http://hallofpeople.

com/gr/

Έντουαρντ Έστλιν Κάμινγκς (e e cummings)

ποιήματα

I Like My Body When It Is With Your

Μ’ αρέσει το σώμα μου όταν είναι με το

σώμα σου. Είναι κάτι εντελώς πρωτοφανές.
Μύες καλύτεροι και νεύρα περισσότερα.
Μ΄ αρέσει το σώμα σου. Μ’ αρέσει αυτό που κάνει,
Πώς το κάνει. Μ’ αρέσει να νιώθω τη σπονδυλική σου
στήλη και κάθε κόκαλο του σώματός σου και την
τρεμουλιαστή σφιχτή-απαλότητα και αυτήν που εγώ θα
φιλήσω, μ’ αρέσει να φιλώ αυτό κι εκείνο πάνω σου,
μ’ αρέσει, να χαϊδεύω αργά το ανασηκωμένο χνούδι
της ηλεκτρικής σου γούνας, και αυτό-που έρχεται
μέσα από σάρκα που ανοίγει… Και μάτια μεγάλα
ερωτοψίχουλα,
και ίσως μ αρέσει η συγκίνηση
κάτω από μένα εσύ πρωτοφανής.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Τί είναι για μένα το στόμα σου;

Μια κούπα λυπημένο λιβάνι,

ένα δέντρο με φύλλο που κόβουν,

έν’ ανυπόφορο μεγάλο καράβι,

μια φαρέτρα με βέλη υπέροχα.

Τί είναι για μένα το στήθος σου;

Έν’ άνθος μιας καινούργιας προσευχής μου,

ένα ποίημα με φώτα που ποτέ δεν σβήνουν,

ένα πηγάδι με πουλιά αλαζονικά και προπετή,

ένα που δονείται ακόμα τανυσμένο τόξο.

Τί είναι για μένα το κορμί σου;

Θέατρο είναι με ασάλευτη σιγή

και άρμα με ταχύτητα κόκκινη·

κι ακόμα είναι, ω, το δειλό, αβέβαιο βήμα

κάτι πόθων που έχουν ασπρίσει τα μαλλιά τους.

Κυρία, θα σε αγγίξω με το νου μου.

Θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω

ώσπου να μου δώσεις

ξαφνικά ένα χαμόγελο, συνεσταλμένα άσεμνο

(κυρία θα σε

αγγίξω με το νου μου.) θα σε αγγίξω,

αυτό είναι όλο,

απαλά κι εσύ ολότελα θα γίνεις

με απέραντη ευκολία

το ποίημα που δεν θα γράψω

όταν, το στόμα της που ξαφνικά ξυπνά, αρχίζει

ολότελα με το δικό μου άγρια να παίζει

(κι απ' τους μηρούς μου που ανασηκώνονται και ξεφυσούν

μια δολοφονική βροχή φτάνει σκιρτώντας στο

ανωφερές μοναδικό βαθύτατο λουλούδι που

κουβαλά σε μια χειρονομία των γοφών της)

Αφού το συναίσθημα έρχεται πρώτο

Αφού το συναίσθημα έρχεται πρώτο

αυτός που προσέχει έστω και λίγο
τη σύνταξη των πραγμάτων
απόλυτα ποτέ του δεν θα σε φιλήσει'
Απόλυτα να 'μαι τρελός
τώρα που η Άνοιξη είναι εδώ
το αίμα μου αποδέχεται,
και τα φιλιά είναι καλύτερη
μοίρα απ' τη σοφία
στ' ορκίζομαι κυρία σε όλα τα λουλούδια.
Μην κλαις
Η καλύτερη χειρονομία του μυαλού μου
αξίζει λιγότερο απ' το πετάρισμα των βλεφάρων σου
που λέει είμαστε ο ένας για τον άλλο: ύστερα
γέλασε, γέρνοντας στα χέρια μου
γιατί η ζωή δεν είναι παράγραφος
κι ο θάνατος νομίζω δεν είναι παρένθεση

Κυκλοφορεί η συλλογή «λοιπόν ας φιληθούμε» του E.E Cummings

από τις εκδόσεις Πατάκη σε μετάφραση Χάρη Βλαβιανού και
Γιάννη Δούκα.