Daniel Sikora, biotechnologia analityczna, III rok, grupa 1.

Wpływ inhibitorów procesów tlenowych

metabolizmu na rozwój roślin
Wstęp
Podczas kiełkowania roślina przechodzi ze stanu częściowego uśpienia na aktywność
metaboliczną. Aby to się jednak stało, muszą występować odpowiednie do tego warunki, takie jak
poziom uwodnienia, dostęp do powietrza, czy temperatura. Istnieje też odmiana spoczynku
nazywana spoczynkiem głębokim, w której to niezbędny do rozpoczęcia kiełkowania jest bodziec –
często jest to przykładowo niska temperatura. Zjawisko takie występuje na przykład w nasionach
jabłoni, które zawierają kwas abscysynowy będący fitohormonem hamującym rozwój nasiona. Po
zamrożeniu i rozmrożeniu dochodzi do jego rozkładu, przez co możliwy jest rozwój rośliny.
Mechanizm ten to naturalny sposób na wyczuwanie, że skończył się okres mrozów, po którym
dochodzi u jabłoni do wykształcania siewki. Ten sposób aktywacji jest dość typowy dla roślin klimatu
umiarkowanego, w którym występują pory mrozów i ciepła, a umieszczanie nasion w warunkach
temperaturowych odpowiednich dla ich kiełkowania to stratyfikacja. Ogólnie w kiełkowaniu biorą
udział też inne fitohormony takie jak gibereliny, cytokiny, czy etylen. Aktywują one kolejno
odpowiednie procesy enzymatyczne – hydroliza substancji zapasowych, po których następuje synteza
substancji używanych przez roślinę podczas rozwoju. Wystarczają one do czasu wyksztalcenia
zielonych części rośliny, kiedy to przechodzi ona na system samożywny.

W kiełkowaniu przeszkadzać też mogą jego inhibitory. Jeden to parasorban – związek

inhibujący enzymy takie jak dehydrogenazy, katalazy, peroksydazy i niektóre enzymy z wolnymi
drupami -SH. Jeszcze innym jest kumarana – inhibitor mitotycznych podziałów komórkowych.

Uzyskane dane
Ćwiczenie 1. – ilość skiełkowanych roślin
Zakiełkowało (z 50)
Dzień Kontrola Parasorban Kumaryna
Ilość Procent Ilość Procent Ilość Procent
1 39 78% 42 84% 0 0%
2 48 96% 46 92% 0 0%
3 50 100% 47 94% 0 0%
4 50 100% 47 94% 0 0%
5 50 100% 47 94% 0 0%
6 50 100% 47 94% 0 0%
7 50 100% 47 94% 0 0%

Ćwiczenie 1. – długość siewek po tygodniu

Długości siewek
Numer Kontrola Parasorban Kumaran
siewki Długość [mm] Długość [mm] Długość [mm]
1 6 2 0
2 18 10 0
3 32 21 0

1
 4 21 26 0
5 23 19 0
6 9 12 0
7 23 20 0
8 6 20 0
9 19 21 0
10 15 20 0
11 26 15 0
12 10 14 0
13 4 11 0
14 11 29 0
15 23 13 0
16 21 15 0
17 2 21 0
18 7 16 0
19 19 5 0
20 19 22 0
21 24 13 0
22 10 21 0
23 27 17 0
24 30 6 0
25 27 12 0
26 23 13 0
27 17 22 0
28 18 13 0
29 9 14 0
30 12 16 0
31 16 14 0
32 29 10 0
33 28 13 0
34 11 13 0
35 23 12 0
36 19 14 0
37 20 15 0
38 12 10 0
39 20 9 0
40 10 8 0
41 12 8 0
42 13 12 0
43 10 11 0
44 12 10 0
45 18 15 0
46 11 9 0
47 10 8 0
48 9 0 0
49 8 0 0
50 11 0 0
Średnia
16,26 13,40 0
długość [mm]

2
Ćwiczenie 2. – kiełkowanie ze stratyfikacją i bez niej

Próbka Bez stratyfikacji Ze stratyfikacją

Ilość zakiełkowań
2 1
po 2,5 tygodnia

Wnioski
Ćwiczenie 1. – ilość skiełkowanych siewek

Zważywszy na ilość skiełkowanych nasion w różnych dniach można zauważyć, że w nasionach

z parasorbanem więcej roślin wykiełkowało na początku, niż w przypadku kontroli, ale ogółem nie
wszystkie skiełkowały. Te, które nie skiełkowały miały trochę nietypową strukturę i możliwe, że były
w jakiś sposób uszkodzone, co mogło spowodować kłopoty w kiełkowaniu. To doświadczenie
sugeruje jednak przyspieszanie początku kiełkowania – może to sugerować pozytywny efekt stresu
oksydacyjnego na kiełkowanie, co było już stwierdzane u niektórych nasion 1. Nasiona z kumaranu
w ogóle nie wykiełkowały, co wykazuje, że ma on silne działanie hamowania podziałów
komórkowych.

Ćwiczenie 1. – długość siewek po tygodniu

Ze średnich długości siewek można wywnioskować, że parasorban miał działanie inhibujące

ich wzrost w porównaniu do kontroli. Łącząc to ze wcześniejszymi wnioskami można wnioskować, ze
stres oksydacyjny o ile wspomaga kiełkowanie, o tyle utrudnia dalszy wzrost roślin.

Ćwiczenie 2. – kiełkowanie ze stratyfikacją i bez niej

W przypadku badania wpływu stratyfikacji na szybkość kiełkowania okazało się, że

zakiełkowało zbyt mało nasion, żeby można było wyciągnąć z tego istotne wnioski. Być może doszło
do przesuszenia ręcznika papierowego pod nimi. W rzeczywistości nasiona po stratyfikacji powinny
wykiełkować w większej ilości niż te bez niej, gdyż zredukowany powinien zostać w nich poziom
inhibitorów kiełkowania.

Dokumentacja
Analiza działania inhibitorów enzymów:

Dzie
Kontrola Parasorban Kumaran
ń

1
https://portlandpress.com/biochemj/article/476/20/3019/220944/The-signalling-role-of-ROS-in-the-
regulation-of#2942831

3
 2

Analiza efektu stratyfikacji:

Dzień Niestratyfikowane Stratyfikowane

4
2

5
 6

6
10

11

12

13

7
 14

15

16

17