated at napahawak ako sa lamesa habang nakaliyad sa kanya. I
pulled his hair, ibinaba naman nya ang kamay sa baywang ko at naramdaman ko ang
pagbubukas nya sa butones ng pantalon ko.

In a snapped, he pulled my panties out of my legs. Nagkatinginan kami at nakita ko

ang pilyong ngiti sa labi nya bago humatak ng upuan roon sa gilid na parang handa
na sa hapunan nya.

"W-What will you do?" I asked as my cheeks flushed. He gave me a slight grin at
hindi na ako nagulat ng ipatong nya ang paa ko sa balikat nya.

"Zeij!" I screamed when I felt his lips at the side of my leg, his fingers gently
crawling to my feminity.

He pulled the small of my back, making me moved against his wanting lips. Halos
mapahiga na ako nang maramdaman ang labi nya roon.

His tongue flickering at each side of my core, pushing his fingers on my clit,
making me want for more.

"M-Mister... I... I want..." Umusog pa akong lalo sa kanya at napaawang ang labi ko
sa galaw nya.

"You are fucking wet, baby..." He said amused.

His tongue move a little faster, his fingers touching my sensitive spot. In just a
snap, I felt his fingers inside my sacred part.

"Gosh!" Umawang ang labi ko. His fingers dived inside of me, moving slow and fast,
teasing me with his tongue still playing with it.

"You want this, huh? Alicia?" He teased as he inserted another digit, pumping it
slowly inside of me.

"Y-Yes, please... Zeij... Faster..." And he did. He pumped his fingers faster at sa
pagtayo ni Zeijan ay kaagad nyang sinalubong ang mga labi ko.

Our lips touched, his mighty tongue knocking my teeth for an entrance. I slowly
parted my mouth.

Pigil na pigil ang ungol sa paggalaw ng mga daliri nya. He sucked my breast, biting
my skin softly. Licking every side of my peak.

"O-Ohh... Gosh..." Napaigtad akong lalo, his fingers moved faster and faster and in
just a couple of seconds, I can feel my juices going out of my core.

I convulsed and my eyes dilated and he was slowly rocking his fingers until I
finished my release.

He sat down again and I felt myself getting wet as I watched him clean my juices
with his tongue.

He cleaned every side, licking his wet fingers while looking at me intently.

"More?" I whispered. Mas napangiti sya roon at mabilis na umahon para halikan ang
pisngi ko.
"If my baby wants more then, I'll give you more..." I helped him get rid of his
pants and my eyes widen when I saw his bulge.

It isn't my first time seeing it but it still feels different! Maybe because it
happened years ago pero... Iba pa rin talaga kapag personal.

That feeling na para kang tutuklawin nalang ako bigla!

"It grows bigger now that you're seeing it..." Sinamaan ko sya ng tingin, tumawa
naman sya at tinagilid ang ulo nya.

"Want it?" I licked my lips and nodded, napangisi naman sya at hinalikan ang labi
ko. He scooped me out of the table. Napatayo ako sa ginawa nya at mabilis na
napahawak sa balikat nya para sa suporta.

I was really weak with my release, nanginginig pa ang paa ko at kung hindi dahil sa
suporta nya ay paniguradong natumba na ako rito sa sahig.

He finger gently dulved inside of me once again, teasing me with his move. I froze,
humawak ako sa dibdib nya at napapangisi pa sya at muling hinuli ang tingin ko.

"You want it inside you?" I nodded, looking at our almost touching parts.

"What do you want, huh? Misis ko?" He grinded his body.

"Y-You," I breathe, catching my breathe. "Inside of me..."

And in just a snap, he turned me around, bent me on the table and swiftly entered
me behind.

"Ahh!" I moaned loudly, napaawang ang labi ko at bumilis ang paghinga ko.

"You are still tight, huh..." Hinahapong bulong nya. I saw us in the mirror, me
with my bent body and his large frame behind him.

I saw how he moved slowly, rocking me inside and out, supporting my waist as he
moved.

I saw how my cheeks flushed, how pleasure is visible with my face and I saw him,
his jaw's tight, his muscles flexing, his chest turning red with the heat that's
been surrounding us.

"F-Faster!" I groaned and equalled his rhythm. I grinded with him, pumping the same
intesity as he was giving me.

"F-Fuck, I'll cum..." Hapong sabi nya. Mas bumilis sya and mas napakapit ako sa
lamesa habang nakapikit ang mga mata.

"I'm gonna..." I exclaimed.

"Come... Baby, let's do it together..." And I did, our moans filled the room as we
both convulsed, releasing mine and him filling his juices inside my womb.

Hinang-hina akong napadapa sa lamesa. I am breathing hard, spent and tired.

"I love you..." Bulong ni Zeijan sa tenga ko. I gasped when he slowly removed
himself, kissing my back before kissing my lips.

"Love you too," Pagod na bulong ko bago ngumiti at inabot nya ang kamay ko patayo
ng maayos bago ako buhatin.

He carried me towards the bed, laid me softly before kissing my forehead.

"Pagod na, Misis ko?" I nodded, smiling a little at him, I saw his soft eyes at
kaagad kong hinaplos ang pisngi nya.

"Pinagod mo ako..." Mahinang bulong ko.

He chuckled, caressing my cheek and giving me a soft kiss on the lips again.

"Sorry, Misis. I was alone for years." Bulong nya at ako naman ang natawa at
pinitik ang noo nya.

"So, binawi mo lang ngayon?" He nodded, smiling cutely at me.

"Miss na talaga kita, isang buwan palang tayong nagkakahiwalay noon, gusto na
kitang iuwi kaagad..." Tawa nya at nangiti ako roon.

"Can we talk?" I whispered. He nodded.

"Let me clean you first, wife..." Aniya at pumunta sa banyo. He cleaned me,
nakamasid lang ako sa ginagawa nya at nakikita kong napapabuntong-hininga pa sya
kaya naiiling ako.

Having a hard time controlling yourself, huh?

Kaagad syang tumabi sa akin matapos akong bihisan ng shirt nya, iniangat ang ulo ko
mula sa unan at marahang hinigit ako palapit sa kanya.

I smelled his scent kaya isinubsob ko ang mukha ko roon.

"You smell good," Bulong ko.

"I smelled like you, Misis..." Bulong nya. "Amoy-Alicia ako, ang bango naman..."
Natawa ako at yumakap sa kanya.

Humalik sya sa sentido ko at niyakap rin ako pabalik. I heard him sighed before
whispering.

"That three years without you is hell, Ree..." Bulong nya.

"I-I'm sorry..." Lumayo ako at hinanap anv mata nya. Nakita ko ang lungkot sa mga
mata nya habang nakatingin sa akin kaya hinawakan ko ang pisngi nya.

"I was mad at you... For lying, for pretending to be someone you're not, for being
my enemy, Archer..." Paliwanag ko.

"I know..." He nodded. "I am sorry, Misis, I have no choice but to do that..."
Aniya sa akin.

"Our agency wants Antonio killed and one of our target is this certain agent, they
call her Viper. Ang sabi sa akin ay iyon raw ang kanang kamay ni Antonio. I was
told that it was his daughter, the one who did a lot of transactions with the
clients and still not caught..." Paliwanag nya.

"And I searched for it but got nothing, ang alam ko lang ay nasa isang isla an
that's why I went there, looking for clues..." Aniya.
"Then, why is your name different?" I asked.

"I often use that name during undercover, Zeijan Cueno..." Aniya sa akin.

"Kahit 'yung trabaho mo?" Tumingala ako sa kanya. He nodded, caressing my hair.

"One of the reasons of my so-called-jobs is to find clues, syempre nga ay hindi pa

kita kilala. And I also love doing that so bonus na rin."

"DJ?" He nodded.

"I love bars, cooking, guns..." Aniya at hinanap ang mata ko. "You,"

I blushed, pinalo ko ang dibdib nya at napatawa sya bago hulihin ang kamay ko at
hagkan ang daliri ko.

"Then, I saw you at the bar, looking so damn lovely and edible on your black
dress..." Hinaplos nya ang likuran ko.

"You still remember my clothes?" He nodded and bit his lip.

"Then, you were looking at me, gwapong-gwapo ka sakin 'no?" His brows lifted.

"Yabang!" Pinisil ko ang ilong nya. "Pero pwede na," Pag-amin ko.

"I knew it!" He chuckled. "Tapos di na ako nakatiis, lumapit ako to talk to you..."

"I remembered it! Tinanong mo pa nga ako kung open-minded ako sa business!"
Napatawa kami at tumango sya.

"I ran out of excuses!" Sikmat nya. "So as a handsome and witty person, I came up
with that excuse, napanganga pa nga kita diba?"

"Definitely!" I exclaimed. "Yung feeling na, yes, may gwapong nakapansin sa akin!
Tapos biglang networking!"

"Yeah," Tawa nya. "But anyway, nagnetworking din ako dati..."

Kinurot ko ang tagiliran nya at napadaing sya bago natatawang hinuli ang kamay ko.

"I'm serious! I think, nagbebenta rin ako ng condo dati..."

"Oo nga e, sa sobrang hirap mo nga, ikaw pa bumubuhay sa pamilya mo diba?" I

mocked. Napatawa pa syang lalo at tumango.

"I know right, gustong-gusto ko na ngang umamin sayo 'nun pero ayokong madamay
kita, I wanna tell you not to annull me kasi may pera naman ako at kayang-kaya ko
buhayin hanggang apo natin sa tuhod!"

"I thought of all the things I can accuse you of doing! Syempre diba, naisip ko
'nun, paano ako mabubuhay?" Sabi ko.

"Yeah, kaya grabeng pigil ko sayo 'nun, and anyway, when I told you that the
Attorney has no signal dahil nasa byahe, I lied..." Sinamaan ko sya ng tingin at
nagpeace sign sya sa akin.

"Ayokong mag-isa lang 'no! Tsaka, ayokong maghiwalay tayo..." Aniya sa akin. My
heart melted, gusto ko syang i-kiss pero hindi ko ginawa at umirap nalang para
kunwari'y hindi ako kinikilig.
"Crush mo ko?" Tanong ko.

"You can say that," He nodded. "But I think it was more of a love at first sight,"
Nanahimik ako.

"I don't know why... Basta pagkakita ko sayo 'dun sa bar, wala na ako sa sarili and
when I asked you to marry me that night? I really do want to marry you, and kung
joke lang iyon at trip ko lang, why would I wrote my real name in the contract?"
Napalabi ako at napangisi.

"Ganyan ka ka-patay na patay sakin?" Sumimangot sya at pinitik ang noo ko.

"H'wag lalaki ang ulo, Misis..." I smacked his arm.

"Ikaw nga lumaki 'yung ulo kanina..." Humagalpak ako nang mamula sya. "Ang cute
naman," I teased.

"Shut up, Alicia!" Mas natawa ako at sumubsob sa leeg nya.

"Kwento pa..." Sabi ko.

"Then, I... Promise to keep you while I was searching for Viper then one night, I
heard you asking me who Archer is and that's when I had the hint..." Umalis ako sa
leeg nya at nagsalita sya.

"I was nervous but I searched more and you won't imagine my shock when I found out
it's you all the time..." Sagot nya at napahugot ako ng hininga.

"Remember those people who attacked us in your room one time?" Tanong ko. "Who are
them?"

"Yes, I remembered that..." Aniya. "I was curious why they attacked our room, ang
akala ko nga nalamang ako si Archer but they were looking for Viper. Nagtaka ako,
syempre, kasi I didn't expect you to be her..."

"How did they found me?"

"I actually don't know," Amin nya sa akin. "Basta ang alam ko ay may galit sila kay
Antonio. Maybe he has debts to pay at ikaw ang naisipan nila..."

"That asshole," I gritted my teeth. "For years, I was his slave..." Naipikit ko ang
mata.

"I just did what I have to, to save my Mom from misery... I want her safe so, I
have to do that..." Pag-amin ko. "I am bad for doing everything, worst because I
killed people, Zeij..."

Kinagat ko ang labi ko at napapikit nang maalala lahat ng paghihirap na dinanas ko

at ng Mommy ko.

Pinigil ko ang luha ko at hinanap ang mata ni Zeijan na matiim na nakikinig sa

bawat sinasabi ko.

"Tiniis ko ang lahat para sa Mommy ko, I was trained to kill, I was abused, I
was..." My voice broke. "I was neay raped, Zeij..."

"Damn..." He cursed hardly, gritting his teeth. Nang malaglag ang luha sa mga mata
ko ay kaagad kong nakita ang paglambot ng mata nya.
"Misis..." He whispered at sinalo ang luha ko.

"T-They took advantage of me, Zeij..." Bulong ko at nakita ko ang pamumula ng mata
nya at kinabig ako palapit sa kanya.

"I-I'm sorry, Ree..." Bulong nya. "I-If I wasn't there to protect you... I should
have known you sooner, sana...sana dati pa kita nakilala para natulungan kita..." I
clutched his shirt and cried on his chest.

"I'm sorry you have to suffer from that... You don't deserve that, baby..." Bigong
bulong nya at mas napaluha ako at mas sumubsob sa dibdib nya.

"S-Sana nailigtas kita, sana hindi ka na nasaktan ng ganun... If I could manipulate

the time, I will... Kung kailangang pumalit ako sayo, gagawin ko, maging ligtas ka
lang..." His voice broke.

"Z-Zeij..." I sobbed.

"Mahal na mahal kita, Ree..." Bulong nya. "Patawarin mo ako kung nagkulang ako, d-
dahil napabayaan kita, patawad..."

"Wala ka namang kasalanan..." Suminghot ako. "It was all my fault, Zeij... Wala
kang kinalaman roon."

"N-No, wala akong kwentang asawa because I let someone hurt you... H-Hindi ako
papayag ng ganun, I won't let you hurt..."

"Don't say that..." Lumayo ako sa kanya at hinawi rin ang luha nya. "You are the
greatest thing happened to me, Zeij..." Sinsero kong sabi.

"You gave me enough reasons to live and protect myself. You gave me the reason to
love, you gave me the reason to be happy..."

"R-Ree," Pumikit sya at may umalpas muling luha sa mata nya.

"You are my Archer, Zeij. My greatest lover, my greatest enemy..." Bulong ko. "You
are my loving husband, you're my everything..."

"Tinanggap mo ako kahit ano ako, kahit anong nakaraan ko..."

"Because I love you," Aniya sa akin at kaagad na lumalabog ang puso ko.

That feeling of contentment. That feeling of being worthy of someone. That feeling
when you were satisfied to yourself because someone loves you.

"I love you, Mister ko..." I said sincerely, closing my eyes and kissing his soft
lips.

"I love you too, Misis ko..." Bulong nya sa mga labi ko.

Today, I realized something, that God really made someone who can make us feel
whole. God really will give us a reason to live kahit ang hirap-hirap nang lumaban
minsan.

I realized that I don't need a thousand fans to adore and love me, I learned how to
be contented with even just a one person who loves me as who I am, despite of
everything.
"Who the fuck is Alliah?!" I exclaimed as I was looking at his phone.

Ang aga-aga at may message na?!

"That was nothing, Misis..." Aniya at inabot ako.

"Anong nothing? Ano 'tong nakalagay, huh? Where are you? I miss you?" Basa ko sa
mensahe at sinamaan sya ng tingin.

He bit his lip and sighed.

"Look, it's not what you're thinking..." Aniya at mabilis akong umupo at nilingon
sya.

"What I am thinking? Bakit ano ba sa tingin mo ang iniisip ko?!" Sikmat ko. He
pouted, sitting beside me before holding my arms.

"Look, baby..." Aniya at inabot mula sa akin ang telepono nya. "Do I even replied
once?" Tanong nya at ipinakita sa akin ang mensahe, there was nothing but the
woman's messages.

"Malay ko ba kung binura mo?" Kumunot ang noo ko, "And I saw you two in magazines!
Ano, magkasama palagi sa parties. If I know, baka fling mo?"

My chest hurt upon thinking that pero inabot lang ni Zeijan ang mukha ko at hinanap
ang mata ko.

"She's just my partner..." Aniya at napangiwi ako doon.

"Partner? Huh? Edi kayong dalawa nalang!" I exclaimed, mad. Akmang tatayo ako pero
mabilis nyang naabot ang baywang ko paupo kaya napabalik ako sa kama.

"She's also a CIA agent, Misis..." Pag-amin nya, "Kasama ko lang sya because we
have a mission, that's it..." Pag-amin nya at medyo nakahinga ako ng maluwang.

"Maniwala ako sayo..." Napairap ako sa hangin but he chuckled and hugged me from
the back, ibinaon nya ang mukha sa leeg ko at humalik roon.

"Ikaw lang ang love ko, 'kay? I never got interested with another woman after I met
you..." Pag-amin nya.

"Don't fool me," I sighed. Mas humigpit naman ang yakap nya sa likuran ko at
nangingiting inabot ang mukha ko.

"I'm serious, Misis. Pumangit man ako..." Inabot ko ang ulo nya at hinila ang buhok
nya. Napatawa naman sya at humalik sa labi ko.

"Believe me, hmm? She was nothing, katrabaho ko lang iyon, tayo naman, iba ang
tinatrabaho..." Halakhak nya sa tenga ko kaya hinarap ko sya at tinulak sa kama.

His eyes widen at mabilis akong dumapa sa dibdib nya na mas nagpagulat sa kanya.

"What..."

"Your phone..." Inilahad ko ang kamay, hindi naman sya nakagalaw sa gulat ng
posisyon namin kaya ako na ang umabot ng telepono nya sa side table at mabilis na
nagtipa.

"What's my father's name here?" I asked.

"Tiger?" Aniya at nagtatakang hinanap ang mata ko. "Why?"

Hindi ko sya sinagot at nagtipa roon, I called his number, nanatiling nakatingin
naman sa akin ang asawa ko na maya-maya'y yumakap ba sa baywang ko.

"Hello?" My Dad answered.

"Morning, Dad..." Bati ko.

"Alicia! Where the hell are you?! Kasama mo ba si Archer? Bakit hindi ka nyang
inuwi? That fucking--"

"Dad, I want to join CIA..." I said. My husband's eyes widen, napakurap sya habang
nakatingin sa akin.

"What? Alicia! What are you saying--"

"Sama mo ko, Dad. I want to be Zeijan's partner." Sabat ko. Mas natulala sa akin si
Zeijan kaya tinaasan ko sya ng kilay.

"Alicia--"

"Pauwi na ako, Dad. Bye, love you..." I turned the phone off at inirapan si Zeijan.

"S-Sali ka?" Aniya. Tinaasan ko sya ng kilay at sumimangot.

"Ayokong may iba kang kasamang babae, naiintindihan mo?" He nodded rightaway. "You
are mine, understood?"

"Always yours," Sumilay ang ngiti sa labi nya at natutuwang humalik sa leeg ko.

"I love you! Pa-kiss naman!" He caught my cheeks, pressing his lips against mine.

We went back to our house at abot-abot na sermon ang inabot nya sa tatay ko. Halos
magrambulan na nga sila roon sa kusina at natawa nalang ako sa kanila.

I checked my Mom, umupo ako sa harapan nya at ngumiti.

"Hi, Mommy... Punta po tayo later kina Zeij?" Nakita ko ang pagtataka sa mata nya
kaya nagsalita ako ulit.

"We'll meet his family," I saw her smiled. Nakita ko ang maliit nyang ngiti kaya
humalik
ako sa noo nya. "And Mom, I am engaged again..." Pinakita ko ang singsing ko.

"Zeijan proposed to me," Pagkekwento ko. I saw her lifted her hand a little at
inabot ko ang kamay nya at hinalikan.

"A-Ali..." She murmured. With the help of the therapy, she's recovering, kung dati
ay hindi sya nakakagalaw masyado ay ngayo'y nagagawa na nya.

She can also speak a little, one by one... Nasasabi na nya ang pangalan namin ni
Daddy at minsa'y si Zeijan rin.

I wore a pink off shoulder long sleeves dress, hanggang tuhod ko ito at nakalugay
ang kinulot kong buhok. I also wore a two inches stilletos na pinartner-an ko ng
kulay pink ring pouch.
I need to look good today that we're meeting Zeijan's family. Nauna na si Zeij sa
bahay nila at ngayo'y ako naman ang nag-aayos.

We decided to held the meeting at the Sandejas' household at ayon na rin sa Daddy
ay gusto nyang makita ang paraan ng pamumuhay ng pamilya.

I am nervous as fuck, kanina pa kami nasa byahe pero tulala pa rin ako sa bintana
ng sasakyan. Anong gagawin ko roon?

Should I say hi? Uh, should I call them Mom and Dad or Tito and Tita? Magustuhan
kaya sila nila Daddy and Mom?

Hindi ko rin nirereplayan ang mga messages ni Zeijan dahil hindi na nga ako
makapag-isip ng maayos.

"We're here..." I almost jumped when I heard my father's voice. Sa paglingon ko ay

kaagad kong nakita ang isang napakalaking mansyon.

It was almost made with glass, malaki rin ito at halatang mayamang pamilya ang
nagmamay-ari. My jaw almost dropped, kaagad akong napalingon kay Daddy at nakitang
pinagmamasdan nya ang mansyon.

"Let's go..." Aniya. He was wearing a formal white polo and a suit while my Mom is
wearing a white dress. Nagulat ako nang magbukas ang pintuan sa tabi ko at 'yun
nalang ang pag-awang ng labi ko ng makita si Zeijan roon.

He was wearing a baby blue dress shirt with three opened buttons under his white
coat and pants. I noticed his dark blue necktie under his dress shirt, obviously
placed around his neck to make his look more dashing.

"Hi, Ree..." Bati nya bago inilahad sa akin ang kamay nya. Kumalabog ang dibdib ko
at matamis na napangiti.

I slowly walked out the car with him, assisting me.

Nang makalabas ako ay tiningala ko sya at halos hindi na ako makapagpigil sa itsura
nya ngayon. He looks amazing, devilishly handsome for my being.

"Wait, Sir..." Ani Zeijan. Saglit nya akong iniwan para tumulong sa Daddy kong
ilabas ang wheelchair ni Mommy kaya napalingon ako sa paligid.

There, I saw his sibling looking at me. Napalunok ako, kaagad akong ginapangan ng
kaba habang nakatingin sa kanila.

Damn it, I don't know what to do!

Their looks is utterly different, they were almost intimidating. With Atty. Iñigo
Sandejas' cold stare ay nakakapanghina na. He was wearing a gray suit and white
shirt inside, ang pangatlo namang si Dash Sandejas ay nakapamulsa roon habang
nakamasid sa akin, he was wearing a brown coat and their only girl, Zidney Sandejas
is wearing a red dress.

She looks cold, animo'y sinusuri nito ako at nang ngumiti ako ay doon ko nakitang
sumilay ang ngiti sa labi nya.

"Let's go?" Napalingon ako nang magsalita si Zeijan sa tabi ko. His hand crawled at
the small of my back before pulling me softly against his body.

Nakita kong sinalubong na ng Dad ni Zeijan ang mga magulang ko at napalunok ako
roon.

Nadaanan ko ang mga kapatid nya kaya tumigil kami.

"Good afternoon," I greeted formally.

"We met again, Alyx..." Ani Iñigo, he smiled at me at doon na ako napanatag. He
offered his hand, kaagad ko namang tinaggap iyon.

"Nice meeting you again, uhm..."

"You can call me Kuya..." He smiled at mas napangiti ako roon.

"Kuya Iñigo," I murmured. Nang bumitaw ay humarap ako kay Dash, he was looking at
me with those soft black eyes.

"Hi, Lyx! I'm Dash..." Pakilala nya. He offered his hand at kaagad akong ngumiti at
inabot iyon.

"Hi, Zeijan told me a lot of things about you..." Sabi ko. His smile widened,
sumulyap sya kay Zeijan sa tabi ko at natawa.

"Talaga?" I nodded. "I can tell you a lot of things about him too..." Ani nito.

"Shut up, Dash-beybe!" Ani Zeijan at natawa ako ng higitin nya ako sa katawan nya.

"Misis, don't talk to that man, 'kay?" Napatawa rin sina Kuya Iñigo.

"Bakit naman?" Nilingon ko sya at napansing sumimangot na sya. "Kasi epal 'yan..."
Simangot nya.

"Wow! Ako pa?" Dash exclaimed. "If only you knew, Alyx! Sa aming lahat, 'yan ang
pinakanakakabanas!"

"Sige, awayin mo ko!" Zeijan exclaimed. "Susumbong kita kay Reah-tot!"

Nangunot ang noo ko roon at napatingin sa kanya. "What's with the name?" I asked.

They laughed. Nakita ko ang pagsimangot ni Dash habang masamang nakatingin kay
Zeijan.

"Would you stop calling my wife that?" Sikmat nito.

"Ayoko nga, lelang mo..." Zeijan mocked and stucked his tongue out.

"And anyway, Misis... I want you to meet our princess..." Doon na ako napabaling sa
tahimik na si Zidney.

She smiled when she saw me, kaagad kong naramdaman ang gaan ng loob habang
nakatingin sa mala-anghel nyang mukha.

"Hi..." I greeted.

"Hi, Ate Alyx..." She smiled at me.

"She's Zidney-tot," Pakilala ni Zeijan. Zidney's forehead creased at sinamaan ng

tingin ang Kuya nya.

"Stop it! Hindi na ko baby!" Ani Zidney rito.

"You're still my baby!" Sikmat din ni Zeijan at natuwa akong tignan silang dalawa.

"Whatever, Kuya..." Irap ni Zidney bago tumakbo palapit kina Dash at Kuya Iñigo
para magsumbong.

"Iyan 'yung isang tot ng buhay ko tapos dun sa isa, papakilala kita..." He pulled
me softly and excitedly inside their house.

I saw Ate Thallia on the sofa with their children, malaki na ang mga iyon simula
nung unang makita ko at nang makita ako'y mabilis na tumayo si Ate Thallia at
tinakbo ako.

"Alyx!" She exclaimed.

"I missed you!" Bulong ko at niyakap sya.

"I missed you too! It's been a while!" Nakangiting sabi nya. She still hasn't
changed, still blooming as ever!

"Ate Thallia, pa-hug din!" Ani Zeijan at natatawang pinalo ni Thallia ang balikat
nito.

"Iñigo will punch you, sige..." Ani nito at nakita ko ang pagsimangot ni Zeijan.

"Ang damot-damot, akala mo naman aagawin..." He hissed pero lumapit din at yumakap
kay Ate Thallia.

"Hoy, pangit!" Kuya Iñigo hissed when he saw them hugging at bago pa man makalapit
si
Kuya Iñigo ay natatawang lumayo na si Zeijan.

"Seloso mo! Mas gwapo pa rin naman ako sayo!" Sikmat nito.

"You jerk!" Nakita ko ang paghablot nito kay Ate Thallia bago niyakap.

"Asaan na si Reah-tot?" Ani Zeij at iniikot ang mata nya. I saw someone going down
from the stairs, it was a beautiful girl, maputi at medyo kulot ang buhok. Kaagad
kong napansin ang asong pababa kasama nito at maya-maya'y sumigaw na si Zeijan.

"Reah-tot!" He exclaimed. I saw the woman's eyes shining when he saw him. Lumaki
ang ngiti nito at bumaba ng mas mabilis.

"Is that her?" Ani nung Reah.

"Yes!" Zeijan said proudly, he gently held my waist to introduce me.

"Misis, she's Reah-tot..." Pakilala nito sa akin. The woman smiled at me, she's not
that typical filipino looking woman. Sa tingin ko'y may lahing kastila sya at ang
ganda-ganda.

"Reah-tot, this is Alyx, my wife..." Nang ilahad ng babae ang kamay ay kaagad ko
itong tinanggap at ngumiti.

"Nice meeting you!" Bati ko.

"Nice meeting you too," She smiled kindly, nakita kong sumulyap sya kay Zeijan bago
ngumisi.
"Is she the reason why are you so bitter for years, huh?" Tukso nito. Napatikhim si
Zeijan kaya mabilis ko syang nilingon.

"Di ako bitter, no!" He exclaimed, his cheeks flushing.

"H'wag kami," Biglang sumingit iyong si Dash na nasa likuran na bigla ni Reah. I
saw Reah smiled when he put his arms on her waist just like what my husband is
doing.

"Hindi ako bitter, Dash-beybe... For your information."

"Woah, really?" Bigla akong hinarap ni Dash. "He was damn bitter for everything,
Lyx!
Magugulat nalang kami biglang sisigaw 'yan ng, edi ako na ang single! Walang
forever!"

I laughed. Natawa rin ang mga tao roon at maya-maya'y sumimangot na si Zeij.

"Di 'no! Liar!" He hissed.

"Right, Kaia?" Dash looked at his wife as she nodded at him.

"We're the living proof how this man got bitter for every sweet things, kulang na
nga lang, pati sa puso ng saging may say sya..." Dash grinned when Zeijan cursed.

"Let's eat..." Kuya Iñigo declared at nakita kong karga na nya ang kambal habang si
Ate Thallia ay katabi si Zidney at nagtatawanan.

I took a glance at the other couple beside us.

"Where's Macky?" Dash asked.

"Upstairs, sleeping..." Reah answered and I saw him nodded.

"Let's sleep after, hmm? Kaia?" She nodded and smiled.

Nauna sila sa pagpasok at nahuli kaming dalawa ni Zeijan. He was holding my hand,
nang mapansing tahimik ako ay sinilip nya ang mukha ko.

"Are you fine, Misis?" He asked. Nag-angat ako ng tingin sa kanya at ngumiti.

"I was just a bit nervous..." I murmured at nakita ko ang pagngiti. Hinarap nya ako
at nakita ko ang paghawak nya sa balikat ko paakyat sa pisngi ko.

"Why?" He asked. Napapikit ako sa haplos nya sa pisngi ko at humugot ng hininga.

"I was just wondering..." I murmured. "Nakakahiyang magpakita sa kanila, ang akala
lang nila dati magkaibigan tayo... Tapos ngayon..."

He lowered his lips and claimed my lips.

"Sshh, they will love you to be part of our family..." He murmured before smiling
at me.

I bit my lip, smiling at him. Inayos ko ang kwelyo nya at bahagyang tumingkayad
para hagkan ang pisngi nya.

"You look handsome, baby..." I whispered.

"You look so damn beautiful too, baby..." He smiled gently and entertwined our
fingers before pulling me softly towards the dining room.

It was quiet the moment we entered, ang Daddy ni Zeijan ay nasa kabisera, her mom
is on the left side habang sina Dad at Mommy ay nasa kaliwa.

"Uh, good afternoon po..." I greeted. I saw his father smiling at me, sa pagsulyap
ko sa Mommy nya ay ngumiti at tumango ito sa akin.

"Come here, hija..." Lumapit ako. She offered her arms at napangiti ako bago
yumakap sa kanya.

"I missed you, kamusta ka na?"

"Maayos naman po, salamat..." Ngiti ko.

Zeijan assisted me in sitting, ipinag-angat nya ako ng upuan at hinawakan ang braso
ko paupo.

The food was served, ang Daddy ni Zeij at si Dad ang nag-usap, my Dad was assisting
my Mother. Nang akmang aabutin ko naman ang kanin ay hinawakan ni Zeij ang kamay ko
at umiling.

"Let me," He smiled. He gave me food, sa muling pagharap ko sa harapan ay nakita

kong nakamasid sa amin ang mga kapatid nya na parang hindi makapaniwala kay Zeijan.

"He's whipped, Kuya..." Dash uttered.

"I know right," Tango ni Kuya at nang makita ako ay ngumisi sya at nginuso si
Zeijan na naglalagay sa plato ko.

"You're married for what?" Tito Ejercito asked.

"Four years last night, Dad..." Ani Zeijan na may malaking ngisi.

"Woah! Four years?!" Dash exclaimed, shocked. Nakita kong natawa si Kuya Iñigo at
nagsalita si Zeijan.

"Akala mo nauna ka, huh?" Sikmat nito. "I got married first!" Pagyayabang nya.

"Last night?" Natahimik ang lahat nang magsalita si Dad. Nanlaki ang mata ni Zeijan
at maya-maya'y napaharap sa Dad ko.

"Uh, Tiger, ano..."

"Kaya di mo inuwi ang anak ko, huh?!" His voice roared.

"Ayon!" Kuya Iñigo laughed at nag-apir sila ni Dash. "Lagot kang loko ka!"

"Uh, Sorry ano..." Zeijan laughed awkwardly.

"Zeijan, mag-uusap tayo mamaya..." Ani Tito Ejercito na seryoso at nakita kong
napanguso si Zeijan at napatango.

"I will marry her again..." Napabaling ang lahat sa kanya. "Uh, anyway, nagpropose
na ako kagabi..." Hilaw syang ngumisi at itinaas ang kamay ko.

My eyes widen at pinalo ang hita nya. Bakit nya sinabi kaagad?!
"Ikaw..." My Dad exclaimed.

"Nagpaalam ako, diba?" Silip ni Zeijan sa Dad ko bago kumurap.

"But I didn't tell you that you have to do it immediately!" He exclaimed.

"S-Sorry! Peace!" Nagpeace sign si Zeijan at napafacepalm ako.

"Zeijan, pinalaki ba kitang ganyan?" Napailing si Tita Lena at ngumuso si Zeijan at

umiling.

"Sorry, Mommy..."

While our parents are talking, napadpad kami sa garden ng mansyon, Dash and Reah's
child is still sleeping while the twins are playing with their babysitters.

Sa harapan ko ay ang mga mag-asawa at si Zidney, nasa tabi ko naman si Zeijan na

kanina pa nakasandal sa akin.

"Are you fine?" Bulong ko. He nodded and placed his head on my neck.

"Pinagalitan ako ni Mommy..." Sumbong nya at napatawa ako at inangat ang kamay ko
para haplusin ang buhok nya.

"Ikaw kasi, 'yang bibig mo..."

"Kasi naman..." He whinned and kissed my cheeks.

"Landi o, bawal 'yan!" Dash suddenly exclaimed at napaalis sa balikat ko si Zeij at

sinamaan ng tingin si Dash.

"Inaano kita dyan, Dash-beybe?! Di nga kita inaway nung pinagpalit mo ako kay
Reah!" He hissed at napatawa ako.

"You're clingy," Ngiwi ni Dash.

"Wow, huh! Kunwari di ka rin clingy!" He exclaimed.

"Parehas lang kayong clingy..." Kuya Iñigo said.

"Isa ka rin!" Sabat nung tatlong magkakapatid pabalik kaya napatawa kaming mga
babae at napailing.

"You're married for what, Zeij? Four years?" He nodded and played with my fingers.
Magagabi na at may nagserve ng alak dito sa lamesa kaya uminom sila.

"Yeah, mas nauna ako sayo! Huh!" Tawa ni Zeijan at lumagok ng alak.

"I still can't believe this," Iling ni Dash. "Naunahan mo pa kami ni Kaia ko?"

"Oo, akala mo... Napilitan lang din naman 'yang si Reah-tot sa'yo kaya ganyan..."
Hagalpak nito ng tawa.

"Uh, Kuya?" Natahimik kami nang magsalita si Zidney. He rose up from her seat.

"Yes, Princess?" Kuya asked her. Napatingin naman sya sa sa orasan nya at
nagsalita.

"I have to go, I'll fetch my daughter..." Aniya.

"Oh, okay..." Tango ni Kuya. "Be careful, okay? Nandyan ang driver mo?"

"Yes po," She smiled but I saw her empty eyes. I know that eyes... I know what it
means.

"Okay, take care..." Nakita kong sumulyap sa akin si Zidney bago matamis na
ngumiti, I saw her eyes gaining all the emotions her eyes had lost a moment ago.

"Nice meeting you, Ate Lyx..." Tumango ako at ngumiti. I hugged her and kissed her
cheek.

"Take care, nice meeting you too..." Ngiti ko. She said her goodbye to Reah and Ate
Thallia at nang paalis na sya ay nagpaalam sa akin si Zeijan at sabay-sabay silang
tumayong tatlo para ihatid ang kanilang bunso.

"They really love their sister..." Ani Ate Thallia na ngumiti. Sumulyap ako at
nakitang nagtatawanan ang apat habang paalis at napatango.

"I can see that," Sagot ko.

"Ni ayaw nilang dapuan ng lamok 'yan..." Reah chuckled. "Kaya humanda ang lalaking
magtatangkang magkainteres kay Zid, he will face three punches from three different
men...

My Dad and Mom went home, pinayagan nila akong dito muna magpalipas ng gabi.

Bumalik ang tatlo at parang isang taong hindi ako nakita ni Zeijan dahil wagas sya
makayakap sa baywang ko. They are drinking, nakadalawang bote na sila at nakita ko
na ang pamumula ng pisngi ni Zeijan habang nasa tabi ko. Dash was also like that at
nang napaharap ako kay Kuya
Iñigo na tatlong shots lang ata ang ininom ay tulala roon habang kinakausap ni Ate
Thallia.

"Lasing na o!" Tawa ni Zeijan at tinuro ang Kuya nya. Uminom ako ng kaunti at
nakita kong ngumuso sa akin si Zeij at humalik sa pisngi ko.

"Don't get drunk, Misis..." Bulong nya.

"Di ako lasing!" Kuya Iñigo exclaimed, his voice kinda hoarse. Napatawa si Ate
Thallia at niyakap ang leeg nito.

"Calm down, baby..." Bulong nya. "Oo na, di ka lasing..."

"Hindi ako lasheng!" Dash murmured and laughed. Nakita kong nag-apir sila ni Zeijan
at humagalpak habang nakikipagtalo sa tingin ko'y lasing na si Kuya.

"A-Alam mo ba, Alyx..." Kuya started, his voice slurry. "Akala ko bakla 'yang si
Zeijan!"

Natawa ako at sumimangot si Zeijan.

"Oo! Ako akala ko dati baog 'yang si Zeijan!" Dash retorted.

"Hoy! Kayo nga din d'yan!"

"Gusto mo kish kita?" Turo ni Kuya kay Zeijan at napamura si Zeijan at sinipa ito.

"Yuck! Kadiri ka!" He hissed. "Kay Ree lang gusto kong lips! Ate Thallia, hiwalayan
mo na 'yan! Gusto akong i-kiss!" He exclaimed and I bursted out laughing.

I excused myself to go to the kitchen, they were having fun outside at ayokong
mang-istorbo kaya mag-isa akong pumunta ng kusina para kumuha ng tubig.

I was really comfortable to be with them, they are good people, ramdam kong tanggap
nila ako at alam ko ring nagustuhan ng parents ko ang pamilya nila kaya hinayaan
akong magstay rito ngayong gabi.

I opened the refrigerator to get some cold water, inilapag ko ang pitsel sa may
counter roon at uminom.

"Baby..." I jumped when I heard a voice.

"Zeijan!" I exclaimed, shocked. What is he doing here?

Napalingon ako at naibaba ang baso ng tubig.

"Why?" I asked.

"Love you..." Bulong nya. He sounds disoriented, mukhang tinamaan na ng kalasingan.

He started kissing my neck, hinawi nya ang buhok ko sa leeg paalis para hagkan ang
leeg ko.

I turned around, catching his lips and kissing him. Kaagad akong yumakap sa balikat
nya at kaagad nyang hinapit ang katawan ko.

He pushed me softly towards the counter, kissing every side of my lips.

"You...look beautiful, baby..." He whispered against my lips. Mula sa mga labi ko

ay bumaba ang halik nya sa panga ko, pababa sa leeg ko.

I moaned when he kissed my ear, licking my earlobe.

"Z-Zeij..." Hapong sabi ko. "Dito ba talaga?"

"I missed you..." He breathe at napangiti ako roon. My hands find its way from his
chest down to his crotch, napaungol sya sa ginawa ko at nakagat ang leeg ko.

"D-Damn, woman..." I caressed his bulge, moving my hands up and down, idiniin nya
ang sarili sa akin ang when his hands find its way to my breast ay minasahe nya
iyon.

I moaned softly with his every squeeze, his fingers moving circular motion against
my cloth.

"I-I want you..." He breathe.

I kissed him fully in the mouth, moving my hands more sensually against his croth
when suddenly the light opened.

Natigil ako. My eyes widen at napaayos ng tayo.

"Zeijan?" Napatalon ako at mabilis na tinulak si Zeijan.

"Huh? Yes?" Liyong sumilip sya sa mukha ko at sinubukang halikan ako pero pinaling
ko ang ulo.

"Zeij? Uy, anong ginagawa nyo dyan?" Natulak ko si Zeijan ng malakas at mabilis
syang napalingon roon.

"Kuya! What the hell?" He cursed at mabilis na hinapit ang baywang ko.

"Kukuha lang sana ako ng tubig..." Ani Kuya at nang sumilip ako ay kita kong
nakangisi sya.

"Fuck, dun ka na! Ako nalang kukuha ng tubig mo!" He hissed at napatawa si Kuya
Iñigo at nahihiyang nagtago ako ng mukha sa dibdib ng asawa ko.

"Anong feeling ng bitin, huh? Zeijan?" Kuya Iñigo mocked.

"Fuck you, Kuya! Lumayas ka! Nahihiya si Ree!" Mas hinigit ako ng yakap ng asawa
ko.

"Alright," He laughed. "Tubig ko, huh?"

"Fuck, buhos ko 'to sa'yo!" He hissed at halos mabaliw na kakatawa si Kuya Iñigo
paalis na pumapalakpak pa bago tawagin si Dash.

Hiyang-hiya na akong harapin si Kuya matapos iyon, I was ashamed, the heck, we're
making out in the kitchen and was seen by his brother!

Kaya ilang minuto pa lang ang nakakalipas ay niyaya ko na si Zeij para umakyat sa
kwarto. Ate Thallia gave me some clothes to wear at kaagad na akong nag-shower.

Zeijan was lying on the bed, hindi pa naman ganun kalasingan pero may tama na din
dahil sa pamumula. He looks cute when he's drunk, namumula kasi ang pisngi nya at
ang leeg nya.

I was wearing a red lingerie from Ate Thallia, aniya'y hindi nya pa ito gamit at
ito ang ibinigay sa akin! May manipis rin akong pantulog na ibinigay nya at
nahihiya man lumabas ay lumabas na rin ako.

I saw my husband watching television, topless na sya roon at nakaboxers nalang

habang ang
dalawang kamay ay nasa itaas ng ulo nya.

He was watching the television attentively when I went out at kaagad kong nakita
ang pag-ayos nya ng upo.

His eyes landed on my body, animo'y sinisipat ako kaya namaywang ako.

"Hey, what are you looking at?" Sikmat ko.

His lip twitched, watching me and grinned.

"Are you seducing me?"

"No," Sabat ko. "Bigay 'to ni Ate Thallia..." Sabat ko. His brows furrowed and I
saw how his eyes darkened with my look.

"You look edible..." He said hoarsely at inilahad ang kamay nya. Lumuhod ako sa
kama at napatingin sa TV at nakitang ang telenovela iyon kung saan ako kasali.

Nilingon ko sya at nakita kong ngumisi sya.

"Sinusubaybayan ko..." Aniya at natawa ako roon. "Spoil mo ako, baby, sinong tunay
na anak?" Aniya at naupo ako sa tabi nya.
"Ako..." Sabat ko at napapalakpak sya.

"I knew it!" He hissed, humiga sya sa hita ko at hinaplos ko ang buhok nya.

"Matagal ko ng nafefeel, naconnect ko 'yung mga facts and I was right, panalo ako!"
Aniya.

"Bakit naman?" Sinilip ko sya.

"We bet about that, kung sinong anak. Yung dalawa 'yung isa 'yung pinili tapos
syempre, sayo ako boto..." Natawa ako at tumungo para halikan ang noo nya.

"No one is expecting it would be me," Sabi ko at tinuro ang palabas. "H'wag mo
pagkalat, huh..."

"I won't..." He chuckled. "But I'm right!"

Nanuod kami ng palabas ko sa TV at maya-maya'y nag-umpisa nang mangulit si Zeijan.

Ibinaba nya ang manipis kong pantulog sa may dibdib ko at sinilip kaya pinalo ko
ang kamay nya.

"Zeijan!" He laughed at muling ibinaba.

"Bagay pala sayo 'yung ganyan," Tukoy nya sa pulang lingerie ko. "Lalo na kapag
tayong dalawa lang..."

"Manahimik ka, manuod ka..." Ipinaling ko ang ulo nya para roon sya mapatingin sa
TV at sakto namang ang scene ay nasa beach.

I was wearing a yellow bikini in there, with my shades on. Ang buhok ko ay nakatali
at nang tanggalin ko ay sumabog iyon dahil sa hangin.

I walked towards the shore and swam, sa pag-ahon ko ay hinawi ko ang basang buhok
ko. I looked sexy in there, ilang months ako nagwork-out nyan!

"Nangigigil nako..." Ani Zeijan at napatili ako ng bigla syang tumihaya at

hinawakan ang baywang ko.

I straddled his stomach at nanlaki ang mata ko ng hawiin nya ang pantulog ko
paakyat sa hita ko.

"I wanna fuck you while watching you on TV..." Natampal ko ang dibdib nya at tumawa
sya at hinuli ang kamay ko.

"Ay, make love pala..." He said, grinning at sa isang iglap ay nagkapalit na kami
ng pwesto.

He was above me, pinning my hand above my head as he kissed my jaw.

"Nabitin ka talaga, hmm?" I put both of my legs in his waist and pulled him closer,
making our lower parts brushed.

"Damn..." Hapong bulong nya. He bit my clothes, slowly lowering it on my chest, he

kissed my skin above my breast, licking sensually.

"B-Baby..." I moved my body against him, grinding softly.

Nang mabitawan nya ang kamay ko ay kaagad akong yumakap sa leeg nya. His hands
roamed around my body, caressing my breast and touching my legs.

His lips crawled on my jaw, his fingers rubbing my sensitive spot behind my
panties.

"Ahh..." I purred.

"You like it, huh?" I nodded, pushing my lower part against his teasing fingers.

May narinig akong ingay, marahil ay tunog ng pintuan pero hindi ko pinansin.

Zeijan moved his body closer, grinding his body against mine.

"Zeijan-beybe?" Napamulat ako.

No, no... Shit!

"Zeijan!" I hissed.

"Hmm? Gusto mo na, Misis?" He rubbed his finger.

"No! Wait!" Pilit kong isinara ang hita ko at napaigtad.

"Zeijan-beybe--"

"Zeijan!" I screamed at napaayos ito at napaharap roon.

"What the hell--"

"Hala! MOMOL kayo?!" Napatalon ako at mabilis na bumalikwas si Zeijan at tinakpan

ako ng kumot.

"What the hell, Dash?!" Zeijan exclaimed, annoyed. He reached the pillow to cover
his growing erection!

Damn, pangalawa na 'to!

"Uy, bitin?" Humagalpak ng tawa si Dash at nahihiyang inangat ko ang kumot sa mukha
ko hanggang sa mata nalang ang makita sa akin.

Gosh! Nakakahiya!

"What the hell is your problem, Dash?!" He exclaimed.

"Wala, pinapahanap ka lang ni Kuya..." Aniya at nakita kong sumulyap sya sa akin.
"Hi, Lyx! Sorry!" I slowly nodded, my cheeks flushing.

"Uso kumatok!"

"Kanina pa ko kumakatok, wala namang sumasagot..." Ani Dash at frustrated na

napasabunot sa buhok si Zeijan.

"What the hell! Whatever! Labas!" He hissed at natatawang nagthumbs-up si Dash

rito.

"Payback time, Zeijan-beybe!" He teased.

"Fuck you..."
"Tsaka pinapasabi ni Kuya, karma is a bitch..." Tumayo si Zeijan at mabilis na
tumakbo si Dash palabas.

"Blue balls, beybe!" He screamed.

"Tanginang karma!" Zeijan cursed at nagmartsa sa drawer, nagtatakang sinundan ko

sya ng tingin at nakita ko syang may hinahalukay roon.

My eyes widen when I saw what he is holding. Karatula iyon na isinasabit sa door
knob.

DO NOT DISTURB.

That was what's written on the sign at nagmartsa sya palabas ng pintuan at sinabit
iyon.

"Walang papasok! Busy kami!" He screamed outside, making me laughed hard.

Binagsak nya ang pintuan at mas napahagalpak ako ng tawa ng i-double-lock nya ang
pinto at naiinis na bumubulong-bulong na nagmartsa sa kama.

Kabanata 29
169K
4.48K
1.5K
Kabanata 29

"Why is it here?" Mahinang tanong ko habang nakadapa at pinagtitripan ang tattoo ni

Zeijan.

It was the tattoo of his identity. It was the three different kind of arrows with
the longest one in the middle, and two short arrows in each side. There is also a
shape of diamond and pyramid connecting the arrows in divided lines.

"Para cute," Tiningala ko si Zeij at nakitang nakamasid ito sa akin. I rolled my

eyes, tumawa naman sya at hinila ako pahiga.

"Seryoso nga, bakit dyan?" I asked.

"Para hindi makita..." Aniya sa akin.

"Nagtattoo ka pa, hindi naman kita..." Nguso ko. Tumawa sya at naupo ako at ibinaba
ang kumot sa may hita nya para silipin ang tattoo nya.

"Why is it arrows?" I asked.

"Because I'm Archer?" Aniya.

"Hindi, I mean, why arrows? Pwede namang iba?"

"Hmm, because arrows means courage to move forward..." Aniya sa akin at pinagmasdan
kong muli ang tattoo nya. I placed my finger on his tattoo and caressed it.

"I never had the chance to stare at this long enough last time..." Kwento ko sa
kanya. His
tattoo is just below his waist at the side of his leg.

"Misis," Nilingon ko sya at nakitang may curiousity sa mga mata nya. "How did you
found out I am Archer?" Aniya.
"Because of this tattoo..." Sagot ko at nakita kong nangunot ang noo nya roon.

"How?" He asked. Umupo sya sa kama at inabot ako kaya lumapit ako at pumunta sa
harapan nya.

"Diba ano... Wala kang damit 'nun..." Sagot ko.

"Damit? Bakit wala?" He asked, nangunot ang noo nya at mukhang inaalala.

"Because we had 'you know' that night!" Sabat ko. "Syempre, ano... Di ko naman
sinasadyang makita..." Nag-iwas ako ng tingin.

"You know, ano?" He smiled wickedly at nag-init ang pisngi ko sa ngisi nyang iyon.

"May ano tayo 'nung gabi!" I hissed. "Ulyanin ka na?" He laughed, natutuwang
hinawakan nya ang daliri ko at pinaraan nya ang daliri sa singsing ko.

"I was just kidding," He chuckled. "Why would I forget that night, huh? Ree? That
night was--"

"Oo na! Oo na, shut up!" Tinakpan ko ang bibig nya at mas humalakhak sya roon..

"Kidding aside..." He kissed my fingers. "Bakit mo nakita, diba nakakumot naman ako
'nun. Perhaps, you took a peak--"

"Assuming!" Pinalo ko ang kamay nya. "Lumihis kasi 'yung kumot!" I inisisted at
nang bigyan nya ako ng nakakairitang tingin ay tumili ako at pinagpapalo sya.

"Hindi na!" Tawa nya at hinila ang kamay ko. I fell on his chest, kumawala naman
ako pero mas yumapos sya sa katawan ko kaya ngumuso ako.

"You're so clingy, Mister..."

"Bango kasi ng baby ko..." Tumungo sya at inamoy ang leeg ko kaya napaigtad ako at
nilingon sya.

"It tickles!" I exclaimed.

"Ganda mo..." Bulong nya at humalik sa buhok ko. Humiga sya at napasandal ako sa
dibdib nya. I played his chest with my fingers, pinaraan ko ang kamay ko roon at
lumalim ang paghinga nya.

"You know, even if I have that tattoo, it wasn't true that you'll be able to have
the courage to move forward..." Natigil ako roon.

"Huh? Why?" I asked, resuming my fingers from playing.

"Stop it, Ree..." Inabot nya ang kamay ko. "I'm distracted, may sasabihin ako..."

"Oh, sorry..." Ngiti ko at nag-angat ng tingin sa kanya. "What are you saying?"

"It isn't true that you'll have the courage to move forward if you had that kind of
tattoo..." Aniya sa akin.

"Why? Look at you now, you have moved forward. You are what you are now because you
keep on achieving more, you're moving forward..."

"It's not that..." Aniya. "There are many kinds of moving forward... Life and
love..." Hinaplos nya ang kamay ko.

"In my case, I think I failed in moving forward in both aspects..." Nangunot ang
noo ko at humiga sa braso nya. Sinilip ko ang mukha nya at kaagad kong nakita ang
kaseryosohan nya.

"When you left me..." Kumalabog ang puso ko roon at pinakatitigan sya. "I told
myself I have to moved on, I have to move forward without you pero hindi nagawa..."

Nakagat ko ang labi ko at halos mag-somersault ang puso ko.

"How can I move forward if you're the one I will left behind?" Masuyong tanong nya
at hinaplos ang pisngi ko. "I keep on looking back at you, to our memories, your
lovely smile and everything happened to us. Paano gagawang umabante kung maiiwan ko
ang ala-ala natin?"

Nagpigil ako ng ngiti at halos mahalikan ko na sya sa kilig.

"And... Sa life?" I managed to say.

"How can I moved forward in life kung ikaw ang buhay ko?" He smiled and I freaking
lost it.

Napatili ako sa kilig at nagsumiksik sa dibdib nya.

"H'wag kang ganyan! Kinikilig ako!" Tili ko at narinig ko ang malakas nyang tawa
bago abutin ang baywang ko.

"Ewan ko sa'yong babae ka, mahal na mahal kita..." Paos nyang bulong at mabilis
akong nag-angat ng tingin para halikan ang labi nya at nagtititili nanaman sa may
dibdib nya.

It was weird but I have an interview today, aba't ang tatay ko, anak na nga nya ako
lahat-lahat ay kailangan ko pang magundergo ng interview para makapasok sa CIA.

I don't know if kemerut nya lang o ano but... Bakit kailangan pa talaga? I'm good
at my job! In fact, nahirapan nga silang malamang si Viper ako so... Why bother?

"Do I look fine now?" I asked Zeijan nang makitang nakatulala na sya roon sa akin.
"zhey, Zeij?"

"Huh? Why baby?" Aniya.

"Look at my dress, does it look fine?" Aniya at nakita kong pumasada sa akin ang
tingin nya bago marahang tumango.

"Hmm," Tango nya. "Why do you have to wear that? I mean, maayos, I love it pero..."
Ngumuso sya sa legs ko kaya napatingin ako roon.

"May interview ako..." Sagot ko. I am wearing a white blouse and pencil skirt just
above my knees.

"Interview? For?" Kumunot ang noo nya.

"A job?" Sagot ko. Ngumuso sya at tumayo sa harapan ko, nagulat ako ng pakialaman
nya ang blouse ko, he buttoned the undone buttons on my chest at pinakatitigan ako.

"You're too sexy for that, maybe you can--"

"Hindi ako mang-aakit, don't worry..." Tawa ko at nagsalubong ang kilay nya.

"I know pero ayokong mangdukot ng mata ng lalaking titingin sayo..." He whinned.
"Tsaka anong job? You're an artist, right? So why..."

"Basta, secret muna..." Ngiti ko.

Have you forgotten, huh? Zeij? Diba magtatrabaho na ako bilang partner mo? I cannot
let that woman to be his partner! Ako dapat!

He was wearing a simple gray shirt and cargo pants, he looks so lean and handsome
on his attire na halos magpaiyak sa akin.

What do I do to deseve this man, huh? I'm curious, he's too handsome for
everyone...

Napapamura na nga ako sa isipan ko habang pinagmamasdan syang nakatitig sa akin

habang nag-aayos ako ng sandals.

"Saan ba 'yan? Can I come with you?" Tanong nya.

"Malalaman mo rin, secret muna..." I smiled at nahawi nya ang buhok at binasa ang
lower lip nya.
"Then can I take you there, atleast?" I shook my head at napahugot sya ng hininga
at napasandal sa sofa.

"Saan kita ihahatid?"

"Sa kotse nalang, ikaw where are you going today?" I asked.

"Sa agency," Aniya. "Tiger's calling me to be there, nakakatakot baka bitayin na

ako..."

Napatawa ako at tinagilid ang ulo ko.

"He won't kill you..." Tawa ko at tumayo. Kaagad rin naman syang tumayo at inunahan
ako sa pagkuha ng bag ko at inilahad ang kamay.

"Let's go, Misis..." I held his hand at sabay kaming lumabas ng unit nya. Hindi pa
kami nakakalabas ng building ay nalaman na naming may mga reporter sa labas, I
don't know how they found us here at kaagad kaming napaatras ni Zeijan roon.

"Baby, sa fire exit tayo?" Aniya at kaagad akong tumango. We went to the fire exit,
medyo nahirapan pa kami sa pagpunta sa sasakyan ko at kaagad nya akong pinagbuksan
ng pintuan para pumasok.

I swiftly got inside, binuksan ko ang bintana ng sasakyan at maya-maya'y nasa tapat
na 'nun si Zeijan sakay ng kulay itim na Ducati.

"Take care, baby..." Aniya at dumukwang sa sasakyan ko at napangiti ako bago

sinalubong ang labi nya.

"Take care din, I'll text you once I got there..." He nodded and wore his helmet.

"I love you," Sabi nya at kaagad akong kumindat sa kanya bago pinaandar ang
sasakyan ko paalis.

Nagpunta muna akong network para hindi kami magkasabay ni Zeijan. I texted him na
naroon na ako sa pag-aaplyan ko but the truth is I'm just on my way to their
agency.

Kaagad akong sinalubong ng isang assistant pagkapasok ko. The office is much more
equipped than those from Antonio, kulay puti rin at maliwanag ng paligid.

Nakacorporate attire at pare-parehas ang suot ng mga tao rito. It was pleasing in
the eyes.

"Good morning, Miss Alicia Buenavides?" I smiles and nodded.

"This way please, Ma'am..." Sumunod ako sa kanya bitbit ang bag ko. Hinawi ko ang
buhok ko at luminga sa paligid.

The elevators are also transparent, kanya-kanyang lakad ang mga tao rito bitbit ang
kani-kanilang tablet.

"Wait here, Ma'am... The interviewer will come here in a minute..."

"Thank you..." Nang mawala sya ay napanguso ako at nilabas ang salamin ko.

Who will interview me? I am kinda nervous since ngayon lang ako sasabak sa ganitong
klaseng proseso.

I fixed my face, put on a red lipstick and combed my hair. Parang good girl ang
datingan ko ngayon para lang dito! I just wish I am in at kung hindi ay pipilitin
ko talaga si Daddy whatever it takes.

The room is all white from the doors, floors and even the walls. May isang CCTV
roon sa itaas at tanging isang lamesa at dalawang upuan sa magkabila lang ang
mayroon.

It actually looks like an interrogation room.

I brought my things back inside my bag and waited at kaagad akong napaayos ng upo
ng makitang may nagbubukas sa pintuan.

I swallowed the lump on my throat and waited at doon pumasok ang isang lalaking
matangkad at medyo magulo ang buhok.

My forehead creased as I stared at him at nang mapatingin ito sa akin ay nanlaki

ang mata nya at nagkagulatan kaming dalawa.

"Zeij?!" My eyes widen.

"Misis? Why..." Kumunot ang noo nya at maya-maya'y nagtawag roon sa labas. "Why is
my wife--"

"Uh, Sir, sya po 'yung iinterviewhin nyong bagong agent..." Sagot 'nung babae at
napakurap ang asawa ko at napatango.

"Oh..." He bit his lip. "Thanks..." Sinara nya ang pinto at nang lumingon sya sa
akin ay napangisi ako.

"Hi, Mister!" I waved.

"What are you doing here? Bakit ka--"

"I will join as your partner 'no!" Sagot ko at nakita kong tumaas ang kilay nya at
pinasadahan ako ng tingin muli.
I smiled at him, Zeijan will be very easy for me. Mabuti nalang at sya!

"So, I was shocked na ikaw ang mag-iinterview sa akin so I assumed na madali nalang
'to..." Tumayo ako at mas naging confident.

His face remained serious, humalukipkip sya sa harapan ko at maya-maya'y nagsalita.

"Sit down, Mrs. Sandejas..." Natahimik ako ng sinabi nya iyon.

"Huh?"

"Sit down and let's get this interview started..." Seryosong sabi nya at marahas
akong napalunok roon.

Omg, shit! Bakit kahit mukha syang masungit ngayon ay ang hot? I mean... Ipinaypay
ko ang kamay sa mukha ko.

"Oh...kay?" Napaupo ako sa upuan ng wala sa oras habang sya'y kumuha ng papel roon
sa may drawer sa lamesa at binasa.

"Can I have your resume, please?" He said coldly at kung normal na araw na 'to ay
kanina ko pa sya dinamba at pinaghahalikan.

"H-Here..." Tumikhim ako at inabot sa kanya ang folder ko. Saglit syang sumulyap sa
mukha ko bago basain ang labi nya at binasa ang resume ko.

He looks too damn serious as he was reading my resume. He's still wearing his gray
shirt and cargo pants, nakacombat boots rin sya at napansin ko ang dog tag sa leeg
nya na hindi naman nya suot kanina.

He actually looks like an army ready to fight and I almost melted. I almost forgot
he's a retired Navy Seal! That's why he got this look. Nanunuyo na ang lalamunan ko
habang pinagmamasdan sya.

I can't...

Nabasa ko ang labi ko.

"What's your name, Miss?" He asked at doon ako bumalik sa wisyo.

"Huh? Hmm, Alicia Marie Buenavi--"

"No, I mean the name you are using now..." Aniya sa akin at nakita ko ang tingin
nya sa akin. His blue eyes almost made me shiver.

Iba-iba talaga ang feeling kapag sinasapian sya ng espirito ng kaabnormalan at

kapag ganitong seryoso sya!

"Uh, Alyx Riadna Alarc--"

"Surname?" Tumaas ang kilay nya.

"Uh, Sandejas..." Sagot ko at ngumuso sya pero pilit na magseseryoso.

"Repeat it again,"

"Alyx Riadna Sandejas..." Sagot ko. Inilapag nya ang resume bago muling nagsalita.
"Then why is it different here?" Humalukipkip sya at sumandal sa swivel habang
matiim na nakatingin sa akin.

"Uhm, because... Pinagawa ko lang 'yan kay Trece..." I answered honestly. His lip
twitched.

"Then, how do you expect me to hire you kung hindi mismo ikaw ang gumawa ng resume
mo?"

"It was based on my reference, of course, I helped her doing that!" I insisted.

"How can I hire you kung...hindi naman ito ang pangalan mo?"

"That...will change soon..." Sabat ko at hinawi ang buhok ko palagay sa balikat ko.
Nakita kong napasulyap sya roon at kumurap.

"How will it change, then?" He asked me, his brows lifting, making the cut on his
eyebrow showed.

"Uh, magiging ano sya... Alicia Marie B. Sandejas?" Natahimik sya roon at nang
napapangiti na ako ay tumikhim sya at umayos ng upo.

"Okay, next question..." Aniya. "Why should I hire you?"

"Because I am competent and has a lot of experience!" I answered confidently. "I

have years of experience and has a lot of skills..."

"Like?" Humalukipkip sya, making his arms flexed.

"Taekwondo, kickboxing, fencing, mixed martial arts... Name it..." He looks amused,
napaayos sya ng upo at nakita kong tumaas ang sulok ng labi nya.

"Then... How will I know it's true?"

"I can try it with you later tonight," I smirked when his eyes darken, tumikhim sya
agad at nag-iwas ng tingin at halos matawa ako.

Is he tempted? Huh?

"A-Anyway, what can you do to help me? Since I'm your partner?" Pilit syang
sumeseryoso pero ang mga mata nya'y halos kumawala na ang amusement.

"Uh, I can help you fighting? You've seen how I fight, baby, so... I assume..."

"There's a bigger possiblity na maglandian lang tayo, Alicia..." Seryosong sabi

nya. Napatawa na ako at binasa ang labi ko.

"You think so?" I crossed my legs and I saw how his eyes shifted on my legs. Saglit
pa akong lumingon sa paligid at bahagyang kinalas ang dalawang unang butones ng
blouse ko.

"It's hot here, no?"

"Alicia..." He said strictly. I smiled softly at hinawi ang buhok ko.

"Yes, baby?"

"You told me you won't seduce anyone today..." He said grimly.

"I won't..." Kunwari'y wala akong alam. "Wait, are you seduced?"

His eyes darken even more, nakita kong umigting pa ang panga nya at pumirmi ang
labi nya.

Nagulat ako sa biglang pagtayo nya sa upuan. He placed both of his hand on the
table and leaned it. Nagulat ako roon pero hindi ko ipinahalata.

"Hmm, baby? Why?" Malambing na sabi ko, kinalas ko pa ang panibagong butones at
pumaypay sa sarali ko. "It's hot, don't you think?"

"Misis..." He warned. His face is too close to my face now, animo'y isang galaw ay
dikit na kami.

"Yes, Mister?" I smiled seductively.

"We're at work now..."

"And?" bahagya akong umangat at mabilis na humalik sa labi nya. Napapikit sya roon
at napamurang muli.

"Damn..." He groaned at umayos ng tayo. I saw him fished his phone out at maya-
maya'y may tinawagan.

"Phoenix, turn the CCTV off here... Yeah... I have to do something..." Aniya sa
telepono habang nakatitig sa akin.

I smiled, medyo kinakabahan na rin.

Nang ibaba nya ang telepono ay walang ano-anong naglakad sa akin at napatili ako
nang buhatin nya ako paupo sa lamesa.

"We won't do anything but to kiss instead of the fucking mission..." He groaned at
bago pa man ako makapagsalita ay dumukwang na sya para hulihin ang labi ko.

I was frozen the moment our lips touch. Hindi pa ako kaagad nakarecover roon, I was
not ready at all!

His eyes are closed as he kissed me, his tongue seeking an entrance that I
eventually accepted. Napayakap ako sa leeg nya.

His arms find its way to my waist and pulled me closer, making me feel his hardened
arousal.

His tongue delved inside of my mouth, making me moan and gasped for air.

"Z-Zeij..." Habol hiningang bulong ko.

"Yes, baby... Hmm..." Bumaba ang halik nya sa tenga ko at suminghap ako sa ginawa
nyang pagkagat sa tenga ko.

"T-Touch me..." Bulong ko and he obligue. I felt how his hands crawled from my
waist to my clothes, untucking my blouse.

I pulled his hair, arching my back as he give my skin sensual and feathery kisses.

"We'll just flirt everyday, don't ya think?" Paos nyang bulong. I nodded and
chuckled, umakyat ang kamay nya sa tyan ko at napaigtad akong muli ng maramdaman
ang pagkalas nya sa brassiere ko.
His calloused hand molded my breast, fitting in perfectly.

Hindi ako mapalagay. I am arching my back, moaning softly against his ear.

I cupped his bulge, gently massaging it as he groaned and caressed my breasts.

"You're turned on, Mister..."

"Your fault..." Bulong nya.

"Ahh!" I moaned when his tongue touched my peaks, biting and sucking each side. He
was like a baby sucking, I grinded myself against him an caressed his bulge even
more.

He groaned. Idinikit nya ang katawan mas lalo sa akin na halos mapahiga na ako sa
lamesa.

"Am I hired?" Bulong ko. He keeps on sucking my breast, his finger touching my
folds of my lower part. "Z-Zeij... Baby..."

"Hmm, why should I hire you? Hmm..." Aniya.

"Because... I'm pretty?" Tumawa sya at umiling.

"Not enough reason, my wife..." Mas itinaas nya pa ang palda ko at naramdaman ko na
ang daliri nya sa may hita ko.

"Because I'm..." Hinapo ako.

"You're?" He licked the space in between my breasts. His fingers slowly delved
inside of me, making me moaned loudly and aching for more.

"I-I'm..."

"You're what, hmm? Baby?" Mas lumalim ang daliri nya. His moved his hand, slowly at
first, teasing me.

"I'm gonna cum! Faster..." He moved his finger, inserting another digit. "Zeij!
Bilis... Baby... I can't..."

"You're what, hmm? Say it? Why should I hire you?" Hinuli nyang muli ang labi ko at
nakita ko ang kapilyuhang iyon sa mga mata nya.

"Because..." His pace fasten. "Because I love you!" I screamed at napamura nang
maramdaman ang pamumuo sa tyan ko.

"I love you too..." He chuckled and doubled his pace, making me scream with my own
convulsion.

"You are hired, Misis..." Bulong nya bago humalik sa noo ko.

Lupaypay ako. Nanatili namang ngiting-ngiti ang loko habang nakamasid sa akin.

"Jerk..." I hissed.

"You're seducing your interviewer! That's why... Buti nga sayo..." Tawa nya.

"Ang dami mo kasing tanong!" I hissed.

"I was just amused, ang cute mo kasi..." Tawa nya at inayos ang butones ng damit
ko. He
fixed me, ibinalik nya ako paupo sa upuan habang sya'y hinila ang swivel nya para
tumabi sa akin.

"How will we start working?" Tanong nya habang nakayupyop sa lamesa at

pinagmamasdan akong nakasandal sa upuan.

"I don't know... Bakit ako tinatanong mo?"

"I told you baby, our mission will end up in flirting..." Nguso nya. "You're hot
whenever you fight while holding a gun so I might, you know..."

"Gusto mo kapag nagmemake-out tayo, tutukan kita ng baril para hot?" I asked at
nanlaki ang mata nya roon.

"Grabe ka!" Napatawa ako at nailing sya at inabot ang mukha ko. "Buti hindi kumalat
'yung lipstick mo..."

"It's kiss proof, Zeij..."

"Oh?" Tumaas ang kilay nya. "I-try pa natin kung totoo?" He suggested at binatukan
ko sya kaagad.

"Our work is really not a good idea..."

"I told you..." He answered me childishly.

Suddenly, the door opened. Napaayos kami ng upo ni Zeijan at nanlaki ang mata ko
nang makita si Daddy.

"Dad!"

"You're here, anak..." He smiled. Tumayo naman ako pero nanginig ang paa ko kaya
mabilis na tumayo si Zeij para alalayan ako.

"Are you fine?" My Dad asked.

"Yes po, nangalay siguro..." Zeijan answered, suppresing his smile.

"Alright, so was the interview?" He asked. Nakalapit naman ako sa Dad ko at humalik
sa
pisngi nya.

"Good, Sir... She's great for a beginner..." He said. Napasimangot ako, gusto ko
syang batukan pero nandito si Dad kaya di ko nagawa.

"Alright, since you have now your new partner, you have a mission tonight..." Sabay
kaming natigil at napatingin sa kanya.

"Agad?" I asked.

"Yes, hija... This is urgent... Brad escaped the prison..." Kumalabog ang dibdib
ko. Napatingin ako sa asawa ko at nakita kong seryoso ang mukha nya habang
nakaigting ang panga.

"How?" I asked.
"He managed to kill the jail guards, damn that man. Ayon sa nasagap ko, he was
going to a party tonight, naroon ata ang kamag-anak nya at nagbabalak na umalis ng
bansa. I want you two to catch him there..." Napatango kaming dalawa ni Zeijan
roon.

"Copy, Sir..." Tango ni Zeij at sumulyap sa akin.

"And one more thing, Sandejas..." Napatingin si Zeij kay Daddy. "Take care of my
daughter, kapag may nangyari dito, yari ka sakin..."

Napatikhim si Zeij at napatango. "Definitely, Sir..." Lumunok pa sya at nakita kong

tumaas ang kilay ni Dad bago ako hagkan sa noo.

"Take care, anak. Stick with your husband, okay?"

Wearing an elegant mermaid one shoulder black evening dress, I walked with Zeijan.
Zeijan is wearing a black armani suit partnered to a black slacks and a bow tie
above his white dress shirt.

We're at a prestigious hotel in Manila. Dito kasi gaganapin ang party ng isa sa mga
pinsan ni Brad. He's also a model at balita nami'y narito si Brad mamaya para
humingi ng tulong sa mga kamag-anak.

"Invitation, Sir?" Zeijan let go of me. Kinuha nya ang invitation sa coat nya bago
ibinigay sa lalaki roon.

"This way, Ma'am, Sir..." We entered the hall. It was filled with chandelier
lights, each with different designs and structures.

A soft music is playing, probably because of the piano being played infront.

"Hi, Vipe! Do you copy?" I stopped when I heard a voice. Napahawak ako roon sa
earphone ko at nagsalita.

"Trece?" My eyes widen.

"Hi, Vipe. It's nice working with you again..." My mouth parted. "How?" Napatingin
ako kay Zeij na nakitaan ko ng maliit na ngiti.

"Your father hired us..." Trece answered.

"Si Hawk?"

"He's with me, he's with the CCTVs..." Kumalabog ang dibdib ko roon at matamis na
napangiti.

"Oh my God, Trece..."

"It's fun right? Take care, Lyx. We'll just here, we'll monitor everything..." I
heard her laugh.

"Thank you..." Ngiti ko at nang hindi na nagsalita si Trece ay kaagad akong humawak
sa braso ng asawa ko.

"They're with us now?" Nakangiting tanong ko.

"Hmm, yes... Nandun sila sa sasakyan natin sa labas. They're with Phoenix and
Axel..." He smiled at mas lumaki ang ngiti ko at napatango.
I am excited to see them!

"Here, baby..." Zeijan offered me a seat, kaagad akong naupo roon at nang maupo sya
sa tabi ko ay kaagad na inabot ang kamay ko.

He looks handsome with his round eye glasses, he looks like a bit of harry potter
in my seeing. It's not just a simple eyeglasses, we let him wore that for the
camera at kung sya ay nakaglasses, contact lenses naman ang suot ko.

Ipinalibot ko ang tingin. Nothing seems suspicious, a few guests were talking and
laughing softly. May pamilyar na mga tao at ang asawa ko'y ganun rin ang ginagawa.

"Mr. Sandejas!" Tawag sa kanya ng isang may katandaang lalaki.

"Mr. Agoncillo..." Ge greeted and shake his hand.

"It's been a while, hijo... Madalang lang kita makita sa mga ganitong events..."
Sabi ng matanda at nakita ko ang pagngiti ni Zeijan.

"I was busy so... Ngayon lang ulit ako nagkaoras." He answered.

"Oh, I see..." He smiled. Lumingon sya sa akin at ngumiti ako ng tumingin ito. "Who
is this beautiful young lady?"

"My wife, Sir..." He answered. My heart thumped. Napangiti naman ang matanda at
tumango.

"I don't know you have a wife, Zeijan..." Ani nito.

"We're four years na, Sir..." He said at nang ilahad sa akin ng matanda ang kamay
para makipagkilala ay kaagad akong ngumiti at tinanggap ito.

"His relatives are here..." Trece started at kaagad kaming nagkatinginan ni Zeijan.
The hist introduce them, ang mga Tito ni Brad ay narito. Even his parents are here.

I observed them, nakita kong nagbubulungan ang mga ito bago naupong muli.

"Arch, this is Phoenix..." Narinig kong sabi sa kabilang linya at nakitang kong
bumulong si Zeij.

"What?" He said.

"Observe his family, may mga sasakyang itim dito sa unahan namin. They weren't that
much but it's too suspicious." He said.

"Copy that." Aniya. Hinawi ko ang buhok ko, wala ang interes namin ni Zeij sa
nagsasalita sa harapan kung hindi nasa pamilya ni Brad. I saw bodyguards
everywhere, wearing black shirts and earphones.

May nagserve ng wine at kaagad ko iyong kinuha ng mapunta sa tapat ko.

"Hey, baby... Don't drink too much..." He whispered.

"I won't..." I whispered back, kissing his cheek and leaning on his shoulders.

"Baby, are you bored?" I nodded. Humawak naman sya sa daliri ko at muling hinaplos
ang singsing ko.

"May bagong akong fact for you..." Humiwalay ako sa kanya at sumulyap.
"What is it?" I asked, curious.

His eyes shine, nakita kong lumiwanag ang kulay asul nyang mga mata bago ako
sagutin.

"Did you know na kapag binaligtad ang boat ay taob?" I stopped.

Boat...Taob?

What the hell?

"I'm so genius, right? Kapag nagkaanak tayo, magmamana iyon sakin!" Humalakhak sya
at napabuntong-hininga ako.

"Oh my God..." Napafacepalm ako.

"May isa pa!" He insisted.

"Hoy, ayusin mo 'yan!" I exclaimed. Natawa sya at tumango sa akin.

"Oo, mas astig 'to..." Aniya. He cleared his throat and spoke.

"Ano ang tawag ng macaroni sa isa pang macaroni na mabilis gumulong?" He grinned.

Napaisip naman ako at matapos ay tinignan sya. "Sirit?" He asked. I nodded.

"Edi Sopas!" He bursted out laughing at napapikit ako pero maya-maya ay natawa,
pati na rin ang kasama namin sa table.

"Bakit ba kita pinakasalan?!" I hissed, laughing at natatawang niyakap mya ako at

humalik sa pisngi ko.

"Ang mahalaga, mahal tayo ng Diyos..." Bulong nya at kulang na lang ay ihambalos ko
sya rito sa tabi ko.

"What the fuck, Arch?" Phoenix hissed at mas napatawa si Zeijan lalo.

"Gago, wala ka kasing sense of humor!" Zeij hissed.

Naiiling na ibinalik ko ang tingin sa stage at kaagad akong natigil nang makita ang
bagong dating.

"Look at that man..." Nalipat kaagad ang tingin nya sa lalaking pumunta sa mga
kamag-anak ni Brad. It wasn't Brad pero nang lumapit ito roon ay tumayo ang Mommy
ni Brad para yumakap.

"Hello, Phoenix? Can you look through this man?" Nang lumingon ang lalaki sa mga
tao ay kinuhaan ko ito ng litrato gamit ang contact lense kong suot.

"There, I got him..." Phoenix answered at maya-maya'y may lumabas na mukha sa

paningin ko.

It was the man infront pero ang nakakapagtaka ay wala itong pangalang nakalabas sa
screen. Instead, unknown identity was written here.

"Why? Who's that?" Zeijan whispered.

"I don't know, hindi ko rin sya kilala..." Sagot ko at napatingin sa dancefloor. I
saw the man offered a dance to Brad's mother, pumunta sila roon sa gitna kaya
mabilis kong inabot ang kamay ni Zeijan at tumayo.

"Let's dance..." I said at mabilis nyang hinawakan ang baywang ko at nang mapunta
kami sa
gitna ay kaagad nya akong hinapit at inilagay ko ang kamay sa balikat nya.

We went near them, halos nasa likuran lang namin sya at nang mapalitan ng malamyos
na musika ay kaagad kaming sumayaw ni Zeij.

We were moving softly, swaying with the sweet music.

I can his heart beating faster at nang mag-angat ako ng tingin sa kanya ay nakita
kong nakadungaw sya sa akin.

"Love you," He mouthed at matamis akong napangiti at tumango.

"They can't see me here, Mom..." I overheard them. Natigilan ako kaagad roon at
napatingin kay Zeij pero nang makitang may sinasabi ang mata nya ay muli kaming
sumayaw.

We moved slowly towards their direction.

"Your Dad will contact the chopper tapos didiretso ka sa airport..." Ani nito.

"I'n afraid they know I am here... Baka nga nasa labas ang mga pulis..." Napahigpit
ang hawak ko sa balikat ni Zeij.

"They won't know you're here, Brad..." That's when we both stop. Nagulat ako ng
biglang nagpalit kami ng pwesto ng asawa ko at hinawakan nya kaagad ang baywang ko.

"He might see us..." Mahinang sabi nya.

"Should I go, Mom?" And when I heard his voice clearly ay kaagad akong napaayos. I
am positive that's him!

"Yes, magpaalam ka na sa Daddy mo... Tumakas ka, hijo!" I heard footsteps at saglit
kaming sumayaw pa ni Zeijan at sa muli naming pagkakatinginan ay kaagad kaming
naghiwalay at naglakad paalis.

"It was Brad." I hissed at kaagad kong narinig ang pag-utos sa kabilang linya.

"He's leaving, back up!" Zeijan hissed at mabilis kaming naglakad papuntang banyo
at mabilis na nilock ang pinto.

I immediately get the gun from my pouch bago ko ito inihagis sa basurahan.

I saw Zeijan removing his suit and pulling his longsleeves up to his elbow, leaving
him with his bowtie.

"Let's go..." Aniya at kaagad akong tumango at sumunod sa kanya. Nang makitang may
daraan ay kaagad kaming nagtago ni Zeijan at inabot ko sa kanya ang baril ko
magpusod ng buhok.

Nang naabutan ko syang nakamasid sa akin ay tinaasan ko sya ng kilay at kumindat

lang sya at mabilis na hinagis sa akin ang baril na kaagad kong sinalo.

We walked outside formally, ang baril ay hawak ko at si Zeijan ay nasa likuran ng

slacks nya. We saw Brad walking upstairs and I know that isn't his face at may
hinala na ako kung bakit iba ang itsura nya ngayon.

"Baby, we'll follow him quietly..." I nodded at mabilis na sumunod sa kanya.

Brad was walking with his guards, nang sumakay ito sa elevator ay susunod na sana
kami nang harangin kami ng guard.

Mabilis kong itinago ang baril na hawak at mabilis na sumagot si Zeijan.

"We're going to meet my friend in the upper floor..." Sagot ni Zeijan habang ako'y
nakatitig sa floor kung saan titigil sila Brad.

"Ay, sorry, Sir... Bawal ang umakyat ngayon, pinasara ng may-ari..."

"Then, bakit may umakyat kanina?" Zeijan asked.

"Wala lang 'yun, Sir... May tinignan lang..." Sagot nito.

"Kahit saglit? We're going to talk to my friend..." The elevator stopped at the
16th floor.

"Sorry, Sir pero hindi talaga--" I am annoyed as fuck so, I punched his face at
nang matumba sya ay gulat itong sinalo ng asawa ko at nanlalaki ang matang nilingon
ako.

I blow my knuckles and spoke.

"We're running out of time, baby..." I answered at mabilis nyang hinila sa gilid
ang lalaki at ako nama'y pinindot ang elevator.

Nang makapasok ay kaagad si Zeijan tumingin sa CCTV at nagsalita.

"You can see us?" He said.

"Yes," Narinig kong sabi sa tenga ko.

"Get ready," Zeijan said strictly at nang tumunog na nasa 16th floor na kami ay
kaagad kong inilabas ang baril.

Zeijan was the first to come out, placing his gun in every side to check.

Nang sumulyap sya at tumango ay kaagad akong lumabas at pumunta sa likuran nya. We
were side by side with our guns on air.

Ang tahimik na hallway ang nakita namin at wala ng ibang tao.

"Let's check every room..." Mahinang bulong ko at mabilis syang tumango bago ako
kabigin at hagkan ang noo ko.

"Be safe," He whispered before letting me go.

Isa-isa naming sinilip at kinatok ang bawat kwarto. There are no people in here,
mukhang totoong pinasara nga ang itaas.

I suddenly heard voices at kaagad kaming nagkatinginan ni Zeijan na nasa kabilang

dulo. He told me to stay quiet and motioned me to walk slowly so I did.

Marahan akong naglakad habang nakaangat ang baril ko. I saw Zeijan doing the same
at mas lumakas ang usapan.
"Kapag hindi 'yun nakaalis, yari sa pulis..." My grip on the gun tightened.

"Oo nga e--" Sabay kaming humarap roon at mabilis na sinipa ko ang lalaki.

"Puta!" Sa gulat nila ay bigla silang nagpaputok. I groaned, mabilis akong tumungo
at
hinila ang paa nung isa. I punch the other man's face and twisted his neck.

Mabilis na napunta si Zeijan sa likuran ko at pinaputukan ang mga lalaki roon.

I tucked and shoot their legs at nang mapahiga ay tsaka ako sumugod. They punched
me pero kaagad akong nakaiwas at sumuntok pabalik.

Nang makita ang isang lalaking may hawak na patalim habang patakbo kay Zeijan na
nakikipagbuno sa isang lalaki ay mabilis akong tumakbo palapit.

I pulled his shoulder at mabilis na umiwas nang sa akin na mabaling ang patalim
nya. I moved my head side by side, getting away from his knife.

Napasinghap ako nang may matamaan ako sa likuran at kaagad akong lumihis habang
hawak ang lalaking iyong na naatrasan ko at ginawang harang.

The man accidentally stabbed his companion's chest at napangisi ako nang matumba
iyon.

"Hayop ka!" He screamed and attacked and I immediately get the knife strapped on my
leg and throw it on his direction, strucking his throat.

May dumamba sa likod ko at niyakap ako sa likuran. I hissed and moved my body pero
hindi ako nito pinakawalan kaya napatingin ako kay Zeijan na mabilis na napatingin
sa akin.

He moved forward and I moved my body and tucked when he shoot the man's head.
Nawala ang kapit nito sa akin at mabilis akong tumakbo kay Zeijan.

He held my arm, hiding me on his back at mabilis kong pinaputukan ang mga bagong
dating.

I shoot every person I can see, I heard Trece saying something in the other line
pero hindi ko na maintindihan sa lakas ng putukan.

Nang maubusan ako ng bala ay mabilis kong hinila mula sa may baywang ni Zeijan ang
isa at ginamit.

Mabilis kong hinampas ang kamay nung lalaking lumapit at hinawakan ang leeg nya. I
jumped on his neck and twisted it using my leg at nang matumba sya ay kaagad akong
tumayo at hinampas ang mukha nung isa gamit ang baril.

"Fuck!" Napatingin ako kay Zeijan at napamura nang makitang nakahawak sya sa braso
nyang
dumudugo.

"Zeijan!" I screamed and threw him the magazine na kaagad nyang sinalo at nilagay
sa baril nya at mabilis na kinasa at nagpaputok.

"Tangina!" I screamed when I felt my arm aching. Napamura ako ng makitang magdugo
iyon at sa pag-angat ko ng tingin ay nakitang nagilitan ako ng kutsilyo.
I cursed, clicked my neck and kicked his face. I jumped and punched his nape before
twisting his wrist and stabbing him with his knife.

Mabilis akong lumapit kay Zeijan at nang mapansing may bagong mga paparating ay
kaagad kong kinuha ang dalawang patalim sa baywang ko at hinagis sa direksyon nila.

"Ree!" Mabilis akong napatakbo kay Zeijan na may binabaril sa isang direksyon at sa
paglingon ko ay naroon si Brad kasama ang mga guard sa isang elevator.

I cursed and shoot them pero hindi umabot. I saw Brad smiled before removing his
mask, revealing his real face.

I ran and shoot again and cursed when the elevator closed with his evil grin, I
almost want to erase his face.

"Damn!" I cursed. Mabilis akong bumalik kay Zeijan at hinawakan ang pisngi nya.

"You're bleeding!" I exclaimed, worried.

"Are you alright?" He asked me softly at mabilis akong tumango bago pumunit sa gown
ko at ipinantali sa dumudugo nyang braso.

"Ikaw?" Masuyong sabi ko. Tumango sya at mabilis ko syang inalalayang tumayo at
nakita ko ang tingin nya sa braso ko.

"Your arm..." Aniya pero umiling ako at ngumiti ng maliit.

"I'm fine, Zeij... Let's go..." Mabilis naming tinakbo ang elevator at nakita kong
kinausap ni Zeijan ang mga kasama.

"Paakyatin mo na dito! Now! We almost died!" He hissed, his chest going up and
down.

"I think they're going in the rooftop." Sabi ko at mabilis na sinabi iyon ni Zeijan
sa kabilang linya at ako nama'y nilagyan ng panibagong basyo ng bala ang mga baril.

I was breathing hard as we go up. Damn, Brad! Ayaw magpahuli!

Inabot ko kay Zeijan ang baril nya at napabuntong-hininga sya at mabilis akong
kinabig. I closed my eyes when he muttered my name and hugged me tight.

"I love you... Always remember that..." Bulong nya at mabilis akong tumango at
yumakap sa kanya pabalik.

"Let's go home safe, okay?" He smiled sadly and nodded. Mariing ipinikit nya ang
mata at hinawakan ang pisngi ko.

"Be safe, Misis... Don't get hurt..." At nang saktong pakawalan nya ako ay sya ring
pagbubukas ng elevator.

I started shooting the moment the doors opened, the men fell at kaagad na may
sumugod sa akin pero mabilis na pinaputukan ito ng baril ang asawa ko at hinawakan
ang kamay ko.

I saw him punch the other man at nang masuntok sya ay kaagad akong nagmura at
hinambalos ng baril ko ang mukha nito.

I punched the man's face repeatedly, cursing as I wring his neck.

Nang tuluyan na kaming makapasok sa rooftop ay 'yun nalang ang pagmumura ni Zeijan
nang makitang umaakyat na ng chopper si Brad.

He cursed, running before shooting Brad. May mga lumabas sa elevator at nakita kong
sina Phoenix, Axel, Hawk at pati na rin ang mga tauhan namin.

They started shooting the moment they entered at sa muling sulyap ko kay Zeijan ay
nagpapambuno na sila ni Brad.

I gasped when I felt someone punched my face, making my lips stung. Napalingon ako
at nagmura ng makita ang lalaki.

He was jumping infront of me, making me see his fingers, inviting me to fight. I
licked the blood on my lips, raising my brow.

"Lumaban ka! Ano!" His hands is his only weapon, jumping infront of me, mocking me.

"You woudn't like it when I fight..." Malamig na sabi ko.

"Lumaban ka, sige! Duwag ka naman!" Asar nya at napatawa ako mabilis syang
sinuntok, sapol sa pisngi.

I gave him an upper cut, punching his nose and bumping his head with my head.
Nahilo sya roon pero patuloy pa rin sa paghahamon.

"Y-Yan lang ba ang kaya mo?! Wala ka pala!" And I laughed and jumped in the air,
kicking his face faster and stronger than I ever did before at nang matumba sya ay
pinagpag ko ang kamay bago kinuha ang nalaglag kong baril sa lapag at napailing.

I saw Brad's chopper in there pero palitan pa rin sila ng suntok ni Zeijan. Sa pag-
angat ko ng tingin ay may iilan ring mga chopper roon, I am positive it's from CIA.

"Help Zeijan!" Mabilis akong tumango kay Phoenix at tinakbo si Zeijan.

"Putangina mo, hayop! Dahil sayo, makukulong ako!" Brad cursed, punching my
husband's face repeatedly.

Napamura ako at nang makita ang kutsilyo sa balikat ng asawa ko ay nagdilim ang
paningin ko.

Bumigat ang dibdib ko at mabilis na tinakbo si Brad at hinampas ang batok nya.
Nawalan sya ng balanse at natumba kaya nakawala si Zeijan habang nagmumura at
mabilis na tinanggal ang kutsilyo sa balikat nya.

Nagkatinginan kami at natumba ako nang biglang hawakan ni Brad ang paa ko.

I fell on the ground and hissed when he went on top of me.

"You bitch!" I groaned when he slapped me, naramdaman ko ang pamamanhid ng mukha ko
at mabilis ko syang sinipa pero naipit nya ang paa ko.

I cursed.

"F-Fuck you!" Sigaw ko at hinila ang buhok nya. I fisted his hair, pulling it too
much, making his cursed at mas humigpit ang hawak nya sa leeg ko.

"Mamatay ka! Mamatay kayong lahat! Hindi ako makukulong!" Sigaw nya na naiwan sa
ere nang mawala sya sa itaas ko.
I coughed, hawak-hawak ang leeg ko ay naghahabol ako ng hininga at nakitang paulit-
ulit na sinunusuntok ni Zeijan ang mukha nito.

"Fuck you! You can't hurt my wife! Asshole!" He screamed in gritted teeth, punching
his face over and over again while chocking him.

"G-Gago! Tangina mo!" I saw him getting something from the floor at napaluhod ako
nang makitang may hawak syang kutsilyo.

"Zeij!" I screamed at napasinghap ako nang tumama iyon sa tagiliran ng asawa ko.

He fell on the floor at mabilis kong dinaluhan si Zeijan habang hawak sya.

"I-I'm fine..." He breathe, closing his eyes tightly.

"N-No! You're...you're bleeding!" I exclaimed in horror.

"N-No... Kill Brad... Please... Ayos lang ako..." Humugot sya ng hininga at nanikip
ang dibdib ko ng makita ang bugbog na mukha nito. He was bleeding!

"G-Go, Viper... Please..." I heard an engine, sa muling pag-angat ng tingin ko ay

nakita kong halos gumapang na si Brad paakyat roon kay napuno ng galit ang puso ko.

I stared at my husband, he was coughing, nakahawak sa kanyang tagiliran at nagdilim

ang paningin ko.

Marahang ibinaba ko ang ulo ng asawa ko sa lapag at mabilis na tumayo. I walked

towards his direction, shoot the man who comes on my way and ran before pulling him
out of the chopper.

Halos mabingi na ako sa putok ng baril, I saw dead people on the floor, lying with
their fresh bloods pero hindi ako natinag.

I gave Brad a strong punch on the face at nakita ko kaagad ang pagbuo ng pasa sa
pisngi nya.

"Fucking asshole!" Sigaw ko at nang natumba sya ay kaagad ko syang dimamba at

sinuntok. Nagilitan nya ang balikat ko ng kutsilyong hawak pero inagaw ko sa kanya
ang hawak na
patalim.

Nag-agawan kami ng kutsilyo, nang mapunta iyon sa direksyon ko ay mabilis akong

umiwas at itinutok kaagad iyon sa kanya. He screamed when the knife strucked his
shoulder at muli namang itinutok sa akin.

"You will fucking pay for what you did!" I screamed, full of rage.

Bigla akong nahilo nang maramdamang may tumama sa likod ng ulo ko. Natulala ako at
nabitawan ang kutsilyo at napahawak sa ulo ko.

I stopped when I saw blood at the back of my head at kaagad kong naramdaman ang
pag-ikot ng paningin ko.

Naitulak ako ni Brad at lumalim ang paghinga ko ng maramdaman ang patalim sa leeg
ko.

"What now, bitch? Huh, Alyx? Gusto na kitang patayin..." I felt the sharpness on my
skin, making me feel scared and nervous.
Napansin ko ang presensya ng asawa ko kaya napangisi ako.

"Ikaw muna ang mamamatay..." I managed to say at nang mawala sya sa tapat ko ay
nakita ko na silang nagsasapakan ni Zeijan.

I saw how my husband get the mini bomb on his slacks and sticked it on Brad's shirt
at pinilit kong makaupo para abutin ang baril at makatulong sa kabila ng pagkahilo
ko.

That bomb is different from the typical bombs, it might be small but it can destroy
a twenty-storey building once activated.

I heard a gunshot, at sa pagtingin ko sa braso ko ay nalula ako sa dugo na umaagos

mula roon. Huli na nang maramdaman ko ang pamamanhid nito.

"Alyx!" Zeijan screamed at napatingin ako sa kanya at napaawang ang labi ko nang
itinulak ni Brad ang asawa ko patungo roon sa may dulo.

"Zeij!" I screamed at kumalabog ang dibdib ko.

No! No! He will fall!

Itinulak muli ni Brad si Zeij sa pinakadulong parte na ilang hakbang nalang ay

malalaglag na ito at kumalabog ang dibdib ko ng makitang may kulay pulang umiilaw
sa damit ng asawa ko.

Fear started eating my system. I shook my head and my mouth parted.

N-No...

It was the bomb he sticked on Brad's shirt! Paanong napunta...

"T-Trece..."

"Alyx! Alyx! What's happening?! I can't contact Hawk!" She was panicking.

"T-Trece! Deactivate the bomb now!" I exclaimed.

"What?! Why?!"

"Just... Just do it!" May bumaril kay Brad kaya napaluhod ito. Mas napaatras si
Zeij at mas napapikit ako sa pangingirot ng braso ko.

"N-No..."

"This whole building will blow in twenty seconds..." Tawa ni Brad habang umuubo ng
dugo. Sa muling pagharap ko kay Zeijan ay nakita kong napatingin sya sa damit nya
kung nasaan ang bomba at napatingin muli sa akin.

I shook my head, crying at nakita ko kung paano nalaglag ang luha sa mga mata nya
habang nakamasid sa akin.

"N-No, Zeij! No! Don't jump!" I screamed at patuloy na humahagulgol.

"Mamatay kayong lahat! Mamatay kayo!" Tawa ni Brad na muling tinamaan ng bala sa
dibdib at padapang natumba sa lapag.

I saw my husband took a step back. Mas nanginig ako at gumapang palapit.
"N-No! P-Please, Ree... Don't come near me!" He shouted.

"N-No... No, Zeij! H'wag..." Nanginig ang boses ko at nanlabo na ang mga mata ko.

"I...I can't risk you..." Mahinang sabi nya at nakita ko kung paano kumislap ang
kulay asul nyang mga mata sa luha na patuloy na nalalaglag sa mga mata nya.

"N-No! H'wag kang ganyan! Please..." My voice broke at halos mapaluhod para
magmakaawa.

"I love you..." He said softly, staring at me and took a step backward. Mas
napahagulgol ako at napahawak sa dibdib ko.

"D-Don't, please..." Iling ko.

"M-Mahal na mahal kita, Misis... H'wag mong kakalimutan 'yan..." His voice broke
bago napapikit.

"Z-Zeij!" Sumikip ang dibdib ko na halos mawalan na ako ng ulirat.

No...

"I'm sorry... I love you..." He stared at me and gave me his sweetest smile and
took a step backward at napasigaw ako ng malaglag sya roon.

"Zeijan!" Sigaw ko at pilit na tumakbo at tumayo but I felt a sharp pain on my

chest at napaluhod ako habang nakahawak roon.

The place suddenly feels eerie, faint voices and screams is the only thing I can
hear.

I saw blood on my hands at unti-unti kong naramdaman ang sakit sa dibdib ko. I felt
numb, ang mata ko'y unti-unting nagdilim kasabay ng malakas kong pagbagsak sa lupa.

Kabanata 30
166K
5.16K
2.33K
UNEDITED.

This is where it ends! Wakas will be posted very soon. Thank you my lovely Archers!
Hope I made you all happy! I love you!
--

Kabanata 30

"Where are you going Alyx?" I stopped at napalingon sa Daddy ko. He was staring at
me, si Mommy ay nakaupo sa sofa at nakita kong nakamasid din sya sa akin.

"Cemetery..." Sagot ko. He sighed and nodded.

"You'll visit it again?" Aniya. Tumango ako at tipid na ngumiti.

"Yes, I will just check it..." Sagot ko.

"Why don't we just remove it? Matagal ko na iyong sinasabi sayo..." I shook my head
at hinawi ang buhok ko.

"No, Dad... Maybe sa susunod nalang..." Sagot ko at nakita kong tumango ang Dad ko
at sinenyasan akong lumapit.

"Bye, Dad... Baka aalis rin ako mamaya pagkagaling sa sementeryo..." Sabi ko.

"Where are you going?" Tanong nya at lumapit ako kay Mommy para humalik at
magpaalam.

"To the island, saglit lang ako..." Sagot ko sa kanya.

"Okay... Mag-iingat ka, okay?" I nodded at matapos humalik ay kaagad ring umalis.

I drove my car towards the cemetery, tahimik ang buong kotse at tanging ang
paghinga ko nalang ang naririnig. I sighed.

I missed him... I really do...

I decided to open the radio and heard a song.

To be young and in love in New York City.

To not know who I am but still know that I'm good long as you're here with me,

Napangiti ako at natagpuan ko nalang ang sariling sumasabay sa kanta. I hummed and
sang.

I like me better when I'm with you...

I like me better when I'm with you...
I knew from the first time, I'd stay for a long time 'cause,
I like me better when
I like me better when I'm with you...

My mood lifted at nakangiti na nang lumabas ng sasakyan. Tinanguan ako ng guard

matapos at kaagad akong ngumiti sa kanya bago pumasok.

I walk towards the tombs at kaagad na kumalabog ang dibdib ko habang nakatingin
roon, still, the feeling is the same, walang nagbago.

Pinapatanggal na nga ito ni Dad pero ayoko pa rin dahil nagsisilbi itong ala-ala sa
nangyari noon...

I caressed the tomb and sighed, maybe when the time comes...

Nanatili akong nakatitig roon ay napahawak sa dibdib ko. This tomb is somehow a
reminder of what happened to my life. It was a year ago when that incident
happened.

I was shot in my chest and fell bleeding. Kaagad akong dinala sa ospital, agaw-
buhay at halos mawalan na sila ng pag-asa nang malamang malapit sa puso ang tama ng
bala sa dibdib ko.

I have a less than half chance to live before and after the operation so it was
risky.

I was in coma for six months and it was a miracle, I still lived. It was actually a
rare case, mostly namamatay ang mga taong natatamaan ng bala sa may parte ng puso.

I was really tough, I think, kasi lumaban talaga ako para sa buhay ko. Kagaya nga
rin ng sinabi nila, matagal mamatay ang masamang damo so maybe the reason why I was
still breathing.
Matapos ng ilang minuto sa puntod ay pinagpag ko ang damit at tumayo. Nang lumabas
ako ay kaagad akong sumakay sa kotse ay dumiretso sa agency para magpahatid sa
isla.

It was the island where my husband and I first met. I wanna visit that place again,
gusto kong balikan ang lahat... Lahat-lahat ng simula...

Nakatitig lang ako sa ibaba habang nakasakay sa chopper. I am hearing nothing but a
faint sound from the headphone I am wearing.

I can see the vast blue ocean below, just like his eyes, calm and peaceful. Para
ring langit minsan, maliwanag kapag masaya at madilim kapag malungkot at galit.

I can see the mountains from here, greener than they looked the last time.

"Ma'am, malapit na po tayo..." The pilot caught my attention at sa paglingon ko sa

kabilang parte ay nakita ko na ang isla.

I smiled at kaagad na naexcite nang makitang papalapag na kami roon.

Inalalayan ako ng piloto pababa at kaagad akong nagpasalamat sa kanya bago umalis
at dumiretso sa villa.

It was on the other side of the island, ang parte kung nasaan kami nagkita noon ay
may mga tao at bukas sa publiko at ang parte naman na ito ay pribado.

I entered the place and was welcomed by the cold, fresh air. Mula sa kinaroroonan
ko ay naramdaman ko ang lakas ng hangin at ang amoy ng dagat.

I smiled. Tinakbo ko ang kwarto at kaagad na tumalon sa kama para humiga. I relaxed
myself and picked up my phone.

Inabot ko ang telepono ko at napangiti ng makita ang litrato naming dalawa ni

Zeijan. It was our photo noong kumain kami dati.

Nakangiti ako sa camera habang sya'y nasa tabi ko at inilagay nya ang dalawang
chopsticks sa gilid ng labi nya bago ngumuso.

I chuckled at pinakatitigan ang mukha nya sa screen.

I missed you, my Zeijan... Sana isinama mo nalang ako... Hindi 'yung ganitong iiwan
mo akong mag-isa.

Sa halip na magmukmok ay nagdesisyon nalang akong magpalit ng damit. I wore a two

piece bandeau swimsuit and high waisted bikini.

Hinawi ko ang buhok ko at kaagad na isinuot ang aviators bago naglakad palabas
bitbit ang lotion ko.

Amazement fills me the moment the white sand touched my bare feet. It was
satisfying to look, napakaganda sa mata at nakita ko rin ang mga shells na nagkalat
sa buhangin.

There are coconut trees everywhere at ako lang ang nakikita kong tao sa parteng ito
ng isla. Naupo ako sa sun lounger na naroon sa may malapit sa dalampasigan at
nahiga.

All I could hear is the sound of crushing waves and the sound of the air that's
touching my skin.
I sometimes wonder how God managed to do all these wonderful things in nature?
Paanong ang dagat at langit ay naging asul? Paanong ang mga puno't-halaman ay
naging berde?

Paanong ang hangin ay hindi nakikita pero nararamdaman?

Paanong ang dugo ay pula?

It's really amazing, on how he managed to drew these things with its rightful
color. I coudn't imagine having a green sky and a purple blood.

Umayos ako ng upo ng matanaw ang papalapiy na yate sa isla. My forehead creased, I
don't have a visitor as long as I remember. Solo ko ang isla ngayong araw so bakit?

Nang mas papalapit pa ang yate ay nakita kong may tauhan mula sa isang villa ang
lumabas at
tumulong roon sa pagtali ng yate.

Nanatili akong nakatitig roon at kaagad na nabaling ko sa pansin ng isang lalaking

tumalon mula sa papalapit na yate at naglakad papalapit sa pwesto ko.

Naibaba ko ang aviators habang nakatingin roon at nangunot ang noo ko.

Habang mas papalapit ay kumaway sa akin ang lalaki at umawang ang labi ko.

I saw the man wearing a white polo and white khaki pants. Nakabukas ang lahat ng
butones ng polo nito kaya hantad ang dibdib nito habang naglalakad.

His hair is slightly dishveled with his black aviators covering his eyes. The side
of his lifted nang mapatayo ako sa upuan ko.

"Misis ko!" He screamed at nangingising kumakaway sa akin.

"You asshole!" I screamed.

I saw Kuya Iñigo and Dash on the yacht waving at me.

"Miss mo ko?!" He screamed at mas binilisan pa ang paglakad.

"Mukha mo!" Sigaw ko.

"Why? Love mo pa rin ako diba? Wait--Oh, shit! Fuck!" Bigla syang natalisod at
nadapa at napapikit ako ng mariin at napabuntong-hininga.

This man... Napailing ako.

Humagalpak ng tawa si Kuya at Dash at nag-apir pa.

"Tangina nyo!" He screamed kaya nagmamartsang lumusong ako sa tubig at inalalayan

sya patayo.

"Tumayo ka nga dyan!" Sikmat ko at mabilis syang tumayo at biglang umamo ang mukha.

"Hi, baby! Pakiss!" He pouted his lips at bago pa man nya ako mahalikan ay tinakpan
ko ang
bibig nya at umirap.

"Basa ka na o, Zeij! Mamaya na 'yang kaharutan mo!" Sikmat ko at napanguso ng

makita ang ang basang khaki pants nya at ang dulo ng polo nya.

"Gusto ko ngayon..." Ungot nya at tinaasan ko sya ng kilay at nang makitang

nagpapalambing nanaman sya ay kaagad kong hinila ang kwelyo nya palapit sa akin at
inabot ang labi nya.

He smiled when I kissed him, bahagya pa syang tumungo mula sa akin at napasinghap
ako ng higitin nya ang baywang ko palapit sa katawan nya para mas palalimin ang
halik.

I hugged his nape as he deepened the kiss, mas idiniin nya ako sa kanya at kinagat
ang pang-ibabang labi ko bago humiwalay at ngumisi.

"Miss me?" He whispered hoarsely at natatawang pinalo ko ang braso nya bago tumango
at humalik sa baba nya.

"You jerk, tatlong araw kang wala!" I hissed at mas tumawa sya roon bago itinaas
ang aviators at humalik sa akin.

"I made it fast, Misis. One week to three days real quick." Aniya at sumimangot
ako.

"You should have brought me with you! Bakit mo kasi ako iniwan?" Maktol ko at
nakita kong sumayaw ang kasiyahan sa mata nya bago yumakap at sumiksik sa leeg ko.

"I...won't leave you... Ever..." Bulong nya.

"You did..." Bulong ko at yumakap sa likuran nya.

"Three days without you is torture, Misis. I won't leave you again even just for a
day..." Mas napangiti ako sa bulong nya.

The warmth of his body calmed me, hinaplos ko ang buhok nya at mas humigpit ang
yakap nya sa baywang ko bago humalik sa balikat ko.

"I love you, Misis... Namiss kita ng sobra-sobra!" I chuckled and nodded.

"Me too, so much, Mister..."

"Pakiss nga!" He pouted pero hindi pa man nagkakalapit ang mga labi namin ay kaagad
akong
nagulat nang may magsalita.

"Tama na landian, uy, may mga bata..." I stopped when I saw Kuya Iñigo. Kaagad kong
natulak ang asawa ko at kumaway sa dalawang bata.

"Hi, kids!" I cheered at nagmamaktol na yumakap sa baywang ko ang asawa ko at

nagmasid din.

"Hello po, Tita! Magandang umaga mula sa magandang ako!" Crest exclaimed at matamis
akong napangiti ng makita ang malambing na itsura nito. Nasa dagat rin sila habang
hawak sa kamay ang kambal na si Alchiel.

"Hello po..."Alchiel said and smile a little. I saw his father's aura with the
child at alam ko kaagad kung saan ito nagmana.

"Hi, Lyx!" Napangiti ako lalo ng makita si Ate Thallia at kaagad na kumaway.

"Kanina pa kami kinukulit ni Zeij na pumunta dito kasi nandito ka daw... So..." He
smiled at kumapit kay Kuya na nakasando at board shorts.

Nakita kong hinihila ni Crest ang naiiritang kambal na si Alchiel at pinagmasdan

sila.

"Inaaway ni Alchiel-taba si Crest-ganda..." Bulong ni Zeijan kaya pinalo ko sya at

mas napatawa sya sa akin.

"Dash-beybe! Reah-tot!" Biglang sigaw ni Zeijan kaya napalingon ako at nakitang

kasunod na nila Kuya ang mag-asaw.

Fleureah is smiling softly habang nakakapit sa braso ng asawa. I saw Dash carrying
Macky, their son at kaagad silang ngumiti ng makita ako.

"Hi, Alyx..." Dash smiled.

"Hello..." Bati ko at nakita kong napabaling sya kay Zeijan at ngumisi.

"Bitin?" Halakhak nito.

"Damn you..." He hissed bago sumimangot kaya mas napatawa ako at nailing Si Dash.

"Sabik na sabik na 'yan kanina, look at him, nadapa pa bago nakarating..." He

laughed. Napatawa rin ako at ang asawa ni Dash.

"Reah-tot! Pati ba naman ikaw?!" Pagmamaktol nya.

"Sorry... Sorry..." Reah laughed and shook her head.

"Inaano ko kayo, huh? Bad..." He sighed at sumimangot kaya niyakap ko ang leeg nya
at yumakap sya sa akin.

"Ikaw, Misis? Bakit mo ko inaaway? Love mo ko diba?" Bulong nya.

"Of course..." I chuckled. "I was just annoyed at you for leaving me..."

He sighed, maya-maya'y bumuntong hininga sya at napatili ako sa gulat nang bigla
nya akong buhatin.

I encircled my arms on his neck as he carry me off the sea. Nakita kong naroon na
ang mga mag-asawa kaya sumandal ako sa dibdib ni zeij.

Nakita ko ang pagsulyap nya sa akin at nakita ko ang maliit nyang ngiti sa labi
bago umupo sa sun lounger na inuupuan ko kanina.

He sat and put me on his lap. He kissed my cheek at mas napangiti ako roon at
kumalabog ang dibdib ko sa ginawa nya.

"You know I can't bring you to a mission right now, Ree..." Bulong nya. "I have to
consider your safety, habang hindi pa ako panatag sa kalagayan mo, I won't risk
you..."

"And what would you risk? Your safety?" Nilingon ko sya at nakita ko ang paglambot
ng mata nya. He hugged my waist and placed his head in between my neck and
shoulder.

"My safety over yours..." He whispered. "May kasalanan ako sayo..."

"Wala... You have nothing to do with it..." Hinaplos ko ang buhok nya.
"If I didn't jump, kung hinayaan ko nalang sanang ako ang mabaril then you woudn't
stand and get shot instead..." Memories came back that easily.

I still remembered waking up in a hospital bed, with nothing but the four walls
around me. I was scared that time, knowing that I still lived and Zeijan didn't.

Sa pagmulat ko ng mata ay kaagad akong kinain ng takot. I started crying when the
nurses approached me, telling me to calm down.

"Z-Zeijan... Si... Zeij..." Iyak ko habang nagwawala sa mga hawak nila.

"Miss, please, calm down." But I didn't. I screamed, I cried. Kumikirot ng literal
ang sugat sa may dibdib ko sa kakaiyak at pagwawala.

Sana...sana namatay nalang din ako...

No... Zeij...

The door opened at sa paglingon ko ay nakita ko ang humahangos na asawa ko. Mas
lalo akong napaluha, lalo na nang nakita ko ang pagkislap ng luha sa kanyang asul
na mga mata.

"M-Misis..." His voice broke, mas umalpas ang mga luha sa mga mata nya at mabilis
na hinawi ang mga tao roon.

I cried harder when he embraced me tightly, caging me on his arms. He cried on my

shoulder, sobbing like a kid, finally found his lost home.

"P-Please... H'wag mo na akong iwan..." Paos nyang sabi.

I nodded and hugged him tighter at ang sugat ay tila naghilom sa mainit na yakap
nya sa akin.

"You're thinking about it again..." Mahinang sabi nya at pinunasan ang luha sa
pisngi ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Sorry..." I murmured, sumandal ako sa katawan nya at nakita kong inabot nya ang
kamay ko at hinalikan ang likod nito.

"I can't lose you again, wife... You're my world, my life, my everything... I can't
risk you again..."

"I couldn't risk you too..." Hinawakan ko ang daliri nya at pinagsaklop ko ang
kamay namin.

"I love you, my Zeijan..." Bulong ko. "Ikaw lang hanggang dulo..."

I stared at him and saw his teary eyes. Ngumiti ako at hinawi ang buhok nya.

"Ang gwapo ng baby ko kapag ngumingiti, so, h'wag ka iiyak, hmm?" Lambing ko at
nakagat nya ang labi nya at tumango sa akin.

"Smile, baby..." He smiled at kumalabog ang dibdib ko kaya hinaplos ko ang pisngi
nya.

"Mahirap maging adulting..." Aniya makaraan at hinawi ang buhok kong sumasabog sa
malakas na hangin.
"Huh?" I asked.

"Gusto ko baby mo lang ako..." Hirit nya at nag-init ang pisngi ko kaya napatawa
sya at hinawakan ang balikat kong exposed dahil nakabikini lang ako.

"Lagyan kita lotion, baby..." Aniya at natatawang bumaba ako sa hita nya bago
dumapa sa lounger habang sya'y inaabot ang lotion sa gilid ko para lagyan ang likod
ko.

"Your Dad told me galing ka ulit sa puntod?" Sumulyap ako sa kanya at tumango.
"Why?"

"Nothing, I just feel like it..." Sagot ko at napabuntong-hininga. "I was just
thinking if I would let them remove it or what..."

I was referring to the tomb Antonio made to fool my father. It was the tomb with my
name and my Mother's. Binibisita ko kapag stress ako o kaya ay walang magawa.

"You decide for that, baby..." Aniya sa akin.

"Kasi... Ayoko namang makalimutan nalang ang mga nangyari noo, that made me
stronger, siguro kung hindi nangyari ang kay Antonio noon ay wala ako ngayon
dito..."

"We all need to heal, baby..." Marahan akong humarap at inabot ni Zeij ang braso ko
para pahiran ng lotion.

"If that tomb makes you remember the pain you felt, let's remove it and if it makes
you stronger then don't..." Aniya at sumulyap sa akin.

"But if you'll ask me, I would remove that..."

"Hmm? Why?"

"Because you have to move forward from your past, moving on doesn't mean you'll
forget it, you'll just move past it so you'll progress..." Napatango ako sa sinabi
nya at nagsalita.

"You think so?" He nodded and smiled at me.

"And I coudn't look at that tomb with your name and your Mom's, kahit walang laman
iyon ay paranoid ako. I can't see my wife's name in that piece of stone. No way." I
chuckled ag napatango rin sa kanya.

"Then, help me removing it?" He nodded and kissed my head.

Nagkatuwaan kami sa dalampasigan matapos namin kumain. May bonfire sa gitna namin.

The kids are now sleeping, kaming anim lang ang nandito sa dalampasigan para
magkwentuhan.

Yakap-yakap ako ni Zeijan habang nakasandal ako sa dibdib nya at nakabalot sa akin
ang jacket nya.

I can hear the loud crash of waves from the sea to the shore. Ang liwanag ng buwan
at apoy lang ang nagbibigay ng liwanag sa amin sa gabing ito.

"Tapos ayun, patay na patay sa akin si Ree kaya pumayag syang pakasalan ako--"
Binatukan ko sya.
"Ang kapal ng mukha mo..." Simangot ko.

Nagsitawanan silang lahat at itinuro ni Dash si Zeijan bago tatawa-tawa.

"You can't fool us, Zeij..." He laughed. "I remembered how bitter he was the last
time! Binato pa nga kami ng buto ng manok nung nalamang sinagot na ako ni Kaia..."

Nakita ko ang pagtawa ni Reah bago tumango sa akin.

"True! I am even hearing him talking to someone on the phone while he was in Sta.
Monica,
ikaw ba 'yun?" Napaisip naman ako roon at nang tignan ko si Zeij ay nakamasid ito
sa akin.

"Ako ba 'yun?" He hid his smile at tumango kaya nagkantyawan sila.

"He also told me he'll kill for you!" Reah exclaimed kaya mas napatawa kami.

"Bakit mo ko binubuko? Secret 'yun!" Ngiwi nya.

"You're whipped, Zeijan-beybe..." Kuya laughed. "He's a cock blocker, Alyx."

"Huh? Why?" Takang tanong ko.

"Hari ng pambibitin!" The two brothers exclaimed in chorus kaya nagtawanan kami at
ang mga babae ay nagsitanguan sa akin.

"So? Dalawang beses nyo na nga akong pinapakialaman!" Sikmat ng asawa ko.

"Wow! Nakakahiya naman sayo!" Kuya hissed. Imagine how many times you did that to
me?"

"Hoy, Kuya Raf! Di ko naman sinasadya! Biglaan nga lang!"

"Just accept it, man. Ilang beses mo na rin akong natimingan... Remember sa falls?"
Ngiwi ni Dash at nakita kong namula ang pisngi ni Reah at tinakpan ang bibig ni
Dash.

"Shut up na! Laro nalang tayo!" My husband hissed at maya-maya'y tumayo para kumuha
ng kung ano.

"Anong lalaruin?" Ate Thallia yawned at sumandal kay Kuya.

"Ikaw, laruin kita..." Napatawa ako bigla at nakita kong nanlaki ang mata ni Ate
Thallia at hinampas ang tyan nito.

"You perv!" She hissed at napailing si Reah at natawa sa binulong ng asawa namang
si Dash.

"Hoy, landian kayo ng landian!" Patalon-talon na bumalik sa pwesto ko si Zeijan at

naglapag ng bote sa gitna.

"Tara, Ree, landian din tayo sa kwarto..." Sabi kaya kinaltukan ko sya at
natatawang napahawak sya sa batok.

"Maharot na bata..." Kuya exclaimed, disappointed.

"Malanding matanda..." Zeijan smiled at him kaya napamura si Kuya at hinagisan ng

balat ng chichirya ang asawa ko kaya napatawa kaming lahat.

"Truth or dare tayo..." Zeijan said.

"Corny!" Dash exclaimed at ngumuso si Zeij at sinamaan ito ng tingin.

"Di h'wag kang sumali!"

"Oo na, sige, pagbigyan mo na ang kapatid mo. Game..." Kuya Iñigo started.

"Bait namain ni Attorney!" Zeijan exclaimed, smiling widely as he stared at Dash.

"I told you, mas love ako ni Kuya, 'cause I'm special..."

"Special child kamo, gungong..." Nagsamaan sila ng tingin.

"Game..." Dash placed the bottle in the middle at ang unang naturo ay si Kuya
Iñigo.

"Damn..." Reklamo nito.

"Truth or Dare?" Dash asked.

"Dare..." Ani Kuya.

"Okay, wait..." Nakita kong kumuha ng bote ng alak si Dash at dinala sa gitna.
Naglagay sya ng isang baso roon bago kinalahati ang lamang alak.

"Drink this..." Napatawa sila roon.

"Oh, no you don't..." Ate Thallia shook her head.

"I can do it, baby..." Kuya said with determination.

"No..." Iling nito at napaawang ang labi nang tinungga iyon ni Kuya ng diretso at
biglang natulala at tumikhim.

"I-I'm fine..." He stuttered at napahagalpak ng tawa ang mga tao roon.

"Goodluck, Ate..." Zeijan laughed.

"Damn, tutulugan lang ako nito e!" Reklamo nya kay Kuya na nakasiksik na sa leeg
nya at nakalingkis na parang ahas sa katawan nya.

The bottle pointed at Reah and she chose the dare, Kuya'a dare is to hug Zeijan at
ngumuso ako roon at nanlaki ang mata ni Dash.

"No fucking way!" Dash exclaimed at tatawa-tawang nakayakap sa akin si Zeij at

humalik sa pisngi ko. "He won't let Reah-tot to hug me..."

"Yes way..." Kuya smiled evilly, flushing.

"Di ako papayag! I am the only one allowed to hug Kaia!" Sikmat nito at pilit na
niyayakap ang baywang ng natatawang si Reah.

"Then you hug your brother, love na kayo..." Tawa ni Reah at napangisi si Kuya bago
tumango.

"Go, Dash..." Reah cheered. Sumimangot si Dash at natatawang bumulong sa akin si

Zeij.
"Told ya..." He whispered bago ako pakawalan ang iniangat ang kamay nya.

"Come on, Dash-beybe! Hug meh!" He spread his arms widely at ang nag-aalangang si
Dash ay tinulak ni Kuya kaya nadapa ito kay Zeijan at napatawa ako ng magsakalan
ang dalawa sa buhangin.

"Tama na! Tama na!" Pigil ko at tinulungang tumayo at humahagalpak pa rin sa tawa
na si Zeijan sa lapag at kinuha naman ni Reah ang nakabusangot na si Dash.

"Para kayong bata!" Pagalit ni Reah at biglang umamo ang mukha ni Dash at ngumuso.

"Kiss mo nalang ako, Kaia..." He pouted kaya tinakpan nito ang bibig nya at
pinaupo.

"Ang dumi-dumi mo na..." Pinagpagan ko ang damit ni Zeijan na ngumisi lang sa akin
at pinisil ko ang ilong nya.

"Ang kulit mo, ano?" Tinaasan ko sya ng kilay at ngumisi.

"Gusto mo anakan na kita?" Nawala ang ngisi ko at kumindat sya bago lumingkis sa
akin.

"Maya nalang..." Tawa nya.

The next one to be pointed is my husband at nakita ko ang pagwala ng ngisi nya
dahil sa naiisip marahil na plano nitong si Dash.

"So, Zeijan-beybeh..." He nodded.

"Umayos ka..." Zeij hissed.

"Truth or dare?"

"Dare..." Ani nito at mas napatawa si Dash bago bumulong sa medyo lutang na si Kuya
na napatawa rin at sumandal nanaman sa asawa.

"So, Zeij... Tayo ka..." Nagdadabog na tumayo ang asawa ko at pumaywang.

He was wearing a black shirt and board shorts, bahagyang basa pa ang buhok nya
dahil sa kaliligo lang namin sa dagat kanina at may buhangin pa ang damit nya.

"I want you to dance..." Napaubo ako at mas sumambakol ang mukha ni Zeij.

"Gusto ko 'yung Reah-tot dance..." Hagalpak ni Thallia at mabilis na tumango si

Dash at natatawang napailing si Reah at napatakip ng mukha.

"Go, Zeij! Show your moves to your wife!" Kuya exclaimed at interesante akong
napaharap kay Zeij na nakatitig at nakanguso sa akin.

"Ayoko, nakakahiya sa reputasyon ko kay Ree!" He hissed.

"Wala ka namang reputasyon!" Dash laughed at nang mapabaling sa akin si Zeij ay

natawa
ako at nagthumbs-up sa kanya.

"Go, Mister!" I cheered.

"Wooh! Go, Zeijan-beybeh!" Tawanan nila at maya-maya'y humawak sya sa baywang nya
at kasabay noon ay ang pagkanta nya.

"Tot tot tot..." He moved his waist, swirling it like a hula-hoop dancer kaya mas
napahagalpak ako ng tawa.

I saw Dash recording him at maya-maya'y gumiling-giling na ito sa pagsayaw at halos

maiyak na ako kakatawa sa kanya

"Oh my God! Stop it!" Halos maiyak na ako sa tawa at si Kuya ay sinasabunutan na ni
Ate Thallia habang humahagalpak sa tawa.

"Tot-tot..." Todo bigay pa sya sa sayaw nya na umikot pa bago gumiling kaya nahila
ko sya paupo at niyakap para kumalma sa kalokohan nya.

"Wooh! Party!" Sigaw ni Zeij kaya niyakap ko ang leeg nya para manahimik sya.

He was in the bathroom and I am preparing my clothes to wear later tonight at the
bar. We've decided to go to the other side where we actually met, doon sa bar.

We'll party, that's it...

Habang nag-aayos ako ng mukha ay lumabas si Zeijan ng banyo na bagong ligo. His
hair is still wet, ang iilang butil ng tubig na nagmula sa ulo nya pababa sa pisngi
nya at sa dibdib nya.

I licked my lips and followed the water.

"You can do it with your tongue instead..." Napaayos ako ng upo at sumulyap sa
kanya.

"Loko, magbihis ka na nga!" Hinagisan ko sya ng tissue at natatawang sinalo nya

'yun at hinagis pabalik sa akin.

"Okay, baby... Anong suotin mo?" Tinuro ko ang dress ko sa kama at nakita kong
naupo pa sya roon habang nakatingin sa damit.

He was only wearing a white towel on his waist down for Pete's sake!

"Magbihis ka na, Mister..." Nilingon ko sya at naabutang nakatitig sya sa damit ko.

"Kita 'yung cleavage..." He whinned at natatawang nailing ako at ngumiti sa kanya.

"Hindi ka pa din sanay?" He shook his head at mabilis akong tumayo mula sa may
salamin at lumapit sa kanya.

Inabot ko ang twalya ko na nakasabit sa upuan at naglakad palapit sa kanya. I dried

his hair, nag-angat naman sya ng tingin sa akin at nakita kong namungay ang mata
nya.

"Love you, Misis..." I nodded and smiled. Pinunasan ko ang pisngi nya pababa sa
leeg nya at inabot ang labi nya.

"I love you too, come on, Zeij... Labas na tayo?"

"Sige, pero kiss mo lang ako kapag nagseselos na ako sa nakatingin sa'yo, hmm?"
Natawa ako at tumango para pumayag na sya.

Magkahawak-kamay kami habang naglalakad patungo roon sa kabila. I was amazed the
momeng I saw the dancing people in the shore wearing hawaiian clothes.
Napapasabay ang ulo ko sa tugtog at nang lingunin ko si Zeij ay napapasayaw na rin
sya.

I kissed his cheek and encircled my arms on his arms.

Nadaanan namin ang mga bumubuga ng apoy roon sa gilid. The hotel is still there,
dito nagtatrabaho kuno si Zeijan noon, nacucurious din ako sa kwarto namin na
pinagtuluyan namin dito noon na hiniram nya raw.

"Hey, mister..." Bulong ko.

"Hmm?"

"Remember the room where we stayed there?" Turo ko sa hotel. He nodded. "Uh,
nandyan pa? Can we sleep there later?"

I saw his lips lifted kaya ngumuso ako at kinurot ang tagiliran nya.

"It's not what I mean!" I hissed. "Gusto ko lang naman..."

"Don't worry, misis... Sa akin naman 'yung kwarto so..." He chuckled at mas
napangiti ako roon at tumango.

The moment we entered the club ay kaagad kaming nakaagaw ng pansin, uhm, maybe not
me... They were looking at my husband, mostly girls.

Nakita ko ang grupo ng mga babaeng natigilan sa pagkekwento at napatingin sa kanya.

My husband is only wearing a white shirt and his dog tag on his neck. Nakakulay
itim na pants rin sya at itim na leather boots and there's nothing special about
his clothes yet...

Mas kumapit ako sa braso nya at nakita kong natigil si Zeij at nilingo ako. He
smirked when he saw me at maya-maya'y inakbayan ako at humawak ako sa baywang nya
habang naglalakad.

"Zeijan!" I was shocked when I saw Zeijan's friends, sina Phoenix, Axel and even
Marz is here!

"Hey..." He greeted at nang mapatingin sa akin ng tatlo ay napangiti ako at

tumango.

"Oh, si Alyx!" I waved at mabilis na tumabi sa akin si Zeij at iniangat ang kamay
nya sa sofa kung nasaan ako nakasandal.

"My wife..." He smiled at sumandal ako sa balikat ni zeij. They were talking beside
me, puro asaran sila at lokohan at napapansin ko ring pinagtitinginan kami rito.

I saw girls looking at our direction, madalas pa ay kinukuhaan ng litrato kami,

hindi ko lang sigurado kung sino sa aming dalawa.

The group of girls whispered to each other and giggled before looking at my
husband's direction kaya sumimangot ako.

Zeijan was still talking to his friends, his hand is on my leg na marahang
humahaplos roon habang ang isa'y nasa likuran ng sinasandalan kong sofa.

"Mister..." He stared at me, ibinaba nya ang tenga para pakinggan ako at inilapit
ko ang labi para bumulong.
"May nakatingin sayong mga babae..." Bulong ko.

"Hmm? Where?" He was oblivious of his surrounding, ito talaga...

"Infront..." Bulong ko at nakita kong sumulyap sya roon. The girls giggled,
nagpuyos ako ng inis at pinalo ang hita nya pero natawa lang sya at sumiksik muli
sa akin.

"My wife is still the most beautiful for me..." Bulong nya at nag-init ang pisngi.

His friends left us alone at the couch kaya nangharot nanaman ang asawa ko. He was
kissing my cheek, mula sa pwesto ko ay amoy na amoy ko sya.

"My wife is jealous, isn't she?"

"Obviously," Napairap ako at tinagilid ang ulo ko nang bumaba ang halik nya sa leeg
ko. "They were obviously swooning over you, why do you have to be that attractive,
hmm? Wala ka namang ginagawa..."

"Don't worry, I only swoon because of you..." He bit my neck at nakagat ko ang labi
ko roon. His hand caressed my leg at nang iaangat na nya iyon at hinila ko ang
kamay nya paalis.

"No..."

"Hmm, sige na..." Inarte nya.

"We're in a public place, Zeij..."

"So?" Humalik sya sa balikat ko at maya-maya'y sa pisngi ko nanaman.

"So ka dyan! Kanina ka pa pinagtitinginan yet nilalandi mo ako..."

"Hmm, let them see you own me, baby... Claim me..." And I did, I caught his jaw and
kissed his lips instantly.

He chuckled when I did that. Mabilis nyang hinawakan ang baywang ko at pinalaliman
ang halik. The taste of his lips is sweet and kinda minty at the same time.

He lapped my lip, kissing it fully. And kamay nyang nasa sofa ay ngayo'y nasa may
balikat ko
na para mas mahalikan ako.

I welcomed his tongue and kissed him back the same intensity he is giving me. Mas
napaatras ako sa sofa at mas humarap sya sa pwesto ko.

"Damn, baby..." Bulong nya sa tenga ko. We were both panting, marahang tinulak ko
sya paupo sa sofa at nangingiting sumandal sa dibdib nya.

Wala na ang mga babae sa malapit nang lumingon ako kaya napatawa ako.

"See? They already know you owned me... Mrs. Sandejas..."

A loud sound played on the speakers. Nakita ko ang babaeng DJ na nagpapatugtog roon
sa gitna at ang mga tao'y nagkakagulo sa gitna para sumayaw.

I can see the party lights dancing with the song, napuno ng usok ang lugar at
nakita kong nakatitig si Zeij roon.
"Would you like to play for me?" Bulong ko. I saw how his eyes shifted, napasulyap
sya at ngumiti.

"Can I?" I nodded at mabilis syang humalik sa pisngi ko bago tumayo.

"I'll be back, stay put, baby..." He winked at natawa ako nang tumakbo sya papunta
roon sa stage.

I saw him talking to the DJ, ito 'yung babae noon na kasama nya rito at nanatili
lang akong nakamasid sa kanya.

"Hi, Miss..." Napalingon ako nang may naupo sa tabi ko. Hindi ko ito pinansin.

"Uhm, I can see that you're alone... Would you mind if--"

"Sorry, I have my husband with me..." Putol ko.

"Husband? But I thought..."

"Go, spread it to the media. I won't mind." I smiled softly before smoothing my
dress and went to the crowd.

"Sorry to interrupt you guys but we've got here a very special guest..." The woman
said.

"For our regulars here, I know you know who is our best DJ, right?" Biglang may
nagsigawan. Napatawa ako at humalukipkip habang nakasulyap roon sa stage.

"I want to welcome our guest for today, anyone knows who he is?"

"Zeijan! Zeijan!" They cheered at mas nagkagulo ang crowd.

"Zeijan!" I also screamed.

"Let us welcome, our DJ for today, Mr. Zeijan Ruais Sandejas!" Halos mabingi ako sa
tilian. Umusok ang stage at napangisi ako nang makita si Zeijan sa gitna roon.

"Missed me?" His hoarse voice echoed making the crowd scream his name.

"This is for wife..." He winked at my direction at doon na nagsimulang tumugtog.

A loud song bombarded the room, nagsitalunan ang mga tao habang nagsisigawan at
sumasayaw.

The lights are dancing, sa muling pagsulyap ko kay Zeijan ay nahuli ko syang
nakatingin sa akin bago ngumisi at isnuot ang headphone nya.

His fingers started playing with the gear at mas sumabog ang nakakaindak na tugtog
sa lugar.

The crowd went wild. I saw how my husband played with the music with his fingers,
his dog tag dancing with his move.

His wavy black hair danced the way his blue eyes illuminates the lights.

"Jump! Jump!" The crowd jump, may napaatras pa sa akin kaya napaatras ako pero
napatawa nalang sa huli.
You are really a magnet of attention, hmm? Mr. Sandejas?

Hinawi nya ang buhok nya habang sumasabay sa kanta at napangiti ako. My lovely boy,
I
really thought I've lost you that night...

I started swaying with the song, may yumaya sa aking sumayaw pero kaagad kong
inilingan at mas masaya pang pagmasdan si Zeij sa stage habang nakatitig sa akin.

I smiled at him and I saw how he licked his upper lip and the side of his mouth
lifted.

I admire how our story was put on its right place again, noon ay nakatingin lang
ako sa kanya sa malayo pero ngayon ay ako na ang tinitignan nya mula sa malayo.

Suddenly, a familiar music played.

Bahagyang kumalma ang ang tugtog. It was the same music years ago yet with
different tune this time.

It was the first song we danced together and the first time we see each other.

Ang magulong ilaw ay kumalma kasabay ng kanta at nagtaka ako nang unti-unting
magsialisan ang mga tao sa gitna.

They made a path in the middle at napapatras rin ako pero natigil ako nang makita
ang asawa kong naroon sa gitna ng mga tao.

He was holding a boquet of white roses at nang magsalubong ang mata namin ay
kumalabog ang dibdib ko.

You were the shadow to my light...

Did you feel us,
Another start,
You fade away...

He walked slowly against mine and my mouth parted when he hand me the flowers
before smiling.

"Surprise, misis..." Napangiti ako at mabilis na inabot ang bulaklak.

"Why?" Mahinang sabi ko at nang ilahad nya sa akin ang kamay ay inabot ko kaagad
iyon.

Afraid our aim is out of sight

Wanna see us,

Alive...

I placed my hand on his shoulders at nakitang inabot nya muna ang bulaklak kay
Phoenix roon sa gilid bago abutin ang baywang ko.

Where are you now?

Where are you now?

We swayed slowly at nakita ko ang pagbabalik ng mga tao sa normal na ayos.

Where are you now?

Was it all in my fantasy
Where are you now?
Were you only imaginary
Where are you now?

"Hi, Miss... Open minded ka ba sa business?" He whispered. Napahagalpak ako ng tawa

at pinalo ang balikat nya at natatawang yumakap sya sa akin at humalik sa ulo ko.

"I love you, Misis..." Napangiti ako at sumandig sa dibdib nya. It was beating
rapidly, like it would burst into thousand pieces with happiness.

"Mahal na mahal din kita..." Bulong ko.

"If I would turn back the time, I'd still choose to die for you..." Narinig ko ang
paggulo ng mga halimaw sa tyan ko at tumango ako sa kanya.

Another dream,
The monsters running wild inside of me...

"I'd also die for you..." I whispered back and shifted my gaze. Sa pag-angat ko ng
tingin ay nakita ko ang kislap sa mga mata nya.

I saw how his tear glisten on his eyes, napapikit sya at sa muling pagmulat ay
ngumiti sa akin.

"I woudn't know what would happen to me if you didn't come back, pease, don't leave
me again..."

"I won't..." Inabot ko ang mukha nya at hinaplos ang pisngi nya.

I'm faded...
I'm faded...
So lost...

"I am lost without you, baby... Your smile is the air I breathe, without you, I am
lost..." My tear fell as I nodded at him.

"I promise... I won't leave you again..." I stared at his eyes. "But promise me
you'll stay with me too..."

"I promise, Ree... Forever, if there's such a thing, I would never leave you..." I
smiled, contented.

I just love this man so much I would die a thousand times for him...

"I have a good news for you..." Bulong ko sa kanya at nakita konh hinanap nya ang
mata ko habang isinasayaw ako.

I was hugging his nape at nakita ko ang pagtataka sa mata nya sa sinabi ko.

"What is it?" He whispered. I can feel the excitement as I saw his curious eyes, I
know he was excited too kaya mas natuwa ako.

"You... Woudn't believe this..." I said.

"Hmm?" Ngumuso sya. "What is it, Misis? Come on, I'm curious..."

"Uhm, kiss muna..." My lips protruded at walang pagdadalawang-isip na inabot nya

ang labi ko para bigyan ako ng mababaw na halik sa labi.
I closed my eyes and kissed him softly too at hinawi ko ang buhok nya habang
naghahanda akong magsalita.

"I..." I smiled at ngumuso sya habang nagpapabitin ako.

"What, Misis? I'll die because of anxiety..." He said at natawa ako pero mabilis na
tumingkayad at bumulong.

"We're having a baby..." I whispered at nakita ko kung paano nalaglag ang panga nya
sa gulat.

His eyes widen at maya-maya'y naluluha na sya.

"Y-You mean..." Humawak sya sa tyan ko.

"Yes..." I smiled at napamura sya at mabilis akonh niyakap.

"Oh my God, Damn... Shit... I'm gonna be a father!" Bulong nya at maya-maya'y
nagsisigaw roon.

"I'm going to be a father! We're pregnant!" Sigaw nya at napasigaw ang mga tao at
nagpalakpakan.

Napatawa ako nang makita sina Kuya at Dash sa unahan at tumakbo roon ang asawa ko
kaya natawa ako.

"Akala nyo kayo lang! May baby na rin ako!" He exclaimed at natawa ako ng yakapin
nya ang mga kapatid nya na natatawa lang sa kanya.

He ran back to me at kaagad na nawala ang sasabihin ko nang hagkan nya ang labi ko
at yakapin ang katawan ko.

He was kissing me softly, like I was a porcelain he's afraid to touch and break.
His kisses are all full of love, passion and adoration.

"I love you... Thank you..." He whispered sincerely at nangilid ang luha ko ng
lumuhod sya sa harapan ko at hinalikan ang tyan ko.

"Hi, baby... Daddy Zeijan is here..." Kausap nya sa tyan ko at muling humalik kaya
napaluha na ako.

He rose again and claimed my lips as he hugged me tight.

"Let's go, baby... I have another surprise for you..." He whispered at marahang
hinila ako palabas ng bar.

I was curious pero hindi na ako nagtanong dahil sa excitement. He brought me near
the shore at 'yun nalang ang gulat ko nang makita ang pulang tela sa gitna at mga
upuan sa gilid.

It was night yet the place is so bright, ang mga ilaw ay nagliliwanag. Flowers are
placed everywhere at mas umawang ang labi ko nang makita ang Mommy at Daddy sa
harapan.

I saw Tita Lena at Tito Ejercito, naroon din ang magkakapatid, I saw Zidney na
mukhang kakarating at nang makita ako ay matamis syang ngumiti.

Napalingon ako kay Zeijan at nakita ko ang pagngiti nya at ang paghalik nya sa
likuran ng palad ko.
"What..."

"Surprise!" He smiled. "We'll have our wedding tonight, misis..." Kumalabog ang
dibdib ko at hindi makapaniwalang napatingin sa gitna at nakita ang pari roon.

I saw my friends on the other side, waving at me at iilang mga kakilala. My mouth
parted at halos hindi ako magkamayaw sa saya.

"Oh my God... You mean..."

"Hmm, I'll marr you again tonight..." He whispered and kissed my cheek.

"Why? I mean, bakit gabi?" I asked weirdly. Nakita ko kasing humihikab pa ang mga
bata roon.

"Uhm," Napakamot sya ng batok. "Para unique..." He chuckled at natawa ako sa kanya.

"Tsaka para diretso na honeymoon..." Kinurot ko ang tagiliran nya.

"Aww! Joke lang! Love you, Ree!" He exclaimed kaya nagsitawanan ang mga tao habang
nakatingin sa aming dalawa roon.

"I'm really happy today, plus the fact that we have our baby now..." Bulong nya.

"Mamaya kapag tapos ng kasal, laro tayo..." Aniya kaya kumunot ang noo ko.

"Huh?" I asked.

"Let's play zombies, higa ka tapos kakainin kita..." Humagalpak sya ng tawa. Nag-
isang
linya ang labi ko at sinabunutan sya at sumigaw-sigaw naman sya roon habang
tumatawa at naeskandalo na kaming dalawa sa harap ng bisita sa harapan.

"Sorry na...sorry na..." He was laughing as he calmed me down.

"Ang harot mo kasi!" I hissed.

"Hindi na, mahal naman kita e..." Tawa nya at humalik sa noo ko at mas niyakap ako.
I melted and closed my eyes.

"I love you too..." Bulong ko.

"Later, there is no bloodly war in between us, I want a bloodless war with you,
baby... It's only a war between you and me...in the bed..." He whispered hoarsely.

Love is like war, easy to begin yet hard to stop.

In this life, I realized that there is someone who can make you feel full. There is
someone that will fill your empty pieces and will accept whoever you are, whatever
you are...

Life isn't just about fairytales, sometimes, it's about facing your fears and
overcoming it with the power of love. Wala namang perpekto, lahat naman ay
nagkakamali at isa na ako roon. I may have start at the bad side atleast, I was at
the right side in the end.

Everything is fair between love and war. You just have to accept it, to embrace it
and in my case, my Zeijan is the love that brightens the war in my life, my dark
past.

I stared at him and smile knowingly. He's my husband, my greatest enemy, my lover,
my one and only Archer.

"I want a bloodless with you too, mister..." I whispered.

Wakas
181K
5.29K
2.61K
ABW officially ends here! Thank you so much for being there with me until now, my
Archers! Zeijan and Alyx loves you and I love you all too! I thank you for
everything, wala ako kung wala kayo kaya para sa inyo 'to! Let's see each other
again for the last Sandejas standing!💖

-H💖

--
Wakas

"You have to find this person, Archer..." I nodded as I am listening to Tiger. He's
briefing me again for a new assignment.

Not the usual but involves this unknown person. Ang balita ko kasi ay nakakalusot
ang taong ito sa mga kasamahan ko at maging sa awtoridad.

There's this known drug lord we've been finding at itong ipinapahanap sa akin ay
kanyang kanang kamay sa pagkakaalam ko. This person isn't a normal one, a great one
they say but I still can't find anything about that person or if that person is a
he or a she.

"Hey, Axel..." I clicked the ear set and spoke.

"Yes?"

"Found anything about it?" I asked.

"Nothing..." Aniya at napabuntong-hininga ako. This person is really a pain in the

ass. The last time we encountered her group ay wala ring nakamata sa kanya. Ang
nakuha ko lang na impormasyon ay ang kasarian nya at that was it.

How can a girl do it? Nothing can go out of my grasp except her and now, she's
giving me a hard time.

"Yari ka, Arch, pinapatawag ka ni Tiger..." Napaayos ako ng upo at ibinaba ang
kinakain kong sandwich nang magsalita si Phoenix.

"Now?" My forehead creased. He nodded.

"Yes, you better be prepared. Yari ka..." He exclaimed pero sa halip na kabahan ay
natawa ako at inihagis sa kanya at pagkain ko.

"Keep that, babalikan ko mamaya..." I combed my hair with my fingers and walked.

"Uy, pakagat!" He exclaimed at napasimangot ako at nilingon sya.

"Don't you dare! Gawa sakin ni Kuya Raf 'yan. Kabisado ko 'yan, konting kagat lang,
tignan mo, mayayari ka sakin..." Banta ko.
"Damot!" He hissed and I smiled at him mockingly before smirking.

Nang makatalikod na talaga ay doon nanaman ako kinabahan. What the fuck, Zeij?
Tiklop ka nanaman kay Tiger?

Nahahanapan ko lang kasi ng kalokohan 'yun para di ako mapagalitan but now, what
will I do with just one information? I've been looking over this woman for almost
two weeks and yet...

I stood straight the moment I entered his office. I saw him on his swivel, signing
paperworks.

"Hello, Tiger!" I greeted cheerfully. Damn, I sounded gay but I have to para hindi
ako pagalitan.

"Stop with your tone, Sandejas. Any information?" Striktong sabi nya at natahimik
na ako.

I licked my lower lip and combed my hair again.

"Uhm, I..." Lumapit ako sa kanya at naupo sa upuan sa harapan nya at dumekwatro. "I
found out that she's a girl..."

"And?" Nilingon nya ako at ngumisi ako sa kanya.

"Secret..." Nawala ang ngiti nya.

"You jerk--" Inabot nya ang papel para ihampas sa akin.

"J-Joke lang, sir!' I exclaimed at mabilis na umilag.

"Isa! I am not joking around, Archer. Sasabihin mo o ano?" He eyed me seriously and
I am fucking doomed. "Tell me more."

"Uhm, here..." Ipinasok ko sa bulsa ang kamay ko at nang ilabas ko ang palad ay
nakakuyom na ito.

I let him see my closed fist at nakita kong napabaling sya roon.

"What is that?" He asked me seriously, his forehead creased as he stared at my

closed fist.

"This is the infos I found..." Sabi ko at mas tumitig sya roon.

"Where?" He asked.

I opened my hand and showed him my empty palm.

Kumunot ang noo nya at napabaling sa akin.

"Nothing..." Tumawa pa ako. "I found nothing, Sir..."

"You fucking asshole!" Napukpok nya sa ulo ko ang papel at napasigaw ako roon.

"Sir! Mahirap hanapin talaga--aww! J-Joke lang, Tiger!" I shrieked habang umiiwas.

"Ikaw na lalaki ka! Bakit ba kita tinanggap sa opisinang 'to, huh?! You're doing
nothing but to joke around--"
"Joke lang, Sir! Kalma! H'wag kang magpaka-Tiger, masyado mo namang kinareer!" Mas
nagalit sya sa akin at napamura ako ng mahila nya ang tenga ko.

"Fuck! Aray! Tang--"

"Minumura mo ko?!" He shouted at nanlaki ang mata ko at napailing.

"H-Hindi po... Ako 'yun! Ano, tangina ko--"

"Ano bang ginagawa mo dito?! Lumayas ka sa harap ko!" Napangiwi ako nang bitiwan
nya ang tenga ko at napanguso bago napahawak sa nananakit kong tenga.

He was almost red, galit na galit na sya sa kalokohan ko at nang mapatingin pa sya
sa akin ay ngumiti ako ng pilit at nagpeace-sign.

"Ikaw--" Aamba syang susuntukin ako kaya mabilis akong tumayo at itinaas ang kamay
ko.

"I will find more infos, I promise!" I exclaimed.

"Just make sure of that, you jerk! Kapag hindi ka pa nakahanap ng paraan para
matunton ang taong 'yan then I will fire you! Hindi na rin kita kilala dito,
naiintindihan mo?!" He hissed.

"Then, I will introduce myself again. Uhm, I'm Zeijan-gwapo-Sandejas..." Natahimik

ako nang samaan nya ako ng tingin.

"Sabi ko nga..." Tikhim ko. "I'll do my best, Sir!" I exclaimed at bago pa man nya
ako mahambalos ay mabilis akong tumakbo palabas.

So, that night, I worked harder. Nang malamang may bagong operasyon ang kanang
kamay nung drug lord kasama ang mga tauhan ay pinasundan ko sila. The woman escaped
without someone from my team seeing her, kung may nakakita man sa kanya ay patay na
nang matagpuan namin.

One thing that we're successful that night is finding where is she going and that's
when my plan started.

Kagaya ng nakasanayan, I pretended to be someone else again.

Zeijan Cueno, that was my name whenever I'm in disguise, that identity is complete
with
documents, birth certificate, SSS, Barangay clearance, whatever it is. They made
sure I have that identity so no one would suspect me.

Now, all I have to do is to find who that woman is, catch her and kill if possible.

I went to the sea to take a dip just to freshen myself. I just came out from the
kitchen, I cooked because Zeijan Cueno is somehow a chef, waiter, bartender,
anything.

I let the water washed my body. Hinawi ko ang buhok kong basa at sinuklay gamit ang
mga daliri ko. Tinignan ko ang paligid, papalubog na rin ang araw pero medyo marami
pa rin ang tao sa dalampasigan.

Wearing only my board shorts, I walked out of the water at kaagad kong napansing
may grupo ng mga babaeng nasa dalampasigan.
They waved at me at kaagad na tumaas ang sulok ng labi ko. I grabbed the towel from
the big stone and put it on my head.

Pinunasan ko ang buhok ko gamit ang twalya at nakitang nagtutulakan sila papalapit.
I am positive that it was because of me.

Hindi sa pagmamayabang, huh, pero sa aming tatlo kasing lalaki, ako ang
pinakagwapo. Ayaw lang tanggapin ni Kuya at Dash pero ako pinakahabulin sa amin.
Kahit nga aso minsan hinahabol ako kaya I'm really confident how good looking I am.

Natawa ako sa sariling naisip at napanguso.

"Uh, hi!" A high-pitched voice is what I've heard, nabaling ang atensyon ko sa
lumapit na mga babae.

Tatlo sila, 'yung isa ay maputi na balingkinitan at 'yung dalawa ay medyo morena.
They were pretty, I admit, just not my type.

Gusto ko kasi 'yung medyo maldita para nakakatuwa asarin.

"Hi," I flashed a small smile at nagsikuhan sila.

"Uh, kasi, kanina ka pa namin tinitignan sa malayo habang nasa dagat ka and we find
you attractive and uhm..." Napakamot ng kilay 'yung maputi.

"Hmm, really?" I cocked my head. I knew it!

"Uhm, yes and we're hoping to know atleast your name--"

"Alyx, what the hell are you doing?!" Nawala ang atensyon ko sa mga dalaga nang
makarinig ng napakalakas na sigaw.

My forehead creased.

"What?!" A woman's voice screamed back at kaagad na naagaw iyon ng atensyon ko.
Ibinagsak ko ang twalya sa balikat ko at nilingon ang mga babae.

"What's happening there?" I asked.

"Uh, may shootinv kasi. 'Yung si Brad, Tessa tsaka si Alyx nandyan..." Ani nung
morena. I nodded.

Shooting, huh?

"I told you to play with the water! Bakit puro ka puro pose at kaway d'yan?!" A
scream again.

"What?! of course not!" The woman answered.

I bit my lip and tried taking a peek pero maraming mga tao kaya umayos ako ng tayo.

"So, what's your name?" Napabaling akong muli dun sa tatlo.

"Uh, Zeij..." Sagot ko at nakita kong nagngisian sila. I licked my lip and stared
at the shooting site.

"Uh, Zeij? Wow! Ang gwapo naman--"

"Excuse me," I smiled a little bago tumalikod at naglakad paalis. I was drying my
hair while walking towards the site.

Wala naman talaga akong interes sa mga ganito but I don't know what got me today...

Nakasingit ako pagkarating roon at kaagad kong nakita ang dalawang artista sa may
dalampasigan habang magkalapit. The director is still shouting kaya bumaling ako sa
sinisigawan nya and I stopped when I saw the woman.

She was wearing a red stringed bikini, hugging her curves perfectly, she has long
legs, balingkinitan ang pangangatawan. She has fair skin, long black hair and
something tugged my chest when I saw her face.

She is beautiful, with her brave black eyes, piercing towards those around her. She
has thin reddish lips, reddish cheeks and pointed nose. Beautiful, like Helen who
can launched a thousand ships.

"Artista ako kaya dapat mapansin ako! What's the purpose of this film if--" She
exclaimed but stopped.

"Ayun nga e, hindi ka naman ang bida! Sila ang bida!" The director screamed back at
her, making her shut her mouth.

Kaagad na kumunot ang noo ko roon. Why the hell is this asshole shouting at her?

"Extra ka lang, okay?! Extra!" The director screamed at kaagad kong nabakas ang
sakit sa matapang na mata nung babae.

What the fuck? Why the hell is she shouting at her?!

Nagsitawanan ang nasa paligid dahil roon and that annoyed me more. Nakita kong
napairap ang babae.

She looks annoyed and sarcastic, napalabi pa sya habang tumatalikod sya sa camera.

Why would she let these people laugh at her? She doesn't deserved that! Mas maganda
pa nga sya 'dun sa bida so why?

"Gago, pare, ang sexy!" I stopped when I heard that. I saw two men beside me,
drooling over a photo. Pasimple akong sumilip at kaagad kong naramdaman ang pagkulo
ng dugo ko nang makitang kinukuhaan nila ng litrato 'yung babaeng nakapula.

"Gago, ang sarap syotain ni Alyx! Tangina 'nung katawan!" Tinapik ko ang camera at
nalaglag iyon sa lapag. The side of my lips lifted.

"Gago ka pala 'e!" Sigaw nila sa akin.

"Mas gago ka..." I said coldly. "Who gave you the right to do that to a woman, huh?
That was clearly a harrasment..." Mariing sabi ko.

"Ano?! Tangina mo, anong harrasment ang sinasabi mo d'yan?!"

"In other words, I can get you two on jail in a cold cell if I want..." Malamig na
sabi ko. I don't want to fight but these two is a fucking assholes.

"Ano bang pakialam mo kung--"

"You don't clearly know how the law works kaya h'wag kang magmagaling." I told him.
"Baka bukas na bukas, malamig na rehas na ang mahawakan nyo."
They stopped. I saw how their faces turned pale and it's my turn to smirk at them.

"Now, give me the fucking phone..." Walang pag-aatubiling iniabot nila sa akin ang
telepono at walang pagdadalawang-isip kong binura ang lahat ng litrato nila sa
babae.

No woman deserves to be treated like this. May Nanay ako, my brothers have their
wives and I have a sister at ayoko sa lahat ay ang maranasan nila ang pambabastos
na ganito.

"Learn how to respect," Malamig na turan ko at ibinalik sa kanila ang telepono.

Naguguluhang umalis sila roon at napahalukipkip nalang ako at napailing.

I stared at the woman again and shook my head. You are hella attractive, woman, too
bad hindi marunong rumespeto ang iba.

Imagine what I felt the moment I saw her at the bar, looking so beautiful in her
black dress. She's a head-turner, nasa malayo palang sya ay marami nang nakatingin
sa kanya.

But lucky me, she was looking at me the whole night. I played with the music,
nanatiling nakatingin sya sa akin roon habang sumisimsim ng alak.

Her beautiful midnight eyes illuminate with the lights, her lips are slightly
parting each time she'll drink at hindi ko na napigilan ang sarili kong lumapit sa
kanya.

This is actually the first time, women come to me and not the other way around so
this is different.

She has this charm that can attract me, I can actually tell she can wrap me around
her fingers the moment she'll talk to me and it's true.

"I saw you when I was on the stage..." I told her and her brows raised. "And I
wonder if--"

"You wanna ask me to dance? Sorry but I am not interested..." She answered me and I
chuckled.

Damn it, she's cool! I already like her!

"No, no... Not that..." I shook my head and smiled.

"Gusto ko lang sanang itanong kung..." I stopped and saw how she became curious and
I was freaking amused.

Damn, man. She's a beauty!

"K-Kung?" She stuttered and my lip twitched. I watched her every reaction and it
was really attractive. Her smile, her voice, I think I am going crazy.

"Gusto ko lang sana itanong kung open-minded ka ba sa business?" I asked and

amusement fills me when her mouth parted in shock.

Right, baby... Ang gwapo ko 'no?

Crazy as it sounds but just hours after meeting her, I am crazily drown over her. I
asked her to marry me in instant at dahil pareho kaming wala sa sarili ay
nagpakasal kaming dalawa.
I didn't regret it at all, those days we're together is the best days of my life.
Tho, may pagka-amazona sya, she's lovely the way she is.

Hindi ko nga lang maintindihan minsan kung bakit sya pinagkakatuwaan ng media. I am
doing almost my best to stop every bad article of her. She doesn't deserve to be
treated like this, I mean, hindi naman nya sinira ang relasyon 'nung sinasabing
love team daw.

I am the best version of myself when I'm with her, I am also fragile. I can cry
infront of her, I can laugh, lahat ng emosyong meron ako ay naipakita ko sa kanya
because my heart's comfortable with her kaya kahit anong pilit nyang mag-annull
kaming dalawa ay hindi ko sya
pinapakinggan.

Bahala sya sa buhay nya, she's my wife and it will stay that way.

"What happened to your mission, Arch? Found out who Viper is?" Phoeniex asked from
the other line. I shook my head and sighed, pinagmasdan ko ang asawa kong natutulog
sa tabi ko at hinawi ang buhok nya.

"Not yet..." I lied.

"What? Yari ka kay Tiger, you know he'll get mad at you for real now. Marami pang
magagawang transaksyon 'yang babae kapag di ka kumilos..."

"I know..." Sagot ko. "I'll find her..."

"Siguraduhin mo lang. Arch, time is running, mas lalaki pa ito kung hindi mo
magagawa. The moment you see her, kill her if possible..." Hindi na ako sumagot
roon at ibinaba ang linya.

I threw my phone at mas lumapit sa asawa kong natutulog sa tabi ko. She was tangled
in white sheets with her black hair covering a part of her face.

Nangiti ako at marahang iniangat ang ulo nya paakyat sa braso ko. I pulled her
closer to me at napaungol sya pero sumubsob rin sa dibdib ko.

I can't do my mission, I'm sorry...

How can I kill my wife? My enemy? No way, I won't even let anyone lay a finger just
to hurt her.

Hindi ako papayag na may manakit sa kanya. Even if she's an enemy, kahit sya pa si
Viper, wala akong pakialam. It's my responsibility to take care of her no matter
who she is because she's my wife...

"I love you, Misis..." Mahinang bulong ko at niyakap ang likuran nya. She hummed,
her bare chest is brushing against mine at napangisi na ako roon at napailing.

"You're seducing me even now, kahit tulog ka..." Kausap ko at hinaplos ang buhok
nya.

Gumalaw sya at bahagyang tumingala sa akin kaya ibinaba ko ang tingin. She
unconciously
licked her reddish lips, still swollen from my unstoppable kisses.

"I love you..." Bulong kong muli at hinagkan ang labi nya. "I will protect you from
anyone, just don't leave me..."
And you know what hurts the most? It is being left behind the moment you promised
her you'll protect her with all your might. What hurts the most is hearing hurtful
words from her.

"Let's end this..." She said coldly, making me shut my mouth.

"H-Huh?"

"Let's separate..." She said coldly at kaagad na binalot ng takot ang puso ko.
What? Why?

"M-May nagawa ba ko?" My voice broke. "B-Baby, did I hurt you? Nasaktan ba kita?" I
asked her softly.

Baka may mali akong nagawa, did I hurt her in any way? Ano roon? I can...

"Ayoko na sa'yo." Mariing sagot nya at doon na tumulo ang mga luha ko.

Fuck it, man, that hurts...

"B-Baby, tell me what I did wrong... Please, baby, I'll make up for that..." I
asked her, scared.

Hindi pwedeng iwan nya ako dahil doon, kung may nagawa ako, I can make up for that.
I will do anything, just please, no...

"M-Misis ko, please, answer me... Nasaan ka? I'll come to you, sorry kung ano mang
nagawa ko--"

"Hindi ka ba nakakaintindi?" She exclaimed, enraged. "Ayoko na sa'yo. 'Yun lang

'yun."

"A-Anong ayaw mo sakin? W-We can fix this, baby... Come on, where are you?" I still
asked hopefully to change her mind.

Anong nangyayari? May babae ba ako? She's the only woman in my life! Anong mali? Am
I not enough?

"Come home, wife... Please, let's talk. Sabihin mo sakin kung anong nagawa ko--"

"Wala kang ginawa! Ayoko lang talaga sa taong katulad mo!" Sagot nya. "I don't want
a lowkey guy like you! Ayoko sa taong wala akong patutunguhan! Ayokong pagtawanan
ako ng mga tao dahil sa mahirap ang asawa ko!" Sigaw nya at patuloy lang na tumulo
ang nga luha ko habang nakatulala.

My hand is on fist, my eyes was tightly closed, stopping my fucking tears from
falling.

Tanginang buhay 'to, ang hirap magmahal. Tangina.

"Anong trabaho mo, huh? Waiter? DJ? Mapapakain ba ako ng taong ganyan?" Hindi ako
sumagot at tinanggap ang lahat ng masasakit na sinabi nya.

I understand, Ree...

"Ayoko sa mga taong kagaya mo. I don't want someone to laugh at my life! Hindi ka
nababagay sakin..." I gasped to stop myself from sobbing and begging her to take me
back, na h'wag na nya akong iwan kasi hindi ko kakayanin.
"Please, Zeijan. Just let me go, hindi na kita kayang pakisamahan..." Mariing sabi
nya at napatango lang ako sa pamamanhid ng puso ko.

"I will send you the annulment--"

"Kahit minsan ba, nagustuhan mo ko?" I asked her, for the last time, still hoping.

Please, say yes... Please... Just say yes and I will do anything to change your
mind, kahit itaboy mo ako ulit. Gagawin ko ang lahat, please...

"No..." She answered. I nodded and smiled bitterly.

"Hindi kailanman kita nagustuhan..." Aniya at natulala lang ako roon.

I did not speak after that, wala akong ginawa kung hindi ay ang matulala habang
umaalpas ang
mga luha sa mga mata.

Maybe I was a terrible person, maybe I am hard to love...

"S-Saan ko isesend sa condo na 'yan o sa--"

"Send it here, I will sign it..." I answered coldly and before I could change my
mind ay pinatay ko ang linya bago hinagis ang telepono ko sa pader.

Damn you, Sandejas. You sucked at loving.

I really sucked at loving, I think, because after that ay para nanaman akong asong
sunod ng sunod sa kanya. I told myself to stop and move-on but I just can't. I know
everything about her for the past years we're separated, minsan ay pupunta pa akong
mga mall show nya para panoorin sya sa malayo.

She becomes more and more beautiful each days passing. Mas sumikat sya, mas dumami
ang nagkakagusto sa kanya, she even got paired up with this fucking Brad.

She's successful, she achieved her dream. Naaalala pa nya kaya ako? Kahit minsan
kaya ay naisip nya ako?

"Kuya, what do you think about forgiving?" Nawala ang atensyon ko sa telepono nang
magsalita ang prinsesa ko.

"Yes, Princess?" Zidney sat beside me, her face is soft, she looks untouchable,
delicate...

"Would you forgive someone who left you behind?" That pained me, napasulyap ako sa
kapatid ko at inabot ang kamay nya.

"It isn't easy to forgive, Princess..." Sagot ko. "Masakit, mahirap, kasi iisipin
mo kung anong mali mo, kung anong pagkukulang mo. You'll think kung may mali ba
sayo? May kaiwan-iwan ba sayo..." Sagot ko at natahimik sya roon.

"But find the goodness in their hearts, you should know the reason behind, bakit ka
iniwan..." Paliwanag ko. "Kasi kahit papaano may rason 'yan and that's where you'll
start thinking if that person deserves to be forgiven or not..."

She nodded at me and smiled.

"Hugot na hugot ka, Kuya, hmm?" I chuckled. Inakbayan ko sya at natatawang yumakap
sya sa akin.

"Based on experience 'yan, Zidney-tot... Forgiveness is what set a person free...

Bakit mo naman naitanong 'yan?" Sumulyap ako sa kanya.

"Hmm, wala lang... May napapanood kasi akong mga palabas so I was thinking..."
Sagot nya sa akin.

Natawa ako at ginulo ang buhok nya.

"Basta, don't let hatred eat your good heart, Princess..." Tinuro ko ang puso ko.
"Heart is the most powerful part we have, don't let it die because of pain. Let go,
forgive..."

She nodded and smiled softly at me at pinisil ko ang ilong nya kaya natawa sya at
pinalo ang kamay ko.

"Kuya nga!" Reklamo nya.

"Hoy, ikaw, babae ka... May narinig nanaman akong reklamo sayo 'nung mga
empleyado..." Sikmat ko.

"Huh? Ano nanaman?" Tumaas ang kilay nya at umirap.

"They calls you the devil in red dress... What's that?" Tumawa sya at pumalakpak
pa.

"Really?" I nodded, my forehead creased. Mukhang tuwang-tuwa pa sya sa tawag sa

kanya kaya kinurot ko ang pisngi nya.

"Ikaw, h'wag mo sabihing sa akin ka nagmana?" Tumango sya at napailing nalang ako
at ginulo ang buhok nya.

"Mister!" Napaayos ako nang tayo nang marinig ang boses ng Misis ko. Nagpaalam ako
kay Zid bago tumayo at naglakad palabas.

I saw my wife on the side of the pool, ang paa nya ay nakababad roon at itinatali
ang kanyang buhok.

She's wearing a black bikini top and shorts, mabuti nalang at kami lang ang nasa
bahay
namin at kung hindi ay ikinulong ko nalang ito sa kwarto at doon ko nalang sya sa
kama namin pinag-swimming.

Marahan akong naglakad palapit sa kanya at biglang humalik sa pisngi nya.

She screamed in shock, nanlalaki ang matang napatingin sya sa akin at napangiti ako
at humalik sa pisngi nya ulit.

"Hi, Misis..." I greeted.

"Nakakagulat ka!" Napahawak sya sa dibidib sa gulat at napangiti ako roon bago
hubadin ang shirt ko at naupo sa tabi nya para yakapin ang baywang nya.

"Okay ka lang?" I asked. She nodded at me bago sumandal sa dibdib ko.

"Kasi... I was just thinking..." Aniya. Napalingon ako sa kanya. She was on my
chest ang kamay nya'y naglalaro sa may tyan ko.
"Hmm?" I kissed her head.

"Kasi diba, ang tagal ko ring wala ng mission so, I was thinking kung..."

"No..." Sagot ko at umiling. She pouted, kumunot ang noo nya at sinamaan ako ng
tingin. "You've been in accident, you were pregnant with Zion, so, talagang wala
kang misyon..."

"But I'm fine now..." She insisted. "And two years old na si Zion, I think I can
come with you, namimiss ko na rin 'yun..." Sabat nya pa.

"You know, baby..." Inilayo ko sya sa akin at hinaplos ang pisngi nya. "I was just
scared for you, you know, I won't bear it if I lose you again..."

"You didn't lose me naman," Ngumiti ako at sinuklay ang buhok nya. I caressed her
soft cheeks with my thumb and touched her lips.

"Kahit na..." Sabat ko at pinatakan sya ng halik. "You and Zion are my treasure,
ayokong i-risk kayo..."

"We don't like to risk you too..." Sabi nya at sinuklay rin ang buhok ko. "Kaya
sige na," Aniya.

I shook my head and she closed and opened her eyes, making her look adorable in my
sight.

"No, Ree..."

"Sige na, Zeij! I love you!" Ungot nya at yumakap sa baywang ko. I chuckled,
niyakap ko sya pabalik ko at hinagkan ang ulo nya.

"No, Misis..."

"Ayoko na nga!" She pushed me, nanlilisik ang mata nya sa akim pero sa halip ay
natuwa lang ako. She looks fierce while doing that, sexy.

"Love you, Misis..." Ngisi ko.

"Whatever! Di na kita love!" Sikmat nya. I raised my brow, hinawakan ko ang

magkabilang pisngi nya at hinalikan ng mariin ang labi nya kaya napasinghap sya.

"You didn't mean it! Ang gwapo ko kaya!" I exclaimed at bago pa man nya ako masapak
ay tumalon na ako sa pool.

I swam towards the other end and combed my wet hair, I licked my lips and smiled at
her pagkaahon ko.

Nakita ko syang nakatitig sa akin. I saw her swallowed hard, pinagmasdan ko sya at
nang mapagtantong ang pagtitig nya sa akin ay tumikhim sya at umirap.

"Come on, Misis..." I offered my arm. "Let's swim..."

"Mag-isa mo..." She hissed. "Puntahan ko lang si Zion, baka gising na..." She
murmured pero ngumisi lang ako sa kanya.

"Wait..." I took a deep breath and swam back to the other end, sa pagkaahon ko ay
nakadukwang na sya sa gilid ng pool at inaantay ako.

"Akyat mo ko..." Itinaas ko ang kamay ko, naglalambing.

"Kaya mo na 'yan, ang laki-laki mo na..." Akmang tatayo na sya.

"Misis! Please..." I whinned. She sighed, nang tinagilid nya ang ulo nya ay nakita
ko ang
makinis nyang leeg kaya mas nagpacute ako.

"Come on, baby, lift your husband up..." I offered my hand at napailing sya at
halos mapapalakpak ako nang abutin nya ang kamay ko.

She pulled me up at nang makatayo at magpantay kami ay bigla ko syang niyakap

habang basa pa ako.

"What?" Nanlaki ang mata nya sa ginawa ko pero tumawa lang ako at nagpatihulog
pabalik sa pool habang yakap sya.

She screamed, bumagsak kami sa tubig at napasinghap sya at napakapit sa akin.

"You asshole!" She screamed. I chuckled. I saw her struggling kaya mabilis ko syang
binuhat. She encircled her arms on my nape and put her legs on my waist.

Basang-basa kaming dalawa.

"Nakakainis ka!" She exclaimed and smacked my arm.

"Sorry... Sorry..." Tawa ko at binuhat sya. I put my hand on her butt to scoop her
up, masama naman ang tingin nya sa akin kaya ngumuso ako.

"Kiss mo nalang ako, baby..." Binatukan nya ako.

"Kiss mo mukha mo, kahit kailan ang harot-harot mo!"

"Lambing lang e," I put her back to the side of the pool. Pinaupo ko sya roon bago
nanatili sa pagitan ng hita nya. I put my arms on her legs habang tinitingala sya.

"Love mo pa rin ako, diba?" I raised my brow.

"Love kita kung papayagan mo na ako ulit sumama sayo..." Sambit nya pero umiling
lang ako. "Zeijan! Please!"

"Pag-iisipan ko pa..." Sabat ko.

What if buntisin ko sya ulit para di na sya makasama sakin? Baka mapahamak lang
sya...

"Don't you ever think of getting me pregnant again..." Nanlaki ang mata ko at
napatingin sa kanya.

"Paano..."

"See?" Tawa nya at pinaglaruan ang buhok ko. "Mga galawan mo, Zeijan, ano?"

"E, kasi natatakot ako para sayo..." Paliwanag ko.

"I am not a child anymore, Mister, you know that... Nagkataon lang iyon noon..."

"Pero baby pa rin kita," I saw her flushed. Nagtago sya ng maliit na ngiti kaya
kumalabog ang puso ko.
"Ganito kasi 'yan, Zeij..." Aniya at hinanap ang mata ko. She caressed my cheek,
napapikit ako sa haplos nya at isinandal ang mukha ko sa kamay nya.

"Ikaw na rin ang nagsabi, we can't get stuck in the past..." Marahang sabi nya. "We
nearly died but it shoudn't stop us from doing what we want..."

"Mas makakampante ako kapag kasama kita kaysa iiwan mo kami rito ni Zion kapag may
misyon ka. What of something happened to you? I am scared too, baby..." Iminulat ko
ang mata ko at napabuntong-hininga.

"Ree..."

"Baby, I'll be more safe when I'm with you..." Natahimik ako roon. "We always look
behind each other's back, right? Diba ang sabi mo walang iwanan?" I nodded at
hinagkan ang palad nya.

"Yes..." I whispered. She leaned in and kissed my lips.

"Then, Mr. Sandejas, do you trust me?" She stared at my eyes.

"Of course, Mrs. Sandejas..." I answered. She smiled, napakagat naman ako ng labi
bago unti-unting napangisi.

"You are so damn hard-headed, woman..." I sighed and hugged her stomach.

"Is that a yes?" She asked and I kissed her stomach instead.

"Oo na..." She yelped. Natutuwang yumakap sya sa akin at binuhat ko sya pabalik sa
pool kaya napatili sya pero kumapit rin sa akin.

I kissed her lips, napangiti sya ginawa ko at humalik sa akin pabalik kaya mas
nangiti ako at niyakap ang baywang nya.

"Dada!" We both stopped when we heard a voice. "Don't eat my Mimi face!"
Napahiwalay kami at sabay na napatingin kay Zion na tumatakbo palapit sa amin.

My son...

"Hi, Zion-gwapo! Lapit kay Dada!" Humalik ako kay Ree bago lumangoy palapit sa
dalawang taon kong anak.

He was wearing his swimming trunks at napasigaw pa ito ng dalhin ko ito sa pool.

"Lamig!" Sigaw nya.

"Ang gwapo kong anak! Kiss mo si Dada!" I exclaimed at natuwa nang humalik sa akin
ang anak ko.

"Baby ko!" My wife called at sabay kaming napatingin ni Zion.

"Yes?"

"Yesh, Mimi?" We said in unison. Natigilan ako at nakita kong natawa ang asawa ko.
Nagkatinginan kami ni Zion at napanguso ng sabay.

"Ako unang baby ni Mimi mo..." I said.

"Akin Mimi! Ako baby!" He exclaimed. His blue eyes resembling mine at masama ang
tingin nya sa akin.
"Alam mo anak, Zy, ako muna ang baby ni Mimi na nauna sa'yo kaya h'wag--"

"Ako baby nya!" Natawa ako bigla nang sabunutan ako ng anak ko. "Ako baby! Baby!"
Sigaw nya sa akin.

"Oo na... Opo, sorry na..." I chuckled. Tumatawa si Ree sa may malapit sa amin
habang pinagmamasdan kami at lumangoy para buhatin si Zion.

"Mimi! Mimi, ako baby po?" I smiled when I saw her nodded at our son.

"Yes, baby... Ikaw ang baby ni Mimi..." She talked to our child. He resembles her a
lot, from the dark color of his hair, his brave eyes, his lips... Mana sa Mommy
nya.

Ang nakuha sa akin ni Zion ay ang asul nitong mga mata at ang medyo curvy nitong
buhok. We'll he's also handsome, syempre ako ang Daddy!

Pinagmamayabang ko pa nga kay Kuya at Dash na mas gwapo ang Zion ko kay Alchiel-
taba at Macky-macaroni pero pinahabol lang ako sa aso nila kaya wala akong nagawa.

Baka nga crush din ako nung aso kaya palagi akong hinahabol. Well, I'm handsome...

"Ikaw na lalaki ka, pati anak mo pinapatulan mo..." I laughed when I saw my son's
face, pati anak ko iritado na sakin.

"Joke lang, Zy... Love ka naman ni Dada..." Lambing ko.

"Away mo ko!" He hissed at humalik ang asawa ko sa pisngi nito bago lumapit sa
akin.

"Love ka ni Dada, Zy... Joke lang sya, baby ko kayo parehas..." She said at humalik
din ako sa pisngi ni Zion bago sila niyakap na dalawa.

"And my babies are Mimi and Zion," Sabat ko naman.

"Baby nyo ko?" We nodded. I saw my son's eyes brighten.

"Diba Mimi, gwapo ako like Dada?" Napahagalpak na ako ng tawa. Napapikit ang asawa
ko at napahilot sa sentido nya dahil sa katotohanan ipinaalam ko sa anak ko.

"Zeijan Ruais!" She hissed at kumindat lang ako.

I still remember that one unfaithful night when I almost lost her. Brad pushed me
to the
edge of the building, ilang hakbang nalang ay paniguradong mahuhulog ako.

I am looking at my wife, naroon sya at sumisigaw habang tinatawag ako. Napansin ko

ang umiilaw sa damit ko kaya napamura ako.

Umikot kaagad ang paningin ko, I shoudn't die, hindi pwedeng mawala nalang ako ng
ganun, how about my wife?

"This whole building will blow in twenty seconds..." Tawa ni Brad habang umuubo ng
dugo.

This asshole! Damn it! What should I do?!

Napatingin ako sa asawa ko, she shook her head, her tears are falling from her eyes
at nalaglag ang luha ko habang nakatingin sa kanya.

No, baby... Don't cry...

"N-No, Zeij! No! Don't jump!" She screamed.

Wala akong maisip na gawin. My thinking is blocked looking at her crying face, she
was bleeding! Pero kung hindi ako tatalon ay sasabog ang buong lugar! My wife's
life is more important than mine!

"Mamatay kayong lahat! Mamatay kayo!" Tawa ni Brad na muling tinamaan ng bala sa
dibdib at padapang natumba sa lapag.

Napabaling ang pansin ko sa kalayuan at kitang-kita ko ang isang lalaki habang

nakatutok sa pwesto ko ang kanyang baril.

Fuck!

I took a step back at narinig ko ang boses ni Trece sa kabilang linya.

"Okay! Okay! I'll deactivate it!" She exclaimed at napaharap ako sa asawa ko
pabalik sa lalaking may hawak ng baril at nakatutok sa akin.

"N-No! P-Please, Ree... Don't come near me!" I shouted.

"N-No... No, Zeij! H'wag..." Nanginig ang boses nya at nanghina ako roon.

"I...I can't risk you..." Mahinang sabi ko.

"N-No! H'wag kang ganyan! Please..." Her voice broke at mas nanghina ako roon.

The bomb will deactivate, kapag hindi ako tumalon rito ay tatamaan naman ako ng
bala, surely, that will be the death of me!

"I love you..." I said softly at her. Bahala na. I don't know if I can do this...

I saw the helicopters, nakita ko ang galing sa agency at nang makitang nakatingin
ako ay tumango ako.

"D-Don't, please..." Iling nya.

"M-Mahal na mahal kita, Misis... H'wag mong kakalimutan 'yan..." My voice broke.
Ang kaba ko ay hindi na matanggal.

I checked ny rappelling device on my back at nang makakita ng bakal roon sa may

gilid ay huminga ako ng malalim.

"Z-Zeij!" She screamed, stopping me. Sinusundan naman ako nung baril at alam kong
kapag nagtagal pa ako rito ay babarilin na nya ako.

I stared at my wife and my heart pained upon looking at her. Kahit anong mangyari
ikaw lang, Alicia... I wished this plan works...

I readied my things.

"I'm sorry... I love you..." I stared at her and gave her my sweetest smile and
took a step backward at kasabay ng sigaw na iyon ay ang pagbagsak ko sa ere.

I threw my rappel as it hit and clasped the metal above. Mahigpit akong kumapit
roon at itinapak ang paa ko sa pader.

Damn it! Kaunting mali lang ay babagsak ako!

I heard a gunshot at kaagad akong natigilan roon. My heart thumped wildly at

narinig ko ang sunod-sunod na putukan sa itaas.

I heard the helicopter approaching at nang makita si Marz na naroon ay ipinilit

nilang lumapit sa pwesto ko.

"Jump here, Archer!" Sigaw nya at inihanda ko ang paa ko.

I moved myself and jumped towards their direction. I caught his arm in the air at
napamura ako nang iangat nya ako sa helicopter.

"Fuck..." I cursed and shook my head. "Anong nangyari sa taas?"

"I don't know..."

"Go up! Now!" I commanded at 'yun nalang ang panlulumo ko nang makita ang asawa ko.

She was coughing, lying on the cold ground, bathing with her blood.

"N-No..." Nanginig ang boses ko. "Alyx... No..."

I was not functioning that time, tulala ako habang nag-aantay ng resulta mula sa
Doktor. Luckily, she survived but the months she's in coma, hindi ako matahimik.

Hindi ako halos makatulog habang binabantayan sya. I don't work, naroon lang ako sa
tabi nya at inaantay na magmulat ang mga mata nya.

Imagine my happiness when she woke up, halos lumuhod na ako dati sa mga doktor para
gawin ang lahat para iligtas ang asawa ko but I think my prayer is more powerful.
He heard my prayers, na kahit masama rin akong tao ay pinakinggan nya ako.

He heard me, I begged him to wake my wife kasi gusto ko pa syang pagsilbihan at
makasama and he did what I wished. He saved my wife, gave me a family and now,
having these two wonderful people is great and I coudn't get more thankful.

This is what the Almighty gave me, my family... I thanked him very much for that...

This is the life I am praying for and I will take care of my wife, my son and our
future family members for the rest of my life.

"Hey, Arch!" Phoenix's voice is what I've heard from the other line.

"Hmm? What's up?" I asked. Katatapos ko lang maligo at nakita ko ang asawa kong
nakaupo roon sa harapan ng salamin habang nagsusuklay.

She was only wearing her bathrobe, sabay kasi kaming naligo na dalawa at syempre,
naglandian kami 'dun kaya mga two hours kami.

I smiled when she glanced at the mirror. I saw her blushed kaya lumapit ako.

"May pinapasabi ang Tigre..." Ani Phoenix.

I kissed the top of her head at tumingala sya nang gawin ko iyon kaya humalik ako
sa labi nya.
"What is it?" I asked. Inabot ko ang suklay ng asawa ko at sinuklayan ang buhok
nya. Iniipit ko ang telepono sa balikat ko.

"Tonight, you have a mission..." I stopped, kaagad akong napatingin sa misis ko at

nakitang nakamasid rin sya sa akin.

Inabot ng asawa ko ang suklay paalis sa kamay ko at ni-loudspeaker ko ang telepono

ko.

"Tell me about it," Sabi ko at kaagad na tumayo ang asawa ko at mabilis kong
binuksan ang cabinet ko para sa shirt ko.

"There's this syndicate..." Aniya at mabilis kong sinuot ang pantalon ko.

"Location, Nix?" My wife asked. Nang sumulyap ako sa kanya ay nakitang nagsusuot na
sya ng brassiere kaya lumapit ako sa kanya at tumulong sa pagkabit.

"Oh, hi, Lyx! Pinayagan ka na ni Arch?" Ani nito.

"Shut up, Nix. Location?" Sikmat ko kaya napatawa si Ree pati na rin si Nix.

"Tondo..." Aniya. I nodded.

"Send me the complete location, 'kay? Then, ready the team..." Sabi ko. Humiwalay
sa akin ang asawa ko at nakitang naghahanap ng damit roon habang naka-underwear
kaya napalabi
ako.

"Noted, they will export drugs papuntang States..." Ani Phoenix at bumaling ako sa
telepono at inabot iyon.

"Okay, we'll be there soon, ikaw na bahala mag-briefing sa mga tauhan. I'll see you
at the location..."

"Yes, Sire!" He said and the line went off. Sa muling pagsulyap ko kay Ree ay
nakacrop-top na sya kaya napasimangot ako.

"Misis, labas 'yung tyan..." I whinned.

"So?" Nilingon nya ako at tinaasan ng kilay.

"May makakakitang ganyan..." Reklamo ko at napakamot ng kilay. Natawa sya sa akin,

pinagmasdan ko syang magsuot ng fitted na pants at ankle boots.

Even if she's already a mother, she still has a body to die for. In fact, palagi pa
rin syang cover ng mga magazines and I am cool with that. Tho, minsan nakakairita
rin pero wala naman akong magagawa.

That was her passion, she liked posing for cameras and I will support her with
that. Mas dumami rin ang roles nya sa mga palabas, tho, hindi na rin sya pumapayag
na bida sya dahil may kissing scenes and it's also a big no for me.

"Alam mo, Mister, magbihis ka na..." Sabi nya.

"E, kasi 'yung damit..." Turo ko sa tyan nya.

"It's fine..." Tawa nya. "Ang cute kasi nung outfit kaya 'yan..."

"Pero..." She hushed me. Natahimik ako nang naglakad sya palapit sa akin at
hinawakan ang pisngi ko.

"Dyan lang ako sa tabi mo..." She assured me.

"Promise?" She nodded at doon na ako napahugot ng hininga. I caressed her waist,
marahang hinablot ko sya palapit sa akin para hagkan ang labi nya bago lumayo.

"Okay, Viper..." I chuckled. "You do as I say, hmm?"

"Yes, Archer..." Ngisi nya. Nang maghiwalay kami ay kaagad kong pinihit ang pigura
ng isang anghel sa may dresser.

The closet moved, kaagad iyong umikot at sa likuran nito ay ang isang panibagong
kulay puting pinto.

My wife put her fingerprint at nang magbukas iyon ay kaagad na nagliwanag ang
paligid. We entered the door at kaagad kong nakita ang nakahilerang mga baril.

I saw different kinds of knives, guns, and any tools we always use. Kinuha ko ang
malaking bag roon at sabay naming inilagay ang mga baril na madadaanan sa bag.

Nang makuha ang isang maliit na baril ay tinawag ko ang asawa ko.

"Hey, Ree..." I called, nang lumingon sya ay kaagad kong hinagis sa kanya ang baril
na kaagad nyang sinalo. I saw how she swirl the gun on her fingers before putting
it on her back.

She contacted Trece ans Hawk at nang maayos na ang mga kailangan ay pumunta muna
kami sa kwarto ng natutulog na si Zion para humalik.

"Will be back, son..." I whispered.

Sabay kaming lumabas sa kwarto ni Zion at nagkatinginan kaming dalawa bago ko

pindutin ang remote.

The lasers all around the room activated, nang magsaboy ng kaunting powder si Alyx
ay nakita ko ang kulay pulang linya na kaagad ring nawala.

"Tell Ari about this, 'kay? Kapag umiyak si Zy ay papasok iyon rito so make
sure..." My wife said at kaagad akong gumalaw para makaalis kami kaagad.

I put my ear set on, nakita ko ring ganoon ang ginagawa ni Ree at napatingin ako sa
kanya nang magsuot sya ng leather jacket, I am wearing one too... Napangiti ako
roon.

We both rode our Ducati. Sabay kaming nagsuot ng helmet at nagkatinginan.

Damn, she looks hot in there.

"Drive safely, Misis..." I said and she nodded and gave me a thumbs-up.

"You too, Mister..." Aniya at kaagad akong kinilig doon.

"Love you, Viper!" I exclaimed at narinig ko ang tawa nya bago tumango sa akin.

"Love you too, Arch..." Aniya. I was about to say something when she drove her
motorbike. Nanlaki ang mata ko ng mauna sya sa akin kaya napairit ako at napasipa.

"Misis, wait for me!" I screamed and drove my motorbike just to catch her.
ABW Special Chapter
190K
6.01K
1.67K
ABW Special Chapter

"Misis..." I groaned when I heard a voice, umayos ako ng higa at itinakip sa mukha
ko ang unan.

"Baby ko..." I heard a whisper again pero hindi ko nilingon. I rolled on the bed. I
need more sleep, we haven't slept well last night! Paano ba naman kasi at
napakaharot ni Zeijan!

"Ree... Ree... Ree..." Paulit-ulit nyang bulong at napasimangot lang ako. I felt
his hug on my waist, sumiksik sya sa leeg ko at napaungol lang ako nang humalik-
halik siya sa leeg ko.

"Ree ko..." He sang in a sing song.

"Hmm?" I groaned.

"Harap ka sakin..." He whispered kaya tumihaya ako, he pulled me softly at nang

mapaharap ako sa kanya ay mukha syang batang nakanguso roon sa akin.

"Yes?" Paos kong sabi.

"Love mo ko?" He asked. I rolled my eyes at him, tatalikod na sana ako pero hinila
nya ako at hinalikan sa ilong. "Joke lang..." He chuckled.

"Aren't you tired?" I whispered, exhausted.

"No..." He shook his head. "Malakas ata stamina nito..." He proudly said.

"Alam mo, kagabi ka pa..." I flicked his forehead at nang ngumuso sya ay natawa ako
at
humalik rin sa noo nya.

"Palagi naman kitang love," Sabi ko at yumakap sa kanya. He chuckled, he spooned me

at napasubsob ako sa leeg nya.

"Did I tire you?" I nodded at ipinikit ang mga mata ko.

"Yes..." I whispered. I still remember how many rounds ang natapos namin kagabi. He
was insatiable, I mean, grabe, kulang na nga lang ay magka-arthritis ako sa
pinaggagawa namin.

"Sorry..." He whispered. I smiled at that.

"But I'm not really sorry..." Biglang bawi nya kaya pinalo ko ang likuran nya, he
laughed, humalik sya sa tenga ko at isiniksik nanaman ang sarili sa akin.

"Joke lang, Misis..." Aniya. "Sige, tulog ka na ulit..."

"So, what's the purpose of you, waking me up this early?" I asked him. Lumayo sya
sa akin at hinanap ang mata ko.

I saw his face, kahit ang lampshade lang ang nagbibigay ilaw sa amin ay natitigan
ko sya.
I saw his sleepy blue eyes, malamlam ang mga mata nya habang nakatingin sa akin. I
stared at it, this is still the best pair of eyes I've ever seen, syempre hindi rin
papakabog ang baby Zion namin.

Pinaghirapan namin ni Zeij, dugo't-pawis namin 'yun!

His nose was still attractive, pointed and enhances his features more, kawawa nga
ang Mister ko e, palaging nasusuntok sa ilong, mabuti nalang at standing proud pa
rin.

His jaw, still clenching everytime he's mad or if he's thinking deeply.

His kissable lips, protruding as he stared at me right now, naturally red, mapula
na, malinamnam pa...

"Sobrang gwapo ko talaga no, Misis?" I stopped checking him out.

"Fuck you..." I cursed, straight face. He laughed, umalog ang balikat nya sa
kakatawa at
napangiwi ako sa kanya.

"Admit it!" He exclaimed. "I still got charms, Misis! Sobrang patay na patay ka nga
sa--"

"Baka gusto mong patayin kita ngayon?" I smacked his arm, instead of getting
scared, he laughed more and caught my chin.

He pressed his lips on mine at nanliit pa ang mata nya sa akin.

"Pasalamat ka mahal kita..." Sikmat ko, nang makitang nanlaki ang mata nya ay
napatawa ako. He blushed at that, hinigit nya ang baywang ko at yumakap sa akin.

"Kilig ako, Misis..." He purred like a cat. I chuckled, inabot ko ang mukha nya at
humalik sa ilong nya.

"I love you, Mister..." Lambing ko. Nanlaki pa ang mata nya roon kaya mas natawa pa
ako at hinalikan ang pisngi nya.

"Cute naman ng Mister ko..." I teased at kumindat sya sa akin at hinawi ang buhok
ko.

"Baby, who's more handsome, ako o 'yung dalawa?" He asked. Napalabi ako, tinitigan
ko sya at tumaas ang kilay ko.

"Hmm, parang mas gwapo si--"

"Oo, alam ko namang gwapo ako..." He cut me off, looking proud.

"Oo nalang, Zeij..." I chuckled.

"Diba? Gwapo ako?" He smiled at me and I almost cursed, I know, I know, gwapo ka...
Di mo na kailangan ipamukha sakin!

"Oo na..." Nailing ako. I caressed his cheek, medyo nawala na ang antok ko. Ganyan
naman 'yan palagi, kapag nagigising sya at pagkatapos ay gigisingin ako para
magkekwento sya ng kung ano-ano.

"Why did you wake me up this time, baby?" I asked. He remained looking at me.
"Wala kang naaalala?" He asked me.

"Anong meron?" I asked, my forehead creased.

"Wala talaga?" He pouted at me. I shook my head at him, looking curious.

"Bakit, anong meron?" I asked him pero kinagat nya lang ang labi nya at umiling.

"Wala... Bukas nalang..." Ungot nya at hinigit ako para sa yakap. He placed his
head above my breast, nang maramdaman ang kamay nyang ipinapasok sa shirt na suot
ko ay pinalo ko sya.

"Behave, Zeij..." Bulong ko.

"Papisil lang..." Aniya and when he reached my breast, he squeezed it ay

napasinghap ako.

"Zeijan!" I hissed at natawa lang sya bago umangat at humalik sa labi ko.

"Isang round pa, Misis?" He whispered pero umiling lang ako sa kalokohan nya.

"Apat na 'yun kagabi, Zeij! Kumalma ka..." I said but can't deny the heat I've
suddenly felt.

"Gawin nating five..." He whispered and pushed me to bed kaya napatawa nalang ako
at kumapit sa leeg nya. He leaned and kissed my lips at animo'y nawala ang pagod ko
at ginantihan sya ng halik.

I woke up the next morning without Zeij beside me. I yawned, I am tired again.

Sinilip ko ang katawan sa ilalim ng kumot at napatawa nang makitang nakasuot na ako
ng shirt at undies, he probably let me wear this before he sleep, pagkatapos kasi
ay nakatulog na ako kaagad.

Tumayo ako at inayos ang kama, I went to the vanity mirror and stretched my body.
My messy hair fell on my face kaya hinawi ko iyon.

Nang tumunog ang telepono ko ay kaagad akong lumapit roon, I saw Zid's name kaya
kaagad ko
iyong sinagot.

"Morning, Ate Lyx," Ani Zid sa akin.

"Morning, Zid!" I smiled. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang daliri ko.

"Tuloy tayo mamaya, Ate?" She asked me.

"Yes..." I answered her. "We'll have a dinner later tonight, then, dyan kami
didiretso..." I told her.

"Oh, sige, Ate... Binati mo na?" I laughed.

"No... Ungot nga ng ungot 'yun kagabi, he's been asking me if I remember
something..." Sagot ko. She laughed, I can imagine her shaking her head.

"Si Kuya talaga..." Aniya. "Sige, Ate, akong bahala dito... Tutulong rin daw sina
Ate Reah at ate Thallia mamaya..."
"Thank you, Zid..." I said sincerely.

"Welcome, Ate! Awayin mo muna si Kuya para emosyonal sya mamaya..." Tawa nya kaya
natawa ako.

"Sige," I chuckled. "Bye, Zid... Take care..."

"Okay, Ate..." Nawala sya sa kabilang linya.

Dumiretso ako sa banyo para maligo na at pagkatapos ay nagbihis ng kulay green na

dress.

Sa pagbaba ko ay narinig ko ang ingay roon. Humawak ako sa hawakan pababa ng hagdan
at sumilip.

"Sumuko ka na, agent Zion!" I rolled my eyes when I heard my husband's voice.

"Ayaw! Ikaw ang sumuko, agent Zeijan!" He exclaimed with his tiny voice.

Sa pagbaba ko pa ay nakita ko silang nagbabarilan ng water gun. Natawa ako sa

kanila.

Zeijan was hiding at the side of the table while my son is hiding behind the sofa.
They were exchanging bullets; as if meron talagang bala.

I saw my husband went out of the table and shoot his son. Zion screamed, going out
of his hiding place and shooting his father.

Minsan ay close sila, minsan naman ay aabutan kong nagsasabunutan sa sofa namin.

Lumabas ako roon at nakahalukipkip na pinanuod ang dalawang nagbabarilan ng tubig

sa sala namin. I was smiling at them, mag-ama talaga...

Zeijan and my eyes met, natigilan pa sya kaya ngumiti ako at nabaril sya ni Zion.

"Wala na! Dada, you're dead na! Ya!" Zion kicked his father's leg at nakita kong
napakurap si Zeij at napabaling kay Zion.

"What? You've shoot me! I'm dead na!" He pretended to be choking and fell on the
floor.

"Clear! Clear!" Zion exclaimed, nakita kong pinulsuhan pa nya ang Dada nya at
kunwaring may katawagan pa.

I am amused, looking at them. I can almost see his future but I think I woundn't
let him, our job is seriously dangerous so, I don't recommend it.

Nakita kong bumukas ang mata ni Zeijan para silipin si Zion na seryoso sa pagtawag
kunwari. I saw him laughing, nang biglang lumingon sa kanya si Zion ay nagpanggap
syang tulog ulit.

Maya-maya'y nakita kong kinalabit ni Zeij ang anak, I saw Zion leaning on his
father to hear what he's saying at tumango-tango.

Zeijan lay down on the floor, kunwari ay tulog at nagtaka ako ng biglang tumakbo sa
akin ang anak ko.

"Mimi! Mimi! Help!" He exclaimed.

"Yes, baby?" I asked, dumukwang ako at pinantayan sya. His cute chubby cheeks is
almost red, ang mata nyang asul ay kuhang-kuha nya sa Tatay nya.

"Dada is dead! CPR!" Aniya at hinila ako palapit sa abnormal nyang tatay. Natatawa
pa
itong nakahiga doon at nang makalapit kami ay tumahimik ang huli.

"CPR, Mimi! Revive him!" He exclaimed, panicking.

"Dada isn't dead, di nya kailangan ng CPR..." I told our son. I saw my husband
pouted, loko-loko talaga.

"But Dada said he needs CPR!" Aniya sa akin at tinuro si Zeij. "Please, Mimi!" He
pouted, nagpacute sya sa akin so who I am to resist him?

Napailing ako at nagsalita.

"Okay, baby, close your eyes... CPR natin si Dada..." I said softly.

He smiled cheekily, I saw him put his little hands on his face and when I looked at
my husband, nangingiti na ito.

He was pouting his lips, animo'y nag-aantay ng halik kaya napailing ako.

Akala mo, huh...

I looked at our son and grinned, maya-maya ay pinisil ko ang ilong ni Zeijan at
tinakpan ang bibig nya.

Nanlaki ang mata nya at umiling-iling. Natatawa na ako, pumalag sya doon dahil di
na sya makahinga, when I saw him reddened ay tsaka ko lang sya pinakawalan.

"M-Misis!" He cough, hawak-hawak nya ang leeg habang umuubo at natawa ako at
nagsalita.

"Look, Zion! Dada is alive!" I exclaimed at napamulat si Zion at pumalakpak.

"Yehey! Agent Zeijan is alive!" He exclaimed and hugged his chocking father.

Ngumuso si Zeijan. Napatawa naman ako at kinindatan sya bago tumayo roon.

"Tama na 'yan, maligo na kayong dalawa..." I told them. Tumayo si Zeijan habang
buhat-buhat ang anak.

Ang sama ng tingin nya sa akin, natatawa naman akong nagflying kiss sa kanya.

"Morning, Mimi!" Zion exclaimed.

"Morning, baby!" I greeted back. Lumapit ako rito habang karga ni Zeijan na parang
may masamang plano sa akin at humalik sa pisngi nya.

"Morning, Dada..." I greeted Zeijan. He was eyeing me, natatawang lumapit ako sa
kanya bago humalik sa labi nya.

I was starled when he spanked my behind when I kissed him. Nanlaki ang mata ko at
sya naman ang ngumisi sa akin.

"Good morning, Mimi..." He teased me at bago pa man ako makareklamo sa kanya ay

tumakbo na siya buhat si Zion.
"Ligo na tayo, Nak!" He exclaimed, laughing.

We spent our time on the mall, binilhan namin ng bagong laruan si Zion. I was
wearing sunglasses inside the mall at kahit anong tago ko ay hindi kami nakaligtas
sa mata ng mga tao.

Zeijan was wearing a plain white shirt and coat, nakapantalon lang sya at si Zion
naman ay nakashirt na kulay red. Karga-karga nya ito habang hawak nya ang kamay ko.

I wasn't shock when people asked for a photo na pinagbigyan namin, my son seems to
be enjoying the camera.

Napacute nyang ngumiti habang ang asawa ko ay nakakalaglag ng garter ng underwear.

I saw women giggling at him, at natatawang bumulong ako sa kanya.

"Akalain mo, marami pa nagkakagusto sa'yo, e tanders kana..." I whispered.

Natawa sya bigla roon, he held my waist and kissed my head.

"Bata pa ako, excuse me... Four palang si Zion..." Aniya kaya kinurot ko ang
baywang nya.

He drove when I told him the place where we'll go for our date. Kanina pa nga sya
tanong ng tanong, nangungulit kung may naalala raw ba ako and I told him na wala.

Of course, there's no thrill if I tell him.

A soft music was playing, nasa lap ko si Zion habang si Zeijan ay nagdadrive.

He was tapping his fingers on the steering wheel looking so sinful with him, biting
his lower lip.

He smirked when our eyes met, kinindatan pa ako ng loko at nang akmang magsasabing
gwapo daw ba sya ay sinipa ko ang paa nya kaya natawa at nanahimik.

I was kinda nervous as we drove nearer to the restaurant. I hope everything will be
fine, I just want my baby to be happy for his day.

Pagkababa palang namin sa parking lot ng resto ay excited na excited na si Zion. He

was jumping up and down at kung hindi pa bubuhatin ni Zeij ay hindi pipirmi.

"Let's go, Misis..." He said softly as he put his hand on the small of my back.

I was biting my lip, feeling nervous of everything.

"Hey, Misis..." I lifted my gaze and saw my husband's concerned face. "You okay?"

"Yes," I smiled, tiptoed and kissed his cheek.

"Love you," I whispered.

We walked towards the entrance, kaagad kaming sinalubong ng receptionist roon at

tumango sya sa akin pagkakita.

I mouthed thank you and walked, the place was pitch black, walang ilaw sa labas at
nakita kong nagtaka ang asawa ko roon.

"Brownout ba?" He asked. I shrugged my shoulders at nang papasok na kami ay

pinigilan nya ako.

"Misis, lipat nalang tayong resto..." Aniya pero umiling lang ako at ngumuso.

"I want it here, Mister..." I said. Nawiwirduhang tumango sya sa akin. He held my
waist
and carried Zion before entering the resto.

"Misis, are you sure--" The lights opened and we all shouted.

"Happy Birthday!" We exclaimed.

He was startled. Nakita kong nanlaki ang mata nya at napatingin sa mga tao roon.

His whole family is here, Tito and Tita Lena, Kuya and Thallia, Dash and Reah,
Zidney, pati na rin ang mga anak nila. Dad and Mom was also there na sumaludo
pagkakita sa amin.

"Happy Birthday to you! Happy Birthday to you! Happy Birthday, Happy Birthday to
you!" We sang and I watched how amazed he was as we sang for him.

"Happy birthday, Zeijan!" We said and I saw how he chuckled, nagpunas pa sya ng
luha sa mata nya kaya natawa kaming lahat.

"Thank you..." He said, teary-eyed.

"Happy Birthday, Dada!" Zion exclaimed and kissed his cheek.

"Thank you, baby!" He kissed his cheek at ibinaba ito, nang mapatingin sya sa akin
ay matamis akong ngumiti sa kanya.

"Happy Birthday, Mister! I love you!" I greeted and he pouted.

"Sabi mo di mo alam!" Inarte nya at natawa ako pero maya-maya'y ngumiti sya ng
matamis.

"Halika nga dito, kiss mo ko..." He said and I obligue, kaagad akong lumapit sa
kanya. I encircled my arms on his nape and kissed him on the lips.

I felt him smile, hinaplos nya ang baywang ko at tumungo para mas abutin ang labi
ko. He tasted heaven, like he always do. I opened my mouth and welcomed his deep
kisses, halos magpabuhat na ako sa kanya nang hindi lang dahil sa isang tikhim.

"Kunwari wala kami rito..." Nanlaki ang mata ko nang nakita si Daddy at Mommy.

"Tiger!" Tuwang-tuwang sigaw ni Zeijan.

"Oo na, gwapo ka na..." He chuckled. Tumawa si Zeijan.

"Happy Birthday, Hijo..." Ani Dad.

"Thanks, Papa!" Tawa nya at yumakap sa mga magulang ko.

I saw how he hugged each and every one of us, halos asarin naman sya ng mga kapatid
na naroon sa gitna at isa sa mga kasama ko para matupad ang mini-celebration na
ito.

"Ate, look!" I chuckled when Zidney came, may inilagay syang party hat sa ulo ko at
nakita kong ganun kaming lahat.
We were all happy as the party goes on. I was shocked when a mascot came out, it
was Jollibee!

Halos mapaiyak ako sa kakatawa nang malamang kinontrata ito ng magkakapatid para
dito.

The kids are enjoying the party, ang mga matatanda ay nagkakainan ng mga pagkain
roon at nasa gitna ang magkakapatid.

"Halika, bilis!" Lumapit ako nang tawagin ako ni Ate Thallia.

"Okay, may showdown si Jollibee at ang ating birthday celebrant!" The host, Kuya
Iñigo exclaimed.

"What?!" Zeijan exclaimed, nanlalaki pa ang mata nya.

"You go, Zeijan!" Dash exclaimed.

"Fuck you, Dash-beybe!" He screamed at napatingin sa akin.

"Go, Mister!" I exclaimed at napatawa silang lahat ng biglang tumayo si Zeijan at

nagstretching pa doon.

"Okay, go! Para sa Misis ko 'to!" He exclaimed, readying himself.

A song was played, halos mamatay ako kakatawa ng sumayaw ang mascot at tinalbugan
ng asawa
ko.

He moved his waist, kumembot-kembot pa sya roon at todo bigay. He even moved his
waist to the mascot kaya napausog iyon.

We took a video, my hand is shaking in so much laughter.

"Hoy, ginagawa mo na 'tong bar!" Kuya exclaimed.

"Samahan nyo ko, come on!" Pinaghihila nya ang mga kapatid sa gitna at lahat kami
nagpalakpakan.

I saw Tita Lena at Tito Ejercito enjoying as he watched their children on the
front, playing like a kid.

Nahihiya pa ang bunso noong una, nakasimangot si Zidney nang mapunta roon dahil sa
kalokohan 'nung tatlong lalaki.

"Go, Zidney-tot!" My husband exclaimed.

"Princess, come on!" Dash and Kuya exclaimed at nang makisabay na roon si Zidney ay
pulos hiyawan na namin ang naririnig.

It was crazy, may dancesteps pa ang apat doon sa gitna kasama ang mascot and it
wasn't shocking na si Zeijan ang coach nila na feel na feel ang steps at ginagaya
ng mga kapatid.

"So, anong masasabi mo sa mga tao rito ngayon?" Kuya's voice surrounded the room.

They're still in the middle, naroon si Zeij suot ang party hat nya. Nakashirt
nalang ang loko dahil naiinitan na daw sya sa kakasayaw nya 'dun.
"Uhm," He said and cleared his throat.

"Firstly, I want to thank God for another year he'd given me..." He started,
smiling.

"I thank him for everything, for having my family, my wife, my child, kayo, kayo
lahat dito..." Ngiti nya and my heart thumped wildly at that.

"I wanna thank him for giving the world a chance to see my awesomeness and
hotness..."
Napafacepalm na ako roon at nagsigawan na ang mga tao.

"Boo! Layas na!" Dash exclaimed.

"Sshh, it's my time to shine! Shut up muna, Dash-beybe!" He exclaimed, chuckling.

"Hindi, ito na talaga..." He laughed. "I wanna thank my beautiful wife for this..."
Nalipat ang tingin nya sa akin at nangiti ako roon.

"If it wasn't for her, wala ito..." Aniya sa akin. "Thank you, Misis ko, for
preparing this..."

"Anything for you!" I exclaimed and he winked at me.

"I love you..." Aniya.

"I love you too..." I said sincerely.

He thanked everyone in the room, his parents, my parents, the people who joined us
and of course, his siblings and their partners who helped me a lot for this.

"What was your birthday wish, Zeijan-beybe?" Dash asked him. Naroon na kami sa
gitna habang nagsasalita sa harapan.

"Hmm, I have nothing to wish for..." He smiled. "I have everything, my wonderful
wife, my handsome son na mas gwapo sa mga anak nyo..."

"Hoy, gusto mong ipatapon ka namin palabas?" Sikmat ni Kuya kaya natawa nanaman
kami.

"Sus, joke lang... Ito na..." He cleared his throat.

"All I want is happiness, more happiness for all of us..." Aniya. "May love filled
our families so it'll be more stronger and indestructable." Aniya.

He held my hand, napasulyap ako sa kamay ko nang haplusin ni Zeij ang daliri ko
bago unti-unting pagsaklupin ito...

He stared at me as he lovingly kissed my hand.

"Wish ko lang naman sa ngayon ay ang sundan na si Zion..." Nag-init ang pisngi ko.
Napuno ng lokohan ang buong lugar.

"Ayon, sundan na daw Alyx!" Ate Thallia exclaimed and I chuckled, nodding my head.

"Mamaya!" I exclaimed as they bursted out laughing.

"Talaga?" Ani Zeij kaya natatawang bumulong ako sa kanya.

"I stopped the pills a month ago..." I whispered as I watched his eyes widening. He
grinned at me and kissed my cheek.

"Yehey! Mamaya a!" He exclaimed.

I saw him stared at his sister who was smiling sweetly at us and he squeezed my
hand kaya napatingin ako.

"And of course, I wish for pure and overflowing happiness for our younger sister,
our princess..." He said sweetly at nakita kong tumango si Zid, she smiled as she
ran and hugged her brothers.

It was time for the blowing of the candles, we were all gathered there, nakapalibot
kami kay Zeijan na naroon at ang cake ay hawak ni Kuya.

"Blow your candles na!" Zidney exclaimed happily. "We all sing!"

"Happy Birthday to you! Happy Birthday to you!" We sang. "Happy Birthday, Happy
Birthday!"

He was staring at the candles, smiling softly and happily like a ten-year-old boy,
I saw my baby... He was really a blessing to me, I was lucky to have him in my
life.

"Happy Birthday, panget!" We all exclaimed at suminangot sya bigla. Natawa kaming
lahat, maya-maya'y natawa rin sya at napailing.

"Wooh! Ang gwapo ko!" He exclaimed and leaned in to blow his candles.

Nagkatinginan kaming lahat, I saw how Dash and Kuya grinned. Natatawa naman si Zid
at tinanguan ko sya.

I lifted my hand at nakita kong ganun rin ang kamay ni Dash, when Zeij was done
blowing the candles, we pushed his face on the cake.

Sumubsob sya sa cake at nang makatayo ay punong-puno ng icing ang mukha.

"What the fuck?!" He exclaimed. We laughed hard because of his face.

"Misis!" He exclaimed and looked at me. I pointed his face, laughing hard.

"Oh my God, Zeij!" I exclaimed. "Look at your face--"

I was startled when he held my nape and pulled me closer to his face, his kissed my
lips, nanlaki naman ang mata ko at naramdaman kong dumikit rin sa mukha ko ang mga
icing.

Nang humiwalay sya ay napahagalpak sya ng makita ang mukha ko.

"Ganda mo, Misis!" He exclaimed at nang mapahawak ako sa mukha kong nanlalagkit ay
napairit ako.

"Zeijan!" I screamed at the top of my lungs pero tumawa lang sya at napairit pa ako
ng kuhaan kaming dalawa ng litrato ng mga kapatid nya.

A Bloodless War Selfpub

44.4K
847
79
Hi, Archers! I will be self-publishing A Bloodless War and the WHOLE Sandejas
Siblings this December 2020 to February 2021! P'wedeng bumili ng individual copies
at p'wedeng bumili ng BOXED SET!

-Each book has 3 Special Chapters na hindi posted dito sa Wattpad.

-Kapag BOXED set ang binili, meaning buong Sandejas Siblings (TTH, BL, ABW and TAR)
may special inclusion siya! May Sandejas Legacy BONUS BOOK! With Book Box pa.

-Sandejas Legacy Bonus Book is not for sale. INCLUSION po siya sa Book Box.

-Ang laman ng Sandejas Legacy are POV ng buong 3rd Gen. Sandejas + Excerpts + POV
ni Ejercito Sandejas (70 pages po ito at hindi pa available sa wattpad. Advance
pasilip sa teasers nila.)

*Third Gen. Sandejas are: Chiel, Crest, Adira, Macky, Daru, Audette, Zion, Zire,
Sibyl, Deion, Scira, Queen Scira and Clyte.

-Pre-orders is until February 2020. May INSTALLMENT and FULL PAYMENT.

-For Prices/More details, visit kayo sa FB account na Chennie Montezides. 

COVERS:

Tap to retry


Tap to retry