My Husband is a Mafia Boss (Season 3)

by YanaJin

25 years later...

=================

Chapter 1

Mikazuki's PoV

Hindi maiiwasan magkaroon ng problema at masasakit na pangyayari sa buhay ng tao.

Nasasa'yo na lang siguro kung paano mo tatanggapin ang katotohanan at kung paano mo
sosolusyunan ang mga problema mo sa buhay.

Ipinatong ko ang bouquet ng bulaklak na dala ko sa gitna ng puntod ng mga tunay

kong magulang. Baby pa lang daw ako nung mabaon sa utang ang mga magulang ko kaya
ibenta nila ako kanila mommy Angelique at daddy Louie. Nakakainis isipin 'no? Kasi
'yung mga magulang na dapat sila 'yung kakalinga at mag-aalaga sa'yo, ibebenta ka
lang. Kaya naman lumaki akong galit na galit dahil sa ginawa nila.

Hanggang sa nabalitaan na lang namin na namatay sila sa car accident. Nasa Junior
high school pa lang ako noong mga panahon na 'yun. Iyak ako ng iyak at inis na inis
sa sarili ko dahil hindi man lang ako nagkaroon ng chance na kausapin at tanungin
sila kung bakit nila ako ibinenta. O kung may balak pa ba silang kuhanin ako.

Nung mamatay sila, at saka ko naisipang imbestigahan at alamin ang nangyari.

Hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ang totoo. Pero isa lang ang napatunayan ko,
hindi ako ibinenta ng mga magulang ko. Hindi ko alam kung paano lumabas na ganoon
ang nangyari.

Nahihirapan akong kumalap ng impormasyon dahil halos lahat ng may alam tungkol sa
nangyaring 'yon ay pumanaw na.

At dahil wala na rin sila... hindi ko na ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Naisip ko
nga, siguro kung noon ko pa 'yun ginawa. Baka sakaling nalaman ko ang totoo. Baka
sakaling nagkasama kami kahit saglit.

Kaso..

wala eh. Huli na ang lahat, kahit kailan hindi ko na sila makakausap. Sising-sisi
ako sa mga nangyari.
Tumayo ako at pinunasan ang mga luha ko sa pisngi. "Akala ko ba aalis na? Bakit
dumaan ka pa dito?" Lumingon ako sa kanan kung saan nadinig ko ang boses ng
lalaking nagsalita. Actually, kanina ko pa ramdam na may tao sa paligid ko pero
hindi ko pinapansin dahil alam kong si Bullet lang naman. "Oo nga, dumaan lang ako
para magpaalam" Sagot ko.

"Tss. Mga walang kwentang magulang" He whispered kaya natawa ako. Kahit sa mga
magulang ko galit sya. Dahil sa mga sinasabi nila mommy at daddy. "Ayan ka na naman
Mr. Roswell" Pang-aasar ko. Pikon na pikon kasi sya tuwing tatawagin ko syang
Roswell. But I think mas bagay naman talaga sa kanya ang apelidong Roswell.

"Shut up" he said.

"Okay fine Mr. Roswell" Pang-aasar ko habang nakangiti.

"Kapag hindi ka tumigil, iiwan kita. Bahala kang maglakad hanggang airport" Tumawa
na lang ako at tumakbo papunta sa kotse niya bago pa niya ako iwan. May saltik kasi
'to. Lalo na kapag napipikon. Talagang mang-iiwan sya.

-Flashback- (High school days)

"Roswell, hintayin mo ako ah. Sabay tayong umuwi. Ang lakas ng ulan eh. Dadaan lang
ako saglit sa library" Naglalakad kaming dalawa ni Bullet sa hallway ng campus.
Dismissal na, pero kailangan ko pang dumaan ng library dahil dito sa assignment
namin. Ugh! Nakaka-stress maging estudyante.

"You

know how much I hate that fcking name" Sagot niya. Lumingon ako sa kanya at
ngumiti.

"Pangalan mo 'yun eh. Ganda nga eh. Bullet Ros-"

"Shut up" Nagtama ang mga mata namin nung lumingon sya sa'kin

"Roswell"
"Tss. Umuwi ka mag-isa" Tawa ako ng tawa dahil kulang na lang literal na umusok ang
ilong at tenga niya sa sobrang inis.

**

Nasaan na ba kasi si Bullet? Ang sabi ko hintayin niya ako eh. Isang oras na akong
nakatayo dito sa entrance ng campus. Wala kasi akong dalang payong. Ang lakas pa ng
ulan.

-End of flashback-

Basta usapang Roswell ang bilis niyang mapikon.

"Daanan muna natin 'yung mga maleta ko sa bahay ah" Mauuna ang flight naming dalawa
ni Bullet dahil kailanganan naming paghandaan ang partnership ng kumpanya niya at
ng kumpanya ng totoo niyang mga magulang.

"Tss. Nadala ko na"

25 years...

For the past 25 years, wala syang ginawa kung hindi paghandaan ang magiging
pagkikita nila ng mga totoo niyang mga magulang. He studied hard, trained hard,
strove hard for this. At saksi ako sa lahat ng 'yun. Sya ang nagpalago at nagma-
manage ng kumpanya na itinayo nila mommy at daddy. Kaya nga yata sya ang favorite.
Dahil kung hindi dahil sa kanya, hindi sila mamamasasa sa pera.

Minsan nate-tempt akong contact-in

si tita Aemie at itanong kung saan pinaglihi si Bullet, sobrang talino niya. Lagi
syang honor sa klase. May mga times pa nga na na-accelerate sya ng year dahil 'yung
mga alam niya pang higher levels na.

Kaya naman, 'yung iba naming kapatid. Inggit na inggit sa kanya. How much more
kapag nalaman nilang ampon kaming dalawa. Baka lalo na silang nagalit.
Ngayon, isa na si Bullet sa pinakamayaman at pinakamapangyarihan na businessman sa
buong mundo. At hindi lang 'yun. Nagtayo rin sya ng sariling Mafia Group. He's
ruthless, at ilang beses ko ng nasaksihan 'yun.

"Have you checked all the documents?" Tanong niya. Tumango ako at kumuha ng isang
stick ng sigarilyo. Sinindihan ko muna ang yosi bago ko ibinaba ang bintana. "Oo
naman, naayos ko na lahat ng pinapaayos mo 'no." Sagot ko. Yung totoong apelido ko
kasi na Yagami ang ginagamit niyang apelido.

"Good"

-Philippines-

Hindi ito ang unang beses na pumunta ako ng Pilipinas. Dahil lihim akong tumatakas
noon para magmasid sa totoong pamilya ni Bullet at kumuha ng information.

I looked at him at ngumiti ako nung makita kong inililibot niya ang tingin niya.
Na-a-amaze ba sya? Excited? Or what? Hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya kaya
tinanong ko sya. "Excited ka na bang ma-meet ang mga magulang mo?" Tanong ko na may
halong pang-aasar. Wala yatang araw o oras na lumipas na hindi ko sya inaasar
tungkol sa pagiging Roswell.

Ang sakin lang naman kasi, ayokong dumating 'yung time

na pagsisihan din niya ang mga oras na nasayang. Just like what happened to me.

"Mikazuki" Yung tono ng boses niya, ay tono ng boses na kapag hindi pa ako tumigil
ay ibabaon niya ako ng buhay dito mismo sa kinatatayuan ko. "Peace" I said, with a
peace sign.

"Mr. and Ms. Yagami, welcome to the Philippines." Lumingon kami parehas sa mga
sumalubong sa'min.
Ngiti lang ang isinagot ko sa kanila. Hindi naman kasi ako nakikipag-usap sa ibang
tao. "Shall we?" Tanong nung isang lalaki, tumango si Bullet habang inaayos ang
coat niya kaya nag-umpisa na kaming maglakad hanggang sa makarating kami sa tapat
ng itim na kotse na naghihintay sa amin.

May lalaking nakatayo at naghihintay sa tapat ng kotse. Magalang syang nagpakilala

sa amin. "Good day Mr. and Ms. Yagami. I'm Frederrick Santos. Ako po ang inatasan
ng mommy at daddy nyo na magbantay sa inyo habang wala pa sila" May katandaan na
sya pero hindi rin naman ganoon katanda. Siguro nasa early 40's ang edad niya.

Ngumiti ako sa kanya at saka tumingin sa pinto ng kotse. Si mommy at daddy talaga.
Gusto laging bantay-sarado kami. Lalo na itong favorite nilang anak. Minsan nga
iniisip ko kung bakit kailangan pa. Bullet is a mafia boss. He's good sa lahat
halos ng bagay. Kaya bakit kailangan pa laging bantayan?

Pero I admit na I am not a good daughter, hindi ko sila madalas sinusunod. Pero
itong si Bullet? Naku po! Lahat ng sabihin nila mommy at daddy, tama para sa kanya.
Madalas pa nga niya ako pinapagalitan kapag

sinasagot-sagot ko sila mommy at daddy.

-Meanwile-

Narrator's PoV

Sabay-sabay na kumakain ang pamilya nila Ezekiel at Aemie Roswell. Nakagawian na

nilang kumain ng sabay-sabay kahit gaano silang lahat ka-busy dahil ito ang gusto
ng padre de pamilya.

"How's your day?" Basag ni Roswell sa katahimikan.

"All good dad. By the way, our biggest stockholder will come and visit us. And if
I'm not mistaken, marami silang gusto i-discuss at business offers sa'tin"

Ezekiel nodded as he continue eating. "Caliber"

"Everything's fine dad" Tipid na sagot ni Caliber.

"How about my baby?" Tumingin si Ezekiel kay Katana ng nakangiti. "Dad! How many
times do I have to tell you that I'm not a baby? So stop calling me that. It's
freaking annoying."

"Hahaha I know but you're still my baby. So how's your day?"

"Ugh. Same old same old" She answered.

"How about my wife?" Nakangiting tumingin si Ezekiel kay Aemie. Pero as always,
wala sa sarili si Aemie. She's staring blankly sa bakanteng upuan na nasa tapat
niya. For 25 years, palaging may bakanteng upuan, plate, kutsara at tinidor tuwing
kakain sila. Hindi rin pwedeng walang kwarto para kay Bullet, dahil doon nakalagay
lahat ng mga regalo na naiipon tuwing darating ang birthday, Christmas and any
occasion na para kay Bullet.

Pero

they're not allowed to mention his name, or kahit na pag-usapan ang nangyari. Dahil
hanggang ngayon, hindi pa rin nila matanggap ang nangyari. Lalo na sila Aemie at
Ezekiel.

He sighed and held his wife's hand. Doon lang natauhan si Aemie at saka tumingin
kay Ezekiel. "B-bakit dong? May kailangan ka ba? May masakit ba sa'yo-" Tanong niya
na pinutol naman ni Ezekiel. "How's your day?"

Puno ng pagtatakha syang sinagot ni Aemie "Bakit mo tinatanong dong eh buong araw
naman tayong magkasama sa ospital?" Which is true, kaya nagtawanan sila.
Ipinagpatuloy ni Aemie ang pagiging doctor, na hindi naman kailanman kinontra ni
Ezekiel dahil iyon din ang nakatulong kay Aemie noon para hindi gaanong isipin ang
masalimuot na nangyari sa kanila 25 years ago. And she's now a pediatrician.
Mayroon na rin silang sariling ospital. Kaya doon madalas namamalagi si Ezekiel
para samahan ang asawa. "Pftt. Alright, let me rephrase my question. How's your day
with me?"

"Okay nam-" Hindi rin natapos sa pagsasalita si Aemie dahil dumating ang unica
hija nila Jerson Ken Blood at Camilla Blood na si Emerald Blood. "Baby Caliberrr!"
She's obviously head over heels with Caliber. "Hi future mom and future dad. Hi
future bro, and future sis" Masayang bati niya sa buong pamilya saka ipinulupot ang
mga bras okay Caliber.
"Have a seat" Sabi ni Ezekiel. Sanay na sila kay Emerald, dahil halos araw-araw
naman nandito sya sa bahay nila para kulitin si Caliber.

"Thank you future dad. Feeling ko tuloy Emerald

Roswell na ako" Hindi kumikibo si Caliber pero halata ang pagkairita nito kay
Emerald.

Tumayo si Katana, kahit halos hindi pa niya nagagalaw ang pagkain niya. "Katana,
saan ka pupunta hindi ka pa tapos kumain" She's the youngest and the only girl sa
apat namagkakapatid. Tumigil sya saglit para sagutin si Aemie. "Sorry mom, I have
lost my appetite" Sagot ni Katana saka naglakad papunta sa kwarto niya. She's a
perfectionist, gusto niya lahat ng bagay sa paligid niya nasa maayos. Ang kaso nga
lang,hindi sya mahilig makisalamuha o makipag-usap sa ibang tao. She prefer working
alone. Ayaw niya ng pinakikialaman.

Dali-dali namang tinignan ni Trigger ang wrist watch niya. "I also need to go mom,
dad. I have a dinner meeting with a VIP." Si Trigger ang naging katuwang ng mga
magulang niya sa paghahandle ng businesses. Sya rin ang tumayong panganay sa
magkakapatid. He's responsible and a good leader, just like his dad. Ayaw niyang
nadi-disappoint ang mga magulang niya especially his father na nirerespeto at
iniidolo niya pagdating sa lahat ng bagay.

"Tapos na rin po akong kumain" Tatayo pa lang si Caliber nung pigilan sya ni
Emerald. "Baby Caliber kararating ko lang eh" She pouted. Dahil unica hija si
Emerald, lumaki syang spoiled. "Emerald. Bukas na lang tayo mag-usap" Sagot ni
Caliber sa kanya habang nagpipigil ng inis.

"Ahmm-oo nga Emerald, tingin ko napagod masyado si Caliber kanina sa trabaho."

Ngumiti si Caliber kay Aemie, dahil sa pagsalo sa kanya nito.

"Ganon

po ba future mom?" Malungkot na tanong ni Emerald. "Sige babalik na lang po ako

bukas" Mabilis na nag-iba ang mood niya. Ngumiti sya saka hinalikan si Caliber sa
pisngi ng mabalik bago tumakbo paalis. "Goodnight future mom and dad" Kumaway-kaway
pa sya bago tuluyang makaalis sa kusina.

"Son"

"Y-yes dad?"
"...Nothing" Tumingin si Aemie kay Ezekiel saka iniba ang usapan. "Hayy ang sarap
ng pagkain Zeke, tikman mo oh. Kumain ka ng kumain, sayang naman ang mga pagkain."

**

Mikazuki's PoV

"Where are you going?" Tumigil ako sa paglalakad nung makasalubong ko si Bullet.
May mga kasama syang lalaki, as always. "Good evening Ms. Yagami" magalang na bati
nung mga lalaki. Magba-bow pa sila but I motioned my hand para private kong
makausap si Bullet.

"May dinner meeting akong pupuntahan." Sagot ko, in a serious tone habang
naglalakad kami papunta sa balcony ng bahay. Kumunot ang noo niya kaya ngumiti ako
ng mapang-asar. "Meeting with whom?"

"With your brother." I said ng nakangiti. "Oh na-gets mo na kung sinong kasama ko?"
Nakangising tanong ko. "Tss" Iniba niya ang direksyon ng tingin niya. Alam na niya
sigurong aasarin ko na naman sya.

"May ipapasabi ka ba? Sasabihin ko ba na miss na miss mo na sila?" Pang-aasar ko.

"Mikazuki" He's pinching the bridge of his nose kaya alam kong nagpipigil sya ng
galit.

"Joke lang naman eh" Natatawang sabi ko. I tapped his shoulder para magpaalam. "Oh
sige na, aalis na ako. Ayokong ma-late sa date namin. You know how much I love your
surname. Mikazuki Roswell. Oh diba bagay?"

Naglaho ang mga ngiti ko nung halos patayin ako ni Bullet sa talim ng mga tingin. I
bit my tongue para maiwasang mang-asar. "Kidding. Hehe" I said.

**
Sumalubong sa'kin ang ilang empleyado ng mga Roswell pagkababang-pagkababa ko ng
kotse. They greeted and guide our way hanggang makarating kami sa isang private na
area ng restaurant.

Trigger Roswell stood up as I enter the room. Hindi ko maiwasang maikumpara sya kay
Bullet. Dahil halos parehas sila na businessman na businessman kung kumilos.
Mukhang mas mabait lang ng konti 'tong si Trigger. Because Bullet never welcome his
guests ng ganito.

"Good evening Ms. Yagami" He greeted formally. Ngumiti ako sa kanya in response.
Pinaupo niya ako sa upuan na sya pa mismo ang humila. Magkaibang-magkaiba talaga
sila ni Bullet. "Thanks" Sabi ko.

Nasa harap naming dalawa ng pagkarami-raming pagkain. "Please feel comfortable" He

said.

Ngumiti muna ako bago pormal na nagsalita. "Thank you for this warm welcome"
Panimula ko. "Pero may mga kailangan pa akong puntahan. I just came here to see the
terms and agreements ng partnership" I said.

Ngumiti sya ng makahulugan saka inilahad ang kamay niya sa harap ng

isa sa mga tauhan niya. Agad nitong iniabot kay Trigger ang isang folder. Iniabot
niya sa'kin ang folder na agad ko namang tinignan. Mabilis kong inilipat ang mga
pahina, at hindi na inabala ang sarili ko na isa-isahin pang maigi ang nakasulat.
Pwede ko namang ipabasa na lang 'to mamaya kay Bullet. Besides, he's the CEO of our
company kaya sya din naman ang dapat na magbasa nito.

"Thank you. I will call you kapag nabasa na 'to ng kapatid ko" I stated at saka
tumayo. "I'm looking forward to that" Sagot niya saka iniabot sa'kin ang calling
card na kinuha niya sa coat niya. "Just contact me" Tumayo din sya agad para i-
guide ang daan.

Pero bago ako tuluyang makaalis ay mabilis ko syang nilingon. "I will" Sagot ko ng
nakangiti. Malaking kumpanya ang Yagami. Kaya kung magiging magkapartner ang
Roswells at Yagami ay paniguradong malaki ang mapapakinabangan nila. At ganoon din
naman kami.

**

Kakababa ko pa lang ng kotse sumalubong na sa'kin si Bullet. Nakasandal sya sa may

pinto ng maindoor at mukhang kanina pa naghihintay. "What took you so long?" Tanong
niya. "Long? Eh nag-abutan nga lang kami ng folder eh" Natatawang sagot ko. Iniabot
ko sa kanya ang folder na hindi ko na pinag-abalahang basahin. "Ikaw na bumasa
niyan. Sabihin mo na lang sa'kin kung magpapatawag na ako ng meeting" I said saka
pumasok sa loob ng bahay.

"How about Ezekiel and Aemie? Nandoon ba sila?" Diri-diretso akong naglakad
papuntang kusina. Lahat ng kasama namin dito sa bahay na

mga tauhan ni Bullet ay sunud-sunod na nagba-bow tuwing dadaan kami. "Hindi eh,
wala sila don"

"Tss"

"Gusto mo na ba silang ma-meet? Pwede akong mag-set ng meeting bukas na bukas kung
gusto mo" I said with a teasing smile. Binuksan ko ang ref para kumuha ng tubig.

"Nah"

Nagsasalin ako ng tubig sa baso nung mag-ring ang cellphone ko.

Mommy calling...

"Yes mommy?" I answered.

[How's your trip? Nandyan ba kuya mo, naka-off ang phone niya kanina ko pa kino-
contact.] Ganyan sya lagi. Kapag hindi ma-contact ang phone ni Bullet, ako ang
tinatawagan tapos si Bullet lang naman ang kakausapin. Paboritong anak nga eh. Or
rather, ampon.

"Yeah, he's here" Walang ganang sagot ko. Mahal ko naman sila, at nagpapasalamat
din ako dahil lagi silang nandito ni daddy para sa'min. But sometimes, feeling ko
ginagamit lang nila kami ni Bullet para sa mga gusto nila.

[Pakausap nga ako, may sasabihin lang ako] See? Tumingin ako kay Bullet who's
beside me. Saka ko iniabot sa kanya ang phone ko. "Kakausapin ka raw" I said.
"Mom... yeah... yeah... I know... alright" Pagkaabot sa'kin ni Bullet ng phone ay
na-end na ang tawag. "Anong sabi?" Tanong ko pagkainom ng tubig.

"Just the usual" Pag sinabi niyang ganyan, alam ko na agad ibig sabihin. Puro
paalala ni mommy tungkol sa Roswell, na hindi lahat ng pinapakita nila totoo.
They're just pretending to be the good one. Pero deep inside mga mamamatay tao
sila. Minsan nga natatawa na lang ako eh. Dahil pati ako kabisado ko na lines ni
mommy.

"Hahahaha. O-kay. Kumain ka na ba Roswell?" Tanong ko sa kanya. Tinignan niya lang

ako ng masama at saka nag-walk out. Moody.

**

A/N :

Kung may tanong kayo about sa ibang characters, sa mga upcoming chapters mababasa
nyo nangyari sa kanila.

Will post the next chapter on August. Kaya, kita-kits sa August Mafias J

=================

Chapter 2

Mikazuki's PoV

Naupo ako sa tabi ni Bullet na naglilinis ng hawak niyang baril. Kumuha ako ng
isang unan, isinandal sa balikat ni niya at saka ako humiga. "Ugh! Nakakapagod"

"Where have you been?" Tanong niya. "Dyan lang, nag-ikot-ikot" Inaantok na sagot
ko. "Tumawag kanina sila mommy sa'kin. Hindi mo na naman daw sinasagot ang phone
mo" I said. Pumikit na ako dahil pagod na pagod ako sa ginawa ko maghapon. Dapat
kasi sumama na dito sila Lovelle, para naman hindi ako ang solong tumutulong kay
Bullet.

"I was busy"

"Baka raw pala ma-delay ng 1 or 2 months ang pag-uwi nila mommy at daddy dito. Pero
sila Lovelle susunod na raw sila dito after few days,"

"I see"

"Roswell" Bulong ko. Naramdaman ko na lang na umalis si Bullet, kaya bumagsak ang
ulo ko sa sofa. Hindi ko na rin pinansin dahil antok na antok na ako.

**Next Morning**

Maaga akong gumising, dahil kailangan kong magtrabaho dahil ako ang tumatayong
secretary ni Bullet. Iba't-ibang kumpanya rin ang nakabalitang umuwi kami sa
Pilipinas. Kung kaya't madaming nag-o-offer.

I smiled when I found myself on my bed. Hindi na naman bago 'to sa'kin, kahit na
hindi ako lumaki sa totoong pamilya ko, I'm just so lucky to have a brother like
Bullet. He's the sweetest brother ever! Minsan tuloy naiisip ko, what if hindi sya
napahiwalay sa family niya?

Bumukas ang pinto ng kwarto ko. "Gising ka na pala"

"Hindi tulog pa ako, feeling mo lang gising ako" Biro ko. I received a glare kaya
binawi ko agad. "Joke lang, ito talaga si

Roswell hindi mabiro" Natatawang sabi ko pagkabangon ko. "Gusto mo bang sumama
sa'kin mag-mall? Bibili ako ng mga damit and some personal stuffs" I said pagkakuha
ko ng towel.

He threw his self on my bed, at kinuha ang isang libro na nakapatong sa side table
ng kama. "Sige" He answered. Simula pagkabata namin, ugaling-ugali na niya ang
makihiga at makitulog sa kama ko.

I smiled. "Okay, maliligo lang ako"

**
Caliber's PoV

"Baby Caliberrrr!" Pababa pa lang ako ng hagdan nung makasalubong ko ang muret na
'to. Shutanginabels! Kailan ba niya planong magpasa ng resignation form para sa
kalandian niya?

Gusto ko syang taasan ng kilay dahil sa lagpas na lipgloss niya. Nakakaloka! Ang
lakas ng loob na magpunta dito. "Baby Caliber na-miss mo ba ako?" Ngumuso pa ang
bruha! Jusko! Kung wala lang dito si amang hari baka nasampal ko na 'to ng high
heels ko.

"Hindi. Umuwi ka na nga. May lakad pa ako" Ipagsha-shopping ko si mother rainbow

dahil kanina nagka-crayola na naman kasi ang peg ni inang reyna kanina sa kwarto ni
Big brother. Hindi kasi uso kay inang bahaghari ang word na move on, kaya naman
ayan MMK ang drama lagi ni mommey. Pero imbis na umalis, ay pumulupot pa sya sa
braso ko. Oh ghad!

"Hi Emerald!" And here comes my ever supportive mother rainbow, yey!

"Hi future mom!" I rolled my eyes. Mas matutuwa pa sana ang beauty ko kung kay kuya
Trigger sya dumidikit.

Like duh!

"Ahm Emerlad, pwede ko ba munang hiramin si Caliber? Hehe, may kailangan kasi
kaming puntahan"

"Ganun po ba? Sige na nga si Grayson na lang aayain ko. Buti pa si Grayson lagi
akong sinasamahan" Inikot ko ng 360 degrees ang mga mata ko. Myghad! Feeling naman
ng muret na 'to mag-ge-Gelli de Belen ang beauty ko sa mga pinagsasabi niya.

Thank goodness at always present si mommey para i-protect ang dyosa niyang anak
laban sa mga monsters. Hayy! Maka-gorabels na nga lang sa kitchen.

At sa dinami-dami naman ng pwede kong makasalubong ang amang hari pa talaga. "Son"

"Y-yes dad?"
"Have you seen your mom?"

"Yes dad, kausap si Emerald sa living room"

Hindi keribels ng lola nyo ang mga happenings kaya naman pilit akong humahanap ng
ibang bagay na-"I see, tell your siblings we'll go out" Seriously? "Now na dad?"

"Yeah"

**

"Mother, pwede bang disappear na ang beauty ko dyan? May mens ako today kaya waley
ako sa mood mag-fly with dad at magpaka-lalaki"

"Eh paano sasabihin na'tin sa daddy mo Princess Caliyah? Sasabihin ko bang meron
ka? Teka wait, paano ka nagkaroon diba-"

"Syempre mother jokijoki lang 'yun"

"Hehehe, bibili na lang tayo ng maraming gowns, make-up, bags, shoes"

"Winner ka dyan mother! But don't forget the fairy wings and the crowns. Syempre
dapat marami rin ang prinsesa mong junakis niyan-"

"Mom have you seen the brown envelope on my table?"

"Hindi ka man lang ba marunong kumatok 'tol?" Jombagin

ko kaya 'tong si kuya Trigger? Malalaglag ang matres ko sa gulat sa biglang pag-
enter niya rito sa kwarto ko.

"Ahh oo, iniligpit ko kasi kanina, akala ko kalat hehe" sagot ni inang bahaghari.
"You should have locked your door bro,"

"Tss" Kung hindi lang magagalit si mommey papatulan ko 'tong si kuya Trigger.
Myghad! Nai-stress ang beauty ko. Kaloka! Sinayt din ako ni mudrakels kaya shut up
na ang lola nyo. "Dadalhin ko na lang sa'yo mamaya hehehe. Hahanapin ko pa rin
kasi"

"Alright mom, I have to go" Buti naman at saglit lang sya. Akala ko naman bet
niyang patunayan ang forever sa pagtambay dito sa palasyo. "Ingat 'tol" I said.
Palabas na si brother nung may ma-remember ako. "Dude, may lakad nga pala sabi ni
dad," Paalala ko. Tumango lang si kuya Trigger saka nag-fly palabas ng kwarto.

"Huwaaaa!"

"Mother! Huwag kang mag-lapel, baka masira eardrums ng prinsesa ng kaharian!"

"Itinapon ko na kasi sa basurahan 'yung sinabi ng kuya mo na envelope. Waaa!

Huhuhu"

"Oh edi let's go na. Hanapsung na natin ang envelope" Deadmatologist ang peg ni
madir dahil patuloy pa sya sa pag crayola. "Atak na mommey, what are you waiting
for?" (A/N : Atak = Tara/go sa gay lingo)

"Eh dumaan na 'yung truck ng basura kanina huhuhu" Mas lalong umemote-emote si
mother rainbow, hindi kinekeri ng beauty ko ang paggulong-gulong niya sa princess
bed ko. "Kung ganon-itellsung

na mo na lang kay amang hari,"

"Waaa! Baka magalit daddy mo"

"Sure 'yan mommey"

"Waaaa! Ano na gagawin na'tin?"

**

Mikazuki's PoV

Naglalagay ako ng eyeliner sa mata nung mapansin ko sa reflection ng salamin ng

vanity table na kaharap ko na nakatingin sa'kin si Bullet. "Ayaw mo pa ba talagang
makipagkita kila tita Aemie at tito Ezekiel?" Tanong ko. "Pwede akong mag-set ng
meeting ASAP kung gusto mo. Besides, for sure gusto ka nilang makilala kung sino
ang kapatid ko" I asked. Simula ng makilala ang Yagami Corporation, ako ang
humaharap at nagpapakilalang may-ari. Kahit si Bullet naman talaga ang nagpapalago
at naghahandle ng business.

Inalis niya ang tingin niya sa'kin kaya napailing na lang ako. "Nah, maybe next
time" Tipid na sagot niya kaya natawa ako ng malakas.

-Flashback- (18 years ago)

"Bullet!"

"Ano?"

"Bullet!"

"Bakit?"

"Bullet!"

"Ano ba Mikazuki?!"

"Hahahaha bakit ka ba nagagalit?"

"Bakit ka ba kasi tawag ng tawag?"

"Hindi kita tinatawag binabanggit ko lang pangalan mo ah"

"Tss"

"Bullet!"

"Isa pa!"

"Bullet!"

Tumawa ako lalo ng malakas nung tumayo na sya at iniwan ang binabasa niyang libro
sa ibabaw ng lamesa. How to manage a corporation. Aanhin naman niya ang librong
'to?

Eh ang bata-bata pa niya.

"Bullet anak, pwede ka ba naming ayain ngayon mamasyal? May gusto kaming sabihin ng
daddy mo" Tumigil kaagad ako ng pagtawa nung sumulpot sila mommy Angelique at daddy
Louie. Ano kaya sasabihin nila kay Bullet?

Tumungo ako nung tumingin sa'kin si mommy Angelique, baka kasi pagalitan na naman
niya ako. Last time kasi pinagalitan niya ako nung pumasok ako sa kwarto nila ni
daddy Louie ng hindi nagpapaalam. Hindi ko naman intensyon nun na manghimasok sa
usapan nila. Gusto ko lang kuhanin 'yung ballpen at notebook ko na nahulog sa
veranda ng kwarto nila.

"Pwede po bang sumama sa'tin si Mikazuki?" Nagulat ako at napatunghay nung itanong
ni Bullet 'yun kila mommy Angelique at daddy Louie, seryoso ba sya? Eh kanina
naiinis sya sa'kin.

Tumungo ulit ako nung makita kong masama ang titig sa'kin ni mommy Angelique.
"Okay, isama na rin natin si Mikazuki" Ngumiti ako ng malapad dahil sa sinabi ni
daddy Louie, akala ko talaga maiiwan na ako dito sa bahay eh.

**

"Hindi ba nabanggit na namin sa inyo ang tungkol sa mga totoo niyong mga magulang?"
Tumigil ako sa pagkain ng cake nung mag-umpisang magsalita si mommy Angleique.

"Kukunin na po ako ng mga totoo kong magulang?" Malungkot akong tumingin kay
Bullet. Nakangiti sya at mukhang excited na excited na nakikinig. Kapag umalis na
sya, wala na akong kakampi

pag inaaway ako nila Lionel at Shaun. "Hindi" Mabilis akong lumingon kay daddy
Louie nung sumagot sya. "Hindi nila kayo tinatanong sa'min. Kaya sinubukan namin ng
mommy nyo na sabihin sa parents nyo na pumanaw na kayo"

Hindi ko maintindihan ang gustong iparating nila daddy Louie at mommy Angelique
kaya nanatili na lamang akong tahimik. "Kaso, wala silang pakialam. Lalo na sila
Ezekiel at Aemie, nung sinabi naming wala ka na Bullet"

Tinignan ko si Bullet kung ano ang reaksyon niya, 'yung kaninang excited na excited
ay napalitan nan g kalungkutan. "Baka naman po hindi nila naintindihan. Baka po-"

"No, ilang ulit naming sinabi sa kanila. Gumawa pa kami ng kwento na naaksidente ka
at binawian ng buhay. Nagpadala lang sila ng pakikiramay at ng pera-"Hindi natapos
sa pagsasalita si mommy Angelique dahil tumayo si Bullet at tumakbo palayo.

**

"Bullet!" Kanina pa ako ikot ng ikot dito sa theme park na pinundatahan namin,
humingi na rin ng tulong sila mommy at daddy sa mga empleyado ng theme park para
hanapin si Bullet. "Bullet nasaan ka ba?" Kung saan-saan na ako nagpunta at
naghanap hanggang sa makarating ako dito sa isang forest malapit sa theme park.

Nakarinig ako ng mga hikbi kaya sinundan ko na lang kung saan nanggagaling ang
iyak. "Nandito ka lang pala Roswell, kanina ka pa namin hinahanap" Nakatungo sya at
nakayakap sa mga tuhod niya

kaya umupo ako sa tabi niya. "Umalis ka nga dito!" Utos niya.

"Bakit ka ba umiiyak?" Tanong ko. Pilit ko ring sinisilip ang mukha niya para
makita kung anong itsura niya kapag naiyak. "Wala kang pakialam, umalis ka na nga!"
Galit na 'yung tono ng boses ni Bullet pero umiiyak pa rin sya. Tumayo na ako para
umalis at bumalik kanila mommy at daddy. "Bumalik ka dun kapag tapos ka ng umiyak
ah? Hihintayin kita..." Malungkot na sabi ko. Nalulungkot din ako kasi ngayon ko
lang sya nakitang nagkaganito.
"Sinisikap kong pag-aralan lahat ng dapat kong malaman kahit hindi ko pa
naiintindihan ang karamihan sa mga libro na pinabibili ko kila mommy at daddy para
baling-araw kapag nagkita kami ng mga totoo kong magulang maipagmalaki nila ako.
Tapos-" Tumigil sya saglit sa pagsasalita kaya umupo ulit ako sa tabi niya. "Tapos
malalaman ko na wala naman pala silang pakialam kung buhay pa ba ako o patay na"
Patuloy sa pag-iyak si Bullet habang nagsasalita kaya pati ako nahawa na at naiyak
na rin

"Baka naman busy lang sila, o kaya-"

"Hindi ka ba nakikinig kanina?! Wala nga silang pakialam!" Sigaw niya sa'kin kaya
tuluyan na rin akong humagulgol ng iyak at yumakap sa kanya.

-End of Flashback-.

Sa pagdaan ng mga taon, mas lalong naging sarado ang puso at isipan ni Bullet. Isa
siguro sa mga naging dahilan ang mga sinasabi nila mommy Angelique

at daddy Louie. Lagi kasi nilang pinapaalalahanan si Bullet tungkol kila tita Aemie
at tito Ezekiel.

Inilipat ko ang tingin ko sa kanya para asarin sya. "Kunwari ka pa Roswell, if I

know excited ka ng makausap sila"

"Why would I be excited? Ni hindi nga nila ako naaalala. Tss"

Flashback (10 years ago)

Nakangiti ako nung makita ko si Bullet sa labas ng pinto ng classroom ko. Sinusundo
niya kasi ako sa klase araw-araw except kapag napipikon sya sa'kin at iniiwan niya
ako. "Tama na 'yan! Memorize mo na yata lahat ng libro" Hinablot ko mula sa
pagkakahawak niya ang librong hawak niya.

He glared at me pero hindi ako nagpatinag. Nginitian ko lang sya at itinago ang
libro sa likod ko. "Give it back to me"

"Ayoko!" Pang-aasar ko. "Bakit ba nag-aaral ka pa ng mga ganito? Akala ko ba hindi

ka na interisado sa pamilya mo?" Tanong ko. Nagsimula ng maglakad si Bullet palayo
kaya nag patakbo na rin akong naglakad para maabutan ko sya, ang bilis eh. "Kunwari
ka pa Roswell, gusto mo pa rin silang maging proud sa'yo 'no?" Pang-aasar ko.

"Tss"

"Hahaha. Kita mo nga ako, proud sister!" Ipinulupot ko ang kamay ko sa braso niya
at saka chin-up na naglakad sa corridor. Oh well! Sino ba naman ang hindi magiging
proud na kapatid? Bukod sa gwapo si Bullet, sya pa ang pinakamatalino sa buong
Senior high.

Tumigil sya saglit sa paglalakad at saka tumingin ng masama sa'kin. "You're not my
sister" Bulong niya na may halong diin. Medyo masakit sa damdamin ah. Mahigit isang
dekada na kaming magkasama

pero hindi pa rin niya ako tanggap na kapatid. "Sorry naman Roswell, si Katana nga
pala sister mo" Pang-aasar ko sabay tawa saka hinigpitan ang kapit sa braso niya.
"Mikazuki" He warned. "Oo na Roswell" Natatawang sagot ko.

"Tss. Matagal ko ng binago ang plano ko sa buhay, kaya tigilan mo ako bago pa ako
mapikon sa'yo" Hindi ko pa rin inaalis ang ngiti ko dahil may mga estudyanteng
nakatingin sa'min habang naglalakad kaming dalawa sa corridor. "Matagal ko ng
kinalimutan ang pamilyang sinasabi mo. Kaya pwede bang tigilan mo ako Mikazuki" And
as always, pikon na naman si Bullet at naunang maglakad.

-End of Flashback-

"Akala ko ba gusto mong maging proud sila tita Aemie at tito Ezekiel sa'yo?" Tanong
ko, kahit na alam ko na pikon na pikon na sya sa kakasagot sa mga tanong ko.

"Noon 'yon. Iba na gusto kong mangyari ngayon" Napailing na lamang ako sa sagot ni
Bullet at ipinagpatuloy ang paglalagay ko ng make-up sa mukha.

Flashback (8 years ago)

Umuwi akong basang-basa ng ulan dahil wala man lang nag-abalang sunduin ako sa
school. Apat ang mga kapatid ko, dalawang magulang. Although hindi ko naman silang
lahat kadugo kaya I can't blame them. Shit! Ang lamig!

Nadatnan ko sa living room ang dalawa kong kapatid na lalaki, ang mga totoong anak
nila mommy Angelique at daddy Louie na sila Lionel at Shaun. "Mika-san, hindi ka
man lang nagpasundo sa'min"

Bungad ni Lionel, I am a year older sa kanya. At 2 years naman ang tanda ko kay
Shaun.

"Oo nga tss. Basang-basa ka na ng ulan"

I don't have time to chat with them dahil nangangatog na ako sa ginaw kaya
dumiretso kaagad ako sa kwarto ko.

As usual, nandirito sa loob ng kwarto ko si Bullet at nakahiga sa kama. "Oh,

basang-basa ka ng ulan" Pumasok kaagad ako sa banyo para maligo. It's freaking
cold, damn! "Mika, okay ka lang? Pasensya na, nawala sa isip ko na sunduin ka"
Nadidinig ko ang boses ni Bullet kahit na kumatok sa pinto ng banyo at humihingi ng
pasensya. I'm alright. Hindi naman ako galitm sanay naman na ako ng ganito. I mean,
hindi naman niya or nila obligasyon na sunduin ako, so it's not a big deal. "Okay
lang" Sagot ko saka lumublob sa mainit na tubig sa tub.

**

"Sorry" Ngumiti ako pagkalabas na pagkalabas ko ng banyo. Nakasandal si Bullet sa

dingding na katabi lang pinto ng banyo. "Okay lang Roswell ano ba haha adik ka!"

"Tss"

"Anyway, kumusta naman 'yung tungkol sa pamily-"

"Don't mention them" Tumigil ako saglit sa pagpili ng damit na isusuot para tignan
sya. "Ano bang nangyari?" Tanong ko. Lagi syang galit tuwing pag-uusapan ang
pamilya niya. Pero iba kasi 'yung dating ng pagkakasalita niya ngayon. Mukhang
malalim ang hugot.

Sinundan ko sya ng tingin hanggang sa makarating sya sa table na katabi ng kama ko.
May dinampot syang folder. Kaya imbis na kumuha ako ng damit ay lumapit ako sa
kanya. He handed me the folder saka

sya naupo sa kama. He grabbed the can of beer na nakapatong din sa ibabaw ng
lamesa. I even saw empty cans of beer na nakakalat sa sahig, ibig sabihin kanina pa
sya umiinom?
Heartily's businesses and properties was legally transferred to Katana Roswell,
Ferrer's properties to Caliber and all the properties and the whole Roswell
corporation was legally given to Trigger.

Isinara ko ang folder and placed it back to the table, kaya naman pala kanina pa
sya nag-e-emo malalim nga naman pala talaga ang hugot. "Wala talaga silang pakialam
sa'kin. Tss" Umupo ako sa tabi niya at inagaw ang beer na hawak niya. "Ang alam
nila patay ka na, paano ka naman nila pamamanahan kung patay ka na? Hahahah patawa
ka Roswell, huwag ka ng magtampo dyan 'no!" Sinusubukan kong ibahin ang mood niya
kahit wala namang sense mga sinasabi ko.

"Nah"

"Napaka closed-hearted mo naman kasi, Roswell. Alam mo-"

"I don't need someone who will lecture me about my own life. Tss" He pinched the
bridge of his nose and stood up. "Magbihis ka na" He said saka lumabas ng kwarto
ko. Tsk tsk tsk.

-End of Flashback-

"Ako na lang ulit ang makikipag-meeting kay Trigger para doon sa partnership"

"Yeah" Tipid na sagot niya. Napaka closed-hearted naman kasi niya, especially when
it comes to his family. Pero isa lang ang sigurado ko. Sigurado akong mahal niya
ang pamilya niya. Masyado lang syang nasasaktan kaya pinapangunahan ng galit ang
nararamdaman niya.

-Flashback- (3 years ago)

"I'll see what I can do Mrs. Lambridge, but as of now hindi ko pa sigurado dahil
itatanong ko pa sa kapatid ko. I-inform ko na lang kayo as soon as magkausap kami"
Sinundan ko si Bullet ng tingin na kakapasok lang dito sa loob ng kwarto niya
habang may kausap ako sa cellphone ang isa sa mga businesswoman na nag-o-offer ng
partnership.
[Thank you Ms. Yagami]

"It's my pleasure" I ended the call.

"What was that?" Naupo kaagad sya sa upuan ng table niya. Itong kwarto niya ang
ginagawa niyang office, dito niya lahat ginagawa lahat ng trabaho. Ayaw niya kasing
magpunta sa office because it's better to be sure daw. Ayaw niya kasing may
makakilala na sya ang nagmamanage ng Yagami Corporation. Humila ako ng isang upuan
at naupo sa tabi niya. "Ahh wala, gustong makipag-partner" Sagot ko. Nangalumbaba
ako at pinagmasdan ko si Bullet habang busy sa ginagawa niyang pagbabasa ng mga
files.

"Stop staring at me" Tinignan niya ako ng masama. "Ano ka ba! Iniisip ko kasi 'yung
tungkol sa Roswell Corporation" Nagbago bigla ang ekspresyon ng mga mata niya.
"Nagpakuha kasi ako ng record ng financial statement ng Roswell Corporation, medyo
nakaka-bother ang pagbaba ng net income nila for the past 2 years, simula ng
kapatid mong si Trigger ang nag-manage"

Hindi sumasagot si Bullet kaya hinampas ko sya ng mahina sa braso. "Uy ano na? Wala
ba tayong plano?" Seryosong tanong ko.

"Wala"

-After few days-

"Ugh! Nakakapagod!" Dumiretso ako ng higa sa kama pagkapasok na pagkapasok ko ng

kwarto ko. "Buti ka pa paganyan-ganyan lang. Minsan naman ikaw ang pumunta sa
opisina Roswell" Inaantok na sabi ko. Inagaw ko ang unan na pinagpapatungan niya ng
folder na binabasa niya. "Tsk!"

"Oh bakit? Galit, galit?! Kwarto ko kaya 'to" Pagbibiro ko sabay tawa at takip ng
unan sa mukha. Bago ako tuluyang makatulog ay nagawa ko pang silipin kung ano ang
nakasulat sa papel na laman ng folder. "Roswell Corporation" Basa ko ng mahina sa.
Pinag-aaralan niya ang Roswell Corporation? Akala ko ba wala syang plano.

-End of Flashback-
Ngumiti ako habang inaayos ang buhok ko. Lumaki syang galit sa mga magulang niya,
at inggit sa mga kapatid niya pero hindi mo maiaalis sa kanya na concern pa rin
sya. Dahil sya mismo ang nag-suggest ng partnership kahit na patuloy ang pagbaba ng
net income ng Roswell Corporation sa nagdaang limang taon. Dahil kung tutuusin, ang
Roswell Corporation lang ang magbebenefit sa partnership na 'to.

Kaya I guess, kaya gusto niya ng partnership ay para tulungang makabangon ang
Roswell Corporation. Tsk! Itong si Roswell talaga, may tinatago ring sweetness.

Sana nga lang tama ang iniisip ko.

"Matagal ka pa ba dyan?" Tanong niya. "Ito na po Sir tapos na po" Natatwang sagot
ko. Tumayo na ako para kumuha ng damit sa closet at magbihis sa banyo.

**

"Ito

Roswell oh, bagay sa'yo. Try mo kayang isukat" Nasa isang men's boutique kami at
bumibili ng mga damit ni Bullet. Itinapat ko sa kanya ang damit na hawak ko. "Oh
diba Miss bagay sa kanya?" Nakangiting tanong ko sa isa sa mga sales lady ng
boutique. "Opo Ma'am, bagay na bagay po sa boyfriend niyo" Tumawa ako ng malakas
dahil sa sinagot sa'kin. "Boyfriend? Ano ka ba ate! Magkapatid kami" Natatawang
sabi ko.

"Talaga? Pero parang hindi naman kayo magkamukha"

"Eh kasi-"

"Tss" Natigil ang sasabihin ko sa sales lady dahil umalis si Bullet at lumabas ng
boutique. "Hala nagalit po yata kapatid nyo Ma'am" parehas kaming nakasunod ng
tingin nung sales lady kay Bullet. "Hahaha ganyan talaga 'yan. Bibilhin ko na lahat
ng damit na tinignan namin ate, pakidagdagan na rin nito, nito, nito, nito, nito at
nito pa" Kumuha pa ako ng iba't-ibang style at kulay ng damit na tingin kong
babagay kay Bullet.

Kinuha ko na ang wallet ko sa bag para kumuha ng credit card. "Sigurado po ba

kayong magkapatid kayo ni Sir?" Usisa nung sales lady. I frowned before answering
her question. "Oo naman bakit?" Takhang tanong ko. Ang weird naman ng mga sales
lady dito sa Pilipinas. Iniabot ko ang credit card ko sa cashier. "Wala lang po
Ma'am. Hindi kasi kayo magkamukha, saka iba 'yung mga tingin sa'yo ni Sir"
Natawa ako ng malakas dahil sa sinabi niya. "Mukha bang papatayin ako sa inis?
Ganun talaga 'yung kuya ko na 'yun. Pikon masyado, akala mo magmemenopause na"

"May girlfriend na ba 'yung

kapatid mo?" Singit nung isang sales lady. Sa tono ng tanong niya mukhang type pa
yata niya si Bullet. "Ahmm tingin ko wala" Casual na sagot ko. "ito oh" Iniabot ko
sa cashier ang credit card saka ako tumingin sa sales lady na kumakausap sa'kin.
"Type mo kapatid ko 'no? Yiii" Pang-aasar ko, mukha namang kilig na kilig 'yung
sales lady. Ang lakas talaga ng hatak sa babae nito ni Roswell kahit kailan.

**

"Oh akala ko umalis ka na?" Nakatayo habang nakasandal si Bullet sa glasswall ng

katabing botutique. "Tss" Padabog niyang inagaw sa kamay ko ang mga paper bags na
hawak ko. "Bakit uminit na naman ulo mo dyan Roswell?" Natatawang tanong ko. Minsan
hindi ko alam kung ano ba ang ginawa ko at umiinit na lang bigla-bigla ang ulo
niya. "Hindi ka ba nag-iisip? Bakit sinabi mo na magkapatid tayo? Paano kung dahil
doon malaman nila Ezekiel at Aemie ang tungkol sa'kin?" Galit na bulong niya.

"Eh alangan namang sabihin kong mag-boyfriend tayo?" Tanong ko."Saka isa pa,
paranoid k aba masyado? Paanong makakarating kaagad sa kanila 'yun? Ipamamalita ba
nila sa TV. Diba hindi naman?" Dagdag ko pa. Humawak sya sa bridge ng ilong niya
kaya natawa ako. Pikon na naman sya. "Oh sige na, sorry na. Bati na tayo" Ngumiti
ng konti si Bullet at umiwas ng tingin kaya tinulak ko sya ng mahina. "Uyy di na
galit" Asar ko.

"Tss"

"Hahaha ang sungit mo Roswell, gutom lang 'yan. Kumain na lang muna tayo" Hinila ko
si Bullet sa malapit na restaurant. Mukha namang okay dito.

"Table for two Sir,

Ma'am?"

"Yes please" Sagot ko. I literally stopped nung may matanaw ako sa isang table dito
mismo sa loob ng restaurant. "Uy tignan mo Roswell, sila tita Aemie at tito Ezekiel
'yun diba?" Bulong ko. I turned my head to face him pero wala na si Bullet sa
kinatatayuan niya kanina. "Excuse me" Tawag ko sa waiter. "Nakita mo ba 'yung
kasama kong lalaki kanina?"

"Nagmamadali po syang lumabas Ma'am" Singit nung isang waitress. Hay nako si Bullet
talaga! Maglalakad n asana ako palabas ng restaurant para sundan si Bullet kung
saan man sya nagpunta nung may tumawag naman sa pangalan ko.

"Ms. Yagami" I turned back around to see who called my name. "Mr. Trigger Roswell"
I greeted him with a smile. "Good to see you here. Are you alone? Would you mind
joining us?" Lumingon sya sa iba pang myembro ng pamilya Roswell na abala sa
pagkain. "Uhmm kasi-"Lumingon naman ako sa labas ng restaurant dahil baka
hinihintay lang ako ni Bullet sa labas, until I received a text message from him.

See you at home.

Ano ba naman 'tong si Bullet?! Chance na niya sana 'to na makita ng personal ang
pamilya niya. Ayaw pa niya. Tsk.

"So..." Bumalik ako sa sarili ko nung magsalita 'yung kapatid ni Bullet. "Ahm oo
sige, umalis na pala 'yung kapatid ko eh,"

"Great!" Nakangiting sagot niya saka niya inilahad ang kamay niya to guide our way.
Magkaibang-magkaiba talaga silang magkapatid. "Dad, mom, bro, sis this is Ms.
Mikazuki Yagami, our business

partner" Mabilis na tumayo ang daddy ni Bullet at inilahad ang kamay niya. "I'm
very glad to finally meet you Ms. Yagami"

"It's my pleasure Mr. Roswell" I extended my hand to shake hands while Trigger is
preparing my seat. "Thank you" Sabi ko sa kanya. "Always," Sagot naman niya.

"Ikaw pala 'yung sinasabi ni Trigger na ka-dinner meeting niya last time" Lumingon
ako kay tita Aemie, she's smiling widely at me. "Opo,"

"Ang bata mo pa, ikaw na nagmamanage ng isang Corporation?" Tanong pa niya. "Yung
kuya ko po 'yung mamanage, tinutulungan ko lang sya" Sagot ko.

"Where's your brother?" Tanong ni Caliber, gusto kong matawa dahil hinahanap niya
si Bullet without knowing na kuya niya 'yun. I know Caliber's gay dahil nakita ko
na sila minsan ni tita Aemie sa mall at nagtitingin ng mga girly stuffs nung
minsang umuwi ako dito sa Pilipinas. "May aasikasuhin pa raw sya eh. Medyo busy
kasi 'yun lagi kaya walang time na lumabas" Palusot ko.

"Ahh ganun ba, sayang naman hindi sya kasama dito" I faked a smile bilang sagot
since hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kay tita Aemie. "Anything you want for
lunch?" tanong ni Trigger.

"Kahit ano na lang" I answered. Ang awkward palang kasama ng pamilya Roswell sa
dining table. Parang ang tatalino nilang tignan. "Try this one, it's good"
Napatingin kaming lahat kay Katana when she offered the food in front of her.

"I guess, my baby likes you"

"Dad!"

Nagtawanan kami dahil sa sinabi ni tito Ezekiel at sa reaction ni Katana. "Totoo

'yun

Mikazuki, hindi kasi mahilig makipag-usap itong si Katana" Natatawang sabi naman ni
Caliber. "kuya Caliber, stop it!" Mas lalo kaming nagtawanan dahil namumula na sa
hiya si Katana.

"Bakit hindi ka bumisita sa bahay minsan Mikazuki para naman may maka-bonding si
Katana" tita Aemie suggested. "That's a good idea mom" Tinignan ko naman si Trigger
na nag-agree sa sinabi ni tita Aemie. Seryoso ba sila? Pwede akong pumunta sa bahay
nila? Baka makatongan na ako ni Bullet kapag ginawa ko 'yun. Tsk. Kung nandito lang
sana sya edi makikita niya kung gaano kasaya kasama pamilya niya.

Sinimulan ko ng kainin ang pagkain sa plato ko na inilagay ni Trigger. "Bakit nga

pala kayong dalawa ng kapatid mo ang nagma-manage ng corporation? Nasaan parents
niyo?" Natigilan ako dahil sa unexpected question sa'kin ni tita Aemie. "Uhmm..."
Damn! Ano'ng idadahilan ko? "...busy po kasi 'yung parents namin sa ibang bagay.
And besides, si kuya po kasi talaga 'yung nagtayo ng business,"

"Yeah, I've read that Yagami Corporation was established 7 years ago" Singit ni
Trigger. "Yes, it was my brother's decision to enter the business world. But, I am
the legal owner of the whole corporation kasi sa'kin ipinangalan ni kuya 'yung
Corporation"

"I see" Sagot ng daddy ni Bullet.

"Just wow! In a short period of time, you became one of the biggest and wealthiest
in the business industry. How did you do that?" Tanong naman

ni Katana.

Tumigil ako saglit sa pagkain to answer her question"Well, my brother started

reading books related to business since he was 6 years old" Napangiti ako nung
maalala ko na ang dahilan ni Roswell noon kaya sya nag-aaral about business ay
dahil gusto niyang maging proud sa kanya sila tita Aemie at tito Ezekiel. Tumingin
ako sa kanilang dalawa at saka ngumiti. "Gusto niya kasing maging proud ang parents
niya sa kanya"

"You mean, your parents" Pagtatama ni Katana. Tumango na lang ako para makaiwas sa
iba pang tanong about parents at saka nagpatuloy sa sinasabi ko. "Malayo kasi kami
sa mga magulang namin. At walang oras na wala syang hawak na libro kahit na mga
bata pa kami" Natawa ako ng mahina dahil naaalala ko ang itsura ni Bullet tuwing
inaagaw ko ang libro na pinag-aaralan niya. "Lagi niyang sinasabi na someday, kapag
nagkita sila ng parents niya they want them to be proud of him"

"Siguro naman proud na proud na sakanya ang parents nyo" Tumingin ako kay tita
Aemie at saka ngumiti ng mapait. "I hope so" Ibinalik ko ang tingin ko sa pagkain.
Masyado ng complicated ang lahat. Hindi na iyon ang gusto ni Bullet na mangyari
ngayon. 'Yung dating kagustuhan niya na makasama ang pamilya niya napalitan lahat
ng galit at inggit.

"They are proud" Napangiti ako nung madinig kong magsalita si tito Ezekiel. I hope
you are.

We chatted hanggang matapos kaming kumain ng lunch. Pakiramdam ko hindi ako iba sa
kanila dahil

masarap silang kausap. Lalo na si tita Aemie. Ilang beses ko ring gustong i-open
ang topic tungkol sa isa pa nilang anak, kay Bullet. Pero next time na siguro. Mas
gusto ko kasing sila ang mag-open ng topic. "Mikazuki, uuwi ka na ba kaagad? Gusto
mo dumaan ka muna sa bahay"

I smiled. "No tita, bibili pa po kasi ako ng mga gamit ko eh" Si Bullet kasi umalis
kaagad. Hindi pa ako nakakabili ng mga damit ko.

"Eh sino'ng kasama mong bumili?" Tanong niya.

"Wala po ako lang" Nakangiting sagot ko.

"Ganun ba? Trigger samahan mo kaya si Mikazuki, diba sabi mo kanina kakauwi mo lang
galing Japan. Kaya mas maganda siguro may kasama kang gumala" I smiled kasi hindi
ko alam kung ano'ng isasagot saka ako tumingin kay Trigger. He just smiled back at
me.

"Yes mom"

**

"Buti may time pa kayo para mag-family bonding 'no?" Tanong ko habang naglalakad
kaming dalawa dito sa mall. Nakapag-shopping na ako ng mga damit kasama si Trigger.
Actually, komportable syang kasama kasi gentleman at hindi kasing sungit ni Bullet.
"Yeah, dad wants to spend Sundays with our whole family. How about you?"

Natawa ako ng mahina "Kami? You mean, kami ng family namin?" Iniba ko ang tingin.
"Wala, wala kaming bonding time. Kami lang din naman ng kuya ko ang laging
magkasama eh. Pero minsan, lumalabas din kami kasama parents namin. Kaso sobrang
madalang"

"I see"

Parehas kaming natahimik habang naglalakad. It was a long silence, bago sya
nagtanong. "How does it feel to have an older brother?"

"Huh?" mabilis ko syang

tinignan dahil tumigil sya sa paglalakad. Nakatingin sya sa dalawang batang lalaki
na kasama ng mga magulang nilang gumagala dito sa mall. "Do you want to watch a
movie?" Lumapad ang ngiti ko dahil ito ang never ko pang nagagawa sa buong buhay
ko! Oh diba? Milyon-milyon ang pumapasok na pera sa bank account ko pero never
akong nakapanuod ng movie. Tuwing aayain ko kasi Bullet ayaw niya. Gusto niya sa
bahay na lang daw kami manuod.

"Sige!" Excited na sagot ko. Mabilis din na nawala ang mga ngiti ko nung makita ko
si Yuriko, ang kaibigan ng anak na babae nila mommy Angelique at daddy Louie.
"Yuriko?" Tawag ko. Tinignan lang niya ako saka sya tumalikod at naglakad palayo.
Ano'ng ginagawa niya dito? Akala ko nasa Japan sya.
"Are you okay?"

"H-ha? Ahh oo, tara na manuod" Sagot ko kay Trigger.

Hanggang sa makapasok kami sa loob ng movie house hindi niya inulit ang tanong niya
kaya ako na ang nagtanong. "Ano 'yung sinasabi mo kanina about sa older brother?"
Chance ko na 'tong malaman ang side niya about kay Bullet eh.

"Nothing. Forget that"

I just sighed, saka sumandal sa upuan nitong sinehan. "May itatanong sana ako pero
huwag kang mao-offend" Natawa ng mahina si Trigger kaya napatingin ako sa kanya.
Ghad! Ibang-iba talaga sya sa kapatid niya. "Ano 'yun?" Tanong niya. "Uhmm about sa
Roswell Corporation, I just noticed the net income na nag-decrease nung mga
nagdaang taon. Are you

having trouble managing the whole Corporation?" Diretsong tanong ko.

He smiled before answering me. "I am inspired most by my parents, especially dad. I
admire him more than anyone else in the world. I want to follow his footseps and be
the best in the world. I tried every way to learn and improve myself to the greater
extent. Pero parang kulang" Tumahimik ako at nakinig sa sinasabi niya.

"I think all the things I have done, and the efforts I am doing was never enough to
say that I am a good son. Kaya hanga ako sa kuya mo" mabilis ko syang tinignan.
Hindi ko alam na ang isang Trigger Roswell ay may insecurities din pala sa katawan.
"Nagreklamo ba ang parents mo? Nag-demand ba sila na gusto nila ikaw ang maging
pinaka-successful sa buong mundo?"

"Nah, they would never do that. They trusts us, a lot. They appreciate and respect
every single decision we make. Hindi sila 'yung tipo ng parents na nag-eexpect ng
malaki sa mga anak nila,"

"Eh bakit ganyan ang iniisip mo? Okay naman pala sa parents mo" Kinuha ko ang
bottled water na binili namin kanina. Medyo intense na kasi ang topic namin.

"Because I am Ezekiel Roswell's son. People are expecting me to be like him. At isa
pa, ayokong ma-disappoint sa'kin ang mga magulang ko. Lalo na't ako ang tumayong
panganay" Inilipat ko ang tingin ko sa malaking screen nitong sinehan. I am not
sure of how I will react. Kanina gusto kong iopen ang topic tungkol kay Bullet,
ngayon namang nandito na-ugh! It seems like on his point of view, kung hindi nawala
si Bullet or namatay sa pag-aakala

nila, hindi sana ganito ang pressure na dala-dala niya.

Kung sabagay may point naman sya, kung hindi nahiwalay sa kanila si Bullet.
Siguradong si Bullet ang nagmamanage ngayon ng Roswell Corporation, at nasa kanya
lahat ng pressure dahil sya ang ine-expect na next Ezekiel Roswell.

"I'm sorry, I am not suppose to tell you this, but I have an older brother" Sabi
niya. Nag-iba ang tono ng boses ni Trigger, kanina napaka-casual lang ng pananalita
niya. Pero ngayon, may kasama ng kalungkutan sa tono niya. "...but he has been
killed when he was still a baby"

Nanatili na syang tahimik. Instead na ungkatin ko ang tungkol sa sinasabi niyang

death daw ni Bullet ay inilipat ko nalang sa kanya ang topic. "Kaya ikaw ang
tumayong panganay sa inyong magkakapatid?" I asked. He nodded without uttering a
word. "Then why don't you ask for your dad's help? Sya ang nag-manage ng Roswell
Corporation before. For sure naman tuturuan at tutulungan ka ng daddy nyo diba?"

"Ayoko lang" Nakangiting sagot niya. Natawa naman ako. "Pride" There's no doubt na
magkapatid nga sila ni Bullet.

"Sorry"

"Sorry for what?" Nagtatakhang tanong ko, "For expressing myself. Tsk" Natawa ako
ng mahina dahil sa sinabi niya. Oo nga naman, ngayon lang kami nagkakilala pero ang
dami na niya naikwento. "Naiintindihan ko naman, kaya okay lang 'yun" I said. And
besides, sanay na rin ako kay Bullet, sa'kin din naman sya naglalabas ng sama ng
loob.

-Meanwhile-

Third Person's PoV

Nagmamadali at aligagang

bumaba ng hagdan si Amber, ang babaeng anak nila Kaizer at Amesyl Cross Lamperouge.
"Azure nakita mo ba 'yung bag ko na nakapatong sa kama?" Tanong nito sa kakambal.
"Anong bag? Malay ko sa bag mo" Walang ganang sagot ni Azure habang patuloy sa
pagbabasa ng isang men's magazine. She shifted her glance at her father na
nagbabasa rin ng men's magazine. "Papa, nakita mo ba?"

"Hindi eh, saan mo ba nilagay?" Wala sa sariling tanong ni Kaizer sa anak.

"Papa naman eh. Nasa ibabaw nga ng kama ko"

"Wengya! Itanong mo sa mama mo, baka itinapon na naman nun" Tumakbo si Amber
palapit kay Kaizer at tumabi dito. "Papa ikaw na magtanong, baka makagalitan lang
ako ni mama eh"

"Hahahaha relax! Sige, sabihin mo lang pangalan ko. Alam niyo namang patay na patay
sa'kin 'yung mama niyo simula pa noon" Tumawa sila Azure at Amber dahil sanay na
sanay na sila sa mga linya ng tatay nila hanggang sa mabaling ang atensyon nilang
tatlong sa cellphone ni Azure na tumunog.

"Syet si Katana nagreply!"

"Anong sabi?!" Atat na tanong nila Amber at Kaizer.

"No" basa ni Azure sa text message sabay hilamos ng mukha. "Wengya! Bakit ano ba
tinanong mo?" Natatawang tanong ni Kaizer. "Sabi ko kung okay lang sa kanya na
ayain ko syang lumabas" Wala na sa mood si Azure habang napapakamot na lang ng ulo.
"Pero paksyet lang papa, ang bilis mag-reply ni Katana ngayon. Tingin ko kumakagat
na rin 'to sa karisma ko eh" He said with a smirk.

Natawa si Amber sa sinabi ng kakambal niya. "Bakit ilang oras ka ba bago nireplyan

ni Katana?" May halong pang-aasar sa tono ng tanong ni Amber. "Nang-aasar ka na

naman ba Amber?"

"Kailan nga?"

"Nung isang araw ko pa tinext"

"Hahahahaha"

"Makatawa ka, akala mo naman pinapansin ka ni Grayson"

"Hoy Azure, huwag mo ngang mabanggit-banggit 'yang lecheng lalaking 'yan. At isa
pa, masyado akong maganda para sa kanya"

"Anak ng tinola! Dito pa talaga kayo sa harap ng gwapo niyong ama kayo magtatalo?"
Iiling-iling na sabi ni Kaizer at saka inilapag ang hawak niyang magazine sa ibabaw
ng center table. "Alam niyo ba, nung kapanahunan namin ng mama niyo, maraming
nahuhumaling na chikababes sa'kin. Sa sobrang gwapo ko, pati tomboy nahumaling
sa'kin"

"Nasa dugo pala talaga na'tin ang pagiging gwapo. Kaya nga naniniwala ako na balang
araw, sasagutin din ako nito ni Katana"

"Naman anak! Tomboy nga napa-oo ng tatay nyo eh, siguradong mapapasagot mo rin
'yang unica hija ni loverboy"

"Ano na namang kalokohan 'yang tinuturo mo sa mga anak mo ha unggoy?"

Biglang iniba ni Kaizer ang topic nung sumulpot si Amesyl. "Ang mga trabaho
intindihin niyo. Hindi 'yung puro babae, puro lalaki ang iniisip niyo. Tularan niyo
kami ng mommy niyo, inuna naming isipin ang future bago 'yang mga buhay pag-ibig na
'yan" Iiling-iling na sabi ni Kaizer at saka inakbayan si Amesyl. "Yang kamay mo
unggoy ha, babalian kita ng buto"

"Ha-ha-ha sabi ko nga babylabs magbabasa na lang ako nit-" Dadamputin sana ni
Kaizer ang men's magazine na binabasa niya kanina nung mapansin niyang masama ang
tingin ni Amesyl sa magazine.

"Whoa! Lintek! Ano ba 'yang mga binabasa mo Azure pinapakalat-kalat mo pa dito sa

lamesa. Wengya! Baka akalain ng mama nyo nagbabasa ako ng ganyan tsk tsk tsk"
Tumawa 'yung kambal nung hambalusin ni Amesyl si Kaizer.

"Pfft. Mama nakita nyo po ba 'yung bag ko, 'yung nasa ibabaw ng kama ko?"

Pinasadahan ni Amesyl ng tingin ang anak nilang babae na si Amber. "Ahh oo" She
said. "Nice! Nasa'yo lang po pala, kanina ko pa hinahanap dahil may date ako eh.
Saan nyo po ba nilagay?"

"Nasa basurahan na. Ang pangit. Sa susunod huwag ka ngang bibili ng ganung bag"
Tinignan nito ng masama ang asawang si Kaizer. "At ikaw naman unggoy, huwag kung
anu-ano tinuturo mo dyan sa dalawang anak mo. Tignan mo pati kalokohan at kabaduyan
namana sa'yo" Sunod na tinignan ng masama ni Amesyl ang kambal. "At kayo namang
dalawa, ang lalaki nyo na naniniwala pa kayo dyan sa tatay nyong unggoy. Eh
kamuntik na nga niyang patunayan ang forever alone noon,"

**

Mikazuki's PoV

Kakababa ko pa lang ng taxi nakaabang na sa labas ng gate si Bullet. "Kanina ka pa

dyan?" Natatawang tanong ko. Para kasing bwisit na bwisit na sya kakaantay. "Tss
what took you so fucking long? I've been waiting here for 5 goddamn hours!" Galit
na galit na sagot niya. "Pwede naman kasing maghintay sa loob ng bahay" Natatawang
sagot ko saka naglakad papasok ng gate. "Mikazuki, kinakausap pa kita" Palihim
akong ngumiti at diretso ng lakad.

"Dammit Mikazuki!" Huminto ako sa paglalakad nung mabilis syang pumwesto

sa harap ko at hinarangan ang nilalakaran ko. "What happened?" Ngumiti ako sa kanya
at sinundot ang kaliwang pisngi niya "Ayan kasi, aalis-alis ka tapos magtatanong ka
kung anong nangyari. Mga style mo rin Roswell eh 'no?" Sagot ko sabay tawa ng
malakas saka tumakbo papasok ng bahay.

Nung makarating ako sa kwarto ay mabilis kong ini-lock ang pinto. For sure kasi
papasok na naman 'yan dito sa kwarto. "Mikazuki! Open this fcking door" Utos niya.
"Saglit lang! Hindi ba pwedeng magbihis muna ako?" Natatawang sagot ko. "Tss. Hindi
ako nakikipagbiruan" He warned.

"Ako rin naman, Roswell ah! Magbibihis sabi ako, pati naman ba privacy ko-"and the
next thing I knew, he already broke the lock of my door. "Roswell!" Ang kulit
talaga nito.

"What the hell happened?" He asked. Seryosong-seryoso ang mga tingin niya kaya
naupo ako sa kama. "Wala, inaya lang ako ni Trigger na kumain kasama nila tapos
nagkwentuhan lang kami" Sagot ko.

"Yun lang?" Paniniguro niya.

"Oo, ano pa ba gusto mong gawin namin doon?" Natatawang tanong ko. "Nag-usap lang
kayo for 5 fcking hours?"

"Ahh hindi. After kasi namin kumain ng lunch, nanuod kami ng movie ni Trigger"
Sagot ko saka kinuha ang cellphone ko sa bag. "What the fuck?!"

"Pinipilit pa nga niyang ihatid ako dito sa bahay, kaso alam ko namang magagalit ka
kapag nagpahatid pa ako, kaya sabi ko magta-taxi na lang ako pauwi"

I had a great time. Hope you

got home safely.

Ngumiti ako nung mabasa ko ang text message na galing kay Trigger. "Roswell ano
ba?!" Iritang tanong ko nung agawin ni Bullet ang cellphone ko. "Tss. What the hell
are you doing Mikazuki? You've just met. Tapos nanuod na kaagad kayo ng movie "

"Hay nako Roswell palibhasa ikaw wala kang time lagi manuod ng movie!" Sinubukan
kong agawin sa kamay niya ang cellphone ko pero hindi ko nagawa dahil mabilis
niyang inilalayo ang kamay niya. "We are always watching movies" Sagot niya.

"Oo nga, pero sa bahay lang naman"

"It's still a movie"

"Pero mas masarap manuod sa sinehan"

"Tss. Mikazuki" Ayan na naman po sya sa pagpisil niya sa bridge ng ilong niya. Ano
bang mayroon dun? Natatawa tuloy ako. "Oo na po kuya Bu-" He glared at me nung
marinig niya ang tinawag ko sa kanya. 1 year lang ang tanda niya sa'kin at ayaw na
ayaw niyang tinatawag ko syang kuya. That explains why Bullet or Roswell lang tawa
ko sa kanya. "Bullet hehe peace" I said with a peace sign.

"Huwag ka na ulit lalabas kasama 'yun ng walang paalam"

Over protective brother? "Bakit naman?" Nakangiting tanong ko.

"Just don't" Lumabas na sya ng kwarto at padabog na isinara ang pinto. "Hoy Roswell
'yung phone ko!" Hiyaw ko. Tsk!

**Next morning**

Kasalanan ko naman kasi talaga, dapat nagsabi muna ako kay Bullet at nagpaalam eh.
"Hayy ano ba naman!" Ginulo ang buhok ko, saka ko ulit inayos habang pabalik-balik

ako sa paglalakad sa tapat ng pinto. Hindi ko kasi alam kung paano ako magso-sorry
kay Bullet. Mukha kasing seryoso ang galit niya. Mag tatanghali na kasi hindi pa
sya nagpapakita sa'kin

Nung mai-compose ko ang sarili ko at ang mga sasabihin ko kay Bullet ay binuksan ko
na ang pinto ng kwarto ko. And I was totally shocked dahil nakatayo si Bullet sa
tapat mismo ng pinto. "Ahmm.."

"Here" Iniabot niya sa'kin 'yung cellphone ko kaya mas lalong nawala ang sasabihin
ko. "I'm sorry about last night," Sabi niya. Tumungo ako pagkakuha ko sa kanya ng
cellphone "Sorry din" Sagot ko. He patted my head saka naglakad palayo sa'kin.
Hindi na kaya sya galit? I was about to ask him when my phone vibrates.

Mommy Angelique calling...

"Yes momm-"

[Mikazuki! Nakita ka raw ni Yuriko sa mall, kasama mong kumakain ang family ni
Bullet, totoo ba?] Shit! Ang daldal naman nun ni Yuriko.

"O-opo" I answered.

[At hindi lang 'yun. She even saw you na nakikipaglandian sa isa sa mga kapatid ng
kuya Bullet mo] I bowed my head, kahit hindi ko nakikita ang facial reaction ni
mommy, sa tono palang ng pananalita niya mukhang gusto na niya akong kalbuhin.
"Opo, sorry po. Pero hindi naman po ako nakikipag-"

[Sumasagot ka pa talaga? Ibigay mo 'yang phone sa kuya mo] Galit n autos ni mommy.

"Opo" Pumunta kaagad ako sa living room para ibigay kay Bullet ang phone. "Si
mommy" I whispered and handed him the phone.

"Yes mom?" Tumingin sa'kin si Bullet habang nakikinig sya sa kabilang linya. Siguro

isinusumbong ako nito ni mommy kay Bullet. Buti na lang nasabi ko na rin kagabi sa
kanya ang nangyari. Kinuha ko ang isang throw pillow para yakapin. "Yeah, I
understand" Hindi pa rin inaalis sa'kin ni Bullet ang tingin niya kaya bumuntong
hininga na lang ako.

"Nah, it was not her fault. I asked her to go out with him" Ngumiti ako kay Bullet.
Tuwing pinapagalitan kasi ako ni mommy, sya lagi ang nagtatanggol sa'kin.
Palibahasa hindi sya pinapagalitan ni mommy Angelique.

"Tss alright... I know... I will..." Iniabot niya sa'kin ang cellphone pagka-end
niya. Hinihintay kong sermunan niya ulit ako pero naupo lang sya sa tabi ko. "Are
you okay?" Nagtatakha naman akong tumingin sa kanya. "Isinumbong daw ako ni Yuriko
kay mommy" Naiinis na sabi ko. "sabi pa nakikipaglandian daw ako sa kapatid mo"
Napaka-malisyosa rin mag-isip, nanuod lang sine landian agad? Natawa si Bullet at
saka kinurot ang pisngi ko. "Forget it" Sumandal ako sa balikat niya habang yakap-
yakap ko ang throw pillow. "Alam mo ba, ang sarap kasama ng pamilya mo" I said
after a loud sigh. Hindi ako sinagot ni Bullet, hindi ko rin makita ang facial
expression niya sa sinabi ko kaya nagpatuloy na ako. "Napag-usapan ka pa nga namin
eh, kita ko kanina na bilib sila sa'yo" Kumuha si Bullet ng isang stick ng
sigarilyo saka nagsindi. "kahit naman talaga siguro sino mapapabilib sa mga ginawa
at ginagawa mo, except siguro dyan sa iniisip mo tungkol sa pamilya mo"

"Tss"

"They're all good, bakit hindi mo subukang-"

"Mikazuki, akala ko ba nagkaintindihan na tayo?" I gulped dahil sa seriousness sa

tono niya. "O-oo nga, pero-"
"Then stop"

Inalis ko ang ulo ko sa pagkakasandal sa balikat niya saka sya hinarap. "Bullet-"

"Kapag hindi ka tumigil, ako mismo ang magpapabalik sa'yo sa Japan" He stated saka
nagwalk-out. "Bullet! Huwag mo nga akong walk-outan!" Tumayo ako para habulin sya
when I received a text message from mommy.

Pakisabi sa kuya mo sunduin si Lovelle bukas sa airport, 5PM.

I smiled bitterly.

-Flashback- (5 years ago)

Pabalik-balik ako sa garden habang tinatataw si mommy sa isa sa mga table dito.

"Mikazuki, if you need something sabihin mo lang. Hindi 'yung kanina ka pa palakad-
lakad dyan" Sabi ni mommy while reading a newspaper.

Agad akong lumapit at naupo sa katapat niyang upuan. I think I just need someone
para mapagsabihan ng nararamdaman ko. Bukod kay Bullet, wala naman akong ibang
kaibigan, kaya si mommy ang napili kong sabihan. Tumingin muna ako sa kaliwa't-
kanan, para makasiguro na walang ibang tao. "Mommy, I guess I'm in love" Diretsong
saad ko. "Really? Who's the lucky guy?" Hindi pa rin niya inaalis ang tingin niya
sa dyaryo kaya napanatag ang loob ko dahil mukhang hindi naman sya galit.

"Actually, hindi pa rin naman po ako sigurado sa nararamdaman ko. Baka nga po
nasanay lang ako na sya lagi ang kasama ko kaya akala ko in love

na ako..." Hindi pa ako tapos sa pagsasalita nung ipinatong ni mommy ang dyaryo sa
ibabaw ng lamesa at seryosong nakinig sa sinasabi ko. "Hindi naman po siguro masama
kung magkagusto ako kay Bullet diba? Kasi hindi naman po kami totoong magkapatid-"

"No!" Mariing sagot niya kaya natigilan ako. "Alam kong alam mo na malaki ang utang
na loob mo sa'min ng daddy mo dahil kami ang nagpalaki sa'yo, sa inyong dalawa ni
Bullet ng walang hinihingin kapalit, kahit na hindi namin kayo mga tunay na anak.
Tapos ganito ang isusukli mo sa'min Mikazuki?"
"Hindi naman po ganun ang gusto kong maramdaman nyo mommy-"

"Kung ganoon, kalimutan mo 'yang nararamdaman m okay Bullet" I bowed my head down
and bit my lower lip. "Si Lovelle ang gusto namin ng daddy mo para kay Bullet, kaya
kung marunong kang tumanaw ng utang na loob, pagbibigyan mo ang kahilingan ko.
Kalimutan mo 'yang sinasabi mo, habang maaga pa" Mariing pahayag niya at saka ako
iniwan na mag-isa dito sa garden.

Ilang minuto rin akong tahimik para pag-isipan ang mga sinabi ko kay mommy. Baka
kasi nagkakamali lang din ako sa nararamdaman ko. Pero tama rin naman sya, malaki
ang utang na loob ko, naming dalawa ni Bullet sa kanila ni daddy. Gusto pala nila
si Lovelle para kay Bullet. Now I know kung bakit laging inilalapit ni mommy si
Lovelle kay Bullet.

Halos isang oras din akong nanatili dito sa garden na walang iniisip until I heard
a familiar voice of a man. "May nangyari ba?" Ngumiti ako kay Bullet, a fake one.
"Ahh wala" Pagsisinungaling ko.

"Tss, what is it?" Tumayo na ako at nginitian na lang sya ulit. "Wala 'yun, may
iniisip lang ako" I said saka nag-umpisang maglakad papasok ng bahay.

-End of flashback-

"What's with that face?" Halos mapalundag ako sa gulat nung magsalita si Bullet.
"Grabe ka naman!" I said habang nakahawak sa dibdib. "Akala ko ba nagwalk-out ka?
Bakit bigla ka nalang sumulpot?" Buti wala akong sakit sa puso. "Yeah, but I saw
you looking sad"

"Talaga? Hindi naman ako malungkot, may naalala lang ako" Natatawang sagot ko sa
kanya. Matagal ko na rin naman kasing kinalimutan ang nararamdaman ko. Kapatid na
lang talaga ang tingin ko kay Bullet. "Anyway, nag-text pala si mommy. Sabi sunduin
mo raw si Lovelle bukas ng alas-singko sa airport" Tumango si Bullet, kahit halata
naman na ayaw niya. Kapag sila mommy at daddy kasi ang nag-reuest sumusunod kaagad
sya. Tsk.

"Let's go out"

Mabilis akong lumingon sa kanya. "Huh?"

"Tss. Magbihis ka na" Lumakad na ulit sya palayo kaya dumungaw ako sa sandalan ng
sofa para hiyawan sya. "Saan tayo pupunta?!" Sigaw ko. "Huwag ka ng maraming
tanong, magbihis ka na" Sagot niya saka tuluyan ng naglakad palayo.

**

A/N: Ngayon lang mahaba ang chapter since namiss nyo, at namiss ko. Hahahaha.
You'll get to know the rest of the new characters sa mga upcoming chapters. Pati
ang scenes ng mga old characters, kaya kumalma lang kayo. Thank you sa mga messages
sa pm, mga tweets etc. Lalo na 'yung mga super haba at sweet <3

Sa mga nagtatanong...

IG : yanalovesyouu

Twitter : @mhiambwp

P.S : Basahin nyo 'yung Writer's Block guys ah! Hahahaha nawriter's block nga ako
kaya hindi ko pa masundan 'yun. Ty. Loves you!

Don't forget to comment!

=================

Chapter 3

Aemie's PoV

Dahan-dahan akong naglakad paakyat sa kwarto ni Trigger at kumatok. "Morning mom"

Sabi niya pagkabukas ng pinto. Alam ko namang morning ngayon, pinapamukha niya pa
sa'kin. Ito talagang mga anak namin ni Zeke, manang-mana kay Zeke "Ahmm Trigger
pwede bang makitext? Hehe"

Kumunot 'yung noo niya pero iniabot din niya sa'kin ang cellphone niya. "Kuhanin mo
na lang sa'kin mamaya bago ka pumasok sa opisina" Sabi ko sa kanya. Wala naman
akong balak talagang makitext eh. Gusto ko lang kuhanin dito sa phone niya ang
number ni Mikazuki. Hehehe.

Mabilis akong naglakad papunta sa kwarto ni Princess Caliyah para doon pakialaman
ang cellphone ni Trigger. Hehehe
"Nawindang naman ang akis akala ko kung sino" Nginitian ko si Princess Caliyah na
nakaharap sa salamin at nagsusuot ng business attire. Lahat kasi sila ay papasok sa
kani-kaniyang opisina ngayon para magtrabaho. Umupo ako sa kama niya saka dinukot
ang phone ko sa bulsa. "Kaninobels 'yan mother rainbow?"

Ayun! Hehehe sabi na may number sya ni Mikazuki eh. "Mother?!" Tumingin ako kay
Caliyah na nakapamewang sa'kin. "Sa kuya mo. Hinanap ko kasi ang number ni Mikazuki
hehehe"

"Bet na bet mo 'yang kapartner ni kuya sa Roswell Corporation mommey 'no?"

"Hehehe para kasing ang bait niya diba?" Sagot ko.

"Mom, are you there?" Sabay kaming lumingon ni Princess Caliyah sa pinto nung
marinig namin ang boses ni Katana. Nakakapagtakha naman, hindi naman ugali ni
Katana na hanapin ako. Lumapit si Caliyah at pinagbuksan ng pinto si Katana.

"Oh bakit?" Tanong ni Caliyah sa kanya.

"Mom, can I borrow kuya's phone?" Tanong niya sa'kin. Buti nakuha ko na ang number
ni Mikazuki. Hehehe.

"Tsk tsk tsk. Just as I thought. Gusto ring maka-close ni Katana si Mikazuki. Ano
bang meron kay Mikazuki? She's just an ordinary woman"

"No there's something about her which I can't explain" Napatingin ako kay Katana.
Talaga? Anong something kaya ang sinasabi niya? Parang wala naman akong
nararamdamang something. Magaan lang talaga ang loob ko kay Mikazuki. "And besides,
she's brainy. I think I could ask some advice in managing Heartilys" Waaa
nakakatuwa naman! Hindi na magsosolo lagi si Katana. "Gusto ko 'yang naisip mo
Katana"

"See? Mom agreed"

Iniabot ko sakanya ang cellphone ni Trigger at itinuro ang number ni Mikazuki. "Ito
number ni Mikazuki, hehe aayain ko nga sana si Mikazuki ngayon. Gusto mo ba
sumama?"

"Mom I'd love to, but I still have loads of things to do in my office" Malungkot na
sagot niya. "Ganun ba? Sayang naman. Kami na lang muna hehe. Isasama ko na lang din
sya dito sa bahay kapag pwede sya," Kailangan lang makatakas ako kay Zeke mamaya
kapag hinatid niya ako sa ospital.

**

Angelique Birkin's PoV

"Magaling kung ganoon. Bantayan mong mabuti ang kilos nilang dalawa. Lalong-lalo na
'yang si Mikazuki" Manang-mana talaga sila sa mga ama nila.

[Yes Ma'am] Ini-end ko na ang tawag and calm myself. "May ginawa na naman bang
kalokohan si Mikazuki?" Louie handed me a glass of wine. "Thanks" I

mouthed and waved my hand para lumapit ang isa sa mga tauhan namin ni Louie na
kakapasok lang. "Nasaan na 'yung pinapa-withdraw kong 500 million sa'yo?"

"Madame Birkins, 'yun nga po 'yung gusto kong sabihin. Zero balance po ang lahat ng
bank accounts nyo. Ang sabi po ng bangko si Ms. Mikazuki raw po ang nagpatigil ng
pag-transfer ng pera sa accounts nyo. Pinaalis din po niya lahat ng savings sa
accounts nyo"

"WHAT?!" Damn that bitch!

**

Mikazuki's PoV

"Ang aga-aga pero ang traffic dito sa Pilipinas" Bulong ko, at saka binuklat ang
folder na naglalaman ng records ng Roswell corporation for the past 10 years.
Importante kasing pag-aralan namin ni Bullet ng maigi ang Roswell Corporation para
alam namin kung paano imamanage.

Mommy Angelique calling...

"Momm-"

[Ginagalit mo ba talaga ako Mikazuki? My accountant told me na ipinatigil mo ang

pagta-transfer ng pera sa accounts ko. What the hell are you doing?]

"Let me explain po mommy-"

[No! Ibigay mo ang phone sa kuya mo] Tumingin ako kay Bullet who's looking at me
too. I handed him my cellphone. Ipinark niya muna saglit ang kotse bago niya
kuhanin sa'kin ang cellphone.

"Yeah mom?" Lumabas muna ako saglit ng kotse para magpahangin at saka nagsindi ng
isang stick ng sigarilyo.

Paubos na 'yung stick ng sigarilyo na hawak ko nung bumaba si Bullet sa kotse at

agawin ang mula sa kamay ko ang yosi. "Why did you do that?" Umiwas ako ng tingin
at saka nanatiling tahimik. Ano bang masama sa ginawa

ko? Inilipat ko lahat ng fund sa pangalan ni Bullet dahil alam kong kung saan-saan
lang ginagastos nila mommy at daddy ang pera na pinaghihirapan ni Bullet.

"Mikazuki"

Tinignan ko si Bullet, and gave him a bored look. "Nasa accounts mo lahat ng pera,
inilipat ko lahat doon. Kung gusto mong ibigay kanila mommy, then go ahead! I did
what I did kasi alam kong 'yun 'yung tama,"

"Tss" Umiling si Bullet kaya I took another stick of cigarette and lit it.

"For the past 8 years, lahat ng pera ng Yagami Corporation kanila mommy napupunta.
Paano ka naman? Wala ka bang balak magtabi para sa sarili mo? Ikaw ang nagtayo,
nagpalago, at nagmamanage ng Yagami. Hindi mo ba naiisip 'yun Roswell?"

"Magulang natin sila Mikazuki-"

"They're not our real parents. They're not your real parents, Bullet. At ang
priority mo dapat ngayon ay 'yung totoong pamilya mo, at hindi 'yung mga taong
kumupkop sa'yo" He stared at me, half smiling. At para bang walang pakialam sa mga
sinasabi ko at ineexplain ko sa kanya. "Pasaway. Tss" Bulong niya.

"I am not" giit ko. "Ayoko lang ng nakikita kong 'yung pinaghihirapan mong pera, sa
luho lang ng mga Birkins napupunta" I added.
"You're just making them angry" He said.

I faked a smile after puffing the cigarette. "I don't care. Wala namang magagawa si
mommy Angelique at daddy Louie. Sa'kin nakapangalan ang Yagami Corporation, so
technically I am the legal owner"

"Nah," I shifted my glance at him to see if he's serious. "I am still the boss. And
I want you to transfer all the money

to mom's accounts. End of conversation," Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse

pagkatapos niyang magsalita. And then he nailed his eyes at me. I just sighed bago
pumasok sa loob ng kotse.

"Bakit ba mas importante pa sa kanya sila mommy Angelique kaysa sa mga totoong
magulang niya?" Bulong ko habang sinusundan ko sya ng tingin na naglalakad papunta
sa may pinto ng driver's seat.

"Sigurado ka bang lahat talaga ng pera ililipat ko ulit sa accounts ni mommy? Hindi
ba pwedeng kahit half na lang?" Tanong ko pagkasakay niya ng kotse.

Ngumiti muna si Bullet saka tumingin sa'kin. "Nah. Don't worry about the money. I
have lots" Tss. He's insane. Kinuha ko ang cellphone para tawagan ang accountant
ko.

[Good Morning Miss Yagami, what can I do for you?]

"Paki-transfer na ulit lahat ng pera sa accounts ni mommy" Nakatingin ako kay

Bullet habang kausap ko ang accountant sa phone. "And lahat ng future income ng
Yagami Corporation" I ended the call immediately dahil hanggang ngayon hindi ko pa
rin matanggap 'yung gustong mangyari ni Bullet.

Kung hindi siguro mabait at maganda ang treatment nila mommy at daddy kay Bullet,
tulad ng ginagawa nila sa'kin. Iisipin kong pera lang talaga ang habol nila kay
Bullet.

Inistart na ni Bullet ang engine ng kotse kaya hindi na ako nagsalita. I let out a
loud sigh once again pagkaharap ko bintana. "Just trust me" He whispered.

**

"Grabe nakakatakot 'yung movie!" Kinakain ko 'yung mga natirang popcorn habang
naglalakad kaming dalawa ni Bullet palabas ng movie house. Akalain mo 'yun,
naisipan

niyang manuod ng sine.

"Pft. Hindi naman eh"

Natawa ako makita kong may mga cheese powder sa sleeves ng suot niyang body fit na
long sleeves polo. "Ang baboy mong kumain Roswell may mga cheese powder pa oh"
Natatawang sabi ko habang pinapagpagan ang sleeves niya.

"Tss. Ikaw ang kapit ng kapit dyan eh" Mas lalo akong tumawa ng malakas nung tignan
niya ako ng masama. "Woo! Nanisi ka pa. Olrayt! Rock and roll to the world!"

He glared at me. "Yang mga natututunan mo sa mga pinapanuod mo ha" Sabi niya.
Mabilis na nag-iba ang direksyon ng tingin ni Bullet. I followed his gaze. "Who is
he?" Bulong ko dahil there's a man standing from afar na nakatingin sa'ming dalawa.
For whatever reason, hindi maganda ang kutob ko sa lalaking nakatingin sa'min. "I
will be back" Bullet said without breaking his eye contact with the man. "Sige,
ingat ka ha" Sagot ko. I am not afraid though. Like what I've said, he's a mafia
boss. Kaya I am a hundred percent sure na walang magiging problema.

Naglakad ako papunta sa isang corner. Hindi rin naman siguro magtatagal si Bullet
kaya dito ko na lang sya hihintayin.

After half an hour of waiting, I received 2 text messages. I opened na first one,
since it's from Bullet.

Matatagalan ako. Mauna ka ng umuwi sa bahay.

Wala rin nman akong gagawin sa bahay. Saka pwede naman akong magikot-ikot dito
kahit wala sya.

Okay lang. Hintayin na lang kita dito. Maggagala muna ako. Haha.

I replied.

Hindi ko pa nao-open ang next message nagreply na agad

si Bullet.

Alright. I'll pick you up later.

Hindi na ako nagreply. I just opened the next text message.

Hi Mikazuki! Busy ka ba? Hehehe. Pwede ba tayong magkita ngayon? Gusto kasi sana
kitang ayain dito sa bahay. Sana okay lang sa'yo. Hehehe. - Aemie Roswell

My eyes widened literally. Hindi ko naman syempre ine-expect na magte-text sa'kin

si tita Aemie.

Sure po. Hindi naman po ako busy. In fact nandito po ako sa mall ngayon.

I replied. After kong mag-reply ay sinubukan kong tawagan si Bullet para

magsinungaling na uuwi na ako. "Ugh! Bakit cannot be reached agad!" Sana pala una
kong binasa 'tong text ni tita Aemie.

**

Nagmamadali akong pumasok at naupo sa restaurant na sinabi ni tita Aemie. Daig ko

pa gumagawa ng krimen sa sobrang kaba ko. Baka kasi biglang dumating si Bullet. I
tried calling him several times simula kanina pero cannot be reached ang number
niya.

Nasaan kaya si tita Aemie? Ang sabi niya dito kami magkita eh. Kinuha ko ang
cellphone para tawagan si tita Aemie when I got a text message from Bullet.

I'll be there in 5 minutes.

Akala ko ba matatagalan pa sya?

Tita Aemie calling...

"Hi tita! I was about to call you po, nasaan na po kayo?" Tanong ko.

[Sorry natagalan ako ha? Tumakas pa kasi ako kay Zeke eh. Pero nasa taxi na ako.
Medyo traffic lang hehe]
Inilibot ko ang tingin ko sa paligid ko at sa lahat ng sulok ng mall, baka kasi
biglang dumating si Bullet. "Okay lang po. Hintayin ko na lang po kayo dito. Ingat
po" Nagmamadaling

sagot ko.

[Sige hehe]

Ilang saglit pa pagkababa ko ng cellphone ay natanaw ko ng naglalakad palapit si

tita Aemie. "Hellooo! Pasensya na ah. Matagal ka bang naghintay?"

I smiled at her kahit abot-abot ang kaba sa dibdib ko. "Hindi po, okay lang po"

"Sige order na tayo, waiter!" Nanlaki ang mga mata ko, aayain ko na kasi sya sanang
pumunta sa kanila para hindi kami maabutan ni Bullet kaso bigla naman syang tumawag
ng waiter. "Bigyan mo kami ng lahat ng klase ng pagkain na mayroon kayo dito hehe.
Paki-take out na rin agad 'yung iba" Nakangiting sabi ni tita Aemie sa waiter.

"Yun lang po ba Ma'am?"

"Yun lang? Anong 'yun lang? Ang dami na kaya nun, sobra-sobra na sa'ming dalawa
'yun ni Mikazuki tapos sasabihin mo 'yun lang. Hayy! Ang mga bata talaga ngayon,"

"Pasensya na po. Sige po Ma'am"

Natatawa ako dahil sa mga sinabi ni tita Aemie sa waiter. My heart jumped when I
received a text message.

I'm here, where are you?

Oh no shit! Nandito na kaagad si Bullet. "Ano nga pala ang ginagawa mo dito sa mall
mag-isa? Sana sinabi mo kay Trigger na mag-mo-mall ka para nasamahan ka niya"
Nakangiting sabi ni tita Aemie.

"Uhm I was with my brother po kanina. Kaso may pinuntahan po syang importante kaya
iniwan niya rin ako" I answered. Hindi ko binanggit na nandito si Roswell.

"Ahh ganun ba hehe. Ilang taon na pala ang kuya mo? Nakakatuwa kasi kayong
magkapatid, ang gagaling niyo mag-manage ng corporation. Naalala ko tuloy si Zeke
kasi nung ganyang age niya, para rin syang kuya mo"

I smiled, paano bang hindi gagaling si Bullet eh parehas lang naman sila ng parents
niya.

"25 po" Nakangiting sagot ko.

Biglang nagbago ang facial expression ni tita Aemie. From smiling, biglang naging
malungkot. "25 years old?" Tanong niya. "Opo" I answered saka napatingin na
cellphone ko na may dalawang messages na.

First text: Mikazuki

Second text: Where the hell are you?

"I-I'm sorry may nasabi po ba akong mali?" Hingi ko ng tawad. But I guess it has
something to do with Bullet's age kaya biglang nag-iba ang mood ni tita Aemie.

Reply: Uwi ka na, may pinuntahan pa ako eh

Palusot ko. Actually, gusto ko talagang magkita si tita Aemie at Bullet. Ang ayoko
lang mangyari ay tuluyan akong pabalikin ni Bullet sa Japan kapag nalaman niyang
ganito ginagawa ko.

"Tita Aemie?" Tawag ko sa kanya when I noticed na nakatungo na lang sya at tahimik.
"Sorry ah? Huhuhu naalala ko kasi 'yung anak ko dahil binanggit mo 'yung 25 eh" She
said, and it's obvious sa tono ng boses niya na umiiyak na sya. Lumipat ako and
occupied the seat beside her to comfort her.

"I'm sorry po" Sagot ko. Masakit makita na umiiyak si tita Aemie, lalo na't alam ko
na ang dahilan ng iniiiyak niya ay si Bullet. But I can't do anything since hindi
ko pwede sabihin sa kanya na ang kuya ko at ang anak niyang si Bullet ay iisa.
Tinignan ko ang message na dumating, habang ang isang kamay ko naman ay nakahawak
sa likod ni tita Aemie.

First text: Wtf?

Second text: Tss

Third

text: Who are you with?

Reply: Ahm. With a friend?

"Saglit lang Mikazuki ha, pupunta lang akong CR" Tumango ako and just let her.
Siguro kailangan niya munang iiyak 'yun. Tsk. Kung alam lang ni Bullet na ganito
ang mommy niya.

"I thought you're with a friend?" Oh shit! "R-Roswell" I faked a smile to greet
him. "Sino'ng kasama mo?" He asked saka naupo sa katabi kong upuan na inuupuan ni
tita Aemie kanina. "Ahh, nasa CR eh" Sagot ko. Sumilip pa ako sa direksyon papunta
sa CR para i-check kung lumabas na si tita Aemie.

Hindi naman siguro magagalit si Bullet kung malalaman niyang si tita Aemie ang
kasama ko diba? Tsk! Ugh! Ano bang gagawin ko? Hindi rin naman pwedeng ayain ko ng
umuwi si Bullet.

"Hindi ka pa ba uuwi?" Tanong ko kay Bullet.

"Nah" Tipid na sagot niya.

"Umuwi ka na, may kasama nga ako"

"Who?"

"Uhmm-"

"Sorry hehe ang tagal ko ba?" Parang inilublob sa dalawang drum ng yelo ang
magkabilang kamay ko sa sobrang lamig nung marinig ko ang boses ni tita Aemie. At
mukhang hindi lang ako ang nagulat dahil pati si Bullet ay nag-iba ang expression
ng mukha.

"Sya ba 'yung kuya mo?" Nakangiting tanong ni tita Aemie sa'ming dalawa. Hindi ako
makasagot. Naghihintay ako na si Bullet ang sumagot ng tanong. "Hi! Ako nga pala si
Aemie Roswell" Nakangiting pakilala ni tita Aemie ng nakalahad ang kamay sa harap
ni Bullet.
Mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. Instead of greeting her mother back ay
tumayo sya at tumalikod kaya mabilis kong hinawakan ang

kamay niya para pigilan syang umalis. "Ahm opo tita sya po si kuya" I stood up para
bumulong. "Kuya please, umupo ka muna ulit" I pleaded. Saglit syang tumigil saka
humarap kay tita Aemie pero hindi sya umupo.

Hindi ko alam kung bakit, pero gusto kong umiyak dahil sa tinginan nilang dalawa.
Nakangiti si tita Aemie pero 'yung mga ngiti niya may halong lungkot sa mga mata.
Maybe she's thinking na same age sila ng anak nya. Habang si Bullet naman is
staring at her, emotionless. Buti dumating ang dalawang waiter na may dalang mga
pagkain. Kaya nawala ang tingin nila sa isa't-isa. "I need to go" Hinigpitan ko ang
kapit sa kamay ni Bullet para malaman niya na ayoko syang paalisin, but he glared
at me.

"Aalis ka na kaagad? Samahan mo muna kami ni Mikazuki na kumain"

**

Simula nung mag-umpisa kaming kumain hanggang ngayon, tahimik kaming tatlo. Siguro
naramdaman na rin ni tita Aemie na masungit 'tong si Bullet kaya hindi na rin sya
nagsalita. Ako naman natatakot dahil paniguradong sermon ang abot ko nito kay
Roswell pag-uwi.

"Ano palang pangalan mo?" Natigil ako sa pagkain nung marinig ko ang tanong ni tita
Aemie. Of all the questions in the world, bakit 'yun pa ang naisipan niyang
itanong. Oh damn!

"What do you care?" Isinuot ko kaagad ang kamay ko sa ilalim ng lamesa saka
sinuntok ng mahina ang binti ni Roswell.

"Hehe natanong ko lang naman" Sagot ni tita Aemie saka tumungo at bumalik sa
pagkain. Tinignan ko kaagad ng masama si Bullet dahil sa inaasal niya. "What?" He
mouthed.

"Tss. It's Bullet" Nanlaki ang mga mata ko nung ipinakilala niya ang totoo niyang
pangalan. Hindi niya ba sya aware kung gaano ka-rare ang pangalan na Bullet?

Sabay kaming tumingin kay tita Aemie nung mahulog sa sahig ang kutsara at tinidor
na hawak niya. Kaagad din namang may lumapit na waiter para kuhanin ang nahulog na
kubyertos at palitan. "Bullet?" She's looking at Roswell with her eyes na punung-
puno na ng mga luha. "Do you have any problem with my name?" Isinuot ko ulit ang
kamay ko sa ilalim ng lamesa para suntukin ang binti ni Roswell.

Kumuha kaagad ng panyo si tita Aemie at saka pinunasan ang mga mata niya. Ngumiti
na ulit sya bago sya nagsalita. "Wala may naalala lang ako. Hehe kumain na ulit
tayo" May na-receive syang text message kaya hindi rin natuloy ang pagkain niya.

"Ano bang sinasabi nito, hindi ba matagal ng patay si Terrence?" Napatingin ako kay
Bullet dahil sa malakas na pagkakabasa ni tita Aemie sa text message. Who was that?
At sino naman kaya ang Terrence na tinutukoy niya? "Ay! Hehe pasensya na kayo. Ito
kasing kaibigan ko kung anu-ano sinasabi" Sabi ni tita Aemie.

"Sino po si Terrence?" Usisa ko. I saw Bullet in my peripheral vision na tumingin

sa gawi ko. "Si Terrence Von Knight ang pinakaiinisan kong tao sa buong mundo. Buti
nga patay na sya eh. Hehe" Ibinagsak ni Bullet sa lamesa ang kutsara na hawak niya
kaya nagulat kaming dalawa ni tita Aemie. "I have already lost my appetite" Tumayo
si Bullet at mabilis na naglakad paalis kaya hindi ko na sya nagawang pigilan.
Ano'ng nangyari?

=================

Chapter 4

Aemie's PoV

Pagkababa naming dalawa ni Mikazuki ng taxi ay hinila ko sya kaagad papunta sa

kusina para sa back door kami dumaan. Hindi naman kasi ako nagpaalam kay Zeke
kanina kaya baka mapagalitan niya kaming dalawa ni Mikazuki. "Dito na tayo sa likod
dumaan ah? Sira kasi 'yung main door" Palusot ko.

"Sige po" Nakangiting sagot niya.

I'm a Barbie girl, in a Barbie world~

Tumingin sa'kin si Mikazuki nung mag-ring ang cellphone ko. Omygod! Bakit ba
nakalimutan kong i-silent 'tong phone. Baka malaman ni Zeke na..

Zeke calling...

Eh? Bakit kaya?

"Dong! Hehehe"

[Wife. Where are you?]

"Huh? Nasa bahay. Bakit, ikaw nasaan ka?"

[Just checking. I will be back before dinner. I love you]

Yehes! Matagal pa bago bumalik si Zeke! "Mas mahal kita! Hehe sige! Kahit bukas ka
pa bumalik dong, okay na okay lang promise. Walang makaka-miss sa'yo!" Excited na
sagot ko. Pwede ko kasing i-invite si Mikazuki na mag-sleepover dito sa bahay kapag
wala si Zeke. Yiii! Masaya 'yun for sure.

[What the fvck?]

Waaaa! Nagalit ba si Zeke? "Jokijoki lang dong. Oh sige na ba-bye na. Baka busy ka.
Magpagabi ka ha? 'Yung gabing-gabi!]

[What the--]

"Byeee! I love you!" Ibinaba ko na kaagad ang phone bago pa makasagot at makaangal
si Zeke. "Ang sweet niyo po pala tita Aemie ni tito Ezekiel 'no?" Nakangiting sabi
ni Mikazuki sa'kin. Sweet ba 'yun?

Parang hindi naman. "Hehehe" Pilit na ngiti ko para hindi sya mapahiya sa sinasabi
niya. "Tara na sa loob" Hinawakan ko ulit ang kamay ni Mikazuki at hinila papunta
sa maindoor. Wala naman pala si Zeke kaya pwede kaming dumaan dito.

"Akala ko po sira ang main door?" Tanong niya nung nasa tapat na kami ng main door.

"Ahh. Naalala ko naipagawa na pala namin 'yan kahapon hehe" Palusot ko ulit.
Pagkapasok naming dalawa ng bahay ay dumiretso sya sa mahabang table na puno ng
picture frames. "Kayo lang po ba ang tao dito sa bahay?" Tanong niya.

"Ahmm. May mga kasama kami sa bahay, saka guards. Pero ayaw kasi nung mga anak
namin na nakikita sila. Lalo na si Katana, hindi sya komportable ng may ibang tao
kaya madalas hindi mo makikita mga kasama namin sa bahay. Nasa kwarto lang nila
sila kapag walang gawaing bahay, at kapag nandito kami"

"Ahh ganun po ba?"

"Oo hehehe"

Ibinalik ni Mikazuki ang tingin niya sa mga picture frames kaya lumapit ako sa
kanya para makitingin din. "Diba po apat po ang anak niyo? Naikwento po kasi sa'kin
ni Trigger nung nanuod kami ng movie" Omnygod! Ikinwento sa kanya ni Trigger? Hayy!
Itong si trigger, nahahawa na sa tito Sebastian niya. Napaka-tsismoso.
"Ahh naikwento pala sa'yo ni Trigger" Sagot ko. "Huwag na na'tin pag-usapan 'yun.
Ang totoo niyan, malaki ang kasalanan ko sa kuya nila kaya..." Tumungo ako dahil
nararamdaman ko na naman

na nag-uunahan ang mga luha ko sa mata. "...ayoko na sana pag-usapan ang tungkol
doon" pagpapatuloy ko.

"Pasensya na po" Sagot ni Mikazuki. Pinunasan ko ang luha ko dahil hindi ko talaga
mapigilang hindi mapaiyak tuwing maiisip ko na kung hindi ko lang sana pinabayaan
si Bullet noon, hindi sana sya mawawala at makukuha ni Terrence Von Knight.

"Uhmm. Mahilig po ba kayo sa movies? Gusto nyo po manuod na lang muna tayo ng
movies?" Nasa may DVD rack na si Mikazuki nung tiningnan ko sya. "Oo naman! Gusto
mo manuod tayo ng Barbie?" Yii! Feeling ko mahilig din sya sa Barbie kasi Barbie
'yung hawak niyang DVD hehehe.

"Bakit po puro Barbie DVDs 'yung nandito tita Aemie? Wala po bang iba? Hindi po
kasi ako nanunuod ng Barbie eh"

Waaaaa! Huhuhu akala ko pa naman pwede naming gawing bonding time ang Barbie. Di na
bale, si Zeke nalang aayain ko manuod. Favorite niya rin naman 'yun eh. "Hehehe
wala eh. Barbie rin kasi hilig ni Zeke, kaya puro ganyan talaga mga DVDs namin.
Sila Trigger, Katana, at Caliber naman walang hilig sa movies hehehe" Si Caliber
pala mahilig, kaso puro Disney princesses naman pinapanuod niya.

**

"Mahilig ka rin palang magluto 'no?" Nakakatuwa talaga si Mikazuki. Hindi sya
katulad nung ibang anak mayaman na maarte at walang alam sa gawaing bahay. Hehehe.
"Opo, mahilig po kasi si kuya magpaluto ng pagkain dahil hindi sya mahilig sa mga
pagkain sa restaurants" Nakangiting sagot niya habang naglilinis ng squids. Bukod
kasi sa mga pina-take out naming pagkain, magluluto

kami ng sea foods dahil inaya ko sila insan na dito maghapunan sa bahay.

"Ahh. Para pala syang si Zeke. Hehehe" Tumingin sa'kin si Mikazuki at ngumiti. "Ano
palang favorite na pagkain ng kuya mo?" Tanong ko bigla. "Naisip ko lang kasi na
baka pwede ko syang ipagluto minsan hehe"

"Uhm. Wala naman pong particular na food. Basta mas prefer po niya ang Pinoy foods
kaysa Japanese foods. At ayaw po niya ng matatamis" Sagot niya. Magsasalita sana
ako nung bigla syang tumawa. "Pero minsan nahuhuli ko po si kuya na kinakain 'yung
chocolates ko sa ref" Napangiti rin ako dahil sa sinabi niya.

Kapag ganito kasing weekdays, late na umuuwi sa bahay sila Katana, Caliber at
Trigger dahil busy sila sa opisina. Kaya madalas, kaming dalawa lang ni Zeke ang
kumakain ng sabay.

"Uhmm tita Aemie. Bakit po ganito 'yung mga family pictures nyo? Kanina ko pa po
kasi napapansin na ganito lahat" Tanong niya nung mapatingin sya sa picture frame
sa may bar counter. "Huh? Bakit ano meron sa picture namin?" Takhang tanong ko saka
lumapit sa picture frame para kuhanin at tignan. May mali ba sa pose namin?

Ahh! Alam ko na! Ang tinutukoy niya siguro hindi kami naka Japan-Japan pose. 'Yung
parang ginagawa ng mga tiga Japan. 'Yung naka-peace sign. Oo nga tama! Hehehe. Tiga
Japan nga pala sila Mikazuki. "Para po kasing hindi sakto lagi sa center 'yung
picture" Sabi niya. Naghugas muna sya ng kamay saka lumapit sa'kin at itinuro.
"Ayan po oh"

Ngumiti ako ng mapait nung itinuro niya ang isang

bakanteng space. "Ahh. Oo ganyan talaga kami magfamily picture" Naramdaman ko na

naman ang pag-init ng mga mata ko. Huhuhu. Bakit ba kasi ang tsismosa nito ni
Mikazuki? Ayoko na ngang maalala ang tungkol kay baby Bullet eh. "Gusto ko kasi
laging may space, para maimagine ko na nandoon si baby Bullet" Kahit ano'ng gawin
kong pigil sa mga luha ko, hindi ko mapigilan kaya tuluyan na akong umiyak.
"Huwaaaa! Bakit ka ba kasi tanong ng tanong?"

Natigil ako sa pag-iyak nung makita kong umiiyak na rin si Mikazuki. "Miss na miss
nyo na po siguro sya" Sabi niya saka ako niyakap. "Huwaaa! Huhuhu!" Hindi na ako
nakasagot dahil mas lalo akong naiyak nung yumakap sya sa'kin. Sobrang miss na miss
ko na si baby Bullet.

**

"Mahigit dalawang dekada na ang nakalipas pero walang araw na hindi ko naisip na
paano kung buhay sya. Siguro mas masaya sana kami ngayon kung kasama namin sya..."
Tumahan na ako sa pag-iyak pero si Mikazuki hindi pa rin tumitigil.

"Okay lang po bang malaman kung ano pong nangyari noon?" Ngumiti ako ng mapait at
inalala ang nangyari noon. "Kasalanan kasi ni Terrence Von Knight ang lahat eh, sya
ang natitirang leader ng Black Organization nung mga panahong 'yun-"
"Baby Caliberrr!" Tumigil ako sa pagke-kwento nung sumulpot si Emerald dito sa
kusina. "Oh sorry future mom, hinahanap ko po kasi si baby Caliber. Galing po kasi
ako sa office ng Ferrer's Corporation pero sabi ng secretary niya wala raw po sya
sa office kaya dito na ako dumiretso-oh wait, who is she?" Tumingin ako kay
Mikazuki, nakapagpunas na sya ng luha niya nung tumayo sya para

lumapit kay Emerald.

"Hi! I'm Mikazuki Yagami, owner of Yagami's Corporation" Pormal na pakilala ni

Mikazuki kay Emerald. Inilipat ko naman ang tingin ko kay Emerald na nakataas ang
kilay. "Emerald Blood, future daughter in-law of tita Aemie and tito Ezekiel, and
baby Caliber's future wife" Pakilala naman ni Emerald. "Pleased to meet you"
Nakangiting sagot sa kanya ni Mikazuki pero sinimangutan sya ni Emerald saka naupo
sa tabi ko. Si Mikazuki naman ay bumalik sa may lababo para maglinis ng iba pang
sea foods.

"Future mom, who is she? And why is she here? May gusto ba sya kay baby Caliber
ko?" Bulong ni Emerald sa'kin pagkalapit niya. Paano naman magkakagusto si Mikazuki
kay Princess Caliyah, eh parehas namang lalaki ang gusto nila hehehe. "Hehe hindi
'no! Ano ka ba. Kay Trigger si Mikazuki" Sabi ko sabay kindat. "Diba bagay sila?"

"Omy golly future sis ko pala sya!" Tumayo kaagad si Emerald saka lumapit kay
Mikazuki. "Ate Mikazuki, tutulungan na kitang mag-prepare dyan. Ano ba lulutuin
natin nila future mom para sa mga future husband natin" Waaa! Ang ingay naman nito
ni Emerald. Ilalakad ko pa lang sila Mikazuki at Trigger sa isa't-isa eh.

"Huh?" Lumapit si Mikazuki sa may table ay inilagay ang mga squid na tapos na
niyang hiwain. Kinuha ko naman ang asin, at ground black pepper para ilagay sa
squid. "Gusto ko ring tumulong sa pagluluto, para naman mapansin ako ni baby
Caliber ko diba future mom?"

"Hehehe" Pinilit ko na lang ngumiti kasi hindi ko alam ang isasagot kay Emerald.
"You can dredge the squid

in flour then dip in beaten egg para may magawa ka" Sabi sa kanya ni Mikazuki. "Yes
ate!"

"Ayan sige ikaw gumawa niyan Emerald, tapos ako ang maglalagay ng breadcrumbs after
mo hehehe" Dagdag ko.

"Opo future mom!"

**

Emerald's PoV

Yay! It smells good! Kaming dalawa muna ni ate Mikazuki ang naiwan dito sa kitchen
dahil umakyat si future mom sa taas. Maliliigo raw sya saglit.

"Magaling ka pala magluto ate Mikazuki 'no?" She laughed. Eh? Why naman kaya? Hindi
naman kasi ako marunong magluto. Dad's not allowing me to cook. "Sakto lang, how
about you?" She asked. "No, I'm not magaling. Actually, even fried food hindi ko
alam lutuin. Pero I'm willing to learn naman, lalo na kung para kay baby Caliber
ang iluluto ko" I smiled.

"Pwede ba akong magpaturo sa'yo sometimes? Saan ka pala nakatira, so I can drop by
kapag wala akong magawa hehe" I said.

"Sure pero ako na lang ang pupunta sa inyo. Medyo strict kasi 'yung kuya ko"

"Okay. That's fine with me" I said with a wide smile habang pinapanuod sya sa
niluluto niya. Ibang dish naman ang niluluto niya and mukhang mahirap kaya hindi na
niya ako pinasali. "What's the real score pala between you and kuya Trigger?" I
asked.

She stopped with what she's doing and frowned. "Huh?" After ilang seconds bumalik
din sya sa ginagawa niya. "We're just business partners. Nothing more, nothing
less"

"Yii ate

Mikazuki, nahiya ka pa sa'kin. I think future mom likes you for kuya Trigger" She
laughed out loud kaya nagtakha naman ako. "I don't think that would be possible"
Nakangiting sagot niya. "Why naman? Future mom likes you naman, so that's possible"

She paused and shifted her gaze at me "No" I stared at her eyes for a bit while
dahil sa seriousness sa mga tingin niya. "I thought you like kuya Trigger" Nasa-sad
tuloy ako. I thought we will be sisters na rin in the future, kaso hindi naman
pala.
She laughed once again. "Lagi ka bang nandito sa bahay nila tita Aemie?" She asked,
changing our topic. "Oh yes of course, lagi kong binibisita si baby Caliber simula
pa noon. Syempre ayokong may ibang girls na dumikit sa baby ko" I stated.

"Hahaha, napaka-over protective mo naman kay Caliber. Hindi kaya masakal sya nyan?"
I literally stop from sipping my glass of juice. "Nakakasakal ba 'yung ganoon ate?"
Omy golly! Hindi kaya nasasakal na sa'kin si baby Caliber?

She nodded, "Alam mo kasi 'yang mga lalaki. Gusto nila 'yung sila 'yung naghahabol"

Omy! Ganun ba 'yun? "Oh no! dapat pala hindi ako masyadong lumapit kay baby Caliber
kung ganoon" Bigla akong napaisip at napangiti. "Pero alam mo ate Mikazuki?
Nakakatuwa si baby Caliber"

"bakit naman?" She asked.

"Never ko kasing nakita ang phonebook niya na may names ng girls. Napaka-faithful
niya talaga sa'kin" Biglang tumawa ng malakas si ate Mikazuki.

"Ate

Mikazuki ha! Nakaka-offend naman tawa mo" I pouted.

"Hahahaha sorry, natatawa kasi talaga ako" Hindi pa rin sya tumitigil sa pagtawa so
I just stared at her. "Nainlove ka na ba ate Mikazuki?" A question suddenly came
out from my mouth. She stopped from laughing kaya naging seryoso ang atmosphere. "I
guess so..." She said while nodding. I'm just wondering lang kasi if I can get some
advices kapag nalaman ko ang love story ni ate Mikazuki "Actually, I'm not quite
sure if you can call it love or whatever" I frowned.

"Sino?" Inilapit ko ang mukha ko kay ate Mikazuki to look at her face closely.
"Importante pa bang malaman mo kung sino?" Diretsong tanong niya. "Syempre I need
to know ate Mikazuki baka kasi mamaya si baby Caliber ko na pala ang tinutukoy mo
hindi ko alam diba?" She laughed again pagkatapos kong sabihin 'yun. "Not,
definitely not him" Sagot niya habang tumatawa.

"Hindi ba sya Roswell?" Curious na tanong ko. She immediately stopped from laughing
at natahimik sa tanong ko. "Ahm..." And she's running out of words to say. Oh my
golly! She can't say no, so ibig sabihin si future brother nga ang tinutukoy niya.
"Hay nako ate Mikazuki don't answer na, kasi nabuko na kita" I said with a wide
smile.

**

Aemie's PoV

"Oh Katana, bakit ka nandyan? Bakit ayaw mong pumasok sa kusina?" Tanong ko sa
kanya. Nakasilip lang kasi sya sa may kusina.

"I can't. Emerald's

with ate Mikazuki"

"Ate?" Nagningning ang mga mata ko nung marinig kong tinawag niyang ate si
Mikazuki. Huwaaaa!

"Oh diba tama ako? Si kuya Trigger 'yung tinutukoy mong gusto mo diba? Yiii"
Nagkatinginan kaming dalawa ni Katana bago kami sabay na sumilip sa kusina. Gusto
ni Mikazuki si Trigger? "Hihihi. 'Pag nagkataon, bagay na bagay silang dalawa ni
kuya Trigger mo," Bulong ko kay Katana.

"But it doesn't seem that way to me. I mean, I think she's pertaining to someone
else" Huh? Ano ba ang pinagsasaabi nito ni Katana, eh si Trigger lang naman ang
pinag-uusapan ni Emerald at ni Mikazuki. Hayy! Ito talagang mga anak namin ni Zeke,
nahahawa sa kanya ng ka-slowan eh.

"Sino pong sinisilip nyo dyan tita Aemie at Katana?" halos mapalundag kaming dalawa
ni Katana sa gulat nung may magsalita sa likod namin.

"Dammit! You almost killed us Amber!" Bulyaw ni Katana kay Amber.

"Hahaha galit ka na nyan Katana? Bukas kasi 'yung pinto ng bahay niyo kaya pumasok
na ako. Masyado akong maganda para maghintay sa labas ng bahay" Sabi niya sabay
tawa. Lumapit si Amber sa'kin at kumiss. Ganun din naman ang ginawa niya kay
Katana. "Tita Aemie, baka raw po mamaya pang gabi makapunta si mama. Si papa at
Azure naman po hindi ko alam kung saan na namang club nagsuot"
"Psh"

"Oo nga pala Katana, sabi ni Azure. Improving ka raw. Bumibilis kang magreply" Sabi
ni Amber sabay tawa. Saka naglakad papuntang kusina.

"Psh. I'm gonna get going

mom" Hinawakan ko kaagad ang braso ni Katana para hindi sya makaalis. "Wait lang,
dito ka rin muna. Saan k aba pupunta?" Tanong ko sa kanya. "Upstairs. I can't stand
with those two, Amber and Emerald" Sagot ni Katana, pero hindi ko pa rin sya
pinayagan. "Edi umupo ka, may upuan naman sa kusina. Ito talagang batang 'to.
Manang-mana ka sa daddy mo"

"Mom!"

Hinila ko na si Katana papunta sa kusina bago pa sya makatakas sa'kin. Hehehe. Ang
cute kasi nito, girls bonding ang peg namin. "Tita Aemie, business partners po sila
ni Trigger? Sabi kasi nito ni Emerald," Tanong ni Amber sa'kin, habang nakaturo kay
Mikazuki. "Oo" Nakangiting sagot ko.

"Wow! Edi mayaman ka pala" Sabi niya kay Mikazuki saka kumuha ng calamares. "Hindi
naman" Tipid na sagot niya. Hindi raw, eh ang laki kaya ng kinikita ng mga
corporation. Lalo na kung kasing laki nung sa kanila ng kuya niya at kasing
asensado.

"Amber! Pagkain natin 'yan mamaya" Saway ko kay Amber dahil sunud-sunod ang pagkain
niya ng calamares.

"Ay! Hahaha sorry po, nagpapa-cute kasi sa kagandahan ko 'tong calamares. Akala ko
gustong matikman eh" Ibinalik ko ang tingin ko sa calamares para makita ko kung
totoo nga ang sinasabi niya. Marunong bang magpa-cute 'to?

**

Mikazuki's PoV

"Hi Ate Mikazuki" I smiled at Katana pagkatapos niya akong batiin. "Hey" I greeted
back.
"Oh my gosh Katana! Ate ang tawag mo kay Mikazuki?"

Amber asked.

"Ate Mikazuki, close pala kayo ni future sis?" Tumingin ako kay Emerald at ngumiti.
"Kakakilala pa lang namin kahapon"

"Are you still busy?" Tanong ni Katana kaya kumunot ang noo ko, "Hindi naman
masyado. Hinihintay ko lang matapos 'yung niluluto ko para makapag luto na ako ng
next" I answered.

"That's great! Can we talk?" Tanong niya. Tumingin din sya kila Emerald at Amber
before asking again. "I mean privately, if it's okay with you?" Tanong niya ulit.
Ano naman kaya ang gusto niyang pag-usapan namin. "Sure" Sagot ko, I took a quick
glance of tita Aemie na busy na nakatingin sa isang piraso ng calamares.

**Meanwhile**

Third Person's PoV

Simula ng tumungtong si Trigger sa tamang edad, sya na ang humawak ng Black

Organization kasama ang pito pang tumatayong lider ng organisasyon.

Trigger Roswell

Caliber Roswell

Duke Lionhart

Kayden Lerwick

Cody Lerwick
Azure Lamperouge

Grayson Boulstridge

Raven Strife

Kabilang din sa Black Organization ang mga babaeng anak ng Yaji at Roswells, pero
ang mga lalaki ang tumatayong leaders.

"Oy Lerwick saan mo ba nakuha 'yang sinasabi mong impormasyon?" Tanong ni Azure,
pagkatapos humithit ng sigarilyo. Ang nag-iisang anak na lalaki nila Amesyl at
Kaizer na walang ibang bukambibig kung hindi ang kagwapuhan niya na namana niya sa

ama niya. But the good thing about Azure is, hindi lang puro kahanginan ang alam
niya dahil bukod noon mabilis syang kumilos at kumalap ng impormasyon kapag trabaho
na ang usapan.

"Narinig ko lang pinag-uusapan nila ermat at erpat ang tungkol kay Knight. May
nakakita raw kasing buhay pa" Sagot ni Kayden, ang panganay na anak nila Meisha at
Sebastian. Namana ni Kayden ang pagiging misteryosa ni Meisha at ang kaalaman ni
Sebastian pagdating sa mga bomba.

"Akalain mong buhay pa ang gago" Singit ni Cody sa usapan. Kung ka-gwapuhan lang
din naman ang pag-uusapan, hindi magpapatalo si Cody kay Azure. Ngunit bukod pa
rito, he is good when it comes to guns. Mapa-long range or short range, he's a real
shooter.

"Wengya! Nagsalita ang isa pang gago" Sagot ni Azure sabay ngisi.

"Ulul! Ang sabihin mo, gusto mo lang ituloy naudlot na pag-iibigan ng mga ama natin
baby Lampe" Sagot ni Cody sabay ngisi at himas sa baba niya.

"Takte! Kilabutan ka gago!" Dinukot ni Azure ang cellphone niya para i-check kung
nag-reply na si Katana mula sa text niya kahapon.

"Nag-usap na naman ang magpinsang siraulo" Bulong ni Duke. Nag-iisang anak na

lalaki nila Wallace at Cassandra. Bukod sa pagiging hot-headed na namana niya sa
ama niyang si Wallace, magaling si Duke pagdating sa pagmamanipulate ng mga tao.
It's one of his asset sa pagiging leader ng Black Organization.
"Selos ka ba 'tol?" Tanong ni Cody sabay himas sa likod ni Duke. "Gusto mo tayo na
lang"

"Kung kila tita Mei at tito Seb pala nanggaling ang impormasyon, malamang totoo nga

ang balita pero ang tanong, bakit walang ginagawa si Knight sa Roswells at Yaji sa
nagdaang dalawapu't limang taon?" Singit ni Grayson sa usapan habang seryosong nag-
iisip. Si Grayson ang nag-iisang anak nila Vash at Caileigh, kuhang-kuha niya hindi
lang ang ugali ng ama. Dahil madalas din syang pinipikon nila Cody at Azure.

"Akalain mong naisip mo 'yan Boul!" Pang-aasar ni Azure.

"Tss"

"He has a point" Sabi ni Caliber habang nag-iisip ng malalim. "Bakit hindi mo na
lang tanungin sila tita Mei at tito Seb sa iba pang detalye Lerwick?" Seryosong
saad ni Raven, the computer freak. Kung may Jacob Lee noon. May Raven Strife
ngayon. Lahat ng technology-related na bagay ay alam niya.

"Nah. We need to find out everything by ourselves. We're grown-ups now gentlemen,
and we don't need anybody's help" Puno ng kumpyansang sagot ni Trigger. Iniisip
niyang madidisappoint lang niya ang ama niyang si Ezekiel Roswell kapag humingi
sila ng tulong sa ibang myembro ng Yaji.

"Dalawa lang din ang pwedeng pagpilian kung totoo ngang buhay pa si Knight. Pwedeng
wala na talaga syang pakialam sa Yaji at Roswells. O pwede ring naghihintay lang
sya ng tamang pagkakataon" Saad ni Duke na pinakinggan naman ng lahat.

Nagkaroon ng saglit na katahimikan dahil lahat sila ay napaisip ng malalim. "Alin

man sa dalawa isa lang ang nasisiguro ko..." Basag ni Cody sa katahimikan.
"...nasisiguro kong gwapo ako" dagdag pa niya.

"Tss"

"Ulul!"
"Asa!"

"Psh"

Iniikot ni Caliber ang mata niya nung mapansin niyang walang nakatingin sa kanya
dahil sa kahanginan ni Cody. "So what's the plan?" Tanong ni Trigger sa lahat.

"Alamin muna natin lahat ng tungkol kay Knight bago tayo magsagawa ng plano. Dahil
kung buhay pa si Knight, at wala naman syang planong masama, hindi na na'tin siguro
sya dapat pakialaman" Suhestyon ni Kayden.

"No!" Tumingin silang lahat kay Trigger na malakas na binagsak ang mga kamay sa
lamesa. Puno rin ng galit ang mga mata niya. "He fcking killed my brother" Hanggang
ngayon ay hindi pa rin nawawala ang galit sa puso niya tuwing maaalala niya na si
Terrence Von Knight ang dahilan kung bakit namatay ang panganay nilang kapatid. Ang
dahilan kung bakit halos araw-araw umiiyak ang nanay niya, at ang dahilan kung
bakit sya ang tumayong panganay sa magkakapatid. "He deserves to die" Puno ng galit
na saad niya sabay kuyom sa mga kamao niya.

"Kalma lang 'tol! Takte! Ako ang kinakabahan kapag ganyan ang mga pananalita mo eh"
Pagpapakalma ni Azure kay Trigger. Tumikhim si Caliber bago nagsalita. "Alamin na
natin lahat as soon as possible" Seryosong saad niya. Isa rin si sya sa malaki ang
kinikimkim na galit kay Knight.

"Areglado!" Sagot ng iba.

"Itigil muna na'tin ang ibang transaksyon na ginagawa na'tin" Seryoso si Trigger at
malalim ang iniisip. "Let's all focus on this asshole" Utos niya na sinang-ayunan
naman ng buong Black Organization. "Call for a meeting tomorrow, including the
girls" Dagdag pa niya.

"Ako na tatawag ng meeting" Pagpi-prisinta ni Azure habang walang ibang iniisip

kung hindi ang tawagan si Katana.

"Ulul! Mas makikinig ang mga babae sa'kin 'tol!" Basag ni Cody, na wala ring ibang
iniisip kung hindi si Katana.

Tinignan ni Trigger ng masama ang dalawa saka inilipat ang tingin kay Grayson
"Boul, ikaw na tumawag ng meeting" utos nito.
rts_s

=================

Chapter 5

Mikazuki's PoV

I scanned Katana's room pagkapasok naming dalawa. "Ano'ng gusto mong pag-usapan
na'ting dalawa?" Diretsong tanong ko sa kanya. She smiled at me before answering my
question. "I'm curious, and I want a direct answer from you"

"What is it?" Seryosong tanong ko.

"What do you need from my family?" I smiled at her, "Wala akong kailangan sa inyo.
In fact, kayo ang may kailangan sa'kin" I confidently said, masyadong matalino ang
family ni Bullet kaya hindi ako pwedeng magkamali ng sasabihin.

"I have heard from your conversation that you are not interested either of my two
brothers, kuya Trigger and kuya Caliber" Nanatili akong tahimik para hintayin ang
sunod na sasabihin ni Katana. "That is why I am wondering why you didn't answer
Emerald's question, if you're in love with a Roswell" Pinasingkit ko ang mata ko
because I'm getting what she wants to point out. I heaved a loud sigh saka umupo sa
kama niya.

Alam na kaya niyang si Bullet ang tinutukoy ko kanina? I am not surprised though,
dahil noon pa man alam ko ng matalino si Katana tulad ng kuya niya, at tulad ni
tito Ezekiel. Madali nilang mapansin kahit ang pinakamaliliit na detalye, or kahit
na ang simpleng pagkakamali lang.

"I'm thinking if it

has something to do with my oldest brother, kuya Bullet" Tinignan ko sya, and she's
looking straight into my eyes. Para bang she's hoping na sabihin kong oo, kuya niya
nga ang tinutukoy ko. Pero instead na sumagot, nanatili akong tahimik. As much as I
want to reveal that Bullet is alive, ayokong sa'kin manggaling ang information, mas
magiging maayos siguro kung sya mismo ang haharap at magpapakilala sa pamilya niya.

"Ate Mikazuki" Tawag ni Katana, ugh! I frowned at nagpanggap na may iniisip "Bullet
din pangalan ng kuya mo?" I pretended na nagtakha ako sa name but at the same time,
I'm giving her the hindi. Confused, she asked me again "So your brother's name is
Bullet?" I nodded, hindi ko alam kung ano ang iniisip ngayon ni Katana but I'm sure
na gugustuhin niyang ma-meet si Bullet.

"Is he busy? Pwede ko ba sya ma-meet?" Lihim akong ngumiti. Just what I thought,
gugustuhin niyang makilala ang kuya niya. Si Roswell na lang ang problema ko,
paniguradong hindi sya papaya kung sasabihin ko sa kanyang gusto syang ma-meet ni
Katana.

"Ahm, medyo busy sya ngayon. And he'll probably not allowed unscheduled meetings.
Pero bukas if you want pumunta tayong airport" I said with a smile, I'll make it
look like a coincidence para wala na ring magawa si Bullet. "What are we going to
do in the airport?"

"He will be there, susunduin

niya kasi isa pa naming kapatid"

"Sounds interesting, tomorrow rin kasi ang dating ng kausap ko sa business" Kumunot
ang noo ko sa sinabi ni Katana, hindi naman siguro si Lovelle ang kausap niya sa
business? "Maybe ako na lang ang susundo sa kanya sa airport instead of my
secretary" Dugtong pa niya.

"May I know the name of that person?" Tanong ko.

"I have no idea, and I am not interested with her. 'Yung secretary niya lang ang
nakakausap ko. I never met her thought" She plainly answered. "Her? So babae pala
ang kausap mo sa business?" Takhang tanong ko.

"Yeah, she's not into business according to her secretary. Gusto niya lang mag-
invest sa Heartily, so I set an appointment to meet her" Sagot niya. Tumango ako
and asked her again, "Around what time ang dating niya?"

"If I'm not mistaken, she will arrive around 5:30 or 6 in the evening dahil late
dinner meeting ang gusto niya" Sagot ni Katana. "Why are you so curious about her?"
Tanong niya.

"Nothing, I was just thinking nab aka kapatid namin ang tinutukoy mo" I said after
a loud sigh. It's not possible dahil nagpawithdraw si mommy ng malaking pera sa
bangko. Para dito ba 'yung perang 'yun? Ano naman kaya ang plano nila? Tsk.
"Oh well, let's see tomorrow" sagot niya. "Yeah,

we'll see" Sagot ko naman. Dinukot ko ang phone sa bulsa ko when I heard my SMS
alert tone.

What time will you go home?

"Katana! Mikazuki!" Biglang pumasok si tita Aemie dito sa loob ng kwarto ni Katana
kaya ibinalik ko na ang phone ko sa bulsa. Hindi ko na rin siguro muna rereplyan si
Bullet dahil hindi pa naman ako sure kung what time ako makakauwi.

"Ano bang ginagawa nyo ditong dalawa at dito nyo pa naisipang mag-usap. Hayy!"
Tanong ni tita Aemie sa'ming dalawa pagkabukas niya ng pinto ng kwarto ni Katana.

"Oh geez I will be late on my business meeting" nagmamadaling sambit ni kKatana

pagkatingin niya sa wrist watch niya. "Mom, I will be back later" Bumeso sya kay
tita Aemie at saka lumapit sa'kin. "See you later ate Mikazuki" She said saka
bumeso rin sa pisngi ko. Lumabas na kaagad si Katana pagkatapos niyang magpaalam sa
aming dalawa ni tita Aemie kaya naiwan kaming dalawa dito sa loob ng kwarto niya.

Palabas na kami ni tita Aemie ng kwarto ni Katana nung mahagip ng mga mata ko ang
isang piras ng papel na nakaipit sa folder, nakalitaw ang upper part ng letterhead
kaya nakita ko ang logo.

Black Organization

Ibig sabihin kabilang si Katana sa Black Organization?

According

to the history, ang Black Organization ang pinakamakapangyarihan when it comes to

connection worldwide noon. But 25 years ago, isa-isang namatay ang mga leaders ng
Organisasyon. Walang nakakaalam kung sino ang pumatay sa kanila, wala na ring ibang
Mafia group ang nagtangkang mag-imbestiga tungkol sa nangyari noon.

Pero hindi ko akalaing meron pa rin pa lang Black Organization until now. Mukhang
mas private sila ngayon sa pagpapatakbo ng grupo nila.
"Mikazuki?" Bumalik ako sa sarili ko nung tawagin ni tita Aemie ang pangalan ko.
Ngumiti ako sa kanya para itago ang iniisip ko kanina "Tara na po" I said, nauna na
rin akong lumabas ng kwarto ni Katana.

Nag-umpisa na kaming maglakad sa hallway nung makalabas na rin ng kwarto si tita

Aemie. "Nakakatuwa, ang dami na'ting kakain mamayang dinner. Si Zeke makulit 'yun
kaya sure na sure naman akong uuwi rin agad 'yun kahit sabihin na magpagabi. Tapos
kasama natin sila Emerald, Amber, Katana, Caliber, Trigger-"Her mood suddenly
changed and I noticed na huminto sya sa tapat ng isang hagdan. I waited for seconds
bago ko sya tinawag. "Tita Aemie, may problema po ba?" I asked, pero hindi niya ako
sinagot, not even a single glance.

Marahan syang umakyat sa hagdan so I quietly followed her. Nakasunod lang ako
hanggang makarating kaming dalawa sa tapat ng dalawang magkatapat na pinto

ng kwarto. Tahimik pa rin sya at hindi nagsasalita. She faced the door on our left
side saka sya ngumiti sa'kin. "Kwarto naming dalawa ni Zeke 'yan" Unti-unting
naglaho ang mga ngiti niya nung humarap sya sa right side namin.

"Alam mo bang ito sana ang kwarto ni baby Bullet?" Napalunok ako dahil feeling ko
any moment maiiyak ako nung marinig ko ang boses niya na nangungulila kay Bullet.
Dinukot niya sa bulsa niya ang isang susi para buksan ang pinto.

Pagkabukas na pagkabukas niya ng pinto ng kwarto ay pumasok sya sa loob habang ako
ay naiwan dito sa labas. I am not sure kung kakayanin kong pumasok sa loob at
pigilan ang sarili ko na sabihin kay tita Aemie ang tungkol kay Bullet. Tumingin
sya sa'kin na may halong kalungkutan sa mga mata kaya napilitan na rin akong
pumasok.

Inilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto, parang may nakabarang pagkain sa

lalamunan ko dahil hindi ako makalunok sa pagpipigil ko ng luha. May crib na color
blue sa isang corner ng kwarto. May katabing shelf ang crib na punung-puno ng toy
cars. Lumapit ako para tignan ang mga laruan ni Bullet nung baby pa sya. "Araw-araw
syang binibilhan ng daddy niya ng toy cars noon, pero alam mo pakiramdam ko Barbie
ang hilig ni baby Bullet kasi tumatawa sya tuwing makakakita ng Barbie" Natawa ako
ng mahina dahil may naalala ako.

"Palagay ko nga po" Natatawang sabi ko.

-Flashback- (10 years ago sa Japan)

Kumakain kaming dalawa ni Roswell sa labas ng isang restaurant habang gumagawa ako
ng assignment "Two large and one small pumps can fill a swimming pool in 4 hours.
One large and three small pums can also fill the same swimming pool in 4 hours. How
many hours will it take four large and four small pumps to fill the swimming pool.
Assuming that all large pumps are similar. And all small pumps are also similar"
Nangalumbaba ako pagkatapos kong basahin ang problem at saka kumagat ng burger at
humigop ng juice.

"Sino ba kasing nagpauso ng math? Ano naman pakialam ko sa mga pumps ng swimming
pool?" Huminga ako ng malalim at saka tinitigan ang problem sa notebook ko. Baka
sakaling magmilagro tapos magkaroon bigla ng sagot.

Buti pa 'tong si Bullet walang assign-kumunot ang noo ko nung mapansin kong
nakatitig sya sa may likurang bahagi ko. Kaya sinulyapan ko kung ano ang tinitignan
niya.

Toy store? Gusto niya ba ng laruan? And take note mga Barbie pa ang naka-display sa
may window. Tinignan ko ulit si Roswell para makasiguro akong tama ang sinusundan
ko ng tingin, at hindi nga ako nagkakamali dahil kahit paulit-ulitin ko ang
pagtingin ay talagang sa toy store sya nakatingin. "Hahahaha! Ikaw Roswell ah?
Gusto mo bang bilhan kita ng Barbie, malapit na rin naman ang birthday mo. Para
'yun na lang ang regalo ko sa'yo"

Inalis niya bigla ang tingin niya sa toy store saka tumingin

sa malayo "What the hell are you talking about?!" Galit na tanong niya.

"Nakatingin ka kasi doon sa toy store hahaha. Sus tanggi pa sya oh. Sige na sikreto
lang na'tin. Ano bang manika gusto mo?"

"Tss. I'm leaving" Mabilis syang tumayo saka naglakad paalis. "Roswell! Saglit lang
hindi pa ako tapos sa assignment namin eh" Hiyaw ko, habang mabilis na inililigpit
ang notebook, ballpen at libro ko. "Roswell!" Hinablot ko kaagad ang uniform niya
nung maabutan ko sya para tumigil saglit.

"Mikazuki" Oh ayan na naman, pikon na naman sya dahil nakahawak na naman sya sa
ilong niya. "Hindi ko pa natatapos assignment ko, napakapikon mo talaga" Totoo
namang sa mga Barbie sya nakatingin kanina.

"1 hour and 40 minutes"

"Huh?" Takhang tanong ko dahil tumalikod na ulit sya at nag-umpisang maglakad.
"Anong 1 hour and 40 minutes ang sinasabi niya?" Bulong ko sa sarili.

"Tss. Stupid. Sagot 'yan sa assignment mo"

Sagot pala sa assignment-"Uy Roswell teka paano ang solution?!" Hiyaw ko sa kanya
sabay takbo ulit dahil iniwan na naman ako.

-End of Flashback-

Ngumiti

ako ng nangingilid ang mga luha ko sa mata nung mapalingon ako sa mga picture
frames. May picture si Bullet kasama si tita Aemie at tito Ezekiel, mga solo
pictures ni Bullet. Pero mas marami silang pictures dalawa ni tito Ezekiel. Lumapit
ako sa table at kinuha ang isang picture frame. Nakatitig si tito Ezekiel kay
Bullet pero batid ang kagalakan nito "Maduga 'yun si Zeke eh, laging silang dalawa
ni baby Bullet ang nagpi-picture"

Pasimple akong kumuha ng isang baby picture ni Roswell kasama ang mommy at daddy
niya. Inalis ko ang picture sa frame saka ko itinago ang frame sa katapat kong
drawer.

Pagkatapos ay lumapit naman ako sa mga katabing book shelves. May apat na
bookshelves na punung-puno ng mga libro. There are medicine books, engineering
books, encyclopedias, business-related books, at iba't-ibang educational books na
hindi pa nagagamit. "Binili 'yan ni Zeke para iregalo kay baby Bullet nung binyag
nga" Natawa si tita Aemie pero nagsisimula na syang umiyak. "Parang shunga nga si
Zeke eh, baby pa lang si Bullet kung anu-ano na ang binibili"

Tumigil sya saglit saka nagpunas ng mga luha niya. "Siguro kung nandito ngayon si
Bullet, ang tali-talino na niya dahil sa dami ng librong binili ng daddy niya"

You don't have to worry tita Aemie, lumaki namang matalino si Bullet. "Sigurado
pong matalino sya" I said, half smiling. Kanina ko pa napapansin ang

kabilang corner na punung-puno ng regalo. And I am wondering kung-"Para saan po

'yung mga regalo doon tita Aemie?" Tanong ko.

"Bumibili kasi ako ng regalo kay baby Bullet tuwing darating ang birthday niya,
pasko, bagong taon, 'yung mga araw na dapat sana ga-graduate na sya ng kinder,
gradeschool, high school at college" Tumulo ang mga luha ko nung marinig ko ang
sagot ni tita Aemie. "Tignan mo 'to oh" Lumapit sya sa malaking wardrobe at saka
binuksan. Wow! Punung-puno ng executive attires ang wardrobe. Mga mamahaling
necktie, sapatos at relos. "Kung buhay kasi si baby Bullet, sure na sure akong
katulad na katulad sya ni Zeke na magaling sa business..." Nakangiti si tita Aemie
pero 'yung luha niya dire-diretso sa pag-agos mula sa mga mata niya.

"...Sigurado ako may-ari na sya ng malaking Barbie company" Dugtong pa niya kaya
natawa naman ako kahit tumutulo ang luha ko.

Humingan sya ng malalim saka naglakad papunta sa isang king sized na kama at naupo.
Pinagmasdan kong muli ang mga magagarang damit bago ko isinara ang wardrobe.

"Huwaaaa!"

Nakatingin ako kay tita Aemie na tuluy-tuloy sa pag-iyak at nagwawala. Hindi ako
nag aksaya ng oras, kahit pati ako naiiyak, I took pictures of the whole room
habang hindi nakatingin si tita Aemie. Gusto kong ipakita kay Bullet 'tong kwarto
niya. "Huhuhu, kung nilagyan ko lang sana

ng mapa si baby Bullet baka sakaling hindi sya nawala" Pinunasan ko ang luha ko na
kanina pa rin tumutulo. "Sigurado po akong kung nasaan po sya ngayon-"

"Ate Mikazuki! Future mom! Yuhooo! Nandito po ba kayo?" Natigilan ako sa

pagsasalita dahil narinig namin ang malakas na hiyaw ni Emerald.

*loud knocks*

"Ate Mikazuki?! Future mom?! May tao po sa labas ng gate, I think kapatid yata sya
ni ate Mikzuki" Nanlaki ang mga mata ko nung marinig ko ang sinabi ni Emerald
habang kinakalampag ang pinto ng kwarto kaya tumakbo kaagad ako sa may bintana at
hinawi ang kurtina. Shit! Kotse nga ni Roswell 'yun.

"Tita Aemie, kailangan ko na po yatang umuwi" Nagmamadaling sabi ko at saka ako

tumakbo palabas. Baka mamaya kung ano pa ang maisipang gawin ni Roswell eh.

**

Third Person's PoV

"Oh Emerald, ano ba 'yang sinisilip-silip mo dyan, kanina ka pa padungaw-dungaw
dyan sa bintana at parang di ka mapakali? Kung iniisip mong may mga paparazzi na
nakasunod sa'kin, huwag kang mag-alala. I made sure na walang nakasunod kahit pa
mga stalkers ko" Sabi ni Amber.

"Nakita mo ba 'yung kapatid ni ate Mikazuki?" Kinakabahang tanong ni Emerald kay

Amber. "Paano ko naman makikita eh ikaw lang naman ang lumabas

ng gate" Sagot naman sakanya ni Amber, saka kumuha ng pagkain sa lamesa.

"He's scary kasi at parang galit na galit sya," Tumawa ng malakas si Amber at
halatang walang pakialam sa sinasbi ni Emerald. Alam nito na kahit na may pagka-
childish si Emerald ay magaling syang humawak ng baril, so wala syang dapat
ikatakot. "Ewan ko sa'yo Emerald. Gutom lang 'yan" Walang pakialam na sabi ni
Amber.

"I'm serious Amber, hindi mo kasi sya nakita eh" Sagot naman ni Amber sa kanya.
"Hindi mo rin nakita how he dragged ate Mikazuki papasok sa kotse niya" Kumunot ang
noo ni Amber at nagtakha sa sinabi ni Emerald, dahil hindi niya makuha ang point
kung bakit nagalit ang kapatid ni Mikazuki. "Maybe they have some family issues.
Hayaan na na'tin 'yun Emerald. Problema nilang magkapatid 'yun"

"Nagwo-worry lang ako kay ate Mikazuki syempre, is she alright lang kaya? Baka kasi
inaway na sya ng kuya niya"

"May nangyari ba?" Usisa ni Aemie pagkapasok niya sa kitchen. Hindi na mababakas sa
mukha ni Aemie ang pag-iyak mula kanina. "Future mom, I think galit po 'yung kuya
ni Ate Mikazuki" Sabi ni Emerald sabay pout.

"Talaga? Bakit naman sya magagalit?" Naupo si Aemie sa isang mataas na upuan sa
kitchen at saka kumuha ng tempura at kinain. "Ang sarap!"

"Hindi ko rin po alam eh, sinigawan niya po kasi ako kanina nung hinahanap niya si
ate Mikazuki kaya tumakbo kaagad ako sa taas para hanapin kayo" Sagot ni Emerald.

Tumabi si Amber kay Aemie at saka kumuha rin ng tempura para kainin. "Nako tita
Aemie, huwag nyo na pong intindihin 'yang si Emerald, hindi lang 'yan maka-move on
sa pag-alis ni Mikazuki dahil gusto niyang magpaturo magluto" Sabi nito.
"Huwaaaa!" Halos mabingi sila Amber at Emerald nung humiyaw si Aemie. "Umalis na si
Mikazuki? Wala ng magluluto. Huhuhuhu. Gusto ko pa namang magpagawa sa kanya ng
California maki"

**Meanwhile** (Black Organization)

"Bakit kanina ka pa check ng check ng cellphone mo 'tol?" Tanong ni Cody kay Azure.
Ngumisi si Azure kay Cody at saka kumagat ng labi. "Selos ka ba baby Lerwick?"

Ngumisi rin si Cody para asarin si Azure dahil alam nitong pagdating sa ganitong
asaran ay mas mabilis mapikon si Azure. "Bakit naman ako magseselos kung alam ko
namang ako'y sa'yo at ika'y akin lamang" Malanding saad nito sabay kindat kay
Azure.

"Ulul!" Bulyaw ni Azure.

Kinuha ni Cody sa bulsa niya ang cellphone para basahin ang text ni Katana.

"Sabi ko na, may text na si baby katana eh" Parinig nito kay Azure.

Are you busy?

Nanghahaba ang leeg ni Azure sa pagsulyap sa cellphone ni Cody nung matanaw nitong
nag-text si Katana kay Cody. Dali-dali rin niyang tinignan muli ang cellphone niya.
For the nth time, tinignan niya at paulit-ulit na nirefresh ang inbox kung nagreply
na si Katana, pero wala.

"Anak ng tokwa bakit sa'yo nagtext si Katana?!" Tanong nito sabay kamot ng ulo.
"Nagtakha ka pa 'tol?" Natatawang tanong ni Cody sa kanya. "Kahit naman sinong
babae ang tanungin na'tin, mas pipiliin nilang katext ang gwapo kaysa gago" Dagdag
pa nito.

"Tss kaya nga bakit ikaw ang tini-text ni Katana? Kung usapang gwapo lang naman,
paniguradong wala ka namang panama" Pagyayabang ni Azure.

Ilang saglit pa ay may dumating na naman na text message mula kay Katana.
Hey.

Ngumisi si Cody kay Azure at ipinakita ang text message. "Wala pa lang panama ah,"

"Tss!" Bugnot na tumayo ng couch si Azure.

Humagalpak ng tawa si Cody pagkaalis na pagkaalis

ni Azure at saka niya dinukot sa bulsa niya ang isa pa niyang cellphone na may na
scheduled message. "Ang dami mong alam Lerwick" Bulong ni Raven sa kanya habang
busy ito sa pagkalikot ng kung anu-ano sa laptop niya.

"Hahahahaha. Nakita mo ba pagmumukha ni Lampe?" Natatawang tanong ni Cody kay Raven

kaya napailing na lamang ito.

Tinignan ni Cody ang cellphone niya at ang totoong number ni Katana kung nag-reply
na. Pero katulad ni Azure, wala pa rin syang natatanggap na text mula kahapon.

**

Mikazuki's PoV

I can't speak a word, nakatungo lang ako sa loob ng kotse dahil mainit ang ulo ni
Roswell. Magkadikit ang mga sapatos na suot ko at mahigpit kong hawak-hawak ang
cellphone ko. Bakit ba kasi nakakatakot si Roswell kapag ganitong mainit ang ulo
niya?

"Ros-"

Hinampas niya ang kamay niya sa manibela at saka inihinto ang sasakyan. "Dammit! I
don't know why you persist on being so stubborn, Mikazuki" Sigaw niya sa'kin. Oh
damn! Bumalik ako sa pagkakasandal sa kotse at mas pinili ko na lang na manahimik
habang mainit pa ang ulo niya.

Imbis na mag-drive ulit ng sasakyan ay lumabas si Roswell at nagsindi ng yosi.

"Hooo!" Para akong nabunutan ng tinik nung lumabas si Bullet ng sasakyan.
Grabe! Kulang nalang mag transform sya into a monster kapag nagagalit.

Ilang minuto rin ang hinintay ko bago ako lumabas ng sasakyan. I took out a stick
of cigarette para magsindi. Bullet glared at me pero nag-iwas ako ng tingin. I need
to smoke para mawala ang kaba ko sa sasabihin ko. "Alam mo bang may kwarto ka sa
bahay nila tita Aemie at tito Ezekiel?" Pag-uumpisa ko. Hindi sumagot si Bullet
kaya tinuloy ko ang sasabihin ko.

"Miss na miss ka na ni tita Aemie, and I'm sure miss na miss ka na rin ni tito
Ezekiel at ng mga kapatid mo"

Inilipat ko ang tingin ko sa kanya, he's staring at me blankly. Binuksan ko ang

gallery ng cellphone saka ko iniabot sa kanya. "Tingnan mo, ito 'yung-"

"WHAT THE FCK IS YOUR PROBLEM?!" Sigaw niya sa'kin sabay agaw niya sa kamay ko ang
cellphone at saka niya ibinagsak ng malakas sa sahig dahilan para masira mabasag
ang phone. I clenched my fists and gritted my teeth dahil sa sobrang inis.

I slapped his face as hard as I could, "Ano rin bang problema mo Bullet?!
Nakakainis ka na. Alam mo hindi ko alam kung tanga ka ba o ano. Matalino ka naman,
pero ang tanga mo. Hindi mo man lang ba nakikita na hindi masasamang tao ang
totoong pamilya mo? Napakasama ng ugali mo, hindi ko lubos maisip kung paano kita
natagalang pakisamahan ng mahigit dalawang dekada" Bulyaw ko sa kanya. Gulat na
gulat sya sa ginawa ko at sinabi ko. Kahit naman ako, hindi sumagi sa isip ko na
magagawa kong sampalin at bulyawan si Bullet. This is actually the first time na
nangyari 'to.

Tinalikuran ko na sya at naglakad palayo. Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya,

I don't care about his opinion especially all his rants about his real family.

Hindi ko alam kung saan ako papunta, I just keep on walking away from him. And I
will never look back, definitely not. Hangga't hindi niya nare-realize ang mga mali
niya.

**

Ilang oras na rin yata akong naglalakad. Hindi ko na alam kung saan ako pupunta.
"Nakakainis naman kasi si Roswell! Bakit ba ang kitid ng utak niya?!" Bulong ko
sabay sipa ng bato na nasa paanan ko. I let out a loud sigh at saka naupo sa isa sa
mga swing dito sa park. Natawa na lang ako, dahil sa sobrang inis ko kanina akalain
mong malayo na narating ko. Hindi ko rin namalayan na lumubog na pala ang araw.
Kaya naman pala nakakaramdam na ako ng gutom.

Itinuon ko ang atensyon ko sa maliliit na bato sa paanan ko para hindi ko maisip

ang gutom. Wala akong bag, wala akong pera, wala rin akong phone. "Hayy" I sighed.

t:443$?)-

=================

Chapter 6

=================

Chapter 7

Mikazuki's PoV

"Bride's maid?" Ngumitina lang ako nung maalala ko ang mga sinabi ni Lovelle kanina
at itinuloy angpagkalabit ng gatilyo ng baril. Nandito ako sa isang malawak na
field napinabinili namin ni Bullet 2 years ago para gawing target shooting field.

-Flashback- (6 hours ago)

Sumaglit ako sa bahaypara kumuha ng ilang damit at gamit na dadalhin ko sa hotel.

Paninindigan ko naang pagtigil sa hotel para ng sa ganun ay hindi ko makasama lagi
si Lovelle.

At sa pangalawangpagkakataon, nadatnan kong magkasama si Roswell at Lovelle sa

living room.Nakatingin silang dalawa sa isang magazine. Tapos may isang babae
silangkasama. "Mika-chan, bagay ba sa'kin angwedding gown na 'to?" Iniharap niya
sa'kin ang magazine na hawak niyahabang nakaturo ang daliri niya sa isa sa mga
gowns.

Agad-agad ba ang kasalnilang dalawa? Hindi ba parang masyado naman yatang mabilis?

Tiningnan ko si Bulletwho's also looking at me. "Bakit? Kailanba ang kasal nyo?"
Tanong ko sa kanilang dalawa. "After 6 months pa naman Mika-chan. Bride's maid ka
ha" Nakangitingsagot ni Lovelle at saka lumapit sa'kin.

"Halika, tulungan mo kaming maghanap ng designs" Hinila niya ako at pinaupo sa tabi
niRoswell, kaya napapagitnaan naming dalawa si Roswell. "Tignan mo 'to. Bagay na
bagay sa'kin 'to diba?" Tanong niya habangnakatingin sa panibagong gown. "Pangit"
Sagotko. Tinignan ako ng masama ni Roswell kaya tinignan ko rin sya

ng masama. "Pangit naman talaga eh"

"Tss"

Dinampot ko ang isangmagazine sa ibabaw ng center table. Magazine naman ito ng mga
cake. At wow! Angsasarap naman tignan ng mga cakes. "Yungmga cakes lang ba na
nandito ang pwedeng pagpilian?" Tanong ko sa babae satapat namin.

"Hindi po Ma'am, pwede rin po kayong magsabi sa'min ng design na gustoniyo" Sagot
sa'kin nung babae. "Ahh" Tumango-tango ako at sakainilipat ang pahina ng magazine
ng mga cake.

Bigla akong tumawa ngmalakad nung may nakita akong wedding cake na Barbie.
"Hahahaha tignan mo 'to Roswell, ito na lang kaya?!" Natatawangtanong ko. He glared
at me kaya pinakita ko sa wedding organizer nila ang cake."Maganda naman 'to diba?"
Tanong kosa wedding organizer.

"Opo Ma'am" Nakangitingsagot nito sa'kin.

"May I see Mika-chan" Iniabotko kay Lovelle ang magazine na hawak ko. "WhyBarbie?
Para naman kaming bata ni Bullet kapag 'yan"

"Ano ka ba Lovelle, 'yan na ang uso ngayon" Biro ko at saka kinuha ulit sa kanya
angmagazine. "Winter kasi ang theme ng kasalnamin Mika-chan, kaya hindi babagay
'yan" Sabi niya.

"Bakit naman winter?" Takhangtanong ko. Kung ako kasi ang pipili, mas gusto ko ang
spring kaysa winter dahilmaraming cherry blossoms tuwing spring. Maganda pa dahil
parehas silang saJapan lumaki.

"Maganda lang tignan dahil white and silver ang combination" Sagot ni Lovelle.
"Pwede bang ang gown ko iba sa motif nyo?" Tanong ko,

"Mikazuki" Tawag niRoswell.

"Mas maganda kasi Roswell ang spring kaysa winter, diba mahilig ka rinsa sakura?"
Bulong ko sa kanya.Madalas kasi kaming namamasyal noon tuwing sasapit ang spring.
Kakaibangrelaxation kasi ang mararamdaman kapag napapalibutan ka ng mga cherry
blossomstree.

"Oh gee! I am almost late sa meeting ko" Sabi ni Lovelle habang nakatingin sa wrist
watch niya. "Uhm-Mika-chan, pwede bang ikaw na langmuna tumulong kay Bullet pumili
ng mga kailangan? Kailangan ko kasing i-meet'yung kausap ko sa business" Kahit
napapaisip ako kung sino ang tinutukoyniya ay tumango na lang ako.

Bumeso sya sa'kin atsaka kay Bullet bago tuluyang umalis.

"Ano bang sabi ni Lovelle about sa designs?" Tanong ko sa wedding organizer. "Wala
po syang binigay na specific designMa'am, basta ang gusto niya lang daw po ay
winter"

"Oh, I see" Sagot ko. "Siguro itong wedding invitations munaunahin natin 'no
Roswell?" Tanong ko habang tinitignan ang mga nasamagazine, hindi sumasagot si
Bullet kaya tinignan ko sya. "Oh bakit pangiti-ngiti ka dyan? Asus alam mo kasing
alam ko na Barbieang type mo 'no?!" Pang-aasar ko sabay tulak sa kanya.

"Tss"

saw a plain whiteinvitation with embossed letters. "Itokaya Roswell, simple lang"
Actually medyo nahihirapan akong pumili dahilmagkaiba kami ng taste ni Lovelle.
Kung bakit ba naman kasi pati kasal nila,ako pa ang nag-take charge.

"Why don't you choose a design that you want?" Bulong ni Roswell. Tumawa ako dahil
kaninapa rin ako nahihirapan pumili dahil iniisip ko kung ano ang gusto ni Lovelle.
"Kasal ko ba 'to ha? Kasal ko ba?" Natatawangtanong ko sakanya.

"Nah, but it's my wedding. So I can do whatever I want" Sagot naman niya sa'kin.
"Sure ka ba?"" Tanong ko. Tumango siBullet kaya tumingin ako sa wedding organizer
nila. "Pakipalitan nung theme ng kasal, instead na winter. Paki-palitan ngspring"
nakangiting sambit ko.

Kinindatan ko siBullet at saka excited na kinuha ang iba pang magazine. "Saan ba
ang venue ng kasal? May napili na ba?" Tanong ko sawedding organizer. "Wala pa po
Ma'am.Pero may listahan po ako dito ng mga gusto kong i-suggest na place, kaso
masnababagay po 'to sa winter themed"

Tumango ako pagkarinigko ng sinabi ng organizer. "Sa venue,gusto ko sana garden

wedding at 'yung maraming sakura-I mean, cherry blossomstree at Japanese lanterns"

"Pero wala naman pong mga cherry blo-"

"Just do whatever she asks" Utosni Roswell sa organizer. "So bale,sunset gaganapin
ang kasal para magandang tignan ang lanterns" Nakangitingsabi

ko. Tinignan ko ulit ang magazine ng design ng invitation at naghanap ngbabagay na

design para sa motif ng kasal nila. Wala naman akong makitang bagayna invitation.
"Roswell, ano sa tinginmo magandang invitation?"

"Anything you want"

Pinasingkitan ko syang mata dahil ako na naman aba kasal ko ba 'to? "Bakit ako?" I
asked. Ngumiti si Roswell pero biglang nag-ring angcellphone ko so I excused myself
for a while to answer the call.

Unknown number?

"Yes?" Casual na sagotko.

[Good morning, Ms. Yagami. This is Trigger Roswell. Are you free today?May mga idi-
discuss kasi ako about sa business deal, kung free ka lang naman]

Natawa ako sa pagigingpormal masyado ni Trigger. Kung maka-Ms. Yagami naman sya
sa'kin, parang hindipa kami nanunuod ng sine. "Hahaha angformal Mr. Roswell ah"
Natatawang sagot ko. "But yeah, wala naman akong ibang ginagawa" Dugtong ko.
[Great, so I'll see you then at my office?]

"Of course. Pupunta na ako dyan in a bit"

[Alright. Thanks]

I ended the call andturned my back-"Who was that?" Nagtakhanaman ako kasi as far as
I remember, nung iniwan ko kanina si Bullet sa livingroom, good mood naman sya. "Si
Trigger,may pag-uusapan lang tungkol sa business" Sagot ko. "Okay lang ba na umalis
na ako?" Tanong

ko.

"Nah, we're not done yet"

"Pwede nyo namang ituloy ni Lovelle ang pagpili ng designs mamaya"

"But she's on a meeting right now,"

"Eh may meeting nga rin akong pupuntahan" Giit ko. Ang kulit talaga nito ni Roswell
minsan. "Tss" Hindi ko na hinintay ang sasabihin pa niya, dumiretso na akosa taas
para kuhanin ang mga dapat kong kuhanin kanina para makaalis na ako atmakapunta sa
opisina ni Trigger.

-End of Flashback-

"Impressive. Magalingka palang humwak ng baril?" Ngumiti ako kay Trigger na katabi
ko ngayon atkasamang nagtatarget shooting. Pagkatapos naming mag-usap sa opisina
niya ayinaya ko sya dito. "Hindi naman masyado.Tinuruan kasi ako ng kuya ko noon"
Sagot ko.

"Wow!"

Ngumiti ako sakanya at saka inilapag ang baril sa ibabaw nghigh table na nasa
pagitan naming dalawa. "Bondingtime namin noon 'yan eh, kaya ayun. Natutunan ko rin
ang paggamit ng baril" Kwentoko.
"That's good, becauseI also love guns" Sagot niya sa'kin. "Mukhanga" Natatawang
sabi ko, ang galing niya rin kasing bumaril. Wala syangmintis sa bull's eye.

**

Mula pa kaninang tanghali ay magkasama na kami ni Trigger.And to tell you honestly,

masayang kasama si Trigger dahil open sya sa mgabagay-bagay at hindi rin sya moody.
Madalas syang sumang-ayon sa mga sinasabiko unlike Roswell na lagi akong
kinokontra.

"Thank

you" Isaid with a smile nung pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse at
alalayangmakababa. "This way po Ma'am, Sir" Sabinung isa sa mga waiter na
sumalubong sa'min.

"Wow! Prepared ha?" Natawaako ng mahina nung may bouquet ng flowers syang kinuha sa
table at iniabotsa'kin. I can't keep myself from smiling dahil first time kong
makatanggap ngflowers. Nakaka-overwhelm pala sa pakiramdam. He pulled a seat for
me, kayanagpasalamat ulit ako at saka naupo. "Parasaan ba 'to? This is too much"
Natatawang saad ko pagkaupo ko.

"Nah, this is just myway of saying thanks"

"Gusto ko 'yang wayof thanks na sinasabi mo" Puri ko sa kanya sabay tawa.

Tumawa rin sya ng mahina. "It's my pleasure" Sagot niya. I could say na swerte ang
magiginggirlfriend nitong kapatid ni Roswell. Dahil hindi lang sya gentleman, he
knows exactly what every girl wants.

Maya-maya lang ng konti ay dumating na ang mga pagkain.Ngumiti ako dahil obviously,
planado na talaga ni Trigger 'tong dinner dahilhindi pa kami umoorder may pagkain
na.

Nung makaalis ang mga waiter na nag-serve ng pagkain aynilagyan niya ng pagkain ang
plato ko. "Thankyou" Sabi ko. He just smiled at me at nag-umpisa na ring kumain.
"Bukod sa Yagami Corporation, what else doyou do?" Diretsong tanong niya. Sumubo
muna ako ng pagkain at nag-isip.
Ano nga bang ibang ginagawa ko? I guess wala, inuusisa kolang ang buhay ni Roswell.
"Uhmm wala,ikaw ba?" Sagot ko.

"Same" Nakangitingsagot niya. "Well, I have some undergroundbusinesses"

Natigilan ako sa pagsubo dahil sa sinabi niya. Ganito ba syatalaga ka-open? "I'm
sorry nagulat bakita? I've learned few things about honesty along my path. And I
just want tobe honest with you about everything" I admire his sincerity
andseriousness. And I do value and appreciate it.

I smiled at him, "Justcontinue" I said.

Ngumiti rin sya sa'kin at ipinagpatuloy ang pagsasalitaniya. "As I was saying, I do
someunderground businesses, illegal transactions-"Natawa ako kaya tumigil syasa
pagsasalita. "Why?" Nakangiting tanongniya.

"Eh kung ipakulongkaya kita dahil sa mga sinasabi mo sa'kin?" I smirked at him and
he did thesame. "Go ahead, sisiguraduhin konghindi ka sisikatan ng araw" I crumpled
the table napkin saka ko ibinato samukha niya habang tumatawa. "Ang samamo!"

"Kidding" Sagot namanniya habang tumatawa rin.

**

Marami kaming napagkwentuhan ni Trigger, hindi lang tungkolsa mga underground

businesses, pati ang tungkol sa Mafia ay napag-usapan namin.I didn't expect na iku-
kwento niya sa'kin pati ang mga bagay na 'yun.

Pagkatapos ng dinner namin ni ay inihatid niya ako sa saKitkatel. "Okay lang ako
kahit dito nalang sa lobby" Nakangiting paalam ko sakanya. "No, I insist. Ihahatid
na kita hanggang sa tapat ng hotel room mo" Hesaid. Hindi na rin ako tumanggi para
hindi na humaba ang usapan. Wala rin namansi Roswell dito kaya okay lang.

"Thank you nga pala,"I said nung nasa loob na kaming dalawa

ng elevator.
"Nah it's an honor tohave dinner with you"

Tahimik kami parehas na naglakad hanggang makarating kami satapat ng hotel room ko.
Iniabot niya sa'kin ang bouquet ng bulaklak at sakangumiti. "Thanks ulit" I said.

"I had a great time" Nakangitingwika niya.

Nagulat ako nung biglang bumukas ang pinto ng hotel room ko,so I turned my back to
see kung sino ang nagbukas. "Ro-kuya!"

Diretso ang tingin niya ang Trigger at hindi ma lang akotinignan kahit saglit. "Get
inside,Mikazuki" Utos niya. Mahina pero ma-awtoridad ang tono ng pananalita
niyakaya sinulyapan ko lang saglit si Trigger para magpaalam bago pumasok sa loob.

"Good evening,Trigger Ros-"

Pagkapasok ko ay kaagad ding isinara ni Bullet ang pinto nghotel room. Ni hindi man
lang niya pinatapos sa pagsasalita si Trigger. Psh.

Inagaw sa'kin ni Roswell ang bouquet na bulaklak at sakamabilis na itinapon sa

basurahan. "Roswell!"Saway ko sa kanya saka kinuha ang bulaklak. "Hindi ba sinabi
ko na huwag kang makikipagkita dun ng hindi ko alam?" Sabiniya.

"Diba nagpaalam namanako kanina sa'yo, sabi ko may meeting kaming dalawa"

"Meeting hindi date"

"Oo nga. Hindi namandate 'yun eh, kumain lang kami"

"Tss"

"Bakit ka ba kasinandito? Hotel mo ba 'to?" Tanong ko sa kanya. "Pakialam mo ba?"

Inis na tanong niya sa'kin pabalik. "Asus! Nami-miss mo lang

ang maganda mongkapatid, diba? Aminin mo!" Pang-aasar ko sa kanya sabay sundot sa
tagiliranniya. "Tss. You're not my sister" Tumawaako saka pumunta sa kusina.
"Kumain kana ba?" Tanong ko sa kanya.

"Not yet. I waswaiting for you, only to find out that you had dinner with someone
else. Tss,"

"Hindi ko naman pokasi alam na pupunta ka" Natatawang sabi ko. "Tss"

Kahapon lang sabi ko sa kanya hindi ko na sya tutulungan,naiinis kasi ako eh.
Samantalang ngayon magkasama na naman kami.

"Ano ba gusto mongkainin?" Tanong ko habang tinitignan ang laman ng ref nitong
hotel room. "Any"

"I-o-order nalangkita ng pagkain, parang wala namang nakakabusog dito sa ref e"
Sabi ko.Tinungo ko kaagad ang phone para magpadeliver ng pagkain.

After the phone call ay pumunta ako sa banyo para mag-showersaglit. "Dito ka ba
matutulog?" Tanongko kay Roswell pagkalabas ko ng banyo dahil nakahiga na sya sa
kama. "Yeah" Sagot niya.

Biglang sumagi sa isip ko si Lovelle at si mommy Angelique. "Hindi kaya hanapin ka

ni Lovelle, or bakatumawag si mommy? Magagalit na naman 'yun for sure"

"I don't care" Sagotniya. Mabilis na bumangon si Roswell nung tumunog ang doorbell.
Naupo naman akosa may vanity table para magsuklay ng buhok. Pinagmamasdan ko ang
reflection ngbabae na may tulak-tulak ng pagkain sa salamin. Parang hindi maganda
ang kutobko dito sa babaeng 'to.

Bukod sa babaeng may tulak na pagkain ay may isa pang

babaena nakatayo sa may tabi ng pinto, malapit kay Roswell.

Tinignan ko si Roswell sa reflection ng salamin, seryoso rinsyang nakamasid sa

nagtutulak ng pagkain. Mabilis na inalis nung babae angtakip ang pagkain at
dinampot ang baril na nasa loob. I stood up and runtowards her to grab the gun.
"Sino angnag-utos sa inyo?" Tanong ko sa kanya. Sinulyapan ko ng tingin 'yung
isapang babae na katabi ni Roswell kanina, nakasalampak na sya ngayon sa sahigwith
a gunshot on her head.
"Kahit naman sabihinko sa inyo kung sino, papatayin nyo pa rin ako" Sagot nung
babae sa'kin. Iwasn't able to ask another question dahil binaril na rin kaagad sya
ni Roswell."I'm fcking hungry, and she's wasting mytime" Bulong niya.

Umupo ako sa tabi nung babae at inumpisahan syang kapkapan. "What the hell are you
doing?" Tanongni Roswell. "Tinitignan ko lang baka maytinatagong kung anuman para
ma-identify na'tin kung sino nag-utos"

"Tss, I'm fckinghungry" Ulit niya ulit sa sinasabi niya. "Teka, saglit lang 'to"
Tinignan ko ang laman ng wallet niya. Thehell? Ito 'yung wallet nung totoong
service crew dahil magkaiba 'yung nasapicture sa ID at 'yung itsura nung
nakahandusay sa sahig.

"Tss. Bilisan mo na bakamay mga kasama pa 'yan" Oo nga 'no? Posibleng may mga
kasama pa silangnaghihintay sa'min. "Okay lang 'yan,nandyan ka naman" Sagot ko sa
kanya sabay tawa.

"Tss"

Napailing na lang ako at saka pumunta sa isa pang babae nanakahandusay rin sa sahig
para kapkapan. Nung tinignan ko ang

bandang batoknung lalaki ay may nakita akong tattoo. A symbol, more like a star or
tatlongtriangle na magkakapatong with intials. B.S. Tumakbo ako pabalik sa isa
panglalaki dahil nakita ko na rin ang tattoo na ito sa may binti niya.

Confirmed, parehas silang may ganung tattoo. What couldpossibly be the meaning of
B.S? Parang nakita ko na 'tong tattoo na 'tosomewhere hindi ko lang maalala kung
saan at kailan. Hmm.

**

"Ang sabi mo kaninasa'kin, may aasikasuhin ka kaya bukas ka uuwi" Nandito kaming
tatlo nilaLovelle at Bullet sa kusina dahil ipagluluto ko ng pagkain si Roswell.
Kausapnaman ni Lovelle si Bullet, nai-imagine ko na tuloy ang itsura nilang
dalawakapag mag-asawa na sila. "Yeah" Sagotnaman ni Roswell. Pagkaalis na pagkaalis
namin kanina sa hotel ay may tinawagansya para ligpitin 'yung kalat.
"Bakit magkasama kayosa hotel, saka ano'ng sinasabi nyong may mga pumasok na
lalaki, paano nangyari 'yunMika-chan?" Tanong niya kaya tumigil ako saglit sa
paghihiwa.

"I came over to handher some business documents. Then it happened" Si Roswell ang
sumagot kayLovelle kaya itinuloy ko na ang ginagawa ko. "Sino naman ang gagawa
nun?" Tanong ni Lovelle. I just shrugged,kasi iniisip ko rin ngayon kung sino ang
pwedeng gumawa nun. Wala rin akongbalak banggitin sa kanilang dalawa ang tungkol sa
tattoo na nakita ko. Lalo nakay Lovelle.

"Oh geez! Hindi kayaang Roswell sang gumawa nun? You see, maybe naghihinala sila
sa'yo Mika-chandahil masyado kang malapit sa kanila.

Psh" Ano namang pinagsasasabi nito?Tinignan ko si Roswell na tahimik lang at hindi

kumikibo.

"I doubt that, kung Roswellsang gagawa nun hindi na nila iuutos sa iba" I
remembered Katana's story,kinwento niya sa'kin what their parents did to the old
Black Organization. "Ano sa tingin mo Roswell?" Tanong ko kayBullet.

"Lovelle's right" What?!Seryoso? Nakikinig sya kay Lovelle, eh walang kasense-sense

'yung reasons niLovelle. Tinalikuran ko na silang dalawa at saka nag-umpisang
magluto.

"Hahaha told yah" Umilingna lang ako nung narinig kong nagsalita si Lovelle, "Tara
sa kwarto ko Bullet, I'll call mommy. Kanina ka pa niya hinahanap"

"Alright"

"Mika-chan, pakidalana lang doon ng food after mo dyan"

"Okay" Sagot ko.

**

"Hahahaha nakakainiska naman eh! Isusumbong kita kay mommy" Kakatok pa lang ako sa
may pintonaririnig ko na ang malakas na tawa ni Lovelle. I was also surprised kasi
hindinaman sila close ni Bullet way back in Japan. Ako nga lang ang nakakausap
niyaeh. Kaya hindi ko akalain na magiging malapit kaagad sila sa isa't-isa.
Hindi na ako kumatok, binuksan ko na kaagad ang pinto paraipasok ang pagkain.
Nakahiga silang dalawa sa kama habang nanunuod sa laptop. "Kapag kulang pa, ikuha
mo na lang siRoswell sa ibaba" sabi ko kay Lovelle.

"Okay, thanksMika-chan!" Nakangiting sagot ni Lovelle.

As soon as I closed the door ay tinungo ko ang kwarto ko atkinuha ang

laptop. Lumabas ako sa may veranda. Mas feel ko kasi dito kaysa saloob ng kwarto
mag-research.

Isang oras na ang nakakalipas pero wala pa rin akong nalalamantungkol sa nakita
kong tattoo. Pero alam ko talaga nakita ko na sya somewhereeh. Hindi ko lang talaga
maalala kung saan. Shit!

Isinara ko ang laptop and let out a loud sigh.

What if si Trigger kaya ang tanungin ko? Hmm.

Trigger, may alam ka bang group na may initials na B.S?

Hindi ako naghihintay ng immeadiate reply from him dahil it'salmost midnight na,
when I received a text message.

There are two, Black Sinister and Black Society. Why?

Oh, I see. Tapos sila Black Organization? Ayaw naman nilamasyado ng Black niyan?

Nothing, just asking. Thanks by the way.

Black Sinister at Black Society? Hmm. I'm not familiar withthose two. When it comes
to underground business kasi hindi ako masyadonakikialam kay Roswell. Ayoko rin
namang itanong sa kanya ang tungkol ditodahil baka magalit na naman sya. And worst,
baka pauwiin pa niya ako ng Japan.Ugh!
Are you sure?

Saglit akong napaisip nung nagtanong si Trigger. Hindi akopwedeng mag-investigate

gamit ang mga tauhan ni Roswell dahil siguradongmakakarating sa kanya. What if
magpatulong ako sa Black Organization? Or kay kahitkay Katana na lang.

Yes, sorry kung nakaistorbo.

After kong replyan si Trigger ay tinext

ko naman si Katana.

Hey Katana, are you still up? Can we meet?

Wala pang isang minuto ay nagreply na sya, kasama anglocation kung saan kami
magkikita dahil may sasabihin din daw sya sa'kin.

"Who's that?" Halosmahulog ako sa upuan nung madinig ko si Roswell na nagsalita

mula sa likod ko. "Pfft. What are you doing?" Tanong niyaulit.

"Ahh wala,nagpapahangin lang ako" Palusot ko. "You'relying" Sabi niya. Tumayo ako
at saka binitbit ang laptop papasok sa kwarto.Tinitignan ko sya sa peripheral
vision ko kung saan sya pupunta and oh damn!Nahiga na naman sya sa kama ko.
"SiLovelle ba tulog na?" Tanong ko.

Hindi niya ako sinagot. Ipinikit nya lang ang mga mata niya.Dahan-dahan akong
naglakad papunta sa wardrobe para kumuha ng jacket. "Saan ka pupunta?" Tanong ni
Roswellkaya natigilan ako sa pagkuha. "Anongsaan ako pupunta? Inaayos ko lang 'yung
mga damit ko, para hindi ako mahirapannext time pag nakahanap na ako ng lilipatan"
Palusot ko. Damn! Hindi na ngaako magja-jacket.

"Iinom lang ako ngtubig sa baba" Hindi ko na hinintay sumagot si Roswell, dumiretso
na kaagadako sa parking lot at pinatakbo ng mabilis ang kotse ko pagkasakay
napagkasakay ko.
"Shoot! Siguradongmakakarating na naman 'to kanila mommy" I said habang
inagmamasdan ko siRoswell na nakatayo sa veranda ng kwarto ko at nakatanaw dito sa
gawi ko.

**

"Room 204" Iniisa-isakong tignan ang mga apartel rooms and when I saw the

exact room number aykumatok ako.

Ilang saglit pa ay bumukas din ang pinto ng kwarto. "Hindi ka ba nasundan ni kuya?"
Tanongniya. She switched off the light at saka sumilip sa kurtina ng kwarto.

"Hindi naman siguro" Sagotko sa kanya.

"Okay, what happened?But before answering my question ako muna ang magke-kwento,"
Sabi niya.Kumunot ang noo ko at nakinig sa sasabihin niya.

"About the investorwe were talking about last time, it's Lovelle Birkins. She also
mentioned nakilala niya kayo ni kuya Bullet. And that, they're getting married is
thattrue?"

Tumawa ako ng malakas. "Sabina eh! Si Lovelle 'yang investor mo. Hmm oo, pero after
6 months pa naman silaikakasal"

"WHAT?! Is my brotherinsane?! What the fck is he thinking?" Nagkibit-balikat na

lang ako. "I don't know either, siguro hayaan na langmuna natin sya sa desisyon
niya" Ayokong banggitin kay Katana ang tungkolkanila mommy Angelique. Na sila ang
may gusto ng tungkol sa kasal, pati angtungkol sa mga funds. It's Roswell's life
after all. Sya pa rin naman angnagdedesisyon nun.

"Tss" Natatawaako dahil parehas na parehas silang mainis ng kuya niya. "Ako naman
ang magke-kwento" sabi ko para maiba na ang usapan.

Ikinwento ko sa kanya ang nangyari simula nung maihatid akong kuya niyang si
Trigger sa Kitkatel hanggang sa makita kong mga tattoo sa maybatok at binti nung
mga babaeng nagtangka sa amin ni Roswell.
"B.S? I'm notfamiliar with that" Sagot ni Katana habang

nag-iisip ng malalim. "Hindi mo ba tinanong kay kuya Bullet?" Tanongniya.

"Hindi 'no! Alam monamang iba ang saltik nung kuya mong 'yun kapag nagalit" sagot
ko sa kanya.Tumawa sya ng mahina, "Just like dad" sabiniya sa'kin.

"But one thing's forcertain, it's a secret organization. Dahil parehas nating hindi
alam althoughparehas tayong part ng magkaibang organization" She said.

"At kung sikreto angorganization nila, it only means na they have hidden agendas"

"And they're powerful"Dugtong pa niya sa sinabi ko. "Perobakit kayong dalawa ni

kuya Bullet ang target kanina? Ano ba ang ginawa nyo?" I'mtrying to think of the
last things we did. Or I did sa ibang group, pero walanaman akong maalala-"Oh wait,
si GabrielLennox"

"Gabriel Lennox?" Tanongni Katana. "Who's that?" She added.Kinwento ko sa kanya ang
pinakita sa'kin ni Bullet na envelope ng undergroundbusiness transaction pati na
rin ang pagtatagpo namin ni Grabriel Lennox sadating mansion ni Terrence Von
Knight.

"He didn't sayanything?" Tanong ni Katana. Umiling ako to as my response at

nanatilingtahimik. "We better start investigating theold leaders of the Black
Organization" Sabi ni Katana, "Yes, hindi tayo nakakasigurong may kinalaman sila.
Pero for sure theyknow something" Pagsang-ayon ko.

Ngumiti si Katana sa'kin when she saw me smiling. "Why are you smiling ate
Mikazuki?"

"Nothing, I just can'tcontain my excitement" Sagot ko

sa kanya. I usually investigate alone, perongayon magkatulong na kami ni Katana.

Tumawa sya bago nagsalita. "Me too, paniguradong marami tayongmalalaman"
Kumpyansang sagot niya.

**
Umuwi na ako sa bahay pagkatapos naming magplano ni Katanang mga gagawin namin. I
gulped and started walking slowly nung matanaw ko siRoswell na nakasandal sa may
maindoor, at nakapikit. Dahan-dahan akong naglakadat lumapit sa may pinto. Nung
hahawak na ako sa doorknob ay bigla naman syangnagsalita "When are you going to
startlistening to me?" Tanong niya. Naglakad ako palayo kay Roswell at sa
bahaydahil hindi ako nakakasigurado na tulog na si Lovelle. Baka mamaya marinig
paniya ang pag-uusap namin.

"Gusto mo ba talagangpabalikin kita ng Japan?" Tanong ulit niya. Tumigil ako sa

paglalakad athumarap sa kanya bago ako nagsalita. "Importantelang 'tong ginagawa
ko. After nito, titigil na ako" Giit ko.

"I told you to trustme" Sagot niya sa'kin.

"Paano? Eh kanilamommy Angelique ka nga nakikinig. At isa pa, para sa'yo rin naman
'tongginagawa ko. I want to prove to you na mali ang iniisip mo kanila tita Aemie
attito Ezekiel" Mahinahon ang pagkakasagot ko para hindi uminit ang ulo niRoswell
pero kahit yata anong hinahon ng mga salita ko, maiinis at maiinis parin sya.

"I don't need your fckinghelp. At sa ginagawa mo lalo ka lang nakakasagabal"

"Bakit mo ba kasipinakikialaman ang ginagawa ko? You have your own life-"Sagot ko,
perohindi pa ako natatapos sa sasabihin ko nagsalita na sya kaagad.

"Yeah, so don'tmeddle with my life"

"Fine!" Bulyawko, and turned my back para pumasok sa loob ng bahay pero hinawakan
niya ako sakamay para pigilan. "Please" It'sjust one word pero it hit me so much. I
looked into his eyes in disbelief. Nakatinginsya ng diretso sa'kin with a pleading
look. Being completely stunned with hisgaze I utter, "S-sige" Bumitaw akosa
pagkakahawak niya sa kamay ko at saka tumakbo papasok ng bahay holding mychest.
Shit! Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko.

**

A/N:

Sorry sa typos. Hindiako nag-eedit ng ginagawa ko. Hahahaha. Sa questions,

naguguluhan orwhatsoever. Malilinawan din kayo sa mga susunod. Natatawa ko sa ibang
comments,messages at posts sa message board eh. Thank you <3
Maglalagay ako ng list ng family nila after nitong chapter na 'to.Harthart.

�y

=================

List of Characters

Aemie Ferrer - Roswell

Ezekiel Roswell

Alyana Heartily - Ferrer (unknown)

Eiji Ferrer (Dead)

ROSWELLS

Jacob Lee

Kaizer Maxwell Lamperouge

Sebastian Lerwick

Vash Bouldstridge

YAJI

Cassandra Heather

Meisha Maxine Lamperouge

Spade Clifford (Dead)

Tristan Klein (Dead)

--

Amesyl Cross

Amiel

Andrei Lewis
Caileigh Ferrer

Eisz

Fauzia Arcadia

Jerson Ken Blood

Louie Birkins

Meisha Maxine Lamperouge

Milka Shinize Boulstridge

Phoenix Strife

Wallace Martin Lionhart

--

BLACK ORGANIZATION (Season 2)

Steve Vernon Lestrange (Dead)

Demon Evo Hunter (Dead)

Will Travon (Dead)

Jagger Frits (Dead)

Greg Lennox (Dead)

Inigo Rances (Dead)

Jax Blaine (Dead)

Terrence Von Knight (unknown)

DEAD CHARACTERS

Aux Valkyrie

Cyd Garnett

Fiona Stonehurst

Forest Clark

Grethel Canary Lux

Kate Alonzo

Kevin Alferez

Nico Jeisz Young

Sabrina Swansea

Sapphire Griffin

Satana Beatrix Lestrange

Shan Venice Birkins

Sierra Valentine

Sylvia Vanguard-Cross

Violet Swansea

Zephyr Dryst

-----------------------------

M H I A M B [ SEASON 3 ]

Parents: Aemie Ferrer-Roswell & Ezekiel Roswell

Son/s and Daughter/s:

Bullet

Roswell

Trigger Roswell

Caliber Roswell

Katana Roswell

-----

Parents: Cassandra Heather-Lionhart & Wallace Martin Lionhart

Son/s and Daughter/s:

Duke Heather Lionhart

Duchess Heather Lionhart

-----

Parents: Camilla Fleur Blood & Jerson Ken Blood

Son/s and Daughter/s:

Emerald Blood

-----

Parents: Amesyl Cross-Lamperouge & Kaizer Maxwell Lamperouge

Son/s and Daughter/s:

Azure Lamperouge

Amber Lamperouge

-----

Parents: Caileigh Ferrer-Boulstridge & Vash Boulstridge

Son/s and Daughter/s:

Grayson Boulstridge

-----

Parents: Meisha Maxine Lamperouge-Lerwick & Sebastian Lerwick

Son/s and Daughter/s:

Cody Lerwick

Kayden Lerwick

-----

Parents: Fauzia Arcadia-Lee & Jacob Lee

Son/s and Daughter/s:

Lindsay Lee

-----

Parents: Milka Shinize Boulstridge-Strife & Phoenix Strife

Son/s and Daughter/s:

Raven Strife

-----

Parents: Suzette Lewis & Andrei Lewis

Son/s and Daughter/s:

Mikaela Lewis

-----

Parents: Angelique Birkins & Louie Birkins

Son/s and Daughter/s:

Lovelle Birkins

Lionel Birkins

Shaun Birkins

-----

Parents: Unknown

Son/s and Daughter/s:

Mikazuki Yagami

-----

Parents: Unknown

Son/s and Daughter/s:

Yuriko Kanzaki

**

Dami palang characters syet! More soon, hahahaha! Jokes. Hindi pa nakalagay dito
ang ibang indi pa lumalabas sa story eh. Credits to the Sweetmins for making the
list. Hahaha labyuu!

=================

Chapter 8

Mikazuki's PoV

Just like what Roswell asked me, I followed all his orders. "Ask someone to conduct
a background check of our prospect before we give t-"

"I already did" Inilapag ko sa table ni Roswell ang folder ng lahat ng information
tungkol kay Shenly Nadal. Nireject kasi ni Katana ang offer ni Lovelle na mag-
invest sa Heartily. Kaya nagpahanap si Roswell ng ibang maaaring mag-invest
alinsunod sa utos nila mommy Angelique at daddy Louie. In short, we're just using
Shenly Nadal's name para hindi malaman ni Katana na si Lovelle ang mag-iinvest.

I am not sure, pero ramdam ko gusto nilang kuhanin ang Heartily kay Katana and this
is their way para makapasok sa company. "Not bad" Sabi ni Roswell habang binabasa
niya ang background ni Shenly. Katana doesn't know a thing about Shenly dahil wala
rin akong sinabi sa kanya.

"Send her the money for investment, including our payment" Utos ni Roswell.

"Okay, may iuutos ka pa?" Tanong ko.

"About the wedding, ngayon 'yung naka-schedule na paghahanap ng venue. Pwede mo

bang samahan ang organizer to personally pick one?" Tumango ako pagkatapos niyang
magsalita. "Okay, 'yun lang ba?" Tanong ko ulit.

Nakakunot ang noo ni Roswell nung sagutin niya ang tanong ko. "Yeah, I guess that's
all" Sagot niya. "Okay" Tumalikod na ako at naglakad papunta sa may pinto.
"Mikazuki" I stopped when I heard him call my name. "A-are you sick?" Lumingon ko
para sagutin sya. "Huh? Hindi naman bakit?"

"Bakit sinusunod mo ako?" Kunot-noong

tanong niya. Natawa naman ako ng mahina "Bakit? Diba ayaw mong pinakikialaman kita"
Tanong ko sa kanya. Sabi niya sa'kin 'trust me' at hayaan ko raw sya. Tapos ngayon
namang hinahayaan ko sya tatanungin niya ako bakit ako sumusunod. What the hell is
his problem? Napailing na lang ako.

Nung ibalik ko ang tingin ko kay Bullet ay nakatingin pa rin sya at nakakunot ang
noo. I want to hold my chest dahil bumilis ang tibok ng puso ko when our eyes met.
It's feels odd, feels weird. Lumunok ako and diverted my gaze, but when I saw him
stood up ay mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. What the hell is happening to
me? Hindi naman ako ganito noon.

I'm trying to compose myself nung mapansin kong nasa harap ko na si Roswell. He
gently held my chin, slowly, iniharap niya ang mukha ko sa kanya. He lowered down
his head before asking "Sigurado kang wala kang ibang pinaplano?" Diretsong tanong
niya. I can't utter a word. I cannot contain my heart from beating fast. And I
can't take my eyes off him.

Inalis ko ang pagkakahawak niya sa'kin at saka mabilis na lumabas ng kwarto para
tumakbo sa kwarto ko.

Damn! What the hell was that?

**

Isang oras akong namalagi sa kwarto para mag-isip-isip. Kahit na wala rin naman
akong nakuhang sagot. "Ugh!" Tinignan ko ang oras, I still have one hour and half
bago makipagkita sa organizer. And will only take 15 minutes bago makarating sa
restaurant na pagkikitaan namin. Masyado pang maaga.

Tumayo ako at nagbihis. Kakain na lang muna siguro ako sa kitchen para magpalipas
ng oras.

"Oh my

geez! Nakakatakot!" Nasa hagdan pa lang ako naririnig ko na ang hiyaw ni Lovelle na
mas malakas pa sound effects ng pinapanuod nila.

"Ahh!"

I stared at them of a couple of seconds. Nakayakap si Lovelle kay Roswell habang si

Roswell naman ay naka-akbay sa kanya while watching a horror movie. Sweet!

Dumiretso ako sa kusina and placed my phone on the table. Hinayaan kong naka-loud
speak ang phone habang naghahanap ako ng pagkain dahil ko ang secretary ko.

[Good morning Ms. Yagami]

"Na-contact mo ba 'yung wedding organizer?" Tanong ko sa kanya. Naglabas ako ng

tomatoes, and lettuce para ilagay sa gagawin kong sandwich.
[Opo, I was about to call you po para sabihin na male-late daw po sya ng 1 hour]

Tumigil ako saglit sa ginagawa ko. "What?!" Tanong ko. Maghihintay na naman ako ng
1 hour pa? Ugh! Ini-end ko na ang tawag at saka padabog na naghiwa ng kamatis.

"May problema ba Mika-chan?" Lumingon ako kay Lovelle. She's smiling at me, na
obvious namang fake. "Parang inis na inis ka dyan sa ginagawa mo" She said. Oh
wait, "Tumawag kasi 'yung secretary ko, and this is all about your wedding. Baka
gusto mo ikaw ang mag-ayos ng kasal mo?" Sagot ko sa kanya.

"Huh? I don't have any meeting with the organizer today"

Nagtakha naman ako dahil sa sagot niya sa'kin. "Lovelle, mom wants to talk to you"
Sumulpot bigla si Roswell sa loob ng kusina at iniabot kay Lovelle ang phone. Shit!
Tumalikod kaagad ako at ipinagpatuloy ang paghihiwa. Kailan pa ako na-awkardan kay
Roswell?

Napansin

ko na lang na katabi ko na sya. Sumandal sya sa counter na kaharap ko. "I want to
surprise her with the details of the wedding. Kaya ikaw ang inutusan kong mag-ayos"
Itinuloy ko ang ginagawa kong sandwich at hindi sya sinagot.

"Hey, I need to go. May inuutos si mommy sa'kin at pinapupuntahan" Lumapit sa'ming
dalawa si Lovelle at saka bumeso.

"Alone?" Tanong ni Bullet sa kanya.

"No, sasamahan ako ni Yuriko kaya huwag mo na rin akong sunduin"

"Alright"

Hindi umalis si Roswell hanggang matapos ako sa paggawa ng sandwich kaya tinignan
ko sya ng may halong pagtatakha. "May kailangan ka pa ba?" Tanong ko sa kanya.
Nanatili lang syang tahimik kaya nagtanong ulit ako. "Uhm-sigurado ka na bang
magpapakasal ka kay Lovelle?" Nung isang araw ko pa gustong itanong 'to.

"Yeah"

Humarap ako sa kanya. Good thing na hindi na ako nao-akwardan kaya nagagawa ko na
syang tignan. "Pero Roswell, sila mommy lang naman ang may gusto na magpakasal kayo
diba? It's not right to let someone dictates and decide for your life,"

"It's my choice, and-"

"Bakit mahal mo ba si Lovelle?" Diretsong tanong ko sa kanya. Hindi sya sumagot

kaya nagsalita ulit ako. "Oh see? Paano mo pakikisamahan 'yun habambuhay kung hindi
mo naman sya mahal"

"Hindi mo ako naiintindihan Mikazuki"

"Ako 'yung hindi mo naiintindihan Roswell. Palagi kasing sila mommy Angelique ang
pinakikinggan mo. Kailan mo balak makinig dyan sa-aray!" Hindi ako natapos sa
pagsasalita dahil pinitik ni Roswell ang

noo ko.

Inagaw niya sa'kin ang sandwich na ginawa ko at saka kinagatan. "Hoy! Akin 'yan eh"
"Since when?" Nakangising sabi niya. Aba't!

Pumiraso sya ng konting sandwich,"Ako gumawa niyan eh-"Aangal pa sana ako pero
nasubuan na ako ni Roswell nung piniraso niyang sandwich. "Shh. You're so loud"
Hindi ko pa nalulunok ang isinubo ni Roswell sinubuan na naman niya ako kaya
hinampas ko sya.

"Tammmna!" Wala ako mabuong words dahil punung-puno ang bibig ko kaya hinampas ko
si Roswell ng nadampot kong pot holder.

"Pfft. What?" Tanong niya sa'kin.

"Para-paraan ka rin para mag-change topic eh 'no?" Sabi ko sa kanya pagkatapos kong
lumunok. Binato ko sa kanya ang pot holder kaya tinignan niya ako ng masama. "Joke
lang Roswell" Hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa kanya tuwing nagiging seryoso
ang mukha niya. I'm wondering kung ano ba ang iniisip niya. Ang hirap naman kasi
niyang basahin.

"What's with the stare?" Tanong niya sa'kin.

"Iniisip ko lang kung ano'ng iniisip mo" Sagot ko. Napailing sya saka tumungo at
bumulong. "Don't. Because you might hate me" Seryosong saad niya.

"Asus! Ano namang drama 'yan? Kahit nga may saltik ka madalas iniintindi kita eh.
And besides, wala namang dahilan para magalit ako sa'yo" I answered to lighten the
atmosphere.

Ine-expect ko ang isang matalim na tingin mula sa kanya but he just smiled and
patted my head. "I'll hold on to that"

**

Angelique's PoV

"Ano? Anong sinasabi mong magkasama ang isa pang anak

ni Roswell at si Mikazuki kahapon?" Minasahe ko ang sintido ko to ease my headache.

That bitch!

[Opo, magkasama po sila mula tanghali hanggang gabi. Sa tingin ko po ay nagiging

malapit na ang anak-anakan niyo sa mga Roswell at mukhang mahihirapan na po tayong
pigilan sila]

No! This can't be happening. Masasayang ang lahat ng pinaghirapan namin ni Louie.
Hindi mangyayari ang lahat ng ito kung hindi dahil sa Mikazuki na 'yan. Bakit ba
ang tigas ng ulo niya.

"Anong nangyari sa mga inutusan kong babae kahapon na pumunta ng hotel ni

Mikazuki?"

[Nandoon po si Roswell sa hotel kaya naunahan po nila ang mga tauhan niyo] I threw
my glass of wine on the wall. Bitch! Hindi ko mapigilan na hindi magngitngit sa
galit dahil masyado yatang mabait ang tadhana kay Mikazuki.

I ended the call dahil sa sobrang galit. Calm down Angelique and think of a better
plan. I still have Bullet on my side kaya wala akong dapat ipag-alala kay Mikazuki.
"Hoy ikaw" Duro ko sa isa sa mga tauhan na nakatanga lang dito. "Tawagan mo si
Frederrick, sabihin mo humanap sya ng mga taong magtuturo ng leksyon kay Mikazuki"
Mariing utos ko.

"Opo Madame" Let me see how tough you are bitch.

**

Third Person's PoV

Magkakasama sila Azure, Grayson at Cody na pumunta sa bahay ng dating miyembro ng

Black Organization na si Steve Vernon Lestrange, ang ama ni Satana Lestrange.
Taliwas ito sa utos ni Trigger na mag-imbestiga tungkol kay Terrence Von Knight.

Lingid sa kaalaman ng lahat ay may nag-iisang pinsan si Satana na sumunod sa yapak

ng ama

ni Satana. Wala silang kaalam-alam na nakasunod at nagmamatyag sa kanila si Yuriko

Kanzaki. "Mga 'tol doon kayo dito ako" Sabi ni Azure.

"Bakit naman ganun 'tol? Takte! Alam kong gwapo ako pero wala namang dayaan, doon
kayo. Dito ako" Sagot naman ni Cody sa kanya.

"Pft. Naduduwag ka ba 'tol?" Nakangising tanong ni Azure ni Cody.

"Itong mukhang 'to 'tol?" Sagot ni Cody habang natatawa at nakaturo sa mukha.
Ngumisi sa kanya si Azure at saka tinap sa balikat. "Kalma! Wala kang dapat
ipangamba baby Lerwick. Alam mo namang kahit saksakan ko ng gwapo I will cross the
ocean for you. I will go and bring you the moon. I will be your hero your strength.
Anything you need" Pakanta ng sinabi ni Azure ang last line with matching himas pa
kay Cody kahit na parehas silang diring-diri at kinikilabutan sa pinaggagagawa
nila.

Mabilis na tinanggal ni Cody ang pagkakahawak ni Azure sa kanya. "Ulul! Takte!

Kadiri ka brad!"

"Mga siraulo" Bulong ni Grayson kaya napatingin sila Cody at Azure sa kanya. "Oh
sige Boul, ikaw doon. Kami dito"

**

Cody's PoV

Tumigil kaming tatlo at kahit labag sa loob ko, itinago ko ang gwapo kong mukha at
nag-uumapaw na hotness ng katawan nung may dumating na dalawang lalaking nag-uusap.
"Walang binanggit sa akin si Knight tungkol sa bagay na iyan kung kaya't hindi ako
nakakasiguro na sasang-ayon sya" Nagsikuhan kaming tatlo nung marinig namin ang
pangalang Knight! Takte! Sa madaling salita buhay pa nga ang gagong si Knight.

"Sigurado ka bang kasapi sya sa Sinister?

Baka naman nagpapanggap lang sya. Wala na akong naging balita sa kanya matapos ang
insidente noon kaya't-"Napalakad ang pagsiko ko kay Boul kung kaya't nakagawa sya
ng konting ingay. Petengene! Naramdaman yata nila ang gwapo ko presensya

"Meow" Nilagyan ko ng konting landi ang pag-ngiyaw ko para magmukhang pusa. Amputs!
Ang gwapo ko namang pusa. "Pft!" tignan mo 'tong gagong si Lampe, tumatawa-tawa pa.

Naglakad palapit sa gawi namin 'yung dalawang lalaki kaya kumaripas kaming tatlo ng
takbo. Kabilin-bilinan pa naman ni Trigger na huwag kaming gagawa ng hakbang ng
hindi niya alam. At mas lalong huwag kaming kikitil ng wala pa niyang pahintulot,
lalo na ng mga bigating isda dahil baka marami pa kaming makuhang impormasyon sa
kanila. Kaya sa ngayon puro pagmamatyag lang ang pwede naming gawin.

"Takte nasaan na 'yung dalawang gago?" Amputs! Akala ko pa naman iisa lang kami ng
tinakbuhan. Anak ng tokwa!

Lumundag ako sa katapat kong balkunahe nung may humila sa'kin papasok sa isang
madilim na kwarto at saka ako tinutukan ng matalim na kutsilyo sa leeg habang
nakatuon sya sa matipuno kong katawan "Keep your mouth shut!" Pabulong syang
nagsalita pero alam kong babae ang nagmamay-ari ng tinig. Syet! Hanggang dito ba
naman basta na lang ako sinusunggaban ng babae. Alam kong kayang-kaya kong manlaban
sa kanya pero hinayaan ko lang sya.

"Doon! Doon sila tumakbo!"

"Bilisan nyo baka makatakas pa!"

Sunud-sunod ang narinig naming yabag ng mga paa sa labas ng kwarto at boses ng mga
lalaki na tila ba may hinahabol. Nung wala na akong

madinig na ingay sa labas ay ngumisi ako. "Sabihin mo lang Miss kung may gusto kang
gawin. Let me satisfy that appetite" Bulong ko sa tenga niya. Sinusubukan kong
aninagin ang mukha niya kahit sobrang dilim.

Shit!

Halos mabingi ako sa lakas ng pagkakasampal niya sa'kin. "Jerk!" Takte! Ang bangis,
ibang klase! Sinundan ko sya ng tingin pero hanggang makalabas sya ay hindi ko pa
rin nakita ang itsura niya.

**

Mikazuki's PoV

"Gaano ba karami ang venue na bibisitahin na'tin?" Tanong ko sa organizer. It's

been 5 hours simula ng mag-umpisa kaming mag-ikot at tingnan isa-isa ang mga venue.
"Hanggang sa may mapili po kayo Ma'am" Sagot niya sa'kin. "What if wala akong
mapili?" Ang dull naman kasi ng view ng mga pinupuntahan namin. Siguro isa na rin
sa dahilan ang wala pang decorations and such.

"Maghahanap po ulit ako ng mga bagong locations kapag wala" Sagot niya sa'kin.
"Okay" I said and diverted my gaze outside the window. Papunta na kasi kami ngayon
sa susunod na location.

**

"Maganda, pero mukhang hindi ba parang hindi rin ganoon ka-magical ang itsura?"
Syempre kung ako ang nasa posisyon ng ikakasal. Once in a lifetime lang 'tong
mangyayari kaya gusto ko 'yung enchanting, magical, captivating, and memorable one.
Tumingin ako sa relos ko, it's almost 10 in the evening at napapagod na rin ako sa
ginagawa namin. "Noted po Ms. Yagami" Sagot niya.

"Siguro bukas na lang ulit" I said. "Masyado ng late. Mas maganda rin pati kung sa
daytime tayo pupunta para mas makita natin

ng maayos ang mga lugar" Dugtong ko pa.

"Okay po" Magalang na sagot niya. Ngumiti ako sa kanya before walking back to the
car. Pero hindi nakaligtas sa mga mata ko ang naaninag ko sa peripheral vision ko.
Dalawang lalaki ang nakatayo sa malayo at nakatingin sa kinaroroonan ko. Tumuloy pa
rin ako sa pagsakay sa kotse at hindi nagpahalata na napansin ko silang dalawa.

Kahit antok na antok na ako ay buong byahe akong gising dahil paminsan-minsan ay
sinusulyapan ko ang tatlo pang kotse na kanina pa nakasunod sa'kin.

"Ma'am?" Tawag nung driver ng kotse.

"What?" Tanong ko sa kanya.

"Kanina ko pa po kayo napapansin na tingin ng tingin sa likuran, may problema po

ba?" Tanong niya. I arched my left eyebrow sa tanong niya. "Ahh hindi wala, I was
just thinking kung kotse ni Bullet ang isa sa mga kotseng nasa likod. Sabi kasi
niya nakikita niya raw ako eh" Pagsisinungaling ko sa driver. Akala naman niya
hindi ko napapansin na alam niyang may nakasunod sa'min at kanina pa rin sya
tumitingin sa'kin.

And I was right, dahil mukhang kinabahan sya sa sinabi ko. Ano kayang plano nitong
mga 'to? Oh damn! May binabalak ba silang hindi maganda sa'min ni Roswell? Ugh!
Nahihirapan na ako mag-isip dahil wala na akong energy.

Nung makarating kami ay sa bahay ay bumaba na kaagad ako sa kotse, hindi ko na

hinintay na pagbuksan ako ng pinto nung driver.

"Shit! Nakakapagod!" Inagaw ko ang unan na hawak ni Roswell at saka ipinatong sa

binti niya at humiga. Damn! Kapag mga ganitong pagkakataon naaappreciate ko talaga
ang pagtulog. "What the fck?! Are you

planning to sleep on my lap the whole night?"

"Shh" Saway ko sa kanya without opening my eyes.

"Tss. You're insane"

I am half asleep nung maramdaman kong marahan na inangat ni Roswell ang ulo ko para
makaalis sya. I felt a warm blanket placed on me bago ako makarinig ng pagkasa ng
baril at pag-off ng ilaw kaya iminulat ko ang mga mata ko. Wala akong gaanong
maaninag dahil sobrang dilim, pero may naririnig akong mga kaluskos galing sa
labas. Siguro dala na lang din ng antok ang mga naririnig ko.

"Ahhhh!" I heard a loud scream kaya mabilis akong bumangon. Pinutol ng isang
umaalingawngaw na gunshot ang malakas na hiyaw ng babae.

May ilang segundo pa bago rumehistro sa utak ko kung kaninong boses ng babae ang
narinig kong humiyaw. "Shit si Lovelle!" Madilim ang buong paligid at wala ako
halos makita pero tumayo ako para tumakbo sa taas nung may humawak sa kamay ko para
pigilan ako. My body reacted instinctively kaya nahawakan ko sya kaagad ng isa ko
pang kamay but it's useless dahil mas mabilis sya kaya napigilan niya rin ako
kaagad. "Tss. Stay behind me" Utos niya, kahit hindi ko maaninag ang mukha niya
alam kong si Roswell ang kausap ko.

Sinunod ko ang utos niya hanggang sa makarating kaming dalawa sa kwarto ni Lovelle.
"Oh shit!" Napasinghap ako at takip ng bibig nung makita kong nakahandusay si
Lovelle sa kama niya at may tama ng baril sa may tiyan.

Walang isang salita ay binuhat ni Bullet si Lovelle. Tumatakbo lang ako at

nakasunod sa kanila, kanina pa ako gising pero hindi nagsi-sink in sa'kin kung ano
ba talaga
ang nangyari.

"Open the door" Utos ni Roswell nung nasa tapat na kami ng kotse niya. Binuksan ko
naman kaagad ang pinto ng sasakyan. Ako ang tumabi kay Lovelle sa likod dahil si
Bullet ang nag-drive.

"Lovelle!" Tawag ko sa kanya habang tinatapik ng mahina ang pisngi niya. "Lovelle,
naririnig mo ba ako?" Nag-aaalalang tanong ko. "Roswell bilisan mo namang mag-
drive!" Utos ko, kahit halos lumipad na kami sa bilis ng takbo ng sasakyan.

**

Tahimik kaming dalawa ni Bullet na naghihintay dahil nasa loob ng operating room si
Lovelle nung may maalala ako. "Alam mo Roswell feeling ko ako 'yung target eh.
Kanina pa kasi may sumusunod sa'kin," basag ko sa katahimikan.

Tumunghay sya at saka tumingin sa gawi ko. "What?" Kunot-noong tanong niya.

"Hindi ko alam kung paano ko i-e-explain pero kanina nung paalis kami sa location
nung wedding organizer meron akong nakitang dalawang lalaki. Tapos nung pauwi na
ako, may nakasunod naman na tatlong kotse tapos.."

"Tapos?" Tanong niya.

Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko sa kanya ang iniiisip ko dahil alam kong
hindi naman sya sasang-ayon sa'kin. "...tapos pati 'yung driver ng kotse ko kanina,
iba 'yung kinikilos kaya naisip ko na... h-hindi kaya may kinalaman si mommy dito?"
Kahit hindi sya magsalita, alam ko na sa mga tingin niya ay hindi sya naniniwala sa
sinasabi ko. "You don't believe me" I whispered and sighed at saka bumalik sa
pagkakatungo.

"It's not right to suspect our parents, Mikazuki. Do not blame them unfairly only
because

the men who were following you are mom's and dad's men"

"Hindi ko sila pinagsususpetsyahan. Sigurado ako na sila ang nag-utos nun. Sino pa
ba, bukod sa kanila ang pwedeng gumawa non. Roswell tanga ka ba? Mga tauhan nila
mommy at daddy 'yun"

"And?"

"Anong and?" Naiinis na tanong ko. Hindi ba niya makuha kung ano'ng pinupunto ko?
Araw-araw na lang ba naming pagtatalunan 'to?

He held my hand kaya 'yung kaninang inis ko biglang napalitan ng pagtatakha.

Tinignan ko ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko bago ko inilipat ang tingin sa
mga mata niya. "This is just the beginning"

"Ano'ng ibig mong-"

"Just listen and don't make things hard for me. Ang dali lang naman ng gusto kong
mangyari Mikazuki, you only have two option, follow me or go on your own and make
things worse"
"Ano bang ginawa ko? Wala naman akong ginagawa ah!" Inalis ko ang kamay ko sa
pagkakahawak niya dahil ito na naman po kami. Nag-umpisa na naman kaming magtalo.

"Obey our parents, and trust my words"

"How could I trust your words eh hindi ko nga alam kung ano'ng pinaglalaban mo
Roswell. Paano ko susundin ang inuutos nila kung alam ko namang mali? Akala mo ba
hindi sumagi sa isip ko na kaya nila gustong mag-invest sa Heartily para someday,
makuha nila ang Heartily kay Katana. Ano'ng sunod? Yung Ferrer? Why are you doing
all of these?"

Natahimik si Bullet pero alam kong mayroon syang gustong sabihin. "Why don't you
tell me? Para mas maintindihan kita, pinipilit ko kasing intindihin kung ano ang
gusto

mong mangyari pero hindi ko alam kasi hindi ko alam ang nararamdaman mo"

"Damn" Bulong niya. He held my hand once again kaya hinayaan ko lang sya. "B-
because I-"

"Who are the immediate family of Ms. Lovelle Birkins?" Tumayo kaagad ako nung
lumabas ang doctor mula sa operating room. "Kami po, kamusta na po si Lovelle?"
Sagot ko habang naglalakad palapit sa doctor hila-hila ko ang kamay ni Roswell na
hindi pa rin niya binibitawan.

"Damn it!"

"She's safe now. Kailangan na lang niyang magpahinga ng ilang araw" Nakangiting
sabi nung doctor. "Thank you po doc"

**

"What the hell are you doing here?!" Bulyaw sa'kin ni Lovelle nung mapatingin sya
sa gawi ko. Ngayon lang sya nagising simula ng matapos ang operasyon. Confused, I
asked her "What?"

"Akala mo hindi ko alam? You planned this. Ikaw may gawa sa'kin nito 'no?"

"Lovelle" sinubukan syang pigilan ni Roswell sa pagsasalita pero galit na galit si

Lovelle. "Ikaw may gawa nito kasi deep inside ayaw mo kaming ikasal ni Bullet. Na-
threaten ka ba masyado nung dumating ako sa Pilipinas kaya-"

"I said stop!" Halos pabulyaw na 'yung pagkakasabi ni Roswell kaya tumigil si
Lovelle. Tang*na?! Ako pa ang pinagbibintangan. "You don't have the right to accuse
me, Lovelle"

Nakaalalay sa kanya si Roswell dahil halatang nahihirapan syang kumilos. Kahit

nanghihina pa ang boses niya ay pinipilit pa rin niyang magsalita. "You're jealous
of me, kaya mo 'to ginagawa. And I'll make sure na makakarating kila mommy 'tong
ginawa mo sa'kin" Galit na aniya. "Sampid" Bulong pa niya.

I clenched my fist in anger, gusto kong magsalita at sumagot pero pinipigilan ko

ang sarili ko dahil malaki ang utang na loob ko sa pamilya nila. "Go ahead" Pero
hindi ko pa rin mapigilang hindi mainis dahil sa mga pambibintang niya. "Mikazuki"
Tinignan ko ng masama si Roswell nung tawagin niya ang pangalan ko. "Sige kampihan
mo 'yang babaeng 'yan Roswell, magsama-sama kayo" I walked out the room bago pa
tumulo ang luha ko.

**
A/N: Maglalagay na ako lagi ng A/N sa last part ng chapter para alam nyong end
na. ;) Bakit nagdidikit-dikit ang words pag inililipat sa wattpad?

Feel free to comment your reactions :D Huwag pala kayo maghanap ng scene nila
Aemie, si baby Bullet kasi bidabels dito sa Season 3 kasama ang 2nd generation,
pero may mga scenes pa rin naman sila. Hindi lang kasing dami noon.

=================

Chapter 9

Mikazuki's PoV

Umakyat ako sa rooftop ng hospital, because this is thenearest quiet place I know
at para lumanghap na rin ng sariwang hangin. I needto calm myself a bit dahil baka
maubusan ako ng pasensya kay Lovelle.

Pumunta kami dito sa Pilipinas para maghiganti si Roswell sapamilya niya. Sang-ayon
sila mommy sa plano ni Roswell na gawin 'yun. In factwilling pa nga silang
magpadala ng mga tauhan nila kung kakailanganin ni Bulletng tulong nila.

Kilalang-kilala ko si mommy Angelique, alam kong ipapaligpitniya kung sino mang

hahadlang sa plano nila. And I'm a hundred percent sure nasya may gawa nito.

Mula dito sa rooftop ng hospital ay natanaw ko ang kotse niFrederrick, 'yung tauhan
nila mommy na sumalubong sa'min ni Roswell nungdumating kami dito sa Pilipinas.

I used to bring a gun wherever I go, isa sa mga bagay nanatutunan ko kay Roswell.
Nilagyan ko ng silencer ang baril ang tumatakbopababa ng fire exit.

**

Frederrick's PoV

Lubha akong nagulat nung sabihin ni Madame Angelique sakabilang linya na si M.s
Lovelle ang nasa ospital.
-Flashback-

Maingat kong pinasok,sampu ng mga kasama ko ang likod ng bahay na tinutuluyan nila.
Pinigilan naminggumawa ng kahit na anong ingay dahil nandirito sa loob ng bahay si
Mr. Yagami.Marahan namin syang sinundan nung umakyat sya ng ikalawang palapag ng
bahay.

"Mikazuki" Saglit kamingnagkatinginan ng mga kasama ko nung kumatok sya sa isa sa

mga kwarto

habangtinatawag ang pangalang 'Mikazuki'

Kumpirmado! Kwarto ngani Ms. Yagami ang silid dahil bumukas ang pinto at may tinig
ng babae. "Bullet, bakit Mi-"

"Can I borrow a blanket?"

"Huh? Sige saglit lang, I'll get you one" Nung maibigay na ni Miss Yagami ang kumot
kay Mr. Yagami ay pinataynito ang ilaw ng silid ni Ms. Yagami. "Goodnight"

"Okay, goodnight" Maspabor sa amin dahil hindi kami mapapansin ni Ms. Yagami.

Nung makababa si Mr.Yagami ay mabilis na naming pinasok ang kwarto.

-End of flashback-

[Kapag may nangyaring masamakay Lovelle kayo ang isusunod ko!] Bulyaw ni Madame
Birkins sa kabilanglinya.

"Lubos po akonghumihingi ng tawad Madame, makakaasa po kayong gagawin ko na ng

maayos angtrabaho ko] Sagot ko.

[Tonta!] Galit nabulyaw niya at saka ako pinatayan ng telepono. Napailing ako bago
sumakay sakotse.
"Don't dare move an inch"Nanlaki ang mga mata ko nung may marinig akong tinig ng
isang babae mula salikod ng driver's seat. Pinagpapawisan ako ng malamig at
nanunuyot anglalamunan ko dahil sa matigas na bagay na nakatutok sa likod ng ulo
ko. "Ano'ng ibig sabihin ng tattoo sa kamaymo?" Tanong niya. Puno ng awtoridad ang
boses niya at alam kong anumangoras ay kakalabitin niya ang baril na hawak niya.

Ngunit ganoon din ang mangyayari kung sasabihin

ko angkahulugan-"I will spare your life kapagsinabi mo sa'kin ang tungkol dito"

Nagdadalawang isip ako, ngunit hindi masamang umasa. "B-Black S-sinister" Dumilim
ang buongpaligid kasunod ng mga binitawan kong salita.

**

Mikazuki's PoV

"I was just kidding" Isaid matapos kong kalabitin ang gatilyo ng baril at saka
bumaba ng sasakyan niFrederrick Santos. So I was right, si mommy nga ang nag-utos
sa kanila. Shejust hit a nerve.

Umalis na ako sa parking lot bago pa may makakita sa'kin attumungo sa lugar na
pinagkitaan namin noon ni Katana. Binayaran na niya angrenta nitong kwarto for 2
months kaya pwede kaming magkita dito anytime.

I don't want to spend the rest of the night sa bahay nor saospital kaya dito na
lang ako magpapalipas ng magdamag.

"Black Sinister" Iwhispered pagkapasok ko ng kwarto.

Shit! Right! Naaalala ko na kung saan ko nakita ang ganoongtattoo.

-Flashback- (10 years ago)

"Mommy" Pangalawang besesko ng kumatok ng kwarto nila ni daddy Louie pero walang
nagbubukas ng pinto. Sidaddy lang naman ang nakita kong umalis ng bahay kaya I'm
pretty sure na nanditosi mommy sa kwarto. "Mommy, excuse po.May waver po kasi ako
na kailangan papirmahan para sa school fieldtrip namin" Wikako habang kinakatok ang
pinto.

Baka naman tulog pa simommy? Tinignan ko ang relos na suot ko, 7:30AM na, 30
minutes na lang magsisimulana

ang klase ko. Ugh! Hindi naman ako pwedeng pumasok ng walang sign 'tongwaver.

Dahan-dahan kongpinihit ang doorknob ng pinto ng kwarto, eksakto ring lumabas si

mommy sa banyong kwarto niya.

"B.S" I read the lettersout loud na naka-tattoo sa may kanang bahagi ng dibdib ni
mommy Angelique. Halatangnagulat sya nung makita niya ako, "Whatthe heck are you
doing here?! Get out!" Bulyaw ni mommy Angelique sa'kin.Inalis niya kaagad ang
towel na nakalagay sa ulo niya at ibinalabal sa maybalikat niya kaya natakpan ang
tattoo sa may dibdib niya.

-End of Flashback-

"Ano'ng plano nimommy?" Tanong ko sa sarili ko pagkaupo ko ng kama.

I dialed my secretary's number nung may nag-popped sa utakko na idea. Inabot ng

ilang ring bago niya sinagot ang phone. [Good morning Ms. Yagami]

"I'm sorry, naistorboko ba ang tulog mo? May iuutos ako sa'yo, and I need the
information firstthing in the morning, later" Utos ko.

[Noted po Ms. Yagami,tungkol saan po ba 'yan?] She asked.

"I want to know, if...nagkaroon ng connection si mommy Angelique at daddy Louie

noon kanila titoEzekiel Roswell at tita Aemie Roswell"

[Yun lang po ba?]

"Yes, thank you" Isaid and ended the call. Humiga ako kasama and think of the
things na pwede kopang gawin para mag-investigate. Madalas nasa top ang Japan
pagdating satechnology and I am thankful to that, dahil I graduated
with a degree ofInformation Technology. I love hacking and likes dahil iyan ang
first love kopero hindi ko nabigyang pansin ang skills ko sa technology dahil
pinaaasikasosa'kin ni Roswell ang Yagami Corporation.

I guess it's the right time para balikan ang first love ko,which is technology and
enhance my skills a little bit. Bukas na bukasmagpapabili ako ng mga kakailanganin
ko. I lay down on the bed with a littlesmile on my face.

**Next day**

Maaga pa lang naka-receive na ako ng text mula kay Roswellat sa secretary ko. I
ignored Roswell's text message dahil alam ko namang kunghindi tungkol sa Yagami
Corporation, tungkol kay Lovelle or mommy Angelique angsasabihin niya.

"Sa Stonehurst Universitypumasok sila tita Aemie at daddy Louie" Tanong ko sa

sarili habang binabasaang text message ni Emily Salcedo, my secretary. At hindi
lang 'yun,magkakaibigan sila noon. Bakit parang wala namang namemention sila mommy
atdaddy tungkol dito. Plus the fact that they never showed up sa kahit na
anonggatherings na ina-attendan ng family namin, are they even invited?

Nag-ayos na ako para bumili ng laptop, desktop computer,wifi broadband for internet
connection, tables, cameras, even installers ng mgakakailanganin kong software.

"Ma'am ia-assemble narin po namin para hindi na kayo mahirapan" Sabi nung isa sa
mga deliveryboy na kasama ko ngayon.

"Thanks but nothanks, ako na lang mag-aayos"

"Sure po ba kayoMa'am? Baka po kasi-"

Iniabot ko sakanila ang bayad

for their service. "Yes thank you" I closed the doorimmediately para hindi na ako
kulitin.

I started unpacking all the items I bought atpag-a-assemble. I turned off my phone
dahil kanina pa ako tinatawagan niRoswell, ano naman kaya sasabihin niya? For sure,
sesermunan niya lang akodahil sa pag-alis ko kagabi.
Naghintay muna ako maggabi bago ako lumabas para magkabit ngmga CCTV cameras na
binili ko. Mahigit 50 pcs ang camera ang binili ko at ikinabitsa iba't-ibang bahagi
ng apartment, hanggang sa mga sumunod na kanto bagopumunta dito sa apartment. Lahat
ng pwedeng daanan ng kung sinumang pupunta saapartment ay siniguro kong makikita sa
CCTV.

Maliit at hindi pansin ang mga camera na binili ko, "Hija! Baka mahulog ka dyan.
Ano ba'ngginagawa mo dyan sa itaas ng poste?" Tanong ng isang matandang
lalakisa'kin. "Hahahaha nagpapahangin lang po.Presko po kasi dito sa itaas" Palusot
ko at saka kumaway sa kanya parahindi sya mag-alala. Iba pa naman ang mga matatanda
dito sa Pilipinas,masyadong concern kahit sa hindi nila kaanu-ano.

Kinonek ko lahat ng CCTV sa isang malaking monitor na biniliko kanina. "Perfect" I

said with asmile habang pinagmamasdan ko ang iba't-ibang view ng camera sa monitor.
Sunotkong sinet-up ang desktop computer at ang laptop na gagamitin ko paramag-
research.

Habang inaayos ko ang desktop ay napansin ko sa CCTV monitorsi Katana, she's alone
habang nakasakay sa kotse at nagda-drive. At mukhangdito sya papunta sa apartment.
Bukod sa kanya ay may napansin akong isangpigura ng mbabae

na nakasakay sa motor. Hindi o makita kung sino ang babaedahil nakasuot ito ng
helmet. Kahit sobrang layo ng gap nila ni Katana ayobvious na obvious sa camera na
si Katana ang sinusundan nito.

I turned on my phone to warn Katana. I saw her na naglagayng earphones nung tawagan
ko sya.

[Yes ate Mikazuki?] Sagotniya sa phone.

"Someone's followingyou, kaya huwag kang didiretso dito sa apartment" Paalala ko.

[Alright, thanks forthe info! Ilalayo ko muna sya] She said, habang nakatingin sa
rearviewmirror ng kotse niya.

"Keep safe" Sagotko, before ko i-end ang call.

Kumunot ang noo ko nung sunud-sunod ang mga text messages nadumadating. Siguro
dahil nag-off ako kanina ng phone at galing sa iisang taolang. Kay Roswell. Inopen
ko ang conversation at binasa simula sa unang SMS nasinend niya mula pa kagabi.

First message: Whereare you?

Second message:Mikazuki.

Third message: Tsk.

Fourth message: Areyou okay?

Fifth message: Justtell me if you need me.

Sixth message: Sorryabout last night.

Seventh message: Whydid you turn off your fcking phone?

Eight message:Mikazuki.

Ninth message: Damnit.

Tenth message: Wherethe fck are you?

Hindi pa ako tapos magbasa ng mga text messages nung mag-ringang cellphone ko.

[Damn it! I've beentexting you since last night. Where the hell are you?] Galit at
pabulyawang tono ng boses ni Roswell. May bago

ba? Lagi naman 'tong ganito. Akala mosya 'yung tatay ko.

"Dito lang,nagpapalipas ng sama ng loob" Sagot ko. Nakakainis naman kasi talaga.
Walanaman akong ginagawa, tapos ako 'yung pinagbintangan ni Lovelle. Only to
findout na si mommy Angelique mismo ang nagplano. At ang masakit at hindi
komatanggap sa lahat ay ako 'yung pinagplanuhan niya ng masama.

[Where?] Tanongniya.

"Nako Roswell kungnami-miss mo ako, sabihin mo lang. Babalik din naman ako bukas.
May inaayoslang ako" Natatawang sabi ko. Hindi ko alam kung bakit, pero natatawa
akoat nawawala ang inis ko kapag ganito ang tono niya.

[Tss] Pinatay kona ang tawag pati ang phone ko para hindi na ako kulitin ni
Roswell. There arelots of things that I need to do. Hindi ako matatahimik hangga't
hindinalalaman ang tungkol sa Black Sinister na kinabibilangan ni mommy Angelique.
Inumpisahan ko ulit gawin ang sine-set up ko kaninangdesktop. Natanaw ko ulit si
Katana na papunta na dito at wala ng nakasunod sakanyang motor. She's good.

Pasulyap-sulyap ako sa monitor habang nagi-install ng mgasoftware sa desktop at

laptop. "Hi ateMikazuki, I know you are here so brought some foods" Sabi ni
Katanapagkapasok niya ng apartment room. "Wow,I never thought you're good in that"
Puri niya. "Thanks. It was my hobby before your brother put up a business" Sagotko
sa kanya habang tuloy-tuloy lang sa pag-hihintay matapos ng mga ini-installko.

"I've heard aboutwhat happened to Lovelle, Kamusta na sya?" Tanong ni Katana all of
asudden. "Okay

na yata, I don't know.Umalis na ako kagabi after naming magkasagutan eh" Walang
ganang sagot ko.

"Nagkasagutan kayo?" Sheasked. Tumango ako at kinwento sa kanya ang nangyari sa

bahay kagabi hanggangsa sagutan namin ni Lovelle. Saglit syang tumahimik kaya
tinanong ko sya. "Bakit ka natahimik?"

Ngumiti sya sa'kin ng mapait. "You trust my brother, don't you?" Tanong niya
sa'kin. Or more likea statement. "Yeah, I guess" Unsure,I answered. "Nah, you
really do. It's soobvious, kahit kasi ano'ng kampi ni kuya Bullet kay Lovelle you
still believe inhis words" Natigilan ako sa sinabi ni Katana, kasi tama sya. Kahit
madalashindi ko naiintindihan mga sinasabi ni Bullet at ginagawa, there's a part of
mena naniniwala sa mga sinasabi niya. Natawa na lang ako at napailing.

"Is he a goodbrother?" Tanong niya out ofnowhere.

-Flashback-

Nakangiti ako habangtinutulungan ko ang mga tauhan nila mommy at daddy na mag-
decorate ng mansion.Darating bukas ang mga mayayaman nilang kaibigan at iba pang
kilalangpersonalidad dito sa Japan, dahil 16th birthday ni Lovelle.

Taon-taon bongga angselebrasyon ng kaarawan niya.Ni wala ngang nakakaalala or

nakakaalam nabirthday ko ngayon, dahil busy lahat para bukas. I smiled bitterly.
"Happy 18th birthday to me" Iwhispered to myself.

"Ms. Mikazuki, wala pa po ba kayong planong magpahinga? Kailangan pa poninyong

gumising ng maaga bukas" Tanongnung isa sa mga katulong.

"Mamaya na, hindi pa rin naman ako inaantok" Ngumiti ako saka inayos ang mantel ng
isa samga lamesa.

Nung mabored ako sapagdedecorate ay tumungo naman ako sa kusina para i-check ang
mga nagbe-bake atnagluluto ng kung anu-ano. "Wow! Parangang sarap!" Kumuha ako ng
konting icing habang hindi nakatingin 'yungpastry chef. "Waaa! Ang sarap
nga!"Kinalabit ko 'yung isa sa mga kasama nung chef. "Pwede ba akong kumuha ng
isang slice?"

"Hala Ms. Mikazuki, kami po ang makakagalitan nila Madame at Sir niyan"Sagot niya.
"Kontilang naman eh" I pouted.

Biglang parang mgabulateng binudburan ng asin 'yung ibang babae dito sa loob ng
kusina. Dahilhindi sila magkaintindihan sa paghawi ng buhok, pagpapa-cute at kung
anu-anopa. Napapano kaya 'tong mga 'to?

"G-good evening po Sir" Batinila.

Sir?

Shit!

Tumigil ako sapagdukot sa icing ng cake para tignan kung sino ang binati nila.
"Kanina pa kita hinahanap" Sabi niBullet. "Bakit?" Tanong ko.Kinabahan ako dun ah.
Akala ko si daddy Louie, Shaun or Lionel 'yung tinutukoynilang Sir. Ngumiti si
Bullet at sumenyas. Nagtakha pa ako nung una perosumunod din ako sa kanya habang
naglalakad palabas.

"Oh" Iniabot niya sa'kinang isang maliit na itim na box na may ribbon. "Ano 'to?"
tanong ko.

"Buksan mo" Sagot niya. "Para

sa'kin?" Tanong ko habangbinubuksan ang box. "Happy birthday" Nakangitingsambit

niya.

-End of flashback-
Hawak-hawak ko ang pendant ng regalo ni Bullet na suot-suotko. Sya lang talaga ang
hindi nakakalimot ng birthday ko taon-taon. "Hindi sya nakakalimot sa mga
importantengokasyon" Sagot ko sa tanong ni Katana kanina.

-Flashback-

Dali-dali ako sapagca-cram magbasa at magreview ng mga lectures dahil exam namin
ngayon.Magdamag kasi akong gising kagabi dahil as usual, nakagalitan at
naparusahanako nila mommy at daddy. Tumakas na naman kasi ako para umuwi ng
Pilipinas.

"Roswell bagalan mo ng konti pagda-drive ha? Para matagal tayomakarating sa

University" Sabi kong hindi inaalis ang tingin ko sa librong hawak ko. Buti pa
'tong si Bulletwala ng problema kasi graduate na. Ako, huling taon ko na ngayon sa
college.

At nararamdamankong uulit ako ng ibang subjectsbabagsak ako sa mga exams ko ngayon.

"Tss. Pasaway kasi" Bulongniya. "How many exams do you need totake?" Tanong niya.
"Apat" Sagotko., "Did you eat breakfast?"

"Hindi pa, huwag mo nga muna akong kausapin. Mas lalong walangpumapasok sa utak ko
eh" Ugh!Bakit ba kasi kailangan pa mag-exam. "Tss"Inagaw niya sa'kin ang librong
hawak ko kaya nagulat ako at nainis. "Roswell, nagre-review ako" Sabi ko.Binuksan
niya ang bintana sa tabi niya at saka hinagis ang libro sa labas.

"Waaa! Ano ba! Bakit mo 'yun ginawa?!"

"Your exam will be cancelled" Inangat ko ang hand brake kaya halos magwala si
Bullet sa sobrang galitnung biglang tumigil ang kotse niya. "Whatthe fuck did you
do?! Who told you to-" Lumabas ako ng kotse para balikan'yung libro ko na itinapon
niya sa bintana. Kahit kailan talaga 'to si Bulletmay saltik-eh?

Tinignan ko ang mgasunud-sunod na fire truck na dumaan sa harap ko ng may

pagtataka. Sunod kongtinignan ang direksyon kung saan naka-pwesto ang University.
Malayo pa kami saUnieversity pero natatanaw ko na ang makapal at maitim na usok.
Nakakunot pa rin angnoo ko nung lumingon ako kay Bullet. Nasa labas na rin sya
habang nakasandal sakotse niya. "I told you" He said.

"Ikaw ba may gawa nun?" Tanongko. Ngumiti sya saka ako hinila pabalik ng kotse.
"Importante pa ba 'yun? What important is that you still have plenty ofdays to
review your lessons"

-End of Flashback-

"Para syangsuperhero. Kahit imposible nagagawa niyang possible" Natatawang dagdag

kosa isinagot ko kanina kay Katana. Ngumiti naman sya sa'kin

-Flashback-

Pasimple akong pumasoksa loob ng kwarto nila mommy Angelique at daddy Louie. Gusto
ko kasing alaminkung may kinalaman sila doon sa napabalitang pagkamatay sa isa sa
mga kilalangpulitiko dito sa Japan. Minsan ko na kasing narinig si

daddy Louie na kausapsya sa telepono. At isa pa, minsan na rin 'yung nagpunta dito
sa bahay.

"What are you doing?" Muntikng mabasag ang vase na nakapatong sa table nung magulat
ako sa pagsulpot biglani Roswell. "Nagmumuni-muni lang hahaha"Palusot ko, kahit
halatang-halata naman na hindi 'yun ang ginagawa ko.

"Tsk. Lumabas na tayo, bago pa sila dumating" mariing utos niya, saka ako hinila sa
braso."Saglit lang Roswell, may gusto langakong tignan" Giit ko. Pero hindi ko
magawang makaalis mula sa pagkakahawakniya.

Biglang bumukas angpinto ng kwarto kaya nanlaki ang mga mata ko, at the same time
abot-abot angkaba na nararamdaman ko sa mga oras na 'to.

"Ano'ng ginagawa nyo ditong dalawa?" Bulyaw ni mommy Angelique.

"Ahh-ehh-" Hindi ko rinalam kung magdadahilan ba ako o aaminin ko sa kanila ang

totoo.
"It's my fault, I'm sorry. I was looking for you, and then Mikazuki sawme and
started dragging me out your room" Mabilis kong tinignan si Bullet dahil sa
isinagot niya kanila mommy.

-End of flashback-

"Sya rin 'yung kuyana kahit ikaw 'yung may kasalanan aakuin niya. He's insane like
that" Natatawangsabi ko. "He doesn't care kung sya 'yungmakagalitan, or mapahamak"
Dugtong ko pa.

"That may be thereason kung bakit laging galit sa'yo mommy mo" Sagot ni Katana
sa'kin. "Huh?"

Confused, I asked. "What reason?"

"Because you don'tsee how much kuya Bullet cares for you. And with that, nagiging
threat ka sakanila. Maybe iniisip nila na time will come, ikaw 'yung mas
paniniwalaan nikuya Bullet" Natawa ako ng malakas dahil sa sinabi ni Katana.
"Imposible! Si Roswell pa ba? Eh kanilamommy Angelique lagi nakikinig 'yun eh"

"I don't see it thatway, ate Mikazuki" Tinignan ko ng masama si Katana, dahil
nakukuha ko ang ibig niyang iparating. "Why?" Natatawang tanong niya. "I'm just
telling what I see based on yourstories" She added. "Kuya Bullet islike dad. They
are so damn mysterious. But their emotions can visibly see intheir actions" Natawa
ako sa sinabi ni Katana, kahit hindi ko pa nakakausapng matagal si tito Ezekiel,
mukhang naiimagine ko na katulad na katulad sya niBullet.

"Mom's always mad athim, kasi he shows no care. Pero hindi namin alam na may
pinaplano pala sya. Soin the end, natatawa na lang kami kapag nagtatantrums si mom"
Kwento niKatana. "And you're like mom" Kumunotnaman ang noo ko sa sinabi niya.
"Idon't think so, minsan ko pa lang nakasama si tita Aemie, and all I can say
isthat she's different... sa lahat ng nakilala kong magulang" I stated.

"Yeah, but you arelike her. Parehas kayong pasaway at hindi sumusunod kay dad at
kuya Bullet, butstill you both trusts them. And I therefore conclude na parehas ang
taste nilasa babae"

Maybe, pero alam ko namang kapatid lang ang tingin sa'kin niBullet. At isa pa!
Magkaiba kami ni

tita Aemie. Hindi ko na sya sinagot dahilhindi ko mahanap ang tamang line para sa
sinabi niya.

Installation complete!

Napatingin ako sa monitor ng desktop nung matapos angini-install ko. "What is

that?" Tanongni Katana. "This is a tool to enterunderground websites. Ma-a-access
ko gamit 'to ang mga websites na hindi na-a-accessng mga normal users" Paliwanag
ko.

"Right, but where didyou get this?" Tanong niya habang tinitignan 'yung lalagyan ng
installer. "I was the one who made that, few yearsago. Ginagamit ko 'yan noon na
pang-spy sa ibang online illegal transactions.Kaya gumawa na rin ako ng installer
at itinabi para magamit ko in the future.And see? Magagamit ko pa sya ngayon"
Nakangiting sagot ko habangchini-check ang functionality ng bawat module nitong
program kung magagamit kopa or kailangan ko ng i-upgrade.

"Wow!" Kumuha siKatana ng isang upuan at naupo sa tabi ko. Kinuha rin niya 'yung
pagkain nadala niya saka ako binigyan. "Thanks" Kinuhako sa kanya ang pagkain ng
hindi inaalis ang tingin ko sa monitor ng desktop.

Madali akong nakapasok sa website ng isa sa pinakakilalangunderground website.

Tinungo ko kaagad ang search engine and typed in Black Sinister para tignan
kungnagkaroon ng record ang Mafia group sa Black Market.

"Wow suki sila ngBlack Market?" Sabi ni Katana. Black market ang tawag sa mga
illegaltransactions. Chineck ko ang mga IP address ng bawat online transactions
naginagawa nila gamit ang IP tracker na ako rin mismo ang gumawa. "Hindi lang

iisang IP ang ginagamit ngBlack Sinister" I whispered with a frown.

"What does it mean?" Tanongniya.

Hindi ko muna sinagot si Katana, since wala pa naman akongsapat na ebidensya. I

hacked different websites para mapasok at makita ang ibapang transactions na ginawa
nila. Bukod sa paggamit ng iba't-ibang IP address,iba't-ibang name rin ang gamit ng
Black Sinister. "Hindi kaya, hindi lang isa ang may hawak ng Black Sinister?"
Tanongko kay Katana. "I mean, possible namarami ang leaders ng group" I stated
pagkasubo ko ng burger na dala niya. "Ang sarap naman nito, saan mo binili?"

"Well possible, tuladng sa Black Organization. Marami sila kuya Trigger na may
hawak kayapare-parehas din silang pwedeng makipag-transact" Sagot niya. Pagkatapos
aytumawa sya. "Dadalhin kita doon sarestaurant minsan"

Ngumiti ako kay Katana bago ko ibinalik ang tingin ko samonitor ng desktop
computer. "Ano 'to?" Iasked myself.

Dahil sa sobrang pangingialam ko sa mga transactions ngBlack Sinister, pati ang mga
death list nila na sinend at iniuutos sa mgaassassins ay na-check ko.

Order to kill BlackSociety Head.

"Black society?" Iwhispered.

"I know BlackSociety!" Lumingon ako kay Katana na biglang nagsalita. "You mentioned
those two organization to melast time. Kaso information about Black Society lang
nalaman ko" She said. "It is the head of all Mafia groups.Meaning, lahat ng Mafia
groups all over the world is under

them. May anim nahead ng Black Society which I do not know kung sino-sino dahil
walangnaglalabas ng profiles nila. Nobody knows and nobody wants to know them.
Somepeople say that they are random leaders of different Mafia groups. But
whoknows," Paliwanag ni Katana.

Tumango-tango ako matapos ang explanationniya. Hindi lang isa o dalawa ang nag-
uutos na ipapatay ang mga Black SocietyHead.

At hindi lang Black Society heads ang nasa top lists ng mgaassassins, pati ang
Black Sinister leaders. "Sabi ko na nga ba hindi lang isa ang leader ng Black
Sinister eh!" Nakangitingsambit ko.

Kinopya ko lahat ng IP address para mapuntahan ko isa-isaang mga location ng mga

nagmamay-ari ng IP address. This is the best andeasiest way for me para makilala
sila isa-isa. "You are undeniably a computer freak" Napailing lang ako sa sinabini
Katana.

"Bakit ipapatay nilaang kapwa leader nila?" Tanong ko sa sarili ko habang binabasa
ang ibangmails ng leader ng Black Sinister. "Maybethey need more power and
authority" Sagot ni Katana sa'kin na nakikibasarin sa mga mails.

Binabasa namin ang mga mails ng iba't-ibang leaders ng BlackSinister sa mga hired
assassins. Dalawa lang ang madalas na laman ng mail. Kunghindi Black Society head
ang gusto nilang ipapatay, Black Sinister leader.

"Ate Mikazuki, look!"Tinignan ko ang nag-pop na email ngayon lang.

Order to kill MikazukiYagami for 100 million - Black Sinister Leader 3.

"What the hell?!" Sabayna hiyaw namin ni Katana. Mabilis nana-mark as read ang
mail, meaning may ibangnaka-online at bumasa ng email.

Accepted. - Venom.

"Venom? Sino naman'tong lecheng Venom na 'to at may pa-accepted, accepted pang
nalalaman?"

"A black sinisterleader ordered to kill you? Sino naman kaya 'yan?" Tanong ni
Katana. "Well, I have no idea" Sagot ko. Kahitna alam kong isa si mommy Angelique
sa mga leaders ng Black Sinister. Sya kaya'yung Black Sinister leader 3 na sinasabi
dito?

Pero kung nasa death list ang pangalan ko, at si mommyAngelique ang nag-utos. Dapat
hindi muna ako lumapit kay Bullet baka pati syamaisipang ipapatay ni mommy
Angelique.

**

A/N

Happy Birthday Mars!Lovesyou! :D

=================
Chapter 10

Azure's PoV

Ngumisi ako bago ilapag ang barahang hawak ko sa harap nila papa at Amber. "Wooo!
Panalo na naman ang gwapo!" Hiyaw ko nung manalo na naman ako tong-its.

"At talo na naman ang maganda"

"At ang mas gwapo"

Hindi mawala ang ngiti ko habang sinasamsam ko ang perang napanalunan ko. "Kapag
sinu-swerte ka nga naman talaga oo! Wengya! Iba talaga ang swerteng hatid pag
pinagpala ng kagandahang lalake"

"Ang kapal ng mukha, Azure" Kontra ni Amber. Aba't! Tignan mo nga naman 'tong
kakambal ko na 'to. "Sis! Huwag mo akong itulad sa'yo na binasted ni Grayson" Pang-
aasar ko.

"Aba't!" Akmang hahampasin niya ako ng sapatos niyang makakapatay ng tao sa tulis
ng takong nung awatin sya ni papa.

"Oh ayan na naman kayong dalawa. Syempre kapag magandang lalaki ang ama, magandang
babae at magandang lalaki rin ang bunga"

"Ampon yata si Azure papa. Lalaki lang ang namanang term, hindi nakasama 'yung
ganda" Tumunog bigla ang cellphone ko kaya nawala ang atensyon ko sa kakambal kong
pinaglihi sa electric fan.

Anak ng tinola! "Papa! Pa'no ba 'yan? Labag man sa kalooban ko pero mukhang
mapapaga pag-aasawa ng gwapo nyong anak" Nakangising sambit ko nung mabasa ko ang
mensahe mula sa babaeng patay na patay sa kagwapuhan ng inyong lingkod.

Can we meet?

"Dream on dude" Pang-aasar ni Amber. Inilapit ko sa kanya ang screen ng phone ko

para ipakita kung gaano nagkakandarapa si Katana masilayan lang ang kakisigan ko.
"Ehem wala eh, gwapo eh" Sabi ko habang

nakatingin silang dalawa ni papa sa phone ko.

"Whoa! Wengya! Manang-mana ka talaga sa'kin Azure! Ganyang-ganyan ang mama nyo
sa'kin noon eh. May umiiyak na emoji pa nga 'yun tuwing magte-text para lang
makasilay sa gwapo kong mukha" Sabi ni papa.

"Ano na namang sinasabi mo dyan unggoy?"

"Hahahaha takte babylabs nandyan ka pala"

Tumayo na ako at lumayo sa kanila dahil paniguradong royal rambol na naman si erpat
at ermat. Tsk. Umupo ako at sumandal sa ilalim ng malaking puno sa bakuran at saka
nag-isip ng pamatay na reply kay Katana.

Alam kong patay na patay ka sa'kin babes, pero medyo busy gwapo mong crush eh.

Binura ko ulit ang text bago ko pa mapindot ang send. Wengya! Baka bawiin ni Katana
ang text niya kapag 'yun ang tinext ko.
Alam kong hindi ka na makapaghintay na makita ako, pero pwede bang i-check ko muna
schedule ko? Marami pa akong nakapilang date eh.

Message sent!

"Wengya!" Humiyaw kaagad ako nung may pumindot ng send button. "Hahahaha. You
should've thank me. Tinulungan kita mag-send ng message mo bago mo pa i-delete
ulit" Bumunot ako ng mga damo at saka ibinato kay Amber. Panira talaga ng diskarte
'tong kakambal ko na 'to eh. "Doon ka nga! Palibhasa brokenhearted ka kay Grayson
eh" Tinext ko ulit si Katana nung makalayas na 'yung kakambal kong hindi nagmana
sa'kin ng lakas ng appeal.

Katana babes, hindi ako nag-text sa'yo. Tss. Si Amber. Sige kailan ba?

Ngumiti ako pagkatapos kong i-send ang SMS. "Paksyet! Ang gwapo mo talaga

Azure! Katana Roswell nagtetext ng Can we meet? Lupet men!" Sabi ko sa sarili
habang hinihintay ang reply ni-

Nah. Forget it.

Muntik ko pang maibato ang cellphone sa inis nung mabasa ko ang reply ni Katana
babes. "AMBER!!!!"

**

Cody's PoV

Tumakbo kaagad ako papasok ng coffee shop nung matanaw ko na si Katana na nakaupo
sa loob at mukhang inip na naghihintay. "Yo! Pasensya na. Kahit ang mga magagandang
lalaki, nahuhuli rin paminsan-minsan" Sabi ko sabay kindat kay Katana.

"Psh. Just shut your mouth and sit down, I still have loads of stuffs to do" Utos
niya. Takte! Ang bagsik talaga nito. Kaya nakakainlab eh.

"Ano bang atin?" Tanong ko pagkaupo ko. "I have a favor to ask" Sagot niya kaagad.
"Kahit ano baby, basta huwag lang katawan ko. Mahal 'to. Pero nadadaan naman ako sa
pilit" Sagot ko sabay ngisi sa kanya. "Tss. Insane, I have a close friend and...
there is a threat on her life"

Her? Edi ibig sabihin chiks ang kaibigan ni Katana baby.

"I can't be with her all the time so want you to secure her safety when I'm not
around"

Ngumiti ako ay Katana at sumaludo. "Areglado baby! May iba ka pa bang hihinging
pabor?" Tanong ko sabay himas sa matipuno kong katawan. "Tss. Here's her info. If
you have questions, you can call me" TUmayo na si Katana at nagsimulang maglakad
paalis. Kaya kinuha ko ang folder para i-check ang information nung tinutukoy
niyang babae. Kakabukas ko pa lang ng folder nung magsalita syang muli "By the way,

thanks" Paksyet! Ang cute talaga ni Katana.

Ibinalik ko na ulit ang tingin ko sa folder. "Mikzuki Yagami" Wooo ayos! Chiks din
ang isang 'to.

Isinara ko na ang folder na hawak ko nung matapos kong basahin lahat ng impormasyon
tungkol kay Mikazuki Yagami.

**

Mikazuki's PoV

Tinignan ko ang hawak kong maliit na papel na may nakasulat na address. Binase ko
ang location nung assassin na may alias na Venom sa IP address na ipinangreply niya
kahapon sa email para madali ko syang ma-trace.

Sunod ay tinignan ko ang condominium building na nasa tapat halos ng kotse ko.
"Mukhang ito na nga 'yung building" Pero ang ipinagtatakha ko lang ay kung bakit
may mga kotse ng mga pulis at NBI? At maraming taong nag-umpukan.

Ipinark ko ang kotse ko di kalayuan at itinago ang dala kong baril sa gunpocket na
inilagay ko sa kaliwang binti ko malapit sa paa. Naglakad ako palapit sa may kumpol
ng tao para tignan kung ano ang pinagkakaguluhan nila.

"Nakakakilabot naman ang mga naiisipan ng mga kabataan ngayon. Ano kayang pumasok
sa isip ng binatang 'yan at nagpatiwakal" Tinignan ko ang isa sa mga matatandang
usisera dahil sa sinabi niya.

Nagpakamatay?

"Hinaan mo nga ang boses mo, ang sabi nung detective kanina ay mayroong foul play"
sagot nung isa pang usisera.

Pinilit kong silipin ang itsura ng lalaking tinutukoy nila. But the sad thing is,
padapa ang pagkakasalampak niya sa sahig kaya hindi ko makita ang mukha. Punung-
puno rin ng dugo ang paligid niya.

Umalis na ako para maglakad papasok ng condominium building bago pa may makapansin
sa'kin.

"Excuse me Ma'am. Inspection lang po for security" Sabi nung isa sa mga pulis na
babae. Ngumiti ako sa kanya at saka hinayaan syang kapkapan ako. Konting kapkap
lang naman sa may bewang at likod ang ginawa, at konting inspect ng bag.

"Thank you po Ma'am" Nakangiting sabi nung isa pang police officer.

"Thank you" Sagot ko naman.

Tinahak ko ang daan papunta sa fire exit para sana dito dumaan. Ang kaso, may mga
pulis na nakabantay doon kaya dumiretso na lang ako sa elevator para hindi
mapaghinalaan. Psh. Bakit ba kasi ngayon pa ay nagpakamatay.

Natigilan ako saglit nung bumukas ang pinto ng elevator. Dahil sa mga reporter at
cameraman na pabalik-balik. May mga pulis din na pumipigil sa iba na nakasuot pang
sibilyan.

Pagkatapak na pagkatapak ko pa lang sa 20th floor ay may police officer na humarang

sa'kin. "Excuse po Ma'am, pero mahigpit pong ipinagbabawal ang pag-"

"What?! What do you want me to do ang maghintay dito hanggang matapos kayo? I need
to go to my unit, now!" Pabulyaw na sagot ko sa police officer. Mukha namang
nagulat sya at natigilan sa sinabi ko.
"Hayaan mo na si Ma'am makapasok" Bulong nung isang police officer sa tabi niya.
"Sige po Ma'am sasamahan ko na lang po kayo hanggang makarating kayo sa unit nyo"
Sabi sa'kin nung police officer na humarang sa'kin kanina.

Tinignan ko sya mula ulo hanggang paa to intimidate him. Napaka-unexpected ng lahat
ng nangyari, hindi ko inaasahang ganito ang aabutan ko dito. Tskl! Nag-iisip ako ng
pwedeng gawin as I continue to wander dito sa 20th floor.

Busyng-busy ang mga nakakasalubong ko sa pagkuha ng statement ng may-ari ng ibang

units. Ang ibang may-ari naman ay naiirita na at walang pakialam.

May nakita akong isang babae na ini-interiew ng isa sa mga pulis. Wala syang
kamalay-malay na may lumabas na matandang babae sa pinto sa likod niya. Hindi ko
maialis ang tingin ko sa babaeng kausap nung police officer. I don't even know the
reason why. Kung tatantsahin ko ang edad niya, siguro hindi sya bababa sa 50 taong
gulang.

"Baby Ae" Nagulat ako bigla nung yumakap sa'kin ang matandang babae na lumabas sa
unit. Baby Ey? Baby A? Ano'ng sabi niya? Nag-umpisa syang umiyak kaya medyo nag-
panic ako. "L-lola teka po saglit, ano pong nangyayari?" Naguguluhang tanong ko
habang hinahayaan ko lang sya na yakapin ako. Mukhang higit 70 taong gulang naman
si lola.

"Nay!" tawag nung babae na kausap ng police officer. Inalis ko ang pagkakayakap
sa'kin nung matandang babae at saka yumuko saglit para kausapin sya. "Lola, okay
lang po ba kayo?" Umiiyak sya kaya mas lalo akong nag-panic. Ayoko pa naman ng
nakakakita ng matatandang umiiyak, kasi ang lungkot din sa pakiramdam diba?

"Baby Ae, patawad" Sabi niya ulit habang naiyak. "Nanay" Nawala ang tingin k okay
Lola nung lumapit ang babaeng kausap nung police officer na tumatawag sa kanya ng
nanay. "Ma'am ang sabi nyo po kanina, hindi nakakapaglakad at hindi nakakapagsalita
ang nanay nyo" Narinig kong sabi nung pulis. Hindi ko maialis ang tingin ko sa
babae na alalang-alala kay Lola. "Nay, paano po kayo-ano po ang nangyari-pumasok na
po tayo

sa loob" Hindi sya magkaintindihan kung ano'ng sasabihin niya at ano'ng uunahin
niyang gawin pero batid ang pag-aalala niya kay lola.

"Ma'am, maaari po bang malaman kung bakit sinabi nyo kaninang hindi nakakapagsalita
ang nanay nyo at hindi nakaka---"

Hinarap ko ang police officer na humarang sakanila papasok sa loob ng unit "Are you
nuts? Hindi mo ba nakikita na kailangan na ni lola ipasok sa loob ng unit?" Galit
na tanong ko sa police officer. "Pero Ma'am we need to verify the-"

"Yes but you don't have the right to demand, kapag may nangyari kay lola
sisiguraduhin kong matatanggal ka sa serbisyo, Mr..." Tinignan ko ang pangalan na
nakalagay sa suot niyang uniporme "... Arances" Dugtong ko, saka sya binigyan ng
matalim na tingin bago ko buksan ang pinto ng unit at bigyang daan 'yung babae at
matandang babae.

"Maraming salamat hija, ako nga pala si Aki. Ano'ng pangalan mo, tiga dito ka rin
bas a condominium building?" Natigilan ako matapos kong isara ang pinto ng unit
nung magsalita 'yung babae. Ilang segundo pa ang itinagal bago ako humarap sa
kanila.

"Walang anuman po, ako po si Mikazuki" Ngumiti ako sa kanya at saka ako lumapit kay
lola na mukhang tumigil na sa pag-iyak. Tulala sya habang nakaupo sa isang
wheelchair. "May binisita lang po ako dito sa building" Palusot ko.

"Ahh ganoon ba? Naku mabuti ngang dumito ka muna habang marami pang mga pulis sa
labas. Kukulitin ka ng kukulitin ng mga 'yan. Hay!" Sabi tita Aki, at saka sya
tumungo sa may ref. "Nay uminom po muna kayo ng gamot ninyo" Sinubuan si

lola ni tita Aki ng isang gamot at pinainom ng tubig. "Lola okay na po ba kayo?"
Tanong ko nung matapos syang mapainom ng gamot.

"Baby Ae" Mangiyak-ngiyak na sambit niya habang hawak niya ng isang kamay niya ang
kanang pisngi ko. I held her hand and sat on a chair beside her. Kaya siguro baby A
ang tawag niya kasi Aki ang pangalan ni tita Aki, siguro sya 'yung A na sinasabi ni
Lola.

Isinandal ko ang ulo ko sa balikat ni lola at tinapik-tapik sya sa likod para hindi
na ulit sya umiyak. Dito na lang muna siguro ako habang hinihintay kong kumonti ang
mga pulis at reporter sa labas nitong unit.

"Alam mo nagtatakha rin ako kung bakit nagsasalita si nanay at kung paano sya
nakalabas kanina" Ibinaling ko ang tingin ko kay tita Aki dahil sa sinabi niya.
"Dalawang dekada ng hindi nagsasalita at hindi naglalakad si nanay.. kaya..." Hindi
niya naituloy ang sasabihin niya dahil nag-umpisa na rin syang maging emosyonal.
"Pero lubos akong natutuwa dahil ang tagal ko ring hinintay ang panahon na maging
okay sya" Naiiyak na sabi niya.

Tumikhim ako dahil parehas silang umiiyak, ang kaso nga lang si lola umiiyak habang
tulala. Pakiramdam ko pati ako mahahawa na sa pag-iyak nilang dalawa. "Ano po bang
nangyari kay lola? May sakit po ba sya?" Tanong ko. Hindi naman ako sobrang bait,
pero willing naman akong tumulong magpagamot kung may malubhang karamdaman si lola.

"Mahabang istorya" Sagot ni tita Aki habang nakangiti ng mapait. "May nangyaring
trahedya noon sa nanay. Dumating pa sap unto na kinailangan ko syang dalhin sa
ospital ng mga may sakit sa isip dahil pati sarili niya

sinasaktan niya. Sinisisi niya 'yung sarili niya..."

Inilipat ko ang tingin kay lola at saka hinawi ang ilang piraso ng buhok niya na
nakaharang sa mukha niya. Lumunok ako ng madiin at pinigilan ang pagtulo ng luha sa
mga mata ko. "...namatay kasi 'yung apo niya at 'yung sarili niya ang sinisisi
niya"

"Yung anak nyo po?" Ibig sabihin na-"Hindi, 'yung tunay niyang apo" Malungkot na
sagot niya. Kumunot ang noo ko dahil nagsimula na naman syang umiyak at mag-kwento.

"Masakit mawalan ng anak dahil naranasan ko rin 'yun" Sabi niya. Gusto kong
magtanong ng magtanong pero alam kong wala ako sa posisyon para usisain ang
personal na buhay ni lola. Tumikhim ako at saka tumayo saglit para sumilip sa
malaking glass window ng condominium unit. "Magpapa-order na lang muna po ako ng
makakain na'tin tita Aki, ilan po ba ang oorderin ko?" Tanong ko sa kanya para
maisama ko na rin sa bilang ng bibilhin.

Iniayos nya ng pwesto si lola at saka tumungo sa may kusina. "Naku huwag na,
magluluto na lang ako. At isa pa. Kaming dalawa lang naman ang nakatira dito ni
nanay, mag-aaksaya ka lang ng pera kung gagastos ka pa" Sagot niya.

Inalis ko ang tingin ko sa bintana dahil nagulat ako sa sinabi niya. "Kayong dalawa
lang po?" Nagtatakhang tanong ko at saka inilibot ang tingin sa buong concominium.
Tinignan niya ako at saka sya tumango. "Ano pong trabaho nyo?" Tanong ko. Lumapit
ulit ako kay lola at saka itinulak ang wheel chair na inuupuan niya papunta sa
kusina.

"Sa ngayon wala" Nahihiyang sagot niya. Tumingin ulit ako sa

kabuuan ng unit nila dahil nagtatakha ako kung paanong sa isang magandang
condominium silang dalawa nakatira gayong wala namang trabaho si tita Aki.
"Nagtatakha ka ba kung bakit may unit kami ni nanay?" Tumingin ulit ako sa kanya,
medyo nagdadalawang isip pa akong tumango. Pero hindi naman ako makakakkuha ng
sagot kung tatahimik lang ako.

"O-opo" Nahihiyang sagot ko.

"May mga ari-arian ako noon bago kami magkakilala ni nanay. At hanggang ngayon,
doon kami kumukuha ng pera. Ipinapagbenta ko isa-isa ang mga ari-ariuang namana ko
sa mga magulang ko para magamit sa pangangailangan namin. Buntis ako nung mga
panahong 'yun, at ako lang din mag-isa sa buhay. Tapos, matapos nga 'yung trahedya.
Natigil ako sa pagtatrabaho dahil inalagaan ko 'yung anak ko pati na rin si nanay"
Kwento niya. May lungkot sa bawat salita na lumalabas sa bibig niya at halatang
pinipigilan niya ang pagtulo ng luha niya. Siguro nanggaling sya sa isang mayamang
pamilya. Dahil kung tama ang pagkakatanda ko sa kwento niya, mahigit dalawang
dekada na simula ng magkakilala sila ni lola.

"Ibig pong sabihin, hindi nyo po sya talaga nanay?" Tanong ko para makumpirma kung
tama ang pagkakaintindi ko sa kwento niya. Tumango si tita Aki sa'kin at saka
ngumiti ng mapait. "Nasaan na po ang asawa at anak nyo?" Napatampal na lang ako ng
mahina sa bibig ko nung makita kong magbago ang ekspresyon ng mukha niya dahil sa
itinanong ko. Psh! Kaya ako laging napapagalitan nila mommy Angelique dahil tanong
ako ng tanong eh.

"Wala akong asawa..." Nakatungo sya at nakatingin lang sa lamesa na

nasa harap niya. "Hindi alam nung ama ng anak ko na nagkaroon kami ng anak" Once
again, she's crying kaya lumapit ako sa kanya para yakapin sya. "At ang anak ko
naman..." Mas lalo syang humagulgol nung banggitin niya ang tungkol sa anak niya.
"Isang taong gulang pa lang ang anak ko nung mawala sya" Bakit ba ang lapit ko sa
mga nanay na mga nawalan ng anak?

Napangiti ako ng mapait sa sinabi niya.

Siguro kasi, hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung naging ganito kaya ang mga
totoo kong magulang noon, nung nabubuhay pa sila. O talagang wala silang pakialam
sa'kin? Hindi ko na namalayan na pati ako umiiyak na pala.

**

"Ano pong nangyari sa kabilang unit? Bakit po may mga pulis at reporter sa labas?"
Tanong k okay tita Aki nung wala kaming mapag-usapan. Lumapit sya sa'kin at iniabot
ang juice na tinimpla niya. "Thank you po" I said pagkaabot ko ng isang baso ng
juice. Kumuha ng isang slice ng pizza na inorder namin at saka kumagat.

"May binata kasing nakatira dyan, tapos ang sabi ng ilan tumalon daw. May mga
nagsasabi namang may nanadya raw na mangyari 'yun" Seryosong saad ni tita Aki. "Ano
pong pangalan nung lalaki?" Takhang tanong ko.

Nakuha ko kasi ang totoong pangalan ni Venom mula sa ginawa kong magiimbestiga
kagabi online. Inisa-isa ko lahat ng mga naging cliente niya kaya nalaman ko ang
personal information. Si Bryan Lim. He's 27 years old, mag-isa at walang kasama sa
buhay. Nagtapos sya sa isang kilalang unibersidad sa Amerika ngunit mas pinili niya
ang trabaho ng isang assassin.
Kilala sya sa underground bilang

isang magaling na assassin-"Kung hindi ako nagkakamali ang pangalan niya ay Bryan"
Nagulat ako sa sinabi ni tita Aki pero hindi ko ipinahalata sa kanya. "Bryan Lim po
ba?" Paninigurado ko.

Kumunot ang noo niya at mukhang nagtakha sa tinanong ko. "Oo, kaibigan mo ba-"

Pinutol ko na kaagad ang tinatanong niya "Naku hindi po tita, narinig ko lang po
kanina 'yung pangalan habang naglalakad po ako sa hallway" Palusot ko.

"Kung sabagay, parang wala naman akong nakikitang bumibisita na kaibigan nung
batang 'yun" Sabi ni tita Aki habang malalim ang iniisip. "At wala ring makitang
sapat na ebidensya na makapagtuturo na may foul play ngang naganap. Kaya hanggang
nung ininterview ako ng pulis kanina ay suicide pa rin pa rin ang lumalabas sa
imbestigasyon" kwento ni tita Aki.

I can't keep myself from thinking. Dahil kung plano pala niya mag-suicide, bakit
tinanggap pa niya ang utos galing sa Black Sinister Leader 3 na patayin ako?

Nakakasiguro akong hindi suicide ang nangyari. "May mga CCTV cameras po ba dito sa
condominium building? Wala raw po bang nakuhang footage ng pumasok, or pumunta sa
unit niya?" Tanong ko. Do I sound like an investigator? Ugh.

"May mga camera dito sa building pero
Siguro naman nakausap na rin nila ang
silang kopya ng mga video na nakuhaan
kain na po tayo" Nakangiting sagot ko
pizza.
hindi ko alam kung may nakuha silang video.
tao doon sa basement at baka nakahingi na rin
ng CCTV" Sagot ni tita Aki. "Ahh, sige po
at saka ulit kumuha ng isa pang slice ng

**

May dalawang

oras din akong namalagi dito sa loob ng unit. Hinintay ko munang makatulog si lola
dahil ayaw niyang umalis sa pagkakayakap sa'kin kanina nung mag-umpisa na naman
syang umiyak. "Maraming salamat ulit Mikazuki ha" Hinawakan ni tita Aki ang
dalawang kamay ko bago ako tuluyang lumabas ng unit nila.

"Thank you so much din po tita Aki" Nakangiting sambit ko. "Kapag napadaan ka ulit
dito, pwedeng-pwede mo kaming bisitahin dito ni nanay" Paalala niya. Tumango ako at
saka ngumiti. "Opo" Nung maisara niya ang pinto ay agad akong naglakad at
pasimpleng nakikiramdam sa mga tao sa paligid. Mangilan-ngilan na lang mga
reporters na nadirito pero marami pa rin ang mga pulis.

Dumiretso ako sa elevator at pinindot ang groundfloor. "Ugh! Dapat kasi nakiihi
muna ako kanila tita Aki eh" I said habang umaarte na parang hindi komportable
dahil may kasabay akong dalawang police officer dito sa loob ng elevator. Nung
bumukas ang elevator ay nagmadali akong lumabas. "Sana may CR dito, mukhang hindi
ko na kakayanin bumalik pa ulit sa taas" Bulong ko habang umaarte na kunwari ay
naiihi. Bulong na naririnig nilang dalawa.

"Ahh Ma'am may CR po banda doon sa may malapit sa fire exit" Turo nung isang police
officer na nakadinig sa'kin. "Gosh! Thank you" Nagmamadaling sabi ko at saka
tumakbo papunta sa itinuro niya.

Tumingin ako sa kaliwa't kanan at sinigurong walang camera nung pumasok ako sa loob
ng fire exit at tumungo pababa sa basement.
Sino kaya ang posibleng gumawa nun kay Venom? Isa rin kayang hired assassin?

Ugh! I hate this feeling! Talagang

nakakamatay ang curiosity lalo na't alam kong sya ang inutusan na pumatay sa'kin.

Nagtago ako sa isang sulok nung may narinig akong yabag ng mga naglalakad na paa at
boses ng nag-uusap na tao. May dalawang police officer dito sa baba at nag-iikot.

"Chief, hindi ba dapat itigil na natin ang imbestigasyon? Kanina pa tayong umaga
nag-umpisang mag-imbestiga at wala pa ring kahina-hinala kahit sa mga footages na
tiningnan na'tin" Angal nung isang pulis.

Sinilip ko ang itsura nung tinawag na Chief at mukhang sang-ayon din naman sya sa
sinabi nung pulis. "Isa pa, wala namang naiwang kamag-anak si Mr. Lim na gustong
ipatuloy ang imbestigasyon" Dugtong pa nito.

Nung makalampas sila sa'kin at nag-umpisa na ulit akong maglakad papunta sa control
room. Mayroong isang lalaking nandoon at mukhang antok na antok at tamad na tamad
sa ginagawa niya. Dahan-dahan akong pumasok sa loob ng control room.

I lifted my right leg and swung it upward to kick the right part of his neck as
hard as I could. He fell off-balance and lost his consciousness in an instant.
Dinukot ko ang dalawang gloves sa back ko na lagi kong dala at isang flashdrive.

Inilagay ko flashdrive sa isang usb port para kopyahin lahat ng video footages saka
ako nagmadaling tumakbo papunta sa may pinto para isara at ilock habang naghihintay
akong matapos ang pag-copy.

Mahaba-habang oras ng paghihintay ang kailangan ko dahil may kalakihan din naman
ang video file na kailangan kong kopyahin dahil simula kahapon ang video na kinopya
ko.

Nagmadali na akong lumabas pagkatapos kong kumuha ng kopya ng video. My mistake, I

let my guards down at nakalimutan kong mag-ingat. Bumulaga sa harap ko ang tatlong
police officer. "Ano'ng ginagawa mo dito Miss?" Tanong nung isa. "Ahh-hinahanap ko
ang-hinahanap ko ang CR" Palusot ko.

Sumilip 'yung isang police officer kaya alam kong natanaw niya ang lalaking sinipa
ko kanina. Shit! Ano ang gagawin ko? Kailangan ko ba silang patahimikin? But-

Before I could even decide ay bumulagta na silang tatlo sa harap ko. "Careless" I
heard a soft but deep voice of a man who rushed and dragged me out of the control
room. He's also wearing a police officer uniform kaya nagtatakha ako.

Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya nung medyo makalayo kami. Confused, I
asked. "Who the hell are you?"

"Why? Are you expecting someone?" Hindi pa sya lumilingon sa'kin pero kilalang-
kilala ko na ang boses niya. "Roswell?" Wika ko, more like a question. "Tss. Mamaya
ka na dumaldal pagkaalis na'tin dito" Utos niya and started dragging me out of the
building.

**

A/N : Para may silbi 'yung A/N ko sa end mag-iiwan nalang ako lagi ng question. :D
Tapos comment nyo sagot nyo ah? Binabasa ko lahat ng comments. :P
Kung pinatay si Venom, sino naman kaya ang pumatay sa kanya?

Sino 'yung lola? Bakit kaya tinawag na baby Ae si Mikazuki?

At sino si Aki?

Loves <3

{wJɘj5

=================

Chapter 11

Mikazuki's PoV

Dumukot ako ng isang piraso ng potato chips at saka isinubo habang nakapangalumbaba
sa harap ng screen ng laptop. Konti na lang at pati ako ay maniniwala na ring
suicide ang nangyari kay Venom. Wala akong mapansing kahina-hinala dito sa video.

"Have you seen my laptop?"

Niremove ko kaagad ang flashdrive kahit wala pa sa safe mode at mabilis kong
isinara laptop ni Bullet nung makita ko syang bumaba mula sa hagdan at magtanong
bigla. Kumunot ang noo niya habang nakatingin sa'kin kaya dahan-dahan kong itinago
sa likod ko ang isang kamay ko na may hawak ng flashdrive. "What did you hide just
now?" Tanong niya.

"Huh? Wala ah" Tanggi ko at saka iniba ang usapan. "Aalis ka ba ngayon?" I looked
away dahil mas makikita niyang nagsisinungaling ako kapag tinignan niya ako sa mga
mata. "Tsk" Nag-umpisa syang maglakad palapit sa'kin kaya pinilit kong isuksok ang
flashdrive sa pagitan ng sandalan nat upuan ng sofa. Magkasya ka naman please!

Bago pa tuluyang makalapit si Bullet ay mission accomplished na ako sa

pagsususuksok ng flashdrive sa sofa. Tumayo kaagad ako at lumayo ng nakalagay pa
ang mga kamay sa likod para isipin niya na hawak ko pa rin kung anuman ang
itinatago ko.

Gusto kong tumawa ng malakas nung tumigil si Roswell sa paglapit sa may sofa at
saka tumingin sa gawi ko ng nakakunot ang noo. Siguradong lalapit sya dito sa'kin
at pipiliting kuha-

My eyes widened when he lowered down a bit and extended his arm para abutin ang
sofa na inuupuan ko kanina. Shit! Alam niya?

"Tss"

Yumuko ako nung makita

kong hawak na niya ang flashdrive na itinago ko. Binuksan ni Bullet ang laptop at
saka inilagay ang flashdrive. Isa-isa niyang tinitignan ang mga video habang
nakakunot ang noo. Naglakad ako palapit at naupo sa tabi niya. "Roswell, bakit ka
nga pala nandoon sa condominium?"

Nakasuot pa sya ng pang-pulis na damit. "Ikaw, bakit ka nandoon?" Tanong niya

without breaking his gaze on the screen.
"I-I was just-" Hindi ko alam kung ano'ng isasagot ko kaya ibinalik ko ulit sa
kanya ang tanong. "Teka bakit ba ako ang tinatanong mo? Ako ang nagtatanong kanina
ah!" Sagot ko with a galit-galitan tone.

"I was investigating" Tinignan ko sya ng seryoso, or should I say hindi ako
convinced sa sagot niya kaya gusto kong makita ang facial expression niya if he's
telling the truth. "Ano naman iniimbestigahan mo?" I asked. Paminsan-minsan ay
tumitingin ako sa screen ng laptop dahil hindi maalis ang tingin niya dito.

Wait-"May kinalaman ka ba sa pagkamatay ni Bryan Lim kaya ka nandoon?" Diretsong

tanong ko sa kanya. Hindi niya ako sinagot dahil nakatutok pa rin sya sa screen ng
laptop.

Pinapanuod niya ang mga footages na nakuhaan sa parking area ng condominium.

"Pinaghinalaan ko rin kanina 'yang delivery boy ng pizza kaso 30 seconds lang naman
ang itinagal niya sa loob eh tignan mo" I stated habang tinuturo sa screen ang
pagpasok ng delivery boy sa loob simula nung buksan ang pinto.

I frowned when I saw a little but dangerous smile drawn on his lips. Ano'ng ibig
sabihin nung mga ngiting 'yun? Ugh! Kapag si Roswell talaga

ang kasama ko pakiramdam ko ang bobo ko.

Inirewind niya ang video an hour before dumating ang delivery boy. "Roswell, wala
tayong makikitang kahina-hinala dyan promise tignan mo walang-"

"Take a look at the time" Ifinocus ko ang tingin sa oras na nasa bandang ilalim ng
video. Nagulat ako at bahagyang nagtakha nung mapansin kong nag-skip ng isang
minuto ang video. Hindi mo kaagad mapapansin 'yun kapag sa mismong video footage ka
nakatingin dahil parehas na parehas ang angle ng camera.

"It is more than the enough time to enter his unit"

I was totally amazed by how he observe things. Isinara niya ang laptop at saka
tumingin sa'kin. "I was also there. Pero patay na si Bryan Lim pagkarating ko" I
narrowed my eyes nung sabihin niya sa'kin 'yun. "Paano? I mean paano ka nagpunta,
eh wala naman sa-aww!" Naputol ang tanong ko dahil sa pagpitik niya sa noo ko.
"Importante pa 'yun?" Tanong niya.

"The killer left a note" Ibinigay sa'kin ni Bullet ang isang piraso ng papel.

You're late again Roswell.

"Wait, I don't get it" Sabi ko. "Ibig bang sabihin nung dumating ka, nahulog na si
Bryan Lim mula sa itaas? Eh bakit wala pang mga tao or guards na dumada-"

"Nah, the killer had left Bryan Lim's body. However there are some evidences that
can point you as the primary suspect. So I threw his dead body on the ground and
clean the mess"

"Ako? Bakit naman ako?" Takhang tanong ko. Ako na naman ang pinagdiskitahan.
Seriously speaking, ano bang ginawa ko at ako lagi nakikita ng mga 'yan.

"You hacked Bryan Lim's email, who also known as Venom" Kokontrahin ko pa sana ang
sinabi ni Roswell nung ilapag ni Roswell sa ibabaw ng lamesa ang mga papel na
nagpapatunay na ako nga ang gumawa nun.

Kinuha ko 'yun at tinignan isa-isa, pati ang proof of billings ng laptop, desktop
at mga cameras ay meron including the serial key of each item.

"Paano nangyari lahat ng ito in just a day?" Naguguluhang tanong ko. Kahapon ko
lang lahat ginawa ng 'yun at mayroon kaagad 'yung killer ni Bryan Lim? Ibig sabihin
may nakaalam kaagad ng mga ginawa ko?

Hindi sya sumagot kaya bumuntong hininga ako at sumandal sa sofa. Nung una, iniisip
ko na sila mommy Angelique ang nag-utos kay Venom (Bryan Lim) na patayin ako. Pero
sino ang nag-utos sa pumatay kay Bryan Lim na patayin sya. At bakit alam niyang
darating doon si Roswell?

Sumandal si Roswell sa sofa at inihiga ang ulo niya sa sandalan. I stared at his
calm face for few seconds, ano kaya ang iniisip niya?

Kahit matagal ko ng kakilala si Bullet hindi ko pa rin mabasa kung ano ang
nararamdaman at iniisip niya lalo na kapag mga ganitong panahon. "Ugh! Ang sakit sa
ulo isipin" He patted my head and fixed his gaze at me. "Kahit ano'ng sabihin ko
sa'yo mukhang hindi ka naman makikinig sa'kin" He smiled at me pero seryoso ang
pagkakasabi niya.

Well, that hit me. "Because you always left things unsaid. Lagi mo kasing sinosolo
'yung mga ginagawa mo in which I do not understand the reason why. Kasi pwede naman
kitang tulungan kung kailangan mo ng tulong." There's a sudden change of his facial
expression,

as if he was surprised. Pero mabilis din nagbago 'yun.

"Certain things are better left unsaid" Tipid na sagot niya sa'kin. I sighed and
walked out bago pa kami ulit mag-away.

Something's weird about what's happening. No, hindi lang something, dahil lahat
magulo. And I need to find out everything.

**

Cody's PoV

Ginu-goodtime ba ako ni Katana baby? Petengene! Kanina pa ako nagmamanman dito sa

apartment na nakalagay sa information na binigay ni Katana pero kahit anino ni Ms.
Yagami hindi ko maaninag.

At ang ikinababahala ko pa ay sa sobrang lakas ng dating ko, hindi maiwasang hindi

ako tingnan ng mga taong dumadaan. Syet! Minsan pahamak talaga ang pagiging
magandang lalaki eh.

Pero nasaan na nga kaya si Ms. Yagami? Paksyet! Hindi kaya may nangyari ng masama
sa kaibigan ni Katana baby?

Itinapon ko kaagad ang yosi na hawak ko at saka inakyat ang dingding ng apartment.
Mabuti na lang at nasa dulo sa ikatlong palapag ang kwartong sinabi ni Katana baby.
Pasimple akong dumungaw sa bintana para tanawin kung may tao sa loob. Puta! Baka
akalain ng makakakita sa'kin namboboso ako dito.

Dumaan ako sa bintana para mapasok sa loob. Amfufu! Wala talaga si Ms. Yagami.
"Woo! Ibang klase" Napasipol ako matapos kong makita ang isang malaking monitor.
Naka-activate ang mga CCTV dahil kitang-kita ng mapupungay kong mga mata ang mga
kuha mula dito.

Sinubukan kong galawin ang trackpad ng laptop at mouse ng computer kaya parehas
bumukas. "Wew" Napasipol muli ako nung makakita ako ng mga naka-open na file dahil
kahit gwapo ako, hindi ko

maintindihan ang mga nakalagay. Mas lalo tuloy naging hot sa paningin ko si Ms.
Yagami, syet! Ang bangis pala niya sa ganito.

Huminto ako nung may marinig akong kaluskos sa may pinto at nagmadaling lumabas ng
bintana. Putek! Para akong tangang nakasabit dito sa pader habang sinisipat kung
sino ang pumasok sa loob ng apartment.

Sino naman kaya ang magandang binibini na 'to?

Pinagmasdan kong maigi ang babaeng mabilis na nakialam ng computer at laptop na

pinakikialaman ko rin kanina. May inilagay syang CD at saka naupo sa computer chair
at naghintay. Paminsan-minsan ay sumusulyap sya sa CCTV monitor na nasa bandang
kaliwa.

Mukhang iba ang kutob ko dito ah. Mukhang pumupuslit lang din 'to kagaya ko ah.
Tsk. Hindi kaya isa 'to sa nagtatangka sa buhay ni Ms. Yagami?

Ilang minuto lang ang itinagal niya sa loob at mabilis ding umalis. Lumundag ako
pababa para maunahan ko sya. Hindi ko na pinansin ang mga CCTV cameras na
madadaanan ko pero nakakasama man ng loob pero kailangang iiwas ko ang saksakan ng
gwapo kong mukha sa camera.

Nagtago ako sa gilid ng kalapit na eskinita at naglabas ng cellphone para kumuha ng

mga litrato. Baka may isa sa mga kumag na nakakakilala sa magandang binibini na. Ni
hindi niya napansin ang kagwapuhan ko nung dumaan sya kaya tuluy-tuloy ako sa
pagkuha ng larawan. "Ayos!" Abo't tenga ang ngiti ko nung matapos akong kumuha ng
mga litrato hanggang sa may madiin ng metal na tumutok sa ulo ko.

Syet! Sinubukan kong ibwelo ng malakas ang kanang paa ko para sipain sya patalikod
ngunit naunahan niya ako. Binigyan niya ako ng malakas na suntok sa

likod at sipa sa binti saka hinawakan ang ulo ko kaya napaluhod ako. "Ugh" Daing ko
nung magkaramdam ako ng konting pagkahilo.

Idiniin niya ang baril sa kaliwang pisngi ko, Deym! Hindi man lang ba pumapasok sa
kokote niya kung gaano kagwapong mukha ang nilalapastangan niya. At ang masama pa
doon, ni hindi ko makita ang itsura niya dahil nasa likod ko lang sya. Maging ang
boses niya ay hindi ko alam.

Inilahad niya ang kamay niya sa may kanang bahagi ng mukha ko. At putek! Nakasuot
sya ng gloves kaya wala rin akong ideya. Pero nakakasiguro akong lalaki sya dahil
sa hubog ng kamay niya.

Iniabot ko ang cellphone sa kamay niya, gwapo lang ako pero hindi ako tanga kaya
alam kong 'yun lang ang pakay niya.

**

Amber's PoV

Isinuot ko ang Bvlgari Shades ko at saka sumilip sa coffee shop. Who's that pokemon
na kasama ni Grayson? Hindi ko alam na may dine-date pala syang girl, na uhh-well
she's pretty. Pero kung ikukumpara sa'kin eh never mind na lang.

"Amber is that you?" I heard a familiar voice of a woman. "Oh Duchess!" Humarang
ako sa glass wall ng coffee shop para hindi niya mapansin si Grayson. I mean, ayoko
naman kasing makita niya na nakatingin ako kay Grayson baka akalain niya ini-stalk
ko si Grayson sa ganda ko ba namang 'to stalker? No, no, no!

"What are you dong here?" Tanong niya sa'kin. "Bakit mag-isa kang nagmo-mall?" She
added.

"Hahaha wala lang, alam mo namang hindi kami parehas ng taste ni mama kaya hindi ko
naman sya pwedeng isama sa mall. At ano naman ang aasahan ko sa kakambal kong
conceited at kay papa?"

"Yeah

right" Natatawang sagot niya. Napatingin sya sa loob ng coffee shop kaya medyo
hinarangan ko ang tinitignan niya. "Oh my god! Parang ang ganda nung bag na 'yun"
Turo ko sa likod ni Duchess para mawala ang tingin niya sa loob ng coffee shop.
Wengya! Baka kung anu-ano ang isipin niya.

"Wait, si Grayson ba 'yung nasa loob ng coffee shop?" Takte!

"Really? Where?" Tanong ko, habang nakatingin sa ibang coffee shop.

"There oh, look" Iniharap niya ako sa gawi ni Grayson kaya nagpretend na lang ako
na ngayon ko lang sya nakita. "Oo nga 'no? Hindi ko sya napansin dyan kanina"
Palusot ko.

"Wow, mukhang may bago syang dini-date, akala ko pa naman kayo ang magkakatuluyan"
Pang-aasar ni Duchess. I flipped my hair and gave her a smile. "He's not my type"

"Hahahaha okay. May gagawin ka pa ba? Samahan mo naman ako oh. Ako kasi pinag-
grocery ni mama"

Tinaasan ko sya ng kilay. Itong itsura kong 'to pag-gro-groceryhin niya? "Bakit
hindi mo iutos sa maids nyo?" Iritang tanong ko. At isa pa, busy ako ngayon.

"Ayaw ni mama kasi mali-mali raw ang binibili" Natatawang sagot niya. "Okay" Sagot
ko. Wengya! May magagawa pa ba ako. Buti na lang at maganda ako. "Mag-kape muna
tayo, medyo naiinitan ako ngayon parang gusto ko ng frappe" Pag-aaya ko.

"Oh sure, may alam akong bagong coffee shop. Gusto mo tikman natin mga frappe nila
doon?" Tanong niya. "Bakit hindi na lang dito?" Turo ko sa coffee shop na nasa tabi
lang naming dalawa. "Kaysa naman lumayo pa tayo diba?" Dagdag

ko pa.

Kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. Saglit niyang sinulyapan si Grayson at
saka ibinalik ang tingin niya sa'kin. "Sure ka kahit nandyan si Grayson sa loob?"
Tanong niya.

"Hahahaha oo naman 'no! Paki ko ba sa kanya?!" I answered sarcastically at saka ko

inayos ang Chanel coat na suot ko at ang katerno nitong Chanel bag at saka taas
noong naglakad papasok ng coffee shop.

Hindi sinulyapan kahit katiting si Grayson Boulstridge na nadaan namin ni Duchess

kahit kitang-kita ko sa peripheral vision ko na nakatingin sya sa kagandahan ko.
Dumiretso ako sa isang table na halos katapat lang nila. "Ako na lang ang o-order
Amber since sasamahan mo naman ako mag-grocey later" Sabi ni Duchess sabay kindat
sa'kin.

"Okay" Nakangiting sagot ko saka ko inalis ang Bvlgari shades ko na siguradong mas
mahal pa sa buhay ng kasama ni Grayson. "Ano'ng gusto mo?" Tanong ni Duchess.
"Kahit ano, kung anon a lang sa'yo" Sagot ko. Hindi ko naman talaga gusto mag-
frappe.

"Okay sige" Nakangiting sagot naman niya.

Kinuha ko ang cellphone sa Chanel bag ko para i-check kung ilang messages na naman
kaya ang natanggap ko galing sa iba't-ibang manliligaw na walang kasawa-sawa.

At kakakuha ko pa lang ng cellphone may tumatawag na number.

"Yes?" I answered with a bored tone.

[Hi Amber! This is Kyle, do you still remember me?]

Kyle? May kilala ba akong Kyle? "No sorry. Hindi kita kilala" Isa na naman siguro
'to sa sumasamba sa kagandahan ko. Ibababa ko na sana ang phone nung magsalita pa
sya ulit.

[I just wanna ask you out for lunch]

"Like

a date? Tapos ano, liligawan mo ko? Bibigyan mo ako ng flowers at kung anu-ano pa.
Tapos kapag na-fall ako at kung kailan sasagutin na kita saka mo naman sasabihin
sa'kin na kailangan muna na'tin ng space. Tapos makikita ko na nakikipag-date ka sa
ibang babae sa coffee shop?!" Galit na galit na bulyaw ko sa kanya. Tinignan ko ang
buong paligid at wengya! Nakatingin na pala sa'kin ang mga tao. Oh well, ganda
problems.

"Sorry, pero masyado akong maganda para bigyan ka ng oras!" Bulong ko, at saka ini-
end ang call.

Panira ng araw talaga 'yang mga lalaki na 'yan. Lunch-lunch pang nalalaman. Tss.
Walang pinagkaiba kay-tinignan ko si Grayson. I arched my left eyebrow dahil
nakatingin sya sa'kin. Hindi niya naman siguro narinig 'yung mga sinabi ko diba?
Kung sa bagay, sa ganda at karisma kong taglay, hindi lang naman siguro sya ang
nahumaling at nanligaw sa'kin. Kaya huwag nga syang feelingero.

"Oh Amber, sino kaaway mo at bakit humihiyaw ka dyan kanina?" Usisa ni Duchess.
"Wala, some random guy na paasa" Bored na sagot ko saka kinuha ang frappe na
inilapag niya sa table. Tumingin si Duchess sa katabi naming table at nahuli rin
niyang nakatingin ito kaya no choice sya kung indi batiin. "Grayson, nandyan ka
pala" Maldita rin 'to. Kala mo naman hindi niya alam. Tinanguan lang sya ni Grayson
at ipinakilala ang babaeng kasama niya. "This is Chelsea"

"Si Duchess, and that's Amber"

Humarap sa'min 'yung hindi naman kagandahang babae habang bigay todo sa pagngiti
"Hi there!" Bati niya. I crossed my legs to expose my Gucci heels bago ko sya

sinagot. "Bonjour"

"Nice meeting you Chelsea. Gusto nyo bang share na lang tayo ng table?" Offer ni
Duchess habang nakangiti ng malapad. Pasimple kong inalis ang binti ko sa pagkaka-
cross at saka sinipa si Duchess ng mahina sa ilalim ng table. Nasisiraan na ba 'to
ng bait at balak pang isali sila Grayson dito.

"I think that's a great idea para naman makilala ko mga friends nitong boyfriend
ko, diba babe?" Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nung babaeng wala pa sa 5% ng
ganda ko dahil sa sinabi niya. "Boyfriend mo si Grayson?" Tanong ni Duchess. I
rolled my eyes kasi wala naman akong pakialam. Eh ano naman kung may girlfriend sii
Grayson, bagay naman sila. Dahil masyado akong maganda para sa katulad niya.

"Yes, actually kahapon lang" Nakangiting sagot nung babaeng kulang sa ganda.

**

Emerald's PoV

"Don't foreget to extend my regards to Ezekiel" Paalala ni dadsy bago niya isara
ang pinto ng kotse. "Aye aye dadsy!" Mabilis na sagot ko ng nakasaludo. Binuksan ko
ang bintana ng kotse para kawayan sya. "Bye I love you!" Paalam ko.

"I love you too. Take care" Nakangiting sagot niya. My dadsy is always busy with
his business pero ang nakakatuwa doon ay may oras sya lagi for me and momsy. Mas
may oras pa nga sya kaysa kay momsy. Kasi laging nag-a-out of the country si momsy.

"Kuya pakidaan muna sa bahay nila Amber" Kahit miss na miss ko na si baby Caliber,
kailangan ko pa munang dumaan sa bahay nila tito Kaizer and tita Amesyl para ibigay
ang invitation na pinabibigay ni future mom.

Roswell

& Yagami

I love this invitiation! Parang wedding invitation ang itsura ng formal party ng
business partnership nila. Yay!

**

"Yo Emerald!"

Umiwas ako ng tingin kay kuya Azure dahil omygosh! My virgin eyes. Naka boxers'
shorts lang kasi sya nung tawagin sya ng maid. "Nandyan ba si tito Kaizer or tita
Amesyl?" Tanong ko without looking at him. Buti na lang si baby Caliber ko hindi
mahilig mag-ganito. Myghad!

"Saglit, tatawagin ko"

"Hoy Azure! Manang-mana ka talaga sa unggoy mong ama ano? Ano'ng akala mo sa
pamamahay na'tin beach? Magbihis ka!" Narinig ko ang nakakatakot na boses ni tita
Amesyl kaya lumingon ako para batiin sya. "Hi tita Amesyl!" Pinilit kong ngumiti
kahit na nakakatakot talaga sya. Si kuya Azure naman ay umakyat na sa hagdan.
Nakakatakot talaga maging nanay si tita Amesyl.

I wonder kung ano feeling kapag sya 'yung mother in law. Buti na lang si future mom
mabait.

"Huwag mo akong ngitian Emerald hindi ko pa nakakalimutan ang pangbabadtrip ng

tatay mo sa'kin noon. Baka hindi kita matantsa"

"Waaa tita Amesyl naman eh" I pouted. "May pinapabigay lang po si future mom na
invitation" Lumapit ako kaagad sa kanya at iniabot ang invitation. "Ahh ito 'yung
sinasabi sa'kin ni insan nung nakaraan" Sabi niya habang binubuksan ang envelope.

"Oh next week na pala 'to"

"Opo"

"Kailangan ba raw talaga formal? Hindi ba pwedeng naka-pants at shirt na lang?"

Tanong niya sa'kin. Natawa ako ng mahina dahil sa sinabi niya. "Tita Amesyl naman
eh. Alam niyo naman pong formal ang party lagi

eh" Madalas kasi si tita Amesyl simpleng damit lang ang suot everytime na may party
kaming lahat na ina-attendan.

Tinignan niya ako ng masama kaya tumungo ako. "Pakialam mo ba? Eh sa gusto ko shirt
at pants eh" Huhuhu. "Opo!"

**

Hindi rin ako nagtagal, umalis na rin ako kaagad sa bahay nila tita Amesyl para
pumunta naman sa bahay nila baby Caliber.

"Kuya pakitigil po saglit ng kotse" Pigil ko sa driver ng kotse. May nakita kasi
akong pamilyar na lalaki na iika-ikang naglalakad. Nung makita ko ang sasakyan na
pupuntahan niya saka ko narealize na si kuya Cody 'yun.

Bumaba kaagad ako sa kotse to check if he's alright. "Kuya Cody what happened?"
Tanong ko saka ko sya inalalayan. "Tsk. Ganito talaga mga gwapo napagtri-tripan
minsan" Nakangiting sagot niya. Mukha namang okay sya kaso mukha ring may bali sya
sa paa dahil hirap syang maglakad.

"Mukhang kailangan mong dalhin sa ospital kuya Cody" Sabi ko sa kanya habang
inaalalayan pa rin sya. "Makakapag-drive ka pa ba?" Tanong ko pa.

"Sus oo naman! Hindi pa naman ako paralisado. Tsk" Sagot niya pero mukhang hindi
naman na niya kaya. Sa passenger's seat ko na sya pinaupo. Pagkatapos ay tumakbo
ako sa driver ng kotse ko para sabihin na sundan na lang niya ang kotse ni kuya
Cody.

"Sa bahay na lang Emerald ah. Baka pagkaguluhan ako ng mga nirse sa ospital eh.
Putspa!" Sabi niya kaya natawa ako. "Sige! Tamang-tama dahil nasa akin din ang
invitation nila tita Meisha"

"Salamat" Sagot niya.

**

"What happened?!" Nag-aalalang tanong ni tita Meisha na bumungad sa'min pagkabukas

ko ng pinto. Inalalayan niya kaagad si kuya Cody. "Pft. Ang sweet talaga ni ermat!
Kaya naman ang gandang lalaki ko eh" Natatawang biro ni kuya Cody habang papasok
sila sa loob ng bahay.

"Yo Emerald, alam kong hindi ka sanay makakita ng gwapo kaya tuloy ka" Pag-anyaya
ni tito Sebastian. Si kuya Kayden naman ay nakaupo lang sa may living room at
tahimik na nagbabasa ng libro.

"Cody, ano bang nangyari?" Tanong ni tita Meisha. "Lerwick, pakikuha nga ako ng
first aid kit natin dyan. Kumuha ka na rin ng ice bag at towel" Utos niya kay tito
Sebastian.

"Areglado baby!"

"Pft! Yun oh! Ayos lang ako ermat. Walang dapat ipag-alala. Kita nyo naman,
gwapong-gwapo pa rin diba?" Natawa ako dahil sa kayabangan ni kuya Cody kahit
namamaga na ang paa niya nakukuha pa niyang magyabang.

"Cody" There's a warn sa tono ng pagkakatawag ng ni tita Meisha kay kuya Cody kaya
nag-explain na ito. "Wala lang 'yun ermat, may trinatrabaho lang ako tapos medyo
sumablay. Buti na lang ang karisma ko walang palya" Natawa ulit ako ng mahina dahil
sa idinugtong niya sa huli.

"Tita Meisha may ibibigay lang din po ako tapos tutuloy na ako" Nakangiting sabi ko
at saka iniabot kay tita Meisha ang invitation. "Magpagaling ka agad kuya Cody, may
party pa naman nextweek" Natatawang sambit ko at saka nagpaalam na umalis.

**

A/N:

Mafias! Punta kayo sa SMX Convetion Manila sa Sept. 16-20 ah. Release na rin ng
Volume5 ng Season1 non. Yay! Hindi ko lang alam kung magkano. Bili kayo books ah.
See you there!

=================

Chapter 12

Amber's PoV

Ibinato ko ang Chanel bag ko sa upuan sa sobrang inis. Akala naman niyang Grayson
Boulstridge na 'yan ikinagwapo niya ang pagkakaroon ng girlfriend. Psh! Doon na sya
sa babaeng wala pa sa kalingkingan ng kagandahan ko!

Padabog akong umupo sa sofa at nagsindi ng isang stick ng Capri cigar to relieve my
stress. "Oh twin sis, bakit mainit ang ulo mo?"

"Hindi mainit ang ulo ko okay? Naiinis lang ako sa mga taong walang ibang inatupag
kung hindi lovelife" Sagot ko. I puffed my cigar with poise of course. Alam mo kasi
ang mga tunay na magaganda, kahit nasaan ka you have to be beautiful. "Pft. Si Boul
na naman 'yan 'no? Bakit ba kayong mga babae ang hihilig nyo sa pangit" Iiling-
iling na sabi niya. "Tignan mo kasi 'tong mukha ko. Ganito dapat ang pamantayan mo
sa salitang gwapo"

Inalis ko ang suot-suot kong Chanel na 5 inches ang taas at saka ibinato sa kanya.
"Lumayas ka nga dito, mas lalo akong nai-stress kapag nakikita kita"

Pero umilag sya kaya imbis na sa kanya tumama ay nasalo ni papa ang sapatos. "Whoa!
Anak ng tatay nyong gwapo talaga kayo. Nag-aaway na naman kayong dalawa. Wengya!"
Lumundag si Azure mula sa likod ng sofa para maupo. "Yan kasing si Amber papa,
porket brokenhearted kay Boul dinadamay ako" Binato ko ng unan si Azure na sinalo
lang niya.

**

Kaizer's PoV

"Sabi ng huwag mong babanggitin sa'kin 'yang pangalan na 'yan eh. Eh ano naman
ngayon kung may girlfriend si Grayson? Mukha ba akong affected? Hello! Sa ganda
kong 'to na pantasya ng lahat ng kalalakihan magpapa-apekto
ako sa kanya? Excuse me, pero N-O" Pft. Wengya! Nagkatinginan na lang kami ni Azure
dahil sa sinabi ni Amber. At hindi pa talaga sya apektado sa lagay na 'yan ah.

"Hahahaha hindi ka nga apektado sis"

Naupo ako sa tabi ng anak kong si Amber at saka sya inakbayan. "Alam mo anak? Bakit
hindi mo gayanin ang mama nyo? Humaling na umaling 'yun sa tatay nyong gwapo noon.
Wengya! Gustung-gusto non lagi kami magkasama"

-Flashback- (Reality)

"Oh ano na naman ba ginagawa mo ditong unggoy ka?"

Mabilis kong ibinalik ang dala kong bouquet ng bulaklak sa kotse. Anak ng tinola!
Sino nagsabing kapag gwapo hindi takot magtapat ng pag-ibig? "Hahahaha mainit na
naman ulo mo tomboy, kinukumpleto ko lang araw mo. Alam ko namang kulang ang araw
mo kapag hindi mo ako nakiki-mmmm" Putek! Hindi pa ako tapos magsalita
naisungalngal na sa bibig ko ang saging na hawak niya.

"Sabi ko naman sa'yo huwag kang magpapalipas ng gutom at naaapektuhan pati yang
utak mo. Sige na lumayas ka na. Naiinis ako sa pagmumukha mo"

-End of Flashback-

Tumayo ang gwapo kong anak na si Azure, na syempre manang-mana sa'kin lamang nga
lang ako ng limang paligo, para kumuha ng maiinom namin. "Pft. Pero papa simula pa
ba noon mabagsik na si mama?" Tanong niya sabay hagis sa'kin ng beer in can.

Pft. Natawa ako sa tanong niya. "Hindi sus! Napaka-clingy sa'kin niyang mama niyo.
Kung sabagay hindi naman na'tin sya masisisi. Gwapo tatay niyo eh diba?"

-Flashback- (Reality)

Mabilis akong

nagtago sa likod ng isang mannequin nung lumingon si Andrea sa gawi ko. Lintek!
Mahuhuli pa yata akong sinusundan ko sya. Kanina pa talaga ako nakasunod. Bakit
masama ba? "Miss, may small ba kayong ganito?" Wew! Para talagang hindi babae mga
tipo nitong tomboy na 'to.

"Para sa inyo po Ma'am?"

"Hindi, hindi, para sa'yo. Gusto mo ba? Ibibili kita" Pft! Anak ng! Kung makikita
niyo lang ang itsura nung saleslady, aba'y matinde!

Natawa ako at wengya! Tumingin si Andrea sa gawi ko. "Andrea! Ano ginagawa mo
dito?" Takte! Nauna na akong lumabas at magtanong para hindi ako pagsuspetsyahan.

"Paki mo? Ikaw bakit ka nandito? No pets allowed dito ah"

"Miss boyfriend mo?" Kinindatan ko 'yung saleslady dahil sa tanong niya. "Mukha ba
akong pumapatol sa unggoy?" Anak ng! Itong mukhang 'to na nagpauso ng ng
kagwapuhan? "Hindi ko kilala 'yan" Dugtong pa niya. Wengya!

-End of Flashback-

"Gaano ba kapatay na patay sa'yo si mama noon papa? Talaga bang natural lang sa
babae na maghabol minsan? Hindi ba nakakabawas ng kagandahan 'yun?" Aba't mukhang
may hugot 'tong magandang anak ko na si Amber ah, na itatanong niyo pa ba kung
kanino nagmana? Ehem!

"Sus! Kung usapang habulan lang naman. Nangunguna dyan ang mama niyo. Sya pa nga
mismo nanligaw sa'kin eh"

-Flashback- (Reality)

Niluwagan ko ang necktie na suot ko, badtrip! Bakit ba ang gwapo ko kahit kailan?
Pinagtitinginan tuloy ako ng mga tao dito sa restaurant. Mag-iisang

oras na rin akong naghihintay dito. Anak ng! Darating pa kaya 'yun? "Ano 'yan?
Bakit may bulaklak ka pang dala, sino namatay?" Pfft. Natawa ako nung makita ko ang
suot niyang damit. Naka simpleng t-shirt at pants lang sya. Pero bigla akong
pinanlamigan ng kamay nung makita ko ang matatalim na tingin niya sa'kin at sa dala
kong bulaklak at mga regalo.

"Ahh-"Tang*na! Paano ko ba sasabihin 'to. Wengya! Niluwagan ko pa ang suot kong

kurbata kasi shit bakit parang sumisikip 'tong wengyang necktie na 'to? "Ano?"
Pabulyaw na tanong niya.

*cough* *cough*

Nagkunwari akong nauubo para umiwas sa tanong, tumayo ako at pinaupo muna sya. "Ha-
ha-ha ang mabuti pa kumain muna tayo" Lintek!

**

"Masarap pala pagkain dito"

Kanina pa ako pinagpapawisan ng malamig. Putek! Buong gabi kong sinaulo kagabi ang
sasabihin ko pero patapos na kami sa pagkain hindi ko pa nasisimulan.

"Hoy unggoy"

"H-huh? Ano 'yun?" Tumigil ako sa pagkain nung tinawag ako ni Andrea. "Sabi ko
masarap pala pagkain dito, akala ko puro saging lang ang alam mong kainin eh"
Tang*na masarap ba ang pagkain? Sumubo ulit ako ng isa pa para tikman ang kanina ko
pa kinakain. Wengya! "Ha-ha-ha! Oo naman, basta gwapo pumili paniguradong pasok sa
panlasa ng lahat" Sagot ko. Pucha di ko naman malasahan eh.

"Kapal ng mukha" Bulong niya. "Aalis na ako" Ano raw? Anak ng tinola "Saglit!"
Pigil ko. Hawak-hawak ko ang braso niya dahil dumaan na sya sa tabi ko para umalis.
Lintek bakit ba ang

bilis makatayo nitong tomboy na 'to?

"Bakit?" Shit! Bakit nga ba? Wengya! Bakit ko ba kasi pinigilan pa si tomboy na
umalis. "Ah-ha-ha-ha! Ingat ka pauwi" Pinaningkitan niya ako ng mata bago niya
padabog na inalis ang braso niya sa pagkakahawak ko. Anak ng! May sasabihin nga
pala ako.

Inistraight ko ang wine na nasa harap ko. Dumukot ako ng pera sa wallet at iniligay
sa ibabaw ng lamesa. Mabilis kong dinampot ang bouquet ng bulaklak at ang iba pang
dala ko na ibibigay ko sana kay Andrea at saka tumakbo paalis para habulin sya.

"Andrea!" Tawag ko. Tang*na bakit ba ang bilis tumawid nitong babaeng 'to? Tinanaw
ko si tomboy na nasa kabilang kalsada na.

Mabibilis ang harurot ng mga sasakyan sa highway kaya hindi ako makatawid. Anak ng!
"Bakit? Wala akong saging!"

Hahakbang pa lang ako may humaharurot na biglang sasakyan. Wengya! Paano ako
makakatawid nito sa kabila? Takte naman oh! "Andrea!" Hiyaw ko ulit nung makita
kong nag-aabang na sya ng masasakyan.

"Ano ba?!" Bulyaw niya.

Nasa dulo na ng dila ang sasabihin ko pero hindi ko pa rin masabi-sabi. Tek na
'yan! "P-pwede bang-"

"HINDI!" Hindi ko pa natatapos ang tanong ko pero sinagot na ako ng hindi! Anak ng
pusa! Nag-umpisa akong ihakbang ang mga paa ko at makipag-patintero sa mga
sasakyan. Tumigil ako sa gitna ng highway at saka humiyaw. "Magpapasagasa ako sa
mga sasakyan kapag hindi mo ko pinayagang manligaw" Pagbabanta ko. Walang kahit na
sinong babae ang nanaising

mawala ang isang Kaizer Maxwell Lamperouge. I smirked.

"Sige, sagot ko na kape" Anak ng! Humakbang ako ng isa pa nung matanaw ko na may
malaking truck na paparating. Kitang-kita ko kung paano nanlaki ang mga mata niya
at nagpabalik-balik ang tingin sa'kin at sa truck. Tang*na! Wala sa plano ko ang
magbuwis ng buhay sa pagtatapat.

Nanlalamig ang kamay ko habang papalapit ng papalapit 'yung truck. Ampotek! "Oh
sige na!" Mabilis akong lumingon kay Andrea sa sinabi niya.

"Talaga? Pumapayag ka na?" Wooo! Syet! Isa kang alamat Kaizer Maxwell Lamperouge!

"Oo na lumayas ka na dyan. Baka kasuhan pa ako ng PAWS kapag may nangyari sa'yo"

-End of Flashback-

**

Third Person's PoV

"Nanay, uminom na po ulit kayo ng gamot niyo" Pinainom ng gamot ni Aki ang nanay
niya kung bakit simula ng makita nito si Mikazuki ay hindi na 'to mapakali. Pinilit
niyang alalahanin kung may nabanggit sa kanya ang dating kasintahan na pangalang
'Baby Ae' dahil puro ito ang naririnig niyang sinasabi ng nanay niya.

Gayunpaman malaki ang pasasalamat nito dahil unti-unti ay nakakausap na niya ang
tinatawag niyang nanay. "Nanay, gusto niyo po bang hanapin na'tin ang mga kamag-
anak niyo?" Tanong nito. Naniniwala sya na buhay ang mga kamag-anak ng matandang
babae na tinatawag niyang nanay. Nagsimula na namang umiyak ang nanay niya kaya
iniba niya ang usapan "Ahh-may gusto po ba kayong kainin? Nagluto ako ng sinigang,
baka kasi gusto niyo ng may mainit na sabaw"

"Hindi

ako pwedeng bumalik, magagalit sa'kin si baby Ae eh" Umiiyak na ani nito. Hinawakan
ni Aki ang dalawang kamay ng nanay niya para pagaanin ang loob nito.

Ilang saglit pa ay tumunog ang doorbell ng unit. Expected na niya na may darating
ngayon dahil katapusan na naman ng buwan. Mahigit dalawang dekada na buwan-buwan
may natatanggap syang pera na hindi niya alam kung kanino nanggagaling. Naiisip pa
niya nab aka buhay pa ang dati niyang kasintahan at iyon ang sumusuntento sa kanya.
Pero bakit naman gagawin 'yun nung dati niyang kasintahan kung hindi naman nito
alam na nagkaroon sila ng anak?

"Si Mikazuki ba 'yung dumating?"

"Ahh hindi ho nay, 'yung sa door to door po" Sagot niya, bago niya binalingan ng
tingin ang lalaking nag-abot ng sobre sa kanya. "Saglit lang hijo. Posible ba na
malaman ko kung sino ang nagpapadala nitong pera?"

"Opo Ma'am, pero siguro sa office na lang po kayo pumunta wala po kasi sa listahan
ko ang pangalan ng nagpadala. Hindi nyo ho ba kilala?" Tanong nung lalaki na may
halong pagtatakha.

"Ahh ganun ba, sige salamat"

**

Cody's PoV

"Thank you po tita Meisha" Pinagmamasdan ko si Katana baby habang kinukuha kay
ermat ang tray ng juice na dala nito. Takte! Iba talaga kapag gwapo ang nasasaktan.

"No worries, I'll go ahead" Tinignan ako ni ermat bago sya umalis. "Ako na"
Prisinta ko at saka ko kinuha kay Katana baby ang tray at inilapag sa lamesa. "What
happened to you?" Tamang-tama lang ang lakas ng boses niya para kaming dalawa lang
ang makarinig ng tanong niya.

Ikinwento

ko sa kanya ang eksaktong nangyari.

Kahit sila ermat at erpat ay hindi alam ang totoong nangyari. Unang batas ng Black
Organization: Ang lahat ng trabaho ay hindi kailanman maaaring malaman ng kahit
sino.

"Did you recognize the man?" Umiling ako sa tanong ni Katana. "Pero nakasisiguro
akong mas gwapo ako sa kanya"

"Tss. How about the woman you saw, where did she go?"

"Hindi ko na nakita 'yung babae eh. Nawala kasi ang atensyon ko sa kanya dahil dun
sa kumag na tumutok sa'kin ng baril" Kumunot ang noo ko nung mapansin kong
tumahimik si Katana baby. Mas nagiging cute talaga sya kapag seryoso.

"Do you think they know each other? Or do you think they have connection?" Tanong
niya. Kung iisipin, mukhang wala silang dalawang koneksyon dahil kung meron man,
bakit hindi lumapit sa'min 'yung babae. Takte!

"Parang wala" Tipid na sagot ko.

"I see"

**

Mikazuki's PoV

"Kumusta na pakiramdam mo?" Tumayo si Bullet mula sa pagkakaupo sa silya na katabi

ng hospital bed ni Lovelle nung makapasok ako sa kwarto niya dito sa ospital.
"Kanina okay ako. Ngayong nakita kita, ewan" Sarkastikong sagot niya. Ano bang
problema niya sa'kin? Nagpunta lang naman ako dito para tingnan kung okay na sya
eh. "Oh. Ibinili kita ng Japanese noodles saka sushi, paborito mo 'yan diba?"
Pinilit kong kumalma, syempre hindi pa naman nakaka-recover si Lovelle kaya ako na
lang muna ang iintindi.

"Salamat nag-abala ka pa. Pakitapon na lang sa basurahan"

Humigpit ang hawak ko sa supot na dala

ko at saka ako tumingin kay Roswell. Kapag ito hindi tinigilan pang-iinis sa'kin,
kahit nakahiga pa 'to sa hospital bed sasamain talaga 'tong Lovelle na 'to. "Okay"
Sagot ko, at saka tumayo mula sa pagkakaupo ko para pumunta sa basurahan at itapon
ang mga binili ko.

Malapit na akong makarating sa may basurahan nung pinigilan ako ni Roswell. "What?"
I mouthed. "I'm starving like hell!" Bulong niya saka inagaw sa'kin ang dala ko.
Napailing na lang ako at saka lumapit ulit kay Lovelle. "Gusto mo bang sabihin ko
kay mommy na pabalikin ka na lang muna ng Japan?" Tanong ko sa kanya. Tumawag
kanina sa'kin si mommy, ang sabi niya sa'kin ay nag-aalala sya sa kaligtasan ni
Lovelle.

Bigla tuloy sumagi sa isip ko ang tungkol sa inutos ng Black Leader na ipapatay
ako.

At kung hindi raw babalik si Lovelle ng Japan ay pauuwin niya dito sila Lionel at
Shaun, ang biological sons nila mommy at daddy para bantayan si Lovelle at hindi na
maulit pa ang nangyari. Well kung magbabantay lang naman kay Lovelle in my own
opinion, mas ligtas si Lovelle kung si Bullet ang magbabantay.

"Ayoko. Ano naman ang gagawin ko sa Japan?" Sagot niya.

"Okay" Sagot ko. Tumalikod na ako at nag-umpisang maglakad palabas ng hospital

room. Masyadong mabigat ang atmosphere dito sa loob ng hospital room niya at
obvious naman din na ayaw niya akong nandito. "Where are you going?" I turned my
face to look at him. Napangiti ako nung makita kong kinakain nga talaga niya ang
dinala ko. "Mauuna na akong umuwi" He nodded kaya tumalikod na ako pero bigla akong
mahinto

sa paglalakad when I heard him say "Call me as soon as you return home" Biglang
bumilis 'yung tibok ng puso ko and damn! I felt my face turned red. Buti na lang at
sa pinto ako nakaharap. "S-sige"

**

"Sweet" Nakangiti ako habang tinitignan ang mga ipinadalang invitations ni tita
Aemie. Ito ay para sa celebration ng official partnership ng Yagami at Roswell,
pero kailangan ba talaga may ganito pang invitation? Ang weird tuloy sa pakiramdam.
"Roswell & Yagami" I kinda felt weird at the first time I read it, but I have to
say I've never felt happier to be part if this partnership.

"What are those?" Inalis ko ang pagkakangati ko at pinilit maging seryoso nung
dumating si Bullet.

"Ahh invitations, pinadala ni tita Aemie, sabi bigyan ko raw lahat ng gusto kong
iinvite para sa party next week" Naglakad sya palapit at naupo sa tabi ko so I
handed him one. "Roswell & Yagami?" He asked and then suddenly smile formed on his
lips while he lit up a cigarette. "Bakit may ganito pa?" Biglang nagbago ang facial
reaction niya nung mapansin niyang nakatingin ako sa kanya at saka niya tinapon
pabalik sa table ang invitation.

"Weh? Bakit daw may ganun pa. Eh mukhang natutuwa ka nga kasi nag-abala pa si tita
Aemie, asus!" Biro ko. Kilalang-kilala ko na si Roswell, masungit sya pero he knows
how to appreciate little things. "Why would I? I just I kind of felt weird about
the names" I looked away at nagbusy-busyhan sa pag-aayos ng mga invitation na
nagkalat sa ibabaw ng table. I need some air.

Pagkatapos kong ipunin lahat ng envelope ay tumayo na ako at-

"Mikazuki"

I stopped, literally. It took a second or two bago ako bumalik sa sarili. Shit! Ano
ba kasing nangyayari. "Bakit?" I asked nung lingunin ko sya. And for unknown reason
and for the nth time nag-umpisa na naman akong kabahan. Again, this is bullshit!

"Do you really see me as your brother?"

**

A/N:

Basahin niyo 'yung Writer's Block guys. Hahaha pag may time lang naman kayo. Pag
wala edi wag, sumbong ko kayo kay Lucian. De joke. Punta kayo sa MIBF ah? Nandoon
ako, Sept 20 haha bili kayo volume 5 ng MHIAMB season 1, last volume na yan ng
season 1. See you there! Loves youuu!

=================

Chapter 13

Aemie's PoV

Kanina pa ako naghihintay dito sa salas habang kumakain ng chicharon. Nasaan na

naman kamay si Zeke? Hayy! Gabing-0gabi na wala pa rin sya, wala namang syang
trabaho.

"Dong!" Mabilis na hiyaw ko nung bumukas ang pinto. "Mom, it's me" Eh? Nagtatakha
akong sumubo ng chicharon nung si Trigger ang pumasok sa pinto. Akala ko naman si
Zeke na. Hayy! "Kumain ka na ba?" Lumapit sya sa'kin at saka bumeso sa pisngi ko
kaya inalok ko sya ng chicharon. "Gusto mo?" Natawa sya ng mahina. "Nah, I just ate
dinner with my clients" Ahhh. "Bakit po hindi pa kayo natutulog?" Tanong ni Trigger
pagkaupo niya sa isa sa mga sofa.

"Syempre hindi pa ako inaantok hehe" Kung inaantok naman ako, edi matutulog na ako.
Ito talagang si Trigger, parehas na parehas ang mga tanong kay Zeke. "Pft. Yeah"
"Oo nga pala Trigger, nagpamigay na ako ng mga invitations para sa party nextweek
ah. Hehehe ako na ang gumawa kasi alam ko namang wala kang oras magpagawa ng
ganoon. Tapos sinusubukan ko namang tawagan si Mikazuki kaso cannot be reached, may
nangyari ba?" Takhang tanong ko.

"She has a new number mom" Lumingon ako kay Katana na nakapangtulog na at may hawak
na isang baso ng gatas.

"Why?"

"Bakit?" Ibinalik ko ang tingin ko kay Trigger dahil nagtanong din sya kay Katana.
Huwaaa bakit hindi niya alam? Dapat alam niya lahat ng nangyayari sa magiging
girlfriend niya diba? Huhuhu.

"I don't know, nalaman ko lang po nung pumunta

sya sa office. Binigay niya number niya"

Kinuha ni Trigger ang cellphone niya sa bulsa at saka ibinigay kay Katana. "Kindly
add her new number here" Utos niya kay Katana. Hihihi very good sa'kin 'tong si
Trigger. Ngayon pa lang kinikilig na ako sa kanila ni Mikazuki.

"Why would I? Why don't you go and ask her yourself, kuya?" Sagot ni Katana at saka
uminom ng gatas na hawak niya.

Mukhang nainis si Trigger kay Katana syempre gabi na nga naman tapos uutusan pa ni
Katana na kuhanin ang number ni Mikazuki, eh pwede naman niyang ibigay na lang.
"Ibigay mo kay Trigger ang number ni Mikazuki, para naman magka-text sila hehe"
Singit ko sa usapan nilang dalawa.

Sumimangot si Katana pero kinuha rin niya sa kamay ni Trigger ang cellphone at saka
nag-umpisang mag-type. Hehehe. "She has a boyfriend Kuya, just so you know"

"I don't think so" Natatawang sagot ni Trigger kaya mas lalong sumimangot si
Katana. "Yes she has a boyfriend, and they both love each other. Kaya kuya-"
"Well, I don't really care at all if she has a boyfriend" Putol ni Trigger sa
sinasabi ni Katana saka tinap ang ulo nito. Nagpapabalik-balik tuloy ang tingin ko
sa kanilang dalawa. Hehehe. Natutuwa ako sa mga sinasabi ni Trigger. Tumungtong ako
sa ibabaw ng sofa namin para i-cheer si Trigger "Go Trigg-"

"I'm home"

"Hi Home hehehe" Bati ko kay Zeke, teka paano sya naging si Home?

"Hi dad"

"Hey dad"

Kumunot ang noo ni Zeke at saka lumapit sa'kin.

"Where's Caliber?" Mabilis akong bumaba sa sofa nung makalapit si Zeke, "Nasa taas
na dong tulog na hehe" Sabi niya kasi magbi-0beauty rest na raw sya dahil stress na
stress daw sya. Ang dami-dami niya raw iniisip. Nagtatakha nga ako doon kay
Princess Caliyah kung bakit. Paulit-ulit niyang sinasabi na feeling niya raw tomboy
na sya.

-Flashback-

"Mother! Huhubels mother rainbow nai-istress ang beauty ko" Ano kaya ang magandang
design ng invitation para sa party, ito kaya o-"Mommey are you listening? Huhuhu"
Tumigil ako sa pagpili ng invitation dahil ang kulit ni Princess Caliyah. "Bakit?
Ano nangyayari Princess Caliyah?" Tanong ko sa kanya.

"Inang bahaghari feeling ni watashi lesbi na akez. Huhuhu nagtatakha kasi ako
mother, never naman nagkagusto ang lola mo sa mga otoko kahit wit naman kyawti.
Betsung pa rin ni watashi ang mga mujer mommey huhuhu and this is so frustrating"

-End of Flashback-

**

(A/N Commercial: Word Translation saglit

Watshi/akez- ako/ko

Lesbi - lesbian

Otoko- Lalaki

Wit - hindi

Kyawti - pangit

Betsung - gusto

Mujer - babae)

**

Nung matapos si Zeke kumain sa kusina ay umakyat na rin kami kaagad sa kwarto dahil
marami pa raw syang gagawin. "Dong!" Tawag ko. Naka-indian seat ako sa kama habang
nakatingin sa likod niya. Nakatalikod sya sa'kin at may kung anu-anong isinusulat.

"Yeah?"

Sagot niya, pero hindi man lang sya humarap. Busy pala talaga sya. Kala ko naman
nagdo-drawing lang. O kaya XOX or SOS mag-isa. "Bakit ka pala laging gabi na kung
umuwi, tapos hindi mo na ako sinasamahan sa ospital? Galit ka ba sa'kin?" Tanong
ko. Minsan naman talaga busy si Zeke, pero last year pa sya huling naging busy.
Kaso kasi ngayon ilang araw ng madalas na gabi talaga kung umuwi.

"Pft. I am not" Tumatawang sagot niya. Pero hindi pa rin niya ako nililingon. "Eh
ano pala ginagawa mo? Nagtatrabaho ka?" Tanong ko.

"Yeah"
"Hala! Saan naman? Call Center Agent ka na ba?" Pwede naman kasing call center
agent kasi--

"Nah"

Ay hindi pala sya call agent hmm. "Factory worker?"

"Nope"

Waaa hindi rin? Ano pa kayang trabaho pwede na ginagabi? "Mangingisda?" Kasi diba
may mga mangingisda na gabi kung pumalaot kasi marami raw huli pag gabi, o kaya
madaling araw. Eh minsan si Zeke madaling araw naalis tapos uuwi ng gabi na.

"No"

"Taxi driver?"

"Nah"

"Jeepney driver?"

"Nah"

"Tricycler driver?"

"Tss. I'm not a driver"

"Ahh alam ko na dong! Tama na ako dito for sure! Nagtitinda ka ng balot at penoy
'no?"

"Tss."
"Mali pa rin?" Hayy! Ang hirap naman hulaan kung ano'ng trabaho ni Zeke. "Kargador
ba dong?"

"Tsk. Nah"

"Waaa! Dancer ka na ba sa club?" Kasi

diba malay na'tin ayun pala talaga hilig ni Zeke. Huhuhu ang tagal niyang tinago
sa'kin---

"What the fck?" Mabilis syang humarap sa'kin.

*Glare*

*Pout*

"Ginagago mo ba ako babae?"

"Ano ba kasing ginagawa mo? Bakit ka nga kasi ginagabi?" Tanong ko.

"I'm just cleaning some mess" Sagot niya at saka ulit tumalikod at nag-umpisang
magsulat.

Tignan mo 'tong si Zeke, pinahirapan pa ako. Pwede namang sabihing basurero na sya,
hinayaan pa akong manghula ng manghula dito. Pero huwaaa! Basurero na si Zeke?

"Dong maraming bote at lata doon sa likod ng bahay na'tin at saka may mga lumang
dyaryo din hehe" Baka kasi kailanganin niya diba? Ang dami pa naman nung mga 'yon.
Makaka 500 din siguro si Zeke sa mga 'yun kapag pinakilo niya. Hehe.

**

Mikazuki's PoV
My world stopped and I felt a sea of anxiety deep down. Unti-unti akong nakaramdam
ng panlalamig sa mga kamay ko habang humihigpit rin ang hawak ko sa mga
invitations. Pabilis ng pabilis ang tibok ang puso ko hanggang sa ito na lang ang
tanging naririnig ko. Damn!

"Mikazuki" For the second time tinawag niya ako. Pakiramdam ko umakyat na lahat ng
dugo ko sa mukha ko sa sobrang init.

"W-what do you mean?" Tanong ko as I turned to face him. He stood up at saka

naglakad palapit sa'kin. Sinasabi ng utak ko na umalis na ako at umiwas sa
tinatanong ni Roswell but I can't move my feet. Why is he throwing me a question na
hindi ko alam ang isasagot.

"Damn!"

There's a flutter of electricity which runs through my body like hell! At hindi ako
makasagot. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot. As much as I want to tell
the truth, hindi pwede, hindi pwede kasi... si mommy Angelique at daddy Louie...
baka magalit din kay Bullet.

I faked a smile and looked away. "Ano bang sinasabi mo, syempre kapatid ang turing
ko sa'yo. Sabay tayong lumaki at--"

"Then why do you keep on messing with my fcking heart?" Ibinalik ko ang tingin ko
sa kanya dahil sa sinabi niya. You're the one who's messing with my heart. "I don't
know what you're talking about, Roswell" Tinalikuran ko na sya para matapos na ang
usapan namin.

Until...

He grabbed my hand and pulled me closer to him.

I felt a warm soft lips met mine. It started out as a soft kiss that lingered. My
emotions are like fireworks. I couldn't stop my heart from pounding in my chest. My
blood flowed rapidly in my cheeks, making my face as red as ever.

"I love you" He said as he broke the kiss. Our eyes locked. I love you meant the
world to me. Funny, pero sa buong buhay ko ngayon ko lang naranasang masabihan ng I
love you. He held my hand and looked into my eyes, our heads were the same level.
From the pressure of his hands, I could tell he is nervous as I am.

"I---I..." Hindi ko maituloy ang sasabihin ko kaya natawa sya. "Am I moving to
fast?"

My heart is still pounding as hard as fck "I--I actually--" Love you. Before I
could even finish my sentence, he pressed his lips to mine again. This is wrong,
pinagkatiwalaan ako ni mommy Angelique na kakalimutan ko na ang nararamdaman ko kay
Roswell. Ikakasal na rin sila ni Lovelle. But I don't want to end this.

**

A/N: Hi Mafias! Kita-kits tayo sa MIBF ah. I'll be there sa last day (Sept 20,
2015, Sunday) 5PM-8PM, available na rin ang volume 5 ng Season 1. And sa mga
nagtatanong, yes available po lahat ng volumes sa MIBF. Ang alam ko less 20% lahat.
:D See you!

=================

Chapter 14

Aemie's PoV

Humarap ako sa salamin at tinignan kung maayos na ang pink na gown na suot ko. Ang
gandaaaa! "Bonggang-bongga mother queen!" Lumapit si Princess Caliyah at nilagyan
pa ako ng maliit na korona sa ulo. "Why ba kasi an gaga na'ting magbihis mommey?
Mamaya hagardo versoza na ang beauty na'tin"

"Hindi naman tayo maaga. Late lang talaga ang daddy mo. Teka-nasaan na nga pala si
Zeke, dumating na ba?" Kinuha ko ang cellphone ko at tinignan kung nagtext o
tumawag si Zeke, sabi niya saglit lang sya pero hanggang ngayon wala pa. Hayy! Mag
5PM na, eh 7 ang simula ng party.

Huhuhuhu. Napakasipag na basurero talaga ni Zeke.

"Wit pa mother rainbow eh. Wherelalu raw po ba nag fly si amang hari?"

"Ang sabi niya kanina sa'kin may aasikasuhin lang daw sya saglit-oh Dong!" Pumasok
sa kwarto si Zeke kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Yo dad"

"Hey son, wife"

"Akala ko gabi ka ulit darating eh"

"Uhh-mom, dad sa baba na lang po muna ako" Paalam ni Princess Caliyah. "Sige,
pakisabi sa kuya mo at kay Katana bilisan nila magbihis at mag-ayos ah. Aalis na
rin tayo maya-maya"

"Yes mom"

"Beautiful"

Nung makalabas si Princess Caliyah ay ibinaling ko na ang tingin ko kay Zeke na

yumakap sa'kin. "Dong saan ka na naman galing? Alam mo namang may party ngayon
nangangalakal ka pa ng basura"

Mabilis syang napabitaw sa pagkakayakap sa'kin. "What?" Takhang tanong niya.

Naglakad ako palapit sa closet para kuhanin

ang damit na isusuot niya. "Hayy nako Zeke, what-what ka dyan. Magbihis ka na.
Kailangan maaga tayo doon bago dumating ang mga bisita para naman may bumati sa
kanila diba? Hehehe"

Hayy! Pwede naman kasing ipagpaliban muna ang pangangalakal ng basura. Kahit ngayon
man lang diba? Huhuhu napakasipag talaga ni Zeke, wala na yata akong makikitang iba
na kasing sipag niya magtrabaho.

"Tss."

**

Mikazuki's PoV

Naglalagay ako ng mascara habang pinagmamasdan si Roswell na prenteng-prente sa

pagkakahiga sa kama ko. "Wala ka pa bang plano magbihis?" Tanong ko sa kanya.
"Susunduin mo pa si Lovelle" Dugtong ko pa.

"Tss. She can go with her brother" Nung isang araw pa dumating si Shaun, kuya ni
Lovelle. I am a year older sa kanya. Pinauwi sya dito nila mommy dahil ayaw ni
Lovelle bumalik ng Japan pero ewan ko ba. Medyo pasaway din kasi mga totoong anak
ni mommy Angelique at daddy Louie. "Sabi ni mommy, ikaw raw ang sumundo kay
Lovelle, tumawag na pati sa'kin kanina si Shaun. Hihintayin ka nila doon sa unit
nila"

Nung madischarge si Lovelle sa hospital, pinakuha sya ni mommy ng condominium unit

kaya magkasama sila ngayon ni Shaun doon. Ang gusto pa ni mommy pati si Bullet
doon. Eh ito namang si Roswell ayaw doon tumigil sa unit ni Lovelle.

"Tss. How about you?"

"Magpapahatid na lang ako sa driver" Bumangon sya mula sa pagkakahiga sa kama at

saka kumuha ng upuan at tumabi sa'kin. "Do I really need to attend the party?"
Natawa ako kasi parang batang ayaw pumasok sa school ang pagkakatanong niya. "Ikaw
ang may ari ng Yagami

Corporation, syempre dapat nandoon ka. Kung tutuusin, partnership nyong dalawa ni
Trigger 'yun diba?" Natatawang sagot ko.

"Tss"

"Sige na Roswell, magbihis ka na"

"Alright love" Sagot niya at saka tumayo at naglakad paalis. Shit! Ilang araw ng
ganyan ang tawag niya simula nung magtapat sya. Kaso, hindi pa rin ako nasasanay at
mukhang hindi ako masasanay. I always feel my cheeks turning red.

-Flashback-

I woke up with my head feels heavy. Unang pumasok sa isip ko ang nangyari kagabi. I
run my finger tips on my lips habang inaalala ko ang mga sinabi ni Roswell. I
wasn't able to sleep last night kakaisip doon sa mga sinabi niya. The pain throbs
and pules in my skull like a dull pounding pain with a hammer over and over and
over again. This headache sucks!

Inayos ko ang sarili ko para bumangon nung mahagip ng tingin ko ang isang piraso ng
rose na nasa ibabaw ng bedside table na may note sa ilalim.

I don't care whether the sun rises or not, my morning starts only after I say that
I love you. Good morning love.

My scalp tingled. My face is like burning. "Shit! I must have blushed." Bulong ko.
Tinapik-tapik ko ang mukha ko to alter my mind. I don't want Roswell to see me like
this.

I took a quick bath and prepared myself before going down. Gusto ko lang maayos ako
bago bumama kahit wala naman akong naka-schedule na lakad ngayon.

Wait, since when did I start getting conscious about appearance?

Hindi pa ako nakakatungtong ng kusina naaamoy ko na ang

mabagPagkarating ko ng kusina, I saw him in front of the stove at may

niluluto."Wow! Ikaw nagluto?"

"Yeah"

Naupo ako habang pinapanuod sya sa ginagawa niya. Hindi ko akalaing marunong pala
magluto si Roswell. Usually kasi ako ang pinagluluto niya ng pagkain. "Thanks" I
said nung lagyan niya ng pagkain ang plato ko.

Nagsimula kaming kumain ng walang imikan kaya medyo nao-awkwardan ako dahil hindi
ko alam kung ano ang iniisip niya. "Thank you din pala doon sa rose" I chuckled.
"May nalalaman ka pa palang mga ganun ah" Pang-aasar ko.

"Anything for you baby" Tumigil ako sa pagtawa dahil sa sagot niya. Okay, spell
awkward again. Mas nakaka-conscious pa kasi nakangiti sya as if he knows exactly
what I am thinking.

"Roswell! Will you stop being like that?"

"Like what?" Tanong niya habang patuloy pa rin sa pagkain.

"Y-you're acting weird since last night" He stopped from eating at saka tumingin
sa'kin at ngumiti. "I just stopped from holding back my feelings. And you should do
the same. I meant single word that I've said last night," He continued eating na
parang normal lang.

I want to say how much I love him but I can't. I am afraid of the consequences that
might happen. Lalo na kanila mommy Angelique at daddy Louie.

"Aren't you afraid of mommy Angelique and daddy Louie?" Tanong ko kay Roswell.
Eventhough we're grown-ups, hindi naming alam kung anu-ano ang posibleng gawin

nila mommy at daddy kapag nalaman nila.

"Nah" Tipid na sagot niya kaya pinagmasdan ko sya habang kumakain. "Mikazuki,
there's nothing to be afraid of"

"Pero kasali sila sa Black Sininster, at feeling ko sila 'yung nag-utos na ipapatay
ako kay Venom" Nagulat din ako dahil bigla kong nasabi ang tungkol sa Black
Sinister. Parehas kaming nagulat sa pag-o-open ko ng topic. "I'm sorry, napasobra
yata ako sa pagsasalita" Humingi ako ng paumanhin kasi alam ko namang kampi si
Roswell kila mommy.

I was expecting him na kagalitan ako. "Yeah, it was actually mom" I can hear the
gritting of his teeth kaya tumikhim ako at uminom ng juice. Nakakatakot ang
ganitong side ni Bullet that is why nagche-change topic ako kapag nakikita kong
nagagalit na sya.

"Anyway, in fairness ang sarap mo palang magluto" Pag-iiba ko sa usapan. "Did you
tell mom that you have an idea of what she did?" Tanong niya. Umiling ako, quite
unsure kung sasagutin ko ang tanong niya but I still did. "Good"

This is the reason why ayokong sagutin ang mga tinanong ni Roswell kagabi. Ayokong
pati sya pagbuntunan ng galit nila mommy. What if next time sya naman ang maisipang
ipapatay nila mommy? I know he's good lalo na pagdating sa mga fights and stuffs.
Pero nakakatakot kasi hindi naming alam kung gaano kalawak ang connection nila
mommy. To think na kasali sila sa Black Sinister.

Nanatili akong tahimik habang pinagpapatuloy ko ang pagkain.

-End of Flashback-

"Roswell!

Sabi na't huwag mo akong tawaging ganyan. Baka mamaya masanay ka matawag mo ako ng
ganyan kapag kasama natin sila Lovelle"

"And?"

"Kapag narinig nila baka sabihin nila may something sa'ting dalawa"

"Wala ba?" He teased.

"Roswell!"

"Pfft. Fine, fine baby"

Sasawayin ko pa dapat sya pero lumabas na kaagad sya ng kwarto. I just found myself
smiling. "Stop that Mikazuki! Kay Lovelle na si Roswell" I said in front of the
mirror, trying to convince myself.

**

Amesyl's PoV

"Babylabs?"

*knocks*
"Babylabs?"

Ano na naman kayang kailangan nitong unggoy na 'to at ako na naman ang bubulabugin.
"Bakit?" Tanong ko pagkabukas ko ng pinto ng movie room, nagkulong ako dito dahil
kanina pa silang tatlo ang gugulo at ang iingay.

Tinignan ko sya mula ulo hanggang paa. "Gwapo ng asawa mo 'no?" Tanong nung unggoy
kaya pinasingkitan ko sya ng mata. "Subukan mong pumikit, para mukhang natutulog
lang" Ang kapal ng mukha! Gwapo raw?

Psh. Sige na nga pwede na rin.

"Hahahaha babylabs talaga. Hindi ka pa ba magbibihis? Gabi na ah" Tanong nung

unggoy. "Ito na ang suot ko" Nanlaki ang mga mata niya pagkatapos ay tinignan din
ako mula ulo hanggang paa. Ano bang problema nitong unggoy na 'to at may ganoon
pang nalalaman?

"Yan na ang isusuot mo?" Gulat na gulat na tanong niya.

"Ayaw mo ba? Gusto mo palit tayo, 'yang tuxedo mo susuotin ko. Ikaw magsuot nitong
damit ko"

"Papa! Nandyan po ba si mama?" Naririnig ko pa lang ang boses ni Amber na palapit

alam ko na kung ano ang kailangan niya. Tsk. Tuwing may mga party naman palaging
ganito 'tong si Amber. Hindi ko alam kung kay insan nagmana ng kakulitan o sa
unggoy niyang ama.

"Mama, pinatahian din kita ng dress. Alam ko naman pong hindi ka bibili ng dress mo
so ako na nagpagawa"

**

"Whoa! Ang ganda naman ng asawa ko!" Nagpanting ang tenga ko nung humiyaw 'yung
unggoy pagkalabas naming dalawa ni Amber ng kwarto. "Magpapalit na ako ng damit"
Sabi ko at saka naglakad ulit papasok ng kwarto. "Mama! Baka hindi po tayo
papasukin sa party kapag nagpalit pa kayo" Pigil ni Amber.

Psh! "Eh nakakainis 'yang tatay nyo eh!" Bulyaw ko sa kanila. "Pft. Maganda ka,
gwapo ako. Ano'ng nakakainis doon?" Natatwang sabi nung unggoy saka lumapit at
inakbayan ako.

"Yo Ma, Pa hindi pa ba tayo aalis? 30 minutes na lang mag-uumpisa na ang party
paniguradong hinihintay na rin ng mga kababaihan ang nag-iisang Azure Lamperouge"
Tingnan mo 'tong si Azure, manang-mana sa ama niya. "Umayos-ayos ka Azure ha,
gagaya ka pa dito sa tatay mong unggoy"

"Azure's right, male-late na po tayo"

Letse bakit ba ang taas nitong takong ng sapatos na pinasuot sa'kin ni Amber?

**

Emerald's PoV

Dadsy asked me to look for momsy kaya iniikot ko ang bahay namin to find her. "M-"
Tatawagin ko sana si Momsy nung marinig ko syang may kausap sa phone.

"You know how much I love you Angelique, you're my bestfriend. But there are lots
of people in the party kaya paano ko sya papatayin?"

My eyes widened. Tinakpan ko ang bibig ko and leaned closer to the wall para mag
eavesdrop. Sinong Angelique ang kausap ni momsy? At sino ang tinutukoy niyang
papatayin? OMG!

"I guess... Yah sure, I'll try to talk to Suzy... Of course dear" Tumawa si momsy,
an evil one. Ito ang first time na narinig ko si momsy makipag-usap sa phone na
ganito. We're not always together kaya wala rin akong masyadong alam sa mga
businesses ni momsy.

I walked away as fast as I could when she ended the call para hindi niya ako mahuli
hanggang sa may mabangga ako. "Emerald, nakita mo na momsy mo? What's with the
look? Bakit parang nakakita ka ng multo?" Dadsy asked. "Hi dadsy, I-I was just
nervous kasi baka hindi magustuhan ni baby Caliber ang dress na suot ko so I'm
thinking na magpalit sana ng dress" Palusot ko.

"Hey honey" Kinabahan ako nung marinig ko ang boses ni momsy mula sa likod ko.

Sinundan ko ng tingin si dadsy hanggang lampasan niya ako at puntahan si momsy.

"Hey honey" My hands are shaking, hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga narinig ko
kahit na wala akong ideya kung sino ang kausap niya at kung sino ang pinag-uusapan
niya. Maybe I just can't believe na hindi ko pa pala masyadong kilala si momsy.

"Hey daughter, you look very lovely in your dress so hindi mo na kailangang
magpalit. Besides, we're almost late" Sabi ni momsy. I turned to face her and faked
a laugh. "Yes momsy" Pagsang-ayon ko at saka naunang maglakad palabras ng bahay.

**

Aemie's PoV

Ngiting-ngiti ako habang binabati ang lahat ng

dumadating sa party. "Good evening Mrs. Roswell"

"Good evening"

Malayo pa lang natatanaw ko na si Caileigh na nakangiti habang parating. Ano kayang

nangyayari dito bakit kaya pangiti-ngiti?

"Hi Aemie-girl!" Yumakap si Caileigh at bumeso sa'kin nung dumating sya kasama si
Vash at si Grayson. "Good evening Miss Aemie" Bati ni Vash. Si Grayson naman ay
bumeso muna sa'kin at saka pumasok na rin sa loob kasunod ni Vash.

"Caileigh! Kailan pa kayo umuwi ni Vash?" Tanong ko, nung maibalik ko ang tingin ko
sa kanya. Nung huling beses kasing makita ko si Grayson ang sabi niya nasa ibang
bansa raw si Caileigh at Vash at nagbabakasyon.

"Uhm yesterday morning lang. Oh em! I forgot to bring my pasalubong"

"Hehehe okay lang 'yun" Sabi ko sakanya.

"Anyways, where's your husband? Pati sila Trigger, Caliber and Katana?" Tanong
niya. "Nandyan sa loob, nakikipag-chikahan siguro sa iba pang mga bisita hehehe"

"Eh why are you here ba kasi?" Tanong niya ulit.

"Hinihintay ko kasi si Mikazuki eh" Nasaan na kaya sya? Sabi ko naman kasi kay
Trigger sunduin dahil baka mamaya abutin 'yun ng traffic. Traffic pa naman lagi.

"Eh why here? Pwede namang sa loob. Let's go inside na lang" Ipinulupot ni Caileigh
ang braso niya sa braso ko at saka ako inayang maglakad sa loob. "Sinu-sino na pala
ang dumating na Roswells or Yaji?" Tanong niya. "Sila Wallace and family, Andrei
and family saka sila Milka and family. Sila pa lang, saka kayo hehe" Sagot ko. Sila
insan wala pa rin hanggang ngayon,

baka na-traffic din.

Teka-nasaan na nga ba si Zeke? Kanina nandito lang sya sa loob eh. Iniikot ko ang
tingin ko sa lahat ng taong nandito sa loob ng party. Ang dami na, at maga-alas
syete na rin. "Parating na rin naman siguro ang iba" Nakangiting sagot ni Caileigh
sa'kin habang nililibot din niya ang tingin niya sa paligid.

**

Cody's PoV

Inayos ko ang coat na suot ko pagkababa ko ng kotse. "Syet! Ang gwapo mo talaga
Cody Lerwick!" Puri ko sa sarili ko nung mapatingin ako sa salamin ng bintana ng
driver's seat. Tumungo ako sa pinagparadahan ng mga kotse nila ermat at erpat at ng
utol kong si Kayden para sumabay sa kanila na pumasok sa loob.

Nandito na kaya si Katana baby? Sabagay, kalian ba sya na-late.

Nasa pinakalikuran ako at nakasunod lang kanila ermat. "Hi babes" Bati ko sa isang
babae na pangiti-ngiti sa'kin at sumabay sa paglalakad ko. Maraming mga lalaki ang
nakabantay sa lahat ng sulok ng hotel. Basta talaga sila tita Aemie at tito Ezekiel
ang nagpatawag ng salu-salo makakasiguro kayong mahigpit ang seguridad.

"Hi, I'm-"Hindi ko na narinig ang pangalan nung babae dahil napako ang tingin ko sa
natanaw ko sa malayo. Amputs! 'Yun 'yung babae na nakita kong pumasok sa apartment
ni Ms. Yagami.

"Excuse me, hello? Are you with me?"

Dumiretso na ako ng lakad papasok at hindi na inintindi 'yung babaeng nagsasalita.

Walanghiya! Alam ko gwapo ako, pero wala akong panahon ngayon mangchiks.

Dahil lintek! Bakit kasama nung babae si Raven Strife? Ano'ng koneksyon nila sa
isa't-isa?

**

Mikazuki's

PoV

Lumabas ako sa kotse to check kung ano ang ginagawa nung driver. "Excuse me kuya
matagal pa ba 'yan magagawa?" I asked. Abala sya sa pagkalikot ng makina ng
sasakyan. "Hindi ko pa po sigurado Ma'am, tumawag na rin po ako ng manggagawa.
Pasensya na po"

Tumango na lang ako sa driver. Naramdaman kong nag-vibrate ang phone na hawak ko.

Where's my baby?

Damn! Bakit ba ganito si Roswell? I could feel my cheeks turned red again. I was
about to respond to his message when I received a call from unknown number.

"Hello?"

[Uhh hi, this is Trigger. Just checking if you're on your way. The party is about
to begin. We're just waiting for you to arrive]

"Uhmm yah but sorry, medyo nagkaproblema kasi eh, nasiraan kasi 'yung kotse. Don't
worry magpapasundo na rin naman ako sa kuya ko"

"I see. Ako na susundo, nasaan-"

"No, magpapasundo na lang ako. Nakakahiya naman-"

"No, I insist"

Ibinigay ko na rink ay Trigger ang lugar na kinaroroonan namin nung driver. Hindi
rin naman ako sure kung masusundo ako ni Roswell dahil baka kasama na niya sila
Lovelle ngayon.

Reply: I'm on my way

Roswell: Where exactly?

Hindi ko na nireplyan si Roswell para hindi na mag-alala. Siguro hihintayin ko na

lang muna na dumating si Trigger.

**

I turned off my phone dahil tumatawag kanina si Roswell. It's not that I am hiding,
ayoko lang abalahin sya...sila ni Lovelle. Magagalit na naman si Lovelle at si
mommy Angelique kapag may nangyari sa kanya dahil wala si Roswell sa tabi niya.

Wala

pang 30 minutes ay dumating na si Trigger. "You look stunning" Sabi niya pagkababa
niya ng kotse. "Thanks. Bagay sa'yo suot mo in fairness" Sagot ko. Ngumiti sya
habang nakatingin sa'kin kaya natawa ako. "Ano, dito na lang ba tayo forever?" Biro
ko sa kanya, para kasing wala pa syang balak umalis.

"Pft. Sorry" Natatawang sagot nya at saka ako pinagbuksan ng pinto ng kotse.

**

Papasok pa lang kami ng hotel pero halos lahat na ng mga mata ng mga tao sa paligid
sa aming dalawa ni Trigger nakatingin. He asked to hold my hand kaya magkahawak
kami ngayong naglalakad. Oh wait, are they thinking na there's something between
the both of us kaya ganyan sila makatingin? Damn! This is embarrassing!

"Good evening Mr. Roswell and Ms. Yagami" Bati nung isang lalaki sa entrance with a
smile. I smiled back pero hindi na ako nagsalita. Nanatili lang akong tahimik
hanggang makapasok kaming dalawa sa hotel.

"Whoa! Wengya! Sya pala si Ms. Yagami" Kinuha nung isang lalaki ang kamay ko kaya
nagulat ako. Literally, my eyes widened when he kissed my right hand. "Azure
Lamperouge at your service Miss beautiful" Natawa ako ng mahina dahil sa way ng
pagpapakilala niya.

"Yo Miss Yagami! Cody Lerwick, a.k.a Mister Pogi" Nagbow naman sya sa harap ko kaya
natawa ulit ako. "Nakakatuwa pala mga kaibigan mo" Bulong ko kay Trigger.

"Tss. They're insane" Sagot niya sa'kin kaya lalo akong natawa. "Halata nga" Bulong
ko.

Bigla akong natigil sa pagtawa nung may maramdaman akong lumapit sa may kanang
bahagi ko. I turned my face to see kung sino ang dumating. Awtomatik akong bumitaw
sa pagkakahawak ni Trigger when I saw him.

"I was looking for you, Mikazuki" His voice was quite calm yet it was thunderous
that I couldn't concentrate on what he had said. His eyes narrowed as he look at me
and Trigger, his teeth clenched together kaya kinakabahan ako. I know pinagbawalan
niya ako na makipag-close sa mga Roswell pero hindi ko pa rin sya sinusunod.

"It's a pleasure to meet you Mr. Yagami" Inextend ni Trigger ang kamay niya para
makipag-shake hands kay Roswell kaya tinignan ko ito. But his hands are fisted in
rage.

Tiningnan lang ni Roswell ang kamay ni Trigger at saka ako hinila palapit sa kanya.
Inalis ni Trigger 'yung kamay niya nung Makita niyang walang plano si Roswell na
makipag-shake hands. God! Bakit ba ngayon pa sinumpong 'tong si Bullet.

"Good evening Mr. Yagami, Azure Lamperouge"

"Cody Lerwick, boss"

Pakilala nung dalawang kaibigan ni Trigger. Pinasadahan lang sila ng tingin ni

Bullet at saka tumalikod para maglakad paalis.

"Sorry" I mouthed. Ngumiti naman silang tatlo sa'kin.

"That's her brother" Bulong ni Trigger doon sa dalawa nung medyo makalayo na si
Bullet. No, he's your brother.

"Nakakatakot pala kuya mo wengya!"

"Woo ang bangis!"

Ngumiti na lang ako sa kanilang tatlo dahil hindi ko alam ang isasagot ko.

"Mikazuki"

Narinig ko ang tawag ni Roswell kaya nagpaalam na kaagad ako sa kanilang tatlo.
Darn! What's wrong with him?

dit-tsF{Mc

=================

Chapter 15

Mikazuki's PoV

"Hi I'm Lovelle, Mr. Yagami's fiancee" Pakilala ni Lovelle sa ibang bisita. Nakaupo
ako sa isa sa mga vacant seats habang pinagmamasdan silang dalawa ni Roswell na
nakikipag-usap sa ibang bisita. Ewan ko ba dito kay Roswell, gusto pa nandito ako
eh sila rin namang dalawa ni Lovelle ang magkasama.

I'm so damn bored!

I sighed and looked around habang hindi nakatingin si Roswell. "Mika-chan, pupunta
lang ako doon" Paalam ni Shaun. "Okay" Tumango ako at ngumiti. Chance ko na rin 'to
na magikot-ikot. Besides, hindi ko pa rin nakikita at nakakausap sila tita Aemie at
Katana.

Dahan-dahan akong tumayo at naglakad palayo nung mapansin kong hindi nakatingin si
Roswell. Nung medyo malayo na ako ay nagmadali na akong hanapin ang powder room
hanggang sa makapasok ako sa pinakadulong cubicle. "Kinabahan ako dun ah" I said,
almost whispering habang nakahawak sa dibdib ko. Buti hindi ako napansin ni Bullet.

"I haven't seen her yet, kanina ko pa nga sya hinahanap"

"Gosh! I also didn't expect na ganito karami ang bisita"

Bubuksan ko sana ang pinto ng cubicle when I heard something. "Nagkausap ba kayo ni
Angelique?" Hindi ko alam kung sinong Angelique ang tinutukoy niya. Of course,
maraming Angelique sa mundo, but the point is, biglang sumagi sa isip ko si mommy
Angelique. Kaya instead na buksan ko ang pinto ay nakinig nalang muna ako.

"Yep, tumawag sya kanina sa'kin. I thought you have a plan?"

Their voices aren't familiar, kaya tingin ko hindi ko pa sila nami-meet.

I want to peek para sana makita ko kung sino 'yung nag-uusap kaso mapapansin din
nila ako kapag binuksan ko ang pinto ng cubicle.

"Of course dear, alam ko namang galing kang vacation kaya hindi ka aware na may
party. Buti na lang nandyan si Yuriko para tulungan ako,"

"Hahahah you know me well, wicked bitch! Patingin nga ulit ako ng anak-anakan ni
Angelique"

"Of course I do... oh here..." Idinikit ko ang mukha ko sa pinto ng cubicle dahil
tumahimik silang dalawa. "So this is Mikazuki Yagami... hmm..."

Nanlaki ang mga mata ko when I heard my name. Just what I thought! Si mommy
Angelique ang tinutukoy nila. Pero ano'ng koneksyon nila kay mommy? And why the
hell are they looking at my picture?

"So what's our plan?"

Ayokong mag-isip ng masama, pero iyon lang talaga ang pumapasok sa isip ko.

Palabas na ako ng cubicle to confront them nung marinig kong bumukas at sara ang
pinto ng powder room at mga tunog ng takong ng mga kakapasok lang. "O-M-G! Have you
seen Mr. Yagami? He's so freaking hot!"

"I like Trigger Roswell girls"

"Basta sa'kin si Caliber"

Binuksan ko ang pinto ng cubicle at lumapit sa sink para maghugas ng kamay kunwari.
Pero ang totoo ay nakikiramdam ako sa kanila.
"Kaso may fiancée nap ala si Mr. Yagami"

"Too bad for you girl"

"Hindi naman sila sweet nung fiancée niya. Ewan ko lang ha, pero para sa'kin lang
kasi. Hindi naman sila bagay" Palihim akong natawa sa sinabi nung babae.

"Agree! Mukhang may pagka-bitch 'yung babae 'no?

Nakita niyo ba kung paano sya makipag-usap sa mga guests. Akala mo sya 'yung may
pa-party"

Tatlong babae na lang ang nandito at nag-uusap. Mukhang wala na 'yung dalawang nag-
uusap kanina dahil iba 'yung mga boses nila.

Hindi ko na pinakinggan pa ang mga pinag-usapan nung tatlong babae, because I think
they're just random girls na nainvite ditto sa party at wala silang connection doon
sa dalawang nauna na nag-uusap. Iniikot ko ang tingin ko to look for Katana.
Kailangan ma-confirm ko muna ang mga narinig ko para makapag-isip ng plano.

Hindi lang kami ni Roswell ang mga nandito, nandito rin sila tita Aemie at iba pang
malalapit na kaibigan nila.

Oh shit! I forgot, ininvite ko nga rin palang pumunta sila tita Aki.

I dialed tita Aki's number nung makalayo ako sa crowd.

"Hi tita Aki, nandito na po ba kayo sa party?" I asked while looking around, baka
kasi makita ko sila somewhere.

[Mikazuki, papunta na kami ni nanay. Paalis na kami ng condominium. Pasensya na

ngayon pa lang kami aalis. Ayaw kasi ni nanay kanina dahil umiyak sya nung mabasa
niya 'yung invitation. Buti na lang nga at napilit ko--]

"No, tita Aki huwag na po kayo pumunta. I think hindi safe dito sa party. Tatawagan
ko na lang po kayo ulit"

[Huh? Ano'ng--]

"Basta tita Aki, huwag na po kayong umalis ng condominium. Dyan na lang muna kayo]

"Ikaw ba si Ms. Mikazuki Yagami?" Inalis ko kaagad ang phone sa tenga ko nung may
marinig akong boses ng babae na nagsalita sa bandang likod ko.

"Yes, I'm sorry but do I know you?" Imbis na sagutin

niya ako ay tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Ano'ng problema niya? I gave
her my most irritating look para naman maramdaman niya na hindi ko gusto ang
ginagawa niya. "Mikaela, Mikaela Lewis" She offer her hand. Nagdadalawang isip pa
akong abutin ang kamay niya pero since nasa party kami at ayokong magmukhang
bastos, dahil kay Roswell magrereflect lahat ng kilos ko. Inabot ko ang kamay niya
para makipag-shake hands.

Tama ba 'yung narinig kong sinabi niya na pagalan niya? Mikaela Lewis?

If I'm not mistaken, malapit din na pamilya ang Lewis sa mga Roswell. "Nice meeting
you Ms. Lewis" I said with a smile.
"Pwede ba kitang makausap?" Diretsong tanong niya ng nakatingin sa mga mata ko.
"Sure, about what?" Mabilis na sagot ko Tumingin ako sa paligid dahil baka
hinahanap na ako ni Bullet, buti hindi ko pa ulit sya nakikita.

"Hindi, hindi dito. Doon sa walang tao sana" Kumunot ang noo ko. Ngayon lang kami
nagkakilala, at ngayon lang din kami nakapag-usap kaya ano naman kaya ang gusto
niyang sabihin sa'kin?

Tumango ako, quite unsure pero hindi ko malalaman ang sagot sa mga tanong sa isip
ko kung hindi rin naman ako papaya na makipag-usap.

Sumunod ako sakanya nung mag-umpisa syang maglakad palayo hanggang sa makarating
kaming dalawa sa parking lot. Nilabas niya ang susi ng kotse at binuksan ang isang
kotse. So gusto niya sa loob kami ng kotse mag-usap?

**

Cody's PoV

"Cody Lerwick, Miss beautiful" Hinalikan ko ang kamay ng babaeng kausap ko. Ano nga
ba ang pangalan niya? Sinabi na niya kanina eh, hindi ko nga lang gaanong
napagtuunan ng pansin.

"Cody" Lumingon ako sa gawing kanan nung may marinig akong tinig ng isang magandang
babae. At whoa! Ang lupit talaga ni Katana. "Katana baby" Binitawan ko ang kamay ng
babaeng kausap ko at hinarap si Katana baby.

"Ano'ng maipaglilingkod ng gwapong nilalang sa'yo?"

"I need to talk to you"

**

"Kausap mo si ate Mikazuki kanina diba? Azure mentioned it to me, so 'wag ka na

mag-deny"

Kumunot ang noo ko. Pambihira! Ang buong akala ko namang magtatapat na sya ng pag-
ibig sa'kin, hindi naman pala. Pero-"Oo, ipinakilala sya sa'min ng utol mo. Syet!
Ang hot pala niya! Pero kanina pa 'yun. Bakit may nangyari ba?" Takhang tanong ko
at saka nagpamulsa.

"No, nothing. I was just looking for her dahil may nabanggit sa'kin si Emerald"

"Na ano?"

"None of your business, thanks anyway"

**

Mikazuki's PoV

"So matagal mo na akong kakilala?" Tanong ko pagkatapos mag-kwento ni Mikaela.

Sinabi niya sa'kin ang tungkol sa masamang plano ng mommy niyang si Suzette Lewis.
Sinabi niya rin na nakikita niya ako lagi tuwing may family gatherings ang mga
Birkins dahil kasama pala sya ng mommy niya na uma-attend.

"Hindi naman, pero tulad nga ng sabi ko, marami akong alam tungkol sa'yo na hindi
alam ng ibang nandirito" Pinaningkitan ko sya ng mga mata. Good news bang marami
syang alam or bad news? Nanay niya si Suzette Lewis na bestfriend ni mommy
Angelique, at pinagpla-planuhan nila akong patayin.

Technically, she'll be siding with her mother.

"So what do you want from

me?" Diretsong tanong ko.

"May pagka-tanga kasi nanay ko eh. Alam ko hindi ka maniniwala sa sasabihin ko,
pero ayoko ng ginagawa niyang pagkampi kay tita Angelique at pagpa-plano ng masama
sa'yo. Hindi kita kilala personally, at wala rin akong panahon na kilalanin ka.
Pero kilala ko si tita Angelique pati na rin ang mga ginagawa nila kasama nung
nanay ko. At ginagawa ko 'to ngayon para tulungan 'yung nanay ko. Ibig kong
sabihin, ayokong mapahamak sya, syempre nanay ko 'yon. Kaya handa akong
makipagtulungan sa'yo dahil hindi malayong mangyari na pagplanuhan mo rin ng masama
ang nanay ko dahil sa mga plano nila ni tita Angelique"

Actually, pinag-iisipan ko ng patayin kanina 'yung dalawang nag-uusap sa powder

room kung hindi lang sila nawala nung lumabas ako sa cubicle. "I can't promise you
that, we're talking about lives here" Sagot ko. What if next time hindi lang ako
ang pagplanuhan nila ng masama? I know, time will come na si Roswell na ang
maiisipang ipapatay ni mommy Angelique.

Mabuti na lang at hindi ko katulad si Roswell.

But it's still hurting me every time na maiisip kong si mommy Angelique ang
mastermind ng lahat ng 'to. Kahit minsan ba talaga hindi niya ako tinuring na anak?

"Yun na nga eh, buhay ang pinag-uusapan. Kaya nakikiusap ako sa'yo bilang anak.
Huwag kang mag-alala pipilitin ko pa rin ang nanay ko na kumbinsihin na huwag
magpapaniwala sa mommy mo" Tumingin sya sa'kin nung mag-iba ang expression ng mukha
ko. "Sorry for the term, pero hindi ko alam kung bakit kasi ginagawa 'yan sa'yo ni
tita Angelique. Hindi naman kasi sapat ang

dahilan na adopted ka at-"

Ngumiti ako ng mapait at saka binuksan ang pinto ng kotse. "Thanks for the concern,
Ms. Lewis and nice meeting you again" Nagpaalam na ako bago pa ako maging
emotional.

**

Amber's PoV

"Wala talagang taste si Grayson pagdating sa babae. Ang dami-dami naman dyang iba.
Hindi ko alam kung bakit 'yung babaeng 'yun ang nagustuhan niya" I crossed my legs
at uminom ng kaunting wine habang pinagmamasdan si Boul at 'yung kasama niyang
babae.

Hinihintay kong sumagot sa'kin 'yung kausap ko. Psh! Bakit hindi 'to nagsasalita?
Wengya! Na-speechless yata sa ganda ko. Jusko! Pati pala mga babae nai-speechless
kapag nakikita ako. "Nakikinig ka ba sa'kin Lindsay? Kanina pa kita kinakausap
dyan"

Sinundan ko ang tinitingnan niya and guess who? Si Trigger Roswell lang naman.
Hinampas ko sya ng mahina sa braso para mapunta sa'kin ang atensyon niya "Hoy
Lindsay, nakikinig ka ba sa'kin?"
"H-ha? Ah-oo, ano nga ulit 'yung tungkol kay Trigger?" Tanong niya. I raised my
right eyebrow which has MAC eyebrow pencil. "Ahh oo 'yang si Trigger kasi
nanliligaw sa'kin. Ganda ko 'no?" I said sarcastically.

"Huh? Ano? Papaano? Kailan pa?" Tanong niya. And this time, mukhang nakuha ko na
ang full attention niya. "Mukha ba akong liligawan ni Trigger?! Wala ka naman
kasing bukambibig kung hindi si Trigger. Kahit na si Grayson naman ang topic
na'tin" Sagot ko.

"Ohh. I thought it was Trigger" Sagot naman niya. Tignan mo nga naman 'tong babaeng
'to. Bakit baa ng mga tao ngayon puro love life

ang iniintindi?

"Puro ka Trigger! Hindi na pwede si Trigger 'no! May nirereto sa kanya si tita
Aemie" I said. Humarap si Lindsay sa'kin with a questioning look. "Sino?" Takhang
tanong niya.

"Yan kita mo 'yang malaking nakasulat sa harap na apelido?" Itinuro ko sa kanya ang
design sa may stage.

"Roswell and Yagami? What's with those surnames?" Tanong niya. "Slow! 'Yan 'yung
inirereto ni tita Aemie, 'yung may ari ng company na kapartner ni Trigger. Oh gets
mo na?" Iritang tanong ko. Gusto pa kasi i-eexplain isa-isa.

At talagang pumwesto pa sa harap ko sila Boulstridge at 'yung babae niyang kapos sa

ganda. Ang kapal ng mukha. Akal aba niya magseselos ako? Kung kasing ganda ko
siguro ang ginirlfriend niya baka magkaroon pa ng chance na magselos ako.

Ang kaso nga lang, mahirap humanap ng babae na kasing ganda ko.

"Paano mo naman nalaman na gusto sya ni tita Aemie for Trigger?"

"Alam ko lang" Tipid na sagot ko. Dumaan sa harap namin si Emerald kaya tinawag ko
sya. "Ayan oh, itanong mo kay Emerald. Magkakasama kami nun sa bahay nila Trigger
eh"

"Huh? Ang alin ate Amber? Hinahanap ko si baby Caliber ko eh, ang dami-dami kasing
babae. Nag-aalala ako baka nanchichiks na sya" Ngumuso pa si Emerald na parang bata
kaya pinaupo ko sya sa gitna namin ni Lindsay. "Ano palang meron kay future
brother? Bakit mo tinatanong ate Amber?" Tanong niya pa.

"Ito kasing si Lindsay, hindi naniniwala na may nakareto ng girlfriend si Trigger"

Sagot ko at saka uminom ulit ng wine habang pinagmamasdan ang

malanding higad na pinagkaitan ng langit ng kagandahan na walang tigil na

lumilingkis kay Grayson.

"Ahh oo si future sis! Magaling 'yun magluto hihi. Ang sabi pa nga niya tuturuan
niya ako magluto eh. Gusto ko nga sana syang ayain sa bahay. Kaso hindi ko alam
kung kalian sya free"

"Ahh so totoo pala" Tumingin ako ng may pagtatakha kay Lindsay. She looks so
disappointed. Ganun ba sya talaga ka-head over heels kay Trigger?

"Nasaan na nga pala si ate Mikazuki? Ipapakilala kita ate Lindsay, she's so mabait!
Tuwang-tuwa nga sa kanya si-"

"Later na lang siguro" Walang ganang tumayo si Lindsay kaya napahigop ako ng wine
habang pinagmamasdan sya na naglalakad palayo. Binatukan ko ng mahina si Emerald
kaya ngumuso na naman sya. "Ate Amber naman eh! Bakit mo ako binatukan?"

"Tignan mo 'yung ginawa mo! Lalo tuloy nalungkot si Lindsay. Daldal ka kasi ng
daldal tungkol kay Mikazuki, alam mo namang patay na patay 'yang si Lindsay kay
Trigger"

"Eh bakit ikaw kahit may girlfriend si Grayson okay lang sa'yo?" Tanong niya kaya
hinampas ko sya ng mahina. "Malamang hello?! Wala naman akong gusto kay Grayson
kaya wala akong pakialam kahit mag-girlfriend pa sya ng sampu" Tiningnan ko ng
masama si Boul dahil nakatingin sya sa'min and then I rolled my eyes.

**

Mikazuki's PoV

I walked with my head down so I don't need to make eye contact with anyone in the
party. It's so frustrating lalo na kapag naiisip ko ang mga nangyayari. Yeah I have
wealth, I have family but everything isn't real.

"Good evening Ladies and

Gentlemen" Familiar 'yung boses ng babaeng nagsalita kaya tumunghay ako. I looked
around at lahat ng taong nasa paligid ko ay nakatingin sa iisang direksyon.

Sa stage...

And there I saw Lovelle, standing with a wide yet stunning smile at may hawak na
microphone and a glass of wine. She looks so gorgeous up there.

"Let me begin by telling all of you how great it is to see that so many of you took
out time from your busy schedule to celebrate with the partnership of Roswell and
Yagami."

At one point, I feel like I'm not good enough for anybody. And I don't think I'm
even good enough for myself.

Maganda si Lovelle, she's smart, she has a family, and she has something that makes
the most of her talents.

"In behalf of my fiancé, Mr. Yagami, and from the CEO and the legal owner of
Roswell Corporation, Mr. Trigger Roswell, from the bottom of our hearts we thank
you for being here"

She's perfect for Roswell.

Falling in love with someone you can't have makes me feel even worst.

"Let's have a toast for this wonderful evening"

My insecurity is killing me.

I smiled bitterly at saka tumalikod at tumungo para maglakad palayo. Nobody notices
me, dahil lahat sila ay nasa stage ang attention. But that's a good thing

Eksaktong pagkatalikod ko ay I bumped into someone. "Sorry" I whispered ng hindi

man lang tinitignan kung sino ang nakabangga ko.

He grabbed my right hand kaya napatunghay ako. I felt like my heart jumped in my
chest. Shocked, I whispered and asked. "Roswell, bakit ka nandito?" Mabilis ang

tibok ng puso ko but I can't take my eyes off him.

Akala ko nandoon sya malapit sa stage kasama ni Lovelle. Bumitaw rin kaagad ako
mula sa pagkakahawak niya sa kamay ko dahil baka may ibang makakita sa'min at kung
ano ang isipin.

"Saan ba dapat?" Tanong niya pabalik sa'kin. "Doon sa harap kasama ni Lovelle,
diba?" He just shrugged and put his hands into his side pockets.

"Mikazukiii!!" I smiled widely nung makita kong palapit si tita Aemie sa'min. Mag-
uumpisa sanang maglakad si Roswell palayo pero hinawakan ko ang braso niya at
ipinulupot ang braso ko. Hindi naman siguro masamang tignan sa magkapatid ang
magkaganito diba? Ugh!

"Tita Aemie!" I greeted back.

**

"This is Lovelle, my brother's fiancée" Pagpapakilala ko kay Lovelle sa iba pang

myembro ng pamilya Roswell. Nasa iisang round table kami at kaharap namin ngayon
sila Trigger, Katana, Caliber, pati na rin sila tita Aemie at tito Ezekiel. I can't
explain how nervous I am right at this moment.

"... and this is my brother" Pagpapakilala ko kay Bullet who's sitting right next
to me. Si tita Aemie pa lang naman kasi ang nami-meet niya before, at saka nga pala
si Trigger, nung pinagsarahan niya ng pinto ng hotel.

"We've finally met" Titig na titig si tito Ezekiel kay Roswell at ganun din naman
si Roswell kay tito Ezekiel. "Yeah" Matipid ang pagkakasabi ni Roswell, pero ako
lang ba? O talagang parang nag-uusap silang dalawa sa mga mata nila?

"I know Lovelle" Sambit ni Katana kaya nabaling lahat ng attention sa kanya. "I
declined her partnership

proposal" Dugtong pa niya.

Tumawa ng mahina si Lovelle kaya sakanya naman kami tumingin. "Oh yah! I remember
that, no biggies. Partner na naman ngayon ang Roswell and Yagami, and soon magiging
Mrs. Yagami na rin naman ako, so parang same lang din diba?"

"Yeah, I guess so" Si Trigger ang sumagot sa tanong ni Lovelle kaya lumipat sa
kanya ang tingin ko.

Hindi ko halos malunok ang kinakain ko dahil sa abot-abot na kaba na nararamdaman

ko. Kahit naman siguro sinong tao ang makasama ng Roswell family sa pagkain ganito
rin ang pressure kaba na mararamdaman. Idagdag mo pa ang tension between Bullet and
his family.

Kanina pa sya tahimik at hindi ko mahulaan kung ano ang iniisip niya.

Umiiwas akong gumawa ng anumang scene para hindi nila ako mapansin. Ugh! "Mikazuki
tikman mo 'to" Iniabot sa'kin ni tita Aemie ang isang platito na nilagyan niya ng
dessert "Hehe masarap 'yan, kanina pa nga ako dumudukot doon sa buffet table nung
hindi pa nagsisimula ang party hehe"

Natawa ako kasi medyo naging light ang aura ng paligid. "Thank you po tita" I said
with a smile. "Gusto mo?" Bulong ko kay Roswell dahil nakatingin sya sa kinuha kong
dessert.

"Ako rin tita Aemie, I wanna try it too" Sabi ni Lovelle.

"Then go and get one yourself" Mataray na sagot ni Katana sa kanya kaya lahat kami
ay napatingin sa kanya. "Katana" Halos magkasabay na nanaway sila Trigger at tito
Ezekiel.

"What?"

"Hehe ako na, ikukuha ko na lang 'yung fiancée ng kuya ni Mikazuki"

"Tss. Pathetic" Bulong ni Katana, katabi ko

lang sya kaya dinig na dinig ko ang sinabi niya. "Katana" I whispered with a
warning tone. Well, I can't deny the fact na kapatid ko pa rin si Lovelle kaya
ayoko pa ring ginaganun sya. "Okay fine, sorry" Bulong niya.

Nabaling ang atensyon ko kay Caliber na kanina pa sinusuri si Lovelle, God! Bakit
ba kasi ang hirap basahin ng Roswell.

Tumikhim si tito Ezekiel kaya nalipat sa kanya ang tingin ko. Para syang old
version ni Bullet na may nakakatakot at seryosong aura na nakapalibot lagi. Idagdag
mo pa ang authority sa mga kilos niya. "Have you discussed the strategies and
future plans for this partnership?" Tanong niya.

Nagpunas si Trigger ng table napkin bago sumagot. "Not yet dad"

"But I'm sure you both have plans for the company" Sabi naman ni tito Ezekiel.

"Yeah pero pinag-aaralan ko pa po dad kung anu-ano ang mga possible changes na
pwedeng gawin. Lalo pa ngayon in-partner na tayo sa Yagami" Sagot ni Trigger.
Tumingin sya sa'kin at ngumiti. I smiled a bit, his determination will surely lead
him to success. Kahit na sinasabi niyang sakanya napunta ang lahat ng expectation
at pressure hindi pa rin sya sumusuko.

Ibinagsak ni Roswell ang hawak niyang kutsilyo at tinirdor. Hindi masyadong obvious
pero may kalakasan ang paglapag nya kaya napatingin ako. "After a brief review of
the previous way on how you run the Roswell Corporation, Mr. Trigger Roswell. I saw
that we need some quite changes, like the sales reporting system. Also, we need to
improve the sales customer support and sales improvement in rural market areas. The
Roswell

has been focusing too much for years on urban customers and international customers
and their needs"

"Excuse me? I didn't catch that Mr. Yagami"

"I just stated that we need to give our rural sales teams better customer
information reporting. We must provide our city sales staff with database
information on all of our larger clients. We should be providing the same sort of
knowledge on our rural customers to our sales staff there"

Kinuha ni Trigger ang glass of wine na nakapatong sa harap niya at saka uminom bago
sinagot ang sinabi ni Roswell "Well yeah I must admit, I never thought about rural
sales and sales improvement that way before. I was focusing on the urban and big
clients"

"And speaking of big clients, you're accepting clients with bad proposals" Dugtong
ni Roswell kaya tumingin ako sa kanya. Hindi ba masyadong nagiging harsh na sya sa
kapatid niya?

"I'm sorry?" Sagot ni Trigger. Tinignan ko ang si tito Ezekiel para makita kung ano
ang reaction niya pero tahimik lang syang kumakain at mukhang nakikinig ng maigi sa
dalawa.

"The aim of the corporation is making a profit, as well as expansion. But the way I
see things, you accept proposals which only focuses on expansion without thinking
about the profit of the business. We should set forth specific goals every year
that we want to meet, and allow amendments and adjustments as the year progresses
and this includes the profit. Am I right Ms. Mikazuki Yagami?"

Kumunot ang noo ko nung banggitin ni Roswell ang pangalan ko, in a formal way.
Nakatingin sya sa'kin nung

tignan ko, pati silang lahat kaya napilitan din akong sumagot. Pahamak talaga 'tong
si Roswell, nananahimik ako eh. "Yes, my brother's right. It'll be helpful if we
establish plans to allow our staff members to understand more our goals and learn
how their actions contribute to help the company meet its objectives. And also
about the other proposals he mentioned, there are some sort of business proposals
which are not so important. I mean, walang masyadong magiging benefit ang Roswell
Corporation sa ibang clients, so I guess we should turn down those"

"Those are what you called parasites. They perch on you just to satisfy their
needs. Right Love?" Tumingin ako kay Roswell dahil nagulat ako, akala ko ako ang
kausap niya. And yeah he's looking at me, pero tumingin sya agad sa kabilang side
kung saan nakaupo si Lovelle "...velle. Right Lovelle?" Ulit niya sa tanong niya.

"No comment, I hate those kind of people love"

Love? Kailan pa naging love ang tawagan nila?

"Ang tagal ko ba? Hehehe, napa-chika pa kasi ako doon kila guardian angel eh.
Nandoon sila sa kabilang table eh, hinahanap ka nga pala nila Dong"

Tumingin si tito Ezekiel at inalalayan na maupo si tita Aemie, ang sweet naman
nila. "Really why?"

"Hindi ko nga rin alam kung bakit eh, hindi ka naman nawawala" Sagot ni tita Aemie.
"Ay ito nga pala 'yung dessert mo Lovelle oh"

"Thank you tita, you're so sweet" Kumuha si Lovelle at itinapat kay Bullet kaya
napatingin ako. "Do you want some, love?" Nakangiting tanong niya.

"Nah,

I hate sweets"

-Flashback-

Padabog akong pumasok sa kwarto ni Bullet dahil naligo lang ako saglit, nawala na
'yung isang palito ko ng cake sa kwarto. Plano ko pa namang kainin 'yun habang
gumagawa ng assignment. "Roswell kinuha mo ba 'yung binili kong cake?"

"What cake?" Tanong niya habang abala sa pagbabasa ng libro. Napatingin ako sa may
bedside table niya kaya nakita ko ang platito ko na wala ng laman. Argh! "What
cake?! Ahh! Nakakainis ka talaga!"
"Pfft"

-End of Flashback-

"Hate daw ang sweets" Bulong ko kaya tumingin si Roswell sa'kin. Tumingin kaagad
ako sa dessert na binigay ni tita Aemie kanina at saka sumubo "Ang sarap nga!"

"Oh diba? Hehehe. Ikaw Dong, gusto mo?"

"Nah, I don't eat sweets"

"Hindi daw" Bulong ni tita Aemie at saka tumawa kaya natawa rin ako. Parehas pala
si Roswell at si tito Ezekiel in the sense that mahilig silang mag-deny.

"Why are you laughing?"

Sabay na nagtanong si tito Ezekiel at Roswell kaya tumingin ako kay Roswell tapos
tumingin ako kay tito Ezekiel, tapos ibinalik ko ulit kay Roswell ang tingin ko ng
may halong pagtatakha. Tita Aemie did the same kaya lalo kaming natawa.

"Tss. Insane"

Napalakas ang pagtawa ko dahil sabay ulit silang nagsalita. It's pretty obvious at
walang dudang mag-ama nga silang dalawa.

Nawala ang atensyon ko sa kanila nung may mapansin akong nakatingin di kalayuan sa
amin. Si Suzette Lewis, with her husband Andrei Lewis. Nawala na sa isip ko ang
tungkol sa mommy ni Emerald at ni Mikaela dahil sa conversation ng Roswell Family.

Busy ang daddy ni Mikaela na nakikipag-usap sa iba pang mga kasama niya at kung
hindi ako nagkakamali, si Mr. Kaizer Maxwell Lamperouge, Mr. Phoenix Strife at Mr.
Sebastian Lerwick ang kausap niya. Tama nga ang na-search kong information,
magkaka-close sila. Pero paanong nangyari na for 25 years naitago ng mommy ni
Emerald at mommy ni Mikaela ang tungkol kay mommy Angelique?

Meaning for 25 years, niloloko nila ang Yaji at Roswell pati ang mga asawa nila? I
can't believe this.

Tatayo sana ako para lumapit sa kinaroroonan niya when the all the lights suddenly
switched off. Naging madilim ang buong paligid at hindi nagtagal ay nag-umpisang
magreklamo ang ibang guests kung nagkaroon ng problema sa electricity or what.

I remained silent at nakiramdam sa paligid.

Isa-isang bumukas ang mga ilaw at nung magkaroon ng liwanag ay lumingon kaagad ako
sa gawi ni Roswell.

"Where is he?"

"Nasaan si Zeke?"

Magkasabay kaming nagtanong ni tita Aemie kaya nagkatinginan kaming dalawa, at

halos magkasabay rin kaming tumayo para maghanap. Shit!

**
A/N:

See you guys sa MIBF (Sept 20, Sunday, 5-8PM) sa SMX Convention :) Loves you!

=================

Chapter 16

A/N: Surprise! Hahahaha. Uunahan ko na kayo, ginawa ko lang talaga 'tong UD para
bumati at mag-announce hahaha kaya basahin niyo ang Author's note sa last part ah?

Enjoy reading <3

**

Mikazuki's PoV

Nilingon ko kaagad ang direksyon na kinaroroonan kanina nila Suzette Lewis, pati na
rin ang lugar kung saan naroon si Camilla Fleur Blood pero wala sila, pati ang iba
pa nilang kasama. I gritted my teeth sa inis. Ang bilis din nilang mawala.

"Mom!" Pinigilan nila Caliber at Trigger si tita Aemie bago pa ito tuluyang
makaalis.

"Katana, kausapin mo ang security ng party na huwag magpapalabas ng kahit na sinong

guest sa hotel" Bulong ko kay Katana habang patingin-tingin sa paligid. Sinusubukan
kong hanapin si Roswell pero hindi ko makita.

"Sure"

**

Suzette Lewis' PoV

I was shocked when the lights turned off. I wasn't expecting this dahil wala naman
'to sa mga plano ko. "Suzette, stay here. Titignan ko lang kung ano'ng problema"
Andrei whispered on my right ear. Gusto kong pigilan syang umalis dahil natatakot
ako. I am afraid dahil baka may nag-sabotage ng plano ko.

Bawat segundo na lumilipas bumibilis ang tibok ng puso ko at nanlalamig ang mga
kamay ko.

I couldn't stay in silence anymore. I need to do something.

Mabilis akong tumayo at nangapa sa dilim. "Ouch" Ilang ulit pa akong natapilok at
nabangga but I don't mind. Kailangang makaalis ako dito as soon as possible at
makahanap ng ligtas na lugar.

May ilang security na may hawak na flash lights,

at mga bisita na may hawak na phones kaya mabilis ko ring natunton ang exit.

As soon as I set my foot on the exit ay bumukas ang ilaw sa buong lugar. "Goodness"
I held my chest na sobrang bilis ng tibok nung makalabas ako sa hallway.

Tinahak ko ang daan patungo sa elevator. Lumapit ako sa may elevator car operating
panel at pinindot ang button pa-basement. Pumwesto ako sa may gitna nung matapos
kong pindutin ang button.

Pasara na ang pinto ng elevator nung may matanaw akong pigura ng lalaki na nakatayo
sa malayo. Pinasingkit ko ang mga mata ko para mas maaninag ko kung sino sya. Darn!
"Ezekiel Roswell" I whispered.

Nagsimula akong mag-panic nung makita kong nakatingin sya ng masama sa'kin. He's
holding a gun kaya tumakbo ulit ako palapit sa elevator car cop at saka pinindot ng
sunud-sunod ang button pa-basement. My hands are shaking kasabay ng pabilis na
pabilis na tibok ng puso ko.

Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ng elevator ay tumakbo ako papuntang exit. "Ahh

Ma'am. Saglit lang po, pero nakatanggap po kami ng utos at mahigpit po munang
ipinagbabawal ang paglabas at pagpasok ngayon sa hotel" Wika nung isa sa apat na
guard na humarang sa akin sa may exit.

"WHAT?!" No! Kailangan kong lumabas at umalis dito" I said hurriedly at saka
lumingon sa likod ko. Even though I am not sure kung ano ang plano ni Ezekiel
Roswell, napaparanoid ako, pakiramdam ko balak niya akong patayin kanina dahil sa
mga binato niyang tingin sa'kin.

"Pasensya na po Ma'am pero napag-utusan lamang din po kami"

"I am a guest here, at may

karapatan akong umalis kung kalian ko gusto umalis!" Hiyaw ko at saka nagpumilit
lumabas pero pinigilan pa rin nila ako. Padabog kong inalis ang mga kamay nilang
nakahawak sa braso ko para bitiwan nila ako.

"Pasensya na po Ma'am pero sumusunod lang po talaga kami sa utos ng management.

Para naman poi to sa kaligtasan niyo dahil may pagbabanta raw pong natanggap"

"This is obviously harassment! I will file case against all of you in the court of
law!" Sigaw ko sa kanilang apat at saka tumalikod at naglakad paalis. Darn it! I
have nowhere to go. Babalik na lang ako sa party.

Tumakbo ako pabalik sa may elevator na punung-puno ng galit when I noticed the
elevator car position indicator na going down ang nakalagay. "Darn! It might be Mr.
Roswell" I began to panic again nung maalala ko kung paano niya ako tinignan kanina
kaya tumakbo ako papunta sa exit to take the stairs.

Narinig kong tumunog ang bell sound ng elevator as I enter the door of the exit
kaya ini-lock ko agad.

I gasped for some air habang nakaharap parin sa pinto. Nanginginig pa ang kamay ko
sa kaba. I hate this feeling.

"Who are you running from?"

My eyes widened when I heard a voice of a male. Unti-unti kong pinihit ang buo kong
katawan para tingnan kung sino ang nagsalita. "Oh my goodness! Thank God!" Para
akong nabunutan ng tinik nung ang anak ng bestfriend kong si Angelique ang nakita
ko.

Napayakap ako sa sobrang nerbyos pero bumitaw rin kaagad ako nung mapansin kong
wala syang reaction. "Are you done?" Tanong niya when our eyes met.

"W-what do you

mean Mr. Yagami?" I asked formally with my voice shaking dahil nakaramdam ako ng
kaba sa mga tingin niya sa'kin.

He pulled out a gun, pointed at my head as an answer kaya napaatras ako hanggang sa
mapasandal ako ng tuluyan sa pinto. Sinubukan kong abutin ng isang kamay ko ang
doorknob but shit! I can't open it.

"I-I am your mother's b-best friend"

"N-no y-you c-can't do this to m-me"

My whole body is trembling in fears. I felt a total lack of control over the
situation.

"So long" The last words I heard from him before everything went black.

**

Mikazuki's PoV

Mabilis akong tumakbo pababa habang nagsusuot ng surgical gloves. Kinuha ko ulit
ang baril sa purse pagkatapos kong magsuot ng gloves.

I immediately lock the door from the inside nung makarating ako sa control room.
Ipinatong ko ang baril sa ibabaw ng table at saka lumapit para tignan ang mga
monitor. This is the easiest way para makita ko kung nasaan si Roswell. As an IT
professional, naging isa sa essential item ko ang flash drive. Kaya kahit saan ako
magpunta, I always bring one with me.

Ininsert ko ang flash drive sa USB port para kumopya ng record ng CCTV. While
copying the files, ay isa-isa kong dinedelete ang lahat para mawalan ng copy ang
hotel. Pinanuod ko ang monitor screen habang nag-hihintay.

Sa isang screen may mga taong nakahandusay sa sahig at mukhang mga wala ng buhay. I
wonder kung sino ang pumatay sa kanila, ganun din sa pangalawa, pangatlo, at pang-
apat na screen.

Sa pang-limang screen ay ang kuha ng kasalukuyang nangyayari sa party. Mukhang

normal naman ang lahat at wala silang alam sa nangyayari. Nandoon pa rin sila tita
Aemie at nakaupo sa lamesa na kinauupuan namin. May nagsasalita sa harap kaya lahat
ng attention ng bisita ay nasa kanya.

Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko ang pang-anim na screen. Zinoom in ko ang
view too look closer kung sino ang babaeng nakahiga sa sahig at naliligo sa dugo.
"Shit!" Napatakip ako ng bibig nung makita ko ang mommy ni Emerald.

I immediately shifted my gaze sa mga sumunod na monitor para i-check.

Hanggang sa makita ko ang pang number 14 na monitor. Mabilis na naglalakad si tito

Ezekiel at may hawak na baril sa kanang kamay.
Sya ba? Sya ba pumatay sa mommy ni Emerald?

Inilipat ko pa ang tingin ko at sa pang 15 na monitor ay nakita ko naman si

Roswell. Parehas ni tito Ezekiel, mabilis ding naglalakad si Roswell at may hawak
na baril sa kanang kamay.

Nagpabalik-balik ang tingin ko sa monitor 14 at 15. Bawat hakbang nilang dalawa ay

pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. Walang bakas ng takot sa mga mata nila at
mukhang kahit sinong makakasalubong nila ay hindi silang magdadalawang isip na
kalabitin ang gatilyo ng mga baril na hawak nila.

Tinignan ko sa isa pang monitor ang dulo ng magkaibang hallway na tinatahak nila
kung saan sila magtatagpo.

Nagkasa ng baril si Roswell at ganoon din si tito Ezekiel. Damn this! Are they
aware na magkikita sila sa end ng hallway?

I hold my breath nung sabay silang makarating sa dulo ng hallway. They both lifted
up their hands and pointed their guns at each other. Para na akong aatakihin sa
puso sa sobrang bilis

ng kabog ng dibdib ko. Their eyes are like demons, fiery and full of hatred. Their
lips slightly curved up, knowing they have full control of anybody's life.

"Shit!"

Mabilis kong shinutdown ang buong system at pinutol ang kable na nadudugtong sa
lahat ng CCTV sa buong hotel gamit ang pocket knife na dala ko. Kinuha ang baril
ko, binunot ang flash drive and dashed out para puntahan ang kinaroroonan nila.

No! Please! Mag-ama kayo, for Pete's sake!

**

Aemie's PoV

Kanina pa may salita ng salita sa harap pero hindi ko naman naiintindihan, sino ba
sya? Akala ko naman ieexplain niya kung bakit nawalan ng kuryente kanina. Itong
meralco talaga sumusobra na minsan, hanggang ngayon ba naman uso pa ang rotating
brownout?

Hayy!

Tumingin ako sa kabilang table, at napansin ko si kuya Ken at Andrei na parehas na

text ng text at hindi nakikinig sa harap. Uyy don't tell me textmate silang dalawa?
Eh pero diba may mga asawa na sila? At saka, kung sila ang textmate bakit hindi na
lang sila mag-usap?

Hehehehe siguro may something sa kanilang dalawa tapos secret lang nila. Yiii
kinikilig ako.

"AAHHH!" Tumigil 'yung nagsasalita sa stage nung may babaeng humiyaw ng pagkalakas-
lakas.

Grabe naman ngayon pa niya naisipang humiyaw, eh kanina pa kaya may ilaw. Sana nung
nawalan ng kuryente sya humiyaw. OA naman niya masyado.

"What was that?" Tanong ni Trigger. Tumayo sya mula sa pagkakaupo para tanawin kung
saan nanggagaling ang hiyaw.

"Hehehe. Tingin ko sigaw 'yun?" Sagot ko. Sigaw naman talaga 'yun eh. Iba ba
pagkakarinig

niya?

Ilang saglit pa ay nagsimula na ang bulung-bulungan ng mga tao, pero pinipigilan

sila ng security na lumabas ng hotel. "I'll just check what happened, mom" Paalam
ni Trigger kaya tumango naman ako.

Maya-maya ay may dalawang security na lumapit sa amin at bumulong. "Mrs. Roswell,

we just found a dead body"

Waaaaaa ano raw?! "Waaaa!" Napatakip kaagad ako ng bibig bago pa ako tuluyang
gumawa ng ingay. "Bakit sa'kin nyo sinasabi? Huhuhu ano naman gagawin ko don?"
Bulong ko sa kanila, at saka ngumiti sa ibang tao na nakatingin sa amin. Kunwari
chill-chill lang ako kahit ang totoo kinakabahan na ako.

"Did you identify the body?" Tanong ni Katana. "I guess we should talk about this
in private, masyadong maraming tao dito" Sabi naman ni Caliber.

Nasaan ba kasi si Zeke? Si Zeke dapat nakikipag-usap ditto eh. Huhuhu.

**

"Omygod!!"

Sino naman kaya ang pwedeng gumawa nito sa asawa ni kuya Ken? Eh wala naman syang
ka-close kasi lagi syang nasa ibang bansa kaya wala rin naman syang pwedeng
makaaway.

"Sir, marami pa po kaming nakitang bangkay sa ibang lugar"

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi nung isa pang security sa kausap naming
security. "Ang isa po ay kinilalang si Mrs. Suzette Lewis, ang iba naman po ay wala
sa guest list kaya hindi pa naming ma-identify"

OMYGOD!!!

Pati asawa ni Andrei? Sino naman kaya ang gagawa nun sa kanila? "Tingin ko dapat
ipaalam na natin 'to kanila tito Andrei at tito Ken" Sabi ni Caliber.

"Yeah" Sagot naman ni Katana sa kanya.

Tinignan

ko naman si Trigger na busy sa pakikipag-usap sa iba pang security.

"Huwag ho kayong mag-alala, hahanapin ho namin ang masasamang loob na nakapasok at

gumawa nito" Sabi nung isang security.

Bigla akong kinutuban ng masama dahil naalala ko si Zeke, "Huwaaaa! Ang daddy nyo
baka kung saan-saan na naman 'yun nagsuot eh may mga patay pala dito" Takot pa
naman sa multo 'yun si Zeke, nakakatakot naman talaga multo eh. "Hahanapin ko lang
ang daddy niyo" Bulong ko sa kanilang tatlo nung makalapit na si Trigger.

"I'll go with you mom" Sabay na sagot ni Trigger at Katana. Huwaa! Nasaan na ba
kasi si Zeke?!
**

Someone's PoV

"Is this your way of welcoming your son?" A little smile formed on Mr. Bullet
Roswell's face. You can absolutely say that it's not a fake smile or something.
Ibinaba niya ang kamay niya at naghintay ng isasagot ng ama.

Mr. Ezekiel Roswell smirked kasunod ng pagbaba niya ng kamay niya na may hawak na
baril. "And this is your way of welcoming your father?" He smiled at him.

I don't want to cry but the tears just fall down from my eyes nung makita ko silang
magyakap. They're not emotional pero mararamdaman mo 'yung pangungulila nila sa
isa't-isa.

"Look at you now son, you're damn great as hell"

"You and mom raised me well, dad. Not literally,"

Naputol ang usapan nila nung may marinig silang mga tunog ng takong na tumatakbo.
Tumingin sa gawi ko si Mr. Ezekiel Roswell at Mr. Bullet Roswell. Damn! I thought
hindi nila ako napansin.

"You know what to do" I bowed my

head a little "Opo" I answered.

"Dong!" May halong pag-aalala sa tono ng boses ni Mrs. Roswell, kasunod niya ang
iba pa nilang anak ni Mr. Roswell.

While Ms. Yagami is running from the other side of the hallway. "Ros-Kuya!"

Ngumiti ako sa kanilang dalawa at saka nagmadaling umalis bago pa ako makita ng
iba.

**

Mikazuki's PoV

"Okay ka lang? Ano? Anong nangyari?" Alalang-alala ako kaya hindi ko mapigilang
yumakap nung makalapit ako kay Roswell. Nung makahiwalay ako sa yakap ay tinignan
ko sya mula ulo hanggang paa kung may tama ba sya ng bala o ano.

Sinulyapan ko ng tingin saglit si tito Ezekiel, nung wala akong mapansing tama ng
bala kay Bullet. Okay din naman si tito Ezekiel. "Huwaaa Dong! Akala ko kung saan
ka na naman nagpunta, huwag ka nga kasing pagala-gala! Nakakatakot kaya dito sa
hotel. Maraming patay dito sabi nung security. Paano na lang kung makasalubong mo
'yung mga 'yun, edi natakot ka pa" Nakayakap si tita Aemie kay tito Ezekiel.

"Oh ghad! Buti na lang! Akala ko may nangyari ng masama sa'yo"

Then I just realized na nakatingin lang sa'kin si Roswell at nakahawak pa ako sa

dibdib niya. "You're lovely"

**

Sebastian's PoV
"What?!" Lahat kami ay hindi makapaniwala nung ibalita sa amin ang tungkol sa
nangyari sa asawa ni Blood at Lewis pero iniwasan naming gumawa ng anumang ingay
para hindi maabala ang party.

Mabilis na sumugod palabras sila Blood at Lewis.

"You stay here. Kami na lang ang lalabas"

"Pero tita

Meisha---si momsy---" Nagsisimula ng umiyak ang anak ni Blood ang anak naman ni
Lewis ay tahimik lang na nakaupo.

"No, dito lang kayo" Matigas na sabi ni baby Mei sa mga bagets. Woo! Ang hot talaga
ng asawa ko pakingteyp!

"Mas safe dito guys, kaya dito muna kayo. Kami na lang ang aalam ng nangyari"
Dugtong ni Cassandra. "Duchess, Amber and Lindsay, kayo na bahala kanila Mikaela at
Emerald"

"Yes tita"

"Opo ma"

"Erkey"

"Pati kayo. Huwag kayong aalis dito" Baling niya sa mga binatang lalaki.

Tumayo rin kaagad kami para sumunod. Syet! Akala ko ba tapos na ang mga ganitong
kaguluhan noon pa?

Matagal-tagal na ring tahimik ang mga buhay namin. Tanging kagwapuhan ko na lang
ang patuloy na nag-iingay.

Nagpaalam ako kay Mei at saka sumunod kay Lee at sa asawa niyang si Fauzia.

"It's locked" Wika ng asawa ni Lee nung subukan niyang buksan ang control room.
"Ako nga" Pagpri-prisinta ko. Syet! Kung hindi nyo naitatanong eh madali lang
magbukas ng mga naka-lock na doorknob. Sanay na sanay ako dahil gawain ko 'to noon
kapag tumatakas sa mga humahabol sa'kin chiks.

"Okay na" Ngumisi ako nung bumukas ang pinto ng control room.

"May silbi ka pa rin pala Lerwick" Pang-aasar ni Lee. Aba'y gago 'to ah! "Kilabot
ng Roswells 'to uy!"

"May flash drive ako dito, kopyahin na'tin ang files. Sebastian, magmanman ka lang
dyan sa may pinto" Utos ni Fauzia. Tumango ako at sumandal sa may pintuan.
Naaaninag ko ang sarili ko sa salamin na dingding na katapat ko. "Gwapo

ko syet!" Bulong ko habang pumo-pose pose.

"Lee walang recorded files" Lumingon ako kay Fauzia na aligaga at tipa ng tipa sa
keyboard na nasa harap niya.

"Hindi na rin gumagana ang mga CCTV" Sagot naman ni Lee habang iniinspect ang mga
wires na nagdudugtong sa mga CCTV sa labas. "Mukhang may nauna na sa'tin dito"
Pinakita niya ang putol na kalble sa aming dalawa ni Fauzia.
**

ANNOUNCEMENT:

Hi Mafias! Sa lahat ng gustong mag-join or nag-join sa Wattys2015, may additional 2

new prizes courtesy of Talk n' Text. All you need to do is to put and sa lahat ng
story na gusto niyong isali.

Pwedeng one shots, fanfic, non-fic kahit ano! Any genre and any category pasok!
Meaning to say, lahat kayo welcome na welcome sumali, and if I'm not mistaken until
October 30 pa 'to.

This is your chance guys! Or kung may kakilala kayong mahilig magsulat. Go and tell
them. :D

Please check the link below for more details. And don't forget to add it on your
library to keep you posted.

P.S: Hindi po ako kasali dito! Susuportahan ko lang kayo yey! Hahahaha!

https://www.wattpad.com/163158807-wattys-2015-filipino-open-filipino-wattys-special

**

OFFICIAL RELEASE OF MHIAMB VOLUME 5 BOOK (SEASON 1) sa market nationwide is on Nov

pa po. Pero it will also be available this coming Sept 20 sa MIBF (SMX Convention,
so kayo 'yung first na magkakaroon ng copy, yey!)

**

FAQ:

Yung mga humihingi ng copy ng Chapter 1-8 ng season 3 kasi hindi mabasa, nasa
official group na po ang soft copy. Check nyo na lang sa file section. :D

**

Greetings!

Happy happy happy birthday sa tatlo kong pinakamamahal :D hahahaa Abby Cenina, Azzy
Hierco and Junadet Tamina-mina-mina eh eh, waka waka eh eh~ Love youuuuuu! See youu
sooon!

**

Ang haba! Toldya, para talaga 'to sa announcement at greetings hahaha. Thank you sa
time!

**

Question for this Chapter:

Ano na-feel niyo sa conversation ni Zeke at Bullet? Feel free to comment. Babasahin
ko lahat :)

=================
Chapter 17

Bullet's PoV

"Roswell ano'ng nangyari kanina? Nakita ko kayo sa CCTV-grabe! Grabe talagang

kinabahan ako sa inyo ni tito Ezekiel" Every ounce of me wanted to reach out and
trace the shape of her face with my fingers. She's really innocent. "Nothing,
something came up that is why I failed to kill Ezekiel" I hissed.

"Yii kunwari ka pa, mga palusot.com mo. Ang sabihin mo tinablan ka ng konsensya
'no? Syempre tatay mo pa rin 'yun kaya for sure mahal mo 'yun"

"Mikazuki, ilang ulit ko bang sasabihin na tigilan mo na pagsasalita ng ganyan?" I

asked with a warning tone while pinching the bridge of my nose. I hate this fcking
topic.

Tumayo na ako at umalis.

-Flashback- (13 years ago)

"Why are you crying?" I asked. Kanina pa niya ako hindi pinapansin dahil iyak sya
ng iyak.

"Wala na sila" She cried out loud and looked at me for support and probably a hug.
"Who?" I asked as I wrapped my arms lightly around her.

"Yung mga totoong magulang ko... Alam mo 'yung pakiramdam na hindi ko man lang
nagawang kausapin 'yung mga totoo kong magulang? I never had the chance to talk to
them kasi pinairal ko 'yung inis ko. Kahit na gustung-gusto kong itanong sa kanila
kung bakit nila ako nagawang ipamigay noon"

I must tell her everything.

About her real parents.

That her real mother is still alive.

"I-I need

to tell you something--"

"Pakiramdam ko talagang sinadya na maaksidente mga magulang ko eh. Alam mo ang

totoo niyan? Kung malaman ko sigurong ganoon ang nangyari, hinding-hindi ko
mapapatawad 'yung taong gumawa nun" That line hit me.

Tumigil sya sa pagsasalita at saka tumingin sa'kin. "Ano 'yung sasabihin mo?"

I pulled her again and hugged her even more tightly. "Nothing" I can't. I just
can't. Not now, I'm sorry.

Dad and mom killed your real father.

I smiled bitterly and just kept on listening to her.

Life is so ironic to understand fully.

-End of Flashback-

"Uy Roswell! Jino-joke lang naman kita eh. Pero nakakatuwa kanina kasi ang saya
diba? Happy family kayo sa isang table, kumpleto kayo. Nandoon si tito Ezekiel, si
tita Aemie, si Trigger, si Katana, si Caliber at syempre ikaw. Ayiii"

"Tss"

"Shut the fck up!" I growled. If only you knew how much I am holding back my
feelings for my family because I don't want to admit the truth. I'm concealing this
goddamn truth because I don't want you to hate me, for being a Roswell.

"Sorry" She whispered.

"Hindi ka na nakakatulong, Mikazuki. Dumadagdag ka pa sa mga problema. I should've

left you in Japan with mom and dad!" Her eyes glazed with tears when it met mine.
And the weight of her sad eyes pains me.

She nodded reluctantly. "Yeah, dapat hindi na ako sumama dito"

-Flashback- (10 Years ago)

"Omygod waaaa ang

daming Barbie!" My eyes nailed on a family who entered a toy store. I want to talk
to them but all I can do now is wait.

"Two large and one small pumps can fill a swimming pool in 4 hours. One large and
three small pumps can also fill the same swimming pool in 4 hours. How many hours
will it take four large and four small pumps to fill the swimming pool. Assuming
that all large pumps are similar. And all small pumps are also similar"

I wonder what my life would be like if I'm with them.

"Sino ba kasing nagpauso ng math? Ano naman pakialam ko sa mga pumps ng swimming
pool?"

It'll surely be completely different from who I am now.

"Hahahaha! Ikaw Roswell ah? Gusto mo bang bilhan kita ng Barbie, malapit na rin
naman ang birthday mo. Para 'yun na lang regalo ko sa'yo"

At hindi ko rin makikilala si Mikazuki. "What the hell are you talking about?"

"Nakatingin ka kasi doon sa toy store hahaha. Sus tanggi pa sya oh. Sige na sikreto
lang na'tin. Ano bang manika gusto mo?"

"Tss. I'm leaving"

-End of Flashback-

18 years ago, I was almost blinded by lies. And she was there, she was the only
person who stayed beside me. Sya 'yung dahilan kung bakit hindi ko nagawang magalit
ng tuluyan sa mga magulang ko. She's the reason why I love and honored my real
parents.

And she's the reason why I found out everything.

"And now, you're being annoying" My feelings opposes everything I say.

"Okay fine sorry,

gusto ko lang naman kasi maging masaya ka, kasama 'yung totoong mga magulang mo at
mga kapatid mo" Don't speak about happiness love, it always take sadness to be
completely happy.

"Kung naiinis ka dahil dun, sige hindi ko na ipipilit"

"This is my life. And you're out of it. Kaya huwag mong pakialaman ang buhay ko"
She started crying, and the dissonance I felt tore me apart made me want to ignore
the anguish that tormented me from the inside.

I turned my back and walked away. I wasn't just walking away from her cries. I am
walking away from the pain of confronting my reasons.

**

Mikazuki's PoV

Pinunasahan ko ang mga luha ko at pinagmasdan si Roswell na naglakad palayo. He has

a point, hindi ako dapat nangingialam sa buhay niya.

Akala ko kasi okay na dahil pagkatapos ng nangyari kanina, akala ko naman nagkausap
na sila ni tito Ezekiel.

Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama pagkarating ko ng kwarto. I cried out loud

hanggang sa hindi ko na nararamdaman ang sakit.

Hanggang sa mapalingon ako sa laptop.

**

Amber's PoV

Magkakasama kami at nag-uusap-usap
talk, dahil wala ang mga lalaki na
sa mga magulang namin regarding sa
There's no way she was the one who
namang nasa iisang table kami--"
tungkol sa mga nangyari kanina. More like girls
kasali sa Black Organization dito para tumulong
nangyari kanina sa party. "What are you saying?
killed them, kasama namin sya kanina. Nakita mo

"Pero umalis sya nung bumukas ang ilaw hindi ba?" Pabalik-balik ang tingin ko kay
Katana at Mikaela. Mas lalong tumataas ang tension dahil mukhang ayaw

nilang magpatalo sa isa't-isa.

"Yeah, but she just went out to look for her brother and for dad. We don't have
evidences so stop suspecting her"

"Wala nga tayong ebidensya, at wala rin tayong ebidensya na hindi sya ang pumatay"

"I'm sorry pero parehas naman kayong may point, but if that's the case, ano naman
ang motives niya para gawin 'yun kanila tita Suzette at tita Camilla?" Tanong ni
Lindsay.

Tumingin kaming lahat kay Mikaela dahil natawa sya. "Buti naisipan mong itanong
'yan. Muntik ko ng makalimutan, pinagplanuhang patayin nila mama 'yang si Mikazuki
Yagami" Natahimik kaming lahat sa sinabi niya. Kahit maganda ako, hindi ko alam ang
tungkol dito. "Kaya may motibo syang patayin silang dalawa" Dugtong pa niya.
Ngayon alam ko na, kaya naman pala ganun nalang kung magsalita si Mikaela dahil may
pinaghuhugutan. "I know mahirap pinagdadaanan mo ngayon. It's your mom, pero hindi
rin tama na ibintang mo kay ate Mikazuki ang nangyari"

"Psh. Bakit parang mas kinakampihan mo pa 'yun?"

"Because she's my ate" Tumaas ang kilay kong may MAC eyebrow liner. Ate? Since
when? At mukhang hindi lang ako ang nagulat sa isinagot ni Katana. Oh well, she's
not usually like this, kaya hindi na talagang magugulat kahit sinong makarinig.

"There must be someone else, pwedeng si Terrence Von Knight" Dugtong pa ni Katana.

"That's impossible, patay na si Terrence Von Knight" Lumingon kami nung sumulpot
sila Duke at Raven kasama nung lalaking mahilig sa higad. Sino pa ba? Si Boul,
hello!

"How did you say so?" Tanong

ni Duchess na kanina pa himas ng himas sa likod ni Emerald dahil hindi 'to

tumitigil sa pag-iyak. "Sinubukan naming alamin ang lahat ng tungkol sa kanya, pero
wala. Wala kaming makalap na impormasyon na nagpapatunay na buhay sya" Sagot ni
Raven.

Pumasok si Cody kasama ni Azure, I rolled my eyes dahil nung magtama ang mga mata
naming ni Azure ay ngumuso sya kay Raven. Gago rin talaga. "Ang akala rin namin
nung una buhay pa si Knight, pero mukhang may gumagamit lang ng pangalan niya"

"Wala ring kakilalang Terrence Von Knight si Chelsea" Nag-echo bigla sa tenga ko
ang pangalan nung malanding haliparot at makating babae na wala namang ganda.
Nakatingin sa'kin si Grayson kaya tinaasan ko sya ng kilay. "Ano?" Mataray na
tanong ko. "Yung Chelsea na girlfriend mo ba ang sinasabi mo?"

"Pfft. Sis, syinota lang ni Boul 'yun para kumuha ng impormasyon" Sagot ni Azure.
"Kausap ba kita ha?" Mataray na tanong ko sa kapatid ko, para hindi nila mahalata
na napapangiti ako. "Asus! Kilig ka naman?" Tanong niya sa'kin.

"Excuse me?!" I rolled my eyes and flipped my hair kaya na-expose ang suot kong
dangling earrings na 24 carat gold. Ako? Kikiligin kay Grayson? Bakit? Gwapo ba
sya?

"Nakakaduda rin naman kasi talaga, at napaka-imposible na buhay sya tapos wala man
lang syang ginawa sa loob ng dalawaput limang taon" Singit ni Duke, hindi sya na-
inform na moment ko ngayon. Anyway, pare-parehas silang may punto. Ayokong
magsalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ko, una sa lahat hindi pa ako
nagiimbestiga tungkol kay Terrence

Von Knight o kahit sa sinong involved sa Black Organization noon. Pangalawa, bukod
sa nangyari ngayon, wala naman kaming ibang threats na natatanggap. Pangatlo,
masyado akong maganda para i-stress ang sarili ko sa mga bagay na hindi ko naman
ikakaganda.

Ang tanong na lang ngayon eh bakit gustong patayin nila tita Suzette at tita
Camilla si Mikazuki? Sino ba talaga si Mikazuki?

**

Mikazuki's PoV
Leaders ng Black Sinister sila Suzette Lewis at Camilla Blood? Tanong ko sa sarili
ko habang pinagmamasdan ang website na hinack ko.

Ibig sabihin tatlong leaders na ng Black Sinister ang namamatay. Sila Gabriel,
Suzette at Camilla. At may anim pang natitira. And I am clueless kung sino 'yung
lima, 'yung isa sigurado na akong sila mommy Angelique at daddy Louie ang may
hawak.

Isa-isa kong pinakialaman ang mga private accounts na nakaregister sa website. Kung
nakakamatay ang pangha-hack, matagal na siguro akong namatay. It's my hobby, and my
past time. Nawawala ang stress ko kapag nangingialam ako ng mga accounts na hindi
sa'kin. Aside from that, marami akong nalalaman.

Napako ang tingin ko sa conversation ng account na inopen ko. Sinubukan ko pang i-

check kung may previous conversation sila pero mukhang wala.

Person 1: Magdedeposit ako ng malaking pera sa account mo kung tutulungan mo ako.

Person 2: Tungkol saan?

Person 1: Sa Roswells. Wala kang ibang gagawin kung hindi magbigay ng impormasyon.

Person 2: Magkano?

Person 1: Name your price.

Person 2: 100Million.

Person 1: Deal.

I tried to browse more, pero mukhang wala ng ibang conversation.

I opened different accounts para i-check ang mga mails nila. May ilang mga tao na
nakitaan ko rin ng halos same conversation, may ibang wala. At ang mas ikinabahala
ko ay ang nabasa ko.

Kaya kaagad kong tinawagan si mommy Angelique.

[Oh ano ngayon tatawag ka kapag--]

"Mommy" In the end si mommy Angelique pa rin talaga ang nilapitan ko.

[What?] Iritang-irita ang boses niya. Hindi ko naman ine-expect na matuwa sya sa
pagtawag, on the first place gusto niya ngang mawala na ako.

"Babalik na po ako ng Japan, k-kung okay lang sa inyo" Hinihintay ko ang sagot niya
dahil saglit syang natahimik. [That's good. Sige, papabilihan kita ng ticket
bukas--]

"No, kaya po ako tumawag dahil gusto ko po sana, ngayon na o kahit mamaya--] It's
really late pero alam kong magagawan ng paraan ni mommy na makaalis ako ngayon.

[Alright dear, ako na ang bahala. Just wait for my call]

"Thank you po mommy" Pagka-end ko ng call ay ibinalik ko ang tingin ko sa email na

gamit ko.

Binasa kong muli ang nakalagay.

Order to kill Roswell's family.

**

A/N

Haller! If you want to know more about Ezekiel Roswell, basahin niyo po 'yung
journal niya xD ayan 'yung link, pag tinatamad kayo hanapin, click nyo lang
external link, or punta kayo sa profile ko and then hanapin niyo po sa works yung
"Mafia Boss' Memoir" yannn <3 loves!

=================

Chapter 18

A/N : Basahin niyo announcement ko sa end nitong chapter ah? Please lang :3
Hahahaha

Enjoy reading :*

**

Mikazuki's PoV

"Welcome back" Malapad ang ngiti ni mommy pero wala sa itsura niya na masaya sya na
nandito ako. I know how much she wanted to see me dead. Ngumiti ako at yumakap sa
kanya pati na rin kay daddy. "Kumusta naman ang Pilipinas?" Tanong ni daddy Louie.

"Gusto sana naming umuwi ng daddy mo doon para sana pumunta sa burol nila Suzette
at Camilla, ang kaso hindi pwede dahil marami kaming kailangang gawin dito"

Ngumiti na lang ako sa kanila. Ayoko ng itanong kung ano man ang sinasabi nilang
gagawin nila, when in fact alam ko namang wala silang gagawin. Kami ni Roswell ang
nagpapatakbo ng Yagami, at wala naman silang ibang businesses except sa mga
businesses na under ng Yagami kaya ano ang pagkakaabalahan nila?

Kaibigan ni daddy Louie sila tita Aemie simula pa noon, pero hindi man lang niya
kinakamusta kung okay lang sila.

"Ang mabuti pa magpahinga ka na muna, umaga na at mukhang wala ka pang maayos na

tulog" Sabi ni daddy Louie.
"Opo" Magalang na sagot ko. "Uhmm daddy" I called him bago pa sila tuluyang
makaalis ni mommy. "Ano 'yun?" Tanong niya.

"Aalis po ba kayo mamaya or may gagawin po ba kayo? Gusto ko po kasi sana kayo
makausap kung okay lang sainyo?" Nagkatinginan silang dalawa ni mommy Angelique
bago niya ako sinagot. "Hindi naman, oh sige walang problema" Nakangiting sagot ni
daddy.

Ngumiti rin ako. And then

I went upstairs para magpahinga. Ugh! Na-miss ko ang Japan, but honestly speaking,
I don't feel at home kapag wala si Roswell.

Tss. Bakit ba si Roswell pa ang iniisip ko.

Ang sabi ko magpapahinga na ako pero heto at busyng-busy pa ako. I made a door
sensor device nan aka-connect isa pang device na kung saan ko ipinatong ang baril
ko. Ikinasa ko ang baril na walang bala to test.

Sinubukan kong buksan ang pinto. I smiled widely nung automatic na kumalabit ang
gatilyo ng baril na inilagay ko sa tapat ng pinto. Hindi lang isang beses, hindi
titigil ang baril hangga't hindi ito nauubusan ng bala. Kaya for sure once may
pumasok sa loob ng kwarto ko habang naka-activate ang device ay siguradong
mamamatay.

Naglagay din ako ng mga sensor sa bintana. Mas mabuti ng sigurado dahil minsan ng
pinagtangkaan ni mommy Angelique ang buhay ko.

I printed a warning sign para ipaskil sa labas ng pinto at para hindi na rin nila
tangkain pumasok dito sa kwarto.

**

"Kumusta naman kayo sa Pilipinas?" Tanong ni mommy Angelique habang umiinom ng tea.
Magkasama kaming kumakain sa table habang hinihintay si daddy Louie. Nilunok ko ang
nginunguya kong tinapay at ham bago sya sinagot. "Okay naman po, hindi na po
nasundan 'yung nangyari kay Lovelle, iniisip ko nga po hanggang ngayon kung sino
ang gumawa nun eh" I lied, kahit alam ko namang sila ang nag-utos nun, specifically
si mommy.

"About that, nagsumbong sa'kin si Lovelle, she thought ikaw 'yung may gawa nun.
Gusto ng asana kitang kausapin at tanungin. Pero alam ko namang hindi mo magagawa
'yun. Hindi ba?" Tinignan

ko ng diretso sa mga mata si mommy Angelique. Of course it wasn't me.

"Bakit ko naman po 'yun gagawin kay Lovelle? At isa pa po, kung may balak akong
gawan ng masama, hindi ko na po iuutos sa iba" I smiled at her para hindi masyadong
mahalata na sarcastic ang pagkakasagot ko.

I can't help it. Hindi ako naiinis nung nalaman kong gusto akong ipapatay ni mommy
Angelique. Nasaktan siguro oo. Pero kapag nalaman ko talagang si mommy Angelique
din ang nag-utos na ipapatay ang Roswell family...

Ewan ko na lang.

I smiled again para itago ang inis na nararamdaman ko. "Right. Kumusta na ang
preparation para sa kasal nila Lovelle at Bullet?" That made my smile disappeared.
"Okay naman po, naayos ko na lahat. May nakausap na rin po akong magdedesign ng
gowns, nakausap ko na rin po organizer about sa venue at theme and everything. Kaya
wala na pong problema. Maghihintay na lang tayo ng 6 months" Paliwanag ko.

"Great!"

"Bakit po hindi niyo sagutin 'yang phone niyo?" Tanong ko ng naka-kunot ang noo at
nakatingin sa phone niya na kanina pang ilaw ng ilaw.

"Aish! Kuya mo 'yan. Kanina pang tawag ng tawag at tanong ng tanong kung gising ka
na raw" Sagot ni mommy sa'kin na halatang naiirita na. Dinampot niya ang phone at
saka sinagot. "Yes son?... oo kumakain kami ngayon... kumus---" Tumigil saglit si
mommy Angelique at tumingin sa'kin. "...sige saglit ibibigay ko ang phone sa kanya"

Iniabot sa'kin ni mommy Angelique ang phone kaya nag-excuse ako saglit para lumayo
ng konti. "Bakit?" Tanong ko pagkasagot ko ng phone.

[...]

Tinignan

ko ang screen kung nasa line pa si Roswell dahil hindi sya sumagot sa tanong ko.

"Oy Roswell"

[A-are you mad at me?]

"Huh?" I asked. Alam ko naman ang pinupunto niya but I decided to pretend na hindi
ko alam.

[About last night... I-I'm sorry for what I have said. And-for putting you in a
position you don't need to be]

Natawa ako ng mahina dahil sa kadramahan ni Roswell. "Hindi ako galit. I just
realized na tama ka kaya bumalik na ako dito para ayusin naman ang buhay ko. Kaysa
'yang sa'yo ang pinakikialaman ko diba?" That was partly true, kasi hindi naman
talaga ako galit kay Roswell. I was hurt maybe. Pero not to the extent na kaya kong
magalit. Pero hindi ako bumalik dito para sa sarili ko.

[...] I received no response kaya tinawag ko sya. "Roswell?"

[...]

"Uy Roswell?"

[Y-yeah?]

"Akala ko nawala ka na sa line, hindi ka kasi sumasagot"

[When will you be back?]

I sighed. "Hindi ko alam, may mga nakaplano na rin kasi akong gagawin. Iinform na
lang kita kapag babalik na ako dyan"

[How about the Yagami?]

Natawa ako sa tanong niya, "Still Yagami, nandyan ka naman. Ikaw rin naman
nagmamanage ng Yagami, kaya parang wala narin akong role dun"

[What about me?]

"Mikazuki, matagal ka pa dyan? Pababa na daddy mo"

"Opo" I answered. "Roswell, tatawagan nalang kita mamaya ha, kumakain kasi kami eh.
Bye" Pagka-end ko ng tawag ay bumalik na rin kaagad ako sa table para ituloy ang
pagkain kasama ni mommy Angelique.

Ilang segundo pa lang ang nakakaraan nung maibalik ko ang phone ay dumating na rin
si daddy Louie at naupo sa tabi niya.

Nagkatinginan silang dalawa bago magpaalam si mommy. "Maiwan ko muna kayong dalawa"
Tumango ako at saka uminom ng juice. Si daddy Louie naman ay nagsalin ng tea.

"Ano 'yung gusto mong pag-usapan nating dalawa?" diretsong tanong ni daddy Louie. I
gulped dahil sa seryosong tono ng boses niya. "Itatanong ko po sana kung totoong
magkaibigan kayo nila tita Aemie noon?"

Tumigil sya sa pagsasalin ng tea at saka uminom. "Oo" Tipid na sagot niya
pagkatapos niyang tikman ang tsaa.

"Hanggang ngayon po ba magkaibigan pa rin kayo?"

"Hindi na, matagal ng tapos ang pagkakaibigan namin" Punung-puno ng galit ang mga
mata niya. Pati ang hawak niya sa tasa ng tsaa ay humigpit. "Bakit po? May nangyari
po ba noon?" Tanong ko, dahil obvious na obvious ang pinakikita niyang poot at
galit.

"Pamilya nila ang pumatay sa mga magulang namin, sa kakambal ko, at sa dati kong
naging girlfriend" Nanlaki ang mga mata ko sa diretsong sagot ni daddy ni Louie.

Nakakuyom ang isang kamao niya at halos mabasag naman sa higpit ng kapit ng isa pa
niyang kamay sa tasa ng tsaa.

Hindi ko maiwasang mag-isip kung ano ang nararamdaman niya tuwing makikita niya si
Roswell. Kung totoo ang sinasabi niya, paano niya nagagawang pakisamahan si
Roswell. Kung ako siguro ang nasa posisyon niya hindi ko magagawang pakisamahan ng
maayos ang kaanak ng taong pumatay sa pamilya ko.

"Hindi naman po kayo galit kay Bullet?" Diretsong tanong

ko kaya tumingin sya sa'kin. "Sabi niyo po kasi pamilya po nila ang gumawa nun sa
pamilya niyo, kaya naisip ko kung-"

Natigilan ako sa pagtatanong dahil sa makahulugang ngiti niya. "Kung sabihin kong
galit ako kay Bullet, ano ang gagawin mo?" I didn't expect that answer from him.
Akala ko itatanggi niya or iniisip kong wala syang galit at tinuring na niyang anak
si Roswell. Pasimple kong hinawakan ang baril na nakalagay sa gun pocket sa may
upper right leg ko. "Pero hindi, hindi ako galit sa kanya" Kumunot ang sagot ko
dahil sa idinugtong ni daddy Louie.

Binitawan ko ang pagkakahawak ko sa baril na dala ko nung magsimula ng mangilid ang

mga luha ni daddy Louie sa mga mata niya. Mahigpit pa rin ang hawak niya sa tasa at
hindi pa rin nawawala ang galit sa mga mata niya.

"Mauuna na po muna ako sa taas, may pupuntahan pa po ako mamaya" Magalang na paalam
ko at saka umakyat sa hagdan para dumiretso sa kwarto. Hindi ko kayang tignan si
daddy Louie dahil baka maawa ako at mag-iba ang mga plano ko.

Binuksan ko kaagad ang laptop pagkarating ng kwarto para gawin ang mga dapat kong
gawin. Japan ang nakalagay sa IP ng nagpapapatay kay Roswell, ang kaso parang may
mali eh.

**

Third Person's PoV

Sumugod si Katana sa bahay na tinutuluyan ng kuya niyang si Bullet Roswell nung

mabalitaan nito mula sa sekretarya ni Mikazuki na umalis sya kaninang madaling araw
papuntang Japan.

"Is it true na bumalik na si ate Mikazuki sa Japan?" Tanong nito kay Bullet
pagkabukas na pagkabukas niya ng maindoor.

"What do you care?"

"Why

did you let her leave? Why didn't you stop her?"

"Why should I stop her?"

"Tss. Oh come on! It's your responsibility to stop her. Why can't you be honest
with her and tell her that you love her and you do see a future with her. Why
aren't you making an effort to make her stay if that is what you want?"

Bullet didn't had patience to hear anything more. "Shut the fuck up! Get the hell
out of here!" Bulyaw niya kay Katana.

Mas lalong nainis si Katana sa inasta ng kuya niya kaya hindi na niya napigilan na
hindi magsalita. "Can you still say those words to me kapag may nangyaring masama
kay ate Mikazuki sa Japan dahil dyan sa pagiging self-centered mo?"

Tinignan sya ng masama ni Bullet kaya natahimik ito. She was just trying to wake
him up kaya niya sinabi ang mga 'yun. "Nothing's gonna happen to her" Saad nito.

Binuksan ni Katana ang pinto at saka pumasok sa loob at naupo sa sofa sa living
room. Bullet sighed at saka isinara ang maindoor at naupo sa tapat ni Katana. "So
what are your plans now kuya?" Seryosong tanong ni Katana sa kuya niya.

Tinignan sya ni Bullet, he didn't expect na tatawagin syang kuya ni Katana, kahit
aware naman sya na alam na nito na magkapatid sila. "Surprised? Nah, I know you're
not. Alam ko namang alam mong alam ko na kuya kita, kaya tinawag na kitang kuya.
Parehas lang kayo talaga ni dad na mahilig magtago" Saad ni Katana.

"Tss" Bullet lit a cigarette at nanatilihing tahimik. "You don't really hate us, do
you?" Seryosong tanong ni Katana na may halong

kalungkutan. Tiningnan sya ni Bullet.

For the second time, he feel defeated dahil dalawa na ang may alam ng totoo, his
father and his sister. Pero nakangiti sya kay Katana smiled at him before asking.
"Hanggang kailan mo 'to plano itago kuya?" Nag-aalalang tanong niya, but at the
same time may tiwala sya sa mga plano ng kuya nya.

"I want to just let the truth bury inside me. It's ironically cliché as it is, but
her father is dead and her mother has her own life-but she might loathe me for
keeping the truth"
Tumawa si Katana. "That's for sure. Pero ano ba kasing meron? What's with her mom
and dad?" Katana started to be curious, gusto niyang malaman kung ano bang
itinatago ng kuya niya kay Mikazuki.

"Dad and mom killed her father,"

"You've got to be kidding me, kuya. Matagal ng tumigil sila mom at dad sa ganyan-"

"2 decades ago, few months after Trigger's birth, dad and mom planned and killed
the last leader of the Black Organization, Terrence Von Knight,"

"Si Terrence Von Knight ang totoong daddy ni ate Mikazuki?" Alam din ni Katana ang
tungkol sa pagkamatay ni Terrence Von Knight. Alam niya rin na mga magulang niya
ang gumawa nun dahil naikwento rin sa kanila ito.

Tumango si Bullet, sadness clouding his eyes kahit ayaw niyang ipakita ito kay
Katana. Doon niya lalo napagtanto kung gaano kamahal ng kuya niya si Mikazuki.
Unti-unti niya ring naintindihan kung bakit kahit hindi galit ang kuya niya sa
kanila ay hindi pa rin sya bumabalik. "Have you ever tried telling her? Kahit konti
lang, I mean using what

ifs? Like tinanong mo ba sa kanya na what if ganito-what if ganun,"

"Nah"

"Bakit hindi? Maiintindihan niya naman siguro ang nangyari"

"Paano kung hindi?"

"Kuya Bullet, haven't you realized na mas lalo syang magagalit dahil ang tagal mong
tinago sa kanya ang totoo? Also, tinutulungan ka niyang mapalapit sa'min, kanila
mommy at daddy but you're pushing her away dahil hindi ka naman talaga galit"

Hindi sumagot si Bullet kaya nagtanong ulit si Katana. "You love her so much, don't
you?" Nakangiting tanong nito sa kapatid.

"She's been my family since we were young. And yeah, I love her. To the extent that
I can sacrifice everything for her,"

"Kaya kahit nasasaktan ka na for not telling the truth you still keep it dahil ayaw
mong masaktan si ate Mikazuki" Pinatay ni Bullet ang sindi ng sigarilyo niyang
paubos na at saka nagkibit balikat. She's smiling, she's obviously happy for her
brother.

She was about to speak nung magring ang cellphone nya.

"Why kuya Caliber?" Tanong niya, as she attended the call [Si mom nasa emergency
room]

Her smile disappeared, her face became pale and her eyes, full of tears.

"What happened?!" Tanong niya as she stood up and made her way outside. Sinundan
sya ni Bullet, curious of his sister's sudden act. [May nangyaring aksidente eh]

"Text mo sa'kin ang ospital, we'll be there" Ini-end nya agad ang phone call at
saka tumingin sa kuya niya. "Mom had an accident, she's in the emergency room now"
Nag-aalang sambit nito.

"The fuck?!"
**

A/N: Announcement

Sa lahat ng pupunta at bibili ng MHIAMB book bukas (Sept 20, 2015) at magpapasign
sa'kin hehe sa Psicom booth between 5PM-8PM pwede kayong mag-include ng papel, with
your questions :D 1 question for every MHIAMB book na bibilhin, kahit anong tanong
(SPOILER na mga tanong). Kung gusto nyo lang naman, basta secret lang natin lahat
ng isasagot ko dun sa papel ah.

Example, bumili kayo ng apat na book ng MHIAMB, lagay lang kayo sa isang piraso ng
papel ng 4 questions. Then sasagutin ko yun (syempre totoo mga isasagot ko, spoiler
nga eh mwehehehe)

Sample questions:

-Happy ending po ba ang Season 3?

-Sino po makakatuluyan ni Bullet?

-May mamamatay po pa sa Roswells, Black Org or Yaji?

-Sino po si someone's pov?

-Buhay pa po ba si Terrence?

-Sino pong nanay ni Mikazuki?

-Magiging lalaki po ba si Caliber?

Or kahit anong questions na maisip nyo na related sa MHIAMB of course.

Another thing, after ng book signing, may overnight sa bahay (Sa batangas) and
you're all invited of course, kung gusto nyong sumama, dala lang kayo damit.
Makaksama nyo sweetmins, yung ibang readers and operators. Pa-party tayo at
magchichikahan all night. Ang pamasahe, 300 balikan from buendia-batangas ayos
na :D Minsan lang 'to. Kaya tara na! Sama nyo friends nyo. (Bawal lang lalaki, oh
please wag ganun! Bawal din ang takas, magpaalam ng maayos sa mga parents ah.)

Again, sa Sunday po yun, (sept 20) Sa SMX Convention Center, katabi ng MOA. 5PM-
8PM. See you guys there :*

=================

Chapter 19

A/N : I would like to thank Eyey/wattpadislove sa mga nakakakilig na videos na

ginagawa niya. Thank you so much! Love you! :* Follow nyo sya sa FB page
nakakakilig video ng MHIAMB dun. Search nyo lang Wattpadislove.

Enjoy Reading :)

**

Mikazuki's PoV

"Shit!" Napatakip ako ng bibig nung mabasa ko sa isa sa mga emails ang pagpa-plano
kung paano papatayin si tita Aemie. Nanginginig pa ang kamay ko as I turned on my
phone. Natagalan pa tuloy bago ko mailagay ang simcard na ginagamit ko dito sa
Japan.

Tinawagan ko kaagad si Katana para warningan sya.

[Ate Mikazuki...] Her voice is sad and weary which is so not like her usual voice.
"Are you crying?" Tanong ko.

[Si mom... naaksidente...] Putol-putol ang pagsasalita niya dahil mukhang

nagpipigil sya ng iyak. "Why? Anong nangyari kay tita Aemie?" Nag-aalalang tanong
ko as I bit my nails, kinakabahan ako sa kung ano man ang isasagot niya sa'kin.
Ayokong mag-isip ng masama, pero-ugh! Sana hindi 'to tungkol sa nabasa ko.

"I honestly do not know. They said it was a car accident, but-dad and my brothers
are doubting about the accident thingy-and they all went out to find out what
really happened"

I sighed and tried to control my tears from falling. "Where's tita Aemie? How is
she?"

[She's still in the operating room. And I'm waiting here outside] Umiiyak si Katana
and I can't do anything. Hindi pa rin akong pwedeng bumalik ng Pilipinas. Not
unless kilala ko na kung sino

ang nag-uutos na ipapatay ang Roswell family. "Magiging okay din si tita Aemie..."
I said.
"Yah I hope so" Sagot niya sa pagitan ng hikbi.

Hanggang sa mai-end ang call ay umiiyak pa rin si Katana. Iniisip ko tuloy kung
alam na rin ni Roswell ang nangyari.

Ibinalik ko ang tingin ko sa harap ng laptop at saka inilista ang mga address na
tinutukoy sa mga IP address na nakita ko.

**

"Bakit ganon?!" I asked myself and frowned habang nakatingin sa papel na hawak ko
at sa bakanteng lote na nasa harap ko. Pagkatapos ay ibinalik ko ang tingin sa
papel at saka tumingin sa street sign. Tama naman ang place. Pangwalong address na
'tong pinuntahan ko, at katulad sa mga naunang address, puro sa mga bakanteng lote
ako dinadala ng address.

Ugh! Sabi ko na nga ba may mali eh.

Gabi na nung matapos ko lahat ng address sa listahan. At tulad nga ng inexpect ko,
mali lahat ng nandoon. There are lots of possible ways to change the geographic
location of a desktop computer or laptops, pero hindi naman lahat aware at hindi
lahat naiisipan pa 'tong gawin.

Pero marami ring ways para ma-track ang totoong IP address.

Pumasok ako sa loob ng kotse at binuksan ang laptop. Instead of pinging the address
I would like to show the fastest connection speed between the servers. Dahil kung
tama ang hinala ko, ma-te-trace ko ang mga totoong location nila.

I opened the command prompt and typed in tracert before the website they're using.

Microsot Windows [Version 10.0.10240]

Tracing route to webstatic.unknownuser.blacksinister

[202.90.150.120]
Over a maximum of 30 hops:

1 2 ms 1 ms 2 ms 192.168.250.1

2 2 ms 2 ms 3 ms 121.54.58.245

3 35 ms 89 ms 68 ms 100.97.59.34

4 3 ms 4 ms 5 ms 124.186.190.2

5 40 ms 102 ms 6 ms 61.58.152.124

6 7 ms 5 ms 7 ms 173.186.146.158

7 15 ms 43 ms 56 ms 141.204.123.18

8 8 ms 7 ms 6 ms 156.71.41.50

9 * * * Request time out

10 5 ms 6 ms 8 ms 196.33.58.199

11 35 ms 56 ms 100 ms 60.34.242.69

12 20 ms 12 ms 76 ms 18.190.112.137

13 9 ms 7 ms 13 ms 95.97.10.171
14 10 ms 11 ms 1 ms 196.191.50.114

15 78 ms 89 ms 98 ms 230.231.30.238

16 11 ms 12 ms 5 ms 73.236.33.178

17 8 ms 1 ms 0 ms 132.216.183.38

18 11 ms 10 ms 14 ms 84.178.117.224

19 9 ms 10 ms 11 ms 37.114.128.4

20 * * * Request time out

21 1 ms 1 ms 1 ms 85.173.76.229

22 12 ms 35 ms 67 ms 104.208.24.67

23 102 ms 99 ms 88 ms 214.134.160.208

24

* * * Request time out

25 1 ms 2 ms 4 ms 77.213.38.126

26 52 ms 66 ms 81 ms 73.2.20.163

27 32 ms 44 ms 61 ms 117.109.184.107

28 * * * Request time out

29 15 ms 13 ms 5 ms 81.246.142.119

30 * * * Request time out

Nung makuha ko na ang IP address ng main server ng black sinister website ay

inumpisahan ko ng pasukin ang mismong website. I made another database na pwede
kong i-connect sa'kin

CREATE TABLE 'mysql'.'tb' (

'date' VARCHAR (15) NOT NULL,

'ip' VARCHAR (16) NOT NULL

) ENGINE = INNODB;

For the database under php...

<?php

$db=mysql_connect("localhost","root","");

Mysql_select_db("mysql",$db);

?>

And the index...

<?php
$file = fopen("index.php", "r+");

fputs($file, "<php //$_SERVER["REMOTE_ADDR"] connected $numday $month $year at

$hour h $minutes ?>

");

fclose($dest);

?>

For sure naman bibisita ulit sila dito kaya malalaman ko pa rin mga totoong address
nila. Kailangan ko lang maghintay ng ilang oras, or maybe days, or weeks. It
doesn't matter, ang importante ay makuha ko ang tamang

information.

I started the engine of my car para pumunta sa sementeryo.

**

Ipinatong ko ang binili kong bouquet ng bulaklak sa ibabaw ng puntod ng mga

magulang ko. Nagsindi ako ng dalawang kandila sa tapat ng mga puntod nila. Gabi na
at walang ibang tao dito sa sementeryo. Imbis na takot ang maramdaman ko,
pangungulila ang nangingibabaw sa'kin.

Siguro ibang-iba ang buhay ko kung kasama ko sila.

Hindi man ako nakakasigurong masaya, siguro masasabi kong kumpleto kasi kasama ko
'yung mga totoong magulang ko.

Mula pa nung bata ako, isa lang naman ang pangarap ko...
Ang magkaroon ng masaya at buong pamilya.

Na kahit kailan hindi ko na mararanasan.

'Yung ibang tao nangangarap ng sobrang karayaan, mataas na estado sa buhay,

kasikatan ar kung anu-ano pang materyal na bagay. Nakakatawang isipin na ang
simple-simple lang ng pangarap ko, pero parang ang hirap abutin.

Kaya nga pursigido akong mabuo pamilya ni Roswell.

Huminga ako ng malalim at saka pinunasan ang luhang tumulo mula sa mga mata ko.

Ang swerte nung mga taong buo ang pamilya...

**

Third Person's PoV

Padabog na bumalik si Bullet sa ospital. Sinipa pa nito ang isang mahabang upuan na
katapat lang halos ni Katana sa sobrang pagka-asar. Iniangat ni Katana ang ulo niya
at saka tumingin sa kuya niyang mainit ang ulo. "May nalaman ka ba kuya?"
Naluluhang tanong nito.

"It wasn't an accident" Nagngingitngit sa galit si Bullet pero wala syang magawa
kung hindi maupo sa upuan at ihilamos ang mga kamay niya sa kanyang mukha.

Hindi nabigla si Katana dahil

ito rin naman ang suspetsya nito sa nangyari. Imposibleng maaksidente ang mom nila
dahil una sa lahat, sya ang pinakamaingat magdrive sa pamilya Roswell. "Do you have
any idea kung sino gumawa nito kay mom?" Pinipigilan ni Katanang sabayan ang galit
ng kuya dahil batid nito na nagpipigil lang din ng galit ang kuya niya dahil nasa
ospital sila.

Umiling ito at nagkuyom ng kamao. Saglit pag tinignan ni Katana ang mga mata ng
kuya niya kung nagsasabi ito ng totoo. At nung makumpirma ay bumalik na lamang muli
sya sa pagkakatungo habang nakahalukipkip.
Nanginginig ang mga kamay ni Bullet sa galit at pag-aalala. Nagagalit sya dahil
wala syang nakuhang sapat na ebidensya na magtuturo kung sino man ang nagplanong
gumawa nito sa magulang niya at pag-alala sa inang hanggang ngayon ay nasa loob pa
ng operating room.

Ilang saglit pa ay halos magkasunod na dumating sina Caliber at Trigger. Parehas

dismayado ang mga mukha nito dahil wala rin silang napala sa mga naging lakad nila.

Nung mapansin ni Caliber na kasama nilang naghihintay sa labas ng operating room si

Bullet ay tumaas ang isang kilay nito, ngunit hindi sya kumibo.

Puno ng pag-aalala si Trigger kung kaya't sya ang huling nakapansin kay Bullet.
"Mr. Yagami?" Tinawag niya ito upang makasiguro syang hindi sya nagkakamali ng
tingin. "Why are you here?" Nagtatakhang tanong nito. Natigil saglit si Katana sa
pag-iyak para tingnan ang dalawa niyang kuya.

Bahagyang iniangat ni Bullet ang ulo niya. Diretso niyang tinignan si Trigger sa
mga mata. "Bullet Roswell" aniya.

Nagsalubong ang kilay ni Trigger sa pagtatakha. Pero nangingibabaw ang

hindi maipaliwanag na tuwa nito. "He's kuya Bullet... our brother" Pagkumpirma ni
Katana. Maging si Caliber ay tumingin. Saglit na nagkaroon ng katahimikan sa
kanilang apat dahil sa pagkabigla nina Caliber at Trigger habang nagpapalitan sila
ng tingin.

Nung maka-recover ang dalawa sa pagkabigla ay nagsalita na si Trigger "K-kuya?"

Basag ang boses nito at halos maluha nung banggitin niya sa unang pagkakataon ang
salitang Kuya.

"T-totoo ba 'to?" Hindi makapaniwalang tanong ni Caliber habang nagpipigil ng mga

luha. Tumango si Katana sa kanya at saka ngumiti.

Huminga ng malalim si Bullet at pinipigilan ding maging emosyonal. Ngumiti sya

saglit at saka inakbayan ang katabing si Trigger. Hindi na napigilan ni Trigger
napigilan na mapaluha. Hindi sya makapaniwala na ang kuya na matagal na niyang
inisip na patay ay kasama na niya ngayon.
Kahit nasa loob pa ng operating room si Aemie ay hindi maalis ang mga ngiti sa mga
labi nilang magkakapatid.

Tumayo si Katana at saka lumapit sa dalawa niyang kuya para pumagitna sa kanila at
makisali sa pagyakap. Hindi narin napigilan nito na maiyak kaya natawa ng mahina
sina Bullet at Trigger dahil parehas nilang hindi inasahan ang ginawa ni Katana.

Tumingin si Katana sa kuyang si Caliber na may dalawang metro ang layo sa kanila.
Nakatingin lang ito at mukhang hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari. Kahit deep
inside ay gustung-gusto na nito lumapit sa tatlo niyang kapatid na magkakayakap.

"Kuya Caliber, why are you still standing there?" Nakangiting tanong ni Katana,
pagkatapos niyang magpunas ng luha at humiwalay sa yakap nung dalawa

niyang kuya. Hindi makasagot si Caliber pero nangingilid na rin ang mga luha nito.
Kaagad na lumapit si Caliber para makiyakap sa kanila nung ngitian sya ni Bullet.

Ilang minutong naging emosyonal ang apat pero wala ni-isa sa kanila ang nagtatanong
kung ano'ng nangyari. Ang importante sa kanila ngayon ay magkakasama sila.

**

"When will she be okay?" Tanong ni Bullet sa doktor na kausap. Nasa loob sila ng
hospital room at tinitignan ang inang nakahiga sa hospital bed, puno ng galos ang
katawan dulot ng aksidente at wala pa ring malay. Kanina pa tapos ang operasyon
pero hanggang ngayon wala pa ring malay si Aemie.

"Hindi tayo nakakasiguro dahil sa tinamong head injury ni Dra. Roswell, sa ngayon
siguro ang tanging magagawa natin ay ang magdasal-"

Kinwelyuhan ni Bullet ang doktor na kausap dahil nagpanting ang tenga niya sa
narinig niya. "Are you a fucking doktor or a goddamn priest?" Galit na singhal
nito. Napahilamos ng mukha si Trigger na nakaupo sa isang mahabang couch sa right
part ng hospital room. Si Caliber ay nakaupo sa tabi ng ina, umaasang magigising
din 'to sa lalong madaling panahon.

Tumayo kaagad si Katana para pigilan ang kuyang punung-puno ng galit. "Ako na
kakausap sa doktor kuya Bullet," Mahinanong pakiusap nito. Bumitaw si Bullet sa
pagkaka-kwelyo sa doktor at saka padabog na naupo sa couch.
"Mom will be the happiest mother on earth kapag nalaman niyang buhay ka at nandito
ka" Mapait ang mga ngiti ni Trigger, dahil hindi niya alam ngayon kung magkakaroon
pa ba ng chance na makapiling

ng kanilang ina si Bullet.

"Alam mo bang halos araw-araw umiiyak si mom?" Pinipigilan ni Caliber na maiyak

habang inaalala ang mga nangyari. "Tuwing kakain kami, gusto niya may space para
sa'yo. May kwarto ka, mga damit, binibilhan ka pa niya ng regalo tuwing birthday
mo, pasko, at kung anu-ano pang okasyon" Dugtong pa nito habang inaayos ang ilang
piraso ng buhok ng ina.

Tahimik naman si Bullet, hindi man sya lumaki sa piling ng mga totoong pamilya niya
ay alam niya ang lahat ng nangyayari sa mga ito. Pero ngayon lang niya napagisip-
isip ang mga paulit-ulit na sinasabi ni Mikazuki sa kanya, na hindi niya mari-
realize ang lahat hangga't hindi pa huli ang lahat. Pero sa kabilang banda, wala pa
rin itong pinagsisisihan sa mga naging desisyon niya.

"Don't talk as if mawawala na si mom, kuya Caliber" Masungit na sabi ni Katana

pagkabalik nito ng hospital room. "She's tough. And I know she'll be okay soonest"
Sabi nito. Umupo sya sa gitna nina Trigger at Bullet at saka kinuha ang cellphone
dahil kanina pa ito tunog ng tunog.

"Damn these guys" Inis na bulong nito, habang isa-isang binubura ang mga text
messages ni Azure Lamperouge at Cody Lerwick.

"Who's that?" Usisa ng kuya niyang si Bullet.

"Her suitors" Nakangising sagot ni Trigger, kahit sa loob-loob nito ay tutol sya na
may nanliligaw sa bunso nilang kapatid.

"Shut up kuya Trig! They're not my suitors"

"Sus Kat!" Nakangising singit ni Caliber. "Maraming manliligaw 'yan kuya Bullet"
Sumbong ni Caliber sa kuya nila. Namumula na sa inis at galit si Katana. "That's
not true kuya Cali!" Humarap 'to kay Bullet who's now pinching the bridge of his
nose. "Don't believe them kuya,"

"I want to meet those assholes" Mahinahong saad nito kay Katana.
"What? Kuya nakakahiya, hindi naman kasi totoo-"

"End of discussion, Katana"

**

A/N

Thank you sa lahat ng nagpunta sa MIBF, pumila, bumili ng book, pati sa mga
naubusan ng books tulad ko. 'Yung mga na-spoil, secret lang natin 'yun ah? Loves
you!

=================

Chapter 20

Amber's PoV

Itinaas ko ang kilay kong may L'Oreal brow artist plumper dahil kanina pa pabalik-
balik 'tong kakambal ko. Ano kaya problema nitong lalaking 'to at kanina pa hindi
mapakali?

"Psst oy!" Sitsit ko.

"Good evening k-kuya-wengya! Ang hirap naman nito!" Mas lalong tumaas ang kilay ko
nung makita kong hindi lang sya palakad-lakad. Nagsasalita pa habang naglalakad.
"Tatawag na ba ako sa mental, Azure? Kanina ka pa parang tanga dyan eh" Naupo ako
sa sofa and crossed my legs, ipinagpatuloy ko pa rin ang panunuod sa ginagawa ng
kakambal kong nasisiraan na ng bait. Nai-stress ang kagandahan ko dito sa lalaking
'to. "Ano ba kasing ginagawa mo?" Dagdag na tanong ko.

"Sis hindi mo ba nakikitang nagpapraktis ako. Gusto raw ako makilala ng kuya ni
Katana babes eh. Tsk! Hirap maging gwapo wengya! Pati lalaki nahuhumaling"

Mas lalong nagtakha ang pinaka-dyosang ako nung marinig ko ang sinabi niya. "You
mean ipapakilala ka niya kay Trigger? Or Caliber?" Naguguluhang tanong ko. Simula
pagkabata naman magkakakilala na kami so I don't really get it.

"Oo nga 'no? Wengya! Bakit ba hindi ko naisip 'yan kaagad? Bakit nga pala ako
ipapakilala ni Katana kanila Trigger at Caliber? Tsk tsk tsk. Mga rason nito ni
Katana babes para makita ang gwapong-"

"Nasaan 'yung susi ng kotse?!" Nagmamadaling bumaba si mama ng hagdan, wala pang
suklay at magkaiba pa ang tsinelas na suot. Inalis ko ang pagkaka-cross ng legs ko
dahil sa itsura ni mama. "Ma, aalis ka ng ganyan ang itsura?" I asked calmly and
flipped my hair.

"NASAAN ANG SUSI NG KOTSE KO?!" Halos mapatalon kaming dalawa ni Azure sa gulat
nung sumigaw si mama. Sabay kaming tumakbo para hanapin ang susi ng kotse. Wengya!
Saan ba kasi nilagay ni mama ang susi ng kotse niya?

"Babylabs, alam kong hot ako kaya huwag mo ng dagdagan ng init pa ng ul-Aww! Bakit
nambabatok ka?! Wengya! Ano bang nangyari?" Nakikinig ako sa usapan nila habang
sinusuot ang mga kamay ko sa mga singit ng sofa. Mahilig kasi si mama maghagis ng
susi ng kotse niya kung saan-saan kaya baka namisplace lang.

"Naaksidente si insan! Kailangan natin pumunta ng ospital!" Gulat na gulat akong

lumingon kay mama, with my beautiful eyes of course.

"What?!"

"Ano?!"

"Sigurado ka ba dyan babylabs?"

Sinamaan ng tingin ni mama si papa. "Oo kaya dalian nyo na, hanapin nyo na ang susi
ng kotse ko. Kung ayaw nyo, pahiram ng kotse nyo" Nagkatingin kaming tatlo nila
papa at Azure, nung huling ginamit ni mama ang kotse ko, kulang nalang dalhin ko sa
junk shop sa sobrang dumi at dami ng sira. "Ha-ha mama, sira ang kotse ko" Palusot
ko. Ayokong masira ang dyosang kotse ko.

"Ahh-ehh nasa pagawaan din ang kotse ko ma" Palusot ni Azure kaya pinandilatan sya
ng mata ni mama. "Anong nasa pagawaan? Nakita ko 'yung kotse

mo sa labas Azure, ako pa lolokohin mo-"

"Awts, nandyan na ba? Baka hindi kinaya ng pagawaan ang sira. Tsk. Maicheck nga
mamaya"

Nagtago kaagad kami ni Azure sa likod ni papa dahil mabilis na dinampot ni mama ang
lampshade na nakapatong sa ibabaw ng table. Wengya! Binili ko pa sa France ang
lampshade na 'yun nung minsang magbakasyon ako. "Whoa! Relax lang babylabs! Kalma
ka lang! 'Yung kotse ko pwedeng gamitin, pero sa isang kondisyon"

"Ang dami mong kaartehan unggoy. Kapag may nangyari kay insan ibabalik kita sa isla
Noah"

"Woo anak ng!"

"Susunod na lang po ako. Hindi pa ako nakakaligo" Paalam ko.

"Hindi pa? Kakaligo mo lang sis ah. Tingnan mo basa pa nga buhok mo oh. Pfft!"

"Psh! Tumahimik ka dyan Azure. Kailangan ko ulit maligo" Of course, for sure
maraming tao sa ospital. FYI hindi si Grayson Boulstridge ang iniisip ko ha.
Nililinaw ko lang naman kasi baka akalain nung iba dahil kay Grayson kaya ako
maliligo ulit at maglalagay ng mga kolorete sa mukha.

**

"Ano'ng nangyari Duch?" Bulong ko kay Duchess. Nakaupo sya sa isang upuan katabi ng
nakasandal sa pader niyang kuya na si Duke. Kakarating lang namin dito sa loob ng
hospital room ni tita Aemie, and I wonder kung bakit nandito 'yung kuya ni
Mikazuki. May kinalaman ba sya sa nangyaring aksidente?

"I also don't know. Kakarating lang namin" Bulong niya sa'kin. Tumango na lang ako
at tumahimik.

"Hindi pa makakarating sila Blood and Lewis. Alam naman nating nakaburol pa

ang mga asawa nila" Saad ni tita Meisha. I nodded, ganun din ang iba. The whole
room is enough para may kanya-kanya kaming upuan at pwestuhan.

"Everyone, dad won't be around so before anything else let me do the honor of
introducing my kuya..." Lahat kami ay tumingin kay Katana. Kuya?

"Yes, you heard me right. The man standing beside me is none other than kuya
Bullet" What?! Akala ko patay na ang kuya nila?

"Whoa! Si pareng Bullet?! Tingnan mo nga naman oh. Kaizer Maxwell Lamperouge talaga
ang datingan eh. Manang-mana sa ninong gwapo"

"Petengene! Si baby Bullet!"

Kahit gulat ay masaya nilang binati si Bullet. Err-kuya Bullet because he's older
than me. Lahat sila nakangiti kaya nakisali na rin ako. Lahat natuwa except sa
dalawang tao na malapit sa kinauupuan ko.

"Bakit parang pinagsakluban kayo ng langit at lupa..Cody at Azure?" Takhang tanong

ko. Jusko! Don't tell me, ngayon pa nila naisipang mag-inarte. Walang panahon ang
mga dyosang katulad ko na making sa kadramahan nitong dalawang-

"Nagtext kasi si Katana baby sa'kin kaninang umaga, ang sabi gusto raw ako makausap
ng kuya niya. Shit! Mukhang kuya Bullet niya ang tinutukoy niya" Halos matawa ako
dahil may halong nerbyos ang tono ni Cody. I flipped my hair kaya nasagi ng kamay
ko ang 24 carat gold na dangling earrings ko.

Inilipat ko sa kaliwang parte ng upuan ang Prada sling bag ko dahil baka masagi ni
Azure. Maligalig pa naman 'tong lalaking 'to. "Wengya! Mukhang kuya Bullet nga niya
ang tinutukoy niya ah" Ano
bang nangyayari sa dalawang 'to at mukhang bibitayin na sobrang nerbyos?

**

Cody's PoV

Sunod-sunod ang lagok ko ng tubig dahil petengene! Nasa harap ko lang naman ang
kuya ni Katana baby.

Magkatapat kaming nakaupo sa isang maliit na mesa dito sa isang fine dining
restaurant na malapit lang sa ospital.

Inilapag ko ang isang baso ng tubig at dinukot ko ang puting panyo sa kailaliman ng
bulsa ng pantalon ko para punasan ang pawis ko sa noo na kanina pa tumatagaktak.
Paksyet! Bakit parang ang hina ng aircon dito sa restaurant na to? Tsk!

May lumapit na waiter, iaabot niya sana sa'ming dalawa ng mga menu na hawak niya
nung bahagyang itaas ng kuya ni Katana ang kaliwang kamay niya. "We'll take our
orders later"

"Sige po Sir"

"Ahh-pahingi na lang ng isang baso pa ng tubig" Pahabol ko sa waiter na kaagad

namang tumayo.

Nung maiwan kaming dalawa ng kuya ni Katana baby ay ibinalik ko sa kanya ang tingin
ko. I gulped nung mapansing kong sobrang talim ng mga tingin niya sa'kin. Tang*na!
Nasaan na ba kasi si Lampe?

"Yo! Ha-ha, pasensya na ngayon lang. Kinausap pa kasi ako ni-"

"Shut your fcking mouth and sit down" Kinuha ko kaagad ang malamig na tubig na
dinala ng waiter kasunod ni Lampe. Syet! Bakit ganito ang kuya ni Katana baby? Ang
bangis!
Pagkalapag ko ng baso ay agad namang kuha ni Lampe. Kala mo tumakbo ng isang daang
libong kilometro sa pagod at pawis. Takte! Ano'ng iinumin ko mamaya?

"Why the fck are you flirting with my

sister?" Nagkatinginan kami ni Lampe sa tanong ng kuya ni Katana baby. Syet!

"Kuya Bulle-"

"Kuya?" Tumahimik ako at tumungo nung pasadahan ng kuya ni Katana baby ng matatalim
na tingin. Petengene! Sana bumilis ang oras paksyet!

"Whoa kalma boss! M-magpapaliwanag l-lang ako" Amputs! Saan kaya kumukuha ng lakas
ng loob 'tong si Lampe na kausapin ang kuya ni Katana?

Inagaw ko sa kamay ni Lampe at sinaid ang tubig sa baso nung maglabas ng baril ang
kuya ni Katana. Umiwas kaagad ako ng tingin at marahang inilapag ang baso sa lamesa
kahit medyo nanginginig ang mga kamay ko. Paksyet! Panakot niya lang naman siguro
'yun diba?

"Speak"

Amputek!

Halos matumba ako nung bigwasan ako ni Lampe kaya pinandilatan ko sya ng masama.
"Anong problema mo 'tol?" Gigil na bulong ko. Ngumiti naman ako sa kuya ni Katana
kahit sa ibang direksyon sya nakatingin. Mahirap na eh.

"Ikaw na mag-explain 'tol. Mas gwapo ako pero mas magaling kang mag-english sa'kin"

"Gago nakakaintindi 'yan ng tagalog"

"Lerwick, Lamperouge" Umayos kaagad kaming dalawa ni Lampe ng upo at saka ngumiti
sa harap ng kuya ni Katana.
"B-boss" Tinadyakan ako ni Lampe kaya nagsalita na rin ako potek! "B-bossing-ahh-
ano kasi-" Takte! Sinipa ko si Lampe sa ilalim dahil di ko alam ang sasabihin.

"Anak ng tinola!" Nanlaki ang mata naming dalawa dahil sa sinabi niya.

"What?!" Ikinasa ng kuya ni Katana ang baril na hawak niya kaya napaatras kaming
dalawa ni Lampe.

"A-Ano k-kasi Boss. T-teka naman. K-kalma lang!" Handang-handa na akong tumakbo,
naghihintay na lang ako ng sign na kailangan ko ng tumakbo nung magsalita ulit si
Lampe. "Imposible kasi 'yang sinasabi mo boss dahil nag-iibigan kami ni baby
Lerwick"

Petengene!

Gustong bumaliktad ng sikmura ko sa sinabi ni Lampe, sinabayan pa ng akbay at tawa

na halata mo namang kabado. "Diba baby Lerwick?" Tanong niya. Tinadyakan pa niya
ako sa ilalim kaya nakisakay na lang ako. Mas maigi na siguro 'to takte! Kaysa
maraming humagulgol na babae kapag nawala ako sa mundong ibabaw.

"Ha-ha-ha! O-oo nga naman bossing. Imposible 'yang sinasabi mo. Dahil na kay Lampe
lang ang puso't kaluluwa ko" Amputa! Yak! Tumawa na lang din ako at hinimas-himas
ang mukha nitong gagong si Lampe. "Ang cute-cute mo baby Lampe"

"Enebe baby Lerwick, huwag ka ngang ganyan. Kaya labs na labs kita eh"

"Tss"

Itinulak ko kaagad palayo si Lampe nung tumayo na ang kuya ni Katana at mag-
umpisang maglakad palayo sa amin. "Tang*na mo nakakadiri ka gago! Kung anu-anong
palusot naiisipan mo"

"Aba 'tol magpasalamat ka nga't-" Natigilan kaming dalawa nung lumingon samin ang
kuya ni Katana

Syet!
"Baby Lampe, bakit ang layo mo masyado, umusod ka nga dito. Baka maagaw ka pa ng
iba"

"Baby Lerwick naman eh, araw-araw na nga tayong magkasama hanggang dito ba naman?"

**

A/N:

Thanks <3

=================

Chapter 21

Amber's PoV

I arched my right eyebrow with brown MAC eyeliner nung umupo si Azure sa tapat ko.
I immediately stopped from sipping my frappe and put it back on the table. "Ano'ng
ginagawa mo dito?" Inis na tanong ko. Mukhang hindi niya napansin si Grayson na
nasa kabilang table. Oh wait, wala akong pakialam kay Grayson okay? Gusto ko lang
talagang mag-kape dito sa coffee shop. Hindi naman siguro bawal sa magagandang
tulad ko ang magkape paminsan-minsan.

Wengya! Baka mamaya isipin nitong kakambal ko kaya ako nandito dahil sinusundan ko
si Grayson, which is obviously not true.

"Wengya 'yung kuya ni Katana potek!" Nanlaki ang mata ko dahil inagaw sa'kin ni
Azure 'yung frappe na iniinom ko. "Ano ba Azure, wala ka man lang manners?"

"Tss. Huwag ka ngang maingay dyan sis, alam ko namang si Boul ang gusto mo hindi
itong frappe"

"Ano?!"

"Pfft. Oh diba? Kahit gwapo ako alam ko 'yun"

Sunud-sunod kong ikinurap ang eyelashes ko na may Oscillation Mascara ng Lancome

dahil hindi ako makapaniwala sa sinabi nitong feelingero kong kapatid. "Excuse
me?!" I rolled my beautiful eyes at him. "Hindi ako interisado sa kanya. Masarap
lang talaga ang frappe dito" I stated at saka inagaw sa kanya ang frappe ko.

"Bakit ka nakatingin?!" I asked in annoyance nung mapansin kong nakatingin sa'min

si Gray. I know I'm pretty pero ayoko ng too much attention kaya pwede ba?!

"Tol! Bakit hindi ka maki-table dito sa'min. Wala ka naman yatang kasama dyan"
Nanlaki ang mga mata ko nung imbitahin ng

magaling kong kakambal si Grayson na maki-share ng table sa'min. "Azure, ano bang-"
And before I could even react ay nag-umpisa na syang tumayo at maglakad papunta
kung nasaan man kami.

"Psh" I had nothing to do but to sip my frappe.

"Oh ayan sis, may utang ka sa'kin ah" Bulong niya.

"Ulul! Utang mo mukha mo" I whispered back.

Umiba ako ng tingin nung makaupo na si Grayson beside me. Erkey! This is awkward.

"Kumusta?" Para akong kinilabutan nung marinig ko ang malalim na boses niya. Damn
it! Dapat ba kausapin ko sya? Hindi naman diba? Kaso napaka-walang manners ko naman
kung de-deadmahin ko 'yung tanong niya.

Erkey for the sake of good etiquette "Pretty as always" I answered in a bored tone
without looking at him.

"Pfft. Hahahaha" Tinignan ko ng masama si Azure nung tumawa sya. Ano na naman bang
problema nitong kapatid ko na 'to? "Chill! Natatawa lang ako dahil para kayong
teenagers dyan kung mag-kamustahan, para namang wala kayong nakaraan. Anak ng
tokwa!"

"Pfft" Tinignan ko rin ng masama si Grayson nung marinig kong natatawa rin sya.

What's wrong with these two?

And kami ni Grayson, may past? Psh! "Matagal ko ng nakalimutan ang tungkol dyan
Azure, and besides I am dating someone special" What did I just say? Paano kung
tanungin nila kung sino?

Sabagay, sa ganda kong 'to, kahit naman sino maniniwala na may dini-date ako. Kahit
wala naman, maganda lang ako pero hindi naman ako easy to get. "May dini-date?"
Sabay na tanong nila.

"At sino naman?" Tanong ni Azure.

I gulped, pero hindi ko pinahalata sa kanila. Sinulyapak ko 'yung demonyitong

lalaki na katabi ko. Titig na titig sa'kin si gago, mukhang hindi pa yata
naniniwala sa ganda ko.

"Yung kuya ni Katana" Confident na sabi ko as I flip my hair.

"Si Trigger?" Sabay na tanong nilang dalawa.

"Of course not..." Tiningnan ko muna silang dalawa bago ko ituloy ang sasabihin ko.
"...si Bullet" I stated triumphantly. Kitang-kita ko kung paano silang dalawa
nagulat hanggang sa magkatinginan nalang sila. Eksakto namang may unknown number na
tumatawag sa phone ko. "Oh! May tumatawag, baka si Bullet na 'to. Excuse me boys" I
excused myself with a smirk on my face.

"Yes hello?" I flipped my hair and waved a little bit bago lumabas ng coffee shop,
nakatingin pa rin kasi silang dalawa sa'kin.

[Uhmm hello?] Nginitian ko sila Azure at Grayson na nakatanaw pa rin sa'kin mula
doon sa loob ng coffee shop.

"Yah? Who's this?" I asked with a smile.

[Hello? Is this Jollibee delivery hotline number? Magpapadeliver sana--]

Tumalikod muna ako para hindi makita nila Azure ang facial expression ko. "Anong
Jollibee?! Wrong number ka gago! Ulul! Mamatay ka na!"

Tang*na?! 8-7000 ang number ng Jollibee delivery ah.

Padabog kong ibinalik ang phone sa Chanel sling bag ko. I composed myself before
turning around.

**

Third Person's PoV

Patuloy sa pag-iyak si Emerald habang nakatitig sa puntod ng kanyang ina. "Hey" a

soft voice of a girl whispered. Lumingon sya sa likuran niya para tingan kung sino
ang babaeng

nagsalita and its Mikaela, hindi sya lumuluha ngunit bakas ang kalungkutan sa mukha
nito. "Hi" Emerald greeted back, almost whispering habang pinupunasan ang mga luha
sa kanyang mga mata.

Huminga ng malalim si Mikaela, nakatitig lang din ito sa puntod ng ina ni Emerald.
"Kumusta?" Hindi pa man din nakakasagot si Emerald ay nagsalita na itong muli. "Ano
ba naman klaseng tanong 'yung tinanong ko. Alam kong hindi ka okay. I know exactly
what you feel" Natatawang sabi nito, tawa na may kasamang kalungkutan na mas lalong
nakapagpaiyak kay Emerald.

Yumakap si Emerald kay Mikaela. "N-narinig ko di dadsy at tito A-Andrei. They are
talking about--" Huminto si Emerald sa pagsasalita nung bumitaw sa pagkakayakap si
Mikaela para harapin sya. "Ano'ng narinig mong pinag-uusapan nila?" Nakahawak sa
magkabilang balikat ni Emeralad si Mikaela at naghihintay ng sasabihin.

"It wasn't clear, pero naririnig kong pinag-uusapan nila ang tungkol sa Black
Sinister" Hindi na nagulat si Mikaela, dahil umpisa pa lang alam na nitong isa sa
mga leader ng Black Sinister ang kanyang ina at ang ina ni Emerald. Alam din nito
na matalik na magkakaibigan ang tatlo, kabilang na dito si Angelique Birkins.

"A-ang sabi ni dadsy, delikado raw ngayon ang lagay ng Yaji, Roswell at Black
Organization sa Black Sinister. At baka hindi raw magtagal, pati ang Black Society
ay huntingin na tayo-naguguluhan ako ate Mikaela, ano baa ng tungkol sa Black
Sinister at Black Society?" Nanatiling tahimik si Mikaela hanggang sa makabitaw ito
kay Emerald.

Nagsalita ito nung maibalik na nito ang tingin sa puntod ng ina ni

Emerald. "Mas mabuti siguro kung pag-uusapan natin ang tungkol dito kasama ng iba
pang myembro ng Black Organization"
**Meanwhile**

Pagkagaling sa ospital ay nagkaroon ng pagpupulong ang mga myembro ng Yaji at

Roswell.

"Petengene! Hindi pa rin ako makapaniwalang buhay si baby Bullet" Wika ni

Sebastian.

"Wengya! Ibig bang sabihin nito matagal ng tinatago 'to sa'tin ni Mr. Roswell at
Aemie?" Napakamot na lang ng ulo si Kaizer dahil hindi ito makapaniwala. "Aray!
Babylabs mahal na mahal mo talaga kagwapu-whoa! Tama na!"

"Napakatanga naman kasi ni insan kung araw-araw niyang iiyakan si Bullet kahit na
alam niyang buhay 'to. Kilala ko si insan, at sa tingin ko hindi niya alam ang
tungkol dito" Saad ni Amesyl.

"She's right, mukhang wala ngang alam si Miss Aemie. But if Bullet's alive, is
there any chance na buhay rin si Queen?" Nagkatinginan silang lahat sa tanong ni
Meisha.

"I think dapat ang tanong mo Mei ay kung sino ang nasa likod ng lahat ng ito"
Singit ni Cassandra. Lahat sila ay natahimik habang malalim na nag-iisip ng sagot
sa mga katanungan nila.

"Yung babaeng kasama ni Bullet, 'yung owner ng Yagami, hindi kaya may alam sya
dito?" Tanong ni Jacob Lee.

"Mukhang meron" Tipid na sagot ni Wallace.

"Tutulungan ba na'tin ang mga bata dito? O hahayaan na lang na'tin sila? Sigurado
namang iisip na rin sila ng plano, lalo pa't hindi pa nagigising hanggang ngayon si
Miss Aemie" Makahuluhang pahayag ni Fauzia.

"We should let them na lang siguro, I mean, wala rin

namang sinasabi 'yung husband ni Aemie-girl so we should observe nalang muna"

Caileigh said.

"Aish babe, hindi naman pwedeng hayaan nalang natin ang mga bata"

"Pero 'tol! Hindi rin naman pwede na palagi na lang natin silang tulungan. Paano
sila matututo nyan?" Sagot ni Jacob sa sinabi ni Vash kay Caileigh.

"I agree with Lee" Segunda ni Meisha.

**

Mikazuki's PoV

Ilang ulit kong chineck ang IP address na lumabas dahil baka nagkakamali lang ako.
Philippines? So wala dito sa Japan ang nag-uutos na ipapatay ang Roswells?

Sumandal ako sa sandalan ng computer chair at ilang ulit na huminga ng malalim.

Paano nangyari 'to? I thought si mommy Angelique at daddy Louie ang may pakana ng
lahat ng ito.

Dali-dali kong ikinlose ang lahat ng ginagawa ko, nagkabit ng earphones at nag-open
ng movie sa desktop nung may kumatok sa pinto. "Mikazuki" I removed my earphones
and turned around nung pumasok na kung sino ang kumakatok. "Sorry po mommy, hindi
ko po narinig ang katok niyo, bakit po?" I asked innocently.

"Aalis lang kami ng daddy mo saglit" I hid my smile, this is my chance para
magtingin sa loob ng kwarto nila. "But don't worry maiiwan dito ang kapatid mong si
Lionel" What the hell?

"Mika-chan!" He smiled at me at saka dumiretso sa kama ko at nahiga. I sighed

habang napapailing habang naglalakad palapit kay mommy. "Ingat po kayo" I kissed
her on her cheek at saka inihatid sa labas ng kwarto, kakalabas lang din ni daddy
Louie ng kwarto nila nung mapatingin sya sa gawi namin. Lumapit din ako sa kanya

para magpaalam. "Ingat po pag-alis daddy" I said after kissing his right cheek. "Be
good" Paalala niya as he tapped my head. "Opo"

Sinundan ko silang dalawa ng tingin hanggang sa makababa sila sa kwarto. I sighed

before opening my door when I realized na nasa loob ng kwarto ko si Lionel. "Quit
playing games with my computer, may gagawin pa ako dyan" Utos ko nung makita ko
syang nasa harap na ng desktop at naglalaro ng DOTA.

"Isang game lang Mika-chan" He said without breaking his eyes on my computer.
"Okay. Bilisan mo dyan ah. Marami pa akong gagawing trabaho" Sagot ko. Lumapit ako
sa study table para kumuha ng surgical gloves sa drawer. Nakangiti akong lumabas ng
kwarto para pumunta sa kwarto nila mommy Angelique at daddy Louie.

Kampante akong walang makikita si Lionel sa computer dahil naka-secure naman lahat
ng mga ginagawa ko.

Naglakad ako habang sinusuot ang mga gloves patungo sa dulo ng hallway para dumaan
sa bintana papunta sa veranda ng kwarto nila mommy.

"So where should I start?" I asked myself habang inililibot ang tingin sa kabuuan
ng kwarto hanggang sa mapako ang tingin ko sa office ni daddy Louie. Tinungo ko
kaagad ang pinto papasok sa loob. Maraming nakasalansan na papel sa ibabaw ng
office table. "Mukhang wala lang naman ang mga ito" I whispered, habang mabilis na
chinicheck isa-isa ang mga papel.

Isa-isa kong binuksan ang drawers. "Statement of accounts?" I asked myself while
scanning the papers. Puro pagtatransfer ng funds ang nasa accounts, at bakit naman
kaya nagtatransfer ng pera

sina mommy Angelique at daddy Louie dito sa Black Society? Ito 'yung na-mention
sa'kin ni Trigger at Katana noon.

But...

Who are they?

At ano ang koneksyon nila kanila mommy?

Ibinalik ko kaagad ang mga papel sa loob ng drawer nung may marinig akong tunog na
nanggaling sa labas. Tsk! I guess I need to get out of here. Sa ibang araw na lang
ulit ako babalik dito.

"Shit!" Bulong ko nung may matanaw akong mga tauhan nila mommy sa labas. Makikita
nila ako kapag sa veranda ako dumaan. Ugh! Wala ng ibang pwedeng daanan kundi ang
pinto ng kwarto.

Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob. "Ano'ng ginawa mo sa loob?" I heard the
muffled sound of a man standing beside the door. I froze for about five seconds
bago ko sinagot ang tanong niya. "Nothing" I answered as if I did nothing. Hindi ko
gusto ang mapaghinalang tingin ni Lionel pero hinarap ko sya para tingnan sya sa
mata. "How about you? What are you doing here?" I asked him back.

Ngumiti sya sa'kin ng nakakaloko ng hindi man lang sinasagot ang tanong ko. "Answer
my question first" Utos niya. "You wouldn't want to know" I stated. Ako ang unang
nag-alis ng tingin. Naglakad ako palayo sa kanya, papunta sa kwarto ko.

Bago ko pa man maisara ang pinto ay nakapasok na rin si Lionel sa loob ng kwarto
ko. "Wala ka bang lakad ngayon? You can go, I don't mind. In fact, matutuwa pa ako
kapag umalis ka" Sabi ko at saka umupo sa harap ng computer.

"Bakit? Para makapasok ka uli sa loob ng kwarto nila mommy?" Tanong niya. Kung
makapagtanong sya, parang wala lang 'yung

mga tinatanong niya.

"Yes" Sagot ko ng walang pag-aalinlangan. Hinihintay ko ang isasagot sa'kin ni

Lionel, wala na rin namang reason para hindi ko sabihin ang totoo, nakita na niya
akong nanggaling dun. Siguro, susubukan ko nalang syang i-blackmail para hindi niya
ako isumbong kanila mommy.

"Then go, take your time hangga't di pa sila dumadating" Huminto ako sa pagtipa sa
keyboard when I heard him. Tama ba pagkakarinig ko?

Nakakunot ang noo ko nung iniikot ko ang computer chair para humarap kay Lionel na
komportableng nakahiga sa kama ko habang nagbabasa ng magazine. "Ano'ng sabi mo?"
Tanong ko.

"Ang sabi ko pumunta ka na sa kwarto nila mommy ngayon habang hindi pa sila
dumadating" Tumayo ako at lumapit sa kanya. Inagaw ko ang magazine na hawak niya
para tignan ang mukha niya kung nagsasabi nga sya ng totoo. "Why?" Tanong niya nung
agawin ko sa kanya ang magazine. Parang nagtatakha pa sya sa naging reaction ko.

"Ano'ng sinasabi mo na pumunta na ako sa kwarto nila mommy? I don't get it" Tanong
ko. Bumangon sya at umayos ng upo sa kama ko. "Ano ang hindi mo nakuha sa mga
sinabi ko, Mika-chan?" Mas lalong kumunot ang noo ko sa itinanong niya sa'kin. I
mean seriously? Tinatanong niya sa'kin 'yun? "Hindi ba dapat pinagdududahan mo ako
dahil sa ginagawa k-aww!" Tumigil ako nung pinitik niya ang noo ko.

"Wala akong pakialam sa kung anumang intensyon mo sa pagpunta sa kwarto nila"

Balewalang sagot niya. He even grabbed the magazine I am holding at saka bumalik sa
pagbabasa nito. "Are you serious?" Tanong

ko. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga sinabi niya. "I-I mean
hindi mo man lang ba gustong malaman kung ano ang ginagawa ko dun?"

Bahagya niyang ibinaba ang magazine na hawak niya to answer my question. "Diba ayaw
mong malaman ko?" He asked.

"Exactly! That's why I'm wondering kung bakit ayaw mo man lang malaman ang reason.
Aren't you interested? Hindi mo man lang ba iniisip na baka may pinaplano na akong
masama kanila mommy at daddy?" Sunud-sunod na tanong ko without even thinking.

Tumawa sya kaya inagaw ko uli ang magazine na hawak niya at saka ipinatong sa
bedside table. I was immediately irritated and pissed off. "I am being serious
here, Lionel"
"Seryoso rin ako Mika-chan, it's not my thing to mind others' businesses" He
stated, and with that, naupo ako sa tabi niya to look even more closer. He's right,
never syang nakialam kanila mommy, daddy o sa kahit na kaninong desisyon dito sa
bahay. "Do you know about the Black Society?" Diretsong tanong ko kay Lionel.

Nag-iba ang facial expression niya, kanina kalmado, but now he's frowning. Umayos
din sya ng upo at inilapit ang mukha niya sa'kin "Bakit? Ano'ng meron sa kanila?
Ginugulo ka ba nila?" Sunud-sunod na tanong niya. Umiwas ako ng tingin, I am unsure
kung dapat ko bang sabihin sa kanya kung ano'ng mga nakita ko but-I guess wala
namang masama. "I saw some bank statements sa loob ng kwarto nila mommy,
nagtatransfer sila ng pera sa accounts ng Black Society, at hindi lang isang beses,
regularly..." Huminto ako saglit para tingnan kung ano

ang magiging reaction niya. But he's waiting for me to continue kaya nagpatuloy
ako. "What I want to point out is, bakit nila ginagawa 'yun? Ano ang koneksyon nila
mommy sa Black Society?" Ibinalik ko ang tingin ko kay Lionel.

Hindi sya nagsasalita at mukhang pinakikiramdaman niya lang kung magsasalita pa

ako. Ugh! "Alam kong kasali sila mommy sa Black Sinister, kaya ko 'to natanong
sa'yo"

Sumandal sya sa kama and let out a loud sigh. "Yun ang dahilan kaya nagtatransfer
sila ng funds"

"Huh?" Takhang tanong ko. "What do you mean?"

"Kasali sila sa Black Sinister, kaya kailangan nilang ibigay sa Black Society ang
50% ng monthly income nila"

What?!

"Lahat ng leaders ng Black Sinister ubligado magbigay ng pera"

So meaning, kaya inuubliga nila mommy si Bullet na magtransfer ng fund ay para lang
ibigay sa Black Society?

"Para saan 'yung pera?" Tanong ko out of curiosity.

"For men, authority, for protection. You never know kung sino ang nagtatangka sa
buhay mo once you're one of the Sinister's leaders, kaya kailangan nila ng
protection. At ang Black Society ang makakapagbigay nun"

"Who are they?" I asked. He just shrugged. "No one knows"

Bigla tuloy akong naintriga kung sino-sino ang leaders ng Black Society.

"Isa lang ang sigurado ko..." Lumingon ulit ako kay Lionel. "They are deadly, sila
ang pinakamakapangyarihan at pinakamayamang organization ngayon. Each and every
Mafia group and organization ay nagbibigay sakanila ng pera for protection-"

Pinutol

ko sya sa sinasabi niya dahil ito 'yung hindi ko maintindihan kanina pa. "Yung
about sa protection, sa paanong paraan ka nila kayang protektahan?"

"Hindi ko rin alam, pero maraming kumakapit sa Black Society para dyan. Lalo na ang
mga Sinister Leaders, kailangan nila ng protection dahil masyado silang brutal kaya
maraming nagagalit sa kanila"
"So maraming galit kanila mommy at daddy?" I asked.

"Maybe yes, maybe no. Hindi nga ako nakikialam" Natatawang sagot niya.

"Why? Hindi ka ba natatakot na baka isang araw ikaw, I mean tayo na mga anak nila
mommy at daddy 'yung balikan ng mga nakakaaway nila?"

"Not really" Balewalang sagot niya. At mukhang hindi nga sya takot. Kung sabagay,
bakit naman sya matatakot eh mayroon din naman siguro syang Mafia group na
kinabibilangan.

**

"Damn!" Kanina pa ako paulit-ulit pero talagang Philippines ang lumalabas na

location sa'kin. "Ano ba 'yang ginagawa mo Mika-chan? Kanina ka pa mura ng mura"
Tanong ni Lionel na hanggang ngayon nakahiga pa rin sa kama ko.

"Nothing" Tipid na sagot ko.

Inilista ko lahat ng location sa isang maliit na notebook. Pupuntahan ko lahat 'to

isa-isa oras na makabalik ako ng Pilipinas. For now, pagpapatuloy ko na lang muna
pagmamanman kanila mommy at pag-alam kung ano ang mga tinatago ng Black Sinister at
Black Society.

"Kumusta pala sa pinas?" Tanong ni Lionel. It rang me a bell. Bigla kong naalala
kung kumusta na si Roswell.

Mabilis akong tumayo para lumapit sa kanya. "Can I borrow your phone?" I asked. He
frowned pero iniabot niya rin sa'kin ang phone niya pagkakuha niya sa bulsa ng
pants niya.

Lumabas ako saglit sa kwarto para i-dial ang number ni Bullet.

Ang tagal..

[...] I looked on the screen dahil tumigil ang ring pero walang nagsasalita.

"Roswell?"

[Damn! Mikazuki]

"Kumusta na si tita Ae-"

[What happened to you? Where the hell are you? Are you skipping your fcking meals?
When are you coming back? I've been trying to call your fcking phone but I can't
contact you]

Ohh-kay.

Hindi ako makapagsalita dahil sunud-sunod ang tanong niya.

[Are you still there? Why the hell aren't you answering my damn questions?]

"Kasi-"

[Mikazuki]

"Teka naman kasi ang daldal mo kaya!"

[Sorry]

"Kumusta na si tita Aemie?" Tanong ko. Although I'm not sure kung nagkakausap ba
sila or may balita ba sya sa mga totoong magulang niya.

[I don't know. Let's not talk about them]

"Roswell, hindi pa rin ba kayo okay?"

[Nah]

"Ano ka ba? Wala ka pa rin bang balak makipag-ayos sa kan-" natigilan ako sa
pagsasalita nung may madinig akong boses ng lalaki na nagsalita sa kabilang linya.

[Kuya Bullet, mom's awake] Wait, is that Trigger?

"Ros-" And again, natigilan na naman ako dahil naputol ang linya. I tried to call
him again pero kinancel ni Roswell ang tawag ko. At nung tinry ko ulit tawagan
naka-off na ang phone niya.

What the hell happened?

Bakit narinig ko ang boses ni Trigger sa kabilang line? Ang sabi ni Roswell hindi
pa sila okay ng family niya? Nagsisinungaling ba sya sa'kin?

**

A/N

Thank you sa lahat ng bumati sa posts, pm, comment, sa fb, twitter, dito sa wattpad
at kung saan-saan pa. Lovesyouuu :*

=================

Announcement

Hi Mafias! Hindi to update sorry.

Iinvite ko lang kayo sa booksigning tomorrow (Nov. 28) sa Waltermart Tanuan

Batangas from 2pm-5pm. Available dun ang books Vol1-5 :)

Punta kayo ah. Chikahan tayo about MHIAMB. Willing naman ako mang-spoil hahaha.

Tomorrow na rin UD after ng booksigning. See you :*

=================

Chapter 22

Aemie's PoV

"How do you feel, mom?"

Eh?

Umiiyak si Katana at Princess Caliyah na nasa may gilid ng kama ngayon.

"Bakit kayo umiiyak?" Ngatatakhang tanong ko.

"We're just happy kasi nagising ka na mom" Sagot ni Princess Caliyah. Happy daw,
pero naiyak. Ano kaya 'yun? Hayy! Para naman ngayon lang sila nakakita ng taong
gumising. Kung sa bagay, mana naman sila kay Zeke, OA.

Teka-"Nasaan nga pala si Zeke, saka ang kuya Trigger niyo?" Nagkatinginan silang
dalawa kaya nagpabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa.

"I think sila kuya na 'yan" Sagot ni Katana nung marinig naming bumukas ang pinto.

May sa manghuhula yata 'tong anak namin ni Zeke na 'to kasi tama sya, unang pumasok
si Trigger sa pinto, siguro susunod na si Zeke.

Sumilip-silip ako at inabangan na pumasok si Zeke sa pinto pero eh? Iba ang
pumasok?

Wait-
Diba sya 'yung kuya ni Mikazuki? Bakit sya nandito?

"M-mom"

Mom?

Eh?

"Ano bang tinira mo?" Kunot-noong tanong ko sa kuya ni Mikazuki. Tumingin din ako
kay Princess Caliyah na nakangiti habang nakatingin sa kuya ni Mikazuki.

Omygod! Nililigawan ba niya si Princess Caliyah kaya mom ang tawag niya sa'kin?

"Mom it's me, Bullet" Nangingilid ang mga luha niya sa mga mata niya kaya lalo
akong nagtatakha. "Teka naman saglit, hindi naman porket kapangalan mo si baby
Bullet eh magfi-feeling ka ng ikaw 'yung anak naming ni Zeke. At saka alam mo, si
baby Bullet, baby pa 'yun. Hindi naman pwedeng lumaki agad 'yun

kung wala syang magulang na magpapalaki sa kanya-"

"Mom, he's really kuya Bullet" Tingnan mo 'to si Katana, napakauto-uto rin talaga
minsan. Naniniwala talaga syang-

"M-mom" Mahigpit na yumakap sa'kin ang kapatid ni Mikazuki hanggang sa hindi ko na

rin namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko.

Bakit ganito 'yung nararamdaman ko? Mukhang nauuto na rin ako nitong kapatid ni
Mikazuki. Huhuhu.

Ayokong maniwala sa sinasabi niya, at ng mga anak namin ni Zeke-pero bakit

pakiramdam ko nagsasabi naman sya ng totoo.

Lumayo sya ng bahagya kaya hinawakan ko ang kaliwang pisngi niya. "Ikaw ba talaga
si baby Bullet?" Huhuhu bakit ayaw na tumigil ng luha ko?
"Yes mom" Pinunasan niya ang mga luha sa pisngi ko. Magsasalita pa sana ako pero
bumukas ang pinto nitong hospital room. "He's really our son, wife"

Alam din ni Zeke? "Huwaaaa! Bakit ako hindi ko alam? Huhuhuhu ang duga niyo"
Huhuhu.

**

Third Person's PoV

Mula pa kanina ay iyak ng iya si Aemie dahil sa magkakahalong emosyon na

nararamdaman niya dulot ng pagpapakilala ni Bullet. Si Ezekiel naman ay kanina pa
natatawa maging ang mga anak nila. "Ang duga niyo talaga! Huhuhuhu"

"Mom late ko na rin nalaman" Natatawang sagot ni Caliber.

Nagtawanan silang lahat habang si Aemie ay asar na asar pa rin habang umiiyak.
Hindi maikakaila ang kasiyahan sa buong pamilya ni Ezekiel Roswell dahil sa unang
pagkakataon ay masaya silang magkakasama at ganap na isang pamilya.

**

Ilang araw matapos madischarge si Aemie sa ospital ay napagpasyahan ni Aemie na

doon

patirahin sa bahay nila si Bullet. Nung una ayaw pa niyang pumayag, dahil baka
hanapin sya ni Lovelle at Shaun. Pero di nagtagal ay nakaisip din sya ng magandang
alibi.

"Oh diba baby Bullet, sabi ko sa'yo maganda kwarto mo dito eh" Inilibot nilang
lahat ang tingin nila sa kabuuan ng kwarto. Punung-puno pa ito ng mga laruan na
pambatang lalaki kaya napakunot ang noo ni Bullet. "Mom thanks but-"

"Hehehehe ano ka ba! Hindi mo kailangan mag thank you. Kung kulang pa sa'yo ang mga
laruan dito, ibibili ka nalang namin ng daddy mo. Diba dong?"

"Uhh-wife, I think-"
"That's a good idea diba?" Masayang tanong ni Aemie. Nagkatinginan nalamang ang
mag-aama.

"Uhmm mom hindi na bata si Kuya Bullet" Nakangiting sabi ni Katana.

"Okay lang 'yan. Kahit naman hindi na bata pwede pa ring maglaro. Huwag kang
mahihiya baby Bullet, ang daddy mo naman ganyan din noon. Hanggang ngayon nga,
pinakikialaman niyan mga Barbie ko e"

"Wife"

"Hehehe sige dong, secret lang natin"

**

Amber's PoV

"Saan ba tayo pupunta kasi?" Kunot-noong tanong ko kay Duchess habang pinapagpagan
ko ang Louis Vuitton handbag ko na naalikabukan dahil kanina pa ako hinahatak
nitong babaeng 'to. "Wengya! Kanina pa na'tin sinusundan 'yang kotseng 'yan
Duchess, kailan ka pa naging stalker?"

Jusko! Nahihiya na ako sa mga pinaggagagawa naming dalawa ni Duches. Aba'y kanina
pa kami sunod ng sunod doon eh wengya! Ni hindi ko man lang kilala kung sino ba
'yang Pontio Pilatong sinusundan namin.

"Boyfriend mo ba 'yan?"

"Boyfriend?! Gaga! Hintayin mo na lang kung sino 'yan" Natatawang sagot niya.
"Ganda ko namang gaga" I answered as I flip my long and shiny hair.

Nagsindi ako ng Capri na yosi para naman mabawasan ang stress ko dito kay Duch.
"Amina nga 'yan!" Wengya! "Bakit mo pinatay?!" Inis na bulyaw ko sa kanya nung
agawin niya at tapakan ang yosi ko. "Shhh! Baka may makarinig sa'tin"
"You know what?! I'm out of this" Tumalikod na ako para bumalik sa kotse ni
Duchess, with poise of course.

"Look!" She said habang hawak-hawak niya ang braso ko. "Ano na naman ba Duch?"
Iritang tanong ko. "Si Raven? So si Raven pala ang type mo?!" I asked, annoyed.
Kakababa lang ni Raven Strife sa kotse. Lumingon sya sa kaliwa't kanan. Mukhang
hindi pa sya nakakakutob na nakasunod kami ni Duchess. Ito naman kasing malanding
si Duchess, may pa stalk-stalk pang nalalaman.

"Baliw hindi ko gusto si Raven ah. Tingnan mo kasi" Ano pa ba magagawa ko? Edi
maghihintay na lang ako dito. Pumasok si Raven sa isang restaurant, good thing na
tanaw pa rin namin sya mula dito sa tinataguan namin ni Duchess. "Hindi ba tayo
papasok sa loob? Nasisira poise na'tin dito Duchess. Kung type mo si Raven bakit
hindi mo nalang sabihin. Kaysa naman para kang tangang nag-i-stalk" I said.

"Gaga! Hindi ko nga gusto si Raven. Palibhasa gawain mong mang-stalk"

"Excuse me Duch hindi ko iniistalk si Grayson at never kong i-stalk, over my dead
gorgeous and sexy body. Matagal

na akong moved on. Past is past nga diba?"

"I don't remember mentioning any name, Amber. I never said na inistalk mo si
Grayson"

"Erkey, whatever you say" Tumahimik na ako at naghintay na lang. Baka masampal ko
lang 'tong si Duchess ng Gucci kong sapatos.

After few minutes, may tatlong kotseng itim na pumarada sa tapat mismo ng
restaurant. May bumabang mga lalaki na mukhang body guard or whatsoever. And then
there's this man na napapaligiran nila. "Who are those?" I asked curiously.

"I don't know either. 'Yan nga 'yung gusto kong ipakita sa'yo. I accidentally saw
Raven one time sa isang restaurant na may kausap na mga lalaki. Hindi kaya
nakikipag-negotiate sya sa ibang group ng hindi na'tin alam?"

Seriously? Si Raven? As far as I'm concern puro about computers lang

pinagkakaabalahan niya. "Tinry mo na bang tanungin sya?" Tanong ko.
"Hindi pa, hindi ko naman alam kung paano tatanungin, pero what if may ginagawa
pala syang-"

"Anak sya ni tito Phoenix at tita Milka, kung ano man 'yang iniisip mo Duch, hindi
mo ikagaganda 'yan"

"Pero malay na'tin diba?

**

Azure's PoV

Ite-text ko ba si Katana baby?

Wengya! Baka mamaya 'yung kuya pa niya makabasa.

Pero malay naman natin, bahala na mai-text nalang.

Hi baby.

Message sent!

Wala pang isang minuto, may nagtext na agad. Ayan na nga ba sinasabi ko eh. Ang
gwapo mo talaga Azure, wengya!

Emerald : Kuya Azure? Wrong sent ka yata?

Anak ng!

Emerald?
Bakit kay Emerald

napa-send ang message ko?!

Reply: Hahaha sensya! Gwapo lang, nagkakamali rin.

Emerald: Okay, kung ayun ang paniniwala mo kuya Azure.

Takte! Ako ba eh pinaglololoko nitong babaeng 'to?

Reply: Ano?

Emerald: Wala po, ang sabi ko gwapo ka, mas gwapo nga lang si baby Caliber ko
syempre.

Reply: Saan naman banda? Mas gwapo kaya ako dun.

Emerald: Mas gwapo po sya.

Reply: Ako!

Emerald: Sya!

Reply: Mas gwapo sabi ako!

Emerald: Okay, pero mahal ko sya.

Awts! Talo ako dun ah. Takte!

Reply: Pero gwapo pa rin ako.

Emerald: Kung saan ka masaya kuya.

Reply: Huwag ka na ngang magreply!

Emerald: Okay po!

Aba'y matinde! Sinabi ng huwag magreply, talaga nga naman ang mga babae oo!

Reply: Nagreply ka pa talaga?

Emerald: Po?

Reply: Isa pang reply!

Ilang minuto na nakalipas pero hawak-hawak ko pa rin ang cellphone ko. Aba't! Hindi
na talaga nag-reply?! Bakit ba ganito ang mga babae?! Hindi man lang ba sya naga-
gwapuhan sa'kin?

Reply: Oy!

Ilang minuto ulit ang nakalipas pero hindi nagreply si Emerald. Wengya!

Sms to Emerald: Baby!

Emerald: Wrong sent ulit kuya Azure? Masama pong minamaya't-maya ang katangahan.

Anak ng! Nag-po pa, nagmura rin naman! Wengya! Pero dahil gwapo ako, kalmado lang
ako dapat. Hindi ako dapat napipikon sa mga babae.

Reply: Hahahaha! Baka kasi namimiss mo na ako.

Emerald: Okay. Kung ayun po ang paniniwala mo, Kuya Azure.

Reply: Ano ba ginagawa mo?

"Sila mama?" Lumingon ako kay Amber. Kakarating lang niya at seryosong-seryoso na
naglalakad. Umupo sya sa tabi ko ng hindi man lang ako nililingon.

"Oh ano'ng nangyari sa'yo sis, bakit parang ang tahimik mo yata? Nagtapat na ba si
Boul? Nakita mo bang may ibang babaeng kasama? Ano? Uupakan ko na ba? Sabihin mo
lang---ARAY! Anak ng tokwa naman! Bakit ako ang sinaktan mo?!" Nagtatakhang tanong
ko.

Tinignan niya ako ng nakataas ang isang kilay. Pfft. Pikon na naman. "Bakit nadamay
na naman si Grayson?"

"Eh diba si Grayson lang naman lagi dahilan ng pagiging tahimik mo? O ano nga? May
ginawa bang hindi maganda sa'yo?" I smirked.

"Siraulo! Wala. At mas lalong hindi si Grayson ang iniisip ko"

Ows talaga?! "Wow! Bago 'yan ah!"

"Eh kung hindi si Boul, sino 'yang malas na lalaking 'yan?" Nakangising tanong ko.
Kawawa naman 'yun panigurado, kung sinuman ang lalaking 'yun.

Biglang sumagi sa isip ko ang kuya ni Katana na sinabi ni Amber na dini-date niya.
"Yung kuya ba ni Katana tinutukoy mo sis? Wengya! Seryoso ka ba talaga dun?"

"Tanga hindi 'no! Hindi

ko pa nga nakakausap 'yun. Si Raven Strife ang sinasabi ko"

"Whoa! Si Strife?!"
"Ano na naman iniisip mo? Ang dumi rin talaga nyang utak mo Azure eh 'no? Ganito
kasi 'yan.."

Nag-umpisang magkwento si Amber kaya nakinig naman ako.

"Takte!"

"Ikaw ba?! Ano sa tingin mo? Feeling ko may ginagawang hindi maganda si Raven. But
of course, that's my opinion. Kaya tinatanong ko kung ano ang opinion mo"

Wala naman akong napapansin na kahina-hinala sa mga kinikilos ni Strife tuwing

magkakasama ang tropa kaya paano ko sya pagdududahan? "Hindi ko alam sis. Parang
wala namang kakaiba sa ginagawa niya. Pero base sa kwento mo. Mayroong hindi tama"

"Heller?! Meron talagang hindi tama, bakit sya nakikipagkita doon, I don't even
know them. At wala man lang sya binabanggit na nakikipag-transact na sya sa ibang
group"

"Malay mo naman business meeting lang. Ikaw na nga ang may sabi na hindi nyo
narinig ang pag-uusap nila"

"They looked suspicious Azure, hindi 'yun mukhang simpleng business meeting lang"
Bumuntong hininga sya nung hindi ako sumagot. "Pero sige, kung mas makakabuti na
magmanman muna, ayun na lang ang gagawin ko" Dugtong pa niya. Buti naman at hindi
na nakipagtalo 'tong kakambal ko.

Nag-vibrate ang cellphone ko kaya mabilis ko 'tong tinignan. Si baby pala.

Emerald: Sorry late reply, kakauwi ko lang po sa bahay, bakit?

Reply: Saan ka naman galing?

Emerald: Sa cemetery, pero aalis ulit ako.

Reply: Saan ka naman pupunta?

Emerald: Sa mall, maghahanap ako ng pwedeng iregalo kay baby Caliber hihihi.
Malapit na birthday niya eh, diba?

Tumayo kaagad ako at saka kinuha ang hoodie jacket ko at isinuot. "Oh saan ka
pupunta?" Tanong ni Amber. "Wala dyan lang sa tabi-tabi"

"Erkey"

**

Mikazuki's PoV

"Anong kailangan mo?!" Kalmadong tanong ko sa isang pinoy na lalaki.

Nasa isang Japanese fast food restaurant ako kanina nung mapansin ko sya. He was
taking pictures of me kaya gumawa kaagad ako ng way para ma-corner sya.

"Napag-utusan lang akong kuhaan ng litrato ang bawat galaw niyo, ayun lang. Wala ng
iba"

Niyo? "Bukod sa'kin sino pa?" Hindi ko na sya hinintay na sumagot. Inagaw ko ang
maliit na bag ng camera na nakasabit sa kanya. Kinuha ko lahat ng mga SD card at
ibinulsa.

Hindi ko intensyon na saktan sya kanina pero wala akong ibang choice, ayaw nyang
umamin kaya napilitan akong takutin sya ng konti.

Inagaw ko ang DSLR camera na nakasukbit sa leeg niya at saka ini-on para makita ko
ang mga picture. What the eff? Habang pinipress ko ang button ng camera backwards
para tignan ang mga previous shots, doon ko narealize na matagal na pala niya akong
sinusundan. May mga kuha rin na nasa bahay ako, pictures taken from the outside of
my room, sa may garden, and even simula nung nasa airport ako.

Nakatungo lang 'yung lalaki at hindi man lang nag-abalang sagutin

ang tanong ko.

Ibinalik ko ang tingin ko sa camera para tingnan kung may mga previous shots pa and
what the hell?! "Bakit may mga pictures ka ng Roswells?" Unti-unti akong nakaramdam
ng galit. Bakit pati sila Aemie kinukuhaan niya ng pictures?

"Sila naman talaga ang iniutos sa'kin eh, kaso nung nagpunta ka dito sa Japan,
pinasundan ka sa'kin"

"So wala ng nag-stalk sa kanila ngayon?" I asked, although I know na that's

impossible.

"Meron" Tipid na sagot niya. And to tell you honestly hindi ko nagugustuhan ang mga
ngisi niya sa'kin.

"What for?" Naguguluhang tanong ko. "Para saan ba 'to, at sino ba nag-utos sa'yo?"

"Pasensya na, Mikazuki Yagami, pero hindi ko pwedeng sabihin sa'yo"

Alam niya rin ang pangalan ko. This is insane.

"May mga litrato rin ako bago ang pangyayari ng aksidente ni Aemie Roswell. Kuha
'yun ng kasama ko eh. Sayang nga nabuhay pa eh, balita ko kasi, dapat mamamatay
'yun dun sa aksidente e" That hit a nerve. Pero hindi ako nagsalita at nagpatuloy
sa pagtingin ng mga pictures.

Hindi lang isa o dalawang pictures ni Bullet ang nakita ko. Marami, bawat kilos
niya meron pictures. At sa sobrang inis ko ay ibinato ko ang camera sa dingding na
sinasandalan niya.

Tumawa ang lalaki kaya umarko ang isang kilay ko. "Kahit naman sirain mo ang camera
o idelete ang lahat ng files, naipadala ko na ang mga 'yan sa kung sino man ang
nag-utos sa'kin. Kaya useless ri-"I shot

him dead bago pa niya matapos ang sasabihin niya. "Now, you're not capable of
sending pictures anymore"
This is bullshit!

Kinuha ko ang SD card na laman ng DSLR na ibinato ko kanina bago umalis.

**

"Saan ka galing?" Mommy asked pagkapasok na pagkapasok ko ng gate. "Kumain lang po

ako sa labas, tinatamad po kasi akong magluto kanina, ayoko rin naman pong
magpaluto"

"Bakit hindi mo isinama si Lionel?" She asked.

"May ginagawa po kasi sya kanina kaya hindi ko na sya inistorbo"

"Oh is that so?"

"Opo, hindi naman po siguro masama na umalis ako mag-isa diba po?" Tanong ko, mukha
kasing pinagdududahan niya ang mga sagot ko.

Ngumiti naman sya sa'kin at lumapit. Ipinulupot niya ang kamay niya sa braso ko at
sinabayan ako sa paglalakad. "Of course dear, kaso nga lang diba naaalala mo naman
ang nangyari sa kapatid mong si Lovelle. Ayoko namang pati ikaw mapahamak, kaya ang
gusto ko sana alam ko mga ginagawa niyo. Alam mo naman kung gaano ko kayo kamahal
ng mga kapatid mo at hindi natin alam kung ano ang peligrong nakaabang sa labas ng
bahay hindi ba?" Tumigil ako saglit para tignan si mommy. Nakangiti sya sa'kin, I
don't know kung dapat kong paniwalaan ang mga sinasabi niya, but she's our mother
after all.

"Opo mommy, sorry po kung hindi ako nagpaalam" Sagot ko, ngiti lang isinagot niya
sa'kin bago sya kumalas sa pagkakahawak at umiba ng way.

**

Papasok na sana ako sa loob ng kwarto

ko nung bumukas ang pinto. "Ano'ng ginawa mo sa kwarto ko?" Inis na tanong ko kay
Lionel. "Naglaro sa desktop mo" Tipid na sagot niya. "Nagtanong ka ba muna sa'kin
bago mangialam sa loob ng kwarto ko?" Iritang tanong ko.

"Bakit kapag si kuya Bullet ayos lang, ha Mika-chan?" Makahulugang tanong niya.
Imbis na mainis ay naalala ko naman bigla si Bullet, ilang araw na rin mula nung
huli ko syang makausap. Ano na kaya ginagawa niya?

"Oh kitams! Nanahimik ka" Mapang-asar ang mga ngiti ni Lionel kaya tinaasan ko sya
ng isang kilay. Mula kanina pa lang may nang-iinis na sa'kin, hanggang ngayon ba
naman?

"Oh" Nagtatakha akong tumingin sa kamay niya when he handed me his phone. "Ano'ng-"

"Alam ko namang miss mo na si kuya, gamitin mo muna. Ibalik mo nalang sa'kin

pagkatapos" Sinundan ko sya ng tingin hanggang nasa may tapat na sya ng pinto ng
kwarto niya. Lumingon sya sa'kin saglit kaya ngumiti ako. "Thanks" I mouthed habang
pinapakita sa kanya ang phone niya na hawak ko. He smiled back at me bago sya
tuluyang pumasok sa loob ng kwarto niya.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob ng kwarto ay agad kong idinial ang number ni

Roswell.

Dalawang ulit na nag-ring ang phone bago niya sinagot.

[...]

"Roswell!"

[M-Mikazuki]

"Meron akong sasabihin sa'yo-"

[A-are you mad?]

Umupo ako sa kama at saka sumandal sa headboard, "Huh? Hindi naman, bakit?"
Nagtatakhang

tanong ko.

[Because of what you heard last time. Narinig mo diba?] Ahh-'yeah, nakalimutan ko
na nga rin ang tungkol doon. "Oo, 'yung nagsalita si Trigger na gising na ang mommy
nyo? Si Trigger 'yun diba?"

[Yeah... about that... I-I'm sorry. Hindi ko naman intensyon na magsinungaling]

"Okay lang 'yun. Kalimutan mo na 'yun. Ang importante, okay na kayo. Kumusta naman
pala si tita Aemie?"

[She's fine. You? How about you?]

Bigla kong naaalala ang nangyari kanina kaya kinwento ko kay Roswell. "May nahuli
ako kaninang lalaki na sumusunod sa'kin-"

[What the fuck?! You should go back here as soon as possible]

"Hindi, okay lang. Mas nag-aalala nga ako sa inyo eh. Kinukuhaan niya kasi ako ng
pictures nung mapansin ko, tapos nung ma-confront ko na. Nalaman ko na hindi lang
ako ang ini-stalk, pati kayo. He even said na meron syang mga pictures before tita
Aemie's accident" Diri-diretsong paliwanag ko kay Roswell.

[...]

"Wala ka bang napapansing kakaiba? Kasi ang dami mong pictures di-"

[Just play along. Pretend that you know nothing]

Kuunot ang noo ko sa sinabi niya. So alam niya? Yeah obviously, dahil ganun ang
pagkakasagot niya. "Wala na eh, I mean nainis kasi ako kanina dun sa lalaki eh"

[Pfft]
"Sorry, hindi mo naman kasi sinabi agad eh. Pero kilala mo ba kung sino nag-uutos
sa kanila?"

[Nah]

"By the way, kumusta naman? Ano'ng feeling ng isang Bullet Roswell?" Pag-iiba ko sa
topic.

[Happy] Tipid na sagot niya. Ngumiti ako sa narinig ko. "Good to hear that, sabi ko
naman kasi sa'yo eh. Kung noon mo pa ginawa 'yan edi sana noon ka pa masaya"

[...]

"Bakit tumahimik ka Roswell?"

[Nothing... I just miss you, love]

Nagulat ako sa sinabi ni Roswell pero hindi ko na ipinahalata. "Hahahahaha sabi ko

naman kasi sa'yo huwag mo akong iniisip lagi para hindi mo ako namimiss e"

[I can't do that]

Ugh. This is awkward. "Oh sige na, makipag-bonding ka muna kasama ng family mo.
Tatawag nalang ako ulit next time," Paalam ko.

I was about to end the call when... [Wait...]

"Oh?!"

[Mom would like to invite you on Caliber's birthday celebration. And I would also
like to uhh--]
"Ano 'yun?"

[Only if it's okay with you]

"Ano nga 'yun?" Naiinip na tanong ko.

[I would like to formally introduce you to my family]

"S-seriously?"

[Yeah] Bigla akong kinabahan, hindi ko alam kung bakit.

=================

Chapter 23

Duchess' PoV

"Oy Duchess, anong oras mo pa planong gumising dyan?" Nagtaklob ako ng unan sa
mukha nung may nagbukas ng kurtina ng kwarto ko. "What the heaven are you doing
kuya Duke? Natutulog pa ako, istorbo ka kahit kailan eh 'no?"

"Alam mo ba kung anong oras na? Aish! Mga babae nga naman"

Kinapa ko ang cellphone ko na nasa ilalim ng unan to check the time. What the
heck?! Mag-a-alas dose na ng tanghali? Argh! This is Amber's fault. Masyado yatang
napasarap ang telebabad namin kaninang madaling araw.

"Oh" I arched my eyebrow nung abutan ako ni kuya ng maliit na papel. "What's this
for?" I asked. "Nakasulat dyan 'yung address at pangalan nung boutique na sinasabi
ni mama, puntahan mo raw at kausapin 'yung fashion designer para sa mga isusuot
natin sa party ni Caliber"

"Are you insane kuya aalis ako" Padabog kong ibinalik sa kanya ang papel ng hindi
ko man lang tinitingnan.

"Psh. Stop whining. Si mama nag-utos nyan"

"Hello kuya?! Aalis kami ni Amber" I complained. Kagabi pa namin 'to pinag-usapan
na babantayan namin ang mga kilos ni Raven eh. At isa pa, bakit sa'kin pa 'to
iniutos ni mama. Alam naman niyang hindi ako mahilig sa fashion and such.

"Aalis din ako" Sinundan ko ng tingin si kuya. Inilapag niya ang maliit na papel sa
bedside table at saka diri-diretsong lumabas ng kwarto. "Arrgh! This is so
frustrating!" I grabbed my phone to dial Amber's number. Wala na siguro akong
choice kung hindi i-cancel ang-

[Yes heller?]

"Hey

Amber, mukhang hindi ako pwede ngayon eh"

[Bakit? Akala ko ba wala kang lakad ngayon?]

"Wala nga sana kaso inutusan ako ni mama magpunta dun sa designer ng mga susuotin
natin. Psh!"

[Wengya! Ngayon lang kayo magpapagawa? Pero pwede namang samahan nalang muna kita]
A bit shocked, pero nawala ang stress ko bigla. "That would be great! Thanks
Amber." I answered back.

[Ano ba ayos lang. Alam ko namang wala kang sense of fashion]

"Ang hard mo!" Amber will always be Amber. I love her though.

[Just stating facts]

**

May nagsalitang lalaki kaya tumingin ako sa may pinto. It's Raven. "Yo! Nandito rin
kayo?" Oh what a surprise! Pumasok magkakasunod na pumasok sina Raven, Cody at
Grayson dito sa loob ng boutique. Mabuti nalang, hindi na kami mahihirapan hanapin
si Raven.

Inayos ni Grayson ang damit na suot niya pagkapasok nila ng glass door. He cleared
his throat and fixed his eyes at Amber who's sitting right next to me kaya siniko
ko sya ng mahina. Amber rolled her eyes. "Wala kami dito, imagination nyo lang
kami" She answered sarcastically at saka ibinalik ang tingin sa magazine na hawak
niya.

"Lupit talaga ng mga Roswell potek! Akalain mo 'yun, sila na may pa-party, pa-damit
pa tayo" Sabi naman ni Cody.

Umupo sila sa isang mahabang sofa sa tapat namin. Hindi ko alam kung kikiligin ako
o matatawa dahil halatang awkward si Amber sa situation habang titig na titig naman
sa kanya si Grayson.

"Ano bang name nung fashion designer? VIP ah. Kanina pa tayo dito wala pa naman
pala sya"

I took a glance of my wrist watch. "Isabelle Ruiz 'yung nakalagay na pangalan eh"

"Talaga?! Wengya! Akalain mo nga naman, small world" Ibinaba ni Amber ang hawak
niyang magazine at saka nag cross legs. "You know her?" Tanong ko, just when I
realized na ang tanga ng tanong ko. Malamang kilala niya. "Obviously, we're college
friends"

**

Caliber's PoV

"Mother rainbow, waley pa ba ang mujer na fashion designer para sa debut ko?" Aba!
Waley keber si mudrakels. Wit pansin si watashi.

"What are you doing mommey?" Deadmatologist pa rin peg ni inang bahaghari kaya
lumapit ako ng konti pa ma-sightsung ko kung anong ginagawa niya. "Mother"

"Huh? Naghahalo? Hehehe"

"Getsung na naghahalo ka mother rainbow, nasa-sight ko naman. But what I mean is,
bakit ka naghahalo ng cerelac?"

"Syempre para kay baby Bullet 'to. Alam nyo namang hindi ko nagawa 'to noon. Baka
mamaya may tampo pala sa'kin 'yung kuya niyo kaya bumabawi lang ako" Oh ghad!
"Mother! It's a no-no! Baka naman magalit pa si big brother nyan"

"Ano ka-"

"Wife, the designer is there" Imbey! Ka-shock naman itey si amang hari, bigla-
biglang uma-appear sa eksena. Umayos ako ng postura bago pa ako ma-jombag ni
father. "Hehe sige dong, susunod na lang ako, hindi pa ako tapos dito sa ginagawa
ko eh"

I gulped nung tingnan ako ni fatherloo. Baka ma-Jolina Magdangal pa ni amang hari
ang true color ng lola mo. "Son, could you help your brother pick a design for his
suit?" I cleared my throat kasi baka mapansin ni father

dearest si watashi. "Sure dad" Baka chipangga pa mapiling outfit ni big brother eh.

"What the hell is that wife?"

**

"How about this design? I think mas babagay sa'yo 'yan?"

I rolled my eyes ng 360 degrees dahil sobrang lapit ni Isabelle kay big brother.
Balaj! Ngayon lang sila nagkakilala, chumenes eklavoo na sya. "Hey" Tawag niya uli
dahil deadma ang peg ni brother, busybells sya sa pagte-text. "Uhh-yeah, anything
will do" Taray! Hindi man lang lumingon ang lola mo! Hindi kaya ka-federasyon ni
watashi itey?

"Excuse me, do you really need to sit that close to my brother?" And here comes the
antagonist, my beautiful sister, Katana Roswell. Naka-cross arms pa sya at nakataas
ang kilay habang pababa ng hagdan. Gusto ko tuloy palakpakan si sis. Winner talaga
pagiging putanggra nito eh.

Gumorabels na rin ako palapit sa kanila. "Are you sure na okay lang sa'yo na gawan
ng suit si kuya? If it's too much of a hassle we can ask somebody to make his
clothes for the party." Halatang-halata na witchikels bet ni little sis si
Isabelle, jusko! Sabagay, di ko rin naman sya bet for big brother, like duh.

"No, okay lang sa'kin"

Lupita Kashiwahara talaga itey si sis. "No, it's okay, I insist, kukuha nalang kami
ng ibang gagawa ng suit ni kuya. Right kuya Bullet?"

"Nah, she's fine with me" Enter ni big bro.

"But kuya-"

"I don't have time to meet another designer, Katana"

"Psh. Fine then" Fishy. Baka naman type na ni big brother ang mujer na itey? Kaso
mukhang

hindi rin naman dahil wala naman syang kiber kanina pa.

**

"I don't like her" Komento ni Katana pagkaalis ni Isabelle. Si big bro nag flylaloo
na rin papunta raw sa mga fake na kapatid niya.

"Halata nga sa'yo" Sagot ng lola niyo.

"And I really mean it. I like kuya Bullet for ate Mikazuki" Da who ang ate-
omygolly! "Yung kapatid ni kuya Bullet? Seryoso ka ba? E diba magkapatid sila?"
What is the meaning of this?!

"Hello kuya Cali, are you fcking serious? They're not siblings, because we're the
real ones"

"Alam ko, pero for Pete's sake Kat! Siguradong magkapatid ang turingan nila, bakit
tinutulak mo sila sa isa't-isa?" Like duh?

"I am not, they are just adorably and madly in love with each other, and I am here
to support them, so shut up"

"Close na ba kayo kaya nasasabi mo 'yan?" Err, nacu-curious si watashi! Wit hilig
si Katana makipag-chikahan kung kaninuman kaya paano naman mangyayari yun? Baka
naman ineechos lang ako nitey? "You guess kuya Cali?" Ay taray! Pa you-guess you
guess pa. I rolled my eyes nung hindi sya nakatingin. "I'm sure magugustuhan mo rin
sya pag na-meet mo sya, she's good kaya" Ay iba 'to!

"Nasaan na si baby Bullet?"

"Mom! What's that?!" Hiyaw ni Kat nung makita ang isang bowl ng cerelac na hawak ni
mudrakels. Pfft.

**

Amber's PoV

Malapit na akong mabwisit. Ilang oras na kaming naghihintay dito sa boutique ni

Isabelle pero wala pa rin. Buti na lang maganda ako, kaya kahit abutin pa ng
forever ang paghihintay namin
okay lang. Ang kaso nga lang nauumay na ako sa pagmumukha ni Grayson. "Excuse me"
Tawag ko sa isa sa mga staffs. "Yes ma'am?" She responded, attentively.

"Ilang taon pa ba raw kami planong paghintayin ni Isabelle? Pakitanong naman, para
kung sakaling abutin kami ng pasko e mabilhan ko na rin sya ng Christmas gift"

"Pfft" I rolled my eyes nung makita kong tumawa si Grayson. Bakit ba natawa sya? In
fairness, hindi sya cute.

"I'm sorry po Ma'am pero wala po kasing binilin si Ma'am Isabelle"

"Erkey" Sagot ko.

"Whoa! Nagpost ng bagong pic ang baby ko. Syet! Ang hot talaga nitong chiks na
nakilala ko kagabi" I just sighed nung marinig ko ang sinabi ni Cody.

"Bagong chiks pre?" Tanong ni Raven. Boys will always be boys. Ayun ang tatlong
gago, nakatanaw sa cellphone ni Cody. Lalo na 'tong si Grayson, pati ba naman sya
nakikitingin dun sa picture? Napakalandi!

Hindi ako nagseselos ah, sa ganda kong 'to? Saka bakit naman ako magseselos, for
sure mas hot ako dun sa babaeng tinitignan nila.

"I thought si Katana ang gusto mo Cody?" Singit ni Duchess. Oo nga! Lakas mang-
impluwensya nito ni Cody sa pambababae eh.

"Petengene! Ang bangis ng kuya ni baby Katana eh" I arched my eyebrow when I heard
him say that. "Ganyan naman kayong mga lalaki, ang bilis nyong sumuko. Makakita
lang kayo ng konting problema susuko na kayo. Sasabihin nyo sya ang mundo nyo,
hindi nyo kayang mawala sya, ang dami-dami nyong sasabihin na nakakakilig pero
iiwan niyo rin naman pala. Tapos ang nakakainis pa, kung

kailan na-fall na sainyo 'yung tao saka niyo gagawin 'yung pang-iiwan nyo. Mga
paasa!"

"Whoa Kalma insan!"

"Pfft. Para pa ba kay Cody 'yan Amber?" Tanong ni Raven. "Malamang? Para kanino pa
ba? Alangan namang kay Grayson? Hello excuse me? Past is past. Kung hindi kayo
maka-move on, ako moved on na moved on na"

Nagtawanan sila kahit na walang nakakatawa, pati naman itong malanding haliparot na
si Boul nakitawa. Akala naman niya ikinagwapo niya 'yung pagtawa.

"Tol diba itong kasama ni baby 'yung humingi ng number mo nung nakaraang linggo?"
Sabi ni Cody kay Grayson. What the hell?! Sino'ng babae na tinutukoy niya?

"Ahh, oo" Aba't wengya! Ang kapal talaga ng pagmumukha nitong lalaking 'to. Harap-
harapan na 'tong ginagawa niya sa'kin ah. I need to know kung sino 'yung malandi at
maharot na babaeng siguradong-sigurado ako na walang-wala sa kalingkingan ng
kagandahan ko na malakas ang loob na hingin ang number ni Grayson.

"Ano na real score sa inyo? Potek! Ang hot din nito walangya!" Isa pa 'tong
siraulong pinsan ko na 'to, mamaya may kalalagyan 'to sa'kin eh.

"Tawag ng tawag. Ang kulit nga e" Sagot nung gago.

"Kung hindi ka ba naman kasi isa't kalahating malandi, bakit binigay mo ang number
mo dun sa babae? Malamang tatawagan ka nun" Parang hindi nag-iisip. Psh.
"Nagseselos ka ba?"

"What?! Ako?!" I stood up habang tinuturo ang sarili ko gamit ang index finger.
"Seriously, Grayson? Concern ako dun sa babae, kasi baka mamaya paasahin mo. Kawawa
naman sya pag nagkataon"

"Ahh"

rolled my beautiful eyes, at saka padabog na bumalik sa pagkakaupo. Kinuha ko ulit

ang magazine para may pagkaabalahan. Nasasayang ang oras at kagandahan ko sa
pakikipag-usap sa mga walangkwentang lalaki. Wengya!

"Amber are you okay?" Bulong ni Duchess.

"Oo naman, bakit mo naman natanong?"

She giggled kaya tinignan ko sya at tinaasan ng kilay na may MAC eyebrow as always.
"Eh kasi lukot-lukot na 'yang magazine, sa higpit ng pagkakahawak mo" Wengya!

Inayos ko kaagad ang magazine na hawak ko kasi ayokong mamisinterpret ako nitong
mga 'to. "Saan ba gawa ang papel na 'to at napakadaling masira" Tumingin ako sa mga
staffs na nakatingin sa'kin. Tinaasan ko sila ng kilay para naman maramdaman nilang
mas maganda ako sa kanila. "Oy miss, magpalit kayo ng binibiling magazine, hindi
maganda ang quality nitong mga 'to" Suggest ko.

"Opo ma'am" Sagot nung isa.

"I'm sorry, medyo natagalan ako, galing pa kasi ako sa mga Roswell e-"Nagmamadaling
pumasok dito sa loob si Isabelle, dala-dala ang mga paper bags na puno ng albums,
of her designs I guess.

"Okay lang, nakakalibang naman dito sa boutique e" Mabilis kong nilingon si Duchess
pagkasabi niya nun. Ang plastic nitong babaeng 'to. Ano'ng nakakalibang? Eh kanina
pa nga ako inip na inip, buti na lang maraming mirrors dito, nalilibang ako tuwing
makikita ko ang kagandahan ko sa salamin.

Natawa ng mahina si Isabelle sa kaplastikan ni Duchess. "Hey Amber, you're here

pala" She greeted na may kasama pang beso nung mapansin niya ako. I just rolled my
eyes. "So sino nga pala 'yung hindi

pa nagagawan ng damit? Saka may napili na ba kayong designs?" She added.

Itinuloy ko ang pagbabasa ng magazines habang busy sila sa pakikipag-usap kay

Isabelle. "Amber look, maganda ba 'tong gown na napili ko?" Tanong ni Duchess.
"Ano'ng trip mo at gusto mong mag long gown?" Sarkastikong tanong ko, bukod sa
baduy ang napili niya ang dami pang ka-ekekan akala mo pru-prusisyon at magrereyna
sa sagala. "Ugh! How about this?" Itinuro naman nya ang isang black balloon gown na
puno ng black na bulaklak.

"Wow!"

"OMG nagagandahan ka ba?" Excited na tanong niya.

I smiled at her. "Alam mo maganda dyan? Samahan mo ng magic wand at witch hat para
masulit mo ang kabaduyan mo"
"Amber naman eh"

"Duchess ano ba, birthday party ang a-attendan hindi naman Halloween party"

"Sabi ko naman kasi sa'yo ikaw na ang pumili ng designs e" Aish! Ano pa nga ba
magagawa ko?

**

"Uhm excuse me Amber," I was about to push the glass door nung tawagin naman ako ni
Isabelle. I flipped my hair as I turned back exposing my 24 carat gold dangling
earrings. "What is it?" Tanong ko sa kanya. "Uhh-do you know Bullet Roswell?"

"Malamang" Sagot ko in a bored tone. "Bakit anong meron?" Tanong ko ulit.

"He's cute" Nag-blush pa si Isabelle pagkasabi niya nun. Aba'y matinde! "Can you do
me a favor?" Tanong niya. Lumingon muna ako sa labas ng glass door, nandoon 'yung
apat at mukhang inip na inip ng naghihintay sa kagandahan ng dyosang ako. "Busy
ako, wala

akong time sa mga favor na 'yan" Sagot ko. Aalis na sana ako pero pinigilan niya
ako. Psh!

"I will give you 50% off sa lahat ng clothes na gusto mo,"

"Kaya kong bilihin ang mga damit mo kahit triple pa ang presyo" Sagot ko.

"How about branded bags, clothes and shoes. Madali lang naman ang favor na gusto ko
eh, sige na please. I don't know how to explain this but I think---I like
him"Malandi rin 'tong isang 'to eh.

"Ano ba 'yung favor?"

"Gusto ko lang naman mapalapit kay Bullet Roswell"

"Yun lang?" Paniniguro ko. Tumango naman sya bilang sagot. Aba dapat lang. Wengya!
Kami nga hindi close nung pinsan kong hilaw na 'yun eh.

**

Third Person's PoV

Habang nasa kusina sina Aemie at Caliber at abala sa paghahanda ng hapunan, nasa
living room naman sina Katana, Trigger, Bullet at Ezekiel. "Dad, may nakuha na bang
information tungkol sa nangyaring aksidente ni mom?" Basag ni Trigger sa
katahimikan. Huminto si Ezekiel sa pagbabasa ng libro at saka tumingin ng diretso
sa anak. "None"

"I could help you find them dad" Singit ni Katana.

"Nah, you're still a baby"

"Dad! I'm a grown up! I am even on the legal age to marry someone" Sabay-sabay
syang tinignan nung tatlo dahil sa sinabi niya. Maging sya ay nabigla kung bakit
iyon ang nasabi niya. "I was just trying to convince you"

"Katana" Bullet's pinching the bridge of his nose, Katana already knew that he's
not in a good mood kaya hindi na niya ipinilit ang gusto niya.
"Dad, is there

any chance that my foster parents were involved?" Tanong ni Bullet.

"Yeah, in fact they are my primary suspect" Sagot ng ama.

"Just as I thought"

"Your foster parents kuya?" Takhang tanong ni Katana. "Ate Mikazuki is with them
right now. Do you think it is safe for her to stay there in Japan?" Nagkibit
balikat nalamang si Bullet, he knew she was right, pero wala naman syang magagawa
dahil hindi naman sumusunod sa kanya si Mikazuki.

"Mikazuki asked me about the Black Sinister and Black Society. May kinalaman din ba
'to? Why did she go back to Japan anyway?" Tanong ni Trigger.

"She's trying to figure out something so I let her. Nonetheless, I don't want her
to know that dad and mom killed her dad"

"Yeah, sobrang sakit nun sa part ni ate Mikazuki pag nagkataon kuya, pero it's her
right to know the truth" Singit ulit ni Katana. Tinignan sya ni Trigger na may
halong pagtatakha dahil sa sobrang pagka-concern ni Katana kay Mikazuki. "You
should tell her," Dagdag pa nito.

"Your sister's right son, you should tell her before it gets confusing and
complicated"

"Nah. It's better left buried" Sagot ni Bullet sa kanila.

**

Mikazuki's PoV

"Terrence Von Knight?" Si Terrence Von Knight ang nag-uutos na ipapatay ang
Roswells? Sya rin ang dahilan kaya na-aksidente si tita Aemie.

-Flashback-

"Bullet?" She's looking at Roswell with her eyes na punung-puno na ng mga luha. "Do
you have any problem with my name?" Isinuot

ko ulit ang kamay ko sa ilalim ng lamesa para suntukin ang binti ni Roswell.

Kumuha kaagad ng panyo si tita Aemie at saka pinunasan ang mga mata niya. Ngumiti
na ulit sya bago sya nagsalita. "Wala may naalala lang ako. Hehe kumain na ulit
tayo" May na-receive syang text message kaya hindi rin natuloy ang pagkain niya.

"Ano bang sinasabi nito, hindi ba matagal ng patay si Terrence?" Napatingin ako kay
Bullet dahil sa malakas na pagkakabasa ni tita Aemie sa text message. Who was that?
At sino naman kaya ang Terrence na tinutukoy niya? "Ay! Hehe pasensya na kayo. Ito
kasing kaibigan ko kung anu-ano sinasabi" Sabi ni tita Aemie.

"Sino po si Terrence?" Usisa ko. I saw Bullet in my peripheral vision na tumingin

sa gawi ko. "Si Terrence Von Knight ang pinakaiinisan kong tao sa buong mundo. Buti
nga patay na sya eh. Hehe" Ibinagsak ni Busa lamesa ang kutsara na hawak niya kaya
nagulat kaming dalawa ni tita Aemie. "I have already lost my appetite" Tumayo si
Bullet at mabilis na naglakad paalis kaya hindi ko na sya nagawang pigilan.

Ano'ng nangyari?
-End of Flashback-

Mabilis kong kinuha ang maliit na black notebook ko na pinaglalagyan ko ng mga

info. Based on my research dating leader ng Black Organization si Terrence at isa
sa mga nakaaway ng Roswells noon. Pero kung ang alam ni tita Aemie patay na si
Terrence Von Knight, meaning, hindi sila aware sa mga pwedeng mangyari sa kanila if
ever.

Shit!

Dapat malaman ni Roswell lahat ng 'to.

Pinatay ko kaagad ang laptop at inikot ang swivel chair para sana lumabas ng
kwarto.

"Mika-chan-"

"What the hell are you doing here?" Gulat na gulat na tanong ko kay Lionel who's
standing in front of me. Nasa likod ko sya kanina? "Hindi ka man lang ba marunong
kumatok?" Shit! Nakita niya ba mga ginagawa ko kanina? It's none of his business
anyway, so wala naman sya sigurong pakialam kung anuman ang mga 'yun.

Hindi sumasagot si Lionel, mukhang nagulat sya sa pag-iiba ng tono ko. "Kanina ka
pa ba dyan?" Mahinanong tanong ko.

"Hindi, kakarating ko lang. Nagulat nga ako bigla kang nagalit dyan"

"Ahh. Bakit ka ba kasi pumapasok basta-basta dito sa kwarto ko?"

"Sorry, sabi kasi ni dad at mom sabay-sabay na tayo kumain" Sagot niya. Akala ko ba
umalis sila mommy Angelique at daddy Louie "Sige, susunod ako" Sagot ko.

***

A/N

Next week pa sana UD. Ang kulit kasi ni Antonio, pa-UD ng pa-UD. Nyahahahaha
goodnight!

=================

Chapter 24
Amber's PoV

SMS from Duchess: Hey Amber! I'm on a café. Sinusundan ko kasi si Raven kanina, and
guess who kung sino ang kasama niya ngayon?

Reply: Tao ba 'to?

SMS from Duchess: LOL. Of course.

Reply: Lalaki?

SMS from Duchess: Yes.

Reply: Duke, Trigger, Cody, Kayden, Caliber, Bullet.

SMS from Duchess: None of the above.

Reply: What the hell? Sino ba 'yan?

SMS from Duchess: It's Gray. Come over here, I think may lakad sila.

Reply: Mali naman kasi category mo bitch. Bakit tao?! Dapat sa hayop.

SMS from Duchess: LOL kunwari ka pa, halata namang mahal mo pa si Grayson hanggang
ngayon.

Reply: No way in hell. Over my dead and sexy body.

SMS from Duchess: You're just fooling yourself Amber sa kakatanggi na hindi mo na
mahal si Grayson, eh obvious naman.

Reply: Hoy Duchess hindi na ako natutuwa sa'yo. Bakit ba puro Grayson ang sinasabi
mo dyan?

SMS from Duchess: Kung mahal mo kasi, ipaglaban mo. Hindi 'yung dadaanin mo sa
kabitteran. =)

"Twin sis alam kong gwapo ako, pero ano'ng mas nakakagwapo para sa'kin. Ito ba o
ito?"

"Hindi ko na mahal si Grayson!"

"Huh? Wengya! Wala naman akong sinasabing mahal mo si Boul ah"

Aba'y wengya!

Iniba ko ang tingin

ko dahil baka kung ano na naman isipin ng magaling kong kakampal. Ito kasing si
Duchess eh, ang lakas ng loob ng babaeng 'yun na sabihang bitter ako ha. Ako? Itong
magandang si Amber Cross Lamperouge mabi-bitter kay Grayson Boulstridge? Ang gwapo
naman niya yata masyado.

"Uy sis, ano nga mas maganda?" Sinamaan ko ng tingin si Azure. Ang lapad ng ngiti
ng gago habang hawak-hawak ang dalawang polo na parehas nakasabit sa hanger. "Wala!
Kung ikaw ang magsusuot, parehas pangit"

"Ibang klase!" Iiling-iling na aniya. "Kayo talagang mga babae, ang hilig nyong
itanggi na gwapo ako"
"Wow, iba rin!" Sarcastic na sagot ko. "Saan ba kasi gaganapin ang libing mo at
pinaghahandaan mo masyado?" Tanong ko.

"Wala naman, pfft. Narinig ko kasing darating si-"

"Si Katana na naman?! Bakit ba hindi mo na lang tanggapin na hindi ka gusto ni

Katana?" I asked sarcastically.

"Tita Amesyl, tito Kaizer?" Sabay kaming lumingon ni Azure sa babaeng kakapasok
lang ng main door. "Emerald?" Takhang-tanong ko.

"Ate Amber nandyan ba sina tita Amesyl at tito Kaizer?" Magalang na tanong ni
Emerald. Ate Amber? Bakit ang kagandahan ko lang ang napansin niya?

Lumingon ako sa kaninang kinatatayuan ni Azure pero wala na ang walanghiya.

Sasagutin ko pa lamang si Emerald nung bigla namang sumulpot si papa na mukhang

tense na tense. "Emerald! Kanina ka pa hinihintay ni babylabs. Wengya! Mainit na
ang ulo dahil ang tagal mo raw dumating, buti nalang nawawala galit tuwing nakikita
kagwapuhan ko. Wengya!"

"Nandyan na ba si Emerald?!"

Sigaw ni mama, hindi nakaligtas sa mapupungay kong mata ang hawak ni mama na sako.
"Mama ano 'yang dala mo?"

"Naglinis ako ng kwarto mo Amber! Napakaraming kalat! Manang-mana ka dito sa ama

mo!!!" Sigaw ni mama. "Hoy unggoy! Itapon mo nga sa basurahan 'to" Utos niya kay
papa.

"Yes babylabs!" Mabilis pa sa alas-kwatrong sagot ni papa. Hindi maalis ang tingin
ko sa sako na bitbit ni papa. Wengya! Parang masama ang kutob ko sa laman nun ah.

"Good afternoon po tita Amesyl"

"Ano'ng good sa afternoon kung pagmumukha mo ang makikita ko Emerald?" Pfft. Gusto
kong matawa dahil kinakawawa na naman ni mama si Emerald. Ang init talaga ng dugo
ni mama sa kanya. Malapit na akong maniwala sa sinasabi ni mama na pinaasa sya noon
ni tito JK, pero ang sabi naman ni papa patay na patay sa kanya si mama. Ewan ko ba
sa mag-asawang 'yan, ang hirap ma-gets. Buti nalang maganda ako.

"Sorry po tita Amesyl, bakit niyo po pala ako pinatawag?" Magalang na tanong niya.

"May ibinilin sa'kin si insan, kaya ikaw pinatawag ko. Alangan namang tatay mo
ipatawag ko, edi umasa na naman ako" Mataray na sagot ni mama.

Ilang saglit pa ay sumulpot ang kakambal ko sa eksena. Umaalingasaw ang pabango at

pormadong pormado. Wengya! "At saan naman ang lakad mo?!" Tanong sa kanya ni mama.
Pfft.

"Whoa Ma! Ano'ng saan ang lakad? Wala 'no!"

"Eh bakit bihis na bihis ka dyan at tila naligo ka ng pabango?!"

"Pambahay ma, pambahay. Kalma! Gwapo lang talaga ang anak niyo, saka natural na
sa'kin maging mabango" Ibinaling ni Azure ang

tingin kay Emerald at saka nakangiting bumati "Yo Emerald, nandyan ka pala"
"Ulul! Huwag mo akong pinaglololoko Azure Lamperouge, alam ko 'yang mga style ng
tatay mong unggoy"

Natawa ng mahina si Emerald kaya mabilis na lumingon sa kanya si mama. "Sinabi ko

bang tumawa ka Emerald Blood?"

"Huhuhu hindi po"

"Ma, huwag mo naman sungitan si Emerald, kawawa naman oh" Pagtatanggol ni Azure. I
smell something fishy.

"Manahimik ka Azure kung ayaw mong ibalik kita sa sinapupunan ko"

"Pfft. Sabi ko nga ma mauupo na lang ako eh" Ayan kasi, tanggol pa more.

"Oh! Ibigay mo 'to sa tatay mo" Iniabot ni mama ang isang brown envelope kay
Emerald. "Lumayas ka na baka hindi kita matantsa"

"Opo" Mabilis na sagot ni Emerald

"Hatid na kita"

Pfft. Wengya! Sabi na eh.

"Yan bang kapatid mo nakikipaglandian dyan sa Emerald na 'yan?" Tanong ni mama nung
makaalis si Azure at Emerald. "Hindi ko nga rin alam mama eh. Ang alam ko kasi kay
Katana patay na patay 'yang si Azure diba?"

"Subukan lang niyan ni Azure na makipaglandian dyan sa anak ni Blood, maghahalo ang
balat sa tinalupan" Sabi ni mama at saka nag walk out.

**

Mikazuki's PoV

Tahimik ako habang kumakain kasama sina daddy Louie, mommy Angelique at Lionel.
Ilang araw na rin kaming sabay-sabay kumain. And ugh yeah, medyo uncomfortable.
"Mikazuki, ang sabi sa amin nina Shaun at Lovelle busy raw ang kuya Bullet niyo
ngayon kaya hindi naaasikaso ang kasal nila ni Lovelle.

Ano baa ng pinagkakaabalahan niyan ni Bullet?" Natigilan ako sa pagkain dahil sa

sinabi ni mommy Angelique.

Nagkunwari akong umiinom ng juice habang iniiisip ang isasagot. Bakit ba kasi
nagpapahalata masyado 'tong si Roswell? Ako tuloy natatanong ni mommy Angelique.
"Baka po nagpa-plano sa gagawin sa totoong pamilya niya, alam niyo naman po 'yun si
Bullet"

"Baka mamaya nakikipagkasundo na pala sya sa mga Roswell hindi pa natin alam"
Diretsong saad ni mommy.

"Hindi naman siguro mom, galit na galit si kuya sa pamilya niya kaya imposibleng
gawin niya 'yun" Mabilis akong lumingon kay Lionel nung sumingit sya sa usapan. I
wasn't expecting him to say those words pero thankful na rin ako. "I agree mommy,
alam naman po na'ting galit na galit sya sa family niya. At kung mayroon naman po
syang plano na makipag-ayos sa family niya, sasabihin naman po niya kaagad 'yun
sa'kin" I smiled at them bago ko inumpisahan ulit ang pagkain.
Tahimik lang na kumakain si daddy Louie, I sometimes wonder kung ano ba ang iniisip
niya. Based on my research, makulit noon si daddy Louie pero never kong nakita ang
side niya na 'yun magmula nung maliliit pa kami nina Roswell.

"Daddy, pwede ko po ba kayo makaudap after na'tin kumain?"

"Bakit hindi mo pa ngayon kausapin ang daddy mo Mikazuki?" Singit na tanong ni

mommy Angelique.

"In private po sana" Magalang na sagot ko.

Padabog na tumigil si mommy Angelique sa pagkain kaya napatingin ako sa kanya.

"Private?" Taas kilay na tanong niya. "Ano bang tingin mo sa'min ng kapatid mong si
Lionel, ibang

tao?"

Sasagot sana ako pero tumikhim si daddy Louie. "Kumakain tayo Angelique, pwede bang
mamaya na 'yan?" May awtoridad sa tono ng pananalita ni daddy kaya bumalik kami
parehas sa pagkain ni mommy Angelique. Ugh! Bakit ba ang uncomfortable nila kasama,
lalo na kapag wala si Roswell?

Kahit hindi ako nakatingin, nakikita ko sa peripheral vision ko ang mga matatalim
na tingin ni mommy Angelique, ganyan talaga sya sa tuwing may mga gusto sya na
hindi niya nakukuha.

"Bakit hindi ka kaya ulit bumalik ng Pilipinas, Mikazuki?" Tanong ni mommy.

I took the table napkin para punasan saglit ang labi ko. "Soon po mommy, may
inaayos lang po ako, pero babalik din ako ng Pilipinas"

"Bumalik ka ng Pilipinas as soon as possible, nakakapagduda ang kinikilos ng

pamilya Roswell, kahit may nangyaring aksidente kay Aemie Roswell balewala lang sa
kanila at nakukuha pa nilang magpaparty para sa birthday ni Caliber Roswell"

"Paano niyo po nalamang naaksidente si Aemie Roswell?" I bit my tongue dahil sa

biglaang tanong ko. Ugh! Hindi ka talaga nag-iisip Mikazuki! I should've not asked
that. Baka isipin pa ni mommy Angelique na nagdududa ako sa kanila.

Her reaction surprised me dahil umiba sya ng direksyon. She even took her wine
glass and sip a bit. Mukha syang kinakabahan kaya pinasingkit ko ang mga mata ko
habang titig na titig pa rin sa kinikilos niya. "May problema po ba mommy?" I
asked.

Mabilis syang tumigil at tumayo. "May lakad nga pala ako. I'll see you later"
paalam niya sa'min tatlo kaya nagkatinginan kami ni Lionel. Si daddy

Louie naman ay tuloy-tuloy lang sa pagkain at parang walang nangyari.

**

Third Person's PoV

Kakarating lang ni Bullet sa condominium na tinitigilan nina Shaun at Lovelle

Birkins. Walang pakialam si Shaun, nakasalpak sa tenga nito ang earphones habang
nakikinig ng music, samanatalang mainit kaagad ang ulo ni Lovelle pagkarating pa
lamang ni Bullet. "Where have you been?! Buong araw kaming nandito sa loob ng
boring na condominium tapos ikaw-"
"I'm tired, I need to rest" Tipid na sagot ni Bullet Roswell at saka dumiretso sa
kwarto. Inis na inis na nakasunod sa kanya si Lovelle. "Hey! Kinakausap pa kita"
Halata ang pagkairita kay Bullet Roswell habang nag-aalis ng necktie pero
binabalewala ito ni Lovelle.

"Gusto mo bang isumbong kita kay mommy? Bakit palagi kang wala? Saan ka ba
nagpupunta? Maybe you're going out with someone else"

Walang imik na lumabas muli si Bullet Roswell sa kwarto at saka dumiretso sa kusina
para kumuha ng alak. He poured himself half a glass of whisky and a few ice cubes
into his drink.

Nakasunod ng tingin sa kanilang dalawa si Shaun Birkins

Bullet was about to drink his glass of whisky nung mag-ring ang cellphone nito.

"You see kuya Shaun? Hindi niya ako pinapansin" Lovelle whined. Lumapit ito kay
Bullet para agawin ang cellphone. Sya na mismo ang sumagot nito.

"Who's this?" Bugnot na sagot nito sa cellphone.

[I'm sorry, is this Mr. Bullet Roswell's number?] Tinignan ni Lovelle ng masama si
Bullet dahil sa boses ng babae sa kabilang linya.

"Yes, this

is his phone. And who the hell are you?" Masungit na tanong nito.

[Awe what an uneducated filthy bitch. For your question, this is Isabelle Ruiz, can
I speak to Mr. Bullet Roswell now?] Mas lalong nag-init ang ulo ni Lovelle sa
sinabi ni Isabelle.

"No you can't. I picked up his phone because apparently, he is busy for our wedding
preparation. Bye" Mabilis at galit na galit na ibinaba ni Lovelle ang cellphone.
Tinignan nito ng masama si Bullet. Mas lalong tumindi ang pagdududa niya dahil sa
babaeng tumawag.

"Sino 'yung Isabelle Ruiz?" Tanong nito kay Bullet, pero wala itong natanggap na
sagot. Hindi ito nag-abalang sumagot, lumapit lang ito sa kanya at saka kinuha ang
cellphone na hawak ni Lovelle at saka bumalik papunta sa kwarto at naglock ng
pinto.

"Arghhh!!" Nagpupumadyak ng paa si Lovelle na nakaagaw ng atensyon ni Shaun.

Shaun lowered down the volume of the music he's listening "Oh ano'ng problema?" He
asked/

"Kuya Shaun nakita mo ba ginawa ni Bullet?"

Nagkibit-balikat lamang ito kaya nagdabog ulit si Lovelle. "May babaeng tumawag
sakanya, and then look what he did?! Tingin ko talaga may babae sya" Nagsimula ng
umiyak na parang bata si Lovelle. "Tss. Baka kasi marami lang ginagawa si kuya"
Balewalang sagot ni Shaun saka dinampot ang cellphone na nasa table malapit sa
kanila.

Walang kaalam-alam si Lovelle na palihim na kinokontak ni Shaun ang kapatid na si

Lionel para sabihin ang mga nangyayari. "Wala man lang sya pakialam sa wedding
namin, until now, pending 'yung ibang kailangan i-prepare
dahil umalis 'yung si Mikazuki na 'yun"

Kumunot ang noo ni Shaun dahil sa narinig niya. "Akala ko ba naayos na lahat ni
Mika-chan bago sya bumalik ng Japan?"

"May mga gusto kasi akong baguhin na mga details kuya, eh hindi ko naman alam kung
paano dahil si Mikazuki ang may alam dun. Like the cherry blossom stuffs, hindi ko
alam cherry blossoms pala ang theme, I thought it would be blue, pero errr-it's
just, parang hindi ko na kasal ang mangyayari,"

"Malapit na rin naman bumalik si Mika-chan dito, kaya maaayos din 'yan" Kampanteng
sagot nito sa kapatid.

Lovelle frowned. Ayaw naman kasi niya talagang bumalik si Mikazuki ng Pilipinas
dahil magiging kaagaw na naman niya iyon kay Bullet. "First Mikazuki, and now
Isabelle. Ano ba 'yan! Ang hirap magkaroon ng fiancé na gwapo at mayaman ah"
Padabog na umupo si Lovelle sa may paanan ng sofa na hinihigaan ni Shaun, kaya
bumangon ito at umupo. He removes his earphones and stared at Lovelle of seconds.

"Gusto mo ba talaga si kuya?" Kunot-noong tanong nito sa kapatid.

"Yes of course, matagal ko na namang alam na hindi natin totoong kapatid sina
Mikazuki at Bullet. I just pretended na wala akong alam dahil ayaw ipaalam nila
mom," Shaun smirked and let out a loud sigh. "Gaano katagal mo ng alam?" He asked.

"Bata pa lang tayo kuya alam ko na, kaya nga never akong nakipag-close kay
Mikazuki" Shaun nodded. "Bukod pa dun, ano pa iba mong nalaman?" Mabilis na
lumingon sa kanya si Lovelle, puzzled about his question. "Why? May iba pa bang
hindi ko alam bukod dun?"

Shaun

smirked kaya mas lalong nagtakha si Lovelle, "Why don't you ask mom and dad?" He
said before leaving. "Wait kuya!" Mabilis na tumayo si Lovelle, pinigilan niya ang
kuya niya na naglalakad palayo at hinarap ito. "What do I need to know?"

Humagalpak ng tawa si Shaun kaya nainis sakanya si Lovelle at pinaghahampas.

"Nakakainis ka kuya niloloko mo ako eh!"

**

Mikazuki's PoV

"Sigurado ka bro na hindi pa niya alam?"

Huminto ako saglit nung marinig ko ang boses ni Lionel. Sumilip ako sa pinto ng
mini-library para siguraduhin na boses niya ang narinig ko. He's talking on the
phone with Shaun? Si Shaun lang naman ang kilala kong tinatawag niyang bro, so I'm
pretty sure na sya nga 'yung kausap ni Lionel.

"Ano'ng sabi ni kuya?... Ahh... sige... hahanap ako ng tyempo para makausap si
Mika-chan" Umalis na kaagad ako nung makita kong iniend niya ang call.

Habang naglalakad papunta sa kwarto nila mommy at daddy ay iniisip ko kung ano ang
pinag-usapan nilang dalawa, at bakit kasali ako at si Roswell? Ugh! Everything is
so unclear.

Kumatok ako sa pinto ng tatlong beses bago ko pinihit ang doorknob. Nasa loob ng
kwarto nila ang office ni daddy Louie which was made out of glass kaya tanaw na
tanaw ko sya na nakaupo sa swivel chair kahit nasa pinto pa lamang ako. He motioned
his hand kaya pagkasara ko ng pinto ay dumiretso na ako sa loob ng office. "Ang
totoo niyan ay gusto rin kitang makausap, Mikazuki"

Naupo ako sa upuan na nasa harap ng table niya. "May gusto sana akong hingin na
pabor sa'yo" He added. Bakit parang

kinakabahan ako sa pananalita ni daddy Louie? Parang hindi maganda ang kutob ko sa
hihingin niyang pabor.

"Ano po 'yun daddy?" I asked.

"I know you've been a good girl, at hanggang ngayon, hindi mo kami sinusuway ng
mommy mo. Isa ka sa dahilan kung bakit matagumpay ang Yagami Corporation" I smiled,
nakaka-overwhelm ang sinabi ni daddy kahit ang totoo niyan ay hindi naman talaga
ako masunurin sa kanila. Palagi nga akong sumusuway kaya napapagalitan ako lagi ni
mommy Angelique eh. "Isa ka sa mga pinagkakatiwalaan kong tao, kaya gusto ko
sanang-"

I gulped, tahimik akong naghihintay ng sasabihin ni daddy Louie.

"--Gusto ko sanang sumali ka sa Black Sinister"

Ako?

Seriously?

Pero bakit? Kasali na sila ni mommy Angelique sa Black Sinister diba? Mga tauhan pa
ni mommy ang gustong pumatay noon sa'min ni Roswell. "Ano po 'yung Black Sinister?"
Nagpanggap akong walang alam para hindi makahalata si daddy Louie.

"Isa iyong sikretong organisasyon. Huwag kang mag-alala, dahil sa laki ng kinikita
ng Yagami ay paniguradong madali kang makakapasok. Ako na ang bahalang mag-ayos ng
mga kakailangan, ang kailangan ko lang naman ay ang approval mo" I smiled secretly,
hindi ko alam kung ano'ng kabutihan ang ginawa ko pero blessing sa'kin ang mapasali
sa Black Sinister.

Mas madali kong malalaman ang lahat tungkol kay Terrence Von Knight. He's one of
the leaders of the Sinister according sa nakuha kong information, 'yun nga lang,
ibang katauhan at pangalan ang gamit niya kaya siguro hindi sya kilala nina tito
Ezekiel at ni Roswell.

"Kapag

mas malawak na ang koneksyon na'tin, mas madali na'ting mauubos ang Yaji at
Roswells" I paused from thinking. Sa tingin ko ay hindi magandang ideya kung
itatanong ko pa kay daddy Louie ang tungkol sa past nila, dahil baka maghinala pa
sya sa'kin. "Tama po kayo dyan daddy, huwag po kayong mag-alala, hindi ko po kayo
bibiguin" I lied.

"Ano nga pala ang sasabihin mo sa'kin?" Tanong ni daddy Louie.

"Ahh opo, gusto ko na po kasi sanang magpaalam, babalik na po muna ako ng

Pilipinas. Naisip ko po kasi na tama si mommy, mas mabuti po siguro kasi kung
natutulungan ko si kuya Bullet sa mga plano niya laban sa pamilya niya" I lied
again. Because the truth is, gusto kong sabihin kay Roswell at kanila tito Ezekiel
ang totoo, ang tungkol kay Terrence.

"Walang problema, bukas na bukas ay ikukuha kita ng ticket para makauwi ka kaagad
ng Pilipinas"

"Thank you po" I said with a smile.

May pumasok na babae sa glass door ng opisina kaya napalingon ako. "Yuriko?" Akala
ko ba nasa Pilipinas sya kasama ni Lovelle, ano'ng ginagawa niya rito? "Hi
Mikazuki" She greeted. "Tito, ito na po ang mga impormasyon na hinihingi niyo, and
confirmed, nakikipagkita po muli si Bullet sa pamilya niya"

Nakita ko sa peripheral vision ko na tumingin sa gawi ko si daddy Louie, so I

pretended innocent. "Mikazuki, alam mo ba ang tungkol dito?" Tanong ni daddy Louie.

"Opo, in fact madalas pong magkita si Trigger at kuya Bullet, but that's only
because of business" Tumango lang si daddy Louie at saka ibinalik ang tingin kay
Yuriko.

Naiinis ako sa lecheng babae na 'to. Kung pwede lang patayin 'to dito eh ginawa ko
na. Ipapahamak pa si Roswell. Ugh!

"Nalaman mo ba ang dahilan kung bakit nakikipagkita si Bullet sa pamilya niya?"

Tanong ni daddy Louie sa kanya.

"Hindi po tito Louie,"

"Okay, salamat sa impormasyon"

"Walang anuman po, tutuloy na po ako. Kakausapin pa raw ako ni tita Angelique eh"
Bumaling ng tingin sa'kin si Yuriko kaya I faked a smile. "Bye Mikazuki" paalam
niya.

Hinintay ko munang makalabas si Yuriko bago ko kinausap muli si daddy Louie. "I
think, I really need to go back to the Philippines daddy, naba-bother ako sa sinabi
ni Yuriko. Paano kung malaman din ng pamilya ni Bullet ang totoo?" For the nth
time, I lied again.

"Ako rin" Sagot ni daddy. "Sige, magpapakuha na ako ng ticket mo ngayon para
mamayang gabi ay makabalik ka na ng Pilipinas" Sagot niya.

"Thank you po" Sagot ko.

**

"What the hell are you doing?" Tanong ko kay Lionel. Paalis ako para bisitahin ang
puntod ng parents ko nung mapadaan ako sa kwarto niya. Nakabukas ang pinto kaya
nakita ko kung ano ang ginagawa niya. Bakit pati sya nag-iimpake, don't tell me
sasama sya sa'kin pabalik ng Pilipinas?

"Nag-iimpake, don't ask the obvious Mika-chan" Sagot niya. Sumandal ako sa pinto ng
kwarto niya at saka nagcross-arms. "Huwag mo nga akong pinipilosopo. Mas matanda
ako sa'yo Lionel, umayos ka ha. Alam kong nag-iimpake ka, ang gusto kong malaman ay
kung bakit ka ng nag-iimpake?"

Tumigil sya saglit para tignan

ako at ngitian. "Sasama ako sa'yo sa Pilipinas" Sagot niya.

"What?!" Gulat na tanong ko.

"Alangan magpaiwan pa ako dito? Bored na bored na ako dito. Saka ayaw mo nun?
Magkakasama tayong apat nila Lovelle, kuya Bullet, bro at ikaw"

No way!

Mas lalong mahirap kung tatlo sila nina Lovelle, Shaun at Lionel na kasama naming
ni Roswell sa Pilipinas. "Si dad ang nagsabi na samahan kita pag-uwi, kaya wala ka
ng magagawa Mika-chan" I rolled my eyes and left without a word.

**NAIA Airport**

"Akala ko ba si Shaun ang susundo sa'tin? Nasaan na?" Palinga-linga ako kanina pa.
Magtatatlumpung minuto na kaming naghihintay ni Lionel dito sa Airport pero wala
pang sumusundo sa'min.

"Hindi ka pa ba nasanay kay bro? Baka nakatulog kanina, o kaya baka may dinaanan
pa"

"Ugh! Ano ba 'yan!" Malapit ng maubos ang pasensya ko sa sobrang inip nung
mapalingon ako kay Lionel. Parang hindi man lang sya naiinip. Ang totoo niyan ay
mukhang masaya pa sya at excited. "Uy! Pilipinas ang tawag dito. Ang tawag dyan sa
mga nakikita mong naglalakad, tao" Biro ko, mukha kasing amaze na amaze sya sa
nakikita niya.

"Alam ko. Ano'ng akala mo sa'kin tanga?" Natatawang sagot niya sa'kin. "Hindi, pero
mukha kang nasisiraan ng ulo kasi pangiti-ngiti ka dyan"

"Excited lang ako" Nakangiting sagot niya.

"Excited saan?" Kunot-noong tanong ko.

"Yo bro, Mika-chan" Finally!

Hindi na nasagot ni Lionel ang itinanong ko dahil dumating na si Shaun. "Yo bro!
Long-time no see"

"Hahahaha na-miss mo ako bro?"

"Gago!"

"I missed you too bro" Nagtawanan at nagbiruan pa sila. Pinagtitinginan tuloy sila
ng mga tao. Parang mga tanga lang na akala mo ngayon lang uli nagkita.

"Tama na 'yang batian portion, kanina pa ako nagugutom. Napakatagal naman kasi nito
ni Shaun dumating"

"Hahahah sensya naman, nakatulog ako eh"

"Sabi sa'yo Mika-chan eh"

"K" Tipid na sagot ko bago ako naunang maglakad palayo.

=================

Chapter 25
Mikazuki's PoV

"Sinabi mo ba kay Kuya Bullet na pauwi kami ngayon?" Tanong ko kay Shaun.
Nagmamaneho sya ng kotse, si Lionel ay nakaupo sa tabi niya. Nandito ako sa
backseat.

"Hindi Mika-chan, wala naman si kuya kanina nung umalis ako"

"Eh si Lovelle?" Tanong ko.

"Wala rin"

"Pfft. Baka nag-date" Gusto kong sipain ang kinauupuan ni Lionel dahil sa biglang
pagsingit niya sa usapan, pero hindi ko ginawa. Baka mamaya kung ano pa isipin
nilang dalawa.

Tumanaw ako sa labas ng kotse para tumingin sa view habang umaandar itong kotse na
sinasakyan naming tatlo. "Bro, sino nga 'yung kinukwento mo na bagong chiks ni kuya
Bullet?" What the heck?!

"Ahh... si Isabelle bro"

Umalis ako sa pagkakasandal ko sa upuan "Sino si Isabelle?" I asked habang

nakadungaw sa pagitan ng upuan nilang dalawa. Shaun just shrugged habang nakatingin
ng diretso sa minamaneho niya, samantalang si Lionel naman ay natatawa kaya
ibinaling ko saglit ang tingin sa kanya. "Bakit ka tumatawa?" Takhang tanong ko. I
shifted my glance at Shaun to ask him once again, "Oy sino si Isabelle?" I'm eager
to know her and her intentions. Bakit nasabi ni Shaun na chiks ni Roswell ang
babaeng 'yun?! Ugh!

"Hindi ko rin 'yun kilala Mika-chan. Pfft. Narinig ko lang na tumawag sa cellphone
ni kuya tapos si Lovelle ang sumagot. Galit na galit nga si Lovelle dahil ininsulto
raw sya nung Isabelle"

"Kilalang fashion designer si Isabelle Ruiz" Singit ni Lionel. Bumalik ako sa

pagkakasandal

sa kotse with my head full of thoughts. "Bakit kilala mo si Isabelle, Lionel?" I

asked curiously.

"Naghanap agad ako ng information nung binanggit ni bro, mahirap na, baka
napapaikot na ng Roswells si kuya Bullet, diba bro?"

"Pfft. Imposible rin namang mangyari 'yan bro. Alam naman na'ting hindi madaling
lokohin si kuya Bullet"

"Pero mas mabuti na 'yung sigurado. Hindi ba Mika-chan?" Tanong ni Lionel. "H-ha?"
I wasn't paying attention kaya hindi ko alam kung ano ang sinasabi ni Lionel. Kung
bakit ba naman kasi itong si Roswell na 'to, nawala lang ako saglit may Isabelle
na. Ugh!

"Pfft. Hindi tayo pinapakinggan ni Mika-chan bro" Pang-aasar ni Lionel.

"Baka may ibang iniisip. Hahahaha" Gatong ni Shaun. Iba rin 'tong dalawang 'to eh,
bihira ko lang makasama, pero ang lalakas ng saltik. "Ano'ng ibang iniisip? Wala
akong ibang iniisip ah"

"Hahahahaha. Ge, sabi mo eh" Natatawang sagot ni Shaun at saka binuksan ang stereo
ng kotse. "Hinaan mo nga ng konti 'yang music Shaun" Utos ko. "Ano na nga ulit
'yung kay Isabelle, Lionel?" I asked.

"Uyy interisado talaga sya oh"

"Wala raw iniisip, pero may gustong malaman"

"Iba rin bro"

"Parang nakakahalata na ako ah"

"Hahahaha"

What the?! "Ano bang pinagsasasabi nyong dalawa?!" Inis na tanong ko.

"Hahahaha"

"Chill lang Mika-chan, kahit naman kasi hindi mo sabihin sa'min, halata naman
naming gusto mo rin si kuya Bullet"

"What?!" Gulat na gulat

na tanong ko. Ano bang pinagasasasabi nitong dalawang 'to. "Nagtatanong lang ako
tungkol kay Isabelle tapos may gusto kaagad?"

"Pfft. Hindi naman kami kontra sa inyo ni kuya Bullet" Saglit akong natigilan sa
sinabi ni Lionel. Seryoso ba sya? O baka naman niloloko lang nila akong dalawa para
makakuha ng impormasyon tapos saka nila sasabihin kay mommy Angelique at daddy
Louie.

"Kung alam mo lang Mika-chan" I shifted my stare at Shaun, I saw him glancing at me
on the rear view mirror of the car. "Alam ang alin?" Tanong ko. Ang dating kasi
sa'kin makahulugan ang sinabi niya.

"Change topic na nga tayo, kumusta naman dito sa Pilipinas bro? Balita ko malapit
na raw ang birthday nung tunay na kapatid ni kuya Bullet"

"Shaun, ano 'yung sinasabi mo?!" Tanong ko, itong si Lionel kasi nagche-change
topic. Sumilip si Lionel sa pagitan ng upuan nila ni Shaun. "Wala 'yun Mika-chan"
Nakangiting sagot nito.

"You can't fool me" Obvious naman na makahulugan ang sinabi ni Shaun. "Ano nga
'yun?" Pangungulit ko sa kanilang dalawa. "Pfft. Mamaya na 'yan, nandito na tayo"
Mapang-asar ang ngiti ni Shaun kaya I rolled my eyes. Pero imbis na sagutin niya
ang tanong ko ay bumaba sya ng kotse. Lumingon ako sa kaninang kinauupuan ni Lionel
pero nakalabas na rin sya ng sasakyan. He even opened the door for me. What the
hell?!

**

Lindsay's PoV

"Should I text him?" I asked myself. Argh! I covered my face with a pillow,
pagkatapos, inalis ko ulit para tignan ang cellphone ko. Ang previous conversation
namin.

-A year

ago-
Me: Dinner?

Trigger: Tonight? Sure.

Me: Hahahaha. I was just kidding. I thought you're busy.

Trigger: Okay lang. Boring din dito.

Me: Sure?

Trigger: Yeah, ano'ng oras kita susunduin?

That was the time when I thought our feeling was mutual. Only to find out na ako
lang pala ang nagmamahal sa aming dalawa.

-Flashback-

"Lindsay, I'm sorry pero kapatid lang talaga ang tingin ko sa'yo. Sorry kung
namisunderstood mo 'yung pagiging malapit natin sa isa't-isa. At alam mo naman na
hindi ako pwede sa commitment, alam mong ayokong biguin si mom at si dad sa
company, I'm really sorry" Shit! Kapatid? After all these years? We grew up
together, sobrang lapit namin sa isa't-isa kaya ang akala ko--akala ko lang pala. I
walked away.

-End of flashback-

Bakit ba hindi ko pa rin maalis si Trigger sa Sistema ko? Argh!

"Lindsay"

"Yes mom?"

"Nasa baba si Trigger, hinahanap ka"

**

Lovelle's PoV

"Talaga mom?! Bakit hindi niyo man lang sinabi sa'kin ng mas maaga?"

[Ang daddy niyo ang nakausap ni Mikazuki, kaya wala rin akong alam. Hayaan mo na,
kasama naman niya ang kuya Lionel mo, at nandyan din naman ang kuya Shaun mo kaya
wala namang magiging problema]

"Err si daddy talaga minsan hindi ko alam kung mahal ba ako, minsan parang mas
mahal pa niya 'yang

Mikazuki na 'yan kaysa sa'kin eh!"

[Don't say that, alam mong walang amor ang daddy niyo doon kay Mikazuki]

I sighed. "Alam ko naman 'yun mom, kaso nakakainis lang, kailangan ba talaga naming
magsama-sama sa iisang condominium? Pwede naman kasing kaming dalawa nalang ni
Bullet, for sure kasi aagawin na naman ni Mikazuki ang attention ni Bullet. And by
the way mom, have you ever heard of the name Isabelle Ruiz? She had the guts to
insult me, like what the hell!"

[Hahaha. You don't have to worry my dearest daughter, kahit naman sinong babae ang
dumikit kay Bullet kayo pa rin ang ikakasal. Hindi kami papaya ng daddy mo na
mawala na lamang ng ganun-ganun ang lahat ng pinaghirapan namin]

I smiled, alam ko namang gagawin ni mom at dad ang lahat para matuloy ang kasal. "I
know right" Hinayaan nila mom at dad na sina Bullet at Mikazuki ang mag-manage ng
mga businesses na sila ang namuhunan. Kaya I'm very confident na hindi nila
hahayaang mawala ang lahat ng iyon. [I heard na magkakaroon daw ng party ang mga
Roswell. Do you want us to come?]

My eyes widened, "What? You've got to be kidding me right, mommy?!"

Bahagya akong tumunghay, Bullet's walking towards me. I smiled at him. "Mom, I'll
call you later, nandito na si Bullet"

[Ohh. Okay]

Ini-end ko na ang call bago pa tuluyang makalapit si Bullet. Ipinulupot ko kaagad

ang kamay ko sa kanang braso niya. "Let's go?" I asked with a smile. "Thanks for
waiting, but you should have not waited for me"

"Okay lang naman, besides, wala rin naman

akong gagawin. Kaya hinintay na lang kita. Ang sweet ko diba?"

When we got to the parking lot of this building, I received a text message kaya
inopen ko iyon, while Bullet's opening the door for me. "Thanks" I said.

Shaun: Lovelle, nasaan na kayo? Nandito na sina Mikachan at Bro.

"I'm feeling a little bit hungry. How about you?"

"Nah" Tipid na sagot niya habang ini-start ang kotse. "Hindi pa kasi ako
nagdidinner, what if kumain muna tayo sa labas, okay lang ba? Ang tagal ko rin
naman kasing naghintay kanina"

"Hindi ko naman kasi sinabing maghintay ka" I gulped when he answered in a bored
tone. Hindi naman siguro sya galit diba? "Where do you want to go?" Tanong niya. I
smiled widely. "Wait magtitingin ako ng restaurant sa internet"

I took out my phone to check for the most distant restaurant. Hindi naman talaga
ako nagugutom, ayoko lang magkita sila kaagad ni Mikazuki. "Wow! Dito na lang"

"Are you fcking kidding me? That's a long drive from here,"

"Fine, let's eat anywhere" Sagot ko, mukha namang hindi ko sya mapipilit.

**

Aemie's PoV

"Princess Caliyah, ayaw mo ba talagang magsuot ng gown sa debut mo?" Sure na sure
pa naman akong bagay na bagay sa kanya 'tong fairy wings at mga accessories na
binili ko.

"Mother rainbow wit uubra, nandoon ang amang hari, pati na rin si big brother at
brother Trigger. Maraming makakakita ng tunay na kagandahan ng isang dyosa kaya
it's a no-no" Eh bakit nga pala ayaw niya ipaalam kanila Zeke?

"Diba mas maganda nga 'yun para alam na ng lahat na-"

"Mammey, nooo! Want mo bang majombag si beautiful watashi ni fatherloo?!" Kumunot
ang noo ko sa sinabi niya. "Hindi naman siguro magagalit ang daddy mo"

"How sure are you motha?"

"Feeling ko lang, hehehe" Bakit naman kasi magagalit si Zeke e wala namang
ginagawang masama si Princess Caliyah? Hindi naman din siguro kasalanan na mahilig
sya sa mga damit pambabae at gamit pambabae kasi maganda naman talaga, saka mahilig
din naman si Zeke sa Barbie, baka nga magbonding pa silang dalawa pag nalaman ni
Zeke eh. "Sige na, sabihin na natin sa daddy mo"

"No no no!!"

"Mom, I hate this gown" Sabay kaming napatingin ni Princess Caliyah kay Katana na
bigla-bigla nalang pumasok dito sa loob ng kwarto niya. "Ever heard of the word
'knocking' Kat?"

"Why do I have the same gown as Snow White? Hindi naman ito ang napili kong design
eh" Angal nito, tinignan ko ang gown na hawak-hawak niya. "Waaaa! Ang ganda-ganda
nga eh" *pout* Bakit kaya ganito itong mga anak namin ni Zeke, hindi ko
maintindihan kung ano ang gusto. Hayyy!

"Sige, tatawagan ko si Isabelle, sasabihin ko palitan ng Cindere-"

"Mom, hell no!!! Ako na ang tatawag at makikipagkita sa kanya, or much better kung
hahanap nalang ako ng ibang designer for my gown and for kuya"

"Sis, fully paid na lahat. Masyadong magastos kung kukuha ka pa ng ibang designer.
Magagalit si dad" Singit ni Princess Caliyah. Kinuha ko ang hawak ni Katana na
gown. Maganda

naman talaga 'tong Snow White eh huhuhu.

"Fine then, Can I borrow your phone kuya? I'll call her right away to fix this
mess. Tss so annoying,"

"Oh" Iniabot kaagad ni Princess Caliyah ang cellphone niya kay Katana. "Hi, this is
Caliber's sister. Can I invite you for a dinner now? It's my treat, I just want to
talk about the design of my gown... No need, I'll go there, malapit lang 'yan
dito... Alright, thanks" Ibinalik ni Katana ang cellphone kay Princess Caliyah
pagkatapos niya gamitin.

Kumunot ang noo ko dahil nagmamadaling lumabas si Katana sa kwarto. "Saan ka

pupunta Katana?" Takhang tanong ko. "Will meet Isabelle mom, sakto naman kasi
papunta sya sa isang restaurant near here. I'll be back as soon as possible"

Mikazuki's PoV

Tinignan ko ang oras sa wrist watch na suot ko. It's almost eight in the evening
pero wala pa si Roswell at Lovelle. "Tinext ko na, pero hindi pa nagrereply" Medyo
nagulat ako sa biglang pagsasalita niya. "Are you a mind reader?" Sarkastikong
tanong ko.

"Hindi, pero halata naman sa itsura mo Mika-chan"

I rolled my eyes. Kaya ayokong kasama 'tong dalawang 'to eh. Hindi ko alam kung
saan pinaglihi.
"Nagugutom na ako" Isinalampak ni Lionel ang sarili niya sa sofa. Ganun din si
Shaun. "Ako rin bro" And now, what to do? Gutom na rin ako. "I'll just check kung
may stock ng food sa ref-" Paalam ko.

"Walang stock ng pagkain dyan Mika-chan, mukha bang nagluluto kaming tatlo nina
Lovelle at kuya Bullet? Pfft" Sagot ni Shaun. "Magpadeliver nalang

tayo. Shaun, pahiram ng phone-"

"May number ka ba Mika-chan?" Tanong naman ni Lionel.

What the heck?! Why do I feel so helpless?

**

Wala akong gana na naglalakad kasabay nina Shaun at Lionel. I feel so exhausted. To
think na galing pa kaming Japan ni Lionel "Oh tignan mo nga naman, si Lovelle 'yung
nasa loob ng restaurant hindi ba? Pero sino 'yung kasama bro? Kita mo ba?"

"Di ko sigurado bro, nakatalikod e" Mabilis akong tumingin sa direksyon na

tinitignan nilang dalawa. He's right, si Lovelle nga 'yun. At hindi ako pwedeng
magkamali, kahit nakatalikod si Roswell, alam kong si Roswell 'yung kasama ni
Lovelle. "Si kuya Bullet" I said it out loud, enough for them to hear.

Are they really dating?

Palagi ba silang ganitong dalawa nung wala ako?

Ugh! Bakit ba ganito nararamdaman ko? Medyo naiinis na ako. Kahit alam kong wala
akong karapatan.

"Table for three, Sir, Ma'am?" Tanong nung isa sa mga waiter pagkapasok na
pagkapasok namin ng restaurant

"Can we share table with them?" Ako na ang sumagot sa waiter ng isa pang tanong at
saka ko tinuro ang kinaroroonan nina Roswell.

"Yes of course Ma'am, pero hihingi po muna kami ng permission kila Sir" Magalang na
sagot nung waiter.

"Okay" Tipid na sagot ko. Mukhang aliw na aliw si Lovelle sa pakikipag-usap kay
Roswell kaya hindi man lang niya kami napapansin.

"Table for one Ma'am?"

"No, I'm with Mr. Bullet Roswell, the guy over there" Sabay-sabay kaming tatlo nina
Shaun at Lionel na napalingon dun sa babaeng kausap nung waiter. Wow! In all
fairness, maganda ang pananamit niya.

"May I know your name Ma'am please, wala po kasing nabanggit na guest si Sir-"

Mas lalo akong napatitig sa kanya nung sumagot sya, "Isabelle... Isabelle Ruiz" Sya
ba 'yung kinukwento ni Lionel at Shaun kanina?

I gritted my teeth, trying to keep myself as calm as possible.

=================
Chapter 26

Amber's PoV

Nakangiti ako habang nag-uumapaw ang kagandahan ko na pinagmamasdan ang sets ko ng

nail polish. "Alin kaya dito sa mga 'to ang gagamitin ko sa party ni Caliber?"

Kahit kasi maganda ako, marunong din naman akong magtipid paminsan-minsan. Hindi
naman biro ang presyo nitong dalawang pinagpipilian ko.

Kinuha ko ang bote ng dalawang nail polish na pinagpipilian ko.

Itong Azature's Black Diamond ang kumabog sa Gold Rush Couture ng Models Own sa .
May malilit na black diamonds na kasama sa nail polish pero parang mas bet ko pa
rin kasi 'tong Gold Rush Couture, bukod sa hindi match sa isusuot na damit ko ang
nail polish na black, mas appropriate para sa isang birthday party ang gold nail
polish.

"Mas bagay sa kagandahan ko 'to, wengya!"

"Pfft. Kahit ano ang gamitin mo dyan, hindi ka pa rin mapapansin ni Boul"

Aba'y wengya!

Lumingon ako sa may pinto. Nakasandal sa pintuan si Azure at nakangisi pa ang gago.
Psh! "Sino ba nagsabi sa'yong pumasok ka dito sa kwarto ko ng walang permiso, ha
Azure?!"

"Wengya! Kalma. Nandyan kasi si Duchess sa baba hinahanap ka, may sasabihin daw
importante" Ano na naman kaya kailangan nitong kaibigan naming walang fashion
sense?

"Paakyatin mo na lang dito sa kwarto ko"

"Hahahaha sige" Parang tanga, ano kaya nakakatawa?

Maya-maya ay dumating na rin si Duchess.

"My gosh Amber, meron ka palang ganyang brand ng nail polish?" I rolled my eyes
with MAC mascara nung walang pakundangan

na inagaw ni Duchess sa kamay ko ang mga nail polish na hawak ko. Ano namang akala
sa'kin nitong babaeng 'to? Can't afford ang ganito?

"Ano bang kailangan mo? Gabing-gabi na nambubulabog ka pa. Masamang magpuyat ang
mga magaganda, alam mo naman" Ibinalik niya muna sa lalagyan ang dalawang bote ng
nail polish. Pagkatapos ay lumapit sya sa may pintuan at isinara ang pinto.

I arched my left eyebrow na may Diorshow Brow Styler Utra-Fine Precision Brow
Pencil. "Ano bang meron? Mamamatay ka na ba at kailangan sikreto pa 'yan?" Umiling
si Duchess at saka lumapit sa'kin.

Wengya! "Huwag mong sabihing buntis ka?"

"Baliw, of course not!" Natatawang sagot niya. "Ganito kasi 'yan, nakita ko si
Raven kasama nung secretary ni kuya Bullet. Yung si Azi Gomez ba 'yun?"

Azi Gomez? "Ano'ng malay ko sa pinsan kong hilaw na 'yun. Hindi nga kami close
diba?" Hinila ako ni Duchess paupo sa kama at saka niya itinuloy 'yung pagke-
kwento. "Mukha kasing close na close silang dalawa nung makita ko. Nagulat nga ako
nung malaman kong secretary pala ni kuya Bullet 'yung kasama ni Raven. I was just
thinking kung alam ba ni kuya Bullet na may connection 'yung dalawa? Tanda mo naman
'yung nakita natin kay Raven diba?"

Napaisip ako bigla sa sinabi ni Duchess. Nakalimutan na naming subaybayan ang galaw
ni Raven dahil sa sobrang excitement sa birthday celebration ni Caliber.

"Susubukan kong alamin ang-"

Natigilan ako sa pagsasalita dahil biglang bumukas ang pinto. Wengya! Hindi pala
ni-lock ni Duchess ang pinto? "Gusto niyo ba ng-"

"Wala kaming gusto! Lumayas

ka nga!" Bulyaw ko.

Inalis ko na ang tingin ko kay Azure bago pa maistress ng tuluyan ang kagandahan
kong walang kupas dito sa kakambal ko.

"By the way sis,"

"Ano na naman?!" Bwisit na tanong ko.

"Pfft. Taray ah. Itatanong ko lang kung ano magandang iregalo sa babae? Yung
magagamit niya---"

Dinampot ko ang suot kong tsinelas "Regaluhan mo ng napkin!" Bulyaw ko saka ko sya
binato ng tsinelas. "Lumayas ka na nga!"

**

Mikazuki's PoV

"Bakit ka nga pala nandito Isabelle, if you don't mind?" Tanong ni Lovelle, katabi
niya Roswell. Sa kabilang side naman ni Roswell, which is actually sa may dulo ng
mesa ay nakaupo si Isabelle. Honestly speaking, ang awkward. Anong oras ba kasi
darating ang mga inorder namin?

Tumigil sa pag-inom ng tubig si Isabelle at marahan na nagpunas ng table napkin

bago sinagot ang tanong ni Lovelle. "Katana invited me, but I was really on my way
here na kanina then she said na sya na lang ang pupunta" Bahagya syang ngumiti
pagkatapos niyang sumagot.

"So you are Bullet's fiancée? 'Yung nakausap ko sa phone," Close ba silang dalawa
ni Lovelle?

"Yes it was me" Mabilis na sagot ni Lovelle saka lumingkis sa braso ni Roswell.
Ugh! Kailangan ba talaga mag-PDA? Ito namang si Roswell hindi man lang pinigilan si
Lovelle, kunwari pa, gustung-gusto rin naman pala.

"Pleased to meet you" Ngumiti ulit si Isabelle. "By the way, you are Mikazuki
Yagami right? The owner of the Yagami Corporation" Baling niya sa'kin. Ngumiti lang
ako bilang sagot, not a fake one though.
Wala naman kasing masama sa sinabi niya. "Wow, it's such an honor to have dinner
with one of the most outstanding woman in this generation"

Ngumiti lang ulit ako dahil ang awkward talaga sa pakiramdam. "I've read articles
about you and kung paano mo mina-manage ang Yagami, sobrang nakaka-amaze"

"I am not alone actually, and the success of the Yagami is not all because of me" I
answered truthfully. Hindi naman kasi tamang puro sa'kin lang ang compliment, dahil
si Roswell naman talaga ang dahilan ng success ng Yagami.

"Nevertheless, I still admire you. I bet with all the things that you have right
now, imposibleng wala kang lovelife, right?"

Tumawa si Shaun kaya tinignan ko sya ng masama. Himala yata at hindi nakikisali si
Lionel, I took a quick glance at him. Bakit ganun? Is there something wrong? Parang
problemado si Lionel, kanina naman hindi.

Ibinalik ko ang tingin ko kay Isabelle. And I was about to answer her question nung
sumagot si Roswell. "Yes, she does"

"No I don't" Bawi ko sa sagot niya. I answered and regretted instantly dahil
nagmukha akong defensive. Natawa ng mahina si Isabelle ganun din si Shaun, while
Roswell's smiling at me.

"How about you Miss Lovelle? Ano'ng pinagkakaabalahan mo sa buhay?" Is it just me,
or talagang intimidating ang pagkakatanong ni Isabelle?

"Aside from taking good care of my future husband, wala na. He's a good provider
naman kasi, so bakit pa diba? Ikaw Isablle I guess dapat magsumikap ka sa pagde-
design ng clothes, lalo na't wala ka namang aasahang fiancé na

magpo-provide ng needs mo. Tama?" The atmosphere suddenly changed.

"Ohh that's horrible, ako kasi ayokong maging dependent kahit kanino. Mas maganda
kasing tignan if you can stand on your own, hindi yung aasa ka nalang lagi sa iba"
Isabelle answered with a smile.

"Are you telling me na dependent ako kay Bullet?" Tumikhim ako dahil mukhang alam
ko na kung saan papunta ang usapan. I'm not siding anyone, parehas ko silang hindi
gusto para kay Roswell, pero ayoko ng away dito sa restaurant. "What? Di ka
makasagot?" Tanong ulit ni Lovelle.

"Bitch" Bulong ni Isabelle, na rinig naman naming lahat.

"What did you say?" Mukhang hindi na nakapagpigil ng inis si Lovelle dahil padabog
pa syang tumayo.

Wala bang plano 'tong tatlo na awatin sila?

"Lovelle, calm down. We're on a public place" I calmly said.

"Isa ka pa Mikazuki, you're good at playing to be this the oh-so-good girl in front
Bullet and in front of everyone" That hit a nerve.

"What?" I asked back, trying not to lose my temper.

"Kapag kaharap mo si mommy, si daddy ang bait-bait mo. Pero deep inside may
kalandian ka talagang taglay. You want Bullet diba? Bakit hindi mo ipakita 'yung
totoong ikaw?"
"Lovelle" Hinawakan ni Roswell ang braso ni Lovelle to pull her back to her seat
pero ayaw maupo ni Lovelle.

"You're insane" I said. "Ayoko ng eksena dito sa restaurant Lovelle, kaya please
maupo ka na"

"No, hangga't hindi mo sinasabi sa harap naming lahat na you like Bullet, hindi ako
mauupo"

"Lovelle

tama na 'yan, nakakahiya sa mga tao" Pati si Shaun ay nagsalita na rin.

"Magkapatid kayo, tapos iisa gusto niyo?" Bulong ni Isabelle. From her point of
view, ang alam niya ay magkapatid kaming dalawa ni Lovelle. For sure, she's not
also aware na si Roswell ang tinutukoy ko kaninang behind sa success ng Yagami.

"Ano Mikazuki?"

"Maupo ka na Lovelle" I said.

"Bakit? Nahihiya ka ba?"

"Enough"

"Pupunta lang ako saglit ng powder room" I excused myself, bago pa magkaroon ng
gulo. What's wrong with Lovelle? Bakit biglang ang init ng ulo niya sa'kin.
Although, alam ko namang dati pa lang hindi na niya ako gusto. I just can't believe
na ganto sya ka aggressive.

I took out my loose powder to keep my face matte. Nakaka-stress ang atmosphere sa
ta-

"We're not yet done Mikazuki, bakit umalis ka kaagad dun?" I threw Lovelle a deadly
stare nung padabog syang pumasok dito sa loob ng powder room. Kaming dalawa lang
ang tao dito, so there's no need to conceal what I really feel.

**

Lovelle's PoV

Tinignan niya ako ng masama kaya lalo akong nainis. "That's what I am talking
about, pakitang tao ka kapag-"I was stunned and shocked nung mabilis syang lumapit
sa'kin. She pushed me hard against the door and grabbed my arm, pakiramdam ko
mababalian ako sa lakas ng pagkakatulak niya kaya hindi na ako nakapagsalita. Darn
this bitch.

"Do you have an idea that I can kill you right now, right here kapag hindi ka pa
tumigil dyan sa mga sinasabi mo Lovelle? Are you insane or just plain stupid? I
respect mom and

dad kaya hindi kita pinapatulan"

Inalis ko ang pagkakahawak niya sakin and pushed her away. "Then I'll make sure na
makakarating 'to kay mommy and daddy"

"Then I have no choice but to kill them both too. Sa'yo na nanggaling diba?
Pakitang tao lang ako kapag may tao sa paligid. Well I guess you're right, I tried
to be a good daughter to your mom and dad for over 20 years. All those years
sinunod ko lahat ng gusto nila. Don't you think it's the right time to think for
myself now?"

The way her voice sounds and the way she look at me gives me the chills pero hindi
ko ipinahalata sa kanya. Not even a bit. I arched my left eyebrow and walked in
front of her. "Do what you want, pero like I've said makakarating 'to kanila-"
Naglabas sya ng phone kaya I paused for a while. Will she try to call them or what?

She smiled at me at saka nagsimulang kalikutin ang cellphone niya. Pinaglololoko ba

niya ko? "This is not a phone. Connected to sa laptop na iniwan ko sa Japan, and I
can operate my laptop to activate the bomb I planted at our house using this"
Pinanuod ko sya sa ginagawa niya. Well that's funny, as if naman maniniwala ako.

Hell no, for sure pinaglololoko niya ako. I laughed at her joke but she just
smiled. Paalis na ako nung pinigilan niya akong lumabas.

"Kung hindi ka naniniwala, try to call them, kung matatawagan mo pa" Naglakad sya
papunta sa may pinto ng powder room.

"Yan ang sinasabi ko, you're a great pretender. You're pretending to be good, kahit
ang totoo e wala ka namang pinagkaiba sa'kin. You're just as bad as

me, at hindi alam ng lahat yon. Lalo na ni Bullet and his family,"

"Yes we're just the same, but the only difference between you and me is that, I am
very selective with whom I am bad with. So you better stay good as what you are now
while I still have the patience to stay nice"

"As if I'm scared" I said bago sya lumabas.

Pumunta ako sa may harap ng salamin para mag retouch. Pakiramdam ko nageecho ang
lahat ng sinabi sa'kin nung Mikazuki na 'yon kaya mabilis kong idinial ang phone ni
mommy, cannot be reached, so I called dad's.

Pagkatapos ng ilang tries ay saka palang sinagot ang phone.

[Lovelle--]

"Mom? Where's dad? Bakit ikaw ang-"

[We're on our way to the hospital--] Mom's voice is trembling kaya alam kong
nagsasabi sya ng totoo.

"What?!" Gulat na gulat na tanong ko. "Bakit mom, ano'ng nangyari?"

[Hindi ko alam, may sumabog sa bahay ang your dad is badly injured kaya papunta
kami ng hospital ngayon]

"I know who did that"

[Sino?] The way mom speaks, halatang tinatry niyang maging kalmado despite of what
happened.

"Si Mikazuki mom, she threatened me, ang sabi niya-"Hindi ko pa tapos ang sasabihin
ko when I heard a loud sound, parang may sumabog. Pagkatapos ay biglang na-cut ang
line.

Nanginginig na sa kaba ang mga kamay ko nung idinial ko ulit ang number ni daddy.
Pero cannot be reached na ang line.

Fudge!

I rushed out of the powder room. My whole body is shaking in fear, anger and
hatred. I want to cut that bitch into pieces and

kill her right away.

**

Third Person's PoV

"Mauubos ko na ang pagkain hindi pa nakakabalik sina bro at Lovelle" Saad ni Shaun
habang kumakain.

Tahimik naman na kumakain sina Bullet at Mikazuki, samantalang si Katana ay

tinitignan ang iba pang designs na gawa ni Isabelle sa dala nitong ipad. May ilang
minute na rin ang nakakalipas nung dumating sya. "I like this one" Ipinakita niya
kay Isabelle ang napili niyang design. "Oh, I love your taste" Sagot nito sa kanya.

"You can go" Tipid na sabi ni Katana, kinuha niya ang tinidor at inumpisahan tikman
ang vegetable salad na nasa harap niya.

"Huh?" Takhang tanong ni Isabelle. Huminto saglit sa pagkain si Mikazuki dahil

maging sya ay nagulat.

"I said you can go. I was the one who invited you to have dinner, and not my
brother. It is very unmannered for well-known designer like you if you will share
tables if you haven't been invited. So apparently, you're not welcome here.
However, you can have your dinner on the other table if you want"

"Pfft" Tinignan ni Mikazuki ng masama si Shaun dahil pasimple 'tong natawa at alam
niya na mas lalong mapapahiya si Isabelle sa ginagawa nito.

"Okay lang Katana, besides masyadong marami ang inoder nito nina Shaun na pagkain"

"Kaya kong ubusin lahat ng pagkain Mika-chan ah! Gutom na gutom na kaya ako. Wala
pa dito si bro, isa pang matakaw 'yun eh" Itinaas nito ang kamay nito para tawagin
ang waiter. "Boss 'yung inorder kong buko juice wala pa, pakiramihan ng ice ha.
Salamat"

"Mikazuki!"

Galit na galit at humahangos si Lovelle nung bumalik sya sa may lamesa galing
powder room.

"What the hell Lovelle?!" Nilampasan nito si Bullet at dumiretso sa kinaroroonan ni

Mikazuki. "Bitch ano'ng ginawa mo" Bago pa man nito mahablot ang buhok ni Mikazuki
ay nahawakan na nito ang kamay niya at napigilan.

Mabilis namang tumayo sina Bullet at Shaun. Inalyo ni Shaun si Lovelle kay
Mikazuki, samantalang si Bullet naman ay lumapit kay Mikazuki upang kamustahin ito.
"Are you hurt?"

"No, I'm fine"

Binalingan nito ng masamang tingin si Lovelle pagkatapos tanungin si Mikazuki. Agaw

atensyon na sila sa buong restaurant. "What the fuck is your problem?" Tanong nito.
"Yang si Mikazuki kasi" Nag-umpisa ng umiyak si Lovelle kaya hindi na nito naituloy
ang sasabihin niya. "Dun muna tayo sa labas Lovelle" Inalalayan ni Shaun si Lovelle
hanggang makalabas ng restaurant.

"Ano'ng nangyari bro?" Tanong ni Lionel, papasok na ito sa loob ng restaurant nung
makasalubong nila. "Di ko rin alam bro, balik kami dun mamaya" Tumango lamang ito
bilang sagot at saka pumasok sa loob ng restaurant.

**

"I think I should go," Paalam ni Isabelle,"Thanks for inviting me, Katana" Tumingin
lang saglit si Katana pagkatapos ay bumalik na sa pagkain.

"Ingat ka" Paalam ni Mikazuki.

"Thanks"

Parang walang nangyari dahil itinuloy lamang nina Bullet, Katana at Mikazuki ang
pagkain. "Ate Mikazuki are you going to attend our brother's birthday celebration?"
Basag ni Katana sa katahimikan.

Tumingin

saglit si Mikazuki kay Bullet dahil hindi nito alam ang isasagot. "Yes, she will be
there" Si Bullet ang sumagot ng tanong.

"You should've said that kanina pa kuya habang nandito 'yung si Isabelle para
nakapagpagawa na rin tayo. Anyways, ako na lang magsasabi ate Mikazuki"

"No need, ako na lang. Dun nalang sa kakilala kong magdedesign ng gown ni Lovelle
for the wedding"

"No I insist, ako na. Ako na rin pipili ng design ng gown mo" Sagot ni Katana,
mababakas mo sa mukha nito ang pagka-excited. "But wait, are serious with that
freaking wedding kuya?" Baling nito kay Bullet.

"Yo, sensya ngayon lang nakabalik" Biglang umayos ng upo si Katana at naging balisa
na kaagad namang pumukaw ng atensyon ni Mikazuki. "Nakita mo si Lovelle at Shaun sa
labas?" Tanong ni Mikazuki kay Lionel.

"Oo. Ano bang nangyari?" Tanong ni Lionel, may paminsan-minsan itong pagsulyap kay
Katana na kaagad ding napansin ni Mikazuki. Si Bullet naman ay tahimik lang na
kumakain.

"That bitch. Tss" Bulong ni Katana.

"We can talk about that matter after dinner" Ma-awtoridad ang pagkakasabi ni Bullet
kaya minabuti nung tatlo na sundin na lamang ang sinabi nito.

Dahil mas napapadalas ang pagsulyap ni Lionel at Katana sa isa't-isa ay nagtanong

na si Mikazuki. "Magkakilala ba kayong dalawa?" Tanong nito na ikinagulat hindi
lang ni Katana at Lionel, pero maging ni Bullet. "Para kasing magkakilala kayo,
kanina ko pa rin hinihintay na ipakilala ni kuya Bullet si Katana kay Lionel"

Mabilis na nilunok ni Bullet ang nginunguya niyang pagkain "I-I just forgot" Sagot
niya at saka uminom ng tubig. "Katana, this is Lionel"

"H-hey"
"H-hi"

Nagpabalik-balik ang tingin ni Mikazuki kay Lionel at Katana na mukhang ilang na

ilang sa isa't-isa, at saka niya binalingan ng tingin si Bullet, na hindi
makatingin sa kanya ng diretso.

**

A/N:

Announcement:

I made a new MHIAMB FB group, meaning, hindi na official 'yung OLD group na may 90K
members. So ayon, lipat na kayo sa bago. Pwede niyong i-click ang external link or
i-search 'to sa FB

Mafias' Hideout (New and OFFICIAL MHIAMB Group)

Ayern. 'Yung old group, pwede na kayo mag-leave dun.

**

BELATED HAPPY BIRTHDAY CHARLOTTE AND CASSANDRA'S OP!!!

**

Pa-shout out daw sa mga tropang potchi na gising na gising pa at naghihintay ng UD

nyahahahahaha Emerald's OP, Meisha's OP, Lovelle's OP, Milka's OP, Aemie's OP,
Cassandra's OP, Azi Gomez's OP, Caileigh's OP, Alyana's OP, Raisinets,
Milkywaylovesyousagad at Babyruthlovesyoumassagad.

**

Babeee!!!!!!!!!! :'( Bati na tayo! I love you :*

=================

Chapter 27

Mikazuki's PoV

"Walanghiya bro inubos ang buko juice"

"Where's Lovelle?" Tanong ko kay Shaun, halos patapos na kaming kumain nung
dumating siya. "Nagpahatid kina tito Wallace eh" Wallace Martin Lionhart? Ang
pinsan ni daddy Louie, pero bakit? "Bakit daw?"

"Walang sinabi eh" Sagot ni Shaun na mukhang walang pakialam dahil puro pagkuha ng
pagkain lang inaatupag. "Hinay-hinay naman sa pagkain bro" Paalala ni Lionel.
"Bakit ba? Gutom na gutom na ako e, takte! Sige lang maglabing-labing lang kayo
dyan, kakain muna ako"

"Shaun"

"Joke lang kuya Bullet, kwentuhan lang kayo. Kakain muna ako" Natatawa ako dahil
halos hindi na siya makasalita dahil punung-puno na ng pagkain ang bibig niya.

**

Amber's PoV

Tumaas ang kilay ko with Diorshow Brow Styler Utra-Fine Precision Brow Pencil nung
mapansin ko si Duchess na kanina pa aligaga sa pagte-text. "Sino ba 'yang tinitext
mo at hindi mo na naituloy ang sinasabi mo sa'kin?"

"Si Mama kasi kinukulit akong umuwi dahil dumating sa bahay 'yung pinsan namin ni
Duke. Doon daw muna for a while. Gusto mo bang mag-stay rin muna sa bahay? Hindi
kasi kami close eh" Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. "Wengya! Ano'ng tingin
mo sa'kin Duchess Sagip Kapamilya? Ang ganda ko naman masyado para problemahin pa
'yang pakikipag-close mo dyan sa pinsan mo" I rolled my eyes with MAC mascara.

"Sige na Amber, please? Promise tutulungan kita kay Grayson"

"Talaga?" Mabilis na tanong

ko.

"Yup! Ano bang tulong kailangan mo?"

Binawi ko rin kaagad ang sinabi ko nung marealize ko na wala akong paki kay Boul.
"Teka ano bang sinasabi mo?! Ano namang pakialam ko kay Boul? Seriously?" I asked
in a sarcastic tone.

"Amber huwag ako. Magkaibigan na tayo simula pagkabata 'no! Sa'kin ka pa ba

magsisinungaling?" Tanong niya habang tumatawa so I faked a laugh. "Wengya
Duchess!-"Gusto kong saktan si Duchess dahil bigla nalang niya akong hinila palabas
ng kwarto.

Nagpatangay nalang ako kay Duch. Erkey ano pa nga ba ang magagawa ko eh kaibigan ko
naman si Duchess, kahit naman maganda ako concern naman ako kahit papaano sa
kaibigan ko. Kay Duch ako concern ha. Hindi kay Boul. Wala akong pakialam dun sa
gagong 'yun.

**

Inayos kong mabuti ang buhok ko at pinagpagan ang Viscose black Chanel dress na
suot ko pagkababa ko ng kotse. "Kanina ka pa hinihintay ni papa, Duchess" Nagsindi
ako ng capri na yosi habang hinihintay ko matapos mag-usap 'yung magkapatid na
baduy.

"Bakit ba kasi ako kuya?"

"Aba malay ko, sa kwarto mo raw matutulog si Lovelle" Tumingin sa'kin si Duke kaya
inirapan ko siya. "Medyo matagal pa ba tayo dito guys? Wengya 'yung damit ko kasi
nahahamugan"

"Bakit sinama mo pa dito si Amber?" Bulong ni Duke kay Duchess pero narinig ko
naman. "Bakit off limits ba ang magaganda dito sa bahay niyo?" I asked
sarcastically.

"Psh"

"Kuya kasi sinama ko dito si Amber, alam mo namang nakakailang kasama si Lovelle
diba" Pangangatwiran ni

Duchess. As if naman gustung-gusto ko dito sa bahay nila, hindi bagay ang

kagandahan ko dito excuse me. Kung hindi lang dahil kay Boul, I mean kay Duchess
hindi ako sasama dito eh.

"Mas nakakailang naman kasama 'yang ex-girlfriend ni Boul" Aba't!

"Hoy Duke Lionhart. FYI, FYI lang naman ano? Hindi ko ex-boyfriend si Grayson. And
he will never be my boyfriend. Kaya huwag kang magsalita dyan na parang alam mo ang
lahat ng nangyari sa'min. Alam mo ba kung gaano kasakit paasahin? Ang gaguhin? 'Yan
ang hirap sa inyong mga lalaki, nagcoconclude kayo kaagad kahit wala naman kayong
basis-"

"Oh ano kayong mga babae lang may karapatang masaktan? Paano naman 'yung mga
lalaking nagparaya kasi akala nila sasaya 'yung taong mahal nila sa kaibigan nila
tapos sasaktan lang din pala? Paano 'yung damdamin namin" Wengya! Napaka-bitter
naman nitong kapatid ni Duchess. Buti nalang hindi ako bitter.

"Huwag mong idamay lahat ng babae dyan sa mga hugutan mo Duke kasi iba-iba kaming
mga babae."

"Mas lalong iba kaming mga lalaki"

"Oh eh bakit ka sa'kin nagmamaldita? Ano'ng kinalaman ng kagandahan ko dyan sa mga

kabitteran mo? Alam mo Duke, kung type mo si Boul edi magsama kayo," Wengya! Sa'kin
pa nagmaldita. Ilang beses ko ba kailangan ulitin na moved on na ako.

"Psh ibang klase. 'Yan ang hirap kapag pinagpalit sa mas maganda at mas sexy eh,
nasosobrahan sa ampalaya."

Anak ng tinola! Pasalamat 'tong gagong 'to dahil animal lover ako. "Erkey, whatever
you say, pero hindi pa rin naging kami ni Boul. Period"

T*ng*na, sinabi ba niyang pinagpalit sa mas maganda

at mas sexy?! Ako?! Pinagpalit ni Boul? At sa mas maganda at mas sexy? Gago talaga
'yang Boul na 'yan kahit kailan. Huwag talagang dadaan sa kanto namin 'yan
papabugbog ko 'yan kasama nung babae niya.

"Duchess" Lumabas si tita Cassandra sa maindoor kaya natahimik kaming lahat. "Saan
ka ba galing?" Tanong pa nito. Lumipat ang tingin niya sa'kin kaya ngumiti ako.
"Heller tita!" I greeted with my right waving kaya na-expose na naman ang mga suot
kong 7 days bangle bracelets na 24 carat gold. "Oh hi dear. Get inside, bakit ba
kayo dyan sa labas nagke-kwentuhan?"

Inapakan ko ang capri yosi gamit ang 4 inches black Prada stiletto na suot ko at
saka ako naunang maglakad doon sa magkapatid. Kanina pa rin ako iritang-irita
tumambay sa labas ng bahay.

**

Wallace Martin Lionhart's PoV

I lit a cigarette and took two puffs. "What brought you here?" I asked in a calm
tone. "Tito, tita, kilala niyo naman po si Mikazuki diba?" She replied.

"Your sister right?" Cassandra answered. "Ano'ng meron sa kanya?" She added.

She started to cry and said "Kanina po kasi may nangyari, she threatened me. Okay
lang po sana kung ako lang pero pati sina mom at dad ay dinamay niya. Tinawagan ko
kanina sila mom, pero on the way po sila sa hospital eh. Si Mikazuki po ang may
gawa nun sa kanila, believe me." Lumapit sa kanya si Cassandra para i-comfort siya,
kaya mas lalo siyang naiyak. "Kaya nga po ako nagpunta dito to ask for some help,
kasi pakiramdam ko pati sila kuya kakampihan si Mikazuki. Nakakatakot na siya, at
nag-aalala na po ako

kina mom and dad, she's really insane"

"Sure ka ba dyan sa mga sinasabi mo uhh-ano nga ulit name niya?" Singit ni Amber,
Kaizer and Amesyl's daughter.

"Lovelle" Duchess' whispered.

"Oh yes Lovelle, sure ka ba diyan sa mga sinasabi mo? To tell you honestly, na-meet
ko na ng personal si Mikazuki. Mukha namang okay sya"

"Mukha ba akong nagsisinungaling?!" Lovelle blurted out.

"Oh bakit ka galit? Ikinaganda mo 'te? Sinasabi ko lang naman 'yung napansin ko
nung na-meet ko si Mikazuki heller?!"

"Bakit hindi mo i-try lumagay sa position ko ha?!" Lovelle argued.

"Yung bibig mo Lovelle ah, nandito ka sa pamamahay namin" Duke interfered.

Aish! What's wrong with these kids? "That's enough! Ituloy mo na pagke-kwento
Lovelle" I said. "Thank you po tito" She replied. "Yun nga po sana gusto kong
humingi ng tulong ipa-investigate si Mikazuki, kasi nakakatakot na sya talaga" I
frowned. I've known her for a long time, and I've known Ezekiel for a longer time,
this has something to do with his family. But Louie's my cousin too. Aish!

**

Amber's PoV

"Okay lang ba kung hihilingin ko sa'yo Amber na wala muna sanang makakalabas about
sa mga napag-usapan dito kahit sa parents mo?" Tanong ni tita Cassandra out of
nowhere. Ano ba namang akala niya sa'kin tsismosa? Maganda ako hello, hindi
madaldal. "Oo naman tita, walang problema. Wala naman akong plano na manghimasok
dyan sa family problem niyo. Hangga't hindi involved sa issue ang family ko, ang
Roswell, Yaji or ang

Black Organization hindi ako mangingialam" I frankly said. Tinignan ako nung
Lovelle na nangangapal ang pagmumukha sa dami ng kolorete sa mukha. "What?"
Masungit na tanong ko sa kanya.

"Amber huwag mo nang patulan" Bulong ni Duchess. Isa pa 'tong baduy kong kaibigan,
iba rin! "Inaano ko ba siya? Heller Duch, nagbibigay lang naman ako opinion kanina"
Wengya! Ano ba kasing masama sa sinabi ko kanina? Masyadong big deal.

"At may isa pa sana akong ipapakiusap" Tumingin ako kay tita Cassandra dahil sa
sinabi niya. "Ano po 'yun tita?" I asked as I flipped my hair, na-expose tuloy ang
dangling earrings ko na 24 carat gold. "Pwede bang kayong dalawa ni Duchess ang
magmanman kay Mikazuki? Pag-uusapan kasi namin ni Wallace kung pupunta kaming Japan
para alamin kung ano'ng nangyari kila Louie at Angelique" Lumingon ako kay Duchess,
sa'kin naman kasi okay lang. Ewan ko lang sa kanya. "Okay lang po sa'kin mama,
sa'yo ba Amber?" Tanong niya sa'kin. "Opo naman tita, bukod sa mambasted ng mga
patay na patay sa'kin at pakiligin ang madla, wala naman akong ibang
pinagkakaabalahan" Sagot ko.

"Psh" Pinaningkitan ko ng mga mata ko na may MAC mascara si Duke. "Ano na naman
Duke?" Tanong ko sa malditang kuya ni Duchess pero nilayasan niya lang ang
kagandahan ko. Walk out ang peg aba't maldita na bastos pa.

"Magpahinga na muna kayo" Utos ni tito Wallace.

"Yes tito" Mabilis na sagot ko saka ngumiti

**

Third Person's PoV

Kakapasok pa lamang ni Duchess ng kwarto ng kuya niya ay sinimaan

na siya nito ng tingin. "Ano kuya okay ka lang ba kahit nandito si Amber?"
Nakangising tanong ni Duchess sa kuyang si Duke.

"May magagawa pa ba ako? Psh" Kinuha ni Duke ang isang libro sa ibabaw ng lamesa na
katabi ng kama niya upang basahin.

"Yii kunwari pa siya oh. Gustung-gusto rin naman niya. Hayaan mo kuya, wala naman
akong sinasabi kay Amber na gusto mo siya" Pang-aasar nito.

"NOON Duchess, NOON"

"Oo nga diba moved on ka na rin parang si Amber?" Saglit na tumigil si Duke sa
pagbabasa upang tignan siya ng masama pero hindi pa rin siya natinag. "Oo na kuya,
NOON. May gusto ka kay Amber NOON, pero ngayon moved ka na. Alam na alam ko na
'yang mga lines niyo ni Amber. Pero kuya Duke alam mo? Ang sakit niyo sa bangs
kapag nagkatuluyan kayo 'no?"

"Ako ba Duchess hindi mo titigilan? Hindi magiging kami ni Amber, hindi ko na siya
gusto at hindi ko na siya magugustuhan"

Natawa si Duchess dahil parehas na parehas lagi ang linya ni Amber at ng kuya
niyang si Duke. "Sige kuya, sleep well. Dream of Amber" Pang-aasar pa nito saka
tumakbo palabas ng kwarto.

**

Mikazuki's PoV

Pagkarating sa condominium unit na tinutuluyan namin ay sinundan ko si Lionel.

Tumigil siya sa may living room kaya naupo ako sa sofa. "Ano'ng meron sa inyo ni
Katana, Lionel?" Diretsong tanong ko. Naaninag ko sa peripheral vision ko na
natigilan sa paglalakad si Roswell, maging si Shaun. Ramdam ko talagang may
tinatago sa'kin 'tong tatlong 'to eh.

"Huh? Ano bang sinasabi mo Mika-chan? Ngayon nga lang kami nagkakilala"

Hindi sya nautal sa pagsasalita pero umiwas siya ng tingin pagkatapos niyang
sagutin ang tanong ko para kumuha ng magazine. "Eh bakit parang awkward kayo
kanina, never pa kayong nagmi-meet?" Usisa ko. "Hindi pa ah" Mabilis na sagot niya
habang mabilis na inililipat ang pahina ng magazine.

"Roswell" Tawag ko, naaninag ko kasing lalakad na siya palayo. Saglit kong tinignan
si Lionel at Shaun kung magrereact sa pagtawag ko ng Roswell kay Roswell, pero
parehas silang tahimik. Nagbabasa ng magazine si Lionel, habang si Shaun naman ay
kakaupo lang at inaayos ang earphones na hawak niya.

Alam kong alam na nila na adopted kaming dalawa ni Roswell, at anak nina tita Aemie
at tito Ezekiel si Roswell pero first time ko lang namang tinawag na Roswell si
Roswell sa harap nila. Hindi man lang ba sila nagulat?

"Yeah?" Sagot niya. Pati 'tong si Roswell parang wala man lang reaction.

"Tingin mo ba nagsasabi ng totoo 'tong si Lionel?" Tanong ko.

"I guess?" Patanong na sagot niya. Naglakad siya palapit sa'min at naupo sa tabi
ko. "Have you met her before?" Bahagyang tumaas ang kaliwang kilay ko dahil si
Roswell mismo ang nagtanong kay Lionel. Mga style nito, kala naman niya maniniwala
ako sa acting niya.

Tumigil si Lionel sa ginagawa niya saka tumingin kay Roswell, "Hindi pa kuya ah"
Sagot ni Lionel. Pinaningkitan ko siya ng mata nung napatingin siya sa gawi ko kaya
mabilis syang bumalik sa pagbabasa ng magazine. "Ikaw Roswell? Wala kang alam?"
Baling ko ng tanong.

"None" Mabilis na sagot niya.

Inilipat ko ang tingin

ko kay Shaun na hanggang ngayon ay inaayos pa rin earphones na hawak niya. "Ikaw
Shaun?"

"Inosente ako Mika-chan"

"Eh bakit wala kayong reaction tatlo kahit nakaka-dalawang beses na akong tawag ng
'Roswell' kay kuya Bullet?" Pinagdiinan ko pa talaga ang kuya Bullet para
maramdaman nila at maalala nilang kuya Bullet dapat ang tawag ko kay Roswell.

"Saglit may nakalimutan pala akong kuhanin sa kotse" Paalam ni Lionel saka inilapag
ang magazine sa ibabaw ng center table at tumayo.

"Shit ako rin teka, bigla akong nagutom walanghiya!" Mabilis din na tumayo si Shaun
kaya si Roswell ang tinignan ko ng masama. "Shit! I almost forgot my business
meeting" Patayo na si Roswell mula sa pagkakaupo ng magtanong ako. "Nang-iinis
talaga kayong tatlo?" Pati si Shaun at Lionel ay natigilan sa paglalakad.

Umayos ulit ng upo si Roswell. "Lionel, Shaun go back to your seats" Utos niya.
Mabilis pa sa alas kwatrong sumunod 'yung dalawa. Sabi ko na eh. Magkakakuntsaba
talaga 'tong tatlong 'to eh.

Kakaupo pa lamang ni Lionel nung mag-ring ang cellphone niya. Paano ba naman kami
matatapos nito?

"Ano?... Kamusta naman lagay nina mom at dad?" Tumingin siya sa'ming tatlo habang
pinakikinggan ang kausap niya sa phone. Hindi na rin naman ako nagulat kasi alam ko
naman ang nangyari. For sure naman hindi Malala ang lagay nila dahil hindi naman
malakas 'yung-"Kritikal daw sina mom at dad" What? Papaano nangyari 'yun?
Siguradong-sigurado ako na hindi sila magiging kritikal dahil lang sa epekto nung
pagsabog nung bomba. Besides,

I was just trying to scare Lovelle.

"What happened?" Kalmadong tanong ni Roswell.

"Hindi ko rin alam kuya Bullet eh"

"Pinababalik ba tayo ng Japan bro?" Tanong ni Shaun.

"Walang sinabi bro eh"

"Then don't"

Pinagmamasdan ko silang tatlo habang nag-uusap kaya hindi ko maiwasang hindi mag-
isip kung bakit parang kalmado silang tatlo. Okay lang sana si Roswell eh, kasi
hindi naman niya totoong magulang sina mommy Angelique at daddy Louie. Pero bakit
pati sina Shaun at Lionel kalmado?

"Pupuntahan ko muna si Lovelle" Paalam ni Lionel

"Sama na ako bro"

"I'll be back" Paalam ni Roswell.

What the heck? Wala ring nangyari dun sa tinatanong ko kanina. Leche.

Kinuha ko ang cellphone ko at idinial ang number ng secretary kong si Emily. [Good
evening Ms. Yagami]

"May balita na ba tungkol sa pagsali ko sa Black Sinister?"

[Yes po, ise-send ko na nga po sa email niyo 'yung information nung taong kailangan
niyong i-meet]

"Okay sige paki-email nalang sa'kin later" Sagot ko.

[Ahmm Ms. Yagami]

"Yes?"

[Wala po ba kayong planong i-cancel 'yung mga appointments niyo dahil sa nangyari
kila Mr. and Mrs. Birkins?] Tanong ni Emily.

"None, marami akong na-miss na meetings kaya kailangan kong maka-catch up" Sagot
ko.

[Noted po. I-email ko nalang din po ang schedule niyo for the whole week]

"Okay thank you"

**

-2 days later-

Amber's PoV

Iniayos
ko ang Versace back cady shift mini-dress na suot-suot ko pagkaupong-pagkaupo namin
dito sa isang mamahaling restaurant. Bagay na bagay ang kagandahan ko sa ganda ng
restaurant, kaya hindi ko na ipinagtatakha na pinagtitinginan ako ng kapos sa
ganda. "Sure ka ba Amber na dito sa restaurant na 'to may dinner meeting si
Mikazuki Yagami?" tanong ni Duchess.

"Hindi, pero 'yun ang alam ko" Tipid na sagot ko

"Psh. 'Yan ang hirap sa mga babae ang hilig magbaka-sakali, pasok ng pasok sa
sitwasyong wala namang kasiguraduhan. Tapos kapag nasaktan isisisi sa mga lalaki"

Tinignan ko ng masama gamit ang mapupungay kong mga mata si Duke. "Kami pang mga
babae ang may problema? Eh ano bang masama kung subukan diba, wala namang mawawala.
'Yan kasi hirap sa inyong mga lalaki, gusto niyo sure na sure kaagad kayo. Ang
duduwag niyo, at least kami, kahit magkamali wala kaming pagsisisihan in the end
kasi alam naming tinry namin. Eh kayo? Wala pa ngang nangyayari, suko na kaagad"

"Ano bang masama sa pagpaparaya ha? Kung para sa ikaliligaya naman nung taong mahal
mo. Kaso ang nakakap*tang*na lang, nagparaya ka pero hinayaan lang din masaktan"

"Kung hindi ka ba naman kasi isa't kalahating tanga bakit mo hinayaang mawala sa'yo
kung mahal mo?"

"At sa'yo nanggaling Amber? Eh alam naman ng lahat na hinayaan mo lang mawala sa'yo
si Boul" Wengya! Ano bang pinaglalaban nitong lalaking 'to?

"Hoy excuse me lang Duke ha? Ilang beses ko bang kailangang sabihin na moved on na
moved na ako kay-ouch!" Siniko ako ni Duchess kaya natigilan ako sa pagsasalita.
Wengyang babaeng 'to. Ang ganda-ganda ko sinisiko lang ako. Ngumuso si Duchess kaya
sinundan ko ng tingin ang tinuturo niya,

Anak ng tinapa! Si Boul 'yun ah? Bakit kasama niya si Mikazuki? "Tingnan mo 'yang
gagong lalaking 'yan. Hanggang dito ba naman pagmumukha niya ang makikita ko?" At
kung hindi ba naman siya nuknukan ng kaharutan, talagang kasama pa niya si
Mikazuki? Ano'ng meron sa kanilang dalawa?! Wengya! Gabing-gabi ini-stress nitong
Boul na 'to kagandahan ko.

"Ano'ng meron sa kanilang dalawa?" Tanong ni Duchess.

"Huwag kang matanong Duchess baka hindi kita ma-tantsa" Wala sa mood na sagot ko.
Hindi naman ako nagseselos dahil kumpyansa naman ako sa ganda ko. Nakakainis lang
kasi likas na talagang pinaglihi sa higad 'tong Boul na 'to at kung sino-sinong
babae ang kasama.

Tumawa ng mahina si Duchess kaya tinaasan ko siya ng kilay kong may Dior powder
brow pencil. "Ang ganda pala ni Mikazuki 'no? Ang elegante manamit saka mukhang
mabait"

"Duchess, naranasan mo nang masungalngal?"

Tumawa siya ulit ng mahina "Makapili nalang nga ng oorderin" Ibinalik ko na ang
tingin kila Mikazuki at dun sa malanding higad na si Boul bago ko pa makalimutang
kaibigan ko 'tong si Duchess.

**

A/N:
Pabati raw sa maiingay na sweets, magaganda at gwapong op.

Babyruth, Cranberry, Cappuccino, Blueberry, Godiva, Pretzels, Goya, Kinder,

Musketeer, Pixie, Raisinets, Katana's OP, Emerald's OP, Meisha's OP, Cassandra's
OP, Akiko's OP, Duchess' OP, Milka's OP, Caileigh's OP, Grayson's OP, Wallace's OP,
Kayden's OP, Duke's OP, Lionel's OP, Shaun's OP, Amesyl's OP, Raven's OP, Amber's
OP, Mikazuki's OP, Aemie's OP, Ezekiel's OP, Bullet's OP.

=================

MIBF

Available ang My Husband Is A Mafia Boss Books sa MIBF September 14-18, 2016 ♥

2 for P100 only. Bili kayo ah! Kitakits! ♥