Ο Rainbow Paper

και η μαύρη κατάρα!

του Γιάννη Αλεξίου

 Ο Rainbow Paper
και η μαύρη κατάρα!

του Γιάννη Αλεξίου

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ 2021

ISBN : 978-618-00-2753-2

Συγγραφέας : Γιάννης Αλεξίου

Επιμέλεια κειμένων : Κωνσταντίνος Νικοδέλλης

Εικονογράφηση- κολάζ : Νικολέττα Τσακμακίδου

Αφήγηση : Δήμητρα Γκαϊτατζάκη

Το παρόν ψηφιακό βιβλίο διανέμεται ελεύθερα στο διαδίκτυο από τον

δημιουργό του, υπό την ακόλουθη άδεια Creative Commons:

Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση–Όχι Παράγωγα

Έργα 4.0
 Η αγάπη πάντα βγαίνει νικήτρια…
Όσο δύσκολο και αν ακούγεται αυτό κάποιες φορές…
 Βιογραφία

Ο Γιάννης γεννήθηκε 28 Ιουνίου του 2010 στα Γιαννιτσά.

Έμαθε να διαβάζει μόνος του από την ηλικία των 4 ετών και
πάντα τον ενδιέφεραν οι τέχνες και τα γράμματα.
Διαβάζει βιβλία, παίζει πιάνο , κάνει φωνητική, χορεύει λάτιν και
ευρωπαϊκούς χορούς με πολλές διακρίσεις σε πανελλήνιο επίπεδο.
Μαθαίνει αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά και το όνειρό του είναι να
γίνει πιλότος και να ταξιδέψει σε κάθε γωνιά της γης.

Photo by : Konstantinos Alexiou

 Rainbow Paper

Άνοιξη 2020. Αυτός είναι ο Rainbow Paper ( το χάρτινο πουλί του

ουράνιου τόξου). Μένει στην χώρα του ουράνιου τόξου παρέα με
τα αδέρφια του, που είναι όσα και τα χρώματα του ουράνιου τόξου
και με άλλα πλάσματα που ζουν εκεί. Αυτός όμως είναι μοναδικός
γιατί είναι φτιαγμένος από χαρτί! Το πρωί που ξυπνάει του αρέσει
να βλέπει την ανατολή του ηλίου πάνω από το συννεφένιο κρεβάτι
του και πίνει το πολύχρωμο τσάι του. Μετά παίζει με τον μοναδικό
του φίλο τον White Paper (που είναι ένα ολόλευκο χάρτινο πουλί )
πάνω στο ουράνιο τόξο! Του αρέσει να κάνει τσουλήθρα στα
χρώματά του και να πετάει ανάμεσα στο πολύχρωμο φάσμα
χρωμάτων του. Αγαπημένο του φαγητό είναι κάτι που δεν μπορείς
να το βρεις πουθενά... Πεντανόστιμα πολύχρωμα σκουληκάκια που
ζουν στην βάση του ουράνιου τόξου! Κατεβαίνει εκεί για να τα φάει
και να δει τα σκανταλιάρικα νανοξωτικά που ζουν εκεί και φυλάνε
την κατσαρόλα με το χρυσάφι τους! Κάθε φορά που κατεβαίνει
μπλέκει και σε μια καινούργια περιπέτεια που θα σας τη διηγηθώ
την επόμενη φορά!
Ανυπομονείτε;
 Ο συναγερμός του ουράνιου τόξου

Ο Rainbow Paper ξύπνησε, ήπιε το πολύχρωμο τσάι του και πήγε

να παίξει με τον White. Όταν έπαιζε με το φίλο του άκουσαν το
συναγερμό του ουράνιου τόξου.
- Μα ποιος να είναι; ρώτησε ο White .
- Ένας μόνο μπορεί να είναι, είπε ο Rainbow Paper... ο Black!
Αυτός πάντα μπλέκεται σε καβγάδες και του αρέσει να κοροϊδεύει
τους άλλους από μικρός…
- Τι λες να σκαρώνει;
- Μάλλον να παγιδεύσει τα άλλα πουλιά του ουράνιου τόξου.
Κι έτσι λοιπόν ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι οι δύο φίλοι!
Στα μισά της διαδρομής ο White αρρώστησε κι έτσι σταμάτησαν.
- Θα σου βρω κάτι φίλε μου και σου υπόσχομαι ότι θα γίνεις καλά.
Έτσι ο Rainbow Paper έτρεξε και βρήκε τη γλυκιά δροσοσταλίδα
για το φίλο του. Εκεί που συνέχιζαν το ταξίδι τους… εμφανίστηκε ο
Black!!!
- Ουάχαχαχαχα, εσείς αβοήθητα πουλάκια δεν μπορείτε ποτέ να
με σταματήσετε...
- Είμαστε περισσότεροι αδερφέ!
Τότε ο Black έβγαλε τον Μαύρο κρύσταλλο, αλλά δεν τους έριξε
τη μαύρη κατάρα... αισθάνθηκε σαν κάτι να τον τραβάει πίσω. Λέτε
να είναι μια αόρατη δύναμη κατά του κακού ή κάποιος ήρθε για
ενισχύσεις;
 Η μαύρη κατάρα

Όταν ο Rainbow Paper κοίταξε τους δύο αδερφούς του (τον

White και τον Black ) αισθάνθηκε σαν να ήταν χωρισμένη
οικογένεια και τότε είπε:
- Παιδιά, θέλετε να γίνουμε ξανά οικογένεια όπως παλιά;
- Ποτέ! Είπε ο Black.
Και τότε ο Black έβγαλε τον μαύρο κρύσταλλο και τους έριξε την
κατάρα!! Μια κατάρα που ήτανε πρωτόγνωρη. Αυτή η κατάρα
αρρώσταινε τα πουλιά του ουράνιου τόξου μέχρι που στο τέλος
πέθαιναν.
Έτσι, κλείστηκαν όλα τα πουλιά στα σπίτια τους για να μείνουν
ασφαλή!!! Έβγαινε μόνο ένα πουλί και πήγαινε να ψάξει τροφή για
όλα τα πουλιά του ουράνιου τόξου.
Ο γιατρός Ιατροπούλι τους συμβούλεψε να μένουν στα σπίτι τους
και να μην κάνουν βόλτες!
Όμως, μαζί με τα άλλα πουλιά αναγκάστηκε και ο Black να μένει
μέσα γιατί κινδύνευε και αυτός να χάσει την ζωή του! Τότε
κατάλαβε πόσο λάθος ήταν όλο αυτό!
Κάτι έπρεπε να κάνει… Έβαλε ένα φύλλο από το δέντρο των
χρωμάτων στο ράμφος του και πήγε στον Rainbow Paper. Έπρεπε
να δράσουν άμεσα και συλλογικά!
- Πρέπει να σου ζητήσω ταπεινά συγνώμη! Είπε ο Black.
- Τί έγινε πάλι Black;
- Έκανα λάθος με την κατάρα και μόνο εσύ και εγώ μαζί, εάν
ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να βρούμε τρόπο να
καταστρέψουμε την κατάρα!
Ο Rainbow δεν πίστευε στα αυτιά του! Ο μεγαλύτερος αδερφός
του, αλλά και ο πιο κακός να ζητάει βοήθεια για το κοινό καλό!
Έβαλαν τότε φύλλα από το πολύχρωμο δέντρο στα ράμφη τους και
έκαναν μπάνιο στο μαγικό νερό των δροσοσταλίδων και ξεκίνησαν
για τον κόσμο των νανοξωτικών!
 Ο κόσμος των νανοξωτικών

Όταν κατέβηκαν κάτω από το ουράνιο τόξο, συνάντησαν τα μικρά

νανοξωτικά που έπιναν τις χρωματιστές μπύρες, που όταν τις
έβλεπαν τα πουλιά αηδίαζαν.
- Έι! Παιδιά θα μας βοηθήσετε;
- Μα φυσικά είπε ο αρχηγός των νανοξωτικών. Σε ποιό πράγμα
θέλετε βοήθεια;
- Θέλουμε να μας πείτε πώς λύνεται η μαύρη κατάρα… ο Rainbow
σταμάτησε απότομα.
- Black, έριξες τη μαύρη κατάρα; Ρώτησε ο σοφότερος των
νανοξωτικών.
- Δυστυχώς, είπε ο Black, όμως δεν περίμενα να επηρεάσει τόσο
πολύ όλους μας… Ζητώ συγνώμη και να ξέρετε ότι δεν θα
ξανακάνω ποτέ κάτι τέτοιο…
- Ε τότε πρέπει να έχουμε κολλήσει και εμείς, είπε ο σοφός. Θα
σας βοηθήσουμε. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα μαύρα χνάρια και
εκεί θα βρούμε το αντίδοτο της μαύρης κατάρας…
Όμως, τώρα που το σκέφτομαι, είπε ο σοφός, εσείς φαίνεστε μια
χαρά.
- Φορέσαμε τα πολύχρωμα φύλλα στα ράμφη μας και κάναμε μπάνιο
στο μαγικό νερό των δροσοσταλίδων πριν έρθουμε.
- Τότε αυτό φαίνεται να είναι αποτελεσματικό.
Έτσι και τα νανοξωτικά έκαναν μπάνιο στις δροσοσταλίδες και
έβαλαν πολύχρωμα φύλλα στα πρόσωπά τους και ξεκίνησαν την
αναζήτηση της λύσης της μαύρης κατάρας…
 Το τερατάκι του φαραγγιού

Όταν ο Rainbow και όλοι οι άλλοι έφτασαν σε ένα φαράγγι, ο

σοφότερος όλων των νάνων πετάχτηκε και είπε:
-Αυτό το φαράγγι είναι καταραμένο… από εδώ πέρασε η κατάρα
του Black.
- Μα πώς θα περάσουμε; Ρώτησε ο Rainbow.
- Μα πού πήγαν τα χνάρια; Ρώτησε ο Black.
- Αυτό δεν το περίμενα. Α! Το θυμήθηκα. Κάπου διάβασα ένα
βιβλίο που έλεγε ότι «Αν τα χνάρια δεν βρεις και την κατάρα θες
να βρεις, ακολούθα το φως του φεγγαριού >>
- Ναι, αλλά πώς θα περάσουμε το φαράγγι; Είπε ο Rainbow.
- Είπε κανείς για το πώς να περάσεις το φαράγγι; Ύστερα
πετάχτηκε ένα μικρό, περίεργο τερατάκι που χόρευε τον χορό του
νανοξωτικού.

- Ποιος είσαι εσύ; Ρώτησε ο αρχηγός των νανοξωτικών.

- Μα φυσικά ο φύλακας του φαραγγιού. Είπε το τερατάκι.
- Έχω δει πολλά νανοξωτικά να χορεύουν αυτόν το χορό και
πάντα μου άρεσε να το μάθω . Λοιπόν, απ’ ότι άκουσα θέλατε να
περάσετε το φαράγγι. Για να το περάσετε πρέπει πρώτα να λύσετε
ένα γρίφο. Ακούστε τον : «Τί είναι αυτό που δεν βλέπεις στον
ξύπνιο σου και το βλέπεις όταν κοιμάσαι;»
Έπεσε σιωπή. Μετά από λίγη ώρα πετάχτηκε ο Rainbow.
- Το όνειρο κύριε εεε…
- Κύριε τερατάκι.
- Το όνειρο κύριε τερατάκι.
- Μπράβο!! Μπορείτε να περάσετε με προσοχή από τις πέτρες!
Γεια σας φίλοι μου και τα ξαναλέμε!
- Γεια σας κύριε τερατάκι! Είπε ο Rainbow και μετά συνέχισαν το
ταξίδι τους.
 Η μαγική κοιλάδα των λουλουδιών

Όταν οι φίλοι μας συνέχιζαν το ταξίδι τους ακολουθώντας το

φως του φεγγαριού, έβλεπαν διάφορα πλάσματα και πουλιά βαριά
άρρωστα και κάποια να πέθαιναν.

- Πω, πω δεν πίστευα ότι τα πράγματα εδώ, είναι τόσο άσχημα!

Είπε ο Black .
- Μα αν δεν έριχνες την κατάρα τα πάντα θα ήταν μια χαρά.
Όταν περνούσε ο Black όλοι τον γιουχάιζαν και αυτός κρυβόταν
από ντροπή…
- Παιδιά ακούστε… Νομίζω πως φτάνουμε στην μαγική κοιλάδα
των λουλουδιών, είπε ο σοφός των νανοξωτικών.
- Τί είναι αυτό; Ρώτησε ο Rainbow.
- Μια κοιλάδα που έχει μέσα λουλούδια με μαγικές ιδιότητες. Αυτό
θα μας βοηθήσει να φτιάξουμε το αντίδοτο για να εξοντώσουμε
την κατάρα. Αλλά προσέξτε! Μόνο ένας μπορεί να μπει μέσα σε
αυτήν την κοιλάδα, αυτός που έχει αγνή καρδιά…
- Μα ποιος είναι αυτός;
- Αυτό θα το αποφασίσει ο φύλακας της κοιλάδας.
Όταν έφτασαν στην κοιλάδα δεν είχε πύλη, άλλα ένα αόρατο
τείχος να την προστατεύει. Ένας θόλος από αόρατες δυνάμεις
απέτρεπε αυτούς που δεν είχαν αγνές προθέσεις να μπουν μέσα.
Τότε άκουσαν μια φωνή.
- Ποιοι είστε εσείς; Και τί ήρθατε να κάνετε;
- Ήρθαμε να πάρουμε τα συστατικά για να φτιάξουμε το αντίδοτο
της μαύρης κατάρας.
- Και ποιος από εσάς είναι ο κατάλληλος να μπει μέσα;
- Αυτό θα το αποφασίσεις εσύ φύλακα.
- Πρέπει να ξέρετε ότι εγώ είμαι απλά ένας φύλακας. Η κοιλάδα
και οι αόρατες δυνάμεις θα το αποφασίσουν.
Γι’ αυτό, όποιος πιστεύει ότι έχει αγνή καρδιά ας περάσει μέσα…
Αν όμως δεν έχει, τότε θα εξαφανιστεί για πάντα!
Όλοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους… Ποιος θα έπαιρνε αυτό το ρίσκο;
-Εμπρός Rainbow, είπε ο σοφός των νανοξωτικών, όλοι ξέρουμε
πως η καρδιά σου είναι γεμάτη από καλοσύνη!
- Εντάξει σοφέ θα προσπαθήσω να μπω. Όμως, τί πρέπει ακριβώς
να ψάξω;
Τότε όλοι κατάλαβαν ότι ο Rainbow δεν μπορούσε μόνος του να
φτιάξει το αντίδοτο.
- Θα έρθω μαζί σου , είπε ο Black. Ξέρω τι πρέπει να πάρουμε.
Πιστεύω θα προλάβω να σου τα δείξω ακόμη και αν χρειαστεί να
θυσιαστώ και να εξαφανιστώ…
Δεν πίστευαν στα αυτιά τους οι υπόλοιποι!
- Ωραία παιδιά και… καλή τύχη, είπε ο σοφός.
 Το τέλος της μαύρης κατάρας

O Rainbow Paper πήρε μια βαθιά ανάσα και πέρασε μέσα στη
μαγική κοιλάδα. Ήταν μια πανέμορφη κοιλάδα με κάθε λογής
λουλούδια. Απλά λουλούδια αλλά και περίεργα. Άλλα έβγαζαν
φλόγες, άλλα πολύχρωμες σταγόνες και άλλα έβγαζαν διάφορους
χαρούμενους και ενοχλητικούς ήχους!

Τότε ήρθε η στιγμή… Άραγε θα καταφέρει και ο Black να περάσει

μέσα στην κοιλάδα και να μην εξαφανιστεί;
Παίρνει φόρα και με ένα μεγάλο σάλτο περνάει το θόλο με τις
μαγικές δυνάμεις και μπαίνει μέσα στην κοιλάδα!
- Αχ, είπε ο Black, πέρασα! Πάμε γρήγορα να σου πω τα υλικά!
Χρειαζόμαστε ένα άσπρο πεντάφυλλο τριφύλλι, ένα άνθος με
πολύχρωμες σταγόνες, ένα κόκκινο ηλιοτρόπιο, ένα άνθος φλόγας
(πρόσεχε με αυτό) και για το τέλος ένα λουλούδι με χαχανητά!!
- Μα για μια στιγμή… Εσύ κανονικά δεν έπρεπε να έχεις
εξαφανιστεί μέχρι τώρα; Απ’ ότι φαίνεται η καρδιά σου δεν είναι
και τόσο μαύρη, σκοτεινή και κακή.
Μάλλον αδερφέ μου έχεις και εσύ αγνή καρδιά και αυτό φάνηκε
από την θυσία που έκανες και μπήκες μέσα στην κοιλάδα με
κίνδυνο να εξαφανιστείς για να σώσεις τα υπόλοιπα πλάσματα του
κόσμου!
Τότε τα δύο πουλιά αγκαλιάστηκαν με δάκρυα χαράς στα μάτια.
-Έλα, είπε ο Black, πάμε να μαζέψουμε τα μαγικά φυτά!
Τα δύο πουλιά πήραν τα μαγικά άνθη και έφυγαν απ’ την κοιλάδα.
Τότε ο σοφός τα έβαλε σε ένα μαγικό καζάνι, άναψε την φωτιά,
πρόσθεσε τα υλικά μαζί με μαγικό νερό από δροσοσταλίδες κι
έφτιαξαν το αντίδοτο της μαύρης κατάρας.

Τότε τα δύο πουλιά έβαλαν το αντίδοτο μέσα σε 2 βαρέλια και τα

φόρτωσαν στην πλάτη τους. Άνοιξαν μια μικρή τρύπα στο κάθε
βαρέλι και έσταζε πάνω στα φτερά τους.
Αυτά πετούσαν και σκόρπιζαν σε κάθε γωνιά του κόσμου το
αντίδοτο. Έτσι τα πουλιά και τα πλάσματα του κόσμου
θεραπεύτηκαν και νίκησαν την κατάρα που είχε προκαλέσει τόσο
μεγάλη ζημιά!
Έτσι, όταν πετούσαν τα πουλιά ψηλά στον ουρανό δεν γιουχάιζαν
πλέον τον Black αλλά τον χειροκροτούσαν. Ο Black έγινε και
αυτός ένας μεγάλος ήρωας σαν τον Rainbow Paper!
Η ζωή στο ουράνιο τόξο έγινε ξανά υπέροχη και πολύχρωμη! Με
όλα τα χρώματα και πλάσματα του κόσμου! Γιατί το καθένα είναι
διαφορετικό και εξίσου σημαντικό!!!

ΤΕΛΟΣ
 Συγγραφέας : Γιάννης Αλεξίου
Επιμέλεια κειμένων : Κωνσταντίνος Νικοδέλλης
Εικονογράφηση- κολάζ : Νικολέττα Τσακμακίδου
Αφήγηση : Δήμητρα Γκαϊτατζάκη

Γιαννιτσά Απρίλιος 2020

Ψηφιοποιήθηκε: Φεβρουάριος 2021