POSSESSIVE 14: Lysander Callahan

SYNOPSIS:

She's his secretary and he's her boss. Plain and simple. No complication. No
problem. Nothing.

That's Lysander's life before he started desiring his secretary in a ways that he
can't even explain. Siya ang tipo ng tao na sigurado ang lahat ng galaw at
desisyon, pero pagdating sa Sekretarya niyang palaging dahilan ng pagsakit ng ulo
at puson niya, nawawala siya sa tamang huwisyo.

Lysander knew where this is leading him... but would he risk it? There's a
possibility that he might lose the most efficient secretary that he ever have.

... but there is also a big possibility that he might lose his head if he didn't
risk it.

A/N: Stay tuned.

PROLOGUE

HUMUGOT ng malalim na hininga si Jergen habang nakaharap sa salamin ng restroom.

You're gonna be okay. Kailangan mo ang trabahong 'to kundi sa kalsada ka talaga
pupulutin. Pagkausap niya sa kaniyang sarili na kinakabahan pero pilit niyang
pinapakalma.

She needs to calm down before her name is called for the interview. Ang mismong
President ng Callahan Real Estate ang mag-i-interview sa kanila kaya kailangan
niyang kumalma.

She needed this job badly.

Pinalayas na siya sa tinitirhan niyang apartment kaninang umaga. Nasa isang libo
nalang ang pera niya, kulang pa para sa pang-kain niya bukas. Hindi naman siya
puwedeng umuwi sa probensiya dahil mahirap lang din ang mga magulang niya at siya
lang ang inaasahan ng mga ito. Saka tatlong buwan na siyang hindi nagpapadala sa
mga ito dahil nga sa nawalan siya ng trabaho.

Letse naman kasi yang boss niya, isa siyang secretary hindi sexetary. Ang
nakakasuka, may asawa pa ang boss niyang yon at may edad na.

Kaya heto siya ngayon, walang tumatanggap na kompaniya sa kaniya dahil hindi
maganda ang feedback na palaging binibigay sa kaniya ng dati niya boss.

She sighed. Bakit ba siya umaasa na magiging iba ang kalalabasan ng interview
niyang ito? Nasisiguro naman niyang tatawag ito sa dati niyang pinagta-trabahuan at
paniguradong tigok na siya sa susunod na mga araw.

Cause of death: Starvation.

Humugot siya ng malalim na hininga saka lumabas ng restroom at bumalik sa

kinauupuan niya kanina.

Nasa mga dalawampo silang nag a-apply sa posisyon na Sekretarya ng Big boss ng
Callahan Real Estate, malaki ang sahod at kilala sa Asya ang kompanya. Magandang
magtrabaho sa naturang Kompaniya, ang tanong, tatanggapin kaya siya?
Humugot siya ng malalim na hininga ng tawagin ang babaeng sinusundan niya.

Shit! Ako na ang sunod!

Humigpit ang hawak niya sa envelop na hawak kung saan ang laman niyon ay ang mga
credentials niya.

Dumagundong sa kaba ang dibdib niya ng lumabas ang babae at mukha itong tinakasan
ng dugo sa katawan. Ang putla-putla nito, parang nakakita ng multo.

"Ms. Jergen Carbonell Camince?" Anang babae na sumilip sa nakabukas na pinto.

Mabilis siyang tumayo. "Yes, ma'am?"

"Ikaw na ang susunod."

Tumango siya saka humugot muna ng malalim na hininga bago humakbang papasok sa
bahagyang nakaawang na pinto.

"Kaya ko 'to." Bulong niya sa sarili habang naglalakad at sinusundan ang babae
patungo sa isa pang pinto.

The woman stopped in front of a close glass door. "Mr. Callahan is waiting for you
inside."

She tried to smile but failed. "Thanks."

"Goodluck."

Tumango siya saka pumasok sa pintong binuksan ng babae.

Habang naglalakad siya palapit sa mesa, mataman niyang tinititigan ang lalaking
nakaupo roon at mataman ding nakatitig sa kaniya.

The guy is so hot, he's smokin'. Those deep brown eyes of his, his hair style, his
kissable lips, his well-toned body and his aura and sex appeal is oozing. Goodness!

She blinked. Nope! Not going there! Hindi nakakabusog ang kaguwapuhan, actually
nakakagutom 'yon. At mas lalong ang mga ganitong tipo ng lalaki ay hindi siya ang
tipo ng babae. Kaya dapat no attraction. Wala iyong patutunguhan.

Tumigil siya sa harap ng mesa nito saka nginitian ito. "Good Morning, Sir, I'm
Jergen Carbonell Camince. I'm here for my interview."

Iminuwestra nito ang kamay sa visitor's chair. Ang mga mata nito ay nakatuon pa rin
sa kaniya. "I'm Lysander Callahan, your future boss if you pass this interview."
Kapagkuwan ay tumuon ang mga mata nito sa buhok niyang kulay pink.

Nanenerbiyos siyang ngumiti. No one likes her hair. No one. Lalo na sa loob ng
opisina. Hindi na siya magtaka kung sitahin nito mamaya ang buhok niya. Bosses
always dislikes her taste of hair color.

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Let's start."

Tumango siya, kinakabahan.

"I only have one question," panimula nito habang nakatingin pa rin sa mga mata
niya, "and your answer will decide if you're hired or not. Nabasa ko na ang
credentials mo, everything is good. High grades. Good University in the Province
where you came from. So... let's start?"
She gulped. "Yes, Sir."

Pinagsiklop nito ang kamay saka ipinatong iyon sa ibabaw ng mesa at tinanong siya.
"Why should i hire you?"

This is it, Jergen! Ilang beses siya nag practice para sa tanong nito. Memorize na
niya ang sagot niya, pero bakit parang hindi niya iyon maisip?

"Anytime, Ms. Camince. The clock is ticking." Basag ni Mr. Callahan sa katahimikan,
"marami pang aplikante maliban sayo."

Tumikhim siya, "i'm efficient and i can multi-task. I'm equip with right skills
with the position and--"

"I don't wanna hear that." Sansala sa kaniya ni Mr. Callahan. "Gusto kong makarinig
ng bagong sagot, yong hindi mo menimorize bago ka pumasok sa opisina ko."

Napatitig siya sa lalaki. "Sir?"

He stared at her. "Give me an answer that i havent heard before."

Huminga siya ng malalim at sinabi niya ang unang pumasok sa isip niya. "I'm
passionate and i'm really, really, starving to death."

Natigilan ang kaharap saka napatitig sa kaniya. "You're starving to death?" Parang
hindi makapaniwalang tanong nito.

"Yeah." Lumunok siya at nahihiyang nagbaba ng tingin. "I am."

"Kumain ka ba ngayon?" Tanong nito kapagkuwan.

Umiling siya. "I really need this job, Sir. Wala akong pera at pinalayas palang ako
kanina sa tinitirhan kong apartment. Kaya kailangan ko ang trabahong 'to kung
tatanggapin niyo ako, pero kung hindi naman, ayos lang din, maghahanap ako ng iba."

Mataman siyang tinitigan ng kaharap kapagkuwan ay nagsalita ito. "If i hired you,
where can you see yourself after five years?"

Huminga siya ng malalim. "Still your Secretary, Sir."

Satisfaction glimmered on his deep eyes. "Hmm... i'd like to see that." Pinindot ni
Mr. Callahan ang intercom saka pinapasok ang kung sino man ang sumagot.

Seconds later, a woman entered, "yes, Sir?"

Sumulyap muna sa kaniya ang lalaki bago nagsalita. "Send all the applicants home,
may nahanap na ako."

Namilog ang mata niya. "Totoo?! Tanggap na ako?! For real?!" Hindi niya napigilang
mapasigaw sa gulat.

"Yes." He shushed her. "Now stop shouting and order me two American breakfast in
thr Restaurant two block from here."

Natigilan siya. Her eyes widens. "Ho?"

"Secretary kita diba?"

"Y-yes?"
"Then order me some breakfast." May inilapag itong ilang libo sa ibabaw ng mesa,
"Pronto."

Napakurap-kurap siya, gulat na gulat. "Mag-uumpisa na ako ngayon?"

"Yeah," he glance at her, "unless you want me to interview another applicant--"

"No." Mabilis siyang tumayo at pinulot ang pera. "On it, Sir."

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Go on. I-order mo na ako. Then go to the HR
Department, sign your appointment contract and you'll start with paperworks."

Ang lapad ng ngiti niya. "Thank you, Sir! Thank you so much!" She's not expecting
this. "Thank you!"

Tumango lang ito. "You're welcome."

Mabilis siyang naglakad patungo sa pinto. Nang buksan niya iyon, akmang lalabas na
siya ng marinig niyang nagsalita si Mr. Lysander Callahan.

"I like your hair." Anito. "Maybe you should try blue next month? Or maybe green?"

Natigilan siya at nilingon ang boss niya. "Thanks. I'll keep that in mind, boss."

He smiled. "Go. Buy me a breakfast."

Napakurap-kurap siya at mabilis na nag-iwas ng tingin saka mabilis na lumabas ng

opisina nito.

Jergen can't keep herself from grinning happily. May trabaho na siya. Sa wakas may
nauto rin siyang tanggapin siya sa trabaho! And looks like her new boss is a good
man. She'll be happy to work for him. Very happy.

>>> This happened five years ago. Chapter 1 will be the boss and the bossy.

#AngPagmamahalParangMultoYan - Nakakatakot.

Wattpad

Discover

Create

Community

Search Stories & People

Agnus_me Agnus_me
POSSESSIVE 14: Lysander Callahan
POSSESSIVE 14: Lysander Callahan
by CeCeLib
Add
Vote
CHAPTER 1
23.3K 2.8K 890

by CeCeLib
Following
CHAPTER 1

TUMAAS ang kilay ni Jergen ng makapasok siya sa high-tech barn ng boss niya at
nakita niya ang mga kaibigan nitong naglalagay ng tagsa-sampong piso sa isang
mineral bottle na may butas sa gitna para makapasok ang pera sa loob.

"Don't tell me na pinagpupustahan niyo na naman kung anong kulay ng buhok ko?"
Nakataas ang kilay na tanong niya sa anim na kalalakihang nasa harapan niya.

Napakamot ng ulo si Andrius. "Well, it is the first monday of the month. The day
when you change the color of your hair."

Nakangiwing napangiti naman si Khairro. "At mukhang walang nanalo samin."

Iminuwestra nito ang kamay sa kaniya. "You have a rainbow hair. Great."

Thorn sighed. "And i lost ten pesos." He groaned. "Again."

Umingos siya. "Get out. All of you." Pagpapalayas niya sa mga kaibigan ng boss
niyang naging malapit na rin siya sa mga ito kaya nagagawa niyang palayasin ang mga
'to. "I'm here for my boss. May report akong iri-report sa kaniya."

Khairro sighed. "Fine. Fine. We're leaving."

Nang makaalis na ang tatlo, pinalibot niya ang tingin sa kabuonan ng barn. Hindi
niya makita ang boss niya. Saan naman kaya yon? Ayaw niyang makipag hide and seek
rito.

"Hello? Boss?" Malakas niyang sabi.

Pagkalipas ng ilang segundo, nakarinig siya ng baritonong boses. "I'm in here,

Jergen."

Napabuntong-hininga siya saka sinundan ang pinanggalingan ng boss niya. Nakita niya
itong nakahiga sa sofa bed at kinakalabit ang string ng Gitara na hawak.

Her boss looks so laid back as he strum the Guitar.

"Boss." Huminga siya ng malalim habang bored na nakatingin dito. "Absent ka na

naman."

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Yeah. I noticed."

She rolled her eyes. "No sarcasm, boss. Baka masapak kita nitong folder na dala ko
ngayon. Alam mo bang traffic papunta dito?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Always so bossy." He tsked and looked at her hair.
"Nice. Sinong nanalo?"

"No one." Aniya saka inilapag ang tatlong folder na hawak sa tiyan nito at
nginitian ito ng peke. "Hayan na ang report last month. Alam mo ba kung sino ang
mga pinagalitan ko para matapos ang report na 'yan? Oh, wait, you don't know
anything, Boss. Absent ka nga pala ng dalawang linggo." Inirapan niya ito. "You're
so unfair you know that? Kapag kami ang absent, may bawas kaagad ang sahod namin.
Bakit ikaw, wala? That is not fair you know."

Hinuli nito ang tumataray niyang mga mata. "I am your boss, you do know that,
right?" Pagpapaalala nito sa kaniya.

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Unfortunately." Inirapan niya ito. "Pero
hindi naman talaga totoo yon, kasi sa ating dalawa, ako ang boss kasi hindi ka
naman pumapasok."

Tumawa lang ito saka kinalabit na naman ang string ng gitara. "I'm bored, Miss
Secretary." Umupo ito saka tinapik ang bakanteng ispasyo ng sofa bed na nasa
harapan nito. "Sit and read me this," iniabot nito sa kaniya ang folder, "reports.
Ayokong basahin 'yan. Nababagot ako."

Napabuntong-hininga siya at napailing-iling. Yep. This is her boss. Ang boss na

inakala niyang seryuso at hard working, yon pala ay nangangailangan ito ng
sekretarya na gagawa sa trabaho nito. Sarap sapakin e.

"Ayoko." Pinagkrus niya ang mga braso sa harap ng dibdib. "Trabaho mo 'yan, e.
Tapos na ang trabaho ko."

He looked at her, his eyes smiling in unknown reason. "Kung tataasan ko sahod mo,
babasahin mo na 'yan?"

You'll also like

iamyourlovelywriter's List of Characters by iamyourlovelywriter

iamyourlovelywriter's List of Characters
By iamyourlovelywriter
172K 1.8K
The Untouchable Beast (#Wattys2016) by greatfairy
The Untouchable Beast (#Wattys2016)
By greatfairy
3.6M 93.5K
MEN of HONOR (2) Capt. Mamorou Kael Nicol by belle0807
MEN of HONOR (2) Capt. Mamorou Kael Nicol
By belle0807
10.3K 217
The Emperor's Heart (Completed) by Sacred-Maria
The Emperor's Heart (Completed)
By Sacred-Maria
180K 6.2K
Marrying Mr. Arrogant (PUBLISHED) by FrozenFire26
Marrying Mr. Arrogant (PUBLISHED)
By FrozenFire26
50M 530K
My Possessive and Jealous Husband #Wattys2016 by marenniec
My Possessive and Jealous Husband #Wattys2016
By marenniec
754K 21.3K
Beast Love by heavensphinxs
Beast Love
By heavensphinxs
203K 9.8K
Natigilan siya at napatitig dito. "Totoo?"

Nagkibit-balikat ito. "Read the report. Now."

Napasimangot siya at napipilitang binasa ang report para sa boss niyang tamad.

Nang matapos niyang basahin 'yon, napatingin siya sa relong pambisig. Great. She
wasted nearly two hours reading the reports. Okay lang, tumaas naman sahod niya.

"Kailangan ko nang bumalik sa opisina." Inayos niya ang damit na bahagyang nagusot.
"Unlike you, boss, may trabaho ako."

"You're insulting me, Ms. Secretary." Pinukol siya nito ng masamang tingin. "I am
your boss, wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganiyan. I could fire you."

Nameywang siya. "Sino tinatakot mo, boss? Ako? Ikaw ang mas matakot kasi mawawalan
ka ng sekretaryang mapagkakatiwalaan mo na, sobrang ganda pa."

Amusement filled his eyes. "I am your boss, Jergen. Show some respect."

"And i'm your secretary and i'm doing your job." Humaba ang nguso niya. "I hate
you, boss. Pumasok ka na kasi. Nakakapagod kaya maging President at Secretary at
the same time." Pinandilatan niya ito. "You're stressing me out, boss. Hindi sapat
ang sinasahod ko. Dapat yong sahod mo, akin na rin 'yon kasi ako naman ang gumagawa
ng trabaho mo. Argh!"

Tumawa lang ang boss niya. "May regalo ako sayo."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Hindi mo ako masusuhulan, boss."

He grinned. "Its antique."

Napakurap-kurap siya saka dahan-dahang nawala ang talim ng mga mata niya. "Really?
Antique?"

She loves old stuff like antiques. And her boss always exploit her love for
antiques.

His boss wagged his eyebrow. "Yep. Ayaw mo?"

Napasimangot siya. "Inggitin mo na naman ako, no? Masasapak talaga kita, boss. It's
an antique! Ibang usapan na 'yan."

"Nope. I'm not." Anito saka kinalabit ulit ang gitara saka mahinang kumanta.

Napatitig siya sa boss niyang tamad na nga, hindi pa pumapasok. Mula sa

kinatatayuan niya, kitang kita niya ang matitipuno nitong braso at binti, ang
guwapo nitong mukha, ang buhok nitong pinaghalong brown at blond at ang mga labi
nitong natural nang mapula.

Her boss is so hot, he's smokin'. But she knew better than to get attracted to him.
Well, she already is, but she's just better in controlling and hiding it.

Biglang nag-angat ng tingin ang boss niya at huling-huli siyang nakatingin dito.
Tumaas ang sulok ng labi nito. "See something you like?"

Nag-init ang pisngi niya pero hindi siya nagbawi ng tingin. "Nope. I'm looking at
my boss."

He smiled. "Does your boss look handsome?"

Inirapan niya ito. "Sige, buhatin mo yang sofa bed. Nakakahiya naman ang kahangina
mo, signal number five na 'yan." Inirapan niya ulit ito. "Makaalis na nga, marami
pa akong gagawin sa opisina."

Mahina lang na tumawa ang boss niya saka bumalik sa pagkaskas sa gitara nito.

Naglalakad na siya palayo ng marinig niya ang boses nito. "Open that box on the
center table, Jergen."
Napabuntong-hininga siya. "Kailangan ko nang bumalik sa opisina, boss--"

"Just open it, Jergen."

Naiinis na lumapit siya sa center table saka binuksan niya ang box na naroon. Isang
mapalad na ngiti ang gumuhit sa mga labi niya ng makita ang laman niyon.

"You like it?"

Napaigtad siya ng marinig ang boses ng boss niya sa likod niya.

Pinakalma niya ang dibdib na mabilis ang tahip saka kinuha ang laman ng box saka
humarap sa boss niya.

"This is..."

"It's an antique necklace from middle east." He smiled. "Nakuha ko yan last week
when i was in Jordan. It looks old... just how you like it."

Hindi mapuknat ang ngiti sa mga labi niya. "Akin na 'to?"

"Yep." He grinned. "In return, you'll go hiking with me this weekend."

Nawala ang ngiti niya. "So suhol 'to?"

"Nope." Kinuha nito ang necklace sa kamay niya saka ito na ang nagsuot sa leeg
niya. "This is a thank you gift for a job well done on running my company and i'll
pay you for hiking with me this weekend."

Nang marinig ang salitang 'pay', nagningning ang mga mata niya. "Extra pay?"

He gave her a deadpan look. "Para namang sasama ka kung walang bayad."

"Hindi nga." Inungusan niya ito. "At saka paano kung sumakit ang paa ko sa hiking?"

Her boss sighed. "I'll pay you for accompanying me, for your sore legs, for your
aching back and for wasting your time. Okay na?"

"Magkano ibabayad mo sakin?" Tanong niya habang malapad na nakangiti.

"Ten thousand."

Sumeryuso ang mukha niya. "No deal. Twenty thousand."

"No. Fifteen thousand."

Malapad siyang ngumiti. "Deal. I'll see you this weekend then."

"Nope." Tinalikuran siya nito. "I'll see you tonight. At dinner. Ipagluluto mo
ako."

"Ayoko nga." Humaba kaagad ang nguso niya. "You're taking advantage of my skills,
Boss."

"I'll pay you." May diin nitong sabi.

Kaagad siyang napangiti. "Okay. I'll see you tonight then. Pang ilang tao ba ang
ipagluluto ko?"
Bumaling ito sa kaniya. "For two."

"Oh, you have a date." Nanunudyo ang ngiti sa mga labi niya. "Should i buy you
condoms too? Para makapag order na ako sa online, wala pa naman niyan dito sa
Pilipinas."

Yes. She sometimes buy his condoms thru online. He's big and long and no local
condoms here in the Philippines would fit him. Goodness. What kind of p*nis is
that? Mabuti nalang at sanay na siya, pero nuong una, halos lumuwa ang mga mata
niya at ilang buwan din niyang ini-imagine iyon. Buti naka move on na ngayon ang
mahalay niyang utak.

She is his very, very, very, very personal secretary. Kaya naman kilalang-kilala na
niya ang boss niyang si Lysander Callahan mula ulo hanggang paa at hindi siya
naiilang na pagsabihan ito ng kung ano-ano.

Limang taon na rin siyang Sekretarya nito kaya alam na niya ang binabalak nito
kahit kislap palang ng mga mata nito.

She do stuff for him. With pay of course. Wala nang libre sa panahon ngayon, no.

"No condoms." Lysander rolled his eyes. "Its just a simple dinner."

She grinned. "Oki-doki."

"Go. Leave my barn." Pagtataboy nito sa kaniya. "Magtrabaho ka kasi binabayaran

kita para magtrabaho hindi para pagsalitaan ako ng kung ano-ano."

"Yes, boss." Sinaluduhan pa niya ito bago umalis sa barn nito at sa Bachelor's
Village.

Nang makalabas ng Village, pumara siya ng Taxi at binuksan niya ang bintana niyon.
Hindi niya kayang sumakay sa taxi, sa kotse o sa bus na aircon ang naamoy niya,
kailangan makalanghap siya ng sariwang hangin, kahit pa ang hangin na yon ay puno
ng pulosyon ayos lang basta hindi hangin na nanggagaling sa aircon.

Natigilan siya sa pag-iisip ng marinig na tumunog ang message alert tone niya. Nang
basahin niya yon, ngiting aso lang ang ni-reply niya.

'No condom. Buy a lubricant instead.' Galing iyon sa boss niya.

Napailing-iling siya saka binura ang mensaheng iyon sa kaniya ng boss niya.
No way! She's not buying that stuff. Bahala ang boss niyang yon sa sex life nito.
Dinamay pa siya. Nakakahiya kaya bumili, unless may mahanap siya sa online. Pero
kapag wala, pasensiyahan sila ng boss niya. Bahala itong pagkasyahin ang mahaba
nitong ahas na makipot na kuweba ng ka dinner nito mamaya.

"MOM, ILANG ulit ko bang sasabihin na hindi ako pupunta diyan sa Seattle." Bumuga
ng marahas na hininga si Lysander. "I'm maybe bored here in the Philippines but i
won't leave."

Narinig niyang napabuntong-hininga ang ina niya sa kabilang linya. "Anak, hindi
naman labag sa kaalaman namin ng ama mo na kahit wala ka diyan sa Pilipinas ay
tatakbo ang kompaniyang iniwan namin sayo, kaya nga pinapapunta ka namin dito sa
Seattle. We miss you. Gusto ka naming makasama."

Lysander sighed. "Mom, i have friends here. I'll visit soon but i won't stay."
"Is this because of her?"

Natigilan siya sa tanong ng ina. "Ma, change topic please."

"No." She spoke in authority. "Goodness, Lysander, ilang taon na ba ang lumipas?
Hindi mo pa rin masabi-sabi sa kaniya na gusto mo siya? Hindi kita pinalaking duwag
at torpe."

Napasabunot siya sa sariling buhok. "Good bye, Mother. I love you. Say Hi to Dad
for me." Kapagkuwan ay pinatay niya ang tawag at napatitig sa kisame ng barn niya.

Darn. His mother is really a pain in his ass sometimes. Good thing she's not in the
country to bug him about his personal life.
Akmang itatapon niya ang cellphone sa Carpeted na sahig dahil sa sobrang boredom na
nararamdaman ng tumunog ang message alert tone niyon.

Binuksan niya ang cellphone at binasa ang mensaheng natanggap. Nang makitang galing
yon sa Sekretarya niya, napangiti siya.

'Found a lubricant. You're really that big that you'll not fit without this?'

Mahina siyang natawa saka nireplayan ito. 'Ikaw taga bili ng condom ko, you tell
me.'

'Alam mo, Boss, kung hindi ka lang malaki magpasahod tapos kung wala lang akong
extra pay palagi, matagal na akong nag-resign sa kahalayan at ka-weird-dohan mo.'

Malakas siyang natawa kapagkuwan ay napailing-iling. 'Magtrabaho ka na riyan,

bawasan ko sahod mo, sige ka. At nagko-computer ka na naman no? Online shopping ka
na naman no? Babawasan ko talaga ng 20% ang sahod mo.'

'Okay lang. Bawasan din kita ng 70% sa sahod mo tapos idadagdag ko nalang sa sahod
ko yong binawas ko sayo. Salamat, Boss.'

Napailing-iling siya. 'You're fired.'

Jergen replied. 'Ha-Ha. You're fired too, boss.'

Hindi nalang siya nag reply sa sekretarya niya pero hindi mapuknat ang ngiti sa mga
labi niya. His Secretary does that to him sometimes. She makes him smile in so many
ways that he can't even explain. Maybe its because...

Nope. Not going there.

#NewCondomArises - Lol.
#LubricantForWho - Yong lubricant parang mantika lang yon, e. Tulad nalang kapag
nagluluto ka ng hotdog, nilalagyan mo ng mantika para hindi siya dumikit sa kawali
at matiwasay na maluto. Parang pempem lang yan e, nilalagyan ng mantika para
tiwasay ba makakapasok. No problemo.

CHAPTER 2

"JERGEN, kailangan na daw ng Marketing Department yong layout na inaprobahan ni

President." Ani Catheya na pinadala ng Marketing Department.

"Jergen, ano na daw ang sabi ni boss sa pinadala ni Advertising Department?" Ani
Susan.

"Jergen, yong report daw sabi ng Accounting Department, na aprobahan na ba ni

President?" Si Danya.

"Jergen, 'yong lot transfer kay Mr. Hubella, napermahan na daw ni boss 'yon?"
Tanong ni Daisy.

"Jergen, nasaan na daw yong payroll para sa inyo ni President? At napermahan na daw
ba ni President yong ibang mga papeles para maipasok na sa account ng mga empleyado
ang mga sahod nila?"

Gustong sabunutan ni Jergen ang sariling buhok habang sabay-sabay na nagsasalita

ang mga empleyado sa harap niya.

Argh! Shit!

Parang sasabog ang ulo niya sa dami ng trabaho niya na kung tutuosin ay hindi naman
sa kaniya! Pero dapat relax lang siya. Ayaw niyang ma stress ng maaga.

Breath in. Breath out. Then she smiled. "I'll get back to you all. Just give me
thirty minutes. Handa na ang lahat, hahanapin ko lang sa table ko, okay?"

"Sige." Sabay-sabay na sabi ng mga empleyadong nasa harapan niya at nagsi-alisan na

ito.

Napabuga ng malalim na buntong-hininga si Jergen ng makaalis ang mga ito. Mababaliw

na siya kapag nagpatuloy pa ito. Bakit naman kasi ang tamad-tamad ng boss niya?
Ayaw pumasok at ang gusto lang ay ang mag chill at relax.

Argh! Shit!

Kahit naiinis at na-i-stress na siya, hinanap niya ang mga kailangan at siya na
mismo ang naghatid ng mga iyon sa mga Departamentong nangangailangan niyon,
pagkatapos ay sinunod niyang trabahuin ay ang mga report ng layouts para sa mga
bahay. Kailangan niya iyong i-compile sa isang folder bago ipakita kay Boss para
aprobahan. Pagkatapos ay ini-isa-isa niyang basahin ang mga report ng bawat
departamento para tingnan kung kailangan ba ng perma ng boss o kung hindi naman
kailangan. Unfortunately, lahat kailangang permahan.

Napatigil lang siya sa pagta-trabaho ng may tumikhim sa harap ng mes niya. Nag-
angat siya ng tingin at kumunot ang nuo niya ng makita ang isang delivery boy.

"May kailangan ka?" Nakataas ang kilay na tanong niya.

Ngumiti ito at alam niyang pilit iyon. It's part of his job to smile to customers.
"Hi po. I'm Emman." May inilabas itong naka-pack na pagkain mula sa malaking bag na
dala, "heto po yong order na pagkain ni Mr. Lysander Callahan para kay Ms. Jergen
Camince. Nandito ho ba siya?"

Pinakita niya ang Company I.D. "That's me." Tumikwas ang isa niyang kilay. "Si Mr.
Callahan ang nag order?"

"Yes po. Binayaran na rin po niya."

Tinanggap niya ang pagkaing iniaabot nito saka binuksan ang pack. Nanubig ang
bagang niya ng makita ang paborito niyang pagkain.

"Sige po, ma'am, aalis na po ako. Maraming salamat po." Pagkasabi niyon ay umalis
na ito.

Siya naman ay kinuha ang cellphone at tinawagan ang tamad niyang boss na kaagad
namang sumagot. Ang wala nga namang ginagawa.

"Boss--"

"Yes. I ordered for you." Sansala nito sa iba pa niyang sasabihin. "I'm sure hindi
ka pa kumakain."

"At paano ka naman nakakasiguro?" Tanong niya na nakataas ang kilay.

"Because i called the cafeteria. Hindi ka pa raw kumakain do'n." Napalatak ito.
"I'm getting worried, Miss Secretary. I don't want you to die in starvation."

Tumahip ng mabilis ang puso niya pero kaagad niyang sinuway iyon. He's just being
his lazy boss, Lysander. This is what he do best. Pamper his employees.

"Marami akong trabaho, Boss, unlike you na--"

"Blah, blah, blah." Putol nito sa sasabihin niya. "Alam kong tamad ako kaya huwag
mo nang ulit-ulitin. I just dont feel like working, okay? And i'm your boss. Now,
eat."

"Marami pa akong gagawin--"

"Eat." Anito na may diin. "Ang mahal niyang pagkaing inorder ko para sayo,
babayaran mo yan baka akala mo na libre. Bawas yan sa sahod mo, okay?"

Umikot ang mga mata niya. "You are a jerk, boss."

"Yes, and you're so bossy, now eat then get back to work. Binabayaran kita para
magtrabaho--"

Pinatayan niya ito ng tawag saka pinatay niya ang cellphone para hindi na ulit
makatawag ang tamad niyang boss.

Mabilis siyang kumain saka bumalik kaagad sa trabaho kapagkuwan. Kailangan niya
itong tapusin kasi first monday of the month na. Marami pa siyang reports na
kailangan basahin bago yon papermahan sa boss niya.

Hindi namalayan ni Jergen ang oras, nang mag-angat siya ng tingin, nakita niya mula
sa glass wall ng opisina na madilim na sa labas.

"Gabi na?" Tanong niya sa sarili saka bumuga ng malalim na hininga. "Damn,
ipagluluto ko pa pala si Boss." Mabilis siyang tumayo saka isinukbit ang tote bag
niya sa balikat, kinuha ang folder na may lamang papeles na papepermahan niya kay
Boss at nagmamadaling sumakay sa elevator.

Sayang ang bayad niya, laman din ng tiyan 'yon.

NANG PAGBUKSAN si Jergen ng boss niya ng pinto, kaagad siyang pumasok sa loob ng
bahay nito na katabi lang ng high tech nitong barn. "Sorry late ako, traffic e."
Aniya.

"It's okay." Isinara ni Lysander ang pinto sa likuran niya. "Anyway, nakahanda na
ang ingredients sa kusina. Ikaw na ang bahala."

Humarap siya sa boss niya at ibinigay ang isang pirasong papel kung saan nakasulat
ang babayaran nito sa kaniya. "Six hundred fifty sa taxi kasi traffic, plus effort
ko sa pag upo sa taxi at sa mahaba kong pasensiya, one thousand na yan. Plus
cooking skills ko, that's three thousand, boss, and of course, ako pa ang maghahain
at mag aayos ng mesa kaya plus two thousand 'yon."

"Hmm..." yon lang ang narinig niya mula sa bibig ng boss niya.

Tumaas ang kilay niya. "Anything you want to say, boss?"

Amusement dance in his deep brown eyes. "Nope. Nothing."

Inirapan niya ito saka nagtungo siya sa kusina at inilapag ang bag niya sa gilid ng
island counter saka nagsuot siya ng apron at nag-umpisa nang magluto.

Simpleng Pork Steak ang niluto niya, paborito ni Lysander at Chicken Ala King na
isa sa mga paborito niya. Wala siyang pagpipilian sa putaheng lulutuin kasi
nakabili na ng ingredients ang boss niya at may note pang nakadikit sa stove kung
anong dapat lutuin.

"Done." Aniya saka nagtungo sa hapag-kainan para naman ayosin ang mesa at maghain.

Nang matapos siya, hinanap niya ang boss niya. Natagpuan niya ito sa sala at
nakaharap ito sa laptop nito.

"Tapos na." Aniya para kunin ang atensiyon nito.

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Great." Tumayo ito saka ibinigay sa kaniya ang
hawak na laptop. "Here. Taposin mo ang ginagawa ko. Kukuha ako ng champagne sa
cellar."

Lukot ang mukhang tinanggap niya ang laptop. "May bayad 'to."

"Yes. I know." His boss said in a matter of fact voice then left.

Siya naman ay umupo sa mahabang sofa at ipinatong ang laptop sa mga hita niya at
tiningnan kung anong ginagawa ng boss niya na pinapatapos nito.

Umawang nalang ang labi niya ng makitang may ka chat ito, iyon ang may-ari ng
online shop na gumagawa ng customize sizes ng condoms. Yes. He knew the guy because
she sometimes chatted with him to order Lysander's condoms.

'The same size, Mr. Callahan?' Taong ng ka-chat nito.

Siya ang nag reply. 'Yes. 6.6 circumference and the lenght is like a Durex XXL.'
Nag-iinit ang pisngi niya habang nagri-reply. Goodness. This always makes her
blush.

"How's this for a wine?"

Napaigtad siya ng marinig ang boses ng boss niya. Kaagad siyang nag-angat ng tingin
dito. "Huh?"

Ipinakita nito sa kaniya ang champagne. "From 1930. Like it?"

Tumaas ang kilay niya. "Bakit tinatanong mo ako?" Inalis niya ang laptop sa hita
niya saka inilapag sa center table at tumayo siya. "Anyway, na order ko na yong
pinapaorder mo."

Sinusuri nito ang bote ng champagne habang nagsasalita. "Nasabi mo ba ang exact
size?"

Her cheeks burned. "Yes."

"Good. Because that fucking Durex XXL is really tight." He tsked, he sounds
annoyed. "I need something with wider circumference. It's strangling my c*ck--" he
paused and looked at her, lips parted, "sorry for the too much information."

Nag-iwas siya ng tingin. "Ilang taon ko na ring alam 'yon, so no harm done."

Anong no harm done?! Halos umusok na siya sa sobrang init ng mukha niya! This is
beyong awkward! This is super weird and super green. Green like erotic green.

"Okay." He took a very deep breath, "anyway, i just want to ask," he paused for a
second, kapagkuwan ay lumapit ito sa kaniya saka hinawakan siya sa pulsohan at
hinila patungo sa hapagkainan, "so, ahm, my question is... how much would i pay to
have dinner with you?"

Lumipad ang tingin niya kay Lysander na matiim na nakatingin sa kaniya. "A-ano?"

"Dinner. With you. How much?"

Umawang ang labi niya at napakurap-kurap siya. "What?"

Lysander rolled his eyes. "How much?"

Nagsalubong ang kilay niya. "Boss, i'm only selling my skills not my free will."

"Oh." Bumaba ang tingin ni Lysander sa hapagkainan. "Looks like i'll be dining
alone then."

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo niya. "Paano ang ka date mo?"

"Not coming." Umupo ito sa upuan at tumingin sa kaniya. "Go. I'll be okay. I'll
wire the payment for your service tomorrow."

Parang biglang bumigat ang pakiramdam niya. She can feel it in herself that she
didn't want to leave him. Kaya naman magandang ideya man ito o hindi, umupo siya sa
kaharap nitong upuan at sinalubong ang tingin nito.

"This is free." Aniya.

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Yeah? That's a first."

"Yes." She smiled. "Let's eat."

Lysander smiled and started eating.

Nasa kalagitnaan sila ng tahimik na hapunan ng may maalala si Jergen. Bigla siyang
umalis sa hapagkainan at kinuha ang bag niya sa island counter at dinala iyon sa
lamesa.

"I got this for you, Boss." Aniya saka inilabas mula sa bag niya ang payroll nilang
dalawa na kailangan nitong permahan para maipasok sa account nila ang sahod sa
buwang nagdaan. "Sign it."

Tumigil sa pagnguya si Lysander. "Your boss," tinuro nito ang sarili, "and that's
me, is eating. Show some respect."

Umupo siya saka inilapag ang ball pen at papeles na kailangan nitong permahan sa
ibabaw ng mesa, malapit rito. "Sign it, boss, eat later."
He gave her an arched look. "You're giving me orders now?"

Walang buhay ang matang tinitigan niya ang guwapong mukha ng kaharap. "Boss, gusto
mo bang isa-isahin ko ang stress na dinulot mo sa akin sa dalawang linggong absent
ka. At sa end of the month pa talaga kung kailan marami ang trabaho." Peke siyang
ngumiti. "Now sign it."

Lysander grimaced. "Stop that smile."

"This fake smile will only go away if you sign that."

Bumuntong-hininga ito na para bang napakahirap ng pinapagawa niya. "Ngayon na

talaga?"

"Oo. Baka makalimutan ko mamaya, kailangan na yan bukas." Humalukipkip siya, "kung
ikaw hindi nangangailangan ng pera, ibahin mo ako. Kailangan ko ang sahod ko. May
dalawang kapatid akong nag-aaral sa kolehiyo at may mga magulang akong
sinusuportahan."

Lysander sighed heavily. "Yes, yes, i get it, Jergen. Don't poke my conscience
anymore." Inis nitong pinulot ang papel saka binasa kapagkuwan ay hindi
makapaniwalang tumingin sa kaniya. "Binawasan mo ang sahod ko?"

Nginiting aso ang tinugon niya rito. "I told you i will, Boss." Uminom siya ng
tubig saka matamis itong nginitian, "two weeks kang wala last month, and that's
fifty percent less, Boss."

Halos hindi maipinta ang mukha ni Lysander. "Kung ganoon bakit twenty five percent
lang ng isang buwan kung sahod ang inilagay mo rito kung fifty percent ang bawas?"

"The remaining twenty five percent is for all the stress that you have given me
last month." Mas lalong tumamis ang ngiti niya. "See below? Yong may pangalan ko?
Yes, that, see, yong nawala mong sahod, nasa akin na siya kasi ako naman ang
gumagawa ng trabaho mo. All you do is sign the papers, you dont even read them."

He scoffed. "Its your job to read them and it's my job to sign 'em."

She rolled her eyes. "So twenty five percent for you for signing the papers."
Umiling-iling pa siya na may sarkasmong ngiti. "Signing papers is such a talent
boss. Nakakaubos yon ng ink ng ball pen. Round of applause for you."

Pinermahan ni Lysander ang papeles saka tumingin sa kaniya. "You're insulting me

again, Jergen. May i remind you na ako ang boss mo? Ako ang dahilan kaya may sahod
ka buwan-buwan."

Inubos niya ang pagkain sa pinggan niya saka tumayo at nginitian ito ng peke. "May
i remind you din, boss, na dalawang linggo ka nang hindi pumapasok. Without me
doing all your work, you'll be in the office working your ass off." Then she glared
at him. "You're very much welcome, Boss." Kapagkuwan ay inilabas niya sa bag ang
nabiling Lubricant. "Here. Your lubricant. Have fun with that weird stuff."

Inirapan niya ito saka isinukbit ang bag sa balikat niya saka kinuha ang champagne
na nasa ibabaw ng mesa. "At dadalhin ko 'to sa bahay, total marami ka namang
champagne sa cellar mo." Pagkasabi no'n ay malalaki ang hakbang na umalis sa
hapagkainan.

Akala niya ay hindi siya sinundan ni Lysander dahil wala naman siyang narinig na
yabag kaya naman nagulat siya ng may magsalita sa likuran niya habang binubuksan
niya ang pinto palabas ng bahay.
"Hey,"

Nilingon niya ito. "What?"

"I'll drive you home. Gabi na, baka mapano ka sa daan." Napaka seryuso ng mukha
nito, hindi siya sanay na ganoon ito.

"Okay lang ako. Kaya ko ang sarili ko."

"No. I insist." Lumapit ito sa kaniya saka hinawakan na naman ang kamay niya at
hinila siya palabas ng gate kung saan nakaparada ang sasakyan nito. "Sakay na."

May choice ba siya? Binuksan niya ang passenger seat at sumakay, sumakay na rin ito
sa Driver's Seat. Nang umusad sila, binuksan niya ang bintana ng passenger seat
saka napapikit ng maramdaman niya ang hangin.

"Anong ginagawa mo?" Nagtatakang tanong ni Lysander sa kaniya kapagkuwan. "Itaas mo

nga yong bintana. May aircon naman."

"Ayoko niyan." Pinagkrus niya ang mga braso sa harap ng dibdib. "Ihahatid mo ako,
fine with me, boss, pero off mo ang aircon. I can't stand that."

He blinked enumerable times before speaking. "No aircon?"

"Nope." Umiling pa siya para pumasok talaga iton sa isip nito.

Humigpit ang hawak nito sa manobela at itinutok ang mga mata sa dinadanan nila.

"Fuck. I'm gonna die later." He mumbled but she heard him.

Umikot lang ang mga mata niya. "Ang arte nito, mas maganda yong fresh air e."

"Oo na." Parang suko na nitong sabi. "Panalo ka na. Keep that freaking window
open."

Nginitian niya ito nang sumulyap ito sa kaniya. "Thanks, Boss."

"Yeah, yeah, pero may bayad yan."

Hindi na siya nagulat. "Ano naman ang bayad ko dito sa pagbukas ng bintana?"

May kakaibang kislap ang mga mata nito na kaagad ding nawala kaya hindi niya
nabasa. "You'll see. We'll get there."

Sa halip na sagutin ito, ihinilig nalang niya ang ulo sa gilid ng bintana para mas
tumama pa sa mukha niya ang hangin. Nakakahiyang sumuka sa Lamborghini ng boss
niya.

That would be a total disaster.

#DurexXXLExist -- see the picture above.

#GoodByePookie