Χρόνοι Ρημάτων:

Ενεστώτας και Μέλλοντας

Βαρύτονα Ρήματα, Ενεστώτας Ενεργητικής Φωνής

ΕΝΙΚΟΣ
λύ-ω Χαρακτήρας
λύ-εις Θέμα

λύ-ει Κατάληξη

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
λύ-ομεν
λύ-ετε
λύ-ουσι(ν)*

λύω: λύνω, χαλαρώνω, ελευθερώνω, απαλλάσσω, καταστρέφω

Προσέξτε ότι το ρήμα κλίνεται ακριβώς όπως και ο ενεστώτας των βαρύτονων ρημάτων στα
νέα ελληνικά (π.χ το ρ.λύνω). Η διαφορά εντοπίζεται μόνο στο 1ο και 3ο πληθυντικό
πρόσωπο.
*Η χρήση ή όχι του τελικού -ν στο 3ο πληθυντικό πρόσωπο εξαρτάται από την λέξη που
έπεται. Εάν η λέξη αυτή αρχίζει από φωνήεν ή δίφθογγο, τότε το -ν προστίθεται χάριν
ευφωνίας.

Βαρύτονα Ρήματα, Μέλλοντας Ενεργητικής Φωνής

ΕΝΙΚΟΣ
λύ-σω
λύ-σεις
λύ-σει
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
λύ-σομεν
λύ-σετε
λύ-σουσι(ν)*
Ο μέλλοντας έχει ακριβώς τις ίδιες καταλήξεις με τον ενεστώτα.

Όταν ο χαρακτήρας του θέματος του ρήματος είναι:

 ► φωνήεν, ο μέλλων σχηματίζεται απλώς με την προσθήκη του -σ-
π.χ λύω λύσω, θύω θύσω, κελεύω κελεύσω
► χειλικό σύμφωνο (π, β, φ) τότε ενώνεται με το σ του μέλλοντα σε ψ
π.χ πέμπω (πέμπ-σ-ω) πέμψω
► ουρανικό σύμφωνο (κ, γ, χ) τότε ενώνεται με το σ του μέλλοντα σε ξ*
π.χ τήκω (τήκ-σ-ω) τήξω
*ρήματα σε -σσ ή -ττ, συνήθως σχηματίζουν τον μέλλοντα με ξ
π.χ ἀλλάττω ἀλλάξω, τάσσω τάξω
► οδοντικό σύμφωνο (τ,δ,θ) αποβάλλεται εμπρός από τον χρονικό χαρακτήρα -σ- του
μέλλοντα
π.χ πείθω πείσω

ΠΡΟΣΟΧΗ
1. Ρήματα με χαρακτήρα μ,ν,λ,ρ σχηματίζουν τον μέλλοντα με τις καταλήξεις
-ῶ
-εῖς
Ενεστώτας Μέλλοντας
-εῖ
μένω μενῶ

νέμω νεμῶ
-οῦμεν
ἀμύνω ἀμυνῶ
-εῖτε
κρίνω κρινῶ
-οῦσι(ν)

2. Ρήματα με -λλ αποβάλλουν το ενα -λ

π.χ βάλλω βαλῶ , στέλλω στελῶ , σφάλλω σφαλῶ
3. Ρήματα που πριν από τον χαρακτήρα του θέματος έχουν δίφθογγο, αποβάλλουν το -ι της
διφθόγγου
π.χ φθείρω φθερῶ, κτείνω κτενῶ , τείνω τενῶ , σημαίνω σημανῶ , φαίνω
φανῶ

Υπερδισύλλαβα ρήματα σε –ιζω.

Υπερδισύλλαβα ονομάζονται τα ρήματα που έχουν περισσότερες από 2 συλλαβές. Για
παράδειγμα τα ρήματα φροντίζω, ἐλπίζω κλπ
Κατά τον ίδιο τρόπο κλίνεται και ο μέλλοντας αρκετών υπερδισύλλαβων ρημάτων σε –ιζω.
Τα ρήματα αυτά συνήθως σχηματίζουν τον μέλλοντα χωρίς το ζ και κλίνονται, όπως τα
ένρινα (μ, ν) και τα υγρά (λ, ρ).
Παράδειγμα το ρήμα «κομίζω» στον μέλλοντα κλίνεται ως εξής:
κομι-ῶ (=θα φέρω)
κομι-εῖς
κομι-εῖ
κομι-οῦμεν
κομι-εῖτε
κομι-οῦσι(ν)
Το ρήμα εἰμί
Οριστική Ενεστώτα

ἐγώ εἰμί
σύ εἶ
οὗτος, αὕτη, τοῦτο ἐστί(ν)

ἡμεῖς ἐσμέν
ὑμεῖς ἐστέ
οὗτοι, αὗται, ταῦτα εἰσί(ν)

Οριστική Μέλλοντα

ἐγώ ἔσομαι
σύ ἔσει / ἔσῃ Οι δύο τύποι στο 2ο
ενικό πρόσωπο είναι
οὗτος, αὕτη, τοῦτο ἔσται ακριβώς οι ίδιοι και δεν
υπάρχει διαφορά ως
προς την χρήση τους.
ἡμεῖς ἐσόμεθα
ὑμεῖς ἔσεσθε
οὗτοι, αὗται, ταῦτα ἔσονται