MAD LOVE SERIES 1: GRESSO, The Abuser

by vanalope_sears

Curiosity kills the cat, at iyon yata ang magiging cause of death ni Dra. Jobaira o
Yrah sa mga nakakakilala sa kanya. The first time she saw the abusive older brother
of her brother-in-law, something inside her was triggered. That dangerous curiosity
she had towards Gresso led her to sending her application letter to the Maximum
Security Prison in Italy. Will her innocence be enough to tame him? Or she'll
regret unbuttoning her clothes for the abuser?

WARNING: STORY CONTAINS DARK THEMES THAT ARE NOT SUITABLE FOR VERY YOUNG READERS.
PLEASE FLIP THE PAGES OF GRESSO AND YRAH'S STORY WITH CAUTION.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Blurb

Curiosity kills the cat, at iyon yata ang magiging cause of

death ni Dra. Jobaira o Yrah sa mga nakakakilala sa kanya. The first time she saw
the abusive older brother of her brother-in-law, something inside her was
triggered. That dangerous curiosity she had towards Gresso led her to sending her
application letter to the Maximum Security Prison in Italy. Will her innocence be
enough to tame him? Or she'll regret unbuttoning her clothes for the abuser?

WARNING: STORY CONTAINS DARK THEMES THAT ARE NOT SUITABLE FOR VERY YOUNG
READERS. PLEASE FLIP THE PAGES OF GRESSO AND YRAH'S STORY WITH CAUTION.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

PROLOGUE

Prologue
HE'S LIKE A TIDAL WAVE.
A dangerous tidal wave she should have avoided from the very beginning, but
like a mad sailor in a raging sea, she swallowed her fear and met his eyes.
Those pair of eyes that seemed to be calling for help. Those pair of eyes that
speaks for his heart.
"Love freely now, wild heart..." Even his voice has no trace of softness—deep
and so manly.
Natagpuan ni Yrah ang sariling nakatitig sa kapatid ni Trojan habang sinasabi
nito ang mga salitang iyon. Ni hindi niya napansing napatagal na ang tingin niya
rito, pinagmamasdan ang magkahalong lungkot at saya sa mga matang tila napakarami
pang nais sabihin.
She watched how his defined jaw move, how his imperfection in his left cheek
showed with just a slight smile, even how his adam's apple went up and down when he
swallowed.
This man...
From his messy dark strands to his thick, manly brows, his long lashes that
hide the emotions sketched in his pools, to his aristocratic nose that flares, down
to his tender looking lips that demands full attention from every woman.
He moved his hand to comb his hair to the back. Hindi niya napigilang punahin
kung papaanong lumabas ang muscle nito sa humapit na manggas. Nang sumandal ito sa
upuan, bahagyang bumakat ang tiyan nitong tila hinulma ng langit.
His chest is wide and strong-looking, so as his defined shoulders. His legs are
long and the nerves under his fair skin on his hands and arms made him look more
manly.
This man is dreamy...but his background says he's more like a nightmare. A
nightmare she should stay away from.
She wonders how he got his burn on his lower right cheek that extended to the
side of his neck. Ngunit alam niya, wala siyang sapat na lakas ng loob upang
magtanong.
Pumasok ang isang lalake. Tinawag ang kanyang ate kasama si Trojan at naiwan
sila sa loob ng kapatid nito. Bago lumabas ang kanyang ate, sinulyapan pa siya at
sinabihang huwag matakot dahil hindi raw siya sasaktan ni Gresso.
Gresso. Even his name sounded dangerous, yet the moment she heard it, she knew
it's the kind of name she'd probably remember all the time.
Sumara ang pinto. Umawang ang kanyang mga labi nang hindi sinasadya nang
bumaling sa kanya ang malamig nitong mga mata.
It was the second time their gaze met, yet her heart still pounded violently
inside her chest. Tila nais kumawala. May nais puntahan. Kung magtatago mula sa
lalakeng kaharap o tatalon patungo sa palad nito ay hindi niya alam.
Tahimik niyang nahigit ang kanyang hininga nang hagurin siya nito ng tingin
mula ulo hanggang paa hanggang sa muling bumalik ang mga mata nito sa kanyang
mukha.
She suddenly felt conscious with his stare. May nagbago roon. Tila naglaro ang
kyuryosidad at ang mga kilay ay bahagyang gumalaw.
Nalunok niya ang sarili niyang laway at humigpit ang hawak niya sa upuan nang
pinasadahan nito ang ibabang labi ng dulo ng dila. Uminit ang kanyang pisngi nang
matutok doon ang kanyang mga mata.
"Are you scared?"
Napakurap siya. Ang mga mata niya ay muling bumalik sa kumislap nitong mga mata
saka niya sinara nang mariin ang kanyang mga labi bago umiling.
He smirked, his eyes quenched a little before he cocked his brow at her. Tila
naghahamon...o nagbabanta.
"You should be." Tumayo ito kahit nakaposas.
Pinanood niya ang pagsara ng mga mata nito bago pinatunog ang leeg. Nang imulat
ang mga mata ay sa kanya muli tumutok.
Napahugot siya ng hininga. Why is he taking his steps towards her? Anong
gagawin nito?

Namilog ang kanyang mga mata at napako siya sa kanyang

kinauupuan. Sa isang silyang nakasandal sa isang mesa.
His eyes flickered with amusement and the danger in its strands became more
evident. Dapat ay matakot siya, ngunit ang kaba sa kanyang dibdib, alam niyang
hindi iyon ang dahilan.
Napasinghap siya nang lumusot ang kamay nitong posas sa kanyang ulo at namirmi
sa mesang nasa kanyang likod. Nakulong siya sa pagitan ng mga braso nitong may
mantsa ng tattoong hindi niya naiintindihan ang disenyo. Ang dibdib niya ay lalo
lamang kumabog nang wala nang isang dangkal ang maging pagitan ng kanilang mga
mukha.
His eyes traveled from her eyes down to her lips. Kumurba ang isang sulok ng
mga labi nito, ang mga mata ay bahagyang sumingkit kasabay ng pagkunot.
"What's your name, sweetcake?"
She gulped. "Y—Yrah."
"Yrah..." He asked in a breathy way. Tumindig ang mga balahibo niya sa batok sa
simpleng sambit nito ng kanyang pangalan.
Bakit...napakagandang pakinggan?
Lumawak ang kurba sa mga labi nito, lumabas ang perpektong mga ngipin. "And why
aren't you scared, Yrah?"
 Their eyes met once more. Namungay ang mga mata niya nang matitigan ito. Tila
ba hinihigop ng makahulugan nitong titig ang kanyang katinuan, nilalasing siya sa
mapanganib na sensasyong dulot nito sa kanyang sistema.
"B—Be Be—"
"Be be be." He chuckled like a mad man before he went closer. Halos magtama ang
dulo ng kanilang mga ilong. Ang mga mata niya ay lalong nanlaki at ang dibdib niya
ay marahas na nagtaas-baba. "What's with the stutter, hmm?" He licked his lips
before he smiled playfully.
"Am I...starting to scare you?" Now his voice is gentle, but it sounded even
more dangerous.
Lumunok siya at umiling. "M—My sister said you can't hurt me."
He laughed. Tila naaaliw na paglaruan siya. "Ah, Bella and her unbelievable
belief in people like me." He made a series of tss sound. "Why would you even
believe such lie?"
Sinubukan niyang kalmahin ang kanyang dibdib, ngunit nang magtama muli ang
kanilang mga mata, trinaydor lamang siya lalo ng kanyang sistema.
"Why?" His eyes playfully quenched. "I can see it. You're scared."
Sinara niya ang kanyang mga labi at umiling, ngunit nang hampasin ni Gresso ang
mesa ay suminghap siya sa gulat at ang mga mata niya ay muling nanlaki.
Tila naaliw ito sa nakitang reaksyon niya. Tumaas ang isang kilay at mahinang
natawa bago nito tinapat ang bibig sa kanyang tainga. "Ahh, I knew it. You're so
easy to scare away."
Kumuyom ang mga kamay ni Yrah nang tumindig ang kanyang mga balahibo. "I—I'm
not...supposed to."
"But you are." Muli siyang tinitigan, tila pinaaamin. "You are just like
everybody else."
Hindi alam ni Yrah kung bakit nakadama siya ng pakla sa tinig nito. Lumambot
ang kanyang ekspresyon nang dumilim ang mga mata ni Gresso.
Is everyone always scared of him that's why he's trying to see if she's just
like the rest?
She pursed her lips for a moment. "You are the one who's scared."
Naningkit ang mga mata nito, mayamaya'y unti-unti itong humalakhak.
"I've been one with the devils, sweetcake." Tumalim ang tingin nito sa kanyang
mga mata. "Nothing can scare me anymore."
"There is. According to medical studies, no man has no fear they are afraid to
face. Yours is probably so—"
"What are you? A doctor, hmm?" He cut her off, nanatiling nakaawang ang kanyang
mga labi.
"Well, I—I'm not. I mean, not yet but I will be someday. I'm already taking—"
"So you're gonna be a doctor someday. Why would you even want to be one?"
Naging mapaglaro ang titig nito. Tila nais na sagutin niya ang tanong nito.
She sighed. Nilabanan niya ang namuong takot at tinitigan ito nang may
paninindigan. "Because sick people need help. Either they're asking for help or
not."
He chuckled softly and it just made her feel tickles on her spine. "Why would
you even help people who aren't asking to be healed?"
"Because I don't believe people like that exist. Everyone wants healing.
Everyone deserves to be saved. Be it from their physical pain or not."
His eyes twinkled with amusement. "Ah, what a poetic doctor we have here, hmm?"
Umangat ang kamay nitong nasa mesa patungo sa kanyang panga. Humaplos ang dulo
ng daliri sa kanyang balat dahilan upang mahigit niya nang tahimik ang kanyang
hininga.
Her hair on her nape stood to its ends as he stroke his rough fingertips on her
jaw, until he finally pushed the strands of her hair to the back of her ear.
Napakurap siya. Bakit... Bakit niya ginawa iyon?
His now smoldering eyes stared at her parted lips. Sandali itong hindi kumibo,
ngunit nang gumuhit ang multong ngiti sa mga labi nito, halos mabasag ang kanyang
rib cage sa lakas ng pagwawala ng kanyang puso.
"Why don't we live your dream, hmm?"
 "W—What do you mean?"
Lumawak ang kurba ng labi ni Gresso at ang mukha ay lalong lumapit sa kanya
dahilan upang halos hindi na niya pakawalan ang kanyang hininga. Uminit ang kanyang
pisngi at nang magtama ang kanilang tingin, tila nagwelga ang mga paru-paro sa
kanyang sikmura.
"Pretend to be my doctor." He moistened his lips as his brows furrowed in a
playful way. "Hey Doc. I think there's something wrong with my lips. Can you check
if it's tender?"
"W—Why are—"
Her eyes opened widely when his soft lips finally met hers. Hindi marahas
ngunit wala ring pag-aalinlangan. He moved and sucked her lower lip. Jolts of
unpermitted and foreign sensation struck her whole system, and when the door opened
she was already lost in pure bliss.
May mga gwardang humatak kay Gresso palayo ngunit ang mga mata nito, nanatiling
nakatitig sa kanya. Napalunok siya nang matitigan ito pabalik. What just happened?
Umangat ang sulok ng mga labi nito. "Get your license and come back." He smiled
in a meaningful way.
"Treat me, Doc. I'm going to wait..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 1

Kabanata 1
DANGER. Yrah's mind is clouded with danger sign but her heart keeps shouting
that dangerous man's name. Parang may rally palagi sa kanyang sistema. Nagtatalo
ang puso at isip niya, at kung tuma-timing pa nga, kung kailan niya pa kailangang
magfocus.
Simula noong araw na lumaya ang asawa ng ate Bella niya, hindi na talaga niya
nakalimutan si Gresso. Alam niyang mali iyon. Mapanganib na tao si Gresso at siya
mismo ang nakasaksi no'n nang nakawin nito ang first kiss niya.
First kiss. She can't believe an inmate stole her first kiss!
Napabalikwas siya ng bangon at inis na sinabunutan ang kanyang sarili bago
pinakawalan ang hangin sa kanyang dibdib. Ano bang klaseng mahika ang ginamit sa
kanya ng lintik na iyon at kahit ilang buwan na, tenant pa rin ito sa kanyang
sistema?
Illegal tenant. Perwisyo na nga ang dala ay hindi pa rin niya nagagawang
mapalayas.
Nakakainis. Dapat yata kasi ay hindi na lang siya nanatili noon sa silid. Dapat
bumuntot na lang siya sa kapatid niya. Hindi sana siya namomroblema nang ganito
ngayon.
Puyat, stress, at hindi maipaliwanag na mga pakiramdam. She cannot even accept
her diagnosis to herself. Nakakahiya! Magdodoktor siya ngunit sarili niya ay hindi
niya magamot mula sa epekto ni Gresso.
Palaging ganoon. Kapag tinatanong naman siya ng ate niya ay hindi niya
maikwento. Nahihiya siya. Isa pa, baka magsumbong ang ate niya kay Trojan. Ayaw
naman niyang pagsimulan pa siya ng away ng magkapatid na iyon.
She blew out the few strands of her hair that went on her face. Pipilitin na
lang na naman niyang matulog, pinapanalanging kahit ngayong gabi man lang, lubayan
siya ni Gresso sa kanyang panaginip.

HUMIHIKAB na binuhat ni Yrah ang box papasok sa bagong bahay ng ate Bella niya.
Binili ng asawa nito ang bakanteng bahay sa tabi nila at ngayong tapos na ang
renovation ay inililipat na nila ang ibang gamit ng mag-asawa.
She likes the glow she sees in her sister's face. Malayo na sa bersyon ng ate
niya ilang buwan na ang nakararaan. Dati ay lagi itong umiiyak at kahit sa
pagtulog, tinatawag ang pangalan ng kuya Trojan niya, ngunit bilib siya sa mag-
asawa. Ang daming nalagpasan ng mga ito para lang magkasama.
Iba talaga ang nagagawa ng matinong klase ng pag-ibig sa tao. Nakakaganda.
Nasabi na lamang niya sa kanyang isip bago tinulungan ang kanyang ate na ikabit ang
wedding portrait sa pader.
Ngumiti silang pareho pagtapos at pinagmasdan ang larawan saka siya nagkumento.
"Ang ganda mo diyan, ate kahit rushed ang kasal niyo."
Inakbayan siya ng kanyang kapatid saka ito muling tumingin sa ibang kahon.
"Nambola ka pa. Oo na ibibili na kita ng bagong art mats kapag nagpunta akong
mall."
Mahina siyang natawa. "Oo nga pala, ate. Natanggap na pala application ko sa
medical school na pinasahan ko."
"Congrats. Ibalita natin sa kuya Trojan mo sigurado matutuwa 'yon para sayo.
Teka, tatawagan ko."
"Bakit, ate nasaan ba si kuya Trojan? Akala ko nasa field pa siya?"
Tumikhim ang ate Bella. "Nasa Italy sila ngayon. Ang alam ko dadaan din siya
kay Gresso ngayon kaya baka nandoon 'yon ngayon sa kulungan."
Medyo namula si Yrah. Sa may Maximum Security Prison kasama ang kapatid nito?
Tama ba ang dinig niya? Teka bakit parang imbes kabahan ay na-excite pa siya?
The danger signs appeared in her head once again. Ano bang problema ng puso
niya at parang laging nagpa-palpitate kapag nasasali sa usapan ang kapatid ng bayaw
niya?

"Sweetcake..."
She snapped when she heard his deep voice in her head again. Nang magsimulang
uminit ang pisngi niya ay tinanggal niya ang pagkakaakbay ng kanyang kapatid.
Tinungo niya ang isa sa mga kahon at inabala roon ang sarili nang hindi mahalata ng
ate niya ang pagiging uneasy niya dahil kay Gresso.
Wrong. So wrong. Kahit saang anggulo tignan ay mali. Her curiosity towards that
mean isn't healthy in her system.
But why can't she help being this curious? Bakit ba kasi ganoon ang naging
buhay ng taong iyon? The irrational part of her brain always itch for answer, yet
she chose to keep her mouth shut. Hindi siya pinalaking chismosa ng ate at tatay
niya kaya—
She paused when she opened one of the boxes. Nakita niya sa lumang photo frame
ang dalawang batang lalake. Ang mas bata, pasan ng mas matanda sa likod nito habang
nasa isang swing.
She found herself staring at the young boy who seems to be gazing back at her.
Sa mga labi nito ay nakaukit ang klase ng ngiting napakagandang pagmasdan.
Innocent. Happy. Pure...
Far from the one she saw in Gresso's face when they met.
Did life sketch it out of his memory? Nalimutan na ba nito ang tunay na
depinisyon ng ngiti dahil sa mga nangyari sa buhay nito?
Nagbalik siya sa reyalidad nang tawagin siya ng kanyang ate. Inaabot sa kanya
nito ang cellphone at sinasabing nais siyang kausapin ng asawa nito. Close sila ng
kuya Trojan niya dahil tinuring siyang parang tunay na kapatid pero nang matitigan
niya ang ate niya, hindi niya alam kung bakit muling nagwala ang puso niya.
Napalunok si Yrah. "S—Sure ka ate si kuya?"
Tumango ang kanyang kapatid. Nahiya naman siyang hindi sagutin. Ano ba kasing
iniisip niya? Imposible naman sigurong ang kapatid nito ang makakausap niya, 'di
ba? He's probably forgotten about her already. Sino ba naman kasi siya para
matandaan nito? Baka pinaglalaruan lang siya ng tukmol na iyon noon.
She cleared her throat and put the phone in front of her ear. "Hello, kuya?"
The line was silent for a moment, until she heard someone breathed out.
Nagsitindigan amg kanyang mga balahibo sa batok. Bakit parang kilala niya ultimo
ang pagbuntong hiningang iyon?
She tried to push away the idea, but when she finally heard the man spoke, her
heart put her whole system in total chaos.
"Hey, Doc. My lips feel dry. I've had enough water so I think it needs
something else. Hmm maybe it's best if you'll moist it with yours or else I might
die. You don't like your patient to die, do you, sweetcake?" He chuckled softly
that woke up the stupid butterflies in her belly.
Sweetcake. Kilala niya ang kausap at hindi iyon ang kuya Trojan niya kung hindi
ang magaling nitong kapatid na si Gresso!
Gresso, the first kiss stealer.
The walking danger sign.
The illegal tenant in her head!
Napasinghap siya at dali-daling binalik sa kanyang ate Bella ang cellphone.
Uminit na ang pisngi niya kaya bago makita ng kapatid ay agad siyang tumalikod.
Water. She needs water. Tama. To the kitchen she must go or else she'd faint.
Diyos mio, Marimar! Ano bang klaseng hormones ang nabubuhay sa katawan niya dahil
sa lintik na iyon?!
Tinawag siya ng nagtatakang kapatid ngunit hindi niya na ito nilingon, takot na
makita ang epekto sa kanya ng bayaw nitong siraulo.
"W—Wait lang, ate!" Iinom lang ako ng pesticide. May mga insektong nabuhay sa
tiyan ko.
"Bakit, Yrah?" Puno ng pagtatakang tanong ng kanyang ate.
Nakagat niya ang kanyang pang-ibabang labi. She got to think a good excuse.
Piniga niya ang isip niyang ayaw ring makisama.
Come on, brain! Work! Or I will uninstall you!
"'Yong apdo ko parang puputok!"
Oh God. She almost face palmed herself. Really, brain? Ang laki ng nacoconsume
mong fluid sa katawan ko pero tuyo ka ngayon? Really?!
Binilisan niya ang lakad patungo ng kusina at pagdating doon, sinampal-sampal
niya ang kanyang sarili bago hopeless na bumuga ng hangin. This is making her sad.
Now she wanted to question herself if she really deserves to be a doctor.
Dahil hindi pa man siya ganap na Anesthesiologist, heto na siya, gusto nang i-
overdose ang sariling puso ng anesthesia nang kumalma.
She sighed again and shook her head. Kailangan niya yatang magrefill ng tubig
sa katawan niya. Nakakahiya naman sa natuyo niyang utak dahil sa lintik na bayaw ng
ate niya.

KUMUNOT ang noo ni Trojan kay Gresso nang matapos ang tawag, at kahit hindi pa
ito nagsasalita, alam na niya ang dahilan. His brother heard everything anyway and
he isn't at the court to deny what he said.
He is, after all, guilty of the crime of flirting with Bella's little sister.
"Bro, what the hell?" Seryosong ani ni Trojan sa kanya.
Umismid siya, ang ngisi ay lumawak pa. "What?"
Bumuntong hininga ang kanyang kapatid. "I didn't let you talk to Yrah so you
can have the liberty to say words like that." Tinuro siya nito. "I am warning you.
She ain't someone you can just toy."
Humalakhak siya at piniga ang balikat ng kanyang kapatid. "Relax." He gently
bit his lower lip while thinking about that sweet innocent girl named Yrah. "It was
just a phone call. It's not like I could touch her or something."
Oh he already did, and he remembers how sweet her lips tasted like everything
just happened yesterday. That cute doctor-wannabe, how could he forget such
adorable woman?
"Just don't do that again." Bumuntong hininga ito. "I'm planning to join MI6.
If I'll be lucky, they'll give me the salvation bullet, too which I can use to help
you but once you're free, I'm begging you, Gresso. Don't mess with my wife's
sister. She's not the kind of woman who'll play along with you."
 "I know." Naging makahulugan ang ngiting pilit niyang tinago. "I know it's
impossible to have her anyway."
"Yeah. Good thing you know that." Sinulyapan nito ang wrist watch na suot saka
tumayo. "I gotta go. Don't get in too much trouble."
"Yes, Dad." Biro niya.
Humalakhak lamang ang kapatid saka tinapik ang balikat niya. Pinanood niya
itong lumabas ng silid, at nang sumara ang pinto, prente siyang sumandal sa
backrest ng silya at pinasadahan ng dila ang kanyang ibabang labi.
Nang maisip na naman ang kapatid ni Bella ay napaismid siya. Nakangisi niyang
iniling ang kanyang ulo saka siya lumunok.
"Ah, of course it's impossible." His eyes flickered with desire. "But I'll have
that doctor-wannabe in any way possible..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 2

Kabanata 2

"NAHIHIBANG ka na talaga, Jobaira."

Bulong ni Yrah sa sarili habang nakatitig sa application letter na nasa kamay
niya. She knows it sounds crazy but when she overheard her brother-in-law, Agent
Tejano and Agent Ysiah talking about the MI6's plans to send temporary doctors to
the Maximum Security Prison in Italy, she found herself writing her application.
Sa totoo lang ay amazed siya sa trabaho ng bayaw niya. Naging malapit din siya
kay Agent Tejano at Agent Ysiah. Si Ysiah ay isa ring doktor ng MI6 kaya nang
sabihing isa ito sa balak ipadala ng MI6 sa Maximum Security Prison, parang
naengganyo siya.
The door opened and her brother-in-law came in. Nakabuntot dito si Agent Ysiah
na agad rumehistro ang ngiti sa labi nang makita siya.
"Are you sure about this, Yrah? Mapapatay ako ni Bella if something will happen
to you." Kunot-noong tanong ng bayaw niya. His tagalog really improved although his
accent is still obvious sometimes.
Tumango si Yrah. "I'm going with Ysiah, kuya. I will be fine."
Bumuntong hininga si Trojan. "The doctors that will be sent to the Maximum
Security Prison will be undercovers. We have to find out who among the inmates are
planted with self-destructive bombs."
Alam niya iyon. Nabanggit na iyon sa kanya ni Ysiah nang magkausap sila. Ito
kasi ang tinanong niya kung papaano siyang makakasali sa grupo ng mga doktor na
ipadadala sa kulungan.
She likes the thrill actually, but part of her wanted to go there to overcome
what has been bothering her whole system for years. Sabi nga ng Senior niya,
kailangan niyang tukuyin ang pinaka-ugat para alam niya paano ireresolba.
Nagkawindang-windang lamang naman siya nang makilala si Gresso. Umaasa siya na
oras na makaharap na niya itong muli, bumalik na siya sa normal. It's been years
and that man's effect on her hasn't changed yet so this is her last resort.
"Once we file the application, you're going to train self-defense for three
months. That is very short for someone who never had a background about combat.
You'll also learn how to protect yourself with a gun. Are you sure you are
comfortable with that?"
Yrah pursed her lips together. Isang buwan niyang tinapon ang kagustuhang
panoorin ang mga tear-jerker at romantic movies para lang manood ng madudugong
bakbakan kaya handa na ang isip niya. Katawan na lamang niya ang kailangan niyang
i-ready kung sakali.
"I'm okay with that. I think I will benefit with the training, anyway kahit
matapos ang mission, kuya."
Nahilamos ng kuya Trojan niya ang palad nito sa mukha. "Should I tell your ate
Bella or you'll do it?"
"It's better if I will, kuya. Maybe after the training."
Wala nang nagawa ang kuya Trojan niya nang pumasok si Tejano at tinanggap ang
kanyang application. She underwent series of trainings along with the other skilled
doctors from different parts of the world.
Si Ysiah ang naging pinaka-dikit niya palibhasa at ilang taon na niyang
kaibigan. Madalas niya rin itong sparring partner.
Ysiah is a lean and tall guy but his combat skills are superb. Idagdag pang
gwapo at natural na maamo ang mukha kaya madalas gawing distraction sa mga babaeng
doktor. Good thing Yrah had already grown familiar with him. Hindi na siya
tinatablan ng effortless charm na taglay ng teammate niya.
When the program was finished, of course her spy gadgets were given. They gave
her a set of weapons and beacons she can use in case things get compromised.
"The last doctors who were assigned to the Maximum Security Prison were
confirmed to be part of a group of terrorist. The Chizer, a modern-day Nazi group
that is responsible for mass killing." Paliwanag ni Agent Tejano.

Nasa conference room sila ng kanyang mga kasama. Pitong

magpapanggap na gwardya at apat na doktor—siya, si Ysiah, si Dra. Jaz, at Dr. Zinc.
She doesn't really know why someone will name their after an element but he's cool.
Geek but cool. He shares his food to her so they're good.
Tejano folded his sleeves up to his elbows. Sumeryoso ang mukha nitong
tinatamaan ng projector, ang kilay ay tuluyan nang nagsalubong. "This team will be
given a month to find out who among the inmates were given the bombs. It's a small
chip planted on the lower spine that once activated, will explode. Do not
underestimate the chip. It was already used countless times and the casualties were
all unbelievable."
Napalunok si Yrah. Wala na talagang atrasan ang kanyang application. Bukas ay
lilipad na sila ng kanyang team patungo sa Maximum Security Prison ngunit sa tuwing
naiisip niya ang kulungang iyon, hindi ang panganib ng misyon ang nagpapataas sa
kanyang mga balahibo...kung hindi ang taong dadatnan niya sa lugar na iyon.

NAKAGAT ni Yrah ang pang-ibaba niyang labi nang matanaw sa labas ng sasakyan
ang higanteng pader ng kulungan. Pangalawang punta na niya ito rito, ngunit ang
kilabot na dala ng lugar ay hindi nagbago.
Nang dumaan sila sa inspection ay lalong tumindi ang kanyang kaba. Only the
Warden knows about their mission, kaya ang mga bantay, hindi rin sila pinakitaan ng
special treatment.
Good thing her stuff are all well-made to deceive people. Ang ballpen, kung
hindi iinspeksyunin ay hindi mahahalatang kayang magpatulog ninoman sa isang mantsa
lamang ng tinta.
Her stethoscope was made to record vital signs of a suspected inmate. Her
thermal scanner may look normal, but it's a freaking gun that shoots specially made
slim bullets. Tiny but still deadly.
Nagkatinginan sila ni Ysiah nang kapain ang kanyang bulsa kung nasaan ang
kanyang lipstick. Nati-tense siya ngunit dinistract siya ni Ysiah. He made weird
facial expressions while his hands were thrown in the air. Hindi tuloy niya
napigilang bumungisngis.
The jail guard shot a deadly glare at her. Napawi agad ang kanyang ngisi at
mabilis na tumikhim. "Sorry."
Nang matapos ang inspection, siniko niya si Ysiah habang naglalakad sila
papasok ng kulungan. Inmates are flooding the open field, doing their now mundane
stuff. Some plays basketball, some does lifting, and are, well, she didn't know
it's allowed but they look like they're gambling.
"This place is crazy." Bulong ni Yrah.
Mahinang tumawa si Ysiah bago isinangkal ang siko sa kanyang balikat. "Wait
'til you see what happens in the underground cells."
Tiningala niya ang kasamahan ng may pagtataka. "Anong meron doon?"
"Where's the fun if I'll spoil it on our first day?" Mahina itong tumawa saka
ginulo ang kanyang buhok na nakatali.
She groaned and removed her ponytail. Bumagsak ang itim at mahaba niyang buhok
kasabay ng pagpasok nila sa hallway, ngunit agad siyang napahinto nang makitang
nagkakagulo roon dahil sa tila dalawang grupong nagbubugbugan.
Namilog ang kanyang mga mata. Panay ang pito ng mga jail guard sa mga ito
ngunit halos wala nang nagpapaawat. The jail guards were left with no choice.
Kinuryente ang iba, ang iba ay ginamitan ng high impact ball guns.
"Hala." Yrah snapped when she saw how the inmates groaned. Mukhang laruan ang
mga baril ngunit base sa nakapintang ekspresyon sa mga tinamaan, alam niyang
hinding-hindi niya hahayaang maglaro ang mga pamangkin niya ng ganoong baril-
barilan.
Isa sa mga inmates na unang nakabawi ang tumindig. Nabaling sa kanya ang mga
mata nito, ang labing may dalawang hikaw sa ibaba at kanang bahagi, unti-unting
kumurba.
Napalunok si Yrah nang pasadahan siya ng tingin ng lalake. Nakakakilabot.
Nakakatindig balahibo, ngunit hindi siya nagtraining para masindak nang basta lang.
"Ooh, what do we have here, hmm?"
As if those words were a cue, nabaling din sa kanilang direksyon ang tingin ng
iba pang inmates na naroroon. Ang iba ay tumayo at sinubukang lumapit sa kanila na
tila gusto silang pagtripan ngunit agad humarang ang mga gwardya, tinatakot ang mga
presong kung hindi pa magsisibalik sa selda ay kukuryentehin.
But some were persistent. May ilang nakalusot at akmang lalapit sa kanila nang
isang malakas at malutong na mura ang umalingawngaw.
"Don't you fucking move you fucking sons of bitches! Get back to your fucking
cells before I fucking cut you into pieces, you stupid hooligans!"
Natigilan si Yrah. Ang bibig niya ay umawang at ang mga mata niya ay namilog
nang nahawing parang alon ang mga presso, at nang makita niya ang lalakeng may
bitbit na baseball bat sa balikat, nakabukas ang orange uniform at lantad ang
magandang itaas na katawan, halos bumigay ang tuhod niya.
The familiar man's eyes gazed at her, sucking her strength to tear away from
his intense stare. Ang mga lintik na paru-paro, nagbunyi at tila nais kumawala! At
ang puso niya, bakit tila kapanalig ng mga paru-paro sa kanyang sikmura.
Nalunok niya ang kanyang laway nang makita kung paanong unti-unting kumurba
pataas ang isang sulok ng mga labi nito. Humakbang ito palapit sa kanya nang hindi
pinuputol ang makahulugang titig, ngunit nang tangkain itong harangin ng mga
gwardya, gumapang ang kaba sa puso ni Yrah nang huminto ito sa paglakad.
He lifted his chin and let out a dramatic sigh. "Ah, you never really learned
your lesson." He made a series of tss sound before he smirked.
Mayamaya'y bigla na lamang nitong hinampas ng baseball bat ang dalawang
gwardya. Tinadyakan, pinalo, hanggang sa magsitakbuhan patungo rito ang iba pang
gwardya ngunit bago nalapitan ng mga ito ang pamilyar na lalake, dinuro na nito ang
baseball bat sa mga gwardya.
Humugot ito ng malalim na hininga habang nakatalikod sa kanya. "Move away,
skunks." Napasinghap si Yrah nang lingunin siya nito. His eyes twinkled with desire
as the corner of his lips curved to form his devilish smile.
"That doctor is mine..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 3
 Kabanata 3

"THAT DOCTOR IS MINE."

Nalaglag ang panga ni Yrah nang pagkatapos ang nakakawindang na deklarasyon ni
Gresso, bumulagta ito sa kanyang harap at nangisay matapos kuryentehin ng mga
gwardya. Nangingisay itong nakatingin sa kanya, tila gustong magpasaklolo ngunit
hindi siya makagalaw sa kinatatayuan dala ng gulat.
Nang tigilan ang pagkuryente ay habol-habol nito ang hiningang tumihaya.
Umigting ang panga nito at masamang tinitigan ang mga gwardyang nanguryente sa
kanya.
"You motherfuckers just ruined a perfect moment." Nagngingitngit ang mga
ngiping asik. He reached for his baseball bat. "I'm gonna send you back to your
daddy's balls you useless sperms—"
Muli itong nangisay sa kanilang harap, nabitiwan ang bat at halos mamilipit
nang matapos. Nanatiling nakabuka ang bibig ni Yrah, halos hindi alam kung nagawa
na ba niyang kumurap mula nang makita ang una nitong pagbagsak.
Ysiah bursted into laugh. Nang tignan ito ni Yrah ay halos mamula na ang mukha
habang pinipilit pigilan ang sariling tumawa pa. She gets it. Kahit sino yatang
makakakita ng epic fail moment na iyon ni Gresso ay hindi alam kung matatawa o
maaawa, but she kind of felt the latter.
Nang sulyapan niya si Gresso, nakasara na ang mga mata nito habang pilit
pinoposasan.
Ysiah sighed and lowered his head. Nang magtapat sila ng mukha ay pigil ang
tawa nitong tinapik ang tuktok ng kanyang ulo gaya ng lagi nitong ginagawa.
"You haven't stayed here for like five minutes but you already drawn the
attention of this prison's most stubborn inmate." Napailing-iling ito saka umayos
ng tindig. Ang mga mata ay nabaling kay Gresso na tila naglantang gulay sa malamig
na semento.
He whistled. "I've read his profile." He made a series of tss sound as he gazed
back at her. "I'm pretty sure that's not the kind of fan you'd like to stay under
your nose while you're here, Yrah." Kumindat ito at inakbayan siya upang makaladkad
paalis.
Nagsisunuran naman ang iba, ngunit hindi niya pa rin naiwasang lingunin si
Gresso. Nasa kanya ang tingin nito at tila gustong magsalita, ngunit sa tuwing
tatayo o ibubuka ang bibig ay muling kinu-kuryente.
Tanging matalim na titig habang nakaigting ang panga lamang ang nagawa nito,
ngunit nang mapagtanto niya kung para kanino ang mapanganib na tinging iyon,
napalunok siya. Gusto niya yatang palayasin si Ysiah bago pa man mangyari ang
naiisip niya.
When they reached the end of the hallway, she heard Gresso's terrifying growl
followed by his series of unholy words.
"Get your fucking hands off me! That's my doctor right there!" He groaned
loudly. "I swear I'm gonna cut your balls so braintards like you won't flood this
Earth—"
Napabuga ng hangin si Yrah habang umiiling. Napakaganda naman yata ng
pagwelcome sa kanilang grupo. Matindi talaga ang tama sa isip ng kapatid ng bayaw
niya.

MARAMING kalokohan si Gresso sa Maximum Security Prison. Iyon ang sabi ng Ysiah
sa kanya nang mag-usyoso siya. Madalas daw itong nakikipagbasag-ulo dahil napaka-
ikli ng pasensya.
There's an incident in the cafeteria when someone accidentally spilled water on
his jeans. The next thing everyone knew, humalik na sa mukha ng preso ang tray ng
pagkain ni Gresso. Not just that. He even carried the poor inmate on the stairs and
threw him like a piece of garbage.
The inmate ended up in the ICU. Comatosed with no sign of survival. Thanks to
the main reason why she applied for the mission.
"Nice." She sighed hopelessly. Nahilamos niya ang kanyang palad sa kanyang
mukha.

Sadly, hindi lamang iyon ang reports. He is by far the

number headache of the Warden. Kung hindi lang dahil kay Trojan, na-salvage na ito
matagal na panahon na. Madalas tuloy ay nakukulong lang sa selda. Kahit oras ng
paglabas sa prison court, hindi pinapayagan, pero kahit nakakulong sa selda, kapag
napikon, kayang pumatay.
"He broke atleast three necks, became the reason why some guards decided to
resign, and many more. Even the Warden cannot handle him." Dugtong ni Ysiah bago
ito tumayo. "But three months ago after his brother paid him a visit, he promised
he will not commit another crime. I wonder why..."
Naiwas ni Yrah ang kanyang tingin kay Ysiah nang mapansing naging makahulugan
ang ekspresyon nito. Imposible naman sigurong sasabihin ng kuya Trojan niya kay
Gresso na papasok siya rito, hindi ba?
At ano naman kung sabihin ng bayaw niya? Why would he care anyway?
Nalilito siya ah! Kung maka-deklara ito nang dumating sila na kay Gresso siya,
akala mo naman may kung anong namamagitan sa kanila.
Bumukas ang pinto at pumasok si Dr. Zinc. As usual, may bitbit na namang bag of
chips. Ito lang yata ang kilala niyamg doktor na walang pakialam sa sariling
kalusugan.
"Doc Ysiah, we're requested on cell number seventeen."
Tumango lamang si Ysiah bago muling bumaling sa kanya. "Alright, Yrah. Your
turn here. Check ups will start in a few minutes."
"Okay."

Pinanood niyang lumabas ang mga kasama. Si Dra. Jaz ay nag-accompany ng isa sa
mga inmates patungo sa ospital kaya siya ngayon ang mag-aassist.
"Let's see, block five." She clicked the files on the computer, ngunit wala
pang limang minutong nakakalayas ang mga kasama ay bumukas na ang pinto at niluwa
ang duguang si Gressong bitbit ng mga gwardya.
Tumayo agad si Yrah at tinuro ang kama upang mapahiga si Gresso nang ma-assess
niya nang maayos.
"What happened to him?"
"Prison war, as usual."
Napabuntong hininga si Yrah. Hinanap niya ang records ni Gresso sa system at
napansing karamihan ng dahilan kung bakit ito napupunta sa clinic ay dahil sa
pakikipagbasag-ulo.
"Are there other wounded inmates?" Tanong niya sa gwardya ngunit umiling ang
isa.
Nagtaka siya. Paano naging prison war kung si Gresso lang ang bugbog-sarado?
"We'll be waiting outside the clinic. Just call us if he does something
inappropriate."
Lumunok si Yrah at tumango bago tinignan si Gresso. Sa lagay nito, halata
namang hindi na ito makakagawa ng anumang kalokohan.

Putok ang kaliwang kilay nito, dumudugo ang ibabang labi at may mantsa ng
sariling dugo ang uniporme.
Napailing na lamang siya. Sisimulan na sana niyang gamutin ito ngunit nang
sumara ang pinto, bigla itong bumangon at hinapit siya. Her eyes opened widely when
he covered his hand on her lips. Sumenyas itong huwag maingay, ngunit sinubukan
niyang manlaban.
"Hey! Hey, wait!" Pabulong ngunit may tono ng pagbabanta. "Just calm down,
alright?! I'll behave, I swear!"
Sinamaan niya ito ng tingin at pwersahang kinalas ang kamay saka siya umatras
palayo rito. "Lay down or I'll call them." Banta niya rito.
Ngumisi ito at natatawang inayos ang tayo. Napalunok si Yrah. Namilog ang
kanyang mga mata at nagwala ang kanyang dibdib nang mabilis nitong nakabig ang
kanyang katawan. Ang palad ay napunta sa kanyang likod saka nilapat ang sarili sa
kanyang katawan.
Napaatras pa siya nang kaunti hanggang sa tumama ang kanyang likod sa mesa. Ang
dibdib niya, marahas na ang pagtataas-baba habang ang kanyang kalamnan ay
nanlalambot.
Self-defense. Dapat gamitan niya ito ng self-defense, ngunit habang tumatagal
na nakatitig siya sa mga mata ni Gresso, nawawala sa katinuan ang isip niya.
Her lips remained parted as she stares back at him. Ang mga paru-paro sa tiyan
niya, tila nagpaparty!
Jolts of fiery electricity ran through her veins when Gresso's other hand held
on the back of her head. Bahagya itong sumabunot sa kanyang buhok kasabay ng
pagkurba ng isang sulok ng labi nito.
There goes his devilish smirk again and the flicker of desire in his eyes he's
got no plan of hiding from her.
"Hey, Doc." His brow cocked. "Did you miss your first patient?"
Nagtindigan ang kanyang mga balahibo sa batok nang madinig ang kanyang tinig.
Nang-aakit, ngunit naroroon ang pagiging mapanganib. Ang epekto sa kanyang sistema,
hindi nagbago at tila lumala pa yata.
Napahawak siya sa gilid ng mesa dahil baka kung hindi ay bumigay ang mga tuhod
niya. Nang haplusin nito ang batok niya, halos mahigit niya ang kanyang hininga
nang magsimulang makadama ang kanyang katawan ng kakaibang init.
Wild fire...
She felt like a wild fire just started inside her, turning her strength to
ashes, her rational brain no longer working.
She's a doctor, and she's basing everything in facts, but right now, she wanted
to ask one thing.
Anong klaseng mahika ba ang mayroon ang taong ito at tila kaya nitong pasunurin
ang kanyang katawan sa anumang nais nito?
Hindi niya kayang labanan ang sensasyong gumapang sa kanyang buong sistema nang
madama ang hagod ng palad nito sa kanyang likod. The fabric felt useless, because
the fiery effect of his touch is just too strong, too strong that it's burning her
to the core.
Ang mga mata nito'y nagbaga nang makitang pumungay ang mga mata niya.
Pakiramdam tuloy niya ay tila ba binuhusan lamang niya ng gasolina ang apoy na
tumutupok din dito.
"Tell me, Doc. Did you miss me, hmm?" May lambing nitong tanong na lalo lang
bumuhay sa lintik na insekto sa kanyang tiyan.

"G—Gresso..."
His eyes twinkled with a different level of lust and dangerous desire when he
heard how soft she called out his name. Hindi niya iyon sinasadya, ngunit maging
ang tinig niya ay nais na rin siyang traydorin.
Lumawak ang kurbang nakapinta sa mga labi nito. "I'm in pain, Doc. I think I'm
gonna need my medicine now."
Pilit nilunok ni Yrah ang kanyang laway. "I—I've got some—"
"I ain't talking about the pills, Sweetcake." His pools darkened as he lowered
his face. Nagwala lalo ang kanyang puso nang kumiskis ang dulo ng ilong nito sa
kanyang pisngi, ang mabangong hininga nito'y pumapasok sa nakaawang niyang bibig.
His hand clutched tighter on her nape. "I'm talking about your delicious
lips..."
Before Yrah could even respond, his lips already pressed against her, this time
with plans of officially branding it as his.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 4

Kabanata 4

"WIPED OUT."
Ysiah flicked his pen on the table. Bumuga ito ng hangin at hinilamos ang palad
sa mukha bago sila seryosong tinignan isa-isa ng mga kasamang doktor. "As expected,
all records are wiped out. Those things we have in the system are all fake. The MI6
was right. We're really back to square one and we gotta be careful. There are
people here who must be guarding those inmates who have the chips."
Kumunot ang noo ni Yrah. "I don't get it. Isn't the Warden aware about the
records?"
"Although he has the rights to know and touch the records himself, the MI6 has
been informed that the Warden was given the false ones. The MI6 already reviewed
the records they retrieved when they received the request for this mission but you
see, up until now, they cannot find the real versions. They sent us here to dig
deeper. The inmates didn't undergo new medical exams yet since they only do it
every six months. If the Warden will order a surprise examination other than drug
tests, the terrorist group might be alerted. They can activate the bombs any time."
Huminto sa pagnguya si Dr. Zinc. Inayos nito ang nalalaglag na salamin sa mata
at sandaling inilapag ang bag ng chips. "How about we conduct x-rays?"
"To everyone? That may be too obvious, Zinc." Tugon ni Dra. Jaz.
"She's right. Unfortunately, the only way for us to know who has it is by
checking if they have any traces of small surgery, right on their lower spine." Ani
Yrah na sinang-ayunan ni Ysiah.

Bumuntong hininga si Dr. Zinc. "I don't understand why some people do such horrible
thing. Blowing people up and causing mass killing... Sometimes I wonder if Doctors
are actually made for those stuff."
"Kinda." Ysiah jerked his head up. "But those people think they're doing the
world a favor by eliminating those who do not contribute to the world."
"Like these prisoners?"
Tinignan siya ni Ysiah. Pilit itong ngumiti saka tinango ang ulo. "They think
they are Gods who bestow judgements to other people who did wrong. Sure, this place
is filled with sinners, but that's why MI6, CIA, and other agencies exist. We try
to stop crimes, but we don't put the law in our hands. Those terrorists, they think
these people don't need the law anymore..."
Bumagsak ang tingin ni Yrah sa mesa. That thought just really make her sad.
Naniniwala siyang may mga taong kaya pang magbago. Patunay roon ang bayaw niyang si
Trojan na dati namang kriminal ngunit ngayon, ulirang ama at asawa na, napakahusay
pang myembro ng MI6.
Ilang katok sa pinto mula sa kasabwat nilang mga gwardya ang umagaw sa kanilang
atensyon. Si Ysiah na ang tumayo upang pagbuksan ang mga ito. Ang isa sa mga
gwardya, bumulong lamang kay Ysiah.
Nagkatinginan si Jaz at Yrah nang mapansing napakamot ng ulo ang kasama nila.
Mayamaya'y tumingin ito kay Dr. Zinc at tila nayayamot.
"Underground cell. Do your assessment, Zinc. I'll make the altered report."
Kumunot ang noo ni Yrah. "Altered?"
Bumuga ito ng hangin. "Long story. Zinc, come on, and for goodness sake, enough
with those chips!"
Agad sinara ni Dr. Zinc ang bag ng chichirya bago tinayo ang malaking katawan.
He's Samoan who reminds Yrah a famous Disney character with his built and hair,
ngunit sa kilos, minsan malamya pa sa kanila ni Dra. Jaz kaya madalas niyang
makitang umiikot ang mga mata ni Jaz.
Lumabas ang dalawa at naiwan sila. Nang lumapat ang pinto, sumandal si Yrah sa
swivel chair at tumingala. "The MI6 thinks there's about fifteen people who has the
chip. There's more than a thousand inmates here."
 "If you remember what Agent Tejano said, they think those
who were given the chips are from the underground cells. That reduces our ratio to
almost sixty percent."
"You're right." Tumayo siya at nag-inat bago tinignan ang kanyang wrist watch.
"I'll leave you here. My turn to get some sleep."
Tumango ang kasama niya. Dapat naman kasi ay thirty minutes ago pa pero dahil
na-extend ang meeting ng grupo nila, naudlot ang pag-out niya.
Their first three days got no progress. Maging ang paghalukay niya sa rason
kung bakit nawawala siya sa wisyo dahil kay Gresso, wala ring progress. Ang
magaling na iyon, pinalala pa nga ang sitwasyon niya matapos na naman siyang
halikan.
Mabuti na lamang at may dumating na mga bagong pasyente. Naputol ang halik sa
mga katok ngunit panay naman ang mura nito. Ila-lock sana nito ang pinto ngunit
agad kinuha ni Yrah ang ballpen at minantsahan ng tinta ang balat ni Gresso. With
just a few seconds, nakabulagta na ito sa harap niya at mahimbing ang tulog.
She walked out the door and walked towards the end of the hall, ngunit
pagdating niya sa sunod na pasilyo, halos mahigit niya ang kanyang hininga dahil sa
gulat nang makita ang lalakeng prenteng nakasandal sa pader at sinusubukang asarin
ang isa sa mga bantay. Ang lintik na Gresso, naninigarilyo pa nga!
Napabuntong hininga si Yrah. Himala yatang hindi nangingisay ang mokong ngayon
kahit panay ang pang-aasar sa bantay. Pinagtitripan nito at sinusubukang pagantihin
ngunit nanatiling tahimik ang bantay.
"Oh, please. Leave the poor guard alone, Gresso." Hindi na napigilang ani ni
Yrah.
Nabaling ang tingin ni Gresso sa kanya, sa mga labi ay naiwan pa ang ngising
para sa gwardya. Umayos agad ito ng tindig habang ang isang kamay ay nakabulsa sa
orange pants nito.
"Hey, Doc." Humithit ito ng sigarilyo saka tinapon ang bud sa sahig.
Napasimangot si Yrah. Binalingan niya ang gwardya na hindi man lamang sinita si
Gresso sa ginawang pagkakalat.
"Why aren't you telling him it's not allowed to smoke inside the premises?"

Tinignan siya ng gwardyang wala man lang kaemo-emosyon ang mukha. Hindi ito
sumagot, kung hindi ay lumapit lamang sa cigarette bud at dinampot iyon upang
itapon.
Humalakhak si Gresso. He patted the guard's helmet while grinning like a devil
he's always been. "Good pup, ey?" He laughed softly.
Namula ang mukha ng gwardya na halatang nainis ngunit nanatiling tikom ang
bibig.
Lalo lamang nalukot ang noo ni Yrah. "What are you doing, Sir? Why are you
picking up his trash?"
Nabaling sa kanya ang tingin ni Gresso. Tiniklop nito ang mga braso sa tapat ng
malapad na dibdib saka siya tinaasan ng kilay. Nagwala na naman ang dibdib niya
nang humakbang ito palapit sa kanya.
The danger signs started to appear in her head again. Halos hindi siya
nakakurap nang yumuko si Gresso habang may matipid na ngisi sa mga labi.
"Because I am God and he can't touch me." He smirked and licked his lower lip.
Mayamaya'y bumaba ang tingin nito sa kanyang mga labi. Kumislap na naman ang mga
mata nito kaya halos mapaatras si Yrah.
"D—Don't even think about it." She warned.
Bumalik ang tingin nito sa kanyang mga mata bago natatawang kinunot ang noo.
"And why shouldn't I?" He jerked his head. "Those are mine."
Naningkit ang mga mata ni Yrah. "As far as I can remember, I never sold you any
part of my body."
"Oh, don't worry, Sweetcake. I don't pay to have what I know should belong to
me." Mapang-asar itong ngumisi bago hinawakan ang kanyang baba. "Especially the
priceless ones."
Agad niyang inalis ang kamay nito bago pa lumala ang epekto nito sa kanya. Para
na nga siyang kinuryente sa simpleng daplis ng balat nito sa kanya, hindi na niya
mapapatawad ang marupok na bahagi ng sarili niya kapag matindi pa roon ang hinayaam
niyang madama ng katawan niya.
"Why are you roaming around, smokig cancer sticks when you're an inmate who's
supposed to be locked up in you cell?" Tapang-tapangan niyang tanong.
Gresso yawned as if she just asked the most uninteresting question he ever
heard. He then sighed and bored his eyes at her again. "Cute. You don't know how
things work?"
Tinaasan niya ito ng kilay. "I'm asking you, Gresso."
"Blah blah blah." He lowered his head. Tinapat nito ang bibig sa kanyang tainga
dahilan para magtindigan ang balahibo niya sa batok. "You have no idea how easily
you can turn me on  whenever it's you who's calling my name." He whispered before
he chuckled softly. "Ah, imagine how much I'll enjoy hearing you chant it while I
thrust inside you..."
Halos mabasag ang rib cage niya, at ang apdo niya, matototohanan pa yatang
pumutok dahil sa simpleng pagtama ng mainit nitong hininga sa kanyang balat.
She sud pictured out them kissing and touching each other sensually, sweating
and groaning out of pleasure, just like how she read on those books way back in
college.
Napasinghap siya nang pumintig ang kanyang pagkababae. What the heck, Yrah?!
Umatras siya bago pa manlambot ang mga tuhod niya. Ang kanyang mukha ay pulang-
pula dahil sa mahalay na ideya, ngunit si Gresso, tila naaaliw pa nga na makitang
mamulang parang kamatis ang kanyang mukha!
Tumikhim siya at tinignan ang gwardya. "Aren't you supposed to take him to his
cell?"
Bumuga ng hangin si Gresso. "Forget it. He ain't gonna listen anyway."
"And why not? Isn't his job to keep people like you where you should be?"
Kumislap ang interes sa mga mata ni Gresso. "Uh, you know it's with you I'm
supposed to be, right, Sweetcake?"
Naningkit ang kanyang mga mata. "When are you gonna take my words seriously?"
He faked a frown. "I have no idea."
She groaned. Napepeste na siya at gusto na niya itong sapakin. "Guard, please!
Take this man to his cell or I'll call Dr. Ysiah so he'd tell the Ward—Gresso!"
Napatili siya nang buhatin na lamang siya bigla nito na tila isang sako ng
bigas. Pinagsusuntok niya ang likod nito ngunit ang lintik, pinalo ang pang-upo
niya!
"Gago!" Malutong niyang mura nang bumaba ito ng hagdan bitbit siya sa ganoong
posisyon ngunit lalo lang siyang nabwisit nang tignan lang siya ng mga gwardya.
What the hell is going on?!
Bitbit siya ay tinungo nito ang isang silid, at nang makapasok sila, ganoon na
lang ang gulat niya nang makita ang dalawang kasamang doktor. Nahinto ang pag-
inspeksyon ng mga ito sa bangkay ng isang preso na tila nagulat din silang makita
siyang karga ni Gresso.
Gresso suddenly pointed Ysiah. "You."
Namutla si Yrah nang kumunot ang noo ni Ysiah. "Me?"
"No, him. Of course you are. Stupid."
Hinampas ni Yrah ang likod nito. "Gresso!"
Nakamot ni Ysiah ang patilya niya gamit ang hawak na ballpen. "What about me,
Mr. Lindstrom?"
Nagwala lalo ang dibdib ni Yrah nang humakbang si Gresso palapit sa mga kasama
niya. Nang nasa tapat na sila ni Ysiah, doon lamang siya binaba at biglang
inakbayan. Nang tingalain niya ito, nagbabaga na ang mga mata at malinaw na
nakaukit sa bawat hibla ang pagbabanta.
"Keep your filthy hands off my doctor."
Natawa si Ysiah, ngunit umiral ang pagiging alaskador at ngumisi habang
nakataas ang isang kilay kay Gresso. "Why would I?"
Nalunok ni Yrah ang sarili niyang laway nang makita ang talim ng titig ni
Gresso, ngunit halos gusto na lamang niyang lamunin ng lupa nang makita kung
paanong rumehistro sa mga labi ni Gresso ang demonyo nitong ngisi.

"Because if you won't," hinablot nito ang kwelyo ng damit ni Ysiah at mahigpit
na hinawakan. "You'll kiss the floor of the underground arena...right where I
killed that motherfucker you're examining."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 5

Kabanata 5
NAYAYAMOT na tinignan ni Yrah si Gresso nang pumasok na naman ito ng clinic.
Walang posas at bukas ang unang tatlong butones ng damit, makahulugan ang tingin at
parang laging nagdedeklarang kanya siya.
Gusto na yata talaga niyang pagsisihang na-curious siya masyado rito at in-
entertain niya ang pakiramdam na dinulot nito sa kanyang sistema noon. Ngayon ay
halos araw-araw itong laman ng clinic. Minsan maayos ang itsura, minsan, ganito.
She noticed the new bruise and cut on his right cheek. Nang mapunta sa mga
kamao nito ang kanyang tingin ay napansin niyang nakabalot ng benda ang parteng
knuckles nito. Ilang beses na niya iyong napansin. Mukhang hindi talaga ito
mabubuhay nang walang karahasan.
"Hey, Doc. Just here to give your daily dose of me. No big deal."
His infamous devilish smirk made its way to his lips again. Ang mga mata ay
kumislap na tila natuwa nang makita ang pagdilim ng ekspresyon niya. Hindi na
talaga yata siya tatantanan ng loko-lokong ito.
She breathed out heavily, sinasadyang iparamdam dito ang frustration na nadama
niya nang makita ito. "Why aren't you in your cell? Again."
"Uh," his brows furrowed but the corner of his lips extended. "because I'm here
and I can't be in two different places at the same time so..."
Napairap si Yrah sa kawalan. "Pilosopo talaga." Iniling niya ang kanyang ulo.
"Why are you here?"
He slightly bit his lower lip. "Because I'm not in my cell and I can't be in
two different places at the same time."
Nagngitngit nang tuluyan ang mga ngipin ni Yrah. Inis niyang hinilamos ang
kanyang mga palad sa kanyang mukha sa sobrang inis. Kung pwede lang niyang hiramin
ang pangkuryente sa mga gwardya, naku talagang panonoorin niya itong mangisay.
Binaba na lamang niya ang tingin sa kanyang ginagawa upang abalahin ang sarili.
"Go to your cell, Gresso. You don't even need anything from this clinic anymore."
"Actually, I do. The only thing I need is here." Naglakad ito patungo sa
kanyang tabi at prenteng naupo sa mesa.
Bumilis na naman ang tibok ng kanyang puso. Whenever their proximity is this
close, she feels suffocated. His manly scent filled her nose and triggered
something inside her, as if his perfume is made to seduce women to fall for his
dangerous traps.
"Aren't you gonna ask what is it?"
May ideya na siya pero ayaw niyang tanggapin. Ayaw niya ang epekto sa kanya ni
Gresso at kung palagi na lang siyang matatalo ng pakiramdam na kaya nitong ihagod
sa kanyang puso, baka hindi siya makaligtas mula sa kamandag nito.
Gresso, ang gagong agresibo.
She reminded herself before she looked up. "Why are you always wandering around
here like some free man?"
"Good question, Sweetcake. I guess you're wondering if you can take me to your
room, too?" Nagtaas-baba ang mga kilay nito. "That's easy. I just gotta kill some
more and you can have me longer."
Mangani-ngani na naman niyang salatin ang kanyang pen na kayang patulugin si
Gresso ngunit bago pa siya makagalaw, binaba na nito ang mukha hanggang halos
dalawang pulgada na lamang ang layo nito sa kanya.
The familiar fiery sensation made her heart throb. Her tummy twisted with their
proximity yet all she could do was hold her breath, afraid to inhale more of his
seductive manly crisp scent.
Preso ba talaga itong si Gresso? Bakit parang ang mahal ng pabango? At ang
hininga, hindi halatang naninigarilyo. Maputi ang mga ngipin at maayos ang
pagkakalinya. At ang mga labi..
Bakit napapadpad na naman doon ang kanyang mga mata? Bakit parang gusto niya muling
madama kung gaano iyon kasarap humalik? Kung gaano katindi nito kayang higupin ang
lakas ng kanyang mga tuhod?

Kung gaano siyang napapaso ng sariling init ng kanyang

katawan tuwing naaaking nito ang mga labi niya?
"Ah, my doctor wants a taste of her own medicine right now, huh?" He whispered
in a teasing manner.
Maagap niyang inatras ang kanyang ulo palayo saka niya tinulak ang kanyang
swivel chair paatras. Tumayo siya agad at pinaypayan ang sarili. What was that? Did
she just think about kissing him? Anong nangyayari sa kanyang isip? Pumutok na yata
ang apdo niya at nalason na ang nervous system niya kaya ganito na siya mag-isip!
"G—Get out, Gresso." Anas niya bago nagtungo sa banyo ngunit ganoon na lamang
ang gulat niya nang sumunod ito roon at ni-lock ang pinto.
Namilog ang kanyang mga mata at umawang ang kanyang mga labi ngunit bago pa
nakalabas ang protesta sa kanyang bibig, mabilis nang nakain ng malalaki nitong
hakbang ang kanilang espasyo.
His hand held on her nape while the other gripped her waist. Dumaluhong ang mga
labi nito sa kanya, marahas at walang pag-aalinlangang binubuhay ang apoy sa
kanyang sistemang kanina pa nagsimula sa simpleng titig lamang sa mga labi nito.
Waves of sultry electric current ran through her veins when he bit her lower
lip. Dumaing siya at umawang pa ang labi kaya nagkaroon ng laya ang dila nitong
hagurin ang loob ng bibig niya.
Kusang sumara ang kanyang mga mata. The sensation is too strong that she felt
weak and dizzy. Para siyang lalagnatin sa tindi ng init na lumukob sa kanyang
katawang bumigay nang tuluyan. Ni wala na siya sa katinuan. His kisses are just too
suffocating and mind-blowing, she no longer noticed her own hands grasping on his
firm arms.
Another series of her erotic groan echoed inside Gresso's mouth when he sucked
her tongue then soothed it with deeper kisses. His hand went to her ass, pulling
her up and making her sit on the sink. Mabilis pa sa alas kwatro itong pumwesto sa
pagitan ng nakabuka niyang mga hita, dinidiin ang sarili sa kanyang namasa nang
thong habang ang isang kamay nito'y tinutulak pataas ang skirt ng kanyang damit.
Bakit? Bakit ngayon pa siya nagsuot ng skirt? Bakit ngayon pa siya nag off
shoulder? At bakit siya nawala nang tuluyan sa ulirat nang bumaba na ang mapusok
nitong halik sa kanyang leeg.
Jesus! He suckled her ear like a piece of candy and the butterflies in her
belly just gone wilder. The danger signs in her brain turned to ashes when he
angled her head  for him to have better access on her aching skin.
Tumindig ang kanyang mga balahibo sa batok at kumawala ang klase ng ungol na
hindi niya inakalang kaya niyang gawin nang humaplos ang daliri nito sa pagitan ng
kanyang mga hita, tinutudyo ang kanyang pumipintig na pagkababae hanggang sa
lumusot ang daliri nito sa edge ng kanyang thong.
"Oh, Jesus Christ!" She exclaimed in pure bliss as she squeezed her eyes shut
even more.
Too much. The sensation is too much but feels nerve-wracking. A delicious
chuckle left his lips before he gently bit the skin between her neck and shoulder.
He sucked on her skin and left his territorial marks on her neck and shoulder
before he swiftly pushed down her sleeves to reveal her aching mounds.
She's so turned on that her tips are so hard already. Masakit at nakahihibang,
at nang bumaba roon ang mga labi ni Gresso, umarko ang kanyang likod at napakapit
siya sa buhok nito.
"Oh, God..."
What's going on? Bakit hindi niya kayang magprotesta? He's taking advantage!
Is he? Nakwestyon niya ang kanyang sarili. Something is already building up
inside her core, she doesn't think she'd be able to sleep if she wouldn't release
it. Narealize niyang hindi niya na ito kaya pang pahintuin. Lust already consumed
her whole system and if she won't reach the peak, she'll go crazy.

"G—Gress—ohh."
It sounded more like a plea, and he is being such a good servant of her body.
He took her right boob in his mouth and sucked it while his thumb is putting
pressure on her throbbing clit. Wala pa man ay nababaliw na siya!
He left her right boob and gave his attention on the other while he's flicking
her hardened nipple with his thumb and then he'll roll it between his fingers. The
friction made her toes curled, her teeth bit on her lower lip to suppress another
sensual groan.
Ngunit walang silbi ang pagpunit niya sa ibaba niyang labi nang madama niya ang
paghugot nito mula sa kanyang thong. Muli siyang inangat namg kaunti habang hindi
pinapakawalan ng bibig nito ang kanyang dibdib.
He'd bite her swollen tip and sooth it with some good and satisfying licks.
Lasing na talaga siya sa sensasyon. Ni walang protestang kumawala sa kanyang bibig
nang madama ang paghila nito sa kanyang undergarments pababa sa kanyang tuhod,
hanggang sa tuluyan na itong nalaglag sa sahig.
Just when she thought she's already at the highest, he parted her wet folds
with his fingers and slid it inside her. Napamulat siya at suminghap, ngunit lalo
siyang nagdeliryo nang makita ang nagbabagang ekspresyon sa mga mata ni Gresso.
Inangat nito ang mukha at pinagmasdan siya, tila gustong panoorin kung gaano
siya nito kayang hibangin sa binibigay nitong sensasyon. Those eyes of his... It
shouted triumph and immesurable desire towards her.
Somehow she felt flattered with the idea that she is capable of turning a man
on. Especially a dangerous man like him. May problema rin yata siya sa pag-iisip at
dito pa nabuhay ang pagnanasang ni minsan ay hindi niya nadama sa iba.
His jaw is clenching so hard as if he is getting a hold of himself. Namumula
ang mukha at madilim ang mga mata habang nakatitig sa kanya, ang hinlalaki ay
diniin sa kanyang pumipintig na hiyas.
All she could do is hold on to his strong shoulders when he began thrusting his
middle finger inside her. Muli siyang napaungol, ngunit nang subukan nitong
dagdagan ang daliring umaangkin sa kanya, bigla itong natigilan.
She gasped when she noticed how his brows furrowed...as if he just got
disappointed.
Kumurap siya, ang kanyang mga labing namumula dahil sa matinding palitan nila
ng halik ay umawang.
"Shit." He cursed in a breathy way as he shut his eyes. Napalunok si Yrah nang
makitang umigting ang panga nito bago muling minulat ang mga mata. "You're a
virgin?"
Para siyang nagbalik sa katinuan. Namutla ang kanyang mukha at mahina siyang
tumango nang makitang dismayado na ang itsura nito. Napaiwas siya ng tingin at
biglang tinamaan ng hiya. Hindi niya alam kung dahil sa nangyari o dahil sa
nakikita niyang reaksyon ni Gresso matapos malamang wala siyang karanasan.
Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan nito bago muling sinubunutan
ang kanyang buhok upang hulihin ang kanyang tingin.
His jaw moved dangerously.
"I don't fuck virgins, Yrah." He declared.
Parang may sumipa sa sikmura ni Yrah at nakagat niya ang ibaba niyang labi nang
makadama ng matinding pagkapahiya...at pagkadismaya. Iniwas niya ang tingin ngunit
muling inanggulo ni Gresso ang kanyang ulo upang magtama ang kanilang tingin, sa
pagkakataong ito ay may kakaiba na sa ekspresyon nito.
She gasped when she felt his thumb on her clit, rubbing it in a circular
motion, waking up the fiery pleasure inside her core again.
"Would you like to come?" Malumanay nitong tanong na hindi niya inasahan.
Nahiya siya bigla, ngunit nang muling lumandas ang daliri nito sa kanyang
bukana, naisandal niya ang ulo sa balikat nito at hindi na nagawa pang mag-isip
nang matino.
"Y—Yes..." She cried.
Nagtaas baba ang balikat ni Gresso. "I told you I don't fuck virgins...but
you're being so fucking irresistible. You have no idea how many times I imagine
myself inside your walls. I just didn't know you're still this fucking tight."
Hindi siya nakasagot. Nakagat niya ang tela ng damit nito nang magsimulang
maging mabilis ang likot ng mga daliri nito sa kanyang pagkababae.
Jolts of erotic sensation thrummed in her veins, making her hair on her nape to
stand on its end and wanting to cry out his name over and over again as she felt
her reaching the edge.
Napasabunot siya kay Gresso nang halikan nito ang balikat niya, ang isang kamay
ay nilaro na naman ang tungki ng kanyang dibdib na alam niyang nangangailangan ng
atensyon.
Hindi niya na kaya. Gusto niyang umiyak at sumigaw. Her whole body is in total
heat. Her hips moved to meet his thrust and as she shuddered in sheer pleasure,
Gresso immediately covered her mouth with his to keep her loud moan from coming
out.
Nanginig ang kanyang katawan hanggang sa tuluyan nang manghina ang kanyang mga
tuhod. Parang siyang naging lantang gulay, wala sa sarili at lumilipad pa ang isip
habang hinahabol ang kanyang hininga.
What just happened?
Gresso sighed and did something she didn't expect. Tila may init na humaplos sa
kanyang puso nang kumuha ito ng tissue at nilinis siya bago nito dinampot ang
kanyang undergarments na nasa sahig upang isuot muli sa kanya. Natulala siya rito,
at nang maiayos na rin nito ang kanyang pang-itaas, sandali nitong binasa ang pang-
ibabang labi bago piniga ang kanyang baywang.
"I fuck hard and senselessly." He declared without inhibitions. "So if I'll
take you to bed, you're gonna have to prepare yourself because I don't put control
in myself when I'm fucking."
His blunt words stained her cheeks red. Ni hindi siya nakakibo at ang tanging
nagawa ay kumurap bago siya binuhat pababa ng sink.
Muli itong bumuntong hininga at bahagyang ngumuso. Mayamaya'y lumandas nang
muli ang mala-demonyo nitong ngisi at ang mga mata ay tinitigan siya ng may
kahulugan.
"Don't worry, Sweetcake. I'll make sure to prepare you before I take you down
'til you can no longer walk..." He lowered his head and gave her lips a peck.
Mayamaya'y nagulat siya nang isubo nito ang daliring ginamit sa kanya. His eyes
shut for a moment, and a low groan left his lips before he opened his eyes once
more.
"Looks like I gave you the right name, Doc...Your sweetness just won my most
favorite dessert award..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 6

Kabanata 6
SIGURADO si Yrah na mukha na siyang bruha kakasabunot niya sa kanyang sarili
magmula pa kanina. Nakailang ikot na siya sa higaan pero hindi talaga siya
dinadalaw ng antok. God, she still feels the hype, and she isn't sure if she's
liking it. Patuloy na pumapasok sa kanyang isip ang nangyari sa banyo ng clinic at
nahihiya siya na kusang bumigay ang katawan niya kay Gresso.
She was like a lost explorer who gave in to the call of lust. Nagpadaig siya sa
kadarangang dulot ng mga halik at haplos ni Gresso, at ngayon binabagabag siya ng
matinong bahagi ng kanyang isip.
What happened? Or she should say, how did it happen? Paano siyang tumiklop nang
ganoon kabilis? His kisses, his sultry kisses against her skin drove her mad. So
mad she thought she'll completely go insane already and she knew she hasn't moved
on yet.
Naiwan pa sa mga labi niya ang bakas ng mga halik, ang init ng hagod ng palad,
at ang pakiramdam na maabot ang rurok. Those sensations she never thought she'd
experience before she get wedded to the man of her dreams, she felt it with Gresso.
Isang kriminal, at nangyari iyon sa kulungan.
Uminit na naman tuloy ang kanyang mukha. Bakit naman kasi parang salamangkero
ang lalakeng iyon na tila kaya siyang pasunurin anumang gustuhin nito? What's with
his touch and kisses that make it hard for her to resist him? Ni ang itulak yata
palayo ay hindi kaya ng katawan niya oras na mahawakan na siya nito at senswal na
mahalikan.
Nahagod niya ang kanyang dibdib nang tila may bumara sa kanyang lalamunan. Does
she regret it? Sinubukan niyang halukayin ang pagsisisi sa kanyang puso ngunit hiya
lamang ang natagpuan niya.
Nahihiya siya bilang babae, ngunit wala siyang makapang anumang bakas ng
pagsisisi.
She...liked the feeling to be honest.
The fire inside her earlier felt so beautiful. She saw colors as she reached
her first ever climax and the warmth that clawed her heart as she stared at his
prominent eyes, it was all worth keeping in her memory.
Talagang nahihiya lamang siya at iyon ang hindi nagpapatulog sa kanya ngayon.

Bumuga siya ng hangin at tuluyang bumaba ng higaan. Balak niyang kumuha ng

tubig sa sariling kitchen para sa medical workers na malapit sa kanilang clinic
ngunit nang mapansin niyang lumabas ng clinic si Dr. Zinc at Ysiah na tila
nagmamadali, hindi niya naiwasang magtaka.
She immediately ran towards them. May ingay na nagmumula sa lower left wing at
nang tanawin niya ang ibaba, may buhat nang stretcher ang mga gwardya at sakay ang
isang presong tila pininturahan ng sarili nitong dugo.
Nagsalubong ang kanyang mga kilay. Alas dose na ng gabi at nasa selda na ang
lahat ng preso ngunit sa lagay ng inmate, parang kakagaling lamang nito sa isang
ingkwentro.
Pinanood niyang dumalo sa inmate ang dalawang kasamahan nilang doktor ngunit
dahil masyadong mahina ang tinig ng mga ito ay wala siyang naintindihan sa pinag-
usapan. Nang maglakad na ang mga ito kasama ang mga gwardya bitbit ang stretcher,
hindi na napigilan ni Yrah ang pag-atake ng kyuryosidad niya.
That's the thing about her. She is always curious, and sadly her curiosity
often leads her to places and situations that can put her on the line.
Napatingin si Yrah sa mga gwardyang paakyat ng hagdan. Nakilala niya ang isa sa
mga ito. Galing ito sa Pilipinas at kasabwat nila sa misyon. Sinenyasan niya itong
pumasok ng kitchen nang matanong, nagbabaka-sakaling maliwanagan man lamang siya
nito kahit papaano.
"Anong nangyari sa inmate?" Bungad niya nang mai-lock nito ang pinto.
The jail guard removed its helmet. Bata pa ito kung tutuusin, halos matanda
lang siguro siya ng isa o dalawang taon kung tatantyahin.

"Talo sa sabong, Dra."

Ngumiwi ang mukha niya sa sobrang pagkalukot ng noo. "Ha? Sabong?"
He nodded. "That's what I think is the most appropriate term for what happened,
Dra. Madalas mas malala pa riyan ang nangyayari lalo kung big night kaya huwag mo
nang intindihin."
 "Okay, I am lost. What big night? What cock fight are you talking about?"
The guard sighed heavily. Nilapag nito ang helmet sa mesa at seryoso siyang
tinignan. "Sa underground block, may arena kung saan pinagsasabong ang ilang
inmates. If you're familiar with UFC, ganoon, mas madugo lamang. Madalas tuwing
araw ng Martes, Byernes, at Sabado. Saturday is considered the big night. Kung
Martes at Byernes kasi ay man to man combat lamang. Kung Sabado, they have their
toys. Mostly, deadly weapons for close combats."
Napakurap si Yrah. "What?! Bakit may gano'n?"
"Some people are paying. Parang pusta. Mostly, high profile business tycoons
who like to gamble for money and of course, pleasure of seeing dangerous fights
like that."
Sumikip ang dibdib niya. "I—Is that even legal? Bakit hinahayaan ng Warden?"
"We are in Italy, Dra. They have a different system here. Hindi lang ang Warden
ang may kapangyarihan sa kulungang ito. That underground fight gives tons of money
to those people placing bets, and of course, may kinikita rin ang kulungan."
"That's insane! Bakit nila ilalagay sa ganoong sitwasyon ang mga preso?! Hindi
porket nahatulan sila ng batas ay mga hayop na silang maaaring paglaruan! This is
ridiculous and doesn't make sense in any way."
Nakamot ng gwardya ang patilya. "Ah, ang totoo niyan, Dra. walang pumipilit sa
mga preso na sumabak sa labanan. It is them who are voluntarily joining."
"A—Ano?"
"You see, those fights, if they will win, they earn money which they can give
to their families. Hindi lang iyon. They can also ask anything from the Warden
basta pasok sa limitations ng kulungan at ng laro. For example, if the fighter wins
the big fight or two consecutive wins during Tuesday and Friday fights, he can
request a comfy bed, an espresso machine of his own, TV, or even freedom to roam
around without any chains in a given span of days, not more than three usually.
Basta sa loob lamang ng premises."
Natigilan bigla si Yrah. "F—Freedom to roam around?" Parang bumigat ang kanyang
dibdib. Ibig bang sabihin, si Gresso ay bahagi ng mga labanang iyon? Is that why
none of the guards were trying to send him back to his cell? Kaya rin ba hindi man
lang ito pinatulan ng gwardya nang magtapon ito ng sigarilyo sa sahig?
At iyong banta nito kay Ysiah, ang underground arena bang sinabi ni Gresso ang
tinutukoy ng gwardya?
Kung oo, baliw nang talaga ang lalakeng iyon! Why would he even get into a
fight just so he could roam around the prison? Wala man lamang ba ito ni katiting
na pagpapahalaga sa sariling buhay?
Napakuha bigla ng tubig si Yrah. Bakit ba siya nagagalit? Buhay iyon ni Gresso.
Wala naman siyang pakialam doon, pero hindi. Sumasama ang loob niya dahil ginagawa
ng kapatid nito ang lahat para matulungan itong makalaya habang ito, nagpapakamatay
pala sa loob ng kulungang ito.
He is treating death as a joke and that feels like an insult for doctors like
her.
Naipikit niya ang kanyang mga mata habang humuhugot ng malalim na hininga.
Hihintayin niya sa clinic bukas si Gresso nang matanong kung bakit wala man lamang
itong pakialam sa sarili nitong buhay.

HINDI siya nabigo, dahil nang sumapit ang umaga, pumasok ng clinic si Gresso
ngunit agad niyang napansing putok ang ibabang labi nito at may pasa ang sulok.
Her hands clenched. Huwag nitong sabihing isa ito sa mga presong lumaban
kagabi?

Gresso, wearing his devilish smirk she's getting familiar with, walked towards
her with flicker in his eyes.
Pamilyar na siya roon, ngunit ngayong badtrip siya, walang epekto sa kanyang
sistema. Good. Ligtas ang apdo, puso, at katinuan niya ngayon.
"Hey, Doc. You look...restless. Still cute of course but your eyebags are kinda
bothering me. Did I keep you up all night, hmm?"
She gulped and slightly quenched her eyes. "What were you doing last night?"
Damn, she sounded like a mad wife. Bakit ganoon ang tono niya? Huli na nang
mapagtanto niya dahil lumawak na ang ngisi nito kasabay ng pag-upo sa mesa, paharap
sa kanya.
"Thinking of you, obviously. Would you like to hear the details? I was
imagining us—"
"I am asking you a serious question, Gresso so please." She frustratingly
sighed with gritted teeth. "Just answer me. What were you doing last night?"
"Ah, what's with the angst, Sweetcake?" He made a tss. "Did my finger got you
pregnant?"
Namilog ang mukha niya sa salitang binitiwan nito. Dinampot niya ang record na
nasa mesa at hinampas sa braso nito ngunit ang loko-loko, tinawanan lamang siya
bago inagaw ang record.
"Ouch." He sarcastically said that made her grit her teeth.

"Just tell me what you're doing last night!" Napatayo na siya sa inis. "Were you
one of the fighters? Is that how you got your bruises? How long have you—"
"Ah, now I know my married life would be miserable if I won't learn to answer
properly." Nagulo nito ang buhok saka tila luging-luging bumuntong hininga. "Yeah.
I was one of the fighters and by the way I won so," he opened his arms and smiled
widely at her. "You have me for three days."
Nahampas niya ang balikat nito habang naniningkit ang kanyang mga mata. "You
risked your life so you won't get bored in your freaking cell and so you can play
around here?! Jesus, Gresso you have no idea how many people are trying their best
to keep living while you—" napabuga siya ng hangin at nasapo ang kanyang noo habang
hopeless na nakatitig dito. "Your brother is doing his best to help you and the
least you could do is keep yourself alive."
Lumamig ang ekspresyong nakapinta sa mukha ni Gresso. Unti-unting napawi ang
kurba sa mga labi at ang mga kamay ay tuluyang bumaba.
Umigting ang panga nito at umiiling na kinunot ang noo. "That would take
years." Seryoso nitong sabi habang wala sa kanya ang tingin.
"What?"
"I said that would take years. My brother might not be able to free me for more
than a few months." Muli siya nitong tinignan, ngayon ay madilim na ang ekspresyong
mababakas sa mga mata. "And you will just be here for like a month or something and
I'm sure once you're out of here, you won't even be allowed to visit."
Natulala si Yrah at ang galit sa puso niya, biglang napalitan ng pagkalito.
Anong...sinasabi nito?
Hindi siya nakakibo. Tumayo ito at may dinukot sa bulsa saka padabog na
inilapag sa kanyang mesa. Naestatwa siya sa kanyang kinatatayuan at napatitig sa
chocolate bar na iniwan nito bago nagtungo sa pinto. Parang may init na yumakap sa
puso niya nang makita ito.
Nang inangat niya ang tingin sa palabas na so Gresso, gusto niya itong tawagin
ngunit masyadong malakas ang tibok ng kanyang puso. Kahit nang ibuka na niya ang
bibig niya, wala man lang kahit kakarampot na tinig ang lumabas.
He paused when he held the knob. Pinanood niya itong bumuntong hininga bago
binuksan ang pinto saka walang lingon-lingong nagsalita.
"I fought not because I am not giving a fuck about my life. I fought because I
want the freedom to come here and see you. If that doesn't make sense to a
professional like you who thinks she understands how life really works, then fine.
Have a good day, Yrah."
With that, he walked out of the door and slammed it. Naiwan si Yrah na tulala,
nagwawala ang dibdib, at hindi alam kung papaanong ipoproseso ang lahat ng narinig.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 7

Kabanata 7
"HARDER."
Matalim na tinitigan ni Gresso ang bilanggong nagmamasahe sa kanyang likod.
"What kind of bones do you have? Didn't you suck enough milk from Momma?"
Hindi kumibo ang preso. Sanay na ito sa bibig ni Gresso dahil mula nang
makilala niya ito ay ganoon na magsalita sa kanya.
Gresso straighten up his back as the massage become better. Naroon sila sa
court ng sarili niyang grupo, nagpapaaraw nang umagang iyon. Some inmates are
playing basketball while others are busy building muscles. The mundane scene for
the inmates, he guess, but it's boring. Really boring to him.
"Boss, don't you have a schedule today?" Biro ng isa sa mga bata niya na ang
tinutukoy ay ang pagpunta niya sa clinic para kay Yrah.
His jaw moved. Ayaw niya munang pag-usapan ang tungkol doon dahil hindi niya
nagustuhan ang huling nangyari. Ayaw niya sa lahat ay iyong usapang buhay at hindi
niya nagustuhan kung papaanong sinabi ni Yrah na parang wala siyang pakialam sa
sarili niya kahit ginagawa na ng kapatid niya ang lahat.
The least he could do is to stay alive? Gusto niyang matawa. When their house
in Sweden was ambushed, their parents needed to move to Iceland. Akala nila ayos na
ang lahat pero halos anim na buwan lang na mapayapang buhay, nasundan sila ng mga
taong gustong pumatay sa kanilang pamilya dahil sa perang hindi mabayaran ng tatay
niya.
He was just ten when he saw the bloody scene. His mother was begging the
killers for mercy while his father is lying on the floor, swimming in his own
blood.
Naaalala niya kung papaano silang pinuslit palabas ng katulong na matindi ang
katapatan sa kanilang pamilya. That poor Trojan's nanny, he will never forget how
her eyes twinkled in fear as she told him to run as far as he can with Trojan.
Sampung taong gulang lang siya, pero mayroon siyang anim na taong gulang na
kargo. That moment, while their mother is screaming for mercy, he knew he needed to
take the responsibility of staying alive for Trojan.
Kung pati siya ay mamamatay, paano si Trojan? Hindi nito kaya ang sarili at
siya na lang ang maaasahan.
With all the courage in his young heart, he carried his brother on his back,
telling him they'll play tag with their nanny. Trojan was young and didn't
understand what's happening so he smiled, his eyes flickered with excitement to
play in the middle of the night.
Salamat sa kadiliman ng gabi, naitago niya sa kanyang kapatid ang sarili niyang
takot. Even when his knees already wanted to give up, and no matter how painful his
back was already, he kept going. He stayed alive so his brother will have someone
to be with.
Kahit gusto niyang tumigil sa pagtakbo, kahit halos hindi na siya makahinga sa
sobrang pagkahapo, hindi siya tumigil. Pinapatawa niya ang kapatid habang siya ay
lumuluha.
Trojan's laughter kept him from bursting more into tears, and when they reached
the shipyard, he did his best to sneak both of them inside a cargo ship going God-
knows-where.
When the door shut, there was complete darkness. Umiyak si Trojan sa sobrang
takot habang siya sa nanginig sa kaba, ngunit nang yumakap sa kanya si Trojan,
humahagulgol at tinatawag ang kanilang ina, nilabanan niya ang takot niya.
With tears in his eyes and cracking voice, he sang their mother's lullaby while
gently tapping Trojan's back. Takot siya. Takot na takot. Pero hindi siya pwedeng
mamatay. Kailangan niyang patuloy na mabuhay para sa kapatid niya.
Their misery didn't end there. When they reached Canada, the snow was freezing
them to death. Takot, gutom, at nilalamig silang pareho. Nagkalkal siya ng mga
basurahan para humanap ng damit na ipambabalot sa kapatid niyang nanginginig sa
lamig.

He was so cold, too, but he worried more about Trojan.

Binalot niya rito ang makakapal na damit na nakalkal habang siya ay nagtiis sa
maruruming sweater na pinagpatong-patong. Siniguro niyang maayos na nakataklob ang
kapatid niya sa isang eskinita bago siya naghanap ng makakain.
His tummy kept growling and it was painful, pero naisip niya, kung siya ay
gutom, paano pa ang sikmura ng kapatid niya?
He begged for money but nobody wanted to give him even a dime.
Frustrated and afraid, he started crying on the sidewalk, ngunit ilang minuto
lang naisip na naman niya si Trojan. His brother is waiting for him, with hopes
that once he is back, they'll have something to share for dinner.
Pinunasan niya ang luha niya at nanlimos muli, panay ang paalala sa sariling
kailangan niyang manatiling buhay.
He must care for his own life for the sake of his own brother. Buong buhay niya
ay iyon ang inintindi niya, so how dare Yrah question him about his life?
Napabuga ng hangin si Gresso nang maalala ang ilang masalimuot na nangyari sa
nakaraan. Nang madama niya ang pagtapik sa kanyang braso, doon lamang niya
napagtanto na kanina pa pala siya tinatawag ng mga bata niya.
"Boss, isn't that your doctor?" Tanong ng isa sa mga bata niya habang nakapasak
pa sa bibig ang sigarilyo. Ang kanang hita ay prosthetics dahil naamputate matapos
madali sa big fight dalawang taon na ang nakakalipas.
Napabaling kaagad siya sa direksyong tinitignan ng mga bata niya, at nang
makita si Yrah na naglalakad sa court, halatang takot at parang may hinahanap,
parang bumilis ang tibok ng puso niya.
Ah, that woman really captured his attention since the first time he met her.
He never desired anyone the way he did towards her and sometimes, it feels scary.
Kung bakit ganoon ay hindi niya masabi.
Maybe it's because of her long dark hair he feels like clutching as he slams
himself inside her. Or maybe her soft delicious lips he wanted to suck all the
time. Could it be her voice? Her sweet voice that sounds heavenly?
Or maybe it's her innocent eyes that seems to be seeing him differently. May
kakaiba sa kung paano siyang tignan ni Yrah.
Para bang wala man lang siyang mabakas na takot sa mga mata nito mula nang una
silang magkita. She was curious but never scared, and for the first time in
Gresso's life a woman looked at him that way.
Biglang tinapik-tapik ng bata niya na nagmamasahe sa kanyang likod ang mga
balikat niya. "Did you have a fight with the cute mademoiselle?" Malutong ang
ingles na tanong nito dahil Frech ang nakasanayang lenggwahe. "Is that why you did
not vizit her?"
He looked over his shoulder and saw the grin on Frodo's face. Tinaasan niya ng
kilay ang bata niya at inirapan. "Don't call her cute. I ain't pleased."
"Oh, my apologies, patron."
"Shut it, Frodo. I don't like your french terms at all." Sinamaan niya ito ng
tingin.
To be honest he never liked French people, pero mula nang iligtas niya sa
kalabang grupo si Frodo, hindi na siya tinantanan. Nakabuntot na at kung umakto
parang tuta na susunod sa lahat ng sasabihin niya. Patpatin, tila isang pitik lang
ay tatalsik, pero dahil sa malalaking kaso ng hacking, nakulong sa edad na bente.
Umayos siya ng upo at binalik ang tingin kay Yrah, ngunit mayamaya'y yumuko si
Frodo at bumulong sa kanyang tainga. "Pretend you are hard to get. Do not let the
beautiful mademoiselle get you eazily and she will zurely go crazy over you."
Muli niya itong matalim na tinignan ngunit ang loko-loko, nagngising aso at
nagtaas-baba ang mga kilay. Napailing si Gresso at mangani-nganing sikuhin ito sa
mukha, kung hindi lang tinapik ng bata niyang unang nakapansin kay Yrah, ang
nagaganap.
Biglang sumiklab ang galit ni Gresso. Tumayo siya at agad dinampot ang kanyang
baseball bat saka malaki ang hakbang na nagmartsa patungo sa kaguluhan.

"BEAUTIFUL, wanna see my dick?"

Uminit ang mukha ni Yrah dahil sa ginagawang sipol at panunudyo ng ilang preso.
Bakit naman kasi pinairal niya ang pagkakonsensya matapos niyang makausap ang kuya
Trojan niya tungkol kay Gresso?
She found out his past and she suddenly felt guilty for saying he didn't care
for his life like everyone else. Hinusgahan niya ito, at ngayon ay hindi na
nagpunta sa clinic.
Wala naman siyang balak manuyo sana kaso inuusig siya ng konsensya niya lalo na
at nalaman niyang birthday ni Gresso. Hindi niya alam bakit siya nagpabili ng cake
at ngayon, siya pa talaga ang nagdesisyong puntahan ito upang yayain sa clinic kung
nasaan ang cake.
Well she asked a guard to call him, pero hindi naman pinansin ni Gresso. Sa
isip-isip niya ay grabe naman pala ito kung magtampo.
Tumikhim siya at kinuyom na lamang ang mga kamao nang lumala ang pangka-catcall
sa kanya. May ilang nagtangkang lumapit ngunit kapag sinisita ng mga gwardya,
tumitigil.
Maliban doon sa lalakeng una niyang nakita nang dumating sila. Nang matanaw
siya nito at ng grupong kasama, tumayo ito at nilapitan siya.
The guards tried to stop them but they were being aggressive. Nakalusot ang
lalakeng may hikaw sa bibig at agad siyang hinawakan sa braso.
Nagwala ang dibdib ni Yrah at namilog ang kanyang mga mata dala ng matinding
kaba. Sinubukan niya itong sapakin gaya ng natutunan niya sa training ngunit hindi
man lamang ininda ng preso. Shit she's being tempted to use her pen but it's too
crowded.
Nagkagulo na sa bahagi nila ng court. Nanlaban siya sa presong gusto siyang
halikan ngunit bago pa niya ito matadyakan, may humambalos na rito ng bat sa ulo.
Nabitiwan siya nito at sabay silang napalingon sa lalakeng may gawa.
Gresso...
His eyes were burning in fury. Mariing nakaigting ang panga nito at tila
anumang oras ay mawawalan na ito ng kontrol sa sarili dala ng matinding galit.
Hindi nga nagkamali si Yrah. Napasinghap na lamang siya nang sa pagharap ng
lalake kay Gresso, ubod ng lakas na hinampas ni Gresso ang bat sa dibdib ng lalake.
Umigkas ito dala ng sakit kaya nagkaroon ng pagkakataon si Gresso na tadyakan ito.
Nang bumagsak ang lalake, mabilis at walang habas na pinaulanan ni Gresso ng suntok
sa mukha hanggang sa halos sumuka na ito ng dugo.
"Gresso, that's enough!"
Tawag niya rito saka niya hinawakan sa braso. Natigilan ito at ang galit at
napakatalim na mga mata, nabaling sa kanya.
She doesn't know why but the moment he saw the worry in her eyes, his pools
sudd soften. Gumalaw ang panga nito at marahas na napabuntong hininga bago muling
binalingan ang lalakeng binubugbog.
Umalingawngaw ang malakas na palahaw ng lalake nang bigla na lamang pilasin ni
Gresso ang hikaw na nasa bibig nito bago tumayo.
"The next time I'll see you touching my Doctor, I'll send you to hell myself."
Galit nitong banta saka bumaling sa kanya.
Yrah's heart pounded violently when Gresso held the side of her face. Malamig
ang ekspresyon ngunit hindi nito nagawang itago ang pag-aalala.
"What a dumbass move to go here." His magnetic eyes twinkled with worry that
woke the stupid flies in her belly. Natigilan siya nang hagurin nito ng hinlalaki
ang baba ng kanyang panga, sa may pulso, tila pinakakalma siya.
His jaw moved dangerously when he gazed at the man. Mayamaya ay bumuntong
hininga ito, ang mga mata ay malambot na ang ekspresyon nang tignan siya. "Are you
hurt?"
She gulped and shook her head. Even his voice sounded worried. Tumango naman
ito at inigting ang panga bago tinitigan ang lalakeng tinutulungan ng mga gwardyang
mabuhat patungo sa clinic.
 "Good." He cleared his throat and met her eyes again. "'Cause I'd tear this
place down if you are..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 8

Kabanata 8
NAPALUNOK na lamang si Yrah habang tinitignan kung papaano siya tapunan ni
Gresso ng makahulugang tingin na tila may hinihintay itong sabihin niya.
Nang sinarado niya ang pinto ng clinic, sumandal ito sa edge ng mesa, tiniklop
ang matipunong mga braso sa tapat ng matigas na dibdib at bahagyang naningkit ang
mga mata sa kanya.
She doesn't really know why she keeps praising his features everytime she sees
him. Akala mo ay palaging unang beses niyang mapapanood kung paano nagfi-flex ang
biceps nito.
Gresso cleared his throat and cocked a brow at her. "Aren't you gonna say it?"
She gulped. "Say what?"
"The S word, Sweetcake."
Ang mga kilay naman niya ang nagsalubong. "S word?"
"Yeah. The magic word that melts the heart of every guy. The hardest word for
girls to say since your prides are higher than the Eiffel Tower."
Napaisip siya, at nang mapagtanto kung ano ang tinutukoy nito, bumagsak ang
kanyang mga balikat at bahagya siyang napasimangot.
"Gresso..."
Wala pa man ay nakita na niyang umangat ang sulok ng labi nito ngunit agad ding
pinigil. Umayos pa ito ng tayo at kunwari nag-iwas ng tingin. Inirapan pa nga siya!
What is this? Is he pretending to make it hard for her? Na kunwari ay hindi
siya nito basta lang patatawarin? May saltik talaga ito eh obvious na nga kanina pa
na wala pa man siyang ginagawang paghingi ng tawad, nawala na ang tampo nito sa
kanya.
Nevertheless, it's his birthday so she'd let his attitude slide today. Nang
maglakad siya patungo sa pinaglapagan niya ng cake at binuksan ito, napansin niya
sa sulok ng mata niyang nabaling sa kanya ang atensyon nito.
She light up the candle and held the mocha cake. Sabi ng kuya Trojan niya ay
iyon ang gustong flavor ni Gresso kaya naman nagpabili siya ng round cake.
Pinalagyan pa niya ng maliit na figurine na Batman. Yes, she remembers how he
looked like when they arrived and she thinks the figurine would be really cute.
He is, after all, like a hero to his brother when they were young, and
honestly, she thinks Gresso's heroic side is still inside him. Life just turned him
into a Joker but she can feel it sometimes, lalo na kanina, na hind ito ipinanganak
para maging villain.
Huminga muna siya ng malalim bago dinala ang cake kay Gresso. Napansin niya
kaagad na natigilan ito. His eyes seemed...surprised. Napakurap ito at sandaling
tinitigan ang nakasulat sa cake bago muling inangat ang tingin sa kanya.
She flashed a Mona Lisa smile at him. "Happy birthday, Gresso."
She swears she saw his eyes turned red but he immediately looked up. Umigting
ang panga nito at gumalaw ang adam's apple. Ilang segundong gano'n, at nang tignan
ulit siya, tinatago na nito ang maliit na kurba sa mga labi.
"W—Why is Batman sitting on my cake? Do I look like a kid to you?"
Oo. Gusto niya sanang sabihin dahil sa asta nito minsan pero hindi naman iyon
ang rason kaya lang ay tinikom na lamang niya ang kanyang bibig. She'll keep her
reason to herself.
Tinaas niya pa nang kaunti ang cake. "Blow the candle after making a wish."
Sandali itong hindi kumibo, nakatitig lang sa kanya at tila may nais pang
sabihin ngunit nang ibuka ang bibig, hindi lumabas ang mga salita. He sighed and
rubbed his palm ang his face before he let out a soft chuckle.
 "You really are something, Doc."
Bumilis ang tibok ng puso ni Yrah nang hawakan nito ang mga kamay niyang may
hawak sa cake. Sandali itong pumikit. Hindi tuloy niya naiwasang pagmasdan ang
mukha nito.

His lashes are long and think. Nakakainggit dahil lalake

ito. Maybe that's why his eyes look enthralling when piercing her. Ang kilay,
makapal at at kalat sa parteng patungo ng ilong. Bumagay sa mga mata nitong dark
brown ang kulay. That nose of his, pointy and narrow, and his jaw and lips just
completed the package. Halos hindi na papansinin ang burn scar niya sa pisngi na
umabot sa leeg.
She also noticed some small moles on his face. May isa sa kaliwang pisngi, sa
baba ng mata. May isa rin sa noo at isa sa sulok ng mata. Masyadong maliit na
parang mantsa na lamang sa maputi nitong kutis.
She wonders what he's wishing? Para pa rin kaya sa kapatid nito o sa
pagkakataong ito, para naman sa sarili?
Gresso opened his eyes and blew the candle. Nang tignan siya, bahagyang namula
ang pisngi na tila nahiya kaya nang agawin ang cake sa kanya ay hindi na siya
nagprotesta.
Kinuha na lamang niya ang hinanda niyang saucer at tinidor pati ang bread
knife. Siya na ang naghiwa ng cake para rito.
"You're still not saying it." Bigla nitong sabi.
Sandali niya itong nilingon sak siya bumuntong hininga. "Fine. I'm sorry. Are
we good now?"
Nagpigil ito ng ngiti kahit ang mga mata ay tumingkad. "Nah. Maybe I'll think
about it first. You broke my heart."
Napairap sa kawalan si Yrah. Pabebe.
Sasagot sana siya rito nang bumukas ang pinto at pumasok si Dr. Ysiah. Umayos
siya ng tayo at binati ito agad.
Ngumiti sa kanya si Ysiah ngunit nang balingan si Gresso, naglaho ang kurba sa
mga labi. Tumikhim ito sandali at muli na lamang siyang tinignan.
Nilingon niya sandali si Gresso ngunit nang makita niyang naniningkit na naman
ang mga mata nito kay Ysiah, mahina niyang kinurot ang braso nito upang sitahin
pero hindi nagpatinag.
Umiling na lamang siya at nag-slice ng cake para kay Ysiah saka binigay dito.
"Have some."
"Wow. Perfect timing. I'm starving." Nakangiting sabi ni Ysiah at akmang
magsusubo na ng piraso nang magsalita si Gresso.
"Yeah. Help yourself, motherfucker. Have a piece of this cake she bought for
me, hmm? For me, skunk."
"Gresso!" Pinandilatan ito ni Yrah ng mga mata ngunit inirapan lamang siya.
Mayamaya'y binuhat nito ang cake sa isang kamay kasama ang tinidor at walang anu-
anong hinablot ang kamay niya upang kaladkarin siya palabas.
Namilog ang mga mata ni Yrah. "Hey! What are you doing?!"
"I wanna eat my cake." Seryoso nitong sabi. Nang mapansin niya kung saan sila
patungo, biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso.
He's taking her to her room...
Anxiety and excitement suddenly thrummed in her veins. Tama ba itong naiisip ni
Yrah? Na-eexcite siya? Tinatakwil na yata talaga siya ng katinuan niya!
When the door shut, she gasped when Gresso dragged her to her bed. Naupo ito
roon bago siya hinatak para maupo sa kandungan nito.
Good lord, nagpapalpitate na siya lalo nang ipulupot nito ang isang braso sa
kanyang baywang. Ang kamay roon ang pinanghawak sa cake habang ang isang kamay ang
ginamit sa tinidor.
Nanguha ito ng kaunti at sinubo sa kanya. Ayaw niya sana ngunit tinaasan siya
ng kilay at tila binabantaan.
She opened her mouth and ate it, ngunit may naiwang icing sa sulok mg kanyang
labi. Napunta roon ang tingin nito.
Biglang uminit ang pakiramdam ni Yrah nang makita kung paanong rumehistro ang
pamilyar na ekspresyon sa mga mata ni Gresso. Lust and sultry desire clawed her
heart while seeing how his gaze suddenly went intense. Tila nais sunggaban ang
kanyang mga labi at muli siyang lunurin sa kapusukan.
She suddenly felt weak. Nang ilapag nito sa side table ang cake bago hinawakan
ang likod ng kanyang ulo, wala siyang nakapang protesta mula sa kanyang puso.
Her heart pounded so hard inside her chest but she knew it wasn't because of
fear. When his lips crashed against her, her eyes even shut as she felt his hand
held her wrist. Marahan nitong ipinatong ang kamay niya sa balikat bago nito
pinalalim ang kanilang halik.
His tongue seek for entrance and her lips welcomed him. Pinagsaluhan nila ang
matamis na lasang naiwan sa kanyang bibig habang unti-unting nagpapatalo sa
nabubuhay na apoy sa kanilang sistema.
There goes the sultry electric shocks again when she felt his hand clawed her
breast. Dumaing siya at gumalaw, hindi sinasadyang mapunta ang kanyang hita sa
umbok nitong nabubuhay dahil sa kanilang pinagsasaluhang init.
She heard him curse as his kisses traveled to her neck. Wala na naman siya sa
katinuan dahil imbes pigilan ito, inanggulo pa niya ang kanyang ulo upang bigyan
ito ng kalayaang hagurin ng mga labi ang kanyang balat.
He pushed her coat down and opened her button-down blouse by force. Napamulat
siya sandali at lumayo rito dala ng gulat.
"What did you—" Impit siyang napatili nang bigla siyang ihiga. Nagwala lalo ang
kanyang dibdib at umalpas ang kanyang ungol nang hagurin nito ng palad ang kanyang
tagiliran.
"G—Gresso..." Halos manuyo ang kanyang lalamunan.
Bumaba ang mga labi nito sa kanyang balikat, hanggang sa collarbone. Nang
matumbok ang kanyang itim na bra ay kinagat nito ang edge at hinatak pababa gamit
ang mga ngipin.
Her swollen boobs sprung out and he devoured himself immediately. Napahigit ng
hininga si Yrah kasabay ng pagpikit niya. When he sucked her hardened tip, her body
arched and her arms wrapped on his neck. The sensation is just too strong and it's
making her wet between her thighs no matter how hard she presses her knees
together.
Nadama niya ang daliri nitong kinakalag ang butones ng kanyang pantalon, ngunit
imbes kabahan, tumambol ng pananabik ang kanyang puso. Para na siyang may sapi.
Kinakagat niya nang madiin ang ibaba niyang labi sa takot na makalikha siya ng
malakas na ungol, ngunit nang bahagyang kagatin ni Gresso ang tuktok ng kanyang
dibdib saka hinagod ng dila, muntik siyang humiyaw sa sakit at sarap.
She gasped for air when she felt him pulling down her jeans. Inltinigil nito
ang pagbibigay atensyon sa kanyang dibdib nang mahubad nito nang maayos ang kanyang
pantalon.
She opened her eyes and stared at him. When she saw how he scanned her body
down to the last fabric left to cover her, another wave of burning sensation
consumed her mind.
Napalunok siya at napakapit sa bed sheet nang laruin ng dulo ng daliri nito ang
edge ng kanyang lacey underwear. Ang mga mata nito, nagbabaga sa pagnanasa ngunit
hindi niya magawang matakot. She knew, her eyes mirror the same emotions right now.
Gumuhit ang kurba sa mga labi ni Gresso nang titigan siya, ngunit ganoon na
lang ang gulat niya nang sa kanyang pagkurap, pinunit nito ang underwear niya.
Good gracious that's one of her most expensive underwear!
Gusto niya itong sigawan, but before she could even protest, he already managed
to hold her legs and pushed it up until her sex is already in full glory before his
eyes. Para siyang hindi makahinga nang yumuko ito at dinampian ng halik ang kanyang
pumipintig na hiyas.
Her eyelids felt heavy and a different level of fire grew wilder inside her
belly.
"I told you I want my cake." His lips curved to form his devilish smile.
Mayamaya'y halos humiyaw si Yrah. He gave her slit a long lick and flickered her
throbbing clit before he anchored his arms on her thighs.
"Ah, best cake ever..." He said before devouring himself with her swollen flesh
and drove her insane.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 9

Kabanata 9
TENSION began to build up inside Yrah's belly when Gresso flicked her throbbing
sex. His fingers gently rubbed on her slit, sending her jolts of liquid fire all
over her body while he teases her entrance with his hardened tongue.
Gusto niyang humiyaw, umiyak, at magmakaawa, ngunit hindi niya mapagtanto ang
rason. Is she going to beg him to stop or help her ease the pleasure and pain
that's driving her nuts? Hindi niya alam. All she sees is different hues even when
her eyes are tightly closed.
She doesn't even know where to hold on anymore when she felt him lapping her
swollen flesh and then he'll sooth her sensitive spot with his tongue. He is such a
good kisser on the lips, but he is better in what he's doing between her thighs.
Halos mapunit na ang ibaba niyang labi sa tindi ng pagkakakagat niya, ngunit nang
madama niya ang pagpasok ng daliri nito sa kanya, bumuka ang kanyang bibig at
napahugot siya ng hininga.
Electric waves turned her blood to fiery fluid when he started licking her hard
and fast while thrusting his finger inside her, swirling it from time to time as if
he's stretching her walls and preparing her core for something bigger than his
fingers.
Hot essence kept coming out of her aching sex he'll lick before he'll thrust
his tongue inside her. Umarko ang kanyang likod at umalpas ang kanyang ungol ngunit
mabilis niyang tinakpan ang kanyang bibig. This is driving her crazy but her
courage to make them stop had already left her body.
God, she's never been this aroused and needy for a man. A lot of men tried to
hit on her before but she's never been this attracted to them. Guys in tuxedo, in
scrubsuits and even young professors. Bakit? Bakit sa isang dating kriminal pa
bumigay ang kanyang katawan?
What's so special about Gresso that she let her principles be invalid? What's
with his touch that she can't keep her clothes on anymore?
Bakit kay Gresso lamang niya nadama ang ganitong uri ng init at
pangangailangan?
Right now, she cannot figure out the answer to her long list of questions.
Masyado na siyang hinihibang nito. Malakas ang tibok ng kanyang puso at
pinagpapawisan na ang kanyang katawan ngunit patindi pa nang patindi ang nadarama
niyang init.
Kung nahibang siya sa unang nangyari, mas grabe ang epekto nito ngayon sa
kanyang sistema. Her whole body itch for his touch and kisses, but her core begs
for more of his attention.
"Gresso..." Paos niyang tawag nito bago impit na napaungol.
She felt his arms tensed. Naging mas agresibo ang pagpapala ng bibig nito sa
pagitan ng kanyang mga hita, ang isang kamay ay humagod sa kanyang balakang
paakyat.
The electrifying effect of his tickles gone worse when he clawed her breast to
give it a beasty squeeze. She felt more arouse and horny when he rolled her hard
nipple with his thumb and forefinger before he'll hold the other breast and do the
same.
He's trying to control how he touches her. Nadarama niya iyon ngunit
nagpapasalamat siya sa effort nitong kontrolin ang sarili. She can feel how hard
and rough he can actually be. Minsan ay nawawala ito sa sarili at napapahigpit ang
piga sa kanyang dibdib, ngunit kapag natauhang nasasaktan siya ay biglang kakalma.
 Her throat felt dry when he suckled her clit and began thrusting his fingers
inside her in a faster motion. She almost screamed with her nearing climax that she
had to cover her mouth with both her hands.
And then she felt him add another digit. Ngumiwi ang kanyang mukha sa sakit
ngunit nang hagurin ng dila nito ang pumipintig na hiyas, muli lamang namayani ang
nakadadarang na init sa kanyang sistema.
Her thighs wanted to give up. Her hips began to move on against his face, and
his fingers fucked her sex harder than ever until she finally see fireworks in her
head. Walang silbi ang mga palad niya upang mapigil ang kanyang mahabang ungol. Her
whole body convulsed she thought her heart will explode along with her core.

She writhed when he licked her hot juice to the last drop,
her sensitive sex wanted to get rid of his face but he won't allow her. Mabibingi
na siya sa lakas ng tibok ng puso niya. Ni hindi na nga niya napansin na kumikilos
na ito.
Even her eyes don't even want to open anymore. When he started kissing her
inner thighs ant to her bikini line, another wave of sultry sensation brought her
back to life. His kisses are really magical that she felt needy when he sucked her
breast.
Anong klaseng epekto ito? Dinaig niya ang nakadroga sa tindi ng init na
nadarama niya sa bawat halik at haplos ng magaspang nitong palad.
He left her boob and climbed up to her. Naimulat niya ang kanyang mga mata nang
madamang pinagsalikop nito ang kanilang mga palad. Namumungay rin ang mga mata nito
at tulad niya, malinaw na nakarehistro ang walang kapantay na pagnanasa.
She realized he's already naked on top of her. When he kissed her lips and let
her taste her own sweetness, she felt his legs parting her thighs to give himself
enough room.
Napasinghap siya nang madama ang matigas na bagay na dumaplis sa kanyang
pagkababae. Namilog ang kanyang mga mata at natigil ang paghalik niya rito pabalik.
Yrah took in some air but Gresso sucked her lower lip and bit it. He let out an
erotic moan when he rubbed himself against her swollen sex.
Parang nahilo si Yrah. Good heavens, she hasn't seen his crotch but with the
way he's letting her feel him, she knew he has an impressive shaft that's about to
make her cry.
"G—Gresso—"
"Shh..." Hinalikan siya nito sa panga paakyat sa kanyang tainga. "It's gonna be
painful but I'll make sure you'll enjoy it."
Hindi niya alam ang dapat madama. When he started rubbing the tip of his
hugeness against her slit she almost bite his shoulder. Napakalas siya sa
pagkakasalikop nila at yumakap dito. Is she even ready? His fingers were already
kind of painful and it took long before she got used to the feeling. Paano pa ito?
Napalunok siya at wala sa sariling napatanong.
"H—How big?"
Gresso chuckled in front of her ear before he licked the edge of it and sucked
the soft part. His hot breath tickled her and sent shivers down her spine but hid
answer left her in awe.
"I'm Swedish. I'm not sure if I'm nine or nine and a half."
Nagwala lalo ang kanyang dibdib. Her body tensed and she knew he felt it
because he tried to wash away her worries with his kisses. Naging mas mapusok ang
mga halik nito sa kanyang mga labi habang dinadahan-dahan siyang ihinahanda.
She almost gasped when he made his first push. Her eyes squeezed shut and tried
to kiss him back as rough as she could but the second thrust was deeper. Para
siyang pinupunit. Gumapang ang matinding kirot sa kanyang katawan at namuo ang luha
sa kanyang mga mata.
She sobbed but he tried to calm her with his kisses. Hinahagod nito ang kanyang
balakang na tila pinapawi ang sakit na nadarama niya bago muling binaon ang sarili.
Napayakap na siya nang tuluyan. It was too painful and the searing pain made
her sob.
She felt him sighed before he suckled her skin on her neck. He can feel how
uncomfortable he is. Maybe that's why he doesn't like pure ones like her. Sa
pasensyang mayroon si Gresso, bumibilib siyang inuuna pa rin nito ang pagpapakalma
sa kanya bago ang sariling pangangailangan.
"It's okay. You'll get used to it." He whispered with a hint of promises.
Nalunok niya ang namuong bara sa kanyang lalamunan. Gusto niyang magtiwala
dahil ano pa bang mababago kung magsisi siya bigla dahil pakiramdam niya ay hindi
niya kaya ang sakit? He already tore her innocence. She already surrendered herself
to him.
Pinilit niyang tatagan ang kanyang loob. Siya naman ang nag-initiate ng halik
at hindi naman siya binigo ni Gresso.
He kissed her passionately while patiently pumping slowly, stretching her walls
with so much control. Nadarama niya ang matindi nitong pag-iingat, but he is so
huge and long she doesn't think his efforts would be enough to save her from the
pain.
Tiniis niya ang sakit. When he started to move a little faster, pleasure began
to mix with the pain. It took so long before the liquid fire thrummed all over her
system but when it did, she was moaning erotically inside his mouth while her
fingernails are digging on his back.
Sultry ecstasy clouded her mind when his thrust became deeper, reaching the
spot that made her scream his name on top of her lungs. Salamat sa mga halik nito
at nakulong sa kanilang mga bibig ang ingay na kumawala sa kanyang mga labi.
She just can't help it. Whenever he is pulling himself out she'll gasp for air,
and when he's reaching her core, her walls clench around his hugeness.
They were groaning as they devour with each other's lips. Sweat built up on
their bodies but Yrah can't seem to care anymore. She realized how comforting the
warmth of his back felt against her palm. His arms hugged her and he held on to her
shoulders as if it's the only thing where he can grasp to keep his sanity.
Their bodies danced from soothing music to a little wilder tune as orgasm built
up inside them. She can feel herself reaching her peak, and when he began to kiss
her harder on her neck to her shoulder, she knew he's nearing his climax, too.
"Gresso..." She cried in a breathy way as heat burned both of them.
His respond was just a series of erotic groans while he's sucking her skin so
hard she felt she'll get bruised. Napapakagat na rin ito sa kanyang balat gaya
niya. Nang hawakan nito ang isa niyang hita at tiniklop pataas, muntik na siyang
umiyak sa sakit at sarap.
God, he is losing control already. Nagiging marahas na ang bawat hugot at baon.
Dumiin ang kagat sa kanyang balikat habang umaalpas ang kanilang mga ungol. Hindi
na siya makahinga nang maayos. Her heart beats so fast and loud with the fiery
adrenaline rush in her veins. Tila napalitan na ng apoy ang lahat ng dugo sa
katawan niya habang bumibilis ang galaw ni Gresso.
Her hips wanted to move to meet his thrust and when she did, he cursed so loud
on her shoulder. Biglang bumangon at niyakap ang mga hita niya, ang kanyang mga paa
ay nasa magkabila nitong baywang.
She tried to watch him grit his teeth. His held faced upward as he continued
thrusting inside her. Napahiyaw na si Yrah. Hindi na niya kaya ang matinding init
na nagpapahibang sa kanya. His movement were already harsh. His hands gripped her
thighs so hard she knew she'll have bruises on that part of her skin.
He groaned between gritted teeth when her walls tightened around his cock. Her
core exploded with one more deep thrust. Her body writhed in sheer pleasure but he
continued until he finally reached his.
Bumaba ito sa kanyang mukha at marahas siyang hinalikan habang pabagal nang
pabagal ang galaw ng katawan. His body tensed and his hot essence gushed down her
slit when he pulled himself out.
Ilang sandaling nanatiling nakasara ang mga mata ni Yrah. Malakas ang tibok ng
puso niya at pawisan ang kanyang katawan, ngunit nang madama niya ang marahang
dampi ng halik sa kanyang pisngi, naimulat niya ang mabigat niyang mga talukap at
nasalubong ang namumungay na mga mata ni Gresso.
 He rubbed his thumb against her jaw and flashed a slight smirk.
"Next time I won't be this gentle anymore, Sweetcake." He pulled himself up and
was about to help her go to the rest room to clean herself when they heard a series
of knocks on the door.
Namilog ang mga mata ni Yrah nang takpan ni Gresso ng kumot ang kanyang katawan
bago nito hinablot ang kanyang tuwalya upang itakip sa ibaba nitong katawan.
Nagwala ang dibdib niya sa kaba nang tunguin nito ang pinto at walang anu-anong
binuksan.
When she saw the man standing outside the room, she swears she almost felt her
soul left her body.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 10

Kabanata 10

"I AM VERY DISAPPOINTED."

Napayuko na lamang si Yrah nang madinig ang seryosong tinig ni Agent Tejano na
siyang facilitating agent ng team nila. Hindi niya alam kung paanong tago ng mukha
ang gagawin niya kanina nang katukin sila nito sa silid, ngunit mas lalo niyang
gustong magpalamon sa lupa nang malamang nasa opisina ng Warden lamang ang kuya
Trojan niya.
She pursed her lips together and clenched her fists. Naroon na ngayon sa
observation room si Gresso kasama ang kapatid nito, nagtatalo dahil sa nangyari sa
kanila habang siya ay heto at nasa isa ring observation room kasama si Agent
Tejano.
He is sitting on the other side of the table, looking at her in a disappointed
look. Hindi siya makakibo. She's sore and sated with what happened between her and
Gresso, pero sa mga oras na ito, gusto niya na lamang magsisi. Her brother-in-law
is so angry she thought he'll give his own brother a punch.
Marahas na pinakawalan ni Agent Tejano ang hangin sa dibdib nito. Naaaninag ni
Yrah ang paggalaw nito, inayos ang upo at binuksan ang laptop.
"Trojan is so mad at his brother. Do you know why?" Seryoso pa rin ang tinig na
tanong nito.
Lumunok si Yrah. Inangat niya ang tingin at sinalubong ang madilim na mga mata
ng kanilang facilitating agent. "Dahil sa nangyari sa amin?"
"Not just because he got into your pants. Kung hindi dahil wala na talagang
sinanto si Gresso. Pati ba naman kapatid ng asawa ni Trojan ginawa niyang biktima."
He shook his head. "Hindi na talaga magbabago."
Napakurap si Yrah. "B—Biktima? Hindi naman niya ako pwinersa." Nahihiya man ay
pag-amin niya ng katotohanan.
"That's the thing, Yrah. Iyan ang abilidad ni Gresso. Nabibiktima niya ang mga
babae without them noticing they're already falling for his traps. Do you have any
idea how dangerous he can really be?"
Humigpit ang pagkakakuyom ng mga kamao ni Yrah. Ano bang pinupunto nito? She
gave in on her own. Nadarang siya kahit hindi niya mahagilap sa sistema niya kung
bakit sa dinami-rami ng lalake ay kay Gresso lamang siya bumigay.
Muling napabuga ng hangin si Tejano. Ang mga kilay nito, halos magdugtong na sa
sobrang pagkunot.
"Look." Nilapat nito ang palad sa mesa at seryoso siyang tinitigan sa mga mata.
"Gresso has a strong sexual prowess, Yrah. Maswerte na lang ang ate mo dahil
nasalba siya ni Trojan kasi kung hindi, baka taon-taon niyong pinagtitirik ng
kandila ang kapatid mo."
Parang may sumipa sa puso ni Yrah. Ang ate niya? Anong ibig nitong sabihin? A
part of her memory throbbed to be noticed. Trojan was trying to save her sister
from someone.
Parang sumikip ang dibdib niya. She doesn't like the idea her mind is creating.
Napahawak siya sa kanyang collar bone at nilunok ang barang namuo sa kanyang
lalamunan.
"W—What about my sister?" Halos pumiyok ang tinig niya.
Gumalaw ang panga ni Tejano. "Bella...was supposed to be Gresso's victim
before, pero dahil walang karanasan, Trojan volunteered to take her innocence since
Gresso doesn't like virgins. Luckily, Trojan felt something for your sister.
Niligtas niya si Bella sa kamay ng sarili niyang kapatid." Lumamlam ang mga mata
nito. "Your sister had Bucky because of that, Yrah."
Pakiramdam ni Yrah ang huminto ang tibok ng kanya puso. Bumagal ang ikot ng
mundo at halos ang paghinga niya ay tumigil. Tama ba ang nadinig niya? Ang taong
tinutukoy ng ate niya na isang demonyo...ay ang tao mismong pinagbigyan niya ng
puri niya?
She felt suffocated all of a sudden. Gusto niyang tumayo ngunit nanghihina ang
kalamnan niya dahil sa narinig. Ni hindi siya nakasagot. Nawalan ng kulay ang
kanyang mukha at halos nahirapan siyang huminga.

"Hindi ko sasabihin ang mga bagay na 'to dahil lang gusto

kong siraan si Gresso. Trust me, Yrah. Kahit malaki ang kasalanan ng taong iyon sa
akin, my friendship with Trojan and Bella is what pushes me to do this. Tignan mo
ito." Hinarap nito ang laptop sa kanya.
She found herself staring at the screen. Doon ay ang mga larawan ni Gresso na
tila nasa files ng MI6 system. He is wearing his orange prison uniform while
holding a board with his name on it.
"Do you know how MI6 and Wildflower call Gresso Lindstrom, Yrah? The Abuser."
Lumunok si Yrah. Nakatutok ang mga mata niya sa malamig na mga mata ng lalakeng
nasa screen. Walang emosyon ang mukha at tila hindi marunong makunsensya.
Parang may lumamutak sa puso niya nang makita ang napakahabang listahan ng mga
kasong ipinataw kay Gresso.
Human trafficking, paggamit ng illegal firearms, murder, at napakarami pang
hindi niya na masikmurang basahin, ngunit ang hindi niya matanggap, ang pinakahuli.
Violence against women.
Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Natulala siya sa screen at halos
hindi na nakagalaw dahil sa biglang pamamanhid ng kanyang dibdib.
"He chose women sa bawat batch ng mga babaeng ibinibenta nila. He'll abuse them
until he's finally sated at alam iyon ng kuya Trojan mo. Wala siyang awa sa mga
babae. Minsan ay may latay na ang mga ito kapag lumabas ng kwarto niya. Some can't
even walk anymore. Mostly traumatized and others even died. Naiintindihan mo ba ang
punto ko?"
Naiintindihan niya, ngunit halos ayaw iproseso ng kanyang isip. Hindi niya na
nga alam kung anong klaseng reaksyon ba ang gagawin niya. Tila sa unang
pagkakataon, natakot siya kay Gresso.
She's always been curious about him, but looks like that curiosity will be the
death of her someday if she wouldn't stop.
"Yrah, we are just trying to protect you. Hindi si Gresso ang tipo ng lalakeng
kaya mong tagalan. How do you think he managed to have you that fast? Iyon ang
kakayanan niya. Once he show his power over women, wala nang kawala."
Uminit ang sulok ng kanyang mga mata. Bakit kasi ang tanga niya? Is that why it
was so easy for him to get to her pants? Kasi talent niya iyon at hindi siya ang
unang pinakitaan nito nang ganoon?
Muntik siyang matawa nang mapakla. Ayaw na niya ng nagiging takbo ng usapan.
Sumasakit na ang dibdib niya at gusto niya nang iuntog ang sarili niya sa semento
nang matauhan siya. She studied for years, only to be tricked by the so-called
"Abuser". Putangina.
Hindi naman pala attracted sa kanya. Sadyang nakitaan lang siya ng kahinaan
kaya ganoon. Who knows? He almost had her sister before. Paano kung nakursunadahan
lang siya dahil hawig niya ang ate Bella niya? It's just that, she's the fragile
one. Mas inosente at walang alam kahit sabihing isang propesyunal.
It hurts to think that no amount of knowledge was able to save her from his
lust. Bumigay siya nang ganoon lamang kadali at ngayon, napupuno ng galit ang puso
niya dahil pakiramdam niya totoo ang sinabi ni Tejano.
Isa lang din siya sa mahabang listahan ng mga biniktima ni Gresso. She's never
special in his eyes...
"E—Excuse me but I think I need some air." Paalam niya.
Nanginginig man ang mga tuhod, pinilit niyang itayo ang sarili at nagmartsa
palabas, ngunit sa hallway ay nakita niyang naroon na si Gresso, naninigarilyo at
nakahawak pa ang kamay sa likod ng ulo.
When the door shut, nabaling sa kanya ang tingin nito. Umayos ito ng tindig at
pinatay ang yosi bago siya akmang lalapitan.
She gulped when her heart began to pound hard inside her chest. There goes the
betrayal again, ngunit bago pa siya tuluyang matraydor ng kanyang sarili ay
pinaalala na ng kanyang isip ang mga bagay na nalaman kay Tejano.
"Hey, Doc. Are you alright?" Seryosong tanong ni Gresso habang palapit sa
kanya.
Inangat niya ang tingin dito nang wala nang isang metro ang kanilang layo.
Hindi niya alam kung dahil ba sa lamig ng kanyang ekspresyon o sa nakaigting niyang
panga kaya biglang natigilan si Gresso. Sandaling gumuhit ang pag-aalala at
pangamba sa mga mata nito, ngunit mayamaya'y napahugot ito ng hininga saka marahas
na pinakawalan.
"Speak your mind, Yrah."
Yrah. Whenever he calls her name, she knew he isn't in the mood to play nice.
Nilunok niya ang sarili niyang laway at kahit nangangatog ang mga tuhod, ginamit
niya ang natitira niyang tapang upang ibuka ang kanyang mga labi.
"Did you try to make my sister a victim before just like the rest of the women
you abused?"
Kumirot ang puso niya sa sarili niyang mga salita. Parang may dumagat sa
kanyang dibdib at nang makita niya ang paglamig ng mga mata ni Gresso, halos
tumigil ang paghinga niya.
He was silent for a few moments. His jaw moved dangerously as he jerked his
head up.
"I did. If Trojan didn't take her, she's probably had my child." Bumaba ang
tingin nito sa kanya, madilim at nakakatakot. "That's what you want to hear, right?
You want me to confirm that I ain't Batman."
Uminit ang mga mata ni Yrah. Nagngitngit ang kanyang mga ngipin at ang
kagustuhan niya itong sampalin, nananaig sa kanyang sistema.
Bakit parang gusto pa nitong gatungan ang galit niya? Bakit hindi nito linisin
ang sariling pangalan? She wanted to hear his side! Kung bakit naging ganoon ito at
ano ang nagtulak dito para mang-abuso.
He took his steps, towards her but she got impulsive. Napaatras siya at tila
nakadama ng takot, ngunit nang makita iyon ni Gresso sa mga mata niya, tila
kumislap ang lungkot sa mga mata nito.
He stopped and looked away with his jaw clenching hard. Nakikita niya ang
pagbakat ng ugat nito sa leeg, halatang nagagalit, ngunit ang mga
mata...nasasaktan.
He was silent for a few moments. Mayamaya'y mapakla itong tumawa habang
umiiling. Pinasadahan nito ng palad ang mukha saka tumingala.
His adam's apple moved before he breathed out heavily as if it's the only way
to ease what is building up inside his chest.
"Now you're scared of me. I knew it. I knew you'll end up being like everyone
else." His jaw moved and pierced her with furious eyes. "You're right. I abused
women. Hit them until they can no longer get on their feet. I fuck the life out of
her and then I get rid of them."
Sumikip ang dibdib ni Yrah. Inaamin nito ang mga kasalanan sa kanya, ngunit ang
mga mata nito, lumamig habang sinasabi ang mga bagay na iyon sa kanya.
 Hindi siya nakakibo. Nang talikuran siya nito saka ito huminga nang malalim,
muntik nang tumulo ang luha niya sa hindi malamang dahilan.
"I am The Abuser you must have feared from the very beginning, Yrah. I will
never be a hero who will save the day and will soon change for someone. This is who
I am so do yourself a favor." He slid his hands on his pockets.
"Keep fearing me..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 11

Kabanata 11

NAKATULALA si Yrah sa files na nasa kanilang harap. Pinag-uusapan nila ang mga
na-track na presong mayroong chips, ngunit ang isip niya, lumilipad pa rin pabalik
sa huli nilang pag-uusap ni Gresso.
It's already been a week and a part of her still can't get over it. Gaya nang
unang beses itong nagtampo sa sinabi niya, hindi ito nagpakita sa clinic. Kapag
tinatanaw niya ang court tuwing umaga, wala ito roon. Ang sabi ng mga gwardya,
hindi raw lumalabas ng selda kaya maraming nagtataka.
He won the previous fights but he asked for a bunch of liquors and cigarettes
instead of his usual request. Kalayaang maglibot sa kulungan upang puntahan siya sa
clinic kahit walang dinadaing na sakit.
She sighed heavily. Nang hawakan ni Dra. Jaz ang kanyang balikat, doon lamang
siya nagbalik sa sarili.
When she looked at Dr. Jaz, naroon na ang pagtataka sa mga mata nito. Bahagyang
magkasalubong ang mga kilay at halatang gustong basahin ang isip niya.
"You're spacing out again. Are you sure you're already okay? Are you still
taking your meds?" Bakas ang pag-aalalang tanong nito.
She gulped the lump that's forming in her throat before she nodded. "I'm okay
now, and yeah I'm still taking my meds."
Ang tinutukoy ay ang antibiotics at paracetamol. Nilagnat kasi siya ng halos
tatlong araw dahil sa nangyari sa kanila ni Gresso. She wasn't able to get up for
those days. She's chilling but her mind kept thinking more about his face when he
saw how scared she was when he tried to get closer.
Nasaktan niya ito roon. Tila ang makita siyang matakot ang pinakaayaw nito at
ngayon, halos hindi na siya kitain.
Dr. Zinc even went to his cell two days ago. Matindi raw kasi ang pagkaputok ng
kilay ni Gresso dahil sa huling laban pero tumangging pumunta ng clinic kaya
pinuntahan na lamang ng kasamahan niya. He doesn't even want her to treat him.
Parang ayaw na talaga siyang makita.
Hindi niya alam kung bakit bumibigat ang dibdib niya tuwing naiisip ito. Kung
epekto ito ng attachment na nadarama kapag nakipagtalik, hindi niya makumpirma.
Siguro nga ay ganoon, ngunit may bahagi ng kanyang pusong kumikirot at nagsasabing
matindi pa roon ang dahilan.
Their meeting ended, ngunit ni isa sa napag-usapan ay walang nagretain sa
kanyang utak. Hindi nga siguro siya para sa mundo ng kuya Trojan niya. Her emotions
are her number one enemy, but she didn't realize that until she met Gresso.
Hindi siya ganito noon. Kaya niyang isantabi ang emosyon niya at unahin
palaging paganahin ang utak kaya nga kahit may gusto rin siyang lalake, hindi siya
nakikipagrelasyon. Iniisip niya palagi ang pag-aaral niya at kung papaano siya
makakatulong sa ate niya para sa mga gastusin. Isa pa, ang tatang niya, priority
niya rin ito. Gusto niyang mapatigil sa pagta-trycicle.
What happened to that Yrah? The one who never got head over heels to someone?
Hindi niya akalaing si Gresso lamang ang makakapagtibag ng pundasyon niya. Now she
feels lost. She's a doctor yet she cannot even cure herself.
 Naiwan siya sa clinic nang may itakbong preso sina Dr. Zinc at Ysiah sa ospital
habang si Dra. Jaz naman ay nagpapahinga dahil ito ang tumoka sa clinic kanina.
Masyadong tahimik. Maging ang ugong ng AC at tunog ng kamay ng orasan, dinig na
niya sa sobrang katahimikan.
She rested her back on her swivel chair and looked up at the white ceiling. She
really needs to assess her thoughts. May misyon sila at iyon dapat ang inatupag
niya umpisa pa lamang pero heto siya, nawawala sa sarili at wala nang ibang inisip
kung hindi ang huling usap nila ng taong dapat una pa lamang, iniwasan na niya.

"Tanga ka kasi, Yrah." Bulong niya sa sarili bago

pinakawalan ang hangin sa kanyang dibdib.

Bumukas ang pinto at pumasok ang gwardya kasama ang dalawang preso. Ang isa ay
may prosthetics leg habang ang isa, payat na lalakeng alam niyang bata pa.
The lean inmate smiled politely at her. "Good afternoon, Mademoiselle. My
friend here needz help."
Tumango siya at tinuro sa mga gwardya ang bed. Dinala naman ng mga ito ang
preso habang ang isa, nakabantay na tila walang balak iwan ang kasamahan.
"What happened to him?"
"He zaid his leg hurt but itz funny because the leg that hurt iz thiz leg."
Matigas ang ingles na ani ng presong kasama ng pasyente.
Tumango si Yrah at tinignan ang presong mariing nakasara ang mga mata na tila
iniinda ang kirot.
Phantom pain. She told herself. A condition people who experienced amputation
experience. Nanggagaling ang sakit sa naputol na bahagi ng katawan ng pasyente. Two
years ago na rin nang huli siyang naka-encounter ng ganoong pasyente.
"Can you help my friend, Mademoiselle?"
She sighed and looked at the concerned young inmate. Sa mga mata nito ay bakas
ang awa sa kaibigan.
Matipid siyang ngumiti at tinango ang kanyang ulo. "What he's experiencing is
caused by his brain and spinal cord. The nerves are rewiring and since there's a
certain part of the body that's already missing, the nerves send pain signals to
the brain. Don't worry he will be okay. What's your name?"
Umaliwalas ang mukha ng preso. "Frodo."
"Frodo, do you know how he lost his leg?"
Mabilis itong tumango. "On a big fight. Hiz leg waz crashed by the enemy."
Enemy. Natutuwa siya sa terminolohiyang ginamit nito kaya bahagya siyang
ngumiti, ngunit mayamaya'y muli itong nagsalita, dahilan para mapawi ang kurba sa
kanyang mga labi.
"Thank you to Bozz Grezzo, he haz new leg."
She blinked. Tama ba ang dinig niya?
"G—Gresso? What do you mean?" Tanong niya habang dahan-dahang minamasahe ang
hita ng pasyente.
"Yez, Mademoiselle. Eh, bozz Grezzo won big nights zo the Warden will buy my
friend hiz leg."
Natigilan siya. Parang gustong tumalon ng puso niya palabas ng kanyang dibdib.
Nang tignan niya si Frodo, matipid na itong nakangiti habang nakatingin sa
kaibigan.
"Bozz Grezzo alwayz zave everybody. He give my friend a leg, he zave me when I
waz bullied becauze I am not fat and big. There waz the guy who alwayz hit me. One
day he tried to throw water all over my faze but I move and it hit Bozz Grezzo's
clothez. He waz zo mad he dragged him and hold hiz neck and throw the bad guy on
the ztairz." Tila amazed nitong kwento na may action pa. Malawak ang ngiti, ngunit
nang muli siyang tignan, unti-unting lumiit ang kurba nito sa mga labi. "He iz good
man. He waz locked in a dark cell and not given food for three dayz becauze of me,
Mademoiselle."
Parang may bumara sa lalamunan ni Yrah. Now she's getting confused. Gresso's
records said it clearly. He is a mad man. Nang-abuso, pumatay, gumawa ng mga
ilegal...pero bakit niya ginawa ang mga sinabi ni Frodo?
Naalala niya ang isang kwento ni Ysiah tungkol sa lalakeng tinapon daw ni
Gresso sa hagdan. Mukhang iyon ang tinutukoy ni Frodo. Now her chest feels more
heavy. May dahilan si Gresso kaya niya iyon nagawa at iyon ay si Frodo. He cannot
take seeing the poor inmate in trouble so he showed his wrath even if it means
he'll face the consequences himself.
Para na namang nilamutak ang puso niya. Ano ba talaga, Gresso? Anong klaseng
tao ka ba talaga?
Napabuntong hininga si Yrah. Naguguluhan na talaga siya sa pagkatao ni Gresso.
May kakaiba rito at naiinis siya dahil tila kahit kailan, hindi nito balak linisin
ang pangalan. Tila kung anumang isipin ng mga tao, wala na itong pakialam.
She cleared her throat and continued giving the residual body part a massage to
help the nerves. Ayaw na sana niyang magtanong pero hindi yata talaga siya
patatahimikin ng kanyang puso. She wanted to know how he's doing, lalo na at
napuruhan daw ito noong huling laban sabi ni Dr. Zinc.
"So uhm," she gulped. "h—how is he now?"
"Hiz knee iz big now. He cannot walk properly." Malungkot na tugon ni Frodo.
Swollen. Bulong ni Yrah sa kanyang isip. Mukhang nadali ang tuhod nito. Sana
naman ay ipinahihinga nito ang sarili at iniinom ang gamot, kaya lang naalala niya
nga palang alak ang hiningi nito kapalit ng pagkapanalo.
"Convince him to drink his medicine, Frodo. Tell him to stop taking in alcohol
so the medicine will take effect. Can you do that?" Nilingon niya ito.
Bumagsak ang mga balikat ni Frodo. Ang berde nitong mga mata, biglang lumamlam.
Kinabahan tuloy si Yrah.
"What's wrong, Frodo?"
Marahas na bumuntong hininga ang preso. "Mademoiselle, he will not lizten. He
iz zad. Very very zad."
Nilunok ni Yrah ang barang namuo sa kanyang lalamunan. Malungkot ba ito dahil
sa nangyari? Dahil ba iyon sa pagtatalo nila o dahil nakita nitong kagaya rin siya
ng ibang babaeng halimaw ang tingin dito?
Mas bumigat lamang ang nakadagan sa kanyang dibdib. Iniwas niya ang tingin kay
Frodo at sandaling humugot ng sapat na hangin upang punuin ang sumisikip niyang
dibdib.
"Just try to convince him."
Humawak ito sa kanyang braso na tila kinukuha ang kanyang atensyon. Nang
titigan niya ito, doble na ang lungkot na nakapinta sa mapungay na mga mata.
"Bozz Grezzo will join big night today, Mademoiselle, dezpite hiz condition,
and the enemy iz a big man who iz very mad at him..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 12

Kabanata 12

HUMIGPIT ang hawak ni Gresso sa bendang hawak niya. Mariing nakaigting ang
kanyang panga habang madilim ang ekspresyong nakapinta sa mukhang may bakas pa ng
pinakahuli niyang laban.
Dama niya ang nag-aalalang titig ni Frodo. Mukhang nawalan na rin ito ng pag-
asang makumbinsi siyang huwag lumaban dahil alam ng kanyang bata na hindi rin siya
magpapapigil.
His body is still sore and his knee hurts as fuck but he need to go out there
tonight. It isn't about the pot money he can give to Frodo for his mother's chemo.
Una, ayaw niyang lumaban ito dahil sa payat at liit ng katawan, baka sampung
segundo pa lamang, wala na itong buhay. Kahit naman ubod ng kulit ang bata niyang
si Frodo, ayaw niyang umuwi ito sa may sakit na ina na isa nang malamig na bangkay.
 Frodo hacked a lot of systems just so he can have enough money for his mother.
Para kay Gresso, mabuting bata ito. Frodo needs to live because the young man's
mother has nobody else to hold on to. Nakikita niya ang sitwasyon nila noon ni
Trojan kaya isa sa dahilan bakit siya lalaban ay ang makulit na si Frodo.
Pangalawa at pinaka mas malaking dahilan ay ang nadinig niya mula sa
makakalaban. Naisip na naman niya iyon kaya sumiklab na naman ang galit niya.
Talagang hindi pa sapat na halos patayin na niya ito? Hindi yata magtatanda
hangga't hindi niya nalulumpo.
"Bozz Grezzo." Nag-aalangang tawag ni Frodo sa kanya.
He sighed silently and wrapped the bondage tighter on his hands. "Don't try to
convince me. It's irritating."
Naaninag niya ang pagkamot nito ng ulo. Mayamaya'y may dinukot sa bulsa saka
lumapit sa kanya.
"Thiz will help." Ani Frodo saka nilahad sa kanya ang dala.
Nabaling sa kamay ni Frodo ang kanyang tingin. Isang bote ng pain reliever at
syringe. Tiningala niya ito ngunit nagsisi siya nang makitang malamlam ang mga mata
ng kanyang bata.
"I stole in the clinic, bozz. I worked at a pharmazy in Pari'. I know how to
read medizine." Kinuha nito ang kanyang kamay at nilagay ang bote at syringe bago
muling umatras.
Malungkot nitong binulsa ang mga palad. "Mademoiselle iz worried, Bozz Grezzo.
When will you zee her?"
Napabuntong hininga siya nang madamang parang may sumipa sa kanyang dibdib.
Kinagat niya ang plastic ng syringe at binuksan iyon. Tinusok niya sa bote ng pain
reliever saka bahagyang pinitik ang syringe.
"I have no time to talk about her, Frodo. The fight is about to begin." Sandali
niya itong tinitigan. "I don't want you to watch tonight. Stay in your cell."
Mabilis itong umiling at inangat ang kamay. Nakakuyom ang kamao ngunit nakaduro
sa itaas ang hintuturo. "No no, Bozz Grezzo I will watch. You cannot do anything
about—"
"I can break your bones so I won't see you in the crowd tonight."
Namilog ang mga mata nito, halatang natakot. Mayamaya'y lumunok ito at iniwas
ang tingin. "I what to watch, Bozz Grezzo. Pleaze don't ztop me."
Umismid siya. "Why? You wanna see me kill someone again? Haven't you seen
enough?"
"Iz not that." Malamlam ang mga mata itong tumitig sa kanyang namamagang tuhod.
"I want to underztand why you will fight even when you cannot walk."
Nayuko ni Gresso ang kanyang ulo. Bakit? Kasi may kailangan siyang protektahan.
If he will not risk his life tonight, he won't be able to protect her.
"Why didn't you tell Mademoiselle about the truth? About your caze? I heard her
zpeak with her doctor friend, Bozz Grezzo. You zaid you're bad man. You are not a
bad man."

May maniniwala ba kung sakali? Gusto niyang matawa nang

mapakla. Wala namang saysay kahit sabihin niya ang side niya. Baka masaktan lang
siya kung umamin siya at hindi tanggapin ang paliwanag niya.
He breathed out and looked at Frodo. "When you were caught, did they honor your
reason for hacking the systems for money?"
Nahihiya itong umiling.
"Exactly, Frodo. People like us, once society already made their judgements,
our reasons will no longer matter." He faked a smirk. "There are people who will no
longer want to explain themselves, because they know the world wouldn't listen nor
believe them anymore. Sadly I am one of them, Frodo."
Umayos siya ng upo at walang emosyong pinakita nang isaksak niya ang pain
reliever sa kanyang hita. Kinuha naman ni Frodo ang syringe at basyo ng gamot bago
siya makahulugang tinitigan. Napaangat tuloy siya ng tingin dito.
Frodo flashed a broken smile. "I will watch and I will witnezz how you will
fight, Bozz Grezzo." Nakadama siya ng init sa dibdib nang tapikin nito ang kanyang
balikat. "If only the Mademoiselle knowz you will go out there for her..."
Nalunok ni Gresso ang sarili niyang laway. Sandali siyang natulala nang lumabas
ng nakabukas niyang selda si Frodo upang i-dispose ang syringe at basyo. Mali si
Frodo. Hindi na kailangan pang malaman ni Yrah na kaya rin niya gustong lumaban
kahit hindi kaya ng katawan niya ay dahil oras na manalo ang kanyang kalaban,
hihingi ito ng kalayaang maglibot.
Malinaw ang sinabi nito. Si Yrah ang pupuntahan at pupuntiryahin kaya sumiklab
ang galit niya na hanggang ngayon, hindi pa rin napapawi kung hindi lalo lamang
tumindi.
Umismid siya at pinuno ng hangin ang kanyang dibdib bago niya pinilit na itayo
ang sarili niya. The pain reliever is taking effect but he still can't walk
straight, pero hindi niya hahayaang maging dahilan iyon para umatras siya.
His jaw moved dangerously as he imagined the face of his opponent. Magkamatayan
muna bago nito mahawakan ulit si Yrah.

HINDI NA mapakali si Yrah habang tinitignan ang pasyenteng kinailangang itakbo

sa ospital. Kung may choice lang talaga siya kanina, hindi sana siya ang doktor na
sasama rito kaya lang ay masama ang pakiramdam ni Dra. Jaz dahil sa nakain kagabi.
Panay ang sulyap niya sa kanyang wrist watch. Malapit nang mag-alas otso ng
gabi. Sabi ni Frodo sa kanya ay alas otso ang simula ng laban ni Gresso.
Pinakiusapan siya nito kanina na kumbinsihin si Gresso na umatras sa laban dahil
hindi raw ito makikinig kay Frodo, pero bago pa niya napuntahan ang selda ni
Gresso, kinailangan na siya ng isa sa mga inmates.
Lumapit sa kanya ang kasamahang gwardya at inabutan siya ng canned coffee
ngunit agad siyang tumanggi. "Baka lalo akong manerbyos." Sinulyapan niya ang
kanyang wrist watch. "Matagal pa ba sila Dr. Zinc?"
"Sabi baka thirty minutes nandito na. Kumuha lang sila ng sample vaccine sa
kabilang medical center. Bakit, Dra?"
Hindi kasi niya pwedeng basta iwan ang pasyente nila kahit pa naiforward na sa
ospital ang case nito. Alalay na lamang siya at representative ng kulungan pero
hindi pa rin siya allowed na umalis hangga't walang papalit.
Lalong nalukot ang kanyang noo. "Kailangan ko kasing pumunta sa underground
cell. Baka mamaya hindi na ako umabot. Kapag hindi ko napigilan ang fighter na
kasali ngayong gabi baka..." Sumikip ang dibdib niya. "Baka siya naman ang sunod na
itakbo natin sa ospital."
Bumuntong hininga ang gwardya. "Si inmate number 3027 ba? Gresso Lindstrom?"
Nakagat niya ang ibaba niyang labi saka mahinang tumango. "Oo."
Seryoso nitong tiniklop ang braso sa tapat ng dibdib. "Hindi rin magpapapigil
ang isang 'yon, Dra."
"But he is injured."

"Injured din siya last fight. Ganoon siya kakulit."

Parang tumigil ang tibok ng puso ni Yrah. What? Last fight pa ang injury nito?
Shit! Gusto na yata talagang magpakamatay ng isang iyon!
Lalo lang tuloy siyang ginapangan ng takot. Tumambol nang malakas ang kanyang
puso at hindi na niya napigilan pang tawagan si Dr. Ysiah. Mabuti na lang at
pabalik na pala ang mga ito sa ospital kaya nang sabihin niyang kailangan na niyang
makabalik sa kulungan, sinabihan itong mauna na at huwag na silang hintayin tutal
ten minutes away na lamang ang mga ito. Tatawag daw ito sa attending physician.
Pagkababa ng tawag, tumakbo agad si Yrah pabalik sa ginamit na sasakyan.
Naghihintay sa kanya sa ambulansya ang driver kaya nang sabihin niyang mauuna na
siyang bumalik, matulin naman nitong pinatakbo ang ambulansya.
Her heart is pounding hard already, pero nang isang kilometro na lamang ang
layo nila, nasiraan pa ang ambulansya at tumirik. Gusto niyang magmura.
Nafufrustrate na siya dahil twenty minutes after eight na. The fight could have
started already!
Nagsabi siya sa driver na lalakarin na niya ang daan. Hindi na niya hinintay
ang sagot nito at dali-dali siyang tumakbo nang makalabas ng ambulansya.
All her life, she never thought she'd be in such situation. Tumatakbo siya
kahit halos maubusan na siya ng hininga. Namumuo ang luha niya sa sobrang takot na
baka wala na siyang Gresso na dadatnan kung sakali.
That thought just brought more tears in her eyes. Gustong bumigay ng kanyang
mga tubod ngunit tinatagan niya ang loob niya. Hindi. He won't let himself die that
easily. Matigas ang ulo no'n at masamang damo kaya hindi siya dapat masyadong mag-
isip. Aabot siya.

Halos tagatak na ang pawis niya at malalim na ang kanyang bawat paghinga nang
makababa siya ng underground block. Nadidinig niya ang mga hiyawan at ilang daing
kaya kahit gusto nang bumigay ng mga tuhod niya, pinilit niyang ihakbang ang
kanyang mga paa.
She needs to see him. She needs to tell him to stop.
Bumungad sa kanya sa underground block ang madilim na paligid. Puno ng mga
presong nakikinuod at mga gwardya ang palibot ng bahaging may nakatutok na ilaw.
That part is a little elevated, and from where she's standing, she saw how Gresso
got straggled by a familiar man.
Ang lalakeng hinambalos nito ng baseball bat...
Gresso groaned. Pilit nitong sinisiko sa tagiliran ang kalabang nasa likod nito
at ang braso ay sumasakal sa leeg ni Gresso. When she noticed how he grit his teeth
as if he's already losing his strength, pakiramdam ni Yrah ay tinarak ang puso niya
ng napakaraming punyal.
Natutop niya ang kanyang bibig at nagsimulang pumatak ang kanyang mga luha.
Muntik na siyang bumigay dahil sa nakikita, ngunit nang madama niyang may humawak
sa kanyang braso, natigilan siya.
"Mademoiselle, this way! Quick!" Ani Frodo. Hinatak siya nito sa dagat ng mga
tao upang dalhin sa pinakaharap bago nito kinalampag ang stage at sumigaw.
"Bozz, Grezzo! Mademoiselle iz here! Mademoiselle iz here!"
Napamulat ang mga mata ni Gresso. Nang ituro siya ni Frodo, tila nagulat ito at
nawala sa focus kaya lalong nasakal ng kalaban. His body is stained with his own
blood, his knee looks swollen, his bondage already turned red because of his own
blood. Basag na rin ang ibabang labi nito at ang isang mata ay halos hindi
masyadong maimulat dahil sa dugong pumapatak mula sa bumukang sugat sa kilay.
Rumagasa ang luha ni Yrah. Gusto niyang umakyat doon at pagsusuntukin ang
kalaban ngunit mabilis siyang pinigilan ng mga gwardya.
Galit siyang sumigaw sa mga ito at sinubukang manlaban. May isa siyang nasiko,
ang isa ay tinadyakan niya, ngunit nang mahawakan siya nang mahigpit, wala na
siyang nagawa kung hindi luhaang titigan si Gresso.
She sobbed and shook her head, as if telling him he shouldn't have risked his
life. Gusto niya itong kumawala sa kalaban. Gusto niya itong makaligtas.
"Gresso!" She screamed her heart out. Humikbi siya pagtapos at nanginig ang
ibabang labi. "Please..."
Gresso's eyes soften. Even when he's struggling for air he managed he stare at
her as if she's the most beautiful girl he'd ever seen. Affection and admiration
twinkled on his eyes, it's so evident that it broke her heart even more.
Hindi mo dapat ginagawa ito...
Her eyes sting even more. Nanlaban siyang muli pero lalo lang humigpit ang
hawak ng tatlong gwardya. Pati si Frodo na nais siyang tulungan, hinawakan na rin
ng gwardya.
Galit na galit na si Yrah dahil hindi na niya alam kung anong gagawin para
masaklolohan si Gresso. Seeing him struggle this way pains her heart so bad.
Mayamaya'y may binulong ang kalaban kay Gresso. Nakangisi ito habang nakatitig
sa kanya at tila inaasar si Gresso, ngunit nang makita ni Yrah ang pagsiklab ng
galit sa mga mata ni Gresso. Tila nabuhay ang lakas nito. Hinawakan nito ang
kalaban sa braso saka ito buong pwersang binagsak ang sarili.
He slammed himself against his opponent. Nang lumuwag ang hawak sa kanya sa
leeg, agad niyang hinawakan ang braso nito at pinaikot. Humiyaw ang mga tao kasunod
ng pagpalahaw ng lalake.
Hindi nakuntento si Gresso. He twisted the man's arm so hard until his bone got
dislocated. Umaray ang ilang manonood habang ang iba ay nagbunyi.
"Enjoy hell, motherfucker!" Galit na galit na ani ni Gresso bago niya binali
ang leeg ng kalaban.
The crowd gone wild as the guy lay lifeless on the floor. Nang tuluyan niyang
napakawalan ng mga gwardya, mabilis siyang hinatak ni Frodo patungo kay Gresso na
napahiga na rin sa ring sa sobrang pagod.
He's panting so hard, his body trembles in pain, and his jaw is clenching so
hard when they managed to get to him. Lumuhod siya kaagad at hinawakan ang pisngi
nito.
Natigilan si Gresso, ang mga mata ay napatitig sa kanyang luhaang mukha.
Humikbi siya at pinunasan ang kanyang luha gamit ang likod ng kanyang palad.
"I told you to value your life. To protect it!" Hindi niya na napigilan pang
singhal dito.
Gresso tried to smirk before he breathed in deeply.

"I just did." He held her hand and gently squeezed it. "You're safe from him
now..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 13

Kabanata 13
MALUTONG na napamura si Ysiah nang mapagtantong ang dalawa sa napatay ni Gresso
sa laban ay parehong may chip sa likod. The physician from the hospital was able to
retrieved the chips and now they are surrendering it to their facilitating agent.
Ang ilang preso ring nakitaan, patagong kinuhanan ng complete body examination.
"We cannot just take it off from the inmates' body. Look at this." Tinuro ni
Yrah ang full boy exam result ng MRI at x-ray. "The chips taken from subject A and
subject B are both retrieved from the lumbar part. If you will take a closer look,
there's artificial nerves from the chip that connected to the body, which can send
fake signals to the brain. Thus, taking it out may cause the bomb to be triggered."
Tejano folded his arms in front of his chest. Seryoso ang mukha nito at ang mga
mata ay napakadilim.
"If the MI6 will be able to create a chip that can alter the signals, maybe we
can confuse those who are monitoring the bombs since they interpret the signals
sent to the brain."
Tumango si Ysiah. "You're right. I really have a feeling that the brain can
actually defuse the bomb. We just have to figure out how."
"Uhm, guys? Can I speak my mind for a sec?" Agaw ni Dr. Zinc sa kanilang
atensyon.
Nang mapunta rito ang kanilang mga tingin, tiniklop nito ang bag ng chips at
inayos ang pagkakasuot ng salamin.
"Have you noticed? We're already able to track twelve inmates, right? Ten are
still alive and can self-destruct anytime while two of them are already dead.
Nevertheless, those inmates, dead and alive, are listed to be moved to another
prisons. Bigger. In the US and England."
Nagkatinginan si Tejano at Ysiah. Mayamaya'y mabilis na ini-access ni Tejano
ang list ng Warden saka ipinakita ang listahan sa kanilang grupo.
They scanned each name carefully. All of the names belong to those in the
underground block. Napakurap si Yrah nang mapansin ang isa sa mga pangalan.
"C—Can you click that inmate's prison number? I just have to confirm
something." Pakiusap niya kay Tejano.
Tumango naman ito at sinunod ang sinabi niya. Nagload ang file ng preso ngunit
nang magpop na sa screen ang pangalan at picture nito, tumambol sa kaba ang puso ni
Yrah.

"MADEMOISELLE!" Nakangiting tumakbo sa kanya si Frodo nang makita siyang

patungo sa clinic. May bitbit itong bote ng tubig at mukhang kagagaling lang sa
cafeteria. "Bozz Grezzo iz awakened."
Yrah tried to flash a fake smile at Frodo before she tapped his shoulder. "Did
you stay by his side all day, Frodo?"
Mabilis itong tumango. "The Warden let me becoz I fix hiz computer."
"That's really kind of you." She breathed in, trying to gather enough strength.
"Listen, Frodo. I need you to come see Dr. Zinc, okay?"
"Uhm, where?"
"He's in the observation room next to the Warden's office. This is very
important and I want you to tell no one. Can you do that?"
Muli itong ngumiti nang malapat. "Okay." Yumuko ito at bumulong. "I understand,
mademoiselle. You want alone time with Bozz Grezzo. I know how to follow."
Namilog ang mga mata ni Yrah nang sa pag-ayos ng tayo ni Frodo, makahulugan na
ang ngisi nito.
"F—Frodo, it's not what you're thinking—"
"Ah, no need to be zhy, Mademoiselle." Tinalikuran siya nito at pasipol-sipol
na naglakad palayo.
Her cheeks felt hot. Aba ang lokong bata na iyon?! Pag-isipan ba naman siya ng
kung ano? Nahawa na yata ng kalokohan kay Gresso ang bata nito at kung ano-ano na
ring naiisip.

Pinilig na lamang niya ang kanyang ulo saka siya huminga ng

malalim. Muli niyang binaling ang tingin sa pinto ng clinic, hindi maiwasang
maalala ang huling mga sinabi ni Gresso bago ito nawalan ng malay pagkatapos ng
laban.
He fought, even when he can barely walk, because he didn't want the opponent to
have a chance to touch her again.
May lumukob na init sa kanyang puso dahil sa naalala. She realized how
confusing Gresso really is, but with everything Frodo had told her after she
treated Gresso's wounds, she knew being scared of him is the worst thing she could
ever feel for him.
Tinulak niya ang pinto ng clinic kung nasaan si Gresso. Nang sumilip siya,
napansin niyang hawak nito ang figurine ng cake na ipinatong niya sa kanyang mesa.
He's still on the bed, his brows furrowing while staring at the Batman
figurine. Sa kabila ng mga sugat at pasa, hindi kailanman maipagkakaila ni Yrah na
totoong magandang lalake nga si Gresso.
Nilunok niya ang bumara sa kanyang lalamunan at sinara ang pinto. Tila doon
lamang natauhan si Gresso. Nabaling sa kanya ang mga mata nito at mabilis na tinago
sa mga kamay ang figurine.
"How are you feeling?" Mahina niyang tanong habang hindi pa umaalis sa kanyang
pwesto.
Gresso cleared his throat and looked away. "Better. Where's doctor Jaz? Aren't
she my physician?"
Yrah sighed. Naglakad siya patungo rito at chineck ang swero. "I am your
doctor, remember?"
Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang madamang napunta sa kanya ang tingin
nito. Nang salubungin niya ang mga mata ni Gresso, napansin niya ang paglamlam ng
mga ito.
"Just because I killed that motherfucker so he won't touch you again, doesn't
mean I want you to be my doctor again." Umirap ito at gumalaw ang panga. "I don't
need someone who's scared of me."
 Napalunok si Yrah nang parang sinipa ang puso niya. Binitiwan niya ang swero at
inanggulo ang katawan paharap kay Gresso. Ang mga mata niya, hindi niya napigilan
sa paglungkot habang pinagmamasdan ang mga pasa nito sa mukha.
"Why didn't you tell me? To everyone? About what really happened before when
you're still part of Albana? You should've told someone. Even just to your
brother."
Dumilim ang ekspresyon ni Gresso. "What's the point if I did? Nobody will even
believe. It's too impossible to prove anyway."
"But what if someone will?" Kumirot ang puso niya at bahagyang uminit ang sulok
ng kanyang mga mata. "What if someone will?"
Inis itong tumawa. "Who? You?"
She clenched her jaw and held his hand. Kumurap siya ngunit nanatiling
nakatitig sa madilim nitong mga mata. "I will..."
Umiling ito at tinaas ang isang kilay sa kanya. "Yrah, your sister almost
experienced my game. How would you even believe me?"
"That's the thing, Gresso. It's you who keeps doubting yourself. You don't
wanna speak the truth because you're so afraid people will only reject your
explanations." Tuluyang namula ang kanyang mga mata. "But if only you're not
scared..."
Napapikit si Gresso kasabay ng paghugot nito ng malalim na hininga. Umigting
ang panga nito at ang isang kamay ay humilot sa sintido.
"Some people let fear take over when they knew it's the only way to keep
someone safe. I had to keep my mouth shut, Yrah."
Kumirot ang kanyang puso at namuo ang luha sa kanyang mga mata. "But you still
never abused them. You were just there to pretend for someone else..." her voice
almost cracked. Mabilis niyang sininghot pabalik ang kanyang luha saka marahang
hinaplos ng kanyang hinlalaki ang may benda nitong kamay. "I knew everything now.
Frodo told me."
"That son of a bitch—"
"Don't get mad at him. He looks up to you because he knew you aren't the person
you keep on portraying, Gresso and I don't think it's still worth it to keep your
mouth shut. Your brother is already part of the MI6. You are no longer with Albana.
You don't have to cover things up anymore."
Nanahimik ito. Mayamaya'y mapaklang ngumiti kasabay ng pagbukas ng mga matang
tumutok sa puting kisame.
"I didn't become the leader because I killed the boss. I did, because the boss'
brother took over but he didn't want people to know he is still alive. I had to
play along so he'd spare my life and Trojan's. I was his front all these time. I
was his puppet. I took the women to his room and you know what's worse?" Namula ang
mga mata nito nang tignan siya. "I almost gave your sister to that monster."
Tuluyang pumatak ang mga luha ni Yrah habang nakatitig sa may pagsisising mga
mata ni Gresso.
"All these years I am locked up here, there was never a day I didn't blame
myself. I was standing in a corner, being begged by every single woman I brought to
the real boss." Mapakla itong ngumiti at pumatak ang luha sa sulok ng mukha. "But I
never helped anyone. I can't even confess to Trojan because once he finds out, I
know he'll do some stupid move again."
"Gresso..."
"You see? I ain't Batman, Yrah. I stayed quiet. Even when I was already seeing
those women barely breathing, I didn't do anything. I could have just killed the
boss, but I didn't. I was a coward! I never helped those poor women and they're
dead because of me!" Rumagasa ang luha sa gilid ng mukha nito kasabay ng paghugot
ng hininga. "Worse are the people who chose to not do anything when someone needed
them badly. I'm a monster, Yrah so fear me..."
Tuluyan siyang napayakap kay Gresso. Nadama niyang natigilan ito nang magsimula
siyang humikbi dala ng awa.
"You're not a monster. You never were." Lumuluha niyang inangat ang mukha upang
salubingin ang namumula nitong mga mata. "You're just someone who wanted to stay
alive to protect the person you love."
 Malamig ang mga mata ni Gresso nang pumatak muli ang luha sa sulok ng mukha
nito. Hindi ito kumibo, ngunit nang basag siyang ngumiti at marahang nilapat ang
kanyang kamay sa pisngi nito, nakita niya kung papaanong lumambot ang ekspresyong
nakapinta sa namumula nitong mga mata.
"D—Do you... believe in me?"
Lumawak ang kanyang ngiti.
"I do, and I promise you. If someday nobody will ever want to believe in you, I
will. I always will, Gresso."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 14

Kabanata 14

NAHILAMOS ni Yrah ang kanyang palad sa kanyang mukha matapos makita ang results
ni Frodo. Confirmed. Frodo is one of the inmates who has the chip. Now they are
gathering everyone who are petitioned to be moved to another bigger prisons by the
end of the month.
Mabigat ang mga balikat niyang binalingan si Frodo na kasama nila sa
observation room. Siya, ang tatlo pang doktor, si Agent Tejano, ang kuya Trojan
niya, at ang nagpilit sumingit sa meeting na si Gresso.
He promised to behave, tho, but Yrah can feel his intense gaze at Ysiah who's
sitting next to her. Naroon si Gresso sa sulok ng silid, nakapatong ang mga braso
sa sandalan ng upuang binaliktad nito. Makulit talaga ito. Kahit na hindi pa
gaanong magaling ay pinilit sumali. Nag-aalala raw kay Frodo. Naintindihan naman
niya ito dahil kahit na masungit kay Frodo, ramdam niya na parang nakababatang
kapatid na rin ang turing nito sa alaga.
"You have a very deadly chip inside you, Frodo. We have to figure out how to
get rid of it before they transfer you." Aniya sa malumanay na tinig, ngunit ang
kanyang mga mata, hindi maitago ang pag-aalala para rito.
Napansin niya ang pagbabago ng ekspresyon ni Frodo. Lumunok ito at napakunot
ang noo. "Am I going to die, Mademoiselle?"
"No, no, Frodo. We are not letting you die. We just have to get rid of
something like this that was planted on your back by the previous doctors."
Pinakita niya ang sample chip na dormant na.
Frodo's eyes moved to what's inside the sealed plastic. Lalong nalukot ang noo
nito at bahagyang ngumuso. "May I see, Mademoiselle?"
"Uhm," she seek permission from Tejano. Seryoso lamang naman itong tumango
bilang tugon. She sighed and looked at Frodo again before she gave the plastic.
Namilog ang mga mata niya nang makitang binubuksan ni Frodo ang plastic. "Frodo
you can't—"
Sumenyas ang kuya Trojan niya na hayaan si Frodo. Nagtaka siya nang bigyan ito
ng permisong hawakan ang chip kaya nang mapansin niyang tutok na ang lahat maliban
kay Gresso na tila walang pakialam, napunta rin ang atensyon niya kay Frodo.
Frodo's lips pursed together. Mayamaya'y nilabas nito ang nakakwintas na
locket, ngunit nang buksan nito iyon, napansin ni Yrah na isa itong maliit na
magnifying glass. She looked at Agent Tejano. May maliit na amused smile sa labi at
tila nagugustuhan ang nakikita.
Lalo lang tuloy nag salubong ang mga kilay ni Yrah. Nang maingat na hinawakan
ni Frodo ang chip saka ito sinilip sa gamit na salamin, kumurba ang mga labi nito.
"Ceci est incroyable." Mahina itong natawa habang lalong tumamis ang ngiti.
"Thiz iz very very expenzive. A zuprezzed viper300 in titanium."
Namilog ang mga mata ni Yrah at bumuka ang kanyang mga labi. "You know what
that iz? Pwe. Is? Ano ba 'yan Frodo nakakahawa ang mga Z mo."
Napatingin sa kanya si Frodo habang ang kuya Trojan niya at si Tejano ay
bahagyang natawa.
"What did you zay, Mademoiselle? I'm zorry I do not zpeak alien. I do not
understand."
Mangani-ngani niya itong batukan habang ang mga kasama niya ay bahagyang
nagsitawa. Siya pa talaga itong pang-alien ang lenggwahe? Manang-mana sa
humahalakhak na si Gresso. Nabaling tuloy roon ang tingin niya at pinaningkitan ito
ng mga mata.
Gresso suppressed his laugh and cleared his throat. "That bastard hacked a
hundred systems, Sweetcake. He knows what he's talking about."
"He iz right and he iz wrong." Tumingin ito kay Gresso. "Eh, one hundred and
twenty zix, bozz Grezzo. One hundred and twenty zix."

"Fine." Simpleng tugon ni Gresso.

Tejano cleared his throat. "Can you tell us where you learned about it?"
"Oh, I waz paid to hack two zyztemz. I changed the locazion of zhipment. I waz
curiouz about it becoz the package iz very very expenzive zo I zend one on my
enemy'z houze." He sighed. "He iz dead now but I have the chip in my tree houze."
"You kept a bomb in your tree house?" Nag-aalalang tanong ni Dra. Jaz.
Umiling si Frodo. "Mademoizelle I am not idiot. I defuze it and connected it to
my computer."
"You were able to do that?" Now Tejano sounds amazed.
Frodo nodded. "It iz very eazy."
"Easy, huh?" Napangisi ito.
Mayamaya'y tumingin kay Trojan na may multong ngiti na rin sa mga labi. Tila
nag-uusap ang dalawa sa isip.
Pinanood ni Yrah na ilapat ni Trojan ang mga palad sa mesa saka ito tumayo,
bahagyang naka-lean ang katawan upang seryosong tignan si Frodo.
Gumuhit ang makahulugang ekspresyon sa mga mata ni Trojan. "So you were caught
for hacking systems? How about you hack some more so you can be free? Plus, you'll
be really really cool 'cause you'll work with us, hmm?"

"AH! MON AMOUR!" Mangiyak-ngiyak na niyakap ni Frodo ang monitor ng kanyang

computer na naretrieve nina Trojan sa humuli kay Frodo.
Gusto nilang matawa dahil pinaghahalikan nito ang bawat bahagi pati na ang
mouse at keyboard. "Papa mizz you. We are together again."
Natutop na nang tuluyan ni Yrah ang kanyang bibig. Now she understands why
Frodo always insists to fix the Warden's computer. Mukhang iba ang obsession nito
sa computer.
Her teammates went closer to Frodo when he finally settled on his seat. Si
Trojan at Tejano ay umalis upang kunin pa ang mga request na gamit ni Frodo para
raw mas mabilis nitong magawa ang pinatatrabaho rito.
Nadama ni Yrah ang paglapit ng pamilyar na bulto sa kanyang likod. Hindi tuloy
niya napigilang mapangiti nang bahagya nang lumapat ang likod niya sa dibdib nito.
Nang madama niya ang tungki ng ilong nito sa kanyang ulo, lumakas ang tibok ng
kanyang puso at ang mainit na pakiramdam ay humagod sa kanyang buong sistema.
She took in enough air when Gresso wrapped his arm around her waist. Mayamaya'y
pinatong nito ang baba sa kanyang ulo saka marahang hinaplos ang hinlalaki sa
kanyang tagiliran. The friction brought shivers down her spine she suddenly hated
the cloth between his thumb and her skin.
"That asshole will surely marry a computer someday." Biro ni Gresso, mahina
pang natatawa.
Napangisi si Yrah. "Look at him? He's so happy."
Pinagmasdan nilang pareho si Frodo na nagstretching pa bago nagsalita. "Okay,
mi amour. Lez do zpy job."
 They both chuckled. Ang mga kasama nila, masyadong naaliw kay Frodo. Si Dr.
Zinc na kahit kailan hindi namigay ng chips nito, inaalok na si Frodo ngayon.
They were so busy. Nang hawakan ni Gresso ang kanyang kamay saka sinenyas na
lumabas sila, parang biglang gumapang ang excitement sa kanyang sistema. Malakas na
tumambol ang kanyang puso at may kakaibang kiliting nadama ang kanyang katawan.
When they were able to go out swiftly, nagtinginan sila at gustong matawa.
Hindi alam ni Yrah kung bakit may init na humagod sa kanyang puso nang makita ang
ngiti ni Gresso.
It's so...genuine. Ang kurba sa labi ay umabot sa mga mata sa unang
pagkakataon.
Gresso licked his lower lip. Suddenly, heated fire thrummed in her system when
she saw how his eyes flickered the familiar desire. Hinatak siya nito patungo sa
records room at agad sinara ang pinto.
When the door was already locked, he immediately pressed her body against the
wall, her fingers intertwined with his as he lifted their hands above her head.
Kumabog ang puso niya at niyakap siya ng nakadadarang na init. Bumaba ang ulo
nito hanggang sa tuluyang dumaplis ang tungki ng ilong nito sa kanyang pisngi.
She suddenly felt so lost in the midst of sanity and need for a blissful
pleasure. Her body itched for his sultry touch and her eyes twinkled with the same
lust she's seeing in his eyes.
Hindi na niya kinayang tagalan ang nadarama. Bago pa man nakakilos si Gresso,
inangat na niya ang kanyang mukha at hinayaang lumapat ang kanyang mga labi sa labi
nito.
She didn't move immediately, but she savored the fiery electric waves that ran
through every part of her body. Napakasarap sa pakiramdam kahit hindi niya
maipaliwanag kung bakit.
All she knows is she has an extraordinary attraction to this man. When he
started kissing her, she tried to kiss him back, her body pressing against his as
if she's telling him she's all his. Ayaw na muna niyang isipin kung ano ang estado
nila. She wanted to feel him, his rough palms against her skin, his lips on hers.
Liquid fire circulated in her body until it reached her pulsating flesh. The
blissful sensation tickled her badly as their kisses went from soft to intense and
sultry.
Pinakawalan nito ang kanyang kamay upang iangat siya, at iniyapos niya ang
kanyang mga hita ng walang pagtanggi.
Her arms anchored around his neck as their kisses deepen, her fingers clutched
onto his hair as she kissed him back, following his movements.
Gresso groaned. She can feel him growing inside his jeans. His palms squeezed
her butt cheeks and it just brought shivers down her spine.
She gasped when his lips traveled to her neck and shoulder, leaving hot trail
of kisses on her aching skin. Naisara niya ang kanyang mga mata nang muling
humagupit ang panibagong bugso ng nakadadarang na apoy dala ng pagpiga nito sa
kanyang pang-upo.
She can't help but move her hips, her now wet sex touched his impressive
erection. She whimpered. The friction caused by the barriers just burned her even
more.
"I wanna fill you, Sweetcake. I want your warm wall to wrap around my cock as I
ravage you." He bit and suckled the soft part of her ear, making her groan in sheer
pleasure. "I wanna be inside you over and over and over again." He whispered in a
breathy way but all she could answer is a series of suppressed moans.
Nang inangat nitong muli ang ulo at pinagmasdan siya, naimulat niya ang kanyang
mabigat na talukap. Hindi niya napigilang haplusin ang panga nito gamit ang dulo ng
kanyang daliri bago siya matipid na ngumiti.
"Do it." Her eyes mirrored the desire in his eyes. "I'm all yours now..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 15
 Kabanata 15

GRESSO looked impatient when he pushed the files on top of the table. Namilog
ang mga mata ni Yrah nang ang ilan ay nagsibagsakan at gumawa ng ingay kaya
tinampal niya ang balikat nito.
"Gresso!"
His sweet chuckle echoed inside her ear before he gently bit the edge of it.
Muli siyang ginapangan ng kiliti sa katawan lalo nang hawakan na nito ang coat niya
at tinulak pababa ng kanyang balikat.
"Hmm, I'm injured so I may not give you my best performance but I'd still do my
best to give you the climax of a lifetime." He whispered seductively as her coat
left her body. Bumagsak ito sa sahig ngunit nawalan na ng pakialam si Yrah.
He is licking the edge of her ear and then suckle the soft part, gently
nibbling it with his teeth.
She groaned when she felt his rough palm on her arm, feeling her skin and
bringing her new waves of blissful electric shocks.
Simpleng v-neck shirt na hapit at pants ang suot niya, ngunit natakot siyang
pilasin lamang ni Gresso ang kanyang pantaas kaya bago pa napunta sa kanyang
manggas ang kamay nito, hinawakan na niya ang laylayan at kusang itinaas.
He seemed surprised with what she did but his eyes flashed a different level of
desire and triumph. Kumurba ang sulok ng mga labi nito, ang daliri ay pinadaan sa
kanyang collarbone pababa sa pagitan ng kanyang dibdib.
She wanted to cry for him to touch her more but looks like he's enjoying how
her body is responding to the heat. When his fingertips teased her cleavage,
tracing the edge of her brassiers, she gasped and breathes out heavily.
Her sex feels wet with liquid fire already and her whole body itches. She wants
his touch, his kisses. She wanted him so badly right now.
Nahihibang na yata siya dahil kusang gumalaw ang kanyang mga kamay upang alisin
ang pagkakabutones ng uniporme nito. Jesus, her hands are even trembling while
unbuttoning his shirt. Bumigat ang kanyang mga talukap nang unti-unting lumantad sa
kanyang harap ang magandang hubog nitong katawan. Oh he is god-like. He is
perfectly imperfect with all the scars and inks in his body.
When she pushed his shirt off, he even help her before he took her hand and
pressed it against his hard chest. Lalong uminit ang pakiramdam niya nang madama
kung gaano kabilis ang tibok ng puso nito.
Gresso rested his other hand on the side of her neck, gently caressing her jaw.
Umangat ang tingin niya rito at napansing namumungay na rin ang mga mata nito.
She moistened her lips and ran her palm down the cracks on his tummy, devouring
herself with his gifted body.
"You're beautiful..." Hindi niya napigilang anas.
Kumurba ang sulok ng mga labi ni Gresso. Mayamaya'y ang kamay na nakahawak sa
kanyang leeg ay naglakbay patungo sa kanyang buhok. He clutched onto her hair and
kissed her again. His other hand finally gave her boob a squeeze before he pushed
the strap down.
Lumalim ang halik. Pumikit ang kanyang mga mata at ang kanyang kuko ay humagod
sa balat nito.
God, he is really so magnetic and his movements are unbelievably swift. Nakalas
ang hook ng kanyang bra nang hindi man lamang niya namamalayan.
Kung hindi pa siya nito kinabig upang magdikit ang mainit nilang mga katawan,
hindi niya pa mapagtatantong wala na siyang suot na bra.
"She moaned inside his mouth when she felt her hard nipples against his
chiseled body. Tila sinasadya nitong ikiskis nang kaunti ang sarili sa kanya,
pinapadama kung gaano na ito kahandang angkinin siyang muli.

"Yrah..." He called out her name like she's some holy woman
he'd beg to save him, but her response just brought more fire in their heated
bodies.
Kinapa nito ang butones ng kanyang pantalon at walang kahirap-hirap na kinalag
saka binuksan ang zipper. Ah, the excitement gone stronger. When his kisses
traveled from her neck down to the valley of her breast, her eyes shut and her head
fell back with the sultry sensation.
He took her left mound in his mouth and gave the other a good squeeze. His
tongue expertly swirl around her hard tip before he bit it gently and sucked it
hard.
"Ah!"
Pain and pleasure triggered her more between her thighs. Lalong tumindi ang
kanyang pangangailangan sa parteng iyon ng kanyang katawan ngunit masyadong abala
si Gresso sa pagpapala sa kanyang dibdib.
He'd pleasure one and then move to the other, giving her heavenly licks and
suck. His squeeze are controlled but his mouth is so unstoppable. Mapupunit na ang
ibaba niyang labi sa sobrang kagat niya ngunit ang kanyang impit na daing, hindi
talaga niya napipigilan.
A few more squeeze and suck, he finally left her sated boobs. Bumaba ang halik
sa kanyang tiyan. Nabuhay ang mga paruparo at tila nais magwala lalo nang itulak na
nito pababa ang kanyang pantalon. Maingat nitong tinaas ang kanyang paa upang
makalag ang damit hanggang sa ang pulang underwear na lang ang natira.
He kissed her and licked the creamy fabric, teasing her and making her groan in
anticipation. Gusto na niyang alisin ang pesteng telang pumapagitan sa mga labi
nito at sa kanyang pagkababae, ngunit tila nadama na nito ang nais niya bago pa man
siya nakakilos.
His palms rested on her thighs. When he bit the edge of her underwear, he
looked up and watch her expression. Tila nagustuhan nito ang nakitang excitement sa
kanyang mukha nang hilahin nito ang underwear gamit ang mga ngipin.
Jesus Christ, that was so hot!
Nang bumaba ang underwear niya sa hita, saka lamang nito ginamitan ng mga
kamay.

He lifted her leg to remove it but she almost screamed when he suddenly blew on her
sex and gave it a lick while he's removing her undies.
Napahawak siya sa buhok nito at impit na umungol. "G—Gresso."
When she's finally in full glory before his eyes, he stood up and cupped her
sex with his warm hand. Dumaing siya nang tumindig ang kanyang mga balahibo ngunit
mabilis nitong sinakop ang kanyang mga labi.
His free hand devoured on her breasts, rolling her nipple with his fingers and
gave it a controlled squeeze.
"You're so wet. Did you miss me, Sweetcake?"
"Hmm." Was her only answer when he pressed his fingertips on her pulsating bud
and then rubbed it.
Napaungol siya sa sakit at sarap, sa kuryente at matinding init.
The sensation is too strong, her knees almost gave up. Mayamaya'y hinawakan
siya nito sa baywang at pinatalikod. He angled her head and kissed her from behind
while rubbing himself against her back.
"I want you to climb up the table, Sweetcake. Bend your body and let me
pleasure you."
Para siyang tutang sunud-sunurang umakyat habang inaalalayan nito. Ito pa ang
nag-ayos ng kanyang posisyon. Her head rested on her arms that's laying on the
table, her legs parted to give her a better view of her swollen flesh.
Bigla siyang nahiya sa kanyang itsura ngunit bago pa siya nakapagprotesta,
humagod na ang mainit nitong palad sa kanyang likod, pababa sa kanyang pang-upo, at
tuluyang natumbok ang kanyang bukana.

She groaned when she felt his fingers gliding inside her.
Nadidinig niyang kinakalag na nito ang sariling pantalon. Nasilip niya ito sa
pagitan ng kanyang mga hita.
Her eyes widened. Is he sure that's just nine and a half? That seems bigger
than a freaking ruler! How the hell did his pet managed to get inside her tight
walls?!
Nahihiwagaan siya sa kanyang sarili, ngunit ang mga tanong sa kanyang isip,
lumipad palayo nang madama niya ang mga labi nito sa kanyang pang-upo.
Ah, his gentle bites are turning her on even more she felt like her warm juices
are about to drip already. His fingers are thrusting inside her slit in a
controlled rhythm, and then we withdrew and parted her folds so he can fuck her
with his tongue.
"G—Gresso, oh my God!"
His tongue was so good. His fingers rubbed her bud and taking away her sanity.
Napapamura na siya sa kanyang isip. Lunod na lunod na siya sa sensasyon at halos
hindi na niya napigilang igalaw ang kanyang balakang.
"Oh, Gresso..." She cried while her eyes are hardly shut.
"Hmm? Are you about to come?" Tanong nito habang nasa tapat ng kanyang
pagkababae. Fuck his voice vibrated on her swollen sex, sending more waves of
sultry electric shocks.
Ungol lamang ang nagawa niyang itugon. Naimulat niya nang bahagya ang kanyang
mga mata at napansing gumagalaw ang kamay nito na nakahawak sa sarili. Nakagat niya
ang pang-ibaba niyang labi. She wanted to touch him, too and pleasure him but she's
so suffocated with her own bliss.
His tongue licked harder and faster she got lost once more. Lalo siyang
napadaing. Her walls tightened as she felt her core exploded, but she almost
screamed when he suddenly held her butt cheeks tightly and pushed it upward.
"Fuck, Gresso!"
Namuo ang luha niya. Oh heaven! He is sucking her so hard like a hungry man who
wanted her cream so badly! He didn't stop even when her whole body is already
shuddering until he tasted the last drop.
Halos habulin ni Yrah ang kanyang hininga ngunit alam niyang nagsisimula pa
lamang sila. Hinagod nito ang palad sa kanyang balakang pababa sa kanyang mga hita
saka siya hinatak paupo sa mesa.
Hinalikan siya agad nito, letting her have a taste of her own sweetness before
she felt his hands on her legs. He pushed it up and rested it on the edge of the
table. Napahiga siya nang kaunti, ang mga siko ay tumukod sa mesa.
Nagbaga sa pagnanasa ang mga mata nito nang mabasadahan ng tingin ang kanyang
pawisang katawan. Mayamaya'y hinalikan nito ang kanyang mga tuhod bago pinosisyon
ang sarili sa pagitan ng kanyang mga hita.
"Are you ready for me?" Namamaos nitong tanong.
She immediately shook her head. Sa laki niyang iyon? She doesn't think she will
ever be!
Mas binuka pa nito ang kanyang mga hita bago dahan-dahan na binaon ang sarili.
Napasinghap agad si Yrah. She shut her eyes and bit her lower lip when he
slowly fill her in. The pain is still there but he soothed it with a few gentle
thrust until she's finally moaning out of sheer pleasure.

Gumalaw ang balakang nito habang ang mga kamay, maya't-maya ang pagpiga sa kanyang
mga tuhod. She can't help but moan no matter how hard she's trying to stop herself.
The feeling of being connected with Gresso warms her heart and the way he is trying
to be gentle with his movement brings a different kind of joy to her.
Iminulat niya ang kanyang mga mata at pinagmasdan ito. Namumula ang mukha at
tila hirap na kontrolin ang sarili.

She suddenly felt the urge to give him what he wanted. Hinaplos niya ang kamay nito
at tinitigan habang nakaawang ang kanyang mga labi.
"Gresso..."
He gulped and stared back at her with so much desire. "What is it, Sweetcake?"
Pinuno niya ng hangin ang kanyang dibdib. "D—Do what you want... I'll do my
best to take it."
"But—"
"I...wanna know how you really want it."
Sandali itong hindi nakakibo na tila nag-isip, ngunit nang bumuntong hininga
saka binunot ang sarili, napakurap siya. Magtatanong sana siya ngunit bigla siyang
hinatak pababa at pinayuko sa mesa. Her feet felt the cold tiles and her upper body
rested flat on the table.
Hinuli nito ang kanyang mga kamay at nilagay sa likod saka nito pinagparte ang
kanyang mga hita.
She suddenly felt thrilled but when she felt him pushing himself again inside
her, deeper and rougher this time, parang gusto na niyang bawiin ang kanyang
sinabi.
Mabagal ang umpisa ngunit sagad na sagad na siya. Parang inaabot hanggang apdo
sa sobrang lalim ng baon kaya halos humiyaw na siya sa magkahalong sakit at sarap.
His hand held her wrists tightly when he began to pound harder and faster.
Tears built up in her hardly shut eyes. Lumalangitngit ang sinasandalan niyang mesa
at malakas ang ingay na nililikha ng bawat pag-iisa nila ngunit tila wala nang
pakialam si Gresso.
When he let go of her hands, he immediately grabbed her hips and held it
tightly. Napangiwi si Yrah sa sobrang higpit ngunit ang init sa kanyang katawan ay
lalo lamang tumindi.
She chanted his name over and over again as she felt her nearing her climax.
She exploded and whimpered as she shuddered in pure bliss but Gresso isn't done
yet. He rammed himself against her, turning her on again and again until she
reached her third, probably forth climax with him.
Her long moan echoed along with his erotic groans. Lalong humigpit ang hawak
nito sa kanyang balakang habang nanginginig ang katawan at nang kumalma, napayuko
sa kanyang likod at humalik sa kanyang balikat.
"That feels so good. God, you feel so good..." Bulong nito bago muling
pinatakan ng mararahang halik ang kanyang pawisang balikat.
Hindi siya makasagot. Inangat niya ng kaunti ang sarili gamit ang braso at
inanggulo ang ulo upang halikan ito sa labi. May init na lumukob sa kanyang puso
nang madamang hindi lamang dulot ng init ng katawan ang halik na kanilang
pinagsasaluhan.
It's something more. Something beautiful...
Even his eyes speaks about it. Those twinkling pools, she wants to see it
often. Napakaaliwalas ng mukha nito at mas gwapo lalong tignan.
Hahalikan sana siyang muli nang may mahinang katok silang nadinig. Nanlaki ang
mga mata ni Yrah at tumambol ang kanyang puso nang madinig ang pamilyar na tinig.
"Guys, if you're done, kindly go back to the observation room. Frodo already
accessed the system. And by the way, you're so loud we can hear you from the room.
Next time, try fucking in the underground cell."
Uminit nang husto ang mukha ni Yrah dahil sa sinabi ni Dr. Zinc habang si
Gresso, malutong pang tumawa saka siya niyakap mula sa likod!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 16

Kabanata 16
MALA-KAMATIS na ang mukha ni Yrah nang lumabas sila ni Gresso ng records room.
Ni ayaw na nga niyang bumalik ng observation room dahil baka siya na mismo ang
tumibag sa sahig at kusang magpalamon sa lupa sa sobrang hiya.
Napatingin siya sa kanyang kamay nang madamang dumausdos ang kamay ni Gresso
upang pagsalikupin ang kanilang mga palad.
May init na dumapo sa kanyang puso. Parang nawala ang alalahanin niya nang
mapagmasdan ang kanilang mga kamay. She never thought her hand would look this
perfect with someone's. Kahit mas malapad ang kamay nito, napakagandang pagmasdang
unti-unti na itong nagiging komportable kahit sa mga simpleng bagay lamang tulad ng
paghahawak ng kamay.
"Are you ashamed?"
Tiningala niya ito, hindi naiwasang mapangiti nang mapansing maaliwalas ang
mukha at tila masaya. Malayo sa bersyon ng Gresso na una niyang nakilala. Ang mga
mata nito, matingkad at tila unti-unti nang nagkakaroon ng buhay.
"Kinda." She flashed a shy grin. "Am I really that loud?"
Mahina itong natawa. "It doesn't matter, Sweetcake. You can be that loud as
long as you're moaning for me."
"Gresso!" Napalingon siya agad sa paligid. "Someone might hear you!"
Nagpigil ito ng tawa ngunit nang akbayan siya gamit ang brasong nakakonekta sa
kanyang kamay ay uminit ang kanyang pisngi at nagwala ang kanyang dibdib. His
simple moves make her heart flatter she wonders if he's aware of its effect on her.
"Let's just go back before I strip your clothes off again." Hinilot nito ang
batok at bumuntong hininga. "I wanna see you tonight but I might join the fight."
Natigilan si Yrah at kumunot ang noo. "W—Why? You're still injured. I don't
wanna see you on that ring again." Hindi na niya napigilang bulalas. Hindi pa nga
tuluyang magaling ay sasampa na naman sa ring.
She watched him moisten his lips while he's gently rubbing his thumb on the
back of her palm. "I have to. If I won't, I wouldn't be able to see you for another
three days. The last fight, I got the pot money and a couple days freedom."
Parang tinadyakan ang kanyang puso. Para sa kanya na naman kaya sasampa sa ring
si Gresso? Hindi niya na yata kayang hayaan ito lalo na pagkatapos noong huling
laban na halos ikamatay na nito.
"I can just go see you in your cell. They might let me—"
"No, it's too dangerous. The underground cell is like the hell of this prison,
Sweetcake. I don't want you to risk your safety for me." May paninindigan nitong
putol sa kanyang sinasabi.
Napasimangot siya. "You don't want me to risk my safety but you're gonna risk
your life again just for a few days with me. What are we even?"
"And now we're fighting, hmm?"
Namula ang kanyang mukha at umawang ang kanyang mga labi. "I—It's not like
that. I—I'm just worried...and wondering."
"Wondering about what?" Tumaas ang kilay nito, hindi niya sigurado kung
nanunudyo o hindi lang talaga natumbok ang punto niya.
Nailapat niya ang kanyang mga labi sa isa't-isa nang sumipa ang hiya sa kanyang
puso. Ngayon pa talaga siya nag-isip kung kailan naisuko na niya ang sarili? Sa
isip-isip niya ay iba rin ang rupok niya. Mana nga yata talaga siya sa kanyang ate
Bella.
Peke siyang ngumiti at umiling. "Nothing. I'm just wondering if you've already
talked to your brother about your case."
"You mean if he already has the salvation bullet? That's not gonna be rewarded
to him until he earn all his badges in MI6. He's still two badges away, Sweetcake
that's why I told you I have to keep joining the fights while you're still here."
Pumungay ang mga mata nito kasabay ng paghawi ng buhok niya patungo sa likod ng
kanyang tainga dahilan para tumindig ang kanyang mga balahibo sa batok.

Naalala na naman niya ang una nilang pagkikita. How he

captured her curiosity like the deepest part of the sea. She wasn't able to save
herself from his waves, but a part of her feels happy she's swimming in his waters
now. Pakiramdam niya, binubuksan na ni Gresso ang pinto ng buhay nitong matagal na
isinarado.
WALANG nagawa si Yrah. Pagsapit ng hapon, iniwan siya ni Gresso sa observation
room kasama ang kanyang mga kasama upang maghanda para sa laban nito. Binilinan pa
nga na abalahin si Frodo nang wala raw makulit mamaya sa laban dahil minsan, kapag
napapabagsak siya ng kalaban, biglang tatakbo si Frodo at magpipilit sumaklolo.
Mabuti na lamang daw at madali lang sa mga gwardyang pigilin ito dahil payat.
She doesn't know if she'll laugh at that to be honest even if it's hilarious
for Gresso. Iba rin ang loyalty sa kanya ni Frodo kaya hindi niya rin masisi ang
bata nito. Mabuti na lang at nang dumating sina Agent Tejano at ang kuya Trojan
niya, naging tutok si Frodo sa ginagawa.
Bumibilib ang mga kasama nila dahil sa husay ni Frodo. Parang walang kapaguran
ang mga daliri at mata kahit ilang oras nang babad sa computer. Nang dumating ang
mga gamit na ni-request, lalo pang nabuhayan ng dugo.
The observation room suddenly became his own hub. Napakaraming monitor at
computer hardwares. Ang wirings, halos ayaw ipagalaw. Ito mismo ang nag-assemble ng
lahat hanggang sa mai-set up nito nang buo.
Tumayo ito  at malaki ang ngising binuka ang mga kamay. "Tada! Now we can have
the internet."
Tumaas ang kilay ni Agent Tejano. "You mean the systems?"
"No, Bozz Tejano. The internet. In-ter-net." Gumalaw pa ang kamay at in-
emphasize ang sinasabi.
Nagkatinginan ang magpartner, halatang parehong nalito. "What do you mean the
internet, Frodo?" Confused na tanong ni Trojan.
He sighed as if he was just asked the most dumb question in the planet.
Mayamaya ay may pinindot ito sa main keyboard. Bumukas ang mga monitor at nagflash
sa screen ang iba't-ibang bagay. From codes and secured scripting, to the parts of
webs that most people cannot access.
"If I will zee the whole internet, we can zee the origin of the chip. Not juzt
that, bozz. We can alzo know the locazion. Real-time locazion. We can control their
zyztem and I can open whatever they have on their filez."
"Oh, cool. Zo—fuck your Z's Frodo." Nahilamos ni Tejano ang palad sa mukha
habang ang mga kasama ay hindi napigilang matawa. "So you mean to tell me you
actually went too far and accessed the satellite? The satellite?"
Mabilis itong tumango-tango saka ngumisi nang malaban. "Amazing, right bozz?"
"Yeah, actually that's really cool." Tinapik-tapik ni Tejano ang balikat nito.
"But don't do that unless requested. You'll get yourself in so much trouble."

NAGING abala ang lahat, ngunit nang oras na para magpahinga si Yrah at Dra.
Jaz, naglinis lang ng katawan si Yrah saka nahiga sa kama. Hindi niya ni-lock ang
pinto, umaasang may Gresso na darating. She wanted to nurse him in case he got new
cuts.
Bawat minuto, hindi siya napapakali. Hihiga siya, mayamaya'y babangon na naman
at tititig sa pinto. Nangangati siyang pumunta ng underground block ngunit gaya ng
sinabi nito, masyadong mapanganib at pinagpangako siya nitong huwag nang babalik
doon.
She sighed and ran her fingers on her hair. Napapikit siya at tahimik na
nagdasal. Hindi niya mai-open up sa kuya Trojan niya ang pakikipaglaban ni Yrah
pero malakas ang pakiramdam niyang aware ito sa ginagawa ng kapatid kaya lang,
hindi siya sigurado kung alam din ba nito ang dahilan.
A few moments later, she felt someone trying to open the door. Napamulat siya
at tinitigan ang taong pumasok, iika-ika at may pasa sa pisngi ngunit nagawa pa rin
siyang ngisihan.
"Someone's waiting, hmm?" He teased.
Ngunit alam ni Yrah na dinaraan pang nito roon ang ayaw ipahalata sa kanya.
Lumunok si Yrah at tumayo upang lapitan ito. Ang mga mata niya, lumamlam sa awa.
He's hurt again. He risked his life again for a few days with her.
Should she still ask about their status? O gaya ng kuya Trojan niya noon at ate
Bella niya, mayroon na silang unspoken commitment?
Hindi niya masabi at ayaw na muna niyang isipin. Tinaas niya ang kanyang kamay
upang ilapat sa pisngi nito. Agad din naman nitong hinawakan ang kanyang kamay at
hinalikan ang kanyang pala-pulsuhan bago marahang hinagod ang hinlalaki sa likod ng
kanyang palad.
"Are you tired?" Malumanay nitong tanong.
Umiling siya. "No, I can still nurse your body. Come on."
 Hindi na ito nagmatigas nang akayin niya palabas ng kwarto upang dalhin sa
clinic, ngunit imbes sa kamay, sa swivel chair mismo ito naupo at tahimik siyang
pinanood na kunin ang first aid kit.
When she walked towards him, she noticed the ghost of a smile on his face. Ang
mga mata nito, lumambot at tila natutuwang pagmasdan siya.
"Stop staring, Gresso." Puna niya rito dahil baka mamaya ay hindi niya ito
magamot nang maayos.
He pursed his lips together and pulled her to sit on his lap. Bumayo ang dibdib
niya at nagmantsa ng pula ang kanyang magkabilang pisngi dahil sa ginawa nito.
Iniwas niya agad ang kanyang tingin bago pa siya madala na naman. He isn't in a
good shape. Besides she's still sore down there. Baka lagnatin na naman siya at
matuluyang pumutok ang apdo niya oras na may kababalaghan na naman silang gawin.
Looks like he isn't in the mood anyway. He behaved and just restes his arm on
her lap while the other is wrapped around her back, holding her in place.
Nakuntento na ito sa pagmamasid sa kanya habang nalalagay ng panlinis ng sugat para
sa nauna nitong mga tama.
"I was ten when I last experienced being cared for this way. I was riding a
bike and my childhood friend, our Nanny's daughter who's same age as me, got
bullied by the other kids. I fought for her but the kids beat me up. My mom never
left my side until I was finally okay."
Natigilan si Yrah. May init na humaplos sa kanyang puso dahil sa wakas,
nadidinig na niya itong magkwento. Hinahayaan na siya nitong makilala pa ang tunay
nitong pagkatao.
She flashed a half smile and carefully pecked the cotton on his wound. "She
must be really sweet."
Bumuntong hininga si Gresso at umiling. "No, Sweetcake. She only cared when my
brother and I weren't feeling okay so sometimes, when I want her attention, I
purposely hurt myself."
Parang nilamutak ang puso ni Yrah. Hindi siya nakakibo at gumuhit ang awa sa
kanyang mga mata. No kid deserves that. Kahit maaga siyang naulila sa ina, ni
minsan, hindi niya naramdamang may kulang sa kanya dahil ginawa ng kanilang tatang
ang lahat upang punan ang pwesto ng kanilang nanang. She can't imagine Trojan and
Gresso growing up with such situation.
Uminit ang mga mata niya. Ang hina talaga niya kapag usapang pamilya ngunit
bago pa siya maluha, piniga na ni Gresso ang kanyang braso saka ito ngumiti.
"That's enough, Sweetcake. I think I need some sleep now. My body feels sore."
Sayang. Gusto pa sana niyang makarinig ng kwento nito ngunit tama ito. Mapungay
na ang mga mata ni Gresso at tila nais nang pumikit upang makabawi at mapahinga ang
bugbog na katawan.
"Would you like some pain relievers before you go back to your cell?"
Tumaas ang kilay nito. "Who said I'm going back to my cell? I just won. I'm
sleeping in your room."
Namilog ang kanyang mga mata. "What?"
Ngumisi ito na tila nabasa ang kanyang nasa isip. "Don't worry, I'll behave. I
promise."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 17

Kabanata 17

OF COURSE, promises are meant to be broken. Hindi siya inangkin ni Gresso pero
pinaligaya siya gamit ang kamay hanggang sa manghina ang katawan niya. Kinailangan
pa niyang takpang mabuti ang kanyang bibig para lang hindi siya mag-ingay dahil
baka marinig siya ni Dra. Jaz.
Nang kumalma ang kanyang katawan, ito pa rin ang naglinis sa kanya bago ito
naligo sa mismong banyo niya at tanging tuwalya lamang ang tapis paglabas dahil
walang dalang damit.
Goodness, she almost prayed heaven for mercy. Ayaw na niyang buhayin pa ang
init sa kanyang katawan dahil mahirap na. Maaga ang meeting nila sa observation
room bukas at masyadong obvious kung tatanghaliin siya ng dating. After what
happened in the record room? Ni wala na nga siyang mukhang maiharap sa mga
kasamahan niya.
She was stiffened when Gresso laid next to her and immediately pulled her
close. Kumabog ang kanyang puso at nagising ang mga paruparo sa kanyang tiyan nang
maglaro sa kanyang ilong ang natural nitong amoy. Pambabae ang ginamit nitong
shampoo at sabon pero ewan ba ni Yrah. Nalalasing pa rin siya sa amoy nito.
Iyon ang unang beses na matutulog siya na may katabing lalake, ngunit iba ang
kapayapaang nadama ni Yrah nang ipahilig ni Gresso ang ulo niya sa dibdib nito.
Hinahagod nito ang kamay sa kanyang buhok kaya lalong bumigat ang kanyang talukap.
The peacefulness of the night and the way his heart beats in synced with hers
brought a different level of contentment to Yrah. Parang gusto tuloy niyang
masanay. Ganito siguro ang nadarama ng kanyang ate Bella kapag nakakatabi sa
pagtulog ang asawa nito kaya iba ang kislap ng mga mata ng kapatid niya.
Without anymore inhibitions, she rested her arm on his chest and gently ran her
fingertips on his adam's apple, down to his collarbone and to his chest. Nawalan
siya ng kontrol at muntik pang bumaba ang kamay sa nahulmang tiyan nito ngunit
hinuli na nito ang kanyang palapulsuhan at pinayakap na lamang siya rito.
"Don't tease me. You might not be able to walk anymore tomorrow if you'll
continue touching me that way."
She giggled softly. Nang tiningala niya ito, may matipid na ring kurba sa mga
labi bago siya dinampian ng halik sa noo na kinagulat niya.
She didn't expect that. In fact she never expected them to be this comfortable
with each other. Yumakap ang init sa kanyang puso at tila nagkaroon siya ng lakas
ng loob upang makipag-kwentuhan pa rito.
They talked for a few more minutes about why she pursued being a doctor, how's
life in her country, is the real boss of Albana still out there, and if he'll be
given a chance to start all over again, what would he want to do with his life.
"A fisherman."
Kumunot ang noo ni Yrah at bahagya siyang natawa kasabay ng pagbaling niya ng
mukha rito. "A fisherman? Don't you wanna pursue a real job?"
"Hey, that's a job, alright? My dad was a fisherman and he used to take me to
the sea. We'd catch fish, bring it home and mom will cook some while the rest will
be sold to the fish market. Our life was really simple back then, but when my older
sister died of cancer, everything changed."
Natigilan si Yrah. "H—Hold on, you have another sibling?"
"Yeah but Trojan never met her. She's uhm, she's dad's daughter from another
woman. She's two years older than me. My mom wasn't aware that dad loaned huge
amount of money for her chemo sessions. Sadly, she didn't survive and," he sighed.
Ang mga mata ay tuluyang lumamlam dahil sa pag-alala sa kapatid. "She died, leaving
dad a load of debts that turned our lives upside down."
"I'm sorry." Usal niya sa mahinang tinig ngunit ngiti na lamang ang ginanti ni
Gresso.
Nadama niya ang pagpiga nito sa kanyang balikat at ang lalo pang pagkabig sa
kanya. Hindi naman siya tumanggi. Nang hatakin nito ang hita niya upang ipatong sa
tiyan nito, hinayaan niya lang.

She feels like he's been craving for company for a long
time that's why he's clinging on her this much. Ang hilig nitong yumakap. Lagi ring
nakabuntot at madalas talagang magselos kay Dr. Ysiah. Pasalamat na lamang talaga
si Yrah na hindi ito pinapatulan ni Ysiah kung hindi baka awayin silang lahat ni
Frodo kapag nasira ang computer set up nito.
May bahagi ng kanyang puso na natutuwa dahil nakikita na niya ang unti-unting
pagbabago ni Gresso. Marunong na itong makinig kapag sinusuway. Lumalabas na rin
ang natural na pagiging malambing. Madalas nga siyang nakawan ng halik kapag walang
nakatingin kaya ang puso, atay, balun-balunan, at lalong lalo ang kanyang apdo,
malapit na talagang bumigay sa sobrang kilig.
Yes, aminado siya. Kinikilig na nga siya kay Gresso, ngunit hanggang ngayon,
takot pa rin siyang alamin kung ano na ang lagay nila. Alam niyang hindi gaya ng
ibang lalake si Gresso. He never even considered any woman a romantic partner.
Walang nagawang ligawan o hangaan noon kaya tila wala talagang alam sa mga bagay-
bagay na konektado sa pakikipagrelasyon.

Nakuntento muna siya sa kung ano ang kaya nitong ibigay, dahil kung tutuusin,
daig pa nga nito ang mga nanligaw sa kanya noon. Iyon nga lang ay matindi talaga
magselos ang loko.
Their moments together became more and more comfortable, more open. That had
become their usual routine for the past days. He'd stay around her even when she's
working, talk to her when she's free, and he'll stay in her room during the night.
Naging mas open na ito sa kanya. Naikwento nito ang maraming karanasan at
habang dumarami ang nalalaman niya sa nakaraan ni Gresso, mas lalo niya itong
naiintindihan.
He is craving to be cared for, too. Dahil buong buhay nito, si Trojan lang ang
inintindi. He cared too much for his loved one he ran out of time to care for
himself. Maybe that's why he got attached to her that fast. Dahil hindi siya
natakot dito at ipinaramdam niyang kaya niya itong bigyan ng kalinga.
She is indeed his doctor. He said she's slowly healing his wounded soul. Yrah
may not be able to say it, but she likes the idea of how he sees her in his eyes.
Hindi lamang simpleng kasalo sa kama gaya ng tingin nito sa mga babaeng nagdaan sa
buhay nito, kung hindi isang taong katulong nitong hilumin ang mga sugat ng
nakaraan
Thanks to her psychology subjects in college. Kahit paano nagagawa niya itong
maintindihan. Hiling niya lang ay hindi iyon magbago kahit wala na siya sa
kulungan. The thought of her leaving the prison soon scares her, actually.
Parang hindi niya pa ito handang iwan lalo na at hindi basta pinapayagan ang
bisita sa kulungang iyon. Kaya lang naman ito nabibisita ni Trojan ay dahil may mga
impormasyon pang napapala ang MI6 dito.
She wonders. Gustuhin pa rin kaya siya ni Gresso kahit magkalayo na sila at
walang kasiguraduhan kung kailan sila magkikita? Natatakot siya sa mga posibleng
sagot, ngunit mas gusto na lamang muna niyang lokohin ang sarili at umasa na oo ang
sagot sa tanong niya.

NAPANGITI si Yrah nang makita ang dinukot ni Gresso sa bulsa ng pants nito.
Araw-araw talaga itong may chocolate bar para sa kanya ngunit hanggang ngayon,
hindi pa rin nasasanay ang sistema niya. Madalas tuloy siyang matukso na
nililigawan daw nito pero syempre, wala naman itong sinasabi kaya hindi niya
kinukumpirma sa mga kasama.
Uminit ang kanyang pisngi nang tanggapin ang chocolate bar bago tinignan si
Gresso. Lumabas sila ng observation room dahil tutuksuhin na naman siya ng mga
kasamahan. Mukhang napansin din ni Gresso na naiilang siya kapag kinakantyawan kaya
heto att hinatak siya palabas upang ibigay ang chocolate bar.
She can't help but notice the changes in him. He's glowing, actually. He seems
so alive now and she's happy. Malayo na sa dating Gresso gaya nga ng sabi ni Agent
Tejano at kuya Trojan niya. Although Trojan never asked about them, she knew her
brother-in-law already has an idea.
May init na humagot sa puso ni Yrah nang umaliwalas ang mukha ni Gresso. If she
sees him as a dangerous tidal wave before, now he is a calm sea she'd like to dive
into. His eyes are so inviting and his smile is so genuine.
 "You're making me fat." Anas niya.
Nagpigil nito ng ngiti saka bumuntong hininga. "You'll eventually get fat soon
so why still care?"
Nagsalubong ang kanyang mga kilay. "Huh? And how will I even get fat besides
having chocolates every morning?"
Napalunok siya nang mapansing may kakaibang kislap sa mga mata ni Gresso. Tila
ba may kung anong naglaro sa isip nito dahilan upang ang titig sa kanya ay maging
makahulugan.
"Uh, once your belly already has my cupcake." Ngumiti ito at yumuko. "I know
you're not in any contraceptives. I asked your sister."
Namilog ang mga mata ni Yrah. Tama ba ang naisip niya? Is he looking forward to
having a baby with her?
"Gresso! T—That's not as easy as you think!"
Mahina itong tumawa at tinaasan siya ng kilay. "Why? My brother had two kids
with your sister even before they're married. Why can't I have my cupcakes, too,
hmm? Don't you wanna have my mini versions?"
Lalong uminit ang kanyang pisngi. "You said you don't want kids. I remember
that."
"That was a joke. Buck was scared and you know how I respond when someone is
scared of me."
Tama naman. Alam na alam niya kung gaano ito katindi magtampo kaya paano niya
ba ipaliliwanag dito na hindi naman ganoon kadali ang sinasabi nito? At cupcakes?
Diyos mio, ilang sanggol ba ang balak nitong itanim sa isang putukan?
Napabuntong hininga siya habang nakatitig sa tila naghihintay ng sagot na si
Gresso, ngunit bago pa man niya naibuka ang kanyang mga labi, isang malakas na
pagtawag na ng pangalan nito ang nadinig nila.
"Gresso! Oh my gosh, I missed you!"
Halos sabay silang napatingin sa babaeng tumatakbo patungo sa kanilang
direksyon. Kasama nito ang kuya Trojan niya ngunit hindi niya kilala ang babaeng
maganda at malapad ang ngiti habang palapit sa kanila.
She snapped when she was pushed away with her careless movements. Napaatras
siya at nabitiwan ang chocolate bar nang matatalon ang babae habang nakayakap nang
mahigpit sa leeg ni Gresso.
Hindi alam ni Yrah kung bakit parang isandaang kabayo ang tumadyak sa kanyang
puso. Kumirot ito at gumapang ang selos sa kanyang sistema lalo nang yumakap din
pabalik si Gresso.
Her eyes looked down as she felt her heart being pierced, ngunit nang makita
niya ang chocolate bar sa sahig na natapak-tapakan ng takong ng babae, sumiklab ang
galit niya.
"Yrah, are you okay?"
Napaangat siya ng tingin sa kuya Trojan niyang hindi niya napansing nakalapit
na pala sa kanya. Humugot siya agad ng malalim na hininga at pilit na ngumiti kahit
nagngingitngit siya sa galit.
Her chocolate bar was just murdered before her eyes!
"Y—Yeah. Okay lang, kuya."
Tumango ang kuya Trojan niya saka tinuro ang babaeng kung makalingkis kay
Gresso akala mo ahas. Naka-snake print pa man din ang sexy top na tinerno sa hapit
na high waist pants.
"I'd like you to meet Tori. Tori, this is Yrah, my wife's sister." Pakilala sa
kanila ng kuya Trojan niya.
Nabaling sa kanya ang tingin ng babae habang malapad na nakangiti. Mayamaya'y
kinuha nito ang kanyang kamay at walang anu-anong nakipag-shakehands.
"Oh, you're very pretty. Nice to meet you. I'm Tori." Binitiwan nito ang kamay
niya saka bumaling kay Gresso.
"Gresso's girlfriend..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kabanata 18

Kabanata 18
NAGKAMALI yata ng description ang mga manunulat sa mga kwentong nabasa ni Yrah
noon, dahil pakiramdam niya ay hindi siya parang binuhusan ng malamig na tubig kung
hindi ng kumukulong mantika.
Her blood boiled she thought she'd go hostile all of a sudden. Mabuti na lamang
at lumabas ng silid si Dra. Jaz at tinawag siya bago pa man siya makagawa ng hindi
kaaya-aya.
She doesn't want to go that low. Bakit nga naman siya gagawa ng eksena? Like
what she asked him before, what are they even? Walang malinaw na usap, hindi ba? So
ano ang pinanghahawakan niya? Iyong libog nila?
Putangina.
She excused herself and picked up her poor chocolate bar. Umigting ang panga
niya nang marealize na durog talaga ito dahil sa kakatapak ni Tori. Kung hindi lang
siya propesyunal at pinalaking hindi basta nakikipagbasag-ulo, magwawala siya dahil
sa chocolate bar niya.
Tama. Dahil lang sa chocolate bar at hindi sa lintik na si Gressong napakasarap
ibalik sa sinapupunan ng nanay nito.
Ngumiti siya nang pilit kay Trojan at nagpaalam pero hindi na siya humarap pa
kay Tori at Gresso dahil baka hindi siya makapagpigil, maisungalngal niya sa bibig
ni Gresso ang chocolate bar.
She marched as fast as she can towards the observation room but she stopped
midway when she heard him call her.
"Yrah."
Kumabog ang dibdib niya at humigpit ang hawak niya sa chocolate bar. Napahugot
siya ng malalim na hininga habang ang panga ay nakaigting sa inis.
Yrah, Yrah. Sweetcake dapat, punyeta!
Ah, muntik na siyang matawa sa naisip. Bakit nga naman siya tatawagin sa
ganoong paraan kung nasa harap nga naman ng girlfriend? Wala namang tulisan na
umaamin agad sa kasalanan?
Calm yourself, Yrah. You are better than this. Paalala niya sa sarili kahit
gusto na niyang magwala sa sobrang galit. She's tricked! How could she be so naive?
Nakakahiya! Propesyunal siyang naturingan pero...
She pursed her lips together and fixed her coat. Pinaalala niya sa sarili kung
sino siya, na hindi siya dapat nagpapaapekto sa kanyang emosyon. Nagkamali na nga
siya gagatungan pa ba niya? She's better than this. She should act like she's not
played. Gaya nga ng sabi ng tiyahin niya, ang mga lalake, tuwang-tuwa kapag
nalalamang nauto ka nila. She won't give him that satisfaction.
Pilit siyang ngumiti at humarap sa mga ito nang nakataas ang noo. "Doctor." She
gulped when she saw his expression soften. "Show some respect to my profession. I
did not earn it in a blink of an eye. Now, please excuse me. I got work to do."
With that, she walked as fast as she can towards the observation room. Nang
maisara niya ang pinto, napakalakas na ng kabog ng kanyang puso at ang mga tuhod
niya ay nangangatog.
Goodness, she never thought she'd do that. Nahilamos niya ang kanyang palad sa
kanyang mukha saka pilit humakbang patungo sa upuan bago pa man bumigay ang kanyang
mga binti. Ang puso niya, kung may tama mang salitang pwede niyang magamit upang i-
describe kung anong nadarama nito ngayon, baka blinender na.
She feels it getting crashed to pieces. Umiinit ang sulok ng kanyang mga mata
ngunit pilit niyang nilabanan ang nadaramang sakit. Inigting niya ang kanyang panga
at isinara ang mga mata niya. This feeling is so wrong. Nasa trabaho siya. Bakit
kasi hinaluan niya ng kung ano ang misyon? Heto tuloy siya ngayon at halos hindi na
makahinga sa sobrang bigat ng nakadagan sa kanyang dibdib.
To be honest she expected him to run after her, pero ilang minuto na amg
lumipas, walang Gresso na pumasok ng pinto. Gusto tuloy niyang tumawa nang para na
namang sinipa ng isandaang kabayo ang dibdib niya.
 Who the hell is she anyway? Sa pelikula lang at libro hindi
manhid ang mga lalake. Kailangan niya iyong ipaalala sa kanyang isip at isiksik sa
kanyang kokote nang hindi siya nagkakaganito.
This is what you get for opening your legs before securing your place. Sermon
ng matinong bahagi ng puso niyang hindi niya binigyang pansin dahil kay Gresso. Now
she regrets not valuing that side of her brain's opinion.
Tumindi ang kirot. Halos makuyom niya ang tela ng kantang damit sa tapat ng
dibdib. Ngayon lang niya ito nadama at kaunti na lang, tatakbo na siya patungo sa
clinic para kumuha ng pampamanhid. Ayaw niya nitong ganito. Masyadong makirot, at
ang sakit, hindi niya basta malalagyan ng band aid para takpan.
She breathed in deeply to ease away the heaviness in her chest. Mayamaya ay
nadama niya ang mahinang paghila ng silya sa kanyang tabi. Napamulat siya at
nasalubong ang nag-aalalang mga mata ni Frodo.
"Mademoiselle, are you zad?" He asked worriedly that brought warmth in her
heart. Buti pa ito, nag-aalala sa kanya.
She gulped and tried to flash a smile before she let out the suffocating air in
her lungs. "No, Frodo. I'm fine." Ngunit ang tinig niya, halos mabasag.
Lalo lamang lumamlam ang mga mata ni Frodo. Ang mga kilay nito ay magkasalubong
na, tila ba hindi kumbinsido sa naging sagot niya.
Mayamaya'y tila nag-isip ito saka bumuntong hininga. "I know you are zad,
Mademoiselle. Ah!" He suddenly grinned. "I have a joke. What did the wazhing
mazhine zaid to the clothez?"
Hindi napigilang mapangiti ni Yrah. Aba at talagang paninindigan yata nito ang
pagiging happy pill ng bayan? Aliw na aliw kasi ang lahat dito kahit mga gwardya at
ang Warden. Sino nga naman ang hindi? Frodo is such a brilliant and an effortless
source of happiness.
She sniffed and angled her body facing him. "Okay, what did it say?"
Thank goodness she didn't say "zay".
Frodo's eyes narrowed. "I'm wazhing you."
Surprisingly, she laughed. She laughed so hard she felt like crying already,
ngunit dama niyang humanap lang ang dibdib niya ng rason para mailabas ang luhang
pilit niyang pinigilan.
"Oh, Frodo. You are so adorable." She sighed with a broken smile plastered on
her face while she's wiping her tears. "Pero last mo na 'yan ha?"
Nagsalubong ang mga kilay nito dahil hindi naintindihan ang kanyang sinabi.
"What did you zay, Mademoiselle? You're zpeaking alien again I do not
understand again."
Muli siyang napahagikgik. "Nothing, Frodo. I said I'm looking forward to hear
more of your jokes soon."
"Ah. I thought you did not like my joke." Ngumisi ito. "Are you happy again?
You are not zad anymore?"
Pilit niya na lamang iniling ang kanyang ulo. Hindi naman kasi dapat siya
malungkot. Wala ring maidudulot na maganda iyon sa kanya at baka lalo lang siyang
mawala sa focus.

SINUBUKANG ituon ni Yrah ang atensyon sa kanilang ginagawa ngunit kahit yata
anong gawin niya, patuloy na lilipad ang kanyang isip. Sa buong maghapon kasi,
walang Gresso na sumulpot sa observation room. Ni anino man lamang, wala kaya ang
buong sistema niya, tila hinahanap ang presensya nito.
This is what she hates the most about getting comfortable having someone
around. Attachment is such a silent killer. Sarili na niyang puso ang tumatraydor
sa kanya. May parte ng kanyang isip na nais nang kumilos at harapin ito, ngunit ang
pride niya, pilit siyang pinigil.
She should never do such stupid act. Babae siya. Hindi siya ang nangtarantado.
Hindi siya ang dapat gumawa ng paraan para maayos ang sitwasyon.
 Pero bakit masakit? Why does it hurt when the explanation she wants isn't given
to her?

Kumuyom ang kanyang mga kamao at nabaling ang tingin niya

kay Agent Tejano na nakatitig sa ginagawa ni Frodo. Hindi na yata talaga niya
kayang pigilan ang sariling magtanong. Baka mamaya ay hindi rin siya makatulog kung
sakali.
Tumikhim siya at tinapik ang balikat nito. "Agent Tejano, pwede ba akong
magtanong? Huwag sanang makarating kay Gresso o kay kuya Trojan?"
Agad siyang binalingan ni Tejano na nakaipit pa ang pen sa pagitan ng mga labi.
Inalis nito ang pen sa bibig at nilaro sa mga daliri habang nakatingin sa kanya.
"Sure. Ano ba 'yon?"
Sandali niyang inipon ang lakas ng loob upang magtanong. Sa totoo lang ay
nagdadalawang isip siya pero hindi siya matatahimik kung hindi makukumpirma ang mga
bagay-bagay.
"'Yong babaeng kasamang dumating ni kuya? Kilala mo ba siya?" Nahihiya niyang
tanong.
"Oh, si Tori? Oo. I've teamed up with them several times already. She's an
agent, too. Bakit?"
Parang nilamutak ang puso niya. So if he knows her that much, there's a huge
chance that Gresso and Trojan knew Tori for a long time? Sumikip yata lalo ang
dibdib ni Yrah.
Nilunok niya ang namuong bara sa kanyang lalamunan. "So uhm, is she part of the
MI6? Magiging bahagi na rin ba siya ng grupo natin ngayon?"
Please, say no.
"No."
Oh, thank goodness.
"Hindi siya parte ng MI6, Yrah. She's from Wildflower. Representative siya ng
organization nila para sa misyon na ito dahil na-trace na halos pareho ang chip na
ginagamit sa mga cases na hawak nila ngayon. Yes, she will be part of our team now
at baka magtagal sila. Siya ang rerelyebo sa team natin for further observation in
this prison."
Gustong manlumo ni Yrah. Magtatagal? Ibig sabihin nandito si Tori habang siya
ay nasa Pilipinas na?
Teka bakit niya naman pinoproblema iyon? Si Tori ang girlfriend, hindi siya 'di
ba?
Her own thoughts brought immense pain on her heart. Bumigat lalo ang pakiramdam
niya kaya bago pa mapansin ni Tejano, nagpaalam na siyang mauuna na sa
pagpapahinga. Mabuti na lang ay kanina pa pala napapansin ng mga kasamahan ang
matamlay niyang itsura kaya naman pinayagan siya ni Tejano.
Hirap na hirap niyang hinakbang ang mga paa niya palabas. Tinahak niya ang daan
patungo sa kanyang silid malapit sa clinic, ngunit nang marating niya na ang
hagdan, napansin niya ang dalawang taong nakatayo sa pinakataas. Nakasandal ang
lalake sa railing habang sobrang dikit ng katawan ng babae sa katawan nito.
Lalong sumakit ang dibdib niya at namuo ang kanyang mga luha. The way they
looked at each other, she can't take it anymore.
And then she suddenly pulled his collar down...until their lips finally met.
Pumatak ang mga luha ni Yrah at kumawala ang kanyang mga hikbi. Gusto niyang
magwala ngunit naestatwa siya sa kinatatayuan.
How could she be this fragile?
How could she be so foolish to think someone like Gresso will treat her in a
special way?
She turned away, only to crash on a familiar man's chest. Napaangat siya ng
tingin dito nang hawakan siya sa braso.
"Ysiah..."
His jaw moved. Mayamaya'y nabaling ang seryoso nitong titig sa dalawang bulto.
Susundan sana niya ito ng tingin ngunit bigla na lamang siyang kinabig at kinulong
sa yakap habang nakatitig pa rin kay Gresso at Tori.
He breathed in and lowered his head to whisper on her ear.
"Don't let him see you're affected. Play along. Never show your tears to a
man."
Nakadinig siya ng mga hakbang pababa mg hagdan. Mayamaya'y may biglang humatak
sa kanya palayo kay Ysiah at sa isang iglap, dumapo ang kamao ng taong gumawa no'n
sa pisngi ni Ysiah.
Napakurap siya nang makita ang pagsugod ni Gresso kay Ysiah. Dumugo ang labi ni
Ysiah sa lakas ng suntok kaya bago pa man masundan pang muli ng isa pa, tumakbo si
Yrah patungo kay Ysiah upang protektahan ito.
Gresso's fist stopped in the air. Galit na galit ang mga mata nitong tumitig sa
kanya ngunit nang makitang namumula ang kanyang mga mata at may bakas ng luha sa
kanyang magkabilang pisngi, lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito.
"Yrah..."
She wanted to laugh. Talagang paninindigan na nito ang pagtawag sa kanya sa
pangalan niya? Fine.
Tinulungan niyang makatayo si Ysiah saka sila sabay na naglakad paalis ngunit
agad inagaw ni Gresso ang kanyang braso. Tinaliman niya ang tingin dito habang
namumuo ang kanyang luha.
"Let go."
He breathed in. "No, we need to talk."
She clenched her jaw. Pwersahan niyang inagaw ang kanyang braso saka ito
malamig na tinignan.
"We have nothing to talk about—"
"We do have something to talk about. Damn, Yrah—"
"Nothing!" Her tears fell as anger and pain consumed her. "We have nothing...to
talk about. Because we aren't even a thing."
Natigilan ito, mayamaya'y dumilim ang ekspresyon at inis na natawa. "Oh wow. So
we're just what? Nothing?"
No matter how painful it is to hear him asked it, she wiped her tears and
flashed a broken smile.
"Yeah...nothing."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 19

Kabanata 19
"I'M SO SORRY." Tejano sighed heavily. Nakikita ni Yrah ang panghihinayang at
sinseridad sa mga mata nito. "I tried to talk things out with our director but he
doesn't think you're still fit for the mission."
Bumagsak ang tingin ni Yrah sa kanyang mga palad matapos marinig ang sinabi ni
Agent Tejano. Nai-report kasi silang pareho ni Ysiah sa head ng MI6 Pacific, at
kahit naman hindi sabihin sa kanya, alam niyang si Tori ang gumawa no'n. Now she's
got to go. Mabuti at naipaliwanag niyang walang kasalanan si Ysiah at pinagtanggol
lang nito ang sarili mula kay Gresso.
Nauwi kasi ang usap sa isang madugong suntukan ni Ysiah at Gresso nang subukan
siyang yayain ni Ysiah na pumanhik na. Gresso was so furious. Akala ni Yrah
mapapatay na nito si Ysiah dahil kahit sumusuka na ng dugo, hindi tinigilan ni
Gresso.
She saw how violent Gresso can be when he is mad. Ni isa ay walang nakaawat
agad. Kinailangan pa na halos apat na gwardya ang magposas sa kanya at kaladkarin
patungo sa bartolina.
Tori didn't speak about it, but she can see in her eyes that she's blaming her.
Voided na ang kalayaang natanggap ni Gresso dahil sa ginawang gulo at siguradong
ilang araw na hindi palalabasin ng bartolina.
Pilit niyang nilunok ang namuong bara sa kanyang lalamunan saka siya ngumiti.
"Naiintindihan ko po. Ayoko na ring ipahiya ang kuya Trojan ko. The director is
right. I am not fit for the mission anymore and," sumikip ang dibdib niya at
kinailangan pa muna niyang humugot ng malalim na hininga. "It's better if I'll be
out of this place as soon as possible."
Her voice almost cracked with her last words. Humapdi ang mga mata niya ngunit
pilit niyang pinigilan ang sariling maluha. This is just a heartbreak. She'll
eventually move on once she's back in the Philippines. Kapag wala na siyang
kakayahang lapitan si Gresso oras na bumigay ang harang na tinayo niya.
She doesn't deserve to be second best in someone's life. Maybe Gresso's ego was
just hurt kasi akala nito hahabol siya. Nadinig niya sa mga gwardyang galit na
galit si Tori. They probably fought about how he acted in front of her. Sino nga
namang girlfriend ang ikatutuwa kung nakikipagsuntukan ang nobyo nito dahil sa
ibang babae.
She needs to go back to her old self. Iyong hindi nagpapatalo sa sarili niyang
emosyon. Iyong Yrah na hindi basta napapaiyak, at hindi niya iyon magagawa hangga't
hindi niya naaalis sa sistema niya ang epekto ni Gresso.
PAGKATAPOS maihanda ang kanyang mga gamit, nagpaalam siya sa kanyang mga
kasama. Ihahatid siya ng mga ito sa sasakyang naghihintay sa labas, ngunit nang
pababa sila ng hagdan, humahangos na lumapit sa kanya si Frodo. Bakas ang matinding
pangamba at lungkot sa mga matang namumula na habang nakatingin sa kanya.
"Mademoiselle, you're leaving?" His voice was shaky and it pinched Yrah's
heart.
Tinignan niya ang mga kasama, tila sinasabing gusto niya munang makausap si
Frodo na sila lamang. Mabuti na lang at naintindihan siya ng mga ito.
When the left, she tried to fake a smile at Frodo, ngunit lalong nabasag ang
kanyang puso nang makitang namumuo na ang luha sa mga mata nito.
"Mademoiselle, don't leave. I will learn alien. I will make alien joke zo you
will be happy all the time."
Nanginig ang ibabang labi ni Yrah at uminit ang kanyang mga mata. "Oh, Frodo.
It's alright."
Umiling ito at pinunasan ang luha gamit ang likod ng kamay. "No, Mademoiselle.
It iz not okay. B-Bozz Grezzo... Bozz Grezzo will be more zad. He iz zad now. He iz
begging the guardz. He wanted to zee you and talk to you, Mademoiselle."
Lumabo ang mga mata ni Yrah. Hindi na niya napigilan ang sarili. Humakbang siya
palapit kay Frodo at niyakap ito habang pigil niya ang kanyang mga luha.

"It's okay. He will surely be alright soon." Namamaos

niyang sabi kasabay ng paglandas ng luha sa kanyang magkabilang pisngi.
Humikbi si Frodo. "But I will be zad, too, Mademoiselle..."
Naipikit nang tuluyan ni Yrah ang kanyang mga mata. Kinagat niya ang kanyang
ibabang labi huwag lang kumawala ang kanyang hikbi ngunit nang yakapin siya pabalik
ni Frodo, nanginig nang tuluyan ang kanyang mga balikat.
"I cannot stay here anymore, Frodo but I promise you I will call the other
doctors so I can talk to you always, okay?" Kumalas siya sa yakap saka niya
pinunasan ang kanyang mga luha.
Basag siyang ngumiti sa luhaang si Frodo. "I want to hear your jokes. Alien
jokes." She laughed bitterly.
Lalong naluha si Frodo. "But Bozz Grezzo... I don't want Bozz Grezzo zad. I
don't want you zad. He lovez you, Mademoiselle. Pleaze don't leave him."
"Frodo..."
"Pleaze, talk to Bozz Grezzo and then-"
"Doctor Yrah, the car is waiting for you."
Napalingon silang pareho kay Tori na nasa pinakababa ng hagdan. Malamig ang
tingin nito sa kanila at tila walang pakialam sa nakikitang emosyon nila ni Frodo.
She gulped and wiped her tears. Pilit niyang kinontrol ang kanyang sarili. Ayaw
na niyang gumawa pa ng gulo.
"I'll just say my goodbye to Frodo."
"But, Mademoiselle..."
Pilit siyang ngumiti kay Frodo saka niya piniga ang braso nito. "Be good, okay?
I know someday, I will see you with Agent Tejano's team because you're a very smart
young man. I'm going to miss you, Frodo."
"Mademoiselle, pleaze."
Hindi na niya pinakinggan pa ang nais sabihin ni Frodo dahil baka oras na
magtagal pa ang pagtitig niya sa puno ng lungkot nitong mga mata, bumigay na siya.
Pagdating niya sa baba, nilampasan lamang niya si Tori ngunit hinawakan nito ang
kanyang braso at matalim siyang tinignan.
"Listen to me, whoever you are in Gresso's life. You are just a temporary woman
who kept his bed warm while I am away so don't act as if I stole my man from you.
We've been together since we're young. I survived in the streets with them. Even
when I was already adopted by someone powerful and became an agent, I protected him
with all my might. I am his first everything and this is what you have to
remember," dumilim ang tingin nito at humigpit ang hawak sa kanyang braso. "I will
be his last everything, too."
Sumiklab ang galit ni Yrah. Pinangako niyang hindi na siya makikipag-away
ngunit sa pagtataray na pinakikita ni Tori sa kanya, hindi niya naiwasang gumanti.
Hinawi niya ang kamay nito at nilabanan ang matalim na titig sa kanya. "You
have the title, then why are you acting so threatened?" She fixed her trench coat
and scanned her from head to toe. "I know how to distance myself, Miss so you don't
have to worry about me but judging with the way he picked up a fight with my
colleague, I wonder if I should believe you."
Namilog ang mga mata ni Tori, halatang hindi inasahang kakayanin niyang sumagot
nang ganoon. She felt victorious. Bago pa makasagot, tinalikuran na niya ito at
nagmartsa siya palabas habang pigil ang kanyang hininga.
Kailangan na talaga niyang makaalis bago pa ang lisensya niya mismo ang
manganib. Gresso had already caused enough damage in her. Ayaw niyang pati ang
pinaghirapan niya at ng tatang at ate Bella niya ay mawala.

"LET ME OUT!" Muling tinadyakan ni Gresso ang bakal na pinto. "Fucking let me
out! I have to see Yrah!"
Nafu-frustrate na siya. Halos ilang oras na siyang nagmamakaawa mula nang
ibalita ni Tori na iuuwi na ng Pilipinas si Yrah. Sa unang pagkakataon pagkatapos
ng matagal na panahon, natakot si Gresso sa iniisip sa kanya ng isang tao.
He badly wanted to explain to Yrah everything, na hindi niya girlfriend si
Tori. Mga bata pa sila nang pinagpangako siya nitong paglaki nila, magiging
magkarelasyon sila pakakasalan niya ito.
He was young and wild. He said yes without thinking Tori will take it
seriously. Ngayon ang lintik na pangako na iyon, sinisira sila ni Yrah.
Nasabunutan niya ang kanyang buhok sa sobrang galit at takot na hindi
maipaliwanag kay Yrah ng personal ang lahat bago ito umalis. Gusto niyang linisin
ang pangalan niya kay Yrah. Gusto niyang sabihing wala siyang interes kay Tori at
kaibigan lang ang tingin niya rito, pero hangga't nakakulong siya sa bartolina,
hindi niya iyon magagawa.
Muli niyang pinagtatatadyakan ang bakal na pinto saka makailang ulit na
sinuntok habang sumisigaw na pakawalan siya. His knuckles are bleeding but the pain
in his heart hurt him more. Si Yrah, kailangan niyang masabi kay Yrah ang
nararamdaman niya kung hindi baka mabaliw siya.
He never felt this way before and the pain and fear of losing Yrah drives him
mad. So mad he thinks he'd die due to the searing pain.
"Let me out!" He frustratingly said.
Mayamaya'y nakadinig siya ng mga yapak patungo sa pinto, at mula sa maliit na
siwang ng pinto, nakita niya ang luhaang mukha ni Frodo.
"Bozz Grezzo, Mademoiselle iz leaving." Naluha itong muli. "I'm zorry I cannot
ztop her. I'm zorry, Bozz Grezzo I am uzelezz. I am bad friend."
 Parang piniga ang puso ni Gresso dala ng awa sa nakikitang pagsisi ni Frodo sa
sarili nito. Bumigat lalo ang kanyang dibdib at ang mga tuhod niya, parang gusto
nang bumigay.
Sinubukan niyang huminga nang malalim saka niya nilunok ang namuong bara sa
kanyang lalamunan.
"I-It's alright. It's not your fault. You're not a bad friend so don't say
that." His eyes went bloodshot. "It was all my fault, Frodo."
"Bozz Grezzo..."
Pilit ngumisi si Gresso. "Uh, can you do me a favor? Can you call Tori for me?"
Pinunasan ni Frodo ang luha nito saka sumimangot. "That woman is bad! Very very
bad! Mademoiselle iz zad becauze of her-"
"I know, I know." Halos pabulong na lamang na putol ni Gresso kay Frodo. "But
she's the only one who can help me get out of prison as soon as possible."
Kumunot ang noo ni Frodo. "H-How, Bozz Grezzo?"
Huminga siya nang malalim. Mabigat na desisyon ang gagawin niya ngunit kung
iyon ang natatanging paraan upang makalaya siya at mapuntahan niya si Yrah sa
Pilipinas, tatanggapin niya ang alok ni Tori.
Para kay Yrah.
Para lamang kay Yrah...
"Tori will give me her salvation bullet...if I am going to marry her, Frodo."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 20

Kabanata 20
UMIIKOT ang paningin ni Yrah kahit nakasandal na lamang siya sa kanyang swivel
chair. Magdadalawang buwan na rin mula nang makauwi siya ng Pilipinas at habang
tumatagal ay pasama ng pasama ang kanyang pakiramdam.
Sa totoo lang ay nag-aalala na siya. Irregular ang menstruation niya ngunit
naroon ang takot niya na baka kaya hindi pa rin siya dinadatnan ay dahil sa mga
nangyari sa kanila ni Gresso noon.
Truth be told, she isn't scared. She has always adored kids. Kaya nga lagi
niyang hinihiram ang mga pamangkin niya. The thought of finally having her own
brings joy, but at the same time, she feels so worried.
Nakita niya ang hirap ng ate niya noon na ipaliwanag kay Bucky kung nasaan ang
tatay nito. Kinailangan pa nilang bumuo ng kasinungalinan para lang hindi nag-iisip
ang bata. Is she even ready for that? Noon pa nga lang na si Bucky ang nagtatanong
ng tungkol sa ama nito ay sumisikip na ang dibdib niya. Paano pa kung sarili na
niyang supling ang maghanap ng ama?
Nalunok niya ang kanyang laway nang gumapang ang kirot sa kanyang puso.
Kailangan niyang makumpirma kung may laman na ang tiyan niya. One problem at a
time, sabi nga ng tatang niya.
How she wish her father is still alive. Isang taon na mula nang yumao ito dahil
sa problema sa puso pero iniisip na lamang ni Yrah na kasama na nito ngayon ang
kanilang nanang. Masaya na ito at hindi na mahihirapan pa. Sadyang nami-miss niya
lang ito.
At times like this when she can't seem to figure out life, she remembers how
her father wakes up in the middle of the night to check if she's still studying.
Sisilip ito at kapag nakitang gising pa siya, magtitimpla ng kape para sa kanilang
dalawa.
Naalala niya rin kung papaano siyang hinahatid ng kanyang tatang sa eskwela
gamit ang trycicle na hinihiram sa tiyahin nila. Sa likod siya umuupo para
makakwentuhan ito lalo kapag may exam. Ang tatang niya, irereview pa siya habang
nasa daan.
Uminit ang sulok ng kanyang mga mata. She was blessed with a loving father.
Hindi niya malilimutan ang paghinto nila sa bilihan ng fishball at palamig tuwing
hapon. Kapag napansing masama ang loob niya dahil mababa ang nakuha niyang marka,
idi-date siya ng tatang niya sa sine.
Bibilihan din siya ng kung anong gusto niya at ipagluluto siya saka mamasahihin
kunwari ang balikat niya habang sinasabing, "ganyan talaga ang buhay, Yrah.
Kailangan bumagsak para alam mo kung gaano katamis ang tagumpay."
Her father might never had so much in life, but they were rich of love and
affection. He did not set a high standard to them in terms of a man's status in
life. Rather, he made them realize what kind of man they must let in their life.
A man who will love them, cherish them, and will only focus on them.
Naluha na naman si Yrah. Miss na miss na niya ang tatang niya. Wala tuloy
siyang mayakap ngayon. Ayaw naman niyang mag-open up sa ate Bella niya dahil
siguradong malalaman ng kuya Trojan niya.
Ilang beses na siyang tinangkang kausapin ni Trojan tungkol kay Gresso pero
siya ang umiiwas. She doesn't think she will ever be ready to hear anything about
him again. Gusto niyang lumimot at kung ang burahin ito sa kanyang sistema ang
pinakamadaling paraan, iiwasan niya ang mga taong maaaring makapagpaalala rito sa
kanya.
Mabuti na rin siguro na ilang buwan mula nang mawala ang kanilang tatang,
nanguha na siya ng condo unit malapit sa ospital na dati niyang pinapasukan.
Makakaiwas siya sa mag-asawa at mas magiging madali sa kanyang alisin si Gresso sa
isip niya.

PAKIRAMDAM ni Yrah ay kusang tumigil ang paghinga niya nang makita ang dalawang
pulang linya sa pregnancy test kit. Namilog ang kanyang mga mata at ang mga labi
niya ay kusang umawang.

Positive. She is pregnant with Gresso's child. Tama nga ang

hula niya!
She doesn't know how to react. Naghahalo ang saya, ang kaba, at ang mga
emosyong hindi na niya magawa pang isatinig. She's going to be a mom. She is going
to have a baby soon!
And then realization hit her so bad she thought her knees will go weak.
Namanhid ang katawan niya at ang puso niya ay kumirot nang sobra.
Tears build up in her eyes until it finally trailed down her cheeks like a
waterfall. Magkakaanak siya ng walang tatay. Mayroon pero nasa kulungan at kasama
ang totoong mahal nito. Paano niya ito sasabihin kay Gresso?
She doesn't know what to do. Gusto niyang tawagan ang ate Bella niya pero
natatakot siya sa magiging reaksyon ng kuya Trojan niya. Kilala niya ang ate niya.
Kapag alam nitong kailangang ipaalam sa asawa nito, hindi talaga nito ililihim kasi
iyon ang tingin ng ate niya na tamang gawin.
Huminga siya nang malalim at hinagod ang kanyang palad sa kanyang dibdib. Kaya
niya ito. Malalagpasan niya ito kahit siya lang. She just needs to collect her
thoughts and figure out which step she must take first. Ang baby. Dapat niyang
unahin ang baby niya.
Lumabas siya ng banyo at nagtungo sa kanyang silid upang kunin ang kanyang
phone. Tinawagan niya ang kaibigan niyang ob-gyne upang magpaschedule ng check up.
Hiniling din niyang maging sikreto nila ang kanyang sitwasyon. Mabuti na lamang at
napapayag niya ito.
When the call ended, she sat on the edge of the bed and placed her hand on her
belly. May multong ngiting sumilip sa kanyang mga labi kasabay ng muling paghapdi
ng kanyang mga mata.
"Kaya ni Mommy, nak. Mamahalin kita gaya ng pagmamahal ni lolo sa amin ni
tita."

TAHIMIK na pinagmasdan ni Yrah ang screen habang ginagawa ng kaibigan niyang si

Marirose ang ultrasound. May mga pinindot ito sa keyboard at mayamaya'y tumingin sa
kanya habang may matipid na kurba sa mga labi.
"Do you have nay history of twins in your family?"
Lumunok siya at nag-isip. Ang alam niya ay mayroon dahil ang lola nila sa tuhod
mayroong kakambal.
Tumango siya. "I think so. Why?"
"Because, my dear friend, you are having not just one baby."
"Y-You mean I'm having twins?"
"Triplets." Marirose smiled wider. "You're having triplets, Yrah."
Namilog ang mga mata niya at ang puso niya ay tumambol nang napakalakas. Diyos
mio! Hihimatayin yata siya sa balitang iyon!

HINDI alam ni Yrah kung tatawa ba siya o iiyak paglabas niya ng clinic ni Dra.
Marirose. Akala niya noong una ay nagbibiro lang ito ngunit nang ipinakita na sa
kanya ang resulta, totoo nga. Tatlong sanggol ang naging bunga ng kapusukan nila ni
Gresso sa kulungan.
Now she feels even more anxious. That only means she will be raising three
angels alone. Tatlong pares ng mga mata rin ang tititig sa kanya kapag nagtanong
kung nasaan ang tatay ng mga ito.
Nahagod niya ng kanyang palad ang kanyang buhok saka siya marahas na bumuntong
hininga. "Hooh! Kaya mo ito, Yrah. Kaya mo 'to."
She gulped the lump forming in her throat and was about to take a cab when she
saw the bakeshop near the taxi bay. Parang nanubig ang bibig niya nang makita ang
nakadisplay na cupcakes. Pambihira. Paglilihian pa yata niya ang mismong tawag ni
Gresso sa babies.
Hindi niya nakayanang labanan ang cravings niya. Naglakad siya patungo sa
bakeshop at tinuro ang isang set ng cupcakes upang bilhin. Ngunit nang makita niya
ang isang round cake na may nakalagay na Batman sa ibabaw, kumirot ang puso niya.
Gresso's image suddenly flashed inside her head. Ang ngiti nito, ang mapungay
na mga mata, at ang klase ng tingin na ibinibigay nito tuwing nakikita siya.
Humigpit ang hawak niya sa strap ng kanyang bag nang madama ang bolta-boltaheng
kirot na nagpasakit lalo sa kanyang puso. Dalawang buwan na, pero bakit parang
hindi man lamang siya nakausad?
"Kukunin niyo rin po ba ang cake, Ma'am?"
"Hmm?" Napabaling siya sa staff saka siya umiling. "H-Hindi. Iyang cupcakes
lang. Magkano?"
Sinabi nito ang presyo. Mabilis naman niyang nilabas ang pambayad at nang
makuha ang sukli at box ng cupcakes, lumabas siya ng bakeshop at sumakay ng taxi
pauwi sa kanyang condo.
Pagdating na pagdating ng unit, diretso siya kaagad sa kitchen counter. Mabilis
niyang nilapag ang kanyang mga gamit at binuksan ang box. Nanubig ang bibig niya at
ang dugo niya ay biglang nabuhay.
She picked one and took a bite. Napapikit siya nang malasahan ang chocolate
flavor ng cupcake.
"Oh, this is so good." Hindi niya napigilang mapangiti saka siya yumuko upang
tignan ang kanyang tiyan. Nilapat niya roon ang isa niyang kamay. "Papatabain niyo
yatang tatlo si Mommy baka mamaya puro na lang cupcakes ang hingiin niyo ha? Dapat
magfruits din tayo at gulay."
She giggled with her own words. Gets na niya kung bakit parang baliw ang ate
Bella niya noon na nakikipag-usap sa baby sa tiyan nito nang pinagbubuntis pa
lamang nito ang pamangkin niyang si Bucky. Ganito pala ang pakiramdam.
She finished two cupcakes but she doesn't think she's already full. Dadampot na
naman sana siya ng isa pa ngunit biglang umalingawngaw ang kanyang phone. Dinukot
niya ito sa kanyang bag. Nang makitang ang ate Bella niya ang tumatawag, sandali
siyang natigilan.
Bigla niyang naalalang hindi nga pala nagchismis sa asawa nito ang kuya Trojan
niya gaya ng pakiusap niya. Nakampante siya kahit papaano na hindi tungkol kay
Gresso ang dahilan ng pagtawag ng kapatid niya.
Yrah cleared her throat and answered the call. "Ate, bakit?"
"Yrah? Magpapasama sana ako sa house of Chaya bukas. May pasok ka ba?"
 "House of Chaya? Bakit, ate anong meron?"
"Kailangan ko ng dress para sa kasal."
Kumunot ang noo niya. "Ikakasal kayo ulit ni kuya?"
Tumawa ang ate niya. "Sira, hindi kami, Yrah. Ang kuya ni Trojan ang ikakasal
sa susunod na buwan..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 21

Kabanata 21

"PLACES?" She asked him, their eyes locked with each other while their bodies
are feeling the warmth of their skin.
He pushed the few strands of her hair off her face so he can look at her eyes
properly. "Yeah. If you'll be given a chance to visit three places, where would you
go?"
"Hmm, actually I have three countries in mind. Those I listed in my bucketlist.
Germany, Great Britain, and France."
"Weird. You seem so fond of Westerns, hmm?"
Mahina siyang humagikgik nang pisilin nito ang tagiliran niya. Humagod ang
kiliti sa kanyang katawan at napaikyad siya ngunit agad siya nitong kinulong sa
mahigpit na yakap. Hinatak siya nito hanggang sa tuluyan siyang kumubabaw sa
matipuno nitong katawan.
Ah, the kind of bed she'd like to go home to every night. Kung pwede lang
sanang itigil ang pag-ikot ng mundo, hindi na siya aalis pa sa tabi nito.
"Maybe. I don't know why but I really like those places."
Kusang umangat ang sulok ng kanyang mga labi nang madama ang marahang paghalik
ng mga labi nito sa kanyang buhok bago sininghot ang kanyang amoy.
"Germania, Britania, and Francia. Sounds like great names for babies." He
chuckled and pulled her up.
Tiningala niya ito. Bumaba ang kanilang mga tingin sa labi ng isa't-isa. Tila
ba may kuryenteng dumaloy sa kanilang mga puso at nagkaroon ng pag-uusap ang
kanilang mga isip.
Their lips met and shared another heart-warming kiss. The kind of kiss that
isn't out of pure lust. The kind of kiss that makes a sane person mad.
Madly inlove...

"Ayos ka lang, Yrah?"

Nagbalik sa reyalidad si Yrah nang madama ang paghaplos ng kanyang ate Bella sa
kanyang ulo. Bakas sa mukha nito ang matinding pag-aalala habang nakatitig sa
kanyang namumulang mga mata.
"Huh? Oo ate, ayos lang. Medyo masakit lang ang katawan ko dahil sa operasyon."
Pagsisinungaling niya.
Totoong masakit ang katawan niya lalo ang kanyang tahi dahil sa cesarian
section na ginawa sa kanya, pero ang mas nagpabigat sa kanyang loob ay ang alaalang
bigla na lamang pumasok sa kanyang isip nang tanungin ng kanyang ate Bella ang
ipapangalan sa mga anak niya.
Bigla kasi niyang naalala ang minsang napag-usapan nila ni Gresso. Ewan ba niya
pero kahit na winasak nito ang puso niya at nagpakasal sa ibang babae, hindi niya
maiwasang gustuhing ipangalan sa mga anak nila ang kanilang napag-usapan.
Siguro iyon na nga lang din naman ang parte ng ama ng mga anak niyang kaya
niyang ibigay sa mga ito. Tutal ay hindi na ito magiging tatay sa mga bata, iyon na
lamang siguro ang bahaging ipauubaya niya kay Gresso.
 Hinaplos ng ate Bella niya ang kanyang buhok. "Ang tatay ng mga batw, Bella.
Hindi mo na ba talaga ma-contact?"
Umiling siya. "Hindi na ate. Tulad ng sabi ko, sandaling panahon lang kami nag-
date. Hindi ko naman akalaing pagkatapos kong malamang buntis ako ay maglalaho
siya."
She lied. She formulated a lie her colleagues will support. Pinagmukha nilang
nakipagdate siya pagkauwi ng Pinas nang hindi isipin ng bayaw niyang anak ni Gresso
ang tatlong bata.
She was devastated when she found out Gresso was marrying Tori. Labis niya
iyong dinamdam at ilang beses muntik mapahamak ang mga anak niya kaya kinailangan
niya nang aminin sa ate niya ang kalagayan niya. Buti na lang at may mga kaibigan
siyang nakakuntyaba para itago ang totoong tatay ng mga bata.

Although nagduda talaga ang kuya Trojan niya, tinulungan

siya ni Marirose na palabasing imposibleng si Gresso ang ama base sa ultrasound
result at bilang ng araw kung kailan nalagyan ng laman ang tiyan niya.

Pumasok ang mga nurse dala ang tatlong bata. Halos maiyak sila ni Bella dahil
sobrang cute ng mga anak niya. Hindi pa man masabi kung sino ang kamukha ngunit sa
tangos ng ilong at hugis ng labi, medyo kinakabahan siya. Parang magiging unfair
naman yata? Bakit parang hindi siya kamukha?
Hindi biro ang pinagdaanan niya ah para dalhin ang tatlong anghel niya pero
ngayon palang, kinukutuban na siyang magiging kahawig ng ama ang mga sanggol.
Huwag naman sanang mapansin ng kuya Trojan niya kung hindi ay lagot talaga
siya.
Her tears trailed down her cheeks. Halos hindi niya alam kung papaano niya
sabay-sabay na bubuhatin ang mga anak niya. Gusto niyang halikan ang mga ito,
yakapin, at iparamdam kung gaano siya kasaya.
Hindi na siya mag-isa. May tatlong anghel na ipinadala ng langit sa kanyang
buhay upang hindi na siya mangulila sa lalakeng bumasag sa puso niya.

"HAPPY BIRTHDAY, DAWN!"

Pumalakpak ang lahat ng bisita sa birthday party ng pamangkin ni Yrah na si
Dawn. Ang ganda-ganda nito sa pink princess gown na pinatahi talaga ng mga magulang
nito.
Dawn smiled to the guests and then she immediately went to her own table where
her cousins and brother is sitting. Si Yrah ay hinanda ang pagkain ng kanyang
tatlong prinsesa. Halos hindi na niya mabuhat nang maayos ang mga plato dahil
sinabaysabay niyang buhatin.
She almost dropped one when someone immediately held it. Napalingon siya sa
lalakeng sumalo ng plato. Namilog ang kanyang mga mata at umawang ang kanyang mga
labi.
The guy smiled widely. Sa mga mata nito ay bakas ang excitement na makita
siyang muli pagkatapos ng ilang taon.
"Mademoiselle, you're still very very pretty, very very beautiful."
"Frodo!" She almost cried. Nilapag niya muli ang mga plato saka yumakap sa
kaibigan nang mahigpit.
Ang laki ng pinagbago nito. Ang dating shaggy na buhok, ngayon ay naka-undercut
na at maayos na naka-wax. Nagkalaman na rin ang dating payat na pangangatawan. Ang
porma ay astigin sa gray na v-neck shirt at itim na jacket.
"I missed you! I thought you are mad at me because you didn't wanna talk to me
before."
Napahiwalay ito at kunot ang noong tumingin sa kanya. "You called? When? I waz
alwayz waiting but the doctorz zaid you do not want to zpeak to anyone." Lumamlam
ang mga mata nito. "I thought you hate me, Mademoiselle..."
 Napasimangot siya. Bakit naman iyon ginawa nila Dr. Zinc? Ang sabi ng mga ito
ay ayaw na siyang makausap ni Frodo dahil umalis siya at iniwanan si Gresso kaya
nga hinayaan na lamang niya. Iyon pala ay hinihintay nito ang tawag niya.
"Oh, Frodo I'm sorry. I swear I called. I really don't know why they said that
but I didn't hate you. You are one of the best people I ever met. How could I hate
someone so adorable?" Matipid niya itong nginitian. "How are you? I heard the
director himself helped with your case because he wanna recruit you."
Masaya itong tumango. "Yez, Mademoiselle." Yumuko ito at bumulong sa kanyang
tainga. "I am now a zpy. I do hacking zyztemz and many many cool ztuff. Very very
nize job, right?"
She giggled. Hindi pa rin nagbago ang paraan ng pananalita nito. "Of course and
I am really proud of you—"
"Mommy!"
"Hungry."
"Ouch na tummy."
Napalingon silang pareho sa tatlong bubwit na pare-parehong naka-fairy outfit.
Si Germania, na unang lumabas at pinakamalapit sa ugali niya, naka-pink na dress.
Si Britania, ang gitna at pinakabibo, naka asul, habang si Francia, ang saksakan ng
kulit at napakamabilis mapikon sa tatlo, naka violet.

"Oh! Very very beautiful fairiez!" Frodo exclaimed. Kumaway

agad ito sa mga anak niyang pumalibot sa kanya.
Germania stared at Frodo while Brit immediately high-fived with Frodo. Ang
bunsong si Francia, pinaningkitan ng mga mata si Frodo saka hinigpitan ang yakap sa
kanya.
Nahiya tuloy bigla si Yrah. Hinagod niya ang buhok ng bunso at iniwas ang mukha
kay Frodo.
"I'm sorry. Francia isn't really that friendly to new people."
Napakurap si Frodo at ang mga kilay, unti-unting nagsalubong. "Are they your
babiez, Mademoiselle?"
Lumunok siya at tinango ang ulo. "Y—Yes."
Namilog ang mga mata ni Frodo. "Are they Bozz—"
"No!" Naiwas niya ang tingin habang namumutla. "T—They are someone else's,
Frodo. I dated a guy after I went home."
Tila hindi ito kumbinsido. Yumuko ito at pinagmasdan ang magkakamukha niyang
anak saka ito umiling.
"But they look like—"
"I met a guy who looks like your Boss, Frodo that's why. But he isn't the
father."
"Then where iz the papa?"
Napalunok siya at lalong na-tense, ngunit ang dibdib niya, lalong nagwala nang
may maaninag na bagong dating. Nanlaki bigla ang mga mata ni Yrah at ang puso niya
ay halos tumalon palabas ng kanyang katawan.
"F—Frodo, let's talk later, okay?" Natataranta niyang anas saka halos hindi
alam paano hahatakin ang tatlong anak paalis ng garden upang magtago sa loob ng
bahay ng ate Bella niya.
"Shit! Shit!" Hindi niya napigilang mura.
Germania looked at her. "Mommy shit?"
"No no, baby bad word 'yon." Bumuga siya ng hangin at nilingon ang direksyon ng
ate Bella niya at ng asawa nito. Kinumpirma niya kung tama ba ang nakikita niya.
Gusto niya ulit magmura. Bakit hindi siya sinabihang darating ang kapatid ng
bayaw niya?
Napalunok siya at hindi naiwasang mapatitig kay Gresso nang mas matagal. Ang
laki rin ng pinagbago nito. His aura became more of a bad boy with his black earing
on his left ear. Naka-clean cut ang buhok ngunit medyo mahaba ang tuktok at ang
ibang hibla, tumatabing sa mapungay nitong mga mata.
He looked good with his smart casual. An ensemble of black long sleeves polo
that's folded up to his elbows matched with a black jeans. Lumalabas ang dimple sa
bawat galaw ng mga labi at gaya ng dati, napakagwapo pa ring tignan.
Mali. Mas naging gwapo pang lalo ngayon.
Kumirot ang kanyang puso. Bakit parang gustong humakbang ng kanyang mga paa
upang lapitan ito?
"Mommy? Hungry na." Reklamo ng anak na si Britania na nakapagpabalik sa kanya
sa reyalidad.
She looked at her eyes. Lalong kumirot ang kanyang puso dahil pakiramdam niya
ay nakatitig din siya sa mga mata ng ama nito. Muntik na naman siyang madala ng
emosyon niya ngunit nang madinig niyang tila hinahanap siya ng kanyang ate Bella,
dali-dali siyang kumilos upang dalhin papasok ng bahay ang kanyang mga anak.
"Listen to mommy, okay? Mamaya na tayo kakain. Promise magdadala si mommy dito
ng food pero kailangan niyo akong hintayin."
Sabay-sabay na nagsikunot ang noo ng kanyang mga anak.
"Pero sakit na tummy!" Reklamo ni Francia na halatang nauubusan na naman ng
pasensya. Manang-mana talaga sa ama!
She sighed and moistened her lips. "Ganito okay? Magpi-play tayo. Gusto niyo ng
hide n seek, right? We'll hide. Kasi may prize mamaya so," tinignan niya ang kwarto
para sa maids na bakante na ngayon. "Hide muna kayo doon tapos kapag wala na ang
taya sa goal, mommy will call you, okay?"
Kumislap ang excitement sa mga mata ng makukulit. Nakahinga si Yrah dahil sa
wakas nakisama ang mga anak niya.
They went inside the room, sat on the bed and smiled at her. Si Francia,
humawak sa tiyan nito at tinitigan siya.
"Mommy bring cupcake, okay?"
"Okay, sweetie. Mommy will bring you cupcakes. Just don't go out unless I said
so, alright? Very good kayo, di ba? Makikinig kayo kay mommy?"
Sabay-sabay na nagsitango ang kanyang mga anak. Their shoulder-length black
hair swayed as they nodded.
"Alright." She pecked kisses on their heads and went to the door. Sinenyasan
niya ang mga itong huwag maingay. Agad namang nagsitakip ng mga bibig ang mga ito
ngunit si Brit, gusto pang humagikgik kaya tinakpan ni Germania ang bibig.
Nakangiti na lamang na umiling si Yrah bago lumabas ng pinto. Sisimple na
lamang niya sa pagkuha ng pagkain para sa mga anak niya. Kapag nakahanap siya ng
tyempo, aalis na sila at tatawid sa kanilang bahay. Mula nang masabi niya sa ate
niya ang pagbubuntis sa tatlo, doon na siya nanirahan muli sa biniling bahay ng
kuya Trojan niya para sa kanila noon ng tatang niya in case kailanganin niya ang
ate niya.
She carefully shut the door and faced the exit but her heart almost stopped
when she saw the man leaning against the wall, a few steps away from where she's
standing.
Seryoso ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito. Ang mga mata ay malamig na
nakatitig sa kanya habang ang panga ay mariing nakaigting.
Kumabog ang puso ni Yrah at halos magwala ang kanyang dibdib nang umayos ito ng
tayo at humakbang palapit sa kanya.
Her whole system went in total chaos! Halos hindi niya alam ang gagawin lalo
nang huminto ito isang hakbang na lamang ang layo sa kanya. His eyes pierced her as
he breathed out the air in his chest.
Oh, her knees almost gone weak when his manly scent filled her nose,
resurrecting the butterflies in her stomach that died the day they parted ways. His
effect on her got even stronger she thought she'd faint. Bakit ganoon? After all
these years, he can still manage to put her thoughts in complete haywire?
"Hey, Doc." His jaw moved as his magnetic eyes turned suspicious. "Mind sharing
what you're hiding there?"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 22
 Kabanata 22

"N—NOTHING."
Naningkit ang mga mata ni Gresso. Anong wala? Sabi ni Frodo ay may surpresang
tinatago si Yrah sa loob ng silid kaya siya hinatak papasok ng bahay at iniwan doon
pagkatapos ngayon sasabihin ay wala? Pinagtitripan ba siya ni Frodo?
"Nothing, huh?" Pinagmasdan niya ang namumutla nitong mukha. "I'm sorry I don't
believe you."
Lalong lumaki ang mga mata nito nang makitang hahakbang siya patungo sa pinto.
Agad itong kumilos at binara ang sarili sa pinto, tila ayaw siyang papasukin.
Tumaas ang kilay niya. Lumapit siya rito at sinandig ang isang braso sa pinto,
sa mismong gilid ng mukha nito.
He saw how she gasped and held her breath when his face went closer to hers.
Namula ang magkabila nitong pisngi habang lumulunok.
He felt more suspicious. Bakit parang takot itong makapasok siya?
"What are you hiding in there, Yrah?" He said, almost a whisper.
Hindi niya napigilan ang pagbaba ng kanyang tingin sa mga labi nitong mariing
pinaglapat. Pumungay ang kanyang mga mata.
Oh, boy he missed those tender lips he used to brand as his. He wonders if it
still tastes like before? Parang gusto niyang tikman ngayon na nang makumpirma.
Heat built up inside him all of a sudden when she bit her lower lip. His eyes
flickered with the desire he never thought still lingers in his heart. Hindi man
lamang napawi sa kabila ng kanyang mga nalaman.
The thought of other men having to kiss her, touch her and have her the way he
did before made his blood boil. Tumiim ang kanyang bagang at kumuyom ang kanyang
mga kamao.
Bakit iyon ginawa ni Yrah? Ganoon ba nito kagustong kalimutan siya noon at
kinailangan pa nitong makipag-date sa ibang lalake?
He felt the fury that drove him made before, thrum inside his chest again.
Nagwala siya nang makita ang mga larawang pinakita sa kanya nina Dr. Zinc. Gusto
niyang baliin ang braso ng lalakeng nakaakbay dito ngunit nakakulong siya, milya-
milya ang layo sa babaeng hindi man lamang siya binigyan ng pagkakataong
magpaliwanag bago nilisan ang kulungan.
If only how much he gone mad, craving for her love the day she left.
Kung sana alam nitong handa siyang tumarantado ng ibang babae masundan lamang
niya ito.
He was ready to go on his knees and begged for her love, pero anong nangyari?
Hindi pa man siya nakakalabas ng kulungan, may iba nang lalakeng nagmamay-ari rito.
The pain clawed his heart so badly he almost lost his composure again. He
avoided visiting his brother since he got out of the prison because he doesn't
think he's ready to see her with someone else.
Baka makapatay lang siya at mapatapon pabalik ng kulungan.
Dumilim ang kanyang mga mata at lalong umigting ang kanyang panga. Masakit pa
rin pala. Hindi pa pala siya handa...
He shut his eyes and moved away. Hinilamos niya ang kanyang palad sa kanyang
mukha. "Nevermind. Maybe Frodo was just—"
Halos matumba si Yrah nang biglang bumukas ang pinto. Mabuti at nahablot niya
ito agad. Sumubsob ito sa kanyang dibdib at halos nanigas ang katawan sa sobrang
gulat, ngunit bago pa man ito makakilos upang lumayo sa kanya, nabaling na ang
kanyang tingin sa batang babaeng nagbukas ng pinto.
His body froze as he stared at her innocent eyes that look so familiar. Kung
tatantyahin niya ay nasa tatlong taong gulang ito. Maputi ang kutis at itim ang
hanggang balikat na buhok. She loos so cute in her violet fairy costume but the way
her brows curled as she stared at him and Yrah caught him off guard.
 "Mommy sabi hungry eh bakit miyakap-yakap pa ng manong
diyan?" She said with her sweet voice.
Gustong matawa ni Gresso. What is this? A furious tiny fairy?
Marunong na siyang manangalog dahil naturuan ng ilang kaibigan kaya kahit paano
ay naintindihan niya ang sinabi ng bata, ngunit nang akala niyang iyon na ang
makakapagdala ng windang sa kanyang sistema, may dalawang kahawig pang bubwit na
sumunod at tinakpan ang bibig nito.
"Sabi behave eh!" Sita ng nakapink.
"Kulit kulit naman, Fancha! Sabi wait nga eh wait di ba?" Nagkamot ng ulo ang
naka-asul, parang naaasar na sa kakambal.
"Oh God..." Nabulong ni Yrah bago lumayo sa kanya at agad lumapit sa tatlong
bata.
Parang may sumipa sa dibdib ni Gresso. Those eyes... Kilala niya ang pares ng
mga matang iyon. At ano ang sabi ng mga bata? Mommy?
May kakaibang kuryenteng dumaloy sa puso ni Gresso. Napalunok siya bigla at may
pag-asang nabuhay sa kanyang puso. Is this why Frodo told him there's a surprise
waiting for him inside the room?
"Yrah? A—Are they?" Hindi niya magawang ituloy. Nagsasabay-sabay ang bugso ng
iba't-ibang emosyon sa kanyang sistema at halos hindi na niya alam ano ang dapat na
maramdaman.
Yumuko ito at parang iniwas sa kanya ang mga bata. "No." May pagkailang itong
sumulyap sa kanya saka umiling. "I met someone before, after I got back to the
country."
Parang sinipa ang puso ni Gresso. Bumaba muli ang tingin niya sa mga bata. May
parte ng kanyang puso na ayaw itong paniwalaan, ngunit nang pumasok na naman sa
kanyang isip ang mga larawang halos magpabaliw sa kanya sa kulungan pagkatapos
nitong umuwi ng Pilipinas, sumakit ang dibdib niya.
He breathed in. "Right. That guy you used to forget me, hmm?" He asked
bitterly.
Napansin niya ang pagtamlay ni Yrah, ngunit nang tumango ito, lalo lang sumikip
ang dibdib niya. Gusto tuloy niyang matawa. Ah, when will they ever move on?
Imposible yata iyon sa kanya dahil makita pa lamang niya itong muli, namamayani
na sa kanyang sistema ang pagkahibang niya rito.
"W—Why are you alone?" Where's your wife?"
Nadama niya ang pakla sa tinig nito. Gusto tuloy niyang umismid. So you're
still jealous, Sweetcake? Do I still stand a chance?
"Curious? Why?" He teased and cocked his brow at her.
Uminit ang pisngi nito, ngunit mayamaya'y malamig din siyang tinignan saka
pekeng ngumiti. "I just don't want the woman who owns you to make my blood boil
again by accusing me of things so if she'll come to my niece's party, I'll excuse
myself already. Oh, wait, maybe it's best if my kids and I will leave now."
Akmang aalis na ito ngunit pinigil niya ang braso dahilan upang mabaling sa
seryoso niyang mga mata ang tingin ni Yrah. Her reaction is still the same. Gusto
tuloy niyang magbunyi. Kung hindi lang niya naiisip ang selos niya, baka kanina pa
niya ito hinatak kung saan.
He looked at the kids again. "Are you really sure they aren't mine?"
Namilog ang mga mata nito at halatang kinabahan. Sandali itong nag-iwas ng
tingin at lumunok ng sariling laway bago nito binawi ang braso sa kanya.
"I am sure my kids are not yours, Gresso." She breathed in. Mayamaya'y madilim
na ang ekspresyon nang tinitigan siyang muli. "You're not the only man on Earth who
is capable of taking me to heaven..."

GUSTONG magwala ni Yrah sa sobrang frustration nang maiuwi na niya ang mga anak
niya sa kabilang bahay. Naiinis siya na siya pa ang pumigil sa mga bata na ma-enjoy
ang party ng pinsan ng mga ito ngunit ayaw na kasi niyang tumagal pa sila sa iisang
lugar kung nasaan si Gresso.
 Nakunsensya tuloy siya nang tanawin ng mga bata ang party
mula sa bintana sa second floor. Parang piniga ang kanyang puso. How could she be
this selfish? Naawa siya sa mga inosenteng anghel na naiipit sa sitwasyon dahil
lang hindi niya kayang aminin sa ama ng mga ito ang katotohanan.
She suddenly wanted to cry. Gusto niyang palaging masaya ang mga anak niya kaya
nga halos mgkandakuba siya sa pagbabalanse ng responsibilidad niya sa mga ito at sa
pagtatrabaho bilang doktor. Lagi niyang sinisigurong sapat ang oras niya sa mga
anak niya. She doesn't want them to grow feeling that something is lacking in their
lives.
That part she decided to remove because of her own good.
Minsan tuloy ay naiisip niya kung fit na talaga siyang maging nanay. Hindi ba
ay selfless ang mga ina? Kung ganoon, bakit siya, inuna niya ang sakit na dulot ni
Gresso kaysa sa mga anak niya?
Is she that too heartless for a mother?
Deserve ba talaga niyang tawaging nanay ng mga batang pinagkaloob sa kanya ng
langit?
If only she can explain them this early that their father is married to someone
else, and that they do not own him. Na kahit sabihing ito ang ama nila, at the end
of the day, he will still go home to his wife.
Si Tori iyon at kahit kailan, hindi magiging siya.
She isn't the home he decided to build family with. Aksidente ang mga supling
nila at hindi niya dapat isisi kay Gresso dahil binigay niya nang buong puso ang
sarili niya. Hindi siya pinilit at hindi rin nangakong pananagutan siya kung
sakaling madisgrasya siya nito.
Walang ganoong usap. Walang naging label at kahit kailan, walang naginf palitan
ng "mahal kita".
At iyon ang pinakamasakit kay Yrah.

PAGKATAPOS mapatulog ang mga anak, nanatili pa siya ng ilang minuto sa silid ng
tatlo. Malungkot niyang pinagmasdan ang maamong mukha ng mga bata habang humihingi
ng tawad sa kanyang isip.
She ruined their day and it hurts her so badly as a mother. Sumasakit na naman
tuloy ang dibdib niya.
Hindi niya napigilan ang pamumuo ng kanyang mga luha nang haplusin niya ang ulo
ni Francia. Dinampian niya ito ng halik sa ulo bago siya lumipat sa dalawa pa upang
halikan din ang mga ito, ngunit pagdating niya kay Germania, bahagyang nagising ang
kanyang panganay at inaantok siyang tinitigan.
"Mommy, cry ka?" Namamaos nitong tanong.
Umiling siya habang pilit ang ngiti. "No, sweetheart."
Lumamlam ang mga mata nito. Mayamaya'y natigilan siya nang inangat nito ang
maliit na kamay at pinunasan ang lumandas na luha sa kanyang pisngi.
"Mommy cry kasi walang daddy ang Germania, Brit at Francha?" Inosente nitong
tanong na lalo lang nagpangilid sa kanyang luha.
Naiyak siya nang tuluyan at hindi napigilang yakapin ang anak. Hinalikan niya
ito sa ulo saka siya suminghot.
"Hindi anak. Masaya na ang mommy na kasama ko kayo." She fixed her comforter
and pecked another kiss on Germania's forehead. "Sleep ka na ha? Huwag mo nang
isiping sad si mommy. Mahal na mahal ko kayo."
Germania smiled and shut her eyes again. Mayamaya'y humikab ito. "Love you,
mommy. Isleep na Germania."
Kinagat ni Yrah ang kanyang ibabang labi nang manginig ito. She is so lucky
heaven had blessed her with her kids. They became her salvation but the thought of
them looking for a father someday scares her so much.
Tumayo na siya at iniwan ang mga ito sa silid. Bumaba siya ng hagdan upang
kumuha ng tubig sa kusina ngunit nang makarinig ng katok sa main door, natigilan
siya.
She fixed her robe and covered her satin nighties before she went to see who it
is. Naisip niyang baka ang ate niya dahil nagsabi itong dadalahan sila ng ibang
pagkain na matitira sa party para hindi na raw siya magluto ng umagahan. Dala pa
rin ng ate niya ang ugaling pagtitipid.
She unlocked the door and opened it, ngunit nang makita niya ang lalakeng nasa
labas ng bahay, muling nawindang ang kanyang buong sistema at trinaydor siya ng
kanyang lintik na puso.
"G—Gresso."
His sleepy eyes bored at her. Naaamoy niya ang alak sa katawan nito. Huminga
ito nang malalim sa tinulak ang pinto. Ganoon na lamang ang gulat niya nang bigla
siyang hapitin at niyakap. Nanigas ang kanyang buong katawan at nahigit niya ang
kanyang hininga nang ubaon nito ang mukha sa kanyang balikat.
Jolts of familiar fiery sensation thrummed in her veins when his hug became
tighter. Lalong nagwala ang kanyang dibdib nang lumandas ang dulo ng ilong nito sa
kanyang leeg hanggang sa tumapat ang bibig nito sa kanyang tainga.
"I need a place to crash." He whispered, his hot breath sent shivers down her
spine.
Lumunok siya at pilit hinagilap ang kanyang katinuan bago pa ito tuluyang
tangayin na naman palayo ng malanding hangin.
"Y—You can't stay here."
He chuckled softly before he pressed his body harder against hers. Goodness!
Her thighs trembled with the sudden build up of liquid fire between her legs!
"Why? Does anybody else already own the space in your bed next to you,
Sweetcake? Did he make you come the way I did?"
Lumunok siya ngunit hindi nagawang kumibo dahilan upang mas lumakas ang loob
nito.
"Right. I don't give a fuck anyway if someone already does, but sorry. I don't
think someone can make you moan so loud the way you did for me."
Impit siyang napatili nang isara nito ang pinto saka nito sinangkal ang kanyang
likod dito. Ang mga mata niya, namilog at halos hindi na siya makahinga nang idiin
nito ang sarili sa kanya.
His sleepy eyes looked victorious as he lusciously grinned. Lumapit ang mukha
nito hanggang halos maglapat na ang kanilang mga labi. Binalot siya ng
nakakikiliting apoy at ang rasyonal niyang isip, tila lumipad na nang tuluyan
palabas ng kanyang umiinit na katawan.
"You're married." May pakla niyang tugon sa pabulong na paraan.
Hindi niya napigilang mapahalakhak. "Fuck 'em all." He breathed in and let it
out, their lips almost touched already as he declared what his heart wants.
"I'm here to prove you there's only one man who can make you come so screw your
lies, doc." He flashed his devilishly smirk. "Screw your lies..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 23

Kabanata 23

AFTER all these years, he is still that tidal wave she cannot escape from. When
his tender lips crashed against hers, she drowned with the waters of her body's own
betrayal.
Tinalo pa rin ng pangungulila ang rasyonal na bahagi ng kanyang isip, ngunit
kahit anong pilit niyang paggalugad sa katinuan, nang magsimula nang gumalaw ang
mga labi ni Gresso, nilamon siya ng kahibangan niya. She's the mad sailor who's
losing her sanity again with his dangerous effect.
Her heart pounded like a wild beast inside her chest as if wanting to be freed
so it could jump towards the man ravaging her lips. His kisses are so wet and
needy, so drowning and so so fucking good. Gusto niyang batukan ang sarili. Kailan
ba niya magagamot ang karupukan niya pagdating kay Gresso? Lagi na lamang bang
ganito? Lagi na lang ba siyang tutupukin ng pagkadarang dahil sa halik at haplos
nito?
Hindi niya na alam ang sagot, dahil tuluyan na siyang trinaydor ng kanyang
katawan. She feels possessed and the only way to be freed from the lusty demon is
by getting a good release.
Sumara ang mga mata ni Yrah at umarko ang kanyang likod nang madama niya ang
palad nitong hinawi ang kanyang roba pababa ng balikat. Muli niyang nakita ang mga
danger sign sa kanyang isip, ngunit sa tindi ng init na kanyang nadarama, mabilis
itong natupok ng apoy na lumulukob sa kanyang sistema.
Gresso's palm roughly touched her forearm while his lips are being even more
territorial against her mouth. He sucked her lower lip and gently bit it while his
tongue seeks for the entrance she immediately offered. Gusto na talaga niyang
magmura, ngunit ang mura ay naging daing, at ang daing ay naging ungol.
Naglakbay ang palad ni Gresso pababa ng kanyang nighties. Doon niya lang
naalalang tanging ang satin cloth na lang ang kanyang tanging suot. Wala na siyang
bra kaya nang mapadpad ang mainit na palad ni Gresso sa kanyang dibdib, umalpas
muli ang kanyang senswal na ungol. Mas mahaba pa nga ngayon!
She felt him smile against her lips when he felt her aroused nipple. Hindi siya
binigo nito, dahil mabilis nitong sinuot ang isang kamay sa laylayan at dinama ang
kanyang balat hanggang dumako nang tuluyan sa kanyang dibdib sa mainit nitong
palad. Good gracious. Nagsitindigan ang mga balahibo niya sa batok at halos bumigay
ang kanyang mga tuhod nang dumaloy ang nakakikiliting sensasyon sa buong katawan
niya.
Another series of erotic moans left Yrah's lips when he started playing with
her tip, rolling and pinching it, sending chills down her spine. Liquid fire
thrummed all over her body as luscious heat built up in her core.
Goodness, she already feels how creamy her undies right now. Her throbbing sex
is already dripping with juices as if her body had longed for his touch and kisses
so much that she might explode even before he gives her sex the attention it
needed.
She longed for him. Hindi lamang sa init kung hindi sa pakiramdam na kayang
ihatid ni Gresso sa kanyang sistema. Wala na talaga siya sa sarili, dahil ang
kanyang mga braso ay kusa nang humanap ng suporta sa leeg nito.
Their kisses went sloppy and more passionate every second. Para na siyang
nililiyaban lalo nang magsimulang ikiskis ni Gresso ang sarili sa kanya, pinapadama
kung gaano rin itong nangangailangan sa kanya ngayon.
The intense build up of sultry sensation turned her insides together as his
kisses traveled to her jaw until it reached the sweet spot on her ear.
"Admit it, Sweetcake. I'm the only man who ever got to touch you this way." He
bit the edge of her ear and gave her boob an electrifying squeeze. "This body will
always be in heat for only one man—"
"Mommy bakit miyakap-yakap na naman ng manong diyan? Wala ba mommy yan manong
na yan sarili?"
Nanlaki ang mga mata nilang pareho sa gulat nang matauhan. Mabilis na
napahiwalay si Yrah nang madinig ang halatang nagseselos na tinig ng bunso niya.
Namumula ang kanyang mukhang napatingin sa baba ng hagdan kung saan ito nakatayo,
suot ang violet na pajama at yakap ang grizzly nitong we bare bears stuff toy.

"F—Francia anak, bakit gising ka pa?" Natutulirong tanong

ni Yrah habang inaayos ang roba na kanyang suot.
"What did you call her?"
Parang binuhusan siya ng tubig sa narinig. Napatingin siya kay Gresso na
makahulugan at nangingwestyon  na ang itsura habang ang puso niya, halos hindi na
maintindihan kung paanong tibok pa ang gagawin.
Her eyes widened again, but thank goodness Francia ran towards her and hugged
her. Nabaling sa anak ang tingin nilang pareho at tila sandaling nawala sa isip ni
Gresso ang sarili nitong tanong.
His eyes soften but his body went stiff. Tila ba hindi nito alam ang gagawin.
Kung luluhod ba at yayakapin ang bata o mananatili lamang na nakatitig dito.
Kumirot ang puso ni Yrah sa nakikitang ekspresyon sa mga mata ni Gresso. Sumipa
na naman ang konsensya sa kanyang dibdib, mayamaya'y umawang ang mga labi niya nang
makitang masama ang titig na nilingon ni Francia si Gresso.
"Mihilig naman ng manong miyakap-yakap ang mommy ko. Hmp!"
She glared at Gresso that made his jaw almost drop to the floor. Halatang
hindi makapaniwala dahil hindi nakakibo agad. Nang maproseso ang pagtataray ni
Francia, natatawa itong umiling saka nilagay ang mga palad sa balakang.
Ngumisi ito sa kanya ngunit ang mga mata, tila kumislap ng pag-asa. Napalunok
tuloy si Yrah. Is he having higher hopes now? Bakit ganoon ito kung makangisi?
Akala mo ay nakakuha ng mataas na paternal match sa DNA test.
"I swear that's my kid." He uttered, his hopeful eyes trailed back to Francia's
glaring pools. Gustong tampalin ni Yrah ang kanyang noo. Bakit naman kasi itong
kaugali pa ng ama ang nagising? Masyado tuloy obvious!
Nagwala sa kaba ang dibdib ni Yrah. Napahawak siya sa braso ng kanyang anak
saka siya tahimik na humugot ng hininga. "H—How did you know?"
The corner of his lips stretched wider. "Because she's too possessive."
Para siyang nanigas sa kinatatayuan. Hindi siya nakagalaw at halos hindi alam
ang gagawin nang lumuhod si Gresso upang magpantay sila ng bata.
Pakiramdam tuloy ni Yrah ay nilamutak ang kanyang puso nang tangkaing haplusin
ni Gresso ang buhok ng bata ngunit agad umiwas si Francia, animo'y away na
magpahawak dito.
Nakita ni Yrah kung papaanong gumuhit ang lungkot sa mga mata ni Gresso.
Marahas itong nagpakawala ng malalim ba hininga saka basag na ngumiti.
"I'm sorry if I hugged your mom, cupcake. I used to do that often before I
thought it's still okay." Malumanay na ani ni Gresso bago tumayo, ang malungkot na
mga mata ay nanatiling nakatitig kay Francia. "Don't worry I will find out soon who
your real daddy is so I can hug you, too."
Nalunok ni Yrah ang kanyang laway sa narinig. "I—I told you they are not
yours."
Nabaling sa kanya ang tingin nito, ang lungkot na nakaukit sa mga mata nito ay
napalitan ng inis. "Lie. Show me some proof, then I'll believe."
She sighed. "Why don't you just believe what I said? Is it that hard to accept
—"
"What right do you have to ask me to believe you when you didn't even believe
when Frodo said I love you and that I want to see you so I can clear things up?"
Pumakla ang ngiti nito. "So much for someone who promised to believe in me when
nobody else does anymore..."
Yrah suddenly felt a painful tug in her chest. Napahugot siya ng malalim na
hininga at hindi nakakibo. Her expression soften as she looked down only to meet
Francia's wondering eyes.
Pilit niyang nginitian ang anak saka ito binuhat bago muling nagsalita kay
Gresso.
"Maybe it's best if you will leave this house. I don't want my kids to see us
fighting." Malamig ang tinig niyang ani nang hindi tinitignan si Gresso.
He sighed. Hinilamos nito ang palad sa mukha bago siya nilagpasan at tinungo
ang couch. Napatitig siya rito nang makitang nahiga na ito roon, ang isang braso ay
tinakip sa inaantok na mga mata.
She watched his adam's apple move as he gulp. "I ain't leaving. My brother
bought this house with the money he stole from me before so I technically own this
place."
"Gresso, please—"
"Goodnight, doc." He breathed out the suffocating air in his chest. "I need
some rest. I got a long day tomorrow."
Humigpit ang yakap niya sa kanyang anak. "Just leave, please."
"We're done talking here. Don't wait 'til I move upstairs and claim the space
in your bed. You surely don't want another set of triplets after a month."
Tinanggal nito ang nakatakip na braso sa mga mata upang sulyapan siyang muli gamit
ang malungkot na mga mata. "And I told you I'm going to prove that they are mine."
Umiwas siya ng tingin. "How many times should I tell you that I dated someone
else—"
"Bla bla bla. Freaking lies. It's too obvious with your moans earlier that your
body still belongs to me." Inis itong tumagilid at sinara ang mga mata. "Kiss my
cupcakes goodnight for me. I'm sure my kisses still linger on your lips.
Goodnight."
Napaigting ang kanyang panga nang humagod na naman ang init sa kanyang katawan
hanggang sa umabot ito sa kanyang magkabilang pisngi. May pinagmanahan talaga ang
bunso niya!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 24

Kabanata 24
GRESSO can't help but sneak inside the triplets' room when he woke up. Tulog pa
ang tatlo kaya nagkaroon siya ng pagkakataong pagmasdan ang napakaamong mukha ng
mga ito.
It's really hard to tell which is which since they are all identical, but with
the names engraved on their bed's headboard, he had the chance to study each of
them and tell who they are.
May init na humagod sa kanyang puso nang mabasa ang pangalan ng mga bata. Para
siyang siraulong napangisi nang mapagtantong hindi lamang siya lasing nang sabihin
ng kapatid niya ang mga pangalan ng tatlo.
Those names, he said it to Yrah when they were still together in prison. Now he
is getting higher hopes that the triplets are his. Idagdag pang inamin ni Trojan na
wala namang naipakilala si Yrah sa kanilang lalake. The guy he saw in the photos is
actually one of her colleagues, at base sa kwento ni Bella, malamya ang lalakeng
iyon.
He realized that he must've hurt her so badly that's why she came up with such
lie. Nagsisi siya na pinangunahan din siya ng sama ng loob. Ang hirap kapag hindi
siya sanay kung paano magrereact sa sitwasyon. He has never felt that way before.
Tanging kay Yrah lang siya nabaliw nang ganoon to the point na kaya na niyang
tarantaduhin kahit sino makasama lamang ito.
May mahika nga yata ang magkapatid na Yrah at Bella. Naiintindihan na ngayon ni
Gresso kung bakit nagawa lahat iyon ni Trojan sa kanya noon.
His brother went head over heels the instant he met Bella. Ganoon din ang
naging epekto ni Yrah sa kanya. Sayang it took long and a lot before he was able to
figure out what's really happening to him.
Now he's about to get out of his marriage with Tori. He can finally pursue her
again. Gusto niya ring malinawan tungkol sa lalakeng sobra niyang pinagselosan noon
nang mawala na ang tampo niya. Ayaw naman kasi niya na magtanim ng negatibong
emosyon para kay Yrah kaya lang, tao lang din siya at ibang klase siya magselos.
His life in prison the day she went back to the Philippines was hell. Para
siyang nawalan ng buhay. Kung hindi lang dahil kay Frodo na tiga-sampal niya kapag
nawawala siya sa sarili ay baka nabaliw na siya. Ganoon katindi ang naging epekto
ni Yrah.
He smiled unconsciously when Germania moved. Humikab ito at niyakap nang mas
mahigpit ang Ice Bear nitong stuff toy. Bigla siyang na-excite, at nang imulat nito
ang inaantok pang mata, nagwala ang puso niya at halos hindi niya alam ang gagawin.
Germania pouted as if she's confused why he was there, standing near their beds
and looking at her. Bigla siyang nahiya lalo nang bumangon ito at naupo sa kama,
ngunit nang unti-unting gumuhit ang matipid nitong ngiti, umigkas ang dibdib niya
sa saya.
"Manong, ikaw ang fwend ng mommy kahapon?"
 Manong? He wanted to laugh. Why did it sound so cute when it's her who said it?
Mabuti na lang at mabilis niyang na-adapt ang lenggwahe ng Pinas. He's language
smart and so far he can speak and understand eight, pero mukhang mas gugustuhin
niyang i-master ang lenggwahe ng mga bata.
"Yeah, but." Bumulsa siya at ngumiti pabalik sa matipid na paraan habang ang
kanyang mga mata ay ninanamnam ang pakiramdam na matitigan ng inosenteng mga mata
ni Germania.
He can feel it. Those eyes, it's the same eyes he used to see in the mirror
when he was young, before life took away his innocence as a child.
"Hindi lang ako friend. I am someone Mommy loved before," napangisi siya saka
tumaas ang isang kilay. "And I bet she still do, cupcake."
"Love?" Her brows moved upward as if she's thinking. Mayamaya'y tumango-tango
ito. "Mommy love lahat eh pati sick people."
Humaplos ang init sa puso ni Gresso. "Indeed. She is such a great doctor,
cupcake. She healed even someone's already dead heart."

Tumango-tango si Germania saka lalong nilawakan ang ngiti.

Mayamaya'y nag-ingay ang tiyan nito. Natutop ng bata ang bibig na bumilog dahil sa
pagsinghap, ngunit nang mapansing nakamasid siya ay nahihiyang humagikgik.
"Hungry na Germania, Manong."
"Yeah I can see that." Natatawa niyang sabi. "Pero tulog pa ang mommy. Maybe we
can grab something in the kitchen together. I'm hungry, too—"
"Ang Manong!" Napabaling si Gresso kay Brit na kakagising lang pero nang makita
siya, agad na nanlaki ang mga mata.
"Oh, hi cupcake." Bati ni Gresso.
She bit her lower lip and then looked at Germania. Mayamaya'y tinakpan ang
bibig na parang may binubulong sa kapatid...na naririnig din naman nang malinaw ni
Gresso.
"Sabi na sayo eh hindi na ang mommy ang mihilik! Gising na ko kagabi mirinig ko
ang chuchu train!"
Gresso pursed his lips together and cleared his throat. Gusto niyang matawa
pero tulog pa ang pinakapossessive na bubwit kaya pinigilan niya ang kanyang
sarili.
"I'm sorry, cupcake. Did I wake you up last night?"
Ah, he never thought he'd ever speak this soft. A tattooed ex-convict talking
with so much gentleness? Iba talaga ang nagawa ni Yrah sa kanya. Mukhang mandidiri
na ang mga demonyong tanggapin siya ngayon sa impyerno, sa isip-isip niya.
"Hmm." Diniin ni Brit ang baba nito sa panda bear. "Konti, manong." She giggled
and it melted his heart. Dinaig niya yata ang nanalo sa loto nang madinig din ang
hagikgik nito.
"Brit, hungry na." Ani Germania sa kapatid.
Gresso gulped and went to Germania's bed. Nahihiya man, sinubukan niyang ialok
ang kanyang kamay. "L—Let's go to the kitchen?"
Kinabahan siya nang hindi agad ito kumibo. Tinitigan nito sandali ang kanyang
nakalahad na kamay na para bang nag-iisip. Natakot tuloy siya na baka hindi
tanggapin ang kanyang kamay kaya umiwas siya ng tingin at babawiin ito ngunit nang
madama niya ang maliit na kamay ni Germania na humawak sa kanyang daliri, tumambol
ang kanyang dibdib at nabalot ng kakaibang saya ang kanyang puso.
Hindi niya napigilan ang pagkurba ng kanyang mga labi. "Tenchu, Manong." Ani
Germania.
Sinamantala na ni Gresso ang pagkakataon. He moistened his lips and stared
softly at Germania while smiling slightly. "Can I—carry you instead?"
"Hmm, okay." Matamis itong ngumiti at inangat ang kamay na hindi hawak ang
stuff toy nito.
He immediately lifted her up and savoured the moment of having her tiny body in
his arms. Parang may bumara sa lalamunan niya kasabay ng paglukob ng init sa
kanyang puso.
 Now this is what heaven feels like, he thought. Uminit ang mga mata niya at
halos maiyak na dahil sa nag-uumapaw na saya. Ang epekto ng bata, sapat na para
madama niya kung sino talagang tatay.
Kung hindi man siya, he'll claim them as his after he pursued their mom. Ni
minsan hindi pa niya nadama ang ganitong uri ng pakiramdam, and he swears he will
go down hell and climb up heaven just to feel it again and again.
"Ako din, manong!" Napatingin siya kay Brit na tumayo sa kama at excited na
itinaas ang mga kamay. "Up up din ang Brit!"
He chuckled softly. "Okay, cupcake."
Mabilis siyang lumipat sa tabi ng kama ni Brit at akmang bubuhatin na ito nang
lumipad ang grizzly bear sa kanyang mukha kasabay ng pagbangon ng isa pang bubwit.
Nang tignan niya ito, para na itong aleng galit na galit at nangangati nang
manakit.
With her furrowing brows, pouting tiny lips and folded arms, she growled like a
little bear. "Bakit ni-up up ng manong ang Brit at Germania? Bakit ni-up up?"
Imbes na magalit o matakot, umalpas pa ang hindi napigilang tawa ni Gresso
dahil sa narinig at nakikitang itsura ni Francia. Halos sumakit ang tiyan niya
kakahalakhak ngunit mukhang lalo lamang nabwisit ang bata. Kinuha nito ang doll na
nasa ibabaw ng lamp table nito saka tinutok sa kanya habang naniningkit ang mga
mata sa galit.
"Ikidnap ng manong na yan ang Brit at Germania? Miyayakap na nga ang mommy
ikikidnap pa ang Brit at Germania?!"
Nasapo ni Brit ang kanyang noo na animo'y biglang namroblema sa kapatid habang
si Germania ay kalmado lamang na tinitigan ang galit na si Francia.
"Hindi ikikidnap, Fancha. Mag-eat lang kasi hungry na." Ani Germania sa
kapatid.
Napangiti si Gresso. Now he can say which is which easily. Mukhang si Germania
ang nagmana sa ina habang naghalo ang ugali nila ni Yrah kay Brit.
And then there's the little angry cupcake piercing him with her deadly gaze.
'Yan, kanyang kanya nga 'yan. Wala nang DNA testing na kailangan diyan.
"Up up din Fancha para di mag-angry?" Suhestiyon ni Germania.
He smiled at her and nodded. "If she wants to." Nilingon niya ang maliit na
aleng galit na galit at gustong manakit. "Would you like up-up, too?"
Sumimangot ito lalo at umirap. "Hmp! Ayaw mag-up up sa miyayakap sa mommy!"
He pursed his lips together. Goodness. Kakabagin yata siya sa bubwit na ito.
Well, kung kanya talaga ang mga ito, siguradong kasing rupok din niya at madaling
masusuyo kaya naman buhat ang dalawang bata, lumapit siya kay Francia na halata
naman ang pagsilip sa kanyang direksyon.
"Come on, Francia. Let's go eat."
Hindi ito agad kumibo. Talagang sinungitan muna siya saka tumagilid.
He sighed. "Ayaw ng up up? Sure?"
Biglang lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito, ngunit mabilis ding
pinanindigan muli. Anak niya nga talaga ito. Walang duda!
"H—Hindi na kaya ng manong. Big gur na ang Brit at Germania." Kunwari galit na
sabi nito, pero sa kabila ng pagtataray ay nahihimigan niya ang pagkainggit.
He cleared his throat and turned around. "I can carry you on my back, cupcake.
Don't worry."
It took a few more moments before he felt her move. Nang tuluyan itong sumampa
sa kanyang likod at niyakap ang mga braso sa kanyang leeg, muling humaplos ang init
sa kanyang puso.
Ngayon mo sabihing hindi ko mga anak 'to, Yrah. He thought to himself before he
went out of the room.
Humahagikgik ang mga bata sa bawat hakbang niya. Sakto namang paglabas nila ng
kwarto, naglalakad na patungo roon si Yrah. Napahinto ito sa gulat at nanlaki ang
mga mata na tila hindi inasahan ang dadatnan.
"G—Gresso! W—What are you doing?"
Umismid siya at ngumisi. Iyong ngising tila nagdedeklara ng pagkapanalo bago
niya ito tinalikuran upang magtungo sa hagdan.
"Daddy duties, Sweetcake. Don't worry. Mamaya ka sa akin..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 25

Kabanata 25

NAPAILING na nang tuluyan si Yrah nang makitang umuusok na naman ang kawali.
Gresso burned the hotdogs and omelettes...again. Naaawa na si Yrah dahil halatang
nahihiya na ito sa mga batang naghihintay ng pagkain kaya nang hindi na siya
nakatiis, inagaw na niya ang frying pan.
He sighed and looked at her apologetically. "I really don't know how but I'm
willing to learn, Yrah." His voice sounded ashamed as his eyes went softer. Lalo
tuloy siyang naawa. Hindi niya akalaing may ganitong bahagi si Gresso.
"Ako na, Gresso." Nilagay niya sa sink ang kawawang frying pan saka siya
naglabas na lamang ng panibago.
Kukuha na sana siya ng hotdogs at eggs pero kumilos na ito at binuksan ang
fridge. Hindi tuloy niya naiwasang pagmasdan ito habang nasa harap ng fridge.
Seryoso ang mukha habang suot pa rin ang apron niyang kulay pink. Hindi bumagay sa
katawan nitong hinulma para pagpyestahan ng mga kababaihan.
He has become more of a Greek God. His muscles on his arms are flexing with his
simple movements and the way his jaw moves just made her appreciate his prominent
feature even more.

This man was born to pose for magazine covers, yet here he is right now, wearing a
pink apron on his inked and sculpted body.
"Bakit madaming drawing ang body ng manong?" Biglang tanong ni Brit sa kanya.
Sabay silang napalingon ni Gresso sa bata, ngunit mayamaya'y tinignan din siya
ulit ni Gresso na tila hinihingi ang permiso niyang ito ang sumagot.
She gave him the liberty to explain. Hindi rin naman niya alam kung bakit ang
dami nitong tattoo sa katawan kaya hindi rin niya mapaliliwanag sa anak nang
maayos.
Gresso walked towards her and gave the eggs and hotdogs before he leaned on the
kitchen counter. Nilapat nito ang mga braso sa marmol saka matipid na nginitian si
Brit.
"Tattoos, Brit. We call it tattoos."
Nagpangalumbaba ang bata. "Bakit meron tattoos?"
"Because it is a way of expressing yourself. Pwede rin dahil may memory na
gusto mong itatak sa katawan mo, like this one." He pulled his collar down and
showed the tattoo on his left chest, where his heart is.
Kumunot ang noo ng mga bata. "Hindi marunong magbasa ang Brit, manong. Marunong
lang count at abc."
He chuckled softly. "Uhm, it's actually mommy's name, cupcake."
Muntik nang mabitiwan ni Yrah ang hawak na itlog sa lababo dahil sa narinig.
Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso at nang mapatingin kay Gresso, bahagya na
itong nakangisi.
"Bakit meron name ng mommy diyan?" Francia of course, glared at him again.
Inaaway na naman nito si Gresso. Napakaselosa talagang bata. Bahala ka diyan,
Gresso.
Lumawak ang kurba sa labi ni Gresso, ngunit sa mga mata nito, naroon ang
lungkot na pilit tinago sa mga paslit.
Pinuno nito ng hangin ang dibdib saka tumikhim. "Because mommy holds a special
spot in my heart."
"You love mommy, manong?" Si Germania, mahina ang tinig at inosenteng nakatitig
kay Gresso.
Gresso's lips genuinely curved upward. "Always..."
 NAHILOT ni Yrah ang kanyang sintido nang makitang pumasok si Gresso bitbit ang
sandamakmak na paper bags. Talagang tinotoo nito ang sinabing mananatili sa bahay
kahit hindi niya aminin ang totoo.
He's really up for the challenge. Hindi raw ito papayag na ipagtabuyan niya
dahil malakas daw ang pakiramdam nito na anak nga nila ang mga bata.
Sa totoo lang ay na-touch siya nang mapanood kung paano ito nag-effort na
ipaghanda ng almusal ang mga bubwit kahit na halatang walang alam sa kusina. Muntik
nga lang siyang atakihin sa puso dahil sa sinabi nitong mahal siya.

It made her heart beat so loud she thought she'd faint

already. Mabuti na lamang at dumating si Frodo na nakitulog pala sa bahay ng ate
Bella at kuya Trojan niya.
The kids love Frodo so much. Si Francia lang talaga ang medyo aloof dahil sa
taglay na kasungitan. Mabuti na lamang at magaling humuli ng kiliti si Frodo. Hindi
nagtagal ay nakuha rin nito ang loob ng bunso.

"Where are the kids?" Tanong nito agad nang madatnang wala na ang mga bubwit sa
sala.
Lumunok si Yrah at tiniklop ang librong binabasa. "Frodo took them to the park.
Just a few blocks away."
"Huh, alright." Naglakad ito patungo sa kanyang tabi dahilan para sumikdo na
naman ang puso niya.
Nilapag nito ang mga paper bag sa sahig saka inanggulo ang katawan paharap sa
kanya. Bigla tuloy siyang natuliro lalo nang agawin nito ang libro at binato sa
ibabaw ng coffee table. Nang hawakan nito ang kamay niya at pinagsalikop ang
kanilang mga palad, nagparty na naman ang lintik na mga paruparo sa kanyang
sikmura.
"Does that mean we're alone, hmm?" May panunudyo nitong tanong sa mahinang
tinig.
Her cheeks burned as the sultry sensation ran all over her body. When his thumb
gently caressed the back of her hand, her knees trembled and her skin itched for
more of his touch.
Sinaway niya ang kanyang sarili at iniwas ang tingin dito kasabay ng pagbawi
niya ng kanyang kamay.
"Please don't do that. M-May asawa ka na."
Her heart felt a loud and painful tug with her own words. Gusto niyang matawa.
Hanggang ngayon, masakit pa rin sa kanya na nagpakasal ito sa ibang babae at
sinampal sa kanyang si Tori talaga ang mahal nito.
Nadinig niya ang pagbuga nito ng hangin. "Did you hide the truth about you
having my kids because of Tori?"
Sumikip ang kanyang dibdib at bumigat ang kanyang mga balikat. "I-I didn't
hide... because you're not the daddy."
"Lies." Inis nitong asik bago hinatak nang marahan ang kanyang braso upang
humarap siya rito. Ayaw niya itong tignan, ngunit hinawakan nito ang magkabila
niyang pisngi at inangat ang kanyang mukha. "Look at me, Yrah. Can we please have
the serious talk we should have done years ago?"
Their eyes met and she saw how his eyes twinkled with frustration. "Please?"
Lumamlam ang kanyang mga mata. Handa ba siya para sa pag-uusap na ito? Handa na
ba niyang madama muli ang galit at sama ng loob?
"I-I don't know if-"
"Yrah, I only married Tori because I badly wanted to follow you here."
Parang may bumara sa kanyang lalamunan. Sumikip lalo ang kanyang dibdib at ang
buong katawan niya, pakiramdam niya ay namanhid.
"You did?" Her voice almost cracked. Binaling niyang muli ang kanyang malungkot
na mga mata rito. "Then why did it take more than three years before you showed
yourself?"
Lumambot ang ekspresyon nito ngunit ang panga ay umigting. Nasaktan siya nang
bitiwan siya nito saka nito hinilamos ang palad sa mukha.
A deafening silence enveloped them for a few moments. Lumunok ito bago umayos
ng upo. "I uh, I got so jealous with the man in the photo. May pinakita si Dr. Zinc
na mga larawan sa akin noong nalaman nila na lalaya ako dahil kay Tori. I was so
mad and frustrated because I was too far from you. Every night, I kept thinking
about that man having the chance to wrap around his arms around your waist, the way
I used to do..."
Napayuko ito at ang ekspresyon ay lalo lamang dumilim. "I was so hurt I thought
I'd go insane, Yrah. I thought I'd go insane. I can't accept the fact that while I
was there, locked up in my cell, someone is keeping you safe and sound every night.
That's what I want to do eversince I met you. I want you close. I want your fingers
locked with mine. I want...I want us together."
Humagod ang init sa puso ni Yrah. "G-Gresso."
Bumuntong hininga ito. "I almost turned down Tori's offer because I thought I
already lost you, but she insisted. She wanted me to get out of prison. Akala ko
nung una dahil lang mahal niya ko." Bumaling ito sa kanya at hinawakan ang kanyang
kamay saka mahinang piniga. Sa mga mata ay wala siyang mabakas kung hindi
sinseridad at purong pag-amin.
"Yrah, the day I got out of prison, I learned everything. Hindi masabi ni Tori
sa'kin tunay na dahilan ng panggigipit niya kasi di niya alam sinong pwedeng
pagkatiwalaan sa loob at sinong hindi. Kahit si Trojan ayaw niya pagkatiwalaan."
Kumunot ang noo ni Yrah. "W-What do you mean?"
"Tori is in big trouble. Her child, natangay ng kalaban niya ang anak niya at
kailangan niya ng tulong ko para mabawi ang baby niya. The Wildflower cannot help
because they will find out that an enemy got her pregnant. Ayaw niya makulong ang
tatay ng baby niya. That's why she needed me so badly. I am the only one who can
help her."
"Ano? May baby siya at teka, how is marrying you solve her problem?"
Muli nitong hinagod ang hinlalaki sa likod ng kanyang palad. "Do you remember
about the real boss of Albana?"
Tumango siya. "You said he's still on the lose."
"Yeah. Siya ang may hawak sa baby ni Tori. He wants me to be part of Albana
again. Nalaman niyang kilala ako ni Tori dahil si Tori ang nagproteksyon sa akin
noong part pa ko ng sindikato. Gusto niya ulit ako maging puppet because I can
close huge illegal deals easily at kilala niya ang trabaho ko. Malinis. He said
Tori must prove she really wanted to join the Albana to be with her child so she
came up with this whole plan of marrying me so it wouldn't be too obvious to the
Wildflower. She freed me and had me surrendered to the real boss, asking me to join
Albana again."
"And then? Did you join them?" Kinakabahan niyang tanong.
Tumango ito. Nagpanic siya ngunit agad nitong hinawakan ang magkabila niyang
pisngi. "Hey, hey. I only did that because I have to make sure he will be captured
after Tori successfully gets her child. Humingi ako ng pabor kay Frodo behind
Tori's back. Nagpagawa ako ng tracker para sa boss. Nung okay na lahat doon ko lang
sinabi kay Trojan. They tried to catch him alive but his hideout exploded. Di namin
alam sinong nagpasabog. Probably the child's father. Kakatapos lang ng misyon last
month."
"Bakit? Sino ba ang tatay ng anak ni Tori? Tsaka pano napunta ang baby sa boss
mo noon?"
"The boss' son. I actually don't know him. Never ko siya nakilala ng personal.
Sa tawag lamang siya kinakausap ng tatay niya. They're not really in good terms
eversince I can remember. Maybe that's why Tori married me, too. To prove to the
boss that she just wants her child."
"Is he still alive? The child's father?"
 Gresso shrugged his shoulders. "I don't know. After I helped Tori, she promised
to process the papers so I can finally be free. Hindi na ko nagtanong pa ng kahit
ano. My only concern is my freedom." He sighed and stared at her with sincerity.
"Freedom to beg for my chance to be with you, Yrah so please... Please tell me
there was never another man? Please tell me the kids are mine? Lie to me if you
have to. I mean, lie if there's another man and that I ain't the father of your
kids."
Nadama niya ang frustration nito. Kinuha nito ang dalawa niyang kamay at
hinalikan ang mga ito habang matindi ang pangambang nakapinta sa mukha.
"Please? I... I just want my chance."
Nanubig ang kanyang mga mata at nanginig ang kanyang ibabang labi, ngunit bago
pa man siya makakibo, ilang putok na ng baril ang umalingawngaw sa hindi kalayuan.
Bigla silang napatayong pareho. Ang puso ni Yrah ay nagwawala nang tumakbo sila
palabas, ngunit nang ilang sasakyan ang dumaan sa kanilang harap, parang tumigil
ang mundo ni Yrah nang makita ang batang nakasuot ng pamilyar na violet t-shirt at
nagmamakaawa habang nakalapat ang mga palad sa bintana ng sasakyan.

"Francia?" Her eyes widened in fear. "Francia!"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 26

Kabanata 26

FRUSTRATION and immesurable amount of fury sketched hardly on Gresso's face

when he saw how hard Frodo tried to breathe. May tama ng bala ang likod nito dahil
prinotektahan ang mga bata. May bakas din ng suntok sa mukha kaya basag ang labi,
at nang datnan nila, pilit pa rin nitong hinahabol ang sasakyang tumangay kay
Francia kahit halos hindi na makahakbang.
"B—Bozz, the baby mademoiselle, Bozz. T—They took the baby mademoiselle."
Naluluha at hirap humingang ani ni Frodo habang hawak nang mahigpit ang kamay ni
Gresso.
Umigting ang kanyang panga habang tulak nila ang stretcher papasok ng emergency
room. Gustong magmura ni Gresso ngunit halos hindi na niya alam ang dapat gawin.
Natutuliro ang kanyang isip at ang puso niya ay halos sumabog sa galit pati sa awa
kay Frodo.
Frodo coughed. Lumabas ang dugo sa bibig nito kaya lalong tumindi ang awa ni
Gresso. Humigpit ang hawak niya sa kamay nito habang mas binibilisan nila ang
pagtulak sa stretcher.
"Hang in there, buddy. Hang in there."
Lumandas ang luha sa gilid ng mukha ni Frodo. "I'm zorry, bozz. I did not
protect the baby mademoiselle."
"It's not your fault so just," he gulped the lump forming in his throat before
he breathed out the suffocating air in his chest. "Just hang in there. You'll be
okay, Frodo."
Nang malapitan na sila ng mga nurse at doctor, halos bumigay ang tuhod ni
Gresso matapos niyang makabitaw sa stretcher. Marahas siyang napahugot ng hininga
habang ang kanyang mga palad ay humagod sa kanyang ulo.
Gusto niyang sumigaw, magwala, pumatay ng tao. His friend was shot and his
child got abducted. Parang puputok ang mga litid niya sa sobrang galit at pag-
aalala.
Nadama niya ang paghawak sa kanyang balikat ng kanyang kapatid. Nang tignan
niya ito, bakas na rin sa mukha ang parehong emosyong nadarama niya dahil sa
nangyayari.
"Do you have any idea who could've possibly done this?" Tanong nito sa kanya.
 Hinilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha. "I have a feeling. Call
Tori. I gotta confirm something."
Nilabas ni Trojan ang cellphone at agad tinawagan ang numero ni Tori. Lumayo
ito sandali sa kanya, ngunit ilang beses niyang nakitang tinawagan ng kapatid ang
numero, wala man lamang itong sagot na nakuha.
He became more impatient. Halos mawalan siya ng kontrol at magwala sa mismong
ospital upang maibsan ang galit at pag-aalala niya. Hindi niya kaya kapag may
nangyari kay Francia at Frodo. Baka mapulbos niya ang kung sinomang gumawa nito.
Pinaupo na siya ni Trojan bago pa man niya madampot ang anumang bagay na
malapit sa kanya. Tinawagan nito sina Tejano, at maging ang retiradong si Decka na
kasama niya noon sa Cinco Mortales leaders' circle, hindi nagdalawang isip na
pumunta upang tumulong.
Ysiah helped to make sure Frodo will be okay so they can go home and think of a
plan to get Francia back. Pinaalam na rin sa MI6, pero dahil hindi national threat,
wala silang gaanong aasahan. May protocol ang organisasyon at alam nilang lahat
iyon kaya pasalamat talaga si Gresso na may mga myembrong handang tumulong.

UMUWI sila nang masigurong natanggal na ang bala sa likod ni Frodo. Under
observation pa rin ito at walang malay kaya sinunod na muna nila ang payo ni Ysiah
na huwag sa ospital gawin ang plano.
Galit na galit si Trojan nang malamang pwersahang na-disable ang automatic
sensor na kinabit niya sa paligid ng village. Kaya pala hindi nila natunugang may
mga nakapasok na armado. Pati ang mga gwardya sa main gate ay nagawang patulugin.
Ngayon lang nangyari ito kaya pati si Trojan ay nag-aalala sa safety ng lugar.
Nangako ito sa asawang hindi hahayaang may ganitong bagay na mangyayari kaya ngayon
ay todo ang hingi ng tawad ni Trojan.

Bella understands and told her husband that it's impossible

to not experience such situation, pero syempre ay halos hindi na rin ito mapakali
dahil sa pamangkin. Naaalala kasi nito nang si Bucky ang nadukot. Alam ni Bella ang
pakiramdam kaya halos hindi nito iwan ang tabi ng kapatid na mugto na ang mga mata.
"Yrah." Mahina ang tinig na tawag ni Gresso rito nang malapitan ito. Yakap nito
ang dalawa pang anak na takot na takot.
She looked up, her teary eyes broke his heart even more.
"Gresso, si Francia. Bawiin mo si Francia."
Lumuhod siya at pinalis ang basa sa magkabila nitong pisngi. "I will do
everything to find her. I promise you I will find her."
Muli itong humagulgol. Si Bella, kinuha na muna ang mga pamangkin upang hindi
masyadong maapektuhan ng paghihisterikal ng ina.
Nang maalis ang mga bata, mabilis na umupo si Gresso sa tabi nito at kinabig
upang yakapin nang mahigpit. Marahas ang pagtaas-baba ng mga balikat nito dala ng
matinding pag-iyak, at ang bawat palahaw nito ng pangalan ng anak ay parang punyal
na tumatarak sa kanyang puso.
Gresso is a hard shell to break, but when he thought of how Francia banged the
window while crying, hindi na niya napigilan ang paghapdi ng kanyang mga mata.
He shut his eyes and clenched his jaw hardly as he took in deep breaths.
Humigpit ang yakap niya kay Yrah. Hinagod niya ang likod nito at pilit pinakalma
kahit ang dibdib niya, gusto na ring sumabog.
"We will find her. I'm going to bring our baby back." Halos mabasag ang kanyang
tinig.
Tiningala siya ni Yrah habang hindi nito mapigilan ang paghikbi. "Please,
please. I don't want anything bad to happen to our child. Please..." She sobbed so
hard and it almost brought him to tears. "Please, Gresso..."
Sininghot niya pabalik ang namuong luha sa kanyang mga mata. Muli niya itong
niyakap nang mas mahigpit saka niya hinalikan ang tuktok ng ulo nito. Mariin at
nangangako.
 Hindi siya titigil hangga't hindi nahahanap si Francia. Pangako niya iyon. At
oras na mahanap niya ang sinomang poncio pilatong may kagagawan nito, sisiguraduhin
niyang magsisisi itong anak niya ang pinuntirya nito.

AWANG-AWA si Gresso sa kanyang mag-iina na nakatulog na kakaiyak sa master's

bedroom. Si Yrah, may bakas pa ng luha sa mga mata kahit tulog na, at ang kunot sa
noo dala ng matinding pangamba para sa kanilang bunso, naroroon pa rin.
Bumuga siya ng hangin saka niya sinulyapan ng isa pang beses ang dalawang
batang nakatulog sa tabi ni Yrah. Inayos niya ang comforter ng mga ito bago niya
tinungo ang pinto. Wala pa siyang tulog sa totoo lang pero hindi siya dinadalaw ng
antok. Namamayani sa kanyang puso ang labis na pag-aalala. Natatakot siya sa mga
bagay na pwedeng magawa sa kanyang anak.
The thought of Francia begging for help but he isn't there to wash away her
fears brought immense amount of pain to him as a father. Pagkalapat ng pinto, ilang
hakbang lamang ay tuluyang bumigay ang kanyang mga tuhod. Nanghina siya sa imahe ng
umiiyak at takot na takot na si Francia sa kanyang isip. Napaupo siya sa sahig
habang nakasara ang mga mata, ang kanyang mga kamao ay nakakuyom nang mahigpit at
ang kanyang panga ay labis ang pagkakaigting.
Gusto niyang ilabas ang pagiging bayolente niya nang maibsan man lamang ang
bigat sa kanyang dibdib pero hindi pwede. He needs to be the toughest in the family
right now. Kailangan niyang paganahin ang kanyang utak para mahanap kaagad ang
kanyang anak. He'd kill just to have his little grumpy cupcake back.
Ilang yapak ang umagaw sa kanyang atensyon. Nang ibuka niya ang namumula niyang
mga mata, sumalubong ang seryosong mukha ni Tejano.
"Let's go downstairs. We got something."
Tumango siya. Mayamaya'y inalok nito ang kamay sa kanya upang tulungan siyang
makatayo. Sa totoo lang, alam niyang mas sama pa ng loob si Tejano dahil sa
nangyari noon sa asawa nito, kaya may init na lumukob sa kanyang puso nang sa
paghatak nito sa kanya pataas, piniga nito ang kanyang balikat.
"Tatagan mo loob mo, Gresso. You did not survive my wrath just to be this
weak." Gumalaw ang panga nito. "Francia needs her bad ass dad right now."
Namuo ang luha niya at umigting ang kanyang panga kasabay ng kanyang pagtango.
Tama si Tejano. Nagkamali ang mga ito ng tinarantado. Ngayon pa bang may
pagkakataon na siyang makasama ang babaeng mahal niya at ang mga anak nila, saka pa
ito gagawin sa kanya? Mukhang mapo-postpone ang pagbabagong buhay niya.

Bumaba sila sa sala kung saan naroroon si Decka at Trojan. May mga nakabukas na
laptop sa harap ng mga ito at pinanonood nila ang ilang CCTV footage na kuha nang
mangyari ang pagkidnap kay Francia.
The target was the three girls, but Froso managed to fight back. Nakatakbo si
Germania habang hila ang kapatid na so Brit pero mabilis naisakay ng sasakyan si
Francia. Frodo got up and fought back again, but when he saw one of the abductors
pointed a gun at the girls, Frodo immediately covered himself to protect Germania
and Brit.
"The cars were stolen and found at a vacant lot outside the city. Malapit sa
pier." Ani Tejano.
"Pier?" Tanong ni Decka.
Tumango si Trojan. "Yes. The private port owned by the Chens. May witness na
nakapagsabing may nakitang itim na maliit na barko sa pribadong pantalan. An
informant sent this video."
Nagkatinginan sila ni Decka matapos makita ang barko. Pareho nang magkasalubong
ang mga kilay nila dahil ang barko sa video, halos hawig ng Black Mamba ni Decka
noon.
Decka sighed. "Maybe if there's any way to get in touch with Mister Doe, we can
find out whoever asked for a custom-made smaller version of Black Mamba."
 "I think I can handle that." Aniya saka tiniklop ang mga braso. "Remember I
just got off the hook again after Tori asked for my help. I know where to find the
devil."
Natigilan si Decka, ang mga mata ay bahagyang nanlaki. "Y—You do?"
He jerked his head up. "I'll trace him as soon as I can. Ano palang balita kay
Tori?"
"Hindi na talaga ma-contact. She isn't in the Netherlands anymore. Mukhang
nagtago dahil lumabag sa codes ng Wildflower. Alam niyo naman gaano kaarte ang all-
girl organization na iyon." Ani Tejano. Mayamaya'y umalingawngaw ang phone nito.
"Ysiah. Okay, wait." Binaba nito sandali ang phone at tumingin kay Trojan.
"Access the video Ysiah just sent."
Tumango naman si Trojan at agad hinanap ang tinutukoy nito.
"What video?" Si Gresso.
Lumingon sa kanya si Tejano saka ngumisi nang bahagya. "Your frenchie sidekick
gave a necklace to your daughters when they went to the park. Turns out he made
those the night he stayed at Trojan's house. He stole some spy cams on Trojan's
collection and put it in the pendants along with a tracker." Natatawa itong
umiling. "That son of a bitch really is a fucking smart ass."

"Nabuksan ko na—what the fuck is this?!"

Lahat sila, biglang napalapit kay Trojan upang tignan ang screen ng laptop.
Nang makita nila ang taong nakayuko sa harap ni Francia at nakangisi, parang
binuhusan ng malamig na tubig ang katawan ni Gresso.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 27

Kabanata 27

PINASADAHAN ni Gresso ng kanyang palad ang kanyang panga habang mariing

nakapikit. Nagngingitngit na ang mga ngipin niya sa galit, at kung maaari lamang na
hablutin niya mula sa screen ng laptop ang lintik na kumuha sa anak niya, kanina pa
niya nagawa.
"I knew it! I knew there's really something wrong with that guy! Siya rin ang
kasama sa lahat ng paghahatid sa mga preso sa ospital noong nasa Italy pa!" Asik ni
Tejano.
Nagsama-sama na silang lahat na involved sa case noon sa kulungan para malaman
kung may kakaiba bang kilos noon pa ang taong may hawak ngayon kay Francia.
"S—Siya rin ang napagtanungan ko noon tungkol sa underground fights, Gresso."
Pag-amin ni Yrah.
Napamulat si Gresso at napatingin sa namumugtong mga mata ni Yrah. Awang-awa na
siya rito dahil maski ang kumain, hindi na nito nagagawa dala ng sobrang pag-aalala
sa kanilang anak.
"Uh, I have a confession about that man."
Nabaling kay Dra. Jaz ang kanilang mga tingin. Namumutla na ito at ang mga
kamao, mahigpit na kumapit sa laylayan ng dress na suot.
"Zinc and I were both threatened before by that man. We were doubtful for our
safety because he's been with the MI6 longer than us. Any minute, Zinc and I could
die in the prison. We no longer know who to trust because he seems really close
with Ysiah and Tejano that's why when he told us to not remove one of the chips, we
had no choice but to comply. We don't really know if we should tell it to the heads
because like I said, we don't know who to trust anymore. He knows everything about
us. Our family, their location, even threatened us to implant chips to our loved
ones."
Nawalan ng kulay ang mukha ni Tejano. "What?! You didn't remove one of the
chips?!"
Tumango si Dra. Jaz, naiiyak na lumunok. "F—Frodo's chip wasn't removed. We
used the one he gave us to serve as false evidence that the removal of his chip was
successful."
Muntik nang bumigay ang mga tuhod ni Gresso. Napaupo siya nang wala sa oras sa
couch at hirap na humugot ng malalim na hininga. "God damn it..."
"What's the deal with this man? Bakit niya ito ginagawa? And how come you we're
not able to check his background first before you let him be part of the mission?!"
Hindi na napigilang anas ni Yrah.
"He's been an undercover for a really long time. Only the heads can access
undercovers' profiles. When he was included on my team, I trusted the heads, Yrah
because I never experienced this." Tugon ni Tejano.
Bumukas ang pinto at pumasok si Ysiah na tulak-tulak ang wheelchair ni Frodo.
Halatang nanghihina pa ito ngunit kahit paano, mas maayos na ang kalagayan.
Nagpilit itong sumali sa plano at diskusyon dahil ilang araw na, hindi pa nila alam
kung saan dinala si Francia.
"Frodo, I told you to rest!" Naiinis na asik ni Gresso.
Sa unang pagkakataon, hindi ito nagpakita ng takot at pinanindigan ang pagiging
seryoso ng ekspresyon. "You need my help, Bozz Grezzo. The necklaze I give to the
baby mademoiselle, I want to uze it to help you prove they are your babiez and to
monitor them for you. You've been protecting me everzinze I met you zo I promized
mezelf I will protect thoze you love, too." Namuo ang luha nito. "The baby
mademoiselle, Bozz Grezzo, I want to find the baby mademoiselle. I will break my
promize to the director to never hack the internet ever again just to find the baby
mademoiselle."
Naluha muli si Yrah sa nakikitang kagustuhan ni Frodo na tulungan sila. Tumayo
siya at nilapitan ito upang yakapin. "Frodo, you've always been the kindest friend
to us, but the director might send you back to jail if he will find out what you're
gonna do."

"I do not care, Mademoiselle. I don't want the baby

mademoiselle away." Kumalas ito sa yakap at tinignan si Tejano. "Pleaze, bozz
Tejano. Allow me to uze my mon amour to find the baby mademoiselle."
Umigting ang panga ni Tejano na tila matinding nag-isip. Lahat ay nakatutok sa
kanya bilang may pinakamataas na posisyon sa kanilang grupo noon at kasalukuyang
nakapetisyon sa higher position.
He took in a deep breath and sharply released it before he gave his word to
them.
"Do what you do best. I'll risk my name for this." Tinignan nito si Gresso.
"Load your guns. We're taking your child back...and then we'll all have our fun."

MARAHANG pinunasan ni Yrah ang luhang lumandas sa kanyang pisngi nang madama
ang presensya ni Gresso sa pinto ng kusina. Tumalikod siya agad dito at tinago ang
kanyang pag-iyak, ngunit nang maglakad ito palapit sa kanya, wala na rin siyang
nagawa nang hapitin siya nito para sa isang mahigpit na yakap.
The tip of his nose buried on top of her head. Humugot ito ng malalim na
hininga saka pinakawalan bago dinampian ng mariing halik ang kanyang ulo.
"Frodo is doing everything he can. I'm just waiting for him to trace the exact
location and once we already have the coordinates of the ship, we'll use Tejano's
toys to get to them as fast as we can."
Tiningala niya ito, sinalubong ang malamlam na ring mga mata. Malalim na ang
ilalim ng mata nito dahil wala pa ring maayos na pahinga at nagpapasalamat siyang
hindi ito nagpapabaya. From time to time, Gresso tries to contact people who can
help them.
"What about the chip on Frodo's back? When will we take it out of his body?"
 He pushed a few strands of her hair to the back of her ear. "He refused to have
it removed while he's still working on finding Francia although he actually
accessed it and turned it dormant before he began looking for our baby. Frodo
assured us he won't blow up any minute."
"Mommy?"
Napalingon silang pareho sa pinto ng kusina at nakita ang dalawang anak. They
looked like they are about to cry. Nakasuot na ang mga ito ng pantulog habang
magkahawak kamay.
Lumapit silang pareho ni Gresso at lumuhod sa harap ng mga anak na bakas din
ang pag-aalala para sa kapatid na nawawala. Hindi nila masisisi ang mga anak. Yrah
knows how close the kids are and it hurts her more as a mother to see Ania and Brit
worry at a very young age.
"Mommy, di pa rin uwi Fancha?" Malungkot na tanong ni Germania.
Nalunok ni Yrah ang kanyang laway. Hinawakan niya ang braso ng anak saka siya
basag na ngumiti kahit namumuo na rin ang luha sa kanyang mga mata. The pain of not
knowing what's happening to her child is killing her every second.
"We are doing everything, Germania." Tinignan niya si Gresso at nginitian din
ito sa mapaklang paraan. "Daddy will find her, right?"
Nangilid ang luha ni Gresso, hindi inasahan na sa wakas ay ipakikilala na rin
niya ito sa mga anak. Halatang nagulat din ang dalawang bata, kaya nang humugot ng
malalim na hininga si Gresso saka nito pinagmasdan ang mga batang nakatingin dito,
hindi napigilan ni Yrah ang muling pagpatak ng kanyang luha.
"Daddy... Daddy will save Francia. We will be a happy family. You," hinaplos ni
Gresso ang buhok ni Germania saka ito humarap kay Brit. "You, mommy, me, and out
grumpy Francia."
Humikbi si Brit. "Promise? And... Hindi na alis ang daddy? Hindi na malungkot
ulit ang mommy kasi walang daddy?"
Mapaklang natawa si Gresso kasabay ng pagpatak ng kanyang luha. "Never. I will
never ever leave you. Kahit itulak ako ng mommy palayo, I will always cling on you.
All of you. She saved daddy before. She taught daddy what living should really feel
like and now... Now that we have you, daddy promise, cupcake, that we will always
be together."
Niyakap nito ang mga bata na halatang nanabik nang husto sa presensya ng ama sa
buhay ng mga ito. Lalo tuloy naiyak si Yrah lalo nang madinig ang mga anak na
nagsabing masaya sila dahil sa wakas, mayroon na silang tatay gaya ng iba.
Gresso was crying like a soft guy while pecking kisses on the kids' head. Nang
tignan siya nito, ngumiti ito at hinatak siya. Niyakap nila ang kanilang mga anak,
saka siya hinalikan ni Gresso sa noo.
"I love you. I promise I'll find Francia. I'll keep our family whole, Yrah."
Humikbi siya. Pinunasan niya ang basa sa magkabila nitong pisngi saka niya
hinalikan ang mga labi nito sa magaang paraan. "I love you, too. I'm holding on to
your promise."
She pulled away and lifted Germania in her arms while Gresso carried Brit.
Nagtungo sila sa master's bedroom at pinahiga ang kanilang mga anak sa gitna ng
kama habang sila ay nasa magkabilang gilid. Yrah hummed her lullaby to the kids
while Gresso is staring at her, admiring her with so much love and affection while
gently tapping Brit's arm.
When the kids finally drifted to sleep, Yrah and Gresso pressed kisses on the
side of their heads before they got up. Nang makatayo ay umikot ito upang puntahan
siya nang mayakap.
He hugged her from behind and she immediately rested her hands on his arms.
Sabay nilang pinagmasdan ang dalawang bata, saka niya inanggulo ang kanyang ulo
upang pagmasdan ang mga mata ni Gresso.
Gresso's eyes soften. Yumuko ito at hinalikan ang kanyang mga labi nang may
pagmamahal. Marahan ngunit dama niya ang init ng pag-ibig sa bawat hagod ng mga
labi.
When their lips parted, he rested the side of his face against hers. "You need
to rest, too. I'll go downstairs to see if they already got something."
"What about you?"
 "Don't worry about me. I've had more sleepless nights when you left the prison
without giving me a chance to explain myself."
Nahiya siya bigla. Muli niya itong tinignan sa nanunuyong paraan. "I'm sorry."
"It's okay." Humalik ito sa tungki ng kanyang ilong. "I don't really care about
that anymore. All that matters is what we have now and what I got to do to find my
grumpy cupcake. Now sleep, alright?"
Tumango na lamang siya. Humarap siya rito at niyakap muna ito nang mahigpit
bago niya tuluyang pinakawalan upang tabihan ang kanyang mga anak.
Gresso went out when she's already settled next to their kids. He even mouthed
another I love you to her before he walked out the door.

PAGKABABA pa lamang ng hagdan, agad na lumapit si Trojan kay Gresso. Madilim

ang ekspresyon ng kapatid niya kaya alam niyang hindi maganda ang ibabalita nito.
"Did he find the location?" Tanong niya sa kapatid.
Trojan jerked his head up. "We got the coordinates already. The Devil was right
about the ship, bro. It's loaded."
Napahilamos siya ng palad sa kanyang mukha. "Were you able to find out that
guard's real identity?"
"Frodo hacked the MI6. He will surely be thrown back to prison for that but
anyway, he got the file and guess what?"
"What?"
Umigting ang panga ni Trojan. "It is Tori's child's dad. Ang mismong anak ng
boss ng Albana, kuya."
"What the fuck?!"
"And we're facing a bigger problem now, basing fron the new recordings Frodo
was able to get from the cam he put on Francia's necklace. I don't think the
motherfucker's still in the right mind... because he's got Tori and their child
captive with Francia."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 28

Kabanata 28

EVERYONE was in total awe when they arrived at Tejano's house. Si Frodo na
hirap pang humakbang, namimilog ang mga mata habang nakaawang ang bibig.
"Bozz Tejano your houze iz more than beautiful and very very crazy!"
Umismid si Tejano. Sanay na siya sa ganoong reaksyon dahil sa structure ng
kanyang bahay. He rarely goes home for the past year at hindi rin niya nami-
maintain ngunit sa labas pa lamang ng bahay, kita na ang detalye.
It is a three-storey house with an upside-down viking ship for the roof, and
bullet-proof glass walls. Malawak ang bakuran at ang damo, hindi man halata, peke.
"Actually, I ain't gonna invite you in because we're in a hurry so we'll go
straight to my garage where I keep my toys."
Kumunot ang noo ni Frodo. "The garage? I do not zee garage?"
Nagtinginan si Decka at Tejano, ngunit mayamaya'y nilabas ni Tejano ang kanyang
phone. He accessed something and the ground on the left side of the driveway
lifted, na para bang maroong pinto sa ilalim ng mga damo.
Lights opened one by one leading to Tejano's underground garage. Nang humarap
siya kay Frodo, lalong gumuhit ang pagkamangha sa mukha nito.
"Very very nize. Iz thiz what I will get az a zpy? Oh, yez, I will go back to
jail zoon." He laughed, animo'y hindi malaking problema na naman iyon para rito.
Napailing na lamang silang pare-pareho. Dapat ay si Gresso, Tejano, Trojan, at
Decka lamang ang pupunta. Mabuti na lamang at nakipagtulungan ang demonyo sa kanila
kapalit ng pangako ni Decka na tutulungan ito kay Agatha. The devil is madly in
love with Decka's foster sister and he used it as an advantage. The devil spilled
the tea so they knew how many men they're going to take down.
There's only fifty and it will surely going to bore them to death, lalo na si
Gresso na nangangati nang pumatay ng mga lintik na kumuha ng anak niya, ngunit
dahil sa mas delikadong karga ng barko, hindi nila napigilan si Frodo sa pagsama.
Frodo is the only one capable of defusing the missiles Gevren, the Albana boss'
son, was planning to release to six major cities in Asia. It was his way to prove
to the terrorist group that he deserves a higher rank. Iyon ang sabi ng demonyo sa
kanila. Tama nga ang hinala nila. Ito rin ang nagpasabog sa kuta ng sariling ama
bago pa man ito mahuli ni Tejano at Trojan.
"I already informed the bosses about the missiles. They gave us the permission
to proceed since what we're about to do already falls under the level three alert.
The back ups will be on standby but we'll be the only front liners for this
mission." Humarap si Tejano kay Frodo. "The director is mad but he said he'll
consider giving you a lower punishment for hacking the satellite...again. He's
counting on you, Frodo. We all do."
Gumuhit ang kompyansa sa mukha ni Frodo at ngumiti. "I will do my bezt to zave
many many people ezpezially the baby mademoiselle."
Gresso squeezed his shoulder. "Thank you for doing this despite your condition,
buddy. I owe you a lot since we're in prison." Basag siyang ngumiti, tila nahihiya
nang mapansing natigilan si Frodo. "You are a great person and I know you deserve
to have better friend so uh, thank you, for choosing to stick by my side even when
I was really mean."
Tumamis ang ngiti ni Frodo, at nang yakapin siya nito, natigilan siya bigla.
"You zave my life before, bozz Grezzo. I am juzt paying back your kindnezz. I am
very very lucky I met you in prizon." Kumalas ito sa yakap at muli siyang tinignan.
"I want to zee you happy again, Bozz Grezzo. Happy with the mademoiselle and your
baby fairiez."
Humagod ang init sa puso ni Gresso. Sa kabila ng lahat ng pagsusungit niya kay
Frodo magmula pa noong una silang magkakilala, hindi nito iniwan ang kanyang tabi.
Nanindigan ito sa paniniwalang mabuti siyang tao. He is so lucky someone treated
him as a friend not just someone who will cling on him just because they will
benefit on him.

"We will zave the baby mademoiselle, bozz Grezzo and I will
off the bombz zo I won't go back to jail. You are not there I do not want to die
becoz of bullying." He chuckled.
Napangisi na rin si Gresso habang tinatapik ang balikat ng kaibigan. Ewan ba
niya pero parang iba ang pakiramdam niya. Parang may hindi magandang mangyayari at
hindi niya iyon gusto.

USING the Pharaoh, a custom-made transportation device that can be used in

land, under water, and in the air, one of Tejano's most precious convertible toys,
they were able to get to the location of the ship. Minomonitor ni Frodo ang barko
gamit ang paghack sa satellite at sa maliit na spy cam naman ay ang lagay ni
Francia.
Nakikita nila kung papaanong sinasampal ni Gevren si Tori sa hindi pa nila alam
na dahilan kaya lalong nagngingitngit sa galit si Gresso. If he can hit Tori, then
there's a tendency that he'd do something to Francia. Ilang beses din nilang
nakitang niyakap ni Tori ang anak niya, tila pinoprotektahan ito.

When they got to the location, unti-unting inahon ni Tejano ang Pharaoh sa
likod na bahagi kung saan sila daraan. Nang masigurong walang gaanong bantay sa
pwestong iyon, kinabit ni Trojan ang sensor upang madetect ng infrared ang bahagi
ng barko kung saan maaari silang magbutas upang makapasok.
 HALOS tumulo ang pawis ni Gresso nang makapanhik na sila sa barko ni Frodo.
Tejano decided to accompany Frodo to the lowest deck where the control room for the
missiles are located. Kailangan itong madefuse ni Frodo kung hindi ay maraming
taong maaaring mamatay.
Trojan, him, and Decka eliminated Gevren's men one by one using their guns with
silencer. Sinisiguro nilang maingat ang kanilang pagkilos, ngunir nang may isang
nagawang makapagpaputok, wala na silang nagawa kung hindi makipagsabayan.
Nagkatinginan silang tatlo nang mailapag na ni Decka ang bag na puno ng mas
malalaking baril. Pinasahan sila nito at nang masigurong sapat ang kanilang mga
bala, tumango si Gresso.
"Show time, baby." Nakangisi niyang anas.
Trojan opened the door on Decka's signal. Pagbukas, umalingawngaw agad ang
palitan ng putok. Decka is just holding a freaking handgun while his rifle is on
standby but the son of a bitch hits bull's eye with his every shot. Napahalakhak si
Gresso.
"Ah, I thought kinalawang ka na, motherfucker." Asar niya rito bago pinakain ng
bala ang ilang parating sa kanilang direksyon.
"I still find your tagalog weird. Can you curse in tagalog, old friend?"
"Putangina mo po." Ani Gresso.
Nagtawanan silang dalawa saka sabay na tumakbo patungo sa upper deck. Trojan is
on their tail, firing his own rifle to those coming from behind.
They are all on the open area of the ship, firing guns and kicking asses.
Nakatalikod sila sa isa't-isa, at nang halos sabay-sabay na nawalan ng bala ang
kanilang mga baril. Nagsikuhan pa sila bago sabay na tumakbo upang dumampot ng
baril ng kalaban.
Nakipambuno si Gresso sa ilan. Pinatikim niya kung gaano kalakas ang kanyang
suntok at tadyak. Ang ilan, halos mabalian ng buto sa tindi ng pagsipa niya. May
isang nang tumumba, tinapakan niya nang malakas ang leeg.
"Oooh! Nasty, baby!" Tumawa si Decka na halatang na-miss ang kanilang ginagawa.
"I thought you're a man of God now, asshole?" Tanong niya rito habang may
pinatitikim ng suntok.
"Yeah, my Clary is praying for me. I gotta do it because my evil old friend
needs my help so just admit it." Tinapon nila nang sabay ang dalawang kamamatay na
kalaban sa dagat bago bumuntong hininga si Decka at ngumisi. "I am still your
bestest friend among the leaders."

"Fucking self-entitled son of a bitch."

"Guys, can you just shut up and focus?" Tila namomroblemang ani ni Trojan sa
kanila.
Right. Gresso said he'll show his wrath pero ang tarantado kasi niyang
kaibigan, hindi hahayaang mamuno ang kanyang galit. This is why he doesn't like
Decka around. Sarkastiko ang loko noon pa man...huwag lamang din talagang
bubwisitin.
Trojan was shot on his leg, ngunit mabuti lamang ay daplis lamang. But with
Gresso's over-protective ass, hindi nakaligtas ang bumaril sa kanyang kapatid. Dala
ang wala nang balang baril, nilapitan niya ang huling kalaban sa upper deck.
Sinubukan siya nitong paputukan ngunit malas nito dahil huling bala na ang ipinutok
kay Trojan.
"You motherfucking idiot." Hinambalos niya ang baril sa mukha ng lalake nang
ubod ng lakas. Nawalan ito ng balanse ngunit bago pa bumagsak ay nahablot na niya
ang damit nito.
"How," he swung his fist to his chest. "Dare," again, "you," and again, "shoot
my brother."
Sumuka ito ng dugo. Nang bitiwan niya ay kusa nang bumagsak at hinabol ang
hininga. Hindi naman nakuntento si Gresso. Nagngingitngit ang kanyang mga ngipin
nang hawakan niya nito nang mahigpit sa buhok.
"Where's Gevren?"
Hindi ito kumibo kaya hinigpitan niya ang hawak sa buhok nito. "Answer me!"
"At the missile area! He's tying the child and the woman on the missiles!"
Parang nanlumo si Gresso. Hindi siya nakapagpigil at agad na binalian ng leeg
ang lalake bago siya bumaling sa dalawang kasama.
"The missiles. Where's the missiles?!"
"Nasa lowest deck, sa may harap ang alam ko. This ship has the same structure
as Black Mamba remember?" Sagot ni Decka.

Dali-dali naman silang nagtungo sa sinabing lugar ni Decka at hindi nga sila
nagkamali, ngunit nang makapasok, tila ba inaasahan na ni Gevren na pupunta sila
roon.
He is sitting on the floor with his own blood dripping from the side of his
throat...while Tori is in his arms. Tila wala na itong buhay base sa malaking sugar
sa ulo, at si Gevren, tulala at tila wala sa sarili.
"Where's my child, Gevren?" Nagngitngit ang ngiping tanong ni Gresso.
Tumingala ito at tila baliw na tinitigan siya, kumukunot ang noo at tila hindi
maintindihan kung ngingiti o tatawa. "Bang... Bang..." He laughed like a maniac.
Nagdilim nang tuluyan ang paningin ni Gresso. Hinawakan niya ang collar nito
saka ilang ulit na pinagsusuntok. Malakas at solido. Puno ng galit at poot dahil sa
sinabi nito.
"Where the fuck is my child!"
Gevren coughed, ngunit tumawa pa rin ito. Nang tignan siya, may luha nang
lumalandas pababa ng mukha nito habang nanlalaki ang mga mata. "Boom!"
Sa sobrang galit, hindi na napigilan ni Gresso ang sarili. In just a snap,
Gevren's neck twisted and he layed lifeless against the missile stand while Tori is
on his lap. Nang i-check ni Trojan, wala na nga itong buhay.
Mayamaya'y, bigla na lamang umilaw ang maliliit na screen sa katawan ng
missiles. The red numbers showed ten minutes before it started counting.
Nanlaki ang mga mata nila. "What the fuck! Did Frodo turn it on?!"
"No, no, kuya." Hinawakan ni Trojan ang kanyang braso saka tinuro ang bracelet
na nakasuot nang mahigpit sa palapulsuhan ni Gevren. "Look. I think the missiles
activated when his pulse stopped."
"Puta!" Anas ni Decka. "Tell Frenchie to turn it off—"
"M—Manong? Tito?"
Nabaling ang kanilang tingin sa batang lumabas mula sa likod ng mga missile
habang may tila pilit hinahatak na isa pang bata. Nakasara ang mga mata ng batang
lalake at may mantsa ng dugo ang damit, habang si Francia, luhaan at may mantsa rin
ng dugo ang pisngi at damit.
Napatakbo si Gresso sa anak, malakas ang kabog ng dibdib at halos nanginginig
ang mga kamay na chineck kung may tama ba si Francia. Halos mangilid ang luha niya
sa sobrang awa dahil sa nakikitang itsura at ekspresyon nito lalo nang humikbi.
"Dead na?" Humikbi ito nang marahas. "Dead na siya kasi ni-help ang Fancha?"
"No, no. He's uhm, he's just asleep, cupcake." Niyakap niya agad ito at itinaas
saka niya sinenyasan si Decka na i-check ang batang lalake.
Francia cried so hard in his shoulders. Takot na takot itong yumakap sa kanya
habang humahagulgol, ang kalamnan ay nanginginig pa.
"He's still got pulse." Deklara ni Decka bago binuhat ang bata. "We gotta get
him out of here. We gotta get the hell outta here! The fucking missiles are gonna
blast and who knows if this ship will, too!"
"He's right, kuya—"
"Gresso!" Humahangos na pumasok si Tejano habang bakas ang matinding pangamba
sa mga mata.

"Si Frodo!"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 29

Kabanata 29
NAGPUYOS ang dibdib ni Gresso sa galit, takot at matinding pangamba para kay
Frodo matapos sabihin ni Tejano ang natitirang paraang naiisip ni Frodo upang hindi
matuloy ang launching ng missiles.
"He told me to get something he left on my Pharaoh but the moment I stepped out
of the control room, he fucking shut the door and locked it from the inside! Walang
silbi ang baril ko, putangina hindi mabuksan ang pinto mula sa labas!"
Nanlamig ang katawan ni Gresso. Fuck! Fuck! God damn it, Frodo! What the fuck!

Buhat ang kanyang anak, tumakbo siya palabas kasama ang mga kaibigan patungo sa
control room. Dumadagundong sa kaba ang puso ni Gresso at pakiramdam niya, sasabog
ang dibdib niya sa halo-halong emosyong sabay-sabay na lumulukob sa kanyang
sistema.
When they reached the control room, natanaw niya sa pabilog na salamin ng pinto
si Frodo. May mga pinipindot itong buton sa laptop na dala nila mismo, ngunit nang
makita ni Gresso ang lungkot sa mukha ng kaibigan, halos manlumo siya.
With gritted teeth and raging heart he banged the door as hard as he can. "What
the fuck are you doing?! Open this god damn door you son of a bitch!"
Nabaling sa kanyang direksyon ang malamlam na mga mata ni Frodo, ngunit nang
ngumiti ito sa mapaklang paraan, lalo lamang tumindi ang pagwawala ng kanyang
dibdib dala ng pangamba sa gagawin nito.
He reached for the switch to turn on the speaker and lowered his head on the
mic. "Hello hello?" He chuckled softly. "Bozz Grezzo, we do not have time and I
cannot hear you but I can zee you are curzing. Pleaze do not curze in front of the
baby mademoiselle. That iz very very bad."
"Putangina, Frodo!" Galit niyang pinaghahampas ang pinto habang ang puso niya
ay gusto nang kumawala sa kanyang dibdib. "Open this goddamn door! You don't have
to do this! We'll figu—"
"We only have lezz than seven minutez you have to go." Namula ang mga mata nito
ngunit ang mga labi, muling basag na ngumiti. "Thank you for being my friend. You
muzt be very good huzband and very good father to the baby fairiez."
Namuo ang luha sa mga mata ni Gresso nang makitang lumandas ang luha sa pisngi
ni Frodo ngunit mabilis nito itong pinunasan saka sinuntok ang dibdib. "You taught
me how to be brave man. Now I am brave man." He laughed in a broken way that
shattered Gresso's heart.
"Frodo..."
He sniffed. "My friend, you are not bozz becoz you are bigger, but becoz you
protect weak people like me. Not it iz my time to protect the other people. I did
not tell you before but I have condizion. I have brain aneuryzm and I will die
zoon. I do not want my life to be wazted. Pleaze do not cry. Do not feel zad. I
will do thiz happily." Pilit itong ngumiti habang rumaragasa ang mga luha.
Gustong magmura ni Gresso, dahil sa kabila ng lungkot na nakapinta sa mukha ni
Frodo, nasa mga mata nito ang paninindigan. Ang katapangang ialay ang buhay para sa
kaligtasan ng mas nakararami.
Frodo will blow up the ship with the bomb in his body before the missiles could
even launch and kill thousands of people in six different parts of Asia. Iyon
lamang ang nakita nitong mabilis na paraan dahil nag-activate na ang missiles. It
can no longer be defused, and the only way for it to not reach the programmed
coordinates is to blow it up now. He will activate the bomb in his body and blow
himself up to create a massive explosion in the ship.
Ang mahina at patpating presong halos hindi kayang sumalo ng suntok at
ipagtanggol ang sarili, heto at iaalay ang sariling buhay para mailigtas ang
maraming tao. Hindi kayang tanggapin ni Gresso.
Naaalala niya pa kung paanong tumalsik si Frodo sa isang tadyak lamang. Naalala
niya kung paano itong nagtatago sa likod niya kapag may gustong mang-trip na mas
malaking preso. Naaalala niya kung paano itong bumubuntot sa kanya na parang tuta
mula nang ipagtanggol niya.

Frodo never talked back when he's calling him names and
even telling him how much he hates French people because most of his enemies are
French. Tatawa ito at sasabihing minsan ay kinaiinisan din nito ang pinanggalingang
bansa dahil sa ugali ng mga kababayan.
Sa totoo lang hindi naman niya iyon sinabi kasi bwisit siya kay Frodo. In fact,
he likes him. He knows how to stand up for him when he needs a friend. Hindi siya
iniwan noong mga panahong kailangan niya ng masasandalan. Nang iwan siya ni Yrah,
kahit hindi marunong uminom, sinamahan siya. Kahit paulit-ulit ang sinasabi niya,
masigasig itong nakikinig. Kahit hirap mag-ingles, pipiliting kausapin siya upang
mapadama na maaari niyang sabihin dito anuman ang nasa dibdib niya.
He will never forget how he patted his shoulder when he cried for the first
time in front of someone.
He will always remember how weak Frodo's slap was when Frodo got angry because
he doesn't want to do anything in life anymore.
Ang murang baluktot, ang galit sa mga mata, at ang pakiusap na ituloy niya ang
buhay niya.
Kahit na nagkaroon ito ng pagkakataon na mauna nang lumabas pagkatapos ng
misyon ng MI6, pinili nitong manatili pa nang mas matagal dahil nag-aalala sa
kanya.
In his every fight, Frodo was there, cheering and groaning for him. Kapag
bumabagsak siya, kakalampagin nito ang stage at sisigaw na bumangon siya.

That weak French boy who stayed by his side and believed in the good in him, he was
his best friend.
And now that friend is about to blow himself for the sake of others. Hindi niya
matanggap na sa kabila ng kahinaan nito sa pisikal na aspeto, heto pa rin ito
ngayon at nagiging pinakamatapang sa kanila.
Rumagasa ang kanyang luha. Lalong nagngitngit ang kanyang mga ngipin at ilang
ulit niyang pinagsusuntok ang salamin hanggang mabasag, ngunit dahil sa layo nito
sa kandado, hindi rin nila mabubuksan.
Frodo went to the door. Nakatitig ito sa kanya habang luhaan din ang mga mata.
"Bozz, you have to go. I will be okay."
"No!" His jaw moved dangerously. "No fucking way I'm leaving—"
"We have no time. Mademoiselle Yrah needz you. The baby mademoiselle needz you,
too."
"Putangina! Thi isn't the only way!"
Mapakla itong ngumisi. "It iz, bozz. It iz the only way zo you need to leave
now before iz too late." Hinubad nito ang kwintas na ay magnifying glass sa loob ng
locket saka nito nilusot ang kamay sa nabasag na salamin upang ibigay sa kanya ang
kwintas.
"Take it, bozz. We do not have photoz together but I hope you remember me
alwayz. You are the bezt friend to me." His tears went heavier as his shoulders
quaked. "You do not have to zave me thiz time. Frodo iz brave now. Frodo iz...brave
now."
"Frodo..." Umiling siya. "Buddy, you don't have to do this." Halos pumiyok ang
kanyang boses.
Gamit ang isang kamay na nakalusot sa salamin, sinuot nito sa kanyang ulo ang
kwintas saka nito babawiin na sana ang kamay ngunit hinawakan ni Francia.
Nabaling ang tingin ni Frodo sa bata na wala mang naiintindihan sa nangyayari
ay lumuluha pa rin.
"Pwede ulit play pag miuwi na ang Fancha?" She sniffed. "Gusto ulit magswing
kasama ang manong."
Frodo flashed his broken smile. "I do not underztand a lot of alien word, baby
fairy but Uncle Frodo will watch over you and the other baby fairiez zo be good
girl and do not give headache to mommy and daddy, okay?"
Hinaplos ni Frodo ang ulo ng bata, ngunit nang muling nagtaas-baba ang mga
balikat nito, agad na nitong hinugot ang braso papasok at tinalikuran sila.
"Lezz than four minutez. You need to leave." Halos pumiyok nitong ani.
"Frodo, please, buddy just open the door..." Pakiusap pa rin ni Gresso.
Hinawakan na ni Tejano ang kanyang braso. "Bro, he already set the timer for
his chip. We cannot do anything anymore..."
Lalong lumabo ang mga mata ni Gresso. Ang dibdib niya ang matinding kumirot sa
sobrang sama ng loob. Bakit? Bakit si Frodo pa? Bakit si Frodo pa! He is the nicest
person he ever knew! Frodo is the only one who managed to put up with him when he
was being difficult even to himself! Bakit ito pa ang kailangang dumanas nito!
"Bro, we need to go. Wala nang oras. Ang anak mo, isipin mo ang anak mo."
Halos bumigay na ang tuhod ni Gresso. Nawalan na siya ng lakas nang hatakin
siya ng kapatid niya at ni Decka, ngunit bago sila nakalayo, sinulyapan niyang muli
ang matapang na kaibigan.
Frodo waved goodbye to his child who innocently waved back and said. "Magplay
ha! Magplay kasama Fancha."
His heart got crashed as he stared at his friend. "Thank you, buddy. Thank you
for everything."
Frodo sniffed and like a brave man he never thought Frodo would ever be, he
puffed his chest and salute to him. "Frodo'z journey waz amazing. Thankz to bozz
Grezzo." He smiled. Hindi basag kung hindi iyong tunay na masaya. "Goodbye, my
friend..."
His tears trailed down his cheeks as he smiled back. "Goodbye, m—my friend."

As the Pharaoh flew high up in the air, Gresso held Francia tightly in his arms
while he's staring at the ship below them. They went higher and higher, and when
the ship finally exploded, Gresso held his breath and shut his eyes. Frodo's face
suddenly flashed in his head, smiling sweetly and waving goodbye.
Sa huling pagkakataon, habang ang puso niya ay matinding nagluluksa, muli
niyang binalikan ang kanilang mga alaala bilang magkaibigan kasabay ng kanyang
tahimik na pamamaalam.

"Goodbye, buddy. Thank you for helping me change through your genuine
friendship..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Kabanata 30

Kabanata 30

TAHIMIK na pinanood ni Gresso kung papaanong pinarangalan ng buong MI6 ang isa
sa pinakamagiting na taong nakilala niya. Everyone who knew Frodo in the
organization or personally, wept when they found out the heroic act he did for
thousands of people. Even the whole world cried and praised him, and the French
government even honored his death and called him the young hero of the new
generation.
He was celebrated as the brave agent, but Gresso praised him more for his
beautiful heart. Napakaraming alaalang iniwan ni Gresso sa kanyang puso, at
hinding-hindi niya makalilimutan kailanman ni isa sa mga iyon.
"Frodo the brave, the David who saved thousands. But I remember more the
Frenchie who pulled me up when I was so down." He laughed softly as he stared at
the newly built monument for Frodo in France.
Puno ng bulaklak at kandila para sa ika-isang taong anibersaryo ng kagitingan
nito, ngunit ang alaala ng pagkawala nito, sariwa pa sa isip ni Gresso.
Nadama niya ang marahang paghagod ni Yrah sa kanyang likod, tila alam na
nagbabalik na naman siya sa nakaraan. Not to grieve anymore but to just feel how
lively Frodo was.
His silly smile had always been precious. He was like the ray of sunshine he
never thought would come to his life. Indeed, a brave man.
"You still miss him."
Kinuha niya ang kamay nito at marahang piniga bago hinalikan. "I always will."
"We all do, hun. We all do. Especially Francia."
Tama si Yrah. Francia never got tired of staring at the window, waiting for the
sweet uncle they almost had. Walang araw na hindi ito nagtanong kung kailan
makikipaglaro si Frodo sa kanila. She's the most patient to wait, even when there's
no more Uncle Frenchie that will arrive at their doorstep smiling and full of life.
Pinuno niya ng hangin ang kanyang dibdib saka ito pinakawalan. "Did the lawyer
already call?" Tanong niya kay Yrah.
She flashed a slight smile. "They are ready for us tomorrow."
Hinarap niya ang asawa at hinawakan ito sa magkabilang braso. Tinitigan niya
ito sa mga mata at may pagpapasalamat na ngumiti.
"Are you really okay with this?"
"Gresso, nag-usap na tayo, hindi ba? The boy needs a home and who are we to
shut our door at that piece of heaven?"
Humaplos ang init sa kanyang puso. Yrah has always been the understanding one.
Alam naman niyang walang problema rito kung aampunin nila ang anak ni Tori. Walang
ma-trace na ibang kamag-anak na pwedeng pagbigyan sa bata, at mula nang una itong
makita ni Yrah, umiral ang puso ng isang ina rito.
"I'm just worried that I am putting too much loads on your shoulders already as
a mother. I mean, raising the girls is already a tough job."
Kinulong ni Yrah ang kanyang mukha sa magkabila nitong palad. "He deserves a
family. I will never ever forget how he and his mother tried to protect our
Francia. Tori died protecting my child from Gevren..."
A child will never lie. Tori's son was five when that happened. Isa pa,
nasuportahan ang salaysay ng bata ng recordings na naretrieve.
Gustong itali ni Gevren si Francia sa isa sa mga missiles. When the retrieved
the spy cam on Francia's necklace, they were able to get the recordings. Doon
nalaman nina Gresso na hindi naniwala si Gevren na kaya lamang siya pinakasalan ni
Tori ay dahil gustong makuha ni Tori ang tiwala ng ama ni Gevren nang makasama nito
ang anak.
Gevren had always been jealous of him, dahil imbes na ito ang ipronto ng ama sa
Albana, siya ang mas pinagkatiwalaan. Lalo pang tumindi ang selos nito dahil sa
kung anong namagitan sa kanila noon ni Tori. Hindi rin nito pinatanggal ang chip sa
likod ni Frodo dahil balak na gamitin laban sa kanya noon ang kaibigan niya.

He completely lost his sanity when he found out Tori won't

stay with him even after she got their child. Gustong ilayo ni Tori ang anak sa
mismong ama dahil nakita nito ang matinding pagbabago ng ugali mula nang lumala ang
mental health issues nito. Idagdag pang gumagamit ito ng pinagbabawal na gamot.
Jealousy had killed Gevren and Tori, and now their boy is orphaned. Nanatili
muna ito sa bahay-ampunan ni Agatha, ngunit sinisiguro nina Gresso na lagi nila
itong nadadalaw upang makalaro ng kanilang mga anak.
He pulled his wife closer and kissed the top of her head. "It's our last day
here, Sweetcake. I wanna enjoy it."
"Gusto mo bang puntahan ang mga pinagyayabang ni Frodo na lugar?"
He groaned. "As much as I miss him, I still don't like French people. Maybe
it's best if we'll go back to our hotel room. You know, bake some more cupcakes, or
maybe a cookie this time."
Mahinang natawa si Yrah kasabay ng pag-init ng pisngi. "Puro kalokohan ha.
Palibhasa hindi mo nakita ang hirap kong dalhin ang tatlong anak mo. Mind you,
Gresso Lindstrom, it wasn't easy."
He chuckled as he lowered his face, their lips almost touching. "That's the
thing, My Mrs. Jobaira Lindstrom. I wasn't able to watch you go through pregnancy.
I wanna be part of the journey, too."
"Huwag naman kasi tatlo agad, Gresso maawa ka sa katawan ko, although it wasn't
your fault because it's in my genes, but, dahan-dahan din kasi."
Natawa siyang muli, ngayon ay mas malutong kasabay ng pagpiga niya sa tagiliran
nito. "I'm sorry. You mean dahan-dahan sa—"
She cut him off with her lips.
"Hmm, kalokohan na naman ang sasabihin ng bibig na 'yan."
He smiled and hugged her again. Tinignan niya ang monument saka siya
nagpakawala ng mahinang hininga.
"Rest peacefully now, brave soul. I am finally happy again. You don't have to
worry about me anymore..."

UMALPAS ang mahabang ungol ni Yrah nang madama ang tuluyang paghagod ng mga
labi ni ni Gresso sa kanyang dibdib. He took her mound in his mouth and suckled it
like a beast while he is slowly moving his hips, swirling it and looking for the
right spot.
Her eyelids went heavy because of sultry feeling, her fingers can't help but
grab hardly onto his hair as he ravage her aroused nipple. He never really failed
to make her feel the best in everything, and whenever their bodies become one, it
always feels like the first time.
"Gresso..." She moaned erotically his name and it just turned him wilder.
His crotched buried deeper until it hit the sweet spot and made her snap.
Pinakawalan nito ang kanyang dibdib upang halikan siya sa mga labi. He nibbled her
lower lip and then he gave her another electrifying thrust that made her scream in
sheer pleasure.
"Found it again." He laughed softly against her lips, his minty breath filtered
inside her half-opened mouth.
Dumaing siya nang iangat nito ang kanyang mga paa hanggang sa balikat saka
muling bumaon upang tamaan ang tamang bahagi.
The liquid fire replaced her blood immediately as she felt her walls began to
contract. Goodness. She never thought her body is still this flexible. Gresso
really does wonders to her especially when heat is consuming her.
Hindi pa ito nakuntento sa pagpapahibang sa kanya. His rough palms caressed her
thighs until one of his hands went to her throbbing bud. Napahiyaw siya sa mas
tuminding sensasyong lumukob sa kanyang katawan. Nang imulat niya ang kanyang
mabigat na talukap ay nasalubong niya ang namumungay na mga mata ni Gresso.
He looks even hotter when his jaw is clenching this hard. Even the veins on his
neck is already evident against his cream skin.  Hindi niya tuloy naiwasang kagatin
ang ibaba niyang labi. This man is married to her, and he never knows when to stop
pleasuring her in every way, especially in bed.
Dumiin ang daliri nito, tinutudyo siya. He moved it in a circular motion while
his hips are moving deeper and rougher, wanting her to scream so loud.
"Oh, Jesus, Gresso—"
He kissed her knee and lowered his head to suck her aching nipple again while
playing with her bud and rocking her. She can already feel it. Her body is reaching
the edge and she knew he felt it, too.
His tongue swirled around her hardened tip and then he sucked it again while
he's moaning. His erotic groan vibrated against her tip, setting her body on fire
even more.
"Gresso! Oh, Gresso!"
Umangat ang labi nito sa kanyang panga, hinahagod ang kanyang balat ng maiinit
na halik hanggang sa matumbok ang sensitibong bahagi ng kanyang leeg. "Hmm? You're
gonna come now, Sweetcake?"
Series of sensual moans was the only response she was able to give when he
rocked her deeper. Tila nakuha nito ang nais ng kanyang katawan. His fingertips
moved without mercy on her bud following the rhythm of his hips.
She cried harder as the sultry feeling enveloped her whole body. Her system
went in total chaos as her core exploded with fiery liquid, her walls tightened
around his shaft.
Dumaing ito at mas nawalan ng pasensya ang galaw. Mas naging marahas ang bawat
hugot at baon habang hindi pinapatawad ang balat sa kanyang leeg. He sucked it so
hard she knew head leave another mark on top of the fading ones. His thrusts went
on a faster and uncontrolled motion, so deep and rough she thought she'd reach
another nerve wrecking orgasm.
Hindi nga siya nagkamali. He kept hitting her sweet spot harder and faster.
Their erotic moans filled the whole room as their hips moved to meet each other
until they both reached climax together.
Gresso growled like a beast against her ear. He sucked the soft part of it
while he's pushing himself deeper, filling her more of his cum.
Hinahabol nilang pareho ang kanilang hininga nang iangat nito ang sarili gamit
ang brasong nakatukod sa kanyang tagiliran. A satisfied smile made its way to his
lips as he stared at her sweaty body while triumph sketched on his pools.
Bumaba ang ulo nito at muli siyang hinalikan, ngayon ay sa magaang nang paraan.
Kiniliti ang kanyang puso. Naroroon pa rin talaga ang kilig na si Gresso lamang ang
may kakayahang magdulot, at alam ni Yrah na kahit kailan, walang makapagbabago
no'n.
He laid comfortably next to her and then he pulled her close. Gaya ng
nakasanayan, nakasandal ang kanyang ulo sa matigas nitong dibdib habang ang hita
niya ay nakapatong sa hita nito.
"Do you think he'd like me to be his dad?" He asked out of the blue.
Matipid na ngumiti si Yrah. Iniisip pa rin pala nito ang bagay na iyon.
Palibhasa ay medyo ilag ang bata at mas sumasama sa kanya.
She drew small circles on his chest, feeling the warmth of his skin against her
fingertips.
"He will. You are an amazing father, hun."
"Sana." Hinapit pa siya nitong lalo bago hinalikan ang tuktok ng kanyang ulo.
"The girls are ready to officially welcome him to the family."
"Me, too." Inangat niya ang ulo at nginitian ito. "That's why we don't really
need to work on another child. May apat na tayo, oh?"
"Nah." He squeezed her hip and grinned. "I told you I still want a cookie so he
won't be lonely. It would be hard to grow up being the only boy in the family,
Sweetcake."
She rolled her eyes. "Excuses just to get me pregnant again."
He chuckled softly and claimed her lips once more. "Your handsome husband got
no plans of denying that fact, Yrah. No plans at all."
"Eh paano kung magkaanak nga tayo ng lalake? What would you name him?"
Ang nakakalokong ngisi sa labi ni Gresso ay unti-unting napalitan ng matamis na
ngiti. Lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha nito na tila may naalala.
He stroke her hair towards the back and cupped her face while staring at her
intently.

"Frodo. Named after the bravest man we've ever known..."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Epilogue
 Epilogue

A CALMING WIND.
She's like the wind that calmed his raging waves, the gentle breeze who brought
peace in his wrecked soul and tamed his wild heart.
Ilang taon na, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala si Gresso na
kanya na ang babaeng abalang mag-advice sa maraming pasyenteng dumalo sa kanilang
medical mission.
Ah, that magnetic eyes that seems to smile when she laughs, who wouldn't love
to stare at it forever?
Those eyes captured him since the very beginning, and he regret not even a
second in his life that he stared at it and took the risk of getting drowned in the
emotions only her was able to make him feel.
"Dad?"
Nadama niya ang pagtapik ni Hover sa kanyang balikat. His light brown pools
staring at him while his fingers are brushing his hair towards the back. May
kahabaan ang buhok nitong natural ang kulay na brown, at kung si Gresso ang
tatanungin, kahawig ito ng ina. He's just seventeen but he's already tall, with
sharp jaw and prominent nose. Halos ilang pulgada na lang ang taas niya rito at ang
katawan, nagkakaroon na ng hulma dahil mahilig sa parkour.
"Yes, buddy?"
"Cookie is teasing the girls again."
Napabuntong hininga si Gresso sa ibinalita nito. "Hay, 'yang kapatid mo
talagang 'yan."
Palibhasa ay sampung taong gulang pa lamang ito kaya madalas pa ring alaskahin
ang mga ate. Germania doesn't mind as always, being the most mature thinker among
the girls, but Brit and Francia? Papatulan talaga ang kanilang bunso dahil sa tindi
ng kalokohan nito.
"Where are they?"
"Sa may community park at namimigay ng free cookies and cupcakes sa mga bata."
Even his voice is getting deeper already.
Tumango siya. "Sige hindi bale at pupuntahan ko mamaya. Let's bring these boxes
to mommy. Mukhang kulang na ang gamot sa tabi niya."
Their family became dedicated to giving free medical missions. Salamat sa mga
taong kusang sumasali at sumusuporta sa kanila, kahit sa mga lugar na mahirap
maabot ng gobyerno, napaparating nila ang kanilang tulong.
Gresso was able to purchase a big fishing boat. He hired men, mostly those
people who wanted to start a new life after getting out of prison. Minsan ay
sumasampa rin siya, madalas ay pilit sumasama ang kanyang mga anak.
He didn't spoil them. In fact, he made them realize how valuable everything is,
especially those money can never buy. The time, care, freedom, abd most especially,
the genuine love of a family.
"Hey, hun." Nakangiting ani ni Yrah nang sa paglapag niya ng boxes sa gilid
nito ay agad siyang nagnakaw ng halik. Natutuwa talaga siya kapag namumula pa rin
ang pisngi nito at ang mga mata ay kumikislap ng pagmamahal.
His Yrah sweetly held his cheek when he hugged her from behind. Nang magsimula
na naman ang mga kantyawan, pinalayas silang mag-ama sa tabi nito dahil nahihiya na
naman.
Tumawa na lamang siya at niyaya ang anak na puntahan ang mga kapatid nito sa
park. Nasa isang barangay sila sa gitnang Luzon, maliliit ang mga bahay at malapit
sa tabing dagat kaya masarap ang simoy ng hangin.
"Dad, I uh, I got something to tell you."
Nabaling ang tingin niya sa nakapamulsang si Hover. "Please tell me you're not
courting anyone yet? Your sisters will surely cause chaos again."
Hindi naman sa kinokontrol niya ang buhay ni Hover. Sadyang nakakatakot lamang
ang mga kapatid nitong babae dahil nang minsang malamang may kaklase si Hover na
ayaw itong tantanan to the point na gumagawa na ito ng eksena sa sobrang
pagkadesperada, napa-office ang tatlong anak niyang babae nang pagtulungan ng mga
ito ang kaklase ni Hover.

Oh, boy. His cupcakes are even more terrifying than him
when they taught the girl a lesson. Nagtampo at nagalit si Hover hindi dahil
nasaktan ang kaklase nito kung hindi dahil napaaway ang tatlo. He's really
protective with the girls and he didn't like the idea of them getting into trouble
because of his lovelife.
"No." He chuckled. "Ah, the girls will kill me for sure but uhm..."
Napansin niya ang pagkapawi ng kurba sa mga labi nito. "What is it then, son?"
Huminto ito at humarap sa kanya. "Dad, I uh, I applied at MIT behind your back.
I'm so sorry I faked your signature because I know you don't want me to be away
but," he took in a deep breath and let it out. "I really really wanna go to MIT."
Hindi siya nakakibo. Sa totoo lang ay talagang ayaw niya. Nalungkot siya sa
balitang iyon ngunit habang nakatitig siya sa mga mata ni Hover, parang sinipa ang
dibdib niya.
His son is slowly turning into a man already. Hover is beginning to build his
dreams and if he won't support him, what kind of father is he? Minahal ito ng
kanyang asawa at tinuring na sarili nilang anak kaya siguradong magiging mahirap
ang desisyon para sa kanila.
But then, he remembered Yrah's stories. Naalala niya ang kwento ni Yrah tungkol
sa ama nito. Kahit tricycle driver lamang noon ay nagsikap na suportahan si Yrah sa
pangarap nitong maging doktor.
That's the kind of father he wanted to be towards his kids. Hindi niya kaya na
bago pa man matutong lumipad ang kanilang mga anak, pinuputol na niya ang pakpak ng
mga ito.

HINDI siya agad nagdesisyon. He relied it to his wife who, as he expected,

cried a river. Ayaw nitong pakawalan si Hover sa banyagang bansa, ngunit nang
maipaintindi ni Gresso ang kagustuhan ng anak nilang tuparin ang mga pangarap nito,
kahit papaano, kumalma rin si Yrah.
During dinner after Hover finally received his acceptance paper, the kids are
teasing each other in a nice way. Malutong ang tawanan sa kanilang hapagkainan gaya
ng nakasanayan. Kapag ganito sila, naaalala ni Gresso ang mga pinagdaanan niya
noon. All those pain from yesterday were worth it. The smile on Yrah's lips and the
twinkle in his kids' eyes, it drove away the darkness in his life.
Who would have thought that someone who used to lead a deadly syndicate would
someday be a happy and fulfilled family man? Yrah really is his miracle and his
saving grace.
Nagtinginan silang mag-asawa at tila nagpapakiramdaman kung sino ang magsasabi
ng balita. Nakita niya ang pagguhit ng lungkot sa mga mata ni Yrah. Piniga niya ang
kamay nito na tila sinasabing siya na ang magsasalita sa mga bata.
He cleared his throat and gathered his strength. "Team, daddy needs to tell you
something. It's a good news so I hope you will listen, okay?"
Natahimik ang mga bata. Si Hover, napawi ang ngiti na tila alam na ang
sasabihin niya. Hover glanced at Germania who's sitting next to him before he
scanned his other siblings who are all looking at him and Yrah.
"What is it, Daddy?" Si Brit habang nilalapag ang baso sa mesa.
"Your kuya Hover is going to college soon and he already made a choice to which
university he'd go to."
"Oh cool. Is it Brent? La Salle perhaps like kuya Buck?" Excited na tanong ni
Francia.
"Uhm, no France." Hover gulped. "I'm going to MIT."
Nalaglag ang kutsarang hawak ni Germania saka malamig na napatitig sa kapatid.
Hover immediately looked away as if he seemed bothered with the coldness in
Germania's eyes.
"What?! No! Kuya!" Francia immediately retorted.
 "You promised, kuya! Huwag ka ngang madaya!" Anas ni Brit.

"Where is MIT?" Nagtatakang tanong ni Cookie.

"That's somewhere really far, Frodo." Germania said before she placed the
napkin on the table as if telling them she's got no plans to finish her food
anymore.
"Sa abroad?" Cookie asked again.
Si Gresso na ang tumango. "Intindihin natin ang kuya niyo. We're a family and
we're supposed to support each other's dreams, right? Gaya ng tita Bella niyo noon
at Mommy. We are not supposed to be the heavy stone that would hold each other
back."
"Pero that's far." Nakasimangot at puno ng lungkot na ani ni Francia. Tinitigan
nito ang kapatid at sinamaan ng tingin. "And you're not supposed to break a
promise."
"France—"
"Let him." Germania breathed in and faked a smile at her sister. "If he wanna
go, let him go. Daddy is right. We shouldn't hold him back. Let him follow his
dreams."
Umirap si Francia. "Palibhasa doon gustong mag-aral ni Harmony kaya ganyan
'yan! You like her so much!"
"That's not true, France." Hover hopelessly sighed. "Harmony and I are
friends."
"Francia, don't bring up Keios' daughter. Harmony is a really nice kid." Sita
ni Yrah sa malumanay na tinig.
"Pero kasi mom—"
"Payagan niyo na. Hayaan niyo siya kung saan niya gustong pumunta para payagan
na rin tayo sa gusto natin." Malamig na putol ni Germania sa kapatid.
Hover stared at Germania, ang mga mata ay lumamig na at tila hindi nagugustuhan
ang sinasabi ng kapatid.
Germania smiled at Gresso and Yrah. "Maybe I can finally entertain Keison, too?
He's in Ateneo and I wanna go there, too since most if my friends wanna—"
"Entertain? You mean court you? Is that what you're saying?" Kunot ang noong
tanong ni Gresso. Aba hindi niya kayang payagan kung ganoon.
Germania nodded. Humigpit ang hawak ni Hover sa spoon at ang panga ay tuluyang
umigting. "No. You're too young for love."
Tumaas ang kilay ni Germania. "And you're old enough to go abroad with
Harmony?"
Dumilim ang ekspresyon ni Hover. "Hindi ako pupunta ro'n dahil kay Harmony."
"Lies. Never ending lies." She stood up and forced a smile at Gresso and Yrah.
"I remember I gotta call my friends about our camping plans, daddy, mommy."
"Ania." Tawag ni Hover sa kapatid pero tumalikod na ito at nagmartsa paalis ng
dining room.
Nagkatinginan sina Gresso at Yrah, parehong magkasalubong ang mga kilay at
halatang nagtataka.
"What just happened?" Tanong ni Gresso sa asawa ngunit nagkibit-balikat lamang
din ito.
Hover sighed heavily. "She's just being grumpy again, Dad. Alam niyo naman 'yon
minsan lang sumpungin pero..." Nahilamos nito ang palad sa mukha. "Can I go to kuya
Buck? I wanna play Fortnite with him."
"Sama!" Sigaw ni Cookie.
Tumango na lamang si Hover, halatang nawala na sa mood dahil sa naging takbo ng
kanilang usapan.
Ewan ba ni Gresso pero habang nagsasagutan ang dalawang anak nila kanina, may
iba siyang naramdaman.
They reminded him of how Yrah and him fought before because of Ysiah and Tori.
Natatakot tuloy siya.
 "WHAT are you thinking?" Yrah asked softly. Nakahiga na sila sa kama ngunit
lumilipad pa rin ang kanyang isip dahil sa nangyari sa hapunan.
He sighed and pulled his wife closer. "Wala. I'm just worried about Hover,
Sweetcake. He is blooming into a man already."
"Hindi naman natin mapipigilan ang paglaki ng mga bata. Imagine my fear when
they slowly turned into teens. I cried so much when I saw their baby photos, but I
remembered that the only thing that will always be permanent in this world is
change."
Tinignan niya ito habang may matipid na kurba sa kanyang labi. "Then why is my
love for you never did? Does that mean what I feel for you breaks the laws of this
world?"
Mahinang natawa si Yrah. "Puro ka pa rin kalokohan."
He chuckled and took her hand. Hinalikan niya ang likod ng palad nito saka niya
hinaplos ang wedding ring na suot nito sa daliri.
Warmth clawed his heart once again as he remembered that day he said his vows
to his wife. Doon niya napatunayang matindi pala siya lumuha dahil pagbukas pa lang
ng pinto para maglakad si Yrah sa isle, pumapatak na ang luha niya.
He felt as if he's on top of the world. Bakit nga naman hindi? Yrah changed his
life in the most unexpected way. She blew away the clouds covering the sun from
lighting up his world, until his waves finally calmed and become peaceful.
Palagi niyang ipagpapasalamat ang araw na nakilala niya ito noong mga panahong
nabubuhay lamang siya para sa iba.
She taught him to live, no matter how hard it may sound, for a better reason.
Nabago ng pagmamahal nito ang pananaw niya sa buhay at hinilom ng kalinga nito ang
sugatan niyang puso.
He knew, no matter how many patients Yrah had already treated, he will always
be the most special one, because she healed not just the cuts and bruises in his
body but the parts of his heart and soul he never thought is still capable of
getting healed.
"I will always be the luckiest man on Earth, Doc." He cupped her face and
smiled genuinely at her. "And the happiest prisoner whoever existed."
She laughed softly. "Prisoner?"
"Yeah. I decided to have a life long sentence to be the prisoner in your heart
and no matter how hard you will try, I will keep committing my crime to love you
with everything I am so you will never ever set me free."
Tumawa ito ngunit ang pisngi ay namumula. "Ang korni naman ng preso ko?"
He smiled and gently kissed her lips. "Korni pero mahal na mahal mo, doktora."
Gumuhit ang matamis na ngiti ni Yrah kasabay ng paghaplos nito sa kanyang
pisngi.
"Always..."

- T H E   E N D -