PROLOGUE What? Pero yung name?
Nanindig balahibo ako ng
“Rie tara sayaw tayo!” sigaw ni Louri sakin. Nandito
kasi kami sa Midnight Bar nina Ethan. Ang boyfriend ni
Louri, anniversary kasi nila ngayon kaya dito na din
nagkayayaan.
“Okay lang ba?” tanong ko kay Liam, siya naman ang
boyfriend ko. Magtatatlong taon naman kami next month,
yiee kinikilig ako. Tumango siya, kaya napangiti ako.
Kasama naman niya si Ethan eh kaya walang problema.
“Hey bruha, did you know the news?” sabi ni Louri
habang sumasayaw kami.
“What news?” sabi ko.
“Bumalik na yung ex mo, god Rie! I saw him kanina,
girl pamatay ang gwapo niya ngayon. Bumagay ang
maputing kutis niya ngayon at tumangkad din siya. I
hope you see him,” sabi nito kaya binatukan ko.
“Aray! Para saan yun?” sabi niya.
“Manahimik ka nga, may boyfriend ako bruha. Wala na
akong pakialam sa kanya, break na kami diba.” Sabi ko.
“Hindi kaya, ikaw lang nag-agree na mag break kayo
noon. Hindi siya pumayag remember,” sabi niya at
inirapan ako.
“Yeah yeah, hindi siya pumayag pero kahit anong
sabihin mo break na kami at matagal na yun. Five years
ago pa yun naka move on na ako. So pwede-“ naputol ang
sasabihin ko dahil naghiyawan ang mga babae at
tumingin sila sa may pintuan ng bar. Tumigil na rin
ang tugtog, bakit di namin napansin yun?
“OMG He’s so hot!” sigaw ng mga babae na katabi namin.
Parang wala silang boyfriend na katabi eh,
“Ahhh! Kaizer! Ikama mo ako!” napanganga ako
babaeng sumigaw.
mapansing may nakatingin sakin, akala ko si Liam pero
pagtingin ko umiinom lang siya kasama ni Ethan.
Tumingin tingin ako sa paligid ko ng mahagip ko siya
sa may pinto, naglakad siya palapit sakin.
“Rie, papunta siya rito, anong gagawin mo?” sabi ni
Louri. Hindi ko siya pinansin at nakatingin lang din
ako sa kanya, hindi ko alam pero na hi-hypnotize ako
sa tingin niya. Pagtapat niya sa harap ko,
“Kai-Kaizer?” hindi makapaniwalang sambit ko.
“Long time no see, Hyu Rie,” nanindig balahibo ako ng
sabihin niya ang buong pangalan ko. May biglang
humatak sakin at nakita ko si Liam na may galit sa
mata.
“Anong ginagawa mo dito?!” sigaw ni Liam.
“Relax Liam, Ethan invited me here. He’s my friend
after all.” Sabi niya at tinignan si Ethan na nasa
tabi na ni Louri. Tumango si Kaizer at tinignan niya
si Liam ng seryoso.
“Don’t be scared. Wala pa akong ginagawa takot na
takot ka na.” sarkastikong sambit nito.
“You! Hinding hindi mo siya makukuha sakin.
Magkamatayan muna tayo,” Sigaw ulit ni Liam.
“Hahahahaha, let’s see. Don’t worry hindi ko pa naman
kukunin ang pagmamay-ari ko sa ngayon...” nilagpasan
niya si Liam. “BUT SOON.” Seryosong sambit nito.
Lumapit siya sa akin since nasa tabi nalang niya ako,
inilapit niya ang labi niya sa tainga ko.
“I’ll let you be with him today, but just for TODAY
honey.” Sabi niya at umalis na.
Hindi ako makagalaw parang nabato ako sa kinaroroonan
sa
ko.
 Sinagot ko yung tawag, si mama.
-Rie anak, darating ang kuya mo ngayon sasama ka?”
CHAPTER 1 sabi ni mama.-
“Rie! Rie! Nakikinig ka ba sakin?” sigaw ni Louri ‘Anong oras po?’
sakin. Nasa canteen kami dahil free time namin ngayon.
-3pm, sasabay daw kasi yung kaibigan niya.-
“Louri anong gagawin ko?” sobrang nabahala ako sa
sinabi ng lalakeng yun kaya hindi ako nakatulog ng ‘Sino po?’
maayos sa nagdaang araw. -Si... ano na pangalan nun papa?-
“Rie wala kang gagawin okay, tsaka diba dapat gumalaw -Kai, Kaizer Rivera.- rinig kong sabi ni papa.
na siya noong Monday pa pero Wednesday na ngayon kaya
wala na yun. Don’t worry too much,” sabi ni Louri. Bigla akong napahawak sa bibig ko. Bakit kasama siya
ni kuya? Magkakilala sila?
“Pero kilala ko siya, pag sinabi niya gagawin niya.”
sabi ko. ‘Mama tatawag po ako mamaya, meron na kasi yung prof
namin eh.’
“Rie, sinabi ko nga diba dapat noong Monday pa, diba
sinabi mong sinabi niya sayong that day niya lang -Sige sige. Bye anak,-
hahayaan kang makasama si Liam? Pero ni wala naman
siyang ginagawa ngayon, so why bothered.” Sabi niya at ‘Bye po,’
ininom ang juice niya.
In end ko yung call.
“Nai stress ako sayo ah at saka kung gagawin niya man
“Louri?” sabi ko kay Louri na nag-aayos na.
yun. Hayaan mo siya, ang gawin mo na lang iwasan siya
kung yun ang ikinababahala mo. At yan naman ang “May nabanggit ba sayo si Ethan about kay Kuya at nang
magdedesisyon eh,” sabay turo niya sa bandang dibdib lalakeng yun?” sabi ko.
ko kung nasan ang puso ko.
“Nabanggit? Wala naman pero may narinig ako noon kina
“Bakit ba nababahala ka? May pagtingin ka pa ba sa Ethan at Adrian na may lalakeng tumulong kay Kai- sa
kanya?” tanong ni Louri agad akong umiling. lalakeng yun sa Korea. Bakit?” sabi ni Louri.
“Wala,” sabi ko. “Kasama siya ni kuya uuwi ngayon dito,” sabi ko kaya
nabigla si Louri.
“Yun naman pala eh, naghahanap ka lang ng problema
mo.” Sabi niya at kumain na ulit. “Does it mean?”
Hindi na ako nagsalita pa, tama naman kasi siya. Bakit “Posibleng si Kuya yung tumulong sa kanya?” patanong
ba kasi ako nababahala? Hay yung ojt nalang namin ang kong sabi kay Louri.
pagkaabalahan ko.
“Paano sila na nagkakilala?” sabi niya. Nagkibit
*Ring* *Ring* balikat ako, hindi ko din alam.
“Mas exciting ito kaysa sa inaakala ko,” sabi ni Louri
kaya napatingin ako sa kanya.
“Rie akalain mo yun, ang lalakeng ilang taon mong
nakasama kakilala pala ng kuya mo. Tapos ngayon
nagbalik siya para kunin ka, hahaha. Aren’t you find
it interesting? Baka ang kuya mo pa ang magdudugtong
sa inyong dalawa muli,” natatawang sabi ni Louri.
Mas kinabahan ako sa sinabi niya sakin. No! Anong
binabalak ng lalakeng yun? Sasama ako kailangan kong
makausap ang lalakeng yun.
****
Mama: Anak nasan ka na?
Ako: On the way na ako ma. Pahintay nalang po sa
entrance.
Mama: Sige, ingat ka.
Hindi ko na nireplayan si mama, may date sina Ethan at
Louri kaya iniwan ko na siya sa school. Kailangan ko
talagang makausap ang lalakeng yun, wala si Liam kaya
hindi naman niya malalaman ang tungkol dito.
“Kuya here po,” sabi ko at bumaba na. Nakita ko naman
sina mama at papa kasama si ate Ciara (fiancé ni kuya)
sa entrance.
“Mama, papa, ate,” sabi ko.
“Sakto kararating lang din ng eroplano.” Sabi ni mama.
Nakita namin nagbababaan na ang sakay ng eroplano.
“Babe!” nakita ko si kuya. Niyakap niya si ate Ciara,
tapos sunod sina mama at papa. Ginulo niya lang ang
buhok ko, kaya tinampal ko kung kamay niya.
“Buti nakapunta ang pangit kong kapatid,” sabi niya.
“Heh,” sabi ko at may hinahanap.
“Looking for me,” kinilabutan ako ng may bumulong
sakin kaya napatakbo ako kina mama.
“Kai stop that, mamaya matakot ang kapatid ko sayo.”
Sabi ni kuya.
“Kuya sino siya?” sabi ko. Kahit kilalang kilala ko
naman siya noon pa,
“Asawa mo,” sabi ni kuya. Kunot noo kong tinignan si
kuya, napatingin naman sina mama, papa at ate Ciara
kay kuya, tumawa naman siya.
“He’s Dr. Kaizer Rivera.” Sabi ni kuya kaya tinignan
ko ang lalakeng yun.
“Future doctor po actually,” natawang sabi nito sabay
kamot sa batok. Future Doctor?
“Bakit mo nasabing asawa siya ni Rie?” sabi ni papa.
“Pa I’m just joking, hahaha.” sabi ni kuya. May alam
ka ba kuya? Please I hope wala...
“Pero okay lang naman sakin kung maging asawa ka ni
Rie. Welcome na welcome ka sa family namin,” sabi ni
papa.
“Papa may boyfriend ako,” inis kong sabi.
“Anak boyfriend palang yun, hindi mo pa asawa.” Sabi
naman ni mama.
“What? Argh! Bahala kayo diyan, magsama sama kayo.”
Sabi ko at nauna nang umalis. Bakit ba ganun ang
pamilya ko? Akala mo naman kilalang kilala na nila si
Kaizer eh hindi ko nga pinakilala yun nung kami pa eh.
Hay...
****
“Your parents welcomed me already to your family, I
think I can start my plan now.” sabi niya kaya
tinignan ko siya.
“Don’t you dare use my family to get me Kaizer,” sabi
ko.
“Sure Hon, I have my own way to get you.” Sabi niya.
Nasa may side kami ng bahay ngayon, lumabas ako dahil
puro kumpanya ang pinag-uusapan sa loob. Hindi ko nga
alam bakit lumabas to eh.
“Don’t call me Hon, hindi tayo mag-asawa.” Sabi ko.
“So five years ago mag-asawa tayo?” sabi niya. Hindi
ko siya pinansin tinignan ko siya.
“Paano mo nakilala si kuya? Did you tell something to
him?” sabi ko.
Humiga siya sa damuhan, gabi na kaya kita mo na ang
mga bituin sa taas.
“After I went to Korea, I met him at the school where
I enrolled. I don’t have problem when it comes to
money but your brother help me to stand up and told me
to pursue my dream, OUR DREAMS and come back here and
get you. Your brother was the one who told me to fight
for you.” Sabi nito. Tinignan ko lang siya, ang
kapatid ko?
“So my brother, may alam siya?”
“I don’t know, I didn’t open it up to him even ones,”
sabi niya. Seryoso siya alam ko.
“You said earlier future doctor, nag-aral ka ng
medicine? Diba ayaw mo sa field ng medicine?” sabi ko.
“Halika na sa loob, gabi na. Baka magtaka pa ang
pamilya mo,” sabi niya at tumayo na. Iniwan niya ako
na hindi manlang sinasagot ang tanong ko.
Iba ang pakiramdam ko sa mga nangyayari. Wala ba
talagang alam si kuya? Kasi... Basta may iba ehhh,
Ayaw kong pagdudahan si Kuya kasi sinabi ni Kaizer na
hindi niya in open ito pero paano kung nalaman niya na
hindi inaasahan? Wala naman akong problema doon kasi
past na yun pero hindi ko kasi maiwasan mangamba.
CHAPTER 2
“Rie! Buksan mo yung pinto!” sigaw ni Louri sa labas
ng pinto ng kwarto ko.
Ang aga-aga nandito to, ano na naman bang kailangan
niya? Kahapon nandito rin siya ng hapon pinakita ang
mga nakuha niyang mga picture ni Kaizer, oo si Kaizer.
Hindi ko alam naging stalker siya ng lalakeng yun.
Picture nitong nagkalat sa social media, yung mga
stolen pictures. Laman kasi ito nang balita dahil sa
kumpanya nila. Siya na ang magmamanage ng limang
Rivera Company dito sa Pilipinas. Ilang weeks nang
ganyan si Louri buti hindi nakikita ni kuya baka ano
pa isipin nun. Sabado ngayon kaya walang pasok.
Pinagbuksan ko siya ng pinto.
“Bruha ka ang aga aga nambubulabog ka,” sabi ko.
“Anong umagang umaga, tanghali na. Ala una na nga nang
hapon eh,” sabi niya at napatingin ako sa orasan ko.
Shit! Ang tagal ko natulog...
“Sina mama?”
“Umalis si tita kasama si ate Ciara. Mamamalengke
daw,” sabi niya.
“Hmm okay, so ano kailangan mo dito?” sabi ko. Uupo na
sana ako sa kama ko nang itulak niya ako dahilan para
mapa atras ako. Ibinaba niya yung bag na dala niya at
inayos ang mga...
“Shit ano yan Lou!” sigaw ko.
Picture ng mga lalake na naka boxer at model ng brief.
Pero familiar yung isang guy pero tinakpan ko yung
mata ko.
“Ang inosente mo talaga,” sabi ni Louri.
“Bakit ka ba nagdadala ng ganyan sa kwarto ko. Mamaya
makita nina mama yan mapagalitan pa ako,” sabi ko.
“Tignan mo kasi yung piture, mabibigla ka kung sino
yan.” Sabi niya at tinignan ko kung sino.
“Bakit nandiyan si Liam?” sigaw ko. Nagkibit balikat
siya,
Oo nandun si Liam, halos siya lahat nang nandun. Wala
naman siyang sinasabi na ganito sakin ah,
“Meron ding interview ang boyfriend mo. At ito ang
sabi niya.” Sabi ni Louri.
Q: Liam may girlfriend ka ba?
A: Opo, tatlong taon na kami. Hai babe sana nanonood
ka or nakikinig ka man. I love you.
Q: Since pinasok mo ang modeling, may balak ka din
bang mag artista.
A: Sa ngayon po, I’m still thinking parin kung
papasukin ko ang pagiging artista. May mga agencies
nadin naman na nag ask for it but kailangan ko parin
pag-isipan.
Q: Your girlfriend, ayos lang ba siya dito?
A: Ah yeah po, kinausap ko na po siya and she agree
naman po. Masayang masaya nga siya ehh,
“What? I didn’t know about it kahit ang pagmomodel na
pinasok niya, at ni wala kaming pinag-usapan at wala
din akong naaalala na nag-agree ako diyan.” sabi ko.
Nainis ako kaya tinawagan ko siya. Nagriring pero
hindi siya sumasagot, pinag ring ko ulit at sumagot
ito.
-Hello babe.-
‘Ohh hello Liam. Ano yung modeling? Ano yung artista?
Ano yung nag-agree ako about it? Where the hell did
you get that idea?’ inis kong sabi sa kanya.
-Babe let me explain. Okay, si manager kasi sabi niya
if pwede I’ll explain to you nalang pag na air na.
Medyo busy din kasi kaya hindi ko nasabi sayo, may nag
ask kasi for contract kaya hindi na ako tumanggi. Alam
mo naman na pangarap ko to diba?”-
‘Yeah I know about it but you said pag-uusapan natin
lahat bago ka mag sign ng contract. I didn’t
understand bakit ka nagsinungaling hindi lang sakin
pati sa iba. At isa pa magiging busy ka na diyan,
hindi na nga tayo lagi nagkikita tapos magmomodel ka
pa. Paano naman ako?’
Hindi ako against sa pangarap niya, suportado ako
dito. Pero ang ikinababahala ko hindi na kami
magkikita, syempre ang relasyon dapat kahit katiting
na oras may ibibigay ka.
-Sorry babe, I’m sorry, let me explain pag nagkita
tayo. I promise pag nakaluwag ako ngayong linggo. I’ll
date you, patawarin mo na ako. Babawi talaga ako,-
‘Alam mo Liam kung hindi lang kita mahal galit na
galit na ako sayo. Sige pinapatawad na kita, just
promise me next time hindi ka na magsisinungaling
sakin. Please take care of yourself, tsaka wag ka
magpapalipas ng gutom. Mahirap maging model, pag hindi
mo nabalance ang diet mo pagsak ang katawan mo diyan.
Ingat ka lagi,’
Wala akong nagawa sa gusto niya, yeah I will support
him sa mga gusto niya. Boyfriend ko siya kaya
kailangan kong maging supportive girlfriend. Babawi
naman daw siya eh,
-I promise. Next week magdedate tayo. Thank you babe,-
In end na niya ang tawag,
“Maging supportive girlfriend na naman. Kailan
magiging masaya sa sitwasyon niyo aber?” sabi ni
Louri.
“Masaya naman ako eh,” sabi ko at ngumiti sa kanya.
“Sige pa, ipaniwala mo sakin.” Sabi ni Louri.
“So ano gagawin natin diyan?” sabi ko.
“Wala, itatapon ko din yan. Baka makita ng kuya mo,-”
“Makita ang alin?” sabi ni kuya na nakatayo sa may
pinto. Kasama niya din si Kaizer na kumakain ng ice
cream, nakatingin siya sakin.
Bigla kong kinumot yung kumot ko sa mga picture na
nagkalat sa kama ko. No! Okay lang sakin na makita ni
kuya yung picture na ganun pero the fact na picture ni
Liam. Mapapagalitan talaga ako kay kuya, I know he’s-
“Ano yan?” lumapit si kuya sa amin.
“Ah kuya wala, mga litrato namin ni Louri.” Sabi ko
pero itinulak ako ni kuya ng konti at inalis ang kumot
ko. Kitang kita ang mga picture na nagkalat sa sahig,
“Pfft, hahaha-.” Natawa si Kaizer pero tumigil din ng
tignan siya ni kuya.
“Rie! Ano yan? Si Liam ba yan? Rie bakit nakasuot ng
ganyan ang boyfriend mo?” sabi ni kuya. Galit na siya
alam ko yun.
“Kuya kasi magmomodel daw-“
“With that cloth his wearing ONLY?!” sigaw ni kuya.
“Kuya,”
“Rie! He has girlfriend! Hindi dapat siya nagpapakita
ng ganyang malalaswang larawan, he knows that. Bigyan
ka naman niya ng respeto kahit konti bilang girlfriend
niya.” Sigaw ni kuya.
ka “Call him,” sigaw ni kuya.
“Kuya no,” sabi ko. Naiiyak na ako,
“Call him,” sigaw parin niya. This time nanggagalaiti
na siya.
“Kuya-“
“Troy tama na, baka mag-away pa sila. Hayaan mo-“
“Hahaha is that your way?” sabi ni kuya kay Kaizer na
ikinagulat nito. “Kausapin mo siya for that Rie, or
I’ll cut your relationship with him.” Sabi ni kuya at
lumabas na siya.
“Troy!”
“Argh!” sa sobrang inis ko. Pinulot ko lahat yun at
itinapon sa basura,
“Rie sorry,” sabi ni Louri.
“Naiinis ako kay kuya,” sabi ko.
“Sorry talaga Rie, ano nang gagawin mo ngayon?” sabi
ni Louri.
“Hindi ko pwedeng sabihin kay Liam yun, masasaktan
siya. At ayaw ko naman maghiwalay kami.” Sabi ko.
Bakit kasi ganun ang pinasukan niyang model? Liam
naman eh, ako na yung naiipit dito. Anong gagawin ko
ngayon?
CHAPTER 3
“Excited na excited tayo ah,” sabi ni mama.
Napangiti ako sa kanya, inaayusan ako ngayon ni Louri
dahil hindi ko alam mag make-up ng sarili kong mukha.
Ngayon ang anniversary namin ni Liam at magkikita daw
kami sa isang restaurant para sa date namin. Isang
oras nalang kaya nagpaayos na ako at ayaw kong malate,
naka pink na cocktail ako at may black na ribbon. Bet
na bet ko tong damit ko ngayon, tinignan ko ang regalo
ko. Sana magustuhan niya ito, pinagbutihan ko talaga
ang pagburda dito. Ibinurda ko ang pangalan niya at
pangalan ko tapos yung date ng anniversary namin.
“Ihahatid na kita, pupunta ako kina Ciara.” Sabi ni
kuya kaya tumango ako.
“Naku bruha ang ganda mo, dapat pala pinangitan ko
yung ayos mo para dika makilala ni Liam.” Tawang tawa
na sabi ni Louri.
“Gaga ka, pero thankful ako nandiyan ka kahit may date
kayo ni Ethan mamaya nandito ka parin at pinaganda
ako.” Sabi ko at niyakap siya.
“Syempre we’re bestfriend at okay lang yun, kahit
light make up lang ako ngayon.” Sabi niya.
“Rie alis na tayo,” sabi ni kuya kaya kinuha ko yung
gift ko at nagpaalam na ako kay Louri at mama. Si papa
kasi nasa kompanya, dito nalang daw magpapalit si
Louri.
Dumating kami ni kuya sa restaurant na sinabi ni Liam.
“Dito ka na, itext mo ako pagkatapos para masundo
kita.” Sabi ni kuya.
“Opo, ingat kuya.” sabi ko. Ngumiti siya at pinaandar
kung sasakyan niya. Pagkaalis niya, pumasok na ako.
Hihintayin ko nalang si Liam.
“Waiter, can you give me water.” Sabi ko. Tumango
nalang ang waiter.
Dalawang oras na ang nakalipas wala pa si Liam, kanina
ko pa siya tinatawagan pero hindi siya sumasagot. Ano
bang nangyari sa kanya? Nakatanggap ako ng tawag mula
sa kanya,
-Babe, I’m sorry hindi ako makakapunta sa date natin.
I know it’s our anniversary pero may photoshoot pa ako
ngayon. We need to finish it today, I’m sorry Babe.
I’m sorry, please understand me. Babawi nalang ako sa
susunod,-
Paulit-ulit na sabi ni Liam, naluha nalang ako sa
sinabi niya.
‘Liam I understand, I understand. I understand you’re
busy...” nag pause ako dahil naiiyak na ako.
‘I understand why you didn’t call me earlier than
this, I understand that you can’t sacrifices a little
second or minute to be with me in our anniversary, I
understand everything because I’m your girlfriend. I’m
your girlfriend,’
Hindi ko na napigilang humagulhol, pinagtitinginan na
ako ng mga tao. Lumabas na ako ng restaurant, hinintay
kong mag explain siya pero tanging
-I’m sorry,-
lang ang sinabi niya pagkatapos ko marinig ang manager
niyang tinatawag siya. Nag end ang tawag na sobrang
sakit ng nararamdaman ko. Napaupo nalang ako sa park
tabi ng mga nagtitinda sa kalsada. Masaya silang
nakikinig sa radio habang ako ay parang binagsakluban
ng langit at lupa. Iyak ako ng iyak hanggang may
kumalbit sakin.
“Ate bakit ka umiiyak?” sabi nang babaeng anak siguro
ng tindera. Buti pa siya, nakikita kong masaya ang mga
mata niya. Ngumiti ako at nakaya kong sabihin sa kanya
ang mga ito,
“Hindi ako sinipot nang lalakeng ka date ko eh,” sabi
ko pero ngumiti siya at tumakbo sa mama niya. Nakita
kong ibinigay nang mama niya ang radio sa kanya at
ngiti ngiting tumakbo sakin at tumabi siya sakin.
“Alam mo ate, ito ang pampasaya ko kapag malungkot
ako. Napapasaya ako ni kuyang doktor, kinakantahan
niya kami lagi. Alam mo po bang lagi niyang inaalay
yung kanta niya sa pinakamamahal niyang babae.
Hinihintay ko po siya ngayon dahil kakausapin daw siya
tapos may kakantahin daw siyang espesyal sa babaeng
pinakamamahal niya.” Nakikita kong kinikilig siya at
sobrang saya niya habang nagkwekwento. Sino ka bang
kuyang doktor? Mapapasaya mo din ba ako tulad ng
batang nasa tabi ko ngayon?
“Ate huwag ka na pong malungkot, ishe-share ko tong
radio namin para sayo. Papakinggan natin si kuyang
doktor na magkasama, ngumiti ka na po. Ang ganda niyo
pa naman,” sabi niya kaya napangiti ako.
Bakit sobrang gaan ng loob ko sa batang ito, parang
matagal ko na siyang kilala.
“Ilang taon ka na? Anong pangalan mo?” sabi ko.
“10 na po ate at Alice po ang pangalan ko.” Sabi niya.
Nabigla ako sa Alice na pangalan, naalala ko ang
batang yun.
-Magandang gabi sa mga masugid nating nakikinig ng Top
Trending Line. Ayan nandito na naman si Doctor K. Alam
namin na hinihintay niyo na kantahan kayo ulit hahaha,
pero alam niyo bang ire reveal niya ngayon ang Theme
song nila ng babaeng pinakamamahal niya.-
May natawang lalake sa radio, at sa tawa palang nito
kilalang kilala ko na siya.
“Sana this time nga nakikinig na siya,” sabi niya.
“Kaizer,” sabi ko nalang at nagulat ang batang katabi
ko.
“Ate kilala mo po si kuyang doktor?” sabi niya.
“Hindi bakit?” sabi ko pero alam kong si Kaizer yun.
“Hmmm narinig ko po kasing may sinabi kayong Kaizer,
pero ate alam niyo bang yan ang pangalan ni kuyang
doktor. Tinatawag ko po kasi siyang kuyang doktor kasi
po... baka agawin nila siya sakin, alam niyo po lagi
po niya ako pinupuntahan dito.” Sabi niya. Doon ako
nabigla bakit? Anong koneksyon niya kay Kaizer?
“Kaizer ang pangalan niya?” sabi ko.
“Opo,”
Magsasalita pa sana ako ng
-Hon, if you are listening. I hope my song for you
will reach your heart.-
Pagkasabi niya yun, nagsimula siyang tipahin ang
piano. Doon palang nagsitaasan na ang balahibo ko,
-Ikaw ang una’t huli, pag-ibig ng buhay ko...-
Kinanta niya ang ‘Una’t Huling Pag-ibig’ ni Yeng
Constantino. Ang lamig ng boses niya pero nag-uumapaw
ang init sa puso ko. Hindi ko alam pero napapawi ng
boses niya ang sakit na nararamdaman ko ngayon,
gumagaan ang pakiramdam ko.
“Ate nakangiti ka na!” sobrang sayang sabi ni Alice.
“Wah ate! Nakikita ko sa mata niyo yung nag-uumapaw
na saya.” Nabigla ako sa sinabi niya pero ngumiti ako
sa kanya. Pinakinggan ko ang kanta hanggang matapos,
-Ang swerte ng babaeng yun Doktor K, Pwede ba naming
malaman ang pangalan niya?-
Kinabahan ako sa tanong nila sa kanya. Hindi ko alam
pero hinihintay ko ang sasabihin niya, hinihintay ko
ang pangalan ng babaeng pinakamamahal niya.
-Sa ngayon hindi ko pa pwedeng sabihin, hindi ko pa
kasi siya naipaglalaban.-
Doon nagsi tindigan ang balahibo ko. Aalis na sana ako
ng,
“Ito pwede mo bang sagutin? Madami nang nagtatanong
kung bakit ka naging doctor, bakit nga ba?-
Matagal na walang nagsalita kaya tumayo na ako.
Magpapaalam na ako dahil baka hinahanap na siguro ako
ng magulang ko at si kuya. Hindi niya parin sasagutin
yan, hindi nga niya sinagot yung ta-
“BECAUSE OF HER,”
Doon palang sa sinabi niya, sobrang lakas na nang
tibok ng puso ko. Hindi ako makagalaw, ayaw kong mag-
assume pero hindi ko maiwasan. Ayaw ko dahil baka iba
ang taong tinutukoy niya, ayaw ko dahil baka masaktan
lang ako pero kasi five years ago...
*Flashback*
“Hon, who are you looking at?” naramdaman kong may
yumakap sakin sa likod. I know it was him.
“Hon, pag college na ako I want to become a doctor. I
want to help her,” sabi ko at tinignan ulit ang batang
kanina ko pa tinitignan. Her name is Alice and she has
a problem in her heart. Kasama niya ang mama niya,
minsan nakikita ko siya sa labas nagpapahangin pag
nagpupunta ako rito.
“I will support you hon. You will, and that time
comes. You will help her,” sabi niya at hinalikan ang
buhok ka.
****
“Anak I know how much you want to help Alice but we
don’t have enough money knowing that your brother is
in Korea right now.” Sabi ni mama.
“We know na masakit ito sayo pero anak, your brother
needs money right now and ang kompanya hindi pa
stable.” Sabi ni papa.
Naiintindihan ko sila pero gustong gusto ko talagang
maging doctor at tulungan si Alice. Pero wala akong
magagawa kung yun ang desisyon nila. My brother is in
Korea taking business management at yung kompanya pa.
Kung doctor kasi ang kukunin ko kailangan kong pumunta
ng Manila at doon mag-aral. Medicine courses is not
available here at Baguio. Lahat ng mga classmate ko na
kukuha ng medicine sa Manila na sila nagtungo at isa
pa doon ay mahal ang gastusin sap ag-aaral ng doctor.
Yung tuition fee ko na ibabayad dalawang taon ko nang
baon yun. At pag nagtuloy ako mas mahihirapan sina
mama at papa.
“Naiintindihan ko po. Sorry mama at papa, mag-iisip
nalang po ako ng ibang kukunin ko.” Naluha nalang ako
sa harapan nila.
“Dapat kami ang magsorry sayo anak. Sorry hindi namin
maibigay ang gusto mo. Patawad.” Sabi ni papa at
niyakap nalang nila ako.
****
“I will do it,” sabi niya sakin ng nasa hospital ulit
kami.
“Hon no, you want to become business man diba. Ikaw
ang magmamana ng kompanya ng pamilya mo. And I know
you hate the field of medicine.” Sabi ko.
“But for you, I will. I want to help you in fulfilling
your dream. I want also to help Alice to live a normal
life.” Sabi nito at niyakap niya ako. Humagulgol ako,
“What about you’re family? They are expecting you,”
sabi ko.
“I’m still the one who will manage the company but for
now my sister will take charge until I become a
professional doctor. You will support me right?” sabi
nito. Kahit umiiyak ako hinarap ko siya at tumango ng
maraming beses. Nakangiti akong nakaharap sa kanya. I
am very thankful to God who give this man to me. Dahil
sa saya ko, hindi ko napigilan na halikan siya sa labi
that time. It was our first kiss and I know how much
this man really deserve it. I love him so much that I
can do anything for HIM.
*End of Flashback*
CHAPTER 4
“Kuya hindi ako pwede ngayon may class ako mamaya.”
Sabi ko kay kuya habang naghuhugas ako.
“Edi ngayon ka nalang pumunta, kailangan ko umattend
ng meeting ngayon kasi pumunta sina mama sa Japan para
sa business trip. Hindi niya din kasi makukuha dito sa
bahay dahil on going ang review niya for his board
exam. Ako muna ang mag manage ng kompanya kaya sige
na, ngayon lang naman eh.” Sabi niya habang
nagbibihis.
“No! Hindi ako pupunta doon! Hindi ka ba natatakot na
baka pagsamantalahan ako nun? Kahit kaibigan mo-“
“Hahahaha, I trust Kai Rie. Hinding hindi niya gagawin
yun. At kung gagawin niya man, bahala ka na dun. Ikaw
naman ang nandun eh,” tumatawang sabi niya.
“Kuya nasasabi mo talaga sakin yan? I’m your sister,
did you forgot? Ipagkakatiwala mo ako sa kaibigan mo?
Nahihibang ka na ba?”
“I can let you be with Kai than Liam kung yan ang
gusto mong marinig Rie, you know I’m against with your
relationship with Liam simula palang. At sinabi ko
bang magtatagal ka doon? Sinabi ko lang na ikaw
magbigay yan sa kanya,” Sabi ni kuya na ikinatahimik
ko. Bwisit na kapatid to!
“Maliligo lang ako, iwan mo nalang sa lamesa yung
ibibigay ko.”sabi ko at umakyat na sa kwarto ko. Ayaw
kong makipagbangayan kay kuya baka mas lumala pa at
masabi ko lahat.
****
“Louri kita nalang tayo bukas ah,” sabi ko kay Louri.
Pupunta na kasi ako kina Kaizer ngayon,
“Sure, ingat sa pag-uwi.” Sabi ni Louri. Hindi ko kasi
sinabi na pupunta ako kina Kaizer, sasabihin ko nalang
sa kanya pagkatapos.
“Yeah,” sabi ko at pumara ng taxi. Sumakay na ako at
sinabi ang village nina Kaizer.
“Kuya heto po,” sabi ko at bumaba na. Malaki ang bahay
nila pero wala naman nakatira, lagi-lagi ako dito ng
kami pa.
*Ding dong*
Naghintay ako kung may magbubukas pero nakalipas na
ang ilang minuto pero wala parin. Paulit-ulit akong
nagdoorbell pero wala parin, sinipa ko yung gate nila.
“Kaizer! Buksan mo yung gate!” sigaw ko.
Sisipain ko na sana yung gate nang magbukas ito at
nasipa ko siya. Sa may ano pa niya...
“Fuck! Sa tingin mo mabubuntis kita pag may nangyari
dito!” sigaw niya.
Alam ko! Alam ko na parang kamatis na ang pula ng
mukha ko, sinipa ko ulit siya pero kung kamay niya ang
natamaan.
“Don’t try to hurt my friend Hon,” inis na sabi nito.
“Yang bunganga mo kasing bastos, itiklop mo.” Sabi ko.
“Totoo naman kasi,” sabi niya.
“Sa tingin mo magpapabuntis ako sayo?” pagtataray ko
sa kanya.
“Syempre, at sa tingin mo ba hahayaan kitang
magpabuntis sa iba.” Sabi niya.
“Argh! Lumayo ka nga diyan, kanina pa ako dito. Ano
bang ginagawa mo at hindi mo marinig ang ilang ulit na
pag doorbell ko?” sabi ko sa kanya. Pumasok na ako sa
loob at dumiretso sa sala, kanina pa ako uhaw na uhaw
“Nakatulog kasi ako mama,” sabi niya kaya tinignan ko
siya at inirapan.
“Anak ba kita?” sabi ko.
“Para kang si mama magsalita eh. Bakit ba ang init ng
ulo mo? Meron ka ba ngayon?” sabi niya.
“Oo kaya huwag mo akong bwisit bwisitin baka kung ano
pa magawa ko sayo.” Sabi ko.
“Na excite ako sa pwede mong gawin sakin,” binatukan
ko na.
“Pwede ba Kaizer! Mainit ang ulo ko ngayon, huwag
ngayon.” Sabi ko.
“Kung huwag ngayon, kailan natin gagawin?” sabi niya.
“What?” sigaw ko sa kanya. Tawang tawa siya at kinuha
yung bitbit ko.
Inilapag niya ito sa lamesa at pumunta siya sa kusina.
“Magpalamig ka na muna,” sabi niya at binigay yung
tubig sakin.
“Wala ka naman sigurong inihalo dito noh,” sabi ko
pero ininom ko din naman.
“Pampa wild,” sabi niya. Napaubo ako at napaluha na
din dahil sa pumasok na tubig sa ilong ko, ang sakit.
“Hon okay ka lang?” sabi niya sakin. Pagkalapit niya
doon ko siya pinagpapalo.
“Bwisit ka! Ang sakit ng ilong ko, diba sinabi ko sayo
huwag na huwag mo akong bwibwisitin!” pinagpapalo ko
parin siya. Sinasalag naman niya,
“Hon tama na, masakit na. Kapag hindi ka pa tumigil
hahalikan na kita.” Sabi niya pero hindi ko tinigil.
Ewan ko pero gusto kong totohanin niya, shit! Ano!
Tumigil ako ng mapagtanto ang nasa isip ko, tumayo ako
agad pero nagkamali yung apak ko. Nahila ko siya kaya
napahiga kami sa couch, sobrang lapit ng mukha niya
sakin. Naamoy ko rin ang amoy mint niyang hininga.
Magsasalita na sana ako ng mas lumapit siya sakin at
ipinaglapat ang labi namin. May nabuhay na mga kulisap
sa tiyan ko, may biglaan bang party ang nangyari sa
kanila? Matagal ang halik na yun at nabigla nalang ako
ng may dumila sa pisngi ko. Napatingin ako sa side ko,
napasubsob si Kaizer sa bandang leeg ko.
“Shit!” sabi ko nang masagi ng labi niya ang leeg ko.
“Kaizer tumayo ka diyan!” sabi ko pero niyakap niya
lang ako. Tinignan ko ang nasa side ko, isang tuta.
Isa itong Pomeranian, omg may favorite dog... Tinulak
tulak ko si Kaizer.
“Kaizer ano ba!” sabi ko pero hinalikan niya lang ang
leeg ko.
“Ahhh! Stop it! Tumayo ka diyan kung ayaw mong tumayo siya dahil may tumawag sa kanya.
magpabuntis ako sa iba!” sigaw ko. Tumayo siya agad!
Bwisit yan lang alam ng lalakeng to, hindi naman siya CHAPTER 5
ganyan dati.
Lumayo ng konti si Kaizer,
“Magpapabuntis ka na sakin?” sabi niya pero hindi ko
siya pinansin at hinawakan yung Pomeranian dog. -Hello-
Binuhat ko ito at kiniliti, gustong gusto naman niya. -Yeah, she’s still here. Ihahatid ko nalang siya
“Hindi ko nalang sana binili yang hayop na yan,” sabi mamaya.-
niya. Hindi ko parin siya pinansin. Agad kong nalaman na ako ang pinag-uusapan nila.
“Hindi ka ba magpapasalamat sakin? Hindi ko ibibigay Siguro si kuya yun, pero nabigla nalang ako dahil sa
yan sayo,” sabi niya at doon lang ako tumingin sa sigaw niya. Si Kiro sumiksik sa baywang ko,
kanya. -What? No! Take her Troy! No I won’t accept it! I said
“Kung hindi ko siguro sinabing ibibigay ko yan sayo, No! Troy! Troy! F*ck!-
hindi mo ako titignan no,” sabi niya. Umupo siya at “Bakit?” sabi ko.
kinuha ang Pomeranian sa akin.
“Call Louri, ask her if you can sleep at their house.”
“This is my gift for you sa birthday mo pero dahil Sabi niya kaya na gets ko naman agad ang naging usapan
lumabas na siya, I’ll give him to you now.” Sabi niya. nila ni kuya.
“Regalo mo? Sakin?” sabi ko. Ireregalo niya ito sakin? Kinuha ko yung phone sa bag ko at tatawagan na sana
“Yeah, Kiro meet mama, she’s beautiful right?” sabi siya pero
niya. “Wala pala ako load,” sabi ko.
“Sa tingin mo sasagot yan sayo?” sabi ko pero tumahol “Tsk, here.” Sabi niya. Tinawagan ko si Louri, nag
si Kiro. Tumawa si Kaizer, ring naman. Hindi siya mapakali,
“Bwisit, hindi mo naman siguro siya tinuruan ng “Will you stop, naprapraning ako sayo.” Sabi ko.
kabulastugan diba?” sabi ko sa kanya.
“At tignan mo takot sayo si Kiro.” Patuloy ko at
“A little bit!” sabi niya. tinignan naman niya si Kiro na nakasiksik parin sa
“Kaizer!” sabi ko at pinalo siya. baywang ko.

“Gusto mo ba halikan ulit kita?” sabi niya kaya “I can’t, knowing na matutulog ka dito. I can’t,” sabi
tinigil ko pagpalo ko sa kanya. niya.

Kinuha ko nalang si Kiro sa kanya at sakto naman “Akala mo naman hindi ako natutulog dito noon,” sabi
ko kaya napatingin siya sakin. Magsasalita sana siya
ng may nagsalita sa kabilang linya. Pinuntahan ko siya,

“Hold Kiro,” sabi ko pero mahina lang para hindi “Okay ka lang?” sabi ko.
marinig ni Louri.
Tinignan niya ako,
‘Louri?’
“No, God knows how much I miss you.” Sabi niya. Ano
-Yeah? What can I do for you?- raw?

‘Can I sleep at you house?’ “Anong pinagsasabi mo?” sabi ko.

-Why? Where’s tita and tito? Where’s ate Ciara and “Nothing, pumunta ka nalang sa kwarto. And please lock
Kuya Troy?- that fucking door, now go.” Sabi niya.

“Kaizer, where’s- fuck!” Nanginginig ang kamay niya, hinawakan koi to.

-Hahaha so you’re with him, sorry but nandito ako kina “Kaizer anong nangyayari? Anong sinabi ni Kuya sayo?”
Ethan. Enjoy your day, hahaha.- sabi ko.

In end niya yung tawag, bwisit! Bakit hindi ko “He said, matutulog ka dito. That’s all,” sabi niya.
napansin yun!
“Then why are you like that? Hindi ka naman ganyan
“Hahaha face the mirror,” sabi nito. kanina,” sabi ko.

Ibabato ko na sana yung phone nang may mapansin ako,
umilaw kasi ito. Nakita ko yung picture naming dalawa
noon, bigla niya itong kinuha at binigay si Kiro
sakin.
“Magluluto lang ako,” sabi niya.
“Saan ako matutulog?” tanong ko sa kanya.
“Doon ka sa kwarto, dito ako sa baba.” Sabi niya.
“Okay, pero okay lang ba sayo?” sabi ko.
“Yeah, I’ll try not to go to my room.” Sabi niya.
Pinagpapawisan siya at pulang pula yung tainga niya.
Anong nangyari sa kanya?
“Fuck you Troy!” sigaw niya. Ano ba sinabi ni kuya?
Argh! Dadagdag na naman yun sa problema ko.
“Just go to my room and lock the door, please don’t
torture me.” Sabi niya.
Umalis na ako kahit gulong gulo ako sa mga pinagsasabi
niya. Tulad ng sabi niya ni lock ko yung pinto, naka
dimlight lang ang kwarto niya. In open ko ang ilaw at
kitang wala paring pinagbago, ganito parin ang ayos ng
kwarto niya. Agad akong humiga doon, naamoy ko ang
pabango niya na napunta na sa kumot, kama at mga unan
niya.
“Hmmmmm, Hmmmm namiss ko ang pabangong ito.” Sabi ko.
Hindi ko maipagkakaila, miss na miss ko ang kwarto
niya. Dito kami lagi nagmo movie marathon noon, dito
din ako minsan gumagawa ng mga aralin ko dahil
tinutulungan niya ako.
“Kahit isang gamit walang nawala,” sabi ko at may
naalala ako. Tumayo ako at binuksan ang closet niya.
Hindi ko nalang sana binuksan... wala na ang mga
litratong inilalagay namin doon. Isa nalang itong
square na salamin, isasara ko na sana pero may nakita
akong liwanag na nagrereflect sa salamin. Hindi ko
isinara ang closet dahil parang may nagsasabi sakin na
tignan hayaan kong ganun ang pwesto niya. Napatingin
ako sa nanggagalingan ng ilaw at sunod sa salamin.
Sinundan ko ang ilaw at nakatama ito sa isang kurtina.
Hindi ko alam pero lumapit ako doon, may nag udyok
sakin na hilain ang kurtina nang may kumatok sa pinto
kasabay ng isang boses.
“Hon kain na tayo,” sabi niya. Ibinaling ko ang
atensyon ko sa kurtina pero kumatok ulit ito. Mamaya
ko na nga lang tignan, in open ko yung pinto at nakita
kong hawak niya si Kiro. Ohh our Kiro.
“Anong ginagawa mo?” sabi niya.
“Wala, nanonood.” Sabi ko at kinuha si Kiro.
“Wala naman ako naririnig na maingay kanina,” sabi
niya.
“Sa phone ako nanood,” sabi ko nalang kahit hindi
naman.
“Okay,” sabi niya.
“Okay ka na?” sabi ko nang makaupo kami. Hindi na kasi
siya tulad kanina,
“Yeah, why?” sabi nito.
“Nothing,” sabi ko.
“Hon, date tayo.” Sabi niya kaya napatingin ako sa
kanya.
“Gago ka ba, may boyfriend ako.” Sabi ko.
“Bakit hindi ba pwede, friendly date.” Sabi niya.
“Hindi, ayaw ko.” Napasimangot niya.
“Nga pala, may kakilala kang Alice na nagtitinda sa
park?” Sabi ko at nabigla siya pero ngumiti din.
“So you met her,” sabi niya.
“Who is she? Why she knows you? Why she told me you
always see her there, what is you relationship with
her?” sunod sunod na tanong ko sa kanya.
“You’re like a jealous girlfriend Hon,” sabi niya.
“No I’t just curious,” sabi ko.
“You will find out soon Hon,” sabi niya kaya nag pout
ako. Tumawa lang siya, may tinatago siya.
May mga idea na pumapasok sa utak ko pero wala akong
katibayan. Kapangalan niya kasi ang batang gusto kong
tulungan noon, malaki ang posibilidad na siya yun
dahil bakit kilala niya si Kaizer? Bakit lagi siyang
binibisita ni Kaizer? Pero kung siya yun, paano siya
nakalabas ng ospital? Madaming tanong ang gusto kong
masagot pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula.
“Hindi mo na ako sinusuway sa pagtawag sayo ng Hon
ah,” sabi niya bigla kaya tinignan ko siya.
“Sa tingin mo mapapatigil kita?” sabi ko.
“Hindi,” natatawang sabi niya.
“Kumain na tayo, gutom na ako.” Sabi ko.
****
Nagising ako dahil sa alarm ko sa phone, umaga na. Mga
7 na nang umaga, napatingin agad ako sa kamay kong
nababalot ng damit. Tinignan ko ang damit ko, omg!
Omg! Tumayo ako at tinignan kung may dugo or what,
wala naman. May nakita akong sticky note sa phone ko,
agad ko itong binasa.
Hon, kailangan ko nang umalis kasi may bibilhin akong
book sa NBS. May pagkain akong iniwan sa lamesa,
kumain ka bago pumunta ng school. Yung uniform mo
nasa closet ko, ibinigay ni Ciara bago siya pumunta
kay Troy.
PS: Siguro nagsisigaw ka na sa damit na suot mo.
Huwag ka mag-alala hindi kita ni rape. Nilalamig ka
kasi kagabi kaya kailangan kitang suotan pa nang long
sleeve. Kung hindi ka naniniwala may cctv ang room
ko, you can check my laptop.
Password: you_are_my_life
KAIZER LOVES YOU SO MUCH!
Parang bata na may pa love letter, tinago ko ang sulat
na iyon. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit.
CHAPTER 6
“What happened?” sabi ni Louri. Hindi ko siya
pinapansin, pa tampo ang peg ko ngayon.
“Gaga ano nangyari?” sabi niya sakin sabay hila ng
buhok ko.
“Aray! Kailangan manakit?” sabi ko.
“Hindi mo ako pinapansin eh, akala mo naman hindi ka
nag-enjoy kasama siya.” Sabi niya.
“Nandiyan ka na naman sa enjoy enjoy na yan.” Sabi ko.
“Hahahaha, pero realtalk, anong nangyari?” sabi niya.
Kwinento ko sa kanya except sa kissing scene, hindi
man niya ako papatayin pero alam kong hindi niya ako
titigilan sa kakatukso sa akin. Kaya no way,
“Walang nangyaring hot scene ganun?” sabi niya kaya
binatukan ko.
“Tigilan mo nga ako Louri!” sigaw ko kaya natawa siya.
“Sige sa isip ko walang nangyari, kahit kita ko sa
mata mong meron.” sabi niya. Hindi ko na siya pinansin
baka masabi ko pa.
“May date kayo ni Ethan?” bigla kong tanong.
“Wala pa naman. Mamayang hapon meron, bakit?” sabi ko.
“May pupuntahan tayo,” sabi ko.
“Teka, hindi pa ba kayo nagkakausap ni Liam?” sabi ni
Louri.
“Not yet, tinawagan ko siya kanina pero walang
sumasagot. Ilang ulit iyon wala parin, siguro not
now.” Sabi ko.
“I break mo na kaya,” sabi ni Louri.
“What? Louri mahal ko si Liam.” Sabi ko.
“Edi wow, so saan tayo pupunta?” sabi niya.
“Samahan mo akong maghanap ng sagot sa mga katanungan
ko.” Sabi ko at hinila siya. Pupunta kami ng park
ngayon, kailangan sa araw na ito may makalap ako. Kung
ayaw sabihin ng mokong na iyon ang rason, pwes ako ang
maghahanap.
Nandito kami ngayon sa park peero wala ang batang
iyon,
“Girl, anong mahahanap mong sagot dito? At tsaka teka
nga, bakit ka ba naghahanap ng kasagutan dito?” sabi
ni Louri.
“Louri naghahanap ako ng sagot kung ang batang
nagngangalang Alice dito ay ang Alice limang taon na
ang nakakalipas.” Sabi ko.
“Akala ko ba naka move on ka na sa nangyari limang
taon na ang nakakalipas.” Sabi ni Louri.
“Oo pero feel ko kasi konektado siya sa lahat
nangyayari sakin. Gusto ko malaman ang maraming bagay,
alam ko sa sarili kong hindi ako matatahimik.” Sabi
ko.
“Yeah yeah, so where is she?” sabi ko.
“Hindi ko alam, hindi ko siya makita.” Sabi ko.
“Mga anak sino ang hinahanap niyo?” sabi nang aleng
nagtitinda.
“Hello po, hinahanap po namin si Alice.” Sabi ko.
“Si Alice? Kinuha siya ng isang lalake kanina dahil
mamasyal daw sila.” Sabi ni aleng nagtitinda.
“Ito po ba yung lalake kanina?” sabi ko at ipinakita
ang picture namin ni Kaizer dati. Meron ako sa
facebook ko eh,
“Oo siya nga, boyfriend mo?” sabi niya.
“Hindi po, ex ko po yun.” Sabi ko.
“Naku sobrang bagay niyo pa naman. Kita ko palang sa
picture niyo, bagay na bagay kayo. Hmmm sana kayo
magkatuluyan sa huli,” sabi ni aleng nagtitinda at
tumawa naman si Louri.
“Naku po, sana magdilang anghel kayo. Mas bagay nga po
sila no?” sabi ni Louri.
“Louri!” sigaw ko.
“Naku anak tama naman kasi sinabi niya. Naku
ipagdadasal ko kayong dalawa magkabalikan kayo.” Sabi
niya.
“Sige na po nanay, naku po naabala na namin kayo.”
Sabi ko.
“Naku okay lang,” sabi niya.
“Nanang sinabi po ba niya kung saan sila pupunta?”
sabi ko.
“Hindi anak eh,” sabi niya.
“Sige po nanay, thank you po ulit.” Sabi namin ni
Louri.
“Mukhang may ipagdadasal si nanay ngayon ah,” sabi ni
Louri.
“Shut up Louri,” sabi ko at natawa siya.
“Mukhang nasasagot lahat ng katanungan mo ah,” sabi ni
Louri kaya binatukan ko nalang.
“Tumigil ka na,” sabi ko.
****
Nasa mall kami ngayon, syempre hinahanap sila. Ilang
mall na din ang tinignan namin wala pa rin, inilalayo
sakin ni Kaizer ang bata. Bwisit!
“Rie! Rie tumawag si Ethan nasa labas na daw siya, una
na ako.” Sabi niya.
“Sige ingat kayo,” sabi ko. Kanina pa kasi kami
naghahanap, umupo nalang muna ako. Gutom na ako, hindi
pa ako kumakain.
“Ate ito po oh,” pagtingin ko sa babaeng nagsalita.
“Alice,” sabi ko. Nandito sila? Tinignan ko kung may
kasama siya,
“Miss me?” biglang may nagsabi yan sa tabi ko.
Si Kaizer, napatulala ako sa kanya. Ang gwapo niya
tignan sa damit niya. Naka black long sleeve siya pero
nakatiklop hanggang siko yung sleeve nito.
“Baka matunaw ako Hon,” sabi niya kaya iniwas ko ang
tingin ko.
“Kuya maglalaro lang po ako doon,” sabi ni Alice.
“Are you looking for answers?” sabi niya ng makaalis
si Alice.
“Yeah, but sad to say. Hindi ko siya masolo dahil
kasa-kasama mo siya.” Sabi ko.
“You can’t find answers with her Hon, wala siyang alam
sa nagyari.” Sabi niya.
“Then where am I going to look for answers? Sa mga
butas?” sabi ko. Kumunot naman ang noo niya,
“Looking for answers is not easy Hon, you need to wait
for them to give you hint. Hindi mo dapat madaliin ang
paghahanap, kasi pag pinadali mo puso mo ang
mahihirapan. Sarili mo ang magdudusa,” sabi nito.
“Why? Sobrang bigat ba nila para mahirapan ako?” sabi
ko. He shrugged,
“Malalaman mo pag na encounter mo. Pero sa ngayon you
need to eat,” sabi niya at tumayo na.
“Don’t force yourself para doon Hon, ayaw kong pag
nalaman mo iyon sisihin moa ng sarili mo.” Sabi niya
at hinawakan ang kamay ko.
“Let us enjoy this day,” sabi niya at inaya ako sa
kung nasan si Alice. Naglaro kami sa arcade, hinayaan
ko ang sarili ko.
****
“Ate ang saya nun, sama ka ulit ah. Sa susunod ikaw
naman manlibre tapos ako sa susunod,” sabi niya.
“Sige ba, pero pag turn ko hindi tayo pupunta.” Sabi
ko.
“Saan tayo pupunta ate?” sabi niya. Nanonood lang si
Kaizer samin,
“Sa dagat tayo after, magswiswimming tayo!” excited
kong sabi.
“Gusto ko yan ate, kuya sasama ka din diba? Sasamahan
mo kami ni ate Hon diba?” natawa kami ni Kaizer sa
sinabi niya.
“Alice, ang pangalan ni ate ay Rie. I’m calling her
Hon because she’s my wife.” Sabi ni Kaizer kaya
napatigil ako.
“Ate asawa ka ni kuya? So ikaw yung pinakamamahal
niyang babae? Yung lagi niyang kinakantahan sa Top
Trending Line? Sabi ko na nga ba eh, pagkasabi mo nang
pangalan ni kuya alam kong kilala mo siya. Hmmm hindi
na mapapasakin si kuya,” sabi niya. Natawa namann ako,
“Bakit? Pwede ko naman siya ibigay sayo.” Sabi ko.
“Hmmm gustong gusto ko ate, pero mas bagay kayo ni
kuya. At alam ko, kita ko sa mata mo MAHAL MO SIYA.”
Sabi niya at natigilan kami ni Kaizer.
“Ahh hehehe, ganun ba? Syempre mag-asawa kami eh,”
sabi ko nalang. Ngumiti naman si Kaizer, bwisit na
lalakeng ito. Nagsasaya na naman siya sa sinabi ko,
pero hindi ko alam sa sarili ko pero napangiti ako.
Masaya ako, masaya akong kasama sila.
*Ring* *Ring*
-Pwede ba tayong mag-usap? Hihintayin kita sa
Starbuck.-
****
“Babe, I’m sorry. Alam ko na nasaktan kita, pero sana
patawarin mo ako. Babawi ako sayo, promise. Nandito
ako ngayon para bumawi sayo. Babawi ako sa nagawa ko,
please patawarin mo ako.” Sabi ni Liam. Nandito kami
sa Starbuck, siya ang nagtext sakin.
“Ilang araw na ang nagdaan matapos iyon. Napatawad na
kita noon pa. Girlfriend mo ako eh, naiintindihan
kita. Sana sa mga susunod na araw, hindi na mangyari
iyon. Huwag mo na sana ulit ako saktan,” sabi ko.
“Promise hindi na, hindi na. Babawi ako sayo babe,
babawi ako.” Sabi niya.
CHAPTER 7
Bumawi nga si Liam sa nangyari, napansin ko na walang
araw na hindi pumupunta si Liam sa bahay. Lagi siyang
may dalang bulaklak at regalo, sobrang nanibago ako sa
kinikilos niya pero hindi ko iyon pinansin pa. Madami
ang nagbago, hindi lang ito kundi pati ang trato niya
sakin. Pero isinawalang bahala ko iyon kasi mahal ko
siya,
“Babe!” sigaw niya sakin. Naka face mask siya at
jacket na may hood.
Pinagkakaguluhan na kasi siya ng mga tao, at marami na
ding nagpapa autograph sa kanya. Natawa ako sa itsura
niya.
“Babe sorry nalate ako, may nakakilala kasi sakin
kanina. Kailangan kong iligaw,” sabi niya.
“Okay lang,” sabi ko at tinatawanan parin siya.
“Don’t laugh at me,” sabi nito.
“Date na tayo,” sabi ko.
Natawa siya at pinagsiklop ang kamay naming dalawa.
****
Napili niyang idala ako sa isang restaurant malapit sa
dagat. Ilang minuto lang naman ang layo,
“Good afternoon sir,” sabi nang guard ng papasok kami.
“Good afternoon. Mr. Silvero.” Sabi ni Liam at agad
naman kami iginaya ng waiter sa malapit na glass
window. Maganda yung view lalo na at kita ang dagat
mula rito.
“Nagpareserve ka?” tanong ko sa kanya.
“Yup, you like it?” tanong ni Liam.
“Yeah, very much. Ang ganda din ng view ng dagat mula
rito. Pero sana nagdala tayo ng damit para makaligo
din tayo.” Sabi ko.
“Next time, hahaha.” Sabi nito.
“Totoo? I’ll wait for it,” sabi ko. Ngumiti siya at
hinawakan ang kamay kong nasa lamesa.
“Yeah, at idadala din kita sa mga lugar na importante
sakin.” At hinalikan ang likod ng kamay ko. Napangiti
ako sa ginawa niya,
“Order na tayo?” sabi ko.
“Nagpa reserve na din ako ng food for us. Waiter?”
sabi niya at parang na gets naman nang waiter dahil
tumango ito.
“Si Liam ba yun?” sabi nang isang babae.
“Yeah the ohhh so hot guy,” sabi naman ng kasama niya
at pumunta sa kinaroroonan namin.
“Ohhh she’s with her girlfriend?” patanong na sabi
nung babae.
Hindi ko naman sila pinakialaman, nag-open lang ako ng
phone ko nang makita ang picture ni Kiro. Oh kamusta
na kaya siya? Hindi ko kasi siya nakuha kay Kaizer
dahil sa nalaman ko. Hindi ko na yun pwedeng kunin,
“Babe? Okay ka lang?” sabi ni Liam. Hindi ko napansin
na wala na yung dalawang babae, ganun na ba ako
kawalang pakialam sa kanila?
“Okay lang ako, may naalala lang ako.” Sabi ko at
tumango tango naman siya. Dumating na yung pagkain,
akala ko maraming pagkain pero beef steak at salad
lang. Yung pang diet na food, hahaha. Kakain na sana
ako ng may magtext sakin,
From: Kuya
-Umuwi ka bago ang date niyo may pupuntahan tayo.-
“Sino yan? Let me see,” pagtatanong ni Liam.
Pinakita ko ang phone ko, ganito na kasi kami sa mga
nakaraang araw. Hindi ko alam kung bakit, pero
everytime na may tatawag dapat alam niya, dapat kita
niya. All my accounts nasa kanya na din ang password
and all. Hindi ko alam pero sobra yung pag-iiba niya.
Pagkatapos namin magkaayos, doon na nagsimula na
minsan nasasakal na ako pero hindi ko inintindi.
“Kailangan ko daw umuwi after, may pupuntahan kami.”
Sabi ko.
“Ask him where?” sabi niya kaya kumunot ang noo ko.
“Hindi ba pwedeng personal yun samin?” sabi ko.
“Ask him Rie, walang mawawala. Just ask him,” Sabi
niya. Ayaw kong makipag ayaw ngayon kasi date namin
pero hindi ba sobra na siya?
“Okay,” sabi ko.
To: Kuya
-Bakit?
From: Kuya
-Anong bakit? Just go home after.
Pinakita ko sa kanya pero hindi siya na satisfy kaya
tinawagan niya si Kuya at tinanong ito. Kalmado naman
siyang nakiusap, nang kumakain na kami bigla nalang
niyang sinabi ito
“DON’T YOU EVER DARE TO BE WITH KAI RIE, I’LL KILL
THAT FUCKING BASTARD IF YOU DID.” Nabigla ako pero
hindi na ako nagsalita. Kumain nalang kami at tinapos
ang date na yun.
****
“Anak? May gagawin ka ba ngayon?” sabi ni mama nang
makita akong nasa sala nanonood. Linggo ngayon kaya
napag isipan kong manood maghapon kaya heto at 3pm na
nanonood parin ako. Wala naman kasing pinapagawa
ngayon sa school.
“Wala po ma, bakit?” sabi ko.
“Pwede mo bang ipunta ito kay Kaizer? On going daw
kasi ang review niya para sa upcoming board exam niya.
Makakatulong ito sa kanya para makapag review ng
maayos,” sabi ni mama.
“Si kuya po? Siya nalang magdadala,” sabi ko.
“Ang kuya mo nandun kina Ciara, may date daw sila.”
sabi ni mama.
“Sige po, magbibihis lang po ako.” sabi ko.
Bumaba ako after makapalit at kinuha ang ipinamimigay
ni mama. “Hidden room!” sigaw ko.

“Mama alis na po ako,” sabi ko kay mama.
“Sige anak, mag-ingat ka.” Sabi ni mama.
“Opo,” lumabas na ako ng bahay at nagpara ng taxi.
Tulad ng dati mabilis lang ako nakarating sa bahay
nila, nag doorbell ako agad pero wala na namang
nagbubukas.
-Ohh susi, para hindi ka na mag doorbell pa kapag
pupunta ka dito. Baka mamaya mapatay mo pa yung
kaibigan ko.-
“Ay oo nga pala may binigay siya sakin na
hahaha.”
Binuksan ko yung gate at pumasok sa bahay nila. Hindi
naman naka lock. Inilapag ko sa lamesa yung pagkain na
binigay ni mama,
“Saan ba yung lalakeng yun?” sabi ko.
Umakyat ako sa kwarto niya, bubuksan ko na sana nang
makitang nakaawang ito ng kaunti. Tinignan ko ang loob
pero hindi ko siya nakita dahil madilim doon. In open
ko ang ilaw pero nabigla ako dahil may nagsara sa side
ko. Nakita kong tinakpan ng kurtina iyon. Ano yun?
Hidden room? Nakita kong nakabukas yung closet niya
tulad ng pagkakaopen ko doon noon, lumapit ako sa may
kurtina at hinila iyon pa left pero walang pinto doon.
Shit! Paano yun?
Parang may humihila sakin na buksan ang pintong iyon.
Naglakad ako papunta sa harap ng pinto at binuksan ito
ng walang alinlangan. Naramdaman ko ang lamig na
nagmumula sa loob, dahan dahan akong pumasok at nakita
ko si Kaizer na himbing na himbing na natutulog sa
lapag. Nagkalat ang mga libro at mga papel na nalukot,
hindi ko masyadong makita ang kabuuan nito dahil sa
parteng nandoon si Kaizer lang nakatapat ang ilaw.
Lumabas ako at kumuha ng unan at kumot, bumalik din
ako sa loob nito para ayusin ang higa niya.
“Huwag mo naman masyadong pinapagod ang sarili mo,”
susi, sabi ko habang inaayos ang higa niya nang hawakan niya
ang kamay ko at hapitin ako dahilan para mapahiga din
ako.
“Why are you here Hon?” sabi niya.
“Gising ka?” sabi ko.
“Hindi, natutulog ako.” Sabi niya. Binatukan ko siya,
“Ouch, Hon don’t do that.” Sabi niya.
“Namimilosopo ka kasi, nandito ako kasi may
pinapabigay si mama na pagkain. Nag rereview ka daw
kasi for your board exam, si kuya daw kasi may date
kaya ako pinapunta.” sabi ko.
“Tell to tita, thank you so much. Malaking tulong yun,
hindi din ako nakakaluto eh.”

“Pagka open ko nang ilaw nag close yun eh,” sabi ko at “So paano ka nagising?“
nilapitan ang switch ng ilaw at in off yun. Nakita ko
ang konting ilaw na nanggagaling sa side ng kama niya, “Nang binuksan mo yung pinto.” Sabi niya at hinigpitan
tumatama ito sa salamin sa closet niya at pagtingin ko ang yakap niya.
sa sunod na tinamaan nito ay isang sensor. Biglang nag “Ehh bakit-“
open ang pader at nakita ko ang pinto.
“I miss you Hon,” putol niya sa sinabi ko.
“Nagpapasalamat ako kay tita dahil nakita ulit kita
matapos ang isang buwan. Akala ko iniiwasan mo na
naman ako, akala ko tuluyan ka nang mawawala ulit
sakin.” sabi niya at hinalikan ang ulo ko.
“Kaizer?”
“Hmmm?”
“Mahal ko si Liam,” yun lang ang sinabi ko pero
bumalik yung nararamdaman ko nang sinabi ko ring
hiwalay na kami. Kumirot yung puso ko, parang sinaksak
nang paulit ulit. Naluha ako nang mapansin kong
hinigpitan niya ang yakap niya sakin.
“Alam ko, alam ko Hon.” Sabi niya. Naiyak ako. Bakit
ang sakit? Bakit nasasaktan ako sa ginawa ko? Bakit
ang sakit isipin na nasaktan ko ulit siya, bakit?
“I’m sorry Kaizer,” sabi ko at itutulak ko na sana
siya pero.
“I understand but please just for today, let me hug
you,” sabi niya at tinignan ako. Tinignan niya ako sa
mata, “Let me do this,” sabi niya at walang pag-
alinlangan niyang sinakop ang labi ko. Nabigla ako
pero hinayaan ko siya. Sa bawat halik na ibinibigay
niya sakin puno nang sakit pero nag-uumapaw ang
pagmamahal. Hinayaan ko siya, hinayaan ko siya dahil
iyon ang gusto ng puso ko.
“Ahhh,” sabi ko nang kagatin niya ang pang ibabang
labi ko.
Naging agresibo ang halik niya, pumatong siya sakin.
Sunod niyang hinalikan ang leeg ko,
“Ahhh, shit! Kaizer!” sigaw ko dahil nakikiliti ako sa
bawat halik na ibinibigay niya sa leeg ko.
“You can stop me right now Hon,” sabi niya at muling
sinakop ang labi ko. Hindi ko alam sa sarili ko pero
gusto ko yung ginagawa namin. Ayaw kong patigilan
siya,
“Stop me right now Hon before I do more than this,”
sabi niya pero hindi ko siya pinatigil at inilagay ang
dalawang kamay ko sa leeg niya at hapitin niya palapit
sakin.
“Don’t stop,” sabi ko dahilan upang tignan niya ako.
“Tell me that with Hon, and I’m all yours.” Sabi niya.
Hindi ko pinatagal iyon.
“Don’t stop Hon,” sabi ko at ako ang humalik sa kanya.
Ngumisi siya sa pagitan ng halikan namin pero sumabay
siya sa halik ko at hindi ko alam pero ang saya ko.
Kung ano man ang susunod dito, paninindigan ko.
Tatanggapin ko. Ang lamig sa kwarto pero ang init ng
pakiramdam ko, bumaba ang halik niya sa leeg ko ulit.
Napansin kong naging malikot ang kamay niya,
“Hmmmm, Hon.” Naramdaman kong ipinasok niya ang kamay
niya sa loob ng damit ko. Kahit nakikiliti ako sa
halik niya, mas inilapit ko ang ulo niya sa leeg ko.
“Ohhh Hon, shit!” sabi ko nang hawakan niya ang breast
ko. Mas uminit ang pakiramdam ko,
*Ring* *Ring*
May tumatawag sa phone ko, si mama.
“Hon may tumatawag sa phone ko,” sabi ko pero hindi
niya itinigil.
“Hon may t- hmmm ahhh, may tumatawag.” Sabi ko pero
hindi niya nakikinig.
“Kaizer stop,” sabi ko. Doon siya napatigil at gulat
na gulat. Tumayo siya,
“Fuck, damn it Kaizer! Anong ginawa mo?” sabi niya.
Tinignan niya ako,
“Hon, I’m sorry. I’m sorry,” sabi niya. Lumakad siya
sakin at hinawakan ang kamay ko,
“Hon I’m sorry hindi ko napigilan. I’m sorry,” sabi
niya.
“Kaizer ano ka ba, ako ang nagsabing don’t stop.
Nawala ka ba sa sarili? Wala kang kasalanan okay, we
need to stop kasi may tumatawag sakin.” Sabi ko at
tinignan ang tawag. Hindi si mama ang tumatawag,
CHAPTER 8
Tumatawag si Liam, tumatawag ang boyfriend ko.
“Huwag kang magsasalita,” sabi ko kay Kaizer.
Lumabas ako ng hidden room na iyon at pumunta sa
kwarto ni Kaizer. Sinagot ko ang tawag,
-Where are you?-
Bungad niya sakin. Sasabihin ko ang totoo,
-Nandito ako kina Kaizer, si-
Hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil in end niya
ang tawag. Kasabay nun ay ang kaba na nararamdaman ko,
nakita ko si Kaizer na lumabas sa hidden room.
“What happened Hon?” sabi niya.
“He ended the call nang malaman niyang nandito ako,”
sabi ko.
“You said nandito ka? Baka iba ang isipin niya,” sabi
niya.
“It is better to tell him the truth Kaizer,”
“Sabihin mo man ang totoo, mas maiipit ka dito.” Sabi
niya.
“Kasalanan ko naman, I chose to do this kaya
paninindigan ko.”
Lumabas ako ng kwarto,
“Aalis na ako, alam kong naghihintay na yun sa labas.”
Sabi ko.
“Sasama ako,” sabi niya.
“No, hayaan mong kami ang umayos dito.” Sabi ko.
Lumakad na ako at hindi na niya ako sinundan pa.
Nakatingin lang siya sakin, alam ko iyon. Pagkalabas
ko nang gate nakita ko si Liam na galit na galit,
pinaghihila niya ako.
“Did I tell you before, I will kill that bastard if
you dare to be with him! Fuck Rie! Ginagago mo ba
ako!” sabi niya.
“Liam no, I went here kasi si mama-“
“Your mother? Fuck, she let you to be with Kai?” galit
na sigaw niya sakin.
“Liam makinig ka sakin. Sinabihan ako ni mama na
ibigay ang pagkain na ginawa niya para kay Kaizer!”
sigaw ko.
“Don’t fool me Rie! Ang mama mo magbibigay ng pagkain
sa ex mo? Tanga nalang ang gagawa nun!” Nag igting ang
panga ko ng marinig iyon.
“Are you telling me na tanga ang mama ko? Damn it
Liam! Don’t you ever dare to say that to my family.”
Sigaw ko.
“Then tell me the reason why you are in that fucking
bastard house!”
“Liam I said it, inutusan ako ni mama. Kaibigan ni
kuya si Kaizer!” sigaw ko. May mali ako pero shit lang
hindi siya nakikinig.
“Kaibigan? Ngayon kaibigan naman ng kapatid mo? Wala
ka na bang ibang rason at idadahilan mo ang pamilya
mo. Huling huli ka na, nakikipag landian ka sa ex mo!
ano! Magsalita ka! Damn it Rie,” sigaw ni Liam.
Hinila niya ako, ang sakit ng pagkakahawak niya.
“Liam nagsasabi ako ng totoo! Inutusan ako ni mama na
magbigay ng pagkain at kaibigan ni kuya si Kaizer.”
“Kung totoo ang sinasabi mo! Bakit hindi mo sinabi
sakin yan? Ilang buwan na ng bumalik si Kai ah. Bakit
hindi mo sinabi sakin? Damn it Rie! Dahil ba
napagtanto mo na mahal mo parin siya? Tangina naman
ganun ka na ba kadesperada sa kanya? Kailan mo pa ako
ginagago?” Galit na galit na sabi niya. Hindi ako
nangsalita,
“Ginagago mo na pala ako pero wala man lang akong
kaalam-alam. Wala manlang akong kaalam alam nakikipag
landian ka sa ex mo. Tangina Rie hindi ka na ba
makapaghintay sakin at naghahanap ka nang ibang
lalake. At ang malala pa, ex mo pa pinapatulan mo.
Nagpapalandi ka sa ex mo! Fuck ganyan ka pala na
babae. Wala kang masabi kasi totoo, diba? Ano?!”
Iyak na ako ng iyak, kasalanan ko to. Pero tatanggapin
ko ang mangyayari, tatanggapin ko.
“Babe let me explain,”
“Hahahaha, so nakuha ka na niya? Ano isinuko mo na
sarili mo sa kanya! Ano masarap ba? Ano magaling siya
sa kama?” Tinignan ko siya ng hindi makapaniwala.
“Iyan ba ang tingin mo sakin Liam. Desperada, malandi,
ano pa? Ano pa ang tingin mo sakin? Sabihin mo na
lahat, tatanggapin ko! Tatanggapin ko kasi alam kong
nagkamali din ako hindi ko iyon itatago! Oo may
nangyari samin pero hindi tulad ng sinasabi mo! Liam
alam kong hindi mo ako mapapatawad pero wala kang
karapatan na apak apakan ang dignidad ko bilang babae!
Girlfriend mo ako Liam, respetuhin mo naman ako.” Sabi
ko.
“Nirespeto mo ba ako bilang boyfriend mo? Ginago mo
ako Rie! You’re with him doing sex while I am there
doing modeling? Sa tingin mo rerespetuhin din kita
bilang girlfriend ko kung ako na boyfriend mo hindi mo
marespeto!” Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya
dahil tama siya, napaupo nalang ako at umiyak nalang
sa harapan niya.
“HAHAHAHAHAHA! MR. LIAM SILVERO!” Nagsitaasan ang
balahibo ko dahil sa boses na iyon.
“You disappointed me again, did you forget what I’ve
said to you last week?” Sabi ni kuya. Last week? Anong
sinabi ni kuya sa kanya? Tinignan ko si Liam pero
takot ang nasa mukha nito.
“N-No I didn’t forgot,” sabi niya.
“But do you know you’re doing the opposite?”
“Fuck!” Sabi ni Liam, aalis na sana ito ng magsalita
ulit si kuya.
“I’ll give you a month to correct and explain
everything, EVERYTHING Silvero.” Sabi ni kuya.
Naguguluhan man ako nakinig ako sa sinasabi ni kuya.
“Hindi ako makikialam kung ano man ang gagawin mo sa
isang buwan na iyon. Pero sinasabi ko sayo, maling
tapak mo lang ako na ang makakalaban mo.” tumingin si
Liam kay kuya.
“Akin lang siya,” sabi ni Liam.
“Siya ang magde desisyon, hindi ako.” Sabi ni kuya.
Umalis si Liam, kahit may luha luha paring tumutulo sa
pisngi ko tinignan ko si kuya.
“Alam kong naguguluhan ka, kung gusto mo malaman ang
lahat. You start to find the answers Hyu Rie, time is
running. Alam kong mahal mo si Liam, at alam ko ding
mahal mo si Kaizer.” Sabi ni kuya. Nabigla ako
“P-Paano mo nalaman?” sabi ko.
“Find this thing, I gave it to someone pero hindi ko
sasabihin kung sino.” Sabi niya at may ibinigay siyang
litrato sakin.
Nabigla ako sa nakita ko,
“Bakit nasayo ang diary namin ni-”
“Ni Kaizer? Hahahaha, he didn’t told me but I figure
it out after I read that. All your questions in your
mind will be answered if you find that book Rie at sa
tingin ko ikaw ang hinihintay ng huling pahina para
magsulat doon.” Sabi niya.
“Take this as an advice Rie, hindi ako nandito para
guluhin ang isip mo o guluhin ang pagmamahalan niyo ni
Liam o para sabihin na piliin mo si Kaizer. I am here
para itama ang lahat, ikaw nalang ang
makakapagdedesisyon sa huli. Wala na kaming magagawa
kung sino ang pipiliin mo sa dalawa pero ito lang ang
masasabi ko. Ang pagde desisyon ay matagalan, hindi
yan padalos dalos lamang. Hyu Rie pagdating ng oras na
kailangan mo nang pumili sa dalawa, ang puso mo at
utak mo ang paganahin mo at hindi lang ang isa sa
kanila. Don’t worry there will be a time na
magkakasundo ang puso mo at utak mo... Good luck my
ugly sister,” sabi niya at pumasok sa gate nila
Kaizer.
“Tara na,” sabi ni ate at pumasok na rin kami sa bahay
nila. Pagkapasok namin sa loob nakita ko sina kuya at
Kaizer na nagsusuntukan. Putok ang labi ni Kaizer,
anong nangyayari?
“Ate?” pag-aalalang sabi ko pero tumawa lang si ate.
“Hayaan mo na sila, narinig ng kuya mo ang ginawa niyo
eh.” Sabi ni ate. Namula ang pisngi ko,
“Pero ate baka mapano si Kaizer,” natawa si ate Ciara.
“Dapat lang yan sayo gago, dumating kami dito tapos
ganun ang madadatnan namin. Tapos maririnig ko pang
may nangyari sa inyo ng kapatid ko, kapag nabuntis mo
siya Kai hindi lang yan ang gagawin ko sayo.” Sabi
niya.
“Kuya! Tama na! Hindi namin ginawa yun!” sabi ko.
“Mabuti naman kung ganun, magandang malaman yan.”
Natatawang sabi niya.
“Gago matapos mo na ako bugbugin,” sabi ni Kaizer.
Nilapitan ko siya,
“Gamutin natin yan,” sabi ko.
Nabigla naman sina kuya pero hindi ko sila inabala pa.
Kinuha ko ang kit at ginamot siya dahil kasalanan ko
to. Nakita naman namin sina kuya na nag momovie
marathon na. Parang walang nangyari kung titignan pero
sobrang kinakabahan ako sa mangyayari sa susunod na
mga araw. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa mga
araw na iyon.
CHAPTER 9
Ngayon ang unang week ng one month na sinasabi ni
kuya. Nandito ako sa canteen at iniisip kung saan ko
hahanapin ang diary namin, ang sabi ni mama kanina
hindi naman niya nakikita at hindi siya nagsusunog ng
mga gamit ko. Kung ang dalawang yun gumawaga ng
paraan, ako kailangan ko naman malaman ang lahat. Sabi
ni kuya ibinigay niya daw sa isang tao, argh! Hindi
ako magaling sa logic, hindi din ako detective.
“Hey Rie, what’s with that face again?” sabi ni Louri.
Si Louri!
“Louri may ibinigay ba si kuya sayo na diary?” sabi
ko. Hindi imposible yun,
“Diary? Bakit naman ako bibigyan ng diary ng kuya mo?”
sabi niya.
“Nandun lahat ng kasagutan sa tanong ko Louri,
kailangan ko mahanap yun.” Sabi ko.
“Edi hanapin mo sa iba, bakit sakin.” Sabi niya.
“Hindi kasi imposible na ibigay sayo ng kuya ko, diary
namin yun ni Kaizer!” sabi ko.
“Wait! Diary niyo ni Kaizer?” sabi niya.
“Oo, may diary kami noon.” sabi ko.
“Bruha ka! Syempre na kay Kaizer yun, ano ba sabi ni
kuya Troy?” sabi ni Louri.
“Sabi niya ibinigay niya daw sa isang tao, pero hindi
niya sinabi kung sino kaya hinahanap ko.” Sabi ko.
“Na kay Kaizer yun! Itataya ko ang buhay ko nasa kanya
yun.” Sabi ni Louri.
“Nasa bahay kaya nila yun?” sabi ko.
“Hindi ko alam, try mo hanapin.” Sabi niya. Napaisip
ako,
“Sa hidden room!” sigaw ko.
“Pero wala si Kaizer ngayon nasa Korea dahil sa board
exam niya.” Pagtutuloy ko.
“Edi yan na ang chance mo, pumunta ka na sa bahay
niya.” sabi niya.
“Tama, ngayong wala siya pwede kung halughugin ang
bahay niya.” Sabi ko at ngiting ngiti. Mukhang sa 1
week palang na ito makakahanap na ako ng kasagutan.
****
“Babe!”
Nakita ko si Liam na nakasandal sa kotse niya at may
hawak na bulaklak at gift ulit. Hindi pa siya nagso-
sorry sa nangyari noon. Hindi ko siya pinansin at
nilampasan lang siya pero hinigit niya ako dahilan
para mapaharap ako sa kanya.
“Babe, I’m really sorry. Please forgive me,
pinagsisihan ko ang sinabi ko. Hindi ganun ang tingin
ko sayo, nasabi ko lang yun kasi-“
“Kasi galit ka? Liam kahit galit ka alam mo
pinagsasabi mo at alam mo ang ginagawa mo. Yun ang
tingin mo sakin Liam, malandi at desperada. Sorry kung
nagkagirlfriend ka nang ganito,” sabi ko at hinatak ko
ang kamay ko at umalis na.
Napatawad ko na siya pero hindi ko hahayaan na ganun
nalang kami. Pag may nagawa siya, mag so sorry lang
siya okay na ulit kami. Mahal ko siya pero dapat
magtanda siya, dapat may matutunan siya. Nagkamali rin
ako, alam ko yun pero dapat may matutunan kaming
dalawa.
“Hon!” may narinig akong sumigaw. Akala ko si Kaizer
pero iba palang lalake, isang linggo na din kasi
matapos siya pumunta sa Korea.
“Kailan ka ba babalik?” nasabi ko nalang.
Habang naglalakad ako, may tumigil na kotse sa harap
ko at bumaba ang bintana sa driver seat.
“Please Babe, forgive me.” Sabi ni Liam. Hindi ko siya
pinansin at naglakad nalang ulit. Siya naman sinunod
ang paglalakad ko, bigla siyang sinita.
“Babe please,” wala na akong nagawa kundi sumakay
dahil pinagsisita na siya.
“I’m sorry okay, I know hindi yun sapat but please
pansinin mo na ako. Itatama ko ang lahat ng mali ko.
Just forgive me babe,” sabi niya.
“Itatama mo? Okay sabihin mo sa media na hindi totoo
lahat ng sinabi mo noon sa interview. Liam
pinapaniwala mo sila, okay lang sakin na
magsinungaling ka sakin pero yung ipaniwala mo sa
kanila na I agreed na pwede kang magka loveteam.” Sabi
ko.
Tama kayo ng narinig, nag sign siya ng contract days
ago nun and nalaman ko yun nang iparinig sakin ni
Louri. Na interview siya last week and ipinarinig
sakin ni Louri ito lang Wednesday nang magkasama kami.
“Babe kapag ginawa ko yun bababa ang rating ko and sa
susunod wala nang maniniwala sakin. Babe naabot ko na
pangarap ko, ngayon mo pa ba ako hindi susuportahan?”
sabi niya.
“Liam I said susuportahan kita kahit anong mangyari
pero iba naman pag nagsinungaling ka sa lahat. Mas
masisira ang reputasyon mo bilang artista kapag mas
ipinagpatuloy mo at ang malala pa doon, madadamay
lahat ng manager mo and all.” Sabi ko.
“Hindi ko magagawa yun babe, I’m sorry ipagawa mo na
lahat sakin huwag lang yun. Huwag lang tungkol sa
pagiging artista ko.” Sabi niya.
“Okay, then stop the car.” Sabi ko. Tinignan niya ako,
wala akong pakialam kong gagabihin akong umuwi.
“But babe,”
“Stop the car!” sabi ko.
“Ano bang nangyayari sayo? Hindi ka naman ganyan dati
ah, please listen to me.” Sabi niya.
“Tanungin mo ang sarili mo bakit ako ganito. Now stop
the car,” sabi ko.
Wala na siyang nagawa, itinigil niya ang kotse at
bumaba ako. Sunod sunod na naglalabasan ang mga
kasinungalinan niya sa akin, nawawala na din ang
tiwala ko sa kanya. Tanggap ko siya, mga ugali niya
pero hindi ko gusto yung mga ginagawa niya ngayon.
Hindi ko gusto,
****
“Mama nakauwi na ako,” sabi ko.
“Bakit ang gabi mo naman masyado? Nga pala may sulat
na ipinadala sayo,” sabi ni mama.
“Saan po?” sabi ko.
“Nasa kwarto mo sa lamesa mo,” sabi ni mama.
Agad agad akong tumakbo doon at tinignan ang sulat.
Walang nakalagay na sender, agad kong binuksan ang
sulat at nakita ang mga larawan. Larawan ni Kaizer,
bawat litrato may nakasulat. Lahat ng iyon nakuhanan
five years ago, four years ago, yung mga time na nag-
aaral pa siya.
1st Photo
Hon, pag nabasa mo ito siguro hindi na ako ang mahal
mo. Siguro nakalimutan mo na ako pero nagbabakasakali
parin ako. Nagbabakasakali parin ako na pag nabasa mo
ito may magbabago.
First week of school ngayon, hindi ko alam ang gagawin
ko. Ang hirap mag adjust dahil puro mga koreana at
koreano ang kasama ko pero may ilan namang Pilipino
pero iba ang kinuha nila nagkataon lang na same kami
ng mga kinukuha na subject. Pero huwag ka mag-alala
okay lang ako dito. Para sayo, para satin kakayanin
ko. Sige sa susunod ulit...
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
2nd Photo
Hon! I met a Pilipino guy, his name is Troy. Sobrang
cool niya, parang ikaw lang siya. Hahaha, he looks
like you pero hindi ko pwedeng sabihin ang pangalan mo
baka agawin ka niya sa akin. Ayaw kong may kahati ako
sayo. Mukha pa namang chickboy ito, pero alam mo bang
tinutulungan niya ako. Sabi niya kapag mahal moa ng
isang tao walang mahirap para sayo, lahat kakayanin
mo. Kaya Hon, kakayanin ko ang lahat para satin,
konting tiis nalang. Makakasama din kita...
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
3rd Photo
Hon, shit! All I thought he just look like you but I
saw your photo in his pocket. Wala akong karapatan na
magselos because I’m not with you anymore but shit I
can’t. I really love you damn much Hon! Ayaw kong may
kahati ako sayo, gusto ko akin ka lang. Possessive na
kung possessive pero ayaw kong ishare ka sa iba. Mahal
na mahal kita at hindi ako papayag, kaya nga hindi
kita pinakawalan noon eh. Kahit sabihin mo man na
break na tayo para sakin hindi, mahal na mahal kita
tandaan mo yan.
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
4th Photo
Hon! He’s your brother! Fuck! Am I that lucky to meet
my Hon’s brother here? Akala ko may gusto siya sayo,
akala ko kahati ko siya sayo. But nagkamali ako kaya
nagpapasalamat ako kasi nalaman kong hindi siya isa sa
nagkakagusto sayo. I know he didn’t know about us
before but I’m so lucky Hon. He always telling me
about you, he said he will going to introduce you to
me. I feel excited to meet you again kahit kilala na
kita noon pa. I’m so excited parin na makita ulit
kita. Hon hintayin mo ako. Hintayin mo ako...
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
5th Photo
Hon! Your brother told me I will fight for you, I need
to finish taking Doctoral para makasama kita ulit.
Kahit masakit malaman na may boyfriend ka na hindi ako
titigil sayo dahil hindi pa naman kayo kasal. May pag-
asa pa ako, kukunin kita. Kukunin kita Hon, hindi ako
titigil hanggat hindi kita nakukuha sa kanya. Kung
kailangan kong makipagpatayan makuha lang kita,
gagawin ko. Mahal na mahal kita, mahal na mahal kita
Hon. Lagi mong tatandaan yan, mahal na mahal kita.
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
6th Photo
It’s been 3 years now, yeah years passed but my love
for you still the same. I didn’t have time to send a
message because my schedule become busier and I didn’t
contact the mailman. So I didn’t know if I can tell
you everything but after this I will be back to
Philippines. Makukuha na kita Hon, I hope may puwang
parin ako sa puso dahil ikaw, ikaw parin ang nasa puso
ko hanggang ngayon. I miss you so damn much, I want to
hug you, I want to kiss, I want you to be mine forever
Hon. I will be back, please wait for me.
Magiging doctor na ako and we will fulfill our dreams.
Kahit wala ka sa tabi ko sana hindi mo parin
nakakalimutan na suportahan ako, kahit yun nalang ang
kaya mong ibigay sakin ngayon. Nalaman ko na magtwo
two years na kayo ng boyfriend mo. Sana ako nalang
ulit. Kasi mahal na mahal parin kita Hon, and it will
never fade away. Mahal na mahal parin kita.
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
7th Photo
Hon, I’m going home. See you soon.
KAIZER LOVES YOU SO MUCH
Hindi ko alam pero saya, lungkot, takot, awa ang mga
emosyong lumabas sakin. Halo halong emosyon ang
lumalabas sakin habang binabasa ang mga sulat. Hindi
ko alam pero mas na miss ko siya ngunit sobra akong
nangangamba. Yung puso ko at isip ko nagtatalo na,
nagtatalo na sila.
CHAPTER 10
Nasa labas ako ng bahay ni kaizer ngayon kailangan ko
nang malaman ang lahat. Kailangan ko nang malaman ang
pwede ko pang malaman tungkol sa kanya. Si Liam hindi
na ulit nagpakita sakin, 2 linggo na ang nakakalipas.
Hindi ko alam kung bakit, tinatawagan ko siya pero
cannot be reach. Hinayaan ko siya, hinayaan ko siya.
Binuksan ko ang gate, dali dali akong pumasok ng bahay
nila. Tinanong ko yung password ng bahay niya noon
kaya madali akong nakapasok. Dere-deretso ako sa
kwarto niya at ginawa ang ritwal hahaha, Ginawa ko ang
magpapabukas sa hidden room, pero wala yung light.
Shit! Saan niya nilagay yun? Yung phone ko, gumawa ako
ng small hole sa parte nasan ang flashlight ng phone
ko at pwede naman yung hole na yun. Itinama ko sa
closet at bumukas ang hidden room.
“Shit! Nafi feel ko nang malapit ako sa katotohanan.”
Sabi ko at agad agad binuksan ang pinto at sobrang
dilim, saan yung switch ng ilaw dito? Kinapa kapa ko
yung pader pero walang switch ng ilaw doon, triny ko
ang iba pero may isang tela na nakapa ako. Bintana ba
yun? Binuksan ko yun pero walang liwanag. Ano yun?
Drawer? No hindi eh, malawak siya. May naalala ako,
yung ilaw niya noon.
“Saang parte na yun?” inaalala kung nasan yun.
“Naalala ko na,” sabi ko at dumapa ako para kapain
yun.
“Dito yun, dito yun. AYUN!” sabi ko at in on ang ilaw.
Sakto, naiyak ako dahil doon.
“Konti nalang Hyu Rie,” sabi ko.
Naghanap ako sa study table niya. Nakita kong may nga
drawer doon, nandito yun. Nabuksan ko ang iba pero ang
iisang drawer ang hindi. Ang susi nasaan? Shit! Alam
niya kayang maghahanap ako dito? Pero hindi walang
nagsabi sa kanya, triny ko yung susi ng gate. Ayaw!
Fuck! Agad agad akong pumunta sa kwarto niya at
naghanap ng pwedeng pang susi pero wala. Bumaba ako sa
kusina, yung kutsilyo pero wala akong mahanap na
kutsilyo. Hinanap ko na din sa mga drawer doon pero
wala, napasabunot nalang ako sa buhok ko nang may
makapa ako.
“Shit! Thank you clip!” nagsisigaw ako ng ganito at
pumunta sa hidden room. Ginawan ko nang paraan ang
drawer,
“Please mag open ka! I need answers now!” sabi ko at
*click*
Napahawak ako sa bibig ko,
“OMG! Thank you!” sabi ko at binuksan ang drawer
nakita ko ang diary namin ni Kaizer. Sobrang gusto
kong malaman ang lahat kay Kaizer, yung lahat-lahat.
Iyak ako ng iyak ng makita iyon, pagkabukas ko.
October 28, 2018
“See you soon Hon! Sana hindi pa huli, sana hindi pa
ako huli.”
Yun lang ang nakasulat, wala nang iba pero napansin
kong may mga napunit. Nasaan ang mga napunit?
“KAIZER SAAN PO ITINAGO ANG MGA NAPUNIT!” sigaw ko.
Kahit iyak ako ng iyak na kaya kung sumigaw ng
napakalakas. Hindi ako pwedeng sumuko alam ko nandito
lang sa kwartong ito ang sagot.
Hinawakan ko ang ilaw at itinapat sa pader. Nakita ko
ang kumikinang na bagay doon, nilapitan ko iyon at
hinila yun. Nabigla nalang ako ng may nag play na
video sa harap ko.
“Hon? Are you watching this right now? Hahaha, I
didn’t know what to say. I imagine you laughing at me
right now, do I look handsome? You know I hate
recording or doing video but for you I’ll do this. I
recorded this today because it is your birthday. Happy
Birthday Hon(lumapit siya sa screen at hinalikan
iyon), you getting older. Your 20 right now but I know
you’re still like a baby hahaha. I really miss you
now, ahhh God knows how much I miss you and how much I
love you. Do you get my letters for you? One of the
letter, I said my love for you still the same right?
Well right now, I tell you the truth. It is not the
same right now Hon because when I see you at the bar.
Fuck my love for you becomes bigger, it blooms na
gusto na kitang anakan noon. Hahaha, you’re cute when
you’re blushing. Hahaha, pero kasama mo siya noon.
Sinabi ko sayo na ang araw lang na iyon kita hahayaang
makasama siya pero naging isang linggo, tapos nakasama
ko ang kuya mong umuwi kasi bumalik ako noon ng Korea
kagabihan ng magkita tayo sa bar. Kaya hindi ko nagawa
yung sinabi ko kaya noong bumalik ako nagsimula na
ako. Hon, habang nakakasama kita mas lumalaki ang
pagmamahal ko sayo. Mas tumitindi ito, na sabi ko noon
kaya kong makipagpatayan para makuha ka lang. Pero
alam kong ayaw mo yun kasi masama yun, hahaha. Madami
akong ikwekwento sayo pero ngayon ito nalang muna kasi
alam ko tayo parin hanggang huli, hanggang huli tayo
parin Hon.(Pumunta na naman siya sa screen at
hinalikan ito pero mas matagal.) Mahal na mahal kita,
Lumapit ako sa video at hinalikan siya, kahit alam
kong video lang iyon. At nagkunwaring yakapin siya
pero kurtina lang ito,
You know Alice. – Napatingin ako sa video. Nakangiti
siya,
She’s in a good condition right now, tinupad ko ang
pangarap nating dalawa. Ate Eliza wants to see you,
she’s in Rodriguez Hospital right now. She really
wants to see you. Gusto niya daw makita ang babaeng
bumihag sakin.
Hon, I know its been 5 years, I know you have
boyfriend now and I know you love him so much more
than me, I know you forget our important days and
memories together but I hope you will give me your
‘yes’. Hindi ko ipinapamukha sayo ang lahat ng nagawa
ko for you, hindi ko gagamitin yung para makuha ka.
Nasa iyo ang puso mo, you can choose. Pero I’m hoping
ako parin, I hope ako parin. Mahal na mahal kita lagi
mo tatandaan yan.
Natapos ang video, humahagulhol ako sa iyak. Yung puso
ko, hindi ko na alam ang gagawin ko. Kaya ko pa ba?
Biglang nag blink ang video at parang may tinuturo.
Lumapit ako sa kurtina. Ito yung kurtina kanina,
hinila ko ito at nakita ang isang bintana. Ito yung
bintana na in open ko kanina, lumapit ako sa ilaw at
itinapat ang ilaw doon. In open iyon, para siyang
hidden drawer. Nandoon ang napunit na pahina nang
diary namin. Napapalibutan ng picture namin na nasa
closet noon. Lahat yung memories namin, nakita ko ang
first date namin noon na nagkakahiyaan pa kami. Yung
first anniversary namin na muntik kaming masarahan sa
isang mall. Yung birthday ko nandito rin, birthday ko
na unang kasama ko siya. Masasayang araw, nakita ko
din doon yung unang umiyak ako sa harap niya kasi
nadapa ako. Yung basang basa kami ng ulan, kinuha ko
ang mga sulat at ang huling litratong namin. Umupo ako
sa lapag at binasa ang mga nakasulat doon,
Hon, nalaman ko ngayon ang rason mo bakit mo ako
iniwan. Hindi ako alam paano napunta sa akin ang
diary na ito pero sobrang nagpapasalamat ako.
(pagkabasa ko yun agad kong tinignan ang diary namin,
ngayon naalala ko na. Kaya sa kanya ibinigay ni kuya
kasi siya ang susunod magsusulat. At ang sinabi ni
kuya na ako ang huling pahina ay dahil tapos na
magsulat si Kaizer dito.) Sa buhay merong sitwasyon
na kailangan mong mamili. Ang kasiyahan mo, ang
kasiyahan niya o ang kasiyahan niyong dalawa. Mas
pinili mong magdusa tayong dalawa kaysa pumili sa
kung sino ang magiging masaya satin. Alam kong hindi
lang ako ang nasaktan sa desisyon mo kundi pati ikaw,
alam ko yun. Alam kong hindi mo rin gustong
maghiwalay tayo pero nagsakripisyo ka, nagsakripisyo
ka para sa ating dalawa. Hindi ko alam kung
nakalimutan mo na ako dahil sinabi sakin nina Adrian
at Ethan ang lahat ng nangyayari pero hindi ako
nawalan ng pag-asa na tayo parin hanggang wakas, Tayo
parin hanggang sa huli kaya kahit nalaman ko noon na
may boyfriend ka hindi ako tumigil, hindi pa kayo
kasal kaya may pag-asa pa ako. May pag-asa pa ako,
may pag-asa pang maging tayo muli.
Ang diary na ito ang nagbigay nakin ng kasagutan sa
lahat ng katanungan ko noon kaya sana ito din ang
magbibigay ng kasagutan sayo sa mga tanong mo. Sana
basahin mo ito mula sa una hanggang huli. At tsaka mo
basahin ang huling isinulat ko. Mahal na mahal parin
kita.
Iniuwi ko sa bahay ang diary namin, lahat ng memories
namin nandito. Para akong tanga na nagbabasa sa kwarto
ko, tatawa ako tapos mamaya mapapaiyak tapos
mabwibwisit tapos malulungkot and repeat the cycle.
Lahat ng pinagdaanan naming dalawa nandun, hindi na
ako nagsayang ng oras at binasa lahat ng nasa diary
namin hanggang yung dalawang pahina nalang ang naiwan.
CHAPTER 11
Babasahin ko na sana ang isa sa dalawang pahina nang
may nag text,
-Babe, please see me at *** restaurant, I’ll wait for
you. Please babe be there, I’m serious. I’m not joking
or what, this is my last shot. I will tell to you
everything. Please be there. 6pm-
5pm na, tumayo ako ng kama ko at pumunta sa banyo.
Boyfriend ko si Liam, hindi dapat ako ganito sa kanya.
Mahal ko siya kahit ganito ako ngayon, hindi ko siya
pwedeng hayaan nalang. Tatlong taon na kami at
kailangan ko nang ayusin ang lahat, ayaw ko siyang
masaktan at ayaw ko din siyang mawala sakin. Ginagawa
ko ito para malaman ang lahat at masagot ang mga
katanungan ko pero hindi ibig sabihin nun hihiwalayan
ko si Liam. Mahal ko siya at hindi ko nalang hahayaan
na masaktan siya.
“Please be strong Rie! You can do it!” sabi ko at
naligo na. Kaya ko to, malalampasan din namin ito.
Nagsuot ako ng jeans at t-shirt lang at light make up,
5:46pm na kaya lumabas na ako ng bahay pero nang
makita ko siya biglang lumakas ang tibok ng puso ko at
hindi ko alam kung paano siya haharapin. Kasama niya
si kuya at palapit sila sa bahay, agad akong tumungo
at nagkunwaring hindi sila nakita.
“Rie, saan ka pupunta?” sabi ni kuya ng makalapit
sila.
“Pupunta ako kay Liam, may date kami ngayon.” Sabi ko.
“Ohh, ingat ka.” Sabi ni kuya at naglakad na papasok
ng bahay.
“phew, buti nalang umalis na sila.”
“Umalis?”
“Wah!” dahil sa gulat ko napatalon ako pero nagkamali
ako ng apak, akala ko matutumba na ako. Nahawakan niya
ang baywang ko at napakapit ako sa balikat niya. Ang
lapit ng mukha niya sakin, tinignan ko siya.
“Akala ko hindi mo na ako titignan,” sabi niya. Sa
pagkatitig palang niya sakin parang nahi hypnotize ako
kaya tumayo ako ng maayos.
“I’m sorry,” sabi ko at umalis na. Hindi ako pwedeng
magtagal doon, yung puso ko. Pero nabigla ako sa
sinabi ko, why I said sorry? May taxi akong nakita
kaya sumakay ako, nakita ko sa side mirror na
nakatingin siya sakin. Why?
****
Nandito na ako sa labas ng restaurant pumasok agad ako
at nakita ko si Liam, may hawak siyang bulaklak.
“Babe,” sabi ko.
“Babe,” tumayo siya at niyakap ako. “Thank you, thank
you.” Sabi niya. Inihaya niya ako sa upuan kaharap ng
sa kanya.
“What do you want to eat?” sabi niya. Nakita kong
masaya siya pero bakit hindi ako masaya? Hindi ko
nararamdaman ang saya,
“Babe?” sabi niya.
“I’m sorry,” sabi ko.
“For what?” sabi niya kahit naguguluhan siya.
“Let’s eat,” sabi ko. Hindi ko alam bakit ko sinasabi
ito pero parang ang dami kong kasalanan sa kanya.
“Babe, please kahit alam kong wala na akong magagawa.
Please kalimutan na muna natin ang lahat, please let
me give this time to be with you. Just for today,
please pagbigyan mo naman ako. This is only my last
shot, promise after this. I will let you, I will
accept everything.” Sabi niya. Naiyak nalang ako sa
harap niya, tumayo siya at hinawakan ang pisngi ko.
“Masakit para sakin pero tatanggapin ko babe, I will.
Marami na akong nagawang mali pero itinama ko iyon
kasi mahal kita. Pero babe, wala akong magagawa kung
sino ang pipiliin mo samin. Just please be with me
today, please.” Sabi niya at pinunasan ang luha ko at
niyakap niya ako. Ayaw kong nasasaktan siya, ayaw kong
nasasaktan siya. Inayos ko ang sarili ko at itinigil
ang pag-iyak, boyfriend ko siya. Mahal ko siya, mahal
ko siya! Mahal ko si Liam!
“Tama na,” sabi niya.
“Okay na ako, salamat.” Sabi ko at linuwagan na niya
ang yakap sakin.
“Salamat,” sabi niya at umupo na ulit sa harap ko.
Pero hindi ko na nakita ang saya sa mata niya matapos
yun, nakangiti siya pero lungkot at sakit ang nakikita
ko sa mata niya.
“Mag order na tayo?” sabi niya. Nakangiti akong
tumango,
“Waiter,” sabi niya at pumunta samin ang waiter.
“Order whatever you want babe, this is my treat.” Sabi
niya.
“Sige,” napangiti ako.
Sinabi ko lahat ng gusto ko, siya naman ganun. Sa
totoo lang nawala ang kanina ko pa dinadamdam at
naramdaman kong masaya na ulit ako. Nakikita ko yung
dating siya, yung Liam na minahal ko. Nakita ko ulit
ang Liam na mahal ko noon pa. Kahit alam kong ang
ngiting iyon ay may pinagdadaanan.
“Hmph babe, pa-ahm...” May gusto siyang sabihin sakin.
“Pagkatapos nito, sabihin mo lahat ng gusto mong
puntahan ngayon at pupunta tayo doon.” Sabi niya.
“Babe? Okay ka lang? May gusto ka bang sabihin?” sabi
ko. Napansin ko kasing may gusto siyang sabihin pero
iniiba niya,
“Wala naman babe,” sabi niya pero kinakabahan na ako.
“Are you sure?” sabi ko.
“Yeah, don’t mind me.” Sabi niya.
“Sige, yung sinasabi mong pupuntahan natin. Gusto ko
pumunta tayo ng perya, gusto ko doon.” Sabi ko.
“Sure, why not. Sige bilisan mo din kumain, marami ka
pang kakainin.” Natatawang sabi niya.
Madami pa kami napagkwentuhan bago namin maisipang
umalis ng restaurant. Magkahawak kamay kaming lumabas
at sumakay ng kotse niya, pumunta kami sa perya.
Pagkapark palang ng kotse agad na akong lumabas, ito
ang ikalawang beses na pumunta kami dito sa perya.
Lagi kami sa horror house, hahaha. Kahit takot na
takot ako meron naman si Liam, minsan nga noon may
nasuntok siya na lalakeng nagpanggap na multo doon.
Ginulat kasi ako ehh nabitawan ko lahat yung pagkain
na binili namin, umiyak nga ako noon eh. Kahit college
na kami noon, wala akong hiyang umiyak sa harap niya.
Natatawa ako nang maalala yun,
“Why are you laughing?” sabi niya.
“Naalala ko kasi yung nangyari sa horror house noon,”
sabi ko at napangiti naman siya.
“Babe sana kahit hindi na ako sa susunod, sana maalala
mo parin na minsan may alaala tayo rito.” Sabi niya
kaya napatingin ako sa kanya pero hinawakan niya ang
kamay ko at hinila niya ako sa bilihan ng pagkain. Yan
na naman siya,
“Anong gusto mo?” sabi niya.
“Gusto ko yung oishi na orange, tapos isang sprite.
Ikaw ba?” sabi ko.
“Ganun din sakin, gusto mo nang mango graham shake?”
sabi niya. Biglang nagliwanag ang mukha ko,
“Yeah, babe please buy that for me.” Sabi ko. Natawa
siya, natawa din ako.
Sana ganito nalang kami lagi, sana walang magbabago.
Please, let me stay beside this man forever.
“Babe here, yung shake natin mamaya pa. Let sit,
hintayin nalang natin.” Sabi niya at kinuha ko yung
drink at yung pagkain ko. Umupo kami sa malapit sa
isang nagkakantahan.
“Good evening everyone, today is the opening of Pasaya
Festival. Stay where you are and welcome this opening
intermission by Ali and Allen.” Pagkasabi ng MC,
biglang nagstart ang Senorita by Camille at Shawn.
Napatingin ako sa stage dahil kitang kita sa pwesto
namin ni Liam,
“Babe, dito ka.” Sabi ko kay Liam. Pinatabi ko siya sa
tabi ko at nanood kaming dalawa. Magkahawak kamay kami
habang masayang nanonood kina Ali at Allen, actually
magaling sila. Para din silang si Shawn and Camille,
mag-asawa kaya sila o mag boyfriend-girlfriend? Paano
kaya sila nagkakilala?
“Babe after this where are we going?” sabi ko. Pero
hindi nagsasalita si Liam, tinignan ko siya pero
nakita kong tumutulo ang luha sa pisngi niya.
“Babe what happen?” sabi ko. Tumingin siya sakin,
“Nothing, I’m just happy because you are with me.”
Sabi niya.
“Babe?” sabi ko.
“Don’t worry about me babe,” sabi niya. “I’ll send you
home after this, your family are worried about you.”
Sabi niya. Niyakap niya ang baywang ko at napatingin
nalang ako sa taas ng may pa fireworks sila.
Naramdaman kong mas niyakap niya ako at naramdaman ko
ding basa na ang balikat ko. Napaiyak nalang din ako,
bakit ba nangyari samin ito?
****
Pauwi na kami at ni wala nang nag-ingay sa amin. Hindi
na kami nagkausap after, dahil hindi ko na matiis pa.
Nagsalita ako,
“Babe? Are you really okay?” sabi ko.
“Yeah, I’m okay babe. I’m okay for now,” sabi niya.
Saktong nakarating kami sa harap ng bahay,
“We’re here now babe,” sabi niya at lumabas na.
Pinagbuksan niya ako, pagkalabas ko. Nakita ko ulit
ang lungkot, sakit at takot sa mata niya.
Niyakap ko siya pagkalabas ko, nabigla siya pero
niyakap niya din ako.
“I’m okay babe,” sabi niya.
“Pumasok ka na baka hinahanap ka na nila,” sabi niya.
Bumitaw ako sa kanya at tinignan siya bago ako
tumalikod sa kanya pero hindi pa ako nakakalayo
naramdaman ko nalang na niyakap niya ako sa likod.
Hindi ko alam pero sobrang sakit ang nararamdaman ko
ngayon,
“I’m sorry and I love you but babe...”
Nabato ako, takot ang naramdaman ko at bumalot sa akin
ng marinig siyang magsalita.
“Let stop this,” sabi niya na nagpaguho ng mundo ko.
“NO!” sigaw ko at humarap sa kanya.
“Babe NO! I don’t want it, I don’t want to break up
with you! Bakit moba sinasabi yan! No, hindi tayo
maghihiwalay, hindi Liam! Hindi ako papayag!” sigaw
ko. Iyak na ako ng iyak, hindi ako makapaniwala sa
sinabi niya.
“Babe kapag pinagpatuloy pa natin ito, mas mahihirapan
ka at mas masasaktan ka. Babe ayaw ko na nakikita
kitang nasasaktan,”
“Sa tingin mo hindi ako nasasaktan ngayon, babe mahal
kita alam mo yan!” sigaw ko pero umiling siya.
“Hindi ako ang mahal mo Hyu Rie,” sabi niya at nakita
ko ang tumulo na luha sa pisngi niya.
“Hyu Rie nung niligawan kita 3 years ago, masasabi
kong nawawala siya, nakakalimutan mo siya, napapasaya
kita, naaalis ko ang sakit sa puso mo pero hanggang
doon nalang yun dahil hinding hindi ko siya
mapapalitan sa puso mo. Hyu Rie si Kaizer parin ang
mahal mo mula noon hanggang ngayon.”
Nakita ko ang sakit sa lahat ng salitang sinasabi
niya.
“Hindi, hindi yan totoo!” sabi ko sa kanya.
“Babe huwag mo nang pahirapan ang sarili mo,
nasasaktan kita ngayon pero ito nalang ang alam ko
para palayain ka, matatapos na ang paghihirap mo at
babalik ka na ulit sa kanya.”
“Liam naririnig mo ba ang sinasabi mo! You said to him
at the bar before, hinding hindi niya ako makukuha
sayo. Ipaglalaban mo ako diba? Pero bakit ganito ang
nangyayari ngayon? Bakit mo ako hinahayaang mapunta sa
kanya, bakit mo ako tinataboy papunta sa kanya!”
“Babe sa tingin mo ba madali sakin itong nangyayari
satin? Letting you go is the hardest decision I did!
It makes my world empty but if I’m going to let you
stay by my side you will never be happy!”
“Damn it Liam! Sa tingin mo ba hindi ako naging masaya
sa piling mo?”
“Hindi ko alam,” sabi niya.
“What?”
“Sa bawat araw na kasama kita masaya ka man sa mukha
mo sa galaw mo pero bakit kita ko sa mata mo hindi.”
Sabi niya. Ito din ang sinabi ni Louri sakin noon,
hindi ako nakapagsalita.
“Nakasama kita ng tatlong taon babe, pero sa bawat
kasama kita hindi ko nakita sa mata mo ang saya kahit
anong gawin ko. Nang dumating siya takot na takot ako
kasi hindi siya mahihirapan na kunin ka sakin dahil
simula palang alam ko nang talo na ako. Talong talo na
ako una palang, kasi siya parin eh. Siya parin ang
mahal mo Hyu Rie, kahit ipaniwala mo sa lahat ng nasa
paligid mo na ako ang mahal mo hindi nila maiiwasan na
magtanong kung totoo ba dahil mata mo palang
trinatraydor ka na. Hindi ko pinansin iyon, basta
ibinigay ko sayo ang lahat ng kaya kong ibigay. Pero
kahit ano pa iyon, walang magbabago. Napansin mo ba
ang pag-iiba ko? Napansin mo bang naging mas mahigpit
ako sayo? Kasi that time gumagawa na ako ng paraan
para hiwalayan ka, sa mga araw na hindi ako
nagpapakita sayo nakikipagkita ako sa mga babae para
makita nang kapatid mo. Para doon siya na rin ang
magsasabi sayo, at maghihiwalay sating dalawa.” Hindi
ako nagsalita, iyak lang ako ng iyak kahit sobrang
sakit nang nalalaman ko.
“Pero mali ako, nalaman niya ang dahilan ko at
kinausap niya ako. Sinabi niyang mahal na mahal mo ako
pero hindi ako naniniwala kasi alam ko yung totoo.
Nang mag-away tayo kina Kai, yung hindi ko pagsipot
sayo sa anniversary natin, lahat yun, yung hindi ko
pagsabi sayo ng contract at pagsisinungaling ko. Lahat
ng iyon ginawa ko para mawalan ka ng tiwala sakin,
mawalan ka nang pakialam sakin para tuluyan mo na
akong hiwalayan. Kung nagtatanong ka bakit meron yung
mga araw na bumabawi ako sayo, fuck! I love you babe!
I’m fucking love you na kaya kong gawin lahat para
sayo. Nang mag-away tayo kina Kai, dumating ang kuya
mo. Binigyan niya ako ng isang buwan para itama ang
lahat, nakipagkita ako sa babae at inayos ang lahat,
ginawa ko lahat para ayusin ang maling nagawa ko. Sabi
sakin ng kuya mo noon, aayusin ko lahat ng gulong
napasukan ko, itatama ko lahat, at i-e explain sayo
lahatt after. Pero babe hindi ko na kaya, hindi ko na
kaya pang lokohin ang sarili ko. Tama na, mahal kita.
Mahal na mahal kita kaya tinama ko lahat at inayos
lahat pero kahit naman anong gawin ko, hindi pa din
naman mababago diba. Sumuko ako hindi dahil hindi kita
mahal pero sumuko ako para palayain ka sa sakit at
maging masaya ka na nang tuluyan. Kaya tinatapos ko na
ang lahat babe,” sabi niya at hinalikan ako. Sa halik
na iyon, puno ng sakit, pagdudusa, at pagsisisi. Ang
sakit! Ang sakit! Bumitaw siya sa halik, tinignan niya
ako at hinawakan ang kamay ko.
“Lagi mong tatandaan na mahal na mahal parin kita
kahit anong mangyari. Tatanggapin ko lahat ng ito,
patawarin mo ako babe. Patawarin mo ako hindi ko
nagawa ang pangako ko sayo, patawarin mo ako.”
Binitawan niya ang kamay ko,
“PAALAM,” sabi niya. Naglakad na siya, hinabol ko siya
at niyakap siya.
“No! Babe please! Please babe, stay with me! Stay with
me! I’m begging you!!! Liam please! Ayaw ko, ayaw kong
mahiwalay sayo!” sigaw ako ng sigaw.
“Patawad,” sabi niya at inalis ang kamay ko
nakayakap sa kanya.
“Liam! Liam no!” pumasok na siya sa kotse niya.
“Liam no! Please stay!” pinaandar niya ang kotse.
Pinaharurot niya ito, naiwan ako dito na iyak ng iyak.
May yumakap nalang sakin, sina mama at papa. Si kuya
tinitignan ako si ate Ciara at mama umiiyak na din.
Ang sakit, ang sakit!
“Tama na anak, tama na.” sabi nina mama at papa.
Tumayo ako at iniwan sila. Tumakbo ako papunta sa
kwarto ko, hindi na ako lumabas pa.
CHAPTER 12
1 year after...
Lumipas ang araw at panahon, maraming nangyari at
nagbago. Graduate na kami ni Louri at naghahanap kami
ng trabaho for experiences, hindi ako pumunta sa
kompanya namin dahil I hate managing company. Nagtapos
ako ng business course pero hindi kompanya ang gusto
ko. Tuluyan na din akong nakamove on kay Liam,
tinanggap ko nang hindi na kami para sa isa’t isa.
Nakita ko ang pagiging successful niya kasama ang
girlfriend niya. Oo, ang ka loveteam niyang si Trisha,
naging sila after 5-6 month nang maghiwalay kami.
Bawat araw lumilinaw sakin ang lahat nang nangyari
samin, simula una hanggang huli, hanggang natatanggap
ko na lahat. Masaya na din naman ako para sa kanya
kahit ganun ang nangyari samin, mahal ko siya kaya
kinaya ko. Si Kaizer, hindi na siya nagpakita sakin
matapos ang araw na iyon.
FLASHBACK
“Hon? Hon? Open the door, please.” Sabi niya dahil
ilang araw na akong nagkukulong sa kwarto ko. Hindi
na
din ako kumakain, kaya napansin ko ang pangangayayat
ko. Tumayo ako at binuksan ang pinto, hindi ako
nagsalita. Hinayaan ko siyang pumasok, humiga ako sa
kama at tumalikod sa kanya. Naramdaman kong umupo siya
rito.
“Hon alam kong masakit parin ang nangyari sa inyo pero
sana lumabas ka na ng kwarto. Nangangayayat ka na,
nag-aalala na ang pamilya mo. Hon please, lumabas ka
na ng kwarto mo at kausapin ang pamilya mo.” Sabi
niya.
“Lumabas ka na kung yan lang ang sasabihin mo, wala
akong balak lumabas ng kwarto. Nagsasayang ka lang ng
oras,” sabi ko.
“What do you want me to do para lumabas ka na nang
kwarto mo?” sabi niya.
“Lumabas ka na, hindi ko kailangan ang tulong mo.
Bakit ka ba nandito? Para kunin ako? Hinding hindi na
ako babalik sayo! Kung hindi ka bumalik noon, hinding
hindi mangyayari ito, hindi sana kami nagkahiwalay ni
Liam! Ano masaya ka na? Masaya ka na dahil malaya mo
na akong makukuha!” sigaw ko sa kanya.
“Sa tingin mo ba masaya ako sa nangyayari Hyu Rie? Oo
tatanggapin ko may kasalanan ako pero may kasalanan ka
din sa nangyari kaya huwag mong isisisi sakin lahat.
Bumalik ako dito para tuparin ang pangako ko sayo
hindi para sirain ang relasyon niyo! Kukunin kita pero
hindi sa ganitong sitwasyon! Hindi ko pinangarap na
ganito ang mangyayari. Bumalik ako dito para tuparin
ang pangako ko sayo, ang huling pangako natin sa isa’t
isa. Hindi mo ba naaalala na nangako tayo sa harap ng
altar na pagpapakasal tayo pagdating ng panahon kahit
anong mangyari. At nandito ako para tuparin yun sayo
at hindi para sirain ang relasyon niyo, hindi kita
pinipilit na piliin ako. Like I said noon may sarili
kang desisyon at kung sino man ang pipiliin mo samin
tatanggapin ko yun, at least triny or ginawa ko parin
ang lahat para mapasa akin ka ulit diba. At kung siya
man ang piliin mo sa huli, wala akong pagsisihan.
Tatanggapin ko lahat kahit mahirap. Naibigay ko na
lahat, pero sana kahit papano pahalagahan mo naman
sana ang pagmamahal ko sayo.” sabi niya.
“Wala akong sinasabi sayo na magpapakasal tayo!” sigaw
ko.
Tumayo siya at nilabas ang wallet niya. May kinuha
siyang papel doon at kinuha niya ang kamay ko at
inilagay ang papel na iyon.
“Alam kong pumunta ka sa bahay nung wala ako, alam
kong nasayo ang diary natin. Siguro nabasa mo na ang
tatlong pahina pero alam kong hindi mo napansin kung
ilan ang napunit doon, kinuha mo din ang huling
litrato natin. Hindi ko alam kung ano pa ang mga
nakita mo doon pero sana yang sulat na yan ang
magbibigay sayo ng sagot bakit ako bumalik sayo, kasi
kahit ilang explain ko sayo hinding hindi ka
maniniwala. Mahal na mahal kita na kaya kung
isugal/isakripisyo ang lahat tulad ng ginawa mo sakin
noon. Kung sasabihin mo huwag na kitang guluhin,
gagawin ko.” sabi niya.
Hindi ako nagdalawang isip,
“Umalis ka na, hindi na maibabalik pa ang lahat. Wala
ka nang babalikan pa, huwag na huwag mo na akong
guguluhin pa.” Sabi ko at nabigla siya. Lumabas siya,
hindi na din niya ako sinulyapan pa pagkatapos.
Napahagulhol nalang ako,
END OF FLASHBACK
Matapos ang araw na iyon wala nang nangyari sakin
kundi magmukmok sa bahay, umiyak nalang ng umiyak sa
hindi ko malamang dahilan. Mas nadagdagan ang sakit na
dinadala ko pero nangyari na ang lahat.
Kukuha na sana ako ng papel sa drawer ko nang makita
ko ulit ang diary namin, nakalabas ang litratong
kinuha ko. Ang huling litrato namin ng kami palang,
kinuha ko iyon at umupo ako sa kama, isang taon na
mula nung buksan ko ulit ito. Nakaipit din doon ang
punit na pahinang binigay niya sakin at pati ang
dalawang hindi ko pa nababasa noon. Binasa ko ang
dalawa pang pahina.
1st
Letter
Hon I will start my letter with this two precious
girls. Delina is a good girl, she’s ate Eli’s
patient, she’s in the state of comatose right now.
And she’s connected to Alice.
Do you remember you want to become a doctor para
matulungan si Alice noon? Pero hindi kaya nang mga
magulang mo ang pag-aaral mo pag kumuha ka nang
doktor. And I decided to help you and take it para
matulungan kita diba, and you told me you support me
that time. Pero nagkaproblema tayo which is lead na
naghiwalay tayo. But I decided na ituloy parin ang
pangarap nating dalawa kahit wala ka na sa tabi ko.
That time, they questioned me why I want na ituloy
iyon since hiwalay na tayo. I always told them na it
because of you, yeah it still because of you. Noong
nalaman ng family ko na binibisita ko si Alice doon
sa ospital, kwinesyon ulit ako at I said to them that
I told you I will help you. Hindi porket hiwalay tayo
ititigil ko ang pangarap nating dalawa. I promise to
you and I will do it kahit nakikita na kitang masaya
na sa iba. I’ll still do it, hindi dahil gusto kong
bumalik ka sakin pagkatapos pero dahil mahal kita.
Mahal kita, at gagawin ko lahat ng pangako ko sayo
kahit hindi mo na matupad ang pangako mo sakin.
Sinabi ko ang reason mo sa kanila why you broke up
with me. Wala silang nagawa that time dahil they knew
how much I love you. Sinuportahan nila ako, and when
nalaman ni ate Eli na mag do-doktor ako. Kinausap
niya ako bakit, sinabi ko lahat sa kanya. Tinulungan
niya akong maghanap ng donor. I am very happy kasi
natutupad na ang pangarap natin unti-unti. I hope you
still supporting me.
LOVE,
KAIZER
2nd Letter
Hon nalaman namin mas lumalala ang kondisyon ni
Alice. Kapag hindi pa kami gumalaw pwede siyang
mamatay kaya nagdesisyon ako. Hindi ko pa natatapos
ang pagiging doktor ko dahil nasa kalahati palang ako
pero ginawa ko ang lahat para pag-aralan ang
kondisyon ni Alice. Umuuwi ako diyan sa Pilipinas
every week para tignan ang kondisyon ni Alice,
sobrang busy ko sa school at paghahanap ng solusyon
pero isinawalang bahala ko iyon. Nakakuha ako ng
tawag kay ate Eli, Delina’s parent decided to cut her
life support but before they did that sinabi nila kay
ate Eli na gusto ni Delina ibigay ang puso niya sa
isang taong gustong mabuhay ng normal na gusto niya
rin mangyari sa kanya pero hindi na nagfa function
ang utak niya. Nung malaman ko iyon nagawan ko din ng
paraan ang kondisyon ni Alice. So pinag-usapan namin
ni ate Eli about it, naging maayos ang lahat. Their
blood, the heart is in good condition, and Alice body
accept Delina’s heart. Ginawa namin ang surgery 2
years ago. After that kailangan ko parin pumunta sa
kanila to check her kung may pagbabago ba or problem
but good to say wala na. Alice is in good condition
right now. Pagkatapos niyang makarecover, inilabas ko
siya to give her a normal life like what we want. Hon
babalik na ako sa Pilipinas, tutuparin ko rin ang
pangako nating dalawa. You wait for me okay, I will
keep my promise. I love you and I always will.
LOVE,
KAIZER
Pagkatapos kong mabasa iyon sobrang iyak ako ng iyak.
Sobrang dami niyang pinagdaanan, sobrang dami niyang
isinakripisyo, sobrang dami at sa lahat ng yun kasama
parin ako. Si Alice, hindi ko manlang siya nabisita.
Hindi ko manlang siya naalala. Bakit ko kinalimutan
ang mga taong naging importante sakin? Kahit na iyak
ako ng iyak, binuksan ko ang ibinigay niya sakin
matapos ang araw na iyon. Ito na ang huling sulat sa
lahat.
HYU RIE and KAIZER FOREVER
Ako ang unang magsusulat Hon kasi ako ang babae
hahaha. This will be our vow after 10 years Hon,
syempre gagawa na tayo ng vow kasi alam ko na din
naman na tayo parin hanggang sa huli. At pagdating ng
panahong iyon, maghaharap tayo sa simbahan at sabihin
ang mga ito.
I MS. HYU RIE ELIZALDE soon to be MRS. RIVERA take
MR. KAIZER RIVERA with all my heart to be my HUSBAND
forever, for better for worst, for richer for poorer,
until death though us apart. I will love this man
whatever happened, even though I need to sacrifice my
life for him. We may be encounter a lot of challenges
and problem in our life and even we need to sacrifice
our relationship for each other I will always come
back to him, I will always live with him, I WILL END
UP WITH HIM WHATEVER HAPPENED. WE ARE DESTINED TO BE
WITH EACH OTHER AND LIVE HAPPILY EVER AFTER. I WILL
OFFER ALL MY LOVE FOR HIM, ONLY HIM.
Bakit ko nakalimutan lahat ng ito? Bakit
kinalimutan ang lahat ng ito?
I MR. KAIZER RIVERA, soon to be the most handsome
husband of MS. HYU RIE ELIZALDE...RIVERA take her as
my most beautiful wife forever, for better for worst,
for richer for poorer, until death though us apart. I
will always be her man whatever happened in the
future. I will always offer my whole love for her, I
may not promise that I’ll never hurt her but I will
do anything to give her the best that I can. I will
treasure her, I will take care of her, respect her
with all my heart, give her all she wants and needs
even this make us separate and hurt each other. I
will always sacrifice my needs and wants just to be
with her. I will support her, I will listen to her, I
will always be with her and love her forever. SOMEDAY
WE WILL FACE TO YOU GOD HOLD, CARRY, AND KEEP OUR
PROMISES IN FRONT OF YOU. I WILL BE WITH HER FOREVER,
NO MATTER WHAT HAPPEN. I WILL FIGHT FOR HER, I WILL
AND WE WILL.
Nakita ko na nakasigned kaming dalawa sa baba, pero
ang ikinagulat ko ang pirma ng isang tao doon. Fr.
Bernand Enriquez ang nakalagay dito, naaalala ko na
ang lahat. Pumunta kami sa isang simbahan noon at
binasa namin ang sinulat namin, pagkatapos nun
pinapirma namin iyon sa pari. Yun ang huling
anniversary namin, niyakap ko nalang ang litrato
naming dalawa.
“I’m sorry Kaizer,” sabi ko at umiyak nalang ako ng
umiyak hanggang nakatulog ako.
CHAPTER 13
Nasa mall kami ni Louri, naghahanap ng pwedeng maluto,
charot. Kumakain na kami dito hahaha. Katatapos lang
namin maghanap ng for rent na space. Magpapatayo na
kasi kami ng shop namin hehehe. Since mahilig ako sa
ko
cake at coffee, napagdesisyonan kong pumasok ng pastry
and coffee lesson, hahaha. Si Louri naman books ang
inaatupag niya kaya we have books na pwedeng ipang
display if she wants. May nagtext sakin,
-Rie, this is ate Eli. Please see me at the starbuck
now. Please I have something to tell you about Kaizer,
please be there. I’ll wait for you.-
Nakaramdam ako ng kaba at takot kaya napatayo ako.
Sobrang kinakabahan ako.
“Bakit Rie? Sino yan?” sabi ni Louri.
“Dalhin mo ako sa Starbucks,” sabi ko at hinila ko si
Louri. Hindi ko na siya sinagot pa.
Sumakay kami sa kotse niya, oo may kotse na si Louri
bigay ng mama at papa niya noong grumaduate kami.
Pagkarating namin, pumasok kami agad at nakita namin
ang isang babaeng tumayo na nakatingin samin. Ngumiti
siya pero may mali sa ngiti niya. Parang pilit lang
ito at parang maiiyak siya pero pinipigilan niya.
“Have a seat,” sabi niya samin ng makalapit kami at
umupo kami ni Louri.
“Btw I’m Dr. Eliza Rivera, sister-in-law ni Kaizer.”
Sabi niya. Sister-in-law? Naalala ko may kapatid na
lalake si Kaizer na mas matanda sa kanya,
“Sister-in-law po?” sabi ni Louri.
“Yeah, I’m married with his brother. Hindi niyo siguro
ako kilala kasi I was in Canada before, but Kenneth
told me everything about you Rie. Your Kaizer’s
girlfriend before right?” sabi niya. Nasaktan ako sa
‘before’ na sinabi niya, pero hindi ko pinahalata yun.
“Opo,” sabi ko. Tumingin ako sa kanya,
“Hindi na ako magpaligoy ligoy pa bakit kita tinawag
dito. Rie please save Kaizer,” sabi niya at
nagsimulang tumulo ang luha niya.
“Please tell him to stay with us,” umiiyak na siya.
Gulong-gulo ako sa nangyayari pero may naramdaman
akong luha sa pisngi ko. Anong nangyayari?
“Ano pong nangyayari?” sabi ko.
“Kaizer needs you right now, he’s in a coma.” Nabato
ako sa kinauupuan ko at sunod sunod ang luhang
pumapatak sa pisngi ko.
“Nalaman namin na he was drunk that day at nagmaneho
siya pauwi sa bahay. Pero hindi niya napansin ang
papadating na truck sa kaliwa niya. He lose control ng
iwasan niya ang truck pero dahil nakaopen ang kotse
niya, nung magpreno siya tumilapon siya sa kalsada.
Matindi ang nangyari sa kanya, nang sinugod siya sa
hospital, sinasabi niya ang pangalan mo. He said na
bumalik ka na sa kanya, I’m not doing this para
bumalik ka sa kanya pero ginagawa ko ito para tulungan
siya ngayon. He needs you now,”
“Kai...lan p-pa po siya na-na d-disgrasya?” sabi ko.
Iyak na ako ng iyak,
“10 months from now,” sabi niya. Bigla ko nalang
nasapo ang mukha ko. Kaya ba hindi na siya pumupunta
sa bahay? Pero bakit walang sinasabi sina kuya? Bakit
walang nagsabi sakin? 10 months? Fucking months I’m
not beside him!
“W-Wala parin b-bang p-pagbabago ate?” sabi ko at
umiling siya.
“All of us did our best even your family. Alice also
did her best to talk to him everyday at kinakantahan
din ng batang iyon si Kaizer but nothing change.
Nothing change in his condition, so our family needs
you because we all know that you can help him. He
needs you Rie,” sabi niya. May tumatawag sa kanya,
“Mama? Opo, I’m talking to her... What? I’ll be there
po... Please wait for me, tell to Aby to check his
vital signs mama. I’ll be there,” sabi ni ate Eli.
“I need to go, Kaizer is not in good condition. He
need to go to ICU,” sabi niya at tumakbo na palabas ng
starbucks.
“What have I done?” sabi ko at napaupo nalang.
“Wala kang kasalanan,” sabi ni Louri.
“Louri kasalanan ko ang lahat, kung hindi ko siya
tinaboy noon hindi mangyayari sa kanya to. Please
dalhin mo ako sa kanya.” Sabi ko.
Hinila niya ako at lumabas din kami ng starbucks.
Sumunod kami ni Louri kay ate Eli.
****
Pagkarating namin sa ospital, nagkakagulo ang lahat
pero nakita ko sina papa, mama, kuya Troy, ate Ciara,
tita, tito, kuya Kenneth tapos yung karga niyang
bata(Zee Ree) at si Alice. Nakita din nila kami,
“Rie,” sabi ni tita Athena. Napatakbo nalang siya
sakin at niyakap ako,
“Rie please save my son, I’m begging you. He needs
you, he needs you.” Sabi ni tita.
Nakita kong umiiyak sina mama, ate Ciara, Louri at
Alice. Sina kuya Troy, papa, kuya Kenneth, tito Zick
nakayuko lang sila at kita ang bigat na nararamdaman
nila. Bakas ang lungkot sa kanilang mukha.
“Please I’m begging you. Our son needs you,” sabi ni
tita. Umiyak ako sa harapan nila,
“I’m sorry mama, papa, kuya Troy, ate Ciara, tita,
tito, kuya Kenneth, Alice. Kasalanan ko ang lahat,”
sabi ko. Iyak na din ako ng iyak,
“Patawarin niyo po ako,” sabi ko pero itinayo ako nina
tita at mama.
“Wala kang kasalanan anak, wala kang kasalanan.” Sabi
nila at niyakap ako.
“Kasalanan ko po ang lahat bakit ganyan siya ngayon.
Kung hindi ko siya tinaboy noon hindi mangyayari sa
kanya yan. Pero bakit walang nagsabi sakin, bakit
walang nagsabi sa akin.” Sabi ko pero niyakap lang
nila ako.
“The patient family,”
May lumabas na doktor sa ICU, pumunta kaming lahat
doon. Kahit sobrang lakas ng tibok ng puso ko tinignan
ko ang doktor. Umiling ito,
“I’m sorry, we did our best to survive him but-“ Hindi
ko na siya pinatapos, sumugod ako sa ICU, hindi siya
pwedeng mawala.
“Kaizer! Gumising ka diyan! Gumising ka diyan!” sabi
ko at pinagpapalo ang dibdib niya. Hindi ko pinansin
ang mga tao sa loob, basta kailangan mabuhay si
Kaizer.
“Hon! Please gumising ka diyan! Please I’m begging
you! Please stay with me, stay with me!” sigaw ko at
pinagpapalo parin siya.
“Hon please stay with me. I’ll promise I’ll be with
you forever, please stay with us. Please I’m begging
you, live! Please, stay with us. Please be with me! We
promise to each other we will get married right! We
promise that we will end up to be together right!
Please live Hon, you said you will keep your promise
to me! Now keep that promise with me! Hon, I love you.
Please live for me!”
Napaupo nalang ako at napahagulhol, hindi ko na alam
ang gagawin ko. Napapikit nalang ako at nagdarasal na
sana...na sana ibalik niya ang buhay ng lalakeng
pinaka mamahal ko. May humawak nalang sa braso ko at
itinayo ako. Niyakap niya nalang ako, tuloy-tuloy
parin ang iyak ko.
“If I live will you marry me?” napatigil ako ng
marinig ang boses na iyon. Nakita ko wala na ang
Kaizer na nakahiga. Itinulak ko ng kaunti ang kayakap
ko.
“Kaizer?” gulat kong sabi.
“You’re alive?” sabi ko. Tumango siya sakin,
“Yeah, so-“ hindi ko siya pinatapos.
“You fool me?! You all?” sabi ko at tinignan silang
lahat. Nakangiti na silang lahat,
“You all fool me?” sabi ko pero umiling sila.
“No! You all fooled me! Why? Why you did this to me?”
sabi ko.
“Anak kapag hindi pa namin ginawa ito hindi ka aamin.
Kilala ka namin kaya kami na ang gumawa ng paraan.
Alam namin na mahal na mahal mo si Kaizer, ilang beses
siyang pabalik balik sa bahay para tignan ka pero wala
parin nangyayari. Kaya napag desisyonan namin na
tulungan na siya kasi kailangan niyo nang tapusin ang
paghihirap niyong dalawa kung pwede naman kayong
sumayang dalawa diba.” Sabi ni mama.
“Mama all of you fooled me, kahit anong sabihin niyo.
All I thought, all I thought.” tinignan ko si Kaizer.
Lumakad ako palabas ng ICU.
“Hon!” sabi niya pero hindi ko siya pinansin. Galit
ako, galit ako. Galit ako sa kanina, galit ako sa
sarili ko kasi tama si mama pero hindi sa ganitong
paraan.
“Hon!” sigaw niya pero hindi ko siya pinapansin.
“Hon please stop!” sigaw niya pero hindi ko siya
sinunod. Tatakbo na sana ako pero hinila niya ako,
“Hon look I’m sorry. I know I made you mad but-”
“Kaizer alam mo ba gaano ako natakot that time. Kaizer
halos hindi ko kayanin na makita kang nakaratay doon,
walang buhay, hindi gumagalaw. Tapos you said sorry!
You all fooled me,” sigaw ko.
“Ginawa ko yun kasi-“
“Kasi ano! Para malaman mo kung mahal parin kita!
Kaizer sa kabila ng lahat ng ginawa ko sayo. Gagawin
mo pa rin ito? Sobrang nasaktan na kita. Sobrang
pagpapahirap na ang ginawa ko sayo, maraming beses na
kitang tinaboy. And you still did this! You don’t
deserve me Kaizer, you don’t deserve this girl in
front of you who left you and be with other. You don’t
deserve this girl who let go of you and didn’t fight
for you. You don’t deserve this girl who can’t do her
promise to support you, you don’t deserve this girl
who broke your heart, you don’t deserve this girl who
forget about you, you don’t deserve this girl who
can’t keep her promise to you. You don’t deserve me
and I don’t deserve you!” napaupo nalang ako at
napahagulhol.
“You’re not the one who can tell me I won’t deserve
you Hon! All my life my heart beat for you, shout your
name and said fight for you. Hon you’re saying that
because that was you feel right now, you’re saying
that because you are blaming yourself to what happened
between us. Hon I didn’t do that for you to blame
yourself. I did that because my heart says it. Hon
stop thinking to much and face me.” Sabi niya. Itinayo
niya ako at tinignan ako sa mata.
“Hon I know you read the paper I gave you. Diba sinabi
natin kahit anong mangyari we will always be with each
other. We will always end up together, we will stand
in front of the altar and promise to be together
right. We write vows right? And we will keep that
promise to God, we will if you let me marry you.” Sabi
niya at niyakap ako.
“Kaizer I’m sorry,” sabi ko at kumawala sa yakap na.
“I’m sorry for what I’ve done. Sobrang dami na nating
pinagdaanan, sobrang dami nang araw na nasaktan kita,
sobrang dami nang araw na nasayang at sobrang dami
nang nagbago. Hindi ko alam kung paano ko mapapalitan
ang lahat ng nagawa mo sakin. You sacrifice a lot for
me, you all did our dreams nang mag-isa. Kahit wala
ako sa tabi mo noon at gumagabay sayo you did all your
very best and didn’t give up. Kahit puro sakit at
hinagpis ang ibinigay ko sayo you stand up and fight
for me. You didn’t gave up on me, you didn’t stop to
love me. Pero sana mapatawad mo parin ako sa gagawin
ko, patawarin mo ako.” sabi ko. Gulat man siya pero
nilampasan ko parin siya. Hindi na niya ako hinabol,
humarap ako at tumakbo sa kanya. Hinila ko ang kamay
niya para halikan siya. Gulat na gulat siya pero
tinugon niya ang halik ko. Bumitaw ako pero
ipinagdikit ko ang noo namin,
“You sacrifice a lot for me, you face all the
challenges and problems without me, you fight and
stand up without me, you let me hurt you, you let me
go of you but this time, please let me be with you
forever. The two of us will face every challenges and
problem in our life, we will live forever Hon. We will
because I love you.” Sabi ko at hinalikan ulit siya.
Tama na ang sakit at pagdurusa, marami na kaming
nasayang na oras at panahon. Ngayon let us face
happiness together and welcome the future.
EPILOGUE
AFTER 10 YEARS...
Rie’s POV
“Mama!” sigaw ni Kairie. May hawak itong papel at
tumatakbo siya patungo sakin. Kita ko dito ang drinaw
niyang mga bulaklak at apat na taong magkakahawak
kamay. Nakita ko si Kaizer na tumatakbo din sa likod
niya, natawa nalang ako. Iniwan niya siguro ang papa
niya, nang palapit na siya sakin ay nadapa siya. Agad
akong tumayo at pinuntahan siya, sakto din na dumating
si Kaizer. Napaupo siya at tinignan ako, kahit parang
maiiyak na siya ngumiti siya sa amin ni Kaizer.
“Mama, papa, Kairie is strong enough po.” Sabi niya
kaya napangiti kami ni Kaizer.
“See this mama. You, papa, me and Kairo.” Sabi niya
sakin. Napayakap ako sa kanya at hinalikan siya sa ulo
niya pagkatapos.
“Ang galing naman ng anak namin,” sabi ko at pinaupo
ko siya sa lap ko.
“Ako po yung nag draw mama, tapos tinulungan po ako ni
papa magkulay.” Sabi niya.
“Ako kaya nag draw,” sabi ni Kaizer nang makalapit
samin.
“No papa, ako. Hindi mo nga alam mag drawing ng tao
eh, you just draw stick.” Sabi ni Kairie kaya tinignan
ko si Kaizer na natatawa. Tama si Kairie, hindi kasi
mahilig si Kaizer magdrawing haha. Nagkamot nalang ng
batok si Kaizer pero pagkatapos nun hinalikan niya ako
sa labi. Ngumiti siya pagkatapos,
“Walang nakita si Kairie hahaha. Please mama and papa
don’t do that in front of me. My innocent eyes,” sabi
niya kaya napatawa kami ni Kaizer.
“Where’s Kairo?” sabi ni Kaizer.
“He said pupunta siya kina Tyron, baka nakipaglaro na
naman yun.” Sabi ko. Tyron Elizalde, ang anak nina
kuya at ate Ciara.
“Mukhang napapadalas siya doon ah,” sabi ni Kaizer.
“Yeah, ini spoil nina kuya at ate eh.” Sabi ko kaya
natawa si Kaizer.
“Tyron like Amy mama, papa.” Sabi ni Kairie. Nakita
naming nagsusulat naman siya ngayon,
“Who’s Amy?” sabi ko.
“Anak po nung kapitbahay nina tito mama. Amy
Fontavilla po, kaibigan ko rin po siya.” Sabi ni
Kaizer. Tinignan ko si Kaizer,
“Mukhang maaga tayong magiging lolo at lola,”
natatawang sabi ni Kaizer kaya pinalo ko siya.
“Kaizer binabalaan na kita tumigil ka diyan. Bata pa
sila,” Sabi ko pero natawa lang siya.
“Don’t worry hindi ko naman hahayaan na maagang
tatanda ang napakagandang asawa ko.” Sabi niya.
Napangiti nalang ako at niyakap siya.
“Pwedeng sumama?” sabi ni Kairie kaya nginitian namin
siya at niyakap.
“Mama! Papa!” napatingin kami sa sumigaw at nakita
namin si Kairo na may hawak na aso.
“Where did you get that?” sabi ni Kaizer.
“Papa binigay ni tito Kenneth. Kababalik nila kanina
galing Canada and tito said he wants to see you
after.” Sabi niya.
“Kairie see this.” Pagtutuloy ni Kairo at inilapit kay
Kairie ang aso. Chow chow ang asong iyon, napatingin
ako kay Kaizer. Naalala ko si Kiro na binigay niya
sakin noon. Nasa bahay si Kiro at sobrang laki na
niya, may asawa na din siya. Buntis ang asawa niya,
hahaha. Tumabi sakin si Kaizer,
“Lumalaki na ang mga anak natin, baka gusto mo na
silang sundan?” sabi ni Kaizer kaya napatingin ako sa
kanya. Nakangisi siya,
“Hon yang bunganga mo nasa tabi natin ang mga anak
natin,” sabi ko. Nagbubulungan kami para hindi marinig
ng dalawa.
“Pero Hon gustong gusto ko nang masolo ulit kita.”
Sabi niya at nang mapansin niyang hindi nakatingin
samin ang mga bata hinalikan niya ang leeg ko at
kinagat ito. Napahawak ako ng bibig ko, muntik na
akong makasigaw.
“Hon, tumigil ka, mamaya nalang yan.” Sabi ko.
“Sabi mo yan ah,” sabi niya at umayos nang upo. Sakto
naman na tumingin si Kairo samin.
“Papa, mama gusto ko pong magbakasyon kina mama old at
papa old. Miss ko na po sila,” sabi niya.
“We will go there tomorrow if you want,” sabi ni
Kaizer.
“Totoo po?” sabi niya at tumango si Kaizer.
“You’re the best papa, we are very lucky na kayo ni
mama ang parents namin.” Sabi niya kaya nagkatinginan
kami ni Kaizer at napangiti sa kanilang dalawa ni
Kairie..
“Come here nga,” sabi ko sa kanya at kinuha naman ni
Kaizer si Kairie. Hinalikan namin silang dalawa,
“We are also very lucky to have you in our life,” sabi
namin ni Kaizer at nagyakapan kaming apat.
After we get married, napag desisyonan namin agad ni
Kaizer na bumuo nang pamilya. Ang balak lang namin
noon ay isang anak pero we’re lucky na twins sila. We
are so happy that time, lahat ng alaala nagbalik samin
noon. Naghiwalay kami, nasaktan, nagsakripisyo,
nagkita, nag-away, at lahat lahat na pero sa huli kami
parin ang nagkasama. Ngayon hindi nalang kami ang
nagmamahalan dahil may dalawa na kaming anak na
hahatian din namin ng pagmamahal at mamahalin din
namin tulad ng pagmamahal namin sa isa’t isa. Sobrang
nagpapasalamat ako sa Panginoon na nagbigay sakin ng
pamilyang nasa harap ko ngayon.
****
Nandito kami kina kuya Kenneth at ate Eli, matapos ang
picnic namin dumiretso kami dito.
“So bakit kayo bumalik ng Pilipinas?” sabi ni Kaizer
kay kuya Kenneth.
“Eli is pregnant, mas gusto niya dito manganak kaysa
doon.” Sabi ni kuya kaya napatingi ako.
“Congrats sa inyo ate at kuya. What’s the gender?”
sabi ko.
“This time a boy, hehehe.” Sabi ni ate Eli.
“Kaya ko kayo pinatawag dahil she keeps on looking for
you. Pinaglilihian ka niya Kaizer, noon si Rie ang
pinaglilihian niya ngayon ikaw. Bakit ayaw niya
sakin?” sabi ni kuya.
“Malay ko sayo, buti nalang sa mga prutas naglihi si
Hon. Ang malas mo,” sabi ni Kaizer kay kuya napatawa
kami. Kanina pa tinitignan ni ate Eli si Kaizer sa
mukha.
“Kaizer hahawakan ko pilikmata mo,” sabi ni ate Eli
kaya natawa kami.
“Tita Rie si Kairie po umiiyak.” Sabi ni Zeeree ng
makalapit siya samin. Agad naman kaming tumayo ni
Kaizer,
“Excuse us,” sabi ni Kaizer at dali dali kaming
pumunta sa kung nasaan si Kairie.
Nakita namin siya umiiyak tapos si Kairo tawang tawa.
“Baby Kairie, don’t cry. Mama is here na already,
don’t cry baby.” Sabi ko.
“Mama, papa. Kairo keeps on teasing me, sabi niya may
multo daw.” Sabi niya.
“Kairo don’t do that to your sister,” sabi ni Kaizer.
“I’m just teasing her hahaha,” sabi ni Kairo.
“But don’t do that to your sister okay? Don’t make her
cry and also don’t make a girl cry, okay?” sabi ni
Kaizer at ginulo ang buhok ni Kairo
“Sure papa, hindi ko na gagawin kay Kairee iyakin.”
Sabi ni Kairo tapos si Kairie binelatan niya lang ang
kapatid niya.
Napangiti ako at niyakap sila. Yumakap din si Kaizer
samin.
“Kairo and I loves you mama and papa forever,” sabi ni
Kairie.
“Yeah, we love you mama and papa.” Sabi ni Kairo.
“Mama and I loves you both Kairie and Kairo,” sabi ni
Kaizer.
“Papa is right, we love you more Kairie and Kairo
forever.” sabi ko.
Sobrang saya ko sa pamilyang nabuo namin ni Kaizer.
Sobrang nagpapasalamat ako sa Diyos dahil binigay niya
sa akin si Kaizer bilang asawa at sina Kairie at Kairo
bilang mga anak. Sana lagi lang kaming masaya at sa
problema man na kakaharapin namin, makakaya namin
lahat basta magkakasama kami.